Η Πόλη Ζει | τ72

Page 1

STREET

PRESS 72//12-19

Πόλη γιορτάζει: μουσεία, βιβλία, θέατρο, δωρεάν δράσεις, έξοδος, μουσική | Χριστούγεννα 2069. Ένα φουτουριστικό διήγημα ή και όχι | Χριστούγεννα είναι κάπου να ανήκεις




www.ipolizei.gr

Γνώμες

72//12-19

STREET

PRESS

Δέκα Υστερόγραφα

[ΑΦΙΕΡΩΜΑ] υ.γ.1: Ας πάψει η γκρίνια, για τον καιρό, για τα αδέσποτα, για τα φανάρια, για τους άλλους, για την Τουρκοκρατία, για τους εξωγήινους. Δεν πιανόμαστε πουθενά... υ.γ.2: Στους-στις αγαπημένες συναγωνιστές των Δημοσίων Σχέσεων. Σταματήστε να στέλνετε μόνο mails και δελτία τύπου. Μπορεί να μην σας το έχουν πει, αλλά βαριούνται οι παραλήπτες, βαριέστε και εσείς! Και φαίνεται! Πάρτε και κάνα τηλέφωνο... υ.γ.3: Ανάμεσα σε κάλαντα, χοχοχο και μελομακάρονα το Αιγαίο αρχίζει και γκριζάρει επικίνδυνα. Έτσι το λέω, να’ χουμε το νου μας. υ.γ.4: Τιμή και δόξα στις ιδέες που δεν καταφέρνουμε να υλοποιήσουμε, είτε επειδή ήταν εξαιρετικά μεγαλεπήβολες, είτε εμείς δεν ήμασταν ικανοί να τις πετύχουμε. Δεν πειράζει! υ.γ.5: το να παίρνω χορηγίες-επιδοτήσεις, φρέσκο χρήμα δηλαδή, και μετά να ανακαλύπτω το «ανταποδοτικό» είναι για γέλια. Οι εργαζόμενοι, ευτυχώς, δεν πληρώνονται με ανταποδοτικά, σε στιλ Γεωργία, πάρε ένα εισιτήριο για θέατρο και πατσίσαμε... υ.γ.6: Πόσο χαιρόμαστε που ακόμα και τώρα, δύο χρόνια μετά το «τέλος» του Η Πατησίων Ζει υπάρχουν δεκάδες που την θυμούνται και αναφέρονται σε αυτήν. υ.γ.7: Καλωσορίζουμε το πρώτο βιβλίο των εκδόσεων ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ, μια ποιητική συλλογή με τίτλο οι Ερωσυλίες της Ερωφίλης του Γιώργου Σκανδάλη. Ελπίζουμε σε μία καλή συνέχεια! υ.γ.8: Στον φίλο Φ. Λ. που ,πριν ακριβώς δύο χρόνια, εμφανίστηκε ένα βροχερό βράδυ από το πουθενά και μας βοήθησε να δούμε τα πράγματα πιο αισιόδοξα! υ.γ.9: Στις κοπέλες της καθαριότητας του Δήμου που βγάζουν άπειρη δουλειά, κάθε μέρα στα στενάκια της πόλης και των γειτονιών. και υ.γ.10: ΠΑΝΤΑ ΚΥΨΕΛΗ-ΠΑΝΤΑ ΖΕΙ

πολη γιορταζει

[ΑΦΙΕΡΩΜΑ]

χριστουγεννα 2069

Αποχαιρετούμε μαζί με το 2019 και τον δικό μας χώρο στην Τροίας 41. Μας καλοδέχτηκε, μας στέγασε, ήταν ο χώρος στον οποίο γεννήθηκε Η Πατησίων Ζει και μετέπειτα Η Πόλη Ζει. Από την επόμενη χρονιά, θα μας βρίσκετε στο ίδιο κτήριο με την σχολή Ορνεράκη, Θήρας 19. Ελπίζουμε όλοι όσοι περνούσατε από εδώ, για μια καλημέρα, για να πάρετε ένα τεύχος, για να προτείνετε μία ιδέα να συνεχίσετε να το κάνετε. Αυτή η σχέση μάς έχει στηρίξει χρόνια τώρα, μας έχει προσγειώσει και μας έχει απογειώσει όποτε χρειαζόταν. Αποχαιρετούμε τον χώρο, την κυρία Καίτη -έναν από τους πιο ευγενικούς ανθρώπους που έχουμε συναντήσει-, τους φίλους του δρόμου. Βγάζουμε το τελευταίο μας φύλλο εδώ και φεύγουμε για εκεί! Έτσι και αλλιώς, το εδώ και το εκεί είναι σχετικές έννοιες! Μακάρι να συνεχίσουμε το ταξίδι μας, με την δική μας φυσιογνωμία και ταυτότητα. Εφημερίδα, έντυπο ή περιοδικό με πολιτισμό (όχι κουλτούρα να φύγουμε) και λαϊκότητα (όχι λαϊκισμό)

[ΑΦΙΕΡΩΜΑ]

χριστουγεννα ειναι καπου να ανηκεισ

Όλα θα πάνε καλά! Ζήτω το 2020! χρυσανθοσ ξανθησ

WWW. ipolizei. gr

κειμενα με την μεγαλυτερη επισκεψιμοτητα

ΘΕΜΑ: Το «ξωκλήσι» που πληγώνουμε… // Πολυτεχνείο: υπάρχουν τελικά δύο όψεις ή μία Ιστορική Αλήθεια; // Η πορεία του Πολυτεχνείου το 1980 ΜΙΛΗΣΑΜΕ: Μιλήσαμε με τον Dr Δημήτρη Τριανταφύλλου, τον ιδρυτή του διαγνωστικού κέντρου “Κοσμοιατρική” // Δήμος Αβδελιώδης: “Ετοιμάζω παιδική παράσταση και βιβλίο μέσα στο 2020” // Ο Δημήτρης Μυστακίδης και τα “Εδώ&Εκεί” του έρωτα ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ: Αυτή η Πόλη είναι μια ζούγκλα! // Ο Πειραιάς Ζει (Α’ μέρος) // Ο Πειραιάς Ζει (B’ μέρος) BREAKTIME: Παπαθεμελής vol 2 κι εμείς στις γιάφκες μας // Όλοι οι άντρες της Madonna! // Follow …The White Rabbit! ΤΙ ‘ΠΕΣ ΤΩΡΑ: Ή Τζεμιλέ, ή τίποτα // Απόδειξη και οδοντίατρος. Δεν συναντιούνται πουθενά ΣΥΝΘΗΜΑ: Εδώ και τώρα εμείς // Μια ιστορία πίσω από ένα όνομα ΆΠΟΨΗ: Αν γίναμε έτσι για την 28η, φαντάσου τι έχει να γίνει για τα 200 χρόνια από το 1821 // Σε ποια Νέα και Δημοκρατία; // Ο Ρατσισμός των Χοιρινών // Διακοσμητική Πολιτική

επομενο τευχοσ του χρονου!

ΣΚΑΝΑΡΕ ΕΔΩ & ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ!


Χώρος Τέχνης -ισμός. Πολυμορφικός και άκρως ιδιαίτερος, διατίθεται για να στεγάσει από εκθέσεις & workshops έως προβολές & σεμινάρια. Δύο λεπτά με τα πόδια από το μετρό Κεραμεικός, σε μια ήσυχη γωνία της οδού Τριπτολέμου, δύο αυτόνομοι χώροι & μια εσωτερική αυλή, περιμένουν να «φιλοξενήσουν» τις δράσεις σας, μέσα από μια προσιτή πρόταση συνεργασίας και με γεύση παλιάς Αθήνας. Επιπλέον, στον φιλόξενο χώρο, θα βρείτε το Art Shop, το κατάστημα Τέχνης του -ισμού με πλούσιες, καλλιτεχνικές επιλογές δώρων!


Ζωγραφίζοντας τα Χριστούγεννα Κάθε χρόνο τέτοια περίοδο, ο καθένας μας περιμένει τα δικά του λευκά Χριστούγεννα! Οικογενειακά, μοναχικά, παραδοσιακά, πάνω απ’ όλα «βουτηγμένα» στην Αγάπη. Ευχετήριες κάρτες γεμίζουν ασφυκτικά τα σακιά των ταχυδρόμων, που σαν άλλοι Αγιοβασίληδες θα μοιράσουν τις Ευχές μας. Απολαύστε τέσσερις πίνακες Ελλήνων ζωγράφων που έχουμε σίγουρα αποστείλει σε αγαπημένα μας πρόσωπα μέσω Χριστουγεννιάτικης κάρτας! “Κάλαντα” του Νικηφόρου Λύτρα του εκπρόσωπου της ηθογραφικής ζωγραφικής, “Καλικάντζαροι” του Παναγιώτη Τέτση που δημιούργησε μια προσωπική αντίληψη του εξπρεσιονισμού, “Χριστουγεννιάτικο Δέντρο” του Χατζηκυριάκου Γκίκα

ο οποίος μεταμόρφωσε της ακαδημαϊκή ελληνική τέχνη σε μοντέρνα και το “Έλατο” του Σπυρίδωνα Βικάτου, με νοηματική εμβάθυνση στο χρώμα και στην απόδοση. Πίνακες που αποπνέουν το γνήσιο Πνεύμα των Χριστουγέννων! Έντονα χρώματα, ήθη και έθιμα, η παιδική παρουσία και η απεικόνιση καλικαντζάρων «ξυπνάνε» τις αισθήσεις μας και μας κοινωνούν τη μυσταγωγία της εποχής! Αφεθείτε λοιπόν στη μαγεία που μόνο η Τέχνη μπορεί να προσφέρει! Αγγελική-Ειρήνη Μήτση Συντηρήτρια Έργων Τέχνης & Αρχαιοτήτων

Οι Καλικάντζαροι του Παναγιώτη Τέτση

Τα κάλαντα του Νικηφόρου Λύτρα Πρώτη φορά είδα “τα κάλαντα” του Νικηφόρου Λύτρα. Δεν πρόκειται για πίνακα, αλλά για ολόκληρο χριστουγεννιάτικο έργο. Σε έναν τοίχο τυλιγμένο με το παραμυθένιο φως του φεγγαριού, προβάλλεται το έπος ενός λαού, η περιπετειώδης ιστορία ενός έθνους. Η αρχοντική δόξα της κλασσικής εποχής συζεί με την καθαρή απλότητα της λαϊκής κουλτούρας και επιτρέπει σε μια ταπεινή σκούπα να στέκεται δίπλα στην Νίκη της Σαμοθράκης. Αμέσως από πάνω, μια γυναίκα με ένα μωρό στην αγκαλιά, αντικαθιστά περίφημα μια εικόνα της Παναγίας, δικαιολογώντας εκείνη την πρωτοφανή και ριζωμένη ανοχή που επέτρεψε πάντα μια συνύπαρξη του παγανισμού με την χριστιανική θρησκεία. Και τα παιδιά που τραγουδούν τα κάλαντα, μήπως συμβολίζουν την κάθε ήπειρο που μοιράζει την γέννηση μιας καινούριας μέρας που οφείλει τα πρώτα της βήματα στην αρχαία ελληνική πρωτοβουλία; Στο βάθος του πίνακα, πίσω από τον τοίχο, καλυμμένο από ένα ξερό δένδρο, υπάρχει ένα παιδάκι σκαρφαλωμένο, που κοιτά με λυπημένα μάτια. Μάλλον γιατί έξω, από το φως του πολιτισμού, υπάρχει μόνο το σκοτεινό παρόν της επιβίωσης. Uberto Davoli, Αρθρογράφος

Στην σύνθεση του έργου της γέννησης πάρθηκε υπ’ όψη η ηθική σημασία. Η γέννηση τοποθετείται «εν μέσαις Αθήναις», στην οδό που τιμάται ο θεός Αίολος των αέρηδων. Σπήλαιο είναι το αρχαίο ρολόι, κάθε στιγμή να ξυπνά μέσα μας η αγάπη. Οι άντρες με τα χέρια γεμάτα, από αγάπη για τον πλησίον, όπως έχει κατανοηθεί από τους αρχαίους βυζαντινούς και νέους χρόνους. Το άστρο με βυζαντινή χροιά, μοιάζει με εορταστικό πυροτέχνημα. Οι λαϊκοί τύποι γλεντούν και χορεύουν με όργανα και γιορτάζουν. Η γυναίκα στο πηγάδι σπάζει με τρόμο το σταμνί,τη στιγμή που ξεπροβάλλει ο Ψιλοβελώνης και σέρνει το τσούρμο των Καλικαντζάρων. Έρχονται μαζί με τον Χριστό - Ισοδύναμα το καλό και το κακό. Το καλό όμως νικά. Οι ‘Αγγελοι, οι Αέρηδες-σύμβολο της κλασικής Παιδείας, τα Ιερά της Γέννησης Πρόσωπα και η ελληνική Φουστανέλα, σύμβολο των αγώνων για Ελευθερία, πρέπει να μένουν άθικτα και ζωντανά ανάμεσά μας, πλαισιωμένα από τους λαϊκούς ανθρώπους. Άννα Στάικου, με αμηχανία αυτοαναφοράς Για λογαριασμό της εφημερίδας όμως δηλώνω νομικός και συγγραφέας


Από τους πιο ενδιαφέροντες πίνακες με χριστουγεννιάτικο θέμα της Ελληνικής Ζωγραφικής, ‘Το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο’ ανήκει σ’ έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της γενιάς του ’30, τον Νίκο Χατζηκυριάκο Γκίκα. Η γενιά του ’30 αποτέλεσε ορόσημο για την Ελληνική Τέχνη, τόσο την εικαστική όσο και την λογοτεχνική, φέρνοντας τον νεωτερισμό και τον πειραματισμό στο προσκήνιο, και δημιουργώντας μια ρήξη με την αυστηρή ακαδημαική τέχνη του παρελθόντος. Στο εν λόγω έργο, σε συνεπαίρνουν τα λαμπερά και έντονα χρώματα, σε παρασύρει το αίσθημα κίνησης και ρυθμού του περιβάλλοντος, γοητεύεσαι από την πολυεπίπεδη, αλλά όχι φλύαρη σύνθεση και το φως φέρνει στο νου το ελληνικό φως που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Κι αν οι γραμμές του πίνακα σου θυμίζουν Πικάσο ή Ματίς, δικαιολογημένα, αφού ο Χατζηκυριάκος Γκίκας έχει επηρεαστεί πολύ και από τους δυο, ενσωματώνοντας όμως στα μοντέρνα κινήματα της ευρωπαικής τέχνης, στοιχεία ελληνικότητας.

Τα Χριστούγεννα και οι παραδόσεις τους, μέσα από 4 γνωστούς ζωγραφικούς πίνακες

Ουρανία Παπακώστα, Ιστορικός της Τέχνης

3) Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα, 1960

Το χριστουγεννιάτικο δένδρο . Λάδι σε καμβά, ανήκει στη Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος, Σπυρίδων Βικάτος Κατά τους ειδικούς, το έργο θυμίζει Φλαμανδούς ζωγράφους του 17ου αιώνα. Για μια απλή φιλότεχνη όπως η αφεντιά μου, βγάζει μοναδική τρυφερότητα και νοσταλγία. Νοσταλγία που πονάει...Τα λάτρευα τα Χριστούγεννα. Τώρα, με τόσες απώλειες, τα περνάω... διεκπεραιωτικά! Ας είναι ! Πίσω στον πίνακα, που είναι και ο πλέον αγαπημένος μου με αυτό το θέμα! Η συνύπαρξη τριών γενεών, οι εκφράσεις των ενηλίκων και η παιχνιδιάρικη διάθεση των παιδιών είτε με την κούκλα-παιχνίδι είτε με το κλαδί του δέντρο, το καθαρά αστικό περιβάλλον στα έπιπλα και τα ρούχα. Η μαγεία των Χριστουγέννων δοσμένη με λιτότητα και μέτρο... Η Κεφαλλονίτικη καταγωγή του ζωγράφου, που υπήρξε ένας από τους τελευταίους εκπροσώπους της «Σχολής του Μονάχου» και το γεγονός ότι είχα τη χαρά να γνωρίσω απογόνους του, μου τον καθιστά περισσότερο οικείο. Σύλλια Καλλιμάνη, Πύργος, Θήρας 54


ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944) Το διήγημα γράφτηκε το

1929

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ “Παιδική Συναυλία”

Από πολύ πρωί, σχεδόν προτού να βγει ο ήλιος, είχαν πάρει σβάρνα [1] όλη τη γειτονιά, και είχαν πει τα κάλαντα σ’ όλα τα γύρω σπίτια. Δεν είχαν αφήσει πόρτα, μάντρα, μαγαζί, να μη χτυπήσουν… — Να τα πούμε; Να τα πούμε;… Ως το μεσημέρι η βόλτα τους ήταν τελειωμένη. Και μην έχοντας πού αλλού να πάνε, πήγαιναν ξανά στα ίδια σπίτια. Ήταν ο Μήτσος, ο Τάσος κι ο Λεύτερης – αυτοί που τραγουδούσαν — κι ο Γιώργος με το τρίγωνο, κι ο Κώτσος που βαρούσε τη φυσαρμόνικα. Κι η δουλειά είχε πάει φίνα [2]. Οι τσέπες τους ήταν βαριές από δεκάρες κι από φράγκα [3]. Είχαν τόσους γνωστούς, παντού! Όλες οι γυναίκες τους ήξεραν, όλος ο κόσμος, σχεδόν, τους αγαπούσε: Δεν ήταν σπίτι, που να μην είχαν κάνει, κάποτε, θελήματα —μαγαζί, που να μην είχαν, κάποτε, δουλέψει… Ως κι ο μπαρμπα-Στάθης, ο μπακάλης, ο γκρινιάρης, που του ’χαν σπάσει κάποτε τα τζάμια, έβγαλε και τους έδωσ’ ένα δίφραγκο… Κατά τις δυο τ’ απόγεμα, αφού τσίμπησαν λίγο φαΐ, στο πόδι, αποφάσισαν να ξανοιχτούν και σ’ άλλες γειτονιές. Ο Κώτσος, που ήταν γενικός ταμίας τους, είχε τη σοφή ιδέα, για να μη βαραίν’ η τσέπη του, να μαζέψει όλη τη γαζέτα [4] και να την πάει σ’ έναν καπνοπώλη, να την κάνει, ολόκληρη, χαρτί [5]… Δεν τραγουδούσαν και πολύ καλά — αλλά, σ’ αυτές τις περιστάσεις, η πρόθεση

είναι το παν! Κι εκείνοι που τους άκουγαν, δεν είχαν, βέβαια, απαίτηση ν’ ακούσουν και Καρούζο [6]! Έφτανε που τα ’λεγαν, απλώς, «για το καλό»… Και το βράδυ τους βρήκε μακριά, στην άλλη άκρη της Αθήνας. Βραχνιασμένοι, κατακουρασμένοι, έκατσαν σ’ ένα ζαχαροπλαστείο να ξεκουραστούν. Η σοδειά ήταν τόσο άφθονη, ώστε σκέφτηκαν πως είχαν το δικαίωμα κι αυτοί να το ρίξουν λίγο έξω, μια κι η περίσταση το είχε φέρει έτσι. Απ’ τους κουραμπιέδες προχώρησαν στους μπακλαβάδες και τα γαλατομπούρεκα — ώσπου δε μπορούσαν να χωρέσουν άλλο… Κι επειδή ένα έξοδο φέρνει αμέσως τ’ άλλο, αποφάσισαν να πάνε και στον κινηματογράφο. Μπήκαν μέσα, με το τρίγωνο και με τη φυσαρμόνικα, χωρίς να ξέρουν τι ταινία έπαιζε, και κάθισαν μπροστά, στις πρώτες θέσεις, που ήταν αδειανές. Η ταινία παρίστανε κυνηγητά, απαγωγές, ληστείες. Ένα μικρό παιδί ήταν ο ήρωας. Αυτός γινόταν ο ανέλπιστος σωτήρας κι έκανε θαύματα πραγματικά παλικαριάς… Η σάλα ήταν γιομάτη κόσμο : Φαντάροι, ναύτες και πολίτες, στριμωγμένοι όλοι, φύρδην μίγδην [7], παρακολουθούσαν την ταινία και χειροκροτούσαν κάθε φορά που ο μικρός νικούσε ή κατάφερνε κανένα νέο κόλπο σε βάρος των οχτώ αγριανθρώπων που είχαν κλέψει με τη βία μια κοπέλα, για να μάθουν κάποιο μυστικό… Όταν τελείωσε ο κινηματογράφος —

επειδή ήταν νωρίς ακόμα — έμειναν και στη δεύτερη παράσταση. Ήθελαν να ξαναδούνε την ταινία, που τους είχε δώσει τόσες συγκινήσεις. Και την ξαναείδαν πάλι, ξαναπερνώντας απ’ τις ίδιες περιπέτειες και ξαναδοκιμάζοντας τις ίδιες συγκινήσεις — ώσπου ξανατελείωσε, υπό τα γενικά χειροκροτήματα, και το πανί [8] τούς είπε «Καληνύχτα»… Η ώρα ήταν δώδεκα και τέταρτο. Τότε αποφάσισαν να γυρίσουν σπίτια τους. Κι επειδή, σ’ αυτό το μεταξύ, είχαν ξαναπεινάσει, κάθισαν πάλι, σ’ ένα μαγαζί, κι έφαγαν πέντε πιάτα λουκουμάδες. Και ξεκινήσαν για τη γειτονιά τους, χοροπηδώντας και κάνοντας αστεία, βαρώντας καρπαζιές ο ένας τον άλλο, με φωνές και με κυνηγητά… Κι ενώ προχωρούσαν έτσι, αφού είχαν στρίψει ένα σωρό γωνιές, ξαφνικά ανακάλυψαν πως είχαν χάσει το δρόμο… Γύρω τους, τώρα, δεν υπήρχαν σπίτια αλλά ένας κάμπος, βαθύς και σκοτεινός, που ποτέ τους δεν τον είχαν ξαναδεί… Σταμάτησαν τις τρέλες τους μεμιάς και κοιταχτήκανε κι οι πέντε μ’ απορία… Δεν περπατούσαν πια σε δρόμο, αλλά περνούσαν μέσ’ από χωράφια και τα πόδια τους βούλιαζαν μες στο χώμα, που φαινόταν σαν υγρό απ’ τις βροχές. Δεν υπήρχε γύρω τους τίποτε, παρά, πού και πού, ο ίσκιος ενός δέντρου. Τ’ άστρα έλαμπαν ψηλά στον ουρανό κι η αστροφεγγιά τους ήταν τόσο δυνατή, που προχωρούσαν μες στα σκοτεινά, χωρίς να ξέρουν κατά πού βαδίζουν, αλλά και δίχως


να παραπατάνε… Και στα χέρια τους δεν κρατούσαν πια, ούτε το τρίγωνο ούτε τη φυσαρμόνικα. Αντί, όμως, να βάλουν τις φωνές και να γυρίσουν, να ψάξουνε στο δρόμο, αυτό το πράμα, το πολύ παράξενο, τους φαινόταν τόσο φυσικό, που δε σκέφτηκε κανένας να μιλήσει… Περπατούσαν σιωπηλοί κι εκστατικοί [9], με τα μάτια καρφωμένα στον ορίζοντα, μ’ εμπιστοσύνη, δίχως να φοβούνται… Μόνο που τώρα, δίχως να το θέλουν και δίχως να σκεφτούν γιατί το κάνουν, ήταν κι οι πέντε τους πιασμένοι απ’ τα χέρια. Η ησυχία ήταν τόσο απόλυτη, ώστε οι καρδιές τους που χτυπούσαν, ακουγόντουσαν μ’ έναν ήχο ρυθμικό και κρυσταλλένιο. Κι ενώ προχωρούσαν, το σκοτάδι άρχισε να γίνεται λιγότερο. Θα ’λεγε κανένας, πως άρχιζε να ξημερώνει. Και τότε είδαν πως το φως αυτό, ήταν το φως ενός μεγάλου άστρου, ενός μεγάλου άστρου δυνατού, που ξεχώριζε ανάμεσ’ από τ’ άλλα, σ’ ένταση, σε γλύκα και σε πάθος, όπως ξεχωρίζει το βιολί μες στους άλλους ήχους της Ορχήστρας! Και προχωρούσαν προς το φως αυτό μαγεμένοι και σαν υπνωτισμένοι, δίχως να νοιάζονται καθόλου πού πηγαίνουν, με την καρδιά πλημμυρισμένη ευτυχία, σαν να ’χαν πιει, χωρίς να καταλάβουν, κάποιο γλυκό κι αλλόκοτο κρασί… Αυτό το πράμα βάσταξε, δεν ξέρω πόση ώρα. Κι έπειτα είδαν κάποια λάμψη που τρεμόσβηνε, σ’ ένα μικρό σπιτάκι, μακριά. Ήθελαν δεν ήθελαν, τα πόδια τους τους έφερναν εκεί. Κι ενώ πλησίαζαν, ο πρώτος ήχος που ’φτασε στ’ αυτιά τους ήταν σαν ένα πράο [10] μουγκρητό, σαν ένα βέλασμα προβάτων μακρινό, κι η μαλακή φωνή μιας αγελάδας… Τότε κατάλαβαν πως η μικρή εκείνη μάντρα, ήταν μια φτωχική μικρούλα στάνη — και στο βάθος της μικρής εκείνης στάνης μια μικρούλα ξύλινη καλύβα. Και καθώς προχώρησαν να μπούνε μες στη μάντρα, γιατί μια δύναμη παράξενη τούς έσπρωχνε, είδαν κόσμο συναγμένο [11] μέσα. Κι όλος αυτός ο κόσμος ήταν πολύ αλλιώτικα ντυμένος. Ήταν ζωσμένο το κορμί του με προβιές κι είχε τους ώμους και τα πόδια του γυμνά. Τότε θέλησαν να προχωρήσουν παραμέσα. Γλίστρησαν μέσ’ απ’ τους αμίλητους ανθρώπους, που στέκονταν τριγύρω σαν αγάλματα, κι οι περισσότεροι ήταν γονατισμένοι – κι έφτασαν ως την πόρτα της καλύβας. Στην αρχή δε μπόρεσαν να διακρίνουν τίποτε. Τόσο πολύ τούς θάμπωσε το δυνατό το φως, που ’βγαινε απ’ τα βάθη της καλύβας. ‘ Έπειτα, όμως, σιγά σιγά συνήθισαν κι άρχισαν να βλέπουν καθαρά.

Η καλύβα ήταν φωτισμένη, ήταν πλημμυρισμένη από φως, χωρίς να φαίνεται ολότελα, στο μάτι, από πού ερχόταν τόση λάμψη! Κοίταζαν με μάτια θαμπωμένα, και δε μπορούσαν να τ’ ανακαλύψουν… Είδαν τότε, στη μέση της καλύβας, καθισμένη χάμω μια γυναίκα. Το πρόσωπό της δε φαινότανε διόλου. Στην αγκαλιά της είχε ένα μωρό. Ήταν καθισμένη χάμω, σ’ ένα παχύ, χοντρό δεμάτι άχυρα, κι ήταν προσηλωμένη [12] στο μωρό της. Δε σήκωνε τα μάτια από πάνω του. Δίπλα της στεκόταν ένας άντρας, που, κι αυτός, ήταν ντυμένος σαν τους άλλους, με μια προβιά στη μέση και ξυπόλυτος. Κι οι δυο κοιτούσαν με λαχτάρα το μωρό. Τότε η γυναίκα σήκωσε τα μάτια και μια στιγμή τα κάρφωσε στο πλήθος. Φαινόταν νέα και πολύ ωραία, με μάτια τρυφερά και πονεμένα — μάτια τόσο γιομάτα καλοσύνη, που τα παιδιά κατάλαβαν αμέσως πως έπρεπε κι αυτά να γονατίσουν… Έγειραν και τα πέντε στη σειρά κι η καρδιά τους χτυπούσε δυνατά. Ένιωθαν τώρα μια παράξενη λατρεία, μια καινούργια κι ανεξήγητη λατρεία, δίχως να μπορούν να πούνε λέξη, σα να τους είχαν πάρει τη μιλιά! Δεν ακουγόταν τίποτ’ άλλο στην καλύβα, παρά το βέλασμα των ήμερων προβάτων, που πλάγιαζαν τριγύρω στη γυναίκα κι είχαν ακουμπισμένα τα κεφάλια τους στα γόνατά της και στη μαύρη της ποδιά. Κι ήταν, παντού, σαν μια πανώρια μουσική, σαν μια αόρατη, μεγάλη αρμονία, λες κι όλα τραγουδούσαν, δίχως ήχους, ένα βαθύ κι αιώνιο σκοπό. Και τα παιδιά έγειραν το κεφάλι κι ακούμπησαν το μέτωπο στο χώμα. Κι ενώ ήταν σκυμμένα έτσι, χάμω, και τα χείλη τους φιλούσανε το χώμα, άκουσαν, άξαφνα, σαν ποδοβολητά αλόγων. Σήκωσαν τότε τα κεφάλια τους και κοίταξαν. Και είδαν, πίσω τους, στην είσοδο της μάντρας, να ξεπεζεύουν τρεις ωραίοι άντρες, ακόμα πιο παράξενα ντυμένοι. Φορούσαν ρούχα βελουδένια, κι είχαν απάνω, κεντημένα με χρυσάφι, τ’ άστρα και στη μέση το φεγγάρι. Στ’ αυτιά τους ήταν περασμένα σκουλαρίκια και κουβαλούσανε πολύτιμα κουτιά, σκαλισμένα γύρω γύρω με σεντέφι [13]. Μόλις ξεπέζεψαν, προχώρησαν κι οι τρεις κι έφτασαν ως την πόρτα της καλύβας. Έπεσαν τότε χάμω και προσκύνησαν. Κι αφού φιλήσανε το χώμα και προσκύνησαν, σηκώθηκαν και στάθηκαν στη μέση. Κι άνοιξαν τα πολύτιμα κουτιά. Κι όλος ο τόπος γιόμισε αρώματα μεθυστικά κι αλλόκοτα λιβάνια, που σκέπασαν τη μυρωδιά του στάβλου και την αποφορά [14] της κοπριάς — κι έκαμαν

τη φτωχή μικρή καλύβα να μοσχοβολάει σα ναός… Κι έβγαλαν μέσ’ απ’ τα κουτιά φανταχτερά στολίδια — ρουμπίνια [15] και τοπάζια [16] και αμέθυστους [17] και περιδέραια όλο μαργαριτάρια – και τ’ ακουμπήσαν στης γυναίκας την ποδιά… Και τα παιδιά σηκώσανε τα μάτια τους και ξανακοίταξαν μπροστά τους, θαμπωμένα… Και καθώς άνοιξαν τα μάτια να κοιτάξουν, βρέθηκε το καθένα μες στα ρούχα του, στο φτωχικό συνηθισμένο του κρεβάτι… Τότε, το καθένα χωριστά, είπε, μες στα βάθη της ψυχής του, πως όλ’ αυτά τα είχε δει μες στ’ όνειρό του… Και γι’ αυτό, το βράδυ που ξανάσμιξαν, δεν έκαμαν ολότελα κουβέντα. Επειδή, βλέπεις, τα παιδιά, δεν είναι σαν και μας, τους πιο μεγάλους, που φλυαρούμε διαρκώς το καθετί και ξαναλέμε ό,τι είδαμε στον ύπνο μας. Εκείνα δεν το συζητούν ποτέ, ούτε το σχολιάζουν μεταξύ τους. Κι εξάλλου, το ξεχνούν την ίδια μέρα… Μεταγραφή πρωτότυπου κειμένου – Επιμέλεια σχολίων © Δημήτρης Φιλελές, 2019 dimitrisfileles.blogspot.com

[1] παίρνω σβάρνα = επισκέπτομαι διαδοχικά (από τη σβάρνα (σλαβικά barna), το γεωργικό εργαλείο που σπάζει βόλους χώματος). [2] φίνα (ιταλικά fino) = τέλεια, υπέροχα. [3] το φράγκο (ιταλικά franco) = η δραχμή, το παλιό εθνικό μας νόμισμα. [4] η γαζέτα (βενετικά gazeta) = τα κέρματα μικρής αξίας, τα ψιλά. [5] χαρτί = εννοούνται τα χαρτονομίσματα. [6] Καρούζο Ενρίκο (1873-1921) = σπουδαίος Ιταλός τενόρος. [7] φύρδην μίγδην = ανακατεμένοι. [8] το πανί = εννοείται η οθόνη του κινηματογράφου. [9] εκστατικός = αυτός που αισθάνεται βαθιά έκπληξη και συγκίνηση. [10] πράος = ήρεμος, απαλός. [11] συναγμένος = συγκεντρωμένος. [12] προσηλωμένος = αυτός που έχει στρέψει όλη την προσοχή του σε ένα αντικείμενο ή μια εργασία. [13] το σεντέφι (τουρκικά sedef) = το μαργαριτάρι. [14] η αποφορά = η πολύ δυσάρεστη οσμή, η βρώμα. [15] το ρουμπίνι (γαλλικά rubin< λατινικά rubinus, roubeus) = πολύτιμος λίθος κόκκινου χρώματος. [16] το τοπάζι = πολύτιμος λίθος κίτρινου χρώματος. [17] ο αμέθυστος = πολύτιμος λίθος μπλε χρώματος.


Ήξερες ότι στην Αγία Παρασκευή βρίσκεται το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας; Όλον τον Δεκέμβρη σχεδόν πραγματοποιούνται δωρεάν δράσεις με μεγάλο ενδιαφέρον, όπως δημιουργία χριστουγεννιάτικων σαπουνιών, αφηγήσεις παραμυθιών και άλλα καλλιτεχνικά workshops.

ΠΟΛΗΓΙΟΡΤΑΖΕΙ

Στην Ελλάδα, οι ντόπιοι επισκέπτες μουσείων φτάνουν οριακά τα 3,5 εκατομμύρια.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Ημέρες Μουσείου, πολύτιμες

Αποδαιμονοποιήσαμε το ντοκιμαντέρ-τώρα, τα παίζει και το Neflix, και μάλιστα έχει μερικά που είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Το διάβασμα είναι και πάλι hot. Σελίδες στο facebook, βιβλιοφιλία καταμερισμένη δίκαια σε free presses και σε ενδοοικογενειακούς δανεισμούς αριστουργημάτων, το φετίχ της μυρωδιάς του χαρτιού και ούτω καθεξής. Με το Μουσείο τι γίνεται; Ποιος πάει Μουσείο, πότε, με ποιους και γιατί; Μοιάζει, η αλήθεια είναι, σαν τα μουσεία μιας πόλης, μιας οποιασδήποτε πόλης, να απευθύνονται σχεδόν αποκλειστικά στους ξένους επισκέπτες της, αυτούς που επιλέγουν να βαπτιστούν τουρίστες ή περιηγητές ή εξερευνητές ή… Στο σπίτι του James Joyce στο Δουβλίνο, ας πούμε πόσοι Ιρλανδοί νομίζετε πως πάνε; Ελάχιστοι σε σχέση με τους ξένους που διψάνε για Οδυσσέα και ακατανόητα μαγική τέχνη του λόγου. Στο μουσείο της Ακρόπολης; Πάνε οι Έλληνες και οι Ελληνίδες; Όχι και τόσο. Συνέρευσαν εκεί μαζικά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, συνδυάζοντάς το και με μια στάση στο ομολογουμένως εξαιρετικό καφέ του με θέα.

Η Αθήνα, όμως, είναι γεμάτη μουσεία-και, ναι, είναι και η ίδια ένα μουσείο ολόκληρο, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση σε ένα άλλο κείμενο. Μουσεία για ιστοριοδίφες, για φιλότεχνους, για περίεργους, ειδικά προσαρμοσμένα για μαθητές, για φοιτητές… Για ό, τι θες! Υπάρχει Μουσείο Παιχνιδιών, Κοσμήματος, Αφής(!), Συναισθημάτων για παιδιά και εφήβους, Αυτοκινήτου και η λίστα είναι πραγματικά μεγάλη. Στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε άλλες περιοχές, με δωρεάν είσοδο πολλές φορές, με διαφορετικά events κάθε φορά, με ανανεωμένες συλλογές, με μια δική τους μοναδική ζεστασιά τα μουσεία ανοίγουν τις πόρτες τους και είναι κρίμα να μην γεμίζουν. Ένα Μουσείο είναι η σύμβαση του χθες και του αύριο, υπογεγραμμένη πάνω στο τώρα. Με ρίζες σε γνώσεις που κληροδότησε ο άνθρωπος και κλαδιά στον κόσμο που οραματίζεται για το μέλλον. Μια Κυριακή με καφέ, ένα απόγευμα αντί για σινεμά (πας σινεμά την άλλη εβδομάδα), με φίλους, ακόμα και κατά μόνας, είναι ωραία στο Μουσείο. Στο όποιο μουσείο. Γι’ αυτό είναι πολλά. Για να διαλέγουμε. Έχοντας σχέση με τα μουσεία μας, συσφίγγουμε την σχέση με την πόλη μας. Και τώρα που θα «κάτσουμε» λιγάκι τις γιορτές, είναι ευκαιρία καμιά μέρα να σηκωθούμε. Οι τέχνες, η ιστορία, η τεχνολογία, οι επιστήμες μας καλούν. Ίσως να είναι και ένα από τα new year’s resolutions: να πηγαίνω συχνότερα στα μουσεία!


μουσειο ηρακλειδων www.herakleidon.org

Ηρακλειδών 16, 11851 Θησείο, Αθήνα | Τ: 210 34 61 981 | info@herakleidon-art.gr Απ. Παύλου 37, 11851 Θησείο, Αθήνα | Τ: 211 012 6486 | museum@herakleidon-art.gr Salty fields | Έκθεση Αγγελική Λόη Ι Δήμητρα Σκανδάλη Από 11 Δεκεμβρίου 2019 έως 29 Μαρτίου 2020 Τετάρτη έως Κυριακή, 10:00 – 17:15

Το Επιγραφικό Μουσείο διαθέτει την μεγαλύτερη παγκοσμίως συλλογή αρχαίων ελληνικών επιγραφών, των άμεσων πηγών της ιστορίας, που παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για όλους τους τομείς της οικονομικής, πολιτικής, θρησκευτικής και κοινωνικής ζωής της αρχαιότητας. Περιλαμβάνει 14.078 επιγραφές σε λίθο, προερχόμενες κυρίως από την Αττική, αλλά και από άλλες περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από τον 8ο αι. π.Χ. έως και τους νεότερους χρόνους.

Tοσίτσα 1 | Aθήνα Ώρες λειτουργίας: 8:30 - 16:00 | Τρίτη κλειστό Πληροφορίες: τ.: 210 82 17 637, 210 88 47 577 e-mail: ema@culture.gr fb: Επιγραφικό Μουσείο ή Epigraphic Museum

Οι επιγραφές γράφουν την Ιστορία

Το Μουσείο Ηρακλειδών με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζει τη διατομική έκθεση Salty fields των εικαστικών Αγγελικής Λόη και Δήμητρας Σκανδάλη, σε επιμέλεια της Νίνας Φραγκοπούλου, Δρ. Θαλάσσιας Βιολογίας και με τη συνεργασία του Μανόλη Καρτεράκη, Ιστορικού τέχνης. H έκθεση Salty fields (Αλμυρά λιβάδια) αναπτύσσει μία ιδιαίτερη προβληματική για τον κόσμο της θάλασσας, παρουσιάζοντας έργα σύγχρονης τέχνης (εγκαταστάσεις, κατασκευές, ζωγραφική και έργα μικτής τεχνικής) εμπνευσμένα από τα φύκια. Σε μια από τις σπάνιες προσπάθειες σύμπραξης της τέχνης με την επιστήμη της θάλασσας για τη χώρα μας, η έκθεση Salty fields αντλεί έμπνευση από τη θαλάσσια βλάστηση και επιχειρεί μέσω της εικαστικής εμπειρίας την ανάπτυξη προβληματισμού για το θαλάσσιο περιβάλλον, στοχεύοντας στη συνειδητοποίηση και την προσωπική μας εμπλοκή, που παραμένει σταθερό ζητούμενο. Σε δεύτερες αναγνώσεις, η έκθεση είναι μια εικαστική καταγραφή της θαλάσσιας ρύπανσης και μια προσπάθεια απεικόνισης της κραυγής αγωνίας της ίδιας της θάλασσας, για προστασία, μιας θάλασσας που γίνεται δρόμος και τάφος χιλιάδων ανθρώπων που αναζητούν προστασία. Η έκθεση πλαισιώνεται από ξεναγήσεις, επιστημονικές διαλέξεις, εκπαιδευτικό πρόγραμμα για μαθητές σχολείων ενώ η λήξη της θα σημανθεί από τη διοργάνωση στο Μουσείο του 6ου Εκπαιδευτικού Συμποσίου Φυκολογίας.


ΠΟΛΗΓΙΟΡΤΑΖΕΙ

Μουσείο Κοτσανά Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας Πινδάρου 6 & Ακαδημίας, Κολωνάκι, 10671 Αθήνα Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Κυριακή 9.00 – 17.00 FB: @Kotsanas Museum Of Ancient Greek Technology INSTAGRAM: @kotsanasmuseum

επικοινωνια: Τ.: 211 41 10 044 info@kotsanas.com

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ κοτσανα Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας! Τα φετινά Χριστούγεννα το Μουσείο Κοτσανά, υποψήφιο «Ευρωπαϊκό Μουσείο της Χρονιάς 2019», μας υποδέχεται με γιορτινή διάθεση, και μας προτείνει ένα ανανεωμένο πρόγραμμα με πρωτότυπα εκπαιδευτικά και βιωματικά εργαστήρια και χριστουγεννιάτικες παραστάσεις, που θα χαρίσει στους μικρούς και τους μεγάλους φίλους του ένα μαγικό ταξίδι - με οδηγό την αρχαία ελληνική τεχνολογία! Εκπαιδευτικό Εργαστήρι και περιήγηση στην έκθεση: «Νίκολα Τέσλα: Ο Άνθρωπος από το Μέλλον» Κυριακή 1η & Σάββατο 21 Δεκεμβρίου, ώρα 12:00 μ.μ. Μικροί και μεγάλοι θα μπορέσουν να ανακαλύψουν γιατί το ρεύμα είναι τόσο σημαντικό για την καθημερινή μας ζωή και ποιοι ήταν οι λόγοι που έκαναν τον Νίκολα Τέσλα να χαρακτηριστεί ως ένας από τους μεγαλύτερους εφευρέτες του 20ου αιώνα! «H ζωή του Κτησιβίου» Μουσειακό θέατρο από την ομάδα HETEROTOPIA Σάββατο 14 Δεκεμβρίου, 12:30 μ.μ. Ο χαρακτήρας του σπουδαίου εφευρέτη ζωντανεύει μέσα από τα τεχνολογικά του επινοήματα και ξεδιπλώνεται περιπατητικά μπροστά στα μάτια μας! «Toy Tree - Το δέντρο του Ξωτικού» Χριστουγεννιάτικη Παράσταση από την ομάδα KOKOIKA Κυριακή 15 Δεκεμβρίου, ώρα 12:00 μ.μ. Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία για το δέντρο του σπιτιού του Άη Βασίλη με στοιχεία σύγχρονου τσίρκου, θεάτρου αντικειμένων και σύγχρονου χορού, όπου οι εφευρέσεις της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας ζωντανεύουν στα χέρια της ομάδας KOKOIKA!

Χριστουγεννιάτικη παράσταση από τον Magic Tolto! Κυριακή 22 Δεκεμβρίου, ώρα 12:00 μ.μ. Ο υπέροχος Magic Tolto μας προσκαλεί να ζήσουμε μοναδικές εμπειρίες στο Μουσείο Κοτσανά! Εκεί που τα θαύματα της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας συναντούν τη Μαγεία και η γνώση κάνει παρέα με την ψυχαγωγία! Διαδραστικό Εργαστήρι: «Το φως των Χριστουγέννων» Σάββατο 28 Δεκεμβρίου, ώρα 12:00 μ.μ. Μέσα από ένα ταξίδι αναζήτησης στο δάσος των ονείρων, ο ήρωας της ιστορίας μας θα ανακαλύψει πολλές αλήθειες για το φως. Θα παρατηρήσει τις σκιές, θα γνωρίσει τι είναι η διάχυση και η αντανάκλαση του φωτός, θα δώσει σχήματα και χρώματα στο φως. Ώσπου, τελικά, εμείς, θα τον βοηθήσουμε να φτάσει στο αληθινό «φως» που κρύβουν τα Χριστούγεννα! Και φυσικά, κάθε Κυριακή του Δεκεμβρίου, το Μουσείο προτείνει στους μικρούς και μεγάλους φίλους του ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό εργαστήριο! «Τηλεπικοινωνίες και κρυπτογραφία Κυριακή 1η Δεκεμβρίου, ώρα 10:30 π.μ. «Αρχαία ελληνικά παιχνίδια στρατηγικής| Κυριακή 8 Δεκεμβρίου, ώρα 10:30 π.μ. «Υπολογιστικές µηχανές της Αρχαιότητας | Κυριακή 15 Δεκεμβρίου, ώρα 10:30 π.μ. «αήρ+ύδωρ» | Κυριακή 22 Δεκεμβρίου, ώρα 10:30 π.μ.



Ένα μικρό βιβλιοπωλείο είναι και η ίδια σου η βιβλιοθήκη. Ξέκλεψε χρόνο μες στις γιορτές και κάνε μια περιποιημένη εκκαθάριση. Θα βρεις βιβλία σαν καινούργια που δεν διάβασες ποτέ, θα βρεις όμορφες αφιερώσεις που είχες ξεχάσει και ίσως θελήσεις και να δωρίσεις μερικά που δεν χρειάζεσαι!

ΠΟΛΗΓΙΟΡΤΑΖΕΙ

Μια από τις κορυφαίες επιλογές μοναχικής πλην απολαυστικότατης βόλτας στην πόλη είναι το δίπτυχο καφές-βιβλίο.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ παρεα με ενα βιβλιο

Στα ράφια που στοιβάζονται τα θαύματα Χίλια δύο ποιήματα και εκατοντάδες ιστορίες που διψούν να διαβαστούν, εξώφυλλα δουλεμένα ολόκληρα μερόνυχτα με μεράκι και προσήλωση, καλλιτεχνικό άγχος από νέους και παλιούς συγγραφείς-«θα με διαβάσει κανείς;» και χάρτινα περιτυλίγματα που κάνουν αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο. Χρατς, χρουτς, σελίδες ολόφρεσκες, ικανές να κόψουν το δέρμα στα δάχτυλα αν βιαστείς να τις γυρίσεις, ωραίες ιδέες για δώρα της πρώτης, αλλά και της τελευταίας στιγμής. Ο παράδεισος των βιβλίων, το σπίτι τους είναι το βιβλιοπωλείο και η επίσκεψη σε ένα βιβλιοπωλείο ειδικά μέρες που είναι μοιάζει αρκετά με ιεροτελεστία, θέλει εξασκημένο μάτι, θέλει ψυχραιμία και διάθεση για νέες δοκιμές. Εντάξει, οι αγαπημένοι μας συγγραφείς είναι οι αγαπημένοι μας συγγραφείς. Και θα βρούμε πάντα κάτι δικό τους –ένα λεύκωμα, μια καλογραμμένη κριτική πάνω στην δουλειά τους, μια νέα συλλογή των πονημάτων τους- που θα μας τραβήξει την προσοχή. Αλλά και αυτοί οι νέοι γραφιάδες που παλεύουν με τους δαίμονες; Δεν αξίζουν μια ευκαιρία; Στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς, το

συνοικιακό που λέμε, οι τίτλοι μπορεί να μην είναι χιλιάδες, αλλά οι εργαζόμενοι κάνουν συνήθως την διαφορά. Έχουν τον χρόνο και, συχνά, την διάθεση και την γνώση να ασχοληθούν, να προτείνουν, να συμβουλεύσουν. Μαζί με βιβλία που θα κάνουμε δώρα, πάντα προικίζουμε και τα δικά μας ήδη φορτωμένα ράφια με κάποιο επιπλέον διαμάντι. «Να δω πότε θα το διαβάσω κι αυτό, αλλά δεν γίνεται να μην το πάρω»: κλασική ατάκα βιβλιοφάγου, ένα είδος που ευδοκιμεί παντού στην πόλη και κατά την διάρκεια κάθε εποχής, απλώς, κακά τα ψέματα, του συμβαίνει μια έξαρση την περίοδο των γιορτών. Γράψτε μια αφιέρωση στην πρώτη ή την δεύτερη λευκή σελίδα. Τσακίστε διακριτικά μια σελίδα που, μέσα από τα αναγραφόμενα πάνω της, κάτι θέλετε να «ψιθυρίσετε» σε κάποιον. Αγοράστε απρόσμενες επιλογές, οδηγηθείτε από το ένστικτο του booklover. Και φτάνει λίγο με τους κλασικούς! 2020 κοντεύουμε… τι κοντεύουμε, δηλαδή; Το αγγίξαμε. Πάντα είναι μια καλή στιγμή να πάμε σε ένα βιβλιοπωλείο, ακόμα και όταν δεν έχουμε χρήματα. Μια αναζωογονητική βόλτα στα ράφια, ένα γρήγορο ξεφύλλισμα μερικών τίτλων που μας ενδιαφέρουν μπορούν να μας ανεβάσουν απευθείας την διάθεση, να μας δώσουν ιδέες (για όταν μπει ο μισθός) ή και έμπνευση αν τυγχάνει να παλεύουμε και οι ίδιες/οι με μολύβι και χαρτί, με οθόνη και πληκτρολόγιο.


ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ Πλούσιοι τίτλοι από τα Ελληνικά Γράμματα μας περιμένουν να τους ανακαλύψουμε. Επιλέξαμε τα 2 αγαπημένα μας από Έλληνες Συγγραφείς! Γιατί η καλύτερη συντροφιά -κι όχι μόνο για τα Χριστούγεννα- είναι ένα καλό βιβλίο! www.pediobooks.gr

ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΠΕΓΓΟΣ «ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΧΑΛΚΟ» Το «Χώρα από Χαλκό» είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, που δίνει έμφαση στη φαντασία. Από τις πρώτες σελίδες ο αναγνώστης θα καταλάβει ή θα οσφρηστεί τον αέρα μιας Αυτοκρατορίας που συρρικνώνεται: ένα ελληνικό Game of Thrones, όπου τα παιχνίδια εξουσίας έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Τρεις άνδρες, αδέλφια αλλά διαφορετικοί χαρακτήρες, διεκδικούν τον θρόνο. Ο καθένας από τους τρεις αντιπροσωπεύει διαχρονικά έναν τρόπο διακυβέρνησης. Φυσικό επακόλουθο είναι να επέλθει η σύγκρουση για την εξουσία. Ποιος θα είναι ο νικητής αυτής της σκληρής σύγκρουσης; Ο αναγνώστης με ποιόν από τους τρεις θα ταυτιστεί;

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΑΜΠΑΝΗΣ «Η ΑΓΑΠΗ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ» Ο Σωτήρης Σαμπάνης στήνει το σκηνικό του νέου του μυθιστορήματος σε ένα εντυπωσιακό γεωγραφικό τρίγωνο μεταξύ Ευρώπης, Αυστραλίας και Αφρικής. Η αρχή της πρωτοπρόσωπης αφήγησης βρίσκει τον κεντρικό ήρωα, τον συνταξιούχο πλέον Μιχάλη Νέζη, στην έδρα του στη Μελβούρνη, μετά από ένα ταξίδι του στην Ελλάδα. Μόλις έχει μάθει τα νέα που τον έχουν βυθίσει στην απόγνωση: ένα γράμμα από κάποιο ίδρυμα για άτομα με ειδικές ανάγκες τον πληροφορεί ότι ένας 27χρονος άνδρας, τρόφιμος εκεί επί πολλά συναπτά έτη, είναι γιός του. Με στέρεη δομή, πειστικούς χαρακτήρες, ευαίσθητη περιγραφή σύνθετων διακυμάνσεων των συναισθημάτων, το μυθιστόρημα, «ένα διαρκές παιχνίδι μνήμης», καταλήγει σε μια συγκινητική ύμνηση της αληθινής αγάπης.


εκδοσεισ κλειδαριθμοσ Οι εκδόσεις Κλειδάριθμος μέσα από πολυάριθμους τίτλους, προτείνουν για τις διακοπές των Χριστουγέννων δύο διαφορετικά αναγνώσματα. Μία περιπέτεια που θα σας κόψει την ανάσα και αληθινές ιστορίες με χιούμορ και συγκίνηση! Ακαδημίας 42, Αθήνα Τ: 210 33 00 104 www.klidarithmos.gr

Adam Kay «Αυτό θα πονέσει»

Kate Quinn «Η κυνηγός του Χίτλερ»

«Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2004 Παρατηρώ ότι κάθε ασθενής στην πτέρυγα έχει 60 σφύξεις το λεπτό στο ημερήσιο φύλλο νοσηλείας, οπότε πάω να επιθεωρήσω στα κρυφά την τεχνική μέτρησης του βοηθού νοσηλευτή. Πιάνει τον παλμό του ασθενούς, κοιτάζει το ρολόι του και μετράει σχολαστικά τον αριθμό δευτερολέπτων ανά λεπτό.»

«Κυνηγάμε φονιάδες. Όπως οι χωρικοί που κυνηγάνε τον άγριο λύκο. […] Ο κόσμος είναι γεμάτος άγριους λύκους κι εμείς θα τους κυνηγάμε ώσπου να πεθάνουμε»

Με μεγάλη δόση χιούμορ, ο Adam Kay εξηγεί τι σημαίνει να είσαι νέος γιατρός, να δουλεύεις 97 ώρες την εβδομάδα, να αμείβεσαι λίγο περισσότερο από τους ταμίες στα McDonald’s και παρόλα αυτά να αγαπάς τη δουλειά σου. Όλα όσα θα ήθελες αλλά και αρκετά που δεν θα ήθελες να μάθεις, για τη ζωή μέσα κι έξω από τις πτέρυγες ενός νοσοκομείου.

Η Kate Quinn υπογράφει ένα ιστορικό μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. Μέσα από τρεις ιστορίες, της Τζόρνταν, του Ίαν και της Νίνας, καταφέρνει να δώσει παραστατικά το ανελέητο κυνήγι της Κυνηγού. Η συγγραφέας συμπυκνώνει πολλές αληθινές ιστορίες ενός αεροπορικού συντάγματος της Σοβιετικής Ένωσης αποτελούμενο αποκλειστικά από γυναίκες πιλότους, γνωστές ως Μάγισσες της Νύχτας. Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα με εξαιρετικά σκιαγραφημένους χαρακτήρες που μιλάει για την τόλμη, την αυτοθυσία, την τιμή και την αγάπη στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

«Τόσο αστείο και σημαντικό που θα πρέπει να συνταγογραφείται» -The Guardian

«Ακαταμάχητο, δεν αφήνεται κάτω με τίποτα» -Τα Νέα

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ Το εκκρεμές Διηγήματα

ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα Διηγήματα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Το πατάρι Μυθιστόρημα

ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ Πατησίων και παραμυθιού γωνία Μελοποιημένοι στίχοι

www.metronomos.gr



Το πρώτο θέατρο της Αθήνας, βρισκόταν στην Πλατεία Θεάτρου, πίσω από το σημερινό Δημαρχείο, και λεγόταν το θέατρο του Μπούκουρα. Λειτούργησε την πρώτη δεκαετία των χρόνων του Όθωνα (1834-1862). Στήθηκε στην Αθήνα το 1835, κοντά στην Πλατεία Λουδοβίκου.

ΠΟΛΗΓΙΟΡΤΑΖΕΙ

Ενημερώσου από το ipolizei.gr για δωρεάν, χριστουγεννιάτικες και όχι μόνο, μουσικοθεατρικές δράσεις στην πόλη.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ παμε θεατρο

Ραντεβού στο Θέατρο

«Η Πόλη Ζει» αγαπά τις αθηναϊκές σκηνές, όμως φέτος θα επιμείνει πειραϊκά. Γιατί, η μαγεία των Χριστουγέννων φαντάζει πιο χειροπιαστή από ποτέ μες στον αρχοντικό χώρο του Δημοτικού Θεάτρου, που φέτος έχει ένα ρεπερτόριο που δικαίως τραβά την προσοχή θεατρόφιλων και μη, με έναν συνδυασμό κλασικών, σύγχρονων, εναλλακτικών, αλλά και πιο mainstream επιλογών: Ο Χορός της Φωτιάς, του Άρη Μπινιάρη. Πόλεμος και Ειρήνη, τα Ιόλης Ανδρεάδη. Για τα παιδιά, Ένα Αλλιώτικο Καλοκαίρι, της Μάρθας Κλουκίνα. Και άλλα πολλά…

Θεάτρου Πειραιά: «Στρέφοντας το βλέμμα και τη βεντάλια των δραστηριοτήτων του προς όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού: το θέατρο, τις τέχνες, τον λόγο, τις επιστήμες, την κοινωνία, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ανοίγει σταθερά την σκηνή του στον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται παρόν το ίδιο σε εκείνα τα σημεία όπου ζει η πόλη. Με σταθερή μέριμνα στο τρίπτυχο τέχνη, εκπαίδευση και κοινωνική ευθύνη, το Δημοτικό Θέατρο υλοποιεί δράσεις, προγράμματα και παρεμβάσεις που απευθύνονται σε όλους τους πολίτες καθώς και σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες όπως τα παιδιά, οι φυλακισμένοι, τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού, οι ψυχικά ασθενείς. Μέσα από θεατρικά αναλόγια, στρογγυλές τράπεζες, ομιλίες, συναυλίες, παραστάσεις, φεστιβάλ, εργαστήρια δημιουργίας, ισχυρές θεσμικές συνεργασίες με την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και με το καλωσόρισμα των κοινωνικών φορέων της πόλης του Πειραιά -και ευρύτερα το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά επιβεβαιώνει τη πεποίθηση ότι ένας σύγχρονος πολιτιστικός οργανισμός οφείλει να παραμένεις σε εγρήγορση και να αφουγκράζεται ό, τι συμβαίνει σε μια πόλη ζωντανή. Τόλμη, φαντασία και βαθιά πίστη στο όραμα του νέου, είναι τα στοιχεία, που με καθαρότητα και απλότητα, με επιμονή και συνέπεια χαρακτηρίζουν την προσπάθεια μας από την πρώτη στιγμή.»

Ο λόγος, τώρα, στον Νίκο Διαμαντή, τον διευθυντή του Δημοτικού

Για θέατρο, λοιπόν, (και) τις γιορτές… ραντεβού στον Πειραιά!

Βελούδινα καθίσματα, καθησυχαστικό σκοτάδι, μυρωδιές από υφάσματα, σιωπηλές αναπνοές και, μπαμ! τα φώτα ανάβουν, όλη η προσοχή στρέφεται στην σκηνή, το μυαλό και η καρδιά διψούν να εισαχθούν στον μαγικό κόσμο που τους παρουσιάζεται. Ο χειμώνας είναι φτιαγμένος για το θέατρο, και ίσως και το αντίστροφο να ισχύει. Ύστερα, μετά την παράσταση, τσιγάρο έξω, πρόσωπα φωτεινά ή σκοτεινιασμένα, ζωηρές συζητήσεις. Και μετά, φαγητό ή ποτό… Μοιάζει να είναι η τέλεια έξοδος, ειδικά για την περίοδο των γιορτών.


ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Στο πλούσιο και πολυσυλλεκτικό θεατρικό πρόγραμμα της φετινής χρονιάς του πολυχώρου πολιτισμού Διέλευσις συμπεριλαμβάνονται δύο ξεχωριστοί μονόλογοι – καθένας ξεχωρίζει για τους δικούς του λόγους: Λέσβου 15 και Πόρου, Κυψέλη Τ.: 210 86 13 739 www.dieleusis.gr fb: Πολυχώρος διέλευσις

Γκάντι Η δύναμη της ψυχής Δραματουργική προσαρμογή Χρυσάνθη Κορνηλίου

Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου Ερμηνεύει ο Γιάννης Λαμπρόπουλος

Ένας καθηλωτικός μονόλογος, στηριγμένος στην πλούσια βιβλιογραφία του μεγάλου αυτού ηγέτη και δασκάλου, σε δραματουργική προσαρμογή και σκηνοθεσία της Χρυσάνθης Κορνηλίου. Μία αφήγηση περιστατικών που σημάδεψαν τη ζωή του Γκάντι –του ανθρώπου του οποίου η επίδραση ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να έχει παγκόσμια εμβέλεια και να χαίρει σεβασμού– μέσα από την οποία θα διαφανούν οι βασικές αρχές της διδασκαλίας του, με σκοπό τη διάδοσή τους στο κοινό. Παραστάσεις: κάθε Κυριακή και Τρίτη στις 20.30 (πλην παραμονής Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς) Τιμή εισιτηρίου: 12€, άνεργοι/φοιτητές/ΑμΕΑ/65+: 10€

Γράμμα Αγάπης

του Fernando Arrabal Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου Ερμηνεύει: η Χάρις Συμεωνίδου Φωνή γιου: Γιάννης Κωσταράς

Ένας μονόλογος γραμμένος το 1999 και βασισμένος στις τραυματικές εμπειρίες των παιδικών χρόνων του συγγραφέα στα χρόνια του Ισπανικού εμφυλίου, μια κατάθεση ψυχής. Το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στον πολυχώρο πολιτισμού «Διέλευσις», σε μετάφραση του Νεκτάριου – Γεώργιου Κωνσταντινίδη. Άξίζει να σημειωθεί πως ο συγγραφέας παραβρέθηκε στην πρεμιέρα της παράστασης η οποία, όπως ο ίδιος ανέφερε στους θεατές, τον εντυπωσίασε, ξεχωρίζοντας την ερμηνεύτρια κ. Συμεωνίδου. Παραστάσεις: κάθε Κυριακή στις 18.30 και Δευτέρα στις 20:30 Τιμή εισιτηρίου: 12€, άνεργοι/φοιτητές/ΑμΕΑ/65+: 10€


ΠΟΛΗΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Κάθε χρόνο, όλες τις χριστουγεννιάτικες μέρες, Η ΠΟΛΗ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ! Στους δρόμους και

στις γειτονιές, σε πλατείες και χώρους εκδηλώσεων, ο Αη-Βασίλης συναντά τα ξωτικά, ο Ρούντολφ το ελαφάκι δίνει οδηγίες στα υπόλοιπα ελάφια, παιδιά διασκεδάζουν με τους γονείς, παρέες και οικογένειες βολτάρουν στους δρόμους, παγοδρόμια περιμένουν τα παγοπέδιλα! Αφήστε το πνεύμα των Χριστουγέννων να σας καταλάβει και όλα αυτά, χωρίς να ξοδέψετε ευρώ!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ με δωρεαν δρασεισ

Τα δωρεάν της Πόλης! Δήμος Αθηναίων Χριστούγεννα στην Αθήνα | Christmas in Athens | 7.12.2019 – 7.01.2020 Νιώσε τη μαγεία! 31 μέρες, 76 σημεία σε όλη την πόλη, 60 καλλιτεχνικά σχήματα, 50 συναυλίες & pop-up events, 60 δράσεις για όλη την οικογένεια, 3 προβολές open air, 1 pop-up μουσείο, 1 παραμυθένιο χωριό, 1 φωτεινή διαδρομή, εντυπωσιακά projection mappings & αμέτρητες εκπλήξεις! Από τις 7 Δεκεμβρίου και για έναν ολόκληρο μήνα, ο δήμος Αθηναίων μας καλεί να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα στην πιο λαμπερή Αθήνα που έγινε ποτέ, με ένα πλούσιο πρόγραμμα o ΟΠΑΝΔΑ και η Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Στολίδια, λαμπιόνια, παιχνίδια, μαζί με μια σειρά ξεχωριστών εκδηλώσεων και δράσεων, γεμίζουν κάθε γωνιά της πόλης με φως, την πασπαλίζουν με χρυσόσκονη και φτιάχνουν τον πιο μαγικό προορισμό των φετινών γιορτών. Περισσότερες πληροφορίες & το αναλυτικό πρόγραμμα: christmasinathens.gr

Δήμος Πειραιά «ΜΑΓΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ» από Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019 έως Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2020 Τα Χριστούγεννα στον Πειραιά ξεκίνησε με μια μαγική φωταγώγηση του δέντρου στις 5 Δεκεμβρίου, μαζί με ένα ξέφρενο street party που ακολούθησε. Μέχρι τις 7 Ιανουαρίου, ο Πειραιάς θε γεμίσει με Χριστουγεννιάτικα πάρκα για παιδιά, bazaar βιβλίου, μουσικούς περιπάτους, παραμύθια, κάλαντα, face-painting, θέατρο, εκπαιδευτικά προγράμματα και πολλά άλλα! Το σημαντικό είναι ότι αυτές τις μέρες, ο Δήμος Πειραιά φροντίζει, με δράσεις αλληλεγγύης, κανένα παιδί να μην μείνει χωρίς δώρο! Μπες και εσύ στον μαγικό κόσμο των Χριστουγέννων στον Πειραιά! Μάθε λεπτομέρειες για τις εκδηλώσεις και πάρε μέρος στους eδιαγωνισμούς, μέσω facebook και instagram στο destinationpiraeus και στο www.destinationpiraeus.com.

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος Όπως κάθε χρόνο, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), άνθρωποι, δέντρα και σιντριβάνια φορούν τα πιο ευφάνταστα γιορτινά τους και προσκαλούν μικρούς και μεγάλους σε έναν κόσμο μαγείας φτιαγμένο από τα πιο πολύτιμα υλικά των Χριστουγέννων! Το Παγοδρόμιο στο Κανάλι, οι Φωτεινές Εγκαταστάσεις στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος, τα περίφημα πανύψηλα έλατα στην Αγορά, η πάντα φαντασμαγορική Παραμονή Πρωτοχρονιάς είναι μόνο λίγες από τις εμπειρίες που έχουν γίνει πια παράδοση για χιλιάδες επισκέπτες, αναδεικνύοντας το ΚΠΙΣΝ σε αγαπημένο χριστουγεννιάτικο προορισμό. Στον Χριστουγεννιάτικο Κόσμο, ο οποίος ζωντανεύει και πάλι με την αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΣΙΝ), όλος ο Δεκέμβριος είναι ένας μήνας γιορτής, που επιφυλάσσει κάθε μέρα κι από μια καινούργια έκπληξη για τον καθένα.Για περισσότερες πληροφορίες: www.snf.org

Παρουσίαση Βιβλίου «Οι Ερωσυλίες της Ερωφίλης» εκδ. Λογότυπο | Black Duck Multiplarte Την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου, οι εκδόσεις Λογότυπο και ο Γιώργος Σκανδάλης γιορτάζουν την έκδοση της πρώτης τους ποιητικής συλλογής με τίτλο: Οι Ερωσυλίες της Ερωφίλης στην γκαλερί του Black Duck Multiplarte. Σε μια πρωτότυπη, διαδραστική παρουσίαση, θα αποδοθεί μέρος των ποιημάτων, που συνθέτουν ένα σπαρακτικά ερωτικό ημερολόγιο χωρισμού. Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο ποιητής, Γιώργος Σκανδάλης και η Γεωργία Δρακάκη, δημοσιογράφος και επιμελήτρια της έκδοσης. Ποιήματα θα διαβάσουν ηθοποιοίέκπληξη, με την μουσική υπόκρουση της κιθάρας του Θωμά Φώτη. Παρουσίαση: Βασιλεία Περόγλου, ραδιοφωνική παραγωγός και η βραδιά κλείνει με djset by ipolizei.



ΠΟΛΗΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Δεν είναι καλή ιδέα να βγεις για ποτό ανήμερα Χριστούγεννα ή με το που αλλάζει ο χρόνος. Συνωστισμός, πολυκοσμία, όχι καλή ποιότητα υπηρεσιών θα είναι η πραγματικότητα που θα συναντήσεις. Περί γούστου, βεβαίως…

Προσοχή! Ποτό και οδήγηση δεν ταιριάζουν παρέα!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ βγαινουμε εξω

Η διαχρονική αξία του «πάμε για ένα ποτό;»

Ντύνεσαι, στολίζεσαι, κατεβαίνεις, σε παίρνουν με το αμάξι, οδηγείτε, μουσική, ίσως ένα τσιγάρο με το παράθυρο μισάνοιχτο, παρκάρισμα, το μαγαζί σας. Μετά, μπαίνετε, βγάζετε τα παλτό, «πού να καθίσουμε;», «τι λες για το μπαρ αυτήν την φορά;», η καλησπέρα του bartender,ο πάγος που κροταλίζει στα ποτήρια, ο ήχος στου ποτού πάνω του, σαν ξύλα που καίνε, σαν ήχος φωτιάς. Κι ύστερα, η πρώτη γουλιά. Χαμόγελα. Τα νέα της εβδομάδας, ή του μήνα. Ή μπορεί όλα αυτά να είναι απλώς το πρώτο σας ραντεβού. Κι αν καπνίζετε, θα βγείτε έξω για τσιγάρο και μπορεί και να αγκαλιαστείτε, δήθεν λόγω του κρύου. Τα παραπάνω μπορεί να μοιάζουν με καλογυρισμένη διαφήμιση ουίσκι, αλλά δεν είναι. Κάποια πράγματα συμβαίνουν αλήθεια στ’ αλήθεια. Αφού είναι τόσο ωραία να πηγαίνεις για ένα ποτό! Ακόμα και μετά την δουλειά, με τις φόρμες και τα κομμένα μάτια από τον υπολογιστή. Είναι ένα φρεσκάρισμα, μια αίσθηση ανανέωσης. Και έχει διαφορά από την έξοδο για καφέ. Το ποτό είναι πιο special occasion, το ποτό μπορεί να σημα-

τοδοτήσει την αρχή ή το τέλος μιας βραδιάς πολύ συγκεκριμένης και να έχει την δική του ιδιοσυγκρασία ως επιλογή εξόδου. Για καφέ δεν αλλάζουμε γειτονιά. Για ποτό, πάμε και στην άλλη άκρη της γης, που λέει ο λόγος. Οι του κέντρου, εκτός κέντρου. Οι εκτός, στο κέντρο. Με τακούνια ή με σμόκιν, με αθλητικά, με το λάπτοπ ανά χείρας, με χαρούμενη ή πιο πεσμένη διάθεση. Μαγαζιά-στολίδια της πόλης προσφέρουν αμέτρητες επιλογές και ατμόσφαιρες. Συνοδεύουν το ποτό με finger food και πρωτότυπα snacks. Παίζουν μουσικές απ’ άλλο πλανήτη. Και οι τιμές τους απολύτως λογικές, down to earth και προσιτές. Έτσι όπως το πράγμα πάει να δείξει πως φτιάχνει λίγο οικονομικά και κυρίως από άποψης διάθεσης κόσμου, μπορείς να πιεις και ένα και δύο ποτά στην έξοδο. Όπου ποτό, φυσικά, μπορεί κανείς να εννοήσει και cocktail. Χριστουγεννιάτικες δημιουργίες των μάγων πίσω από τις μπάρες θα απογειώσουν και φέτος τις βραδιές μας. Χαμός έχει να γίνει στα Insta Stories μας! ΥΓ: Όσο υπέροχη μπορεί να είναι η θαλπωρή ενός καθαρού, στολισμένου και ζεστού σπιτιού, στο οποίο ψήνονται λιχουδιές και ακούγεται η μελωδία «the weather outside is frightful», μια χριστουγεννιάτικη βόλτα στην πόλη με κασκόλ που θα ξεκινήσει ή θα τελειώσει με ένα ποτό απλώς δεν γίνεται να μην συμβεί! Να περνάτε όμορφα εκεί έξω…


1937 ευχές για ένα χαρούμενο έτος! Σας υποδεχόμαστε και φέτος τα Χριστούγεννα στον ζεστό μας χώρο, στο κέντρο της πόλης. Για ένα διάλειμμα από τα ψώνια και τις υποχρεώσεις, για μια συνάντηση που τόσο καιρό αναβάλατε αλλά πρέπει να γίνει πριν αλλάξει ο χρόνος. Για καλό καφέ, ζεστή σοκολάτα και γλυκάκι. Για βροχερά απογεύματα και ηλιόλουστα πρωινά. Για χαλάρά βράδια παρέα με το αγαπημένο σας ποτό και καλή μουσική1 Για όλα αυτά σας περιμένουμε, να γιορτάσουμε παρέα!

ΚΛΕΙΤΙΟΥ 1Β, ΑΘΗΝΑ | Τ.: 212 10 56 629

Στέκι παντός καιρού & εποχής Στα Εξάρχεια -που δεν είναι πια γειτονιά αλλά «ιδέα»- βρίσκεται ένας χώρος με δικό του, μοναδικό χαρακτήρα. Μιλάμε φυσικά για το Jimmy’s Hall, όνομα εμπνευσμένο από την οµώνυµη ταινία του Κεν Λόουτς. Στέκι για όλους, όπου για να εισέλθεις υπάρχει μία και βασική προϋπόθεση: αποβάλλεις το άγχος και την τρέλα της Αθήνας και της αστικής ζωής, ώστε να μπορείς να απολαύσεις τη φιλοξενία των παιδιών! Εδώ, μπορείς να συζητήσεις με φίλους, παρέα με ξεχωριστό, μοσχομυριστό καφεδάκι, συνοδευόμενο από σπιτικά γλυκά και σάντουιτς. Όταν πέφτει ο ήλιος, η μπάρα σερβίρει καθαρά ποτά, με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση. Αυτό το μέρος πληρεί όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει η αγαπημένη σου συνήθεια!


Ένα αγαπημένο είδος μουσικής σκηνής είναι η μπουάτ. Ελάχιστες έχουν μείνει στην πόλη, αλλά ήταν η απόλυτη τάση τις δεκαετίες 60 και 70. Την πρώτη boite (=κουτί), που ονομαζόταν Τιπούκειτος, άνοιξε ο Γιώργος Μπουκουβάλας το 1960 στην Πλάκα, στη Νικοδήμου.

ΠΟΛΗΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Ο αείμνηστος Γιάννης Σπανός έχει ομολογήσει σε συνέντευξή του ότι πρώτα έπαιζε τα τραγούδια του ζωντανά, σε κοινό, και μετά αποφάσιζε ποια θα περιλάβει σε δίσκο και ποια θα αφήσει απ’ έξω!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ακουμε μουσικη

Μουσική, Σκηνή και σχόλη

Η μουσική πρωταγωνιστεί στην ζωή μας. Στο αυτοκίνητο, στο γραφείο, στο κυριακάτικο ξύπνημα, χαλαρά στο σπίτι και ενώ ψήνεται ο καφές. Η μουσική πρωταγωνιστεί και στην βόλτα, εντός και εκτός ακουστικών. «Πάμε να ακούσουμε τα παιδιά; Παίζουν απόψε…», λέμε και περιμένουμε συναυλιακά καλοκαίρια και χειμώνες γεμάτους βραδιές που μας ξεκουνάνε από το σπίτι και μας ταξιδεύουν. Η μουσική σκηνή έχει κάτι διαφορετικό από μια μουσική βραδιά σε ταβέρνα, από ένα piano bar, από μια υπαίθρια συναυλία, από ένα αυθόρμητο street music δρώμενο. Περιβάλλεται από την δική της ιεροτελεστία, ενώνοντας ορκισμένους φαν ενός καλλιτέχνη ή μίας μπάντας, δημοσιογράφους, περιστασιακούς θαμώνες, ακόμα και απρόσμενους περαστικούς που έτυχε να περνούν έξω από την σκηνή την ώρα που ακούγεται το πιο δυναμικό ριφ του κιθαρίστα. Όλη η πόλη είναι γεμάτη θησαυρούς και εκπλήξεις. Πολύ διάσημοι καλλιτέχνεςτραγουδοποιοί και τραγουδιστές- έχουν έρθει περισσότερο από ποτέ άλλοτε κοντά στο κοινό τους, ενώ νέα διαμάντια ξεφυτρώνουν από το πουθενά, γεμίζουν μαγαζιά και πυρπολούν με νότες και στίχο τις νύχτες της Αθήνας. Με οικονομικά εισιτήρια εισόδου που, τις περισσότερες φορές, περιλαμβάνουν και ένα ποτό, έχει κανείς την δυνατότητα να βγει και να περάσει καλά, μόνος ή με την παρέα του.

Στα καλά στέκια, πάντα βρίσκεις παρέα επιτόπου, ούτως ή άλλως. Η μουσική ενώνει και δημιουργεί ανεπανάληπτες ατμόσφαιρες. Η τραγουδοποιία δεν έχει πεθάνει! Νέες δημιουργίες άξιες προσοχής ανατέλλουν μέσα από lives και αγαπιούνται αυτομάτως χωρίς να χρειάζεται απαραιτήτως να έχουν γίνει πρώτα ραδιοφωνικά hits. Οι καθημερινές παίρνουν την σκυτάλη από τα σαββατοκύριακα και το κέφι συνεχίζεται αμείωτο όλη την εβδομάδα. Την περίοδο των Χριστουγέννων, οι επιλογές πληθαίνουν και κάποιες φορές είναι δύσκολο να διαλέξεις. Κανείς ποτέ δεν πρόλαβε να πάει σε όλα όσα σχεδίασε και ονειρεύτηκε, άλλωστε… Σε αυτές τις περιπτώσεις, ίσως νικά το κλασικό, το δοκιμασμένο. Το μέρος εκείνο με το οποίο έχουμε συνδέσει πολύ αγαπημένες στιγμές και έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε με ξεχωριστές συντροφιές. Τι κι αν επιβλήθηκε ο αντικαπνιστικός νόμος; Έξω από τις μουσικές σκηνές, το τρίπτυχο «Έχεις φωτιά; -Θες τσιγάρο; -Φωνάρα, ε;» δημιουργεί εστίες νέων γνωριμιών και συναντήσεων με μεγάλο ενδιαφέρον. Στο Κύτταρο, ας πούμε, περνάμε πάντα μαγικά. Μέσα κι έξω! Ένα από τα αγαπημένα μας στέκια της Αθήνας έχει πάντα την θέση του στο πρόγραμμά μας, χριστουγεννιάτικο και μη. Η ροκ και η μέταλ μουσική, είδη τα οποία ανέκαθεν άνθιζαν μες στην εν λόγω σκηνή, αποτελούν ένα από τα πιο ταιριαστά soundtracks της Πόλης που ζει μελωδικά και αντέχει ακόμα!


Ελάτε να βάλουμε...

...γιορτινή μπουγάδα! 80s 90s 00s

ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ BAR σε Christmas mood

ΤΡΙΤΗ 24/12

Glitter Christmas Eve party

ΤΕΤΑΡΤΗ 25/12

“Χριστούγεννα ήρθαν πάλ ι”

ΤΡΙΤΗ 31/12

New yea r event

Ορφέως 33 & Δεκελέων 36, Αθήνα | Τ.: 698 02 68 403 |

plintiriobar


12

Τhumbs up ...για τη χρονιά που πέρασε. Σας προλαβαίνω: όχι γιατί δεν θα ξαναέρθει! Αλλά πραγματικά γιατί για κάποιους ήταν ωραία χρονιά. Και κυρίως, πολλές φορές, δεν ήταν ωραία χρονιά μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά κυρίως σε συλλογικό. Κάνουμε ένα review στα likes της χρονιάς, ελπίζοντας ότι το 2020 θα έχει μόνο τέτοια….

της χρονιάς που πέρασε

Από την ομάδα της ΗΠΖ

02 01 Τιμή στον Άγνωστο Πολίτη Σε όλους αυτούς του πολίτες, (ανεξαρτήτως φύλλου, ηλικίας, χρώματος, θρησκεύματος, σεξουαλικού προσανατολισμού, κιλών, ύψους, πολιτικών πεποιθήσεων, ομάδας, χρώματος ματιών, καταγωγής, ζωδίου και ό,τι άλλο του καπνίσει του καθένα) που διατηρεί τον ανθρώπινο πυρήνα του, που πασχίζει σαν μέρος ενός συνόλου να επιβιώνει με αξιοπρέπεια ενάντια σε χιλιάδες κατηγοριοποιήσεις. του σοζιαλιζμού πιο γελοία από ποτέ και πιο αντιδημοκρατική...

Well Said

...μπο ονειρε ρώ ακ ύομα όμη να ι, να γ δυνατ ά όταν μ , να χαίρ ελάω ου πε ομαι το φα τυχαίνε γη τό. ι ..

Οι δηλώσεις του Μητροπολίτη Δημητριάδος & Αλμυρού σε συνέντευξή του: «όποιος αρνείται την προσφορά στους πρόσφυγες και τους μετανάστες δεν είναι ούτε Έλληνας, ούτε Ορθόδοξος» και ότι «στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι ο Χριστός σήμερα. Αυτόν τον Χριστό διδάσκουμε». Μας θύμισε για λίγο που βρίσκεται η ουσία.

03 Η ζωή μας, μια βόλτα Το γεγονός ότι δεν βρίσκω θετικά γεγονότα το 2019 ή εγώ δεν τα βλέπω με θετικό πρόσημο, αλλά μπορώ ακόμη να ονειρεύομαι, να γελάω δυνατά, να χαίρομαι όταν μου πετυχαίνει το φαγητό, να απολαμβάνω τον ζεστό καφέ στο σαλόνι μου, να έχω φυσικό αέριο, Netflix και φίλους αδερφικούς. Εσύ τι όμορφο έχεις στη ζωή σου;

04

Ανθρωπιά Το γεγονός ότι συγκεντρώθηκε το ποσό των 3.681.100,15 ευρώ για τη θεραπεία του Παναγιώτη – Ραφαήλ, του 18 μηνών αγοριού, που διαγνώστηκε με νωτιαία μυϊκή ατροφία. Η θεραπεία μπορούσε να γίνει μόνο στη Βοστώνη και οι γονείς του δεν είχαν να καλύψουν τα έξοδα.


05

Αλλαγές Το ότι οι άνθρωποι είναι ακόμη τυχεροί και μπορούν να βιώνουν αλλαγές. Όλο και περισσότερος κόσμος γύρω μου αλλάζει δουλειά ή ακόμη και επαγγελματικό προσανατολισμό, μετακομίζει, παντρεύεται, κάνει παιδιά. Τυχεροί λοιπόν! Γιατί μια αλλαγή σε κινεί. Η στασιμότητα δεν βοηθάει κανέναν.

06

Social Media Records Στις 4 Γενάρη 2019, από έναν λογαριασμό στο Instagram ονόματι @world_record_egg αναρτήθηκε μια φωτογραφία ενός αυγού και την εξής λεζάντα: «Ας κάνουμε μαζί ρεκόρ πιο δημοφιλούς ποστ, καταρρίπτοντας το προηγούμενο της Kylie Janner». Ως τον Μάρτη, το αυγό είχε πάρει πάνω από 53.000.000 καρδούλες. Φάτε την σκόνη του κρόκου και του ασπραδιού, influencers με τα ψεύτικα νύχια!

07

Κάθε τέλος, μια αρχή Μπορεί να έφυγαν πολύ σπουδαία μυαλά και πολύ λαμπερές ψυχές από την ζωή αυτήν την χρονιά (Τσιώλης, Βαμβακάρης, Μαχαιρίτσας, Σπανός, Λεονάρδου και πόσες, πόσοι άλλοι) όμως για κάθε έναν από αυτούς γεννιέται φέτος ένα πλάσμα που θα προσφέρει αντίστοιχης ποιότητας έργο. Ο επόμενος μεγάλος συνθέτης, η επόμενη μεγάλη σκηνοθέτιδα αυτήν την στιγμή κυοφορούνται…

08

09

Η καλλιτεχνική δημιουργία ανθίζει. Ποίηση, δίσκοι, θεατρικές παραστάσεις, εικαστικές εγκαταστάσεις και τόσα άλλα. Το θέμα, βέβαια, είναι ποιος προλαβαίνει να τα καταναλώσει όλα αυτά και ποιος έχει την αυτοσυγκράτηση να παραμείνει αποκλειστικά θεατής ή ακροατής και όχι καλλιτέχνης και ο ίδιος. Όμως, σε κάθε περίπτωση, ο κόσμος εκφράζεται και περνάει καλά. Μη φοβού και δημιούργα, ρε παιδί μου!

Μια σπουδαία πρωτοβουλία που έχει ως στόχο να ανακουφίσει συνανθρώπους μας, που βιώνουν μία δύσκολη περίοδο στη ζωή τους. Συλλέγοντας είδη ρουχισμού, αλλά και φροντίζοντας για την εξασφάλιση καλύτερης διαβίωσης για τους αδύναμους συμπολίτες μας. Ένα θεάρεστο έργο που δείχνει ότι υπάρχει ακόμα ανθρωπιά!

Τέχνη & Δημιουργία

10

Ο Άλλος Άνθρωπος H κοινωνική κουζίνα “ο Άλλος Άνθρωπος” είναι μία απόδειξη ότι δεν έχει χαθεί η ανθρωπιά . Συμπολίτες μας επιλέγουν να αφήσουν την ζεστασιά του σπιτιού τους, και να προσφέρουν χαρά και θαλπωρή σε άλλους συνανθρώπου μας. Οργανωμένες ομάδες μαγειρεύουν και φροντίζουν για την περιποίηση συνανθρώπων μας που είναι αδύναμοι.

12

Ανθρωπιστική Τράπεζα

11

ΟΠΑΝΔΑ Στα συν βάζουμε τα Κέντρα Δημιουργικής Μάθησης με εργαστήρια εικαστικών, μαθήματα ξένων γλωσσών, εκπαιδευτικά προγράμματα που απευθύνονται σε έφηβους ή ενήλικες λαμβάνοντας υπόψιν συγκεκριμένα κριτήρια για το κόστος, το οποίο σε κάθε περίπτωση είναι χαμηλό ή και δωρεάν. Το δικαίωμα στην γνώση θα ‘πρεπε να θεωρείται αυτονόητο, τέτοιες δράσεις ενισχύουν την πολιτιστική μας ταυτότητα!

Επιτεύγματα Ο Πάνος Τριανταφύλλου πήρε το χρυσό, στην σπάθη του Παγκόσμιου Κυπέλλου ξιφασκίας με αμαξίδιο, που διεξήχθη στο ‘Άμστερνταμ στις 16 Νοεμβρίου 2019 κι έτσι έκανε ένα τεράστιο βήμα προς τους παραολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο. Μας έκανε χαρούμενους γιατί απέδειξε ότι ο προσωπικός αγώνας και η επιθυμία -παρά τον βαθμό δυσκολίας- μπορεί να οδηγήσει στη νίκη


01

Κορέκτ καφρίλα Μαύρο σε όλους αυτούς τους προοδευτικέ που σαν θεία από το χωριό ψάχνουν να βρουν ο,τιδήποτε ξεφεύγει από την πολίτικαλ κορέκτ-καφρίλα, που έχουν καρφωμένη στην κεφάλα τους. Η μπασκιναρία του διαδικτύου παραδίδει καθημερινώς ήθος σε όσους τολμήσουν να εκφραστούν κατά τρόπο μη αρεστό! Η Εκάλη του σοζιαλιζμού πιο γελοία από ποτέ και πιο αντιδημοκρατική...

02

Dirty Thirty Οι γεννηθέντες το 1989, την ιστορική χρονιά που έπεσε το τείχος του Βερολίνου, έγιναν 30. Η γενιά της Birtney Spears, του Discman, των FM, του Fido Dido, του All Star πέρασαν σε άλλη φάση ζωής, που οι παρέες συζητούν για το τι θα βάλουν στους γάμους και στα βαφτίσια – τα δικά τους ή των φίλων τους. Μια ολόκληρη γενιά ενηλικιώθηκε!

05

Ψυγεία σε ρόδες Τα 39 πτώματα σε φορτηγό ψυγείο. Δεν ξέρω αν μπορώ να το αναπτύξω περαιτέρω. Ειλικρινά. Μόνο μια ερώτηση μπορώ να κάνω: Πόσα άλλα πτώματα θα έχουν υπάρξει σε φορτηγά ψυγεία και δεν τα μάθαμε ποτέ; Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.

Ακριβοπούλου, λείπεις! Την πχοιότητα την δείχνεις όταν χάνεις την εξουσία. Και οι αγαπημένοι Πρώτη Φορά Αριστερά έδωσαν πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (π.χ. Βίτσας) τα πιο γελοία παραδείγματα εξουσιομανίας και νεοπλουτισμού. Ό,τι πιο ωραίο να βλέπεις την συντριβή ενός καθεστώτος-όποιο και να είναι αυτό. Μου λείπει η Ακριβοπούλου κολασμένα, ο Φλαμπουράρης και ο Κατρούγκαλος ήταν μια κάποια διέξοδος...

03

04

Δόμνα, εσύ μας οδηγείς Αυτή δεξιά, η έμορφη, η πολυδιαβαζμένη. Αυτή η τσούπρα η λυγερή, η γλωσσοπλάστης Δόμνα! Που ανακάλυψε εθελοντιζμό στην 28η Οκτωβρίου και μας ξέκανε. Ήθος-Μόρφωση-Αντίληψη. Μήπως εθελοντικά να υπέβαλες την παραίτησή σου και να πήγαινες για καμιά δεντροφύτευση; Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε ένα όργιο (εθελοντικά πάντα) με τις μεγαλύτερες κοτσάνες!

06

07

Όταν έκλαψε ο Κουασιμόδος «Κακοποίηση»

Η πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων τον Απρίλιο. Μία καταστροφή που δεν έχει σχέση με την πίστη, αλλά με όλο τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Περαστικοί στεκόντουσαν και έκλαιγαν, ενώ την ίδια στεναχώρια ένιωσαν ακόμη κι αυτοί που δεν έχουν καν επισκεφθεί τη Notre Dame. Ευτυχώς, οι εργασίες συνεχίζονται και η ζημιά θα αποκατασταθεί.

08

Τα δύο συμβάντα βιασμού που έχουν εγείρει αντιδράσεις σε όλο τον κόσμο, και τα δύο στην Ισπανία: η παίκτρια του Big Brother που βιάστηκε λιπόθυμη από το ποτό και η 14χρονη που βιάστηκε ομαδικά, επίσης λιπόθυμη. Όμως, βάσει του ισπανικού ποινικού κώδικα, βιασμός ή σεξουαλική επίθεση μπορεί να στοιχειοθετηθεί μόνο αν έχει γίνει χρήση βίας ή αν το θύμα έχει υποστεί εκφοβισμό. Όμως αν είσαι λιπόθυμος, κανείς δεν ασκεί βία. Απλά σε κακοποιούν, δεν σε βιάζουν. Καταλάβατε;

Εν έτει 2019 Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να υπάρχει χιλιάδες χρόνια και να μην έχει μάθει; Να κάνει συνεχώς τα ίδια και τα ίδια λάθη; Πόλεμοι μαίνονται σε όλο τον κόσμο. Κι αν βρίσκονται γεωγραφικά «μακριά μας», δεν γίνεται να μην μας κάνει να αναρωτιόμαστε: τι ακριβώς κάνετε;


12 09

Και Νέα και Δημοκρατία Η πολύ πρόσφατη καταψήφιση από εκατοντάδες βουλευτές συνταγματικών αναθεωρήσεων που πρότεινε η προηγούμενη κυβέρνηση. Τα βροντερά όχι που ειπώθηκαν εναντίον κάποιων ευνοϊκών διατάξεων για τα δικαιώματα ορισμένων ευπαθών κοινωνικών ομάδων ενόχλησαν μεγάλο μέρος της κοινωνίας και συζητήθηκαν πολύ. Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, η μυρωδιά του αίματός του, πλανάται ακόμα στον αέρα γύρω μας.

10

της χρονιάς που πέρασε Από την ομάδα της ΗΠΖ

Παιδιά και Σύνορα Τα 4000 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. 2500 χιλιάδες ασυνόδευτα παιδιά στην Μόρια και 1300 που βρίσκονταν εκτός οργανωμένων δομών ήταν μία είδηση που μέσα στο ήδη βαρύ κλίμα, πρόσθεσε άλλη μία πτυχή. Η πολιτεία φαίνεται να κινητοποιήθηκε αλλά ο πόνος που βιώνουν αυτά τα παιδιά δεν ξέρουμε αν ποτέ επουλωθεί.

11

Η επέλαση των Airbnb Έξωση ενοικιαστών λόγω έξαρσης υπενοικίασης καταλυμάτων. Η κινεζική -και όχι μόνο- επιδρομή από επενδυτές που βλέπουν την χώρα μας σα λουκουμάκι είχε ως συνέπεια πολλοί ενοικιαστές να “πεταχτούν” στην κυριολεξία εκτός σπιτιών με την “απειλή” της αύξησης ενοικίου… Τα ενοίκια φτάνουν στα ύψη και οι αναζητητές κατοικιών δυσκολεύονται όλο και περισσότερο.

Το καλό …δεν μπορείς να το εκτιμήσεις αν δεν έχεις στον αντίποδα, το κακό. Thumbs down λοιπόν για όσα συνέβησαν το 2019 και δεν θέλουμε να ξανασυμβούν. Ευχόμενοι ότι αυτός ο κόσμος θ’αλλάξει, κάνουμε μια αναδρομή σε γεγονότα που μας έκαναν έξαλλους, σε γεγονότα που μας έφεραν μέχρι και σε απόγνωση…

12

Στην Αθήνα κάνω business Αυτή η νέα μόδα με την trap μουσική. Αυτή η μάστιγα. Δηλαδή πέραν του ότι δεν καταλαβαίνεις τους στίχους γιατί απλώς μουρμουρίζουν, όταν καταλάβεις, αντιλαμβάνεσαι πόσο προσβλητικά λόγια έχουν, κυρίως για τις γυναίκες. Αλλά ας μην το εστιάσουμε εκεί. Σύμφωνα με την trap μουσική, αυτά που πρέπει να μας ενδιαφέρουν είναι τα γκομενάκια, τα λεφτά, τα ναρκωτικά, πώς να πουλήσουμε μούρη. Αυτό που με τρομάζει, είναι ότι ίσως όντως αυτά να ενδιαφέρουν τους σημερινούς 18χρονους.


Οδηγός επιβίωσης για τα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Τα φετινά Χριστούγεννα αλλιώς! Της Στεφανίας Τσολάκη

Χριστούγεννα-Ηλιούγεννα Η αρχαία ελληνική γιορτή είχε ταυτιστεί με την επιστροφή του Ήλιου και η κίνησή του συσχετιζόταν με την γέννηση ενός ανθρώπου. Το χειμερινό ηλιοστάσιο (22-25 Δεκ.) σημαίνει την αρχή του χειμώνα και την επιστροφή του Ήλιου. Τον Δεκέμβριο, οι Έλληνες γιόρταζαν τον Διόνυσο και τον Φωτοφόρο Απόλλωνα- Ήλιο αναπαριστώντας τον σ’ ένα άρμα να μοιράζει το φως. Η ειδωλολατρική γιορτή μετατράπηκε σε Χριστούγεννα, το άρμα εξελίχθηκε σε έλκηθρο, τα άλογα σε τάρανδοι και το “φως” που μοιράζεται στους ανθρώπους σε δώρα! Σε αυτό το τεύχος, έχουμε σκοπό να συμβάλλουμε στο να δεις τα φετινά Χριστούγεννα αλλιώς.


01

Εμείς σου προτείνουμε λύσεις κι εσύ επιλέγεις. Θυμήσου ότι το πιο ωραίο χριστουγεννιάτικο γούρι είναι το ρόδι. Μπορείς να το προμηθευτείς από λαϊκή ή μανάβικο...

Δεν έχω δέντρο να στολίσω

Καράβι Δεν έχεις δέντρο; Και τι μ’ αυτό;

Σαν γνήσιος θαλασσοπόρος που αρμενίζει κάθε μέρα στα πελάγη της Πατησίων, της Πειραιώς κι όλης της Αττικής, διερωτώμενος αν φτάσει ποτέ στον προορισμό του ή αν γιορτάσει τα φετινά Χριστούγεννα του χρόνου… σου αξίζει κι εσένα ένα καραβάκι. Παλιό, ελληνικό έθιμο, αλλά τόσο επίκαιρο. Παίρνεις το καραβάκι, βάζεις γύρω-γύρω φωτάκια και τσουπ μπήκες στο κλίμα κι εσύ και οι επισκέπτες σου. Μια χαρά οικονομικότατη λύση.

Βιβλία

Φωτάκια

Έχεις φάει, μάνα μου,

Σ’ αυτό το σπίτι που’ ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει… αλλά εσύ

τα βιβλία με το κουτάλι για να σου’ ρθει η θεία επιφοίτηση. Τα’ χεις εκεί στο ράφι και σκονίζονται, ρίχνοντας τους πού και πού κανένα βλέμμα. Για να δεις τι; Αν σε χαιρετάνε ή αν πετάν τα γράμματα από μέσα; Ε, ήρθε η ώρα να αξιοποιήσεις τα βιβλία αυτά. Τα ανοίγεις σα μπανανόφλουδα στη μέση και τοποθετείς το ένα πάνω στ’αλλο. Δείχνεις και κουλτουριάρα/ης και ρομαντικιά/ος!

μόλις μετακόμισες κι είσαι με έναν καναπέ, ένα χαλί και για τραπέζι ένα χαρτόκουτο. Α, δε θέλω ανέμπνευστα πράγματα! Πηγαίνεις στο πλησιέστερο μαγαζί με χριστουγεννιάτικα είδη (300 τέτοια στη σειρά), αγοράζεις πολύχρωμα φωτάκια και τα απλώνεις κατάχαμα ή σε ένα ράφι ή στο προσκέφαλο του κρεβατιού. Αν θέλεις πάλι Χριστούγεννα όλο τον χρόνο διάλεξε τα μονόχρωμα φωτάκια ή αυτά με τα σχέδια!

βερυκοκακησ κοσμημα

silyra

‘Οταν το χέρι πιάνει χρυσό κι αυτό μεταμορφώνεται στο πιο εντυπωσιακό κόσμημα τότε μοιραία ξέρεις ότι η δημιουργία είναι μονόδρομος. Έτσι το κοσμηματοπωλείο Βερυκοκάκης ξεκίνησε μία παράδοση στο κόσμημα από το 1923 που βασίζεται στην αγάπη και το μεράκι. Χειροποίητα κοσμήματα, επισκευές σε εκείνα που έχουν υποστεί την φθορά του χρόνου ή μεταποιήσεις.

Στην μπουτίκ Silyra υποδεχόμαστε την πιο εορταστική εποχή του χρόνου με ενθουσιασμό και πολύ χρώμα! Τριαντατρία χρόνια μαζί στην Πατησίων, στον πιο ιστορικό και εμπορικό δρόμο της Αθήνας. Με έμφαση στην ποιότητα, με δημιουργίες ξένων και Ελλήνων σχεδιαστών, στην μπουτίκ μας θα βρείτε ολοκληρωμένες προτάσεις για να εντυπωσιάσετε.

Στο κοσμηματοπωλείο Βερυκοκάκης θα βρεις κοσμήματα (από χρυσό 14, 18 & 22 καράτια) και ασήμι, εικαστικά κοσμήματα και γούρια, όλα σχεδιασμένα αποκλειστικά από μία ομάδα Eλλήνων δημιουργών. Για τα χρυσά δώρα των γιορτών, επίλεξε κι εσύ το κοσμηματοπωλείο Βερυκοκάκης.

Σας ευχαριστούμε που για μια χρονιά ακόμα θα μας εμπιστευτείτε για να ντύσουμε τις πιο λαμπερές μέρες σας! Ευχόμαστε καλές γιορτές με υγεία! Ευτυχισμένη και δημιουργική η νέα χρονιά!

Καραγιώργη Σερβίας 12-14 και Βουλής, Σύνταγμα Τ.: 210 32 21 332 | www.verykokakis.gr

Πατησίων 184 | Πλατεία Αμερικής | Αθήνα τ.: 210 86 24 587 | fb: Silyra | ig: silyra_boutique


02

Κάτι από Rudolph

03

“Μαγειρεύοντας” Αναμνήσεις

Μετακόμισες πρόσφατα Χωρίς σιγαρέττο σε μπαρ, μπουζούκια και γενικώς σε κοινόχρηστους χώρους σε βλέπω να μαζεύεις την κομπανία και να το γιορτάζετε στο σπίτι. Τι τα θες τα κλαμπς και τα ορθάδικα; Πηγαίνεις στην κάβα, κάνεις την παραγγελιά, μαγειρεύετε όλοι μαζί ή οι σεφ της παρέας και περνάτε τα καλύτερα Χριστούγεννα έβερ. Γιατί, τι λείπει; Για φωτορυθμικά έχεις επιλέξει το γνωστό αξεσουάρ. Φωτάκια. Για καπνό, μην ανησυχείς! Από το τόσο τσιγάρο θα ψάχνεστε εκεί μέσα. Όταν αρχίσει να κοκκινίζει μύτη ή μάγουλα κάνε ένα διάλειμμα, πήγαινε σε ένα δωμάτιο, χαλάρωσε, άνοιξε το παράθυρο αλλά μην βγεις για να μην σε χαλάσει η αλλαγή θερμοκρασίας

με τον έρωτα σου στο καινούργιο σας σπίτι ή μόλις χώρισες και θέλεις να το γιορτάσεις με τα αγαπημένα σου πρόσωπα… αλλά δεν έχεις μαγειρέψει ποτέ γαλοπούλα -ούτε καν κοτόπουλο ολόκληρο- και δεν έχεις κάνει ούτε μελομακάρονα, κι από κουραμπιέδες μόνο άχνη. Έβαλες, όμως, σκοπό να κάνεις λαό να σκάσει με τις ανάλογες φώτο στα σόσιαλ μίντια για να δουν τι πλάσμα έχασαν οι προηγούμενοι, που ευτυχώς το βρήκαν οι επόμενοι. Για να μην γίνουν κι οι επόμενοι “αείμνηστοι” φρόντισε να το

Για να μην καταλήξεις κι εσύ σαν τον Rudolf το ελαφάκι, που το κορόιδευαν για την κόκκινη μυτούλα 1. πίνε με ρέγουλα 2. προμηθεύσου ποτά από κάβες για να είσαι σίγουρος για την ποιότητα 3. Δεν έχει σημασία η ποσότητα, αλλά το προαναφερθέν. Τις φετινές γιορτές, αντί για γευσιγνωσία πούρου, επίλεξε ένα πεπαλαιωμένο ποτό (ανάλογα με τα γούστα της παρέας) ή κάποιο απόσταγμα με έντονα αρώματα και φίνα, γεμάτη γεύση. Επίσης, φρόντισε να υπάρχει μέρος για να φιλοξενηθούν όλοι όσοι δεν είναι σε θέση να επιστρέψουν ασφαλείς στο σπίτι ή το βρήκαν σαν αφορμή για να μείνουν στο δικό σου!

ρισκάρεις όσο λιγότερο μπορείς. Αφενός, για να μην μείνετε πεινασμένοι, αφετέρου για να επιβεβαιώσεις την πεποίθησή σου ότι το’ χεις! Είσαι όμως κι εσύ που η ζωή σου άλλαξε. Που από δύο γίνατε τρεις ή τέσσερις και για τα φετινά Χριστούγεννα έχεις λάβει το πιο όμορφο δώρο. Κέρατο. Θυμήσου ότι οι παιδικές μας αναμνήσεις συνδυάζονται με αρώματα και γεύσεις. Δεν χρειάζεται να μάθεις όλον τον Τσελεμεντέ απ’ έξω, κάνε ό,τι πιο απλό και εύκολο …βάλε κάποιον άλλον να μαγειρέψει!

“Κ(λ)άψε” ένα κοτόπουλο σε φάση πρόβα.

Πριν την επίσημη μέρα, δοκίμασε να μαγειρέψεις ό, τι προγραμματίζεις για το μενούαντί γαλοπούλας βάλε ένα κοτόπουλο. Υπολόγισε πόσο δυνατός είναι ο φούρνος σου. Κάνε πράγματα απλά και λιτά. Σου υπενθυμίζω ότι το φαγητό δεν χρειάζεται να είναι γλυκό. Σταφίδες και δαμάσκηνα με μέτρο

Δεν είναι θέμα γούστου.

Σαν καλοί οικοδεσπότες, οφείλουμε να καλύψουμε τα γευστικά γούστα των καλεσμένων. Ρωτάμε ευγενικά αν υπάρχει κάτι που να τους προκαλεί δυσανεξία ή κάτι, που μόνο στην θέαση του, τους φέρνει αναγούλα … και το βάζουμε μόνο σε περίπτωση που θέλουμε να κάνουμε αξέχαστες τις φετινές γιορτές

Μοναχικές γιορτές. Δες το σαν μία καλή ευκαιρία να ξεκουραστείς. Αγόρασε έναν αφρώδη οίνο για πάρτη σου και φρόντισε να έχεις καταλήξει από πού θα παραγγείλεις το φαγητό. Προετοίμασε skype συνάντηση ή κάνε μία μοναχική ανάρτηση. Ποτέ δεν ξέρεις!



04

Δουλειά Vs Xριστούγεννα Ανήκεις στην κατηγορία εκείνων που τις γιορτινές περιόδους βιώνουν το γνωστό: της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα; Πάρε μία μάσκα οξυγόνου, βαθιά ανάσα κι απόλαυσε κειμενάκι γραμμένο και αφιερωμένο σε εσένα, εξαιρετικά! Ξυπνάς, αλλά δεν θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι. Με τίποτα. Σκέφτεσαι να πάρεις τηλέφωνο και να πεις από το πιο αθώο ψέμα μέχρι να τραγουδήσεις Δόμνα Σαμίου “Έχε γειά, Παναγιά, τα μιλήσαμε...”, αλλά έχεις ανάγκη τα χρήματα

κι η “επανάστασή” σου θα περιοριστεί στο “έφτασα ακριβώς”. Φίλη/ε μου, λάθος! Αφού θα πας που θα πας, γιατί δεν σου το κάνεις λιγότερο επώδυνο; Κοιμήσου νωρίς, ξύπνα νωρίς και κέρνα τον εαυτό σου ένα καφεδάκι- με παρέα ή χωρίς- για να είσαι χαλαρή/ ος στο ξεκίνημα της μέρας! Επιστράτευσε το χιούμορ σου και σκέψου την ατάκα κόλαφο, που δεν την ξέρεις αλλά θα την μάθεις τώρα: Πάτα παν!

Γυναίκες εν δράση Η πόλη ζει συναντά δύο γυναίκες, επαγγελματίες, εν όψη των χριστουγεννιάτικων γιορτών για να τις τσιγκλίσει να θυμιθούν χριστουγεννιάτικες εργατικές μέρες ή κάποια σχετική ανάμνηση ...Ξέρετε, από αυτές που σε κάνουν να τις σκέφτεσαι και να γελάς μόνο σου στον δρόμο!

Αυτές τις μέρες φίλε/η εργαζόμενε/η, να ξέρεις βγαίνουν όλες οι αδυναμίες, οι αγωνίες, οι ανασφάλειες, ήτοι νεεεεύρα, πολλά νεύρα. Έχεις κι εσύ που δουλεύεις, σε καταλαβαίνω… Αλλά σκέψου κι αυτούς που: θα αναγκαστούν να δουν τα μούτρα της συμπεθέρας, της κουνιάδας και του σώγαμπρου της αδελφής του άντρα, που ανησυχούν μήπως το δώρο που διαλέξανε δεν αρέσει, που φοβούνται μην αργήσουν στον προορισμό τους ή μην πεινάσουν τα παιδιά κι αρχίσουν να χτυπιούνται σα “δαιμονισμένα” ή που κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στο σόι του έρωτα. Αποδόμησε τώρα την ιδανική εικόνα-που μόνο σε διαφήμιση προϊόντος επάλειψης υφίσταται-των αγαπημένων συνδαιτυμόνων που απευθύνονται σε τόνο τύπου “μου περνάτε τη σαλάτα” και σκέψου ότι όλοι αυτοί θα έχουν περισσότερο χρόνο να φαγωθούν μεταξύ τους.

Χριστίνα Γιαννοπούλου Βαδίζει ολοταχώς για τα 30 χρόνια στον ραδιοφωνικό αέρα. Όμορφη, έξυπνη και- ίσως- η πιο γλυκιά παρέα των fm. Είναι η Χριστίνα Γιαννοπούλου! Παράλληλα με τις σπουδές της στη Γαλλική φιλολογία επέλεξε τα ερτζιανά κι όπως φαίνεται έκανε πολύ καλά μιας κι εκείνα δεν της φερθήκαν άσχημα. Ταξίδεψε στο Παρίσι για να παρακολουθήσει σεμινάρια ραδιοφώνου στο γαλλικό NRJ, παρά το έμφυτο ταλέντο της και το χάρισμα της υπέροχης φωνής της. Η Χριστίνα μάς έχει συντροφεύσει στο αμάξι, στο γραφείο αλλά και στη βραδινή μας βόλτα. Όταν θέλει να απο-γειωθεί και να μας απογειώσει ανοίγει τις δισκοθήκες της και “δημιουργεί” πάνω από τα decks. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει κάνει κόσμο να χορεύει και να διασκεδάζει μέχρι πρωίας με τις μουσικές της επιλογές. Clubs, rooftops και ξενοδοχεία είναι κάποιοι από τους χώρους που την έχουν φιλοξενήσει, ενώ τον τελευταίο χρόνο την απολαμβάνουμε live στο Albion!Καθημερινά όμως την “συναντάς” στον αέρα του Galaxy 92, 9-12πμ.

Σ’ έχουν βρίσει τηλεφωνικώς ή δια ζώσης για την αιώνια επανάληψη του Lasτ Christmas? Περιέργως, δεν με εχουν βρίσει για το “last Christmas” και το έχω παιξει αμέτρητες φορές χ30 χρόνια και σε διάφορες version-διασκευές. Μία φορά, κατά λάθος Μ.Εβδομάδα! Ένα ωραίο άσμα, όσες φορές και αν ακουστεί παραμένει αγαπημένο τραγούδι.

Θυμάσαι να δουλεύεις Χριστούγεννα; Δεν εχω κάνει live εκπομπή ανήμερα Χριστουγεννα, έχω κάνει ομως αρκετές φορές βράδυ παραμονής πρωτοχρονιάς. Τύπου γιορτινό show με αλλους παραγωγούς και Πρωτοχρονιά! Το έκανα για να εξασφαλίσω ότι θα ειμαι στον αέρα όλο το χρόνο... Ξέρεις, που λένε ό, τι κάνεις την 1η του χρόνου, θα το συνεχίζεις όλη τη χρονιά!


Αγγελιάνα aka Foxy Lady Λένε ότι το χιούμορ είναι δείγμα ευφυΐας … Μία από τις πιο έξυπνες tatoo artist η Foxy Lady ή αλλιώς Αγγελιάννα το έχει επιστρατεύσει για να κάνει τα πιο ψαγμένα λογοπαίγνια σε tatoo και όχι μόνο. Σπούδασε διακόσμηση εσωτερικών χώρων, μακιγιάζ και styling, έχει δουλέψει ντυμένη χιονάνθρωπος και ξωτικό κάνοντας face painting, και μετά από όλα αυτά αποφάσισε να ασχοληθεί με την τέχνη της δερματοστιξίας. Το Dildo tatoo studio της άνοιξε τον δρόμο πριν ακριβώς 7 χρόνια κι εκείνη έδωσε το δικό της στίγμα στον χώρο των tatoo. Τα έξυπνα λογοπαίγνια που σκαρώνει έχουν γίνει αφορμή για συνεργασίες με διάφορα brands (ρούχων- αναψυκτικών) ή με καφέ. Αγαπά να ζωγραφίζει σχεδόν τα πάντα, εκτός από ρεαλιστικό σχέδιο, ενώ προτιμά τα old school tatoo κι όσα διαθέτουν χιούμορ!

Έχεις κάνει χριστουγεννιάτικο τατουάζ; Ναι, αμέ. Αθλητικό χριστουγεννιάτικο concept. Μου έχουν ζητήσει να κάνω έναν άγιο-Βασίλη από την μία πλευρά και στην ακριβώς απέναντι έναν χιονάνθρωπο. Το κοινό τους σημείο ήταν ότι και οι δύο φορούσαν γάντια του box. Δύο αγαπημένα στοιχεία στα τατουάζ. Χριστούγεννα και άθλημα.

Γελοίο τατουάζ; “Θα ζήσω ελεύθερο πουλί” από το γνωστό άσμα… απεικονίζει ανδρικό μόριο με φτερά που βγαίνει από ένα κλουβί!

h5 open art gallery Ένας μικρός αλλά ζεστός χώρος τέχνης στην Ηπίτου αποτελεί σημαντικό λόγο για να περάσεις από εκεί, ακόμα κι αν δεν είναι ο δρόμο σου. Εικαστικά έργα που παντρεύουν την τεχνογνωσία με την φαντασία διαμορφώνουν ένα αριστοτεχνικό αποτέλεσμα. Πίνακες ζωγραφικής, κοσμήματα ή φουλάρια από Έλληνες καλλιτέχνες είναι κάποια από τα δημιουργήματα που μπορείς να επιλέξεις για τους αγαπημένους σου. Εκείνο όμως που μας μάγεψε πραγματικά είναι η σειρά Recycled Mad, εμπνευστής της οποίας είναι η Ρούσσου Μαρία, εικαστικός και ιδιοκτήτρια της gallery. Κάψουλες καφέ, ραμμένες μία-μία στο χέρι σύνθεσαν πρώτα κοσμήματα και στην συνέχεια αγκάλιασαν γενναιόδωρα τις τσάντες! Τα δημιουργήματα από κάψουλες καφέ συμφιλιώνουν στην τέχνη, το χρηστικό με το οικολογικό, αξιοποιόντας υλικά που για κάποιους αποτελούν απλά σκουπίδια, που όμως αποδεικνύονται ένα μικρός θησαυρός με νέα ταυτότητα. Αν αγαπάς την τέχνη και τα εικαστικά δώρα, η H5 open art gallery σε περιμένει!

Ηπίτου 5, Αθήνα | τ.: 693 230 5428 fb: H5 open art gallery


04 Δουλειά Vs Xριστούγεννα Αγαπητό καταναλωτικό κοινό... ....μπορεί εσύ να απολαμβάνεις αυτές τις μέρες απροβλημάτιστα κι ακούραστα, υπάρχει όμως κι ο εργαζόμενος που δεν έχει αυτή την δυνατότητα. Προσπαθήστε λοιπόν, να είσαστε ευγενικοί, σεβόμενοι την κόπωση και το άγχος των ημερών. Χρησιμοποιήστε λέξεις κλειδιά, ώστε να προσελκύσετε το ενδιαφέρον του υπαλλήλου- που δεν είναι δικός σας, της εταιρείας είναι- ξεκινώντας απλά με έναν χαιρετισμό κι έπειτα με παρακαλώ και ευχαριστώ. Φροντίστε να είσαστε σαφείς σχετικά με αυτό που ζητάτε, ανοιχτοί σε προτάσεις-ιδέες, και μην ξεφυσάτε σαν χαλασμένο καρμπυρατέρ προκειμένου να μεταδώσετε την δυσαρέσκειά σας στον υπάλληλο. Περιμένετε υπομονετικά την σειρά σας στο ταμείο ή αυτήν της εξυπηρέτησης σας και μην φέρεστε σα να είσαστε το κέντρο του σύμπαντος. Σας διαβεβαιώνω ότι δεν είστε.

Με αγάπη, το σύμπαν.

Το Kομπολόι Tου Ψυρρή

Το κομπολόι του Ψυρρή Από το 2004 στην καρδιά του κέντρου, Το κομπολόι του Ψυρρή φροντίζει για εσάς και τα δώρα σας. Κοσμήματα, κομπολόγια, μπρελόκ και γούρια με έξυπνα σχέδια, σε απίστευτα οικονομικές τιμές! Αν θέλεις να πάρεις δώρο στην καλή σου ή στην κολλητή σου αλλά δεν σου βγαίνουν, πήγαινε τώρα σΤο κομπολόι του Ψυρρή. Δαχτυλίδια με σμιλεμένους λίθους, σκουλαρίκια κρεμαστά, εντυπωσιακά παντατίφ με δερμάτινο κορδόνι και καρφίτσες με υπέροχα σχέδια...όλο και κάτι θα σου ταιριάξει. Πάντως οι τιμές τους μας ταιριάζουν σίγουρα! Αν αναζητάς κι εσύ μια οικονομική λύση για τα δώρα των Χριστουγέννων μόλις τη βρήκες!

Αγ. Αναργύρων 13 | Ψυρρή | Τηλ: 210 32 43 012 & 697 03 77 237 | http://kobojewels.gr


To κατάστημα “Βεργέτης” σας υποδέχεται και φέτος τα Χριστούγεννα για τις αγορές και τα δώρα σας, στον νέο του κομψό χώρο!

vergetis clothing Το κατάστημα ένδυσης Βεργέτης σας εξυπηρετεί αδιάκοπα από το 1968 μέχρι σήμερα, με εξαιρετικές τιμές για όλα τα βαλάντια και μοναδικά κομμάτια για όλα τα γούστα. Στο κατάστημα θα βρείτε ρούχα ελληνικής βιοτεχνίας, άριστης ποιότητας και μεγάλη ποικιλία στα νούμερα. Με sizes μέχρι και πάνω από 3XL δεν χρειάζεται να κουράζεστε για να βρείτε αυτό που θέλετε στα μέτρα και στα γούστα σας! Ρούχα για όλες τις περιστάσεις. Για ντύσιμο casual chic, επίσημο ή αθλητικό είναι δίπλα σου ο Βεργέτης. Παντελόνια κοτλέ, πουκάμισα, πανωφόρια, σακάκια και παλτό, σε διάφορα χρώματα και υφές που θα σας κάνουν να ξεχωρίσετε και να αισθανθείτε άνετα σ’ αυτό που φοράτε. Ρούχα όμορφα για μικρούς και μεγάλους. Φέτος τα Χριστούγεννα ξέρεις που θα ντυθείς!

Κολοκοτρώνη 10, Αθήνα Τ.: 210 32 36 116 Κ.: 694 41 82 323

MIMIS

TAKIS since 1978

mimis takis

Ευζω Jewellery

Αν θέλεις να κάνεις ένα δώρο που θα εκφράζει απόλυτα τον παραλήπτη του και κάτι που μόνο εκείνη ή εκείνος θα φορά, τότε δεν έχεις παρά να παραγγείλεις ένα χειροποίητο κόσμημα από το χρυσοχοείο Μίμης-Τάκης Σπαθάρης.

˜ Jewellery, “ενώνει” το παρελθόν με τον παρόν στα Το Εὐζω ˜ , εκτός κοσμήματα δια χειρός Ευγενίας Ζωιδάκη. Ο τίτλος Εὐζω από τα αρχικά του ονόματος της σχεδιάστριας, συνδεέται και με το αρχαιοελληνικό “εὖ ζῆν” που εκπροσωπεί την τέχνη του να ζεις καλά.

Χρυσό ή ασημένιο, δαχτυλίδι, βραχιόλι ή σκουλαρίκια, μοναδικά σχέδια που σας κάνουν να νιώθετε ξεχωριστή όλες τις ώρες της ημέρας είναι όλα εκεί και σας περιμένουν. Αν έχετε παρατήσει το αγαπημένο σας ρολόι στο συρτάρι είναι καιρός να το βγάλετε. Γιατί το χρυσοχοείο Σπαθάρης αναλαμβάνει επισκευές παντώς είδους σε ρολόγια και κοσμήματα, ασημένια ή χρυσά.

Φωκίωνος Νέγρη 64 | Αθήνα | τ.: 210 82 32 018 fb: MIMIS TAKIS. Σπαθαρης. Κοσμήματα

Η νέα συλλογή Rails, εμπνευσμένη από τα ταξίδια, φέρνει τις γραμμές των τρένων στα κοσμήματα της, χρησιμοποιώντας υλικά από χρυσό, ασήμι, πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια σε τρισδιάστατη μορφή. “Ταξιδιάρικα” περιδέραια, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια και μοναδικής κομψότητας γούρια για το 2020, για εκείνη που ταξιδεύει ή περιμένει την επιστροφή σου, είναι σίγουρα ένα πολύτιμο δώρο, για να σε αισθάνεται κάθε στιγμή κοντά της!

www.evzojewellery.com fb: Evzojewellery | ig: evzojewellery


05

ΧΩΡΙΣ ΚΑΡΤΑ ΑΛΛΑΓΗΣ

Η επιλογή δώρου είναι εύκολη σε περίπτωση που: α. είσαι ακουστικός τύπος και θυμάσαι τις επιθυμίες του άλλου, β. ξέρεις πολύ καλά τι θα του/της αρέσει, γ. έπιασες το νόημα στην τελευταία βόλτα σας όταν κοντοσταθήκατε σε μία βιτρίνα και σου είπε: Ωραίο, ε; Υπάρχεις κι εσύ βέβαια που, ενώ ξέρεις τι θα ήθελες να αγοράσεις για δώρο και τι της/του αξίζει... δεν “βγαίνεις”, μάνα μου! Σκέψου όμως ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι απαραίτητα σε όλους μας και δεν είναι ακριβά. Μια κούπα για να σε σκέφτεται κάθε μέρα, μία ατζέντα με σημειωμένη την ημερομηνία της επετείου σας, ένας φίκος μπέντζαμιν -γιατί οι σχέσεις θέλουν φροντίδα, πότισμα κι αγάπη- ή ένα γούρι, δεν είναι δα και τόσο ακριβά

Αν από την άλλη διαθέτεις χρήμα και χρόνο σου προτείνουμε τα παρακάτω: Για να εξυπηρετηθείς σωστά και να είσαι άνετος στις αγορές σου μην τ’ αφήνεις για τελευταία στιγμή! Κοσμήματα, ρούχα, παπούτσια κι ό, τι άλλο επιλέξεις δεν φεύγει ποτέ χωρίς κάρτα Αλλαγής.

LIKE YESTERDAY’s

ΚΡΕΜΑΣΤΡΑ

Είναι πάντα καλή ευκαιρία για να αγοράσετε vintage κομμάτια στις καλύτερες τιμές, για να ανανεώσετε την γκαρνταρόμπα σας ή να κάνετε δώρα σε αγαπημένους φίλους! Στο Like Yesterday’s θα βρείτε όσα έχετε φανταστεί: μοναδικά και ευφάνταστα κομμάτια, κάνοντας ένα ταξίδι σε όλες τις δεκαετίες του στυλ!

Δε χρειάζεται να ξοδέψεις τον μισθό ενός μήνα για να ντυθείς… αρκεί να κάνεις μία βόλτα από την Κρεμάστρα. Αξεσουάρ, υποδήματα και ρούχα- από βαμβάκι μέχρι μετάξι- όλα σε απίθανες τιμές! Second-Hand και vintage ένδυση για άνδρες- γυναίκες, για εντυπωσιακές εμφανίσεις και ξεχωριστό στιλ.

Mια ρετρό φούστα ή ένα φόρεμα ή μπουφάν είναι ό,τι πρέπει για τις χειμωνιάτικες μέρες! Επιλέξτε ανάμεσα σε ρούχα, αξεσουάρ, faux bijoux και άλλους μικρούς θησαυρούς που θα σας εκπλήξουν, δώρα για εσάς και τους φίλους σας, ειδικά τώρα που οι γιορτινές μέρες πλησιάζουν!

Η Κρεμάστρα είναι μία καλή και οικονομική λύση για τα χριστουγεννιάτικα δώρα σας, αλλά και για τις αγορές όλου του χρόνου. Εκεί, θα συναντήσεις την Σοφία και τον Αντέλ που θα σε εξυπηρετήσουν και θα σου προτείνουν ό,τι ταιριάζει γάντι στο outfit που θέλεις να πετύχεις! Μείνε συντονισμένη/ος με την Κρεμάστρα για να ενημερώνεσαι για τα bazzar και τις εκθέσεις της!

Πρωτογένους 16, Αθήνα | Τ: +30 216 70 04 810 fb: likeyesterdays2ndhand | Instagram: likeydays

Εκφαντίδου 42, Παγκράτι | Τ.: 210 34 11 646 fb.: Kremastra Second-Hand & Vintage


Το vintage μαγαζάκι που έψαχνες για τις αγορές των γιορτών σε περιμένει στα Εξάρχεια. Και πίστεψέ μας, αν πας, δεν θα φύγεις με άδεια χέρια!

hotsy totsy Αν σου αρέσει να ξεχωρίζεις και λατρεύεις το vintage στιλ, σου έχω την καλύτερη πρόταση! Το απόλυτο vintage store σε περιμένει στα Εξάρχεια, για να βρεις κι εσύ αυτό που ψάχνεις: Second hand ποιοτικά ρούχα, τσάντες, ζώνες, γάντια, παπούτσια και travel bags από Άμστερνταμ και Λονδίνο… όλα ένα κι ένα. Διαχρονικές μάρκες, για γυναικείο και αντρικό ντύσιμο, όπως Dr Martins, Adidas, Vans ή Levis, υπέρκομψα παλτό, πουκάμισα και ζιπ- κιλότ. Και τι δεν έχει το Hotsy Totsy! Είσαι pin up girl ή θέλεις να μεταμορφωθείς; Έχεις έξοδο και θέλεις ένα κλασάτο ντύσιμο; Έχεις βαρεθεί την γκαρνταρόμπα σου αλλά δεν σου φτάνει ο προϋπολογισμός για αλλαγές; Αλήθεια τώρα, ακόμα το σκέφτεσαι; Το Hotsy Totsy θα καλύψει όλες τις ανάγκες σου σε ένδυση κι υπόδηση. Πάρε αρκετό χρόνο, γιατί σίγουρα θα τον χρειαστείς, μιας και οι επιλογές είναι αμέτρητες και αν χρειάζεσαι καθοδήγηση, η Χριστιάνα είναι καθημερινά εκεί για να σε βοηθήσει να δημιουργήσεις το τέλειο λουκ! Άντε, καλές αγορές!

Ιπποκράτους 77, Αθήνα | Τ.: 210 36 05 902 fb: hotsy totsy vintage clothes ig: @hotsytotsyvintageclothes

06

ΣΤΟΛΙΔΙ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ

Οι πούλιες, τα στρας, η μπούκλα η κοκαλωμένη δεν σε κάνουν πιο εντυπωσιακή. Αυτό που σίγουρα γοητεύει είναι η απλότητα. Αν θέλεις να κάνεις μία αλλαγή εν όψει εορτών, προσπάθησε να έχεις το χρονικό περιθώριο ώστε να διορθώσεις τυχόν λάθη. Για παράδειγμα, χρώμα στα μαλλιά δεν αλλάζουμε στις 24 Δεκέμβρη, ούτε αλλάζουμε μήκος ή κόβουμε φράτζα. Δεν δοκιμάζουμε το φόρεμα που αγοράσαμε ή έχουμε από πέρισυ μία μέρα πριν από το ρεβεγιόν. Μείνε μακριά από τους κοθόρνους, κυρίως αυτούς που δεν μπορείς να τους περπατήσεις, και υπολόγισε ,αν είναι καινούρια τα γοβίδια, να είναι στο σωστό νούμερο. Γκλίτερ και σκούρες σκιές για έντονο βλέμμα μπορεί να έχουν τα αντίθετα

αποτελέσματα αν δεν ξέρεις να τα εφαρμόσεις σωστά. Γενικά, πάρε γνώμες κι αφέσου στα χέρια των ει-δικών σου- ανθρώπων. Και τώρα που είπα “δικών” σου, οι περισσότερες από εμάς έχουμε κάποιες φίλες, με όχι και τόσο καλό γούστο -αν όχι ζηλιαρούλες! Εμπιστεύσου, λοιπόν, το ένστικτο σου κι επίλεξε ό,τι σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφη! Σκουλαρίκια σε μύτη-αυτιά, βραχιόλια, ρολόι, περιδέραια, αλυσίδες, όλα αυτά μαζί και ειδικά σε συνδυασμό με χρυσόσκονη στα ρούχα; Ποτέ! Αγάπη μην ξεχνάς, δεν είσαι δέντρο. Δεν χρειάζονται όλα αυτά… Στολίδι είσαι μόνη σου…

Κι επειδή είσαι στολίδι… πρέπει να προσέχεις. Τέτοιες μέρες παίζει συχνά να σού ανάβουν τα λαμπάκια! Μη δίνεις σημασία στα υπόλοιπα στολίδια. Φρόντισε να είσαι το πιο εκθαμβωτικό και να μην σπάσεις! Πέρασε γιορτινές μέρες με χαμόγελα και φώς…


Μυρίζει Χριστούγ Τα Χριστούγεννα έχουν κάνει προ πολλού την εμφάνισή τους. Ο Δεκέμβριος στην Πόλη έχει άλλο κλίμα. Για κάποιους οικογενειακό, για κάποιους καταθλιπτικό, για κάποιους άλλους κλίμα… «party-time». Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκεις, το σίγουρο είναι ότι τα Χριστούγεννα… μυρίζουν: γαλοπούλα, μελομακάρονα, κουραμπιέ, μακαρόν και πανετόνε. Τα Χριστούγεννα…βλέπονται: λαμπιόνια και στολίδια, γιρλάντες και γκι γεμίζουν σκηνικά Πόλης και σαλονιών. Τα Χριστούγεννα…ακούγονται: «Last Christmas I gave you my Heart», «We wish you Merry Christmas», ένα τρίγωνο που αναγγέλλει με ρυθμό «Καλήν εσπέραν άρχοντες». Τα Χριστούγεννα έχουν γεύση: σαμπάνια και κρασί, σοκολάτα και ζεστός καφές, πατάτες φούρνου και σουφλέ. Τα Χριστούγεννα μπορείς να τα ακουμπήσεις: όταν ανοίγεις τα κλαδιά του δέντρου μετά από 11 μήνες που είναι στο πατάρι, όταν πασχίζεις να βγάλεις τη χρυσόσκονη από τα χέρια και τα μαλλιά σου. Πάνω απ’όλα όμως, τα Χριστούγεννα… τα νιώθεις. Βαθιά μες στην ψυχή σου. Ξέρεις ότι ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσεις ένα χρόνο και να έρθει ένας άλλος. Ξέρεις ότι είναι η ώρα να εκτιμήσεις όσα έχεις και όσα θέλεις να αποκτήσεις. Ξέρεις ότι είναι η ώρα για περισσότερη αγάπη και θαλπωρή. Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν, σε όλους!

ΝΟΣΤΑΛΓΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ


ουγέννων ιστ ρ Χ ς έ δι ω ρ υ μ ι α κ γεύσεις

γεννα ...θυμάμαι Της Άντας Κουγιά


ουγέννων ιστ ρ Χ ές δι ω ρ υ μ ι α κ γεύσεις

H ΦΑΜΠΡΙΚΑ ΤΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΥ Η «Φάμπρικα του Ευφρόσυνου» αλλάζει τα στεγανά της αθηναϊκής γεύσης από τότε που άνοιξε, καθώς ο Γιώργος Γκάτσος, η ψυχή του μαγαζιού, βάζει όλο το μεράκι και την αγάπη του στη μαγειρική, για να μας προσφέρει φρέσκα και μοναδικά πιάτα. Σεβόμενη το στοιχείο της ελληνικής παράδοσης και της μοναστηριακής μαγειρικής, η «Φάμπρικα του Ευφρόσυνου», δεν είναι ένα συνηθισμένο εστιατόριο. Στεγάζεται σε ένα κτίριο του 1960 και το εστιατόριο διαμορφώθηκε με όσα υλικά βρέθηκαν μέσα στο χώρο, ενώ οι διάφορες αισθητικές παρεμβάσεις έγιναν από τον κ. Γκάτσο και κάποιους καλούς του φίλους. Όσο για την κουζίνα, υπάρχει ένα σταθερό, λιτό μενού, ενώ καθημερινά, οι επιλογές σε σαλάτες, ορεκτικά και κυρίως πιάτα διαμορφώνονται ανάλογα με τα φρέσκα υλικά που βρίσκει. Προσπαθώντας όλα τα πιάτα να είναι υψηλής ποιότητας και απόλυτα χειροποίητα, ο κ. Γκάτσος εμπιστεύεται τις βιολογικές λαϊκές αγορές της γειτονιάς. Πρόσθεσε επίσης: «Τα βασικά συστατικά του μαγειρέματος είναι δύο: το ελαιόλαδο και το αλάτι. Έτσι το αλάτι μας είναι μοναδικό, έρχεται από την Κρήτη και τη Μάνη, ενώ φέτος επιλέξαμε Ζακυνθινό βιολογικό ελαιόλαδο». Αξίζει λοιπόν να επισκεφθείτε αυτό το ξεχωριστό μέρος με την ιδιαίτερη ταυτότητα -αν δεν το έχετε ήδη κάνεικαθώς η φήμη του έχει εξαπλωθεί σε όλη την Αθήνα!

προτείνει:

Ο κ. Γκάτσος μας προτείνει τα μοναδικά πιάτα του για την περίοδο της χριστουγεννιάτικης νηστείας, κατά τη διάρκεια της οποίας επιτρέπεται να φάμε ψάρι: φρέσκα βιολογικά ψάρια, όπως τσιπούρα ή λαβράκι, από συγκεκριμένο ιχθυοπωλείο, ενώ μπορείτε να επιλέξετε και άλλες ψαροφαγικές επιλογές, όπως ελληνικό χταπόδι με φάβα Αμοργού.

Αναστασίου Ζίννη 34, Κουκάκι | Τ.: 210 92 46 354 FB: Η Φάμπρικα του Ευφρόσυνου

Γιώργος Γκάτσος Μάγειρας

...θυμάται:

«Μεγάλωσα στη Χαλκίδα και η μητέρα μου ήταν μια γυναίκα βαθιά θρησκευόμενη. Φυσικό και επόμενο ήταν λοιπόν να τηρούμε κατά γράμμα κάθε χριστιανική γιορτή και νηστεία. Έτσι και τα Χριστούγεννα, έπρεπε να νηστεύουμε για 40 μέρες. Η πιο βαθιά χαραγμένη ανάμνηση λοιπόν είναι μια στρογγυλή, λαχταριστή ατομική πίτσα με σουτζούκ και πλούσιο, λιωμένο τυρί, όπως και μια μπουγάτσα που την άνοιγαν και έριχναν μέσα άχνη ζάχαρη και κανέλα. Αυτά τα έφτιαχνε ένα υπέροχο τυροπιτάδικο, πολύ διάσημο στη Χαλκίδα στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Μετά τα Κάλαντα λοιπόν στις 24 του μήνα, όλα τα παιδιά έτρωγαν πίτσα και μπουγάτσα. Ενώ εγώ περιοριζόμουν σε ένα κουλούρι.»


ιστουγέννων ρ Χ ές δι ω ρ υ μ ι α κ ς γεύσει

ΚΥΒΕΛΗ Οι κάτοικοι της περιοχής (και όχι μόνο) έχουν ανακηρύξει την «Κυβέλη» το αγαπημένο τους γευστικό στέκι, αφού πρόκειται για ένα εστιατόριο που απευθύνεται στους λάτρεις της απλότητας και του καλού, ελληνικού φαγητού. Για το team της «Κυβέλης» η φιλοσοφία του ελληνικού τραπεζιού σχετίζεται με ποιοτικές γεύσεις, γενναίες μερίδες, καλό κρασί και συζητήσεις ανάμεσα στα τσουγκρίσματα. Όλα αυτά σου προσφέρονται απλόχερα, σε μια ατμόσφαιρα αυθεντικά οικογενειακή! Το προσωπικό είναι έμπειρο και φιλικό, πάντα στη διάθεσή σου να σε εξυπηρετήσει με χιούμορ και χαμόγελο! Το μενού περιλαμβάνει κρέατα, θαλασσινά, υπέροχες σαλάτες, έξυπνους μεζέδες και επιλογές για χορτοφάγους, απίστευτης νοστιμιάς και σε λογικές τιμές.

ΓιώργοςΑναγνώστου,

Μέσα, ο χώρος είναι ζεστός και λιτά διακοσμημένος, ενώ αγαπημένα ελληνικά τραγούδια ακούγονται από τα ηχεία στην ένταση που χρειαζόμαστε για να διασκεδάσουμε, αλλά και για να απολαύσουμε την κουβέντα με την παρέα μας. Ιδανικό για τις Χριστουγεννιάτικες, γιορτινές μέρες που η ουσία βρίσκεται στο καλό φαγητό, το άφθονο ποτό και τη συνεύρεση με τους αγαπημένους μας φίλους!

«Γενικά, τα Χριστούγεννα για μένα είναι οικογενειακή γιορτή. Όλοι μαζί στο σπίτι, γύρω από το τζάκι, πολλά στολίδια στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Οι γονείς μου δούλευαν πολύ, ειδικά την περίοδο των γιορτών, αλλά πάντα έβρισκαν χρόνο να περάσουμε μαζί τα Χριστούγεννα. Συνήθιζαν να μας κρύβουν σοκολατάκια ανάμεσα στα στολίδια του δέντρου, ενώ οργάνωναν κυνήγι θησαυρού για να βρούμε τα δώρα μας: η μητέρα μου έβαζε καρτούλες στο σπίτι για να λύσουμε το «γρίφο» και να τα ανακαλύψουμε. Ήταν ζεστά τα παιδικά χρόνια. Και είναι δύσκολο όταν ενηλικιώνεσαι, να ξαναζείς τέτοιες στιγμές, με την ίδια θέρμη και τον ίδιο ενθουσιασμό».

προτείνει:

Ο Γιώργος μάς προτείνει ένα ιδανικό πιάτο, που συνδυάζει το εθιμοτυπικό γεύμα των Χριστουγέννων, με την καινοτομία και τη νοστιμιά: Φιλέτο γαλοπούλας στη σχάρα, σερβιρισμένο με ριζότο με κάστανα, κουκουνάρια, ξηρούς καρπούς και αρωματικά, μπισκότα παρμεζάνας και σάλτσα μοσχάτων σταφυλιών.

Επτανήσου 15, Αθήνα | Τ.: 210 82 19 406 | fb: Κυβέλη | ig: kyveli_kypseli

Ιδιοκτήτης

...θυμάται:


γεύσεις και μυρωδιές Χριστουγέννων

ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΕΣ Όλες οι όμορφες στιγμές ξεκινούν με μια καλή παρέα και καλό φαγητό. ‘Ετσι, από το 2012, οι «Ραδιουργίες», ακριβώς κάτω από το Λόφο της Δεξαμενής στα Άνω Πετράλωνα είναι ένα must στέκι για λουκούλεια γεύματα. Το μαγαζί είναι πάντα γεμάτο, ο χώρος του είναι πανέμορφος, η ταράτσα του (που λειτουργεί και το χειμώνα) ειδυλλιακή, η εξυπηρέτηση άψογη, οι τιμές οικονομικές, ενώ την ίδια στιγμή το φαγητό που προσφέρεται είναι νοστιμότατο και σερβίρεται σε πραγματικά γενναίες μερίδες. Απόλυτα εναρμονισμένες με την ιδιαίτερη ταυτότητα της περιοχής, οι «Ραδιουργίες» ακροβατούν με απόλυτη ισορροπία μεταξύ της παράδοσης και του σήμερα, με τα retro στοιχεία της διακόσμησης και με τις διάσημες πλέον ξύλινες καρέκλες, όπου μικρά… «αποστάγματα σοφίας» κάνουν την εμφάνισή τους! Τις «Ραδιουργίες» τις αγαπάμε και γι’αυτό τις επισκεπτόμαστε ξανά και ξανά. Και ο Μένιος, ένας άνθρωπος με αγάπη και μεράκι για αυτό που κάνει, αλλάζει συχνά το μενού για να μην βαριόμαστε! Αν και τις «Ραδιουργίες», δεν θα τις βαρεθούμε ποτέ!

προτείνει: Ο Μένιος που ξέρει από καλό φαγητό, για την περίοδο των Χριστουγέννων μας προτείνει ένα ξεχωριστό πιάτο από τις «Ραδιουργίες»: κότσι χοιρινό, που συνοδεύεται από λεμονάτες πατάτες φούρνου. Κάθε ελληνικό, χριστουγεννιάτικο τραπέζι έχει κρέας, όπως και ζουμερές πατάτες φούρνου!

Κοίλης 33, Αθήνα | Τ.: 211 01 21 426 | FB: Ραδιουργιες

Μένιος, ιδιοκτήτης

...θυμάται: «Μου αρέσουν τα Χριστούγεννα. Μάλιστα, ανήμερα Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς δεν το ανοίγω το μαγαζί. Εξάλλου, είναι τόσο οικογενειακές γιορτές που δύσκολο να έρθουν παρέες. Αλλά έτσι, βρίσκω κι εγώ την ευκαιρία να περάσω τις γιορτές με τη δική μου οικογένεια. Πολλά χρόνια όμως, δούλευα νύχτα. Εκεί που οι άλλοι διασκέδαζαν, εγώ δούλευα. Ξεχνούσα ότι ήταν Χριστούγεννα. Νόμιζα ότι ήταν μια συνηθισμένη μέρα, που απλώς οι άλλοι κυκλοφορούσαν πιο πολύ στους δρόμους.»


ουγέννων ιστ ρ Χ ές δι ω ρ υ μ ι α κ γεύσεις

ΜΙΚΡΗ ΒΕΝΕΤΙΑ Σε μία από τις πιο αυθεντικές γειτονιές της Αθήνας, το Κουκάκι, ξακουστό σε όλον τον κόσμο, αφού ψηφίστηκε μέσα στις 5 καλύτερες γειτονιές της γης, θα βρείτε την “Μικρή Βενετία”! Ένας χώρος ζεστός, όπου θα δοκιμάσετε μοναδικά πιάτα, εμπνευσμένα από την ελληνική κουζίνα σε μια πολύ φιλική ατμόσφαιρα, ιδανική για όλες τις ώρες της ημέρας. Το μενού αυτού του «γκουρμεζεδοπωλείου» είναι εκπληκτικό. Από τις 12.00 το μεσημέρι έως τη 1 το βράδυ, σερβίρουν πρωτότυπα ελληνικά πιάτα, «πειραγμένα» με τις δικές τους προσωπικές πινελιές: δοκιμάστε το για το μεσημεριανό γεύμα ή δείπνο, επιλέξτε τις φρέσκες σαλάτες, ορεκτικά ( μην παραλείψετε τα παστουρμαδοπιτάκια!), ζυμαρικά και ριζότο, πιάτα με βάση το κρέας και τα ψάρια! Για όσους δεν τρώνε κρέας, το μενού για χορτοφάγους είναι επίσης πλούσιο και ενημερωμένο! Οι γεύσεις είναι ιδιαίτερες γιατί στην κουζίνα της «Μικρής Βενετίας» χρησιμοποιούν αγνά υλικά, φερμένα από όλη την Ελλάδα, κυρίως από μικρούς τοπικούς παραγωγούς. Όσο για την εξυπηρέτηση; Άμεση και φιλική, με τρόπο που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου!

προτείνει:

Απευθείας απ’ την κουζίνα της Φλωρεντίας, προτείνουμε ένα γευστικότατο πιάτο, ιδανικό για τις χειμωνιάτικες μέρες: ψαρονέφρι με σύκα και σάλτσα χοεσίν. Και ιδού η συνταγή! Βράζουμε τα σύκα σε ψημένη, αμοργιανή ρακή μέχρι να φουσκώσουν. Στη συνέχεια, προσθέτουμε την σάλτσα χοεσίν, κόβουμε το ψαρονέφρι «μενταγιόν», το περνάμε από το τηγάνι να ροδίσει και ρίχνουμε τη σάλτσα με τα σύκα μέχρι να δέσει το πιάτο μας! Ιδανικά συνοδεύεται με ρύζι basmatti.

Ολυμπίου 15, Κουκάκι | T.: 213 02 59 158 FB: Μικρή Βενετία | www.mikrivenetia.com

Φλωρεντία, μαγείρισσα

...θυμάται:

«Ήταν το 1986 και βρισκόμουν στη Γαλλία, στη Grenoble. Εκεί, είχα ένα ελληνικό εστιατόριο, που λεγόταν «Καλημέρα». Την Παραμονή των Χριστουγέννων όμως, σέρβιρα τα φαγητά που είθιστε να τρώνε οι Γάλλοι εκείνη την ημέρα. Τι τρώνε; Θαλασσινά! Στρείδια, μύδια, γαρίδες, τα πάντα. Επιπλέον, συνηθίζεται εκείνη τη μέρα να ντύνονται θεματικά. Το θεματικό μας εκείνη τη χρονιά ήταν οι πειρατές. Για πρώτο πιάτο, είχα αποφασίσει να σερβίρω «μπλίνις»: πιτάκια με μαρέγκα, που έπρεπε να γίνουν τελευταία στιγμή και να σερβιριστούν ζεστά. Μετά από 210 μπλίνις που έφτιαξα, είχα καεί, είχα κουραστεί και έκατσα λίγο να ηρεμήσω. Τότε, ήρθε η μητέρα μου: «Παιδί μου, λαγάνα δεν πήρες!», «Μάνα, τι λες;», «Έτσι όπως είναι ντυμένοι και με όλα αυτά τα θαλασσινά, δεν είναι Χριστούγεννα, Καθαρά Δευτέρα είναι!»


γεύσεις και μυρωδιές Χριστουγέννων

ΜΕΤΑΞΟΥ Η Μεταξού, μία παλιά αθηναϊκή ταβέρνα στο Μεταξουργείο σε μία διατηρητέα μονοκατοικία με υπέροχη άυλη. Ζεστός χώρος, “ποτισμένος” από την αύρα αμέτρητων θαμώνων που έζησαν υπέροχες στιγμές τρώγοντας, πίνοντας και τραγουδώντας με τη συνοδεία κιθαρομπούζουκων και όχι μονό. Πρόκειται για μία αυθεντική λαϊκή ταβέρνα, που σας καλοδέχονται οι πάντα ζεστοί και φιλόξενοι ιδιοκτήτες με ένα φιλικό προσωπικό που πρόθυμα προσπαθεί να σας περιποιηθεί. Η ταβέρνα προσφέρει καλομαγειρεμενα φαγητά και διάφορα εδέσματα φτιαγμένα πάντα με αγνά υλικά ελληνικής παράγωγης. Κρασιά χύμα άριστης ποιότητας, εμφιαλωμένα βιολογικά, ράκη χύμα, μπύρες κλπ.

Γιάννης & Λενιώ,

Ζωντανή μουσική χωρίς μικρόφωνα (τις καθημερινές που το επιτρέπουν οι ανθρώπινες συνθήκες). Κάθε μέρα με διαφορετική μουσική (καντάδες-λαϊκό-ρεμπέτικο-παραδοσιακή μουσική), η ταβέρνα είναι ανοικτή καθημερινά από τις 18:00 το απόγευμα εκτός Δευτέρας και τις Κυριακές ανοικτά το μεσημέρι από τις 14:00.

«Δεν είναι οι αναμνήσεις που κάνουν τη διαφορά, αλλά το παρόν. Πώς το ζεις. Κι εμείς τα Χριστούγεννα τα ζούμε κάθε χρόνο στο έπακρο. Είναι αγαπημένη μας γιορτή. Ανεβαίνει η ψυχολογία, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο. Μόνο και μόνο από το κλίμα και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Πιο πολλοί άνθρωποι στο δρόμο, πιο καλή διάθεση, δώρα, ψώνια, παρέες. Κι επίσης, μας αρέσει που στολίζουμε το μαγαζί! Είναι η χαρά μας! Γιατί τα Χριστούγεννα όλο και περισσότερος κόσμος βγαίνει έξω, έρχεται να διασκεδάσει και είναι ωραίο να τους προσφέρεις κι αυτήν την Χριστουγεννιάτικη θαλπωρή, εκτός από φαγητό και μουσική!»

προτείνουν: Οι άνθρωποι της Μεταξούς προτείνουν δυο πιάτα που σίγουρα θα τα απολαύσετε. Χοιρινό κότσι και “Το κοτόπουλο του Ινδού” , μπουκιές φιλέτου σοταρισμένες σε καυτερή σάλτσα. Οι καλύτεροι μεζέδες για τις χειμωνιάτικες μέρες...

Πυθοδώρου 10 & Πιερίας, Μεταξουργείο | Τ.: 210 52 29 290 FB: Μεταξού

ιδιοκτήτες

...θυμoύνται:


ουγέννων ιστ ρ Χ ές δι ω ρ υ μ ι α κ γεύσεις

ΓΙΑ ΔΕΣ Στην κορυφή της λίστας των πιο αγαπημένων μας μαγαζιών, βρίσκεται το «Για Δες». Ζεστό, ατμοσφαιρικό, λιτά πολυτελές, με μοναδικό μενού, είναι η καλύτερη επιλογή, και όχι μόνο για τα Χριστούγεννα. Ο Γιάννης, ο σεφ και ιδιοκτήτης του μαγαζιού έχει δημιουργήσει το μενού με φαντασία, μεράκι και μπόλικο ταλέντο: όλα τα πιάτα αποτελούν δικές του εμπνεύσεις και επιλογές, διακρίνονται και για τη γεύση και για την ποιότητα των υλικών τους. Στα τραπέζια του «Για Δες», θα έχεις την ευκαιρία να δοκιμάσεις υπέροχες, φρέσκιες σαλάτες, νοστιμότατα ορεκτικά, κυρίως πιάτα για όλα τα γούστα, που θα σας γοητεύσουν! Κι όλα αυτά, σε έναν χώρο υπέροχο, διακοσμημένο με τρόπο προσεγμένο, ώστε να δημιουργεί ένα οικείο και όμορφο περιβάλλον. Δώστε σημασία στην έξοχη wine list και φυσικά κρατήστε χώρο στο τέλος του γεύματος, για τις γλυκές προτάσεις που ετοιμάζει για εσάς ο Γιάννης. Και μην φοβάστε: οι τιμές είναι προσιτές για όλους και δεν θα σας απογοητεύσουν. Στο «Για Δες» γευματίζεις καλύτερα κι από gourmet εστιατόρια, χωρίς να ανησυχείς ότι δεν θα αντέξει η τσέπη σου!

προτείνει: Ο Γιάννης μάς προτείνει για την περίοδο των Χριστουγέννων ένα πιάτο από το νέο κατάλογο που ετοιμάζει: μπαλοτίνα κοτόπουλο, τυλιγμένη σε προσούτο, γεμιστή με παστουρμά και καπνιστό χοιρινό, «λουσμένη» με σάλτσα μοτσαρέλας, που συνοδεύεται από πουρέ πατάτας. Άλλη μια ιδιαίτερη δημιουργία του, που μας περιμένει να τη γευτούμε!

Χαλεπά 65, Αθήνα | Τ.: 211 21 40 158 | FB: Για Δες

Γιάννης,

ιδιοκτήτης & μάγειρας

...θυμάται: «Πάντα τα Χριστούγεννα συνδυάζονται με οικογένεια! Και επειδή είναι και η γιορτή του πατέρα μου, πάντα την περίμενα με χαρά! Το σκηνικό είναι Χριστουγεννιάτικο δέντρο, τεράστιο τραπέζι, ποικιλία φαγητού, μυρωδιά κουραμπιέ και μελομακάρονου. Νομίζω γι’αυτό είναι ωραία τα Χριστούγεννα: όχι μόνο για τους στολισμούς και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αλλά γιατί συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια, που ίσως, λόγω δουλειάς, δεν τους βλέπεις συχνά. Άσε που προσωπικά, κάνω ένα διάλειμμα από την κουζίνα κάθε Χριστούγεννα! Μαγειρεύει αποκλειστικά η μητέρα μου για όλη την οικογένεια!»


γεύσεις και μυρωδιές Χριστουγέννων

FabriCa De Vino Στην Εμμανουήλ Μπενάκη, σε ένα ιστορικό και ατμοσφαιρικό κτίριο, βρήκε το σπίτι του το -κατά κοινή ομολογία-πρώτο wine bar της Αθήνας. Η Fabrica De Vino ειδικεύεται φυσικά στο κρασί, γιατί «οίνος ευφραίνει καρδία» και φιλοξενεί πάνω από 500 ετικέτες κρασιού. Παράλληλα, σερβίρει κατάλληλα εδέσματα, επιλεγμένα για να ταιριάζουν με τις γεύσεις των κρασιών. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το κελάρι, όπου εκτός από το να θαυμάσετε την ομορφιά του, μπορεί να πετύχετε και κάποια μουσική βραδιά! Όλες τις ημέρες της εβδομάδας, θα βρείτε φανατικούς θαμώνες όλων των ηλικιών, αφού έχουν εκτιμήσει την ποιότητα των προϊόντων που προσφέρει η Fabrica de Vino, αλλά και τη ζεστή ατμόσφαιρα που καλλιεργεί το ίδιο το προσωπικό. Σημειώστε: Δευτέρα & Πέμπτη διοργανώνουν το «Συμπόσιο», όπου σερβίρονται διαφορετικά, ελληνικά πιάτα, φερμένα από την κουζίνα της γιαγιάς μας, μαζί με ταιριαστές ετικέτες κρασιών, μία Τετάρτη το μήνα προσκαλούν έναν γνωστό σεφ που δημιουργεί ένα πλήρες μενού, ενώ τις Κυριακές βρίσκεται στην κουζίνα ένας Αιθίοπας μάγειρας, που δημιουργεί αυθεντικά αιθιοπικά πιάτα. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο δε, πρέπει να ετοιμαστείτε για μεταμεσονύχτιες ελληνικές βραδιές, όπου η διασκέδαση βρίσκεται «στο κόκκινο!»

προτείνει: Το νέο μενού του Fabrica de Vino είναι ένα γευστικό ταξίδι σε όλη τη Μεσόγειο! Ειδικά για τις Χριστουγεννιάτικες μέρες όμως, ο Αναστάσης προτείνει την all-time classic προβατίνα, μία καθαρά ελληνική γεύση, που θυμίζει βουνό, χειμώνα, Χριστούγεννα, τζάκι και χιόνι! Οι θαμώνες, βέβαια, είναι εξαιρετικά «πιστοί» σε αυτό το πιάτο, κάθε εποχή του χρόνου!

Εμ. Μπενάκη 3, Αθήνα | Τ.: 210 32 14 148 | FB: Fabrica De Vino www.fabricadevino.gr

Αναστάσης Κυριακόπουλος, Barman

...θυμάται: «Ο μπαμπάς μου κατάγεται από τη Μικρά Ασία. Η μισή οικογένεια ήρθε στην Ελλάδα γύρω στο 1918 και η άλλη μισή, το 1922 με την καταστροφή της Σμύρνης. Κάποιοι εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα και κάποιοι στη Θεσσαλονίκη. Φυσικό και επόμενο ήταν στενοί συγγενείς να είχαν χαθεί. Τη δεκαετία του ’70 λοιπόν, τελείως τυχαία, ο μπαμπάς μου ξαναβρήκε επαφή με τον πρώτο του ξάδερφο. Έτσι, τους καλέσαμε για γιορτές στην Αθήνα. Θυμάμαι τα κλάματά τους, όταν βρέθηκαν. Εκείνα τα Χριστούγεννα ήταν κάθε μέρα ένα τραπέζι μεγάλο με πολλά φαγητά, βόλτες ατέλειωτες στην Αθήνα, στην Ακρόπολη, στο δέντρο στο Σύνταγμα, άπειρες φωτογραφίες Polaroid. Θα τα θυμάμαι για πάντα!»


ιστουγέννων ρ Χ ές δι ω ρ υ μ ι α κ ς γεύσει

ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ Η Μαίρη και οι νοστιμιές που μας προσφέρει είναι από τις πρώτες μας επιλογές σε κάθε περίσταση! Κλασικό στέκι της πλατείας Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη, γίνεται εύκολα το «μαγαζί σου», αφού και σπιτικό φαγητό προσφέρει και δημιουργεί παρεϊστικη, φιλική ατμόσφαιρα. Μπαίνοντας σε περιμένει η βιτρίνα με τις… νοστιμιές της ημέρας για να διαλέξεις το γεύμα σου, ενώ μπορείς να διαλέξεις κάτι της ώρας ή και τηγανητό από τον πλούσιο, σπιτίσιο κατάλογο! Μεσημέρι και βράδυ το μαγαζί είναι γεμάτο, καθώς όχι μόνο οι Κυψελιώτες, αλλά όλοι οι Αθηναίοι, έχουν εκτιμήσει δεόντως τόσο τη μαγειρική της Μαίρης, όσο και το κλίμα του χώρου. Αν έχει καλό καιρό δε, μπορείτε να κάτσετε στα τραπεζάκια της πλατείας. Ειδικά τα βράδια, κυρίως μόλις τελειώσουν τα θέατρα, από τη Μαίρη παρελαύνουν πασίγνωστοι ηθοποιοί, που ανάμεσά τους, είναι δεδομένο, ότι μετά την παράσταση, θα πάνε εκεί. Ό,τι τραβάει η ψυχή σας λοιπόν, θα το βρείτε. Και πιστέψτε μας, ίσως να μην θέλετε να ξαναμαγειρέψετε ποτέ εσείς, αφού οι γεύσεις της Μαίρης θα σας θυμίσουν το κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι!

προτείνει: Η Μαίρη για την περίοδο των Χριστουγέννων προτείνει χοιρινό με σέλινο ή λαχανοντολμάδες! Έχοντας δοκιμάσει και τα δύο πιάτα, σας εγγυώμαι ότι και γεύση και μυρωδιά θα σας θυμίσουν την κουζίνα της γιαγιάς σας, τις κρύες μέρες που όλη η οικογένεια μαζεύεται γύρω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Ύδρας 2, Αθήνα | τ.: 21 0 82 1 3 136 | fb: Οι νοστιμιές της μαίρης

Μαίρη, ιδιοκτήτρια

...θυμάται: «Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου γιορτή! Πάντα θυμάμαι να μαζευόμαστε σπίτι μουόλη η οικογένεια- και να μαγειρεύω για όλους. Στολίζω πάντα από τις αρχές του Δεκέμβρη και ανήμερα Χριστούγεννα μαγειρεύω από το πρωί. Γύρω στη 1 μαζεύονται όλοι, στρώνουμε ένα τεράστιο τραπέζι και μέχρι τη νύχτα ανανεώνουμε τα πιάτα μας, τρώμε γλυκά, πίνουμε, βάζουμε μουσική και χορεύουμε. Άλλωστε για μένα, αυτό είναι τα Χριστούγεννα! Να ‘μαστε μαζί. Και το ίδιο κλίμα, μεταφέρω και στο μαγαζί! Την Πρωτοχρονιά, ας πούμε, κόβουμε πίτα για όλους όσους είναι εκεί. Και το σε ποιον θα πέσει το φλουρί δεν είναι ποτέ στημένο!»


της Γεωργίας Δρακάκη

Χριστούγεννα είναι κάπου ν’ ανήκεις Τι νόημα έχει να γιορτάζεις πανομοιότυπα και βαρετά; Δεν είναι καθόλου της μόδας να ανυπομονώ για τα Χριστούγεννα. Οι οικογενειακές γιορτές έχουν πάρει το χρίσμα και το στίγμα της γραφικότητας εν έτει 2020. Άλλωστε, και η οικογένεια ξεχαρβαλώθηκε ως θεσμός, βουτηγμένη στα απαιτητικά και, ενίοτε, βαλτωμένα νερά της καθημερινότητας, του χάσματος των γενεών, της τοποθέτησης των γονεϊκών νουθεσιών ως πολίτικαλ ινκορέκτ και ούτω καθεξής. Της μόδας είναι να ξεχνάω τα Χριστούγεννα-είναι, πια, κάτι παρωχημένο, είναι κιτς ο τρόπος που τα γιορτάζουν οι άνθρωποι και είναι ανήθικο και αντιαισθητικό να βλέπω λαμπάκια στις κολώνες της ΔΕΗ και λίγο πιο πέρα άστεγοι να κοιμούνται στην παγωνιά.

σπίτι, που βάζω ένα σχετικά καλύτερο ρούχο, που τρώω περισσότερα γλυκά γιατί παντού έχει γλυκά αυτήν την περίοδο, που ξοδεύω για δώρα, που μου κάνουν άχρηστα δώρα, ένα ακόμα κασκόλ που δεν θα φορέσω κι ένα βραχιολάκι πολύ χαριτωμένο που τι να το κάνω δεν ξέρω…. Αυτό, αυτό το επιβεβλημένα εορταστικό κλίμα, που ξέρω πως είναι επίπλαστο, δεν περνάει στιβάδες κάτω από το δέρμα να μπει στ’ αλήθεια στην καρδιά, όπως τάζουν τα τραγούδια από τα παλιά μεγάφωνα των δήμων.

Θα σου πω τι νόημα έχει

Και στην, τελική, της μόδας είναι να πορεύομαι μόνη μου ή, στην τελική, αν θέλω ντε και σώνει να κάνω γιορτές να τις κάνω με τα πρόσωπα που γουστάρω εγώ, όπου θέλουμε και, ακόμα καλύτερα, να κάνουμε κάτι παντελώς εναλλακτικό, όπως ας πούμε το να φάμε ψάρι. Βαριέμαι το σπίτι της γιαγιάς και βαριέμαι να φάω πάλι, στην ίδια θέση του τραπεζιού όπως εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια, τα ίδια φαγιά, μαγειρεμένα με τον ίδιο τρόπο.

Οι παραδόσεις ενός τόπου εμποτίζουν τους ανθρώπους του με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, συμπεριφορές, ακόμα και προσδοκίες από την ίδια την ζωή. Η έννοια της ελπίδας, της ευχής, της κατάνυξης, έννοιες θρησκευτικές και κοινωνικές, έννοιες βαθιά ανθρώπινες, ένωναν τον λαό και τις οικογένειες, τους έκαναν να νιώθουν ότι ανήκουν σε ένα ευρύτερο σύνολο. Είναι όμορφο να βρίσκεσαι σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων και όλοι να δίνετε το ίδιο νόημα σε μια λέξη. Είναι ακόμα πιο όμορφο να τρώτε το ίδιο φαγητό την ίδια μέρα και αυτό όλο να συμβολίζει κάτι.

Όλα αυτά τα χρόνια, το ίδιο παραμύθι. Αυτό που στολίζω το

Το δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων αντικατέστησε αρχαιοελληνι-


κές ή ρωμαϊκές γιορτές, συνδεδεμένες με τις χειμερινές τροπές του ήλιου. Το χειμερινό ηλιοστάσιο είναι στις 22 Δεκεμβρίου. Κάποτε, εκείνες τις μέρες οι Έλληνες εξευμένιζαν δαιμονικά όντα και έκαναν θυσίες στους θεούς για ευετηρία (καλή χρονιά)-σήμερα, γιορτάζουν την Γέννηση του Χριστού, τον Άγιο Βασίλειο, τα Θεοφάνεια. Η θρησκεία που κατευνάζει, που ενώνει γύρω από ένα τραπέζι, που δίνει παρηγοριά στον φτωχό για καλύτερη σοδειά, αλλά και την ευκαιρία να φάει κρέας. Η οικογένεια που είναι σκορπισμένη στους αγρούς και τις εργασίες, μαζεύεται πλάι σε μια φωτιά, ίσως και θυμάται για ποιον λόγο είναι οικογένεια. Αναθερμαίνεται η πίστη, η αφοσίωση του ενός στον άλλον, αισθάνονται πιο εξοικειωμένοι με την έννοια της θυσίας-ξέρουν ότι ο μικρός, ροδαλός Θεός που γεννιέται απόψε, σύντομα θα σταυρωθεί και θα θυσιαστεί. Έτσι κι αυτοί, παίρνουν δύναμη για να συνεχίσουν να κουβαλάνε τον σταυρό τους στον ολόδικό τους γολγοθά. Ύστερα, η θρησκεία πιάστηκε χεράκι χεράκι με τον καπιταλισμό, τα φορτωμένα πορτ μπαγκάζ και τα ξέχειλα τραπέζια με φαγητά που πετιούνται την επόμενη μέρα και παντελόνια που ξεκουμπώνονται από το πολύ φαγητό. Πλουμιστές διαφημίσεις, εκθαμβωτικές τηλεοπτικές παραγωγές με πιο πολύ στρας από όσο μπορεί να αντέξει ο μέσος ανθρώπινος οφθαλμός, μάσκες ομορφιάς και μυστικά λάμψης για το ρεβεγιόν… Μοιάζει να το χάσαμε κάπου. Κι ακόμα περισσότερο, όταν στριμώξαμε τα φιλανθρωπικά μας συναισθήματα σε δύο εβδομάδες της χρονιάς-να σου τα φιλανθρωπικά bazaar, οι γιορτές αλληλεγγύης, η έκθεση και το παιχνίδι του ανθρώπινου πόνου, οι άστεγοι, οι ηλικιωμένοι, τα μικρά ορφανά, οι γυναίκες με καρκίνο στο στήθος, όλες, όλοι αξιώνουν ένα μας ευρώ, ένα δευτερόλεπτο σιγής και σκέψης. Την ίδια στιγμή, το φαγητό κοντεύει να μου αρπάξει στον φούρνο, ο εργοδότης μου με παίρνει τηλέφωνο Κυριακή απόγευμα γιατί έτσι και η άδεια-σιγά την άδεια- εκπνέει λίγο λίγο. Τα μαλλιά μου είναι πάλι χάλια, χαρά στο κομμωτήριο που πείστηκα πάλι να πάω. Ο άντρας μου δεν μου δίνει σημασία και οι γονείς μου είναι πολύ κουρασμένοι για να οργανώσουν κάτι εκτός σπιτιού και τηλεοπτικής οθόνης. Θλίψη. Ζήλεια. «Θέλω κι εγώ έτσι. Γιατί δεν μπορώ κι εγώ να γιορτάσω έτσι, γαμώτο; Πάλι τελείωσαν τα λεφτά… Πάλι μας κάλεσαν οι Σιδερίδηδες, πάλι θα υποκριθούμε. Λες να καταφέρω να κάνω λίγο σεξ, τουλάχιστον, αυτές τις μέρες; Η γειτόνισσα, βρε παιδί μου, ακόμα και ανήμερα θα πάει για το πρωινό της τρέξιμο, ε, γι’ αυτό έχει κορμάρα, τι το’ θελα το τρίτο μελομακάρονο βραδιάτικα κι εγώ, έχω παχύνει, έχω ασχημύνει, έχω κουραστεί, τι να μου κάνουν τα Χριστούγεννά σας;»

Αυτό κάνουν τα Χριστούγεννα στους ανθρώπους Επειδή δεν σου αρέσουν τα Χριστούγεννα, δεν σημαίνει ότι δεν

είσαι ρομαντικός ή καλός άνθρωπος. Είναι δικαίωμά σου. Εμένα μου αρέσουν και είμαι ντεμοντέ. Τα θέλω όλα παραδοσιακά και όπως τα θυμάμαι. Είναι η ζώνη ασφαλείας μου και προτιμώ να χαμογελάω από το να γκρινιάζω. Ο τόπος μου έχει υπέροχα έθιμα και εύχομαι να μπορέσω κάποια στιγμή να καθιερώσω το να περνάω Χριστούγεννα σε διαφορετικά μέρη ανά την Ελλάδα. Οι Σαρακατσάνες, οι Ηπειρώτες, οι Κρητικοί, οι νησιώτες γιορτάζουν με διαφορετικούς τρόπους και τα παιδιά χαίρονται παντού το ίδιο όταν δουν ένα δέντρο στολισμένο στο δωμάτιο ή το σαλόνι τους. Το καράβι ήταν που στολιζόταν κάποτε στα ελληνικά σπίτια, συμβολίζοντας την καινούργια πλεύση του ανθρώπου στη ζωή, μετά τη γέννηση του Χριστού. Τα καράβια, όμως, ήταν συνδεδεμένα με δυσάρεστες αναμνήσεις, με πνιγμένους συζύγους και πατεράδες και δεν μπόρεσαν να εδραιωθούν ως γιορτινό σύμβολο. Ο στολισμός του-πιο αναίμακτου ομολογουμένως- δέντρου είναι, σε πολλά σπιτικά, οικογενειακή υπόθεση. Όλοι συμβάλλουν, κρεμώντας τα στολίδια στα κλαδιά εκείνα που συμβαδίζουν με το ύψος τους. Στο δικό μου, ακούγαμε χριστουγεννιάτικα CD και ήμασταν όλοι στ’ αλήθεια χαρούμενοι. Και τα κάλαντα! Ποτέ δεν βαριέμαι να ακούω τα κάλαντα από παιδιά που τα λένε με την ψυχή τους, όπως νομίζω πως έκανα εγώ στα χρόνια του δημοτικού και του γυμνασίου με τους φίλους μου. Επίσης πολύ, πολύ χαρούμενοι. Και στην διάρκεια της «περιοδείας» ανά τα σπίτια και τα μαγαζιά και μετά, στην καταμέτρηση. Με τα χρόνια, όμως, η χαρά υποχωρεί. Καθένας απομακρύνεται κι από λίγο από το παιδί που κρύβει μέσα του. Και τα παιδιά που ήμασταν εμείς στ’ αλήθεια, μεγάλωσαν και έγιναν λίγο πολύ νευρωτικοί ενήλικες με μεταπτυχιακά και υπερωρίες στην δουλειά τους. Θυμόμαστε, όμως, αναβιώνουμε. Όταν ζούμε ξανά και ξανά ανάλογες στιγμές, εκείνη την περίοδο του χρόνου που «έξω έχει κρύο και μέσα είναι ζεστά», που τα κλισέ επαναλαμβάνονται καρτερικά μες στα χρόνια, που εμείς μεγαλώνουμε, αλλά η κρεατόπιτα της μαμάς-ένα πιάτο αυστηρά κατασκευασμένο για να τρώγεται στο πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν μας- είναι κάθε χρόνο και καλύτερη. Η οικογένεια μικραίνει ή μεγαλώνει. Κάποιος λείπει μια χρονιά-όπως εκείνα τα Χριστούγεννα του 1996 που έγιναν χωρίς τον παππού και δεν στολίσαμε στο σπίτι, παρά μόνο οι γονείς μου μου πήραν ένα μικρό δεντράκι τόσο δα για το δωμάτιό μου με στολιδάκια μπιμπελό που αργότερα στόλισε το φοιτητικό μου σπίτι και έχω αποφασίσει να μην το πετάξω ποτέ. Κάποιος άλλος, την αμέσως επόμενη χρονιά, κάνει μαζί μας τα πρώτα του Χριστούγεννα. Ο επτά μηνών αδερφός μου γιόρταζε μαζί μας και μας έδινε, χωρίς να το ξέρει, πνοή ζωής και χαράς. Φέτος, ο αδερφός μου είναι 22 χρονών και αν λείψει από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι επειδή μπορεί, ας πούμε, να βαριέται θα μου ραγίσει η καρδιά-δεν είναι Χριστούγεννα χωρίς αυτόν. Γιατί Χριστούγεννα, για όλους μας, είναι το μαζί. Κι ό, τι με θλίβει περισσότερο είναι οι μοναχικές φιγούρες της ζωής που γιορτάζουν κατά μόνας, πίσω από ένα παράθυρο, με ένα φαγητό όπως αυτό που τρώνε κάθε μέρα και ένα σπίτι σιωπηλό και άδειο. Κάποιες φορές, περνάμε τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά με ανθρώπους που δεν είναι η οικογένειά μας,


ούτε οι φίλοι μας, ούτε οι σύντροφοί μας. Μπορεί να είμαστε στην δουλειά, στο στρατόπεδο, στο πλοίο, στο αεροπλάνο μιας καθυστερημένης πτήσης, στο μικρό φοιτητικό μας διαμέρισμα στην άλλη άκρη του κόσμου όπου βρεθήκαμε για σπουδές και δεν είχαμε την δυνατότητα να πάμε να δούμε τους συγγενείς για λίγες μέρες, ούτε αυτοί εμάς.

κάνουν να γκρινιάζουμε, να διαφωνούμε πάνω στο κάθε τι, να εκφράζουμε την αρνητική μας άποψη μες στη μέση της γιορτής. Και ακόμα καλύτερα, μια επιλογή είναι να αφεθούμε στην απόλαυση της γιορτής, με τις οικογενειακές ιστορίες που έχουμε ακούσει εκατοντάδες φορές, αλλά είναι βέβαιο πως μια μέρα θα νοσταλγήσουμε.

Οι προσωρινές «οικογένειες» των γιορτών

Χρόνια πολλά, λοιπόν. Τόσο απλά

Τότε, ανταλλάσσουμε μια ευχή με τον συνάδελφο, τον διπλανό, τον γείτονα. Κλείνουμε τα μάτια και σκεφτόμαστε τι κάνει η γυναίκα με το παιδί αυτήν ακριβώς την ώρα. Σφίγγουμε τα δόντια και συνεχίζουμε. Η ζωή δεν είναι πάντα όπως την θέλουμε και περιστάσεις όπως οι γιορτές την κάνουν να μοιάζει αβάσταχτα συγκινητική ώρες ώρες, ανυπόφορη στα χώρια της και τα πρέπει της. Καμιά φορά, οι άνθρωποι που αναπάντεχα βρέθηκαν δίπλα μας αυτά τα Χριστούγεννα γίνονται «η οικογένεια της βραδιάς». Δεν θα ξεχάσω ποτέ την Πρωτοχρονιά του 2019 που την πέρασα στο πάλκο ενός ρεμπετάδικου ως τραγουδίστρια. Φιλιά, αγκαλιές με τους συναδέλφους πρώτα και μετά από ώρες και με τους συγγενείς. Τα τραγούδια μας εκείνο το βράδυ είχαν μια αλλιώτικη γλύκα. Και μια πίκρα μαζί. Κι ήταν όμορφα…

Κι αν κάποιες οικογένειες και κάποιοι άνθρωποι κρίνουν πως δεν επιθυμούν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα παραδοσιακά ή καθόλου, τότε είναι βέβαιο πως τα Χριστούγεννα, όπως τα έχουμε παραλάβει από τους προγόνους, ως μια κληρονομιά συγκέντρωσης και χαράς, πάντα θα ζητούν οικογένειες για να γιορτάζονται.

Κάποια Χριστούγεννα, ο μπαμπάς, λόγω δουλειάς, συνέβη να μην ήταν στο οικογενειακό τραπέζι και ήμουν πολύ στεναχωρημένη. Όμως, η μαμά μου ήταν πιο στεναχωρημένη από μένα κι έτσι, αποφάσισα να μην το δείξω, να κάνω σα να είναι όλα φυσιολογικά, όλα καλά. Αυτό το μικρό θέατρο, αυτό ήταν το πνεύμα των γιορτών για μένα εκείνη την χρονιά, εκείνη την στιγμή. Ο μπαμπάς την επόμενη μέρα δεν ένιωθε καθόλου κουρασμένοςείχε γιορτάσει λίγο με τους συναδέλφους στην δουλειά, είχε περάσει κι αυτός ωραία. Αλλιώτικα ωραία. Την ώρα των ευχών, την ώρα που αλλάζει η χρονιά ή που ξημερώνει Χριστούγεννα μπορεί κανείς να αισθανθεί μια οικουμενικότητα, μια «άγρια χαρά» ότι βρίσκεται κάπου με κάποιους, ότι τουλάχιστον, δεν είναι μόνος. Αν έχει κι ένα γεμάτο ποτήρι, ακόμα καλύτερα… Κάποιοι δεν έχουν οικογένεια αίματος για να μοιραστούν το πνεύμα μαζί της-έχουν όμως την οικογένεια του συντρόφου τους ή ενός καλού φίλου. Έχουν οι ίδιοι φίλους, κέφι και φαντασία για μαζέματα σε σαλόνια και σε μπαράκια.

Ο Άη Βασίλης έχει γίνει ψηφιακός. Οι διαφημίσεις της Coca Cola και των Jumbo σχεδόν θεσμοποιήθηκαν. Οικογένειες με δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες θα στρώσουν το τραπέζι. Σε μια πολυπολιτισμική Ελλάδα, και ιδίως Αθήνα, με οικογένειες και παρέες να συντίθενται από διαφορετικές εθνικότητες, παράξενα, αρωματικά φαγητά θα συνοδεύσουν τα γνωστά, παραδοσιακά μας. Η ανθρωπότητα και οι γιορτές της εξελίσσονται, αλλάζουν και εκυσγχρονίζονται. Κάποια πράγματα, όμως, μένουν τα ίδια: η νυχτερινή έξοδος των μικρότερων μετά το τραπέζι, οι μοντέρνοι θείοι με τα εναλλακτικά δώρα, το ανέβασμα των παλμών στην αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή του έτους, η αναμονή των μαγείρων του σογιού για καλά λόγια που αφορούν τα πιάτα τους, η κοπή της βασιλόπιτας και το τυχερό φλουρί, τα χαρτιά στην τσόχα ξημερώματα 1ης Γενάρη, τα κουδούνια που χτυπούν στα στολισμένα σπίτια που δέχονται επισκέψεις, οι Χριστίνες, οι Χρήστοι και οι Βασίληδες που χαίρονται το όνομά τους κοντά σε κάποιο χριστουγεννιάτικο έλατο, το άγχος αν θα πετύχει η ζύμη, τα βράδια που τα παιδιά περιμένουν τον Άη Βασίλη, ο οποίος είναι υπαρκτό πρόσωπο, η θλίψη όταν, μέσα Γενάρη, ξεστολίζουμε, η κρυφή μας αναμονή για τα επόμενα Χριστούγεννα, η ανάγκη μας για λίγη μαγεία, λίγη γεύση, λίγη χαλάρωση. Η ανάγκη μας να ανήκουμε που στέκει πιο ισχυρή από την επιθυμία μας να κατέχουμε.

Άλλοι, πάλι, κάνουν γιορτές μπροστά σε μια φωτογραφία ενός πεθαμένου. Και κλαίνε, τους λείπει, δεν είναι γιορτές χωρίς αυτόν. Εγώ που τους έχω ακόμα σε 3D edition τους αγαπημένους μου τι κάνω αυτά τα Χριστούγεννα; Κάποτε, θα γίνουμε όλοι φωτογραφίες. Ως τότε, έχουμε πολλές επιλογές. Μία από αυτές είναι να κάνουμε ειρήνη με όλες εκείνες τις συνθήκες που μας

Καλές γιορτές σε όλες και όλους - καλές θα πει, όπως τις νιώθουμε. Δικές μας.



Ακόμη μια χρονιά κοντά σας, γεμάτη γεύσεις και χαμόγελα πέρασε... ...Και υποδεχόμαστε παρέα το νέο έτος, γιορτάζοντας συντροφιά τις τελευταίες του μέρες. Με Χριστουγεννιάτικη διάθεση και απολαυστικές γεύσεις σας περιμένουμε και φέτος στον ζεστό και φιλόξενό μας χώρο. Κλασσικά Ελληνικά πιάτα και πιο ιδιαίτεροι γιορτινοί συνδυασμοί, πάντα με την ποιότητα που μας χαρακτηρίζει όλα αυτά τα χρόνια.

Καλά Χριστού γεννα σε όλους!

ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ 59, ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ | ΤΗΛ.: 210 3807 992 & 210 3302 933


ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ

«Αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο για σοβαρούς ανθρώπους. Δόξα σοι ο Θεός, υπάρχουνε ακόμα άνθρωποι, που τους αρέσουνε τα απλά πράγματα, οι ιστορίες και τα παραμύθια».

Φώτης Κόντογλου

ξελευθερία

ΜΑΡΤΥΣ της Ελένης Ορνεράκη

1x12 Τραγούδια για τους μήνες του Φώντα Λάδη

Οδηγώ...

Φράση του μήνα Τα εκατομμύρια gigabytes ειδησεογραφικού χάους και ανήκεστης παραπληροφόρησης στο Διαδίκτυο αποτελούν εγγύηση ότι στο όχι πολύ μακρινό μέλλον οι έντυπες εφημερίδες θ’αναστηθούν. Δημοσθένης Κούρτοβικ «ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΙΛΕΞΙΚΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΜΑΘΕΙΑΣ», βιβλιοπωλείον της Εστίας

Μεσογείων. Ύψος Χολαργός Ένα ΙΧ ανάμεσα σε δύο περιπολικά. Ένας άντρας μπρούμυτα στο πεζοδρόμιο... Δύο αστυνομικοί τον έχουν ακινητοποιήσει... Πράσινο... Συνεχίζω... Αλεξάνδρας Μια γυναίκα με σταχτιά μαλλιά τρικλίζει στη μέση του δρόμου. Τα αυτοκίνητα, τα μηχανάκια, οι πεζοί, την προσπερνούν διαρκώς (λίγοι προσέχουν μην την πατήσουν).

Δώδεκα τραγούδια, ένα για τον κάθε μήνα. Καλωσορίσματα για το Γενάρη και τ’ αδέρφια του. Που δεν αλλάζουν στα γυρίσματα του Καιρού, όσο κι αν εμείς τα κακομεταχειριζόμαστε!...

Η ψυχή της πόλης του παντελη αμπαζη

Ο μπουζουκομάχος Ο μπουζουξής είναι ο μάγκας της ορχήστρας. Διπλό μεροκάματο, το τιμόνι, ο σολίστας. Αρσενικό παλαιάς κοπής. Πάντα ντυμένος στην πένα. Πότης και καπνιστής. Ο λόγος του συμβόλαιο...

Πατησίων Ένας καλοντυμένος ηλικιωμένος κύριος περπατά βιαστικά. Μιλάει στο κινητό του, χειρονομεί και βρίζει ουρλιάζοντας στον αόρατο «άτυχο» συνομιλητή του.

Ένα παραμύθι

Δροσοπούλου

προυσαλη

Ένα αυτοκίνητο πατάει ένα περιστέρι που μάλλον είχε υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις του ή τα αντανακλαστικά του. Ένας ποδηλάτης, μάρτυς του περιστατικού, σταματάει, αφήνει το ποδήλατό του στην άκρη και μαζεύει το τραυματισμένο περιστέρι στις χούφτες του... Λίγα δευτερόλεπτα μετά το περιστέρι πεθαίνει στα χέρια του. Έχει βουρκώσει... Καταλαβαίνω από την αμηχανία του ότι δεν ξέρει τι να κάνει το άψυχο πουλί. Σταματάω, βγάζω το κράνος, κατεβαίνω από την μηχανή (το αγόρι δεν μιλούσε Ελληνικά). Φτιάξαμε σιωπηλά, μαζί, έναν αυτοσχέδιο τάφο στη Φωκίωνος. Κατάλαβα ότι δεν μπορούσα άλλο να κοιτάω αλλού, κάθε φορά που η βία εμφανίζεται μπροστά μου ως έμπειρη επιδειξίας.

απο τον δημητρη Το δώρο του τέταρτου μάγου Λένε οι ιστορίες των παλιών πως ήταν ένας καιρός μακρινός, τότε που ψηλά στον ουρανό, κι ακόμα πιο πέρα, φάνηκε ένα αστέρι που δεν έμοιαζε με τα άλλα. Γιατί όλοι όσοι το κοίταζαν καταλάβαιναν καλά πως τούτο δω έλα-

μπε αλλιώτικα.

διαβαστε ακομη: Ρώτα τον διάσημό σου από την Γεωργία Δρακάκη • Γονιός στην γωνία με αγωνία από τον Βαγγέλη Νικολαΐδη • Εορταστικό διατροφολόγιο από την Πέρσα Δράκου • Η άχρηστη πληροφορία του μήνα - Σταυρόλεξο από τον Λέανδρο Σλάβη • Ψυχολογικό λεξικό από την Σταύρο Μπουγκά • Γατάκια ο σκύλος ξέρει μπάλα από τον Μάκη Διόγο • Τι λένε τ' άστρα από την Νταίζη Ντάκου • Είσαι κοΜάντω από την Μαντώ Βλάχου • Σκίτσο από την Μαρλένα Παρλαβάντζα


Τραγούδια για τους μήνες

ξελευθερία

1x12

από τον φωντα λαδη

ΓΕΝΑΡΗΣ Άσπρα τα μαλλάκια μου, μύτη σαν παντζάρι και στα ποδαράκια μου οι καλικαντζάροι. Δώδεκα τραγούδια, ένα για τον κάθε μήνα. Καλωσορίσματα για το Γενάρη και τ’ αδέρφια του. Που δεν αλλάζουν στα γυρίσματα του Καιρού, όσο κι αν εμείς κακομεταχειριζόμαστε τον πλανήτη μας! Ο Φώντας Λάδης χαρίζει στους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες μας τα δικά του, πρωτότυπα Κάλαντα. Συντροφιά για το 2020. Και του Χρόνου!...

Ρίχνω στο ταγάρι μου άλλον ένα χρόνο. (Άχ μωρέ Γενάρη μου, φύγε και κρυώνω!) Τώρα άλλος κάνει σκι στις ψηλές ραχούλες, κι άλλος κουκουλώνεται μ’ έξι κουβερτούλες.

φλεβαρησ Δυό γιορτές παράξενες ο Φλεβάρης κρύβει, του Άγιου Τετράδιου και του Άη Μολύβη. Γράφε και μουτζούρωνε κι άντε πάλι σβήνε, οι χειρότερες γιορτές τούτες σαν να είναι! Έχει όμως κι άλλες δυό κι έτσι δε με μέλλει, του Αγίου Παίζουμε και του Άη Τεμπέλη.

ΜΑΡΤΗΣ Να η Άνοιξη, σιμώνει. Καλημέρα, χελιδόνι! Γεωργός τον κάμπο σκάβει και χρυσά σποράκια θάβει. Μάρτη μου, καιρό που κάνεις! Βάλθηκες να μας τρελάνεις. Όλα ο ουρανός σου τα ‘χει: Βήχα, πυρετό, συνάχι. Μια γελάς και μια μου κλαις, αποφάσισε τι θες. Μήνα που όλο αλλάζεις γνώμη Και ποτέ δεν λες συγγνώμη!

Πότε τρελοδιάβασμα πότε τρελοπάρτυ, φεύγει ο Κουτσοφλέβαρος σέρνοντας το Μάρτη.

www.fondasladis.com

ΙΟΥΝΗΣ ΑΠΡΙΛΗΣ Όμορφο, ξανθό παιδί Μέθυσε και τραγουδεί. Ανοιχτά έχω τα χείλη και γι’ αυτό με λεν Απρίλη. Οι καρδιές μπροστά μου ανοίγουν και τα χρώματα όλα σμίγουν, και στο μωβ της ανεμώνας σβήνει, χάνεται ο χειμώνας. Τώρα γύρω πασχαλιές και παντού μοσχοβολιές. Τώρα αγάπες και φιλιά και Ψευτοπρωταπριλιά.

ΜΑΗΣ

Ό,τι με κόπο έσπειρες στο περσινό χωράφι πάρε του ήλιου το σπαθί και θέρισε χρυσάφι.

Καταπράσινη πλαγιά κι όλη η Γη παλάτι. Έφτασε η Πρωτομαγιά η γιορτή του εργάτη.

Ιούνη, καλημέρα! Άνοιξη τώρα, γειά! Μεγάλωσε η μέρα, τη νύχτα κυνηγά.

Προχωράω και κρατώ Ήλιο – μαργαρίτα. Τώρα κρύψε το παλτό και μπλουζάκι ζήτα.

Κι όσα γράμματα έμαθες με χίλια – δυό ξενύχτια, σαν τα διαμάντια θα τα βρεις μες στης ζωής τα δίχτυα.

Στου Μαγιού καθίσαμε το σκαλοπατάκι κι όλο ονειρευόμαστε το καλοκαιράκι.

Η σάκα στο ντουλάπι μαζί με την ποδιά. Ποδήλατο, πατίνι και χίλια παγωτά.


ΙΟΥΛΗΣ Έφτασε του τζίτζικα Τώρα η εποχή. Φεύγετε να φεύγουμε για την εξοχή. Το κορμάκι σου κοιτώ, όμορφή μου Ελλάδα. Πεύκο καταπράσινο κι άσπρη αχιβάδα. Μπήκαν οι διακοπές, πρώτη του μηνός. Πεπονάκι κίτρινο, μαύρος αχινός.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ Στου καλοκαιριού τα χείλια μαύρα σύκα και σταφύλια. Τρέξτε, πάρτε, βρέ παιδιά, απ’ τ’ Αυγούστου την ποδιά. Ύπνο, ψάρεμα και τσάρκα με της ξενοιασιάς τη βάρκα. Πήρ’ ο αγέρας να φυσά, πάν’ τα μπάνια τα μισά! Αύγουστε, κυρ – Αύγουστε, φούρναρη εσύ, σωστέ! Είπαμε να μας ζεστάνεις, όχι και να μας ξεκάνεις!

Άδειο το δωμάτιο πώς στενοχωριέται! Και το ημερολόγιο μόνο του βαριέται.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ Πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη στο σπιτάκι σου θα σ’ έβρει. Δεύτερη σαν ξημερώνει στην αλάνα, στο μπαλκόνι. Έξι, εφτά, οχτώ κι εννιά γέμισε η γειτονιά. Δεκαπέντε και δεκάξι δάσκαλοι, παιδιά στην τάξη. Και η είκοσι σαν μπαίνει τι δουλειά σε περιμένει! Από εικοσιδυό και πέρα όλο και μικραίνει η μέρα. Και στο τέλος του μηνός δάκρυ βγάζει ο ουρανός.

ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ Το καλοκαίρι που ‘φυγε στην πόλη μην το ψάχνεις. Στο δάσος, πίσω έμεινε στα δίχτυα μιας αράχνης. Στους θόρυβους και στους καπνούς ποτέ σου δεν θα το ‘βρεις. Λοιπόν, βολέψου με αυτά που σου ‘φερε ο Οκτώβρης. Άντε πάλι διάβασμα, άντε πάλι πάρτυ, άντε τηλεόραση ως τον άλλο Μάρτη.

Άρχισε να βρέχει σήμερα σχολείο δεν έχει. Έχει μόνο ξάπλες, περιοδικά και άπλες. Νοέμβρη, όλα τα παιδιά τα ‘χεις συναχωμένα και δείχνουν τα θερμόμετρα τριανταεφτά και ένα! Πάρε μιαν ομπρέλα, κάνε την βαρκούλα κι έλα! Δυό ζεστά να πιούμε και ανέκδοτα να πούμε. Άλλοι πίσω απ’ το τζάμι τους γελάνε και χαζεύουν κι άλλοι σκυμμένοι στις πλαγιές ελίτσες, δες, μαζεύουν.

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ Τα παπούτσια σέρνω εμπρός, παιδιά! Δέστε τι σας φέρνω μες στην ποδιά. Χίλια δώρα, πίτες και λιχουδιές. Ο Δεκέμβρης είμαι με τις γιορτές. Κάλαντα και πάλι σου τραγουδώ Γέλασε μαζί μου, να σε χαρώ! Είναι το κορμί μου όλο γλυκά κι όμορφη η ψυχή μου σαν τη φωτιά.

2020


Ρώτα τον

διάσημο σου

ξελευθερία

Η Γεωργία Δρακάκη ρωτάει

Η ψυχη τησ πολησ από τον Παντελή Αμπαζή

Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο “παντελώς χειροποίητα” μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της “Ανωτάτης Ζαμπετικής”. Αναφωνεί “Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!” και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ’ τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ “ανεξήγητα αρέσω”

Υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;

Οι απαντήσεις:

Δημήτρης Μανιάτης

δημοσιογράφος -συγγραφέας

Κερασία Σαμαρά

ηθοποιός

Υπάρχει Άη Βασίλης και φέτος χώρεσε άνετα από την καμινάδα αφού προσέχει τον εαυτό του. Τρώει τα πάντα χωρίς γλουτένη, τρέχει στον Μαραθώνιο, κάνει διάδρομο την ώρα που οι άλλοι πάνε στα μπαρ, έκοψε τα γλυκά και τα φιλανδικά πιτόγυρα και τσουπ, να τος σιλφίδας και ευθυτενής. Τον χάσανε απ’ τις ψησταριές στα Καλύβια. Με ποδηλατικό κολάν ο Άη Βασίλης μας. Τεκνό σκέτο ο Άη Βασίλης μας. Εσάς να δω που ακόμη ρουφάτε κοιλιές.

Η μεγαλύτερη ευλογία που μου χαρίστηκε είναι ότι εκ φύσεως πιστεύω σε όλα τα θαύματα. Ναι. Και στον Άη Βασίλη. Και πάντοτε περιμένω κάποιο θαύμα να συμβεί ανήμερα την Πρωτοχρονιά. Και η ρήση του «Το χρυσάφι δε εφευρέθηκε για να δενόμαστε μ’ αυτό, αλλά για να λύνουμε τους δεμένους», θαύμα!

Υπάρχει Άγιος Βασίλης. Kάτι σαν δόλωμα, κάτι σαν περιτύλιγμα, κάτι σαν συνήθεια για να μπουν στο σενάριο του παραμυθιού τα παιδιά και να ελπίσουν λίγο πιο πολύ στο όνειρο... Πόλυς Κυριάκου

Ο μπουζουκομάχος Ο μπουζουξής είναι ο μάγκας της ορχήστρας. Διπλό μεροκάματο, το τιμόνι, ο σολίστας. Αρσενικό παλαιάς κοπής. Πάντα ντυμένος στην πένα. Πότης και καπνιστής. Ο λόγος του συμβόλαιο. Κιμπάρης, λίρα εκατό. Μπεσαλής. Ότι πει νόμος. Το δεξί χέρι της φίρμας. Χρόνια στο κουρμπέτι μαγκίτης κι αλανιάρης. «Τον δρόμο που περπάταγε, ασίκικα τον πάταγε» Αρέσει στο κορίτσια. Από παιδί γρατζουνάει μόνος του το όργανο. Ακούει πολύ καλά. Νερό από πηγή, όχι ούλεν. Φυσικό ταλέντο, ουχί προϊόν μελέτης. Δεν διαβάζει νότες αλλά εμπειρικά ξέρει καντάρια μουσική. Άμα φυσήξει κανένα αεράκι και πάρει τις παρτιτούρες από τα αναλόγια, είναι ο μόνος που θα συνεχίσει να παίζει… Ο μουσικός ωδείου απ’ την άλλη. Καλό παιδί. Μελετηρό. Λίγο φλώρος. Μαμόθρεφτο. Σπιτόγατος και οικογενειάρχης. Λεπτεπίλεπτος και φινετσάτος. Ευγενέστατος με όλους. Πράος και συνετός. Εσωστρεφής και ευαίσθητος. Επιστήμων καλλιτέχνης. Φιλόζωος και φιλανθής. Τρυφερός με το ασθενές φύλο. Τυπικός σε όλα του. Με το μας και το σας. Κύριος. Χρόνια τώρα στα πατάρια, απ’ τα καμαρίνια μέχρι τη σκηνή, η γνωστή κόντρα. Η αντιπαράθεση της θεωρίας με την πράξη. Της μελέτης με το αποτέλεσμα. Της πρόβας με την παράσταση. Του φλερτ με την συνεύρεση. Το μείγμα είναι εκρηκτικό. Για την ολοκλήρωση της χημικής αντίδρασης, είναι απαραίτητη όμως η παρουσία του καταλύτη. Και ο καταλύτης είναι πάντα το θηλυκό!

Ιδού λοιπόν τι έγινε σε μιά τυχαία συνάντηση ενός μπουζουξή, ενός βιολιστή και του μήλου της έριδος, κάπου στο κέντρο της Αθήνας: Ο ΜΠΟΥΖΟΥΚΟΜΑΧΟΣ

Ένας μουσικός ωδείου Πεσμαζόγλου και Σταδίου εντοπίζει την καλή του αγκαλιά με μπουζουξή. Ρε θα γίνει εδώ Καμπότζη άσ’ την κάτω καλαμπόρτζη του Βιετνάμ και της Κορέας για τα μάτια της ωραίας. Απ’ τη θήκη του βιολιού του βγάζει αμέσως το δοξάρι και ορμάει όλο χάρη το κεφάλι να του πάρει. Ρε θα γίνει εδώ Καμπότζη άσ’ την κάτω καλαμπόρτζη του Βιετνάμ και της Κορέας για τα μάτια της ωραίας. Μα ο μπουζουξής της πιάτσας σβέλτος, μάγκας και νταής του αρπάζει το κορίτσι και τον ρίχνει καταγής. Τώρα έχει μείνει μόνος στο παγκάκι στην Κλαυθμώνος ηττημένος μονομάχος εσαεί μπουζουκομάχος…

στιχουργός (φωτογραφία: Μαρία Κλινάκη)

www.ampazis.gr



ξελευθερία

ενα παραμυθι

από τον Δημήτρη Προύσαλη

Το δώρο του τέταρτου μάγου Παραμύθι από την Ανατολή

Λ

ένε οι ιστορίες των παλιών πως ήταν ένας καιρός μακρινός, τότε που ψηλά στον ουρανό, κι ακόμα πιο πέρα, φάνηκε ένα αστέρι που δεν έμοιαζε με τα άλλα. Γιατί όλοι όσοι το κοίταζαν καταλάβαιναν καλά πως τούτο δω έλαμπε αλλιώτικα. Τότε ήταν που μια συντροφιά από μάγους άνοιξαν τα κιτάπια τους και διάβασαν λόγια σοφά που λέγανε από παλιά οι γραφές. Τα άνοιξαν, τα μελέτησαν καλά κι ύστερα ετοιμάστηκαν να ταξιδέψουν στο δρόμο που τους έδειχνε από ψηλά το αστέρι. Ανέβηκαν στις καμήλες και άρχισαν να προχωρούν για να συναντήσουν τον καινούργιο άνθρωπο, το νέο βασιλιά, όπως είχαν διαβάσει στα παλιά τους βιβλία. Ταξίδευαν τη μέρα μέσα στο λιοπύρι της ερήμου, ταξίδευαν και στης νύχτας την παγωνιά, με το αστέρι να τους οδηγεί. Σήκωναν τα χέρια τους και το έδειχναν κι έλεγαν μεταξύ τους οι τρεις απ ’την παρέα: «Τούτο το αστέρι μας δείχνει το δρόμο για να συναντήσουμε το βασιλιά του ουρανού και της γης!» Λένε τώρα, πως μαζί στην ίδια συντροφιά, ήταν ένας μάγος ακόμα, που ταξίδευε από τα μέρη της Ανατολής. Τούτος άκουγε τις κουβέντες των άλλων τριών και μουρμούραγε: «Εγώ, δεν κουβαλάω τη σοφία των άλλων, γιατί αν είχα κι εγώ από δαύτη θα ήξερα για το ταξίδι τούτο περισσότερα». Καμιά φορά σταματούν σε μια όαση, να πάρουν μιαν ανάσα. Κατεβαίνουν από τα ζώα, τα βολεύουν κι ύστερα ανάβουν μια μικρή φωτιά για να φτιάξουν τσάι. Το νερό έβρασε όσο έπρεπε, το τσάι ετοιμάστηκε, για να διώξουν τη σκόνη του δρόμου απ’ το λαρύγγι τους. Την ώρα που έπιναν, άρχισαν να κουβεντιάζουν για τα δώρα που κουβαλούσαν. Μίλησε τότε ο πρώτος από τους μάγους και λέει: «Εγώ του φέρνω χρυσάφι, γιατί τέτοιο ταιριάζει σε έναν βασιλιά ξεχωριστό που έχει δύναμη μεγάλη. Είναι κρυμμένο στη σέλα μου…» Ακούει ο δεύτερος και μιλά με τη σειρά του: «Το δικό μου δώρο είναι λιβάνι, γιατί θα μπορεί να μιλά με το Θεό σαν προσεύχεται, Θεός κι ο ίδιος του λόγου του. Το έχω πάνω στη ζώνη μου δεμένο, τυλιγμένο καλά». Έτσι μίλησε κι έφερε την κούπα με το τσάι στα

χείλη του, όταν ήρθε η ώρα να ακουστούν τα λόγια του τρίτου της συντροφιάς. «Εγώ του φέρνω για δώρο μύρο, γιατί θα δοξαστεί όχι μονάχα στη ζωή, μα περισσότερο ακόμα στον θάνατο τον ίδιο. Είναι ραμμένο πάνω στην κάπα που φορώ, μέσα από το στρίφωμά της. Ο τέταρτος μάγος τότε βγάζει έναν στεναγμό και λέει με τα μάτια χαμηλωμένα: «Εγώ ψάχνω ακόμα τι δώρο να του χαρίσω και τίποτα δεν έχω βρει, δεν ξέρω τι να διαλέξω για έναν τέτοιο βασιλιά, είμαι μπερδεμένος…» Η ώρα πέρασε, οι καμήλες ξεκουράστηκαν, οι μάγοι πήραν ανάσα και αποφάσισαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους μέσα σε μια θάλασσα από άμμο. Κύλαγαν οι μέρες και συναντούσαν τις νύχτες, και το αστέρι πάντα από ψηλά τούς έδειχνε το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσουν, τους βοηθούσε να μη χαθούν, μην τύχει και ξεχάσουν το λόγο που ταξίδευαν από της Ανατολής τα μέρη. Καμιά φορά, βλέπουν το αστέρι να στέκεται ακίνητο στον ουρανό, μέσα στης νύχτας τη σκοτεινιά. Οι τρεις μάγοι από την συντροφιά παραξενεύτηκαν και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, γιατί λένε οι ιστορίες των παλιών πως τούτο το αστέρι είχε σταθεί πάνω από ένα καλύβι. Δεν πίστευαν στα μάτια τους! Ήταν ένα καλύβι φτωχικό πέρα από την άκρη μιας μικρής πολιτείας, ένα καλύβι που έστεκε μοναχό του μέσα στην ερημιά. «Τι γυρεύει ένας βασιλιάς σε ένα καλύβι, οι βασιλιάδες δε γεννιούνται σε παλάτια;» μουρμούρισε ο πρώτος της παρέας. Όμως τις κουβέντες τις ακούει ο δεύτερος μάγος και αποκρίνεται με θυμό: «Το λένε και τα βιβλία μας, το αστέρι δε λαθεύει, μας δείχνει τον σωστό τόπο, ήρθαμε εκεί που έπρεπε…» Πετάγεται τότε ο τρίτος μάγος και λέει: «Τότε λοιπόν τι καθόμαστε; Ας μπούμε μέσα να προσφέρουμε τα δώρα που κουβαλάμε τόσον καιρό με έγνοια μεγάλη και με νοιάξιμο!» ¨Έδεσαν παράμερα τις καμήλες τους και μπήκαν στο καλύβι να συναντήσουν το νέο βασιλιά… Λένε όμως πως ο τέταρτος μάγος της συντροφιάς έμεινε να περιμένει απέξω απ’ το καλύβι τους άλλους. «Μιας που δεν κατάφερα να βρω δώρο για το βασιλιά ας ποτίσω λίγο τις καμήλες…» λέει και τραβά

κατά το πηγάδι λίγο παραδίπλα. Πιάνει τον κουβά από το σκοινί, τον πετά μέσα στο άνοιγμα του πηγαδιού κι ακούγεται ένα «πλατς!» Γεμίζει καλά ο κουβάς με νερό και τον τραβά απ’ το σκοινί προς τα πάνω. Τον βγάζει έξω, μα έτσι όπως ήτανε βαρύς, τον απιθώνει μεμιάς πάνω στο χώμα. Κοιτάζει για μια στιγμή και τι να δει; Βλέπει να καθρεφτίζεται στα νερά του κατιτίς. Ήταν το αστέρι που τόσον καιρό οδηγούσε την παρέα των μάγων! Στάθηκε ο μάγος να το θαυμάζει και ύστερα τα μάτια του φωτίστηκαν! «Το βρήκα! Βρήκα τι δώρο θα προσφέρω στον νιογέννητο βασιλιά τούτου του καλυβιού, θα του χαρίσω τη λάμψη από το φως του αστεριού, θα του προσφέρω λίγο από το φως του ουρανού…» Λένε πως κείνη την ώρα γίνηκε ένα θαύμα, γιατί σαν ο μάγος τούτος μπήκε μέσα στο καλύβι να προσκυνήσει, το αστέρι απόμεινε ακόμα να λάμπει μέσα στον κουβά του πηγαδιού…

Ο Δημήτρης Προύσαλης ασχολείται με τη συλλογή, καταγραφή και μελέτη των λαϊκών παραμυθιών και της αφήγησής τους από το 1999 και μοιράζεται τις ιστορίες που αγαπά από το 2003, θέλοντας να σηκώσει τα άχ του κόσμου ψηλότερα. ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ: stonparamythiontastavrodromia.blogspot.com paramythiakaimythoitoukentavrou.blogspot.com storytellingfestathens.blogspot.com fb Dimitris Prousalis


Γονιός στη γωνία μ'αγωνία από τον Βαγγέλη Νικολαϊδη

Εγώ, ο Άγιος Βασίλης Υπάρχει καλύτερη γιορτή από τα Χριστούγεννα; -ΟΧΙ, μεγαλύτερο και πιο δυνατό και από του Μεταξά. Αλλά τι είναι και τι ήταν πάντα, αυτό που με(μας) κάνει να περιμένουμε όλο τον χρόνο αυτές τις μέρες; Βόλτες στην στολισμένη και φωταγωγημένη Αθήνα, κλειστά σχολεία, ατελείωτες ώρες μέσα στο Μινιόν, απλά για να χαζεύουμε τα καινούργια παιχνίδια που είχαν βγει και να «γράφουμε» γράμμα με το μυαλό μας στον Άγιο Βασίλη για το δώρο που θα θέλαμε. Αχ. Αυτός ο Άγιος Βασίλης.. Ας μην υπήρχε κανένας άλλος πάρα μόνον αυτός.. Παιδική σκέψη ή τωρινή; Αντρική, μπαμπαδίστικη…; Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου σαν παιδάκι, με τι προσμονή, περίμενα να ξημερώσει πρωτοχρονιά για να τρέξω στο σαλόνι, να κοιτάξω κάτω από το δέντρο και να αντικρύσω, αυτό (ή σχεδόν αυτό) που είχα γράψει στον Άγιο Βασίλη να μου φέρει. Τα μάτια μου γουρλωμένα, η καρδιά μου να χτυπάει σε ρυθμούς We wish you a merry Christmas και να ανοίγω σχεδόν με τα δόντια το χαρτί που ήταν τυλιγμένο το δώρο. Έκσταση. Ντελίριο ενθουσιασμού. Η καλύτερη μέρα του χρόνου, η καλύτερη στιγμή. Τι χαρούμενος είμαι, τι τυχερός, δεν θέλω να φύγω από το σαλόνι, δεν θέλω να κάνω τίποτα άλλο από το να παίζω με το καινούριο μου παιχνίδι. Κοιτάζω τα λαμπάκια στο δέντρο και αρχίζω τις σκέψεις. Πότε μπήκε, πως δεν τον άκουσα, πότε έφυγε, άραγε θα πήγε από του φίλους μου..; Τι χαρά μου έδωσε ο Άγιος Βασίλης. Έτσι θα ήθελα να τον είχα κοντά μου να τον φιλούσα. Έτσι κάπως πέρασαν τα χρόνια και φτάσαμε να γράφουν τα δικά μου παιδιά γράμμα στον Άγιο Βασίλη για τα δικά τους δώρα! Έρχεται η ώρα λοιπόν, που παίρνω την θέση του αγαπημένου μου Αγίου. Είμαστε σε ένα ορεινό χωριό στην Δυτική Μακεδονία. Χιονίζει, έχω στολίσει ένα δέντρο στην αυλή με φωτάκια. Το σκηνικό θυμίζει Ροβανιέμι. Έχει προηγηθεί σχεδιασμός ειδικού πλάνου με συγκεκριμένες οδηγίες και παίρνουμε όλοι τις θέσεις μας. Η ακρίβεια στις κινήσεις και οι λεπτομέρειες θα κάνουν την διαφορά. Πρέπει να γίνουν όλα στην εντέλεια.. Μην

αποκαλυφθούμε, μην ξεφτιλιστούμε και προπάντων, μην χαλάσουμε το όνειρο του Ηλία. Τον απασχολεί η γυναίκα μου και εγώ με κινήσεις εμπνευσμένες από ταινία δράσης τρέχω να βγάλω και να τοποθετήσω το δώρο κάτω από το δέντρο, να πάρω τα μπισκότα, να χύσω το γάλα, να βγω έξω από το σπίτι, να κάνω φασαρία μέχρι να βγει έξω ο Ηλίας και να κάνω με παραποιημένη φωνή, αλλάζοντας τελείως την χροιά της (και αυτό από ταινία). ΧΟ ΧΟ ΧΟ. Χαζοκοιτάω από τον φράχτη με την αγωνία να κορυφώνεται λες και κάνω ληστεία σε τράπεζα στην Πλατεία Κυψέλης. Έκσταση ο Ηλίας, το ίδιο ντελίριο ενθουσιασμού που είχα εγώ τότε. Ένα χαμόγελο και μια χαρά απερίγραπτη.. Δεν ξέρει τι να κάνει. Κοιτάζει το τυλιγμένο δώρο και ταυτόχρονα κοιτάζει μια τον ουρανό και μια πίσω από τον φράχτη που ακούστηκε η φωνή του Αγίου Βασίλη. Χωρίς να το καταλάβω έχω αρχίσει να δακρύζω επικίνδυνα, σιγά σιγά αρχίζω και τον βλέπω όλο και πιο θολά πίσω από τα δάκρυα μου. Πόσο χαρούμενος είναι; Πόσο ευτυχισμένο τον κάναμε; Πόσο μοναδικό συναίσθημα είναι αυτό; Τι έχουν κάνει και οι δικοί μας γονείς για να δούνε αυτό το χαμόγελο; Μάλλον η χαρά των γονιών είναι μεγαλύτερη από των παιδιών σε αυτή την φάση. Το να είσαι τελικά Άγιος Βασίλης έχει αξία ανεκτίμητη, όπως ανεκτίμητη είναι η χαρά και η ευτυχία των παιδιών μας όταν κοιτάμε τα ματάκια τους μετά από μια τέτοια έκπληξη.. Δεν έχει σημασία το δώρο, δεν έχει σημασία η αξία του δώρου, δεν έχει σημασία η συσκευασία, το μέγεθος, ούτε το μέρος. Κάντο με αγάπη, στήσε το δικό σου σκηνικό, κάντε τα να νιώσουν όπως θα ήθελες να νιώθεις εσύ. Πάρε λίγο από την μαγεία του Άγιου μας Βασίλη.. Πίστεψε με, θα είναι το καλύτερο δώρο που έδωσες και πήρες, μια στιγμή που θα θυμάσαι και θα θυμάται για πάντα, μια ιδέα για να το κάνει και αυτός με την σειρά του στα παιδάκια του.

Υ. Γ. Δακρύζει ο Άγιος Βασίλης;; Καλές Γιορτές.


ξελευθερία

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΙΟ για ρετρό απολαύσεις από την Πέρσα Δράκου

Κακά τα ψέματα, από μέσα Νοέμβρη μέχρι τέλη Γενάρη θέλουμε να έχουμε Χριστούγεννα, γιορτές, festive mood ή όπως διάολο το λένε αυτό το λαμπερό και χνουδωτό και κριτσανιστό πανηγύρι με αφορμή την γέννηση του θεού Απόλλωνα Χριστού. Κι αφού στόλισες, κανόνισες δυο τρεις εξόδους, ονειρεύτηκες μερικά ταπεινά δώρα κι αποφάσισες και ποιες μέρες θα κάτσεις σπίτι από το πρωί μέχρι το βράδυ με κάλτσες, Netflix και καυτά ροφήματα, δεν πρέπει να δεις και τι θα φας; Καλά το με ποιους. Το τι δεν σε νοιάζει; Στην κουζίνα, ολοταχώς, γιατί τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και τα γύρω

ΥΓ:

Τις συνταγές που θα ακολουθήσεις τις ξέρεις εσύ καλύτερα από τον καθένα. Γιατί μαγείρισσα σαν εσένα ή σαν την δική σου μάνα-θεία-πεθερά δεν είναι καμιά!

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

22 27 01 06

ΔΕΥΤΕΡΑ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

23 28 02 07

ΥΓ2:

ΤΡΙΤΗ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

24 29 03 08

Αρνί κοκκινιστό, πατάτες πουρέ γαλατόπιτα

Ομελέτα με ζαμπόν και πιπεριές

Χοιρινό με σέλινο, πιλάφι, ογκρατέν λαχανικών με κρέμα γάλακτος, μιλφέιγ, πουτίγκα εγγλέζικη

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Λαχανοντολμάδες αυγολέμονο

ΤΕΤΑΡΤΗ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

ΤΑ ΧΘΕΣΙΝΑ, ρε, πας καλά; Και μπόλικο πράσινο τσάι.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Συκωτάκια τηγανιτά, χυλοπίτες

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

γύρω είναι αυστηρά χειροποίητα, μοσχοβολάνε και δημιουργούν τις πιο νόστιμες αναμνήσεις. Θα μοιραστώ μαζί σου το δικό μου εορταστικό πρόγραμμα διατροφής, επηρεασμένο πολύ φέτος από… άλλες δεκαετίες, από εκείνα τα χρυσά χρόνια που ακούγαμε αβοκάντο κι απαντάγαμε «όχι, μη, δεν το’ κανα εγώ!». Από εκείνη την εποχή της ζωής μου που το τραπέζι, όπως το ετοίμαζε η γιαγιά κι η προγιαγιά μου, είχε πάντα φρούτο-τυρί, μπόλικα μπαχαρικά, άφθονο ελαιόλαδο και πολλή, πολλή αγάπη.

Κάποιες μέρες έχουν υποχρεωτικό επιδόρπιο, το νου σου. Έλα, κορμάρα είσαι, φάε λίγο σαν άνθρωπος, που έχεις πήξει στον ξηρό καρπό και τις πρασινάδες από το καλοκαίρι…

ΤΕΤΑΡΤΗ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

25 30 04 09

Γαλοπούλα με γέμιση κιμά-σταφίδα-κουκουνάρι, σαλάτα λάχανοκαρότο-ρόδι, μελομακάρονα με σοκολάτα

ΔΕΥΤΕΡΑ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΠΕΜΠΤΗ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

26 31 05 10

ΕΧΕΙ ΦΑΪ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ, ΚΑΛΕ, ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΕΜΕΙΝΕ ΠΑΛΙ…

ΤΡΙΤΗ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Μοσχαράκι φρικασέ και γλυκό «παγωμένο» (με μπισκότα και φρουί ζελέ)

Κακαβιά, μπουρεκάκια με λαχανικά

Αυγά ποσέ, σπανάκι πουρέ, σαλάτα ντομάτα, κασέρι, αχλάδι, κουραμπιέδες

Κρεατότουρτα κρητική με αρνάκι και μαλακό φύλλο, μπριτζόλες χοιρινές, μαρουλοσαλάτα με φρέσκο κρεμμύδι, αλοιφές, πατάτες φούρνου με μυρωδικά, υγρό κέικ σοκολάτας με φρούτα

ΠΕΜΠΤΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Γλώσσες πανέ, ρώσικη σαλάτα, τάρτα λεμόνι

Σουφλέ με μπεσαμέλ, ζαμπόν και τυριά στο φούρνο

Αυγά τηγανιτά με μπέικον, κουνουπίδι γιαχνί

Τσιπούρα στο φούρνο με λαδολέμονο, βραστά λαχανικά

ΤΡΙΤΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ

ΠΕΜΠΤΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Φιλέτο μοσχαρίσιο σε φέτες, χορταρικά εποχής σωταρισμένα με βούτυρο, μήλα στο φούρνο με καστανή ζάχαρη

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Ροζμπήφ με ριγκατόνια και τριμμένο τυρί

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Κοτόπουλο με πιλάφι

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Πατάτες ογκρατέν, σαλάτα ντομάτα, κασέρι, κομπόστα


ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ ΣΤΗ ΛΑΔΟΚΟΛΛΑ

Σας υποδεχόμαστε και φέτος στην φιλόξενη “Αυλή” μας να γιορτάσουμε παρέα Η ζεστή μας Αυλή, βάζει τα γιορτινά της και σας περιμένει. Με την ποιότητα που μας διακρίνει όλα αυτά τα χρόνια, ετοιμάζουμε για εσάς, γευστικά πιάτα φτιαγμένα με μεράκι και φροντίδα. Για ένα πλούσιο οικογενειακό γιορτινό γεύμα λοιπόν, αλλά και για τις μέρες που θέλετε τον καλύτερο μεζέ παρέα με το κρασί σας και καλή ζωντανή μουσική, σας περιμένουμε να διασκεδάσουμε παρέα!

Ανθέων 37-39, Άνω Πατήσια, τ. 210 25 86 424

Σκάναρε και δες την βιντεοπαρουσίαση


ΤΙ ΛΕΝΕ Τ’ ΑΣΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ 2020 Από την Νταίζη Ντάκου ξελευθερία

Όψη Κρόνου-Πλούτωνα: κομβική όψη που συνδέεται με φυσικές καταστροφές & συρράξεις

ΚΡΙΟΣ | Το 2020, θα είναι μια δυναμική χρονιά για εσάς, θα δώσετε έμφαση στην καριέρα σας, στην απόκτηση εξουσίας, στο να κάνετε τα πάντα για να πάρετε προαγωγή και να διαπρέψετε στα επαγγελματικά σας. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να αναλάβετε περισσότερες ευθύνες και να αγωνίζεστε για να πάρετε πρωτοβουλίες. Από το δεύτερο εξάμηνο όμως, θα μπείτε σε μια διαδικασία σκέψης για το αν αυτός ο… «πόλεμος» για επικράτηση στο … κοτέτσι, σας βοηθά ψυχολογικά. Η απάντηση θα είναι «ΟΧΙ».

ΤΑΥΡΟΣ | Με τον Ουρανό στο ζώδιό σας έως το 2026, θα εστιάσετε στο χρήμα και στις αξίες σας. Θα είναι μια εποχή ανακατατάξεων σε όλους τους τομείς: προσωπικά, επαγγελματικά, οικογένεια. Θα βγείτε στο κυνήγι του ενθουσιασμού και της χαράς, θα ψάχνετε δόσεις «αδρεναλίνης» για να δώσετε ένα νόημα στη ζωή σας. Ίσως έτσι, να βρείτε αυτόν τον έρωτα που θα σας κάνει να έχετε πάλι πεταλούδες στο στομάχι ή να βρείτε τη δουλειά των ονείρων σας.

ΔΙΔΥΜΟΣ | Οι Δίδυμοι μπαίνουν στην κούρσα των (ευχάριστων) αλλαγών. Οι εκλείψεις της χρονιάς ξεκινούν με το δικό σας ζώδιο. Οι σχέσεις και η εμφάνισή σας μπαίνουν σε προτεραιότητα, αφού η Αφροδίτη κυριαρχεί. Ευνοϊκές οι συνθήκες για συντροφικότητα, νέο έρωτα, νέες ευκαιρίες καριέρας και φυσικά…για γάμο. Η σεξουαλικότητα και η δημιουργικότητα χτυπάνε κόκκινο, ενώ οι σημαντικές - για τη ζωή σας - σχέσεις, βαθαίνουν. Γενικά, είναι η χρονιά σας! Και σας ευχόμαστε προκαταβολικά, «η ώρα η καλή».

ΚΑΡΚΙΝΟΣ | Για τους πολύπαθους Καρκίνους, η χρονιά ξεκινάει με… βαθμό δυσκολίας! Αλλά μην σας παίρνει από κάτω: μετά από πολύ καιρό, από το καλοκαίρι του 2020 και μετά, θα παρατηρήσετε θετικές αλλαγές στη συντροφικότητα, στις σχέσεις και στα επαγγελματικά. Μην ξεχνάτε όμως ότι «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Ελάτε σε επαφή με ανθρώπους, επενδύστε στην εξωστρέφειά σας, αδράξτε ευκαιρίες και μην τεμπελιάζετε! Ίσως έτσι, έρθει η Ανάσταση μετά από τόσα Πάθη.

ΛΕΩΝ | Τα πράγματα για εσάς είναι εδώ και πολύ καιρό, πάρα πολύ σοβαρά. Είστε ιδιαιτέρως ευαίσθητοι, ενώ η αντίθεση του Κρόνου, φέρνει μαζί θετικά και αρνητικά: θα βάλετε τις σχέσεις σας στο μικροσκόπιο, αλλά αυτό θα σας βοηθήσει να «ξεσκαρτάρετε». Θα διανύσετε καλή περίοδο στα επαγγελματικά σας, αλλά θέλει προσοχή στην υγεία και τη φυσική κατάσταση. Όμως, από το καλοκαίρι του 2020 και μετά, θα δείτε λίγο φως στο τούνελ: διαύγεια, αυτοπεποίθηση και suspense, θα κάνουν την εμφάνισή τους.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ | Δυναμική χρονιά για τα ερωτικά σας, που ευνοεί την αυτοέκφραση, τη δημιουργία, την απόκτηση παιδιών. Γενικά, το 2020 θα έχει θετικό πρόσημο για εσάς. Ανθηρή χρονιά σε οικονομικό επίπεδο, ψυχική ισορροπία αφού όλα θα κυλήσουν ομαλά, ενώ θα έχετε όρεξη να κάνετε σχέδια για το μέλλον, τα οποία μάλιστα, θα πραγματοποιηθούν, αφού θα κάνετε τις σωστές κινήσεις και θα πάρετε σωστές αποφάσεις. Αν δεν έχετε συναντήσει ακόμη το μεγάλο έρωτα, κουράγιο και σας έρχεται!

ΖΥΓΟΣ | Σύνθετος ο δρόμος σας προς την ευτυχία. Η χρονιά ξεκινάει με προβληματισμούς, αλλά μην ξεχνάτε ότι πάντα μετά την καταιγίδα, βγαίνει το ουράνιο τόξο. Όμως το πέρασμα του Δία στον Αιγόκερω φέρνει επούλωση παλιών πληγών. Ίσως έτσι, καταλήξετε σε σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή σας: ένα γάμο ή ένα παιδί. Όπως και να έχει πάντως, αυτή τη χρονιά, το καταφύγιό σας θα είναι η οικογένειά σας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ | Με τον Ουρανό απέναντί σας, σας περιμένουν…ουρανοκατέβατες καταστάσεις! Αλλαγές σε σχέσεις και συνεργασίες σας περιμένουν, αλλά πρέπει να θυμάστε ότι για να έρθουν οι αλλαγές, πρέπει κι εμείς να είμαστε ανοιχτοί σε αυτές! Συνειδητοποιήστε τι ακριβώς θέλετε και τότε το σύμπαν, θα σας το δώσει. Δώστε σημασία στην επικοινωνία και την καλλιέργεια των γνώσεών σας. Το δεύτερο εξάμηνο του 2020, προσέξτε την υγεία σας, καθώς θα έχετε απαιτητικά εργασιακά ωράρια.

ΤΟΞΟΤΗΣ | Οι εκλείψεις του 2020 θα επηρεάσουν τα οικονομικά σας και θα έχετε μια πολύ στρεσογόνα έναρξη του νέου έτους. Στην πορεία όμως, θα απελευθερωθείτε. Είναι η κατάλληλη χρονιά να αξιοποιήσετε τα κρυφά και φανερά ταλέντα σας, ώστε να πιάσουν τόπο και να βγάλετε κάτι από αυτά (φήμη ή χρήματα!). Σημαντική χρονιά και για τα ερωτικά σας, καθώς από το δεύτερο εξάμηνο, θα έχετε περισσότερο κέφι σε όλους τους τομείς.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ | Άλλη μια χρονιά που ξεκινάει με πίεση και ζόρι. Όμως, είναι η κατάλληλη περίοδος για να δοθεί λύση σε μία κατάσταση που σας προκαλεί δυσαρέσκεια: οικογενειακό ή επαγγελματικό θέμα που έχετε, θα επιλυθεί, επώδυνα μεν, θα σας βγάλει από τη δύσκολη θέση δε. Έτσι, από το Μάρτιο και μετά, ο Δίας σας ανακουφίζει και σας προκαλεί σε νέες περιπέτειες. Από το δεύτερο εξάμηνο του 2020 ανοίγονται νέοι ορίζοντες και ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή σας.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ | Το ζώδιο που καλωσορίζει τον Κρόνο! Το 2020 αυξάνονται τόσο οι ευθύνες σας, όσο και οι επαγγελματικές σας φιλοδοξίες. Με την ανάσα του Κρόνου στον σβέρκο σας, σας περιμένουν σενάρια αλλαγών, ενώ θα έχετε έντονη αγωνία και δυσκολία στην προσωπική σας ζωή. Παρά ταύτα, είναι μία άριστη ευκαιρία να απαλλαγείτε από φόβους, βασανιστικές σχέσεις, γενικά «βαρίδια» που σας κάνουν τη ζωή δύσκολη.

ΙΧΘΥΣ | Ήρθε η ώρα να ανακαινίσετε το σπίτι σας…τον εαυτό σας…την ίδια τη ζωή σας! Θα επανεξετάσετε φιλίες, έρωτες και στόχους, με αποτέλεσμα να επενδύσετε κάπου περισσότερο ή να απαλλαγείτε από αδιέξοδα. Με το Δία στον Αιγόκερω, ανοίγετε τον φιλικό και επαγγελματικό σας κύκλο, ενώ γεμίζετε με ελπίδα για το μέλλον. Φέτος, ποντάρουμε ότι θα μετακομίσετε ή ακόμη και ότι θα πάρετε την απόφαση να αλλάξετε τόπο κατοικίας.



Ψυχολογικό λεξικό ξελευθερία από τον σταυρο μπουγκα

Τι θα κάνετε τις γιορτές; Έχω παρατηρήσει ότι η περίοδος των εορτών, όπως και εκείνη των διακοπών, είναι μία δύσκολη περίοδος που μπορεί μεν να στολίζεται με ένα αστραφτερό περιτύλιγμα, κρύβει όμως μέσα της -όχι σπάνια- πολύ δυσάρεστα συναισθήματα ματαίωσης, απογοήτευσης, μοναξιάς, ματαιοδοξίας.

Πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να πιστεύουμε ότι στις γιορτές θα γίνει κάτι φανταστικά -εξαιρετικό-σούπερντούπερ- ανεπανάληπτο· κάτι που, γενικά, δε συμβαίνει. Και φυσικά αυτό μας θλίβει. Συνήθως οι γιορτές περνάνε κάνοντας συνηθισμένα πράγματα που (πασπαλισμένα με λαμπερή χρυσόσκονη) λίγο-πολύ κάνουμε και τον υπόλοιπο καιρό. Εκτός επισήμων αργιών δουλεύουμε σχεδόν με τους ίδιους αν όχι εντατικότερους ρυθμούς, βλέπουμε φίλους για ποτό, αν πάρουμε άδεια μπορεί να παίξει καμιά εκδρομούλα, βρισκόμαστε σε διάφορα τραπεζώματα, αράζουμε στο σπίτι, βλέπουμε Netflix κλπ. Οι βασικές διαφορές σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο είναι μερικές ώρες περισσότερο ύπνο, δώρα που προσφέρουμε και λαμβάνουμε, μερικά κιλά παραπάνω και περισσότερος χρόνος με τους ανθρώπους μας. Ειδικά αυτό το τελευταίο αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για το πώς θα περάσουμε στις γιορτές. Αν οι σχέσεις μας είναι αδούλευτες, πιθανόν να δοκιμαστούν την περίοδο των εορτών. Γιατί μπορεί τον υπόλοιπο καιρό να είμαστε απασχολημένοι με τις δουλειές μας, όμως οι γιορτές που θα είμαστε περισσότερες ώρες μαζί, ευνοούν συζητήσεις που πολλές φορές έπρεπε να έχουν γίνει το προηγούμενο διάστημα. Και αν είναι συζητήσεις δύσκολες που

Ψυχολόγος Ευελπίδων 13 Αθήνα athens-psychologist.gr αναβάλλονται καιρό, ίσως φέρουν εντάσεις. Το λάθος είναι ότι συχνά παραμελούμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους μας κατά τη διάρκεια της χρονιάς και περιμένουμε μ’ ένα μαγικό τρόπο να λυθούν εκκρεμότητες ετών, με χριστουγεννιάτικες ευχές. Και πράγματι, θα μπορούσαν οι (περσινές) ευχές μας να πραγματοποιηθούν αν κάναμε κάτι γι’ αυτές όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Η ευχή προϋποθέτει σκληρή και φιλότιμη δουλειά για να πραγματοποιηθεί. Χρησιμοποιούμε ημερολόγια, χωρίζουμε το χρόνο σε μέρες, μήνες, χρόνια για να συνεννοούμαστε. Είναι συμβάσεις πρακτικές για να κάνουμε τη δουλειά μας. Η 31η Δεκεμβρίου και η 1η Ιανουαρίου δεν είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Είναι μέρες σαν όλες τις άλλες. Ας μην περιμένουμε λοιπόν συγκλονιστικές αλλαγές από τους δείκτες του ρολογιού. Αν να το αποδεχθούμε αυτό, τότε χωρίς άγχος και μεγάλες προσδοκίες για το ρεβεγιόν που θα αλλάξει τη ζωή μας, μπορούμε να φορέσουμε τα καλά μας, να γεμίσουμε το ποτήρι μας σαμπάνια, να χαμογελάσουμε στον διπλανό μας και ξεκινώντας, από εκείνη τη στιγμή κιόλας, να προσπαθούμε να πραγματοποιήσουμε τις ευχές που ανταλλάσουμε, να περάσουμε υπέροχα.



Σκίτσο Οκτωβρίου «Οικολόγρια» από την Μαρλένα Παρλαβάντζα "Μια γριά που φωνάζει. Ουρλιάζει για να μας ξυπνήσει απο τον λήθαργο. Είναι η οικολογική μας συνείδηση. Είναι η κραυγή της φύσης. Είναι Οικολόγρια.”

ξελευθερία

είσαι

ΚΟΜΑΝΤΩ από την Μαντώ Βλάχου

Φαρμάκι γυναίκας:

Ιτς δε μοστ γόνντερφουλ τάιμ οφ δε γίαρ, ΧΟ ΧΟ ΧΟ… Ναι φίλες και φίλοι είναι αυτή η εποχή του χρόνου που εμένα προσωπικά με κυριεύει μια Χριστουγεννιάτικη παραφροσύνη. Το αγόρι μου πάλι όχι και τόσο, και μάλλον τα περισσότερα αγόρια για να είμαι και δίκαιη. Ναι που λέτε, είναι να μην πάει 25 Νοεμβρίου και ο εγκέφαλός μου κλειδώσει και βλέπει μπροστά του μόνο λαμπάκια, μπαλίτσες με γκλίτερ, κορδελίτσες και μελομακάρονα. Οκ, φέτος επειδή ο Αύγουστος κράτησε 90 μέρες, αντί για 30, ήμουν κάπως πιο χαλαρή στο θέμα των Χριστουγέννων. Όμως, αυτή η στάση μου κράτησε μέχρι να δω βιτρίνα στολισμένη. Τότε με βρήκε το «κακό». Άρχισαν τα πρώτα συμπτώματα: Ασταμάτητο ψάξιμο στο Pinterest για το φετινό Christmas Home Decoration Concept. Αλλαγή σε όλο το χωροταξικό πλάνο του σπι-

τιού για να υποστηριχτεί σωστά η όλη ιδέα. Εντάξει και να πεταχτεί και καμιά καρέκλα, τι έγινε; Το δέντρο μας να χωρέσει κι όλα καλά. Αφού γίνουν σωστά τα πρώτα στάδια, συνέχεια έχει το ψάξιμο όλων των sites με εποχιακά, Home deco, κλπ κλπ.. Επόμενο βήμα μετά το σωστό ρεπορτάζ αγοράς, η δια ζώσης επίσκεψη στον τόπο του εγκλήματος για να δω με τα ίδια μου τα μάτια πόσα λαμπάκια έχει η σειρά, και πόσο γυαλίζουν οι μπαλίτσες, και το αγόρι δίπλα μου να λέει «μου ζάλισες τις δικές μου τις μπ***λίτσες». Και αφού γίνουν όλα τα παραπάνω το ραντεβού του επίσημου στολισμού και της φωταγώγησης δίνεται την πρώτη Κυριακή του Δεκεμβρίου, με ανοιχτό κάλεσμα φίλων και γνωστών. Και του χρόνου, κορίτσι

Φλυαρίες Απολογισμός Όσο φτάνει στο τέλος του αυτός ο χρόνος, γίνεται και ένας σχετικός απολογισμός. Ο φετινός μου απολογισμός επικεντρώνεται στο πόσο και πώς διασκεδάζεις όσο περνούν τα χρόνια. Όσο είσαι πιπινάκι όλοι θεωρούμε ότι είσαι σε μια μόνιμη κατάσταση partying hard, και ναι οκ αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Όμως, λέω όμως, όντως διασκεδάζαμε τότε όσο τώρα που είμαστε λιγάκι πιο ώριμοι; Η δική μου απάντηση είναι όχι, και να σας αναλύσω και το γιατί. Αρχικά, τώρα οι ευκαιρίες μου να βγω και να παρτάρω είναι λόγω χρόνου εργασιακού αναγκαστικά πιο λίγες κι άρα περισσότερο precious. Δεύτερον, ξέρω πολύ καλά πώς θέλω να διασκεδάσω και με ποιους να διασκεδάσω, και ναι δε με νοιάζει να πάω στο πιο high κλαμπάκι, αλλά στο σπίτι της φίλης εδώ δίπλα. Τελευταίο, αλλά και πιο βασικό είναι το πόσο οκ είμαι πια με μένα και τα γούστα. Ξέρω ακριβώς από τι θέλω να ξεχαστώ και πόσο θέλω να ξεφύγω, και το επόμενο πρωί να είμαι εντελώς κομπλέ και κουλ με τη βραδιά που πέρασε. Φορ δις ρίζον…όσο μεγαλώνεις τόσο πιο καλά παρτάρεις.


Σταυρόλεξο Από τον Λέανδρο Σλάβη

H ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ 1. Τα στόλιζαν σε ορισμένα μέρη της χώρας, προτού τα αντικαταστήσουν με τα έλατα. 2. Άρθρο. - 21 (αντιστρόφως). 3. Την έκαναν οι Μάγοι όταν είδαν το θείο Βρέφος (γενική). 4. Στέγασε τη Γέννηση. 5. Νότα (αντιστρόφως). - Νότα. - Προσωπική αντωνυμία. 6. Άγιος, που γιορτάζει από τους πρώτους, αρχές Νοεμβρίουμ στη σειρά των συνεχών εορτών του τέλους του έτους. 7. Με τα δύο φωνήνετα του 8α οριζοντίως ορίζουν το που έχουν τον Εξαποδώ οι ευσεβείς χριστιανοί. - Δείχνει. 8. Συνδυάζονται με τα σύμφωνα του 7α οριζοντίως. - Έχει την τιμητική της στο απολυτίκιο των Θεοφανείων. 9. Προσφώνηση ιεραρχών (αντιστρόφως - κλητική). - Βασιλιάς των Ιουδαίων που τιμάται (και αυτός) την Κυριακή των Προπατόρων, πριν από τα Χριστούγεννα. ΚΑΘΕΤΩΣ 1. Ένα πολύ χριστουγεννιάτικο γλυκό (αιτιατική). 2. Συνώνυμά του το ήδη ή το πλεόν ή το οριστικά… - … ο Μνήστωρ, που οδήγησε την Θεοτόκο και τον Ιησού στην Αίγυπτο για να αποφύγουν την Σφαγή των Νηπίων που είχε

Το γοβάκι της Ροδόπιδος

διατάξει ο Ηρώδης (αντιστρόφως). 3. Αγγλική πρόθεση. 4. Τα λένε τις παραμονές των τριών μεγάλων εορτών που πλησιάζουν. 5. Ένας από τους Μάγους. 6. Το κάνει ο Ιησούς για να σκορπίσει τα κακά. Άνθη που διανθίζουν σταυρόλεξα. 7. Χόρεψε τον χορό των 7 πέπλων (αντιστρόφως - γενική). 8. Ο πατέρας του 2β καθέτως (αντιστρόφως). - Εγγονός του Νώε, γενάρχης κατοίκων της Αραβικής Χερσονήσου (αντιστρόφως). 9. Ένα από τα δώρα των Μάγων.

Βρείτε την λύση του σταυρόλεξου στο www.ipolizei.gr

ΓΑΤΑΚΙΑ Ο ΣΚΥΛΟΣ... από τον μακη διογο

Παίζοντας μπάλα τα Χριστούγεννα! Οι περισσότεροι ποδοσφαιρόφιλοι γνωρίζουν ότι τις ημέρες των Χριστουγέννων ποδόσφαιρο παίζεται μόνο στα αγγλικά γήπεδα, η περίφημη Boxing day. Είναι οι γιορτινές μέρες που οι φίλαθλοι τις περνούν στις εξέδρες των γηπέδων. Και όμως από το 1943 μέχρι το 1962 είχαμε και στην Ελλάδα ποδόσφαιρο τις μέρες των Χριστουγέννων. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ με τη συμμετοχή ομάδων από την Ευρώπη διοργάνωναν τουρνουά τις ημέρες των γιορτών. Το πρώτο Κύπελλο Εορτών διεξήχθη μέσα στη Κατοχή, τον Δεκέμβριο του 1943 παρουσία χιλιάδων φιλάθλων που διψούσαν για ποδόσφαιρο, μιας και εκείνη την περίοδο ο κόσμος δεν είχε πολλές ευκαιρίες διασκέδασης. Αρχισε τη μέρα των Χριστουγέννων στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με τον Ολυμπιακό να νικά 5-2 τον Παναθηναϊκό μπροστά σε 10.000 θεατές. Συνεχίστηκε στις αρχές Ιανουαρίου 1944 με δύο νίκες της ΑΕΚ (2-1 τον Παναθηναϊκό και 1-0 τον Ολυμπιακό), που κατέκτησε το τρόπαιο. Τα επόμενα Χριστούγεννα η Αθήνα ήταν ελεύθερη, αλλά τα “Δεκεμβριανά” δεν επέτρεψαν να παιχθεί

...ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ! ποδόσφαιρο. Αλλωστε, το γήπεδο της Λεωφόρου δεν λειτουργούσε. Είχε υποστεί σοβαρές ζημιές από έκρηξη βόμβας στις 23 Δεκεμβρίου. Η εορταστική ποδοσφαιρική δράση επανήλθε τα Χριστούγεννα του 1947 και το τουρνουά κράτησε μέχρι το 1962. Οι φίλαθλοι “αγκάλιασαν” τον εορταστικό θεσμό και κάθε χρόνο το γήπεδο της Λεωφόρου γέμισε από φίλους του ποδοσφαίρου. Από το 1952 στο τουρνουά συμμετείχαν και ευρωπαϊκές ομάδες με την Αούστρια Βιέννης να κάνει “ποδαρικό”. Τα επόμενα χρόνια αγωνίστηκαν η Ραπίντ Βιέννης, ο Ερυθρός Αστέρας, η Βοϊβοντίνα, η Παρτιζάν και η Βίνερ Βιέννης. Από τα αξιοσημείωτα της συμμετοχής ξένων ομάδων είναι η “βαριά” ήττα του Παναθηναϊκού με 8-3 από την Βοϊβοντίνα στις 26 Δεκεμβρίου του 1959. Τα τρία από τα οκτώ γκολ των Σέρβων σημείωσε ο Τόζα Βεσελίνοβιτς, ο οποίος τις δεκαετίες του ‘70, του ‘ 80 & του ‘90 διετέλεσε προπονητής του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του Απόλλωνα, του Διαγόρα Ρόδου και του Εθνικού Πειραιώς. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε 11 το κύπελλο Χριστουγέννων, ενώ η ΑΕΚ είχε τρία Κύπελλα και ο Παναθηναϊκός δύο. Σε δύο διοργανώσεις δεν αναδείχθηκε νικητής μιας και έληξαν με ισόβαθμες τις ομάδες που συμμετείχαν.

Τι σας φέρνει στο νου ένα γυάλινο γοβάκι; Τι άλλο παρά το παραμύθι με τις περισσότερες ιθαγενείς εκδοχές στον κόσμο, τη Σταχτοπούτα. Πόσοι και πόσες δεν το ακούσαμε σε μικρή ηλικία και δεν το διηγηθήκαμε σε παιδιά ή εγγόνια; Πόσοι, όμως, ξέρουν πως ως αρχική εκδοχή του θεωρείται η ιστορία της ελληνίδας Ροδόπιδος στην Ναυκρατίδα της Αιγύπτου, που αναφέρει ο Στράβων, ίσως δε και απώτερη αυτή μιας συνονόματής της που είχε αναφέρει 5 αιώνες πρωτύτερα ο Ηρόδοτος; Πάντως, σύμφωνα με την κυρίαρχη μεσαιωνική ευρωπαϊκή εκδοχή, καταλύτης στην υπόθεση υπήρξε το γυάλινο παπούτσι (γοβάκι;) της Σταχτοπούτας, όπως στη πιο διαδεδομένη του 1697 του Σαρλ Περρώ. Ήταν, όμως, λογικό να φορά στον πριγκηπικό χορό γυάλινα παπούτσια; Η ίδια, συνηθισμένη σε ξύλινα τσόκαρα, θα το άντεχε, αλλά, τα βαριά για χορό παπούτσια δεν θα άντεχαν την ταλαιπωρία. Κάποιοι, όπως ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ, αποδώσανε το παράδοξο σε μία παρεξήγηση, σε μια ανορθογραφία στα γαλλικά. Τα παπούτσια δεν ήταν “de verre”, δηλαδή από γυαλί, αλλά “de vair”, δηλαδή από ένα πολύτιμο δέρμα της εποχής, ομόηχο στα γαλλικά του γυαλιού. Έχουν ή όχι δίκιο; Διαλέγετε και παίρνετε. Αλλά με γοβάκι από έστω και πολύτιμο δέρμα θα χανόταν μεγάλο μέρος της μαγείας του παραμυθιού!

Ο Τι;Πώς;


Η χρονιά που πέρασε

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

ΤΕΥΧΟΣ 63: Τελικά, πόσο ανάγκη έχουμε το θέατρο; // Δείξε μου τον barberη σου να σου πω ποιος είσαι

ΤΕΥΧΟΣ 64: Θέατρο & Ψυχή // Δείξε μου το Παγκράτι σου

ΤΕΥΧΟΣ 65: Μια βουτιά στην Ιαπωνική Κουλτούρα // Ένα ταξίδι στις κουζίνες του κόσμου

ΤΕΥΧΟΣ 66: Δημοτικές Εκλογές 2019 // Γεύσεις Εποχής

ΤΕΥΧΟΣ 67: Welcome Summer // Επιστολικός Έρωτας των Ανωνύμων

ΤΕΥΧΟΣ 68: Ο Αθηναίος και τα Μουσεία της Πόλης του // Κοντινοί Προορισμοί: Λουτράκι / Λαύριο / Σύρος

ΤΕΥΧΟΣ 69: Αφιέρωμα Εκπαίδευση: 16 Προσωπικότητες και 4 Κείμενα // Το πρώτο μου βιβλίο

ΤΕΥΧΟΣ 70: Ξύπνιος Άνθρωπος, στην Αθηνάς Δουλεύει // Ελληνική Μπύρα: Συμβαίνει τώρα

ΤΕΥΧΟΣ 71: Ο Πειραιάς Ζει! // Αυτή η Πόλη είναι μια Ζούγκλα και μας αρέσει



χριστουγεννα

2069

Ένα φουτουριστικό διήγημα φαντασίας... ή και όχι.

Μ.Ν. Α.

της Άντας Κουγιά ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ Στις 5 Μ. που θα υπάρχουν δίπλα μου ως το 2069

Περπατώ μες στ αγκάθια μες στα σκοτεινά σ αυτά που ναι να γίνουν και στ αλλοτινά κι έχω για μόνο μου όπλο μόνη μου άμυνα τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα. Παντού την είδα. Να κρατάει ένα ποτήρι και να κοιτάζει στο κενό. Ν ακούει δίσκους ξαπλωμένη χάμου. Να περπατάει στο δρόμο με φαρδιά παντελόνια και μια παλιά γκαμπαρντίνα. Μπρος από τις βιτρίνες των παιδιών. Πιο θλιμμένη τότε. Και στις δισκοθήκες, πιο νευρική, να τρώει τα νύχια της. Καπνίζει αμέτρητα τσιγάρα. Είναι χλωμή κι ωραία. Μ αν της μιλάς ούτε που ακούει καθόλου. Σαν να γίνεται κάτι άλλου - που μόνο αυτή τ ακούει, και τρομάζει. Κρατάει το χέρι σου σφιχτά, δακρύζει, αλλά δεν είναι εκεί. Δεν την έπιασα ποτέ και δεν της πήρα τίποτα. ÇΜαρία ΝεφέληÈ, Οδυσσέας Ελύτης

24 Δεκεμβρίου 2069 Δώρο μου έκανε ένα … βιβλίο! Άκου εκεί, βιβλίο! Κανονικό ε; Με χαρτί. Μου το έδωσε, κρυφά. Δεν θέλω να φανταστώ τι θα γινόταν αν μας έβλεπαν οι αρχές. «Τα πρώτα Χριστούγεννα που σε γνωρίζω είναι! Έπρεπε να σου δωρίσω κάτι ξεχωριστό». Αυτή η κοπέλα είναι τόσο διαφορετική. Ποιος κάνει δώρα τα Χριστούγεννα; Έχω να το ακούσω αυτό το έθιμο από τη γιαγιά μου! Όσο για το βιβλίο, τι να πω…Δεν ξέρω που το βρήκε. Ανησυχώ λίγο για εκείνη. Που βρήκε τώρα αυτό το χάρτινο, βαρύ πράγμα, τη στιγμή που η εντολή είναι σαφής: βιβλία εγκεκριμένα από το κόμμα και μόνο σε ηλεκτρονική μορφή. Αυτό έχει ένα σκληρό, κόκκινο εξώφυλλο με τίτλο «ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ». Είναι περίεργα γραμμένο. Άνοιξα στο σκοτάδι μία τυχαία σελίδα. «Κι όμως, ήμουν πλασμένη για χαρταετός». Άρχισαν οι άγνωστες λέξεις. Πρέπει να ψάξω στο Google να δω τι είναι ο χαρταετός. Το βρήκα όμως: “Ο χαρταετός είναι μια ελαφριά κατασκευή σκοπός της οποίας είναι να πετά με τη βοήθεια του αέρα. Ο χαρταετός κρατιέται από αυτόν που τον πετά μέσω της καλούμπας, ενός λεπτού σχοινιού. Στην Ελλάδα το πέταγμα του χαρταετού είναι μέρος των εθίμων της Καθαράς Δευτέρας και συγκεκριμένα του υπαίθριου

εορτασμού της - τα λεγόμενα κούλουμα” Α, ναι, τώρα κάτι θυμήθηκα. Αλλά έχουν περάσει τουλάχιστον 20 χρόνια και ήμουν μόλις 5 χρονών. Αμυδρά. Έβρεχε και είχε κεραυνούς –τότε που η βροχή δεν μπορούσε να προγραμματιστεί-και εγώ έμεινα με τον χαρταετό στα χέρια. Δεν θυμάμαι καθόλου πότε σταμάτησε ο κόσμος να πετάει χαρταετό. Έμεινα ξύπνιος όλο το βράδυ, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω το ποίημα. Δεν προχώρησα πολύ. Με δυσκόλευε το γύρισμα των σελίδων. Κι αυτή η μυρωδιά από το χαρτί. Άσε που τα στυλό έχουν απαγορευτεί από πέρσι (τι να το κάνεις; Αφού έχουμε τα πληκτρολόγια) και δεν μπορούσα να υπογραμμίζω τις άγνωστες λέξεις. Έτσι απλά, με πήρε ο ύπνος.

25 Δεκεμβρίου 2069 Ξύπνησα όπως πάντα, 07.01, να πάω για δουλειά. Ανυπομονούσα να ανοίξω την πόρτα να βρω τα 12 μπουκάλια κόκα-κόλας, που φέρνει ο Άγιος Βασίλης σε κάθε σπίτι. Άνοιξα ένα και το ήπια όλο. Διψούσα και προφανώς, δεν επιτρέπεται να ανοίγω τη βρύση όποτε θέλω, λόγω λειψυδρίας. Θα συναντούσα τη Ραλλού (προτιμάει να τη φωνάζω έτσι, παρά με τον αριθμό της) για να φάμε το υποχρεωτικό - για την κοινωνική μας τάξη - δείπνο στην ταράτσα του Hilton: γαλοπούλα με γέμιση σε μορφή ζελέ, με κόκα-κόλα και χυμό μαρουλιού. Ήμουν πιο ταραγμένος σε σχέση με τις

άλλες φορές που θα τη συναντούσα. Κάτι γινόταν. Κάτι είχε αλλάξει. Τελείωσα τη δουλειά στις 20.16 ακριβώς και πήγα στο αμάξι. Είχα ξεχάσει να το φορτίσω και έπρεπε να περιμένω 5 ολόκληρα λεπτά. Μπήκα μέσα, έβαλα μπρος, έπιασα την Κηφισίας. Όλα πήγαιναν ρολόι, δεν θα αργούσα στο ραντεβού. Μέχρι που η ώρα πήγε 21.00. Κάθε μία ώρα ακούγεται από τα μεγάφωνα το “Last Christmas” (ένα παλιό, παραδοσιακό τραγούδι) και το κόμμα έχει επιβάλει την απόλυτη παύση των πάντων όταν ακούγεται. Έτσι, όλη η Κηφισίας σταμάτησε και βάρεσε προσοχή. Πάντα μου άρεσε αυτό, αλλά σήμερα δεν ήθελα να με κόψει. Ήθελα 21.31 ακριβώς να είμαι στην ταράτσα του Χίλτον. Δεν τα κατάφερα. Έφτασα 21.32. Την είδα να κάθεται ήδη… αλλά είχε κάτι παράξενο. Δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι. Μετά από 5 λεπτά, την κοίταξα καλύτερα: δεν φορούσε κόκκινη μπλούζα και πράσινο παντελόνι, όπως είχε επιβάλλει το κράτος: φορούσε ένα φόρεμα κόκκινο. Απλώς κόκκινο. Ίσως για να μην τραβήξει τα βλέμματα. Είχε δροσιά ευτυχώς - μόλις 38 βαθμούς Κελσίου - κι έτσι φάγαμε ευχάριστα. Τη ρώτησα αυτό που με έκαιγε: «Γιατί μου έκανες δώρο αυτό το βιβλίο;». Και μου απάντησε: «Γιατί λέει αλήθειες». Ήμουν μπερδεμένος. Δεν θέλησα να το συνεχίσω. Δεν ήθελα να με περάσει για χαζό. Θα παντρευόμασταν


1 Ιανουαρίου. Ήταν η σειρά μας να κάνουμε παιδιά και αυτό δεν μπορούσε να γίνει χωρίς γάμο. Γύρισα σπίτι. Άνοιξα τη «Μαρία Νεφέλη»: «η αλήθεια. -έτσι δε λένε;- είναι οδυνηρή κι έχει ανάγκη, να ξέρεις, απ’ το αίμα σου έχει ανάγκη απ’ τις λαβωματιές σου· απ’ αυτές και μόνον θα περάσει -εάν περάσει καπότες η ζωή που μάταια έψαχνες με το σφύριγμα του άνεμου και τα ξωτικά και τις κόρες με τους ήλιους επάνω στα ποδήλατα...» Το έχω σκεφτεί πολλές φορές, αλλά μόνο τώρα τολμάω να το πληκτρολογήσω: Μήπως τελικά ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει; Πώς γίνεται ένας μόνος του να προλαβαίνει να αφήνει 12 μπουκάλια κόκα-κόλας σε κάθε σπίτι;

28 Δεκεμβρίου 2069 Σήμερα ήταν η προγραμματισμένη συνομιλία με τους γονείς μου. Δεν μπορώ να τους δω, αφού εδώ και πέντε χρόνια βρίσκονται στο άσυλο ηλικιωμένων. Έτσι με κάλεσαν και εμφανίστηκαν τα ολογράμματά τους: «Καλά Χριστούγεννα, 14748» μου είπαν όλο χαρά. «Μαμά, μπαμπά θα προτιμούσα να μου πείτε Καλά Χριστούγεννα, Αντίνοε». Φρίκαραν. Το είδα στα μάτια τους. Η μαμά ψέλλισε: «Τι θυμήθηκες τώρα! Σε λίγο θα μας πεις να σου πούμε και τα κάλαντα» Δεν συνέχισα. Είπαμε τα τυπικά και τα ολογράμματα εξαφανίστηκαν σιγά σιγά στον τοίχο του σαλονιού. Μπήκα στο Google-έχει γίνει πια συνήθεια: «Κάλαντα αποτελούν δημοτικά ευχητικά και εγκωμιαστικά τραγούδια που ψάλλονται εθιμικά κατ΄ έτος κυρίως την παραμονή μεγάλων θρησκευτικών εορτών όπως των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς (Αγ. Βασιλείου), των Θεοφανείων, ακόμη και των Βαΐων (ή του Λαζάρου), με εξαίρεση εκείνων της Μεγάλης Παρασκευής που είναι κατανυκτικά.” Καλά, δεν άντεξα να ψάξω τι σημαίνουν οι λέξεις «εγκωμιαστικά» και «κατανυκτικά». Ούτε τι είναι η Μ. Παρασκευή. Φαντάζομαι, επειδή θα ήταν μέρα θλιβερή, το κόμμα την κατήργησε κι αυτήν. Δεν έχω χρόνο. Πρέπει να συνεχίσω τη «Μαρία Νεφέλη». Πρέπει να τελειώσω πριν το γάμο. Πρέπει να βρω μαζί της ένα σημείο επαφής. Ή μάλλον δεν πρέπει. Θέλω να βρω ένα σημείο επαφής. Όσοι παντρεύονται, το κάνουν για να τεκνοποιήσουν. Εμένα τι με έχει πιάσει και θέλω να την γνωρίσω; Τι μου συμβαίνει και θέλω να συζητάω μαζί της; Μήπως είμαι αναχρονιστικός και

παλιομοδίτης; «Ήρθε η στιγμή. Μαρία Νεφέλη πάρε το χέρι μου - σε ακολουθώ· και το άλλο υψώνω -ιδές- με την παλάμη αναστραμμένη ανοίγοντας τα δάχτυλα ένα ουράνιο άνθος: «Ύβρις» όπως θα λέγαμε ή και «Αστήρ» Ύβρις- Αστήρ Ύβρις-Αστήρ ιδού το στίγμα φίλοι πρέπει να κρατήσουμε την επαφή. Μη μου γελάτε την τόση αδεξιότητα κι είναι το ξέρετ’ ενάντιος ο καιρός». Τι να σημαίνει «Ύβρις»;

31 Δεκεμβρίου 2069 Πήγα μαζί της στο πάρτυ της Πρωτοχρονιάς που γίνεται στο Mall. Ήταν υποχρεωτικό εξάλλου. Φορέσαμε απαστράπτουσες στολές, όπως έπρεπε. Ήταν λίγο χαμένη. Κάποια στιγμή σταθήκαμε κάτω από ένα πράσινο φυτό, με κόκκινες μπίλιες στο κέντρο των φύλλων. Το κοίταξα. Εκείνη με είδε. «Ξέρεις, τα λουλούδια κάποτε ήταν φρέσκα» «Σοβαρά; Πώς γίνεται;» «Κι όμως, μύριζαν ωραία. Αλλά είναι αδύνατον πια να βρεις. Το κλίμα δεν το επιτρέπει» «Δεν πειράζει. Ποια θα ήταν αξία τους άλλωστε;» Με κοίταξε στραβά. Και τότε μου είπε το απίστευτο: «Αυτό το λουλούδι από πάνω μας, λέγεται «γκι». Η γιαγιά μου, μου έλεγε ιστορίες, ότι μόλις άλλαζε ο χρόνος παλιά, αν ένας άντρας και μια γυναίκα βρίσκονταν κάτω από ένα γκι, έπρεπε να φιληθούν» «Να... να... φιληθούν;; Θεέ μου! Μάλλον στην εποχή των γιαγιάδων μας δεν υπήρχαν αρρώστιες! Έτσι, θα μπορούσαν να φιληθούν!» «Δεν είμαι σίγουρη αν τα φιλιά απαγορεύτηκαν λόγω αρρώστιας ή λόγω της δικτατορίας του κόμματος» Οι διπλανοί μας μας κοίταξαν εμβρόντητοι. Εγώ άσπρισα. Φώναξα να με ακούσουν: «16.789, η ΡΙΖΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είναι ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια» και μετά της ψιθυρίσα «Ραλλού, σταμάτα, θα έχουμε μπλεξίματα». Με κοίταξε βαθιά στα μάτια και βούρκωσε. Τότε ήταν που άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή του χρόνου...10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! Βροντοφώναξε όλη η αίθουσα.

2 Ιανουαρίου 2070 Ο γάμος δεν έγινε ποτέ. Έβαζα το κοστούμι μου, όταν μου χτύπησε ειδοποίηση από τα Google News: «Η πολίτης υπ’αριθμόν 16.789 συνελήφθη καθώς εναντιώθηκε με τις πράξεις της στο θεσμό του κράτους και του κόμματος Η ΡΙΖΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Ο μέλλων σύζυγός της, πολίτης υπ’αριθμόν 14.748, απαλλάσσεται κατηγοριών, καθώς αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι προσπάθησε να την επαναφέρει στον ίσιο δρόμο». Από κάτω, μία φωτογραφία της με ένα μοβ φόρεμα, τσιγάρο στο χέρι και μάτια πρησμένα. Έμεινα να κοιτάζω την οθόνη. Έκανα ένα screenshot. Εμφανίστηκε στον τοίχο του σαλονιού μου το ολόγραμμα του κυβερνήτη, Κυριάκου Αλεξίου. «14.748. Μη βγάλεις το κοστούμι σου. Σε λίγο θα παντρευτείς την πολίτη 17.980». Εξαφανίστηκε αμέσως. ‘Εμεινα να κοιτάζω μία το screenshot και μία τη «Μαρία Νεφέλη». Άνοιξα μία τυχαία σελίδα: «Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη, πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα». Στο γάμο δεν πήγα. Περιμένω από στιγμή σε στιγμή να μου σπάσουν την πόρτα.

Τότε η Ραλλού, αργά και σταθερά, με χέρια να τρέμουν, με έπιασε και με φίλησε κάτω από το γκι. Έφυγε βγάζοντας τα τακούνια και χάθηκε από τα μάτια μου πριν προλάβω να αντιδράσω.

14.748 16.789


ΕΝΑ ΓΛΥΚΑΚΙ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ

είναι λίγο, πολύ λίγο Της Στεφανίας Τσολάκη

Τα Χριστούγεννα είναι συνυφασμένα με πολλή ζάχαρη! Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες, το ιταλικό panettone ή το αυστριακό gluhwein (γκλουβάιν) και τέλος την βασιλόπιτα. Όλα μέσα στην ζάχαρη και μες στο μέλι. Για εσάς που δεν έχει τύχει να ακούσετε για το γκλουβάιν, πρόκειται για “λαμπερό κρασί”, ζεσταμένο με καρυκεύματα. Παραγκωνίσαμε λιγάκι τις παραδοσιακές συνταγές -κάποιοι από εμάς δεν γνωρίζουμε καθόλου-, όπως το πλουμιστό ψωμί των Χριστουγέννων, το Χριστόψωμο. Είτε χειροποίητα, είτε αγοραστά κοσμούν τα τραπέζι σου βάζοντάς σε στο γιορτινό κλίμα.

ρούμενος που ο κόσμος το αγκάλιασε τόσο πολύ, όπως μου γράφουν στα emails και στα μηνύματα! Είναι πολύ μεγάλη τιμή για έναν συγγραφέα να βραβεύεται το βιβλίο του σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό, ειδικά όταν πρόκειται για τα βραβεία Gourmand, τα Όσκαρ των βιβλίων γαστρονομίας.

Ο food blogger της καρδιάς μας, Τάσος Αντωνίου απαντά O Τάσος Αντωνίου διάβασε βιβλία μαγειρικής, ταξίδεψε και δοκίμασε πολλές κουζίνες μέχρι να αποφασίσει την κυκλοφορία του πρώτου του βιβλίου. Παράλληλα με την προετοιμασία του βιβλίου, δημιούργησε κι ένα ξεχωριστό site (mamapeinao.gr) που συνέβαλε στο να κερδίσει -δικαίως- τον τίλτο του πιο καταξιωμένου food blogger.

Ήταν εύκολη η αρχή στον κόσμο της γευσιγνωσίας, του blogging; Και πώς ξεκίνησε η ιδέα; Ο κόσμος της γαστρονομίας πάντα με εντυπωσίαζε και μου κέντριζε το ενδιαφέρον. Από μικρός πάντα τρύπωνα στην κουζίνα όταν μαγείρευε η μητέρα μου για να κλέψω την πρώτη μπουκιά, να μυρίσω τα υλικά, να ανακαλύψω νέες γεύσεις. Ως φοιτητής, με ελάχιστες μαγειρικές γνώσεις οφείλω να παραδεχτώ, σκέφτηκα πόσο χρήσιμο θα ήταν να είχα στα χέρια μου ένα βιβλίο για αρχάριους μάγειρες, με εύκολες και γρήγορες συνταγές. Αποφάσισα λοιπόν να μάθω να μαγειρεύω και να γράψω εγώ αυτό το βιβλίο. Διάβασα πολύ, πήγα σε πολλά σεμινάρια, πειραματίστηκα, ταξίδεψα, έμαθα πολλά για τη γαστρονομία από τα ταξίδια μου. Το 2009 αποφάσισα να δημιουργήσω ένα site υποστηρικτικό για το βιβλίο που ετοίμαζα, με μυστικά, συμβουλές, tips, συνταγές και ό,τι έχει να κάνει με το φαγητό και την κουλτούρα του. Το όνομά του θα ήταν όπως αυτό το βιβλίου: Μαμά Πεινάω! (mamapeinao.gr). Το site καθημερινά αποκτούσε όλο και περισσότερους αναγνώστες, followers στα social media και σήμερα πλέον είναι ένα από τα μεγαλύτερα site παγκοσμίως με συνταγές μαγειρικής στα ελληνικά. Το κανάλι μας στο YouTube, Mama Peinao TV, έχει περισσότερους από 50 χιλιάδες συνδρομητές. Βέβαια όλο αυτό το καιρό δούλευα πάνω στο βιβλίο μου και όταν έγινε η πρόταση για την έκδοσή του από τις εκδόσεις Πατάκη, η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε. Είμαι πολύ χα-

Πόσα χρόνια σου πήρε μέχρι να το ακολουθήσεις επαγγελματικά; Το Μαμα Πειναω ξεκίνησε ως ένα χόμπι θα έλεγα πριν από περίπου δέκα χρόνια, και σήμερα είναι μια μεγάλη κοινότητα από foodies που αγαπούν το καλό φαγητό που μπορούν να το φτιάξουν εύκολα, γρήγορα και νόστιμα! Όσοι δεν αγαπούν την(..) κουζίνα δεν ξέρουν τι χάνουν! (συμπλήρωσε) Την ελληνική φυσικά! Αλλά, αγαπώ πολύ και την ινδική και ταϊλανδέζικη κουζίνα. Λατρεύεις να μαγειρεύεις ή να τρως; Πες μας αγαπημένη συνταγή... Το ένα φέρνει το άλλο! Λατρεύω να πειραματίζομαι με διάφορες συνταγές. Αυτήν την περίοδο περνάω “έρωτα” με την ταϊλανδέζικη κουζίνα και μαγειρεύω συνέχεια την ταϊλανδέζικη σούπα Tom Yum. ‘Ησουν από τα παιδιά που έλεγαν συχνά- κατά την διάρκεια της μέρας-mamapeinao? Εννοείται! Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή. Ζεις στο Λονδίνο. Πώς σου φαίνεται το φαγητό τους και πιο είναι το τοπ γλυκό; Η βρετανική κουζίνα είναι πολύ διαφορετική από την ελληνική και τη

μεσογειακή. Μου αρέσει το ότι έχει πολλές επιρροές από την ινδική κουζίνα, την οποία και αγαπώ. Δεν θα πω όχι σε ένα καλό Sunday roast, το κλασικό κυριακάτικο γεύμα των Βρετανών με μοσχαρίσιο κρέας ψημένο στο φούρνο, τραγανές πατάτες, “αέρινα” ψωμάκια Yorkshire pudding και gravy sauce. Από γλυκά, ευτυχώς δεν μένει κανείς παραπονεμένος! Κέικ, μάφιν, cupcakes, ντόνατς, παγωτά, πίτες, κρέμες, ό,τι αρέσει στον καθένα θα το βρει στο Λονδίνο σε εξαιρετική ποιότητα και άπειρες παραλλαγές. Σαν Έλληνας, συχνά απολαμβάνω ένα καλό σουβλάκι, το οποίο πλέον μπορούμε να βρούμε - συχνά σε ποιότητα ανώτερη και από αυτή των ελληνικών ψητοπωλείων - σε πολλά εστιατόρια σε όλο το Λονδίνο. ‘Εχεις εναλλακτικές προτάσεις για Χριστουγεννιάτικα γλυκά; Μου αρέσει πολύ το ιταλικό πανετόνε και η γαλλική βασιλόπιτα με φύλλο σφολιάτας και γέμιση αμυγδάλου. Ίσως επιστρέψεις στην tv; Θα συμμετείχες σε εκπομπή της ελ. τηλεόρασης ή θα προτιμούσες ... Το κάθε μέσο έχει την ομορφιά του και δίνει διαφορετικές δυνατότητες επικοινωνίας με τον κόσμο. Έχω συνεργαστεί με πολλές εκπομπές, όπως το Alpha Παντού, το Joy στο Mega, ή ως guest chef σε πρωινές εκπομπές. Η τηλεόραση έχει μεγάλη δυναμική και μπορείς να προσεγγίσεις κοινά που ίσως δεν είναι εξοικειωμένα με το ίντερνετ. Από την άλλη, στο κανάλι μου στο YouTube έχουμε δημιουργήσει μια μεγάλη κοινότητα από φοιτητές που ψάχνουν συνταγές με ένα σκεύος και τρία υλικά μέχρι και μαμάδες που θέλουν να πειραματιστούν με νέες συνταγές. Επικοινωνούμε μέσα από τα σχόλια και πάντα λαμβάνω υπόψη μου τις προτάσεις του κοινού για τα επόμενα επεισόδια.


01 ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ Αχ! Χριστουγεννιάτικες πιατέλες στους πάγκους των ζαχαροπλαστείων γεμάτες κεράσματα. Μελομακάρονα με σοκολάτα υγείας ή με σοκολάτα γάλακτος, μελομακάρονα μ’ όλη την γλύκα συγκεντρωμένη στη καρδιά τους, και πώς να σταματήσεις στο ένα; Θέλεις να μου πεις ότι εσένα δεν σου έχει τύχει μελομακάρονο- θήκη εναπόθεσης μασέλας; Δεν το ‘πιασες; Το κακοφτιαγμένο μελομακάρονο που το δόντι σου κοντεύει να ξεκολλήσει από την θέση του και να καρφωθεί στον μελοσφαιρίδιο. Μη γίνεσαι μελό_μακάρονο αν δεν το ‘χεις, γίνε κουραμπιές!

02

Αθηναία Ζαχαροπλαστείο & υπηρεσίες Catering

Το ιστορικό ζαχαροπλαστείο “Αθηναία”, στο Πολύγωνο, έχει τεράστια ιστορία η οποία ξεκινά πίσω στο 1967 και συνεχίζει έως και σήμερα. Με αρχηγό την αξεπέραστη ποιότητα και εμπειρία, προσφέρει φρέσκα, λαχταριστά γλυκά όλες τις μέρες του χρόνου. Μοναδικές τούρτες γενεθλίων, γάμων και βαπτίσεων, αλλά και για οποιαδήποτε ξεχωριστή σου στιγμή, με 3d-2d απεικονίσεις για την πιο γλυκιά έκπληξη στο αγαπημένο σου πρόσωπο. Ακόμα θα βρεις, παστάκια, σοκολατάκια, παραδοσιακά γλυκά ταψιού, κάθε είδους κεράσματα και παγωτό όλο τον χρόνο! Και αν προσέχεις την διατροφή σου, μην διστάσεις να δοκιμάσεις τις προτάσεις με στέβια και μαλτιτόλη, γιατί ποιός είπε πως δεν έχεις δικαίωμα να παραδοθείς σε γλυκές αμαρτίες; Για τις κοινωνικές σου εκδηλώσεις εμπιστεύσου την “Αθηναία”, η οποία με συνέπεια και επιμέλεια θα φροντίσει μέσω της υπηρεσίας catering που διαθέτει να καλύψει κάθε είδους εκδήλωση, αφήνοντας τους πάντες ικανοποιημένους και εσένα με λιγότερο άγχος!

Πριγκιπονήσων 12, Αθήνα Τ.: 210 64 64 297 | 210 88 19 291 fb: Aθηναία Ζαχαροπλαστείο Catering info@athinaia.gr

τα των Χριστουγέννων

H “Αθηναία” της καρδιάς μας, τα Χριστούγεννα φοράει τα καλά της και μας προσφέρει τους πιο βουτυρένιους κουραμπιέδες, παραδοσιακές δίπλες, μελομακάρονα και Χριστουγεννιάτικες λιχουδιές ο,τι πρέπει για να εντυπωσιάσεις τους πάντες στο γιορτινό σου τραπέζι!

τα των Χριστο υγέννων

Δοκιμάστε Χριστουγεννιάτικους κορμούς, Χριστουγεννιάτικα Μπισκοτόσπιτα και Βασιλόπιτες κέικ, κλασικές και red velvet!

TRATÁRO ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ Αυτή η γεύση μεταξύ μπισκότου και απόλυτου γλυκίσματος, τι ωραία! Με τ’ αμυγδαλάκι του στη μέση, τραγανό, αλλά και με μία υγρασία που προκαλείται από τη ζάχαρη άχνη… Εκτός αν, για κάποιον λόγο, η άχνη είναι αχνή. Ρε παιδιά, πού είναι το άσπρο πράμα από πάνω; Ουδεμία απάντηση! Κι επιτέλους να συμφωνήσουμε με αυτό το σχήμα τους. Δε μπορώ να είναι ο ένας κουραμπιές ολοστρόγγυλος κι ο άλλος δίχως σχήμα!

Ένα ονειρεμένο στέκι γλυκών βρίσκεται στο Ίλιον. Στο TRATÁRO συχνάζουν όλα τα λαχταριστά γλυκίσματα… Τούρτες πολύχρωμες με μυστικούς γευστικούς θησαυρούς στα παντεσπάνια τους, μπισκότα με σχέδια φτιαγμένα από γλάσο, cakes, donuts, τάρτες, cake pops, σοκολατένιοι πειρασμοί και πολλά πολλά ακόμα ζαχαρένια διαμαντάκια. Ο χώρος είναι διαμορφωμένος σαν σε παραμύθι… Στην είσοδο σε περιμένει το κλασικό καροτσάκι του παγωτατζή, που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν να έχεις επισκεφθεί αγαπημένα σου πρόσωπα ή το σπίτι της γιαγιάς που σε ρωτάει γεμάτη γλύκα: “Τι να σε τρατάρουμε;” Και πώς θα‘ταν δυνατόν από έναν -παραδοσιακά- φιλόξενο χώρο να λείπουν τα σιροπιαστά γλυκά ή το φρέσκο ζεστό ψωμάκι ή ο μερακλίδικος καφές;… Κι όλα φτιαγμένα από τα χέρια τους με την αγάπη, το μεράκι και την παράδοση τόσων χρόνων, σαν απ’ τα χεράκια της γιαγιάς! Εσύ δεν θα δοκιμάσεις το μοναδικό γαλακτομπουρεκάκι που το ετοιμάζουν την ώρα που το ζητάς;

Ιλίου 26, Ίλιον Τ.: 210 26 92 324 fb: TRATARO-Zαχαροπλαστείο Ig: trataro.zaxaroplasteio


Ρεμούνδος

Din Vas Ζαχαροπλαστείο

Μπείτε στο πνεύμα των γιορτών με τον πιο γλυκό τρόπο, απολαμβάνοντας, όπως κάθε χρόνο, τα λαχταριστά κουραμπιεδάκια και μελομακάρονα του Ρεμούνδου.

Ένα από τα πιο ξεχωριστά ζαχαροπλαστεία, το Din Vas, σε περιμένει σ’ ένα άψογο περιβάλλον, με την καλύτερη εξυπηρέτηση, για να επιλέξεις τα αγαπημένα σου γλυκά. Με προϊόντα δικής του παραγωγής, καμωμένα με αγνές πρώτες ύλες, επιλεγμένες με μεγάλη προσοχή, κατατάσσεται στα κορυφαία ζαχαροπλαστεία της Αττικής εδώ και 42 χρόνια!

Από το 1953 ο φούρνος του Ρεμούνδου, μεταδίδει την τέχνη της αρτοποιϊας και ζαχαροπλστικής από γενιά σε γενιά. Κλασικές συνταγές αλλά και νέες...Vegan δημιουργίες όπως μπισκότα ρεβυθιού, με κακάο, ξηρούς καρπούς. Ψωμί ζυμωμένο με προζύμι γιαουρτιού, κουλουράκι με ταχίνι και μέλι... Αν αγαπάτε τον άρτο αλλά η διατροφή σας δεν σας επιτρέπει το αλάτι θα βρείτε ψωμί χωρίς προσθήκη αλατιού. Βουτήματα, σπιτικές πίτες και μπισκότα. Η τέλεια ισορροπία ανάμεσα στα φρέσκα υλικά και την φαντασία!

Τούρτες, γλυκά- κυρίως σοκολατένια-, σιροπιαστά αλλά και εποχικά γλυκίσματα σε προδιαθέτουν να τα δοκιμάσεις όλα! Αν είσαι ανάμεσα σε γλυκό ή λουλούδια, τώρα έχεις τα δύο σε ένα. Μία από τις πρώτες συνταγές του Din Vas, η τούρτα καρδιά με αληθινά τριαντάφυλλα είναι ο πιο έξυπνος τρόπος να δείξεις την αγάπη σου. Μην ξεχάσεις να προμηθευτείς: κουραμπιέδες, δίπλες, βασιλόπιτες αλλά και μελομακάρονα σκέτο μέλι!

Κυψέλης 37, Κυψέλη τ.: 210 82 15 808 | fb:Ρεμούνδος

τα των Χριστο υγέννων

Δοκίμασε οπωσδήποτε τις παραδοσιακές Χριστουγεννιάτικες Ζακυνθινές κουλούρες με φρούτα και ξηρούς καρπούς!

Θερμίδες Να χαίρεσαι τις γιορτές χωρίς ενοχές! Δεν είναι ώρα να σκεφτείς θερμίδες, γραμμάρια, κιλά. Κάνε την ατασθαλία σου, προκάλεσε μία μίνι συμφορά στην ζυγαριά σου- μα ποιος έχει ζυγαριά στο σπίτι- κι άσε το 2020 να σε βρει χορτάτο!

Περίσσεψε Ποτέ δεν κατάλαβα - σε μαγειρικές εκπομπές- τον λόγο ύπαρξης της φράσης: “Αν σου περισσέψαν μερικά μελομακάρονα ή…, μπορείτε να φτιάξετε Παέλια”. Τι είμαστε καλέ και θα ανακατέψουμε τα περισσέματα; Πρώτον, ποιός σου είπε ότι του περίσσεψε και τι; Τουτέστιν;

Θέλω κι άλλες συνταγές Άμα στον τόπο σου φτιάχνουν χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα, τα οποία έχουν σταθεί πολλές φορές η αφορμή που αδημονείς για τα Χριστούγεννα, τι θες και ψάχνεις κι άλλες συνταγές; Είναι ωραία η παράδοση! Αν πάλι είσαι Αθηναίος και δεν έχεις

Φιλαδέλφεως 36, Πατήσια Τ.: 210 86 46 049

τα των Χριστο υγέννων Δοκίμασε κορμό σοκολάτας με κάστανο ή κρέμα σοκολάτας και θα μας θυμηθείς!

“χωριό” (=οικισμός εώς και 2000 κατοίκους. Ναι; Δε χαρακτηρίζουμε πόλεις 40&50 χιλιάδων κατοίκων χωριό,ευχαριστώ) για δες μερικές χριστουγεννιάτικες παραδοσιακές συνταγές: Ισλί: Ποντιακό ημισιροπιαστο γλυκό -σα μελομακάρονο που μπορεί στην καρδιά του να κρύβει ψιλοκομμένο καρυδάκι. Κρητικά ξεροτή-

γανα: κι αυτό με καρυδάκι και μέλι, μοιάζει με τις δίπλες αλλά είναι νηστίσιμο. Κλωστάρι (ηπειρώτικο) στρογγυλός μπακλαβάς με καρυδάκι και σιρόπι… άλλη Χριστουγεννιάτικη συνταγή είναι η Σιροπιαστή Πλατσέντα Λέσβου. «Καλή Όρεξη» είπε και σκούπισε τ’ατίθασο σαλάκι.


03 ΔΙΠΛΑ ...όχι ως τοποθεσία. Ως γλυκό. Ντεμέκ χριστουγεννιάτικο. Εμείς πάντως την φτιάχνουμε και για πρωινό όλο τον χρόνο. Για να φανταστείς ,ξυπνάμε το πρωί και λέμε: “Δεν τρώμε μία… δίπλα” και πεταγόμαστε. Τόσο απλά. Έτσι όπως παρουσιάζεται και η συνταγή της. Αγάπη μου, μην σε ξεγελούν εκείνοι που ‘φαγαν τα νιάτα τους στα κατσαρολικά και στους καμένους πάτους των, ό,τι έχει σορόπι είναι επικίνδυνο. Εκτός από τα σοροπόλογα!

02 ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ Δεν έχω καταλήξει αν είναι τσουρεκόπιτα ή κεϊκόπιτα κι ούτε και με νοιάζει, γιατί ο,τι κι αν είναι το τρώω. Στο μόνο “υλικό” που έχω αλλεργία είναι το φλουρί της. Αρχικά, γιατί έχουν χάσει οι ζαχαροπλάστες/ ιδιοκτήτες το κομμάτι της φαντασίας. Το φλουρί όσο πάει γίνεται χειρότερο. Από πλαστικό νόμισμα, σε δίλεπτα του ευρώ. Τι να χαρώ με το τσίγκινο, χρυσό μου! Δε λέω να βάζεις νόμισμα, αλλά κάτι που να νιώσει χαρούμενος εκείνος που του ‘λαχε! Εμένα πάντως, μόνο γρουσουζιά μου έφερνε, βασίλισσα δε μ’έκανε!

CHOUREAL

Choux & Profiterole Όταν μιλάμε για φρέσκα choux, κρέμα πατισερί με αληθινή βανίλια μαδαγασκάρης, τότε σίγουρα το μυαλό μας πηγαίνει στο καλύτερο Θεσσαλονικιότικο ζαχαροπλαστείο στην Αθήνα! Συνώνυμο της επιτυχίας, με διακρίσεις που μας επιβεβαιώνουν, το Choureal γίνεται η απόλυτη επιλογή σου. Φίνα υλικά, φροντίδα και γνώση συμβάλλουν στο τέλειο αποτέλεσμα που έχουν όλα τα γλυκά του Choureal. Φρεσκότατο προφιτερόλ, λαχταριστά choux, γεμισμένα με κρέμα πατισερί κι ό,τι σοκολάτα τραβά η όρεξη σου, αφού στο φτιάχνουν επι τόπου... σκέτο όνειρο! Εκλαίρ με γέμιση φιστίκι, μόκα και λεμόνι, το -γλύκισμα σταθμός- παρί μπρέστ, πασπαλισμένο με άχνη και γεμισμένο με κρέμα ή βελούδινη σοκολάτα προστίθενται στη λίστα της γευσιμαγείας. Το διακριτικό βεραμάν μοτίβο του Choureal είναι σήμα κατατεθέν της πολυτέλειας του!

Ερμού & Διομείας 2, Aθήνα Τ.: 210 33 17 883 FB: Choureal Choux & Profiterole

τα των Χριστουγέννων

Δοκίμασε τις νέες Χριστουγεννιάτικες γεύσεις! Choux Ferrero με φουντούκι και σοκολάτα ή με κάστανο και εκλαίρ με μήλο και κανέλα και θα μας θυμηθείς!

τα των Χριστο υγέννων Θυμήσου…. στο Saveur σε περιμένουν όλα τα χριστουγεννιάτικα καλούδια και κουραμπιέδες με στέβια! Είναι πεντανόστιμοι… Δοκίμασε τους και θα δεις

SAVEUR Όταν η γεύση ξεπερνά τις προσδοκίες σου και βρίσκεις αυτό που ακριβώς ήθελες να γευτείς, τότε σίγουρα μιλάμε για το ζαχαροπλαστείο Saveur! Γλυκά φτιαγμένα από πραγματική σοκολάτα, φρέσκο βούτυρο και υλικά πρώτης ποιότητας, συνοδεύουν τις πιο ξεχωριστές μέρες της ζωής σου. Αν το επισκεφθείς σίγουρα θα δυσκολευτείς να διαλέξεις ανάμεσα από πάστες, γλυκά ταψιού, cap cakes, pop cakes, καρυδόπιτες, μους λευκής σοκολάτας με φράουλα κι άλλα πολλά! Στο Saveur θα βρεις χειροποίητες μαρμελάδες με πραγματική γεύση φρούτου χωρίς ζάχαρη, αλλά πολλά εύγεστα αλμυρά εδέσματα (κατόπιν παραγγελίας) . Για ‘σένα που δεν είσαι φίλος της ζάχαρης θυμήσου ότι στο Saveur μπορείς να βρεις γλυκά χωρίς ζάχαρη. Γιατί απλά τα έχουμε όλα! Αν λατρεύεις τα μακαρον, εδώ σου έχω τα καλύτερα! Μακαρόν με αμύγδαλο και κρέμα… που ποτέ δε σταματάς σε ένα!

Πρασίνου Λόφου 8, Αθήνα Τ.: 210 28 27 371 FB: Saveur


Η διεύθυνση και το προσωπικό, οι φίλοι και συνεργάτες του “Η πόλη ζει”, απαντούν στο καίριο ερώτημα:

Τι θα ήθελα... «Να κερδίσω το Όσκαρ. Κι αν δεν τα καταφέρω το 2020, έστω κάποια στιγμή στη ζωή μου! Ιδανικά, θα ήθελα να μου το παραδώσει ο Ben Affleck» Άντα Κουγιά | «Ας υπάρξει φέτος μεγαλύτερη σοβαρότητα, μεγαλύτερη υπευθυνότητα και περισσότερο πάθος. Συλλογικά» Νίκος Καμτσής | «Να κάνει ντουέτο ο Φραγκούλης με την Βίσση, σε τραγούδι του Καρβέλα. Ο Morrissey να πιει καφέ με τη βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας και ο Slash να μου αφιερώσει ένα σόλο από το Ολύμπια » Στεφανία Τσολάκη | «Θέλω γραμματέα την Pamela Anderson και για παρέα τον Jack Nickolson» Χρύσανθος Ξάνθης | «Να κάνω το γύρο του κόσμου με τρένο!!» Μίκα Πανάγου | «Το 2020 θα ήθελα να με σταματάνε στο δρόμο και να μου δίνουν λεφτά. Αλλά όχι τις Κυριακές» Κώστας Ζαχαράκης | «Για το νέο έτος εύχομαι να αναλάβω κάποιο γαμάτο τηλεοπτικό project, να συνεχίσω να είμαι στην ομάδα Η ΠΟΛΗ ΖΕΙ, να παντρευτώ και αγάπη και ειρήνη σε όλον τον κόσμο». Γεωργία Δρακάκη | «Για το 2020 εύχομαι, περισσότερη αγάπη μεταξύ μας, λιγότερη φιγούρα και λίγο αγάπη για την κατσίκα του γείτονα γιατί και αυτή έχει ψυχή..!» Σπύρος Αποστολόπουλος | «Εύχομαι αλήθεια σε όλα, φωτεινή σαν την αγάπη κι επιστροφή στην αθωότητα» Σοφία Φιλιππίδου | «Υγεία, πολλά λεφτά και γυναίκες! Τίποτα άλλο...» Παντελής Αμπαζής | «Λιγότερους πολέμους και ξεριζωμούς και περισσότερη αγάπη για τους ξεριζωμένους» Μυρτώ Στέλιου | «Θα ‘θελα να ‘μαι του σπιτιού μας μια γωνιά, [αχ] και να ‘χαμε Χριστούγεννα του ‘89» Ιωάννης Μιχαήλ | «Περισσότερα χαμόγελα, λιγότερη γκρίνια. Είναι τσάμπα και τα δύο» Ηρώ Πιτσικάλη | «ΑΠΟΧΗ, ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ & ΑΣΚΗΣΗ» Θράσος Καμινάκης | «Θα ήθελα να ταξιδέψω σε 2 νέες χώρες και 3 νέα νησιά» Μαντώ Βλάχου | «Επειδή το μονοπάτι μου είναι διαφορετικό, δεν σημαίνει ότι χάθηκα» Χάρης Καραλιώτας | «Ενσυναίσθηση» Μαργαρίτα Κοτσίνη | «Να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας για να πάψουμε να πονάμε» Νικολέττα Βήκου | «Έχω κολλήσει... δεν ξέρω τι θέλω...» Ρούλα Παππά | «Tα τείχη να γκρεμίζονται, η αγάπη να κερδίζει τους φοβισμένους και οι ευτυχίες μας να συναντιούνται πανηγυρικά στις ταράτσες, στον δρόμο, στη ζωή, στο ΣΗ-ΜΕ-ΡΑ» Εύα Ατματζίδου | «Θα ήθελα να μην θέλω, αλλά για να το κάνω χρειάζεται θέληση» Θανάσης Βέμπος | «Θα ‘θελα να μην φοβάμαι» Βάσω Μπαλαμούτσου | «Θα ‘θελα να χορεύω βαλς με ένα κορίτσι με καλειδοσκοπικά μάτια κάτω από μανταρινιές και ουρανούς από μαρμελάδα. Γκανιάν!» Βασίλης Κιμούλης | «Εγώ θα ‘θελα να ζω στο Παρίσι και να κυκλοφορώ μ’ ένα καλάθι με μπαγκέτα και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί» Ζουλί Μπούζου | «Να πάω για ψάρεμα...» Νίκος Αλεξίου | «Θα ήθελα να μην ξαναδώ αστυνομικό με αυτόματο στην πλατεία Κολιάτσου» Θεανώ Μανουδάκη | «Να πάρει ο Πανιώνιος το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου...» Μάκης Διόγος | «Ένα τζίνι να σερβίρει τον καφέ και την γάτα ΚάΤω από τον καναπέ» Άννα Στάικου | «Να αλλάξω το όνομά μου σε Κυριάκος Τσίπρας αλλά να παραμείνω ο ίδιος! Ευκολάκι;» Αλέξης Μητσοτάκης | «Θα ήθελα τα αχ του κόσμου να γίνουν μπόλι για να ξημερώνουν μέρες για όλους φωτεινότερες» Δημήτρης Β. Προύσαλης | «Επιτέλους να παντρευτώ τον Tom Hiddleston και να γίνω η κυρία Loki στην καινούρια ταινία της Marvel» Κρυσταλλία Κεφαλούδη | «Λοιπόν, μετά από ώριμη σκέψη το αποφάσισα. Θέλω μια σκούπα ρομπότ!» Σταύρος Μπουγκάς | «Να πιω καφέ στο χωριό μου με την PJ Harvey» Χριστίνα Χριστοφή | «Θα ήθελα...όσα τελικά θεωρούμε δεδομένα: ειρήνη, αδελφοσύνη, ευημερία! Αρκούν...αλλά γίνονται;» Σέργιος Μοσχονάς | «Το ολοστρόγγυλο 2020 να είναι πλούσιο σε Υγεία, Συναίσθημα και Δημιουργία ώστε ο Άνθρωπος να ατενίσει και πάλι Άνω!» Αγγελική Ειρήνη Μήτση | «Παγκόσμια ειρήνη, αφοπλισμός και μπάχαλα παντού» Τάκης Λούκης | «Καμία ευχή δεν είναι ωραιότερη και φωτεινότερη από την έκφραση της παθιασμένης “Τέχνης” που υπάρχει γύρω αλλά και μέσα μας. Ας είναι λοιπόν το 2020 ασυννέφιαστο και το άπλετο φως του να μας χαρίσει διαύγεια σκέψης με γενναία οράματα για ξεχωριστές, χαρούμενες, ειλικρινείς, εποικοδομητικές και γεμάτες αγάπη, υγεία, ομόνοια και ειρήνη, στιγμές» Βίκη Κουτρή

...να είμαστε όλοι καλά




Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.