H Patision Zei-Dekemvrios 20

από το

1958

Φ. ΣΩΤΗ Ρ & ΥΙΟΣ Ο ΟΠΟΥΛΟΣ .Ε.

OI ΕΙΔΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

www.sotiropoulosfs.gr

Πατησίων 110, Αθήνα 112 57, τηλ.: 210 82 34 009, 210 82 35 762, fax: 210 82 38 480 e-mail: kostasot@otenet.gr, roulasot@otenet.gr

εν κάν ουμε υ κάν ουμε

και αυ τά

που δ

Η ΖΩΗ ΚΟΒΕΙ ΔΡΟΜΟ

αυτά π ο

Τρίτη 16 Δεκέμβρη, 2 μ.μ. Πεδίον Άρεως

υμε ν α ξεχά σουμε

Φωτογράφιση για το εξώφυλλο

Τίποτα το κακό με τους σχεδιασμούς και τις εκτιμήσεις. Που άνθρωποι, ζευγάρια, κόμματα και επιχειρήσεις κάνουν. Και όσα πιο

γιατί θ έλο

πολλά σχεδιάζουν και εκτιμούν τόσο πιο σοβαροί θεωρούνται και υπεύθυνοι. Βέβαια υπάρχει και η φιγούρα του τύπου που σχε-

ίναι π ια τόσ ο συχ νό,

διάζει, σχεδιάζει και σχεδιάζει. Και ενώ γύρω του πέφτουν βεγγαλικά, αλλάζει το σύμπαν, το υποκείμενο του σχεδιασμού του πάει και έρχεται, εκείνος με παγωμένο μυαλό και βλέμμα κοιτά

το αλτ σχάιμ ερ ε

την οθόνη ενός υπολογιστή, τα δεδομένα και τις αναλύσεις. Και οι ώρες, οι μέρες και τα χρόνια περνούν. Και ξαφνικά παθαίνει συγκοπή, όπως λέει και το τραγούδι του φίλου μας Λουκιανού. Είναι εκκωφαντική η στιγμή που η ζωή αποφασίζει και κόβει δρόμο. Η στιγμή δηλαδή που όλοι οι κατά φαντασία σχεδιασμοί και νόρμες ανατρέπονται από ένα κύμα ζωής και αλλαγής. Ένα |14 ΡΙΟΣ ΜΒ ΚΕ ∆Ε

σάρωμα από σιγουριές, βολέματα, ρόλους και τυποποιημένεςεπαναλαμβανόμενες σταθερές. Στην πραγματικότητα τίποτα το περίεργο δεν συμβαίνει. Απλώς τις πιο πολλές φορές οι σχεδιασμοί δεν παίρνουν υπόψιν τους, τις πραγματικές ανάγκες της

patisionadv@gmail.com (για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις)

ίδιας της ζωής και των ανθρώπων. Σαν ένας μηχανικός που απο-

τους ε κδοχή

(για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις)

φασίζει να χτίσει ένα πολυόροφο κτίριο πάνω σε ένα υπόγειο ρέμα. Το νερό θα βρει τρόπο να αναποδογυρίσει το μπετόν. Ας

ψη, είν αι η μ αραμέ νη

patisionesi@gmail.com

κάνουμε σχεδιασμούς λοιπόν. Όσο γίνεται όμως πιο πραγματι-

τσαντίλα δεν βοηθούν. Προχωράμε. Το 2015 έχει σχεδιαστεί από όλους. Από την Τρόικα, τα κόμματα, τα επιτελεία, τα υπουργεία, από τους καλούς και τους κακούς. Ένα υπόγειο ρεύμα νερού κελαρίζει και κανείς δεν

Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

το ακούει. Σχεδιάζουν. Μετρούν. Υπολογίζουν. Μα δεν ακούν. Η Ζωή κόβει δρόμο. Καλή Χρονιά και να είμαστε γεροί.

, χωρ ίς σκέ

facebook: Η Πατησίων ζει

κούς. Και όταν η ζωή κόψει δρόμο ο πανικός, η γκρίνια και η

Η ε πα νάληψ η των πραγμ άτων

http://patisionzei.weebly.com/

Αφιέρωση πρώτη. Έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε! Καλά Χριστούγεννα. Άστα λα βίστα μπέιμπι Αφιέρωση δεύτερη. Στους παλιούς φίλους, που δεν τους βλέπεις πια, αλλά παρόλα αυτά μιλάς την ίδια γλώσσα. Αφιέρωση τρίτη. Στα καινούρια που θα έρθουν. Ανθρώπους, γεγονότα, σχέσεις. ...και στον Απο και στον Ανα που από μικροί «κόβουν δρόμο» και φωτογραφήθηκαν για το εξώφυλλο του τεύχους.

ΟΛΗ ΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΤΗΣΙΩΝ

351

386

Επέλεξε τρία αρνητικά που δεν θες να ’χει ο σύντροφός σου. Αν διαλέξεις περισσότερα δεν θες σύντροφο, αλλά έργο τέχνης. Και όπως έλεγε μία φίλη ο άνδρας δεν πρέπει να είναι τσιγκούνης, ζηλιάρης και κότα.

Φέρε μου τον άγιο Βασίλη! Άγιε μου Βασίλη, Θα μπορούσα σε παρακαλώ να έχω ένα κουδούνι από το έλκυθρό σου, ένα αληθινό ξωτικό που θα με αγαπάει και θα με φροντίζει και λίγη σκόνη από αυτή που σε κάνει να πετάς; Αν πραγματικά υπάρχεις, σε παρακαλώ κάνε με κάποιον τρόπο τον αδελφό μου να πιστέψει σε εσένα. Με αγάπη Υ.Γ. Είμαι στη λίστα με τα καλά ή τα κακά παιδιά; Θα περιμένω την απάντησή σου.

Φέρε μου τον άγιο Βασίλη, πρόσεξε

και όταν η μαμά, μου το αποκάλυψε. Ακόμα και εκείνη την Πρωτοχρονιά περί-

όχι οποιονδήποτε, ΤΟΝ άγιο Βασίλη.

μενα πίσω από το θολωμένο παράθυρο να φανεί. Και τώρα τον περιμένω παρέα

Τον αληθινό, με την άσπρη γενειάδα, τη

με τα ανίψια μου έχοντας το ίδιο εκείνο παιδικό τρέμουλο, που είχα σαν παιδί κι

μεγάλη κοιλιά, τα κόκκινα ρούχα και τις

εγώ, από την χαρά της προσμονής. Και παρόλο που είμαι εκείνη που αφήνει τα

μαύρες μπότες. Αυτόν που μένει κάπου πολύ

δώρα στο μπαλκόνι, κάνοντας τον άγιο Βασίλη, προσέχοντας να μην με δουν,

μακρυά μέσα στα χιόνια και που κανείς από εμάς

πάντα γυρίζω το κεφάλι στον ουρανό μήπως δω το έλκυθρό του δίπλα στο φεγ-

δεν μπορεί να φτάσει ως εκεί. Αυτόν που έχει ολό-

γάρι. Μετά γελάω αμήχανα και μπαίνω γρήγορα από την πίσω πόρτα χτυπώντας

κληρο εργοστάσιο για να φτιάχνει παιχνίδια, μαζί με

πρώτα με δύναμη το τζάμι για να δηλώσω την άφιξη του χοντρούλη. Το αστείο

τους αγαπημένους του καλικάντζαρους. Εκείνον που ρί-

είναι ότι μιμούμαι ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο έπαιρνα και εγώ τα δώρα μου

χνει χρυσόσκονη στους ταράνδους και πετάνε την ημέρα

κάθε Πρωτοχρονιά. Μόνο που στη θέση του παιδιού τώρα έχουν πάρει σειρά

των Χριστουγέννων με το έλκυθρο για να μοιράσουν τα δώρα

άλλοι. Εγώ, λέει ο κόσμος, είμαι μεγάλη. Μεγάλη....και κάθομαι και σκέφτομαι την

στα καλά παιδιά... Θέλω να σου πω ότι και εγώ φέτος ήμουν

θηριότητά μου και νιώθω σαν μαμούνι. Τί μεγάλη ρε παιδιά, έγω θέλω κάποιον να

καλό «παιδί» (και ας κλείνω τα 25), είμαι ακόμη παιδί θαρρώ και

μου χτυπήσει το παράθυρο να μου αφήσει το δώρο, ότι δώρο και να είναι αυτό και

θέλω να μου κάνουν δώρα. Από μικρό παιδί την Πρωτοχρονιά περι-

ίσα ίσα να δω το κόκκινο μανίκι του. Παράλογο είναι; Κάποτε η μαμά μου είπε ότι

μένω πίσω από το τζάμι αυτόν τον γεροπαππούλη με την κόκκινη

δεν υπάρχει άγιος Βασίλης, αλλά αυτός βρίσκεται μέσα στην καρδούλα μου. Εγώ

στολή να με πάρει αγκαλιά. Και όσα χρόνια και αν περνάνε εγώ θα περι-

πάλι νομίζω πως πάντα θα υπάρχει ένας άγιος Βασίλης εκεί έξω για εμάς τους με-

μένω, γιατί είμαι σίγουρη πως υπάρχει. Και ποτέ δεν πίστεψα τα κακόβουλα

γάλους και το καλό που τους θέλω είναι να φοράνε κόκκινη στολή και να έχουν

σχόλια άλλων μαμάδων, συμμαθητών και δασκάλων πως δεν υπάρχει. Ακόμα

μεγάλη άσπρη γενειάδα!

«Οιδίπους - Από την άγνοια στην επίγνωση»

κολουθώντας με σεβασμό τον τραγικό λόγο του Σοφοκλή, μέσα από τα έργα του «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ», επιχειρείται η απόδοση της διαχρονικότητας του νοήματος και η δυναμική του στο σήμερα, στο εδώ και στο τώρα. Ένα συγκλονιστικό μήνυμα ανθρωπογνωσίας που οδηγεί στην αυτογνωσία. Πρόκειται για την αποκάλυψη της ανθρώπινης περιπέτειας και των κομβικών αρχετυπικών της σταθμών, από την πρωταρχική άγνοια μέχρι τα έσχατα πεπρωμένα της: το φως της αλήθειας, που οδηγεί στη λύτρωση. Σκηνοθεσία και δραματουργική προσαρμογή: Χρυσάνθη Κορνηλίου

Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00

ΠοΛυχωρος ΠοΛιτιςΜου «διεΛευςις» Λέσβου 15 & Πόρου Κυψέλη 112 56, ΑΘΗΝΑ Τηλ.: 210 86 13 739 E-mail: info@dieleusis.gr www.dieleusis.gr

Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη Ο Γεράσιμος Γεννατάς παρουσιάζει μια ολόκληρη επιθεώρηση… σόλο

Γεράσιμος Γεννατάς σε σκηνοθετική επιμέλεια Θανάση Χαλκιά, παρουσιάζει μια επιθεώρηση διαμαρτυρίας. Σατιρίζοντας καταστάσεις και πρόσωπα, μοιράζεται μαζί μας σκέψεις και συναισθήματα, ιδέες και προβληματισμούς. Ακούγονται ζωντανά και σε πρώτη εκτέλεση, μελοποιημένα ποιήματα των Μπρεχτ, Μαγιακόφσκι, Λασκαράτου, Έλιοτ, Σαχτούρη, Τζόυς, από τον συνθέτη Γιώργο Κομπογιάννη και τρεις μουσικούς. Συγγραφέας: Γεράσιμος Γεννατάς, Γιώργος Γαλίτης Σκηνοθέτης: Θανάσης Χαλκιάς Ηθοποιοί: Γεράσιμος Γεννατάς Συντελεστές Επιλογή κειμένων: Γεράσιμος Γεννατάς, Γιώργος Κομπογιάννης. Μουσική: Γιώργος Κομπογιάννης. Επιμέλεια σκηνικού χώρου & κοστουμιών: Θάλεια Ιστικοπούλου. Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Καμμά. Σχεδιασμός βίντεο: Γιάννης Λεοντάρης. Βοηθός σκηνοθέτη - Κατασκευές: Βασιλική Τσακίρη. Βασίλης Μπαμπούνης - τραγούδι, κιθάρα. Φυλένια Σπαχή - βιολοντσέλο

Γιορτές στο Θέατρο «Ελεύθερη Έκφραση» ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (25/12/2014) ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ (01/01/2015)… ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ!!! Γέλιο & Χορός & Τραγούδια & Κεράσματα!!! ο θέατρο «Ελεύθερη Έκφραση» της Μαίρης Ιγγλέση, παρουσιάζει την κωμωδία: «ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΤΣΕΧΩΦ»: 4 σπαρταριστές χιουμοριστικές ιστορίες σε 1 παράσταση! Με 7 ηθοποιούς, τραγούδι, χορό και ζωντανή μουσική!

Ένας παπάς! Τρεις χήρες! Ένας αγροίκος! Ένας υπηρέτης! Ένας γαμπρός! Μια νύφη! Ένας πεθερός! Όλοι «δένονται» μεταξύ τους με τη μουσική, τον χορό και το αξεπέραστο χιούμορ του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Άντον Τσέχωφ… Ή μήπως με τον έρωτα; ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μαίρη Ιγγλέση, Γιάννης Τσιώμου, Τζένη Οικονόμου, Γιώργος Πασσάκος, Γιάννης Αγριόμαλλος, Μιράντα Καπελέρη. ΣΤΟ ΠΙΑΝΟ: Χρήστος Μπάκης

Τετάρτη & Πέμπτη στις 21.00

ΑΛΚΜΗΝΗ Αλκμήνης 8, Γκάζι Τηλ.: 210-3428650

ΘΕΑΤΡΟ «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ» Λέσβου 8, Κυψέλη Τηλ.: 210 - 8645400 www.eleftheri-ekfrasi.gr, www.thee.gr eleftheriekfrasi@gmail.com

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΒΡΑΔΙΑΣ Ανήμερα των Χριστουγέννων (25/12) και της Πρωτοχρονιάς (01/01/2015), αμέσως μετά την παράσταση, θα ακολουθήσει γιορτή!!! Με τραγούδια που όλοι αγαπάμε, ζωντανή μουσική, γλυκό κρασί και κεράσματα!!! ΠΟΥ: Θέατρο «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ», Λέσβου 8, Κυψέλη (ύψος Πατησίων 212, στάση Καλλιφρονά) ΤΙ ΩΡΑ: Στις 20:00 ΤΙΜΗ: 15€ Στην τιμή περιλαμβάνονται: Η παράσταση, η γιορτή, το κρασί και τα κεράσματα (χωρίς περιορισμό) ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΕΩΝ: 210-8645400 ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!

ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΠΟΛΗ - ΠΟΛΙΤΣΜΟΣ

Την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν...

Κείμενο και Φωτογραφία: Σταματία Φάτση Εικονιζόμενη: Ευαγγελία Παντούλα

Έξω φασαρία. Θόρυβος. Βουή. Κίνηση,

Υπάρχουν ακόμη ίχνη ανθρωπιάς, που αφή-

πολλή κίνηση! Κινούμαστε ακίνητοι σε έναν

νουν τον άνθρωπο να ησυχάσει; Υπάρχει

κόσμο που προσδιορίζεται από τον χώρο,

αγάπη; Είναι από τις μέρες που αναρωτιέμαι

ενώ ο χρόνος δεν ορίζεται. Πρόσωπα απρό-

"Ποιοί μας αγαπάνε;". Ποιοί μετρούν τ' άστρα

σωπα. Μέσα όμως; Τί γίνεται μέσα; Ησυχία;

μαζί μας, χωρίς να χάνουν τον ουρανό. Ποιοί

πραγματικά είναι δίπλα σε μας. Όχι κοντά

Όπως και να 'χει όμως πιστεύω πως την

τα γιορτινά μας σαν πρόσωπα με προσωπι-

ρανού χωρίς να χάσουμε το μέτρημα και επι-

μας. Δίπλα μας. Έχει διαφορά. Όπως το κοι-

ουσία τα μάτια ποτέ δεν θα την δουν. Αυτή

κότητες-και όχι απρόσωπα αυτή τη φορά, να

τέλους να βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής.

τάζω και το βλέπω. Πολλά πράγματα τα κοι-

την βλέπεις μόνο με την ψυχή.

εξανθρωπίσουμε τον ανθρώπινο εαυτό μας,

τάζουμε χωρίς να τα βλέπουμε ή τα

Είναι ευκαιρία λοιπόν και λόγω των ημερών,

να αγαπήσουμε ακόμα και αυτούς που δεν

Εύχομαι ένα χαρούμενο και ουσιαστικό νέο

κοιτάζουμε κάνοντας πως δεν τα βλέπουμε.

να περπατήσουμε στους δρόμους φορώντας

μας αγαπάνε, να κοιτάξουμε τ' άστρα του ου-

έτος!

11 Προσεγγίσεις στο Σκίτσο-Σχέδιο 10 ΧΡΟΝΙΑ μΕΤΑ Εγκαίνια έκθεσης 20 Δεκεμβρίου 2014, ώρα 8 μ.μ. Διάρκεια έκθεσης 20 Δεκεμβρίου 2014 έως 24 Ιανουαρίου 2015

Χριστουγεννιάτικο παζάρι ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ 2014

ο πρόγραμμα απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ σας προσκαλεί στο Χριστουγεννιάτικο Παζάρι του, στη Στοά Κοραή (στάση μετρό: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ)

την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014 από τις 11.00 έως τις 21.00 και το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014 από τις 11.00 έως τις 19.00

Σύγχρονοι Εικαστικοί παρουσιάζουν στη γκαλερί ΗΩΣ, στον πεζόδρομο της Χέυδεν, έργα πάνω στο Σκίτσο/Σχέδιο. Η έκθεση, που ανοίγει στις 20 Δεκεμβρίου, επισημαίνει μια «Επιστροφή». Την επανάληψη, μία δεκαετία μετά, της αφιερωμένης στο Σκίτσο/Σχέδιο έκθεσης που είχε διοργανωθεί στον ίδιο χώρο, με 7 τότε, από τους πιο γνωστούς και ανερχόμενους καλλιτέχνες της εικαστικής σκηνής. Η ίδια ομάδα, που έδειχνε το 2004 τα έργα της συμμετέχει και σήμερα, οι: Β. Καρούκ, Ν. Παπαδημητρίου, Ν. Παπαδόπουλος, Γ. Σαγρή, Μ. Σπηλιόπουλος, Χ. Σωτηρόπουλος, Ν. Χατζηθεοδώρου. Μαζί τους στη φετινή, διευρυμένη έκθεση, είναι τέσσερις ακόμα, οι: Γ. Αλεξανδρίδης, Αν. Λυμπεράτος, Έρ. Σκυργιάννη, Δ. Χρηστίδης. 11 λοιπόν Προσεγγίσεις στο Σκίτσο/Σχέδιο, γλώσσα/μέσον/τρόπος εικαστικός που είχε σπουδαία εξέλιξη και αναγνώριση τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό το revival, η έκθεση «11 Προσεγγίσεις στο Σκίτσο/Σχέδιο» παρουσιάζονται: σειρές αυτόνομων σχεδίων, ζωγραφικών έργων που γίνονται αποκλειστικά στο medium του σχεδίου, ζωγραφική που δείχνει τη σχεδιαστική προπαρασκευή, τη μεταφορά σε άλλο μέσον όπως π.χ. στο βίντεο, σκίτσοσχέδιο που "ανοίγεται" σε άλλες μορφές και εικαστικά, επιμειξίες μέσων, σκίτσο-σχέδιο που δοκιμάζεται με διάφορες τεχνικές σε διαφορετικά μέσα. Επιμέλεια έκθεσης: Γιώτα Κωνσταντάτου

"Ηως" χωρος τεχΝΗς Χέυδεν 38, πλ. Βικτωρίας, 10434, τηλ. 210 8237111

Θα βρείτε χειροποίητα δώρα, στολίδια και γλυκά, φτιαγμένα από τις δημιουργικές ομάδες του Προγράμματος. Τα έσοδα του Παζαριού θα διατεθούν για τις ανάγκες του Προγράμματος. Ο χώρος αποτελεί ευγενική χορηγία της Εθνικής Ασφαλιστικής. Λίγα λόγια για το ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ Το πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 1990 στη Αθήνα. Ανήκει στο πανελλαδικό δίκτυο υπηρεσιών του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων. Είναι πρόγραμμα εξωτερικής ημερήσιας παρακολούθησης, με κύριους στόχους την ψυχική απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη των πρώην χρηστών. Οι υπηρεσίες του παρέχονται δωρεάν, δεν χορηγούνται φαρμακευτικές ή υποκατάστατες ουσίες και δεν υπάρχουν λίστες αναμονής. Απευθύνεται: σε χρήστες ναρκωτικών ουσιών ενήλικες άνω των 21 ετών, εργαζόμενους, φοιτητές, περιστασιακούς και στις οικογένειές τους. Χορηγοί επικοινωνίας :

ΚεΘεΑ διΑΒΑςΗ Σταυροπούλου 29, 112 52 Αθήνα, Τ.: 210 8640943, 210 8653960 Ε: info@kethea-diavasi.gr

«Αλεξάνδρεια» Πολυχώρος Τέχνης

ΚΑΘΕ ΠΕμΠΤΗ στις 21:00 & ΚΥΡΙΑΚΗ στις 18:30

ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 19 & 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ & 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 21:00 Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ… ΜΕ ΤΗ ΓΙΩΤΑ ΝΕΓΚΑ «ΕΚΕIΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΕIΝΟΣ» Tου Κώστα Μουρσελά ο έργο είναι μια πρωτότυπη σειρά θεατρικών μονόπρακτων με διάχυτο το κωμικό στοιχείο που, ενώ διατηρούν αυτονομία μεταξύ τους, αποτελούν μία ενότητα, καθώς παρακολουθούν την πορεία των δύο βασικών ηρώων τους. Το ιστορικό λοιπόν «Εκείνος και εκείνος», 42 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση στην τηλεόραση, ανεβαίνει πάλι στη θεατρική σκηνή ως μια συρραφή 5 μονόπρακτων. Με τη βοήθεια του συγγραφέα δένονται σε μια ενιαία παράσταση τα μονόπρακτα: «Το αυγό», «Το περίπτερο», «Στο ψυχιατρείο», «Ισορροπίες» και αποσπάσματα από «Τα δόντια». Ήρωες του έργου δύο απροσάρμοστοι, ρακένδυτοι τύποι που εισβάλλουν στη ζωή μας. Ζητιάνοι; Ρέμπελοι; Αποτυχημένοι της ζωής; Φιλόσοφοι; Πολίτες και μόνο; Οι ήρωες του Κώστα Μουρσελά μοιάζουν να ήταν πάντα εδώ. Απόγονοι διακεκριμένων ηρώων του θεάτρου, αντιπροσωπεύουν βαθύτερες σκέψεις μας, προσδοκίες αλλά και όνειρα.

Σκηνοθεσία-Μουσική Επιμέλεια: Νίκος Σακαλίδης Σκηνικό-Κοστούμια: Αφροδίτη Κουτσουδάκη Φωτισμοί: Δημήτρης Τσιούμας Φωτογραφίες: Άλεξ Καρτ Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Σουβλή Παίζουν: Βασίλης Βλάχος Γιάννης Κρανάς Κατερίνα Σουβλή

ΠοΛυχωρος τεχΝΗς ΑΛεξΑΝδρειΑ Σπάρτης 14, Πλατεία Αμερικής, 112 52 Αθήνα Τηλ. 210 867 3655 egyptiotis@yahoo.com

ε αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων δημιουργικής παρουσίας στο χώρο του Πολιτισμού, ο Πολυχώρος Τέχνης «Αλεξάνδρεια» (Σπάρτης 14, πλ. Αμερικής) σβήνει τα δεύτερα κεράκια του το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου με μία μοναδική συναυλία της Γιώτας Νέγκα. Η σπουδαία ερμηνεύτρια με το ξεχωριστό ηχόχρωμα και τη στιβαρή ερμηνεία της, συνοδευόμενη από τον Ντίνο Χατζηιορδάνου (ακορντεόν) και τον Νίκο Κατσίκη (μπουζούκι, κιθάρες), γοητεύει το κοινό παρουσιάζοντας μια παλέτα από αγαπημένα τραγούδια κορυφαίων συνθετών, με αποχρώσεις από τις καλύτερες στιγμές της ελληνικής μουσικής. Από το νέο της άλμπουμ «Καινούριο Φιλί» έως το κλασικό λαϊκό και από τους σύγχρονους τραγουδοποιούς έως τα παραδοσιακά ακούσματα. Είσοδος: 15 ευρώ με ποτό Κρατήσεις: 210-8673655 & 6944-945710

ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΔΕΚΕμΒΡΙΟΥ, ώρα 21:30

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ… ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!! ια ξεχωριστή μουσική βραδιά με Χριστουγεννιάτικα και Πρωτοχρονιάτικα τραγούδια από κάθε γωνιά του πλανήτη σε διασκευές του σπουδαίου μας συνθέτη Νίκου Φυλακτού. Συμμετέχουν: Δέσποινα Τσολάκογλου – τραγούδι Κώστας Νούσιας – ακορντεόν, φαγκότο, σαξόφωνο Νίκος Φυλακτός – πιάνο Είσοδος: 12 ευρώ με κρασί/ μπίρα Κρατήσεις: 210-8673655 & 6944-945710

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΔΕ ΚΕμΒΡΙΟΥ, ώρα 19:30

Π Α Ρ Α Μ Υ Θ Ι κείνο το πρωινό του Δεκέμβρη επικρατούσε μεγάλη αναστάτωση στο σπίτι της οικογένειας Πετράδη. Η κυρία Σμαράγδα Πετράδη καθάριζε πυρετωδώς το σπίτι και ο κύριος Αργύρης Πετράδης κουβαλούσε μικρές και μεγάλες κούτες. Η Ρουμπίνη και ο Λιλίκος, τα δύο τετράποδα μέλη της οικογένειας, απολάμβαναν το χειμωνιάτικο πρωινό στο μπαλκόνι, ξαπλωμένοι στον ήλιο. Λαχταριστές μυρωδιές ταξίδευαν σε όλο το σπίτι και έκαναν τον Λιλίκο να αρχίσει την εξερεύνηση. Κουνούσε χαρούμενος την ουρίτσα του τριγυρνώντας ανάμεσα στις κούτες, μυρίζοντας τα στολίδια και ψάχνοντας να βρει από πού έρχεται αυτή η μυρωδιά φυστικοβούτυρου και κανέλλας. Επιστρέφοντας στο μπαλκόνι κοίταξε με απορία τον κύριο και την Ρουμπίνη κυρία Πετράδη να χορεύουν στη Χριστουγεννιάτικη μουσική και ρώτησε: - Τί γίνεται σήμερα; Η Ρουμπίνη χασμουρήθηκε νωχελικά και κοίταξε προς το σπίτι. - Πλησιάζουν Χριστούγεννα, του είπε. Σε λίγο το σπίτι θα είναι στολισμένο και δίπλα στο τζάκι θα υπάρχει ένα μεγάλο Χριστουγεννιάτικο δέντρο με μπάλες, κορδέλες και κουκουνάρια! - Κουκουνάριααα!, γαύγισε ο Λιλίκος χαρωπά και άρχισε να χοροπηδάει δεξιά αριστερά ψάχνοντας τα κουκουνάρια για να παίξει. Η Ρουμπίνη χαμογέλασε. – Αυτά δεν είναι σαν τα κουκουνάρια που παίζουμε στο πάρκο. Αυτά δεν μας αφήνουν να τα μασουλάμε. Για εμάς η Σμαράγδα φτιάχνει μπισκότα με φυστικοβούτυρο, ενώ για εκείνους κουλουράκια κανέλλας Ο Λιλίκος κουνούσε με ανυπομονησία την ουρίτσα του!

- Τρελαίνομαι για φυστικοβούτυρο, είπε ενθουσιασμένος με την εναλλακτική! - “Και τί είναι Χριστούγεννα”; τη ρώτησε σηκώνοντας τα αυτάκια του όλο απορία. Η Ρουμπίνη σηκώθηκε και πήγε κοντά του. - Πριν από πολλά χρόνια ήρθε στον κόσμο ένα μωρό και κάθε χρόνο γιορτάζουν τη γέννησή του. - “Γιορτάζουν όλοι για ένα μωρό”; απόρησε ο μικρός. - Αυτό το μωρό ήταν πολύ ξεχωριστό. Ο ερχομός του σκόρπισε χαρά στον κόσμο. Γέμισε τις καρδιές των ανθρώπων με αγάπη και ελπίδα. Ο Λιλίκος κούνησε το κεφαλάκι του και συμφώνησε. - Πράγματι, ήταν ένα πολύ ξεχωριστό μωρό. Είναι όμως και για εμάς Χριστούγεννα; Η Ρουμπίνη περπατούσε ήδη προς το σπίτι. Μπήκε στο σαλόνι και έκατσε αναπαυτικά στις μαξιλάρες πάνω στο χαλί παρακολουθώντας τον Αργύρη και την Σμαράδγα να στολίζουν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και το μικρό Λιλίκο να τριγυρνά ανάμεσα στα στολίδια μυρίζοντας τα πάντα όλο περιέργεια. Όταν τελείωσε την εξερεύνηση κάθισε μαζί με τη Ρουμπίνη και εκείνη του καθάρισε τρυφερά το μουσουδάκι του που είχε γεμίσει χρυσόσκονη. - “Και για εμάς; Είναι και για εμάς Χριστούγεννα”; την ξαναρώτησε. Η Ρουμπίνη τον πήρε αγκαλιά και τον νανούρισε λέγοντας: - Για εμάς Λιλίκο, νομίζω ότι τα Χριστούγεννα είναι αλλιώς… είναι το χάδι και η αγάπη που παίρνουμε από την ανθρώπινη οικογένειά μας. Είναι οι βόλτες και οι ώρες που αφιερώνουν για να μας φροντίσουν και για να παίξουν μαζί μας. Χριστούγεννα είναι για εμάς κάθε φορά που ένα αδέσποτο φιλαράκι μας υιοθετείται και βρίσκει ζεστασιά και αγάπη. Κάθε φορά που κάποιος φροντίζει τα αδέσποτα φιλαράκια μας, βάζοντάς τους λίγο νερό και λίγο φαγητό. Μα για μένα, τα πιο όμορφα Χριστούγεννα ήταν αυτά που η Σμαράγδα και ο Αργύρης, υιοθέτησαν εσένα και ας ήταν άνοιξη! Ο Λιλίκος τεντώθηκε γυρνώντας ανάσκελα, απολαμβάνοντας την ασφάλεια και τη ζεστασιά της Ρουμπίνη. Κοιμόταν ήδη βαθιά και ονειρευόταν τα δικά του Χριστούγεννα, λίγο διαφορετικά από τα δικά μας… τα Χριστούγεννα Αλλιώς!

Όλγα Πετρίδου

XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑΑΛΛΙΩΣ...! Λιλίκος

ΠΡΟΣΕΧΩΣΚΟΙΤΑΖΩ

ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ

ΝΙκΟΛΑΣ ΛεΙβΑΔΙΤΗΣ «Να φεύγεις» Ο ΔΗμΗΤΡΗΣ ΖεΡβΟΥΔΑκΗΣ ΣΤΟΝ ΑΡΟΛΙθΟ! Ο Θεσσαλονικιός τραγουδοποιός, έρχεται για μια ακόμη συνάντηση με το αγαπημένο του κοινό. Κουβαλώντας στις αποσκευές του τις μουσικές και τα στιχάκια του, την αγάπη του για αυτό που κάνει, μα και τη δύναμη μιας σταθερής παρέας, έρχεται να μας «ταξιδέψει» για μια ακόμη φορά κατά τον προσφιλή του τρόπο. Για δύο βράδια την Τετάρτη 14/1 και Πέμπτη 15/1 θα ζωντανέψουν οι μελωδίες, τα λόγια, τα ποιήματα και η «επικοινωνία» με τραγούδια που αγαπήθηκαν μες τα χρόνια. Η Ανατολή συναντά τη Δύση, με έναν μοναδικό τρόπο που ο Δημήτρης γνωρίζει καλά. Έναν τρόπο που υπηρετεί ακόμη καλύτερα με τη φωνή του. «Ζωής Παιχνίδια», η νέα δισκογραφική πρόταση του Δημήτρη. Το cd θα το βρείτε στις δύο live εμφανίσεις του στον Αρόλιθο. (Αγίας Λαύρας 70, Άνω Πατήσια, τηλ.επικοινωνίας 210-2010760 / 6907982831) fb: Αρόλιθος

Έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο ιδιόμορφος και ιδιαίτερος τραγουδοποιός της γενιάς του, ενώ ο ίδιος δηλώνει ένας απλός, υπερασπιστής της αλήθειας του. Ο λόγος για τον Νικόλα Λειβαδίτη(nL), έναν δημιουργό που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να κατατάξει σε συγκεκριμένο μουσικό ύφος, αφού οι ατμοσφαιρικές ενορχηστρώσεις του, οι -συναισθηματικάδυνατοί στίχοι, τα λυρικά φωνητικά και ο αφηγηματικος τρόπος που αποδίδει τους στίχους του, τον καθιστούν κάτι το ξεχωριστό. Ο Νικόλας Λειβαδίτης(nL), έχει συνεργαστεί με σπουδαίους και αξιόλογους καλλιτέχνες όπως ο συνθέτης Γ. Σπανός, Π. Μουζουράκης, Κίτρινα Ποδήλατα κ.α και έχει ανοίξει συναυλίες των Α. Ιωαννίδη, Γ. Κότσιρα, Ε. Τσαλιγοπούλου κ.α. Η νέα του δουλειά έχει τίτλο "Να φεύγεις" και συνοδεύεται από ενα βίντεο που έχει γυριστεί στην περιοχή των Πατησίων, με πρωταγωνιστή ένα κόκκινο μπαλόνι. Περισσότερα στην σελίδα του στο fb: Nicolas Livaditis nL

Tο Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ψυχολογικής Υποστήριξης ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ σας προσκαλεί στο Χριστουγεννιάτικο Παζάρι στον χώρο μας, Πατησίων 71, 6ος όροφος, με δημιουργήματα των μελών μας. Ο χρόνος διενέργειας του Παζαριού θα είναι 19 ,20, 21 Δεκεμβρίου και από 12.00 μ.μ- 21.00 μ.μ.

ΑΣΥΛΟ ΑΝΙΑΤΩΝ Το ΑΣΥΛΟ ΑΝΙΑΤΩΝ οργανώνει από τις 4 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014, την έκθεση χειροτεχνημάτων της Ομάδας Εργασιοθεραπείας. Παράλληλα θα εκτίθενται και θα διατίθενται προς πώληση τα χειροτεχνήματα των ασθενών που περιλαμβάνουν κεντήματα, πλεκτά αξεσουάρ ένδυσης, κατασκευές, χειροποίητες κάρτες, χειροποίητα σουπλά και σουβέρ, χριστουγεννιάτικα στολίδια κ.λ.π. Ώρες λειτουργίας έκθεσης: Δευτέρα- Παρασκευή 10.00 -18.00, Σάββατο 10.00-15.00, Κυριακή 14, 21 και 28 Δεκεμβρίου 10.00 15.00.

ΑΣΥΛΟ ΑΝΙΑΤΩΝ: Αγ. Ζώνης 39, 112 56 Αθήνα, τηλ. κέντρο: 210.8646172, 210. 8647522, 210 8670488, φαξ: 210 8647696, http: asylonaniaton.gr, e-mail: info@asylonaniaton.gr

ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ κΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣμΟ κΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ 21 Δεκεμβρίου 2014, Κυριακή Στο πεζοδρόμιο της Λ.Βεΐκου, μπροστά από το κατάστημα ΣΑΓΙΑΚΟΣ, στη 1μμ και με τη συνεργασία του Ωδείου ΑΘΗΝΑ ακούμε παραδοσιακά κάλαντα απ’ όλες τις χορωδίες του Ωδείου με διδασκαλία και διεύθυνση χορωδιών από τη Δήμητρα Χανού-Αργυροπούλου, συνοδεία-ενορχήστρωση-ακορντεόν από τον Ηλία Αργυρόπουλο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Νίκου Μανιταρά. Ακολουθεί αφήγηση χριστουγεννιάτικων παραμυθιών από την Έλια Ζορμπαλά και τον Αλέξανδρο Πενταρά. 29 Δεκεμβρίου 2014, Δευτέρα Στο Πνευματικό Κέντρο Δ. Γαλατσίου, στις 7μμ, η ομάδα Λόγου & Τέχνης του Συλλόγου παρουσιάζει την εκδήλωση ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ, ένα αφιέρωμα σε χριστουγεννιάτικες σκηνές από τον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο και την τηλεόραση. Συνοδεύει με την κιθάρα του, σε αγαπημένα τραγούδια ο μουσικός Χρήστος Θεσσαλονικεύς. 25 Ιανουαρίου 2015, Κυριακή Στο Πνευματικό Κέντρο Δ. Γαλατσίου, στις 7μμ, η ομάδα Λόγου & Τέχνης του Συλλόγου, επ΄ευκαιρία της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας παρουσιάζει εκδήλωση αφιερωμένη στους φίλους των παιδικών μας χρόνων, τα ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ. 22 Φεβρουαρίου 2015, Κυριακή Στο Πνευματικό Κέντρο Δ. Γαλατσίου, στις 7μμ, η ομάδα Λόγου & Τέχνης του Συλλόγου,γιορτάζει την Αποκριά με ένα αφιέρωμα στον σπουδαίο σατυρικό ποιητή Γεώργιο Σουρή. 'Οπως κάθε χρόνο στις 31 Δεκεμβρίου, στις 11:30 πμ, στο Νοσοκομείο ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ (Ιακωβάτων 43) οι χορωδίες του Ωδείου ΑΘΗΝΑ, θα ψάλλουν παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα για όλους τους συνανθρώπους μας που βρίσκονται μακριά από τις εστίες τους, τούτες τις γιορτινές μέρες.

ΠΡΟΓΡΑμμΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓεΝΝΙΑΤΙκΩΝ εκΔΗΛΩΣεΩΝ ΣΤHN 6H ΔΗμΟΤΙκΗ κΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΔΗμΟ ΑθΗΝΑΙΩΝ

45 xρόνια,

σχεδιάζουμε το μέλλον σας!

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου Πλατεία Καλλιγά, 13.30 - 15.00 Εορταστική συναυλία του Εργαστηρίου Ελληνικής Μουσικής του Δήμου Αθηναίων Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου Πεδίον του Άρεως, 12.00 - 13.00 Χριστουγεννιάτικη συναυλία με την Big Band του Δήμου Αθηναίων Σάββατο 27 Δεκεμβρίου Πεδίον του Άρεως, 12.00 Χριστουγεννιάτικος περίπατος της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων Κυριακή 28 Δεκεμβρίου Παιδική χαρά Λόφου Γιαλούρου, Πολύγωνο, 12.00 - 14.00 «Όταν ένας κύκλος συνάντησε μια..γραμμή!», εικαστικό εργαστήριο με τεχνικές θεατρικού παιχνιδιού! Τι θα συνέβαινε αν μια κούνια άλλαζε σχήμα; Πόσοι τρόποι υπάρχουν για να παίξεις με μια τσουλήθρα; Πόσους κύκλους και πόσες γραμμές μπορείς να ανακαλύψεις επάνω σε μια τραμπάλα; Η παιδαγωγική ομάδα "Μικρές Ιστορίες" ταξιδεύει στις παιδικές χαρές της Αθήνας με χρώματα και μουσικές για να δημιουργήσει μαζί με τα παιδιά τον ιδανικό χώρο παιχνιδιού και χαράς! Τρίτη 30 Δεκεμβρίου Πλατεία Αγίου Παντελεήμονα, 12.00 - 14.00 «Το μαγικό λεωφορείο!», εικαστικό εργαστήριο με τεχνικές θεατρικού παιχνιδιού. Μα, τι κάνει ένα λεωφορείο στο κέντρο της πλατείας; Πού μπορεί να μας ταξιδέψει και πόσο μοιάζει με τα μέσα μεταφοράς που συναντάμε στην πόλη μας; Θεατρικό παιχνίδι με φανταστικά μέσα μεταφοράς και εικαστικές δράσεις με δημιουργίες από τα παιδιά!

www.plakas.gr e-mail: info@plakas.gr Πατησίων 65, (Πεδίο Άρεως), Αθήνα τ.: 210 8250552 / Fax: 210 8250627

Μία γυναίκα που δέχεται ψυχολογική κακοποίηση είναι δυσκολότερο να απευθυνθεί σε εσάς;

τάθλιψη αποτελούν το κέντρο των συμβουλευτικών υπηρεσιών που λαμβάνουν.

Είναι πιο δύσκολο βέβαια, ιδιαίτερα εάν σκεφτούμε πως όλοι μας σχετικά πρόσφατα (με τον νόμο 3500/2006 περί ενδοοικογενειακής βίας) «πειστήκαμε» πως η σωματική βία μέσα στην οικογένεια αποτελεί ποινικό αδίκημα. Η ψυχολογική βία η οποία αφορά απομόνωση της γυναίκας από φίλους και συγγενείς, παρακολούθηση του θύματος, έλεγχος των τηλεφωνικών κλήσεων, οδηγίες σχετικά με το πού μπορεί και που όχι να πάει το θύμα, απειλές και εκβιασμούς, αποτελεί μια όχι και τόσο φανερή μορφή βίας, η οποία είναι πολύ δύσκολο πολλές φορές να αναγνωριστεί και από την ίδια τη γυναίκα ως καταχρηστική συμπεριφορά. Αυτό που χρειάζεται να τονίσουμε από εδώ είναι πως η λεκτική και ψυχολογική βία είναι εξίσου τραυματική με τη σωματική και σεξουαλική. Επιπλέον η μη σωματική βία συμβαίνει πιο συχνά από ό,τι η σωματική και λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, συμπεραίνουμε πως οι γυναίκες είναι πιθανό να είναι θύματα πάνω από μίας μορφής κακοποίησης, παρότι το φαινόμενο αυτό μένει συνήθως άγνωστο.

Πώς αντιμετωπίζετε τις γυναίκες που αρνούνται να καταγγείλουν την κακοποιήσή τους, είτε γιατί ο βασανιστής τους είναι ο πατέρας τους ή ο άντρας τους ή το παιδί τους;

Λόγω της βίας που έχουν δεκτεί αυτές οι γυναίκες τοποθετούν οι ίδιες τον εαυτό τους υπό, σε κάποιες καταστάσεις κοινωνικές, επαγγελματικές κ.λ.π; Η επίδραση της βίας πάνω στις γυναίκες - «θύματα» είναι τεράστια. Η κακοποίηση συχνά υπονομεύει την αυτοεκτίμηση και μπορεί να κάνει μια γυναίκα να νιώσει ότι κάπως είναι υπεύθυνη για την κακοποίησή της. Καθώς η γυναίκα υπόκειται στην εξουσία και έλεγχο του «θύτη», γίνεται ολοένα και πιο εξαρτημένη από εκείνον και σιγά–σιγά χάνει την αυτοεκτίμησή της, κατακλύζεται από αρνητικά συναισθήματα και τις περισσότερες φορές δεν ξέρει πώς να βρει διέξοδο στο μαρτύριό της. Η μακροχρόνια βία είναι μια συμπεριφορά που επηρεάζει την ψυχική ισορροπία της γυναίκας, όπως και τη γενικότερη δραστηριότητά της. Ένα άτομο που κακοποιείται δεν μπορεί να είναι λειτουργικό, και βέβαια αρκετές γυναίκες αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Παρατηρείται έκπτωση της λειτουργικότητας με ό,τι αυτό συνεπάγεται, πχ επαγγελματική δραστηριότητα, κοινωνική ζωή η οποία αν δεν έχει ήδη διακοπεί από την κακοποίηση, σίγουρα επηρεάζεται αρνητικά. Τέλος η συσχέτιση μεταξύ βίας και ψυχικής υγείας είναι ξεκάθαρη. Πολλές γυναίκες αναφέρουν πως οι αποκρίσεις στη βία που υφίστανται, όπως είναι το άγχος ή η κα-

Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τις γυναίκες από θύματα να γίνουν επιζήσασες. Χρειάζεται να τις βοηθήσουμε να ξανακερδίσουν τη δύναμη και τον έλεγχο της ζωής τους. Κατ’επέκταση αποφεύγουμε να πιέζουμε άμεσα ή έμμεσα να δράσουν, σε περίπτωση που δεν είναι ακόμα έτοιμες. Δεν επιμένουμε σε κάτι που θεωρούμε καλύτερο για εκείνη να κάνει εάν εκείνη δεν το πιστεύει ή δεν μπορεί να κάνει. Δεν στεκόμαστε και παρακολουθούμε την εξυπηρετούμενη να προσπαθεί και να αποτυγχάνει να επιτύχει σημαντικούς στόχους, βασισμένοι στην θεώρηση πως μέσω αυτών των προσπαθειών, εκείνη θα «δυναμώσει». Αντιθέτως ακολουθούμε μια συμβουλευτική ενδυνάμωσης που επενδύει στην αυτοπεποίθηση και δύναμη των εξυπηρετούμενων να δρουν, παρέχοντάς τους υποστήριξη, πληροφόρηση και εκπαίδευση. Ο στόχος μας είναι να ενισχυθεί η ικανότητά τους να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες και γνώση, ούτως ώστε να ασκήσουν έλεγχο στη δική τους ζωή. Κάθε γυναίκα διαθέτει προσωπικές δυνάμεις και στοχεύουμε στην ανάπτυξή τους. Δεν ξεχνάμε πως η κάθε γυναίκα είναι ο «ειδικός» στο τι μπορεί και πρέπει να γίνει για να επιτύχει την ασφάλειά της και να ανακάμψει από τις επιδράσεις της κακοποίησης. Ενθαρρύνουμε την κάθε γυναίκα να λαμβάνει τις δικές της αποφάσεις και να κάνει τις δικές της επιλογές. Υποστηρίζουμε τη γυναίκα να ανακαλύψει τις δυνάμεις της με τον τρόπο που μπορεί εκείνη να διαχειριστεί. ___ Στέλεχος Παρακολούθησης Σχεδίου Δράσης

Ιωάννα Παπαδοπούλου Ψυχολόγος MSc Κλινικής Ψυχολογίας

αν παιδί εκνευριζόμουν πολύ όταν μου έκαναν δώρο ένα βιβλίο. Καταλάβαινα από τον τρόπο που ήταν τυλιγμένο το δώρο μου, ότι περιείχε βιβλίο και αμέσως κατσούφιαζα. Μέχρι που ξεκίνησα να διαβάζω... τί ωραία που μυρίζουν οι δελίδες του καινούριου βιβλίου και τί ωραίο αμπαλάζ έχει πάντα...

01 BIBΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ

Κλεισόβης 3, 106 77, Αθήνα. Τ. 210-3849020, info@cup.gr

ΜΑΝεΤΑς ΓΙΑΝΝης ΠΕΡΙ ΦΥΤΩΝ ΑΦΗγΗΜΑΤΑ Μικρές ιστορίες για φυτά που άλλαξαν τον κόσμο (με σκίτσα της Μυρσίνης Μανέτα)

ΜΑΝεΤΑς ΓΙΑΝΝης ΤΙ ΘΑ ΕΒΛΕΠΕ Η ΑΛΙκΗ ΣΤΗ χΩΡΑ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ (έκδοση 2014, με σκίτσα της Μυρσίνης Μανέτα)

Το βιβλίο περιλαμβάνει 37 μικρά και μεγάλα αφηγήματα για φυτά που επηρέασαν την ιστορία, και επηρεάστηκαν απ’ αυτήν, ή για άλλα που οι εξαιρετικές επιδόσεις τους εξάπτουν τη φαντασία όχι μόνο των επιστημόνων αλλά και του ευρύτερου κοινού.

Γιατί η κίνηση είναι περιττή στα φυτά; Πώς κάνει σεξ και πώς αμύνεται ένας ακίνητος οργανισμός; Γιατί τα φυτά είναι ασύμμετρα και χωρίς σταθερό μέγεθος; Γιατί μερικά είναι πρακτικώς αθάνατα; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που πραγματεύεται το βιβλίο, σε μια προσπάθεια να πεισθεί ο αναγνώστης ότι κακώς τα φυτά θεωρούνται απλοί οργανισμοί, άρα και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα θα εκπλαγεί τόσο ευχάριστα, όσο η Αλίκη όταν έπεσε στη λαγότρυπα για να βρεθεί σ’ έναν κόσμο τόσο διαφορετικό από τον δικό μας.

ΤΡΑΧΑΝΑς ςΤεΦΑΝος ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ η επιστήμη στον πολιτισμό μας

ΛευΤεΡης ΖουΡος ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣκΟΠΟΥ ΣΕ ΕΝΑΝ κΟΣΜΟ χΩΡΙΣ ΣκΟΠΟ ςκέψεις για μια ρεαλιστική ηθική

Τούτο το βιβλίο χτίζεται πάνω σε μια αλληγορία. Στο Φάντασμα της Όπερας ένας ιδιοφυής συνθέτης με παραμορφωμένο πρόσωπο διευθύνει τις παραστάσεις από τα σκοτεινά υπόγεια της Όπερας του Παρισιού. Οι θεατές απολαμβάνουν τις δημιουργίες του, το πρόσωπό του όμως αρνούνται να το αντικρίσουν. Η επιστήμη, ως άλλο φάντασμα της όπερας, είναι μια δημιουργική δύναμη που επίσης κυβερνά τον κόσμο από το «υπόγειο». Το βιβλίο επιχειρεί να συμφιλιώσει τον αναγνώστη μ’ αυτές τις λιγότερο οικείες όψεις της επιστήμης.

Η παγκοσμιοποίηση απαιτεί μια παγκόσμια ηθική. Θρησκείες, τέχνες, και πολιτισμοί αποτελούν κοινωνικά συναρμολογήματα προσαρμοσμένα στις τοπικές και χρονικές συνθήκες κάτω από τις οποίες παρήχθησαν. Υπάρχει μία και μόνο μία δραστηριότητα του ανθρώπου της οποίας το προϊόν είναι καθολικής ισχύος: η επιστήμη. Η εξίσωση που συνδέει την ενέργεια με τη μάζα και την ταχύτητα του φωτός ισχύει σε κάθε γωνία του Σύμπαντος, τόσο κάτω από το βλέμμα του Χίτλερ όσο και του Γκάντι. Μήπως ο δρόμος για μια παγκοσμίως αποδεκτή ηθική περνά μέσα από την κατανόηση των μηχανισμών που ευθύνονται για το πώς εξελίχθηκε και το πώς λειτουργεί ο Κόσμος μας;

www.cup.gr

LUCA GIULIANI (επιμ.) ΑΡΙΣΤΟΥΡγhΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡχΑiΑΣ ΤeχΝΗΣ Πολύ συχνά γίνεται λόγος για αριστουργήματα της τέχνης χωρίς να διευκρινίζεται τί ακριβώς εννοούμε. Τί σημαίνουν άραγε οι όροι τέχνη και αριστούργημα; Στον πλούσια εικονογραφημένο αυτό τόμο, οι συγγραφείς επιδιώκουν να επανέλθουν σε μια παλαιότερη αντίληψη περί «μαεστρίας» με την έννοια της τεχνικής ικανότητας και της δεξιοτεχνίας. Τον αναγνώστη περιμένει ένα ευχάριστο ανάγνωσμα που τέρπει τις αισθήσεις και σκοπό έχει να τον βοηθήσει να κατανοήσει την επίδραση της αισθητικής γοητείας, μέσα από την παραδειγματική προσέγγιση οκτώ σημαντικών έργων τέχνης της αρχαιότητας.

ΔεΡΤΙΛης ΓΙΩΡΓος Β. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙκΟΥ κΡΑΤΟΥΣ, 1830-1920 8η έκδοση […] Γράφοντας το βιβλίο αυτό, σκοπός μου δεν ήταν να διηγηθώ «τί έγινε», αλλά να κατανοήσω το «γιατί έγινε». Δεν ήταν να διηγηθώ μια ιστορία, αλλά να την ερμηνεύσω. Και ήθελα να μιλήσω όχι μόνο στον ειδικό αναγνώστη. Ήθελα να μιλήσω, ίσως ακόμη περισσότερο, στους γενικούς αναγνώστες, στον αναγνώστη και την αναγνώστρια που αγαπούν το διάβασμα. Είναι τα πρόσωπα που περιδιαβάζουν συνεχώς στη σκέψη του κάθε συγγραφέα και οδηγούν το χέρι και την καρδιά του.

ΜΑΧΑΙΡΑ ΑΝΝΑ Η ΔΙΠΛΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΑΝΤΑΛ Το έργο του, η κριτική και η αναπαραγωγή της επαναστατικής κουλτούρας

BOWLER PETER, RHYS MORUS IWAN Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ Μια επισκόπηση

Η Άννα Μαχαιρά αναζητά στη Διπλή ζωή του Σταντάλ τη σύνδεση του συγγραφέα με την ιστορία. Πέρα από τη μελέτη των γραπτών του Σταντάλ και την αξιοποίηση αρχειακού υλικού σχετικού με τη ζωή και το έργο του, η έρευνα για το βιβλίο στηρίχθηκε στη μελέτη της ογκώδους διεθνούς κριτικής βιβλιογραφίας.

Στο βιβλίο αυτό, οι συγγραφείς εξερευνούν τόσο την ίδια την ιστορία της επιστήμης όσο και την επίδραση που άσκησε στη νεότερη σκέψη εν γένει, και καταγράφουν όλες τις μείζονες εξελίξεις που έλαβαν χώρα στο πεδίο της επιστημονικής σκέψης, από τις επαναστατικές ιδέες του 17ου αιώνα μέχρι τα ζητήματα που εγείρονται στις μέρες μας από τη θεωρία της εξέλιξης, τη γενετική, την πυρηνική φυσική και τη σύγχρονη κοσμολογία.

01 BIBΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ

οιπόν παιδιά, αυτά τα Χριστούγεννα θέλω κάτι γκραντ! Να προσκαλέσουμε τη Μαιρούλα και την Ολγα, να πάρουμε και τη λοιπή παρέα με τις αδελφές τους, και να κλείσουμε τραπέζι στον Χιώτη! Τί λέτε;”

“Λ

Πρόταση καθωσπρέπει αναλόγου βαρύτητος και σημασίας! Ο Γιώργος δεν μασούσε τα λόγια του -τί σου είναι η εμπειρία!- κι από χτες το 'στηνε το σχέδιο, στο Ζαχαροπλαστείο του Παυλίδη, γωνία Πατησίων και Σπάρτης, της γνωστής οικογένειας σοκολατοποιίας, στο ισόγειο μιας άρτι κατασκευασθείσης πολυκατοικίας, που έφερε τον τίτλο “η πολυκατοικία του Γιομπρέ”, για όσους ήξεραν την ιστορία: στο οικόπεδο, έμπειρος εργολάβος είχε σηκώσει μια πολυκατοικία, η οποία κληρώθηκε στο μεγάλο Λαχείο των Συντακτών! Έλα που η υπηρέτρια ενός εύπορου δικηγόρου, είχε αγοράσει το τυχερό λαχείο, και το 'δωσε στο αφεντικό της. Έτσι, από τότε ήταν πολυκατοικία ήταν του Γιομπρέ, και στο ισόγειο του Παυλίδη! Λίγο πιο κάτω, στη Σπάρτης, ήταν και το “Γκλόρια”, θερινό σινεμά, τόπος συνάντησης, αλλά αυτό είναι εκτός διδακτέας ύλης...

από τον Ανδρέα Παπαστάμου

Πάμε στου Χιώτη; Χριστούγεννα 1950 ή '51...

Εκεί, λοιπόν, στου Παυλίδη, την είχε αράξει ο Γιώργος, ο μεγαλύτερος της παρέας, τότε που ζαχάρωνε τη Μαιρούλα, διάβαζε την εφημερίδα του και έπινε το κονιάκ του, τριών αστέρων παρακαλώ, γιατί μόλις είχε κλείσει μια καλή μπίζνα στο εργοστάσιο του πατέρα του. Να 'σου και ο Βασίλης, ο γιος του φούρναρη, με φούρνο κεντρικότατο στη στάση Λυσιατρείου, παιδί ευγενικό και μορφωμένο, 18 στα 20, στο 8ο Γυμνάσιο, δεύτερος μετά στο γυμνάσιο, μετά τον Τάκη βεβαίως, μετέπειτα πρέσβη, που χτυπούσε εικοσάρια στα μαθήματα, κυρίως στα ελληνικά. “Γιώργο τί μελετάς με τόση απορρόφηση; Έχασες καμιά περισπωμένη στο τραμ και την ψάχνεις;” του'ριξε ο Βασίλης.

“Καλώς τον γαμπρό μας! Έλα, η Όλγα σε γλυκοκοιτάζει και δεν λες να το καλέσεις το κορίτσι σε ένα τσάι στη “Μπλε Αλεπού” ή στο Μίντια Λουζ (νάϊτ κλαμπς με ζωντανή ορχήστρα, ποτό και την αφρόκρεμα της αθηναϊκής κοινωνίας να χορεύει μέχρι το πρωΐ... τώρα συγκεντρωθείτε στο δια ταύτα), μπας και μπορέσω να φλερτάρω την αδελφή της τη Μαίρη!” έκανε ο Γιώργος, για να συνεχίσει,“φίλε άκου και σημείωνε, μπας και μάθεις λίγο από την τέχνη μου! Αύριο είναι 24 Δεκεμβρίου, όπερ σημαίνει γλέντι φουλ με τα έξτρα του, όχι ντεμί πανσιόν με τσαγάκι και μπισκότα! Το 'πιασες;” “Άντε να δούμε! Έμπα στο ψητό Ζωρζ!” “Στην “Τσιγάννικη Ταβέρνα” (και πάλι ολίγη γεωγραφία για τους πρωτοετείς: γωνία Πατησίων και Αμοργού, εκεί που σήμερα είναι το Φαρμακείο, και πολύ πριν κτιστεί το “Ράδιο Σίτυ”, βρισκόταν η “Τσιγγάνικη Ταβέρνα”, με πλούσιο κήπο με καμιά δεκαπενταριά τραπεζάκια έξω στην πρασιά, και φυσικά πολύ περισσότερα εντός. Δίπλα στην αυλή, ήταν το γκαράζ και βουλκανιζατέρ του Σιχνή, και ακριβώς απέναντι το πρατήριο ποτών, το ποτοποιείο του Λουτζάκη -κι αυτό εκτός διδακτέας ύλης, γιατί έχει και αυστηρώς ακατάλληλο για ανηλίκους, λαβ στόρυ), στην Τσιγγάνικη Ταβέρνα, λοιπόν, έχει έρθει ο Μανώλης ο Χιώτης, το καλύτερο μπουζούκι της χώρας, με το νέο του φλερτ, τη Ζωή Νάχη (ο Μανώλης παντρεύτηκε τη Ζωή, το 1954, και μαζί τραγούδησαν αξέχαστες επιτυχίες, μέχρι που του'κλεψε την καρδιά η Μαίρη Λίντα, η οποία έμενε Πάτμου και Ευγενίου Καραβία, στου Κοκόλα το σπίτι – κι αυτό από ύλη γεωγραφίας επόμενου έτους). Τί λες; Πάμε;” Η πρόταση έσκασε σαν τις κροτίδες που πετάγαμε το Πάσχα, και έπρεπε να σχεδιαστεί σωστά, όπερ σημαίνει χρήμα και καλός συντονισμός, μη γίνει καμιά στραβή με καθηγητές από το 8ο Γυμνάσιο ή συγγενείς και γίνουμε ρεντίκολο! “Είμαι μέσα! Φτιάχνω το σκηνικό, βάλε το χρήμα” έκανε ο Βασίλης, όπερ και εγένετο...χωρίς όμως το χρήμα, γιατί τελικά η μπίζνα του εργοστασίου δεν κάθησε! Ρεβεγιόν, λοιπόν, με τον Μανώλη τον Χιώτη και τη Ζωή Νάχη, στην “Τσιγγάνικη Ταβέρνα”, κι όλα ήταν όπως τα φαντάζεστε: τα αγόρια της παρέας, με κοστούμι σκούρο, λευκό μαντήλι στο πέτο, και φρεσκογυαλισμένα υποδήματα, δίπλα στα πιο όμορφα κορίτσια της Πατησίων, στο πρώτο τραπέζι, απέναντι από τον μεγάλο μουσικό και τη φίλη του, να τραγουδούν “Πάλι στις τρεις ήρθες εχθές να κοιμηθείς”, “Θα σου πω το μυστικό μου” και “Σ' αυτό το φτωχοκάλυβο”, κι όλο να κοιτάζονται στα μάτια, ο Γιώργος με τη Μαιρούλα! Χαλάλι το χρήμα που δεν είχαμε και τα δανεικά κοστούμια, χαλάλι το πιλάφι που παραγγείλαμε, σαν μεζέ, αντί μπριζόλας, χαλάλι κι η μαυροδάφνη που μοιραστήκαμε, αντί σαμπάνιας...γιατί εκείνο το ρεβεγιόν ήταν το πιο μαγικό απ' όλα...είχε τον Χιώτη και τη Μαιρούλα!

“Επαναλαμβανόμαστε”

εν είναι κακόγουστος ο στολισμός. Δεν έχει τα νεοελληνικά του στυλ Το ψηλότερο δέντρο και τα χολιγουντιανά νέον. Όμως είναι μία από τα ίδια. Τα προπέρσινα στολίδια ξαναεμφανίζονται. Μήπως χρειάζεται κάτι πιο φρέσκο; Πιο ενδιαφέρον; Υπάρχουν πολλές ομάδες καλλιτεχνών που θα μπορούσαν να εκφραστούν σε αυτή την ιστορική πλατεία και να δημιουργήσουν. Ας το σκεφτούν για την επόμενη χρονιά. Προς το παρόν μια βραδυνή βόλτα από εκεί επιβάλλεται, και ας είναι επανάληψη.

ΟΜΟΝΟΙΑΣΤΟΛΙΖΩ

Μια ιδέα, δύο χώροι, μεράκι & διάθεση... ο συνδυασμός όλων αυτών είναι "Τα

οποίο μπορείς να κάτσεις και να απολαύ-

Στάχυα". Αρχικά υπήρχε το αρτοποιείο, το

σεις τον καφέ σου ή το ρόφημα της αρε-

οποίο με το πέρασμα των χρόνων ξέφυγε

σκείας σου παρέα με μια σφολιάτα, σε πολύ

από τα "όρια του κλασικού", έγινε σημείο

οικονομικές τιμές. Ενδεικτικά ο freddo

αναφοράς στα Εξάρχεια μιας και η ποικιλία

espresso κοστίζει μόλις 1,00 € ενώ ο ca-

και η ποιότητα των σφολιάτων του είναι

puccino 1,30 €. Αυτός ο μικρός, αλλά ζε-

αξεπέραστη! Πλέον έπειτα από απαίτηση

στός χώρος με ξύλινες λεπτομέρειες στη

του κόσμου που το λάτρεψε το αρτοποιείο

διακόσμηση έχει γίνει το νέο στέκι των

λειτουργεί όλο το εικοσιτετράωρο. Τα τε-

Εξαρχείων, λίγα μέτρα μόνο μακριά από

λευταία χρόνια, ακριβώς δίπλα από το αρ-

την πλατεία είναι ο κατάλληλος προορι-

τοποιείο, ο Ηλίας και ο Δημήτρης έχουν

σμός για όλους.

δημιουργήσει έναν όμορφο χώρο, στον

Σ π υ ρ ί δ ω ν ο ς Τρ ι κ ο ύ π η 1 2 , Ε ξ ά ρ χ ε ι α / / Τη λ : 2 1 0 3 8 3 8 5 3 9

εξωτερική εμφάνιση της γυναίκας είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που απασχολεί μια γυναίκα. Για αυτό και οι περισσότερες αφιερώνουν αρκετό χρόνο κάθε μέρα στην περιποίηση του προσώπου τους, του σώματός τους, των μαλλιών τους και του ντυσίματός τους. Το να νιώθει μια γυναίκα καλά με την εμφάνισή της, τονώνει παράλληλα και την αυτοπεποίθησή της. Άρα όπως είναι εύκολα κατανοητό, η ομορφιά μιας γυναίκας επηρεάζει πολύ και την ψυχολογία της.

02 EMΠΟΡΙΟΑΓΟΡΑΖΩ

BADILA ΕΜΠΟΡΙΟΑΓΟΡΑΖΩ

Η χειμερινή collection σας περιμένει, σχεδιασμένη για να καλύψει όλες σας τις ανάγκες. Από ζεστά, καθημερινά, άνετα ρούχα, μέχρι παλτό και φορέματα για την βραδυνή σας έξοδο!

BaDIla Πατησίων 133, Αθήνα, Τηλ.: 210 86 27 387, site: www.badila.gr

Dolce & Gabbana

NEOPTIC ΣΥΚΑΡΑΣ

Rayban

Οπτικά / Φακοί επαφής / Επώνυμα γυαλιά ηλίου

Το προσωπικό σου στιλ είναι αυτό που σε χαρακτηρίζει, σε κάνει να ξεχωρίζεις και σου δίνει ταυτότητα! Ενδεικτικό της προσωπικότητας και της διάθεσης σου, το στιλ σου λέει πολλά για εσένα στους άλλους. Βρες το προσωπικό σου στιλ που θα εκφράζει όσο το δυνατόν καλύτερα, αυτό που πραγματικά είσαι!

Neoptic ςυκαράς Πατησίων 26 & Χαλκοκονδύλη, Αθήνα // Τ.: 2103812203 / 2103801230 email: dimsykneoptic@gmail.com

Oakley

Giorgio Armani

KAYAK T-shirts, jeans, dresses, νεανικός-μοντέρνος ρουχισμός

KayaK Casual Χέυδεν 19, Πλατεία Βικτωρίας, Τηλ.: 210 88 19 424 / fb: Kayak Casual

Polo

Versace 19•69

ΠΡΟΣΦΟΡΑ 70€ !

ΟΠΤΙΚΑ ΔΙΑμΑΝΤΗ ΕΜΠΟΡΙΟΑΓΟΡΑΖΩ

Τα 35 χρόνια εμπειρίας, μας καθιστούν την πιο σίγουρη επιλογή για εσάς. Διαθέτουμε μια από τις μεγαλύτερες γκάμες γυαλιών οράσεως και γυαλιών ηλίου, στις καλύτερες τιμές της αγοράς !! ΓΥΑΛΙΑ ΟΡΑΣΕΩΣ ΑΠΟ 35€ ΓΥΑΛΙΑ ΗΛΙΟΥ ΑΠΟ 25€ 6 ΦΑΚΟΙ ΕΠΑΦΗΣ ΑΠΟ 16€

ΟΠΤΙΚΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ // Πατησίων 269 / Τηλ.: 2102016801

IN GROSSO Πρατήριο εισαγωγικής εταιρίας ανδρικών ενδυμάτων. Νέες παραλαβές κάθε εβδομάδα. Τιμές χονδρικής για όλους, όλο το χρόνο. 70% κάτω από τη λιανική.

Καλό είναι να ξέρεις τί είναι in και τί out ανά σεζόν, αλλά δεν πρέπει να αφήνεις τη μόδα να καθορίζει το ντύσιμο σου! Σημασία έχει να βρεις το στιλ που σε εκφράζει και σε κάνει να νιώθεις άνετα!

In Grosso Ιακωβίδου 44α, Άγιος Ελευθέριος (έναντι ΗΣΑΠ) Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00-20:00 / Δευτερα, Τετάρτη, Σάββατο: 10:00-15:00 Κιν: 6945352559 / Τηλ: 2108137742 / www.facebook.com/ingrosso44

ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ Συνεργαζόμαστε με τα καλύτερα ελληνικά εργοστάσια πάνω στο χώρο του επίπλου, των στρωμάτων και φωτιστικών. Με την εμπειρία και τη φιλικότητα του προσωπικού μας, σας δίνουμε τις καλύτερες λύσεις για να γίνει ο χώρος του σπιτιού σας πιο λειτουργικός και φιλικός για εσάς.

Κέρκυρας 64, Κυψέλη, τ.: 210 8826083, www.epiplagrigoropoulos.gr e-mail: iliasgrigoropoulos@gmail.com, fb: Epipla ilias grigoropoulos

ΠΑΙΔΙΚΑ - ΕΦΗΒΙΚΑ ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ

...εμείς και οι άνθρωποί μας συνεχίζουμε με την ίδια αγάπη... Πατησίων 141, 112 51 Αθήνα, τ.: 210 8643097

MIMIS TAKIS ΚΟΣμΗμΑΤΑ ΕΜΠΟΡΙΟΑΓΟΡΑΖΩ

Απο το 1978 βρισκόμαστε κοντά σας, κάνοντας τις επιθυμίες σας κοσμήματα, επισκευάζουμε αλλά και εκτιμούμε τα πολύτιμα αντικείμενά σας! Εικόνες σε ξύλο με ασήμι και χρυσό, τοίχου & επιτραπέζιες από 58€ τώρα στα 40€! Ακόμα για τις μέρες των γιορτών όλα τα ρολόγια, όλες οι μάρκες με 20% έκπτωση! Και με κάθε αγορά, σας κάνουμε δώρο το ασημένιο γούρι της νέας χρονιάς! Καλές γιορτές!

mimis TAKIS από το 1978 // Φ. Νέγρη 64, Κυψέλη / Τηλ.: 2108232018 - 698067133 email: takisspatharis@hotmail.com

ΔΩΡΑ & ΚΟΥΤΙΑ

Για πολλούς το σπίτι είναι ο καθρέφτης

Γούρια και ημερολόγια για το 2015... Πρωτότυπες προτάσεις για τα δώρα και τον στολισμό του γιορτινού σας τραπεζιού!

Κατερίνα Καψιάνη / Αγίου Μελετίου 70, Αθήνα Τηλ.: 697 46 70 828

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ του εαυτού μας, γι αυτό με μικρές ή και μεγάλες πινελιές διαμόρφωσε τον χώρο σου, όπως σου αρέσει. Τα χριστούγεννα είναι μια κατάλληλη εποχή για να κάνεις αλλαγές και αμέσως θα αλλάξει και η διάθεσή σου.

Eλάτε να δημιουργήσουμε μαζί με πολύ κέφι και μεράκι αυτό που ονειρευτήκατε. Στο εργαστήρι μας συνδυάζουμε την τέχνη, την ομορφιά και τη φαντασία και δημιουργούμε πρωτότυπα χειροποίητα κοσμήματα.

Κερκύρας 65, Κυψέλη, 210 8816486 / 6939 976565 / 6979 633963 www.papadopoulis.gr / e-mail:n.papadopoulis@papadopoulis.gr fb: Ευτυχία Παπαδοπούλη Δια Χειρός

ΧΡΩμΑ ΛΙΒΕΛΟΥΛΑΣ ΕΜΠΟΡΙΟΑΓΟΡΑΖΩ

Ένα μαγικό πολύχρωμο μαγαζί, γεμάτο από μοναδικά χειροποίητα κοσμήματα, γούρια, καθρέφτες, φωτιστικά, αντικείμενα. Όλα τους μικρά έργα τέχνης.

Χρώμα Λιβελούλας Πατησίων 81 & Χέυδεν 8 / εντός στοάς / Τηλ.: 2108226119 Δίπλα στον ηλεκτρικό σταθμό Πλ. Βικτωρίας

CASA LUAR

Τα δώρα σημαίνουν αγάπη προσφορά, φροντίδα, νοιάξιμο, ικανοποίηση εσωτερικής ανάγκης για απόδειξη της αγάπης, αλλά και για τη χαρά και την έκπληξη που συνοδεύει τη γιορτή.

Και όμως υπάρχει ακόμα κόντρα στην κρίση των καιρών. Με φιλική εξυπηρέτηση και προσιτές τιμές, θα βρεί κανείς ό,τι χρειάζεται κάθε σπίτι. Κουρτίνες, κουβέρτες, παπλώματα, πετσέτες... σε πολλά σχέδια και χρώματα για όλα τα γούστα!

Casa luar, λευκά είδη Μ.Βόδα 75, Τηλ: 2108218608 / 6977748656

FULL MOON Band & movies merchandise! Great collection of Accessories, Giﬅs, Jewellery etc... FASHION THAT ROCKS!

Νορμάνου 7, Μοναστηράκι / Τηλ. 2117109314 email: fullmoonstore@gmail.com / fb: fullmoonstore

Σας περιμένω όπως πάντα για τα δώρα και τα γούρια της νέας χρονιάς (...από 2,50€) Πολλές ευχές σε όλους! Μαριλού

ΞΕΝΟΣ Τα πάντα για το κομμωτήριο! Επαγγελματική βαφή 100ml για τέλεια κάλυψη λευκών μαλλιών. Επιλογή αποχρώσεων από μεγάλη χρωματική παλέτα.

etc... 3η Σεπτεμβρίου 81, Πλ. Βικτωρίας Τηλ.: 210 8817659

Σατωβριάνδου 23, Ομόνοια, Aθήνα Tηλ.: 210 5223166 / 210 5241760 / site: www.xenos-xenos.gr γούρι σφυρήλατος μπρούτζος 15€ σκουλαρίκια από σμάλτο 10€

καρφίτσα μπρούτζο - κοράλι 18€

ΦΑΙΔΡΑ Kατασκευή Κοσμημάτων & Αξεσουάρ από το 1968. Με την επίδειξη της σελίδας θα έχετε έκπτωση 50% σε όλα τα είδη.

κορνίζα κασσίτερος σε φύλλο ασημιού 18€

Φαίδρα / Πώληση χονδρική-Λιανική Πατησίων 162, ημιόροφος, τ.: 6956 953 387, www.faidrashop.gr

μπουκέτο υαλόπετρα 28€

MONTE CARLO Ένας χώρος που διεγείρει τα συναισθήματα. Το χιούμορ, τον ενθουσιασμό, την παιδικότητα που έχουμε μέσα μας, ακόμα και τη φαντασία μας. Η ποιότητα, η ποκιλία και οι τιμές των δώρων είναι το επόμενο. Ό,τι καλύτερο για τα Χριστούγεννα!

Monte Carlo Πατησίων 186, Πλ. Αμερικής, Αθήνα

– όλα τα αντικείμενα είναι χειροποίητα & μοναδικά

γάπησε τον εαυτό σου, ξεκίνησε να κάνεις ασκήσεις, που θα βοηθήσουν το σώμα σου να νιώσει ευεξία. Ένα Μυαλό...μία Καρδιά...ένα Σώμα... Αν δουλεύουνε αυτά σωστά....όλα τα υπόλοιπα...μας είναι...τουλάχιστον πιο εύκολα...!

03 ΟΜΟΡΦΙΑΞΕΧΩΡΙΖΩ

Το μυαλό φτιάχνει το σώμα! έλεγε ο Joseph Pilates 100 χρόνια πριν και σήμερα ξέρουμε ότι αυτό είναι αλήθεια και συμβαίνει με τη σωστή καθοδήγηση την ώρα που ασκείσαι. Από την άλλη, εμείς σαν Έλληνες γνωρίζουμε από τα αρχαία χρόνια την ρήση «νους υγιής και σώμα υγιές». Μήπως είναι ώρα να το εφαρμόσουμε;!

03 ΟΜΟΡΦΙΑΞΕΧΩΡΙΖΩ

ΕΞΑΣΚΗΣΗ μΥΑΛΟΥ ΚΑΙ ΣΩμΑΤΟΣ Ένα γερό και αρμονικό σώμα χρειάζεται και ένα έξυπνο μυαλό να το κατευθύνει! Ναι! και όμως! Ακόμη και αν δεν το ξέρεις, κάνοντας Pilates στο ARTaction θα δεις το σώμα σου να γυμνάζεται, να δυναμώνει, αλλά ταυτόχρονα το μυαλό σου θα γίνεται πιο οξυδερκές, η μνήμη σου θα καλυτερεύει και η παρατηρητικότητά σου θα αυξάνεται.

PILATES CENTER Φ. Νέγρη 11, 11257, τ: 210 86 16 400 artaction@artactionpilates.gr www.artactionpilates.gr

Αν ζητάς να έχεις μια ισορροπημένη ζωή, μια ισορροπημένη διάθεση, μια ισορροπημένη σχέση, μια ισορροπημένη σκέψη και όλα να βαίνουν καλώς, μπορείς να καταφύγεις στη βοήθεια μιας συνεδρίας ενδοσκόπησης ή να κάνεις μια σωστή σωματική άσκηση!

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ μΕΣΑ – ΕΞΩ

“γιατί απλά αγαπάμε το pilates” • Γιατί έχουμε εμπειρία στη διδασκαλία της μεθόδου 20 έτη • Γιατί εκπαιδεύουμε για περισσότερα από 17 χρόνια τις επόμενες γενιές επαγγελματιών δασκάλων • Γιατί είμαστε η μόνη ελληνική εταιρεία που κατασκευάζουμε την πλήρη σειρά οργάνων της μεθόδου Pilates • Γιατί για εμάς το PILATES σημαίνει να μην εφησυχάζεις και να εξελίσσεσαι προσφέροντας πάντα κάτι καινοτόμο

Μην παραξενεύεσαι! Αυτό που διαβάζεις δεν είναι τυχαίο. Αν το σώμα σου το βλέπεις να παραπατάει συνέχεια και να σκοντάφτεις μάλλον «δεν στηρίζεσαι σωστά στα δικά σου πόδια». Μπορείς να βρεις την αιτία κάνοντας την προσωπική σου ανάλυση, αλλά ταυτόχρονα «μελετώντας» το σώμα σου, τις αδυναμίες του, τις ανάγκες του, να το ενισχύσεις μυϊκά εξωτερικά και αυτό να στηρίξει το μέσα σου. Είναι αλήθεια!

Πόσες φορές δεν έχεις την ανάγκη να είσαι υπερ-ήρωας και να έχεις το μαγικό φίλτρο του Αστερίξ (ή το μαγικό φυστίκι του Σούπερ Γκούφυ) για έξτρα ενέργεια! Σου έχω κάτι πιο εύκολο.

ΕΥΕΞΙΑ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η πιο βασική και ζωτική λειτουργία του σώματός μας είναι αυτή της αναπνοής. Κάθε φορά που παίρνεις μια ήρεμη, βαθιά και συνειδητή εισπνοή, όλος αυτός ο αέρας που εισέρχεται μέσα σoυ κάνει θαύματα! Οξυγονώνει το αίμα και τους μύες σε όλο το σώμα, ηρεμεί το νευρικό σύστημα, που πολύ δεν θέλει για να σπάσει(!) και συνδυάζοντάς το με την σωματική άσκηση πετυχαίνεις καλύτερη μυϊκή απόδοση και αντοχή.

*ARTaction Pilates Studio Θεσσαλονίκη, Ι.Δραγουμη 57, τ: 2310 517 334 Γράφει η Χριστίνα Πολύζου (Senior Trainer Pilates Method)

Η πόλη χτίζεται και μέσα από τους ανθρώπους της

λουκάς

ΜΠΑΡΤΑ ΤΙΛΑΣ

συνέντευ ξη

Στην οδό Μη η έκθεση θύμνης 27α λάμβ αν του Λουκ ά Μπαρτα ε χώρα μέχρι τις ρειες, τρ 13 Δεκέμ έχουσες τί λα με θέ βρη σκέ μ ματοποιή θηκε σε σ ψεις επί της Πατη α: Αστικές Λεπτο μ υνεπιμέλ σ έτην υποσ ίω ν . Η έκθε εια μ τή ΝΕΟΝ. Μ ριξη του Οργανισ ε την Ουρανία Μα ση πραγυρίκη κα ια έ μού Πολ ι με ιτισ ταστάσεω κθεση μέσα από συνθέσεις μού και Ανάπτυ ν που απα ξης ντούν στη φωτογρα κρές χειρ ν ερώτησ φικών εγ ονομίες δ η: «Πώς κα ιαμορφώ οι δικές μ νουν την ας μιπόλη μας ;»

Πόσο διήρκησε η έρευνά σου για την έκθεση αυτή; Ξεκίνησε το 2004 και με μερικά διαλείμματα ολοκληρώθηκε φέτος. Από το 2008 μέχρι και το καλοκαίρι έζησα στη Γερμανία, αρχικά στη Βαϊμάρη όπου έκανα το μεταπτυχιακό: «Η τέχνη στον δημόσιο χώρο» και στη συνέχεια στο Βερολίνο όπου είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε project τα οποία σχετίζονταν με την πόλη, τον δημόσιο χώρο και την αστική ανάπτυξη μέσα από καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες. Ποιές ήταν οι βασικές διαφορές στο κομμάτι των project, εδώ και στο Βερολίνο; Η ιδέα του να προσεγγίσεις την πόλη μέσα από τους ανθρώπους της, στο Βερολίνο θεωρείται από κάτι φυσιολογικό έως ίσως και ξεπερασμένο, ενώ εδώ τώρα αρχίζει και αναπτύσσεται σαν ιδέα. Επίσης οι άνθρωποι που ζουν στο Βερολίνο έχουν τίμια συνείδηση απέναντι στην πόλη και το περιβάλλον που ζούνε. Αυτό καλλιεργείται και έχει αναπτυχθεί μέσα από την ιστορία της συγκεκριμένης πόλης και το χρόνο, δεν ήρθε έτσι ξαφνικά. Έχει να κάνει αρχικά με το γεγονός ότι το Βερολίνο ανέκαθεν πρέσβευε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής που βασίζονταν στην καλλιέργεια και την κουλτούρα, στο κομβικό ρόλο του στην ιστορία του 20ου αιώνα και στην πτώση του Τείχους με τις έντονες κοινωνικο-οικονομικές και πολιτικές αλλαγές που ακολούθησαν. Επίσης, ξαφνικά λόγω του κενού του Τείχους, βρέθηκε να είναι μια πόλη με άδειο κέντρο που έπρεπε να φτιαχτεί εκ νέου. Επομένως ενώ μεν τότε έγιναν όλα τα μεγάλα εμβληματικά έργα για να διαφημίσουν το Βερολίνο, αυτό που του έδωσε τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, ήταν η κουλτούρα που αναπτύχθηκε στις γειτονιές, στα μέρη που δεν πάνε οι τουρίστες. Υπάρχει βέβαια και θεσμική υποστήριξη για όλα αυτά. Το σλόγκαν του επί τρεις πενταετίες δήμαρχου ήταν: «Το Βερολίνο είναι φτωχό, αλλά σέξι». Αυτή τη λογική αποδέχτηκαν οι κάτοικοι και με αυτό το πλάισιο ξεκίνησαν να δουλεύουν. Αυτό δημιούργησε εφευρετικότητα, εφόσον δεν υπήρχαν λεφτά. Για αυτό τον λόγο υπήρχε και μακροπρόθεσμη σταρτηγική. Επίσης στο Βερολίνο υπάρχει εμπιστοσύνη στη νέα γενιά, κάτι που δυστυχώς δεν υπάρχει τόσο έντονη εδώ. Στην Αθήνα βλέπουμε την ενασχόληση των αρχών με τα πολύ κεντρικά τουριστικά σημεία της πόλης. Αντίθετα στην Πατησίων που βρίσκεται στο κέντρο επίσης, παρατηρείται μια εγκατάλειψη. Ανέκαθεν δεν δινόταν βάρος εδώ, από την Ολυμπιάδα κιόλας. Το θεωρώ όμως σήμερα ως θετικό, ως πρόκληση και ως ευκαιρία, μη έχοντας ένα συγκεκριμένο πλαίσιο ανάπτυξης, να δοθεί η δυνατότητα να δοκιμαστεί κάτι άλλο από τον κόσμο. Κάτι καινούριο. Ποιές είναι οι ιδιαιτερότητες της Πατησίων και γιατί ασχολήθηκες με αυτήν; Έχει ιδιαίτερα κοινωνικά χαρακτηριστικά η Πατησίων και μια διαρκή αλλά όχι έντονη παρουσία στην ιστορία της Αθήνας. Επιπλέον εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα, οπότε την ξέρω καλά. Στη διπλωματική μου εργασία στην αρχιτεκτονική σχολή σκέφτηκα «γιατί να ερενυήσω ένα κτίριο ή μια πόλη που έχω δει μια φορά στη ζωή μου και να μην ασχο-

ληθώ με την Πατησίων που τη ζω καθημερνά;» Στην αρχή δυσκολέυτηκα γιατί δεν μπορούσα να βρω κάτι ιδιαίτερο αρχιτεκτονικά. Στη συνέχεια σκέφτηκα ότι δεν χρειάζεται να βρω κάτι συγκεκριμένο, αλλά ίσως αξίζει περισσότερο να καταγράψω τα αποτελέσματα των ανθρώπινων πρωτοβουλιών στο χώρο, ως δείγματα της τρέχουσας αστικής μας κουλτούρας. Επίσης η Πατησίων είναι ένας τυπικός αθηναϊκός δρόμος, που δεν κουβαλά μια τεράστια μνημειακότητα (εκτός από την περιοχή του Πολυτεχνείου) και αυτό μου άρεσε! Αυτό που με παρακίνησε, ήταν η ιδέα να δω την πόλη όχι μόνο μέσα από τα κτίριά της, αλλά και μέσα από τους ανθρώπους της. Με ενοχλούσε πάντα να συζητάμε για την Πατησίων ως κάτι ιδιαίτερο στο παρελθόν και σήμερα να είναι κάτι ξεχασμένο. H Πατησίων είναι πολλές Πατησίων, μέσα στην Πατησίων με πολλές ανεξερεύνητες προς το παρόν δυνατότητες. Αντιμετώπισες δυσκολίες σε όλη αυτήν την πορεία; Όταν πρωτοξεκίνησα το 2004 έπρεπε πρώτα εγώ ο ίδιος να αλλάξω τη ματιά μου. Το ότι δεν μπορούσα τότε να βρω κάτι “ιδιαίτερο” να ασχοληθώ σήμαινε ότι κουβαλούσα πολλά κλασικά στερεότυπα για την εικόνα της ελληνικής πόλης. Όλο αυτό έπρεπε να το αποβάλλω και να σκεφτώ τί ενδιαφέρον υπάρχει χωρίς να επικεντρώνομαι απαραίτητα στα αισθητικά κριτήρια ή στα ιστορικά κτίρια. Με ενδιέφερε να βρω ομορφιά σε λεπτομέρειες των πολυκατοικιών, στα πεζοδρόμια με τους κάδους και τα παρκαρισμένα μηχανάκια ή στα μαγαζιά με όλα τα εμπορεύματα έξω Με λίγα λόγια στην καθημερινή εικόνα που όλοι έχουμε για την Αθήνα που ένιωθα ότι κάπως έπρεπε όλο αυτό να καταγραφεί και να αναλυθεί. Ξεκινώντας από το τίποτα, άρχισαν σιγά σιγά να χτίζονται και να ομαδοποιούνται οι καταγραφές ενώ πήρε καιρό να αποκτήσει όλο αυτό μια μορφή. Σχετικά με την τωρινή έκθεση ηταν δύσκολο να βρεθεί ο χώρος. Η βασική ιδέα ήταν να βρεθεί και να επαναλειτουργήσει ένα άδειο κατάστημα ως χώρος πολιτισμού, έστω και για ένα μήνα, κάτι που πιστεύω θα έδινε στην περιοχή μεγάλη συμβολική σημασία. Ταυτόχρονα, θέλαμε να λειτουργήσει ο χώρος της έκθεσης ως ένας ζωντανός οργανισμός που θα αφορά τη γειτονιά και την περιοχή και όχι ως ένα αποστειρωμένο περιβάλλον. Θέλαμε οι θεατές να γίνουν ενεργοί συμμετέχοντες, μέσα από τις διάφορες παράλληλες δράσεις μας (περίπατοι, ομιλίες, συζητήσεις) και να δούμε ότι η αντίληψη του να συζητάς και να πράττεις καθημερινά για την πόλη σου είναι κάτι φυσιολογικό. Ήρθαμε και σε επικοινωνία με ομάδες που δραστηριοποιούνται και σε άλλες γειτονιές και αυτό είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Πώς δηλαδή η πόλη χτίζεται μέσα από πρωτοβουλίες και μέσα από τους ανθρώπους της. Απευθύνθηκες σε ανθρώπους της γειτονιάς; Ήρθαμε σε επαφή με τοπικούς καταστηματάρχες που κριτήριο δεν ήταν μόνο το προϊόν που θέλαμε, αλλά και οι ίδιοι σαν άνθρωποι. Για τις ανάγκες της έκθεσης(π.χ. τα υλικά για να φτιάξουμε τον χώρο) προτιμήσαμε συνοικιακά καταστήματα. Αυτούς θέλουμε και εμείς να υποστηρίξουμε. Η απόφαση να γίνει σε μη καλλιτεχνικό χώρο ήταν στη λογική, να γίνει κάτι που θα αποτελέσει κομμάτι της περιοχής και θα αφορά τη γειτονιά και την καθημερινότητά της.

Συνέντευξη: Λίνα Καμπούρογλου

μετρήσαμε την Πατησίων... Η Πατησίων έχει πολλά πρόσωπα. Τόσα που μπερδεύεσαι. Λίγες φορές την βλέπεις ενιαία. Αλλού είναι κακομούτσουνη και αμέσως μετά πεντάμορφη. Μίζερη και τσαχπίνα. Κλασική και μοντέρνα. Προβλέψιμη μα και εκρηκτική. Φοράει ρούχα από μάρκες ακριβές και μπλουζάκια από πανέρι. Έχει πλατείες και ξέφωτα εκεί που δεν το περιμένεις, μπετόν δίπλα τους, σπασμένα πλακάκια, κάγκελα, στοές και πλατώματα. Και αυτή η πολυμορφία είναι η δύναμή της. Τους τελευταίους μήνες τέσσερεις διαφορετικές καταστάσεις μέτρησαν τα μαγαζιά της, τις λεπτομέρειές της, τα πρόσωπά της. Χωρίς να γνωρίζουν ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Ο Λουκάς Μπαρτατίλας σαν αρχιτέκτονας με το “Αστικές Λεπτομέρειες”, οι reformers μία παρέα αρχιτεκτόνων και θεατρολόγων που έχουν ένα θεατρικό δρώμενο στο μυαλό τους, η ΕΣΕΕ για να δει την εξέλιξη των καταστημάτων, και εμείς “Η Πατησίων Ζει”. Ο καθένας από τη μεριά του, με τη δική του οπτική. Δεν είναι περίεργο που ταυτόχρονα έγινε κάτι τέτοιο; Όχι. Είναι η ίδια η Λεωφόρος που έχει τόσα να πει, να διηγηθεί, να νιώσει και να ζήσει ακόμα. Τα πολλά της πρόσωπα καλούν!

Πολύχρωμο και μουντό

Μυρτώ-Ηρώ-Χριστίνα

Θέλουμε να σας πούμε πως στην αρχή μας φάνηκε θηριώδες. Να μετρήσουμε όλη την Πατησίων! Και μετά έγινε ακόμα πιο δύσκολο. Να μετρήσουμε και τα στενά. Τελικά τρεις άνθρωποι μέσα σε 4 ημέρες μπορούν να το κάνουν. Και θέλουμε να σας πούμε πως οι εικόνες ήταν πολλές. Άλλες δύσκολες, μελαγχολικές εώς και στενάχωρες. Τα τρία κοριτσάκια κλεισμένα σε ένα μπαλκόνι με κλειστά παραθυρόφυλλα να παίζουν το καθένα από μόνο του και απλώς να κοιτούν τους περαστικούς. Το κλειστό ισόγειο με δεκάδες γράμματα και λογαριασμούς στο εσωτερικό κατώφλι. Οι παλιές ταμπέλες σκονισμένες και παρατημένες εδώ και καιρό. Αλλες εικόνες ζωντανές, αισιόδοξες και ανθρώπινες. Τα με φροντίδα αφημένα δίπλα σε κά-

δους σκουπιδιών παιχνίδια που σκόπιμα κάποιος τα είχε αφήσει εκεί για να τα πάρει αυτός που τα έχει ανάγκη. Τα πειράγματα ανάμεσα σε μαγαζάτορες για το ποιος είναι πιο ωραίος. Τα χαμόγελα αυτών που καταλάβαιναν το τι κάναμε. Τα στενά πιο δύσκολα, αλλά με όψη γειτονιάς. Όσο προχωράγαμε καταλαβαίναμε τις διαφορές που έχουν τα διάφορα τμήματα της Λεωφόρου. Πόσα διαφορετικά πρόσωπα υπάρχουν. Καταμετρήσαμε κλειστά και ανοιχτά μαγαζιά, αισιοδοξία και απαισιοδοξία, το πολύχρωμο και το μουντό. Υ.Γ. Αυτή η βόλτα μας έδωσε τον Μπισκότο! Ενα μικροσκοπικό γατάκι που χωμένο κάτω από τις ρόδες ενός αυτοκινήτου νιαούριζε δυνατά. Ο Μπισκότο βρήκε στέγη!

Εντυπώσεις

από τις καταγραφές των ισογείων καταστημάτων της Πατησίων το 2004 και το 2014 Κατέγραψα τα ισόγεια καταστήματα της Πατησίων δύο φορές. Μία το καλοκαίρι του 2004 και μία ακόμη, δέκα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2014. Την πρώτη φορά με αφορμή σπουδαστική μου έρευνα και τη δεύτερη με αφορμή την πρώτη μου ατομική έκθεση, που μόλις ολοκληρώθηκε, με τίτλο “Αστικές Λεπτομέρειες” και θέμα πάλι την Πατησίων. Και στις δύο περιπτώσεις αφετηρία ήταν η εξερεύνηση της ιδιαίτερης κοινωνικής και χωρικής γεωγραφίας του δρόμου. Η Πατησίων ως τόπος περιπάτου, ως δρόμος που χωρίζει κι ενώνει γειτονιές, ως ιστορική αστική περιοχή, ως παράδειγμα “ξεχασμένου” σήμερα τόπου για την Αθήνα με ανεξερεύνητες δυνατότητες. Εντύπωση μου έκαναν ότι το 2004, τα καταστήματα ρούχων, παπουτσιών, εσωρούχων αλλά και τραπεζών ανέρχονταν στο 44,3% των 874 συνολικά καταστημάτων, δείγμα της τότε Ελλάδας, ενώ μόνο 23 ήταν ξενοίκιαστα. Το φετινό καλοκαίρι τα ξενοίκιαστα ήταν πλέον 177, ενώ δημιουργήθηκαν καταστήματα με αγορές χρυσού, mini market με προϊόντα της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά και καταστήματα φτηνών κλήσεων προς χώρες της Ασίας, δείγμα της κοινωνικής μεταβολής του δρόμου από την κρίση και τη δημογραφική αλλαγή. Οι καταγραφές με βοήθησαν κάθε φορά να καταλάβω το πώς όψεις της τρέχουσας κουλτούρας μας αποτυπώνονται στον χώρο, να δω τις πολλές διαφορετικές “Πατησίων” μέσα στην Πατησίων, να διακρίνω τα “σύνορά” της από τα μαγαζιά, αλλά και να γνωρίσω τους ανθρώπους που ζουν και δουλεύουν εκεί καθημερινά. Λουκάς Μπαρτατίλας

Η Πατησίων ζει…; Αρκετά αισιόδοξος τίτλος, αλλά πολύ καλός για να είναι αληθινός … Η Πατησίων κινδυνεύει να πεθάνει για μένα. Περπατώντας κατά μήκος της Πατησίων για να καταγράψω τις επιχειρήσεις που βρίσκονται επί αυτής της οδού, συνειδητοποίησα πόσο πολύ έχει επηρεαστεί ένας κατ’ εξοχήν εμπορικός δρόμος από την οικονομική κρίση. Πλήθος επιχειρήσεων, είτε είναι εγκαταλελειμμένες, είτε είναι κλειστές με ένα χαρτί «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ» στην πόρτα. Οι ανοιχτές επιχειρήσεις με την πάροδο του χρόνου γίνονται πλέον «είδη προς εξαφάνιση». Απόγνωση, φόβος και απελπισία είναι ζωγραφισμένα στα πρόσωπα πολλών ιδιοκτητών. Μόνο τα υποκαταστήματα μεγάλων επιχειρήσεων παραμένουν ανέγγιχτα από την κρίση. Bershka, Zara, Stradivarius είναι μερικές από αυτές τις επιχειρήσεις. Είναι φανερό ότι όσο περνά ο καιρός, δεδομένων των συνθηκών, οι επιχειρήσεις που βάζουν «λουκέτο», θα πληθαίνουν και ο δρόμος αυτός θα χάσει την παλιά του δόξα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Η Πατησίων, λοιπόν, «αναστενάζει»……! Γράβαρη Μαριάντζελα

Αποκωδικοποίηση

από την ομάδα reformers

Ξεκινώντας μία διπλωματική εργασία για την Πατησίων δεν μπορούσαμε να παρακάμψουμε μία ενδελεχή καταμέτρηση της εμπορικής δραστηριότητας της λεωφόρου. Παρόλο που η Πατησίων παρουσιάζει πολλούς χαρακτήρες πέρα από τον εμπορικό, η καταγραφή αυτή στάθηκε ένα πολύτιμο εργαλείο για την ανάγνωση της περιοχής. Μέσω αυτής επαληθεύσαμε τον διαχωρισμό της Πατησίων σε επιμέρους περιοχές με διαφορετικές ταυτότητες: τα πολυκαταστήματα γύρω από την Αγίου Μελετίου, δίνουν την θέση τους σε μικρά μαγαζιά στην περιοχή της Κυψέλης, ενώ στα Άνω Πατήσια υπάρχει εντονότερη η αίσθηση της γειτονιάς. Αυτό όμως που μας κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν το ότι η αλλαγή του χαρακτήρα των περιοχών ταυτίζεται σε κάποια σημεία με τα υπόγεια ρέματα που διατρέχουν εγκάρσια τον δρόμο, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στην οδό Μάρνης και στη Φωκίωνος Νέγρη. Για μας μία τέτοιου είδους καταγραφή αποτελεί μία φωτογραφία του δρόμου σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Θεωρούμε πως θα είχε ενδιαφέρον μία συστηματικότερη καταμέτρηση στο πέρασμα του χρόνου, ώστε να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο που θα αποκωδικοποιήσει αλλαγές που αφορούν στη λεωφόρο. Ελένη, Ξένια

31.5%

Ανεβοκατεβαίνεις και μετράς. Και σημειώνεις γραμμούλες. Ένα κατάστημα κλειστό ή και ανοιχτό, μία γραμμούλα. Όμως πίσω από κάθε γραμμή κρύβονται άνθρωποι.

ΕΝ∆ΥΣΗ/ΥΠΟ∆ΗΣΗ

50%

27.5% EΜΠΟΡΙΟ

77%

16%

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΕΣΤΙΑΣΗ

ΤΡΟΦΙΜΑ

ΠΑΤΗΣΙΩΝ

Πλήθος 944 καταστήµατα

3.5%

ΤΗ

ΣΙΩ

ΣΤΕΝΑ

Πλήθος 960 καταστήµατα

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

4.5%

4 1 2 3

∆ΙΑΦΟΡΑ

ΑΝΟΙΧΤΑ

Πατησίων

% 23

10%

50%

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ ΑΝΟΙΧΤΩΝ/ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΑΤΗΣΙΩΝ & ΠΑΡΟ∆ΟΥΣ

ΜΕ

Σ ΤΡΗ

ΑΜ

Ν ΤΗ

ΠΑ

KΛΕΙΣΤΑ

Εμείς σαν περιοδικό κάναμε τη δική μας καταγραφή. Με τις δικές μας μέθοδους και σταθερές. Έτσι όπως τις σκεφτήκαμε και τις συζητήσαμε. Στον παραπάνω πίνακα δίνουμε μία συνολική εικόνα του συνόλου της Λεωφόρου από την Ομόνοια μέχρι και τα Άνω Πατήσια. Επίσης δίνεται και η εικόνα των στενών της. Μετρήσαμε όλα τα στενά που βρίσκονται κάθετα στην Πατησίων μέχρι την πρώτη παράλληλη οδό προς την Πατησίων. Δηλαδή σαν να λέμε μέχρι Γ’ Σεπτεμβρίου και μέχρι Δροσοπούλου. Δύο χιλιάδες χώροι περίπου, οι 944 πάνω στη Λεωφόρο, οι 980 στα στενά. Δεν μετρήσαμε καθόλου τα δικηγορικά γραφεία, τους γιατρούς που βρίσκονται σε πολυκατοικίες και συγκροτήματα. Υπολογίστηκαν όμως οι εμφανείς εταιρείες και υπηρεσίες που στεγάζονται σε κτίρια. Για αυτό υπάρχει και μία απόκλιση μικρή ανάμεσα στην δική μας καταμέτρηση και σε αυτήν των (τόσο φιλικών!) καταμετρητών της ΕΣΕΕ. Ο πίνακας αυτός δείχνει με τη μία την πραγματική εικόνα της περιοχής. Τρία είναι τα βασικά συμπεράσματα. 1. Η Λεωφόρος αντέχει αν συνυπολογίσει κανείς το μέγεθος και τη διάρ-

κεια της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει πως πέθανε αυτός ο δρόμος, πως δεν υπάρχει ζωή κλπ. 2. Η Πατησίων των στενών έχει χτυπηθεί σε διπλάσιο βαθμό. Στην πραγματικότητα ένα στα δύο μαγαζιά είναι ανοιχτό και αυτό δημιουργεί μία ζοφερή εικόνα. Και αν παρθεί υπόψιν πως δεν έχουμε καταμετρήσει σε βάθος τα στενά, που φυσιολογικά η κατάσταση θα είναι ακόμα πιο προβληματική. 3. Το ποιοτικό στοιχείο είναι αυτό που κρατά και ζωντανή την περιοχή και εμφανίζεται στην πολυποικιλία που υπάρχει στη Λεωφόρο. Δεν είναι ένας δρόμος υπηρεσιών ή αντιπροσωπειών ή μπαρ και σημείων διασκέδασης. Έχει τα πάντα, αυτο δείχνουν τα ποσοστά που βρίσκονται στην αριστερή πλευρά του πίνακα. Αυτή η πολυμορφία της Λεωφόρου είναι ένα σημαντικό ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που την διαφοροποιεί σε σχέση με άλλους δρόμους, Λεωφόρους και περιοχές.

Στον παρακάτω πίνακα απεικονίζεται η δυναμική της Λεωφόρου με την έννοια ότι κατέχει την πρώτη θέση σε διάφορους κλάδους σε ποσοστά ανοιχτών καταστημάτων. Δεν είναι δηλαδή ένας στοχευμένος δρόμος, μια συγκεκριμένη πιάτσα που είναι πιο ευάλωτος στην οικονομική κρίση.

Πολυπρόσωπη

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ (%) ΠΑΤΗΣΙΩΝ / ΑΛΛΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΣΕ 3 ΚΛΑΔΟΥΣ

ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗ ΑΙΟΛΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΡΜΟΥ

ΕΝΔΥΣΗ/ΥΠΟΔΗΣΗ ΑΝΑΛΟΓΙΑ

ΛΙΑΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΑΝΑΛΟΓΙΑ

ΕΣΤΙΑΣΗ ΑΝΑΛΟΓΙΑ

20,90% 2,60% 5,40% 3,30% 8,90%

10,20% 2,20% 3,60% 2,10% 3,80% 4,90% 5,30% 3,80%

10,60% 3,90% 3,60% 3,60% 3,50% 3,20% -

Πηγή: ΕΣΕΕ

! ά ι ν ο ρ Χ ή λ Kα Η «Ροζαλία» δεν είναι ένα συνηθισμένο εστιατόριο-ταβέρνα. Είναι το άρωμα της ιστορίας μας, των τελευταίων 30 χρόνων που άφησαν φοιτητές, λογοτέχνες, καλλιτέχνες και όλοι εμείς. Μπαίνοντας στον καταπράσινο κήπο στα Εξάρχεια σε τυλίγει η ζεστασιά και η θαλπωρή. Τα φαγητά εδώ είναι φτιαγμένα με αγάπη και μεράκι από τα πιο φρέσκα, ποιοτικά και αγνά υλικά. Ακόμα και οι πίτες είναι από φύλλο φτιαγμένο στο χέρι. Όλα τα ψητά κρέατα και τα ψάρια είναι φρεσκότατα. Ο δίσκος με τα ορεκτικά στην αρχή έχει γίνει παράδοση στη «Ροζαλία». Τα κεμπαπάκια Δράμας, τα μανιτάρια του μερακλή, το χωριάτικο μπιφτέκι γεμιστό με φέτα και πιπεριά φλωρίνης, είναι αυτά που δεν πρέπει να χάσετε. Όπως και τις σούπες... αν προλάβετε! Η «Ροζαλία» όλα τα χρόνια ψάχνεται στις γεύσεις χωρίς να είναι... «δήθεν» και οι τιμές της είναι πολύ καλές. Γι' αυτό και είμαστε πάντα εδώ.

Η «Ροζαλία» για τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς θα είναι ανοιχτή ! Σας περιμένουμε να γιορτάσουμε μαζί ! Βαλτετσίου 59, Εξάρχεια / Τ.: 210 33 02 133 / 210 38 07 992

ΙΧΤΑ Ο Ν Α

Σε προκαλεί να κάνεις βόλτα, να χαζέψεις βιτρίνες, να μπεις στα μαγαζιά για να δεις ή και να αγοράσεις, να πιεις καφέ και να περπατήσεις μέχρι τον κινηματογράφο ή το θέατρο που έχεις επιλέξει. Συνδυάζει στοιχεία εμπορικού κέντρου με κάποια στοιχεία γειτονιάς. Υπάρχουν αντιπρόσωποι μεγάλων αλυσίδων, εμπορικά μαγαζιά, υπηρεσίες και θέατρα. Είναι ένα από τα πιο δυνατά εμπορικά κομμάτια της λεωφόρου. Εδώ το πρωί η κίνηση είναι αυξημένη. Οι φοιτητές της ΑΣΟΕΕ αλλά και των άλλων ιδιωτικών σχολών που έχουν εγκατασταθεί στο τμήμα αυτό της Πατησίων, αλλά και στα στενά ή στις παράλληλους δίνουν μια άλλη νότα πιο νεανική, πιο ζωντανή πιο φασαριόζικη. Χιλιάδες περαστικοί διασχίζουν την Χέυδεν, που ενώνει την Πατησίων με τον ηλεκτρικό της Βικτώριας, από νωρίς το πρωί μέχρι και αργά το απόγευμα με προορισμό τη Λεωφόρο ή ευρύτερα την περιοχή προσδίδοντας στον δρόμο περισσότερη ζωντάνια συγκριτικά με άλλα τμήματά της. Τα ενοίκια είναι πιο λογικά γεγονός που βοηθάει στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και στην απόφαση εταιρειών να μεταφερθούν ή να ανοίξουν νέα παραρτήματα. Ακόμη και το βράδυ ο φωτισμός από τις βιτρίνες των καταστημάτων βοηθάει ώστε η διέλευση του κόσμου να είναι πιο ασφαλής. Η κίνηση βοηθιέται και από γειτονιές και πλατείες που υπάρχουν γύρω από την Πατησίων. Αρχίζει η Κυψέλη με τα παλιά τριόροφα και νεοκλασικά. Εδώ μένουν οικογένειες Ελλήνων με δεκαετίες στην πλάτη τους, ενώ υπάρχουν μαγαζάκια μεταναστών πλήρως αφομοιωμένα στην καθημερινότητα, σχέσεις δομημένες και συγκροτημένες.

60% ΣΤΕΝΑ

50% 50%

Ομόνοια-Λ. Αλεξάνδρας Εδώ παρουσιάζονται τα μεγαλύτερα ποσοστά κλειστών μαγαζιών σε σχέση με όλες τις άλλες περιοχές της Λεωφόρου. Είναι η περιοχή που έχει πληγεί πιο πολύ από την κρίση. Και αυτό παρατηρείται, είτε πάνω στην κεντρική οδό, είτε στα στενά και τις παρόδους. Πολλοί λόγοι έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση. Αυτό το κομμάτι του δρόμου δεν περπατιέται με χαλαρό τρόπο, δεν είναι για βόλτα. Δεν είναι φιλικό. Δεκάδες μέρες του χρόνου η περιοχή είναι κλειστή. Βασικό είναι επίσης ότι δεν υπάρχει κοινωνική συνοχή, δεν υπάρχουν γειτονιές με σταθερό κόσμο, συνήθειες και σχέσεις. Υποβάθμιση του κέντρου, επεισόδια, πιάτσες ναρκωτικών, αδιαφορία και παραίτηση από το κράτος. Χαρακτηριστική δήλωση υπουργού πως δεν ανακατασκευάζουμε το σπίτι της Μαρίας Κάλλας, γιατί βρίσκεται σε υποβαθμισμένη περιοχή. Ακόμα και η πλατεία Ομονοίας, αυτή η τόσο σημαντική πλατεία, στέκεται αμήχανη και εχθρική απένατι στον περαστικό. Δεν υπάρχει πράσινο, δεν υπάρχουν παγκάκια. Είναι σαν να δίνεται ένα σήμα: “περνάς και φεύγεις”. Σε μία έρευνά μας, οι ιδιοκτήτες ζητάνε πολύ ακριβά ενοίκια με πολλές προκαταβολές και άλλες δυσκολίες στους όρους συμβολαίου. Υπάρχουν όμως δεκάδες μαγαζιά με ιστορία δεκαετιών, ανταγωνιστικές τιμές και ποιότητα. Που αντέχουν πεισματικά, έχουν πελατεία μόνιμη και σταθερή. Προσέξτε κάποιες παλιές ταμπέλες, φωτεινές με χρώματα, που κεντρίζουν το μάτι του περαστικού.

ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΑΝΟΙΧΤΑ: 71 KΛΕΙΣΤΑ: 46 ΣΥΝΟΛΟ: 117

ΣΤΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΑ: 94 KΛΕΙΣΤΑ: 94 ΣΥΝΟΛΟ: 188

Ξεκίνησα από την Ομόνοια. Πόσες φορές την έχουν αλλάξει αυτήν την Πλατεία;

ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΑΝΟΙΧΤΑ: 192 KΛΕΙΣΤΑ: 51 ΣΥΝΟΛΟ: 243

ΣΤΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΑ: 139 KΛΕΙΣΤΑ: 117 ΣΥΝΟΛΟ: 256

Η Κοδριγκτώνος πάντα μπερδέυει τους αδαείς. Είναι Κόδρι ή Κόρδιγκτωνος; ΙΩΝ Γ. ΜΕΛΕΤΙΟΥ Σ Η Σ-A Α

Α ΙΣΤ Ε ΚΛ

21% ΣΤΕΝΑ

79%

46%

ΧΤΑ ΑΝΟΙ

Σ ΡΑ

40%

Λ. Αλεξάνδρας-Αγ. Μελετίου

Λ. ΑΛΕΞ ΠΑΤ ΑΝ ΔΡ

ΤΑ ΕΙΣ ΚΛ

ΠΑΤΗΣΙΩΝ Α-Λ. ΑΛΕΞ ΟΝΟΙ ΑΝ Μ Ο Δ

54%

27% 43%

73%

ΑΝ ΟΙΧ ΤΑ

57%

Αγ. Μελετίου-Κολιάτσου Σε αυτό το τμήμα της Πατησίων οι εικόνες αλλάζουν την ίδια στιγμή που αριθμητικά αν το βλέπαμε δεν παρουσιάζει σημαντικές διαφορές από τα υπόλοιπα τμήματά της. Παρ΄όλα αυτά ο χαρακτήρας των καταστημάτων που λειτουργούν σε μεγάλο ποσοστό είναι πολύ διαφορετική. Θα συναντήσεις πολλά μικρά σε εμβαδόν καταστήματα, με ξένες πινακίδες διαφόρων κλάδων, τρόφιμα, τεχνολογίες, εμπόριο, που απευθύνονται κυρίως σε πληθυσμό από άλλες χώρες που φέρνουν μαζί τους τις παραδόσεις τους και μαζί με αυτά και τα προϊόντα τους ή τις καταναλωτικές τους συνήθειες. Ένα τμήμα της Πατησίων με αρκετά αντιφατικές εικόνες. Από Αγίου Μελετίου μέχρι και την πλ. Αμερικής συναντάς αρκετές εμπορικές επιχειρήσεις με την αίγλη και την αίσθηση του προηγούμενου τμήματος, μια αίσθηση που σβήνει σταδιακά και σχεδόν εξαφανίζεται από το Hondos “της Πατησίων” και μετά. Το γνωστό πολυκατάστημα κάποτε αποτελούσε πόλο έλξης αρκετών αγοραστών, κυρίως γένους θηλυκού που είχε επιλέξει να ψωνίσει στο κέντρο της Αθήνας. Τώρα αναρωτιούνται αρκετοί (κάτοικοι και καταστηματάρχες) αν θα παραμείνει ανοιχτό ή αν θα κλείσει και όλοι συνομολογούν στο ότι παρακμάζει. Από εκεί και μετά η εικόνα εμπορικά μεταβάλλεται, όπως περιγράψαμε αρχικά. Κυρίως μικρά καταστήματα, πολλά από αυτά με διάφορα εμπορεύματα, χωρίς κάποια ταυτότητα με τον δικό τους όμως αγοραστικό κοινό.

Κολιάτσου-Άνω Πατήσια Σε αυτή την περιοχή αποτυπώνονται τα μικρότερα ποσοστά κλειστών καταστημάτων και επιχειρήσεων και όσον αφορά την κεντρική οδό, αλλά και τα κάθετα στενά. Είναι μια περιοχή που παρουσιάζει μια πληρότητα. Κάνοντας μια βόλτα από πλατεία Κολιάτσου μέχρι Άνω Πατήσια θα παρατηρήσεις ότι υπάρχει ένα μέτρο. Δεν περισσεύει τίποτα. Έχει τη δυνατότητα να καλύψει όλες τις ανάγκες. Από την Εστία του Αγίου Λουκά μέχρι και τα Άνω Πατήσια, ο δρόμος, η κίνηση και η επιχειρηματικότητα επανέρχονται στους κανονικούς τους ρυθμούς θα έλεγε κανείς. Σε αυτό το τμήμα της Πατήσιων, πολύ κοντά σε ένα μεγάλο Super Market θα συναντήσεις μανάβικο και ψαράδικο. Τα καταστήματα ένδυσης απευθύνονται σε όλες τις τσέπες, ενώ ένα μεγάλο τμήμα της περιοχής φροντίζει για τη διασκέδασή μας. Επιχειρήσεις δεκαετίων που άντεξαν στον χρόνο, όπως το ζαχαροπλαστείο η Χαρά, υποδέχονται με αρμονικό τρόπο νεανικά όμορφα διακοσμημένα café που διασκεδάζουν τη νεολαία της Πατησίων και όχι μόνο. Αρμονία έχουν και οι εικόνες του περαστικού και η ιστορία του δρόμου από το παρελθόν στο σήμερα. Το πάρκο Φιξ και το πάρκο Δρακόπουλου σηματοδοτούν ότι ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία και ας άλλαξαν πολλά από τότε που τα δύο αυτά πάρκα είχαν και τη δική τους ζωή.

ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΑΝΟΙΧΤΑ: 254 KΛΕΙΣΤΑ: 43 ΣΥΝΟΛΟ: 297

Μήπως να την ξαναπούμε πλατεία Αγάμων; Γιατί δηλαδή το πλατεία Αμερικής είναι πιο ανεβαστικό;

ΙΑ Ν ΠΑΤΗΣ Ω

ΣΤΕΝΑ

ΣΤΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΑ: 133 KΛΕΙΣΤΑ: 175 ΣΥΝΟΛΟ: 308

40%

15% 85%

60% ΤΑ ΟΙΧ ΑΝ

ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΑΝΟΙΧΤΑ: 210 KΛΕΙΣΤΑ: 77 ΣΥΝΟΛΟ: 287

ΣΤΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΑ: 117 KΛΕΙΣΤΑ: 75 ΣΥΝΟΛΟ: 192 ΚΛ ΕΙΣ ΤΑ

ΣΟΥ ΑΤ

ΣΤΕΝΑ

Προσπαθώ να μεταφερθώ στον χρόνο πίσω. Να ανεβοκατεβάζω εγώ την αλυσίδα για να περνάει το θηρίο.

ΠΑΤ Λ ΚΟ ΙΑΤΣΟΥ ΗΣΙΩ -ΑΝ

ΤΑ ΕΙΣ ΚΛ

ΠΑΤΗ ΕΛΕΤΙΟΥ-Κ ΣΙΩΝ Μ . Γ Α ΟΛ Ι

ΟΜΟ ΝΟ ΙΑ -

27%

ΕΝ∆ΥΣΗ-ΥΠΟ∆ΗΣΗ

Λ. Α ΡΑΣ Ν∆ ΞΑ ΛΕ

23%

EΜΠΟΡΙΟ

60%

17%

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Μια γεύση από το παλιό αθηναϊκό κέντρο: κάτι τα δικηγορικά γραφεία, κάτι τα μέγαρα με τις στοές και τα δεκάδες καταστήματα. Έχει ο δρόμος μια αρχοντιά ιστορική σε αυτό του το κομμάτι. Από τη μια το μόνιμα επίκαιρο Πολυτεχνείο, από την άλλη η οικία Κάλλας και το Αρχαιολογικό Μουσείο. Εδώ δεν έρχεσαι να μείνεις, αλλά να δουλέψεις, να σπουδάσεις στα κολλέγια, να πας θέατρο, να διαδηλώσεις στη Στουρνάρη. Δεν είναι εδώ για τους αργόσχολους και τους περιπατητές. Είναι γι’ αυτούς που έχουν ξεκαθαρίσει ποιος είναι ο προορισμός τους. Όλη μέρα θα τους δεις να διασχίζουν τα φανάρια και να βουτάνε στους παράδρομους και τα στενά, πολυάσχολοι, αποφασισμένοι. Τη νύχτα πάλι, αδειάζει από κόσμο και σε αγχώνει λίγο. Καλά τα μεγαλοξενοδοχεία και τα εστιατόρια, αλλά έχει τα σκοτεινά κομμάτια. Προσπαθείς με γρήγορο βήμα να περάσεις τις σκαλωσιές και να φτάσεις σε μια φωτεινή στάση λεωφορείου. Όχι τόσο, γιατί φοβάσαι κάποιον, απλά τα κλειστά ψηλοτάβανα μαγαζιά σου γεννούν ένα δέος, νιώθεις σαν το εγγονάκι που παππού που αποκοιμήθηκε στην πολυθρόνα και τρέμεις να τον ξυπνήσεις.

συµµετοχή στο σύνολο των ανοιχτών καταστηµάτων της λεωφόρου

ΕKΠΑΙ∆ΕΥΣΗ

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΤΙρΙΑ: Πολυτεχνείο, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Οικία Κάλλας (Πατησίων 61), Μέγαρο Λιβιεράτου (Πατησίων 55) ΘΕΑΤρΑ: Ζίνα, Λαμπέτη, Στούντιο Μαυρομιχάλη, Θέατρο Αρμένη, Φούρνος, Εξ Αρχής, Προσκήνιο, Άλφα, Εξαρχείων, Έναστρον, Βεάκη, Ιδεοθέατρον ΚΙΝΗΜ/γρΑφΟΙ: Αλεξάνδρα, Αλκυονίς ΣΤΑΘΜΟΙ ΜΕΤρΟ ΗΛΕΚΤρΙΚΟΥ: Ομόνοια

ΑΝΟΙΧΤΑ KΛΕΙΣΤΑ

YΠΟΛΟΙΠΑ

Αν ήταν μουσικό όργανο θα ήταν ηλεκτρική κιθάρα. Με ήχο κοφτό, έντονο μπιτ και σολαρίσματα. Από αυτές τις άγριες, τις απρόβλεπτες και ξαφνικές...

ΠΛΑΤΕIΕΣ: Κάνιγγος, Εξαρχείων, Βάθη, Λαυρίου, Αιγύπτου

13%

ΣΙΩ

Πατησίων η πολυάσχολη

ΕΣΤΙΑΣΗ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ

ΤΗ

15%

4 1 2 3

ΜΕ

Σ ΤΡΗ

ΑΜ

Ν ΤΗ

ΠΑ

μου έκανε εντύπωση ο περιπλανώμενος καταβεβλημένος νέος που είχε πάρει τη δόση του, πώς κοίταζε την περιστρεφόμενη πόρτα του ξενοδοχείου. Η καθαρίστρια του έδωσε ένα κέρμα. Τον κοίταξε συμπονετικά και τον έδιωξε.

ΣΗΜΕΙΑ Σε αυτήν την περιοχή το πλήθος των σημείων είναι μικρό. Εδώ βρίσκεται το 13% του συνόλου των καταστημάτων που υπάρχουν πάνω στην Λεωφόρο. Αυτό εξηγείται γιατί μεγάλα τμήματά της καλύπτονται από το κτίριο του Πολυτεχνείου και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το 8% των επιχειρήσεων είναι στην εκπαίδευση. Εκατοντάδες νέοι από το πρωί εώς και αργά το μεσημέρι κινούνται στην περιοχή δίνοντας μία άλλη οπτική και δυναμική στην περιοχή. Πάντως πάνω στη Λεωφόρο δεν υπάρχουν σημεία που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν στέκια και σημεία συνάντησης. Εδώ βρίσκουμε το μεγαλύτερο ποσοστό επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της εστίασης. Αποτελούν το 15%. Μικρές αλλά και μεγαλύτερες επιχειρήσεις με γρήγορο φαγητό, καφέ στο χέρι προσφέρουν λύσεις στη νεολαία και τους περαστικούς. Ενδιαφέρον έχει η ξαφνική εμφάνιση κόσμου συγκεκριμένες βραδινές ώρες που σχολάνε τα πολλά θέατρα που βρίσκονται στην περιοχή. Μετά από λίγο επικρατεί ξανά μία κάπως ενοχλητική ησυχία. Γιατί δεν φροντίζουν το συντριβάνι στην Πλατεία Αιγύπτου; Και με το Ακροπόλ τι γίνεται;

ΣΗΜΕΙΑ Το 65% των καταστημάτων αφορούν στο εμπόριο. Είναι τα περισσότερα με ιστορία, αλυσίδες καταστημάτων, αναγνωρίσιμες μάρκες.

Πατησίων η πεφωτισμένη

Υπάρχει κινητικότητα στην περιοχή. Ανοίγουν αρκετά νέα καταστήματα, κύρια στο ρούχο και στα καφέ που θα καλύπτουν τις ανάγκες των φοιτητών και των περαστικών. Είναι το μοναδικό κομμάτι της Πατησίων που χαρακτηρίζεται από τη νησίδα που χωρίζει την άνοδο και την κάθοδο.

Εδώ βρίσκεις απ’ όλα. Μια πόλη μέσα στην πόλη. Με τα πανεπιστήμιά της, τις καφετέριές της, την αγορά της, τους κινηματογράφους της. Φτιαγμένη για να ζει μέρανύχτα, βιτρίνες, φώτα, φαγάδικα. Φτιαγμένη για μεγαλεία που σήμερα δεν υπάρχουν πια. Εξυπηρετεί πρόθυμα τους κατοίκους και τους φοιτητές της και είναι πάντα έτοιμη να σου διδάξει το κάτι παραπάνω από την ιστορία της πόλης, αν είσαι από αυτούς που ψάχνουν. Εδώ θα βρεις ξύλινες περίτεχνες πόρτες δίπλα σε πολυκατοικίες με τον συντελεστή δόμησης στον ουρανό. Είναι αυτό το παράξενο παιδί της Κυψέλης, με τον Άγιο Παντελεήμονα. Εδώ αρχίζεις και νιώθεις τη διαφορά των δυο πλευρών του δρόμου, να βλέπεις όλο και πιο συχνά άλλους πολιτισμούς και ιστορίες από χώρες μακρινές. Δεν είναι το καλολουστραρισμένο εμπορικό κέντρο που έχεις συνηθίσει, το τουριστικό θέρετρο εν Αθήναι. Μια περιοχή πολύ φυσιολογική για τους μόνιμους κατοίκους, σοκ για τους πρόσκαιρους επισκέπτες που συχνάζουν στο Γκάζι. Δεν φτάνει εδώ το lifestyle. Δεν είναι hip,high και in. Σε ρίχνει με τα μούτρα στο πολύβουο σήμερα, που δεν έχεις παρά να το αγαπήσεις με τα κουσούρια του.

Άσχημη εντύπωση τα τεράστια διαφημιστικά πανό που καλύπτουν τις προσόψεις καταπληκτικών αρχιτεκτονικά κτιρίων. Λυπηρό φαινόμενο τα νέα καταστήματα που ανοίγουν και δεν σέβονται καθόλου την αρχιτεκτονική και τις λεπτομέρειες των κτιρίων που τους φιλοξενούν. Χαρακτηριστική φιγούρα των εργαζόμενων σε υπηρεσίες, που σταματούν περαστικούς προσφέροντας ένα δώρο που σε οδηγεί στους πρώτους ορόφους της ομορφιάς (αποκλειστικά γυναικείας). Σημείο αντιπαράθεσης και πολλές φορές συγκρούσεων με την αστυνομία, οι μικροπωλητές μπροστά από την ΑΣΟΕΕ που μπορείς να βρεις τα πάντα, αμφιβόλου ποιότητας εμπορεύματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που κλείνει ο δρόμος από φασαρίες ενώ στο αμέσως επόμενο στενό η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Εδώ υπάρχουν ανεκμετάλλευτα σημεία που θα μπορούσαν να γίνουν πόλος έλξης στα πλαίσια μιας αναβάθμισης όλης της περιοχής . Το Γκριν Παρκ, η Στοά, αλλά ακόμα και το Πεδίον του Άρεως.

Αν ήταν μουσικό όργανο θα ήταν βιολί. Μελωδικό, λεπτομερές, φινετσάτο. Που θα θύμιζε σαλόνια, δρύινα πατώματα και σκρίνια και βαλσάκια...

ΠΛΑΤΕIΕΣ: Βικτωρίας, Πεδίον Άρεως, Αγίου Γεωργίου ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΤΙρΙΑ: ΟΤΕ, ΑΣΣΟΕ, Πανελλήνιος Γ.Σ ΘΕΑΤρΑ: Βικτώρια, Πορεία, Δανδουλάκη, Μπρόντγουεϊ, Πόλη, Οδού Κεφαλληνίας, Στούντιο Κυψέλης, 4 εποχές, Κάππα, Οδού Κυκλάδων, Τόπος Αλλού, Αθηνά

47%

ΕΝ∆ΥΣΗ-ΥΠΟ∆ΗΣΗ

ΤΙΟΥ ΕΛΕ .Μ ΑΓ

18%

ΕΜΠΟΡΙΟ

79%

19%

YΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ

ΕΣΤΙΑΣΗ

Ν ΣΙΩ

ΥΠΟΛΟΙΠΑ

ΑΝΟΙΧΤΑ

ΤΗ

25%

συµµετοχή στο σύνολο των ανοιχτών καταστηµάτων της λεωφόρου

% 21

ΣΤΑΘΜΟΙ ΜΕΤρΟ ΗΛΕΚΤρΙΚΟΥ: Βικτώρια

Λ. Α ΛΕΞ ΑΝ ∆Ρ Α

Σ-

ΚΙΝΗΜ/γρΑφΟΙ: Τριανόν, Ίλιον, Αελλώ

Παρατήρησα την κυρά με τους τόσους πολλούς Μαΐους στην πλάτη της. Κομψά βαμμένη, καλοντυμένη και χαμογελαστή. “Καλή σας ημέρα νεαρέ μου”, είπε με τόση ευγένεια, αλλά εγώ κοντεύω τα 50.

KΛΕΙΣΤΑ 4 1 2 3

Η ΕΤΡ

ΣΑ

ΜΕ

Ν ΤΗ

ΠΑ

ΑΓ. ΜΕ ΛΕ ΤΙΟ Υ-

29%

ΕΝ∆ΥΣΗ-ΥΠΟ∆ΗΣΗ

Υ ΤΣΟ ΛΙΑ KO

33%

ΕΜΠΟΡΙΟ

16%

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ

10%

ΤΡΟΦΙΜΑ

ΑΝΟΙΧΤΑ

27%

ΕΣΤΙΑΣΗ

% 27

KΛΕΙΣΤΑ

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

10%

YΠΟΛΟΙΠΑ

Αν ήταν μουσικό όργανο θα ήταν ένα σύμπλεγμα κρουστών. Μεγάλων, μικρών, χρωματιστών και ασπρόμαυρων. Θα ’χε και ντέφια και πόγκος και μαράκες και ντραμς...

ΤΗ

ΣΙΩ

συµµετοχή στο σύνολο των ανοιχτών καταστηµάτων της λεωφόρου

4 1 2 3

ΜΕ Τ

ΡΗ

Μ ΣΑ

ΕΤ

ΗΝ

ΠΑ

Τα άσπρα τουρμπάνια κατακλύζουν την Κυριακή το πρωί την περιοχή. Ένας ηλικιωμένος δυστροπεί, ένας άλλος χαμογελά. Δεν τσακώνονται ευτυχώς μεταξύ τους. Οι καλοντυμένες μετανάστριες γελούν και περιμένουν το λεωφορείο

Πατησίων η πολυπολιτισμική «Δύσκολη» περιοχή θα ακούσεις να λένε. «Μην πας νύχτα, ούτε μέρα». Η διχοτόμηση του δρόμου, που οριοθετεί και τα «Κάτω» Πατήσια κορυφώνεται. Συνώνυμο σχεδόν της υποβάθμισης. Τη νιώθεις αφημένη, είναι αλήθεια. Σαν να προτιμούν όλοι να γυρνάνε το κεφάλι τους αλλού, όταν αντικρίζουν τα κλειστά κτίρια ή τα μαγαζάκια με τις ταμπέλες σε ξένη γλώσσα. Και όμως, επικρατεί ο κανόνας του ισογείου. Τα ισόγεια έχουν ζωή, καταστήματα (ειδική μνεία στη μεγάλη συγκέντρωση σουβλατζίδικων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο), έχουν κίνηση. Ακόμα και αν οι άλλοι όροφοι είναι γκρίζα παρατημένα μπαλκόνια. Αν και δεν είναι τόσο άδεια όσο φαίνεται. Είναι το πιο κατοικημένο κομμάτι της Λεωφόρου, μια γειτονιά πάνω σε οδική αρτηρία. Λειτουργεί σαν γειτονιά πολύ, με τις πλατείες που διεκδικούν οι κάτοικοι, τις δράσεις τους, τις συνελεύσεις τους. Είναι και γειτονιά μεταναστών αδιαμφισβήτητα, και αν το σεβαστείς αυτό θα θαυμάσεις και τις κυρίες με τα φανταχτερά αφρικάνικα φορέματα να πηγαίνουν στην εκκλησία τους την Κυριακή, και τα παιδιά που παίζουν μαζί στην πλατεία να μιλούν σε 3 διαφορετικές γλώσσες.

ΠΛΑΤΕIΕΣ: Αμερικής, Παύλου Μπακογιάννη, Κυψέλης, Φωκ. Νέγρη, Καλλιγά, ο Πλάτανος, Αγίου Νικολάου, Κολιάτσου, Πεάν, Αγ. Παρασκευής, Γαζια, Φυτευτή, πάρκο Κύπρου ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΤΙρΙΑ: Θήρας 54, Γκράβα, πολυκατοικία Γεωργοπούλου, Λέλας Καραγιάννη, φοιτητική εστία ΘΕΑΤρΑ: Κνωσσός, Κ.Ε.Τ., Στούντιο Πρώτες Ύλες, Διέλευσις, Ελεύθερη Έκφραση, Χώρα, Θεατρική Σκηνή, Αλεξάνδρεια

ΣΗΜΕΙΑ

ΚΙΝΗΜ/γρΑφΟΙ: Σινέ ΦΙΛΙΠ, Όσκαρ, ΣΤΟΥΝΤΙΟ

Τα 2 κτίρια που στέκουν δεξιά και αριστερά της Πατησίων μοιάζουν με πύλη –αφετηρία σε άλλη περιοχή. Μια περιοχή με τη δική της ιστορία, που μεβάλλεται μέσα στον χρόνο.

ΣΤΑΘΜΟΙ ΜΕΤρΟ ΗΛΕΚΤρΙΚΟΥ: Αγ. Νικόλαος, Κάτω Πατήσια

Πολλές μικρές θεατρικές σκηνές δείχνει ότι ο πολιτισμός δεν έχει προκαταλήψεις και υπάρχει και δημιουργείται εκεί που είναι η ιστορία του. Και μην ξεχνάμε ότι παντού υπάρχει κόσμος να τον απολαύσει. Είναι το τμήμα εκείνο της Πατησίων με τις περισσότερες ίσως πλατείες, δύο εκ των οποίων ίσως οι πιο γνωστές. Πλ. Αμερικής και Πλ. Κολιάτσου. Σε αυτή την περιοχή οι πολιτισμοί συνυπάρχουν μια πραγματικότητα που σε άλλους δεν αρέσει και άλλους δεν τους προβληματίζει, αλλά είναι πραγματικότητα που φέρει το δικό της φορτίο, αλλά και τις δικές της εικόνες. Εδώ θα δεις τις μάνες να κουβαλάνε τα παιδιά τους στην πλάτη και να πηγαίνουν για τα ψώνια του σπιτιού και θα χαμογελάσεις που τα παιδιά παίζουν με τον ίδιο τρόπο κι ας έχουν άλλο χρώμα ή γλώσσα. Εδώ πάλι το βράδυ θα φοβηθείς, όχι γιατί απαραίτητα συνέβη κάτι σε εσένα, αλλά γιατί ακούς διάφορα κατά καιρούς ή γιατί οι εικόνες που συναντάς δεν είναι κοντά στα δικά μας δεδομένα ή πολιτισμό.

KOΛ ΙΑΤ ΣΟ Υ

24%

ΕΝ∆ΥΣΗ-ΥΠΟ∆ΗΣΗ

-A NΩ

ΣΙΑ ΤΗ ΠΑ

32%

ΕΜΠΟΡΙΟ

85%

14%

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ

ΠΛΑΤΕIΕΣ: Αγίου Λουκά, Παπαδιαμάντη, Ζαγοράς, Νικολοπούλου, Χαλεπά πάρκο ΦΙΞ, πάρκο Δρακόπουλου, πάρκο Ράμφου ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΤΙρΙΑ: Κλωναρίδη, νεοκλασικό (Πατησίων 346 κ’ Λασκαράτου), Εριουργία, κτίσματα στο Δρακόπουλο, Παγοποιείο ΦΙΞ, Παγοποιείο Αντζουλάτου, κτίριο Χαλεπά, Σπόρτινγκ ΘΕΑΤρΑ: Πολυχώρος ΕΚΣΤΑΝ ΚΙΝΗΜ/γρΑφΟΙ: – ΣΤΑΘΜΟΙ ΜΕΤρΟ ΗΛΕΚΤρΙΚΟΥ: Αγ. Ελευθέριος, Άνω Πατήσια

14%

KΛΕΙΣΤΑ

συµµετοχή στο σύνολο των ανοιχτών καταστηµάτων της λεωφόρου

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

YΠΟΛΟΙΠΑ

Αν ήταν μουσικό όργανο θα ήταν ένα ακορντεόν. Πλούσιο άκουσμα. Περίτεχνος συνδυασμός από νότες, χρώματα και ήχους...

4 1 2 3

35.5%

ΣΙΩ

ΕΣΤΙΑΣΗ

ΤΗ

Η Πατησίων που αλλάζει ανά τετράγωνο, όσο πλησιάζεις στο τέρμα της. Την χωρίζει στα δυο η Γαλατσίου, προσδιορίζοντας και τα δυο της κομμάτια. Από τη μια η Γκράβα, ο Αγ.Λουκάς και οι κουβέντες περί γκέτο και από την άλλη η Κυπριάδου, των καλλιτεχνών και των παριζιάνικων πλατειών. Διαφορετικά κομμάτια ασυζητητί, αν και έχε στο νου σου ότι ο αστικός μύθος, όλα τα φουσκώνει. Με τον καιρό έχουν διεισδύσει και ενωθεί τα δυο κομμάτια, έτσι που δεν τα ξεχωρίζεις ούτε με χειρουργικό μαχαίρι. Κάποτε τα ‘Ανω Πατήσια ήταν περιοχή για εξοχικές κατοικίες, εξού και οι βίλες και οι μονοκατοικίες και τα πάρκα. Από τότε είναι περιοχή για βόλτες, για να θαυμάσεις κανένα νεοκλασικό ή κανένα ερειπωμένο κολοσσό, όπως το παγοποιείο του Φιξ, αν είσαι από τους τολμηρούς. Λίγο πιο πέρα από το τέρμα αρχίζουν και τα πρώτα προσφυγικά του Περισσού και η κάποτε φασαριόζικη Ανθαγορά. Εδώ δεν θα βρεις τα θέατρα και τους κινηματογράφους, εδώ έχει μπυραρίες και ρακομελάδικα και καφε-ζαχαροπλαστεία. Έχει παιδικούς σταθμούς σε κάθε πλατεία και μικρές οικογενειακές πολυκατοικίες του ’70, που κατοικούνται από κάθε λογής Πατησιώτες, από γλύπτες και ζωγράφους μέχρι «ψαγμένη» νεολαία με τζίβες και θρασύτατα χαμόγελα.

ΑΝΟΙΧΤΑ

15%

Πατησίων η πολύτεκνη

ΤΡΟΦΙΜΑ

Η ΕΤΡ

ΣΑ

ΜΕ

Ν ΤΗ

ΠΑ

Βρίσκομαι σε ένα κεντρικό καφέ. Στη μια μεριά ηλικιωμένοι διαβάζουν εφημερίδες και σχολιάζουν, όχι τα παλιά αλλά αυτά που γίνονται. Στο διπλανό τραπέζι μία παρέα νέων συζητά μεγαλοφώνος για ένα αμφιλεγόμενο ιστορικό θέμα. Μπέρδεμα.

ΣΗΜΕΙΑ Είναι το κομμάτι της Λεωφόρου που υποδέχεται και αποχαιρετά τους επισκέπτες, είτε από Γαλατσίου και Λασκαράτου, είτε μέσω του τρένου. Τα νεοκλασικά, όπως η βίλα Κλωναρίδη υποδέχτηκαν τα τριώροφα, αλλά και τις πολυκατοικίες δείχνοντας ότι μια πόλη αλλάζει στον χρόνο. Δεν ξέρω αν είναι δική μας υπόθεση ή της πολιτείας η τύχη κάποιων κτιρίων, ξέρω όμως ότι το παρελθόν θα εκδικηθεί το μέλλον αν δεν φροντίσουμε για την ομαλή προσαρμογή του. Είτε σαν φύση, είτε σαν εικόνα, είτε σαν επιχειρηματικότητα. Από τα καταστήματα που υπάρχουν στον δρόμο καταλαβαίνεις ότι οι ντόπιοι απαίτησαν την αγορά τους. Υπάρχουν τα πάντα, στις σωστές δοσολογίες. Αν χρειαστεί κάτι η αγορά θα το εφεύρει και η αγορά είμαστε εμείς. Τα σημεία διασκέδασης στα Άνω Πατήσια δείχνουν ότι ακόμη και η νεολαία ψάχνει πλέον να βρει λύσεις και ξαναγυρνάει στη γειτονιά του, αλλά και ότι μπορούν να αποτελέσουν σημείο συναντήσης νέων ανθρώπων χωρίς να είναι η μόδα που καθορίζεται από τα περιοδικά ή το star system. Η Πατησίων καταλήγει στην πόλη που την γέννησε, στα Πατήσια.

Το Δίδυµο αρτοποιία - ζαχαροπλαστική Τα χριστούγεννα ήρθαν και σίγουρα µια επίσκεψη από το ∆ίδυµο θα σας πείσει! Κουραµπιέδες µε βούτυρο γάλακτος, µελοµακάρονα µε θυµαρίσιο µέλι και πολλές εορταστικές λιχουδιές για να γλύφετε τα δάχτυλά σας. Τα αδέρφια Χαρικιόπουλου ετοιµάζουν για εσάς µε µεράκι το γιορτινό κλίµα µε τις δηµιουργίες τους, που είναι για φάγωµα… Επιπλέον καθηµερινά σας προµηθεύουν µε φρέσκο ζυµωτό ψωµί µε γλουτένη ή χωρίς, που µπορείτε να απολαύσετε ζεστό κάθε στιγµή (χρησιµοποιούν και ζέα για εύπεπτο, εύγευστο ψωµί µε µεγάλη διατροφική αξία), κριτσίνια, κουλουράκια, κέικ, τούρτες, πάστες και σοκολατάκια που έχουν τόσο αγαπηθεί από τους πελάτες του.

Χρόνια πολλά και γευστικά! Ηρακλείου 56, Άνω Πατήσια • τ.: 210 22 85 565

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ&ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ THΣ ΕΣΕΕ

Η απογραφή της επιχειρηματικότητας: Η περίπτωση της Πατησίων Η πρωτοβουλία Η αρχική ιδέα γεννήθηκε στο ΙΝΕΜΥ τον Αύγουστο του 2010, σε μια συγκυρία που το εμπόριο είχε ήδη μπει στη δίνη της οικονομικής κρίσης, χωρίς ωστόσο τότε να μπορούσε κανείς να φανταστεί τις μελλοντικές διαστάσεις και κοινωνικοοικονομικές προεκτάσεις της ραγδαία εξελισσόμενης ύφεσης. Οι οικονομικές συνθήκες που είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται εκείνη την περίοδο, είχαν θέσει στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου την προβληματική των συνεπειών της κρίσης στην επιχειρηματικότητα, στη μείωση της καταναλωτικής ζήτησης και τελικά στην εμφάνιση των «λουκέτων» που θα μπορούσαν να πάρουν διαστάσεις επιδημίας στην αγορά. Το ΙΝΕΜΥ, θέλοντας να διερευνήσει και εν τέλει να αποτυπώσει με επιστημονικό τρόπο την αντανάκλαση των ραγδαίων οικονομικών μεταβολών στη δομή και τη σύνθεση της επιχειρηματικότητας, και ιδίως την «ανησυχητική πορεία των λουκέτων», ξεκίνησε με τα λιγοστά διαθέσιμα ερευνητικά μέσα που διέθετε εκείνη την περίοδο, την επιτόπια καταγραφή των κλειστών επιχειρήσεων σε κεντρικούς εμπορικούς δρόμους πόλεων της χώρας. Η καταγραφή του ΙΝΕΜΥ πραγματοποιείται λοιπόν από τον Αύγουστο του 2010 και μέχρι σήμερα, σε εξαμηνιαία βάση, συμπληρώνει δηλαδή σήμερα 4 χρόνια συνεχόμενης παρατήρησης και αποτύπωσης των αλλαγών που συμβαίνουν στη χωρική και λειτουργική διάρθρωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας αλλά και στη βιωσιμότητά της, μέσα σε ένα εξαιρετικά ασταθές οικονομικό περιβάλλον. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε με έναν άνθρωπο στο σχεδιασμό (τη νυν Διευθύντρια του ΙΝΕΜΥ, επικ. Καθηγήτρια Βάλια Αρανίτου) και 3 ερευνητές και καταλήγει σήμερα να εργάζονται γι αυτό 3 κοινωνιολόγοι, 1 χωροτάκτης, 1 στατιστικός και 9 ερευνητές.

Η καταγραφή Η επιτόπια παρατήρηση και καταγραφή της επιχειρηματικότητας αποδείχτηκε για μας το πιο δύσκολο αλλά και ενδιαφέρον ταυτόχρονα κομμάτι της ερευνητικής μας πρωτοβουλίας. Πέρα από τα περισσότερο θεωρητικά ερωτήματα που προηγούνται της φάσης της καταγραφής, δηλαδή ζητήματα σχεδιασμού, ορισμών του πεδίου, επιλογής περιοχών/δρόμων, μεθοδολογικής προσέγγισης κτλ, γρήγορα καταλάβαμε ότι «όταν βγαίνουν οι ερευνητές στον δρόμο» τα πράγματα δεν λειτουργούν στον αυτόματο.

Γιατί η Πατησίων, ακόμα κι αν εμείς την αντιμετωπίζουμε ως κατεξοχήν εμπορικό δρόμο, λόγω της στόχευσης της έρευνας, δεν είναι μόνο ένας εμπορικός δρόμος. Είναι γειτονιά, είναι θεατρική «πιάτσα», τόπος συνάντησης, δρόμος με πλατείες κα. Αν κάποιος δει προσεκτικά άλλους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους της Αθήνας, κανένας δεν συνδυάζει τόσα πρόσωπα μαζί.

Η συμμετοχή μας σε αυτό το αφιέρωμα θύμισε στα μέλη της επιστημονικής ομάδας ότι η βιωματική παρατήρηση αποτελεί το ισχυρότερο μεθοδολογικό εργαλείο και πόσο τυχεροί είμαστε που η δουλειά μας, δεν τελειώνει στην απλή παράθεση αριθμών, αλλά αποτελεί κομμάτι μιας ζωντανής και γι αυτό ανατρεπτικής πραγματικότητας …

Καταρχάς η καταγραφή των επιχειρήσεων πόρτα-πόρτα, δρόμο-δρόμο, αποτελεί μια ιδιαίτερα κοπιαστική διαδικασία, που κάθε 6 μήνες θα έπρεπε να ολοκληρώνεται από τους ερευνητές μας σε περιορισμένα κάθε φορά χρονικά πλαίσια και φυσικά παντός καιρού! Ωστόσο πάντα το ζήτημα που ανέκυπτε και μάλλον δεν μπορεί τελικά να το αποφύγει κανείς, είναι η υποκειμενική διάσταση που ενέχει η ίδια η παρατήρηση. Ο αυστηρός μεθοδολογικός σχεδιασμός και η σαφήνεια των οδηγιών προς τους ερευνητές μπόρεσαν να περιορίσουν αλλά όχι να εξαλείψουν το προσωπικό βλέμμα του ανθρώπου που περπατάει στον δρόμο. Αυτό μεταφράστηκε επί του πρακτέου με αποκλίσεις στους αριθμούς των επιχειρήσεων, μεταξύ των καταγραφών, αποκλίσεις που εν τέλει μάθαμε να αποδεχόμαστε ως ένα βαθμό, αφού είναι σύμφυτες με τη διαδικασία της ανθρωπινής παρατήρησης. Ειδικά η Πατησίων, λόγω του μεγάλου μήκους της ενέχει ιδιαίτερη δυσκολία στην καταγραφή της, ωστόσο αποτέλεσε έναν από τους αρχικούς βασικούς δρόμους παρατήρησης, λόγω της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της, των ιδιαίτερων ανθρωπογεωγραφικών χαρακτηριστικών της και λόγω της αυξημένης εμπορικής της σημασίας.

Η Πατησίων Η Πατησίων, ένας από τους κυριότερους οδικούς άξονες της Αθήνας, με μήκος 4,5 χιλιομέτρων, χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη γεωγραφική της Θέση. Ξεκινώντας από την Ομόνοια, αποτελεί κομμάτι του εμπορικού κέντρου της Αθήνας, ενώ κατευθύνεται στον βορρά, διερχόμενη από γειτονιές με ξεχωριστή φυσιογνωμία, για να μας οδηγήσει στη συνοικία των Πατησίων. Η Πατησίων, εκτείνεται δηλαδή εντός και εκτός του στενού εμπορικού πυρήνα της Αθήνας. Αν θέλουμε να μιλήσουμε με όρους εμπορικών ζωνών1, η Πατησίων αποτελεί αναμφίβολα μια ξεχωριστή εμπορική ζώνη της Αθήνας με ιδιαίτερα γνωρίσματα που την διαφοροποιούν σημαντικά λόγου χάρη από το παραδοσιακό εμπορικό τρίγωνο Ερμού – Μοναστηράκι –Ομόνοια. Τα ποσοτικά στοιχεία επιβεβαιώνουν τη σημασία της Πατησίων, και την υπόστασή της ως μια ξεχωριστή και αυθύπαρκτη στην πραγματικότητα εμπορική αγορά, αφού με βάση τα στοιχεία της Καταγραφής του ΙΝΕΜΥ του Σεπτεμβρίου 2014, η Πατησίων μόνη της συγκεντρώνει το 13% των επιχειρήσεων που καταγράφηκαν σε όλο το εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Και αυτό αποτελεί ένα υποτιμημένο ποσοστό καθώς προκύπτει μετρώντας την Πατησίων μόνο ως άξονα, χωρίς

απογραφή της επιχειρηματικής δραστηριότητας που συγκεντρώνεται στην ευρύτερη εμπορική ζώνη της Πατησίων.

Η επιχειρηματικότητα στην Πατησίων Η Πατησίων αποτελεί εμπορικό δρόμο με μεγάλο πλήθος και ποικιλία επιχειρήσεων, με χαρακτηριστική τη συνύπαρξη παραδοσιακών και σύγχρονων δραστηριοτήτων, συνύπαρξη που προσδίδει στην Πατησίων τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Αν χωρίσουμε τις επιχειρήσεις της Πατησίων σε γενικές κατηγορίες με βάση το αντικείμενο δραστηριότητάς τους, βλέπουμε ότι το μεγαλύτερο συγκριτικά τμήμα τους, εντάσσεται στην κατηγορία εμπορίας ειδών ένδυσης-υπόδησης. Η σημασία της Πατησίων ως «πιάτσα» ένδυσης-υπόδησης, φαίνεται και όταν τη συγκρίνουμε με το σύνολο του πεδίου απογραφής στην Αθήνα, καθώς η Πατησίων στεγάζει το 22% των επιχειρήσεων του κλάδου σε όλο το πεδίο της απογραφής. Ωστόσο, η ιδιαίτερη ποικιλομορφία της Πατησίων, αποτυπώνεται στα ποσοτικά στοιχεία, ή καλύτερα «κρύβεται» πίσω από το ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό της κατηγορίας «Άλλο», κατηγορίας που περιλαμβάνει πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους δραστηριότητες που όμως δεν συγκεντρώνουν η καθεμιά σημαντικό πλήθος επιχειρήσεων. Γενικά, αξίζει να αναφερθεί ότι η Πατησίων έχει δείξει διαχρονικά την αντοχή της στην επιδημία των λουκέτων, αφού στη μόνη καταγραφή που υπερέβη το ποσοστό του 30% ήταν τον Σεπτέμβριο του 2013 όταν και σημειώθηκε το μεγαλύτερο ποσοστό κλειστών για το σύνολο της Αθήνας. Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς την Πατησίων συγκριτικά με άλλους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, σύγκριση που φανερώνει την ιδιαίτερη αντοχή του επιχειρηματικού πυρήνα της Πατησίων που αποτυπώνεται στην ομαλή και «ελεγχόμενη» αύξηση των λουκέτων στον συγκεκριμένο εμπορικό δρόμο.

Το σημαντικότερο όμως στοιχείο από τις απογραφές είναι η τεράστια ποιοτική διαφορά της Πατησίων με άλλους εμπορικούς δρόμους. Γιατί η Πατησίων, ακόμα κι αν εμείς την αντιμετωπίζουμε ως κατεξοχήν εμπορικό δρόμο, λόγω της στόχευσης της έρευνας, δεν είναι μόνο ένας εμπορικός δρόμος. Είναι γειτονιά, είναι θεατρική «πιάτσα», τόπος συνάντησης, δρόμος με πλατείες κ.α. Αν κάποιος δει προσεκτικά άλλους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους της Αθήνας, κανένας δεν συνδυάζει τόσα πρόσωπα μαζί. Η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα πλήττεται έντονα ανεξάρτητα από τον χώρο που δραστηριοποιείται και αυτό είναι πόρισμα ξεκάθαρο για εμάς που την μελετούμε και με άλλα εργαλεία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η χαρτογράφηση των εμπορικών επιχειρήσεων και η συσχέτιση της επιχειρηματικότητας με τον χώρο πρέπει πλέον να πάρει άλλες διαστάσεις για εμάς. Μάλλον θα πρέπει να ξεκινήσουμε να προτείνουμε επιχειρηματικές ευκαιρίες εγκατάστασης για νέους επιχειρηματίες στην Πατησίων… Η συμμετοχή μας σε αυτό το αφιέρωμα θύμισε στα μέλη της επιστημονικής ομάδας ότι η βιωματική παρατήρηση αποτελεί το ισχυρότερο μεθοδολογικό εργαλείο και πόσο τυχεροί είμαστε που η δουλειά μας δεν τελειώνει στην απλή παράθεση αριθμών αλλά αποτελεί κομμάτι μιας ζωντανής και γι αυτό ανατρεπτικής πραγματικότητας …

1. Στην περίπτωση του κέντρου της Αθήνας όπου πρόκειται για ένα εκτεταμένο χωρικά πεδίο, μπορούμε να διακρίνουμε εμπορικές ζώνες, δηλαδή κύριες εμπορικές κεντρικότητες που ενοποιούνται με βάση τον βαθμό χωρικής τους γειτνίασης και συγκέντρωσης/υψηλή χωρική αυτοσυσχέτιση μεγάλου πλήθους επιχειρήσεων, κεντρικότητες εντός της ήδη οριοθετημένες περιοχής του εμπορικού κέντρου. Αυτή η διάκριση είναι απαραίτητη για την αναλυτική εξέταση του εμπορικού κέντρου αφού οι ιδιαιτερότητες της εκάστοτε εμπορικής ζώνης μέσα στο εμπορικό κέντρο είναι σημαντικές.

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΕ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2011 ΑΝΑΛΟΓΙΑ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2012 ΑΝΑΛΟΓΙΑ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 ΑΝΑΛΟΓΙΑ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2014 ΑΝΑΛΟΓΙΑ

24,60% 18,60% 33,80% 20,70% 29,60% 22,00%

29,50% 30,50% 42,00% 26,20% 33,80% 25,30%

34,70% 40,80% 42,90% 28,60% 33,10% 29,40%

31,00% 34,90% 36,30% 24,30% 51,10% 22,90%

ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗ ΣΟΛΩΝΟΣ

SUPER ΠΡΟΣΦΟΡΑ! 1+1 ΔΩΡΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΓΟΡΑ ΓΥΑΛΙΩΝ ΟΡΑΣΕΩΣ ή ΗΛΙΟΥ... ΔΩΡΟ ΑΛΛΟ ΕΝΑ!

DOLCE & CABBANA / RAY-BAN / DIOR / CALVIN KLEIN / VERSACE / TOM FORD / PRADA / BULGARI / ARMANI / GUCCI / VALENTINO / ROSSI / ROBERTO CAVALLI / CARRERA / BURBERRY / VOGUE / BOSS / YVES SAINT LAURENT / VALENTINO RICCI / MARA MARTINI

ΤΗΛ.: 210 2531054 ΧΑΛΚΙΔΟΣ 1-3, ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΩΝ, (Ηλ. Σταθμός Άνω Πατήσια) www.artoptical.gr - s.k@artoptical.gr, fb: ART-Optical Σίσσυ Καζακίδου

πού

πατάς και πού πηγαίνεις... Kαι από εδώ αρχίζει το παραμύθι για μένα και για χιλιάδες παιδιά της εποχής υμάμαι πηγαίναμε στο Μινιόν και έμπαινες από τη μεγάλη είσοδο επί της Πατησίων. Μόλις έμπαινες μέσα (Χριστούγεννα ήταν) σε χτύπαγε στο πρόσωπο μια ζεστασιά από το μαγαζί, αλλά και από τον κλιματισμό. Στην είσοδο ήταν γεμάτο στολίδια και η μουσική ήταν χριστουγεννιάτικη έτσι ώστε να σου έρχονται στα μάτια δάκρυα χαράς. Πού ήμουν; Στον παράδεισο έλεγα από μέσα μου και παρακάλαγα να μην ξαναβγώ. Ο Άγιος Βασίλης εκεί ο ίδιος, ο αληθινός, να σε αγκαλιάζει, να σε ρωτάει κλασικά αν ήσουν καλό παιδί. Έπαιρνες κάτι σιδερένιες σκάλες που σε ανέβαζαν στους άλλους ορόφους. Τί εμπειρία και αυτή... να βλέπεις το ισόγειο να κατεβαίνει μπροστά στα μάτια σου και κάθε όροφος που ερχόταν να έχει πράγματα πολύχρωμα. Τα λαμπάκια να αναβοσβήνουν και η μουσική... αχ αυτή η μουσική η χριστουγεννιάτικη να ηχεί στα αυτιά σου και να ανατριχιάζεις. Ναι, είχαν έρθει τα Χριστούγεννα. Και ξαφνικά άρχιζα να αγοράζω παιχνίδια, ναι παιχνίδια με τα λεφτά που μου είχε δώσει ο παππούς Περικλής για μένα, για την αδελφή μου και για τα ξαδέλφια μου. Βγάζαμε και φωτογραφίες με έναν φωτογράφο που ήταν Είναι ωραίο να ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις. Μπορεί μέχρι πρότινος να αντιντυμένος ξωτικό, αλλά δυστυχώς δεν τις έχω. μετωπίζαμε το παρελθόν της Πατησίων σαν κάτι που είναι περιττό να γνωρίζουμε, Τα χρόνια περνάνε και στο γυμνάσιο με τις καθιερωμένες κοπάνες, πηγαίναμε στην καφετέρια του Μινιόν που ήταν στον τελευταίο όροφο και είχε όμως δεν μπορείς να προχωρήσεις μπροστά αν δεν ξέρεις από πού έρχεσαι, όπως μία είσοδο από τον πλαϊνό δρόμο και κάθετο της Πατησίων, όπου είχε ένα λένε. Σ’ αυτή τη στήλη θα κάνουμε βήματα «πίσω» για να πάρουμε φόρα… ασανσέρ που έκανε το δρομολόγιο ισόγειο – 7ος όροφος. Εκεί πρώτο ήπια στιγμιαίο καφέ με τοστ. Όταν περιδιάβαινες το κατάστημα στους ορόφους σε κάποια σημεία έπρεπε να ανέβεις ένα δύο σκαλοπάτια ή να τα κατέβεις. Αυτό γινόταν γιατί άλλαζες κτίριο, καθότι το Μινιόν ήταν δυο κτίρια ενωμένα στους ορόφους.

Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική Πολυκατάστημα μΙΝΙΟΝ ώς μπορούσε να πιστέψει ο 13χρονος Γιώργος όταν έφτανε στην Αθήνα το 1926 ότι μια μέρα θα έκανε αυτή την πόλη να μιλάει γι αυτόν και για το κατόρθωμά του. Ο Γιώργος Γεωργακάς γεννήθηκε σε χωριό της Ολυμπία το 1913 από φτωχή οικογένεια και όπως γινότανε τότε, έφυγε για την Αθήνα για να αναζητήσει την τύχη του, αλλά και για να στέλνει χρήματα στην οικογένειά του στο χωριό. Στην αρχή θα εργαστεί σαν παραγιός στο μπακάλικο του θείου του και στη συνέχεια σαν σερβιτόρος στην πλατεία Βάθη, καθώς και σε πρατήριο τσιγάρων. Επίσης θα γίνει και τσιλιαδόρος ενός παπατζή. Όλα αυτά του δημιούργησαν τη μαγκιά για την μετέπειτα επιχειρηματική του δράση, καθώς όπως λέει και ο λαός όποιος έχει τελειώσει το «πανεπιστήμιο του πεζοδρομίου» δεν πάει χαμένος. Έχοντας μανία πάντα με τα γράμματα, πηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο για εμποροϋπαλλήλους. Βέβαια, δεν είναι τυχαίο για τον άνθρωπο αυτό, το ότι απέκτησε και δυο πανεπιστημιακά διπλώματα ένα στα 45 του και το άλλο στα 83 χρόνια του. Μετά τον στρατό αρχίζει η εμπορική του δραστηριότητα με το δαιμόνιο μυαλό που διαθέτει, να αναζητά συνέχεια νέες ευκαιρίες. Ξεκινάει να δουλεύει πλασιέ με το ποδήλατό του προμηθεύοντας μικροπράγματα τα περίπτερα. Ένα όμως τον έχει μαγέψει, και το θέλει, το θέλει πολύ. Είναι ένα μικρό περίπτερο στα Χαυτεία το επονομαζόμενο και Μινιόν λόγω του μεγέθους του, μια και η λέξη μινιόν σημαίνει μικρό. Το περίπτερο αυτό διαφέρει από τα άλλα, διότι έχει μέσα μια μεγάλη γκάμα προϊόντων της εποχής όπως τσιγάρα, εφημερίδες, ξυραφάκια, στυλό, γυαλιά, είδη καπνιστού και πολλά άλλα. Το κατάστημα ανήκει στον Άγγελο Σεραφειμίδη, ο οποίος έχει έρθει από την Αμερική και με τα χρήματα που έχει αγόρασε και δημιούργησε το Μινιόν. Πείθει λοιπόν τον Σεραφειμίδη να γίνουν συνέταιροι με την επιμονή του. Οι δύο νέοι ιδιοκτήτες ξεκινούν, και με τις ιδέες του Γιώργου Γεωργακά χρησιμοποιούν πρωτοποριακές μεθόδους για εκείνη την εποχή, ώστε να προσελκύσουν πελάτες. Όπως πωλούσαν πακετάκια με δέκα λάμες, αντί να πουλάνε ένα ένα τα ξυραφάκια σε καλή τιμή.

Έφθασαν να πουλάνε χίλια πακετάκια την ημέρα, τεράστιος αριθμός για την εποχή εκείνη. Αμέσως μετά ανοίγουν και δεύτερο περίπτερο και στη συνέχεια λίγο πριν τον πόλεμο και ένα κατάστημα μικρό στα Χαυτεία. Μετά τον πόλεμο οι συνεταίροι σκέφτονται ότι η Ελλάδα βγαίνει γυμνή από αυτόν και θα υπάρχει μεγάλη ζήτηση σε εμπορικά είδη, έτσι ανοίγουν το 1944 το Μινιόν στην Πατησίων χωρίς τον Σεραφειμίδη, ο οποίος φεύγει για την Αμερική για πάντα. Μόνος του πλέον ο Γεωργακάς αρχίζει να σχεδιάζει τα επόμενα βήματά του και να δείχνει το μεγάλο του ταλέντο στο εμπόριο. Με τα Δεκεμβριανά το κατάστημα παθαίνει μεγάλη ζημιά και σαν να μην έφτανε αυτό απέναντί του, ανοίγει ένα άλλο μαγαζί που λέγεται «Μπιζού» που έχει εξίσου καλό ιδιοκτήτη, αλλά κλέβει πού και πού τις ιδέες του Γεωργακά. Στη συνέχεια το Μινιόν αντεπιτίθεται, παίρνει άδεια εξαγωγής ελληνικών προϊόντων και αρχίζει τις εξαγωγές εμπορικών προϊόντων. Στο τέλος της δεκαετίας του 1950 θα αγοράσει ένα δεκαόροφο κτίριο, πάντα κοντά στην Ομόνοια που την είχε στην καρδιά του και σε ένα χρόνο αγοράζει και το πλαϊνό του. Την εποχή της δικτατορίας το Μινιόν είναι το μεγαλύτερο κατάστημα στην Αθήνα και τις «ημέρες του Πολυτεχνείου», ο Γεωργακάς, όντως Έλληνας και δημοκράτης προσφέρει καταφύγιο σε δεκάδες φοιτητές και τους ντύνει με τη στολή των υπαλλήλων, ώστε να τους προστατέψει. Το Μινιόν μεγαλώνει και γίνεται γνωστό σε όλη τη χώρα, το 1970 δεν υπάρχει σπίτι σε πόλη, χωριό που να μην έχει μια σακούλα-τσάντα του Μινιόν, δηλαδή που να μην έχουν ψωνίσει από αυτό. Τα παιδιά το αγκαλιάζουν όσο δεν έχουν αγκαλιάσει άλλο κατάστημα λόγω της ευαισθησίας του Γεωργακά για τα παιδιά. Αρχίζει να πουλάει από καρφίτσες μέχρι ηλεκτρονικά και από κουζινικά μέχρι ρούχα. Το ταλέντο του αρχίζει να ξεδιπλώνεται και όλη η συσσωρευμένη εμπειρία τόσων ετών, αποδίδει ταχύτερα και αποτελεσματικότερα από άλλους ιδιοκτήτες καταστημάτων της εποχής. Το 1970 το κατάστημα Μινιόν είναι ένα μεγάλο πολυκατάστημα και έχει καταλάβει την 11η θέση στην Ευρώπη σε μέγεθος ανάμεσα στα μεγαθήρια της Αγγλίας και της Γερμανίας με ετήσιο τζίρο 1,000,000,000 δραχμές. Κείμενα: Περικλής Φραντζέσκαρος

Τόλμη και γοητεία Ποιός δεν θυμάται το Μινιόν να δεσπόζει επί της οδού Πατησίων; Στο μυαλό μου ήταν σαν μια παραφωνία σε σχέση με ότι επικρατούσε τότε. Το πρώτο πραγματικά μεγάλο εμπορικό κέντρο. Ήταν; Υπήρχαν άλλα τόσο μεγάλα καταστήματα στο κέντρο; Πραγματικά δεν ξέρω. Το 1989 ήμουν 11 χρονών και πήγαινα ακόμα έκτη δημοτικού. Ένα μεσημέρι γυρίζοντας από το σχολείο ήταν στο σπίτι μας μια φίλη της μάνας μου. Αφού είχα μπει, την ακούω μετά από λίγο να λέει να ανοίξουμε την τηλεόραση στην ΕΡΤ 1 (τη θυμάστε;). «Γιατί;» της λέμε, «τί θες να δεις;» «Καλά» μας λέει, «δεν ξέρετε αυτήν την απίστευτη σειρά που έχει ξεκινήσει;». Έτσι ξεκίνησα να βλέπω “Τόλμη και Γοητεία”. Κόλλημα. Κάθε μεσημέρι με το που γύριζα από το σχολείο, τηλεόραση. Ριτζ, Μπρούκ, Θορν, Καρολάϊν και ίντριγκα. Πώς ζουν οι πλούσιοι και τί προβλήματα έχουν οι καψεροί (Εδώ γελάτε!!!). Και τότε έγινε το θαύμα. Το καλοκαίρι του 1989 ανακοινώνει το Μινιόν ότι θα έρθουν στην Αθήνα για μια μέρα ο Ριτζ, ο Θορν και η Καρολάϊν. Καλά δεν σας λέω τίποτα. Τον σταυρώσαμε τον πατέρα μας με την αδερφή μου να μας πάει (η άλλη ήταν μικρή και δεν την ένοιαζε). Και μας πήγε. Τί να σας πω, δεν είδα τίποτα. Το μόνο που θυμάμαι είναι την Πατησίων κλειστή από κόσμο και το Μινιόν ένα τεράστιο κατάστημα να μου κρύβει τον ουρανό. Θανάσης

η ξ υ ε τ ν έ ν υ σ Ανδριανού 97 τ.: 210 32 41 502

www.tattoo.gr

Το τατού είναι στυλ, κουλτούρα και έκφραση για μας

Είναι μόδα ή τρόπος έκφρασης; Μόδα είναι, έτσι κ αλλιώς, με τα καλά και τα κακά του. Και όταν γίνεται συνειδητά είναι και τρόπος έκφρασης. Τί πρέπει να προσέχει κανείς, όταν αποφασίζει να κάνει ένα tattoo; Διανύουμε μια εποχή που έχει γίνει μεγάλο άνοιγμα σε πολλά από τα "κλειστά επαγγέλματα" και ένα από αυτά είναι και το τατού. Αυτό έχει θετικά, αλλά και αρνητικά στοιχεία. Στα θετικά αναγνωρίζουμε πως πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες έχουν μπει στον χώρο, εισάγοντας φρέσκιες ιδέες και μια καινούργια οπτική. Αρνητικό είναι πως καιροσκόποι θέλησαν να εκμεταλλευτούν την αυξημένη ζήτηση με επιπολαιότητα, βιασύνη και προχειρότητα, παραπλανώντας τον κόσμο. Κάποιος που σκέφτεται να κάνει ένα τατού, πρέπει να ερευνήσει διεξοδικά για την επιλογή του τατουάζ, έχοντας την καθοδήγηση ανθρώπων έμπειρων και σωστά καταρτισμένων στα διάφορα στυλ. Αυτό που πρέπει να έχει ο πελάτης στο νου του πριν αποφασίσει να κάνει ένα τατού, είναι η μονιμότητα της επιλογής, και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με προχειρότητα σαν την αγορά π.χ ενός τζιν παντελονιού. Τί προτερήματα πρέπει να έχει ένας καλός τατουατζής; Το τατού είναι στυλ, κουλτούρα και έκφραση για μας, και ο καθένας που ασχολείται θα πρέπει να το αγαπάει, να είναι καλός στο σχέδιο(τώρα πια με το ανεβασμένο καλλιτεχνικό επίπεδο) και να έχει όρεξη για σκληρή δουλειά και μάθηση, γιατί μπορεί να είναι φαινομενικά απλό αλλά έχει τεράστιο βάθος σαν τεχνική και τέχνη. Ποιά είναι πια η σχέση του κόσμου με τα tattoo; Δυστυχώς όταν κάτι γίνεται μόδα, όπως στη περίπτωσή μας έχει συμβεί με το τατού, ο κόσμος θα ήταν καλύτερο να το αντιλαμβάνεται στην πραγματική του υπόσταση ως κάτι μόνιμο και να μην παρασύρεται απο τη μόδα.

Είναι ένα είδος "εθισμού"; Ναι, με κάποιο περίεργο τρόπο.. Τί θεωρείτε εύκολο και τί δύσκολο στην τέχνη σας; Έυκολο είναι να γράψεις δυό γραμμές πάνω στο δέρμα, δύσκολο είναι αυτές οι γραμμές να μείνουν αψεγάδιαστες σε βάθος χρόνου και το ζωγραφικό αποτέλεσμα να είναι προσαρμοσμένο στις τεχνικές ιδιαιτερότητες του τατού και του καλλιτέχνη. Οι tattoo artists πρέπει να είναι αντικειμενικοί με την αισθητική του πελάτη; Καλό ειναι, γιατί στις περιπτώσεις που η αισθητική του πελάτη συγκλίνει με του καλλιτέχνη επιτυγχάνεται το καλύτερο αποτέλεσμα. Το επίπεδο των tattoo στην Ελλάδα ποιό είναι; Το επίπεδο του τατού στην Ελλάδα είναι υψηλό σε παγκόσμιο επίπεδο, ίσως περισσότερο από αυτό που έχει ο κόσμος στο νου του. Σ’ αυτό συνέβαλλαν κυρίως κάποιοι λίγοι αναγνωρισμένοι παλιοί τατουαζέρ, όπως και η όρεξη και το επίπεδο αρκετών καλλιτεχνών στη συνέχεια μέχρι και τις μέρες μας.

Όταν κάτι γίνεται συνειδητά, είναι και τρόπος έκφρασης

α π ω σ ό πρ

ρα νη χώ ην ξέ ώρια τ σ Εδώ στεναχ α πιω αχ τι φάω τι θ το χωριό Τι θα στείλω σ ναι χύμα 4 7 τι θα ναίκες εί τις κοιτώ κρίμα 9 -1 α ρ ς οι γυ ομαι σαν ν κι είναι ώ νη χ Σκούρτη έ ου αίγ ξ ν ος Κ με θέλ στη γος ρα Εδώ χοι: Γιώρ αρκόπουλ ς δεν η χώ Στί ν ξέν ρια ς Μ ς Χαλκιά η η τ ν σ μό ν ιά η Εδώ στεναχώ τον σταθ ική: Γ ούδι: Λάκ σ σ ι τ υ υ ο χ δ ω α Μ βρά να π λο Τραγ Κάθε ρίζω για σ’ ένα φί ν βρω υ ο α γ τ τ ι ν ρ ν τ α δε λο ουβέ μια κ μια νύχτ μένο σκύ ν α α χ ι Κ ζω με μοιά χώρα ξένη ια ν η τ σ ρ Εδώ στεναχώ ο χωριό αχ τι υρίσω στ εν βαστώ Θα γ ντέχω δ νισμένο ό δεν αρμί βασα ω αδερφ ένο τι κο νω νά βρ νάζουν ξ Ψάχ οι με φω κι ό λ

Πόσα χρόνια είσαι στην Ελλάδα; Είμαι από το ’90 εδώ. Οι λόγοι που έφυγα από τη χώρα μου, δεν ήταν οικονομικοί, αλλά για να σπουδάσω. Ήθελα να γίνω κοινωνική λειτουργός. Παράλληλα δούλευα. Στην πορεία αποφάσισα ότι μ΄αρέσει να δουλεύω, γιατί ερχόμουν σε επαφή με τον κόσμο. Έβαλα στόχο, από τότε που δούλευα ως σερβιτόρα σε ένα πολύ καλό περιβάλλον που με βοήθησε πολύ, να πατήσω στα πόδια μου και να αποκτήσω ένα μαγαζί σαν αυτό που τελικά έχω! Τις σπουδές μου δεν τις τελείωσα τελικά, γιατί έκανα οικογένεια και έπρεπε να είμαι δίπλα τους. Πήρα όμως γνώσεις από το πανεπιστήμιο που με βοήθησαν πολύ στη ζωή μου. Όταν ήρθες στην Ελλάδα τί δυσκολίες αντιμετώπισες; Στη γλώσσα είχα μεγάλη δισκολία. Προσωπικά δεν είχα προβλήματα με τον κόσμο, ίσα ίσα δέχτηκα πολλή αγάπη και όχι ρατσισμό. Δεν μπορώ να πω ότι οι Έλληνες είναι ρατσιστές. Χρωστάω ευγνωμοσύνη σε πολλούς ανθρώπους που ήταν δίπλα μου και μου έδωσαν δύναμη να τα καταφέρω. Ο ρατσισμός για ’μένα είναι στη συμπεριφορά και είναι και λογικό. Δεν είχε μάθει ο κόσμος εδώ το ’90 να ζει με ξένους. Ο Έλληνας προσπαθούσε να προστατέψει τον εαυτό του και είναι λογικό. Ρατσισμό δέχεται το παιδί μου στο σχολείο και μάλιστα, όχι από ελληνόπουλα, αλλά από ξένα παιδιά. Το θεωρώ νορμάλ ως ένα βαθμό και το έχω βιώσει και εγώ στη χώρα μου, στην οποία ζουν διάφορες εθνικότητες. Αυτό όμως μας δυναμώνει. Με τη γειτονιά είχες πρόβλημα; Στην αρχή να πω την αλήθεια, επειδή στην περιοχή ζούσαν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας και δεν είχαν μάθει να έρχονται σε επαφή με ξένους, αντιμετώπισα κάποια προβλήματα, αλλά το περίμενα. Με το χαμόγελό μου, την ευγένειά μου, την καλημέρα μου κατάφερα να με αγαπήσουν όλοι και να με στηρίξουν ως και σήμερα. Ότι συμπεριφορά είχαν με τους Έλληνες είχαν και με εμένα. Μετά είδαν ότι το μαγαζί που άνοιξα είναι σοβαρό και ηρέμησαν. Οι περισσότεροι που με στηρίζουν εδώ είναι Έλληνες. Μένεις στην Πατησίων; Ναι, την γνωρίζω καλά, από τότε που ήρθα έμενα στην περιοχή. Βλέπεις διαφορά στους ανθρώπους που μένουν εδώ,

σε σχέση με άλλες περιοχές της Αθήνας; Ναι, σε άλλες περιοχές οι σχέσεις είναι πιο απρόσωπες. Αυτό που με κρατάει εδώ, είναι ότι με ξέρουν όλοι και τους ξέρω όλους. Υπάρχει αγάπη, ότι δίνεις παίρνεις. Η γειτονιά με στηρίζει και νιώθω ασφάλεια. Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου, τα τελευταία χρόνια της κρίσης; Υπάρχει μεγάλη αλλαγή, ο κόσμος δεν βγαίνει πια όπως πριν. Θυμάμαι κάποτε στη γειτονιά τα μαγαζιά, σαν το δικό μου, είχαν μεγάλη κατανάλωση. Ο κόσμος δούλευε, η νεολαία ήταν σε καλύτερη μοίρα. Εδώ ο κόσμος το παλεύει για να κρατήσει το μαγαζί του. Ο καθένας παλεύει με τον δικό του τρόπο. Και στο δικό μου μαγαζί βλέπω διαφορά από το 2008 που το άνοιξα. Σκέφτηκες να γυρίσεις πίσω στο Μαρόκο; Ναι και μάλιστα το έκανα πέρισυ. Σκεφτόμουν να γυρίσω μόνιμα και ν’ ανοίξω εκεί μαγαζί. Είχα τη δυνατότητα να το κάνω, αλλά κατάλαβα ότι τα περισσότερα χρόνια μου, είναι εδώ στην Ελλάδα. Αγάπησα πάρα πολύ τους Έλληνες και πραγματικά το εννοώ. Ήθελα πώς και πώς να γυρίσω στην Ελλάδα από την τρίτη μόλις μέρα που ήμουν στο Μαρόκο. Εκεί κατάλαβα ότι η Ελλάδα είναι πάρα πολύ όμορφη χώρα, έχει τα πάντα και αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι Έλληνες και να παλέψουν να μείνουν στη χώρα τους. Οι νέοι πρέπει να εκμεταλλευτούν άλλα πράγματα, όπως τη φύση. Είναι η ομορφότερη χώρα της Ευρώπης και ο Έλληνας είναι χαμογελαστός και αυτή τη στιγμή δίνει μάχη. Μου αρέσει επίσης ο δεσμός της οικογένειας που υπάρχει. Με συγκινεί που οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου, αυτοί που με στηρίζουν, είναι οι Έλληνες. Όταν πήγα στη χώρα μου ένιωθα δυο φορές ξένη. Εδώ δεν νιώθω μοναξιά, είχα πάντα μια αγκαλιά. Όταν πήγα στο Μαρόκο αναγνώρισα όσα μου έχει δώσει η Ελλάδα, παρ΄όλο που εκεί θα έκανα καλύτερη ζωή. Ένιωθα μεγάλη αγάπη και είμαι εδώ πια. Μπήκα μάλιστα και στη διαδικασία να πάρω την υπηκοότητα. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα μου. Οι Έλληνες πρέπει να αγαπήσουν τη χώρα τους και να παλέψουν να μείνουν εδώ. Να επιβιώσεις έξω είναι πολύ δύσκολο. Ναι όντως είναι δύσκολα τα πράγματα για τα νέα παιδιά με τόσα πτυχία που έχουν και καταλαβαίνω ότι δεν μπορούν να ζήσουν με 400 ευρώ. Πρέπει το κράτος να τους βοηθήσει, γιατί οι Έλληνες είναι πάρα πολύ έξυπνοι και δεν το ξέρουν. Μπορούν να καταφέρουν πολλά.

Φατιμά

Η ΦΑΤΙΜΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΖΕΣΤΟ ΧΩΡΟ ΣΤΗΝ ΙΑΚΩΒΙΔΟυ. ΕΝΑ ΚΑΦΕ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΡΟΚΙΝΑ, ΚΑΘΩΣ Η ΦΑΤΙΜΑ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ. ΕΝΑ ξΕΧΩΡΙΣΤΟ ΜΕΡΟΣ, ΜΕ ΓΑΛΛΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ΜΟυΣΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΑΡΟΚΙΝΕΣ ΓΕυΣΕΙΣ, ΟΠΩΣ ΜΟΝΟ Η ΙΔΙΑ ξΕΡΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ.

Γεωργία

ΕΖΗΣΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΗΣ ΕΝΤΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕ ΤΟυΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕυΣΕΙ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟυ ’60 ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛυΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΜΑΚΡυΑ ΑΠΟ ΤΙΣ υΠΟΛΟΙΠΕΣ ΑΔΕΡΦΕΣ ΤΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΜΕ ΤΟυΣ ΠΑΠΠΟυΔΕΣ. ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Η ΙΔΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΣ ΤΗΝ ΘΕΩΡΕΙ ΔΕυΤΕΡΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ. «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟυ ΕΧΟυΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔυΣΚΟΛΑ, ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΕυΚΟΛΑ!»

Πότε μετανάστευσαν οι γονείς σου; Το ’62 ο πατέρας μου και μετά ακολούθησε η μητέρα μου το ’63. Για λόγους καθαρά οικονομικούς έφυγαν; Ναι, εκείνη την εποχή στη Γερμανία ζητούσαν προσωπικό από διάφορες χώρες της Ευρώπης. Η κατάσταση εδώ δεν ήταν καλή. Μεγάλα εργοστάσια, όπως η Boss και η Siemens ζητούσαν άτομα να εργαστούν και έκαναν συμφωνίες Γερμανία-Ελλάδα, Γερμανία-Γαλλία κ.τ.λ. Οι ενδιαφερόμενοι περνούσαν από υγειονομικό έλεγχο, έστελναν τα χαρτιά τους και τους επιλέγανε. Έμεναν σε εργατικές κατοικίες, τους παρείχαν φαγητό και δωμάτιο όπου έμεναν 2-3 εργάτες μαζί και γινόταν μια συμφωνία για έναν χρόνο. Παρόλα αυτά είχαν το διακαίωμα αν έβρισκαν δουλειά με καλύτερες συνθήκες, καλύτερα χρήματα να φύγουν, μετά το χρόνο όμως. Κάπως έτσι κινήθηκε και ο πατέρας μου. Μετά κάλεσε και τη μητέρα μου, την οποία την δεχτήκαν σαν σύζυγο. Εγώ γεννήθηκα εκεί, αλλά όλες οι αδερφές μου μείνανε πίσω με τους παππούδες στο χωριό. Πήγα σε ελληνικό σχολείο, όπου υποχρεούμασταν να μαθαίνουμε τη γερμανική γλώσσα. Είχατε επαφή με Γερμανούς; Η γιαγιά που με μεγάλωσε ήταν Γερμανίδα, δεν κάναμε παρέα όμως με Γερμανάκια. Είχαν θέμα με οποιονδήποτε ξένο. Η λέξη «ξένος» για εκείνους ήταν πολύ υποτιμητική. Ρατσισμό βίωσες ως παιδί; Στο σχολείο όχι, αλλά στη παιδική χαρά που πήγαινα, δεν θέλανε ξένους. Τα παιδιά μας έδιωχναν, το ίδιο και οι γονείς. Μας θεωρούσαν δεύτερης ποιότητας ανθρώπους. Αυτοί που αντιμετώπισαν πρόβλημα ήταν οι γονείς μου. Οι Γερμανοί θεωρούσαν ότι είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν οι Έλληνες γι’ αυτούς. Ο πατέρας μου για παράδειγμα στο εργοστάσιο είχε έναν επιστάτη που τους έκανε διάφορα «σπασίματα» για να τους δημιουργεί προβλήματα. Ειδικά τους Μακεδόνες τους υποτιμούσαν περισσότερο, γιατί ήταν και πιο μελαμψοί. Θα γύριζες πίσω στη Γερμανία; Όχι ποτέ! Ο λόγος που φύγαμε ήταν για να ενωθεί πάλι η οικογένεια, μετά από τόσο χρόνια. Επειδή λοιπόν, υπήρχε ο χωρισμός της οικογένειας, δεν θα πήγαινα πάλι πίσω, συναισθηματικά και μόνο. Αλλά, επιπλέον δεν θυμάμαι και τους Γερμανούς ως φιλόξενο λαό. Το ’79 που αποκτήσαν το δικαίωμα να ανοίγουν μαγαζιά οι μετανάστες, θα μπορούσε να υπάρξει μια άλλη κατάσταση, αλλά επειδή οι Γερμανοί δεν είναι φιλικός λαός, δεν το αγκάλιασαν αυτό. Βέβαια και οι Έλληνες όταν πήγανε δώσανε δικαιώματα, για να τους «κάνουν πέρα». Έστηναν λέσχες χαρτοπαιξίας, πίνανε πολύ και διάφορα άλλα. Λογικό από τη μία γιατί οι περισσότεροι Έλληνες έφυγαν από χωριά, ήταν

αγράμματοι άνθρωποι και δεν μπορούσαν να σταθούν αξιοπρεπώς σε μια ξένη χώρα. Αυτό βέβαια ίσχυε τα 4-5 πρώτα χρόνια. Από τη δεκαετία του ’70 και μετά, οι Γερμανοί έβλεπαν διαφορετικά τους Έλληνες. Οι συνθήκες εργασίας πώς ήτανε; Ήταν άψογες! Ο πατέρας μου έλεγε τα καλύτερα. Ήταν τυπικοί στην πληρωμή τους. Οι Έλληνες εργάτες είχαν τον διερμηνέα τους, τη στέγη τους, ιατρική περίθαλψη, τα επιδόματά τους, πληρωνόντουσαν κανονικά τις υπερωρίες τους και έπαιρναν πριμ παραγωγικότητας ανεξάρτητα αν ήταν Έλληνες ή Γερμανοί. Οι κοινωνικές παροχές είναι εξαιρετικές. Δεν πληρώναμε τίποτα για την υγεία. Όταν γύρισε στην Ελλάδα, ο πατέρας μου έλαβε ένα χρηματικό ποσό από το εργοστάσιο σαν δώρο για την προσφορά του εκεί. Η προσαρμογή στην Ελλάδα πώς ήταν; Οι γονείς μου δυσκολεύτηκαν πολύ. Εμένα το μόνο που μου στοίχισε ήταν ότι έχασα ένα σχολείο με φοβερή υποδομή. Ήρθα στην Ελλάδα και δεν πίστευα ότι τα σχολεία είναι έτσι. Ο πατέρας μου έλεγε, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία θα έφευγε κατεθείαν πίσω για Γερμανία, αλλά λόγω οικογένειας έμεινε. Πόσο διαφορετικά αντιμετώπιζαν στη Γερμανία τους μετανάστες σε σχέση με εδώ; Να σκεφτείς, ότι με το με το που γεννήθηκα πήρα γερμανική υποκοότητα. Επιπλέον το ’81 ψηφίστηκε ένας νόμος που οι μετανάστες μετά από 10 χρόνια παραμονής στη χώρα, μπορούσαν να ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές. Επίσης μετά από πέντε χρόνια ένας μετανάστης μπορούσε να πάρει «άδεια παραμονής», που λέμε σήμερα, επ’ αορίστου και να μην χρειάζεται κάθε τρεις και λίγο να πληρώνει και να τρέχει στο προξενείο. Επίσης οι Γερμανοί έδιναν τη δική τους την εκκλησία για να κάνουν λειτουργία οι χριστιανοί κάθε δεύτερη Κυριακή. Και εμείς κάνουμε ολόκληρο θέμα για ένα τζαμί... Επίσης κάτι που θυμάμαι είναι όταν είχαμε χούντα εδώ, και στη Γερμανία οι Έλληνες έδιναν αγώνα, σε αυτό μαζί τους είχαν και κάποιους Γερμανούς, οι οποίοι βοήθησαν σε διάφορες καταστάσεις, ακόμη και ως πληροφοριοδότες. Σήμερα ποιά είναι η κατάσταση; Τώρα πια μεταναστεύουν τα πιαδιά μας. Οι παππούδες μετανάστες, τα εγγόνια μετανάστες! Πια όμως δεν είναι όπως παλιά στο εξωτερικό, δεν είναι εύκολο να εργαστείς σε καλές συνθήκες και με καλά χρήματα. Και επιπλέον γιατί να μην μείνουμε να παλέψουμε στη χώρα μας;

ισ

ς ε ί το ρ

ΕυΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑξΕΙ ΚΑΤΙ ΑυΤΟΝ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ! ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ, ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΚΑΛυΤΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ...

κάτι ν’αλλάξει Να μην φοράω μόνο μπεζ! λοι μου λένε πως μου πάνε. Πως ταιριάζουν στο χρώμα της επιδερμίδας μου, στο στυλ μου και την ηλικία μου. Και εγώ έτσι νιώθω. Έχω δει και φωτογραφίες που με δείχνουν με μπεζ, σε όλες τις αποχρώσεις και είμαι καλή. Ταιριάζει και με το χρώμα των επίπλων, των γραφείων στη δουλειά μου. Αφού για να φανταστείτε μερικές φορές αν κάτσω ακούνητη, ήσυχη, ασάλευτη γίνομαι σχεδόν αόρατη. Ακόμα και ο διευθυντής μου με χάνει από το οπτικό του πεδίο και με ξεχνά για ώρες πολλές. Και όταν φεύγω από τη δουλειά, το φόντο πίσω μου είναι μπεζ, σε ένα μεγάλο μπεζ κτίριο δουλεύω. Έτσι και εκεί δεν φαίνομαι. Απλώς πρέπει να προσέχεις εσύ τα αυτοκίνητα, γιατί οι οδηγοί κοιτάνε μόνο τα πράσινα και τα κόκκινα και ιδίως τα πορτοκαλί. Το τελευταίο τους εξιτάρει, γιατί αναρωτιούνται, περνάω δεν περνάω. Όταν θέλω να το ρίξω και λίγο έξω, να προκαλέσω, βάζω και γκρι. Άλλη αριστοκρατία αυτή. Το γκρι της Αθήνας, ξέρετε! Αυτό το γκρί της Καποδιστρίου, της Σολωμού, της Πατησίων. Πιστεύω ότι πουθενά αλλού δεν υπάρχει αυτό το γκρι Αθηναϊκό χρώμα. Ούτε Λονδίνο, ούτε Νέα Υόρκη, ούτε πουθενά. Κάποια μέρα κάτι έγινε μέσα μου, ένα μικρό σκούντηγμα και έβαλα ένα παμπάλαιο λεοπαρδαλέ φουλάρι και όλα τα άλλα

Τί να αλλάξει;

βροχή όταν πέφτει. Να πέφτει πιο μαλακά. Να μην καταστρέφει τις παράγκες των φτωχών. Να μην ξεχειλίζουν οι δρόμοι. Να μη δημιουργείται το αδιαχώρητο στις λεωφόρους. Να μη χαλάνε οι σακούλες με τα φαγητά που είναι κρεμασμένες στους κάδους σκουπιδιών. Ο τρόπος που περπατάμε. Να μην πατάμε επί πτωμάτων. Να μην είμαστε οδοστρωτήρες όταν θέλουμε να γίνει το δικό μας. Να κοιτάμε και δίπλα μας μήπως υπάρχει κάποιος, που προσπερνάμε με τον εγωισμό και τη φιλοδοξία μας. Ο τρόπος που (δεν) επικοινωνούμε. Να μάθουμε να κάνουμε διάλογο. Να κάνουμε την καρδιά μας πέτρα και να πιεστούμε να ακούσουμε τί λέει ο συνομιλητής μας, χωρίς να βιαζόμαστε να πούμε το δικό μας. Να θυμηθούμε πώς ήταν -την παλαιολιθική εκείνη εποχήόταν ακόμη ευχόμασταν «Χρόνια Πολλά». Προφορικά και όχι με sms για να ξεμπερδεύουμε. Οι παρέες που φτιάχνουν ιστορία. Γιατί παραμένουν πάντα οι ίδιες; Η ξαφνική μόδα να βγάζουμε την ιδιωτική ζωή μας στη φόρα. Μα γιατί θέλουμε όλοι να γίνουμε celebrities; Πόσες selﬁes θα βγάλουμε ακόμη; Πόση Καρντάσιαν κρύβουμε μέσα μας; Γιατί πρέπει όλοι οι «φίλοι» μας να ξέρουν τί είπαμε όταν χωρίσαμε; Πού βρισκόμαστε και τί κάνουμε; Μα πόσο μυαλό χρειάζεται για να αντιληφθούμε, πως όταν όλοι ξέρουν, ότι λείπουμε ταξίδι, το σπίτι μας κινδυνεύει να αδειάσει; Γιατί επιλέγουμε να ζήσουμε τη ζωή μας αγκαλιά με το κινητό μας ή το tablet μας και όχι με τους αγαπημένους μας; Η «ενοχλητική» συνήθεια του κουτσομπολιού, της ανεξήγητης περιέργειας για τη ζωή των άλλων; Γιατί είναι πιο σημαντική η ιστορία μιας ξανθιάς και ενός ψηλού στη Μύκονο από την παγκόσμια ιστορία; Γιατί έχουμε τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Η λατρεία της μιζέριας. Το συναξάρισμα της τραγικής καθημερινότητάς μας. Το ξεχείλωμα της είδησης. Ο λαϊκισμός σε όλες τις εκδηλώσεις του. Το κιτρίνισμα μιας πραγματικότητας που ζούμε όλοι.

γκρι. Ήταν χωμένο ανάμεσα σε αφόρετα εδώ και χρόνια ρούχα. Ο μικρός μου γιος άρχισε να κλαίει γιατί φοβήθηκε πως δεν είμαι καλά. Ο σύζυγος με κοίταξε με έκπληξη. Ποτέ δεν κατάλαβα αν ήταν θετική ή αρνητική. Εκείνη τη μέρα ο διευθυντής με τάραξε στη δουλειά. Σαν να τον προκαλούσε το χρώμα. Πήγαινε εδώ, κάνε το άλλο, έλα στο γραφείο μου. Ένας συνάδελφος χασκογελούσε πίσω από την πλάτη μου, μία συναδέλφισσα με ρώτησε αν το αγόρασα από πάγκο και ένας οδηγός με κοίταζε τόσο επίμονα που όλοι από πίσω του κόρναραν δαιμονισμένα. Εγώ παρόλα αυτά το απόλαυσα. Την άλλη μέρα δεν το έβαλα βέβαια, γιατί ένιωθα πως όλοι με περίμεναν να δουν τί θα κάνω. Έβαλα μπεζ και γκρι μαζί. Το ξέρω πως δεν πάνε, αλλά δεν με ένοιαζε. Αισθητική παρέμβαση σκέφτηκα από μέσα μου. Ένα απόγευμα που έμεινα μόνη μου ανέβηκα στο πατάρι και κατέβασα διάφορα ρούχα. Έβαλα δυνατά μουσική και άρχισα να δοκιμάζω. "Μου κάνουν όλα!" φώναξα δυνατά. Μετά από είκοσι χρόνια, δύο παιδιά και τόσο γκρι μου κάνουν! Βρήκα μια κοκκινόμαυρη καρό φούστα. Ένα πράσινο μπουφάν. Μια τιρκουάζ μπλούζα. Όλα άρχισαν να μου θυμίζουν άρωμα εποχής, γεύσεις, εικόνες. Τα τακτοποίησα μα δεν τα έκρυψα. Τα τοποθέτησα στην ντουλάπα δίπλα από τα καθημερινά μου ρούχα. Τα γκρι και τα μπεζ θα συνεχίσω να τα φοράω, δεν περνάω άσχημα μαζί τους. Όμως τα παλιά που αντέχουν και με κάνουν να αισθάνομαι καλά θα τα βάλω στη ζωή μου! Και ας με ταράξει ο διευθυντής στη δουλειά!

Η ύπουλη δικαιολογία της κρίσης για να εκβιάσουμε εύκολα τα συναισθήματα του γείτονα, του καταστηματάρχη, του φίλου μας, του διαχειριστή της πολυκατοικίας μας. Να ζητήσουμε έκπτωση στις τιμές και αύξηση στην υπομονή του, στη συμπόνια του, στα φιλάνθρωπα συναισθήματά του, για να συγχωρεθούν πιο εύκολα τα πεθαμένα του; Το σύνδρομο του τζαμπατζή και η λάθος ιδέα που έχουμε στο κεφάλι πως όταν «δεν πληρώνουμε» το εισιτήριο στο Μετρό, το λεωφορείο και το τρένο είμαστε μάγκες. Τζάμπα μάγκες. Η επιλογή των αγαλμάτων, των μαρμάρων, των ωραίων κτιρίων ως καμβάς για γκράφιτι. Η απαξίωση της ιστορίας. Η άποψη πως οτιδήποτε πρωτοποριακό στην τέχνη, είναι και καλό. Είναι πανέξυπνο. Πρέπει να χειροκροτηθεί. Να υποστηριχθεί. Μη τυχόν και εκφραστείς εναντίον του, είσαι εντελώς κολλημένο άτομο. Το διαρκές μαγείρεμα στην τηλεόραση, στα περιοδικά και στις εφημερίδες. Ο κατακλυσμός των συνταγών με σκόρδο, τρούφα και βινεγκρέτ. Γιατί να τρώμε τη ζωή μας στην κουζίνα; Η λάθος αντίληψη της πραγματικότητας. Όταν περνάς χρόνια μπροστά στην τηλεόραση παρέα με τούρκικα σίριαλ, διαγωνισμούς χορού και ελληνικά ριάλιτι, τί άποψη μπορείς να έχεις για την κατάσταση στη χώρα; Να αλλάξει όμως και το ύφος όλων μας! Και η σκέψη μας. Έτσι ίσως να αλλάξει και η μέρα μας. Είναι ήδη 12:05, Πέμπτη 1η Ιανουαρίου του 2015. Άλλαξε ολόκληρη χρονιά! Εσύ ακόμη;

«Αγάπα μωρέ» όση συζήτηση, τόση ανάλυση, τόση μίρλα, εν τέλει, και αποτέλεσμα κανένα. Γιατί; Γιατί το μόνο που έχουμε μάθει να κάνουμε, με επιτυχία όλοι οι άνθρωποι, είναι να γυρνάμε γύρω από τον εαυτό μας, τα μικροπροβλήματά μας ή το χειρότερο, να κόβουμε απειλητικούς κύκλους, ωσάν σαρκοφάγα θηλαστικά, γύρω από μία συγκεκριμένη σάρκα - έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Κι αν δεν μπορούμε να φάμε τον ίδιο, του τρώμε λίγο- λίγο τη ζωή. Έτσι για να νιώθουμε ότι κάτι γίνεται, κάτι κινείται, κάτι προχωράει. Δημιουργούμε απωθημένα, καταστρέφουμε τους εαυτούς μας και τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν, γιατί είμαστε ανίκανοι να κάνουμε το απλό: να παραδεχτούμε τα συναισθήματά μας, να τα βιώσουμε στο έπακρον, να τα εξεφτελίσουμε αν χρειαστεί, αλλά τουλάχιστον να το πάμε μέχρι το τέλος. Το τέλος όπως το ’χει ο καθένας από μας στο μυαλό του. Γι άλλον μπορεί να είναι το τέλος ενός μεγάλου έρωτα- ναι και οι μεγάλοι έρωτες κάποια στιγμή τελειώνουν, για άλλον η οριστική λήξη μιας φιλίας και πάει λέγοντας. Φοβόμαστε τη σύγκρουση και άρα, την εξέλιξη. Σύγκρουση με τον εαυτό μας, με τους άλλους, με τη ζωή εν τέλει. Έτσι πλέοντας στη μακαριότητα της μετριότητας, εφευρίσκουμε μεσοβέζικες λύσεις, που εξυπηρετούν το πρόσκαιρο, το καθημερινό και ιδρώνοντας στη σκέψη – και μόνο- τί μέλλει γενέσθαι λουφάζουμε στον μικρόκοσμό μας περιμένοντας τον από μηχανής θεό, να μας δώσει την πολυπόθητη χείρα βοηθείας και να μας τραβήξει από το βούρκο της ασυνειδησίας. Και μετά απορούμε που πήγε η αγάπη! Υποθέτοντας ότι όλοι γνωρίζουμε τον περιβάλλοντα χώρο του βούρκου- μη μπούμε σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες- σου συνιστώ να γείρεις το κεφαλάκι σου προς τα πάνω και πού ξέρεις: ίσως δεις λίγο φως. Ω ναι! Για ’σένα μιλάω: τον ανεξάρτητο, που δεν χαμπαριάζει από έρωτα, που μια ζωή την έχει και δεν θέλει να τη χαραμίσει με έναν άνθρωπο, που όλη η ζωή είναι μπροστά του και σιγά τώρα μην κάτσει ν’ ασχοληθεί… κλπ κλπ κλπ. Που δεν έχει μάθει να δημιουργεί τίποτα καλό και άρα να καταστρέφει οτιδήποτε άσχημο και έτσι, πλήθος φορών, καταλήγει να κλαίει για τη μίζερη ζωούλα του. Εσύ φίλε μου, ανήκεις στη χειρότερη φάρα, που έλεγε κι η γιαγιά μου. Γιατί ενώ προσπαθείς να μας πείσεις για το πόσο τέλεια νιώθεις με την πάρτη σου- και μόνο- πόσο δεν σε νοιάζει για πρώην, νυν κι επόμενους, μη σου πω, πόσο επικεντρωμένος είσαι στην καριέρα σου, και ότι ζεις το «τώρα» και άλλα τέτοια πολυφορεμένα κλισέ, εν τούτοις όπου βρεις συναισθηματική τρύπα θα πας να χωθείς έχοντας τα σόφτεξ ανά χείρας κι η σκληράδα κι η ανεξαρτησία πάνε περίπατο! Πάντα βέβαια πλήρως εξοπλισμένος: Με τη μάσκα σου, τον αναπνευστήρα σου, τα βατραχοπέδιλα και στα ρηχά για να μη φωνάζει η μαμά! Δεν νομίζεις πως ήρθε καιρός πια, τώρα που έγινες μεγάλο παιδί, να σταματήσεις να επιπλέεις στην επιφάνεια της θάλασσας του μονοχνωτισμού και της υποτιθέμενης απάθειας- γιατί τα ’παμε, κρα κάνει ο απ’ αυτός σου και να βουτήξεις χωρίς εξοπλισμό. Βούτα πουλάκι μου στον βυθό των συναισθημάτων, δεν θα πάθεις τίποτα. Εκεί στον πάτο κρύβονται οι θησαυροί, όλ’ αυτά που περιμένουν να τα ανακαλύψεις και να εντυπωσιαστείς ή και να απογοητευτείς. Έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον απ’ το να επιπλέεις απολαμβάνοντας τις ακτίνες της άγνοιας. Αρκεί να ξέρεις να κολυμπάς! Ξέρεις;

ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ • ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑΣ ΑΜ, Α1, Α2, & Α • ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΑ Β (Αυτόματο & ΑμεΑ) • ΕΠΕΚΤΑΣΗ Β + Ε (Τρέιλερ - Μπαγκαζιέρα - Σκάφος - Τροχόσπιτο) • ΕΠΕΚΤΑΣΕΙΣ Γ, Δ, Ε, & Π.Ε.Ι • ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙΣ (και με δικό σας ΙΧ) θΕΩΡΗΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΕ 4 ΓΛΩΣΣΕΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ & ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΩΝ

• ΕΛΛΗΝΙΚΑ • ΑΓΓΛΙΚΑ • ΡΩΣΙΚΑ • ΑΛΒΑΝΙΚΑ

ΠΑΤΗΣΙΑ: Λ. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 60_ 2102233313 // ΧΑΛΑΝΔΡΙ: ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 9_ 2106895222 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ: Λ. ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ 32_ 2107773230 // ΚΙΝ.: 6973232555_ 6944544555 // FAX: 2106894030

ΦΑΕ 05 ΚΑΤΙ «ΜΕΛ(Λ)ΟΜΑΚΑΡΟΝΑ, ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ».

Χωρίς μελομακάρονα ΔΕΝ γίνεται! άθε χρονιά όταν πλησιάζουν τα χριστούγεννα μια μυρωδιά μόνο, έρχεται από τα ζαχαροπλαστεία και τους φούρνους της γειτονιάς. Στις βιτρίνες τους αμέσως μετά, τα χοντροκομμένα εκείνα μηνύματα: «Μελομακάρονα και κουραμπιέδες παραγωγής μας». Και κάθε χρόνο βρίσκομαι στο ίδιο δίλημμα, στο αν πρέπει δηλαδή να πέσω με τα μούτρα στα γιορτινά γλυκά ή να περιμένω τον γυρισμό στο σπίτι των γονιών, για τις γιορτές. Γιατί εδώ που τα λέμε τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες τους έχω συνδυάσει με την οικογενειακή θαλπωρή και ας μην

πετυχαίνει τη συνταγή τους εδώ και 20 χρόνια, η μαμά μου. Κι αυτή η πρώτη φορά που τα γεύομαι είναι μαγική και δεν θέλω να την χαραμίσω για μια λιγούρα της στιγμής. Είναι λίγο ψυχαναγκαστικό αυτό ή μου φαίνεται; Είναι όμως αυτή η ανεκτίμητη η αξία που με κάνει να σκέφτομαι έτσι. Αυτή δηλαδή η εικόνα, του να μπαίνεις στο πατρικό σου, και να βλέπεις στην «καλή» τραπεζαρία τις στολισμένες (με τον ίδιο τρόπο κάθε χρόνο) πιατέλες με τα χριστουγεννιάτικα γλυκά. Και τη μαμά να σου προσφέρει ένα από αυτά, να σε ρωτάει πάντα με την ίδια αγωνία αν σου αρέσουν και ας μην αλλάζει η συνταγή, και ας ξέρει ότι δεν τα πετυχαίνει. Κι όμως αυτά είναι τα αγαπημένα μου μελομακάρονα...

Αρόλιθος Το μενού της Πρωτοχρονιάς

Στον Αρόλιθο θα ξεκινήσεις τη μέρα σου με καφέ, σνακ και επιτραπέζια και θα καταλήξεις αργά το βράδυ, πίνοντας ζεστά ρακόμελα και παγωμένες μπύρες, τρώγοντας φρέσκους μεζέδες και κυρίως

χωρίς να αδειάσεις τις τσέπες σου. Για τα χριστούγεννα το διακοσμημένο και ζεστό περιβάλλον του Αρόλιθου θα σας ανταμείψει, όπως επίσης και το gourmet μενού του, που είναι συνυφασμένο με το κλίμα

της περιόδου. Χαρείστε λοιπόν στον εαυτό σας και στην παρέα σας ένα γευστικότατο δώρο! Θα μας βρείτε ανοιχτά καθημερινές και Σαββατοκύριακα από τις 9 το πρωί μέχρι όσο μας πάει το βράδυ!

Ο ρεκ τ ι κό Τριλογία από πουγκάκια Με καραμελωμένα λαχανικά, καπνιστή πανσέτα με παλαιωμένη γραβιέρα Νάξου & μους μανιταριών.

Σα λά τ α α ν ά 2 ά τ ομ α Πράσινη σαλάτα Με καρέ κολοκύθας, μανούρι σε κρούστα σουσαμιού & βινεγκρέτ ροδιού.

Κυ ρί ω ς Σκαλοπίνια μόσχου Με μαρμελάδα δαμάσκηνο, πουρέ σελινόριζας & baby λαχανικά βουτύρου.

Ε π ι δό ρπι ο Σουφλέ σοκολάτας Με σάλτσα φράουλας και κόκους πράσινου πιπεριού συνοδευμένο με αρωματικό παγωτό κάστανο.

Μόνο με 27€ το άτομο // Στην τιμή συμπεριλαμβάνεται 500ml κρασί ανά 2 άτομα Ζωντανή μουσική

Αρόλιθος // Αγίας Λαύρας 70, Άνω Πατήσια // Τηλ: 210 2010760 // www.arolithos.gr

ΕΝΑ ΕΙδΙΚΑ ΣχΕδΙΑΣΜΕΝΟ ΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΦ ΜΑΣ γΙΑ ΤΟ ΤΡΑΠΕζΙ ΤηΣ ΠΡωΤΟχΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΕ 05 ΚΑΤΙ /Ελληνικά Παραδοσιακά Τρόφιμα

/τζίτζικας&μέρμηγκας

Ο ΠΕΤΡΟΣ από το 1950 Βρισκόμαστε στην αγορά της Αθήνας από το 1950 και κρατάμε την παράδοση στα ελληνικά προϊόντα από μικρούς παραγωγούς με ντόπιους σπόρους. Διατίθενται βιολογικά πρϊόντα από αρχαίες ελληνικές ποικιλίες. Όσπρια / Άλευρα Καλαμπάκας / Άλευρα χωρίς γλουτένη / Δημητριακά κριθάρι / Βρώμη / Πίτουρο βρώμης κατά της χοληστερόλης / Ρύζια / Ταχίνι / Χύμα ζυμαρικά από την ιστορική Ανδρίτσαινα / Μέλια / Βότανα / Μπαχάρια / Τσάι του βουνού / Τίλιο / Κρασί / Τσίπουρο / Χαρούπια / Χαρουπάλευρο / Χαρουπόμελο και Παραδοσιακό σαπούνι από λάδι ελιάς και για λούσιμο.

Προσεγμένο μενού με ποικιλία ελληνικών αγαπημένων εδεσμάτων, φτιαγμένα από φρέσκα και ποιοτικά προϊόντα, ενώ οι τιμές είναι σε απόλυτη αρμονία με την ποιότητα και την ποσότητα του φαγητού που θα επιλέξετε. Για τις κρύες μέρες και νύχτες του χειμώνα η σχάρα γεμίζει με λαχταριστά κρεατικά για όλα τα γούστα! Ενώ οι μεζέδες και οι σαλάτες συμπληρώνουν το ιδανικό τραπέζι! Ο Τζίτζικας & Μέρμηγκας είναι το αγαπημένο στέκι των απανταχού πεινασμένων θνητών. Φιλική και ευχάριστη ατμόσφαιρα, με μοντέρνο αλλά και νοσταλγικό στυλ και μπόλικη νεανική διάθεση, το εστιατόριο αυτό προσφέρει ποιοτικό, καθημερινό φαγητό. Άλλωστε, γι’ αυτό και το έχουν αγκαλιάσει οι περίοικοι, είναι το δικό τους μαγαζί! ...Και αν η διάθεση σας είναι να χαλαρώσετε στο σπίτι, σύντομα θα μπορείτε απλά να παραγγείλετε τα αγαπημένα σας πιάτα και να τα απολαύσετε ζεστά στον χώρο σας!

ο τΖιτΖιΚΑς Κι ο ΜερΜΗΓΚΑς στα κάρβουνα Πλ. Παπαδιαμάντη 4, Άνω Πατήσια, τηλ.: 210 22 32 376 Κάθε Δευτέρα Κλειστά / www.tzitzikaskarvouna.gr

εΛΛΗΝιΚΑ ΠΑρΑδοςιΑΚΑ τροΦιΜΑ ο Πετρος Ευριπίδου 46 Α’, Αθήνα Τηλ.: 210 32 11 718

/Τζόβας Panettone Ιταλικό Χριστουγεννιάτικο τσουρέκι με Μιλανέζικη καταγωγή και ιστορία. Μια φορά και ένα καιρό, λοιπόν σύμφωνα με ιστορική εκδοχή, ένας Μιλανέζος αρτοποιός έπρεπε να προσφέρει στον Λουδοβίκο ντι Μόρο τα Χριστούγεννα του 1476 ψωμί. Ο Τόνι έπρεπε να προσέχει στο ψήσιμο τις φοκάτσες που ήταν τα Ιταλικά λαδόψωμα, αλλά τον πήρε ο ύπνος οπότε τις έκαψε. Βλέποντας ζύμη που είχε περισσέψει από το ψωμί, σκέφτηκε να προσθέσει μέλι, σταφίδες, και ζαχαρωμένα φρούτα (κόντιτα). Έτσι έκανε ένα γλυκό ψωμί και το παρουσίασε στον Λουδοβίκο σαν ψωμί του Τόνι (Pan di Toni) που αργότερα ονομάστηκε Panettone (Πανετόνε). Πρόκειται για κάτι ανάμεσα σε ψωμί και τσουρέκι. Το αρτοποιείο Τζόβας σας τα προσφέρει εδώ και 25 χρόνια διατηρώντας την ιταλική συνταγή και σας προκαλεί να τα δοκιμάσετε! Καλές γιορτές σε όλους με Panettone!

τΖοΒΑς, Αρτοποιείο Πλατεία Αγίου Γεωργίου, Κυψέλη τ.: 210 82 16 458 / http://tzovas.blogspot.gr

Οι νοστιμιές της Μαίρης

Αν δεν βάλεις χαμόγελο το φαγητό δεν πετυχαίνει! Έτσι εξηγείται η γεύση των φαγητών της Μαίρης

Καλές νοστιμιές Καλές γιορτές Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου • Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136 Ανοιχτά από 12μ.μ.-2.00μ.μ. // ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ

ΦΑΕ 05 ΚΑΤΙ

AC FE-BAoR ﬂ / Ο ld

Ένα φιλικό περιβάλλον, όπου κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ και το γλυκό σας. Και εάν πεινάσετε μπορείτε να επιλέξετε κάποιο απολαυστικό σνακ ή νόστιμη σαλάτα από το πλούσιο και ανανεωμένο μενού μας. Το Old Flo είναι ένας χώρος μοναδικός και ζεστός που σας περιμένει... και καθώς δύει ο ήλιος μπορείτε να χαλαρώσετε μόνοι ή να διασκεδάσετε με την παρέα σας πίνοντας το ποτό ή το αγαπημένο σας κοκτέιλ υπό τους ήχους funky soul και mainstream μουσικής, ενώ θα σας εκπλήξει ευχάριστα χάρη στα dj sets που φιλοξενεί τις περισσοτερες ημέρες της εβδομάδας στα decks και θα σας ξεσηκώσει για πολύ χορό με τα μοναδικά latin party που διοργανώνει σχεδόν κάθε Σάββατο. Εδώ μπορείτε να βρείτε καθαρά, άριστης ποιότητας ποτά σε πολύ χαμηλές τιμές. Για το ξεκίνημα της βραδιάς σας ή ακόμα και για την ίδια σας την έξοδο έχετε την καλύτερη επιλογή! Το προσωπικό και η διεύθυνση του Old Flo σας εύχονται καλές γιορτές και χρόνια πολλά!

OlD FlO, Coffee - snack bar Φ. Νέγρη 14 & Δροσοπούλου 64, Κυψέλη Τηλ.: 210 8230755

/Οφούρνος τουΡεμούνδου Χριστούγεννα λευκά πάλι… Και εμείς πάλι, διαλέγοντας με μεράκι το βούτυρο, το λάδι, το καρύδι, το αμύγδαλο, το μέλι, φτιάχνουμε, όπως κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, τους κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, τα τσουρέκια και τις πίτες. Και επειδή η ελληνική παράδοση, δεν επιτρέπει στην «κρίση» να της μειώσει τη χαρά, ας κρατήσουμε τα έθιμα. Ας στολίσουμε το σπίτι μας, ας γεμίσουμε την ψυχή μας αγάπη και πριν καθίσουμε στο ομορφοστρωμένο χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας, όσοι από μας μπορούμε ακόμη, ας γεμίσουμε μια κούτα με ανθρωπιά και χαμόγελα και ας το προσφέρουμε στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, που ίσως να μην έχει ούτε ρεύμα. Ευχόμαστε να περάσετε χαρούμενες γιορτές, να έρθουν καλύτερες μέρες, να φύγει από τα πρόσωπα το σκοτάδι της ανασφάλειας και να το στολίσει σύντομα το φως της Ελπίδας. Σας ευχαριστούμε πολύ, που τιμάτε με την παρουσία σας τον φούρνο μας. Οικογένεια Λεωνίδα Ρεμούνδου

ο ΦουρΝος του ρεΜουΝδου Κυψέλης 37, Κυψέλη Τηλ.: 210 82 15 808

/ΜαμάΝτίνα Σπιτικά φαγητά … με το μενού να αλλάζει καθημερινά! Γλυκές και αλμυρές γεύσεις από τη Μαμά ΝΤΙΝΑ. Σε έναν χώρο χρωματιστό και ζεστό είναι στρωμένα 5 τραπέζια, έτοιμα να σας φιλοξενήσουν όλη την ημέρα. Στην κουζίνα η Μαμά ΝΤΙΝΑ και στη σάλα η κόρη της η Κατερίνα. Το πρωί ξεκινάμε με καφεδάκι και κέικ, καθώς και άλλα μαμαδίστικα γλυκάκια, συνεχίζουμε με ουζάκι, μεζεδάκια, τσίπουρα και ποικιλίες. Το μεσημέρι η Μαμά ΝΤΙΝΑ βάζει όλη της την τέχνη και μας σερβίρει σπιτικό μαγειρευτό φαγητό με αγνά υλικά και με τρόπο που μόνο οι μαμάδες ξέρουν.

ΜΑΜΑ ΝτιΝΑ ςΠιτιΚΑ ΦΑΓΗτΑ Κοδριγκτώνος 4, Κυψέλη, Τηλ.: 216 7000717 Ώρες λειτουργίας: 9:00 - 21:00

/μπριζολάκια.gr Στον πολυσύχναστο δρόμο της Ευελπίδων, τα Μπριζολάκια είναι σημείο αναφοράς. Πια η περιοχή προσφέρει πολλές επιλογές για να κάνετε τη βόλτα σας από το πρωί, μέχρι και το βράδυ. Στο κέντρο της πόλης, τα Μπριζολάκια εκτός από εξαιρετικό φαγητό και σέρβις, σας προσφέρουν «στο πιάτο» καταπράσινη θέα και δροσιά, καθώς μπορείς να γευματίσεις με θέα το Πεδίον του Άρεως. Η πρόσβαση στο μαγαζί είναι πανεύκολη, καθώς βρίσκεται στην καρδιά του δικηγορικού πλανήτη (στα δικαστήρια της Ευελπίδων). Μεσημεριανό γεύμα, βραδυνή έξοδο ή ακόμα και παραγγελία στο σπίτι. Οι γεύσεις και η ποιότητα θα σας αφήσουν ικανοποιημένους. Ένας χώρος προσεγμένος και ανάλαφρος για να απολαύσετε με όλη σας την ψυχή φαγητό, περιβάλλον και ατμόσφαιρα. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Θαμώνες του μαγαζιού (γνωστοί ηθοποιοί) κάθε Τετάρτη βράδυ, παίζουν ρεμπέτικα και κάθε Κυριακή μεσημέρι, άλλη παρέα, συντροφεύει όσους βρεθούν εκεί, με έντεχνο τραγούδι.

ΜΠριΖοΛΑΚιΑ.Gr barbecue bar Ευελπίδων 47 & Καλλινόβου, Τ.: 210 8813121 www.brizolakia.gr

ΒΓΕΣ 06 ΕΞΩ

ες, υστες μέρ τις ηλιόλο ία τε α λ π την σπόζει. Για λον, έξω σ ρείο να δε δ ι υ χ ν ό ε ι α το κ ε έσα μ που την αγητό αλλά και μ ίναι αυτό ιταλικό φ ε ο ί ρ ρ τε τυ ο ύ λ λ ι το α α η οκ ελάτες, ποιότητα κ δες πάλι πολλούς π ξαιρετική μακαρονά νο ς έ υ μ ω ε το ε γ ν μόνο, με ε ε α ια λ ν γ έ one α ι”. Θα ξεχωρίζει, ς. Tο Gale ν παίζετα ε α λ “δ π ς ς υ . τη γικές τιμέ ς το ή ρα ριοχ έντρο καρμπανά OT της πε ένει στο κ η πίτσα το HOT SP μ ι σας περιμ τι α σ ίν ό ε ν τι ιο ό κανείς με την π άλυ Αντρέα, ραίο περιβ ω τείας Αγίο ύ λ ο π α ίου. Σε έν του Γαλατσ

2138880 0 1 2 / 1 88 2102138

α . ανδρΕ γ α α Ι Ε αΤ ν 69 Πλ ω Ε λ λ α Τρ

/Catering /Happy Hour /Νέες Γεύσεις GALEONE ΠιτΣΑΡιΑ ΕΣτιΑτΟΡιΟ • δΙΑΝΟΜh ΣΤΟ ΣΠiΤΙ • ΚΑΤΑΝaΛωΣη ΕΝΤoΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡiΟΥ • 11:00 ΤΟ ΠΡωi eωΣ 01:00 ΤΟ βΡaδΥ

/Galeone's Pizza Στην Galeone σε ένα μικρό και φιλικό χώρο, πλούσιο με εδέσματα, θα βρείτε τη γνήσια Ιταλική πίτσα σε μέγεθος 33cm με λεπτή ή αφράτη ζύμη!

Εκτός από τη γνήσια Ιταλική πίτσα θα βρείτε και μια μεγάλη ποικιλία καταλόγου με εξαίρετες Ελληνικές και όχι μόνο γεύσεις, αρχίζοντας από τα λαχταριστά μας Galeone Burger μέχρι και τις ακαταμάχητες κρέπες μας.

Έκπτωση 20% για κατανάλωση εντός εστιατορίου από Δευτέρα έως Παρασκευή και από τις 11:00 έως τις 18:00.

Ποιοτικές υπηρεσίες με ειδικά μενού για να οργανώσετε άνετα και σωστά, ξεχωριστές γιορτινές εκδηλώσεις.

CAFE BAR RESTAURANT

Στον πεζόδρομο της οδού Ιακωβίδου 56, δεν βρίσκεται “μια ακόμη καφετέρια”, βρίσκεται ένα στέκι. Ο Νίκος και η Ελένη, του έδωσαν όνομα: Laticca! Μια από τις ιδανικότερες προτάσεις για κάθε στιγμή της μέρας, από τον πρωϊνό καφέ και το σνακ εώς το γλυκό και το ποτό το βράδυ. Ένας μοναδικός, ζεστός εσωτερικός χώρος, με χαλαρό ύφος και τα τραπεζάκια στον πεζόδρομο να σε προσκαλούν να κάτσεις τις ηλιόλουστες μέρες και να απολαύσεις τον καφέ σου με την παρέα σου. Ο

κόσμος εδώ είναι πάντα χαμογελαστός και φιλικός, ο καφές έχει γίνει επιστήμη και τα λαχταριστά σνακ δεν θα σας αφήσουν ανικανοποίητους. Ο Νίκος, η Ελένη και το προσωπικό του Laticca σας περιμένουν κάθε μέρα έτοιμοι να σας εξυπηρετήσουν με όρεξη και ζωντάνια. Μια επίσκεψη στον χώρο τους θα σας κάνει να καταλάβετε τον λόγο για τον οποίο όποιος έρχεται εδώ μια φορά, πάντα επιστρέφει.

New

Yea 31- r’s p a 12Σας 201 rty! περι 4 μ

ένου να σε έν γιορτάσ με στη L ουμε α πά atic αξέχ ρτυ που το 2015 ca α θ α σα και m στο με ς με ελ ains tream ληνικού ίνει ρυθμ ς ούς!

ΙΑΚΩΒΙΔΟΥ 56 & ΣΗΦΑΚΑ, ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ (ΈΝΑΝΤΙ Jumbo), ΤΗΛ.: 210 2280652

Από το 1957, το θρυλικό

Au Revoir αποτελεί μία από τις πιο σταθερές αξίες της Αθήνας

ΒΓΕΣ 06 ΕΞΩ

κοινωνικό ό κ ι τ σ ι ρ ι α τ ε ν συ καφενείο

Υ Ο Ν Α Π Μ Ι Ρ Ε Π /

Το ιστορικό & αυθεντικό ποτάδικο της Πατησίων σας εύχεται

Καλή Χρονιά! Au Revoir, Πατησίων 136, Αθήνα τ. 210 8230474

Έντεκα γυναίκες με διαφορετικές προσωπικότητες, ηλικιακές και ιδεολογικές αφετηρίες, δημιούργησαν στη γειτονιά μια όαση κοινωνικής συνεύρεσης, έναν χώρο όπου προωθούνται οι αξίες και οι αρχές της συμμετοχικότητας, της ισοτιμίας στη λήψη των αποφάσεων, της οριζοντιότητας και της αντιιεραρχίας, της άμεσης δημοκρατίας, της αυτοδιαχείρισης και της αλληλεγγύης. Οργανώνουν κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, κινηματογραφικές προβολές, βιβλιοπαρουσιάσεις, μουσικά αφιερώματα, ημερίδες και εκδόσεις για ενημέρωση, επιμόρφωση και ψυχαγωγία. Μέσα σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον σερβίρουν καφέ, τσάι, χυμούς, γλυκά, τσίπουρο και ρακή, μεζεδάκια, μπύρες και βιολογικό κρασί. Ανανεώνουν συνεχώς το μενού διασφαλίζοντας πάντα την ποιότητα και τις προσιτές τιμές. Για τον μήνα Δεκέμβριο οργανώνουν προβολή βίντεο της ομιλίας του αντιπροέδρου της Βολιβίας Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα με θέμα: "Κράτος, Επανάσταση και οικοδόμηση της ηγεμονίας", αφήγηση λαϊκών και παραδοσιακών παραμυθιών, τη θεατρική παράσταση "Μαρξ στο Σόχο", χριστουγεννιάτικες κατασκευές για μικρούς και μεγάλους, φυσικά με ελεύθερη είσοδο. Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες στο facebook.

ΠεριΜΠΑΝου Συνεργατικό Καφενείο Γ. Χατζηδάκη 9, Άνω Πατήσια Τηλ.: 215 50 50 594 E-mail: peribanou11@gmail.com Fb: Περιμπανού Cafe

/ΕλλήνωνΠέλαγος Στο στενάκι της Αγαθουπόλεως βρίσκεται το Ελλήνων Πέλαγος. Τρεις άνετες μεγάλες αίθουσες, με λιτή διακόσμηση, είναι έτοιμες να σας υποδεχτούν για κάθε σημαντική περίσταση της ζωής σας, καθώς ο χώρος προορίζεται για κάθε είδους εκδήλωση. Το μεζεδοπωλείο Ελλήνων Πέλαγος ετοιμάζει για εσάς τις ωραιότερες ποικιλίες κρεατικών, αλλά και για εκείνους που προτιμούν τις θαλασσινές γεύσεις, θα τους εκπλήξουν το χταποδάκι, τα καλαμαράκια και οι γαρίδες του. Τα λαχταριστά ορεκτικά θα συνοδεύσουν το εξαιρετικής ποιότητας ούζο/τσίπουρο. Το Ελλήνων Πέλαγος είναι η καλύτερη επιλογή αν θες να περάσεις καλά και να φας ακόμη καλύτερα. Ο κυρία Ιωάννα στην κουζίνα 15 χρόνια τώρα μαγειρεύει με την καρδιά της. Το σέρβις γρήγορο, το μαγαζί καθαρό, με γεύσεις ξεκάθαρες, καλοφτιαγμένες και τιμές που δεν φοβίζουν. Την Παρασκευή και το Σάββατο μπορείτε να διασκεδάσετε από 13-14 W το άτομο με live μουσική. Εκεί μπορείτε να κλείσετε για το ρεβεγιόν των Χριστουγέννων. Το μαγαζί διαθέτει ακριβώς δίπλα parking, για να μην δυσκολευτείτε να παρκάρετε. Δευτέρα / Τρίτη / Τετάρτη / Πέμπτη 10% έκπτωση. Ανοιχτά το μεσημέρι από τις 12.00μ.μ. έως το βράδυ. Κυριακή βράδυ κλειστά.

εΛΛΗΝωΝ ΠεΛΑΓος Αγαθουπόλεως 15, Κυψέλη Τηλ.: 210 86 49 930 / Fb: ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΛΑΓΟΣ

/Τυλιχτό& Καλαμάκι

/poemecafe Το Poeme είναι το μοναδικό αυθεντικό μαροκινό μαγαζί της περιοχής! Ένας ζεστός, ήσυχος και μικρός χώρος που σου δίνει την αίσθηση ότι κρύβει όλα τα μυστικά από το Μαρόκο. Με μουσική γαλλική και αραβική έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποια άλλη χώρα. Η Φατιμά γνήσια μαροκινή σας προσφέρει με χαμόγελο μια μεγάλη ποικιλία βιολογικών τσαγιών με γεύσεις και αρώματα ανατολής σε μαροκινές λεπτεπίλεπτες τσαγιέρες. Με καφέ που μόνο εκείνη ξέρει να φτιάχνει και με μια γκάμα μαροκινών snack για εκείνους που λατρεύουν τις διαφορετικές γεύσεις. Σπεσιαλιτέ τα μαροκινά πανίνι, τα οποία φτιάχνει η ίδια η Φατιμά καθημερινά και τα προσφέρει σε εσάς σε διάφορες γεύσεις όπως με γαλοπούλα ή καπνιστό σολομό και πολλές άλλες!

POEME CaFE Ιακωβίδου 2, Άνω Πατήσια Τηλ.: 2155201183

Στόχος μας είναι το "γρήγορο φαγητό" να είναι ποιοτικό. Βρισκόμαστε 60 χρόνια στην παραγωγή κρεατοσκευασμάτων και γνωρίζουμε πολύ καλά τη σωστή παρασκευή του. Φροντίζουμε, πάνω απ' όλα να σερβίρουμε το πιάτο σας με πραγματικό κρέας. Σας καλούμε να γευτείτε κι εσείς τα πιάτα μας, όλα χειροποίητα και παραγωγής μας!

Καλή σας Όρεξη!

/τομανταλάκι

τυΛιχτο & ΚΑΛΑΜΑΚι Πατησίων 58 /Πεδίον του Άρεως/ www.tylixtokaikalamaki.gr 210 82 12 080 / cu: 694 052 69 09 / what’s up: 697 92 92 017

Μεράκι / Αλληλεγγύη / Νεύρο / Τρέλα / Αγανάκτηση / Λαχτάρα / Αμφισβήτηση / Κέφι / Ισότητα. Όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα είναι «το μανταλάκι». Στα Άνω Πατήσια θα βρεις το δικό σου στέκι! Στο Μανταλάκι μπορείς να πας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Το πρωί να ξεκινήσεις με καφέ ή χυμό και να καταλήξεις το βράδυ με κρασιά, ρακές και μεζεδάκια στο τραπέζι. Αρκεί να έχεις φροντίσει να ενημερώσεις ότι θα αργήσεις να γυρίσεις. Στo ευχάριστο και φιλικό κλίμα του μαγαζιού, μπορείς να διαλέξεις να παίξεις επιτραπέζια με την παρέα σου μέχρι να βαρεθείς. Χαλαρό και ζεστό περιβάλλον, άψογη εξυπηρέτηση και με πολύ καλές τιμές!

το ΜΑΝτΑΛΑΚι, ςυνεργατικό καφενείο Μπάμπη Άννινου 15 & Ηλία Ζερβού, Άνω Πατησια / Τηλ.: 2102011546 fb.: www.facebook.com/tomantalaki

ΒΓΕΣ 06 ΕΞΩ

/Κολλέγιο Το Κολλέγιο το θυμάμαι από την εποχή που πήγαινα σχολείο. Πριν λίγες μέρες το επισκέφτηκα πάλι για ένα καφέ, ένα απόγευμα καθημερινής. Το Κολλέγιο είναι ο ορισμός ενός καλού συνοικιακού καφέ - μπαρ το οποίο έχει καθιερωθεί ως η αφετηρία πριν από οποιαδήποτε έξοδό μας. Εμπνέει όλες τις εποχές καθώς διαθέτει έναν ζεστό εσωτερικό χώρο και υπέροχο εξωτερικό. Νεοκλασική διακόσμηση, με μεγάλη μπάρα από ξύλο, μια σκάλα διακοσμημένη με μαξιλάρια και φαναράκια, άνετους καναπέδες, εσωτερική σάλα και θέα μια καταπράσινη πολλά υποσχόμενη αυλή. Φυσικά μην ξεχάσουμε το φαγητό! Οι Σεφ του Κολλεγίου ετοιμάζουν με μεράκι και φροντίδα υπέροχα πιάτα, βασισμένα στην υγιεινή διατροφή, όμως πάντα νόστιμα και λαχταριστά! Εκτός από την πολυσυζητημένη ποικιλία και τα μοναδικά πιάτα, τα burger του κολλεγίου είναι κάτι που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού. Σε συνδυασμό με Jazz, Funk, Pop και Rock ήχους, το Κολλέγιο είναι αδιαμφισβήτητα ένα παρεΐστικο, χαρούμενο στέκι για κάθε στιγμή της ημέρας.

ΚοΛΛεΓιο Πασσώβ 11, Αθήνα (απέναντι από το αθλητικό κέντρο Αντώνης Τρίτσης) Τηλ: 210 22 36 405 www.facebook.com/kollegio

/Café de Poètes Ανάμεσα στα café και τα εστιατόρια της πλατείας Βικτωρίας ξεχωρίζει το Café des Poètes. Σε αυτό το μικρό café bistrot είναι όλα πολύ προσεγμένα. Σας προσφέρουμε πάντα την καλύτερη ποιότητα με το μεράκι μας και την ανάγκη μας για την καλύτερη περιποίησή σας. Ένας χώρος ιδανικός για ώρες χαλάρωσης παρέα με γλυκό από τα χεράκια μας, φρέσκο μυρωδάτο καφέ και ότι άλλο ρόφημα λαχταράτε!

CaFE DE POEtEs Πλατεία Βικτωρίας 9 Τηλ.: 210 82 15 080

/coﬀeeisland Η παραγγελία του ωμού κόκκου από τις καλύτερες φάρμες σε όλο τον κόσμο, η δημιουργία χαρμανιών, η εύρεση της ιδανικής καμπύλης καβουρδίσματος, η τελετουργία της παρασκευής των ροφημάτων, οι συνεχείς έλεγχοι, οι μετρήσεις... όλα αντιμετωπίζονται με επιστημονικότητα και εμμονή στη λεπτομέρεια. Με σεβασμό στον πελάτη και με αγάπη για ότι κάνουμε πετυχαίνουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα! Στον Άγιο Ελευθέριο δεν βρίσκεται ένα ακόμη coﬀee island, βρίσκεται το δικό μας! Από το πρωί με κέφι και γέλιο σας εξυπηρετούμε είτε στον χώρο μας, είτε στον δικό σας με delivery. Το προσωπικό μας σας εύχεται «Χρόνια πολλά και Καλές γιορτές!»

COFFEE IslaND Λεωφόρος Νέας Ιωνίας 233 Άγιος Ελευθέριος τηλ. 210 211 2418

w w w . a m p a z i s . g r Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής" Αναφωνεί "ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"

H ψυχη της πολης Μ’ αρέσουν τα Χριστούγεννα στην πόλη.

πάμε μια φορά» που τραγούδησε εξαι-

Αναβοσβήνουν στα μπαλκόνια οι χαρές

ρετικά ο Παντελής Θαλασσινός το 1996

των ανθρώπων. Τα δέντρα στα σπίτια

στα ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ.

και στους δρόμους στολισμένα. Οι πλα-

Προχτές το βράδυ στις εννιά

τείες και οι κεντρικές λεωφόροι στο

γύρισες μου 'πες μ' απονιά

κέντρο και στις συνοικίες φωταγωγημέ-

για να χωρίσουμε πως έχει έρθει η ώρα

νες και γιορτινές. Και η Πατησίων ΓΙΟΡ-

για άλλονε καρδιοχτυπάς

ΤΑζει μαζί τους!

εμένα πια δε μ' αγαπάς δε θα περάσει, δεν είναι απλά μια μπόρα.

Γεμίζουν πάλι οι βιτρίνες και μπαίνει κό-

Αναβοσβή νουν οι χαρές… by Παντελής Αμπαζής

σμος στα μαγαζιά. Σαν μανιτάρια ξεφυ-

Ποτέ ξανά δε θα σου πω

τρώνουν τα εποχιακά καταστήματα με

ψιθυριστά το σ’ αγαπώ

χριστουγεννιάτικα στολίδια. Κουμπαρά-

ούτε καμιά άλλη γυναίκα θα τ’ ακούσει

δες σπάνε! Σκάει για λίγο το πικραμένο

σου το ’χα πει από παλιά

χείλι του εμπόρου. Η αγορά –προσω-

ενώ σε κράταγα αγκαλιά

ρινά έστω- κινείται. Πλημμυρίζουν

πως αγαπάμε μιά φορά σ' αυτή τη ζήση.

γέλια και τραγούδια οι δρόμοι. Κάλαντα και ευχές. Κουραμπιέδες, τσουρέκια,

Φεύγω λοιπόν και τραγουδώ

δίπλες και μελομακάρονα. Δωράκια –

σκοπό παλιό λυπητερό

συμβολικά έστω- σε φίλους και αγαπη-

με την ελπίδα ότι κάποτε θ' αλλάξει

μένα πρόσωπα. Παιδικά χαμόγελα

και θα 'ρθει έτσι η ζωή

παντού. Και η διαχρονική απορία: Τί θα

να με αναζητάς εσύ

φέρει φέτος ο Αι-Βασίλης;

που τόσο άδικα μ' έχεις παραπετάξει.

Οι καλοκαιρινοί έρωτες φαντάζουν ήδη

Φέτος τα Χριστούγεννα μπροστά στο

μακρινοί. Η μελαγχολία του φθινοπώ-

αναμμένο τζάκι, παίρνω πάλι την κιθάρα

ρου δίνει τη θέση της στον καθιερω-

μου αγκαλιά στην πολυθρόνα και σας

μένο ετήσιο απολογισμό της εποχής. Τί

χαρίζω ένα κουπλέ κι ένα ρεφρέν:

έδωσα και τί πήρα, συναισθηματικά και επαγγελματικά; Και να σχέδια για το

Είπες θα μείνω να σκεφτώ, μόνη για ένα

μέλλον. Σκέψεις και προβληματισμοί.

μήνα

Ξεσκαρτάρισμα προσώπων και πραγμά-

φορούσα κοντομάνικο, φοράω καπαρν-

των…

τίνα.

Χρόνια πριν, έφηβος σχεδόν, τέτοιες

Κοντεύουνε Χριστούγεννα, τα δέντρα

γιορτινές μέρες θυμάμαι, είχα γράψει

στολισμένα

στην τότε αγαπημένη μου, το πρώτο νο-

αναβοσβήνουν οι χαρές, όμως καμιά για

μίζω ολοκληρωμένο ερωτικό λαϊκό

μένα…

τραγούδι μου. Το αργό χασάπικο «αγα-

Χαρίζοντας χαρά, έμπνευση και δημιουργία από τη Ναταλία Σαμαρά-Γκαίτλιχ

Το παιχνίδι κάποτε

Επειδή έγραψα ήδη για τα παιδιά που κατασκεύαζαν μόνα τους τα δικά τους παιχνίδια κι επειδή τα χριστούγεννα και η πρωτοχρονιά έρχονται οσονούπω και είναι οι κατ΄εξοχήν γιορτές των δώρων, θα αναφερθώ σήμερα στα δώρα τα φτιαγμένα από τα ίδια τα παιδιά. Δώρα χειροποίητα, με φαντασία, αγάπη, κέφι και κάποια δεξιοτεχνία. Κάτι σαν μια παλιά ιστορία. Για μερικούς τρυφερή ανάμνηση, για άλλους άνευ ουσίας και τζάμπα κόπος. Ζούσαν κάποτε, μέχρι και πριν 30-40 χρόνια, κάτι παιδιά που «την έβρισκαν» φτιάχνοντας μικρά δώρα έκπληξη για τους γονείς, παππού, γιαγιά, αδέρφια και πιο μακρινούς συγγενείς αλλά και φίλους. Ναι, αλήθεια είναι. Συνήθιζαν ακόμη τότε σε κάποιον ελεύθερο χρόνο, να χρησιμοποιούν τα χέρια τους σε κάτι πραγματικά δημιουργικό. Με υλικά ευτελή: χαρτί, πέτρες, φύλλα, κοχύλια, κορδόνια...μακαρονάκι κοφτό κι ό,τι άλλο ανακάλυπτε η ανήσυχη παιδική φαντασία και η έμπνευση. Τούτα τα δώρα τα χάριζαν, συνήθως στις ονομαστικές εορτές, αλλά κι όποτε ένιωθαν την ανάγκη να χαρίσουν στον εαυτό τους, τη χαρά να χαρίζει.

Υ.Γ. Την κορνίζα φιλοτέχνησε ο μεγάλος γιος μου. Το κάδρο ο μικρός. Στις αρχές του ’70 κυκλοφορούσε ένα βιβλίο για παιδιά με οδηγίες, για διάφορες κατασκευές.

ΠΑΙδΙa, ΑΝ Ο ΠΑΠΠΟyΣ ΚΑΙ η γΙΑγΙa eχΟΥΝ ΠΟΛy ΜΕΙωΜeΝη ΣyΝΤΑξη ΚΑΙ ΚΑθoΛΟΥ χΑΜoγΕΛΟ, χΑΡiΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤηΝ ΕΥΚΑΙΡiΑ ΝΑ χΑΡΟyΝ ΚΑΙ ΝΑ γΕΛaΣΟΥΝ.

Σύγχρονες Διαγνωστικές Μέθοδοι & Υπηρεσίες Υψηλού Επιπέδου

• Μαγνητικός Τομογράφος • Αξονικός Τομογράφος • Ψηφιακή Μαστογραφία • Ψηφιακό Ακτινολογικό • Ψηφιακές Πανοραμικές - Κεφαλομετρικές • Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας • Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων • Υπέρηχοι Μυοσκελετικού (Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων) • Υπέρηχοι (triplex) Καρδιάς • Μικροβιολογικό • Αιματολογικό • Ανοσολογικό • Βιοχημικό • Ορμονολογικό • Rast Test • Νεοπλασματικοί Δείκτες • Test PAP • Προγεννητικός Έλεγχος • Διερεύνηση Αρτηριακής Πίεσης

Ο ιός του HIV Το AIDS παρατηρήθηκε κλινικά για πρώτη φορά το 1981 στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών και ομοφυλόφιλους άνδρες που ενώ δεν είχαν κάποια γνωστή βλάβη του ανοσοποιητικού, παρουσίαζαν συμπτώματα πνευμονίας από πνευμονοκύστη (PCP), ή έναν σπάνιο καρκίνο του δέρματος, το σάρκωμα Kaposi (KS). Στην Ελλάδα η πρώτη περίπτωση AIDS εμφανίστηκε το 1981, ο πρώτος θάνατος από AIDS καταγράφηκε το 1983 και τα πρώτα δηλωθέντα περιστατικά μόλυνσης HIV το 1984. Ακολούθησε μια αυξητική τάση μέχρι και το 1997, μια πτώση των νέων μολύνσεων HIV ανά χρόνο μετά και σταθεροποίηση μέχρι περίπου το 2003-4. Από το 2009-2011 οι νέες μολύνσεις αυξήθηκαν κατά 57%, τάση που συνεχίστηκε και το 2012, με επιπλέον κρούσματα κυρίως μεταξύ χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Μερικοί ιοί, όπως αυτοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα ή τη γρίπη, παραμένουν στο σώμα μόνο για μερικές ημέρες. Όταν κάποιος μολύνεται με τον ιό γίνεται HIV οροθετικός και θα είναι για πάντα HIV οροθετικός. Το χαρακτηριστικό του ιού είναι το πολύ υψηλό ποσοστό μετάλλαξής του, ο γρήγορος ρυθμός αναπαραγωγής του και το τεράστιο μέγεθος του πληθυσμού του. Οι ονομασίες HIV και AIDS μπορεί να συγχέονται γιατί και οι δύο αυτοί όροι περιγράφουν την ίδια νόσο, το AIDS ωστόσο αντιστοιχεί σε μια προχωρημένη HIV νόσο. Περίπου οι μισοί από τους ανθρώπους που έχουν μολυνθεί με HIV αναπτύσσουν AIDS σε 10 χρόνια αν δεν λάβουν θεραπεία.

ο οργανισμός κατά του ιού στο 100% περίπου των περιπτώσεων. Επειδή όμως το τεστ ανιχνεύει στην ουσία την αντίδραση του οργανισμού στον ιό, δεν είναι δυνατή η ανίχνευση του ιού μέσα στις 2-3 πρώτες εβδομάδες της μόλυνσης του ατόμου. Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να πραγματοποιηθεί ένα ειδικό τεστ, για να διαπιστωθεί αν ο ιός HIV είναι παρόν στο αίμα. Στην περίπτωση του θετικού τεστ με την μέθοδο ELISA, ακολουθούν ειδικότερα τεστ (WESTERN-BLOT) σε εξειδικευμένα κέντρα και σε περίπτωση θετικού αποτελέσματος ακολουθεί εξέταση «ιικού φορτίου», δηλαδή απευθείας μέτρηση του ιού HIV στο αίμα. Το τεστ για την ανίχνευση του ιού συνιστάται σε όλα τα άτομα ηλικίας από 13 ετών ως 64 ετών, να εξετασθούν για HIV, τουλάχιστον μια φορά, ασχέτως πιθανού κινδύνου. Επιπλέον, συνιστάται σε σεξουαλικά ενεργούς, κυρίως με 3 ή περισσότερους ερωτικούς συντρόφους τους τελευταίους 12 μήνες, σε ανθρώπους που είχαν σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις με κάποιον που είναι θετικός στον ιό HIV ή με κάποιον του οποίου το HIV status είναι άγνωστο. Κατόπιν σεξουαλικής κακοποίησης. Επιπλέον σε χρήστες ναρκωτικών (συμπεριλαμβανομένων και των στεροειδών ορμονών). Κατόπιν χρήσης μη αποστειρωμένου εξοπλισμού για τρύπημα αυτιών και τατουάζ. Σε άτομα που εργάζονται στον χώρο υγείας και προηγήθηκε κάποιο ατύχημα ή τρύπημα με βελόνα. Για οποιονδήποτε λόγο που μπορεί κάποιος να αμφιβάλλει για την περίπτωση μιας μόλυνσης με τον ιό.

πήρουνων, τηλεφώνων, από την κοινή χρήση τουαλέτας, μπάνιου ή ντους. Δεν μεταδίδεται σε πισίνες και θάλασσες. Δεν μεταδίδεται επίσης με τον ιδρώτα και τα δάκρυα. Δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από κουνούπια και άλλα έντομα.

Μετάδοση: Ο HIV μεταδίδεται όταν συγκεκριμένα σωματικά υγρά που περιέχουν HIV μπορούν να μπουν απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος μέσω μιας βλεννογόνου μεμβράνης ή μέσω ενός κατεστραμμένου ιστού. Άλλοι τρόποι μετάδοσης του HIV είναι μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος, τοκετός και θηλασμός, κοινή χρήση συριγγών όταν λαμβάνεται δόση ναρκωτικών ουσιών, τυχαίες διατρήσεις με σύριγγες, τατουάζ και τρύπημα αυτιών με μολυσμένο εξοπλισμό κλπ.

Θεραπεία: Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για τον HIV. Επίσης δεν υπάρχει αποτελεσματικό εμβόλιο. Υπάρχουν όμως φάρμακα (υψηλής δραστικότητας αντιρετροϊκή θεραπεία HAART) για την αντιμετώπιση της ασθένειας, οπότε οι πιθανότητες να εκδηλώσει AIDS κάποιος οροθετικός που θα λάβει έγκαιρη και σωστή θεραπεία, είναι ελάχιστες. Επιπλέον, όταν κάποιος γνωρίζει ότι είναι φορέας του ιού HIV και βρίσκεται υπό επιτυχημένη αντιρετροϊκή θεραπεία, οι πιθανότητες να μεταδώσει τον ιό στον ερωτικό σύντροφό του, είναι επίσης ελάχιστες.

Μη μετάδοση:

Διάγνωση: Η διάγνωση της λοίμωξης με HIV γίνεται με ένα ειδικό τεστ αίματος με την μέθοδο ELISA, το οποίο ανιχνεύει τα αντισώματα που αναπτύσσει

Ο HIV δεν μεταδίδεται με τη χειραψία, το αγκάλιασμα, το απλό φιλί, τη συγκατοίκηση με κάποιον οροθετικό, την κοινή χρήση ρούχων, σκεπασμάτων, πιάτων, ποτηριών και μαχαιρο-

Πατησίων 237, πλ. Κολιάτσου, Αθήνα τ.: 210 8640918 - 210 8640988 / f.: 210 8665155

Μαρία Τριανταφύλλου Ιατρός Ακτινοδιαγνώστης Κυριάκος Κοτσυφάκης Βιολόγος - Υπεύθυνος Μικροβιολογικού Εργαστηρίου

Μο να δι κ ι σ τ ές ορ ίε ς Όποιος, όποια θέλει μοιράζεται μαζί μας τις 150-300 λέξεις που έχει μέσα του. Κάποιες θα δημοσιευτούν, όλες θα ανεβαίνουν στο διαδικτυακό τόπο. gmail.gr Στείλτε το στο patisionesi@

Δ Πού πάτε ωρέ Έλληνες;

ί κάνεις όταν νομίζεις ότι όλα έχουν τελειώσει; Ότι έχει χαθεί το ματς ρε παιδί μου! Πώς τα παρατάς; Πώς χάνεις; Πώς παραδώνεσαι, όπως έλεγε μια φαφούτα γιαγιά σε ένα ξηρομερίτικο χωριό; Είχα μείνει με έναν τηλεβόα και ήμασταν καμιά τριανταριά. Οι αστυνομικοί μας είχαν διαλύσει, χιλιάδες ημαστάνε όπως έλεγε ένας γέρος από την Κάλυμνο. Εγώ δεν την παράταγα την ντουντούκα, μέχρις που ’ρθε ένας μεγαλωμένος δικός μας, μου την άρπαξε και είπε: “Διαλυόμαστε, δεν έχει νόημα”. Σπάσαμε και πιάσανε πολλούς δικούς μας. Μα και να μέναμε πάλι θα μας πιάνανε ούλους μαζί, όπως έλεγε ένας Αρτινός γέροντας. Ναι, αλλά σκέφτομαι πως άλλη χάρη να μας πιάσουν όλους μαζί και όχι έναν έναν. Τί κάνεις όταν όλα νομίζεις ότι έχουν τελειώσει. Κάπου διάβασα πως οι όμορφοι άνθρωποι αποζητούν μάταια τα άκρα! Και πως ποτέ δεν παύουν να ζητούν. Τα άκρα! Τα σύνορα τρελαίνουν όμως όπως έλεγε σε μια ταινία του Αγγελόπουλου, ο Ηλίας Λογοθέτης. Δεν είναι τόσο δραματικά τα πράγματα! Ακόμα θυμάμαι τον φίλο μου, που ανεβασμένος στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη στη Σταδίου, εν μέσω δακρυγόνων, βομβών και μολότωφ φώναζε σκορπώντας χαμόγελο και γέλιο. “Που πάτε ωρέ Έλληνες! Μια χούφτα αλλόθρησκοι σας πήρανε φαλάγγι; Γυρνάτε ωρέ να πολεμήσετε! Ραγιάδες θα πεθάνετε;” Ξαναγυρνώ να πολεμήσω λοιπόν. Και ας χάσουμε 4-0. Εγώ μόνος μου στο μαύρο στόμα δεν μπαίνω! Τάκης

«Εκείνη η συκιά στο βάθος του κήπου...»

ροσοπούλου. Δρόμος σκοτεινός. Δρόμος μεταναστών. Σε ένα από τα κακοφωτισμένα υπόγεια με τα ανοιχτά παράθυρα και τις ξεχαρβαλωμένες κουρτίνες ακούγεται μωρουδίστικο κλάμα. Νεογέννητο πρέπει να είναι το μωράκι. Η μάνα του τραγουδάει στη γλώσσα της πατρίδας της. Λυπητερό νανούρισμα. Τρυφερή όμως εικόνα.Και συ αφήνεις τη σακούλα με τα σκουπίδια σου δίπλα στο παράθυρο τους αθόρυβα, μη γίνεις αντιληπτός , να την ξεσκίσουν οι γάτες και να χυθεί το μολυσμένο περιεχόμενο στο παράθυρο του υπογείου. Με τις βρωμιές της σακούλας και του μυαλού σου να μολύνεις το περιβάλλον του μωρού. Δεν αντέχεις τη διαφορετικότητα και μισείς τον εαυτό σου ανθρωπάκι ερασιτεχνικής κατηγορίας. Την επόμενη φορά θα τα πούμε από κοντά, ανόητο υποκείμενο. Σε βλέπω γιατί εκείνη την ώρα σχολάω από το μεροκάματο. Λίγο μετά την πλατεία Κολιάτσου. Αντρική παρέα, ανάμεικτη. Στα σκαλιά πολυκατοικίας. Απογευματάκι. Ο κάματος των εργαζομένων, η βαριά ανάσα των άνεργων, η αποπνικτική μυρωδιά του ιδρώτα, η μπύρα, τα βαριά τσιγάρα συνηγορούν σε εικόνες Τζον Σταινμπεκ. Δεκάδες αποτσίγαρα στο δρόμο. Δεν υπάρχει ένα χρησιμοποιημένο κουτάκι μπύρας, ένα άδειο κεσεδάκι γιαούρτι, να μαζευτούν αυτά τα αποτσίγαρα; Σας βλέπω κάθε απόγευμα. Πέριξ φοιτητικής εστίας. Ψηλός, βαρύς, μουστακαλής, αψίκορος, αφεντικό σκύλου. Γλυκύτατος ο μικρός, παιχνιδιάρης, χαρούμενος και ζωηρός. Λόγω υπερμεγέθους μύστακος, με ότι αυτό συνεπάγεται, το αφεντικό δεν βλέπει τις ακαθαρσίες του σκύλου του και βέβαια δεν τις μαζεύει ποτέ. Να σκύψει; Και το μουστάκι; Γιατί το΄χουμε; Φίλε, μία συμβουλή: χάρισε το σκύλο , δεν κάνεις γιαυτόν. Για το μουστάκι, να το ξυρίσεις ντε ούτε λόγος. Όλη η τεστοστερόνη σου μαζεμένη εκεί. Σε βλέπω κάθε μεσημέρι. Πόσες φορές θα καυγαδίσουμε ακόμη; Ακατοίκητα σπίτια στα Πατήσια. Πολλά. Σαν ρημαγμένοι τάφοι. Και κανένα από αυτά δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των 1800 ακατοίκητων που ετοιμάζει ο Δήμος Αθηναίων προς κατεδάφιση ή αναπαλαίωση και χρήση. Κανείς δεν κατοικεί εδώ, καμιά κεφαλή του Δήμου δεν ζήτησε χαρτογράφηση των ακατοίκητων της περιοχής; Ξυπνάτε ορές παιδιά καημένα.......... Αύγουστος

Το φλουρί του φτωχού

το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι κόβεται η αγιοβασιλιάτικη πίτα. Το φλουρί, μια χρυσή αγγλική λίρα, πέφτει ανάμεσα στο κομμάτι του φτωχού και του μεγαλύτερου γιου της οικογένειας. Ο μικρός χαρούμενος για τη διπλή του τύχη, να κερδίσει το φλουρί και να το μοιραστεί με έναν άγνωστο φτωχό, δίνει το επόμενο πρωί ό,τι οφείλει στον πρώτο περιπλανώμενο ζητιάνο που χτυπά την πόρτα… «Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Μα από τότε όσες φορές δίνω μια βοήθεια σε ένα φτωχό συλλογίζομαι: Τάχα εγώ μοιράζομαι τα λεφτά μου με το φτωχό ή ο φτωχός μοιράζεται τα λεφτά του με ’μένα;» Με την αναρώτηση αυτή κλείνει το διήγημα του, «Το φλουρί του φτωχού», ο Παύλος Νιρβάνας, συμπυκνώνοντας σε αυτή τη φράση το αίσθημα της ενοχής όσων έχουν τα βασικά και όχι μόνο, που κάποιοι άλλοι στερούνται. Αίσθημα που τσιγκλάει, γιατί κανείς δεν ζει μόνος του. Προσπαθούμε να το κατευνάσουμε με «φιλανθρωπίες» που καταπραΰνουν βραχυπρόθεσμα, και συντηρούν μακροπρόθεσμα την υπάρχουσα κατάσταση. Όταν κάποιος πεινά η λύση δεν είναι να του πετάξεις ένα ξεροκόμματο. Πρέπει να του δώσεις τα μέσα να βγάλει μόνος του το ψωμί του σήμερα και αύριο. Αλλά ποιός θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτό; Μια εταιρία φάντασμα; Όσο και αν το διατυμπανίζει, δεν μπορεί. Είναι σαν να περιμένεις να λύσει το πρόβλημα αυτός που μετέτρεψε τη φιλανθρωπία σε βιομηχανία κέρδους. Είναι σαν να περιμένεις αυτός που δημιουργεί το πρόβλημα, ταυτοχρόνως να το λύνει. Ή ακόμα χειρότερα, είναι σαν να περιμένεις να λύσει το πρόβλημα εκείνος που κυνικά δέχεται την εξαθλίωση των συνανθρώπων μας όταν οι περίφημοι νόμοι της αγοράς το επιβάλλουν. Ίσως έχει καλύτερη απάντηση η μάνα από «Τα σταφύλια της οργής»: «… σαν βρεθείς σε ανάγκη γύρεψε από φτωχό. Μονάχα ο φτωχός σε βοηθάει». ΜΣ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ / ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ Τα εκπαιδευτήριά μας σας εύχονται καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος!

να δούμε τον κόσμο των άλλων εκέμβρης στην πόλη: διαδηλωτές συγ-

ελευθερία, στο πετσί όλων όσων τα όνειρα γίνονταν

κρούονται με τα ΜΑΤ κάτω από τα περίτεχνα

κομμάτια την τελευταία δεκαετία, στο πετσί εκείνων

χριστουγεννιάτικα στολίδια του δρόμου. Δυο

που δεν αντέχουν πια να βλέπουν και παραιτούνται.

πραγματικότητες που ζουν παράλληλα ακο-

Θα μου πεις, πώς θες εγώ να μπω στο κεφάλι του

λουθώντας όλους του νόμους (του Ευκλείδη

άλλου;

και του κράτους) και δεν τέμνονται ποτέ.

Φίλε μου, μοιράζεστε ένα μοναδικό χαρακτηρι-

Δ λόγια του δρόμου

Η κοινωνία χωρισμένη σε χαρακώματα συν και

στικό: είστε άνθρωποι και οι δυο. Πάνω από κάθε

πλην – υπέρ και κατά. Οι μεν διαδηλώνουν, οι δε

ιδεολογία, πεποίθηση και ταξινόμηση, είστε άνθρω-

βάζουν τα γιορτινά στολίδια. Ξέρουν όλοι ότι υπάρ-

ποι. Και ’γω φίλε μου αρνούμαι να πιστέψω ότι δεν

χει και αυτός ο άλλος κόσμος εκεί δίπλα, αλλά για

μπορείς να βρεις μέσα σου αρκετή ψυχή για να δεί-

να τον κατανοήσεις και να πέσεις μέσα του, χρει-

ξεις κατανόηση και να μην λιθοβολείς με τα μάτια

άζεται κόπος πολύς, σκέψη, ο απαγορευμένος

κλειστά. Αν όχι στο όνομα υψηλών ιδανικών, του-

«συμβιβασμός» και η υπερεκτιμημένη «εμπάθεια».

λάχιστον για να μη βρεθείς εσύ στη θέση του κατα-

Πιο άνετο να πετάς στον αέρα πυροτεχνήματα και

δικαστέου μια μέρα.

κατηγορίες. Να κρίνεις, πάντα αυστηρά, πάντα για

Δεν εννοώ να σκύψεις, να υποχωρήσεις και να μην

να περιχαρακώσεις τον δικό σου κόσμο, μη τυχόν

μιλάς, όπως κάναμε όλοι για λίγο παραπάνω απ’

και σου πειράξουν τους πυλώνες της κοσμοθεω-

όσο θα έπρεπε. Εννοώ να ακούσεις και να δεις τον

ρίας.

κόσμο με τα μάτια του άλλου. Εννοώ με το παρά-

Ας φανταστούμε λοιπόν το γνωστό και μη εξαιρετέο

δειγμά σου να πείσεις τον άλλον ότι η ανθρωπιά και

«θαύμα των Χριστουγέννων» να βγάζει τα κόκκινα

όχι η βία φέρνει αποτέλεσμα ανεξίτηλο. Και μη φο-

ρούχα και να πετάει το μπουκαλάκι της Κόλας και

βάσαι: ο πολιτισμός ποτέ δεν κινδυνεύει από υπερ-

να μας ανοίγει το τρίτο μάτι, να δούμε τον κόσμο

βολική ανθρωπιά, μόνο από υπερβολικό μίσος.

των άλλων. Όλων των άλλων. Να μπούμε στο πετσί

Μη γίνεις εκείνος που σφίγγει μανιωδώς την χρι-

του καθενός και να κρίνουμε μέσα από τα δικά του

στουγεννιάτικη μπάλα και ουρλιάζει «Τρίγωνα, κά-

κόκαλα. Στο πετσί του υπαλλήλου που δεν μπορεί

λανταααααα» ελπίζοντας μάταια να σκεπάσει τη

να παραβεί το γράμμα του νόμου γιατί έχει οικογέ-

βουή της πραγματικότητας από πίσω.

νεια να ταΐσει, στο πετσί ενός 20χρονου που σκο-

Αγαθή Κάτσια

πεύει να πεθάνει για τη δική του, όπως την νιώθει, lekesapomelani.blogspot.gr

ΑΦΟΙ ΠΛΕΣΣΑ Ο.Ε.

Service πηγή: Βικιλεξικό

ΓΝΗΣΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Προμηθέως 22, Πατήσια Τηλ.: 210 2230 005 - 210 2010 117, fax: 210 2010139 e-mail: fplessas@otenet.gr