H Patision Zei - Ianouarios 31 by Î Î Ï Î»Î· Î ÎµÎ¹

Η Διοίκηση, οι ιατροί και οι εργαζόμενοι του Διαγνωστικού Κέντρου ΚΟΣΜΟΙΑΤΡΙΚΗ σας εύχονται ολόψυχα καλή χρονιά με υγεία και ευζωία. Σας ευχαριστούν για την εμπιστοσύνη σας και δεσμεύονται ότι θα συνεχίσουν να παρέχουν τις υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες τους πρόθυμα, με κοινωνικό πρόσωπο, ανθρωπιά και συμπαράσταση στον πάσχοντα. Στόχο μας αποτελεί η αμέριστη και διαρκής στήριξη της υγείας του κάθε ανθρώπου με το χαμηλότερο δυνατό κοστολόγιο.

• Μαγνητικός Τομογράφος • Αξονικός Τομογράφος • Ψηφιακή Μαστογραφία • Ψηφιακό Ακτινολογικό • Ψηφιακές Πανοραμικές - Κεφαλομετρικές • Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας • Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων • Υπέρηχοι Μυοσκελετικού (Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων) • Υπέρηχοι (triplex) Καρδιάς • Μικροβιολογικό • Αιματολογικό • Ανοσολογικό • Βιοχημικό • Ορμονολογικό • Rast Test • Νεοπλασματικοί Δείκτες • Test PAP • Προγεννητικός Έλεγχος • Διερεύνηση Αρτηριακής Πίεσης

Πατησίων 237, Πλατεία Κολιάτσου, Αθήνα, τηλ.: 210 8640918 - 210 8640988 / f.: 210 8665155 www.kosmoiatriki.com / email: info@kosmoiatriki.com

patisionadv@gmail.com (για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις)

http://patisionzei.weebly.com/ facebook: Η Πατησίων ζει

Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

Δευτέ

ρα... (για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις)

May the Force be with you Καλή δύναμη, όπως λένε στ' Άργους! (στο Άργος, σταρ γουόρς, στ' Άργους)...

αντέχ ουν τη ν να σ’ ε το Σ άββατ ο, αλλ ά α σ’ α γαπάν είναι ν Το θέμ α δε ν αγματ ικότητ α... στην π ρ

16 ΟΣ| ΑΡΙ ΟΥ ΙΑΝ

patisionesi@gmail.com

φ ερ ε

Πληροφορίες: 694 45 63 904

επανέ

Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας.

αμογε λαστό ς. Μία μπου νιά με

www.patisionzei.com

Τους το 'λεγα μα δεν με πίστευαν. Εξωπραγματικά πράγματα συμβαίνουν. Βέβαια ο καθηγητής των Νεοελληνικών μας λέει ότι το “εξωπραγματικά πράγματα” σαν φράση δε στέκει αλλά εμείς του λέμε να χαλαρώσει και να αρχίσει να αμφισβητεί για το τι στέκει και τι όχι. Τέσπα. Λοιπόν όταν πέφτει η νύχτα και η πόλη ηρεμεί, όσο μπορεί να ηρεμήσει δηλαδή μία πόλη σα τη δικιά μας, ένας πόλεμος ξεφεύγει σαν σβούρα στους δρόμους και στις στοές. Στις λεωφόρους και στα σοκάκια. Στους πεζόδρομους και στις πλατείες. Εγώ με τον φίλο μου έχουμε βρει τρόπο και τους βλέπουμε χωρίς αυτοί να μας αντιληφθούν. Ντυνόμαστε στα κόκκινα, πράσινα και πορτοκαλί και μοιάζουμε με φανάρια. Δεν κουνιόμαστε πολύ, την αράζουμε στη γωνία Αγίου Μελετίου και Αχαρνών, μασουλάμε σοκολάτες και περιμένουμε μέχρι αργά τις πρώτες ώρες της νέας μέρας. Εμφανίζονται ξαφνικά πηδώντας από μπαλκόνια και σας ορκίζομαι πως το έχουμε δει με τα μάτια μας να βγαίνουν από τις οθόνες της τηλεόρασης όταν μας παίρνει ο ύπνος και εκείνη συνεχίζει να εκπέμπει... Είτε δείχνει τηλεμάρκετινγκ, είτε ειδήσεις (από αυτές βγαίνουν οι πιο μοβόροι) εκείνοι βγαίνουν κατά δεκάδες και τα πάντα όλα. Οι τύποι είναι άπαιχτοι. Σαλτάρουν, λένε κάτι συνθήματα περίεργα, ανάβουν φωτόσπαθα και παραμονεύουν. Χωρίζονται σε ομάδες, με βάση το χρώμα και τα κράνη. Τα λέιζερ τους είναι διαφορετικά αλλά κάνουν τον ίδιο θόρυβο, ένα παρατεταμένο μπζζζζζζζ... Επίσης κάνουν τον ίδιο χαμό. Αν παρατηρήσετε στις πινακίδες των μαγαζιών υπάρχουν χαραματιές από την πάλη... Τους έχουμε δει να λιανίζονται και αναμεταξύ τους αλλά να εξαϋλώνουν και κάποιους γέρους και άστεγους και πολλούς νέους όμως, που τύχαινε να βρίσκονται κοντά τους... Στην αρχή φοβόμασταν, ανατριχιάζαμε με τους ήχους, τους κρότους και τα συνθήματα. Πόλεμος πραγματικός κάτω από τα σπίτια μας και δε παίρνουμε χαμπάρι! Στην αρχή νομίζαμε πως κάποιοι ήταν καλοί και κάποιοι κακοί. Μα σιγά σιγά μπερδευτήκαμε τελείως. Μοιάζουν και δεν μπορείς να τους ξεχωρίσεις. Τα ίδια κάνουν. Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει και τον λόγο της μάχης. Πετρέλαια ή περιοχή δεν έχει. Πλούσια δεν είναι. Ποιος ξέρει; Ο έλεγχος του δρόμου; Η εξουσία της στοάς με τα κλειστά μαγαζιά; Ο φίλος μου που έχει δει όλα τα σταρ γουόρς υποστηρίζει με πάθος πως πίσω από τους τζεντάι της Αγίου Μελετίου βρίσκεται η Αυτοκρατορία που δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή. Είναι ακριβώς απλά μια Αυτοκρατορία και ελέγχει τους ρόλους, τις μάχες, τα σκηνικά. Είναι κάπως σύνθετη σκέψη και μάλλον οδυνηρή αν είναι αλήθεια τελικά. Μια φίλη που κάτι της είπαμε μας χαρακτήρισε καμένους και επικινδύνους. Εμείς ξέρουμε όμως την πραγματική πραγματικότητα. Και να σας πω και κάτι; Τους έχουμε δει όταν αποκαμωμένοι αποχωρούν να αγκαλιάζονται σαν φιλαράκια και να ανανεώνουν το ραντεβού τους για την επόμενη παρτίδα. Ο φίλος μου και εγώ είμαστε πια εκνευρισμένοι με όλη αυτή την εξωπραγματική πραγματικότητα. Και με τα φωτόσπαθα και με τα συνθήματα και με τον νταρθ βέντερ. Κάτι ψάχνουμε να κάνουμε... Κάτι θα κάνουμε. Είναι και από το διπλανό σχολείο μία παρέα που και αυτοί κάτι έχουν δει. Τις επόμενες μέρες θα τα πούμε...

Αφιέρωση πρώτη. Στους χιπστεροζωό-

στην π λάτη. Γύρισ αχ

Φωτογράφιση: Νέστορας Τσάκος Ευχαριστούμε τη Γιούλα & τη Σοφία που συμμετείχαν

Εξωπραγματικά

σκούν τηξε

Σάββατο 23 Ιανουαρίου, 7.30 μ.μ. Στοά Μπρόντγουαιη

Η Ελπ ίδα με

Φωτογράφιση για το εξώφυλλο

φιλους που πάνε στο μπαρ (9 ευρώ το μαρτίνι) και κουβαλούν μαζί τους το σκύλο τους... Τι φταίει το ζωντανό; Αφιέρωση δεύτερη. Πόσο εκνευριστικό όταν απαντάνε “δεν έχω πρόβλημα, γιατί όχι”, όταν προτείνεις κάτι... Και πόσο ωραίο το “ναι αμέ”! Αφιέρωση τρίτη. Σε όλους αυτούς που εμπιστεύονται.

Η αντίστ ροφη μέ τρηση α ρχίζει… 1. Η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει…

από την julie

τρία, δύο, ένα, απογείωση... Διαβαίνω την πόρτα Και αιωρούμαι με τον πλέον αλλόκοτο τρόπο Και τ’ αστέρια φαντάζουν πολύ διαφορετικά σήμερα... Δυο πράγματα με ενοχλούν όταν περπατώ στην πόλη. Δε μ’αρέσει να καπνίζω βαδίζοντας ή να βλέπω άλλους να το κάνουν. Από την άλλη δε μ’αρέσει να κρίνω, γιατί πίσω από τη συνήθεια είναι κρυμμένες πολλές φορές δύσκολα αποχωριζόμενες εμμονές. Το άλλο είναι, ότι με δυσκολεύει να κοιτώ το πεζοδρόμιο κάθε δεύτερο βήμα. Εκτός από το ότι μπορεί να την «πατήσεις», δε σου επιτρέπει να βλέπεις τα ψηλά πατώματα των κτιρίων. Στάση στου Aahil για καπνό και τις απαραίτητες όψιμες καλησπέρες. Σταματάω στο φανάρι. Σ’αυτή την αρχαία πόλη, προτεραιότητα έχουν πάντα τα αυτοκίνητα. Θυμάμαι όταν πρωτοήρθα να ζήσω εδώ, γύρω στα 17, είχα σταματήσει σε μια γωνία και παρατηρούσα ανθρώπους και οχήματα να κινούνται αδιάκοπα μ’ ένα σταθερό τέμπο. Από τότε συνεχίζω να πιστεύω ότι στο χάος υπάρχουν κανόνες. Με διακόπτουν σπασμένα αγγλικά ν’ αναζητούν τη Βικτώρια. Τα μάτια τους μοιάζουν να ψάχνουν έναν παράδεισο. Ακολουθώ ασυναίσθητα και από απόσταση το μικρό καραβάνι των νομάδων. Κατά μια εκδοχή η Βικτώρια ήταν η μια από τις κόρες του Δημάρχου Αθηναίων (1870- 1879) Κυριακού, που ζούσε στη περιοχή. Το όνομα της άλλης του κόρης το έχει ένας δρόμος παραδίπλα, η οδός Ελπίδος. Στο κέντρο της πλατείας ο Θησέας σώζει την Ιπποδάμεια. Χάλκινος από το 1906. 2. Μπορώ να θυμηθώ Να στεκόμαστε πλάι στον τοίχο Και τα όπλα πυροβόλησαν πάνω απ τα κεφάλια μας Και φιληθήκαμε, λες και τίποτα δεν θα μπορούσε να γκρεμιστεί και η ντροπή ήταν στην άλλη πλευρά. Ναι, μπορούμε να τους νικήσουμε, για πάντα και πάντα. 1. Στίχοι του Space Oddity από το δίσκo “Space Oddity” (1969) 2. Στίχοι του Heroes από το δίσκο “Heroes” (1977) 3, 4. Στίχοι του Cat People (Putting out the ﬁre) από το δίσκο “ Let’s Dance” (1983) 5. Στίχοι του Letter το Hermione από το δίσκο “Space Oddity” (1969)

Κι έπειτα θα γίνουμε ήρωες, μονάχα για μια μέρα... Στη γωνία Αχαρνών και Χέϋδεν, το 2ο Γυμνάσιο περιμένει την αναστήλωσή του. Στο δρόμο σειρές λεωφορείων στοιβάζουν ανθρώπους. Καφές στο χέρι, ρώσικο πιροσκί και ανηφορίζω προς την Πατησίων. Προλαβαίνω το 14. Στηρίζομαι στη χειρολαβή και αφήνομαι στη θέα του πάρκου ενώ παράλληλα προσπαθώ να διακρίνω ποιο από τα κτίρια της πλατείας Αιγύπτου, που είδα πρόσφατα σε μια παλιά φωτογραφία, στέκει ακόμη όρθιο. Το τραγούδι στα αυτιά μου έχει αλλάξει. 3. Βλέπεις αυτά τα μάτια τόσο πράσινα Θα μπορούσα να τα κοιτάζω για χιλιάδες χρόνια Πιο ψυχρά και από το φεγγάρι Έχει περάσει τόσος καιρός... Αριστερά του Γκύζη. Αν και ο Νικόλαος Γύζης, προς τιμήν του οποίου η συνοικία ονομάστηκε έτσι, έμενε στην οδό Θεμιστοκλέους όταν ήρθε από την Τήνο το 1850. Δεξιά η «Σόνια». Δε θα με χάλαγε γλυκό σε μεταλλικό πιάτο, αλλά πάνε χρόνια που έκλεισε το ομώνυμο ζαχαροπλαστείο. Τα φώτα της πόλης ανάβουν. Στη θέση των παλιών φυλακών Αβέρωφ το μέγαρο του Αρείου Πάγου μ’ αφήνει παγερά αδιάφορο, καθώς οι στίχοι συνεχίζουν. 4. Μια μάστιγα που αποκαλώ χτύπο καρδιάς Δεν θα μπορούσα να πιστέψω αυτά πού έχω περάσει Ήσουν τόσο μακριά, Έχει περάσει τόσος καιρός Και εγώ έσβηνα την φωτιά Με βενζίνη... Είναι καλοκαίρι του 1996. Ο David Bowie, ο άνθρωπος με τα πολλαπλά πρόσωπα, για μια και μοναδική φορά, παρουσιάστηκε στο Αθηναϊκό κοινό στα πλαίσια του Rockin’Athens Festival, μαζί με τους Elvis Costello και Lou Reed, στο κατάμεστο Γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Στην επόμενη στάση κατεβαίνω. Το playlist φτάνει στο τέλος.. 5. Γι’ αυτό άδειασε το κεφάλι σου και Διάβασε ένα πολύτιμο όνειρο… Λένε ότι η ζωή σου, πάει πολύ καλά Λένε ότι αστράφτεις, σαν ένα διαφορετικό κορίτσι Αλλά κάτι μου λέει ότι κρύβεσαι Όταν όλος ο κόσμος είναι θερμός και κουρασμένος Κλαις λιγό στο σκοτάδι…

Πολυχώρος Διέλευσις / Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη | τ: 2108613739

“Κωμωδία μιας άλλης εποχής” του Αλεξέι Αρμπούζωφ

Το Σάββατο 13/2 στις 22:30 ο Βαγγέλης Γερμανός με την κιθάρα του στον πολυχώρο πολιτισμού «διέλευσις». Εισιτήριο παράστασης 8 €

Ο Ηλίας Λιούγκος στον πολυχώρο πολιτισμού “διέλευσις”. Συνοδεύει στο πιάνο και τραγουδάει η Δέσποινα Στεφανίδου. Ο συνθέτης και τραγουδιστής Ηλίας Λιούγκος, βασικός ερμηνευτής του Μάνου Χατζιδάκι, το Σάββατο στις 27 Φεβρουαρίου θα τραγουδήσει στον πολυχώρο πολιτισμού “διέλευσις”. Ώρα έναρξης 22:00 Εισιτήριο παράστασης 8 €

Με χιούμορ ο συγγραφέας περιγράφει τη συνάντηση ενός άνδρα και μιας γυναίκας, ώριμης ηλικίας σε ένα θεραπευτήριο στη Ρίγα της Λετονίας, που αρχίζει με έναν τρόπο επεισοδιακό, για να προχωρήσει μέχρι την αποδοχή του ενός από τον άλλον.

Συγγραφέας: Αλεξέι Αρμπούζωφ Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου Σκηνικά & κοστούμια: Άγγελος Δελής // Παίζουν: Σταύρος Καλός, Μαίρη Σιδέρη Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κυριακή στις 20:00, & Δευτέρα στις 21:00 // Εισιτήρια: 12€ κανονικό, 8€ (μειωμένο)

Η Αγνή του Θεού του Τζων Πιελμέιερ Με επίκεντρο μία νεαρή μοναχή που κατηγορείται για το φόνο του νεογέννητου βρέφους της, μία δικαστική ψυχίατρος έρχεται αντιμέτωπη με την ηγουμένη της μονής.

Συγγραφέας: Τζων Πιελμέιερ // Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου // Σκηνικά & κοστούμια: Άγγελος Δελής // Παίζουν: Μαρία Βασιλέλλη, Μαρία Δούση, Αναστασία Παπασπύρου Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τρίτη & Τετάρτη στις 21:00 Εισιτήρια: 12€ κανονικό, 8€ (μειωμένο)

Θέατρο Μπιπ // Crave «Μόνο ο Έρωτας μπορεί να με σώσει και ο Έρωτας με καταστρέφει».

Το «Crave» (Δίψα) της Σάρα Κέιν, ορόσημο στη σύγχρονη παγκόσμια θεατρική δραματουργία, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Μαρίας Ξανθοπουλίδου στο Θέατρο ΜΠΙΠ από τo Σάββατο 9 Ιανουαρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.30. Μιλάνε για τον έρωτα. Τέσσερις. Μιλάνε για την απόγνωση, τη μοναξιά, τις ελπίδες και τους πόθους τους. Σε καμιά στιγμή δε μπορούμε να πούμε με σιγουριά εάν μονολογούν και πότε απευθύνονται ο ένας στον άλλον. Εάν συναντήθηκαν τυχαία ή έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους. Εάν είναι πράγματι τέσσερις ή ένα μόνο πρόσωπο. Το «Crave», που σύστησε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό ο Λευτέρης Βογιατζής, είναι το πρoτελευταίο έργο της Σάρα Κέιν (1998), που η ίδια επέλεξε να δημοσιοποιήσει με το ψευδώνυμο Marie Kelvedon και όχι με το πραγματικό της όνομα.

Ένα ποιητικό κείμενο, στο οποίο οι αφηγήσεις των προσώπων έχουν ως αφετηρία την προσωπική τους αντίληψη για την έννοια της επιθυμίας. Μετάφραση: K. Αλέξης Αλάτσης / Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου / Κίνηση: Μαριέλα Νέστορα / Μουσική: Λόλεκ / Video και εικαστικά παράστασης: Αλέξανδρος Κακλαμάνος / Σκηνικά, Κοστούμια: Μαρία Ξανθοπουλίδου / Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη / Βοηθοί Σκηνοθέτη: Χαρίτα Αρβανίτη, Θεώνη Δέδε / Φωτογραφίες παράστασης, Αφίσα: Ζωή Μυλωνά / Μακιγιάζ Φωτογράφησης: Δήμητρα Λάσκου / Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Μυρτώ Δελημιχάλη - Παναγιώτης Καλαντζής Ρίτα Λυτού - Γιάννης Παπαδόπουλος.

Θέατρο ΜΠΙΠ: Αγίου Μελετίου 25 & Κυκλάδων, Κυψέλη Τ: 213 03 44 074 Σάββατο και Κυριακή στις 21.30 Από 7/2 οι παραστάσεις την Κυριακή θα ξεκινούν στις 19.30 Τιμές Εισιτηρίων: 12 ευρώ / κανονικό 8 ευρώ / φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65 ετών Προπώληση viva.gr

ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΙΕΡΟΓΡΑΦΙΩΝ

ΑΠΕΡΓΗΣ & ΣΙΑ ΟΕ

Απέργης: μία επωνυμία μοναδική στο είδος της παγκοσμίως, στην καρδιά της Αθήνας, δίπλα στην Πλατεία Κάνιγγος.

ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΠΟΛΗ - ΠΟΛΙΤΣΜΟΣ

Στον χώρο των εκδόσεων εικονογραφιών, το όνομα Απέργης πιστεύουμε ότι σημαίνει κάτι ξεχωριστό: η επιχείρηση που ίδρυσε ο παππούς μας Άγγελος το 1910 στην Ερμού 61 στην Αθήνα δίπλα στην εκκλησία της Καπνικαρέας είχε σκοπό να παρουσιάσει εκτυπωμένες τις μορφές των Αγίων, κάτι που για την εποχή του ήταν πρωτοπόρο. Ο παππούς είχε κερδίσει σε μία κληρωτίδα μία μεγάλη εικόνα του Χριστού Προσευχόμενου. Κάποτε αρρώστησε και στην θέα της εικόνας, συγκινημένος από τον «θεράποντα Χριστό», αποφάσισε να αφιερώσει την ζωή του στην εκτύπωση θρησκευτικών εικόνων προς δόξαν Κυρίου. Από τότε μέχρι σήμερα έχει διανυθεί μεγάλη απόσταση. Την επιχείρηση συνέχισε ο πατέρας μας Ανδρέας, η μητέρα μας Μαργαρίτα και φυσικά εμείς η νεότερη γενιά ο Αναστάσιος και ο Φίλιππος. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που βλέπουμε ότι η επόμενη γενιά ο Ανδρέας και η Κατερίνα εργάζονται ήδη μαζί μας και συνεχίζουν την προσπάθειά μας. Για την ιστορία, λόγω κατεδάφισης του κτιρίου της Ερμού η εταιρεία μας μετά από 59 χρόνια λειτουργίας υποχρεώθηκε να μετακομίσει το 1969 στην Αιόλου 45α στην Αθήνα, όπου λειτούργησε για 37 έτη. Λόγω επέκτασης των εργασιών αλλά και των νεότερων απαιτήσεων σε τεχνολογικό εξοπλισμό, το 2007 μετακομίσαμε σε πιό ευρύχωρο κτίριο στην οδό Καποδιστρίου 22.

Μία επωνυμία μοναδική στο είδος της παγκοσμίως

Η εταιρεία μας σήμερα εκτυπώνει τυπογρα-

βυζαντινής και αγιορείτικης ιερογραφίας.

φικά στην κανονική σειρά, πάνω από 1600

Επίσης στον χώρο μας λειτουργεί plotter για

διαφορετικά θέματα αγιογραφιών σε πολλά

την ψηφιακή εκτύπωση μεγάλων μεγεθών

μεγέθη κάθε θέμα, και σε πολλά είδη εκτυ-

σε χαρτί ή και σε καμβά.

πώσεων όπως χρυσοτυπίες, ασημοχρυσο-

Στόχος μας είναι να τιμήσουμε απεικονίζον-

τυπίες και αγιογραφικές μεταξοτυπίες

τας όσες περισσότερες μπορούμε Άγιες

εξαιρετικής απόδοσης. Όλα αναρτώνται στον

μορφές που η διαχρονική τους αξία στέκει

ιστότοπό μας www.aperges.com όπου

αλώβητη μέσα από τους αιώνες, διότι αγά-

μπορεί κανείς να περιηγηθεί στον πλούτο

πησαν και αγωνίστηκαν για τον Χριστό. Η

και την ωραιότητα της υπέροχης Ελληνικής

προσπάθεια που καταβάλλουμε ίσως να

είναι δονκιχωτική, λαμβάνοντες υπ’ όψιν την

γραφίας και την τεχνική του εργαστηρίου,

λόγλυπτες εικόνες έως ασημένιες σκαλιστές

περιορισμένη εμπορική αξία πολλών ονομά-

ώστε το τελικό προϊόν να προσφερθεί σε

κορνίζες 925ο συνδυασμένες με την ομορ-

των που βρίσκονται στην λαϊκή λήθη, όχι

εξαιρετικά οικονομική τιμή.

φιά της αγιογραφικής μεταξοτυπίας ώστε να

όμως και για τον Συναξαριστή της Εκκλησίας

Και η πλέον απλή κατασκευή έχει αγιογρα-

ικανοποιούν όλες τις προτιμήσεις και κάθε

μας που ευτυχώς διατηρεί την μνήμη τους

φικό φύλλο χρυσού ώστε να ομοιάζει με

οικονομική δυνατότητα.

αναλοίωτη.

αγιογραφία αλλά να είναι οικονομικά φιλική.

Η εργασία μας δεν θα είχε ουσιαστικό αντί-

Όμως, και το εκλεκτικό κοινό θα διαπιστώσει

κτυπο αν δεν προχωρούσαμε από την εκτύ-

ότι μπορεί να επιλέξει από ένα μεγάλο εύρος

πωση, στην κατασκευή εικόνων που θα

υψηλής ποιότητος εικόνων, έτσι όπως η πα-

συνδύαζαν την τέχνη των μυστών της αγιο-

ράδοση αιώνων παρέδωσε σε μας, από ξυ-

Καποδιστρίου 22, 106 82 Αθήνα Τηλ.: 210 3247161, 210 3213989 Fax.: 210 3220970 www.aperges.com Email: info@aperges.com

Το κατάστημα στην οδό Ερμού 61 Α την δεκαετία του ‘60

Τα

μ υ κρ

α ν έ μ

α ι κ ά κ σο

Α ν τω

ν ώ θην

Ευχαριστούμε πολύ τον Λέανδρο Σλάβη για τη βοήθεια σε κείμενα, παρατηρήσεις και ιδέες. Την Αγαθή Κάτσια για την επιμέλεια και τα κείμενα του αφιερώματος. Και τέλος τον Νέστορα και την Μυρτώ για τις φωτογραφήσεις των στοών.

Οι στοές της Αθήνας Πίσω από την στροφή του δρόμου, ανάμεσα σε ρολά κατε-

αλλάζει υπόσταση – ένας μακρόστενος διάδρομος, που πε-

από τα κλειστά ρολά, έχουν μαζέψει ιστορίες από τους αν-

βασμένα, κάτω από ένα επιβλητικό μέγαρο, δίπλα σε αστρα-

ριτοιχίζεται από κίονες και παραμένει στεγασμένος, προκει-

θρώπους που πέρασαν και από τις διαθέσεις της εποχής που

φτερές βιτρίνες ανοίγονται περάσματα, άλλοτε κρυφά και

μένου να προσφέρει προστασία από τις καιρικές συνθήκες,

τις σημάδεψε.

άλλοτε φανερά, άλλοτε δαιδαλώδη και άλλοτε διαμπερή

χωρίς να περιορίζει το κοινό σε μια κλειστή αίθουσα. Και αν

Κι όμως, πολλές στέκουν εντελώς άδειες, έχοντας παρα-

και φωτεινά. Τα κρυφά σοκάκια μοιράζονται μια διεύθυνση

από κίονες χωλαίνουν κάπως οι σύγχρονες στοές, η σύλ-

δώσει την σκυτάλη στα υπερσύγχρονα εμπορικά, που τα

(εντός στοάς) και ένα όνομα (του αρχιτέκτονα, του ευεργέτη,

ληψη τους δεν διαφέρει ιδιαίτερα. Σαφώς, στην εποχή που

λέμε και Mall στην αργκό μας. Πήγε χαμένο λοιπόν το όνειρο

του ήρωα). Καμιά φορά τα δυο αυτά στοιχεία ταυτότητας

άνθισαν και σχεδιάστηκαν, τέλη του 19ου με μέσα 20ου

της παριζιάνας Αθήνας; Πάει το αστικό μεγαλείο της αρχιτε-

συγχέονται και υπάρχει μόνο μια οδός και ένας αριθμός ή

αιώνα, χρησιμοποίησαν σαν πρότυπα τα γαλλικά pas-

κτονικής του παρελθόντος; Ας αφήσουμε τις ίδιες τις

ακόμη, “χαϊδευτικά” το όνομα που βγήκε από το διασημό-

sages (περάσματα) και τα αγγλικά arcades (αψίδες) για

στοές να μιλήσουν για τον εαυτό τους, να πουν τις ιστο-

τερο θέρετρο τον αστικού αυτού διαδρόμου.

να εκμεταλλευτούν το εσωτερικό των οικοδομικών τε-

ρίες τους και μεις οι περαστικοί θα αποφασίσουμε αν θα

Πάνω από μισή εκατοντάδα στοές διατρέχουν το κέν-

τραγώνων και να αποσυνωστίσουν την κυκλοφορία.

παρασυρθούμε τελικά στο λαβύρινθο τους, στην αναζή-

τρο, τόσο μέσα στο χρόνο, όσο και μέσα στο φυσικό

Μπορεί να μην επέτυχαν άπταιστα και τους δυο σκοπούς

τηση του χαμένου θησαυρού της πόλης.

χώρο του. Από τις αρχαίες στοές στην Αγορά μέχρι και τις

τους, αλλά σίγουρα δίνουν με την ιδιαιτερότητα τους μια

ανακαινισμένες Κοραή και Σπυρομήλιου, ο θεσμός που κα-

γεύση από μυστήριο στην πόλη, καθώς κρύβουν στις στρο-

θιερώθηκε πριν από 28 αιώνες καλά κρατεί, και ελάχιστα

φές και τα υπόγεια τα πιο αναπάντεχα μαγαζάκια. Πίσω δε

Η τίμια (Τρικούπη) Στοά deluxe (Σπυρομήλιου) Η στοά Σπυρομήλιου ίσως είναι από τις πιο εντυπωσιακά ανακαινισμένες και διατηρημένες στοές. Σφύζει από ζωή, κόσμο, φωτισμό και πολυτέλεια. Ακριβά καταστήματα, σπα και γυμναστήριο, εκλεκτές καφετέριες (αν γυρίσει η γλώσσα σου να αποκαλέσει το Ζόναρς καφετέρια) και η μεγαλειώδης είσοδος του Παλλάς σηματοδοτούν την πιο μπουρζουά στοά της πόλης. Εδώ θα συναντήσουμε κυρίες με μικρά σκυλάκια και μεγάλες γούνες, τους πιο εκλεπτυσμένους γευσιγνώστες καφέ του κέντρου αλλά και τους παλιούς τακτικούς της περιοχής. Η ανακαίνιση του εσωτερικού και εξωτερικού του οικοδομικού τετραγώνου και η πεζοδρόμηση της Βοκουρεστίου έδωσε τον αναμενόμενο αέρα αίγλης στο πάλαι ποτέ μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου και πλέον φέρει τη σφραγίδα της τράπεζας Πειραιώς σχεδόν μέσα στους τοίχους του. Μένει για τους παλιούς να θυμούνται τις εποχές που έκαναν νυχτερινές ουρές στη στοά για το ταμείο του φεστιβάλ Αθηνών. Τώρα πια είναι μια κυρία της υψηλής κοινωνίας.

Μια στοά χωρίς πολλά πολλά. Τα απολύτως απαραίτητα: καφενείο, φαγητάδικο, προπατζίδικο, καναδυό μαγαζάκια, είσοδος στα ατελείωτα γραφεία του πολυόροφου κτιρίου με τους συλλόγους, τις ενώσεις και τους συνδέσμους. Κάποιες βιτρίνες σκονισμένες με κίτρινα “ενοικιάζεται” επάνω. Κάποιοι παππούδες, βετεράνοι, με αετίσιο μάτι κόβουν την κίνηση. Κανείς δεν την αναλογίζεται σαν αρχιτεκτονική σύλληψη. Κανείς από τους επισκέπτες δεν θυμάται τον “Πιγκουίνο” με τις ανορθόγραφες αγγλικές επιγραφές του, που τάιζε τους τουρίστες τις ελληνικές σπεσιαλιτέ του. Είναι απλά ένα πέρασμα που ενώνει Πατησίων και Ομόνοια. Ένα χρήσιμο λαγούμι. Είναι το κατάστημα με τα κινητά, το dvdάδικο που δίνει αγώνα με την εποχή των ηλεκτρονικών αρχείων, το second hand ρούχων με τιμές κρίσης. Μια στοά ντόμπρα, δεν ζητάει κάτι παραπάνω από το να είναι χρηστική. Μπορεί να αναπολεί που και που τις καλές εποχές, όταν έστεκε γεμάτη φώτα και περαστικούς, όταν δεν είχε μαυρισμένη οροφή και άπλυτες γωνίες. Μπορεί να μην της αρέσουν οι νέοι θαμώνες, να τους βρίσκει περιθωριακούς. Δεν αποσπάται όμως. Εκτελεί ακάθεκτα το καθήκον της, σαν τους ηλικιωμένους μαγαζάτορες, μέχρι να πάρει οριστικά σύνταξη.

Η σιωπηλή (Ειρηνοδικείου) Αποκαλυπτικό τοπίο από ταινία θρίλερ. Άδεια παράθυρα χάσκουν, τσιμέντα και σκόνες παντού (προς ανάπλαση, προς διάσπαση, ποιος ξέρει;). Δεν ξέρεις αν έγινε έκρηξη, ερήμωσε ο πλανήτης, ή απλά είναι υπό ανακαίνιση. Δεν έμεινε τίποτε. Κλειστές οι πόρτες, τα κάγκελα κατεβασμένα, μόνο η οροφή που αφήνει το φως να περάσει θυμίζει πως κάποτε κάποιος οραματίστηκε ένα χώρο εδώ. Έναν ουρανό, ένα προαύλιο, κάποιες εισόδους. Δικηγόρους και σεβαστούς κυρίους να περιδιαβαίνουν καμαρωτοί με χαρτοφύλακες. Κυρίες να επισκέπτονται τα εξειδικευμένα καταστήματα. Λένε πως την μέρα έχει πια άλλους επισκέπτες, άλλες αγοραπωλησίες, από εκείνες που κάνεις πως δεν τις βλέπεις, όταν περνάς δίπλα. Φοβόμαστε λένε. Εγκατάλειψη λένε. Τη νύχτα είναι κλειδωμένη. Τις γιορτές κλειδωμένη. Ταμπέλες που περιμένουν να σκουριάσουν για να σβηστούν εντελώς(τα ελβετικά ρολόγια και ο τσαγκάρης δεν μένουν πια εδώ). Μια ύπαρξη φάντασμα,παγιδευμένη στην αναποφασιστικότητα, που δεν λέει να πεθάνει εντελώς, γι' αυτό και δεν μπορεί να ξαναγεννηθεί.

χαρα κτηρι στικές στοές του κέν τρου

Β Ε ΡΑ

ΝΖΕΡ

ΟΥ

1 4 ΣΙΩΝ

Υ ΚΩ Ν/ΝΟ

Π ΑΤ Η

ΑΓΙΟ

ΡΟΥ

11 10 ΑΔ

ΣΤ

ΑΘΗΝ

ΜΕΝ

ΑΣ

ΑΝΔ

Ρ ΓΟ Υ

ΠΕ

12 ΛΥ ΚΟΥ

ΙΟ Υ

Κ ΡΑΤ Ι Ν

ΟΥ

ΣΟ Φ Ο

14 15

ΙΑ

Κ ΝΑ

ΗΜ

ΡΗ

ΑΔ

ΝΑ

ΤΣ

ΑΚ

ΠΑ

ΓΗ

Α ΛΔ

Κ Λ Ε Ο23 ΥΣ

ΝΕ

ΝΙ Α 29 Τ Σ30 ΓΑ Α ΔΡ

ΠΑ

ΑΡΙΣΤ

ΠΙΔΟ

ΑΙΟΛ

ΕΥΡΙ

ΟΥ

ΕΙΔΟ

31 20 ΣΤ ΑΔ ΙΟ

ΙΤ

ΑΣ

ΑΞ

ΠΡ

ΑΘΗΝ

ΕΛ

ΥΣ ΚΟΛ

ΟΥ

ΤΡΩ

ΑΙΟΛ ΕΡΜΟ

ΟΚΟ

Π Ε Ρ Ι39 Κ Λ Ε Ο40 Υ

ΝΗ

46 45

Ε Ρ Μ Ο38 Υ

Χαρτογραφόντας τις στοές της πόλης

CITY 1 ΔΕΚΑΝΕΑ Ξούθου & Σατοβριάδου / 2 ΟΜΟΝΟΙΑΣ Παναγή Τσαλδάρη / 3 ΤΡΙΚΟΥΠΗ Πατησίων & Δώρου / 4 ΦΕΞΗ Πατησίων 14 / 5 ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ Βερανζέρου 5 / 6 ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ - ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΥ Ακαδημίας & Κλεισόβης / 7 ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ Θεμιστοκλέους 11 / 8 ΦΙΞ Αιόλου 12 Μπενάκη 5 / 9 ΜΑΝΤΑΚΑ Πανεπιστημίου 57 & Εμ. Μπενάκη 3-5 / 10 ΣΑΝΤΑΡΟΖΑ Σταδίου 48 - Σανταρόζα 3 / 11 ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ - ΣΑΡΟΓΛΟΥ Λυκούργου 12 / 12 Λυκούργου - Πειραιώς Λυκούργου 18 / 13 ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ Μενάνδρου 23 / 14 ΙΚΑΡΟΣ Σαπφούς / 15 ΑΡΚΑΔΙΟΥ Μενάνδρου , Πλ. Θεάτρου / 16 ΕΣΤΙΑΣ Ευριπίδου 84 / 17 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ Αριστοφάνους 15 / 18 ΝΟΡΜΑΝΟΥ Νορμανού 3 / 19 ΚΑΪΡΗ Πολυκλείτου 7 - Καϊρη 6 / 20 ΠΑΠΠΟΥ - ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Αιόλου 69-70 - Ευριπίδου 14 / 21 ΑΡΜΟΔΙΟΥ Αιόλου 81-89 / 22 ΑΘΑΝΑΤΩΝ Σοφοκλέους 19 / 23 Μάνου Σοφοκλέους 18 - Στέιτ 2-4 / 24 ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΥ Σοφοκλέους 5 -

Αριστείδου 9 / 25 ΓΡΥΠΑΡΕΙΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ Αριστοτέλους 11 - Σοφοκλέους 1 / 26 ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ / ΑΘΗΝΩΝ Σταδίου 41 / 27 ΜΕΓΑΡΟΥ ΣΟΥΤΣΟΥ Πεσματζόγλου 3 - Σταδίου 33 / 28 ΑΝΑΤΟΛΗΣ Αριστείδου 10-12 / 29 ΤΡΙΣΤΡΑΤΟ Αριστείδου 6 - Δραγατσανίου 6 - Σταδίου 29 / 30 ΔΡΑΓΑΤΣΑΝΙΟΥ Δραγατσανίου 8 / 31 ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ Ευριπίδου 9 - Πραξιτέλους 46 / 32 ΛΕΩΧΑΡΟΥΣ Λεωχάρους 9 / 33 ΚΟΥΡΤΑΚΗ Κολοκοτρώνη 59B / 34 ΚΟΝΙΑΡΗ / ΜΕΛΑ Ερμού 56 / 35 ΠΥΡΡΟΥ Ερμού 54 / 36 ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ Ρόμβης 13 - Ευαγγελίστριας 22 / 37 ΡΟΜΒΗΣ Ρόμβης 26-28 - Κολοκοτρόνη 37 / 38 ΝΟΤΑΡΑ Ερμού 36 / 39 ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ Περικλέους 46 / 40 ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ Θησέως 5 - Περικλέους 44 / 41 ΕΡΜΟΥ Ερμού 18 / 42 ΖΕΡΜ-

ΑΚ

ΠΙΝΗ Λέκκα 23-25 / 43 ΠΡΑΞΙΤΕΛΟΥΣ Κολοκοτρώνη 25 / 44 ΛΕΚΚΑ 14

ΑΔ

ΠΙ

Λέκκα 14 - Βουλής 4 / 45 ΕΜΠΟΡΩΝ Βουλής 8-10 / 46 ΜΠΟΛΑΝΗ Βου-

49 ΖΟΛΩΤΑ - ΑΠΟΤΣΟΥ Πανεπιστημίου 10 / 50 ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΥ Αμερικής

ΙΟ

ΙΑ

ΗΜ

ΣΤ

λής 7 / 47 ΚΑΛΛΙΓΑ Καραγιώργη Σερβίας 4 / 48 ΔΑΒΑΚΗ Ακαδημίας 3 /

2 / 51 ΛΑΙΜΟΥ Ομήρου 4 - Σταδίου 10 / 52 ΚΟΡΑΗ Κοραϊ 2-10 - Πανεπιστημίου 25-29 - Σταδίου 30 / 53 ΠΕΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ Πανεπιστημίου 39 - Στα-

ΑΜ

ΕΡ

Η ΙΚ

δίου 38-40 / 54 ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ Πανεπιστημίου 41 - Σταδίου 40 /

55 ΑΡΣΑΚΕΙΟΥ Πανεπιστημίου 47-49 / 56 ΒΙΒΛΙΟΥ Αρσάκη 4-6 / 57 ΟΠΕΡΑΣ Ακαδημίας 57

51 50

49 ΚΡ

ΙΕ

Ο ΩΤ

επί της Πατησίων 58 ΧΕΫΔΕΝ

59 ΜΑΤΑΛΑ

60 ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΕΫ

Μία μικρή στοά σε σχήμα Γ γε-

τώρα γνωστή ως Old City Co.

Στοά που ακολούθησε την

μάτη με μικρά μαγαζάκια. Είδη

Αδιέξοδη στοά στην Πατη-

κοίτη του ρέματος Λεβίδου

δώρων, ρούχα, καφέ σε λίγες

σίων, στο συγκρότημα του

από Αγίου Μελετίου ως Κε-

μόνο δεκάδες μέτρα.

Ιδρύματος Αθ. Ματάλα.

φαλληνίας.

υ ο ί λ β ι Β υ ο τ ά ο τ Σ Η Η ιστορία της Στοάς του Βιβλίου ξεκινάει σχεδόν δύο αιώνες πίσω... στο 1836, το έτος ίδρυσης της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας. Σκοπός της η “πρόοδος των δημοτικών σχολείων και η εκπαίδευσις του λαού” και εμπνευστές της ο Ιωάννης Κοκκώνης, παιδαγωγός, ο Διδάσκαλος του Γένους Γεώργιος Γεννάδιος, και ο ιερωμένος και συγγραφέας Μισαήλ Αποστολίδης. Η εταιρεία δραστηριοποιείται άμεσα, δημιουργεί σχολεία θηλέων και ανοίγει την δυνατότητα στα κορίτσια να αποκτήσουν δίπλωμα «διδασκαλισσών», σε μια εποχή που η κατάκτηση επαγγελμάτων από τις γυναίκες είναι σπάνιο φαινόμενο. Χάρη στη δωρεά του Αρσάκη, ανοικοδομείται το Αρσάκειο Μέγαρο όπου και στεγάζονται τα πρώτα σχολεία. Το συγκρότημα του Μεγάρου σήμερα καταλαμβάνει το οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ Πεσμαζόγλου, Σταδίου, Αρσάκη και Πανεπιστημίου. Τα έργα αναλαμβάνει ο αρχιτέκτονας Κωνστανίνος Μαρουδής, και οι προσόψεις αναμορφώνονται αργότερα από τον γνωστό Ερνστ Τσίλλερ σε ρυθμό “colossal”. Εκεί διατηρεί τα γραφεία της η Φιλεκπαιδευτική εταιρεία και σήμερα. Μετά από 160 χρόνια έργου, η εταιρεία εγκαινιάζει τη «Στοά του Βιβλίου», μια πρωτότυπη σύλληψη που ενώνει χώρους πολιτισμού και διαλέξεων με βιβλιοπωλεία και καφέ μέσα στο χώρο του Μεγάρου. Δεν είναι παράξενο που πολλοί μπερδεύονται σχετικά με το ποια είναι τελικά η Στοά του Βιβλίου και τι περιέχει. Ενώνεται με τη στοά Αρσάκη (εκείνη που κάποτε στέγαζε το κινηματοθέατρο Ορφέας) και δεν πρέπει να τη συγχέουμε με την γειτόνισσά της, τη μουσική στοά Πεζμαζόγλου. Στο υπόγειο της φιλοξενεί το θέατρο τέχνης Καρόλου Κουν. Περιλαμβάνει επίσης ένα αίθριο χώρο όπου εδρεύει το Polis ART Cafe και μας κερνάει που και που εκδηλώσεις με αέρα από μέρη μακρινά. Ξεχωρίσαμε τις μιλόνγκες που στολίζουν το πλακόστρωτο του αίθριου και τις βραδιές ιβηροαμερικανικής λογοτεχνίας του φεστιβάλ Λογοτεχνία Εν Αθήναις φέτος. Το πνεύμα όμως της Στοάς του Βιβλίου δεν βρίσκεται ούτε στα καταστήματα, ούτε στις γυάλινες οροφές των περασμάτων. Βρίσκεται μέσα στις αίθουσες όπου εδώ και 8 χρόνια διοργανώνονται δωρεάν μαθήματα για όλους, από διακεκριμένους πανεπιστημιακούς και ερευνητές. Το όνομα του θεσμού “ Ελεύθερο Πανεπιστήμιο”. Ο κάθε κύκλος περιέχει καινούριες θεματικές και προς μεγάλη μας χαρά καθόλου δεν θυμίζει αναχρονιστικό κλαμπ για εκλεκτούς. Αντιθέτως, ασχολείται με τα πάντα με διάθεση φιλοπερίεργη και πνεύμα ανήσυχο. Την ίδια στιγμή η Στοά συνεχίζει να διαθέτει τους χώρους της για ατελείωτες εκθέσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις και παιδικές εκδηλώσεις μεταφέροντας ακούραστα την αγάπη για τα γράμματα (με όποια μορφή παίρνουν κάθε φορά) σε μικρούς και μεγάλους.

Για να πάρετε μια γεύση από το πρόγραμμα εκδηλώσεων, μπορείτε να συμβουλευτείτε την ιστοσελίδα: http://www.stoabibliou.gr

¶¦¶¤¶¥¶ Æ¸Á ªËªº¶Ë¸ ªÃË!

Φιγούρες αναγνωστών Ο κρυφός θησαυρός των στοών είναι τα βιβλιοπωλεία τους, που σε τίποτα δεν μοιάζουν με τα μεγαθήρια των πολυκαταστημάτων. Κάθε εκδοτικός και το κατάστημα του, την ειδίκευση του και το κοινό του. Ανάμεσα στο πολύχρωμο πλήθος ξεχωρίζουν οι μικρές φατρίες αναγνωστών, καθείς προσηλωμένος στο δικό του ράφι. Μα ποιοι είναι αυτοί;

Οι πολυτονικοί Φιλόλογοι, ποιητές και λοιποί αντιπρόσωποι της ελληνικής γραμματείας συσσωρεύονται σε μικρές ομάδες για να ευλογήσουν και να διατηρήσουν τον πλούτο της «γλώσσας που τους έδωσαν». Προτιμούν τις μικρές γραμματοσειρές, τους πολλούς τόνους και τις σύνθετες, ελαφρώς αρχαΐζουσες εκφράσεις. Συνήθως κουβαλούν πολλές σεβαστές δεκαετίες γραμματικών διενέξεων (αυγό ή αβγό τελικά;) επάνω τους μαζί με τα άσπρα μαλλιά, τα μεγάλα γυαλιά και το αυστηρό τους βλέμμα. Τα αγαπημένα τους βιβλία είναι εκείνα των οποίων οι σελίδες πρέπει να κοπούν με χαρτοκόπτη για να ξεχωρίσουν και εκείνα που διαθέτουν μοσχομυριστά εξώφυλλα από κίτρινο χαρτόνι. Έχεις την αίσθηση οτι ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμοι να οπλιστούν με έναν κομψό κόκκινο στυλό και να διορθώσουν όλα σου τα ορθογραφικά. Αρχίζεις μανιωδώς να ελέγχεις τις λέξεις με τις οποίες σκέφτεσαι, μήπως και σε προδώσουν. Αν θέλεις κάποιον να σου μιλήσει για ιστορία και λογοτεχνία, έκανες την τύχη σου. Αν όμως δεν γνωρίζεις ούτε τα βασικά από τους ποιητές του Μεσοπολέμου, κάνε στην άκρη, τα γυαλιά θα κατέβουν και τα γερακίσια μάτια θα σε διαπεράσουν από πάνω προς τα κάτω. Τούτο το ανθρώπινο είδος είναι βαθύτατα πεπεισμένο ότι η σημαντικότερη συμβολή στα γράμματα και τις τέχνες είναι ο ελληνικός πολιτισμός της κλασσικής εποχής και η απόλυτη μονάδα μέτρησης ποιότητας είναι η Οδύσσεια. Προσοχή! Αν τους θεωρείς γραφικούς, θα διατελέσεις μέγα λάθος. Είναι μύστες αφιερωμένοι στο αντικείμενο λατρείας τους και ειδήμονες του είδους. Θα τους θυμηθείς όταν θα προσπαθήσεις να κλίνεις ένα περίπλοκο ρήμα και το word θα σου βγάζει λάθος την αύξηση.

Οι αναζητητές Παιδιά του φωτός, ακούραστοι πολεμιστές της εσωτερικής αλήθειας και δεινοί γιόγκι σχηματίζουν ένα σφικτό κύκλο αναζητητών που συναθροίζονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων με την λαμπρή επιγραφή «ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ/ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ/ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ». Δοκιμάζουν τεχνικές χαλάρωσης ο ένας πάνω στον άλλον και μοιράζονται τα αποτελέσματα με τους συνοδοιπόρους τους με απαλή συνοδεία ινδικών μάντρα. Μαθαίνουν τα μυστικά της γλώσσας του σώματος και τους 5 τρόπους για να κάνουν επιτυχημένους γάμους. Προσπαθούν να φέρουν ευδαιμονία στο σπιτικό τους μέσω φενγκ σούι και αρωματοθεραπείας. Ενίοτε ανακαλύπτουν οτι για όλα φταίει ο τύπος της προσωπικότητας τους που χαρακτηρίζεται με κάποιο εντυπωσιακό λεκτικό συνδυασμό π.χ. γαλάζιο φθινοπωρινό κουνάβι. Ταυτόχρονα τους αποκαλύπτεται οτι αν ήταν πράσινοι λέοντες της πίσσας η ζωή τους θα είχε πάει σημαντικά καλύτερα. Ανταλλάσσουν τα βιβλία τους και τις μεθόδους τους, κρατάνε ημερολόγια διαλογισμών και σεληνιακών φάσεων. Πολλές φορές τους ξεχωρίζεις και από την ονειροπόλα ενδυμασία με στοιχεία Θιβέτ, Ινδίας και Νέας Ζηλανδίας, αλλά και από τις μεγάλες τσάντες με τα σύνεργα του τσι κονγκ (δεν ξέρεις το τσι κονγκ; Μορφώσου!) και τους αστρολογικούς χάρτες. Παρ’ οτι μπορεί να τους θεωρήσεις αφελείς, είναι δεινοί γνώστες των ανθρώπινων σχέσεων και καμιά φορά θα σε αποστομώσουν με τις ακριβείς προβλέψεις τους βάσει της ζωδιακής σου πέτρας. Άσε που το βιβλιοπωλείο είναι το ιδανικό μέρος για να γνωρίσουν επιτέλους τον τέλειο σύντροφο, την ώρα που θα απλώσει το χέρι του να πάρει το εγχειρίδιο του επιτυχημένου συζύγου από την δίπλα βιβλιοθήκη.

Οι Τσέπης Οι γρήγοροι, αθόρυβοι και πανταχού παρόντες αναγνώστες των μικρών βιβλίων. Ρομάντσα, αστυνομικά, περιπέτειες, όλα αυτά υπάρχουν για να γεμίζουν τις άδειες ώρες τους και να καταναλώνονται μανιωδώς. Οι μέρες τους είναι γεμάτες συναίσθημα και δράση και ας μη θυμούνται πάντα το όνομα του συγκεκριμένου ήρωα ή τις λεπτομέρειες της πλοκής. Εξάλλου η ιστορία είναι πάντα η ίδια, αλλάζουν τα ονόματα και ο δολοφόνος ( ή ο εραστής) οπότε και είναι ανούσιο να μπαίνεις στη διαδικασία της απομνημόνευσης. Έχουν ταξιδέψει μέσα από τις σελίδες στις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου, έχουν υπάρξει μέλη των πιο επικίνδυνων κύκλων μαφίας και έχουν αφεθεί στις χαρές του έρωτα κάτω από ονειρικούς καταρράκτες. Πάντα σε μέγεθος ταξιδιού και με πυκνό λόγο ώστε να βγουν οι απαραίτητες 300 σελίδες. Είναι πραγματικοί λάτρεις της ανάγνωσης, πιο πιστοί και από τους ραφιναρισμένους λογοτέχνες. Μπορεί να μην συναντούν μεταφορές και παρομοιώσεις άξιες Σαίξπηρ, αλλά σίγουρα δεν αφήνουν την φαντασία να σκουριάσει. Έτσι και αλλιώς λένε πως όλες οι ιστορίες του κόσμου έχουν ήδη ειπωθεί. Άρα φτάνει να της επαναδιηγηθεί κάποιος. Το μόνο πρόβλημα με τα βιβλία τσέπης είναι πως μοιάζουν με τσίχλες που αρχίζεις να βαριέσαι αλλά κάποια ακατανίκητη δύναμη σε ωθεί να συνεχίζεις να τις μασάς. Γι’ αυτό οι αναγνώστες τους είναι βαθιά εθισμένοι. Πίνουν καφέ και διαβάζουν, παίρνουν το τρένο και διαβάζουν, ξαπλώνουν στην παραλία και διαβάζουν με επιμονή. Αγνοούν όσους τους θεωρούν επιπόλαιους και εμβαθύνουν στο διάβασμα. Αν και μεταξύ μας, ποιος από μας δεν πήρε κάποτε στα χέρια του ένα εφήμερο μπεστσέλλερ και δεν κόλλησε;

Ì°Ä°ºÆ¸Ä¹ªÆ¹º° – °Ë£¸»¶ÄÃÁ ¶¦¹ªº¶Ë¸ µ¤°µ¸ª – 3»¸Á¸ ¶¡¡Ë¸ª¸ ¶Ä¡°ª¹°ª (laptop) – ¦°Ä°¤°µ¸ & ¦°Ä°¢Ãª¸ ªÆÃÁ Ì¿ÄÃ ª°ª – 20+ ÌÄÃÁ¹° ¶»¦¶¹Ä¹°ª ªÆ¹ª ¶¦¹ªº¶Ë¶ª ¸/Ë – ¦¹ªÆÃ¦Ã¹¸ª¶¹ª MICROSOFT, CISCO, COMPTIA – 12¿Ä¸ ªËÁ¶ÌÃ»¶Á¸ ¢¹°£¶ª¹»ÃÆ¸Æ° (9:00 - 21:00)

¶¡º°Æ°ªÆ°ª¸ Windows, Mac OS X

º°£°Ä¹ª»Ãª

¹ñî

¶¦°Á°¼ÃÄ°

¢éåçòáííÛîöî áòøåÝöî

¸¤¶ºÆÄÃÁ¹º¸ ¶ðéóëåùÜ Laptop

°ÁÆ¹º°Æ°ªÆ°ª¸ ÃõÞîè÷ Laptop

¶¦¹ªº¶Ë¸

ºÀòôá÷ çòáæéëñî Laptop

Ë¦ÃªÆ¸Ä¹¥¸ ¶ðéøåéòÜóåöî ¢éëôàöî & Wi-Fi

www.repairpc.gr

210 8223995 º¶ÄºËÄ°ª 2-4, °£¸Á° info@repairpc.gr

ά ο τ Σ Η

υ ο ί λ ιβ Β υ το

Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν Δεν χρειάζεται συστάσεις, ούτε στους θεατρόφιλους, ούτε στους λιγότερο ειδήμονες. Θέατρο-σύμβολο που ιδρύθηκε μέσα στο σκοτάδι του 1942, πέρασε από πολλές αντάρες, δέχτηκε κριτική, παρουσίασε ρηξικέλευθες παραγωγές, μάζεψε πρωτοφανή πλήθη στην Επίδαυρο και συνεχίζει μέχρι σήμερα, στο γνωστό υπόγειο της Πεσμαζόγλου και στη δεύτερη σκηνή στη Φρυνίχου να μοιράζεται την τέχνη του, όπως την νιώθει. Η κρίση δεν το σταματά: φέτος αποφάσισε, μια μέρα πριν την αρχή της σεζόν να προσφέρει τα εισιτήρια του για 3 ευρώ και οι ουρές κρατούσαν για ώρες, μέχρι εξάντλησης των αποθεμάτων. Όσο για το όραμά του, κανείς δεν μπορεί να συνοψίσει την ουσία καλύτερα από τον ίδιο τον εμπνευστή του: «…Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στο χώρο μας. Μόνος του ο καθένας είναι ανήμπορος. Μόνος του ο καθένας από σας τους πιο κοντινούς στην προσπάθειά μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε. Το θέατρο, ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν’ αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να νιώσουμε μαζί την αλήθεια. Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου…» Κάρολος Κουν,1943 Τα σκαλιά στο υπόγειο αποτελούν χώρο συνάντησης, χώρο συζήτησης. Αναμνήσεις για τους παλιούς και τροφή για τους καινούριους. Αυτούς τους καινούριους αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε, στέλνοντας μια νεαρή θεατρόφιλη πράκτορα στην εφηβική σκηνή, ώστε να αποτυπώσει μια κριτική δική της, για ένα έργο που ανήκει στην γενιά της.

“Me lene Sandra”

Στην οδό Λέκκα, στο κέντρο της Αθήνας καλά κρυμμένο μέσα στη στοά με τον αριθμό 22 βρίσκεται το μεζεδοπωλείο “Το Τριαντάφυλλο της Νοστιμιάς”, παράδεισος για τους λάτρεις των θαλασσινών και όχι μόνο. Απολαύστε φρέσκα, καλομαγειρεμένα ψάρια και θαλασσινά, νόστιμους μεζέδες, απαραίτητη συντροφιά για το τσίπουρο ή το ουζάκι σας αλλά ακόμα και κρεατικά και πιάτα της ώρας. Αν δεν το έχετε δοκιμάσει, τώρα είναι η στιγμή!

Sandra, ένα όνομα που εκείνη έπρεπε να του δώσει προσωπικότητα, ένα ψέμα της εφηβείας, η απελευθέρωση από τα δεσμά της κοινωνίας και των “πρέπει”, ένας άλλος εαυτός. Σε ένα ανεπιτήδευτο σκηνικό, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ένα σύγχρονο νεανικό δωμάτιο, με την συνοδεία τραγουδιών που μιλούν και προβάλλουν την ψυχή των εφήβων, εξελίσσεται η δράση. Η αθωότητα στο βλέμμα της πρωταγωνίστριας, οι αυθόρμητες κινήσεις, τα καθημερινά λόγια θα διαταραχθούν. Σε αυτό το έργο με γνώμονα τους κίνδυνους και τις παγίδες του διαδικτύου, εξελίσσονται και συζητιούνται ποικίλα θέματα που αφορούν όλους τους σημερινούς νέους. Φιλία,έρωτας,εμπιστοσύνη,ανεξαρτησία,διαφοροποίηση,όνειρα,σχέδια,ζωή… Δεν είναι απλά λέξεις που σημαίνουν προκαθορισμένα πράγματα. Όχι!Έχουν ζωή, έχουν σημασία, είναι η καθημερινότητα τους, κινούνται γύρω από αυτά, δρουν σύμφωνα με αυτά. Η ηρωίδα προσπάθησε να αρέσει σε όλους,να κερδίσει την αγάπη,την επιβεβαίωση,την αποδοχή, διακινδυνεύοντας πολλά. Αλλά δεν ήταν μόνη της. Πέντε έφηβοι του διαδικτύου, πέντε διαφορετικοί χαρακτήρες, πέντε προσπάθειες επίγνωσης της ζωής του σήμερα. Εμπόδια, δυσκολίες, συνεχής ανάγκη για απελευθέρωση από τις φυλακές της καθημερινής, επαναλαμβανόμενης, βαρετής ρουτίνας. Εκείνοι ήθελαν να ζήσουν έντονα έξω από τα προκαθορισμένα από άλλους όρια. Ο στοχευμένος φωτισμός, η νεανική μουσική, η προσεκτική σκηνοθεσία, η σωστή διανομή έκαναν μια δυνατή, ζωντανή παράσταση. Οι ηθοποιοί, στόχευαν με τα μάτια τους τους θεατές καθοδηγώντας τις σκέψεις. Είχαν μια ευπρόσδεκτη ερασιτεχνία που αρμόζει στην εφηβεία. Πραγματικά έδωσαν ζωή και ένταση στο έργο. Αναμφισβήτητα, συνιστώ στους νέους να παρακολουθήσουν αυτή τη γεμάτη ένταση παράσταση, που θα βρουν σίγουρα μέσα της, πτυχές του εαυτού τους, προτιμότερο χωρίς την συνοδεία των γονιών τους οι οποίοι πιθανόν να φοβηθούν. Είναι ένα θέαμα με υποχρεωτική την εφηβική συναίνεση! Το μήνυμα του έργου άλλωστε είναι ότι με ψυχραιμία και τόλμη θα αντιμετωπίσουμε την πρόκληση. Εφηβεία είναι, θα περάσει! ΤΣΕΠΕΛΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ

Me lene Sandra 7 Νοεμβρίου 2015 έως 23 Απριλίου 2016

ΛΕΚΚΑ 22, ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ.: 210 32 27 298 | ΚΙΝ.: 6977 433278 FB: totriantafyllo

Παραστάσεις για το κοινό κάθε Σάββατο στις 18.00 Καθημερινές πρωί για σχολεία Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα

Άνθρωποι των στοών

Νατάσα Παππά, Γραφίστρια δημιουργός του οδηγού ΕΝΤΟΣ ΣΤΟΑΣ Πώς πρωτοήρθες σε επαφή με τις στοές; Κάνοντας την αρχική καταγραφή των στοών πρόσεξα τις ταμπέλες εξόδων σε κάποιες από αυτές, που έδειχναν που οδηγεί η στοά. Αν τις κοιτάξεις είναι όλες διαφορετικές μεταξύ τους, οι έμποροι κάθε φορά επέλεγαν τι και πως ήθελαν να γράψουν και πήγαιναν σε κάποιο τοπικό τεχνίτη να τις φτιάξει. Οπότε με αφορμή τις ταμπέλες αποφάσισα να χαρτογραφήσω τις διαμπερείς στοές του εμπορικού τριγώνου, και να φτιάξω έναν χάρτη ώστε να μπορεί κάποιος να περιηγηθεί σε ένα εναλλακτικό δίκτυο διαδρομών. Τι το αξιοπερίεργο συνάντησες κατά τη διάρκεια της χαρτογράφησης; Μια μέρα, από ένα υπόγειο εντελώς σκοτεινό, βγήκε ένας τεχνίτης και άρχισε να μας μιλάει για τη σύγχρονη κατάσταση στην Ελλάδα. Δουλεύει κάπου εκεί στο απόλυτο σκοτάδι, με ένα μικρό φως, ολομόναχος. Πιστεύεις αυτό είναι το μέλλον των στοών, θα ερημώσουν; Για μέλλον δεν ξέρω, σίγουρα όμως έχουν παρόν που αξίζει κάποιος να εξερευνήσει. Πέρα από αυτό πάρχουν ήδη λίγα παραδείγματα όπου νέοι διαλέγουν να στεγάσουν τις επιχειρήσεις τους σε στοές ή περιπώσεις όπως η στοά Μπολάνη που πρόσφατα ανακαινίστηκε. Από οπτικής απόψεως τι σε γοητεύει σε αυτές; Καταρχήν οι παλιές ταμπέλες τους, μέσα από αυτές βλέπεις την ξεχασμένη ιστορία της οπτικής επικοινωνίας. Πέρα από αυτό η γεωμετρία τους και το πως πέφτει το φως. Όταν σχεδίασα τις κατόψεις διαγραμματικά, μου άρεσαν πολύ και τα σχέδια που βγήκαν, έμοιαζαν με αλφάβητο. Πιστεύεις οτι η εμπειρία της στοάς είναι συγκρίσιμη με το σύγχρονο αδελφάκι της, τα mall; Οι στοές είναι ο προάγγελος των malls με την έννοια ότι εμπορικά μαγαζιά βρέθηκαν σε χώρο στεγασμένο και ημιδημόσιο. Πέρα από αυτό όμως σαν ατμόσφαιρες δεν έχουν καμία σχέση. Τα mall είναι αποκομμένα από την πόλη, τον φυσικό χώρο, δεν έχουν τα μικρά τοπικά μαγαζάκια, ούτε διαφοροποιήσεις στην σήμανση. Αν διάλεγες μια στοά που να σε εκφράζει περισσότερο; Δεν ξέρω ποια θα με εξέφραζε, αλλά σίγουρα η στοά Καΐρη, κοντά στο Μοναστηράκι, με εξυπηρετεί και μου αρέσει οπτικά. Ένα κτίριο του 30 με καταστήματα συσκευασίας και χαρτικών. Αγαπημένη λεπτομέρια οι εκπληκτικές σκάλες και η χειροποίητη επιγρασφή του Οπλοδιορθωτηρίου. Η Νατάσσα διοργανώνει περιπάτους στις στοές βασισμένες στον οδηγό πόλης Εντός Στοάς – Αθηναϊκά Περάσματα (εκδ. Χαρτοβασίλειον), αν θέλετε να πάτε και εσεις μια βόλτα θα τη βρείτε στο facebook ως Into Stoas – Athens Walkthrough. Για περισσότερα έργα της επισκεφτείτε το natassapappa.com.

Εύη Σουγκάρα Κατερίνα Γρηγοροπούλου Νεκτάριος Είναι η τρίτη γενιά στο τροχείο “Aris”, που ξεκίνησε το 1915. Με τι ασχολείται ένα τροχείο αλήθεια, για μας τους καινούριος; Ακονίζει τα πάντα. Από μαχαίρια μέχρι ψαλίδια κομμωτηρίου, ραφείου, εργαλεία μανικιούρ, κλαδευτήρια. Μέχρι και φαλτσέτες για το ξύρισμα. Είσαι 10 χρόνια στη στοά. Πως και ήρθατε; Λόγω ενοικίου, έπεσαν οι τιμές… Όχι απλά έπεσαν δηλαδή, έπεσαν από τον πρώτο και χτυπήσανε κιόλας!. Η στοά πως έχει εξελιχθεί; Δεν έχει εξελιχθεί. Κάποτε έσφυζε από εμπόριο, από κόσμο. Τώρα όπως βλέπεις… έχουμε μάθει ξένες γλώσσες. Επάνω στις πολυκατοικίες τουλάχιστον έχει γραφεία,δικηγόρους, δημοσιογράφους, δικαστικούς κλητήρες(τώρα είναι στα φόρτε τους αυτοί, ήρθε η εποχή τους). Τι αγορά είχε η στοά παλιότερα; Είχε και το υπόγειο καταστήματα; Ρούχα, παπούτσια, εδώ ήταν 40 χρόνια ένας καπελάς, στο ίδιο μαγαζί που νοικιάζω τώρα. Κάτω υπήρχαν γύρω στα 65 μαγαζιά, διάφορες ουζερί που μάζευαν δικηγόρους, ηθοποιούς, πολύ καλό κόσμο. Τώρα έχει μόνο αποθήκες. Άντε και το παράρτημα κανενός από τα μαγαζιά πάνω. Το μέλλον το βλέπετε εντός ή εκτός στοάς; Εμείς έχουμε πελατεία, μας ξέρουν, δεν μας πειράζει το μέσα ή το έξω,άλλα μαγαζιά υποφέρουν. Το βράδυ γεμίζει ναρκομανείς, όλο αυτό αδειάζει. Είναι η μοναδική που δεν κλείνει το βράδυ , μένει ανοιχτή, κυρίως λόγω ασυμφωνίας των ενοίκων. Βλέπεις είναι ιδιωτική, ανήκει στους ίδιους τους ενοίκους και δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός. Γνωρίζεστε με τους άλλους ενοίκους; Όχι, εκτός από τους παλιούς. Έχουν ανοιγοκλείσει πολλά μαγαζιά εδώ, αλλά τα περισσότερα δεν διαρκούν ούτε χρόνο. Έχετε κάποια ιστορία να θυμηθείτε;; Μάλλον τραγικές….εδώ μας άνοιξαν το μαγαζί και μας πήραν την ταμειακή και πληρώσαμε και πρόστιμο στο κράτος γιατί δεν την προστατέψαμε. Έπρεπε να την είχαμε πάρει σπίτι φαίνεται... Φταίμε και μεις που έγινε έτσι η στοά, που δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μια φορά… Στοά Πειραιώς/Λυκούργου, Λυκούργου13-14

A FUTURE PERFECT Κορίτσια, πότε δημιουργήσατε το A Future Perfect και με τι είδους project ασχολείστε; To A Future Perfect δημιουργήθηκε το 2013, αρκετά αυθόρμητα, μετά από μια πρόσκληση να σχεδιάσουμε ένα αντικείμενο με αναμνηστικό χαρακτήρα. Έτσι, αντλώντας έμπνευση από το αρχιτεκτονικό μας background, δημιουργήσαμε τα Athens Fragments, ένα σετ από 4 τσιμεντένια coasters με το ανάγλυφο του χάρτη της Αθήνας. Τα αντικείμενα που ακολούθησαν παίζουν την ιδέα του χάρτη, αλλα και τα χαρακτηριστικά του τόπου μας-πχ το ελληνικό καλοκαίρι! Σας εμπνέει η πόλη; Ποιό είναι το αγαπημένο σας κομμάτι της Αθήνας; Η Αθήνα είναι ο τόπος στον οποίο έχουμε δημιουργήσει αναμνήσεις, έργο, φιλίες, σχέσεις, τα πάντα! Το κομμάτι του ιστορικού τριγώνου είναι ίσως το πιο σημαντικό για εμάς, αλλά η πόλη μας συνεχίζει να μας εκπλήσσει με την άναρχη δομή της και τις αντιφάσεις της. Με τα Athens Fragments, προσπαθήσαμε να εκφράσουμε την αγάπη μας για το αστικό τοπίο συνδυάζοντας το υλικό που το χαρακτηρίζει, το τσιμέντο, και την αφαιρετική απεικόνισή μέσω του χάρτη. Εγκατασταθήκατε σε έναν νέο χώρο επάνω από μια στοά, έτσι δεν είναι; To studio μας βρίσκεται σε ένα κτίριο της δεκαετίας του ᾽30, στην οδό Πραξιτέλους. Είναι ένα κτίριο που φέρει έντονα τα σημάδια του χρόνου, ταυτόχρονα όμως και την αίγλη μιας εποχής, χαρακτηριστικό της οποίας είναι και το αίθριο που δημιουργεί μια μικρή στοά στο εσωτερικό του. Αποφασίσαμε να εγκατασταθούμε εκεί τόσο γιατί μας γοητεύει η αρχιτεκτονική του, αλλά και επειδή το κόστος ενοικίασης είναι αρκετά χαμηλότερο σε σχέση με νεότερα κτίρια με καλύτερες υποδομές κτλ. Οι ίδιοι λόγοι προσέλκυσαν και άλλες νέες δημιουργικές ομάδες οπότε το κτίριο λειτουργεί σαν ένα άτυπο hub (σ.σ. hub σημαίνει κόμβος, όπου μαζεύονται διάφοροι επαγγελματίες σε έναν κοινό χώρο εργασίας) Πως είναι η αίσθηση σε αυτούς τους χώρους; Όπως είπαμε και προηγουμένως, οι στοές αποπνέουν μια ιδιαίτερη γοητεία, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε όμως και τα στοιχεία της εγκατάλειψης... Η ιδιαίτερη τους συνθήκη προσφέρει έδαφος για δημιουργικά σενάρια αξιοποίησης τους, κάποια από τα οποία έχουν αρχίσει ήδη να δίνουν μια νέα πνοή.

Αξιοπερίεργα! Στη στοά Κοραή κάποτε λειτουργούσε το επονομαζόμενο “πατερνόστερ” ή αεικίνητο ασανσέρ. Στην ουσία επρόκειτο για μια αλυσίδα από καμπίνες που προχωρούσε σαν κάθετη ερπύστρια ανάμεσα στους ορόφους. Για να κατέβεις ή να ανέβεις έπρεπε να βρεις τη σωστή στιγμή και να πηδήξεις, ενώ αυτό συνέχιζε την κίνησή του. Το όνομα του το πήρε από λατινική προσευχή (Pater Noster) επειδή όταν λειτουργούσε έμοιαζε με τον τρόπο που παίζουν οι μοναχοί με τα ροζάρια.

Στα χρόνια της κατοχής στο υπόγειο κάτω από το Μέγαρο της στοάς Κοραή βρίσκονταν τα προσωρινά κρατητήρια της Kommandatur, οι τοίχοι των οποίων βάφονταν συνέχεια γιατί καλύπτονταν από τα μηνύματα των κρατουμένων.

Στη στοά Φέξη λειτουργούσε κάποτε το ιστορικό αρωματοπωλείο της Λέλας Καραγιάννη, από όπου η αντίσταση έστελνε μηνύματα στο εξωτερικό.

Το τι είναι στοά είναι ένας μεγάλος προβληματισμός διότι θεωρητικά στοές είναι όλα τα μακρόστενα περάσματα με κίονες στην μια πλευρά. Πρακτικά δε, στοές υπάρχουν σε όλα τα μεγέθη και τα σχήματα, είτε σαν υπόστεγα με κολώνες, είτε σαν διαμπερή περάσματα, είτε σαν πολυτελή είσοδοι μεγάρων.

Παλιότερα οι στοές είχαν τους διαχειριστές και τους θυρωρούς τους που ήταν υπεύθυνοι για το άνοιγμα της στοάς τις εμπορικές ώρες και την ασφάλεια. Καθώς τα καταστήματα και η κυκλοφορία λιγόστεψε, πλέον όλοι οι μαγαζάτορες και ένοικοι έχουν κλειδί, και ο “τελευταίος κλείνει την πόρτα”. Κάποιες παραμένουν μόνιμα κλειδωμένες, εγείροντας το ερώτημα αν τελικά πρέπει να είναι κοινόχρηστοι χώροι, ή ανήκουν αποκλειστικά στους διαμένοντες.

Στη στοά της Ορφανίδου λειτουργούσε ένα από τα πρώτα καταστήματα που έφερε τα τζην στην Ελλάδα και τη δεκαετία του '60 μάζευε ατελείωτες ουρές από ενθουσιώδεις πελάτες.

Σε κάποιες στοές τα μαγαζιά ήταν μικροσκοπικά 5-6 τ.μ., ίσα για να χωράει ένα γραφείο ή ένας πάγκος εργασίας με μια λάμπα. Οι τουαλέτες ήταν κοινές για τους ενοίκους και συχνά λειτουργούσε από ένα τουλάχιστον κυλικείο ή καφενείο σε κάθε στοά για τις ανάγκες των καταστηματαρχών. Οι παραγγελίες γίνονταν από τα γνωστά “κόκκινα τηλέφωνα”, που έπαιρναν δίφραγκο.

Οι στοές φιλοξενούσαν πολλά καταστήματα ένδυσης και φιλοτελισμού, πράγμα που δεν ήταν τυχαίο. Επειδή δεν έμπαινε πολύ φυσικό φως, τα εκθέματα στις βιτρίνες δεν ξεθώριαζαν από τον ήλιο, το οποίο και θεωρούνταν μεγάλο ατού για τον έμπορα.

...Στις στοές έχει ενδιαφέρον όχι μόνο να τις περπατάς και να τις καταγράφεις αλλά να παρατηρείς το κάθε τι. Παρακολουθήσαμε τους επισκέπτες τους... έξω από την φασαρία των δρόμων τα πάντα ακούγονται διαφορετικά... σταθήκαμε και

Ακούσαμε να λένε... CASSANO είδη καπνιστού

ρτες: ς τηλεκά έ ικ τ κ ε λ ί με συλ σε μαγαζ Μπροστά

λέφωνο, η τ ις ε ρ ά π για να “Μαμά, και ητό αυτές;” ιν κ ο τ σ ε ν που μπαίνα 80άρης σ

Πανεπιστημίου 38, Αθήνα Τ.: 210- 3627364 |www.cassano.gr

ε 55άρη :

Αυτό εδώ πόσο κοστί ζει ν

Μάκη πίνω ε ρ α ν έ σ ε Να σ η 70. Και με τ ο τ ό π α έ φ α κ λιγότερο γυναίκα μου “40 χρόνια στο μαγαζί, και πριν ε. τ σ α μ ό ιζ ρ ω γν από αυτό ο πατέρας μου....”

“

εαρέ;

Του είπα να της πει να βρ εθούμε στα α υ τή δε ν ή ξ Στάρμπακς, ερε και του α λλά είπα στα Ζάρ τάλαβε, και α και πάλι δε λέω μετά στ ν καη Κοραή και στη στοά; ” Τ τ ο υ λέ ε ι “α , π ο υ η στοά την ή ξερε, κατάλα β ε ς! μου, εδώ είναι “Που πάτε κυρία ει τίποτα!” όλα κλειστά δεν έχ

“Περίμενε εδώ με τον μικρό, μπαίνω για ένα λεπτό να δω το φόρεμα...” “Φύγε σου λέ ω,ήρθ Δεν έχ ες και ουμε, το πρω δώσαμ ί! ε για σ ήμερα !” λογοπο στον ωρο ς α τ ν ο ίν α Κυρία μπ

τα Ρό , α ρ έ π σ η λ “Κα ;” είναι έτοιμα

ιό:

λεξ μου

Στις αρχές του 2000, στη στοά Χατζηχρήστου ήρθε και εγκαταστάθηκε το cassano για να εξυπηρετήσει τους απαιτητικούς, εκ πεποιθήσεως καπνιστές και να τους κρατά πάντα ικανοποιήμένους. Εκει θα βρεί κανείς αξεσουάρ για καπνιστές πούρου και πίπας και όχι μόνο, αφού το cassano μπορεί να καλύψει επιλογές σε είδη που αφορούν έναν άνδρα ακόμη κι αν αυτός δεν καπνίζει όπως μανικετόκουμπα, πορτοφόλια, μπρελόκ ή πένες. Τα στυλό Picasso Art Collection έχουν γίνει ανάρπαστα ως την ιδανική επιλογή για ένα πολύ καλό δώρο. Οι φίλοι του καπνίσματος θα εντυπωσιαστούν από την ποικιλία σε αναπτήρες και ταμπακιέρες. Για όσους λατρεύουν την ιεροτελεστία της πίπας, από τη Στοά στο 38 της Παναπιστημίου, θα προμηθευτούν τις πίπες Ardor και Canasta σε όλες τους τις εκδοχές. Από εμάς καλά απολαυστικά καπνίσματα…

Επισκεφτείτε το!

Του καφέ τα λόγια... Αναρωτήθηκες ποτέ τι κρύβεται πίσω από τις ξύλινες τριμμένες καρέκλες και τα μικρά τραπεζάκια των παραδοσιακών καφενείων του κέντρου; Των μικρών ουζερί που είναι χωμένα βαθιά σε κάποια στοά, και απρόσμενα της δίνουν το όνομα της; Αναλογίστηκες αν ήταν πάντα κτήμα των ασπρομάλληδων και των οπαδών της ραστώνης; Μην βιάζεσαι να παραδώσεις στη λήθη αυτές τις κοιτίδες φιλοσοφίας. Από την εποχή του Ζήνωνα, του “στωικού” -των στοών δηλαδή, πολύ κυριολεκτικά- παράγουν διανοητικό πλούτο που κάνει το άστυ να φουσκώνει περήφανο. Ο Ζήνων παρεμπιπτόντως, δίδασκε τους μαθητές του στον ίσκιο του υποστυλίου της Ποικίλης Στοάς στο σημερινό Μοναστηράκι, ανάμεσα στα αμέτρητα έργα τέχνης που φιλοξενούνταν εκεί. Μπορεί οι νεότεροι λειτουργοί των τεχνών και των γραμμάτων να μην λάμβαναν την ίδια τύχη, σίγουρα όμως απολάμβαναν μεγαλύτερες γαστριμαργικές απολαύσεις. Καθώς οι στοές ξανάγιναν θεσμός στην Αθήνα των αρχών του 20ου αιώνα, ποιητές, φιλόσοφοι, διανοούμενοι κάθε λογής συσσωρεύονταν στα αστικά καφενεία για να ανταλλάξουν στίχους, ιδέες, να πιάσουν το σφυγμό της εποχής και να συνομιλήσουν με τους εκδότες τους, που τύχαινε να έχουν την έδρα τους λίγα μέτρα πιο πέρα στη στοά. Μαλακάσης και Ελύτης, Σαχτούρης και Σεφέρης, Γκάτσος, Χατζιδάκις, όλοι υπήρξαν θαμώνες ενός η περισσοτέρων πόλων έλξης όπως το Ζόναρ΄ς, το πατάρι του Λουμίδη ή το ζαχαροπλαστείο Φλόκα (στο μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου-βλέπε Στοά Σπυρομήλιου σήμερα). Και αν μεσημέριαζε ή η συζήτηση παραγίνονταν σημαίνουσα υπήρχε το στέκι του Απότσου, στην ομώνυμη στοά. Ουζερί και ντελικατέσεν, φιλοξένησε πιθανότατα πολλές διενέξεις περί ήθους και πολιτικής, περί αρετής και δημοτικισμού. Λογοτεχνικά περιοδικά όπως το “Τετράδιο” ίσως να μην είχαν ποτέ εκδοθεί αν δεν ήταν οι μεζέδες και τα καραφάκια πάνω στα τραπέζια του ιστορικού μαγαζιού. Εξ' άλλου, το έντυπο αυτό έφερε απευθείας την διεύθυνση του ουζερί. Κάποια από τούτα τα μέρη στέκουν ακόμα, άλλα άλλαξαν ονόματα και ιδιοκτήτες. Αν εξερευνήσεις με προσήλωση τις επιγραφές και ρωτήσεις τους παλαιούς, μπορεί να πιάσεις τον απόηχο των καιρών. Αν ρίξεις μια ματιά στα περιοδικά των λογοτεχνικών κύκλων, σίγουρα θα σου μυρίσει κάτι από καφέ στη χόβολη, παλιομοδίτικο, βαρύ. Μπορεί ακόμη να εμπνευστείς να καθίσεις και συ σε κανένα καφέ-εστιατόριο με την παρέα και να ξεκινήσεις μια κουβέντα για τα τερτίπια της ύπαρξης. Να ξέρεις, ο δρόμος αυτός είναι ολισθηρός! Μπορεί να αναγκαστείς να ιδρύσεις την δική σου φιλοσοφική σχολή..

ΟΥΖΕΡΙ “Η ΣΤΟΑ” Θεμιστοκλέους 11, Αθήνα / Τ.: 210 3825961 Δεν θα μπορούσαμε να μην επισκευθούμε ένα από τα πιο παλιά μαγαζιά της Αθήνας εξερευνώντας τις στοές της πόλης. Στη Στοά Θεμιστοκλέους από το 1940, αρχικά ως καφενείο, σήμερα από τα πιο γνωστά ουζερί. “Η Στοά” διαρκεί στο χρόνο διατηρώντας τις παλιές καλές αξίες που αποπνέει ο χώρος αλλά και οι άνθρωποι του, όπως η απλότητα, η περιποιήση, η άριστη ποιότητα και η καλή εξυπηρέτηση. Η Στοά ανακαινισμένη από το ‘ 12, πίσω από τη γυάλινη πόρτα είναι σχεδόν πάντα γεμάτη από κόσμο, εφόσον αποτελεί στέκι για όσους κινούνται στο κέντρο και επιθυμούν μια στάση για ουζάκι και μεζέ. Οι περισσότεροι ή την ανακάλυψαν ή ήρθαν συστημένοι μιας και το μαζεδοπωλείο της Θεμιστοκλέους μαζεύει δεκαετιές τώρα τους λάτρεις των θαλασσσινών. Για τους ψαρομεζέδες ή τα θαλασσινά δεν χρειάζεται να κάνουμε ειδική μνεια μιας και η Στοα έχει όσα φέρνει η τράτα μαγειρεμένα πάντα άριστα. Εμείς δοκιμάσαμε χταπόδι ψητό, μπακαλιάρο, χόρτα εποχής και μύδια όλα σε γενναίες ποσότητες. Αν ξαναπάμε θα παραγγείλουμε σίγουρα τα ίδια. Απο κρεατομεζέδες ο κατάλογος δεν είναι το ίδιο μακρύς, μην παραλείψετε να γευθείτε το καπνιστό μανιάτικο. Αν θέλετε να λέτε ότι έχετε πάει σε ένα καλό ουζερί να επισκεφθείτε οπωσδήποτε τη Στοά, κι αν την βρείτε γεμάτη, να επιμείνετε μιας και ρεζερβέ εδώ δεν κλείνουν, για να μην στενοχωρήσουν κανέναν.” Όλοι φίλοι και γνωστοί είναι” αν βρείς άδειο τραπέζι κάθεσαι… και αυτό εμας μας αρέσει, κρύβει μια αυθεντικότητα.

Όταν οι στοές εμπνέουν

‘‘

Και οι τοίχοι… Ω! Αυτοί οι τοίχοι τού τόσο επιβλητικού για μένα εκείνου κέντρου. Άβαφοι, λερωμένοι, που κατέληγαν σ' ένα ψηλό ψηλό ταβάνι και που ήταν όλοι

‘‘

στολισμένοι με πολύχρωμες ρεκλάμες, πολύχρωμα μικρά "πανό" που διαφήμιζαν τα προϊόντα μεγάλων οίκων του εξωτερικού - ιδιαίτερα προϊόντα Αγγλίας και Γαλλίας. Θυμάμαι πάντα έναν παλιάτσο γραφικότατο-διαφήμιση του "Κουαντρώ", κάποιες μαϊμούδες παιχνιδιάρικες που ξερογλείφονταν μπροστά σε μπουκάλια της σαμπάνιας, ρεκλάμες για σκωτσέζικα ουίσκια, τα γάλατα "Νεστλέ", οβομαλτίνες, μπισκότα, εδώδιμα προϊόντα κάθε είδους, πασίγνωστα έξω από την Ελλάδα [Αλέκος Λιδωρίκης για το ουζερί του Απότσου]

‘‘

Τὸ κεφάλι τοῦ ποιητῆ

Ἔκοψα τὸ κεφάλι μου

‘‘

τό ῾βαλα σ’ ἕνα πιάτο

Μέσ’ απ’ το τζαμωτό και να κοιτάζω σε κύματα τον κόσμο να ξεσπά.

καὶ τὸ πῆγα στὸ γιατρό μου

Να πίνω τον καφέ μου, να ρεμβάζω, ένα στιγάρο ανάβοντας μετά

-Δὲν ἔχει τίποτε, μοῦ εἶπε,

Στο νου μου τα ερωτήματα να βάζω, όχι τα πολυσύνθετα· τ’ απλά.

εἶναι ἁπλῶς πυρακτωμένο

Ένα συν δύο, τρία να λογαριάζω, και η ώρα μου με τέτοια να περνά.

τό ῾ριξα στὸ ποτάμι μαζὶ μὲ τοὺς βατράχους τότε εἶναι ποὺ χάλασε τὸν κόσμο

κι άξαφνα να σηκώνομαι, και να ‘μαι σαν ένας άλλος, που ούτε τον θυμάμαι [Μ. Μαλακάσης]

ἄρχισε κάτι παράξενα τραγούδια νὰ τρίζει φοβερὰ καὶ νὰ οὐρλιάζει

‘‘

τέταρτο, πέμπτο, κι ύστερα να γέρνω στο στήθος το κεφάλι μου βαριά,

‘‘

Τ’ ορεκτικό μου αργότερα να παίρνω με κάτι τι πικάντικο, μια ελιά,

ρίξε το μέσα στὸ ποτάμι καὶ θὰ ἰδοῦμε

τὸ πῆρα καὶ τὸ φόρεσα πάλι στὸ λαιμό μου

“ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ ΔΙΟΛΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ”

γύριζα ἔξαλλος τοὺς δρόμους

[Ζήνων]

μὲ πράσινο ἑξαγωνομετρικὸ κεφάλι ποιητῆ [Μ. Σαχτούρης]

NICO NICO COFFEE TRAP Σταδίου 33, Αθήνα / Τ.: 215 52 52 277

Σε πολλά σημεία στο κέντρο της Αθήνας ξεπροβάλλουν μικρά café για μια γρήγορη στάση από τα ψώνια, διάλειμμα από την εργασία, αναμονή σε κάποια υπηρεσία. Στην πολύβουη Σταδίου και στον αριθμό 33, μας τράβηξε την προσοχή ένα μικρό καφέ με τραπεζάκια που απλώνονται στο πεζοδρόμιο ή στη διπλανή στοά. Το όνομα αυτού διπλό: nico nico coffee trap. Δυο γλυκά κορίτσια σας υποδέχονται πρόθυμα να σας εξυπηρετήσουν. Σερβίρουν το καλύτερο χαρμάνι καφέ, κρύο ή ζεστό και μια μεγάλη ποικιλία από ποιοτικά ροφήματα και φυσικούς χυμούς για το ξεκίνημα της μέρας σας. Απολαυστικά sandwich και σνακ συμπληρώνουν ευχάριστα την επιλογή σας. Εδώ συναντιούνται και λένε καλημέρα βιαστικοί επιχειρηματίες που πάνε να ανοίξουν τα καταστήματά τους, φοιτητές, υπάλλοιλοι από τα γύρω γραφεία αλλά και απλοί περαστικοί που πλέον το nico nico coffee trap έχει γίνει η καθημερινή τους επιλογή!

ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΤΗΣ ΣΤΟΑΣ Αριστείδου 8 (εντός στοάς), Αθήνα Τ.: 210 32 32 709

Ανάμεσα σε δυο από τις μεγαλύτερες στοές του κέντρου, την "Ανατολής" και το "Τρίστρατο" βρίσκεται μια άλλη, μικρότερη στοά που μπορεί να μην έχει κάποια ξεχωριστή ονομασία, έχει όμως τον δικό της μοναδικό χαρακτήρα. Από νωρίς το πρωί ο Βασίλης και η Ιωάννα σε υποδέχονται στο όμορφο "παρεάκι" τους -εντός στοάς- για ζεστό καφέ και πλούσιο πρωινό, ενώ όσο μεσημεριάζει τα τραπεζάκια γεμίζουν με τσίπουρα, μεζέδες και ολόφρεσκα μαγειρευτά που ικανοποιούν και τους πιό πεινασμένους! Το παρεάκι όσο ο καιρός περνάει γίνεται μια μεγάλη παρέα, ένα στέκι, μια μικρή γειτονιά για τους μόνιμους ή τους περαστικούς επισκέπτες του κέντρου!

Μουσι κ στοές ές

Δυο γε ιτονιές , δυο σ μοναδ τοές κ ική τη αι δυο ς συλλ με χειρ μουσικ ο γ ή κλασ οποίητ ά είδη σ ικ α . Από , ή νοι πο μεταχε ς,τη λυ κείνα υ του κ ιρισμέ ρ ική τη που συ νους δ ατοικο ς σκηνή νήθως ύν και ίσκους , βρίσκο τ η ν αστικ , κλεισ που δι νται σε ασταυρ τά μετ ή αρχο σύγκρ αλλάδ ώνοντ ν τιά κα ουση κ ικα κα αι τα μ ι την αυ αι πλή ι τους ονοπά σ τηρή γ ρη δια “εναλλ τια του εωμετ φωνία ακτικο ς; ρία. Α . Από ύς” τη π ό την ά τη μια ς παρέ λλη η η καλλ ας. Άρ στοά Η ωπισμ αγε εν φαίστο έ νη σ τ ώνοντ οά Όπε υ στο αι που Μονασ ρας, μ θενά α τηράκ ε τη υτοί οι ι, δαιδ δυο κό αλώδη σμοι; Π ς, οιοι εί να ι ε κ εί-

Στοά Όπερας Πίσω από μια από τις εορταστικές βιτρίνες της στοάς βρίσκουμε τον Στέφανο, που εργάζεται στο χώρο της κλασσικής μουσικής εδώ και 12 χρόνια. Τακτοποιημένα cd με εκτελέσεις σε πιάνο, ενορχηστρώσεις, ηχογραφήσεις, όπερες και μπαλέτα κατακλύζουν τον χώρο. Το κατάστημα λειτουργεί εδώ και 30 χρόνια, μας αποκαλύπτει ο Στέφανος. παλιότερα υπήρχαν περισσότερα στη στοά, κάποια έκλεισαν. “Δεν φτάνει να είναι κοντά στη Λυρική, ούτε απλά ανάμεσα σε άλλα μαγαζιά με κλασσική, πρέπει να είσαι μέσα στο χώρο της μουσικής, να ασχολείσαι με το αντικείμενο”. Αυτοί που ασχολούνται είναι και οι τακτικοί πελάτες, που συχνά αποτελούν την πλειοψηφία. Κάποιοι έρχονται μέρα παρά μέρα, άλλοι σπανιότερα. Συνήθως όλοι έχουν κάτι συγκεκριμένο κατά νου που άκουσαν ή βρήκαν, δεν έρχονται τυχαία για να ψάξουν. “Αυτό που ανεβαίνει όλο και περισσότερο” λέει, “είναι το βινύλιο. Είναι πια επιστροφή σε ένα αντικείμενο πιο ζεστό από το cd, με πολυτελή ένθετα, με φωτογραφίες, ένα πολύτιμο αντικείμενο”.Ίσως είναι και μια μόδα περαστική για κάποιους. “Η ίδια η κλασσική μάλλον πέφτει, σε πωλήσεις τουλάχιστον. Γιατί αν μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε την πορεία της στο Internet ίσως να βλέπαμε άλλα πράγματα”. Και γιατί ακούει κάποιος κλασσική λοιπόν; Τι μπορεί να προσφέρει σε έναν ορκισμένο ροκά; Ο Στέφανος μένει σκεφτικός. “Δεν θα βρει κοινά πατήματα ίσως, αλλά θα βρει το ίδιο δυνατές συγκινήσεις, διαφορετικής όμως ποιότητας και αποχρώσεων. Πέρασα και εγώ από τη φάση του ροκ και του μέταλ. Έχει να κάνει με το τι άνθρωπος είσαι, τι φιλοσοφία ζωής έχεις. Η μουσική πρέπει να σε εκφράζει, δεν είναι απλά ένας ήχος”...

Αγαπημένοι δίσκοι: σουίτες του Bach για σόλο τσέλο σε εκτέλεση του Casals και παραλλαγές Goldberg σε εκτέλεση Glenn Gould.

Από που να αρχίσει κανείς με τη κλασσική; Μπετόβεν, πιο εύκολος,με πιο γήινο στοιχείο.

Στοά Ηφαίστου Διασχίζοντας την Ηφαίστου, ανάμεσα στη βουή του τουρίστα και τα γέλια της νεολαίας ακούγονται σκόρπιες μουσικές, άλλες από τα υπόγεια με τα ρούχα, άλλες από δαιμονισμένα κινητά, άλλες από κιθάρες. Ακολουθώντας μια από τις μελωδίες στρίβουμε στη στοά και προσπερνώντας αντίκες και πέδιλα φτάνουμε στον Mr.Vinylios, ένα θησαυροφυλάκιο βινυλίων σε ροκ διαθέσεις, με μερικές πινελιές από jazz, psychedelia, nu και ο,τι συνεπάγεται. Ο συνιδιοκτήτης Δημήτρης, βγαίνει να μας διαφωτίσει για το αγαπημένο του είδος. Πρώτη κασέτα που άκουσε λέει, πιθανότατα το Surrealistic Pillow από Jeﬀerson Airplane, στα χρόνια του γυμνασίου. Τότε ψώνιζαν από το κέντρο, από τα Εξάρχεια, κάτι 45άρια. Τα μεταχειρισμένα και οι υπαίθριοι πωλητές ξεκίνησαν αργότερα, γύρω στο ’89, τότε που γνωρίστηκε και με τον έτερο ιδιοκτήτη τον Γιάννη. Το μαγαζί ανοίγει το ’93, και μετρά 25 χρόνια ζωής πλέον. “Τα βινύλια είναι ο μοναδικός τρόπος να αναπαραχθεί ο ανθρώπινος ήχος. Αυτά και οι μπομπίνες” λέει. “Οτιδήποτε άλλο παραμορφώνει. Είναι σαν να παίρνεις φωτοτυπία από έναν διάσημο πίνακα και να την βάλεις σπίτι σου. Μπορεί να είναι πιο ευκρινής από το πρωτότυπο, αλλά δεν θα δεις την τεχνοτροπία”. Για να ξετρυπώσουν σπάνια βινύλια ταξιδεύουν παντού, σε όλη την Ελλάδα, και ο Γιάννης αφήνει τα πάντα για 2 μήνες κάθε χρόνο και πηγαίνει στην Αμερική, γυρνάει από πόλη σε πόλη κάθε μέρα για να φέρει πίσω νέους δίσκους. “ Η στοά αλλάζει και μεις μένουμε ίδιοι” συνεχίζει ο Δημήτρης “Συνολικά 9 δισκάδικα πέρασαν από δω όλα αυτά τα χρόνια”. Γιατί ροκ τελικά, ρωτάμε. “ Θέλω η μουσική να συνδέεται με τις εμπειρίες μου, με όσα έζησα. Δεν μου λένε κάτι οι ιστορίες των βασιλιάδων του Μεσαίωνα, ούτε ας πουμε η μουσική των μαύρων των αρχών του αιώνα. Η μουσική πρέπει να σε εκφράζει, να σου μιλάει”.

Αγαπημένα βινύλια: Saucerful of secrets των Pink Floyd και Εν πλω

Από που να αρχίσει κανείς τη ροκ; Από τους Beatles φυσικά, τη καλύτερη αντικειμενικά μπάντα, δεν υπάρχει κάτι άλλο.

πού

πατάς και πού πηγαίνεις... Η

ανεπάρκεια του κράτους και η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με την αδιαφορία του νεοέλ-

ληνα για το παρελθόν του έχει ρημάξει χώρους, οικήματα και περιοχές. Τρανό παράδειγμα η

οδός Πατησίων, ο δρόμος προς τις μικρο- και μεσοαστικές άλλοτε συνοικίες, με τα εναπο-

μείναντα αρχιτεκτονικά διαμάντια της εποχής τους, ό,τι δεν πρόλαβε να εξαφανίσει ο Αρμα-

γεδδών της «ανοικοδόμησης» προηγούμενων δεκαετιών. Συμφιλιωθήκαμε με την εγκατάλειψη, το γκρίζο, τις δυσάρεστες οσμές και τις μόνιμες σκαλωσιές να κρύβουν το πρόσωπο μιας όμορφης πόλης. Έγινε κοινός τόπος η γρήγορη αλλαγή χρήσης και ιδιοκτησίας, η απαξίωση και τα μικροσυμφέροντα. Μια εβδομάδα δράσεων στη στοά της Αγίου Μελετίου και εκδηλώσεις λίγων ημερών στο Γκριν Παρκ δεν αρκούν για να αποτελέσουν κομμάτι της καθημερινότητας μας χώροι, που προσφέρουν πολλαπλές δυνατότητες αξιοποίησης αλλά, που κατά γενική ομολογία, βρίσκονται σε «υποβαθμισμένες περιοχές». Μήπως εγκλωβιζόμαστε στη λογική του

Είναι ωραίο να ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις. Μπορεί πολλοί να αντιμετωπίζουν το παρελθόν σαν κάτι που είναι περιττό να γνωρίζουμε, όμως δεν μπορείς να

θεαθήναι;

προχωρήσεις μπροστά αν δεν ξέρεις από πού έρχεσαι, όπως λένε. Σ’ αυτή τη στήλη

Το Ακροπόλ στέκει και πάλι εκεί. Ένα εξαίρετο δείγμα αρχιτεκτονικής,

θα κάνουμε βήματα «πίσω» για να πάρουμε φόρα…

ανακαινισμένο και έτοιμο να φιλοξενήσει στους χώρους του υπηρεσίες, δρώμενα και συλλογικότητες. Το ζητούμενο είναι χώροι σαν κ αυτόν να αποτελέσουν πόλο έλξης για τους πολίτες και τη κοινωνία, να γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από αυτόν τον πολιτισμό μας και να δοθεί ένα τέλος στη θεωρία της απαξίωσης.

Acropole Palace Θα περιμένω την άνοιξη... ιστορία του ανδρός είναι η ιστορία της γενιάς του. Η ιστορία του Ακροπόλ Παλάς είναι η ιστορία του δρόμου του. Μια διήγηση που στις αρχικές καταβολές του δεν έχει τίποτα σχετικό με την αργκό του δρόμου ή του περιθωρίου. Και η γωνία αυτού του δρόμου με την Αβέρωφ, που αντικρίζει τη συμμετρία του Μουσείου και του Πολυτεχνείου που ισορροπεί στο ικρίωμα ενός περιθωριακού λόγου στο πέρας του χρόνου, έχει πολλά να πει.

“Είναι Φλεβάρης του 1981. Ο μεγάλος σεισμός που χτύπησε την Αθήνα δεν έκανε εξαίρεση στη δική μου περίπτωση. Τραύματα εσωτερικά και εξωτερικά με κατέστησαν αδύναμο. Σε κάθε κακό ψάχνεις την αρχή. Δε ξέρω πότε αυτή έγινε. Ακολούθησαν δυσάρεστες καταστάσεις. Έχασα τα πάντα. Το εσωτερικό μου λεηλατήθηκε επανειλημμένα. Το μέταλλο εξαργυρώθηκε, οι πολυέλαιοι μου πουλήθηκαν σε άγνωστη μορφή. Γυμνό και ταπεινωμένο φιλοξένησα στις μεσοτοιχίες μου το άγχος, τον πόνο, τον πυρετό ενός άλλου κόσμου. Με χαρακτήρισαν διατηρητέο. Μα η μνήμη διατηρείται;” Το Ακροπόλ Παλάς γεννήθηκε το 1928 βασισμένο σε σχέδια του Σωτηρίου Μαγιάση μένοντας προσηλωμένο στον ακαδημαϊσμό της Art nouveaux στέκοντας αντίκρυ και συνομιλώντας με το κίνημα του Αθηναϊκού ρασιοναλισμού. Εντάσσεται στην ομάδα των πολυτελών ξενοδοχείων της Αθήνας μαζί με το Μεγάλη Βρετανία και το King George. Το 1991 η Unesco το εντάσσει στα ιστορικά μνημεία της Art nouveaux. Ο μεσοπόλεμος το βρίσκει εύρωστο και δυναμικό με τα δωμάτιά του να αποτελούν από τις πρώτες επιλογές στην πολυτελή διαμονή, ενώ από τα σαλόνια περνούν άνθρωποι, μουσικές, χρώματα και μυρωδιές της εποχής. Μουσικές βραδιές με μουσική και χορούς, κάθε Τρίτη και Σάββατο, συγκεντρώνουν την κοσμική ζωή στα γνωστά Thes Dansants. Οι εξοικειωμένοι με τα σαλόνια ξενοδοχείων στις περιγραφές του Χέμινγουεϊ στην Μαδρίτη του εμφυλίου ή της μετά επαναστατικής Αγίας Πετρούπολης στο οδοιπορικό του Στάινμπεκ, θα μπορούσαν εύκολα να πλάσουν την εικόνα της καθημερινής ζωής Αγγλοαμερικανών πολιτών μέσα από το ξενοδοχείο Ακροπόλ Παλάς κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών.

Η μεταπολεμική Αθήνα της δεκαετίας του ΄50 επουλώνει τις πληγές της και το Ακροπόλ Παλάς ανακαινίζεται εκκινώντας ένα νέο κύκλο άνθισης. Ξεχωριστή θέση λαμβάνει ο τελευταίος όροφος και η ταράτσα του ξενοδοχείου με τη διαμόρφωση του roof garden και την απρόσκοπτη θέα της Ακρόπολης. Η ανάπτυξη της οικοδομής στο τέλος της δεκαετίας του ΄50 και στη δεκαετία του ΄60 αλλάζει την όψη του δρόμου. Ο Θανάσης Βέγγος ως Αντώνης βλέπει τον ανταγωνιστή- μνηστήρα που υποδύεται ο Γιώργος Μούτσιος να ξεκινά από το γνωστό προθάλαμο του ξενοδοχείου τη πορεία για την κατάκτηση της «βασίλισσας» πριν αυτή αποκτήσει τη θέση της στο νεόδμητο διαμέρισμα της οδού Κολιάτσου. Είναι η όψιμη εμφάνιση του Ακροπόλ Παλάς στον ελληνικό κινηματογράφο στο έργο του Αλέκου Σακελλάριου «θα σε κάνω βασίλισσα» ανάμεσα σ΄έναν ορυμαγδό αριθμητικής προπαίδειας και κατασκευαστικού οργασμού ανοικοδόμησης της πρωτεύουσας. Και να που φτάσαμε στο Νοέμβριο του 1973 με τη στέγη του να γίνεται προπύργιο της κινηματογράφησης από ολλανδικό συνεργείο ενός από τα μεγαλύτερα ρεπορτάζ με την αποτύπωση της εισβολής του τανκς στο εξεγερμένο Πολυτεχνείο. Και ύστερα πάλι καθημερινότητα, ρουτίνα. Ο κήπος του Μουσείου, τα εν σειρά παρατεταγμένα τουριστικά λεωφορεία να κοιτούν το εμβληματικό κτίριο, φολκλόρ, πλαστικά καθίσματα, σημαίες, διαβάτες. Τα τρόλεϊ και τα λεωφορεία στο πάνω – κάτω της Πατησίων. Πολλά κλικ παλιότερα είχαν χαθεί, οι ράγες του τραμ. Το Ακροπόλ Παλάς εκεί. Κατεβαίνω περπατώντας το δρόμο και στέκομαι στην άκρη του πεζοδρόμου της Τοσίτσα. Χθες έγιναν τα αποκαλυπτήρια. Έφυγαν οι σκαλωσιές και φάνηκαν τα χρώματα. Ψάχνω τις λεπτομέρειες, περπατώ, ξαναγυρίζω το βλέμμα πίσω ως ψηλά. Στους στύλους της ταράτσας που σμίγουν με τον Αττικό ουρανό. Είναι μια καινούρια αρχή; Με τη νέα χρήση του κτιρίου; Θα περιμένω την άνοιξη..

Πουλάς; Αγοράζω! Κι όμως, εκείνο το παιδί που συλλέγει τάπες και γραμματόσημα δεν έχει ξεχαστεί εντελώς. Σε μια εποχή που ο,τι αγοράζεται έχει διάρκεια ζωής μέχρι τις επόμενες εκπτώσεις, τίποτα πια δεν μας εκπλήσσει. Όλα θα υπάρχουν πιο κοντά στο σουπερμάρκετ ή πιο φθηνά, στο Ίντερνετ. Το ένστικτο του κυνηγού που ακολουθεί κατά πόδας την ποθητή λεία έχει ατροφήσει μπροστά στην οθόνη του κινητού και η ποικιλία προκαλεί ναυτία. Κι όμως, εκείνο το παιδί που συλλέγει τάπες και γραμματόσημα δεν έχει ξεχαστεί εντελώς. Σε κάποιο πατάρι κρύβονται μέσα σε χαρτόκουτα τα παλιά κόμικ που ευλαβικά αγοράζε κάθε μήνα. «Να σου δείξω τη συλλογή μου;» Πόσες φιλίες και εφηβικοί έρωτες δεν εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις λέξεις… Άραγε έμειναν κάπου αυτοί οι φιλο-τελι-πως τους λέγαμε; Φιλοτελιστές! Οι των γραμματοσήμων. Και οι άλλοι που συλλέγαν νομίσματα, συνάλλαγμα από όλη τη γη. Σε ποια μηχανή του χρόνου πάω για να τα βρω αυτά; Πρέπει να μεταφερθώ στην παλιά Αθήνα, με τους μουσάτους κυρίους. Και αν χωθώ στη στοά Ορφανίδου; Πλησιάζοντας το τζάμι, κολλάω τη μύτη στη βιτρίνα και αγναντεύω με τις ώρες τα μικρά τετραγωνάκια με το άσπρο πλαίσιο και τις εικόνες. Αρχαία αγάλματα, τοπία, ζώα, πλάσματα της θάλασσας. Με πόση περηφάνεια θα πρέπει να τοποθετείς το τελευταίο γραμματόσημο στο ειδικό άλμπουμ και να λες ότι ολοκλήρωσες τη σειρά! Τα μάτια σου γλιστράνε πιο κάτω στον ωκεανό από χαρτονομίσματα με ξένους ηγέτες και ακατανόητα σύμβολα. Σε μια εποχή που τα ταξίδια δεν ήταν ζήτημα χρόνου αλλά χρημάτων, το σπάνιο συνάλλαγμα αποκτούσε λίγο μυστηριακή διάθεση. Αχ αυτοί οι συλλέκτες, οι δοσμένοι στο έργο τους, που συντηρούν και πλουτίζουν το πάθος τους, που μετρούν τον χρόνο με τα μοντέλα που κυκλοφόρησαν και το χώρο με κουτιά και άλμπουμ. Και δίπλα έχει και άλλα, καπνικά παράξενα, αναπτήρες από κόκκινο ξύλο, αξεσουάρ που δεν μπορείς να φανταστείς που χρησιμεύουν, αλλά γειτνιάζουν με μεγαλεπίβολες θήκες για πούρα και προθήκες για τα σιγαρέτα. Εκεί δεν συχνάζουν οι ίδιοι τύποι . Αυτοί εδώ είναι πιο σοβαροί και συνοφρυωμένοι, πιο κυριλέ. Από αυτούς που πολύ θα ήθελαν να φοράνε ημίψηλο καπέλο. Αυτοί είναι οι εκλεκτοί γευσιγνώστες των ειδών καπνιστού, οι αρτίστες των δακτυλιδιών καπνού και των συζητήσεων με ποτό και τζάκι αναμμένο. Αν ψάχνεις ακόμα πιο σπάνια είδη, καλωσόρισες στη στοά Ανατολής με τα τυπογραφεία της. Καινούριοι και παλιοί άνθρωποι, καινούριες και παλιές τεχνολογίες. Εδώ ξέρουν την ιστορία της ελληνικής τυπογραφίας γιατί τη γράφουν και την τυπώνουν οι ίδιοι. Μηχανήματα φασαριόζικα που κάνουν τους περαστικούς να ανοίγουν τα μάτια διάπλατα σαν παιδιά και να παρατηρούν έκθαμβοι τα χαρτιά και τα μελάνια, τα προσκλητήρια και τα έντυπα που βγαίνουν ζεστά και φουρνιστά. Οι στοές προσφέρονται για συλλογές παλιών επαγγελμάτων. Τσαγκάρηδες και πάσης φύσεως εφευρέτες, κατασκευαστές και συντηρητές όλων των πιθανών εργαλείων συχνά έβρισκαν καταφύγιο στα μικρά μαγαζάκια εντός. Σήμερα μένει μόνο η μυρωδιά, τα δερμάτινα κορδόνια και οι επιγραφές που θυμίζουν τους τεχνίτες. Μικρές βιοτεχνίες και πρατήρια, έφτιαχναν χειροποίητα τα πάντα, από γραβάτες μέχρι ομπρέλες και κοσμήματα. Οι στοές στο Μοναστηράκι με τις μπομπονιεροποιίες τους ακόμα σηματοδοτούν τις εποχές εκείνες. Στη συλλογή των παλιών “στωικών” επαγγελματιών θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τους σαράφηδες, που έκαναν συναλλαγματικές δουλειές και ποιος ξέρει πια άλλα κόλπα στα λημέρια τους κοντά στη Σοφοκλέους. Συλλεκτικές πλέον οι φιγούρες αυτές, συλλεκτικές και οι φωτογραφίες της εποχής. Και όπως σε κάθε συλλογή, αξία δεν έχουν τα μεμονωμένα αντικείμενα, αλλά το σύνολο τους, η εικόνα από το παζλ, που παίζει με το κάθε στοιχείο ξεχωριστά για να δημιουργήσει μια ιστορία. Ενίοτε την ιστορία της πόλης.

Με τόσα συλλεκτικά είδη μας άνοιξε η όρεξη και αρχίσαμε τη δική μας σειρά! Γραμματόσημα – σειρά ΣΤΟΕΣ ΟΙ ΣΤΑ Ρ:

ΟΙ ΙΔΙΟΡΡΥΘΜΕΣ: 1) Στοά Εμπόρων Με τα καταστήματα κλειστά μένει μόνο η καλλιτεχνική εγκατάσταση με τις ταμπέλες

1) Στοά Χόλλυγουντ (Πανταζοπούλου) Φιλοξένησε τις εταιρείες παραγωγής των χρυσών χρόνων του ελληνικού κινηματογράφου

2) Στοά Μπρόντγουαιη (Πατησίων και Αγ.Μελετίου) Φιλοξένησε θέατρα και κέντρα διασκεδάσεως

3) Η στοά των Αθανάτων Ρεμπέτικο χωρίς συστάσεις

2) Στοά Ρόμβης Με τα υπόγεια να φαίνεται οτι οδηγούν σε μια άλλη εποχή

3) Στοά Θανοπούλου Σφύζει από ζωή, αλλά με καινούριους ενοίκους

ΙΤΑΛΙΚΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΘΗΝΩΝ “CASA D’ITALIA”

‣

για τη γλώσσα, την κουλτούρα, τον πολιτισμό!

Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών είναι το Μορφωτικό Γραφείο της Ιταλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα και υπηρεσία του Ιταλικού Κράτους. Θεσμικός του ρόλος είναι η προώθηση και ανάπτυξη των πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, καθώς και η διάδοση της ιταλικής γλώσσας.

Ειδικότερα, το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών:

‣ Είναι εξεταστικό κέντρο για την απόκτηση: των Διπλωμάτων Ιταλικής Γλώσσας όλων των επιπέδων (Α2 – C2) που χορηγεί το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών, αναγνωρισμένα από το Α.Σ.Ε.Π. Πληροφορίες: T. 210- 5242646, iicatene.diplomi@esteri.it των πιστοποιητικών γνώσης της ιταλικής γλώσσας Celi όλων των επιπέδων (Α1 – C2) του Πανεπιστημίου για Ξένους της Περούτζια. Πληροφορίες: T. 210- 5242646, celi.iicatene@esteri.it τμήματα εκμάθησης της ιταλικής γλώσσας, τμήματα πολιτισμού, συνομιλίας ‣ Διοργανώνει και γραμματικής, ιταλικής κουλτούρας στα ελληνικά κ.α. Εγγραφές από το Φεβρουάριο. Πληροφορίες-εγγραφές: T. 210- 5242646, corsi.iicatene@esteri.it Παρέχει πληροφορίες για πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία. ‣ Πληροφορίες: T. 210- 5242646, studi.iicatene@esteri.it μεταφραστική υπηρεσία με μεταφράσεις από την ελληνική γλώσσα στην ιταλική και αντίστροφα. ‣ Παρέχει Πληροφορίες: T. 210- 5242646, metafrasi.iicatene@gmail.com

Πληροφορίες: T. 210- 5242646, eventi.iicatene@esteri.it

Σας ευχόμαστε μια καλή & δημιουργική χρονιά!

‣

πολιτιστικές εκδηλώσεις (εκθέσεις, συναυλίες, παραστάσεις, προβολές ταινιών, διαλέξεις) ‣ μεΔιοργανώνει ελεύθερη είσοδο.

‣

Βιβλιοθήκη/Αναγνωστήριο που λειτουργεί και ως δανειστική για τα μέλη της. ‣ Διαθέτει Πληροφορίες: T. 210- 5242646, biblioteca.iicatene@esteri.it

Πατησίων 47, Αθήνα (έναντι Πολυτεχνείου) T. 210- 5242646, Φ. 210 5242714 www.iicatene.esteri.it www.facebook.com/IICAtene

ΣΤΟ Α-νήλιο πέρασμα άποιες στιγμές που βυθίζομαι στις (αμπελο)φιλοσοφίες μου ο νους μου πάει στην στοά των αρχαίων Στωικών. Και όταν με πιάνουν οι κοινωνικοί προβληματισμοί αναλογίζομαι την εργασία στις στοές (γαλαρίες) των ορυχείων. Τις τεκτονικές στοές δεν τις φέρνω στο μυαλό μου σχεδόν καθόλου, γιατί, πέρα από δύο φευγαλέες γνωριμίες, δεν έτυχε να έχω άλλη επαφή με κύκλους των. Όταν πάλι σεργιανάω στην πόλη σκέφτομαι τις στοές, των οποίων η κατασκευή επιβλήθηκε στις νέες οικοδομές από την δεκαετία του ’50 και μετά για να φαρδύνουν (υποτίθεται) κάποιοι δρόμοι. Από τεχνική άποψη, πάντως, θα ήταν ορθότερο να ονομάζονται περίστωα (ή περιστύλια). Δεν εξυπηρέτησαν τον στόχο τους σχεδόν σε καμμία περίπτωση. Εξυπηρετούν, ωστόσο, τους πεζούς όταν τους “τσουρουφλίζει” ο ήλιος ή όταν “ρίχνει καρεκλοπόδαρα”! Και άφησαν στη μνήμη των παλιότερων την περίπτωση του σχολαστικού γραφειοκράτη που επέβαλε να προστεθούν (ψευδο)κολώνες στο τότε ξενοδοχείο «Ομόνοια» (και τώρα πολυκατάστημα «Hondos») στην ομώνυμη πλατεία, έργο του ονομαστού αρχιτέκτονα της εποχής Δ. Κιτσίκη, γιατί η παρουσία τους προβλεπόταν στις “γραφές” του, μιας και δεν είχαν προβλεφθεί πρόβολοι. Χρειάστηκε δε πρωθυπουργική παρέμβαση για την αφαίρεσή τους!

Οι πραγματικές στοές, δηλαδή αυτά τα ανήλια περάσματα κάτω από κτήρια, δεν μου έρχονται συχνά στο νου. Κι όμως, οπότε αναπολώ τα παλιά, διαπιστώνω ότι κάποιες στοές συνδέονται λίγο ή πολύ με όλες σχεδόν τις περιόδους της ζωής μου (που αυξήθηκαν επικινδύνως πλέον). Πρώτη (χρονικά) και καλύτερη (αισθητικά) η Στοά Πύρρου (Ερμού 56). Στη γωνία της προς την Καπνικαρέα στεγαζόταν το γνωστό τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες κατάστημα παιδικών «Λεβεντάκης-Τσαλκίδης» όπου μας πήγαινε από μικρό παιδί με τον αδελφό μου η μητέρα μας για να αγοράσουμε τις καλές μας φορεσιές. Όταν μεγάλωσα και πήγα γυμνάσιο μπήκαν νέες στοές στη ζωή μου. Συμπτωματικά δε είχαν σχεδόν όλες σχέση με τη μουσική. Στην πρώτη που ξεκινούσε από την Πανεπιστημίου και κατέληγε στην Χ. Τρικούπη πήγαινα για να αγοράσω τα απαραίτητα για το μάθημα της Ωδικής από το – φτωχικό τότε – κατάστημα «Φ. Νάκας». Στη δεύτερη, και αυτή σε σχήμα “Γ” μεταξύ Νίκης και Καραγεώργη Σερβίας, πήγαινα για να αγοράσω κανένα δισκάκι μοντέρνας μουσικής 45 στροφών από το περίφημο «Music Box» του Μαρτέν Γκεσάρ. Αλλά και, ως μανιώδης εκείνη την εποχή συλλέκτης, σε ένα κατάστημα φιλοτελιστών (του Θ. Κεσίσογλου αν θυμάμαι καλά). Στην τρίτη, μια υπόγεια αδιέξοδη στοά Σταδίου και Εμ. Μπενάκη, συχνάζαμε παρέα σε ένα δισκάδικο για να ακούσουμε από τα περίφημα «τηλέφωνα» καινούργια τραγούδια, καθώς τα ακούσματα από την μοναδική τότε πηγή, το ραδιόφωνο, ήταν ελάχιστα. Προφασιζόμασταν ότι θα διαλέγαμε έναν δίσκο για αγορά και… κολλούσαμε, ωσότου ο καταστηματάρχης που έπαιρνε μυρωδιά την κοροϊδία μας “εξωπετούσε” κακήν-κακώς! Ακολούθησε η φοιτητική περίοδος. Τότε άρχισα να το ρίχνω στην κουλτούρα. Και να συχνάζω στην Στοά της Όπερας. Εκεί, στον κλάδο προς την Ιπποκράτους, είχα ανακαλύψει το βιβλιοπωλείο «Ορίζοντες» του κυρίου Αίσωνα. Με κληρονόμησαν ως πελάτη η Ντίντα και ο Άρης που πήραν την επιχείρηση και την μετέφεραν στον κλάδο προς την Ακαδημίας, εκεί όπου η στοά σχηματίζει σταυρό. Περίπου την ίδια εποχή ανακάλυψα, ως αδιόρθωτος λάτρης της κλασικής μουσικής, διαγωνίως απέναντι και την «Λέσχη του Δίσκου», στην οποία έμεινα πιστός ως το κλείσιμό της. Παράλληλα, σύχναζα και στην Στοά Αρσακείου (ή Ορφέα) για τις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης. Αλλά και στην Στοά Σπυρομήλιου (σήμερα «CityLink») για να μπω στην ουρά και να εξασφαλίσω εισιτήρια (για μένα και για την παρέα) για το Φεστιβάλ του Ηρωδείου. Μερικές φορές από τα ξημερώματα. Πιο λίγες αποβραδίς! Το εκδοτήριο ήταν στην μία γωνία του “T”, προς την Αμερικής. Δεν παρέλειπα, βέβαια, να επισκεφθώ και το υπόγειο θέατρο της Έλσας Βεργή στη γωνία προς την Βουκουρεστίου, όπως με παρακινούσε και το γεγονός ότι η πρωταγωνίστρια ήταν παντρεμένη με τον Λέσλυ Φάινερ, ανταποκριτή του BBC την περίοδο της επταετίας. Κάπου τότε άρχισα να απολαμβάνω τις αντιδικτατορικές παραστάσεις που πρόσφερε το θέατρο «Άλφα» στην στοά σε σχήμα “Γ” στη γωνία Πατησίων και Στουρνάρη. Αλλά και την υπερμοντέρνα για τα τότε δεδομένα αίθουσα του κινηματογράφου «Μπρόντγουαιη» στην ομώνυμη τεθλασμένη στοά της γειτονιάς μου που ενώνει την Αγίου Μελετίου με την Κεφαλληνίας. Από μια άλλη σκοπιά, καθώς είχα πια απογαλακτισθεί από την μητρική επιτροπεία των αγορών ρουχισμού, επιτροπεία που επιδίωκαν κατά κανόνα όλες οι μανάδες της εποχής – «άκου και μένα που ξέρω» – πήγαινα με το γλίσχρο χαρτζηλίκι μου καμιά φορά στου «Ναούμ», ένα κατάστημα στο υπόγειο τυφλής στοάς απέναντι από το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων, για να κατευνάσω την ματαιοδοξία μου με ένα εντυπωσιακό μοντέρνο πουκάμισο!

Η περίοδος της θητείας μου στο ναυτικό μου γνώρισε την στοά που ενώνει την Στουρνάρη με την Σολωμού. Είχα ανακαλύψει ένα κουρείο στη μέση της, που με βόλευε καθώς βρισκόταν στον δρόμο μου για το γραφείο όπου δούλευα τις ελεύθερες ώρες μου. Έμεινα πιστός στον καλλίφωνο κουρέα, Γιώργο Τριανταφύλλου με τ’όνομα, ωσότου αποσύρθηκε λόγω προβλημάτων υγείας. Μια φορά, ωστόσο, την δεύτερη, την πάτησα! Μπήκα κατά λάθος στην παρακείμενη στοά του θεάτρου «Άλφα», όπου υπήρχε κουρείο ενός Τριανταφυλλόπουλου. Ώσπου να καταλάβω ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, ήμουν στρωμένος στην καρέκλα με μια πετσέτα τυλιγμένη στον λαιμό μου! Κάποια, πάντως, εποχή συνυπήρξα πελάτης του Τριανταφύλλου με τον μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο. Αργότερα, ως επαγγελματίας και οικογενειάρχης (άρχων για πολύ καιρό μόνον του εαυτού μου), οδηγήθηκα σε άλλες στοές. Με πρώτη την Στοά Παύλου Καλλιγά (από Σταδίου 3 έως Καραγεώργη Σερβίας 4) για να εκπληρώνω τις υποχρεώσεις μου προς το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος. Ακολούθησαν, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 οι επισκέψεις μου στην Διεύθυνση Υδροηλεκτρικών Έργων της Δ.Ε.Η. από την στοά της Κοραή. Έτσι, κατάφερα σε μεγάλη ηλικία να μπαίνω στα μοναδικά “αεικίνητα” ασανσέρ του κτηρίου και να βγαίνω από αυτά πηδώντας. Δεν ήταν απλοί ανελκυστήρες, αλλά συρμοί από καμπίνες που ανεβοκατέβαιναν (μετατοπίζονταν οριζόντια στο τελευταίο υπόγειο και σχεδόν στο δώμα από την άνοδο στην κάθοδο και αντίστροφα) που δεν σταματούσαν στους ορόφους, αλλά ο κόσμος ήταν αναγκασμένος να πηδά απ’έξω μέσα και ανάποδα την κατάλληλη στιγμή. Μου τους έδειχναν, όταν ήμουνα παιδί, αλλά δεν με άφηναν να τολμήσω να τους χρησιμοποιήσω. Λίγο αργότερα, οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με έστελναν για μερικά χρόνια στην ημικυκλική Στοά Δημητρίου Ζερμπίνη, στην Λέκκα 23-25, όπου στεγαζόταν για ένα διάστημα μια υπηρεσία του Υπουργείου Δημοσίων Έργων. Την ίδια εποχή ξανάρχισα να επισκέπτομαι την Στοά Σπυρομήλιου. Όχι δε μόνο γιατί συνέχιζα να προμηθεύομαι εισιτήρια για τα Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Κυρίως εξαιτίας της συνεργασίας μου με το οικονομικό περιοδικό «Επιλογή». Αλλά και επειδή, καθώς είχε αρχίσει να μου το επιτρέπει το πορτοφόλι μου, να βγάζω κάποιες ιδιαίτερες υποχρεώσεις σε δώρα στο πολυτελές κατάστημα «Ψαρρός», στην απέναντι από τα εκδοτήρια των εισιτηρίων γωνία του “Τ”. Πιο πρόσφατα, όταν η ηλικία μου δεν μου επέτρεπε να κάνω τον “παίδαρο” και σύχναζα στο Μέγαρο, έπαιρνα εισιτήρια από την θυρίδα που διατηρούσε αυτό για ένα μικρό διάστημα σε ένα άλλο σημείο της στοάς. Συχνά, ο δρόμος μου με έφερνε και στο υπόγειο καλλιτεχνικό τυπογραφείο «Δαβίας» της στοάς Ευριπίδου 16. Η τελευταία στοά , όπου οδηγήθηκα από επαγγελματική υποχρέωση, ήταν η Στοά Χ. Μπαλάνη, στην Βουλής 7, όπου στεγάστηκαν διαδοχικά διάφορες εταιρείες κρατικών ακινήτων. Οι προσωπικές μου δραστηριότητες με συνέδεσαν την τελευταία εικοσαετία και με την μικρότερη από τις δύο στοές σχήματος “Γ” στη γωνία Πανεπιστημίου και Αμερικής. Στον δεύτερο όροφο του κτηρίου οργανώνει κάθε Δευτέρα βράδυ, με εξαίρεση τους καλοκαιρινούς μήνες, τις συνάξεις του ένα σωματείο στο οποίο συμμετέχω από το 1981. Φυσικά, αυτές που προαναφέρθηκαν δεν ήταν οι μοναδικές στοές που περπάτησα. Απλά, οι υπόλοιπες χρησιμοποιήθηκαν μόνο ως περάσματα, όπως η Στοά του Μεγάρου Τρικούπη ή Στοά «Πινγκουΐνου», όπως είχε γίνει γνωστή από το ομώνυμο φαγάδικο στην πλευρά της Πατησίων ή η Στοά Ορφανίδου. Άλλες, υπήρξαν προορισμός αλλά δεν απέκτησαν για μένα ανάλογη σημασία. Όπως η τυφλή στοά στην Γ’ Σεπτεμβρίου 24, όπου για δεκαετίες στεγαζόταν το ζαχαροπλαστείο «Μπέρτσια» με τις καταπληκτικές καραμέλλες του. Η στοά στο κτήριο της Δ.Ε.Η. στην Αριστείδου 5-7, όπου πλήρωνα τους λογαριασμούς μου ωσότου τα πρόσφατα “capital controls” με εκσυγχρόνισαν απότομα και με έμπασαν στον κόσμο του “e-banking”. Ή η Στοά Εμπόρων της Βουλής, στην είσοδο της οποίας βρίσκεται ο πασίγνωστος για τις τυρόπιττές του φούρνος “Άριστον”. Ή η Στοά Ορφανίδη, όπου πήγαινα κάποια εποχή για επισκευή την PENTAX μου, ωσότου την μετατρέψουν σε μουσειακό είδος οι νέες τεχνολογίες. Ή η Στοά Ματάλα, Old City Co και αδιέξοδη πλέον, στην Πατησίων (ανάμεσα στην Χάμιλτον και την Κοδριγκτώνος) με τις μπυραρίες της. Τελικά, όσο ανασκαλεύω τα παλιά, ανακαλύπτω ότι μια ζωή διάφορες στοές έμπαιναν σε αυτήν και έβγαιναν από αυτήν αδιάκοπα και με σημάδευαν, σε σημείο που σκέφτομαι ότι δεν στοχάζομαι αλλά ΣΤΟΑζομαι τα περασμένα!

Λέανδρος Σλάβης

Πλαστική & Ιατρική Αισθητική στην Πατησίων Πάντα με συνέπεια και ευαισθησία για τον Άνθρωπο

“ευμορφία” Εύμορφη ξανά Γιατρέ τι είναι η «ευμορφία» για την οποία ακούμε τόσα τελευταία; Από την αρχαιότητα το όμορφο ταυτιζόταν με το υγιές... Χρόνια τώρα, με την ιδιότητα μου ως Πλαστικός και Επανορθωτικός Χειρουργούς καλούμε να απαντήσω στην ανάγκη των ασθενών μου που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα πάχους, για να είναι εύμορφοι και λειτουργικοί στα όποια κιλά και αν βρίσκονται. Η «ευμορφία» δημιουργήθηκε, για να δώσει λύσεις στις πολλές και σύνθετες ανάγκες των ανθρώπων που έχουν προβλήματα υγείας από τα κιλά, αλλά και με την εικόνα τους. Ανεξάρτητα αν αυτά τα κιλά προέρχονται από ένα μεταβολικό σύνδρομο, αμέλεια, βουλιμία κ.ά., μπορούν να προκαλέσουν τα γνωστά και σημαντικά μυοσκελετικά, καρδιολογικά, ενδοκρινολογικά προβλήματα, αλλά και θέματα υπογονιμότητας, ή ακόμα και αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης κάποιων καρκίνων! Όμως πέρα από τα καθαρά ιατρικά θέματα, η αδυναμία απώλειας βάρους, το επιμένον τοπικό πάχος, πολύ περισσότερο δε σε σοβαρότερες καταστάσεις, όπως στην περίπτωση της παθογόνου παχυσαρκίας, μπορούν να δημιουργήσουν ψυχολογικά προβλήματα που θα επιβαρύνουν και θα πολλαπλασιάσουν το πρόβλημα. Μιλήστε μας για το όραμα της «ευμορφίας», γιατί έτσι όπως μας το περιγράφετε παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το όραμα μας είναι η ιατρική πολυδιάστατη υποστήριξη για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και των προβλημάτων που προκύπτουν από αυτήν, με ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό και επιστημονική προσέγγιση. Η εμπειρία μου ως πλαστικός και επανορθωτικός χειρουργός, αλλά και ως μέλος σε επιστημονικές ομάδες που ασχολούνται με την παθογόνο παχυσαρκία, με δίδαξε ότι ένα τόσο σύνθετο πρόβλημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ούτε από μία μόνο ειδικότητα, ούτε με ένα μόνο τρόπο. Η «ευμορφία» διαθέτει στο χώρο της μία πολυδύναμη ομάδα εξειδικευμένων συνεργατών, ικανών να καλύψουν κάθε ανάγκη, ιατρική ή μη, των ανθρώπων που για τους παραπάνω λόγους απευθύνονται σε αυτήν. Δηλαδή γιατρέ μου πως μπορούμε τελικά να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα αυτά; Με δίαιτα, με χειρουργική επέμβαση ή υπάρχουν και άλλοι τρόποι; Κάθε ένας μας είναι διαφορετικός, με διαφορετικές ανάγκες, διαφορετικό γονιδιακό προφίλ και ιατρικό ιστορικό, και φυσικά διαφορετικές δυνατότητες και προσδοκίες. Με την ομάδα μου σχεδιάζουμε εξατομικευμένα πρωτόκολλα αντιμετώπισης, που μπορεί να περιλαμβάνουν διατροφικές οδηγίες, ψυχολογική υποστήριξη, εναλλακτικές μεθόδους όπως τον βελονισμό, για την αντιμετώπιση της βουλιμίας, εναλλακτικούς τρόπους άθλησης, εξασφαλίζοντας συνεργασία με εξειδικευμένα γυμναστήρια, σε συνδυασμό με την εφαρμογή ιατρικών μηχανημάτων, ικανά να δώσουν λύση με απόλυτη ασφάλεια και εξατομικευμένο τρόπο. Με τον τρόπο αυτό αποφευγουμε ένα χειρουργείο, κυρίως στις περιπτώσεις όπου τα προβλήματα βρίσκονται σε αρχικό στάδιο! Όλα τα προβλήματα πάχους μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς επεμβάσεις; Δυστυχώς όχι, ορισμένες φορές η χειρουργική αντιμετώπιση κρίνεται απαραίτητη. Για παράδειγμα στις περιπτώσεις που το άτομο αντιμετωπίζει λειτουργικά προβλήματα, όπως σε καταστάσεις που η εξεσιμασμένη συσσώρευση λίπους εσωτερικά στους μηρούς, στην κρεμάμενη κοιλία που μπορεί να εμποδίζουν τόσο

τη βάδιση όσο και τις πιο βασικές καθημερινές ανάγκες και δραστηριότητες του ασθενούς. Ή μετά την κύηση, έπειτα από αλλεπάλληλες αυξομειώσεις βάρους είτε γιατί απλά είναι γονιδιακά προδιαγεγραμμένο ακόμα και από την παιδική ηλικία, να υπάρχει εντοπισμένη χαλάρωση ή συσσώρευση λίπους, σε κάποιες περιοχές του σώματος, τα οποία παρόλο τις προσπάθειες δεν μπορούν να αποκατασταθούν με μη επεμβατικό τρόπο αλλοιώνοντας την εικόνα του σώματος. Αν λοιπόν παρά τις προσπάθειες που καταβάλει το άτομο, με την άθληση, την διατροφή και την βοήθεια των ιατρικών μηχανημάτων και θεραπειών δεν είναι δυνατή η αποκατάσταση, αντιθέτως με την πάροδο του χρόνου χειροτερεύουν, εκεί η χειρουργική επέμβαση μπορεί να δώσει οριστική, γρήγορη και αποτελεσματική λύση! Το ίδιο ισχύει και για τον παχύσαρκο ασθενή που θα χάσει σε σύντομο διάστημα μεγάλο αριθμό κιλών, είτε μόνος του, είτε ακολουθώντας ένα διατροφικό πρόγραμμα, είτε με τη βοήθεια ενός βαριατρικού χειρουργείου ( Όπως το γαστρικό δακτύλιο, γαστρικό μανίκι, γαστρική πτύχωση κ.ά). Αυτοί οι ασθενείς, που χρειάστηκε να χάσουν μεγάλο αριθμό κιλών, μπορεί να παρουσιάσουν εκτεταμένη χαλάρωση, σε διαφορετικά σημεία του σώματος, με δυνέπεια το αισθητικό αποτέλεσμα να μην είναι ανάλογο του κόπου και της προσπάθειας που κατέβαλαν και να χρειαστούν παραπάνω από μια επέμβαση αποκατάστασης, προκειμένου να ανακτήσουν την εικόνα που είχαν πριν την συσσώρευση των κιλών. Στην «ευμορφία» μπορούμε να αναλάβουμε και να αντιμετωπίσουμε διεξοδικά και πολυδύναμα, όλες αυτές τις διαφορετικές καταστάσεις και τις διαφορετικές κατηγορίες ασθενών. Να τους προσφέρουμε την απαραίτητη ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη, σε όποιο επίπεδο παρουσιαστεί ανάγκη, είτε στο στάδιο της θεραπείας είτε της αποθεραπείας. Και μια τελευταία ερώτηση γιατρέ σας παρακαλώ, στην ευμορφία θα γίνονται επεμβάσεις; Όχι, φυσικά όχι, οι επεμβάσεις γίνονται μόνο στις κλινικές με τις οποίες συνεργαζόμαστε, οι οποίες είναι διαφορετικών οικονομικών αξιώσεων, ανάλογα τις δυνατότητες του ενδιαφερόμενου, με γνώμονα όμως τον σύγχρονο και άρτιο εξοπλισμό, την φροντίδα, την εξυπηρέτηση και την ασφάλεια του ασθενούς! Το ίδιο ισχύει και για τις εργαστηριακές εξετάσεις που πιθανόν θα απαιτηθούν ανάλογα την περίπτωση. Στην «ευμορφία» θα μπορούν να γίνουν όλα τα υπόλοιπα. Άρα γιατρέ αν κατάλαβα καλά, η ευμορφία, πέρα από την υγεία και την λειτουργικότητα του ενδιαφερόμενου σε όλες τις περιπτώσεις το ζητούμενο είναι η ευμορφία, δηλαδή η ανάκτηση της προσωπικής ξεχωριστής μορφής που ο καθένας ονειρεύεται για τον εαυτό του και που του αξίζει. Δηλαδή να γίνουν εύμορφοι ξανά. Σωστά!

Το Ιατρείο συνεχίζει για 8η συνεχόμενη χρονιά τις δράσεις κοινωνικής προσφοράς. Εξέταση και χαρτογράφηση σπίλων για όλους, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Να θυμάστε: “Η πρόληψη σώζει ζωές”

Νεκτάριος Α. Ντουντουλάκης Διευθυντής Πλαστικής Χειρουργικής Νέο Αθήναιον M.D. Hospital Σαρανταπόρου 1 & Πατησίων 335, Στάσεις τρένου: ΗΣΑΠ: Αγ. Ελευθέριος (5΄), Άνω Πατήσια (7΄) Τηλ./Fax: 210 22 35410 - 69 4439 1229 / E-mail: iatriodudulaki@gmail.com Website: www.dudulakis.com / Facebook: Dudulakis

ΠΑΤΗΣΙΩΝ 37 & ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ, ΑΘΗΝΑ Τ.: 215 551 498 / 210 52 38 742 Κ.: 697 39 80 063 mtvs@metavision.gr

«Ισιδώρα Ντάνκαν - Η ζωή μου»

Ο Ι _ Π Α Ρ Α Σ Τ Α Σ Ε Ι Σ _ Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Σ _ 2 0 1 6

Το θέατρο Άλφα μετά από μία διαδρομή 50 χρόνων προσφοράς κι επιτυχίας συνεχίζει να διεκδικεί τον ιστορικό του ρόλο στο κέντρο της Αθήνας με μία ομάδα που φιλοδοξεί να προσθέσει κάτι στον προσδιορισμό αυτού που ονομάζεται ΝΕΟ. Μία απόπειρα παρέμβασης μέσω της τέχνης που μόνο εκείνη μπορεί να σταθεί απέναντι στα ερωτηματικά της εποχής. Οι θεατές να γίνουν καθρέφτης της προσπάθειας να αποτυπωθούν στη σκηνή σκέψεις και ερωτήματα, αφουγκραζόμενοι την καθημερινότητα μας.

Για 3η χρονιά η Ιωάννα Δελάκου στον ρόλο της ξυπόλητης χορεύτριας Την Ισιδώρα Ντάνκαν ερμηνεύει η ηθοποιός Ιωάννα Δελάκου. Στο πιάνο ο μουσικοσυνθέτης Γιούρι Στούπελ. Στο φλάουτο: Ηλέκτρα θεολόγη Κείμενο- Σκηνοθεσία: Θανάσης Θεολόγης Χορογραφίες: Τάνια Μιλτένοβα Σκηνικά-Κοστούμια: Ρέα Ολυμπίου Φωτογραφία Αφίσας: Math Studio Κάθε Τετάρτη στις 21:00 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων Γενική Είσοδος: 12 ευρώ / Μειωμένο: 8 ευρώ / Ατέλεια: 5 ευρώ Ειδικές τιμές για σχολές χορού τιμή γκρουπ: 8 ευρώ

«Ερωτική μονομαχία»

«Ένας νεαρός, όμορφος επαναστάτης γίνεται το μήλον της έριδος ανάμεσα σε δύο θελκτικές νέες γυναίκες» Μετάφραση: Ιώ Μαρμαρινού Σκηνοθεσία: Κερασία Σαμαρά Μουσική : Τάσος Καρακατσάνης Εικαστική Δημιουργία: Θανάσης Παναγιώτου Κοστούμια: Κώστας Βελινόπουλος Φωτισμοί: Γιώργος: Μπούχρας Στίχοι Τραγουδιών: Κερασία Σαμαρά Βοηθός Σκηνοθέτη: Τώνια Αποστόλου Φωτογραφίες: Αγγελική – Ειρήνη Μήτση Κατασκευή Κοστουμιών: Βεστιάριο Συρογιάννη Συμπαραγωγή: Θεατρική εταιρεία ΘΕΣΙΣ και ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΦΑ Παίζουν: Σαράντος Γεωγλερής, Αλέξανδρος Νταβρής, Βίκυ Μαραγκάκη, Κερασία Σαμαρά, Μιχάλης Μαρκάτης Έναρξη: Παρασκευή 5/2 και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ. Κυριακή 7.15 μ.μ Γενική Είσοδος: 15 ευρώ / Μειωμένο: 10 ευρώ

ΤΖΕΝΗ Μαλακάση 4 & Αχαρνών Άγιος Ελευθέριος Τηλ.: 211 4027219

Δεν είναι τυχαίο ότι το «Ουζερί της Τζένης» μετρά τόσα χρόνια. Γνήσιο, αυθεντικό με ωραίες μουσικές και διαλεχτά σχήματα.

Κάθε εβδομάδα, από Παρασκευή εώς

ΤΖΕΡΕΜΕΣ

Κυριακή, τα όργανα παίρνουν φωτιά και

Εμ. Μπενάκη 67, Εξάρχεια / Τ.: 210 3808966

τα ποτήρια γεμίζουν με κρασιά και τσίπουρα.

Τον Τζερεμέ τον ανακάλυψα διασχίζοντας τη Μπενάκη, Δευτέρα

Ζωντανή μουσική για κάθε διάθεση!

απόγευμα, με τα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο. Το μικρό αυτό ρακά-

Από σμυρναίικα και νησιώτικα μέχρι

δικο γεμίζει το μεσημέρι από φοιτητές αλλά κρατά ικανοποιημένους και

λαϊκά και ρεμπέτικα. Πάντα ακουστικά

τους πιο νυχτερινούς τύπους. Το ατού του, η αυθεντική τσικουδιά από την

και συντροφικά, οι φωνές ενώνονται

Κρήτη και οι λίγοι αλλά καλομαγειρεμένοι του μεζέδες. Εμείς δοκιμάσαμε

και οι διάφορες παρέες γίνονται μία

μελιτζάνα και λουκάνικο με τις γεύσεις να μας ικανοποιούν και τις τιμές

μεγάλη, με μπροστάρισσα πάντα την

να είναι στα μέτρα μας. Αφού νύχτωσε ακούστηκε η λύρα και σιγά σιγά το

Τζένη που πάντα με χαμόγελο σερβίρει

μικρό κρητικό καφενείο γέμισε. Μετα μάθαμε ότι στον Τζερεμέ κάθε Δευ-

τους νόστιμους μεζέδες της!

τέρα η κρητική λύρα κρατάει συντροφιά στους θαμώνες ενώ τις Τετάρτες τη διαδέχεται live μουσική με μπουζούκι και κιθάρα. Τελικά στις μέρες μας τα καλύτερα τα συναντάς σε απλά αυθεντικά στέκια.

Παρουσίαση του βιβλίου “Πως σας είπαμε;” {12 +κάτι} προτάσεις ονοματοδοσίας πλατειών πέριξ της Κυψέλης

46.)4

/'016

2'5)4+7 /

% #!% $ & ! ! %! !$ & %"

31 6 2

14 12 16 -1 6

53 1 +' 4

*' 41 6

+*',)4

' 2+&%2

% )&2 #

+&02 &# + *+ "& 2 0## &02 0

# .

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μέλη και φίλοι του Πολιτιστικού Συλλόγου, αναγνώστες του περιοδικού Η Πατησίων Ζει, ως και παλιοί Κυψελιώτες που διατηρούν όμορφες αναμνήσεις από τη ζωή τους στη συνοικία της θεατρικής τέχνης...

Την Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου, στο κτίριο του ΟΠΑΝΔΑ, επί της οδού Καλογερά, πραγματοποιήθηκε συνάντηση, υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων, για την παρουσίαση του βιβλίου: «Πως σας είπαμε; {12 +κάτι} προτάσεις ονοματοδοσίας πλατειών πέριξ της Κυψέλης». Την εκδήλωση οργάνωσε το περιοδικό «Η Πατησίων Ζει» που ανέλαβε και την έκδοση του βιβλίου σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κυψέλης. Ο συγγραφέας κ. Λέανδρος Σλάβης, πολιτικός μηχανικός, αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου, γέννημα θρέμμα της Κυψέλης και κάτοικος στην περιοχή, έχει, κατά καιρούς, παρουσιάσει ενδιαφέροντα θέματα για την εξελικτική πορεία της Κυψέλης και τις δυνατότητες για περαιτέρω ανάπτυξη. Το βιβλίο προλόγισε ο Αντιδήμαρχος Πρασίνου και αδέσποτων ζώων, κ. Γιώργος Αποστολόπουλος του Παναγιώτη, ο οποίος με γλαφυρότητα, ακρίβεια και σαφήνεια, έδωσε μια πλήρη εικόνα για το περιεχόμενο του. Στη συνέχεια, ο κ. Σλάβης παρουσίασε και σχολίασε τις προτάσεις του, με την προβολή εικόνων από τις μικρές ανώνυμες πλατείες που βρίσκονται σπαρμένες σε όλη την περιοχή της Κυψέλης και πέριξ αυτής. Το συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε η πρόεδρος του Συλλόγου κ. Σταματίνα Κοκκινάκη που έδωσε και λίγα στοιχεία για το ιστορικό και τους σκοπούς του , με την ευχή, το κτίριο της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης να φιλοξενήσει, σύντομα, τα κύρια προγράμματα του Συλλόγου – το Λαΐκό Πανεπιστήμιο Κυψέλης και μια σύγχρονη δανειστική βιβλιοθήκη με αναγνωστήριο. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μέλη και φίλοι του Πολιτιστικού Συλλόγου, αναγνώστες του περιοδικού Η Πατησίων Ζει, ως και παλιοί Κυψελιώτες που διατηρούν όμορφες αναμνήσεις από τη ζωή τους στη συνοικία της θεατρικής τέχνης... Μεταξύ των ακροατών διακρίναμε την κ. Ρένα Χατχούτ μεταφράστρια λογοτεχνικών βιβλίων, παλιά κυψελιώτισσα, τον κ. Απόστολο Ζαφειρόπουλο, πρόεδρο του Συλλόγου Αγχιαλιτών Αθήνας «Η Αγχίαλος», τον Ομότιμο Καθηγητή της Σχολής Μεταλλειολόγων Μηχανικών Ε.Μ.Π. κ. Εμμανουήλ Ζευγώλη, τον Λουκά Θεοχαρόπουλου, κριτικός λογοτεχνίας, τον κ. Χαράλαμπο Ησαΐα, συγγραφέα, Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρείας «PolisPark Α.Ε.», τον κ. Στάθη Καπογιαννόπουλο, Συγγραφέα, Πολιτικό Μηχανικό και παλιό κυψελιώτη... Το κοινό αψήφισε το τσουχτερό κρύο και ήρθε στη συνάντηση να παρακολουθήσει το θέμα που παρουσιάζει ενδιαφέρον και πρόκληση για την υλοποίησή του. Είναι βέβαιο ότι η ονοματοδοσία των ανώνυμων πλατειών θα προκαλέσει και τον εξωραΐσμό τους με αποτέλεσμα βελτίωση του περιβάλλοντος σε πολλά σημεία της περιοχής.

Καλλυντικές κρέµες

Ανθοϊάματα Bach

Εκχυλίσματα Oμοιοπαθητικά

Θεραπευτικές κρέµες

ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Δρίβας Ιωάννης Γ’ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 72, ΑΘΗΝΑ | ΤΗΛ.: 210 8222700

ΔΕΡΜΑΤολoΓοΣ-ΑΦΡοΔιΣιολoΓοΣ | ΕΠιΣΤΗΜοΝιΚh ΣυΝΕΡΓaΤιΣ ΝοΣ. «Α. ΣυΓΓΡoΣ»

Ευαγγελία Παπακωνσταντίνου www.skin-care.gr ΡΥΤΙΔΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΥΣΤΕΡΙ Peeling | Botox | Δερματικά Εμφυτεύματα | Νήματα PDO ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ ΓΙΑ ΑΝΔΡΕΣ & ΓΥΝΑΙΚΕΣ Μέθοδος Laser ΜΕΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑ για το Πρόσωπο και για το Σώμα

Αποτρίχωση με LASER για ένα βελούδινο δέρμα Ακόμα και για τους Μεσογειακούς λαούς, η ανεπιθύμητη τριχοφυΐα αποτελεί ένα θέμα που απασχολεί όχι μόνο τις περισσότερες γυναίκες αλλά και τους άνδρες. Ένα δέρμα λείο και καθαρό στο πρόσωπο και σε άλλα σημεία του σώματος μας κάνει να αισθανόμαστε γοητευτικοί και ελκυστικοί και είμαστε διατεθειμένοι να δοκιμάσουμε τα πάντα για να το επιτύχουμε! Υπάρχουν πολλές μέθοδοι αποτρίχωσης, όπως ξύρισμα, αποτριχωτικές κρέμες, κερί κλπ που προσφέρουν προσωρινό αποτέλεσμα. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί οι συσκευές μόνιμης, ριζικής αποτρίχωσης με την χρήση της τεχνολογίας των laser. Με την χρήση των Laser, η ανεπιθύμητη τριχοφυΐα σε πρόσωπο, χέρια, πόδια, μασχάλες, μπικίνι γίνεται παρελθόν, γρήγορα, εύκολα και οριστικά.

Αποτρίχωση με Laser Αλεξανδρίτη (CANDELA) Το laser Alexandrite (Αλεξανδρίτης) CANDELA είναι το αποτελεσματικότερο laser αποτρίχωσης. Η βασική πηγή είναι μια λάμπα που εκπέμπει σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος. Η δέσμη φωτός αυτής της λάμπας ενισχύεται περνώντας από έναν ενισχυτή και φτάνει στην έξοδο του μηχανήματος. Το laser αυτό εκπέμπει μήκος κύματος στα 755 nm που απορροφάται επιλεκτικά από την μελανίνη της τρίχας. Με την laser αποτρίχωση επιτυγχάνεται θερμική καταστροφή του θυλάκου της τρίχας (επιλεκτική φωτοθερμόλυση), χωρίς να επηρεάζονται οι γύρω ιστοί. Η laser αποτρίχωση με το τελευταίας γενιάς σύστημα Alexandrite laser “Candela Gentle lase”, χάρη στους δύο διαφορετικούς μηχανισμούς ψύξης που περιέχει, είναι μια εντελώς ανώδυνη, ασφαλής απλή και αποτελεσματική διαδικασία. Το σύστημα αποτρίχωσης GentleLASE του οίκου Candela Laser Corporation είναι ένα σύγχρονης τεχνολογίας σύστημα, κατάλληλο για αποτρίχωση, ευρυαγγείες κάτω άκρων χρώματος μπλε (1.0 έως 3.0 mm) και γεροντικές κηλίδες άκρας χειρός, προσώπου. Για τον λόγο αυτό, θεωρείται η πρώτη επιλογή σε laser Αλεξανδρίτου με μόνιμα αποτελέσματα αποτρίχωσης για κάθε τύπο επιδερμίδας.

• Το laser alexandrite είναι το πιο ανώδυνο, καθώς είναι το μόνο που διαθέτει ψυκτικό μηχανισμό αέρα. Με τον τρόπο αυτό η συνεδρία είναι άνετη και η εφαρμογή απόλυτα ασφαλής για το δέρμα. • Με το laser alexandrite μπορούμε να αποτριχώσουμε περιοχές που δεν μπορούν να εφαρμοστούν άλλες μέθοδοι φωτοαποτρίχωσης όπως φρύδια και μεσόφρυο. • Το laser alexandrite εφαρμόζεται και για ιατρικούς λόγους αποτρίχωσης, όπως θυλακίτιδες προσώπου και σώματος και κύστη κόκκυγα. Πόσο καλά είναι ανεκτή η θεραπεία αποτρίχωσης με Laser Αλεξανδρίτη; Η θεραπεία της αποτρίχωσης είναι καλά ανεκτή και τις περισσότερες φορές υπάρχει ένα μόνο μικρό αίσθημα δυσφορίας τοπικά. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν χρειάζονται τοπική αναισθησία, ωστόσο, όταν γίνεται θεραπεία των πιο ευαίσθητων περιοχών, εφαρμόζουμε αναισθητική κρέμα 1 ώρα πριν τη θεραπεία, γεγονός που ελαχιστοποιεί τον πόνο. Ποια είναι η φροντίδα της περιοχής που έγινε η θεραπεία; Αμέσως μετά τη θεραπεία, η περιοχή μπορεί να εμφανίσει ερυθρότητα και να νιώθετε σα να είχατε ένα ήπιο ηλιακό έγκαυμα. Η αντίδραση αυτή υποχωρεί σε λεπτά έως ώρες. Μετά το τέλος της θεραπείας εφαρμόζουμε ψυχρές κομπρέσες ή/και καταπραϋντική κρέμα για να υποχωρήσουν γρήγορα τα παραπάνω συμπτώματα.

Πόσες συνεδρίες απαιτούνται για ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα;

Το Laser Αλεξανδρίτη παράγει δέσμη φωτός που είναι σχεδιασμένη να απορροφάται κατά κύριο λόγο η θεραπεία αυτή μπορεί να αφήσει μικρές ουλές. Η χρήση των Laser Αλεξανδρίτη από εξειδικευμένο ιατρό είναι γρήγορη, ασφαλής, αποτελεσματική, εύκολη και επιτρέπει τη θεραπεία μεγάλων περιοχών στη διάρκεια μιας συνεδρίας. Μετά από μία μόνον συνεδρία οι τρίχες εξαλείφονται, ενώ μετά από επανειλημμένες συνεδρίες επιτυγχάνεται το μόνιμο αποτέλεσμα.

Επειδή η τρίχα περνάει κατά την ανάπτυξή της από διάφορες φάσεις και τα Laser καταστρέφουν πιο αποτελεσματικά την τρίχα που βρίσκεται στην ενεργό φάση ανάπτυξης, συνήθως απαιτούνται περισσότερες από μια θεραπευτικές συνεδρίες. Οι περισσότεροι ασθενείς απαιτούν 6-7 συνεδρίες σε μια συγκεκριμένη περιοχή (αναλόγως της περιοχής). Οι άνδρες, ή κάποιες γυναίκες με ορμονικό πρόβλημα, μπορεί να χρειαστούν περισσότερες από 6 συνεδρίες. Σε κάθε όμως περίπτωση, τα αποτελέσματα είναι θεαματικά. Τα πόδια, οι μασχάλες και το μπικίνι ανταποκρίνονται ευκολότερα στη θεραπεία, ενώ το πρόσωπο, κυρίως το άνω χείλος και το πηγούνι, είναι πιο ανθεκτικά. Οι θεραπείες γίνονται κάθε 6-8 εβδομάδες κατά μέσο όρο.

Laser alexandrite – Πλεονεκτήματα

Ποιες είναι οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες;

Στις μέρες μας υπάρχουν πολλές μέθοδοι «φωτοαποτρίχωσης», όπως η φωτόλυση, το παλμικό φώς, το IPL και το diode laser. Η μόνη όμως μέθοδος αποτρίχωσης γίνεται με laser alexandrite (αλεξανδρίτη). Τα πλεονεκτήματα του laser alexandrite είναι πολλά καθώς: • Είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος αποτρίχωσης με γρήγορα, ασφαλή και μόνιμα αποτελέσματα. • Η χρήση του μπορεί να γίνει μόνο σε ιατρεία και ιατρικές κλινικές, καθώς απαιτείται ιατρική άδεια δερματολόγου ή πλαστικού χειρουργού, ο οποίος επιβλέπει την εφαρμογή και την λειτουργία του. • Η εφαρμογή laser alexandrite στην αποτρίχωση προσώπου δεν προαπαιτεί ξύρισμα των τριχών του προσώπου όπως γίνεται με τις άλλες μεθόδους φωτοαποτρίχωσης. Το ξύρισμα που γίνεται στο γυναικείο πρόσωπο κατά την αποτρίχωση με IPL μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της τριχοφυΐας και στην παρουσία πιο σκληρών, σκουρόχρωμων τριχών. • Είναι η μέθοδος με τα πιο γρήγορα αποτελέσματα, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις με εφαρμογή 4-5 συνεδριών laser alexandrite μπορεί να έχουμε πλήρη εξάλειψη των τριχών.

Η θεραπεία με Laser Αλεξανδρίτη που γίνεται από εκπαιδευμένο δερματολόγο, σχεδόν ποτέ δεν έχει μόνιμες ανεπιθύμητες ενέργειες. Η υπομελάγχρωση (ανοιχτότερος τόνος) είναι σπάνια και υπερμελάγχρωση (σκουρότερος τόνος) μπορεί να συμβεί σπάνια σε πιο σκούρους τύπους δέρματος. Αυτές οι διαταραχές στο χρώμα σιγά σιγά υποχωρούν και πολύ σπάνια μπορεί να είναι μόνιμες. Είναι σημαντικό να ακολουθούνται όλες οι οδηγίες πριν και μετά τη θεραπεία, ώστε να ελαχιστοποιούνται όλοι οι πιθανοί κίνδυνοι.

Πως λειτουργεί η αποτρίχωση με Laser Αλεξανδρίτη;

Λ. ΒΕΪΚΟΥ 15-17, ΓΑΛΑΤΣΙ| ΤΗΛ.: 210 29 30 605

Όταν φύτρωσε το χιόνι

πως μου τα διηγήθηκαν τα μεταφέρω σε εσάς λέξη προς λέξη καταμεσής του χειμώνα τούτου: Η Μάρθα είναι κά-

τοικος , τα τελευταία χρόνια, σ’ ένα δώμα στη ταράτσα παλιάς πολυκατοικίας της Πατησίων. Σήμερα παρέμεινε

αποκλεισμένη από τον πιο περίεργο και σφοδρό χιονιά των τελευταίων χρόνων στο κέντρο της Αθήνας. Το χιόνι

απλωνόταν με γοργό ρυθμό και ύψωνε ένα παγωμένο τοίχος απειλητικό σε όλη την πόλη. Η μοναξιά μέσα της πάγωσε και αποφάσισε να γράψει και να ταχυδρομήσει ένα γράμμα στον σύντροφό της που είχε φύγει μια νύχτα ξαφνικά ακριβώς πριν ένα μήνα πνίγοντας τον χαιρετισμό με σιωπή. Το γράμμα ξεκινούσε κάπως έτσι… «Αγάπη μου, το χιόνι πέφτει σαν βόλι από τουφέκι και εγώ σ’ αναζητώ…» Στο απέναντι πεζοδρόμιο μια παρέα μικρών παιδιών όρμησε στη γωνία του σκεπασμένου πάρκου από χιόνι σαν σμήνος μικρών άτακτων πουλιών και έφτιαξαν, στη στιγμή, έναν χιονάνθρωπο μεγάλο, ψηλό και ευτραφή. Για κουμπιά έμπηξαν στο στήθος του ξυλαράκια και μαύρες γόπες, αποτσίγαρα, σαν να χαν καπνίσει το σκούρο της περασμένης νύκτας. «Πριν λίγο τα παιδιά φτιάξανε έναν χιονάνθρωπο. Στο βραστήρα αχνίζει το τσάι… Αν ήσουν εδώ θα ζεσταίναμε αγκαλιά το τοπίο και θα σφύριζες από ψηλά στα παιδιά βάζοντας τα δυο δάκτυλα στο στόμα…» Το χιόνι συνέχιζε να κτίζει τον τοίχο. Θα ‘χε πλησιάσει το ενάμιση μέτρο (υποθέτω). Ένα τρόλεϊ ακινητοποιήθηκε. Οι επιβάτες ήταν ηλικιωμένοι που έσπευσαν ομαδικά πριν μερικές ώρες να βρουν ζεστό κατάλυμα στο εσωτερικό του οχήματος. Μία χαρούμενη κυρία επιβάτης είχε ένα μεγάλο θερμός με ζεστό τσάι και το μοίραζε σε όλους. Χαριεντίζονταν και φλυαρούσαν. Η ζέστη του τρόλεϊ τους είχε μαλακώσει την καρδιά. «… Τα τρόλεϊ μοιάζουν με παγοθραυστικά, αν ήσουν εδώ θα φωτογράφιζες τα κρακελέ του ήλιου πάνω στον πάγο… Εγώ θα σου ‘γραφα λεζάντες και ίσως φτιάχναμε κάρτες βάζοντας με καλλιγραφία τη σημερινή ημερομηνία… Πόσο μου λείπεις…» Το τρόλεϊ ακινητοποιήθηκε σαν δραπέτης από τον απειλητικό γιγάντιο πάγο. Ο οδηγός έβγαλε μια σφυρίχτρα, σφύριξε, στράφηκε σε όλους, ευχήθηκε καλή τύχη και έφυγε μπήγοντας δυο πατερίτσες που πήρε από έναν ηλικιωμένο επιβάτη και τις χρησιμοποίησε ως ξυλοπόδαρα για να ξεφύγει από το χιόνι. «… Ένα πουλάκι- παράξενο, σαν παραδείσιο μου φαίνεται- έκατσε στην ψηλή κεραία και τιτίβιζε σαν μοναδικός αγγελιαφόρος. Λέω να ρίξω από την ταράτσα σποράκια…» Η Μάρθα επέστρεψε στην άκρη της ταράτσας με μια χούφτα σπόρια και τ’ ανέμισε απ’ τον πέμπτο όροφο, σαν να πετούσε προκηρύξεις σε σιωπηλά και αόρατα πλήθη. Εκείνη την στιγμή ο χιονάνθρωπος ανασήκωσε το πιγούνι του και κοιτούσε την ταράτσα ή μου φάνηκε; Μία ομάδα αντρών μαζί με δύο γυναίκες όρμησαν στο σταματημένο τρόλεϊ με γρήγορο δρασκελισμό. «Είμαστε φυγάδες» είπαν, «Να σωθούμε, γρήγορα. Το χιόνι φυτρώνει από παντού, θα μας πνίξει. Να πάμε στη θάλασσα να γίνουμε οι ίδιοι καράβια…» «… Αναπολώ το πρόσωπό σου, το σχήμα του κεφαλιού σου όταν γράφεις και διαβάζεις, όταν έχεις στην πλάτη σου το φως. Τότε σε κοιτάζω και το δώμα μας γίνεται ανάκτορο και συ ο βασιλιάς μας. Χαρά μου… που είσαι; Που κοιμάσαι; Μήπως βρέχεσαι; Είσαι καλά;» Οι ηλικιωμένοι επιβάτες συμφώνησαν με τους φυγάδες. Ένας παλιός ναυτικός τους ορμήνεψε να σηκώσουν στην πλάτη τους το παλιό σκαρί του οχήματος και οι ηλικιωμένοι να ρίχνουν στο διάβα τους αλάτι. Κατέβηκαν λοιπόν ένας ένας, σιωπηλά άρχισαν να κουβαλούν στην πλάτη τους το σιδερένιο σώμα και σχημάτισαν μία πομπή ανοίγοντας διέξοδο ζωής καταμεσής του παγωμένου αδιαπέραστου τοίχους. Η Μάρθα παραξενεύτηκε. Είδε το τρόλεϊ να γλιστρά πάνω στον πάγο, και δεν είχε τη δυνατότητα να αντιληφθεί τους ανθρώπους κουβαλητές. «… Μουσκεύει από δω και πέρα με τα δάκρυά μου το χαρτί που σου στέλνω με αγάπη. Αλλά σαν από θαύμα οι συγκοινωνίες κυλούν πάνω στον πάγο. Θα προλάβω να ταχυδρομήσω το γράμμα.» Το τρόλεϊ έφτασε στα Χαυτεία και μετά ο δρόμος προς Πειραιά κατάπιε το ηρωικό όχημα αφήνοντας απ’ έξω σαν χαιρετισμό τις δυο λεπτές κεραίες. Ο πάγος σκέπασε τα πάντα. Ο χιονάνθρωπος αρχίζει να ασφυκτιά αγκομαχά για να ζήσει. Η Πατησίων σίγησε… «… Αν δεν θέλεις να γυρίσεις μην έρθεις… Μείνε όπου εσύ είσαι καλά… Αν δεν θέλεις να μου κάνεις σινιάλο, κράτα το χέρι σου ακίνητο σφικτά στο κορμί σου. Ίσως καταλάβω και από την σιωπή σου ότι είσαι καλά. Σ’ αγαπάω έτσι κι αλλιώς, είτε μαζί είτε χώρια. Σ’ αγαπάω , Μάρθα.

Όταν η ποιότητα συνδυάζεται αρμονικά με την εξυπηρέτηση, τότε το αποτέλεσμα που προκύπτει λαμβάνει άριστα… 21!!!

Στο 21 σας δίνεται η δυνατότητα να απολαύσετε live ελληνική μουσική, να τραγουδήσετε, να χορέψετε και να διασκεδάσετε με την ψυχή σας τόσο τις καθημερινές τα βράδυα, όσο και τις Κυριακές τα μεσημέρια.

ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ 21, ΨΥΡΡΗ ΤΗΛ.: 213 02 59 232 698 92 80 136

Από καφέ, κρασί ή ποτό, μέχρι εκλεπτυσμένες συνταγές ελληνικής, μεσογειακής και διεθνούς κουζίνας που παρασκευάζονται καθημερινά από αγνά, παραδοσιακά υλικά και πάντα με την όρεξη, το μεράκι και την εμπειρία του ιδιοκτήτη και σεφ της επιχείρησης, Νικόλαου Παναρίτη.

Ένας εξαιρετικός πολυχώρος που στεγάζεται σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτήριο στην καρδιά του Ψυρρή, στον πεζόδρομο της Αγίων Αναργύρων και σας περιμένει καθημερινά από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ

Και για όλους εσάς που αναζητάτε μια σύγχρονη λύση για την πραγματοποίηση οποιουδήποτε είδους κοινωνικής εκδήλωσης εώς 200 άτομα, το «21» είναι η ιδανική επιλογή καθότι διαθέτει πλούσιο χώρο στον οποίο πραγματοποιούνται διάφορα πολιτιστικά events, θεατρικές παραστάσεις, σεμινάρια, εργαστήρια κλπ

w w w . a m p a z i s . g r Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής" Αναφωνεί "ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"

H ψυχη Της πολης Ο Σκαραβαίος

Στην Πατησίων λίγο πριν το τέρμα βρί-

μετά, πέρασε μιά βόλτα απ’ τα παλιά λη-

σκεται -από αμνημονεύτων χρόνων- το

μέρια, θυμήθηκε τα παλιά, τράβηξε για

ζαχαροπλαστείο «Η ΧΑΡΑ». Εκμέκ πα-

τον θρυλικό ΣΚΑΡΑΒΑΙΟ στη Μαυρομι-

γωτό, καταϊφι, γαλακτομπούρεκο, μπα-

χάλη, παράγγειλε ένα διπλό ουίσκυ,

κλαβάς και πλείστα όσα σιροπιαστά, να

πήρε χαρτί και μολύβι, ξεκρέμασε την

γλείφεις τα δάκτυλά σου!

κιθάρα και έτοιμο το τραγουδάκι. Αφιερωμένο στη χαρά της ζωής!

by Παντελής Αμπαζής

Στα ορεινά της Πατησίων, λίγο πάνω απ’ την Ταϋγέτου, εκεί που εσχάτως κατοικοεδρεύει ο -πρώτη φορά γυαλιστερά-

Ο ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ:

πρωθυπουργός μας, στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, είχε κάτι έρημα,

Άστεγος ο έρωτάς μας, μα είμαστε πολύ

ήσυχα και σκοτεινά δρομάκια, ιδανικά

μπροστά από το ζαχαροπλαστείο πήραμε

για τα άστεγα ή παράνομα ζευγαράκια

σιροπιαστά.

της εποχής...

Μπήκαμε στο σκαραβαίο, κάτσαμε αντικρυστά κι έφαγες το τουλουμπάκι με τα

Υπήρχε τότε στα πέριξ ένας μπερμπάν-

μάτια σου κλειστά.

της κόκκινος –με συρόμενη οροφή πα-

Ήτανε πολύ ωραίο το γλυκό στο σκαρα-

ρακαλώ- σκαραβαίος VW. Αλήτης και

βαίο.

ωραίος! Τα βράδια που το κάθισμα του συνοδηγού έμενε άνευ χαράς και άδειο

Ύστερα κάτσαμε πίσω, η ζωή είναι για

από θηλυκή συντροφιά, ο οδηγός του

μας κι ήταν όπως μου είπες, νόστιμος ο

έβρισκε λίγη παρηγοριά και γλύκα στο

backLOVEash.

εκμέκ της Χαράς...

Ένα γαλακτομπούρεκο φάγαμε στο καπάκι λουκούμι το σιρόπι του και η κρέμα

Καμμιά φορά όταν είχε κέφια και η

του καϊμάκι.

παρέα τον ενέπνεε, πριν τραβήξει για

Ήτανε πολύ ωραίο το γλυκό στο σκαρα-

Ταϋγέτου, έκανε πριν μιά στάση ΚΑΙ στη

βαίο.

Χαρά για σιροπιαστά. Χαράς Ευαγγέλια! Δύο σε ένα. ΚΟΛΑΣΗ! Το καταϊφι γύρισε τη λίμπιντο μας Ένα βράδυ, πολλά χρόνια

τούμπα λύθηκε το χειρόφρενο και φάγαμε τουλούμπα. Κάτι ψιλά σιροπιαστά κράτησα για φινάλε άνοιξες το παράθυρο και φώναζες: μεγάλε! Ήτανε πολύ ωραίο το γλυκό στο σκαραβαίο.

Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136 Ανοιχτά από 12μ.μ.-2.00π.μ. ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ

Οι Νοστιμιές της Μαίρης υπάρχουν πριν μας χτυπήσει η κρίση την πόρτα και τα μαγειρία αρχίσουν να ανθίζουν. Η φιλοσοφία του μαγειρίου ταίριαζε πάντα στην ρετρό γειτονιά της Κυψέλης γι΄αυτό και η Μαίρη έγινε από την αρχή αναπόσπαστο κομμάτι της πλ. Αγίου Γεωργίου. Όσοι γνωρίζουν από καλό φαγητό έχουν περάσει από τη Μαίρη, μιας και είναι γνωστό ότι σε αυτό το μαγειρίο θα φας ανα πάσα ώρα και στιγμή σπιτικό φαγητό στις καλύτερες τιμές. Εδώ μαγειρεύουν καθημερινά ότι περιμένετε ότι θα συναντήσετε σε ένα κλασσικό μαγειρίο γειτονιάς, απλό, σπιτικό, μαγειρευτό φαγητό σε μερίδες που σε χορταίνουν. Κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο, χοιρινό λεμονάτο, παπουτσάκια, φασολάκια, παστίτσιο και καταπληκτικές πίτες ημέρας. Σερβίρει καθημερινά, μεσημέρι-βράδυ, ενώ όσοι μένετε ή δουλεύετε στην περιοχή, σημειώστε ότι κάνει και delivery.

‣

ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ

Ο ΠΕΤΡΟΣ από το 1950

Όσοι γνωρίζουν από καλό φαγητό έχουν περάσει από τη Μαίρη.

Ευριπίδου 46, ΑΘήνα Τηλ.: 210 321 17 18 Ελληνικά παραδοσιακά τρόφιμα Τώρα που ο χειμώνας βρίσκεται σε εξέλιξη και οι θερμοκρασίες είναι πλέον αισθητά χαμηλές τα όσπρια έχουν την τιμητική τους στην Ελληνική κουζίνα. Επίσης μετά τις γιορτές μια επαναστατική ιαχή δονεί την κουζίνα όποτε πάω να μαγειρέψω, όχι άλλο κρέας! Επίσης, παρά το γεγονός ότι τα όσπρια έχουν συμπεριληφθεί στην μοντέρνα γαστρονομία εγώ επιθύμησα κάτι παραδοσιακό, φακές ή φασόλια που μέσα στο χειμώνα, μαζί με κανένα καπνιστό ψάρι, ελίτσες και ωραίο ψωμί, είναι η απόλυτη ευτυχία. Επισκέπτομαι συχνά τον Πέτρο, Ελληνικά παραδοσιακά τρόφιμα, που βρίσκεται στην πιο πολύβουη γειτονιά της Αθήνας, στην οδό Ευριπίδου από το 1950. Όλα αυτά τα χρόνια κρατάει τον πήχη της παράδοσης ψηλά στα ελληνικά προϊόντα. Προμηθεύεται όσπρια, αλεύρια, δημητριακά, μέλια και βότανα από μικρούς έλληνες παραγωγούς.

‣ Δοκιμάστε χύμα ζυμαρικά από την ιστορική Ανδρίτσαινα.

Σ' αυτό το μικρό, υπόγειο μαγαζάκι στο κέντρο της Αθήνας θα βρείτε μεγάλη ποικιλία βιολογικών προϊόντων, πολλά από αυτά προέρχονται απο αρχαίες ελληνικές ποικιλίες.

Ευελπίδων 93, Αθήνα Τηλ.: 215 501 39 95

‣

BARRISTER

Τα μοντέρνα στοιχεία διακόσμησης που έχουν επιλεχθεί προσφέρουν ζεστασιά στον χώρο.

Στην περιοχή πρώην σχολή Ευελπίδων, μια νέα άφιξη θα σας κάνει να “πάτε στα δικαστήρια”. Απέναντι από την κεντρική είσοδο των δικαστηρίων, στο κέντρο της πλατείας, το Barrister, άνοιξε πρόσφατα και αν κρίνουμε από το χώρο, την ποιότητα και την εξυπηρέτηση όλα προμηνύουν ότι θα αποτελέσει ορόσημο για την ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο. Κάτι θα ξέρουν τόσοι δικηγόροι που το επιλέγουν καθημερινά. Στο μοναδικό, βιομηχανικού τύπου περιβάλλον, το χρώμα που κυριαρχεί είναι το μαύρο το οποίο δένει άρρηκτα με την πρωτογενή εικόνα των υλικών στον τοίχο και τον υπόλοιπο χώρο. Τα μοντέρνα στοιχεία διακόσμησης που έχουν επιλεχθεί προσφέρουν ζεστασιά στον χώρο και ίσως είναι η διακόσμηση του ένα απο τα πιο δυνατά στοιχεία του μετά από τον άριστης ποιότητας εσπρέσο που σερβίρει. Ανοιχτό από νωρίς το πρωί, σερβίρει ζεστά και κρύα ροφήματα παρασκευασμένα από τους καλύτερους baristas, αργότερα, μπορείτε να απολαύσετε ένα brunch για να συνεχίσετε μέχρι και τις απογευματινές ώρες ενώ το βράδυ ο χώρος μεταμορφώνεται, τη σκυτάλη πέρνει το bar και μπορείτε να απολαύσετε το ποτό ή το κρασί σας με την παρέα σας σε επιλεγμένους ήχους funk, soul, jazz, world μουσικές. Το Barrister θα σας αιχμαλωτίσει!

Στο «Allia’s» το μότο είναι «memories and dreams» και αυτό θα το καταλάβεις εύκολα.

‣ 1/3

ALLIA’S CAFE Πανδοσίας 1, Λαμπρινή Τηλ.: 210 29 12 532

Στον πεζόδρομο της Πανδοσίας εδώ και λίγο καιρό έχει στηθεί ένα καφέ από αυτά που σε κάνουν να τα νιώθεις οικεία ήδη από την πρώτη φορά. Στο «Allia’s» (της κ. Άλιας, βεβαίως βεβαίως!) το μότο είναι «memories and dreams» και αυτό θα το καταλάβεις εύκολα. Το καφέ έχει διακοσμηθεί με γούστο και έμφαση στις λεπτομέρειες, που το κάνουν να θυμίζει πολύ τη θαλπωρή ενός καλόγουστου σπιτιού. Όπως λένε τα παιδιά που δουλεύουν εδώ (πάντα ευχάριστοι και ευγενικοί όλοι τους), «στόχος ήταν να φτιαχτεί ένας χώρος για να περνάμε όμορφα και να ονειρευόμαστε και λίγο». Ραντεβού λοιπόν, από νωρίς το πρωί για ζεστό καφεδάκι δίπλα στο τζάκι, που τώρα τον χειμώνα είναι ιδανική συντροφιά, ή το βράδυ για ποτό στο παρεΐστικο εσωτερικό του «Allia’s».

αγγελίες

Γ ια ο

λουσ

αμεσα και αποτελεσ // ΤΕΧΝΙΚΟΙ

TYPE EXPERT REPAIR N’ GO ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΚΟΥΤΣΟΔΗΜΟΣ ΕλΑΣΤιΚΑ / ΖΑΝΤΕΣ / υΠΗΡΕΣιΕΣ ΒουλΚΑΝιΣΜου / υΠΗΡΕΣιΕΣ ΗλΕΚΤΡοΝιΚΗΣ ΖυΓοΣΤΑΘΜιΣΗΣ Εξοπλισμένο συνεργείο με σύγχρονα μηχανήματα για τα οχήματα, τις μοτοσικλέτες ή το scooter σας. Κυψέλης 9, Κυψέλη, Αθήνα Τ.: 210 82 29 283

κ αι Γ

ι α ολ

α!

ματικα!

// ΔΙΑΦΟΡΑ

ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ ΜΠΡΕΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΔιΑΘλΑΣΤιΚΗ ΧΕιΡουΡΓιΚΗ (LaSER) KaTaΡΡΑΚΤΗΣ / ΓλΑυΚΩΜΑ / ΣΤΡΑΒιΣΜοΣ 3ης Σεπτεμβρίου 122 Αθήνα 10434 τηλ. 210 8812919, κιν. 6973389842 e-mail: dr_breyannis@yahoo.gr

// ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ Καθηγήτρια Γερμανικών (Germanistik Παν/μιου Αμβούργου) Μαθήματα ατομικά, ομαδικά ή μέσω internet (όλα τα επίπεδα) ΔΑΝιΑ ΔΗΜΗΤΡΑ Σπάρτης 4 & Πατησίων, Αθήνα Τ.: 210 86 63 360, Κιν.: 6973 238 240 e-mail: dania@dania.gr, site: www.dania.gr

Ρωτήστε μας για τις τιμές μας και στείλτε μας τις αγγελίες σας στο patisioncr@gmail.com

3€

3€ 5€

ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ

ΞΥΡΙΣΜΑ

ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ & ΞΥΡΙΣΜΑ

THNOY 60, ΚΥΨΕΛΗ Τ.: 2155050159, Q: 6996603333, ΤΑΖΑ: 6955325252 FB: zain nai

Σ Ε Ρ Ο Φ ντων Σ Ο Ρ Π λία προϊό

ικι ο π η λ ά σε μεγ