‣
ΙΤΑΛΙΚΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΘΗΝΩΝ “CASA D’ITALIA”
‣
για τη γλώσσα, την κουλτούρα, τον πολιτισμό!
Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών είναι το Μορφωτικό Γραφείο της Ιταλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα και υπηρεσία του Ιταλικού Κράτους. Θεσμικός του ρόλος είναι η προώθηση και ανάπτυξη των πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, καθώς και η διάδοση της ιταλικής γλώσσας.
‣ Εξεταστικό Κέντρο για την απόκτηση: • των Διπλωμάτων Ιταλικής Γλώσσας όλων των επιπέδων (Α2 – C2) που χορηγεί το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών, αναγνωρισμένα από το Α.Σ.Ε.Π.
(
Ημερομηνία γραπτών εξετάσεων Diploma: 22 Νοεμβρίου 2015 Eγγραφές για τις εξετάσεις απόκτησης των Διπλωμάτων του Ιταλικού Ινστιτούτου: έως 10 Νοεμβρίου 2015
)
Πληροφορίες: T. 210- 5242646, iicatene.diplomi@esteri.it
• των πιστοποιητικών γνώσης της ιταλικής γλώσσας Celi όλων των επιπέδων (Α1 – C2) του Πανεπιστημίου για Ξένους της Περούτζια Πληροφορίες: T. 210- 5242646, celi.iicatene@esteri.it εκμάθησης της ιταλικής γλώσσας, τμήματα πολιτισμού, συνομιλίας ‣ Τμήματα και γραμματικής, ιταλικής κουλτούρας στα ελληνικά κ.α. Οι εγγραφές συνεχίζονται. Πληροφορίες-εγγραφές: T. 210- 5242646, corsi.iicatene@esteri.it
υπηρεσία: επίσημες μεταφράσεις από τα ελληνικά στα ιταλικά και αντίστροφα. ‣ Μεταφραστική Πληροφορίες: T. 210- 5242646, metafrasi.iicatene@gmail.com
εκδηλώσεις (εκθέσεις, συναυλίες, παραστάσεις, προβολές ταινιών, διαλέξεις) ‣ Πολιτιστικές με ελεύθερη είσοδο. Πληροφορίες: T. 210- 5242646, eventi.iicatene@esteri.it
‣
που λειτουργεί και ως δανειστική για τα μέλη της. ‣ Βιβλιοθήκη/Αναγνωστήριο Πληροφορίες: T. 210- 5242646, biblioteca.iicatene@esteri.it
‣
για πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία. ‣ Πληροφορίες Πληροφορίες: T. 210- 5242646, studi.iicatene@esteri.it
Πατησίων 47, Αθήνα (Έναντι Πολυτεχνείου) T. 210- 5242646, Φ. 210 5242714 www.iicatene.esteri.it www.facebook.com/IICAtene
(για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις)
patisionadv@gmail.com (για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις)
http://patisionzei.weebly.com/ facebook: Η Πατησίων ζει
Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604
ται κα ι ΜΕΤ Α κλα ίει. ος με ταβαρ ιέ O μετ αμοντ έρ ν του π αρόντ ος.
15 ΟΣ| ΒΡΙ ΤΩ ΟΚ
patisionesi@gmail.com
αι η ε πιστή μη
Πληροφορίες: 694 45 63 904
ιας απ λής μ λκιας σε άπ οψη, ε ίν
Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλεια μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας.
Παλιά σου πέταγαν ένα “Κοίτα να γίνεις άνθρωπος” και κάπως ξεμπέρδευαν. Βέβαια δεν μπορούσαν να σου εξηγήσουν τί ακριβώς εννοούσαν και έτσι κατέφευγαν στα παραδείγματα, στις παρομοιώσεις και σε ιστορίες. Στο τέλος έμενε κάτι στο μυαλό σου. Περισσότερο συμπυκνώνοταν στην έννοια της ανθρωπιάς. Και η κοινωνία παρά τις αντιθέσεις της, τις υποκρισίες και τις αδικίες της είχε να πατήσει πάνω σε έναν μέσο όρο που καθόριζε την ανθρωπιά, τους ηθικούς κανόνες, τα όρια. Σήμερα τα πράγματα είναι πιο ζορισμένα. Ένας κορυφαίος επιστήμονας πριν λίγες δεκαετίες το ’χε πει... “Ζούμε στην εποχή των τέλειων μέσων και των συγκεχυμένων σκοπών”. Το άι φον 6, η τεχνολογική κορύφωση, το τέλειο μέσο από τη μία. Και από την άλλη ο συγκεχυμένος σκοπός ή αλλιώς ειπωμένο η προβληματική εώς και αδύνατη επικοινωνία ανάμεσα μας. Για 4 δεκαετίες, από τα μέσα του ’70 και μετά, η κοινωνία μας είχε την άνεση να εξανθρωπιστεί ή να ψευτοεξανθρωπιστεί. Δεν υπήρχαν δραματικά γεγονότα, μεγάλες ανατροπές και τεράστιες αναταραχές. Ο εξανθρωπισμός κατέληξε να είναι ένας κώδικας συμπεριφοράς σε ποικίλες μορφές, καταναλωτισμού και δογματισμών. Μία κοινωνία του φαίνεσθαι, της κονόμας και της ατομικής ανέλιξης. Μαζί με μία καρικατούρα οικονομικής πλαστικής ανάπτυξης. Σήμερα μπαίνουμε σε σκοτάδια. Μαζί με την οικονομία καταρρέει συνολικά το πρότυπο, οι σταθερές και τα όρια. Και δοκιμαζόμαστε. Αγωνία, αβεβαιότητα, φόβος, ανασφάλεια όχι απλώς για το αύριο αλλά για το σήμερα, δημιουργούν μία νέα πραγματικότητα. Και αλήθεια τί μπορεί να σημαίνει το “κοίτα να γίνεις άνθρωπος” σε έναν νέο 18 χρονών όταν ήδη έχει αποδεχτεί την πραγματικότητα της ανεργίας και της αποχώρησης; Η ίδια η ζωή έχει γίνει πολύ δύσκολη. Και αυθόρμητα αυτό που παράγει είναι περισσότερο κάτι απάνθρωπο, επιθετικό, ανασφαλές και βίαιο, παρά κάτι αισιόδοξο και συγκροτημένο. Μετασχηματιζόμαστε σιγά σιγά. Από άνθρωποι σε φιγούρες-κούκλες και μετά σε κλειστές ο-ντότητες, αποξενωμένες από την κοινωνία και τον ίδιο τους τον εαυτό. Που μοιάζουν όλο και περισσότερο μεταξύ τους, όπως οι κούκλες στο εξώφυλλο, αλλά που δεν αντέχουν ο ένας τον άλλον. Στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε να αποφασίσουμε είναι εάν θα επιχειρήσουμε τον εξανθρωπισμό μας ή θα οδηγηθούμε σε μία κατάσταση ύπνωσης του μυαλού και επιθετικότητας. Αρχίζουμε και λειτουργούμε με αντανακλαστικό τρόπο. Με όλο λιγότερη λογική και ευφυία. Και συνηθίζουμε στην ωμότητα, την χυδαιότητα και την καταστροφή ανθρώπων και σχέσεων. Πλατεία Βικτωρίας, στοιβαγμένη δυστυχία. Ένα πνιγμένο παιδάκι απαθανατίζεται με σκηνοθεσία χολιγουντιανού επιπέδου. Κομμένα κεφάλια άπιστων. Μία βόμβα με εκατοντάδες νεκρούς. Ένας συνταξιούχος αυτοκτόνησε. Χάπενινγκ να κοιταζόμαστε στα μάτια. Σχέση διαδικτύου χιλιάδες μηνύματα. Μη μου πιάνεις το χέρι, φοβάμαι. Το άι φον 7 πότε θα βγει;
ισμός μ
www.patisionzei.com
Εξανθρωπισμός
ασχημ ατ
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου, 12.35 π.μ. Οδός Ιπποκράτους 146, Cafe: Jimmy’s Hall Κούκλα βιτρίνας, προσφορά: PECCaTO
O μετ
Φωτογράφιση για το εξώφυλλο
Αφιέρωση πρώτη. Σε αυτούς που μπήκαν στη βουλή. Να προσέχουν τί ψηφίζουν και να μάθουν καλά την αγγλική γλώσσα, αν δεν την ξέρουν. Αφιέρωση δεύτερη. Σε αυτούς που δεν μπήκαν στη Βουλή. Ας αναρωτηθούν γιατί ήθελαν τόσο πολύ να τα καταφέρουν; Αφιέρωση τρίτη. Όχι άλλη δραματοποίηση. Δεν παίζουμε σε σίριαλ του ’80...
Π
ΟΛΗ ΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΤΗΣΙΩΝ
351
386
Οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς αυτό που ξέρουν να κάνουν. Μου το θύμισε μια φίλη.
1
2
Να μην έχεις όνομα...Η περίο
46.)4
/'016
2'5)4+7/
% #!% $ & ! ! %! !$ & %"
2
31 6
*' 41 6
+*',)4
(3
14 12 16 -1 6
53 1 +' 4
,6
2"0 # (+ .2 ) *"&%+ 2 (2" 2 " + . %+ $ +-'& 2 $ 2 + %2 '# ) 2 &) 2 +-% &/ "(%2 "0 )% * -%2 " 2 $&+ "(% )/(%2 2 + %2 0'& ,$ * 2 + .2 +&% . +&0. 2 2 )$ & 2' %+-. 2 %2 ' %2% +&0.2 # '&0%2 -.2 $ + .2 2 " + &) . '& &0%2 " $ 2" 2% 2+&0.2*0$' ) # &0%2*+&%2/ )+ 2+ .2' # . ) *$ %& 2 %2 %+ ! %2 " 2 0 % 2 ##& $ % % 2 '& & 2 ' 2+&0.2+ # 0+ &0.2 '& * * %2 % 2 %+ *+ ,& % 2 + %2 2 $&% " 2 $&) 2 %+ *+ * .2 , +&0.2 !& &. 2 $'&)& * 2% 2 % 2" 2$ 2 + 0+ + + 2+&0 * $ &02 % &) .2" , 2 +&% .2$ 2 $ # 2 '&02 , 2 ! ' )%& * 2 + 2 ) 2 + . 2 0+ %2+&%2+) '&2, 2$'&)& * %2% 2 )) !&0%2+&%2 '&"# *$ 2+&0. 0+ %2+&%2*+ /& 2' ) 2 ' 2+&0.2')& % . ') "+ "& .2*"&'& . 2 !0' ) + 2" 2 2 % 2 '&"+ *&0%2 %&$ 2& 2 %(%0$ .2'# + . + .2' ) &/ . 2 )" 2% 2+ %2*0$$ ) *+& %2" % 2+ %2" %&0%2') ! 2& 2' *+& 2+ .2 0 # .3 2 0+ 2+ 2 &$ % 2, 2') ' 2% 2 0/ ) *+ *-2, )$ 2 #&0.2+&0.2*0%+ # *+ .2+&02 + * -%2 1 2 & 2 &'& & 2 " # * %2 + % 2$&02')&* ) % 2+&2 % " &2 $ 2 % 2+ %2')& #-2" 2 & , * %2*+ 2 $ ) -* 2+&02+ # "& 2 '&+ # *$ +&.
' 2+&%2
% )&2 #
+&02 &# + *+ "& 2 0## &02 0
# .
Το πιο άσχημο πράγμα είναι να ξεχνάνε το όνομά σου. Η ατάκα από παλιά ταινία που το αφεντικό δεν θυμάται το όνομα του υπάλληλού του που τον έχει στη δούλεψή του 32 χρόνια. Υπάρχει όμως κάτι χειρότερο από αυτό. Να μην έχεις καν όνομα. Κανείς δεν σε φωνάζει. Δεν υπάρχεις. Δεν παίρνεις μέρος σε καμιά διαδικασία, κίνηση και εξέλιξη. Γύρω μας υπάρχουν χώροι. Παρατημένοι, υποβαθμισμένοι, χωρίς όνομα. Που αξίζει να αποκτήσουν όνομα αλλά και να ενταχθούν μέσα από την αναβάθμισή τους στην καθημερινότητά μας. Ο Λέανδρος Σλάβης λοιπόν επιχειρεί μία διαφορετική προσέγγιση... Μία έκδοση με άρθρα-προτάσεις για την
Είπαν για την έκδοση:
ονοματοδοσία κοινόχρηστων χώρων στις περιοχές της Κυψέλης. Ονοματοδοσία που
«Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και νοσταλγικό για ’μένα». Ρένα Χατχούτ (μεταφράστρια)
προκύπτει από τη μεγάλη ιστορία από προσωπικότητες που ζούσαν σε αυτές τις περιοχές αλλά
«Ήταν ένα eye-opener. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί δεν το σκέφτηκαν και άλλοι για
και από γεγονότα που συντελέστηκαν τις προηγού-
άλλες περιοχές της Αθήνας. Οι ποικίλης μορφής πληροφορίες που περιέχει το κάνουν
μενες δεκαετίες. Όπως λέει ο ίδιος στο εισαγωγικό του
και "ιστορικό" βιβλίο - για ερευνητές κλπ. Και οι προσωπικές σου προτάσεις και επιση-
κείμενο... «Η πόλη είναι ζωντανός οργανισμός και, ως ζωντανός οργανισμός, αλλάζει. Κάθε “σήμερα” είναι διαφορετικό τόσο από το δικό
μάνσεις θα παραμείνουν σαν παρακαταθήκη για ένα καλύτερο αύριο για την Κυψέλη που, όπως λες, ήταν το "σπίτι" τόσων πολλών που προσέφεραν στην Ελλάδα».. Βασίλης Σγούτας (αρχιτέκτων)
του “χθες”, όσο, ως εκ τούτου, και από το δικό του “αύριο”. Και αυτό δεν αφορά μόνο τη λαοθάλασσα που κινείται (ή ακινητοποιείται) στους δρόμους της ή τις λειτουργίες της, αλλά και το ίδιο το φυσικό περιβάλλον.
«Θαυμάσιος οδηγός για την Κυψέλη». Θωμάς Ταμβάκος (ηλεκτρονικός μηχανικός - μουσικολόγος)
Το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, κατά κανόνα κάθε άλλο παρά “φυσικό” είναι στις σημερινές μεγαλουπόλεις. Για να προμηθευτείτε την έκδοση τηλεφωνήστε στο 210 8229040, 210 8229604. Πληροφορίες επίσης θα βρείτε στο site www.patisionzei.com
«Το να δίνεις σημασία στα μικρά πράγματα, να βρίσκεις λεπτομέρειες και να συνθέτεις είναι δείγμα πολιτισμού». Κώστας Παπαδόπουλος (καθηγητής)
Σχολή Μπαλέτου & Μοντέρνου Χορού Μαίρης Χωριανοπούλου
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΩΔΕΙΟ
T
Αναγνωρισμένη από το κράτος
Η
Μαίρη Χωριανοπούλου ασχολείται από πολύ νωρίς με τον χορό κι εκπαιδεύεται για χρόνια στην Ελλάδα και το εξωτερικό στον κλασικό και τον μοντέρνο χορό, ενώ παράλληλα -και διαρκώς- παρακολουθεί πληθώρα σεμιναρίων, που εμπλουτίζουν το ρεπερτόριό της. Παίρνει το δίπλωμα της Βασιλικής Ακαδημίας του Χορού της Μεγάλης Βρετανίας (Royal Academy of Dancing) και το Licentiate του Imperial Society of Teachers of Dancing. Εξειδικεύεται στην εκπαίδευση δασκάλων χορού και γίνεται Tutor για το Imperial Society of Teachers of Dancing. Αφού διδάσκει επί σειρά ετών σε αναγνωρισμένες σχολές (από το 1986), το 2005 ιδρύει τη Σχολή Χορού Spirit of Dance, θέλοντας να δημιουργήσει τον χώρο στον οποίο θα μπορούσε να εφαρμόσει το απόσταγμα της διδακτικής της εμπειρίας και να εστιάσει στη διαμόρφωση άρτια εκπαιδευμένων χορευτών, ερασιτεχνών και επαγγελματιών, τόσο στον κλασικό όσο και τον μοντέρνο χορό. Η Σχολή είναι αναγνωρισμένη από το κράτος και διαπιστευμένο κέντρο εκπαίδευσης δασκάλων χορού (Approved Center του I.S.T.D.). Τα μαθήματα που προσφέρει η σχολή είναι: κλασικό μπαλέτο (R.A.D., I.S.T.D., free), μοντέρνος χορός (modern theater I.S.T.D.), σύγχρονο (με στοιχεία release και contact improvisation), hip hop, latin, pilates, BodyART, yoga και διδακτική του κλασικού ή του μοντέρνου χορού. Ειδικότερα, λειτουργούν τμήματα νηπίων και ξεχωριστά τμήματα αγοριών όλων των ηλικιών. Όλοι οι διδάσκοντες της Σχολής είναι έμπειροι και καταξιωμένοι επαγγελματίες με βαθιά γνώση του αντικειμένου τους.
έχουμε πάθος με τη μουσική
ο Απολλώνιο Ωδείο ιδρύθηκε το 1972 από τον συνθέτη Βασίλη Δέλλιο. Εδράζεται σε νεοκλασικό κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα, στην οδό Αριστοτέλους 69, πλατεία Βικτωρίας. Το Ωδείο μας είναι μια οικογενειακή επιχείρηση και ως εκ τούτου επιλέγουμε τους δασκάλους μας έτσι ώστε να διακρίνονται τόσο για τη μόρφωσή τους, την αφοσίωση και την αγάπη για τη μουσική, όσο και για την προσωπική τους μέριμνα και προσοχή σε κάθε έναν από τους μαθητές τους. Στο Ωδείο μας λειτουργούν τα τμήματα όλων των οργάνων κλασικής και παραδοσιακής μουσικής, τμήματα κλασικού και μοντέρνου τραγουδιού, θεωρητικών, Βυζαντινής μουσικής, πρόγραμμα μουσικής προσχολικής αγωγής καθώς και τμήμα θεατρικών σπουδών. Έχουμε δύο χορωδίες, παιδική και νεανική, ενώ συνεχώς δημιουργούνται διάφορα σύνολα φωνητικά και οργανικά από τους μαθητές μας, οι οποίοι έχουν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στις συχνές συναυλίες που διοργανώνουμε. Ενθαρρύνουμε και φροντίζουμε για τη συνεργασία μεταξύ των τμημάτων του ωδείου ώστε το βίωμα της μουσικής να είναι πολύπλευρο, εποικοδομητικό και να ενισχύεται ταυτόχρονα το ομαδικό πνεύμα. Στα 43 χρόνια λειτουργίας του, το Ωδείο μας εξελίσσεται, ανοιχτό σε νέους δρόμους μουσικής εκπαίδευσης, μεριμνά για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των μαθητών του, φροντίζει για την καλλιέργεια της μουσικής ευαισθησίας τους και προσπαθεί να προαγάγει τον μουσικό πολιτισμό της χώρας μας. Άλλωστε πάντοτε πιστεύουμε και θα πιστεύουμε ότι η μουσική είναι στη φύση του ανθρώπου και πηγάζει από μέσα του ως βαθιά ανάγκη.
Κλασικό τμήμα Μοντέρνο τμήμα Τμήμα Λαϊκής Μουσικής Τμήμα Παραδοσιακής Μουσικής Κλασικός Χορός / Μοντέρνος Χορός / Σύγχρονος Χορός / Pilates / Body Art / Hip-Hop / Yoga / Latin • Tμήματα Ενηλίκων • Επαγγελματικά Τμήματα: DDI / DDE / Licenciate / Fellow / Ballet & Modern I.S.T.D. / Ballet R.A.D. Ιθάκης 43, Αθήνα T. & F.: 210 82 10 039 info@spirit-of-dance.gr www.spirit-of-dance.gr
MOYΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ
Λεωφ. Γαλατσίου 64, Άνω Πατήσια τηλ./fax: 210 2284700 e-mail: odeioathena@gmail.com www.odeioathina.gr
Αριστοτέλους 69, 10434 πλ. Βικτωρίας Τηλ. 210.8815219 – 210.8227955 www.apollonioodeio.gr Apollonio Odeio
Tο ουζερί της Τζένης Δεν είναι τυχαίο ότι το ουζερί της Τζένης μετρά τόσα χρόνια. Γνήσιο, αυθεντικό με ωραίες μουσικές και διαλεχτά σχήματα. Φέτος τον χειμώνα τις Παρασκευές συναντάμε τον τραγουδοποιό Σταύρακα με την παρέα του με πολύ κέφι και όρεξη για να ανοίξουμε όμορφα τα Σαββατοκύριακα. Τα Σάββατα οι Μορτηλάτες ανακατεύουν τους ήχους του μπαγλαμά, του αρκοντεόν, του βιολιού και της κιθάρας κρατώντας το ουζερί της Τζένης ξάγρυπνο και όλους εμάς με σμυρνέικα, ρεμπέτικα και νησιώτικα τραγούδια. Τα μεσημέρια των Κυριακών από τις 15.00 και όσο πάει θα μας διασκεδάζει ο Γιάννης Καραπιπέρης με τον Σταύρο Παπαδάκη και την υπέροχη φωνή της Αργυρώ Καραβίνου. Όλα μαζί λοιπόν οι μουσικές, το πιοτό, τα χρώματα, οι σχέσεις, η Τζένη και ο κόσμος μου φέρνουν κάποιους στίχους στο μυαλό: “Ήτανε όμορφο θαρρώ εκείνον τον παλιό καιρό το καπηλειό μου γιαλός, καημός και τσικουδιά βαλμένα μέσα στην καρδιά με τ’
ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΠΟΛΗ - ΠΟΛΙΤΣΜΟΣ
όνειρό μου".
Όταν κάτι σε σκουντάει φιλικά
Εντάξει, το ζήτημα είναι τί ψάχνει ο καθένας.
το μπουκαλάκι να είναι διαφορετικό από την
Εμένα μ’ αρέσουν τα μαγαζιά που μόλις μπεις
προηγούμενη φορά. Και το καθένα να έχει τη
μέσα σε σκουντάνε στον ώμο. Φιλικό σκού-
δικιά του ιστορία. Το πρώτο από ένα γιουσου-
ντηγμα είναι, άλλο αν εσύ είσαι στην τσίτα και
ρούμ της Ανατολής, το άλλο από ένα μεγαλο-
νομίζεις πως κάποιος σε σπρώχνει. Λοιπόν,
αστικό σπίτι της Σμύρνης και το τρίτο από ένα
να σε σκουντάνε και να σε καλούν να προ-
ορεινό χωριό της Κορινθίας... Και να κάθεται,
σαρμοστείς και να νοιώσεις. Σε σκουντάνε.
δηλαδή ο συγγραφέας, να σκαρώνει ιστορίες
Δεν υποκλίνονται, δεν χαζογελούνε, δεν είναι
για τα μπουκάλια και να πίνει. Μ’ αρέσει να
τυπικά αδιάφορα και καλοβαλμένα. Μ’ αρέ-
χάνομαι στον διάκοσμο, στις αφίσες και στις
σει να πίνουμε 6 ρακόμελα και τις 6 φορές
λεπτομέρειες και η φίλη μου δίπλα με σπου-
δές στη Γαλλία στην διακόσμηση να μην μπο-
της μουσικής που θα ακολουθήσουν οι μου-
άνθρωποι τραγουδάνε χωρίς μικρόφωνα
χαμηλώσουν τα φώτα και αν είσαι τυχερός, να
ρεί να το κατατάξει πουθενά. Και να λέει ότι
σικοί. Μ’ αρέσει να ακούω ατάκες που άλλες
και πασχίζουν να σε κερδίσουν. Και όταν θα
ακούσεις μπλουζ νέγρικα, τραγούδια του Παύ-
κάτι της θυμίζει από ένα παλιό καφέ σε μία δεύ-
σε κάνουν να γελάσεις καλόκαρδα και άλλες
’χεις πιει και το τρίτο ρακόμελο να νομίζεις
λου και αυτοσχεδιασμούς έθνικ”. Λοιπόν, το
τερη συνοικία του Παρισιού. Μ’ αρέσει να
να μαγκώνεσαι συναισθηματικά. Εμένα μ’ αρέ-
πως θα ανοίξει η πόρτα και θα μπει ο Μπάτης
ζήτημα είναι τί ψάχνει ο καθένας. Η Τζένη
βλέπω ανθρώπους της γειτονιάς, πιτσιρικά-
σει και η Αχαρνών όμως... Δηλαδή δεν μπορώ
να πει την εξυπνάδα του. Και μόλις έχεις πα-
είναι σίγουρο ότι έχει βρει αυτό που ψάχνει.
δες, μουσάτους, καραφλούς, μεγαλωμένες
να το πάρω το ουζερί και την Τζένη και να την
ραγγείλει και το έβδομο και καθώς αναρωτιέ-
αρτίστες, μάγκες, οικογενειάρχες, να μπλέ-
μετακομίσω αλλού. Ούτε καν στην Πατησίων.
σαι από που θα ’ναι αυτό το μπουκάλι, τότε να
κονται σε ένα δικό τους κουβάρι. Μ’ αρέσει να
Εκεί ανάμεσα σε δρόμους με ονόματα ποιητών
ακούς το βιολί να παίζει το “Γιωργίτσα”.
Μαλακάση 4 και Αχαρνών
μιλάνε οι παρέες μεταξύ τους, να λύνουν
υπάρχει αυτό το σημείο που σε σκουντάει φι-
“Εγώ έλεγα να σ’ αγαπώ Γιωργίτσα μου κανείς
(Δίπλα στον Αγ. Ελευθέριο)
προβλήματα χωροταξίας, προσανατολισμού
λικά. Εμένα μ’ αρέσουν τα μαγαζιά που νέοι
να μην το ξεύρει... Και όταν περάσει η ώρα και
Τηλ: 211 4027219 / 690 9909132
Το Ουζερί της Τζένης
Οι άνθρωποι φτιάχνουν τις γειτονιές τους και οι γειτονιές τους ανθρώπους τους. Στα Εξάρχεια κουβέντα στην κουβέντα, μέρα στη μέρα οι άνθρωποι πλέκουν τα βήματά τους γύρω από σπίτια και μαγαζιά, κι αυτά παίρνουν κάτι από τις ιστορίες των περαστικών και τα μεταλαμπαδεύουν στη μεγάλη Ιστορία. Αν θέλεις να ψάξεις βαθιά μέσα στον χρόνο, σκάβεις τη γη και αποκαλύπτεις τα στρώματα των πετρωμάτων: παλαιολιθικά, μεσολιθικά, νεολιθικά. Αν όμως ψάχνεις για γεγονότα πιο πρό-
στη σκόνη των σοκακιών. Μια γειτονιά σμιλεμένη από τους ανθρώπους της, ορισμένη από τα ήθη τους όσο καμία άλλη στέκει δίπλα στο κέντρο και ρίχνει κριτικές ματιές στα τεκταινόμενα του κεντρικού άξονα. Μια γειτονιά με στρώσεις κοινωνικές και πολιτικές περισσότερες απ' ότι οι φλέβες του λατομείου στον λόφο του Στρέφη. Μόνο που δεν λέγεται Στρέφη. Αγχεσμός λέγεται. Και τα Εξάρχεια, λέγονται Νεάπολη. Και η Μπενάκη είναι η οδός Προαστίου. Γιατί κάποτε 20 λεπτά πέρα από την Ομόνοια το μόνο που υπήρχε ήταν εξοχή. Τότε κάρα διέσχιζαν την Ακαδημίας και τα Εξάρχεια ήταν γεμάτα με πιθαράδικα που ζούσαν από το λατομείο του λόφου. Το φημισμένο όνομα τους το πήραν (τί τραγική ειρωνεία! ) από έναν αστό: έναν έμπορο που διατηρούσε μεγάλο κατάστημα στη Θεμιστοκλέους. Ο περασμένος αιώνας μπήκε καλπάζοντας και μετέτρεψε την περιοχή σε καταφύγιο φοιτητών και λογίων οπότε και αναπόφευκτα σε χώρο ζυμώσεων και συγκρούσεων. Τα Δεκεμβριανά χώρισαν τα Εξάρχεια στα δυο και η μεταπολίτευση τα συσπείρωσε εναντίον του καθεστώτος. Σήμερα παραμένουν συσπειρωμένα και εξοργισμένα, -εν βρασμώ ψυχής
Ηξερες Οτι των πονας των πρώ ξο ά ς ό ικ ρ όντ Κε αποτελεί η ς ν ιώ ρ υ τ ρ α μ υ. Οι ρειών δια Πανεπιστημίο η ι χ ό ι α κ ς λωνα για τη μαρτύρονται ια δ ς έ τ η ιτ ο η φ υαγγελίου στ ε υ ο τ η σ α ρ μετάφ α του σα στο πνεύμ έ μ , ή ικ τ ο μ δη τικού κινήμα η ιτ ο φ ύ ο ικ τ συντηρη χής τος της επο
θα έλεγαν οι δικαστικοί. Δίνουν τροφή και στέγη σε καλλιτέχνες, συγγραφείς και πολιτικούς. Είναι υποβαθμισμένα και βουτηγμένα στην κρίση. Είναι αυτοοργανωμένα και ετοιμοπόλεμα. Είναι αθηναϊκά και ταυτόχρονα μισούν τον μικροαστισμό. Στρώματα, στρώματα ιδεών, κτιρίων, γεγονότων, ανθρώπων αφήνουν σημάδια σε όλες τις γωνίες και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις να ξετυλίγεις το νήμα της Αριάδνης. Σε μια βόλτα τί να προλάβεις να δεις και να ακούσεις; Τα Εξάρχεια θέλουν σελίδες πολλές δικές τους και πάλι θα υπάρχει μια πόρτα που κρύβει μια ιστορία, μια πλατεΐτσα που έχει το κλειδί για ένα μυστήριο. Πάω να βουτήξω στο «άβατό» τους. Θα τα πούμε στους δρόμους!
Παπ αγε ωργ ίου
σφατα πετρώματα εκεί θα τα ξεχωρίσεις. Η νέα ιστορία είναι κράμα από πολύτιμους λίθους, πέτρες αιχμηρές και βοτσαλάκια, ανακατεμένα όλα
Ηξερες Οτι ςτις 20 ςεπτεμβρ ίου του 1942 η ιουλία Μπίμπα, ο Κώ στας Περρίκος, ο ςπύρος Γαλάτης και ο Αντώνης Μυτιληναίος ανατιν άζουν τα γραφεία της εςΠΟ, τη ς ελληνικής ναζιστικής οργάνω σης στη Γλάδστωνος. Ήταν ένα α πό σπουδαιότερα σαμποτάζ πο υ πραγματοποιηθή καν στην τότε κατεχόμενη ευρώ πη. Αφού προδίδονται, Ο Περρίκος και η Μπίμπα εκτελούνται.
Κεί μεν α: Α γαθ ήΚ άτσ ια, Μα ντώ Βλά χου , Μα ριά ννα
σφατα; Τότε πρέπει να σκάψεις πίσω στα λόγια, στις ταμπέλες των δρόμων και τα σπίτια, στους μαγαζάτορες και τους θαμώνες. Τα πρό-
Έργα και ημέρες...
τι ρόΗξερες Ο Γώγου και ο ςιδη ,η ενες Ο Άσιμος μφιλεγόμ α ν α ξ ρ ης πή πουλος υ ατικές φιγούρες τ μ ρά και εμβλη σέτες τους αντιγ ι κα ρά πόλης. Ο υκλοφόρησαν πα κ ι α ι. φονταν κ έρι σε χέρ χ ό π α α νομ νω βέτα: Πά μ Γα ι α κ ι μια λέους βρίσκετα ιΘεμιστοκ α ρ ε μ ή σ ε που κάποτε λ ια από εκεί ρ έ τ ε φ μη κα ακές πολύχρω ικείες φυλ ες των α ν υ γ ι ο ν υναίκ τουργού γουν τις γ ρό τους ή λ α τ α κ υ όπου ο παράθ τ . ν ώ κ ια . αντιστασ αβηττό κ υ Λ ν ο τ σ βλέπει
Το αφιέρωμα αυτό δεν θα υπήρχε χωρίς τις φωνές που μας μίλησαν για τον αγαπημένο τους τόπο: Φοβερέ Χαράλαμπε Μπαλτά και αγαπητέ Δημήτρη Ρόκκο, σαν ευχαριστούμε από καρδιάς.
Πριν το ’50 η εμφάνιση ενός αυτοκινήτου είναι μεγάλο γεγονός για τα πιτσιρίκια, που είχαν αποκλειστική κυριαρχία στους δρόμους. Το τόπι μπαίνει στην άκρη και παρακολουθούν εκστατικά το αυτοκινούμενο θαύμα. Οδός Οικονόμου: Στα 1905 ο Νουμάς, το σημαντικότερο περιοδικό έντυπο του κινήματος του δημοτικισμού, προκηρύσσει διαγωνισμό για τη συγγραφή αναγνωσματαρίου. Οι προδιαγραφές του είναι πολύ συγκεκριμένες: «να γραφή ένα αναγνωσματάριο ανθρωπινό και ρωμαίικο, όχι με ια, με ρις, με ους και κάθε άλλη τέτοια αηδία, μα με λέξες που να τις ακούη το παιδί κάθε ώρα και στιγμή σπίτι του, αφού σήμερα με κείνα πούχουνε στα σχολειά μας, το Ρωμιόπουλο παίρνοντας το πρώτο βιβλίο στα χέρια του Θα πρωτοσυλλαβίση μια ψεύτικη λέξη που δε Θα τηνε μεταχειριστή στην κουβέντα του ποτέ - μ' άλλα λόγια με την πρώτη λέξη που Θα συλλαβίση, Θα πη και την πρώτη του ψευτιά». Κατά τη διάρκεια της Κατοχής τα παιδιά τρέμουν την τρελή των Εξαρχείων- την κυρά Αυγούστα. Περιπλανιέται λένε με ανακατωμένα μαλλιά και ψελλίζει ακατανόητες λέξεις. Το 1943 εξαφανίστηκε από τη γειτονιά. Εκτελέστηκε γιατί περιέθαλπε Άγγλους και Έλληνες αντιστασιακούς όπως αποκαλύπτεται. Στη θέση του σπιτιού της θα βρεις σήμερα την ταβέρνα Ροζαλία, που φέρει το αντιστασιακό ψευδώνυμο της
κυρά-Αυγούστας. Στη Στοά Φέξη λειτουργεί η Λέλα Καραγιάννη το αρωματοπωλείο της, από που στέλνει μηνύματα στη Μέση Ανατολή. Η οργάνωση που έστησε, η «Μπουμπουλίνα», ήταν από τις πιο ενεργητικές προσπάθειες κατά την αντίσταση. Τα παιδιά της στις μαρτυρίες τους περιγράφουν πως μετέφεραν όπλα και πολεμοφόδια, αλλά και πως συλλήφθηκαν και βασανίστηκαν μαζί με τη μητέρα τους. Δυο 15χρονοι με 20 χρόνια διαφορά, στιγματίζουν για πάντα τους δρόμους της συνοικίας. Οι δολοφονίες Καλτεζά και Γρηγορόπουλου παραμένουν βαθιά εντυπωμένες στους δρόμους και τις συνειδήσεις των Εξαρχείων. «Στο τέλος μιλάει το πανί» είχε πει κάποτε ο Φιλοποιμήν Φίνος. Για τα Εξάρχεια το πανί έχει να πει πολλά: από το στούντιο της Φίνος Φιλμ στην Στουρνάρα, τα σινεμά της γειτονιάς, τις ταινίες που γυρίζονται στα χώματα τους («Κυριακάτικο ξύπνημα» , «Στέλλα») ως τον «δράκουλα» του Ζερβού και τις κινηματογραφικές απόπειρες των παιδιών του Βούλγαρη (με αποκορύφωμα το «Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους;» που αποτελεί κυριολεκτικά ωδή στο εξαρχειώτικο lifestyle). Η γνωστή ταβέρνα του Μπάρμπα-Γιάννη φιλο-
Οτι τα εξάρ ς ο π ύ Ηξερες τ ς όγο λένε ένα ττε τον λ ς υ ρ Υπήρχε ή κ υ ‘80, πο αυγάδε χεια του . Όταν άκουγε κ ε ού αι χώριζ του Χριστ ία, κατέβαινε κ ατε . στην πλ κόμενους ε λ π ια δ τους
ξένησε την αρχή πολλών πρωτοβουλιών και ζυμώσεων της μεταπολίτευσης. Επίσης έφτιαχνε εκπληκτικά καφεδάκια, όσο ήταν ζεστά. Κρύα πάλι, δεν τρογώντουσαν. Εναλλακτικά πριν υπάρξει καν το εναλλακτικό, τα Εξάρχεια δάνεισαν τα εδάφη τους και στους ροκομεταλάδες και το σινάφι τους. Εκεί βρίσκεις τα δισκοπωλεία τους, τα ρουχάδικα τους, το «An club» τους. Θες να βάψεις τα μαλλιά σου σε όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου; Ξέρεις που θα βρεις το κατάλληλο «χρωματοπωλείο». Αν ο ψηφιακός τύπος είναι συνέχεια του αναλογικού, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι τα Εξάρχεια παραμένουν καλά δικτυωμένα. Τα πρωτοποριακά τυπογραφεία τους, οι εκδόσεις και τα βιβλιοπωλεία έδωσαν πνοή και στα καταστήματα των σύγχρονων τεχνολογικών θαυμάτων. Η δεξιά πλευρά του Πολυτεχνείου, (βλ. Στουρνάρη και πέριξ), αποτελεί παράδεισο για τον μέσο κομπιουτεράκια. .
Ηξερες Οτι ο εμφανίζεται στ το πρώτο τανκ εκεμβριανά, πολύ αΔ 17 Πολυτεχνείο στ ιστατικά της ρ ε π α τ ό π α νωρίτερα herρά αγγλικά S ικ μ α τ . η ρ β Νοέμ αι χωρούν ν την πόλη κ υ ο ζ νί λω α an ν m ά σοκάκια τω ρ ικ μ α στ ι α κ ακόμα εξαρχείων
Με τα μάτια των παιδιών Κάποιοι αναπολούν το παρελθόν στα καφενεία και κάποιοι αγωνίζονται στην πλατεία για το δικό τους όραμα του μέλλοντος. Άλλοι πάλι, απλά ζουν το σήμερα. Το σχολείο, την μπάλα, τις φιλίες και τους καυγάδες τους, τα νέα στην τηλεόραση και τις φωνές από τα επεισόδια. Και όμως οι δρόμοι πολύ σύντομα θα ανήκουν σε αυτούς. Τα παιδιά των Εξαρχείων φτιάχνουν ένα παζλ από ζωντανές, αληθινές ματιές στην πόλη μέσα από την εφημερίδα του 35ου ολοήμερου δημοτικού σχολείου: «Οι φιλίες των παιδιών». Οι σελίδες της αποκαλύπτουν όλα όσα χρειάζεται ένας γενναίος πρωτοπόρος για την ανακάλυψη της γειτονιάς, των ανθρώπων και του κόσμου που ξετυλίγεται μπροστά του.
Exarchia Eating food in restaurants No foXes in the park Apples they sell in shops Riding bikes in the streets Cat and dogs walk in the square Haberdashers* I have flowers in my balcony And many markets near *(haberdashers = μικρό μαγαζί που πουλάει κεντήματα,κλωστές κ.ά.) Αλεξάνδρα Μιχαήλ
Οι σκελετοί Μια φορά ήταν μια πόλη που ήταν πολύ ωραία. Και μια μέρα ένας άνθρωπος που είχε μαγικό σπρέι ζωγράφισε έναν σκελετό. Ο σκελετός βγήκε από τον τοίχο και τρομοκρατούσε την πόλη. Ήρθαν αστυνομικοί, ήρθε στρατός και τους έκανε όλους αυτούς μια μπουκιά. Μετά αντί για ωραία πόλη που ήταν, έγινε μια νεκρή πόλη. Εκεί κατοικούσαν όλα τα ζόμπι, όλοι οι σκελετοί και όλοι οι βρικόλακες. Μετά αυτός που είχε το μαγικό σπρέι έφτιαξε έναν στρατό με μάγους σκελετούς που ήταν καλοί. Έτσι οι μάγοι έδωσαν πίσω την πόλη στους ανθρώπους και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Κώστας Τέρεχ
Οι πόρτες του σχολείου μας
τ.: 210.33.88.571 Χαριλάου Τρικούπη 28, Εξάρχεια www.coffeeisland.gr
Οι πόρτες του σχολείου μας είναι βαριές και σιδερένιες σαν σιδερογροθιές. Πρώτα ήταν ξύλινες και παλιές μα τώρα άλλαξε η κατάσταση! Αν δεν προλάβεις να βγεις γρήγορα θα σου πιάσουν τα χέρια σου. Ευτυχώς που ο δάσκαλός μου τις στοπάρισε με ένα μοντέρνο μηχανισμό. Η καρδιά μας ησύχασε! Πόρτες του σχολείου σχεδόν ασφαλείς... Η ομορφιά τους είναι χάλια... Το χρώμα τους φοβίζει... Τις χρησιμοποιούμε και για παιχνίδι! Κλωτσιές, μπουνιές, με κίνδυνο να βουλιάξει η λαμαρίνα τους. Δεν είναι πόρτες μικρές! Είναι τεράστιες και όταν τις ανοιγοκλείνουμε νιώθουμε σαν να είμαστε σε παιδότοπο. Τί να κάνουμε! Τις υπομένουμε τις σκοτεινές, τις μαύρες και χωρίς παράθυρα πόρτες. Άρους Χέντα
Πηγαίνοντας στο πάρκο τις πρώτες μέρες Θέλουμε να γράψουμε κάτι για το πάρκο Εξαρχείων, αυτό Χ. Τρικούπη και Ναυαρίνου. Δεν είδαμε την αφίσα που βάλανε οι γονείς στο σχολείο μας για την πρώτη μέρα στις 7 Μαρτίου. Όμως ο δάσκαλος, μας πήγε στο πάρκο. Και να τί θέλουμε να γράψουμε: Για να πάμε περάσαμε από εκεί που σκότωσαν τον μικρό Αλέξη. Διαβάσαμε τα μηνύματα που έγραψαν οι φίλοι του, οι κάτοικοι της γειτονιάς και τα ξαδέλφια του. Είδαμε τα λουλούδια εκεί που πέθανε ο Αλέξης. Είδαμε ανθρώπους, καφετέριες και αυτοκίνητα. Μας άρεσαν τα δέντρα, η λεμονιά, τα λουλούδια και ο σκύλος. Καταλάβαμε ότι είναι μεγάλο μέρος και ότι ήθελαν οι κάτοικοι να φτιάξουν ένα πάρκο. Μας είπαν ακόμη ότι θα φτιάξουν κούνιες. Κάποτε ήταν ένα μεγάλο πάρκινγκ που είχε ένα παράξενο σχήμα. Οι γονείς μας, είπαν ότι θα μας παίρνουν να πηγαίνουμε! Όμως όταν ένα παιδί είπε «μαμά θέλεις να πάμε μια βόλτα στο πάρκο»; η μαμά είπε «Εντάξει, αλλά έχω δουλειά». Και μια άλλη μαμά, μας είπε ένα παιδί, ήθελε να δει το σημείο που πέθανε ο μικρός Αλέξης. Είπε ακόμη να πάρουμε φυτά να πάμε κι εμείς να τα φυτέψουμε. Να κι ένα ποίημα για το πάρκο: «Πάρκο ωραίο με λουλούδια με δεντράκια σαν κεράκια απαλά και τρυφερά. Φυσάει ο αέρας τα φυλλαράκια σας Γλυκά και φοβερά Μικρά και μεγάλα Χοντρά και λεπτά Ωραία και λαμπερά. Πάρκο ωραίο, οι άνθρωποι σε χαιρετούν!» Ανγκέλικα Καργκούλεβιτς, Ευανθία Παντελή Τζούλια Μάλικ, Άρους Χέντα, Ορέστης Μαρτίνι
Λίγα λόγια για την ιστορία του σχολείου και της γειτονιάς Η γειτονιά μου Μένω στην οδό Αραχώβης που βρίσκεται στα Εξάρχεια. Είναι μια μεγάλη πολυκατοικία με πολλά διαμερίσματα. Η γειτονιά μου είναι ωραία και έχει πλατείες, δέντρα, εστιατόρια, μαγαζιά και βιβλιοπωλεία. Το σχολείο μου είναι ωραίο και αρκετά κοντά στο σπίτι μου. Έχει αυλή, λουλούδια, δέντρα και παίζουνε οι μαθητές και οι μαθήτριες. Για να βγω τη νύχτα μόνη μου νιώθω ένα φόβο. Όταν βγαίνουν οι
κουκουλοφόροι στα Εξάρχεια και κάνουν φασαρίες όλος ο κόσμος νιώθει τρόμο. Νιώθω πολλή αγάπη για τον αδερφό μου που είναι μικρός. Ζω με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Όταν βλέπω τον μπαμπά να δουλεύει κάθε μέρα είμαι πολύ χαρούμενη.
πρώτη σελίδα μιλά για την Ηγησώ που φορά ένα μόνο δακτυλίδι και το δίνει, για να συνεχίσει με ήρωες που βρίσκονται μέσα στο Μουσείο.
Τζούλια Μάλικ
Μπήκαμε μέσα στη πολυκατοικία που έμενε η Σοφία Βέμπο κι ο κύριος Μπάμπης στο ισόγειο έβαλε μουσική. Χορέψαμε βαλς με την κυρία Δήμητρα και ρωτούσαμε για τον όροφο που θα πάμε. Περπατήσαμε τις σκάλες μέχρι να φτάσουμε στον τρίτο όροφο. Μας άνοιξε ένας κύριος που είχε πολλά βιβλία. Μας άφησε να μπούμε. Είδαμε το παράθυρο που έβλεπε το Πολυτεχνείο και μιλούσε με τους φοιτητές το 1973. Διαβάσαμε τα ποιήματα που είχαμε φέρει μαζί μας και τα αφήσαμε πάνω στο γραφείο.
Ο μικρός Αλέξης Τις τελευταίες μέρες του Δεκεμβρίου άκουγα να μιλάνε όλοι για ένα μικρό αγόρι που τον έλεγαν Αλέξη και που το σκότωσε άδικα κάποιος αστυνομικός. Ένα βράδυ βγήκε για καφέ με τους φίλους του και τον σκότωσε εν ψυχρώ. Έφυγε άδικα για πάντα... Λυπάμαι πολύ. Όταν ο αστυνόμος σκότωσε τον Αλέξη άρχισε ο πόλεμος με τα μαγαζιά. Η αστυνομία προσπάθησε να νικήσει. Όμως, όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή! Καλό ταξίδι στον Αλέξη και να μας προσέχει από εκεί που είναι! Ανγκέλικα Καργκούλεβιτς, Ευανθία Παντελή Άρους Χέντα, Ορέστης Μαρτίνι
Γίνομαι συγγραφέας! Στη γειτονιά μου βρίσκεται μια «γκαλερί» βιβλίων. Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω εκεί. Βρίσκομαι σε ένα κόσμο μαγικό. Η μυρωδιά των βιβλίων είναι έντονη. Καθώς και η μυρωδιά της παλαιότητας του βιβλιοπωλείου. Μπορείς να βρεις ότι βιβλία θες. Από Αστερίξ κόμικς, φιλοσοφικά, ιστορικά, εγκυκλοπαίδειες, παραμύθια και λογοτεχνικά. Έχει πολλούς συγγραφείς: Γρηγόριο Ξενόπουλο, Πηνελόπη Δέλτα, Άλκη Ζέη, Μενέλαο Λουντέμη κ.ά. Ο κύριος Αντώνης που έχει το βιβλιοπωλείο αγαπά πολύ τη δουλειά του. Όλη μέρα διαβάζει και ξέρει τι έχει το κάθε βιβλίο. Μπορώ με τις ώρες να χαζεύω τα βιβλία και τις εικόνες τους. Πού ξέρεις, μπορεί κάποτε να μπορώ να γίνω και εγώ συγγραφέας που θα διαβάζουν τα βιβλία μου. Αγγελική Κωστοπούλου
Ο λόφος του ςτρέφη Στον λόφο του Στρέφη πάω κάθε Κυριακή και κάνω ποδήλατο. Λοιπόν, έχει πολλά δέντρα και θάμνους κι έχει και βρύσες σε περίπτωση που κάποιος διψάσει. Επίσης το γήπεδο του μπάσκετ είναι τεράστιο. Όταν πήγα τώρα τελευταία είδα εργάτες να κάνουν δουλειές. Καιρός ήταν. Χριστιάννα Σεχάι
Μες το Μουσείο θέλω να μπω... Στο Αρχαιολογικό Μουσείο πηγαίνω κάθε εβδομάδα. Έξω από το Μουσείο τα παιδιά παίζουν πολλά παιχνίδια: κρυφτό, κυνηγητό, ποδόσφαιρο, κρυφτοκυνηγητό καθώς και “κλέφτες και αστυνόμους”. Το Μουσείο έχει πολλούς φοίνικες, ελιές και κάποια άλλα δέντρα. Μέσα στο Μουσείο έχει αρχαία αγάλματα και πολλά δωμάτια με διαφορετικά θέματα. Έχω διαβάσει και το βιβλίο «Η Μυρσίνη και η Ιερή Χήνα» (Ίνδικτος 2000) της Μάνιας Δούκα. Στην
Κώστας Τέρεχ
Η ςοφία Βέμπο στη ςτουρνάρη
Ρομίνα Λεκγεγκάι
το σπίτι του ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη Ναπολέων Λαπαθιώτης είναι το όνομα του σχολείου μας. Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης ευτυχώς πρόλαβε κι έγραψε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο για τη ζωή του κι έτσι εμείς πήγαμε με αυτό στο τελευταίο σπίτι του. Πήγαμε στο σπίτι του αλλά δυστυχώς δεν μπήκαμε μέσα. Διαβάσαμε όμως μερικά ποιήματα του που είχε γράψει όπως: “Τ'όνειρο μου πέθανε/ αργά το βράδυ/ μόνος τώρα κι έρημος/ τι μπορώ να πω/ Κι όμως το 'ξερε καλά το βραδινό του χάδι/ πόσο τ' αγαπώ”. Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης έβγαινε πάντα το βράδυ. Το πρωί διάβαζε τα γαλλικά του κι έπαιζε πιάνο. Μόνο το βράδυ έβγαινε και τάιζε τις γάτες. Πέθανε τον Ιανουάριο του 1944 γιατί δεν άντεξε την γερμανική κατοχή. Ελπίδα Κωστοπούλου
Ο λόφος του ςτρέφη Ο λόφος άνηκε στην οικογένεια του Στρέφη το 19ο αιώνα. Το σπίτι της οικογένειας Στρέφη ήταν στα πόδια του λόφου. Κατά τη διάρκεια του '30 δημιουργήθηκε στον λόφο ένα πέτρινο θεατράκι που τώρα κάθε καλοκαίρι παίζουμε θέατρο σκιών, τον αγαπημένο μας Καραγκιόζη. Εκεί είναι και το γήπεδο του Αστέρα Εξαρχείων. Χάρηκα πολύ όταν μας είπε ο κύριος ότι θα δοθεί εκεί ένας αγώνας με τα σχολεία 35ο, 36ο και την «Πυξίδα». Όλα τα σχολεία θα διαβάσουν την «Μπάλα της ζωής τους» (Κέδρος 2012), του Πάνου Χριστοδούλου και μετά θα δώσουν τον αγώνα. Και από τότε κάνω προπόνηση. Αναρωτιέμαι ποιοί θα νικήσουν! Μάθιου Ντε Λα Κρουζ
Σε ένα ζεστό και παρεΐστικο μαγαζί, σαν το Νεάπολις, μπορείς να γευτείς μεγάλη ποικιλία χειροποίητων γλυκών και να πιεις έναν ωραίο καφέ. Διάλεξε τον αγαπημένο σου συνδυασμό ακόμη και σε πακέτο για το σπίτι.
+ Την αλληλεγγύη Τις συναυλίες Τα τυπογραφεία Τα ταβερνάκια Τις οργανωμένες δράσεις Αυτούς που διαφωνούν Αυτούς που συμφωνούν Αυτούς που συμφωνούν πως διαφωνούν Τα παλιά μαγαζάκια Την αρχιτεκτονική Το φοιτηταριό Την κοινωνική οικονομία Την ελευθερία Τα φρικιά Τους φιλοσόφους Τους βέρους Εξαρχειώτες Τους άλλους πολιτισμούς Τη γειτονιά
μου αρέσει Όλα τα πράγματα έχουν την θετική και την αρνητική τους πλευρά. Φίλοι μας είπαν... “Προσέξτε πώς θα τα γράψετε.” Δεν ξέρω πως μπορώ να γράψω το πόσο μ’ αρέσει το άρωμα ζωής που υπάρχει στους πεζόδρομους και στα στενά. Και ξέρω πως κάποιοι θα στραβομουτσουνιάσουν και θα μου πουν “Καλά την βρωμιά δεν την βλέπεις; Ποιό άρωμα ρε φίλε;” Δεν ξέρω πως μπορώ να γράψω για τον εκνευρισμό μου όταν από το πουθενά τρόλεϊ αδειάζουν και καίγονται πάνω στην Πατησίων. Και ξέρω πως κάποιοι μπορεί να τσαντιστούν και να μου πουν “Τί θέλεις ρε φιλαράκι τώρα; Με το κράτος είσαι;” Εμένα απλά μ’ αρέσουν και δε μ’ Το οργανωμένο έγκλημα αρέσουν πράγματα. Και έχω το δικαίωμα Τα ναρκωτικά Τους επαναστάτες της μιας βραδιάς να τα γράφω. Προτιμώ τα Εξάρχεια Τους τσαμπουκάδες από τα Β.Π. που μου δίνουν τόσα θετικά και αρΤους δογματικούς νητικά στοιχεία παρά άλλες πεΤους κλειδαμπαρωμένους ριοχές που με κάνουν να Τους τεμπέληδες βαριέμαι... Τους δήθεν λόγιους
Τα θέατρα
Την υποβάθμιση
Τις μικρές επιχειρήσεις Τους κινηματογράφους Τις ιστορίες από παλιά Τα συνθήματα στους τοίχους Τον λόφο
Τον νερατζοπόλεμο Τη φεουδαρχία Τα διατηρητέα που γκρεμίζονται Τη μυρωδιά καμένου πλαστικού Τον φόβο
Τους πεζόδρομους Τα γκράφιτι
Την εμπορευματοποίηση Την απομόνωση
Τις νερατζιές
Το λίγο πράσινο Τα ίδια και τα ίδια Τα κλειστά μαγαζιά Τις μουτζούρες στους τοίχους Τη βία Την άγνοια
-
Τον αστικό μύθο
Τον λιγοστό χώρο
Τη λήθη του παρελθόντος
δε μου αρέσει
Την απόρριψη του παρόντος Την έλλειψη μέλλοντος
Εξάρχεια εξαγωγής μια γύρα στα αποκλίνοντα και συγκλίνοντα σοκάκια του κόσμου Εκείνα που ορίζουν μια συνοικία είναι πολλά, και ενώ η ιστορία δεν αντιγράφεται από τόπο σε τόπο, με τρόπο παράδοξο σε κάθε μεγάλη πόλη υπάρχει μια γειτονιά πολύ διαφορετική. Μαχητική ίσως, ίσως παμπάλαια, ίσως κοσμοπολίτικη. Είτε μιλάμε για μουσεία -καταλήψεις στην Αγία Πετρούπολη, είτε για πλατείες στην Κωνσταντινούπολη, είτε για εναλλακτική οικονομία στο Κρόιτσμπεργκ του Βερολίνου, η φωνή που αναδύεται είναι η ίδια. Ακόμα και όταν δε μοιάζουν σε τίποτα μεταξύ τους, αυτές οι γειτονιές έχουν βαθιά συγγένεια. Υπήρξαν τόποι συγκρούσεων, κοιτίδες νέων ιδεών, κατοικήθηκαν από κάθε καρυδιάς καρύδι και αναπτύχθηκαν σε ιδιόμορφα μωσαϊκά ανάμεσα στα καλογυαλισμένα πλακάκια της πόλης τους.
Πέρα - το ςταυροδρόμι της Πόλης Το Μπέγιογλου ή Πέρα είναι μια συνοικία της Κωνσταντινούπολης με ιστορία που τραβάει από τις πρώτες βυζαντινές αποικίες στην περιοχή. Τον Μεσαίωνα
νεοκλασικά να στεγάζουν τώρα μουσεία
υπήρξε έδρα των Ενετών και στα νεότερα
και ξενοδοχεία, τα σοκάκια να προσελ-
χρόνια φιλοξένησε τις πρεσβείες πολλών
κύουν πιο μποέμ προσωπικότητες και κο-
και διαφορετικών χωρών. Καθολικές και
σμογυρισμένους
ορθόδοξες εκκλησίες, συναγωγές και
καταστήματα διαμορφώνονται σε σπάνια
τύπους,
ενώ
τα
ψηλά νεοκλασικά που στέγαζαν Λύκεια
βιβλιοπωλεία ή παλαιοπωλεία. Η περιοχή
και Παρθεναγωγεία κοσμούσαν την
απέδειξε τον πολυπολιτισμικό της χαρα-
“Πέρα” πλευρά του Κεράτιου κόλπου (εξ’
κτήρα το 2013 στις ταραχές της πλατείας
ου και το όνομα της συνοικίας). Πολλοί
Ταξίμ , όταν ξέσπασαν διαδηλώσεις και
Έλληνες διατηρούσαν επιχειρήσεις στην
καταλήψεις από κινήματα αναρχικών,
περιοχή, ενώ ήταν γνωστή για μια από τις
εθνικιστών, κούρδων ακόμα και ποδο-
ισχυρότερες ορθόδοξες κοινότητες της
σφαιρόφιλων. Τα κινήματα κατασκήνω-
Πόλης. Όλα αυτά μέχρι τα Σεπτεμβριανά
σαν επάνω στην πλατεία στήνοντας
του 1955, όταν η πολιτική του Ατατούρκ
σκηνές το δίπλα στο άλλο και οργανώ-
οδήγησε τους μουσουλμάνους οπαδούς
νοντας τεράστιο πλήθος κόσμου. Το κοινό
των Νεότουρκων να καταστρέψουν και
αίτημα ήταν η διατήρηση του πάρκου
να λεηλατήσουν όλες τις επιχειρήσεις των
Γκέζι της πλατείας και η διαμαρτυρία
μη μουσουλμάνων. Ο Ελληνικός πληθυ-
απέναντι στη βία και την καταστολή των
σμός συρρικνώθηκε και η περιοχή υπο-
δυνάμεων ασφαλείας, που συγκρούστη-
βαθμίστηκε για 30 χρόνια. Στα τέλη του
καν ανελέητα με τους διαδηλωτές. Η ενό-
20ου αιώνα, με επενδύσεις από το εξωτε-
τητα και συνεργασία τους παρά το
ρικό αναστηλώθηκαν πολλά από τα ε-
διαφορετικό προφίλ των ομάδων έδωσε
γκαταλειμμένα κτίρια και άρχισε να
σε όλο τον κόσμο ένα προς μίμηση παρά-
επιστρέφει στην παλιά της αίγλη, με τα
δειγμα ακτιβισμού.
α ε μάσκ 013 ςούφι μ ξίμ το 2 ς α ή τ τ ω ία λ ε τ η α δ λ νπ Δια ου στη οξυγόν ερ α α σήμ το Πέρ
το Άστεγοι σε ουρά για τηφό ελ αδ ς συσσίτιο τη 4 196 e nc ure τας St. La Fitzroy σήμερα
Fitzroy - το κοινωνικό εργαστήρι της Μελβούρνης
Gracia - το πολύχρωμο οχυρό της Βαρκελώνης Ολόκληρη η πόλη της Βαρκελώνης θεωρείται υπόδειγμα των άκρο αριστερών τάσεων στην Ευρώπη. Ακόμα και
Στη μακρινή Μελβούρνη, μια οικιστική ζώνη για τους
αυτή όμως, έχει τη δική της γειτονιά των “ψαγμένων”. H
εργάτες βρίσκεται εδώ και έναν αιώνα στην αιχμή της
παλιά πόλη, με τα στενά σοκάκια και τις μεσαιωνικές εκ-
κοινωνικής πολιτικής. Στη δεκαετία του 1920 ένας
κλησίες, επιλέχτηκε τον 19ο αιώνα να φιλοξενήσει τα κύ-
κληρικός που εγκαταστάθηκε στην περιοχή με ιδιαί-
ματα των εργατών που εισέρχονταν. Έτσι επεκτάθηκε
τερα εκφρασμένο αίσθημα δικαίου, άρχισε να μάχεται
γρήγορα με απλά οικοδομήματα, προσκαλώντας την ερ-
για τα δικαιώματα των πιο περιθωριακών και των πιο
γατική τάξη να συνωστιστεί μέσα στον πρόσφατα διαμορ-
ευάλωτων. Είτε επρόκειτο για εξώσεις απόρων, είτε για
φωμένο ιστό. Η βαριά βιομηχανία δεν την άγγιξε ποτέ
δεντροφύτευση, είτε για λέσχες για τους ηλικιωμέ-
όμως, ούτε οι μεγάλες πολυεθνικές. Στις αρχές του αιώνα
νους, ο πατέρας Tucker και η αδελφότητα που με-
οι δρόμοι της υποδέχθηκαν τυπογραφεία, έμπορους υφα-
τείχε ξεσήκωνε τους γείτονες και έβρισκε μια λύση.
σμάτων, ξυλουργούς και τεχνίτες κάθε λογής. Ακόμα και
Καθώς τα χρόνια προχωρούσαν, τα προβλήματα πλή-
σήμερα διατηρεί την κληρονομιά τους, με πολλά βιβλιο-
θαιναν και η αδελφότητα σκέφτηκε να παραχωρήσει
πωλεία, μαγαζάκια με χειροποίητα προϊόντα και υπαίθριες
χώρους για μικρότερες οργανώσεις που θα μπορού-
αγορές. Οι κοινωνικοί αγώνες της εργατικής τάξης δεν
σαν να ασχοληθούν με πρωτοποριακά για την εποχή
υποχώρησαν και αποτελεί κέντρο ριζοσπαστικών ιδεών
θέματα όπως η στέγαση, ο οικογενειακός προγραμ-
και τάσεων ακόμα και μέχρι σήμερα. Στην Gracia θα βρεις
ματισμός, η νομική στήριξη ενώ διοργανώθηκε και
τους πιο περίεργους τύπους που δεν μπόρεσαν να ταιριά-
μια συνεταιριστική τράπεζα. Όλο και περισσότεροι κά-
ξουν με άλλη γειτονιά ανακατεμένους με παλιούς λόγι-
τοικοι έπαιρναν θέση και μετείχαν ενεργά στις πρω-
ους αλλά και με ’κείνους που κουράστηκαν από την
τοβουλίες της πόλης. Η μεταπολεμική κρίση έφερε
εμπορευματοποίηση της πόλης. Πολλές πλατείες, μικρά
μαζί της βία, ναρκωτικά και όλα τα σύγχρονα προ-
ιδιόκτητα καφέ και μπαρ, προϊόντα “βιοτεχνίας” - arti-
βλήματα των μεγάλων πόλεων. Οι αδελφότητες και οι
sanales όπως λένε, αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, εργαστή-
υπηρεσίες που παρείχαν συνέχισαν το έργο τους
ρια και καλλιτεχνικοί σύλλογοι κάθε πιθανής προέλευσης
ακούραστες και τελικά κατάφεραν το ’70 να ξεκινήσει
είναι τα χαρακτηριστικά σημάδια πως βρίσκεσαι όντως
εισροή κατοίκων και να αναζωπυρωθεί η ζωή. Τότε
στην καρδιά της καταλανικής αυτοοργάνωσης. Τα συμ-
αναγκάστηκαν να ξαναδώσουν μάχη, τώρα πια με
βούλια της γειτονιάς συνεχίζουν να λειτουργούν και μά-
τους επενδυτές που ήθελαν να αναγείρουν κολοσσούς
λιστα διοργανώνουν κάθε χρόνο τις γιορτές της Gracia,
στη θέση των ιστορικών κτιρίων. Κάποτε τα κατάφερ-
μια εντυπωσιακή αυτοχρηματοδοτούμενη σειρά εκδηλώ-
ναν και κάποτε όχι. Τελικά όμως δικαιώθηκαν γιατί
σεων όπου σοκάκια γίνονται καμβάδες για τη φαντασία
σήμερα το Fitzroy είναι ένας γραφικός εναλλακτικός
των κατοίκων και γεμίζουν μουσικούς, θεατρίνους και έκ-
τόπος. Τα εγκαταλειμμένα μαγαζιά και σπίτια έχουν
πληκτους επισκέπτες.
γίνει γκαλερί τέχνης και βιβλιοπωλεία ενώ οι κάτοικοι είναι απένταροι φοιτητές μέχρι γνωστοί καλλιτέχνες, με μια ελαφρά κλίση προς την οικολογία και την κοινωνική οικονομία όλοι τους, παρακαταθήκη του πατέρα Tucker.
εργάτες στα οδοφράγματα, περί το 1900
Εξαρ(χ)φιγΟΥρες
Φιγούρες πραγματικές και άμεσα διακριτές ο καθένας τους. Εξαρχειώτες προσωρινής και μόνιμης παραμονής που αφήνουν το δικό τους στίγμα μέρα και νύχτα στα στενά της περιοχής. Όλων των ηλικιών κι όλων των χαρακτήρων αυτοί είναι... απολαύστε τους!
Τα guest του σκ
Οι απαρΑΙτητ οι
Υρα ΚουλτΟ οΥΜε να ΦΥγ
θιστος Ο ευεΡΕ Κατηγορία κατά κύριο λόγο αντρική, αυτή του
Ωπ!...Να τα και τα guest
«ευερέθιστου» Εξαρχει-
του σκ...Αγόρια και κο-
ώτη τύπου. Αγόρια
ρίτσια ΝουΠου και Βου-
ψηλά και κοντά, τα πε-
Που συρρέουν εδώ στα
ρισσότερα με μακριά
εναλλακτικά Εξάρχεια,
ατιμέλητη κόμη, που
έτσι για την αλλαγή από
ανεμίζει με χάρη σύγ-
τη βλαχουριά και την
χρονου «ιππότη» στα
καγκουρίλα της «ενδο-
εβδομαδιαία γεγονότα
αθηναϊκής» πατρίδας
που τους χαλάνε τη διά-
του ο καθένας. Οι μεν
θεση. Νευράκια και
ΒουΠου φοράνε τα φιρ-
τσαμπουκαλίδικο προ-
μάτα φούτερ με τρόπο
φίλ, υποδηλώνουν
που να πείθει ότι για
ψευτο-αντρίλα που τα
139 ευρώ αξίζουν
βάζει με το κατεστη-
13.90, περπατάνε με
μένο... Μόνο που κι
χάρη και άνεση στον
αυτοί μερικές φορές
εξαρχειώτικο χώρο, σαν
αναπαράγουν το κατε-
να τον ξέρουν από τα
στημένο τους και τη
γεννοφάσκια τους. Οι δε
δική τους παράλογη
ΝουΠου λιγάκι πιο κυ-
βία. Η ένδυση, προφα-
ριλέ τύποι θυσιάζουν λι-
νώς, και δεν είναι καθό-
γότερο το «λατερνέ»
λου τυχαία. Αντιθέτως,
στυλ τους, αλλά τους
είναι όσο πιο επιμελώς
προτιμώ λιγάκι περισ-
αδιάφορη και dark γίνε-
σότερο, γιατί δεν απαρ-
ται. Να σκιάζονται οι
νιούνται τη
οχτροί. Μερικές φορές
βλαχομπαρόκ γενιά
λίγη ομαδική γιόγκα
τους. Αγαπημένοι όμως
στην πολύπαθη πλατεία
κι οι δύο, μιας και είναι
ίσως να βοηθούσε στην
και επισκέπτες.
αποφυγή πολλών αχρείαστων φασαριών.
Και το παιδί μας αυτό είναι καλλιτεχνικής
Τελευταίοι και άκρως
φύσης πλάσμα –αρχιτέ-
απαραίτητοι αυτοί οι
κτονας, ηθοποιός, εικα-
τύποι. Είναι εκείνα τα
στικός, κλπ- που βρίκσει
παιδιά τα λιγάκι ώριμα
στα Εξάρχεια τη δική
(60 plus), που μπορούν
του Μονμάρτη. Ντυμέ-
πράγματι να θεωρούν
νος-ή με τύπου χειρο-
τους εαυτούς τους γνή-
ποίητα ρούχα (πλεκτά,
σιους Εξαρχειώτες. Επέ-
κεντημένα, batik, κλπ),
λεξαν τη γειτονιά αυτή
ύφος χαλαρό, περπά-
«τότε» κι έμαθαν να με-
τημα λίγο «είμαι ναυα-
λώνουν μαζί της. Ο κα-
γός της ζωής», βλέμμα
θένας τους και μία
και καλά βαθυστόχαστο.
μοναδική φιγούρα της
Πρέπει, βέβαια, να πα-
περιοχής, κάτι σαν φε-
ραδεχτώ ότι σ’αυτή την
ρώμενη ιστορία. Απτόη-
κατηγορία συναντάς
τοι βάζουν τα δικά τους,
τους πιο στυλάτους.
τα σινιέ συνολάκια και
Είναι αυτό το touch, το
βγαίνουν από νωρίς το
καλλιτεχνικό που τους
πρωί στους δρόμους
κάνει να διαφέρουν. Και
των Εξαρχείων. Περιποι-
το καλό είναι ότι εδώ οι
ημένοι οι πιο πολλοί θα
γυναίκες όντως θυμί-
πάνε τη λαϊκή τους, θα
ζουν γυναίκες κι όχι αν-
φάνε στα μαγειρεία της
τάρτισσες. Συνήθως,
περιοχής, θα ρίξουν κι
αυτά τα κορίτσια και τα
ένα κήρυγμα στους κάθε
αγόρια έχουν και κά-
τύπου ευερέθιστους, θα
ποιο δερμάτινο vintage
στενοχωρηθούν και λίγο
σακίδιο με διάφορα
για τα χάλια της όμορ-
καλλιτεχνικά συμπρά-
φης γειτονιάς τους, μα
γκαλα για το θεαθήναι.
και αύριο πάλι θα την αγαπούν και πάλι θα βγουν να την κυκλοφορήσουν.
Ένα «οπτικοπωλείο» νέας κοπής
ην γειτονιά των Εξαρχείων, και
Τ
συγκεκριμένα τη Θεμιστοκλέους,
επέλεξαν η Χρύσα και ο Γιώργος
για να ανοίξουν το δικό τους «οπτικοπωλείο». Στον αριθμό 49 του εξαρχιώτικου δρόμου εδώ και τρεις μήνες λειτουργεί το Optic Culture. Δημιούργημα δύο νέων ανθρώπων με διαφορετική ματιά, και όρεξη να φτιάξουν ένα χώρο που θα ξεφεύγει από τα συνηθι-
κού τύπου «οπτικάδικα», με το κάθε ζευγάρι γυαλιών να παρουσιάζεται σαν μικρό έκθεμα σε μοντέρνα γκαλερί. Ωραίος φωτισμός και καθαρή αισθητική σε κάνουν να μπεις εύκολα σε αυτό το μαγαζί της γειτονιάς. Τα παιδιά –ο Γιώργος και η Χρύσα- διαθέτουν μεγάλη
ποικιλία από ιδιαίτερα και αντισυμβατικά γυαλιά με ωραίο σχεδιασμό και σε λογικές τιμές. Εκεί θα βρεις και λιγόεταιρίες που θα σε κάνουν να καταλά-
βεις την αγάπη των ιδιοκτητών για την επιστήμη τους. Πρόθυμοι να σε βοηθήσουν να βρεις αυτό που σου ταιριάζει και να σε συμβουλεύσουν σωστά και για την ποιότητα των γυαλιών. Το Optic Culture είναι μια καλή αφορμή να περπατήσεις την Θεμιστοκλέους, να μπεις στο μαγαζί, να γνωρίσεις τα παιδιά, να δοκιμάσεις πραγματικά ωραία γυαλιά και να σκεφτείς την επόμενη «οπτική» σου αγορά.
OPTIC CULTURE ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 49, ΕΞαρΧΕΙα // Τ.: 2103803616
Θεμιστοκλέους 37, Αθήνα, τ.: 210 380 2644
τερο γνωστές, αλλά αρκετά ψαγμένες,
Ε ΝΑ Λ Λ Α ΚΤ Ι ΚΟ Β Ι ΒΛ ΙΟ ΠΩ ΛΕ ΙΟ
χώρος πολύ πιο μίνιμαλ από τα κλασι-
‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
σμένα καταστήματα οπτικών. Ένας
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
ΠΟΛΥΜΟρΦα ΕΞαρΧΕΙα Ευτυχώς τα Εξάρχεια και κάποιες ακόμα περιοχές αντέχουν ο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και κά-
Τ
ποιες περιφερειακές περιοχές έχουν
χάσει τη συνδυαστικότητα χρήσεων.
Έχουν μετατραπεί σε χώρους μονοσήμαντους. Η βιομηχανία διασκέδασης εισβάλλει και ακυρώνει άλλες πλευρές της κοινωνικής ζωής.
Ένας καθοδηγούμενος τρόπος υποτιθέμενης αναβάθμισης. Έτσι δημιουργούνται καθαρές περιοχές διασκέδασης που αποκλείουν την
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙα ΖαΜΠαρα ΣΤΟΥρΝαρΗ 21, ΕΞαρΧΕΙα // Τ.: 2103812654 ΣΤΟΥρΝαρΗ 33, ΕΞαρΧΕΙα // Τ.: 2103832558
κατοικία κατά συνέπεια και τη γειτονιά και ότι αυτό συνεπάγεται για τις κοινωνικές σχέσεις. Ποιός μπορεί να μείνει σε μια περιοχή όπου το 95% των χρήσεων αφορούν τη νύχτα; Επίσης ακυρώνεται και η εμπορική χρήση του μικρομάγαζου, της υπηρεσίας. Καταλαμβάνονται
To βιβλιοπωλείο του κ. Παναγιώτη, εδώ και πολλά χρόνια, σταθερή εικόνα της οδού Στουρνάρη. Με τους πάγκους του φορτωμένους με βιβλία, το πεζοδρόμιο θυμίζει σκηνή άλλης εποχής. Στάση για τους περαστικούς, για τους συλλέκτες παλιών εκδόσεων, για τους νεοφερμένους φοιτητές, το βιβλιοπωλείο αυτό είναι ορόσημο για τα Εξάρχεια. Το εσωτερικό του ακόμη πιο γεμάτο από βιβλία, με τη μυρωδιά του χαρτιού να σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε κάποια κρυμμένη βιβλιοθήκη.
ελεύθεροι χώροι, αποσαθρώνονται καθημερινές σχέσεις (κοινωνικές, εμπορικές, πολιτιστικές). Ευτυχώς τα Εξάρχεια αντέχουν ακόμα σε αυτή την επιθετικότητα και συνεχίζουν να συνδυάζουν πολλές πλευρές και εκφράσεις. Την ψυχαγωγική, αυτή της κατοικίας, του εμπορίου, αλλά και των ελεύθερων χώρων. Στη πραγματικότητα αυτή η πολυμορφία βοηθά όλα τα μέρη και εξασφαλίζει μία ισορροπία, τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και δίνει το άρωμα μιας υγειούς πολύμορφης γειτονιάς. Και να ξέρουμε πως εκεί που επιτίθεται η βιομηχανία διασκέδασης χαρίζει μία δεκαετία υποτιθέμενης ανάπτυξης και μετά αναχωρεί παραδίδοντας αποψιλωμένες έρημες περιοχές. Αν περπατήσει κανείς στα Εξάρχεια θα καταλάβει αυτή την εμπορική πολυμορφία και πώς αυτή εφοδιάζει την περιοχή με σχέσεις, φιγούρες, επιλογές και σχέσεις. Βιβλία, ψαράδικα, επιδιορθωτήρια, θέατρα, κουρεία, μάστορες, ρουχάδικα, βινύλια, καφενεία, μαγειριά, στοκατζίδικα, παλιατζίδικα, εργαστήρια, τυπογραφεία και ότι άλλο μπορεί να υπάρχει... Για αυτό λοιπόν... Ζήτω τα Εξάρχεια και οι γειτονιές που αντιστέκονται!
RELAX COMICS ΣΟΛΩΜΟΥ 5α, ΕΞαρΧΕΙα // Τ.: 2103844994 www.relaxcomics.com Από το 2001 το Relax Your Soul Comic Shop στη Σολωμού, εξυπηρετεί με συνέπεια τους συνδρομητές του και όχι μόνο, με τη μεγαλύτερη ποικιλία comics και συλλεκτικών αντικειμένων που βασίζονται σ’ αυτά. Στο Relax μπορείς να βρεις Comics όλων των εταιριών, νέες κυκλοφορίες, backissues, τόμους, ειδικές σπέσιαλ εκδόσεις, ολοκληρωμένα σετ από περιορισμένες σειρές, καθώς και οτιδήποτε άλλο ανήκει στον χώρο των comics, όπως: Action-Figures, Statues, Dioramas, Busts, Wallscrolls, Posters, Magazines, Manga, Fantasy & Art Books, T-Shirts, Games, και άλλα πολλά απίστευτα Collectibles. Πήγαινε λοιπόν να κάτσεις στο καθιστικό του στο βάθος του μαγαζιού, πάρε το αγαπημένο σου comic, και μην ξεχνάς... Relax!
Παρακάτω σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη στο site μας, για την περιοχή των Εξαρχείων. Θα μένατε στα Εξάρχεια; Ναι - 73,1 % Όχι - 13,4 % Ίσως - 14,9 % Θεωρείτε τα Εξάρχεια επικίνδυνη περιοχή; Πολύ - 1,5 % Λίγο - 38,8 % Καθόλου - 61,2 %
Για ποιο λόγο, συχνάζετε στα Εξάρχεια; Ψώνια - 5,9 % Πολιτιστικά Δρώμενα - 25,4 % Νυχτερινή Ζωή - 47,8 % Φαγητό - 19,4 % Για ποιο λόγο, θα επιλέγατε να μείνετε στα Εξάρχεια; Έχει άρωμα ελευθερίας - 31,3 % Είναι κοντά στο κέντρο - 35,8 % Έχει πολλά στέκια - 25,4 % Είναι γειτονιά - 28,4 % Ποτέ δεν βαριέσαι - 14,9 %
Ποια πιστεύετε είναι η κύρια αιτία, που υποβαθμίζει τα Εξάρχεια; Εγκληματικότητα - 4,5 % Ναρκωτικά - 20,9 % Η βία της αστυνομίας - 29,8 % Επεισόδια - 22,4 % Μαφία - 16,4 % Καμία - 8,9 %
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
ΜΟΥΣΙΚα ΟργαΝα ''ΝΙΚΟΛαΟΣ ΜΠραΣ'' ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗγΗΣ 42, ΕΞαρΧΕΙα // Τ.: 2103300994 www.nikolaosbrass.com
Από το 1987 το εργαστήριο του Νικόλαου Μπρα δραστηριοποιείται στις επισκευές, την κατασκευή και το εμπόριο μουσικών οργάνων. Όλα αυτά τα χρόνια έχει αναδειχθεί σε ένα φημισμένο εργαστήριο κατασκευής μουσικών οργάνων με διεθνή αναγνώριση, καθώς όργανα του εργαστηρίου παίζονται από σπουδαίους καλλιτέχνες και συγκροτήματα παγκοσμίου φήμης. Στο κατάστημα έχει κανείς τη δυνατότητα να επιλέξει μέσα από μία μεγάλη γκάμα εγχόρδων παραδοσιακών και κλασικών μουσικών οργάνων, υλικά οργανοποιίας, ενώ επίσης μπορείτε να επισκευάσετε και τα δικά σας μουσικά όργανα. Η νέα γενιά του εργαστηρίου, ο Ηρακλής, ο Σωκράτης και η Σοφία διαθέτουν τα ποιοτικότερα χειροποίητα μουσικά όργανα στις καλύτερες τιμές της αγοράς.
ΤΟ ΠΕρΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟγΙαΣ αΝ. ΜΕΤαΞα 13-15, ΕΞαρΧΕΙα Τ.: 210 38 47 766 Θα μπορούσες να το πεις και “ο ναός των βιολογικών προϊόντων”. Όλα αυτά που προσφέρει η γή, χωρίς επεμβάσεις και επεξεργασίες θα τα βρεις εδω. Από φρέσκα λαχανικά και φρούτα, βότανα και όσπρια, μέχρι γαλακτοκομικά και προϊόντα εναλλακτικής διατροφής. Όλα αυτά με ένα κοινό στοιχείο: την αγνότητα.
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
Τα χρώματα και τα αρώματα στο μαγαζί αυτό θα σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον ενώ ο Παναγιώτης και ο Μιχάλης είναι πάντα εκεί πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν και να σου προτίνουν νέες γεύσεις. Αν είσαι λάτρης της υγειινής διατροφής αυτό το “περιβόλι” είναι φτιαγμένο για ‘σένα!
Λότη Πέτρο βιτς-Ανδρο υτσ
ΠΡΟΣΩΠΑ
οπούλου
1957 Στην ταράτσα ανέβαινε καθημερινά το "αγγελάκι" από μικρό. Εδώ 10 ετών.
Τη συνέντ ευξη πήρ
ε η Αγαθή
Κάτσια
Εξάρχεια, μια μικρή συνοικία υτυχώς η Λότη Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου, βραβευμένη συγγραφέας 58 παιδικών και νεανικών βιβλίων, θεωρητικός της παιδικής λογοτεχνίας και πέρα για πέρα βέρα Αθηναία ξεχειλίζει τόσο από ενέργεια, όσο και από ιστορίες, πράγμα που δεν σε αφήνει να χάσεις τα λόγια σου για πολύ. Ένα σούρουπο λοιπόν, στο Πεδίο του Άρεως, αφού μοιράστηκε αναμνήσεις και παραμύθια με μικρούς και μεγάλους, μιλήσαμε για τις γειτονιές, την πόλη και τους ανθρώπους της. Στη συντροφιά μας είχαμε και τη φίλη και συνάδελφο της Λότης, την Αγγελική Βαρελά, με αποτέλεσμα την πλήρη πανωλεθρία της υποφαινόμενης ρεπόρτερ από αγαπημένους παιδικούς συγγραφείς.
Περισσότερα για τη Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου θα βρείτε στο www.loty.gr και στο http://lotypetrovits.blogspot.gr/ Για την Αγγελική Βαρελά θα βρείτε πληροφορίες στο http://www.avarella.gr/ «Ο καιρός της σοκολάτας» σε εικονογράφηση του Γιώργου Ναζλή διατίθεται από τις εκδόσεις Πατάκη
Ε
Οι ιστορίες σας τριγυρνούν γύρω από γειτονιές, συχνά μάλιστα στα Εξάρχεια. Τί είναι μια γειτονιά και τελικά υπάρχουν σήμερα γειτονιές; Λ.Π.-Α.: Όχι… ίσως μακριά από το κέντρο και άλλου τύπου. Τότε φαντάσου ξεκιινούσαμε από το σπίτι μας, που ήταν στη Βαλτετσίου, ακριβώς πάνω από την πλατεία Εξαρχείων για την Ομόνοια και σταματούσαμε συνέχεια. Έλεγα «Μπαμπά, δεν ξανάρχομαι μαζί σου, βαριέμαι». Δεν υπήρχε περίπτωση να περπατήσεις και να μη βρεις 50 γνωστούς. «Καλημέρα» και «Καλησπέρα» όλη την ώρα. Όλα έκλειναν το μεσημέρι, υπουργεία, τράπεζες, μόνο μαγαζιά έβρισκες ανοιχτά. Το απόγευμα ήταν για τη γειτονιά, την οικογένεια, τη συναναστροφή, τις επισκέψεις. Α.Β.: Τώρα δεν υπάρχει εκείνη η γειτονιά, υπάρχει κάθετη γειτονιά, η πολυκατοικία. Μπορεί να υπάρχει ηλεκτρονική γειτονιά; Λ.Π.-Α.: Δεν είναι τόπος, είναι ιστότοπος. Εγώ έχω 5.000 φίλους. Ε, είναι καμιά πενηνταριά που μπορούμε να πούμε πράγματα, να μιλήσουμε. Άρα η γειτονιά είναι οι άνθρωποι που μπορούμε να πούμε πράγματα, οι φίλοι; Λ.Π.-Α.: Έτσι ακριβώς.
ΜΕ Τι ΚΟΤΣιΑ ΞΕΚιΝΑΣ ΝΑ ΒΡΕιΣ ΤΟΝ ΣυΓΓΡΑΦΕΑ ΠΟυ ΣΕ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΕιΣ ΒιΒΛιΑ ΣΕ ΜιΑ ΒΡΑΔιΑ; ΜΕ Τι ΜΑΤιΑ ΑΝΤιΜΕΤωΠιΖΕιΣ ΕΚΕιΝΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΜΕΡΟ ΠΑΡΑΜυΘΑ ΠΟυ ΣΕ ΜΑΓΕυΕ ΣΑΝ ΗΤΑΝ ΜυΘιΚΟ ΠΛΑΣΜΑ; ΚΑΘωΣ ΕΤΟιΜΑΖΟΜΟυΝ ΝΑ ΠΛΑΣΑΡω ΤΟΝ ΕΑυΤΟ ΜΟυ ΣΑΝ ΝΟΗΜΟΝΑ ΕΝΗΛιΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣωΠιΚΗ ΗΡωιΔΑ ΤωΝ ΠΑιΔιΚωΝ ΚΑι ΕΦΗΒιΚωΝ ΜΟυ χΡΟΝωΝ, ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕ Η ΑιΣΘΗΣΗ ΟΤι ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟυ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣω ΝΑ ΑΡΘΡωΣω ΕιΝΑι «ΕυχΑΡιΣΤω ΠΟυ υΠΑΡχΕΤΕ, ΚυΡιΑ ΛΟΤΗ».
Σήμερα περιγράψατε τα παιδικά σας χρόνια, εποχές πολύ διαφορετικές του πολέμου και της απελευθέρωσης. Παρ’ όλα αυτά καταφέρνετε να «μπαίνετε» στα κεφάλια των σημερινών παιδιών με μεγάλη μαεστρία… Α.Β.: Τα παιδικά μου χρόνια τα θυμάμαι καλύτερα από το χτες. Οπότε τα αναπλάθω και τα ξαναλέω, απλά προσθέτω μια κουβέντα παραπάνω. Λ.Π.-Α.: 30 κάτι χρόνια τώρα έχουμε μπει σε 2.000 τάξεις. Αυτό είναι φοβερό σχολείο. Συν τα δικά μας παιδιά και εγγόνια. Και αν το παιδί που έχει ο καθένας μέσα του, το κρατά ζωντανό, η γέφυρα αυτή δε χαλάει και μπορείς και να διατηρείς την παιδικότητα, τη δημιουργικότητά σου. Έχετε καταπιαστεί από νωρίς με ζητήματα βαριά της πραγματικότητας στα βιβλία σας: εθνικισμός, ναρκωτικά… Δεν έχουν όμως τη μορφή μιας απροσδιόριστης απειλής, ενός ευρύτερου κακού, αλλά είναι πράγματα καθημερινά, της διπλανής πόρτας. Γιατί φέρνουμε αυτά τα δύσκολα θέματα στη νεανική λογοτεχνία; Λ.Π.-Α.: Και γιατί άλλο αξίζει να γράψει κανείς; Δεν μπορείς να του κρύψεις την πραγματικότητα, κάνεις πολύ κακό, είναι σαν το έχεις σε ένα κουκούλι, πώς θα ζήσει τις χίλιες ζωές που μπορεί μέσα από τη λογοτεχνία; Δύσκολα θέματα έχει εξάλλου και η ενήλικη λογοτεχνία. Αυτό που δεν δικαιούσαι να κάνεις είναι να τον απελπίσεις. Θα του τα πεις όλα, αλλιώς είσαι ψεύτης και γλυκανάλατος. Αλλά δεν έχεις δικαίωμα να τον απελπίσεις. Υπάρχουν και βιβλία που δεν τα έχουν γράψει για παιδιά και που είναι για παιδιά. Εγώ αν ήμουν Υπουργός Παιδείας, δεν θα είχα βιβλία ιστορίας για το 1821 στο γυμνάσιο, θα είχα την «Αηδονόπιτα» του Ζουργού. Λέει τα πάντα με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο, αλήθειες πέρα για πέρα, για το Μεσολόγγι για τα πάντα. Και έχει και ένα τέλος- αυτό που σου λέω, δεν μπορεί να τον απελπίσεις τον άλλον. Η ζωή είναι μπροστά στο νέο άνθρωπο, δεν δικαιούσαι να του πεις ξέρεις, είναι χάλια όλα. Ας δει τη φάτσα του στον καθρέφτη να ξέρει με τί έχει να κάνει, αλλά να ξέρει ότι η ζωή είναι μπροστά του. Μιλώντας για νέους και έφηβους. Οι περιοχές έχουν ηλικία; Θα μπορούσατε να πείτε ότι ας πούμε τα Εξάρχεια ζουν μια μετεφηβική κρίση; Λ.Π.-Α.: Μπα, εγώ μάλλον παλιμπαιδισμό το λέω. Τα Εξάρχεια δεν ήταν έτσι, ήταν μια μικρή συνοικία. Στα Δεκεμβριανά βέβαια έγινε το σώσε. Τα οδοφράγματα μετακινούνταν από την Καλλιδρομίου στην Αραχώβης. Εμείς ήμασταν στη μέση. Στα μπροστά δωμάτια δε μέναμε, γιατί έμπαιναν σφαίρες. Τώρα έχει γίνει μια μετάλλαξη, μετά το Πολυτεχνείο, άρχισαν εκεί να δημιουργούνται τόποι συνάντησης συγκεκριμένων ανθρώπων και ομάδων. Έχει σκοτεινιάσει και πρέπει να συνοδέψω τις κυρίες προς την έξοδο του πάρκου. Με τη Λότη κατηφορίζουμε προς τον σταθμό της Βικτώριας. Μιλάμε για το παλιό τρίπατο νεοκλασικό του άντρα της στην περιοχή, για το σπίτι του παππού της στην Αλκαμένους. Τις διαδρομές από το κέντρο στα Εξάρχεια. Η Πατησίων βουίζει από αμάξια, η Βικτώρια γεμάτη με τους συνηθισμένους πια ταξιδιώτες.
Τί σας λείπει από την Αθήνα του σήμερα; Λ.Π.-Α.: Δεν ξέρω αν είναι η νοσταλγία της ηλικίας που κάνουν το παρελθόν να φαντάζει πιο όμορφο, θα σου έλεγα όμως οι άνθρωποι. Αυτή η συνοχή και αυτή η ζεστασιά. Δεν έκλεινες σπίτια, πόρτες, παράθυρα. Φυσικά να μην τα ωραιοποιούμε, ήταν και η κριτική, να μη σε δούνε, να μη μιλήσουν για σένα. Τώρα εδώ είσαι ότι θέλεις, ότι δηλώσεις.
Οι νέοι, οι έφηβοι που θα γίνουν νέοι σύντομα, που ζουν αυτήν την εποχή της ύφεσης, σε μια κατάσταση που δεν τελειώνει, δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει, και δεν ξέρουμε αν υπάρχει και ελπίδα πολλές φορές, από σας τί έχουν να μάθουν; Λ.Π.-Α.: Ξέρεις τί παρατήρησα; Με τόσα που πέρασαν οι άνθρωποι στην Κατοχή, πείνα, δυστυχία, φόβο, τρόμο δεν αυτοκτονούσε ο κόσμος. Τώρα ίσως φταίει η σύγκριση, η κοινωνία του εγώ δεν έχω, ο άλλος έχει. Τότε κανείς δεν είχε. Μόνο οι δοσίλογοι. Και δεν απελπίζονταν ο κόσμος. Επέμενε, ήλπιζε, προσπαθούσε, πάλευε να βρει τη σωτηρία του.
Αν το κοριτσάκι Λότη ερχόταν στη σύγχρονη Αθήνα τί θα ήταν εκπληκτικό γι’ αυτήν; Λ.Π.-Α.: Τα δέντρα. Η Αθήνα δεν είχε δέντρα, μόνο η Τοσίτσα και η Στουρνάρη. Είχε μουριές στη Στουρνάρη. Τα παιδάκια είχαν μια μανία με τους μεταξοσκώληκες και τους έδιναν φύλλα να τρώνε. Η Ακαδημίας τώρα έχει θεόρατα δέντρα, τόσο πράσινο. Ήταν πολύ όμορφη πόλη η Αθήνα, αλλά δεν είχε την όψη της μεγαλούπολης.
Η Λότη, μου αφήνει στα χέρια ένα από τα βιβλία της που συγκεντρώνει πραγματικά γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου, όπως τα έζησε σαν 7χρονο κορίτσι. Στο τέλος λέει ότι κάποτε ο πόλεμος σταματά. Και τότε αρχίζει ο καιρός της σοκολάτας.
Αντέστε σημαίνει ελάτε Καλά κρυμμένο στην περιοχή των Εξαρχείων, το Αντέστε, παραδοσικό Κρητικό καφενείο, άνοιξε το Δεκέμβρη του ’13 και γρήγορα απέκτησε τους θαμώνες του κυρίως από στόμα σε στόμα. Αντέστε σημαίνει ελάτε, και ευπρόσδεκτοι για τον Μπάμπη που μας υποδέχεται με χαμόγελο και γνήσια κρητική προφορά είναι όσοι μπορούν να αντέξουν την Κρητική κουλτούρα. “Στα χωριά μας, λέει, στην Κρήτη, τα καφενεία έτσι δουλεύουνε. Τα παραδοσιακά είναι αυτά που ανοίγουν το πρωί και κλείνουν αργά το βράδυ και δεν σερβίρουν πολύ καφέ μα ρακί και καλό μεζέ”. Η μια ρακί υποδέχεται την άλλη συζητώντας με τον Μπάμπη μιας και το άφθονο κέρασμα εδώ δεν απο-
‣
τελεί καλοσώρισμα όπως σε άλλα μαγαζιά αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για να περάσεις καλά. Στο Αντέστε τα πάντα έρχονται από την Κρήτη. Κρασί, παξιμάδια μέχρι και σάλτσα ντομάτας, “εδώ pumarro δεν έχουμε”. Το τραπέζι γέμισε με κρητικά φαγητά, λουκάνικο γεμιστό με γραβιέρα, αυγά με στάκα και καπνιστή πανσέτα. Η μουσική λίγο μετά άλλαξε. Την Κρητική λύρα υποδέχθηκαν πανκ νότες. Δεν συγκρατήθηκα και τον ρώτησα. “ Έμαθα να την αγαπώ
Κρητικό Καφενείο αντέστε
από θαμώνες που την ζήταγαν”.
Κωλέττη 11, Εξάρχεια, τ. 215 5516816
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ Μπούκα μυρωδιά από σπιτικό φαγητό
ανάμεσα σε βόλτες
Είναι η μυρωδιά από σπιτικό φαγητό που σε καθοδηγεί στη Μπούκα ακόμη κι αν δεν ξέρεις που βρίσκεται το μαγαζί. Περίπου 25 φαγητά την ημέρα παρελάζουν από τη βιτρίνα του μαγαζιού, όλα μαγειρεμένα σπιτικά με την μερίδα να ξεκινάει από 4 ευρώ και τίποτα να μην ξεπερνάει τα 6 ευρώ. Για σήμερα την προσοχή μας τράβηξαν το παστίτσιο και ο κόκορας κρασάτος, με μερίδες πραγματικά μαμαδίστικες μεγάλες και χορταστικές. Για την γεύση δεν συζητάμε, απόδειξη ότι όλη σχεδόν την ημέρα η μπούκα είναι γεμάτη. Το παζλ
‣
του κόσμου συνθέτουν εκτός από φοιτητές, και εργαζόμενοι. Τα σαββατόβραδα στα τραπέζια της Μπούκας χωράνε το ίδιο νέοι με πέτσινα και τατουάζ πριν από κάποιο live και άφθονο ποτό, με ηλικιωμένους εξαρ-
χειώτες που τρώνε το βραδινό και συζητάνε για την πάντα πολύβουη γειτονιά. Τη Μπούκα θα την ξεχωρί-
σεις και από τη διακόσμηση γεμάτη αφίσες από όλα τα πολιτιστικά δρώμενα του κέντρου, μουσικά και θεατρικά, λες και αυτό το μαγαζί δεν θα χώραγε πουθενά αλλού εκτός από τα Εξάρχεια.
Παραδοσιακό Μαγειρείο Μπούκα Σολωμού 15, Εξάρχεια, τ. 210 3800365
Λεφτά δεν είχαμε, αλλά περνούσαμε υπέροχα, μου έλεγε ένας φίλος του πατέρα μου, όταν μου μίλαγε για τα Εξάρχεια, χαμογέλασα πονηρά και σκέφτηκα και εμείς! Με αφορμή το αφιέρωμα που ξετυλίγεται στις τρέχουσες σελίδες, αν και συχνός επισκέπτης των Εξαρχείων 20 χρόνια τώρα, τα πράγματα αλλάζουν ή παραμένουν ίδια; Δεν ξέρω, σίγουρα πάντως εδώ λεφτά δεν έχουμε, αλλά περνάμε υπέροχα. Βολτάρω από Σόλωνος μέχρι Καλλιδρομίου και από Μεθώνης ως την Ιπποκράτους και ανακαλύπτω κουτούκια και μαγέρικα, άλλα που αντέχουν στον χρόνο, άλλα καινούρια που ήρθαν να καλύψουν τις ανάγκες του σήμερα σε μια συνοικία που τα πάντα συνυπάρχουν με αντιθέσεις. Κυρίες στην ηλικία της μαμάς μου, με πέρλες στα αφτιά, αγόρια με σκουφιά στο κεφάλι, ηλικιωμένοι κύριοι που διαβάζουν εφημερίδα και ζευγάρια που περπατούν χέριχέρι. Ανάμεσα στις βόλτες μου ανακάλυψα 2 μαγαζιά που τα λάτρεψα για την απλότητα και την αυθεντικότητά τους.
Το στολίδι των Πευκακίων
‣ A Votre Sante΄ Cafe΄ Restaurant ασκληπιού & Δερβενίων 4, Νεάπολη Εξαρχείων, τ. 210 3632780
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
Για τους παλιούς «Νεάπολη»,...για τους ακόμη πιο παλιούς «Πευκάκια». Αυτή η πράσινη περιοχή των Εξαρχείων οριοθετείται χωροταξικά στους πρόποδες του Λυκαβηττού και δεντροφυτεύτηκε από τον πρωτοπόρο, και στην περιβαλλοντική του συνείδηση, πρωθυπουργό της Ελλάδας, Χαρίλαο Τρικούπη το 1880. Κεντρικό σημείο αναφοράς στη συνοικία ο ναός του Αγίου Νικολάου στην Ασκληπιού. Ο ναός ανεγέρθη το διάστημα 1889-1895 σε σχέδια των Αναστάση και Γεράσιμου Μεταξά, με τη γενναία χορηγία του μεγαλοεπιχειρηματία της εποχής, Ν. Θων. Βαυαρικής καταγωγής, ο Νικόλαος Θων ήταν ιδιοκτήτης μίας εκ των πρώτων και επιβλητικότερων πολυκατοικιών της Αθήνας. Στη συμβολή των οδών Ασκληπιού 63, Δερβενίων και Ιπποκράτους 68, βρίσκεται μέχρι και σήμερα, το διώροφο οικοδόμημα του 1870 σε σχέδια Ερνέστου Τσίλλερ. Το οίκημα είναι κτισμένο από πέτρα με ορατή λιθοδομή και μαρμάρινα περιθώρια στα παράθυρα. Η ακριβή γνώση και η καλαισθησία είναι τα κύρια χαρκτηριστικά των κτιρίων που αναλάμβανε ο Τσίλλερ, κάτι που το συναντούμε και σε αυτό το κτίριο στη Δερβενίων. Οι ρυθμοί της κλασικής αρχαιότητας συνδυάζονται με τις αρχές της συμμετρίας και της αναλογίας των μερών. Τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν το κτίριο είναι η σταθερότητα, η στιβαρότητα και η μεγαλοπρέπεια και πηγάζουν από την επιθυμία να δημιουργηθεί ένας κόσμος αγνός, απλός, μεγαλειώδης, αντίστοιχος με τον κλασικό. Μονόχρωμες, καθαρές επιφάνειες με γραμμικές διακοσμήσεις και ελάχιστα ανάγλυφα στοιχεία, για το αέτωμα, τις ελεύθερες κιονοστοιχίες και τις άλλες οικοδομικές λεπτομέρειες. Αυτό είναι το στολίδι των Πευκακίων, εικόνα μιας άλλης εποχής που συνεχίζει να εξυπηρετεί ιδανικά έως σήμερα τις αισθητικές και κτιριακές του λειτουργίες. Γραφεία, ένα χαριτωμένο εστιατόριο με τραπεζάκια στον πεζόδρομο, και κάποια διαμερίσματα, είναι οι σύγχρονοι κάτοικοι του αρχοντικού Θων.
Ένας χώρος ζεστός και φιλόξενος Α Votre Sante΄ Στο γραφικό πεζόδρομο της Δερβενίων, στο άλλωτε κτίριο Θων, βρίσκεται το εστιατόριο-καφέ «A Votre Santé», ένας χώρος ζεστός και φιλόξενος. Η μοναδικότητα στον εσωτερικό του χώρο είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό αλλά και οικείο. Τρεις χώροι, ο καθένας διαφορετικός, για όλα τα γούστα, που όμως μεταξύ τους βρίσκονται σε πλήρη αρμονία. Από την άλλη, το μπαρ στο κέντρο του μαγαζιού δίνει ένα πιο μοντέρνο χρώμα και μαζί, την ευκαιρία να απολαύσετε όχι μόνο το ποτό ή το κοκτέιλ σας αλλά και το φαγητό. Το φαγητό σπιτικό, συνταγές με αγνά υλικά, αλλά και φαντασία, αφού θα βρείτε ποικιλία στα ξεχωριστά πιάτα ημέρας. Ντολμαδάκια, κρεμμυδόπιτα, τραγανά μπουτάκια κοτόπουλο, συκώτι σαγανάκι, ταλιατέλες με σολομό και γάλα καρύδας, κεφτέδες του κηπουρού είναι μερικές μόνο από τις προτάσεις του σεφ, που προσπάθησε να συνδυάσει την παραδοσιακή ελληνική και τη μεσογειακή κουζίνα με τις πιο υγιεινές προτάσεις. Οι τιμές του είναι πλήρως προσαρμοσμένες στην εποχή και το εύρος τους προσιτό σε όλους. Το γαλλικό όνομα του μαγαζιού οφείλεται στην αγάπη των κατοίκων της περιοχής για τον γαλλικό πολιτισμό. Η φράση «Α votre santé» (στην υγεία σας) παίζει ρόλο και για το ποτό (καλή διάθεση) και για την καλή διατροφή (να είναι υγιής). Α votre santé λοιπόν!
‣ Στο Jimmy΄s Hall στην Ιπποκράτους
Με τίτλο εμπνευσμένο από την ταινία του Κεν Λόουτς, το Jimmy’s Hall είναι ότι πιο καινούριο στην Ιπποκράτους. Ο Δημήτρης και ο Πέτρος κατάφεραν να φτιάξουν ένα χώρο φιλόξενο και με αισθητική που θυμίζει ζεστό σκηνικό σπιτιού. Αυτό οφείλεται στη διακόσμηση του μαγαζιού με προσωπικά αντικείμενα των παιδιών από διάφορα ταξίδια τους. Αφίσες, βιβλία, μικροαντικείμενα, κι η χαρακτηριστική πράσινη κολώνα κάποιες από τις λεπτομέρειες του εσωτερικού. Ανοικτό από νωρίς το πρωί, το Jimmy’s Hall, έχει αποκτήσει ήδη το κοινό του. Με μεγάλη ποικιλία από ροφήματα και νόστιμα σνακ, όλα φτιαγμένα με μεράκι. Κάθε μέρα, εδώ, θα βρεις κι ένα διαφορετικό γλυκό για την ώρα της λιγούρας.
Jimmy΄s Ηall
‣
Ιπποκράτους 146, Εξάρχεια, τ. 213 0376639 fb: JimmysHallAthens
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ Η Αυλή της Μεθώνης O Tάκης, ο νέος καπετάνιος της γνωστής σε όλους μας «Αυλής», σας περιμένει από Τρίτη έως και Κυριακή με τις πιο νόστιμες γεύσεις της Μεθώνης. Πάντα με φρέσκα και εποχιακά πιάτα, μία ποικιλία από ορεκτικά, σαλάτες, κρεατικά, ψάρι και ζυμαρικά συνθέτουν το μενού
της «Αυλής». Όλα συνοδεύονται από μπίρες ελληνικής ετικέτας, ενώ κάθε μέρα υπάρχει κι ένα διαφορετικό πιάτο. Ραντεβού στην «Αυλή»,
λοιπόν, από Τρίτη έως Πέμπτη (13:00-00:30), Παρασκευή-Σάββατο (13:30-1:30), και Κυριακή (13:30-12:30).
αυλή Μεθώνης 43, Εξάρχεια, τ. 210 3838167
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣
Στο Κονσερβοκούτι, συνεργατικό μεζεδοπωλείο-εστιατόριο Το Κονσερβοκούτι της Ιπποκράτους ανοιχτά από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ σε περιμένει όλες τις μέρες εκτός Κυριακής. Ένα νεοκλασικό με ατμόσφαιρα παλιού αθηναϊκού σπιτιού, ιδανικό σημείο αναφοράς για να έρθεις με την παρέα σου. Τα πιάτα, εδώ, είναι πάντα ποιοτικά και νόστιμα, ενώ μικρές παραλλαγές και κάτι νέο θα σε εκπλήσσουν ευχάριστα σε κάθε σου επίσκεψη. Για να γίνει ακόμη καλύτερο το γεύμα σου, μία ποικιλία από μπίρες, κρασιά και καλή ρακή δεν λείπουν ποτέ.
Κονσερβοκούτι Ιπποκράτους 148 και Βατατζή, Νεάπολη Εξαρχείων, τ. 210 6461244
Βαλτετσίου
υναίκα : ούστα, μια γ Ηξερες Οτι υγ Α η ε εν νήθιζαν να σίου έμ οι μανάδες συ ΐ τους την ςτη Βαλτετ ου π , η όψ ν α στη να φάνε το φ τρομαχτική ιά τους, για ιδ ντιστασιακή α α π η τα ν κε ου η θ φ λύ α φοβερίζ οκ π όνομα κατοχής. Α ά. Με κωδικό νικ ξφ κε περίοδο της τη νίσ όταν εξαφα ι απόκρυψη της δράση ερίθαλψη κα π ν η ν, καθώς στ σε θού αντιστασιακώ ν νω ή λλ ροζαλία βοη ε ι για την τασκόπων κα εκτελέστηκε ν. εω ύξ Βρετανών κα ρ η 4 στην πωση προκ τομαγιά 194 ω ρ Π ν και στην εκτύ τη της δράση ανθρωπιστική . Καισαριανή
Ροζαλία Η Ροζαλία εγκαταστάθηκε στον πεζόδρομο το 1977. Ένας καταπράσινος χώρος που προτιμούσε μέχρι τα τελευταία του χρόνια ο Γιάννης Τσαρούχης. Είναι πολλοί αυτοί που αναπολούν την αυλή της στρωμένη με χαλίκι. Η Ροζαλία φιλοξενεί κόσμο από όλη την Αθήνα, πιστούς θαμώνες, διάσημους και μη, που απολαμβάνουν εξαιρετικά ψητά στα κάρβουνα, φρέσκα ψάρια και φαγητά που συνδυάζουν την παράδοση με τις νέες αναζητήσεις στη μεσογειακή κουζίνα. Ιδιαίτερη νότα ο δίσκος με τα 16 ορεκτικά που έρχονται από την αρχή.
‣
Η οδός Βαλτετσίου πήρε το όνομά της από την ιστορική μάχη κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης του 1821, στο χωριό Βαλτέτσι. Αποτελεί έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της περιοχής. Η Βαλτετσίου ήταν δρόμος μέχρι το 1988 που πεζοδρομήθηκε και ξεκινάει από την πλατεία Εξαρχείων. Πάντα ήταν σημείο συνάντησης καλλιτεχνών, διανοούμενων και νεολαίας, ανθρώπων διαφορετικών ηλικιών, αντιλήψεων και συνηθειών. Ένας δρόμος δημιουργίας ιδεών, πολιτικών ζυμώσεων και ενίοτε μαχών. Στο 1ο κομμάτι του πεζόδρομου 2 μαγαζιά γράφουν τη δική τους ιστορία. Η “Ροζαλία” και το “Αχιλλέας – Βεργίνα”. Με πρωτοβουλία του ιδιοκτήτη τους το τμήμα αυτό δεντροφυτεύτηκε το 1995. Σήμερα νιώθει κανείς ότι ξεφεύγει από το κέντρο της Αθήνας μιας και βρίσκεται σε ένα σημείο όχι πολύ συνηθισμένο, με δυο αιωνόβιες ελιές, μουριές, πλατάνια και μια πανέμορφη κληματαριά που χωράει πολύ κόσμο, όρεξη και κέφι.
Βαλτετσίου 54, Πλ. Εξαρχείων, τ. 210 3302133 / 210 3302136 / 210 3807992
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣
‣
ροζαλία
Αχιλλέας - Βεργίνα
Λίγο πιο κάτω, το 1981 προστέθηκε στη Βαλτετσίου το εστιατόριο-ψησταριά Αχιλλέας Βεργίνα. Τα 25 μαγειρευτά φαγητά
κάθε μέρα, φτιαγμένα με τέχνη και μεράκι από τον Λεωνίδα,
αποτελούν πόλο έλξης χρόνια τώρα, για όσους θέλουν είτε
πηγαίνοντας στο "Αχιλλέας-Βεργίνα", είτε παραγγέλνοντας
στο σπίτι να απολαύσουν νόστιμο ποιοτικό φαγητό. Παραμένει πάντα η 1η μας επιλογή στο σουβλάκι, μιας και όλα είναι
χειροποιήτα. Η πληθώρα επιλογών σε συνδυασμό με τις συμπαθητικές της τιμές και την εξαιρετικά βολική της τοποθεσία,
καθιστούν το Αχιλλέας - Βεργίνα σημείο συνάντησης, ειδικά το καλοκαίρι που βγάζει τα τραπεζάκια της πάνω στον πεζό-
δρομο της Βαλτετσίου και έχει τα καταβρεχτήρια της να σε
πιτσιλάνε αναζωογονητικά.
αχιλλέας - Βεργίνα Βαλτετσίου 62, Πλ. Εξαρχείων, τ. 210 3302933 / 210 3807992
Οι «ΓΕΙΤΟΝΕΣ» του Γαλατσίου (www.geitones.com) ασχολούνται με τον εθελοντισμό, την οικολογία, τη φιλοζωία, τον καλλωπισμό και έχουν ήδη στο ενεργητικό τους 38 επιτυχημένες δράσεις από το 2011 έως σήμερα. Το «ΧΟΡΟΣΤΑΣΙ» (Ωρωπού 95, Λαμπρινή, τηλ. 210-2130145, 6982180901, www.xorostasiathens.gr), με αδιάλειπτη παρουσία 23 ετών, μεταδίδει στα μέλη και τους φίλους του τη λαϊκή μας παράδοση με τους χορούς, τα τραγούδια, τα έθιμα, τις εκδηλώσεις και τις γιορτές, τα εκπαιδευτικά προγράμματα, το φωτογραφικό αρχείο και την πλούσια λαογραφική συλλογή που διαθέτει.
Ιστορικός περίπατος στις γειτονιές της Λαμπρινής και του Γαλατσίου (27-9-2015) ο «ΧΟΡΟΣΤΑΣΙ», ο Όμιλος Φίλων του Ελληνικού Χορού-Λαογραφικό Εργαστήρι, αποδεχόμενο την πρόσκληση της εθελοντικής ομάδας του Γαλατσίου «ΓΕΙΤΟΝΕΣ» και σε συνεργασία μαζί τους επανέλαβε με επιτυχία τον «Ιστορικό περίπατο στις γειτονιές της Λαμπρινή & του Γαλατσίου», την Κυριακή, 27 Σεπτεμβρίου 2015. Την ιστορική έρευνα και ξενάγηση ανέλαβε ο κ.Κωνσταντίνος Π.Καταραχιάς, Φιλόλογος – Ιστορικός ερευνητής. Η παρέα των φίλων της τοπικής ιστορίας ξεκίνησε από τις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ (πρώην ΟΥΛΕΝ) στο Γαλάτσι, όπου ο ομιλητής αναφέρθηκε στην ιστορία της αμερικανικής εταιρείας ΟΥΛΕΝ, η οποία ανέλαβε το 1926 την κατασκευή του φράγματος Μαραθώνα, της εγκατάστασης επεξεργασίας νερού στο Γαλάτσι και του δικτύου διανομής του στην Αθήνα και τον Πειραιά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η εκτενής αναφορά στα γεγονότα της Κατοχής που συνδέονται με τη Μονάδα Νερού της ΟΥΛΕΝ. Η 2η Στάση έγινε στον Λόφο του Προφήτη Ηλία Ρι-
Τ
ζούπολης, που κρύβει μέσα του ένα υπέροχο σπήλαιο με σταλακτίτες. Το σπήλαιο ερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1965 από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία και τους σπηλαιολόγους Ιωάννη και Άννα Πετροχείλου. Ανασκάφτηκε, δε, εν μέρει από την Αρχαιολογική Υπηρεσία κατά τα έτη 1994-99 και διαπιστώθηκε η κατοίκησή του κατά τη Μέση και Νεότερη Νεολιθική εποχή (5.000 – 3.200 π.Χ.), την Εποχή του Χαλκού (3.200 – 1.100 π.Χ.) αλλά και κατά τα ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια. Σειρά είχε το Πάρκο «Βασίλης Αυλωνίτης» στη Ριζούπολη. Εκεί, λειτούργησε το εργοστάσιο «ΘΕΡΜΙΣ» από το 1931 ως το 1993 και παρήγαγε θερμαντικά σώματα, καυστήρες πετρελαίου, σιδηροσωλήνες κ. α. Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην ιστορία της επιχείρησης και στον ρόλο της όχι μόνο στην τοπική αλλά και γενικότερα την ελληνική οικονομία. Μετά από μια σύντομη στάση στο παλαιό ρέμα της Ι. Φωκά με τις μικρές ξύλινες και λίθινες γέφυρες, τις ιτιές, τα πλατάνια και τα πουλιά – όλα αυτά, δυστυχώς, δεν υπάρχουν πια! – οι περιηγητές κατευθύν-
θηκαν στο Λατομείο και το Καμίνι Λεβεντάκη, στη διασταύρωση των οδών Ορφανίδου και Ωρωπού. Πρόκειται για ένα θαυμάσια διατηρημένο ασβεστοκάμινο, που σώζει υψηλή καμινάδα-φουγάρο και κύριο κτίσμα για το λιώσιμο της ασβεστόπετρας. Αποτελεί ένα υπέροχο μνημείο-δείγμα βιομηχανικής αρχαιολογία των αρχών του 20ου αιώνα, που πρέπει επιτακτικά ν’ αναστηλωθεί πριν καταρρεύσει. Ο περίπατος κατέληξε στην «Πλατεία εργατών πολεμιστών 1912-13», την πλατεία Λαμπρινής, όπου οι συμμετέχοντες πληροφορήθηκαν το ιστορικό της ανέγερσης του Ι. Ν. Αγίου Ανδρέα και της διαμόρφωσης και ανάδειξης της μεγαλύτερης σε έκταση πλατείας των Αθηνών. Ήταν ένα υπέροχο και δημιουργικό κυριακάτικο πρωινό, που ενθουσίασε τους φίλους της Τοπικής Ιστορίας, οι οποίοι αποχώρησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις. Προβληματίστηκαν, διατύπωσαν ερωτήματα και έλαβαν απαντήσεις, ενώ γοητεύτηκαν από την πλούσια ιστορία της περιοχής, που παραμένει, δυστυχώς, άγνωστη.
Το πιο βασικό είναι να είσαι σοβαρός άνθρωπος, να έχεις άποψη και να σκέφτεσαι. Και ας μην είσαι επώνυμος με την έννοια του διάσημου, γιατί επώνυμοι είμαστε όλοι.
από τον Χαράλαμπο Μπαλτά
άποψη Ένα μάθημα στη «Λοξή Τάξη» ας προβληματίζει πολλές φορές η παθολογία του ιδρυματισμού που έχουμε στις ασχολίες μονάδες της χώρας, με συμπτώματα όπως τη βαριεστημάρα, τις τιμωρίες, τον αυταρχισμό, τις ποινές, τον εκφοβισμό και τη διαίρεση του νου από το σώμα. Και προκύπτει το ερώτημα: θα μπορούσε η υπαίθρια διδασκαλία να είναι η αποσχολειοποίηση [deschooling] του σχολείου; Η «Λοξή Τάξη» (2015) του Ζάφου Ξαγοράρη είναι μια συμβολή σ΄ αυτόν τον προβληματισμό. Η «Λοξή Τάξη» παρουσιάστηκε την άνοιξη που μας πέρασε στο Μουσείο Μπενάκη σε επιμέλεια της Πολύνας Κοσμαδάκη με τη συνεργασία του Βρετανικού Συμβουλίου και του Γυμνάσιου Καμινίων. Και εκτέθηκε στο Πεδίο του Άρεως στις 12 έως τις 18 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο μια μεγάλης συνεργασίας του καλλιτέχνη με την Περιφέρεια Αττικής και την Παιδαγωγική Ομάδα «Το σκασιαρχείο». Ο στόχος όσων πήραμε στο εγχείρημα αυτό ήταν να σκεφτούμε ξανά έννοιες που αδράνησαν όπως το σχολείο της κοινότητας, τα δικαιώματα ελευθερίας των παιδιών και τα άγραφα δικαιώματα του χώρου της παιδικής ηλικίας. Ας εξετάσουμε όμως λίγο περισσότερο το σχολείο της κοινότητας. Βασικά στοιχεία του σχολείου της κοινότητας, με τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής οικονομίας, είναι τα εργαστήρια, ο κήπος, οι ομάδες χωρίς αρχηγό, η παιδαγωγική της αυλής, τα παραδοσιακά παιχνίδια, το τυπογραφείο, οι μαθητικοί συνεταιρισμοί, η υιοθέτηση χώρων εκτός σχολείου και η ήπια μετακίνηση, όπως με τα ποδήλατα. Επίσης οι επιστημονικές γνωστικές κατακτήσεις που αφορούν την κριτική στον θετικισμό, τις φυσικές επιστήμες, την επιστημολογία και την μεθοδολογία, είναι βασικά στοιχεία αυτού του σχολείου. Πρόκειται εν πολλοίς για ένα σχολείο με θεματικές γνωστικές περιοχές που επιστρέφουν τη σχέση δύναμης και λόγου στις αναδυόμενες υποκειμενικότητες, μέσα από τη δημόσια σφαίρα, την πολιτική και την οικειοποίηση του χώρου. Το τρίπτυχο αυτού του σχολείου είναι τάξη – αυλή – κοινότητα και η εργασία του είναι να σχεδιάζει διαρκώς αυτό το τρίπτυχο προς όφελος της μετάβασης από την παιδική ηλικία στην υποκειμενικότητα. Η χρήση της υπαίθριας διδασκαλίας είναι επίσης στην οπτική των υποκειμένων του. Το αίτημα για ζωή, η δυνατότητα να μην είμαστε «γυμνή ζωή», αλλά μια μορφή ζωής, όπως λέει και ο Agamben, είναι η απάντηση στον θάνατο που σκορπά η οικονομία της αγοράς. Η κοινωνική οικονομία είναι το οικονομικό που έπεται του πολιτικού. Κεντρικό σ’ αυτή την αντίληψη είναι το ανοιχτό προς τα έξω σχολείο, η βιβλιοθήκη, το φορητό τυπογραφείο, οι σπόροι, τα ποδήλατα και η παραγωγή μέσα από τα υλικά δίκτυα - κι όχι μόνο τα ψηφιακά -
M
σθεναρών σχέσεων με πολλούς ενήλικες που μπορούν να αντικαταστήσουν την απώλεια της αυθεντίας των γονιών και των εκπαιδευτικών. Ο στόχος είναι η διαρκής παρουσία της παιδικής ηλικίας στην πόλη που συνοδεύει την ανάπτυξη του κάθε παιδιού, μέσα από μια παιδαγωγική, η οποία έχει τις οφειλές της στη θεσμική, την κριτική και την αντί – οιδιπόδεια παιδαγωγική. Αυτή είναι η ανοιχτή πόλη που συνομιλεί με το σχολείο, τις πόρτες του και την εξωστρέφεια. Η επιστημολογία των επιστημών, η φιλοσοφία, ο οπτικός αλφαβητισμός, η κριτική στην επιστήμη και οι πολλαπλοί αλφαβητισμοί συσχετίζονται με τη συλλογική δράση, τις ομάδες και την πολιτική. Η πολιτική είναι μέσα στο σχολείο, τόσο ως αριστοτελική πράξη και φρόνηση όσο κι ως παράδειγμα κοινωνικής επιστήμης που διαλέγεται επιστημολογικά με τις άλλες γνωστικές περιοχές. Το γνώσιμο μπορεί να αναμετρηθεί με τον Οιδίποδα και τη Σφίγγα, αλλά και το ξεπέρασμά του. Η δυνατότητα να μιλήσουμε για μια αντί – οιδιπόδεια παιδαγωγική, να μιλήσουμε για κριτική, δημοκρατική και θεσμική παιδαγωγική, είναι το αίτημα για να προσδιορίσουμε εκ νέου την έννοια της δημοκρατίας., καθώς δε φτάνει η αντιπαράθεση της διοίκησης με την παιδαγωγική για να έχουμε πλήρως τα χαρακτηριστικά της, όπως και να δούμε στον αναδυόμενο φασισμό στα σχολεία. Αν η δυνατότητα για ένα τόπο ισότητας, όπως είναι το σχολείο σύμφωνα με τον Ranciere, χαθεί και η οικογένεια ως τόπος ανισότητας γίνει ο νέος τόπος συγκρότησης της υποκειμενικότητας, τότε η καταστατική ανισότητα είναι αξεπέραστη. Κι είμαστε αντιμέτωποι με την α - δυνατότητα να συγκεντρώνονται οι άνθρωποι και να έχουν τη δημοκρατική στιγμή να αποφασίσουν για το παρόν τους. Η δημοκρατική στιγμή είναι η αναβολή της απόφασης και η έκσταση στο άξιο να ερωτηθεί. Το σχολείο μπορεί να συμβάλει σ’ αυτό. Αλλά προϋποθέτει το δημόσιο χώρο για να εξασφαλιστούν οι αδύναμες σχέσεις δύναμης και λόγου. Το εγχείρημα με το υπαίθριο σχολείο της κοινότητας και τη «Λοξή Τάξη» στο Πεδίο του Άρεως θα συνεχιστεί με την σύμπραξη όλων των φορέων που παίρνουν μέρος, την προσφορά προγραμμάτων για τα σχολεία για όλη τη διάρκεια του έτους και τον προσανατολισμό για ένα θερινό σχολείο για παιδιά που μένουν στο κέντρο της πόλης το καλοκαίρι. Ελάτε να κάνετε το μάθημά σας! Ο Χαράλαμπος Μπαλτάς είναι δάσκαλος στο 35ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών και μέλος της Παιδαγωγικής Ομάδας «Το Σκασιαρχείο – Πειραματικοί ψηλαφισμοί για ένα σχολείο της κοινότητας».
Ζήτω η Τέχνη... ια συντρόφισσα μου πρότεινε να διαβάσω ένα βιβλίο. Βιβλίο λογοτεχνικό. Είπα πως δε δια-
Μ
βάζω πια τέτοια πράγματα.Μου έκανε κάποιου είδους κριτική. Πως η λογοτεχνία μας βοηθά να αναπτύσσουμε τα κριτήρια μας και άλλα τέτοια. Ξεπέρασα εύκολα το δασκαλίστικο κα-
ταγγελτικό ύφος της. Δεν υπερασπίστηκα την επιλογή μου αυτή. Δε με ενδιέφερε κάτι τέ-
τοιο. Και τελικά δίκιο έχει η κοπέλα. Αλλά θέλω να σου γράψω τις σκέψεις μου. Ξέρεις δεν
μπορώ να συμβιβαστώ με την απόσταση ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή. Να στο πω πιο απλά! Γοητευόμαστε από ένα βιβλίο που συνήθως οι ήρωες μπλέκονται, δρουν, αυτοαναιρούνται, αλλάζουν. Πολλές φορές σκεφτόμαστε μελαγχολικά και λίγο ζηλιάρικα. ‘’αχ τί ωραία συναισθήματα γεννιούνται’’ και σίγουρα όλοι μας έχουμε πει κρυφά στον εαυτό μας εκ του ασφαλούς ‘’γιατί να μην μου συνέβαινε και μένα αυτό;’’ ή τέλος πάντων δανειζόμαστε λίγο από τον έρωτα, τον ηρωισμό, τη συγκίνηση, το δράμα του αγαπημένου ήρωα. Και έτσι μετριέται η σχέση μας με την τέχνη. Αναλύουμε την κατάσταση πίνοντας κόκκινο κρασί, προτείνουμε σε κάποιον άλλον να το διαβάσει, τσιμπολογάμε σκέψεις και φράσεις. Καλυτερεύουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, τον κά-
ΕΔΩ είναι το κέντρο εκπαίδευσης επαγγελμάτων
ομορφιάς
νουμε πιο βαθύ, πιο πλούσιο. Α! και πιο ευαίσθητο! Και το βράδυ σαν πάμε για ύπνο πλάθουμε ιστορίες και φαντάσματα, πότε φιλικά, πότε όχι. Βάζουμε τον εαυτό μας πότε εδώ και πότε εκεί, τον ωθούμε ή τον αποτρέπουμε. Γιατί όλοι θέλουμε να είμαστε ήρωες που και που. Και όταν η ρημάδα η ζωή σου χτυπήσει την πόρτα και σου προσφέρει ή σου φορτώσει το ελάχιστο απ’ όλα όσα διαβάζαμε στα δεκαεξασέλιδα, τρέχουμε σαν μικρά παιδιά μακρυά από τη ζωή. Και συμβαίνει πολλές φορές να ζούμε καταστάσεις που αν τις βλέπαμε σε μια ταινία θα γοητευόμαστε -και πάλι θα κάναμε τους ανάλογους συνειρμούς- ενώ όταν η ζωή μας δώσει κάτι τέτοιο εμείς ακόμα μια φορά εξαφανιζόμαστε. Ένας φίλος μου, ο οποίος δεν έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τον γυναικείο πληθυσμό -που είναι τόσο επιρρεπής στην τέχνη, το θέατρο και τη λογοτεχνία,- επειδή θα μπορούσες να τον πεις όχι όμορφο, με φοβερή κουλτούρα, εργάτης, με άποψη και άλλα καλά, έλυνε το πρόβλημά του με πόρνες. Λίγοι το ξέραμε και εγώ προσωπικά δεν του έκανα καμία κριτική. Ο άνθρωπος όμως έψαχνε να βρει έναν άνθρωπο να ερωτευτεί. Και βρήκε μια τέτοια κοπέλα. Όταν μαθεύτηκε έγινε σάλος! “Πώς είναι δυνατόν να κάνει αυτό το πράγμα;” οι φεμινίστριες πρωτοστατούσαν. “Αίσχος!” Ο ανθρωπάκος τσαλακώθηκε τόσο πολύ που εξαφανίστηκε από τους κύκλους μας. Εγώ όμως πιστεύω πως αν κάποιος συγγραφέας πάρει το θέμα και το παρουσιάσει σαν λογοτέχνημα, το κάνει δηλαδή φανταστικό και άρα ακίνδυνο, είμαι σίγουρος πως θα γοητεύσει πολλούς από όλους και όλες που τον έλιωσαν. Ένας περιθωριοποιημένος εργάτης και μια κυκλωμένη κοπελιά. Που και οι δυό προσπαθούν να ξεφύγουν... Αυτό όχι μόνο αντέχεται, αλλά και συγκινεί! Θα είχε νόημα, ουσία, διδάγματα! Όταν οι ήρωες αποκτήσουν ονόματα, χάσουν την ασυλία του φανταστικού, έρθουν δίπλα μας, γίνουν εμείς, τότε αυτό είναι κατακριτέο και σίγουρα αβάσταχτο. Έτσι αντίστοιχα ένας υπόκωφος έρωτας, μας κάνει να συγκινούμαστε, αλλά στη ζωή μας ονομάζεται απιστία, προδοσία, κέρατο και ξορκίζεται. Η ασφάλεια του φανταστικού! Στο σανίδι του θεάτρου, μα όχι στο πεζοδρόμιο που υπομένει τα δειλά μας και αναποφάσιστα βήματα. “Έχασα τη μάχη λοιπόν με την Τέχνη”. Οι άνθρωποι κλαίνε πολύ συχνά μόνοι τους, έτσι χωρίς λόγο. Ή μπροστά σε μία οθόνη τηλεόρασης που δείχνει την αποδεκατισμένη ηρωίδα. Όλο και λιγότερο κλαίνε μπροστά σε άλλους. Αλλά στην τελική το να κλάψεις μπροστά σε άλλους είναι τέχνη. Δεν κουράζω άλλο. Ξέρω
r g . s o t ankosAmarantos r a m .a book.com/Ni w w w face Εγγραφές κάθε ΩΡΑ! Μαθήματα κάθε ΜΕΡΑ!
• ΚOΜΜΩΤΙΚΗ • ΜΑΝΙΚΙOΥΡ ΠΕΝΤΙΚΙOΥΡ • OΝΥΧOΠΛΑΣΤΙΚΗ • ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚO ΜΑΚΙΓΙΑΖ
τον αντίλογο. Εγώ φεύγω πια. Κρύβομαι στην τσέπη του φίλου μου και απομακρύνομαι.
• ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΠΡOΣΩΠOΥ
Σπύρος Λούκης
από σταθερό:
από κινητό:
801 111 1960
210 38 17 433
Oμόνοια Πανεπιστήμιο
ΕΓΓΡΑΦΕΣ:
Ακαδημίας 78, Αθήνα
Επαναλαμβανόμενα όνειρα και εφιάλτες
Πολλοί άνθρωποι, βλέπουν τα ίδια ή παρόμοια όνειρα πολλές φορές, είτε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα είτε καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Τα επαναλαμβανόμενα όνειρα συνήθως σημαίνουν, ότι υπάρχει στη ζωή μας κάτι που μας προκαλεί άγχος ή στρες και δεν το αντιλαμβανόμαστε. Έτσι λοιπόν, το πρόβλημα παραμένει άλυτο και το όνειρο επαναλαμβάνεται. Μια άλλη θεωρία είναι ότι οι άνθρωποι που βιώνουν επαναλαμβανόμενα όνειρα έχουν κάποιου είδους τραύμα από το παρελθόν τους, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν. Οι εφιάλτες είναι οδυνηρά όνειρα τα οποία συνήθως μας ξυπνάνε, τουλάχιστον εν μέρει. Σε οποιαδήποτε ηλικία βλέπουμε εφιάλτες, αλλά κατά την παιδική ηλικία εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα. Οι εφιάλτες συνήθως προκαλούν έντονα συναισθήματα φόβου, θλίψης ή άγχους με τις αιτίες να ποικίλουν. Ορισμένα φάρμακα προκαλούν εφιάλτες (ή αν διακόψουμε μια φαρμακευτική αγωγή απότομα), όπως και τα τραυματικά γεγονότα.
Αιτίες που προκαλούν επαναλαμβανόμενους εφιάλτες 1. Τα όνειρα κάθε είδους, αντικατοπτρίζουν συνήθως μισοτελειωμένες δουλειές από τη ζωή μας. Σκέψεις και φόβοι που μπορεί να μας καταστέλλουν ενώ είμαστε ξύπνιοι, μένουν στο υποσυνείδητό μας και εκδηλώνονται μέσα από μια ονειρική κατάσταση. Για παράδειγμα, οι εφιάλτες μπορεί να προέρχονται από αισθήματα ανεπάρκειας και υπερευαισθησία στην κριτική των άλλων. 2. Οι επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες που ξεκινούν μετά τη γέννηση ενός παιδιού, συνήθως οφείλονται σε μια ήπια κατάθλιψη που προέρχεται από τον τοκετό. Επίσης μια αλλαγή εργασίας, μια μετακόμιση ή ένα χειρουργείο μπορεί να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. 3. Οι εφιάλτες που επαναλαμβάνουν ένα τραυματικό γεγονός αντανακλούν μια φυσιολογική ψυχική διαδικασία επούλωσης, οι οποίοι με τον καιρό τείνουν να μειώνονται σε συχνότητα και ένταση, εάν η επούλωση βρίσκεται σε εξέλιξη.
Θεραπεία για τους επαναλαμβανόμενους εφιάλτες Η θεραπεία για τους επαναλαμβανόμενους εφιάλτες συνήθως ξεκινά με την ερμηνεία του ονείρου, συγκρίνοντας το με ότι συμβαίνει στη ζωή μας παράλληλα. Με τους παρακάτω τρόπους, μπορούμε σιγά σιγά να τους μειώσουμε. 1. Μίλησε για τον εφιάλτη που βλέπεις με κάποιον. Δώσε του φωνή. Περιέγραψεέτον πλήρως, σκηνή προς σκηνή, και τί αίσθηση σου αφήνει μετά. 2. Γράψτο!!! Γράψε όλο το σενάριο, συμπεριλαμβανομένου του τί συμβαίνει και όταν ξυπνάς, αν υπνοβατείς, κλπ. 3. Φαντάσου ένα πιο ευχάριστο τέλος. Ακούγεται απλό, αλλά κάθε νευρολογικός βρόχος που εμπλέκεται θα πάρει το μήνυμα. Ασυνείδητα σιγά σιγά, ο εφιάλτης θα αρχίσει να χάνει την έντασή του. Αν οι εφιάλτες εξακολουθούν να υπάρχουν, ρίξε μια πιο προσεκτική ματιά στον εσωτερικό διάλογο που κάνεις με τον εαυτό σου. Αυτά που σκέφτεσαι, μπορεί να έχουν δραματική επίδραση στο υποσυνείδητό σου.
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ! • Το 30% των παιδιών έχει επαναλαμβανόμενους εφιάλτες, και αντίστοιχα το 8% των ενηλίκων. • Το 10% των ενηλίκων βλέπει τουλάχιστον μια φορά το μήνα, εφιάλτη. • 7% των παιδιών και 4% των ενηλίκων αντίστοιχα, έχουν καταφέρει να θεραπευτούν από κάποιον επαναλαμβανόμενο εφιάλτη.
Συναντήσαμε τον Νίνο Αυγέρη, στο κατάστημα που διατηρεί στην περιοχή της Κυψέλης, ένα πρωινό του Οκτώβρη, «το Μυρόλι των Ιωαννίνων» έναν χώρο φιλικό που εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι δημιουργήθηκε με πολλή αγάπη και σεβασμό. Πρωί ακόμα, καθίσαμε στο μικρό καθιστικό, πίνοντας μοσχομυρωδάτο ελληνικό καφέ, φτιαγμένο από τα χέρια της συνεργάτιδάς του Αθανασίας κι αρχίσαμε την κουβέντα μας.
Ο Νίνο Αυγέρης & οι Μάγισσες του… Συγγραφέας στη γειτονιά μας λοιπόν. Ένας συγγραφέας της Κυψέλης. Με ευκαιρία της εκδόσεως του πρώτου σου βιβλίου, θα ήθελες να μας πεις λίγα πράγματα για ’σένα; Να μάθουμε για τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από τις σελίδες του βιβλίου; Γεννήθηκα στην Αθήνα και τα πρώτα χρόνια της ζωής μου τα μοιράστηκα ανάμεσα σε Άρτα, Ασπρόπυργο κι Αθήνα. Δεν ήταν εύκολα χρόνια. Βλέπεις ήμουν παιδί χωρισμένων γονιών και βίωσα καταστάσεις που με έκαναν σκληρό. Όμως όσο μεγάλωνα και καθώς οι σχέσεις με τους γονείς μου, βρήκαν την ηρεμία. Κι έτσι μπόρεσα να διαμορφώσω έναν χαρακτήρα συνειδητοποιημένο και να βρω τη γαλήνη που μου είχε λείψει. Πήγα σχολείο στο 110ο δημοτικό στη Φωκίωνος Νέγρη και γυμνάσιο στην Άρτα. Νίνο, δεν έζησες αυτό που λέμε απόλυτη ευτυχία σαν παιδί. Ποιά είναι η εικόνα που έχεις για την ευτυχία; Για να νιώσεις την ευτυχία, πρέπει πρώτα να ζήσεις τη δυστυχία και μέσα από τις δύσκολες καταστάσεις και τη νίκη των φόβων σου, να βρεις τη δύναμη γι αυτό που σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Μίλησες για φόβο. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου; Το σκοτάδι! Τί νοσταλγείς περισσότερο; Την ανεμελιά των παιδικών μου χρόνων. Χωρίς υποχρεώσεις κι επαγγελματικά φορτία. Αναφέρθηκες στα επαγγελματικά. Θέλεις να μας πεις με τί ασχολείσαι; Εδώ και δέκα χρόνια περίπου, διατηρώ με τον συνεργάτη μου τον Μιχάλη Δούκα, ένα κατάστημα με ενεργειακά προϊόντα στην Κυψέλη. Αυτό είναι η μεγάλη μου αγάπη, το παιδί μου και τα όνειρά μου. Ξέρεις κάτι… την αγαπάω τη δουλειά μου. Είναι κατάρα να μην αγαπάς τη δουλειά σου κι εγώ αισθάνομαι πολύ τυχερός.
ΤΟ ΜΥΡΟΛΙ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Αγίου Μελετίου 55, Κυψέλη Τ.: 2108612110 | 2130290626 www.tomyroli.gr | tomyroli@yahoo.gr
Και η συγγραφή πώς προέκυψε; Από μεράκι. Χρόνια έγραφα σε οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς. Από απλά σχολικά τετράδια, μέχρι διάσπαρτα φύλλα χαρτιού, πάνω σε σελίδες βιβλίων, ακόμα και σε τραπεζομάντηλο εστιατορίου έχω γράψει όταν μου ήρθε κάποια στιγμή η έμπνευση. Το βιβλίο «Οι Μάγισσες των Ιωαννίνων» είναι η πρώτη προσπάθεια και με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, τον εκδοτικό οίκο Δίον, που με ε-μπιστεύθηκε και εξέδωσε το βιβλίο. Ήταν για ’μένα ένα όνειρο, που έγινε επιτέλους πραγματικότητα. Και με τί ασχολείται το βιβλίο σου; Αναφέρεται σε μια γενιά μαγισσών που έζησε κι έδρασε στα χώματα της Ηπείρου, με βασική πρωταγωνίστρια τη Λενιώ ή αλλιώς Πάμβα. Μια αληθινή ιστορία που χάνεται στα βάθη του χρόνου κι από την αρχαία Δωδώνη, διασχίζει όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας στα Γιάννενα του Αλή Πασά και φτάνει μέχρι
το σήμερα, ανάμεσα σε πολέμους μαγισσών, ξόρκια και μαγικά ματζούνια. Με όλα αυτά που μου έχεις πει, γεννιέται ένα ερώτημα. Προσωπικός χρόνος υπάρχει; Όλα συνδυάζονται αν, όπως σου είπα και προηγουμένως, αυτό που κάνεις το κάνεις με αφοσίωση κι αγάπη. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικός χρόνος δεν υπάρχει πολύ, αλλά πάντα βρίσκω χρόνο και ξεκλέβω λίγο χρόνο για τον Νίνο και τους ανθρώπους που αγαπώ. Πού σε συναντά κανείς συνήθως; Μπορεί κανείς να με βρει στο κατάστημα ή να με αναζητήσει στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπου κάνω αισθητή την παρουσία μου καθημερινά. Στο κατάστημα στην Καλλιθέα, αλλά και στο Μυρόλι στην πλατεία Αμερικής, τί μπορεί κανείς να βρει εκεί; Προϊόντα που μπορούν να κάνουν την καθημερινότητά μας καλύτερη, να βελτιώσουν την οικονομική μας κατάσταση, τις επαγγελματικές σχέσεις, τα αισθηματικά. Μπορεί κανείς να βρει φίλτρα και έλαια για κάθε σκοπό κι επιθυμία, θυμιάματα και μπουχούρια φερμένα από κάθε γωνία της γης. Κεριά και φυλαχτά για αγάπη, έρωτα, τύχη και προστασία. Επιπλέον προσφέρουμε σε πολύ χαμηλές τιμές υπηρεσίες χαρτομαντείας, παραδοσιακής καφεμαντείας και αστρολογίας. Μου αρέσει πολύ όπως τα περιγράφεις πραγματικά. Το όλο περιβάλλον μου θυμίζει λιγάκι κάτι από τα παλιά. Βρε Νίνο, να σε ρωτήσω ειλικρινά όμως, γιατί το έχω στο μυαλό μου. Είσαι κάτι σαν τις «μάγισσες της Σμύρνης»; Κάνεις μάγια; Θα σου απαντήσω χαχα. Όχι δεν έχω καμία σχέση με τις “μάγισσες της Σμύρνης” αν και οι σχέσεις μου με την συγγραφέα του βιβλίου είναι άριστες και φιλικές, παρά τις κακές γλώσσες. Επίσης θα σου πω, ότι δεν κάνω μάγια. Είμαι η μαγεία. Μεγάλωσα κι έζησα σε μια οικογένεια, με τη γιαγιά μου να με έχει μυήσει από μικρή ηλικία σε έναν πολύ όμορφο, καλό κι ευλογημένο κόσμο. Μεγάλωσα με γυναίκες σοφές κι εκείνες μου έδωσαν τη δύναμη να δημιουργήσω και να αναστήσω μια σημαντική γενιά γυναικών που έζησε στα τιμημένα χώματα της Ηπείρου. Μέσα από το βιβλίο μου και το κατάστημα, αυτό προσπαθώ να διασώσω και να διαδώσω. Την παραδοσιακή μαγεία των Ιωαννίνων. Θέλεις να μας πεις και για τα μελλοντικά σου σχέδια; Είναι όμορφο ο άνθρωπος να σχεδιάζει και να ονειρεύεται. Εγώ γράφω το δεύτερο βιβλίο μου, που θα αναφέρεται στην πρακτική και στα ξόρκια της Ηπείρου και φυσικά έχω κάποιες σκέψεις για ανάπτυξη του καταστήματος και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Πραγματικά σε ευχαριστούμε πολύ για την παρέα σου Νίνο. Κι εγώ σας ευχαριστώ κι εύχομαι και σε εσάς και στον καθένα προσωπικά να βρει αυτό που πραγματικά επιθυμεί κι ονειρεύεται.
Και με τα λόγια αυτά, αποχαιρετήσαμε τον Νίνο, που μας γέμισε με όμορφη και θετική ενέργεια. Τον Νίνο μπορείτε να τον συναντήσετε κι εσείς, στο Μυρόλι, στην οδό Αγίου Μελετίου 55 στην Κυψέλη, όπου μπορείτε να βρείτε και το βιβλίο «Οι Μάγισσες των Ιωαννίνων», ενώ μπορείτε να μιλήσετε και τηλεφωνικά μαζί του. Εμείς είμαστε σίγουροι ότι θα τον επισκεπτούμε ξανά και μάλιστα πολύ σύντομα, καθώς όπως μας είπε, το μέλλον και οι επιλογές, είναι στα δικά μας χέρια!
Να νιώθεις το αίσθημα της παρέας
ηρώ δημήτρης κωνσταν τίνος Έχουμε έρθει εδώ στον «Αρόλιθο», που κουβαλάει πίσω του και μια νέα ιδέα στο χώρο της διασκέδασης. Πείτε μας πως ξεκίνησε η ιδέα για το μαγαζί; Το θέμα του μαγαζιού ξεκίνησε από το γεγονός ότι και οι τρεις μας δουλεύαμε σε αντίστοιχα μαγαζιά –καφέ, εστιατόρια, μπαράκια- και θελήσαμε να κάνουμε κάτι δικό μας. Βασικό στοιχείο ήταν ότι μας αρέσει πολύ η έντεχνη μουσική και δεν υπήρχε ένα μαγαζί που να μπορείς να πας και ν’ ακούσεις ή ακόμη κι αν υπήρχε δεν ήταν όπως εμείς θέλαμε. Άλλοτε πάλι το φαγητό δεν ήταν ικανοποιητικό, κάτι στο οποίο εμείς πάντα δίναμε σημασία. Έτσι, θελήσαμε να δημιουργήσουμε ένα μαγαζί που θα έρχεσαι για ν’ ακούσεις έντεχνη μουσική δυνατά μέχρι αργά το βράδυ, αλλά παράλληλα θα υπάρχει και γευστική κουζίνα. Πάντως πριν την αγάπη για το φαγητό, υπήρχε το πάθος της μουσικής. Επιλέξατε να ανοίξετε το μαγαζί σε μία περιοχή σαν κι αυτή, που δεν είναι ούτε mainstream, ούτε πιάτσα, ούτε περιοχή του κέντρου της Αθήνας, πώς έγινε αυτή η επιλογή; Τα μαγαζιά είναι σαν τα σπίτια... από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε στο χώρο καταλάβαμε ότι μας έκανε. Μας γέμισε η αύρα του και αποφασίσαμε να το κλείσουμε χωρίς να δούμε αν έχει προβλήματα. Επίσης, το μαγαζί βρισκόταν σε μια περιοχή που εξυπηρετούσε και τους τρεις μας. Κάτι μεταξύ Γαλατσίου και Κέντρου. Δουλεύαμε σε κοντινές περιοχές και γνωρίζαμε ήδη αρκετό κόσμο. Εξάλλου, εμείς δεν συμφωνούμε με τις περιοχές. Μπορεί κάποιος για να περάσει καλά να επιλέξει ένα μαγαζί ανεξαρτήτου περιοχής αρκεί να έχει ποιότητα και καλές τιμές. Στον Αρόλιθο έρχεσαι για το χώρο, για να περάσεις καλά, για το ωραίο φαγητό. Θεωρείτε ότι έχετε βοηθήσει την περιοχή με το άνοιγμα του «Αρόλιθου»; Αν εννοείτε ότι έρχεται κόσμος από όλη την Αθήνα, ίσως, αν και στα Άνω Πατήσια υπάρχουν κι άλλα μαγαζιά με πολύ καλή πορεία. Τα περισσότερα έχουν ανοίξει από νέους ανθρώπους. Κι εμείς πιστεύουμε ότι από νέο κόσμο στο τιμόνι μπορείς να δεις καλύτερες ιδέες. Έχει αλλάξει η νοοτροπία πια, και οι κάτω των 30 φαίνεται να τα καταφέρνουν καλύτερα. Ο κόσμος που θα δούμε στο μαγαζί από πού προέρχεται; Αρχικά, το στήριξε πολύ ο τοπικός κόσμος. Στη συνέχεια, το έμαθαν κι από τις γύρω περιοχές και πλέον έρχονται από παντού. Υπάρχουν μέρες που το μαγαζί γεμίζει και
συνέντευ ξη
Βρεθήκα με τη βραδυ στον Αρόλιθο, έν α ς χ ώ ρο νή τους έ ς που μπ ξοδο και σία και δ ήκε δυνα όχι μόνο ιάθεση 3 μικά στις . Ένα μαγ νέοι άνθ Κωνσταν ε αζί που δ ρωποι. Ε τίνο, την ημιούργη πιλογές πολλών γ ισβάλαμε Ηρώ και κόσμο…τε σ ια α ν με μ σ το το ν Δημήτρ λικά οι κ χώρο το άτω των υς και συ εγάλη φανταη για το χώρο, τη 30 φαίνε ζ η τή σαμε με ται να τα μουσική τον καταφέρ νουν καλ , το φαγητό και το ύτερα… ν
δεν βρίσκουν να κάτσουν ούτε οι κοντινοί. Από ηλικίες θα δεις 65άρηδες να κάθονται δίπλα σε 20άρηδες, οικογένειες με παιδιά, παρέες νέων. Κυριολεκτικά, θα δεις τα πάντα να συνυπάρχουν στον «Αρόλιθο». Το όνομα του μαγαζιού πως προέκυψε; Ψάχναμε αρκετό καιρό το κατάλληλο όνομα ώσπου έπεσε στο τραπέζι το “Αρόλιθος”, το οποίο άρεσε και στους τρεις. Αρόλιθος είναι μια λέξη από το κρητικό λεξιλόγιο η οποία σημαίνει τη λακκούβα του βράχου που συγκεντρώνει το νερό της βροχής, όπως είναι και μια παρέα φίλοι που συγκεντρώνονται εδώ στο μαγαζί. Οπότε δεν ήταν τυχαία επιλογή, αλλά αυτό ακριβώς που θέλαμε για τον κόσμο που θα έρθει εδώ... Να νιώσει το αίσθημα της παρέας. Νωρίτερα αναφερθήκαμε στη νέα γενιά σε σχέση με την κρίση. Εσείς ανοίξατε το μαγαζί τον Ιανουάριο του ’13, όταν νιώσαμε για πρώτη φορά έντονα την κρίση. Πως νιώθατε στην αρχή; Είναι αλήθεια ότι υπήρχε αρκετό άγχος στην αρχή, αλλά ήμασταν αισιόδοξοι ότι θα πετύχει η συνταγή. Αν κάτι δεν το πιστεύεις από το ξεκίνημα, είναι σα να το καταδικάζεις. Σκεφτήκαμε ότι και κόσμος να μην έρθει θα μαζεύεται τουλάχιστον η παρέα μας, κι έτσι είπαμε να το δοκιμάσουμε. Λειτούργησε σαν ντόμινο, όμως με θετική εξέλιξη. Ξεκινήσαμε με τα λίγα και μετά κάναμε περισσότερα. Πλέον το μοντέλο αφεντικού-υπαλλήλου έχει γίνει σε πολλές περιπτώσεις συνεταιριστικό. Πολλοί άνθρωποι μαζί δημιουργούν μια επιχείρηση. Σε εσάς είναι ένα κράμα των δύο αυτών μοντέλων. Είχατε ποτέ πρόβλημα στη μεταξύ σας συνεργασία; Γνωριζόμαστε από μικροί και αυτό βοηθάει στο να έχουμε πολύ καλή επικοινωνία μεταξύ μας. Προφανώς και υπάρχουν στιγμές έντασης, αλλά αυτό είναι κάτι που δικαιολογείται. Ακόμη και η συμπεριφορά μας έχει αλλάξει με τα χρόνια όπως έιναι λογικό, αλλά δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ. Η επιτυχία κρατάει από τη σωστή διαχείριση των συμπεριφορών μας. Μάθαμε και εμείς από αυτή τη συνεργασία. Εμείς πηγαίνουμε μαζί διακοπές, είμαστε παρέα. Οι εργαζόμενοι είναι πάνω απ’ όλα φίλοι μας κι αυτό βγαίνει και στον κόσμο. Το καλό κλίμα πάντα φαίνεται. Το περιοδικό συνεργάζεται μαζί σας από το 2014. Από τότε μέχρι σήμερα βλέπουμε μια συνεχή εξέλιξη. Στην αρχή μιλούσαμε για ένα ρακάδικο, τώρα υπάρ-
χει κάτι άλλο. Πείτε μας γι’ αυτή την εξέλιξη; Επειδή δουλέψαμε σε πολλά μαγαζιά πριν φτιάξουμε το δικό μας, πάντα βρίσκαμε λάθη, όπως άλλωστε και στο δικό μας στην αρχή. Είχαμε αρκετές ελλείψεις και θέλαμε να τις καλύπτουμε γρήγορα. Για να προσφέρουμε ποιότητα σε όλα τα επίπεδα πρέπει να είμαστε συνέχεια στην τσίτα... να είμαστε από πάνω. Εξετάζουμε διαρκώς το κοστολόγιο για να βρίσκουμε τον τρόπο να δίνουμε πάντα το καλύτερο στον πελάτη. Να υπάρχει ποικιλία στις επιλογές. Για παράδειγμα, γιατί να υπάρχουν μόνο δύο ετικέτες κρασιών κι όχι περισσότερες; Και για τη δική μας εξέλιξη πάμε σε σεμινάρια για να μάθουμε πράγματα που δεν γνωρίζαμε όταν ξεκινήσαμε. Άλλο είναι να έχεις ένα μαγαζί, κι άλλο να ξέρεις να το δουλεύεις σωστά. Τον τελευταίο καιρό κάνατε και αλλαγές στην κουζίνα. Παντρέψατε κρητικές με ναξιώτικες γεύσεις. Μεταξύ των δύο νησιών υπάρχει εδώ και χρόνια στενή σχέση. Επίσης, κι εμείς προερχόμαστε από αυτά, οπότε αναμενώμενο το πάντρεμα των γεύσεων. Ακόμη και στον τρόπο που γλεντάνε, οι Ναξιώτες ταιριάζουν με τους Κρητικούς. Κι εμείς μέσα μας κουβαλάμε πολύ το παραδοσιακό στοιχείο, γι’ αυτό άλλωστε και κάνουμε και πολλά live με λίρες και βιολιά. Θέλουμε να περάσουμε αυτό το ύφος και στη νέα γενιά. Κάθε Τετάρτη, λοιπόν, έχουμε κάτι διαφορετικό με κοινό στοιχείο πάντα το παραδοσιακό, έντεχνο άκουσμα. Για την κουζίνα, τώρα, είμαστε τυχεροί που έχουμε τον Τάσο (ο σεφ), ο οποίος όταν ήρθε είχε ήδη αρκετή εμπειρία και ήταν κι αυτός έτοιμος και με όρεξη να προσπαθήσει μαζί μας για κάτι διαφορετικό και φρέσκο. Καταλήξαμε να στήσουμε ένα μενού με ψαγμένες γεύσεις και αναφορά στην παράδοση. Από τα πιάτα που ξεχωρίζουν είναι ο ναξιώτικος καλόγηρος, το κριθαρότο και το κρητικό απάκι. Για φέτος τι έχουμε να περιμένουμε από την ομάδα του «Αρόλιθου»; Καινούργιο μενού... Αλλάζουμε τον κατάλογο κάθε τρεις μήνες. Σίγουρα κάτι ιδιαίτερο για τα Χριστούγεννα. Θα ανανεώσουμε κι άλλο το χώρο, θα κάνουμε ακόμη καλύτερα live, και σίγουρα σε δύο χρόνια από τώρα θα είμαστε ακόμη καλύτεροι. Σας περιμένουμε όλους, λοιπόν, από το πρωί για καφέ, το μεσημέρι για ένα διάλειμμα από τη δουλειά -η κουζίνα ανοίγει στη μία πλέον- και το βράδυ για ωραία μουσική, καλή παρέα κι ωραίο φαγητό. // ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ 70, ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ // Τ.: 210 2010760 // www.arolithos.gr
Συνέντευξη: Μαριάννα Παπαγεωργίου
«Τα μικρά
μπαλκόνια» 5 ΟΣ|1 ΒΡΙ ΕΜ ΠΤ ΣΕ
Έχω μεγαλώσει σε ένα μπαλκόνι Που αντί για θέα, είχε άλλο μπαλκόνι Ζούσε ένα κορίτσι κι ένα χελιδόνι Κάπνιζε τις νύχτες και άπλωνε σεντόνι. Στο μικρό μπαλκόνι με το χελιδόνι Κάποτε είδα κόσμο και ένα ροζ μπαλόνι Και ύστερα το είδα ξάφνου να ερημώνει Την καρδιά μας πάντα, κάποιος την πληγώνει Τα μικρά μπαλκόνια Έχουνε τιμόνια Χαρές, γιορτές, βουβές ματιές Όμορφα χρόνια Τα μικρά μπαλκόνια Έχουνε τιμόνια Χαρές, γιορτές Του πάρτι φωνές Μέσα απ’ τα σαλόνια Με την Πατησίων, κάτι με ενώνει Κάτι με μαγεύει, κάτι με λερώνει Σαν τα περιστέρια και την γκρίζα σκόνη Μα ό,τι αγαπάμε, θα μας αθωώνει Είμαι ένας δραπέτης που όμως το πληρώνει Ήμουν επιβάτης στο μικρό μπαλκόνι Άφησα μια γλάστρα πάνω στο χαρτόνι Την σκισμένη τέντα και ότι με στοιχειώνει! Τα μικρά μπαλκόνια Έχουνε τιμόνια Χαρές, γιορτές, βουβές ματιές Όμορφα χρόνια Τα μικρά μπαλκόνια Έχουνε τιμόνια Χαρές, γιορτές Του πάρτι φωνές Μέσα απ’ τα σαλόνια Που να πλέει τώρα το μικρό μπαλκόνι Με την κουπαστή του και το χελιδόνι Του χρωστώ έναν στίχο να μην νοιώθει μόνο Και ένα εισιτήριο να πετάει στον χρόνο Τα μικρά μπαλκόνια Έχουνε τιμόνια Χαρές, γιορτές, βουβές ματιές Όμορφα χρόνια Τα μικρά μπαλκόνια Έχουνε τιμόνια Χαρές, γιορτές Του πάρτι φωνές Μέσα απ’ τα σαλόνια…
Στίχοι: Sunny Μπαλτζή
Mουσική: Λ. Παπαδόπουλος Τραγούδι: Διονύσης Σαββόπουλος
1
‘Εχω μεγαλώσει... Πάντα πήγαινα με το παπάκι μου. Μέχρι που μου το έκλεψαν. Μέσα σε ένα ταξί κάπου στην Πατησίων μποτιλιαρισμένοι κοιτούσα γύρω μου σαν χαμένος. Ο ταξιτζής έβαλε ράδιο. Ο πρώτος στίχος που ακούστηκε «Έχω μεγαλώσει σε ένα μπαλκόνι» με χτύπησε. Αισθάνθηκα πως κάποιος μου μιλά ψιθυριστά στο αφτί από το πίσω κάθισμα. Σαν να ετοιμάζεται κάποιος να σου πει ένα μυστικό. Έμεινα καρφωμένος στην εξομολόγηση, μία πληθώρα από συναισθήματα, εικόνες, γεύσεις και αρώματα με άγγιζαν με ένα αυθόρμητο σχεδόν παιδικό ανέμελο τρόπο...
Είμαι στη διαδικασία ολοκλήρωσης του ηχογραφήματος της μεγάλης Αρλέτας. Ένα πρότζεκτ το οποίο στήνεται έναν χρόνο τώρα με πολλή δουλειά και αγάπη. Παράλληλα είμαι στο στούντιο με την Ευρυδίκη, και γράφω τραγούδια μαζί με τον Γιώργο Καραδήμο, τον Χρήστο Νινιό και με τον Δημήτρη Κοριαλά. Άμεσα θα ακούσετε το ντουέτο έκπληξη της Ραλλίας Χρηστίδου με την Πίτσα Παπαδοπούλου. Το πρώτο σινγκλ από το cd του Στέλιου Ρόκκου. Και ένα κρητικό τραγούδι, με τίτλο “ξερολιθιά” από τον Αργύρη Λούλατζη.
Sunny Μπαλτζή
Το ποίημα της Sunny Μπαλτζή ήταν αυτό που μας έκανε επιβάτες σε ένα ταξίδι νοσταλγίας. Σε μικρά μπαλκόνια παίξαμε, πονέσαμε, χαρήκαμε, ερωτευτήκαμε, μεγαλώσαμε. Με τα συναισθήματα αυτά προσεγγίσαμε θεματικά τις φωτογραφίες που παρουσιάζουμε. Το Εργαστήριο Φωτογραφίας και Βίντεο της πρωίνης κοινότητας του ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ βρίσκεται στην οδό Σταυροπούλου 29 στην πλατεία Αμερικής. Είναι ομάδα επαγγελματικής κατάρτισης που στόχο έχει παράλληλα με την απεξάρτηση, να υποστηρίξει την ομάδα των νεαρών ενηλίκων στην εκπαίδευση και να τους δώσει την δυνατότητα να συνεχίσουν σπουδές στο αντικείμενο, ώστε να αποκτήσουν εφόδια για μελλοντική επαγγελματική απασχόληση. Ομάδα φωτογραφίας και βίντεο ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ
. Τα μικρά μπαλκονια του μυαλού μου, είναι τα μάτια σου. Χαμογελάς, με κοιτάς και ειν' . ολάνθιστες μπιγκονιες. Συννεφιάζεις, με κοιτάς κι είναι αποδημητικά πουλιά που φεύγουν για . Και πριν με το Νοτο... φιλήσεις με κοιτάς και . που τα είναι μπαλκονια πήρε ο αγέρας.
Συζητώντας με τη Sunny Μπαλτζή 1. Πώς προέκυψε ο τίτλος και η ιδέα του τραγουδιού. Μας ενδιαφέρει η στιγμή. Ένα απόγευμα με βροχή πέρασα τυχαία από την Πατησίων και από την Πλατεία Αμερικής όπου έμενα από το '94 μέχρι το 2000. (Άλλα και πριν ως φοιτήτρια Πατησίων και Ιθάκης) Ένιωσα μια παρόρμηση να κατέβω από το αυτοκίνητο. Είχε αρχίσει να σουρουπώνει και μέσα από τις φωτισμένες μπαλκονόπορτες και τα παράθυρα των διαμερισμάτων φαίνοταν οι σκιές από τις ζωές των ανθρώπων. Ήταν πολύ όμορφη εικόνα. Τα μπαλκόνια στη σειρά έμοιαζαν σαν βαγόνια έτοιμα να ταξιδέψουν. Με πλημμύρισαν αναμνήσεις. Πήγα μέχρι την εξώπορτα της πολυκατοικίας που έμενα και έκανα ένα τσιγάρο βλέπονταν τη βροχή… Και τα απέναντι μικρά μπαλκόνια.
E.M.
2. Πού έγραψες τους συγκεκριμένους στίχους; Παντού, το έγραφα και το διόρθωνα 2-3 χρόνια μου δημιουργούσε συναισθημαική φόρτιση… Δεν το έγραψα με πρόθεση να γίνει τραγούδι. Ήταν κάτι πολύ δικό μου.
3. Αν κάθε τραγούδι είναι μια γέννα, αυτή ήταν μια δύσκολη ή εύκολη; Δύσκολη πολύ… όπως όλα τα βιωματικά τραγούδια.
4. Κάτι ιδιαίτερο που αισθάνθηκες για αυτό το δημιούργημα. Ναι, ότι αποχαιρετάω τους φίλους αυτούς που είναι στη ζωή και χαθήκαμε. Και αυτούς που έφυγαν για πάντα.
2
. για οσα . Μετανιώνω οχι . έκανα στα μπαλκονια . οταν πάρταρα, αλλά για . οσα δεν έκανα
Κάθησα μπροστά στον υπολογιστή και άκουσα ξανά το τραγούδι. Το μυαλό μου πετάχτηκε δεκαετίες πίσω σε ένα δικό μου μπαλκόνι. Στην Πλατεία Κουμουνδούρου. Από εκεί έβλεπα τα τανκς να πυροβολάνε. Τους φοιτητές να τραγουδάνε αντάρτικα. Τη Λαμπρινή, τον
Δ.Σ.
πρώτο μου έρωτα, να περνάει και να κρυφοκοιτάζει. Τον οδηγό του λεωφορείου να ψάχνει με λύσσα ποιός πετάει αυγά από τον τέταρτο
5. Άλλοι το βρίσκουν μελαγχολικό άλλοι χαρούμενο και άλλοι μπερδεύονται. Βαθειά μέσα σου τί είναι; Για ’μένα είναι ένα τραγούδι που με πονάει γλυκά. Ας πούμε καλύτερα ότι είναι κάτι παραπάνω από νοσταλγικό. Η αλήθεια είναι ότι τα τραγούδια όταν φεύγουν από τους δημιουργούς τους ανήκουν σε αυτούς που θα τα αγαπήσουν. Ο καθένας έχει τον δικό του λόγο για να νιώθει χαρούμενος ή λυπημένος.
6. Τί σε λερώνει στην Πατησίων; Στην Πατησίων και παντού αυτό που με λερώνει δεν είναι ποτέ τα περιστέρια…Με λερώνουν τα λάθη, η αδικία, οι ασυνείδητοι άνθρωποι και οι απώλειες.
5 ΟΣ|1 ΒΡΙ ΕΜ ΠΤ ΣΕ
όροφο. Μελαγχολία με κυρίευσε, αλλά μία γλυκειά μελαγχολία...
3
Ξανακούω το τραγούδι στο γραφείο. Μου κάνουν πλάκα. «Κόλλησες» μου λένε. Τα παιδιά από το ΚΕΘΕΑ φέρανε τις φωτογραφίες τους. Κάποιες σκληρές, κάποιες μελαγχολικές. Όλες με άποψη. Η Sunny απαντά με αμεσότητα στις κολλημένες ερωτήσεις μας. Διάφοροι άγνωστοι
Μ.Μ.
ακούνε το τραγούδι και μας στέλνουν εικόνες, φράσεις και σκέψεις. Τί μπορεί να σου κάνει ένα τραγούδι...
5 ΟΣ|1 ΒΡΙ ΕΜ ΠΤ ΣΕ
Εδώ, σε αυτο. το μπαλ. είναι φoρές πoυ κονι, κάνεις τις πιo περίεργες σκέψεις. Σαν να ξαναζωντανεύoυν εκείνα τα . . ονειρα πoυ είχες μικρος. Ίσως να φταίει πoυ είσαι στoν αέρα. Ίσως φταίνε τα κάγκελα. Τούτα και τ’ άλλα... Ίσως αυτoς. o . . μικρoς χρωματιστoς . ανεμoμυλoς στη γλάστρα πoυ σoυ θυμίζει τoν Δoν Κιχώτη. Ακoύγεται η φωνή της. Χαμoγελάς στη σκέψη της. Είναι μέσα. Σεν περιμένει. Η δική σoυ ζωή... Σβήνεις τo τσιγάρo...
7. Τί σε μαγεύει και τί σε ενώνει; Γιατί Πατησίων; Με μαγεύει το ότι έχω την αίσθηση ότι η Πατησίων δεν αλλάζει. Μένει πιστή στο παρελθόν. Δεν υποτάσσεται στον χρόνο. Είναι σαν ένα επιβλητικό έργο τέχνης των 80ς με φωτισμένα κινούμενα στοιχεία. Τίτλος του έργου δρόμος διπλής κυκλοφορίας με μια λωρίδα ανά κατεύθυνση. Aπό τότε που κατέβηκα από Καβάλα ως φοιτήτρια στην σχολή Σταυράκου (Πατησίων και Ιουλιανού)…Την Πατησίων την έζησα και την αγάπησα. Αυτή την λεωφόρο την έχω ανεβοκατέβει άπειρες φορές.Κατ’ αρχήν δεν πιστέυω σε τίποτα άψυχο σε αυτό τον κόσμο. Τα αντικείμενα, οι δρόμοι ακόμη και οι τοίχοι έχουν “έμψυχα υλικά”
8. Κλείνεις τα μάτια και περιγράφεις το δικό σου μπαλκόνι. Ένα μπαλκόνι που έχει γίνει καράβι και πλέει κάπου στο Αιγαίο.
9. Είχες κάποιο συγκεκριμένο μπαλκόνι στο μυαλό σου όταν έγραφες; Ναι το μπαλκόνι στην Πλατεία Αμερικής. Ήταν μια πολυκατοικία “καβάντσα” έμπαινες στην πρώτη πολυκατοικία και όταν συνέχιζες μέσα από την είσοδο έβγαινες σε μια αυλή και έβρισκες την είσοδο της πολυκατοικίας που έμενα. Από το μπαλκόνι μου έβλεπα τα απέναντι μπαλκόνια και από κάτω ήταν ο κήπος. Δύσκολο να το περιγράψω. Μετά αυτό το μπαλκόνι μέσα στο μυαλό μου έγινε όλα τα μπαλκόνια που έχω δει… Κυψέλη και Φωκίωνος Νέγρη και Κολιάτσου και παντού. Ήταν η εποχή που ανακάλυπτα τον κόσμο, ήταν εποχή που οι παλιότεροι είχαν όλη την καλή διάθεση να μας μυήσουν στο ροκ ν ρολ και να μας δώσουν τις γνώσεις τους. Τώρα που το σκέφτομαι ήταν ένα υπέροχο σχολείο. Από τα μαζώματα και τα πάρτυ εκείνης της εποχής θα αναφέρω μόνο κάποια ονόματα για να καταλάβεις. Λάκης Παπαδόπουλος, Μάνος Ξυδούς, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, Βασίλης Καζούλης, Μπάμπης Στόκας, Γιάννης Μηλιώκας, Αρλέτα, Δημήτρης Παναγόπουλος, Γιάννης Γιοκαρίνης…. Τί να λέμε τώρα, μερικές φορές δεν μπορώ να το πιστέψω πόσο τυχερή υπήρξα στη ζωή μου.
10. Φαίνεται σαν να αποχαιρετάς το μπαλκόνι. Τί είναι αυτό που τελειώνει; Η αθωότητα …Τέλος εποχής για τη γενιά μου και τα τραγούδια μας.
4
Συζητώντας με τη Sunny Μπαλτζή
(συνέχεια)
11. Το ροζ μπαλκόνι ξεφουσκώνει, σκάει ή φεύγει; Ξεφουσκώνει, γίνεται ασπρόμαυρο πλάνο, πλάνο σε ταινία του Charlie Chaplin.
12. Τιμόνι σε μπαλκόνι; Οδηγός ποιός; Το τραγούδι διάλεξε τον Διονύση Σαββόπουλο, που εκτιμώ απεριόριστα και θαυμάζω από μικρό παιδί. Αυτός είναι ο οδηγός πια… Αυτός ο εκπληκτικός τραγουδοποιός, παραμυθάς με τις τιράντες… Μπίνγκο!
13. Επιβάτης στο μικρό μπαλκόνι...; Εγώ.
14. Τελικά μιλάς για κάτι συγκεκριμένο ή είναι μία ένωση καταστάσεων; Κάτι συγκεκριμένο όπως το “Η Πατησίων ζει”.
15. Νιώθεις φορές ότι οι στίχοι χάνονται μπροστά στη μουσική και την ερμηνεία; Το αντίθετο νιώθω ευλογία να έχω συνταξιδιώτες στα ταξίδια μου! Ο Λάκης Παπαδόπουλος που έγραψε τη μουσική είναι ένα κομμάτι της στιχουργικής μου πορείας και της ζωής μου. Ο Διονύσης Σαββόπουλος εκτός από τη μεγάλη τιμή που μου έκανε να ερμηνεύσει το τραγούδι μου, με συγκίνησε! Η ερμηνεία του ήταν δροσερή, ανάλαφρη και βαθειά συναισθηματική. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και τους δύο και τους χαρίζω από ένα κόκκινο μπαλόνι …μαγικό! Που δεν θα ξεφουσκώσει ποτέ! Ευχαριστώ και το όμορφο έντυπό σας γι' αυτό το αφιέρωμα. Όπου και να ζω στην Πατησίων θα είναι πάντα η καρδιά μου κανένα σπίτι δεν ήταν ποτέ καλύτερο από εκείνο το παλιό διαμέρισμα με το χελιδόνι και το μικρό μπαλκονάκι … Πάντα με ακολουθεί… γιατί να ξέρεις… Τα μικρά μπαλκόνια έχουνε τιμόνια…
Τώρα γράφω τα δικά μου κείμενα. Τυχαίνει σήμερα να αποχαιρετώ και εγώ ένα δικό μου ροζ μπαλόνι. Όπως ακριβώς το περιγράφει η Sunny. Ξεφουσκώνει και χάνεται. Θα προτιμούσα να έσκαγε, να έκανε λίγο θόρυβο. Αλλά η ειλικρίνια της απάντησής της με καθοδηγεί. Ξεφουσκώνει... Εύχομαι ο τύπος που μου έκλεψε το παπάκι να είναι κάπου ψηλά και να ακούει το 5 ΟΣ|1 ΒΡΙ ΕΜ ΠΤ ΣΕ
συγκεκριμένο τραγούδι... Αυτό θα με παρηγορούσε.
Όταν οι σκέψεις έγιναν στόχοι, ο Νίκος Βασιλόπουλος είχε ήδη βάλει σε τροχιά το όνειρό του, και σύντομα οι στόχοι αυτοί έγιναν πραγματικότητα. Ένα νέο κατάστημα, με μια πολύ έμπειρη ομάδα που συνεργάζονται ήδη εδώ και 13 χρόνια. Στο νέο του αυτό εγχείρημα συμπορεύεται πλέον όλη η ομάδα του, με νέα διάθεση και βλέψεις, για μια καινούργια αρχή που θα στεγάσει την αγάπη τους για την κομμωτική τέχνη και δημιουργία. Ο Νίκος Βασιλόπουλος και η ομάδα του σας προσκαλεί με χαρά στο νέο του κατάστημα, έναν χώρο εμπνευσμένο από το industrial design, υποσχόμενος top quality υπηρεσίες και styles όπως αξίζει στην κάθε γυναίκα και άνδρα ξεχωριστά.
ΛΕΩΦ. ΑΧΑΡΝΩΝ, ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ (απέναντι από τα JUMBO) ΣΗΦΑΚΑ 4-6, ΑΘΗΝΑ | Τ.: 210 2022383
Η Φωκίωνος χθες... Η Φωκίωνος Νέγρη του χθες δεν κοιμόταν ποτέ. Πολύβουη και πιο δημοφιλής από οποιοδήποτε άλλο προάστιο της Αθήνας, η Φωκίωνος έχει τη δική της μοναδική ιστορία. Με στέκια όπως η Quinta, η «Θράκα», το Top Hat, το Select και πολλά άλλα, αυτό το σημείο στην καρδιά της Κυψέλης έχει να διηγηθεί πολλά στις σημερινές γενιές.
Η Φωκίωνος σήμερα... Μπορεί να έχει χάσει κάτι από την αίγλη των περασμένων ετών, αλλά ακόμη τα πράγματα εδώ στη Φωκίωνος έχουν τη δική τους μαγεία. Σήμερα πλέον, βλέπεις λιγότερους σταρ του σινεμά και του θεάτρου. Στον καταπράσινο πεζόδρομο βλέπεις όλες τις γενιές... βλέπεις τα πρόσωπα του χθες να σμίγουν μ’αυτά του σήμερα, κι έτσι να δημιουργείται το πιο ενδιαφέρον ανθρώπινο ψηφιδωτό της Αθήνας. Κάτι για τη γεύση... Όσον αφορά την ποικιλία των γεύσεων στο πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη, τα πράγματα συνεχίζουν να εκπλήσσουν ευχάριστα. Καφέ κι εστιατόρια για όλα τα γούστα και τις ηλικίες. Για τους παραδοσιακούς της ελληνικής κουζίνας, αλλά και για τους πιο βιαστικούς που θα βγουν στη Φωκίωνος για «ένα σουβλάκι», μετά το σινεμά. Οι γεύσεις πάντα καλές, αλλά και η ατμόσφαιρα φιλική και χαρούμενη όλες τις μέρες και ώρες. Κι όσο εσύ ανεβοκατεβαίνεις τη Φωκίωνος για να αποφασίσεις που θα κάτσεις, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η επιλογή, καθώς το ένα είναι καλύτερο από το άλλο.
Είτε είναι ώρα για τσίπουρο και μεζεδάκι, είτε για κρασί και μαγειρευτό. Είτε θες κάτι από θάλασσα, είτε δύο τυλιχτά σε πακέτο για το σπίτι... έλα στη Φωκίωνος.
Φ. ΝΕΓΡΗ 50 // Τ.: 2108679140 Κ.: 6977313723 Πάνω στον πεζόδρομο ένα καφενείο αλλιώτικο από τα άλλα που γρήγορα κατάφερε να ξεχωρίσει και να αφήσει το δικό του όνομα. Η ατμόσφαιρα μοναδική, κάθε μέρα στην κυριολεξία επικρατεί το αδιαχώρητο. Μικροί - μεγάλοι, θαμώνες και προσωπικό έχουν γίνει παρέα διασκεδάζοντας με ζωντανή μουσική καθημερινά. Το φαγητό τέλειο, η ρακή και το τσίπουρο το καλύτερο και οι τιμές ασυναγώνιστες!
Οι φωνές και τα γέλια από τους θαμώνες είναι η καλύτερη διαφήμιση γι’αυτό το μαγαζί. Οι ήχοι σε οδηγούν στο «Πάμε τσίπουρο, πάμε καφενείο». Κι αφού έγινε το πρώτο βήμα κι έκατσες, παρατηρείς την ιδιαίτερη διακόσμηση που σου υπενθυμίζει όλους τους τίτλους των ελληνικών προϊόντων.
Φ. ΝΕΓΡΗ 58 // Τ.: 2110120610 // Κ.:6986656289 Ζεστό και γεμάτο πάντα, το «Κυψέλη Καλαμάκι» έχει τα πιο ωραία τυλιχτά στον πεζόδρομο. Ζουμερά κρέατα ψημένα παραδοσιακά στα κάρβουνα, σερβίρονται στη λαδόκολλα μαζί με τραγανές πίτες και ολόφρεσκες πατάτες. Απλά είναι τα πράγματα σε αυτό το στέκι. Ποιότητα άριστη, μερίδες κάτι παράπανω από ικανοποιητικές, αυτά είναι τα συστατικά για να περάσεις καλά εδώ.
Ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της Φωκίωνος είναι τα μεγάλα στρογγυλά συντριβάνια διασκορπισμένα σε όλο τον πεζόδρομο. Κάθε ένα σχηματίζει γύρω μία μικρή πλατεία με παρτέρια και παγκάκια. Ιδιαίτερα αγαπημένα από τους κατοίκους της περιοχής, γεμίζουν με κόσμο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Οι παππούδες κάνουν μικρές στάσεις με τα εγγόνια τους, οι έφηβοι μαζεύονται σε παρέες και τα σκυλιά απολαμβάνουν την καθημερινή τους βόλτα γύρω από τα συντριβάνια της Φωκίωνος Νέγρη. Ακόμη κι αν δεν λειτοργούν πλέον, συνεχίζουν να είναι σημείο αναφοράς για τον πεζόδρομο της Κυψέλης.
Φ. ΝΕΓΡΗ 47 // Τ.: 2110125263 // Κ.:6977313723 Αξίζει τον κόπο να το επισκεφθείτε για τον απλό, όμορφο και φιλόξενο χώρο του. Η πάγκα του ψαρά γεμίζει καθημερινά με ολόφρεσκα ψάρια που μπορείτε να τα απολαύσετε στο πιάτο ή στο σπίτι σας. Ζυγίζεις και απολαμβάνεις, αυτή είναι η καινοτομία αυτού του ψαροφαγείου. Ο συνδιασμός των γεύσεων, της ποιότητας και της άψογης εξυπηρέτησης το κάνει μοναδικό στο είδος του. Θαλασσινές μυρωδιές και σωστή φιλοξενία, είναι αρκετά για να έρθεις μέχρι του «Βλάση».
Φ. ΝΕΓΡΗ 49 // Τ.: 2108674590 - 2110127806 // Κ.: 6977313723
Ατμόσφαιρα φιλική και γεύσεις μαμάς θα σε κάνουν να έρθεις παραπάνω από μία φορά μέχρι τις Μεζεδομαχίες.
Η περίφημη ταβέρνα Μεζεδομαχίες αποτελεί εδώ και χρόνια συνώνυμο του καλού φαγητού. Ελληνική παραδοσιακή κουζίνα στα καλύτερά της, με πιάτα μαγειρεμένα σπιτικά με μεράκι και υλικά ποιότητας, ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς. Ιδανικό για κυριακάτικο γεύμα με την οικογένεια, αλλά και τις καθημερινές στο μεσημεριανό διάλειμμα από τη δουλειά. Ατμόσφαιρα φιλική και γεύσεις μαμάς θα σε κάνουν να έρθεις παραπάνω από μία φορά μέχρι τις Μεζεδομαχίες.
από τον Ανδρέα Παπαστάμου
Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι 30 Σεπτεμβρίου 2015
Τρίτη, 21 Ιουλίου 1969
Βραδάκι στη «Χαρά» με εκμέκ με καϊμάκι. «Έκτακτη ανακοίνωση της NASA! Βρήκαν νερό στον Άρη!» Ο Νίκος κοίταξε τη γυναίκα δίπλα του, με αυτό το βλέμμα αγάπης που την περιέβαλε 45 χρόνια τώρα. - «Σαράντα έξι, Νίκο μου! Σαράντα έξι χρόνια και δυο μήνες από τότε!» του αποκρίθηκε το ίδιο γλυκά, διαβάζοντας τη σκέψη του…
Χάραζε στον ορίζοντα, φωτίζοντας αχνά την ιερή αίθουσα του μεγάλου τηλεσκοπίου. Δεν ήταν και λίγο, 62 εκατοστά διοπτρικό τηλεσκόπιο, με σωλήνα εννέα μέτρων και βάρος εννέα τόνων, ευγενική δωρεά του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ στο Αστεροσκοπείο Αθηνών από το 1955, περίμενε καρτερικά τους αποψινούς φαντομάδες. Όλα στη θέση τους. Ο Νίκος είχε τρυπώσει κρυφά για να φτιάξει ατμόσφαιρα! Αλίμονό του αν τον έπιαναν! Πάει η διπλωματική του, σίγουρη αποβολή από τη Σχολή, και όσο για τα όνειρα να γίνει αστρονόμος, μόνο στο φεγγάρι… Κι όμως, τίποτα δεν θα τον σταματούσε! Ή σήμερα ή ποτέ! Λίγο πιο πέρα, το αγαπημένο του πικάπ, ηλεκτρόφωνα τα λέγαμε, ένα γαλλικό teppaz, μοντέλο “tourist” του 1964, φορητό, χαριτωμένο μέσα στην καρό ασπρόμαυρη υφασμάτινη θήκη του, έτοιμο για τη μεγαλύτερη συναυλία της ζωής του! Ο Νίκος έπιασε από το χέρι την Κατερίνα, οδηγώντας την στο τηλεσκόπιο. Τέσσερις και πενήντα τρία το πρωϊ και να, εκεί στην άκρη του τηλεσκοπίου, μια σκιά… Η βελόνα του πικάπ ακούμπησε γλυκά τον δίσκο και το «Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι» του Χατζηδάκι, πλημμύρισε τον θόλο του Αστεροσκοπείου. Μετά από μερικές περιφορές γύρω από τη Σελήνη, η σεληνάκατος είχε αφήσει το όχημα διακυβέρνησης, για να προσγειωθεί στη «Θάλασσα της Ηρεμίας» και ο Αρμστρονγκ πατούσε το πόδι του στον δορυφόρο της Γης μας. Ο Νίκος ερωτευμένος με το κορίτσι από την Αμέρικα και η καρδιά του προσγειωνόταν στην πιο καλή θάλασσα του κόσμου, στην αγκαλιά της Κατερίνας του.
Σάββατο, 18 Ιουλίου 1969 Έλιωνες από τη ζέστη, σαν το παγωτό της «Χαράς». «Φίλε, πρέπει να την περιμένω! Το ξέρω, θερινό σινεμά με την παρέα στο «Αελλώ», «Ο ύποπτος του Πύργου του Λονδίνου», με τον Λώρενς Ολίβιε, αλλά τί να κάνουμε! Είναι η θεία από το Σικάγο που έρχεται στην Αθήνα!» Δεν είχε άδικο ο Γιώργος. Η θεία του, στα ξένα από το ’45, είκοσι χρόνια τώρα κι ούτε μια μέρα δεν είχε καθυστερήσει το μπουναμά του: πενήντα σιδερωμένα δολάρια σε ταχυδρομικό φάκελο. Ε, να μην την έβλεπε κι αυτός; Ντροπή! «Γιώργο, θα σε περιμένω». Δεν πέρασε μισή ώρα και να’σου ο Γιώργος με δυο κυρίες, δηλαδή, μια κυρία, η θεία του και μια νεαρά… «Να σας συστήσω. Ο φίλος μου ο Νίκος, από το 8ο Γυμνάσιο και τώρα στο Φυσικό του Πανεπιστημίου. Από δω, η θεία μου και η ξαδέλφη μου, η Κατερίνα». «Χαίρω πολύ! Έχω ακούσει τόσα για σας!» έκανε ο Νίκος. Τί μάτια Θεέ μου! Τί ραντεβού στο «Αελλώ» και πύργοι του Λονδίνου! Καστανά μαλλιά, μάτια στο χρώμα του μελιού και σώμα μπαλαρίνας! «Hello!» αποκρίθηκε το κορίτσι. «Γρήγορα τα παγωτά γιατί σε μισή ώρα αρχίζει η ταινία. Εμείς θα πάμε. Η θεία θα γυρίσει σπίτι», έκανε ο Γιώργος. Η βραδιά γλυκιά, ο Ολίβιε κλασικός. «Σας άρεσε η ταινία; Σας ευχαριστώ για την ωραία βραδιά! Γιώργο, μην ξεχάσεις, την Τρίτη είναι η εκτόξευση στη σελήνη!» «Δεσποινίς Κατερίνα» έκανε σιγά ο Νίκος, «έχω μια ιδέα! Έχω βγάλει αντικλείδι από το Αστεροσκοπείο που κάνω την πρακτική μου. Θέλετε την Τρίτη να πάμε να δούμε το φεγγάρι;» Οι καλές ευχές κάνουν δυο λεπτά! «Δεν ξέρω…τί θα πει η μαμά;» «Είναι μοναδική ευκαιρία! Δεν θα το μετανιώσετε! Ραντεβού στις τρεις και μισή, το πρωί, γωνία Πάρου και Πατησίων. Έχω μισθώσει ταξί».
Παρασκευή, 24 Ιουλίου 1969 Οι τρεις αστροναύτες του «Απόλλων 11» προσθαλασσώθηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό και το ζευγάρι μας, στην οδό Πάρου, άλλαζε δαχτυλίδια. Έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα. Μια ζωή τα σχεδιάζεις αλλά όταν είναι να γίνει, παίρνεις μια βαθιά αναπνοή και πηδάς στο φεγγάρι. «Πώς να βγω και, πώς να βγω και να περπατήσω τα λόγια του, τα λόγια του να θυμηθώ; με το φεγγάρι πώς, αχ πώς να τραγουδήσω με το φεγγάρι πώς να παρηγορηθώ;»
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ μύθοι&πραγματικότητα
Έμυ Μπάμη Ιατρός Ακτινοδιαγνώστρια Εξειδικευμένη στο μαστό
Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συχνός σε εμφάνιση τύπος καρκίνου στις γυναίκες σε πολλά μέρη του κόσμου ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Είναι μια από τις κύριες αιτίες θανάτου μεταξύ των ηλικιών 35 – 64 χρονών. Στην Ευρώπη κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται 250.000 νέα περιστατικά και σύμφωνα με τις στατιστικές 70.000 καταλήγουν από τη νόσο. Γενικά όσο πιο γρήγορα διαγιγνώσκεται ο καρκίνος τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση (γυναίκες με Ca μαστού < 1εκ. είχαν 12ετή επιβίωση σε ποσοστό 95%). Όταν ο καρκίνος διαγιγνώσκεται σε πρώιμο στάδιο δηλαδή βρίσκεται εντοπισμένος στο μαστό και έχει μικρές διαστάσεις η 20ετής επιβίωση φτάνει στο 90% και μόνο στο 20% όταν έχει εξαπλωθεί. Αυτά είναι επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μελέτη που αναφέρεται στην κατάσταση της γυναικείας υγείας στις Ευρωπαϊκές χώρες.
8% του συνόλου. Οι παράγοντες χαμηλού και μετρίου κινδύνου (περιβάλλον, διατροφή, άγχος) που ενοχοποιούνται για τον καρκίνο του μαστού είναι απρόβλεπτοι και αστάθμητοι. Επιπλέον στη συντριπτική πλειοψηφία οι καρκίνοι σήμερα θεωρούνται τυχαίο γεγονός.
Γιατί είναι τόσο απαραίτητη η έγκαιρη διάγνωση; Επειδή ο καρκίνος εξελίσσεται σταδιακά είναι καλύτερα να τον εντοπίσουμε σε μικρό μέγεθος. Όσο μικρότερο είναι το μέγεθος τόσο καλύτερη είναι η αντιμετώπισή του και τόσο μεγαλύτερη η επιβίωση της γυναίκας. Ογκίδια διαμέτρου <1εκ. έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα ίασης. Όταν ανακαλυφθούν άτυπα κύτταρα στο μαστό πριν εξαλλαγούν σε καρκινικά ( προκαρκινικό στάδιο) έχουμε πλήρη ίαση. Οι in situ καρκίνοι είναι μικρές αψηλάφητες αλλοιώσεις οι οποίες είναι 100% ιάσιμες όταν αφαιρεθούν. Το 70% των καρκίνων είναι αψηλάφητοι και πάνω από 80% είναι σταδίου Ι.
Να κάνω εναλλακτικά τον ένα χρόνο μαστογραφία και τον άλλο υπέρηχο; Ο υπέρηχος αν και δεν έχει ακτινοβολία είναι συμπληρωματική μέθοδος της μαστογραφίας. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν ειδικά ευρήματα χρησιμοποιείται σαν ενδιάμεσος έλεγχος μεταξύ δύο μαστογραφιών.
Γιατί κάνω μαστογραφία; Κάνω μαστογραφία για να ανακαλύψω μία ενδεχόμενη κακοήθεια σε πολύ αρχικό στάδιο.
Η μαστογραφία γίνεται σε συγκεκριμένη μέρα του κύκλου; Ιδανική περίοδος θεωρείται μεταξύ 4ης έως 12ης ημέρας του κύκλου για να αποφευχθεί πιθανή εγκυμοσύνη και γιατί ο μαστός είναι μαλακός και λιγότερο επώδυνος.
Πώς γίνεται η εξέταση; Υποχρεωτικά γίνονται 4 λήψεις και αν χρειαστεί και συμπληρωματικές.
Τί είναι οι αποτιτανώσεις; Αποτελούν μικρές αλλοιώσεις στο μαστό που μερικές φορές είναι το πρώτο σημάδι κακοήθειας. Καμία άλλη απεικονιστική μέθοδος δεν βλέπει τις μικροαποτιτανώσεις όπως η μαστογραφία. Δεν είναι όλες οι αποτιτανώσεις του μαστού ύποπτες και η απόφαση για βιοψία βασίζεται στην εμπειρία του ειδικού.
Πότε; Κατά την 4η -12η ημέρα του κύκλου. Δόση; Η δόση της ακτινοβολίας είναι <3mG σε αναλογική μαστογραφία, ενώ μειώνεται κατά 35% στην ψηφιακή μαστογραφία.
Έκανα μαστογραφία και μου ζητήθηκε συμπληρωματική λήψη; Μην τρομάζετε. Συχνά οι συμπληρωματικές λήψεις διευκρινίζουν και αρκετές φορές αναιρούν τις αρχικές εντυπώσεις. Συνήθως προτείνεται επανέλεγχος μετά πάροδο 6 μηνών σε περίπτωση αμφιβολίας.
Γιατί να κάνω Ψηφιακή Μαστογραφία; Γιατί βασίζεται στην ψηφιακή τεχνολογία, έχει καλύτερη ανάλυση στην εικόνα, υψηλότερη ευκρίνεια και μεγαλύτερη ακρίβεια στη διάγνωση. Με τη μαστογραφία κινδυνεύω να πάθω καρκίνο λόγω ακτινοβολίας; Η ακτινοβολία της μαστογραφίας πλέον δεν ξεπερνάει εκείνη ενός αεροπορικού ταξιδιού.
Τί σημαίνει πυκνοί μαστοί; Φανταστείτε το μαστό σας σαν ένα δέντρο. Όσο νεότερες είμαστε το πλούσιο φύλλωμα μπορεί να κρύψει ευρήματα. Οι γυναίκες με πυκνούς μαστούς είναι χρήσιμο να συμπληρώνουν τη μαστογραφία με υπερηχογράφημα. Η πυκνότητα των μαστών αλλάζει με την ηλικία.
Δεν κάνω μαστογραφία γιατί πονάει. Όσο περισσότερη η πίεση, τόσο λιγότερη είναι η δόση ακτινοβολίας και τόσο καλύτερα απεικονίζονται τα στοιχεία του μαστού με αποτέλεσμα την καλύτερη διαγνωστική προσέγγιση.
Έχω ενθέματα σιλικόνης. Να κάνω μαστογραφία; Ναι αλλά μόνο με συγκεκριμένη ειδική τεχνική. Θυμηθείτε ότι μας ενδιαφέρει να απεικονίσουμε τον μαστό γύρω από τη σιλικόνη. Η σιλικόνη δεν κινδυνεύει από την πίεση που ασκείται κατά τη μαστογραφία.
Στην οικογένειά μου δεν υπάρχει ιστορικό καρκίνου. Εγώ κινδυνεύω; Ο κληρονομούμενος καρκίνος του μαστού αφορά μόνο το 5-
Πατησίων 237, πλ. Κολιάτσου, Αθήνα τ.: 210 8640918 - 210 8640988 / f.: 210 8665155
πού
πατάς και πού πηγαίνεις...
Σ
τα τέλη του 1988 η οικογένεια Κατσούλη επιστρέφει στην Αθήνα από την Γερμανία, απ’
όπου ζούσε για αρκετά χρόνια. Το 1989 στην πλατεία Κάνιγγος ανοίγει το παραδοσιακό καφενείο, με το προσωνύμιο «Η Κρήτη», καθώς ο κύριος Τάκης κατάγεται από τη Σητεία.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή το καφενείο αποκτά φανατικούς θαμώνες, που εκτιμούν
την αυθεντικότητα του μαγαζιού. Με τα χρόνια το παραδοσιακό καφενείο εξελίσσεται σε μεζεδοπωλείο-ρακάδικο με τη μητέρα της οικογένειας, την κυρία Κατερίνα, να μπαίνει πια στην κουζίνα και να μαγειρεύει κρητικές παραδοσιακές συνταγές με τη βοήθεια του κύριου Τάκη, που ξέρει καλά τα μυστικά της κρητικής κουζίνας. Έπειτα τα χρόνια περνούν και οι πε-
ΟΙΝΟΜΑΓΕΙΡΕΙΟ ΚΡΗΤΗ Βερανζέρου 5, πλ. Κάνιγγος Τηλ: 210 3826998
λάτες του από φοιτητές έγιναν εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, αλλά κανείς από εκείνους δεν στάματησε να επισκέπτεται την «Κρήτη». Όπως οι ίδιοι
Είναι ωραίο να ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις. Μπορεί πολλοί να αντιμετωπί-
λένε « Στην Αθήνα ήρθε η Κρήτη και βρίσκεται στην πλατεία Κάνιγγος»!
ζουν το παρελθόν σαν κάτι που είναι περιττό να γνωρίζουμε, όμως δεν μπορείς να
Πελάτες που έπειτα από δέκα χρόνια έχουν γίνει φίλοι της οικογένειας!
προχωρήσεις μπροστά αν δεν ξέρεις από πού έρχεσαι, όπως λένε. Σ’ αυτή τη στήλη
Μετά από λίγα χρόνια και ενώ έχουν τελειώσει τις σπουδές τους, οι δύο
θα κάνουμε βήματα «πίσω» για να πάρουμε φόρα…
κόρες Γωγώ και Πηνελόπη, αποκτούν τη δική τους θέση στο μαγαζί και αποφασίζουν να αφήσουν στην άκρη οτιδήποτε άλλο έκαναν. Η «Κρήτη» είναι πια οικογενειακή κατάσταση.
Στις μνήμες μας φουντώνει! Κρήτη μου όμορφο Νησί Του ΚΟΣΜΟΥ είσαι στολίδι Σε έχω μέσα στην καρδιά Στο χέρι δαχτυλίδι πισκέπτηκα τον κύριο Τάκη γύρω στη μία το μεσημέρι, ακόμα τα πράγματα ήταν ήρεμα. «Παλιότερα από τις δώδεκα το μεσημέρι δεν έβρισκες να κάτσεις, τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει...» μας λέει ο ίδιος. Μετά από ένα τέταρτο μπαίνουν οι πρώτοι πελάτες. Δύο κινέζοι που ανακάλυψαν την «Κρήτη» από τον τουριστικό οδηγό, που έχει βραβεύσει την κουζίνα του μαγαζιού.Η γνωστή κρητική φιλοξενία φαίνεται κατευθείαν στο πρόσωπο του κύριου Τάκη. Μετά από λίγο ένας κύριος λίγο μεγαλωμένος, αλλά και πολύ κομψός ζητάει τον κατάλογο, έπειτα λέει: «εμένα αυτό το μαγαζί μου το συστήσανε ως το καλύτερο στην Αθήνα. Ήρθα λοιπόν σήμερα να φάω λίγο ψάρι και κρέας.» Ο κύριος Τάκης πιστός στις καλές γεύσεις, τον προτρέπει να δοκιμάσει ένα από τα δύο. Για εκείνους σημασία έχει ο πελάτης να μείνει ευχαριστημένος και όχι πόσα περισσότερα χρήματα θα κερδίσουν κοροϊδεύοντάς τον. Όλοι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Κάποτε ένας φίλος, πριν γνωρίσω ακόμα τη στοά της Κάνιγγος, μου είπε: «Κάθε φορά που πάω νοιώθω το ίδιο πετάρισμα, γιατί ξέρω ότι θα απολαύσω τις ίδιες, και καλύτερες, μοναδικές γεύσεις».
Ε
Στου Τάκη το ρακάδικο Στου Τάκη το ρακάδικο Στην Κάνιγγος πλατεία Εκεί συχνάζουν κρητικοί Που ’ναι απ’ τη Στεία Είν’ ο Κατσούλης Στειακός Κι έχει καλούς μεζέδες Και συγκεντρώνονται εκεί Οι Στειακοί γλεντζέδες Εκεί δεν ξέρεις τι θα πει Πείνα εις την Αθήνα, Με ποικιλία διάφορη Που φτιάχν’ η Κατερίνα Που ’ναι του Τάκη σύζυγος Κι είναι ανοιχτομάτα Νοικοκερά και πρόσχαρη, Μεσ’ απ’ τη Καλαμάτα Όλα τους είναι νόστιμα Τί να μη δοκιμάσεις, Που δεν μπορείς τη νοστιμιά Ποτέ να την ξεχάσεις 19-9-94 Γ. Καπετανάκης
Από την διακόσμηση δεν λείπουν τα κρητικά στοιχεία. Στον τοίχο δεσπόζει ένας πίνακας με μια λύρα ζωγραφισμένη από θαμώνα του μαγαζιού που θέλησε να κάνει το δικό του δωρό στο στέκι του. Και φυσικά η φυσιογνωμία του Ξυλούρη ζωγραφισμένη κι αυτή με κάρβουνο σου υπενθυμίζει πως αυτό το ρακάδικο ξέρει να κρατάει σωστά τις παραδόσεις του. Λίγο παραδίπλα τον τοίχο κοσμεί μια πλακέτα με τη φωτογραφία του Νίκου Καζαντζάκη, δεν θα μπορούσε άλλωστε να λείπει από το σκηνικό, και δίπλα γραμμένο: «Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις – το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα είναι πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας σύρουμε, μπορεί να μας ακούσουν!» Στις άλλες πλευρές του τοίχου κρεμασμένα μαγειρικά παραδοσιακά σκεύη και κουμπούρια σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή και σου επιβεβαιώνουν πως βρίσκεσαι στο κατάλληλο μέρος για να γεφτείς αυθεντικές κρητικές νοστιμιές από γνήσια κρητικά προϊόντα. Οι θαμώνες εξάλου το επιβεβαιώνουν λέγοντας: «Τελικά όλα τα διαμαντάκια είναι κρυμμένα και μάλιστα καλά. Πρέπει ή να πέσεις πάνω τους κατά τύχη ή να σου τα συστήσουν.» Αρκεί να πάρεις στα χέρια σου τον κατάλογο ή ακόμα καλύτερα να σου προτείνει το μενού ο ίδιος ο κύριος Τάκης, αμέσως θα καταλάβεις πως μιλάμε για ένα παραδοσιακό κρητικό ρακάδικο απάκι, οφτή πατάτα, σφακιανό λουκάνικο, μυζηθροπιτάκια, κατσικάκι τσιγαριαστό, κολοκυθανθούς και άλλα πολλά. Από τον κατάλογο δεν λείπουν τα θαλασσινά και τα ψαρικά πάντα φρέσκα και πεντανόστιμα.
Το κατσικάκι το τσιγαριαστό Στο στόμα μέσα λιώνει Ταξίδι στην «Κρήτη» γευστικό στις μνήμες μας φουντώνει… Ελίνα, Τάσος, Μαρία, Τάσος Περνόντας η ώρα και ενώ σημειώνω τις μαντινάδες που είναι γραμμένες στους τοίχους από αγαπημένους φίλους και θαμώνες, αντιλαμβάνομαι πως σιγά σιγά οι πελάτες γίνονται μια παρέα, είναι εξάλλου στη φιλοσοφία της οικογένειας, όσοι τους επισκέπτονται και τους εμπιστεύονται να νοιώθουν σαν στο σπίτι τους.
Δεν σου ζητώ να μ’ αγαπάς Ίσαμε κεία δεν φτάνω Με παρακάλια στην καρδιά Μου τε τον θεό δε βάνω 26-11-96 21.30 Γιαπιτζομανώλης ή Παπαφλέσσας *Οι μαντινάδες του παρόντος αφιερώματος είναι γραμμένες από πελάτες
ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ ΤΣΑΒΟΣ Μαβίλη 2, Άνω Πατήσια (Πλησίον Λ. Πατησίων) Τηλ: 210 2012204
Ποιότητα, γεύση και άψογη εξυπηρέτηση!
CAFE BAR RESTAURANT
Κάθε μέρα ο Λεωνίδας σας περιμένει στο καταστημά του στα Άνω Πατήσια. Με την εμπειρία που του έχουν χαρίσει τα 6 χρόνια λειτουργίας του κρεοπωλείου του, φροντίζει και προσφέρει καθημερινά σε εσάς τα πιο αγνά κρέατα. Με συνέπεια και υπευθυνότητα επιλέγει από Έλληνες, ντόπιους παραγωγούς κρέατα επιλεγμένα και πιστοποιημένα, που τα φέρνει στο πιάτο σας σε πολύ καλές τιμές! Διαλεχτά κρέατα και εξυπηρέτηση με χαμόγελο στο κρεοπωλείο Τσάβος. Τα προϊόντα μας προέρχονται από ζώα που μεγαλώνουν σε κατάλληλες φάρμες με ευρωπαϊκές προδιαγραφές, με αυστηρή επίβλεψη κτηνιάτρων και με μόνιμη παρακολούθηση έως την ώρα σφαγής. Η μεταφορά γίνεται από τα φορτηγά - ψυγεία μας, που τηρούν αυστηρά τους κανόνες υγιεινής. Δεν μένει τίποτα άλλο, παρά να μας εμπιστευθείτε και η απόδειξη στο πιάτο σας.
Στον πεζόδρομο της οδού Ιακωβί-
Δωρεάν διανομή στο χώρο σας!
δου 56, δεν βρίσκεται “μια ακόμη καφετέρια”, βρίσκεται ένα στέκι. Ο Νίκος και η Ελένη, του έδωσαν όνομα: Lattica! Μια από τις ιδανικότερες προτάσεις για κάθε στιγμή της μέρας, από τον πρωινό καφέ και το σνακ, εώς το γλυκό και το ποτό το βράδυ.
BOUTIQUE KALAMAKI Αγίου Μελετίου 61, Αθήνα Τ.: 2106995840 Καινούργια γευστική άφιξη στην Αγίου Μελετίου το Boutique Kalamaki. Το σουβλακοπωλείο του κ. Βασίλη από το ξεκίνημα του έδωσε μεγάλη έμφαση στην ποιότητα των υλικών. Με έναν κατάλογο με μεγάλη ποικιλία από σαλάτες, ορεκτικά και πλούσιες μερίδες. Αρκετές είναι, επίσης, και οι Boutique’s special επιλογές που σίγουρα θα σε κερδίσουν. Οι μυρωδιές των καλοψημένων κρεάτων απλώνονται σ’ολο το πεζοδρόμιο της Αγ. Μελετίου από νωρίς το μεσημέρι, μέχρι αργά το βράδυ.
ΙΑΚωΒΙΔΟυ 56 & ΣηΦΑΚΑ ΑΓ. ΕλΕυθΕΡΙΟΣ (ένΑνΤΙ Jumbo) Τηλ.: 210 2280652
Είτε θες πακέτο για το σπίτι, είτε κάτσεις να απολαύσεις τα τυλιχτά στα σκαμπό του μαγαζιού, το Boutique Kalamaki γρήγορα θα το βάλεις στη λίστα της γειτονιάς με τα αγαπημένα στέκια για απλό σουβλάκι κι όχι μόνο. Αν είσαι από τους τυχερούς που μένουν κοντά πέρνα για μια γρήγορη στάση με τους φίλους, ενώ αν μένεις κάπως πιο μακριά το εξυπηρετικότατο delivery θα σου φέρει στην πόρτα σου τις ψητές νοστιμιές. Συνδύασε μία φρέσκια σαλάτα με «φαντασία», με ένα λουκάνικο Μυκόνου με πατάτες και αυγά, και μια πλούσια μερίδα Boutique. Μαζί με μία κρύα μπίρα το γεύμα σου είναι έτοιμο και λαχταριστό.
ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136 Ανοιχτά από 12μ.μ.-2.00μ.μ. ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα και καλό ξημέρωμα! Τη Μαίρη θα την βρεις στο μαγειρίο της από το πρωί μέχρι και αργά το βράδυ. Είναι ο άνθρωπος της πλατείας Αγίου Γεωργίου και όχι άδικα. Η ίδια λέει: «αν δεν βάλεις χαμόγελο, το φαγητό δεν πετυχαίνει!»
Τη Μαίρη, όλη η γειτονιά την γνωρίζει κι εκείνη όμως ξέρει καλά τις προτιμήσεις των πελατών και φίλων της ταυτόχρονα. Εδώ και χρόνια η πλατεία του Αγίου Γεωργίου έχει το δικό της στέκι. Ο κόσμος της περιοχής, αλλά και ο καλλιτεχνικός κόσμος, των θεάτρων που βρίσκονται τριγύρω, καθημερινά την επισκέπτονται και της ζητάνε το αγαπημένο τους σπιτικό φαγητό. Το μυστικό της επιτυχίας κρύβεται στη δύναμη της οικογένειας. Η Μαίρη στο τιμόνι και το άγρυπνο μάτι του συζύγου της και των τριών γιων της, που με φροντίδα διαλέγουν τα υλικά με τα οποία θα μαγειρευτούν τα πεντανόστιμα φαγητά της, συνθέτουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα.
TO ΟΥΖΕΡΙ ΤΟΥ ΛΑΚΗ Ελπίδος 16, Πλ. Βικτωρίας Τηλ: 210 82 13 776 www.ouzeritoulaki.info fb: Το Ουζερί του Λάκη Μετά από 32 χρόνια λειτουργίας, το ουζερί του Λάκη έχει γίνει πια θεσμός για τους λάτρεις του καλού ποτού και φαγητού. Με κρασί από την ορεινή Κορινθία, τσίπουρο από τα Γιάννενα και αυθεντική τσικουδιά από την Κρήτη, σίγουρα δεν θα φύγετε παραπονεμένοι. Ότι και να πάρετε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Εμείς πάντως φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις! Σίγουρα μιλάμε για ένα γνήσιο λαϊκό ουζερί που κρατάει τις παραδόσεις όσο και αν οι εποχές αλλάζουν.
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ: ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ: “Κρυμμένο Διαμαντάκι”, “όλη η θάλασσα στο πιάτο σας”, “παλαιάς κοπής με αύρα σχεδόν cult”, “Μόνο για μυημένους” ΝΕW YORK TIMES: “best fish-home cooking in town. Try it!” EXODOS: “Αξίζει να το δοκιμάσετε” ΚΕΡΔΟΣ-ΓΕΥΣΗ: “κερδίζει με μεράκι”
Καθαρό δέρμα χωρίς σημάδια και ακμή!
ε μια παλιότερη συνέντευξη μου είχα δηλώσει απερίφραστα: Μου αρέσει να ακούω τα παιδιά να παίζουν. Όμως, επειδή πολλοί δεν συμφωνούν μαζί μου, σκέφτηκα να εγκαταλείψω σ' αυτό το φύλλο τις νοσταλγικές αναφορές και να θίξω ένα καυτό θέμα: Τα παιδία δεν παίζει.
Σ
Τα παιδία δεν παίζει
Εδώ και αρκετό καιρό, χρόνια θα έλεγα, τα παιδιά της γειτονιάς μου βρίσκονται υπό διωγμών. Αποφάσισα λοιπόν να μιλήσω για την επικρατούσα κατάσταση ξεκινώντας από την αρχή. Στην οδό Βλαστόν, εκεί που ακουμπάει την οδό Νεϊγύ, δημιουργήθηκε στις αρχές του '80, επί Δημαρχίας Δημήτρη Μπέη, μια παιδική χαρά, παιδότοπος ονομάστηκε τότε. Εκεί στεγάστηκε επίσημα όλη η πιτσιρικαρία της περιοχής. Οι περίοικοι, νέοι οικογενειάρχες οι πιο πολλοί, χάρηκαν. Κάποιοι ενοχλήθηκαν, αλλά χωρίς συνέχεια. Μετά μεγάλωσαν παιδιά και γονείς και θέλησαν να διώξουν τα καινούργια παιδιά. Ανάμεσα σε τσουλήθρες, κούνιες κλπ άρχισαν να παρκάρουν αυτοκίνητα.
Τί είναι η ακμή γιατρέ, πώς πλήττει και ποιές περιοχές; Ξέρετε η ακμή είναι η πιο συνηθισμένη πάθηση του δέρματος. Παρατηρείται έντονα στην εφηβική ηλικία, μπορεί ωστόσο να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και μετά την ηλικία των τριάντα ή ακόμα και των σαράντα. Εμφανίζεται εξίσου και στις γυναίκες και στους άντρες. Αναπτύσσεται στις περιοχές όπου οι σμηγματογόνοι αδένες έχουν μεγάλη δραστηριότητα, όπως είναι το πρόσωπο, το στέρνο, οι ώμοι, η πλάτη, η περιγεννητική χώρα. Η μέση διάρκεια της νόσου είναι τέσσερα με πέντε χρόνια, αλλά μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο με συχνές υποτροπές.
ί αλ α ρ μα Σα άίτ
α Γκ λι χ
Σαρανταπόρου 1 & Πατησίων 335 Τηλ./Fax: 210 22 35410 - 69 4439 1229 www.dudulakis.com
ατ
Διευθυντής Πλαστικής Χειρουργικής Νέο Αθήναιον M.D. Hospital
ν
Νεκτάριος Α. Ντουντουλάκης
τη
Σας ευχαριστούμε για τον χρόνο σας.
Από τότε άρχισε ο πόλεμος. Έσπασαν τα κολονάκια. Γιατί; Από το μικρό δρομάκι περνούν τα αυτοκίνητα, ώσπου συνεργείο του Δήμου Αθηναίων αποξήλωσε όλα τα παιχνίδια. Στην ερώτηση κάποιων γονέων “γιατί;” ήρθε η απάντηση: Είναι ακατάλληλα και θα αντικατασταθούν από άλλα σύγχρονα. Τα παιχνίδια δεν επανήλθαν αν και πέρασαν σχεδόν πέντε χρόνια. Η παιδική χαρά ή παιδότοπος άλλαξε όνομα και χρήση. Έγινε πεζόδρομος. Γιατί; Τα παιδία δεν παίζει.
ό απ
Έχουμε ακούσει από ασθενείς σας για μία επαναστατική θεραπεία της ακμής που εφαρμόζετε κύριε Ντουντουλάκη. Η αντιμετώπιση/ θεραπεία της ακμής έχει ως στόχο να προκαλέσει την ατροφία του σμηγματογόνου αδένα, να μειώσει τον αριθμό των βακτηριδίων αποστειρώνοντας τους πόρους, να βελτιώσει σημαντικά τις φλεγμονώδεις βλάβες και να ρυθμίσει την παραγωγή σμήγματος. Στο ιατρείο μας δημιούργησα έναν πρωτοποριακό συνδυασμό θεραπειών, ανάλογα με τη βαρύτητα της ακμής και την ηλικία του ασθενούς, επιλέγοντας: • Καθαρισμούς προσώπου από ειδικευμένη αισθητικό, με τη βοήθεια οζονοθεραπείας μαζί με τα ελαφρά πίλινκς, αποτελούν τη βάση για την οποιαδήποτε θεραπεία ακμής. • Θεραπείες με δυο διαφορετικά laser παλμικού φωτός, υψηλής και χαμηλής ενέργειας, τα οποία με διαφορετικά προγράμματα καταπολεμούν με διαφορετικό τρόπο το καθένα τη φλεγμονή, αποστειρώνουν το δέρμα σε βάθος και επουλώνουν τα σημάδια από την ενεργή και την παλιά ακμή. Άλλες ειδικές θεραπείες laser εφαρμόζονται και κατά τη διάρκεια του καθαρισμού, έτσι ώστε να αποφευχθούν επιμολύνσεις. • Θεραπείες με κοσμητικά προϊόντα καθαρισμού επούλωσης και επαναρύθμισης της λειτουργίας παραγωγής του σμήγματος μέσω ειδικού ιατρικού μασάζ από εξειδικευμένη αισθητικό. • Θεραπεία, εφόσον χρειάζεται, με ειδική αντιβίωση στο σπίτι, αλλά και με σκευάσματα που θα διατηρήσουν τα αποτελέσματα των θεραπειών που έγιναν στο ιατρείο. Με τις παραπάνω θεραπείες, σε συνδυασμό και με άλλες ευεργετικές θεραπείες, κατά περίπτωση, και τη σωστή διατροφή, επιτυγχάνουμε πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά τα καλύτερα αποτελέσματα στον πιο σύντομο δυνατό χρόνο, χωρίς θεραπείες καταστροφικές και επικίνδυνες για το συκώτι και άλλα όργανα όπως συνέβαινε παλαιότερα.
Στα πρώτα χρόνια του 2000 η Δήμαρχος Ντόρα Μπακογιάννη, μετά από διαμαρτυρία του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Πατησίων, τοποθέτησε ολοκαίνουρια παιχνίδια, μεταμόρφωσε τον χώρο σε πραγματική παιδική χαρά και τον περιέκλεισε με καλαίσθητα κολονάκια.
Υπό διωγμών κάποιοι νεαροί έφηβοι που τολμούν να παίζουν ποδόσφαιρο διεκδικώντας... μια θέση στην Εθνική Ελλάδος. Με απειλές και υποδείξεις του τύπου: “Θα σας πάρω την μπάλα, παίζετε ήσυχα. Μη χτυπάτε δυνατά γκολ. Η μπάλα πέφτει στον ακάλυπτο. Η μπάλα στραβώνει τα κάγκελα. Παίζετε κατά μήκος του δρόμου”. Σημείωση δική μου: Να φύγει η μπάλα και να “φάει”, κάποιο διερχόμενο αυτοκίνητο, το παιδί που θα τρέξει να την πιάσει. Που θα παίζουν τα παδιά; Στο στενόχωρο διαμέρισμα βιντεοπαιχνίδια με φανταστικούς, επικίνδυνους πολλές φορές, φίλους; Ή στην ίδια παρέα, απορροφημένα στις οθόνες των smart-phones τους να βλέπουν να πεθαίνει η συζήτηση;
Αχ! Να ήμουν tablet...
Μια γιαγιά δεν πίστευε στα μάτια της για το θέαμα που αντίκρυσε στο πάρτι του οκτάχρονου εγγονού της. Μέσα σε νεκρική σιγή τα παιδιά απομονωμένα να παίζουν το καθένα με το tablet του. Ενοχλούνται οι περίοικοι, οι ηλικιωμένοι και γενικότερα, όσοι έχουν ευαίσθητα αφτιά και ευαίσθητα νεύρα – από τις φωνές των παιδιών που παίζουν με αληθινούς φίλους. Θέλουν να τα διώξουν. Σχεδόν τα έδιωξαν. Τα φαντάζονται καταδικασμένα να αντικαταστήσουν τον ανοιχτό χώρο και τις ανθρώπινες σχέσεις με την οθόνη του υπολογιστή; Αυτά για σήμερα.
w w w . a m p a z i s . g r Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής" Αναφωνεί "ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"
H ψυχη της πολης Γυρίζει ο Λάκης λίγο νωρίτερα απ’ τη
Ποιός Θανάσης μωρή,
δουλειά του στο σπίτι και πιάνει τη γυ-
ποιός Θανάσης μωρή
ναίκα του στο κρεβάτι με τον εραστή της.
άναψε και το φως
Αυτή αμέσως κλαίγοντας, κλειδώνεται
κι εξηγήσου σαφώς
στο μπάνιο. Αυτός ψύχραιμος, γυμνός
θα με σκάσεις.
πηδάει στο μπαλκόνι. Ο Λάκης ορμάει να
Θα με σκάσεις!
τον πλακώσει στο ξύλο. Αλλά όπως απο-
Εμένα Λάκη με λένε
δεικνύεται ο άλλος ξέρει καράτε. Πάει να
στη δουλειά μου και στο καφενείο
του δώσει μιά μπουνιά, τον αποφεύγει και
Λάκη μ' έχουν γραμμένο
του πιάνει το χέρι. Πάει να τον χτυπήσει
στα μητρώα, στο ληξιαρχείο.
με το άλλο χέρι και με μιά γρήγορη λαβή
Aλλά το βράδυ η δικιά μου
του το ακινητοποιεί. Γυρνάει να τον κλω-
όταν έρχεται για να πλαγιάσει
τσήσει του πατάει το ένα πόδι. Πάει να τον
με τις πρώτες τρελίτσες
κλωτσήσει με το άλλο, του το πατάει κι
αντί για Λάκη με λέει Θανάση.
αυτό. Τους βλέπει ένας γείτονας του Λάκη απ’ το απέναντι μπαλκόνι και του φωνά-
Ποιός Θανάσης μωρή,
ζει: ΜΕ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ ΛΑΚΗ, ΜΕ ΤΑ ΚΕ-
ποιός Θανάσης μωρή,
ΡΑΤΑ!
ποιός Θανάσης; Ποιόν λοιπόν εννοείς
by Παντελής Αμπαζής
Εξ ου και το γνωστό άσμα του ΛοΓο:
πότε γίναμε τρεις ποιός Θανάσης;
Εμένα Λάκη με λένε κι έτσι μ' έχει βαφτίσει κι η νονά μου
Ποιός Θανάσης μωρή,
όλοι Λάκη με ξέρουν
ποιός Θανάσης μωρή
και Λαλάκη με λέει κι η δικιά μου.
άναψε και το φως
Aλλά το βράδυ η δικιά μου
κι εξηγήσου σαφώς
όταν έρχεται για να πλαγιάσει
θα με σκάσεις.
με τα πρώτα φιλάκια αντί για Λάκη με λέει Θανάση.
Και πώς να μη σε σκάσει, αφού ακόμα κι όταν μιά γυναίκα ζητάει τη γνώμη σου,
Ποιός Θανάσης μωρή,
δεν θέλει ν’ ακούσει τη γνώμη σου. Θέλει
ποιός Θανάσης μωρή,
ν’ ακούσει τη γνώμη της, από μια πιο
ποιός Θανάσης;
μπάσα φωνή. Και ως γνωστόν στα ζευγά-
Ποιόν λοιπόν εννοείς
ρια την τελευταία λέξη, την λέει πάντα ο
πότε γίναμε τρεις
άντρας: Κάνε ότι νομίζεις, μ’ έσκασες!
ποιός Θανάσης;
Τέλος σε κάθε χωρισμό φταίνε πάντα δύο: Αυτή κι η μάνα της. Η πεθερά. Η καθηγήτρια της λεγάμενης. Η δασκάλα της γκρίνιας. Όμως ρε φίλε, καλύτερα πουτάνα, παρά γκρινιάρα γυναίκα. Γιατί απλούστατα η πουτάνα είναι το πολύ για κανα δυό ώρες τη μέρα. Η γκρινιάρα είναι όλη μέρα, απ’ το πρωί ως το βράδυ... Τέλος συζήτησης
αγγελίες
3€
3€ 5€
ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ
ΞΥΡΙΣΜΑ
ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ & ΞΥΡΙΣΜΑ
THNOY 60, ΚΥΨΕΛΗ Τ.: 2155050159, Q: 6996603333, ΤΑΖΑ: 6955325252 FB: zain nai
...για μαλλιά με υγεία & στυλ!
• Θεραπεία καθαρισμού για μύκητα τρίχας & αναζωογόνηση κυττάρων. • Θεραπεία εξισορρόπησης λιπαρότητας σε άτονα μαλλιά. • Θεραπεία ξηροδερμίας σε φυσικά & βαμμένα μαλλιά. • Θεραπεία για ταλαιπωρημένα μαλλιά από τεχνικές εργασίες βαφές - περμανάντ - ψαλίδα & διάφορα καλλυντικά. • Βαφές θεραπευτικές με βιταμίνη Ε. • Θεραπεία τριχόπτωσης για άντρες. • Θεραπεία & πρόληψη τριχόπτωσης για γυναίκες. 3ης Σεπτεμβρίου 103, 112 51 Αθήνα, τ.: 210 82 53 149, κ.: 6944 234 764
ΛΟυΣ
ΑΜΕΣΑ ΚΑι ΑΠΟΤΕΛΕΣ // ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΚΑι Γ
ιΑ Ο Λ
ΜΑΤιΚΑ!
// ΤΕΧΝΙΚΟΙ
ΔωΡΕAΝ ΟΙ ΣΠΟΥΔEΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝIΑ Όταν σπούδαζα στη Γερμανία, οι σπουδές ήταν δωρεάν. Εγώ δεν πλήρωσα τίποτα στο γερμανικό πανεπιστήμιο και απόλαυσα ύψιστο επίπεδο σπουδών. Αργότερα εισήγαγαν δίδακτρα, όπως στο αγγλοαμερικανικό σύστημα, αλλά μετά από λίγα χρόνια ένα-ένα τα κρατίδια αποφάσισαν να τα καταργήσουν. Έτσι λοιπόν σήμερα είναι και πάλι δωρεάν η εκπαίδευση στη Γερμανία. Για να σπουδάσει όμως κάποιος σε γερμανικό πανεπιστήμιο, πρέπει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις, δηλαδή να έχει περάσει τις πανελλαδικές εξετάσεις στην Ελλάδα για τις βασικές σπουδές. Πολλοί Έλληνες προτιμούν μεταπτυχιακές σπουδές στις γερμανόφωνες χώρες. Σύμφωνα με το ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ υπάρχουν τα εξής επίπεδα: Α1, Α2, Β1, Β2, C1 και C2. Επίπεδο Α1 Στοιχειώδης γνώση της ξένης γλώσσας Επίπεδο Α2 Βασική γνώση της ξένης γλώσσας Επίπεδο Β1 Μέτρια γνώση της ξένης γλώσσας Επίπεδο Β2 Καλή γνώση της ξένης γλώσσας Επίπεδο C1 Πολύ καλή γνώση της ξένης γλώσσας Επίπεδο C2 Άριστη γνώση της ξένης γλώσσας Εξυπακούεται ότι στο C2 υποκλίνονται οι πάντες. Ανοίγουν όλες οι πόρτες των Πανεπιστημίων, των επιχειρήσεων, της ζωής … Ορισμένα πανεπιστήμια δέχονται υποψηφίους με το C1. Τα περισσότερα όμως ζητούν έναν άλλο τύπο εξετάσεων: Το Test DaF (Deutsch als Fremdsprache = τα Γερμανικά ως ξένη γλώσσα). Αυτές τις εξετάσεις τις διοργανώνει ο φορέας χορήγησης υποτροφιών DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst) που σημαίνει Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών. Για να περάσει κάποιος αυτές τις εξετάσεις πρέπει να έχει τις γνώσεις του C1.
ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΑΛΛΙΩΝ
Γ ιΑ Ο
TYPE EXPERT REPAIR N’ GO ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΚΟΥΤΣΟΔΗΜΟΣ ΕΛΑΣΤΙΚΑ / ΖΑΝΤΕΣ / ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΒΟΥΛΚΑΝΙΣΜΟΥ / ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΖΥΓΟΣΤΑΘΜΙΣΗΣ Εξοπλισμένο συνεργείο με σύγχρονα μηχανήματα για τα οχήματα, τις μοτοσικλέτες ή το scooter σας. Κυψέλης 9, Κυψέλη, Αθήνα Τ.: 210 82 29 283
STYLE TENT ΜΕΛΕΤΗ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ - ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΕΝΤΕΣ - ΠΕΡΓΚΟΛΕΣ - ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ DECK - ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΚΙΑΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΠΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Καλύμνου 59, Αθήνα Τ.: 210 88 34 202, 210 82 30 568, Κιν.: 6980 499 337, F: 210 88 28 215 e-mail: info@styletent.gr site: www.styletent.gr
// ΔΙΑΦΟΡΑ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ ΜΠΡΕΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΔΙΑΘΛΑΣΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ (LASER) KATAΡΡΑΚΤΗΣ / ΓΛΑΥΚΩΜΑ / ΣΤΡΑΒΙΣΜΟΣ 3ης Σεπτεμβρίου 122 Αθήνα 10434 τηλ. 210 8812919, κιν. 6973389842 e-mail: dr_breyannis@yahoo.gr
Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στην κυρία Δήμητρα Δανιά, Σπάρτης 4, Πλατεία Αμερικής. Τηλ. 2108663360, 6973238240. www.dania.gr
Ρωτήστε μας για τις τιμές μας και στείλτε μας τις αγγελίες σας στο patisioncr@gmail.com
Α!