18 minute read
Zorg & Gezin | p. 8
Aan tafel zit een mooie vrouw met vriendelijke ogen, rustig nippend aan een kopje koffie. Haar naam is Monique en wanneer zij over haar jeugd begint te praten ontstaat er een warme gloed in haar ogen. “Ik kom uit een warm gezin met zes levende kinderen en bij ons thuis gebeurde er altijd wel wat. Het was een open en liefdevol gezin waar heel veel bespreekbaar was, vertelt Monique.
Advertisement
Mijn vader was huisarts en stond midden in de gemeenschap. Thema’s rondom het (nieuwe) leven, ziekte en dood waren regelmatig onderwerp van gesprek bij ons thuis, herinnert Monique zich. Ik ben eigenlijk opgegroeid met deze thema’s en voor mij rust er dan ook geen taboe rondom de dood”.
Monique kwam als leerling-verpleegkundige al vroeg in aanraking met stervensbegeleiding en zij is later ook een periode vrijwillige uitvaartleidster geweest. De finesse voor dit beroep heeft zich waarschijnlijk ontwikkeld bij het overlijden van haar moeder. Monique heeft deze uitvaart, samen met haar broer en
zussen, helemaal zelf verzorgd. Wat was haar vader destijds verbaasd, maar vooral trots dat zijn kinderen alles zo goed hadden voorbereid en uitgevoerd.
Alles klopte tijdens deze dag. Zo waren er verse bloemen (moeder hield van vers geplukte veldbloemen), er was persoonlijke muziek en er werden mooie woorden gesproken. “Je moeder regeerde met haar hart en ik met mijn hoofd”, zei hij later tegen zijn kinderen. De uitvaart was georganiseerd vanuit het hart en het was goed zo. Zes jaar later is de vader van Monique overleden en gecremeerd. Gesterkt door het vertrouwen en de wil van haar vader om
eenzelfde uitvaart te hebben als bij zijn vrouw, hebben ook nu de kinderen alles zelf gedaan. Later heeft een glasblazer een beetje as van haar moeder verwerkt in een glazen sfeerlichtje waarin een kaarsje kan branden, want haar moeder brandde ook altijd voor iedereen een kaarsje.
SJAMANISTISCHE LEVENSSTIJL
In die tijd is waarschijnlijk ook het zaadje gepland voor het maken van eigen keuzes in het leven. De inspiratie voor deze eigen invulling is ook terug te vinden in de Sjamanistische levensstijl, waar Monique zich prettig bij voelt.
In deze levensvisie is alles bezield en
verbonden. Je kijkt naar je eigen pad, je bepaalt je eigen richting, je keuzes zijn zichtbaar en je herkend en verkent je eigen weg. Daar past ook een soortgelijke uitvaart bij, met vertrouwde rituelen. Een ritueel wat Monique veel gebruikt zijn de klankschalen. Een klankschaal brengt geluid voort door het onder andere aan te slaan met een slagstok. Klankschalen kennen een boventoonresonantie met specifieke zwevingen, wat ontspannend werkt.
Deze ontspanning helpt wellicht om te leren omgaan met het zielsverlies, want op een dag moeten we allemaal het gemis van een dierbare een plekje geven in ons verder leven.
Monique vindt het fijn dat er in Nederland ruimte is voor eigen religie, eigen keuzes en het geven van een eigen invulling aan de uitvaartplechtigheid. Regeren vanuit het hart, precies zoals haar moeder in het leven stond.
Heeft u vragen of wilt u meer informatie? Dan kunt u contact opnemen met het Crematorium in Hardenberg of kijken op de website.
Crematorium De Lariks
Oldemeijerweg 3a Hardenberg t. 0523 - 52 21 12
e. info@crematoriumdelariks.nl w. www.crematoriumdelariks.nl
foto Kappers 1946 (uit familiearchief) foto Kappers ± 1950 (uit familiearchief)
Heden, verleden en toekomst van Kappers – Hart van Hoonhorst
Café-zaal Kappers vormt al zo’n 160 jaar het hart van het sociale en culturele leven van Hoonhorst. Eind oktober 2021 lijkt daar een einde aan te komen wanneer de huidige ondernemers, Karin en Jean Huitink te kennen geven de bedrijfsvoering te willen beëindigen. Ze konden geen opvolgers vinden en er had zich zelfs al een projectontwikkelaar gemeld om het pand over te nemen voor woningbouw. Natuurlijk heeft een dorp als Hoonhorst behoefte aan nieuwe woningen, maar niet op de plaats van het enige café. Dé plek waar men elkaar treft en als dorp lief en leed kan delen. “Dat moet blijven” vonden Duurzaam Hoonhorst 2050 en Plaatselijk Belang Hoonhorst e.o. Samen startten zij de actie ‘Kappers, ons café’. Dit resulteerde in de oprichting van ‘Dorpscoöperatie Hart van Hoonhorst’ met als doel café Kappers voort te laten bestaan door het pand te kopen. De inwoners en het bedrijfsleven van Hoonhorst wisten door de aanschaf van aandelen en certificaten in een razend tempo de benodigde financiën bij elkaar te brengen. Op 31 januari jl. was de formele overdracht en werd de Dorpscoöperatie eigenaar van het historische horecapand. In dit artikel kijken we naar verleden, heden en toekomst van Kappers in Hoonhorst.
Tekst: Dorpscoöperatie Hart van Hoonhorst
HOE HET BEGON…
Al aan het begin van de 19e eeuw waren er twee tapperijen gevestigd in het gehucht Hoonhorst dat verder niet meer om het lijf had dan enkele boerderijen en een schuilkerkje. Je moet je van zo’n tapperij niet veel voorstellen; een kleine ruimte met een tapkast en enkele zitplaatsen. Hier konden reizigers en hardwerkende boeren even op adem komen. Tapperij ‘De Klapmuts’ stond tegenover het huidige café Kappers. Rond 1820 werd het bestierd door Hendrik
Bisschop. Zijn dochter trouwde met Albert Fakkert uit Wijthmen, die als grondlegger van het huidige dorp Hoonhorst beschouwd kan worden.
In 1860 kon Albert grond kopen van pastoor van Dam. Het schuilkerkje had enkele jaren daarvoor plaats gemaakt voor een heus kerkgebouw en daar paste nog goed enige uitbreiding van het dorp bij. Albert was een ondernemend man en bouwde een boerderij en een korenmolen. De boerderij mocht van de gemeente ingericht worden als tapperij, mits er in ‘de Klapmuts’ geen drank meer geschonken werd.
Dochter Gerritdina trouwde met Johannes
Dekker, die in 1899 officieel zijn naam liet veranderen in ‘Kappers’, waarschijnlijk naar het erf ‘de Kappe’ in Boetele bij Raalte waar de familie oorspronkelijk vandaan kwam. In 1895 werd het paar eigenaar van de boerderij en tapperij en sindsdien staat het als café Kappers bekend.
Zoon Albert nam op zijn beurt in 1935 de zaak over met zijn vrouw Marie van der Kolk. Het was geen rooskleurige tijd; crisisjaren en een oorlog die voor de deur stond. Tot overmaat van ramp brandde in 1936 de boerderij af. Gelukkig bleef het woonhuis, café en winkel behouden.
Albert en Marie zetten hun schouders eronder
en bouwden het geheel weer op. Albert was een belangrijke spil in het ontstaan van het Hoonhorster sociale en culturele leven.
Met de pastoor als grote drijfveer werden er talloze verenigingen opgericht die het café als uitvalsbasis gebruikten voor hun activiteiten en vergaderingen.
In 1968 werd het stokje overgedragen aan zoon Gerard Kappers. Voor de boerderij was in het dorp geen plaats meer en de deel werd verbouwd tot feestzaal. Gerard ging het pand familie Spaai, al snel in 1973 gevolgd door Chris en Antje Lindenhovius en tien jaar later door Gert en Alie Compagne. De verbouwing van de boerderij in een zaal bleek een verstandige zet. Talloze bruiloften werden gevierd en de roemruchte disco’s in de jaren ’80 staan nog in menig geheugen gegrift.
JEAN EN KARIN HUITINK NEMEN KAPPERS OVER…
Jean en Karin Huitink namen de zaak in
1990 over. Tijden veranderden; bruiloften en partijen werden minder groots gevierd. De woonkamer werd verbouwd tot restaurant, ook
wel ‘de huiskamer van Kappers’, waar kleine gezelschappen konden eten. Tevens wisten ze verbreding te vinden in maatschappelijke functies. Eind 2010 kreeg het informatiepunt van Duurzaam Hoonhorst onderdak in Kappers en een aantal jaren later werd de zaal rigoureus gemoderniseerd en zo ingedeeld dat ook de bibliotheek, het Anjerpunt (toeristisch informatiepunt) en de verkoop van streekeigen producten uit het Vechtdal een prominente plek kregen. In verband met het 150 jarig bestaan in 2012 heeft Hare Majesteit de Koningin aan Kappers het predicaat van hofleverancier verleend.
ACTIE ‘KAPPERS ONS CAFÉ’ EN DE DORPSCOÖPERATIE HOONHORST
Geen van de kinderen had belang bij het overnemen van de zaak. In oktober 2021
gaven Jean en Karin te kennen aan het einde van het jaar de bedrijfsvoering te willen beëindigen. Duurzaam Hoonhorst 2050 en Plaatselijk Belang Hoonhorst e.o. zijn daarop direct de actie ‘Kappers, ons café’ gestart. werkgroep opgericht, de denktank. Deze ging zeer voortvarend en met enthousiasme aan
de slag. Gelijktijdig werden er honderd-en-één zaken uitgewerkt en uitgezocht: juridisch, bouwkundig, financieel, communicatie, exploitatie, etc. Er werden meedenkavonden georganiseerd waarin de bevolking gestimuleerd werd om ideeën in te brengen. Het leek of de denktankleden er naast hun
reguliere bezigheden een volwaardige baan naast hadden gekregen. Maar dit loonde ook! Op 21 december was de Dorpscoöperatie Hart van Hoonhorst een feit. Op 31 januari j2022 was de overdracht en werd Hoonhorst eigenaar van het horecapand.
HEROPENING ZO SNEL MOGELIJK…
De heropening hangt nog af van de benodigde vergunningen die verkregen moeten worden. Zodra dit geregeld is, zal een tijdelijke uitbater de deuren openen. Ergens in de loop van het tweede kwartaal 2022 verwacht de
Dorpscoöperatie dat er een definitieve nieuwe huurder gevonden is die met zijn of haar ondernemerskracht en enthousiasme Kappers voortzet als sociaal en cultureel hart van ons
prachtige dorp.
Houd www.hartvanhoonhorst.nl in de gaten als je wil weten wanneer je weer een hapje of drankje in Hoonhorst kan halen! En ondertussen laat de Dorpscoöperatie haar gedachten gaan over de haalbaarheid om het pand Kappers te verduurzamen; wellicht dat een subsidie vanuit gemeente of Provincie de dorpscoöperatie daarin kan ondersteunen. Daarmee wordt het pand helemaal klaar gemaakt voor de toekomst!
DORPSCOÖPERATIE HART VAN HOONHORST “EEN DORP HEEFT EEN KLOPPEND HART NODIG!”
Vijf enthousiaste inwoners van Hoonhorst vormen het eerste bestuur van de Dorpscoöperatie Hart van Hoonhorst. Andries van Daalen (voorzitter), Pauline Zwakenberg (secretaris), André Klein Herenbrink , Guus Diepman (penningmeester), en Hendrik Jan Lindenhovius. Bijzonder is dat Hendrik Jan Lindenhovius als kind in Kappers heeft gewoond. Zijn ouders exploiteerden toen het café met zaal. Lindenhovius is daardoor extra gemotiveerd: ‘Zonder horeca is ons dorp doods, een dorp heeft een kloppend hart nodig!’
foto bestuur Dorpscoöperatie Hart van Hoonhorst bij de oprichting, 21 december 2021 (eigen foto)
Ga er maar aanstaan: voluit meedraaien in je nieuwe land, de taal spreken, de (ongeschreven) regels snappen en een baan krijgen, dat vraagt nogal wat. Niet alleen van de statushouder zelf, maar ook van instanties en bedrijven. In dit artikel gaan we in gesprek met betrokkenen over het ‘landingstraject’ van statushouders in Dalfsen.
Rianne Haverink is beleidsambtenaar, ze is
druk met de nieuwe wetgeving die van kracht is geworden. ‘Wij werkten in Dalfsen al zoveel mogelijk zoals nu wettelijk verplicht wordt. Wij combineren waar dat kan de inburgering en het vinden van werk- of taalstages. Deze praktische aanpak past bij Dalfsen. Door de wet krijgen we daar nu nog wat meer grip op. De combinatie van leren en actief zijn in een werkomgeving, hetzij via een taalstage of via vrijwilligerswerk, levert meer resultaat op. En op de werkvloer vinden ze het vaak een verrijking.’
VRACHTWAGENCHAUFFEUR WORDEN
droom, wanneer hij begint met zijn traject met Jennita Katoele, consulent Werk en
Inkomen bij de gemeente. Hij heeft ervaring als buschauffeur, maar hij wil in Nederland verder als vrachtwagenchauffeur. Daarvoor moet hij wel een vrachtwagenrijbewijs halen en dat betekent een flinke investering van zowel Samer als de gemeente. Loopbaanbegeleider Sander van der Wal vertelt: ‘Wij regelden een werkstage voor Samer bij een pakkettenbezorger in Zwolle. Zo konden we zien of hij over voldoende ‘werknemersvaardigheden’ beschikte. We ontdekten dat Samer een betrouwbare om werk te combineren met de taken die
het gezin van hem vroeg.’ Samer vult aan: ‘Ik leerde ook de taal sneller door het werk.’
Jennita: ‘Toen durfden wij het aan om hem het vrachtwagenrijbewijs te laten halen. Ieder traject is maatwerk. Bij Samer hebben we de taalstage overgeslagen en wij konden hem zijn droom waar laten maken. Maar dat geldt niet voor iedereen hoor. Sommige mensen moeten hun verwachtingen aanpassen.’
DRIE VRACHTWAGENS
Inmiddels is Samer alweer heel wat kilometers
verder. ‘Kijk maar, Google zegt dat ik in 2021 meer dan 100.000 km heb gereden door
Ben jij een werkgever?
En wil je wel eens weten op welke manier statushouders tot waardevolle
medewerkers kunnen uitgroeien binnen jouw bedrijf? Wil je van betekenis zijn voor een statushouder, door het aanbieden van een taalstageplaats of een werkervaringsplaats? Neem dan contact op met Barbara Lammertink, zij is adviseur bij het Werkgeversservicepunt Regio Zwolle. Barbara is voor werkgevers in de gemeente Dalfsen de eerste contactpersoon.
Nederland, dat is 2,7 keer rond de aarde! Samen
met Hanna, ook een Syriër die in Lemelerveld woont, ben ik dit jaar een transportbedrijf begonnen. Morgen ga ik een nieuwe vrachtwagen ophalen, dan hebben we er drie.’ De begeleiders van Samer, Jennita en Sander, zijn blij verrast. Sander: ‘Het is geweldig om te zien dit. Zo wil je het: dat iemand zelfredzaam wordt. Meebetalen aan zijn vrachtwagenrijbewijs is een goede investering geweest.’
DE INSTALLATIETECHNIEK IN
Ook Samson wist goed waar hij uit wilde komen qua werk. Hij kwam als 21-jarige vanuit Eritrea naar Dalfsen, waar hij ging wonen met zijn ouders en de rest van het gezin. ‘Ik vertelde mijn taalcoach dat ik graag de installatietechniek in wou, of automonteur
worden. Zij regelde toen een netwerkgesprek bij Morrenhof Jansen. Ik wist niet dat zij een dochter was van een van de eigenaren van het bedrijf, maar het was een mooi toeval.’ Rik Schuurman is de personeelsman van Morrenhof Jansen. Hij vertelt: ‘Ik zag meteen dat het met de motivatie helemaal goed zat bij Samson, dat is echt het belangrijkst. Dus wij zijn met de gemeente in gesprek gegaan over een plek voor Samson bij ons. De taal was soms wel een probleem. En dat was bij het halen van het veiligheidscertificaat (VCA) lastig. Daar hebben we nu een oplossing voor gevonden, waarbij hij in zijn eigen taal uitleg krijgt.’ Je kunt haar bereiken via:
b.lammertink@dalfsen.nl of bel naar 06-24954649
MENSEN EEN KANS GEVEN
Inmiddels heeft Samson zijn VCA binnen en mbo-niveau 1 en 2 afgerond en hij heeft een contract voor onbepaalde tijd. Hij wil graag nog meer opleidingen doen. Rik vertelt: ‘Samson heeft sinds hij in Nederland is aan één stuk door geleerd. Hij heeft niet alleen die mbo-opleidingen keurig gedaan, maar doordat hij een vast contract kreeg kon hij ook zijn rijbewijs gaan halen en op zichzelf gaan wonen. Het is nu tijd om een poosje gewoon te werken en als hij wil kan hij over een poosje vervolgopleidingen gaan doen.’
Andere statushouders kijken met bewondering naar Samson en willen dan van hem weten
hoe hij dit bereikt heeft. Zijn antwoord: ‘Praten en veel vragen stellen.’ En Rik voegt daaraan toe: ‘Er moeten ook genoeg werkgevers zijn die mensen een kans en een duwtje in de rug willen geven. Dat zetje kan veel op gang brengen.’
TIFA Lemele timmert aan de toekomst
“Handige mensen hebben bij ons veel mogelijkheden in de timmerindustrie. Van ontwerp tot het logistieke traject: we hebben mensen in allerlei disciplines nodig.” Aan het woord is Gerie Neef-Exel,verantwoordelijk voor personeel en organisatie bij Timmerfabriek (TIFA) Lemele. “Leeftijd of ervaring maakt daarbij niet uit. We staan altijd open voor enthousiaste mensen en kunnen hen een baan met toekomst geven.”
TIFA Lemele is een snel groeiende timmerfabriek die sinds 2000 actief is. Het familiebedrijf timmert flink aan de weg met prefab bouwelementen en echte kozijnen, natuurlijk van hout! Bedrijven in de timmerindustrie zijn gek op hout én techniek: ambities zijn er dus volop.
ONTWIKKELING
Gerie vertelt over het bedrijf: “TIFA Lemele produceert kozijnen en prefab bouwelementen en monteert deze op de bouwplaatsen. Onze producten worden in heel Nederland geleverd maar ook regionale aannemers weten ons te vinden.” De timmerindustrie ontwikkelt zich sterk en is
met de toekomst bezig. De producten spelen in op vragen uit de markt. Bewust met hout. De vraag naar hout als bouwmateriaal stijgt enorm, vooral omdat hout het meest natuurlijke en duurzame bouwmateriaal is. “Een houten kozijn was vroeger een relatief eenvoudig product,” legt Gerie uit. “Tegenwoordig leveren wij bijna alle kozijnen compleet afgelakt en voorzien van glas. Ook prefab wanden en bouwelementen worden steeds completer.”
Alle producten worden momenteel in 4 hallen geproduceerd door medewerkers die worden ondersteund door geavanceerde machines. De machines zorgen niet alleen voor hoogstaande kwaliteit, maar maken het werk van de mensen
in de fabriek ook makkelijker en minder zwaar. “Er zijn bijvoorbeeld rolbanen en machines die tilassistentie bieden.” Voor het plaatsen van bouwelementen (o.a. daken, wanden, vloeren en dakkappelen) hebben we zelf 3 volledige uitgeruste montageploegen. Ontzorgen is wel echt een van de trends van de afgelopen jaren. Aannemers willen met gespecialiseerde partijen werken, zodat het bouwproces snel en soepel verloopt.
TIFA heeft zo’n 50 werknemers die er met elkaar
dagelijks de schouders onder zetten, ook worden leerlingen opgeleid door eigen leermeesters. “Een groot aantal collega’s heeft de timmeropleiding gedaan, maar ook zij-instromers bieden wij mogelijkheden. De brancheorganisatie voor de timmerindustrie heeft veel aandacht voor
praktische opleidingen. Voor het opleiden wordt actief samengewerkt met het RTC (Regionaal Techniek Centrum) in Hardenberg en Nieuwleusen.
ZIJ-INSTROMER
Zo’n zij-instromer is bijvoorbeeld Ivan van der Sligte uit Wijhe. “Ik was eerder rietdekker, maar mijn werkgever stopte met het bedrijf. Ik heb hier vier jaar geleden gesolliciteerd en heb hier mijn opleiding gehad. Ik ben actief als werkplaatstimmerman. Op de afdeling kozijnen ben ik met mijn collega’s verantwoordelijk voor de voor- en afmontage. Het bevalt me heel goed, ik hoop hier mijn pensioen te halen.”
Ook Jeffrey Vos uit den Ham is blij met zijn baan als timmerman houtskeletbouw. “Ik wist niet
wat ik wilde worden. Ik kon aan de slag bij het timmerbedrijf waar mijn vader werkte. Het vak bleek mij wel te liggen,” glimlacht hij. “Het mooie van het vak is dat je als het ware met niets begint. En bij alles wat je doet, is het resultaat meteen zichtbaar.” Hij werkt met plezier. “Omdat het een familiebedrijf is, zijn er korte lijnen. Ik heb veel vrijheid in mijn werk, er zijn leuke collega’s en je krijgt kansen om je te ontwikkelen. Zo heb ik net de autoCADcursus gevolgd, zodat ik nu ook ontwerpen kan tekenen.”
OOG VOOR DETAIL
Rick van der Vegte uit Lemelerveld houdt zich op een geheel ander vlak bezig. Hij is tekenaar en werkvoorbereider en ontwikkelt zich op het gebied van 3D modelleren. Samen met zijn collega’s maakt hij gedetailleerde werktekeningen waarbij creatief gekeken wordt naar oplossingen en mogelijkheden. Samen steken zij veel energie in het voorbereidende werk zodat op de werkvloer de vaart erin gehouden kan worden. “We zoeken medewerkers”, aldus Gerie, “die net als Ivan,
Jeffrey en Rick met net zoveel plezier, interesse en vakkennis willen werken aan hun en onze
toekomst.” Timmer jij mee aan de toekomst van TIFA Lemele? Tifa verwelkomt graag nieuwe medewerkers én leerlingen. Bekijk de vacatures op www.tifa-lemele.nl/nieuws
TIFA Lemele
Lemelerweg 40, Lemele t. 0572 - 33 12 35
w. www.tifa-lemele.nl
“Het voelt goed om bij Willpro te werken”
Willpro in Ommen maakt machineonderdelen van hoogwaardige staalkwaliteiten. “De kwaliteit is hoog” vertelt Amber Vos, verantwoordelijk voor de marketing bij het bedrijf.
Amber vervolgt: “De vader van de huidige eigenaar Chris Willering richtte het bedrijf in 1995 op. In het begin bestonden de werkzaamheden voornamelijk uit algemeen verspaningswerk, langzamerhand specialiseerde het bedrijf zich in de fijnmechanische verspaning en industriële messen. Het bedrijf heeft een uitstekende naam en heeft daardoor een vaste klantenkring. ”Willpro heeft eigen productiefaciliteiten en blijft investeren in nieuwe machines en robots. Het bedrijf wil voorop lopen en is steeds vernieuwend bezig.”
Amber Vos vertelt dat het ook voor deze sector
moeilijk is om medewerkers te vinden. “Dat geldt met name voor dit vakgebied in deze branche. We hebben nu bijvoorbeeld een allround productiemedewerker nodig die ook kan zagen en logistieke werkzaamheden kan oppakken. Je moet echt wel wat ervaring hebben in de metaalsector.”
BIJDRAGEN AAN ONTWIKKELING
Er wordt gewerkt in dagdiensten. Mocht het echt te druk zijn, dan wordt gezamenlijk overlegd. “Wij zijn een familiebedrijf. Onze tien medewerkers kunnen altijd het kantoor binnenlopen met vragen. Zij zorgen ervoor dat we kunnen presteren. Daarom willen we graag een bijdrage leveren aan hun ontwikkeling. Dat het fijn werken is in dit bedrijf, blijkt uit de lange dienstverbanden die we hier hebben.”
PLEZIER
Harry Stoeten is slijper en werkt inmiddels bijna vier jaar bij Willpro. “Ik zit al 42 jaar in de metaal als slijper. Ik werkte dertig jaar voor een groot bedrijf dat ging centraliseren in Duitsland. In het heen en weer reizen had ik niet zo’n zin.
Ik heb nog een tijdje bij een bedrijf in Emmen gewerkt. Bij Willpro hadden ze een vacature. Zo ben ik hier terechtgekomen. Bovendien is het dichtbij mijn woonplaats Hardenberg.” Het spreekt Harry aan dat het klein en familiair is. “Dat vind ik veel mooier dan het werken bij een groot bedrijf. Het is belangrijk om plezier in je werk te hebben en dat heb ik hier beslist.” In de
loop der jaren heeft Harry de mogelijkheden tot ontwikkeling aangegrepen.
TECHNIEK BLIJFT TREKKEN
Alet van der Weide is sinds een half jaar CNC-operator bij Willpro. Zij volgde best een bijzondere weg. “Ik wilde na de middelbare school zó graag automonteur worden. Ik was toen echter op een leeftijd dat ik dat niet aandurfde. Ik ben toen de detailhandel
ingegaan en werkte in een dierenwinkel.” Uiteindelijk bleek de detailhandel het toch niet te zijn voor Alet. De techniek bleef haar boeien. “Via het uitzendbureau kwam ik in
de metaal terecht. Een vriendin attendeerde
mij op een vacature bij Willpro. Ik heb een sollicitatiegesprek gehad en daarna werd ik gevraagd om een dag mee te lopen. Het voelde direct fijn aan.” Dat gevoel is gebleven. “We zijn echt een team en iedereen helpt elkaar. Verder heb ik de mogelijkheid om cursussen te volgen. Toen werd gevraagd of ik het heftruckcertificaat wilde halen, heb ik meteen enthousiast ja gezegd.”
Willpro Pieter Bruegelstraat 21, Ommen t. 0529 - 450 855
e. info@willpro.nl w. www.willpro.nl
