Η Πόλη Ζει | 53 by Η Πόλη Ζει

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

STREET

PRESS 53//02-18

μετράε

ι πάρα

πολύ η Το ν α

κοιτ

οπτική

άς α

πό ψ

ηλά

μερι

κές

φορ

ές β

οηθ

άει π

ολύ.

.. Tις

δύο

πρώ τες σ

ελίδ

ες θ

α τις

αφιε

ρών ουμε

πάντ

α σε

Το Μικρομονάστηρο

Το καταραμένο Τζαμί

Η βιβλιοθήκη των πολλαπλών χρήσεων

Είναι από τους παλαιότερους και πιο άγνω-

Ο Τζισταράκης, Οθωμανός Βοεβόδας των

Την έχτισε ο Αδριανός γνωστός για τα φιλελληνικά του αισθήματα. Εκατό κί-

στους ναούς της Αθήνας. Στην αρχή μοναστήρι

Αθηνών γκρέμισε έναν κίονα από τον διπλα-

ονες, αυλή 7.000 τ.μ., φιλοξενούσε 20.000 παπύρους. Καταστράφηκε πολλές

‘‘ανδρώον’’, μετέπειτα ‘‘γυναικείον καταγώγι-

νό ναό του Ολυμπίου Διός για να εξασφαλί-

φορές με αλλεπάλληλες χρήσεις. Το 267 καταστράφηκε από την επιδρομή των

ον’’, αργότερα ονομάστηκε Μικρομονάστηρο,

σει τα υλικά για την ανέγερση του τεμένους.

Ερούλων. Μετά την ανακαίνισή της θεμελιώθηκε Χριστιανικός ναός, κατόπιν

δηλαδή Μοναστηράκι και από εκεί πήρε αυτό

Σύμφωνα με τον θρύλο τότε ξέσπασε η κα-

οι Τούρκοι την χρησιμοποίησαν σαν έδρα αξιωματούχων. Μετά την Επανά-

το όνομα όλη η περιοχή. Πάνω στην πλατεία

τάρα με την μορφή πανώλης που θέρισε τους

σταση η χρήση ποικίλει από στρατώνα, φυλακές, δημοτική αγορά...

βρίσκονταν τα κελιά των καλογριών.

κατοίκους των Αθηνών.

μία τ

έτο

οπτι

κή τ

ης Π

όλης

. Κάν αμε

dron

e λή

ψη κ

αι εί

δαμε

το Μ

ονασ

τηρά

κι α

λλιώ

ς. Στ

ο fb

μας

θα β

ρείτ

ε όλ

ο το

23/2

οια

vide

o με

τίτλο

«Το

Μον αστη

ράκ

ι απ

ό ψη

λά».

κοιταζων απο ψηλα

Στην πολύβουη Πλατεία του Μονα-

χαρακτηριστικό σημείο στην πόλη που

ορισμένα σημεία μπορείς να ακούσεις το

μα του τοίχου της Βιβλιοθήκης του Αδρι-

στηρακίου η προσοχή αποσπάται από

να εμφανίζει την ιστορία, τις στρώσεις

κελάρισμα του. Μέσα σε λίγα τετραγω-

ανού από το 132 μ.χ. Όλα αυτά κάτω από

τη ίδια την καθημερινότητα της πόλης.

του χρόνου, τις διάφορες εκφράσεις που

νικά μέτρα συναντιούνται, ο ιερός Ναός

την μορφή της Ακροπόλεως συνθέτουν

Συνήθως είναι το σημείο των ραντεβού,

αποτυπώθηκαν στο πέρασμα αιώνων.

της Παναγίας της Παντάνασσας που χτί-

ένα μωσαϊκό εξαιρετικά ενδιαφέρον για

στηκε τον 10ο αιώνα. Λίγο πιο εκεί υπάρ-

όποιον θέλει έστω και λίγο να διαισθανθεί την ιστορία της δικιάς του Πόλης.

το σημείο αφετηρίας για τον τελικό προορισμό, καφές, βόλτα στην Πλάκα ή στο

Ο ιερός ποταμός των Αθηναίων Ηρι-

χει το τζαμί του Τζισδαράκη χτισμένο το

παζάρι. Κι όμως ίσως να μην υπάρχει πιο

δανός περνά ακριβώς από κάτω και σε

1759 και ακριβώς δίπλα του σώζεται τμή-

www.ipolizei.gr

Γνώμες

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

53//02-18

STREET

PRESS

Πόλεις μέσα στην πόλη, άνθρωποι γεγονότα και καταστάσεις Ο φίλος μου άρχισε να φωνάζει! «Τι τίτλος είναι αυτός ρε συ! Τι σημαίνει το “ΗΠΖ”; Πας καλά;» Πριν μερικά χρόνια τον είχα ρωτήσει μιας και τον εκτιμώ πολύ (και αυτόν και τις γνώσεις του στο έντυπο) πως θα του φαίνονταν αν εκδίδαμε ένα έντυπο με τον τίτλο «Η ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΖΕΙ». Πάλι τότε είχε φωνάξει με τον ίδιο τρόπο. Ευτυχώς δεν τον άκουσα. Και το έντυπο πήγε και ήρθε στην Πατησίων και ξέφυγε στου Ψυρρή, στο Παγκράτι, στο Κουκάκι και στο Γαλάτσι. Και τώρα; Τώρα εγώ θα το λέω “ΗΠΖ” που σημαίνει “Η Πατησίων Ζει”, “η Πόλη Ζει”, και ότι θέλει ο καθένας. Η ταυτότητα των πραγμάτων δεν είναι η ταμπέλα, είναι η ψυχή. Είναι η μορφή, τα θέματά, ο τρόπος γραφής, αυτοί που γράφουν. Όλα αυτά μαζί είναι η ψυχή ενός ενδιαφέροντος ή μη εντύπου, εφημερίδας ή περιοδικού. Διαλέγετε και παίρνετε. Γοητευόμαστε από τις πόλεις που ανακαλύπτουμε μέσα στην Πόλη. Από την διαφορετικότητα των ανθρώπων, των περιοχών και των καταστάσεων. Μας αρέσει να ξύνουμε λίγο το μπετόν και να βρίσκουμε ρίζες και ιστορίες από μία Πόλη που παρά τα προβλήματα συνεχίζει να ζει. Μα πάνω από όλα μας αρέσει να ανακαλύπτουμε αυτά που ενώνουν τις πόλεις της Πόλης και τους ανθρώπους της, πέρα από ταμπέλες και συνθήματα. Μία γνωστή μου είπε. «Το έντυπο έχει πεθάνει.» Την ρώτησα. «Αν ερχόμουν πριν πέντε χρόνια και σου έλεγα για την έκδοση ενός περιοδικού σαν το “Η ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΖΕΙ”, τι θα μου έλεγες;» «Πως το έντυπο έχει πεθάνει, μου απάντησε...» «Ναι αλλά πέρασαν πέντε χρόνια», της είπα αποκαμωμένος, «και το έντυπο συνεχίζει να βγαίνει». Δεν θυμάμαι να απάντησε κάτι. Φίλοι, σημασία έχει όταν πεθάνεις να το καταλάβεις και να μην περιφέρεσαι σαν ζόμπι. Σας υποσχόμαστε πως αν πεθάνουμε θα το καταλάβουμε πρώτοι!

Όταν με ρωτούν σε ποιους απευθύνομαι, ντρέπομαι να απαντήσω αυτό που πραγματικά σκέφτομαι. “Αρ γιου τοκινγκ του μι μαδερ φακερ”; Θεωρώ την ερώτηση άστοχη και επιμελλώς ανόητη. Με βάζει με το ζόρι σε μια διαδικασία κατηγοριοποίησης των ανθρώπων την ώρα που οι κατηγορίες έχουν σαρωθεί σαν μύγες σε άνεμο 17 μποφόρ.

Φέρνω στο μυαλό μου έναν 17αρη χεβιμεταλά με στενό αντιαισθητικό μπλου τζιν. Μια 45αρα στέλεχος εταιρίας που όλο κοιτάει το ρολόι και αναγκάζεται να χαμογελά. Έναν 65αρη λαϊκό που θυμάται τους χορούς στο μωσαϊκό ενός δυαριού στην Νίκαια. Μια 35αρα που ζει μόνη της με το παιδί της και δουλεύει σε καφέ. Έναν, και μια, και άλλους δυο, και τρεις!

Καβατζάρω μερικές δεκάδες ευρώ, βάζουν και αυτοί ρεφενέ και ξεκινάμε την βόλτα. Από το ουζερί στην Αχαρνών βρισκόμαστε στου Ψυρρή και στην Κουμουνδούρου, τσακωνόμαστε και μονιάζουμε κάπου στην δεξαμενή, περιπλανιόμαστε στα Εξάρχεια και τελικά χορεύουμε κυκλικά σε μια πλατεία στο Παγκράτι. Τι δεν καταλαβαίνεις; Εσύ σε ποιον απευθύνεσαι;

[AΦΙΕΡΩΜΑ]

κοιτα απο ψηλα οι λοφοι της πολησ Οι λόφοι στην Αθήνα είναι σαν νησιά που πλέουν στη θάλασσα του αστικού ιστού

[ΣΥΖΗΤΗΣΑΜΕ]

με τον σεραφειμ ΣΙΛΑ Το stand up comedy μπορεί να δώσει μέχρι και εντολές στον κόσμο

[ΘΕΜΑ]

Να σου φτιάξω ένα καφεδάκι ο καφές δεν είναι κάτι απλό! Είναι κατάσταση

ΚΑΤΩ στα αλλεπαλληλα τζακ ποτ αφου αυτος που θα κερδισει δεν θα ειμαι εγω...

Αποχαιρετούμε με μεγάλη αγάπη το “Η Πατησιών Ζει”. Η ψυχή παραμένει ίδια. Επόμενο φύλλο 30 Μαρτίου EΞΩΦΥΛΛΟ. Ο Οδυσσέας Καραδής, φωτογράφος στο επάγγελμα, δέχτηκε να αφήσει την θέση του και να φωτογραφηθεί σε κάποια σκαλάκια της Πλάκας! Τον ευχαριστούμε!

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

Και όμως έχω δίκιο

[ΕΓΡΑΨΑΝ]

ορνερακη ελενη κουγια αντα αγαθη Κατσια γεωργια δρακακη Δημητρης προυσαλης Ιωαννης Μιχαηλ Αννα Σταικου

Βρέθηκα στην Πλάκα το Σάββατο πριν την Καθαρά Δευτέρα. Ξεκίνησα από το Μοναστηράκι που είχαν δώσει ραντεβού οι καρναβαλιστές, με όργανα, τραγοκεφαλές και διάφορα άλλα αποκριάτικα. Μαζεύτηκε πολύς κόσμος, τα τραγούδια ξεκίνησαν και οι χοροί ακολούθησαν. Μετά από λίγο η πομπή ξεκίνησε και άρχισε η περιπλάνηση στα στενά. Που και που σταματάγαμε, μαζευόταν ο κόσμος, έριχναν και έναν χορό. Από τα μπαλκόνια τουρίστριες έπαιρναν βιντεάκια, σέλφι, χαιρετούσαν. Το όλο σκηνικό κάτι μου θύμιζε. “Το ‘χω ξανακάνει αυτό το πράγμα” είπα στον φίλο μου. “Μα και πέρυσι είχαμε ξανάρθει” μου είπε, “δεν θυμάσαι”. “Ρε συ ξέρεις τι μου θύμισε; Τον επιτάφιο. Ακριβώς η ίδια δομή, διαδικασία και μορφή. Απλώς αλλάζουν τα τραγούδια, τα ρούχα, εντάξει και το κλίμα. Αλλά είναι πανομοιότυπο σαν συμβάν”. Ξαφνικά εμφανίστηκε από το πουθενά η θεία μου να με προγκάει “Βλάσφημε, δεν ντρέπεσαι να συγκρίνεις τις βωμολοχίες με τους ψαλμούς; Αίσχος”. Κάτι πήγα να της πω αλλά επ’ ουδενί να με ακούσει. “Να πας να μεταλάβεις” μου είπε, “αμαρτωλέ” και παφ, χάθηκε στο υπερπέραν. “Πως το τρίβουν το πιπέρι, του διαβόλου οι καλογέροι” τραγούδαγε μία όμορφη ξανθιά μπροστά μου. Ωχ λες να είχε δίκιο η θεία μου, τι διαβόλους και τέτοια λένε τώρα! “Και ξέρεις με τι άλλο μοιάζει;” συνέχισα απτόητος. “Ωχ θεέ μου τι άλλο θα ακούσω;” είπε ο φίλος μου. “Μοιάζει με πορεία φίλε. Πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία! Μπροστά τα πανό, οι ντουντούκες. Εντάξει όχι τόσο τραγούδι αλλά και τα συνθήματα κάτι τέτοιο δεν είναι;” Ξάφνου ο πρώην καθοδηγητής μου εμφανίστηκε με γκρι καζάκα (όπως και η θεία μου) και με άσχημες διαθέσεις. “Α ρε σύντροφε κατάντια”. Άρχισα να φωνάζω “χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά”, να χτυπάω το πόδι μου κάτω και να μουτζώνω την (ανύπαρκτη) Πρεσβεία. Η ξανθιά φοβήθηκε και απομακρύνθηκε, ο φίλος μου με τράβηξε απότομα. “Τι παίρνεις ρε φίλε; Ρεζίλι μας έκανες πάλι”. Όταν ηρέμησα κάπως και αφού η θεία με τον καθοδηγητή είχαν απομακρυνθεί, του είπα σιγανά. “Και όμως έχω δίκιο”!

ΠΑΝΩ Σε όλους τους νέους ανθρώπους που γεννούν ιδέες, οραματίζονται, δοκιμάζουν και κρατούν την ψυχραιμία τους όταν τους κουνούν το δάχτυλο.

Κοινωνικό πείραμα 1: Πείτε κάτι βαθυστόχαστο δικό σας και υποστηρίξτε ότι το έχει πει ο Βούδας. Θα το αποδεχτούν και θα το παίξετε και ψαγμένος.

Φρόσω Λαζαφάνη Παντελης Αμπαζης

για μια στιγμη βρε παιδια!

Θανασης Βεμπος Κορινα ΚΑΡΑΔΗΜΟΥ Μπλειντ Ραννερ ΑΘΗΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΣΛΑΒΗΣ Μαριος στροφαλης KIM

φωντας λαδης

STREET

PRESS

Γιατί μας κυνηγάνε; Τι κυνηγάμε; Μια στιγμή. Να δω τι τρέχει πίσω μου και τι βλέπω μπροστά μου. Θάνατο έχει πίσω μου και θάνατο και μπρος μου. Μόνο τη στιγμή μου έχω πια και αυτή δεν ξέρω πού την άφησα. Αφηρημένη πάντα. Κάπου θα την ξέχασα. Προσπαθώντας να θυμηθώ, κοιτάω γύρω μου τα σημάδια στο δέρμα της πόλης. Ουλές. Πολλές ουλές. Άλλες επουλωμένες και άλλες ακόμα ανοιχτές. Αναρωτιέμαι αν πονάει. Αν χρειάζεται κάτι. Μπα… αντέχει αυτή. Μάλλον εγώ τη χρειάζομαι. Ίσως κάποια σημάδια να τα δημιούργησα εγώ. Άραγε επουλώθηκαν σωστά; Γιατρός δεν είμαι αλλά το έχω ψάξει το θέμα. Όταν μια πληγή δεν επουλώνεται σωστά δημιουργείται ουλώδης ιστός. Συσσωρεύεται γύρω από το τραύμα και τον φέρεις μαζί σου για πάντα. Αυτός ο ιστός είναι ουσιαστικά νεκρός. Δεν περνάνε φλέβες. Δεν ρέει το αίμα. Τον αφήνουν αδιάφορο οι χτύποι της καρδιάς. Αλλά είναι για πάντα εκεί. Να σου θυμίζει πώς χτύπησες. Να σου θυμίζεις πως τότε δεν έδωσες την απαραίτητη προσοχή. Δεν πονάει αλλά είναι εκεί. Κάνοντας αυτές τις σκέψεις βάζω τα χέρια στις τσέπες και πιάνω ένα κομμάτι χαρτί. Το βγάζω και βλέπω ότι είναι ένα ξεθωριασμένο εισιτήριο. Από σύντομο ταξίδι που έκανα με έναν άνθρωπο που τον αγαπούσα πολύ. Για μια στιγμή βρε παιδιά! Πάνω μου ήταν όλη αυτή την ώρα;

Κοινωνικό πείραμα 2: Πείτε κάτι που το έχει πει ο Κομφούκιος και πειτε οτι ειναι δικό σας. Θα το αμφισβητησουν και θα το προσπερασουν. Κοινωνικό πείραμα 3: Πείτε κάτι που εχει πει ο Σεφερλής και υποστηρίξτε ότι το έχει πει ο Νίτσε. Θα τους μπερδέψετε! Και θα τους κρατάτε σε εγρήγορση. Γενικώς πειραματιστείτε...

ελενη ορνερακη

[ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ]

www.ipolizei.gr

info@ipolizei.gr για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας. Πληροφορίες: 694 45 63 904

[ΕΚΔΟΣΗ]

Λογότυπο Γραφικές Τέχνες www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

//Παραστάσεις

//Σεμινάριο Η ομάδα ελλήνων χορευτών και ακροβατών «Κι όμΩς

μικρο μουσικο σχολειο

κινείται» και ο Χαΐνης Δ. Αποστολάκης παρουσιάζουν την κλασική πλέον παράσταση με τίτλο «Το σωματίδιο του θεού», μαζί με την καινούρια τους συνεργασία, την παράσταση «Η εκδίκηση του πυριτίου», στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, κάθε Δευτέρα και Τρίτη από τις 26 Φεβρουαρίου έως τις 13 Μαρτίου.

Η εκδίκηση του Πυριτίου

www.mikropolytexneio.gr

μικρο πολυτεχνειο

Δεκάδες άνθρωποι ως τώρα, με κλίση στο στίχο και τη μουσική έχουν παρακολουθήσει τα αντίστοιχα σεμινάρια τραγουδοποιίας του Μικρού Πολυτεχνείου. Ποτέ όμως – από το 2007 που ξεκίνησαν – έως σήμερα δεν δόθηκε εκπαιδευτική έμφαση

Ποια είναι η κληρονομιά των πλασμάτων του άνθρακα; Και από ποια μεγάλη κατάρα είναι στιγματισμένα; Τρεις εκδοχές της ίδιας ιστορίας. Με ίδια αρχικά δεδομένα, με ίδια την αρχική σκηνική εικόνα, ακολουθώντας διαφορετικό σεναριακό δρόμο, οπότε και διαφορετική κινησιολογική εξέλιξη, καταλήγουμε σε τρία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους συμβάντα. Εξελιγμένα όντα τεχνητής νοημοσύνης βασισμένης στο πυρίτιο, παρατηρούν έντονη πυρηνική δραστηριότητα στο πλανητικό μας σύστημα, προσεδαφίζονται και παίρνουν μαζί τους τον τελευταίο επιζώντα μιας πυρηνικής καταστροφής. Η ζωή με βάση τον άνθρακα έχει εξαφανιστεί προ πολλού από το σύμπαν και άρα το εύρημα είναι εξωφρενικά πολύτιμο και μοναδικό, όσο το ίδιο

το φαινόμενο της ύπαρξης. Η αμφιβολία σε σχέση με την τύχη του πλάσματος διχάζει τους εξωανθρώπινους πρωταγωνιστές, πλάσματα του πυριτίου- δημιουργημένα σε ένα μακρινό παρελθόν από «ανθρώπους» άλλων κόσμων. Τι είναι αυτό που οι γήινοι ονομάζουν έρωτα, θάνατο, μοίρα; Είναι η αυτοχειρία ύβρις ή ηρωική πράξη αυτοδιάθεσης; Σταματά η ιστορία με τη δημιουργία αντιτύπων; Είναι καταστροφικός ο δυισμός της ανθρώπινης γήινης ζωής; Είναι το απόλυτο Ένα, ο Θεός των προφητικών αποκαλυπτικών κειμένων, τα οξείδια του πυριτίου; Το αρχαίο εκστατικό παρελθόν και το μελλοντικό υπολογιστικό μέλλον σμίγουν τα σπαθιά τους στην αρένα μιας και μόνο ερώτησης –απόφασης που ίσως κρίνει το μέλλον του υπερ-συστήματος! Αποστολάκης Δημήτρης

Το Σωματίδιο του Θεού Σε ένα τρισδιάστατο σκηνικό χώρο και με τη βοήθεια της εικόνας και του ήχου, η ομάδα προσπαθεί να καταλάβει και να κάνει κατανοητά όλα αυτά τα τεράστια και ελάχιστα, τρομερά συμβάντα, που αφήνουν εμάς τους ανθρώπους, στη μέση μιας αδιανόητης κλίμακας, να προσπαθούμε, βάζοντας σωματίδια να συγκρούονται με την ταχύτητα του φωτός, να τακτοποιήσουμε λιγάκι το σύμπαν

στη ροκ μουσική. Ο Νίκος Αντύπας εκπροσωπεί φέτος αυτό το όραμα και μας μιλά για αυτό.

Τέχνη είναι η ίδια η ζωή. Νέα ή παλιά εποχή δεν υφίσταται. Νίκος Αντύπας

Τι εστί Rock school και σε ποιούς απευθύνεται; Rock school υπάρχει μόνο όταν τα άτομα που θα συμμετέχουν έχουν το ελεύθερο να μπορούν να σκαρώσουν ένα τραγούδι χωρίς να δίνουν πεντάρα για το τί θα πουν οι άλλοι. Όταν γράφουν και ό,τι γράφουν να το κάνουν με μεράκι και μόνο από αγάπη. Το Rock βλέπει την καθημερινότητα με άλλο μάτι. Δεν είναι μόνο ένα είδους μουσικής, είναι στάση ζωής. Ο μουσικός δεν παίζει απλά με ένα όργανο, γίνεται ο ίδιος όργανο, όπως και ο στιχουργός γίνεται πένα. Θέλουμε αυτή η απόπειρα να θυμίζει μια βόλτα που την ξεκινάς και στο τέλος δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που φαντάστηκες. Τι θα διδαχτεί, πώς και ποιοι οι στόχοι ενός τέτοιου εγχειρήματος; Το τι θα διδαχτεί σχετίζεται με το τι δεν θα διδαχτεί! Σε αυτά τα πράγματα, εκτός από την τεχνική κατάρτιση, ξεκινάς μια σχέση που τραγουδάει μέσα σου και εξελίσσεται ανεξάρτητα από τις θελήσεις των δύο που τη χτίζουν. Αυτονομείται και βγαίνει όπως θέλει αυτή. Σε τέτοιες σχέσεις, ο στόχος

είναι να φτάσει κανείς να εκφράζει συναισθήματα αλλά και να δημιουργεί συναισθήματα μέσω του έργου του. Σε μια εποχή που η δισκογραφία υπολειτουργεί, ποιος είναι ο λειτουργικός ρόλος μιας τέτοιας κίνησης; Η δισκογραφία υπολειτουργεί στην Ελλάδα, δυστυχώς, γιατί στον υπόλοιπο κόσμο λειτουργεί κανονικά. Δεν μπορεί να σταματήσει ο άνθρωπος να παράγει τέχνη, γιατί μέσω της τέχνης καταλαβαίνει καλύτερα την πραγματικότητά του. Αυτός είναι ο λόγος της προσπάθειας που γίνεται, για να διορθωθεί η κατάσταση. Άρα, η δισκογραφία έπεται. Πιστεύετε ότι η δια βίου μάθηση, τόσο στο Μικρό Πολυτεχνείο όσο και ευρύτερα χαρακτηρίζει μια νέα εποχή στην παιδεία και στην Τέχνη, και γιατί; Τέχνη είναι η ίδια η ζωή. Νέα ή παλιά εποχή δεν υφίσταται. Το Έργο δεν έχει βιολογική φθορά, άρα δεν έχει ηλικία. Πάντα θα μαθαίνουμε. Η γνώση είναι σαν την πείνα: όποιος πεινάει τρώει…

Προτάσεις

Η Τέχνη στην Πόλη είναι παρούσα και σας περιμένει να τη γευτείτε.

ΠΟΛΗΤΙΣΜΙΚΑ Άντα Κουγιά lecanardpr@gmail.com

Η Αθήνα είναι ακόμη η πόλη όπου, κάθε λογής τέχνη ανθίζει, παρά τις όποιες αντιξοότητες. Πληθώρα παραστάσεων, πάντα νέες ταινίες στους κινηματογράφους, μουσικές σκηνές ενεργές με εγχώριους και διεθνείς καλλιτέχνες, καινούργια βιβλία, εκθέσεις, μουσεία, εκδηλώσεις, σεμινάρια. Πάντα κάπου θα βρούμε να πάμε και πάντα, ίσως, χρωστάμε στον εαυτό μας να πάμε, ώστε η ψυχή μας να ευφρανθεί μέσα σε ένα ζοφερό- κατά τα άλλα- περιβάλλον. Παρακάτω έχουμε μερικές προτάσεις ώστε αυτό να επιτευχθεί. Αφιερώστε το βράδυ σας στον πολιτισμό. Αξίζει. Γιατί πρέπει να περνάμε όμορφα και η Τέχνη αυτό μπορεί να μας το εγγυηθεί.

Τι είναι τελικά και απλοϊκά η Τέχνη; Μια έχει απόλυτη ανάγκη να μας πει και εμε ανάγκη να την ακούσουμε. //Moυσική

//Θέατρο

//Κινηματογράφος

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, «Παραβάσεις, Καρυωτάκης» Ένα πορτραίτο του Κώστα Καρυωτάκη, μέσα από τα ποιήματα, τα πεζά

Σταυρός του Νότου, Τάνια Τσανακλίδου

και τις επιστολές του, θα σκιαγραφηθεί στο πλαίσιο

Κλειστό Γήπεδο ΤAE KWO DO, Lara Fabian

Τα Δευτερότριτα

των Παραβάσεων, του

του Μαρτίου η

Θεατρικού Αναλογίου του

Μία από τις σημα-

Τάνια Τσανακλίδου

ντικότερες φωνές

με την αισθαντι-

παγκόσμιως, αληθινή

κή φωνή της, την

και αυθεντική ερ-

εκρηκτικότητα και τη

μηνεύτρια, έρχεται

θεατρικότητα που τη

στην Αθήνα για μία

διακρίνουν, θα βρί-

μοναδική συναυλία

σκεται στο ΣΤΑΥΡΟ

(19/5). Ανυπομονώ

ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ. Με τα

να ακούσω live τη

τραγούδια της, που

Lara Fabian να

μιλούν κατευθείαν

ερμηνεύει, κόβοντάς

στις ψυχές μας, και

μας την ανάσα, το “Je

το πάθος της θα μας

suis malade”.

ταξιδεύει σε ένα

«Δεν διάλεξα τη μουσική, αλλά η μουσική εμένα...»

μουσικό γαλαξία αισθήσεων.

«Φωτιά κι ανάσταση»

Θέατρο Altera Pars, «ΑΓΓΕΛΑ» Ένα από τα πιο όμορφα έργα της ελληνικής δραματουργίας. Άνθρωποι της φτωχής Ελλάδας του ’50, εξαθλιωμένοι από τις συνέπειες των πολέμων, ψάχνουν να βρουν τρόπο να επιβιώσουν. Στην παράσταση αναδεικνύεται όλο το κοινωνικό σκηνικό της εποχής. Μέσα από μία σύγχρονη σκηνοθετική ματιά,αναρωτιόμα-

Η μελαγχολική φύση του σημαντικότερου ποιητή του Μεσοπολέμου.

Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στις 25/2.

1968, Τάσος Μπουλμέτης Σε ένα είδος «ντοκιμαντέρ» ο Τάσος Μπουλμέτης μας παρουσιάζει, με αφορμή τη μεγάλη νίκη της ΑΕΚ το 1968, την ταραγμένη και γεμάτη κοινωνικές αλλαγές εποχή, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μία νίκη μιας ομάδας ένωσε όλη την Ελλάδα. Συγκινητική και αληθινή.

στε πόσο (επικίνδυνα) κοντά μας είναι η Ελλάδα του τότε.

Η ελπίδα θα ζήσει άραγε;

«Ανάμεσα στη νίκη και στην ήττα υπάρχουν ιστορίες που αξίζει να ειπωθούν»

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ //Βιβλίο

«Αντρών Εγχοιρίδιον» της Άννας Παχή Η συγγραφέας έπεσε διάνα στην επιλογή του τίτλου. Όλες έχουμε πει ότι οι άντρες είναι ... «χοίροι» και όλες έχουμε προσπαθήσει να τους χειριστούμε με μικρά tips. Το διάβασα σε ένα βράδυ και γέλασα πολύ. Οι άντρες χωρισμένοι σε «κατηγορίες» ανάλογα με τη συμπεριφορά τους. Είτε είσαι 18 είτε 98, κάπου τους έχεις συναντήσει. Είτε έμεινες μαζί τους και έφυγες, είτε έφυγες πριν μείνεις καν. Αναγνωρίζεις, μέσα από τις γλαφυρές περιγραφές, ομοιότητες με δικές σου ιστορίες. Η συγγραφέας δεν μένει στην απλή καταχώρηση και τον σχολιασμό των «κακών» αντρών. Αλλά χτυπάει το

ιστορία που κάποιος είς έχουμε απόλυτη

καμπανάκι και σε εμάς τις γυναίκες. Έχουμε και εμείς τις παραξενιές μας. Κυρίως, όμως, μας βάζει όλους να αναρωτηθούμε: Είμαστε άτυχοι/ες ή φταίνε οι δικές μας επιλογές και εμμονές για όσα τραβάμε σε ζητήματα καρδιάς;

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri, Martin McDonagh Μετά από 7 μήνες που η αστυνομία αδυνατεί να λύσει το φόνο της κόρης της, η Mildred, μητέρα του κοριτσιού, κάνει μια τολμηρή κίνηση, ζωγραφίζοντας τρεις πινακίδες με αμφιλεγόμενα μήνυματα, απευθυνόμενα στον αρχηγό της τοπικής αστυνομίας.

Ρεσιτάλ ερμηνειών που αξίζει να μελετήσεις

Αόρατη Κλωστή, Paul Thomas Anderson

Ένας κορυφαίος

«Το σχήμα του νερού», Guillermo del Toro

σχεδιαστής μόδας,

O master του storytelling μας

στο Λονδίνο του ’50,

μεταφέρει στην εποχή του

ζει μια μοναχική ζωή,

ψυχρού πολέμου μεταξύ Αμε-

μέχρι που ερωτεύεται

ρικής και Ρωσίας. Μία μουγγή

τη νεαρή Άλμα, μια

καθαρίστρια, που εργάζεται σε

σερβιτόρα την οποία

ένα εργαστήριο, ερωτεύεται έναν

προσπαθεί να μετα-

αμφίβιο άνθρωπο που κρατείται

τρέψει σε μοντέλο

αιχμάλωτος εκεί και επινοεί ένα

και μούσα του.

σχέδιο για να τον βοηθήσει να δραπετεύσει. Σύμπαν μαγευτικό,

“To be ποιητικό, λυρικό, παραμυθένιο, in love μια αγάπη παράξενη και μία Ποιος είναι τελικά ο with him απορία. «τέρας»; makes life no “A tale of great love and mystery” loss”

κοίτα [από] Ψηλά

δείχνουν τη σημασία της τοπογραφίας ως διαχρονικό ειδοποιό συστατικό της ταυτότητας της Αθήνας.

Οι της πόληςόφοι

Οι λόφοι στην Αθήνα είναι σαν νησιά που πλέουν στη θάλασσα του αστικού συνονθυλεύματος. Είναι οι πιο έντονες εκφράσεις της ανάγλυφης μορφής του εδάφους, πάνω στο οποίο - ή καλύτερα μαζί με το οποίο - ζει και εξελίσσεται η πόλη ως ένα σύστημα άνω των δύο διαστάσεων. Οι λόφοι, άλλοτε ως κέντρα της ζωής της πόλης (π.χ. Ακρόπολη, Φιλοπάππου, Πνύκα) και άλλοτε ως εκτάσεις γης, στις οποίες η οικοδόμηση δυσκολεύτηκε να σκαρφαλώσει, αποτελούν σήματα ιστορίας και τοπόσημα - σημεία αναφοράς, φορείς συμβολισμών, πυκνωτές βλεμμάτων και σωμάτων. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο είδος υπαίθριων και δημόσιων χώρων, πάνω σε ευάερες κορυφώσεις της πόλης.

Κάποιες περιπτώσεις (π.χ. Φιλοπάππου, Πνύκα) συνδυάζουν τις ποιότητες ενός πάρκου και αυτές ενός αρχαιολογικού χώρου. Ιδιαίτερος είναι ο ρόλος τους στο βίωμα της πόλης, καθώς η μορφολογία τους προκαλεί πιο έντονες αισθητηριακές μεταβολές στο μετακινούμενο σώμα. Αν το έδαφος αποτελεί την υλική βάση, πάνω στην οποία υψώνεται και διαχέεται η πόλη, τότε όταν αυτό υψώνεται απότομα - σχηματίζοντας λόφους - η σχέση αυτή γίνεται πιο αμοιβαία: εισέρχεται μέσα στη ζωή της πόλης, γίνεται κι αυτό πόλη. Οι λόφοι αποτελούν μια τρισδιάστατη συνάντηση εδάφους-πόλης, σημειώνοντας τα όρια πέρα από τα οποία η οικοδόμηση αδυνατεί να ακολουθήσει την κλίση του εδάφους.

Αθηνά Σταματοπούλου | Αρχιτέκτονας μηχανικός - ερευνήτρια www.athina-stamatopoulou.com

κοίτα [από] Ψηλά

δια ταυτα

Τα ονόματα των λόφων Λυκαβηττός Υπάρχουν τρεις εκδοχές για την προέλευση του ονόματος ‘Λυκαβηττός’.

Λόφοι και αστική εξέλιξη Η μορφή, το περιεχόμενο και οι ποιότητες του εδάφους, δηλαδή χαρακτηριστικά της τοπογραφίας, ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους, κατευθύνουν τις εγκαταστάσεις πληθυσμών, την οργάνωσή τους, τις μεταξύ τους σχέσεις, καθώς και τις μετακινήσεις τους στο γεωγραφικό πεδίο της Αττικής. Το ανάγλυφο του εδάφους, μαζί με το στοιχείο του νερού (σχέση με ακτές, σχέση με ροές ποταμιών και ρεμάτων) καθόρισαν τη δημιουργία της πόλης στην κεντρικότερη περιοχή του λεκανοπέδιου και διαμόρφωσαν τις κατευθύνσεις των επεκτάσεων της.

Κύριο κριτήριο για την επιλογή της τοποθεσίας εγκατάστασης των πρώτων συγκεντρώσεων πληθυσμών αποτελεί η σχέση με το νερό, είτε πρόκειται για επιλογή παραθαλάσσιων περιοχών είτε για περιοχές από τις οποίες διέρχονται ποτάμια. Ειδικότερα: η προϊστορική Αθήνα, έχοντας ξεκινήσει από την βορειοανατολική ακτογραμμή της Αττικής, προωθήθηκε προς τη νότια και από εκεί κατευθύνθηκε και εγκαταστάθηκε στο λόφο της Ακρόπολης και στα πέριξ αυτού. Ο λόφος της Ακρόπολης αποτέλεσε τον αρχικό πυρήνα ανάπτυξης της πόλης. Ήταν θρησκευτικός, διοικητικός, πολιτικός, αρχαιολογικός και μυθολογικός πόλος, η μήτρα της σημερινής μητρόπολης και ο κεντρικός λόφος της επτάλοφης ιστορικής θεώρησής της Αθήνας. Από το 1833 και μετά, η ρυμοτομία της Αθήνας, πρωτεύουσας πλέον του Ελληνικού κράτους, προσαρμοζόμενη στο στήσιμο του εμπορικού τριγώνου, επεκτείνεται βορειοανατολικά της Ακρόπολης. Συγκεκριμένα, κινείται προς το πεδίο μεταξύ του βόρειου τμήματος της Ακρόπολης και νοτιοδυτικά του λόφου του Λυκαβηττού, με τις ταχύτητες που τα εκάστοτε πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα επέτρεπαν. Το όριο της πιο έντονης μορφολογίας του εδάφους νότια της Ακρόπολης, ωθεί την περαιτέρω εξάπλωση της Αθήνας προς τα δυτικά και με ακόμα μεγαλύτερη ορμή προς το βορρά. Ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα αρχίζει να διασχίζει και το διάσελο μεταξύ του λόφου Στρέφη και του λόφου Λυκαβηττού, ενώ αρκετά αργότερα φτάνει διστακτικά στη νότια πλευρά του λόφου Φιλοπάππου. Η πορεία προς τη βόρεια και την ανατολική πλευρά της πόλης συνεχίζει να πορεύεται, έχοντας μέχρι το 1930 ακουμπήσει τα Τουρκοβούνια.

Η μία προκύπτει από τους κρίνους της ίριδος (ζαμπάκια) που είχε ο λόφος και τους οποίους οι αρχαίοι αποκαλούσαν ‘λύκους’. Μια άλλη ερμηνεία συνδέει το όνομα Λυκαβηττός με τη λέξη ‘λυκαυγές’, δηλαδή το βουνό του Λυκαυγούς: όταν οι Αθηναίοι από τη θέση της τότε πόλης κοιτούσαν προς το βουνό του Λυκαυγούς, έβλεπαν με το ‘χάραγμα’ της αυγής να διαγράφεται η κορυφή του στο αμυδρό φως που είχε ο ουρανός εκείνη την ώρα. Η τρίτη εκδοχή είναι ότι πρόκειται για το προελληνικό όνομα Λουκαμπεττού, που στη γλώσσα των Πελασγών σήμαινε μαστοειδές ύψωμα.

Λόφος Στρέφη Προέρχεται από το επώνυμο της οικογένεια Στρέφη, η οποία είχε την ιδιοκτησία του λόφου από τα τέλη της βασιλείας του Όθωνα.

Τουρκοβούνια Το όνομα Τουρκοβούνια έρχεται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας, κατά την οποία ίσχυε η αρχή ότι οι μη καλλιεργήσιμες εκτάσεις ανήκουν στο κράτος. Η εν λόγω λοφοσειρά ως τέτοια κατέληξε να ονομάζεται Τουρκοβούνια.

λυκαβηττός

Όπως έλεγε ο Ξυλούρης, «ο άνθρωπος δε χρειάζεται πολλά για να είναι ευτυχισμένος, 2-3 φίλους να τον αγαπούν και λεφτά τόσα για να μπορεί να τους κεράσει»! Το δια ταύτα της ζωής λοιπόν είναι να απολαμβάνεις τον καφέ σου το πρωί με την παρέα σου και το φως του ήλιου. Είτε το μεσημέρι και το βράδυ εκλεκτά σπιτικά μεζεδάκια με τσίπουρο ή κρασί, καλή λαϊκή και ρεμπέτικη μουσική, την θέα της Ακρόπολης και της ιστορικής στοάς του Αττάλου. Aδριανού 37, Μοναστηράκι , Αθήνα Τ.: 2103212347 fb: Δια ταύτα / Dia tauta www.diatauta.com

Από τους δρόμους στους λόφους με το βλέμμα

Η μορφή του εδάφους, κατά την έκφρασή της σε λόφους, εκδηλώνει χαρακτηριστικά της παρουσία της στην καθημερινότητα της πόλης. Η παρουσία αυτή είναι έντονη οπτικά, είτε κάποιος κινείται στους δρόμους κοντά στους λόφους, είτε και πιο μακριά τους. για παράδειγμα, η Ακρόπολη είναι ορατή από πολλά τμήματα της Πατησίων, σχεδόν σε όλο το μήκος της, αλλά και από πιο μακριά: από τη Φυλής, τη Συγγρού, την Ιερά Οδό. Πέραν της οπτικής σχέσης, που αποτελεί και δημοφιλές θέμα στις καρτ-ποστάλ της Αθήνας, η αισθητηριακή αντίληψή της μορφολογίας των λόφων γίνεται και μέσα από τις αισθήσεις ανύψωσης - βύθισης και ανάβασης - κατάβασης, οι οποίες εμπλέκουν ολόκληρο το σώμα του υποκειμένου..

Προσανατολιζόμενη η κίνηση του σώματος προς τις εξάρσεις της μορφολογίας του εδάφους και αναρριχόμενη πάνω στις απότομες κορυφώσεις της, προσεγγίζει μια αίσθηση ανύψωσης, η οποία σταδιακά συνδυάζεται και με όλο πιο ευρείες πανοραμικές θεάσεις της πόλης. Στην Αθήνα η δυνατότητα τέτοιων βιωμάτων ευδοκιμεί εκεί όπου το έδαφος ανυψώνεται με μεγαλύτερη ένταση: στις περιοχές του Φιλοπάππου και της Πνύκας, στο Λυκαβηττό και στη Νεάπολη, στο Κολωνάκι και στη Δεξαμενή, στην Κυψέλη, στις περιοχές γύρω από τους λόφους, στις παρυφές τους και ακόμα πιο έντονα κατά την ανάβαση στις κορυφές τους εντός πλέον των υπαίθριων εκτάσεών τους. Όσο το σώμα προσεγγίζει της κορυφή ενός λόφου, τα καρέ των εικόνων που βλέπει αλλάζουν μέγεθος και περιεχόμενο. Αυτές οι αλλαγές διαδέχονται η μία την άλλη, μια διαδικασία μεταβάσεων που εγγράφεται στην εμπειρία. Το αστικό τοπίο αποκαλύπτεται σταδιακά κατά το ανηφόρισμα, μέχρι το βλέμμα να μπορεί να ψηλαφίσει, πλέον τα όρια του Λεκανοπεδίου: τα όρη του Υμηττού, του Αιγάλεω, της Πάρνηθας και της Πεντέλης. Μέχρι οι ήχοι της πόλης να χαμηλώσουν και οι μυρωδιές να ζωντανέψουν. Η αντίληψη μιας αντίστοιχης αίσθησης βύθισης ευδοκιμεί στις έντονες κατηφόρες, στα σκαλιά στις περιφέρειες των λόφων και κατά την κατάβαση από τους λόφους. Η αίσθηση βύθισης είναι πιο έντονη όταν έπεται μιας αίσθησης ανύψωσης, καθώς εντείνεται μέσα από τις βιωμένες συγκρίσεις. Μέσα από το βίωμα της αντιστροφής της ανύψωσης, μέσα από το βίωμα του σταδιακού στενέματος της πανοραμικής θέασης.

φιλοπάππου

Τα ονόματα των λόφων Λόφος Μουσών Λόφος Φιλοπάππου Ο λόφος Φιλοπάππου είναι η ονομασία που έχει επικρατήσει για τον λόφο των Μουσών. Το όνομα ‘Φιλοπάππου’ συνδέεται με το μνημείο του Φιλοπάππου, που κτίστηκε προς τιμή του εξόριστου ηγεμόνα Ιουλίου Αντιόχου Φιλοπάππου. Στην εκδοχή του ως λόφος Μουσών ή Μουσείο, το όνομα προέρχεται από το ηρώο του μυθικού ποιητή Μουσαίου που έζησε, δίδαξε και τάφηκε εκεί. Επίσης, στο χώρο αυτό τιμούνταν οι Μούσες, κάτι που συνδέεται με την ονομασία του λόφου και ως ‘Μουσείον’.

Λόφος Νυμφών Αστεροσκοπείο Η ονομασία ‘Νυμφών’ έχει σχέση με την ύπαρξη του ιερού Νυμφών στο λόφο. Η ονομασία Αστεροσκοπείο σχετίζεται με την ύπαρξη του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών εκεί από το 1842.

Πνύκα Προέρχεται από τη λέξη Πνυξ, η οποία σημαίνει πυκνός, ένα επίθετο που δηλώνει την μεγάλη περιεκτικότητα ύλης σε περιορισμένο χώρο.

στρέφη

κοίτα [από] Ψηλά

Από τους δρόμους στους λόφους με το σώμα «Ανεβαίνουμε και κατεβαίνουμε μαζί με το έδαφος απάνω εις τα κυρτώματα του, τους γήλοφους, τα όρη η βαθιά μέσα στις κοιλάδες. Χαιρόμαστε την επίπεδη έκταση της πεδιάδας, μετρούμε τη γη με τον κόπο του κορμιού μας. Το έρημο τούτο μονοπάτι είναι απείρως ανώτερο από τις λεωφόρους των μεγαλουπόλεων. γιατί με την κάθε πτυχή του, με τις καμπές του, τις άπειρες εναλλαγές της προοπτικής του χώρου που παρουσιάζει, μας μαθαίνει τη θεία υπόσταση της ατομικότητας της υποταγμένης εις την αρμονία του όλου» (Δ. Πικιώνης, Συναισθηματική Τοπογραφία». 1935 (σ. 73)

Κατά την μετακίνηση μεταξύ διαφορετικών υψομέτρων, μπορεί κανείς να αντιληφθεί τις κλίσεις και τις εντάσεις του εδάφους, μέσα από την αίσθηση κατάβασης και ανάβασης, η οποία αναπτύσσεται σε συνέργεια με τις αισθήσεις ανύψωσης και βύθισης. Η κόπωση που ενίοτε προκαλεί μια ανηφόρα, το λαχάνιασμα και η τάση στα πόδια, η έλξη από το κατηφορικό έδαφος, ο ίλιγγος του απότομου ύψους, το ίδρωμα τους πιο θερμούς μήνες, αποτελούν στοιχεία της αλληλεπίδρασης του μετακινούμενου σώματος με το έδαφος. Μια τέτοια εμπειρία είναι ιδιαίτερα έντονη κατά την μετακίνηση μεταξύ του λόφου του Στρέφη και του λόφου του Λυκαβηττού, καθώς υπάρχει μεγάλη εναλλαγή υψομέτρου σε συγκριτικά μικρή απόσταση.

ιΝ

ς έ ι μ ι τό οστ

αγη φ ο τ χνη σ ρινή τέ ε μ η θ η κα

της

ς η ρ ί α

Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136 Ανοιχτά από 12μ.μ.-2.00μ.μ. ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ΄ ΟΙΚΟΝ

«ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ, ΔΙΑΡΚΩΣ ΗΜΙΤΕΛΕΣ, ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ. Η ΣΧΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΟΠΙΟ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ. ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΔΡΑΣΗΣ. ΤΑ ΤΟΠΙΑ ΒΙΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΑ» Christopher Tilley, A Phenomenology of the Landscape, 1994.

Τα ονόματα των λόφων Αρδηττός Πήρε το όνομά του από το όνομα του αρχαίου ήρωα της Αττικής, Αρδήττης.

Ακρόπολη άκρη + πόλη

Άρειος Πάγος

Κατά τα ανεβοκατεβάσματα στους λόφους, και ειδικά στους πιο ψηλούς, όπως είναι η περίπτωση του Λυκαβηττού (277μ.), το σώμα - από τις πατούσες μέχρι το κεφάλι – συλλέγει αποσπάσματα διαφορετικών εικόνων, ήχων, μυρωδιών, απτικών ερεθισμάτων, ατμοσφαιρών και τις (ανά) συνθέτει διαρκώς. Έτσι δημιουργεί αυτό που λέμε τοπίο ως κάτι πολύ πιο πλούσιο της μιας εικόνας. Οι πανοραμικές εικόνες από τα μεγαλύτερα ύψη των λόφων περιλαμβάνουν παραπάνω από αυτά που το μάτι βλέπει: δημιουργούνται από το συνάθροισα όλων των διαφορετικών μοναδικών καρέ βιώματος του μετακινούμενου σώματος. Επιπλέον, η σταδιακά συγκροτούμενη πανοραμική εικόνα του συνονθυλεύματος της πόλης, που σε κάποιες περιπτώσεις (π.χ. Λυκαβηττού, Τουρκοβουνίων, Φιλοπάππου και της Ακρόπολης)

Σύμφωνα με μια εκδοχή η λέξη Πάγος σημαίνει Βράχος,

περιλαμβάνει και μεγάλη έκταση θάλασσας, ενσωματώνει και όλες τις αισθητηριακές και συναισθηματικές μεταβολές που προηγήθηκαν, ενώ θα εμπλουτιστεί από αυτές που έπονται. Αντίστοιχα, οι λόφοι δεν είναι μόνο η θέαση της κορυφής τους από το δρόμο. Εν ολίγοις, είναι όλη η διαδικασία μετάβασης σε αυτούς, όλη η αναμέτρηση του σώματος και του βιώματος με τη μορφή τους. Ακόμα κι αν αποκολληθούν τα μάτια αποκολληθούν από το πεδίο της εμπειρίας (π.χ. βλέποντας μια αεροφωτογραφία), η μνήμη προηγούμενων βιωμάτων ανάβασης-κατάβασης και ανύψωσηςβύθισης μπορεί να κάνει την εικόνα να θυμίσει στο σώμα τον κόπο του να ανέβει σε ένα λόφο, την εναλλαγή μυρωδιών και ήχων. Αυτό γίνεται από μια άλλη θέση, η οποία εμπλουτίζει και να μεταβάλλει περαιτέρω κάθε προηγούμενη εμπειρία.

ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον θεό Άρη ή στις ‘Αρές’ (Αραί), δηλαδή τις Ερινύες που θεωρούνταν οι αποτρόπαιες θεές της εκδίκησης. Η σύνδεση με τον θεό Άρη μπορεί να αφορά και την αρχαιότερη σημασία της λέξης ‘Άρης’ που ήταν φόνος. Αυτή η ερμηνεία παραπέμπει στην χρήση του χώρου ως έδρα της ‘Εν Αρείω Πάγω’ Βουλής (ή Άνω Βουλής). Αρκετές απόψεις συγκλίνουν στο ότι ο χώρος αυτός ήταν δικαστήριο: μια αφήγηση μιλά για δικαστήριο στο οποίο ενήχθη ο Άρης από τον Ποσειδώνα. Άλλη ερμηνεία συνδέει την ονομασία του λόφου με τη χρήση του ως τόπο που προσέφεραν θυσία στο θεό Άρη οι Αμαζόνες.

Λόφος Φινόπουλου Προέρχεται από το επίθετο ενός ιδιοκτήτη (για μια περίοδο) του λόφου.

κοίτα [από] Ψηλά

Τα ονόματα των λόφων Λόφος Άγρας

ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ ΚΑΝΕΛΑ

Προέρχεται από το όνομα Άγρα ή Αργαία ή Άγραι του αρχαίου οικισμού/ δήμου της Αθήνας, στον οποίο βρισκόταν ο λόφος.

Οι λόφοι, εκτός από το ρόλο τους στην εξέλιξη της πόλης και στην εμπειρία της καθημερινότητας της, αποτελούν σημαντικούς δημόσιους και, εντός εισαγωγικών, πράσινους χώρους στην Αθήνα. Στη μέτρηση της δισδιάστατης έκτασής τους, και ακόμα περισσότερο στον υπολογισμό του τρισδιάστατου όγκου τους, οι περισσότεροι λόφοι, αποτελούν αρκετά πλατιές ευκαιρίες χωρο-χρονικής παύσης από τους περιβάλλοντες ρυθμούς της πόλης. Άλλοτε είναι προορισμοί κι άλλοτε ‘εμπόδια’ προς προσπέλαση ή περικύκλωση, που παρεμβάλλονται στις συνέχειες των ροών μετακίνησης στην πόλη.

Οι πιο δημοφιλείς λόφοι στην κεντρικότερη Αθήνα είναι το σύμπλεγμα των λόφων Φιλοπάππου - Πνύκας - Νυμφών και ο λόφος του Λυκαβηττού, εκτός από την Ακρόπολη και τον Άρειο Πάγο. Ο λόφος του Φιλοπάππου και η Πνύκα ίσως αποτελούν το πιο ζωντανό ‘πάρκο’ της κεντρικότερης Αθήνας, ενώ είναι τοπικής και υπερτοπικής εμβέλειας ταυτόχρονα. Ειδικά ως μια σχετικά ενιαία έκταση μαζί με το λόφο των Νυμφών/ Αστεροσκοπείο, αποτελούν πόλους έλξης τουριστών, κατοίκων από τα Πετράλωνα και το Κουκάκι, καθώς και από πιο μακρινές περιοχές της Αττικής. Ιδιαίτερες - για τα αθηναϊκά δεδομένα - είναι οι περιπτώσεις ανθρώπων που επιλέγουν να περάσουν όλη τη μέρα τους εκεί, κάνοντας πικνικ ή ακόμα και οργανώνοντας ολοήμερες αυτοσχέδιες γιορτές που τους πιο θερμούς μήνες του χρόνου διαρκούν και μέχρι τη νύχτα. Η δυνατότητα επίσκεψης του πεδίου αυτού χωρίς κάποιο αντίτιμο και χωρίς χρονικούς περιορισμούς συμβάλλει σημαντικά στη ζωντάνια του λόφου, επιτρέποντάς του να επηρεάζεται λιγότερο από την ανατολή και τη δύση του ηλίου. Αντίστοιχα δημοφιλής, επίσης τοπικά και υπερτοπικά, είναι ο λόφος του Λυκαβηττού και κυρίως η κορυφή όπου βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Εκεί θα συναντήσει κανείς τουρίστες και Αθηναίους που κάνουν περίπατο, ενώ στο πλάτωμα μπροστά από το θέατρο του Λυκαβηττού (του οποίου αρχιτέκτονας ήταν ο Τάκης Ζενέτος) παρατάσσονται παρκαρισμένα οχήματα, διεκδικώντας κι αυτά λίγο δικαίωμα στη θέα. Η πρόσβαση με αυτοκίνητο εντός της υπαίθριας έκτασης του λόφου πιθανώς ενθαρρύνει την περιπλάνηση εκεί όσων αποθαρρύνονται από το μεγάλο ύψος και κατ’ επέκταση από τον μεγαλύτερο κόπο ανάβασης που χρειάζεται.

Το όνομα του αρχαίου δήμου συνδέεται με τη μυθική ηρωίδα Άγραυλο τη νεότερη, κόρη του βασιλιά της Αθήνας Κέκροπα και της Αγραύλου της πρεσβύτερης.

Λόφος Σκουζέ Όνομα που προέρχεται από την γνωστή αθηναϊκή οικογένεια Σκουζέ που είχε στην κατοχή της την περιοχή όπου βρίσκεται ο λόφος, συμπεριλαμβανομένου και του λόφου.

Λόφος Ιππίου Κολωνού Κολωνός σημαίνει λόφος, ενώ το ‘Ιππίος’ προέρχεται από το ναό του Ιππίου Ποσειδώνα που ήταν ο προστάτης της περιοχής.

Λόφος Αγοραίου Κολωνού Κολωνός σημαίνει λόφος, ενώ το ‘Αγοραίος’ συνδέεται με την γειτνίασή του με την Αρχαία Αγορά της Αθήνας.

τουρκοβούνια

Στην πιο ζεστή γειτονιά της πόλης το Κουκάκι… Κοντά στην Ακρόπολη, κάπου ανάμεσα στο Πάντειο και στο μετρό. Κόσμος πάει κι έρχεται κι εγώ αλαφιασμένη (και πεινασμένη) ψάχνω να φάω κάτι μοσχοβολιστό και «μαμαδίστικο»… Μπαίνω στο «Γαρύφαλλο Κανέλλα» και αμέσως με παίρνουν οι μυρωδιές μπαχαρικών. Με πάνε σε άλλες εποχές , σε Βόρεια Ελλάδα, πολίτικες γεύσεις, χρυσοχέρες μικρασιάτισσες. Ο Δήμος και ο Γιώργος με υποδέχονται με το πιο αληθινό χαμόγελο και σπαρταριστό χιούμορ που έχω συναντήσει! Σταδιακά οι παλμοί χαλαρώνουν και η πείνα καταλαγιάζει. Ο Δήμος και η μαμά του μαγειρεύουν καθημερινά όχι «ετοιματζίδικα» και άνοστα αλλά μερακλίδικα, νόστιμα μαγειρευτά. Στο μενού της ημέρας μπορεί να εισαχθεί και η δικιά σας προτίμηση καλοφαγάδες μου! Με καταγωγή από τη βόρεια Ελλάδα ξέρουν πώς να “την παλέψουν” με το κρύο και το καλό φαγητό είναι νούμερο ένα λύση. Ανδρούτσου Οδυσσέα 35 & Ζαν Μωρεάς 28 Αθήνα - Κουκάκι Τ.: 210 9245332 / 211 0125461 Delivery μέχρι τις 6:00 / Εκδηλώσεις μέχρι 50 άτομα / Κυριακή κλειστά

ΚΕΙΜΕΝΟ

BLADE RUNNER “Murmuration of starlings”: Παράλληλοι σχηματισμοί από εκατοντάδες πουλιά με ταυτόχρονη κίνηση ως μια ενιαία οντότητα. Φαινόμενο της φύσης που συμβαίνει τις πρώτες πρωινές ώρες στα μέσα του φθινοπώρου και παραμένει ακόμα ανεξήγητο από την επιστήμη της φυσικής και της βιολογίας.

χει τύχει ποτέ να δεις από κοντά σμήνος από πουλιά σε ουράνιο σχηματισμό; Έχεις βρεθεί ποτέ δίπλα σε λίμνη την αυγή, ακριβώς την στιγμή που ξεκινούν να συγχρονίζονται, φτερουγίζοντας ορμητικά πάνω από το σώμα σου; Φαντάσου εκατοντάδες ψαρόνια να κινούνται όλα μαζί ταυτόχρονα με χάρη έμπειρου χορευτή. Κάνοντας κυκλικές φιγούρες σαν μεταξωτό φουλάρι που το φυσάει απαλά ο άνεμος. Σαν κύμα. Σαν συγχορδία από βιολιά και πιάνο αποτυπωμένη σε κινούμενη εικόνα. Να σε φλερτάρουν με μια αίσθηση επίδειξης, κι εσύ να νιώθεις να ερωτεύεσαι, να δακρύζεις και να νομίζεις ότι θα σπάσει όπου να ’ναι η καρδιά σου. Παρατηρείς καθώς ακολουθούν τον αόρατο μαέστρο της φύσης. Υπακούεις καθώς κι αυτά υπακούουν με θέρμη στον ασυμβίβαστο και σιωπηλό αρχιτέκτονα του σύμπαντος. Κάτι ξέρουν. Κάποιο μυστικό γνωρίζουν και αρνούνται να το μοιραστούν μαζί μας. Ανέκαθεν οι άνθρωποι προσπαθούσαν να επωφεληθούν παρατηρώντας το ζωικό βασίλειο. Τα κοφτερά νύχια ενός αρπακτικού για να φτιαχτεί το πρώτο αιχμηρό εργαλείο, το σχήμα ενός θαλάσσιου κήτους για να κατασκευαστεί το πρώτο πλοιάριο, το πέταγμα ενός πτηνού για να εφευρεθεί το πρώτο αεροπλάνο. Ξόδεψαν εκατοντάδες χιλιάδες ώρες να παρατηρούν το αρσενικό λιοντάρι να επιτάσσεται των υπολοίπων, την κίνηση ενός γερακιού όταν παγιδεύει το θήραμα, τον άγριο λύκο να διεκδικεί την αρχηγία, τα τεχνάσματα της αλεπούς να πετυχαίνει στην κλεψιά, τους ελιγμούς των ερπετών και των αίλουρων όταν επιτίθενται στην λεία τους... Η ανάγκη για επιβίωση μετετράπη σε ανάγκη για αρχηγία. Εξουσιαστική μανία, πονηριά και βίαιο κύρος από κάποιους λίγους ισχυρούς για να χειραγωγήσουν άνετα το πλήθος, τους αδύναμους, τους φτωχούς, τους γέρους και τους νέους. Και το καταφέρνουν σχεδόν εξ’ολοκλήρου. Λέμε σχεδόν, γιατί ακόμα το ψάχνουν. Κατάφεραν τα πάντα εκτός από το καταλάβουν πώς ένα σμήνος από πουλιά δημιουργεί σχηματισμούς τόσο συγχρονισμένους και έξοχους χωρίς ηγέτη και εντολέα, ελεύθερα κι όμως συλλογικά.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ Χρησιμοποίησαν την τηλεόραση ώστε χιλιάδες άνθρωποι να βλέπουν ταυτόχρονα το ίδιο πρόγραμμα, την μόδα για να προσδώσουν την ομοιομορφία που εκείνοι επιθυμούν, το χρήμα για να ξεχωρίσει η κάστα τους, το ίντερνετ για να πιαστούμε όλοι στον παγκόσμιο ιστό τους, αράχνες που καραδοκούν, με τα άπειρα μάτια τους να παρατηρούν τι γράφουμε, τι ψάχνουμε, τι μας αρέσει να ανεβάζουμε. Τι μας εξιτάρει, τι μας πρεσβεύει και τι μας ενώνει. Σε μια μάταιη προσπάθεια να μας κάνουν να κινηθούμε ως ενιαία μονάδα, ελεγχόμενη και εξαρτώμενη σαν κατηφές, μελλοντολογικό βιβλίο του Οργουελ για την νέα τάξη πραγμάτων. Ας μην ξεχνάμε όμως αυτό που μας έλεγε ο μακαρίτης Τζίμης Πανούσης: “Στην νέα τάξη πραγμάτων, τα πράγματα θα είμαστε εμείς”. Παρατηρώ τους νέους στο βαγόνι του τρένου. Τόσο υπέροχα πλάσματα, πραγματικά θαύματα, με τα όμορφα πρόσωπά τους, τα γυαλιστερά μαλλιά τους, την απλότητα στο βλέμμα τους, να χειρίζονται με απίστευτη ταχύτητα τα κινητά τους, να συνεννοούνται μεταξύ τους με μηνύματα σε κλάσμα του δευτερολέπτου, με μια αστείρευτη διάθεση για επικοινωνία έστω και από απόσταση. Δεν είμαι εγώ που θα κρίνω αν κάνουν καλά ή όχι. Δεν είμαι εγώ που θα τους πατρονάρω στον τρόπο που κάνουν φιλίες και επαφές. Δεν μπορώ όμως να μην θαυμάσω την ευστροφία τους, την αυτοκυριαρχία τους, την άνεση που έχουν να επιβιώνουν σε έναν κόσμο τόσο πονηρό και επικίνδυνο. Αν μη τι άλλο, θαυμάζω το πάθος τους να χρησιμοποιούν ό,τι τους προσφέρεται, καλό ή κακό, ένοχο ή αθώο, για να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να ταυτιστούν, να γίνουν ένα, να καταργήσουν τις αποστάσεις, να μοιραστούν πληροφορίες. Θα ήταν άδικο να τους συγκρίνω με εμάς τους παλιότερους, όταν εμείς οι ίδιοι προτιμήσαμε την αποξένωση. Δεν ανησυχώ. Η γενιά τους αγαπάει τον ηλεκτρισμό και

την ιδέα μιας κοινωνίας στηριγμένης στο θαύμα μιας γερής επαναφορτιζόμενης μπαταρίας. Όχι, δεν ανησυχώ. Σε δέκα χρόνια το πολύ θα ξεπεταχτεί μια καινούργια γενιά που θα θεωρήσει δεδομένη την τεχνολογία που εμείς τώρα θεωρούμε μαγική. Σε είκοσι χρόνια θα θελήσει να εξελιχθεί ίσως πάρα πέρα, σε μορφές επικοινωνίας που θα απέχουν πολύ από παγκόσμιους ιστούς και αντρόιντ συσκευές. Σε πενήντα χρόνια από τώρα ίσως φτάσει να επικοινωνεί με τηλεπάθεια. Σε εκατό και σε διακόσια πού ξέρεις τι και πώς... Ώσπου κάποτε να φτάσουν στο σημείο να συνδεθούν κι αυτά πνευματικά σαν τα αποδημητικά πουλιά. Να απογειώνονται νοερά σαν ανθρώπινο σμήνος από πολύχρωμα ψαρόνια, κάνοντας ελιγμούς ταυτόχρονα σαν μπαλαρίνα που ερμηνεύει την λίμνη των κύκνων από ψηλά, διασχίζοντας τα σημεία του ορίζοντα σαν νότες σε πεντάγραμμο, χωρίς θόρυβο και χωρίς πληκτρολόγια, χωρίς οπτινές ίνες και ηλεκτρομαγνητισμό. Ακολουθώντας με σιγουριά και με συναίσθημα το κάλεσμα ενός συλλογικού νοός που θα ακούει στο όνομα της ομορφιάς και της απλότητας. Για φαντάσου... Αυτή είναι η ευχή που κάνω σβήνοντας το γενέθλιο κερί μου. Αυτή είναι η εικόνα που φέρνω στον νου όταν χαζεύω τα σπουργίτια από το διαμέρισμά μου. Όταν ακούω τα πρωινά κοτσύφια από το πάρκο απέναντί μου. Κλείνοντας τα μάτια, αυτό θα ονειρευτώ. Βλέποντας ένα παιδί, αυτό είναι που φαντασιώνω. Ότι είμαστε λίγο πιο κοντά. Λιγάκι ακόμα πιο κοντά. Ένα μικρό και ταπεινό βηματάκι πιο κοντά στα ανατολικά του κήπου μιας σύγχρονης Εδέμ. Γιατί δεν λείπει από την ψυχή μου ούτε η πίστη ούτε η φαντασία. Γιατί έχω διαρκές και ανεξάντλητο απόθεμα υπομονής και εμπιστοσύνης στη θέα ενός βρέφους. Και όσο ζω, μάρτυς μου ο πρωινός αστέρας και ο Θεός, ποτέ κανείς δεν θα με πείσει για το αντίθετο.

µεζεδοπωλείον

Φαντάσου γεύσεισ...

Επτανήσου 15, Πλ. Αγίου Γεωργίου, Κυψέλη // Τ.: 210 82 19 406 // Fb: Κυβέλη

Δύο πρώιμοι εκφραστές του

GLOCAL («οικουμενοτοπικού»); του Ιωάννη Μιχαήλ

Οι βίοι του Λευκάδιου και του Ποταγού υπήρξαν σχεδόν παράλληλοι χρονικά. Οι τροχιές τους δεν συναντήθηκαν στο χώρο, ενώ καθένας τους άφησε το δικό του ξεκάθαρο αποτύπωμα από όπου κι αν πέρασε. Ο Αρκάδας ήταν ένας εξερευνητής με την παραδοσιακή έννοια του όρου, από αυτούς που θα βρούμε στις Φυσικές Γεωγραφίες του παλιού καιρού. Ο Χερν ταξιδεύοντας διερεύνησε κουλτούρες, κοινωνίες και τοπικές παραδόσεις. Εισχώρησε βαθύτατα σε ανθρωπογενή άυλα δημιουργήματα, δοξασίες και δεισιδαιμονίες. Μάλλον όμως, συνέκλιναν αμφότεροι προς το Ομηρικό: “... ανθρώπων γνώρισαν πολλών τους τόπους και τη γνώμη” (“πολλών δε ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω...”, Οδύσσεια α, προοίμιο).

]

Χερν γεννήθηκε στη

Από το Λευκάδιο Χερν ως τον Κοϊζούμι Γιάκουμο

Λευκάδα το 1850 και

ένας “παγκόσμιος ποιητής” πριν την Παγκοσμιοποίηση...

Ο Λευκάδιος (Πατρίκιος)

πέθανε στο Τόκιο το 1904. Η μητέρα του Ρόζα Κασσιμάτη καταγόταν από τα Κύθηρα ενώ ο πατέρας του Τσαρλς ήταν Ιρλανδός.

Λευκάδιος Χερν

Όταν ο μικρός Λευκάδιος ήταν δύο ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στο Δουβλίνο. Εκεί, οι γονείς του χώρισαν, η μητέρα του (ουσιαστικά) εκδιώχθηκε και ο πατέρας του -ως στρατιωτικός ιατρός- μετετέθη, και πάλι, εις χώραν μακράν... Πλέον, σαν ορφανό τέκνο γονέων ζώντων μεγαλώνει σε ένα πνιγηρό παιδαγωγικό περιβάλλον υπό την επίβλεψη της βλοσυρής θείας του. Μαθητεύει σε κολλέγια της Γαλλίας και της Αγγλίας ενώ εξελίσσεται σε έναν φανατικό αναγνώστη που προτιμά αντισυμβατική θεματολογία... Δυστυχώς, σαν απότοκο ενός ατυχήματος σε εφηβικό παιχνίδι χάνει την όρασή του από το αριστερό μάτι! Πριν συμπληρώσει τα είκοσι, περνάει -ανέστιος και πένης- το παγκόσμιο κατώφλι της Νέας Υόρκης. Τα εξερευνητικά μονοπάτια του (εξωτερικά και εσωτερικά) διασταυρώνονται με το Σινσινάτι, τη Νέα Ορλεάνη, τη Μαρτινίκα... Με ευαισθησία εισχωρεί στα άδυτα της καθημερινότητας των μειονοτήτων... γίνεται “σάρκα μία” με τους κολασμένους της ζωής. Συμπάσχει! Όμως το 1890, ο “πικραμένος αναχωρητής” μας φθάνοντας στην Ιαπωνία αισθάνεται ότι έχει βρει επιτέλους το αραξοβόλι του που αναζητούσε εναγωνίως. Εκεί, στην ειδυλλιακή πόλη Ματσούε στην πρωτεύουσα της επαρχίας των θεών η πραγματικότητα συγχέεται με την ψευδαίσθηση... Οι εξελίξεις στην (προσωπική) ζωή του είναι καταιγιστικές! Νυμφεύεται τη Σέτσουο Κοϊζούμι και δημιουργεί μαζί της μια ευτυχισμένη πολύτεκνη οικογένεια. Το 1896 γίνεται Ιάπωνας υπήκοος, ασπάζεται τον Βουδισμό και λαμβάνει το όνομα Κοϊζούμι Γιάκουμο (小泉八雲) το οποίο μπορεί να αποδοθεί ελληνιστί ως: “Η Πηγή όπου γεννώνται τα Σύννεφα”! Μετεγκαθίσταται στο Τόκιο όπου διορίζεται στο εκεί Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο ως καθηγητής της αγγλικής φιλολογίας. Κορυφώνει τη συγγραφική δραστηριότητά του. Οι εντονότατοι ρυθμοί εργασίας του θα έκαναν και τους πιο απαιτητικούς προσωπάρχες (human resources managers) των σύγχρονων πολυεθνικών της Γιοκοχάμα, να χλωμιάσουν...

Ξαφνικά, στις 26 Σεπτεμβρίου του 1904, με ένα χαμόγελο στα χείλη σάλπαρε για το άλλο ημισφαίριο της ζωής... (ΠΗΓΗ: «ΛευκάδιοςΧερν. Ένα διαπολιτισμικό ταξίδι στη ζωή και στο πνεύμα του», Παρασκευή Κοψιδά – Βρεττού, εκδόσεις Γρηγόρη, 2015)

Στο πέρασμά του από την Αμερικανική Ήπειρο «ταυτίστηκε» με τους πάσχοντας αδελφούς και τα προβλήματά τους. Μέσω του «μηχανισμού» της ενσυναίσθησης, χρησιμοποίησε «πρώτες ύλες» από τα ντικενσιανά (τραυματικά) παιδικά του χρόνια για να επουλώσει τις πληγές που είχαν οι απόκληροι της ζωής.

Στο λογοτεχνικό έργο του, ανέπτυξε μια ιδιάζουσα «ποιητική μηχανική», με έντονο το στοιχείο της διαπολιτισμικότητας προσπαθώντας να «γεφυρώσει» το χάσμα μεταξύ «ορθολογικής» Δύσης και (άγνωστης τότε) «εξωτικής» φαντασ(μα)τικής Ανατολής.

Ο πρωτότοκος γιος του, ονόματι Καζούο, ήταν η μεγάλη αδυναμία του. Ο ίδιος είχε γράψει σχετικά: «Κανείς δεν ξέρει τι είναι η ζωή μέχρι να αποκτήσει παιδί και να το αγαπήσει. Τότε όλο το σύμπαν αλλάζει και τίποτα δεν είναι πια όπως πριν».

Ο Παναγιώτης Ποταγός (του Παναγιώτου) γεννήθηκε στη Βυτίνα της Αρκαδίας το 1839 και απεβίωσε ενδεής το 1903, στην Κέρκυρα. Τα ταξίδια του σε Ασία και Αφρική έδωσαν το υλικό για τον τόμο των «Περιηγήσεων» (βλ. «Εκάτη», επανέκδοση 2009).

Παναγιώτης Ποταγός Ιατροφιλόσοφος και εξερευνητής από τη Γορτυνία... Ο Παναγιώτης Ποταγός (του Παναγιώτου) γεννήθηκε στη Βυτίνα της Αρκαδίας το 1839 και απεβίωσε ενδεής το 1903, στην Κέρκυρα. Τα ταξίδια του σε Ασία και Αφρική έδωσαν το υλικό για τον τόμο των «Περιηγήσεων» (βλ. «Εκάτη», επανέκδοση 2009). Τα παιδικά μας χρόνια ήταν γεμάτα από τις περιπέτειες των μεγάλων εξερευνητών. Μας συνήρπαζoν εκείνες οι ιστορίες που διεδραματίζοντο μέσα σε μανιασμένους Ωκεανούς, σε άνυδρες ερήμους, σε σκοτεινά ποτάμια και ζούγκλες. Στα «ταξίδια των ανακαλύψεων» οι αντιξοότητες ήταν πολλές, όπως επικίνδυνες καιρικές συνθήκες, άγρια ζώα, ερπετά, κήτη αλλά και ύπουλες ασθένειες. Το νεανικό μυαλό μας οργίαζε ανάμεσα σε ιστορική πραγματικότητα και φαντασία! Δυστυχώς, χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες για να μάθουμε ότι από τους σημαντικότερους εξερευνητές ήταν και ένας «δικός μας

Ο «Πόταγας» καταγόταν από οικογένεια οπλαρχηγών του 1821. Ορφάνεψε από πατέρα σε ηλικία έξι μηνών. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ενώ έκανε τη μετεκπαίδευσή του στο Παρίσι εκδηλώθηκε επιδημία χολέρας κατά την οποία επέδειξε αποφασιστικότητα και αλτρουισμό. Ως εκ τούτου, τιμήθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση.

άνθρωπος», ένας «απόγονος» του Παυσανία και του Στράβωνα. Ήταν ο Γορτύνιος ιατροφιλόσοφος Παναγιώτης Ποταγός. Στο πρώτο του ταξίδι, ο Ποταγός ξεκίνησε από τη Συρία και αφού πέρασε από την Περσία και το Αφγανιστάν, διέσχισε τους ορεινούς όγκους του Παμίρ και συνέχισε μέσα στην έρημο Γκόμπι, στη Βόρεια Κίνα, τη Μογγολία, για να καταλήξει στην Ανατολική Σιβηρία από όπου και επέστρεψε στην Αγία Πετρούπολη και από εκεί στην Οδησσό και την Κωνσταντινούπολη. Στο δεύτερο ταξίδι, ξεκίνησε από το Σουέζ της Αιγύπτου και αφού περιηγήθηκε στις βορειοδυτικές περιοχές της Ινδίας και το Αφγανιστάν, επέστρεψε στο Κάιρο. Στο τρίτο ταξίδι, ορμώμενος από το Κάιρο, κατευθύνθηκε νότια, και –μέσω του Σουδάν- έφτασε στην Κεντρική Αφρική, μέχρι τις περιοχές του Βορείου Κονγκό. Ενδιαφέρον έχει ο προβληματισμός γύρω από τα κίνητρα

Παναγιώτης Ποταγός

Σε ένα σημείο του έργου του αναφέρει: «διακινδύνευσα τη ζωή μου για την τιμή της χώρας μου, που δεν πρέπει να αντιπροσωπεύεται μόνο από το έδαφός της και τα ένδοξα ερείπιά της, αλλά από εμάς τους ίδιους στην προσπάθειά μας να γίνουμε αντάξιοι των προγόνων μας».

Τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια της ζωής του επέλεξε να τα περάσει στο χωριό Νύμφες της Κέρκυρας, προσφέροντας δωρεάν τις ιατρικές υπηρεσίες του στους απλούς ανθρώπους, σαν άλλος Αλβέρτος Σβάιτσερ. «Υπήρξε φιλάνθρωπος καθ’ όλην την σημασίαν της λέξεως. Τίποτε δεν εκράτει δι’ εαυτόν ...» (Ημερολόγιον Σκόκου, 1904).

του Αρκάδα περιηγητή. Εν πρώτοις, προκύπτει ένα εξ αντανακλάσεως (αρνητικό) κίνητρο φυγής αφού ο Ποταγός δεν μπορούσε να ανεχθεί άλλο τις «ιδιαιτερότητες» του ελλαδικού «πολιτικού γίγνεσθαι» (ποιος τον αδικεί πλέον για αυτό…;). Αλληλοσπαρασσόμενα στρατόπεδα «ληστών και φυγοδίκων» και ένα κράτος διοικούμενο «φατριαστικώς και κομματικώς» ήταν σκιές που στοίχειωναν τα όνειρα του φιλόδοξου νεαρού. Ταυτόχρονα όμως, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και η ύπαρξη θετικών κινήτρων στο όλο περιηγητικό εγχείρημά του. Αυτά έχουν να κάνουν με έναν πηγαίο πατριωτισμό σε συνδυασμό με την ισχυρή θέλησή του για έμπρακτη προσφορά στον πλησίον. (ΠΗΓΗ: Κάρολος Μωραΐτης, «Εις Έλλην», 2002)

Ο Ποταγός σε φωτογραφία του Πέτρου Μωραΐτη (Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, Société de Géographie, 1883)

]

ΚΑΥΣΤΙΚΗ ΠΟΤΑΣΑ

άννα στάικου

« Το κινητό ή την ζωή σου» E

άν με ρωτούσαν, στρίβοντας ένα περίστροφο στον μηνίγγι μου, ουρλιάζοντας να παραδώσω το κινητό «ΜΟΥ», μάλλον θα το κατάπινα και θα έδινα τη ζωή μου, εν’ ονόματι της ελευθερίας «ΤΟΥ». Της ελευθερίας του κινητού εννοώ. Μα τι λέω. Εν’ ονόματι της δικής μου ελευθερίας δε θα γινόμουν δηλωσίας, όπως δεν έγινε ο παππούς μου στην Μακρόνησο. Ηρωικά… θα μπούκωνα την ιερή συσκευή μου… όπως εκείνος θα κατάπινε τα χαρτάκια με τα ονόματα των συντρόφων του. Τι με κάνει να θεωρώ το κινητό κάτι σαν το νεφρό μου; Τι με κάνει να υπερασπίζομαι τη σχέση μαζί του όπως ίσως υπερασπιζόμουν τη σχέση με άλλους ανθρώπους; Θυμάμαι διηγήσεις που αναφέρονταν σε εποχές όπου οι άνθρωποι δεν είχαν κινητό ούτε facebook ούτε mails. Τι έκαναν; Έτρεχαν, ή μάλλον έσπευδαν, να ιδωθούν, να βρεθούν, να τα πουν, να μπερδευτούν με τους άλλους. Έβγαιναν από το «ιερό άσυλο οικία» για να συναντήσουν τον άλλον. Έβαζαν τον εαυτό τους σε κίνηση. Γυάλιζαν την ψυχή τους με χρώματα προσμονής. Έφτιαχναν όνειρα ακουμπισμένα διακριτικά στα τρόλεϊ και στα πεζοδρόμια. Μπορεί να μην τα βρίσκαμε στις συναντήσεις όπως τα θέλαμε, αλλά το τι θέλαμε και το τι δεν θέλαμε αποτελούσε την πιο προσφιλή και τρυφερή συνομιλία με τους άλλους. Σκέψη μας ήτανε να κρυφτούμε στην αγκαλιά της παρέας. Της παρέας μας! Τα μέσα μας με τα έξω μας. Κάτι σαν την μπουγάδα. Ξαναφοράγαμε τα σωθικά μας κατάσπλαχνα και ‘κείνα ξανάβρισκαν τον ρυθμό. Χαρά ή δάκρυ δεν είχε καμία σημασία. Οι μεταξύ τους διαπληκτισμοί ήταν η ζωή μας. Τώρα. Κρατώ το κινητό. Σαν απαραίτητο Holter καρδιακών παλμών και περιμένω να σημάνει. Ας είναι ακόμη και ο νεκροθάφτης. Απ’ την στιγμή που θα με καλέσει εδώ τότε και μόνο τότε υπάρχουμε και οι δυό. Το κινητό ΜΟΥ. Όπλο ερωτικής τρομο-

κρατίας. Μου μιλάς, μου λες γλυκόλογα κι εγώ ψάχνω τα mails μου, το facebook, τα μηνύματα και ας με ρωτάς γεμάτος αγωνία γιατί μια βδομάδα χάθηκα. Χα! Σε έχω στο χέρι. Το κινητό μου είναι η ζωή μου. Εσύ ποιος είσαι; Τι είσαι; Κατεβαίνω την Ακαδημίας! Τρέχω κοιτάζοντας τα μηνύματα… Περιμένω ένα γ@ μωlike από τον Φάνη. Δείχνει σπουδαίος, έχει οπαδούς και γράφει αναλυτικά. Δεν με ενδιαφέρει η γνωριμία μαζί του. Με νοιάζει που προσθέτω το κίτρινο σκίτσο ή μια κουκίδα στο σχόλιό του. Τελευταία βελτιώθηκα στις selfie. Αγόρασα το καινούριο iPhone. Επισκέπτομαι τοπία, τόπους, χώρους, πολυκαταστήματα, καφενεία, μουσεία… Εγώ κι ο Ερμής. Εγώ και οι ψεύτικες βιβλιοθήκες. Εγώ και το περίεργο παγωτό χωνάκι. Εγώ κι ο ευρηματικός καπουτσίνο. Εγώ φτιαγμένη βέβαια. Εγώ, κυρίως εγώ βέβαια με λίφτινγκ, προσφορά από το κινητό μου φυσικά. Το επόμενο μοντέλο, υποθέτω, θα αλλάζει τα πρόσωπά μας. Περιμένω πως και πώς να φτιάξω την φυσιογνωμία της μακαρίτισσας Μέριλιν Μονρόε. Σήμερα έχω ρεπό. Θα ασχοληθώ απερίσπαστη με ό,τι συμβαίνει στο κινητό. Θα προσπεράσω τους φριχτούς πολέμους όπως στο Αφρίν, θα σκουντήσω στους ανέργους και την μιζέρια τους και για άλλη μια φορά κλικάροντας, και με τις φατσούλες μου ΘΑ ΖΗΣΩ ΤΗ ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ. Ίσως με τις φίλες μου στο καφέ ανταλλάξουμε τις φωτογραφίες μας αν συναντηθούμε. Στο ραντεβού μας σε έστησα. Μου τηλεφώνησε ο Φάνης!!! Κούκλος και μορφωμένος. Ο γυναικείος πληθυσμός στο facebook επαναλαμβάνει σε κατάσταση μέθης ό,τι εκείνος λέει. Σήμερα με κάλεσε. Ξέχασα να σου πω ότι σήμερα δεν θα έρθω. Είναι αλήθεια ότι το θυμήθηκα πολύ αργά το βράδυ και σου τηλεφωνούσα και συ δεν απάντησες. Πήρα και την άλλη μέρα… βαρύ πεπόνι εσύ, δεν απάντησες… και σε διέγραψα, και έτσι ξεμπέρδεψα μαζί σου.

Λένε ότι ξεπουληθήκαμε και τι με νοιάζει; Καλύτερα τα ξένα αφεντικά. Ονειρεύομαι ταξίδια και τον Φάνη. Το βράδυ αντέγραψα τα σχόλια μιας παλαβής που γράφει δικά της (λέει)… Και αναλύει και πολιτικά (τάχα)… Αλλά μ’ αρέσουν τα αισθηματικά της. Έκανα σκονάκι με τα δικά της και τα ‘στειλα καπάκι στον Φάνη. Το ραντεβού της ζωής μου ετοιμαζόταν. Κάποιοι συνάδελφοι μαζεύτηκαν για διαμαρτυρία. Απολύθηκαν τέσσερις από εμάς. Δεν είδα όμως σχετική ανάρτηση, οπότε τι με ένοιαζε εμένα. Όποιος δεν έχει κότσια να φανεί ηλεκτρονικά για μένα δεν υπάρχει. Τις προάλλες αραγμένοι στον ηλεκτρικό όλοι στα κινητά μας και ξάφνου ένας επιβάτης σωριάστηκε, είπαν. Ένας γέρος υστερίασε, αγριεύτηκε και άρχισε να φωνάζει «Έγινε ο κόσμος πράγματα και μηχανήματα και υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, αλλά προηγούνται πάντα τα μηχανήματα». Σκούντηξα την διπλανή μου γελώντας κομψά και είπαμε θα ήταν τρελός ή της εκκλησίας. Ωστόσο ασχολήθηκε ο γέρος με τον πεσμένο. Εγώ δεν είχα χρόνο. Έψαχνα με αγωνία τον εξαφανισμένο Φάνη. Άλλωστε εσένα σε είχα διαγράψει. Τι να πω, εσύ το επέλεξες με τρόπο αγενή. Αύριο θα έχω πάλι ρεπό. Ένα event διοργανώνεται, θα ασχοληθώ με αυτό. …#...#...#...#... Χαλάστηκα. Πήρα ένα μήνυμα. Ότι την ημέρα που χαθήκαμε βρέθηκες στην εντατική νοσοκομείου. Σε χτύπησε ένα διερχόμενο αμάξι. Την επομένη πέθανες. Έγινε η κηδεία. Επειδή σε είχα εν τω μεταξύ διαγράψει ήδη σε είχα ξεχάσει. Το κινητό ή την ζωή μου; Τελικά κράτησα το κινητό και αντάλλαξα τη δική σου ζωή. …#...#...#...#... Πήρε αγιάζι. Επιστρέφουμε στην αρχική απειλή. Η απάντηση μπορεί να δοθεί από τον καθένα μας χωριστά με ακρίβεια και εξομολογητικά.

ΤΜΗΜΑΤΑ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ

Αξιόπιστη ∆ιάγνωση Σεβασµόσ στον Άνθρωπο

Μαγνητική Τοµογραφία & Αγγειογραφία ΑΞΟΝΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ Αξονική Τοµογραφία, Αγγειογραφία, Πυελογραφία, Κολονοσκόπηση, CT Dental Scan ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Σπινθηρογραφήµατα καρδιάσ & οργάνων σώµατοσ ΚΑΡ∆ΙΟΛΟΓΙΑΣ Triplex καρδιάσ Τεστ Κοπώσεωσ Stress echo Holter πιέσεωσ και ρυθµού ΥΠΕΡΗΧΩΝ ΚΑΙ TRIPLEX Υπέρηχοι οργάνων σώµατοσ Υπέρηχοι µαλακών µορίων (µυοσκελετικού) Υπέρηχοι µε έγχυση σκιαγραφικού ∆ιορθικά - ∆ιακολπικά Υπερηχογραφήµατα Υπερηχογραφικά καθοδηγούµενη Βιοψία (FNA) θυρεοειδούσ, προστάτη, µαστών. Ελαστογραφία Ήπατοσ / Θυρεοειοδούσ / Μαστών

Κοντά σας από το 1992, µε αίσθηµα κοινωνικής ευθύνης, αληθινό ενδιαφέρον & ευαισθησία φροντίζουµε την υγεία σας

ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΟΣΤΙΚΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑΣ Ψηφιακή ακτινογραφία

• άριστα εκπαιδευµένο προσωπικό, πάντα πρόθυµο για την εξυπηρέτησή σασ • διαγνώστεσ ιατροί µε πολυετή εµπειρία και εξειδίκευση • ιατροτεχνολογικόσ εξοπλισµόσ τελευταίασ τεχνολογίασ • όλεσ οι διαγνωστικέσ εξετάσεισ διενεργούνται µε αξιοπιστία και σύµφωνα µε διαδικασίεσ ολικήσ ποιότητασ • διαθέτουµε σύστηµα διαχείρισησ ποιότητασ σύµφωνα µε το διεθνέσ πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 9001:2015 • το µικροβιολογικό µασ εργαστήριο είναι διαπιστευµένο σύµφωνα µε το διεθνέσ πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 15189:2012

Ψηφιακή Πανοραµική

Στο διαγνωστικό κέντρο ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ νιώθετε σιγουριά και ασφάλεια γιατί υπάρχει πάντα κάποιοσ που σασ φροντίζει!

ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΙΚΟ

www.medpap.gr

¦áôèóÝöî 49, °õÜîá info@medpap.gr

& Κεφαλοµετρική ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ Μικροβιολογικό, Αιµατολογικό, Βιοχηµικό, Ανοσολογικό, Ορµονολογικό, Αλλεργιολογικό (Rast Test), Επίπεδα φαρµάκων, Νεοπλασµατικοί δείκτεσ, Προγεννητικόσ έλεγχοσ Προληπτικόσ έλεγχοσ - Check up Καλλιέργειεσ Test Pap - Thin Prep

210-5222500

Ένα ραντεβού, όλεσ οι εξετάσεισ

ΚΩΣΤhΣ ΜΠΙΤΖΑΝΗΣ

υνέντευξη

απο την αγαθη κατσια

Όσοι μοιραζόμαστε την αστική καθημερινότητα ξέρουμε πολύ καλά όλα τα καλώς και κακώς κείμενα της κουλτούρας και της γεωγραφίας της. Ξέρουμε επίσης πολύ καλά να αποδίδουμε ευθύνες: στην περιφέρεια, στον Δήμο και στην πολιτεία, ΑΝΑΓΝΩΡιζουμε ομωσ το θετικο η τουλαχιστον την προσπαθεια; Ξέρουμε ποιό είναι το έργο τους; Γνωρίζουμε το εύρος της δράσης τους; Ποιός βρίσκεται τελικά πίσω από τις συντομεύσεις,τα Γραφεία, τις Υπηρεσίες και τις Επιτροπές;

Πιστεύω πως η σύγχρονη Αθήνα αξίζει πραγματικά να αναδειχθεί

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΠΑΝΔΑ

Πίσω από το λογότυπο του ΟΠΑΝΔΑ (Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων) βρίσκεται ο Κωστής Μπιτζάνης, με μεγάλη πείρα σε θέματα διαχείρισης πολιτιστικών χώρων και ακόμα μεγαλύτερο πείσμα να υλοποιήσει ένα φιλόδοξο σχέδιο. Τον συναντούμε στο γραφείο του στη Τεχνόπολη, που ταυτόχρονα αποτελεί και το αγαπημένο του σημείο στη πόλη. “ΟΠΑΝΔΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ” λέει το σύνθημα και το δικό μας στοίχημα είναι να ανακαλύψουμε κατά πόσο αυτό το όμορφο “καπέλο” ανταποκρίνεται σε ένα αληθινό πρόγραμμα. “Ο ΟΠΑΝΔΑ επιχειρεί να φέρει τις αθλητικές και πολιτιστικές υπηρεσίες του δήμου στις γειτονιές της πόλης, στους πολίτες εκείνους που δεν έχουν πρόσβαση” δηλώνει ο πρόεδρος του. Αυτό είναι ένα περίπλοκο σχέδιο σε πολλούς άξονες. Ο πρώτος είναι η αξιοποίηση των υποδομών: από την επισκευή των ομολογουμένως προβληματικών παιδικών χαρών μέχρι την οργάνωση μια σειράς από αθλητικές εκδηλώσεις σε διαφορετικούς κάθε φορά κήπους της πόλης. Μια δεύτερη κατεύθυνση είναι να διασκορπιστούν οι γιορτινές εκδηλώσεις στις γειτονιές, όπως η αναβίωση του εθίμου του Αϊ- Γιάννη ή το φεστιβάλ στο θέατρο του Κολωνού. Καθώς αναφέρουμε τις “υποβαθμισμένες” γειτονιές, απαντά με αισιοδοξία

“θα πρέπει να χρησιμοποιούμε απαραίτητα το επίρρημα “προσωρινά”. Παρατηρώ το δυναμικό της πόλης, αυτό είναι που αξίζει να αναδειχθεί”. Σε ένα άλλο επίπεδο, ο ΟΠΑΝΔΑ διασφαλίζει και την τακτική λειτουργία πολλών χώρων, όπως το ψηφιακό μουσείο της Ακαδημίας Πλάτωνος, η πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων και οι βιβλιοθήκες (ανάμεσα τους η παιδική και η μοναδική βρεφική-νηπιακή στη χώρα). Μιλώντας για εκδηλώσεις, υπόσχεται ότι το θέατρο ΟΛΥΜΠΙΑ σύντομα θα ξαναζωντανέψει με πλούσιο πρόγραμμα του ΟΠΑΝΔΑ. “Ενώ γίνεται προσπάθεια να είναι δωρεάν οι περισσότερες δράσεις, όπου υπάρχει αντίτιμο, αυτό υπάρχει για να καλύπτει το κόστος της χρήσης” σημειώνει, “και πάντα δωρεάν για άνεργους , ΑΜΕΑ και συμπολίτες μας με χαμηλό εισόδημα”. Όσο αναφορά την επικοινωνία με τους Αθηναίους, μας παραπέμπει στο 1595, το τηλέφωνο του δήμου, από όπου όλα τα σχόλια φτάνουν μέχρι τον ΟΠΑΝΔΑ. Το δίκτυο εκδηλώσεων που στηρίζει ο οργανισμός θα ήταν αδύνατο να διοργανώνεται εξ ολοκλήρου μόνο από αυτόν, γι ‘ αυτό υπάρχει συνεργασία με πολλές ομάδες. Μας παραπέμπει και πάλι στο Δήμο, στην πλατφόρμα συνΑθηνά

για τυχόν προτάσεις που μπορούν να υποβάλλονται και απευθείας στον οργανισμό. “Οι συμπολίτες μας έχουν δύσκολη σχέση με το δημόσιο χώρο και είναι δύσπιστοι απέναντι στη σταθερότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών. Συχνά γιατί η δημόσια διοίκηση είθισται να λειτουργεί χωρίς σχεδιασμό” αναφέρει. Παρόλα αυτά με ειλικρινή ικανοποίηση διηγείται οτι ο κόσμος έχει αγκαλιάσει τις υπηρεσίες του Δήμου είτε αυτά είναι τα γυμναστήρια, είτε τα κολυμβητήρια, είτε οι λέσχες φιλίας για του ηλικιωμένους και η δημιουργική απασχόληση στα πολιτιστικά κέντρα. Καθώς η λίστα με τις υπηρεσίες του ΟΠΑΝΔΑ αυξάνεται, δημιουργείται το ερώτημα πως φτάνει η πληροφορία στους πολίτες. “Μέχρι στιγμής δεν έχει εκδοθεί ένας συλλογικός οδηγός για τις δραστηριότητες, ωστόσο στη σελίδα του ΟΠΑΝΔΑ υπάρχουν όλες οι πληροφορίες για τις υπηρεσίες που βρίσκονται σε κάθε γειτονιά” μας καθησυχάζει. Εμείς σίγουρα θα παρατηρούμε από κοντά τις δράσεις, τόσο γιατί συμπαθούμε τα φιλόδοξα πλάνα, όσο και γιατί για να φτάσουν σε μας οι υπηρεσίες, θα πρέπει να βγουμε στο κατώφλι να τις συναντήσουμε.

www.opanda.gr | www.synathina.gr 1595 ανοιχτή γραμμή εξυπηρέτησης του Δημότη

AMARANTOS AD 216X296.pdf

CMY

Πα

µι ο• Οµ τή ό νο ια

νε π ισ

24/11/17

1:03 PM

Συνέντευξη

ίλας Σεραφείμ

Έξυπνος, διαβασμένος, εργατικός, αγαπητός σκορπίζει το γέλιο στους Έλληνες εδώ και ΧΡΟΝΙΑ, την ίδια ώρα που τους ξυπνά τα μυαλά, σπέρνοντας χρήσιμες ιδέες και ενδιαφέρουσες απόψεις. Κοντεύει να κλείσει μισό αιώνα ζωής, αλλά το επάγγελμα που επέλεξε, με το κυνήγι της έμπνευσης και τη δημιουργικότητα που επιβάλλει, τον έχει κρατήσει έφηβο. Αντλεί υλικό για τις δουλειές του από την επικαιρότητα, την ιστορία, τη θρησκεία, τις σχέσεις των δύο φύλων και, εσχάτως, από τα δύο του παιδιά. Το τελευταίο διάστημα, μοιράζεται με το κοινό σε Αθήνα κι επαρχία την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Αλλιώς», μια ευφυή παράσταση με δομημένο λόγο, χιούμορ πολλών επιπέδων και πολύτιμη γνώση σερβιρισμένη όσο πιο θελκτικά γίνεται.

Αν δεν ήσουν όρθιος κωμικός, τι θα έκανες αλήθεια; Σε φαντάζεσαι σε άλλη δουλειά; Φυσικά. Μπορώ να κάνω κι άλλες δουλειές: θα μπορούσα να είμαι σεφ ή κρουστός, ας πούμε. Άλλωστε, δεν πιστεύω πως είμαστε πλασμένοι ούτε μόνο για μία δουλειά ειδικώς, ούτε για δουλειά

]

Το stand up comedy μπορεί να δώσει μέχρι και “εντολές” στον κόσμο!

γενικώς. Ίσως, όμως, έχουμε γεμίσει από ψώνια που χρησιμοποιούν συχνά αυτή τη φράση: «Είμαι πλασμένη/ος για να κάνω μόνο αυτό». Κάνε μεν αυτό που θες να κάνεις, αλλά δεν πρέπει και να ζήσεις κάπως αν κάτι πάει στραβά; Αντλείς για τα κείμενά σου

ερεθίσματα και από την τρέχουσα επικαιρότητα, κάτι που με κάνει να φαντάζομαι μια σειρά προσθηκών στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» εν όψει και των συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία… Νομίζω ότι η παράσταση αυτή εξαντλεί το θέμα πατριωτισμός-

Δεν είναι ωραίο, Σίλα, που πέτυχες αυτό που ήθελες και βιοπορίζεσαι από αυτό; Δεν είναι ωραίο που δε χτυπάς κάρτα το πρωί; Δεν το λες κι άσχημα! Το βέβαιο είναι πως αισθάνομαι δημιουργικός, καθώς δεν κάνω βιομηχανική παραγωγή, ούτε επαναλαμβανόμενες κινήσεις κάθε μέρα. Επίσης, το όλο θέμα της αναζήτησης της έμπνευσης για να γράψεις ή να κάνεις κάτι, σε κρατά σε μια κατάσταση επαγρύπνησης, ενέργειας. Φυσικά, μην ξεχνάς ότι όταν κάνεις παιδιά έχεις και παραέχεις ωράριο, από το οποίο δεν σε παίρνει κιόλας να κάνεις κοπάνα. Όταν είναι η ώρα να πιει το γάλα του, ας πούμε, είναι η ώρα να πιει το γάλα του. Τέλος. (γέλια)

Σίλα Σεραφείμ, ευχαριστώ, ευχαριστούμε και περιμένουμε να δούμε την παράσταση που ετοιμάζεις, με γονείς σε πανικό και μωρά πασαλειμμένα με σοκολάτες και λάσπες!

Συνέντευξη, στη Γεωργία Δρακάκη

οι

ύκ

Πώς βλέπεις τον Σίλα και την Ελλάδα σε δέκα χρόνια; Εμένα δεν μπορώ να με δω σε δέκα χρόνια. Μάλλον, όμως υποθέτω πως θα είμαι εδώ πέρα και όχι στο εξωτερικό, λόγω ηλικίας, αλλά και μη τριβής με μια ξένη γλώσσα σε επίπεδο ικανό να σε κάνει να γράψεις και να παρουσιάσεις μια κωμική παράσταση. Σκέφτομαι τα παιδιά μου σε δέκα χρόνια. Θα είναι κάποιοι άλλοι άνθρωποι, που καθόλου δεν τους ξέρω από τώρα, γιατί άλλο 3, άλλο 13. Αυτά, ναι, ίσως να τα προετοιμάζω να φύγουν από τη χώρα, η οποία επίσης δεν έχω ιδέα πώς μπορεί να είναι το 2028. Φαντάζομαι, πάντως, ή θέλω να πιστεύω ότι θα είναι λίγο καλύτερα. Ίσως και να’ χει μπει σε τροχιά ανάπτυξης.

Τα πάντα για το πλεκτό & το πλέξιμο

&λ

Πού πάει το stand up ως είδος; Ήδη το έχουμε δει να αλλάζει μορφές και να τηλεοπτικοποιείται ή να μπαίνει στο youtube… To stand up είναι ένα από τα πιο δυναμικά θεατρικά είδη, για μην πω το πιο δυναμικό. Μια παράσταση stand up, αναλόγως και με την

Τι θα κάνεις φέτος; Σκέφτεσαι να μεταπηδήσεις σε άλλο θεατρικό είδος, μήπως; Αρκετά με το stand up! (γέλια) Δεν, δεν, δεν… Όχι, δεν υπάρχει στο μυαλό μου, προς το παρόν, κάτι άλλο πέραν του stand up. Αυτή την περίοδο, που έχω και άδεια από την ΕΡΤ για γονεϊκή φροντίδα, δουλεύω υλικό για τη νέα παράσταση που θα δείτε με θέμα τη γονεϊκότητα. Γράφω για τα μωρά, με τα μωρά. Κυριολεκτώ. Οι δύο μου γιοι, εκ των οποίων ο ένας είναι πράγματι μωρό, με έχουν οδηγήσει σε σκέψεις που μου φαίνονται ικανές να φτιάξουν μια επόμενη παράσταση. Στην αρχή,

Και ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης-ακροατής αυτών που γράφεις; Καμιά φορά και το κοινό! Πηγαίνοντας προς το θέατρο, ας πούμε, μπορεί να κολλήσω κάποια φράση ή ένα πολύ σύντομο κειμενάκι. Κάνω και τις δοκιμές μου, έτσι! Γιατί το κείμενο μιας stand up παράστασης προσαρμόζεται πάνω στο κοινό. Συνήθως, όμως, η γυναίκα μου η Λίλα, επίσης ηθοποιός, είναι η πρώτη αναγνώστρια.

τα Πρόβα

Αυτοί οι υπερπατριώτες-εθνικιστές που λες δεν έχουν έρθει να δουν την παράσταση; Κι αν έχουν έρθει, δεν στην έχουν πέσει; Οι Χρυσαυγίτες, αν εννοείς κι αυτούς, φιλτράρονται από μόνοι τους, καταλαβαίνουν ότι δεν είναι η παράσταση αυτό που επιθυμούν ή αυτό που νομίζουν και δεν έρχονται. Κι αν έχουν έρθει, δεν τους έχω πάρει χαμπάρι εγώ. Επιθυμώ, πάντως, αυτοί που έρχονται να σκέφτονται στοιχειωδώς, γιατί δε θεωρώ πως λέω κάτι σύνθετο ή μπερδεμένο.

Τι χρειάζεται να κάνει και να προσπαθεί ένας νέος stand up comedian; Κάποιος που, ας πούμε, ξεκινά σήμερα. Υποπτεύομαι πως, για αρχή, θέλει ένα στοιχειώδες ταλέντο το πράγμα και μια ροπή προς το αστείο. Όσα περισσότερα ενδιαφέρονται κι ερεθίσματα έχει κανείς, τόσο καλό είναι, γιατί δημιουργείται μια εμπειρία και μια ματιά που, μετά, οδηγεί στην εύρεση έξυπνων τρόπων να κάνεις τον κόσμο να προβληματιστεί και να γελάσει. Ένας νέος όρθιος κωμικός, πρέπει να παρακολουθεί πολύ αυτές τις παραστάσεις, να έχει εικόνα του τι γίνεται και του πώς γίνεται εκεί έξω. Φυσικά, βοηθάει το διάβασμα, τα βιβλία. Γιατί ο stand up comedian θα χρειαστεί να δουλέψει με τις λέξεις, να είναι ετοιμόλογος και η τριβή με κείμενα, από τη θέση και της ανάγνωσης βοηθά σημαντικά.

δουλεύω με δεκάλεπτα, έπειτα τέταρτα κι ύστερα, συντίθεται η μία ή η μιάμιση ώρα. Έχει δρόμο το πράγμα…

;

Εσύ πώς αντιλαμβάνεσαι την έννοια της πατρίδας, Σίλα; Την αντιλαμβάνομαι (μη γελάσεις) σύμφωνα με την περιγραφή του Χάμπερμας για τον «συνταγματικό πατριωτισμό». Να το διαβάσεις! Μεγάλωσα στην Κομοτηνή, η γιαγιά μου κι ο παππούς μου γεννήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Έχω μνήμες αυτοκινήτων που σταματούσαν στη μέση του δρόμου και ανθρώπων συγκινημένων κάθε φορά που στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, με την αφορμή κάποιας εθνικής επετείου, ακουγόταν δυνατά ο εθνικός ύμνος. Για πατριωτισμό, πάντως, δεν θα μου μιλήσουν εμένα οι εθνικιστές. Γιατί την Κύπρο, ας πούμε, οι… υπερπατριώτες τη χάσανε, όχι οι μετριοπαθείς!

αναγνωρισιμότητα του καλλιτέχνη, αλλά και με τα κείμενα, μπορεί να επηρεάσει άμεσα και κατευθείαν τον κόσμο, το κοινό. Μπορεί να δώσει μέχρι κι «εντολές», κάτι που ένα πανέμορφο γλυπτό, ας πούμε, ή μια καλοδουλεμένη χορευτική παράσταση δεν μπορεί, καλώς ή κακώς να πετύχει. Το μήνυμά τους δεν είναι, δεν μπορεί να είναι τόσο άμεσο. Πιστεύω ότι οι δυνατότητες του stand up είναι δίχως όρια. Φυσικά, όπως είπα και προηγουμένως, χρειάζεται ευφυΐα από μεριάς του κωμικού και χαρισματικότητα. Αποκλείεται να χαθεί ως είδος το classic stand up, το live, με ένα μικρόφωνο, ένα φως και τη σκηνή. Οι μη παραδοσιακές του φόρμες, σαν αυτές που ανέφερες δηλαδή τηλεόραση και Internet μπορούν να εξελίσσονται συνεχώς και καλά κάνουν… Αλλά η κλασική εκδοχή μιας όρθιας, κωμικής παράστασης θα παίζει πολύ, πολύ, πολύ καιρό ακόμα.

έτ

σι

εθνικισμός και δεν αισθάνομαι, προς το παρόν, ότι χρειάζεται άλλη προσθήκη. Τώρα, είναι άλλο θέμα αν θα βάλω καμιά ατάκα προς το κοινό, ενδιάμεσα του κυρίως κειμένου, ατάκα σχετική με ό, τι συμβαίνει στην επικαιρότητα. Κι αυτό, βέβαια, δεν είναι απαραίτητο. Το ζήτημα με τη Μακεδονία και τις σχετικές κινητοποιήσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πάντως, είναι ότι η πολιτική δε γίνεται με συλλαλητήρια και ανιστόρητες, εμμονικές θέσεις που δεν εξετάζουν το παγκόσμιο περιβάλλον και το μικροκλίμα. Είναι ανεδαφικό, δηλαδή, να λες ότι δεν πρέπει να δοθεί ονομασία που είναι ήδη δοσμένη και αναγνωρισμένη. Σα να βγω εγώ και να φωνάξω πως τα Τρίκαλα είναι ελληνικά ή να πας εσύ και να λες πως η Αμερική είναι ελληνική…

ενω μέ

ε ως νοι. Μήπ

Showroom

ίνα

ρα ύτε ι κα λ

s / Workshop

Ματσούκα 15, Άνω Πατήσια Τ / F.: 210 22 89 089 eM A IL / W E B :

info@sheepandwolves.gr www.sheepandwolves.gr

Ρεπορτάζ

ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ!

Η Αθήνα είναι πιο ακριβή από όσο Πιστεύεις Η σουίτα που διέμεινε ο Μπαράκ Ομπάμα, μια από τις ακριβότερες ευρωπαϊκές λέσχες, ένα εστιατόριο με θέα ουρανό κυριολεκτικά, ένα κιλό ντολμαδάκια που κοστίζει όσο ένα δείπνο για δύο στην ταβέρνα και βέβαια το σπίτιπαλάτι των ονείρων κάθε Αθηναίου και όχι μόνο βρίσκονται, σαν μικρές οάσεις ψεύτικης ή πραγματικής ευημερίας, στις γωνιές αυτής της πόλης. Πόσα χρήματα μπορείς να ξοδέψεις σε μια μέρα; Και πώς θα περνούσε ο καιρός για σένα αν είχες τα λεφτά να τρως κάθε μέρα έξω και να ψωνίζεις από τις μπουτίκ στο Κολωνάκι; Ευτυχώς, η Αθήνα έχει ένα σωρό ευκαιρίες για οικονομική και ποιοτική καλοπέραση και, σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές (γκούχου) μητροπόλεις (γκούχου γκούχου), δεν τη λες και απρόσιτη. Όμως, καμία πολύ πλούσια κυρία και κανένας κύριος που ευημερεί δεν θα ένιωθαν περίεργα με το τι μπορούν να κάνουν τα χρήματά τους. Για αρχή, μπορούν να πιουν καπουτσίνο δύο φορές ακριβότερο από ό, τι στη Βιέννη. Αυτό αρκεί για να τους δώσει ένα πρώτο προβάδισμα και να συνεχίσουν να ξοδεύουν σα να μην υπάρχει αύριο…

Μη με πας απ’ το σπίτι,

τ’ ακούς;

17.000.000 πλακα

Κάπου αλλού να με πας!

Λογικό, κουκλίτσα μου, να μη θέλεις να επιστρέψεις στο διαμέρισμά σου στα Πετράλωνα. Διότι καθόλου δεν θα τόλμαγες να τραγουδήσεις με νόημα αυτόν τον στίχο αν έμενες σε ένα από τα τρία πιο ακριβά σπίτια στην Αθήνα. Μην ανησυχείς, αν ενδιαφέρεσαι, πωλούνται. Το ένα βρίσκεται στην Πλάκα, είναι μια μονοκατοικία 690 τ.μ και κάνει…17.000.000 ευρώ.

ΡΗΓΙΛΛΗΣ Τώρα, αν δεν τα τσιγκουνεύεσαι, εγώ σου λέω να δεις σοβαρά το ενδεχόμενο να μείνεις σε ένα διαμέρισμα-ρετιρε 484 τετραγωνικών μέτρων στην περιοχή των Ανακτόρων, στη Ρηγίλλης, το οποίο πωλείται έναντι 30 εκατ. ευρώ.

6.100.000 ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ Για μια πιο οικονομική αγορά, φίλη μου, σου προτείνω ένα πιο φτωχοκαλυβάκι, 315 μόλις τ.μ, στον Λυκαβηττό. 6.100.000 ευρώ κοστίζει, πώς κάνεις έτσι;

30.000.000 ΟΣΟ ΔΕ ΒΑΖΕΙ Ο ΝΟΥΣ

ΑΣΤΕΡΑΣ Αν θέλεις να κρατήσεις την ασφάλεια του διαμερίσματός σου στα Πετράλωνα, αλλά θες, βρε αδερφέ, και μια νύχτα πολυτέλειας, πάρε ένα τηλέφωνο στον Αστέρα Βουλιαγμένης και πες τους: «θέλω να μου κρατήσετε την προεδρική σουίτα σας, ναι, ναι, εκεί που βολέψατε τον Ομπάμα, ναι, γνωρίζω για την ιδιωτική της σάουνα, την τεράστια τραπεζαρία και τη θέα Σαρωνικό, ναι, ναι, γεια σας τώρα». Ω, ναι. Μόλις θα έχεις κλείσει την πιο ακριβή σουίτα στην Αθήνα, με κόστος ανά βραδιά όσο δε βάζει ο νους σου.

Abreuvoir στο Κολωνάκι Απλώς, κάποιοι τρώμε καρδιές μαρουλιών κι άλλοι καρδιές ζώων βουτηγμένες σε παράξενες, κάποτε υπέροχες, σως και σερβιρισμένες σε φίνες πορσελάνες, πάνω σε λινά τραπεζομάντηλα. Μετά από διασταυρωμένη έρευνα, το πιο ακριβό εστιατόριο αυτή τη στιγμή, σε σχέση πάντοτε με την ποσότητα και την ποιότητα αυτού που προσφέρει, είναι το Abreuvoir στο Κολωνάκι, με το μπουκάλι του εμφιαλωμένου νερού να κοστίζει γύρω στα δεκατέσσερα ευρώ! Με λίγα λόγια, για να φας και να χορτάσεις, αλλά και να πιεις και στο τέλος να γλυκαθείς, παρέα με τον έρωτα της ζωή σου ας πούμε, δεν γίνεται να δώσεις λιγότερα από 250 ευρώ.

250

Και όλοι έχουμε καρδιά,

Λαός

και Κολωνάκι

120 Μια πολύ καλή επιλογή πανακρίβου, αλλά πολύ αξιόλογη to be done είναι το Dinner in the Sky restaurant στο Γκάζι. Σα λούνα παρκ μοιάζει: σε δένουν, ανεβαίνεις μαζί με την πλατφόρμα πάνω στην οποία βρίσκονται τα τραπεζοκαθίσματα και οι σερβιτόροι και τρως ανάμεσα από τα αστέρια. Μην υπολογίσεις ούτε ευρώ λιγότερο από 120 το άτομο.

DINNER IN THE SKY ΓΚΑΖΙ

ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΑΝΑΛΟΓΩΣ

Το Delicatessen των Εκλεκτών του Θεού

Μόνο έτσι θα μπορούσα να περιγράψω τους φίλους και τις φίλες που σπεύδουν να αγοράσουν ντολμαδάκια ή ταραμοσαλάτα που κοστίζουν 25 και 30 ευρώ το κιλό! Που, δηλαδή, για να το αναλύσουμε λίγο, μπορεί να συμβεί να αγοράσουν 4 τεμάχια ντολμαδάκια, 5 ευρώ ή και περισσότερο. Απλά δεν παίζει! Κι, όμως. Το Degustation στο Κολωνάκι σπανίως είναι άδειο από κόσμο γιατί, για να μην το αδικούμε εμείς η ταπεινή φτωχολογιά της κονσέρβας, διαθέτει, όπως υπόσχεται, τρόφιμα εκλεκτά κι εξωτικές γεύσεις. Μια από τις ακριβότερες κάβες στην Αθήνα είναι επίσης στο Κολωνάκι και δεν συνίσταται για ένα φτηνό, χύμα κρασάκι πριν πας στη βραδιά ταινιών που οργανώνει ο κολλητός σου. Στον Mr Vertigo, η οινοποσία έχει στιλ (διατίθενται μερικά από τα καλύτερα και σπανιότερα αποστάγματα) και θα πληρώσεις αναλόγως.

ΤΖΟΚΕΡ

TIPS

Join the Club Έχει και η Αθήνα τη δική της ιδιωτική λέσχη, τι νόμιζες; Και μάλιστα, έχει μέλη από όλον τον κόσμο, εκλεκτούς vips που με περίπου 500 ευρώ το χρόνο minimum αποκτούν πρόσβαση στους φροντισμένους της χώρους. Μια φορά, είχε βρεθεί και η αφεντιά μου εκεί, στο Salon de Bricolage, παρότι ούτε γκολφ παίζω, ούτε με καράβια και πετρέλαια ασχολούμαι, αλλά με έβαλε φίλος. Γιατί τα μέλη έχουν αυτό το δικαίωμα: να φέρνουν έως δύο άτομα ανά επίσκεψή τους. Κι έφαγα, η αλήθεια είναι, ένα μπέργκερ άλλο πράγμα. Με κέρασαν, πανάθεμά με, αλλά με δύο κοκτέιλ και μια σαλάτα, ο λογαριασμός για δύο άτομα ήταν τριψήφιος.

500

ΞΟΔΕΨΕ

κΙ ΑΛΛΑ, ΑΝ ΤΟ ΘΕΣ! 1 Εννοείται πως αφήσαμε έξω τα συμπαθή, καταπράσινα προάστια, τύπου Εκάλη, Δροσιά κλπ από τους λογαριασμούς μας, ασχολούμενοι κυρίως με το κέντρο της πόλης. Το Salon de Bricolage φαντάζει καφενές, μπρος στην ετήσια συνδρομή για το Tatoi Club ύψους 10.000 ευρώ και για το Ekali club 3.000 περίπου, χώρια το κόστος εγγραφής που ανέρχεται στα 5. 400 ευρώ!

Με λένε Carrie Bradshaw και ζω στην Αθήνα Αν σου πέσει κάποτε το τζόκερ και θες να ξοδέψεις ολόκληρο το ποσό σε ρούχα και παπούτσια μπορείς εύκολα να το κάνεις! Οι πιο ακριβές μπουτίκ της πόλης είναι στην οδό Βουκουρεστίου και στη Γλυφάδα, αλλά και εντός Golden Hall. Για μικρές, υπερπολυτελείς χαρές γαλλικού τύπου, δεν γίνεται να μη συμβεί επίσκεψη στη μπουτίκ της Chanel εν Αθήναις, στην οδό Σέκερη.

Καφές από χρυσό Πλούσιοι μύστες και εκλεκτοί Αθηναίοι bon viveurs διατείνονται φιλώντας σταυρό ότι στα Zonars πωλείται ο πιο ακριβός καπουτσίνο της Αθήνας κι ένας από τους ακριβότερους στην Ευρώπη. Πόσο κάνει; Κάτω από δέκα ευρώ, μην ανησυχείς. Αλλά όχι και πολύ κάτω…

3 Το Κολωνάκι είναι η πιο ακριβή συνοικία της Αθήνας. Ναι, περισσότερο και από την Κηφισιά, από άποψης τιμών πώλησης στις κατοικίες, αλλά και στην εστίαση.

4 Το πιο ακριβό, και ίσως το πιο εκλεκτό, ελαιόλαδο στον κόσμο του πουλάει ένας Έλληνας και λέγεται λ/lambda. Έχει, δε, συμπεριληφθεί στο περιοδικό Time μαζί με τρία από τα καλύτερα και ακριβότερα τρόφιμα που υπάρχουν στον κόσμο- το μοναδικό ελληνικό προϊόν για το οποίο έχει γράψει το συγκεκριμένο έντυπο! (130 ευρώ το κιλό, παιδιά, τίποτα…)

ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ

ΚΑΤΩ ΑΠΟ 10

Η μπίρα στην Αθήνα είναι αρκετά πιο ακριβή από ό, τι σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως το Βερολίνο, το Παρίσι ή η Μαδρίτη. Εκτός Ελλάδος, σε ένα απλό μπαρ η μπίρα μπορεί να κοστίσει από 2 έως 4, 7 ευρώ, ενώ στην Αθήνα όλο και πιο συχνά την πετυχαίνουμε σε έναν μέσο όρο 4, 5 και 6 ευρώ.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΡΑΚΑΚΗ fb: Georgia Drakaki instagram: drakakig

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΥΡΤΩ ΣΤΕΛΙΟΥ

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ

Φεβρουάριος 2018. Κυριακή, γιορτή και σχόλη. Με διάθεση παλιάς, ελληνικής ταινίας και προοπτική κατάκτησης κι άλλων σκήπτρων από τους λάτρεις της εξερεύνησης του αστικού τοπίου, με ή χωρίς κατανάλωση προϊόντων βρώσης, πόσης και ψυχαγωγίας, η Πλατεία Προσκόπων κλείνει το μάτι στο άγαλμα του Τρούμαν και αγνοεί επιδεικτικά τη βουή της Βασιλέως Κωνσταντίνου. Γνωρίζει τον καλλιτεχνικό της χαρακτήρα και, μες στην απλότητα και τη μικρού μήκους άπλα της, εμπνέει τον επισκέπτη που αναζητά ατόφια περατζάδα και συναπαντήματα με εκλεκτές φυσιογνωμίες. (Γνωρίζετε αν νοικιάζεται τίποτα στην περιοχή, παρακαλώ;) Αυτή η νύχτα διαφέρει, γιατί δε στέκεται μόνη της μες στο δημοσιογραφικό χρόνο. Είναι μια νύχτα-χάντρα περασμένη στο βραχιόλι μιας σειράς επισκέψεων των τελευταίων μηνών στο Παγκράτι που καθυστερημένα ανακάλυψα-εννοώ, μετά την καθαρή πενταετία της φοιτητικής ζωής. Η Πλατεία Προσκόπων, που για δεκαετίες ήταν πεσμένη στην αφάνεια, με σχεδόν μοναδική λαμπρή πηγή της το ρεύμα καλλιτεχνών και αχνιστών μυρωδιών που έβγαιναν από τον Μαγεμένο Αυλό, άρχισε να κατακτά και πάλι τους Αθηναίους και να της γίνονται όλο και περισσότερες αναφορές από οδηγούς πόλεις, sites και τα συναφή. Το άνοιγμα μαγαζιών στα πέριξ του Αυλού ανέδειξαν την Πλατεία σε must σημείο συνάντησης. Νύχτα της 4ης Φεβρουαρίου, έχει προηγηθεί το συλλαλητήριο για το μακεδονικό ζήτημα κι εγώ βλέπω ολόκληρη την περιποιημένη Πλατεία Προσκόπων, σαν καρτοποστάλ μεγάλων διαστάσεων καρφωμένη στον τοίχο του γραφείου του Αλέκου Λιδωρίκη. Βρίσκομαι, δηλαδή, αυτή τη φορά, παρατηρητής όχι σε κάποιο άβολο πεζούλι, τυλιγμένη το παλτό μου, αλλά με ποτήρι κρασί ανά χείρας στο σπίτι της συζύγου του αείμνηστου δημοσιογράφου και θεατρικού συγγραφέα, της Ζωζώς Λιδωρίκη, που κάνει λαμπρή δουλειά ως πρόεδρος των Διεθνών Σχέσεων Πολιτισμού. Έδρα της παραμένει, από το 1970 που παντρεύτηκε τον Αλέκο της, το Παγκράτι, αυτό το διαμέρισμα πέμπτου ορόφου στην πολυκατοικία πάνω από τον Αυλό, με πανοραμική θέα σε αυτό εδώ το πράο σκηνικό με πρωταγωνίστρια στον καμβά την πλατεία Προσκόπων, που πήρε το όνομά της από το Κτήριο της Κεντρικής Διοίκησης Σώματος Ελλήνων Προσκόπων, στην οδό Πτολεμαίων. Το 19ο αιώνα, η περιοχή πέριξ του ποταμού Ιλισού και του Παναθηναϊκού Σταδίου ονομαζόταν Βατραχονήσι , από τους βατράχους που ζούσαν μέσα και γύρω από τον Ιλισό ποταμό. Το 1908 η περιοχή μετονομάστηκε σε «Σταδίου», ενώ το Παγκράτι αναφέρθηκε για πρώτη φορά ως συνοικία των Αθηνών, μόλις το 1920 σε διάφορα κείμενα, όχι πάντως επίσημα και κρατικά. Η ονομασία δόθηκε είτε λόγω του Ηρακλή Παγκράτη είτε λόγω του μοναχού Παγκράτιου. Πριν κλείσει ο Καραμανλής τη δεκαετία του 60 τη λεωφόρο, παράλληλα με το χτίσιμο του Hilton, την περιοχή και ειδικότερα την Πλατεία Προσκόπων την επέλεγαν όσοι ήθελαν να απομονωθούν… Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, το Παγκράτι διέθετε ένα καφενείο μόνο, στο οποίο σύχνα-

ζαν κυρίως κυνηγοί. Κάποια στιγμή, το 1960, ο Γιώργος Πολυχρόνης, σύζυγος της μοναχοκόρης Παυλίδη (ναι, από τη γνωστή σοκολατοοικογένεια!) ξεκινάει να φτιάχνει κάτι που τραβά τις εντυπώσεις των κατοίκων της περιοχής: ένα μαγαζί σαν ελβετικό σαλέ, με αντίστοιχα έπιπλα και διακόσμηση. Για πρώτη φορά, οι Αθηναίοι θα δοκίμαζαν fondue τυριών, πίτσα και τυροκροκέτες. Α, οι τυροκροκέτες ήταν η αγάπη του Μάνου Χατζιδάκι, που ,μόλις αγόρασε σπίτι στη Ρηγίλλης, έβαλε τη δική του βαριά πινελιά στην ιστορία του μαγαζιού, με επικά δείπνα και ατελείωτες συζητήσεις. Ήταν, λένε, ένας χώρος μαγικός, στον οποίο άρχισαν σύντομα να συχνάζουν σημαντικές φυσιογνωμίες της εποχής, όπως ο Γκάτσος, ας πούμε, ο Τσαρούχης και άλλοι που το μεσημέρι πήγαιναν στο Zonar’s και το βράδυ στον Μαγεμένο Αυλό. «Το μαγαζί αυτό δεν πιάνει αμέσως», μου λέει η Ζωζώ βάζοντάς μου λίγο κρασί ακόμα, «αλλά είναι κοντά στα ανάκτορα και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος με τον πρίγκιπα Πέτρο και δυο κορίτσια το πετυχαίνουν μια μέρα κι έκτοτε το κάνουν κάτι σαν… στέκι τους. Ήσυχο μαγαζί, απομονωμένο με ελάχιστους έως καθόλου θαμώνες. Το πήραν είδηση κάποια στιγμή, όμως, κι άρχισαν άντρες και γυναίκες να σπεύδουν, μήπως και… πετύχαιναν το διάδοχο. Φυσικά, αυτός, μόλις μυρίστηκε ότι το στέκι του άρχισε να γίνεται και άλλων στέκι, σταμάτησε να πηγαίνει. Αυτές οι φήμες ότι είχε πάει μια δυο φορές με

τους και να δραστηριοποιηθούν εντονότερα υπέρ της με ένα σωρό ιδέες που σίγουρα θα μπορούσαν να κατεβάσουν. Έχω να κάνω με μια αστική πλατεία και μια αστική γειτονιά, με δόξες κρεμασμένες σα δροσοσταλίδες από τις φροντισμένες γλάστρες στα αριστοκρατικά της μπαλκονάκια. Η ελεύθερη αγορά την προίκισε με σύγχρονες σουβλακερί, γλυκοπωλεία, μαγαζάκια τύπου γαλλικά μπιστρό κι άγιος ο Θεός. Ώρα τώρα 00:00. Έρημη η πλατεία, κλείνουν σιγά σιγά και οι οάσεις της προσφοράς σε μια αμφιλεγόμενη ζήτηση. Στα τραπέζια ενός από τα μαγαζιά βρίσκονται κουτιά πίτσας με μερικά κομμάτια να έχουν απομείνει βορά στο ήπιο κρύο αυτής της νύχτας του Φλεβάρη. Λίγο πιο πέρα από την Πλατεία, Αρκτίνου και Παυσανίου, γνωρίζω και μάλλον γνωρίζετε ότι βρίσκεται ο ιστορικός Καραβίτης, μια ταβέρνα που έχει γράψει σημαντικά χορτασμένα και μεθυσμένα χιλιόμετρα στην Αθήνα. Στέκι κλασικό μιας ακαταμάχητης φουρνιάς Ελλήνων σταρ: Μελίνας Μερκούρη, Αλίκης Βουγιουκλάκη, Χατζηχρήστου, Ρίζου, αλλά και ρεμπέτηδων των πιο παλιών καιρών. Βαστά απαράλλαχτο από το 1926-ακόμα και τα σημάδια από τις σφαίρες στα Δεκεμβριανά εκεί είναι!- και φήμες λένε πως οι κεφτέδες του παραμένουν το ίδιο συγκλονιστικοί. Αιτούμαι δημοσίως από τη διεύθυνση της εφημερίδας να οργανωθεί έξοδος με σύσσωμη την ομάδα μας προς διαπίστωση του ως άνω. Δεν μπορώ, όμως, να σας αφήσω να διαβάσετε ένα θέμα για την Πλατεία Προσκόπων χωρίς λίγο ακόμα Μαγεμένο Αυλό. Οι μισοί Αθηναίοι γνωρίζουν την πλατεία χάρη σε αυτό το μαγαζί. Περασμένα μεσάνυχτα, περνώ την πόρτα του βυθισμένου σε ρομαντικό ημίφως ιστορικού εστιατορίου, το οποίο μόλις υποδέχθηκε τη νεαρή του αδελφούλα, τη «Μαγεμένη Αυλή» που, όπως μου είπε ο Δημήτρης Θεοφίλου ο οποίος εγκάρδια με οδήγησε σε ένα μπροστινό τραπέζι, φιλοδοξεί να προσεγγίσει περισσότερο τη νέα γενιά, με πιο δημιουργική κουζίνα και εναλλακτικότερο μουσικό πρόγραμμα. Αυθεντικό 60s σκηνικό, βελούδα, μετάξια, σατέν… Θαμώνες μεγάλης ηλικίας, κάποιοι αρκετά πάνω από τα 70, έκαναν όμως εκπληκτικό κέφι με το ζωντανό πρόγραμμα. Στο μαγαζί εκείνη τη βραδιά τρωγόπινε και η ηθοποιός Θεοδώρα Σιάρκου που με το φιδίσιο της κορμί των 180 εκατοστών χόρεψε καταπληκτικά ζεϊμπέκικο στο «Εφιάλτης Έγινες…», που ακούσαμε από την Αθηνά Δόμβρου, μελαχρινή νεράιδα άλλης εποχής, χωρίς μικρόφωνο. Για μία ώρα που κάθισα σε αυτό το ολοζώντανο μουσείο νεώτερης, ελληνικής ιστορίας, βίωσα μια πραγματική θεατρική πράξη, στην οποία συμμετείχα, άλλοτε ως συνένοχος κι άλλοτε ως σκηνοθέτης. Γνωρίστηκα με δύο κυρίες κι έναν κύριο, η μία πρώην ιδιοκτήτρια καζίνο στην Αφρική, η άλλη ιδιοκτήτρια γνωστής αλυσίδας προϊόντων κοσμετολογίας, ο κύριος αρχιτέκτων και «υπηρέτης και των 9 Μουσών», με εξαιρετική άρθρωση και καλό γούστο στα μανικετόκουμπα. Με έβαλε, δε, να σημειώσω στο τετραδιάκι μου διάφορα εύστοχα που έλεγε. Κι εγώ,

“

∆εν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για την πλατεία αυτή. Η πλατεία δηµιουργήθηκε κι έγινε γνωστή χάρη στις επιχειρήσεις της και τους ανθρώπους της.

“

τη Βουγιουκλάκη υφίστανται μεν, είναι ανεπιβεβαίωτες δε.» Η Ζωζώ πηγαίνει στην κουζίνα να φέρει νερό και τασάκι. Η ώρα είναι 22:30. «Κατεβαίνουμε στο Επήρεια να συνεχίσουμε την κουβέντα;», της λέω. Ξέρω ότι σε λίγο εκεί θα καταφθάσει ο Ζαχαρίας Λουδάρος, ο φίλος δημοσιογράφος που μου σύστησε το νέο καλλιτεχνικό στέκι της Πλατείας Προσκόπων. Στον Ζαχαρία, το νέο αυτό διώροφο bar-restaurant το σύστησε… η Ζωζώ. Πριν 30 χρόνια, στο χτίσιμο της πολυκατοικίας που η πρόσοψή της βλέπει Πλατεία και η πίσω όψη Βασιλέως Κωνσταντίνου, ήταν ο πατέρας του Γιώργου Μπακογιαννάκη, του ιδιοκτήτη του «Επήρεια», ο καλός εργολάβος Τάκης. Μαζί με τον ζωγράφο Γιαγιάννο δημιούργησαν τη γκαλερί Titanium, που, αργότερα, όταν οι δύο τους «τα έσπασαν» κρατήθηκε μόνο στο ένα μέρος που και αυτό έκλεισε πριν μερικά χρόνια. Το άλλο μέρος παρέμενε κλειστό, μέχρι και πριν ένα χρόνο, που η Ζωζώ είδε τον παλιό της γνώριμο Τάκη να χτίζει πάλι. Το «Επήρεια» έγινε άμεσα «Επήρεια Πολιτισμός» και, με το μαγικό ραβδί των Διεθνών Σχέσεων Πολιτισμού, στο χώρο του ήδη ξεκίνησαν να φιλοξενούνται ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις. Με ένα λαχταριστό μπέργκερ κι ένα επίσης φίνο ρούμι-κόλα μπροστά μου, σερβιρισμένα από τον πιο σέξι σερβιτόρο της Αθήνας, τον Μάνο τον Κρητίκαρο, άρχισα να κοιτώ τις φτωχές μου σημειώσεις για την Πλατεία Προσκόπων που κάποιοι, επηρεασμένοι από τη σχετική ταμπελίτσα, επιμένουν να ονομάζουν Πλατεία Χατζιδάκι. Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για την πλατεία αυτή. Η πλατεία δημιουργήθηκε κι έγινε γνωστή χάρη στις επιχειρήσεις της και τους ανθρώπους της. Οι Πρόσκοποι, που κάποτε έκαναν κάποιες ασκήσεις τις Κυριακές, σύμφωνα με επαληθευμένες μαρτυρίες των κατοίκων της γειτονιάς, δεν έχουν ακόμα αποφασίσει να «υιοθετήσουν» την πλατεία που έχει το όνομά

Κάποτε κατάμεστο, τώρα απλά διαθέσιμο το Κολωνάκι.

“

Ησυχία απόλυτη, παρά το γεγονός ότι η λεωφόρος βρισκόταν είκοσι βήµατα. Σχεδόν µαγεία. Η στήλη µου στην εφηµερίδα τρέµει. Ποια ακριβώς νύχτα πέρασα απόψε στην Πλατεία Προσκόπων;

φυσικά, υπάκουσα και πολύ το απολάμβανα… Κρατούσα κόκκινο στιλό. Στο τραπέζι μας κάθισε και ο ιδιοκτήτης που απεδείχθη καλλίφωνος, έχοντάς μας μοιράσει μερικές στιγμές προηγουμένως από ένα ζευγάρι λευκά γάντια παρελάσεως, αυτά τα βαμβακερά, για να χειροκροτούμε ησύχως. Ενθουσιάστηκα και διακριτικά υπεξαίρεσα το δικό μου ζεύγος, χώνοντάς το στην τσάντα μου. Τα τραπέζια σιγά σιγά άδειαζαν, οι κουβέντες ηρεμούσαν, σε λίγες ώρες ξημέρωνε Δευτέρα και μια καινούργια εβδομάδα. Χαιρέτησα κι εγώ εγκάρδια τη συντροφιά με την οποία, μάλιστα, αλληλοϋποσχεθήκαμε δεύτερη συνάντηση, στον Αυλό ή κάπου αλλού. Περπάτησα μερικές φορές γύρω από την πλατεία. Στο διάσημο μπαρ Αερόστατο, κάθονταν μερικές παρέες ακόμα, οι οποίες, μες στο λιγοστό τους, κάλυπταν όλο το ηλικιακό φάσμα. Ησυχία απόλυτη, παρά το γεγονός ότι η λεωφόρος βρισκόταν είκοσι βήματα. Σχεδόν μαγεία. Η στήλη μου στην εφημερίδα τρέμει. Ποια ακριβώς νύχτα πέρασα απόψε στην Πλατεία Προσκόπων; Και γιατί επέλεξα αυτήν εδώ την πλατεία, ανάμεσα στις υπόλοιπες του Παγκρατίου και τις τόσες της Αθήνας; Πολλές φορές, στο όνειρό μου έρχεται ένα ραντεβού σε κάποιο παγκάκι μιας πλατείας, κάτω από στρογγυλή, χρυσαφένια λάμπα και πλάτανο. Να μοιάζει με Παρίσι, αλλά να μιλάει ο έρως ελληνικά. Μόλις βρέθηκα πριν μήνες στη συγκεκριμένη περιοχή, το όνειρό μου πήρε σάρκα. Χωρίς το ραντεβού. Ποιος χρειάζεται ένα ραντεβού αν κρατά χαρτί και στιλό; (sic) Έπρεπε, πια, να βρω ταξί για να επιστρέψω στο σπίτι. Ω, μένωπρος το παρόν, τουλάχιστονμακριά από το Παγκράτι. Στη μύτη μου έχω τη μυρωδιά του σπιτιού της Ζωζώς Λιδωρίκη.

Σκέφτομαι ,σαν άναμμα σπίρτου στιγμιαίο, τα άδεια τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία. Πώς θα γεμίσουν την άνοιξη με χρώματα και μουσικές… Κι έπειτα, σκέφτομαι τον στίχο του Χρίστου Σερενέ: «μια βόλτα στην πόλη, αυτό χρειάζομαι, με λίγα πράγματα πια ενθουσιάζομαι» Μια ταινία στο Παγκράτι, για το Παγκράτι. Ένα μουσείο δημοσιογραφίας εκεί, προς τιμήν (και) του Αλέκου Λιδωρίκη. Ένας αέρας φρεσκάδας μες στο Μαγεμένο Αυλό, γιατί κι ο Μάνος αυτό θα ήθελε. Μια επιχείρηση δενδροφύτευσης από τους Προσκόπους. Μια νέα αθηναϊκή μπελ επόκ, εδώ και τώρα, με ό, τι έχουμε. Σκέψεις, σκέψεις… Και κανείς δε βγαίνει στο παράθυρο, όλοι κοιμούνται. Ώρα 02:00. Αυτή η Πλατεία δεν είχε και πολύ ξενύχτι. Αυτό το ρεπορτάζ, όμως, μου φαντάζει ημιτελές. Κάτι μου λέει πως θα επιστρέψω σύντομα. Οφείλω επισκέψεις και στα γύρω μαγαζιά. Οφείλω τις σκέψεις να τις μοιραστώ για να γίνουν ίσως, σύντομα ή λιγότερο σύντομα, πράξεις. Με φόντο μια υπέροχη εποχή, να φτιάξουμε άλλη. Τις εποχές τις κάνουμε εμείς, όχι τα ημερολόγια. Αρκεί να έχουμε μερικές τρυφερές σταθερές να μας υπενθυμίζουν το χρέος μας να συνεχίζουμε να γράφουμε ιστορία. Όπως η Πλατεία Προσκόπων, καλή ώρα.

Μαγεμένος αυλός Αμύντα 4, Αθήνα τ. 210 72 23 195 FB: ΜΑΓΕΜΕΝΟΣ ΑΥΛΟΣ

Στην Αθήνα, το όνομα «Μαγεμένος Αυλός», είναι το «ιστορικό» εστιατόριο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, τίποτα δεν έχει γίνει για να εντυπωσιάσει, το πιστεύω μας είναι η διατήρηση της παράδοσης και η προσπάθεια για ποιότητα. Η διακόσμηση των χώρων που χρονολογείται από το 1961, με έπιπλα κλασικά, πραγματικές αντίκες, είναι ένας από τους λόγους που για χρόνια τώρα είναι το «μοναδικό εστιατόριο στην Ελλάδα που δεσμεύεται από τις καλές τέχνες»... Μέχρι σήμερα, διατηρεί το εκλεπτυσμένο και κομψό χαρακτήρα του .Και αν οι επώνυμοι θαμώνες (Σ.Σ: από τον κορυφαίο Χατζιδάκι, το Μινωτή και το Χορν μέχρι τον Ελύτη, το Σεφέρη, τη

Βουγιουκλάκη και φυσικά τις δεκάδες ακόμα φυσιογνωμίες από το χώρο των γραμμάτων, των τεχνών αλλά και της πολιτικής ζωής του τόπου) που πέρασαν και εξακολουθούν να περνάνε από το κατώφλι του «Μαγεμένου Αυλού», ήταν, είναι και θα είναι η πιστή απόδειξη πως το συγκεκριμένο εστιατόριο αποτελεί ένα διαχρονικό θεσμό, εμείς καλωσορίζουμε κάθε απαιτητικό πελάτη που έχει ανάλογη προσδοκία ερχόμενος στον Αυλό και προσπαθούμε να τον κάνουμε και αυτόν δικό μας. Διεθνή κουζίνα πολλά και Ελληνική, με ατελείωτα παραδοσιακά πιάτα. Επίσης είναι το μοναδικό εστιατόριο στην Ελλάδα που έχει ένα πλήρες φλαμπέ μενού

Μαγεμένη αυλή Μεζές, πιοτό, τραγούδι Τελεσίλης 1, Παγκράτι τ. 210 72 13 334 FB: Μαγεμενη Αυλη Με μέντορα της, τον Ιστορικό Μαγεμένο Αυλό, ξεκίνησε το οδοιπορικό της τον Ιανουάριο του 2018, χαρούμενη και με πολλές ελπίδες. Η Μαγεμένη Αυλή είναι ένα καινούργιο ,καλό και φθηνό μεζεδοπωλείο στο Παγκράτι στην οδό Τελεσίλης 1, στην πλατεία Προσκόπων. Σε ένα ιδιαίτερο παραδοσιακό και φιλόξενο χώρο από πέτρα και ξύλο, με παλιό τζάκι και γνήσιους πίνακες στους τοίχους, θα γίνει το αγαπημένο στέκι της παρέα σας Θα απολαύσετε πολλούς νόστιμους μεζέδες της ελληνικής κουζίνας, με δημιουργικές προσθήκες, ενώ καθημερινά υπάρχει ζωντανή ελληνική ρεμπέτικη και λαϊκή μουσική χωρίς μεγάφωνα και μικρόφωνα με διαφορετικά μουσικά σχήματα.

Στην Πλατεία Προσκόπων και πίσω από την επιβλητική πόρτα της “Επήρειας”, ξετυλίγεται ένα πολύχρωμο κουβάρι αισθήσεων και εμπειριών: Από το καλλιτεχνικά στολισμένο πατάρι με τα έργα Τέχνης, μέχρι το “panic room” του κάτω ορόφου, όπου θα βρει κανείς τα χειροποίητα σαπούνια ελαιολάδου “Valania”. Ένα δυναμικό new entry με γλυκές και αλμυρές προτάσεις (από veggie open face και μπιφτέκι αγριόχοιρου μέχρι fondant σοκολάτας με παγωτό) και ευφάνταστα cocktail, που υπόσχονται να «επηρεάσουν» και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Λοιπόν… Πάμ’ Επήρεια ;;;

Ελάτε στην Επήρεια και αφήστε τη να σας… επηρεάσει!! Κτησίου 2, Πλατεία Προσκόπων Παγκράτι τ. 210 72 54 594 FB: Επήρεια

¶óôéáôÞòéï

Nόστιµη µεσογειακή κουζίνα

Για δες... σηµαίνει µία εξερεύνηση στον κόσµο της γεύσης, των υλικών, των αρωµάτων. Και πάνω από όλα σηµαίνει να ξέρεις να συνδυάζεις αγνά ποιοτικά υλικά, να τα µαγειρεύεις όπως και όσο πρέπει, να τα σερβίρεις ανάλογα... Σηµαίνει επιλεγµένα κρασιά που ακολουθούν τα πιάτα και τα απογειώνουν.

ÌáìåðÀ 65, Íîö ¦áôÜóéá - 211 21 40 158 - Fb: @giades.estiatorio

ΞΙΚΟΥΡΑΤΣΙ ΛΙΓΟΥ «Αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο για σοβαρούς ανθρώπους. Δόξα σοι ο Θεός, Υπάρχουνε ακόμα ανθρωποι, που τους αρέσουνε τα απλα πράγματα, οι ιστορίες και τα παραμύθια.» Φώτης Κόντογλου

ΦΤΟΥ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Είναι η στιγμή που είσαι ξανά ελεύθερος, να συνεχίσεις το παιχνίδι. Δεν σκέφτεσαι τα μαθήματα που έχεις να κάνεις, τις δόσεις που έχεις να πληρώσεις, τα προβλήματα που έχεις να αντιμετωπίσεις. Είναι η στιγμή που ο συμπαίκτης σου σε ακουμπάει και φωνάζει το φτου ξελευθερία και εσύ ξαναρχίζεις να τρέχεις...

Ψυχαγωγικό, χαλαρωτικό και χρήσιμο. Με παιδικά παραμύθια, σταυρόλεξα, καμένα από το Fb, με δύσκολα διηγήματα, με άχρηστες πληροφορίες, με χρήσιμες συμβουλές, με προτάσεις, με κριτική, συναίσθημα, με νεοελληνική παράνοια.

περιεχόμενα

Ότι δηλαδή έχει η πραγματική ζωή...

ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του Φώντα Λάδη

ΠΑΡΑΜΥΘΙ

του Δημήτρη Προύσαλη

ΣΚΙΤΣΟ από σχολή Ορνεράκη

ΓΝΩΜΗ

του Μάριου Στρόφαλη

ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΜΕ της Αντας Κουγιά

ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΑ

της Πέρσας Δράκου

ΣΥΝΤΑΓΗ της Κορίνας Καραδήμου

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

από τον Λέανδρο Σλάβη

ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑτ Ο Τι; Πως;

και άλλα πολλά... πάτα το Κιμ να μην χαθούν οι λέξεις συμβουλές Ιατρών προτάσεις για το σπίτι.

ΦΤΟΥ

ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Η πόλη

Οι άνθρωποι άρχισαν και πάλι να εχθρεύονται ο ένας τον άλλον

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ www.fondasladis.com

θυρα των κτιρίων στους δρόμους που ένωναν τις ‘‘περιοχές’’ σφραγίστηκαν, οι τοίχοι σκεπάστηκαν με τεράστια πλαστικά καλύμματα. Αναγκαίες μετατροπές έγιναν στα κτίρια. Οι διαταγές της χούντας των κοινωνιολόγων-φιλοσόφων που είχαν καταλάβει την εξουσία ίσχυαν, αρχικά, για πενήντα χρόνια. Καθένας έπρεπε να ζει στα στενά όρια της ‘‘περιοχής’’ του. Συγγενείς και γνωστοί που έμεναν μακριά ο ένας από τον άλλο δεν θα ξαναβλέπονταν. Η αλληλογραφία – μόνη επιτρεπτή μορφή επικοινωνίας με τις υπόλοιπες ‘‘περιοχές’’ – θα λογοκρινόταν. Σχέσεις κάθε είδους θα αναπτύσσονταν μόνο ανάμεσα στους κατοίκους της ίδιας ‘‘περιοχής’’. Για ορισμένα μεγάλα προβλήματα (νοσοκομειακής περίθαλψης, εμπορίου, ανώτατης εκπαίδευσης) είχαν προβλεφθεί λύσεις, με τη βοήθεια μιας σύγχρονης τεχνολογίας, αλλά με την προϋπόθεση μιας εθελοντικής οικονομικής, αυτοσυρρίκνωσης. Ένα σύστημα αυτόνομης βιοτεχνικής και γεωργικής ανάπτυξης των ‘‘περιοχών’’ θα έμπαινε σε εφαρμογή, με την αξιοποίηση μακρινών εκτάσεων, όπου θα μεταφέρονταν άτομα από κάθε ‘‘περιοχή’’ χωρίς να έρχονται σε επαφή με άλλους κατοίκους. Στρατός αμυντικού χαρακτήρα από κατοίκους μιας επιλεγμένης ‘‘περιοχής’’ τοποθετήθηκε στα αχανή, παλαιά σύνορα της παλιάς πόλης. Μια άλλη συγκεκριμένη ‘‘περιοχή’’ επιλέχθηκε για να εγκατασταθούν σ’ αυτήν οι υπηρεσίες επιτήρησης και διοίκησης της παλιάς διαμελισμένης πόλης. Οι ενδιάμεσοι δρόμοι και λεωφόροι ανάμεσα στις ‘‘περιοχές’’ ερήμωσαν, και χρησιμοποιούνταν μόνο από τους ανθρώπους που επόπτευαν την εφαρμογή των νέων κανόνων. Ο κόσμος συνήθισε. Κανένα βασικό αγαθό δεν έλειπε, οι κοινωνικοί στόχοι έγιναν περιορισμένοι και εφικτοί, οι σχέσεις των ανθρώπων εύκολες, ζεστές, φιλικές. Πολλοί, ύστερα από τις πρώτες αντιδράσεις, έπαψαν να νοσταλγούν ο, τιδήποτε από τη ζωή στην παλιά πόλη των δεκαπέντε εκατομμυρίων, που είχαν ξεχάσει και το όνομά της.

Υπήρχαν, βέβαια, και τεράστια κενά. Οι νέοι ήθελαν να έρθουν σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο, να ταξιδέψουν. Παράλληλα οι εξωτερικές πιέσεις και επιβουλές, τώρα που υπήρχε υλική αποδυνάμωση, πλήθαιναν. Μερικοί τόλμησαν να διατυπώσουν την άποψη για την ανάγκη μιας στοιχειώδους επαφής ανάμεσα στις ‘‘περιοχές’’ και της δημιουργίας ενός ομοσπονδιακού συστήματος. Πιάστηκαν και φυλακίστηκαν. Συγκροτήθηκαν οι πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις. Άγνωστοι τρόποι επικοινωνίας εφευρέθηκαν. Παράνομες σήραγγες κατασκευάστηκαν. Άρχισε μια περίοδος έντονων ζυμώσεων. Τριάντα χρόνια ύστερα από την επιβολή της δικτατορίας οι κάτοικοι πολλών ‘‘περιοχών’’ εξεγέρθηκαν και ένωσαν την παλιά πόλη μέσα σε κλίμα βίαιης ανατροπής, μα και νέων, συμβιβαστικών ιδεών, που ήθελαν να αποφύγουν τα σφάλματα του μακρινού παρελθόντος. Η πόλη ξύπνησε. Αυτοκίνητα ξαναβγήκαν στους δρόμους. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η επιτάχυνση της παραγωγής, έδωσαν ένα ξεχασμένο, δυναμικό οίστρο στην κοινωνική ζωή. Οι άνθρωποι άρχισαν και πάλι να εχθρεύονται ο ένας τον άλλον. Η πόλη συνέχισε να επεκτείνεται στον ορίζοντα. Σε μυστικές συσκέψεις, αλλά και φανερά, ουτοπικοί στοχαστές άρχισαν με κάποια νοσταλγία να αναφέρονται στην κοντινή εποχή που η πόλη είχε τιμωρηθεί με θάνατο.

αράκη ς

Γνωστός συγγραφέας και στοιχουργός αλλά και δοκιμασμένος δημοσιογράφος σε Ελληνικές και ξένες εφημερίδες και περιοδικά. Η εμπειρία του, τον κάνει ακόμα πιο ανήσυχο πνεύμα, με μία πέννα αιχμηρή και ζωντανή.

Η ζωή στην πόλη των δεκαπέντε και παραπάνω εκατομμυρίων είχε γίνει ανυπόφορη. Οι κάτοικοι της χώρας, ώς τον τελευταίο, είχαν συγκεντρωθεί εκεί και η πόλη χανόταν, γκριζωπό καρκίνωμα, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Εγκαταλελειμμένες συνοικίες σώπαιναν δίπλα σε ατσάλινα συγκροτήματα βουερών κτιρίων, λεωφόροι χλεύαζαν ιστορικούς δρομίσκους, τούνελ μαστίγωναν υπερυψωμένες διαβάσεις… Τα μέτρα που κατά καιρούς είχαν παρθεί για να σταματήσει η τυφλή επέκταση ενός μηχανικού πολιτισμού είχαν αποβεί άκαρπα. Οι κάτοικοι πλήθαιναν σαν μυρμήγκια, άγνωστοι μεταξύ τους, σκληροί, ξένοι. Λίγοι άρχισαν να φεύγουν στις παρατημένες, μακρινές πεδιάδες, σε άδεια χωριά. Θεωρίες κάθε λογής ακούγονταν για το πώς θα μπορούσε να ανακοπεί το κακό. Από χρόνο σε χρόνο η πόλη ασφυκτιούσε, μες στην αιώνια προσωρινότητα, μα και στη βεβαιότητα μιας υπερφυσικής παρακμής. Ένα πρωί ήρθε ο θάνατός της. Μια παράξενη δικτατορία, για την οποία δεν είχε γίνει ποτέ νύξη κι ούτε είχε υπάρξει υποψία γι’ αυτήν, επιβλήθηκε. Ο σπήκερ, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, ανάγγειλε πως η πόλη μοιράζεται σε πεντακόσιες “περιοχές’’, που ο πληθυσμός τους δεν θα ξεπερνούσε τους 30.000 κατοίκους και η έκτασή τους τα 30 έως 40 οικοδομικά τετράγωνα. Κάθε επικοινωνία από τη μια “περιοχή’’ στην άλλη απαγορεύθηκε. Οι τηλεφωνικές γραμμές κόπηκαν, οι συγκοινωνίες καταργήθηκαν. Η μετακίνηση επιτράπηκε μόνο σε όσους είχαν εγκλωβιστεί τυχαία σε άλλες “περιοχές’’. Έγιναν βιαστικές τοποθετήσεις γιατρών, δασκάλων και ατόμων άλλων απαραίτητων ειδικοτήτων στις “περιοχές’’, όπου υπήρχαν κενά. Τα σύνορα από τη μια “περιοχή’’ στην άλλη έκλεισαν. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης – αφού επανέλαβαν πολλές φορές τους νέους νόμους – σίγησαν. Ρομπότ τοποθετήθηκαν σε καθορισμένα σημεία για να εντοπίζουν κάθε προσπάθεια επικοινωνίας. Οι πόρτες και τα παρά-

: Ζαχα ρίας Ψ

του Φώντα Λάδη

Σκίτσα

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΣΚΙΤΣΟ

ΦΤΟΥ

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ www.ornerakis.com

ΣΧΟΛΗ ΟΡΝΕΡΑΚΗ “Νοσταλγία” απο τον Μάκη Θεολόγη

Το παιχνίδι του χρόνου, της απόστασης, των αναμνήσεων, των πιστών φίλων, μέσα απο τα μάτια του ταλαντούχου εικονογράφου Μάκη Θεολόγη, απόφοιτο το Κέντου Εφαρμοσμένων Τεχνών ΟΡΝΕΡΑΚΗΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

burn παρτυ γενεθλιων

Από τον Μάριο Στρόφαλη

Γιατί γελάς, αυγά σου καθαρί ζουν; Στην αρχαία Ρώμη ήταν έθιμο στη γιορτή των θεών Αφροδίτης και Διονύσου (15 Μαΐου) όλος ο λαός, ανεξαρτήτως τάξης, να επιδίδεται σε ξέφρενο αυγοπόλεμο στους δρόμους. Ακόμη και η σκέψη αυτής της ημέρας προκαλούσε ανεξέλεγκτο γέλιο. Αρχικά η έκφραση ήταν “αυγά σου πετάνε;” αλλά με τα χρόνια το έθιμο ξεχάστηκε και καθιερώθηκε το “αυγά σου καθαρίζουν;” για όσους γελάνε μόνοι τους χωρίς λόγο.

ΣΑ ΧΛΑ ΜΑ ΡΑΣ

ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

Το σαχλαμάρας, που συχνά ακούγονταν σε ταινίες του ‘50 και του ‘60 είναι μία λέξη εξαιρετική! Συμπυκνώνει πολλές άλλες ιδιότητες και λέξεις σε μία μόνο αλλά έχει και την δική της γλωσσολογική γεωγραφία! Χρησιμοποιούμε συχνά τα “ο γελοίος”, “ο βλάκας”, “ο χαζός”, αυτός που συμπεριφέρεται αταίριαστα με την περίσταση. Όμως δεν έχει την επιθετικότητα όλων των παραπάνω. Αν πείτε σε κάποιον “άντε ρε βλάκα, γελοίε” κλπ πιθανόν να τσακωθείτε πολύ και να τον θίξετε ανεπανόρθωτα. Το “άντε ρε σαχλαμάρα” κρύβει μία ανεπαίσθητη οικειότητα και καλοσύνη. Είναι πολλές φορές η ψυχή της παρέας που σκορπά γέλιο με τις ανούσιες ατάκες του. Κοντινή της λέξη είναι το νεολαιίστικο ‘‘αυτός είναι γιούχου’’. Η λέξη κορυφώνεται με το ‘‘σαχλαμπούχλας’’ (από το μπούρδας με γαλλική προέλευση που το ρδ γίνεται χλ και απογειώνει την λέξη!). Και προσέξτε το

Στείλτε μας τα δικά σας

εξής. “Τι κάνεις τώρα;” “Σαχλαμαρίζω!” Δηλαδή δεν κάνω τίποτα σοβαρό,

ΚΑΜΜΕΝΑ

περνώ αγχολυτικά την ώρα μου, παίρνω κάποιες ανάσες... Η καλύτερη απόδοση της λέξης από τον Κ. Βουτσά σε πολλές ατάκες!

στο www.ipolizei.gr

Tα παιδικά πάρτυ γενεθλίων είναι πάντα ο πιο όμορφος μπελάς για τη μαμά αλλά και για το μπαμπά. Είναι ένας μπελάς που εγώ αγαπώ παθιασμένα γιατί η ημερομηνία γενεθλίων του παιδιού μου είναι η πιο σημαντική ημερομηνία κάθε χρονιάς. Κάθε χρόνο λοιπόν στο σπίτι μας ξεκινάει η κουβέντα περί πάρτυ γενεθλίων από νωρίς. Όμως μέχρι πρότινος παρά τις πολλές σκέψεις και προτάσεις κανένας παιδότοπος ή άλλος εναλλακτικός χώρος δεν μπόρεσε να υποκαταστήσει την αγκαλιά του ανοιχτού σπιτιού μας. Τα περσινά γενέθλια όμως το διαμέρισμά μας δεν μπόρεσε για πρώτη φορά να μας χωρέσει όλους διότι ο γιος μας έχει πολλούς φίλους. Αν μέναμε σε μονοκατοικία ή σε ισόγειο χώρο θα ανοίγαμε απλά τις πόρτες και θα κερδίζαμε τον γύρω χώρο. Μένουμε όμως πάνω στην πολύ όμορφη πλατεία του Αγίου Παύλου και πήραμε το ρίσκο να κάνουμε τα γενέθλια στον εξωτερικό χώρο ενός καφέ της πλατείας γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι όλα τα παιδιά θα φάνε, θα πιούνε και θα καταλήξουν να παίζουν στην πλατεία, ενώ στο μεταξύ κάποιοι από τους γονείς θα τρέχουν ξωπίσω. Η πρώτη εικόνα που μου ήρθε στο νου ήταν μίζερη. Η δεύτερη αστεία. Την τρίτη εικόνα την είδα με τα μάτια μου και ήταν τέλεια! Μια ομορφιά! Αντί να μας πνίξει το σκληρό πρόσωπο μιας πλατείας του κέντρου της Αθήνας συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ανοίξαμε το σπίτι μας στην πλατεία μαζί με όλα τα παιδιά, τους φίλους μας, μαζί και με άλλα παιδιά που βρέθηκαν εκεί, περάσαμε υπέροχα, κατακτήσαμε την κοινωνική μας ζωή και τα χαμόγελα απλώθηκαν παντού, διότι γλυκάναμε και ομορφύναμε την πλατεία μας.

ΦΤΟΥ

ΛΑΪΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

του Δημήτρη Προύσαλη

Έρχεται ο Πλατς!

Μια φορά κι έναν καιρό σε έναν τόπο μακρινό ήταν ένα δάσος. Απλωνότανε παντού κι όπου και να γύριζες τα μάτια σου μονάχα δέντρα έβλεπες. Στην άκρη του δάσους ήταν μια λίμνη και γύρω της κοκοφοινικιές. Ένα μεσημέρι μια παρέα λαγών κοιμότανε κάτω απ’ τη σκιά των δέντρων και ξε-κουραζόταν όταν ξαφνικά, από την άκρη της λίμνης, μια καρύδα πάνω σε μια κοκοφοινικιά έτοιμη να πέσει από καιρό, έκανε ένα «τακ!» κι έπεσε με δύναμη μέσα στο νερό. Ένα «πλατς!» ακούστηκε δυνατά κι έφτασε στα αφτιά των λαγών. Ένας από δαύτους πετάχτηκε πάνω και φώναξε: «Τ’ ακούσατε, αδέρφια; Ήρθε ο Πλατς! Τρέξτε να σωθείτε!» Οι λαγοί άρχισαν να τρέχουν εδώ κι εκεί και να φωνάζουν όλοι μαζί: «Έρχεται ο Πλατς! Τρέξτε να σωθείτε, έρχεται ο Πλατς!»

Ασχολείται με τη συλλογή, καταγραφή και μελέτη των λαϊκών παραμυθιών και της αφήγησής τους από το 1999 και μοιράζεται τις ιστορίες που αγαπά από το 2003, θέλοντας

να σηκώσει τα άχ του κόσμου ψηλότερα.

Την ώρα που έτρεχαν να σωθούν τάχα οι λαγοί, περνάνε μπροστά από τη φωλιά μιας αλεπούς. Ακούει τη φασαρία και παραξενεμένη βγαίνει έξω να δει τι συμβαίνει. Είδε τους λαγούς να τρέχουν σαν παλαβοί και ρωτάει: «Πού πάτε έτσι αλαφιασμένοι; Τι έγινε;» Οι λαγοί δίχως να σταματήσουν την τρεχάλα τής φωνάζουν: «Τρέχα κυρά Αλεπού! Τρέχα να σωθείς! Έρχεται ο Πλατς!» Η αλεπού δίχως να το σκεφτεί, αφήνει τη φωλιά της κι αρχίζει να τρέχει να σωθεί και να φωνάζει δυνατά: «Τρέξτε να σωθείτε αδέρφια όσο είναι καιρός! Έρχεται ο Πλατς!» Έτσι όπως έτρεχε χωρίς σταματημό μέσα στο δάσος, πέρασε και κάτω από ένα δέντρο. Πάνω του καθόταν μια μαϊμού. Η μαϊμού έτρωγε την μπανάνα της, άκουσε τις φωνές της αλεπούς και παραξενεύτηκε. Σκύβει και φωνάζει: «Ε, κυρά Αλεπού! Ποιος σε κυνηγάει μέσα στο δάσος και τρέχεις έτσι; Εγώ από εδώ ψηλά δεν βλέπω κυνηγούς!» Η αλεπού δίχως να σταματήσει την τρεχάλα της φωνάζει: «Έρχεται ο Πλατς, κυρά μαϊμού! Τρέξε να σωθείς, ίσα που προλαβαίνεις! Μ’ ακούς; Έρχεται ο Πλατς!» Η μαϊμού τα χρειάστηκε και χωρίς να πάρει ανάσα πιάνεται από μια κληματσίδα κι αρχίζει να πηδάει από δέντρο σε δέντρο και να φεύγει μακριά! Την ώρα που άλλαζε κληματσίδες στον αέρα φώναζε: «Έρχεται ο Πλατς! Μ’ ακούτε; Τρέξτε! Έρχεται ο Πλατς!» Σε λίγη ώρα η είδηση είχε απλωθεί σε όλο το δάσος και τα ζώα έτρεχαν εδώ κι εκεί να σωθούν. Τα βουβάλια σήκωναν σκόνη στο πέρασμά τους, οι αντιλόπες πήδαγαν γρήγο-ρα να ξεφύγουν, οι ελέφαντες τράνταζαν το χώμα, και όλα προσπαθούσαν να τρέξουν γρηγορότερα απ’ τα άλλα για να ξεφύγουν να γλιτώσουν και μαζί φώναζαν: «Έρχεται ο

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ stonparamythiontastavrodromia.blogspot.com paramythiakaimythoitoukentavrou.blogspot.com storytellingfestathens.blogspot.com fb Dimitris Prousalis

Πλατς! Τρέξτε να σωθείτε!» Σε μια στιγμή όλα τα ζώα είχαν γίνει ένα ασκέρι που έτρεχε μέσα στο φόβο και τις φωνές του πανικού. Λένε πως στην άκρη του δάσους ήταν η σπηλιά ενός γέρικου λιονταριού. Άκουσε τη φασαρία και βγήκε να δει τι συμβαίνει. Κοιτάζει και τι να δει; Τα μάτια του αντίκρισαν ένα κοπάδι από ζώα που έτρεχαν χωρίς σταματημό, φώναζαν από φόβο και σήκωναν ένα σύννεφο που κιτρίνιζε τον αέρα. Κοιτάζει λίγο καλύτερα και βλέπει μπροστά, στο κοπάδι να οδηγεί ένα λιοντάρι νεαρό στα χρόνια. Φωνάζει και λέει: «Γιατί τρέχετε έτσι αδέρφια; Τι συμβαίνει;» Το νεαρό λιοντάρι αποκρίνεται: «Έρχεται ο Πλατς και τρέχουμε να σωθούμε!» «Και εσύ τι λιοντάρι είσαι; Δεν έχεις δόντια σαν μαχαίρια και νύχια κοφτερά; Ποιος είναι αυτός ο Πλατς, τον ξέρεις;» λέει το γέρικο λιοντάρι. «Δεν τον γνωρίζω, αλλά μου είπε γι’ αυτόν ο ελέφαντας. Το γέρικο λιοντάρι κάλεσε τον ελέφαντα να μιλήσει. Μα ο ελέφαντας δεν ήξερε, μονάχα άκουσε για τον Πλατς από τις αρκούδες. Το λιοντάρι κάλεσε τις αρκούδες να μιλήσουν μα μήτε εκείνες είχαν δει τον Πλατς. Είχαν μάθει γι’ αυτόν από τις αντιλόπες. Οι αντιλόπες είπαν πως έμαθαν τα νέα από τα βουβάλια κι εκείνα από τις μαϊμούδες. Σαν το λιοντάρι φώναξε τις μαϊμούδες, αυτές μίλησαν για τις αλεπούδες που είχαν ακούσει για τον Πλατς από τους λαγούς. Το λιοντάρι κάλεσε τους λαγούς και τους ρωτάει: «Εσείς, τον είδατε τον Πλατς;» Οι λαγοί κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και αποκρίθηκαν: «Όχι δεν τον είδαμε μα τον ακούσαμε που ερχόταν…» Τα μάτια του λιονταριού αστράψανε. «Πού τον ακούσατε;» ρωτάει. «Στην άκρη του δάσους κοντά στη λίμνη» είπαν οι λαγοί. «Πάμε να μας δείξετε!» λέει το λιοντάρι και όλο το κοπάδι πήρε το δρόμο του γυρισμού ανάποδα. Τώρα οδηγούσαν οι λαγοί. Καμιά φορά φτάνουν στην άκρη του δάσους, εκεί που άρχιζε η λίμνη με τις κοκο-φοινικιές. Την ώρα εκείνη μια καρύδα, κάνει ένα «τακ!» από ψηλά κι αρχίζει να πέφτει με δύναμη. «Πλατς!» ακούστηκε σαν βρέθηκε στο νερό. Το λιοντάρι τότε γυρίζει και λέει: «Τα βλέπετε; Αυτός είναι ο Πλατς που όλοι φοβόσασταν!» Οι λαγοί μαζεύτηκαν από ντροπή. Από κείνη τη μέρα κανένας δεν πιστεύει τους λαγούς, γιατί ό,τι και να ακούσουν το βάζουν στα πόδια τρέχοντας να κρυφτούν…

παιδικό παπούτσι CENTOPIEDI

keep moving Το CENTOPIEDI δεκαετίεσ τώρα βρίσκεται κοντά σασ, ικανοποιώντασ τισ ανάγκεσ των παιδιών σασ, από τη γέννησή τουσ έωσ τη στιγµή που κάνουν τα πρώτα τουσ βήµατα και αρχίζουν να ανακαλύπτουν τον κόσµο, αλλά, και αργότερα στισ καθηµερινέσ τουσ δραστηριότητεσ, στο σχολείο, τα αθλήµατα και το παιχνίδι. Είναι πάντα έτοιµοι να σασ συµβουλέψουν µε την καλύτερη επιλογή γιατί το παιδικό παπούτσι συντελεί στη σωστή ανάπτυξη, την ισορροπία και τη στήριξη του σώµατοσ. Μερικά από τα brand names που διατίθενται στο CENTOPIEDI είναι:

Πατησίων 141 / 11251 - Αθήνα / τ: 210 86 43 097

ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ-ΕΞΑΡΧΕΙΑ

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ Ακαδημίας & Μαυροκορδάτου 3 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Ακαδημίας 50 ΠΡΟΔΟΡΠΙΟΝ Ακαδημίας 52 ΕΛΛΗ ΣΙΝΕΜΑ Ακαδημίας 64 ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ Ακαδημίας 79 ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Φειδίου 2 PETRAS Φειδίου 11 BIBLIOTEQUE Πλ. Εξαρχείων ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Βαλτετσίου 35 & Ζ. Πηγής ΡΟΖΑΛΙΑ-ΒΕΡΓΙΝΑ Βαλτετσίου 54 & 62 SOROLOP Ανδρέα Μεταξά 17 Η ΚΡΗΤΗ Βερανζέρου 5 ΛΕΣΒΟΣ Εμμ. Μπενάκη 38 KICK PROJECT Εμμ. Μπενάκη 45 ΟΞΟ ΝΟΥ Εμμ. Μπενάκη 63 ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟ Εμμ. Μπενάκη 69 ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗΣ Εμμ. Μπενάκη 94 ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Θεμιστοκλέους 37 ΔΙΠΛΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Θεμιστοκλέους 70 BLUE BEAR Θεμιστοκλέους 80 ΙΝΤΡΙΓΚΑ Θεμιστοκλέους & Δερβενίων 60 ΤΟ ΛΕΜΟΝΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΔΡΟΜΙΟΥ Καλλιδρομίου 31 ΑΜΑ ΛΑΧΕΙ Καλλιδρομίου 63 CAFE ΕΡΩΔΙΟΣ Καλλιδρομίου 64 ΚΑΦΕ ΜΠΕΡΜΠΟΝ Καλλιδρομίου 68 CAFE ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Καλλιδρομίου 70 ΑΤΙΤΑΜΟΣ ΜΑΓΕΙΡΕΙΟ Καποδιστρίου 2 ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Σουλτάνη 1 ΜΑΥΡΟΣ ΓΑΤΟΣ Κωλέττη 40–42 & Μποτάση BEATNIKS Κωλέττη 14 ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ Μαυρομιχάλη 134 ΑΥΛΗ Μεθώνης 43 ΡΟΤΑ Σόλωνος 124 ΤΑ ΣΤΑΧΥΑ ΚΑΦΕ Σπυρίδωνος Τρικούπη 12 ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΜΕΝΗ Σπυρίδωνος Τρικούπη 34 ΑRΤ CENTER Στουρνάρη 33 ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Σινά 31 ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟΣ Ζωοδόχου Πηγής 27 TO ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΑΦΕ Χαριλάου Τρικούπη 89

ΟΜΟΝΟΙΑ-ΠΑΤΗΣΙΩΝ-ΚΥΨΕΛΗ

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Κάνιγγος 3 ΜΑΡΚΟΛΕΦΑΣ Πατησίων 20 ΙΤΑΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Πατησίων 47 ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Πατησίων 49 ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΩΝ ΠΛΑΚΑ Πατησίων 65 ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΕΙΑ Τρικόρφων 3-5 & Γ’ Σεπτεμβρίου 69 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ 3ης Σεπτεμβρίου 146 ΓΛΥΚΙΑ ΓΩΝΙΑ 3ης Σεπτεμβρίου 89 Πλ. Βικτωρίας ΘΕΑΤΡΟ ΜΠΙΠ Αγίου Μελετίου 25 ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ Στοά Αγιου Μελετίου 61Α MATCH POINT Αινιάνος 1 ΘΕΑΤΡΟ ΧΩΡΑ Αμοργού 20 BIOPOLIS Καυκάσου 142 ΚΥΒΕΛΗ Επτανήσου 15 Πλ. Αγ. Γεωργίου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΚΑΦΕ Ευελπίδων ΑΚΤΟ Ευελπίδων 11 ELECTRONET Ευελπίδων 33 BARRISTER Ευελπίδων 93 ΑΡΩΜΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Ευπαλίνου 14Α, Πλ. Καλλιγά ΣΧΟΛΗ ΟΡΝΕΡΑΚΗΣ Θήρας 19, Πλ. Αμερικής 6η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ Θήρας 31, Πλ. Αμερικής ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΒΑΦΕΙΟΧΩΡΙΟΥ Καρολίδου Π. 2, Γκύζη ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ Κεφαλληνίας 16 ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ ΘΕΑΤΡΟ Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων ΘΕΑΤΡΟ ΚΝΩΣΣΟΣ Κνωσσού 11 & Πατησίων ΙΕΚ ΑΚΜΗ Κοδριγκτώνος 16 ΤΡΙΑΝΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Κοδριγκτώνος 21 ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ Κοδριγκτώνος 31 ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας ΡΕΜΟΥΝΔΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ Κυψέλης 37 ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΠΠΑ Κυψέλης 2 ΚΕΝΤΡΟ ΚΗΠΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ Κυψέλης 27 ΝΕΟ ΡΙΑΛΤΟ Κυψέλης 54 ΚΟΥΚΙΑ ΣΠΕΡΝΩ Κυψέλης 92 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Μαυροματαίων 26 ΗΛΙΑΣ Μπούσγου 2 PATISION 129 Πατησίων 129 AU REVOIR BAR Πατησίων 136 ΣΠΙΤΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ Πατησίων 142 & Χανίων ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Πατησίων 149 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Πατησίων 79 GEO CAFE Πατησίων 82 THINKING CUP ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ Πατησίων 99 MEDITERRANEAN COLLEGE Πατησίων & Πελλήνης ΤΗΛΙΓΑΔΑΣ ΦΟΥΡΝΟΣ Πλ. Αγ. Γεωργίου, Κυψέλη ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΤΕΙΟ ΑΘΗΝΑΙΑ Πριγκηποννήσων 12 ΜΑΙΡΗ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ Ύδρας 2 ΦΟΥΡΝΟΣ ΒΕΝΕΤΗ Φωκίωνος 14 ΡΙΓΑΝΗ Φωκίωνος 15 SELECT ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Φωκίωνος 26 ΓΕΙΑ ΚΑΛΑΜΑΚΙ Φωκίωνος 31 FOKA NEGRA Φωκίωνος 32 ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ Φωκίωνος 42 ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ Χανίων 4Β

ΚΟΛΙΑΤΣΟΥ-ΑΓ.ΛΟΥΚΑΣ-ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΑ-ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΑΓ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

COFFEE ISLAND Αχαρνών 189 COFFEE ISLAND Αχαρνών 295 ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ Αχαρνών 330 OSCAR ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Αχαρνών 330 Κ. Πατήσια ΣΠΙΤΙΚΟ Αχαρνών 385 ΤΟ ΠΕΪΝΙΡΛΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Λεωφόρος Ιωνίας 225 ΤΟ ΜΑΝΤΑΛΑΚΙ Μπάμπη Αννίνου 15 & Ηλία Ζερβού ΚΟΣΜΟΙΑΤΡΙΚΗ Πατησίων 237 5η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ Πατησίων 237-2ος οροφος ΜΑΡΤΙΝΗΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ Πατησίων 289 & Ιακωβάτων

ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ-ΓΑΛΑΤΣΙ

ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Αγ. Λαύρας 35 ΑΡΟΛΙΘΟΣ ΡΑΚΟΜΕΛΑΔΙΚΟ Αγ. Λαύρας 70 ΑΥΛΗ Ανθέων 37-39 JUICYCLE Αχαρνών 453 ΚΑΦΕΟΙΝΟ ΚΑΦΕ Γαβριηλίδου 8 & Παλαμά Κωστή ΑΝΘΕΛΙΑ Γεωργούλα Αγησ. 12 GREEN PARK Εντός Άλσος Βεΐκου ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Ηνιόχου 7 NOBELL Λ. Βεΐκου 101 48 ESPRESSO BAR Λ. Βεΐκου 48 ΛΕΥΚΕΣ Λ. Γαλατσίου 100 BEAT Λ. Ηρακλείου 71 ΤΟ ΜΕΛΙ ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ Λασκαράτου 1 & Πατησίων ΧΑΡΑ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ Πατησίων 339 ΟΝΟΜΑ ΒΑR Πατησίων 351 ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ ΚΑΙ ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ Πλατεία Παπαδιαμάντη 4 BISTRO Τραλλέων 67 GALEONE Τραλλέων 69 ΦΤΙΑΧΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ Πρωτοπαπαδάκη 72 ΑΡΙΣΜΑΡΙ Κ’ ΑΒΑΡΣΑΜΟ Σύρου 13-15 ΒΑΣΙΛΙΚΗ Χαλεπά 6 & Μαρκορά 25 ΓΙΑ ΔΕΣ Χαλεπά 65 MOLONIS ΦΟΥΡΝΟΣ Χαλκίδος 20 ΙΖΩ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Χαλκίδος 41 ΠΕΡΙΜΠΑΝΟΥ Χατζηδάκη 9, Άνω Πατήσια

ΘΗΣΕΙΟ-ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ-ΨΥΡΡΗ-ΠΛΑΚΑ

SIX DOGS ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Αβραμιώτου 6-8 ΤΟ 21 ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Αγίων Αναργύρων 21-Ψυρρή LOUKOUMADES Αιόλου 21 ΚΑΦΕΝΕΙΟ 111 Ερμού 111 ORA Ερμού & Άστιγγος 13-15 ΠΙΚΑΠ Δημοφώντος 10 ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ Ανδριανού 27 HUNS & GRETEL Ανδριανού 48 ΜΠΡΙΖΟΛΑΔΙΚΟ ΤΕΛΗΣ Ευριπίδου 86 BAD TOOTH Κακουργειοδικίου 6 ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΑΚΙΑ (ΤΟΥ ΔΑΜΙΓΟΥ) Κυδαθηναίων 41 ΒΟΛΙΩΤΙΚΟ ΤΣΙΠΟΥΡΑΔΙΚΟ Λεπενιώτου 1 TAF Νορμανού 5 Μοναστηράκι SOBER Πλ. Αβησσυνίας 3 ΛΟΥΚΟΥΜΙ Πλ. Αβησσυνίας 10 ΑΝΤΙΚΕΣ Πλ. Αβησσυνίας 51-52 TAILOR MADE Πλ. Αγίας Ειρήνης 2 ΚΑΠΑΚΙ Πλ. Αγίας Ειρήνης 6 SCHOOL PIZZA BAR Πλ. Αγίας Ειρήνης 8 Ο ΓΛΥΚΥΣ Γέροντα 2, Πλάκα ΚΙΜΩΛΙΑ Υπερείδου 5, Πλάκα Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ Μητροπόλεως 59 ΦΟΥΑΡ Μητροπόλεως 73 CITY ZEN Μητροπόλεως 80 360 ΜΟΙΡΕΣ Ηφαίστου 2 A FOR ATHENS Μιαούλη 2 ΑΛΑΜΠΕΗΣ ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ Πλ. Ελευθερίας 6 1η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ Πλ. Ηρώων ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΠΩΛΕΙΟ Πλ. Ηρώων 1 ΤΟ ΣΕΡΜΠΕΤΟΣΠΙΤΟ ΤΗΣ ΝΑΝΣΥ Πλ. Ηρώων 1 ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΟΝ Σκουλενίου 2Β LITTLE KOOK Καραϊσκάκη 17 CLUMSIES Πραξιτέλους 30 ΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΦΑΝΗ Σωκράτους 1 ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ ΚΑΦΕ ΜΠΑΡ Πρωτογένους 10, Ψυρρή BARRETT Πρωτογένους 11 ΤΟ ΦΙΛΕΜΑ ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ Ρόμβης 9 ΘΕΑΤΡΟ ΗΒΗ Σαρρή 27 ΒΕΝΕΤΗΣ ΑΡΤΟΠΟΙΕΙΟ Σαρρή 13 ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΣΩΜΑΤΩΝ Αγ. Ασωμάτων 6, Θησείο ΜΙΚΡΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Αγ. Ασωμάτων 7, Θησείο CHOCOLAT ROYAL Απ. Παύλου 27, Θησείο ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΘΗΣΕΙΟ Ακάμαντος 2 Θησείο THE UNDERDOG Ηρακλείδων 8, Θησείο YIASEMI Μνησικλέους 23 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Θουκυδίδου 4Α ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΦΕ Λυσίου 22

ΣΥΝΤΑΓΜΑ-ΣΤΑΔΙΟΥ-ΚΟΛΩΝΑΚΙ-ΜΕΤΣ

JAZZ POINT Ακαδημίας 18 ΠΡΟΔΟΡΠΙΟΝ Ακαδημίας 52 PETITE FLEUR Ομήρου 44, Κολωνάκι ΚΑΦΕΚΟΠΤΕΙΟ ΜΙΣΕΓΙΑΝΝΗ Λεβέντη 7, Κολωνάκι ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ Καψάλη 5, Κολωνάκι ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ Ξενοκράτους 50 MINNIE THE MOOCHER Τσακάλωφ 6 ΜΕΛΙΝΙΚΟΝ Σκουφά 37 PASSEPARTOUT Σκουφά 47-49 ATHENS BAKERY Σόλωνος 62 ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΣ Δελφών 3Β CAFFΕ VERGNANO 1882 Βαλαωρίτου 7 VOLVER Βαλαωρίτου 7Α SEVEN JOKERS ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Βουλής 7 KIKI DE GRECE Ηπιτού & Βουλής 38 ΘΕΑΤΡΟ ΓΚΛΟΡΙΑ Ιπποκράτους 7 BLACK DUCK Χρήστου Λαδά 9 NOEL Κολοκοτρώνη 59Β CARGO ΜΠΥΡΑΡΙΑ Κολοκοτρώνη 6 BAR TESSERA Κολοκοτρώνη-25 Στοά Πραξιτέλους ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ ΚΑΙ ΜΕΡΜΥΓΚΑΣ Μητροπόλεως 12 ΚΑΦΕ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Πανεπιστημίου 12 HEALTHY BITES Πανεπιστημίου 25-27 ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Πανεπιστημίου 73 PAIRIDAEZA ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Παρνασού 3-Πλ.Καρύτση GALAXY BAR Σταδίου 10 (Εντός Στοάς) ΙΑΝΟΣ CAFE Σταδίου 24 (Στον όροφο στο καφέ) ΚΑΛΙΝΚΑ-ΜΑΛΙΝΚΑ ΠΙΡΟΣΚΙ Σταδίου 27 ΑΣΤΟΡ CINEMA Σταδίου 28 (Στοά Κοραή) COSMOS CAFE Σταδίου 3, Σύνταγμα

ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ

ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΑ Αρκαδών 4, Πλ. Μερκούρη ΠΛΑΤΕΙΑ Δεινοχάρους 3 ΡΑΝΤΕΒΟΥ Καλλισθένους 85, Πλ. Μερκούρη ΚΑΠΠΑΡΗ Δωριέων 36 ΑΣΧΗΜΟΠΑΠΟ Ιώνων 61 COFFEE CUPCAKERY Ηούς 40-42, Κάτω Πετράλωνα ΛΟΛΑ Κειριαδών 11, Κάτω Πετράλωνα ΣΠΙΡΤΟΚΟΥΤΟ Κειριαδών 15, Κάτω Πετράλωνα ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΥ Δημοφώντος & Υπερίωνος 1 ΚΑΒΑ ΠΟΤΟΓΩΝΙΑ Δημοφώντος 134, Άνω Πετράλωνα ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ Αλκμήνης 12 TAF ΚΑΡΡΑ Θεσσαλονίκης 168, Κάτω Πετράλωνα ΙΔΡΥΜΑ “ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ” Πειραιώς 206

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ-ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ-ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ-ΠΛ. ΒΑΘΗΣΣΕΠΟΛΙΑ

ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ Ακαδήμου 13 ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ Ακαδήμου 14 AFRIKANA JAZZ BAR Ιεροφαντών 13 ΣΤΗ ΖΟΥΛΑ Θερμοπυλών 39 & Σφακτηρίας ALPHAVILLE Σφακτηρίας & Σαλαμίνος ΚΕΡΑΜΕΙΟΝ Πλαταιών 27 BELLEVILLE Αγησιλάου 88 ΑΘΗΝΑΙΣ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ Καστοριάς 34-36 Βοτανικός LA SOIREE DE VOTANIQUE Καστοριάς 37, Βοτανικός ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ Ναυπλίου 12 & Λένορμαν ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ Παραμυθίας 27 Κεραμεικός ΣΕΥΧΕΛΛΕΣ Κεραμεικού 49 ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ Ψαρρών 26 & Μαιζώνος ΜΕΤΑΞΟΥ Πυθοδώρου 10 ΤΡΕΝΟ ΣΤΟ ΡΟΥΦ Λ. Κωνσταντινουπόλεως (Ρουφ) ΚΟΣΜΟΙΑΤΡΙΚΗ ΣΕΠΟΛΙΑ Αμφιαράου 165, Σεπόλια

ΠΑΓΚΡΑΤΙ-ΖΩΓΡΑΦΟΥ

ΕΠΗΡΕΙΑ Κτησίου 2, Παγκράτι ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ Πτολεμαίων και Πλ. Προσκόπων, ΜΑΓΕΜΕΝΟΣ ΑΥΛΟΣ Αμύντα 4, Παγκράτι ΤΡΙΓΩΝΟ Αμύντα 15, Παγκράτι RIZZARI Ριζάρη 22, Παγκράτι ΜΑΥΡΟ ΠΡΟΒΑΤΟ Αρριανού 31, Παγκράτι ΣΠΟΡΑΚΙ Αρχέλαου 11, Παγκράτι MINT CAFE Αρχέλαου 30, Παγκράτι Ο ΣΚΟΥΦΙΑΣ Εμπεδοκλέους 9, Παγκράτι COLIBRI Εμπεδοκλέους 15, Παγκράτι SUPER FLY Εμπεδοκλέους 28 ΒΑΡΝΑΒΑ ΚΑΦΕ Πλ. Βαρνάβα 1 ΜΕΖΕΔ... ΑΔΙΚΟ Πλ. Μεσολογγίου 5, Παγκράτι ΜΥΘΟΣ CAFE Παπαδιαμαντοπούλου 118, Ζωγράφου DOLCE CAFE Γρ. Αυξεντίου 58, Ζωγράφου ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ούλωφ Πάλμε 23, Ζωγράφου URBAN Ούλωφ Πάλμε 48, Ζωγράφου PHILEAS FOGG Παπάγου 106, Ζωγράφου CHELSEA Αρχιμήδους και Πρόκλου, Μετς ODEON CAFE Μαρκ. Μουσούρη 19, Μετς BAIRRO FOOD 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας 11, Ζωγράφου

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ-ΠΑΝΟΡΜΟΥ-ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ

JIMMYS HALL Ιπποκράτους 146 ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ιπποκράτους 118 ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ “ΓΙΩΡΓΟΣ” Βαρατάση 1 ΑΓΟΡΑ RESTAURANT Λ. Αλεξάνδρας & Βουρνάζου 31 SANTA BOTTELA Πανόρμου 115 LE ROI Πανόρμου 117B METROPOLIS Λαρίσης 49, Πανόρμου ΑΓΙΑ ΦΙΑΛΗ Πανόρμου 115Γ 48 URBAN GARDEN Αρματολών & Κλεφτών 48 LAB COFFEE Τριφυλίας 71, Πανόρμου ΠΙΑΤΣΑ ΚΑΛΑΜΑΚΙ Λαρίσης 33, Πανόρμου

ΚΟΥΚΑΚΙ

ΣΒΟΥΡΑ Δράκου 8 ΣΥΓΓΡΟΥΟΜΕΝΟ Φαλήρου 57 ΡΙΖΑ-ΡΙΖΑ Δράκου 19 Ο ΜΠΑΜΠΑΣ Φαλήρου 53 ΜΠΕΛ ΡΕΥ Φαλήρου 88 & Ολυμπίου ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ Γ. Ολυμπίου 1 & Βεΐκου 105 ΑΥΛΗ Γ. Ολυμπίου 4 ΤΟ ΚΟΥΚΙ Γ. Ολυμπίου 5-9 VALPARAISO Γ. Ολυμπίου 7 Ο ΚΑΛΥΒΑΣ Γ. Ολυμπίου 10 ΣΠΙΡΤΟΚΟΥΤΟ Γ. Ολυμπίου 14 LALUK Γ. Ολυμπίου 15 ΜΙΚΡΗ ΒΕΝΕΤΙΑ Γ. Ολυμπίου 15 ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ Γ. Ολυμπίου 27 BAKING ROOM Βεΐκου 75-77 VANILIA Βεΐκου 40 Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ ΤΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΙΟΥ Αν. Ζίννη 34 HITCHCOCKTALES Πορίνου 10 CINEMA ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ Λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 106

της Άντας Κουγιά

Με συμβουλές Ο Μάριος δεν είχε

*Για τον Σ. Και τη Ρ. που γνωρίστηκαν ένα πρωί στη ΔΟΥ Χαλανδρίου (Αισχύλου 27, Χαλάνδρι) και τώρα είναι μαζί σχεδόν 1 χρόνο.

συναντηθήκαμε «There are so many things that have to happen for 2 people to meet» 21 grams, 2003 Alejandro G. Inarritu Guillermo Arriage

«Σε αυτή την πόλη, κανείς δεν είναι μόνος: όλο και κάποιος θα τον αγαπά. Ή ,στη χειρότερη, θα τον κουτσομπολεύει.»

κουτσομπόλα

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Με συμβουλές και με ευχές δε θα επιβιώσεις γι αυτό και την πορεία σου μόνη να χαρακώσεις

της Πέρσας Δράκου

Αγαπητή Κουτσομπόλα… σας κουτσομπολεύει η Πέρσα Δράκου Εδώ κι έξι μήνες βγαίνω με ένα νεαρό κορίτσι σχετικά όμορφο, καλό στο κρεβάτι και , το βασικότερο, πολύ πλούσιο. Αισθάνομαι πως έχω επαναπαυτεί σε αυτή τη φάση: βγαίνουμε σε ωραία μέρη, μου κάνει ακριβά δώρα και σχεδιάζει το μέλλον μας, χωρίς εγώ να τη διακόπτω. Το σίγουρο είναι ότι δεν είμαι ερωτευμένος. Ενώ αυτή είναι. Όμως, δε λέω να ξεκολλήσω. Νιώθω άβολα. Τι να κάνω; Τόνυ, Λονδίνο Αγαπητέ Τόνυ, Αν όλα αυτά συμβαίνουν στο πανέμορφο Λονδίνο, περάστε λίγο ακόμα καλά με το κορίτσι. Κρίμα να χάσετε ένα ακόμα πουλόβερ από τα Harrods! Επειδή είμαι καινούργια σε αυτή τη στήλη και δεν θέλω να αντιγράψω (εντελώς) τη λατρεμένη μου Μυρτώ Κοντοβά από το γειτονικό free press, θα σου απαντήσω σταράτα: συζήτα το μαζί της. Βγάλε στη φόρα τη φοβία σου, αφού χορτάσεις λίγες περατζάδες και παρφουμαρισμένες με Dior αγκαλιές ακόμα και βλέπεις. Το πολύ πολύ να ταρακουνηθεί και να σταματήσει να σε κερνάει φουά γκρα και ντομ περινιόν. Τότε, στα μπέργκερ ένα συν ένα δώρο και στη μπίρα Βεργίνα (έχετε εκεί στην αλλοδαπήν Βεργίνα, αλήθεια;) θα φανεί αν ο λόγος που ένιωθες άβολα ήταν το φουσκωμένο πορτοφόλι της νεαράς κυρίας. Φαίνεσαι, πάντως, τίμιο παιδί. Όταν και, βέβαια, αν τελικώς χωρίσετε, πες μου σε ποια σκαλωσιά δουλεύεις, να έρθω με ταπεράκι γεμιστά. Σε έχω ονειρευτεί οικοδόμο και δεν θέλω να μου χαλάσεις τ’ όνειρο. Για να σε ξεφοβίσω, πλούσια δε με λες. Μόνο μη μου είσαι πολύ κοντός. Ζώδιο δε μου έγραψες, όμως, και με τρελαίνεις. Στην επόμενη επιστολή επιβάλλεται.

ποίημα

(παλιά)

μαντινάδες

ιδεά από ελληνική γραφειοκρατία. Ήταν γραμμένος στο ΙΚΑ, αλλά δεν είχε κάνει ποτέ φορολογική δήλωση. Εργαζόταν κανονικά, αλλά του φαινόταν αστείο να πληρώνει επιπλέον φόρους. Δεν είχε, δε, ποτέ πολύ χρόνο για να περιμένει στις ουρές. Στο μαγαζί δούλευε κανονικά 8ωρο και, πολλές φορές, έκανε υπερωρίες. Οι φίλοι του; Ο Παναθηναϊκός; Ο ύπνος; Πού να προλάβει; Η Φωτεινή είχε σπουδάσει Θεολογία, αλλά είχε βρει δουλειά γραμματειακής υποστήριξης σε μια μεγάλη λογιστική εταιρεία. Να πρέπει να είναι περιποιημένη, να φτιάχνει καφέδες, να βγάζει φωτοτυπίες, να γράφει τις αρμοδιότητές της σε πολύχρωμα excelακια και, φυσικά, να τρέχει σε διάφορες εξωτερικές δουλειές. Ο Μάριος ξύπνησε ένα πρωί, άκουσε τα νέα μέτρα κατά της φοροδιαφυγής, τον έπιασε πανικός και ζήτησε ρεπό από τη δουλειά. Η Φωτεινή ανέλαβε πάλι εξωτερικές δουλειές. Ο Μάριος μάζεψε τα χαρτιά του και πήγε στην εφορία. Η Φωτεινή πήρε ένα φάκελο της εταιρείας και ξεκίνησε για την εφορία. Ο Μάριος έφτασε στο γκισέ και η υπάλληλος του είπε μες στην ειρωνία: «Κύριέ μου, αυτό έπρεπε να το είχατε τακτοποιήσει εδώ και 6 χρόνια!». Ο Μάριος απαντάει: «Ποτέ δεν είναι αργά». Η Φωτεινή στεκόταν πίσω του και έβαλε τα γέλια. Ο Μάριος γύρισε και την κοίταξε. Της χαμογέλασε και τα βλέμματά τους φώτισαν όλόκληρη τη ΔΟΥ Χαλανδρίου, όλη την οδό Αισχύλου και όχι μόνον το νούμερο 27.

ΦΤΟΥ

Η μοναδική περίπτωση που το κουτσομπολιό δεν αρέσει στους ανθρώπους είναι όταν κουτσομπολεύεις αυτούς. Will Rogers, 1879-1935, Αμερικανός ηθοποιός

Αρχίζω και τρελένομαι και αλλάζω χαρακτήρα γιατί αγάπη έδωσα και αγάπη δεν επήρα (νέα)

1853-1919

Ο παιχνιδιάρης Μοῦ ἔλεγε ὁ πατέρας μου πὼς σὰν γενῶ μεγάλος, ὅλα μου τὰ παιχνίδια θὰ ρίξω στὰ σκουπίδια καὶ θἆμαι τότε ἄλλος. Ἐγὼ δὲν τὸ πιστεύω πὼς θὲ νὰ μεγαλώσω, μὰ καὶ παπποὺς ἂν γίνω ποτὲς δὲν θὰ τ᾿ ἀφήνω κι ἂν μ᾿ ὅλους πιὰ μαλώσω. Ἐμπρός, λοιπὸν παιχνίδια, στὰ ὅπλα! σᾶς φωνάζω... Ἀπ᾿ τὰ κουτιά σας βγεῖτε καὶ στὴ γραμμὴ σταθεῖτε, ἐγὼ σᾶς τὸ προστάζω. Σεῖς εἶστε κι ἡ χαρά μου κι ἡ μοναχή μου ἔγνοια. Ἄχ! πῶς σᾶς καμαρώνω! Μὲ σᾶς θὰ μεγαλώνω, μὲ σᾶς θὰ βγάνω γένια. Μὰ κι ὁ μπαμπὰς σὰν βλέπει πὼς ἔχω καὶ μουστάκια καὶ παίζω κι ὁλοένα, τότε κι αὐτὸς μαζί μου θ᾿ ἀρχίσει παιχνιδάκια.

ΦΤΟΥ

ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ

τ.: 6977626530 bougkas@gmail.com

www.athenspsychologist.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Σταύρος Μπουγκάς

Μία εναλλακτική νοηματοδότηση

MHN EΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΤΟΝ dr. google. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Αυτές τις μέρες, μελετώντας ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο κοινωνικής ψυχολογίας, διάβαζα πως έχει αποδειχθεί ότι η πιθανότητα να αναπτυχθεί μεταξύ δύο ανθρώπων στενή σχέση και διαπροσωπική έλξη, σε μεγάλο βαθμό, εξαρτάται από τη μεταξύ τους φυσική εγγύτητα, από το πόσο συχνά συναντιούνται και το πόσο διαρκούν αυτές οι συναντήσεις. Μια παλιά έρευνα των Festinger, Schachter & Black (1950), αλλά και άλλες πιο πρόσφατες, έδειξε πως πράγματι οι ένοικοι ενός οικιστικού συγκροτήματος φοιτητών, οι οποίοι ήταν άγνωστοι μεταξύ τους, ύστερα από μερικούς μήνες ανέπτυξαν δεκαπλάσιες φιλίες με τα άτομα που ζούσαν στο ίδιο με αυτούς κτίριο παρά με αυτούς που ζούσαν σε διαφορετικά. Επίσης οι σχέσεις ήταν περισσότερες μεταξύ ατόμων του ίδιου ορόφου παρά με ανθρώπους διαφορετικών ορόφων. Και όσο πιο κοντά, χωροταξικά, βρισκόντουσαν οι φοιτητές τόσο πιθανότερο ήταν να αναπτύξουν σχέσεις και φιλίες μεταξύ τους. Ερχόμενος, λοιπόν, στη σημερινή πραγματικότητα της πόλης που ζούμε σκέφτομαι πως αυτή η περίφημη «Ημέρα των Ερωτευμένων» που αυτό το μήνα γιορτάζουμε, θα μπορούσε κάποια στιγμή να αποτελέσει μια αφορμή όχι μόνο για την έκφραση αγάπης στα πρόσωπα που μας ενδιαφέρουν. Ίσως κάποτε, μια μέρα σαν αυτή, καταφέρουμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να εκφράσουν τρυφερά συναισθήματα συνοδευόμενα με μια ευγενική χειρονομία, υλικού ή άυλου χαρακτήρα, προς την ηλικιωμένη κυρία ή τον περίεργο και μοναχικό κύριο, των οποίων η πόρτα δεν βρίσκεται κάπου μακριά, αλλά πολύ κοντά μας. Για την ακρίβεια στην ίδια πολυκατοικία, στον ίδιο όροφο, στη διπλανή πόρτα…

ΤΟ ΓΙΑΤΡΙΚΟ ΣΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΑ

Η κατάθλιψη και η ψυχική διάθεση επηρεάζονται και από το φαγητό. Το τι τρώμε μπορεί να βοηθά στο να αισθανόμαστε καλύτερα. Η σημαντική αύξηση των ψυχικών παθήσεων και ιδιαίτερα της κατάθλιψης που παρατηρείται κατά τις τελευταίες δεκαετίες, μπορεί να οφείλεται στις αλλαγές της ποιότητας της διατροφής των ανθρώπων Η καλή λειτουργία του εγκεφάλου, η πνευματική ευστροφία, η μνήμη, η συγκέντρωση, η συμπεριφορά και η ψυχική διάθεση επηρεάζονται από το περιεχόμενο των φαγητών σε βιταμίνες, ωμέγα 3 λιπαρά οξέα, ακόρεστα λίπη και ιχνοστοιχεία. Επίσης η βιομηχανοποίηση της κτηνοτροφίας και γεωργίας, έχουν ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη εισαγωγή μικροβιοκτόνων, προσθετικών ουσιών, υδρογονωμένων λιπών και άλλων επιβλαβών ουσιών στον οργανισμό των ανθρώπων. Η κατάθλιψη έχει συσχετισθεί με μειωμένη πρόσληψη ωμέγα 3 λιπαρών οξέων λόγω μη επαρκούς κατανάλωσης ψαριών. Μελέτες σε σχιζοφρενείς έδειξαν ότι οι ασθενείς αυτοί έχουν χαμηλότερα επίπεδα ακόρεστων λιπαρών οξέων. Είναι επίσης γνωστό, ότι η σεροτονίνη και το φολικό οξύ των οποίων η συγκέντρωση στον οργανισμό εξαρτώνται από τη διατροφή, επηρεάζουν την ψυχική διάθεση, τη μνήμη και άλλες πνευματικές δεξιότητες. Ο κίνδυνος για νόσο του Αλτσχάιμερ σύμφωνα με ορισμένες έρευνες, αυξάνεται από διατροφή φτωχή σε λαχανικά, βιταμίνες και πλούσια σε κορεσμένα λίπη. Το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, φαίνεται ότι μπορεί να είναι συχνότερο σε παιδιά με χαμηλό σίδηρο και λιπαρά οξέα. Βλέπουμε λοιπόν ότι η ποιότητα της διατροφής μας δεν είναι μόνο καθοριστική για το σώμα αλλά και για την ψυχική μας υγεία. Ο εγκέφαλος αντλεί από το φαγητό αυτά που του είναι απαραίτητα για να λειτουργεί στο καλύτερο δυνατό επίπεδο.

ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΟΣ Πατησίων 122, τ.: 2110123610 fb.: @IatreioGreka

www.pathologosgreka.gr

Αθηνά Γρέκα - Παναγίδου

Κατάθλιψη & Ψυχική υγεία

ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ Κυψέλης 106, Πλ. Κυψέλης www.dempegiotis.gr t.: 2130321924 petros@dempegiotis.gr

Πέτρος Δεμπεγιώτης

Γάγγλιο καρπού

Μια πολύ συνήθης μάζα που παρατηρείται στον καρπό είναι το λεγόμενο γάγγλιο. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων παρατηρείται στη ραχιαία επιφάνεια του καρπού, αν και παρατηρούνται και άλλες εντοπίσεις όπως στην παλαμίαια επιφάνεια του ή στη ραχιαία επιφάνεια των μετακαρπίων και των δακτύλων. Η αιτία εμφάνισής του δεν είναι καθορισμένη. Μπορεί να υπάρχει ιστορικό τραύματος, να είναι αποτέλεσμα εκφύλισης μαλακών μορίων ή υπέρχρησης του καρπού. Πρόκειται για μία κύστη με «ζελατινοειδές» περιεχόμενο η οποία είναι, συνήθως, ασυμπτωματική και ενοχλεί τον ασθενή, για αισθητικούς λόγους. Πολύ συχνά, το γάγγλιο εξορμάται μέσα από την άρθρωση. Σπανιότερα μπορεί να βρίσκεται κοντά σε αρτηρία ή νεύρο και να προκαλεί συμπτώματα ισχαιμίας ή αιμωδιών. Η διάγνωση είναι κυρίως κλινική. Δεν απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις αν και το υπερηχογράφημα και η μαγνητική επιβεβαιώνουν τη διάγνωση. Η αντιμετώπιση των γαγγλίων είναι συντηρητική και χειρουργική. Η συντηρητική θεραπεία συνίσταται πρώτα στην απλή παρακολούθηση. Πολλά γάγγλια υποχωρούν αυτόματα, ιδίως στα παιδιά. Στους ενήλικες είναι πιθανόν να επανεμφανιστούν. Μια άλλη, παλαίοτερη τεχνική είναι στο «σπάσιμο» του με άσκηση πίεσης η οποία, όμως έχει μεγάλη συχνότητα υποτροπών. Επιπλέον, μπορεί να γίνει αναρρόφηση του περιεχομένου του, με βελόνα. Όμως, η πλειονότητα των συντηρητικών μεθόδων έχουν σημαντικό ποσοστό υποτροπής. Αν το γάγγλιο, όμως προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο, προκαλεί νευραγγειακές διαταραχές ή επιθυμεί ο ίδιος ο ασθενής να το αφαιρέσει για αισθητικούς λόγους, η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση είναι η χειρουργική. Με τη χειρουργική θεραπεία, αποκαλύπτεται επαρκώς το γάγγλιο και αφαιρείται μαζί με τον θύλακο που το περιβάλλει. Με αυτό τον τρόπο, ελαχιστοποιείται το ποσοστό υποτροπής.

• ΝΕΟ ΤΜΗΜΑ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΕΩΝ • ΝΕΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ • Μαγνητικός Τομογράφος • Αξονικός Τομογράφος • Ψηφιακή Μαστογραφία • Ψηφιακό Ακτινολογικό • Ψηφιακές ΠανοραμικέςΚεφαλομετρικές

• Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας • Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων • Υπέρηχοι Μυοσκελετικού (Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων) • Υπέρηχοι (triplex) Καρδιάς • Τεστ κοπώσεως • Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα • Ηλεκτρομυογράφημα • Μικροβιολογικό • Αιματολογικό

• Ανοσολογικό • Βιοχημικό • Ορμονολογικό • Rast Test • Νεοπλασματικοί Δείκτες • Test PAP • Προγεννητικός Έλεγχος • Διερεύνηση Αρτηριακής Πίεσης

Πατησίων 237, Πλ. Κολιάτσου, Αθήνα | Tηλ.: 210 8640918, 210 8640988 | fax: 210 8665155 ΝΕΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ Αμφιαράου 165, Σεπόλια | Τηλ. 210.5157982, 210.5124046

ΦΤΟΥ

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

www.thesauchalife.com

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Πολλά λαχανικά, όσπρια, ξηρούς καρπούς, σπόρους και φρούτα Αναποφλοίωτα δημητριακά που διατηρούν όλη τους τη θρεπτική αξία (φαγόπυρο, καστανό ρύζι, κινόα, βρώμη, αμάρανθο)

ΚΟΡΙΝΑ ΚΑΡΑΔΗΜΟΥ

Η διατροφή μου και κατ επέκταση οι συνταγές του Saucha Life βασίζονται στις ακόλουθες αρχές:

Στόχος μου είναι να αποδείξω ότι η μαγειρική με βάση τα φυτά δεν είναι μόνο θρεπτική αλλά εύκολη, γρηγορη και απίστευτα νόστιμη! Αυτή είναι και η φιλοσοφία του Saucha: καθαρό, αληθινό φαγητό που τρέφει το μυαλό, το σώμα και τη ψυχή!

Κριθαρότο λαχανικών

Ωμοφαγία όσο πιο συχνά γίνεται- αποφεύγοντας τις υψηλές θερμοκρασίες στο μαγείρεμα (και ειδκά το τηγάνισμα) για να διατηρούν οι τροφές τα απαραίτητα ένζυμα

Όχι στις έτοιμες- τυποποιημένες τροφές Όχι σε όλες τις μορφές κρέατος (ακόμα και στο κοτόπουλο) Όχι στα γαλακτοκομικά (γάλα, τυριά, γιαούρτι κλπ) Όχι στην επεξεργασμένη λευκή ζάχαρη Όχι στη γλουτένη

Η σπουδή μου βασίζεται στην αρχή του Ιπποκράτη «Φάρμακο σου η τροφή σου», διδασκόμενη πως η διατροφή μπορεί να βοηθήσει στη πρόληψη και θεραπεία ασθενειών.

Γιια περισσότερες συνταγές επισκεφθείτε το www.thesauchalife.com

Βιολογικά προιόντα στα λαχανικά και φρούτα υψηλού ρίσκου στην εποχή τους

ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΗΝ

ΓΛΥΤΩΣΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Οι σεφ µασ και ο χώροσ µασ, σασ καλοδέχονται! Ο chef Άγγελοσ Σκάρλοσ και οι βοηθοί του Νίκοσ Περίδησ & Παντελήσ Λογοθέτησ, δηµιουργούν όχι απλώσ πιάτα αλλά γευστικέσ καταστάσεισ. Βότανα και µυρωδικά, φρέσκεσ πρώτεσ ύλεσ, µαγείρεµα µε γνώση και πολλέσ ιδέεσ βασισµένεσ στην Ελληνική κουζίνα µε µοντέρνα ταυτότητα. Αυτά όλα, σασ δίνουν την αίσθηση γευστικήσ πληρότητασ!

Σύρου 13 - 15, Γαλάτσι | Τ.: 210 2923401 | www.arismari-avarsamo.gr

ΦΤΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΣΥΝ ΑΓΕ ΡΜΟΙ

ΣΠΙΤΙ ΣΠΙΤΑΚΙ

Από το 1972 το “Φτιάχτο μόνος σου” είναι μία πρόκληση για όλους μας! Βλέπουμε και μετράμε τον χώρο μας, σκεφτόμαστε τις ανάγκες μας, βάζουμε και το προσωπικό μας στυλ και ερχόμαστε εδώ! Συζητάμε, ακούμε προτάσεις από ειδικούς, διαλέγουμε τις πρώτες ύλες και όλα τα υλικά που χρειαζόμαστε και αποκτούμε ότι είχαμε φανταστεί! Το “Φτιάχτο μόνος σου” μας βοηθάει στον σχεδιασμό και την υλοποίηση οποιασδήποτε κατασκευής φανταστήκαμε, για κάθε γωνιά του σπιτιού μας! Από το παιδικό δωμάτιο και το σαλόνι, μέχρι το καθιστικό και την κουζίνα! Οι τιμές φιλικές, δίκαιες και λογικές!

ΚΑ ΤΑΣ ΚΕΥΗ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Διαχείριση & Eξυπηρέτηση Πολυκατοικιών

dominus.gr

ΚΟΙΝΟ ΧΡΗΣ ΤΑ

Διαχείριση & Eξυπηρέτηση Πολυκατοικιών

Διαχείριση & Eξυπηρέτηση

dominus.gr

Διαχείριση & Eξυπηρέτηση Πολυκατοικιών

Διαχείριση & Eξυπηρέτηση

dominus.gr

Δύσκολα βρίσκεις εταιρίες που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες μίας τόσo μεγάλης γκάμας υπηρεσιών που αφορούν από μία πολυκατοικία και μονοκατοικία (Home partners) μέχρι και ένα επαγγελματικό κτήριο, γραφείο και μαγαζί (bussines partners). Οι υπηρεσίες είναι πολλές και ακολουθούν πιστά τις πραγματικές ανάγκες της ζωής, μεγάλες και μικρές, και της εργασίας στην πόλη. Από την έκδοση κοινοχρήστων και την διανομή πετρελαίου μέχρι την απολύμανση και την πυρασφάλεια, το έμπειρο προσωπικό και τα στελέχη της εταιρίας στέκονται με ποιοτικό και επαγγελματικό τρόπο δίπλα σας!

Επειδή αυτό που μετράει στις μέρες μας είναι η ασφάλεια του σπιτιού και των δικών μας ανθρώπων, ένα αξιόπιστο σύστημα συναγερμού είναι μία ιδανική λύση. Ενσύρματα και ασύρματα συστήματα, κάμερες, καταγραφικά αλλά και προϊόντα πυρανίχνευσης δημιουργούν ένα δίκτυο προστασίας για να νιώθετε πάντα ασφαλείς! Το εξειδικευμένο προσωπικό επισκέπτεται τον χώρο, μελετά, προτείνει και στο τέλος εγκαθιστά ότι μαζί έχετε επιλέξει. Σημαντικό, ότι προσφέρει 24ωρη κάλυψη με επαγγελματισμό και συνέπεια σε αυτό το τόσο ευαίσθητο τομέα της ζωής μας!

MK SECURITY SYSTEMS

ΦΤΙΑΧΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ

DOMINUS PARTNERS

Πετμεζά 9 Γέρακας Τηλ: 210 66 11 180 www.mksecurity.gr / info@mksecurity.gr

Πρωτοπαπαδάκη 72 Γαλάτσι Τηλ: 210 29 10 212 Fb: @ftiaxtoms

Αχαρνών 385, Αθήνα info@dominus.gr / www.dominus.gr Τηλ.: 210 20 22 234 / Φαξ: 210 20 22 235

ΦΤΟΥ

Πάντα υπάρχει λόγος για πρόκληση. Για καζούρα. Για σάτιρα. Σε μία εποχή που η (πολιτική-κοινωνική) ορθότητα ευνουχίζει πρώτα την γλώσσα και μετά το μυαλό, η κριτική και η πλάκα μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά χρήσιμη!

προκλητικός... Ανώτερα Πελοποννησιακά “Ησαντόσαντο”. Θέλεις να κάνεις μπάσιμο με προσποίηση, διπλό σπάσιμο στον αέρα και μετά σουτάκι; Έ τότε πάμε στο “Ησαντόστουνταν”. Θέλουμε να το πάμε ακόμη ένα βήμα πιο πέρα και να πάρουμε το top of the line μοντέλο, Rolls Royce Phantom Mulliner Park Ward Zenith Collection με full extra; Mάλιστα κύριε, μόλις το παραλάβαμε, σε μπορντό μεταλλικό με μπεζ δερμάτινα καθίσματα: “Ησαντούσταντε”. Αυτή η ποικιλομορφία επιτρέπεται και από το θεωρητικό υπόβαθρο της γλώσσας που έχει εξαιρετικά εξελιγμένους χρόνους ρημάτων. Λέμε πχ “γίνονταν”. Τι “γίνονταν” ρε φίλε; Απλός παρατατικός; Όχι αγαπητέ μου,

Πολύ ωραία η Ελληνική γλώσσα μας και η Αρχαία και η Νέα, αλλά δεν πιάνουν μία μπροστά στα Ανώτερα Πελοποννησιακά. Τα Πελοποννησιακά έχουν την περίεργη ιδιότητα ότι ο κάθε Πελοποννήσιος μιλάει τελείως τα δικά του, ανάλογα με το μεράκι και την όρεξη που έχει να προσθέτει και να αντιμεταθέτει γράμματα στις λέξεις. Έτσι και ενώ πχ στα Ελληνικά λέμε “Ήτανε καλοί άνθρωποι”, ένας Πελοποννήσιος που σέβεται τον εαυτό του θα πει : “Ήντουσαν καλοί ανθρώποι”. Παίζει παράλληλα και ο ο εξίσου δόκιμος όρος “Ήστουνταν”. Μα όχι, σου λέει το Ζευγολατιό, εμείς το λέμε “Ήσταντε”. Είσαι λίγο πιο μερακλής; Έ τότε μπορούμε να επιλέξουμε το

στα Πελοποννησιακά έχουμε πλούτο χρόνων όπου μάλιστα το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο. Έτσι, θα επιλέξουμε ανάμεσα σε Τετελεσμένο Παρεστώτα, Εξακολουθητικό Υπερσυντέλικο, Πεντελικό Απαρέμφατο, Παρακειμενόμενο Μέλλοντα και τις παράγωγες λέξεις τους: εγινόστουνταν, εγινόσαντε, εγιντόσανε, θα γινόντουσταν κλπ κλπ. #επελοποννησιαστήκαμεν

Όλα ξύλινα Φίλες μου: Δεν ξέρω αν το έχετε υπ´ όψιν σας, αλλά το κατάστημά μας είναι αυτό που πρωτολάνσαρε τα ξύλινα αντικείμενα που όλοι εσείς οι hipsters λατρεύετε. Έτσι, μετά από τα ξύλινα γυαλιά, ξύλινα παπιόν και ξύλινα ρολόγια, που τόσο αγαπήσατε, σας προτείνουμε για την φετινή σεζόν: • Ξύλινο μούσι - μουστάκι - μαλλί κοκοράκι: Σετάκι φορετό - κουμπωτό τύπου playmobil, με wifi, AirPlay και 3G. • Ξύλινος τραχανάς Ροδόπης: Κατασκευασμένος στην Ελλάδα, από καρυδιά Σερρών, γευστικός, θρεπτικός και πολύ οικονομικός: Τρως μια φορά και δεν ξανατρώς. • Ξύλινοι φακοί επαφής: Σε τρεις γεύσεις μύρτιλο, περγαμόντο, βουκαμβίλια. Δεν βλέπεις χριστό, αλλά το θέμα δεν είναι να βλέπεις εσύ, είναι να σε βλέπουν οι άλλοι, σωστά;; • Ξύλο όλη μέρα: Νέα υπηρεσία. Είμαι hipster και το αξίζω. Από τον John Chondros

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ 1. Γιός του Έκτορα και της Ανδρομάχης. 2. Ο Δίας μεταμορφώθηκε σε αετό για να τον απαγάγει. 3. Συμπεραίνει. - … και μόνα (αντιστρόφως). 4. Για να πίνουν κυρίως κρητικοί. - Για να πίνουν κυρίως μωρά (αντιστρόφως). 5. Τα αρχικά αγωνίστριας της αντίστασης που εκτελέστηκε το 1944 στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. - Συνεχόμενα στο αλφάβητο. - Αδιαφορεί αν έρθουν κι αν πάνε όποιος τα αφήνει στην τύχη… 6. Βυζαντινή νότα. - Προσωπική αντωνυμία (αντιστρόφως). - Και μια σύγχρονη νότα (αντιστρόφως). 7. Σημαίνει και την ισχύ της προσωπικότητας ενός ατόμου. Λ.Σ. 8. Δεν έχει προσμείξεις (γενική, αντιστρόφως). Δυό φορές για αυτόν που θέλει να ξεπουλήσει. 9. Ηγέτης, συχνά πνευματικός (γενική).

ΚΑΘΕΤΩΣ 1. Μεσαιωνική ονομασία των Αράβων που οφείλεται στην αιγύπτια δούλη της Σάρας, μητέρα του γενάρχη των (αιτιατική). 2. Άραβας και γενικότερα μουσουλμάνος κατά μία άλλη ονομασία (αιτιατική) 3. Μεγάλος γερμανός φιλόσοφος του 18ου αιώαν (αντιστρόφως). - Συντομογραφία ύλης που κάνει… μπαμ! 4. Όμοια γράμματα. - Είναι η πράσινη ντομάτα (αντιστρόφως). 5. Σύνδεσμος, πότε χρονικός, πότε αιτιολογικός, πότε υποθετικός. - Μαύρος σε γνωστό τραγούδι (αντιστρόφως) 6. Μπορεί να είναι φυσικό (μάλλινο, βαμβακερό, μεταξωτό), αλλά και τεχνητό (νάυλον). - Θηλυκό κτητικού της αρχαίας. 7. Έτσι χαρακτηρίζεται συχνά το μέλλον. Άρθρο. 8. Δεν αρέσει στους αγρότες (γενική). 9. Η ομοσπονδία του ελληνικού κλασικού αθλητισμού. - Υποθέτει.

Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Τον κύριο Χάιμορ τον γνωρίζετε; Τον βρετανό χειρούργο Ναθαναήλ Χάιμορ του 17ου αιώνα; Αν δεν είστε γιατρός εύλογα όχι. Γιατί να γνωρίζετε ένα γιατρό εκείνης της μακρινής εποχής; Όμως ο Nathaniel Highmore δεν ήταν ένα απλό γιατρουδάκι, αλλά συγγραφέας ιατρικών εγχειριδίων που απαθανατίστηκε με την ονομασία “άντρον του Highmore” της κοιλότητας της άνω γνάθου. Αδιάφορο;

Ναι, αλλά από τον Highmore πήραν το όνομά τους τόσο το ιγμόρειο όσο και η ιγμορίτιδα. Άλλωστε, το αρχικό “H” του επιθέτου του δικαιολογεί εκείνο το σημαδάκι σαν μισοφέγγαρο με το κυρτό μέρος του προς τα αριστερά που έβαζαν πάνω από το αρχικό γιώτα αυτών των λέξεων. Δασεία το έλεγαν. Πάλι αδιάφορο; Δικαίωμά σας.

Ωστόσο, κάτι που δεν είναι εύκολο να απαξιωθεί, είναι το πώς οι δύο λέξεις, το ιγμόρειο και η ιγμορίτιδα, αναδεικνύουν μια ιδιαίτερη χάρη της ελληνικής γλώσσας: το πώς από μία ξένη λέξη μπορεί να δώσει μορφή σε δύο ελληνοπρεπέστατες μορφολογικά και ακουστικά λέξεις, τις οποίες, όταν τις ακούς, νομίζεις πως έρχονται από τα βάθη των αιώνων, από τον Όμηρο κι ακόμα παραπέρα· πως ξεπήδησαν από την αποκρυπτογράφηση κάποιας “Γραμμικής” γραφής!

Ο Τι;Πώς;

Ραντεβού την Τετάρτη 6:45, «ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΘΑΡΟΣ»!!!

Πάτα το,

Ο Κιμ είναι φίλος. Είναι το παχουλό τρελό αγόρι, με την προχώ κόμμωση που το επικαλείσαι όταν η απόγνωσή σου έχει φτάσει στα Έβερεστ της

ΚΙΜ

Νεοελληνικής $%$&^$%&^. Εκεί λοιπόν, ακριβώς αυτήν την στιγμή αναφωνείς σαν χουλιγκάνος: Πάτα το Κιμ, Πάτα το! Να γλυτώσουμε εμείς, εσείς και η Ακρόπολη!

βρες τις διαφορές

Μεγάλο ειδησεογραφικό site ενημέρωσε για την αυτοκτονία και την ταλαιπωρία. Τι έχει άραγε στο μυαλό του ο μαθητευόμενος δημοσιογραφίσκος που μέσα σε 4 αράδες καταργεί οποιαδήποτε έννοια ευαισθησίας και ανθρωπιάς;

ΣΤΟΥΣ

ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ

ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΩ!

Η Αγγελική Νικολούλη σκέφτεται να ξαναπαντρευτεί. Ωχ... το θύμα το ξέρει; Ο Ολυμπιακός κερδάει (μάγκικα το κερδίζει) την Αεκ στο τάβλι με ηγέτη τον Αλέκο Αλεξανδρή (που ως γνωστόν για να κερδίσει θα ‘κλεβε και τον γιό του στο γνωστό επιτραπέζιο σύμφωνα με δήλωσή του) και παίρνει εκδίκηση για τις ήττες (σαν νίκες) στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.

Ο πρώτος πληρώνεται σαν κωμικός, ο δεύτερος σαν πολιτικός. Ο πρώτος κάνει τον κόσμο να γελά μέχρι δακρύων, ο δεύτερος τον κάνει να κλαίει μέχρι υστερικών γέλιων. Τον πρώτο τον απεχθάνονται στην Γερμανία, τον δεύτερο τον υπεραγαπούν...

πόσο ζώον πρέπει να είσαι;

Ο Θεόδωρος είναι εσωστρεφής, ευαίσθητος, με στιγμές εκρήξεων (ειδικά στις ειδήσεις των 8). Ο Ευάγγελος είναι εξωστρεφής, κυνικός, με στιγμές ευαισθησίας (ειδικά στις ειδήσεις των 9). Ο πρώτος συμπεριφέρεται καταδυναστευτικά στην γραβάτα του, ο δεύτερος είναι πιο ατημέλητος.

Λοιπόν όχι! Ο Καζαντζάκης δεν παίζει εξτρέμ στον Λεβαδειακό, δεν είναι παίκτης με τους διάσημους στο survivor, δεν είναι πλοίο, δεν έχει εκπομπή στην τηλεόραση και δεν μπορείτε να τον βρείτε ούτε στο κινητό, ούτε στο messenger...

Υπάρχει ελπίς! Το 25% των ερωτηθέντων σε έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ασχολήθηκε με ανταλλαγή δώρων στην ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου! Στην ερώτηση πόσα δώρα αγόρασαν, η πλειοψηφία αρνήθηκε να απαντήσει και έκλεισε το τηλέφωνο γιατί φοβήθηκε ότι ήταν κόλπο της/ του συζύγου!

οι ταμπέλες έχουν την δική τους ιστορία

Μέρκελ: «Η Ελλάδα έχει καταγράψει σημαντική πρόοδο». Και εμείς σε αγαπάμε Άνγκελα αλλά δεν ξέρουμε πως να το εκφράσουμε.

Οι ταμπέλες είναι όχι για να πληροφορούν αυστηρά. Αυτό είναι βαρετό! Εδώ μας βάζουν σε τρυπάκι, στέκονται παιχνιδιάρικα απέναντί μας και μας ωθούν σε πνευματική εγρήγορση και φαντασία! “Τι εννοεί ο ποιητής” αναρωτιέσαι και λατρεύεις ακόμα μία φορά το Ελληνικό Δημόσιο... Η σχετικότητα της ζωής, του ορόφου και του χρόνου...

Επίθεση σε κρεοπωλείο στην Κυψέλη! Ενάντια στην κατανάλωση κρέατος. Προβλέπεται και επίθεση σε ψαράδικα. Να αναποδογυρίζουν οι πάγκοι με τις τσιπούρες και τα χταπόδια! Χαμός! Λευτεριά στις ζαργάνες!

θα μπορούσε!

Η Νοβάρτις βγάζει και αντικαταθλιπτικά;

Στείλτε μας τις δικές σας αλιεύσεις στο info@ipolizei.gr

Μας καθιερώσατε σαν ένα σηµείο που το κρέας βρίσκεται στις καλύτερές του στιγµές. Τώρα την Σαρακοστή, τα νηστίσιµα πιάτα έχουν την τιµητική τους λόγω των ηµερών και εµείς δεν θα µπορούσαµε να σας αφήσουµε παραπονεµένους. Φρέσκα θαλασσινά, ψάρια, γαρίδες και όστρακα µαγειρεµένα µε τον σωστό τρόπο προστίθονται στις επιλογές σας. Γνωρίζουµε από καλό φαγητό και σας το προσφέρουµε!

Ανθέων 37-39 , Άνω Πατήσια, 2102586424

ΓΑΡΙ∆ΑΚΙ ΣΗΜΙΑΚΟ

ΘΡΑΨΑΛΟ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ

ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟΣ ΣΚΟΡ∆ΙΑΛΙΑ

Η απλότητα στα καλύτερά της!

Τούτο εδώ το κείμενο ακόμα συνοδεύεται από τη μυ-

είναι ο “σωστός” καφές, ο αυθεντικός; Είναι πολυτέλεια

ρωδιά ενός γαλλικού με καραμέλα.

ή θεμελιώδες δικαίωμα;

Ο καφές της ζωής σου.

Ο καφές είναι μια κατάσταση. Μια πρόφαση σύνδε-

Έτσι είμαστε φτιαγμένοι, που χρειαζόμαστε προφάσεις

σης, με τον συνδαιτυμόνα και τον εαυτό. Μια διάθεση

και τελετουργικά για να ανοιχτούμε. Για να βγάλουμε

για κουβέντα. Η κουβέντα γεννά ιδέες. Γι’ αυτό καφές

τα μέσα της ψυχής, έξω. Τι θα γινόμαστε χωρίς τους

είναι επικίνδυνος. Η κουβέντα γεννά τέχνη, γι΄ αυτό εί-

“καφέδες” του πολιτισμού μας; Όντα μοναχικά και υγιή.

ναι εθιστικός. Η κουβέντα γεννά σχέσεις. Γι’ αυτό είναι

Χωρίς παρεκτροπές και εντάσεις. Χωρίς τρέμουλο στα

έρωτας.

χέρια και καλλιτεχνικές εξάρσεις. Όντα βαρετά και προ-

Δεν έχει σχέση αν τον πίνεις γρήγορα ή αργά. Έχει σχέ-

βλέψιμα.

ση το τελετουργικό από το τηλεφώνημα στον συνοδό,

Και όταν μας κάνει κακό, εμείς πατάμε στην εξάρτηση

μέχρι το “πώς τον πίνετε;”. Από τον ήχο του καλαμακιού

και χάνουμε τα φρένα. Και όταν μας κάνει καλό, τον

στα παγάκια, μέχρι το κατακάθι στο φλιτζάνι, ο καφές

σταματάμε μόνο και μόνο για να υποφέρουμε. Ο μαζο-

είναι μαζί σου μια ζωή. Οι μορφές του στα τοιχώματα

χισμός του καβουρδίσματος.

σχηματίζουν πρόσωπα και γεγονότα, που πάντα θα

Σύσσωμοι στεκόμαστε στις ουρές του αγαπημένου

συμβούν σύντομα και πάντα υπάρχει ένας “Α” που πλη-

καταστήματος για να αποκτήσουμε τον πολυπόθη-

σιάζει, μελαχρινός.

το “πρώτο” της ημέρας. Ένα κύπελλο με λίγο ρόφημα

Κάπου κάηκε ένας ελληνικός και λερώθηκε το σεμέν.

και πολλή ελπίδα. Ελπίδα οτι με την νεοαποκτηθείσα

Κάπου άνοιξε το σέικερ του φραπέ και πιτσίλισε τα

ενέργεια θα αλλάξουμε κάτι. Ελπίδα οτι στο τέλος του

πλακάκια της κουζίνας. Κάπου ένα μωρουδίστικο χέρι

φλιτζανιού θα βρεθούν οι απαντήσεις. Ελπίδα οτι θα

έριξε την πρωινή κούπα, που ήταν τόσο αναγκαία στη

μετά τον καφέ όλα θα είναι καλύτερα. Ή τουλάχιστον

μαμά.

θα μοιάζουν.

Στις 3.00 τα ξημερώματα τα πλήκτρα ενός υπολογιστή ή τα πινέλα ενός καμβά κινούνται παρέα με τον ήχο της καφετιέρας. Κάπου ένας φοιτητής εναποθέτει τις ελπίδες του στον φρέντο πριν την εξέταση, διώχνοντας τις μνήμες από το ξενύχτι. Κάπου σε ένα νοσοκομείο, ένας γιατρός και ένας σύζυγος μοιράζονται τον εσπρέσο της ελεεινής μηχανής και ένα μεγάλο ερωτηματικό που φοβούνται να του Κείμενα: Αγαθή Κάτσια

δώσουν μορφή με λέξεις.

Εσύ πως τον πίνεις τον καφέ σου, αλήθεια;

Ο εσπρέσσο είναι ο καφές του σύγχρονου καπιταλισμού. Στα τέλη του ‘70, με την έκρηξη των μεγαεταιρειών, ο εσπρέσσο έγινε το ποτό του επιτυχημένου μάνατζερ: γρήγορος και παραγωγικός.

08:00

Ο καφές είναι τελικά φυτό, ρόφημα ή ναρκωτικό; Ποιός

09:00 01

10:30

Ο καφές παραμένει, εννοείται, σταθερή αξία, αλλά οι συνθήκες κατανάλωσης και απόλαυσής του αλλάζουν με τις εποχές, κάνοντάς τον αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας και της κοινωνίας.

Ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ

Ο ΦΡΑΠΕΣ

ΣΤΗ ΧΟΒΟΛΗ

Ο Καφές της παλιάς Αθήνας

Ο καφές του «γκρικ καμάκι».

Ο παλιός που έγινε νέος

Συγκεντρώνει επιχειρηματίες & πολιτικούς,

Το παντελόνι καμπάνα & το στενό

Στροφή στη παρελθόν και την παράδοση,

μπλουζάκι, οι γιεγιέδες και οι χίπιδες

με μια δόση δημιουργικής διάθεσης

Ο καφές των επιφανών αντρών

που φλερτάρουν με τις τουρίστριες

& ρετρονοσταλγίας.

Σταμπάρει τα φύλλα των λογοτεχνικών

με τα μίνι.

περιοδικών της εποχής & συνοδεύει

Το καφενείο γίνεται και πάλι “in”

Ο καφές του «Χαλαρά»

Πρώτα από τους εναλλακτικούς και τους

Πόδια ανοιχτά, τάβλι αναγκαίο εξάρτημα

καλλιτέχνες, και μετά από όλους.

Μετά το πετρέλαιο, ο καφές είναι το αγαθό με τη μεγαλύτερη ζήτηση στον κόσμο. Και όπως τα καύσιμα,καταστρέφει το περιβάλλον του. Όταν οι καλλιέργειες δεν εναλλάσσονται με άλλα φυτά, το έδαφος γίνεται άγονο για πάντα.

λογοτέχνες & φοιτητές.

τη ποίηση του Μεσοπολέμου. Ο καφές της διανόησης

στο τραπέζι, περισσότερα χασμουρητά από

Γεννάει ιδέες και σφοδρές αντιπαραθέσεις. Συνοδεύεται υποχρεωτικά από καπέλο & γυαλισμένα παπούτσια.

1920

12:00

1940

Τα γλυκά του κουταλιού γίνονται βιολογικά και το σεμεδάκι κομμάτι του ψαγμένου ντεκόρ.

κουβέντες. Συνοδεύεται από άραγμα & ένα μπουκαλάκι νερό.

1970

1980

2000

Ο ΡΕΒΥΘΟΚΑΦΕΣ

ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ

Ο καφές της Κατοχής

Ο καφές της παρέας

Συνοδεύεται από δελτία

Συνοδεύεται από τον

& συνοδεύει τα άσχημα νέα.

χτύπο των ζαριών.

Ο καφές που ανακατεύεται με ρεβίθια

Ο καφές πρόφαση του ραντεβού

Για να φτάσει μέχρι το τέλος

Φοιτητές με ζιβάγκο και κόκκινα κασκόλ.

του χειμώνα, το τέλος του πολέμου.

Ο καφές της χειραφετημένης

Ο καφές που φέρνει αναμνήσεις

Μάνες όμορφες, αφράτες. Το παιδί στο

Από την ζωή πριν & κουβαλάει ελπίδες

καρότσι. Κουτσομπολιό και αναμνήσεις

για τη ζωή μετά, χωρίς σειρήνες.

παλιών φλερτ.

Δεν έχει πολλή ζάχαρη.

ΠΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ.

2010 Ο ΠΟΔΑΡΑΤΟΣ Ο καφές του ειδικού

Περίτεχνα σχέδια στο αφρόγαλα, ύφος επιστήμονα, στον σερβίρει με χέρι γεμάτο tattoo. Ο καφές του πολυάσχολου Παγώνει στο πλαστικό, αλλά είναι ακόμα υπέροχος. Ο ΚΑΦΕΤΖΗΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ BARISTA.

Καθώς κατεβαίνεις αμέριμνα την Χαριλάου Τρικούπη και περνάς έξω από το «Δέντρο του Καφέ» ξαφνικά, ένα μπουκέτο αρωμάτων σε χτυπάει στη μύτη. Τα αρώματα έχουν σίγουρα μαγικές ιδιότητες καθώς μπαίνεις μέσα σαν υπνωτισμένος και χωρίς σχεδόν να το καταλάβεις, συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να χαζεύει σαν μικρό παιδάκι

Φτιαξε το ροφημα που σου ταιριαζει!

τις μεγάλες γυάλες με τους καφέδες, τα γλυκά και τα μικρά βαζάκια με τις καραμέλες. Οι επαγγελματίες-αλχημιστές του καφέ σε αυτό το ξεχωριστό «κα-

Αν κατατάσσεσαι στους λάτρεις

μένουν 65 διαφορετικά είδη

οσυγκρασία και το προσωπικό

του καφέ θα δυσκολευτείς να

τσαγιού και 35 είδη βοτάνων.

σου γούστο καθώς εκεί γνωρί-

φεκοπτείο-καφεποτείο» θα σπεύ-

φύγεις χωρίς να φλερτάρεις

Κι αν είσαι επιρρεπής και στην

ζουν πόσο σημαντικό είναι να

σουν να σε εξυπηρετήσουν με

με την αγορά μια καινούριας

κατανάλωση γλυκών θα έρθεις

πίνεις τον καφέ και το ρόφημά

χαμόγελο καθοδηγώντας σε μέσα

κούπας ή ακόμα και μιας μη-

αντιμέτωπος με μια ποικιλία

σου όπως ακριβώς σου αρέσει.

από τους λαβυρίνθους της γεύσης

χανής καφέ καθώς και άλλων

που μετράει 25 είδη σοκολάτας

Για την παρασκευή καφέδων

αξεσουάρ καθώς θα βρεις μια

ενώ δύσκολα θα αντισταθείς σε

και ροφημάτων υπάρχει ακόμα

και της όσφρησης σε μια τεράστια

ενδιαφέρουσα ποικιλία σχετι-

μια σειρά χειροποίητων παρα-

και μια μεγάλη ποικιλία γλυκα-

κού εξοπλισμού.

δοσιακών προϊόντων από την

ντικών (π.χ. ζάχαρη καρύδας,

Αν δεν κατατάσσεσαι στους φα-

Ικαρία.

φρουκτόζη, στέβια), πολλά είδη

με προέλευση από την Κένυα,

νατικούς του καφέ θα χαρείς

Στο «Δέντρο του Καφέ» θα βρεις

γάλακτος καθώς και υποκατά-

την Αιθιοπία, τη Γουατεμάλα, την

να ανακαλύψεις πως σε περι-

ακριβώς ό,τι ταιριάζει στην ιδι-

στατά του (soya, αμυγδάλου).

Τανζανία, την Κόστα Ρίκα και την

ποικιλία διαφορετικών χαρμανιών (100 είδη), χύμα ή συσκευασμένα

Κολομβία.

100

δια¼ΟΡετικα ÌαÄμανια κα¼ε

δια¼ΟΡετ ειδ¸ τσΑΓιΟ

35 BOtANA

¡ευσεισ σΟΚΟΛατασ

Τα ταχύρυθμα σεμινάρια και οι γευστικοί πειραματισμοί ώστε να καταλήξεις στον καφέ που αντανακλά τη γευστική σου ιδιοσυγκρασία θα σε κάνουν να εμβαθύ-

Χαρ. Τρικούπη 89 // Τηλ.: 215 550 3754 Ωράριο καταστήματος: Δευτέρα - Παρασκευή 08:00 - 22:00// Σάββατο: 08:00 - 20:00 Ωράριο delivery: 08:00 - 16:00 // todentrotoukafe@gmail.com

νεις στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ροφήματος που καταναλώνεις καθημερινά.

14:00

#ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΝΕΨΗ

Συζητήσεις γύρω από το μπρίκι

Φλυ τζά νι 1Ο Το έφτιαξα μόνη μου, στην κουζίνα, όπως με μάθαινε η θεία Αλίκη. Τρεις φορές πρέπει να φουσκώσει και τρεις φορές να κατέβει ο αφρός για να είναι σωστό το καϊμάκι. Η θεία Αλίκη ζει στο Σουχούμι, στον Καύκασο. Ο ελληνικός εκεί λέγεται τούρκικος και το μπρίκι “τζασβέι”. Στις καφετέριες στο λιμάνι μαζεύεται όλος ο καλός ο κόσμος για να παίξει τάβλι και ντόμινο και να πιει έναν “τούρκικο”. Το λιμάνι είναι από τις πρώτες μου παιδικές αναμνήσεις, αλλά με λίγο διαφορετικό σκηνικό. Ήταν 1992, η διάλυση της σοβιετικής ένωσης και πόλεμος μεταξύ Γεωργίας και Αμπχαζίας. Στο λιμάνι υπήρχε κόσμος πολύς, φεύγαμε άρον άρον με τα πλοία. Μια γυναίκα φώναζε, δεν θυμάμαι πια τι όμως. Σπάνια πίνω ελληνικό, οπότε είχα ελάχιστες ευκαιρίες να εξασκήσω τις συμβουλές της θείας. Ένα φεγγάρι μου ζήτησε κάποιος να του φτιάξω ελληνικό, και ήταν σημαντικό να τον πετύχω, αλλά με τα 3 φουσκώματα, τελικά τον έκαψα. Μάλλον το νερό εδώ είναι άλλο, και το μπρίκι από κάποια άλλη θεία και κάποια πράγματα απλά πρέπει να τα αφήσεις πίσω και να μάθεις να τα κάνεις αλλιώς. Άλλα πάλι, ποτέ δεν τα μαθαίνεις. Όπως το ποτήρι νερό μαζί με τον καφέ. Πάντα τον πίναμε τρεχάτοι, οικογενειακώς, έτοιμοι να αφήσουμε τα λιμάνια ανά πάσα στιγμή. Τον καφέ μου τον πίνω γλυκό και ελαφρύ.

ΣΥΓΓΝΩΜΗ! Μπορεί να με διαβάσει κάποιος παρακαλώ; Θέλω να μάθω από που έρχομαι!

Στην σελίδα αυτή χώρεσαν 3 φλυτζάνια ελληνικού καφέ. Χώρεσαν πολλά γέλια και μερικές στιγμές σιωπής. Χώρεσαν μυρωδιές, ταξίδια, φύλλα εφημερίδων, άδειοι νεροχύτες, ένα πλήρες γεύμα και μερικά κουτιά με παλιές φωτογραφίες. Κυρίως όμως χώρεσαν πολλοί τόποι, πολλοί άνθρωποι, διαφορετικοί και ίδιοι σαν τα φλυτζάνια του καφέ που κρατάνε.

Φλυτζάνι 2Ο «Τον καφέ για να τον πιείς, πρέπει να σου αρέσει το φλυτζάνι” λεει η οικοδέσποινα και με βάζει να διαλέξω. “Και μην ξεχάσεις να γράψεις για τον άπλυτο τέντζερη από τη ρεβυθάδα”. Δεν το ξεχνάω. Ο καφές στήνεται στο γκαζάκι, σε ένα μπρίκι σφυρήλατο, από εκείνα που έχουν δει τα μάτια τους φωτιές και λάβρες. Κανονικά, έπρεπε να είχε σερβιριστεί σε δίσκο. Με πετσετάκι κολλαριστό. Κανονικά, έπρεπε να έχουμε κουλουράκια. Κανονικά, η γιαγιά Μέλη από τη Σμύρνη δεν θα ενέκρινε. Η γιαγιά Μέλη απ’ ο,τι καταλαβαίνω είχε πολύ αυστηρή κρίση για το ποιόν μιας κυρίας. “ “Και γω βγήκα αλήτισσα” γελάει η Μελίτα. Η γιαγιά Μέλη είχε την “ώρα της”, κάθε πρωί με την εφημερίδα και τον καφέ. Και το Μελιτάκι έκανε πως τη ζητούσε η κόνα Έλένη από απέναντι, για να στείλει τη γιαγιά στο μπαλκόνι και να ξεκλέψει μια τζούρα από το τσιγάρο και να γλείψει τον καφέ. Ρεβυθοκαφέ δηλαδή, της κατοχής. “Ξέρεις τι είναι αυτά;” μου δείχνει μερικά ξυλοκέρατα επάνω στο τραπέζι. “Δοκίμασε”. Είναι γλυκά και απροσδόκητα μαλακά. Συνοδεύουν ωραία τον ελληνικό μου. “Τότε, ο θείος μου είχε μια χαρουπιά εκεί που δούλευε. Και μου έφερνε κάθε βδομάδα από ένα τέτοιο. Για να μην τελειώσει, δεν το δάγκωνα όλη εβδομάδα, μονάχα το έγλυφα”. Δεν τολμώ να δαγκώσω άλλη μπουκιά. Αλλά επιστρέφουμε στη γιαγιά Μέλη, που μοιραζόταν το καφεδάκι και τις ιστορίες της με τις “θείες”. Στη Μελίτα είχε απαγορευτεί να ακούει τα όσα “αναθυμιούνται” οι παλιές. Δεν ήταν για τα αυτιά της. Γι’ αυτό φρόντισε να μην χάσει λέξη. Διηγήσεις ενήλικες, δύσκολες, του ξεριζωμού, που βρήκαν τον δρόμο τους στις σελίδες των μυθιστορημάτων της Μελίτας δεκαετίες μετά. “Δεν μου άρεσαν ποτέ οι καφετέριες, μόνο τα καφενεία” δηλώνει τελειώνοντας το φλιτζάνι -“Η μυρωδιά της εφημερίδας και του καφέ με το τσιγάρο”. Η μυρωδιά της κουβέντας. Στέλνω νοητά χαιρετίσματα στη γιαγιά Μέλη. Κάτι πρέπει να έκανε σωστά. Η Μελίτα πίνει τον καφέ της σκέτο & ντεκαφεινέ.

Φλυ τζά νι 3Ο Γέλια παιδικά ακούγονται πίσω από την πόρτα. Μου ανοίγει ο Νουρ, από τη Συρία, αγκαλιά με τον μικρό Ηλία και τη Μίρα να κρύβεται πίσω από την πλάτη του. “Καλημέρα”, μας λέει. Περνάμε στο μικρό σαλόνι και βολευόμαστε όλοι: Ο Νουρ με τη γυναίκα του, τη μητέρα του και τα 2 παιδιά, η διερμηνέας, η υπεύθυνη του προγράμματος φιλοξενίας και εγώ. Μας ρωτάνε αν θα φάμε. ” Ήδη έχει στρωθεί τραπέζι. Είναι νωρίς, πολύ νωρίς, αλλά δεν μπορούμε να προδώσουμε την φιλοξενία. Τα πιάτα γεμίζουν και αδειάζουν. Ύστερα, έρχεται ο καφές. Κάρδαμο στα χέρια του Νουρ, που μας δείχνει τους σπόρους του και μοσχομυρίζει ο τόπος. Στη Συρία, ο καφές παραδοσιακά ψήνεται σε ένα μεγάλο σωρό από κάρβουνα, σε πολλά μπρίκια ταυτόχρονα, με κάρδαμο μέσα. Μας σερβίρουν και ένα ποτήρι νερό, είναι για να ξεπλύνουνε το στόμα πριν τον καφέ, να νιώσουμε καλύτερα τη γεύση. “Έχουμε 2 καφέδες, έναν για το καλωσόρισμα και έναν για το καλό κατευόδιο” λέει. Κάνω το δομικό λάθος να σηκώσω μόνο το φλιτζάνι, χωρίς το πιατάκι και με διορθώνουν “Αυτό σημαίνει οτι δεν θέλεις ούτε το άντρα σου, ούτε τον πεθερό σου, ούτε κανέναν, θες να τους διώξεις όλους”. Ο συριακός καφές είναι βαρύς για όλους, και προσθέτει ο καθένας ζάχαρη, αν θέλει. Ο Νουρ λέει “ αλίμονο αν μαζευτούν οι γυναίκες με τον καφέ, συζητάνε για όλους και για όλα”. Τον ρωτάω για τους άντρες. “ Οι παππούδες στα καφενεία συζητάνε για όμορφα κορίτσια”. Ο Ηλίας μασουλάει ένα από τα κουλουράκια που έφερα. Κατά κάποια μοιραία σύμπτωση το μαγαζί που τα αγόρασα έτυχε να είναι γεωργιανό και τα κουλουράκια αυτά είναι τα ίδια που φτιάχνει και η θεία μου η Αλίκη. Μπερδεύτηκαν οι γλώσσες, οι γεύσεις και σαν να λύγισε λίγο ο χρόνος μέσα στη μυρωδιά του καφέ στο ζεστό σαλόνι.

Ο Νουρ πίνει τον καφέ βαρύ σκέτο με κάρδαμο

Μνήμες απ’ την πόλη

15:30

Που τον πίνεις τον καφέ σου; 01

Κηρομαντεία μολυβομαντεια καφεμαντεια χαρτομαντεια ενωραση φωτογραφιασ

Οι συνεργάτες μας, έμπειρες κυρίες, διασφαλίζουν την ποιότητα & την απόλυτη ακρίβεια στις προβλέψεις.

Καφέ-χανί

Καφέ

Καφετέρια

(qahveh khaneh)

το κλασικό

η Ελληνική

Σε όλο τον τουρκικό και αραβικό κόσμο, είναι η παραδοσιακή έκδοση του καφενείου, με μπρίκι, τάβλι, σκάκι και φιλοσοφική συζήτηση

στον λατινικρατούμενο κόσμο, τα πρώτα μαγαζιά που σέρβιραν καφέ και ελαφρύ σνακ. Θα τα συναντήσεις στις μεγάλες πιάτσες με τραπεζάκια έξω και τον απαραίτητο εσπρέσο.

έρχεται από την Αμερική και σημαίνει κυλικείο. Έρχεται στην Ελλάδα και σημαίνει κουβέντα και φραπεδάκι.

Coffee house

Coffee shop

Στον δρόμο

δηλαδή το σπίτι του καφέ η σαξονική προσαρμογή του καφενείου. Πολιτικές ζυμώσεις, φοιτητές επαναστάτες και περισσότερη λογομαχία παρά καφές.

εδώ ψωνίζεις από τον δυτικό κόσμο, έρχονται τα μαγαζιά του καφέ για τους λάτρεις. Εδώ δεν σερβίρουν απλά, αλλά αγοράζουν και συγκρίνουν ποικιλίες και σκεύη.

περπατώντας ή καθιστός το take away δίνει και παίρνει. Καφέδες στα παγκάκια, στα ΜΜΜ, με προσοχή μην χυθεί. Μια γουλιά ακόμη θέλω...

Απολαύστε τον καφέ σας στον όμορφο χώρο μας & μάθετε τα μελλούμενα... Καλέστε τώρα στο:

697 62 35 564 ή μπείτε στο:

www.koupaki.gr και δείτε τις μοναδικές

προσφορές μας επισκευθείτε μας: Χαροκόπου 38 & Αλκαίου (επί της Ηρακλείτου) Χαλάνδρι Τηλ.: 2110120721 // 2106001707 Ποσειδώνος 20-21, Παλαιό Φάληρο Τηλ.: 2104827255 // 2109818354 // 2109811203

16:30

#ΕΝΑΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ Π ΡΙΝ ΣΧ ΟΛΑΣΕΙΣ

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΚΑΦΕ & Ο ΚΑΦΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Από τα καφενεία του ελληνικού κινηµατογράφου, έωσ τισ επαναγεµιζόµενεσ κούπεσ του αµερικανικού, από πίνακεσ τησ εξωτικήσ ανατολήσ µέχρι πορτραίτα δεσποινίδων στο Παρίσι, ο καφέσ είναι αναπόσπαστο στοιχείο τησ σύνθεσησ. Τραγουδήθηκε και υµνήθηκε. Αποτέλεσε έναυσµα και τελικό σκοπό. Μια γεύση, εν µέρει µεταφορική, εν µέρει κυριολεκτική θα τη µοιραστούµε. Μοναδικό χαρµάνι...

Γ. Σουρήσ Ω βαρύ γλυκέ καφέ µου και σαν είµαι µε παρέα και σαν έχω µοναξιά κάθε µια σου ρουφηξιά είναι µια ψηλή ιδέα.»

John Frederick Louis 1857 Εκείνη που σερβίρει τον καφέ

Μιχάλησ Γκανάσ «Πρωινό σε καφενείο τησ οδού Σόλωνοσ» «Τα τασάκια τα πιατάκια τα φλιτζάνια αναλήφθηκαν τα πήρε η άχνα του καφέ.

Κ. Π. Καβάφησ, «Ένασ Γέροσ»

Αζίζ Νεσίν

«Στου καφενείου του βοερού το µέσα µέροσ

Αν ξοδεύαµε αυτό τον κόπο των εκατό χρόνων που

σκυµένοσ στο τραπέζι κάθετ’ ένασ γέροσ·

αφιερώσαµε στη ∆ηµοκρατία, για την ανάπτυξη του καφέ,

µε µιαν εφηµερίδα εµπρόσ του, χωρίσ συντροφιά.

σήµερα η χώρα µασ θα γινόταν δάσοσ από καφέ, που δεν τ’

Και µεσ των άθλιων γηρατειών την καταφρόνια

άγγιξε ο µπαλτάσ του ξυλοκόπου.

σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια

Στο παρελθόν κρίθηκε απαραίτητο, δεν το είχαµε

που είχε και δύναµι, και λόγο, κ’ εµορφιά.

καταλάβει. Αντί να φυτέψουµε σπόρο καφέ, φυτέψαµε το σπόρο

Ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει.

τησ ∆ηµοκρατίασ. “∆όξα τω Θεώ”, αν και δεν έχουµε καµιά

Κ’ εν τούτοισ ο καιρόσ που ήταν νέοσ µοιάζει

στενοχώρια απ’ τη µεριά τησ ∆ηµοκρατίασ, εµείσ ξέρουµε το τι

σαν χθεσ. Τι διάστηµα µικρό, τι διάστηµα µικρό.

τραβάµε από την έλλειψη του καφέ. Καφέσ είναι αυτόσ!… ∆ε

Σωριάστηκαν µε πάταγο στον ουρανό.»

18:30

# Γ Ι Α Ν Α ΠΕ Ι Σ ΤΑ Ν Ε Α Μ Ε Τ ΗΝ Κ Ο Λ Λ ΗΤ Η

µοιάζει σε τίποτε. Έτσι είναι η ∆ηµοκρατία; Και να είναι και να µην είναι το ίδιο κάνει… Αν δεν υπάρχει καφέσ, του ανθρώπου το κεφάλι γυρίζει, αν δεν υπάρχει ∆ηµοκρατία, του ανθρώπου το κεφάλι δεν γυρίζει. Ο καφέσ µοσκοβολάει, η ∆ηµοκρατία ούτε καν έχει µυρουδιά. Τον καφέ τον βάζεισ στο φλιτζάνι, τον πίνεισ. Η ∆ηµοκρατία ούτε τρώγεται, ούτε πίνεται. Σε τι χρειάζεται αυτή η ∆ηµοκρατία, µπορείτε να µου πείτε; Στη χώρα µασ έρχεται από το εξωτερικό µπόλικη µπόλικη ∆ηµοκρατία, αλλά καφέσ δεν έρχεται. Τον καφέ τον πουλάνε, τη ∆ηµοκρατία τη δίνουν. Ο καφέσ είναι µε λεφτά, η ∆ηµοκρατία τζάµπα… Για τον καφέ χρειάζεται συνάλλαγµα, για τη ∆ηµοκρατία τίποτα δεν χρειάζεται.

Η καφέτζου, 1965

Άλφρεντ Χίτσκοκ Vertigo

γραψε κατι γραψε κατι γραψε κατι γραψε κατι γραψε κατι γραψε γραψε κατι γραψε κατι γραψε κατι

Ο καφές δεν έχει την αποκλειστικότητα του παρεΐστικου ροφήματος. Πριν την εξάπλωση του και σε πολλές χώρες την ανατολής ακόμα και σήμερα, το ρόλο του παίζει το τσάι. Κοινώς, σε καλούν τα πάτε για “τσαγάκι” και σε ρωτάνε πώς το πίνεις, με ζάχαρη, σκέτο ή με γάλα.

καφεκαταστασεισ Εδώ μιλάμε για τις καταστάσεις που συντροφεύονται από τον καφέ σε όλες του τις εκδοχές, για να δείτε πόσο σημαντικός είναι...

ΓΗΠΕΔΙΚΟΣ

ΣΕΞΥ

ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ

ΤΥΠΙΚΟΣ

Χάλια, κρύος και σκέτος. Τον αγοράζεις από τους πλανόδιους που φοράνε κασκόλ της ομαδάρας. Να είσαι στο πέταλο, οι ευκαιρίες να χάνονται, το καλαμάκι να το χεις κάνει τσατάλια.

Εντάξει μην κρυβόμαστε, όλοι και όλες ξέρουμε τι σημαίνει το πάμε για καφέ!

Οταν τελικά δεν κατάφερες να αποφύγεις το ραντεβού. Παραγγέλνεις καφέ και σου φαίνεται τόσο άνοστος όσο είναι και ο απέναντί σου.

Συνήθως ακολουθεί επαγγελματικά ραντεβού σε Πολυεθνικές που σερβίρουν πάντα φίλτρου

Ο φραπές που στέκεται τίμια δίπλα σου, σε νίκες και ήττες.

Παίζεις με το κουταλάκι, εύχεσαι να τελειώνει όσο γίνεται πιο γρήγορααα...

Τον πίνεις και δεν τον πίνεις, μη σε περάσουν για κανέναν πεινασμένο. Μμμ, όχι κι άσχημος.

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ

ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ

Ο καφές που είναι φιλαράκι σου! Γνωρίζει Φυσική, Λατινικά, Γερμανικά και ό,τι άλλο σε βασανίζει. Σε σκουντάει, σε παρηγορεί, σου δίνει κουράγιο. Βοηθητικός πάντα εκεί δίπλα σου σαν σωσίβιο σε ναυαγό, νερό σε διψασμένο.

Ντεντέκτιβ στο αυτοκίνητο σε παρακολούθηση, πάντα ζεστός καφές που πάντα συνοδεύεται από ντόνατς και εκρήξεις

Του συγγραφέα, του ποιητή, του ζωγράφου και του διαφημιστή. Η Μούσα της έμπνευσης κρύβεται μέσα στις μικρές γουλιές που δίνουν ώθηση,

Ο σωστός χωρισμός συνοδεύεται από έναν καφέ. Και γλυκός να είναι πικρός σου φαίνεται. Εκείνη φεύγει και μένεις μόνος μαζί του. Σου συμπαραστέκεται, σου λέει δεν πειράζει σου αξίζει κάτι καλύτερο.

Η αμερικανιά που αγαπάμε να μισούμε.

Οι γουλιές, εδώ γεννούν ιδέες, πολλαπλασιάζουν φαντασία και δυνατότητες.

Εδώ εκτιμάς τον καφέ!

Ενίοτε παραγγέλνεις και δεύτερο και αρχίζεις και κοιτάς την απέναντι!

ΓΥΜΝΑΣΙΑΚΟΣ

ΠΡΟΣΜΟΝΗΣ

ΤΑΞΙΔΙΟΥ

ΓΚΑΡΣΟΝΑΣ

Στο μαιευτήριο να περιμένεις, με την πεθερά και τους φίλους. Κερνάς όλο τον κόσμο, αγωνιάς και προσμένεις.

Ολοι ξέρετε για τι μιλάω! Από τους καλύτρους συντρόφους, για όλους όσους κρατούν τιμόνι!

Αν σ’ αρέσει η γκαρσόνα, θα πηγαίνεις εκεί για να πίνεις καφέ από τα χέρια της, να την κοιτάς και να παλεύεις για το κονέ της χρονιάς!

Της κοπάνας! Εξω κρύο, πρώτη ώρα μαθηματικά και διαγώνισμα. Μέσα ζέστη, νες με γάλα ή καπουτσίνο (γλυκός έτσι;), παρέα, πλάκα και συζητήσεις επί παντός επι στητού.

Ο τελευταίος σου καφές πριν γίνεις μπαμπάς.

Προσέχεις πάντα για να μην σε δεί ο Λυκειάρχης και έχεις άλλα...

ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ

ΠΟΛΥΛΟΓΑΣ

Πρωινός, διακοπάτος, με θάλασσα φόντο, γλάρους και ζεστή τυρόπιτα από τον φούρνο. Σχεδιάζεις με τον χάρτη ανοιχτό το πρόγραμμα της ημέρας, παίρνεις τζούρα με ήχο και ευχαριστείς την ζωή!

Πιστεύεις δεν πιστεύεις, μία φορά θα πάς. Μεγάλη πόρτα, δυσκολίες, στο βάθος η λύση και ένας μελαχροινός δίμετρος όλα αυτά στο φλυτζάνι και στην ενόραση της καφετζούς.

Μάλλον Ελληνικός, διπλός, γλυκός!

Όπως και να ‘χει, σου φαίνεται θαυμάσιος, γιατί σε λίγο θα φτάσεις!

Συνήθως το κονέ δεν πετυχαίνει, η γκαρσόνα έχει αυγατισμένα πουρμπουάρ κι εσύ νεύρωση στομάχου.

ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ Υπάρχουν και τόσες άλλες κατηγορίες! Όπως ο καφές του πολιτικού ψηστιριού στον πρωτοετή για να οργανωθεί στην παράταξη (μία είναι η παράταξη)! Ο καφές της κηδείας να ζήσετε να τον θυμόσαστε (από τους πιο άχαρους), ο βαπορίσιος ο παλιός στυλ Ρίο Αντίρριο που οι νεότεροι δεν τον ξέρουν (ας όψεται η γέφυρα) και τόσοι ακόμα! Στείλτε την δική σας

Το πίνεις γρήγορα για να ξεκινήσει η παράσταση!

καάσταση στο site μας και όλες θα αναρτηθούν!

Στις αρχές του αιώνα ξεκίνησε το κίνημα δίκαιου εμπορίου (fair trade) με σκοπό να εξασφαλίσει καλύτερες τιμές πώλησης για τους μικρούς παραγωγούς. Λόγω έλλειψης διαφάνειας των διαδικασιών κανείς δεν ξέρει όμως αν ο “δίκαιος” καφές σου από τη μεγάλη αλυσίδα, τελικά ωφελεί ή εκμεταλλεύεται τις ανερχόμενες οικονομίες.

Εδώ ο καφές περνάει σε δεύτερη μοίρα. Απλά σε γουστάρει!

FOKA+NEGRA

Φωκίωνος Νέγρη 32, Αθήνα Τ.: 210 8210038 Fb: Foka+Negra Cafe-Bistrot Αν φέτος το χειμώνα δεν κατάφερες να απολαύσεις καλό καφέ σε ένα υπέροχο στέκι μάλλον δεν επισκέφτηκες ακόμη το Foca + Negra cafe bistrot . Στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη το Foca + Negra γρήγορα κατάφερε να γίνει στέκι για πολλούς μετατρέποντας την ανάγκη για καφεϊνη σε προσωπική καθημερινή απόλαυση, μάλιστα τις Κυριακές αν θες κάτι παραπάνω από τον καφέ της προτίμησης σου γλυκοί και αλμυροί πειρασμοί με παραπάνω από 15 διαφορετικές επιλογές έρχονται να κάνουν το κυριακάτικο brunch , από τις 11:00 -17:00, όχι μόνο για πεινασμένους εργένηδες και αγουροξυπνημένους και ξενύχτηδες αλλά για όλη την οικογένεια Κυριακάτικη συνήθεια. Να λοιπόν ένας απολαυστικός λόγος να παρακαλάς να έρθει το Κυριακάτικο πρωινό.

SOROLOP

Ανδρέα Μεταξά 17, Αθήνα T.: 210 3801118 Fb: Sorolop Σίγουρα, καλύτερες επιλογές, κι εδώ θα συμφωνήσουμε όλοι, για να συνοδέψεις το όποιο είδος καφέ κι αν προτιμά ο καθένας, βρίσκονται στο Sorolop. Έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε διάφορες παραλλαγές στο βασικό τρίπτυχο, προφιτερόλ, τσουρέκι, παγωτό (πάντα με φρέσκο γάλα). Τι θα λέγατε για ελληνικό κουπάτο με ένα muffin τσουρέκι με γέμιση μαρμελάδα βερίκοκο ή espresso με τσουρέκι δίχρωμο με λευκή και μαύρη κουβερτούρα. Freddo cappuccino με μία ή δύο μπάλες παγωτό; Για το προφιτερόλ του δεν συζητάμε με τι θα ταίριαζε. Η απάντηση είναι με όλα. Εδώ η συζήτηση γίνεται από το πόσα σουδάκια θα αποτελείτε.

ΤΣΙΡΙΤΡΙ ΤΣΙΡΙΤΡΟ...

Βεΐκου 89Α-91, Κουκάκι Τ.: 213 0122913 Fb: τσιριτρι τσιριτρο.’’.

Βόλτα στο Κουκάκι μέρα καθημερινή, βιαστική, κάπως μουντή… Περαστική από τη Βεΐκου άκουσα μια παλιά μελωδία τραγούδι ελληνικό δεκαετίας 40 ή 50. Στρέφω το βλέμμα μου και παρατηρώ στη βιτρίνα το εσωτερικό: χρώματα, πανέμορφοι κόκκινοι καναπέδες αντίκες και παστούλες παλαιάς εποχής. Μικρά κουτάλια, κρυστάλλινα κουτάκια, μπιμπελό που θυμίζουν κουκλόσπιτο. Μπαίνω μέσα και η Βάσω με τον Μιχάλη με υποδέχονται με τον πιο ζεστό και αληθινό τρόπο… Αυτόν της παλιάς γειτονιάς που αποδεικνύει ότι το αυθεντικό αντέχει και στις μεγαλουπόλεις. Τι έχουν να μας φιλέψουν; Θες γλυκό ή αλμυρό; Χειροποίητες πίτες με αγνά ελληνικά υλικά. Κι από γλυκό όμως σπιτική πορτοκαλόπιτα, σοκολατόπιτα, σιμιγδαλένιο χαλβά, μηλόπιτα… «Η μήπως προτιμάτε να σας κεράσω μια σοκολατίνα ωραία μου κυρία;» Εδώ θα γευτείτε ο,τι έχετε πεθυμήσει «μαμαδίστικο» και σπιτικό. Καφέδες μοσχοβολιστοί, φρέσκοι ή ρακόμελα για το κρύο κυρίως μέσα στην κοινή παρέα της παλιάς γειτονιάς. Για τους νέους να μάθουν να νιώθουν, να γεύονται, να συζητούν, και για τους παλιούς η αναβίωση μιας άλλης εποχής…

ΤΖΕΝΓΚΑ

Κειριαδών 38, Κ. Πετράλωνα Τ.: 210 3411499

Central coffee food & pastry Σόλωνος 111, Εξάρχεια Τ.: 210 3300886

Πες μου ότι βρέθηκες στη Σόλωνος πρωί-πρωί και δε σε πήρε η μυρωδιά της φρεσκοψημένης plus χειροποίητης σφολιάτας του central. Εμένα πάντως με τράβηξε απ’ τη μύτη. Ο πρώτος καφές «για ν’ ανοίξει το μάτι» πρέπει να είναι πρώτης ποιότητας, απολαυστικός και αχνιστός, στο central αυτό είναι προτεραιότητα. Είτε τον παραγγείλεις από το μαγαζί, είτε από τη δουλειά σου το delivery και το service (οι «σωτήρες» του πρωινού καφέ) θα σε αφήσουν απόλυτα ικανοποιημένο. Για πιο μεσημέρι εφοδιάσου με το «πατροπαράδοτο» πεϊνιρλί στο χέρι και περατζάδα από τα Εξάρχεια. Αν είσαι στη δουλειά και η πείνα σε κάνει να υπολειτουργείς, παρήγγειλε club sandwich, burger ή «σάντουιτσάρα» και θα με θυμηθείς. Εντάξει, είμαστε κι εμείς που η ζωή μας έριξε στην υγιεινή διατροφή και δε μας αφήνει παραπονεμένους με δροσερές ολόφρεσκες σαλάτες (που μέσα μπορείς να «ρίξεις» -κρυφά- και τα ζυμαρικά σου). Όλα τα υλικά αγνά και χειροποίητα και… καλή απόλαυση!

19:30

Σαν βγεις στον πηγαιμό για τα Πετράλωνα και ψάχνεις ένα μέρος να απολαύσεις (κι όχι απλώς να πιεις) τον καφέ σου... να πας στο Τζένγκα. Ο Χρήστος και η Μινού θα σου φτιάξουν καφεδάκι και θα τα πείτε, θα σου πουν για το πως δημιουργήθηκε το μαγαζί από το μηδέν από εκείνους και τους φίλους τους. Η διακόσμηση -και γενικά ο χώρος- είναι D.I.Y., φτιαγμένος με ατόφιο μεράκι και μουσικόφιλη διάθεση. Θα βρεις οικονομικό και ποιοτικό καφέ και μεγάλη ποικιλία ροφημάτων, τα οποία μπορείς να τα πιεις είτε στον καναπέ διαβάζοντας ένα βιβλίo από την ανταλλακτική βιβλιοθήκη, είτε χαζεύοντας τους περαστικούς από την τζαμαρία. Όσο για το βράδυ, γίνονται διάφορα events -από dj sets μέχρι βραδιές ποίησης και stand up comedy- όπου το αλκοόλ είναι καθαρό, φθηνό και παρεΐστικο. Κοντά στον σταθμό του Κεραμεικού, αλλά και κοντά στον ηλεκτρικό σταθμό «Πετράλωνα», γιατί, πραγματικά, δε χρειάζεται πολύ περπάτημα και ψάξιμο για να περάσεις όμορφα!

05 στεκια

Στα γρήγορα Ο Ορισμός από τους Ειδικούς

Στέκι: Χώρος στον οποίο ένα ή περισσότερα άτομα συχνάζουν ή ασκούν ορισμένη δραστηριότητα. Συνώνυμο: Λημέρι. Δεν μεταφράζεται μονολεκτικά σε άλλες γλώσσες.

Άσμα Ασμάτων

«Στο παλιό μας στέκι, σαματά στο σαματά, μάλωσαν δυο φίλοι για μιαν όμορφη κυρά» Στίχοι: Σώτια Τσώτου Μουσική:Λίνος Κόκοτος

jimmy's hall Ένας χώρος στα Εξάρχεια με όνομα που παραπέμπει στην ομώνυμη ταινία του Κεν Λόουτς. Δεν μιλάμε για έναν περιστασιακό προορισμό αλλά για ένα στέκι που είσαι φιλοξενούμενος και όχι απλά πελάτης. Εδώ οι άνθρωποι δεν είναι φίλοι της καθημερινής φρενίτιδας, προτιμούν το αυθεντικό, το ποιοτικό το οικείο προσπερνώντας το δήθεν

O.N.O.M.A. The art bar Ένας από τους πιό ιδιαίτερους χώρους στα Άνω Πατήσια και στην ευρύτερη περιοχή

και το αχρείαστο. Αυτό το κλίμα βοηθά στο να είναι το στέκι για φανατικούς θαμώνες με χαλαρές κουβέντες,

Μπορεί να έχεις άλλο στέκι για καφέ, άλλο για φαγητό, άλλο για ποτό. Ανεξαρτήτως είδους στεκιού, ποιά χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένα μαγαζί για να γίνει -εν τέλει- η πρώτη σου επιλογή για μια χαλαρή έξοδο; Μετά από ενδελεχή έρευνα (το συζήτησα και με τρεις παρέες) και έντονο δημοσιογραφικό δαιμόνιο (!) κατάλαβα ποιά είναι τα στοιχεία που πιθανά θα μετατρέψουν ένα τυχαίο μαγαζί σε στέκι (και με σειρά προτεραιότητας παρακαλώ!).

αβίαστα χαμόγελα και ανθρώπινα νοιαξίματα. Ολα αυτά ανακατεμένα με αρώματα καφέ, σπιτικές γεύσεις σε γλυκά και σάντουιτς αλλά

είναι το O.N.O.M.A. The art bar. Άξια έχει κατακτήσει τον τίτλο ενός απ’ τα καλύτερα στέκια, μιας και το ζεστό περιβάλλον, διαμορφωμένο σαν gallery με γνωστά έργα τέχνης να κοσμούν τους τοίχους και το πάντα χαμογελαστό και φιλικό προσωπικό, δύσκολα θα σε κάνουν να μην το επιλέξεις για τον πρωινό καφέ σου ή την απογευματινή συνάντηση με την παρέα. Τα βράδια το Ο.Ν.Ο.Μ.Α. γίνεται ο απόλυτος προορισμός για χαλαρό ποτό ή cocktail τις καθημερινές ενώ τα Σαββατοκύριακα συχνά οργανώνει βραδιές παρέα

και πραγματικά καθαρά ποτά με φόντο πάντα σωστά επιλεγμένη και ατμοσφαιρική μουσική. Οι μελωδίες της νύχτας δημιουργούν άτυπα παρεάκια που συνομολογούν τακτικά τα μυστήρια της ζωής (πάντα στην απλότητά τους) γύρω από μία μπάρα που... όλους μας ενώνει. Μία νησίδα αυθεντικότητας λοιπόν και... στέκι για πολλά! Ιπποκράτους 146, Αθήνα | 213 03 76 639 Fb.: Jimmy’s Hall

με εκλεκτούς dj s και την καλύτερη μουσική της πόλης. Πατησίων 351 | 210 20 12 354 Fb:onomatheartbar

02 01

Οι τιμές: Αν είναι να πηγαίνεις κάπου συνέχεια, πρέπει να το αντέχει η τσέπη σου. Εγγύτητα: Αν δε χρειάζεται να πάρεις αμάξι, μετρό, τρενό, πατίνι για να πας σε ένα μαγαζί, οι πιθανότητες αυξάνονται.

Να στηρίζεις φίλο που έχει το μαγαζί ή φίλο που δουλεύει στο μαγαζί: Κλασικές αξίες. Οικειότητα: Για κάποιον λόγο, αισθάνεσαι οικεία. Είναι η μουσική; Είναι που κάτι σου φαίνεται γνώριμο; Η διακόσμηση; Όλο το προσωπικό ή ο ιδιοκτήτης, σου συμπεριφέρονται λες και σε ξέρουν χρόνια; Όπως και να ‘χει, σε κάνει να νιώθεις σα να είσαι στο σπίτι σου. Τάβλι: Βασικό στοιχείο που θα σε βοηθήσει, τουλάχιστον στην αρχή, να κάθεσαι με τις ώρες. Δεν περιοριζόμαστε βέβαια. Μπορεί να είναι και άλλα παιχνίδια διαθέσιμα. Αλλά το τάβλι είναι σύμφυτο της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας και ξεχωρίζει στη λίστα μας.

03 strange fruit

το κρυφο σχολειο

Η αλλιώς τι ενώνει τη Billie Holiday με ένα ξεχωριστό στέκι στα Άνω Πατήσια… Το «παράξενο φρούτο» είναι ότι λέει το όνομα του, ένα καφέ-μπαρ με πολύ «δικό του» χαρακτήρα. Στέκι που αγαπάει όχι μόνο η γειτονιά αλλά όλη η Αθήνα, στο λέει αυτό μια Γλυφαδιώτισσα. Ξεχωρίζει για την προτίμηση του στη «μαύρη μουσική» (jazz, soul, funk, blues) και για το μεράκι του στις εμπνεύσεις των cocktails (δοκίμασε London’s Passion, Queen Amalia, Hoodoo Fire). Απλά πες στον bartender (ναι εκείνον με το γιλέκο και το περιποιημένο μούσι) τι ζητάει ο ουρανίσκος σου να γευτεί και θα σου φτιάξει επιτόπου κάτι τελείως καινούριο! Αν κρυώνεις και θες να ζεσταθείς σου έχουν οινόμελο ξακουστό με κρασί μιας ιδιαίτερης παραγωγής. Τη μέρα απολαμβάνεις τον ήλιο με το καφεδάκι σου. Aρκεί να κάτσεις στη μπάρα και γνωρίζοντας τα παιδιά θα καταλάβεις για ποιό λόγο το Strange Fruit είναι εδώ και χρόνια ένα από τα πιο αγαπημένα στέκια της πόλης.

Το Γαλάτσι έχει το στέκι του και αυτό δεν είναι άλλο από το μεζεδοπωλείο - ρακάδικο «Κρυφό Σχολειό». Ζεστή και όμορφη ατμόσφαιρα, με εξαιρετικό φαγητό και με πολύ καλές τιμές. Η κουζίνα πέρα από μεσογειακά πιάτα, διαθέτει κρητικούς μεζέδες άψογα μαγειρεμένους κρατώντας πάντα τα μυστικά της παράδοσης. Κάποιοι λένε πως δεν γίνεται να πας και να μην φας τηγανιά κοτόπουλου σβησμένη με κονιάκ και μέλι. Φυσικά όλα αυτά συνοδευμένα από εξαιρετική ρακή, ενώ για μερικούς την παράσταση κλέβει το οινόμελο, αλλά και το εξαιρετικής ποιότητας κρασί. Αν συναντήσετε και ζωντανή λαϊκή, ρεμπέτικη ή και έντεχνη μουσική θα είναι σίγουρα μια αξέχαστη βραδιά για την παρέα. Το προσωπικό φιλικό και ευγενικό έρχεται να συμπληρώσει τον μαγικό συνδυασμό του καλού μεζεδοπωλείου, που από κάποιους μάλιστα τιτλοφορήθηκε ως το «διαμάντι» της Αθήνας.

Πατησίων 354, Αθήνα | 210 20 28 201 f.b.: Strange Fruit

Ηνίοχου 7, Γαλάτσι | 210 2220201 FB: Το Κρυφό Σχολείο

ροκα και ροδι

05 Η Φωκίωνος ήταν, είναι και θα είναι από μόνη της στέκι! Φανταστείτε λοιπόν έναν από τους πιο καλαίσθητους χώρους να ανθίζει στον πεζόδρομο. Εδώ θα γευτείτε ψαγμένες γεύσεις σε ζυμαρικά, πίτσες και γκουρμέ ορεκτικά, εμπνευσμένα από τον σεφ Κωνσταντίνο Σαρρημαυρογέννη. Σε συνδυασμό με ευφάνταστες σαλάτες και συνοδευτικά ποτά που οι άνθρωποι του μαγαζιού ξέρουν να προτείνουν και να ταιριάζουν. Η διακόσμηση είναι πολύ όμορφη με φωτογραφίες που σε ταξιδεύουν στην Μεσόγειο, με τραπέζια εμπνευσμένα και με προσωπικό που εξυπηρετεί, χαμογελάει και δένει αρμονικά με τον χώρο. Μην παραλέιψετε να γευτείτε το φρέσκο χειροποίητο παγωτό, ενώ να ξέρετε πως το “ΡΟΚΑ ΚΑΙ ΡΟΔΙ” σαν πολυχώρος γεύσης, προσφέρει απολαυστικό καφέ όλες τις ώρες την ημέρας (Φωκίωνος και καφές πάνε μαζί εδώ και χρόνια) και βέβαια καθαρά ποτά και κοκτέιλ. Την πρώτη φορά επισκεφθείτε τον χώρο! Την δεύτερη μπορείτε να παραγγείλετε στον δικό σας, μιας και λειτουργεί και διανομή σε μία μεγάλη περιοχή που μπορείτε να πληροφορηθείτε από το site τους! Φωκίωνος Νέγρη 31, Αθήνα | 210 86 51 611 fb: ΡΟΚΑ & ΡΟΔΙ www.rokakairodi.gr

βινυλιο

H ψυχη της πολης Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο “παντελώς χειροποίητα” μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της “Ανωτάτης Ζαμπετικής”. Αναφωνεί “Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!” και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ’ τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ “ανεξήγητα αρέσω”

Μεταξύ

ampazis.gr

www.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου Του Παντελή Αμπαζή

ζωής. Δεν έχουν εξογκωμένο εγώ. Δεν επικεντρώσοβαρού και αστείου λέγονται

νουν πάντα στα υλικά αγαθά. Είναι συνήθως υπερά-

συνήθως οι πιο μεγάλες αλήθειες. Μεταξύ σοβαρού

νω χρημάτων. Έχουν μάθει να καλοπερνούν με τα

και αστείου λες κάτι, που αλλιώς ούτε ‘συ θα το

λίγα. Αγαπούν το μέτρο και μισούν το μέτριο. Ξέρουν

ξεστόμιζες, ούτε ο άλλος εύκολα θα δεχόταν να το

ότι ο βλάκας είναι πιο επικίνδυνος κι απ’ τον κακό.

ακούσει. Μισοαστεία μισοσοβαρά λες στο φίλο σου τι

Γιατί θα σου κάνει ζημιά ακόμα κι αν δεν έχει κανένα

σε πειράζει στη συμπεριφορά του. Μισοαστεία μισο-

συμφέρον. Γι’ αυτό και τον αποφεύγουν. Οι άνθρωποι

σοβαρά λες στη γκόμενα, τι αισθάνεσαι κατά βάθος.

με χιούμορ λατρεύουν τους μακρινούς περιπάτους.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου, βάζεις στη θέση του

Ειδικά όταν τους κάνουν ενοχλητικά άτομα... Μία

τον αγενή και τον φορτικό. Μεταξύ σοβαρού και

παροιμία λέει: Δεν υπάρχει κηδεία χωρίς γέλιο και

αστείου δεν το βουλώνεις με τον παρεξηγησιάρη.

γάμος χωρίς κλάμα.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου, λες κάτι στο αφεντικό

Αν βρεθείς στην οδό Θεμιστοκλέους, τουτέστιν στη «γιάφκα» της μουσικής, κάνε μια επίσκεψη στο δισκοπωλείο του Δημήτρη που θα σου φτιάξει ζεστό καφεδάκι για να χαζέψεις με το πάσο σου τους δίσκους κι αν κάτι σου «γυαλίσει» να το αγοράσεις. Ένα μικρό και ζεστό μαγαζί που αν αγαπάς τη μουσική θα το κάνεις στέκι. Το βράδυ μαζεύονται κι άλλοι με περίσσια διάθεση για χαβαλέ και συζητήσεις με ποτό στην μπάρα. Είτε είσαι ροκάς, μεταλλάς, πάνκης, είτε του εναλλακτικού το μαγαζί αυτό θα σε κεντρίσει γιατί έχει ψυχή και δεν είναι απρόσωπο. Αγαπάει το ροκ με την ευρεία έννοια και ιδιαίτερα το ελληνικό ροκ. Τον πρίγκιπα του ελληνικού ροκ, τον Παύλο Σιδηρόπουλο και πολλούς, πολλούς ακόμη! Θεμιστοκλέους 38 | 2130289750 www.vinylio.gr fb: Vinylio

σου που αν το έλεγες στα σοβαρά την άλλη μέρα

Γι’ αυτό το αποφάσισα: Δεν θέλω να ασχολούμαι με

θα ήσουν άνεργος. Αλλά δεν μπορείς και να μην το

σοβαρά πράγματα. Θέλω να ασχολούμαι σοβαρά με

πεις. Σου γαργαλάει τη γλώσσα. Μεταξύ σοβαρού και

τα πράγματα. Και να ακροβατώ μεταξύ σοβαρού και

αστείου επισημαίνεις στον αμελή τις υποχρεώσεις

αστείου. Γιατί η ζωή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για

του και επαναφέρεις στην τάξη τον συνάδελφο που

να την πάρεις στα αστεία, αλλά είναι και πολύ μικρή

σε μειώνει.

για να την πάρεις στα σοβαρά!

Ένα χαμόγελο είναι το μέσον για να περάσει απέναντι κι η πιο σκληρή αλήθεια. Το χιούμορ είναι το κλειδί που ανοίγει κάθε πόρτα. Μ’ ένα χαμόγελο πέφτουν τα κάστρα. Βέβαια χιούμορ ως γνωστόν έχουν μόνο οι σοβαροί. Οι άλλοι οι γελοίοι απλά σπάνε πλάκα. Γελάνε με χοντράδες. Πότε δεν αυτοσαρκάζονται. Το χιούμορ είναι ο χυμός του πνεύματος. Όσοι έχουν πραγματικά χιούμορ, γελάνε πρώτα με τα χάλια τους. Κοιτάνε στον καθρέφτη τους και σκάνε στα γέλια. Είναι βαθιά καλλιεργημένοι και πνευματώδεις. Δε βγάζουν κακία όταν πειράζουν τους άλλους. Γελάνε με την καρδιά τους, πρώτα με τα δικά τους λάθη και μετά με τις βλακείες των άλλων. Ξέρουν πολύ καλά το γελοίον του πράγματος και τη ματαιότητα της

Θανάσης Βέμπος

Άστυ-μυστικά

Το ζήτημα των μεταλλικών καπακιών φρεατίων με τα περίεργα σύμβολα στους δρόμους της Αθήνας, και πολλών άλλων ελληνικών –και όχι μόνο- πόλεων είναι ευρέως γνωστό. Αυτό που λείπει είναι μια αντικειμενική έρευνα και όχι αυθαίρετοι ισχυρισμοί, αερολογίες και εκμετάλλευση.

www.vembos.gr Συνήθως βαδίζουμε στους δρόμους της πόλης χωρίς να προσέχουμε τις μικρές λεπτομέρειες του αστικού τοπίου. Μια από αυτές είναι και ορισμένα, πολύ συνηθισμένα, μεταλλικά καπάκια φρεατίων. Κάποια από αυτά, φέρουν περίεργα σύμβολα. Όχι λογότυπα. Αλλά αποκρυφιστικά σύμβολα -με κυριότερο ανάμεσά τους το πεντάκτινο αστέρι και παραλλαγές του. Το πεντάκτινο αστέρι/πεντάλφα, είναι βασικό σύμβολο, πανάρχαιο και πανανθρώπινο, που δυστυχώς εδώ και κάμποσα χρόνια συνδέθηκε με «σατανισμό», «μαύρη μαγεία» και άλλες τέτοιες λέξεις-κλειδιά που ξυπνούν αρνητικούς συνειρμούς. Ας είναι καλά ο χείμαρρος της παραπληροφόρησης και της ηλιθιότητας που τρέχει διαρκώς από τα τηλεοπτικά κανάλια και το Διαδίκτυο. Ουσιαστικά το πεντάκτινο αστέρι είναι ένα πανάρχαιο προστατευτικό σύμβολο, ένα σύμβολο του ανθρώπου και του κόσμου του, που συναντάται από την αρχαία Αίγυπτο, Μεσοποταμία και Ελλάδα, μέχρι το σύγχρονο αποκρυφισμό. Ως αποτρεπτικό σύμβολο χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα σε ποικίλες μορφές. Στα καπάκια, το βασικό αυτό σύμβολο συναντάται σε εξαιρετικά πολυάριθμες παραλλαγές. Υπάρχουν πεντάκτινα αστέρια με κύκλο εγγεγραμμένο ή περιγεγραμμένο, πεντάκτινα με το

σύμβολο του γιν-γιανγκ στο εσωτερικό τους, με βαθούλωμα ή εξόγκωμα στο εσωτερικό τους, μικρά, μεσαία, διπλά, μονά, αποτελούμενα από κουκίδες, μέσα σε ημισέληνο… κοντολογίς μια απέραντη ποικιλία η οποία σε συνδυασμό με την πλήρη έλλειψη αναφοράς στοιχείων κατασκευαστή, δημιουργεί ένα επίμονο αίνιγμα. Αυτό που μπορούμε να αποκλείσουμε, είναι η σύμπτωση. Οι δεκάδες ή και εκατοντάδες παραλλαγές, η απουσία στοιχείων κατασκευαστή και πολλά άλλα δείχνουν ότι τα σύμβολα δεν είναι απλά επιχειρηματικά ή βιομηχανικά λογότυπα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εκτός από τα «καθαρόαιμα» καπάκια με το πεντάκτινο αστέρι, έχουμε και άλλα με εξάκτινα αστέρια, με ηλιακά σύμβολα, καπάκια με στυλιζαρισμένα πεντάκτινα και εξάκτινα αστέρια κι ένα σωρό άλλα στα οποία οι προαναφερθέντες συμβολισμοί συνδυάζονται με περίεργα αρχικά ή άλλα σύμβολα. Με τους συνεργάτες μου κάναμε παλιότερα μια επίπονη «αστική έρευνα» προσπαθώντας να δώσουμε κάποιες απαντήσεις. Ανακαλύψαμε πως στη συντριπτική πλειοψηφία τους, τα επίμαχα καπάκια σκέπαζαν συνηθισμένες παροχές πετρελαίου πολυκατοικιών (περίπου οκτώ στα

«Μαγικές σφραγίδες» στους δρόμους της πόλης

δέκα). Από τα υπόλοιπα, κάποια ήταν κολλημένα, άλλα κάλυπταν φρεάτιαυδρορροές, ή ήταν τσιμεντωμένα. Αυτό σημαίνει πως τα αινιγματικά καπάκια ήταν κάποτε διαθέσιμα σε σχετικά καταστήματα οικοδομικών υλικών και αγοράζονταν από διαχειριστές πολυκατοικιών, εργολάβους ή τεχνίτες. Όλοι όσοι ερωτήθηκαν (τεχνικά γραφεία, καταστήματα πωλήσεων και άλλοι) δήλωσαν παντελή άγνοια, γεγονός που δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι τα επίμαχα αντικείμενα είναι αρκετά μεγάλης ηλικίας. Αρκετών δεκαετιών τουλάχιστον… Και το ερώτημα είναι σαφές: τι σκοπό θα μπορούσε να εξυπηρετεί η τυχαία διασπορά χιλιάδων καπακιών με αποτρεπτικά σύμβολα; Το πρόβλημα περιπλέκεται επειδή η ποικιλία και οι παραλλαγές των καπακιών (ιδιαίτερα οι παραλλαγές του πεντάκτινου αστεριού μέσα σε κύκλο που υπάρχει σε δεκάδες μορφές, διαστάσεις και τεχνοτροπίες) φανερώνουν ότι τα καπάκια θα πρέπει να έχουν «γενεές», δηλ. να κατασκευάζονταν επί σειρά ετών, από διαφορετικές βιομηχανίες ή/και από διαφορετικούς σχεδιαστές. Στην περίπτωση αυτή ίσως υπάρχει μια μορφή «εξέλιξης» του σχήματος με βάση τον παράγοντα χρόνο. Συνεπώς δεν έχουμε μόνο χιλιάδες διαχειριστές και εργολάβους που αγόραζαν καπάκια από δεκάδες καταστήματα οικοδομικών ειδών, αλλά και πολυάριθμα χυτήρια και σχεδιαστές. Κι όλα αυτά, πριν από αρκετές δεκαετίες. Η εικόνα γίνεται πολύ μπερδεμένη. Ας σκεφτούμε τα διάφορα αποτρεπτικά σύμβολα που χαράσσονται ή ζωγραφίζονται (ιδιαίτερα στην επαρχία) σε πόρτες σπιτιών, σε βάρκες (πεντάκτινα άστρα και μάτια) και σε άλλα μέρη. Ο απλός άνθρωπος ήθελε να προφυλαχτεί από τις «δυνάμεις του κακού» και χάραζε αποτρεπτικά σύμβολα σε χρηστικά αντικείμενα (ας

θυμηθούμε εδώ τα «μάτια» και τα άλλα φυλαχτά που κρεμιούνται στο καθρεφτάκι του αυτοκινήτου). Από την άποψη αυτή, άραγε, οι σχεδιαστές των καπακιών, βασισμένοι στην παράδοση, χάραξαν πάνω τους κλασικά αποτρεπτικά σύμβολα, σε μια εποχή που η πρακτική «μαγικής αποτροπής» με τον τρόπο αυτό ήταν ακόμα αρκετά διαδεδομένη; Ωραία, ας δεχτούμε ότι είναι έτσι. Όμως… *Γιατί δεν υπάρχουν στοιχεία κατασκευαστή σε κανένα καπάκι με τέτοια σύμβολα, ή άλλο χαρακτηριστικό προέλευσης; Σε κάθε «φυσιολογικό» καπάκι υπάρχει πάντα η ονομασία του κατασκευαστή, το τηλέφωνο, ή –σε περιπτώσεις φρεατίων ΔΕΚΟ- το λογότυπο του δημόσιου φορέα. *Γιατί υπάρχει τόσο τεράστια ποικιλία παραλλαγών του ίδιου βασικού μοτίβου; Ο σχεδιαστής που χάραζε τα αποτρεπτικά σύμβολα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μόνο ένα ή δύο βασικά σχέδια. Με τις δεκάδες παραλλαγές η δουλειά γίνεται αναίτια περίπλοκη, αλλά και δαπανηρή. *Η τεράστια ποικιλία παραλλαγών φανερώνει ότι οι σχεδιαστές σκάμπαζαν κάτι από αποκρυφιστικά σύμβολα και δεν τα χάραζαν δεισιδαιμονικά, όπως ο τυχαίος ψαράς ζωγραφίζει το πεντάκτινο αστέρι στην πλώρη της βάρκας του. Αλλά από πού κι ως πού οι σχεδιαστές βιομηχανικών ειδών είχαν τέτοια γνώση; Εκεί έξω, στα πεζοδρόμια των πολύβουων δρόμων, ένα αστικό αίνιγμα παραμένει, τόσο εμφανές που καταντά αόρατο. Και μέσα στον αχό της πόλης, κάποιοι από μας συνεχίζουν να περιδιαβάζουν σημειώνοντας, καταγράφοντας, και καταστρώνοντας το μυστικό χάρτη της πόλης…

Μόνο στα καταστήματα με αυτό το σήμα

ORIGINAL THE ONLY AUTHENTIC SINCE 1975