H Patision Zei-Oktwvrios 18

ούσαμ ε που θενά. ότε δε ν

θα χω ρ

Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

αιναν, τ

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου, 12.30 μ.μ. Οδός Τροίας, Κυψέλη

ε κάπ ου πή γ

Φωτογράφιση για το εξώφυλλο

Το λένε στις σχολές και τα κολλέγια, στα επιτελεία των κομμά-

στο φ μπ ότ ι θα π άν

των, στα καφενεία πριν το ντέρμπι και στα κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια. Ακόμα και ο θείος που ξεψυχά αφήνει την τελευταία του συμβουλή στα ανίψια. Να είστε επικοινωνιακοί...

δηλώ νουν

Τί άραγε σημαίνει; Όχι στο λεξικό, αλλά στη ζωή, στην πραγματική

αν όλ οι όσο ι

ζωή. Νομίζω πώς είναι να λες αυτό που θέλει να ακούσει ο άλλος και συνάμα να μην ακούς καν τι σου απαντάει. Να πλασάρεις με τον καλύτερο τρόπο τον εαυτό σου, τόσο καλά που πια να μην είναι ο εαυτός σου. Να κρύβεις τις αδυναμίες σου-να μεγεθύνεις τα προτερήματά σου. Να υπόσχεσαι, να χαϊδεύεις τα αυτιά του συνομιλητή σου μέχρι και ολόκληρης της κοινωνίας (αν είσαι πολιτικός τέτοιας κοπής). Να πείθεις, να αρέσεις, να επηρεάζεις. Στην πραγματικότητα η επικοινωνία ανάμεσα σε ανθρώπους, 4 ΟΣ|1 ΒΡΙ ΕΜ ΠΤ ΣΕ

απόψεις, μέρη με όλα αυτά δυσκολεύει. Εάν ένας τρελός βγάλει ένα τραπεζάκι στον δρόμο, τα αυτοκίνητα δεν μπορούν να περάσουν, η επικοινωνία μπλοκάρει. Και έτσι η πόλη δεν επικοινω-

patisionesi@gmail.com (για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις)

patisionadv@gmail.com

νεί, οι άνθρωποι δεν επικοινωνούν. Ε! αντί για τραπεζάκια ο καθένας μας βγάζει τους κανόνες επικοινωνιακότητας... Οδοφράγματα κανονικά. Και όπως κόβονται οι δρόμοι, έτσι κόβονται

(για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις) Αφιέρωση πρώτη. Σε όλους αυτούς

και οι σχέσεις. Είμαστε μία μπλοκαρισμένη χώρα, μία διασπα-

που γκρινιάζουν για τον καιρό. Δεν θα

facebook: Η Πατησίων ζει

οστά. Καλά Χριστ ούγε

http://patisionzei.weebly.com/

ννα!

σμένη κοινωνία. Αλλά με μάστερ στην επικοινωνία... Με στρατηγικές, διαύλους και επικοινωνιακές πολιτικές. Από πάνω πάνω, μέχρι κάτω κάτω. Ο καθένας βγάζει ότι έχει, ότι θέλει στον δη-

Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

τίας την αναιρεί, την αποσυντονίζει. Ζούμε στην εποχή της επικοινωνίας, αλλά επικοινωνούμε; Ή απλώς βγάζουμε τα έπιπλα μας στον δρόμο;

είμαι

παντού. Και όχι μόνο δεν βοηθά στην επικοινωνία, αλλά απεναν-

μπροσ τά, πο λύ μπ ρ

μόσιο χώρο, στη γειτονιά του, στις παρέες του, στο διαδύκτιο,

έπρεπε, γιατί παραδόξως μετά από πολλά χρόνια ζούμε ένα κλασικό φθινόπωρο. Αφιέρωση δεύτερη. Σε όλους αυτούς που Σερφάρουν και Τρολλάρουν, κάνοντας είδηση οποιαδήποτε ανοησία κυκλοφορεί στο διαδύκτιο. Και μάλιστα την αλλοιώνουν και την μεγεθύνουν. Αφιέρωση τρίτη. Στη Μέρλιν που μας κάνει και γελάμε. Μία διασταύρωση πιτ μπουλ και νυχτερίδας με πινελιές γκρέμλιν, αλλά αξιαγάπητη.

Π

ΟΛΗ ΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΤΗΣΙΩΝ

351

386

Τελικά είμαστε χώρα ή χώρος; Και ας σκεφτούμε. Ένα επίδομα μπορείς να το ξανακερδίσεις μετά από 2 ή και 4 χρόνια. Ένα νησί όμως;

1

2

Νέοι χώροι, νέοι δρόμοι Αν δεν κάνεις βήματα μπροστά, αν δεν πάρεις φόρα για το μέλλον, αν δεν γεννήσεις ιδέες απο το μηδέν και αν δεν βάλεις ψυχή στην ιστορία σου απο εδω και πέρα, ολα θα παραμείνουν το ίδιο μίζερα με πριν. Δύο παλιοί χώροι έρ-

Χώροι και δράσεις που θα έχουν να πουν κάτι καινούριο στον απλό θεατή και όχι

χονται να κάνουν την εμ-

στα φιντάνια της κουλτούρας και της δηθενιάς. Είμαστε τυχεροί γιατί ο πολιτισμός

φάνισή τους στη σύγχρονη

που προάγει η γειτονιά μας είναι κατά κύριο λόγο λαϊκός και ανθρώπινος.

Αθήνα. Σε αυτή που χρόνο με τον χρόνο γκριζάρει και μερικές

Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει οτι αυτό που θα ακούσω ή θα δω θα έχει να πεί κάτι

φορές ίσως και να αποτραβιέται. Η

και σε εμένα τον απαίδευτο που δεν γεννήθηκα στη σκάλα του Μιλάνου και που η

Αλκυονίς και το ΣΤΟΥΝΤΙΟ ανοίγουν

έξοδος με τους γονείς μου δεν ήταν στο Μέγαρο Μουσικής, αλλα στο κουτούκι

και πάλι τα φτερά τους σε αυτή την κατά τα άλλα «δυσοίωνη» εποχή. Δύο ιστορικοί

του μπάρμπα Θόδωρα. Και δεν το υποτιμώ διόλου αυτό το κοινό. Είναι αυτό ακριβώς που θα φέρει την αλλαγή και θα εμπνεύσει τον καλλιτεχνικό κόσμο.

κινηματογράφοι που έχουν ξεχωρίσει για τη διαφορετικότητά τους και την πρωτοτυπία τους.

Όσον απο αυτόν έχει απομείνει. Καλλιτεχνικός εννοώ. Και δεν έχει χαθεί στα συ-

Κινηματογράφοι που ήκμασαν και παρήκμασαν και

νάφια της ψευτοδιανόησης. Χαίρομαι λοιπόν γιατί υπάρχουν άνθρωποι τόσο κοντά

έφτασαν τελικά ακόμα και σήμερα να είναι ζωντανοί.

μας που καταλαβαίνουν την στασιμότητα του πράγματος και ρισκάρουν (κυρίως

Δεν είναι όμως μόνο αυτό που μας δείχνει ότι κάτι υπάρ-

οικονομικά) για να μας θυμίσουν ξεχασμένες αξίες από τα παλιά και παρέα με τη

χει και κινείται. Είναι ότι η Πατησίων και οι παράδρομοί της,

μυρωδιά των παλιών καλών καιρών, να προσθέσουν την καινούρια πινελιά τους,

από το απόγευμα και μετά ανάβουν τα φώτα τους και περιμέ-

με φρεσκάδα, ζωντάνια και πανω απο όλα ψυχή!

νουν. Χώροι, πολυχώροι, θέατρα, μουσικές σκηνές, κινηματογράφοι βάζουν το δικό τους λιθαράκι στην πορεία της πολιτιστικής μας ιστορίας. Το θέμα είναι οι χώροι αυτοί να κρατήσουν, να αντέξουν και να δημιουργηθούν ακόμα και νέοι. Να βοηθήσουμε όλοι μαζί για την ανάπτυξη ενός δικτύου πολιτισμού που θα ενώνει γειτονιές μέσα στη μεγαλούπολη και θα επωφεληθεί από την αποκέντρωση.

Το σίγουρο είναι ότι όσο γεννιούνται ιδέες θα υπάρχει ζωή!

Αλκυονίδες μέρες, 365 μέρες το χρόνο! Τον Οκτώβριο του 2014, μετά από δεκαετίες σιωπής, ο ιστορικός κινηματογράφος

επιστρέφει

στην

Αθήνα, στην πόλη με την οποία έχει άρρηκτα συνδεθεί, ως Πολυχώρος Τέχνης & Πολιτισμού! Μια είδηση που αμέσως εγείρει εικόνες και βιώματα που συνδέονται με μια κινηματογραφική αίθουσα που δημιούργησε μια ολόκληρη γενιά εραστών της 7ης Τέχνης. Η ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ ήταν και θα είναι ένα ανοιχτό σχολείο κινηματογραφικής Τέχνης-μια όαση Ελευθερίας, διαλόγου και δημιουργίας. Η ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ ανοίγει και πάλι τις πόρτες της έτοιμη να αποτελέσει τη γέφυρα εκείνης της ιστορικής περιόδου και της ανεκτίμητης προσφοράς της στην Κινηματογραφική Τέχνη, σε μια νέα, δυναμική περίοδο στα καλλιτεχνικά δρώμενα που είναι τόσο απαραίτητη στην εποχή μας. Για τους καλλιτέχνες, τους δημιουργούς, το κοινό, αλλά κυρίως για την νέα γενιά που ήδη αγαπά αλλά και που θα μυηθεί στον Κινηματογράφο, το Θέατρο, τη Μουσική, το Χορό, την Τέχνη. Αφιερωμένη σε μικρούς και μεγάλους που αναζητούν την αλήθεια. Η ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ καλείται να αποτε-

Τότε και τώρα ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΠΟΛΗ - ΠΟΛΙΤΣΜΟΣ

λέσει και πάλι σημείο αναφοράς.

Μια παρατεταμένη άνοιξη της Τέχνης και του κινηματογράφου, υπόσχεται να φέρει η ανανεωμένη και ανακαινισμένη Αλκυονίδα, η θρυλική αίθουσα στο κέντρο της Αθήνας.

Το 1969, με την έναρξη της κινηματογραφικής

νεότευκτης πολυκατοικίας. Τη διεύθυνση

περιόδου, μια νέα αίθουσα κάνει την εμφάνισή

ανέλαβε ο φίλος του, Μίμης Μανωλάκος και

της επί της οδού Ιουλιανού 42. Σε λίγους

την επιλογή των ταινιών ο νεαρός δημοσιο-

μήνες θα καταστεί το κέντρο του ενδιαφέρον-

γράφος/κριτικός κινηματογράφου, Χρίστος

τος του κινηματογραφόφιλου κοινού, για να

Χριστοδούλου. Μετά τα πρώτα δειλά βή-

σφραγίσει με τη λειτουργία της τα κινηματο-

ματα, αποφασίζεται η Αλκυονίς να οδηγηθεί

γραφικά δρώμενα μιας ολόκληρης εποχής.

σ’ ένα πρόγραμμα ταινιών ακραιφνώς καλ-

Ο Βαγγέλης Σιδέρης λειτουργεί ως κινημα-

λιτεχνικού περιεχομένου, διαγράφοντας έτσι

τογραφική αίθουσα το ιδιόκτητο ισόγειο της

λαμπρή πορεία.

Υπήρχε μπαρ στην είσοδο και βιβλιοπωλείο στο υπόγειο, όπου και οι τουαλέτες, γεμάτες παλιότερα με πολιτικά συνθήματα και σύμβολα. Το βιβλιοπωλείο προς το τέλος της χούντας το λειτουργούσε ο ηθοποιός Γιώργος Κοτανίδης. Εκεί λοιπόν ο συγγραφέας αναφέρει ότι ο Φίλιππος Βλάχος, εκδότης των «Κειμένων», τον σύστησε στον Καψάσκη κι έτσι ξεκίνησε το βιβλιοπωλείο. Φτωχός και άνεργος, εκείνη την αξέχαστη σεζόν 73-74, ο Κοτανίδης δέχτηκε: «Δεν ήξερα τη δουλειά, ήμουν όμως μια ζωή ανάμεσα στα βιβλία, και η ιδέα να βρεθώ στο Στούντιο, όπου θα έβλεπα όλες τις ταινίες τζαμπέ, με ενθουσίασε περισσότερο». Ο Κοτανίδης γράφει ότι πέρασε σε μια ημιπαρανομία λόγω Πολυτεχνείου, οπότε το βιβλιοπωλείο φυσικά έκλεισε, τον συνέλαβαν για λίγο τον Δεκέμβρη, τον άφησαν και το ξανάνοιξε. Τότε ο Καψάσκης του έδειξε δυο κρυφά καμαρίνια πίσω από την οθόνη, και του είπε ότι θα του δίνει σήμα να κρύβεται εκεί όταν

εμφανίζονται

«μπάτσοι

ή

ασφαλίτες». Μετά από μια ακόμα σύντομη σύλληψή του, πιάστηκε στις 2 του Απρίλη του '74, βασανίστηκε και απολύθηκε με την κατάρρευση της χούντας. Το βιβλιοπωλείο ξανάνοιξε με τη νέα σεζόν, το φθινόπωρο του '74.

Περισσότερες πληροφορίες στις σελίδες μας στο facebook: ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ NEW STAR ART CINEMA ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΑΛΚΥΟΝΙΔΑΣ contact: alkionisartcinema@gmail.com

Ο προκάτοχος “Το κλείσιμο του «Στούντιο» ήταν μια σφαλιάρα από τις λίγες, από τον Σεπτέμβριο του 2004 έως την άνοιξη κόπηκαν όλα κι όλα 10.500 εισιτήρια...”

Ένας ιστορικός κινηματογράφος τέχνης της

πλατείας Αμερικής στο οποίο και παρέδωσε

Αθήνας, δημιούργημα του σκηνοθέτη Σω-

τη σκυτάλη κλείνοντας (1973). Μαζί με την

κράτη Καψάσκη που τον ξεκίνησε στη χει-

«Αλκυονίδα» που άνοιξε λίγο μετά, τα δυο

ρότερη εποχή της χούντας, έξι μόλις μήνες

«Στούντιο» μορφώσανε καλλιτεχνικά και

μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου

πολιτικά μια ολόκληρη γενιά αντιχουντικών

1967, με έδρα τη Σταυροπούλου 33, σε ισό-

και κατά βάση αριστερών νέων. Ο όρος

γειο πολυκατοικίας. Συνυπήρξε για δυο χρό-

«σινέ τέχνης» τονιζόταν πάντα πολύ εμφα-

νια

τικά σ' αυτό το σινεμά, που υπήρξαν τα κατ'

(1972-1973)

με

το

ομώνυμο,

μεταγενέστερο και «ομόσταυλό» του της

εξοχήν σινεφίλ κέντρα της εποχής τους.

Είπαν για την Αλκυονίδα «Σπουδαίο νέο - εξαιρετική κίνηση μπράβο στον Βελισσάριο Κοσσυβάκη! Και στην ομάδα του, καλή επιτυχία σε όλους»! Γιώργος Τσεμπερόπουλος/ Σκηνοθέτης

«Πέρασα τα γυμνασιακά και εφηβικά μου χρόνια στη γειτονιά της Αλκυονίδας, περνούσα πολύ συχνά από μπροστά της και έβλεπα τί παίζει. Είναι ένα από τα σινεμά στα οποία "σπούδασα" κινηματογράφο και στον οποίο είδα πολλούς από τους σκηνοθέτες που με μάγεψαν τότε, σημάδεψαν το κινηματογραφικό μου γούστο και τους θεωρώ ακόμη σπουδαίους. Στην Αλκυονίδα είδα Ταρκόφσκι, είδα Μπέργκμαν, είδα όλους τους σπουδαίους του "ανατολικού μπλοκ", είδα Μακαβέγιεφ και Χέρτζοκ. Την μία μέρα στην Αντινέα (εκεί που τώρα είναι το Gagarin) για να δω Μπρους Λη και την επόμενη στην Αλκυονίδα για κάποια σπουδαία ταινία. Όταν πέρασα από μπροστά και την είδα κλειστή, με μερικές αφίσες ταινιών παρατημένες απ' έξω, αισθάνθηκα ένα κομμάτι της ζωής μου να χάνεται. Και να που τώρα μαθαίνω ότι ξανανοίγει με τον ίδιο προσανατολισμό σε καλές ταινίες και χαίρομαι ιδιαίτερα. Πολλά από τα νεανικά μου στέκια έκλεισαν όλα αυτά τα χρόνια και είναι πραγματικά για εμένα και τους συνομηλίκους μου μια μεγάλη απώλεια, σαν να χάνεται ένα κομμάτι της νεότητάς μας, της ιστορίας μας. Το ότι η Αλκυονίδα επιστρέφει, είναι σαν κάτι να ζωντανεύει και πάλι από την "χαμένη" ζωή μου. Εύχομαι αυτή η δεύτερη περίοδος της Αλκυονίδας να είναι το ίδιο σημαντική για τις νεότερες γενιές, όσο ήταν πριν από χρόνια για τη δική μου γενιά». Μάκης Μηλάτος/ Ραδιοφωνικός παραγωγός Μουσικός Δημοσιογράφος

«Επιστροφή στο μέλλον! Αλκυονίδες μέρες ξανά, μπράβο σας»! Γιώργος Κρουστάλης/ Σκηνοθέτης

ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΠΟΛΗ - ΠΟΛΙΤΣΜΟΣ

«Να λοιπόν που μέσα στο παρελθόν υπάρχει το μέλλον». Μάνος Κοντολέων/ Συγγραφέας

«Επιτέλους ένα καλό νέο. Ο εμβληματικός κινηματογράφος της νιότης μας, είναι ξανά εδώ. Ακόμα με θυμάμαι, της μεταπολίτευσης καημένη γενιά, με μειωμένο φοιτητικό να μυούμαι στον Ταρκόφσκι, στον Γιαντσό, τον Βάιντα, τον Βιμ Βέντερς.

Με παρέα, αλλά και χωρίς, όταν ήμουν νέα προτιμούσα να βλέπω μόνη μου σινεμά να μην με αποσπά τίποτε από την μαγεία. Και πάντα συνδύαζα τις ταινίες με τον κινηματογράφο που τις είχα δει. Αντρέι Ρουμπλιόφ -Αλκυονίδα, Κόκκινος Ψαλμός-Αλκυονίδα, Τα μηχανικά πιάνα-Αλκυονίδα. Τί παίζει την επόμενη βδομάδα; Θα είμαι εκεί». Άννα Χατζησοφιά/ Συγγραφέας - Ηθοποιός, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β Αθήνας

«Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία! Ανυπομονούμε να έρθουμε»! Ελένη Σβορώνου/ Συγγραφέας - Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης WWF

«Ωραία κίνηση. Να μαζευόμαστε πάλι σιγά σιγά». Οδυσσέας Ιωάννου/ Στιχουργός

«Ξαναανοίγει η Αλκυονίδα. Το ωραιότερο νέο. Ο κινηματογράφος που μας μεγάλωσε, που μάθαμε κινηματογράφο. Είναι αισιόδοξο αυτὀ. Στην κατάσταση που είμαστε χρειαζόμαστε χώρους σαν την Αλκυονίδα». Νίκος Τουλιάτος/ Μουσικός

«Ωραία Νέα! Χαίρομαι πολύ»! Θέμης Ανδρεάδης/ Ερμηνευτής

«Ο Αλμπέρ Καμί είχε πει "το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δυο φορές". Εύχομαι ολόθερμα, καλή επιτυχία»! Κώστας Αρκουδέας/ Συγγραφέας

«Αλκυονίδα... Τί να πρωτοθυμηθώ. Πολλά τα συναισθήματα, άπειρες οι μνήμες. Μια πόρτα πολιτισμού που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή. Μια όαση ελευθερίας στα χρόνια της χούντας. Καταφύγιο για όλους μας σε καιρούς δύσκολους και σκοτεινούς. Μια αίθουσα που μας έλειψε πολύ! Που μεγάλωσε μαζί με γενιές θεατών που καθημερινά έδιναν το ραντεβού τους εκεί στον πεζοδρόμιο της Ιουλιανού… Τολμηρό το εγχείρημα του φίλου Βελισσάριου Κοσσυβάκη σε εποχές που πολλοί κινηματογράφοι, θέατρα και χώροι που παράγουν πολιτισμό κατέβασαν αυλαία. Σε πείσμα αυτών των καιρών έμπρακτη αντίσταση του φίλου Βελισσάριου το ζωντάνεμα της Αλκυονίδας, κόντρα στα πολυεθνικά πολυσινεμά και στο κατεστημένο, στις ταινίες υποκουλτούρας, στις ταινίες που ισοπεδώνουν τα πάντα χάριν της εμπορικότητας και, πολλές φορές, προσβάλλουν τη νοημοσύνη του θεατή, αλλά και στην άθλια τηλεόραση που μας βομβαρδίζει με υποπροϊόντα. Μια αδήριτη ανάγκη για πνευματική ανύψωση που χρειαζόμασταν και εμείς

οι παλιότεροι αλλά, ίσως περισσότερο από εμάς, τα νέα παιδιά που αγαπούν τον κινηματογράφο, έχουν όραμα και αναζητούν ποιότητα, αλήθεια, αξίες και ιδανικά μέσα στην πνευματική ένδεια των καιρών. Είχα την τύχη η Αλκυονίδα να σφραγίσει και το δικό μου επαγγελματικό ξεκίνημα αφού έχοντας αναζητήσει, επιλέξει κι ευτυχήσει να υπηρετήσω το “διαφορετικό” κινηματογράφο εισήγαγα και διένειμα ταινίες με θέση και άποψη που τότε δεν ενδιέφεραν κανένα διανομέα. Έτσι το 1970 ξεκινά η συνεργασία μου με την Αλκυονίδα με τη διοργάνωση, μέσα στη χούντα, μιας εβδομάδας ουγγρικού κινηματογράφου που στέφτηκε με ιδιαίτερη επιτυχία, με ταινίες σημαντικών σκηνοθετών όπως ο Γιάντσο, η Μέζαρος, ο Ζάμπο κ.α. Ακολούθησαν ταινίες μεγάλων δημιουργών όπως ο Όρσον Ουέλς, Κανέτο Σίντο, Κλάουμπερ Ρόχα, Σεργκέϊ Αϊζενστάϊν, Έρικ Ρομέρ, Λουϊς Μπουνιουέλ αλλά και δύο από τις πρώτες ταινίες του τότε νέου ελληνικού κινηματογράφου, η “Φόνισσα” του Κώστα Φέρρη και ο “Μάης του 36” του Τάσου Ψαρρά. Από το 1979 και μέχρι τη μετατροπή της Αλκυονίδας σε θέατρο με συνέταιρο το Ζήνο Παναγιωτίδη προβάλαμε σε πρώτη προβολή ταινίες κορυφαίων και διαχρονικών πλέον σκηνοθετών όπως ο Γιλμάζ Γκιουνέϊ, Φεντερίκο Φελίνι, Ίνγκμαρ Μπέρκμαν, Μικελάντζελο Αντονιόνι, Μπράϊαν ντε Πάλμα, Πιέρ Πάολο Παζολίνι, Πάολο & Βιτόριο Ταβιάνι κ.α. Αλλά και Έλληνες δημιουργοί όπως ο Νίκος Νικολαΐδης, ο Τώνης Λυκουρέσης, ο Νίκος Αλευράς, ο Διονύσης Γρηγοράτος μας εμπιστεύτηκαν τη διανομή των ταινιών τους για να επιδαψιλεύσουμε στο κοινό τις κινηματογραφικές τους προτάσεις. Είναι πραγματικά ξεχωριστή χαρά για εμένα η επαναλειτουργία της Αλκυονίδας. Εύχομαι το νέο της ξεκίνημα να αποτελέσει γνήσια εστία ουσιαστικής και προοδευτικής τέχνης και σημείο αναφοράς καινοτόμων πολιτιστικών προτάσεων. Ένα μεγάλο μπράβο και καλή δύναμη στο φίλο Βελισσάριο Κοσσυβάκη και τους συνεργάτες του! Θα είμαι κοντά σας και θα στηρίξω αυτή την προσπάθεια με όλη μου την ψυχή. Θα δω με χαρά, ένα από τα πιο αγαπημένα και δημιουργικά κομμάτια της ζωής μου, να υπάρχει και να προσφέρει και πάλι στον πολιτισμό. Είμαι σίγουρος ότι μας περιμένουν νέες, ωραίες και δυνατές συγκινήσεις! Να είμαστε όλοι εκεί! Βελισσάριε σ’ ευχαριστούμε που τόλμησες»! Υ.Γ. Κλείνοντας έρχονται στο νου λόγια του Μπέρτολτ Μπρέχτ: “Μέσα σε αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων και η τέχνη είναι υποχρεωμένη να αποφασίσει. Από τη μια μεριά μπορεί να κάνει τον εαυτό της όργανο μιας ασήμαντης μερίδας μερικών που παριστάνουν τους εξουσιαστές. Από την άλλη μπορεί να σταθεί στο πλευρό των πολλών και να τους κάνει να πάρουν τη μοίρα τους στα ίδια τους τα χέρια. Η τέχνη μπορεί να παραδώσει τον άνθρωπο στις συγχύσεις, στις αυταπάτες και στα θαύματα, ενώ ή ίδια πάλι μπορεί να

παραδώσει τον κόσμο στον ΑΝΘΡΩΠΟ. Όμηρος Κοντός – Ηλιάδης/ Κινηματογραφιστής

«Η δική μου γενιά -πενήντα και φεύγα που μεγάλωσε στην Αθήνα, έχει συνδέσει άρρηκτα την "Αλκυονίδα" με την εφηβεία της και τη νεότητά της. Με ταινίες που συχνά δεν καταλαβαίναμε, αλλά που πάντα νιώθαμε ότι τιμούσαν-και προφανώς υπερεκτιμούσαν - τη νοημοσύνη μας και μας πείσμωναν, την επόμενη φορά, να προσπαθήσουμε για να τις καταλάβουμε... λίγο περισσότερο. Από τις αναρίθμητες ώρες που έχω περάσει στην Ιουλιανού, ξεχωρίζω την προβολή του "Μεγαλέξαντρου" του Αγγελόπουλου. Είχα την ανέλπιστη τύχη να κάθομαι ακριβώς πίσω από τον Θανάση Βέγγο (κατοπινός "ήρωας" του Αγγελόπουλου και ο ίδιος) και να τον παρακολουθώ να παρακολουθεί την αργόσυρτη ταινία μ΄ έναν ανεπανάληπτο υβριδικό συνδυασμό σεβασμού και υπερκινητικότητας. Ας είναι καλορίζικη η "δεύτερη ζωή" αυτής της ιστορικής αίθουσας». Πέτρος Τατσόπουλος/ Συγγραφέας

«ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ ξανά, λοιπόν, το αγαπημένο στέκι, ο χώρος συνάντησης, το σημείο αναφοράς, η γειτονιά μας τότε, η όαση ποιότητας -εύχομαι σήμερα- που ξεκινά κόντρα στις "αλυσίδες" του τυποποιημένου θεάματος. Κάθε επιτυχία»! Δημήτρης Ταλιάνης/ Εκδότης

«Εύχομαι η νέα Αλκυονίδα να παίξει τον κοινωνικό και παιδευτικό ρόλο που έπαιξε η παλιά Αλκυονίδα στη διαμόρφωση της γενιάς μου. Εκεί, τότε, σε δύσκολες εποχές, στα φοιτητικά μας χρόνια, παρακολουθήσαμε τις σπουδαιότερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου από τον Ντράγιερ στον Αϊζενστάιν και από τον Ντοβζένκο στον πρώιμο Μπέργκμαν. Η νέα γενιά της μεγάλης κρίσης έχει ανάγκη τη Μεγάλη Τέχνη για να προχωρήσει απ’ τα σκοτάδια στο φως. Καλή δύναμη στην προσπάθειά σας»! Κωστής Καπελώνης/ Ηθοποιός-Σκηνοθέτης

«Δεν είμαι νοσταλγός του παρελθόντος, είμαι όμως φίλη του κινηματογράφου. Η παλιά Αλκυονίδα ήταν για μένα ένα παράθυρο σε κόσμους μακρινούς και άγνωστους. Ονόματα μυθικά, ασπρόμαυρα και έγχρωμα φιλιά ιδιαίτερης χάρης, τόλμης και γοητείας, επαναστάσεις με ή χωρίς αιτία, πολύωρα, μέχρι τελικής πτώσεως, αφιερώματα-σχολείο κατά τα παριζιάνικα πρότυπα, ταινίες που άλλα σινεμά δεν καταδέχονταν, ή θεωρούσαν ξεπερασμένες, η χαρά του υποψήφιου σινεφίλ. Καλή επιτυχία, νέοι και νέες σπεύσατε»… Αφροδίτη Μάνου/ Τραγουδοποιός

Θεατρική παράσταση

«Πάρτυ με την Εύα» (έργο βραβευμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού)

Πρεμιέρα: Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014, ώρα 21:00 Κάθε Τετάρτη στις 19:00 & κάθε Πέμπτη στις 21:00

Π

ρόκειται για το ψυχογράφημα ενός μοναχικού ανθρώπου που εκτυλίσσεται την ημέρα των 40ών γενεθλίων του, με απρόοπτη εξέλιξη και ακόμη πιο απρόοπτο τέλος. Πινελιές χιούμορ διανθίζουν την τραγική ιστορία για να θυμίσουν στους θεατές ότι μέσα από μια τραγωδία μπορούν να ανθίσουν λουλούδια αισιοδοξίας. Τα μηνύματα του έργου πολλαπλά, αφού στους πρωταγωνιστές μπορεί να ανακαλύψουν οι θεατές ένα κομμάτι από τον εαυτό τους. Συγγραφέας: Λεωνίδας Τσίπης, Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου

Νέα τμήματα στο Ωδείο Αθηνά

Ας θυμηθούμε χωρίς νοσταλγία... …με τη Μάνια Παπαδημητρίου

Σ

υνεχίζοντας τη δημιουργική πορεία στον χώρο της μουσικής εκπαίδευσης, το Ωδείο Αθηνά με την καινούρια χρονιά εντάσσει στο πρόγραμμα νέα τμήματα μουσικής προπαιδείας για παιδιά προσχολικής ηλικίας (προνήπιο-νήπιο) και πρώτης σχολικής ηλικίας (α’-β’ Δημοτικού). Παράλληλα λειτουργεί το τμήμα κλασικής μουσικής (κιθάρα, πιάνο, βιολί, βιολοντσέλο, φλάουτο, σαξόφωνο, κρουστά κ.α.), το μοντέρνο τμήμα (ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρικό μπάσο, ντραμς, αρμόνιο, συνθεσάιζερ κ.α.) και το τμήμα λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής (μπουζούκι, τζουράς, παραδοσιακά κρουστά, λαϊκό και δημοτικό τραγούδι). Στο Ωδείο Αθηνά λειτουργεί επίσης παιδική-νεανική χορωδία, καθώς και χορωδία ενηλίκων.

ΩΔΕιο αΘηνα Λεωφ. Γαλατσίου 64, Άνω Πατήσια τηλ./fax: 210 2284700 e-mail: odeioathena@gmail.com www.odeioathina.gr

23- 29 Οκτωβρίου 2014 ΠΕΜΠΤΗ 23 ΟΚΤωΒρΙΟΥ 19:00 Βραβεία και διακρίσεις του 37ου φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας 21:00 Βραβεία και διακρίσεις του 37ου φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας ΠΑρΑΣΚΕΥΗ 24 ΟΚΤωΒρΙΟΥ 19:00 Βραβεία 20ού διεθνούς φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας 21:00 Εθνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΟΚΤωΒρΙΟΥ 19:00 Πανόραμα επιλεγμένων πολωνικών ταινιών μικρού μήκους 21:00 Εθνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα ΚΥρΙΑΚΗ 26 ΟΚΤωΒρΙΟΥ 19:00 Βραβεία 20ού διεθνούς φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας 21:00 Εθνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα ΔΕΥΤΕρΑ 27 ΟΚΤωΒρΙΟΥ 19:00 Πανόραμα επιλεγμένων πολωνικών ταινιών μικρού μήκους 21:00 Εθνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014, ώρα 21:30

Ο

Πολυχώρος Τέχνης Αλεξάνδρεια (Σπάρτη 14, πλ. Αμερικής) παρουσιάζει τη μουσικοθεατρική παράσταση «Ας Θυμηθούμε Χωρίς Νοσταλγία» την Παρασκευή 14 του Νοέμβρη, στις 21:30. Ένας ύμνος στη ΜΝΗΜΗ του καθενός μας μέσα από τη ρεαλιστική ματιά του σήμερα. Κείμενα-Τραγούδι: Μάνια Παπαδημητριου Πιάνο Τραγούδι: Άρης Γραικούσης Είσοδος: 10 ευρώ με κρασί/μπύρα Τηλ. κρατήσεων: 210-8673655 και 6944945710

Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 8613739

ΠοΛΥΧΩρος ΠοΛιτιςμοΥ «ΔιΕΛΕΥςις» Λέσβου 15 & Πόρου Κυψέλη Τηλ.: 210 86 13 739 E-mail: info@dieleusis.gr www.dieleusis.gr

Το φεστιβάλ δράμας ταξιδεύει στην Αθήνα

ΠοΛΥΧΩρος τΕΧνης «αΛΕΞανΔρΕια» Σπάρτης 14, Πλ. Αμερικής Τηλ.: 210 86 73 655 E-mail: egyptiotis@yahoo.gr www.alexandriaculturefoundation.gr

ΤρΙΤΗ 28 ΟΚΤωΒρΙΟΥ 19:00 Πανόραμα επιλεγμένων πολωνικών ταινιών μικρού μήκους 21:00 Εθνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα ΤΕΤΑρΤΗ 29 ΟΚΤωΒρΙΟΥ 19:00 Βραβεία και διακρίσεις του 37ου φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας 21:00 Βραβεία και διακρίσεις του 37ου φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας

Κινηματογραφος τριανο ́ν Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, τ.: 210 82 15 469 www.trianon.gr

από την Ελίνα Λαζαρίδη

άποψη

Ακροβατώντας επάνω στο λίγο και στο πολύ λίγο

Το πιο βασικό είναι να είσαι σοβαρός άνθρωπος, να έχεις άποψη και να σκέφτεσαι. Και ας μην είσαι επώνυμος με την έννοια του διάσημου, γιατί επώνυμοι είμαστε όλοι.

Η φτώχια κυκλοφορεί πολύ πλέον στο δρόμο. Στα πεζοδρόμια. Αιωρείται στον αέρα. Δεν μπορείς να μη τη δεις. Είναι ενοχλητική. Εκνευριστική. Κουραστική. Άσχημη. Είναι ένα φαινόμενο των τελευταίων λίγων ετών. η δεκαετία του ‘80 φυσικά – όπως όλοι θυμόμαστε- δεν υπήρχε. Τη δεκαετία του ‘90 επίσης, δεν υπήρχε. Ήταν οι δεκαετίες του πολύ. Γενικά, για να μη το κουράζουμε, μέχρι το 2008-2009 δεν έτυχε να τη συναντήσουμε και το γιατί το ξέρουμε όλοι: Η Ελλάδα ήταν από την αρχαιότητα μέχρι πρόσφατα μία χώρα με πολύτιμο υπέδαφος. Τα τεράστια ορυχεία χρυσού σε όλη τη Μακεδονία και οι αλλεπάλληλες εξορύξεις πετρελαίου σε νησιά και πελάγη, την είχαν καταστήσει μία από τις πιο ανθηρές οικονομικά χώρες της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου. Ουδείς τα χρόνια εκείνα τα παλιά, μιλούσε για τη φτώχια, εκτός από κάποια αριστερά κόμματα που εντελώς αδικαιολόγητα τα ψήφιζε λίγος κόσμος, είτε λόγω συγγένειας με αντιστασιακούς εντός και εκτός Ελλάδας ή οικογενειακής παράδοσης ή χτυπημένου DNA, ή συνήθειας ή ακόμη και εξ’ αιτίας του πεπερασμένου της ηλικίας. Υπήρχαν πάντα κάποιοι εκνευριστικοί δημοσιογράφοι «ξερόλες», που επέμεναν να γράφουν (με υφάκι) στις εφημερίδες πως υπάρχει κόσμος που πεινάει! Ευτυχώς όμως, ουδείς τους έδινε σημασία. Ο αναγνώστης έστρεφε, ενοχλημένος, το βλέμμα στην απέναντι σελίδα για να μελετήσει την πολύχρωμη προσφορά διακοποδάνειου που δεν βάρυνε την καρδιά του, όπως εκείνο το σκληρό και δυσοίωνο άρθρο που μιλούσε για έναν κάποιο, αόρατο μάλλον κόσμο που τα ’φερνε βόλτα δύσκολα, σε εποχές που οι περισσότεροι περνούσαμε εύκολα ή σχεδόν εύκολα. Εκεί λοιπόν, την εποχή της ευδαιμονίας, ακούστηκε το Μπουμ! Είμαστε εμείς που είχαμε πέσει από τα σύννεφα. Τέζα. Οι κυβερνήσεις ήταν πεσμένες κι εκείνες κάπου δεξιά και λίγο πιο αριστερά. Κάποιοι φώναζαν και διαμαρτυρόντουσαν. Κάποιοι –λίγοι- ούρλιαζαν ότι είχαν προειδοποιήσει για τα καύσιμα. Επικράτησε κομφούζιο. Ήρθαν ξένοι ανταποκριτές. Ξένοι στρατοί σωτηρίας. Μας έδεσαν με επιδέσμους. Μας δάνεισαν, μας μάλωσαν, μας έδωσαν και ένα ωρολόγιο πρόγραμμα για να επανέλθουμε. Τα ορυχεία γκρεμίστηκαν. Κάτι εργάτες με μία αξίνα στο χέρι, έφυγαν γρήγορα κι αυτοί, γιατί δεν ήταν Έλληνες. Εμείς -που είμαστε- Έλληνες δεν πήραμε την αξίνα. Πήραμε μόνο ανάποδες, λαντόζ και ηρεμιστικά. Αρχίσαμε το ξεπούλημα. Στις 3 σανέλ η μία δώρο.

-Αχ θα ξαναγυρίσω στο χωριό μου να καλλιεργήσω σαλιγκάρια, ξεφύσησε σηκώνοντας τα λουράκια της μια Λουί Βουιτόν, όταν είδε πως θα ξέπεφτε σε υποχρεωτικό μπαζάρ, για τα μάτια κάποιου Ένφια.

-Εγώ σαλαμάνδρες, είπε η φίλη μου η Λόλα, που ήτανε ξανθιά. Μαθαίνουμε –με το ζόρι - τις προσωπικές ιστορίες τρόμου, αρρώστιας και αποφυλάκισης εκατοντάδων συνανθρώπων μας που μπαίνουν στο τραίνο μαζί μας κάθε μέρα και απαιτούν να τους δώσουμε λίγα από τα λεφτά που δεν έχουμε, για να συνεχίσουν να ζουν. Να ζουν; Λίγο. Οι νεότεροι την κοπανάνε έξω. «Να φύγεις να βρεις την τύχη σου αλλού», λέει η γιαγιά στον εγγονό με ύφος μέντιουμ. Η χώρα δεν θα βγει από την κρίση πριν το

Τ

2045. Το ξέρει. Όπως ακριβώς ήξερε για το ότι το 2007 θα αρχίσει η κατάρρευση, αλλά δεν το λέγε η άτιμη και άφηνε τα εγγόνια της να ψωνίζουν 100 τηλεκατευθυνόμενα αεροπλανάκια το μήνα σε διαφορετικά χρώματα. Την ίδια στιγμή τρέχουμε σε (λάθος) περιοχές για να καθαρίσουμε λίγο την Ελλάδα από τα σκουπίδια της, απαντώντας έμπρακτα στο ερώτημα : καλά παιδί μου άλλη δουλειά δεν έχεις; Ασχολιόμαστε λιγάκι με την εκκλησία, λιγάκι με τη φιλανθρωπία, λιγάκι με τους φτωχούς όλου του κόσμου που ενώθηκαν και ήρθαν στη χώρα μας, τους άστεγους που κάποτε –κάποιοι από αυτούς - αγόραζαν 1000 κομμάτια ψάρια ή κλωνάρια στη Σοφοκλέους, περπατώντας στην αμμουδιά με ένα κινητό στο χέρι (για αυτούς που ξέρουν την χρηματιστηριακή αργκό). Ζούμε στη σφαίρα της απόλυτης καλοσύνης, συμπόνιας και συμπαράστασης. Κάνουμε το σταυρό μας για να σωθεί η ψυχή μας και ξαφνικά αγαπάμε λίγο πιο πολύ την οικογένειά μας και τους φίλους μας. Κάποιοι κάνουν τη διαφορά (!) και προσεύχονται κρυφά να βγει η χώρα από την κρίση για να αγοράσουν πάλι όσα δεν πρόλαβαν. Πηγαίνετε σε ένα ξεπούλημα στοκ και δείτε το πανηγύρι. (Θα τα αγοράσω όλα, ακόμη και αν δεν τα χρειάζομαι, έστω και με ένα ευρώ. Έστω και για λίγο. Δεν αντέχω άλλη καλοσύνη!) Στο Κεθεά θα πάνε και οι εξαρτημένοι της κατανάλωσης σε λίγο. Όχι μόνο του τζόγου. Τα μαγαζιά ανοιγοκλείνουν. Τα σουβλάκια είναι παντού. Όλοι οι καφέδες 1 ευρώ. Ακόμη και ο γνήσιος, ελληνικός εσπρέσο μακιάτο. Ευτυχώς γιατί τις λίγες έστω χαρές πρέπει να τις διατηρούμε. Sites με προσφορές κατακλύζουν την οθόνη του pc μας. Η ίδια η χώρα προσφέρεται γενικά στη μισή τιμή. Σπίτια, νησιά και παραλίες στη μισή τιμή. Βλέπουμε τη χώρα να λιγοστεύει και δεν έχουμε πλεόνασμα να τη γεμίσουμε. Γι’ αυτό και είμαστε έτοιμοι σε λίγο να δαγκώσουμε τη λαμαρίνα, να επαναστατήσουμε αύριο το πρωί με αιτία, αλλά χωρίς ιδεολογία. Να ακολουθήσουμε όποιον μας επιστρέψει λίγα έστω από αυτά που χάσαμε. Χωρίς δεύτερη ανάγνωση. Να γίνουμε πάλι θύματα του ανατριχιαστικού λαϊκισμού και του ξεχειλώματος της είδησης μέχρι ξεράσματος. Ο πανικός κυριεύει τα πρωινά μας. Πλένουμε δόντια βλέποντας ή μάλλον ακούγοντας, έντρομοι, τα ανθρωπάκια/δημοσιογράφους/παρουσιαστές –αυτά τα τόσο λίγα- που μέχρι πρόσφατα έπαιρναν 132 μισθούς ανειδίκευτου εργάτη σε ένα μήνα, να συγκινούνται με το δράμα της άνεργης μάνας και του συνταξιούχου αγρότη που καταφέρνει να ζει με τα ελάχιστα 200 ευρώ το δίμηνο. Συμπάσχουν. Διαμαρτύρονται. Φωνάζουν «καλημέρα, καλημέρα». Διπλός εκνευρισμός. Φεύγουμε από το σπίτι με το κεφάλι κάτω. Πάμε στη δουλειά που κάποιοι ακόμη έχουμε, νοσταλγώντας την εποχή που δεν λέγαμε αυτό το ενοχλητικό «ευτυχώς» που σε κάνει αμέσως να αισθάνεσαι «λίγος» «έντρομος» και «αναλώσιμος». Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου, έλεγε κάποτε η εθνική τουριστική καμπάνια. Στη χώρα του «όλο και κάτι λιγότερο» θα λέει η τωρινή.

ρίση. Ξανά. Οι συνοικίες βουλιάζουν. Μικροαστικές πολυκατοικίες, εγκαταλελειμμένοι σκελετοί και κουφάρια γιαπιών, σκονισμένες νερατζιές, ξεθωριασμένες πινακίδες, κλειστά μαγαζιά, κακοφωτισμένοι δρόμοι. Ζεις στο μισοσκόταδο της ελληνικής πραγματικότητας. Άνθρωποι μόνοι, αμίλητοι σ’ όποια συνοικία κι αν μένεις. «Σε φοβίζει αυτή η σιωπή, απάνθρωπο πράγμα. Πόση σιωπή να κουβαλήσει ένας άνθρωπος μέσα του»;* Η αβεβαιότητα, η ματαίωση, η απόγνωση, η ντροπή φωλιάζουν και φουντώνουν το μυαλό και την ψυχή. Η απειλή της φτώχειας, η ασφυξία των παιδιών σου, τα συναισθηματικά αδιέξοδά σου, η αποσιώπηση σκέψεων και αισθημάτων καταπνίγουν τις αντιστάσεις σου. «Δεν λές αυτό που νοιώθεις και κάποια στιγμή μπορεί να πάψεις να το νοιώθεις». Στεγνώνεις. Κόμποι κλείνουν το λαιμό λίγο πρίν ξεσπάσεις σε λυγμούς ή κραυγές ανάλογα με τις αντοχές σου. Άδειασες, αλλά «είσαι γεμάτος μ’ ένα απίστευτο κενό». Κι όμως, δεν μπορεί... «Κομμάτι κομμάτι σου παίρνουν τον κόσμο σου» και εσύ χορεύεις το σπαραγμό σου σ’ ένα βουβό ζεϊμπέκικο απέναντι στον ουρανό. Έχασες τις σταθερές σου σ΄ένα ρευστό πια τοπίο και πρέπει να επαναπροσδιοριστείς και να συμψηφίσεις. Κέρδη και ζημιές. Δεν ισοσκελίζεται ο λογαριασμός. Ζημιές, μόνο ζημιές. Είσαι ηττημένος με «απλήρωτα δάνεια, κλεμμένους κουμπαράδες, με δανεικά για την κηδεία, με κατάσχεση σπιτιού, με επερχόμενη απαλλοτρίωση και βαρκάδα που δεν έγινε». Δεν είσαι μόνος. Συλλογική η αποτυχία. Κι όμως, δεν μπορεί.... Τα αύριο, τα θέλω και τα όνειρά σου στο χαλάκι της εξώπορτας. Ζητιανάκια. Δεν ανοίγεις. Ντρέπεσαι, να ονειρευτείς και να επιθυμήσεις. Κι αν φύγουν; Κι αν τα σπρώξει κανείς από τη σκάλα και πέσουν και χτυπήσουν; Δεν έχεις περιθώρια για άλλα. Ανοίγεις δειλά την πόρτα και βάζεις λίγα μέσα να τα ζεστάνεις και να τα κανακέψεις στην αγκαλιά της ψυχής σου, απέναντι από ένα καλοριφέρ που ούτε και φέτος θα ανάψει. Κι εκείνες τις βροχερές νύχτες τα βάζεις όλα μέσα μην κρυώσουν, αρρωστήσουν και σου πεθάνουν. Κι ο Αύγουστος αργεί για καινούργια...Και τι θα κάνεις μ’ ένα άδειο χαλάκι στην εξώπορτα; Κι όμως, δεν μπορεί... «Κι ο πόνος κι ο θάνατος όλα στη ζωή σαν το νύχι στο κρέας είναι. Να το κόψεις μοναχά μπορείς να το ξεριζώσεις όχι». Δεν αυτοκτονείς. Ακόμη. Αντέχεις όπως κι εγώ. Και είμαστε μαζί στην καινούργια μέρα που μόλις αχνοχάραξε στα γύρω βουνά.Τόλμησε λίγη αισιοδοξία, κι ας είναι σκοτεινά και αχαρτογράφητα τα νερά, κι ας έχει πέσει πούσι στις ματιές μας. Γιατί δεν μπορεί, «ΚΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ, ΘΑ ΔΕΙΣ».

Κ “το άδειο χαλάκι της εξώπορτας” «Γιατί το λένε όλοι πως είναι παρηγοριά μεγάλη ν’ ακούς μιά ανθρώπινη φωνή μέσα στη νύχτα. Είναι μεγάλη παρηγοριά να ξέρεις πως κάποιος ξενυχτάει από φόβο - να ξέρεις πως κάποιος κάνει κάτι για να διώξει το φόβο». Χρήστος Οικονόμου (Απόσπασμα από το διήγημα «ΜΑΟ» της συλλογής διηγημάτων «Κάτι θα γίνει, θα δείς»)

Ελένη Ηλία

* Ότι βρίσκεται μέσα σε εισαγωγικά είναι αποσπάσματα από το διήγημα «ΜΑΟ».

Η διαχρονική συμβολή της Ελληνικής σε άλλες γλώσσες

Σ

τον παρόντα τόμο, «Η διαχρονική συμβολή της Ελληνικής σε άλλες γλώσσες», ο Γεώργιος Καναράκης, Καθηγητής στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Charles Sturt της Αυστραλίας, επιμελείται ένα έργο με τριάντα τέσσερις εξειδικευμένες εργασίες τριάντα δύο μελετητών από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Το συλλογικό αυτό έργο συμβάλλει στην κάλυψη ενός κενού στον χώρο της αντιπαραβολικής γλωσσολογίας (contrastive linguistics). Οι μελέτες αφορούν ειδικότερα τις διαχρονικές και γλωσσικά πολυεπίπεδες επιδράσεις της Ελληνικής στην εξελικτική διαδρομή είκοσι οκτώ γλωσσών της υφηλίου που ανήκουν σε ποικίλες γλωσσικές οικογένειες ή είναι μεμονωμένες. Όπως είναι γνωστόν οι διαγλωσσικές επιδράσεις δεν είναι μόνο θέμα γλωσσικό αλλά ταυτόχρονα και κοινωνικοπολιτισμικό. Ο συλλογικός και συγκεντρωτικός αυτός τόμος, που συνδυάζει θεωρία και πράξη, διευρύνει υπεύθυνα τη γνώση μας στον επιστημονικό αυτόν τομέα παρέχοντας μια αρκετά ευρεία αντί ληψη του βαθμού της συμβολής της Ελληνικής – μιας από τις ση μαντικότερες και παλαιότερες πολιτισμικές γλώσσες– στον γλωσσικό και πολιτισμικό εμπλουτισμό αρχικά των γλωσσών της Ευρώπης και δι’αυτών πολλών άλλων γλωσσών του λοιπού κόσμου. Ελπίζουμε η ανά χείρας έκδοση να αποτελέσει ερέθισμα για περαιτέρω γόνιμη διερεύνηση του ουσιώδους θέματος των πα γκόσμιων διαγλωσσικών-διαπολιτισμικών επαφών και αλληλο επιδράσεων μέσα στην πολυεθνική και πολυπολιτισμική πραγμα τικότητα των καιρών μας.

ΕΚΔοςΕις ΠαΠαΖηςη Νικηταρά 2 & Εμμ. Μπενάκη Τηλ.: 210 38 22 496 - 210 38 38 020 E-mail: papazisi@otenet.gr, www.papazisi.gr

Συμμετέχουν: rancisco R. ADRADOS (Ελληνική) Yelena ΑNDREICHENKO (Ρωσική) Ευθύμιος Γ. ΑΣΣΟΣ (Αραβική) Zaneta BARSKA (Πολωνική) Małgorzata BOROWSKA (Πολωνική) Francois BREDENKAMP (Αφρικάανς) Εμμανουήλ ΓΕΩΡΓΟΥΔΑΚΗΣ (Γερμανική) Miguel Castillo DIDIER (Ισπανική) Stefan DUMITRU (Ρουμανική) Martin ZΑΜΜΙΤ (Μαλτέζικη) Επίσκοπος Αμβρόσιος (Αριστοτέλης ΖΩΓΡΑΦΟΣ), Μητροπολίτης Κορέας (Κορεατική) Rismag GORDEZIANI (Γεωργιανή) Rolf HESSE (Δανική) Jinjing HU (Κινεζική) Ειρήνη ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ (Τουρκική) Γεώργιος ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ (Αγγλική) Βίκυ ΚΑΡΔΙΟΛΑΚΑ (Γαλλική) Νικόλαος ΚΟΝΤΟΣΟΠΟΥΛΟΣ (Πορτογαλική) Βασίλης ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗΣ (Ιαπωνική) Jussi KORHONEN (Φινλανδική) Usa KORNTAPTIM (Ταϊλανδική) Παναγιώτης Γ. ΚΡΙΜΠΑΣ (Ιταλική, Αλβανική) Nicholas de LANGE (Εβραϊκή) Stoyna POROMANSKA (Βουλγαρική) Αντώνης Ηλία ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ (Λατινική) Ελένη ΣΕΛΛΑ-MAZH (Τουρκική) Dora E. SOLTI (Ουγγρική) Robert A. SUCHARSKI (Πολωνική) Aleksandar SUNKO (Κροατική) Ξενοφών ΤΖΑΒΑΡΑΣ (Τουρκική) Χρήστος ΤΣΙΠΑΡΗΣ (Σουηδική) Nicoline VAN DER SIJS (Ολλανδική)

Γ. Β. ΔΕΡΤΙΛΗΣ Ιστορία του ελληνικού κράτους 1830 - 1920

ISBN 978-960-524-428-6, σελ. 1152, τιμή 40 ευρώ

Ο

τίτλος «Ιστορία του ελληνικού κράτους» είναι μια βραχυλογία, μια απλούστευση. Το κράτος είναι ένα πρίσμα, ένας φακός, ένα κέντρο εστίασης, ένας τρόπος να φέρνουμε μέσα στο οπτικό μας πεδίο την κοινωνία που παρατηρούμε. Αμέσως μετά, όμως, μπορούμε να εστιάσουμε το βλέμμα μας στους ανθρώπους. Το ελληνικό κράτος δημιουργείται το 1828 εκ του μηδενός και, έως το 1920, αλλάζει ριζικά την ζωή των ανθρώπων που το δημιούργησαν με την φαντασία τους και με την επαναστατική τους πράξη. Τους επιβάλλει την αυθεντία και την νομιμότητά του, την βία και την εξουσία του· ελέγχει την αναμεταξύ τους βία τέμνει, δικάζει και τιμωρεί· δεσμεύει την Εκκλησία χωρίς να την υποτάσσει, την προσκυνά και την χρησιμοποιεί, στηρίζει επάνω της μέγα μέρος της δικής του νομιμότητας· εκπαιδεύει τους νέους και τις νέες, τους μαθαίνει τον νόμο, την τάξη, την υποταγή, την εξίσωση έθνος-κράτος, τον πατριωτισμό. Με άλλα λόγια, το νεαρό ελληνικό κράτος επιβάλλει στους ανθρώπους ό,τι εν πολλοίς επιβάλλουν όλα τα κράτη. Και εκείνοι, με την σειρά τους, το ανέχονται, το αποδέχονται, το απορρίπτουν, υποκύπτουν, το περιβάλλουν με τα εθνικά σύμβολα, το διεκδικούν, εξεγείρονται, το καταλύουν προς στιγμήν για να το θεσμίσουν εξ υπαρχής, το στηρίζουν, το στελεχώνουν, το διαβρώνουν, το χρησιμοποιούν εναντίον αλλήλων. Εκείνοι διατυπώνουν τις εθνικιστικές του φαντασιώσεις,

εκείνες μεταδίδουν στα παιδιά τους τις αλυτρωτικές του προσδοκίες και, όλοι μαζί, ακολουθούν τις σημαίες του, τροφοδοτούν με φόρους τα ταμεία του και με αίμα τους πολέμους του. Γράφοντας το βιβλίο αυτό, σκοπός μου δεν ήταν να διηγηθώ «τι έγινε», αλλά να κατανοήσω το «γιατί έγινε». Δεν ήταν να διηγηθώ μια ιστορία, αλλά να την ερμηνεύσω. Και ήθελα να μιλήσω όχι μόνο στον ειδικό αναγνώστη, τον ιστορικό, τον κοινωνιολόγο, τον οικονομολόγο, όχι μόνο στον σπουδαστή της Ιστορίας και των κοινωνικών επιστημών. Ήθελα να μιλήσω, ίσως ακόμη περισσότερο, στους γενικούς αναγνώστες, στον αναγνώστη και την αναγνώστρια που αγαπούν το διάβασμα. Είναι τα πρόσωπα που περιδιαβάζουν συνεχώς στη σκέψη του κάθε συγγραφέα και οδηγούν το χέρι και την καρδιά του και που έχουν από τον συγγραφέα μόνο δύο απαιτήσεις: να μοιραστεί μαζί τους την όποια γνώση του, προσφέροντάς τους και ολίγη τέρψη. Δύο μόνο απαιτήσεις, αλλά μεγάλες: επιβάλλουν στον συγγραφέα σαφήνεια και απλότητα γραφής, και μιαν ελάχιστη, έστω, καλαισθησία. Άλλωστε, εκτός από την σαφήνεια, αυτός είναι νομίζω ο άλλος τρόπος που έχει ο συγγραφέας για να πλησιάσει ή, όπως λέμε, να «κοιτάξει στα μάτια» τον αναγνώστη. (Απόσπασμα από τα «Προλεγόμενα» του βιβλίου)

ΠανΕΠιςτημιαΚΕς ΕΚΔοςΕις Κρητης Ίδρυμα Τεχνολογίας & Έρευνας Γραφεία Αθήνας - Κεντρική διάθεση ITE-ΠEK, Κλεισόβης 3, Τηλ.: 210 3849020, Ε-mail: info@cup.gr, www.cup.gr

Εκδόσεις ΕΚΑΤΗ

Τ

ο ταξίδι της Εκάτης στον χώρο του βιβλίου ξεκίνησε το 1956 από τον έρωτα για το αντικείμενο του ιδρυτή Κωστή Νικολάκη. Παλιός τσιγκογράφος, την εποχή που η εκδοτική παραγωγή ήταν άμεσα εξαρτημένη από την παλιά -πλέον- τέχνη της τσιγκογραφίας, γνωρίζει την δουλειά εκ των έσω, σε μεγάλο βάθος. Όμως η αγάπη του για το βιβλίο θα τον ωθήσει αρχικά στην πλανόδια πώληση βιβλίων με υπαίθριο καρότσι που με τον καιρό, ταξιδεύοντας σε διάφορα «πόστα» της Αθήνας, θα καταλήξει στην γωνία Χέυδεν και Πατησίων: «ήταν το μοναδικό καρότσι πού διέθετε σοβαρά βιβλία, σε αντίθεση με τα σαβουροειδή της δεκαετίας του πενήντα και του εξήντα, πού κυκλοφορούσαν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας» όπως αφηγείται ο Γιώργος Καραβασίλης. «Την εποχή εκείνη ό Κωστής Νικολάκης άρχισε να φαίνεται και ως εκδότης με τις εκδόσεις “Κουλτούρα”... ενώ από το καλοκαίρι του 1972, ο Κώστας αποφασίζει να στεγαστεί επαγγελματικά στο βιβλιοπωλείο που βρίσκεται μέχρι τώρα, στην Τρίτης Σεπτεμβρίου 91 και αφοσιώνεται στην πώληση παλαιών και νεώτερων εκλεκτών βιβλίων και τα τελευταία χρόνια, παράλληλα, δίνεται στις εκδόσεις του…» οι οποίες αλλάζουν τίτλο, «…και σα να μην έφταναν όλα τ’ άλλα βιβλία,» λέει ο Μένης Κουμανταρέας «νά σου κάποια στιγμή ξεφυτρώνουν και οι εκδόσεις Εκάτη. Φτιαγμένες από στέρεα υλικά, τη στέρηση και το μεράκι, παίζουν κι αυτές στο χρηματιστήριο του βιβλίου. Τη συνεδρία, βέβαια, διευθύνει ο Νικολάκης με την γκρίζα πια γενειάδα του, που του δίνει έναν αέρα πατριαρχικό…» Σήμερα, μετά από μισό και πλέον αιώνα στην υπηρεσία του ποιοτικού βιβλίου ο κατάλογος της Εκάτης εμπλουτίζει την ελληνική εκδοτική παραγωγή με έργα σε όλο το φάσμα της, καθώς και ανατυπώσεις παλαιών και σπάνιων εκδόσεων ειδικού ενδιαφέροντος, καλύπτοντας πτυχές που δύσκολα αγγίζουν οι παραδοσιακοί εκδότες των εμπορικών τίτλων με σημείο αναφοράς το γνωστό στέκι της 3ης Σεπτεμβριου 91.

Εκδόσεις «ΕΚατη», Χ. Κ. νιΚοΛαΚης 3ης Σεπτεμβρίου 91 πλ. Βικτωρίας, Αθήνα Τηλ.: 210-8837343, 210-8665456 http://ekati.gr/

« Ο δυτικός μεσαίωνας και η μετάβαση στην νεοτερικότητα» Μιλτιάδης Οικονόμου Ο δυτικός μεσαίωνας καλύπτει συμβατικά το διάστημα από την κατάρρευση του δυτικού τμήματος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έως την ανάδυση της νεoτερικής Ευρώπης. Ο όρος media tempestas ανιχνεύεται για πρώτη φορά σε λογοτεχνικά κείμενα του 15ου αιώνα, με τους όρους media aetas, media antiquitas και media tempora να έπονται τον 16ο αιώνα και τον όρο medium aevum τον 17ο αιώνα. Ο πρώτος ιστορικός που αξιοποίησε πρακτικά τη διαίρεση της ιστορίας σε τρεις περιόδους, την αρχαιότητα, τον μεσαίωνα και τη νεοτερικότητα, ήταν ο Κρίστοφ Κέλλερ ή Cellarius, ο οποίος εισήγαγε το τριπλό αυτό σχήμα στην ακαδημαϊκή διδασκαλία τον 17ο αιώνα, χαράσσοντας την τομή μεταξύ μεσαίωνα και νεοτερικότητας στη θρησκευτική μεταρρύθμιση των αρχών του 16ου αιώνα. Κάνοντας λόγο για σκοτεινό μεσαίωνα στη λογοτεχνία, την εκπαίδευση και τις τέχνες, οι ουμανιστές ιστορικοί του 15ου και του 16ου αιώνα υποτίμησαν συνειδητά την εποχή αυτή, επιλέγοντας να την ερμηνεύσουν ως μια μακρόχρονη, ζοφερή, μεταβατική περίοδο μεταξύ δύο εποχών υψηλού πολιτισμού: της κλασικής αρχαιότητας και της αναγέννησης, ιδίως στον χώρο της τέχνης. ...ο Πετράρχης διέκρινε την παλαιά ρωμαϊκή εποχή (antique) από τη νέα χριστιανική, που σφράγισε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό έως τις ημέρες του (moderna), αποδίδοντας στον μεσαίωνα τον χαρακτηρισμό «σκοτεινοί αιώνες».

Μια άλλη οικονομία... Κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία-συνεταιριστικό κίνημα Στην πράξη, στην κοινωνική οικονομία εντάσσονται εκείνες οι δραστηριότητες – οικονομικού χαρακτήρα- που δεν έχουν ως κύριο σκοπό την επιδίωξη του μεγίστου κέρδους, αλλά το συλλογικό «καλό». Το συλλογικό «καλό» μπορεί να εκφράζεται είτε από την εμπλοκή ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων (π.χ. άνεργοι) στην απασχόληση, είτε με τη διάδοση πολιτισμού, είτε με προσφορά υπηρεσιών προς το κοινωνικό σύνολο (π.χ. φροντίδα ηλικιωμένων). Ταυτόχρονα σκοπός είναι όλα τα μέλη τα εμπλέκονται άμεσα και τακτικά με τη διαχείριση της επιχείρησης και την πολιτική της, καθώς και να συμμετέχει η τοπική κοινωνία στην αξιολόγηση και τον έλεγχο των δραστηριοτήτων της. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά από τα μέλη της και οι εργαζόμενοι είναι ταυτόχρονα και μέλη της επιχείρησης χωρίς να υπάρχει κάποια ιεραρχία ανάμεσά τους. Αν και φαίνεται αρκετά δύσκολα υλοποιήσιμο, δεν είναι μια νέα μορφή οικονομίας. Οι συνεταιρισμοί υπάρχουν ήδη από 18ο αιώνα, και αφορούν κυρίως την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, χωρίς να φέρουν τον χαρακτήρα της κοινωνικής προσφοράς. Η σημερινή της μορφής άρχισε να σχηματίζεται στη δεκαετία του ’90, όταν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τέθηκε το ζήτημα μιας

εναλλακτικής οικονομίας που θα εξυπηρετούσε την κοινωνική ανάπτυξη. Στην Ελλάδα από το 2003, μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων ξεκινά η προσπάθεια σχηματισμού του νομικού πλαισίου των κοινωνικών επιχειρήσεων και ολοκληρώνεται με το 2011 και προωθείται η κοινωνική οικονομία και η δημιουργία συνεταιριστικών επιχειρήσεων σαν μέθοδος «αυτοβοήθειας» για τις συνέπειες της κρίσης (ανεργία, περίθαλψη, φτώχεια, διακρίσεις). Οι κοινωνικές επιχειρήσεις λοιπόν, εξυπηρετούν κοινωνικές ανάγκες και όχι την αποκομιδή του μεγίστου δυνατού κέρδους, και διευκολύνουν την ανάπτυξη των κατά τόπους κοινωνιών.

Τι μορφή μπορεί να έχουν οι κοινωνικές επιχειρήσεις; Α) Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (Κοιν.Σ.Επ) και να ανήκουν σε μια από τις εξής κατηγορίες -Ένταξης: το 40% των εργαζομένων τους πρέπει να ανήκει σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες -Κοινωνικής Φροντίδας: παροχή προϊόντων και υπηρεσιών σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού -Παραγωγικού Και Συλλογικού Σκοπού : αφορούν την παραγωγή προϊόντων και παροχή υπηρεσιών για την ικανοποίηση των αναγκών της συλλογικότητας (πολιτισμός, περιβάλλον, οικολογία, εκπαίδευση, παροχές κοινής ωφέλειας, αξιοποίηση τοπικών προϊόντων, διατήρηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων κ.α.) Β) Αστικοί Συνεταιρισμοί Δηλαδή ενώσεις προσώπων με οικονομικό σκοπό, οι οποίες, χωρίς να αναπτύσσουν δραστηριότητες αγροτικής οικονομίας, αποβλέπουν με τη συνεργασία των μελών τους στην οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική ανάπτυξη των μελών του και τη βελτίωση της ποιότητος ζωής τους γενικά μέσα σε μια κοινή επιχείρηση. Γ) Ανάλογο σκοπό μπορούν να εξυπηρετούν και οι διάφορες μορφές μη κερδοσκοπικών οργανισμών, όπως ΑΜΚΕ,Ι.Κ.Ε κλπ)

Ν. 4019/2011 Κοινωνική Οικονομία ορίζεται: το σύνολο των οικονομικών, επιχειρηματικών, παραγωγικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, οι οποίες αναλαμβάνονται από νομικά πρόσωπα ή ενώσεις προσώπων, των οποίων ο καταστατικός σκοπός είναι η επιδίωξη του συλλογικού οφέλους και η εξυπηρέτηση γενικότερων κοινωνικών συμφερόντων.

Οι κοινωνικές επιχειρήσεις έρχονται σε όλα τα είδη και μεγέθη :καφενεία, μεζεδοπωλεία, παντοπωλεία, φροντιστήρια, εκδόσεις, αθλητικοί σύλλογοι, σύλλογοι προσχολικής εκπαίδευσης, παραγωγοί προϊόντων, διοργανωτές εκδηλώσεων.

Κι όμως... Οι κοινωνικές επιχειρήσεις αποτελούν ακόμα νεωτερισμό για την Ελλάδα, συνεπώς δεν έχουν αποκρυσταλλωθεί όλα τα νομικά και πρακτικά ζητήματα που τις αφορούν. Αυτό συχνά σημαίνει ότι μπορεί κανείς να εκμεταλλευτεί το καθεστώς τους προκειμένου να μην τηρήσει το εργατικό δίκαιο. Η σύσταση και η συμμετοχή σε μια κοινωνική επιχείρηση απαιτεί καλή νομική βάση και έρευνα. Ταυτόχρονα, επειδή κάθε νέο κίνημα εύκολα μετατρέπεται σε «μόδα», ειδικά όταν προωθείται σε επίπεδο ευρωπαϊκής ένωσης, η διάδοση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας έχει γίνει αφορμή για διοργάνωση πολλαπλών σεμιναρίων και προγραμμάτων για ανέργους. Ενώ αυτό θα έπρεπε να είναι πολύ θετικό βήμα, δυστυχώς η αποτελεσματικότητα τους δεν είναι πάντα η αναμενόμενη καθώς συχνά γίνονται μόνο και μόνο και για απορροφήσουν τα κονδύλια, χωρίς μέριμνα για ουσιώδη βοήθεια στην δημιουργία επιχειρήσεων. Τέλος, ενώ οι κοινωνικές επιχειρήσεις μπορεί να αντιπροσωπεύουν μια εξαιρετική λύση για απασχόληση συγκεκριμένων ομάδων, μεταφέρουν κάπως το βάρος της ευθύνης για την πρόνοια, την φροντίδα και την πολιτισμική ανάπτυξη από το κράτος στο άτομο. Πρωταρχικός σκοπός τους δεν είναι να απαλλάξουν το κράτος από τη μέριμνα ούτε και να αναλάβουν αρμοδιότητες της αυτοδιοίκησης. Ο ρόλος τους είναι συμπληρωματικός ως προς τον ρόλο των άλλων δομών και επικεντρώνεται στην τοπική ανάπτυξη και δραστηριοποίηση των πολιτών. Με λίγα λόγια η κοινωνική οικονομία δεν ήρθε να αντικαταστήσει τις δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες, αλλά να προσφέρει κάποιες πιο εξειδικευμένες. Δυστυχώς σήμερα αρκετοί ΚΟΙΝΣΕΠ αντικαθιστούν υπηρεσίες που προσέφεραν οι δήμοι, απασχολώντας ακόμα και τους ίδιους πρώην εργαζόμενους του δήμου. Κοινωνική ανάπτυξη; Δεν νομίζω.

Στο καταστατικό των κοινωνικών επιχειρήσεων ορίζεται ο τρόπος που διανέμεται το κέρδος. Μεγάλο μέρος του πηγαίνει στην περαιτέρω ανάπτυξη την επιχείρησης και την δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ ένα σταθερό ποσοστό διαμοιράζεται στου εργαζόμενους ως κίνητρο παραγωγικότητας.

.org www.koinsep ves.org/ http://kolekti Κείμενα-Ρεπορτά

ζ: Αγαθή Κάτσια

«Περιμπανού»

/Περιμπανού/ ook.com/pages eb ac .f w w w // https:

Χατζηδάκη 9, Άνω Πατήσια, τ.: 215 50 50 594 Η «Περιμπανού», κρυμμένη σε μια γωνία της οδού Χατζηδάκη (που ενέπνευσε και το όνομα της), είναι ένα πρωτότυπο συνεταιριστικό καφενείο. Πρωτότυπο γιατί οι συνέταιροι είναι 11 γυναίκες – «μαμάδες» και «κόρες» όπως αυτοαποκαλούνται (αλλά και αδελφές, θείες, νονές, φίλες όλες μια παρέα). Η ιδέα γεννήθηκε πριν από 2 χρόνια περίπου από την Αρετή και τη Δέσποινα και μέσα σε 12 μήνες δημιουργήθηκε ο αρχικός πυρήνας των «μαμάδων», που έβαλαν κατόπιν και τα άλλα «κορίτσια» μέσα. 11 διαφορετικοί άνθρωποι: Άλλες εργαζόμενες, άλλες άνεργες, άλλες συνταξιούχοι, άλλες φοιτήτριες. Άλλες είχαν δυνατότητα να συμβάλλουν στο κεφάλαιο, άλλες όχι. Πώς κάνεις 11 ανθρώπους να συμφωνήσουν; «Υπομονή και εμπιστοσύνη» μας απαντάνε. «Πρέπει να έχεις κοινούς στόχους». Το καφενείο είναι απλά η αφορμή, στόχος ήταν πάντα να φτιαχτεί ένας χώρος πολιτιστικός στη γειτονιά, ένας χώρος ανταλλαγής ιδεών. Φυσικά ήταν σημαντικό να δημιουργηθούν και θέσεις απασχόλησης, κυρίως για τα νέα παιδιά. Προς τα παρόν οι συνέταιροι της Περιμπανούς δουλεύουν εθελοντικά όσο μπορεί να συμβάλλει η καθεμία μέχρι να εξαλειφθεί το έλλειμμα που προκάλεσε η ίδρυση. Σύντομα, από το νέο έτος, ελ-

πίζουν να δημιουργήσουν και την πρώτη τους θέση εργασίας. Πώς το στήνεις; Μοναδικό κοινό στοιχείο των 11 ήταν ότι δεν είχαν σχέση με το χώρο εστίασης, ξεκίνησαν μαζί από το μηδέν. Βοήθησαν οι φίλοι, έβαλαν πολύ προσωπικό κόπο και χρόνο, ο χώρος διαμορφώθηκε, και συνεχίζει να διαμορφώνεται. «Δεν μπορείς να εφαρμόσεις 100% όλες τις καλές προθέσεις και ιδέες, έρχεται η πραγματικότητα και πρέπει να βρεις μια μέση λύση. Το σημαντικό είναι να μην απογοητεύεσαι, να συνεχίζεις, να συμβάλλεις, όσο λίγο ή πολύ μπορείς.» Η καθεμία αναλαμβάνει ένα κομμάτι, και το πρόγραμμα διαμορφώνεται εβδομαδιαίως, ανάλογα με τις δυνατότητες της καθεμίας. «Δεν το κάνουμε ωφελιμιστικά, το κάνω γιατί το θέλω, δεν με νοιάζουν οι ώρες που θα καθίσω. Αν το εθελοντικά δεν μπορείς να το μεταφράσεις μέσα σου σε κάτι δικό σου, δεν γίνεται να είσαι δοτικός.» Ο χώρος της «Περιμπανούς» δεν είναι απλά καφετέρια, μέσα θα βρεις δανειστική βιβλιοθήκη, έκθεση με προϊόντα από δίκτυα αλληλεγγύης, σεμινάρια. Πρόσφατα έκαναν και μια παρουσίαση για το νομικό πλαίσιο των Κοιν.Σ.ΕΠ (Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις) στις οποίες ανήκει και η «Περιμπανού», με μεγάλη συμμετοχή και ενδιαφέρον από το

Τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκη Μπανού - στα πέρσικα η κυρία των τιμών «Περιμπανού τη λέγαν τα παιδιά, Περιμπανού κι ήτανε δεκαπέντε χρονών Έγραφε τ’ όνομά της στον καθρέφτη τ’ ουρανού μ’ ενός πνιγμένου γλάρου το φτερό»

κοινό. «Ήρθαν παιδιά που ενδιαφέρονται να στήσουν κάτι τέτοιο και μας έκαναν ερωτήσεις, έμαθαν από όλο αυτό». Η αλήθεια είναι ότι οι συνέταιροι της «Περιμπανούς» έχουν πολλά να μοιραστούν για το επιχειρηματικό τους εγχείρημα, «Το πιο δύσκολο είναι η γραφειοκρατία, κανείς δεν ξέρει τίποτα για την λειτουργία των «Κοιν.Σ.Επ.», καμία δημόσια υπηρεσία. Το εγχείρημα ήταν ένα στοίχημα για μας, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι να μάθουμε να συνεργαζόμαστε και να έχει δώσει και κάτι στους ανθρώπους που έρχονται εδώ. Κάποια μέρα καλό θα είναι αυτό εγχείρημα να το πάρουν στα χέρια τα νέα παιδιά. Οποιαδήποτε προσπάθεια είναι σημαντική, ακόμα και αν δεν πετύχει. Αν νομίζεις ότι έχεις βρει τους κατάλληλους ανθρώπους, αξίζει να δοκιμάσεις, και όπου φτάσει». Η Ελευθερία, αντιπρόσωπος του «μικρού γκρουπ» συμπληρώνει «Όσο προχωρούσε το μαγαζί μαθαίναμε, μαθαίναμε να έχουμε μεγάλες ευθύνες, πώς είναι να τρέχεις μια συνεταιριστική επιχείρηση. Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να δημιουργηθεί μόνο από τη «μικρή ομάδα»; Θα μπορούσε, ίσως με άλλο πλαίσιο, με άλλες εκδηλώσεις, με άλλο τρόπο λειτουργίας, αλλά θα μπορούσε, το πιστεύω».

Το «Μανταλάκι» Μπάμπη Άννινου 15, Άνω Πατήσια, τ.: 210 20 11 546 Το «μανταλάκι» είναι καλά στερεωμένο εδώ και ένα χρόνο περίπου στην τομή των οδών Μπάμπη Αννίνου και Ηλία Ζερβού, λίγο πιο κάτω από το τέρμα της Πατησίων. Αρχικά ήταν 5 άνθρωποι – φίλοι, ζευγάρια, αδέλφια, που εμπνευσμένοι από άλλα παρόμοια εγχειρήματα αγκάλιασαν την ιδέα του συνεργατικού. Αποφάσισαν να αφήσουν την άκρη τις προσωπικές σχέσεις, και να γίνουν συνεργάτες. «Μας γοήτευε η ιδέα της λειτουργίας μέσα σε ισότητα, κανείς να μην είναι πάνω από σένα και κανείς από κάτω. Χρειαζόμασταν θέσεις εργασίας, κάποιοι είχαμε μείνει άνεργοι και ουσιαστικά έτσι γεννήθηκε η ιδέα. Ήταν θέμα βιωσιμότητας, να δημιουργήσουμε κάτι που γουστάρουμε και να μπορούμε να ζήσουμε από αυτό». Τους πρώτους μήνες δούλευαν εθελοντικά για να δημιουργήσουν έναν κουμπαρά για το μαγαζί, τώρα πια το κέρδος πηγαίνει στην απόσβεση του κεφαλαίου. «Επαγγελματικά είμαστε άσχετοι με τα καφενεία, αλλά ένας τέτοιος χώρος μας έδινε πολλές δυνατότητες. Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε ο χώρος ψάχναμε τρόπους να εκφραστούμε. Τώρα κάνουμε live, φέρνουμε μουσικούς, αξιόλογους και συχνά όχι τόσο γνωστούς, διαφορετικούς κάθε φορά. Τα θεατρικά προέκυψαν από τη γνωριμία με μια θεατρική ομάδα, σαν εναλλακτική στα live που το καλοκαίρι με ανοιχτές πόρτες δεν γίνονταν να λειτουργήσουν, τώρα θέλουμε να φέρουμε και Καραγκιόζη για τους μεγάλους…» Ο συγκεκριμένος χώρος δεν επιλέχτηκε τυχαία- οι περισσότεροι συνεργάτες είναι από το Γαλάτσι, και έψαχναν μαγαζί με γνώμονα τη γειτονιά, όχι κάτι πολύ κεντρικό. Πιστεύουν στην αναβίωση της γειτονιάς. Ένας από τους 7 είναι ζωγράφος, επιμελήθηκε και διαμόρφωσε τον χώρο, οι πίνακές του στολίζουν τους τοίχους. «Αρχικά ήταν πολύ δύσκολο, άλλο η επαγγελματική σχέση, άλλο η φιλική. Για να διατηρηθούνε οι ισορροπίες σε στιγμές άγχους και να καταλάβουμε όλοι ότι είμαστε εδώ υπό ίσους όρους, χρειαστήκαμε χρόνο». Ήξεραν όμως και οι 7 ότι θέλουν το ίδιο: να πάει καλά το μαγαζί.

ac https://www.f

anta ebook.com/tom

laki

μεράκι αλληλεγγύη νεύρο τρέλα αγανάκτηση λαχτάρα αμφισβήτηση κέφι ισότητα Όλα αυτά είμαστε εμείς.

«Η γειτονιά μας αγκάλιασε, φαντάσου όταν φτιάχνονταν το μαγαζί μας μαγείρευαν για να φάμε. Παράπονα σίγουρα υπήρξαν, είναι πυκνοκατοικημένη γειτονιά και είμαστε ένα μαγαζί ανοικτό μέχρι τις 2, αλλά τα περισσότερα με καλό τρόπο» Ψάχνοντας για προμηθευτές τα παιδιά στράφηκαν σε μικρούς παραγωγούς, τρέχουν λένε συνέχεια στα ΚΤΕΛ και παίρνουν τα προϊόντα από όλη την Ελλάδα. Πάντα όμως κύρια αρχή είναι η βιωσιμότητα, δεν θέλουν να αποκλείσουν καμία ομάδα ανθρώπων από το να έρθει, οπότε συμβιβάζονται κάποιες φορές με συνεργασίες με μεγαλύτερες εταιρείες, όταν δεν είναι οικονομικά εφικτό να έχουν αποκλειστικά μικρούς παραγωγούς. «Το πιο δύσκολο ήταν η αυτοκριτική του καθενός, να καταλάβουμε σε τι υστερεί ο καθένας προσωπικά, όχι να ψάξουμε το κουσούρι στον απέναντι. Ευτυχώς όλοι ανήκαμε σε ευρύτερες ομάδες και ξέραμε π.χ την έννοια της συνέλευσης. Παρόλα αυτά χάναμε πάρα πολύ χρόνο στη συνέλευση και στην εφαρμογή των αποφάσεων. Το λειτουργικό κομμάτι ήταν πολύ αγχωτικό. Κάποιοι δεν ήξεραν καν να μαγειρεύουν, ξεκινήσαμε από το πώς βράζουμε ένα αυγό. Κι όμως τώρα αυτά τα άτομα είναι οι καλύτεροι μάγειρες, οι πιο πιστοί στη συνταγή». Ο χώρος δεν είναι πολιτικός λένε, οι σχέσεις παραμένουν εμπορικές, οπότε εξ’ ορισμού δεν μπορεί να είναι. Ο καθένας αν θέλει να επαναστατήσει μπορεί να το κάνει σε προσωπικό επίπεδο. «Οι σχέσεις μας βασίζονται στην αξιοπρέπεια και την ισονομία και ελπίζω όποιος και αν έρθει εδώ –δεν ξέρω αν εμείς οι 7 θα γεράσουμε εδώ- να τηρήσει αυτή τη λογική. Να περάσουν οι αρχές του χώρου και στους επόμενους. Νομικά μπορεί να είμαστε ένας συνεταιρισμός περιορισμένης ευθύνης (Αστικός Συνεταιρισμός για την Αλληλέγγυα Οικονομία, επίσημα) και να ανήκουμε στο εμπορικό επιμελητήριο. Πέραν από τους νόμους όμως και το καταστατικό είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το μαγαζί είμαστε εμείς οι 7. Το να συμφωνούμε όλοι έχει τη μεγαλύτερη ισχύ».

Μια εβδομάδα αφιερωμένη στο... «πρωτάκι»! ρίσκομαι λοιπόν ξαφνικά μπροστά από μια μεγάλη μαύρη καγκελόπορτα, διάπλατα ανοιχτή για να καλωσορίσει την είσοδό μου σε μια νέα ζωή... Ε, ναι λοιπόν, τα κατάφερα! Άντεξα το διάβασμα, το ξενύχτι και την αγωνία και πέτυχα... Πέτυχα να κριθώ αντάξιος να διαβώ αυτή την καγκελόπορτα και να χαράξω πορεία προς την ‘‘ακαδημαϊκή καριέρα’’ που υπόσχεται η σχολή της Πατησίων...

Β

έντυπο ειδικές κατασκευές εταιρικό προφίλ site

25 χρόνια σχεδιάζουμε για εσάς! Αν θέλετε να ξεχωρίζει η ιστοσελίδα της εταιρείας σας σχεδιαστικά και λειτουργικά Για μοναδικά σχέδια και ιδέες διαφόρων διατάσεων σε διαφημιστικά φυλλάδια, εταιρικές κάρτες ή διαφημιστικούς καταλόγους Για την καλύτερη δυνατή προβολή της εταιρείας σας ελάτε σε επαφή με το

ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΤΡΟΙΑΣ 41, ΑΘΗΝΑ Τ.: 210 8229040, F: 2108229604 e: logotepo@otenet.g www.logotypo.com.gr

Διερωτώμαι (ε, ρε λέξη που θυμήθηκα! να τι κάνει η εξάσκηση στην έκθεση πανελληνίων): Από πού να ξεκινήσω άραγε; Τι περιμένει να μου φανερωθεί σε αυτή την πολύβουη, πολύχρωμη και πολυπολιτισμική γωνία -ή μάλλον ευθεία- της πόλης; Πόσο άσχετο «πρωτάκι» είμαι λοιπόν; Αποκρίνομαι (έχω λεξιλογική ρέντα σήμερα): Ας ξεκινήσω από τη σχολή ως κέντρο εξορμήσεων, μιας και αυτή είναι εξάλλου η αφετηρία για όλες τις αλλαγές που πρόκειται να ζήσω: Κτίριο μεγάλο, νεοκλασικό, φρεσκοβαμμένο και φρεσκοαφισοκολλημένο... Πολλές είσοδοι (να θυμάμαι: Δεριγνύ αριστερά, Αντωνιάδου δεξιά), πολλές πόρτες που πρέπει να ανακαλύψω που οδηγούν, σκάλες, μοντέρνα ασανσέρ, αρχαίο ασανσέρ -προς αποφυγήν- στο κέντρο. Και παντού, φοιτητές: κυριλέ, τρέντυ, τζιβάτοι, ροκ, πράσινοι, κόκκινοι, μπλε (λίγο σαν πολυκαθαριστικό πλυντηρίου το φαντάζομαι, αλλά ας πάω παρακάτω), κουλ, πορωμένοι, χαλαροί, μεγάλοι, μεγαλύτεροι, αιώνιοι. Και... μερικοί μάλλον ζαβλακωμένοι από το περιβάλλον που μοιάζουν σαν να το φωτογραφίζουν στιγμιαία με τη ματιά τους, σε μια απόπειρα να ξαναθυμηθούν αύριο πώς να κυκλοφορήσουν. Χμ, κι εγώ κάπως έτσι πρέπει να δείχνω... Περνάω τη μαύρη καγκελόπορτα και βγαίνω πάλι στον έξω κόσμο. Τόσα πράγματα γύρω μου, τίποτα δεν θα τσεκάρω; Έτσι, διαλέγω μονά-ζυγά και κατευθύνομαι δεξιά... Μια γωνία μετά, βλέπω μπαλόνια, πανό, κόσμο... Τι να παίζει εκεί; Πλησιάζω στο (όπως διαβάζω στη βιτρίνα) Thinking Cup και διερωτώμαι (πάλι): Γιατί τέτοιος χαμός για την ομολογουμένως συμπαθέστατη καφετέρια; Χώνομαι στο κόσμο και εντοπίζω την κρίσιμη ανάρτηση: Welcome Week Πρωτοετών Φοιτητών. Δηλαδή; Εβδομάδα ενημέρωσης, επικοινωνίας, διασκέδασης, ανακάλυψης... υποδοχής πρωτοετών. Ιντριγκάρομαι και συνεχίζω στις λεπτομέρειες αυτής της διαφορετικής «πενταήμερης»: 5 ευκαιρίες να γνωρίσω φοιτητικές δράσεις (επιχειρηματικότητα από τώρα;), τις φοιτητικές ομάδες (έχουμε και τέτοιες ε;), τα φοιτητικά παιχνίδια (τι είναι το tichu καλέ;), τα φοιτητικά κόλπα (όχι, σου λέω, δεν θα κάνω σκονάκι!), τα φοιτητικά λημέρια (εμπρός για νέα στέκια λοιπόν!), τα φοιτητικά τυπάκια (speed dating;;;). Και το κερασάκι: Δωράρες, Δώρα, Δωράκια! Τι συμβαίνει όμως πραγματικά σε αυτό το event; Το πρόγραμμα παρακάτω θα σε πείσει ότι όλες οι δράσεις, οι εκδηλώσεις, οι διαγωνισμοί έχουν τέτοιο ενδιαφέρον, που δεν πρέπει να το χάσεις με τίποτα.

ΠρΟΓρΑΜΜΑ Welcome Week Δευτέρα 20.10 – Involvement Fair Στη σχολή που πέρασες εκτός από τις διαλέξεις και εργασίες και έχεις πολλές ομάδες και δραστηριότητες που σε εκφράζουν. Έλα να γνωρίσεις όλες τις φοιτητικές ομάδες του Ο.Π.Α. Να μάθεις με ένα πιο διασκεδαστικό τρόπο για τη δράση τους, αλλά και να γνωρίσεις τα άτομα που τις αποτελούν. Ομάδες όπως: Κινηματογραφική ομάδα, θεατρική ομάδα, Get Involved, χωροί, ThinkiBiz, Aiesec, Aegee, Φωτογραφικός όμιλος, Ρητορικός όμιλος. Τρίτη 21.10 – University Guide Μπορεί να πέρασες ΟΠΑ, αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα για το πανεπιστήμια που πρέπει να μάθεις. Έτσι πολλά videos θα σε βοηθήσουν να ανακαλύψεις καλύτερα πτυχές της σχολής σου. Επιπλέον γνωστά παιχνίδια γνωριμίας, θα παίζονται στον χώρο για να γνωριστείτε μεταξύ σας. Τέλος το mystudentpass.gr, θα είναι μέσα να σας ενημερώνει για το πανεπιστήμιο αλλά και για να δίνει δώρα. Τετάρτη 22.10 – Play Fair Παιχνίδι! Τα πιο γνωστά παιχνίδια της φοιτητικής ζωής, tabu και το monopoly προσαρμόζονται στους φοιτητές και χρησιμοποιούν έννοιες από τη φοιτητική ζωή. Όσο είσαι φοιτητής δεν υπάρχει περίπτωση έστω μια φορά να μην παίξεις tichu και τάβλι. Έλα λοιπόν, οι tichu masters και οι τάβλι Masters να σου μάθουν τα μυστικά του επαγγέλματος. Τέλος θα ακολουθήσει θεατρική παράσταση με θέμα τους τύπους φοιτητών από την θεατρική ομάδα Α.ΝΕ.ΔΗ.Α. Πέμπτη 23.10 – off- campus Student Social Ως πρωτοετής χρειάζεσαι συμβουλές από παιδιά από μεγαλύτερα έτη. Speed dating λοιπόν. Έλα να μιλήσεις με κάποιον από μεγαλύτερο έτος, του δικού σου τμήματος για να μάθεις ότι χρειάζεσαι για το τμήμα, πρόσεξε έχεις στην διάθεσή σου μόνο 2 λεπτά. Μάθε επίσης τι σου προσφέρει η σχολή και συγκεκριμένα η φοιτητική λέσχη. Τέλος το street press της Πατησίων, «Η Πατησίων ζει» θα σου εκμυστηρευτεί μυστικά της Πατησίων. Παρασκευή 24.10 – Final Day Η τελευταία ημέρα φυσικά και έχει πολύ παιχνίδι, μουσική αλλά και πολλά δώρα. Λάβε μέρος στο κυνήγι του θησαυρού powered by what’s up, που θα γίνει μέσα στο Ο.Π.Α. Όλα τα μέλη της νικήτριας ομάδας θα κερδίσουν από ένα τάμπλετ. Το καραόκε θα ξεσηκώσει τους παρευρισκόμενους. Τέλος ευχαριστώντας όσους έλαβαν μέρος, θα κάνουμε την κλήρωση για να δοθούν όλα τα δώρα. Ε, ναι λοιπόν Thinking Cup ανυπομονώ να με καλωσορίσεις!

ΠΡΟΣΩΠΑ

Αποστόλη ς

KΑΡΑΔΗΜ

ΑΣ

ΚΑΠΟιΑ ΕΠΑγγΕλΜΑΤΑ ΕΚ φυΣΕωΣ ΕινΑι ΑΠΑρΑιΤΗΤΑ ΚΑι χρΗΣιΜΑ ΑλλΑ ΑλλΟ ΤΟΣΟ ΕινΑι ΑνΤιΔΗΜΟφιλΗ ΚΑι “ΑχρΕιΑΣΤΑ νΑ ’νΑι” ΟΠωΣ λΕΕι Ο λΑΟΣ... ΑΣ χΑλΑρωΣΟυΜΕ γιΑΤι “ΤΟυΤΗ Η γΗ ΠΟυ ΤΗν ΠΑΤΟυΜΕ”... ΟΠωΣ λΕΕι ξΑνΑ Ο λΑΟΣ

Σε δύσκολους καιρούς, όπως είναι και οι δικοί μας, οι οικονομικές συνθήκες, καθώς και τα κοινωνικά προβλήματα φέρνουν νέα δεδομένα. «Κατά τη διάρκεια της κρίσης και ειδικά, τα πρώτα δύο χρόνια αυξήθηκαν δραματικά οι αυτοκτονίες. Αυτό, όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν συνέβαινε μαζικά παλαιότερα. Από την άλλη, από τότε που ξεκίνησαν τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ο κόσμος έρχεται εδώ, ρωτάει πρώτα για το κόστος της τελετής και μετά προχωράει. Αποπληρώνει σε δόσεις. Εκ του μακρόθεν. Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε και πως υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου χρήματα. Αλλά δεν μπορεί να γίνει και διαφορετικά. Ο νεκρός θα πρέπει να θαφτεί, έτσι δεν είναι; Φυσικά, οι τιμές έχουν προσαρμοστεί στη νέα συνθήκη της κρίσης και το κόστος της τελετής, καθορίζεται και από την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας.» Πρόσφατα, άρχισαν να γράφονται συστηματικά και από πολλές κατευθύνσεις άρθρα για την ταφή και την καύση των νεκρών, αναφορικά με την ελευθερία του καθενός να διατεθεί το σώμα του, όπως επιθυμεί, μετά τον θάνατο του. Στην Ελλάδα, όπως μου είπε ο κος Αποστόλης, δεν υπάρχει κατάλληλο κέντρο για την καύση των νεκρών, γι’ αυτό και στέλνονται στη Βουλγαρία, που βρίσκεται το κοντινότερο. Λίγο πριν αποχωρήσω από το γραφείο του θυμήθηκα αυτό που πάντα συνήθιζα να ακούω για τις τελετές των κηδειών, δηλαδή ότι συνοδεύονται από δάκρυα Τη συζήτη

και γέλια. Μια κωμική ιστορία, που μου διηγήθηκε, ήταν η εξής: «Πριν από μεση έκανε

η Μαριλέ

να Καρρά

ρικά χρόνια, μια οικογένεια ήρθε εδώ, προκειμένου να διευθετήσει το ζήτημα της τελετής για δικό της πρόσωπο, μεγάλης ηλικίας. Ήταν το πρόσωπό του αρκετά ταλαιπωρημένο από την αρρώστια που πέρασε κι έτσι, απαιτούνταν δική μας παρέμβαση. Κατά τη διάρκεια, λοιπόν, της τελετής, όταν το φέρετρο ανοίγει, η σύζυγος

Τελετάρχης

του ξεφώνισε στα παιδιά της: «δεν είναι ο πατέρας σας αυτός» και εγώ πανικοβάλλομαι πως είχε γίνει κάποιο λάθος. Μετά από ένα κενό όμως μερικών δευτερολέπτων κατάλαβαν πως το λάθος ήταν δικό τους, παρασυρόμενοι από τις

Γ

ια τα «μεγάλα» και «σοβαρά» θέματα λίγο ή πολύ μπορείς να μιλήσεις

τελευταίες εικόνες που είχαν από τον άνθρωπο τους και αρκετοί, ξέσπασαν σε

με δύο τρόπους. Δραματικά ή σαρκαστικά. Έτσι είναι και με τον θάνατο.

γέλια».

Αν και για κάποιους είναι αδιαμφισβήτητα η μεγαλύτερη φοβία του αν-

Είναι στ’ αλήθεια πάρα πολλές οι ιστορίες, οι μύθοι, οι διηγήσεις, τα λογοτε-

θρώπου, άλλοι πάλι θα αρχίσουν τις εξιστορήσεις για τα ευτράπελα των

χνικά έργα και τα έργα τέχνης, δηλαδή ένα σεβαστό κομμάτι του πολιτισμού σε

κηδειών, με χιούμορ μα και υπαρκτή την επίγνωση του περί τίνος αφορά αυτός

όλες τις εκφάνσεις του, που προσεγγίζει την απώλεια και το θάνατο, δηλαδή το

ο σαρκασμός. Όπως και να ’χει βέβαια, ό, τι κι αν λέμε, όταν μπαίνεις σε ένα γρα-

φόβο και τη ζωή. Όμως, για να είμαι ειλικρινής, μετά από αυτή την συνάντηση,

φείο τελετών- ακόμη και για συνέντευξη, καλή ώρα- μαζεύεσαι αυτόματα και

που έμεινε πολύ κοντά στο σύγχρονό μας, σ’ αυτό που βλέπουμε και ζούμε κα-

ασυνείδητα, στην άκρη του καθίσματός σου περιεργαζόμενος τον χώρο. Έναν

θημερινά, εγώ παρέμεινα να σκέφτομαι μια ηρωίδα ενός αρχαίου συγγραφέα

χώρο που μέσα στην κανονικότητα του, μοιράζεται τον χρόνο των ανθρώπων

που της απαγορεύθηκε δια της πολιτικής βίας της αρχής (δηλαδή του κράτους,

που βιώνουν την απώλεια. Κι αυτή η απώλεια, μέσα στη δική μας κοινωνία, με

δηλαδή του άρχοντα) να θάψει τον αδελφό της. Είκοσι και βάλε αιώνες μετά

τους δικούς της ρυθμούς, τη δική της κουλτούρα και τα δικά της προβλήματα

στον ίδιο περίπου γεωγραφικό χώρο, υπάρχουν πολλοί ανώνυμοι (αντί) ήρωες

βιώνεται ειδικά και κατά περίπτωση. Ο κος Αποστόλης λέει: «Το ζήτημα της απώ-

που τους απαγορεύεται δια της (αόρατης) οικονομικής αρχής να θάψουν τους

λειας δεν είναι καθόλου αποκομμένο από την ηλικία στην οποία βρισκόταν το εκλι-

δικούς τους ανθρώπους. Αυτή η αρχή μας φαίνεται πια τόσο κανονική, όσο και

πών πρόσωπο. Συνήθως, η απώλεια είναι αναμενόμενη σε μεγαλύτερες ηλικίες

ο θάνατος.

και έτσι, η οικογένεια το δέχεται ψύχραιμα. Στις μικρότερες, όμως, ηλικίες, όπως είναι λογικό, τα πράγματα δεν έχουν έτσι.» Δεν είναι φυσικά, όμως, μόνο η ηλικία που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι θα δεχτούν την απώλεια.

MIX. ΒΟΔΑ 92, ΑΘΗΝΑ - Τ.Κ. 104 40, ΤΗΛ.: 210 82 100 34 - 6983 64 00 60

Α. ΟΜΟΝΟΙΑ/ΚΑΝΙΓΓΟΣ/ΕΞΑρΧΕΙΑ/ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΦΕΚΟΠΤΕΙΑ ΛΟΥΜΙΔΗ, Πανεπιστημίου 69 / GRAND DIoNISoS, Πατησίων 8 & Γλαδστώνος 2 / ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ ΦΟΥρΝΟΣ, 3ης Σεπτεμβρίου 7 / BRAZITA ΚΑΦΕΚΟΠΤΕΙΟ, Πλατεία Ομονοίας 6 / mUSSeS ΚΑΒΑ, 3ης Σεπτεμβρίου 35 & Στουρνάρη / ΞΕΝΟΣ ΕΙΔΗ ΚΟΜΜΩΤΗρΙΟΥ, Σατωβριανού 23 / ΑΜΑρΑΝΤΟΣ ΚΟΜΜΩΤΗρΙΟ, Ακαδημίας 79 / ΜΑΥρΟΣ ΓΑΤΟΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Κωλέττη 40–42 & Μποτάση / ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤρΟ ΠΑΠΑΝΔρΕΟΥ, Πατησίων 49 / ΙΤΑΛΙΚΟ ΜΟρΦΩΤΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ / ΑΘΗΝΩΝ, Πατησίων 47 / PolIS PARk, Πλατεία Κάνιγγος / 5 ΔρΟΜΟΙ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Σουλτάνη 1 / ΜΑΝΟΣ ΚΑΦΕ/ΓΕΥΜΑΤΟΠΩΛΕΙΟ, Θεμιστοκλέους 39 & Κωλέττη / kΟΥΣΚΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Κωλέττη 8 / ΓρΗΓΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πατησίων 23 & Χαλκοκονδύλη / ΕΠΙΛΕΚΤΟΝ, Πατησίων 25 / FloRAl ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Θεμιστοκλέους 80 / ΔΙΠΛΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Θεμιστοκλέους 70 / ΟΣΤρΙΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Θεμιστοκλέους 65 & Οικονόμου 6 / ΗΒΗ cAFe, Στουρνάρη 2 / ΚΑΦΕΚΟΥΤΙ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Σόλωνος 123 / ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Θεμιστοκλέους 48 / ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Θεμιστοκλέους 37 / ΩΚΥΤΥΠΟΝ ΤΥΠΟΓρΑΦΕΙΟ, Σόλωνος 120 / Η ΜΠΟΥΚΑ ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Σολωμού 15 / ΤΑ ΣΤΑΧΥΑ ΚΑΦΕ/ΠΟΤΟ/ΦΑΓΗΤΟ, Σπυρίδωνος Τρικούπη 12 / ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤρΟ ΓΙΩρΓΟΥ ΑρΜΕΝΗ, Σπυρίδωνος Τρικούπη 34 / ΠΙΝΕΖΑ, Μποτάση 8 / ΞΕΜΠΑρΚΟ, Μπενάκη 45 / ΠΟΖΑΛΙΑ-ΒΕρΓΙΝΑ, Βαλτετσίου 54 & 62 / ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧρΟΝΟΥ, Χαρ. Τρικούπη 24 / PlAYHoUSe ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Βαλτετσίου 49 / ΧΑρΤΕΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Βαλτετσίου 35 & Ζ. Πηγής / ΜΥΛΟΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Ναυαρίνου 15 & Ζ. Πηγής / JARmUScH ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Κιάφας 8 (Ζωοδόχου Πηγής) / ΜΠΑρΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΟΙΝΟΜΑΓΕΙρΙΟΝ, Εμμ. Μπενάκη 94 / ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΥΣΑΕΙ, ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 27-29 / ΓρΗΓΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Στουρνάρη 5 / PARk HoTel / ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΝ, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 10 / ΑΓΟρΑ ReSTAURANT-BAR ATHeNS, Λ. Αλεξάνδρας & Βουρνάζου 31, Αμπελόκηποι / ΘΕΑΤρΟ ΑΛΕΞΑΝΔρΑΣ / ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Ναυαρίνου 15 & Ζ. Πηγής / RockWooD lIVe, Βασιλέως Ηρακλείου 2 / ΠΙΝΟΚΙΟ BAR/ReSTAURANT, Ιπποκράτους 56 / ΠΑΜΕ ΓΙ’ ΑΛΛΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Μαυρομιχάλη 99 & Ισαύρων / ΘΕΑΤρΟ ΒΕΑΚΗ, Στουρνάρη 32, Εξάρχεια / ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΚΑΦΕ, Πατησίων 44 / Β-ΕΑΤ ΑΝΑΨΥΚΤΗρΙΑ, Πατησίων 56 / PolIS PARk, Πλατεία Αιγύπτου, Πεδίων Άρεως / PReSTIGe cAFÉ clUB, Ιουλιανού 33-35 & Γ’ Σεπτεμβρίου 74-78, Capitol mall / ΓρΗΓΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πατησίων και Πολυτεχνείου / ΘΕΑΤρΟ ΠΟρΕΙΑ, Τρικόρφων 3-5 & Γ’ Σεπτεμβρίου 69 / ρΟΤΑ, ART coFFee BAR, Σόλωνος 124 / ΑRΤ ceNTeR, Στουρνάρη 33 / ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΒΟΛΑΝΑΚΗ, Στουρνάρη 11 / kAFe ΦΑΒΟρΙΤΑ, Τοσίτσα κ Ζαϊμη / ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤρΟ, Ακαδημίας 50 / ΚΑΦΕ ΜΠΕρΜΠΟΝ, Καλλιδρομίου 63 / ΑΜΑ ΛΑΧΕΙ, Καλλιδρομίου 63 / coFFee ISlAND, 3η Σεπτεμβρίου 38 & Στουρνάρη / ΑΤΙΤΑΜΟΣ ΜΑΓΕΙρΕΙΟ, Καποδιστρίου 2 / SolARIS comIcS, Μποτάση 6.

Β. ΠΛ.ΒΙΚΤΩρΙΑΣ/ΚΥΨΕΛΗ/ΠΛ.ΑΓΙΟΥ ΓΕΩρΓΙΟΥ/ΦΩΚΙΩΝΟΣ/ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΜΙΚΕΛ ΚΑΦΕ, Ευελπίδων & Παξών / lNko, Δροσοπούλου 90 & Λέλας Καραγιάννη / ΓρΗΓΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πατησίων & Χέυδεν 10 / cAFe De PoeTeS, Πλατεία Βικτωρίας / PAlmIe BISTRo ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Πλατεία Βικτωρίας 5 / GooDY’S ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Πλατεία Βικτωρίας 4 / ΘΕΑΤρΟ ΒΙΚΤΩρΙΑ, Μαγνησίας 5 & Γ’ Σεπτεμβρίου / eVeReST ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Γ’ Σεπτεμβρίου 94 & Χέυδεν / ΚΥΤΤΑρΟ lIVe clUB, Ηπειρου 48 & Αχαρνών / coFFee ISlAND, Γ’ Σεπτεμβρίου 94 / ΘΕΑΤρΟ ΜΕΛΙ, Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87 / ΤρΙΑΝΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓρΑΦΟΣ, Κοδριγκτώνος 21 / ΙΛΙΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓρΑΦΟΣ, Τροίας 34 / ΑΛΕΞΑΝΔρΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓρΑΦΟΣ, Πατησίων 79 / meTRoPolITAN BoWlING ceNTeR, Πατησίων 122 / SoTo ceNTeR ΕΜΠΟρΙΚΟ ΚΕΝΤρΟ, Πατησίων 128 / ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ, Ευελπίδων 2 & Μαυροματαίων 26 / STUDIo ΚΥΨΕΛΗΣ ΘΕΑΤρΟ, Σπετσοπούλας 9 & Κυψέλης / ΘΕΑΤρΟ ΚΑΠΠΑ, Κυψέλης 2 / ΤΕΣΣΕρΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΘΕΑΤρΟ, Κυψέλης 15 / ΣΠΙΤΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Πατησίων 142 & Χανίων / ΜΠρΟΝΤΓΟΥΑΙΗ ΘΕΑΤρΟ, Στοά Αγιου Μελετίου 61Α / ΘΕΑΤρΟ ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ, Στοά Αγιου Μελετίου 61Α / ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ, Αγίας Ζώνης 43 / AU ReVoIR BAR, Πατησίων 136 / ΙΕΚ ΑΚΜΗ, Κοδριγκτώνος 16 / eVeReST ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Πατησίων & Αγίου Μελετίου / coFFee ISlAND, Πατησίων 112 / ΑRTScAPe, Μοσχονησίων 5 / Geo cAFe, Πατησίων 82 / coRNeR cAFe, Πατησίων 84 / coRNeR SToRIeS BAR BISTRo, Πατησίων 337 & ΣΚρΑ, Ανω Πατησια / ΘΕΑΤρΟ ΑΘΗΝΑ, Δεριγνύ 10 & Πατησίων / DelIZIoSo ΚΑΒΑ ΠΟΤΩΝ, Πλατεία Κανάρη 15Α / THe lABoRAToRY (lAB) ΚΑΦΕΤΕρΙΑ, Πατησίων 129 / ΣΤρΟΦΕΣ ΚΑΦΕΤΕρΙΑ, Χαμιλτον 7 / THINkING cUP ΚΑΦΕΤΕρΙΑ, Πατησίων 99 & Χάμιλτον / ΧΑρΑ ΖΑΧΑρΟΠΛΑΣΤΕΙΟ, Κυψέλης 100 / ΕΙΔΗ ΕΠΟΧΗΣ, Πατησίων 200 / ΘΕΑΤρΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ, Κεφαλληνίας 16 / ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ ΘΕΑΤρΟ, Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων / ΠΟΛΥΧΩρΟΣ ΚΕΤ, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α / ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΛΑΓΟΣ ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Αγαθουπόλεως 15 / ΘΥΜΕΛΗ ΕΛΛΗΣ ΒΟΖΙΚΙΑΔΟΥ ΘΕΑΤρΟ, Μοσχονησίων 32, Πλ. Αμερικής / ΑΛΕΞΑΝΔρΕΙΑ ΠΟΛΥΧΩρΟΣ ΤΕΧΝΗΣ, Σπάρτης 14 Πλ. Αμερικής / ΦΙΛΟΞΕΝΟ ΣΠΙΤΙ ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Πλατεία Αμερικής 3 / ΕΛΕΥΘΕρΗ ΕΚΦρΑΣΗ ΘΕΑΤρΟ, Λέσβου 8 & Απείρανθου 1 / ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ ΠΟΛΥΧΩρΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, Λέσβου 15 & Πόρου / ΑΞΟΝΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ, Λευκωσίας 49 / FoRNINo ΠΙΤΣΑρΙΑ, Πατησίων 197 / ΔΙΑΔρΟΜΕΣ ΚΕΝΤρΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ, Πατησίων 208 & Καλλιφρονά / ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Ιθάκης 9, πλ. Αγ. Γεωργίου / ΜΑΙρΗ ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Ύδρας 2, πλ. Αγ. Γεωργίου, Κυψέλη / ΑΛΛΟΤΙΝΟ JAZZ Rock / ΚΑΦΕ, Επτανήσου 16, πλ. Αγ. Γεωργίου / ΣΚΑΦΙΔΑΣ ΖΑΧΑρΟΠΛΑΣΤΕΙΟ, πλ. Αγ. Γεωργίου 8 / ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ρΕΜΠΕΤΑΔΙΚΟ, Επτανήσου 9, πλ. Αγ. Γεωργίου, / ΘΕρΑΠΕΥΤΗρΙΟ, Δροσοπούλου 24 / ΓρΗΓΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, πλ. Κανάρη 10 / ΤΕΛΗΣ ΚΙΚΕρΗΣ ΚΟΜΜΩΤΗρΙΟ, Φωκίωνος Νέγρη 9 / ΦΥΛΛΟ-ΦΥΛΛΟ, Φωκίωνος Νέγρη 65 / ρΙΓΑΝΗ, Φωκίωνος Νέγρη 15 / olD Flo, Δροσοπούλου & Φωκίωνος Νέγρη / ΚΕΠ ΑΓΟρΑ ΚΥΨΕΛΗΣ, Φωκίωνος Νέγρη 42, Δημοτική Αγορά Κυψέλης / ΚΕk ΑΓΟρΑ ΚΥΨΕΛΗΣ, Φωκίωνος Νέγρη 42, Δημοτική Αγορά Κυψέλης / ρΕΜΟΥΝΔΟΣ ΦΟΥρΝΟΣ, Κυψέλης 37 / ΕΝΤΕΧΝΟΝ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Φωκίωνος Νέγρη 30 / BeeR TAleS ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Φωκίωνος Νέγρη 52 / SelecT ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Φωκίωνος Νέγρη 26 / ΓΕΙΑ ΚΑΛΑΜΑΚΙ ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΟ, Φωκίωνος Νέγρη 31 / ΚΥΨΕΛΗ ΚΑΛΑΜΑΚΙ ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Φωκίωνος Νέγρη 58 / ΟΝΑρ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Φωκίωνος Νέγρη 53 / ΦΑΤΕ ΙΣΟΒΙΑ ΠΑρΑΔΟΣΙΑΚΟ ΜΑΓΕΙρΕΙΟ, Ευελπίδων 79 / WAlkING JoHN ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Ευελπίδων 47 / AlSoS ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Ευελπίδων & Μουστοξύδη / ΓρΗΓΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Ευελπίδων & Κρέσνας 2 / JUSTIce ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Ευελπίδων 95 / BoNSAI / ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Ευελπίδων 95 / mAY DAY ΙΝΤΕρΝΕΤ ΚΑΦΕ, Ευελπίδων 39 / ΜΑΜΑ ΝΤΙΝΑ, Κοδριγκτώνος 4 / ΤΥΛΙΧΤΟ & ΚΑΛΑΜΑΚΙ, Πατησίων 58, Πεδίον Άρεως / ΤΑ ΜΠρΙΖΟΛΑΚΙΑ, Ευελπίδων 47 / ΜΠΑΚΑΛΟΓΑΤΟΣ, Φωκίωνος Νέγρη 72 / oXYGeN ΚΑΦΕ, Πλατεία Κυψέλης / BAkeRY ΦΟΥρΝΟΣ, ΑΓ. Ζώνης 58Δ / ΤΑ ΤΖΟΥρΜΕΙΚΑ ΚΑΦΕΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ, Κερκύρας & Βελβενδούς / PeT SHoP cATS&DoGS, Μουστοξύδη 14 / AlPHA Romeo SeRVIce, Μουστοξύδη 12 / ΤΖΑΜΙΑ ΚΑΘρΕΠΤΕΣ, Μουστοξύδη 13 / ΓΕΥΣΗΓΝΩΣΙΑ, Μπούσγου 2 / ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤρΟ, Ευελπίδων / kAWASAkI ceNTeR moToR, Αχαρνών 63 / Η ΚΥΨΕΛΗ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ, ΚΥΠΡΟΥ 103 / ΑΕΛΛΩ, ΠΑΤΗΣΙΩΝ 140 / ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤρΟ, ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ 18.

Γ. ΚΟΛΙΑΤΣΟΥ/ΑΓ.ΛΟΥΚΑΣ/ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΑ/ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΣ/ΑΓ.ΕΛΕΥΘΕρΙΟΣ ΑρΩΜΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Ευπαλίνου 14Α Πλ. Καλλιγά / ΘΕΑΤρΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Νάξου 84 / ΘΕΑΤρΟ ΧΩρΑ, Αμοργού 20 / ANGelA cAFe ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Πλατεία Κολιάτσου 4 / ΓρΗΓΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πατησίων 244 & Πάρου / ΜΑρΤΙΝΗΣ ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Πατησίων 289 & Ιακωβάτων / ΠΟΠΑΥ ΙΧΘΥΟΠΩΛΕΙΟ, Πατησίων 227 / Η ΚΥΨΕΛΗ ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Καλλιφρονά 69 Α & Πυθώνος 18 / AmARIllo SUAVe ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Λέλας Καραγιάννη 17 / ekSTAN ΠΟΛΥΧΩρΟΣ, Καυταντζόγλου 5 & Πατησίων / meZZo cAFe ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Γαλατσίου 14 / KIBO ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Πατησίων 333 / mY WAY ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Πατησίων 337 / ΧΑρΑ ΖΑΧΑρΟΠΛΑΣΤΕΙΟ, Πατησίων 339 / STRANGe FRUIT BISTRoT, Πατησίων 354 / BADo ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ρΟΥΧΩΝ, Πατησίων 282 / ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΙρΟΥ ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Δροσίνη 17 Πλατεία Παπαδιαμάντη / ΤΟ ΜΕΛΙ ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ/ρΑΚΟΜΕΛΑΔΙΚΟ, Λασκαράτου 1 & Πατησίων / ΔΕΟΝ cRePeRIe, Λασκαράτου & Λεωφόρος Ηρακλείου 17 / ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΦΟΥρΝΟΣ, Λεωφόρος Ηρακλείου 56 / ΚΑΦΕΟΙΝΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ Γαβριηλίδου 8 & Παλαμά Κωστή / ΤΟ ΠΕΪΝΙρΛΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Λεωφόρος Ιωνίας 225 / ΕΝΑ ΓΥρΟ ΑΚΟΜΑ ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Λεωφόρος Ιωνίας 225 / DoNUTΕΛΑ, Λεωφόρος Ιωνίας 233 / lATIccA ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Ιακωβίδου 56 & Σηφάκα / SkINk TATToo STUDIo, Σηφάκα 8 / BARRAGe BIllIARD/INTeRNeT cAFe, Αχαρνών 381 / ΗΔΟΝΙΚΟΝ ΜΕΖΕΔΟΠΟΙΕΙΟΝ, Πλατεία Αγίου Νικολάου 9 / GAGARIN 205 lIVe mUSIc SPAce, Λιοσίων 205 / 1920’S cAFe BAR, Λασκαράτου 15 & Πολέμη (Κόμης) / ΤΟ ΜΑΝΤΑΛΑΚΙ ΣΥΝΕρΓΑΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Μπάμπη Αννίνου 15 & Ηλία Ζερβού / ΚΟΝΣΕρΒΑ ΚΑΦΕΝΕΙΟ/ρΑΚΟΜΕΛΑΔΙΚΟ, Σηφάκα 14 & Πετριδου / ΚΑΦΕ ΚΟΛΛΕΓΙΟ, Πασωβ 11, Γκράβα / ΤΟ ΟΥΖΕρΙ ΤΗΣ ΤΖΕΝΗΣ, Αχαρνών και Μαλακάση 4, (δίπλα στον Αγ. Ελευθέριο) / ΛΑ ρΟΖΕ, Πλ. Αγ. Νικολάου / ΞΕΝΥΧΤΗΣ, Αχαρνών 362 / coFFee ISlAND, Αχαρνών 295 / ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΕΙρΕΙΟ, Αχαρνών 262 / oScAR DIGITAl ΚΙΝΗΜΑΤΟΓρΑΦΟΣ, Αχαρνών 330 (ΗΣΑΠ Κάτω Πατήσια).

Ε. ΚΕΝΤρΟ ΣΤΟΑ ΜΠΟΛΑΝΗ, Βουλής 7 / SeVeN JokeRS ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Βουλής 7 / ΤΟ ΦΙΛΕΜΑ ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ, Ρόμβης 16 / ΚΑΠΑΚΙ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Αθηναϊδος & Αγίας Ειρήνης / ScHool PIZZA BAR, Πλ. Αγίας Ειρήνης 8 / SIX DoGS ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Αβραμιώτου 6-8 / ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ / ΚΗΠΟΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Αβραμιώτου 6-8 / ΤρΑΝΖΙΣΤΟρ ΚΑΦΕ ΜΠΑρ, Πρωτογένους 10, Ψυρρη / BAR TeSSeRA ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Κολοκοτρώνη-25 Στοά Πραξιτέλους / meTRoPolIS, Σταδίου 44 / IANoS, Σταδίου 24 / GooDY’S, Σταδίου 17 & Χρ. Λαδά / ΘΕΑΤρΟ ΜΟΥΣΟΥρΗ, Πλ.Καρύτση 7 & Χρ. Λαδά / PAIRIDAeZA ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Παρνασού 3-Πλ.Καρύτση / FAUST BAR THeATRe, Καλαμιώτου 11 & Αθηναϊδος 12 / ΠρΙΖΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Χρ. Λαδά 1–Πλ.Καρύτση / ΜΠΟΥΓΑΤΣΑΔΙΚΟ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Πλ. Ηρώων 1 / ΘΗρΙΟ TATToo, Θηβών 326-328 & Ερμού 106 / ΤΟ 21 ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Αγίων Αναργύρων 21-Ψυρρή / HoNeST TATToo, Ήβης & Λεπενιώτου 21 / ΒΟΛΙΩΤΙΚΟ ΤΣΙΠΟΥρΑΔΙΚΟ, Λεπενιώτου 1 / ΘΕΑΤρΟ ΒρΕΤΑΝΙΑ, Πανεπιστημίου 7 / ΘΕΑΤρΟ ΑΘΗΝΩΝ, Πανεπιστημίου & Βουκουρεστίου 10 / ΓρΗρΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πανεπιστημίου 20 / ΑρΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Πανεπιστημίου 34 / coFFee ISlAND, Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους 2 / ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤρΟ ReX, Πανεπιστημίου 48 / ΠΑΠΑΣΩΤΗρΙΟΥ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Πανεπιστημίου 37 / cUPPA coFFee AND SNAckS, Πανεπιστημίου 38 / TIckeT HoUSe, Πανεπιστημίου 42(εντός Στοάς) / ΓρΗΓΟρΗΣ ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Ακαδημίας & Βερανζέρου 5 / loVING FAmIlY ΜΙΚρΟΓΕΥΜΑΤΑ, Ακαδημίας 97 / ΣΥΓΧρΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Ακαδημίας & Μαυροκορδάτου 3 / eVeReST, Aκαδημίας 63 / ΕΛΛΗ ΣΙΝΕΜΑ, Ακαδημίας 64 / ΘΕΑΤρΟ ΤΖΕΝΗ ΚΑρΕΖΗ, Ακαδημίας 3 / ΕΜΠΟρΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ, Μητροπόλεως 52 / coSmoS cAFe, Σταδίου 3, Σύνταγμα / ΠρΟΠΥΛΑΙΑ ΚΑΦΕ, Πανεπιστημίου 25-27 / ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤρΟ, Ακαδημίας 50 / ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, Ιπποκράτους 118 / 21ος ΑΙΩΝΑΣ, Πανεπιστημίου 62 / ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ, Πειραιώς 100, Γκάζι / SANTA BoTIlIA, Πανόρμου 115 / ΤΟ ΚΑΛΑΜΑΚΙ, Πανόρμου 82.

Δ. ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ/ΓΑΛΑΤΣΙ GemA FUN ΑΙΘΟΥΣΕΣ BoWlING, Πατησίων 382 / IZZo ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Χαλκίδος 41 / DRoPS ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Πατησίων 353 / TITHoRA ΚΑΦΕ/Rock clUB, Λεωφόρος Ιωνίας 275 / ΠΥρΟΜΑΛΛΗΣ ΧρΩΜΑΤΑ/ΣΙΔΗρΙΚΑ, Χαλκίδως 7 / ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Αγίας Λαύρας 35 / ΣΤΑ ΠΕρΙΞ ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ/ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Αγίας Λαύρας 18 / ΚΑΤΣΕΛΗΣ ΑρΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΥΜΑΤΑ, Χαλκίδος 2 (Δίπλα στον σταθμό ΗΣΑΠ) / ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ – ΒΛΑΧΟΥ ΚΕΝΤρΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ & ΠΛΗρΟΦΟρΙΚΗΣ, Μακ Μίλαν 13 / ΝΕΟ ΦρΟΝΤΙΣΤΗρΙΟ, Πατησίων 345Β / ΝΕΟ ΦρΟΝΤΙΣΤΗρΙΟ, Αχαρνών 314 & Ατλάντος / ΙΤΑΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ, Μητσάκη 18 / ΑρΟΛΙΘΟΣ ρΑΚΟΜΕΛΑΔΙΚΟ/ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ, Αγίας Λαύρας 70 / kATSARolA GR ΣΥΓΧρΟΝΟ ΜΑΓΕΙρΕΙΟ, Χαλεπά 45 / ΕΜΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ Α.Ε, Δημητρακοπούλου 18 / ΔΙΠΛΟΧΟρΔΟ lIVe ΚΕΝΤρΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ, Αγίας Λαύρας 13 / ΟΛΥΜΠΟΣ ΨΗΣΤΑρΙΑ, Βυζαντινών Αυτοκρατόρων 9, Περισσος / coRNeR SToRIeS BAR BISTRo, Πατησίων 337 & Σκρα / AlTo FooD BAR cAFe, Αγίας Λαύρας 87 / FlocAFe ΚΑΦΕΤΕρΙΑ, Λ. Βεϊκου 109 / RoSe cAFe ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Λ. Βεϊκου 105 / SUNRISe cAFe ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Λ. Βεϊκου 111 / oZ cAFe ΚΑΦΕ/ΜΠΑρ, Λ. Γαλατσίου 98 / ΑρΤΙΟΝ cAFe–ΤeA BAR, Τραλλέων 71 Πλ. Αγίου Ανδρέα / cRePA cRePA, Τραλλέων 71 Πλ. Αγίου Ανδρέα / coRe STUDIo PIlATeS & moRe, Χριστιανουπόλεως 103 / GNeT INTeRNeT cAFe, Παπαφλέσσα 56 & Χριστιανουπόλεως / GAleoNe ΠΙΤΣΑρΙΑ/ΕΣΤΙΑΤΟρΙΟ, Τραλλέων 69 / ΠΑΙρΝΩ ΑΜΠΑρΙΖΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩρΟΣ, Γαλακηδών 11 & Λυσίου / BmW clUB cAFÉ BAR, Τραλλέων 59 eco coURIeR, Πλάτωνος 21 / ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ ΚΑΙ ΜΕρΜΗΓΚΑΣ ΣΤΑ ΚΑρΒΟΥΝΑ, Πλατεία Παπαδιαμάντη 4 / ΤΟ ΠΙΘΑρΙ, Πλατεία Παπαδιαμάντη 1 / FlokA ΚΑΦΕ BAR, Βεϊκου / cAFÉ oRo, ΠΑΤΗΣΙΩΝ 360.

www.patisionzei.weebly.com facebook: Η Πατησίων ζει

Πάντα κορόιδευα έναν παλιό μου φίλο που ότι κι να συζητάγαμε άρχιζε με το Φ.Ε.Κ., δηλαδή Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως... Και στην περίπτωση του πολιτιστικού ένας κυκεώνας νόμων, διατάξεων, αποφάσεων, ιδιοκτησιακών κλπ στροβιλίζεται πάνω από τον χώρο και απειλεί να τον πνίξει. Όχι μόνο τον χώρο αλλά τα παιδιά που παίζουν, ανθρώπους της γειτονιάς που κάνουν δραστηριότητες, παρέες που δίνουν ραντεβού εκεί. Για να σας το πω αλλιώς. Σε ένα χωριό δεν πας να κόψεις τον πλάτανο στην πλατεία γιατί χαλάς την κοινωνικότητα, τις σταθερές στην ζωή των ανθρώπων. Ε το πολιτιστικό είναι ο πλάτανος και είναι χοντρό να το κόψεις και ας λένε ότι θέλουν τα ΦΕΚ. Και ξέρετε κάτι ακόμα; Προσμονεί πολύς κόσμος μια φορά να ’ρθει κάποιος και να ’χει μία πρόταση εποικοδομητική, φιλική. Όλα όσα έρχονται μας ξεβολεύουν, μας δυσκολεύουν, μας πιέζουν. Λες και κάποιος σε μισεί... Λοιπόν μετά το πολιτιστικό μπορεί να θέλουν και το σχολείο και μετά ίσως και το δασάκι... Κάτω τα χέρια από τον πλάτανο... Η τοπική κοινωνία είναι αποφασισμένη.

* Προσπαθήσαμε να έρθουμε σε επαφή με τους αρμόδιους για το θέμα, από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, ακόμη και το Πρωτοδικείο Αθηνών, την άλλη δηλαδή πλευρά των γεγονότων, αλλά δεν τα καταφέραμε….

ΜΕ ΠΟλλΑ ΠΟυ ΣυΜβΑινΟυν Ή ΠΟυ ΔΕν ΣυΜβΑινΟυν γυρω ΜΟυ. ΚΑι γιΑ ΑυΤΟ ρωΤΑω. νΑ ΜΑθω θΕΣΕιΣ ΚΑι ΑΠΟψΕιΣ. ΤΣΑνΤιζΟΜΑι βΕβΑιΑ ΟΤΑν ΑλλΟ ρωΤΑω ΚΑι ΑλλΟ ΜΟυ ΑΠΑνΤΑνΕ-ΔιΚΑιωΜΑ ΤΟυΣ βΕβΑιΑ. ΚΑι ΟΤΑν ΔΕν ΜΟυ ΑΠΑνΤΑνΕ Ή ΟΤΑν ΜΟυ ΑΠΑνΤΑνΕ ΤυΠιΚΑ. ΑλλΑ ρωΤΑω ΚΑι ΑΣ ΤΣΑνΤιζΟΜΑι.

ΕΡΩΤΗΣΗ Τι γίνεται με το Πολιτιστικό Κέντρο στην Ευελπίδων;

Το πολιτιστικό κέντρο δίνει ζωή στη γειτονιά! Συναντήσαμε τους εργαζόμενους και μας μίλησαν με αγωνία για την τύχη που θα έχει τελικά το πολιτιστικό κέντρο.

“Σ

αν εργαζόμενος και σαν

λέψει. Η γειτονιά ασχολείται με τον αθλη-

Αυτό που μου έκανε περισσότερο εν-

κάτοικος της περιοχής, πι-

τισμό και αυτό είναι το πιο θετικό κομμάτι.

τύπωση, όσο εγώ μιλούσα με τους ερ-

στεύω πως το κτίριο αυτό

Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πάει

γαζόμενους,

έχει ζωή! Προβλήματα

κάπου αλλού; Υπάρχουν κι άλλοι χώροι

μπαινοέβγαινε κόσμος όλων των ηλι-

υπάρχουν, γιατί τελείωσε η μίσθωση που

για τα δικαστήρια. Ας δημιουργηθεί κάτι

κιών. Κάποιοι από αυτούς ξεκίνησαν

είχε κάνει ο στρατός προς τον οργανισμό

καινούριο. Μην ξεχνάμε ότι δίπλα είναι

να γυμνάζονται ως παιδιά εκεί και

ήταν

ότι

συνεχώς

νεολαίας και άθλησης, και έτσι προκύ-

σχολείο, άρα αν φύγει το πολιτιστικό συ-

τώρα πια έχει γίνει το δεύτερο σπίτι

πτουν διάφορα ζητήματα. Όλοι όμως πα-

νεπάγεται και το κλείσιμο του σχολείου…

τους. Χαρακτηριστικά μια κοπέλα μου

λεύουμε να το κρατήσουμε ζωντανό. Οι

Η γειτονιά σέβεται τον χώρο, κάνουν εκ-

είπε: “Είμαι παλιά καραβάνα εγώ, εδώ

κάτοικοι εδώ είναι ευαισθητοποιημένοι

δηλώσεις και τον περιποιούνται. Είναι άν-

μεγάλωσα.” Λίγο αργότερα το προαύ-

με τον χώρο και χάρις σε αυτούς καταφέ-

θρωποι που καταλαβαίνουν, ποιό είναι το

λιο άρχισε να γεμίζει με τα παιδιά που

ραμε εδώ και ένα χρόνο να το τρενά-

ωραίο και το σωστό. Δυστυχώς ο κόσμος

μόλις είχαν σχολάσει από το σχολείο

ρουμε και να μην κλείσει. Παρόλο που

με όλα όσα έχουν γίνει, νομίζει ότι έχει

δίπλα και αναζητούσαν λίγες στιγμές

είναι παλιό το κτίριο, είναι από τα καλύ-

κλείσει. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν επί-

ελευθερίας, λίγο πριν χωθούν και πάλι

τερα γυμναστήρια του Δήμου Αθηναίων.

σης οι αρμόδιοι είναι πως μαζί με το πο-

στα βιβλία τους για την επόμενη μέρα

Ένα νεοκλασικό κτίριο που όλοι το

λιτιστικό ζει και η γειτονιά! Υπάρχει πολύς

ή στις αίθουσες των φροντιστηρίων.

έχουμε συνδέσει με τα παδικά χρόνια

κόσμος που έρχεται ολόκληρα χρόνια

Και αναρωτιέμαι: “Γιατί να θες να κλεί-

μας. Το θετικό είναι ότι οι κάτοικοι το στη-

εδώ. Ένα τόσο ευρύχωρο γυμναστήριο,

σεις έναν χώρο που μεγαλώνει και

ρίζουν πάρα πολύ, γιατί βλέπουν ότι εδώ

δεν το βρίσκεις στις σύγχρονες πολυκα-

ζωντανεύει μια γειτονιά; Ίσως αυτό τε-

το μέρος ζει, καθώς γίνονται δεκάδες

τοικίες.”

λικά να είναι το πρόβλημα…”

δραστηριότητες καθημερινά. Είναι από τους ωραιότερους χώρους που έχω δου-

Σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων 38ου γυμνασίου και λυκείου Αθηνών

Δήμος Αθηναίων Mε δεδομένη τη λήξη της μίσθωσης την 30.06.2012, ζητήσαμε την «Εκ νέου μίσθωση για πέντε (5) έτη των χώρων και εγκαταστάσεων της πρώην Σχολής Ευελπίδων, επί της οδού Ευελπίδων, από το Νομικό Πρόσωπο με την επωνυμία Ταμείο Εθνικής Άμυνας με το ισχύον μίσθωμα». Στις 13.11.2013, κοινοποιήθηκε στον Οργανισμό μας έγγραφο του ΤΕΘΑ, με θέμα «Διοικητική Αποβολή από ακίνητο ιδιοκτησίας ΤΕΘΑ και αποζημίωση». Με την 487/2013 απόφαση του, το Δ.Σ. του ΟΠΑΝΔΑ, αποφάσισε ομόφωνα: 1. Να ζητήσει εκ νέου την ανανέωση της μίσθωσης του κτιρίου Ευελπίδων 18, προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία του το Πολυκέντρο.

2. Να απορριφθούν τα σχέδια για μεταφορά υπηρεσιών των γειτονικών δικαστηρίων στο συγκεκριμένο κτίριο.

3. Να ζητήσει την απόρριψη/ακύρωση κάθε προσπάθειας διοικητικής αποβολής του ΟΠΑΝΔΑ από το συγκεκριμένο κτίριο. Θεωρεί ότι μία τέτοια ενέργεια αντίκειται στις ανάγκες των κατοίκων και των συλλογικών φορέων της περιοχής.

4. Να ζητήσει την οριστική παραχώρηση του συγκεκριμένου κτιρίου στο Δήμο Αθηναίων, προκειμένου να καλύπτει πάγιες, πολιτιστικές, μορφωτικές, αθλητικές ανάγκες κατοίκων μαθητών και μαζικών φορέων της περιοχής. Έπειτα εκδίδεται η απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, με την οποία απορρίπτεται η ανακοπή του ΟΠΑΝΔΑ, οι πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ αυτού και η κύρια παρέμβαση του Δήμου Αθηναίων. Κατ΄αυτής αποφασίστηκε με την 440/2014 ΠΕΕ ΟΠΑΝΔΑ, η άσκηση έφεσης και όλων των τυχών αναγκαίων πρόσθετων ενδίκων μέσων και βοηθημάτων για την αναστολή εκτελέσεως της απόφασης.

Συνέλευση κατοίκων Γκύζη – Πολύγωνου – Κυψέλης Το Πολιτιστικό Κέντρο Ευελπίδων είναι δημόσιος χώρος άθλησης, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας. Πολύτιμος για τους κατοίκους της περιοχής μας. Η συνέχιση της λειτουργίας του στο χώρο που στεγάζεται για 30 χρόνια επιβάλλεται από κοινωνικές ανάγκες. Δεν μπορεί να κριθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων. Δεν μπορεί να κριθεί με κριτήρια αυστηρά οικονομικά ή μέσα από «παζάρια» μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων (Υπουργεία Δικαιοσύνης και Εθνικής Άμυνας, Δήμος Αθηναίων, πρωθυπουργικό γραφείο). Απαιτούμε: Την οριστική παύση κάθε νομικής ή άλλης ενέργειας για την αποβολή του από τον χώρο που στεγάζεται σήμερα. Εξασφάλιση (με παραχώρηση στο Δήμο από το ΤΕΘΑ, με μακροχρόνια μίσθωση έναντι συμβολικού τιμήματος ή διεκδίκηση από το δήμο προκειμένου να περάσει στην κατοχή του) της σταθερής και ποιοτικής λειτουργίας του Κέντρου, προς όφελος κατοίκων και μαθητών. Το Πολιτιστικό Κέντρο Ευελπίδων είναι υπόθεση των κατοίκων, των νέων και των μαθητών της περιοχής. Με συνελεύσεις και κινητοποιήσεις θα συνεχίσουμε να το υπερασπιζόμαστε. Μέχρι τη νίκη!

Fb/Πολιτιστικό Ευελπίδων

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το ΤΕΘΑ με εντολή της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προχώρησε στην αποβολή του ΟΠΑΝΔΑ και την παράδοση του πολιτιστικού κέντρου της Ευελπίδων και του περιβάλλοντα χώρου του, προκειμένου να εκμισθωθεί στα δικαστήρια. Η πραγματοποίηση της ως άνω απόφασης δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στη λειτουργία των σχολείων μας και αυτό γιατί με βάση το με αρ. 119/1986 ΦΕΚ και το τοπογραφικό που το συνοδεύει εκδόθηκε η με αρ.

2678/1986 άδεια οικοδομής από το πολεοδομικό γραφείο Αθηνών με εμφαινόμενο εμβαδόν οικοπέδου 8918.63 τ.μ. και ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου 6.100 για ανέγερση εκπαιδευτηρίου. Δηλαδή με το ΦΕΚ αυτό που μέχρι σήμερα δεν έχει τροποποιηθεί καθορίζεται χρήση γης (εκπαιδευτικός σκοπός) και όροι δόμησης. Αν αφαιρεθούν από το χαρακτηρισμένο ως εκπαιδευτικό χώρο το πολιτιστικό και οι χώροι άθλησης τότε όλο το σχολείο καθίσταται αυτομάτως αυθαίρετο γιατί το εμβαδόν του όλου χώρου επί του οποίου κτίστηκε θα είναι μικρότερο των 6.100 τ.μ. που είναι το ελάχιστα απαιτούμενο σύμφωνα με το συντελεστή δόμησης, συνεπώς καταργείται και το σχολείο μας. Το πολιτιστικό κέντρο της Ευελπίδων και το γήπεδο μπάσκετ ανήκουν στους κατοίκους, ανήκουν στα παιδιά μας. Δεν θα τους αφήσουμε να μας στερήσουν και το ελάχιστο δικαίωμα στον πολιτισμό και την άθληση. Δεν θα τους αφήσουμε να κλείσουν το σχολείο μας.

Πρόταση: Πλατεία Αντώνη Σαμαράκη

✦ Υ

πήρξε εποχή κατά την οποία ο Αν-

τώνης Σαμαράκης (1919 – 2003) ήταν η εκπροσώπηση της τότε σύγχρονης λογοτεχνίας της χώρας στο

εξωτερικό. Το επιστέγασμα του έργου του, το μυθιστόρημα «Το Λάθος» που εκδόθηκε

το 1965, υπήρξε ιδιαίτερα επίκαιρο προς το τέλος της δεκαετίας του ’70 λόγω της δικτατορίας στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες, χωρίς

αυτό να μειώνει έστω και ελάχιστα την λογοτεχνική του αξία, που επιβεβαιώνεται

Για να λέμε τις πλατείες, όπως και τα πράγματα, με τ’όνομά τους…

από τις βραβεύσεις του, τα επαινετικά

λόγια κορυφαίων ανθρώπων των γραμμάτων («“Το λάθος”, ένα αληθινό αριστούργημα» είχε αποφανθεί ο μεγάλος άγγλος συγγραφέας Γκραίηχαμ Γκρην), τις πολυά-

ριθμες μεταφράσεις του και τις ταινίες που

γυρίστηκαν με σενάριο που αντλήθηκε από

την υπόθεση του βιβλίου τόσο για τη μικρή

οθόνη (στην Ουγγαρία και στην Ιαπωνία),

όσο και για τη μεγάλη.

Η κινηματογραφική ταινία του Πήτερ Φλάι-

από τον Λέανδρο Σλάβη

του Πολιτστικού Συλλόγου Κυψέλης

σμαν, με μουσική Έννιο Μορικόνε, ευτύ-

χησε να έχει διανομή πρώτης γραμμής:

«Η ΠλΑΚΑ ΕινΑι ΟΤι ΤΗΣ Εχω ΑφιΕρωΣΕι ΠΟιΗΜΑ, Οχι ΣΤΗν ΕΠιΠΕΔΟΜΕΤριΑ, ΣΤΗν ΚΑΤΕρινΑ ΜΟυ βΕβΑιΑ. ΑρχιζΕι ΕΤΣι: “Μ’ ένΑ ΣΤΗθΟΣ ΣΑν ΠλΑΤΕιΑ, ΣΑν ΕΠιΠΕΔΟΜΕΤριΑ”». ΑΠΟ ΤΟ ΜυθιΣΤΟρΗΜΑ «Εν ΟνΟΜΑΤι» ΤΟυ ΑνΤωνΗ ΣΑΜΑρΑΚΗ.

Κι ΟΜωΣ, υΠΑρχΟυν ΠλΑΤΕιΕΣ Οι ΟΠΟιΕΣ, ΣΕ ΠΕιΣΜΑ ΤΟυ ΟνΟΜΑΤΟΣ Των, ΕΜΠιΠΤΟυν ΣΤΗ ΣφΑιρΑ ΤΗΣ ΣΤΕρΕΟΜέΤριΑΣ ΚΑι Οχι ΤΗΣ ΕΠιΠΕΔΟΜΕΤριΑΣ! έχρι και την δεκαετία του ’60 η oδός Αγίας Ζώνης δεν είχε διέξοδο προς την Οδό Ταϋγέτου. Τουλάχιστον για τα αυτοκίνητα. Οι πεζοί που ήθελαν να μεταβούν από τη μία στην άλλη έπρεπε να έχουν τουλάχιστον στοιχειώδεις ορειβατικές ικανότητες. Αλλά και πολλοί κάθετοι δρόμοι, όπως η Κυθήρων, η Αμοργού, η Αστυπάλαιας κ.ά. έμοι-

Μ

αζαν περισσότερο με μικροσκοπικούς χείμαρρους, παρά με οδούς ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Όταν, διανοίχτηκε το τμήμα που ένωσε τους δύο δρόμους και ασφαλτοστρώθηκαν οι κάθετοι δρόμοι προέκυψε μία τριγωνική πλατεία στη συμβολή των Οδών Αγίας Ζώνης, Κιθαιρώνος και Ανάφης. Πλατεία τρόπος του λέγειν ή, μάλλον, πλατεία ως προς τη χρήση της

και όχι ως προς τη μορφή της, αφού η επιφάνειά της είναι ανάγλυφη/κλιμακωτή και με μεγάλες κλίσεις! Η πλατεία προσφέρει την ευκαιρία να θεραπεύσει ο Δήμος Αθηναίων την αμέλεια του και να τιμηθεί ο Αντώνης Σαμαράκης που δεν έχει τιμηθεί όσο θα δικαιολογούσε η προσφορά του· και δεν είναι, βέβαια, ο μόνος. Την επιλογή της για αυτόν τον σκοπό δικαιολογεί και το γεγονός ότι ο συγγραφέας κατοικούσε πολύ κοντά, σε μία γωνιακή μονοκατοικία, το πατρικό του, της οδού Ταϋγέτου.



Μισέλ Πικκολί, Ούγκο Τονιάτζι, Μάριο Άν-

τορφ (αλλά και Δήμος Σταρένιος, Θύμιος Καρακατσάνης, Βαγγέλης Καζάν, Κατερίνα

Χέλμη σε δευτερεύοντες ρόλους). Είναι δε κρίμα ότι τόσο αυτή όσο και οι τηλεταινίες

που ενέπνευσε το βιβλίο έχουν παραγκω-

νισθεί από προϊόντα της έσχατης υποστάθμης στα ντόπια (κρατικά και ιδιωτικά) κανάλια.

Μεγάλη επιτυχία γνώρισαν και άλλα βιβλία

του συγγραφέα, όπως το μυθιστόρημα

«Σήμα Κινδύνου» και οι συλλογές διηγη-

μάτων «Ζητείται Ελπίς», «Αρνούμαι», «Το Διαβατήριο» κ.λπ. Μεταφράσεις έργων του κυκλοφόρησαν σε 30 γλώσσες.

Ο συγγραφέας, ως εμπειρογνώμων της

Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας του Ο.Η.Ε.

τ.μ.: 350

ταξίδεψε σε πολλές χώρες. Στις ιδέες του

Προτάσεις:

περιλαμβάνεται και η «Βουλή των Εφή-

• Προτομή του συγγραφέα • Καλλωπισμός του χώρου (καθαρισμός όλων των επιφανειών, περιποίηση της υπάρχουσας βλάστησης)

βων».

Σύγχρονες Διαγνωστικές Μέθοδοι & Υπηρεσίες Υψηλού Επιπέδου

• Μαγνητικός Τομογράφος

Κύριε Τριανταφύλλου τί σχέση έχετε με την περιοχή των Πατησίων;

• Αξονικός Τομογράφος

• Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας

Οικογενειακά δεν είχα καμία σχέση με τα Πατήσια. Η καταγωγή μου είναι από τα Άνω Πορόια Σερρών και τα φοιτητικά μου χρόνια τα έζησα στο Γουδί κοντά στην Ιατρική σχολή και το Νοσοκομείο της Βούλας. Από τα πρώτα βήματα της ιατρικής μου σταδιοδρομίας όμως απέκτησα σχέση με την περιοχή των Πατησίων.

• Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων

Πως βρεθήκατε λοιπόν στην περιοχή μας;

• Ψηφιακή Μαστογραφία • Ψηφιακό Ακτινολογικό • Ψηφιακές Πανοραμικές Κεφαλομετρικές

• Υπέρηχοι Μυοσκελετικού (Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων) • Υπέρηχοι (triplex) Καρδιάς • Μικροβιολογικό • Αιματολογικό • Ανοσολογικό • Βιοχημικό • Ορμονολογικό • Rast Test • Νεοπλασματικοί Δείκτες • Test PAP

Επιστρέφοντας από τη θητεία μου στο Αγροτικό Ιατρείο ξεκινούσε να λειτουργεί το 7ο Νοσοκομείο του ΙΚΑ στην Καυτατζόγλου. Εκεί ξεκίνησα στο Ακτινολογικό εργαστήριο ως βοηθός και έφτασα στο βαθμό του Διευθυντή του Απεικονιστικού τμήματος. Παρόλο που το Νοσοκομείο ήταν μικρό, με υπομονή και επιμονή δημιουργήσαμε ένα από τα καλύτερα απεικονιστικά τμήματα με όλες τις απεικονιστικές δυνατότητες. Ήταν το πληρέστερο Νοσοκομείο της περιοχής εξυπηρετώντας διαγνωστικά όλη την περιοχή των Πατησίων. Έτσι γνωρίστηκα με τον κόσμο και ανέπτυξα μία ιδιαίτερη σχέση με την περιοχή. Πώς πήρατε την απόφαση να δημιουργήσετε την ΚΟΣΜΟΙΑΤΡΙΚΗ;

• Προγεννητικός Έλεγχος • Διερεύνηση Αρτηριακής Πίεσης

Το Νοσοκομείο καθώς και η προτροπή πολλών φίλων από την περιοχή με έπεισε να μεταφέρω και το προσωπικό μου ιατρείο στην Πατησίων και συγκεκριμένα στην Πλατεία Κολιάτσου ξεκινώντας με ένα απλό ακτινολογικό και υπερηχογραφικό εργαστήριο, πάνω στο οποίο σιγά σιγά οργανώθηκε το διαγνωστικό κέντρο “ΚΟΣΜΟΙΑΤΡΙΚΗ” που διαθέτει πλέον όλες τις σύγχρονες διαγνωστικές μεθόδους, ανανεώνοντας συνέχεια τον εξοπλισμό και παρακολουθώντας όλες τις τεχνολογικές εξελίξεις, τόσο στο αι-

ματολογικό - βιοπαθολογικό εργαστήριο, όσο και στο απεικονιστικό εργαστήριο, πράγμα που έλειπε από την περιοχή. Θεωρώ ότι οι κάτοικοι αγκάλιασαν το διαγνωστικό Εργαστήριο αναγνωρίζοντας την προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε κάθε πρόβλημα και μας ενθαρρύνουν να κρατηθούμε στις εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις που περνάει ο χώρος της υγείας τη δεδομένη χρονική στιγμή. Πώς βιώνετε την επίπτωση ων οικονομικών συγκυριών στην περιοχή μέσα από την εργασία σας;

Είναι αλήθεια ότι η περιοχή περνάει μεγάλη κρίση με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να έχει υποστεί μεγάλη υποβάθμιση. Έχουν κλείσει πολλά καταστήματα και υπήρχε μία τάση του κόσμου να την εγκαταλείψει, παρόλο που οι κάτοικοι την αγαπάνε πολύ και είναι δεμένοι μαζί της με παλαιούς οικογενειακούς δεσμούς. Ευτυχώς η δυναμική αυτή δείχνει να αναστρέφεται σταδιακά και σε αυτό ελπίζουμε και συμβάλουμε με κάθε τρόπο. Οι υπηρεσίες που παρέχονται είναι υψηλού επιπέδου σε εξαιρετικά συμπιεσμένες τιμές. Γίνονται συνέχεια προγράμματα προσφορών προς όφελος των οικονομικά ευπαθών ομάδων, ενώ το ενδιαφέρον μας είναι στραμμένο στη διατήρηση των διαπροσωπικών σχέσεων με τους ασθενείς μας. Πιστεύουμε απόλυτα ότι συμβάλλουμε με κάθε τρόπο στην αναβάθμιση της περιοχής, ώστε να μπορέσει να βρει την παλιά της αίγλη, όπως της αξίζει. Θέλουμε να δούμε τους κατοίκους της περιοχής να ανακτήσουν την αισιοδοξία τους στις εξαιρετικά δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίζουμε όλοι μας.

Πατησίων 237, πλ. Κολιάτσου, Αθήνα τ.: 210 8640918 - 210 8640918 / f.: 210 8665155

Βλεπόμαστε! 5 Το φέσι! Το φέσι είναι μεγάλο πράγμα με μεγάλη ιστορία, ίσως και πριν την τουρκοκρατία που θα συνεχίζει εις τον αιώνα των αιώνων. Χαίρομαι τους ανθρώπους που σου λένε ρε φίλε τελειώσαμε, δεν την παλεύω μην περιμένεις τίποτε. Τρόπος του λέγειν χαίρομαι γιατί και αυτοί τις περισσότερες φορές δεν είναι σοβαροί, απλά είναι ειλικρινείς. Αφού πρώτα ξεσάλωσαν, επεκτάθηκαν (!), έτρεξαν πρότζεκτ... βρήκαν ντουβάρι και τώρα με ειλικρίνια... σου λένε πως δεν έχουν τίποτε για σένα. Συνήθως είναι άντρες από 40 εως 50 που ξεφεύγουν, γίνονται επενδυτές, καινοτόμοι, νιώθουν αρσενικοί και μετά χρωστάνε...

1

ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ Το Bioline είναι ένα κέντρο αισθητικής που υπακούει στις αρχές της υγιεινής και της αρμονίας… Ένας χώρος που δημιουργήσαμε για να αγκαλιάσουμε εσάς και να φροντίσουμε την αισθητική του προσώπου και του σώματος σας. Υψηλής ποιότητας, εξατομικευμένες υπηρεσίες και επιστημονικώς προηγμένα προϊόντα καλύπτουν τις ανάγκες σας με εξαιρετικά αποτελέσματα. Σας περιμένουμε, λοιπόν, στο χώρο μας και θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε να επιλέξετε την ιδανικότερη θεραπεία.

Οι εξοργιστικοί είναι αυτοί που δεν έχουν καλό σήμα στα κινητά τους. Αυτοί που δεν ακούνε, κάνουν ήχους με το στόμα τους, λένε από μακριά δεν ακούω, δεν ακούω, ποιός είναι κλπ. Είναι και διασκεδαστικό να τους βλέπεις να κάνουν αυτά τα καραγκιοζιλίκια ενώ αυτοί δεν το ξέρουν ότι είσαι απέναντί τους και τους μιλάς στο τηλέφωνο. Πολλές φορές κάνουν ότι δεν είναι αυτοί οι ίδιοι. Και θα το μεταφέρουν σίγουρα στον άλλο τους εαυτό και θα επικοινωνήσει σε λίγα λεπτά... Τις περισσότερες φορές έχουν λεφτά, κάποια έστω, αλλά πολύ απλά κοιτάνε να ξεφύγουν με τη μέθοδο της σουπιάς...

2

Πριν πάω στη δεύτερη πρόταση δεν μπορώ να αναφερθώ και στις δικαιολογίες που ακούγονται και που ξεπερνάνε τα όρια... Και δεν μιλάω για αυτές που προκαλούν γέλιο, αλλά για αυτές που σε μαγκώνουν. Είναι τα ψέματα που γενούν λύπηση. Ένας δεν είχε πρόβλημα να στείλει το παιδί του στο νοσοκομείο, άλλος ότι έχει καρκίνο(!) κλπ. Αυτά τώρα είναι πραγματικά και μην τα κοροϊδεύετε! Κάθεσαι και κοιτάς και λες δεν την παλεύει ο τύπος! Η δεύτερη πρόταση είναι διαδικτυακή. Πρέπει να δω με δικηγόρο πως μπορεί να γίνει! Να φτιαχτεί ένα σαιτ που να λέγεται fesia.gr! Εκεί λοιπόν μπορούν να ανεβαίνουν σε κοινή θέα οι τύποι που φεσώνουν με επαγγελματικό τρόπο. Βέβαια χρειάζεται ωριμότητα, κριτήρια κλπ. Προτιμώ τον πρώτο τρόπο, είναι πιο άμεσος και πραγματικός.

Υπάρχουν και οι επιθετικοί. Αυτοί που αμφισβητούν τα πάντα, σε μπερδεύουν και στο τέλος σου λένε πήγαινέ με δικαστικά. Γιατί είναι κριτήριο σοβαρότητας να ’χεις και καμιά δεκαριά δικαστικές διενέξεις. Έτσι είναι ο σοβαρός επαγγελματίας για μία μερίδα γύρω μας. Και ξέρει πολύ καλά πως κανείς δεν θα το πάει στα δικαστήρια για 500,1000 και 2000 ευρώ. Και αν δεν είσαι με τον υπόκοσμο του στυλ: “έρχεται ο Ιγκόρ με απόδειξη είσπραξης”, τα λεφτά τα χάνεις... Ηθικά μόνο μπορείς να τον ξεφτιλίσεις, αλλά σας έχω για το τέλος μία δύο ιδέες...

3

| Ανανέωση Προσώπου | Ανανέωση Σώματος | Αποτρίχωση Προσώπου-Σώματος | Μακιγιάζ

Αικατερίνη Δεμάγκου, Πτυχιούχος Αισθητικός Κοσμετολόγος ΤΕΙ Αθηνών

ΠΑΤΗΣΙΩΝ 135, ΑΘΗΝΑ, τ.: 210 8644696, 2108644447, κ.: 6951926446, e-mail demagouK@yahoo.gr

Πρώτη. Μαζεύετε μία μεγάλη παρέα, πάτε καταναλώνετε και όταν έρθει η ώρα του λογαριασμού κόβεις μία απόδειξη είσπραξης, προσοχή στο ποσό της κατανάλωσης, κλέφτες δεν είμαστε! Αυτό ενδείκνυται για μπαρ, εστιατόρια κλπ. Πρέπει βέβαια να είσαι προετοιμασμένος για φασαρία που να θυμίζει παλιά ελληνική ταινία. “Εμένα γιατί με βαράς, με ξέρεις;” (Κωνσταντάρας!). Αλλά πάλι φανταστείτε την ανάλογη μουσική υπόκρουση, τα μούτρα του άνετου, τους υπόλοιπους θαμώνες. Πρέπει να βασιστείτε στο χιούμορ και όχι στον τσαμπουκά, στη δύναμη του λόγου. Μία κάπως σινεφίλ προσέγγιση.Εναλλακτικοί τρόποι δίκαιου εμπορίου και αποπληρωμής χρεών δηλαδή.

4

καθημ

ερινέ

ς στιγ

μές

Όλοι χρωστάμε...και μας χρωστάνε... Ο σωστός επαγγελματίας φαίνεται και όταν χρωστάει και όταν του χρωστάνε. Χωρίς τσαμπουκάδες, γελοιότητες και ακρότητες μία κάποια άκρη μπορεί να βρεθεί. Αλλά είπαμε. Το φέσι έχει μεγάλη ιστορία. Και υπάρχει είτε πάνε καλά οι δουλειές, είτε όχι. Οπότε ας σκεφτούμε και λίγο αγχολυτικά. Α. Το παν στη ζωή δεν είναι τα λεφτά. Β. Η ζωή σου δίνει πίσω αυτό που σου αξίζει!

6

BADILA

www.badila.gr

BADILA SHOPS ΑΘΗΝΑ Πατησίων 133, τ. 210 86 27 387 ΚΗΦΙΣΙΑ Κασσαβέτη 1, τ. 210 62 30 780 ΧΑΛΑΝΔΡΙ Αγ, Παρασκευής 14, τ. 210 68 17 022 ΜΑΡΟΥΣΙ Βασ. Σοφίας 67, τ. 210 61 28 333 Ν. ΙΩΝΙΑ Λεωφ. Ηρακλείου 277, τ. 210 27 98 448 ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Αγ. Ιωάννου 18-20, τ. 210 60 05 042 ΙΛΙΟΝ Πατρόκλου 72, τ. 210 26 93 272 ΖΩΓΡΑΦΟΥ Λεωφ. Παπάγου 101, τ. 210 77 70 930 ΠΑΤΡΑ Γεροκωστοπούλου 19, τ. 2610 273 553 ΣΕΡΡΕΣ Διον Σολωμού 4, τ. 23210 58 669 ΧΑΛΚΙΔΑ Περικλέους Σταύρου 34, τ. 2210 73 456

IN GROSSO Πρατήριο εισαγωγικής εταιρείας ανδρικών ενδυμάτων, νέες παραλαβές κάθε εβδομάδα, τιμές χονδρικής για όλους όλο το χρόνο, 70% κάτω από τη λιανική.ΜΠΟΥΦΑΝ 20 - 45 // ΤΖΙΝ ΜΟΝΤΕΡΝΑ 20 - 30 // ΚΛΑΣΣΙΚΑ 15 - 20 // ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ 20 - 35 // ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ 35 - 50 // ΔΥΟ ΥΠΟΚΑΜΙΣΑ / ΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ 10 - 25 / ΤΟ ΕΝΑ 10 - 20 // ΔΥΟ ΥΠΟΚΑΜΙΣΑ (ΦΑΝΕΛΑ 100% ΒΑΜΒΑΚΙ) 18 // ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ 40 - 80 // ΣΑΚΑΚΙΑ ΑΠΟ 40 // ΦΟΥΤΕΡ - ΠΛΕΚΤΑ 15 - 25 // ΜΠΟΥΦΑΝ ΔΕΡΜΑΤΙΝI 35 - 45

IN GROSSO, ανδρικά ενδύματα Ιακωβίδου 44Α, Άγιος Ελευθέριος (έναντι ΗΣΑΠ) Τηλ.: 210 8137742 / Κιν.: 694 5352559 Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή πρωί: 10:00π.μ. - 14:00μ.μ. // απόγευμα: 17:30μ.μ. - 20:30μ.μ. Δευτερα, Τετάρτη, Σάββατο: 10:00π.μ. - 13:00μ.μ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ/MULTIMEDIA/GAMING Φωτογραφίες για νέου τύπου διαβατήρια και διπλώματα. Φωτογραφίες για VISA και απλές για όλες τις χρήσεις. Δημιουργική φωτογραφία και βιντεοσκόπηση γάμων και βαφτίσεων. Εκτύπωση σε φωτογραφικό χαρτί απ’ όλες τις ψηφιακές πηγές και αποθήκευσή τους σε cd ή dvd. Μετατροπή όλων των αναλογικών βίντεο σε dvd, dvx, vcd, blue ray, mp3 και compact disc. Service για όλες τις κονσόλες PS3, PS2, XBOX360, PSD, Wii.

PRIMO MULTISHOP Καμπύση 7, Α. Πατήσια / τηλ.: 2102117749 / info@primomultishop.gr / www.primomultishop.gr

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΑΝΤΡΙΚΟ ΠΑΙΔΙΚΟ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ

ΝΗΜΑΤΑ/ΜΑΛΛΙΑ ΠΛΕΚΤΙΚΗΣ To κατάστημα του Κου Καλογερόπουλου βρίσκεται από το 1957 στην Γ' Σεπτεμβρίου. Καλύπτει μια μεγάλη γκάμα νημάτων πλεκτικής, δαντέλας και υφαντουργίας. Εκεί θα βρείτε δαντελονήματα, στημόνια για αργαλειό και μαλλιά σύμικτα και ακρυλικά. Το φιλικό του περιβάλλον, οι τιμές του αλλά και η ποικιλία του ελπίζουμε να σας καλύψουν.

Καλογερόπουλος νικόλαος Γ’ Σεπτεμβρίου 97 (έναντι του ΟΤΕ), Αθήνα τ.: 210 3232130

ΜΑΝΙΚΙΟΥΡ ΠΕΝΤΙΚΙΟΥΡ

Μακ Μίλαν 3, Α. Πατήσια / τ.: 2102580469 / www.dorapaveli.gr / info@dorapaveli.gr

Αισθητική στην πόλη είναι το μέτρο της συμπεριφοράς μας

δημήτρης

ΑΡΒΑ ΝΙΤΗΣ

συνέντευ ξη

Από το 1 974 πάντοτε σ , εξαιρώντας τα τε ε κα θ η μ ε ρινή σχέσ λευταία περίπου χίσω να 20 χρόνια η μαζί τη καταγράφ , έζησα τη ς. Τώρα π ω γράφοι Α ου το σκέ ν Πατησίω ρτ και Στο τις μνήμες μου, θ φτομαι, ε α χρειασ ύντιο, Πο Ανδρέα, ίχα την τύ ν. Πολύ κοντά της τώ όλες λυτεχνείο Ταβέρνα χη να τη και λίγο π τι ς σε Σ αμ ,Κ ρια της Φ ζήσω στι ιο μακριά ωκίωνος πάνη και περιοδικ ήπος Μουσείου, Ο λίδες του περιοδ ς έ , αλ λ ά ν δοξ ικ ό Ντέφι, (η Στοά Μπρ Ζαχαροπ δός Τρικόρφων, Α ού. Θα περιοριστώ ες μέρες της. Αν όντγουαιη πρώτη), Σινέ Λιλ αρ λαστείο Χ ε ά, Κατερ λ σ , Τριανόν λ κα ι ο μ α έ ε ώ λέξεις. Κ , Μινιόν, αρ ίνα Γώγο , Εσ στρ ινηματοΛούκουλ υ, Περιοδ ά, Πάρκο Δρακό Η Πατησίω ος Σταύρος Ρουχ τιατόριο Σβίγγος λ ο ς , Πλατεία πουλου, ικό Μουσ στην Αγία ωτάς να ν ζει! Γήπεδο Τ ική, Σ παιανίζει ς Ζώνης. ρίτωνα, Σ Αγίου με την τρ Και όλα τα ουβλάκια της πλ παγγετέατείας Αγ ομπέτα το ίο υ τα καλο συμπαρομαρτούν τα της Φω υ Γεωργίου, καιρινά β ράδια στο κ Green Pa ίωνος Νέγρη rk. Δημήτρη ς

Τι είναι η αισθητική στην πόλη για εσάς; Είναι η φροντίδα αυτού που όλοι μοιραζόμαστε, του δημόσιου χώρου και της εικόνας που συντίθεται από την αγάπη και το σεβασμό μας για την πόλη. Δεν είναι η αυθαίρετη επιβολή του προσωπικού μας γούστου. Αισθητική στην πόλη είναι το μέτρο της συμπεριφοράς μας. Το ήθος και η γραφιστική συναντιούνται κάπου; Η ζωή μας «κάνει ταμείο» στοιχειοθετώντας ήθος. Η γραφιστική είναι το εργαλείο με το οποίο σχεδιάζουμε την οπτική μας επικοινωνία. Συμμετέχει όχι μόνο στην πώληση προϊόντων, αλλά και στη διακίνηση των ιδεών. Αισθητική και ήθος λειτουργούν παράλληλα. Πιστεύω ότι το ήθος αποτελεί την πρώτη ύλη για την παραγωγή αισθητικής. Τι ήταν αυτό που έκανε να ξεχωρίσει τη δουλειά σας; Δεν είναι εύκολο να το απαντήσω για τη δική μου δουλειά, παρ’ όλο που θα έλεγα ότι η δουλειά μου άρχισε να ξεχωρίζει από τη στιγμή που άρχισα να αμφισβητώ τις βεβαιότητές μου. Οι ελιτίστικες προσεγγίσεις αποτελούν μονόλογο. Όμως οι υποκειμενικές εκφράσεις του σχεδιαστή προτείνονται για ένα διάλογο με τους πολίτες στους οποίους απευθύνεται η δουλειά του. Για να μη φανεί ότι αποφεύγω μια απάντηση για τη δουλειά μου, θα μπορούσα να σας πω ότι αυτό που χρόνο με το χρόνο τη χαρακτηρίζει, είναι η επιμονή μου στην απλούστευση του σχεδίου και των μηνυμάτων. Αυτοπεριορίζομαι στα κύρια, κατά τη γνώμη μου, πετώντας τα περιττά, τη φλυαρία και την άχρηστη διακόσμηση. Υπάρχει κάποια δουλειά σας που δεν σας άρεσε καθόλου και την προωθήσατε ως καλή; Υπάρχουν πολλές δουλειές μου, που ενώ πίστευα ότι δεν θα βοηθήσουν στη λύση ενός προβλήματος επικοινωνίας, επιλέχτηκαν από τον πελάτη με βάση δικά του κριτήρια. Το λάθος μου σε κάθε περίπτωση ήταν ότι δεν προσπάθησα όσο έπρεπε να τον πείσω για τις δικές μου προτάσεις και επιλογές. Έδειξα συγκατά-

βαση, αλλά ποτέ δεν προώθησα κάτι κακό ως καλό. Υπολογιστής και καμβάς. Πόσο διαφορετικές ή ίδιες είναι οι δύο αυτές τέχνες; Φαντάζομαι ότι ως καμβά εννοείτε τους τρόπους σχεδιασμού πριν από την εμφάνιση των υπολογιστών. Τους χειροποίητους τρόπους σχεδιασμού. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τις θεμελιώδεις, αλλά πολύ λεπτές διαφορές των δύο μέσων. Πριν από τους υπολογιστές ο σχεδιασμός γινόταν πάντοτε με σκοπό την αναπαραγωγή του πρωτοτύπου σε αντίτυπα. Σχεδιάζαμε πάνω σε χαρτιά με χρώματα και μέσω των εκτυπώσεων λαμβάναμε χαρτιά τυπωμένα με μελάνια. Στην ουσία χρησιμοποιούσαμε ή διαχειριζόμασταν τα ίδια υλικά. Η απόσταση του πρωτότυπου από το έκτυπο ήταν κοντινή κατά μία έννοια. Οι υπολογιστές δεν είναι χαρτιά και χρώματα. Είναι άυλος χώρος και φως. Δεν περιορίζουν τις διαστάσεις μιας εργασίας. Τα ηλεκτρονικά εργαλεία μιμούνται τις ιδιότητες και τις δυνατότητες των παραδοσιακών εργαλείων αλλά δεν είναι ίδια μεταξύ τους. Η περίοδος πριν τους υπολογιστές μας έχει αφήσει πολλές αναμνήσεις. Κάποιοι ίσως χάνονται μέσα στη νοσταλγία. Υπάρχουν όμως αυτοί, που ακολουθώντας τη νομοτελειακή εξέλιξη των εργαλείων, δεν κλαίνε πάνω από το χυμένο γάλα. Οι εξελίξεις των ειδών ακυρώνουν παλιές χρήσεις και συνήθειες αλλά δεν διαγράφουν τους μηχανισμούς της σκέψης και των ιδεών.

Αρβανίτη ς

δάσκεσαι από αρχές που καθιέρωσαν μεθόδους σκέψης, αν δεν επιδιώκεις τη μίμηση μιας εποχής για λόγους μόδας ή αδυναμίας παρακολούθησης της δικής σου εποχής. Τρεις αλλαγές που χρειάζονται για το αύριο; Αν εννοείτε αλλαγές στη γραφιστική, σας λέω ότι αυτή συνεχώς αλλάζει. Είναι στη φύση της. Με κάποιο τρόπο αυτορυθμίζεται. Μην ξεχνάτε ότι το αντικείμενο της γραφιστικής είναι το «εφήμερο». Η γραφιστική δεν επιδιώκει να μνημιοποιήσει τον εαυτό της. Ότι παραμένει στη μνήμη μας ολοκληρώνοντας τον κύκλο της ζωής του, σημαίνει ότι έκανε καλά τη δουλειά του. Ένα πράγμα όμως που σίγουρα χρειάζεται αλλαγή είναι να εξαλείψουμε τη μετριότητα που πλέει μέσα στην παραγωγή του καθημερινού όγκου εργασιών. Πόσο εύκολο είναι να δημιουργούνται νέες ιδέες; Όσο θα υπάρχει η ανάγκη για επικοινωνία, νέες ιδέες θα αναδύονται από τη σκέψη των ανθρώπων. Ένα πράγμα που σας αρέσει στην Πατησίων και ένα που απεχθάνεστε Η Πατησίων θα μου αρέσει πάντοτε, έστω και «εις ανάμνησιν». Πολλά τα χρόνια της σχέσης μας… Αυτό που απεχθάνομαι είναι κάτι για το οποίο η ίδια δεν υπάρχει λόγος να απολογηθεί. Μιλάω για τη βίαιη ερημοποίησή της από μια βίαιη κρίση ή την ακρισία κάποιων.

Τελευταία η γραφιστική γυρνάει σε παλιές φόρμες. Αυτό έχει να δώσει κάτι; Αυτό στην ιστορία της γραφιστικής συνέβαινε πάντοτε, ίσως σε άλλη συχνότητα και με άλλους ρυθμούς. Το να κάνεις στιγμιαίες επιστροφές, σημαίνει ότι έχεις ανάγκη στην αναφορά της ιστορίας, στις λύσεις και τα κεκτημένα μιας εποχής. Πάντοτε έχει αξία να γνωρίζεις και να το κάνεις συνειδητά. Στην ουσία δι-

Μια αφίσα για την Πατησίων τι χρώματα θα είχε; Έντονα, όπως αυτά που πάντα μου αρέσει να χρησιμοποιώ. Θα ήθελα να σχεδιάσω μια αφίσα δείχνοντας την Πατησίων σαν ένα πολύ μακρύ ποτάμι που το έχω κολυμπήσει πάνωκάτω αμέτρητες φορές από και προς κάθε κατεύθυνση.

Από τον σχεδιασμ ό για τον α γώνα των απο λυμένων καθαρισ τριών

Φωτογραφία: Πηνελόπη Θωμαΐδη

Οι δυο όψεις του ασημένιου μεταλλίου που κυκλοφόρησε η ιταλική κυβέρνηση για να γιορτάσει την κατάληψη της Ελλάδας το 1941. Στην εμπρόσθια όψη (αριστερά): αετός που πατά στο φασιστικό σύμβολο (fascio*) και ο χάρτης της Ελλάδας με την αριστερή φτερούγα του ο αετός δείχνει να έχει υπό τον έλεγχό του όλη τη χώρα. Η επιγραφή ερμηνεύει τον συμβολισμό: Roma doma (η Ρώμη δαμάζει). Στην πίσω όψη, επάνω, το έτος: 1941 – A. (nno) XIX [δηλ. Το 19ο έτος από τη φασιστική «επανάσταση» της 28.10.1922] στο κέντρο ερείπια του Παρθενώνα που ακουμπούν πάνω στο fascio κάτω μέρος η επιγραφή: Occupazione italiana della Grecia (ιταλική κατοχή της Ελλάδας). [Ευγενής υπόδειξη του κ. Παύλου Κόρπη, στον οποίο ανήκει το μετάλλιο, η σχεδίασή του έγινε από τον F. Giannone θεωρείται για τους συλλέκτες σήμερα, σπάνιο απόκτημα]

Μια άλλη όψη του αντιπάλου ίναι δύσκολο να ακούσεις τον αντίπαλο. Και μάλιστα εάν αυτός είναι που σου επιτέθηκε πρώτος. Οι Ιταλοί φαντάροι έγραφαν γράμματα προς τους δικούς τους ανθρώπους, πάθαιναν κρυοπαγήματα, πολεμούσαν άλλοι γιατί πίστευαν στο καθεστώς Μουσολίνι, άλλοι γιατί τους πρόσταξε η πατρίδα τους... και άλλοι γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Όπως λέει ο Άντζελο Σαρατσίνι: «Δυστυχώς οι τελευταίες εξελίξεις, τόσο στην Ευρώπη όσο και στον κόσμο, αποδεικνύουν πως η ιστορία δεν μας έχει διδάξει σχεδόν τίποτα: το να λαθεύεις είναι ανθρώπινο, το να επιμένεις όμως, είναι καταχθόνιο-διαβολικό (errare umanun est perseverare est diabolicum). Η 28η είναι μια αφορμή για στοχασμό και διάλογο ανάμεσα στον ιταλικό και τον ελληνικό λαό». Υπάρχουν πολλές στιγμές θαμμένες κάτω από το ΟΧΙ των Ελλήνων και την ήττα των Ιταλών. Ο πόλεμος χωρίζει ανθώπους, κοινωνίες, έθνη. Πάντα όμως υπάρχει και μία άλλη πλευρά, μακρυά από τα επίσημα ανακοινωθέντα, τις προπαγανδιστικές αφίσες, τις ηρωικές εξιστορήσεις. Ελάχιστα από αυτά χωρέσαν στις επόμενες σελίδες.

Ε * fascio σημαίνει "δέσμη" και ήταν το σύμβολο της εξουσίας στην αρχαία Ρώμη. το κρατούσαν οι "ραβδούχοι". Το ίδιο και ο αετός ήταν σύμβολο της Ρώμης και ο Μουσολίνι πίστευε πως ανασυγκροτούσε τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία (impero) καθώς και ο βασιλιάς της Ιταλίας πήρε τότε τον τίτλο του "βασιλιά και αυτοκράτορα". Τα παιδιά στο σχολείο τραγουδούσαν το περήφημο "Salve, o re imperator" (Χαίρε, ω βασιλιά αυτοκράτορα).

Ο πόλεμος από την πλευρά των Ιταλών Επιμέλεια αφιερώματος: Λίνα Καμπούρογλου

Ανθρώπινες απώλειες Ιταλοί Νεκροί: 13.755 Τραυματίες: 50.874 Παθόντες κρυπαγήματα ή παγόπληκτοι: 12.368 Αγνοούμενοι: 25.067

Έλληνες 13.408 42.485 10.000 4.253

(οι πιο πολλοί φονευθέντες στη μάχη)

Σύμφωνα με ιταλικές και ελληνικές πηγές (στο SME, La campagna, τ.1, σ.

943 αναφέρεται, ότι για τις ελληνικές απώλειες αντλήθηκαν πληροφορίες από έγγραφα του ελληνικού υπουργείου στρατιωτικών, κατά την περίοδο της ιταλογερμανικής Κατοχής.

Τρεμπεσίνα, άνοιξη 1941: Ιταλοί στρατιώτες παραδίδονται στους Έλληνες (φωτογρ. Κώστα Μπαλάφα) [Από το ένθετο Επτά Ημέρες της εφημ. Η καθημερινή της 15.9.1996, σ.4] Προπαγανδιστικό ταχυδρομικό δελτάριο με τα πορτρέτα των δύο μεγάλων συμμάχων (Μουσολίνι και Χίτλερ) [Από: Immagini, σ.9]

ΠΗΓΕΣ • http://lastorianoncancella.wordpress.com/ • http://comitespopolaregrecia.blogspot.gr/ • Μεραρχία Πινερόλο. Χρονικό της αντίστασης και του μαρτυρίου της • (Σεπτέμβριος 1943 - Δεκέμβριος 1944), Χαράλαμπος Κ. Αλεξάνδρου, εκδόσεις Gruppo d’ arte • Giornali di Guerra 1939-1949, contemporanea • Η επίθεση εναντίον της Ελλάδας, Οκτώβριος 1940 ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ Ιταλικό Ινστιτούτο Αθηνών Νίκο Μοσχονά Angelo Saracini Μανόλη Κασιμάτη Χαρούλα Σαμπατάκου

Μια ιταλική μαρτυρία για τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο (σχόλιο και μετάφραση Νίκου Μοσχονά)

Ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Ιταλού συγγραφέα Luigi Preti, Giovinezza, Giovinezza, Α΄ έκδοση: Αrnoldo Mondadori Editore 1964. Στο έργο αυτό που τιτλοφορείται με τις πρώτες λέξεις του ύμνου του ιταλικού φασιστικού κόμματος, ο Πρέτι εκθέτει και κρίνει τα δέκα χρόνια της ιταλικής ιστορίας από το 1935 έως το 1945, τα χρόνια της φασιστικής διακυβέρνησης και της πολεμικής εμπλοκής, της αντιφασιστικής αντίστασης, της συνθηκολόγησης και της πολιτικής αλλαγής στην Ιταλία. Γεννημένος στη Φερράρα το 1914, ο Λουίτζι Πρέτι σπούδασε νομικά και φιλολογία· χρημάτισε δικηγόρος, καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, πανεπιστημιακός, πολιτικός και συγγραφέας. Αρχικά δραστηριοποιήθηκε στο πλαίσιο των Πανεπιστημιακών Φασιστικών Ομάδων (GUF), αλλά αποστασιοποιήθηκε αντιδρώντας στη ρατσιστική πολιτική του Μουσολίνι. Στη διάρκεια του πολέμου υπηρέτησε στον στρατό ως αξιωματικός, δικάστηκε απο στρατοδικείο ως αντιφασίστας και τελικά πέρασε στην αντίσταση. Μετά την απελευθέρωση εντάχθηκε στο Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Προλεταριακής Ενότητας (PSIUP) και μετά τη διάσπασή του (1947) εντάχθηκε στο Ιταλικό Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα (PSDI) με το οποίο πολιτεύθηκε. Πέθανε στη Μπολόνια το 2009.

Προπαγανδιστική καρτολίνα (χωλά ελληνικά, ο καλοθρεμμένος Άγγλος, η δυστυχισμένη Ελληνίδα μάνα του νεκρού στρατιώτη) [Από: Nicola della Volpe, Esercito, σ.180]

Πρόχειρος τάφος στο μέτωπο: Κλεισούρα – Τρεμπεσίνα – Τεπελένι. Με τη φροντίδα των Ιταλών, θάφτηκε Έλληνας στρατιώτης αγνώστων στοιχείων. [Από την περιοδοκή έκδοση: anni di guerra. Fotostoria del secondo conflitto mondiale visto dalle due parti in lotta, n.9 (agosto 1961)]

Ιταλός φαντάρος μπροστά από την Ακρόπολη

Πού είναι αυτή η Κορυτσά; Ήταν στις 28 Οκτωβρίου· μέρα γιορταστική, που είχε τιμηθεί με ιδιαίτερη επισημότητα η επέτειος της «Πορείας προς τη Ρώμη».1 Ο νέος γύριζε σπίτι κατά το βράδυ, όταν μπροστά στην καγκελόπορτα της «Εφημερίδας της Παντούζα» ανταμώθηκε μ’ ένα φίλο που εργαζόταν στη σύνταξη της εφημερίδας. Από αυτόν έμαθε το νέο της τελευταίας ώρας. Στη διάρκεια της μέρας ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ είχαν συναντηθεί απρόοπτα στη Φλωρεντία· την ίδια στιγμή τα ιταλικά στρατεύματα της Αλβανίας είχαν εισβάλει στην Ελλάδα. Ο νεαρός δεν συγκρατιόταν άλλο· «Πάντα σπουδαίος ο Ντούτσε! Φέτος γιορτάζεται η επέτειος της φασιστικής επανάστασης κανονίζοντας τους λογαριασμούς μ’ έναν άλλο προβοκάτορα… Σύντομα θα δούμε την τρίχρωμη2 πάνω στην Ακρόπολη!»

O Tζούλιο άκουσε χωρίς να σχολιάσει και γύρισε σπίτι βιαστικά. Δεν κατάφερνε να καταλάβει τον λόγο εκείνης της ξαφνικής επίθεσης σ’ ένα έθνος ανίσχυρο και φτωχό, που δεν μπορούσε να απειλήσει κανένα κι επιδίωκε μόνο να το αγνοούν. Και στο καφέ «Τορίνο» η είδηση έγινε δεκτή με έκπληξη. Αλλά κανένας δεν είχε ανησυχίσει, γιατί ήταν κοινή γνώμη ότι η εκστρατεία στην Ελλάδα θα είχε οπωσδήποτε λήξει σε λίγες εβδομάδες. Δεν ήταν η Ιταλία το πολεμικό έθνος των οχτώ εκατομμυρίων λογχών, που είχε κατατροπώσει με θράσος τους εχθρούς στην ανατολική Αφρική και στην Ισπανία;3 Ακόμα κι εκείνοι οι πολέμιοι του καθεστώτος, που αντιλαμβάνονταν τη στρατιωτική μπλόφα του Μουσολίνι, δεν σκέφτονταν πως οι ιταλικές στρατειές θα μπορούσανε να σκοντάψουν στο ελληνικό πετραδάκι. Το απίστευτο, αντίθετα, πραγματοποιήθηκε. Για μερικές μέρες το πολεμικό δελτίο μιλούσε για γρήγορες ιταλικές προελάσεις, έπειτα έγινε εχέμυθο. Αλλά φρόντιζε ο σταθμός του Λονδίνου να λέει την αλήθεια για τις ταπεινωτικές ιταλικές αποτυχίες στους όλο και περισσότερους ακροατές του στη χερσόνησο.4 Οι συγκρούσεις του ελληνο-αλβανικού μετώπου ήταν σαν ένα κουδούνι κινδύνου· και στο καφέ «Τορίνο», όπως σ’ ολόκληρη την Ιτα-

λία, ανοίξανε ξαφνικά τα μάτια τους πολλοί μυαλωμένοι, που είχανε κοιμηθεί ήσυχα για χρόνια με το κεφάλι κουκουλωμένο, μέσα στην τυφλή εμπιστοσύνη σ’ ένα Μουσολίνι που τα σκεφτόταν όλα. Κατάλαβαν ότι ο πόλεμος δεν ήταν ο άνετος περίπατος που μιλούσαν γι’ αυτόν στους πρώτους μήνες της σύρραξης. Ο Τζούλιο έμεινε κατάπληκτος μπροστά στις ατυχίες του ελληνικού μετώπου. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι οι στρατιώτες της Ιταλίας ήτανε τόσο δειλοί και ανίκανοι, ώστε να μην αντέξουν τη σύγκριση με τους ταλαίπωρους Έλληνες χωρικούς, που τους πέταξαν ξαφνικά να πολεμήσουν πάνω στα βουνά της Ηπείρου. Στο καφέ «Τορίνο» περνούσε από τραπέζι σε τραπέζι το ειρωνικό αστείο της στιγμής: «Χάνουμε την Ελλάδα, αλλά στους στρατηγούς φτάνει να γλυτώσουν το γαλόνι».5 Όμως ο Τζούλιο καταλάβαινε ότι το να ρίχνει κανείς το λάθος στους στρατηγούς μπορούσε να είναι ένα βολικό άλλοθι για το καθεστώς: κι έμενε με την ιδέα ότι οι Ιταλοί αξιωματικοί δεν ήταν χειρότεροι από τους αξιωματικούς των άλλων εθνών, εξαιρώντας τη Γερμανία. Όσο για τα όπλα και τα εφόδια, έστω κι αν ήταν λίγα, έφταναν για να συντρίψουν δέκα φορές την Ελλάδα. Δεν γινόταν λοιπόν ν’ αποφύγει κανείς το συμπέρασμα: η ήττα ήταν ο καρπός του ερασιτεχνικού και ασυγχώρητου αυτοσχεδιασμού εκείνου που είχε θελήσει την επιχείρηση χωρίς να την προετοιμάσει. Με την αλβανική καταστροφή – σκεφτόταν ο Τζούλιο – διακυβευόταν με τρόπο ανεπανόρθωτο το στρατιωτικό κύρος της Ιταλίας.… Ο Μουσολίνι είχε καταφέρει να γίνει υπεύθυνος της πιο καυτής ταπείνωσης της ιστορίας της Ιταλίας από την ενοποίησή της. Το βάθρο, που πάνω σ’ αυτό ο νέος είχε υψώσει το είδωλο της νιότης του, είχε οριστικά συντριβεί· και του απόμενε μόνο ένα μεγάλο κενό στην καρδιά. Πώς είχε μπορέσει να είναι έτσι ανόητος ώστε να μη το καταλάβει πιο μπροστά; Κι όμως είχε τσακωθεί χίλιες φορές με τον Τζορντάνο για να υπερασπιστεί τον Ντούτσε! Τελευταία, είχε φτάσει ακόμη και να φιλονικεί με τον αδελφό του, που ήθελε ν’ ακούει τον ραδιοφωνικό σταθμό του Λον-

δίνου, επειδή η ακρόαση εκείνων των εκπομπών, που έφτυναν δηλητήριο κατά του Μουσολίνι, του είχε φανεί πράξη απιστίας προς την εμπόλεμη πατρίδα. Ήταν λυπηρό, τώρα, να πρέπει να ντρέπεται για εκείνο τον ζήλο. Μόλις στις 22 Νοεμβρίου έφτασε η επίσημη ομολογία της ήττας με το πολεμικό δελτίο αριθ. 168, που παραδεχόταν την απώλεια της αλβανικής κωμόπολης της Κορυτσάς. Ο Τζούλιο βρισκόταν στο καφέ «Τορίνο» ακριβώς τη στιγμή της εκπομπής. Όλοι σηκώθηκαν όρθιοι, μόλις το ραδιόφωνο ανάγγειλε το δελτίο. Πολλοί στάθηκαν ακόμη και προσοχή. Το να κάνει κανείς επίδειξη ζήλου, σε τελική ανάλυση, δεν έβλαπτε! Ακόμα και οι δύο καφετζήδες σταμάτησαν να ετοιμάζουν καφέ και ποτό και πλησιάσανε. Το τέλος της εκπομπής το ακολούθησε μια αμήχανη σιωπή. Καθένας κοίταζε ν’ αποφύγει το βλέμμα των άλλων. Έπειτα από ένα ολόκληρο λεπτό ο κωμωδιογράφος Μποττόνι έσπασε τη σιωπή, ρωτώντας δυνατά: «Πού είναι αυτή η Κορυτά;» Κανείς δεν απάντησε.

1. Στα ιταλικά Marcia su Roma, το φασιστικό πραξικόπημα της 27-28 Οκτωβρίου 1922 που είχε αποτέλεσμα την κατάληψη της εξουσίας από τον Μουσολίνι. Η ημερομηνία επιλέχθηκε σκόπιμα για την κήρυξη του πολέμου κατά της Ελλάδας.

2. Στα ιταλικά la tricolore, η τρίχρωμη ιταλική σημαία.

3. Αναφορά στον αποικιοκρατικό πόλεμο της φασιστικής Ιταλίας στη Σομαλία και στην Αιθιοπία, αλλά και στην ένοπλη υποστήριξη του Φράνκο στην Ισπανία.

4. Εννοεί την ιταλική χερσόνησο, την Ιταλία.

5. Λογοπαίγνιο με τις λέξεις Grecia (Ελλάδα) και greca (μαίανδρος, σειρήτι, γαλόνι).

Αφήγηση, επ’ ευκαιρίας της 28ης Οκτώβρη μιας Ελληνοϊταλίδας (Ασπασία Damiano-Κασιμάτη)

Ασπασία Νταμιάνο κρατώντας το δίπλωμα μεταλλίου του πατέρα της, σκισμένο από τον ίδιο για να μην φαίνονται τα φασιστικά σύμβολα

Γεννήθηκα στην Αθήνα απο πατέρα Ιταλικής καταγωγής από την Σμύρνη Μικράς Ασίας και από μητέρα Ελληνίδα από τον Βουρλά Μικράς Ασίας.

O NIKOLA DAMIANO/Δαμιανός καταγόταν από παλαιά οικογένεια τυπογράφων της Βενετίας του 15ο αιωνα απ’ όπου ως εκδότες τύπωναν και ελληνικά βιβλία. Γύρω στο 1800 η οικογένεια βρέθηκε στηνΣμύρνη ανοίγοντας και εκεί τυπογραφείο, που γρήγορα έγινε ονομαστό. Ο πατέρας του, Αργύρης-Erinco είχε παντρευτεί ελληνίδα, την Μαρία Σιγάλα κόρη δασκάλου από την Πάρο. Ο Νικόλας, νεαρός στη Σμύρνη με την έναρξη του πρώτου μεγάλου πολέμου το

γράμματα κινηματογράφων. Ο πατέρας μου ερχόμενος από την Ιταλία αρχικά δουλέψε ως αρχιμάστορας τυπογράφος στον εκδοτικό οίκο ΠΥΡΣΟΣ και στην συνέχεια στα τέλη της δεκαετίας του ‘20 άνοιξε το δικό του τυπογραφείο, πρώτα στην οδό Εμμ. Μπενάκη και στην συνέχεια στην οδό Σολωμού. Εκτός των άλλων εντύπων που τύπωνε είχε εξιδείκευση στις αφίσες-μονόφυλλα, εισιτήρια θεάτρου, κινηματογράφου και βιβλία. Σαν τυπογράφος θεωρούσε αυτονόητο εμείς τα παιδιά του να μορφωθούμε όσο περισσότερο γίνεται πιστεύοντας σε μια πολύπλευρη γνώση που μας την πρόσφερε όσο το επέτρεπαν οι συνθήκες.

σολίνι από την Αλβανία. Όταν κατέλαβαν οι δυνάμεις του Άξονα την Ελλάδα κάποιοι πληροφόρησαν στους φασίστες Ιταλούς το τι έκανε ο Νικόλας οπότε και συνελήφθει και μεταφέρθηκε στις φυλακές Αβέρωφ στην Αθήνα. Εκεί τον δίκασαν ως προδότη της Ιταλίας και τον καταδίκασαν σε θάνατο, στέλνοντάς τον στο μεγαλο στρατόπεδο συγκέντρωσης που είχαν δημιουργήσει στη Λάρισα. Εγώ και η μαμά μου προσπαθώντας να τον σώσουμε πηγαίναμε και στεκόμασταν κρατόντας στα χέρια μας το χαρτί του αριστείου ανδρείας του, έξω από τα διοικητήρια των Ιταλών στην Αθήνα. Καταφέρναμε έτσι να παίρνουμε παράταση στην εκτέλεση της ποινής του. Στο τυπογραφείο οι κατακτητές μας κατασχέσαν όλο το χαρτί που είχαμε στην υπόγεια αποθήκη.

Κατοχή

Ο Δαμιανός εξορίστηκε στις Ράχες Ικαρίας το 1946, για την κομμουνιστική του δράση

Προκήρυξη Αντιφασιστών Ιταλών

Τυπογραφείο Δαμιανού στη Σολωμού, όπου τυπόνονταν τα παράνομα φυλλάδια του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ

1915, κατατάχθηκε εθελοντής στον ιταλικό στρατό. Εκεί στις υψηλές κορφές των Δολομιτών στα σύνορα Ιταλίας και ΑυστροΟυγγαρίας και συγκεκριμένα στο βουνό MONTE ROSSO στις 15 Αυγουστου 1915 την εορτή της Παναγίας τραυματίστηκε σοβαρά μένοντας όκτω μήνες σε σανατόριο/νοσοκομείο. Για την συμμετοχή του στον πόλεμο το ιταλικό κράτος τον τίμησε με δυο μεταλλία ανδρείας ενώ λόγω της βλάβης που υπέστη συνταξιοδοτήθηκε ως ανάπηρος πολέμου. Οι σκληρές στιγμές του πολέμου αλλά και της αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης στο σανατόριο κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης διαμόρφωσαν τις απόψεις του και την ιδεολογική του τοποθέτηση, παραμένοντας ως το τέλος της ζωής του ενεργός σοσιαλιστής συνδικαλιστής. Η οικογένεια Δαμιανού, με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, αποφάσισε να έρθει στην Αθήνα. Μετά από ένα, δυό χρόνια η οικογένεια άνοιξε ένα μικρό τυπογραφείο όπου τύπωναν καταλόγους εστιατορίων και προ-

Κήρυξη πολέμου Πρωί της 28ης Οκτωβρίου ξημερώματα ήρθαν και συνέλαβαν τον πατερα μου. (Όπως μάθαμε αργότερα, είχαν συλληφθεί όλοι οι άντρες Ιταλοί υπήκοοι, κάτοικοι Ελλάδας). Στην αρχή, όσους ήταν από την Αθήνα-Πειραιά τους μετέφεραν στο στρατόπεδο Ιππικού του Ελληνικού Στρατού (στους σταύλους) που ήταν στο Γουδί. Θυμάμαι ότι ξεκινάγαμε με τα πόδια από την οδό Τοσίτσα που μέναμε με την μαμά μου, μέρα, παράμερα και του πηγαίναμε φαγητό και ρούχα. Όταν οι Γερμανοί βομβάρδιζαν τον Πειραιά, τους κρατούμενους τους μετέφεραν σε ένα στρατόπεδο στην Κοκκινιά. Εμείς όταν χτυπούσαν οι σειρήνες πηγαίναμε στο υπόγειο-καταφύγιο του αρχαιολογικου μουσείου που ήταν απέναντι από το σπίτι μας. Κατά τη φυλάκισή του στο στρατόπεδο στο ΓΟΥΔΙ, ο πατέρας μου ανέβαινε σε ένα τραπέζι και κουνώντας τα χέρια του σαν να κολύμπαγε έλεγε: έτσι θα φυγεί και ο Μου-

Κατά την διάρκεια της κατοχής η μαμά μου πούλαγε διάφορα πράγματα αξίας από το σπίτι μας για να πάρει τρόφιμα στη μαύρη αγορά. Δεν μπορώ να ξεχάσω τους δεκαδες ανθρώπους που ήταν πεθαμένοι στον δρόμο, από την πείνα, αλλά και τα καροτσάκια που τους μετέφεραν. Τον Σεπτέμβρη του 1943 η φασιστική Ιταλία παραδίδεται στους συμμάχους. Από το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Λάρισας απελευθερώνεται ο πατέρας μου και επιστρέφει στην Αθήνα. Κατά την διάρκεια της κατοχής το τυπογραφείο μας τύπωνε παράνομα αντιστασιακά έντυπα όλων των πολιτικών αποχρώσεων και είχε το ψευδώνυμο ΤΥΠΟΙΣ ΣΤΑΛΙΓΚΡΑΝΤ. Στο σπίτι μας κρύβαμε αρκετές φορές πρώην Ιταλούς στρατιώτες. Ο πατέρας μου συμμετείχε στο Κέντρο Οργάνωσης Ιταλών αντιφασιστών τυπώνοντας αντίστοιχα έντυπα και προκυρήξεις. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας απ’ τον Άξονα τον Οκτώβρη του 1944 το τυπογραφείο μας συνεχίζει να τυπώνει έντυπα κυρίως του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, όπως αναφέρει και στο βιβλίο του ο στρατηγος του ΕΛΑΣ Στέφανος Σαράφης. Μετά τον Δεκέμβρη του 1944 δημιουργήθηκε μια δύσκολη πολιτική κατάσταση. Πολλίι αριστεροί αντιστασιακοί συλλαμβάνονται. Το 1946 και ο πατέρας μου συλλαμβάνεται ξανά. Τον στέλνουν εξορία στην Ικαρία ως πολιτικό κρατούμενο όπου παρέμεινε εκεί εξόριστος οκτώ μήνες. Ίσως να ηταν ο μοναδικός Ιταλός υπήκοος που το ελληνικό κράτος έστειλε εξορία μετά τον πόλεμο.

Aπομαγνητοφώνηση-επεξεργασία φωτογραφιών: Μανόλης Κασιμάτης Φωτογραφικό αρχείο: Πολιτιστική εταιρεία ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ/ http://eteriafotografizontas.blogspot.gr/

Ο εξοπλισμός των Ιταλών φαντάρων, που δεν διέφερε πολύ από των Ελλήνων, δεν ήταν επαρκής

Ε.Λ.Α.Σ. – ΠΙΝΕΡΟΛΟ Από 12 ΣΕπτεμβρίου έως 13 Οκτωβρίου 1943 Τι προέβλεπε το πρωτόκολλο συνεργασίας

30 Οκτωβρίου 1940: το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του Μπενίτο Μουσολίνι ανακοινώνει την επίθεση στην Ελλάδα

Υπεγράφη στις 4μ.μ. της 11ης Σεπτεμβρίου 1943, στο χωριό Πύλη. Οι όροι του συνοπτικά σύμφωνα με τον Στέφανο Σαράφη: «Όσοι από τους Ιταλούς ήθελαν να πολεμήσουν, θα κρατούσαν τον οπλισμό τους και ωσότου προσαρμοστούν στον ανταρτοπόλεμο θα χρησιμοποιούνταν κατά μικρά τμήματα χωρισμένα (λόχοι, τάγματα) και θα έπαιρναν θέση ανάμεσα στα αντάρτικα τμήματα. Αργότερα, όλη μαζί η ιταλική δύναμη θα έπαιρνε υπεύθυνα έναν τομέα. Ο στρατηγός Ινφάντε με ένα μικρό επιτελείο θα έρχονταν στην έδρα του Κοινού Γενικού Στρατηγείου (στο Περτούλι) για την παροχή πληροφοριών και την έκδοση σχετικών διαταγών για τα τμήματά του. Τη διατροφή θα αναλάμβαναν οι Άγγλοι υπό τους όρους που είχαν κανονίσει για τους αντάρτες. Όσοι από τους Ιταλούς δεν ήθελαν να πολεμήσουν, θα αφοπλίζονταν και θα κλείνονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το υλικό εκείνων που θα αφοπλίζονταν θα το παραλάμβαναν κατά τόπους αντάρτικα τμήματα, θα καταγράφονταν και θα μοιράζονταν μεταξύ των οργανώσεων, ανάλογα με τη δύναμή τους, όπως και το υλικό των συμμάχων που έριχναν τα αεροπλάνα». (Σαράφης, σελ.187)

Σχέσεις ανταρτών και Ιταλών

Φέιγ βολάν από τους Ιταλούς στους Έλληνες αιχμαλώτους. Γιάννης Μπεράτης, Το πλατύ ποτάμι, β’ έκδοση

Μετά την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ ιταλικών και ελληνικών στρατευμάτων άρχισαν να δημιουργούνται προστριβές μεταξύ του Ε.Λ.Α.Σ. και των ιταλικών στρατευμάτων. Οι προστριβές ήταν κυρίως πολιτικές αλλά και συμπεριφοράς. Πολλοί αξιωματικοί της Πινερόλο, πιστοί στο καθεστώς του Μουσολίνι, δεν μπορούσαν να ανεχτούν αυτή τη συμφωνία και έκαναν συστηματική προπαγάνδα ενάντια στον Ε.Λ.Α.Σ. Για την κατάσταση αυτή που επικρατούσε στα ιταλικά στρατεύματα ελάμβανε γνώση ο Ε.Λ.Α.Σ. διά μέσου δικτύου πληροφοριών με Ιταλούς αντιφασίστες που είχε δημιουργήσει στο εσωτερικό τους. Σε αντιστάθμιση της προπαγάνδας αυτής, αναπτύχθηκε ένα αντιφασιστικό κίνημα που καλλιεργούσε τη συναδέλφωση με τον Ε.Λ.Α.Σ. και τους Έλληνες πατριώτες για την αντιμετώπιση του κοινού εχθρού. Με πολυγράφους του Ε.Λ.Α.Σ. τυπώνονταν αντιφασιστικά κείμενα και προκυρήξεις. Σύμφωνα με τον Μ. Μπουκουβάλα «ηγέτης αυτής της προσπάθειας ήταν ένα νέος όμορφος Ιταλός, ο Νίνο». Όμως στις αρχές του Οκτωβρίου, Ιταλοί σταρτιώτες ασφαλείας συλλαμβάνουν τον Νίνο μαζί με έναν Ιταλό αντιφασίστα. Το Σύνταγμα της Αόστης συγκροτεί έκτακτο Στρατοδικείο και εκτελεί τους δύο Ιταλούς. Πέραν αυτών, δημιουργούνται διάφορα έκτροπα και στις σχέσεις ανταρτών και ιταλικών δυνάμεων, με υπαιτιότητα των πρώτων. Αναμφισβήτημες περιπτώσεις βρέθηκαν από την έρευνα, σε περιεχόμενο διαταγών του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ. προς τις εμπλεκόμενες μονάδες, όπου έγιναν τα διάφορα επεισόδια.

Αδέλφια Έλληνες 7/4/1940. Ο άξονας ενάντια στον στηλοβάτη των Άγγλων στα Βαλκάνια. Τα στρατεύματα του Ράιχ προχωρούν στην Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα. Οι δυνάμεις μας στο πλευρό των Γερμανών

Μαρτυρίες Ιταλών Η εξέλιξη της «υπόθεσης Πινερόλο» Στις 14/10/43, ο Ε.Λ.Α.Σ με μια αστραπιαία επιχείρηση, αφοπλίζει το μέρος της Μεραρχίας που είχε στρατοπεδεύσει στην περιοχή Μουζακίου Καρδίτσας και στην Τύρνα, στην Πίνδο. Οι Ιταλοί εσπευσμένα οδηγούνται, για λόγους ασφαλείας, στην περιοχή της Νεράιδας όπου βρισκόταν τότε το αεροδρόμιο. Στις 17/10/43 αρχίζουν μεγάλης κλίμακας γερμανικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Στα τέλη Νοεμβρίου φτάνουν στη Νεράιδα, όπου είναι ήδη συγκεντρωμένοι 6.000 Ιταλοί. Καταστρέφουν και καίνε

6/11/1940. Η προώθηση στην Ελλάδα συνεχίζεται, παρά τις σθεναρές εχθρικές αντιστάσεις

τα πάντα στο χωριό μαζί με όλες τις αποθήκες τροφίμων, παίρνουν τα τρόφιμα και δολοφονούν αρκετούς Ιταλούς ασθενείς, νοσηλευόμενους στο πρόχειρο νοσοκομείο εκεί. Μετά το πέρας των γερμανικών επιχειρήσεων, οι Ιταλοί επιστρέφουν στη Νεράιδα, όπου αντιμετωπίζουν έναν τραγικό χειμώνα έως τα τέλη Μαρτίου του 1944, οπότε ο Ε.Λ.Α.Σ. και η Βρετανική Αποστολή αποφασίζουν να τους διοχετεύσουν σε οικογένειες χωρικών, για να γλιτώσουν από βέβαιο θάνατο. Με ελάχιστη τροφή και χωρίς στοιχειώδη ένδυση, μην έχοντας μέρος για να κοιμούνται, άρρωστοι, χωρίς φαρμακευτική υποστήριξη, οι εξαντλημένοι οργανισμοί τους δεν αντέχουν και πεθαίνουν κατά εκαντοντάδες. Υπολογίζονται περίπου σε 1.000 αυτοί που αποβιώνουν την περίοδο μεταξύ Νοεμβρίου του ’43 και Μαρτίου του ’44, στη Νεράιδα.

Δελτάριο από τους Ιταλούς στρατιώτες προς τους Έλληνες

Μαρτυρία που κατατέθηκε από τον Τζοβάνι Τζιράουντι, επιζών της σφαγής στην Κεφαλονιά, στο διεθνές συνέδριο που έγινε στην ιταλική πόλη Τσεζένα, από τις 27/9 έως τις 3/10 του 1987. Λέει ο Μάριο Μπαούλε (υπηρετούσε στον 7ο λόχο του 2/14 τάγματος στα Πευκάκια: Μετά μια μέρα που πέρασε με διαταγές και ανακλήσεις, το βράδυ της 11ης Σεπτεμβρίου, η στρατιωτική διοίκηση αρνήθηκε το σχέδιο, να δεχτούν την πρόσκληση των ανταρτών για συνεργασία. Ο λόχος μας μαζί με μια πυροβολαρχία αρνήθηκε τις διαταγές και, αφού συμφώνησε με τους Έλληνες, κατευθύνθηκε προς το βουνό[...] Ο Λούτζι Μπερέτα, ραδιοτηλεγραφιτής,

αναφέρει ότι με σύμφωνη γνώμη του αρχηγού του τμήματος πετάξαμε τους κώδικες στη φωτιά, καταστρέψαμε τις μονάδες R2 και R4 και χωρίς καμιά συμβουλή, το σούρουπο μαζί με λίγους ακόμη πήραμε το δρόμο προς το βουνό […] Ο Σεβερίνο Κορόνα, σε υπηρεσία στην αυτόνομη μονάδα Πυροβολικού 100/17, προσδιορίζει τη βασική αιτία της επιλογής του, αποδεικνύοντας ότι το περιεχόμενο της ανακωχής ήταν επαρκώς κατανοητό για όποιον ήθελε να το αντιληφθεί. Η διαταγή του αρχιστράτηγου Μπαντόλιο ήταν αυτή: Συνεργασία με τα αγγλο-αμερικάνικα στρατεύματα και φυσικά με τους Έλληνες παρτιζάνους, καθώς και άμυνα έναντι αυτών που θα μας επιτεθούν. Τι να κάνουμε; Όλοι συμφωνήσαμε να πάμε με τους παρτιζάνους. Μόνο μια πυροβολαρχία, που ο Διοικητής της ήταν φασίστας, πήγε με τους Γερμανούς. Ξεκινήσαμε με ελαφρύ οπλισμό, με συνοδεία ανταρτών. Ομόλιο: Τα μεσάνυχτα της 11ης Σεπτεμβρίου, καταφθάνει ο διερμηνέας των Ιταλών Μιχ. Τσουνάς. Αυτός προσφέρει κρυφά τις υπηρεσίες του στην αντίσταση. “Ο Τσουνάς οδηγεί τώρα τους Έλληνες στο ιταλικό οχυρό και αρχίζει να καλεί τους Ιταλούς να παραδοθούν. Οι εκκλήσεις τους καθώς και οι εκδηλώσεις εγκαρδιότητας, αναστατώνουν τους Ιταλούς. Σε λίγο στα οχυρά, μέσα στο σκοτάδι, ξεσπούν γέλια και χαρές. Έλληνες και Ιταλοί συναδελφωμένοι ξεσπούν σε ιαχές «Finita la Guerra». Οι Ιταλοί μαζί με τους αξιωματικούς, που στο μεταξύ

Κατά τη διάρκεια του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου, αρκετοί Ιταλοί που γεννήθηκαν ή ζούσαν πολλά χρόνια στην Ελλάδα ανακοίνωσαν διαμέσου του τύπου τη μη αποδοχή (αποκήρυξη) της Ιταλικής Υπηκοότητας τους(οι λόγοι κατανοητοί)

είχαν γυρίσει, προσχωρούν στους αντάρτες. Οι κάτοικοι ρίχνονται και μεταφέρουν τα εφόδια των Ιταλών μακριά από το χωριό. Τα πυροβόλα σέρνονται με ζώα προς δασωμένο μέρος για απόκρυψη. Τα αετόπουλα σβήνουν κάθε ίχνος από τις ρόδες’’ (Αρσενίου)

Κάποια συμπεράσματα Είναι λογικό οι Ιταλοί πολεμιστές, βρισκόμενοι ήδη τρία χρόνια μακρυά από την πατρίδα τους, αντίπαλοι σ’ έναν λαό με τον οποίο είχαν τόσα πολλά κοινά στοιχεία και σ’ έναν πόλεμο που τον θεωρούσαν άδικο, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να επιστρέψουν γρήγορα στις οικογένειές τους. Υπάρχουν μαρτυρίες, Ιταλών να δείχνουν δακρυσμένοι φωτογραφίες αγαπημένων τους προσώπων, στους Έλληνες. Έτσι εξηγείται και πως χιλιάδες στρατιώτες σε Βόλο και Εύβοια παραδόθηκαν σε πολίτες αναίμακτα. Χαρακτηριστική είναι και η μαρτυρία του Α. Μπαρτολίνι: «Πολλές φορές, στις συνεχείς επαφές που είχαν με τους Έλληνες,είχαν ερωτηθεί για το πώς μια χώρα όπως η Ιταλία, με ευγενείς φιλοελληνικές παραδόσεις, συνδεδεμένη με την Ελλάδα όχι μόνο από πολιτισμικές σχέσεις, αλλά και από την ανάμνηση των αγώνων της εθνικής ανεξαρτησίας της, μπόρεσε να πραγματοποιήσει μια επίθεση όχι αποδεκτή, άδικη, παράλογη για πολλούς. Και ήταν πράγματι δύσκολη οποιαδήποτε απάντηση..» Η έκφραση “Una razza una faccia” χρησιμοποιούνταν από τους Έλληνες για να υπογραμμίσουν με ευχαρίστηση τις ευκρινείς σωματικές ομοιότητες με τους στρατιώτες της Ν. Ιταλίας.

Ιταλοί αντιφασίστες στρατιώτες που πολέμησαν μαζί με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ στη μάχη της Αθήνας το 1944

Συσσίτιο σε Ιταλούς στρατιώτες, αιχμαλώτους σε ελληνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. [περιοδικό «7 Anni di Guerra» ,1963. Αρχείο Στεφ. Κ. Αλεξάνδρου]

Το σημείωμα που άφησαν αντάρτες στα συρματοπλέγματα του οχυρού των Τεμπών αργά τη νύχτα της 8ης Σεπτεμβρίου 1943. Ακολουθεί κατά λέξη (με τις ασυνταξίες) μετάφραση. [Αρχείο Τζουζέπε Αμάτι] Προς τους Ιταλούς στρατιώτες, Ιταλοί αδελφοί! Στην Αθήνα και Λάρισα τα αδέλφια σας οι Γερμανοί πήραν από Ιταλούς πολλά όπλα και έστειλαν σε κοινές φυλακές σ΄αυτά τα έθνη που βρίσκονται Γερμανοί και όχι στην πατρίδα του. Εκεί θα εργαστούν ως υπόδουλοι για τη Γερμανία και ενάντια στην πατρίδα σας. Στη Λάρισα τα αδέλφια σας περιφέρονται χωρίς ρούχα, χωρίς παπούτσια και χωρίς ψωμί. Πώς μπορούν να φτάσουν σπίτι σας που πολύ αγαπούν τώρα που έδωσαν τα όπλα σε Γερμανούς; Μη χάνετε τον καιρό! Πάρτε τα όπλα σας και ελάτε χωρίς φόβο μαζί μας για να δώσετε βοήθεια και να στείλετε στα σπίτια σας. Οι Έλληνες στρατιώτες σας στέλνουν πολλούς αδελφικούς χαιρετισμούς. Είναι ανοιχτά τα χέρια και σας καλούν να έλθετε. Τίποτα δεν έχουμε ενάντιά σας. Είμαστε σύμμαχοι, Με αδελφοσύνη για την Πρώτη Μεραρχία

Οι Ιταλοί Αυγουστίνος, Τζοβόνι και Αρμάντο αγωνίστηκαν στο πλευρό των Ελλήνων. Ο Αυγουστίνος σκοτώθηκε σε μάχη στο Κατσιπόδι 27/12/44, ο Αρμάντο σε μάχη στου Μακρυγιάννη, από εκρηξη του όλμου του 10/12/44

[φώτο από το βιβλίο της Νίτσας Κολιού]

από τον Ανδρέα Παπαστάμου

Ραδιόφωνο για θαρραλέους στην πλατεία Κυριακού

όλις είχε σουρουπώσει και ως γνωστόν, σιγά-σιγά έπρεπε να μαζευόμαστε. Τον χειμώνα η κυκλοφορία σταματούσε στις έντεκα. Αυστηρή διαταγή των στρατευμάτων κατοχής. Μετά τις έντεκα, σπίτι, καμιά μπομπότα, λίγο γαλατάκι, αν ήσουν τυχερός, πεσκέσι από καμιά θεία από το χωριό, και ύπνο, έτσι μπας και ονειρευτείς κανένα κοτοπουλάκι με πατάτες στο φούρνο! Οι παρανομούντες, όσοι ασεβείς τολμούσαν να σουλατσάρουν Σάββατο βράδυ πέραν των έντεκα και μάλιστα σε κεντρικό σημείο, συλλαμβάνονταν και τιμωρούνταν αυστηρά και η λέξη “αυστηρά” στην Κατοχή σήμαινε πολλά, που σήμερα, καλύτερα θα ’ταν να μην τα εξηγούσαμε! Όποιος είχε μάτια και αυτιά, και έβλεπε και άκουγε και καταλάβαινε! Μαγκιές δεν περνούσαν! Όταν καλοκαίριαζε, από τον Ιούνιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο, με χίλια δυο ζόρια και με συνεχείς εκκλήσεις της κυβέρνησης, η απαγόρευση της κυκλοφορίας πήρε παράταση μέχρι τη μια το βράδυ! Ε, δεν ήταν κι άσχημα! Μην το παρακάνουμε! Τί θέλεις κύριε ή μάλλον κυρία μου, στη μια το βράδυ στη Φωκίωνος Νέγρη; Τί ψάχνεις στην πλατεία Κολιάτσου το Σάββατο στις δυο βράδυ; Έχασες τα τσιγάρα σου που δεν είχες;

Μ

Έτσι κι εμείς, όποτε μπορούσαμε, το σκάγαμε κατά τις επτά, με το σούρουπο και μέχρι τις δέκα είχαμε κάνει τις βόλτες μας με τους φίλους μας, άντε και κανένα κοριτσόπουλο, και τρεχάτοι είχαμε επιστρέψει σπίτι, με κίνδυνο να τις φάμε από τη μάνα μας, για να μην τις φάμε για τα καλά από τους Γερμανούς. Όμως, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, ακολουθούσαμε με τελετουργικό τρόπο, το πρόγραμμα επισκέψεων στον καλό μας φίλο Γιάννη Αλεξόπουλο, στην πλατεία Κυριακού (σήμερα τη λένε πλατεία Βικτωρίας). Ο Γιάννης, κατά πολύ μεγαλύτερός μας, γύρω στα τριάντα, μηχανικός του Πολυτεχνείου, όπως καυχιόταν στα κορίτσια, καθόταν σε μια αρχοντική πολυκατοικία της περιώνυμης πλατείας, και μάλιστα στον τελευταίο όροφο, ή μάλλον σε μια κάμαρα στην ταράτσα, που ανέβαινες με τα σκαλιά, όταν έβγαινες από το ασανσέρ στον έκτο όροφο. Τόσο ψηλά! Είχε τη σημασία του κι αυτό! Κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, λοιπόν, που μας έβρισκες που μας έχανες, στις οκτώ ακριβώς, η παρέα μαζευόταν στου Γιάννη, για να ακούσουμε “Εδώ Λονδίνο”, την ελεύθερη ραδιοφωνική εκπομπή του BBC. Όμως ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… Το ραδιόφωνο, είχε αναδειχθεί πράγματι στην καλύτερη συντροφιά των Αθηναίων, και αποτελούσε σπουδαίο κοσμικό γεγονός η συγκέντρωση φίλων σε σπίτι με ραδιόφωνο. Δυστυχώς, με νόμο του Μεταξά, το 1939, οι κάτοχοι ραδιοφώνων Αθηνών και Πειραιώς, όφειλαν να το έχουν δηλώσει, και μάλιστα σε ένα μήνα από την αγορά τους, στο Υφυπουργείο Τύπου και Τουρισμού, στο αρμόδιο γραφείο στην οδό Φιλελλήνων 26. Ο έλεγχος της ραδιοφωνίας είχε αρχίσει και το μέλλον φαινόταν χλωμό. Από τη μέρα δε, που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, ο κατάλογος με τα ονόματα τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων ιδιοκτητών ραδιοφώνων, βρισκόταν στα χέρια τους. Αυτό κι αν ήταν μελαγχολικό! Κι όμως πάντα υπήρχε τρόπος…. Το ραδιόφωνο στα χρόνια της Κατοχής είχε κανόνες: μπορούσες, να ακούσεις ό,τι ήθελες, υπό τον όρο να μην έπιανες συχνότητες εκτός Ελλάδος. Κι αφού το εγχώριο πρόγραμμα ήταν προκάτ από τα στρατεύματα κατοχής, πρόβλημα ουδέν, ό,τι άκουγες ήταν κονσέρβα γερμανικών σταθμών με αλατοπίπερο σκόρπιες ειδήσεις για νικηφόρες μάχες των Ναζί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αν όμως έπιανες συχνότητες εκτός Ελλάδος, και κυρίως Λονδίνο, τότε τα πράγματα άλλαζαν. Τότε είχες πρόσβαση στις ελεύθερες ειδήσεις και μάθαινες την αλήθεια: τις ήττες των Γερμανών στη Μέση Ανατολή, τους βομβαρδισμούς της βρετανικής αεροπορίας στην κατεχόμενη Γαλλία, τις ανατινάξεις γεφυρών και εργοστασίων από τους Μακί, τα σαμποτάζ στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, και το πως έσπαγαν τα μούτρα τους στο Ανατολικό Μέτωπο στη Ρωσία. Κι όλα αυτά κάθε άλλο παρά καλό έκαναν στο στρατό Κατοχής στην Ελλάδα. Και δεν ήταν οι σφαλιάρες και οι κλωτσιές που έπεφταν από τους Γερμανούς στρατιώτες -ήταν αλήθεια ότι οι Ιταλοί έδερναν λιγότερο- όταν μπούκαραν στο σπίτι σου, μπας και βρουν κανένα ραδιόφωνο που έπιανε Λονδίνο, όσο το άγνωστο που σε περίμενε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, στην καλύτερη, ή στην οδό Ελπίδος, ή στην οδό Μπουμπουλίνας, πίσω από το Μουσείο, στη χειρότερη. Θα γυρνούσες σπίτι; Κι αν ναι, σε πόσες μέρες; Και κυρίως, πόσα νύχια θα σου΄χαν μείνει ή πόσα πλευρά θα σου 'χαν σπάσει; Γιατί την επιστήμη των βασανιστηρίων την κατείχαν καλά οι αξιότιμοι υπαξιωματικοί της Βέρμαχτ. Τώρα, πώς έδεναν, Μπετόβεν, Γκαίτε και βασανιστήρια, αυτό ήταν άλλο ανέκδοτο και αφετηρία μιας άλλης

διήγησης...Ερώτημα δεύτερο, πώς ήξεραν οι Γερμανοί τι ραδιοφωνικό σταθμό έπιανες στο σπίτι σου; Μα, περιπολούσαν στην Πατησίων, έμπαιναν μάλιστα, που και που, και σε κανένα στενάκι, στρατιωτικά τζιπ με ειδικό εξοπλισμό, ραδιογωνιόμετρα τα έλεγαν, που έπιαναν τις συχνότητες σε ύψος μέχρι και έξι μέτρα. Τουτέστιν, από τον δεύτερο όροφο και πάνω ήσουν σχετικά ασφαλής, και αν μπορούσες και ψηλότερα, ακόμα καλύτερα! Έτσι, το σπίτι του Γιάννη, στην ταράτσα, έξι όροφοι από την επιφάνεια του εδάφους, ήταν ασφαλές κρησφύγετο για τέτοιου είδους επικίνδυνες αποστολές! Στην κάμαρα του Γιάννη, λοιπόν, κληρονομιά μιας θειάς του από το Αίγιο, με ό,τι έπιπλα είχε μαζέψει από συγγενείς και φίλους, ένα καλό ξύλινο κρεβάτι, από καρυδιά, σε ανοιχτό χρώμα, μάλλον προς το διπλό, για να ξαπλώνει και κανένα κορίτσι, πολυτέλεια των χρόνων πριν την Κατοχή, γιατί με την πείνα, το μόνο που μας έλειπαν ήταν οι έρωτες, μια μεγάλη ντουλάπα, σε πιο σκούρο χρώμα, για τα ρούχα του, και τί ρούχα είχες στην Κατοχή, άντε δυο παντελόνια και δυο λευκά πουκάμισα, μια σεκρετέρ του '20, με τα βιβλία του και ένα τετράδιο για να γράφει, γιατί ο Γιάννης έγραφε και μάλιστα πολύ καλά ποιήματα, την καρέκλα του γραφείου, αυτές τις ξύλινες περιστρεφόμενες με τον μηχανισμό στη βάση, αργότερα θα μαθαίναμε ότι ήταν αυθεντική Art Deco με γνήσιο δέρμα στην πλάτη και έπιανε μπόλικες πολλές λίρες σε δημοπρασία -προίκα κι αυτή από το δικηγορικό γραφείο του μπάρμπα του, τότε στα καλά, πριν έρθουν στην Αθήνα, οι Γερμανοί και οι Ιταλοί κομπάρσοι τους- μια πολυθρόνα παχουλή, λίγο ξεχειλωμένη στην άκρη, σε σκούρο κίτρινο βελούδο, που “φοριόταν” πολύ και ξανάρθε στη μόδα πολύ αργότερα, στο '60, και δυο τρεις καρέκλες, ξύλινες καφενείου, βιεννέζικες, όπως συνήθιζαν να λένε. Αυτά ήταν. Φτάναν και περισσεύαν. Μαζευόταν η μαρίδα, καμιά δεκαριά γύρω στα δώδεκα και άλλοι τρεις-τέσσερις μεγάλοι, γύρω στα τριάντα, κοντά δεκαπέντε άτομα σε μια κάμαρα, κι όμως ο χώρος έφτανε. Οι μεγάλοι έπιαναν θέσεις στα καλά, πολυθρόνα, καρέκλες και κρεβάτι, οι μικροί στο πάτωμα και οι μικρότεροι στην ταράτσα, ειδικά τους θερινούς μήνες, από τον Απρίλιο και μέχρι τον Οκτώβριο. Τελικά για όλους υπήρχε χώρος, τότε που η καρδιά όλα τα χωρούσε... Αυτό κι αν ήταν γεγονός! «Εδώ Λονδίνο», κάτι σαν πάρτυ, σαν έξοδος με κοπέλα, αλλά στο πιο συνωμοτικό, πιο αστυνομικό, με μπόλικο σασπένς, αλλά με τη γνώση ότι κανείς μας δεν έπαιζε. Δεν ήταν αστεία πράγματα αυτά, εξάλλου δεν ήταν λίγες οι φορές που είχαν μπουκάρει οι Γερμανοί σε φιλικά σπίτια, μάλλον καρφωτούς τους είχαν στείλει, και τους είχαν κάνει τ'αλατιού. Αντίσταση, λοιπόν, ραδιοφωνική, και μάλιστα μετά μεζέδων, ό,τι υπήρχε στα δύσκολα χρόνια, ελίτσες, λίγο τυράκι από το χωριό που του 'στελνε η μια ξαδέλφη του από το Αίγιο, ομορφούλα αλλά μάλλον μεγαλούτσικη για μας -χωρίς βέβαια και να αποκλείουμε τίποτα- και φυσικά κρασάκι από το γειτονικό βαρελάδικο. Σε τέτοιες συνθήκες βρισκόμαστε για να ακούσουμε ελεύθερο ραδιόφωνο στις οκτώ το απόγευμα, και για μισή ώρα, στην ελληνική γλώσσα, από την Ελληνική Υπηρεσία του BBC, στο Λονδίνο. Κι όσο κι αν ήταν απίστευτο, οι ειδήσεις ακούγονταν τουλάχιστον σε 75 χώρες και σε αντίστοιχες γλώσσες! Τύφλα να'χει το ίντερνετ! Όμως δεν τελείωνε εδώ! Το ραδιοφωνικό δελτίο που για μια μισή, τουλάχιστον, ώρα, μας ενημέρωνε για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη και κυρίως για τις νίκες των Συμμάχων στη Βόρεια Αφρική, αποδελτιωνόταν από καμιά δεκαριά αντιστασιακές οργανώσεις, δεξιές και αριστερές, και κυκλοφορούσε σε φέιγ βολάν, σε ένα φύλο, μπρος-πίσω, σε επιλεγμένα σπίτια κι από κει, χέρι με χέρι, όπου μπορούσε ο καθένας. Τα νέα ήταν, ίσως, το πιο σημαντικό πράγμα, το καλύτερο φάρμακο στην κατάθλιψη της Κατοχής, και τους τελευταίους μήνες, τα νέα γίνονταν ολοένα και πιο ελπιδοφόρα! Η πανίσχυρη γερμανική πολεμική μηχανή έδειχνε σημάδια κόπωσης! Έμπαζε το πλοίο και οι αεροπορικές επιθέσεις των Άγγλων έσπαγαν το ηθικό των Ναζί. Άντε λίγο ακόμα! Η χαρά μας δεν περιγραφόταν! Ραδιοφωνικό δελτίο, λοιπόν, εν είδει αντίστασης και μάλιστα τακτικά, με πρόγραμμα και ωράριο, έτσι όπως απαιτούσε η περίσταση, ο καθείς και τα όπλα του! Ραδιόφωνο με χαρακτήρα, όχι ξενέρωτες εκπομπές με άσκοπες συζητήσεις, και διαλείμματα με άνοστα τραγουδάκια, άντε να βγει η ώρα να πάμε σπίτι κι εμείς οι παραγωγοί που κουραστήκαμε και σήμερα δίπλα στην κονσόλα..Ραδιόφωνο με χαρακτήρα πατριωτικό, υπήρχε όραμα και στόχος, αλλά πάνω απ'όλα υπήρχε το σημαντικότερο συναίσθημα που χαρίζει στον άνθρωπο αξιοπρέπεια και νόημα ύπαρξης, υπήρχε ελπίδα λευτεριάς και αυτό τα λέει όλα. Ραδιόφωνο για θαρραλέους, λοιπόν, στην πλατεία Κυριακού!

Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος ΑΕΤΟΣ Στην εποχή των μεγάλων σωματείων, του επαγγελματικού αθλητισμού, των δημοσιογράφωνυποστηρικτών του ΠΡΟΕΔΡΟΥ και της ΙΔΕΑΣ... χωράνε σύλλογοι γειτονιών; Και όμως ο Αετός από την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα πετάει και αντέχει. Από μία περιοχή που έχει δοκιμαστεί από πολλές πλευρές και απασχολεί τα ΜΜΕ με αρνητικό τρόπο. Η ομάδα βρίσκεται σε ανοδική πορεία και αγωνίζεται στην Α2. Για όσους ξέρουν από μπάσκετ αυτό σημαίνει πολλά. Τί πιο ωραίο να υπάρχει η ομάδα της γειτονιάς και να ανταγωνίζεται επί ίσους όρους; Πόλος έλξης για τη νεολαία, για τους ανθρώπους της περιοχής, διέξοδος απέναντι στα τόσα προβλήματα που μας γυροφέρνουν.

Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος Αετός, γνωστός και με την εναλλακτική ονομασία Αετός Αθηνών, είναι ένα αθλητικό σωματείο, με έδρα των δραστηριοτήτων του, την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Ο Αετός ξεκίνησε το 1992 και αρχικά αποτελούνταν από παίκτες που ζούσαν στη γειτονιά. Πια ο Αετός έχει ανέβει στην Α2 κατηγορία και συνεχίζει να είναι μια ομάδα που αντιπροσωπεύει τη γειτονιά και να αποκτά φίλους ακόμα και από την Κυψέλη. Στο ιστoρικό του έχει αρκετές επιτυχίες καθώς έχει αναδειχθεί νταμπλούχος της Ε.Σ.Κ.Α και έχει στο ενεργητικό του δύο πρωταθλήματα. Φέτος η ομάδα έχει κάνει σημαντικές μεταγραφές και το επίπεδο είναι ανεβασμένο. Έμπειροι παίκτες όπως ο Σάββας Τζουκαράκης

Ο

και ο Αλέκος Πέτρουλας. Ενώ ο νέος προπονητής, Σάββας Κατσώνης είναι έτοιμος να φέρει εις πέραν τις νέες του υποχρεώσεις. Ο στόχος για τα επόμενα χρόνια είναι να παραμείνει στην κατηγορία. Έδρα του συλλόγου είναι το Κλειστό Γυμναστήριο Στρέφη στα Εξάρχεια και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου είναι ο Κωνσταντίνος Παπαχριστόπουλος. Αγωνίζεται με χρώματα το κόκκινο, το λευκό και το μαύρο και διατηρεί τμήματα καλαθοσφαίρισης όλων των ηλικιακών ομάδων. Είναι η μοναδική ομάδα, τέτοιου βελινικούς στο κέντρο της Αθήνας, που βρίσκεται στην Α2 κατηγορία και γι αυτό θέλει τον κόσμο κοντά της. Ελπίζουν η προσπάθεια αυτή να διαρκέσει και να μην είναι μια “ομάδα κομήτης”.

πού

πατάς και πού πηγαίνεις... ο εστιατόριο έχει ακριβώς την ίδια ηλικία με εμένα. Ήμουν μόλις μηνών όταν ο πατέρας του το άνοιξε.» μας λέει ο ιδιοκτήτης πια Κώστας Μαρτίνης, γιος της οικογένειας. «Δεν θα έφευγα ποτέ από τα Πατήσια, να μεταφέρω δηλαδή κάπου αλλού το μαγαζί.» Είναι γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα ο παλιός κόσμος της γειτονιάς που είχε «μεταναστεύσει» επιστρέφει ξανά. Η γειτονιά κάνει βήματα μπροστά και αλλάζει. Στο εστιατόριο Μαρτίνη το μεγαλύτερο ποσοστό της πελατείας είναι άνθρωποι της γειτονιάς, οι οποίοι εδώ και χρόνια το στηρίζουν με την επιλογή τους. Κι αυτό γιατί πια είναι ένα σίγουρο χαρτί για ένα πεντανόστιμο γεύμα. Παρόλ΄ αυτά έρχεται κόσμος από κάθε γωνιά της Αθήνας. Η αρχοντιά της γειτονιάς ακόμη και τόσα χρόνια μετά προσελκύει τον κόσμο της. Μην ξεχνάμε και πόσες σημαντικές προσωπικότητες έζησαν εδώ. Στο στενό Ιακωβάτων, που βρίσκεται το εστιατόριο, έμενε ο Φρέντυ Γερμανός. Αν πάμε κι άλλο πίσω, πολύ πίσω, πριν τον πόλεμο ακόμα, απέναντι από το εστιατόριο, όταν ήταν ακόμα καφενείο, υπήρχε ένα ορφανοΕίναι ωραίο να ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις. Μπορεί μέχρι πρότινος να αντιτροφείο που έπιανε όλο το τετράγωνο. Το επισκέπτονταν πολύ συχνά η μητέρα του βασιλιά Κωνσταντίνου. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος, μαρτυρίες μετωπίζαμε το παρελθόν της Πατησίων σαν κάτι που είναι περιττό να γνωρίζουμε, λένε πως έπαιζε στις μπασκέτες δίπλα στον Άγιο Λουκά. Κάποια στιγμή το όμως δεν μπορείς να προχωρήσεις μπροστά αν δεν ξέρεις από πού έρχεσαι, όπως κτίριο του Μαρτίνη ήταν μπιλιαρδάδικο και είχε γίνει στέκι αθλητών, κυλένε. Σ’ αυτή τη στήλη θα κάνουμε βήματα «πίσω» για να πάρουμε φόρα… ρίως των παικτών της ΑΕΚ. Μετά από αυτό έγινε το καφενείο «Πευκάκια», μέχρι που ήρθε στα χέρια της οικογένειας... Από εκεί ακριβώς ξεκινούσε και ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς. Υπάρχει μια μεγάλη ιστορία που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

«Τ

Πατησίων 289 & Ιακωβάτων / Λειτουργεί από τις 11.00 π.μ. έως 02.00 π.μ. Παράδοση κατ’ οίκον & στον επαγγελματικό σας χώρο. / τ.: 210 2111063

Το εστιατόριο «Μαρτίνη» δεμένο από το 1888 με την ιστορία των Πατησίων ο εστιατόριο της οικογένειας Μαρτίνη έχει την ιστορία του σαραντατρία χρόνια τώρα... Με παραδοσιακές ελληνικές και μεσογειακές γεύσεις που μας περιμένουν να τις γευτούμε στον όμορφο και μοντέρνα ανακαινισμένο χώρο, θυμίζοντάς μας το σπιτικό φαγητό.

Τ

Ιστορική αναδρομή Το κτίριο όπου σήμερα στεγάζεται το εστιατόριο ΜΑΡΤΙΝΗ, στη συμβολή των οδών Πατησίων και Ιακωβάτων, δίπλα στον Άγιο Λουκά, χτίστηκε το 1888 από την οικογένεια Σκοτίδα. Γύρω στο 1908 λειτούργησε ως καφενείο «Κήπος Σκοτίδα» σε μια (τότε) καθαρά εξοχική περιοχή και υπήρξε για πολλά χρόνια κέντρο βάρους της πολίτικης ζωής. Το 1937, έγινε ψητοπωλείο-εστιατόριο με την επωνυμία «Εξοχικό Σκοτίδα» και αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης της αποκριάτικης παρέλασης προς το τέρμα της Πατησίων, όπου γιορτάζονταν τα «Παναθήναια» και λίγο αργότερα, η Πρωτομαγιά στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μετά τον πόλεμο του ’40 -’44 και τον εμφύλιο το «Εξοχικό Σκοτίδα» έγινε πάλι καφενείο απ΄όπου , σε προεκλογικές περιόδους, οι πιο σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες της εποχής εκφωνούσαν πύρινους λόγους. Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’50 και μετέπειτα, όταν η πολιτική της «αντιπαροχής» υποκατέστησε τις εξοχικές βίλλες και δημιούργησε πλήθος πολυκατοικιών, το καφενείο «Σκοτίδα» ενισχύθηκε πολεοδομικά και απέκτησε νέα διαρρύθμιση. Γύρω στο 1965, εκεί, δίπλα στον κινηματγράφο «Σελέκτ», δημιουργήθηκε το ψητοπωλείο των αδελφών Μαρτίνη. Αργότερα οι ίδιοι, μίσθωσαν από τους ιδιοκτήτες του, το ακίνητο καφενείο και το μετέτρεψαν σε εστιατόριο. Παρά το γεγονός ότι από το 1971 μέχρι σήμερα, πέρασαν 45 χρόνια το εστιατόριο της οικογένειας ΜΑΡΤΙΝΗ, δεν έπαψε να βρίσκεται στην πρωτοπορία της ελληνικής εστίασης με παραδοσιακές ελληνικές και μεσογειακές γεύσεις και με συ-

νεχείς προσπάθειες διάκρισης, σε επίπεδο γεύσης, αγνότητας υλικών, υψηλού επιπέδου σέρβις και άμεσης «κατ’ οίκον» εξυπηρέτησης.

Ο κήπος Σκοτίδα εις τα Πατήσια μια γνωστοποίησις Κάμνω γνωστόν, εις το σεβαστόν κοινόν των Αθηνών ότι το εν Πατησίοις κτήμα μου (κήπος Σκοτίδα) ανεκαίνισα τελείως, μη φεισθείς ουδεμιάς δαπάνης, όπως καταστήσω τούτο αληθώς κέντρον αναψυχής, συνεπλήρωσα αυτού τας ελλείψεις. Εκείνο το οποίον θεωρώ απόκτημα είνε ότι είχον την τύχην να εύρω το καταλληλότερον πρόσωπον ίνα διευθύνη το ανωτέρω κέντρον. Και το πρόσωπον τούτο, μεθ’ ού συνηντήθην, είνε η γνωστή ιδιοφυία εις την διεύθυνσιν ξενοδοχείου, ο κ. Κωνσταντίνος Γούναρης, όστις επί εικοσαετίαν έδρασεν εις Λουτράκιον έχων το γνωστόν υπό το όνομα «Γούναρη» ξενοδοχείον, εις το οποίον εφιλοξένησε τας πρώτας οικογενείας της Ελλάδος και του εξωτερικού. Εις πρόσωπον του κ. Γούναρη διέκρινα όχι μόνον εξαιρετικήν ιδιοφυίαν αλλά και μοναδικήν δραστηριότητα και ενθουσιασμόν δια την εργασίαν ταύτην και δια τούτο ενοικίασα εις αυτόν πολυετώς το ανωτέρω κτήμα μου, έχω την πεποίθησιν ότι όλοι οι πελάται μου και πάντες οι θαμώνες των εξοχικών κέντρων και δη των Πατησίων, θα εύρουν πλήρη ικανοποίησην πάσης επιθυμίας ή ιδιοτροποίας των. Αι εργασίαι του ανωτέρω εν Πατησίοις κέντρου άρχονται την προσεχή Τετάρτην. (Παραμονή της 1ης Μαϊου) Αναστάσιος Σκοτίδας Εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ 29/4/1908 Από το βιβλίο «Ιχνογραφία» της Ναταλίας Σαμαρά-Γκαίτλιχ

Μετά την εξαιρετική ανακαίνιση που έκανε ο Κώστας Μαρτίνης τον Σεπτέμβρη, βγάζοντας 7 στρώσεις πατώματος(!) φάνηκε το πρώτο πλακάκι που μπήκε 50 χρόνια πριν από την οικογένεια Σκοτίδα, το οποίο και αποφάσισαν να δεσπόζει στο μαγαζί.

να ’σαι νέος και μίλα Η URBANACT ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΜΗ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕρΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥρΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙωΝ ΤΟΙΧΟΓρΑΦΙωΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑρΕΜΒΕΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥρΓΙΑ ΥΠΑΙΘρΙωΝ ΤΟΙΧΟΓρΑΦΙωΝ, ΜΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ. ΟΙ ΤΟΙΧΟΓρΑΦΙΕΣ ΑΠΟΤΥΠωΝΟΥΝ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕρΓΕΙΑ ΤωΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝωΝ ΓΙΑ ΕΚΦρΑΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥρΓΙΑ, ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧωρΟΥ. ΔΙΝΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ ΜΙΑ ΑΦΟρΜΗ ΝΑ ΣΠρωξΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ Εξω ΑΠΟ ΤΑ "ΚΛΟΥΒΙΑ", ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔρΟΜΟΥΣ, ΝΑ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΧΤΟΥΝ, ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΚΟΙΤΑξΟΥΝ, ΒΑζΟΝΤΑΣ ΧρωΜΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΗ ζωΗ ΤΟΥΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤωΝ ΣΤΟΧωΝ ΤΗΣ Η URBANACT ΣΥΝΕρΓΑζΕΤΑΙ ΜΕ ΕΠωΝΥΜΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ gRAffITI ΚΑΙ STREET ART ΣΚΗΝΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ-ΙΔΙωΤΙΚΟΥΣ ΦΟρΕΙΣ, ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤωΝ Κ.Α. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕξωΤΕρΙΚΟ.

Τί είναι η UrbanAct και πώς ξεκίνησε αυτό το εγχείρημα;

Μέσα στις δράσεις είναι και αυτή του "Ζωγραφίζοντας σχολικά κτίρια". Γιατί επιλέξατε τα σχολεία; Τα σχολεία είναι ο ιδανικός χώρος να γνωρίσουν από κοντά οι νέοι την τέχνη της τοιχογραφίας και τον τρόπο να εκφραστούν μέσα από μια δράση που τους είναι οικεία και ξεχωριστή. Επίσης είναι από τους λίγους χώρους όπου μπορείς να παρέμβεις άμεσα σε τρία επίπεδα ταυτόχρονα. Στους νέους, στους δασκάλους, στους γονείς και στους πολίτες της τοπικής και ευρύτερης κοινότητας.

Έχει η Αθήνα την ανάγκη της τέχνης σας; Και αν ναι γιατί; Οι μεγαλουπόλεις έχουν το “προνόμιο” να είναι οι πιο γκρίζες πόλεις με ελάχιστα ερεθίσματα για τους νέους και ειδικά σε περιοχές όπως το κέντρο, ασφυκτικά μονότονες και “άδειες”. Οι παρεμβάσεις μας πιστεύουμε ότι προσθέτουν ένα μικρό κομμάτι στο παζλ για μια πιο όμορφη πόλη και για συμμετοχικούς πολίτες. Μια αφορμή για έναν άλλο δρόμο και μια άλλη σκέψη.

Δραστηριοποιήστε και εκτός Αθήνας; Ναι σε όλη την Ελλάδα νησιωτική και ηπειρωτική.

Πόσο διαφορετικό είναι κανείς να ζωγραφίζει στον δρόμο και όχι στο σπίτι του; Θα απαντήσουμε μέσα από το ποδήλατο: είναι σαν να κάνει κανείς ποδήλατο στο δωμάτιό του – στατικό- και να κάνει και ποδήλατο έξω στο δρόμο -είτε στη φύση, είτε οργανωμένα σε μονοπάτια και αγώνες, είτε σε μικρές ποδηλατοβόλτες, είτε μετακίνηση στην δουλειά του κ.α. Η αίσθηση του έξω, της ελευθερίας, της τόλμης και της επαφής με συνομιλήκους, με φίλους και “τυχαίους” περαστικούς είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που σου χαρίζουν μοναδικές στιγμές ζωής.

Μια ευχή σας για το μέλλον Να “προσθέτουμε” όταν και όπως μπορούμε ένα κομμάτι ομορφιάς και διαφορετικότητας.

URBAN

ACT

urbanact.gr

facebook.com/zografizontasxolikaktiria

εκφράΖει Οι percussion4one, 4 μουσικοί των κρουστών, 4 παράλληλες πορείες μέσα σε μια δεκαετία, με διαφορετικές επιρροές, δράσεις και συνεργασίες στον χώρο των κρουστών, 4 φίλοι, οι οποίοι αποφασίζουν να ενώσουν τις γνώσεις, την εμπειρία και την αγάπη τους για τα κρουστά, φτιάχνοντας ένα σχήμα που μπορεί να δεχθεί τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του καθενός. Τα κρουστά των percussion4one δημιουργούν ένα σύγχρονο προσωπικό ήχο αναμιγνύοντας ρυθμούς και ήχους της Δ. Αφρικής, της Λ. Αμερικής , της Αν. Μεσογείου αλλά και της Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής. Η διάθεση για πειραματισμό και αναζήτηση νέων «ήχων», δίνουν στους percussion4one την δυνατότητα να συνεργάζονται με διαφορετικά μουσικά σχήματα και καλλιτέχνες. Η πιο πρόσφατη συνεργασία τους, αυτή με τα ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ.

PERCUSSION4ONE: Νίκος Νταρίλας Θοδωρής Χιώτης Αλέκος Ρούπας Βασίλης Κατσαμπέλας

Γιατί να μας προτιμήσετε; Γιατί το PILATES για εμάς είναι η τέχνη του να φροντίζεις το σώμα σου.

• Γιατί έχουμε εμπειρία στη διδασκαλία της μεθόδου 20 έτη • Γιατί εκπαιδεύουμε για περισσότερα από 17 χρόνια τις επόμενες γενιές επαγγελματιών δασκάλων • Γιατί είμαστε η μόνη ελληνική εταιρεία που κατασκευάζουμε την πλήρη σειρά οργάνων της μεθόδου Pilates • Γιατί για εμάς το PILATES σημαίνει να μην εφησυχάζεις και να εξελίσσεσαι προσφέροντας πάντα κάτι καινοτόμο

Γιατί το PILATES είναι τρόπος να ζεις!

ARTaction PILATES mind-body-spirit

PILATES CENTER Φ. Νέγρη 11, 11257, τ: 210 8616400 e-mail: artaction@artactionpilates.gr

Γιατί απλά ΑΓΑΠΑΜΕ το PILATES... ελάτε σήμερα για ένα δωρεάν δοκιμαστικό μάθημα

www.artactionpilates.gr

Παιχνίδια εσωτερικού χώρου (Τα παιχνίδια του χειμώνα)

από τη Ναταλία Σαμαρά-Γκαίτλιχ

Το παιχνίδι κάποτε

Υ.Γ. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφόρησε και υπάρχει ακόμη ένα πραγματικά μορφωτικό παιχνίδι, το COSMOS TRIVIA. Το χαρίζουν στους μικρούς και παίζουν οι μεγάλοι. Τα παιδιά μοναχικά βυθισμένα στο tablet.

Ρίχνει καρεκλοπόδαρα παιδάκι μου. Θα γίνεις λούτσα. Ή πού θα πας μ’ αυτό το ψοφόκρυο θ΄αρπάξεις καμιά πούντα για ν΄αρχίσουμε τις βεντούζες. Αυτά κι άλλα πολλά ορμήνευαν οι μαμάδες τα χρόνια της αλάνας και των ανοιχτών χώρων όταν χειμώνιαζε. Μέσα λοιπόν τα παιδιά, αλλά όχι χωρίς παιχνίδι. Παρέεςπαρέες... μετακόμιζαν, από τους ανοιχτούς χώρους στα σπίτια, όπου, καμιά φορά, έπαιζαν μαζί τους και οι μεγάλοι. «Πατέρα μην μας κάνεις τον έξυπνο», «Μάνα γιατί πετιέσαι όλη την ώρα;». Όμως ήταν ωραίο το παιχνίδι δίπλα στη σόμπα ή στο καλοριφέρ. Τα παιχνίδια που έπαιζαν ήταν συνήθως επιτραπέζια και πάντα εσωτερικού χώρου. Άλλα ψυχαγωγικά, άλλα μορφωτικά. Αναφέρω μερικά που θυμήθηκαν παλιοί «παίκτες» κι αυτά που βρήκα εγώ. Τόμπολα, γκρινιάρης, φιδάκι, τρίλιζα, ναυμαχία, μονόπολη. Κουβεντιαστή γεωγραφία, απίθανη ιστορία, τα δισύλλαβα, το λεξικό, οι λέξεις, οι αριθμοί, συνδυασμοί λέξεων, οι σοφοί εγκέφαλοι, ο κουμπάρος, τηλεγράφημα, γεωγραφικοί άτλαντες, τί θυμάσαι, ποιός είναι, γιατί-διότι, σκυταλοδρομία με μπισκότα, πού είναι η πόρτα, ποιός θα βάλει την ουρά, ο μουντζούρης, οι καρέκλες, ποιανού είναι η μύτη, η μπουκάλα και πολλά ακόμη. Ενδεικτικά αναφέρω τρία.

Απίθανη ιστορία Τα παιδιά κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και συγγράφουν μια ιστορία. Το πρώτο παιδί γράφει μια παράγραφο και διπλώνει το χαρτί αφήνοντας να φαίνεται μόνο η τελευταία φράση. Το δεύτερο παιδί διαβάζει τη φράση, συνεχίζει την ιστορία, όπως τη φαντάζεται και προσθέτει μια ακόμα παράγραφο, διπλώνει το χαρτί και αφήνει να διακρίνεται η δική του φράση. Το παιχνίδι συνεχίζεται έως ότου τελειώσουν όλα τα παιδιά. Τότε ένα από αυτά ξεδιπλώνει το χαρτί και διαβάζει το λογοτέχνημά τους. Συνδυασμοί λέξεων Τα παιδιά παίρνουν μολύβι και χαρτί. Ο αρχηγός λέει μια λέξη π.χ. αεροπλάνο. Τότε εκείνα πρέπει να γράψουν μια λέξη σχετική με αυτό π.χ. βούισμα. Μετά μια δεύτερη σχετική με το βούισμα π.χ. μέλισσα. Σαν τρίτη μέλι, τέταρτη θυμάρι κ.λ.π. Όταν λήξει ο χρόνος, διαβάζει ο καθένας το χαρτί του. Κερδίζει εκείνος που έχει πετύχει τους καλύτερους συνδυασμούς. Γίνεται αρχηγός και το παιχνίδι συνεχίζεται. Η μπουκάλα Διάλεξα την μπουκάλα σαν μια γραφική ανάμνηση κάποιας άλλης εποχής. Στους σημερινούς εφήβους θα προκαλούσε θυμηδία, με κατάληξη ατελείωτο γέλιο. Στο κέντρο ενός κύκλου από κορίτσια και αγόρια, ο αρχηγός έστριβε δύο φορές ένα μπουκάλι. Όταν αυτό σταματούσε, το στόμιό του έδειχνε το αγόρι και το κορίτσι που έπρεπε να...φιληθούν. Αν μπορεί να διανοηθεί κάποιος σήμερα ότι για να φιληθεί με το κορίτσι που του άρεσε, έπρεπε να περιμένει το στρίψιμο της μπουκάλας. Ας αφήσουμε τη γραφική νότα της μπουκάλας. Τα παιδιά και τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 έπαιζαν επιτραπέζια. Σήμερα η τεχνολογία μας έχει κατακτήσει όλους μου είπε ο εγγονός μου, ένας δεκατετράχρονος έφηβος.

ΤΑ ΜΕρΟΜΗνιΑ ΕΠρΟβλΕψΑν βΑρυ χΕιΜωνΑ. ΜΠΟρΟυν ΑρΑγΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΠΟιΑ ΑΠΟ ΑυΤΑ ΤΑ ΠΑλιΑ ΠΑιχνιΔιΑ νΑ ξΕΚΟλλΗΣΟυν ΤΑ ΠΑιΔιΑ ΑΠΟ ΤΟ tablet ΤΑ ΚρυΑ βρΟχΕρΑ ΑΠΟγΕυΜΑΤΑ;

ΦΑ Ε ΚΑΤΙ Ε «ΤΟ βλΕΠω ΣΑν ΕΚφρΑΣΗ ΚΑι ΔΗΜιΟυργιΑ. βΑζΕιΣ φΑνΤΑΣιΑ, ΑλλΑ ΚΑι ΤΕχνιΚΗ γιΑ νΑ φΤιΑξΕιΣ ΕνΑ ΕργΟ ΤΕχνΗΣ ΠΟυ ΜΕΤΑ ΑΠΟ λιγΑ λΕΠΤΑ ΔΕν θΑ υΠΑρχΕι».

να σ’αρέσει Μαγείρεμα = γένους αρσενικού ίμαι πεπεισμένη πια πως το μαγείρεμα είναι αντρική υπό-

έργο τέχνης που μετά από λίγα λεπτά δεν θα υπάρχει.”

θεση. Ναι, ναι σίγουρα πράγματα. Ταιριάζει καλύτερα με

Το είχε φιλοσοφήσει το πράγμα και εγώ ενθουσιαζόμουν. Μέχρι που

τη σημερινή πραγματικότητα και εκτός των άλλων οι κα-

πετούσε την ατάκα: “Άσε που ρίχνεις και γκομενάκια” και η μαγεία

λύτεροι σεφ είναι άντρες.

χανόταν. Εδώ που τα λέμε βέβαια είχα “πέσει” ήδη.

Τις προάλλες βρέθηκα σε ένα φιλικό σπίτι παρέα με φίλους και γνω-

Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε εμείς (οι γυναίκες εννοώ), για να

στούς. Ο οικοδεσπότης (γένους αρσενικού βεβαίως) θα μαγείρευε

μην τα θέλουμε και όλα δικά μας, είναι να καθαρίζουμε το χάος που

για όλους μας. Εκεί για ακόμη μία φορά επιβεβαιώθηκε η θεωρία

δημιουργούν οι αγαπημένοι σεφ μας. Η καθαριότητα θα μείνει πάντα

μου. Καταπληκτικός μάγειρας το παιδί, τί να λέμε τώρα... Επιλέον, ο

γένους θηλυκού, ότι μοντερνιές και να λέει σήμερα η «επαναστατη-

για αρκετά χρόνια σύντροφός μου, έκανε το καλύτερο μοσχαράκι

μένη» γυναίκα. «Εμένα ο άντρας μου κάνει όλες τις δουλειές του

με ρύζι και σως και ό,τι βάλει ο νους σου. Μαγείρευε σχεδόν καθη-

σπιτιού». Και εμένα βρε χρυσή μου τις κάνει, αλλά αν είναι να τρώω

μερινά και με τα επιθυμητά αποτελέσματα. Και όταν τον ρωτούσα

με λαδομένα-φρεσκοπλυμένα πιρούνια και να μαζεύω τις σκόνες

γιατί του αρέσει να μαγειρεύει, έλεγε: «Το βλέπω σαν έκφραση και

από τη γωνία που τις καταχωνιάζει ο άλλος, άστο καλύτερα το κάνω

δημιουργία. Βάζεις φαντασία, αλλά και τεχνική για να φτιάξεις ένα

και μόνη μου.

Οι νοστιμιές της Μαίρης

Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου • Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136 Ανοιχτά από 12μ.μ.-2.00μ.μ. // ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ

Συνταγή

ΚΑθΕ ΜΗνΑ ΤΟ ΑγΑΠΗΜΕνΟ ΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ, θΑ ΕχΕι γιΑ ΕΣΑΣ ΜιΑ ΑγΑΠΗΜΕνΗ ΣυνΤΑγΗ!

Μοσχάρι Στιφάδο

Υλικά (μερίδες 6) • 1.200 γραμμ. μοσχάρι

• 1 δαφνόφυλλο

• 1/4 φλ. τσαγιού ξύδι από κρασί

(χτένι σπάλας ή ελιά από

• 3-4 κόκκοι μπαχάρι

• 1 φλ. τσαγιού κόκκινο κρασί

μοσχάρι γάλακτος)

• 1 πρέζα μοσχοκάρυδο

• αλάτι

• 2 κιλά κρεμμύδια ξερά, μέτρια

• δενδρολίβανο

• 1/3 φλ. τσαγιού ελαιόλαδο

• 1 ώριμη ντομάτα

1. Κόβουμε το κρέας σε μερίδες.

να μαραθούν χωρίς να πάρουν χρώμα, για 15΄, έως ότου με-

2. Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και λίγο λίγο ρο-

λώσουν. Τότε τα σβήνουμε με το κρασί και το ξύδι.

δίζουμε το κρέας για να μην πέφτει η θερμοκρασία του λαδιού και αντί να ροδίζει να βράζει. Κάθε κομμάτι που ροδίζει το βγάζουμε σε πιατέλα και συνεχίζουμε με τα επόμενα. Αφού τελειώσουμε με όλο το κρέας, το διατηρούμε σκεπασμένο στην πιατέλα.

4. Προσθέτουμε ξανά το κρέας στην κατσαρόλα, καθώς και όλα τα ζουμιά που έχουν μείνει στην πιατέλα.

5. Προσθέτουμε την τριμμένη ντομάτα, τα μπαχαρικά και το δενδρολίβανο.

6. Σιγοβράζουμε για τουλάχιστον 1 ώρα και 30΄, έως ότου μα-

3. Χαράζουμε σταυρωτά τα κρεμμύδια και τα βάζουμε στο ίδιο

λακώσει καλά το μοσχάρι και πυκνώσει καλά η σάλτσα του.

λάδι που ροδίσαμε το κρέας. Σε μέτρια φωτιά τα αφήνουμε

­

-10 %

Στο εστια τόριο ή π

Και μόνο από τη μυρωδιά του, καταλαβαίνεις πως πρόκειται για το νοστιμότερο μοσχάρι στιφάδο του κόσμου. Φτιαγμένο με πολλή προσοχή, με τα αγνότερα υλικά και πάντα ελληνικά. Δεν είναι όμως το μόνο που θα διεγείρει την «αίσθηση» της πείνας σας, αλλά και όλα τα υπόλοιπα πιάτα που ετοιμάζει για εσάς «το φιλόξενο σπίτι».

Φιλόξενο Σπίτι Πλατεία Αμερικής 3 Τ.: 210 86 14 956 Διανομή Καθημερινά 12.00 - 00.00

✃

ακέτο με την ε πίδ του κου ειξη πονιού

Φ ΑΕ ΚΑΤΙ /Τσάβος Παράδοση στην ποιότητα & εκλεκτά κρέατα! Κάθε μέρα ο Λεωνίδας σας περιμένει στο καταστημά του στα Άνω Πατήσια. Με την εμπειρία που του έχουν χαρίσει τα 6 χρόνια λειτουργίας του κρεοπωλείου του, φροντίζει και προσφέρει καθημερινά σε εσας τα πιο αγνά κρέατα. Με συνέπεια και υπευθυνότητα επιλέγει από Έλληνες, ντόπιους παραγωγούς κρέατα ελεγμένα και πιστοποιημένα, που τα φερνει στο πιάτο σας σε πολύ καλές τιμές!

τςαβος, κρεοπωλείο Μαβίλη 2, Άνω Πατήσια (Πλησίον Λ. Πατησίων) Τηλ: 210 2012204

/τοδίδυμο Τα δίδυμα αδέρφια Χαρικιόπουλου με τη νέα σεζόν, δημιουργούν και νέα προϊόντα πάντα με κέφι και φροντίδα για να ευχαριστήσουν το «κοινό» τους. Είναι ένας φούρνος που θα τον ξεχωρίσετε εύκολα πάνω στην Λεωφόρο Ηρακλείου ακόμη και εν κινήσει τη νύχτα, από την φωτιζόμενη επιγραφή ψωμί με προζύμι. Η ονομασία του, άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία του, μιας και τα δίδυμα αδέρφια μαζί ξεκίνησαν την λειτουργία των αρτοποιείων από το 1996, αρχικά στο Καματερό και εδώ και 4 χρόνια και στα άνω Πατήσια. Η ποιότητα και οι υπέροχες γεύσεις σε όλα τα προϊόντα, είναι ένας από τους λόγους που ακόμη κι αν κάποιοι από τους πελάτες του μετακόμισαν σε άλλες περιοχές, σε ιδιαίτερες και σημαμτικές γι αυτούς στιγμές ή επισκέψεις επιλέγουν να έρθουν στο “Δίδυμο” για να ψωνίσουν. Στο αρτοποιείο τους θα βρείτε φρέσκο ζυμωτό ψωμί με γλουτένη ή χωρίς, που μπορείτε να απολαύσετε ζεστό όλη μέρα (χρησιμοποιούν και ζέα για εύπεπτο, εύγεστο ψωμί με μεγάλη διατροφική αξία), κριτσίνια, κουλουράκια, κέικ, τούρτες, πάστες και σοκολατάκια που έχουν τόσο αγαπηθεί από τους πελάτες του. Με σεμνότητα και χαμόγελο μας λένε “μάλλον κάτι κάνουμε καλά και συνεχίζουμε” όταν τους ρωτήσαμε για την επιτυχία και καταλήγουν: “Στηριζόμαστε στην ποιότητα μας και στην εμπιστοσύνη του κόσμου”.

το ΔιΔΥμο, Ηρακλείου 56, Άνω Πατήσια Τηλ: 210 22 85 565

/καπετάνFISHάει Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον Καπετάν fishάει: μια προ δεκαετίας (και βάλε) σύλληψη του νου, που ζήτησε το χρόνο της για να καλλιεργηθεί και να ωριμάσει. Ας δούμε, όμως, τι είναι για μας ο «Καπετάν fishάει». Εκτιμώντας πως στην αγορά υπήρχε ένα κενό στο γρήγορο, αλλά ποιοτικό φαγητό σε ό,τι έχει να κάνει με το ψάρι, θεωρήσαμε πως θα έπρεπε, εκμεταλλευόμενοι την εμπειρία μας, να φροντίσουμε να καλυφθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι ανάγκες του καταναλωτή στον τομέα αυτό. Έτσι, ο «Καπετάν fishάει» είναι σήμερα σε θέση να σας προτείνει μια γευστική, ποιοτική, γρήγορη και –με σεβασμό στο απόλυτο κριτήριο των ημερών– οικονομική πρόταση στο ψάρι. Κάθε μέρα προσφέρουμε φρέσκα ψάρια, όπως τσιπούρα, λαβράκι, σολομό κ.α. Ελάτε να φάμε. Αν δεν θέλετε να καθίσετε στους πάγκους μας, πάρτε ένα χωνάκι με γαριδάκι ή ένα σάντουιτς και συνεχίστε τη βόλτα σας.

ΚαΠΕτάν FISHάΕι, ταχυψαροφαγείον Εμμανουήλ Μπενάκη 27-29, Αθήνα • τ.: 210 3300035 Ωράριο διανομής: 13:00 μ.μ - 22:00 π.μ (εκτός Κυριακής)

ΦΑΕ ΚΑΤΙ

D O O F Y H T HEAL R A B E E F F CO

ο ι γ έ λ λ /Κο

Το Κολλέγιο το θυμάμαι από την εποχή που πήγαινα σχολείο. Πριν λίγες μέρες το επισκέφτηκα πάλι για ένα καφέ, ένα απόγευμα καθημερινής. Το Κολλέγιο είναι ο ορισμός ενός καλού συνοικιακού καφέ - μπαρ το οποίο έχει καθιερωθεί ως η αφετηρία πριν από οποιαδήποτε έξοδό μας. Εμπνέει όλες τις εποχές καθώς διαθέτει έναν ζεστό εσωτερικό χώρο και υπέροχο εξωτερικό. Νεοκλασική διακόσμηση, με μεγάλη μπάρα από ξύλο, μια σκάλα διακοσμημένη με μαξιλάρια και φαναράκια, άνετους καναπέδες, εσωτερική σάλα και θέα μια καταπράσινη πολλά υποσχόμενη αυλή. Φυσικά μην ξεχάσουμε το φαγητό! Οι Σεφ του Κολλεγίου ετοιμάζουν με μεράκι και φροντίδα υπέροχα πιάτα, βασισμένα στην υγιεινή διατροφή, όμως πάντα νόστιμα και λαχταριστά! Εκτός από την πολυσυζητημένη ποικιλία και τα μοναδικά πιάτα, τα burger του κολλεγίου είναι κάτι που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού. Σε συνδυασμό με Jazz, Funk, Pop και Rock ήχους, το Κολλέγιο είναι αδιαμφισβήτητα ένα παρεΐστικο, χαρούμενο στέκι για κάθε στιγμή της ημέρας.

ΚοΛΛΕγιο Πασσώβ 11, Αθήνα (απέναντι από το αθλητικό κέντρο Αντώνης Τρίτσης) Τηλ: 210 22 36 405 www.facebook.com/kollegio

/ρίγανη Το Σουβλακοπωλείον Ρίγανη με σεβασμό στον πελάτη, κρατάει την ποιότητα των προϊόντων του ψηλά. Με τα πιο φρέσκα υλικά και βάζοντας την χειροποίητη τους πινελιά στις μοναδικές σάλτσες που συνοδεύουν τις επιλογές σας, οι άνθρωποι της Ρίγανης σας προκαλούν γευστικά και σας περιμένουν όλες τις ημέρες της εβδομάδας για μια νόστιμη εμπειρία που θα σας μείνει αξέχαστη!

ρIγανη, ςουβλακοπωλείον Φωκίωνος Νέγρη 15, Κυψέλη τηλ.: 210 8617022 Ωράριο delivery: 13:00 μ.μ - 01:00 π.μ

/μπριζολάκια.gr Στον πολυσύχναστο δρόμο της Ευελπίδων, τα Μπριζολάκια είναι σημείο αναφοράς. Πια η περιοχή προσφέρει πολλές επιλογές για να κάνετε τη βόλτα σας από το πρωί, μέχρι και το βράδυ. Στο κέντρο της πόλης, τα Μπριζολάκια εκτός από εξαιρετικό φαγητό και σέρβις, σας προσφέρουν «στο πιάτο» καταπράσινη θέα και δροσιά, καθώς μπορείς να γευματίσεις με θέα το Πεδίον του Άρεως. Η πρόσβαση στο μαγαζί είναι πανεύκολη, καθώς βρίσκεται στην καρδιά του δικηγορικού πλανήτη (στα δικαστήρια της Ευελπίδων). Μεσημεριανό γεύμα, βραδυνή έξοδο ή ακόμα και παραγγελία στο σπίτι οι γεύσεις και η ποιότητα θα σας αφήσει ικανοποιημένους. Ένας χώρος προσεγμένος και ανάλαφρος για να απολαύσετε με όλη σας την ψυχή φαγητό, περιβάλλον και ατμόσφαιρα. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Θαμώνες του μαγαζιού (γνωστοί ηθοποιοί) κάθε Τετάρτη βράδυ, παίζουν ρεμπέτικα και κάθε Κυριακή μεσημέρι άλλη παρέα συντροφεύει όσους βρεθούν εκεί με έντεχνο τραγούδι.

μΠριΖοΛαΚια.GR barbecue bar Ευελπίδων 47 & Καλλινόβου, Τ.: 210 8813121 www.brizolakia.gr

/ταστάχυα /Τοουζερίτης Τζένης Στα Κάτω Πατήσια θα βρείτε το μουσικό μεζεδοπωλείο της πάντα γελαστής Τζένης με μεζέδες, παρεΐστικο περιβάλλον και μια μικρή μουσική σκηνή. Στο μενού θα βρεις όλα τα καλά, όλα μαγειρεμένα με μεράκι, αγνές πρώτες ύλες και καλαματιανό λάδι. Ανάμεσα στις σπεσιαλιτέ της Τζένης είναι οι σπιτικές πίτες, οι πολύχρωμες σαλάτες, τα κεφτεδάκια με μυρωδικά, οι τηγανιές, το τζατζίκι, το ριζότο, οι φρέσκες χοντροκομμένες τηγανιτές πατάτες κ.ά. Κάθε Παρασκευή η ατμόσφαιρα ζωηρεύει με τη Διομεία και τον Σπύρο που σας περιμένουν να απολαύσετε τα υπέροχα τραγούδια τους!

το ουζερί της τζένης Μαλακάση 4 και Αχαρνών (Δίπλα στον Αγ. Ελευθέριο) Τηλ.: 211 40 27 219 / 690 990 9132

Βρίσκεται στον αριθμό 12, στην οδό Σπυρίδωνος Τρικούπη στα Εξάρχεια, από το 1997! Τα τελευταία πέντε χρόνια, έχει “ξεφύγει” από το ωράριο του κλασικού αρτοποιείου και παραμένει ανοιχτό, έπειτα από απαίτηση του κόσμου που το λάτρεψε όλο το εικοσιτετράωρο! Στα Στάχυα, θα βρείτε πίτες με φύλλο ολικής άλεσης, πίτσες λαχταριστές, κρουασάν σοκολάτας, ζαμπονοτυρόπιτες με σαλτσούλα μυστική συνταγή, χορτόπιτες, πατατόπιτες, μανιταρόπιτες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε στις καλύτερες τιμές της αγοράς! Στην εξυπηρέτηση είναι ο Ηλίας Παπαθεοδώρου, ιδιοκτήτης και δημιουργός όλων αυτών των υπέροχων συνταγών, πάντα χαμογελαστός και έτοιμος να σας βοηθήσει να διαλέξετε!

τα ςταΧΥα Σπυρίδωνος Τρικούπη 12, Εξάρχεια Τηλ: 2103838539 ΑΝΟΙΧΤΑ ΟΛΟ ΤΟ 24ΩΡΟ

LatIcca caFe - SNacK bar ΙΑΚΩΒΙΔΟΥ 56 & ΣΗΦΑΚΑ, ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ (ΈΝΑΝΤΙ JumBo), ΤΗΛ.: 210 2280652

ΒΓΕΣ ΕΞΩ

αι ελαστός κ έα σου. ντα χαμογ η και τα με την παρ ά π ι α υ ίν ο ε ίδ β τήμ εδώ οδού Ιακω τέγίνει επισ Ο κόσμος υν ρομο της αφές έχει αφε κ κ ς αφήσο η α ο μ σ , ό ς τον πεζόδ κ ό α α ικ θ ια ιλ φ “μ ν ι ε δ τα ε ι κ α κ ίσ ςκ σνα 56, δεν βρ κι. Ο Νίκο λαχταριστά υς. ttica εται ένα στέ ομα: Lattica! το ίη ο ικό του La π ο ν ρια”, βρίσκ ν ανικα το προσωπ δωσαν ό ι σας έ α ις κ υ α ε ν η σ το ν ι , έ τά ο η λ ο ν η Ελέ ρες πρ ίκος, η Ε ρα έτοιμ τε έ Ν ό μ Ο ικ ε ν ια θ α ά ιδ ό κ . ς ϊν νουν ντάνια Μ Μια από τι έρας, από τον πρω ας περιμέ ν με όρεξη και ζω σ α ν ι μ ε το ν ς ά τό σου ας κ το πο στιγμή τη εξυπηρετή τους θα σ ίο όποιος γλυκό και ο για κάθε το ρ ς ώ χ ώ ε κ το ο σ σνα ν οπ επίσκεψη γο για το καφέ και το τε τον λό χώρος, με ε β πιστρέφει. ς ε ά ό λ ικ τα ρ . τα ν υ α ά τε δ κ βρά φορά, π τός εσω ζόσ ε ια π ζε μ ν ς, ώ ό το δ ε σ ικ ι δ έρχετα Ένας μονα τραπεζάκια ιόφος και τα ν να κάτσεις τις ηλ ύ χαλαρό ύ ο υ λ ο σε προσκα ολαύσεις τον καφέ σ δρομο να να απ ι α κ ς ε ρ έ λουστες μ

Σ

/ Ο χώρος μας / Σνακ - Γλυκά / Οι παρέες / Που βρισκόμαστε Δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Ελευθέριου και στον καταπράσινο πεζόδρομο της οδού Ιακωβίδου 56, λίγα μόλις μέτρα απ’ τον σταθμό του Αγίου Ελευθέριου.

Ένα σημείο συναντήσης να δεις κόσμο, παρέες νέων να κουβεντιάζουν ζωηρά, παιδιά να τρέχουν στον πεζόδρομο και γονείς να απολαμβάνουν τον καφέ τους ξένιαστοι. Γιατί εδώ στο Lattica στο τέλος είμαστε όλοι μια παρέα!

Αλλά εδώ δεν θα έρθεις μόνο για έναν καφέ... αν σε έπιασε λιγούρα μπορείς να επιλέξεις από το menu μας, εξαιρετικά σε γεύση γλυκά και παγωτά, λαχταριστές κρέπες (αλμυρές και γλυκές), βάφλες και αφράτους λουκουμάδες.

/ Τα βράδια Τα βράδια στο Lattica είναι ζεστά και ζωντανά, τα ποτά καθαρά και σε καλές τιμές.

O κατάλληλος προορισμός για ένα χαλαρό ποτό, με καλή μουσική και ευχάριστο κλίμα.

Ένα περιποιημένο περιβάλλον, με προσεγμένο design και ευχάριστο, οικείο κλίμα που πηγάζει απ' την άμεση επαφή των ιδιοκτητών, Ελένης και Νίκου, με τον κόσμο του Lattica.

ΡΑΚΑΔΙΚΟ – COFFEE BAR Η ιστορία του Αρόλιθου είναι σύντομη κι απλή. Η Ηρώ γνωρίστηκε με τον Δημήτρη, ο Δημήτρης με τον Ντίνο, έγιναν φίλοι και κάπως έτσι πέρασαν όλα τα φοιτητικά τους χρόνια ψάχνοντας για ένα μαγαζί ζεστό, όμορφο, ποιοτικό και οικονομικό, στο οποίο θα μπορούν να αράζουν απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ. Κι επειδή το ψάξιμο τους παίδεψε πολύ, αποφάσισαν να ανοίξουν το δικό τους, το οποίο θα μπορούσε να έχει όσα έψαχναν τόσο καιρό. Και το έκαναν. Στον Αρόλιθο θα ξεκινήσεις τη μέρα σου με καφέ, σνακ και επιτραπέζια και θα καταλήξεις αργά το βράδυ, πίνοντας ζεστά ρακόμελα και παγωμένες μπύρες, τρώγοντας φρέσκους μεζέδες και κυρίως χωρίς να αδειάσεις τις τσέπες σου. Ένα μαγαζί που παντρεύει τη Νάξο με την Κρήτη. Νέες γεύσεις, νέα πιάτα πάντα με ναξιωτικα και κρητικά προϊόντα. Θα μας βρείτε λοιπόν ανοιχτά καθημερινές και Σαββατοκύριακα από τις 9 το πρωί μέχρι όσο μας πάει το βράδυ...

Αγίας Λαύρας 70, Άνω Πατήσια – Τηλ: 210 2010760 – www.arolithos.gr

ρο τ ν έ κ ο τ σ ς ο Ένας κήπ της Αθήνας Δευτέρα βράδυ μετά τη δουλειά, μέρα που δεν μαγειρεύω εύκολα, αποφάσισα να φιλοξενηθώ ξανά στη «Ροζαλία». Πιστός θαμώνας άλλωστε από τη φοιτητική μου ζωή, από εδώ είδα να περνούν από γνωστούς καλλιτέχνες και λογοτέχνες μέχρι τις οικογένειες της γειτονιάς και νεαρά ανήσυχα παιδιά, όπως είμασταν κι εμείς. Η «Ροζαλία» πήρε το όνομά της από τη γυναίκα που έμενε στο υπόγειο του νεοκλασικού στη διάρκεια της κατοχής, και μια μέρα χάθηκε ξαφνικά. Αργότερα μαθεύτηκε πως ήταν αντιστασιακή με το κωδικό όνομα Ροζαλία και είχε πιαστεί απ' τους γερμανούς. Στον πεζόδρομο κάνεις χάζι τον κόσμο που περνάει, τους υπαίθριους μουσικούς, τους λίγο πιο φασαριόζους νεολαίους σαν να είσαι σε σοκάκι κάποιου νησιού με το πράσινο να κυριαρχεί, την κληματαριά πάνω από το κεφάλι σου, τα πλατάνια και τα πολύχρωμα φωτάκια που φτιάχνουν τη διάθεση ακόμη και των ταλαιπωρημένων Αθηναίων. Ο κ. Αχιλλέας, ο ιδιοκτήτης και «ψυχή» της «Ροζαλίας», είναι ένας απλός, χαρούμενος άνθρωπος, φίλος με τους πιο πολλούς πελάτες του. Μου είπε να πάρω από τον δίσκο με τα ορεκτικά στην αρχή, που έχει γίνει παράδοση, μια σπιτική κασερόπιτα. Το φαγητό εδώ είναι πάντα καλομαγειρεμένο, χωρίς κόλπα στην ποιότητα και όλες οι γεύσεις και οι μυρωδιές είναι αληθινές. Αυτή τη φορά γεμιστό μπιφτέκι χωριάτικο με φέτα και πιπεριά φλωρίνης καθώς και τα μανιτάρια του μερακλή ήταν στις προτιμήσεις μου και τα συστήνω ανεπιφύλακτα και σε εσάς αν σας βγάλει ο δρόμος σας προς τα εκεί ή τέλος πάντων δεν έχετε μαγειρέψει.

Βαλτετσίου 59, Εξάρχεια Τ.: 210 33 02 133 / 210 38 07 992

/ελλήνων πέλαγος

/MayDay

Με πιάτα απλά, αλλά με γεύσεις εξαιρετικές, ο κυρ Σωτήρης, ο ιδιοκτήτης του Ελλήνων Πέλαγος, 15 χρόνια τώρα μαγειρεύει με την καρδιά του. Το σέρβις γρήγορο και το μαγαζί καθαρό. Η αυλή που διαθέτει σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε νησί, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκεσαι στην πολυβουη Πατησίων.

ΒΓΕΣ ΕΞΩ

Ένα σημείο αναφοράς στην Ευελπίδων, το καφέ MAYDAY, έτοιμο να αφήσει ευχαριστημένο κάθε πελάτη. Είναι ιδανική επιλογή για εκείνους που θέλουν να δουν αγώνα, εκείνους που θέλουν να φάνε ένα γλυκό, για οικογένειες που θέλουν να κάνουν τη βόλτα τους, για τη νεολαία που θέλει να πιει τον καφέ ή το ποτό της. Μέσα σ’ ένα περιβάλλον με οικεία πρόσωπα και σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ πελάτη - εργαζόμενου. Και φυσικά με μεγάλο εύρος προϊόντων στον κατάλογό του, από καφέδες, μέχρι κρέπες, δροσιστικές σαλάτες και σάντουιτς.

Με πάντα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά να σε περιμένουν, λαχταριστά ορεκτικά, εξαιρετικό ούζο και πάνω από όλα καλές τιμές, το Ελλήνων Πέλαγος είναι η καλύτερη επιλογή αν θες να περάσεις καλά και να φας ακόμη καλύτερα.

ΕΛΛηνΩν ΠΕΛαγος Αγαθουπόλεως 15, Κυψέλη Τηλ.: 2108649930 / 2108649935

MAY DAY Ευελπίδων 39 & Κερκύρας 2 Τ.: 210 8819159 Delivery 6:00 π.μ. - 9:00 μ.μ.

/Ηδονικόν Εκεί που η γεύση συναντάει την όμορφη παρέα. Σε μια γειτονιά της Αθήνας που διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά της παλιάς Αθήνας, βρίσκεται το καλόγουστο μαγαζί του Κώστα, το "Ηδονικόν’’. Ο αισιόδοξος και μερακλής ιδιοκτήτης προσφέρει τους λαχταριστούς μεζέδες του. Η επιμονή στην ποιότητα, η εντιμότητα του ιδιοκτήτη σε οτιδήποτε αφορά τη γαστρονομία και η ευαισθησία απέναντι στη σημερινή οικονομική κρίση, φανερή από την πρώτη στιγμή που θα πάρετε τον κατάλογο στα χέρια σας, ξεχωρίζει τον χώρο αυτό. Δημιουργική κουζίνα απολύτως πιστή στις ελληνικές ιδιαίτερες πρώτες ύλες, πιάτα αγαπημένα της παράδοσής μας με μικρές πινελιές. Ατμόσφαιρα ζεστή και οικεία, χωρίς καμία επιτήδευση, με ανθρώπους που νοιάζονται απλά και ουσιαστικά για να περνάτε καλά. Γνωρίστε την υπέροχη ατμόσφαιρα κάτω από τις ακακίες. Στον πεζόδρομο του «Ηδονικόν» μπορείτε να έχετε στιγμές χαλάρωσης με την παρέα σας ή την οικογένειά σας. Δίπλα ακριβώς στο προαύλιο της εκκλησίας τα παιδιά σας μπορούν να περάσουν ξένοιαστες στιγμές.

ηΔονιΚOν μεζεδοποιείον Πλατεία Αγ. Νικολάου 9 Τηλ.: 210 86 47 200 Fb: idonikon, www.idonikon.gr

//

Η Υγεία Πάνω Απ’ Όλα ενημέρωση, πρόληψη, εξέταση γιατί η υγεία μας είναι πάνω απ΄όλα!

βρΕιΤΕ ΤΟν γιΑΤρΟ ΤΗΣ ΠΕριΟχΗΣ ΣΑΣ, ΤΗΣ ΕιΔιΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟυ χρΕιΑζΕΣΤΕ ΕυΚΟλΑ ΚΑι ΑΜΕΣΑ!

ορθοδοντικός

Οδοντίατρος Βασιλείου Τίνα Οδοντίατρος

Βασίλειος Σ. Καλαμάτας Ειδικός Ορθοδοντικός Απόφοιτος Πανεπιστημίου Tel Aviv

Χαμογελάτε... είναι μεταδοτικό!

«Αόρατη» ορθοδοντική

Αγαπητέ φίλε αναγνώστη,

Το ότι η ορθοδοντική θεραπεία μας βοηθά να έχουμε όμορφο χαμόγελο αλλά και ένα υγιέστερο στόμα είναι σε όλους μας γνωστό. Όλοι μας συναντάμε παιδιά που «φορούν» σιδεράκια. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι ολοένα και περισσότεροι ενήλικες κάνουν ορθοδοντική. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε να βελτιώσουμε την εμφάνισή μας και να έχουμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Όταν μάλιστα η βελτίωση γίνεται με τρόπο τόσο βιολογικό όπως με την ορθοδοντική τότε έχουμε έναν λόγο παραπάνω. Δεύτερο σε συχνότητα αλλά εξίσου σημαντικό κίνητρο είναι ότι με ίσια δόντια και λειτουργική σύγκλειση, εύκολα επιτυγχάνουμε καλύτερη στοματική υγιεινή καθώς και αρμονικότερη λειτουργία του στοματογναθικού συστήματος. Τέλος ένας ακόμα λόγος είναι και η ανάγκη για πιο ίσια και χωρίς κενά δόντια απαραίτητα πολλές φορές, πριν την τοποθέτηση κάποιας γέφυρας ή στεφάνης σε φυσικά δόντια ή εμφυτεύματα. Υπάρχει όμως πλέον και ένας σημαντικός αριθμός ενήλικων ατόμων που είτε λόγω υψηλών αισθητικών απαιτήσεων είτε λόγω συγκεκριμένων επαγγελματικών δραστηριοτήτων απαιτούν ορθοδοντική θεραπεία με τρόπο που να είναι εντελώς αόρατος. Εδώ έρχεται να μας βοηθήσει αυτό που μάθαμε να ονομάζουμε «αόρατη ορθοδοντική».

Το χαμόγελο, δίνει Ζωή στην ζωή μας… για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που περνάμε. Ζούμε σε μια περίοδο που το άγχος, η ανασφάλεια και ο φόβος προσπαθούν να μας καθηλώσουν για να είμαστε δυστυχισμένοι, χωρίς ζωή. Είναι η ώρα να δείξουμε όλοι μας την δύναμη της ψυχής μας, με ένα χαμόγελο… να είστε σίγουροι ότι είναι μεταδοτικό… λυτρωτικό. Έχουμε σκεφτεί τις επιδράσεις του άγχους στην ψυχική και σωματική μας υγεία και κατ' επέκταση στην στοματική μας υγεία; Γνωρίζουμε πόσες νόσοι του στόματος όπως η ουλίτιδα, οι άφθες, ο επιχείλιος έρπης κ.λπ. έχουν σαν βασική αιτία το άγχος; Γνωρίζουμε τις επιπτώσεις της κακής στοματικής υγιεινής, αποτέλεσμα της καθημερινής κούρασης και του ελάχιστου χρόνου που αφιερώνουμε στον εαυτό μας; Γνωρίζουμε πως επιδρά στην ψυχική μας υγεία η απουσία του χαμόγελου; Και πως θα πούμε στα παιδιά μας "βούρτσισε τα δόντια σου"; όταν η απάντηση που θα πάρουμε είναι "Δάσκαλε που δίδασκες και νόμους δεν εκράτης" … και να αφορούσε αυτό μόνο το βούρτσισμα... Το θετικό μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι εμάς οι δυσκολίες της ζωής μας μας κάνουν πιο δυνατούς, πιο ώριμους, πιο συνεργάσιμους… γιατί κατανοούμε ο ένας τον άλλον, γιατί βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Κάθε εμπόδιο για καλό λέει ο λαός και έτσι είναι. Από την άλλη όμως πλευρά πιστεύω ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία για την υγεία του στοματός μας, που μαζί με την σωστή ενημέρωση και φροντίδα μας γλυτώνουν από πολλούς μπελάδες… Με όλη μου την αγάπη για εσάς. vasilioutina@gmail.com

Δύο είναι οι τρόποι αόρατης ορθοδοντικής Ο πρώτος είναι οι διάφανοι νάρθηκες που αντικαθίστανται κάθε 3 ή 4 εβδομάδες. Υπάρχουν 3 τουλάχιστον εταιρείες που κατασκευάζουν μηχανισμούς αυτού του

είδους. Η μέθοδος αυτή παρουσιάζει εξαιρετικά αποτελέσματα σε συνηθισμένα προβλήματα. Όταν όμως υπάρχουν σύνθετα προβλήματα σύγκλεισης ή απαιτούνται εξαγωγές μονίμων δοντιών χρειάζονται πιο περίπλοκες λύσεις. Εδώ έρχεται ο δεύτερος τρόπος αόρατης ορθοδοντικής, η γλωσσική ορθοδοντική. Πρόκειται για σιδεράκια που τοποθετούνται στην εσωτερική (γλωσσική) πλευρά των δοντιών. Έτσι από έξω δεν φαίνεται τίποτα. Τα πλεονεκτήματα και των 2 τεχνικών είναι πολλά. Εξαιρετική αισθητική κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Ο ασθενής κοιτώντας τα δόντια του τα βλέπει μέρα με τη μέρα να έρχονται σε σωστότερη θέση και έτσι έχει καλύτερη εκτίμηση της προόδου της θεραπείας. Μ’αυτόν τον τρόπο κινητοποιείται και συμμετέχει ενεργά. Καλύτερος αυτοκαθαρισμός μια και η γλώσσα καθαρίζει σε κάποιο βαθμό την εσωτερική πλευρά των δοντιών. Άλλο ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι το σμάλτο των δοντιών μένει τελείως άθικτο μια και τα σιδεράκια δεν τοποθετούνται από έξω. Κάποια μειονεκτήματα που παλαιότερα παρουσίαζαν τέτοιου είδους μηχανισμοί όπως δυσκολία κατά την ομιλία ή ερεθισμός της γλώσσας εξαφανίζονται τις πρώτες λίγες ώρες μετά την τοποθέτηση των μηχανισμών. Τελειώνοντας μπορούμε να συμπεράνουμε με σιγουριά ότι οι πολλές δυνατότητες που δίνει στις μέρες μας η ορθοδοντική επιστήμη, μας δίνουν την ευκαιρία να αποκτήσουμε ένα πραγματικά όμορφο χαμόγελο χωρίς να ανησυχούμε ότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας θα γίνουμε αντιληπτοί από τον κοινωνικό μας περίγυρο. kalamatasvassilis@hotmail.com

w w w . a m p a z i s . g r Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής" Αναφωνεί "ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"

H ψυχη της πολης “Η ευτυχία σε έξυπνους ανθρώπους, είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω” Ernest Hemingway, συγγραφέας και δημοσιογράφος, βραβευμένος με Νόμπελ (1899-1961)

Τυχεροί λοιπόν οι βλάκες. Περνάνε ζάχαρη. Τρώνε τη ζωή με το κουτάλι. Χωρίς πολλά πού, πώς, πότε και γιατί. Για όλα έχουν απαντήσεις. Γελαστοί, ευτυχείς, χαζοχαρούμενοι. Δεν καταλαβαίνουν και πολλά. Μόνο όσα χρειάζονται για να περνάνε καλά. Ούτε τους απασχολούν θεω-

Xρησμός

ρίες. Τα τετριμμένα μόνο. Τα καθημερινά της επιβίωσης. Η βλακεία τους είναι ανίκητη. Δεν στενοχωριούνται για πράγματα που διορθώνονται. Πόσο μάλλον γι’ αυτά

by Παντελής Αμπαζής

που δεν διορθώνονται. Παντελής άγνοια κινδύνου. Και είναι και πολλοί πανάθεμά τους. Πλειοψηφία σ’ όλους τους χώρους. Και μασονία ισχυρή. Αναγνωρίζονται μεταξύ τους και αλληλοβοηθούνται. Γι’ αυτό και θριαμβεύουν. Και δουλεύουν. Και διδάσκουν. Και κονομάνε. Και κυβερνούν… Οι έξυπνοι, οι ευφυείς, οι σκεπτικιστές, οι φιλοσοφημένοι άνθρωποι απ’ την άλλη, έχουν πλήρη επίγνωση του άπειρου της γνώσης, του πεπερασμένου της ζωής και του μάταιου της εξουσίας. Αναρωτιούνται μιά ζωή γιατί. Αν αξίζει τον κόπο να γίνεις κακός. Να βλάψεις τον άλλο. Να πατήσεις επί πτωμάτων για να ανέβεις. Για δυό δεκάρες παραπάνω. Για λίγη φθαρτή ύλη. Για μια στάλα δόξας που έρχεται και παρέρχεται. Το σκέφτονται και το ξανασκέφτονται πριν κάνουν κάτι. Και βασανίζονται. Και υποφέρουν. Και συχνά μελαγχολούν. Και κάθονται στ’ αυγά τους τις πιο πολλές φορές. Ιδιωτεύουν και σιωπούν. Μ’ ένα πικρό χαμόγελο στα χείλη… Μ’ αυτές τις σκέψεις πάνω-κάτω θυμάμαι, είχα πάρει χαρτί, μολύβι και κιθάρα και έγραψα ένα από τα πρώτα τραγούδια μου:

ΧΡΗΣΜΟΣ Ήθελα να ‘μουν ένας άνθρωπος αγράμματος μια βαθιά θρησκευόμενη γιαγιά ένας έφηβος τρελά ερωτευμένος ή ένα βρέφος στη μητρική την αγκαλιά. Δεν θα φοβόμουν τ’ αύριο τι ξημερώνει θα ‘ταν γεμάτη αγάπη η καρδιά δεν θα ξυπνούσα τρομαγμένος μέσ’ τη νύχτα δεν θα ‘λεγα σε τίποτα πως δεν πιστεύω πια. Θα ήταν ήρεμη η ψυχή και το μυαλό μου θα πίστευα στην μετά θάνατον ζωή θα είχα τέλος πάντων κάπου ν’ ακουμπήσω το νου δεν θα τυραννούσαν τα γιατί. Τώρα κατάλαβα του γέροντα ερημίτη το χρησμό: μονόδρομος η σκέψη δίχως γυρισμό. Το μελοποίησα και το ερμήνευσε ο Πέτρος Γαϊτάνος στο δίσκο ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ (1997). Όποιος θέλει ας το ακούσει εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=ca oAOHI9uzk Πέρασαν από τότε δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια. Ένα πράγμα έμαθα καλά. Το πρόβλημα με τον κόσμο είναι ότι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Και για grand finale ας μιλήσουν λυσιτελώς και πλήρως, ο Θεός , ο Γούντι Άλεν και η αφεντομουτσουνάδα μου: “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών” ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

“ Όχι μόνο δεν υπάρχει Θεός, αλλά προσπάθησε να βρεις υδραυλικό το Σαββατοκύριακο.”

Woody Allen

“Η θρησκεία θεωρείται από τους πολλούς αληθινή, από τους σοφούς λανθασμένη και από αυτούς που κυβερνούν χρήσιμη...” Π.Α. (2014)

Μο να δι κ ι σ τ ές ορ ίε ς Όποιος, όποια θέλει μοιράζεται μαζί μας τις 150-300 λέξεις που έχει μέσα του. Κάποιες θα δημοσιευτούν, όλες θα ανεβαίνουν στο διαδικτυακό τόπο. gmail.gr Στείλτε το στο patisionesi@

2

«Εκείνη η συκιά στο βάθος του κήπου...»

Η Τίτα μας

Τ

1

ίτα. To 4ο μέλος της οικογένειας. «Το παιδί» . Πεισματάρα, διεκδικητική, ισχυρογνώμων, με προσωπικότητα. Ημερών ήταν όταν μπήκε σπίτι μας και μεγαλώσαμε μαζί. Τελείωσε το γυμνάσιο, το λύκειο, μπήκε στο πανεπιστήμιο, έκανε μεταπτυχιακό, παντρεύτηκε. Παρακολουθούσε και ζούσε τη ζωή της κόρης. Μοιραστήκαμε τα πάντα μαζί, από το κρεβάτι μέχρι το γλυκό και από το αυτοκίνητο μέχρι την κουβέρτα. Μαζί στις χαρές και στις λύπες, στις βόλτες και στις διακοπές, στο τραπέζι και στον καναπέ. Είχε άποψη για όλα. Μισούσε τα τραίνα και τα μηχανάκια, το μπάνιο, το χάδι των ξένων. Κατάστρωμα στο καράβι μαζί με άλλους «χαζογονείς». Σύντομες βόλτες τα χαράματα και 2ωρες απογευματινές. Στο αυτοκίνητο θέση παράθυρο. Όταν ξάπλωνε στα πλακάκια του μπάνιου από το Φεβρουάριο, ξέραμε ότι θα έχουμε βαρύ καλοκαίρι. Όταν περνούσε η ώρα και κάποιος αργούσε να επιστρέψει, γεμάτη ανησυχία μπαινόβγαινε στη βεράντα. Ο συναγερμός του σπιτιού δεν λειτούργησε ποτέ. Υπήρχε η Τίτα, εξαιρετικός φύλακας. Γενέθλια με κεράκι σε πάστα. Το παγωτό μισό- μισό. Ξετύλιγε μόνη της τις καραμέλες. Με μαξιλάρι και κουβέρτα. Μεγάλωνε και καθημερινά επιβεβαίωνε την αγάπη και την προσοχή μας . Και ύστερα ήρθε το τέλος, ξαφνικά και απροσδόκητα, τρομακτικά επώδυνα για μας. Έφυγε και πήρε μαζί της τη λατρεία μας και 17 χρόνια από τη ζωή μας.Τα παιχνίδια είναι ακόμη στο καλάθι τους. Τα λουριά στη θέση τους. Τίποτε δεν έχει αλλάξει. Μόνο εκείνη λείπει. Την ευχαριστούμε για την παρουσία της στη ζωή μας, την αγάπη της και τα όσα μας δίδαξε. Τίτα: ο λατρεμένος σκύλος μας. Αύγουστος

Σ

υχνά πυκνά αφήνω τη γειτονιά μου στα Εξάρχεια και πηγαίνω οδοιπορικό στη Κυψέλη. Το δρομολόγιο σχεδόν πάντα το ίδιο: Διαλέγω τη Δροσοπούλου ή τη Σπετσών και κάποια στιγμή βρίσκω τη Φ.Νέγρη, έπειτα η Αρμονίας, Βρύαντος, Πυθίας...δρόμοι γνωστοί που κάθε φορά μου δείχνουν και ένα άλλο πρόσωπο. Όπως η οδός Ιαπετού και συγκεκριμένα το παλιό εκείνο ερειπωμένο αρχοντικό στον αριθμό 18. Περνώντας ένα πρωινό για πρώτη φορά, σταμάτησα να το φωτογραφήσω με τα μάτια καθώς φωτογραφική μηχανή δε κουβαλώ πια μαζί. Έτσι η ανάμνηση μένει δυνατότερη. Στέκομαι να το παρατηρώ, έπειτα βγάζω το τετράδιο να σημειώσω την οδό. Ακούω μια φωνή από πίσω μου. «Γιατί το κοιτάζετε αυτό το σπίτι;» Μια ηλικιωμένη κυρία στο μπαλκόνι του ισογείου της απέναντι μοντέρνας πολυκατοικίας ρωτάει με αυστηρό τόνο. «Επειδή είναι πολύ όμορφο!» της απαντώ. Και τότε βγάζει ένα βαθύ αναστεναγμό. «Αχ αυτό το σπίτι! Ήταν κάποτε ένα αρχοντικό! Το ωραιότερο της Κυψέλης!». Και μέσα στα επόμενα λεπτά μαθαίνω την ιστορία του: Σε ποιούς άνηκε, που κατέληξε... «Και τι θ’απογίνει αυτό το σπίτι; Παίζαμε τα παιδιά της γειτονιάς μαζί με τα παιδιά αυτού του αρχοντικού. Ολάκερη η Κυψέλη έμπαινε στην αυλή του. Και ξέρετε, πίσω, στο βάθος του κήπου, είχε μια μεγάλη συκιά που έκανε τα ωραιότερα σύκα! Μεγάλα, ωραία σύκα!» Και κλείνει τα μάτια της για να μεταφερθεί ως παιδί κάτω από τη συκιά αυτής της αυλής. Μένουμε και οι δυο να κοιτάμε το ερειπωμένο σπίτι και εγώ να σκέφτομαι αυτή τη γυναίκα και τη λύπη του ότι όσα και να έζησε, όσα σύκα και να γεύτηκε, αυτά τα συγκεκριμένα της πίσω αυλής ποτέ ξανά δεν θα μπορέσει να τα βρει. Eίναι αυτή η χαρμολύπη για όσα ζήσαμε. Άραγε τα χόρτασε; Βίκυ Μούσχου

3

Ο Αναμνησιολόγος…

Ό

τ α ν μου ζήτησε ένας φίλος να γράψω τις αναμνήσεις μου από μια πισίνα στην γειτονιά μου που κάναμε μπάνιο το 1964 (Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών) είπα από μέσα μου «την κάτσαμε την βάρκα». Και αυτό γιατί στο σχολείο και στην συνέχεια στο γυμνάσιο δεν μπορούσα να γράψω, όχι έκθεση αλλά ούτε να κρατήσω σημείωση. Αφού να σκεφτείτε όταν είχαμε διαγώνισμα έκθεση έδινα πάντα λευκή κόλα. Και αυτό γιατί δεν μου είχε συμβεί ποτέ αυτό που θα σας περιγράψω. Κάθισα λοιπόν μπροστά στον υπολογιστή και τι άλλο άρχισα να θυμάμαι το 1964, το μυαλό έτρεχε και αφού χαλάρωσα και άφησα να ταξιδέψω για λίγο στο παρελθόν, ξαφνικά άρχισαν τα δάκτυλά μου να γράφουν και εγώ να διαβάζω, μόνο να διαβάζω και να ζω το 1964. Όλα τρέχανε μπροστά στα μάτια μου ονόματα, διαστάσεις της πισίνας, ντύσιμο, πρόσωπα παιδικά φίλων που δεν θυμάμαι τα ονόματά τους και όταν τελείωσα το γράψιμο με μια χοντρή τελεία άρχισα να προσπαθώ να γυρίσω στο 2014. Είχα μια φοβερή χαλάρωση και ένα πλατύ χαμόγελο. Τι ήταν αυτό τώρα; Έχω «κληρονομικό χάρισμα» αποκλείεται ο μπαμπάς ήταν μαραγκός, με ακούμπησε κάποιο ραβδάκι από το παρελθόν. Τι ταξίδι προς τα πίσω ήταν αυτό; ΟΧΙ απλά ανακάλυψα ότι είμαι ένας καλός θα έλεγα ΑΝΑΜΝΗΣΙΟΛΟΓΟΣ. Περικλής Φραντζέσκαρος Αναμνησιολόγος perif@ath.forthnet.gr

/ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΕΙΣ / ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΟΡΦΑΝΟΣ - ΑΛΕΞΗ / ΞΥΛΟΥΡΓΟΣ / θΑΝΑΣΗΣ ΓΕΡΟΥΛΗΣ Κοντά σας από το 1990 Ντουλάπια κουζίνας - μπάνιου/ Ντουλάπες εντοιχισμένες/ Βιβλιοθήκες/ Γραφεία/ Ειδικές κατασκευές Γ’ Σεπτεμβρίου 122, Αθήνα τηλ./fax: 2108810179

Αναπαλαιώσεις κατοικιών & επαγγελματικών χώρων/ Διαμορφώσεις εσωτερικών χώρων/ Κατασκευή/ Μελέτη/ Επίβλεψη/ Έκδοση πιστοποιητικών/ Παντός είδους οικοδομικές εργασίες Τροίας 29, Αθήνα τηλ.: 2108224840/ Κιν.: 6932214511 gorfan@tee.gr www.architects.com.gr

/ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΤΖΑΜΙΑ / LoUiSGLaSS - ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΡΟΥΣΣΟΣ Υαλοπίνακες/ Κρύσταλλα/ Καθρέφτες/ Γυάλινες κατασκευές Αγαθουπόλεως 4 (Φωκ. Νέγρη) Τ.-F.: 2108664153, Κ.:6944126380 e.: leonidasroussos@hotmail.com, www.louisglass.com

/ ΕΛΑΙΟΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗΣ / ΡΟΥΤΖΟΥΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Κάθε είδους ελαιοχρωματισμοί/ Τεχνοτροπίες/ Πατίνες/ Πατητή τσιμεντοκονία/ Φρεσκαρίσματα κ.α. Τ.: 6932989132

/ ΚΛΕΙΔΑΡΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ / Key SiaMo - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Τοποθετούνται κλειδαριές ασφαλείας/ Κατασκευάζονται παντός τύπου κλειδιά, για πόρτες ασφαλείας αυτοκινήτωνκαταστημάτων/ Ηλεκτομαγνητικές κλειδαριές θυρών/ Συστήματα συναγερμού Φωκίωνος Νέγρη 13, Κυψέλη Τ.: 2108649272, Κ.:6972003564 www.keysiamo.gr

/ ΕΛΑΣΤΙΚΑ / Type experT repair n’ Go ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΚΟΥΤΣΟΔΗΜΟΣ Ελαστικά/ Ζάντες/ Υπηρεσίες Βουλκανισμού/ Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Ζυγοστάθμισης Εξοπλισμένο συνεργείο με σύγχρονα μηχανήματα για τα οχήματα, τις μοτοσικλέτες ή το scooter σας. Κυψέλης 9 Κυψέλη, Αθήνα Τ.: 2108229283

λόγια του δρόμου Ελαφρά κατάθλιψις με γεύση γλυκό βύσσινο ι λέξεις όλες σε κάποιο σόι ανήκουν. Μονοσύλλαβες,

λιτότητα και αξιοπρέπεια τα διαβάζει κάποιος και αρχίζει

τρισύλλαβες, με 5 φωνήεντα, οξύτονες, προπαροξύ-

τον κλήρο. Έρχεται και ο Προκρούστης για παρέα να σε

τονες... Είναι και αυτά τα θηλυκά τα μοιραία, που

στριμώξει στην αγορά εργασίας άμα του κάνεις. Να θυμη-

ενώ τα χτένισε και τα μαλάκωσε η νεοελληνική, ζη-

θείς λίγο τις αρχαίες ημών ρίζες. Σοβαρότης. Τάξις. Σε όλα

Ο

τάνε την αιχμηρότις (να τη, άλλη μια) της αρχαίας:

μας.

Κρίσις, κατάθλιψις...να σε κόβει λίγο, να νιώθεις το

Στον δρόμο έρχεται να σε προϋπαντήσει ο πολιτισμικός νό-

τσούξιμο. Χτυπά στην νεοελληνική σου πραγματικότητα, να

στος του φθινοπώρου. Δεχτήκαμε το πλήγμα του καλοκαι-

γουστάρεις. Τα χέρια τα συνηθισμένα σε αγγλικό πληκτρο-

ριού και τώρα άντε να το μετατρέψουμε σε μουντή

λόγιο ξαφνικά παγώνουν, αρχίζεις να χρησιμοποιείς τόνους

πραγματικότις. Το βλέμμα πέφτει όλο και πιο συχνά στα

και να ξεχωρίζεις τα «ι» από τα «η».

άπαντα του Καρυωτάκη στο ράφι. Σε πολυτονικό. Πώς να

Η νεότης πλήττεται... ή και πλήττει, ανάλογα ποιά νεότης. Η

βίωνε άραγε ο ποιητής τους χαλεπούς καιρούς; Άστο, μη

ανεργία στα ύψη. Δεν έχει ανεργία με αρχαία όψη, σύγ-

θυμηθείς καλύτερα.

χρονη εφεύρεση. Πρώτα ξεκινήσαμε να εργαζόμαστε όλοι

Το άστυ και η απόχρωσίς του σε αποτελειώνουν... καταλή-

(συν γυναιξί και τέκνα), και μετά πάψαμε όλοι μαζικά. Ή το

γεις να ζητάς ελευθερία αψηφώντας την αποκέντρωσην.

1/3 τελοσπάντων. Και νιώθουμε όλοι, τέκνα και τεκνά,

Και θυμάσαι τί ωραία που ήταν σε ’κείνο το σπιτάκι το πέ-

βάρος στην κοινωνία, συνονθύλευμα είλωτα και μέτοικου

τρινο με τον παππού, που δεν την μίλαγε την καθαρεύουσα

στην ίδια μας την πόλη, και μας φταίει η κοινωνία που πά-

και ποτέ δεν σκοτίστηκε. Και σε κερνάνε και γλυκάκι σπι-

χυνε και πήρε τόσο βάρος πάνω της. Θα είναι τα αμερικά-

τικό βύσσινο. Και παρατάς τον πολιτισμόν, το διαδίκτυον,

νικα τα χάμπουργκερ. Όχι η παραδοσιακή ελληνική παπάρα

τας κοινωνικάς επαφάς και τα εγκόσμια εν γένει, και αρά-

(κάθε ομοιότης με άλλες λέξεις, κατάλληλες και μη καθί-

ζεις να νιώσεις άνθρωπος (αυτός που θωρεί ψηλά για

σταται τυχαία), αυτή ποτέ. Ε! Συγχρονισμός και αποτελε-

όσους ξέχασαν) σε ένα μπαλκονάκι με θέα το δάσος που

σματκότητα που ’λεγε και ο προφήτης.

δεν έχει τίποτα να κρίνεις , να σε κρίνει και η κάθε κρί-

Και από μαλθακοί, γίναμε όλοι σκληροί και αποφασισμένοι.

σις...αλλού.

Πεπειστήκαμε για την αχρηστία των εγκοσμίων και των

Αγαθή Κάτσια

εαυτών. Ατενίζουμε τις οθόνες μηδενιστικά. Με λιτότητα και αξιοπρέπεια στέλνουμε τα βιογραφικά σημειώματα, με

lekesapomelani.blogspot.gr

ΑΦΟΙ ΠΛΕΣΣΑ Ο.Ε.

Service ΓΝΗΣΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Προμηθέως 22, Πατήσια Τηλ.: 210 2230 005 - 210 2010 117, fax: 210 2010139 e-mail: fplessas@otenet.gr

Old Flo Co f fee • Sn ac k ba r

Και καθώς ο ήλιος δύει διασκεδάστε μόνοι ή με Τις πρωινές ώρες συνδυάστε τον καφέ ή το ρό-

την παρέα σας πίνοντας το ποτό ή το κοκτέιλ

Καθώς ο καιρός αρχίζει να κρυώνει, ένας απο-

φημα της αρεσκείας σας με λαχταριστές σφο-

σας καθώς απολαμβάνετε τη χαλαρή μου-

λαυστικός καφές ή ρόφημα σε έναν όμορφο,

λιάτες ή με κάποια μοναδικά σε γεύση γλυκά

σική… Διάθεση… Κέφι… Αγάπη… Χαρά…

ζεστό χώρο θα ήταν η ιδανικότερη επιλογή...

μας. Την υπόλοιπη ημέρα έχετε την ευκαιρία να

Αρμονία… Διασκέδαση… Ευτυχία… Συναι-

Το Old Flo στη Φωκίωνος Νέγρη μπορεί να θε-

δοκιμάσετε πολλές διαφορετικές γεύσεις και

σθήματα…

ωρηθεί ως ένα από τα νέα στέκια που προϋπο-

είδη από τα πλούσια σνακ μας συνδυάζοντάς τα

Old Flo, δημιουργεί τις τέλειες συνθήκες για να

θέτει η νέα μόδα εξόδων. Ένας χώρος

με αναψυκτικό, μπύρα ή το κρασί που επιθυ-

απολαύσετε την κάθε στιγμή της ημέρας σας.

φιλόξενος ζεστός φιλικός με προϊόντα ποιότη-

μείτε.

τας σε προσιτές τιμές.

OL D FL O_c afe sn a ck b ar // Φ. Νέγρη 14 & Δρ οσο π ούλ ου 64 , Κυψέ λη // Τ . : 2 1 0 8 230 7 5 5