Patision Zei - Noemvrios 2017 by Η Πόλη Ζει

street

press 51 // 11-17

ÊÂ ÆÎ

» ÊË Æ¾

µÆ Ë• ¬µ Ï¹

ΣΤΟΝ 6o ΧΡΟΝΟ

Πεδίον μάχης και Πεδίον Άρεως Στο δύσμοιρο Πεδίον Άρεως πλανόδιοι πωλητές, περιφερειάρχες, μαγαζάτορες, πακιστανοί παίκτες κρίκετ, υποψήφιοι σωτήρες, γιαγιάδες, φιλόζωοι, ποδηλα-

ΠΟΛΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

τάδες, γκραφιτάδες, παράνομα ζευγαράκια, κοπανατζήδες, ελοχίμ και νεφελίμ, μοναχικοί ακίνδυνοι, μοναχικοί επικίνδυνοι, ναρκομανείς, ασφαλίτες, οικογενειάρχες, μκο, συλλογικότητες, δημοτικοί σύμβουλοι, απαλλοτριωτές μετάλλων, δημοσιογράφοι (αυτοί πάνε παντού)...

πεΡιΟδικΟ πΟληΣ αΝθΡωπΟι και καΤαΣΤαΣειΣ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΧΩΡΙΑ... Μάχονται μεταξύ τους για το ποιος θα πληγώσει περισσότερο, άλλος με την παρουσία του άλλος με την απουσία του, έναν κατα-

patisionesi@gmail.com

πληκτικό χώρο πρασίνου, με μεγάλη ιστορία και με πολλές δυνατότητες μιας φιλικής ανάπτυξης προς τον πολίτη και το πράσινο.

για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις

Αλληλοκατηγορίες, τυπικές απαντήσεις, γραφειοκρατικά προσκόμματα, νεοελληνισμός, έργα βιτρίνας, έλλειψη σχεδιασμού, κου-

patisionadv@gmail.com

κούλωμα προβλημάτων, δογματικές προσεγγίσεις δημιουργούν τα εξής.

για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις

1. Ερήμωση και εγκατάλειψη. 2. Συσκότιση και κομφούζιο. 3. Αδιαφορία και παραίτηση. Αλήθεια ας αναρωτηθούμε όλοι μας, γιατί είναι τόσο δύσκολο να υπάρχει μία συνεννόηση και δρομολόγηση κάποιων λύσεων με βάση την κοινή λογική; ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ; Το πρώτο που έχει εξαφανιστεί είναι ακριβώς αυτό. Το Πεδίον Άρεως αποτελεί ένα Πεδίον Μάχης ανάμεσα σε αντικρουόμενα συμφέροντα, μικρά και μεγάλα, παλιά και νέα, κομματικά και ακομμάτιστα. Και να ξέρετε πως πλησιάζει η ώρα που κάποιος σωτήρας θα βρεθεί να μας σώσει από την... υποβάθμιση. Όπως έχει συμβεί σε άλλες περιοχές, σημεία, πάρκα και οικήματα. Στην πραγματικότητα την ίδια κατάσταση βιώνουν και τα Εξάρχεια

Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

και άλλες περιοχές της Αθήνας. Οι πολίτες παραμένουμε θεατές, διαλέγουμε κάποιον να υποστηρίξουμε, μερικοί προσπαθούν να επωφεληθούν αλλά όλοι ξέρουμε πως στραβά αρμενίζουμε... Πάρτε την οικογένεια σας, τον σκύλο σας, τον εαυτό σας και πηγαίνετε μία βόλτα στο ‘’Πεδίον Μάχης’’, δηλαδή σε όλη την Αθήνα. Κοιτάξτε, παρατηρήστε, μην βιαστείτε να πάρετε θέση. Η παρουσία μας και μόνο αυτή ίσως είναι η αρχή μιας λύσης.

www.patisionzei.com

➲

Έφτασαν τα μελομακάρονα αλλά δεν ξέρω αν παρατηρήσατε πως όσο περνάνε τα χρόνια όλο και μικραίνουν! Παλιά το κάθε ένα μέτραγε κάποιους πόντους, ήθελε τρεις δαγκωματιές. Τώρα πια ένα κιλό είναι μοιρασμένο σε 67 τεμάχια... Άσε που θυμίζουν κεφτεδάκια μικρού μεγέθους κέτερινγκ στάιλ. Ούτε καν μπουκιά! Τρώνε πολλοί από λίγο... Αλληλεγγύη!

να σωθεί κάποιος πρέ➲ Για πει και να το θέλει. Αν το θέλει θα προσπαθήσει και ίσως να σωθεί. Εάν δεν το θέλει (δεν θα προσπαθήσει) και δεν θα σωθεί. Είναι σαν το λαχείο. Εάν δεν παίζεις δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσεις, εκτός και αν το βρεις στον δρόμο και είναι το τυχερό... Αλλά χλωμό το κόβω... βαδίζουμε σαν κοινω➲ Που νία και σαν κράτος τέλος πάντων. Έχετε αντιληφθεί

street press

ότι έχουμε πολύ καιρό να κάνουμε εκλογές; Μας τις φυλάνε όλες μαζί;

➲

Επιστήμονες έχουν αποδείξει πως η σύσταση του νερού επηρεάζεται από την αρνητική ενέργεια, την άσχημη διάθεση και τις κακές σκέψεις. Όπως και τα λουλούδια άλλωστε. Προσέξτε γιατί το πρόβλημα είναι πως το 70% του βάρους μας αποτελείται από νερό...

έχει μείνει καμιά ➲ Αλήθεια επέτειος που να αντέχει στον χρόνο ή όλες έχουν ρημάξει; Και τελικά μάλλον νίκησαν οι αντίπαλοι των επετείων... Ψαγμένο! Και δυστυχώς ότι θεσμοθετείται και μπαίνει στα σχολεία με έναν μαγικό τρόπο αφυδατώνεται. Γιατί άραγε; ξεκίνησαν από το τα➲ Όλα ξίδι στο Τέξας... Όποιος το κατάλαβε το κατάλαβε.

➲

Πληροφορίες: 694 45 63 904

fb: Η Πατησίων Ζει

Μετά, ΤΕΞΑΣ γίναμε! Έτσι δεν είναι Άλεξ;

➲

Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας.

“Υπάρχει πάντα μια συγκεκριμένη στιγμή που συνειδητοποιούμε ότι η νιότη μας τελείωσε. Όμως μετά από χρόνια, ξέρουμε ότι αυτό συνέβη αρκετά αργότερα.” Mignon McLaughlin, 1913-1983, Αμερικανίδα αρθρογράφος Για αυτό φίλοι μου μην βιάζεστε να νιώσετε χωρίς νιότη και παραιτημένοι. Το ‘χει πει και ο Ζαμπέτας στο “Ο Πενηντάρης”! “Κάθε βελτίωση στην επικοινωνία κάνει την πλήξη πιο τρομακτική.” Frank Moore Colby, 18651925, Αμερικανός συγγραφέας Διαβάστε δηλαδή τι είχε πει ο τύπος πριν έναν αιώνα τουλάχιστον! Μία πλήξη (ιντερνετική) πλανιέται πάνω από τα κεφά-

λια μας. Θα είναι ένα επόμενο θέμα μας... λίγο με τον ➲ Χαλαρώστε Χριστουγεννιάτικο στολισμό! Από 15 Νοεμβρίου έλατα, φωτάκια και κόκκινες κάλτσες έξω από τις πόρτες. Χάνει σιγά σιγά το νόημα... που δεν έχω καταλά➲ Αυτό βει ακόμα είναι εάν βγήκαμε στις αγορές ή όχι. Να ξέρουμε δηλαδή για το πόσα λεφτά θα έχουμε πάνω μας. να πανηγυρίζεις επειδή ➲ Το έπεσε η ανεργία κάτι ψιλά και να αποκρύπτεις ότι αυτό οφείλεται στο ότι έχουν μεταναστεύσει εκατοντάδες χιλιάδες νέων και άλλες τόσες δουλεύουν με χαρτζιλίκι σε καθιστά εκτός από αχρείο και γελοίο. Έτσι απλά... στιγμής έχουμε 22 ➲ Μέχρι νεκρούς από την έντονη

βροχόπτωση. Αυτό είναι οδυνηρό έτσι και αλλιώς. Αυτό όμως που δεν αντέχεται είναι η όλη επιχειρηματολογία από κόμματα, αναλυτές και δημοσιογράφους. Το ότι πολλά βαραίνουν όλους τους προηγούμενους πρωθυπουργούς, δημάρχους, υπουργούς αυτό δεν απαλλάσσει καθόλου τους σημερινούς διαχειριστές. Όπως και το ότι το μπάζωμα εξυπηρέτησε όλη την πυραμίδα από μεροκαματιάρηδες, πολιτικούς μηχανικούς, υπάλληλους υπουργείων μέχρι και κυβερνήσεις είναι μια πικρή αλήθεια που δεν ομολογείται στα δελτία ειδήσεων. Κάτι πολύ σάπιο υπάρχει, εδώ και πολλές δεκαετίες και μας αφορά όλους. Απλώς κάντε λίγο ησυχία όταν υπάρχουνε νεκροί...

Διονυσία Αδαμοπούλου ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΠΟΛΗ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

BIO

ίμαι η Διονυσία Αδαμοπούλου και γεννήθηκα στην Αθήνα. Τελείωσα τις σπουδές μου στη Διοικητική Επιστήμη και Τεχνολογία στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάζομαι ως Product Manager στο χώρο της ασφάλειας υπολογιστών. Δουλειά μου είναι να δημιουργώ χρήσιμα, καινοτόμα και προσοδοφόρα τεχνολογικά προϊόντα. Και όσο κι αν αυτό ακούγεται δημιουργικό, η ενασχόληση μου με την τέχνη ξεκίνησε όταν συνειδητοποίησα ότι η ανάγκη μου για δημιουργία ήταν τόση που ξεπερνούσε κατά πολύ αυτά τα όρια. Δεν ήθελα απλά να δημιουργώ, αλλά ήθελα να το κάνω με απόλυτη ελευθερία και ένταση, με την ένταση που σου δίνει το χρώμα. Έτσι, άρχισα να ζωγραφίζω. Στη αρχή αναπαραστατικά και μετά ελεύθερα, αφηρημένα. Παρακολούθησα λίγα μαθήματα Ιστορίας της τέχνης και αφηρημένης τέχνης από το Μουσείο Μοντέρνας τέχνης online. Όντας όμως σχεδόν αυτοδίδακτη ζωγράφος, θα ονόμαζα την τέχνη μου Πειραματική Αφηρημένη. Μέχρι τώρα έχω συμμετάσχει σε εκθέσεις σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα και στην Ιταλία και διατηρώ ένα online κατάστημα, όπου διαθέτω τα έργα μου. Εκμεταλλευόμενη την άνεση που έχω με την τεχνολογία, κατάφερα μέσα σε λίγο διάστημα να πουλήσω πίνακες σε ανθρώπους από διάφορα μέρη του πλανήτη. Αυτό τον καιρό παρουσιάζω τα έργα μου σε μια έκθεση στη Φλωρεντία σε μια γκαλερί που έχω σταθερή συνεργασία. Με επιρροές κυρίως από τη μοντέρνα τέχνη και ειδικά από τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό δημιουργώ πίνακες με κίνηση, πλούσιες αντιθέσεις και έντονα χρώματα πειραματιζόμενη διαρκώς με τα υλικά πολλές φορές αντιβαίνοντας τους κανόνες των υλικών και των χρωμάτων... Kαι διαπιστώνοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο απολαυστικό από τη ζωγραφική!

“Η τέχνη μπορεί και είναι χρήσιμο να δίνει ένα βαθύτερο νόημα, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να πνίγεται σε αυτό.”

Kίνηση αντίθεση χρώμα Όταν ήμουν σε ηλικία να διαλέξω το επαγγελματικό

τεχνική τους, τις πινελιές τους και κάθε λεπτομέρεια

μου μονοπάτι, η ζωγραφική δεν φαινόταν να υπάρχει

της ζωής τους.

σαν επιλογή. Δεν ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω.

Αυτό που με κέρδισε πραγματικά όμως είναι η αφη-

Ήξερα όμως ότι ήθελα να παίρνω μια ιδέα από το

ρημένη τέχνη και η ελευθερία κινήσεων και αποφά-

μηδέν και να της δίνω μορφή. Μέχρι που κατάλαβα

σεων που δίνει. Κατά κάποιο τρόπο πιστεύω στην

ότι αυτό θα μπορούσα να το κάνω πάνω σε ένα λευκό

ενστικτώδη δημιουργία και στην τελειότητα που κρύ-

καμβά. Από τότε δεν υπάρχει μέρα που να ξυπνάω

βει, ακόμα και στην έλλειψη ενός κρυφού νοήματος.

και να μην σκέφτομαι πότε και τι θα ζωγραφίζω.

Η τέχνη μπορεί και είναι χρήσιμο να δίνει ένα βαθύ-

Πάντα είχα έντονο ενδιαφέρον για την τέχνη. Στην

τερο νόημα, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να

πραγματικότητα οι επιρροές μου βρίσκονται στην ίδια

πνίγεται σε αυτό. Μπορεί να είναι αυτόνομη και ζων-

την τέχνη και λιγότερο σε καθημερινές σκηνές ή αν-

τανή ως μια στιγμή δημιουργίας.

τικείμενα, αφού θυμάμαι τον εαυτό μου να μελετάω

Ζωγραφίζω κυρίως με ακρυλικά χρώματα και πολλές

μεγάλους ζωγράφους και να εντυπωσιάζομαι από την

φορές χρησιμοποιώ μικτές τεχνικές ζωγραφικής.

Διονυσία Αδαμοπούλου Ανεξαρτησία (2017) Μικτές τεχνικές σε καμβά 35χ45 τ.εκ.

Έτοιμοι για την αλλαγή (2017) Μικτές τεχνικές σε καμβά 50χ40 τ.εκ.

Χρησιμοποιώ έντονα χρώματα και δημιουργώ

ματος. Τελειώνοντας τους πίνακες συνειδητοποί-

πολλές αντιθέσεις με κυρίαρχο χρώμα το μαύρο

ησα ότι το ίδιο συμβαίνει με τους ανθρώπους

σε πολλά έργα. Βλέπω το μαύρο ως ένα φωτεινό

όταν προσπαθούν να αποκοπούν από το παρελ-

χρώμα που οριοθετεί και τονίζει ό,τι βρίσκεται

θόν τους, όταν οι νέες γενιές προσπαθούν να ξε-

δίπλα του.

χωρίσουν από τις προηγούμενες, όταν οι νέες

Συνήθως συλλαμβάνω την εικόνα ενός πίνακα

ιδέες αναβλύζουν και προσπαθούν να υπερκε-

και όταν δημιουργηθεί δίνω ένα τίτλο από αυτό

ράσουν τις παλιές. Το καινούργιο εξαλείφει το

που μου βγάζει το αποτέλεσμα. Αυτό έκανα και

παλιό επηρεαζόμενο από αυτό, όπως το χρώμα

στην τελευταία μου συλλογή “Rethink”. Η ιδέα

σε ορισμένα σημεία βγαίνει αυτούσιο και καθαρό

ξεκίνησε όταν αποφάσισα να ενσωματώσω κι

και σε άλλα επηρεάζεται από το κάτω στρώμα

άλλα υλικά πάνω στον καμβά σαν να δημιουργώ

του.

ένα είδος κολλάζ προσπαθώντας να απομονώσω

Αν με ρωτήσει κανείς γιατί ζωγραφίζω... Γιατί λα-

σε μερικά σημεία το αποτέλεσμα του κάθε χρώ-

τρεύω το χρώμα!

Το σήμερα είναι πιο πολύ (2017) Μικτές τεχνικές σε καμβά, 40χ40 τ.εκ.

INFO Website: www.deniseartstudio.com Facebook: www.facebook.com/deniseartstudio/ Instagram: www.instagram.com/artdenise Email: hello@deniseartstudio.com

ΝΤΙΝΑ ΝΤΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑ ΚΩΝΣΤΑ

Τεύχος 03

ΡΩΤΗΣΑΜΕ & ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ

Συμβαίνει να παίζετε μόνο για ένα θεατή; Και ένας να καταλάβει είναι κέρδος. Λες «εγώ παίζω γι’ αυτόν». Δεν τον ξέρεις, δεν θα τον δεις ποτέ. Αλλά αυτό που συνέβη είναι αυτό που λέμε ότι γελάμε με τα ίδια πράγματα, σιωπούμε με τα ίδια πράγματα… Απευθύνεσαι, εξομολογείσαι σε κάποιον. Έχει τη μορφή της εξομολόγησης. Άρα εκεί πρέπει να επιστρέψουμε. Μπορεί να γίνει στροφή προς τον πολιτισμό; Πώς δεν μπορεί; Πάντα μπορεί, αν θέλεις. Αλλά χωρίς λεφτά. Ακούω για κάτι κινηματογραφιστές που πάνε οι συνάδελφοί τους και τους βοηθάνε. Σκηνοθέτες που κάνουν τους βοηθούς, να βοηθήσουνε τζάμπα, για να γίνει μια ταινία. Αυτό κάτι σημαίνει. Ότι έχουνε την ανάγκη να κάνουνε ταινίες ή να κάνουνε θέατρο. Μαζεύονται κάποια παιδιά, χωρίς λεφτά. Κι εγώ έχω δουλέψει χωρίς λεφτά στο θέατρο. Για ν’ ανέβουν κάποια έργα που μ’ αρέσανε, που ήταν φίλων. Του φίλου μου του Παύλου του Μάτεσι. Δούλευα χωρίς λεφτά, γιατί ήτανε καινούργιος συγγραφέας τότε. Κάτι θα βγει. Και βγαίνουν και πολύ καλοί ηθοποιοί.

Από το πρώτο τεύχος της έκδοσης απευθύναμε ερωτήσεις σε ανθρώπους του θεάτρου και του κινηματογράφου. Θυμόμαστε κάποιες απαντήσεις που μας άρεσαν πολύ.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΛΤΑΜΠΑΣΗΣ ΤΣΑΛΤΑΜΠΑΣΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΜΕΝΗΣ ΑΡΜΕΝΗΣ

Τεύχος 09 Μιας και τα παιδιά σας είναι κι αυτά στο χώρο του κινηματογράφου, ποια θα λέγατε ότι είναι η βασικότερηδιαφορά μεταξύ νεότερης και παλαιότερης γενιάς κινηματογραφιστών; Τα παιδιά μου, όπως και οι άλλοι νεότεροι σκηνοθέτες έχουν γεννηθεί σε πολύ διαφορετικές συνθήκες. Βιώνουνμια τελείως διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που βιώσαμε εμείς, που σημαίνει ότι αυτό που ψάχναμε εμείςνέοι το ψάχνουν κι αυτοί με το δικό τους τρόπο. Με άλλη θεματολογία, με άλλη κινηματογραφική προσέγγιση… Αυτό που διακρίνει σήμερα τη νέα γενιά κινηματογραφιστών είναι ότι είναι ψαγμένοι, μορφωμένοι, έχουν δει πολύσινεμά και το πιο σημαντικό είναι ότι με τη σύγχρονη τεχνολογία μπορούν πιο σύντομα να κάνουν κάτι σε νεαρήηλικία. Εμείς τότε για να κάνουμε μια ταινία μικρού μήκους έπρεπε να πάμε τριάντα χρονών για να βρούμε φιλμ, κάμερα κλπ. Ενώ τώρα με μια κάμερα μικρή μπορείς να φτιάξεις μια ιστορία μικρού μήκους.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ

Τεύχος 39 Εσείς προτιμάτε τις μικρές ή τις μεγάλες παραγωγές; Γουστάρω τις μικρές πιο πολύ. Απλώς κατά καιρούς μου έρχονται θέματα τα οποία είναι πιο σύνθετα καιχρειάζονται περισσότερα μέσα και χρήματα. Αλλά σαν σκηνοθέτης έχω περάσει καλύτερα σε ταινίες με χαμηλόbudget. Πώς χρηματοδοτείται μια ταινία εν μέσω κρίσης; Συνήθως οι δύο βασικές πηγές ήταν το Κέντρο Κινηματογράφου και η ΕΡΤ, που επιστρέφει το 1,5 %, τον φόροπου αποδίδεται στους κινηματογραφιστές. Αυτό είχε ψηφιστεί να το εφαρμόσουν και τα ιδιωτικά κανάλια αλλάκανένα δεν το τήρησε. Από κει και πέρα είναι τα γραφεία εκμετάλλευσης.

Τεύχος 44 Με αφορμή την ατάκα «Εμείς Μάκη μου δε θα πεθάνουμε ποτέ…», πότε πιστεύετε ότι δεν «πεθαίνει» ένας άνθρωπος κι αυτό που αφήνει πίσω του; Στην ταινία Ηλία ρίχτο» Έχει μια αξία αυτή η ατάκα, ότι θα γυρίσουμε πίσω μας και θα είναι κάποιες πατημασιές εκεί που περπατήσαμε ή καλλιεργήσαμε κάτι και μεγαλώνει ένα δέντρο ή ένα παιδί ή ένα λουλούδι, κάτι. Έτσι και τα δεις όλα μαύρα δεν έχεις κάνει τίποτα στη ζωή σου. Πέρασες απ’ αυτή τη ζωή και δεν έκανες τίποτα. Μ’ αυτή την έννοια και μεταφορικά και υπερβατικά, δεν θα πεθάνουμε ποτέ, όταν εμείς είμαστε σωστοί σαν άνθρωποι – ήρωες. Έτσι πριν πεθάνεις θα ξέρεις ότι κάτι άφησες πίσω. Όχι για την υστεροφημία, η οποία δε με ενδιαφέρει καθόλου, αλλά για τις νεότερες γενιές, για το γιο μου, για σας. Πρέπει ν’ αφήσεις έστω και μια σκονίτσα, διαφορετικά πέρασες απ’ αυτή τη ζωή και δεν έγραψες. Λέει ο Σαίξπηρ: «Τι είναι η ζωή; Ένας θεατρίνος που θορυβεί και σοβαρεύεται δύο ώρες πάνω στη σκηνή κι ύστερα χάνεται.». Για τη ζωή το λέει ο Σαίξπηρ, ο θεατρίνος φεύγει αλλά μένει πίσω κάτι που εσείς το θυμάστε και το βλέπετε και το ξαναβλέπετε και το βγάζετε στο twitter και στα site κι όλα αυτά (λέει γελώντας), αυτό έχει μέσα την αθανασία.

ΧΡΥΣΑ ΧΡΥΣΑ ΠΑΠΑ ΠΑΠΑ

Τεύχος 32 Νιώθω πως ένας σημαντικός λόγος για να κάνω θέατρο είναι αυτός. Να μπορούμε να μετακινούμε συναισθηματικά έναν άνθρωπο την ημέρα. Γιατί αυτός ο άνθρωπος θα πάρει κάτι από την παράσταση, θα το φέρει στη ζωή και αυτό μετά γίνεται αλυσίδα.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΕΝΑΤΑΣ ΓΕΝΑΤΑΣ

Τεύχος 21 Υπάρχει χώρος για νέα πράγματα στην τέχνη; Υπάρχει γιατί υπάρχουν νέοι άνθρωποι που προβληματίζονται, θέλουν να συνομιλήσουν και να μοιραστούν όσα σκέφτονται. Δυστυχώς από την άλλη υπάρχει ένα καθεστώς απίστευτης χειραγώγησης και κατεύθυνσης στην τέχνη από τα ΜΜΕ, που κατευθύνουν τον κόσμο σε ένα συγκεκριμένο είδος, σε δέκα συγκεκριμένες παραστάσεις. Οι οποίες είναι διασκεδαστικές με ευτελή τρόπο, είτε είναι δήθεν καλλιτεχνικές που όμως δεν αναφέρονται καθόλου σε αυτό που συμβαίνει σήμερα. Δεν αμφιβάλλουν, δεν στέκονται απέναντι, δεν διεκδικούν, μονάχα καλλιτεχνίζουν. Υπάρχει μια τέχνη που τεχνηέντως παρακάμπτει όλα όσα ζούμε σήμερα.

ΜΥΡΤΩ ΜΥΡΤΩ ΑΛΙΚΑΚΗ ΑΛΙΚΑΚΗ

Τεύχος 10 Το θέατρο περνάει τη δική του κρίση; Σίγουρα είναι χειρότερα τα πράγματα. Αν σκεφτείς τα χρήματα που δίνονται για τον πολιτισμό, που ήταν ούτως ή άλλως λίγα, τώρα είναι ακόμα λιγότερα. Βλέπε διάφορα, σχολεία, θέατρα επιχορηγούμενα. Παρόλα αυτά το ίδιο το θέατρο και οι τέχνες γενικότερα δε βρίσκονται σε τέλμα. Μπορεί να μην υπάρχουν λεφτά, αλλά βλέπεις τι γίνεται με τον Ελληνικό κινηματογράφο. Γίνεται χαμός από ταινίες, διότι έχουν καταλάβει ότι δεν μπορούν να περιμένουν το κέντρο κινηματογράφου. Αυτή η κατάσταση τους έχει κινητοποιήσει. Και στο θέατρο επίσης βλέπεις ένα χαμό από παραστάσεις. Δεν επιβιώνουν όλες αυτές οι δουλειές, μέσα μπαίνουν οι περισσότερες, αλλά υπάρχουν. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι έχουν τρομερή ανάγκη να εκφραστούν, να επικοινωνήσουν και προκειμένου να κάτσουν σπίτι τους και να κλαίνε τη μοίρα τους, βγαίνουν να πούνε κάτι ή ότι νομίζουν ότι πρέπει να πουν. Κάποιες από αυτές βέβαια είναι κακές, παρόλο αυτά είναι σημαντικό ότι κινείται κάτι. Δεν μπορώ να δω κάτι αρνητικό σε αυτό.

Δημοσίευση από το βιβλίο του Π. Ένιγουεϊ «Δεν θα

ξαναγράψω ποτέ πια άλλα διηγήματα και άλλα διηγήματα» (εκδ. Θράκα), το οποίο ήταν

Η ΚΥΨΕΛΗ ΜΑΣ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΤΗΝ ΦΩΚΙΩΝΟΣ ΝΕΓΡΗ

υποψήφιο στη λίστα των πρωτοεμφανιζόμενων πεζογράφων του περιοδικού «ο Αναγνώστης» για τα Βραβεία 2017.

Την Παρασκευή 1 ∆εκεµβρίου 2017 από τις 10 το πρωί ως τις 2 το µεσηµέρι στη Φωκίωνος Νέγρη, στο πλάτωµα, κάτω από τις οδούς Σκύρου και Μεγίστης, η Οµάδα κατοίκων «Η Κυψέλη µας», πιστή στο ραντεβού της, στα πλαίσια του θεσµού πια, των γιορτών των 4 εποχών, µε τη συµµετοχή εθελοντών και τη στήριξη του 6 ου ∆ιαµερίσµατος ∆ήµου Αθηναίων, σας προσκαλεί όλους για να γιορτάσουµε µαζί τον Χειµώνα στην γειτονιά µας. Η γιορτή θα περιλαµβάνει δραµατοποιηµένο παραµύθι,, κινητικά παιχνίδια, face painting, χορό, δηµιουργικές κατασκευές και … άλλες εκπλήξεις. Όλα προετοιµάζονται από τους εθελοντές µας, αλλά και διάφορους φορείς που είναι πρόθυµοι να συµβάλλουν στην προσπάθεια µας. Όπως η Κυψέλη βάζει σιγά - σιγά τα χειµωνιάτικά της, βάλτε κι εσείς τα πανωφόρια σας, τις µπότες σας και τα σκουφιά σας, κι ελάτε να καλωσορίσουµε µαζί, µε κέφι, τον χειµώνα στην όµορφη γειτονιά µας.

Τρίαθλο «Μπεμπίνα… Γύρισα. Ακόμα στο κρεβάτι είσαι; Σε πήρε πάλι ο ύπνος; Έμεινα από μπαταρία! Δεν παίρνει μπροστά με τίποτα, που να πάρει η ευχή! Ούτε στην κατηφόρα δεν πήρε. Την άφησα κάτω στο περίπτερο. Θα δω τι θα κάνω. Κάτσε να πάω στο κολυμβητήριο και μετά. Σήμερα Σάββατο, το συνεργείο είναι κλειστό. Από Δευτέρα. Τι να κάνω. Θα πάω με το ποδήλατο. Ακόμα στο κρεβάτι είσαι; Σήκω! Δεύτερο γύρο; Άστα τώρα αυτά. Αργότερα. Το απόγευμα. Θα χάσουμε τη μέρα. Σήκω! Έχει βγάλει ήλιο. Να κάνουμε κάτι. Μη κλειστούμε μέσα. Να πάμε για καφέ στη Λόλα. Πού έχω το βαλιτσάκι του ποδηλάτου. Μην έχω στην πλάτη τα

Με µεγάλη χαρά σας περιµένουµε όλους. Περισσότερες πληροφορίες στο facebook.com/kypseli2012.gr 6933494549 kypseli2012@gmail.com

Å Ñ ¿ Ï Ê ° Ê

Ó Ï Ø × Ê Ï Î Ê Ï Á

XXX U P Q P T B M M P V H S

Ê Â Ó É Î Æ Ñ Ê ¼ Ó Æ Ê Â Ó É Ö Æ Ó Â Î ® Ò Ó Æ Ø Ò É Ö

Δεν θα ξαναγρ άψω ποτέ πια άλλα διηγήμα τα και άλλα διηγήματα

Π. Ένιγουεϊ

Ƒ ŻƭƩƣƯƵƥƺ

Â ¿ ¯ÏÆ ÃÑ¾ ÏØ Â Ñ Â Ò Ì Æ Ø ½ Â Ã Ã ® Ó Ï ¨Ø Ñ Ê Â Ì ½

κολυμβητικά και ιδρώσω. Κάτσε να βγάλω το μπουφάν της μηχανής, έχω σκάσει. Μη μου πεις πως έπλυνες το αντιανεμικό; Δεν είναι στην κρεμάστρα. Α, εντάξει, το βρήκα. Φεύγω. Έλα, σήκω! Ένα φιλάκι και θα σηκωθείς, έτσι; Πιες ένα καφεδάκι να ξυπνήσεις και να βρεθούμε έξω. Θα σου τηλεφωνήσω όταν φεύγω απ’ το κολυμβητήριο. Μη κλειστούμε μέσα και χάσουμε τη μέρα. Να κάνουμε κάτι. Τα γάντια ξέχασα. Πού τα έβαλα; Πάνω στη βιβλιοθήκη τα είχα. Τα βρήκα. Φεύγω, έλα, σματς! Όχι, εντάξει, δε θα κουραστώ. Απ’ την Τρίτη έχω να πάω. Μη χάσω το μπάνιο. Λοιπόν, φεύγω. Υπολόγισε, σε κάνα δίωρο στη Λόλα. Φιλάκια!»

ƅƥƭ ƨơ ƮơƭơƣƱƜƸ ƹ ưƯƴƝ ưƩơ Ɯƫƫơ ƤƩ ƧƣƞƬơƴơ ƪơƩ Ɯƫƫơ ƤƩƧƣƞƬơƴ ơ

«Δεν θα ξαναγράψω ποτέ πια άλλα διηγήματα και

ISBN

θ 5)& 03"- 53"%* 5* 0/ "4 " $0/5 "$5 #3* %(& #&58&&/ 5)& 1&01-& "/% 5)&* 3 $* 7* -* ;"5* 0/

$ 6 5 6 3 & 6 ( ( " ( &

θράκα

άλλα διηγήματα» (εκδ. Θράκα) του Π. Ένιγουεϊ

ΚΕΙΜΕΝΟ

BLADE RUNNER

Κ Κ

“Ας είναι ευλογημένη η σιωπή!

αθημερινά πιάνω τον εαυτό μου να έρχεται σε δύσκολη θέση. Συχνά ξαφνιάζομαι ψυχογραφώντας τους ανθρώπους, γνωστούς και αγνώστους. Όλοι μας δικαίως θυμωμένοι με το άδικο. Λεκτικές καθημερινές μηνύσεις κατά αγνώστου και κατά παντός υπευθύνου. Αρχίζω και βράζω μέσα μου καθώς βυθίζομαι κι εγώ σε λογισμούς κατάκρισης. Φταίει η εποχή μας; Tα χάλια οικονομικά μας; Φταίει ο διάβολος και η παροιμιώδης διαβολή του; Φταίει η φωνή μας; Η κούρασή μας; Μήπως φταίει η σιωπή μας; Ή μήπως η ίδια η κατάκριση μας; Μίλα καλύτερα! Πρόσεχε τα λόγια σου! Να σέβεσαι! ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ!

Ακούω νέους να κατακρίνουν γέρους. Σαν τα παλιά εργόχειρα να τους προκαλούν αποστροφή. Καθώς μιλούν με ασχημοσύνη, διακρίνω μια μικρή ρυτίδα να σχηματίζεται στο νεανικό πρόσωπό τους. Παρατηρώ να ξεφυτρώνει και μια λευκή τρίχα στο κεφάλι τους. Ακούω γέρους να κατακρίνουν νέους. Λες και τα κιτρινισμένα φύλλα ρίχνουν το φταίξιμο στους νεαρούς βλαστούς. Λες και οι ίδιοι παρήγαν φωτοσύνθεση κάτω από έναν άλλο ήλιο. Βαθιές χαραματιές προσθέτονται στο μέτωπό τους και με κάνουν να γυρίζω το βλέμμα μου αλλού. Ακούω γυναίκες να κατηγορούν τους άντρες. Ακούω άντρες να περιπαίζουν τις γυναίκες. Ακούω ροκάδες να περιφρονούν τους λαϊκούς. Ακούω λευκούς να μισούν τους μελαμψούς. Ακούω και μελαμψούς να μισούν τους δυτικούς. Τους όμορφους να ενοχλούνται από τους άσχημους. Τους λεπτούς να κοροϊδεύουν τους χοντρούς. Τους εξέχοντες να θλίβουν τους ανέχοντες. Ακούω ακούω... Σκυλόφιλους να κρίνουν τους γατόφιλους, μελαχρινούς να κρίνουν τους ξανθούς, αριστερούς να κρίνουν δεξιούς, δεξιούς να κρίνουν τους μεσαίους, φιλάθλους της 7 να κρίνουν αυτούς της 13, ηθικολόγους να κρίνουν τους αμαρτωλούς, τραγωδούς να κρίνουν κωμωδούς, κλέφτες να κρίνουν αστυνόμους, χορτοφάγους να κρίνουν τους παμφάγους, γήινους να κρίνουν εξωγήινους, κάθετους να κρίνουν οριζόντιους, αλμυρούς να κρίνουν τους γλυκούς..... Καουμπόηδες της κακιάς ώρας να θορυβούν ματαίως, πυροβολώντας τον πιανίστα. Πρόσεχε τα λόγια σου! Μίλα καλύτερα! Να σέβεσαι! ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ!

! ! ! T C E P S E R

Γιατί μέσα σ' αυτήν θα μ' ακούσεις να μιλώ.” Σκέφτηκα πόσο δύσκολη είναι η επικοινωνία μεταξύ μας! Πόση αντίληψη και έμπνευση και διαύγεια πρέπει να έχει κάποιος για να περάσει μια ολόκληρη ημέρα χωρίς να πληγωθεί ή να πληγώσει κάποιον άλλο. Πράγματι! Πετάμε καρφιά εκεί που πρέπει να προσφέρουμε ανθοδέσμες. Εκτοξεύουμε ρουκέτες εκεί που θα έπρεπε να δωρίζουμε διαμάντια. Κι άλλες φορές αραδιάζουμε κολακείες εκεί που θα πρέπει να ρίξουμε κλωτσιές συνετισμού. Φταίνε οι ελλείψεις; Οι εμμονές; Φταίει η παιδεία; Η αδικία; Μήπως φταίει η “διαιτησία”; Και έτσι περνάμε από την μυωπία στην πρεσβυωπία χωρίς να καταλάβουμε ότι εκεί που χάναμε το δάσος, τώρα πια χάνουμε και το ίδιο το δέντρο. Και έτσι ψάχνουμε για την αλήθεια σαν ρακοσυλλέκτες, χωμένοι μες τα ερείπια του πύργου της Βαβέλ. Κάποτε είπα σε μια φίλη ότι αγαπώ εξίσου βαθιά και τα τρία αδέλφια μου χωρίς διάκριση και εκείνη με κατηγόρησε ότι αγαπώ επίπεδα και βαρετά. Μιαν άλλη φορά με έβαλε να διαλέξω ανάμεσα στην ημέρα και την νύχτα. Πάσχισε να με πείσει πως το φεγγάρι είναι πιο ενδιαφέρον από τον ήλιο. Ευχήθηκα να μην την ξανασυναντήσω. Έτσι απλά, επίπεδα και βαρετά την αντιπάθησα. Σαν μικρό παιδάκι πείσμωσα και με την σιγουριά ενός σοφού υπερήλικα αποφάσισα να αισθάνομαι επίπεδα και βαρετά για όλη μου τη ζωή. Επέλεξα να αγαπώ τους σκύλους όσο ακριβώς και τις γάτες. Τους ξανθούς όσο και τους μελαχρινούς, τους γέρους όσο και τους νέους. Τις ταπεινές μαργαρίτες όσο και την ευγένεια των ρόδων. Να αγαπώ τον ήλιο όσο αγαπώ και την βροχή. Να μην ξεχωρίζω την ομορφιά που έχουν τα καστανά μάτια από τα γαλανά. Τα έγχορδα από τα πνευστά. Επέ-

Χαλίλ Γκιμπράν

λεξα να νιώθω δέος από τα ψηλά απόκρημνα βουνά όσο και από την απεραντοσύνη της θάλασσας. Το χρυσάφι όσο και το ασήμι. Το λευκό όσο και το μαύρο. Το σμιλεγμένο βότσαλο όσο και την άκομψη πέτρα. Παράλληλα αποφάσισα να αντιπαθώ επίπεδα και βαρετά τους ανισόρροπους και τους απανταχού ξερόλες. Τους ψεύτες άρχοντες όσο και τους κλέφτες. Τους εκμεταλλευτές, τους ασεβείς, τους αχόρταγους και όλους αυτούς που τζογάρουν με τη χώρα μου κρυμμένοι στη σκιά. Τους τοξικούς που λέει και ο λαός. Μίλα λοιπόν καλύτερα! Πρόσεχε τα λόγια σου! Να σέβεσαι! Αλλιώς σώπαινε και μίλα με τα χέρια. Πιο πολλά θα μου πεις με την νοηματική γλώσσα παρά με την διάλεκτο του χάους. Ειδάλλως αναρωτιέμαι τι σόι ανατροφή σου δόθηκε. Μείνε ακέραιος. Ο εχθρός δεν αγαπιέται εύκολα αλλά ακόμα κι αυτός απαιτεί σεβασμό αν θες να τον νικήσεις. Καμία βρισιά και προσβολή δεν θα σώσει τον τόπο μας. Καμία διάκριση και σκοτεινή κατάκριση δεν θα διαφυλάξει την οικογένειά σου. Και βασικά, κανένα απολύτως δηλητήριο δεν θα σε βοηθήσει στο ξέσπασμα. Μάθε να μην υποτιμάς κανέναν και εγώ θα πολεμήσω πλάι σου. Και όσο εσύ μαθαίνεις να σέβεσαι, επέτρεψέ μου να ταξιδέψω νοερά, τούτη εδώ την ώρα, την ανήσυχη ψυχή σου. Μονό εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Και από την άνυδρη και παγερή κοιλάδα που με πήγες όταν σε γνώρισα, να σε οδηγήσω στα μέρη που θαύμασα καθώς μεγάλωνα. Εκείνα τα γλυκά χρωματιστά νερά της λίμνης Μελισσάνης παρέα με τα αδέλφια μου. Βαρκάδα πρωινή για ψάρεμα στον κόλπο του Σαρωνικού με τον πατέρα μου. Καλύμνιες αγκαλιές με φίλους καρδιακούς στην Πόθια του Άη Σάββα. Έρωτας γλαφυρός και σκιερή δροσιά από θεόρατα πλατάνια να με αγαπάνε χωρίς διάκριση, επίπεδα και βαρετά, εκεί ψηλά στους πρόποδες του Παγγαίου...

"Στον διαχρονικά κοµψό και µοντέρνο χώρο µας και σε µια αίθουσα χωρητικότητας 500 ατόµων, υποδεχόµαστε τους φίλους µας για τους µήνες του Νοεµβρίου και του Δεκεµβρίου, µε παραδοσιακά έντονη κινηµατογραφική δραστηριότητα."

ΠΡΟΣΕΧΩΣ 23 Νοεµβρίου - "Καζαντζάκης" Μια πολύ σπουδαία ελληνική ταινία από τον Γιάννη Σµαραγδή, µε τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στον οµώνυµο ρόλο, βασισµένη στην ζωή του οικουµενικού Έλληνα συγγραφέα. 30 Νοεµβρίου - "Paddington 2" Ο γλυκύτατος αρκούδος Πάντινγκτον επιστρέφει µε καινούριες περιπέτειες! Έχοντας ενσωµατωθεί πια στο Λονδίνο και την οικογένεια Μπράουν, ετοιµάζεται να κάνει το τέλειο δώρο για τα εκατοστά γενέθλια της θείας του Λούσι, βάζοντας τους όλους σε απίθανους µπελάδες! Στην φωνή του Πάντινγκτον Fο Γιάννης Τσιµιτσέλης. 7 ∆εκεµβρίου - "Wonder Wheel" O µοναδικός στο είδος του σκηνοθέτης Γούντι Άλεν, αγαπηµένος του ελληνικού κοινού, µας ταξιδεύει στη δεκαετία του 50' στην καινούρια του δραµατική ταινία. Πρωταγωνιστούν η βραβευµένη µε Όσκαρ Κέιτ Γουίνσλετ και ο Τζάστιν Τίµπερλεϊκ. 21 ∆εκεµβρίου - "All the Money in the World" Με την υπογραφή του Ρίντλεϊ Σκοτ, και την συµµετοχή των Μαρκ Ουώλµπεργκ, Μισέλ Γουίλιαµς και Κρίστοφερ Πλάµερ, η περιπέτεια αυτή αναβιώνει την αληθινή ιστορία της απαγωγής του Τζον Πολ Γκέτι από την Ντραγκέτα το 1973. 21 ∆εκεµβρίου - "Ferdinand" Ακόµα µια υπέροχη ταινία κινουµένων σχεδίων από την Blue Sky έρχεται λίγες µέρες πριν από τα Χριστούγεννα! Ήρωας ο Ferdinand, ένας καλόκαρδος ταύρος που θα κάνει τα πάντα για να επιστρέψει στο σπίτι του! 28 ∆εκεµβρίου - "The Greatest Showman" Ένα φαντασµαγορικό µιούζικαλ για την δύναµη της Τέχνης και των ονείρων, δύναµη που συνέβαλλε τα µέγιστα στην δηµιουργία της σόουµπιζ. Πρωταγωνιστούν ο Χιού Τζάκµαν και η Ρεµπέκα Φέργκιουσον.

Πατησίων 79, Λεωφ. Αλεξάνδρας (Μετρό Βικτώρια) // Τ.: 210 82 19 298, 210 88 32 666 // Fb: Alexandra Cinema

Δημήτρης

Ρέτσας “

Το τί σημαίνει περίεργο, είναι σχετικό. Το να μπει η άλλη μέσα και να πει "θέλω κάτι σε Καζαντζάκη", αυτό για εμένα είναι περίεργο.

“

Πίσω απο μία στενή βιτρίνα στην Άστιγγος βρίσκεται ένας άνθρωπος που ζει για το βιβλίο. Ο Δημήτρης Ρέτσας, ένα πνεύμα - προστάτης των σπάνιων εκδόσεων, επιμένει να ψάχνει για μικρούς τυπωμένους θησαυρούς.

Συνέντευξη: Θεοδώρα Μαλάμου Φωτογραφία: Άντζελα Ντίνα

Ποιά είναι η ιστορία του παλαιοβιβλιοπωλείου σας; Το μαγαζί δουλεύει τριάντα δυό χρόνια και είναι αποτέλεσμα επιλογής. Δούλευα και πριν στον τομέα του βιβλίου σαν επιμελητής εκδόσεων και διορθωτής, αρχικά σε εκδοτικούς οίκους και μετά κυρίως με πανεπιστημιακούς, εκεί ήταν το τέλος. Σάλταρα και αναζητούσα κατεπειγόντως ένα επάγγελμα για βιοπορισμό.

μεγάλη κίνηση, τώρα βέβαια, με το ίντερνετ έχουν πέσει αυτά τα πράγματα. Εγώ έφερνα πάντα κλασικό βιβλίο, προσανατολισμένο στο σπάνιο, στο δυσεύρετο και όχι δεύτερο χέρι, αυτό καθορίζει και το κοινό. Υπάρχει κι ένα άλλο στοιχείο, η τρέλα του βιβλιοπώλη που έχει κάνει μέρος της ζωής του να βρίσκει βιβλία, εγώ και να έχω κάτι, άμα το βρω σε καλύτερο αντίτυπο, θα το πάρω.

Δεν σας άρεσε καθόλου; Όχι, ήταν μια κατάσταση τρέλας, δούλευα σαν το σκύλο και δεν πληρωνόμουνα. Εγώ ήμουν με το παλιό βιβλίο φανατικός, αγόραζα, είχα συλλογές και τα λοιπά και σκέφτηκα να, γιατί να μην ανοίξω ένα μαγαζί στο Μοναστηράκι ερχόμουν εδώ βέβαια- κι έτσι έγινε.

Έχει αλλάξει το κοινό σας μέσα σε αυτές τις τρεις δεκαετίες; Ουσιαστικά όχι, δε νομίζω. Πάλι, λόγω αυτής της ιδιαιτερότητας. Οι ίδιοι είναι συλλέκτες, ερευνητές και άνθρωποι οι οποίοι, επειδή έχω συγκεντρωθεί πολύ στο τοπικό βιβλίο, θέλουν να βρουν στοιχεία για την περιοχή τους, για το χωριό ή την πόλη τους. Απο τους 12500 τίτλους που έχει η ιστοσελίδα μου, οι 3500 μπορεί να 'ναι τα τοπικά.

Τί κόσμο μαζεύει ένα παλαιοβιβλιωπολείο; Κατ' αρχήν δεν είναι όλα τα παλαιοβιβλιοπωλεία ίδια, καθένα έχει το κοινό του. Εγώ πάντα ήμουνα, ας πούμε, ελιτίστικο παλαιοβιβλιοπωλείο: δύσκολα βιβλία, πρώτες εκδόσεις, τέτοια πράγματα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει πυρήνας για κόσμο ενός επιπέδου, ας το πούμε έτσι. Κυριακή για παράδειγμα, που εδώ γίνεται το σώσε, εγώ δεν έχω κόσμο. Δεν πούλησα ποτέ μου Άρλεκιν, Μπελ, κόμικς, τσόντες...Το λέω αυτό γιατί για μερικά μαγαζιά η τσόντα ήταν το προϊόν που κάλυπτε τα έξοδα, είχε

Ποιό είναι το πιο περίεργο πράγμα που σας έχουν ζητήσει ποτέ; Το τί σημαίνει περίεργο, είναι σχετικό. Το να μπει η άλλη μέσα και να πει "θέλω κάτι σε Καζαντζάκη", αυτό για εμένα είναι περίεργο. Κοιτάξτε, έχουν συμβεί διάφορα κι εξακολουθούν, αν και τώρα λιγότερο συχνά απο ό,τι παλιότερα. Για παράδειγμα, ζητάνε τη "Σολομωνική" και μάλιστα με κόκκινα γράμματα, αυτό υποτίθεται σημαίνει γραμμένο με αίμα, σαχλαμάρες δηλαδή.

Ποιά είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για να βρείτε ένα βιβλίο; Η βασική πηγή παλιών βιβλίων είναι απο σπίτια που έχει πεθάνει ο κάτοχος. Όταν κάποιος πεθαίνει, δημιουργείται ένα τεράστιο πρόβλημα για τους οικείους του, αυτό που εκείνος είχε διαμάντι στην κορώνα του γι' αυτούς είναι ένα βάρος τρομακτικό. Φυσικά και υπάρχουν περιπτώσεις που τα θέλουν, αλλά στις περισσότερες προτιμούν να απαλλαγούν και να εκμεταλλευτούν το χώρο. Το βασικότερο λοιπόν είναι αυτό, σπίτι με κληρονομιές κατόχων βιβλιοθηκών και προεκτείνεται στη δεύτερη πηγή, το κυριακάτικο παζάρι. Εκεί έρχονται από άνθρωποι που ψάχνουν στους κάδους μέχρι Ρομά, ανάμεσά τους έμποροι πολύ σημαντικοί που κάθε μέρα βάζουν διαφημίσεις σε εφημερίδες και παίρνουν πάρα πολλές δουλειές. Αυτοί μπορεί να φέρνουν βιβλιοθήκες καταπληκτικές. Μια τρίτη περίπτωση, παίρνουν τηλέφωνο ή έρχονται εδώ και σου λένε πουλάω κάτι βιβλία θέλετε να τα κοιτάξετε; Τις περισσότερες φορές είναι άχρηστα, εδω υπάρχει κι ένα παραμύθι - κατά τη γνώμη μου- οτι με την κρίση έχει πλημμυρίσει η αγορά με βιβλία που πουλάνε οι άνθρωποι για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Τρίχες, όσα ήταν είναι. Υπάρχει μια υπερπληθώρα όντως αλλά σε κατώτερο υλικό, "Ιστορία της Ουνέσκο, "Βιβλιοθήκη τη γυναίκας", 'Ο γιατρός στο σπίτι σας", τα οποία είναι άχρηστα, τα πήραν το '70 -'80 απο πλασιέ και δεν τα αγοράζει πια κανένας, ούτε αυτοί τα θέλουνε και σκέφτονται πριν τα πετάξουν να δούνε αν πιάνουν 'κανά φράγκο. Επίσης εγώ -και το τονίζω επειδή είναι σπάνιο το φαινόμενο- αγοράζω απο συναδέλφους, σχεδόν κανένας άλλος δεν το κάνει αυτό. Κάθε πρωί πηγαίνω σε όλους εδώ τριγύρω, αμα βρω ένα βιβλίο που το θέλω, θα το πάρω, ας είναι κι ακριβό, θα βάλω κάτι παραπάνω για να το έχω εγω. Ποιό είναι το πιο περίεργο πράγμα που σας έχουν ζητήσει ποτέ; Το τί σημαίνει περίεργο, είναι σχετικό. Το να μπει η άλλη μέσα και να πει "θέλω κάτι σε Καζαντζάκη", αυτό για εμένα είναι περίεργο. Κοιτάξτε, έχουν συμβεί διάφορα κι εξακολουθούν, αν και τώρα λιγότερο συχνά απο ό,τι παλιότερα. Για παράδειγμα, ζητάνε τη "Σολομωνική" και μάλιστα με κόκκινα γράμματα, αυτό υποτίθεται σημαίνει γραμμένο με αίμα, σαχλαμάρες δηλαδή. Ποιά είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για να βρείτε ένα βιβλίο; Η βασική πηγή παλιών βιβλίων είναι απο σπίτια που έχει πεθάνει ο κάτοχος. Όταν κάποιος πεθαίνει, δημιουργείται ένα τεράστιο πρόβλημα για τους οικείους του, αυτό που εκείνος είχε διαμάντι στην κορώνα του γι' αυτούς είναι ένα βάρος τρομακτικό. Φυσικά και υπάρχουν περιπτώσεις που τα θέλουν, αλλά στις περισσότερες προτιμούν να απαλλαγούν και να εκ-

μεταλλευτούν το χώρο. Το βασικότερο λοιπόν είναι αυτό, σπίτι με κληρονομιές κατόχων βιβλιοθηκών και προεκτείνεται στη δεύτερη πηγή, το κυριακάτικο παζάρι. Εκεί έρχονται από άνθρωποι που ψάχνουν στους κάδους μέχρι Ρομά, ανάμεσά τους έμποροι πολύ σημαντικοί που κάθε μέρα βάζουν διαφημίσεις σε εφημερίδες και παίρνουν πάρα πολλές δουλειές. Αυτοί μπορεί να φέρνουν βιβλιοθήκες καταπληκτικές. Μια τρίτη περίπτωση, παίρνουν τηλέφωνο ή έρχονται εδώ και σου λένε πουλάω κάτι βιβλία θέλετε να τα κοιτάξετε; Τις περισσότερες φορές είναι άχρηστα, εδω υπάρχει κι ένα παραμύθι - κατά τη γνώμη μου- οτι με την κρίση έχει πλημμυρίσει η αγορά με βιβλία που πουλάνε οι άνθρωποι για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Τρίχες, όσα ήταν είναι. Υπάρχει μια υπερπληθώρα όντως αλλά σε κατώτερο υλικό, "Ιστορία της Ουνέσκο, "Βιβλιοθήκη τη γυναίκας", 'Ο γιατρός στο σπίτι σας", τα οποία είναι άχρηστα, τα πήραν το '70 -'80 απο πλασιέ και δεν τα αγοράζει πια κανένας, ούτε αυτοί τα θέλουνε και σκέφτονται πριν τα πετάξουν να δούνε αν πιάνουν 'κανά φράγκο. Επίσης εγώ -και το τονίζω επειδή είναι σπάνιο το φαινόμενο- αγοράζω απο συναδέλφους, σχεδόν κανένας άλλος δεν το κάνει αυτό. Κάθε πρωί πηγαίνω σε όλους εδώ τριγύρω, αμα βρω ένα βιβλίο που το θέλω, θα το πάρω, ας είναι κι ακριβό, θα βάλω κάτι παραπάνω για να το έχω εγω. Έχετε κάποιο απωθημένο; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που ψάχνατε επίμονα και δεν το βρήκατε ποτέ; Αυτή η ερώτηση οπουδήποτε αλλού θα είχε πλάκα, ούτε τους νοιάζει, όταν πουλάς Άρλεκιν τί βιβλίο να ψάχνεις... Τώρα για 'μένα μπορεί να υπήρχε αλλα θα πω το εξής: όλα βρίσκονται, ακόμα κι εκείνα που κάποτε θεωρούσαμε οτι είναι ανύπαρκτα. Παράδειγμα, την ποιητική συλλογή του Ζήσιμου Λορεντζάτου "Μικρά Σύρτις" πίστευα οτι δεν θα τη δω ποτέ μου. Κατέβαινα ένα Σάββατο πρωί την Ηφαίστου και βλέπω στην αρχή στην πλατεία έναν και είχε κάτω δύο αντίτυπα απο αυτό και άλλα δύο απο μια μετάφραση, επίσης σπανιότατη, του Λορεντζάτου στον Μπλέϊκ "Οι γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης". Σάλταρα, του λέω θα τα πάρω και τα τέσσερα. Μου δείχνει διπλα του δύο κούτες, είχε πενήντα αντίτυπα απο το καθένα! Τα πήρα όλα. Προφανώς ήταν μια αποθήκη απο κάποιο σπίτι του Λορεντζάτου, πέθανε και τα πετάξανε, αυτά ήταν απο τον κάδο! Ουδέν καινόν υπό τον ήλιον λοιπόν, απίθανα πράγματα, αυτή η στιγμή ήταν συγκλονιστική. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση η περίπτωση του πεζοδρομίου, δεν περίμενα οτι πλέον είναι πιθανό να βρεθεί κάτι σπάνιο εκεί. Βρίσκεις πάντα. Παλιότερα υπήρχε πληθώρα καλών και πιο σημαντικών πραγμάτων. Φυ-

σικά τότε πολλά πηγαίναν στον πολτό, έχουν χαθεί βιβλιοθήκες εξαιρετικές έτσι, τώρα αυτό είναι πολύ δύσκολο γιατί όπου και να πεταχτούν, ακόμα και στην ανακύκλωση ή τις βιομηχανικές μονάδες πολτοποίησης, πηγαίνουν διάφοροι και αγοράζουν απο τους υπαλλήλους πράγματα, μαζί και βιβλία, χάνονται πολύ λίγα πλέον. Καταλαβαίνω οτι κι εσείς ο ίδιος διαβάζετε, δεν σας έχει κουράσει το βιβλίο μετά απο τόσα χρόνια. Διαβάζω αλλά δεν έχω χρόνο. Είναι τόσα πολλά τα βιβλία που ξεφυλλίζω, μια σελίδα απο δω, μια απο 'κει, για να καταγράψω τα στοιχεία, να φτιάξω την καρτέλα και να μπει στην ιστοσελίδα, που πολύ λιγότερο διαβάζω ολόκληρο βιβλίο πια. Πάντως διαβάζω, ναι. Ο Λορεντζάτος που ανέφερα πριν μου αρέσει πάρα πολύ. Πιστεύετε οτι όπως αλλάζει ο κόσμος και εξελίσσεται η τεχνολογία υπάρχει φόβος να χαθεί το βιβλίο; Δεν είμαι αρμόδιος γι' αυτό το θέμα, ειναι ζήτημα κοινωνιολογίας περισσότερο. Εγώ δε νομίζω οτι θα φύγει, τουλάχιστον στα χρόνια που θα ζω. Σαν συλλεκτικό είδος το βιβλίο θα υπάρχει πάντα όπως είναι τα αρχαία αντικείμενα, γιατί όχι; Με μια καλύτερη αξιολόγηση φυσικά. Δεν θα είναι το Άρλεκιν, θα είναι μια πολύ καλή έκδοση. Έχει μειωθεί πάντως, ειδικά στους νέους ανθρώπους, το διάβασμα απο το βιβλίο. Δεν είναι μόνο το ίντερνετ, είναι και κάτι άλλο: η γλώσσα. Δηλαδή έρχονται και σου λένε θέλω μια εγκυκλοπαίδια, εγώ μόνο δυο εγκυκλοπαίδιες προτείνω, πρώτα τον "Πυρσό" του Δρανδάκη και μετά τον " Ήλιο", όλα τα άλλα δεν με ενδιαφέρουν. Το ανοίγουνε και λένε αυτό έχει τόνους, δεν θα μπορεί να το διαβάσει. Αυτό είναι τρέλα, είναι μοναδικό φαινόμενο να μην μπορεί ένας άνθρωπος σε μια χώρα να διαβάσει τη γλώσσα που διαβαζόταν πριν πενήντα χρόνια. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το μεγαλύτερο κομμάτι των νέων ανθρώπων να απομακρύνεται απο το ένυπο βιβλίο και πάει στο ηλεκτρονικό βιβλίο. Απο την άλλη το βιβλίο - αντικείμενο έχει τον δικό του φετιχισμό. Έχει, το συλλεκτικό είδος είναι αντικείμενο, δεν ειναι βιβλίο πια. Παράδειγμα αυτό (πιανει ενα βιβλίο): Θέμος Κορνάρος, 1η έκδοση 1941, μέσα στην κατοχή, τύπωμα σε τυπογραφείο, όταν περνάς τη σελίδα με το χέρι σου είναι ανάγλυφο, άμα κάνεις το ίδιο σε αυτά που βγάζουνε τώρα είναι τζάμι λόγω των σύγχρονων μεθόδων εκτύπωσης. Τότε ήτανε το πιεστήριο που μελάνωνε, με πίεση κιόλας για να φανεί καλά, με αποτέλεσμα να γίνεται έτσι. Λοιπόν εγώ όταν πάρω ένα βιβλίο ασυναίσθητα κάνω αυτό, αν δεν το νιώσω αρχίζει και ψευτίζει... Είναι υπερβολή, το καταλαβαίνω,

αλλά συμβαίνει. Το δεύτερο ζήτημα είναι η αισθητική, τα περισσότερα βιβλία που βγαίνουνε τώρα είναι ολόιδια, πάρτε τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους και θα το δείτε, βάζουνε μια φωτογραφία τρέχα-γύρευε και πέντε γράμματα με τίτλους, ενώ η παλιά αισθητική με ελάχιστα στοιχεία και δύο χρωματάκια για 'μένα είναι, τι να πώ τώρα, θαύμα. Όλα αυτα είναι φετίχ, οπωσδήποτε. Ποιό είναι το παλιότερο βιβλίο που έχετε στο μαγαζί; Είναι στην αποθήκη και δεν είναι ένα αλλά πολλά, είναι μια σειρά του 17ου αιώνα, η περίφημη "Byzantina". Βγήκε στο Παρίσι επί Λουδοβίκου 14ου και πρωθυπουργού Ρισελιέ, σε σχήμα μεγάλο, είναι μια σειρά βυζαντινών ιστορικών σε 30 τόμους κι έχω τους 28 απ΄αυτούς. Πόσο κάνουν; 30000 ευρώ η σειρά ολόκληρη. Μπορεί να έχω και παλιότερα, του 16ου αιώνα, νομίζω το ένα είναι "Μύθοι Αισώπου", τα οποία όμως δεν πουλάω. Υπάρχει κάποιος συνεχιστής της δουλειάς στην οικογένεια; Όχι κανένας, δυστυχώς. Και τα δύο μου παιδιά είναι έξω, ο γιός μου είναι μάγειρας στο Εδιμβούργο, η κόρη μου σπούδασε νευροεπιστήμες και δουλεύει στη Λωζάνη, οπότε δεν υπάρχει πιθανότητα να γυρίσουν, να κάνουν τί; Αλλά εγώ δεν πρόκειται να φύγω αν δε με πάρουν τέσσερις απο εδώ. Είναι η ζωή μου αυτό το πράγμα. Με τους Ρομά που λέγαμε πριν έχω άριστες σχέσεις, έχω πάει στα σπίτια τους, έχω φάει μαζί τους και τους αγαπάω. Τα παιδια τους που τα γνώρισα μωρά, είναι τώρα καινούριοι επαγγελματίες. Έρχονται και μου λένε " Κύριε Δημήτρη όταν φύγεις θα μου δώσεις το μαγαζι;", "Θα με ψοφήστε για να πάρετε το μαγαζί;" απαντάω (γελάει). Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια δεν τα 'κονόμησα, αλλά κατάφερα κι έζησα το σπίτι μου καλά. Είμαι καλά στην υγεία μου και κάνω κάτι που μου αρέσει, αυτό είναι που μου δίνει ζωή και η γυναίκα μου που είναι πολύ καλή. Τί αλλο να θέλω; Πόσοι τα έχουνε αυτά;

Παλαιοβιβλιοπωλείο Δημήτρης Κ. Ρέτσας Άστιγγος 6, Μοναστηράκι Τηλ. 210-3251405 http://retsasbooks.gr

άννα στάικου

ΚΑΥΣΤΙΚΗ ΠΟΤΑΣΑ

« Θεμελίωση με Άρνηση - Δόμηση με Κατάφαση »

βίος μας στην πόλη μας -Πατησίων

αδιαφορία. Λίγοι δάσκαλοι ως εξαίρεση, εκ των

Η πρώτη επιδρομή του στεγνού οικονομισμού

και Κυψέλη- εμπεριέχει, εκ των

πραγμάτων δεν είναι σε θέση να επιφέρουν την

και των ανεπαρκών έως επικίνδυνων χειρισμών

πραγμάτων, ένα ιδιάζον μέτρο, ατο-

ανάσταση της παιδείας.

των ιθυνόντων, συνέβη με σφοδρότητα και στο

μικής και συλλογικής αναμέτρησης, με τις έν-

-Η οικονομική δυσπραγία πλήττει με μεγαλύ-

δικό μας πεδίο.

νοιες:

τερη σφοδρότητα την πόλη μας. Εδώ να σημει-

Η γενική μόρφωση που παραπάνω επικαλέ-

Πόλις-πολίτης-πολιτική κοινωνία-πολιτισμός.

ώσουμε ότι το μεγάλο τμήμα των κατοίκων

στηκα αναμετρήθηκε με ασύμμετρες ψυχολογι-

Οι παραπάνω έννοιες έχουν πλέον βυθιστεί

αρνήθηκε τον εύκολο πλουτισμό με κόλπα και

κές βολές μιας παρανοϊκής επίθεσης με εμάς

στην άγνοια και στην αφάνεια κινδυνεύοντας

τερτίπια, του εύκολου δανεισμού με σκοπό την

ακάλυπτους από παντός είδους επικεφαλής.

να παραδοθούν στην λήθη.

κατανάλωση καθώς και τα χρηματιστηριακά

Η υπεράσπιση αφορούσε την τοπικότητά μας

Γιατί όμως άραγε ισχυρίζομαι ότι η πόλη μας

παίγνια. Η μεγάλη διαφορά με νεόπλουτα τμή-

που λειτούργησε εν πολλοίς ως κοινότητα πα-

αΰλως και ίσως ασυνειδήτως εκφράζεται με

ματα ήταν πελώρια, καθότι η πόλη μας ήταν

ρελθοντική.

ένα μέτρο που αφορά τον άνθρωπο;;

αφιλόξενη στους νεόπλουτους με την τόση προ-

Μείζον και άριστο γεγονός αποτέλεσε η έλλειψη

Υπάρχουν λόγοι και αίτια. Μερικά από αυτά

βολή της ακαλαισθησίας.

της υστερικής χαώδους μαζικής έκφρασης.

είναι:

-Η αγορά επλήγη περίπου ολοσχερώς. Η ενδο-

Οι εντιμότατοι γείτονες έλεγξαν με νηφαλιότητα

-Ο τοπικός πληθυσμός κυρίως αστικός, ανα-

γενής μικρή παραγωγή στα προηγούμενα χρό-

τις δυσάρεστες καταστάσεις αντί να ελεγχθούν

εξορίστηκε

και

στα

τελευταία

από αυτές. Η νηφαλιότητα και η λογική, άριστο

πτύχτηκε, πρόκοψε και κυρίως ονειρεύτηκε την

νια

δόμηση μιας πολιτικής κοινωνίας, οργανωμέ-

καταστράφηκε.

νης πολιτειακά, η οποία θα έχει αυτάρκεια, αυ-

-Η πόλη μας ως το κυριότερο τμήμα εγκατά-

ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό στην περιγραφή

τοδυναμία, ελευθερία, θεσμούς και πολίτευμα.

στασης ξένων πληθυσμών, υπέστη ισχυρούς

του «μορφωμένου πολίτη» από τον Σωκράτη.

χαρακτηριστικό των εδώ πολιτών, αναφέρεται

-Η πολιτειακή συλλογική μορφή θα απέβλεπε

κραδασμούς με κίνδυνο να γκετοποιηθούν και

Έπονται τα επερχόμενα δύσκολα ζητήματα.

στο κύριον αγαθό που είναι πάντα, η ευδαιμο-

τα δύο μέρη και οι ξένοι αλλά και οι ντόπιοι.

Μάλλον και αυτά θα αντιμετωπιστούν με τον

νία των πολιτών και όχι στο συμφέρον της στιγ-

Αυτό θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία!

ήδη καταγεγραμμένο τρόπο μας.

μής ή στο συμφέρον μιας ομάδας ανθρώπων.

-Οι μεγάλες δυσκολίες και δυσχέρειες είχαν ως

Οι αξιωματούχοι, πάντα εξαιρούνται από την

-Με γνώμονα τα παραπάνω η κοινωνία ως συλ-

αποτέλεσμα την δυσφήμιση της πόλης μας στις

πράξη αρετής του κοινού. Έχουν μέγιστα ατο-

λογικό υποκείμενο μερίμνησε με στόχευση την

υπόλοιπες Αθηναϊκές περιοχές και σε όλη την

μικά δικά τους ζητήματα να επιλύσουν.

ευδαιμονία του ατόμου αλλά και του συνόλου.

Ελλάδα.

Καλλιεργήθηκε στην κοινή συνείδηση ότι το

Όμως, όλα τα παραπάνω αν και περιγράφονται

Ότι έχουμε καταφέρει, το πετύχαμε λόγω έρωτα

ατομικό συμφέρον εμπεριέχεται στο συλλογικό

με χρώματα σκούρα δεν οδήγησαν στην άρνηση

και αγάπης σ’ αυτή την πόλη.

και αντίστροφα.

του εδώ βίου.

Αυθορμήτως και ενσυνειδήτως όλοι μας, άλλος

-Η οργάνωση της πολιτείας στο κέντρο δεν απο-

Θα αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν να συμβαί-

λίγο, άλλος περισσότερο, ως ουλαμός σωτήριος

τέλεσε ενέργειες μεμονωμένες των αξιωματού-

νει αυτό;

σηκώσαμε στις πλάτες το μέγα φορτίο.

χων, αλλά προέκυψαν από την δράση και την

Για ένα καθοριστικό λόγο που στους πολλούς

Αλλά ήταν χρέος και καθήκον.

θέληση της πολιτικής κοινωνίας.

διαφεύγει αλλά σε εμάς τους εδώ ενοίκους

Με αυτό τον τρόπο σφυρηλατηθήκαμε, με τέ-

Στην ερώτηση εάν η πόλη μας το κατέκτησε, η

είναι ακριβή συνείδηση.

τοια γράμματα γαλουχηθήκαμε.

απάντηση μάλλον είναι ότι πολλά κατέκτησε

Βιώσαμε την λαίλαπα και συνεχίζουμε την επό-

Και δεν περιλαμβάνω τα άσχημα.

και άλλα δεν ευόδωσαν. Όμως το κυρίαρχο

μενη λίαν δυσχερή φάση εξοπλισμένοι τη γε-

Είναι καιρός να αναλυθούν τα ωραία μας και

είναι ότι τα ονειρεύτηκε. Η απάρνηση της ση-

νική μόρφωση που παραλάβαμε ως ιερή

αγαθά εσώψυχα.

μασίας του οράματος είναι επίσης μια έκπτωση

σκυτάλη.

Με αυτό εδώ ασχολούμαι.

και μεγάλη υποχώρηση από την ανθρώπινη κα-

Η σπουδαία ρήση του Αλέξανδρου Παπαδια-

Τελικά, σ’ αυτή την πόλη θεμελιώσαμε με άρ-

τάσταση. Ο άνθρωπος δεν αποτελείται από τις

μάντη: «Μορφωμένους θέλουμε, όχι εγγράμμα-

νηση στην σκλαβιά και δομήσαμε με κατάφαση

ανάγκες του αλλά είναι τα όνειρά του. Οι αξίες

τους»,

και οι αρετές κατοικούν στα βαθιά του φυλλο-

προμετωπίδα.

είναι η ευδαιμονία του συνόλου των πολιτών.

κάρδια και από εκεί ορμούν και οργανώνουν

Αν θυμηθούμε το παρελθόν αυτής της πόλης η

Μας περιμένει κόπος και αγώνας.

πράξεις σπουδαίες που υπηρετούν το σύνολο.

μόρφωση αποτέλεσε την ισχυρή δομή της και

Αλλά και μας αξίζει και αξίζει.

Να πάμε στα δικά μας της εντοπιότητας μας:

τον θώρακά της.

Στην κατακλείδα, δεν ονειρεύτηκα το αγαθό

-Τα σχολεία της πόλης αποτέλεσαν οδηγό σο-

Οι κάτοικοι με πράξεις απέδειξαν την πίστη του

των συντοπιτών αλλά με ακρίβεια το περι-

βαρών σπουδών στο παρελθόν. Σήμερα κινδυ-

στην πολιτική κοινωνία των ανθρώπων με στό-

γράφω.

νεύουν να χαθούν και να πνιγούν στη γενική

χευση το αγαθό του κοινού.

στην

πόλη

μας

αποτελεί

άϋλη

στη δημιουργία του ανώτερου αγαθού που

Του Ιωάννη Μιχαήλ

"Ίσως είναι ο Προκόπης, ίσως ξεχείλησε το ποτήρι του..."

Δεν είναι εκείνοι που με απογοητεύουν, μέσα και έξω από τις οθόνες, καθημερινά. Δεν είναι ούτε η κρίση, ούτε οι μασόνοι, ούτε οι ταλιμπάν, ούτε το ευρώ. Είμαι εγώ, που βολεύομαι.

Σέλφι-less

ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΚΟΠΗ ΜΑΣ

ια φορά κι έναν καιρό –σε μια γειτονιά γεμάτη απότομες ανηφόρες πλησίον της πλατείας Κανάρη- ήταν ένα ονειροπόλο παιδάκι που το έλεγαν Προκόπιο. Ο Προκόπης λοιπόν, προσπαθούσε καθημερινά να χαροποιεί τους γονείς του όντας («πρωτίστως») καλό παιδί και («δευτερευόντως») άριστος μαθητής. Διέπρεπε στα γράμματα, στις τέχνες, ξένες γλώσσες, πιάνο, συγχρονισμένη κολύμβηση… «Όλα για την προκοπή του Προκόπη μας», επαναλάμβανε η μητέρα του στις φίλες της και ακουμπούσε τελετουργικά το πορσελάνινο φλιτζανάκι του καφέ στο (εξίσου) πορσελάνινο πιατελάκι με το λουκούμι – τριαντάφυλλο στην άκρη. Κάθε αναγνώριση γι΄αυτόν ήταν γιορτή! Πάντα πρόθυμος να διαθέσει προς αντιγραφή το γραπτό του στα διαγωνίσματα και πάντα πρώτος στις τιμωρίες, στους μηδενισμούς, στην κατανομή της ενοχής. Ρουφώντας με πάθος τις γνώσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κατηφόρισε …την οδό Κερκύρας και διάβηκε το πανεπιστημιακό κατώφλι (πρώην ΑΣΟΕΕ) σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στον κύκλο του. Έτη και έτη μελέτης, επαναλήψεων, θυσιών τελεσφόρησαν. Άλλο ένα προκατασκευασμένο όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα, είχε αρχειοθετηθεί. Ο αμετανόητος Προκόπης συνέχισε και ως φοιτητής τον ίδιο χαβά παρακολουθώντας ανελλιπώς τις παραδόσεις μαθημάτων, τα εργαστήρια και βοηθώντας τους συμφοιτητές του σε πάσης φύσεως ομαδικές ή …ατομικές εργασίες (τους). Συν τωι χρόνωι, το ονειρεμένο πτυχίο ήρθε βέβαια, όπως ήρθε για όλους το ίδιο με διαφορά λίγων δεκαδικών ψηφίων στον τελικό βαθμό. Ντυμένος στο χακί, ο υποψήφιος έφεδρος αξιωματικός Προκόπης δεν άλλαξε ούτε στην Kόρινθο («έλα μάνα να με δεις…») ως νεοσύλλεκτος, ούτε στην Κρήτη («ΥΕΑ, ΥΕΑ, σε 2 βδομάδες ΔΕΑ»), ούτε στον Έβρο. Φιλόπατρις, ευσυνείδητος, υπεύθυνος καβάτζωνε τους πάντες και τον έχωναν όλοι, μα όλοι, και στην Κόρινθο και στην Κρήτη και στον Έβρο. Πρόθυμος στην αγγαρεία και στη σκοπιά, παρών στην ανάληψη ευθύνης και στις αντίστοιχες καμπάνες, σπανίως αδειούχος-εξοδούχος. Ήταν ο προβλεπόμενος Προκόπης. Όλες οι σειρές του πήραν αργά ή γρήγορα μια καλή μεταθεσούλα (βρε αδερφέ!) για κάποιο αστικό κέντρο. Μόνον ο Προκόπης πήρε απολυτήριο από το φυλάκιο στη Χελιδώνα, στον Έβρο, εκεί δίπλα στου χάρτη την (πάνω-δεξιά) πινέζα… Η αγορά εργασίας τον περίμενε με ανοικτές αγκάλες. Το όνειρο μιας καλής δουλειάς είχε πάρει σάρκα και οστά, μέσα σε ένα δαιδαλώδες γυάλινο κτίριο. Ο Προκόπης τα είχε καταφέρει και πάλι. Γρήγορα όμως συνάδελφοι και αφεντικά τον πήραν χαμπάρι. Οι απλήρωτες υπερωρίες έπεφταν βροχή, τα σαββατοκύριακα ο Προκόπιος πέρναγε από το γραφείο για κάτι εκκρεμότητες… (των άλλων). Δυστυχώς, η αναγνώριση ερχόταν όλο και πιο σπάνια δίνοντας τη θέση της σε (πισώπλατους) χαρακτηρισμούς όπως: ‘’γκαβέ’’, ‘’εργασιομανή’’, ‘’μικρέ’’, ‘’κορόιδο’’… Όμως, εδώ πρέπει να σας αφήσω γιατί χτυπάει το τηλέφωνο και πρέπει να το σηκώσω. Ίσως είναι ο Προκόπης, ίσως ξεχείλισε το ποτήρι του, ίσως τα πήρε στο κρανίο, ίσως έφτασε ο κόμπος στο χτένι και ψάχνει μια παρέα για να πιει ένα κρασί (δύο, τρία, δεκατρία…) και να σιχτιρίσει (με αναδρομική ισχύ φυσικά) τον «ανθύπα», το σπασικλάκι, τον καθηγητή, το αφεντικό, τον κύριο Αναπληρωτή Γενικό, το ρουφιάνο, το «συνάδελφο». Ίσως θέλει να βρίσει εμένα! Ας μην του χαλάσω το χατίρι… Ας τον ακούσω. Όλοι χρωστάμε κάτι ψιλά σε κάποιους Προκόπηδες.

ΜΑΛΛΙΑΣΕ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ

α συζητάω, να σιχτιρίζω και να καταδικάζω. Να λέμε τα ίδια και τα ίδια μήπως το συλλογικό υποσυνείδητο με την δύναμη των τζεντάι τ’ αλλάξει. Να γυρνάω από τη αυτή τη μίνι ψυχοθεραπεία με συναίσθημα εθνικής υπερηφάνειας και πολιτικής χρησιμότητας και να βουλιάζω στον καναπέ και να βολεύομαι. Με σιχαίνομαι στον καθρέφτη, θέλω να με σβήσω. Κατάντησα φθηνή κούκλα που την πατάς στην κοιλιά και επαναλαμβάνει μια φράση. Δηλώνω ηττημένη από τη συνήθεια. Σαν ποντίκι σε αδιέξοδο λαγούμι, βρίσκω τοίχο και δεν προσπαθώ καν να σκάψω. Μόνο το μεταφέρω στα άλλα ποντικάκια, και κείνα κουνούν συμπονετικά το κεφάλι. Και αν κάνω και την απαραίτητη ψυχανάλυση, δεν είναι οτι κουράστηκα. Δεν είναι εκείνοι που με απογοητεύουν, μέσα και έξω από τις οθόνες, καθημερινά. Δεν είναι ούτε η κρίση, ούτε οι μασόνοι, ούτε οι ταλιμπάν, ούτε το ευρώ. Είμαι εγώ, που βολεύομαι. Είμαι εγώ που δεν διεκδικώ. Είμαι εγώ που θα πάρω μαύρα λεφτά και θα πληρώσω χωρίς να ζητήσω απόδειξη, όχι επειδή δεν συμφωνώ με το φορολογικό νόμο, αλλά γιατί είναι πιο εύκολο. Είμαι εγώ που ποτέ δεν ασχολήθηκα με τα κόμματα και ζω, όπως όλη η χώρα με την δια στόματος ενημέρωση για τους “καλούς” και του “κακούς”. Δεν έχω διαβάσει κανενός τις θέσεις. Ποτέ. Είμαι εγώ που δεν ξέρω ιστορία. Βαριέμαι να διαβάσω νεότερη ιστορία. Δια βοής την έμαθα και αυτήν. Και τις ειδήσεις, για να είμαι ειλικρινής από το facebook τις μαθαίνω, αν τις μοιραστεί κανείς. Ανάμεσα σε χνουδωτά σκυλάκια και σέλφι σε καφετέριες, πιάνει το μάτι μου, που και που κάνα ειδησεογραφικό άρθρο, και τρέχω να υπογράψω αίτηση για την κατάργηση της Αμυγδαλέζας. Βάζω ν στη λίστα με τις καλές πράξεις για την ημέρα. Ύστερα ανοίγω το τσατ και μοιράζομαι την θλίψη μου με τις κολλητές μου, παρέα με καμιά αστεία εικόνα. Και πηγαίνοντας στον καθρέφτη με αντικρίζω ξανά. Γλώσσα μαλλιαρή, όψη αποκρουστική. Καλά να πάθω.

www.medpap.gr ΤΜΗΜΑΤΑ • ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΛΙΠΩΔΗΣ ΔΙΗΘΗΣΗ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ Λιπώδης διήθηση ήπατος ονοµάζεται η συγκέντρωση και εναπόθεση λίπους στα ηπατοκύτταρα. Πιο συχνά η διάγνωση γίνεται υπερηχογραφικά. Η µη αλκοολική διήθηση του ήπατος έχει δύο µορφές. Στην πρώτη µορφή λίπος συγκεντρώνεται στο συκώτι χωρίς να το καταστρέφει, ενώ στην δεύτερη την µη αλκοολική στεατοηπατίτιδα, η συγκέντρωση λίπους έχει ως συνέπεια τη φλεγµονή, την καταστροφή ηπατοκυττάρων και µπορεί τελικά να οδηγήσει σε ίνωση και κίρρωση του ήπατος.

Μαγνητική Τοµογραφία & αγγειογραφία • ΑΞΟΝΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ Αξονική τοµογραφία, αγγειογραφίa, πυελογραφία, κολονοσκόπηση CT DentalScan • ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Σπινθηρογραφήµατα καρδιάς & οργάνων σώµατος • ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ Triplex καρδιάς

Η λιπώδης διήθηση του ήπατος είναι η πιο συχνή νόσος του ήπατος παγκοσµίως.

Τεστ Κοπώσεως

Στην Ευρώπη προσβάλλει περίπου το 40% του πληθυσµού. Η µέση ηλικία εµφάνισης

Stress echo

της λιπώδους διηθήσεως είναι 40-60 ετών, και άνδρες και γυναίκες προσβάλλονται

Holter πιέσεως και ρυθµού

στο ίδιο ποσοστό. Λιπώδη διήθηση του ήπατος εµφανίζουν επίσης και άνω

• ΥΠΕΡΗΧΩΝ ΚΑΙ TRIPLEX Triplex αγγείων & οργάνων σώµατος

του 50% των παχύσαρκων παιδιών.

Υπέρηχοι οργάνων σώµατος

Οι δύο κύριες αιτίες της νόσου είναι η αύξηση του σωµατικού βάρους µέσω

Υπέρηχοι µαλακών µορίων (µυοσκελετικού)

της υπερκατανάλωσης τροφών, καθώς και ο σακχαρώδης διαβήτης.

Υπέρηχοι µε έγχυση σκιαγραφικού

Για τη διάγνωση της λιπώδους διηθήσεως ένα απλό υπερηχογράφηµα κοιλιάς

∆ιορθικά - ∆ιακολπικά Υπερηχογραφήµατα

είναι αρκετό. Η νόσος βαθµονοµείται σε τρεις βαθµούς βαρύτητας ( Grade I-III).

Υπερηχογραφικά καθοδηγούµενη Βιοψία

Για να διερευνηθεί όµως η πιθανή στεατοηπατίτιδα και η πιθανότητα ινώσεως µπορούµε

(FNA) θυρεοειδούς, προστάτη, µαστών.

να χρησιµοποιήσουµε την ελαστογραφία ήπατος, η οποία γίνεται µε τεχνική shear wave,

Ελαστογραφία Ήπατος - Θυρεοειοδούς

είναι ανώδυνη, έχει ικανοποιητική επαναληψιµότητα και µπορεί αξιόπιστα να διακρίνει

- Μαστών

µεταξύ ελαφράς και σοβαρής ίνωσης.

• ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Με αυτόν τον τρόπο µπορούµε σε πολλές περιπτώσεις να αποφύγουµε τη βιοψία, αλλά και να ελέγχουµε την αποτελεσµατικότητα των θεραπειών. Στο Διαγνωστικό Κέντρο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ πραγµατοποιούµε µε µεγάλη αξιοπιστία τόσο το απλό υπερηχογράφηµα όσο και την ελαστογραφία ήπατος.

• ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΟΣΤΙΚΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ • ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑΣ

Ψηφιακή ακτινογραφία Ψηφιακή Πανοραµική & Κεφαλοµετρική • ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ Μικροβιολογικό, Αιµατολογικό, Βιοχηµικό, Ανοσολογικό, Ορµονολογικό, Αλλεργιολογικό (Rast Test) Επίπεδα φαρµάκων Νεοπλασµατικοί δείκτες Προγεννητικός έλεγχος Προληπτικός έλεγχος - Check up • ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΙΑΣ

Ελαστογραφία ήπατος Μπεχράκης Ιωάννης - Ιατρός Ακτινολόγος Επιστηµονικός Διευθυντής του τµήµατος Υπερήχων & Triplex του διαγνωστικού κέντρου ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

¦áôèóÝöî 49, °õÜîá

210 52 22 500 (çéá òáîôåâïà)

info@medpap.gr

Καλλιέργειες Test Pap - Thin Prep

¦áðáîäòÛïù ¹áôòéëÛ÷ ËðèòåóÝå÷

Μικρά

κι όμως έχουν να σου πουν πολλά!

Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, έτσι δεν λέει η παροιμία; Στην περίπτωσή μας δεν θα ασχοληθούμε με τους τρελούς. Αλλά με τους... μικρούς. Μιλάμε για μέρη με λίγα τετραγωνικά, είτε πρόκειται για θέατρα, είτε για καταστήματα, για μπαράκια αλλά και σημεία που προσφέρουν φαγητό... Ευτυχώς δεν ζούμε εκεί που το μεγάλο θεωρείται καλό και το μικρό αχρείαστο. Και μη ανταγωνιστικό. Για πόσο θα συνεχιστεί αυτό εξαρτάται από τρεις παράγοντες. Ο πρώτος, το κράτος που ώρες ώρες είναι σαν να γουστάρει τα ΜΕΓΑΛΑ και όχι τα μικρά. Ο δεύτερος είναι οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες κατά πόσο προσέχουν το ίδιο τους το προϊόν. Και το τρίτο (μερικές φορές το πιο σημαντικό) είναι η στάση του καταναλωτή, δηλαδή εσένα, εμένα και του απέναντι. Αναζητώ ταυτότητα και ποιότητα. Ανακαλύπτω στέκια, ανθρώπους, μέρη που έχουν να μου πουν κατά πρόσωπο την δική τους αλήθεια.

Μικράθέατρα Το θεατρόφιλο κοινό μπορεί να είναι κάπως υποψιασμένο και να ψάχνει πέρα από τα φώτα της δημοσιότητας και της επικοινωνίας. Και να μπορεί να αξιολογεί θέατρα και παραστάσεις που δεν είναι στην πρώτη γραμμή της προβολής. Να μην παρασύρεται από “μόδα”, ονόματα και υπερπαραγωγές αλλά να ψάχνει να βρει τον Θεό του θεάτρου σε μικρές θεατρικές σκηνές, σε ζωντανούς ηθοποιούς, σε πειραματικές προσεγγίσεις. Όσο περισσότερο όμως φεύγουμε από τον πυρήνα αυτού του κοινού, τόσο απομακρυνόμαστε από την πιθανότητα να παρακολουθήσουμε μία παράσταση που πολλές φορές σε τίποτα δεν υστερεί από τις προβεβλημένες επιτυχίες της σεζόν. Μήπως τελικά χρειάζεται σιγά σιγά να βάζουμε το θέατρο στην ζωή μας; Γιατί το πρόβλημα που μας κρατά μακριά από αυτό δεν είναι τόσο το οικονομικό αλλά το πολιτιστικό, η ψυχολογική διάθεση και η τάση προς την ευκολία της τηλεόρασης. Κάποιος είχε γράψει (δεν έχει σημασία ποιος και πότε) πως αν δεις μια καλή παράσταση γίνεσαι περισσότερο άνθρωπος...

“ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ”

“ΜΠΙΠ”

“ΛΥΧΝΟΣ”

Το ΜΠΙΠ είναι ένα μικρό θέατρο που άνοιξε πριν 2 χρόνια στην Κυψέλη, στην οδό Αγίου Μελετίου 25, δίπλα σε κάποιες από τις ιστορικές σκηνές της Αθήνας. Στο ΜΠΙΠ φιλοξενούνται παραστάσεις από ανθρώπους που αγαπούν τον θέατρο αλλά και το κοινό του. Με έργα νέων Ελλήνων συγγραφέων αλλά και κλασικά έργα, στο ΜΠΙΠ δοκιμάζουν, προτείνουν και τολμούν πιστεύοντας ότι το θέατρο έχει ακόμα τη δύναμη να αθωώνει, να ανακουφίζει, να συγκινεί και να αφυπνίζει. Μπαίνοντας καταλαβαίνεις το μεράκι, την φιλόξενη διάθεση και την καλαισθησία. Το αξιόλογο ρεπερτόριο και η ποικιλία καλλιτεχνικών προτάσεων από διαφορετικές ομάδες το καθιστούν κάτι που αξίζει κανείς να το παρακολουθεί.

Ο Πολυχώρος Πολιτισμού δραστηριοποιείται από τον Ιανουάριο του 2011 στην οδό Λέσβου 15. Θεατρικές παραστάσεις, εκδηλώσεις, βραδιές μουσικής από έθνικ, κλασική μέχρι και ρεμπέτικα και αυτοσχεδιαστικά, εκθέσεις ζωγραφικής, ποιητικές βραδιές, παρουσιάσεις βιβλίων, σεμινάρια βρίσκουν στέγη σε αυτόν τον φιλότεχνο χώρο. Ένα σημείο Πολιτισμού που σε κερδίζει με την ζεστασιά που αποπνέει αυτό καθ’ αυτό αλλά και με την ευγένεια των ανθρώπων του. Αναζητώντας τις πολιτιστικές ανάγκες του καιρού μας, ανοιχτό σε πειραματισμούς, δοκιμασίες, νέους τρόπους έκφρασης και αντίληψης. Ένας ιδιαίτερος χώρος που σε κερδίζει, σε εκπλήσσει με την πολυδιάστατη προσφορά του.

Λέσβου 15, Κυψέλη www.dieleusis.gr 210 86 13 739

Το Θέατρο Λύχνος Τέχνης και Πολιτισμού βρίσκεται στο Γκάζι σε ιδιαίτερα προνομιακή θέση, μόλις 300 μέτρα από τον σταθμό του μετρό “Κεραμεικός”. Ιδρύθηκε το 2012 από τους ηθοποιούς Μάκη Αβανιτάκη και Στεφέλενα Κόνιαρη με μοναδικό γνώμονα την αγάπη και την προσφορά στο θέατρο. Πρόκειται για έναν πολυχώρο που δύναται να φιλοξενήσει κάθε είδους εκδήλωση τέχνης και πολιτισμού. Το θέατρο διαθέτει άρτιο πλήρη οπτικοακουστικό εξοπλισμό. Στη σκηνή, αλλά και στο φουαγιέ του θεάτρου, μπορεί να παρουσιαστεί κάθε είδους εκδήλωση, ενώ ο χώρος προσφέρεται και για πρόβες σε εξωτερικούς θιάσους και ομάδες. Ο Λύχνος, που στόχο έχει να φωτίζει με τέχνη την καθημερινότητα, φημίζεται και για τη διοργάνωση φεστιβάλ, διαγωνιστικών ή μη, πρωτοβουλία που ήδη τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί ως θεσμός.

Αγίου Μελετίου 25, Αθήνα beepkipseli.webnode.gr 213 03 44 074

Χαλκιδικής 83 & Ιερά Οδός 59 Fb: Θέατρο Λύχνος Τέχνης και Πολιτισμού 211 01 21 686

“Ο ΚΑΦΕΣ & Η ΡΑΚΗ”

“ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ ΑΜΥΓΔΑΛΟ”

“UP ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΘΡΕΨΗ”

Και όχι μόνο αμύγδαλο! Σίγουρα με τόσους θυσαυρούς που θα βρείς, εδώ στην οδό Κυψέλης 92, τίποτα δεν θα πάει χαμένο! Επιλεγμένα προϊόντα, χύμα αλλά και συσκευασμένα από όλες τις γωνιές της Ελληνικής γης και επιλεγμένα προϊόντα εισαγωγής. Όσπρια, βότανα, μπαχαρικά, παραδοσιακά προϊόντα, μπάρες δημητριακών, χυμοί και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Όλα με ταυτότητα, επώνυμα και ποιοτικά που βοηθούν σε μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Οι τιμές είναι προσιτές, η ποικιλία μεγάλη και η εξυπηρέτηση άμεση και φιλική. Στα συν του καταστήματος η συνεχής ανανέωση σε προτάσεις για να καλύπτει μια μεγάλη γκάμα των τροφικών αναγκών μιας σύγχρονης οικογένειας.

Τον καφέ στην Ελλάδα τον έχουμε για συζήτηση, να ανταλλάσσουμε επιχειρήματα, νέα, σχολιασμό. Το ρακί το έχουμε για συναίσθημα, ψυχή, μεράκι και ψυχαγωγία. Το Καφέ - ρακί που τα συνδυάζει και τα δυο στην οδό Αμυκλών 3, το έχουμε για ένα μικρό-όμορφο στέκι για όλα τα παραπάνω. Μαγειρευτά, μεζέδες, ορεκτικά και σαλάτες, εννοείται καφέδες, σοκολάτες και ομελέτες για πρωινό. Μιλάμε για ένα παρεΐστικο στέκι, με ταυτότητα στην διακόσμηση και στις λεπτομέρειες. Βρείτε τις βραδιές με ζωντανή μουσική, επιλέξτε ανάλογη παρέα και ανηφορίστε για Λαμπρινή! Υ.γ. προσφάτως μπήκε και υπηρεσία delivery για όλες τις ώρες της ημέρας!

Αμυκλών 3, Γαλάτσι Fb: @OKaphesERake 210 29 20 079

Η υγιεινή διατροφή δεν είναι τόσο βαρετή ή άνοστη όσο μπορεί να νομίζεις. Με τους κατάλληλους συνδυασμούς φρούτων, λαχανικών, καρπών και άλλων φυσικών συστατικών χορταίνεις, θρέφεσαι, ακτινοβολείς και , κυρίως… «ανεβαίνεις» μέσα κι έξω, γιατί η ποικιλία είναι το κλειδί στην καθημερινή, υγιεινή διατροφική σου συνήθεια. Αυτή είναι η φιλοσοφία της Up-Κυτταρικής Θρέψης, ενός μαγαζιού από τα καινούργια στην Ακαδημίας γεμάτο χρώμα και θετική ενέργεια, λόγω βέβαια και του πλήρως καταρτισμένου και φιλικότατου προσωπικού. Smoothies, χυμοί, φρέσκα σάντουιτς, ανεπανάληπτες σούπες και σαλάτες που δεν έχεις ξαναδεί διατίθενται σε τιμές που σε κάνουν να επιστρέφεις πάντα για κάτι, έστω μια μπάρα δημητριακών στο χέρι και φύγαμε!

Κυψέλης 92, Αθήνα 212 10 59 849

Ακαδημίας 91, Αθήνα 211 40 25 900 Fb: Up-Κυτταρική Θρέψη

Μικράπου σε ξαφνιάζουν Υπάρχουν ακόμα χώροι όπου η αίσθηση της γειτονιάς-κι ας βρίσκονται σε περίοπτα ή κεντρικά σημεία- δεν έχει χαθεί. Εκεί, ανταλλάσσουμε καλημέρες και καληνύχτες, ακόμα κι όταν δεν μπαίνουμε μέσα για να ψωνίσουμε κάτι. Μυρωδιές καφέ, μελιού, αλκοόλ, φρούτων. Μυρωδιές ανθρώπων που δεν μπορούν να σου προσφέρουν αυτό που θες σε χρόνους ρεκόρ, γιατί το φτιάχνουν με τα ίδια τους τα χέρια εκείνη τη στιγμή ή, ακόμα, γιατί δε διαθέτουν δεκάδες άτομα προσωπικό. Αξίζει να τους στηρίζουμε, γιατί «μικροί» είναι μόνο στο μάτι…

Μικράμε γεύση Ψαχτείτε! Κοιτάξτε πέρα από αυτό που φαίνεται! Ανακαλύψτε στέκια, γεύσεις, προϊόντα που δεν σε κερδίζουν λόγο μεγέθους και τετραγωνικών αλλά λόγο ποιότητας, στυλ και ταυτότητας. Βρίσκονται στον δρόμο για την δουλειά, την σχολή, δίπλα από το σπίτι μας ή στο διπλανό στενό. Μέρη με προσωπικότητα και τις πιο πολλές φορές με πρόσωπο οικείο και φιλικό! Οικονομία χώρου, λειτουργικότητα και στυλ. Το καθένα ξεχωριστό, μακριά από τυποποιήσεις με την σφραγίδα που ταιριάζει στην περίσταση. Ψαχτείτε και δοκιμάστε!

“FOLIA”

“MICRU LEE”

“ΓΙΩΡΓΟΣ-ΜΑΝΟΣ”

Στην καρδιά των Εξαρχείων στην οδό Στουρνάρη 14 υπάρχει το εστιατόριο take-away, Microu Lee! Κινέζικο φαγητό, με αυθεντικές γεύσεις που ετοιμάζονται μπροστά σου και περιμένεις να τα πάρεις. Βραβευμένο το 2016 για το καλύτερο Ethnic Street Food! Εδώ δοκιμάζουμε τα πάντα! Κοτόπουλο μαγειρεμένο σε γλυκόξινη sauce με λαχανικά και κάσιους. Χοιρινά φιλετάκια, πιπεριές και φρέσκα μανιτάρια σε γλυκόξινη sauce. Μοσχαράκι Σαγκάης, καντονέζικο ρύζι, εννοείται γαρίδες, τηγανητή μπανάνα και διάφορα άλλα. Η σχέση ποιότητας, ποσότητας και τιμής κάτι παραπάνω από δίκαια! Πολύ καλή φάση οι μπάρες έξω από το μαγαζί, τρως και βλέπεις την ζωή σε όλες της τις εκφράσεις! Y.γ. Αν σας αρέσουν τα καυτερά δοκιμάστε τις αντοχές σας, θα το απολαύσετε!

Αφού πρώτα σε κερδίζει ο χώρος που βρίσκεται στην Ανδρέα Μεταξά 9-11 (ξύλινα τραπεζάκια, παλέτες, χρώματα και φωτισμός για ταινία) αντιλαμβάνεσαι την ανάμιξη της ατμόσφαιρας των πολιτισμών. Οι γεύσεις της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου και της Ελληνικής Μεσογειακής κουζίνας δημιουργούν μία παλέτα από δεκάδες γευστικές προτάσεις. Τα πιάτα σου δημιουργούν έκπληξη με την φαντασία τους, την ποιότητα τους αλλά και την εμφάνιση. Ένα έθνικ σημείο γεύσης στην καρδιά της Πόλης. Ιδανικό για ένα χαλαρό γεύμα το μεσημέρι ή δείπνο το βράδυ. Δώστε βάση στα μυρωδικά και στο ταίριασμα τους που δημιουργούν ιδιαίτερες γεύσεις και αρώματα. Οι τιμές είναι φιλικές όπως και όλο το περιβάλλον άλλωστε! Y.γ. Για όσους θέλουν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό κάθε ημέρα στη folia. Η ιδέα “Let’s go folia” είναι να προσφέρει ένα διαφορετικό πιάτο κάθε ημέρα. Μπορείτε να ενημερωθείτε μέσω της σελίδας τους στο Facebook.

Μεταξά Ανδρέα 9-11, Αθήνα Fb: @Folia 210 38 03 840

Θεμιστοκλέους 39. 30 χρόνια είναι μαζί μας προσφέροντας υπέροχες αυθεντικές γεύσεις και γρήγορη εξυπηρέτηση. Γρήγορες κινήσεις. Μπαίνεις όταν βγαίνει ο επόμενος. Βγαίνεις για να μπει ο επόμενος. Μυρωδιές ελληνικές, θράκα δυνατή, πίτες αλάδωτες, κρέατα φρέσκα και καλοψημένα. Εδώ θα φας αυθεντικό σουβλάκι, θαυμάσια χειροποίητα μπιφτέκια και υπέροχο κοντοσούβλι. Για αυτό μην καθυστερείς, είναι ανοιχτά μέχρι τις 17:30!

Στουρνάρη 14, Αθήνα Fb: @microulee 210 38 00 672

Θεμιστοκλέους 39 Εξάρχεια 210 38 15 442

“ΕΙΜΑΣΤΕ

ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΖΩΝΤΗΡΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ 6ΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

• Πως νομίζετε ότι αντιμετωπίζουν τις περιοχές μας τα κανάλια, οι εφημερίδες γενικά τα ΜΜΕ; Σε σχέση με το παρελθόν καλύτερα. Σε αυτό έχει βοηθήσει η δραστηριότητα τόσο του Δήμου, όσο και ομάδων και συλλογικοτήτων αλλά και από ιδιώτες. Αναφέρομαι π.χ. στο πρόγραμμα «Ανοιχτά σχολεία στην γειτονιά», είτε με την Δημοτική Αγορά Κυψέλης, είτε με το Δημοτικό Πολυδύναμο Ιατρείο ολιστικής προσέγγισης επί της οδού Χανίων 4β, είτε με την Documenta 14 με το έργο Victoria Square Project, είτε την αξιοποίηση της Οικίας Λέλας Καραγιάννη. Όλα αυτά βοηθούν πραγματικά και επικοινωνιακά. Αλλά εγώ βασίζομαι περισσότερο στο πραγματικό. • Θέλουμε την πραγματική εικόνα της σχέσης με τους Δημότες, τους πολίτες και τις συλλογικότητες. Είναι ένας πίνακας ζωγραφικής που κάθε μέρα προσθέτεις και κάτι, δεν είναι μία στατική σχέση έχει δυναμική. Προσπαθούμε να είμαστε μία Κοινότητα αλληλεγγύης, δικτύωσης και συνεργατικότητας. Υπάρχουν πολλές ζωντανές κινήσεις που συζητάμε, συμφωνούμε, διαφωνούμε και όπου μπορούμε βοηθάμε. Αλλά δεν είναι μόνο στο 6ο τι γίνεται. Είναι και η συνεργασία ανάμεσα σε όλους μας. Π.χ. αναφέρομαι στην κίνηση «Επιμένουμε Πατησίων» μια συνεργασία των Δημοτικών Κοινοτήτων 1ης, 5ης και 6ης, των συλλόγων που δραστηριοποιούνται στις περιοχές που περνά η Πατησίων. Πέρα από αυτά σημασία έχει η ενεργή συμμετοχή και στάση του κάθε Δημότη στην καθημερινότητα. Η σχέση με τους δημότες, πολίτες και συλλογικότητες κάθε μέρα χτίζεται όχι με δημόσιες σχέσεις αλλά με πράξεις και ενέργειες, πράγμα για το οποίο, πραγματικά, προσπαθούμε. • Πια είναι η πραγματική κατάσταση των Οικονομικών του Δήμου; Σας γνωρίζω ότι το λογιστικό πλεόνασμα του Δήμου Αθηναίων αυξήθηκε κατά 4 εκ. ευρώ, σε σύγκριση με το 2015. Το πιο σημαντικό είναι ότι το οικονομικό πλεόνασμα επιτυγχάνεται παράλληλα με την εξόφληση των προμηθευτών και τη μείωση των συνολικών υποχρεώσεων του Δήμου. Επίσης, με συνέπεια στην πολιτική ανακούφισης των νοικοκυριών, η δημοτική αρχή της Αθήνας προχώρησε το 2017 σε μείωση των οικιακών δημοτικών τελών κατά 2,5%, ακολουθώντας την πορεία μείωσης που ξεκίνησε το 2015 κατά 2% και το 2016 κατά 2% επίσης. Συνολικά, από το 2015 έχει μειώσει τα οικιακά δημοτικά τέλη κατά 6,5% και πάνω από 10% τα επαγγελματικά. Δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα που μειώνονται στις μέρες μας!

• Πείτε μας αναλυτικά για τον χειρισμό με το οίκημα της Λέλας Καραγιάννη. Τι ακριβώς θα γίνει; Είναι ένα αξιόλογο κτίριο, διατηρητέο, δείγμα αστικής κατοικίας της ύστερης εκλεκτικιστικής περιόδου. Ο Δήμος το αγόρασε το 1997 και η ανάπλαση και αποκατάσταση ολοκληρώθηκε το 2013. Το συμβούλιο κατά πλειοψηφία αποφάσισε υπέρ της αξιοποίησης ως πολυχώρου δημιουργικών δραστηριοτήτων για παιδιά και ενήλικες. Πήραμε άδεια από το ΥΠΠΟ για αλλαγή χρήσης σε κέντρο νεότητας. Μία ήπια χρήση που δεν προκαλεί άμεση ή έμμεση αισθητική βλάβη. • Και τελικά που και πως κατέληξε να αξιοποιηθεί; Το Συμβούλιο της 6ης Δημοτικής Κοινότητας, με την 133/30-8-2017 γνωμοδότησε κατά πλειοψηφία υπέρ της πρότασης δωρεάς της εταιρείας Microsoft Hellas με έδρα την Αθήνα και της ομάδας Social Innov και διακριτό τίτλο SIMPACT, για την υλοποίηση δράσεων σε διακριτό μέρος του κτιρίου Λέλας Καραγιάννη 1 και Σταυροπούλου. • Τι εννοείτε διακριτό; Θα παραχωρηθούν τρεις αίθουσες, όχι ολόκληρο. Οι δύο αίθουσες στον όροφο που θα αποτελούν χώροι διδασκαλίας 10 θέσεων η καθεμία με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και οθόνες προβολής. Η μία αίθουσα του ισογείου που θα αποτελεί χώρος καινοτομίας και τεχνολογίας. Επίσης, θα χρησιμοποιείται ως χώρος ομιλιών/σεμιναρίων. Τέλος, η πρόταση δωρεάς εμπεριέχει ομιλίες και ημερίδες τεχνολογικών θεμάτων και θεμάτων επιχειρηματικότητας. Θα προσφέρει παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών ψηφιακών τεχνολογιών και επιχειρηματικότητας. Στόχος του προγράμματος για δώδεκα μήνες να επισκεφτούν τον χώρο και να εκπαιδευτούν περίπου 4.000 άτομα. • Τι θα κερδίσει ο Δήμος από αυτό; Και τι εννοείτε δωρεά; Με την στενή έννοια αλήθεια δεν ξέρω τι θα κερδίσει ο Δήμος σαν μηχανισμός. Σίγουρα θα κερδίσει η γειτονιά, οι συμμετέχοντες στα προγράμματα. Επίσης θέλω να ξέρετε ότι η σύμβαση είναι για έναν χρόνο και ότι τα μηχανήματα μετά θα ανήκουν στον Δήμο. Όλα αυτά για μένα το καθιστούν θετική εξέλιξη για το διαμέρισμα και την γειτονιά. • Το υπόλοιπο κτίριο; Μπορούν και πρέπει να αναπτυχθούν δράσεις άλλων φορέων της περιοχής όπως δανειστική βιβλιοθήκη, χώρος εκθέσεων ζωγραφικής, αναγνωστήριο λογοτεχνίας κλπ. Για τις δράσεις αυτές θα απαιτηθεί η σχετική έγκριση της Υπηρεσίας Νεοτέρων Μνημείων του ΥΠΠΠΟ. Ένα κτίριο που μπορεί να αξιοποιηθεί κατόπιν προτάσεων από συλλογικότητες, συλλόγους προς όφελος της γειτονιάς και των κατοίκων. Είμαστε ανοιχτοί σε προτάσεις. Αλλά εδώ θέλω να πω κάτι. Δεν συμφωνώ με την πρακτική που χαρακτηρίζεται μόνο από άρνηση και κριτική. Χρειαζόμαστε προτάσεις, θετικές διεξόδους. Το ‘χει ανάγκη όχι μόνο ο Δήμος αλλά όλοι μας.

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΚΕΝΤΡΟ

“

• 6η δημοτική κοινότητα. Ποια είναι τα τρία βασικά προβλήματα κατά την γνώμη σας; Πρώτο βασικό η προστασία και η αξιοποίηση του Δημόσιου χώρου. Με την έννοια οι κάτοικοι να χαίρονται τις πλατείες και τα πάρκα με δραστηριότητες και οι επαγγελματίες να σέβονται τον δημόσιο χώρο. Να βλέπεις κόσμο να κινείται άνετα στην πόλη του... Ένα άλλο πρόβλημα που δεν αφορά μόνο το 6ο βέβαια είναι η ανεργία που γεννά ανέχεια και πλήττει την κοινωνική συνοχή. Και εδώ ο Δήμος προσπαθεί να βοηθήσει με επιμορφώσεις, προγράμματα. Το τρίτο είναι το αίσθημα ασφάλειας που πρέπει να νιώθει ο καθένας μας στον χώρο του, την πόλη.

ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ Η αλήθεια είναι πως όταν πληροφορήθηκα για την χρήση της οικίας της Λέλας Καραγιάννη από την Πολυεθνική MICROSOFT δεν ενθουσιάστηκα. Και όταν διάβασα μερικές απαντήσεις που πέταγαν την μπάλα στην εξέδρα η διαφωνία μου μάλλον μεγάλωσε. Είναι εκνευριστικό να ρωτάς για κάτι και να σου απαντάνε άλλα ντ’ άλλων. Έτσι αποφάσισα να κάνω μία συζήτηση με την καθ ύλην αρμόδια, την Ελένη Ζωντήρου. Το ραντεβού κλείστηκε εύκολα, η συζήτηση ήταν ανοιχτή, χωρίς στεγανά και άκυρες απαντήσεις. Αυτό το αναγνωρίζω. Συνεχίζω να διαφωνώ με την εξέλιξη αυτή και δεν πρόκειται να το κρύψω. Αλλά συμφωνώ και σε πολλά που αναφέρει η κα Ζωντήρου και αναγνωρίζω επιχειρήματα και μία οπτική διαφορετική από την δικιά μου αλλά πάντως οπτική.. Αλλά το πιο σημαντικό δεν είναι οι διαφωνίες και οι συμφωνίες. Αυτές θα υπάρχουν. Αυτό που κατάλαβα είναι το εξής. Ανάμεσα σε ένα πτωχευμένο ΚράτοςΔήμο-Χώρα (πείτε το όπως θέλετε) και την ανυπαρξία θετικών προτάσεων από συλλογικότητες, παρατάξεις κλπ δημιουργείται ένα κενό. Ένα μεγάλο κενό ερήμωσης και παραίτησης. Εκεί έρχεται να το καλύψει με τον τρόπο της η ιδιωτική πρωτοβουλία (επιπέδου MICROSOFT) σε συνεργασία με διάφορες εταιρίες εγχώριες... Ορισμένα πράγματα φαίνονται μονόδρομοι και ίσως να είναι. Από την άλλη ας διαφυλαχτεί η διαφάνεια, ο έλεγχος και η προσφορά και θετικές προτάσεις από τους ίδιους τους πολίτες, δημότες, ομάδες και συλλογικότητες... Παραθέτω λοιπόν αυτά που κατεγράφησαν. Χρύσανθος Ξάνθης Κτίριο 6ης δημοτικής κοινότητας

• Ξέρετε ότι ασκείται κριτική για αυτήν την συμφωνία; Υπάρχει κατά τη γνώμη σας θέμα σεβασμού της οικίας και ασυμβατότητα του τι ήταν και που παραχωρείται; Γνωρίζω ότι ασκείται κριτική και είναι καλοδεχούμενη. Πιστεύω, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός για την οικία της Λέλας Καραγιάννη η οποία ήταν πολύτεκνη και το χρησιμοποίησε ως αρχηγείο της αντιστασιακής της δράσης να δημιουργηθεί σε τμήμα αυτού Κέντρο Νεότητας. Να διδάσκονται παιδιά σε ένα κτίριο και για την ιστορία της πόλης (ενδεικτική παράλληλη δράση - έκθεση φωτογραφίας από τα χρόνια της αντίστασης) αλλά και να παίρνουν εφόδια για το μέλλον τους. Μέσα από την μάθηση και κυρίως των νέων ανθρώπων χωρίς διακρίσεις φυλής, θρησκείας και εθνότητας το κτίριο της Λέλας Καραγιάννη θα είναι αντίσταση στον φανατισμό και στην μισαλλοδοξία. Ο σεβασμός κατακτιέται μέρα με την μέρα. Το κτίριο, θα είναι ο τόπος συνάντησης και χώρος συνεύρεσης ανθρώπων που μέσα από τις δράσεις θα μαθαίνουν και την ιστορία της πόλης. • Εγώ παρόλα αυτά θα επιμείνω! Δεν υπήρχε άλλο κτίριο να μπορεί να υποδεχθεί την δωρεά της Microsoft; Κατά τη γνώμη σας δεν αξίζει η συγκεκριμένη γειτονιά μία τέτοια υποδομή; Όλες οι πρωτοβουλίες πρέπει να πηγαίνουν στο κέντρο ή σε χώρους όπως η Τεχνόπολη, αντί να εντάσσονται και να διαμοιράζονται στις γειτονιές της πόλης, δίπλα στους πολίτες; Για την δημοτική αρχή, η αποκέντρωση, είναι συνεχής προσπάθεια την οποία υλοποιούμε. Για μένα, η αξιοποίηση της οικίας Λέλας Καραγιάννη, είναι ελπίδα για το αύριο. Θα ενεργοποιηθούν τα παιδιά, οι κάτοικοι αρχικά σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα και παράλληλα θα δημιουργείται ένας ουσιαστικός χώρος δημιουργικής απασχόλησης ανηλίκων και ενηλίκων. Είναι η αρχή προσπάθειας και όχι το τέλος αυτής. • Αλήθεια πόσα κτίρια που ανήκουν στον Δήμο είναι ανεκμετάλλευτα; Στην 6η Δημοτική Κοινότητα, δεν υπάρχει δημοτικό κτίριο, ανεκμετάλλευτο. Υπάρχει ένα κτίριο επί της οδού Σωζοπόλεως 24 (πρώην Δημοτικό), το οποίο χρειάζεται επισκευή και έχει μπει στο τεχνικό μας πρόγραμμα για την αποκατάστασή του. • Πείτε μας τα πιο σημαντικά κατά την γνώμη σας έργα που τρέχουν την επόμενη περίοδο Η ανάπλαση του Αγίου Παντελεήμονα. Θα ξεκινήσει ανάπλαση με τη δημιουργία παιδικής χαράς στην Πλατεία Καλλιγά. Επειδή, τον δημότη αφορά και η καθημερινότητα θα δοθεί βάρος στις ασφαλτοστρώσεις κεντρικών και μη οδών και στην αποκατάσταση πεζο-

δρομίων. Σχεδιασμός για παρεμβάσεις στις γειτονιές πλησίον του Σταθμού Λαρίσης, εκεί υπάρχει η Δημοτική Βιβλιοθήκη, Πολιτιστικός χώρος, Βρεφονηπιακός Σταθμός, ο Κόμβος Αλληλοβοήθειας ένα σύμπλεγμα δημοτικών κτιρίων σε συνδυασμό με τον Σταθμό του ΟΣΕ, δύναται η περιοχή αυτή να αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμικότητα για τους κατοίκους και για τους επαγγελματίες. Δημιουργία pocket park (μικρού πάρκου) προς την Άνω Κυψέλη. Αποκατάσταση παιδικών χαρών και υλικοτεχνική αναβάθμιση σχολείων. Χρειάζονται παρεμβάσεις στην Πλ. Αγίου Νικολάου και Πλ. Αττικής καθώς και στην περιοχή «Αλεπότρυπα»-Άνω Κυψέλη όπου υπάρχουν αθλητικοί χώροι και παιδική χαρά. Θέλω να σας κάνω μερικές ακόμα ερωτήσεις, που μας μεταφέρονται αλλά είναι και δικές μου. • Ποιες είναι ο αποδοχές ενός Προέδρου; 250 μεικτά, 233,40 καθαρά. Και ονομάζεται Αποζημίωση. Πολλοί νομίζουν πως οι απολαβές είναι μεγάλες... • Πόσες ώρες ασχολείστε την ημέρα με τον Δήμο; Το πρωί 7:00 με 10:00 πμ, μετά δουλειά οκτάωρο στον Ιδιωτικό τομέα και μετά Κοινότητα, συναντήσεις σαββατοκύριακα κλπ. Το σημαντικό είναι ότι η παραγωγική ηλικία πρέπει να δουλεύει για να ζήσει και να ασχολείται με τα κοινά. Αλλιώς η πολιτική γίνεται είτε για ίδιον όφελος, είτε από συνταξιούχους. • Τι γίνεται με την γραφειοκρατία; Γραφειοκρατία υπάρχει για να μην υπάρχει ευθύνη. Τώρα με την ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων και ψηφιακή υπογραφή ελπίζω ότι μπορεί να πάει καλύτερα. Είναι κουλτούρα. Πρέπει να υπάρξει αλλαγή στη συλλογική συνείδηση για να υπάρξει αλλαγή, με λογοδοσία, αξιολόγηση και τήρηση χρονοδιαγραμμάτων. Πάντως ορισμένες υπηρεσίες δουλεύουνε πολύ και υποκλίνομαι!!! Σεβασμό μεγάλο έχω στους διοικητικούς μου και στην καθαριότητα και πράσινο τους ζω καθημερινά και τους σέβομαι. • Γιατί ασχοληθήκατε με τα του Δήμου; Μπήκα στην Αυτοδιοίκηση γιατί αγαπάω τον τόπο μουΚοινότητα. Εδώ γεννήθηκα, εδώ έπαιξα στους δρόμους της Κυψέλης, μπάλα, κρυφτό, κυνηγητό. Εδώ πήγα σχολείο, εδώ είναι οι συμμαθητές μου από το νηπιαγωγείο. Eδώ ζω γιαυτό ασχολήθηκα. Γραμμή του Δημότη 1595 (24 ώρες το 24ώρο) για κάθε πρόβλημα που υπάρχει στην γειτονιά σας, ζητώντας πάντα Αριθμό Πρωτοκόλου, για να γίνεται παρακολούθηση της πορείας του αιτήματος σας!

µεζεδ ο π ω λ είο

Επτανήσου 15 Πλ. Αγίου Γεωργίου Κυψέλη 210 82 19 406 Fb: @kivelirest

Οικία Λέλας Καραγιάνννη

ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΑΝΔΡΟ ΣΛΑΒΗ

Σούπερ: βλέπω στην ποιότητα της ατμόσφαίρας πως τα μέτρα μας κατά της ρύπανσης έφεραν αποτέλεσμα! Για ποια ρύπανση μιλάτε;

ΠΕΡΙΟΙΚΟΙ ΚΑΙ

ΔΗΜΟΣΙΟΣ

ΧΩΡΟΣ

Η σημερινή δήμαρχος της γαλλικής πρωτεύουσας κληρονόμησε, με την εκλογή της πριν από τρία χρόνια, την πρωτοβουλία του προκατόχου της και μέντορά της να μετατρέπεται για λίγες εβδομάδες κάθε καλοκαίρι σε πλαζ ένα μέρος από τους παρόχθιους του Σηκουάνα δρόμους ταχείας κυκλοφορίας. Αρκούσε η απαγόρευση της κυκλοφορίας, το στρώσιμο άμμου και ο στοιχειώδης εξοπλισμός για να αισθάνονται οι παριζιάνοι που ξέμεναν στην πόλη τους παραθεριστές στην Κυανή Ακτή! Δεν της φάνηκε, όμως, αντάξια των οικολογικών ευαισθησιών της. Και αποφάσισε να μονιμοποιήσει την θερινή απαγόρευση της κυκλοφορίας σ' αυτούς τους δρόμους μετατρέποντάς τους σε πεζόδρομους, με στόχο και την μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Επικαλέσθηκε την αποδοχή της επιλογής της από τους κατοίκους των γειτονικών συνοικιών και την έβαλε σε εφαρμογή τον Σεπτέμβριο του 2016, παρά την αρνητική γνωμοδότηση μιας αρμόδιας επιτροπής και την αντίθετη γνώμη της περιφέρειας και πολλών δημάρχων των προαστίων,

Έργο που στην ουσία ματαιώθηκε από τις δυναμικές αντιδράσεις μιας δράκας περιοίκων και “περιοίκων” (με καθοδήγηση από τον “συνήθη ύποπτο”, ένα πολιτικό κέντρο που βρίσκεται πίσω από κάθε κινητοποίηση εναντίον κάθε έργου που προγραμματίζεται στην πόλη), αποδείχθηκε, μετά από έρευνα «πόρτα-πόρτα» του Δήμου και παρά την μονόπλευρη προπαγάνδα των αντιπάλων του, ότι ήταν αποδεκτό από περισσότερους από τρεις στους τέσσερις πραγματικούς περιοίκους!

των οποίων οι κάτοικοι τους χρησιμοποιούσαν για μετάβαση στου τόπους εργασίας τους ή επιστροφή από αυτούς. Ευθύς εξαρχής έγιναν αισθητές οι – προβλέψιμες άλλωστε – παρενέργειες αυτής της επιλογής και στο εξάμηνο επάνω γνωστοποιήθηκαν και τα αποτελέσματα των σχετικών μετρήσεων: αύξηση του κυκλοφοριακού φόρτου και των κυκλοφοριακών συμφορήσεων κατά μήκος των εναλλακτικών διαδρομών, συνακόλουθη αύξηση των χαμένων ανθρωποωρών και, κυρίως, αύξηση της συνολικής ατμοσφαιρικής μόλυνσης και, ιδίως, χωρική μετατόπιση των σημείων αιχμής της. Κοντολογίς: τα προβλήματα δεν λύθηκαν, αλλά μετατοπίσθηκαν αλλού. Και ο προβληματισμός σχετικά με τη σκοπιμότητα του μέτρου συνεχίζεται έκτοτε και επανέρχεται στο προσκήνιο κατά καιρούς. Ήταν αναμενόμενο. Οι χρήστες των δρόμων, στους οποίους απαγορεύτηκε η κυκλοφορία, προτιμώντας να υποστούν μεγαλύτερη ταλαιπωρία σε εναλλακτικές διαδρομές, αποδείξανε αφενός μεν ότι η χρήση των ιδιωτικών οχημάτων τους και η διέλευση από τις συγκεκρι-

μένες οδικές αρτηρίες δεν ήταν κάτι το περιττό, αφετέρου δε ότι δεν τους προσφερόταν διαφορετική ελκυστική εναλλακτική λύση. Άρα, η απαγόρευση δεν είχε νόημα γιατί δεν ικανοποιούσε τις ουσιώδεις συνθήκες για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα χωρίς ανεπιθύμητες παρενέργειες: πρώτον είτε να στοχεύει κάτι το περιττό είτε να προσφέρει εναλλακτικές και ελκυστικές λύσεις και δεύτερον να συνδυάζεται με μέτρα αποτροπής μιας απλής μετάθεσης των προβλημάτων ή ανάδυσης νέων προβλημάτων. Δεν ήταν παρά μία συμπλεγματική εμμονή σε ιδεοληπτική τοπική αντιμετώπιση ενός υπαρκτού προβλήματος με παράλληλη αγνόηση των ευρύτερων επιπτώσεων της επιλογής. Ως εκ τούτου προσφέρεται ως παράδειγμα προς αποφυγήν στους αρμόδιους που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις, από τη στιγμή που δεν είναι εφικτό, τηρουμένων των αναλογιών, να αλλάξουν πολίτες κατά την προτροπή του Μπέρτολντ Μπρέχτ. Και όχι μόνον στη Γαλλία, αφού κάτι τέτοια δεν συμβαίνουν μόνον «εις Παρισίους» και η περίπτωση των παρόχθιων

οδών του Σηκουάνα είναι διδακτική για ανάλογους παραλογισμούς στον ελληνικό χώρο, όπου οι απαγορεύσεις πέφτουν στο κενό, αν δεν κάνουν κακό, ελλείψει εναλλακτικών λύσεων. Άλλωστε, ανάλογες συνέπειες – ίσως και με μεγαλύτερη ένταση – θα είχε για την Αθήνα και η φαεινή ιδέα της δήθεν πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου. Πάντως, ο ελληνικός χώρος προσφέρει και το αντι-παράδειγμα, δηλαδή την επιτυχημένη αντιμετώπιση ενός προβλήματος χωρίς απαγορεύσεις, αλλά με προσφορά πρόσφορης εναλλακτικής επιλογής: η αποσυμφόρηση του κέντρου της Πάτρας από την κυκλοφορία των φορτηγών προς και από το λιμάνι της πόλης επιτεύχθηκε με έναν νέο οδικό άξονα που συνδέει γρήγορα και άνετα τον περιφερειακό άξονα με την λιμενική ζώνη! Η παρισινή περίπτωση, όμως, θέτει και ένα διαφορετικό πρόβλημα που ενδημεί στην ελληνική επικράτεια: ποιων η γνώμη βαρύνει σε μία τέτοια απόφαση; Στο Παρίσι η δήμαρχος είχε επικαλεσθεί ότι οι κάτοικοι των περιοχών, όπου εφαρμόστηκε το μέτρο, είχαν εκφρασθεί

ουσία ματαιώθηκε από τις δυναμικές αντιδράσεις μιας δράκας περιοίκων και “περιοίκων” (με καθοδήγηση από τον “συνήθη ύποπτο”, ένα πολιτικό κέντρο που βρίσκεται πίσω από κάθε κινητοποίηση εναντίον κάθε έργου που προγραμματίζεται στην πόλη), αποδείχθηκε, μετά από έρευνα «πόρτα-πόρτα» του Δήμου και παρά την μονόπλευρη προπαγάνδα των αντιπάλων του, ότι ήταν αποδεκτό από περισσότερους από τρεις στους τέσσερις πραγματικούς περιοίκους! Ο δεύτερος είναι ότι οι υποδομές μιας πόλης δεν υπόκεινται στην απόλυτη εξουσία κάποιων περιοίκων ή κάποιας τοπικής κοινωνίας των πολιτών για να δικαιολογείται το αποκλειστικό δικαίωμά τους να έχουν άποψη σχετικά με αυτές. Για παράδειγμα, ένας δρόμος διασχίζει μεν μία ή περισσότερες γειτονιές, αλλά διέρχεται από αυτόν και πλήθος από χρήστες με προέλευση και προορισμό πολύ πέρα από τα δύο άκρα του. Αυτοί δεν πρέπει να ερωτηθούν αν είναι σκόπιμη η απαγόρευση της κυκλοφορίας σε αυτόν ή η αλλαγή της χρήσης του (π.χ. πεζοδρόμηση ή τροχιοδρόμηση); Δεν θα πρέπει, επίσης, να ερωτηθούν και αυτοί που, κατά πάσαν πιθανότητα, θα δεχτούν εν όλω ή εν μέρει την οχληρή λειτουργία από την οποία θα απαλλαγούν οι εκλεκτοί περίοικοι; Και, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι δύσκολο να βρεθούν ποιοι είναι. Ένας εμβληματικός προορισμός (π.χ. ένα πολιτιστικό κέντρο, ένα νεκροταφείο, ένα τουριστικό μνημείο...), ναι μεν αναγκαστικά χωροθετείται σε μία συνοικία, αλλά η εμβέλειά του ξεπερνά τα όρια αυτής. Γιατί πρέπει να έχουν άποψη σχετικά με την διευκόλυνση ή όχι της

Αυτή που μετατοπίσαμε αποτελεσματικά εκεί πέρα; (από την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας “Le Monde” 11.10.2017)

πρόσβασης σε αυτόν μόνο οι κάτοικοι των γειτονικών περιοχών; Οι οποίοι, σημειωτέον, βολεύονται ποικιλοτρόπως από την αποτροπή της προσέλευσης επήλυδων συμπολιτών τους και ξένων. Και δεν είναι θεωρητικά τα ερωτήματα. Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια η συμπεριφορά των περιοίκων και της τοπικής κοινωνίας των πολιτών (ίσως όχι όλων, αλλά αυτών που εκφράστηκαν) είχε άκρως υστερόβουλα κίνητρα. Χαρακτηριστικές οι κινητοποιήσεις κατά της κατασκευής χώρων στάθμευσης στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας και στο Α’ Νεκροταφείο της. Γιατί έπρεπε να προταχθεί η άποψη κάποιων “περιοίκων” και μιας τοπικής “κοινωνίας των πολιτών” (που είχε συγκροτηθεί ως συλλογική έκφραση αποκλειστικά προς τούτο) και να αγνοηθεί η γνώμη των επισκεπτών αυτών των χώρων, οι οποίοι στο κάτω-κάτω της γραφής χρηματοδοτήθηκαν από την τσέπη όλων και δημιουργήθηκαν για την εξυπηρέτηση όλων. Όσα προαναφέρθηκαν δεν συνιστούν αναίρεση του δικαιώματος παρέμβασης ή (ειρηνικής) έκφρασης άποψης από μερίδα πολιτών, αλλά αμφισβήτηση της αποκλειστικότητας ορισμένων στο δικαίωμα να παρεμβαίνουν ή να γνωμοδοτούν. Οι οποίοι, με τις υπερβολές τους και την κατάχρηση της δυναμικής τους, υπονομεύουν την απήχηση καθ' όλα εύλογων κινητοποιήσεων υπέρ ή κατά μιας επιλογής. Η οποία μπορεί να είναι μέχρι και εγκληματική, όπως αυτή που σχεδίαζε να χτίσει “τείχη” εκατέρωθεν των γραμμών του τραίνου στην περιοχή των Σεπολίων για να περάσει ο Προαστιακός (και, ευτυχώς, εγκαταλείφθηκε).

SU PE R

θετικά υπέρ αυτού. Ενδεχομένως, παρά τις επιφυλάξεις για την αξιοπιστία ανάλογων ερευνών γνώμης. Άλλωστε, σε γενικές γραμμές, αυτοί δεν είχαν να χάσουν κάτι. Τουναντίον, θα εύρισκαν την ησυχία τους. Ήταν, όμως, οι μοναδικοί που πρέπει να ερωτηθούν; Μάλλον όχι! Σε πείσμα αυτών που εμμονικά προσφεύγουν στην γνώμη περιοίκων ή μιας κοινωνίας των πολιτών και κινητοποιούν υπέρ των σκοπών τους είτε τους μεν είτε την δε. Για δύο δε λόγους: αντιπροσωπευτικότητας και αποκλειστικότητας. Κατ' αρχάς δεν είναι σαφές ποιος έχει το δικαίωμα να εμφανίζεται ως “περίοικος”. Ανάλογα δεν είναι σαφές ποιους εκπροσωπεί η “κοινωνία των πολιτών”, όλους ή μόνον αυτούς που είναι οργανωμένοι σε συλλόγους κ.λπ. Επιπλέον, δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί αν αυτοί που εκφράζονται είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των περιοίκων ή της πραγματικής κοινωνίας των πολιτών. Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο τόσο οι μεν όσο και η δε να “καπελώνονται” από δυναμικές οργανωμένες μειοψηφίες ή στρατευμένα σε έναν σκοπό μέλη που χαρακτηρίζονται από την προθυμία να κινητοποιηθούν υπέρ ενός στόχου. Η μεγάλη πλειοψηφία άλλοτε, υπό την επήρεια ιδεολογικής τρομοκρατίας, αρνείται να εκφέρει αντίθετη προς τις δυνάμεις που κινητοποιούνται άποψη, άλλοτε αγνοεί το θέμα, άλλοτε δεν έχει τον χρόνο να κινητοποιηθεί και αυτή και άλλοτε, πιστή στις λειτουργίες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, απέχει κρίνοντας ότι η διαμάχη πρέπει να επιλυθεί στο επίπεδο των αντιπροσώπων της και των ειδικών. Άλλωστε, η Αθήνα έχει μια σχετική εμπειρία. Έργο που στην

ΕΣ Ρ ΦΟΣΕ ΓΥΑΛΙΑ ΗΛΙΟΥ Σ Ο ΚΑΙ ΟΡΑΣΕΩΣ ΠΡ

ΑΠΟ 30 €

KAI 1+1 ∆ΩΡΟ ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΑΠΟ 70€ ΚΑΙ ΑΝΩ

ΝΕΕΣ ΠΑΡΑΛΑΒΕΣ σε µε π σε 3 ιστωτι χρήσ άτο κής η κες κάρ δό τας σε ις

ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ

NEW

ΕΠΙΛΕΟΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΦΑΚΟ

ΡΩΤΗΣΤΕ ΜΑΣ !!! ΠΟΛΥΕΣΤΙΑΚΟΙ ΦΑΚΟΙ ΣΕ ∆ΙΚΟ ΣΑΣ 130€€ ΣΚΕΛΕΤΟ ΟΡΑΣΕΩΣ ΑΠΟ 130

ΥΓΡΟ+ΖΕΥΓΑΡΙ ΥΓΡΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΦΑΚΩΝ ΕΠΑΦΗΣ 10 € ∆ΩΡΕΑΝ ΟΠΤΟΜΕΤΡΗΣΗ –ΕΛΕΓΧΟΣ ΜΑΤΙΩΝ ∆ΩΡΕΑΝ ΜΕΤΡΗΣΗ ΠΙΕΣΗΣ ΜΑΤΙΟΥ

Πατησίων 334, Α. Πατήσια 210-2232051, 210-2281378 optorama334@otenet.gr www.optorama.com.gr

optoramapatision

ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ

ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΕ

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;

σκοπός της εταιρείας είναι μη κερδοσκοπικός, αλλά γενικότερα οικονομικός (χαχαχα! τι είναι τούτο πάλι;) κατά την έννοια του άρ. 784 ΑΚ και συνίσταται κυρίως στην βελτίωση των υποδομών, στην προώθηση δράσεων για την καλλιέργεια και εμπέδωση της παιδείας και της δια βίου επιμόρφωσης και εκπαίδευσης, του πολιτισμού, της ψυχαγωγίας και των τεχνών, της -νεανικής και μη– (νεανική και μη, έτσι να μην μας ξεφύγει και κανένας γέρος) επιχειρηματικής, τεχνολογικής και εφαρμοσμένης επιστημονικής καινοτομίας, της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, της κοινωνικής οικονομίας, της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνίας των πολιτών, της βιώσιμης ανάπτυξης, της οικοπροστασίας και της οικοανάπτυξης με στόχο την πράσινη επιχειρηματικότητα, την προώθηση των πράσινων τεχνολογιών, την βελτίωση περιβαλλοντικών υποδομών, (πως κατάφεραν μέσα σε μία τόσο μικρή παράγραφο να εντάξουν τόσα πολλά, θέλει τέχνη δεν λέω). Η εταιρεία προορίζεται να αναλάβει τη διαχείριση και εκτελέσει ως φορέας υλοποίησης προγράμματα εθνικά, κοινοτικά, ιδιωτικά, εταιρικά (μα μέσα σε μια φράση χωράει ολάκερος ο κόσμος. Ποίησις!). Οι δράσεις που θα αναλάβει η εταιρεία για την επίτευξη των σκοπών της είναι ιδίως: Η διοργάνωση πολιτιστικών εκθέσεων και εκδηλώσεων που προάγουν το πνεύμα, τις επιστήμες και τις τέχνες, (ήθος Ευρώπη-Πολιτισμός) ο σχεδιασμός και υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και προγραμμάτων δια βίου επιμόρφωσης (φεστιβάλ, συνέδρια, ημερίδες, σεμινάρια, συμπόσια, διαλέξεις κλπ), (μνημόσυνα, βαφτίσεις, εξορκισμοί, ανασκολοπισμοί) η συνεργασία με φορείς του Δημοσίου, των ΟΤΑ, με κρατικούς οργανισμούς, και ενώσεις πολιτών και Ευρωπαϊκούς και διεθνείς φορείς και οργανώσεις, δημόσιους και ιδιωτικούς, (ΝΑΣΑ, CIA, ΟΣΦΠ) για την προώθηση κοινών προγραμμάτων στους παραπάνω τομείς, η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών και η δημιουργία φόρουμ και κέντρου μελετών για την υποστήριξη κοινωνικών ομάδων, ιδίως νέων, γυναικών και μειονοτήτων για την αυτοαπασχόληση και την ανάπτυξη μικρών επιχειρήσεων, (και προστάτες των μικρών επιχειρήσεων!) η προαγωγή των νέων τεχνολογιών και η εκπαίδευση και ανάπτυξη νέων εφαρμογών, η ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς (ωχ, πάει η Ακρόπολη) και η προβολή του φυσικού περιβάλλοντος, η προώθηση και η ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού, και ειδικότερα του αγροτουρισμού (Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω...) και οικοτουρισμού, των οικοπάρκων, θεματικών πάρκων και κατασκηνώσεων, η διάδοση, επιμόρφωση και προώθηση τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον, φυσικό και κοινωνικό, και η ανάδειξη και ανάπτυξη οικολογικών μορφών αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, (και βόδια έχω!) η επιμόρφωση για την διάδοση της υγιεινής διατροφής, η δημιουργία οικοκοινωτήτων στην ύπαιθρο για την ανάπτυξη του κοινωνικού κεφαλαίου στο

πλαίσιο των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών (οργανώστε μας, οργανώστε μας), η ευαισθητοποίηση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων, η εκπόνηση μελετών και η ανάληψη αναπτυξιακών πρωτοβουλιών για την επίτευξη των στόχων, η συμμετοχή της εταιρείας, μόνη της ή σε συνεργασία με άλλους φορείς, ημεδαπά και αλλοδαπά φυσικά και νομικά πρόσωπα, σε ενέργειες όπως εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα, η ανάληψη πρωτοβουλιών για την υλοποίηση προγραμμάτων πολιτιστικών ανταλλαγών και ταξιδίων επιμορφωτικών, ερευνητικών και επιστημονικών στόχων και ανταλλαγής νέων και αντίστοιχων ανταλλαγών με συλλογικές οργανώσεις που προωθούν κοινωνικούς στόχους (εκπαίδευση, κατάρτιση, ισότητα δύο φύλων κλπ), η έκδοση βιβλίων, (δεν έχει νόημα πια ο σχολιασμός... ένα τέρας έχει καταπιεί τους πάντες) περιοδικών, μελετών, μονογραφιών, δοκιμίων, λευκωμάτων, εκθέσεων φωτογραφιών και βιντεοσκοπήσεων κλπ, δυνάμεων να προάγουν τον τομέα των επιστημών και του πολιτισμού, η προώθηση της έρευνας, πρωτογενούς και εφαρμοσμένης, και η αξιοποίηση προς αυτόν τον σκοπό ιδιωτικών, εθνικών και κοινοτικών ενισχύσεων για κινητικότητα και μεταφορά τεχνογνωσίας σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο, η ανταλλαγή και μεταφορά πληροφόρησης, εμπειριών και τεχνογνωσίας, η αντιμετώπιση κοινών προβλημάτων και η επίτευξη κοινών θεματικών στόχων, η αναζήτηση και ανεύρεση οποιασδήποτε άλλης πράξεως που ενισχύει την επίτευξη των στόχων. Για την επίτευξη των σκοπών της, η εταιρεία θα αξιοποιήσει την υλικοτεχνική και στελεχιακή υποδομή, την εμπειρία και τις γνώσεις των συμβαλλόμενων εταίρων και των μελών της. (Πραγματικά δεν υπάρχει! 395 λέξεις χωρίς τελεία! Δεν τρολάρουμε! Αλήθεια, τόσες είναι... Ακατάληπτα πράγματα. Σαν να έπαθε παραλήρημα ένας τύπος μετά από 17 εγκεφαλικά και αρχίζει να μιλάει ακαταπαύστως) Άρθρο 3.978.324, 5 Κεφάλαιο - Πόροι Οι οικονομικοί πόροι της εταιρείας θα προέρχονται από τακτικές και έκτακτες εισφορές των εταίρων, το ύψος των οποίων θα καθορίζεται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, δωρεές των εταίρων προς κάλυψη όλων των υποχρεώσεων της εταιρείας και ειδικότερα έξοδα ίδρυσης, μετακίνησης, λειτουργικά και λοιπά έξοδα, καθώς επίσης και: -Έσοδα από διεθνείς, ευρωπαϊκές, εθνικές και ιδιωτικές επιχορηγήσεις, χρηματοδοτήσεις και προγράμματα, δωρεές και επιχορηγήσεις δημόσιων υπηρεσιών και δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων εσωτερικού και εξωτερικού, κληρονομιές και κληροδοσίες που παρέχονται γα την υποστήριξη των σκοπών της (χρηματοεπιχοκληροπρογραμμαχορηγήσεις. Τώρα κατάλαβα!).

ΜΕ ΤΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ; Δημοσιεύουμε το καταστατικό μιας κάποιας αστικής εταιρείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα (;). Από αυτές τις πολυτάλαντες... που ξεκινούν από Πολιτισμό, Λιανοκλάδι, Παρίσι, Οικολογία, Επιχειρηματικότητα, Εκπαίδευση και ΕΝΤΟΣ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΥΛΙΚΑ! Ένας καταιγισμός από δραστηριότητες που ούτε οι Πολυεθνικές δεν μπορούν να ακολουθήσουν. Δημιουργούνται εύκολα, κινούνται εύκολα, διαλύονται εύκολα. Και ο κύκλος συνεχίζει. Προγράμματα, επιχορηγήσεις, προγράμματα είναι έτοιμα να διοχετευτούν σε αυτές τις ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΟΥ ΣΚΟΠΟΥ εταιρείες, τις πιο πολλές φορές με πρόσωπο αλληλέγγυο, οικολογικό και εννοείτε Πολιτιστικό... ΗΠΖ

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ • ΝΕΟ ΤΜΗΜΑ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΕΩΝ • ΝΕΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Η ΟΞΕΙΑ ΘΡΟΜΒΩΣΗ ΤΗΣ ΦΛΕΒΑΣ ΤΟΥ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ θρόμβωση της αμφιβληστροειδικής φλέβας είναι ο δεύτερος σε συχνότητα παράγοντας απώλειας της όρασης μετά την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, ιδιαίτερα στην τρίτη ηλικία. Εμφανίζεται σπάνια σε άτομα νεώτερα των 50 ετών. Διακρίνεται ανάλογα με την εντόπιση σε: 1)Τμηματική απόφραξη κλάδου της αμφιβληστροειδικής φλέβας (Branch Retinal Vein Occlusion-BRVO) και 2)απόφραξη της Κεντρικής φλέβας του αμφιβληστροειδή (Central Retinal Vein Occlusion-CRVO). Η συχνότητα εμφάνισής της είναι 6 περιστατικά ανά 1000 άτομα στον γενικό πληθυσμό για την Τμηματική απόφραξη και 1 περιστατικό ανά 1000 άτομα για την Κεντρική απόφραξη. Προδιαθεσικοί παράγοντες θεωρούνται: η υπέρταση, η μεγάλη ηλικία, ο σακχαρώδης διαβήτης, το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η θρομβοφιλία, το γλαύκωμα και οι αγγειακές δυσπλασίες. Η θρομβοφιλία είναι συγγενής όπως η έλλειψη της πρωτεϊνης C, η έλλειψη της πρωτεϊνης S, η έλλειψη της ΑΤΙΙΙ, η αύξηση της ομοκυστεϊνης του πλάσματος, και οι γενετικές βλάβες στον FVLeiden και FII20210. Επίσης υπάρχει και η επίκτητη θρομβοφιλία όπως το αντιπηκτικό λύκου η οποία συσχετίζεται με τα κολλαγονικά αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα. Το γλαύκωμα είναι η αύξηση της εσωτερικής πίεσης του οφθαλμού, την οποία μετράει μόνον ο οφθαλμίατρος, δεν έχει καμμία σχέση με την γνωστή μας αρτηριακή υπέρταση και πρέπει όλοι μας προληπτικά να μετρήσουμε την αρτηριακή πίεση των ματιών μας. Η θρόμβωση της οφθαλμικής φλέβας ξεκινάει συνήθως από το σημείο που οι διακλαδώσεις της διασταυρώνονται με τις διακλαδώσεις της οφθαλμικής αρτηρίας και μάλιστα όταν αρτηριοσκληρυντική αρτηρία βρίσκεται έμπροσθεν των οφθαλμικών φλεβιδίων και τα συμπιέζει. Η διάγνωση γίνεται με την βυθοσκόπηση, την τομογραφία του βυθού (OCT) και την φλουοροαγγειογραφία. Εμφανί-

ζεται με θολή όραση και σκοτώματα (δηλαδή αμαυρώματα) του οπτικού πεδίου, έκπτωση οπτικής οξύτητας, πόνο λόγω γλαυκώματος, κεφαλαλγία και τύφλωση. Εμφάνιση συμπτωμάτων όπως αυτά που περιγράφηκαν, δεν δικαιολογεί ούτε αμέλεια ούτε αναβλητικότητα στην επίσκεψή μας στον οφθαλμίατρο. Υπάρχει το ενδεχόμενο μετά από μία πρόσκαιρη αυτόματη υποχώρηση των συμπτωμάτων, να υποτροπιάσει η θρόμβωση και να καταλήξουμε σε μη αναστρεπτή πλήρη απώλεια της όρασης. Η «νεοαγγείωση» (Νeovascularization-NVA) που προκαλείται μετά την απόφραξη, θεωρείται γενεσιουργός αιτία της συμπτωματολογίας. Η θεραπεία της νόσου μέχρι σήμερα επικεντρώθηκε στην χορήγηση α)αντιαγγειογενετικών παραγόντων-antiVEGF με ενδοφθαλμική ένεση, β)τοποθέτηση ενθεμάτων κορτιζόνης και γ) Laser φωτοθεραπεία ή δ) αντιαιμοπεταλιακή αγωγή (ασπιρίνη). Η χρήση επιπλέον αντιπηκτικής αγωγής, μελετάται πρόσφατα και μένει να προσδιορισθεί το είδος του αντιπηκτικού (ενέσιμη Χαμηλού Μοριακού Βάρους Ηπαρίνη, ταμπλέτες Sintrom, νεώτερα από του στόματος αντιπηκτικά) και ο χρόνος χορήγησης για το βέλτιστο αποτέλεσμα. Όπως φαίνεται πάντως από μεμονωμένα περιστατικά στην διεθνή βιβλιογραφία. η χρήση των αντιπηκτικών ίσως βελτιώνει ή και αποκαθιστά πλήρως την οπτική οξύτητα ιδίως σε άτομα με συγγενή ή επίκτητη θρομβοφιλία. Επίσης η αντιπηκτική αγωγή σε περίπτωση θρομβοφιλίας μπορεί να προλαμβάνει υποτροπή της θρόμβωσης. Στις παρακάτω φωτογραφίες του βυθού του εσωτερικού του οφθαλμού έχουμε αριστερά μία περίπτωση κεντρικής θρόμβωσης της οφθαλμικής φλέβας και δεξιά μία περίπτωση τμηματικής θρόμβωσης σε ασθενείς με υπερλιπιδαιμία και θρομβοφιλία.

Ευάγγελος Πόππης, Αιματολόγος.

• Μαγνητικός Τομογράφος • Αξονικός Τομογράφος • Ψηφιακή Μαστογραφία • Ψηφιακό Ακτινολογικό • Ψηφιακές ΠανοραμικέςΚεφαλομετρικές • Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας • Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων • Υπέρηχοι Μυοσκελετικού (Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων) • Υπέρηχοι (triplex) Καρδιάς • Τεστ κοπώσεως • Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα • Ηλεκτρομυογράφημα • Μικροβιολογικό • Αιματολογικό • Ανοσολογικό • Βιοχημικό • Ορμονολογικό • Rast Test • Νεοπλασματικοί Δείκτες • Test PAP • Προγεννητικός Έλεγχος • Διερεύνηση Αρτηριακής Πίεσης

Πατησίων 237, Πλ. Κολιάτσου, Αθήνα Tηλ.: 210 8640918, 210 8640988 fax: 210 8665155 ΝΕΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ Αμφιαράου 165, Σεπόλια Τηλ. 210.5157982, 210.5124046 www. kosmoiatriki.com e-mail: info@kosmoiatriki.com

ΕΠΙΤΕΛΟ

Ο ΜΑΣ... ΥΣ ΟΙ ΔΥ

ΣΠΙ ΜΟΥ Ι Τ Ι ..ΣΠ

ΤΑΚ

Υ Ι ΜΟ

ΣΑΣ ΟΜΙΛΕ Ι Ο ΑΥΤΟΜΑ ΤΟΣ

ΤΗΛΕΦΩΝΗΤ

ΗΣ...

Το σπίτι σου δεν θες να πέσει να σε πλακώσει. Ούτε βέβαια είσαι από αυτούς που σε σπίτια κρεμασμένων μιλάνε για σχοινιά. Φυσικά, δεν είναι λίγες οι φορές που αισθάνεσαι πως είσαι η κολόνα του σπιτιού σου! Και καλά κάνεις… Γιατί μες στο σπίτι σου μπορείς και πρέπει να κάνεις και να νιώθεις ό, τι θέλεις. Προσοχή, όχι και να λες, ειδικά αν έχεις συγκατοίκους εξ αίματος ή μη. Κι ας μην είναι σπιτοκαλυβάκι, εν πάση περιπτώσει, το σπίτι σου, είναι σπιτάκι σου και δεν είμαστε και πολύ σίγουροι ότι ξέρεις να το απολαμβάνεις και να το εκτιμάς όσο θα του άξιζε…

HOME SWEET HOME

CHAPTER 1 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ;;;

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΘΑΛΠΩΡΗ Μπακαλιάρος στις εθνικές επετείους, ο θείος θρονιασμένος με το τσιγάρο στην αγαπημένη του θέση στον καναπέ κι η γιαγιά, κουρασμένη τώρα πια, να θυμάται ξανά και ξανά τις ίδιες ιστορίες κι εμείς να διψάμε να τις ξανακούσουμε. Αμ, τα Χριστούγεννα; Θεέ μου, μοσχοβολά το σουφλέ, πότε τρώμε, μαμά; Μπαμπά, θες κι άλλη μπίρα; Είμαστε εδώ, όλοι μαζί, έχουμε χίλιες δυο διαφωνίες, αλλά σήμερα θα σμίξουμε πάλι, πάνω από το καλό τραπεζομάντηλο που έχει λίγο φθαρεί από τα πλυσίματα, αλλά δε λέμε να το πετάξουμε. Ο αδερφός δεν θα ξεκολλάει από το κινητό, η ξαδέρφη θα μασά ασταμάτητα την τσίχλα της, έξω ο κόσμος θα γυρίζει, εμείς θα είμαστε εδώ, με τα κρυμμένα μυστικά μας, τις εντάσεις και τις ντροπές, τις περηφάνειες και τα ολόδικά μας αστεία. Είμαστε οικογένεια, ρε γαμώτο.

Εκεί που είναι η οικογένειά μου. Εκεί που δεν είναι η οικογένειά μου. Το κρεβάτι που κάνω έρωτα τα βράδια. Το ντουλαπάκι των μπαχαρικών που μόνο στο σπίτι μου μυρίζει έτσι παράξενα οικεία. Η άκρη του σαλονιού με τις παντόφλες μου και αυτές του συγκατοίκου, πενήντα νούμερα μεγαλύτερες. Κουτιά πίτσας στο τραπέζι κι ακόμα κάποιος, ρε παιδιά, να τα μαζέψει! Το μπαλκόνι με θέα εκεί που μου’ λαχε ή εκεί που ήθελα και οι καλοποτισμένες γλάστρες. Η κούπα του καφέ η μισοραγισμένη που δε λέω να πετάξω γιατί έτσι μ’ αρέσει να με ξυπνάς. Η σκύλα και ο γάτος. Το καναρίνι. Δρόμος, νούμερο, όροφος, όνομα στο κουδούνι. Πόρτα ανοιχτή και κλειστή. Η μυρωδιά μου. Το μαλακτικό των ρούχων μου. Η πιπίλα του μωρού που πάντα εξαφανίζεται.

ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΒΡΑΔΙΑ ΜΕ ΠΑΡΕΑ Όχι πάλι ταινία, ρε παιδιά, πάλι ταινία θα δούμε; Δεν είπαμε να παίξουμε αυτό το καινούργιο επιτραπέζιο που μας έκανε δώρο ο τρελός Ιταλός από το νησί το καλοκαίρι; Έλα μωρέ, γκρίνια! Αφού και που βάζουμε ταινία, δεν βλέπουμε τίποτα, όλο μιλάμε, μιλάμε και τι λέμε; Έχουμε πει ποτέ πόσο αγαπιόμαστε; Πόσο μας λείπουν όσοι από την παρέα ξενιτεύτηκαν και τους βλέπουμε κάθε Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο; Αχ, μην τσακωθούμε μονάχα. Την προηγούμενη φορά είχα ταχυκαρδία όλο το βράδυ. Τι είναι αυτό με τις παρεξηγήσεις μας τις επικές; Ούτε ερωτευμένοι να ήμασταν… Βρε, μπας και είμαστε; Ρε! Θα καούν τα ποπ κορν! Γαμώτο, ρε φίλε! Ξέρεις κάτι; Πεθύμησα κινέζικο. Ναι, αυτή τη φορά ας δοκιμάσει κι ο σουβλάκιας, δεν κατάλαβα… Όχι, θα επιμείνω. Καλά, ας παραγγείλουμε πίτσα. Αλλά, εγώ θέλω με ανανά, ντάξει; Παιδιά, να το επαναλάβουμε. Ναι, ρε, στο δικό σας την άλλη φορά.

Έχουμε και λέμε: βγάζω παπούτσια, πετάω ρούχα, μπαίνω ντους, τραγουδάω στη διαπασών το ποτ πουρί μου, ύστερα με το δάχτυλο γράφω στον υδρατμένιο καθρεφτάκο μου τη λέξη love αν είμαι σε κέφια, αλλιώς κάτι άλλο ή και τίποτα. Έχουν μείνει μακαρόνια από χθες, τα ζεσταίνω, ρίχνω και μπόλικο τυρί. Αχ, ένα τσιγάρο πρώτα. Όχι, θα το κόψω. Από αύριο. Έστω θα το μειώσω. Τρώω βλέποντας youtube, στέλνω τα δυο mail, πλένω πιάτα-από προχθές έχω, έλεος κάπου- και ναι! Έφτασε η ώρα. Σήμερα, τρώνε όλοι άκυρο. Τόσον καιρό περίμενα να μαζέψω έστω τρία νέα επεισόδια να τα φχαριστηθώ όλα μαζί. Παράλληλα, κάνω scroll down στο Instagram. Παντόφλες. Το γατί στα πόδια μου. Γουστάρω. Τηλέφωνο. Ποιος είναι, γαμώτο; «Μωρό μου, εσύ; Αύριο δεν θα γύριζες, καλέ; Τι; Είσαι από κάτω; Καλά, καλά! Μη φωνάζεις. Βάζω μπουφάν και κατεβαίνω.» Τρεχαλητό. Μπουφάν, ασανσέρ, ουπς, φοράω ακόμα τις αρκουδόκαλτσες! Δεν πειράζει. Φιλί στην πιλοτή. «Μωρό μου, ανέβα πάνω…» (Αχ, αυτή τη σειρά, να δω πότε θα την απολαύσω με την ησυχία μου…)

CHAPTER 2 ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

livingroom bedroom

kitchen

ΜΑΡΙΑ 49

ΣΤΡΙΨΑΤΕ ΕΠΙ ΔΕΞΙΑ!!! Η κουζίνα σου είναι μουσείο. Κάτι σαν το Λούβρο. Όχι απλώς τακτοποιημένα, αλήθεια υπάρχει κάποιο μεταπτυχιακό για την ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΚΟΥΖΙΝΑΣ; Αλλά αλυσοδεμένα σε μία εφιαλτική σκέψη που ποιος ξέρει πως γεννήθηκε στο μυαλό σου; Ακόμα και μέσα στην συσκευασία του αρακά, τα άτυχα μπιζελάκια θα είναι στην σειρά, ντανιασμένα, ακούνητα και εννοείται αμίλητα. Τα πετσετάκια, οι κατσαρόλες, τα αφεψήματα παραταγμένα σε σχηματισμό μάχης περιμένουν την σειρά τους. Είσαι η βασίλισσα της Κουζίνας και όλα είναι υπήκοοι. Ο πάγκος θυμίζει χειρουργείο, τα ραπανάκια στωικά δέχονται το ατσάλι πάνω τους και χαίρονται για την καταπληκτική μαεστρία σου. Ο άντρας σου αποφεύγει να σε κοιτάει, ανατριχιάζει και νομίζει πως έρχεται η σειρά του...

bathroom

Ο καθένας μας έχει το αγαπημένο του δωμάτιο. Την αγαπημένη του γωνιά. Εκεί αφηνόμαστε ελεύθεροι να απολαύσουμε τις συνήθειές μας, να χαλαρώσουμε, να αισθανθούμε... σαν το σπίτι μας! Σαν την γάτα μας που της αρέσει να κάθεται στο κάγκελο, μπροστά στην μπαλκονόπορτα, ανάμεσα από τα δύο μαξιλάρια... Κατανοητό. Αλλά μερικοί το παρακάνουμε. Και όπως λέει ο Βίκτωρ Ουγκώ “τα σπίτια μοιάζουν με τους ανθρώπους που τα κατοικούν’’.

ΤΑΚΗΣ 45

ΓΙΩΡΓΟΣ 21

ΤΟ ΧΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ Είναι βράδυ ή μήπως ξημέρωμα; Έχεις βάλει τον αυτόματο και οδηγείσαι στην θαλπωρή. Έχεις πιει και νιώθεις σαν νταμιτζάνα. Εκεί είναι που θέλεις το κρεβάτι σου. Είσαι ο τύπος που αδιαφορεί για την διακόσμηση, τις λεπτομέρειες και την τάξη. Αγαπάς όμως το κρεβάτι, το σκέπασμα που τις πιο πολλές φορές το τοποθετείς μέσα στην ζαλάδα σου, όπως να ναι, ανάκατα με πουλόβερ, πετσέτες μπάνιου, κάλτσες και αθλητικές εφημερίδες. Δεν το δείχνεις, όμως το αγαπάς το δωμάτιο σου... Κάτω από το κρεβάτι ένας ξεχασμένος κόσμος περιμένει κάποιον τολμηρό να τον εξερευνήσει. Ο Ιντιάνα Τζόουνς παραιτήθηκε, ο τελευταίος που ενδιαφέρθηκε. Ήταν ένας ερευνητής Βιολογίας, ειδικευμένος στην εξωγήινη ζωή.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ 11 ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕ!!!

ΑΣΕ ΤΟ ΡΙΧΤΑΡΙ ΚΑΤΩ!

Ο τριθέσιος είναι το πεπρωμένο σου. Εσύ σε λίγο δε θα φοράς πανωφόρι αλλά ριχτάρι! Σέρνεσαι μέχρι εκεί σαν ναυαγός από την άτιμη ζωή χτυπημένος. Βουλιάζεις στα μαξιλάρια. Το χέρι σου πάντα σε απόσταση βολής από το τηλεκοντρόλ, κινητό, μπριζόλες στο τραπεζάκι. Απομακρύνεις τα πατατάκια (χτεσινοβραδινά), κουρνιάζεις και κάνεις γιόγκα πιο ξαπλωτός από ποτέ. Το πρωί σηκώνεσαι πιασμένος, ψάχνεις τα κλειδιά σου ανάμεσα στα μαξιλάρια, ανακαλύπτεις τα γυαλιά ηλίου από πρόπερσι που τα είχες χάσει (σπασμένα), κλείνεις την τηλεόραση καλημερίζοντας την ξανθιά που σου κλείνει πονηρά το μάτι... Τρως λίγο ποπ κορν για πρωινό, πίνεις κλεφτά λίγο ξεθυμασμένο αναψυκτικό και ξεκινάς μία ακόμα μέρα...

Μα τόσες ώρες; Τελικά δεν πηγαίνεις στην τουαλέτα όταν το χρειάζεσαι, πας για να είσαι εκεί όταν θα το χρειαστείς! Ακουστικά, μουσική, περιοδικά, τάμπλετ, παιχνίδια, τηλέφωνο (ενίοτε και σταθερό και κινητό) όλα τακτοποιημένα στο πάτωμα, στον νιπτήρα, στο καλοριφέρ, στο ραφάκι. Η ψυχαγωγία μέσα σε 4 τετραγωνικά χτυπάει κόκκινο! Στην πραγματικότητα είναι σαν ένα καταφύγιο για τις δύσκολες μέρες ή μήπως μήνες; Αλλά αυτό που ξεπερνά είναι ότι παίρνεις και τα μαθήματα της επόμενης ημέρας. Μαθηματικά, Θρησκευτικά και... ιχνογραφία. Οι υπόλοιποι αναρωτιούνται πως χωράνε όλα αυτά (μαζί με τον σκύλο για να σου κάνει παρέα...) σε τόσο λίγο χρόνο. Και καλά αν το σπίτι έχει δύο τουαλέτες, αν έχει μία μόνο;

SOLUTIONS FOR YOUR NEEDS ΚΕΝΤΡΟ ΚΗΠΟΥ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

MGAS ΜΑΟΥΤΣΟΣ KAI ΣΙΑ Ο.Ε.

Κυψέλης 27, Αθήνα (πλησίον Πεδίον του Άρεως) Τηλ: 210 82 23 359

Κυψέλης 90 - 91, Αθήνα Τηλ: 210 88 11 800 www.mgas.gr

Τα φυτά είναι ζωντανοί οργανισμοί. Όχι απλά ομορφαίνουν τον χώρο μας αλλά του προσθέτουν φρεσκάδα και θετική ενέργεια! Είτε πρόκειται για ένα μικρό μπαλκόνι ή για βεράντα και κήπο αλλά ακόμα και για εσωτερικό χώρο εδώ θα βρείτε τα πάντα! Από σπόρους (φυτών και λαχανικών) και φυτά μέχρι και δέντρα και θάμνους. Ακούστε τις συμβουλές από το εξειδικευμένο προσωπικό, προμηθευτείτε όσα χρειάζεστε (φυτοχώματα, γλάστρες, λιπάσματα, σκευάσματα βιολογικής φυτοπροστασίας) και χαρίστε στο σπίτι σας αλλά και στον εαυτό σας την ίδια την φύση. Και βέβαια υπάρχουν διάφορα συστήματα αυτόματου ποτίσματος σε πολύ καλές τιμές!

Κατηφορίζοντας απ' την πλατεία Κυψέλης θα συναντήσετε το ιστορικό μαγαζί που ξεκίνησε πριν από 80 χρόνια ο Αντώνης Μαούτσος και πλέον έχει περάσει στα εγγόνια του, με μία αδιάλειπτη πορεία στο χώρο του αερίου. Εδώ θα βρείτε από μικροσυσκευές μέχρι ολοκληρωμένες εγκαταστάσεις φυσικού αερίου. Η τεχνογνωσία και η φιλικότητα με την οποία θα σας εξυπηρετήσουν, καθώς και η ολοκληρωμένη υποστήριξη σε όποια ανάγκη σας σχετικά, θα σας κάνουν να εξοικειωθείτε απόλυτα με το πλέον φιλικό καύσιμο. Εσείς, όπως και εκατοντάδες νοικοκυριά και επαγγελματικοί χώροι, θα μείνετε πλήρως ικανοποιημένοι από την εργασία τους και από τα πολλαπλά οφέλη της χρήσης του αερίου.

ΟΡΦΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Τροίας 29 Κυψέλη Τηλ: 210 82 24 840 www.architects.com.gr Πολλές φορές έχουμε ανάγκη από μικρές ή και μεγαλύτερες αλλαγές στο σπίτι μας. Ή ακόμα και να φτιάξουμε από την αρχή κάτι με το δικό μας στίγμα και ταυτότητα. Εδώ υπάρχει η ικανότητα και η εμπειρία (από το 1985) για ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, ανάλογο των χρημάτων που μπορεί ο καθένας να διαθέσει. Βασικό προτέρημα, πως το γραφείο αναλαμβάνει το σύνολο των ενεργειών. Άδειες, σχεδιασμό, κατασκευή, προτάσεις διαρρύθμισης μέχρι και τον σχεδιασμό των επίπλων που σας ταιριάζουν. Όλα αυτά προκύπτουν από την συνεχή επαφή μαζί σας, με αμεσότητα και επαγγελματισμό αντιμετωπίζοντας το κάθε έργο ως μοναδικό, γιατί το κάθε σπίτι είναι μοναδικό όπως και εσείς.

ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΙΔΗΡΙΚΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΥΡΟΜΑΛΛΗΣ Χαλκίδος 7 Άνω Πατήσια Τηλ: 210 25 11 840 Από το 1967, στεγασμένο σε ένα κτίριο του 1920, στην οδό Χαλκίδος και αριθμό 7, στον ηλεκτρικό σταθμό των Άνω Πατησίων, βρίσκεται το χρωματοπωλείο του Κωνσταντίνου Πυρομάλλη. Εκεί μπορείτε να βρείτε ό,τι χρειάζεστε για να ανακαινίσετε και να ανανεώσετε το σπίτι σας όπως χρώματα άριστης ποιότητας σε πολλές αποχρώσεις, χρώματα κιμωλίας, ειδικών εφαρμογών αλλά και τεχνοτροπίες. Επιπλέον το κατάστημα κατασκευάζει κλειδιά παντός τύπου, διαθέτει τμήμα σιδηρικών και εργαλείων, υδραυλικά και ηλεκτρολογικά είδη. Αν ενδιαφέρεστε να αλλάξετε τη διάθεση στο σπίτι σας αλλά δεν γνωρίζετε τον τρόπο, απευθυνθείτε εκεί! Θα σας βοηθήσουν να επιλέξετε αυτό που χρειάζεστε μέσα από μια ποικιλία προϊόντων, με σωστή καθοδήγηση και ασυναγώνιστες τιμές.

CLOSE IT!

CHAPTER 3

ΟΧΙ ΛΕΜΕ!!!

Μην καπνίζετε καπνίζετε εντός εντός σπιτιού. σπιτιού. Μην Είναι σαν σαν να να καπνίζουν καπνίζουν και και οι οι Είναι είναι σαν σαν να να καπνίζετε καπνίζετε άλλοι, είναι άλλοι, περισσότερο και και εσείς. εσείς. περισσότερο Μην στήνετε στήνετε όλο όλο τo τo σαλόνι σαλόνι με με Μην βάση το το που που είναι είναι ηη τηλεόραση τηλεόραση βάση και μην μην βάζετε βάζετε τηλεόραση τηλεόραση στην στην και κρεβατοκάμαρα! κρεβατοκάμαρα! Mην κρατάτε κρατάτε στο στο όνομα όνομα του του συσυMην εκατοντάδες ναισθηματισμού εκατοντάδες ναισθηματισμού άχρηστα πράγματα. πράγματα. Φορτώνουν Φορτώνουν άχρηστα και το το σπίτι σπίτι και και την την ψυχή ψυχή σας. σας. και Μην αφήνετε αφήνετε τα τα πεσμένα πεσμένα Μην φύλλα στην στην πισίνα, πισίνα, είναι είναι εστία εστία φύλλα μόλυνσης (just (just aa joke) joke) μόλυνσης

Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

Αγαπήστε τις μολυβιές στον τοίχο του μπαλκονιού, που δείχνουν το ύψος των παιδιών σας και πως αυτό αυξάνεται... Βρείτε σημεία που αφήνετε πάντα τα προς καθημερινή χρήση αντικείμενα. Κλειδιά, κινητό, τσάντα. Όλα θα είναι πιο εύκολα... Φτιάξτε όμορφες γωνιές, όχι κατά ανάγκη πάντα λειτουργικές. Χρειάζεται μία ισορροπία ανάμεσα στο ωραίον και το λειτουργικό.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΝ ΤΕΣΤ (προαιρετικόν) Ανασύρατε από από την την μνήμη μνήμη σας σας Ανασύρατε ένα προς προς ένα ένα τα τα σπίτια σπίτια που που ένα έχετε ζήσει. ζήσει. Από Από μικρή μικρή ηλικία, ηλικία, έχετε όταν σπουδάζατε, σπουδάζατε, όταν όταν συγκασυγκαόταν τοικούσατε. Βοηθάει Βοηθάει να να τα τα σησητοικούσατε. μειώνετε σε σε ένα ένα χαρτί. χαρτί. μειώνετε Ηρεμήστε και και προσπαθήστε προσπαθήστε να να Ηρεμήστε θυμηθείτε την την διαρρύθμιση, διαρρύθμιση, τις τις θυμηθείτε λεπτομέρειες, τους τους ανθρώπους, ανθρώπους, λεπτομέρειες, τις μυρωδιές, μυρωδιές, τους τους ήχους. ήχους. Τις Τις τις καταστάσεις, τον τον εαυτό εαυτό σας, σας, τα τα καταστάσεις, γεγονότα. Μην Μην αποφύγετε αποφύγετε τα τα γεγονότα. δυσάρεστα, δεν δεν έχει έχει νόημα, νόημα, δεν δεν δυσάρεστα, είναι δίκαιο δίκαιο και και δεν δεν βοηθάει. βοηθάει. είναι Είναι εκπληκτικό εκπληκτικό πως πως δενόμαδενόμαΕίναι στε με με τα τα σπίτια σπίτια ήή πως πως οι οι ανααναστε μνήσεις μας μας δεν δεν είναι είναι μετέωρες μετέωρες μνήσεις αλλά έχουν έχουν και και αυτές αυτές μία μία αλλά στέγη... στέγη...

ΕΙΔΗ ΣΠΙΤΙΩΝ

Mικρό ή μεγάλο, ψηλοτάβανο ή χαμηλοτάβανο, μονοκατοικία ή διαμέρισμα, καινούριο ή παλιό, μοντέρνο ή ρετρό, πολλά τα διλήματα, πολλές οι επιλογές, πολλά και τα κριτήρια. Ποιά κριτήρια; Τα οικονομικά βάρη, τα άλλα τα οικογενειακά...είσαι μόνος σου ή έχεις και φαμίλια να σπιτώσεις; Η γάτα σου κι ο σκύλος σου θα αντέξουν ο ένας τον άλλον μέσα σε 40 τετραγωνικά. Είναι πολλά τα θέματα σου λέω. Σίγουρα όμως ότι και να επιλέξεις στο τέλος θα θα κυλίσει δίπλα στην προσωπικότητα σου όπως ο τέντζερης στο καπάκι!

ΜΙΣ ΜΟΝΟΚΑΤΟΙΚΙΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΙΚ ΚΑΙ ΤΡΕΝΤΥ ΡΕΤΙΡΕ ΜΑΓΚΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΜΑ Σ’ΑΡΕ!

Είμαι μία από τις λίγες. Και να τα φλας πάνω στα νεοκλασικά μου κάλλη. Βρε, μέσα να δείτε ομορφιά, ανόητοι! Ψηλοτάβανη, σικάτη, ευρύχωρη, με τον κήπο μου τον καρπερό, μα δες κάτι τριαντάφυλλα. Έχω, άμα λάχει, και πιάνο με ουρά στο σαλόνι. Χαλί περσικό τυλιγμένο στο πατάρι μου, κάποτε με κατοικούσαν ευγενείς και φίνοι άνθρωποι, με πορσελάνινα σερβίτσια και ατσάλινη πειθαρχία. Τώρα, με νοικιάζουνε ζευγάρια των τριών σεζόν ή παρέες φοιτητών, μα πού να καταλάβουν δαύτοι από μωσαϊκά και εμαγιέ και εταζέρες; Όλη μέρα ανοιχτή κι αυτή η ρημάδα η τηλεόραση. Μα, χάθηκε να παίξουν λίγο κιθαρίτσα; Λίγο Ελίζα Μαρέλι, βρε παιδιά, γαμώ τη χωριατιά σας. Ουπς, πιπέρι! Τι να κάνω, κι εγώ η κομψευόμενη Αθηναία ώρες ώρες παραφέρομαι…

ΔΥΑΡΑΚΙ ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΙΝΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ Είμαι ένα από τα πολλά, τα κλασικά, τα παρόμοια ίσως, με αυτά τα μπανάκια που κάθε τόσο θέλουν σοβάτισμα και έναν διάδρομο που βγάζει σε κουζίνα και κρεβατοκάμαρα. Μη γκρινιάζεις. Ξέρω, οι τοίχοι είναι χάρτινοι, τ’ ακούς όλα και ντρέπεσαι να τσακωθείς στα ντεσιμπέλ που τραβά η ψυχή σου. Όμως, δες με πώς μ’ έκανες κουκλί. Μου φόρεσες αφίσες και αρωματικά κεριά, κουβάλησες τις συλλεκτικές σου κούπες από τα ταξίδια, μ’ έκανες να νιώθω ξεχωριστό. Μέσα μου φώλιασες ωραία πάθη και πάντα θα με θυμάσαι, αν με ξεπέρασες πια, ως το πιο τρυφερό σου σπίτι. Το πρώτο ολόδικό σου με τα καθυστερημένα νοίκια και τα μονίμως απλήρωτα κοινόχρηστα. Έχω χρόνια τώρα να νοικιαστώ κι ερημώνω, μα δεν σε ξεχνώ. Μια λακκούβα στο παρκέ μου μικρή, εσύ μου την έκανες όταν πήγες να το παίξεις ακροβάτης κι έριξες το φωτιστικό και μπαααμ! Αχ…

Μην κοιτάς, αγάπη μου, που χάσαμε την αξία μας και μας πουλούν τώρα κοψοχρονιά ή μας νοικιάζουν στα ψώνια τους καλλιτέχνες που μας γκρεμίζουν τους τοίχους για να φτιάξουν…studio! Καλέ, εμείς τα ρετιρέ μέχρι και σε τηλεοπτική σειρά είχαμε δώσει τ΄όνομά μας. Προίκες ανεβάζαμε στα μάτια της κακιάς πεθεράς! Σου λέει, είναι επιστήμων, καλοστεκούμενη, έχει κι ένα ρετιρέ απ’ τον πατέρα της τον συχωρεμένο. Αναπολούμε, μάτια μου, τα 80s και τα 90s, τις ρετρό εποχές που λέτε κι εσείς οι νεολαίοι, τις καλές εποχές που δε τσιγκουνευόσουνα ταξί και πουρμπουάρ στο γκαρσόνι. Δερμάτινοι καναπέδες, φούξια λαμπατέρ, αμέ, αμέ! Τώρα αγναντεύουμε στη σιωπή τη θέα της Ακρόπολης και μπήκαμε παρά τη θέλησή μας στο airbnb κι έρχονται οι Ευρώπες και οι Αμερικές και δεν καταλαβαίνουνε οι τοίχοι μας γρι απ’ όσα λένε. Ντεκαντάνς, καρδούλα μου, μα τι να γίνει;

ΠΟ ΛΥ Κ ΑΛ Η Ε ΠΙ ΛΟ ΓΗ!

ΚΑ Ι ΤΩΡ Α ΠΑ ΤΩΝ ΤΑΣ Ε ΝΑ ΚΟ ΥΜ ΠΙ ΘΑ ΣΙ ΔΕ ΡΩΘ Ο ΥΝ ΤΑ ΡΟΥ ΧΑ !

ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΕΓΩ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ Πάω όπου γουστάρεις, μάνα μου. Κρύβω μέσα ντέρτια, πόνους ψυχής, χρυσά δόντια, υφάσματα πλουμιστά και μαυριδερά πατούσια αραδιασμένων γενεών πάνω στις σκονισμένες βελέντζες μου. Κρέμονται από την ετοιμόρροπη οροφή μου στολίδια, εικόνες, χάντρες και πλαστικά λουλούδια. Πάντα μέσα μουσική. Μια νύχτα μαζί μου αν περάσεις, θα με θυμηθείς. Βιβλία ολόκληρα θε ν’αραδιάσεις έπειτα που’ σαι και καλαμαράς… Μη με φοβάσαι, μα μην περιμένεις κιόλα ζέστη, δροσιά, ησυχία, πολυτέλειες. Εδώ, μωρό μου, είναι φιέστα, ακούς;. Αλλά, μη μασάς. Θα τα καταφέρουμε, όπου κι αν βρεθούμε, μπέσα.

ΒΑΡΕΣΑΝ ΜΑ... ΒΑΡΕΣΑΝ ΜΑΓΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΑ Ευτυχία, αδερφάκι μου. Λίγα και απλά. Ντιβάνι, τραπέζι, καφές, ντομάτες και τυράκι. Άιντε κι ο καμπινές. Μπουζούκια, τσίπουρα και ό, τι άλλο βάνει ο νους σου. Φτώχεια, μα και λεβεντιά. Φοιτητάδες, εργάτες, πρόσφυγες, ξέρεις πόσοι περάσανε από δω μέσα; Εμένα που με βλέπεις παλιό ραφτάδικο ήμανε, μα ανοίξανε τους Ζάρες και τους δεν ξέρω ποιους και τι περίμενες; Να κρατηθώ; Ω, ρε σκόρδο, τώρα, και ρετσίνα! Ω, ρε κάρυ και μπαχαρικά! Βρώμικες κάλτσες, αδελφέ μου και φτηνοί έρωτες της μιας νύχτας εδώ μέσα. Διαβάσματα αγχωμένα κατακαλόκαιρο να πάρουνε πτυχίο τα πουλάκια μου. Μα γουστάρω. Είμαι μάγκας. Κι έχω βγάλει από καλλιτέχνες, μέχρι γιατρούς, μέχρι επιχειρηματίες. Τι χωρισμένους έχω ξανασμίξει, τι απογοητευμένους έχω βοηθήσει να το δουν αλλιώς. Ρε, από δα μέσα βλέπεις τα πόδια των περαστικών και λες, τι σου’ ναι η γης; Αύριο, μεθαύριο μέσα θα έμπω! Ας πάω τώρα όξω να ζήσω!

CHAPTER 4 ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙ

1 2 3 4 5

Οι ανάγκες ενός σπιτιού είναι πολυποίκιλες. Από την ανεύρεση του, μέχρι και την συντήρησή του. Τεχνίτες, αρχιτέκτονες και διακοσμητές, διάφορες υπηρεσίες, επίπλωση, φωτιστικά, χαλιά είναι μερικά μόνο από όσα χρειαζόμαστε για το σπιτικό μας. Για να είναι λειτουργικό, όμορφο, στιλάτο, άνετο και φιλόξενο για εμάς τους ίδιους και τους φίλους μας. Περιτριγυρίσαμε λοιπόν και προτείνουμε εγγυημένες λύσεις από επαγγελματίες που κάτι έχουν να σας πουν!

YOU HAVE TO GET OFF YOUR HOME FOR A WHILE. WE PROMISE!

λα ξεκινάνε από την ανεύρεση ενός σπιτιού είτε για την αγορά είτε για την ενοικίαση του. Ένα σοβαρό μεσιτικό γραφείο συνεργάζεται μαζί σας, καταλαβαίνει τις ανάγκες σας και τα θέλω σας και σας προτείνει. Εσείς κερδίζετε χρόνο, χρήμα και δεν χάνετε άσκοπα ενέργεια ψάχνοντας εδώ και εκεί. Το μεσιτικό γραφείο 1. ΠΡΟΤΑΣΗ με χρόνια εμπειρίας, σας ανοίγει κυριολεκτικά την πόρτα του μελλοντικού σας σπιτιού με ασφάλεια και εγγύηση. Σίγουρα θα βρείτε αυτό που σας ταιριάζει ανάμεσα σε πολλές επιλογές, όλες σοβαρές και μετρημένες στα δικά σας μέτρα! Κυψέλης 23 & Ύδρας 12, Κυψέλη, 210 82 10 813 Στο 2. VINTAGE LOVERS θα έρθετε και μάλλον δεν θα θέλετε να φύγετε! Ένας καταιγισμός από μικρά, μεσαία και πιο μεγάλα αντικείμενα, χρηστικά και γουστόζικα που ομορφαίνουν το σπίτι και την καθημερινότητά σας! Δώστε προσοχή στο παιδικό δωμάτιο, αλλά και σε προτάσεις δώρων για τους φίλους. Το ωραίο βρίσκεται στην λεπτομέρεια, και εδώ χρόνο να έχετε να δείτε, να ρωτήσετε το ευγενέστατο προσωπικό και να επιλέξετε ότι σας αρέσει για όπου θέλετε! Πάντως να ξέρετε πως όλα έχουν ταυτότητα, στυλ και ομορφιά! Θα δυσκολευτείτε να καταλήξετε! Πλ.Καρύτση 3, 211 40 56 930, Fb: @Vintageloversoﬃcial Το χαλί δεν είναι μόνο θέμα ομορφιάς αλλά και δημιουργίας της σπιτικής ζεστασιάς! Kαι χαλί δεν αγοράζουμε κάθε τόσο! Άρα προσέχουμε γιατί είναι μία από τις πιο σοβαρές αγορές. Στην 3. VIOKETS θα βρούμε τις πιο καλές και ποιοτικές προτάσεις σε χαλιά, οικολογικές μοκέτες, πατάκια, κιλίμια και ότι άλλο χρειάζεται το... πάτωμα! Από το 1953, η εταιρία δραστηριοποιείται στην κατασκευή και εμπορία ταπήτων. Ανάλογης της εμπειρίας τους είναι και η ποικιλία σχεδίων, μεγεθών και προϊόντων ανάμεσα στα οποία έχουμε να επιλέξουμε! Ερμού 86, Μοναστηράκι, 210 32 10 092, www.viokets.gr 4. ΑΝΤΙΚΕΣ ΒΡΕΤΤΟΣ! Μία επιχείρηση που ξεκίνησε από το 1957. Εξήντα χρόνια δηλαδή! Εδώ θα βρούμε Αναρίθμητες προτάσεις με παντός είδους αντίκες και συλλεκτικά έργα τέχνης (τόσα και τέτοια που δεν φαντάζεστε ότι υπάρχουν) για να προσθέσετε το άρωμα μιας άλλης εποχής σε κάποια γωνία του σπιτιού σας. Μία βόλτα στην Πλατεία Αβυσσινίας θα σας εκπλήξει με όλα αυτά τα αντικείμενα, τις λεπτομέρειες και την αυθεντικότητα. Οι τιμές είναι προσιτές ανάλογα βέβαια και με την σπανιότητα του κομματιού, το εύρος των ειδών εξαιρετικά μεγάλο. Σίγουρα θα βρείτε κάτι που θα θέλετε να το αποκτήσετε! Είναι σαν μία επένδυση! Σκεφτείτε το! Ναυάρχου Αποστόλη 9, Ψυρρή, 215 50 12 700 Πλ. Αβησσυνίας 51-52 , Μοναστηράκι, 210 32 14 407, www.vrettosantiques.gr Πως να διαλέξεις ένα στρώμα; Εάν θέλετε εμπιστευτείτε ανθρώπους που το έχουν μελετήσει το θέμα και προσφέρουν λύσεις ποιότητας και αντοχής. Όλες οι σύγχρονες μελέτες συστήνουν μεγάλη προσοχή στην επιλογή στρώματος, μιας και αν το καλοσκεφτείτε έρχεστε σε επαφή 8 ώρες τουλάχιστον την ημέρα! Στο 5. ABITARE προτείνουν το σωστό στρώμα για εσάς, είτε είστε ένας μέσος χρήστης, είτε έχετε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση. Η πολυετής εμπειρία στην αγορά του στρώματος, αλλά και το μεγάλο εύρος τιμών σίγουρα θα σας ικανοποιήσει! Ιακωβίδου 6-8, Αθήνα, 210 20 25 846, Fb: Epipla Abitare

ΦΤΙΑΧΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ

ΜΚ SECURITY SYSTEMS

Πρωτοπαπαδάκη 72 Γαλάτσι Τηλ: 210 29 10 212 Fb: @ftiaxtoms

Πετμεζά 9 Γέρακας Τηλ: 210 66 11 180 www.mksecurity.gr

Από το 1972 το "Φτιάχτο μόνος σου" είναι μία πρόκληση για όλους μας! Βλέπουμε και μετράμε τον χώρο μας, σκεφτόμαστε τις ανάγκες μας, βάζουμε και το προσωπικό μας στυλ και ερχόμαστε εδώ! Συζητάμε, ακούμε προτάσεις από ειδικούς, διαλέγουμε τις πρώτες ύλες και όλα τα υλικά που χρειαζόμαστε και αποκτούμε ότι είχαμε φανταστεί! Το "Φτιάχτο μόνος σου" μας βοηθάει στον σχεδιασμό και την υλοποίηση οποιασδήποτε κατασκευής φανταστήκαμε, για κάθε γωνιά του σπιτιού μας! Από το παιδικό δωμάτιο και το σαλόνι, μέχρι το καθιστικό και την κουζίνα! Οι τιμές φιλικές, δίκαιες και λογικές!

AΘΗΝΑΪΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ Πειραιώς 1 & Λυκούργου, Ομόνοια Τηλ: 210 5 240 018 697 36 62 290 694 45 44 444 Πολλά χρόνια εμπειρίας σε ότι αφορά το κλειδί, την κλειδαριά και την πόρτα! Εξού και το όνομα! Που μεταφέρει την εμπειρία από τον παππού, στον πατέρα και τελικά στην νέα γενιά! Εξελίσσεται και προσφέρει από την εμπορία και τοποθέτηση θωρακισμένων θυρών, ειδικών κλειδαριών πολλαπλών κλειδωμάτων, αυτόματο κλείδωμα κεντρικών θυρών μέχρι αντιγραφή και αντικατάσταση φθαρμένων κλειδιών και κλειδαριών. Λύσεις εγγυημένες και επώνυμες, ποιοτικές και σίγουρες. Τέλος σημαντικό πεδίο το ότι προσφέρονται συμβουλές για το τι είναι καλύτερο για την ασφάλεια του σπιτιού σας!

SOLUTIONS FOR YOUR NEEDS

Επειδή αυτό που μετράει στις μέρες μας είναι η ασφάλεια του σπιτιού και των δικών μας ανθρώπων, ένα αξιόπιστο σύστημα συναγερμού είναι μία ιδανική λύση. Ενσύρματα και ασύρματα συστήματα, κάμερες, καταγραφικά αλλά και προϊόντα πυρανίχνευσης δημιουργούν ένα δίκτυο προστασίας για να νιώθετε πάντα ασφαλείς! Το εξειδικευμένο προσωπικό επισκέπτεται τον χώρο, μελετά, προτείνει και στο τέλος εγκαθιστά ότι μαζί έχετε επιλέξει. Σημαντικό, ότι προσφέρει 24ωρη κάλυψη με επαγγελματισμό και συνέπεια σε αυτό το τόσο ευαίσθητο τομέα της ζωής μας!

ELECTRONET ΠΑΤΑΚΑΣ Ευελπίδων 33 Κυψέλη Τηλ: 210 82 30 318 www.electronet.gr Ένα σπίτι εκτος από όλα τα άλλα είναι και οι συσκευές του! Από την καφετιέρα και το σεσουάρ μέχρι το ψυγείο και την τηλεόραση! Και εννοείται laptop, tablet και κινητά τηλέφωνα. Οπότε ερχόμαστε εδώ και είναι όλα συγκεντρωμένα. Επώνυμες μάρκες, μεγάλη γκάμα, από τις πιο οικονομικές μέχρι και τις πιο ακριβές. Με ανθρώπους που προτείνουν με βάση την γνώση και την εμπειρία τους αλλά πάντα με γνώμονα τις πραγματικές σας ανάγκες. Το εξειδικευμένο συνεργείο και οι τεχνικοί αναλαμβάνουν την μεταφορά και την εγκατάσταση των συσκευών που επιλέξατε, γεγονός που σας λύνει τα χέρια, ενώ παρέχεται service και τεχνική υποστήριξη άμεσα και υπεύθυνα!

Εν μέσω αρχαίων, δρόμων με ιστορία, στάσεων λεωφορείων ένα άλλο κέντρο προβάλει καθόλου ξαφνικά. Γιατί υπήρχε από πάντα. Έχει δει χλαμύδες, φουστανέλες, σμόκιν, τραγιάσκες, κουστούμια, αμπέχονα, τζιν, μίνι φούστες, βαριά παλτά και φουλ φέις. Ένα κέντρο με γειτονιές, ανθρώπους, επιχειρήσεις, μικρομάγαζα και υπηρεσίες. Με πολλά πρόσωπα, άλλοτε όμορφα, άλλοτε δύσκολα αλλά πάντα πραγματικά.... Είναι το Κέντρο της Πόλης, χωρίς αυτό δεν υπάρχει η Πόλη. Και ας μην είναι έτσι ακριβώς όπως προστάζουν οι ‘’Μοντέρνοι Καιροί’’

ΗΠΖ

ΛΛ

ΑΟ

ΙΣΤΟΡΙΑ

ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ

Στηριζόμενοι στις πλάτες των προγόνων, σηκώνουμε το βαρύ φορτίο της κληρονομιάς. Ξεμένοντας από επιχειρήματα, δακτυλοδεικτούμε στον μόνιμο άσσο επάνω στον βράχο της Ακρόπολης. Χαμένοι στην ρητορική, προσθέτουμε δασείες και καταλήξεις. Δεν είναι ελαφρύ το αποτύπωμα του να είσαι Αθηναίος. Δεν είναι απλό το παρελθόν. Δεν είναι μόνο κτίρια ή αντικείμενα η αρχαία γνωμικά. Γι’αυτό δεν μαζεύονται σε μπαούλα, σε μουσεία και σε βιτρίνες. Δεν γίνεται να ξεσκονίζεις καθημερινά τους κίονες να λάμπουν σαν τα ασημικά για τους μουσαφίρηδες. Η ιστορία έχει νόημα όταν σχετίζεται με τη ζωή, όταν είναι μέρος του σήμερα. Αλλιώς κατακερματίζεται σε μυριάδες ίδια καλουπωτά σουβενίρ που παράγονται σε ίδια καλουπωτά εργοστάσια. Η ιστορία δεν είναι μόνο οι περιφραγμένοι χώροι. Η ιστορία δεν χρεώνει είσοδο. Σε κοιτά κλεφτά από τις άδειες στοές και το παλιό πλακόστρωτο. Κρύβεται πίσω από την παλιά εκκλησία και το καινούριο μαγαζί. Η ιστορία είμαι εγώ που πατώ στους δρόμους της πόλης, και εσύ που ακολουθείς τα βήματα μου. Κάθισε, λοιπόν, να σου πω μια ιστορία...

Γειτονιές είναι εκεί που μένει κανείς. Εκεί που μεγαλώνει. Εκεί που ψωνίζει και εκεί που πίνει καφέ. Εκεί που δουλεύει ή εκεί που βγαίνει βόλτα. Γειτονιά δεν είναι το soho. Δεν είναι ο εμπορικός κολοσσός. Δεν είναι ο πύργος με τα γραφεία, ούτε τα στρέμματα της έπαυλης. Και η Αθήνα είναι γεμάτη από αυτές. Το κέντρο της Αθήνας είναι μια γειτονιά, μας αρέσει ή όχι. Αθηνάς και Ευριπίδου και Ψυρρή και Κουμουνδούρου είναι αληθινές, απλές γειτονιές, που ξέχασαν οτι είναι γειτονιές αλλά η φύση τους αποδείχτηκε πιο δυνατή από τη θέληση του εκάστοτε τοπικού άρχοντα. Έτσι έμειναν κρεμασμένες σε μια λίμπο, μεταξύ της πολεοδομικής παρέμβασης και της αδιαφορίας για το οικιστικό τους πρόσωπο. Τελικά απέκτησαν άλλους κατοίκους, με τα δικά τους έθιμα και χούγια, αλλά και αυτούς δεν τους δέχεται ο αστός. Ξέχασε φαίνεται, πόσες φορές καταστρεφόταν συθέμελα και ανοικοδομούνταν η περήφανη Αθήνα από τους εποίκους της. Ξέχασε φαίνεται, πόσοι πολιτισμοί και πόσα γεγονότα κέντησαν το σημερινό της ρούχο. Ύστερα από δυό γενιές γίναμε όλοι βλέπεις, βέροι Αθηναίοι.

Βάζοντας στο ζύγι πεζοδρόμια και πλατείες, εκδίδουμε τον ετήσιο έλεγχο προόδου για την πόλη. Οι καλοί μαθητές με τα καθαρά μαγαζιά παίρνουν ψηλό βαθμό, ενώ εκείνοι που δεν κατάλαβαν το μάθημα δέχονται την αυστηρή κριτική και την απαραίτητη ταμπέλα: υποβάθμιση. Και όπως λένε, καλύτερα να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα, καθώς από τον χαρακτηρισμό και μετά το μόνο στο οποίο έχεις να ελπίζεις είναι να φτάσει γρήγορα η σειρά σου και το κονδύλι να μην φαγωθεί πολύ πρόωρα και να περαστεί κανένας πεζόδρομος παραπάνω. Πίσω από την ταμπέλα όμως τι κρύβεται; Είναι όντως μια προειδοποίηση για το τούνελ του τρόμου που θα συναντήσει κανείς στα σοκάκια ή απλά μια λέξη; Σημαίνει οτι δεν πρέπει να υπάρχει στον τουριστικό χάρτη; Σημαίνει οτι όλοι όσοι έχουν διευθύνσεις από τους δρόμους της είναι είτε απελπισμένοι , είτε εκκεντρικοί; Ή μήπως είναι μια άδεια γκρίνιας για όλα τα στραβά της γειτονιάς, μια ευκαιρία να μετατοπίσουμε την ευθύνη στο θεό της αστικοποίησης και μια carte blanche για να την εγκαταλείψουμε και μεις με τη σειρά μας, γυρνώντας επιδεικτικά τη μύτη;

ΚΕΝΤΡ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Έρχονται στο νου αγανακτισμένοι αγρότες ή το κεφάλαιο του Μαρξ. Η παραγωγή είναι κάτι μακρινό που συμβαίνει στις άλλες χώρες και λέγεται οτι στηρίζει την οικονομία. Αστικός μύθος δηλαδή. Στην πόλη παράγεται κυρίως νέφος και ηχορύπανση. Η μήπως όχι; Η βιοτεχνία είναι παραγωγή. Αυτή που έκλεισε και αυτή που θα κλείσει, αν δεν την προτιμήσεις. Ο τσαγκάρης και ο καρεκλάς και ο υποδηματοποιός. Έχουν εργαστήρια γεμάτα με θαυμαστά εργαλεία και αντιμετωπίζονται περισσότερο σαν αξιοθέατο, παρά σαν επιχείρηση. Γιατί και οι επιχειρίσεις συμβαίνουν αλλού, σε ακριβά γραφεία και επαγγελματικά δείπνα. Επιχείριση δεν είναι το καφενείο. Αυτό είναι χαμένο από χέρι, ειδικά από τη στιγμή που δεν μοιράζει βιομηχανοποιημένο κεικ μαζί με τον καφέ του. Επιχείριση δεν είναι το παντοπωλείο. Το κρεοπωλείο. Ο φούρναρης. Γιατί δεν έχει συνεχόμενο ωράριο και κλείνει τις Κυριακές. Τελικά εμείς παράγουμε την παραγωγή; Την γνωρίζουμε; Την στηρίζουμε; Ή μήπως μας παράγει εκείνη για να την καταναλώνουμε και να αυγατίζει; Αχ, νατος εκείνος ο Μαρξ πάλι...

Στις βιβλιοθήκες, στα σινεμά και στα θέατρα. Στις πινακοθήκες και τα σχολεία. Αλλά ειδικά στα πανεπιστήμια και στις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Εκεί συναντιέται στο φυσικό του περιβάλλον, και μετά ξαναγυρνάει στις σελίδες και στα έργα τέχνης και κλειδώνεται μέχρι νεοτέρας. Στις σχέσεις δεν ξέρω αν υπάρχει πολιτισμός. Αν ακούσω τους οδηγούς, σίγουρα όχι. Στο εμπόριο λένε οτι κυκλοφορούσε κάποτε, και βοήθησε τον άνθρωπο να εξελιχθεί σε ον των πόλεων. Το αλισβερίσι είναι μια πράξη βαθιά πολιτισμική. Γι’ αυτό και η συνεννόηση με τον πελάτη για το ρίξιμο της τιμής. Αναγνωρίσατε κάποιο πολιτισμικό στοιχείο; Και ο κράχτης (βλ. εξευρωπαϊσμένος πορτιέρης) μήπως δεν είναι γέννημα θρέμμα του δαιδαλώδους πολιτισμικού μας παρελθόντος; Αλλά και η συναλλαγή η ίδια, η διαδικασία της αγοράς είναι τόσο δεμένη με την καθημερινότητα που μπορεί να αποτελεί από μόνη της δείκτη πολιτισμού, χωρίς τα επιπλέον καρυκεύματα. Αρκεί να την αναβαθμίσουμε εμείς, να την εισάγουμε νοητά στο πολιτιστικό πρόγραμμα και να την σεβαστούμε, όπως τον συμπολίτη, για να γίνουμε επιτέλους οι “πολιτισμένοι” των πόλεων.

Εκείνος που κοιτά ψηλά. Άρα βλέπει τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών και τους κίονες από πίσω. Τις καμινάδες και τις κεραίες. Τα ακροκέραμα στα νεοκλασικά. Όλα αυτά διηγούνται περισσότερες ιστορίες για το ποιόν του δρόμου απ’ οτι η οθόνη του κινητού. Εκείνη δείχνει μόνο μικρά ανθρωπάκια που ζουν τις δικές τους ψηφιακές ζωές. Και οι άνθρωποι που περνούν από δίπλα μένουν άγνωστοι. Ακόμα χειρότερα, μένουν ανεπιθύμητοι. Και οι ιστορίες τους είναι συχνά που οικείες από εκείνες του ίνσταγκραμ. Γιατί έχουν ονόματα και διευθύνσεις γνώριμες,αναφορές κοινές σε μέρη και γεγονότα από τα παιδικάτα μας. Κάποιοι είναι περίεργοι, κάποιοι είναι άτυχοι, κάποιοι είναι άρρωστοι. Δεν χρειάζεται να του κάνεις όλους φίλους, εδώ δεν είναι facebook. Μπορείς όμως να τους αφιερώσεις εκείνο το δευτερόλεπτο που παίρνει το βλέμμα. Η καλημέρα. Το “οχι, ευχαριστώ”. Μην καταλήγεις ο μοναχός ανάμεσα σε εκατομμύρια, που ακούει τη φωνή του στο τηλέφωνο. Δώσε μια ευκαιρία στην γεωγραφία που μας φέρνει μαζί και βγάλε μια σέλφι στην τοποθεσία “ανάμεσα σε ανθρώπους”.

Λ N

N K TEME H ΠΟ Η

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΝΤΖΕΛΑ ΝΤΙΝΑ

Α Α Α

3. Οι παιδικές αναμνήσεις στοιβαγμένες σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο. 9. Το κεραμίδι του ακροκεράματος με φόντο το θαλασσί του αττικού ουρανού. Δύο αταίριαστα χρώματα που... ταιριάζουν τόσο πολύ. 10. Η λατέρνα με τον Αυλωνίτη και την Καρέζη. Ποτέ δεν θα μπορούσαν να φανταστούν πως μετά από τόσα

χρόνια η φωτο τους θα περιδιαβαίνει την Αθήνα... 4. Το δρομάκι με τις τόσες διαφορετικές τεχνοτροπίες και στυλ στα κτίρια είναι σαν να ρέει και να καταλήγει στην επιβλητική Ακρόπολη. 7. Μία βόλτα, μία βόλτα, μία βόλτα! Εκτιμήστε τα μικρά, απλά πράγματα. Μία βόλτα μέσα στην Πόλη.

1. Θεατράκι στην Πλατεία. Μακάρι να μπορούσαν να ζωντανέψουν. Αλήθεια οι θεατρικές ομάδες δεν θα μπορούσαν να τα εκμεταλευτούν; 8. Καραγκιόζης διακοσμητικός για τους αισιόδοξους, αυτόχειρας για τους απαισιόδοξους κρέμεται-αιωρείται!

2. Ενα έργο τέχνης παρατηρεί την κίνηση στην Πειραιώς. 6. Καθρέφτης, είδωλο του νεαρού, σκιά γκράφιτι, πραμάτεια στην άκρη. Μία τυχαία σύνθεση! 5. Μία γωνία με προοπτική, περίεργη χωροταξία που κοροϊδεύει τους πολεοδομικούς νόμους...

ΜΟΥΣΙΚΗ Σαββατόβραδα Aλέξανδρος Κεντρής Σπύρος Μανταλας Βάνα Μάη μετά τις 21:30

ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΏΝ Με 12€ το άτομο , 6€ για κάθε παιδί και με ελεύθερη κατανάλωση στο κρασί, σας περιμένουμε να έρθετε να απολαύσετε ποικιλία μεζέδων με ζωντανή μουσική!

ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ 88 79 384 384 210 52 47 308 - 693 88 Θερμοπυλών 39 & Σφακτηρίας, Κεραμεικός - Fb: @stizoula

Κυριακές μεσημέρια Θάνος Μπουκουβάλας Γιάννης Ιωαννιδης απο τις 14:30

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ "Εμπνεύστηκα το concept Μια Νύχτα Στην Πλατεία το καλοκαίρι του 2017, ένα βράδυ που για να γυρίσω στο σπίτι μου πέρασα μπροστά από 5 πλατείες και άλλα τόσα πάρκα γιατί με είχε πιάσει η περιπατητίλα μου. Οι πλατείες είναι οι καθαροί πνεύμονες μιας μολυσμένης πόλης, είναι οι τα λαστιχάκια που συγκρατούν τα ατίθασα μαλλιά της Αθήνας. Μια Νύχτα σε μια πλατεία μπορεί να είναι περιπετειώδης, ερωτική, βαρετή ή μυστήρια. Θα περνώ μια νύχτα τον μήνα σε μια διαφορετική πλατεία της Αθήνας και θα καταγράφω. Καλή αρχή λοιπόν, από την αγαπημένη Κουμουνδούρου!

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΡΑΚΑΚΗ fb: Georgia Drakaki instagram: drakakig

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΠΛΑΚΙΤΣΗΣ

οέμβρης 2017. Νύχτα. Βρίσκομαι μόνη στην Πλατεία που άλλαξε τρία ονόματα, στην έρημη όαση της Αθήνας με τα κινέζικα μαγαζιά να την περιτριγυρίζουν, καθώς αυτή θυμάται και βαστά ακόμα περασμένα μεγαλεία, διψασμένη για ανάπλαση και ξαναζωντάνεμα. Μοναδική μου συντροφιά μες στη σιωπή οι αστυνομικοί που προσέχουν τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, ο νυσταγμένος περιπτεράς που κατάγεται από κάπου εξωτικά, τρεις τέσσερις περαστικοί και η ηρεμία της αθηναϊκής-σε εκείνο το σημείο-ερημίας.

Η ώρα είναι 22:00 και μες στο μυαλό μου τριγυρνούν σκόρπιες πληροφορίες για την πλατεία Ελευθερίας, που όλοι την λένε Κουμουνδούρου από τότε που ο διάσημος πολιτικός Αλέξανδρος, με καταγωγή από τη μεσσηνιακή Μάνη, εγκαταστάθηκε σε ένα από τα πρώτα αστικά μέγαρα των Αθηνών, το σπίτι του, που ήταν το πρώτο, λέει, το οποίο ηλεκτροφωτίστηκε στην πόλη! Όταν έπινε το κονιάκ του ο Κουμουνδούρος, λίγο πριν εκλεγεί για ακόμα μία χρονιά κάτι-από Πρωθυπουργός, μέχρι υπουργός, μέχρι Πρόεδρος της Βουλής- απέναντι από τα παράθυρά του έκλαιγαν μωρά, κρεμάμενα από τα στήθη γυναικών που πληρώνονταν για να θηλάζουν, μες στο θρυλικό Βρεφοκομείο. Κι εκεί που παλαιότερα, μεγάλωναν παιδιά, έμελλε αργότερα να ανθίζουν καλλιτεχνήματα, καθώς το Βρεφοκομείο έγινε Δημοτική Πινακοθήκη. Το 2010, πάει κι αυτή. Είμαι εδώ, καθισμένη σε ένα άβολο πεζούλι-ξηλωμένων των παγκακίων εδώ και χρόνια, γαρκαι προσπαθώ να πιάσω τον παλμό. Πριν λίγες μέρες, έκανα μια απογευματινή βόλτα, πήρα καφέ από την καφετέρια με την ευγενική και γλυκήτατη ξανθιά μπαργούμαν σχεδόν πάνω στην πλατεία, από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ και περιπλανήθηκα στους δρόμους γύρω της. Η Ευριπίδου, η Διπύλου, λίγο πιο κάτω η αρχαία Ψαρομηλίγκου με τις γάτες της και την απίστευτη θέα της ίσια στο παρελθόν αυτής της ταλαιπωρημένης πόλης, που κάποτε είχε Πύλες, δημοκρατία, αγορά και ηδονή σώμα με σώμα, όχι οθόνη με πληκτρολόγιο. «Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα, κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ, νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή…», έρχεται στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι που έφτιαξαν συνδυασμένα τα μεγαλεία Αναγνωστάκη-Θεοδωράκη και μου ταιριάζει γάντι με την περίσταση. Σφίγγομαι μες στην καμπαρντίνα μου. Γύρω μου τα γκράφιτι, η ιστορία, η μιζέρια. Θα ήθελα πιο πολλά φώτα, πιο πολλές φωνές, όχι μονάχα τη γρήγορη περπατησιά των φοιτητών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού που βρίσκεται λίγο πιο κάτω. Άλλη περιπέτεια και αυτό το κτίριο! Ήρθα διαβασμένη στο νυχτέρι μου

και ξέρω πως πριν γίνει Σχολή, το κτήριο τούτο ήταν το περίφημο Ωδείο των Αθηνών, και πριν από Ωδείο ήταν Πολυτεχνική Σχολή κι ακόμα πιο πριν και πρώτα πρώτα ήταν η διάσημη οικία Βλαχούτση-Armansberg, όπου διάφοροι «βάρβαροι εραστές της Ελλάδος» έδιναν μυθικές δεξιώσεις και χορούς. Τι σημασία έχουν όλα αυτά, πια; Τα θροΐσματα εκείνων των φουστανιών θάφτηκαν καλά κάτω από το πέρασμα εκατομμυρίων λεπτών και ωρών, ημερών, εβδομάδων… Περπατάω μια γύρα ακόμα την πλατεία και δεν υπάρχει ψυχή να ανταλλάξω μια κουβέντα, να απευθύνω μια δημοσιογραφική ερώτηση της προκοπής. Τα βήματά μου φτάνουν ως τον Τέλη που από το 1978 πουλάει γλειψοδάχτυλη χοληστερίνη στο λαό. Ο σερβιτόρος κι ένας ψήστης μου λένε πως μόλις έκλεισαν, νομίζοντας πως πήγαινα για κρέας. Αμ, θα έρθω και για κρέας, τους λέω. Τώρα, πάω για νυχτερινό περίπατο. Πήγε δώδεκα και μισή η ώρα και είναι μια βροχερή καθημερινή. Έχει στεγνώσει ο λαιμός μου, καθώς ό, τι σκέφτομαι το γράφω στο μαγνητοφωνάκι μου. Οριακά, πρόφτασα το περίπτερο της απέναντι από τον Τέλη άκρης προτού κλείσει για ένα μπουκαλάκι νερό. Κάθομαι τώρα στο πέτρινο θεατράκι που, από καιρού εις καιρόν, όλο και κάποια εκδήλωση φιλοξενεί. Μια από τις

Μες στις μνήμες των παλιών Αθηναίων εκείνης της περιοχής, βρίσκονται ορισμένα πολύτιμα πράγματα, όπως η θορυβώδης διέλευση των τραμ. Το 11, Ιπποκράτους-Κολοκυνθούς. Το 4, ΟμόνοιαΡουφ. Αυτά, ως τα τέλη του 50, κι από κει κι ύστερα, λεωφορεία και αυτοκίνητα. Θα θυμούνται, όμως, και τους πετροπόλεμους και οι ακόμα πιο παλιοί τα αναψυκτήριο και την αβαθή δημοτική πισίνα για τα πιτσιρίκια, επί δημαρχίας Κοτζιά. Μετά τις βούτες, τους κερνούσαν εθελόντριες φίνο ψωμοτύρι κι όλα μέλι γάλα! Καλά, αν πάμε και ακόμα πιο πίσω, θα μπορέσουμε να δούμε κάποια από τις μάχες μεταξύ του ΕΛΑΣ και των Βρετανών. Πλησιάζω τώρα μια παρέα νεαρών ανδρών. Χάλασε το μηχανάκι του ενός και πιάσαν να δουν τη βλάβη. Κακόκεφοι, όρεξη για κουβέντα δεν έχουν. Λέμε, όμως, μια τυπική καλησπέρα, τι καλησπέρα, σε μερικές ώρες ξημερώνει. Να κάνω ένα τσιγάρο στο ναό Αγίων Αναργύρων; Παλιά ανήκε στο Ορφανοτροφείο κι είναι ό, τι απέμεινε από αυτό… Οι συνθέσεις των καιρών δημιουργούν σουρεάλ έργα τέχνης. Ναός, γκράφιτι, αστυνομία, διερχόμενοι με smartphones κι ένας άστεγος που έφυγε μόλις με είδε να φωτογραφίζω και να φωνογραφώ.

Με το βλέμμα στο «parking 5 ευρώ όλη μέρα», κοντεύω να τελειώσω το στριφτό μου και θυμάμαι πως στη θέση του Parking στεγαζόταν πρώτα το Ένατο Γυμνάσιο Αρρένων, εκεί δηλαδή που αρχικά ήταν το σπίτι του Κουμουνδούρου. Το Γυμνάσιο λέγεται πως ήταν το πρώτο πρότυπο σχολείο της Πρωτεύουσας κι εκεί ήταν μαθητής ένας από τους αγαπημένους μου καθηγητές στο δικό μου, μη πρότυπο ούτε ιστορικό, γυμνάσιο. Η νύχτα δυσκολεύει την πλατεία Κουμουνδούρου, γιατί το παράξενο σχήμα της και η ωραία της βλάστηση έχουν άλλη εικόνα το πρωί, καλύτερη. Η καθαριότητα της πλατείας μάλλον οφείλεται στην απουσία κόσμου: ελάχιστα αποτσίγαρα, καθόλου σκουπίδια κάτω. Στα τέλη της δεκαετίας του 90, ήρθε στην πλατεία-που σας είπα ότι στην αρχή αρχή την έλεγαν Λουδοβίκου, λόγω του πατέρα του Όθωνα;-ένας μεγάλος αριθμός πολιτικών προσφύγων ιρακινής καταγωγής, από το Νότιο Κουρδιστάν. Αυτό φρόντισε να μου το υπενθυμίσει και ο Α., ο πρώτος αστυνομικός με τον οποίο συνομίλησα στις 2 τα ξημερώματα, την ώρα που έκανε τη βάρδιά του. «Είναι ήρεμα, πια, εδώ. Κυρίως, στην περιοχή ζουν ξένοι, Ασιάτες μάλιστα, που έχουν και τα καταστήματά τους. Κάθε περιοχή έχει τα χαρακτηριστικά της. Εδώ είναι έτσι όπως τα βλέπεις. Ησυχία… » Συνεχίσαμε να μιλάμε και ζήτησε την ταυτότητά μου, την οποία φωτογράφισε κι από τις δύο πλευρές. Τότε, παρατήρησα πως έχει πολύ μεγάλες και γυριστές βλεφαρίδες και δεν παρέλειψα να του το πω. Πρέπει να είναι η πρώτη φορά που κομπλιμεντάρω όργανο και δε μετανιώνω. Πάνω στο ρούχο του είναι στερεωμένη μια κρότου λάμψης και αυτό μου υπενθυμίζει βίαια ότι σε δύο μέρες είναι η επέτειος του Πολυτεχνείου. «Περιμένετε κάποια φασαρία;», τον ρωτώ και διπλωματικά μου απαντά πως είναι έτοιμοι για το οτιδήποτε, κάθε μέρα. Λίγο αργότερα με βάζει μέσα στο κτήριο, όχι πάνω στη γραφεία, αλλά κάτω στην υποδοχή. Παρατηρώ μια τεράστια οθόνη τηλεόρασης κι έναν πάγκο με διάφορα έγγραφα επάνω, πίσω από τον οποίο κάθεται ο Γ., που μου φαίνεται πιο συμπαθής και ανοιχτός από τον Α. «Ναι, έχουμε συνηθίσει τις αντιδράσεις του κόσμου όταν ακούει πού και για ποιους δουλεύουμε.» Αυτός είναι κάτι μεταξύ ασφάλειας και υπαλλήλου γραφείου. Συριζαίος μου κάνει. Αστειευόμαστε λίγο για το ΠΑΣΟΚ και τις εποχές του. Έπειτα, τους χαρίζω μερικά παλιότερα τεύχη της Πατησίων Ζει και μου λένε πως αναμένουν να τους πάω το τεύχος Νοέμβρη. Κοντεύει τρεις το ξημέρωμα και ρίχνω ακόμα μια γυροβολιά στην πλατεία. Άραγε, θα συμβεί κάτι ενδιαφέρον; Πιάνω να φωτογραφίζω μερικά από τα πιο διάσημα συνθήματα που, πια, χαρακτηρίζουν, τους αθηναϊκούς δρόμους: Λάθως, Βασανίζομαι κι ένα άλλο ωραίο, κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, «Η Εξουσία σου Δίνει πάντα τον Τελευταίο Λόγο». Όλα σβηστά. Εδώ και ώρα, δεν έχει περάσει κανείς κι από αμάξια, κάθε δέκα λεπτά ίσως κανένα ταξί. Συνειδητοποιώ πως βρίσκομαι 50 μέτρα από το Δημαρχείο Αθηνών και μισό χιλιόμετρο από τη Βουλή, εντός, δηλαδή, ενός κλοιού εξουσίας, συμπεριλαμβανομένων και των γραφείων του κυβερνώντος κόμματος. Η εξουσία εμπνέει την ερημία, λοιπόν; Το 1859, εδώ που πατώ, ήταν αλάνα και φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1866 ξεκίνησε να δεντροφυτεύεται και το 1870 κότσαραν και το συντριβάνι, μες στο οποίο θέλω να φωτογραφηθώ, καθώς είναι ολόστεγνο και σιωπηλό τώρα. Το 1907, όταν δήμαρχος ήταν ο παπ πούς της Μελίνας, ο Σπύρος Μερκούρης, η πλατεία αναμορφώθηκε και περιφράχτηκε.

“

...θυμάμαι πως στη θέση του Parking στεγαζόταν πρώτα το Ένατο Γυμνάσιο Αρρένων, εκεί δηλαδή που αρχικά ήταν το σπίτι του Κουμουνδούρου.

“

ωραίες της πλατείας Κουμουνδούρου είναι η επαναφορά του εθίμου που έκανε τη μισή Ελλάδα να βγάζει καπνούς, κυριολεκτικά: ο Άη Γιάννης ο Κλήδων στα τέλη του Ιούνη, όπου καίγονται στεφάνια μαγιάτικα και παιδιά, κοπέλες και τρελοί πηδούν τη φωτιά, αποκαλύπτοντας τις πρωτόγονες ρίζες και χαρές του ανθρώπινου γένους. Έτσι ξεκινά ο Καραγάτσης το Δέκα του, με την ομορφιά από τα γυμνά μπούτια κάποιων κοριτσιών που πηδούνε φωτιές. Κι ας μην ήταν οι κοπέλες τούτες Ψυριώτισσες, μα Πειραιώτισσες.

"Έσούρωσα κι αργήσαμε" από εδώ περνούσε το τραμ το τελευταίο

Σ-τοίχοι της Πλατείας Ελευθερίας

“

Πιάνω να φωτογραφίζω μερικά από τα πιο διάσημα συνθήματα που, πια, χαρακτηρίζουν, τους αθηναϊκούς δρόμους: Λάθως, Βασανίζομαι κι ένα άλλο ωραίο, κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, «Η Εξουσία σου Δίνει πάντα τον Τελευταίο Λόγο».

Όταν ακόμα δεν υπήρχε Κολωνάκι, Εξάρχεια και Πατησίων, όταν ακόμα βασίλευαν στην πόλη οι χωματόδρομοι, τα μπακάλικα και οι αδέσποτες πόρνες, εικόνες όπως μας τις αναδιαμόρφωσε και καλοσέρβιρε ο παιδιάστικος και αθάνατος ελληνικός σινεμάς, τότε, λοιπόν, η Πλατεία Κουμουνδούρου υπήρξε λίκνο κλασικισμού και πεδίο έλξης αστών Αθηναίων και όχι μόνο. Το σχέδιό της που επιμελήθηκε ο Γερμανός αρχιτέκτων Klenze ήθελε την πλατεία μισοφέγγαρη και το κοίλο τόξο του ημικυκλίου της φάτσα στην Πειραιώς. Από τις γειτονιές του Ψυρρή και του Κεραμεικού ηχούσαν τα εργαλεία δουλειάς και οι πραματευτάδες, όμως υπό τη σκιά των πρώτων αστικών μεγάρων που άρχιζαν να χτίζονται στην πλατεία και τα πέριξ, μια ντροπαλή και γεμάτη ελπίδες αριστοκρατία της εποχής δημιουργούσε ατμόσφαιρα ακμής και υπεροχής. Την πλατεία Κουμουνδούρου τώρα οι περισσότεροι κάτοικοι της Αθήνας, που κάτω από τη μπότα της κρίσης λογίζονται ως μικροαστοί ή εργάτες ή μικρομεσαίοι, με ακουστικά στ’ αυτιά και βιαστικά. Θα ήθελαν ίσως να μην υπάρχει, αφού τους μεγαλώνει το δρόμο. Καφέ μπαρ ευτυχώς υπάρχουν, παγκάκια δεν υπάρχουν μη τυχόν και τα μολύνουν οι κακοί πρόσφυγες, διάθεση για αυτοσχέδια πάρτυ και πιώματα λογής λογής ανύπαρκτη επίσης, έναντι της αριστερής πλην αυστηρής σκιά της Κυβέρνησης του τόπου. Χάσκουν τα νυχτερινά κτίρια με τα κατεβασμένα τους στόρια και σε καταθλίβουν. Το ΙΚΑ, σεισμόπληκτο και εγκαταλελειμμένο από το 99, δεν επανέκαμψε ποτέ πια. Περπατώντας μες στην πλατεία Κουμουνδούρου, λες πως δεν είσαι στην Αθήνα, γιατί τη σκεπάζει ένα πέπλο σιγαλιάς άγνωστης για τα δεδομένα μας. Οι δυνατότητες που υπάρχουν για ανάπλαση του σκηνικού, ακόμα και σε ένα άμαθο μάτι όπως το δικό μου, ακόμα και μες στα άγρια χαράματα, είναι εμφανείς. Δεν ξέρω, όμως, αν ακούγεται κάπως άκομψο να ασχολούμαστε με κτίρια, νεοκλασικά και αρχιτεκτονικές πόλεις, όταν οι άνθρωποι είναι περισσότερο γκρεμισμένοι και εγκαταλελειμμένοι από αυτά. Ή μάλλον ξέρω. Κοντεύει 5 το πρωί και τίποτα δε συμβαίνει εδώ που βρίσκομαι. Τα τσιγάρα που κουβάλησα για το ξενύχτι τέλειωσαν, διψάω και κρυώνω. Σκέψου τι κάνουν, λέω, όλοι αυτοί που μένουν στο δρόμο και που διώχνονται κατά καιρούς από πλατείες και σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος για να μη μας χαλούν τη μόστρα…

“

Και παίρνω των ομματιών μου, μπαίνοντας στο πρώτο ταξί που συναντώ. Δίνω μόνη μου, σαν την τρελή, ραντεβού με την πλατεία, ένα μεσημέρι άνοιξης, με τα φύλλα των δέντρων να λάμπουν καταπράσινα κι έναν καφέ στο χέρι. Όπως θα πέφτει ο ήλιος, αυτή η πλημμυρισμένη από ιστορία φλέβα της Αθήνας θα ακτινοβολήσει προκλητικότερα από ό, τι μια νύχτα φθινοπωρινή σαν αυτή που της αφιέρωσα.

Μήπως είναι λάθος να βασανιζόμαστε, τελικά;

Και τότε, θα γράψω ένα κείμενο με τίτλο Μια Πλατεία Κουμουνδούρου στην Ημέρα. Στο Φως.

ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ-ΚΑΒΑ

ΑΛΑΜΠΕΗΣ Σε μια από τις πιο ιστορικές πλατείες της Αθήνας, από το 1970, υπάρχει ένα σημείο που δεσπόζει στην όλη περιοχή! Προσφέρει παραδοσιακούς ξηρούς καρπούς. Φρεσκοψημένους, διαλεχτούς και σε μία μεγάλη ποικιλία. Σε κερδίζει αμέσως ο τρόπος που παρουσιάζονται, τα χρώματα που επικρατούν αλλά και η άμεση και φιλική εξυπηρέτηση. Στο κατάστημα ΑΛΑΜΠΕΗΣ θα βρει κανείς δεκάδες ζαχαρώδη προϊόντα, από καραμέλες μέχρι σοκολάτες και γλυκά. Μην υποτιμήσετε καθόλου την μεγάλη γκάμα από ποτά, όλα επώνυμα και ποιοτικά. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόκειται για βασικό προμηθευτή των περισσότερων μπαρ της Αθήνας. Μας αρέσει πολύ να υπάρχουν τέτοια μαγαζιά που να αντέχουν στο χρόνο, γιατί αυτό κάτι δείχνει για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες αλλά και για τους ανθρώπους που το έχουν εδώ και δεκαετίες! Εκτός από την εξυπηρέτηση, φιλικές είναι και οι τιμές!

EM CAFE

ΕΝΑΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΝΑΖΗ ΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΛΟ ΤΗΤΑ Πλατεία Ελευθερίας 5 210 32 10 101

Στην ακριβώς απέναντι γωνία, από το 1995 βρίσκεται και το ΕΜ CAFE. Μας αρέσει για την απλότητά του, την καλή ποιότητα του καφέ και τα καθαρά ποτά που σερβίρουν. Λιτό περιβάλλον χωρίς υπερβολές και με θέα στην υπέροχη πλατεία Κουμουνδούρου. Μας άρεσε το χαμόγελο των σερβιτόρων που μας εξυπηρέτησαν, αλλά κυρίως ο ίδιος ο καφές μιας και εκεί δίνουν μεγάλη σημασία στην ποιότητα του με την απαραίτητη δόση καφεΐνης για να ξεκινήσετε την ημέρα σας. Προσφέρεται για όλες τις ώρες, από το πρωί μέχρι και τις 10 το βραδύ. Για καφέ πριν την δουλειά ή το μεσημεράκι στο διάλειμμα από τα ψώνια στις γύρω περιοχές. Προσφέρει υπέροχη ζεστή σοκολάτα για τις κρύες μέρες του χειμώνα και δροσιστικούς χυμούς απολαμβάνοντας τον ήλιο το καλοκαίρι. Σημειώστε ότι, αν πεινάσετε, όλο και κάτι θα βρείτε να τσιμπολογήσετε και να ξεγελάσετε την πείνα σας, όπως κάποιο από τα σάντουιτς και τις ολόφρεσκες σαλάτες του.

ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΒΟΥ ΡΔΙΣΜΕ ΝΟΥ ΞΗΡΟΥ ΚΑΡΠΟΥ Πλατεία Ελευθερίας 6 210 32 16 372 email: ealabeis@gmail.com Fb:Ξηροι Καρποι Αλαμπεης

6 χρονια/η πατησιων ζει

το 1 τευχοσ / ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 12’

πολεις μεσα στην πόλη/

κείμενα, αρθρα & προτάσεις patisionfree.GMAIL.COM διαφημήσΗ patisionadv.GMAIL.COM συνεργασίεΣ patisioncr.GMAIL.COM SITE patisionweb.GMAIL.COM

ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑΝ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ. Η ΨΥΧΗ ΑΛΛΑΖΕΙ, ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ Η ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ. Η ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ.

Η ΙΔΕΑ Μ

ερικά πράγματα μας εκφράζουν πολύ. Ένα από αυτά είναι το “ΠΟΛΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ”. Περιδιαβήκαμε πέντε χρόνια τώρα την Πατησίων. Στην αρχή την Λεωφόρο, μετά τα στενάκια της, τους παράδρομους και τις πλατείες της. Εδώ και 2-3 χρόνια ανοιχτήκαμε σε συνοικίες της Αθήνας. Ψυρρή, Κεραμεικό, Πλατεία βάθης, Μοναστηράκι. Βρεθήκαμε στην Καραγιώργης Σερβίας, στην Κεραμεικού, στον Κολωνό και το Μεταξουργείο. Κάτι ενώνει την πόλη και κάτι την χωρίζει. Όπως και τους ανθρώπους της. Γοητευόμαστε από την διαφορετικότητα του κάθε τόπου, αποτέλεσμα της διαδρομής του αλλά και της σύγχρονης κίνησης. Είδαμε την άλωση περιοχών από την σύγχρονη βιομηχανία διασκέδασης. Την ερήμωση άλλων από την ετσιθελική και περίεργη παραίτηση από το κράτος. Την γκετοποίηση κεντρικών σημείων της πόλης στο όνομα της επανάστασης και του μπάχαλου. Η Πόλη έχει ανάγκη την ιστορία της και τους ανθρώπους της. Έχει ανάγκη το Εμπόριο, την κατοικία, την ψυχαγωγία και τον ελεύθερο χώρο. Την ισορροπία ανάμεσά τους. Έχει ανάγκη να θυμηθεί πως ήταν, να συνειδητοποιήσει πως έγινε και να προσπαθήσει να γίνει όπως θέλουν οι άνθρωποι της, σαν κοινότητα αλλά όχι σαν άτομα. Όχι όπως θέλουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως ονειρεύονται ιδεολογικοί κρατικοί-αντικρατικοί μηχανισμοί και όχι όπως προστάζει η ατομική αδιαφορία και ο νεοελληνικός ωχαδελφισμός.

/ανθρωποι και καταστασεις E

ίδαμε όμως και την αντοχή της Πόλης και των ανθρώπων της. Στα Εξάρχεια, στου Ψυρρή, στα Πατήσια, σε πλατείες, σε δρόμους και σε στενά. Κάτι ενώνει την Πόλη και τους ανθρώπους της. Η Αθήνα έχει καταπληκτικές γειτονιές, ανθρώπους, μαγαζιά, καταστάσεις. Που αντέχουν, πέφτουν και σηκώνονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και των φολκλορικών χάπενινγκς. Πληθαίνουν βέβαια τα τελευταία. Μία ελπίδα αναβάθμισης πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας. Που αντιμετωπίζουν την πόλη και τους ανθρώπους της σαν ιθαγενείς, απολίτιστους και στερημένους από κουλτούρα και ανθρωπιά. Και έρχονται για να μας σώσουν...

Που αγοράζουν περιοχές αφού πρώτα τις υποβαθμίσουν, κτήρια και ολόκληρα τετράγωνα. Που μεταφέρουν προβλήματα πότε εδώ και πότε εκεί με σύμμαχο την τηλεόραση να υποδεικνύει υπεύθυνους, λύσεις και σωτήρες. Εμείς θα συνεχίσουμε να περιδιαβαίνουμε την Πόλη. Να ανιχνεύουμε την ιδιαιτερότητα, να αναδεικνύουμε την κοινότητα. Όσο γίνεται πιο πραγματικά. Όπως λέγαμε σε ένα παλιό φύλλο. Πραγματικές καταστάσεις, πραγματικοί άνθρωποι. Η Πατησίων είναι περισσότερο μία έννοια στο μυαλό μας και όχι στενά, ένας δρόμος, μία Λεωφόρος. Σίγουρα κανένα τεύχος δεν θα μπορούσε να σταθεί με τίτλο “Η Μεσογείων Ζει” ή “Η Κηφισίας Ζει”. Στο μυαλό μας το “ΗΠΖ” είναι το “ΠΟΛΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ”. Αυτό το βρήκαμε στην διαδρομή μας, είμαστε ευχαριστημένοι από αυτό και θα συνεχίσουμε να κάνουμε ταξίδι μας στην Πόλη και τους ανθρώπους της. Καλή συνέχεια ή αλλιώς a ca ira!

ΗΠΖ

w w w . a m p a z i s . g r

Νοστιμιές Νοστιμιές της της Μαίρης Μαίρης Στην καρδιά της Κυψέλης, το ελληνικό φαγητό, αποκτά

“

λοι έχουμε Ό αγαπήσει τις...

Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής". Αναφωνεί "Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"

H ψυχη της πολης Πριν από πέντε σχεδόν χρόνια ανε- τάλαβα! Η ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΖΕΙ. Και «η ψυχή βάζω στο ΤΡΙΑΝΟΝ, Κοδριγκτώνος και της πόλης» δηλαδή η αφεντιά μου, συΠατησίων, την μουσικοθεατρική πα- νεχίζει ακάθεκτη. Όποτε ανεβαίνω την

το δικό του σπίτι που προσφέρει

ράσταση «τσίρκο θεαμάτων». Το πρωί Πατησίων με τη μηχανή, στο ύψος της

κάθε µέρα, µαγειρευτό φαγητό.

της πρεμιέρας πίνω καφέ στο φουαγιέ Τροίας λες και ένα αόρατο χέρι στρίβει

Για όσους αναζητούν

με τον Λεωνίδα -την ψυχή του σινεμά- δεξιά. Περνάω και λέω μια καλημέρα

σπιτική γεύση, άριστα

κουβεντιάζοντας τις τελευταίες τεχνι- στο τρελό αγόρι και το χαρέμι του! Το

µαγειρεµένη αποκλειστικά

κές λεπτομέρειες. Φτάνει φουριόζο με παλεύουν παλικαρίσια και τίμια κι αυτό ένα παπάκι, ένα τρελό γελαστό αγόρι, μου αρέσει. Νιώθω επίσης ότι μ’ αγα-

από φρέσκα προϊόντα,

ο Χρύσανθος. Ο έρωτας (δεν είμαστε πάνε κι αυτό σε ποιόν δεν αρέσει;

Οι Νοστιµιές της Μαίρης

gay μανδάμ!) είναι αμοιβαίος και κε- Πριν από δύο περίπου χρόνια στα

είναι η γωνιά τους.

ραυνοβόλος. Αλληλοσυμπαθηθήκαμε. Εξάρχεια, πίνουμε καφέ με τα παιδιά Με συνοπτικές διαδικασίες μου προτεί- της μπάντας. Έχουμε μόλις τελειώσει νει να γράφω ένα ολοσέλιδο ευθυμο- το sound check και σε λίγο θα αρχίσει γράφημα στο μηνιαίο free press το live μας σε ένα μπαράκι της πλαεφημεριδάκι που εκδίδει. Μα δε τείας. Χειμώνας. Κουκουλωμένοι στα γράφω του λέω. Πως δε γράφεις πε- μπουφάν και τα παλτό μας. Ένας θητιέται ο Λεωνίδας. Και τα τραγούδια ριώδης τύπος, με αμάνικο τζιν γιλέκο σου ποιος τα γράφει; Για να μην τα πο- για να φαίνονται οι μυς και τα τατουάζ λυλογώ, με ψήνουνε. Ψήνομαι κι εύ- υποθέτω- πλησιάζει κοντά και μου λέει

With a little help from my friends!

κολα η αλήθεια! Λεφτά έτσι κι αλλιώς μεγαλοφώνως: “γειά σου ρε μάγκα, δε θα πάρω, οπότε δεν πρόκειται να είσαι πολύ ωραίος! Άμα σε πειράξει κακοροϊδέψω κανέναν, σκέφτομαι. Την νένας, να μου το πεις να καθαρίσω”. άλλη μέρα το πρωί έχω γράψει και “Σε ευχαριστώ πολύ” του λέω, χαρούστείλει το πρώτο κείμενο. Πότε έγραψα μενος που επιτέλους μετά από είκοσι

Του Παντελή Αμπαζή τα επόμενα πενήντα, ούτε που το κα- χρόνια στη δισκογραφία και τα live, αρ-

χίζουν κάποιοι να με γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν το έργο μου. Η Μ.Μ. (μετά μαντάμ) εποχή είναι εδώ σκέφτομαι! Για να τον ευχαριστήσω του προτείνω να τον κεράσω μια μπύρα και να παρακολουθήσει το live μας. “Γιατί τραγουδάς;” με ρωτάει όλο απορία. “Εγώ σε ξέρω από την ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΖΕΙ, εσύ δεν είσαι που γράφεις τα χιουμοριστικά; Μπράβο ρε μάγκα, τραγουδάς κιόλας;” Ναι ρε μάγκες, παίζω, χορεύω, τραγουδάω, κάνω φίλους κι άμα λάχει

Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου

γράφω κιόλας κάνα τραγουδάκι και

Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136

κάνα κειμενάκι. Για φίλους και εχ-

Ανοιχτά από 12µ.µ.-2.00µ.µ. ∆ΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ΄ ΟΙΚΟΝ

θρούς. With a little help from my friends! Γιατί όλοι οι καλοί χρωστάνε...

Η κΡΙτΙκΗ

ερικοί μας κάνουν κριτική πως έχουμε πολλές αναφορές στο παρελθόν. Σαν να θέλουμε να ξαναγυρίσουμε τα πράγματα δεκάδες χρόνια πίσω, σαν να έχουμε μία ρομαντική (για άλλους καταθλιπτική!) προσκόλληση στο παρελθόν. Έχουμε μία δική μας οπτική για το ζήτημα που δεν πρόκειται να αλλάξει. Η ιστορία του τόπου, των ανθρώπων, της πόλης, μας γοητεύει. Πάντα όμως την συνδυάζουμε με το σήμερα. Αν κάποιος δεν θέλει να ασχοληθεί με το χθες είναι δικό του θέμα. Η ψυχή του εντύπου είναι ρίζες (ιστορία), δέντρο (παρόν), καρποί (μέλλον).

Άλλοι μας λένε ότι παραέχει πολλά χρώματα και σχεδιαστικά η εφημερίδα, με αποτέλεσμα να χάνονται τα κείμενα. Πως οι γραμματοσειρές είναι σε μικρά μεγέθη και δυσκολεύουν την ανάγνωση. Η αλήθεια είναι πως επειδή οι γραφίστες μας έχουν άποψη μερικές φορές ξεφεύγουν, δημιουργούν και... δυσκολεύουν τους αναγνώστες. Προσπαθούμε αλλά πολλές φορές χάνουμε! Από την άλλη θέλουμε πάντα το έντυπό μας να είναι όμορφο, πρωτότυπο και να μην αναπαράγει συνεχώς φόρμες. Μερικές φορές σας κουράζει, το ξέρουμε αλλά... Κάποιοι λένε πως έχουμε πολλές διαφημίσεις και αυτό μειώνει το ενδιαφέρον του εντύπου. Και μερικοί είναι εναντίον της διαφήμισης! Τα κείμενα των διαφημίσεων τις πιο πολλές φορές τα γράφουμε εμείς. Με μεράκι, προσπαθούμε να μεταφέρουμε το τι είναι το κάθε μαγαζί που διαφημίζεται με ειλικρίνεια, άποψη και με συγκεκριμένο τρόπο. Και είναι πολλοί αναγνώστες που διαβάζουν και ακολουθούν... το κείμενο. Χωρίς διαφημίσεις δεν θα υπήρχαμε! Είναι τόσο απλό. Σαν ποσοστό είμαστε περίπου στο 40% διαφημιζόμενος χώρος και 60% ύλη. Κάναμε ένα αφιέρωμα π.χ. “ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟ 100”, εννοώντας το δρομολόγιο του λεωφορείου στη γραμμή 100. Και εκεί στην ίδια σελίδα αναφέραμε στοιχεία για την περιοχή, λεπτομέρειες και τον διαφημιζόμενο. Αλήθεια αυτό σαν τι να το προσμετρήσουμε; Σαν διαφήμιση; Σαν ρεπορτάζ; Ή σαν κείμενο; Προσπαθούμε να προωθήσουμε την ποιοτική-θεματική διαφήμιση. Άλλοι απεναντίας θεωρούν πως υπάρχουν πολλά κείμενα, τόσα κείμενα. Και ότι ο κόσμος δεν διαβάζει πια. Τι να κάνουμε τώρα; Από την αρχή θέλαμε ένα έντυπο που να διαβάζεται αν είναι δυνατόν από την αρχή ως το τέλος. Από τις μικρές λεζάντες (που κάποιος είπε ότι τις μαζεύει και τις μελετά!) μέχρι τα αφιερώματα και τις έμμεσες καταχωρήσεις. Εμείς δίνουμε το υλικό, μετά είναι θέμα του καθενός τι, αν και πόσο διαβάζει! Και τελικά να πούμε και μπράβο που δεν διαβάζει ο κόσμος; Πολλοί παραπονούνται πως δεν μας βρίσκουν εύκολα. Έχουμε επιλέξει να υπάρχει μια μεγάλη διασπορά των σημείων διανομής. Στην πραγματικότητα είμαστε ένα έντυπο της Πόλης και όχι στενά της Πατησίων. Από την Ριζούπολη μέχρι του Ψυρρή και από την Αλεξάνδρας μέχρι την Αχαρνών. Τα τεύχη 10, 20 ή και 30 είναι λογικό λοιπόν να τελειώνουν μετά τις 3 πρώτες ημέρες. Στο site είναι αναρτημένα τα σημεία διανομής, οπότε από εκεί σίγουρα μπορείτε να τα προμηθευτείτε. Αλλιώς υπάρχει πάντα η λύση να περάσετε από εδώ και να προμηθευτείτε εκτός από το τρέχον τεύχος και ορισμένα παλιά. Μερικοί μας κατηγορούν πως δεν παίρνουμε θέση για διάφορα φλέγοντα ζητήματα. Πως κρατάμε ίσες αποστάσεις και αποφεύγουμε τις δυσκολίες. Η αλήθεια είναι πως αποφεύγουμε τις υστερίες, τις ιαχές και τα συνθήματα. Θέση όμως παίρνουμε, όποτε εμείς κρίνουμε και όπως εμείς θέλουμε. Δεν θα βγούμε στα κάγκελα για την κατάργηση των Αρχαίων ελληνικών, θα δημοσιεύσουμε την Αντιγόνη. Δεν θα πάρουμε μέρος στο gay pride αλλά θα δημοσιεύσουμε μία σοβαρή τοποθέτηση ενός ομοφυλόφιλου. Δεν θα φορέσουμε την μάσκα του αντιρατσιστή (που συνήθως αποφέρει και φράγκα, πολλά φράγκα) αλλά θα πάμε στην Πλατεία Βικτωρίας να κάνουμε ρεπορτάζ για την δυστυχία των ανθρώπων. Αν δει κανείς τα κείμενά μας έχουν θέση. Μπορεί να μπερδεύει αρκετούς (από την μία ο Εθνικός Ύμνος και από την άλλη ο Αναρχικός Μπακούνιν) αλλά θέση παίρνουμε όπως ταιριάζει στην αισθητική μας και τα δικά μας κριτήρια.

ΔΕΝ ΜπΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΕΣΕΙΣ ΣΕ ΟλΟυΣ ΔΕΝ ΜπΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΕΣΕΙΣ ΣΕ κΑπΟΙΟΝ (ΓΙΑ) πΑΝτΑ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ κΡΙτΙκΕΣ ΕχΟυΝ ΒΑΣΗ. ΑλλΕΣ ΟχΙ. ΟλΕΣ ΕχΟυΝ ΔΙκΑΙωΜΑ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΑκΟυΣτΟυΝ

μια δικια μας

Η θεματολογία μας ποτέ δεν ήταν στενή! Δεν μιλάμε αν αρέσει ή όχι, μιλάμε για το εύρος που είχε. Ορισμένα συνοπτικά στοιχεία ανά έτος 2013 Σύνολο θεμάτων 23, γενικά 12, Πατησίων 11

2014 Σύνολο θεμάτων 30, γενικά 15, Πατησίων 15

2015 Σύνολο θεμάτων 27, γενικά 20, Πατησίων 7

2016 Σύνολο θεμάτων 34, γενικά 26, Πατησίων 8

2017 Σύνολο θεματων 36. ενικά 29, Πατησίων 7

καλοσχεδιασμένο

ευέξαπτη

2. 3.

κΡιμα Που δεν καταφέραμε ως τώρα να διοργανώσουμε δρώμενα, εκδηλώσεις, συζητήσεις Που δεν κάναμε πράξη διάφορες ιδέες για αφιερώματα, για γραφιστικές δοκιμασίες Που δεν μπορέσαμε να έρθουμε σε επαφή με εκατοντάδες άλλους ανθρώπους που κάτι έχουν να πουν ή να ψιθυρήσουν

πεισματάρα

παλιομοδίτισα

υποστηρικτική (για την περιοχή) ανανέωση

απρόσμενη

απλή

λυπημένη ευανάγνωστη

Φιλική στο περιβάλλον

πολύχρωμη

λογοτεχνική

πρωτοποριακή αδιάφορη διασκεδαστική φιλοσυριζαίικη

έτοιμη για ΣΑΡκΑΣτΙκΗ εξαντλημένη απέλπιδα όλα κομψευάμενη προσπάθεια αλλαγή εκδότη δύσκολη χάρτινη γεμάτη μελαγχολική τοπική

γουσταρουμε

"βασικά δεν είναι εφημερίδα"!

πωρωμένη

αισιόδοξη

δεν είστε σουπερμάρκετ

δεν θυμάμαι ποια αλλά κάποια editorial

ωραία εξώφυλλα

επιμονή τσαντίλα επαναληπτική χρωματιστήαγαπησιάρα

150 θέματα, 102 γενικά, 48 Πατησίων

Που δεν έχει βρεθεί κάποιος μέχρι τώρα να μας κατηγορήσει ότι έχουμε γράψει ψέμματα. Που άλλοι μας αναφέρουν σαν περιοδικό, άλλοι σαν εφημερίδα και άλλοι σαν έντυπο. Που έχουμε παρουσιάσει θέματα που θα τους άξιζαν να εξελιχθούν και να γίνουν λευκώματα, βιβλία, εκδόσεις

πολλές αναφορές στο παρελθόν

αυθόρμητη

μεγάλα και περήφανα. (ένα τελευταίο μικρότερο που είχε πέσει στα χέρια μου με ξένισε)...

Συνολικα

ζωντανή

Μου αρέσει που είναι πολυφωνική, δηλαδή γράφουν πολλοί με άσχετες μεταξύ τους ιδιότητες. Δεύτερον μ’ αρέσει που αναφέρεται σε μια γειτονιά... Σε έναν δρόμο με πολλές γειτονιές... και μου αρέσουν και τα θέματα... το καλοκαίρι, ο χειμώνας, οι συνεντεύξεις...

αληθινή

δεινόσαυρος

κουλτουρέ

"φωνακλού"

θεατρόφιλη

αναρχοαυτόνομη

τίμια σπηλιά

αρτιστίκ ευχάριστη ευρηματική ρομαντικιά εύπεπτη

ευέξαπτη ονειροπαρμένη εθνικιστικη-πατριδοπληκτη

σαν το καφέ της γειτονιάς

οικεία ειστε του δρόμου μερικές φορές βαριέται. Η πατησίων μου βγαίνει ότι είναι αληθινή, αρκετά γυμνή σε σχέση με άλλα και κοντά μου/μας. το ότι γράφεται από μας για εμάς είναι κάτι που το λαμβάνω όταν διαβάζω. Θα ήθελα να συνεχίσει να είναι στην μορφή που ήταν τα τεύχη που ξέρω

περίεργα θέματα που ξυπνάνε

street press, είναι αυτό που δεν αγοράζεται, Διάβαζα από παλιά free press. Με γοήτευε το ότι έπρεπε να ψάξω να βρω την εφημερίδα πριν εξαντληθεί, ότι δεν ήταν εφήμερα και πηγμένη ειδησιογραφικά, ότι μιλούσε για το τι μπορώ να δω και να κάνω στην πόλη μου. Οι “κανονικές” εφημερίδες προϋπέθεταν ένα καφενείο για να διαβαστούν, ενώ τούτες εδώ, τις καινούριες, τις διάβαζες και στο παγκάκι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, και στο τότε φρεσκοβαμμένο μετρό. Ήμουν έφηβη, και μιλούσαν την γλώσσα μου. Εκείνος ο κύκλος έκλεισε κάποτε. Άλλαξα στέκια, βαρέθηκα να περιμένω τον πρίγκηπα που θα με έψαχνε στη γνωστή στήλη των λεωφορειακών και οδικών μοιραίων συναντήσεων. Δεν έπεφταν στα χέρια μου εφημερίδες, και αν έπεφταν, έπεφταν αμέσως στον κάδο ανακύκλωσης καθώς ήταν είτε γραφιστικά τερατουργήματα με παλιομοδίτικες διαφημίσεις, είτε ανέδιδαν υπερβολικά έντονα το άρωμα της στρατολόγησης και της πληρωμένης τοποθέτησης. Τυχαία, κοντά στα Χριστούγεννα του 2013 πέρασε από δίπλα που μια νεαρή και μου έδωσε ένα πολύχρωμο τεύχος γεμάτο μικρές φωτογραφίες. Η εφημερίδα βρήκε εμένα, να πίνω καφέ μόνη, και έμεινε. Μου έλεγε ιστορίες για εκείνη την καινούρια γειτονιά που με φιλοξενεί. Μου έκανε παρέα, σαν να μου συστήθηκαν τα Πατήσια σε μια μεγάλη συνέλευση πολυκατοικίας. Έκτοτε άνοιξε ένας άλλος κύκλος. Οι απόπειρές μου να αποτυπώσω σε λέξεις τις αστικές μου εμπειρίες βρήκαν τον δρόμο τους μέσα στα φύλλα της εφημερίδας αυτής. Διάφορες φάσεις του ταξιδιού μου έχουν γίνει άρθρα, και φαντάζομαι αν προσπαθούσες να τα βάλεις στη σειρά θα είχες καλύτερη ιδέα

ερευνα

260 ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΣΕ ΟλΗ τΗΝ ΑΘΗΝΑ

αλιευμένα στο χάος ή μήπως όχι;

οι καλύτερες στιγμές 1.

Όταν είχαμε δημοσιεύσει όλο το κείμενο της τραγωδίας Αντιγόνη και δύο τύποι σε ένα καφενείο αναρωτιόντουσαν εάν σε λίγο θα τους βάλουμε και διαγώνισμα. Όταν περνάνε από εδώ δεκάδες αναγνωστών και παίρνουν το έντυπο μαζί με άλλα 3-4 για να τα δώσουν αλλού. Όταν ήρθε το πρώτο τεύχος και το πήραμε στα χέρια μας με τεράστια αγωνία. Αυτό που μας είχε πει ένας άγνωστος όταν το διάβασε. Είναι τίμιο και ειλικρινές και είναι σαν κάποιος να ενδιαφέρεται για σένα.

ΜΑΣ λΕΙπΟΝ 1. Ο Λεωνίδας από το Τριανόν. Με την μελαγχολική του αισιοδοξία.

2.Η Ρούλα από τον Σωτηρόπουλο. Με την ζωντάνια της και τον καλό της λόγο. Η Ναταλίτσα Σαμαρά. Με την νεανική φρεσκάδα του μυαλού και την αφτιασίδωτη πένα της. Ο Νίκος Χιωτάκης. Με τον έρωτά του για την ζωή και την σοβαρή παιδικότητα του. Ο Στέλιος Χαμόδρακας. Με την ευαισθησία του και την φαντασία του. Όλοι ήταν φίλοι μας, μας στήριξαν, έγραψαν για μας, μας υποστήριξαν, μας βοήθησαν σαν αδέλφια.

3. 4.

ΟΙ χΕΙΡΟτΕΡΕΣ ΣτΙΓΜΕΣ 1. 2.

Όταν από λάθος κυκλοφόρησε χωρίς καρφίτσα και γίνοταν φύλλο και φτερό. Κόλαση... Όταν κάποιος πελάτης ακυρώνει την τελευταία στιγμή και σου λέει με απάθεια έλα μωρέ βάλε κάποιον άλλον. Όταν γίνονται ορθογραφικά λάθη που βγάζουν μάτια και αδικούν την όλη προσπάθεια. Όταν καταχωνιάζονται τα έντυπα σε κάποιο σημείο διανομής και επιστρέφονται μετά από έναν μήνα άθικτα.

λυπόμαστε με όλους αυτούς 1. Που μιζεριάζουν από την πρώτη στιγμή που κυκλοφορήσαμε, πότε για το όνομα, πότε για τα λάθη και πότε για τον... καιρό. Με κάποιους φίλους που ανοίγουν το στόμα τους μόνο για πικρόχολα σχόλια σαν κακές πεθερές. Και μιλάμε για πολύ... κοντινούς ανθρώπους. Τους εμπόρους πάσης φύσεως που 5 χρόνια τώρα δεν έχουν βάλει ούτε μία καταχώρηση προφασιζόμενοι την κρίση, τους εξωγήινους και την Τουρκοκρατία. Τους τύπους που μόλις πάρουν το έντυπο στα χέρια τους αναφωνούν δυνατά. Η Πατησίων πέθανε και συνεχίζουν να προχωράνε και να ζουν πάνω στην Πατησίων.

2. 3.

ΟΙ ΦΡΑΣΕΙΣ 1.

αλλά διαδίδεται για το τι συμβαίνει στη ζωή μου απ’ ότι αν ήσουν φίλος μου στα μέσα δικτύωσης. ΗΠΖ είναι κομμάτι της ιστορίας μου πλέον. Για μένα, street press, είναι αυτό που δεν αγοράζεται, αλλά διαδίδεται. Είναι αυτό που δεν ζει σε ένα γραφείο, αλλά έξω, στα σοκάκια. Είναι αυτό που κυκλοφορεί με λεωφορεία και μετρό και μπαίνει σε άδεια μπαράκια. Είναι το μανιφέστο μου. Υ.Γ. Κύκλοι είναι αυτοί, και κλείνουν. Δεν ξέρω τι θα έρθει μετά. Ξέρω όμως ότι μέχρι τώρα γουστάρω τρελά. Αγαθή Κάτσια

τΑ χΟυΓΙΑ 1. Δεν έχουμε σελιδαρίθμηση. Πόση συζήτηση είχε γίνει εάν είναι λειτουργικό ή όχι. Και σας διαβεβαιώνουμε πως μέχρι τώρα κανείς δεν έχει παραπονεθεί. Τα γκρίκλις ανάποδα. Δηλαδή δεν γράφεις sagapo αλλά αι λοβ γιου. Η αλήθεια είναι ότι κρύβει μία ειρωνεία σε όλους όσους χρησιμοποιούν γκρίκλις και σε όλη αυτήν την εγγλεζοκρατία που επικρατεί στις ιδιότητες, στα χάπενινγκς και στα προτζεκτάκια... Η σύνδεση του εξωφύλλου με το εντιτόριαλ. Πότε βγαίνει το ένα πρώτο, πότε το άλλο. Να στέλνουμε για έγκριση τις συνεντεύξεις που παίρνουμε από διάφορους επώνυμους αλλά και απλούς ανθρώπους.

“Το τίμιο πενηντάρικο”. Είναι αυτό που σου δίνει κάθε τόσο το καφέ, το εστιατόριο, η υπηρεσία των περιοχών μας. Με μεράκι βάζει την διαφήμισή του, με αντίστοιχο ξεπληρώνει. Το εκτιμούμε αφάνταστα.

2.“Τρώγονται τα μπράβο;”.

Θεϊκή ατάκα που ακούγεται όταν κάποιος λέει καλά λόγια για την έκδοση, τα κείμενα και την αισθητική του περιοδικού.

3.“Πάμε-πάμε- πάμε”

Κάτι σαν πολεμική ιαχή όταν τα πράγματα είναι ζόρικα και απαιτούν την μέγιστη συγκέντρωση και αποτελεσματικότητα.

4.“Βάλτα να πάνε πήγανε”

Κληρονομημένο από παλιά (γεια σου ρε Σταύρο) με διττή σημασία. Πότε για να κατακεραυνώσουμε την έλλειψη συγκρότησης και πότε για να εξάρουμε την θεά τύχη που ως γνωστόν βοηθάει τους τολμηρούς.

Super προσφορές

ΡΙΧΤΑΡΙ σε 10 χρώµατα Σετ 3τεµάχια

Τιµή ΣΟΚ µόνο

Κουβέρτες Fleece

Τιµή ΣΟΚ από

Σετ σεντόνι µονό 160χ250 21

Σετ σεντόνι υπέδιπλο 220χ250 29

Θήκη µονή 160χ240 + 1 µαξ

Θήκη υπέρδιπλη 220χ240 + 2 µαξ 30