Η Πόλη Ζει | #63

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ www.ipolizei.gr

STREET

PRESS 63//01-19

ΟΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΞΕΦΟΒΗΘΕΙ ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ; ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΟΥΒΕΛΑΣ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΩ ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΝ BARBERH ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ

ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΑ - ΘΕΑΤΡΟ

το Τρένο στο Ρουφ

Wagon-Restaurant

Wagon-Bar

ΤΟ ΤΑΞΊΔΙ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ Όταν αποσύρονται τα τρένα τι αλήθεια γίνονται; Όταν κάτι δεν λειτουργεί πια σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης; Όταν η εποχή αλλάζει και χάνει την αρχική του χρηστικότητα; Στην Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ η απάντηση που δίνεται εδώ και 21 χρόνια είναι πρωτότυπη και ανατρεπτική, αντιθετική με την τυπική λογική που αδυνατεί να ψηλαφίσει πέρα από τις... ράγες. Η ηθοποιός και σκηνοθέτιδα Τατιάνα Λύγαρη δημιούργησε αυτό τον μοναδικό παγκοσμίως σιδηροδρομικό πολυχώρο, στην αποβάθρα του σταθμού στο Ρουφ και έδωσε ζωή στο τρένο, στον χώρο και στην περιοχή. Με μία έννοια λοιπόν το ταξίδι συνεχίζεται και αυτό είναι από μόνο του γοητευτικό και αισιόδοξο. Για την δημιουργό είναι έργο ζωής που συνεχίζεται και αυτό, από τα 3 βαγόνια του ‘97 στα 10 σήμερα. Το Τρένο στο Ρουφ αποτελεί ένα σπάνιο μνημείο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού που από μόνο του αξίζει κανείς να το επισκεφθεί. Να δει τις λεπτομέρειες, τα γρανάζια και τους τροχούς. Τις γραντζουνιές, τις βίδες και τα καθίσματα. Ένας χώρος που σε κάνει να νοιώσεις, να ακούσεις, να αισθανθείς. Η ιδέα απογειώνεται με τον διαφορετικό χαρακτήρα που δίνεται σε κάθε ένα βαγόνι. Στο Μουσικό Βαγόνι κατασκευής 1926 που άνηκε στο θρυλικό Orient Express, το κοινό απολαμβάνει πρωτότυπες μουσικές παραστάσεις με ποτό και φαγητό, εικαστικές performances και θεματικά δείπνα. Στο Wagon– Bar ένα παλιό, ξύλινο, φορτηγό βαγόνι, που στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο μετέφερε «ίππους 8 και άνδρες 20», τώρα λειτουργεί ως bar μέχρι αργά τη νύχτα με μουσική, DJs, ποτό και ελαφρύ φαγητό.

Tο Wagon-Restaurant είναι μία αναπαλαιωμένη προπολεμική εστιάμαξα, που λειτουργεί ως εστιατόριο. Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν ένα ρομαντικό δείπνο στην αυθεντική ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής. Το Θεατρικό Βαγόνι είναι μία ανακατασκευασμένη ιταλική επιβατάμαξα του 1950 διαμορφωμένη σε μία κομψή, πλήρως εξοπλισμένη, θεατρική σκηνή, όπου παρουσιάζονται θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, διαλέξεις κ.α. Το New Wagon, το βαγόνι με τα 12 κουπέ, όπου πραγματοποιούνται πρωτοποριακές performances και festivals νέων καλλιτεχνών. Το τρένο είναι εκεί λοιπόν και το ταξίδι συνεχίζεται. Σιδ. Σταθμός Ρουφ, Λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως κιν.: 693 76 04 988 | τ.: 210 52 98 922 e-mail: theater@totrenostorouf.gr

Μουσικό Βαγόνι Orient Express

www.totrenostorouf.gr

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

www.ipolizei.gr

Γνώμες

63//01-18

STREET

ΑΛΛΟ ΑΔΡΑΞΤΕ, ΑΛΛΟ ΑΡΑΞΤΕ

PRESS

[ΘΕΜΑ]

Το “αδράξτε την ημέρα” έγινε γνωστό από την ταινία «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών». Ήταν το κάλεσμα ενός αντισυμβατικού καθηγητή προς τους νέους, να αφήσουν στην άκρη τα στερεότυπα και την στείρα - άνευρη στάση στην ζωή και να ζήσουν την μέρα, την ώρα και την στιγμή. Έγινε σύνθημα στους τοίχους, οδηγός προς ναυτιλομένους, αναπαράχθηκε με όλους τους τρόπους και για κάθε περίσταση. Στην πραγματικότητα απογειώθηκε τόσο πολύ, έτσι μοιραία ξεκίνησε και η αποδόμηση του. Το “Δ” απωλέσθη, το έκλεψε η εντατικοποίηση, το ξεθέωμα στην δουλειά, το κυνηγητό του χρόνου. Φανταστείτε σε έναν κούριερ, 8.30 το πρωί, την ώρα που προσπαθεί να βάλει το αδιάβροχο, να μην βραχεί το κινητό, να μην κρυώσει ο καφές, να μην στραβώσει το αφεντικό, να του πείτε με καλλιτεχνικό-κουλτουριάρικο στόμφο “ΑΔΡΑΞΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ”... Πιθανόν να “αδράξει” εσάς ή να σας κοιτάξει με πραγματική απορία σα να σας λέει “από που κατέβηκες ρε φιλαράκι”.

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ;

[ΣΥΖΗΤΗΣΑΜΕ]

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΟΥΒΕΛΑΣ: Κυριακή απόγευμα μελαγχολώ

Τα πράγματα γίνονται χειρότερα όταν μερίδες ανθρώπων, έχοντας λύσει τα βασικά τους (αλλά και μη βασικά προβλήματα, όπως που θα κάνουν διακοπές το Πάσχα και το καλοκαίρι του 2020, σε ποιο κομμωτή θα πάνε το σκυλάκι τους κ.α.) επιχειρούν να “αδράξουν την μέρα” και μας χαρίζουν ανείπωτες στιγμές γέλιου, “πολιτιστικής δράσης”, χιλιάδων ομφαλοσκοπήσεων και άλλα πολλά. ΑΡΑΖΟΝΤΑΣ ΑΔΡΑΧΝΟΥΝ και χτυπούν στην πλάτη καλώντας τους υπολοίπους να αδράξουν και αυτοί. Έτσι όλα αυτά, που είναι πλευρές της πραγματικότητας, μας οδηγούν στην αποξένωση από την ίδια την ζωή μας ή χειρότερα καταντούν την ζωή ένα ανελέητο κυνηγητό με στιγμές αράγματος. Και μάλιστα δικαιολογούν το “αράξτε” και υποτιμούν το “αδράξτε”. Τις προάλλες (πραγματική μικρή ιστορία) μέσα στην νεροποντή, μία κοπέλα από το γραφείο, πήγε στην καφετέρια και πήρε τον καφέ της ενώ συνήθως τον παρήγγελνε τηλεφωνικά. Τα “παπάκια” άρχισαν να την χειροκροτάνε, της κέρασαν το καφέ, της έκαναν πλάκα και την ευχαρίστησαν. Αλήθεια ποιοι άδραξαν, ποιοι άραξαν;

[ΑΦΙΕΡΩΜΑ] ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΝ BARBERH ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

[ΣΥΖΗΤΗΣΑΜΕ]

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ Όποιος φοβάται να ξεφοβηθεί

Η πόλη και οι άνθρωποί της ενίοτε παράγουν πολιτισμό και δημιουργούν ουσιώδεις μικρές ανθρώπινες στιγμές. Άλλοτε τις αποδομούν και δυσκολεύουμε την ζωή μας. Μην περιμένουμε το μεγάλο και το σύνθημα, ας κάνουμε το μικρό και όμορφο.

[ΔΙΑΒΑΣΤΕ]

ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΦΤΕΡΙΑ Περιοδικό ποικίλης ύλης για όλες και όλους

10 ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ

ipolizei.gr

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ

No guts no glory [Σύνθημα] // Τι είναι τα free press, τελικά; [Θέμα] // Ο Ακρίτας είμαι Χάροντα, δεν περνώ με τα χρόνια… [Άποψη] // Οι άνθρωποι μυρίζουν [Τι ‘πες τώρα!] // Simone Mongelli: Ένας ξεχωριστός μουσικός [Μιλήσαμε] // Άνθρωποι και Καιρός [#Breaktime] // Μουσεία της Αθήνας που αξίζει να επισκεφθείς [Θέμα] // Οι The Carrot Tards είναι οι «Φώτης και Μαρία» του ελληνικού youtube [Μιλήσαμε] // Χάρης Νικολακάκης, Διευθυντής των εκδόσεων BELL [Άνθρωποι του Βιβλίου] // Μιμή εσύ Σούπερ Σταρ [Faces] Σκάναρε για να τα διαβάσεις!

ΈΝΑ SITE ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΜΒΑΡΔΊΖΕΙ!

www.ipolizei.gr

ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑΤΗΡΉΣΕΙ Η ΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ... ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ!

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΙΡΟΥ Διάβαζα πρόσφατα ότι, εδώ και χρόνια, η τηλεοπτική εκπομπή με τους περισσότερους θεατές σε όλο τον κόσμο είναι το “δελτίο καιρού»??!! Δεν έχω τίποτα εναντίον της επιστήμης, της χρησιμότητας και της αναγκαιότητας των μετεωρολογικών προβλέψεων. Με ξαφνιάζει απλά ότι η κλασική συζήτηση του ασανσέρ: « Καλημέρα.… Καλημέρα.… Κρύο ε?..… Πολύ!..… Και λένε ότι αύριο θα βρέξει?!..… Έτσι είπανε?» έγινε το μαζικό τηλεοπτικό φαινόμενο. Δεν υπάρχει «σοβαρό» κανάλι στο κόσμο που δεν προβάλλει καθημερινά «δελτίο καιρού» στις κεντρικές ώρες της ημέρας.

[ΕΓΡΑΨΑΝ]

Και έτσι οι προβλέψεις καιρού αναγκάστηκαν να γίνουν παράσταση, να μετατραπούν σε «show». Εκεί που παλιά εμφανίζονταν αυστηροί συνταγματάρχες με μουστάκια που μιλούσαν για «χαμηλές πιέσεις» και «millibar», τώρα εμφανίζονται χολιγουντιανές γυναίκες με κραγιόν, τακούνι και βυζί τούρλα που μας προτείνουν βόλτες στο χιόνι ή χοντρά μπουφάν για να αντιμετωπίσουμε την επόμενη χειμωνιάτικη μέρα. Και από την Αμερική, όπως πάντα, μας ήρθε και αυτή η «κουφή» μανία να δίνουμε σε κάθε τυφώνα κάποιο όνομα διαλεγμένο μέσα από διάφορες προετοιμασμένες λίστες: Sandy, Katia, Kathrine, Nate, κ.λ.π.

ΑΓΑΘΗ ΚΑΤΣΙΑ ΑΝΤΑ ΚΟΥΓΙΑ ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΜΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΡΑΚΑΚΗ UMBERTO DAVOLI

Η Αμερική είναι ολόκληρη ήπειρος, με συνηθισμένα ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα. Τί να κάνουμε εμείς στην Ελλάδα? Μια μικρή χώρα τοποθετημένη σε μια κλιματική ζώνη χωρίς ακραία και τροπικά φαινόμενα. Δεν πειράζει!! Εμείς έχουμε πολύ “βαρύτερα» ονόματα από τα χαζά που χρησιμοποιούν οι Αμερικάνοι! Την καταιγίδα στην Πελοπόννησο θα την ονομάσουμε Ζορμπά! Τους πέντε πόντους χιόνι στην Θεσσαλονίκη θα τους ονομάσουμε Τηλέμαχο! Το πολικό κρύο της Αθήνας με τρεις βαθμούς Κελσίου θα το ονομάσουμε Σοφία ή Υπατία! Κ.λ.π. Άλλη μια φορά καταφέραμε να δείξουμε στον κόσμο την ανωτερότητα της κουλτούρας μας ενάντια στις ξενόφιλες συνωμοσίες!

UMBERTO DAVOLI

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ

ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΙΝΓΚ

ΑΝΝΑ ΣΤΑΙΚΟΥ ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΜΑΝΤΩ ΒΛΑΧΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ ΣΤΑΦΑΝΙΑ ΤΣΟΛΑΚΗ ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΣΛΑΒΗΣ ΜΑΚΗΣ ΔΙΟΓΟΣ ΕΛΕΝΗ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΡΟΥΝΤΖΟΥΝΗ ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ

STREET

PRESS

Κάτι τέτοιοι τίτλοι, όταν εμφανίζονται στα ιντερνέτια μας κάνουν να ανατριχιάζουμε με συγκίνηση. Τα κλικάρουμε και δυστυχώς απογοητευόμαστε. Η φαντασία στον τίτλο δεν συνδυάζεται με φαντασία στο κείμενο. Ετσι ο εγκέφαλος μας δεν συγκρατείται και οι ιστορίες ζυμώνονται και πλάθονται και δίνουν σάρκα και οστά στον εξαιρετικό τίτλο. Ορίστε τι θα έπρεπε να γράφει το κείμενο! Ήταν ένα κρύο φθινοπωρινό πρωινό. Η Μ. κοίταζε μελαγχολικά τις σταγόνες να κυλούν πάνω στο τζάμι και να μαζεύονται σε μικρά ρυάκια που χάνονται στη βάση του παραθύρου. Σκέφτεται τη ζωή της: το ρυάκι της ποτέ δεν ενώθηκε με κανέναν. Η μοναξιά δεν είναι βάρος, είναι απελευθέρωση. Καλύτερα έτσι, παρά στο σπίτι εκείνο, που προσπαθεί να ξεχάσει την διεύθυνσή του. Εκεί όπου κανείς δεν νοιαζόταν. Εκεί που αναγκαζόταν να δουλεύει σαν το σκυλί από τα 15 για να αγοράζει την αδιάβροχη μάσκαρα. Εκεί όπου κανείς δεν κατάλαβε το όνειρο του μόντελινγκ και δέχονταν καθημερινή καταπίεση για να διαβάσει μέχρι να τελειώσει την 6η δημοτικού. Η Μ. είχε ένα αποκούμπι, πέρα από το smartphone και τους 23.000 followers: είχε τη μικρή χνουδωτή Λιλίκα. Η Λιλίκα ποτέ δεν αμφισβήτησε τις επιλογές της, ακόμα και όταν της φόραγε φούξια φιογκάκια, και στολή μονόκερου. Μόνο νιαούριζε όταν πεινούσε και κοιμόταν γαλήνια στη louis vuitton φωλίτσα της. Όταν η Λιλίκα έφυγε, ήταν μια μέρα σαν και τούτη, φθινόπωρο. Χάθηκε πίσω από την καγκελόπορτα και δεν επέστρεψε ποτέ. Να βρήκε ποιο ζεστά χέρια; Καλύτερη γατοτροφή; Κανείς δεν ξέρει. Τότε όμως η Μ. συνειδητοποίησε ότι οφείλει κάτι στον κόσμο. Οφείλει να δώσει πίσω τη θαλπωρή και την κατανόηση. Έψαξε στους φιλοζωικούς συλλόγους. Οι ανάγκες πολλές, ο λογαριασμός της εκείνη την περίοδο ισχνός. Πήρε τη μεγάλη απόφαση. Πόσταρε στο instagram ποζάροντας λάγνα στον καναπέ: “φρεσκοφορεμένο βρακάκι κανείς;” Oι followers εξεγέρθηκαν. Οι αιτήσεις έπεσαν βροχή. Την ακολούθησαν άλλοι 4.000 μέσα σε 3 ώρες. Με πλειστηριασμό το πολυπόθητο εσωρουχάκι πήγε στον the_stringLOVER2345. Αποφάσισε να μην σταματήσει εκεί (εξ’ άλλου έκανε καλό και στη διαφήμιση της στα μίντια). Πειραματίστηκε με δαντέλα και χαμηλοκάβαλα, με τάνγκα, με μαγιό, ακόμα με σουτιέν, που παραήταν βέβαια παραδοσιακό για να πουλήσει. Κατέληξε στη συνταγή της επιτυχίας: στρινγκάκια, 24 ωρών περίπου, χρώματος μωβ. Τα ίδια που φόρεσε στο φιλανθρωπικό γκαλά της PETA.

Ε.Α.Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΥΨΩΣΗΣ ΗΘΙΚΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΎΣΟΥ ΤΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΉΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΈΣ, ΤΙΣ ΑΠΡΟΣΔΌΚΗΤΕΣ ΣΥΝΑΝΤΉΣΕΙΣ. ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΊΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΉΡΘΕ ΣΤΗΝ ΏΡΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΛΆΘΟΣ ΤΡΌΛΕΪ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΣΟΥ ΑΛΛΆΞΕΙ ΤΗΝ ΖΩΉ. ΜΈΤΡΗΣΑ ΤΟΥΣ Μ@ ΛΑ*%Σ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΈΦΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΡΉΚΑ ΔΥΟ ΛΙΓΌΤΕΡΟΥΣ! ΜΙΑ ΧΑΡΆ! ΑΝ ΣΥΝΕΧΊΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΊΔΙΟ ΡΥΘΜΌ ΘΑ ΗΡΕΜΉΣΟΥΜΕ ΣΕ 382 ΧΡΌΝΙΑ ΈΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚΛΟΓΈΣ! ΘΑ ΓΊΝΟΥΜΕ ΞΑΝΆ ΤΟ ΕΠΊΚΕΝΤΡΟ. ΘΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΟΎΝ, ΘΑ ΜΑΣ ΓΛΥΚΟΜΙΛΟΎΝ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΝΟΙΆΖΟΝΤΑΙ. ΑΠΟΛΑΎΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΤΙΣ ΓΚΡΊΝΙΕΣ. ΜΕ ΕΊΔΕ Η ΠΡΏΗΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΓΝΏΡΙΣΕ! ΕΓΏ ΌΧΙ! ΤΟ ΝΑΤΟ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΒΌΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΣΚΟΠΙΑ-ΠΓΔΤΜ. ΤΩΡΑ ΗΣΥΧΑΣΑΜΕ! Α ΟΧΙ ΣΥΓΝΩΜΗ, Η Β.Μ ΚΛΠ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΝΑΤΟ. ΤΩΡΑ ΗΣΥΧΑΣΑΜΕ...

Oι γάτες δεν θα πεινάσουν ποτέ ξανά.

AΓΑΘΗ ΚΑΤΣΙΑ

[ΕΚΔΟΣΗ] [ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ]

www.ipolizei.gr

info@ipolizei.gr για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές Διαφήμιση: Μαριάννα Παπαγεωργίου // Νικολέττα Βήκου // Σπύρος Αποστολόπουλος Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας. Πληροφορίες: 694 45 63 904

Λογότυπο Γραφικές Τέχνες www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604 ISSN: 2623-4068

μια δραματική comme est dit

Η Άδεια Παρένθεση της Γεωργίας Δρακάκη Σκηνοθεσία: Θοδωρής Κατσαρός Παίζουν: Κατερίνα Γκατζόγια, Τάσος Ράπτης, Νίκη Σκιαδαρέση Μουσική: Γιώργος Μουκίδης

Studio Mαυρομιχάλη

(

από 23 Γενάρη, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, 21:00

(

δέκα παραστάσεις

Μαυρομιχάλη 134, Αθήνα τηλ. κρατήσεων: 698-9699263, 210-645 3330

Κνωσού 11 & Πατησίων 195 Αθήνα

Μια παραγωγή της 2S ads & promos

ΠΟΛΗ ΤΙΣΜΙΚΑ

//Θέατρο

//Θέατρο

//Θέατρο

“AY! CARMELA!” ΣΤΟ ΘΈΑΤΡΟ FAUST

«ΝΟΎΡΑ, ΈΝΑ ΠΈΝΘΙΜΟ ΜΠΛΟΥΖ» ΣΤΟ ΘΈΑΤΡΟ ΑΛΚΜΉΝΗ

Η παράσταση ακολουθεί την ιστορία δύο ηθοποιών βαριετέ, που κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου βρίσκονται κατά λάθος στην περιοχή του εχθρού. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα φόβου και απειλής, η εντυπωσιακή και δυναμική Καρμέλα και ο φοβισμένος αλλά επινοητικός Παολίνο τραγουδούν, χορεύουν και κάνουν τα «νούμερα» τους, χτίζοντας με χιούμορ, την ιστορική μνήμη μιας χώρας.

Ένα έργο όπου παρουσιάζεται μία διπλή Οδύσσεια: Του δυτικού ανθρώπου που τα έχει «όλα» και στέκεται θύμα αυτής της ιδανικής συνθήκης και των προσφύγων που, η ζωή τους μοιάζει το απόβλητο ενός συστήματος που δεν δείχνει στάλα συμπόνιας. Κάθε Κυριακή στις 21.00 μέχρι την Κυριακή των Βαϊων, μια παράσταση που θα σας συγκινήσει.

//Βιβλίο

//Βιβλίο

//Βιβλίο

«ΈΧΩ ΜΙΑ ΘΛΊΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΚΡΙΝΆ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΉΜΑΤΑ»,

«ΚΆΠΟΤΕ ΉΣΟΥΝ ΚΑΛΌ ΠΑΙΔΊ!», ΤΟΥ ΖΑΝ ΑΝΟΥΊΓ,

ΠΟΙΉΜΑΤΑ, ΠΑΎΛΟΣ ΣΙΔΗΡΌΠΟΥΛΟΣ, ΕΚΔ. OPPORTUNA

ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ ΝΕΚΤΆΡΙΟΣ-ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΊΔΗΣ, ΕΚΔ. ΣΟΚΟΛΗ

ΣΎΓΚΡΟΥΣΗ & ΕΥΗΜΕΡΊΑ. ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΉ ΚΑΙ ΕΝΈΡΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΉ ΜΕΣΌΓΕΙΟ,

Στις 6/12/18 συμπληρώθηκαν 28 χρόνια από το θάνατο του Παύλου. Τα τραγούδια του τα ξέρουν πλέον όλες οι γενιές. Αυτό που μέχρι πρότινος δεν ήξεραν πολλοί, είναι ότι υπάρχει και ποίησή του, την οποία ανέλαβε να φέρει στο φως η αδερφή του, Μελίνα Σιδηροπούλου. Μια έκδοση με λόγια αληθινά, όπου εκφράζεται «η ποιητική μελαγχολία» του Σιδηρόπουλου, όποως αναφέρει στον πρόλογο και η Άννα Στάικου.

Ο Ν.Κ. συγγράφει μια πλήρη και ενδιαφέρουσα μελέτη πάνω στο έργο του Ανούιγ, στην οποία αναλύει τις έννοιες του διακειμένου και της αισθητικής του μεταμοντέρνου και κυρίως πώς αυτές σχετίζονται στο έργο του Ανούιγ. Παράλληλα, μεταφράζει για πρώτη φορά στα ελληνικά ολόκληρο το αριστουργηματικό έργο, το οποίο βασίζεται στο μύθο του Ορέστη, ένα από τα συμβολικότερα πρόσωπα της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας.

Προτάσεις

Η ΠΌΛΗ ΕΊΝΑΙ ΕΔΏ ΚΑΙ Η ΤΈΧΝΗ ΕΠΊΣΗΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΈΡΕΙ ΣΥΓΚΙΝΉΣΕΙΣ, ΣΤΙΓΜΈΣ, ΛΊΓΗ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΜΑΓΕΊΑ ΚΑΙ ΛΊΓΗ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ «ΠΟΊΗΣΗ» ΣΤΗΝ ΠΕΖΉ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΆ ΜΑΣ. ΕΜΕΊΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΌΜΩΣ ΈΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΈΧΝΗ; Ο ΝΊΤΣΕ ΕΊΧΕ ΓΡΆΨΕΙ ΣΤΟ «ΑΝΘΡΏΠΙΝΑ, ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ ΑΝΘΡΏΠΙΝΑ»: «ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΆΜΕΣΗ ΕΠΊΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΈΧΝΗΣ. GΙΑ ΝΑ ΔΕΧΘΟΎΜΕ ΟΠΟΙΑΔΉΠΟΤΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΉ ΕΠΊΔΡΑΣΗ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΎΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΎΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΉΝ [...] ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΙΟ ΜΙΚΡΈΣ «ΑΠΟΚΑΛΎΨΕΙΣ» ΤΗΣ ΤΈΧΝΗΣ ΟΦΕΊΛΕΙ ΚΑΝΕΊΣ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΈΝΟΣ ΚΑΙ ΜΥΗΜΈΝΟΣ. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΜΊΑ ΆΜΕΣΗ ΕΠΊΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΈΧΝΗΣ, ΌΣΟ ΩΡΑΊΟΥΣ ΜΎΘΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΈΧΟΥΝ ΠΕΙ ΕΠΊ ΤΟΎΤΟΥ ΟΙ ΦΙΛΌΣΟΦΟΙ» ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΏ. ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΞΈΡΩ ΕΊΝΑΙ ΌΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΈΣ ΣΊΓΟΥΡΑ ΟΙ ΨΥΧΈΣ ΜΑΣ. ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΊΜΑΣΤΕ «ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΈΝΟΙ ΚΑΙ ΜΥΗΜΈΝΟΙ». ΑΝ ΕΜΕΊΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΑΝΟΙΧΤΟΊ, Η ΤΈΧΝΗ ΣΕ ΚΆΘΕ ΜΟΡΦΉ ΤΗΣ ΘΑ ΑΓΓΊΞΕΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΈΣ ΜΑΣ ΥΠΟΔΟΧΈΣ. Άντα Κουγιά // lecanardpr@gmail.com

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

«ΈΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ORIENT EXPRESS», ΘΈΑΤΡΟ ΚΆΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΆΚΗ Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η απόδοση του πασίγνωστου μυθιστορήματος της Αγκάθα Κρίστι, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Αντώνη Καλογρίδη. Μια ιστορία γεμάτη μυστήριο και ανατροπές, όπου όλα είναι διαφορετικά απ’ ότι δείχνουν, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σκηνή. Άραγε, μπροστά στην φρίκη του φόνου ενός παιδιού, ποια τιμωρία είναι δίκαιη και ηθική, ποιος μπορεί να γλιτώσει από τον θείο και τον ανθρώπινο νόμο;

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ Επιμελητές Έκδοσης: Ανδρέας Στεργίου, Kivanç Ulusoy, Menahem Blondheim Ανατολική Μεσόγειος: ένα πεδίο σημαντικών διεκδικήσεων. Η ανακάλυψη υποθαλάσσιων πηγών ενέργειας αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού. Το βιβλίο, γραμμένο από Έλληνες, Τούρκους και Ισραηλινούς ακαδημαϊκούς, πραγματεύεται μία καινοτόμα θεώρηση με στόχο να επιτευχθεί η ισορροπία μεταξύ των κρατών της περιοχής.

//Θέατρο

Αγάπη για την µουσική, προσήλωση στους στόχους

//Σεμινάριο

Το πρόγραµµα σπουδών του Ωδείου µασ καλύπτει µία ευρεία γκάµα γνωστικών αντικειµένων για σπουδαστέσ κάθε ηλικίασ, ενώ το διδακτικό προσωπικό αποτελείται από έµπειρουσ και καταξιωµένουσ καθηγητέσ, µεταξύ των οποίων: Αρετή Κετιµέ στο παραδοσιακό τραγούδι Μαίρη Έσπερ στο Σύγχρονο τραγούδι Εύα Τσάχρα στο musical Φαίδρα Γιαννέλου στην ∆ιεύθυνση Ορχήστρασ κ.α.π.

ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΣΠΟΥ∆ΕΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΣΠΟΥ∆ΕΣ

Καλά νέα για όσους θέλουν να γνωρίσουν καλύτερα τον κόσμο της φωτογραφίας! Ξεκινάει και φέτος ο νέος κύκλος του εργαστηρίου φωτογραφίας στο «Κέντρο Απόκεντρο». Το εργαστήριο “Η Γοητεία της Καθημερινής Φωτογραφίας”. Από τους συμμετέχοντες δεν απαιτείται κάποια προηγούμενη φωτογραφική γνώση. Η συνάντηση γνωριμίας θα γίνει τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου στις 19:00. Περισσότερες πληροφορίες στο: www.ketnroapokentro.gr

//Μουσική σκηνή

//Μουσική σκηνή

Ο ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΣΤΟ ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΔΙΔΟΤΟΥ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΕΡΒΟΥΑΔΑΚΗΣ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΣΦΙΓΓΑ

Από τις 6 Φεβρουαρίου, θα ακούγονται τραγούδια τού Νότη Μαυρουδή, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, από την περίοδο του λαϊκού τραγουδιού, τραγούδια από τον κινηματογράφο, από γνωστά του κινηματογράφου, από εποχές που «σημάδεψαν» με άλλον τρόπο το τραγούδι, με οδηγό τις κιθάρες, με χρώματα και μνήμες. Τραγούδια που καθρεφτίζουν την επικαιρότητα μέσα από τον λόγο και τη μουσική.

Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης για πρώτη φορά στη Μουσική Σκηνή Σφίγγα για 4 παραστάσεις. Τα Σάββατα 16, 23 Φεβρουαρίου και 2,9 Μαρτίου υποδέχεται αγαπημένους φίλους σε ένα πρόγραμμα γεμάτο συναίσθημα, δυναμισμό και ανατρεπτική διάθεση. Παλιά αλλά και νέα στοιχεία στον ήχο διαδέχονται την γνησιότητα της καλλιτεχνικής πορείας του Δημήτρη Ζερβουδάκη.

Μάθε για τoν νέο κύκλο σπουδών

www.odeioekfrasi.gr

ΛΑΪΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑ∆ΟΣΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΧΟΡΩ∆ΙΑ ΠΑΙ∆ΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ

∆ΩΡΕΑΝ ΕΓΓΡΑΦΗ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ

για τουσ αναγνώστεσ του “Η πόλη ζει”

Προετοιµασία για τα Μουσικά Σχολεία και τα Τµήµατα Μουσικών Σπουδών των Πανεπιστηµίων

Τριών Ιεραρχών 145 Άνω Πετράλωνα Τηλ.: 211 18 34 444 690 78 15 864

∆ιδάσκονται όλα τα µαθήµατα υποχρεωτικήσ µουσικήσ εκπαίδευσησ

]

Η ΓΟΗΤΕΊΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑΣ

]

Πρότυπο Μουσικό Εκπαιδευτήριο

Τελικά πόσο ανάγκη έχουμε το θέατρο; Kείμενα / επιμέλεια: Άντα Κουγιά

Όλο και περισσότερες θεατρικές παραστάσεις, όλο και περισσότεροι ηθοποιοί, όλο και περισσότεροι χώροι που φιλοξενούν θεατρικές παραστάσεις κι ας μην είναι «κλασικά» θέατρα. Αλλά οι θεατές; Είναι όλο και περισσότεροι ή όλο και λιγοστεύουν; ‘Εχοντας πληροφορίες εκ των έσω, τα θέατρα δεν ευημερούν όπως παλιά. Πολλές μέρες υπάρχει το άγχος του αριθμού των θεατών. Αν θα βγουν τα έξοδα και οι μισθοί. Αν του χρόνου «θα υπάρχουμε» πάνω σε μια σκηνή. Πολλές παραστάσεις παίζουν με λιγοστούς θεατές, ενώ άλλες –ευτυχώς- είναι «γεμάτες» ή έστω «πάνε αρκετά καλά». Ποιο είναι το μυστικό δεν ξέρω να σας πω. Τυχαίνει; Παίζει ρόλο ο θίασος ή το έργο; Ένα είναι σίγουρο: τα χρόνια της κρίσης που προηγήθηκαν και ακολουθούν, αύξησαν τον αριθμό των παραστάσεων, τη στιγμή που ο κόσμος σταμάτησε να πηγαίνει στο θέατρο. Γιατί; Ούτε αυτό το ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι το θέατρο γεννήθηκε και εξελίχθηκε λόγω κάποιας ανθρώπινης εσωτερικής ανάγκης. Που σίγουρα υπάρχει μέχρι σήμερα και δεν έχει ξεχαστεί. Ό,τι οικονομική ή ηθική κρίση κι αν υπάρχει, το θέατρο είναι «παρόν» ώστε να προσφέρει. Ατομικά, κοινωνικά, παγκόσμια. Γι’αυτό και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα

σήμερα; Πόσο ανάγκη το είχαμε και θα το έχουμε; Προσπαθώντας –ίσως- να αγγίξουμε την ίδια την ουσία του. Όσο για μένα; Πρόκειται για ένα από τα αγαπημένα αφιερώματα της εφημερίδας μας. Γιατί δεν ξέρω πόσο ανάγκη –τελικά- έχουμε το θέατρο συλλογικά. Ξέρω

❝

Το θέατρο είναι ο κλάδος της τέχνης που αναφέρεται στην απόδοση ιστοριών μπροστά σε κοινό

πόσο ανάγκη το έχω εγώ. Και το έχω τόσο ανάγκη, όσο

❝

για το θέατρο. Πόσο ανάγκη έχουμε το θέατρο

το οξυγόνο, το νερό, το φαγητό.

Όταν στέκεσαι στη σκηνή του θεάτρου, πρέπει να έχεις την αίσθηση ότι απευθύνεσαι σε ολόκληρο τον κόσμο και πως αυτό που λες, όλος ο κόσμος πρέπει να το ακούσει.

STELLA ADLER, 1901-1992, ΑΜΕΡΙΚΑΝΊΔΑ ΗΘΟΠΟΙΌΣ & ΔΑΣΚΆΛΑ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΉΣ

Είναι κοινωνικά αναγκαίο σήμερα το θέατρο; Του Γρηγόρη Ιωαννίδη* Είναι αναγκαίο σήμερα το θέατρο; Η όποια απάντηση δεν είναι πλέον αυτονόητη. Αν το θέατρο αντλεί την αναγκαιότητά του μόνο από την ικανότητα του για μια μαζική εκτόνωση, οφείλουμε να θυμηθούμε πως ζούμε σε έναν κόσμο που παρέχει την ίδια περίπου εκτόνωση και μάλιστα με πολλούς και συχνά πιο αποτελεσματικούς από το θέατρο τρόπους. Σήμερα άλλωστε υπάρχει εκτός από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, η επιλογή μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας ενός ψευδαισθητικού «κόσμου», όπου και εμείς κατά κάποιον τρόπο μπορούμε να λάβουμε μέρος σαν «άβαταρ», σαν επίκτητοι δηλαδή, ψηφιακοί ρόλοι. Δεν μπορεί επομένως η ικανότητα του θεάτρου να διασκεδάζει ή να διδάσκει να στηρίξει όλη την επιχειρηματολογία για την αναγκαιότητά του. Το κάνουν κι άλλες τέχνες αυτό, -κι ίσως το κάνουν πλέον καλύτερα… Για να βρούμε την αληθινή ρίζα επομένως του θεάτρου, ας παίξουμε για ένα λεπτό ένα νοητικό παιχνίδι. Ας φανταστούμε για λίγο έναν κόσμο στον οποίο το θέατρο έχει εξαλειφθεί, στον οποίο δεν υπάρχουν πια θέατρα, ηθοποιοί ή ανεβάσματα έργων. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε τη σκέψη μας σε κάτι βαριά «πολιτικό» - ας φανταστούμε για παράδειγμα έναν κόσμο όπου όλοι εκείνοι που ασχολούνται με το θέατρο αποφάσισαν ξαφνικά και για κάποιο απίθανο λόγο να κατέβουν μαζικά σε λευκή απεργία… Τι θα συμβεί τότε;… Πιθανόν οι λαϊκές αντιδράσεις να μην είναι αυτές που περιμένουμε. Σίγουρα δεν θα έχουν τη μαζικότητα ή την αγριότητα που θα περιμέναμε αν κάποτε κάποιος είχε απαγορεύσει, λόγου χάρη, το ποδόσφαιρο ή την τηλεόραση. Θα υπάρχει κάποιο αρχικό μούδιασμα, κάποια αναταραχή –κυρίως από τους θεατρόφιλους-, μια συζήτηση ίσως για το θέμα στα κανάλια. Αλλά, τέλος πάντων, ποιος είναι εκείνος που δεν μπορεί να ζήσει για ένα διάστημα χωρίς θέατρο! Όσο κι αυτή η περίεργη κατάσταση μοιάζει υπερβολικά υποθετική, ένα παρόμοιο αγωνιώδες ερώτημα υποβόσκει στις πιο ενδιαφέρουσες αναζητήσεις για το θέατρο που αναπτύχθηκαν διεθνώς στα μεταπολεμικά χρόνια και ιδιαίτερα στη δεκαετία του ΄60. Οι πιο ανήσυχοι και πρωτοπόροι του θεάτρου αναρωτήθηκαν τότε από τη μεριά τους τι μπορεί να είναι αυτό που αποτελεί το κέντρο της θεατρικής πράξης, τη ζωογόνο ρίζα του, την ιερή και τελεστική του αναγκαιότητα. Κατέληξαν με δυο λόγια στο εξής. Ότι πίσω ή κάτω από το θέατρο βρίσκεται μια πολύ κοινή, πρωταρχική και πανανθρώπινη αναγκαιότητα να συμπληρωθεί το κοινωνικό και πολιτικό πεδίο με τη βαθιά επιθυμία των μελών της κοινωνίας να συναντηθούν με την «άλλη πλευρά» της πολιτειακής οργάνωσης, των νόμων και των αμοιβαίων συμβάσεων τους, με την πλευρά όπου κατοικούν και ζουν οι θεοί, οι ήρωες και οι νεκροί. Σαν εκείνο το θεώρημα της μη-πληρότητας του Γκέντελ, που αφορά τα μαθηματικά και τον κόσμο που αυτά κτίζουν, όμοια και η κοινωνική ζωή από μόνη της δεν μπορεί να καλύψει την πραγματικότητα στο σύνολό της, όπως την αντιλαμβάνεται ο κάθε άνθρωπος. Χρειάζεται μια κοινωνία, μια συγκέντρωση γύρω από ένα κοινό κέντρο και σε ένα άδειο χώρο, όπου θα επιτραπεί για λίγο η μεταμόρφωση, το παράλογο και η πνευματική επικοινωνία με το ιερό. Σε αυτό βρίσκεται η αναγκαιότητα του θεάτρου και αυτός είναι ίσως ο πλέον αντιληπτός λόγος για την πλατιά του εμφάνιση με διάφορες μορφές, λιγότερο ή περισσότερο οργανωμένες, σε όλο τον κόσμο. Πίσω από κάθε παράσταση που βλέπουμε σήμερα πρέπει να θυμόμαστε ότι συμμετέχουμε ασυνείδητα σε κάτι που ενώνει το δικό μας παρόν, το «εδώ και τώρα» μας, με κάθε άλλο «εδώ και τώρα» υπήρξε ποτέ και θα υπάρχει ποτέ, όσο υπάρχει ο άνθρωπος. Οφείλουμε να ξέρουμε πως ακόμα και στο πιο ταπεινό θέατρο συναντιόμαστε με την ανθρωπότητα και κοινωνούμε την παρακαταθήκη της.

*Διπλωματούχος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του Ε.Μ.Π. και πτυχιούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, με Μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία των Επιστημών (History and Philosophy of Science and Mathematics, King’s College, London) και στη Θεατρολογία.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, Περί ποιητικής «Ἔστιν οὖν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας, μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ, χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδὼν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι’ ἀπαγγελίας, δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν» (Η τραγωδία είναι αναπαράσταση μιας σπουδαίας και πλήρους πράξης, η οποία είναι αρκετά εκτεταμένη, παρουσιάζεται με λόγο τεχνουργημένο και μάλιστα κατά διαφορετικό τρόπο σε κάθε τμήμα της. Η παρουσίαση γίνεται μέσω δρώντων προσώπων και όχι με αφήγηση. Και μέσω του φόβου και του οίκτου επιτυγχάνει την κάθαρσή μας ακριβώς από τέτοια συναισθήματα)

ZAN NTΥBINIO, Ο Ηθοποιός «Ο θεατής στο θέατρο [...] θέλει να δει το φανταστικό έργο ενός ποιητή να παίζεται από έναν ηθοποιό που υποδύεται κάτι που δεν είναι [...] Ο θεατής κάνει ό,τι και ένα παιδί όταν παίζει με τις κούκλες και τις μαριονέτες του: αφήνεται για μερικές ώρες σε ένα ιδανικό “εγώ” [...] Αλήθεια πόση ευτυχία αισθάνεσαι όταν, έστω για μία μόνο στιγμή, νιώσεις κάτι δυνατό που ίσως παραπέμπει σε μιαν απόκρυφη επιθυμία και έτσι αποφεύγεις να την απωθήσεις. Αυτή είναι η ευτυχία του θεάτρου»

ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ, Από σκηνής κι από πλατείας «Μου αρέσει να πιστεύω ότι αυτό το πανάρχαιο επινόημα για μετά θάνατον ζωή διαχωρισμένη σε κόλαση και σε παράδεισο, συνέπεια τραγικής ανάγκης του ανθρώπου να θέλει μία μεταφυσική συνέχειά του, είναι και η πρώτη μορφή θεάτρου και ίσως και η μήτρα του. Και η σκηνή του θεάτρου με όσα αναπαρασταίνονται εκεί, δεν είναι “άλλος κόσμος” και “άλλη ζωή”;»

ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΣΤΑΝΙΣΛΑΒΣΚΙ, Ένας ηθοποιός δημιουργείται «Το επάγγελμα του ηθοποιού αποτελεί μία λαμπρή καριέρα για εκείνους που του αφοσιώνονται και το κατανοούν και το βλέπουν στο φως της αλήθειας. Αν δεν το κάνει αυτό ένας ηθοποιός, θα του βγει σε κακό γιατί θα τον καταντήσει ένα πλάσμα ανάπηρο. Αν το θέατρο δεν μπορεί να σας εξευγενίσει, να σας κάνει καλύτερους, τότε πρέπει να φύγετε από αυτό»

ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ

6 ερωτήσεις και απαντήσεις

θανάσης Παπαγεωργίου

Βίκυ Βολιώτη

Διαμαντής Καραναστάσης

Σας έχει πει κάποιος θεατής κάτι το οποίο σας συγκίνησε, μετά από παράσταση; Μετά την παράσταση πάντοτε οι θεατές που ανεβαίνουν στα καμαρίνια εκφράζουν κάποιον θαυμασμό. Φυσικό είναι. Εδώ, στην περίπτωση Βαμβακάρη, το πιο συχνό που ακούγεται είναι το πόσο ξεχνιούνται στην παράσταση και νομίζουν ότι έχουν απέναντί τους τον ίδιο τον Μάρκο. Μου το λένε τόσο συχνά και τόσο πολύ που άρχισα να σκέφτομαι ότι έχω μετουσιωθεί σε Μάρκο Βαμβακάρη. Είναι πολύ συγκινητικό, περισσότερο επειδή αυτός ήταν και ο πρωταρχικός στόχος μου. Νιώθω ότι κέρδισα το στοίχημα και αυτό είναι πολύ σπουδαίο. Το πιο σημαντικό όμως, είναι όταν έρχονται άτομα που έχουν συναντήσει τον Μάρκο ή τη γυναίκα του ή ήταν γείτονές του...

Ποια προσωπική ανάγκη σας έκανε να ασχοληθείτε με το θέατρο; Δεν ξέρω πραγματικά τι είναι αυτό που με έκανε να ασχοληθώ με το θέατρο. Από πολύ μικρή και χωρίς η οικογένεια μου να έχει απολυτως καμία σχέση με το θέατρο, με μάγευε ο χώρος αυτος. Ήδη από το δημοτικό προσπαθούσα να συμμετέχω σε όλες τις σχολικές γιορτές και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο ήμουν μέλος της θεατρικής ομάδας του σχολείου . Η ενασχόλησή μου με το θέατρο στην εφηβεία μου με έκανε να νιώθω ελεύθερη και αληθινά ευτυχισμένη. Μου άρεσε πάρα πολύ το γεγονός ότι υπήρχε ένας κοινός στόχος με όλη την ομάδα, μου άρεσε που φτιάχναμε μόνοι μας τα σκηνικά και τα κοστούμια κι ότι όλοι μαζί ζούσαμε τον πυρετό της προετοιμασίας μιας παράστασης. Ήταν σαν να ανήκα πάντα εκεί κι έτσι ήταν σαν φυσικη συνέχεια το γεγονός ότι θέλησα να ασχοληθώ και επαγγελματικά με το θέατρο.

Γιατί το θέατρο είναι αναγκαίο σήμερα; [...]Το θέατρο χρειάζεται, χρειαζόταν και θα χρειάζεται πάντα. Ίσως για την άμεση επικοινωνία συναισθημάτων, με διαφορετικούς τρόπους σε κάθε εποχή […] Ίσως για τη μοναδική ικανότητα μετάδοσης του λόγου με κάθε μέσο που διαθέτεις, συνδυάζοντάς τα όλα, όσο καλύτερα μπορείς. [...] Ο θεατής θέλει να εισπράξει κάτι από σένα. Θέλει να συμμετάσχει, οφείλεις να τον κάνεις να συμμετάσχει, να ζήσει, να ταξιδέψει, να εισπράξει, να κλάψει, να προβληματιστεί, να γελάσει. Το θέατρο είναι αναγκαίο πάντα. Και είναι ανεξάρτητο από την εποχή. [...] Εδώ μια υποσημείωση: Η εποχή διαφοροποιεί το περιεχόμενο και την ευθύνη του περιεχομένου. Και μια δεύτερη υποσημείωση: το θέατρο χρειάζεται όλα τα είδη του. Σε περιόδους δύσκολες που η πρώτη σημείωση τίθεται ως προϋπόθεση, η δεύτερη σημείωση, αποκτά ιδιαίτερη σημασία.

Μάνια Παπαδημητρίου

Λίλα Μπακλέση

Κωνσταντίνος Μπιμπής

Τι θα λέγατε σε κάποιον που δεν πηγαίνει θέατρο ώστε να τον πείσετε να πάει; Τίποτα. Το να πηγαίνει κάποιος στο θέατρο είναι μια παρόρμηση που γεννιέται από την απόλυτα προσωπική σχέση του θεατή με το μαγικό κουτί του θεάτρου και την ανάσα των ηθοποιών, όταν την πρωτοσυναντούν. Αυτό που θα έλεγα όμως, είναι να μην εμποδίζει τη γυναίκα του και τα παιδιά του να το αγαπήσουν, κοροϊδεύοντας ή σχολιάζοντας αρνητικά. Και για να το πετύχω θα του έλεγα : «Μην κοροιδεύεις, έτσι γλιτώνουν να πληρώνουν περισσότερα για ψυχανάλυση. Το θέατρο ειναι πιο φτηνό και δεν σου κανει ερωτήσεις». Το θέατρο ειναι καθρέφτης που όταν καταφέρεις να καθρεφτιστείς πάνω του, βρίσκεις ενα νόημα. Αν δεν σου συμβεί αυτό, τότε σου φαίνεται ψεύτικο ή γελοίο.

Πόσο σημαντικό είναι να αποκτήσουμε από το σχολείο ακόμη θεατρική παιδεία; Όταν τα παιδιά έρχονται σε επαφή με το θεατρικό παιχνίδι, ανοίγουν ένα παράθυρο στον κόσμο. Μαθαίνουν να επικοινωνούν, γίνονται δημιουργικά, αναπτύσσουν τη φαντασία τους,διδάσκονται αξίες όπως η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, ο αλληλοσεβασμός. Για εμένα, αυτός είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να μας οδηγήσει στην πολυπόθητη εξέλιξη της κοινωνίας μας. Συνεπώς, κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να είναι βασικό κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Πόσο ανάγκη έχουμε το θέατρο κοινωνικά αι ατομικά; Η κοινωνία, όσο αποτελείται από υγιή άτομα, ευημερεί. Το θέατρο κατά τη γνώμη μου κάνει καλό στη ψυχή των ανθρώπων. Την ηρεμεί και την αναταράζει. Τη θεραπεύει από σοβαρές ασθένειες. Όπως ο ρατσισμός, ο φασισμός, η ξενοφοβία, η απανθρωπιά. Ασθένειες που μια κοινωνία τη μολύνουν και την αποδομούν, ξεκινώντας από τα θεμέλια της. Και δεν εννοώ τη δημοκρατία. Εννοώ την ανθρωπιά στη βάση της. Με αυτό έχει να κάνει το θέατρο. Με την αποδοχή του ανθρώπου από τον άνθρωπο.

Πάω δεν πάω... Γιατί πάω θέατρο;

Γιατί δεν πάω θέατρο;

«Στο θέατρο πάω πολύ συχνά. Νομίζω αυτό ξεκίνησε από όταν ήμουν μικρή. Μου άρεσε να ακούω ιστορίες γιατί σκεφτόμουν ότι ίσως να τις ζήσω κι εγώ. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα ότι τελικά όλα τα θεατρικά έργα- είτε τα λεγόμενα κλασικά είτε τα καινούργια- βασίζονται πάνω σε αληθινές καταστάσεις –αν όχι γεγονότα- που έχουν συμβεί ή συμβαίνουν. Σαν στο θέατρο να κρύβονται πανανθρώπινες αλήθειες κι εγώ να βλέπω ότι κι άλλοι έχουν τα ίδια προβλήματα ή τους ίδιους προβληματισμούς με μένα. Μ’ αρέσει επίσης να βλέπω έργα χιλιοπαιγμένα... Έτσι, αντιλαμβάνεσαι την οπτική γωνία κάθε σκηνοθέτη και παράλληλα, το πόσο διαχρονικά είναι ορισμένα ζητήματα... Στο θέατρο μπορείς να γελάσεις ή να κλάψεις με την ψυχή σου. Οι ηθοποιοί μπροστά στα μάτια σου βιώνουν συναισθήματα. Δεν είναι σαν το σινεμά, που ναι μεν συγκινείσαι ή γελάς, αλλά είναι ταινία. Είναι παρελθόντας χρόνος, ενώ το θέατρο συμβαίνει στο παρόν. Επίσης, σου προκαλεί ένα ... δέος. Βλέπεις όλα αυτά τα σκηνικά, τα κοστούμια, τους ανθρώπους, τα φώτα, ακούς τη μουσική και μεταφέρεσαι σε έναν άλλον χρόνο. Γιαυτό νομίζω ότι δεν είναι ωραίο να βλέπεις θέατρο στο video. Σε προδιαθέτει και ο ίδιος ο χώρος του θεάτρου για να ζήσεις το «παραμύθι». Επίσης, άμα δεις συγκλονιστικές παραστάσεις και ωραίες ερμηνείες, θα το «νιώσεις» τόσο έντονα που θα το συζητάς για μέρες... Μ’ αρέσει και η διαδικασία της προετοιμασίας... που ντύνεσαι πιο καλά, πίνεις έναν καφέ στο φουαγιέ, διαβάζεις το πρόγραμμα για να προετοιμαστείς σχετικά με το τι θα παρακολουθήσεις... Γενικά φεύγεις από μία πεζή πραγματικότητα και μεταφέρεσαι σε μια πιο «ονειρική» που κρατιέται όμως γερά πάνω σε ρεαλιστικά στοιχεία... Άσε που τώρα πια δεν είναι ακριβά... Άσε που με τόσα ψεύτικα πράγματα γύρω μας, το θέατρο μέσα από τη μίμηση ή την υπόκριση κρύβει τις μεγαλύτερες αλήθειες» Β.Α. Β.Α.

«Δεν πάω θέατρο γιατί δεν πήγαινα ποτέ να πω την αλήθεια. Ούτε μικρός που μας πήγαινε το σχολείο. Εγώ έβρισκα ευκαιρία να κάτσω σπίτι. Μεγαλώνοντας, συνέβη το ίδιο. Δεν μου είπε κανείς να πάω θέατρο «για την παρέα», ούτε μου ήρθε η όρεξη να πάω από μόνος μου. Την πρώτη παράσταση της ζωής μου την είδα πρόπερσι, επειδή έπαιζε μια γνωστή μου. Στην αρχή αισθανόμουν άβολα, μου ερχόταν να γελάσω που έβλεπα τη φίλη μου διαφορετική. Αφού μου πέρασε αυτό, προσπάθησα να συγκεντρωθώ στο έργο και δεν μπορούσα. Δεν μπορούσα να εστιάσω σε ένα πράγμα και δεν έπρεπε, καθώς πάνω στη σκηνή συνέβαιναν πολλά ταυτόχρονα πράγματα. Γιαυτό κουράστηκα να παρακολουθώ και δεν κατάλαβα τι έγινε στο τέλος. Επίσης, αισθάνθηκα εγκλωβισμένος με την έννοια ότι δεν μπορούσα να φύγω... δεν είναι όπως στο σινεμά, που μπορείς να φύγεις όποτε θέλεις. Οι ηθοποιοί δουλεύουν εκείνη τη στιγμή και θα τους επηρεάσεις αν φύγεις ή αν κάνεις έστω φασαρία... Συνηθισμένος στο σινεμά, με όλα τα εφέ που σε κάνουν να νομίζεις ότι βλέπεις κάτι αληθινό, στο θέατρο ένιωσα ότι τίποτα δεν ήταν αληθινό, αλλά περισσότερο «στημένο». Δεν είχε την ίδια μαγεία με τις ταινίες, δεν με έκανε να πιστέψω ότι αυτό που έβλεπα, πλησίαζε την πραγματικότητα. Σαν με το που μπήκα, να έπεισα τον εαυτό μου ότι θα δω θέατρο και δεν αφέθηκα ελεύθερος να το απολαύσω, όπως λένε άλλοι ότι κάνουν... Μπορεί να έφταιγε και η παράσταση, δεν ξέρω... Δεν μου έχει έρθει ξανά η επιθυμία να πάω στο θέατρο. Δεν μου λείπει και επίσης, το θεωρώ ακριβό. Προτιμώ να χαλάσω κάποια χρήματα, βγαίνοντας έξω με τους φίλους μου, συζητώντας μαζί τους κλπ.» Κ.Ν.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Επισκεφθήκαμε τη Δραματική Σχολή «Νέο Ελληνικό Θέατρο Γ. Αρμένη» και μιλήσαμε με μερικούς από τους σπουδαστές σχετικά με το θέατρο. Τι καλύτερο για ένα τέτοιο αφιέρωμα από το να μιλήσουμε με νέους που έχουν όνειρο να γίνουν ηθοποιοί, να ασχοληθούν με το θέατρο, έχοντας ακόμη το κέφι και τη δίψα της «αρχής»; Πόσω μάλλον, όταν αυτοί οι νέοι είναι φοιτητές μια σχολής που φέρει ένα όνομα βαρύ και που μέχρι σήμερα, διακρίνεται τόσο για τους καθηγητές, όσο και για το πρόγραμμά της. Στον υπέροχο χώρο της Σχολής, συναντηθήκαμε με τους σπουδαστές, γελάσαμε, αλλά μιλήσαμε και λίγο πιο σοβαρά! Αυτό που φάνηκε ξεκάθαρα είναι το πόσο αφοσιωμένοι είναι σε αυτό που κάνουν. Γιατί έχουν ένα και μοναδικό πάθος: το θέατρο.

Πόσο χρονών ήσουν όταν αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός; 27! (Βερόνικα Τ.) Ποιος είναι ο αγαπημένος σου Έλληνας ηθοποιός; Εκτιμώ πολλούς. Θα ήταν αδικία να έλεγα κάποιον συγκεκριμένα! (Τάσος Π.)

Ποιος είναι ο αγαπημένος θεατρικός συγγραφέας; Δημήτρης Δημητριάδης & Χάρολντ Πίντερ (Βίκυ Δ.) Ποιο είναι το αγαπημένο σου θεατρικό έργο; Η Ορέστεια (Λητώ Χ.) Ποιο ρόλο έχεις όνειρο να παίξεις; Το θέμα είναι να καταφέρω να παίξω! (Θάλεια Τζ. & Τάσος Π.) Τι είναι για σένα το θέατρο με μία λέξη; Πάθος (Κριστάλ Μ.) // Ηθοποιός σημαίνει... Επαναστάτης! (Εβίνα Χ.) // Φως, Νερό Απλήρωτο (Αγγελική Α.) Ποια ήταν η πρώτη παράσταση που είδες στη ζωή σου; Η Μελωδία της Ευτυχίας! (Βερόνικα Τ. & Θάλεια Τζ.) // τη διασκευή του Γ.Καλαντζόπουλου στους Όρνιθες (Τάσος Π.) // Ο κύκλος με την κιμωλία ( Βίκυ Δ.) // Έγκλημα και Τιμωρία (Εβίνα Χ.) // Ο τσάρος με τη μακριά γενειάδα (Αγγελική Α.)

Ποια παράσταση είδατε φέτος και σας άρεσε; Απόψε αυτοσχεδιάζουμε (Κριστάλ Μ.) // Περιμένοντας τον Γκοντό (Βερόνικα Τ.) // Fucking Men (Θάλεια Τζ.) // Το δαχτυλίδι της μάνας (Λητώ Χ.) // Ροές, μία ερασιτεχνική παράσταση στο Βόλο (Αγγελική Α.) Ποιο είναι το αγαπημένο σας μάθημα στη Σχολή; Υποκριτική (με τον Άρη Σερβετάλη και τον Χρίστο Θεοδωρίδη ομόφωνα) // σκηνικός λόγος με την Κατερίνα Βλάχου (Λητώ Χ.) // υποκριτική με τη Στεφανία Γουλιώτη (Τάσος Π.) // τραγούδι με τη Χαρά Κεφαλά (Εβίνα Χ.) // κινησιολογία με την Σταυρούλα Σιάμου (Κριστάλ Μ.) Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Κωνσταντίνο Αρμένη, που οργάνωσε τη συνάντησή μας με τους σπουδαστές και ευχόμαστε να συνεχίσει την καλή δουλειά, πάντα με το ίδιο κέφι, την ίδια χαρά και την τόση αγάπη!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Βίβιαν Κοντομάρη Η Βίβιαν Κοντομάρη είναι μια ηθοποιός υπερταλαντούχα. Αγαπάει τη δουλειά της και το μεράκι της φαίνεται όπου κι αν την παρακολουθήσεις: Είτε στο ρόλο που έχει στην τηλεόραση ως «Μπέλλα» στη σειρά «Το Σόι Σου» του ALPHA είτε πάνω στη σκηνή. Μα πάνω απ’όλα, η Βίβιαν είναι ένα πλάσμα γλυκό και ευγενικό, και αυτό φαίνεται τόσο από το βλέμμα της, όσο και από τον τρόπο που μιλάει. Έχει δουλέψει σκληρά και το θέατρο της είναι αναγκαίο, όπως σε όλους μας. Όπως λέει χαρακτηριστικά «Η αγάπη μου για το θέατρο θα ήταν η ίδια, ακόμα και αν σταματούσα το επάγγελμα του ηθοποιού». Με αφορμή τη νέα πρωτότυπη παράσταση που ανεβαίνει στο ΙΜΚ, μιλήσαμε –κυρίως- για τον «παιδικό της έρωτα». Το θέατρο φυσικά!

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική; Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε στη «μαγεία» της σκηνής και του φακού; Δε θυμάμαι να πήρα σοβαρά τέτοια απόφαση. Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι ότι ήθελα διακαώς να περάσω στη σχολή του Εθνικού. Αφού και έγινε, όλα πήραν το δρόμο τους και εγώ απλά τον ακολούθησα. Τη μαγεία της σκηνής την αισθάνθηκα πρώτη φορά όταν ήμουν παιδί. Μου άρεσε πολύ το θέατρο και ευτυχώς με πήγαινε συχνά ο πατέρας μου. Έχω ακόμη αποτυπωμένες στο μυαλό μου σκηνές από τις παραστάσεις της Ξένιας Καλογεροπούλου. Αργότερα ενθουσιάστηκα ακόμη περισσότερο όταν συνειδητοποίησα ότι μπορώ να συμμετέχω και εγώ σε ο,τιδήποτε μαγικό συντελείται επί σκηνής και κάπως έτσι αισθάνομαι μέχρι τώρα! Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στην πορεία σας; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να συνεχίζετε; Αλίμονο! Ποια πορεία, ποια διαδρομή, ποιο ταξίδι δεν κρύβει περιπέτειες και δυσκολίες; Μέσα από αυτές τις δυσκολίες ωριμάζουμε, γινόμαστε πιο ανθεκτικοί και δυναμώνουμε. Η αγάπη μου για το θέατρο θα ήταν η ίδια, ακόμα και αν σταματούσα το επάγγελμα του ηθοποιού. Αυτό που με κάνει να μπορώ να συνεχίζω είναι οι συνθήκες που μέχρι τώρα δείχνουν ευνοϊκές για μένα. Μπορώ δηλαδή να ζω αξιοπρεπώς κάνοντας αυτό που αγαπώ, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Το αύριο είναι μία άλλη μέρα. Τι «περιπέτειες» θα περάσει η «λογία ρέγγα» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης; Ποιο είναι το θέμα του έργου; «Οι περιπέτειες μιας λογίας ρέγγας» είναι ένα αλληγορικό έργο του Κωνσταντίνου Δέδε, βασισμένο σε κάποια κείμενα του 1890. Η ρέγγα ξεκινάει

το ταξίδι της από τα παγωμένα νερά της Νορβηγίας και καταλήγει στο λιμάνι του Πειραιά. Μέσα από τις αφηγήσεις της βλέπουμε ένα κομμάτι της ιστορίας της πατρίδας μας να ξετυλίγεται. Ο λόγος της είναι μεστός, η γλώσσα που χρησιμοποιεί στο μεγαλύτερο μέρος του έργου είναι η απλή καθαρεύουσα και το χιούμορ της λεπτό και άφθονο. Η ίδια ντυμένη με το υπέροχο κοστούμι εποχής του Κωνσταντίνου Δέδε, περιφέρεται σε αλώνια και σαλόνια, σχολιάζει, θίγει και σατιρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Συνοδοιπόρος της στο ταξίδι αυτό, η βιολονίστα Μελίνα Ντελίκου.

Ένας υπέροχος μονόλογος, τον οποίο παρακολούθησα το καλοκαίρι στο Ναυτικό Μουσείο και ενθουσιάστηκα τόσο με το κείμενο όσο και με την υποκριτική σας. Πόσο δύσκολο είναι να διατηρείς το ενδιαφέρον του κοινού τη στιγμή που πάνω στη σκηνή είσαι μόνος σου ή έστω με ένα βιολί; Είναι μεγάλη δοκιμασία! Δεν είναι καθόλου εύκολο και επειδή έχω παρακολουθήσει μονολόγους ως θεατής, προσπαθώ να υπενθυμίζω στον εαυτό μου πόσο με είχαν συνεπάρει, ούτως ώστε τώρα να το αντιμετωπίζω ως παράσταση και όχι ως μονόλογο. Εδώ να τονίσω ότι η παρουσία της Μελίνας η οποία παίζει βιολί καθόλη τη διάρκεια της παράστασης, ενώ δε μιλάει, μου δίνει δύναμη. Εσείς πώς δουλεύετε τους ρόλους σας; Εξαρτάται. Από το σκηνοθέτη, από το έργο, από το χρόνο που έχεις για να προετοιμαστείς. Αυτό που μπορώ να πω για μένα, είναι ότι είμαι παιδί της πρόβας! Της επανάληψης δηλαδή. Όσο πιο δικό σου γίνει, τόσο μεγαλύτερη ελευθερία σου χαρίζει. Όταν για ένα ρόλο η ψυχή, ο νους και το σώμα έχουν συμφωνήσει, τότε είμαστε σε καλό δρόμο. Θέλει χρόνο αλλά αξίζει!

Ποιο ρόλο θα θέλατε να ερμηνεύσετε και δεν σας έχει τύχει ακόμη; Αυτό που θα ήθελα είναι να παίζω κάθε φορά όσο καλύτερα μπορώ, το ρόλο που καλούμε να ερμηνεύσω. Τότε γίνεται για μένα ο ιδανικός ρόλος! Τι είναι το θέατρο για εσάς; Η δουλειά μου και ο παιδικός μου έρωτας που έγινε αγάπη. Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν ηθοποιό που τώρα κάνει τα πρώτα του βήματα; Να σκέφτεται ότι πετάει χαρταετό. Ο νους στο έδαφος και η ψυχή στα ύψη. Να φτιάξει καλά ζύγια, να έχει μεγάλη καλούμπα και ακόμη μεγαλύτερη υπομονή μέχρι να φυσήξει ο κατάλληλος αέρας. Τέλος να προσέχει να μην πετάει το χαρταετό του σε περιοχές με ηλεκτροφόρα σύρματα! Πόσο ανάγκη έχουμε το θέατρο και τι θα λέγατε σε κάποιον που δεν βλέπει, ώστε να αρχίσει να παρακολουθεί; Το θέατρο υπάρχει σχεδόν από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος. Είναι ανάγκη. Δεν είναι είδος πολυτελείας, είναι κάθαρση. Θα του έλεγα ότι είναι τόσο σημαντικό όσο μια συνάντηση με έναν αγαπημένο σου φίλο!

*Για να απολαύσετε θεατρικά τη Βίβιαν Κοντομά-

ρη δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε τις παραστάσεις «Οι περιπέτειες μιας λόγιας ρέγγας» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21.30 έως 9 Φεβρουαρίου και «TOC TOC» στο θέατρο ΗΒΗ κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15. Τηλεοπτικά, συντονιστείτε στον ALPHA με... «Το Σόι Σου».

άννα στάικου «Ραντεβού στο Λυσσιατρείο Εκδότη μου» ΚΑΥΣΤΙΚΗ ΠΟΤΑΣΑ

Σχετικά με τις ευχές για καλή χρονιά και τα σχετικά, σου απαντώ με επιστολή -γραμμένη κλασικά- δλδ. σε χαρτί με στυλό bic. Αποφεύγω την τεχνολογία «της καρδιάς μας» στις προσωπικές αλληλογραφίες. Αυτή η συνήθεια μου, δέχεται τον χλευασμό των περισσοτέρων, όπως είναι φυσικό, ή μάλλον όπως είναι αφύσικο. Έχω μια σπουδαία πρόταση στο μυαλό μου που σε αφορά, και για να εισπράξω την θετική σου απάντηση, θα αναλύσω τα πράγματα περιφερειακά -όπως κάνουν οι περισσότεροι- και θα καταλήξω στο επίμαχο. Με την βοήθεια του ήχου της πένας πάνω στην ράχη του χάρτου, το μυαλό φλασάρει σε ένα μεγάλο αριθμό λέξεων, και ταυτόχρονα το προφυλάσσω από τον αλγόριθμο – χαφιέ. Αυτόν, που ρουφιάνεψε τα δις και βάλε, των προσωπικών μας δεδομένων, στις «δημοκρατικές» πλατφόρμες των social media. Οι νονοί, κατέχοντες το σώψυχό μας, ετοιμάζουν το biggest colpo grosso. Σκέψου, στο ράφι του super market, οι συνειδήσεις μας με bar code και τιμολογημένες, θα περιφέρονται κουνώντας για μαντήλι ξενιτεμού την ετικέτα της τιμής πώλησης... Εμείς άδειοι και ανέστιοι από το κέντρο μας, μάλλον θα προσπαθούμε να αντιληφθούμε τί ακριβώς έχει συμβεί.

θυμοσοφώντας «Το νέο άνοιγμα του Λυσσιατρείου». Στο τότε, λογοτεχνικό κείμενο του νέου Λυσσιατρείου οι γιατροί γιάτρευαν εμάς τους πολίτες, που είχαμε νοσήσει από λύσσα λόγω λυσσασμένου δήγματος από τους τοκογλύφους. Εσύ στην ιστορία προσεκλήθεις στα εγκαίνια και με χαρά πολλή αγκαλιάσαμε την επαναλειτουργία της αντιλυσσικής θεραπείας, λες και βρήκαμε ένα χαμένο συγγενή. Τελευταία όμως τα πράγματα δεν βαίνουν καλώς Προλαβαίνω την διαφαινόμενη αντίδρασή σου με απάντηση ότι «ουδέποτε τα πράγματα ήταν καλά σε μας πλην του Περικλή και των κλασσικών φιλοσόφων» και «έκτοτε τα εδάφη μας και τα ζητήματα μας ήταν πάντα, κάτι σαν το βράχο του Σισύφου» Θα συμφωνήσω απολύτως. Όμως, τελευταία επωλήθη ο σισύφειος βράχος, εκπλειστηριάστηκε και ο ίδιος ο Σίσυφος, και το άπιαστο παράδειγμα του παρελθόντος μας επωλήθη και αυτό. Το χειρότερο είναι πως στη θέση του Κιουταχή που κατοικοέδρευε στην Πατησίων για να παρακολουθεί την καταστροφή της Ακρόπολης, θυμάσαι;; έχουν πλακώσει περίεργοι ξένοι, ποικίλης προέλευσης, δυτικής αλλά και απω-ανατολικής και ο δρόμος μάλλον επωλήθη σ’ αυτούς. Μας ανήκουν προς το παρόν τα στυλό μας κι αυτά προσωρινά.

Όμως χωρίς συνείδηση η φάση είναι τραγική. Η αντίληψη θα έχει καταποντισθεί και ως ταξιδιώτες που παθαίνουν ξαφνική αμνησία στην αποβίβαση μιάς αεροπορικής πτήσης και χάνουν την περιφερόμενη βαλίτσα στο καρουζέλ, θα γκουγκλάρουν να τους δοθεί η εντολή στο ερώτημα «Πες -μου -ποιά είναι- η δική μου- βαλίτσα»

Τι θα πω και τι θα απαντήσω εκδότη μου στην Μάρθα την δασκάλα που δεν εγκατέλειψε, στον μηχανικό τον Θουκυδίδη που δεν μετακινήθηκε ούτε στον παραπάνω δρόμο αφιερώνοντας τον εαυτό του στο κοινό;; Στην Ζηνοβία από την Παλμύρα που είχε εφεύρη την επιχείρηση νεράντζια στα απριλιανά τανκς και έσωσε από την μαύρη επέλαση τον δρόμο;;

Εκδότη μου, σου θυμίζω, με όσο ρομαντισμό διαθέτω και κρατώ ως πολύτιμο υλικό: Θυμήσου, ότι πριν ανοίξεις την εφημερίδα στην ωραιότερη κεντρική αρτηρία της Πόλης μας, ανέβηκες σε μια ταράτσα των Πατησίων, κατασκευής του 50. Μανταλάκια κρεμασμένα σ’ ένα ατσαλόσυρμα κοπανιούνταν, ο καιρός ραγδαία βούρκωνε και εσύ βυθίστηκες στην θέα ενός παρηκμασμένου τοπίου, λεηλατημένου, εγκαταλειμμένου, που όμως φανέρωνε την λαμπρότητα που έκρυβε βαθιά στα σπλάχνα του. Πού οφειλόταν η λαμπρότητα;;; Πολλές φορές αναρωτηθήκαμε και άλλες τόσες άκρη δε βρίσκαμε.

Δεν έχω ούτε μια απάντηση

Τώρα που σου γράφω γιά ευχές της νέας χρονιάς έχω μέσα μου βαθιά την πίστη ότι η αποθησαυρισμένη οξειδωμένη λάμψη οφειλόταν στους ανθρώπους που έκτισαν, κατοίκησαν, και κυρίως ονειρεύτηκαν τον βίο τους εδώ ακριβώς. Το δίχως άλλο, θα ήταν ωραίοι, αγαθοί αρκετοί από αυτούς, με όνειρα πλυμένα και κάτασπρα. Αυτό ήταν. Εσύ με το τοπίο μαγεύτηκες! Έτσι εσύ ξεκίνησες, κι εγώ συμμάχησα, γράφοντας ένα ιδιόρρυθμο, ομολογουμένως κείμενο, σε μία από τις σελίδες σου, αναμετρώντας μέσα μου, κάτι σαν στοίχημα το εξής: Αν αναβίωναν κάποιοι τύποι κλασσικοί παλιοί, στο σημερινό χρόνο, τί ακριβώς θα έκαναν για να αντιμετωπίσουν την σε εξέλιξη λαίλαπα;; Εσύ ερωτευμένος με το τοπίο και το στυλό σου να βουτιέται αντί σε μελάνι, αλλά σε ένα όραμα που να το διατρέχει όλη η πόλη, με αγωνία κάθε μήνα αντιμετώπιζες τους χαρακτήρες που είχαν σ’ αυτή εφημερίδα, επανέλθει.

Η μόνη λέξη είναι -ήτταΌμως εγώ δεν την παραδέχομαι. Σκέφτηκα λοιπόν να σου προτείνω. Να καταφύγουμε στο Λυσσιατρείο μας. Είναι άρτια εξοπλισμένο, με τους γιατρούς στρατιώτες εναντίον τοκογλύφων και αλγόριθμων χαφιέδων. Να φτιάχνεις εκεί τυλιγμένος με κουβέρτα ως παλιός φυματικός, στη βεράντα την εφημερίδα. Να καταγραφούμε στην λίστα ως λυσσόδηκτοι. Να αιτηθούμε ότι η νόσος είναι μεταδοτική οπότε να μην αγοραστούμε. Ίσως μείνουμε ανέπαφοι. Θα γράφουμε κείμενο περί της επικίνδυνης κατάστασής μας, θα συμπεριλάβουμε ως επικίνδυνους λυσσασμένους όλους τους συνεργάτες σου. Κάθε πρωί θα αφουγκραζόμαστε τον ερχομό της «σιδερόφρακτης εξίσωσης» στην Πόλη (που θα έλεγε και ο Ε. Κακναβάτος) Εμείς παρονομαστές, κλάσματα, πολλαπλασιαστές και διαιρέτες στο ποδοβολητό θα ορμήσουμε πρώτοι.

Εν τω μεταξύ εμείς εδώ -στο κέντρο της Αθήνας- μεταβληθήκαμε σ’ ένα προκεχωρημένο φυλάκιο συνειδησιακής αντίστασης.

Εσύ την γραφίδα σου κι οι υπόλοιποι τα ελάχιστα bic στυλό της τσέπης.

Τριγύρω, μας περικύκλωναν σαν αγκάθια μπηγμένα στο σώμα της πόλης οι μίζες και οι αρπαχτές και η εφημερίδα έφτιαχνε αφιερώματα με θέμα...

Άλλη πρόταση βιώσιμη για καλή νέα χρονιά δεν έχω!

«Η Αντίσταση στην Πατησίων κατά την διάρκεια της Κατοχής» και

Όπως και να χει, Καλή Χρονιά!

Θα σε δω λοιπόν, στο Λυσσιατρείο εκδότη μου!

Ι Α Σ ‘ Α Ν ΟΣ Ε Ν Α ΤΑ Λ Ο ΟΡΕΙΣ Π Μ Να ‘σαι νέος και όλα τα μπορείς

Όταν είσαι νέος στην ψυχή, τι νόημα έχει η ηλικία!

Μια

ie

Boogie-Woog βραδιά

της Στεφανίας Τσολάκη

Σάββατο βράδυ, κάπου στην Ασκληπιού βλέπω έναν χώρο που όμως το βλέμμα μου δεν έχει πρόσβαση στα ενδότερα. Ανοίγω αυτή την φωτισμένη πόρτα που από πίσω της –θα ανακαλύψω σύντομα- κρύβει μία πολύ διαφορετική εικόνα από αυτήν που έχουμε συνηθίσει. Νεαρά πρόσωπα, κορίτσια ζουμερά με εκείνη την γλύκα και την ξεγνοιασιά της νιότης, χορεύουν ακολουθώντας πιστά τον καβαλιέρο τους. Μπορώ να πω ότι έμεινα αποσβολωμένη τα πρώτα δύο λεπτά, παρακαλώντας μέσα μου να βρεθεί κάποιος να με παρασύρει να χορέψω κι εγώ! Αλλά που να τολμήσω; Εδώ μιλάμε για την απόλυτη μυσταγωγία… Swing, Rock’n’Roll, φιγούρες, βήματα, λαβές … Τι είναι αυτό, ρωτάω; -Boogie – Woogie, μου λέει ο Μάνος. (ιδιοκτήτης του μπαρ και δάσκαλος του συγκεκριμένου είδους χορού)

Παρακολουθώ την άνεση στο κάλεσμα για χορό, γνωστοί ή άγνωστοι μεταξύ τους αρκεί ένα νεύμα για να σταλεί το μήνυμα. Κανείς δεν παρεξηγεί κανέναν, όποιος βρίσκεται εδώ έχει έρθει με σκοπό να επικοινωνήσει, να χορέψει και άμα λάχει γιατί όχι να φλερτάρει. Είναι αδιανόητο να μην παρασυρθείς εδώ... Ηρέμησε, λέω, ήρθαμε για ρεπορτάζ.

Δίπλα μου ακριβώς κάθεται η ιδανικότερη παρέα να μου λύσει κάθε απορία. Πάμε!

«Εδώ ερχόμαστε και κάνουμε ο,τι ακριβώς κάνουν οι άνθρωποι όταν βγαίνουν για ποτό, συν του ότι χορεύουμε. Δεν θα πάμε σε ένα μαγαζί για χορό, να «χτυπιόμαστε» στον ρυθμό που θέλουμε εμείς. Απλά ακολουθούμε κάποια βήματα και κάποιες τεχνικές. Επειδή ο χορός γίνεται πάνω σε ζευγάρια είναι απαραίτητο να το κάνεις.»

- Και τι ακούμε;

- Ροκ ν ρολ δεκαετίας 40’- 50’, μου λέει, η Λέντυ. Είχα πολύ καιρό να συναντήσω ισάριθμους θαμώνες, λες και ήρθαν όλοι με το ντουέτο τους. Όχι! Δεν ήταν έτσι. Ο ένας παρέσυρε τον άλλον και οι κανόνες ακολουθούνται πιστά. Δηλαδή, λέω, έχει τύχει να χορέψεις με κάποιον που δεν ξέρεις; «Ναι! Συμβαίνει συχνά» μου λέει η Δήμητρα. -Και τι κάνεις σε αυτήν την περίπτωση; - Αφήνεις το σώμα σου ελεύθερο να ακολουθήσει τα βήματα και τις κινήσεις του leader. Οπού leaders είναι τα αγόρια και εμείς

οι followers.

- Κι αν σε ενοχλήσει κάτι; Αν χάριν του εντυπωσιασμού κάνει ο άλλος έντονες κινήσεις ή σε στρεσάρει;

- Περιμένεις απλά να τελειώσει το κομμάτι. Δεν είναι ευγενικό να διακόψεις.

«Αποχαυνωμένοι νέοι στα κινητά» «Εμείς στην ηλικία τους ήμασταν έξω και ανταλλάσαμε και καμιά κουβέντα, εσείς τώρα…», «Σήμερα δεν ξέρουν ούτε να φλερτάρουν», «Περιμέναμε πως και πως ένα πάρτυ για να συναντήσουμε τους φίλους μας» «Χορεύαμε, τώρα τους βλέπεις όλους με ένα ποτό στο χέρι». Πόσο κοντά είμαι σε αυτά που ακούμε όλοι μας από ανθρώπους άλλης γενιάς; Ελάτε τώρα αφού το ξέρετε και εσείς. Κι όμως το θέμα που ακολουθεί έρχεται να προσθέσει μία διαφορετική εικόνα για τους σημερινούς νέους, που όχι μόνο χορεύουν αλλά και φλερτάρουν και περιμένουν πως και πως την συνάντηση τους.

Η πόρτα ανοιγοκλείνει συνεχώς. Είναι όλοι μια παρέα και με μεγάλη ευκολία σε αφομοιώνουν, αρκεί να το θέλεις κι εσύ.

- Εσύ ποιος είσαι;

- Εγώ είμαι ο Χάρης.

- Χάρη πως βρέθηκες εδώ;

- Ξεκίνησα με δύο φίλους πριν σχεδόν δυο χρόνια. Χορεύω Rock’n’Roll και lindy Hop. Το Lindy Hop είναι ουσιαστικά ένας πρόγονος του rock’n’roll, δεκαετίας του 20 ‘ από όπου ξεκίνησαν οι υπόλοιποι swing χοροί και μετέπειτα εξελίχθηκε και το Rock’n’Roll. (…) Εμείς ερχόμαστε και για την μουσική και για τον χορό, οπότε μέσα από την μουσική μαθαίνουμε τα βήματα του χορού και χορεύουμε σε διάφορα πάρτυ.

«Τυχαία ανακάλυψα το μπαρ, είχαμε έρθει με φίλους και ψάχναμε ένα μέρος για ποτό. Μείναμε, μαγευτήκαμε από τον χώρο, είναι κάτι διαφορετικό. Σαν χρονοκάψουλα, σε πηγαίνει στα 50s – 60s. Όταν είδαμε τα άτομα που χόρευαν, το λατρέψαμε και είπαμε «Θέλουμε και εμείς να χορεύουμε όπως αυτοί». Ακούγαμε αυτή την μουσική αλλά δεν την γουστάραμε ανέκαθεν όπως τώρα!», λέει η Μαρία. Ρωτάω, τι ηλικίες έχετε παιδιά; Και είναι όλοι τους ολάνθιστα μπουμπούκια από 20 χρονών και λίγο πιο πάνω. Και τι χαρά, σου λέω, να ανακαλύπτεις πως υπάρχουν μαγικές κρυψώνες που κρατούν σαν φυλαχτό αυτή τη μαγεία της επικοινωνίας μέσω του χορού, των κινήσεων και των ματιών. Να κάπου που δεν χρειάζονται οι λέξεις.

Φλερτάρετε εδώ; «Εγώ γι’ αυτό ήρθα!»

-Ποιος είσαι εσύ; - Ο Νίκος. Για πες Νίκο, προσπαθείς δηλαδή να εντυπωσιάσεις την παρτενέρ σου;

«Ναι! Πως κάνουν τα πουλιά στα ερωτικά καλέσματα τους, που φουσκώνουν, ε υπάρχουν φορές που θα προσπαθήσω να εντυπωσιάσω.»

|04|

ματα ν ά βή (Γέλια) κ ι σ τε τη α β όμασ β ώτα ε ρ σ π ς/ ινά Τα r μα ημερ leade α καθ τ ί) ν ε ε ο κ μ τ ε σ ς αι να πα σύνη εις κ πιστο ορείς βρίσκ μ π ( ε Μ ρ ε έ εν ουμ σεις. Παρτ Δείχν μας ριπτώ ρ ε έ π ν ς ε με ρτ ση η επίση ης πα διάθε θυνσ ο σε του/τ ατεύ ν ι κ Καλή ό ρ έ α Μ ι χ δ ο ο. την ί στά τ τύσιμ με ζε προς ένο ν υ μ ε ο ι ν μ ρ ά κ ά Πι γκε Κοιτ ει συ Πληροφορίες σχετικά με Φεστιβάλ: r οθέτ e π w ϋ o ο l fol εν πρ δ https://athensrhythmhop.com/ , α ούχ σου ρ

|01|

|02|

|06|

|05|

|03| |07|

Σ

SHAKE , RAT TL E

DANCING & ROMANCING

Το Blue Fox άνοιξε το καλοκαίρι του 2007, µε σκοπό να φιλοξενήσει και, γιατί όχι, να επαναφέρει τις χορευτικές µουσικές από τις δεκαετίες του ‘40 και του ‘50. Είναι ο πρώτος και µοναδικός χώρος -µέχρι τώρα- στην Ελλάδα που παίζει αποκλειστικά αυτά τα είδη από την ηµέρα που άνοιξε.

the rollin’ foxes Tον Νοέµβριο του 2010, δηµιουργήσαµε την πρώτη boogie woogie/rock ooogi giee wo woog ogie og iee/r /roc ockk oc ‘n’ roll χορευτική οµάδα, τους R Rollin’ Foxes, o lilinn F ol oxes ox ess, µε ττην ηνν οοποία ποοία κκάνουµε ποία άννου ουµε µεε µµαθήαθήαθ θήµατα boogie ooogiie woogie w og wo ogie (rock (ro rock ck ‘n’ ‘n’’ roll) rol o l) l χορού, χορ ορού ού, καθώς ού κ θώ κα θώς ώς και κκααι άλλων ά λω άλ λωνν κοινωνικών κ ιννων κο ων κώ ωνικ ώνν χορών δεκαετίας ‘50, σεµινάρια διεθνείς δασκάλους, χο ορώ ρών τη ττηςς δε εκα καεετ ετίαας το ττουυ ‘5 50, ππάρτι, άρρτι τι, σε σεµι µµιιννάάρι ρια µεε διε ιεεθν θ εί είςς δα ασκ σ άλ άλου ουυς, ς, συναυλίες, roock rock c ‘‘n’ n’ rroll olll συ ol συνα ναυλ να υλ λίε ί ςς,, εεκδροµές κ ρροοµέ κδ µές κ. κκ.αα

&R

OLL !

ox BluerolF lin' foxes The

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ 91,

ΑΘΗΝΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΑ ΠΕΜΠΤΗ ΜΕ : ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΟΙΚ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 21:00 UE FOX FACEBOOK: BL ΓΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ : Ν ROLLIN FOXES ΤΩ Σ ΕΙ Σ Ω ΗΛ Δ ΚΑΙ ΕΚ FOXES E OOK: ROLLIN FACEB

Συνέντευξη

Α

ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΡΑΚΆΚΗ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΉ ΦΩΝΉ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΌΦΩΝΟ. ΤΊΓΚΑ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΆ ΌΠΟΥ ΕΜΦΑΝΊΖΕΤΑΙ ΩΣ STAND UP COMEDIAN. Ο ΊΔΙΟΣ Ο ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΕΊΝΑΙ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΈΡΩΝ ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΕΡΣΌΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΊΘΑΝΕΣ ΜΙΜΉΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΉΝΕΙ. ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΠΟΛΎ ΚΙ ΕΤΟΙΜΌΛΟΓΟ ΧΙΟΎΜΟΡ ΜΕ ΑΓΧΏΝΟΥΝ, ΓΙΑΤΊ ΜΕ ΚΆΝΟΥΝ ΝΑ ΑΙΣΘΆΝΟΜΑΙ «ΑΝΑΓΚΑΣΜΈΝΗ» ΝΑ ΓΕΛΏ ΣΥΝΕΧΏΣ ΚΑΙ ΑΝΆ ΠΆΣΑ ΣΤΙΓΜΉ. ΑΥΤΌ, ΌΜΩΣ, ΔΕ ΣΥΝΈΒΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΟΥΒΈΛΑ -ΓΕΛΟΎΣΑ, ΟΎΤΩΣ Ή ΆΛΛΩΣ, ΧΩΡΊΣ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΏ. ΚΙ ΑΥΤΌ, ΜΕΤΑΞΎ ΤΩΝ ΌΣΩΝ ΣΟΒΑΡΏΝ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΏΝ, ΕΊΠΑΜΕ.

]

...ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑΚΆΤΙΚΗ λέξανδρος Τσουβέλας ΜΕΛΑΓΧΟΛΊΑ ΤΟΥ

Αλ. Τσουβέλας: Η φάτσα μου δε σου θυμίζει Τζιμ Κάρει; Γ.Δ: Δεν θα το έλεγα. Σε βρίσκω πιο αστείο από τον Τζιμ. Αλλά… το πρόσωπό σου έχει κάτι το συγκροτημένο, το αρκαδικό. Βλέποντάς σε κανείς, δεν συνδέει εύκολα το επάγγελμά σου με αυτό που του βγάζεις εξωτερικά. Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Πολλοί όταν με βλέπουν δε θεωρούν ότι είμαι κωμικός, γιατί οι περισσότεροι κωμικοί έχουν ίσως κάτι από καρικατούρα. Τους βλέπεις και γελάς, χωρίς να χρειάζεται να λένε κάτι. Συμφωνώ, Τσουβέλα μου. Πιστεύω ότι η φιγούρα μου έχει κάτι το τραγικό. Ψηλό παιδί, λες, σοβαρό μπορεί να είναι πορτιέρης πουθενά ή… ασφαλιστής, υπεύθυνος σε κάποιο μαγαζί, κάτι τέτοιο. Δεν είναι λίγοι, βέβαια, αυτοί που

με έχουν δει επάνω στη σκηνή και είπαν ότι «δεν μπορεί, αυτός κάτι παίρνει, δεν γίνεται να χτυπιέται μιάμιση ώρα έτσι.» Το να χτυπιέσαι πάνω σε μία σκηνή ήταν μες στα όνειρά σου; Όταν ήμουν παιδί, δε θυμάμαι να είχα κάποιο όνειρο συγκεκριμένο, απλά, επειδή οι γονείς μου δούλευαν πολύ -μεγάλωσα σε μια τυπική, μεσοαστική οικογένειαέπεφταν στην παγίδα και μου έφερναν πράγματα για να καταναλώνω, αντί τους εαυτούς τους να παίζουμε μαζί. Δεν είχαν πολύ ελεύθερο χρόνο, όπως καταλαβαίνεις. Η δική τους έλλειψη χρόνου, άφησε σε μένα πολύ, όμως. Έβλεπα πολλή τηλεόραση, μου άρεσαν τα καρτούν κι όλα αυτά γυρνούσαν στο κεφάλι μου με έναν τρόπο που σήμερα θα έλεγα πως… είχε ενδιαφέρον. Θυμάμαι ότι μιμούμουν τους καθηγητές μου. Δεν θυμάμαι πώς και με ποιον καθηγητή ξεκίνησε όλο

αυτό. Άρχιζα να κάνω τον έναν πίσω από τον άλλον και το ψιλοχειροκρότημα εκεί στο πηγαδάκι των φίλων και όλο αυτό το attention με ντόπαρε, μου μπήκε το σαράκι, δηλαδή. Και μετά το σχολείο τι; Και ως φοιτητής, ακόμα, στη Θεσσαλονίκη, είχα αυτό το πράγμα στο μυαλό μου: πώς μπορώ δηλαδή να συνδυάζω την ανάγκη μου, προφανώς, για έκφραση με αυτό το… χειροκρότημα. Είχες, μετά τις πρώτες σου μικρές επιτυχίες, και κάποια στιγμή άλλη, στιγμή αποτυχίας; Κάποιο στραπάτσο, δηλαδή… Ζω με την αποτυχία. Αυτό το λέω και στις φάσεις που βρίσκομαι στη θέση του κριτή απέναντι σε νέα παιδιά που κάνουν κωμωδία ή stand up. Παλαιότητα δεν υπάρχει, βλέπεις. Όταν ανεβαίνεις σε μια σκηνή πρέπει να είσαι έτοιμος για να

αποτύχεις οικτρά. «Αυτό το σφίξιμο στο στομάχι θα περάσει; Θα τους καταφέρω;», αυτό σκεφτόμαστε όλοι νομίζω. Πολλές φορές το κοινό δεν έρχεται για να γελάσει, αλλά για να σε κατασπαράξει. Ζώντας, λοιπόν, με την αποτυχία, καταφέρνω και πετυχαίνω. Πιο συγκεκριμένα, ποιες είναι μερικές από τις τεχνικές σου; Προσπαθώ να μειώσω την απόσταση σκηνής-θεατή, ή ακροατή-παραγωγού στο ραδιόφωνο. Ένα βασικό βήμα. Ποια είναι η προεργασία που κάνεις, Αλέξανδρε; Πριν τα stand up σου, αλλά και πριν από τις εκπομπές σου; Για το ραδιόφωνο ξυπνάω στις 6, για να ξεκινήσουμε με τη Μαρία 8. Οπότε, δεν υπάρχει χρόνος για προεργασία. Κάνω μπάνιο, σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει λάθος στη ζωή μου για να κάνω μες στα σκοτάδια ντους (γέλια) και λοιπά… Για τις παραστάσεις μου, παίρνω δύναμη από τα ζώα. Μαζεύω ζώα από το δρόμο, αδέσποτα, τα στειρώνω, τα φιλοξενώ ή μεσολαβώ για υιοθεσίες. Πριν το stand up η παρουσία των ζώων που φροντίζω γύρω μου με ηρεμεί. Κάθονται δίπλα μου, καθόμαστε, βασικά, όλοι μαζί και αντλώ δύναμη. Και τρίχες, βέβαια, αλλά δεν πειράζει!

Αν ήσουν ζώο εσύ, τι θα ήσουν; Σκύλος. Γλυκός, αστείος, παιχνιδιάρης… Στην προσωπική μου ζωή δεν είμαι και πολύ από όλα αυτά. Είμαι λίγο αντικοινωνικός, ψάχνω αφορμές να μη συναντώ ανθρώπους, λέω ψέματα για να μην τους βρω πολλές φορές, εφευρίσκοντας ψεύτικες δικαιολογίες, ευτυχώς χωρίς να έχω πεθάνει κάποιον συγγενή. Αυτό όμως το «κλειστό» μου είναι και που με οχυρώνει και μου προσφέρει την ενέργεια που χρειάζομαι για να κάνω αυτά που κάνω. Θα ήθελα να με πας σε μια σου τυπική Κυριακή. Λοιπόν… Ξυπνάω, είμαι κομμάτια πιθανώς από κάποιο σαββατοβραδιάτικο stand up (αλλιώς, ποτέ δε βγαίνω Σάββατο βράδυ), ασχολούμαι με τα ζώα, μπορεί να πάω να βοηθήσω τον πατέρα μου αν με χρειάζεται για καμιά δουλειά… Θα δω τους αγώνες μου, για να υπάρχει και μια βάση πάνω σε αρκετά σημαντικό μέρος της σάτιρας που κάνουμε από το ραδιόφωνο… Μου αρέσει πολύ η ρουτίνα, πάντως, να ξέρεις. Ναι, αλλά είμαι σίγουρη ότι τα βράδια της Κυριακής μελαγχολείς. Ναι, από το σχολείο. Δε σιχαίνομαι τη Δευτέρα, αλλά όλο τον όγκο της εβδομάδας που έρχεται. Κυριακή 7 με 8 το απόγευμα «πέφτω». Υπάρχει κάτι πολύ όμορφο που σου έχουν πει και σε έκαναν να νιώσεις όπως τότε, μικρός, με το χειροκρότημα των φίλων σου; Έχει έρθει άνθρωπος και μου έχει πει πως τον βοήθησα να ξεπεράσει την κατάθλιψη και ηχογραφούσε τις εκπομπές μου για να τις ακούει μετά τη δουλειά. Όλο αυτό είναι ωραίο, αλλά σε κάνει να νιώθεις πως έχεις και μια ευθύνη. Ναι, τα πρωινά με ακούει κόσμος. Διαβάζεις βιβλία; Ακούς μουσική; Πηγαίνεις θέατρο; -Δε ρώτησες αυτό που μου αρέσει περισσότερο από όλα αυτά, που τα κάνω όσο και όποτε προλαβαίνω: να πηγαίνω σινεμά. Η τελετουργία του σινεμά, να

σβήνουν τα φώτα. Ο ήχος. Η προσοχή μου στραμμένη πάνω σε έναν ηθοποιό που μου αρέσει, ακόμα κι αν η ταινία είναι κακή… Η Μέριλ Στριπ, ας πούμε μου αρέσει πολύ! Βάζεις όρια στη σάτιρα που κάνεις; Έχει όρια η σάτιρα; Η σάτιρα όχι. Το κοινό πάλι ναι. Κοινό με κοινό διαφέρει. Δεν θα καλοδεχτούν όλοι ένα αστείο σχετικά με τον θάνατο, την κηδεία, το τέλος της ζωής, ας πούμε. Όμως, πρέπει να είναι κι έτοιμος κάποιος που κάνει αυτή τη δουλειά να θίξει θεσμούς, αξίες, την οικογένεια, τη μάνα σου. Η δουλειά του κωμικού είναι, φυσικά, και να οσμίζεται τις διαθέσεις και τις αντοχές του κοινού και να ενδιαφέρεται στ’ αλήθεια να περάσει καλά το κοινό του. Να γελάσει πραγματικά. Εσύ με τι γελάς; Δύσκολο να γελάσω με κάτι. Πάει, ας πούμε, να πει κάποιος ένα ανέκδοτο και νιώθω πως ξέρω πού θα το πάει. Γελάω, όμως, με τύπους στερεοτυπικούς ας πούμε, λαϊκούς, ωραίους ανθρώπους που έρχονται και μου λένε: «να σου πω κάτι να τους το πεις να τρελαθούνε»! Γελάω με τους μαγαζάτορες που ρωτούν αν έχουμε κόσμο ή αν θα πουλήσει ποτά. Γελάω όταν βλέπω ανθρώπους να τσακώνονται στον δρόμο. Οι εκφράσεις τους… η ζωή μας η ίδια, που είναι τόσο μα τόσο αστεία. Έχεις παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής; Ποτέ. Τα μαθήματα, όμως, χρειάζονται, καλό κάνουν. Προσωπικά, αν με ρωτάς, νιώθω ότι χτίζω καλοδουλεμένους χαρακτήρες. Γίνομαι οι χαρακτήρες. Νομίζω, τουλάχιστον! Το κοινό το κρίνει. Ψυχοθεραπεία έχεις κάνει; Όχι! Και δεν θα ήθελα. Νιώθω πάρα πολύ καλά. Νιώθω δικαιοσύνη. Έχω βρεθεί σε θέση που θα μπορούσα να αδικήσω ανθρώπους και να μην το μάθαιναν ποτέ. Και δεν το έκανα. Βέβαια, η ψυχοθεραπεία δεν είναι θέμα δικαιοσύνης. Για μένα, ψυχοθεραπεία είναι αυτά που κάνω. Πώς έγινε και κατέβηκες από Θεσσαλονίκη Αθήνα. Ένιωσα, κάποια στιγμή, φοιτητής ακόμα, ότι ήθελα να πάρω μεταγραφή για Αθήνα, για να έχω μία βάση, να έχω το πατρικό σπίτι για ένα πιάτο φαγητό ας πούμε σε ώρα ανάγκης. Δεν ήμουν και πολύ καλά οικονομικά τότε, κι ας βοηθούσαν οι γονείς όσο μπορούσαν. Δεν είχα, όμως, τα χρήματα να πάω να δω κάτι, να ψαχτώ σε αυτά που μου άρεσαν. Ένιωθα ότι αν έμενα Αθήνα, θα μπορούσα να καταφέρω περισσότερα. Ήταν τότε ο Champions 89.2 και έψαχνε παραγωγούς για σποτάκια. Στη συνέχεια, βρίσκω μια αγγελία της audiotex που ζητούσε πάλι ανθρώπους για σπικάζ, ηχογράφηση σποτ και λοιπά. Πήγα εκεί, έκανα ένα voice test, με πήρανε και, μάλιστα, πληρώθηκα με 20 εκατοστάρικα. 2.000 ευρώ, δηλαδή! Κάθε βράδυ που τα είχα, πήγαινα να τσεκάρω την τσέπη του μπουφάν μου, να δω αν ήταν ακόμα εκεί ή αν είχανε φύγει… Με τον Champions τι έγινε, όμως; Πήγα κι εκεί για να ηχογραφήσω σποτάκια και με ρώτησαν αν ξέρω καθόλου από αθλητικά. Ναι, είπα, λίγα πράγματα. Έπαιζα μπάλα, μπάσκετ, κάτι καταλάβαινα, ας πούμε. Μου λένε ξεκινάς εκπομπή. Δύο το βράδυ, λοιπόν, με έξι το πρωί, το 2003, με την Τόνια Φιλιππή συμπαρουσιάστρια ήμουν εκεί… Μετά την πρώτη εκπομπή. Γύρισα σπίτι κι έκλαιγα. Ένιωθα μια απίστευτη πίεση στο στομάχι, μια ένταση. Αγχώθηκα πολύ. Σκέφτηκα ότι δεν θα μπορούσα να το κάνω εγώ αυτό το πράγμα, ότι δεν θα μπορούσα να περνώ έτσι όλα μου τα βράδια. Κάθισα και μίλησα

όμως με τον εαυτό μου και του είπα να μην κωλώσει. Συνέχισα, λοιπόν. Ξεκίνησα να γράφω τα χιλιόμετρά μου. Συνέχισα μετά στον 103,3, αρχικά σαββατοκύριακα κι έπειτα καθημερινές… Μετά, γνωρίζω τον Θανάση και τον Κώστα Παπαγεωργίου. Πριν τέσσερα χρόνια, τότε που ξεκίνησες να κάνεις stand up, σωστά; Ακριβώς. Μην είσαι μαλάκας, μου λένε, ακούγοντας εκπομπές μου. Κάνεις για αυτό το πράγμα. Τους άκουσα γιατί είναι έμπειροι. Είχα εξοικείωση με τον κόσμο. Βέβαια, είναι διαφορετικά να έρχεται κόσμος που σε πληρώνει για να τον κάνεις να γελάσει. Είσαι γυμνός απέναντί του και μόνος. Θυμάσαι την πρώτη παράσταση της ζωής σου; Είχα κάνει το λάθος να ανεβώ μεθυσμένος στη σκηνή, από έξι τζιν λεμόνι. Με βοήθησε λίγο, όμως, ήταν λάθος, γιατί δεν ήμουν εκεί. Πήγε καλά το λάιβ. Στο δεύτερο, μόνο νερό, μόνο καφές. Και τώρα, πια, ούτε καφές. Μόνο νερό. Τι θα μπορούσε κάποιος να διακωμωδήσει από σένα; Τα πάντα! Το σίγμα μου! Μπορεί να μου πει κάποιος ότι αφού μιμούμαι τους πάντες, θα μπορούσα, ίσως, να μιμηθώ τον εαυτό μου ως μη ψευδό. Επίσης, είμαι λίγο Μενεγάκη. «Με παχαίνει αυτό το ρούχο», ας πούμε, είναι μια από τις ατάκες μου. Αλλάζω τριάντα μπλούζες, καμιά φορά, μέχρι να καταλήξω στη σωστή. Φυσικά, τα ψέματα που λέω για να αποφύγω να βγω έξω και τα αντρικά μου χαρακτηριστικά, ξέρεις, λιγούρης και τέτοια… (γέλια)

-Υπάρχει κάποιο θέμα που ακόμα δεν τολμάς να αγγίξεις; Ή δεν επιθυμείς, ας πούμε, να το κάνεις.

-Το κομμάτι της θρησκείας. Μπορείς να αγγίξεις το κομμάτι της εκκλησίας, αλλά κάπου ζορίζομαι με τον κρίνο, το Χριστό, την Παναγία. Δεν ξέρω, δεν πιστεύω ότι βγάζουν τόσο γέλιο, όσο άποψη. Έχεις κάποιο ακόμα απωθημένο; Κάτι που θες να κάνεις στο άμεσο μέλλον; Κάτι για τον κινηματογράφο που μου αρέσει τόσο πολύ. Κι ας μου λένε διάφοροι ότι δεν έχει χρήματα… Λες κι όλα τα κάνουμε για το χρήμα. Ναι, οι κωμικοί είμαστε πόρνες της κωμωδίας. Πληρωνόμαστε για να βγάζουμε γέλιο. Αλλά δεν πάει παντού έτσι. Άσε που, αν θες να βγάλεις χρήματα, πρέπει να είσαι έτοιμος να χάσεις και χρήματα. Σεξ ή κωμωδία; Σεξ. Αν κάνεις καλό σεξ, μάλλον θα κάνεις και καλή κωμωδία. Απλώς, σεξ μπορείς να κάνεις και μόνος σου, και μάλιστα καλό. Κωμωδία όχι. Η κωμωδία θέλει παρέα.

08:00-10:00, ΔΕΥΤΈΡΑ ΜΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, Ο ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΟΥΒΈΛΑΣ ΜΆΣ ΞΥΠΝΆ ΜΕ ΧΙΟΎΜΟΡ ΠΑΡΈΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΊΑ ΖΑΦΕΙΡΆΤΟΥ ΑΠΌ ΤΑ ΜΙΚΡΌΦΩΝΑ ΤΟΥ SPORT FM. ΠΡΟΣΕΧΕΊΣ STAND UP ΕΜΦΑΝΊΣΕΙΣ ΤΟΥ: 2/2 MIND THE PUB (ΗΛΙΟΎΠΟΛΗ), 7/2 LA MAISON (ΠΕΤΡΟΎΠΟΛΗ), 9/2 BOOKABAR (ΜΑΡΟΎΣΙ), 15/2 ΜΟΥΣΙΚΌ ΚΟΥΤΊ (ΓΚΆΖΙ)

Η Έλενα Eκλεκτικές συγγένειες Η Φυσική και η πραγματική ζωή Αγχώνομαι μήπως είναι μπερδεμένο όλο αυτό που θέλω να σας επικοινωνήσω. Οπότε στα γρήγορα σας βάζω, επιχειρώ τουλάχιστον, στο κόνσεπτ. Ο Κώστας είναι Φυσικός και κάνει σχήματα σε πίνακες φροντιστηρίων. Η Έλενα είναι μαθήτρια τρίτης Λυκείου και παρακολουθεί τα σχήματα του Κώστα. Όταν ο Κώστας βγαίνει από την αίθουσα, η Έλενα -ελκύεται από τα σχήματα- ανεβαίνει στον πίνακα και κάνει πάνω σε αυτό ένα εξαιρετικό σκίτσο που τροποποιεί το σχήμα και δημιουργεί κάτι νέο. Το βλέπω στο fb του Κώστα, και πια δημιουργούνται 6 σχήματα-σκίτσα πάνω σε συγκεκριμένες έννοιες και ορισμούς. Το ζήτημα είναι τώρα που κολλάει ο Γκαίτε... και οι “εκλεκτικές συγγένειες”.

1. Νόμος Hooke Ο νόμος του Hooke διατυπώνεται ως εξής: «Οι ελαστικές παραμορφώσεις είναι ανάλογες με τις δυνάμεις που τις προκάλεσαν». Ο νόμος αυτός μάλλον είναι ξεπερασμένος στην κοινωνία. Οι παραμορφώσεις δεν είναι ανάλογες με τις δυνάμεις που τις προκάλεσαν. Λες κάτι και ο συνομιλητής σου το δραματοποιεί, το εκτινάσσει, το κάνει Χολιγουντιανή υπερπαραγωγή. Μία μικρή διαφωνία γίνεται αιτία για γενικευμένη σύρραξη. Αλλά και αντίστροφα, τα χώνεις σε κάποιον, θεωρείς ότι τον έχεις τσακίσει, εξασκείς την δύναμη της λογικής, των επιχειρημάτων σου. Ο απέναντι σε κοιτά σαν αγελάδα στον Γάγγη και απαντά ξέπνοα. “Γνώμη σου”, και συνεχίζει να κάνει το ίδιο.

4. Ελεύθερη πτώση Ελεύθερη πτώση είναι η ευθύγραμμη ομαλά επιταχυνόμενη κίνηση ενός σώματος όταν το αφήσουμε να πέσει από κάποιο ύψος και η μόνη δύναμη που ενεργεί σ’ αυτό είναι το βάρος του, το οποίο θεωρείται σταθερό. Εδώ βρισκόμαστε πολύ κοντά! Ο νόμος της βαρύτητας φαίνεται να ισχύει! Ελεύθερη πτώση! Κάθε πέρυσι και καλύτερα. Το βάρος μιας κατάστασης μας οδηγεί σε πτώση η οποία είναι όλο και επιταχυνόμενη, όλο και πιο κάτω. Πολλοί σκέφτονται “καλύτερα να πέφτω συνεχώς, να μην υπάρχει πάτος στο βαρέλι γιατί η σύγκρουση πονά”. Την πτώση την συνηθίζεις, την σύγκρουση την απεύχεσαι... Επίσης ας σχολιάσουμε πως στον νόμο όπως και στην κοινωνία δεν υπάρχουν άλλες δυνάμεις που ενεργούν αντιθετικά προς την πτώση, παρά μόνο το βάρος σου...

ο Κώστας

α

Με το εξαιρετικό του μυθιστόρημα «ΕΚΛΕΚΤΙΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ» ανιχνεύει αυτήν την εφαρμογή στις σχέσεις

& ο Γκαίτε Εκλεκτική συγγένεια στην επιστήμη της Χημείας είναι φυσικοχημική έλξη ορισμένων χημικών ουσιών προς άλλες. Έτσι δημιουργούνται οι αντιδράσεις, προκύπτουν νέες ενώσεις. Ο Γκαίτε γνώστης και τέτοιων πεδίων υποστηρίζει πως ότι συμβαίνει στην φύση συμβαίνει και στις ανθρώπινες κοινωνίες.

2. Ορμή

ενός παντρεμένου ζευγαριού, μιας νεαρής συγγενούς και ενός οικογενειακού φίλου και πως αυτές τροποποιούνται με βάση την ερωτική έλξη. Αυτά που γεννιούνται σε επίπεδο συναισθημάτων, χαρακτήρα αλλά τελικά πάνω στις ίδιες τις ζωές των ηρώων είναι τελείως νέες καταστάσεις. Και τώρα η σύνθεση. Ο Κώστας σχεδιάζει την ορμή. Η Έλενα παρεμβαίνει σε αυτό και δίνει μια άλλη διάσταση. Αλλά προχωράμε και λίγο παρακάτω. Είναι σωστό αυτό που υποστήριζε ο Γερμανός πολυπράγμων; Ισχύει στις μέρες μας ή πια η κοινωνία έχει ξεφύγει και κάνει τα δικά της; Τι είναι η ορμή σαν ορισμός και τι αλήθεια στην κοινωνία; Εντάξει, σε ένα σαλόνι διδάσκουμε χημεία, φιλοσοφία, κοινωνιολογία! Τι άλλο πια;

3. Έργο δύναμης F

Έτσι ορίζουμε την ορμή p ενός σώματος ως το φυσικό μέγεθος που η τιμή του εξαρτάται από τη μάζα και την ταχύτητα του σώματος. Και εδώ έχουμε ψιλοπροβληματάκια στην εφαρμογή του νόμου. Μάζα έχουμε. Ταχύτητα έχουμε και μάλιστα πολύ. Ορμή δεν έχουμε! Γιατί η ορμή προϋποθέτει να υπάρχει συγκεκριμένη κατεύθυνση που η μάζα θα κινείται με μία ταχύτητα. Στις μέρες μας οι επιλογές είναι αλλοπρόσαλλες, αλληλοαναιρούμενες και χαοτικές. Την μία μέρα υποστηρίζεις αυτό, την άλλη το αντίθετό του. Με αποτέλεσμα να υπάρχει μία συσσωρευμένη κούραση, να ξεθεώνεσαι αλλά να μην αποκτάς ορμή.

Το έργο ως φυσικό μέγεθος εκφράζει την ενέργεια που μεταφέρεται από ένα σώμα σε ένα άλλο ή που μετατρέπεται από μια μορφή σε μια άλλη. Εδώ μάλλον έχουμε ισοπαλία. Διχαζόμαστε. Οι μισοί αποκομμένοι δεν μεταφέρουν ενέργεια, δεν έχουν ενέργεια, δεν θέλουν να δεχτούν ενέργεια. Οι άλλοι μισοί ψάχνουν αγωνιωδώς να μεταφέρουν την ενέργειά τους σε άλλους. Το έργο που παράγεται δεν είναι μικρό αλλά ποιος το χρησιμοποιεί;

5. 1ος κανόνας Kirrchoff Δηλαδή, το άθροισμα των εντάσεων των ρευμάτων, που «εισέρχονται» σ’ ένα κόμβο, ισούται με το άθροισμα των εντάσεων των ρευμάτων, που «εξέρχονται» απ’ αυτόν.

Ευχαριστώ τον Κώστα και την Ελένη που έπαιξαν με το θέμα. Και βέβαια ευχαριστώ τον Γκαίτε και τον φίλο που μου έκανε δώρο το συγκεκριμένο βιβλίο πριν

Ισχύει! Αν η κοινωνία είναι κόμβος όλη η εισερχόμενη ένταση που δέχεται από μικρές και μεγάλες καθημερινές ιστορίες εξέρχεται. Έτσι καταλήγουμε στο “αυτό που δίνεις αυτό θα πάρεις” στο τέλος της ημέρας.. Και ανεξάρτητα της δικής σου ιστορίας στο τέλος υπάρχει ένας μέσος όρος που μπορεί να μην σου αρέσει αλλά υπάρχει!

δεκάδες χρόνια. Αλέξης Μητσοτάκης

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ από την ΗΠΖ

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ

“

Όποιος φοβάται να ξεφο

Ο ΔΙΟΝΎΣΗΣ ΣΑΒΒΌΠΟΥΛΟΣ Ή ΑΠΛΆ ΝΙΌΝΙΟΣ, όπως τον λένε οι απλοί άνθρωποι, έχει σημαδέψει την μουσική μας ιστορία και όχι μόνο αυτήν. Αναρωτιόμαστε εάν τον ακολουθούμε εμείς ή μήπως εκείνος ακολουθεί εμάς, ακούει τα θέλω μας και προσπαθεί να τα εκφράσει. Ότι και αν συμβαίνει συνεχίζει να δημιουργεί, να εκπλήσσει, να επιχειρεί. Με μία φρεσκάδα και ζωντάνια που την έχουμε ανάγκη. Μιλήσαμε μαζί του λοιπόν για το νέο του εγχείρημα στο αγαπημένο Πεδίον του Άρεως αλλά και γενικότερα, και ιδού. Στα μουσικά δρώμενα, δημιουργείται μια κατεύθυνση σιγά σιγά, πίσω στις “μάντρες” (το είδαμε και με τη ταράτσα του Δεληβοριά). Ποια ανάγκη πιστεύετε βρίσκεται πίσω από αυτό τόσο από τη μεριά του κοινού αλλά και του καλλιτέχνη; Είθε να έχουν πάντα σουξέ τα μαγαζιά της Πειραιώς και της Συγγρού, αλλά νομίζω ότι είναι καιρός πια να αποκτήσει η Αθήνα κάποιον τόπο ψυχαγωγίας στο κέντρο της καρδιάς της. Υπάρχει η ανάγκη για κάποιους χώρους που να μην είναι αχανείς αλλά πιο κοινωνικοποιημένοι. Να μπορεί ο καλλιτέχνης να παίζει και να βλέπει μέχρι τους θεατές που κάθονται πίσω στο μπαρ. Τα ανθρώπινα σώματα είναι μπαταρίες και είναι θαυμάσιο να νιώθεις τις καρδιές του ακροατηρίου να χτυπούν στον ίδιο παλμό. Έχετε ξεκινήσει το εγχείρημα στο Άλσος. Τι αίσθηση έχετε αποκομίσει μέχρι τώρα; Δεν φοβηθήκατε καθόλου από όλα όσα ακούγονται για την περιοχή; Το Άλσος και το Πεδίο του Άρεως είναι αγαπημένος τόπος. Είναι ντροπή που το αφήσαμε να ξεπέσει. Αλλά να που οι φωνές των κατοίκων της Κυψέλης και των πέριξ και οι σύλλογοι τους, ανάγκασαν τους αρμόδιους να εγκαταστήσουν στο πάρκο σεκιούριτι 24 ώρες το 24ωρο και να το φωτίσουν. Όποιος φοβάται ας ξεφοβηθεί. Κάτι κάναμε και εμείς. Ο Μαροσούλης, ο Κοταρίδης και οι συνεργάτες μου. Ακούω ότι θα ανοίξει και το Green Park. Καλά πάμε.

ΟΣ

“

οβηθεί

Νοιώθετε καθόλου σαν να βρίσκεστε σε μια μπουάτ της παλιάς Αθήνας; Πως απαντάτε σε αυτούς που μπορεί να το χαρακτηρίσουν επιστροφή στα παλιά; Αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε μια διακτυνισμένη μπουάτ. Δεν επιστρέφω ποτέ στα παλιά γιατί απλούστατα τα κουβαλάω μαζί μου πάντα και ανοίγω δρόμο. Προέρχομαι από την ιστορία της ελληνικής ψυχαγωγίας και χαίρομαι να βλέπω ότι η ιστορία συνεχίζεται με νέες περιπέτειες.

Ξέρετε πως μία δήλωση, μια γνώμη σας μετράει πολύ. Έχετε ένα ειδικό βάρος μεγάλο. Αυτό σας κάνει πιο συγκρατημένο ή όχι; Με κάνει πιο ώριμο νομίζω. Βοηθάει και η ηλικία. Με κάνει λιγότερο θυμωμένο πιο συμφιλιωμένο με τον εαυτό μου. Έχω την εντύπωση ότι στην ζωή μου εξελίσσομαι ασταμάτητα και αυτό με εκπλήσσει ευχάριστα. Αν κάποιος αισθάνεται ηττημένος, σε διάφορα επίπεδα, τι συμβουλή θα του δίνατε; Δεν πειράζει. Την άλλη φορά θα νικήσουμε! Ο απλός κόσμος όταν σας αντικρίζει πως σας απευθύνεται; Νιόνιο, κε Σαββόπουλε; Κάτι που ίσως να θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας; Παραξενεύομαι όταν μου λένε «μπράβο σας κ. Σαββόπουλε, αυτό που χαίρομαι είναι η ζωντάνια σας, πολύ καλά κρατιέστε». Δεν μου το λέγανε πριν 5-10 χρόνια. Νομίζουν ότι μεγάλωσα. Εάν ήσασταν 17άρης τι θα κάνατε; Θα φεύγατε στο εξωτερικό; Εγώ δεν θα μπορούσα να φύγω, πατρίδα μου είναι η ελληνική γλώσσα. Να γινόμουν Γάλλος η Άγγλος τραγουδιστής; Δεν θα με ενδιέφερε. Καταλαβαίνω όμως τα παιδιά που φεύγουν. Λυπάμαι, αλλά να καθίσουν εδώ να μαραίνονται; Όσο για όλους μας που είμαστε χτισμένοι ζωντανοί εδώ θα συνεχίσουμε με πείσμα ώσπου να τα ξαναφέρουμε τα ξενάκια μας.

Τι σας τρομάζει περισσότερο στις μέρες μας; Διακρίνω μιαν έρημο στα πρόσωπα πολλών νέων. Κάτι σαν απομόνωση. Δεν το ‘χω ξαναδεί και με φοβίζει αυτό. Αισθάνεστε να έρχονται καλύτερες μέρες αλλά και τι θα ήταν καλύτερες μέρες για εσάς; Καλύτερες μέρες για μένα θα πει αγάπη, ανοιχτοσύνη και παιδεία. Εκεί θα πάνε τα πράγματα αφού όμως πρώτα χειροτερέψουν.

Το Άλσος Ευελπίδων 4, Αθήνα Πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα: Τ.: 21 0822 7471 fb.: Το Άλσος

Στο μικρό χωριό Burullus της Αιγύπτου οι φοιτητές της Καλών Τεχνών από την Αλεξάνδρεια βγήκαν αλλιώς ένα πρωί στους δρόμους... Θράσος Καμινάκης

Προτάσεις

01

ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ

ΣΟΥΣΟΥΡΑΔΑ Μαυρομιχάλη 44, Εξάρχεια Τ.: 210 36 47 936 fb.: Σουσουράδα

Είσαι εσύ μια σουσουράδα… Σίγουρα είσαι αφού βολτάρεις στη Μαυρομιχάλη και αγαπάς την καλή αισθητική και το ποιοτικό φαγητό, άρα εντόπισες αμέσως το εν λόγω μαγαζί. Χώρος λιτός, φωτεινός, με καλό κόσμο και all day χαρακτήρα. Το πρωί ξεκινάει ζωηρά με specialty καφέ, χυμούς και περιποιημένο πρωινό. Το μεσημέρι κάνει την εμφάνιση του με ορεκτικά, κυρίως πιάτα και σαλάτες εμπνευσμένα από τη μεσογειακή κουζίνα. Να ξέρεις πως το κρασί είναι το ατού της Σουσουράδας αφού «κάνει βόλτες» σε διεθνείς και ελληνικούς αμπελώνες φέρνοντας σας οίνο-προτάσεις σε 100 ετικέτες! Τα βράδια της Δευτέρας καθιερώνεται μια συνήθεια που πολύ μας αρέσει με κρασί και λίστα cocktails όπου το δεύτερο είναι κερασμένο!

Tip: Μην ξεχάσεις να τσεκάρεις την σελίδα της Σουσουράδας στο facebook για τυχόν μουσικές βραδιές και μεσημέρια!

02 ΜΟΥΣΙΚΗ & ΠΟΤΟ ΤΟ ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΔΙΔΟΤΟΥ Διδότου 3, Κολωνάκι // Τ.: 210 36 42 990 fb.: Το Mπαράκι της Διδότου Live Stage

Το ιστορικό «μπαράκι του Βασίλη» στη Διδότου, που υπήρξε στέκι διανοούμενων και αντισυμβατικών, στόφα τότε νέων καλλιτεχνών όπως ο Χ. Θηβαίος, Γ. Χαρούλης… Δίνει τη θέση του στο μπαράκι της Διδότου. Το οποίο κινείται στο ίδιο πνεύμα φιλοξενώντας μουσικά σχήματα από όλα τα μουσικά είδη, καθώς επίσης μικρά θεατρικά και Stand up Comedy. Πρώτος σταθμός για νέους καλλιτέχνες, έχοντας παράλληλα την τιμή να φιλοξενεί καλλιτέχνες όπως ο Βαγγέλης Γερμανός, ο Μπάμπης Τσέρτος, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, ο Νότης Μαυρουδής και ο Παντελής Θαλασσινός… Η δε μπάρα του είναι μια άλλη ιστορία! Έχει κερδίσει μια θέση στην καρδιά μου, ξύλινη, δίπλα παράθυρο οικεία και ζεστή όσο και η μουσική σκηνή του. Εγώ το αποκαλώ «μπουάτ» και θα ήθελα να παραμείνει «μυστικό» για λίγους και καλούς!

Tip:

Επέλεξε βράδυ καθημερινής παίξ’ το λίγο κορώνα γράμματα (χωρίς να γνωρίζεις τον καλλιτέχνη που παίζει) και ανακάλυψε μόνος σου το υπέροχο μπαρ είναι ο, τι πρέπει για χειμώνα!

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΝ Ι

Η Σ ΟΥ

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

ΚΕΙΜΕΝΑ / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΡΑΚΑΚΗ

ΈΝΑ ΑΠΌ ΤΑ ΑΡΧΑΙΌΤΕΡΑ ΕΠΑΓΓΈΛΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ, έχει έλθει στην πρώτη γραμμή με τρόπο που ίσως εκείνοι οι μουστακαλήδες μπαρμπέρηδες που μας είναι οικείοι από τις ελληνικές ταινίες δεν θα μπορούσαν να διανοηθούν. Μπαρμπέρης ίσον καλλιτέχνης, ίσως και ψυχολόγος. Πολύ πιθανόν να γίνει και φίλος σου. Μπαρμπέρικο ίσον ορμητήριο αντρικό, με ανάλογες κουβέντες και διάθεση. Ψαλίδια, κομπρέσες, μηχανές, λάδια, πηλός, πετσέτες και φαλτσέτες: η σημασία ενός καλού barber shop είναι πέρα και πάνω από όλα αυτά. Έχει να κάνει με την κατάρτιση του κουρέα, την ευγένεια, την αμεσότητα, το φροντισμένο μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας περιβάλλον, τη μουσική, την τιμή. Κι έτσι, τελικά, ένα κούρεμα ή ένα ξύρισμα μπορούν να γίνουν ολοκληρωμένες εμπειρίες ευεξίας και φροντίδας.

ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΠΛΏΣ ΤΡΊΧΕΣ, ΕΊΝΑΙ ΑΝΈΒΑΣΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΊΑΣ, είναι μια μικρή ιστορία με αρχή, μέση και τέλος που λαμβάνει χώρα πάνω σε μια πολυθρόνα και απέναντι σε έναν καθρέπτη. Μια αναμέτρηση του «τεχνίτη» με τον πελάτη η οποία έχει τελικό στόχο την ομορφιά, το χαμόγελο, την ανακούφιση. «Με τις υγείες σου, μάστορα!», έλεγαν οι παλιοί. Οι καινούργιοι ίσως βγάζουν μια σέλφι με τον πιστό τους πελάτη που επιστρέφει σταθερά και αμετακίνητα. Μπαρμπέρη δύσκολα αλλάζεις… Γυρίσαμε, ψάξαμε, συζητήσαμε με ειδικούς και έμπειρους επαγγελματίες κουρείς. Είδαμε πολύ φροντισμένες επιχειρήσεις, ακούσαμε ιστορίες που μας εξέπληξαν και μάθαμε πολλά που μας εντυπωσίασαν.

ΨΑΛΊΔΙ ΚΑΙ ΦΎΓΑΜΕ!

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ 01. Πότε άνοιξες και με ποια αφορμή; (προηγούμενη εμπειρία στον χώρο, μπαρμπέρικο ως τάση κλπ) 02. Τι σου έχει προσφέρει αυτή η εργασία που σε καμία περίπτωση δεν περιμένες; (αναγνωρισιμότητα, νέους φίλους, χρήματα… κλπ) 03. Γιατί τα μπαρμπέρικα έχουν γίνει και πάλι της μόδας; 04. Τι ηλικίες πελατών πρωταγωνιστούν στην επιχείρησή σας και τι στιλ κουρέματος ζητούν συνήθως; 05. Τι μουσική παίζει στον χώρο σου; Και ένα τραγούδι που σ’ αρέσει να ακους οταν είσαι επι το έργον; 06. Το πιο περίεργο που σου έχουν ζητήσει; 07. Πες κάτι που θα ‘θeλες, αλλά δεν το ρωτήσαμε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ Ο Βασίλης Θεοχάρης αρνήθηκε να χτενίσει την Αντριάνα Σκλεναρίκοβα …αλλά αυτό δεν τον απέτρεψε από το να γίνει ένας από τους Έλληνες master barbers. Στο Barber’s Shop στο Παγκράτι περνά το μεγαλύτερο μέρος της μέρας του και μοιάζει να είναι ευτυχισμένος. Άλλωστε, πιο πολύ από τα δεκάδες βραβεία που έχει σαρώσει σε διαγωνισμούς κομμωτικής, αγαπά τους μαθητές του που θέλει να τον ξεπεράσουν.

Πώς αισθάνεστε που σας αποκαλούν guru barber; Με τιμούν, αλλά δεν νιώθω ότι είμαι κάτι παραπάνω από έναν μπαρμπέρη. Προσπαθώ να κάνω τη δουλειά όσο καλύτερα γίνεται και βέβαια να την περάσω στα νεότερα παιδιά. Οι καιροί που ο μπαρμπέρης δεν έδειχνε στον βοηθό την τέχνη του πέρασαν. Έχετε πολλά χρόνια σε αυτή τη δουλειά. Πώς ξεκίνησαν όλα; Δεν είχα κατά νου να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα. Ανακάλυψα στο στρατό ότι είχε κάτι σαν… φυσικό ταλέντο στο να κουρεύω. Τυχαία! Κατά τη διάρκεια τη θητεία μου ήμουν ο κουρέας, λοιπόν. Μόλις τέλειωσε ο στρατός, πήγα σε σχολή κομμωτικής και, παράλληλα, ξεκίνησα να δουλεύω στο κομμωτήριο του «δασκάλου» μου Δημήτρη Μουρίκη, το οποίο έτυχε να κρατήσω ολομόναχος για μισό χρόνο περίπου. Πολλές εμπειρίες εκεί μέσα. Σήμερα, δεν παύετε να υπενθυμίζετε στους νεότερους την αξία της κατάρτισης… Φυσικά! Είναι ανάγκη να βγάλει κάποιος μια σχολή, να παρακολουθήσει σεμινάρια, να είναι ενημερωμένος πάνω στις νέες τεχνικές, τα εξαρτήματα και τα εργαλεία της δουλειάς μας… Πώς αλλιώς θα ανοίξει κανείς τη δική του επιχείρηση; Θέλει δουλειά το πράγμα. Πότε και πού παραδίδετε σεμινάρια; Επίσης, τι έχετε να πείτε για τις μπαρμπέρισσες; Κυριακές συνήθως είτε σε σωματεία κομμωτικής είτε σε εταιρείες που με καλούν είτε ανεξάρτητα, εγώ μόνος μου. Από τη σελίδα μου στο facebook ενημερώνω τυχόν ενδιαφερόμενους… Οι γυναίκες που ασχολούνται με το αντρικό κούρεμα και ξύρισμα δεν είναι λίγες και έχω γνωρίσει κάποιες που είναι πολύ καλές. Αρκεί να μην πάνε να το μπερδέψουν και να επιχειρήσουν να ασχοληθούν και με το γυναικείο. Εσείς με γυναικεία κεφάλια δεν ασχοληθήκατε, τελικά, σχεδόν καθόλου, σωστά; Φυσικά, γνωρίζω πώς να κουρεύω και να χτενίζω μία γυναίκα. Δεν είναι όμως ο τομέας μου. Στο μαγαζί έχω ένα 5% της πελατείας γυναίκες-είναι οι σύντροφοι ή οι σύζυγοι των πελατών μου, κυρίως… Μια φορά, πριν χρόνια, μου δόθηκε η ευκαιρία να χτενίσω την Αντριάνα Σκλεναρίκοβα για ένα διαφημιστικό με κάτι καλσόν που θα έκανε. Ο σκηνοθέτης του σποτ ήταν

φίλος μου και με κάλεσε να συνεργαστώ. Είπα: «Όχι, εγώ είμαι μπαρμπέρης!» -και τώρα που μεγάλωσα μπορώ να λέω ακόμα περισσότερα όχι. Ευτυχώς! Προτιμάτε να κουρεύετε ή να ξυρίζετε; Β.Θ: Το ένα είναι η ξεκούρασή μου από το άλλο, και τα δύο μου αρέσουν πολύ. Τι έχει πολύ υψηλή ζήτηση τώρα; Το old school-έντονα ξυρισμένο κεφάλι περιμετρικά, χωρίστρα στο πλάι, όγκος στην κορυφή. Τα σύγχρονα εργαλεία εγγυώνται ακρίβεια-παλιά όμως, όλο αυτό γινόταν αποκλειστικά με ψαλίδι και ξυράφι, τα οποία προσωπικά προτιμώ να χρησιμοποιώ. Επίσης, ιδίως οι νέοι που είναι όλοι τους ίδιοι σχεδόν με αυτές τις παχιές γενειάδες (γέλια) ζητούν τριμάρισμα στο μούσι και περιποίηση στα γένια. Εγώ μόλις έγινε της μόδας αυτό το στιλ άρχισα να ξυρίζομαι. Επίσης, είμαι μακρυμάλλης… Πιστεύω ότι όταν είσαι νέος πρέπει να χαρείς το πρόσωπό σου, να μην το κρύβεις κάτω από τρίχες. Τα χρόνια περνάνε και θα έρθει καμιά μέρα που όλα αυτά τα όμορφα αγόρια θα ξυριστούν και δεν θα πιστεύουν αυτό που θα δουν στον καθρέφτη… Με τι άλλο ασχολείστε πλην του barbering; Το βασικό μου χόμπυ είναι η ίδια μου η δουλειά: να κουρεύω και να ξυρίζω. Είμαι τυχερός γι’ αυτό. Όμως, κάτι που μου αρέσει επίσης πολύ είναι να ξαναζωντανεύω τα άψυχα υλικά. Οι καρέκλες στο μαγαζί, ας πούμε, είναι του 1890 κι έτσι όπως τις έχω συντηρήσει μπορούν να διαρκέσουν για έναν αιώνα ακόμα! *Ο Βασίλης Θεοχάρης είναι ιδιοκτήτης του Athens Barber Shop, Φιλολάου 86, Παγκράτι, τηλ.: 210 7516984. Κουρεύει και ξυρίζει καθημερινά 9 με 9, εκτός Δευτέρας και Τετάρτης απογεύματος. Επίσης, θα βρίσκεται στην 5η έκθεση hairprof 17 με 18 Φλεβάρη.

(Helexpo, Μαρούσι)

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

THE BARBER MAN

ANESTIS BARBER

ΑΥΤΌ ΤΟ ΜΠΑΡΜΠΈΡΙΚΟ, εκτός από υψηλό επίπεδο παροχών, έχει και ιστορία. Για την οικογένεια Κλεομενίδη, όπως επιβεβαιώνει και ο νεότερος Βασίλης, το κούρεμα και το ξύρισμα είναι μια παράδοση που περνά από γενιά σε γενιά.

ΑΥΘΕΝΤΙΚΉ ΒΊΝΤΑΤΖ ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ, εκλεκτά προϊόντα και εργαλεία περιποίησης, ο βραβευμένος Ανέστης Καραγιαννίδης και το χαλαρό, φιλικό κλίμα συνθέτουν ένα από τα δικαίως διασημότερα barber shops της πόλης.

1. Προπάππους, παππούς, πατέρας, τώρα εγώ… τέταρτη γενιά

1. Έπειτα από σκληρή δουλειά στο χώρο έπρεπε να ανοίξω κάτι

μπαρμπέρηδων με καταγωγή από την Πόλη. Ο χώρος μας στο Γαλάτσι μετρά περήφανα 35 χρόνια, ενώ τον ανακαινίσαμε πριν 7. Κουρεύω γιατί μου αρέσει, αλλά και γιατί αυτό είναι τελικά οι ρίζες μου και όλη μου η ζωή. Μέσα εδώ γεννήθηκα.

2. Σίγουρα καινούργιες παρέες! Έχουμε κάνει με τα παιδιά ταξίδια, εκδρομές…

3. Το Barber Man δεν είναι θέμα μόδας: εμείς εδώ ήμασταν και θα είμαστε, το μπαρμπέρικο είναι ο τρόπος ζωής μας. Άλλωστε, ο ίδιος ο μπαρμπέρης είναι κάτι που επιλέγει κανείς σε σταθερή βάση, γιατί δεν είναι απλά ο τύπος που σε κουρεύει, αλλά ένας έμπιστός σου άνθρωπος.

4. Καθώς έχουμε κρατήσει πελατεία του πατέρα μου, αλλά έχου-

με προσελκύσει και νεότερους, θα βρεις κάθε ηλικία πελατών. Ζητούν κουρέματα, ιδίως οι νεότεροι, σύμφωνα με την τελευταία τάση. Το razor fade παίζει δυνατά!

5. Μουσικές για απολαυστικά κουρέματα και ξυρίσματα! Jazz, funk, soul πρωταγωνιστούν.

6.Το να έχεις ένα μπαρμπέρικο είναι ένας συνεχής αγώνας δρό-

μου, με ή χωρίς παράξενα. Όλα αυτά τα χρόνια σίγουρα μας έχουν ζητήσει πολλά περίεργα!

7. Το περιβάλλον του μπαρμπέρικου σου δίνει φοβερές ευκαιρίες επικοινωνίας, προσωπικές στιγμές και ωραίες φάσεις. Πάντα θα θυμάμαι εκείνα τα Σαββατόβραδα που ερχόντουσαν για πλάκα οι φίλοι μου για κούρεμα κι ύστερα βγαίναμε έξω…

ΤΡΑΛΛΕΩΝ 145Β, ΓΑΛΑΤΣΙ TΗΛ.: 210 29 33 145 THE BARBER MAN

Σκάναρε και δες την βιντεοπαρουσίαση!

δικό μου. Ήταν το όνειρό μου να γίνω κουρέας από μικρό παιδί! O χώρος μου άνοιξε το 2015.

2. Η δουλειά αυτή δεν περίμενα ποτέ να με φτάσει τόσο ψηλά...

Με στόχο, πείσμα και την βοήθεια του Θεού έφτασα ως εδώ. Βέβαια, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.

3. Ο άνδρας ήθελε τον χώρο του… να μιλήσει ελεύθερα, να

νιώθει άνετα, να βρεθεί με τους φίλους του στο barber shop, να έχει φίλο τον κουρέα του, να μην ντρέπεται... Από παλιά ο άντρας είχε το μπαρμπέρικο στη γειτονιά του, απλά λόγω της μόδας της χαίτης έπρεπε να πάει στο κομμωτήριο και όχι σε κουρέα.

4. Οι ηλικίες των πελατών ποικίλλουν. Βέβαια, κυριαρχούν οι 15-

25, αλλά από μικρό μέχρι μεγάλο έχουν την ανάγκη ανεβασμένης ψυχολογίας και της ανανέωσης. Όσον αφορά το στυλ του κουρέματος, υπάρχει μια ζήτηση (ξυρισμένο πλάγια με φράντζα), αλλά συνήθως επιλέγουμε εμείς τι στυλ θα δώσουμε στον φίλο μας που έρχεται να κουρευτεί.

5.Η μουσική μας προσπαθούμε να είναι ευχάριστη, παίζουμε ξένα κυρίως, ενώ το προσωπικό μου αγαπημένο τραγούδι είναι το el corason του Arno Elias.

6. Το πιο περίεργο κούρεμα που μου έχουν ζητήσει είναι ξυρισμένο δεξιά-αριστερά φράντζα με γραμμή και πίσω αλογοουρά- κοτσίδα δηλαδή!

7. Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο και να ανεβάζουμε την ψυχολογία και να βελτιώνουμε όσο μπορούμε το στυλ του πελάτη μας: αυτός είναι ο στόχος μας.

ΠΥΘΑΓΌΡΑ 24, ΑΓΊΑ ΒΑΡΒΆΡΑ ΤΗΛ: 210 54 52 341 Anestis Barber

BARBER HOUSE

FINCH BARBER

ΆΝΕΣΗ, ΟΙΚΕΙΌΤΗΤΑ, ΠΡΟΣΙΤΉ ΠΟΛΥΤΈΛΕΙΑ, ευγένεια: αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που άνδρες από όλοι την Αθήνα πηγαίνουν μέχρι τον Γέρακα για ένα κούρεμα. Ο Θοδωρής Κακούρης, όμως, έχει εργαστεί σκληρά για να το απολαύσει αυτό.

ΤΟ ΣΠΆΝΙΟ, ΕΞΩΤΙΚΌ ΠΤΗΝΌ GOULDIAN FINCH πρεσβεύει ό, τι ακριβώς και ο… παραδείσιος χώρος του καταξιωμένου Σταύρου Λιάρου: αγάπη στη μοναδικότητα και τη διαφορετικότητα! Η εμπειρία περιποίησης, δε, είναι ολοκληρωμένη, γιατί εκτός από τα κλασικά προσφέρονται μάσκες προσώπου, μασάζ και άλλα.

1. Δούλεψα 8 χρόνια σε γυναικεία κομμωτήρια. Αφού σταμάτησα να δουλεύω στα 22 μου για δύο χρόνια, εξειδικεύτηκα στο ανδρικό κούρεμα και στην περιποίηση της γενειάδας, κάνοντας σεμινάρια στο εξωτερικό κυρίως, όπου είχα και την ιδέα να ανοίξω μια επιχείρηση με τον άνδρα πρωταγωνιστή.

2. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι χαίρομαι να πηγαίνω στην επιχείρησή μου, το κλίμα είναι πολύ ωραίο και η ομάδα που δουλεύουμε μαζί είναι πραγματική ομάδα. Επίσης, γνωρίζεις πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους! Έχω και δύο φίλους που έχουν κι αυτοί μπαρμπέρικο σε άλλες περιοχές-μάλιστα, επισκέπτεται ο ένας τον άλλον για κούρεμα και ανταλλαγή νέων!

3. Το μπαρμπέρικο αποτελεί μια εμπειρία πια στην ανδρική περιποίηση. Παλιά ήταν μόνο κούρεμα και κάποια μαγαζιά έκαναν και ξύρισμα, τώρα έχουμε κούρεμα, ξύρισμα, μανικιούρ-πεντικιούρ, μασάζ, black-mask, αποτρίχωση με κλωστή, περιποίηση γενειάδας και διάφορα άλλα.

4. Κυρίως 30-40 ετών αλλά απαιτητικοί, και αυτό με κάνει να γίνομαι συνέχεια καλύτερος. Κουρεύονται ανάλογα με την ηλικία, το επάγγελμα ή το είδωλο άνδρα που έχουν κατά νου.

5. Παίζω κυρίως Electronica/Deep House/Trip Hop/Alternative Rock.

6. Παλιά μού ζητήθηκε από πελάτη να του κάνω ένα κούρεμα για το οποίο χρειαζόταν μήκος (slick back pomp), αλλά αυτός είχε μαλλί σαν φαντάρος! Φυσικά, του είπα να έρθει σε 6 μήνες!

7. Θα ήθελα να πω πώς και ακολούθησα την κομμωτική. Από μικρός παρατηρούσα την εμφάνιση του κόσμου και σε μια τριήμερη εκδρομή στην 1η Λυκείου αποφάσισα ότι θα κάνω αυτό το επάγγελμα. Παράτησα το Λύκειο και πήγα σε μια ιδιωτική σχολή. Στα 16 ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα στην κομμωτική, στα 24 άνοιξα τη δική μου επιχείρηση και τώρα όπου να’ ναι κλείνω τα 32!

ΑΙΤΩΛΊΑΣ 30, ΓΈΡΑΚΑΣ // ΤΗΛ.: 21 1406 5213 Barber House

1. Το finchbarbering έχει μόλις κλείσει τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του και είναι μια εμπειρία ακόμα πιο όμορφη απ’ ό, τι φανταζόμουν. Μετά από 13 χρόνια στο χώρο της κομμωτικής περνώντας τα περισσότερα ως εκπαιδευτής αποκόμισα πολλές εμπειρίες και ένιωσα την ανάγκη πως είχα κάτι διαφορετικό να πω.

2. Το επάγγελμά μου με κάνει κάθε μέρα να νοιώθω ευλογημένος. Η επιβράβευση έρχεται άμεσα, μόλις ο πελάτης φύγει από το κατάστημα χαμογελαστός. Επίσης, κάθε μέρα γεννιούνται σχέσεις με τους πελάτες που πολλές φορές καταλήγουν σε φιλίες, δίνοντας ακόμα ένα τρανταχτό παράδειγμα για το πόσο διαφορετικό είναι το επάγγελμά μας.

3. Θεωρώ ότι τα μπαρμπέρικα είναι μια «ανάγκη» του καταναλωτή που ήρθε για να μείνει. Ο άντρας της νέας εποχής έχει ανάγκη για μια προσωποποιημένη υπηρεσία και όχι μια συμπληρωματική, όπως τον αντιμετώπιζαν ως τώρα. Θέλει τον δικό του χώρο με υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών, να νιώθει άνετα, να πρωταγωνιστεί στις τάσεις της μόδας .

4. Έχουμε πελάτες με άποψη που ζητούν υπηρεσίες υψηλού επιπέδου ανεξαρτήτως ηλικίας. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στυλ κουρέματος, ο καθένας έχει την προσωπικότητά του και αυτό που προσπαθούμε είναι να μην γινόμαστε «εργοστάσιο μαλλιών», αλλά να κάνουμε κουρέματα σύμφωνα με τον πελάτη που έχουμε.

5. Στο finch θα ακούσεις από jazz μέχρι funk, ανάλογα τη μέρα και τη διάθεσή μας. Δεν θα πω συγκεκριμένα τραγούδι, αλλά δισκογραφικές όπως οι Motown και οι Cadillac Records-οι αναγνώστες που πρέπει θα καταλάβουν ακριβώς την μουσική ταυτότητα του finch.

ΦΙΛΑΡΈΤΟΥ 106, ΚΑΛΛΙΘΈΑ ΤΗΛ.: 210 95 33 602 Finch barber

finch_barber

ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΡΕΙΟΝ ΣΤΟ

BARBER SHOP Tο πιο παλιό μπαρμπέρικο στην Αθήνα βρίσκεται στην οδό Ευπολίδος, κοντά στο κτίριο του παλιού δημαρχείου και ανήκει στον Πέτρο Φούκη, ετών 90 και, ο οποίος παρέλαβε την επιχείρηση από τον πατέρα του. Η ιστορία των κουρείων και των barber shops εντός και εκτός της πόλης μας δε χωρά σε μια σελίδα, όμως επιγραμματικά επιχειρούμε ένα ταξίδι στην ενδιαφέρουσα ιστορία του. ΕΣΎ ΉΞΕΡΕΣ ΌΤΙ…

01: Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘30 οι κουρείς πρόσφεραν ιατρικές υπηρεσίες; Διέθεταν τανάλιες για το βγάλσιμο των δοντιών, βότανα, ενώ έκοβαν ακόμα και βεντούζες!

02: Τον 19ο αιώνα στην Ελλάδα η μόδα στα μαλλιά απαιτούσε μπόλικο λάδι; Αυτό το πρώιμο wet look ξεχώριζε τους αληθινά αρρενωπούς άντρες από τους υπόλοιπους.

03: Ο Καπετανάκης δεν είχε μπούκλα στο μουστάκι, όπως ίσως νόμιζες, αλλά ντούγκλα; Η ντούγκλα αποτελεί… εξελληνισμένη προφορά της αγγλικής λέξης «Douglas», αντί δηλαδή ντάγκλας. Πριν μερικές δεκαετίες, ήταν της μόδας το στριφογυριστό, τσιγκελωτό μουστάκι και οι άντρες χρησιμοποιούσαν κερί για να μπορέσουν να επιτύχουν το σχήμα που ήθελαν. Ένα απ’ τα πιο δημοφιλή κεριά, ήταν το «Douglas», αμερικανικής προέλευσης.

04: Μπαρμπέρικο και μουσική πήγαιναν ανέκαθεν μαζί; Στην παλιά Αθήνα, αλλά και τις συνοικίες του Πειραιά, στα περισσότερα κουρεία υπήρχε κάπου ένα μπουζούκι ή μία κιθάρα. Μάλιστα, αρκετοί από τους κουρείς γνώριζαν από μουσική. Ο πατέρας του Γιώργου Ζαμπέτα ήταν ένας από αυτούς!

ΚΟΥΡΕΜΑΤΑ ΜΕ ΣΑΝΔΑΛΙΑ

Το παλαιότερο κουρείο της Ελλάδας, λένε, βρίσκεται στην Πρέβεζα-εκεί έχει κουρευτεί και ο ποιητής Καρυωτάκης. Από το 1920, ένας αιώνας ολόκληρος! Κι όμως, κουρεία υπήρχαν από την αρχαία Ελλάδα και μάλιστα αυτή η υπηρεσία ήταν αποκλειστικά αντρική υπόθεση. Σύμφωνα με τον Όμηρο, τα κουρεία ήταν κινητά, εγκατεστημένα στην ύπαιθρο, και τα μόνα προς χρήση εργαλεία ήταν το ξυράφι (ξύρον) και το ψαλίδι (κουρίδα). Με την εξάπλωση του πολιτισμού, το επάγγελμα γίνεται πολυπλοκότερο και τα κουρεία στεγάζονται πλέον σε κτίσματα. Ο κουρέας τώρα δεν ξυρίζει απλώς, αλλά επιμελείται την κόμη με πολλά και ειδικά εργαλεία. Χρησιμοποιεί βαφές (συρμός) και φενάκην (περούκα). Κατά τους κλασσικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους, ο κουρέας ονυχίζει και απονυχίζει τα νύχια χεριών και ποδιών, καθώς μας πληροφορούν ιστορικοί της εποχής. Ο Θεόφραστος μάλιστα αναφέρει ότι καλοαναθρεμμένος είναι αυτός που έχει απονυχισθεί. Το μανικιούρ τελικά είναι περισσότερο αρχαιοελληνικό, παρά γαλλικό! Στα απαραίτητα εργαλεία του κουρέα, πρέπει να προστεθεί και ο Θρόνος , όπου καθόταν ο πελάτης, αλλά και η σινδόνη ή ωμόλινον (μπέρτα) με το οποίο ο κουρέας κάλυπτε το λαιμό και το στήθος του πελάτη. Τα κουρεία ήταν καθαρά και ευπρεπή μέρη, γι’ αυτό ήταν και τα πιο προσφιλή κέντρα συγκέντρωσης των ανθρώπων, όπου κατά τον Θεόφραστο γίνονταν και συμπόσια χωρίς κρασί (άοινα), Στα κουρεία, γίνονταν όλες οι συζητήσεις και απ’ αυτά, ανακοινώνονταν τα νέα της ημέρας. Ο κουρέας έπαιζε πάντα πρωτεύοντα ρόλο στις κουβέντες και γι’ αυτό, όταν ρώτησε ένας κουρέας τον Αρχέλαο, «πώς σε κείρω»; (πώς να σε κουρέψω;), ο Αρχέλαος απάντησε: «σιωπών»!

ΤΟ ΜΠΑΡΜΠΕΡΙΚΟ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ

Η περίοδος 1880-1940 ήταν η χρυσή εποχή των μπαρμπέρικων. Αυτό το χρονικό διάστημα οι άντρες κοινωνικοποιούνταν σε όλα τα στέκια, και τα κουρεία συναγωνίζονταν σε δημοφιλία τα σαλούν. Η επίσκεψη στο κουρείο ήταν μια εβδομαδιαία και ενίοτε καθημερινή συνήθεια. Οι άντρες περνούσαν από κει όχι μόνο για να κουρευτούν και

να ξυριστούν, αλλά και για να τα πούνε με τους φίλους τους. Στη διάρκεια αυτής της χρυσής εποχής τα κουρεία είχαν εκπληκτικό και συχνά πολυτελή διάκοσμο: φυσητό γυαλί στα μπουκάλια, πανάκριβα ξύλα στις πολυθρόνες, φίνα δέρματα, κρυστάλλινοι πολυέλαιοι… Ντελικάτες και αρρενωπές μυρωδιές έδιναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην ήδη προσεγμένη ατμόσφαιρα. Οι άντρες κάπνιζαν πίπα, οι πομάδες μοσχοβολούσαν μήλο και κεράσι, τα έλαια και το ταλκ ανέδιδαν φρεσκάδα και καθαριότητα. Το πρώτο πλήγμα για τα κουρεία ήρθε το 1904, όταν η Gillette ξεκίνησε μια τεράστια καμπάνια προώθησης του ξυραφιού ασφαλείας. Στις διαφημίσεις το παρουσίαζε ως πιο οικονομικό και βολικό από την επίσκεψη στο κουρείο. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, παράλληλα με τις φαλτσέτες ξυρίσματος, προμήθευσε τα στρατεύματα και με ξυραφάκια που σύντομα νίκησαν την φαλτσέτα. Οι επισκέψεις στα μπαρμπέρικα μειώθηκαν αισθητά. Αργότερα, διάφορες εταιρείες άρχισαν να πουλούν στα σπίτια kit κουρέματος, κι έτσι η μαμά του σπιτιού άρχισε να κουρεύει τους άντρες του σπιτιού. Κατά τη Μεγάλη Ύφεση του 30, ο κόσμος έκανε περικοπές σε έξοδα όπως το ξύρισμα σε μπαρμπέρικο. Αργότερα, στη δεκαετία του 1960, τη χώρα κατέλαβαν η μανία για τους Beatles και η χίπικη κουλτούρα, οπότε τα στιλ των κουρεμάτων άρχισαν να αλλάζουν. Οι άντρες άφηναν τα μαλλιά τους μακρύτερα και ατημέλητα και οι επισκέψεις τους στον κουρέα αραίωσαν παντελώς. Στα 80s, τα κοντά μαλλιά ήλθαν ξανά στη μόδα, αλλά οι άντρες δεν επέστρεψαν όσο δυναμικά αναμενόταν στα κουρεία. Η εμφάνιση του AIDS δημιούργησε επίσης έναν φόβο για τα ξυράφια. Τα unisex κομμωτήρια, με πελάτες φύλου θηλυκού κυρίως, άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Πολλές επιτροπές αδειοδότησης διάφορων πολιτειών επιτάχυναν αυτήν την τάση, σταματώντας εντελώς να εκδίδουν άδειες λειτουργίας για κουρεία, ενώ στη θέση τους εξέδιδαν μία κοινή για άντρες και γυναίκες άδεια «κοσμετολόγου» για όσους ενδιαφέρονταν να ασχοληθούν με το επάγγελμα του κομμωτή.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΡΕΙΟΝ ΣΤΟ

BARBER SHOP TΑ ΑΦΡΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΚΟΥΡΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥΣ

Οι λευκοί ιδιοκτήτες σκλάβων στην Αμερική τους νοίκιαζαν σε πλούσια σπίτια και αυτοί κούρευαν σκλάβους και «κυρίους». Η ζήτηση για τις υπηρεσίες τους ήταν τεράστια και δεν ήταν λίγοι οι σκλάβοι που ελευθερώθηκαν χάρη στις δεξιοτεχνικές ψαλιδιές τους, ανοίγοντας τα δικά τους μπαρμπέρικα με άδειες που άρχισε να εκδίδει το κράτος. Τα περίφημα «black barbers» δεν άργησαν να καθιερωθούν ως χώροι κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης των Αφροαμερικανών αντρών. Εκεί μέσα, ένιωθαν προστατευμένοι και απολάμβαναν τη συλλογικότητα. Μετά από 200 χρόνια σκλαβιάς, τα μαύρα μπαρμπέρικα ήταν μια ανάσα χειροπιαστής ελευθερίας. Ο Alonzo Herndon, γεννήθηκε ως σκλάβος, αλλά κατέληξε ως ένας από τους πρώτους Αφροαμερικανούς εκατομμυριούχους, έχοντας ιδρύσει μια ασφαλιστική εταιρεία το 1905. Όλα, όμως, ξεκίνησαν όταν άνοιξε το μπαρμπέρικό του το 1878! Τη δεκαετία του 1980, τα αφροαμερικάνικα μπαρμπέρικα εισήγαγαν στη διαδικασία του κουρέματος το hip hop και φυσικά τις αντίστοιχες κομμώσεις που επέλεξαν και αρκετοί διάσημοι μαύροι, όπως, ας πούμε ο Jay Z ή ο Snoop Dog. Καμιά αφήγηση για τα μπαρμπέρικα ανά τον κόσμο και τον χρόνο δεν έχει αξία και ακρίβεια, χωρίς αναφορά στους Αφροαμερικανούς κουρείς.

ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ BARBER SHOPS

Στην περιοχή του Κεραμεικού και τoυ Μεταξουργείου, κυρίως, έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια ethnic κουρεία, κυρίως από κουρείς Πακιστανούς, Ασιάτες και Σύριους. Οι οικονομικές τιμές και η ταχύτητα τα διακρίνει. Σε διάφορες γειτονιές στης πόλης, μαγαζιά που μέχρι χθες ήταν κομμωτήρια για άντρες ή απλά κουρεία, μετονομάστηκαν σε… barber shops για να ακολουθήσουν την τάση της μόδας, χωρίς κατ’ ανάγκη να προσφέρουν όλες τις υπηρεσίες που υπόσχεται το νέο τους όνομα. Τα περισσότερα barber shops είναι διακοσμημένα σε στιλ old school, αντλούν επιρροές από Λονδίνο και Αμερική, απασχολούν ειδικευμένο προσωπικό και διοργανώνουν ακόμα και άτυπα, καλλωπιστικά bachelor parties για νεαρούς γαμπρούς και την παρέα τους.

ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗ ΘΕΛΕΙ: Οι μπαρμπέρηδες έχουν έναν πολιούχο άγιο. Ήταν κάτοικος Καλαμάτας, τον έλεγαν Ηλία Αρδούνη και ήταν κουρέας. Αυτός μαρτύρησε επί τουρκοκρατίας και τον έχουν όλοι οι κουρείς προστάτη. Οχτώ Μάιου, την Κυριακή των Μυροφόρων, φεύγουν απ’ την Αθήνα και πάνε με πούλμαν να κάνουν περιφορά της εικόνας. Μαζεύονται μπαρμπέρηδες απ’ όλη την Ελλάδα», αναφέρει σε συνέντευξή της η Ζωή Ρωπαΐτου, που είναι η συγγραφέας του βιβλίου «Τα Μπαρμπέρικα, Η πορεία τους στο πέρασμα του χρόνου και αφηγήσεις κουρέων». ΠΙΚΡΟΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ: Ο Ρίτσος αφιέρωσε ένα ποίημά του στον Λουντέμη. Παρατίθεται ένα απόσπασμα που καταδεικνύει τη σημασία του μπαρμπέρικου στην κοινωνική ζωή της πόλης: Μυρτούλα, ο πατερούλης με την πίκρα σου φτιάχνει χιλιάδες μπουκετάκια γιασεμιά χιλιάδες μπουκετάκια περασμένα στις πευκοβελόνες της έγνοιας του. Τα αφήνει σιωπηλά στα φτωχόσπιτα Τ’ αφήνει στις λαϊκές ταβέρνες, στα μπαρμπέρικα με τους πικρούς συνοικιακούς καθρέφτες Τ’ αφήνει στο τραπέζι του άνεργου πλάι στο σταχτοδοχείο με τ’ αποτσίγαρα του μόχθου του Τ’ αφήνει στο παγκάκι του μπαλωματή, στα πανέρια των πλανόδιων μικροπωλητών Τ’ αφήνει μπρος στο κόνισμα της ειρήνης πλάι σ’ ένα κλουβί καναρίνια Πάνω στα λιγνά γόνατα της φτώχειας Μπροστά στη μητρόπολη της Δημοκρατίας. Χιλιάδες μπουκετάκια γιασεμιά, σ’ όλα τα σκαλοπάτια της νύχτας - είναι τα χνάρια του για να τον βρεις Μυρτούλα.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ Μέσα στο μπαρμπέρικο ανέκαθεν λεγόταν οτιδήποτε μπορεί να λεχθεί στις αντροπαρέες. Κουβέντες για την πολιτική, το ποδόσφαιρο, τους έρωτες. Σε περιόδους εκλογών, ας πούμε, ο κουρέας ήξερε τι ποσοστό θα πάρει το κάθε κόμμα. Η ανάγκη του σύγχρονου άντρα να βρει τον δικό του χώρο τον έκανε να στραφεί και πάλι στον χώρο αυτό-με το έξτρα μπόνους ότι τα νέα μπαρμπέρικα είναι χώροι εξαιρετικά καλαίσθητοι, πέραν της μεγάλης γκάμας υπηρεσιών. Η τάση πέτυχε, οι άντρες την αγκάλιασαν και πλέον έχει καθιερωθεί. Οι άντρες χαλαρώνουν, μιλούν, ξεκουράζονται μετά από μια μέρα έντασης. Μιλούν με τον μπαρμπέρη τους, αλλά και με τους άλλες άντρες που ξυρίζονται ή κουρεύονται. Ο μπαρμπέρης ο σωστός οφείλει να μπορεί να ερμηνεύει την ψυχοσύνθεση του πελάτη του και να είναι καλός ακροατής και συμβουλάτορας, ανάλογα πάντα με την περίπτωση. Η σχέση πελάτη-μπαρμπέρη, ειδικά ύστερα από μερικές επισκέψεις, παγιώνεται. Οι παλιοί έλεγαν ότι ο μπαρμπέρης και ο ράφτης πρέπει να διατηρούν σχέση ζωής με τους πελάτες τους. Τα παλιά μπαρμπέρικα ήταν πολύ πιο απλά στη διακόσμηση, γιατί και οι άνθρωποι ήταν πολύ πιο απλοί. Τα σύγχρονα επενδύουν στη διακόσμηση και στη δημιουργία χώρων με vintage αισθητική με όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Οι προσλαμβάνουσες του σύγχρονου ανθρώπου από τα ταξίδια και το Ίντερνετ είναι πολύ πιο σύνθετες, με αποτέλεσμα το γούστο του να γίνεται πολύ πιο απαιτητικό. Ζητάει το πιο ευχάριστο περιβάλλον, εκεί όπου θα νιώσει πιο ωραία και πιο άνετα. Η σχέση πελάτημπαρμπέρη, ειδικά ύστερα από μερικές επισκέψεις, παγιώνεται. Οι παλιοί έλεγαν ότι ο μπαρμπέρης και ο ράφτης πρέπει να διατηρούν σχέση ζωής με τους πελάτες τους. Οι ίδιοι οι μπαρμπέρηδες είναι συνήθως είναι ενδιαφέροντες τύποι και έχουν να αφηγηθούν

συναρπαστικές ιστορίες. Οι περισσότεροι από αυτούς με τους οποίους μιλήσαμε για τις ανάγκες του αφιερώματος έχουν χόμπυ, αθλούνται, ταξιδεύουν στον ελεύθερο χρόνο τους και είναι άνθρωποι «της πιάτσας». Με αφορμή την επικαιρότητα, δίνουν και παίρνουν κουβέντες. Οι εφημερίδες έχουν αντικατασταθεί από tablets και κινητά, αλλά η χιουμοριστική και ανάλαφρη διάθεση παραμένει. Σε αυτήν την ατμόσφαιρα συμβάλλει, φυσικά, και η πολυμορφία των ανθρώπων που παίρνουν μέρος στις συζητήσεις: νέοι, ηλικιωμένοι και μεσήλικες γίνονται μια παρέα.

ΥΠΝΟΣ Ή ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ;

Ο αθηναιογράφος του προηγούμενου αιώνα Θωμάς Σιταράς αναφέρει: «Πηγαίνομε στο κουρείο βιαστικοί συνήθως, παίρνομε την αναπαυτικώτερη θέσι στην καρέκλα, και παραδίδομε το πρόσωπο και το κεφάλι στο ξυράφι του τεχνίτη, δίνοντάς του το παράγγελμα ‘’γρήγορα’’. Αν δεν πάρωμε λίγο ύπνο κατά την διάρκεια του ξυρίσματος ή του κουρέμματος, παρακολουθούμε στον καθρέφτη με εξαιρετικό ενδιαφέρον την εξέλιξι της διορθώσεως της καλλονής μας απαντώντες με μισές φράσεις στη φλυαρία του υπαλλήλου, αν τύχη να είνε γνωστός μας, ή διαβάζοντας την εφημερίδα μας. Αν θέλετε να μάθετε ‘’τι καπνό φουμάρει’’ ένας άνθρωπος, μην αποταθήτε στον δικηγόρο του, στον προϊστάμενό του, στους φίλους του. Ρωτήστε τον υπάλληλο του κουρείου πού τον περιποιείται. Θα σας πή ασφαλώς ενδιαφέροντα πράγματα για τη ζωή και τον χαρακτήρα του.»

KERK’S BARBERSHOP

BARBER & SHOP

ΚΆΘΕ ΆΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΣΈΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΤΟΥ αξίζει την εμπειρία που προσφέρει το ,από πολλές απόψεις, «ροκ» barber shop του Κυριάκου Βασιλόπουλου και των συνεργατών του.

ΣΥΝΕΧΙΣΤΉΣ ΤΗΣ ΠΑΡΆΔΟΣΗΣ του μπαρμπέρικου της γειτονιάς, με οδηγό την αγάπη για το απλό και το ωραίο, ο «μονοθέσιος» Νίκος Κούτελας ασχολείται με κάθε πελάτη ξεχωριστά, όπως γινόταν παλιά.

1. Το 2014, μετά από 15 χρόνια περίπου στο χώρο της κομμωτικής,

1. Το μαγαζί ξεκίνησε από τον αδερφό μου, τον Παναγιώτη.

ενώ έχουμε μπει για τα καλά στην «κρίση» και η κατάσταση στην αγορά πάει από το κακό στο χειρότερο, αποφασίσαμε να κάνουμε το τόλμημα. Έτσι, ανοίξαμε τον δικό μας χώρο… όπως μας αρέσει, μ’ εξειδίκευση στον άντρα, που τον τελευταίο καιρό γυρνάει όλο και περισσότερο στα παλιά καλά χρόνια του μπερμπέρικου.

Τώρα δουλεύω μόνος και αγαπώ πολύ αυτό που κάνω. Τόσο που, αν αισθανθώ οτι οι ώρες της δουλειάς με βαραίνουν βρίσκω λίγο χρόνο γα να αποδράσω. Θέλω οι πελάτες μου να έχουν το 100% της θετικής μου ενέργειας όταν βρίσκονται εδώ.

2. Την ικανοποίηση, κυρίως, να έχω δημιουργήσει έναν χώρο αποκλει-

2. Σίγουρα μου έχει προσφέρει επαφές με πολύ ενδιαφέροντες

στικά για άντρες, που μπορεί να γίνει κάτι σα στέκι γι’ αυτούς! Κάνουμε κάτι που μας αρέσει, που το αγαπάμε και το κάνουμε με μεράκι, έχει αναγνωρισιμότητα από τους ίδιους τους πελάτες.

3. Κατάλαβαν, μάλλον, ότι η περιποίηση δεν είναι ασήμαντο πράγμα. Επίσης, αισθάνονται οικεία, περνούν όμορφα, δεν είναι απλά και μόνο η μόδα ενός κουρέματος ή ενός ξυρίσματος. Είναι μια ολόκληρη εμπειρία!

4. Έχουμε πελάτες 3 έως 93, το μεγαλύτερο ποσοστό όμως είναι από

ανθρώπους από πολλά μέρη του κόσμου! Λόγω τοποθεσίας μας, δουλεύω με πολλούς τουρίστες κι έρχομαι σε επαφή με πολλές κουλτούρες. Επίσης, λόγω του μπαρμπέρικου έχω δημιουργήσει πολλές φιλίες. Συζητάω με ανθρώπους, ανταλλάσσω απόψεις και πολλές φορές έρχονται για να μου φέρουν καλούδια απο τον τόπο τους

3. Δεν ξέρω αν είναι ή όχι μόδα το μπαρμπέρικο. Απλώς είναι

5. Η ατμόσφαιρα του μαγαζιού παραπέμπει σε παλιό ,κλασικό ,αγγλι-

ωραίο που οι άντρες κατέκτησαν εκ νέου έναν ούτως ή άλλως δικό τους χώρο, έναν χώρο καθαρά αντρικό. Είναι αλλιώς για έναν άντρα να κουρεύεται σε ένα κομμωτήριο και αλλιώς σε ένα μπαρμπέρικο…

κού τύπου barbershop με ροκ διάθεση και ήχους. Προσωπικό μου αγαπημένο κομμάτι είναι το Τ.Ν.Τ από AC/DC!

4. Έχω μια πολύ μεγάλη ποικιλία ηλικιών. Μέσα στην εβδομά-

6. Περίεργα στο μπαρμπέρικο δεν έχει…όλα ακούγονται φυσιολογικά κι ας μην είναι!

δα θα τύχει να κουρέψω πολλά πιτσιρίκια και αρκετούς μεγάλους ανθρώπους. Είμαι ραδιοφωνάκιας. Προτιμώ Best, αλλά και Pepper και Εν Λευκώ.

7. Δεν μπορούν να κάνουν όλοι όλα τα κουρέματα. Η φορά της τρί-

5. Θέλω να συνεχίσω τη δουλειά με τους ρυθμούς που πηγαί-

16 έως 46 ετών, στους οποίους κυριαρχεί ως τάση το έντονο fade, σβήσιμο δηλαδή…

χας, η ποιότητά της, ακόμα και τα χαρακτηριστικά καθενός οδηγούν το team μας ώστε να προτείνει ό, τι πιο ταιριαστό. Η περιποίηση για εμάς είναι σοβαρή υπόθεση!

νει. Να βλέπω τους πελάτες μου να επιστρέφουν, να νιώθουν οικεία και χαλαρά. Τους προσφέρω ρακή, συζητώ μαζί τους, τους εξηγώ ότι ένα σωστό κούρεμα ή μια περιποίηση γεννιάδας δεν γίνεται μέσα σε 5 λεπτά, θέλει τον χρόνο του!

barber & shop ΠΑΝΌΡΜΟΥ 11-13, ΑΘΗΝΑ // Τ.: 213 03 36 422 Kerk’s barbershop

ΒΕΪΚΟΥ 34, ΚΟΥΚΑΚΙ T.: 210 92 26 371 Barber & Shop

ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΦΑΛΤΣΕΤΕΣ Το ξύρισμα έχει ξαναέρθει στη μόδα κι ας επικρατούν προς το παρόν οι γενειάδες αλά Βίκινγκ. Η παράδοση και οι κλασικές μέθοδοι περιποίησης συναντούν τις σύγχρονες τεχνικές, ενώ αγόρια και άντρες ανακαλύπτουν χωρίς ενοχές και πολλά έξοδα την ευεξία που παρέχει η φροντίδα προσώπου. Το κούρεμα, το ξύρισμα και η περιποίηση στα γένια είναι οι συνηθέστερες υπηρεσίες που προσφέρονται σε ένα μπαρμπέρικο. Έπονται και ανεβαίνουν σιγά σιγά σε δημοφιλία το μανικιούρ και το πεντικιούρ. Η καινούργια τάση, φυσικά, είναι η περιποίηση προσώπου: ο καθαρισμός και το μασάζ! Τα barber shops διαθέτουν ολοκληρωμένες σειρές προϊόντων για ξύρισμα, όπως η κρέμα ξυρίσματος, ο αφρός, τα σαπούνια και τα πινέλα. Για την περιποίηση των γενιών προσφέρουν ειδικό σαμπουάν γενιού, conditioner, ενυδατικές κρέμες και λαδάκια.. Στο ξύρισμα, τα περισσότερα από τα σύγχρονα μπαρμπέρικα κρατάνε τη φαλτσέτα και το κλασικό σαπούνι! Μια ολοκληρωμένη περιποίηση περιλαμβάνει και αφαίρεση τριχών από τη μύτη και τ’ αυτιά. Οι περισσότεροι μπαρμπέρηδες προτείνουν στους πελάτες τους αυτό που τους ταιριάζει καλύτερα στο πρόσωπο. Άλλωστε, δεν πάει σε όλους το μούσι και το μουστάκι! Με την επιστροφή της μόδας των 40s και των 50s σε πρόσωπο και κεφαλή, η ζήτηση από μέρους των ανδρών για συγκεκριμένα στιλ είναι δεδομένη. Χίπστερς, νεορεμπέτες, «κλαρίνα», μοντέρνοι γιάπηδες, γόηδες και μοντέρνοι κύριοι μεγαλύτερης ηλικίας δημιουργούν προκλήσεις στους μπαρμπέρηδες. Τα τελευταία χρόνια, τα αντρικά πρόσωπα έχουν κλέψει κάτι από τη λάμψη του ασπρόμαυρου σινεμά. Αυτό, όμως, δεν είναι όσο απλό μπορεί να ακούγεται. Απολέπιση, στεγνό κούρεμα, ενυδάτωση και τόσα άλλα δεν είναι πράγματα που ο μέσος άντρας έχει τη διάθεση και τη γνώση να δοκιμάσει να κάνει μόνος. Εξ ου και οι «ειδικοί» είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι για να συμβουλεύσουν κάποιον άντρα σχετικά με την απογείωση –ή και την…προσγείωσητου στιλ τους. Το σημαντικό είναι να νιώθει κανείς αυτοπεποίθηση καθώς κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη!

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΜΟΥΣΤΑΚΙ Βασίλης Τσιτσάνης, Brad Pitt , Freddie Mercury ή Κρητίκαρος τσιγκελωτός; Το σωστό μουστάκι δεν είναι ένα και τα αντρικά πρότυπα που το έχουν καθιερώσει είναι δεκάδες. Το μουστάκι είναι και πάλι must, όμως έχει τα δικά του μυστικά, ειδάλλως δεν είναι και πολύ δύσκολο να μοιάσει με… αποκριάτικη μεταμφίεση Ζορό ή (μακριά από εμάς!) Αδόλφου Χίτλερ. Για να μην ξεφεύγει από τη γραμμή που έχει ορίσει ο επίδοξος μυστακοφόρος, μία χτένα και ίσως κάποιο έλαιο, είναι αναγκαία. Η χτένα βοηθά το ψαλίδισμα στα σωστά σημεία και το έλαιο, εκτός από τον καλλωπισμό, αφήνει το ευαίσθητο δέρμα του άνω χείλους ενυδατωμένο και υγιές. Σε στρογγυλά πρόσωπα ταιριάζουν περισσότερο τα μούσια από ό, τι το μουστάκι. Σε οβάλ, το 80s μουστάκι πέταλο είναι ό, τι πρέπει! Σε μακριά πρόσωπα πάει πολύ το μουστάκι chevron, κοινώς σε σχήμα Λ, που καλύπτει ολόκληρο το άνω χείλος και κολακεύει. Οι τυχεροί με αρρενωπά, τετράγωνα πρόσωπα με γωνίες μπορούν να επιλέξουν ένα περιποιημένο, κλασικό μουστάκι, ακόμα και ένα προσεγμένο pencil thin, δηλαδή μια λεπτή λωρίδα γενιών. Τα τριγωνικά πρόσωπα είναι οι καλύτεροι φίλοι της μακριάς γενειάδας και του αξύριστου στιλ τριών ημερών.

ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΞΥΡΙΣΜΑ Τα’ παμε, το ξύρισμα στο «μπαρμπέρικο» έχει διαστάσεις τελετουργίας! Αρχικά, τοποθετούνται ζεστές κομπρέσες πάνω στο πρόσωπο για να ανοίξουν οι πόροι του δέρματος και να διευκολυνθεί η μετέπειτα διαδικασία. Με ειδικό πινέλο μετά, δημιουργείται σαπουνάδα από στέρεο σαπούνι ή αφρό απευθείας επάνω στο πρόσωπο. Η τρίχα, έτσι, μαλακώνει και καθαρίζει το πρόσωπο. Έπειτα, αναλαμβάνουν οι λεπίδες που με δεξιοτεχνία απαλλάσσουν το πρόσωπο από τα γένια. Τέλος, τοποθετούνται κρύες πια κομπρέσες που κλείνουν τους πόρους εμποδίζοντας την είσοδο στα μικρόβια και απομακρύνουν την αίσθηση καψίματος που έχει δημιουργηθεί από το ξύρισμα. Ενυδατικές κρέμες, μάσκες προσώπου και κολόνια ολοκληρώνουν τη διαδικασία. Ένα εικοσάλεπτο ανακούφισης και ευεξίας που, αν γίνει σωστά, υπόσχεται εξαιρετικό αποτέλεσμα! Για όσους ξυρίζονται στο σπίτι δεν ισχύουν αλλιώτικοι κανόνες. Μετά το ζεστό ντους είναι καλή ιδέα να μπει λεπίδα στο πρόσωπο-οι ανοιχτοί πόροι που λέγαμε. Επίσης, το κόντρα ξύρισμα δεν είναι η καλύτερη ιδέα. Για ποιον λόγο να επιμένει κανείς σε σκληρή τρίχα και μονίμως ερεθισμένο πρόσωπο; Μετά από τυχόν κόψιμο το κρύο νερό βοηθά. Κι ύστερα, μικρά κομμάτια χαρτιού στις πληγές. Ένα aftershave δεν πρέπει να παραλείπεται στο τέλος! Ενυδατώνει την επιδερμίδα και απομακρύνει τα νεκρά κύτταρα. Αν όλα αυτά σου φαίνονται πολλά και σε μπερδεύουν μπορείς να επιλέξεις να αφεθείς στα χέρια κάποιου έμπειρου μπαρμπέρη. Κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου, το αξίζεις.

Λίγους μήνες πριν, ένα κατάστημα που επρόκειτο να κάνει τη διαφορά, άνοιξε τις πόρτες του για τους πιστούς της ανδρικής περιποίησης και όχι μόνο, κάνοντας λαμπερά και ζεστά εγκαίνια. Η περιοχή του Κολωνού, μια γειτονιά πέρασμα για τους κατοίκους και εργαζόμενους σχεδόν όλης της πόλης, υποδέχτηκε θερμά το Mr. Lenorman. Ο Αιμίλιος Τζανής, έμπειρος επιχειρηματίας και εργαζόμενος χρόνια στον χώρο του τουρισμού, υποδέχτηκε φίλους και γνωστούς, οι οποίοι έδειξαν για τον χώρο του ενθουσιασμό.

Tα έπιπλα, η ατμόσφαιρα, η μουσική… Όλα αυτά υπόσχονταν μια δυναμική έναρξη και συνέχεια στη λειτουργία της επιχείρησης. Ο Αιμίλιος δικαιώθηκε πιστεύοντας ότι ένα μπαρμπέρικο, δηλαδή ένας κατεξοχήν χώρος για άντρες, θα πήγαινε καλά οικονομικά. Συνεργάστηκε με επαγγελματίες μπαρμπέρηδες, εξειδικευμένο δηλαδή προσωπικό, κατάλληλο να περιποιηθεί και να κρατήσει ως πελάτες τους άντρες που θα αφεθούν στα χέρια του. Ένα μπαρμπέρικο ανάμεσα σε όλα τα άλλα; Ή ένας χώρος που θα ξεχωρίσει και θα παραμείνει δυναμικά στο προσκήνιο, προσελκύοντας ολοένα και περισσότερο κόσμο; Ο Αιμίλιος πιστεύει με όλη του την καρδιά το δεύτερο, κάτι που είναι εύκολα αισθητό με το που περάσει κανείς έξω από το Mr Lenorman. Κάποιες δουλειές θέλουν καρδιά: μία από αυτές είναι το να είσαι μπαρμπέρης ή… το να έχεις μπαρμπέρικο!

ΤΟ ΜΠΑΡΜΠΈΡΙΚΟ ΤΟΥ ΑΙΜΊΛΙΟΥ ΤΖΑΝΉ μετρά μόλις λίγους μήνες και έχει ήδη αποκτήσει πιστούς, γιατί το μεράκι για την αντρική περιποίηση συνδυάζεται με υψηλή αισθητική και φροντίδα στις λεπτομέρειες.

1. Το κατάστημα άνοιξε τον Ιούλιο του 2018, με αφορμή την εμπειρία μου ως επιχειρηματία. Ο άντρας έχει μπει δυναμικά στην περιποίηση και τη φροντίδα του εαυτού του, οπότε είναι ένας κλάδος στον οποίο πίστεψα.

2. Δεν περίμενα, η αλήθεια είναι, την προσέλευση τόσων νεαρών ατόμων! Εικοσιπεντάρηδες, ας πούμε, που ζητούν κομπρέσες και φαλτσέτα…

3. Τα μπαρμπέρικα σήμερα είναι όπως ήταν τα κομμωτήρια πριν από μερικά χρόνια. Μόδα; Δεν ξέρω. Ζήτηση και προσφορά περισσότερο. Εγώ πάντως είχα να ξυριστώ 15 χρόνια! Τώρα, με το μαγαζί, απολαμβάνω ένα εικοσάλεπτο ξύρισμα με φαλτσέτα μια φορά την εβδομάδα. Ωραία εμπειρία.

ΛΈΝΟΡΜΑΝ 216, AΘΉΝΑ // T.: 211 11 31 504 Mr. Lenorman

4. Όλες οι ηλικίες μπαίνουν στο μαγαζί! Έχουμε κι ένα αυτοκινητάκι που τρελαίνει τα πιτσιρίκια… Έχουμε κι έναν πελάτη 82 χρονών που μας προτιμά σταθερά, πλέον. Ο μέσος όρος, πάντως, είναι οι σαραντάρηδες…

5. Παίζουμε κυρίως jazz, soul, funk… Μουσικές που ταιριάζουν με την vintage αισθητική του χώρου.

6. Στόχος βασικός είναι να συνεχίσουμε έτσι δυνατά όπως πάμε τώρα! Οπότε, όταν κάτι πάει καλά, δεν το φρενάρεις, αντίθετα, το προωθείς - ίσως προσθέσουμε και νέο μέλος στην ομάδα μας!

7. Θα ήθελα να αναφέρω ότι το προσωπικό μας είναι άρτια εκπαιδευμένο με σεμινάρια, η ατμόσφαιρά μας προσεγμένη και η εμπειρία περιποίησης εγγυημένη… Οι τιμές μας, δε, σε πολύ τίμια σχέση με την ποιότητα που προσφέρουμε.

ΑΑΑ! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

Κοινωνικές υπηρεσίες

[

[

ΌΤΑΝ ΟΙ ΔΗΜΌΤΕΣ ΈΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΕΣ

Μιλήσαμε με την κυρία Μαρία Στρατηγάκη, Αντιδήμαρχο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πρόνοιας και Ισότητας του δήμου Αθηναίων, για το ευρωπαϊκό Έργο ESTI@ που εγκρίθηκε και χρηματοδοτήθηκε ως καινοτόμο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο δήμος Αθηναίων έχει ξεκινήσει ένα νέο Έργο για την εξυπηρέτηση των πολιτών που μας αφορά όλους. Πως διαφέρει από τις υπηρεσίες που προσφέρονταν μέχρι τώρα και γιατί επιλέχθηκε αυτή η μορφή; Ο δήμος Αθηναίων έχει ξεκινήσει την υλοποίηση του Έργου ESTI@ από το 2017 με την συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βασικό άξονα την ολιστική προσέγγιση των ανθρώπινων αναγκών. Το καινοτόμο στοιχείο του ‘Eργου είναι η ιδέα του “One Stop Shop”- ένα σημείο όπου ταυτόχρονα, κάτω από την ίδια στέγη, προσφέρονται πολλές υπηρεσίες, ιατρικές και κοινωνικές, και φυσικά δωρεάν. Το έργο αποτελεί πρότυπο για την αναβάθμιση και των υπόλοιπων ιατρείων του δήμου Αθηναίων. Οι υπηρεσίες προσφέρονται από το δήμο Αθηναίων σε συνεργασία με τις υπηρεσίες που προσφέρονται από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις σε δύο γεωγραφικά σημεία: στο Πολυδύναμο Δημοτικό Ιατρείο Πατησίων, στην οδό Σαρανταπόρου 4 στα Πατήσια και στο Παλαιό Φρουραρχείο Αθηνών, στην οδό Δομοκού 2 στο Σταθμό Λαρίσης.

Οπότε μιλάμε για πολλών ειδών υπηρεσίες, ιατρικές και κοινωνικές. Ας ξεκινήσουμε με τις ιατρικές, τι ακριβώς προσφέρεται στον πολίτη; Το Πολυδύναμο Δημοτικό Ιατρείο Πατησίων, όπου προσφέρονται οι ιατρικές υπηρεσίες στελεχώνουν γιατροί (γενικός/ή ιατρός, γυναικολόγος, καρδιολόγος, οδοντίατρος, παιδίατρος, πνευμονολόγος, ψυχίατρος) όπως επίσης και επαγγελματίες υγείας (μαία, νοσηλευτής/τρια) Οι ωφελούμενοι μπορούν να λάβουν δωρεάν υπηρεσίες όπως, η παρακολούθηση χρονίως πασχόντων, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση (σε δικαιούχους και ανασφάλιστους),καθώς και η χορήγηση ατομικού δελτίου υγείας των μαθητών και ιατρικών πιστοποιητικών για συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες (υπό προϋποθέσεις). Προσφέρονται, βέβαια, γυναικολογικές εξετάσεις (υπερηχογράφημα, λήψη pap-test), και υπηρεσίες περιγεννητικής υγείας και φροντίδας εγκύων, ψυχιατρική εκτίμηση, βιοχημικές και αιματολογικές εξετάσεις και σπιρομέτρηση.

Και στο πλαίσιο της ψυχο- κοινωνικής και νομικής υποστήριξης τι παρέχεται από το Δήμο; Στις δομές παρέχεται μία μεγάλη γκάμα υπηρεσιών τις οποίες δε θα μπορούσε να παρέχει μόνος του ο δήμος ή και οποιοσδήποτε άλλος φορέας. Συγκεκριμένα, για θέματα απασχόλησης και νομικής/συμβουλευτικής υποστήριξης, το Solidarity Now παρέχει υπηρεσίες νομικής συμβουλευτικής και εκπροσώπησης από δικηγόρους, η Praksis έχει αναλάβει τις υπηρεσίες υποστήριξης και εργασιακής συμβουλευτικής ανέργων κατά την αναζήτηση εργασίας και η αναπτυξιακή εταιρεία του δήμου ΕΑΤΑ ενημερώνει και καθοδηγεί τους ενδιαφερόμενους πολίτες σε θέματα σχετικά την κοινωνική επιχειρηματικότητα και την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία. Και στις δυο δομές του Έργου, η ψυχοκοινωνική στήριξη παρέχεται από ψυχολόγους του δήμου Αθηναίων όπως επίσης και από τα στελέχη υποδοχής /εξυπηρέτησης που υποδέχονται τους ωφελούμενους και τους παραπέμπουν στους ειδικούς, ανάλογα με τις ανάγκες τους, αλλά και από την ομάδα δρόμου (street workers) που συντονίζεται από το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ). Για τις γυναίκες και τα παιδιά, τέλος, το Δίκτυο για τα δικαιώματα του παιδιού λειτουργεί το «Κέντρο για το Παιδί» με δημιουργικές και παιδαγωγικές δραστηριότητες για όλα τα παιδιά ηλικίας έως 13 ετών, χωρίς διάκριση, ενώ η Φαιναρέτη παρέχει υπηρεσίες μαιευτικής φροντίδας, ενημέρωσης και συμβουλευτικής σε έγκυες, λεχωίδες και νέες μητέρες, φροντίδα φυσιολογικών νεογέννητων αλλά και παρακολούθηση της ψυχικής υγείας των γυναικών και των συντρόφων τους από την εγκυμοσύνη έως και ένα χρόνο μετά τον τοκετό. Παράλληλα, στο Παλαιό Φρουραρχείο Αθηνών λειτουργούν σημαντικές υπηρεσίες όπως η παροχή τροφίμων και ρούχων, φαρμάκων, οικιακού καθαρισμού και υγιεινής από το ΚΥΑΔΑ.

Πως μπορεί κανείς να επωφεληθεί από το Έργο; Χρειάζεται έγγραφα μαζί του, χρειάζεται ραντεβού; Στις περιπτώσεις των ιατρικών υπηρεσιών είναι απαραίτητο να προϋπάρχει ραντεβού. Ο δημότης μπορεί να εξυπηρετηθεί τηλεφωνικά

από τη γραμματεία του Πολυδύναμου Δημοτικού Ιατρείου Πατησίων (210 2015510 & 11) και το μόνο που χρειάζεται σε πρώτη φάση είναι ο ΑΜΚΑ του προκειμένου να κλείσει ραντεβού με την ειδικότητα που χρειάζεται. Για τις κοινωνικές υπηρεσίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν είτε να τηλεφωνήσουν (210 2015510 & 11 εσωτ. 107, 122, 126) είτε να επισκεφθούν χωρίς ραντεβού το γραφείο των στελεχών υποδοχής /εξυπηρέτησης και να καταθέσει το αίτημά του/ της.

Που υπάρχει δυνατότητα να ενημερωθούμε πιο λεπτομερώς για τις υπηρεσίες; Υπάρχει ιστοσελίδα ή τηλέφωνο; Περισσότερες πληροφορίες για τις υπηρεσίες που προσφέρονται είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα του Έργου www.athens-estia.gr, στο facebook page της Διεύθυνσης Κοινωνικής Αλληλεγγύης του δήμου (Δήμος Αθηναίων Κοινωνική Αλληλεγγύη & Υγεία) και στα εξειδικευμένα φυλλάδια του Έργου που μπορείτε να βρείτε τόσο στις δομές μας όσο και σε άλλες κοινωνικές δομές του δήμου. Οι τηλεφωνικές γραμμές των δομών, είναι επίσης ανοιχτές στο κοινό για ενημέρωση και σχετικές πληροφορίες, και συγκεκριμένα στο 210-20.15.510-11 για το Πολυδύναμο Δημοτικό Ιατρείο Πατησίων και στο 210.82.20.883 και 210.82.10.485 για το Παλαιό Φρουραρχείο Αθηνών.

Πόσοι από τους συμπολίτες μας έχουν ήδη ωφεληθεί από το Έργο; Το Έργο ESTI@ ξεκίνησε την παροχή των πρώτων του υπηρεσιών τον Απρίλιο του 2017. Από τότε και μέχρι το Δεκέμβρη του 2018 περισσότεροι από 10.000 (10.043 για την ακρίβεια) κάτοικοι εξυπηρετήθηκαν στο Πολυδύναμο Δημοτικό Ιατρείο Πατησίων μέσω περίπου 42.000 ραντεβού. Η διαφορά μεταξύ των δυο αριθμών αποτυπώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το γεγονός πως οι δημότες καλύπτουν πολλές και διαφορετικές ανάγκες τους μέσα στο Πολυδύναμο, πραγματοποιώντας ραντεβού με περισσότερες από μια ειδικότητες.

Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο λοιπόν και ελπίζουμε να επωφεληθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι συμπολίτες!

ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ • ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ

• ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ Μαγνητική Τοµογραφία & αγγειογραφία Μαγνητική Τοµογραφία & αγγειογραφία • ΑΞΟΝΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ • ΑΞΟΝΙΚΗΣ Αξονική Tοµογραφία, αγγειογραφίa, Αξονική Tοµογραφία, αγγειογραφίa, πυελογραφία, κολονοσκόπηση πυελογραφία, κολονοσκόπηση CT DentalScan CT DentalScan • ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Αξιόπιστη Διάγνωση - Σεβασμός στον Άνθρωπο

• ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Σπινθηρογραφήµατα καρδιάσ Σπινθηρογραφήµατα καρδιάσ & οργάνων σώµατοσ & οργάνων σώµατοσ • ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ • ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ Triplex καρδιάσ Triplex καρδιάσ Τεστ Κοπώσεωσ Τεστ Κοπώσεωσ Stress echo Stress echo Holter πιέσεωσ και ρυθµού Holter πιέσεωσ και ρυθµού • ΥΠΕΡΗΧΩΝ ΚΑΙ TRIPLEX • ΥΠΕΡΗΧΩΝ ΚΑΙ TRIPLEX Triplex αγγείων & οργάνων σώµατοσ Triplex αγγείων & οργάνων σώµατοσ Υπέρηχοι οργάνων σώµατοσ Υπέρηχοι οργάνων σώµατοσ Υπέρηχοι µαλακών µορίων (µυοσκελετικού) Υπέρηχοι µαλακών µορίων (µυοσκελετικού) Υπέρηχοι µε έγχυση σκιαγραφικού Υπέρηχοι µε έγχυση σκιαγραφικού ∆ιορθικά - ∆ιακολπικά Υπερηχογραφήµατα ∆ιορθικά - ∆ιακολπικά Υπερηχογραφήµατα Υπερηχογραφικά καθοδηγούµενη Βιοψία Υπερηχογραφικά καθοδηγούµενη Βιοψία θυρεοειδούσ, προστάτη, µαστών. θυρεοειδούσ, προστάτη, µαστών. Ελαστογραφία ήπατοσ, θυρεοειοδούσ, Ελαστογραφία ήπατοσ, θυρεοειοδούσ,

µαστών µαστών • ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ • ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, αληθινό ενδιαφέρον και ευαισθησία φροντίζουμε την υγεία σας υπεύθυνα και αξιόπιστα.

• ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΟΣΤΙΚΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ • ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΟΣΤΙΚΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ • ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑΣ • ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑΣ Ακτινογραφίεσ Ακτινογραφίεσ Πανοραµικέσ Πανοραµικέσ

• ιατροί με εξειδίκευση και πολυετή εμπειρία στην διάγνωση εξετάσεων • άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό

Κεφαλοµετρικέσ Κεφαλοµετρικέσ • ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ / ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ / ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ • ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ Μικροβιολογικό, Αιµατολογικό, Βιοχηµικό, Μικροβιολογικό, Αιµατολογικό, Βιοχηµικό,

• σύγχρονος ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός • προνομιακές τιμές για τους ανασφάλιστους & όλες τις ευπαθείς ομάδες • σύστημα διαχείρισης ποιότητας ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 9001:2015

Ανοσολογικό, Ορµονολογικό, Ανοσολογικό, Ορµονολογικό, Αλλεργιολογικό (Rast Test) Αλλεργιολογικό (Rast Test) Επίπεδα φαρµάκων Επίπεδα φαρµάκων

• διαπίστευση εργαστηριακών εξετάσεων ΕΛΟΤ EN ISO 15189:2012

Νεοπλασµατικοί δείκτεσ Νεοπλασµατικοί δείκτεσ

• ένα ραντεβού για όλες τις εξετάσεις

Προγεννητικόσ έλεγχοσ Προγεννητικόσ έλεγχοσ

• αποτελέσματα αυθημερόν για τις περισσότερες εξετάσεις

Προληπτικόσ έλεγχοσ - Check up up Προληπτικόσ έλεγχοσ - Check

• εύκολη πρόσβαση, με όλα τα ΜΜΜ στο κέντρο της Αθήνας, απέναντι από το Πολυτεχνείο & το Αρχαιολογικό Μουσείο.

¦áôèóÝöî 49, ¦áôèóÝöî 49, °õÜîá °õÜîá

210 210 52 5222 22500 500(çéá (çéáòáîôåâïà) òáîôåâïà)

www.medpap.gr www.medpap.gr

• ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΙΑΣ • ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΙΑΣ TestTest PapPap - Thin Prep - Thin Prep

info@medpap.gr info@medpap.gr

¦áðáîäòÛïù ¹áôòéëÛ÷ ËðèòåóÝå÷ ¦áðáîäòÛïù ¹áôòéëÛ÷ ËðèòåóÝå÷

«Αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο για σοβαρούς ανθρώπους. Δόξα σοι ο Θεός, υπάρχουνε ακόμα άνθρωποι, που τους αρέσουνε τα απλά πράγματα, οι ιστορίες και τα παραμύθια».

Φώτης Κόντογλου

ΦΤΟΥ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ο Θέμος Αναστασιάδης έφυγε από αυτήν την μάταια ζωή. Άνθρωπος των μίντια και της εξουσίας, όσο ζούσε έτυχε και της αναγνώρισης αλλά και της κριτικής. Δεν έκανε λίγα ο μακαρίτης (που λένε και στον καφέ μετά την τελετή), ούτε και θα λείψει σε πάρα πολύ κόσμο, που τον έβλεπε και τσαντιζόταν. Πολλά μπορούν να γραφούν αλλά το ζήτημα είναι πότε και πως. Αυτό που ζούμε αυτές τις ημέρες είναι οδυνηρό. Από την μία έχουμε την αγιοποίηση του. Καλός, χρυσός, άριστος, εξαιρετικός, πανμέγιστος. Και να τα αφιερώματα, και οι θύμησες και οι όμορφες στιγμές. Και αυτό όχι από τους ανθρώπους του, που ζουν την απώλεια και καλά κάνουν, αλλά από ένα ολόκληρο σύστημα που όλο ξεχνά... Από την άλλη ένας αγριανθρωπισμός που εξαπολύει χυδαιότητες, βωμολοχεί, εμπαίζει και δεν σέβεται την στιγμή. Η στάση μιας κοινωνίας απέναντι στον θάνατο είναι θέμα πολιτισμού. Ανεξάρτητα το ποιος ‘‘έφυγε’’, το πως ‘‘έφυγε’’. Είναι μια στιγμή που σκέφτεσαι πιο εσωτερικά και δεν ξεσκίζεις, ούτε προκαλείς με την αγιοποίηση. Ούτε “καλό ταξίδι Θέμο μας”, ούτε ‘‘καλή όρεξη στα σκουλήκια’’ λοιπόν. ‘‘Βρε σκέψου φίλε μου, σκέψου φίλε μου, την ώρα, την ώρα, την ώρα που θα φεύγεις’’

περιεχόμενα

A.M.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΣΚΙΤΣΟ

ΣΥΝΤΑΓΗ

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ

του Φώντα Λάδη

από σχολή Ορνεράκη

της Πέρσας Δράκου

του Μάκη Διόγου

ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΚΟΜΑΝΤΟ ΕΙΣΑΙ

ΖΩΔΙΑ

LIFE STYLE WORKER

του Δημήτρη Προύσαλη

της Μαντώς Βλάχου

της Χριστίνας Ρουντζούνη

του Κώστα Ζαχαράκη

ΜΟΪΚΑΝΑ

ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΣΤΑ... ΤΑΜΠΟΥΚΙΑ

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

της Αγαθής Κάτσια

της Ελένης Αυγερινού

από τον Λέανδρο Σλάβη

ΦΤΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

του Φώντα Λάδη

Χίλιοι αδιέξοδοι “μικρόκοσμοι” εμφανίζονται συνεχώς και σβήνουν μέσα στα δυσδιάκριτα σύνορα της απλής, καθημερινής ζωής και του εγκλήματος. Ο Φώντας Λάδης, έρχεται να μας δώσει με το δικό του, “κινηματογραφικό” τρόπο τη συνεισφορά του στη πεζογραφία της σύγχρονης πόλης.

Κατεβαίνει. Μόνη της. Πλησιάζει. Ψάχνει τις κασέτες. Τι θα κάνει, όταν τον δει;

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ www.fondasladis.com

Μπίρα με γρεναδίνη

Ο

Ο άντρας που καθόταν σ’ ένα τραπεζάκι, δίπλα στα ηλεκτρονικά παιγνίδια, στο Kafe 29, στην οδό Αλκιβιάδου, λεγόταν Άνταμ Κοσέφσκι και ήταν Πολωνός. Είχε φτάσει μόλις πριν από μια βδομάδα στην Αθήνα με ένα από τα πούλμαν που διέσχιζαν πέντε χώρες και φέρναν τουρίστες για λιγοήμερες εκδρομές στην Ελλάδα. Πολλοί γύριζαν με ένα απ’ τα επόμενα πούλμαν. Άλλοι όχι. Έψαχναν εδώ την τύχη τους. Ο Άνταμ είχε έρθει γι’ άλλο σκοπό. Ένα γράμμα από την Αθήνα - του φίλου του, Μάρεκ Σόβα - που είχε φτάσει πριν από είκοσι μέρες στο Κρόσνο, τάραξε την ησυχία του, που μόλις και με πολύ κόπο είχε βρει. Ο Μάρεκ - του έγραφε - είχε δει τη Μποζένα στην Αθήνα. Τυχαία, στην κεντρική πλατεία της πόλης, την Ομόνοια. Τον είδε κι εκείνη, αλλά δεν τού μίλησε. Φάνηκε ταραγμένη. Μπήκε σ’ ένα ταξί κι έφυγε. Η Μποζένα ήταν η γυναίκα, ας πούμε, του Άνταμ. Πέντε χρόνια μαζί. Από παιδιά, στην τεχνική σχολή, στο Κρόσνο. Πώς τα πήγαιναν; Και καλά και άσχημα. Πέρσι, τέτοιο καιρό, εκείνη εξαφανίστηκε. Ο Άνταμ, την έψαξε στο χωριό της, αλλά οι δικοί της του είπαν να μην περιμένει άδικα. Έφυγε, τον διαβεβαίωσαν, στην Αμερική. Μια δύσκολη χρονιά κύλησε. Οι πληγές, όμως, κλείνουν. Αρκεί να μην ξανανοίξουν. Ο Άνταμ το αποφάσισε. Ζήτησε άδεια από το εργοστάσιο, ετοίμασε ένα σακ βουαγιάζ και πήγε στην Κρακοβία. Από ’κει έφευγαν, δυο φορές τη βδομάδα, τα πούλμαν για την Ελλάδα. Οι τρεις πρώτες μέρες δεν είχαν αποτέλεσμα. Ο Άνταμ έμενε στο ξενοδοχείο Ελ Γκρέκο, στην οδό Αθηνάς. Από κει ξεκινούσε κάθε πρωί για μια εξερεύνηση στα στέκια των Πολωνών, που από την πρώτη μέρα του έδειξε ο Μάρεκ. Καταστήματα, καφετέριες, κάποια μπαρ, δυο ντισκοτέκ. Μερικά γύρω από την καθολική εκκλησία. Μιχαήλ Βόδα, Σμύρνης, Χαρίσσης, Αλκιβιάδου. Άλλα κοντά στο σταθμό Λαρίσης, την πλατεία Βάθης, την Ομόνοια, την Κουμουνδούρου. Σύχναζε άραγε η Μποζένα σε κάποιο απ’ αυτά τα στέκια; Μπορεί να ψάχνεις κάποιον για το καλό του, σκεφτόταν ο Άνταμ. Μπορεί, όμως, και όχι. Δεν έπρεπε να γεννήσει υποψίες. Έντεκα το πρωί. Έστριψε από την Αχαρνών στο στενό δρόμο, που έγραφε, την ένδειξη SMIRNIS. Βάδισε στο κατάστρωμα. Λίγο πιο κάτω, ένα παλιό τριώροφο σπίτι. DOM POLSKI. Κάτι σαν οίκος φιλοξενίας άστεγων Πολωνών. Προσπέρασε την Αλκιβιάδου. Αριστερά του, άρχιζε ο περίβολος του Χριστού Σωτήρα. Απέναντι από τα σκαλιά της εκκλησίας, ήταν ένα ημιυπόγειο κατάστημα. Πολωνέζικος τύπος, δίσκοι, μικροδώρα. Έριξε μια ματιά από το τζάμι. Προχώρησε. Στη Μιχαήλ Βόδα, η Σμύρνης τελείωνε. Απέναντι από την είσοδο της Καθολικής Φοιτητικής Εστίας, ήταν ένα ακόμα μεγάλο κατάστημα. Είχε ξανάρθει εδώ, με το Μάρεκ. SKLEP POLSKI. GAZETY - KSIAZKI - MUZYKA - FILM. Το ισόγειο ήταν γεμάτο από περιοδικά, εφημερίδες, βιβλία. Κατέβηκε τα σκαλιά. Εκατοντάδες βιντεοκασέτες, στα πολωνικά, η μια δίπλα από την άλλη, σε συνεχείς σειρές, σχημάτιζαν πέντε στενούς διαδρόμους. Μια νέα γυναίκα, καθόταν μπροστά στο κομπιούτερ, που είχε τα ονόματα των πελατών. Προχώρησε ως το τέρμα της αίθουσας. Στα αριστερά του, σ’ ένα άδειο χώρο, ήταν κολλημένες στον τοίχο δεκάδες αγγελίες. «Ο Χρίστοφ Στέσνι, που έμενε στην Κυψέλη, στην

οδό Κερκύρας, παρακαλείται να επικοινωνήσει στο τηλέφωνο 8232616». «Ψέμεκ, τηλεφώνησέ μου. Κρίστα Ζ. 0932-606718». Ο Άνταμ έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτί. «Μποζένα, είμαι στην Αθήνα. Αν δεις το σημείωμα, άφησέ μου μήνυμα σ’ αυτό το μαγαζί. Άνταμ Κ.» Το κόλλησε. Ξαφνικά το βλέμμα του πάγωσε. «…7 maza w Atenach “wieczor Polski” w lokalu Axium ...Tadeusz Drozda». Ντρόζντα ήταν το επώνυμο της Μποζένα. Η αγγελία μιλούσε για μια πολωνική βραδιά, που θα γινόταν στις 7 Μαΐου. Ένας γνωστός καλλιτέχνης, ο Ντρόζντα, θα απένειμε διπλώματα σε μέλη της πολωνικής παροικίας. Χαιρέτησε τη γυναίκα στο ταμείο. Ανέβηκε τα σκαλιά. Αγόρασε μια «Kaurier Atenski». Βγήκε. Πήρε πάλι τη Σμύρνης. Στην Αλκιβιάδου έστριψε αριστερά. Προχώρησε πενήντα μέτρα. Kafe 29. Μπήκε μέσα. Χαιρέτησε τη γκαρσόνα. «Μια μπίρα με γρεναδίνη», είπε. Στο Κρόσνο μπορούσες να πιεις ακόμα καλή, γλυκιά μπίρα με δυο ζλότι. Εδώ, με τη διαφορά του νομίσματος, μια ήταν η λύση. Γρεναδίνη. Λικέρ από ρόδι. Ανακατεμένο με μπίρα. Χρώμα γκρενά. Γεύση γλυκόξινη. Έβγαλε μια φωτογραφία απ’ την τσέπη. Κάθε φορά που ρωτούσε για την Μποζένα, αυτήν έδειχνε. Ήταν όμορφη. Και τα χρόνια που είχαν περάσει μαζί. Όμορφα. Κοίταξε τα μακρόστενα, μαρμάρινα τραπέζια της καφετέριας. Τους τοίχους, γεμάτους με εικόνες ροκ συγκροτημάτων. Ένα πιάνο. Από πότε είχαν να το χρησιμοποιήσουν; Η γκαρσόνα ήρθε και κάθισε δίπλα του. Την έλεγαν Γιολάντα. «Από μένα», του είπε και ακούμπησε στο τραπέζι ένα ακόμα ποτήρι μπίρα. «Όμορφη!» πρόσθεσε, βλέποντας τη φωτογραφία. «Γιατί δεν πας - τον συμβούλεψε - στην πλατεία Βάθης; Πέντε δρόμους από δω. Υπάρχει μια λέσχη. Κάτι φίλοι. Κάνουν λίγο απ’ όλα. Βρίσκουν άτομα, συμβιβάζουν διαφορές. Άμα δουν Πολωνούς με μπλεξίματα, αναλαμβάνουν αυτοί. Για να μην μπερδεύεται η ελληνική αστυνομία. Ζήτα τον Βιέσλαβ. Ή το Ρομάν. Εκ μέρους μου. Θα σε βοηθήσουν». Του έγραψε τη διεύθυνση. Ο Βιέσλαβ και ο Ρομάν - οι φίλοι της Γιολάντας - ρώτησαν τον Άνταμ, αν η Μποζένα είχε κάποιο χόμπι. Και βέβαια είχε. Ήταν σινεφίλ. Στο Κρόσνο, όταν ήταν μαζί δεν άφηναν ταινία για ταινία. Γιατί δεν πας, τότε να ρωτήσεις στο Sklep Polski του είπε ο Ρομάν - αν μια Μποζένα Ντρόζντα νοικιάζει από ’κει βιντεοταινίες; Πώς δεν το είχε σκεφτεί; Θα του έλεγαν, όμως; «Πες ένα ψέμα», είπε ο Βιέσλαβ. «Πως η Μποζένα είναι συγγενής του Ντρόζντα, που έρχεται για την εκδήλωση της Παρασκευής. Θα κολακευτούν. Και θα σου πουν». Ο Άνταμ ξαναγύρισε στη Μιχαήλ Βόδα. Κατέβηκε στο υπόγειο. Έκανε ό,τι του είχε πει ο Ρομάν. Η υπάλληλος συμβουλεύτηκε το κομπιούτερ. Ναι, η Μποζένα ήταν πελάτισσα τους. Περνούσε κάθε Κυριακή. Μετά την απογευματινή λειτουργία. Στις έξι. Το Σάββατο ο Άνταμ μεταφέρθηκε στο σπίτι του Μάρεκ, στο Νέο Κόσμο. Την Κυριακή, στις τεσσερισήμισι, ξαναπήγε μόνος του στην πολωνική εκκλησία. Κατέβηκε στο μικρό κατάστημα, που ήταν απέναντι. Έκανε πως χαζεύει τα περιοδικά. Στις πέντε παρά δέκα την είδε. Το πρόσωπό της είχε

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Διηγήματα από την ομώνυμη συλλογή «Μπίρα με γρεναδίνη»

Σκίτσο: Ζαχαρίας Ψαράκης

κάπως αλλάξει. Ήταν πάντα όμορφη. Τη συνόδευε ένας νέος άντρας. Αγκαζέ. Ξανθός, με κοντό μαλλί. Του είχαν γυρισμένη την πλάτη. Έφτασαν στο πλατύσκαλο. Έκαναν το σταυρό τους. Προχώρησαν. Ανέβηκε και κείνος. Πρώτα τα σκαλιά του μαγαζιού. Μετά της εκκλησίας. Προσπέρασε την κεντρική πόρτα, έστριψε στη γωνία, και προχώρησε σύρριζα τον μακρόστενο τοίχο. Υπήρχαν τέσσερα, μικρά παράθυρα. Ένα κάθε πέντε μέτρα. Κάποιοι παρακολουθούσαν τη λειτουργία από ’κει. Προχώρησε. Ως το τρίτο παράθυρο. Τότε την είδε. Ήταν γονατισμένη. Και ο ξανθός. Δίπλα της. «Μακάριοι οι καλεσμένοι στο δείπνο του Αμνού». …Κηροπήγια… Πλαστικά λουλούδια… Βάζα… Γύψινα αγάλματα αγίων. Η μεγάλη, ξύλινη στέγη της εκκλησίας… Πολυέλαιοι… Μια ζωγραφιά… Το άγαλμα του Χριστού… «Κύριε, δεν είμαι άξιος να σε δεχτώ, αλλά πες μονάχα ένα λόγο και η ψυχή μου θα θεραπευτεί...» Προχωρούν να πάρουν την όστια. Πότε πέρασε η ώρα; Και άλλοι. Πολλοί. Στη σειρά. Ψέλνουν. Φτάνουν στο τραπέζι. Περνούν μπροστά από τον ιερέα. Μεταλαβαίνουν. Βγαίνουν από τη δεξιά έξοδο. Μόλις που πρόλαβε να φύγει προς τα πίσω. Πέντε λεπτά αργότερα. Στο υπόγειο του Sklep Polski. Στο βάθος, στον τελευταίο διάδρομο. Ακίνητος. Δεν σκέφτεται τίποτα. Ή μάλλον σκέφτεται. Όλα μαζί. Μπρος και πίσω του, ανάμεσα στις βιντεοκασέτες, παντού κόσμος. Τραβάει μια κασέτα. Μια χαραμάδα! Κατεβαίνει. Μόνη της. Πλησιάζει. Ψάχνει τις κασέτες. Τι θα κάνει , όταν τον δει; Φτάνει στη χαραμάδα. Κοιτάζει. «Άνταμ!» «Μποζένα!» Δίπλα της τώρα είναι κάποιος άλλος. Έχει κοντό, ξανθό μαλλί. «Μποζένα!» Ξεκινάει να φύγει. Όχι ο Άνταμ. Εκείνη. «...πού πήγαινα αυτή τη μέρα, τι έκανα, δεν ξέρω. Αν εκεί κοντά γινόταν ένα έγκλημα, δεν θα είχα άλλοθι. Ευκολότερο θα ήταν να σκεφτώ ότι πέθανα για λίγο, παρά ότι δε θυμάμαι τίποτα, παρόλο που ζούσα χωρίς διακοπή...» * Σκότωσε ο Άνταμ τη Μποζένα; Όχι. Ο Βιέσλαβ και ο Ρομάν, κρυμμένοι εκεί κοντά, πρόλαβαν και του πήραν το γεμάτο Τοκάρεφ, που βρέθηκε, άγνωστο πώς, στην τσέπη του. Την άλλη μέρα, τον ανέβασαν στο πούλμαν, παρακαλώντας τον οδηγό, να μην τον αφήσει από τα μάτια του, μέχρι να φτάσουν στην Κρακοβία.

* Στίχοι της Β. Σιμπόρσκα, Νόμπελ Λογοτεχνίας 1996.

ΦΤΟΥ

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΛΑΪΚΌ ΠΑΡΑΜΎΘΙ ΑΠΌ ΤΗ ΣΆΜΟ

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ stonparamythiontastavrodromia.blogspot.com paramythiakaimythoitoukentavrou.blogspot.com storytellingfestathens.blogspot.com fb Dimitris Prousalis

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Οι σκάλες του Δημήτρη Προύσαλη

M

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πολιτεία. Ήταν λένε εκεί ένας μεγαλέμπορος που είχε στη δούλεψή του έναν παραγιό. Το παλικάρι ήταν καλό στη δουλειά του, και στους λογαριασμούς να μη λαθεύει, στις παραγγελίες σωστό και στις κουβέντες του μετρημένο, άνθρωπος να στηριχτείς πάνω του. Ο κόσμος σαν έμπαινε στο μαγαζί αυτόν ζητούσε και άλλον κανένα, για να έχει πάρε-δώσε. Μονάχα το αφεντικό του που όλα τον πείραζαν είχε παράπονο από δαύτο κι όλο κάτι έβρισκε να του πει κι όλο τον απόπαιρνε. Σαν τέλειωνε απ’ το μαγαζί το παλικάρι πήγαινε σ’ ένα καφενείο εκεί κοντά, ν’ ακούσει κουβέντες των γερόντων κι ύστερα τραβούσε στο σπίτι του να κοιμηθεί, γιατί οι μέρες του ήταν πάντα φορτωμένες.

Ασχολείται με τη συλλογή, καταγραφή και μελέτη των λαϊκών παραμυθιών και της αφήγησής τους από το 1999 και μοιράζεται τις ιστορίες που αγαπά από το 2003, θέ-

λοντας να σηκώσει τα άχ του κόσμου ψηλότερα.

Μια μέρα κει που καθόταν στο καφενείο γυρίζει ένας γέρος και τον ρωτά: «Πώς τα πας παλικάρι μου με το αφεντικό σου, πώς τα περνάς στη δούλεψή του;» «Είναι καλό το αφεντικό μου, μα έχει ένα ελάττωμα» αποκρίνεται το παλικάρι. «Τι ελάττωμα;» «Κάθε μέρα, σαν τελειώνω τη δουλειά, μου λέει «Τι θα κάνεις, εσύ στη ζωή σου; Τι θα κάνεις;» Εγώ μια μέρα του είπα πως έχει ο Θεός, κι από τότε κάθε φορά που σχολάω, με περιμένει και με ρωτά όλο πείραγμα: «Τι κάνει ο Θεός σου, παλικάρι μου, και για σένα τι έχει, αφού για όλους έχει;» Εγώ πάλι, του αποκρίνομαι: «Αφεντικό, παράπονο δεν έχω, την υγειά μου την έχω, το φαΐ μου το έχω, μια γωνιά να βάλω το κεφάλι μου την έχω…» Ο γέρος τότε του λέει: «Αν θες να σταματήσει να σε πειράζει δίχως να χάσεις τη δουλειά σου, να του πεις πως ο Θεός κάνει σκάλες. Κι αν παραξενευτεί και ρωτήσει «Τι να τις κάνει τις σκάλες ο Θεός;» εσύ να απαντήσεις: «Άλλους ανθρώπους τους ανεβάζει κι άλλους τους κατεβάζει». Την άλλη μέρα όπως πάντα περίμενε το αφεντικό να πειράξει το παλικάρι, μα σαν τούτο του έδωσε την απόκριση με τις σκάλες, κείνος ο μεγαλέμπορος συννέφιασε και τα μούτρα του σκοτείνιασαν. Μετά από μέρες τον φωνάζει και του λέει: «Μάζεψε τα ρούχα σου, πάρε και τούτους τους παράδες για τους κόπους σου και τράβα! Εγώ δε σε θέλω άλλο στη δούλεψή μου!» Το παλικάρι τι να κάμει; Έφτιαξε τα ρούχα του ένα μπόγο και κατέβηκε στο λιμάνι. Μπαίνει σ’ ένα καράβι που περνούσε και πάει πέρα απ’ τη μεγάλη θάλασσα σε τόπο μακρινό. Εκεί που πήγε στα ξένα μέρη βρέθηκε από τύχη κοντά σ’ ένα πατριώτη του. Μαζί δουλεύανε, ο πατριώτης πήγαινε τα φαγητά από τραπέζι σε τραπέζι και το παλικάρι έπλενε στην κουζίνα πιάτα και κατσαρολικά. Το παλικάρι μουρμούραγε κι έλεγε: «Αρκεί που βρήκα ένα κομμάτι ψωμί και μια γωνιά να κοιμάμαι…» Μα λένε τώρα πως το παλικάρι τη δουλειά δεν τη φοβόταν. Από τη λάντζα, βρέθηκε να πηγαίνει τα φαγητά στα τραπέζια που καθότανε ο κόσμος, και πώς του γέλασε η τύχη, τον άφησε μια μέρα το αφεντικό στο πόστο του. Το παλικάρι τα έβγαλε πέρα κείνη τη μέρα κι όλες τις άλλες που πέρασαν με σκοτούρες του μαγαζιού. Το αφεντικό είδε την αξιοσύνη του παλικαριού και την επόμενη χρονιά τον έκανε συ-νέταιρο στο μαγαζί. Και δούλεψε, λένε το παλικάρι κείνο και σε δέκα χρόνια πλούτισε κι έκαμε παράδες. Ήρθε τώρα μια

μέρα που ό άντρας τούτος πεθύμησε τον τόπο του. Φορτώνει τους παράδες του σ’ ένα καράβι και παίρνει τον δρόμο του γυρισμού. Φτάνει στα μέρη τα δικά του και ανοίγει μια ταβέρνα που σαν αυτή άλλη σ’ εκείνον τον τόπο δεν ήταν. Δούλευε κι έβγαλε κι όνομα γιατί όλοι έτρωγαν στο μαγαζί του και φτωχοί και πλούσιοι. Γνώρισε και μια γυναίκα που τον αγάπησε και του στάθηκε και όλα πήγαιναν καλά. Μια μέρα, σαν πέρασαν άλλα δέκα χρόνια, ανοίγει η πόρτα της ταβέρνας και μπαίνει μέσα ένας ζητιάνος. Στεκόταν τούτος γέρος άνθρωπος πάνω σε μια μαγκούρα κι έλεγε: «Σας παρακαλώ, δώστε μια ελεημοσύνη στο φτωχό…». Τον πήγαν στο αφεντικό, το παλικάρι που πλούτισε. Κοιτάζει αυτός και τι να δει; Ο γέρος ο ζητιάνος ήταν το παλιό του αφεντικό, κείνος που τον πείραζε κάποτε σαν ήταν νέος! Προστάζει τότε μεμιάς και λέει: «Φέρτε του μια καρέκλα να καθίσει, κι ύστερα δώστε του να φάει και να πιει!» Σιμώνει κοντά στο γέρο κι αρχίζει να του χαϊδεύει τα μαλλιά και να τον φιλάει. «Χόρτασες, γέροντα;» τον ρωτά. «Να’ σαι καλά παιδί μου, όλα τα καλά μπροστά σου να τα βρεις! Εμένα που με βλέπεις είχα κάποτε πολλούς παράδες…» «Και πώς γίνηκε και έχασες τα πλούτη σου, γέροντα;» «Τι να θυμηθώ γιε μου; Αυτούς που έκανα μαζί τους δουλειές και με κατακλέψανε; Τη γυναίκα μου που έφαγε τους κόπους μου σε λούσα, τις συμφωνίες που δεν έπρεπε να κλείσω; Τα δύο μου τα παιδιά που σκορπίσανε το βιός μου σε γλέντια και ξενύχτια; Δικά μου σφάλματα δίχως τελειωμό; Τώρα μου απόμειναν μονάχα τούτο δω το τριμμένο ρούχο και η μαγκούρα. Κοιμάμαι ό,που βρω και τρώω μια στο τόσο…» «Εμένα με γνωρίζεις;» του λέει ο ταβερνιάρης. «Μα εσύ με τα καλά που κάνεις, είσαι βασιλιάς!» αποκρίνεται ο γέρος. «Το παλικάρι που είχες, τι έγινε;» ρωτά πάλι. «Ήταν καλό παιδί, μα εγώ του κακοφέρθηκα και τον κορόϊδευα» λέει πάλι ο ζητιάνος. «Είμαι κείνος που τον πείραζες κάποτε και τον ρώταγες τι κάνει ο Θεός μου, κι εγώ σου αποκρινόμουν πως φτιάχνει τάχα σκάλες. Ε, το λοιπόν εγώ του λόγου μου, όταν με έδιωξες, έψαξα και βρήκα σκάλες κι ανέβηκα, κείνες που συ άρχισες να κατεβαίνεις. Μα τώρα μη σε νοιάζει γιατί πατούμε στο ίδιο σκαλί μαζί κι εγώ θα σε φροντίσω…» του λέει το παλικάρι.

ΤηςΑγαθής Κάτσια

Άσε με μάνα σηκώνω

ΜΟΪΚΑΝΑ

ΚΑΝΕ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΛΟ

ΦΤΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η φωνή της μάνας 01: Akούω φωνές ΣΙΩΠΗ!!!

Ακούω φωνές. Κυριολεκτικά. Μαζί με τη λεπτή φωνούλα που ηχεί “Μαμάααα!!!!” στις 2 τα ξημερώματα, ακούω πολλές φωνές μαζεμένες. Στο σαλόνι ανάμεσα στον υπολογιστή και τη βιβλιοθήκη μαλώνουν ο παιδίατρος Άλντο Νάουρι με τη Μαρία Μοντεσσόρι και τον Στέλιο Παπαβέντση. Στην κουζίνα οι μαμαδομπλόγκερ πετάνε ζάχαρη και αλεύρι απο τα ντουλάπια μου μιλώντας για λευκό θάνατο και παιδική παχυσαρκία. Στο παιδικό δωμάτιο οι αντι-εμβολιαστές έχουν συλλαλητήριο ενάντια στις φαρμακευτικές, οι αντιπρόσωποι των οποίων έχουν κουρνιάσει γλυκά στην κρεβατοκάμαρά μου πλασάροντας δείγματα παιδικού γάλακτος. Στο χωλ, η μανα μου με την πεθερά μου έχουν μια τεταμένη συζήτηση για το πότε το παιδί θα βγάλει πάνα. Πανεπιστήμια και κέντρα μελέτης εναλλάξ με βρίσκουν στο τηλέφωνο, για να προσφέρουν είτε σπουδές με εγγύηση είτε εγγυημένη προετοιμασία για σπουδές με εγγύηση. Πάνω στην αναμουμπούλα λαμβάνω μήνυμα από την κολλητή μου την περίχαρη οτι το παιδί της μίλησε επιτέλους αρχαία Αραμαϊκά μετά από 3 μόνο μήνες εντατικών.

Σας βαρέθηκα, συμβουλάτορες και καλοθελητές. Όλοι με την καλύτερη πρόθεση, μαζευτήκανε μιλιούνια γύρω από το κεφάλι μου, ο καθένας με την ταμπέλα της έγκυρης πληροφορίας και της προσωπικής εμπειρίας. Κάνατε ανατομία τις αγκαλιές μας, αναλύσατε τις 4 πρώτες λέξεις που συλλαβήσαμε και βγάλατε πορίσματα για το επάγγελμα του παιδιού από το τεστ γεωμετρίας τις Β’ γυμνασίου. Μέχρι στο σώμα μου αποφασίσαμε οτι κάνετε κουμάντο, μου λέτε πότε και πως θα γεννήσω, πόσο και που να θηλάσω, αν πρέπει ή όχι να δουλέψω, να μείνω σπίτι, να βγω με ή χωρίς το παιδί. Ήρθε η σειρά μου, ακούστε εσείς τώρα και ακούστε καλά. Συμβουλές στο επάγγελμά του ο καθένας. Ιδέες μόνο εφόσον ζητηθούν. Μανάδες του κόσμου (και μπαμπάδες,ε;) ΜΗΝ ΜΑΣΑΤΕ! Πετάξτε την άχρηστη πληροφορία μαζί με τις βρώμικες πάνες και πατήστε το mute στη μουρμούρα. Μια φωνή μόνο έχει δικαίωμα να βγάλει πόρισμα για τη γονεϊκότητα σας, αυτή που σας φωνάζει στις 2 το ξημέρωμα (ή σας καλεί να την μαζέψετε από το πάρτυ στις 3, ανάλογα την περίπτωση). Καμιά ενοχή επιβεβλημένη. Γονείς ενωμένοι, ποτέ νικημένοι.

Βό

αζί! μ α λτ

Πάμε στο πάρκο Δραστηριότητες υπάρχουν πολλές, δωρεάν και ανοιχτές για όλους λίγες. Η Βρεφική και Νηπιακή Δημοτική βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων είναι ένα καταφύγιο για λιλιπούτειους αναγνώστες με βιβλία που μπορεί κανείς να δανειστεί ή να διαβάσει επιτόπου στον όμορφο διαμορφωμένο χώρο. Το πάρκο

που τη φιλοξενεί διαθέτει και καφετέρια καθώς και παιδική χαρά. Παρεμπιπτόντως, δίπλα ακριβώς θα βρείτε και την Εφηβική Δημοτική Βιβλιοθήκη για τα μεγαλύτερα αδέλφια. Καλές αναγνώσεις! Α, και μη ξεχάσετε να κρατήσετε θέση για τις αφηγήσεις παραμυθιών που διοργανώνονται τακτικά! Πάρκο για το Παιδί & τον Πολιτισμό (πρώην ΚΑΠΑΨ) Λάμψα & Τριφυλίας, Αμπελόκηποι (πρόσβαση με το μετρό [γραμμή 3] Σταθμός Πανόρμου) Τηλ.: 210-8829735

Υ.Γ. Επιστρέφω τώρα να εντρυφήσω στη μέθοδο διδασκαλίας αρχαίων Αραμαϊκών, φαίνεται αποτελεσματική τελικά.

ΓΙΑΤΡΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ

Πόνος στα γόνατα και στις πτέρνες

ψαξ’ το λίγο εκτός google

Παρατηρούνται, πολύ συχνά, σε παιδιά και εφήβους ανεξήγητοι πόνοι στα γόνατα και στις πτέρνες χωρίς να έχουν χτυπήσει. Ιδιαίτερα σε παιδιά που κάνουν αθλητικές δραστηριότητες. Εμπειρικά, μερικοί γονείς το αποδίδουν στο ότι «το παιδί ψηλώνει», ίσως και από δικά τους βιώματα. Εν μέρει, δεν έχουν άδικο.

(Σε παιδιά και εφήβους)

Συνήθως, οι πόνοι αυτοί εμποδίζουν το παιχνίδι και την άθληση των παιδιών και τα κουράζουν. Τότε οι γονείς απευθύνονται στον παιδίατρο ή τον ορθοπαιδικό για διερεύνηση του προβλήματος. Ο ιατρός θα εκτιμήσει το παιδί, μετά απο κλινική εξέταση και, αν κρίνει απαραίτητο, ακτινολογικό έλεγχο. Πολύ πιθανό να διαγνωσθεί οστεοχονδρίτιδα, μια πολύ συχνή αιτία πόνου, στην οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια.

Πέτρος N. Δεμπεγιώτης MD, MSc Ορθοπαιδικός Χειρουργός Διπλωματούχος Ιατρός στη Neural Therapy

Τηλεφωνο: 213 03 21 924 Διεύθυνση: Κυψέλης 106, Πλ. Κυψέλης e-mail: petros@dempegiotis.gr

Η οστεοχονδρίτιδα του κνημιαίου κυρτώματος (γόνατο) καλείται νόσος των Osgood-Schläter και των πτερνών νόσος του Sever. Η πρώτη εμφανίζεται, συνήθως στις ηλικίες 14-16 ετών, ενώ η δεύτερη στις ηλικιές 9-10. Η ακριβής αιτία της εμφάνισης των νόσων αυτών δεν έχει διευκρινιστεί. Πιθανολογείται ότι οφειλονται σε μικροτραυματισμούς των περιοχών αυτών κατά τη βάδιση του αναπτυσσόμενου σκελετού και για αυτό το λόγο εμφανίζονται συχνότερα σε αθλούμενα παιδιά. Η διάγνωση κατά 90% τίθεται από την κλινική εικόνα και ο ακτινολογικός έλεγχος την επιβεβαιώνει. Η νόσος των Osgood-Schläter εκδηλώνεται με πόνο στο κνημιαίο κύρτωμα (ένα «εξόγκωμα» κάτω από γόνατο) και η νόσος του Sever με πόνο στις πτέρνες, ο οποίος επιδεινώνεται με την άσκηση. Ακόμη και η ψηλάφηση αυτών των σημείων είναι επώδυνη. Μπορεί να υπάρχει ερυθρότητα και οιδήμα, ιδίως στο κνημιαίο κύρτωμα. Αυτό όμως που πρέπει να προσέχουν οι γονείς ειναι η ταυτόχρονη εμφάνιση πυρετού. Ο πυρετός παραπέμπει σε άλλη νοσολογική οντότητα και πρέπει να απευθυνθούν άμεσα στον ιατρό. Η αντιμετώπιση των δύο αυτών νόσων είναι συντηρητική. Συνήθως, η ανάπαυση και η αποχή από τις αθλητικές δραστηριότητες αρκούν. To χρονικό διάστημα αποχής μπορεί να διαρκέσει ως και ένα μήνα. Επιπλέον της ανάπαυσης, χρήσιμες είναι οι διατάσεις του τετρακεφάλου για τη νόσο Osgood-Schläter και του γαστροκνήμιου (γάμπα) για τη νόσο Sever. Επίσης, η ενδυνάμωση του τετρακεφάλου μέσω άσκησης, είναι πολύ σημαντική. Για τη νόσο Sever βοηθούν σημαντικά τα ένθετα ανύψωσης πτέρνας που φοριούνται μέσα απο τα παπούτσια. Συνοπτικά, η οστεοχονδρίτιδα στο γόνατο και την πτέρνα είναι καλοήθης, αντιμετωπίζεται συντηρητικά και δεν καταλείπει κάποιο πρόβλημα στην ενήλικο ζωή.

“σιγά, δεν είσαι και μέντιουμ!”

τα Ζώδια

ια Τα ζώδ ναστήριήονα! μ υ γ ο τ σ του μ τυχερός είσαι ο

της Χριστίνας Ρουντζούνη

Εγώ βασικά είμαι το 13ο ζώδιο. Δηλαδή στο σέικερ όλα! Οπότε έχω όλα τα καλά και τα κακά! Στο επόμενο θα είμαι πιο καλή μαζί σας! (μας) Λάτρης του crossfit, βιάζεται να ισοπεδώσει τα πάντα. Θέλει να αποδείξει σε όλους ότι είναι ο καλύτερος, ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει τόσα squats, κανείς δεν μπορεί να σηκώσει τα κιλά που σηκώνει αυτός, κανείς δεν μπορεί να τρέξει τόσο γρήγορα όσο αυτός… Κρυφά παρατηρεί πόσα βάρη σηκώνουν οι υπόλοιποι, και συνεχώς προσθέτει ώστε να μην τον ξεπεράσει κανείς. Πως θα τον καταλάβεις: Είναι ο τύπος που βγάζει άναρθρες κραυγές.

Κριός

Ο λουφαδόρος του γυμναστηρίου… Δεν τα πάει καλά με την σωματική άσκηση. Ανυπομονεί να τελειώσει αυτό το μαρτύριο για να γυρίσει σπίτι του και να παραγγείλει pizza. Άλλωστε γυμνάστηκε αρκετά για σήμερα, οι μύες του προσώπου έχουν πιαστεί από το πολύ μάσημα… Ο μόνος τρόπος να τον κάνεις να τρέξει, είναι να τον βάλεις να κυνηγάει σουβλάκια στην κατηφόρα. Πως θα τον καταλάβεις: Δεν θα τον καταλάβεις γιατί δεν θα τον δεις ποτέ στο γυμναστήριο.

Ταύρος

Παρθένος

Ο Δίδυμος την περισσότερη ώρα κάνει δημόσιες σχέσεις. Θα πιάσει κουβέντα με την ρεσεψιόν, τον υπεύθυνο του γυμναστηρίου, την γυμνάστρια και τέλος με τους υπόλοιπους. Προτιμάει τα ομαδικά προγράμματα όπου δεν θα τον δεις ποτέ σοβαρό αλλά μόνο να κάνει χαβαλέ. Ποιος νοιάζεται για την γυμναστική, το βασικό είναι να κάνει γνωριμίες! Πως θα τον καταλάβεις: Είναι αυτός που γνωρίζει τους πάντες.

Δίδυμος

Zυγός

Του αρέσει η γυμναστική και την θεωρεί υγιεινή ενασχόληση. Ωστόσο, κάθε φορά που προσπαθεί να κάνει μια άσκηση την οποία δεν πολυκαταφέρνει, θυμάται ένα συμβάν από την παιδική του ηλικία, όταν ο γυμναστής τον είχε μαλώσει. Οι τραυματικές αναμνήσεις ξεπροβάλλουν, πληγώνεται με την αδικία του κόσμου και μπήγει τα κλάματα. Πως θα τον καταλάβεις: Ζητάει την μαμά του.

Καρκίνος

Λέων

Υδροχόος

Μπαίνει μέσα στο γυμναστήριο σαν να του ανήκει. Φοράει αθλητικό σετ με την τελευταία λέξη της μόδας, πανάκριβο. Αθλητικά ολοκαίνουργια, κατάλευκα. Κουβαλάει i-phone και ακουστικά αξίας 3.645 €. Θέλει να τραβάει τα βλέμματα επάνω του και είναι υπερβολικός με τις κινήσεις του. Αν είναι γυναίκα σίγουρα θα φοράει και κόκκινο κραγιόν. Πως θα τον καταλάβεις: Από το ντύσιμο ντε! Αναμφίβολα ο Παρθένος, είναι το «σπασικλάκι» του γυμναστηρίου. Θα πάει στο γυμναστήριο πάντα την ίδια καθιερωμένη ώρα, θα κάνει όλες τις ασκήσεις που του έχει δώσει ο γυμναστής, χωρίς να παραλείψει σετ και χωρίς να γκρινιάξει καθόλου. Πηγαίνει πάντα παρέα με την καθαρή πετσετούλα του. Πως θα τον καταλάβεις: Καθαρίζει με azax τα όργανα πριν καθίσει… Ο Ζυγός μεταξύ μας είναι λίγο τεμπελάκος. Αλλά είναι και νάρκισσος. Οπότε, βρίσκει ως αφορμή το γυμναστήριο, μόνο και μόνο για να αγοράσει καινούργια, πανάκριβα αθλητικά ρούχα. Φεύγοντας από το γυμναστήριο ποστάρει σκρίνσοτ στο instagram με τα στοιχεία της άθλησης του: «Χύσατε 451 σταγόνες ιδρώτα, κάψατε 657 θερμίδες και τρέξατε 916 μέτρα». Πως θα τον καταλάβεις: Τραβάει selfies ενώ σηκώνει βάρη.

Ο Σκορπιός έχει μόνο ένα άθλημα στην καρδιά του. Το σεξ. Στο γυμναστήριο θα πάει μόνο και μόνο για να είναι σε φόρμα, να διατηρήσει τις δυνάμεις του και τις αντοχές του για τον βραδινό «μαραθώνιο». Σκορπιός Επίσης, είναι και μια καλή ευκαιρία να γνωρίσει νέο ταίρι. Πως θα τον καταλάβεις: Είναι ο τύπος-γύπας που βοηθάει όλες τις “γκόμενες” με τις ασκήσεις…

Απεχθάνεται το γυμναστήριο γιατί τον ψυχοπλακώνει. Δεν μπορεί να κάτσει ούτε λεπτό μέσα στους τέσσερις τοίχους, πνίγεται! Ο μόνος λόγος να γραφτεί στο γυμναστήριο, είναι για να πηγαίνει στα ομαδικά, για γιόγκα. Έτσι ενδυναμώνει το πνεύμα του, ντε! Διαλογίζεται, γίνεται vegan και μέσα του πιστεύει ότι σε λίγο καιρό θα αιωρείται… Πως θα τον καταλάβεις: Θα τον ακούσεις να συζητάει για τηλεκίνηση, γιογκικό πέταγμα κ.α.

Τοξότης

Αιγόκερως

Ιχθύς

Τρομερή ενέργεια… Η γυμναστική είναι η μόνη του λύση για να κρατάει σε ισορροπία την ένταση που έχει μέσα του. Το γυμναστήριο βέβαια το βαριέται, προτιμάει τα σπορ στην εξοχή. Έτσι, δεν το παίρνει πολύ στα σοβαρά. Αλλάζει τα μηχανήματα σαν σίφουνας, πιάνει κουβέντα με όλους και κανονίζει την Κυριακή για ορειβασία. Πως θα τον καταλάβεις: Υπερκινητικός, φτιάχνει πηγαδάκια με τον Δίδυμο. Ο Αιγόκερως το παίρνει πολύ ζεστά το θέμα γυμναστήριο. Πορώνεται, και πέφτει με τα μούτρα. Μέχρι και πρωταθλητισμό σκέφτεται να ξεκινήσει. Συνεπής και τυπικός σαν τον Παρθένο, πηγαίνει στο γυμναστήριο και βάζει όλα του τα δυνατά, γιατί τρέμει στην ιδέα μην τον δει κάποιος γνωστός και πει «κοίτα τον χαλβά». Πως θα τον καταλάβεις: Ανταγωνίζεται τον Παρθένο. Μπαίνει μέσα στην αίθουσα χαρούμενος, γεμάτος ενθουσιασμό. Με το ένα χέρι κρατάει μπύρα (τόσο ιδρώτα θα ρίξει, να μην δροσιστεί λίγο;) και με το άλλο τσιγαράκι. Τελικά αποφασίζει να πάει με τον Υδροχόο για γιόγκα -γιατί εξυψώνει το μυαλό, τον νου και την καρδιά. Το μόνο που καταφέρνει τελικά, είναι να αποκοιμηθεί από το πολύ χαλάρωμα. Πως θα τον καταλάβεις: Όταν οι υπόλοιποι κάνουν την στάση λωτός, αυτός κάνει την στάση οριζοντιωμένος.

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

1

2

3

4

5

6

7

8

9

ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ 1. Έχει πολλά οι χώρες με δαντελωτές ακτές.

2. Το χορεύουν οι Μαόρι της Νέας Ζηλανδίας. - Χρονικό επίρρημα.

3. Πρόθεση. - Είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες ανάλογα από το από πού... αναδύονται.

4. Άνθη γνώριμα σε λύτες σταυρολέξων. - Όμοια γράμματα.

5. Πλήττουν τα πλοία κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους.

6. Υπάρχει Άνω και Κάτω στον Νομό Καστοριάς (γενική).

7. Μία από τις δύο εκδοχές γραφής αρχαίας αιγυπτιακής θεότητας (αντιστρόφως). - Και άλλη μία αιγυπτιακή θεότητα που κουβαλούσε τον ηλιακό δίσκο.

8. Γοητεύτηκε (με μοιραία κατάληξη) από την δική του ομορφιά.

9. Την έχουν υποστεί στο παρελθόν πάμπολλες πόλεις μετά από στρατιωτική ήττα.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 Λ.Σ.

ΚΑΘΕΤΩΣ 1. Η κάτοικος περιοχής της Πελοποννήσου (αιτιατική καθαρεύουσας).

2. Ακρωτήριο των Η.Π.Α. που έγινε παγκοσμίως γνωστό χάρις στο διαστημικό πρόγραμμα της χώρας.

3. Η συνηθισμένη (αλλά λανθασμένη) προφορά ξένης μονάδας μέτρησης επιφανειών, ίσης με περίπου 4 στρέμματα (αντιστρόφως). - Παρακινεί. - Όχι και τόσο ευγενική φιλική προσφώνηση.

4. Αρχικά πάλαι ποτέ κραταιάς αεροπορικής εταιρείας. - Η Νέα βρίσκεται βορείως της Χαλκίδας.

5. Αρκούνται σε λίγα (αντιστρόφως).

6. Γεώργιος ..........., συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων και θεατρικών έργων από το Ναύπλιο (αντιστρόφως).

7. Κατά τον Σιμωνίδη «τοις κείνων ….» πιστοί έπεσαν στη μάχη οι τριακόσιοι του Λεωνίδα. - Όμοια γράμματα.

8. Είναι καλή όταν βοηθάει στην επιτυχία ενός σκοπού. - Περιλαβάνονται σε συμφωνητικά.

9. Είδος εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος (αρχικά). - Λίμνη της Μαύρης Ηπείρου (η παραδοσιακή γραφή).

Βιοσυντονισμός

Βιοενεργειακός ελεγχος με το Asyra Pro

Πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση

Ο Βιοσυντονισμός ανήκει στην Ολιστική Ιατρική. Στηρίζεται στις αρχές της Ομοιοπαθητικής θεραπείας. Από κάποιους ονομάζεται και ψηφιακή Ομοιοπαθητική. Καλύπτει την ανάγκη της πρώιμης ανίχνευσης διαταραχών και επιβαρύνσεων του οργανισμού, που εν δυνάμει μπορούν να εξελιχθούν σε παθήσεις. Ο Βιοσυντονισμός γίνεται αποκλειστικά με την χρήση της εξειδικευμένης ιατρικής συσκευής τρίτης γενιάς ASYRA PRO. Αν θα θέλαμε να εξηγήσουμε λίγο περισσότερο τι είναι, θα λέγαμε ότι είναι η μέθοδος διάγνωσης και θεραπείας μέσω συχνοτήτων. Επιστημονικές παρατηρήσεις έδειξαν τα τελευταία εκατό χρόνια ότι το ανθρώπινο σώμα είναι συμπυκνωμένη ενέργεια. Η ενέργεια αυτή είναι μετρήσιμη και ορατή με την μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας μέσω ειδικών συσκευών.

Το κάθε όργανο στο ανθρώπινο σώμα έχει την δική του συχνότητα δόνησης και εκπομπής. Η συχνότητα αυτή αλλάζει όταν το όργανο νοσεί. Οι δονήσεις όλων των οργάνων έχουν καταγραφεί και όταν αυτά είναι σε κατάσταση υγείας αλλά και όταν ασθενούν. Η βασική ιδέα του βιοσυντονισμού είναι απλή, αλλά οι πληροφορίες που προκύπτουν από αυτήν είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Ο ασθενής κρατάει δύο μπρούντζινα ραβδοειδή ηλεκτρόδια σε κάθε χέρι του, από τα οποία περνούν διαδοχικά πληροφορίες σε ηλεκτρονική μορφή. Οι ηλεκτρικές πληροφορίες ακολουθούν τους κλασικούς μεσημβρινούς του σώματος, απ’ όπου διανέμονται σε ολόκληρο το σώμα. Ο τρόπος που αντιδρά το κάθε όργανο και το κάθε οργανικό σύστημα στις πληροφορίες βοηθάει στην εκτίμηση της κατάστασης του οργανισμού.

Ποιά τεστ μπορώ να κάνω με το Asyra Pro; 1. ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ (CHECK UP) ΑΡΧΙΚΌΣ ΈΛΕΓΧΟΣ ΣΑΡΆΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΚΏΝ ΣΥΣΤΗΜΆΤΩΝ 2. ΤΕΣΤ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΔΥΣΑΝΕΞΙΑΣ 3.ΤΕΣΤ ΕΛΕΓΧΟΥ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ, ΙΧΝΟΣΤΟΙΧΕΙΩΝ, ΑΜΙΝΟΞΕΩΝ 4. ΓΕΩΠΑΘΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣ 5. ΑΛΛΕΡΓΙΟΓΟΝΟΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ 6. ΤΟΞΙΚΟ ΦΟΡΤΙΟ ΣΤΟ ΣΩΜΑ 7. ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΌ ΠΡΟΦΊΛ 8. ΕΞΙΣΟΡΡΌΠΗΣΗ ΤΩΝ ΤΣΆΚΡΑΣ

HΓΟΥΜΕΝΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥΜΈΝΟΥΣ 4-6, ΠΑΓΚΡΑΤΙ // Τ.: 211 40 53 530 ΤΡΙΓΛΙΑΣ 43, ΡΑΦΗΝΑ (4ος ΟΡΟΦΟΣ) // Τ.: 229 41 54 566

WWW.BIOSYNTONISMOS.COM

ΦΤΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΤΟ ΜΠΡΙΆΜ

υ τουρλο τα ε καναμ

ΜΑΓΕΙΡΈΜΑΤΟΣ

της Πέρσας για δύο Ποτέ δεν μου άρεσε η λέξη μπριάμ. Ακόμα χειρότερα, η λέξη τουρλού. Πολλά λαχανικά μαζί κολυμπάνε μέσα σε ένα ζουμί που δεν ξέρεις τι είναι και σερβίρονται σε απανταχού κατασκηνώσεις, φοιτητικές λέσχες και βαριεστημένα, συνοικιακά μαγειρεία.

Της Πέρσας Δράκου

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΉ ΔΙΆΣΤΑΣΗ ΤΟΥ

Η Πέρσα στο μπριάμ της βάζει μεράκι κι έρωτα. Πρώτο μου μέλημα, τώρα που έμαθα να το μαγειρεύω φίνα, είναι να βρω μια άλλη ονομασία. Το μπριάμ (καλοκαιρινό κατά βάση, αλλά, ως δια μαγείας παντός καιρού) είναι το φαγητό-πασπαρτού, αυτό που, αν βρεις το μυστικό του, θα το τρως μια φορά την εβδομάδα, προσθαφαιρώντας λαχανικά και μυρωδικά για να μη βαριέσαι. Εμένα μου αρέσει κρύο με φέτα, τη δεύτερη μέρα και την Τρίτη το βάζω δίπλα από μια ξεγυρισμένη μακαρονάδα σα σαλάτα, χωρίς καθόλου τυρί.

ρωμένη το απολαμβάνω αμέσως μετά την κατσαρόλα μαζί του. Πίνουμε και από ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Πάει πολύ. Τρίβω πιπέρι πάνω από το φαγητό μου και του δίνω άρωμα αμέσως. Μετά την κατσαρόλα, δεν έχουν «καθίσει» οι σωστές ισορροπίες γεύσεων και μυρωδιάς, όμως κάθε μπουκιά, ζεστή και αχνιστή, μοιάζει με χάδι στον ουρανίσκο. Τα λαχανικά μου θέλω να κρατάνε λίγο, γι’ αυτό τα κόβω με προσοχή. Μικρότερα κομμάτια οι πατάτες, μεγαλύτερα η μελιτζάνα. Μετά το μπριάμ, πάει τέλεια μια πλάκα σοκολάτα αμυγδάλου και μια σφιχτή αγκαλιά. Το σπίτι μοσχοβολά οικειότητα και Ελλάδα και καθένας που θα φτιάξει ένα υγιεινό φαγητό με τρόπο που να’ ναι και νόστιμο αισθάνεται υπερηφάνεια και καμάρι. Στρωθείτε, λοιπόν, γιατί ξέρω τι σας λέω:

Ο αγαπημένος μου όμως το αγαπά ζεστό κι επειδή αυτή την περίοδο είμαι ζευγα-

Υλικά 1 μελιτζάνα μεγάλη 1 κολοκύθι μεγάλο ή 2 μικρά Πατάτες baby με τη φλούδα τους (6-7) 2 μεσαία καρότα 2 μεσαία κρεμμύδια 2 σκελίδες σκόρδο Πελτέ ντομάτας Μισό νεροπότηρο λευκό κρασί Χυμός ντομάτας Λίγο άνηθο και μαϊντανό Μια κουταλιά της σούπας μέλι

Εκτέλεση Ρίχνεις στην κατσαρόλα σου λάδι. Βάζεις μέσα τα λαχανικά κομμένα «έξυπνα»-αυτά, δηλαδή, που αργούν να μαγειρευτούν να είναι σε μικρότερα κομμάτια από άλλα. Ανακατεύεις και τα αφήνεις λίγο να τσιγαριστούν. Ρίχνεις αλατοπίπερο και λίγο ακόμα λάδι. Μαγειρεύονται λίγα λεπτάκια ακόμα και ρίχνεις τον τοματοπελτέ προσπαθώντας να τον πιέσεις στον πάτο της κατσαρόλας για να «καεί» λίγο και να νοστιμίσει όλο το φαγητό. Τα λαχανικά έχουν ήδη πάρει χρώμα από τον πελτέ. Ήρθε η ώρα για το κρασί. Ρίχνεις και αφήνεις να εξατμιστεί, ώστε να προσθέσεις και τον τοματοχυμό σου, παρέα με αλατοπίπερο πάλι, την κουταλιά μέλι και το τσίλι σου αν το θες καυτερό καυτερό, όπως μας αρέσει εμάς. Ανακατεύεις λίγο και τα αφήνεις για κανένα δεκάλεπτο να βράσουν μες στον τοματοχυμό και τα μπαχαρικά, αφού, φυσικά, προσθέσεις

ψιλοκομμένο άνηθο και μαϊντανό. Βιταμίνες και αρώματα! Προσθέτεις μετά το πέρας των δέκα λεπτών ζεματιστό νερό τόσο που να σκεπάζει τα λαχανικά (και αν θες, λίγο επιπλέον λαδάκι) και τα αφήνεις να πάρουν βράση. Μόλις πάρουν, χαμηλώνεις τη φωτιά και αυτά σιγομαγειρεύονται για κανένα σαραντάλεπτο ή αν τα θες πιο νιανιά (γούστα είναι αυτά) μία ωρίτσα. Σερβίρεις με φέτα ή λευκό τυρί και φετάρα φρέσκο ψωμί να αφήνει ψίχουλα η κρούστα του μες στο πιάτο. Απολαμβάνεις με πάθος παρέα με το αίσθημα αφήνοντας τις κλισεδιές των φιλέτων και του μπαλσάμικου στη σαλάτα σε φλώρικα ζευγάρια.

Άφθονο (με το μάτι) ελαιόλαδο Αλατοπίπερο Μισό κουταλάκι του γλυκού τσίλι (προαιρετικά)

ολα καλα αγαπη μου. αλλα δεν το λεσ και τοσο χειμωνιατικ ο φαγητο

ΦΑΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ κάνει καλό!

ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΎΔΡΑΣ 2-4, ΚΥΨΕΛΗ // Τ.: 210 82 13 136 FB: Οι νοστιμιές της Μαίρης Στην πλατεία Αγίου Γεωργίου, μία από τις πιο όμορφες πλατείες όχι μόνο της Κυψέλης αλλά και της Αθήνας, υπάρχουν οι Νοστιμιές της Μαίρης. Η Ελληνική κουζίνα στα καλύτερά της. Παραδοσιακές γεύσεις στο μαγειρευτό φαγητό, καλομαγειρεμένο, φρέσκο και σε μεγάλη ποικιλία. Είναι που μπαίνεις μέσα, κοιτάς και οσφραίνεσαι και μάλλον δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Εδώ θα βρεις από ανθρώπους της Τέχνης και του θεάτρου, είναι στέκι..., από φοιτητές που θέλουν να θυμηθούν την μαμά, από οικογένειες και παρέες που γεύονται και συζητούν. Σταθερότητα στην γεύση, αλήθεια πως το καταφέρνουν;, Aπλός και λειτουργικός χώρος, άμεσo και φιλότιμο σέρβις από τους ανθρώπους του χώρου. Υ.γ. Ρισπέκτ στους λαχανοντολμάδες και στο σνίτσελ!

H AΥΛΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΛΕΩΝΙΔΟΥ 86 & ΠΛΑΤΑΙΩΝ, ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ // Τ.: 210 34 23 886 // FB: Η Αυλή του Πέτρου - Μεζεδοπωλείο & Street Food Στον αγαπημένο Κεραμεικό, στην ανθεκτική γειτονιά της Αθήνας, υπάρχει μία αυλή που μιλάει όλες τις γλώσσες του κόσμου! Γευστικά εννοούμε! Εδώ θα βρεις μία μεγάλη ποικιλία νόστιμων πιάτων που ξεκινούν από μεζέδες, λαχματζούν, streetfood, vegan, πίτσες αλλά και κρεατικά, μανιτάρια, σαλάτες. Το περιβάλλον φιλικότατο, όπως οι άνθρωποι του αλλά και οι τιμές του. Ξενύχτηδες, αφού είναι ανοιχτό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, παρέες από πιτσιρικάδες, κάτοικοι της περιοχής, καλλιτέχνες έρχονται εδώ και δοκιμάζουν. Μία multi κουζίνα με χαρακτηριστικό πως ότι παραγγέλνεις μαγειρεύεται επί τόπου, γρήγορα και ποιοτικά! Υ.γ. Ρισπέκτ στην μπορς (σούπα από Ρωσία) και στους ντοματοκεφτέδες!

Ο ΚΑΦΕΣ & Η ΡΑΚΗ ΑΜΥΚΛΩΝ 3, ΓΑΛΑΤΣΙ // Τ.: 210 29 20 079 FB: O καφές & η ρακή Στην όμορφη Λαμπρινή, στην Πλατεία Αγίου Ανδρέα, ένας μικρός πολυχώρος έτοιμος για όλα! Για καφέ μερακλίδικο από το πρωί, για ρακή και μεζέδες αλλά και κανονικές μερίδες φαγητού, από το μεσημέρι για μπρέικ μέχρι το βράδυ, ποτά καθαρά και τίμιες ποσότητες και κάθε τόσο live, που νοιώθουν και αυτά και εσύ! Παρεΐστικο κλίμα και ατμόσφαιρα, καλοστημένο περιβάλλον με λεπτομέρειες, χαμογελαστά και ανθρώπινα πρόσωπα, τιμές under control, το κάνεις στέκι με την μία. Τα πολλά πρόσωπα του χώρου είναι όλα ποιοτικά και ελκυστικά για όλες τις ώρες της ημέρας. Θα ‘ρθουν παρέες, οικογένειες, θαμώνες από μακριά, περαστικοί. Μικρός πολυχώρος λοιπόν και όλα κομπλέ! Υ.γ.: Ρισπέκτ στο ρακόμελο και στο γεμιστό μπιφτέκι!

ΦΤΟΥ

ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΡΩ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Της Ελένης Αυγερινού

σελίδες ενός «αλμυρού» ημερολογίου

ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΣΤΑ... ΤΑΜΠΟΥΚΙΑ

*

Μια φορά κι έναν καιρό, μια 18χρονη σύζυγος υποπλοιάρχου μπάρκαρε σε εμπορικό πλοίο, ανάμεσα σε 35 άντρες και ταξίδεψε για μήνες. Από τότε, έχουν περάσει σχεδόν πενήντα χρόνια. Οι αναμνήσεις ξαναζωντανεύουν.

Πέντε μήνες, λοιπόν....

.....πάνε κι έρχονται στα λιμάνια της γης, δύσης κι ανατολής. Πολύτιμες εμπειρίες… Έρχεται εντολή από το εφοπλιστικό γραφείο να φορτώσουμε τσιμέντο σε σακιά, με προορισμό εκφόρτωσης το Λάγος της Νιγηρίας. Γύρω στις 40 μέρες πάλι στον ωκεανό… Εγώ, πλέον, μια άνετη καπετάνισσα! Εξοικειωμένη πλήρως με τη ζωή μες στο βαπόρι… Βάρδια 4-8 π.μ και 4-8 μ.μ καθημερινά! Η θάλασσα γεμάτη εκπλήξεις και γοητεία, μα και κάποιες φορές, φόβο και τρόμο. Το πλοίο, κάποτε, έμοιαζε να κυλά κυριολεκτικά σε γυάλινη επιφάνεια, σαν ψεύτικη. Τα απόνερα από τα πλάγια του κινούμενου πλοίου πρόδιδαν μονάχα το ότι βρισκόμασταν σε νερά πραγματικά! Κάποια στιγμή ήρθε η εντολή από τον πλοίαρχο να αρχίσουμε να πίνουμε όλοι ανεξαιρέτως κάτι χαπάκια για πρόληψη από την ελονοσία (μαλάρια) η οποία ήταν σε έξαρση στο Λάγος. Εγώ, εν τω μεταξύ, έπαιρνα και κάτι άλλα χάπια (παυσίπονα και αντιβιοτικά) για να κατευνάσω τον πόνο από μια φλεγμονή στα δόντια μου. Γενικά, δύσκολη εποχή… Φτάνουμε, λοιπόν, στο Λάγος και έχουμε Οκτώβρη του 1975. Ένα μήνα πριν είχα συμπληρώσει τον 19ο χρόνο της ζωής μου. Στο Λάγος αντιμετωπίζουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Οι εντολές των αρχών είναι να φουντάρουμε ανοιχτά στη ράδα, περιμένοντας τη σειρά μας για εκφόρτωση. Η ράδα του Λάγους! Ανοιχτή θάλασσα, δύο ώρες με τη βάρκα απόσταση από τη στεριά! Το πλοίο μας έμεινε περιμένοντας τη… σειρά του έναν ολόκληρο χρόνο στη ράδα. Απίστευτο κι όμως αληθινό… Κι εδώ αρχίζει το γλέντι. Αντιλαμβάνομαι λόγω των γνωστών συμπτωμάτων ότι

είμαι έγκυος. Η αρχική αίσθηση είναι μια απερίγραπτη αίσθηση χαράς, μιας και είχαμε μεγάλη επιθυμία να συμβεί κάτι τέτοιο κι εγώ κι ο άντρας μου. Κατόπιν, όμως… σοκ! Χάπια, κι άλλα χάπια… Το κουτάκι με τα χάπια για την πρόληψη της ελονοσίας έλεγε πως είναι απαγορευτικό να τα παίρνεις αν είσαι σε ενδιαφέρουσα. Αποφασίσαμε, λοιπόν, ότι έπρεπε να φθάσω το συντομότερο στην Αθήνα για να συμβουλευτώ τον γιατρό μου για την πορεία της κατάστασης.

κατάφερα να βγάλω βίζα και εισιτήριο.

Η χειρότερη περιπέτεια με αφορμή το πιο όμορφο γεγονός της ζωής μου είχε μόλις αρχίσει. Πρώτον: ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε εισιτήριο. Στην ράδα ήταν αγκυροβολημένα 300 ελληνικά πλοία γεμάτα τσιμέντο, καθώς γινόταν ανοικοδόμηση της πόλης. Βέβαια, υπήρχαν και πολλά πλοία άλλων σημαιών. Είχαν φρακάρει και οι αερομεταφορές, καθώς για οποιονδήποτε λόγο έπρεπε να πηγαινοέρχονται αεροπορικώς χιλιάδες άτομα, λόγω της στασιμότητας των πλοίων. Ευτυχώς, η Ολυμπιακή-του Ωνάση τότε- έβαλε τσάρτερς.

Μα μέσα μου βαθιά, από ένστικτο, ένιωθα ότι το μωρό μου θα γεννηθεί γερό. Ο πέμπτος, λοιπόν, γυναικολόγος που επισκέφθηκα μού είπε σαφέστατα ότι δεν υπάρχει τρόπος να αποδειχθεί αν έχει δημιουργηθεί βλάβη στο έμβρυο αν μια κοπέλα έχει πιει κάτι μη επιτρεπτό για την κατάστασή της. Λίγο ή πολύ, αυτό είχα ανάγκη να ακούσω και αποφάσισα να κρατήσω το παιδί που τόσο πολύ ήθελα. Το μωρό αυτό ήρθε στον κόσμο γερό και σήμερα είναι 43 ετών γυναίκα.

Τώρα αρχίζει η περιπέτεια του επαναπατρισμού μου. Πρέπει να βγω έξω εγώ η ίδια για να πάω στο προξενείο να πάρω βίζα, ώστε να μου επιτραπεί μετά να βγάλω το αεροπορικό εισιτήριο. Τα μεταφορικό μέσο από το πλοίο στη στεριά είναι η βάρκα του πλοίου, δηλαδή δύο ώρες απόσταση. Η μεγαλύτερη ταλαιπωρία ήταν η επιβίβαση στη βάρκα και στη συνέχεια η αποβίβαση. Έπρεπε να κατέβω με μεγάλη προσοχή στην ανεμόσκαλα μέχρι ένα σημείο, ώστε, όταν ανέβαινε η βάρκα λόγω της φουσκοθαλασσιάς να πηδήξω κυριολεκτικά μέσα. Επικίνδυνη κάθοδος, γιατί, αν δεν υπολόγιζες σωστά μπορούσε η δύναμη της βάρκας που έσκαζε στα πλαϊνά του πλοίου, λόγω της θάλασσας, να σου κόψει κυριολεκτικά τα πόδια. Ε, λοιπόν, το κατάφερα κι αυτό. Όπως

Ζούσα, όμως, μία απίστευτη αγωνία. Ήθελα να φτάσω γρήγορα Ελλάδα να μιλήσω με τον γιατρό μου. Τελευταία αποβίβαση έγινε μετά από 10 μέρες περίπου- ο προορισμός μου ήταν το αεροδρόμιο και τελική άφιξη η Αθήνα. Τέσσερις γιατροί στη σειρά μου προτείνουν να κάνω έκτρωση, λέγοντάς μου ότι όλα αυτά τα χάπια που είχα καταπιεί ήταν επικίνδυνα για το βρέφος. Ζούσα μια συνεχή αγωνία…

Είναι λογικό να μην έχω ιδιαίτερες μνήμες από την πόλη του Λάγος, γιατί όλο μου το είναι ήταν δοσμένο στην εγκυμοσύνη μου. Το μόνο που θυμάμαι ακόμα και τώρα είναι έναν υπέροχο άνθρωπο, Σύριο, τον Σεμίν, ο οποίος ήταν στο πλοίο με την ειδικότητα του μαραγκού. Αγαπούσε πολύ τον καπετάνιο του και κατά συνέπεια τη γυναίκα του καπετάνιου, δηλαδή… την αφεντιά μου! Αυτός ο φανταστικός, λοιπόν, τύπος έφευγε σχεδόν κάθε μέρα κι έκανε αυτό το δύσκολο ταξίδι με τη βάρκα 2 ώρες να πάει και 2 να γυρίσει για να μου φέρει λιχουδιές. Έλεγε ότι οι εγκυμονούσες γυναίκες έχουν επιπλέον ανάγκες. Ποιος ξέρει τι γίνεται τώρα αυτός ο υπέροχος άνθρωπος…. από το μαύρισμα του φυλλαδίου του, που θα κατέστρεφε την καριέρα του. Το σοκ αργήσαμε να το ξεπεράσουμε…

συνεχίζεται...

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΠΑXΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ. ΓΙΝΕΤΑΙ; ΝΑΙ, ΓΙΝΕΤΑΙ!!! Βασίλης Γιαννόπουλος // Γαστρεντερολόγος, Επιστημονικά Υπεύθυνος Γαστρεντερολογικού Τμήματος Κοσμοιατρική Σεπολίων. Στις μέρες μας, η λέξη “καρκίνος” από μονή της προκαλεί φόβο. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου(ΚΠΕ) είναι ο 3ος σε εμφάνιση παγκοσμίως και ο 2ος σε θνητότητα. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για πολύ ύπουλη ασθένεια, που όταν δείξει τα σημάδια της συνήθως είναι πολύ αργά. Ξεπερνώντας το ταμπού της λέξης και αναδεικνύοντας την πρόοδο στην ιατρική επιστήμη όσον αφορά τον ΚΠΕ, θα αναδείξουμε την τεράστια σημασία που έχει πλέον ο προληπτικός έλεγχος.

Τι είναι και πόσο συχνός είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου; Ο ΚΠΕ είναι ένας κακοήθης όγκος που αναπτύσσεται στην εσωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου. Είναι ένας πολύ συχνός και θανατηφόρος καρκίνος. Στις δυτικές κοινωνίες, αποτελεί τον τρίτο σε συχνότητα καρκίνο για άντρες και γυναίκες και τη δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο. Η πιθανότητα ενός ατόμου να αναπτύξει στη διάρκεια της ζωής του τη νόσο είναι 5-6% και το 1/3 πεθαίνει από τη νόσο. Πού οφείλεται ο καρκίνος του παχέος εντέρου; Τα αίτια του ΚΠΕ παραμένουν άγνωστα. Περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες (κληρονομικότητα) αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου παχέος εντέρου. Πώς προκαλείται ο καρκίνος του παχέος εντέρου; Σχεδόν όλοι οι καρκίνοι του παχέος εντέρου δημιουργούνται από πολύποδες. Οι πολύποδες είναι καλοήθεις όγκοι που προβάλλουν μέσα στο έντερο. Υπάρχουν διάφοροι τύποι πολυπόδων. Ευτυχώς δεν εξελίσσονται όλοι σε καρκίνο. Αυτοί που μπορεί να εξελιχθούν είναι τα αδενώματα, μέσα από μια διαδικασία που διαρκεί περίπου οχτώ με δέκα χρόνια. Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται η νόσος; Σε αρχικά στάδια ο ΚΠΕ δεν εμφανίζει συνήθως συμπτώματα. Ο ασθενής όμως πρέπει να συμβουλευθεί τον γιατρό του αν εμφανίσει: • Αίμα στα κόπρανα • Αναιμία • Αλλαγή στις κενώσεις (διάρροια, δυσκοιλιότητα ή αλλαγή στη σύσταση ή το σχήμα των κοπράνων) • Πόνο στη κοιλιά, φούσκωμα • Αίσθημα ότι το έντερο δεν αδειάζει πλήρως μετά την αφόδευση • Απώλεια βάρους • Επίμονη κόπωση Πώς γίνεται ο προληπτικός έλεγχος του ασυμπτωματικού πληθυσμού για την ανεύρεση πολυπόδων ή καρκίνου του παχέος εντέρου σε πρώιμο στάδιο; Για την πρόληψη του ΚΠΕ συνιστώνται: α. Η δοκιμασία ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα: ανιχνεύει μικρές ποσότητες αίματος που οφείλεται σε αφανή απώλεια από καρκίνο ή σπανιότερα από πολύποδα. Είναι εύκολη εξέταση που μπορεί να γίνει και στο σπίτι. β. Η ορθοσιγμοειδοσκόπηση: εξετάζει εσωτερικά τα τελευταία 60 εκ. του παχέος εντέρου (περίπου το μισό παχύ έντερο). Εισάγεται ένας λεπτός, εύκαμπτος σωλήνας με μια πηγή φωτισμού και ελέγχεται το εσωτερικό του εντέρου

αναδεικνύοντας τις βλάβες. Εάν υπάρχουν ευρήματα κατά την εξέταση συνιστάται περαιτέρω έλεγχος με ολική κολονοσκόπηση. γ. Ανίχνευση αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα και ορθοσιγμοειδοσκόπηση: ο συνδυασμός αποτελεί πιο αποτελεσματική πρακτική από ότι ο έλεγχος με μόνο τη μία εξέταση. δ. Ο ακτινολογικός έλεγχος με βαριούχο υποκλυσμό: μετά από προετοιμασία με καθαρτικό του εντέρου εισάγεται ένας μικρός σωλήνας στο έντερο από όπου διοχετεύεται σκιαγραφική ουσία (βάριο). Στη συνέχεια γίνεται εμφύσηση αέρα και λαμβάνονται ακτινογραφίες. Εάν υπάρξει υπόνοια καρκίνου ή πολύποδα συστήνεται έλεγχος με κολονοσκόπηση. ε. Η κολονοσκόπηση: μετά από καθαρισμό του εντέρου, εξετάζεται όλο το παχύ έντερο, με λεπτό, εύκαμπτο σωλήνα που εισάγεται από τον πρωκτικό δακτύλιο, συνήθως ανώδυνα. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, εάν βρεθεί κάποια ύποπτη βλάβη υπάρχει δυνατότητα λήψης δειγμάτων (βιοψίας) για ιστολογική εξέταση. Επίσης, εάν βρεθεί ένας πολύποδας με χαρακτηριστικά που τον κάνουν εξαιρέσιμο, μπορεί να αφαιρεθεί την ίδια στιγμ. Με την κολονοσκόπηση βρίσκονται οι περισσότεροι μικροί πολύποδες και σχεδόν όλοι οι μεγάλοι πολύποδες και οι καρκίνοι. Η κολονοσκόπηση είναι η μοναδική αποτελεσματική διαγνωστικά και θεραπευτικά εξέταση του παχέος εντέρου. Ποιοι πρέπει να κάνουν προληπτικό έλεγχο; Ομάδα μέσου κινδύνου: άτομα ηλικίας 50 ετών ή μεγαλύτερα, χωρίς ιδιαίτερους επιβαρυντικούς παράγοντες (και χωρίς συμπτώματα), πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικό έλεγχο για πολύποδες ή καρκίνο παχέος εντέρου. Το είδος της εξέτασης μπορεί να επιλεγεί μετά από συζήτηση με τον γιατρό. Εάν επιλεγεί η κολονοσκόπηση και είναι φυσιολογική, επανέλεγχος γίνεται σε 10 χρόνια. Εάν στην εξέταση υπάρξουν ευρήματα, επανέλεγχος γίνεται πιο σύντομα, μετά από σύσταση του γιατρού. Ομάδα υψηλού κινδύνου: α. άτομα με οικογενειακό ιστορικό πολυπόδων ή καρκίνου παχέος εντέρου πρέπει να ξεκινούν τον προληπτικό έλεγχο στα 40 έτη ή 10 χρόνια νωρίτερα από τη διάγνωση στην οικογένεια. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται με κολονοσκόπηση που επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια. β. άτομα με οικογενειακό ιστορικό οικογενούς αδενωματώδους πολυποδίασης γ. άτομα με οικογενειακό ιστορικό κληρονομικού, μη πολυποδιασικού καρκίνου παχέος εντέρου: τα άτομα αυτά έχουν επίσης ανάγκη από γενετικό έλεγχο. δ. άτομα με ιδιοπαθή φλεγμονώδη νόσο (ελκώδη κολίτιδα ή Crohn κολίτιδα): απαιτείται κολονοσκόπηση με λήψη βιοψιών ανά ένα ή δύο χρόνια.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

• Μαγνητική Τομογραφία • Αξονική Τομογραφία • Μαστού Ψηφιακή Μαστογραφία - Τομοσύνθεση Υπέρηχος Μαστού - Ελαστογραφία • Ψηφιακή Απεικόνιση Οδόντων Yπολογιστική τομογραφία κωνικής δέσμης CBCT - Ψηφιακή Πανοραμική ακτινογραφία Ψηφιακή Κεφαλομετρική Ακτινογραφία • Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας • Λιπομέτρηση • Υπέρηχοι Σώματος Ελαστογραφία Υπέρηχοι (Triplex) Αγγείων Διακολπικό - Διορθικό Υπερηχογράφημα Υπέρηχοι Μυοσκελετικού Υπέρηχοι Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων • Βιοψίες

ΤΜΗΜΑΤΑ • Kαρδιολογικό Υπέρηχοι (triplex) καρδιάς Τεστ Κοπώσεως Echo-stress Holter ρυθμού & πιέσεως • Νευρολογικό Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα Φλοιοχαρτογράφιση (με επεξεργασία brain maping) Hλεκτρομυογράφημα Ηλεκτρονευρογράφημα Έλεγχος Desmedt Προκλητά Δυναμικά (Σωματοαισθητικά / Ακουστικά / οπτικά)

Biofeedback • Γαστρεντερολογικό Γαστροσκόπηση Κολονοσκόπηση Εικονική Κολονοσκόπηση • Μικροβιολογικό Αιματολογικό / Aνοσολογικό / Βιοχημικό Ορμονολογικό / RAST test Επίπεδα Φαρμάκων Νεοπλασματικοί Δείκτες Κυτταρολογικό / Τest PAP Check up / Προγεννητικός Έλεγχος • Μοριακές Εξετάσεις

Πατησίων 237, Πλ. Κολιάτσου, Αθήνα Tηλ.: 210 8640918, 210 8640988 fax: 210 8665155 Πλέον, σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν γίνει, με την προληπτική κολονοσκοπηση η οποία με την παρουσία αναισθησιολόγου γίνεται ανώδυνα, δύναται να μειωθεί το ποσοστό εμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου κατά 80%.

Αμφιαράου 165, Σεπόλια Τηλ. 210.5157982, 210.5124046

Πυρομάλλης

Μέλοσ δικτύου Fytonet

ΧΡΩΜΑΤΑ - ΣΙΔΗΡΙΚΑ - ΕΡΓΑΛΕΙΑ - ΚΛΕΙΔΙΑ

Οι ιδέες σας παίρνουν χρώμα! από το 1967 Ένα ξεχωριστό χρωματοπωλείο, που προσφέρει γνώσεις, εμπειρία, τεχνική και άριστα προϊόντα όπως: χρώματα σε μεγάλη συλλογή αποχρώσεων τεχνοτροπίες, chalk paints κλειδιά και κλειδαριές παντός τύπου σιδηρικά και εργαλεία GRAFFITI SPRAYS

ΚΕΝΤΡΟ

ΚΗΠΟΥ

ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ Xαλκίδος 7, Άνω Πατήσια (ΗΣΑΠ) // τ. 210 25 11 840 χρωματοπωλείο Κωνσταντίνος Πυρομάλλης

ΚΥΨΕΛΗΣ 27, ΑΘΗΝΑ // ΠΛ. ΠΕ∆ΙΟΝ ΑΡΕΩΣ Τ.: 210 82 23 359

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ www.ornerakis.com

COMIC

ΣΧΟΛΗ ΟΡΝΕΡΑΚΗ Fast food στην Πόλη,.... από τον Γιώργο Μουνδρούκα

ΓΑΤΑΚΙΑ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΔΙΟΓΟΥ

ΦΤΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΣ ΓΙΏΡΓΟΣ… «Όταν βγαίνεις αλλαγή εξαιτίας ενός τραυματισμού τα συναισθήματα είναι περίεργα. Ειδικά όταν περίμενες πολύ καιρό να αγωνιστείς. Εκείνη την ώρα χιλιάδες “γιατί” βομβαρδίζουν το κεφάλι σου. Πηγαίνοντας όμως στην γραμμή η λύπη μου μετατράπηκε σε χαρά γιατί εκεί περίμενε ένα παιδί να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Και χαίρομαι ιδιαίτερα για εκείνον γιατί το αξίζει, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και λόγω της παιδείας και του ήθους που έχει ως άνθρωπος. Το ποδόσφαιρο μας, έχει ανάγκη από τέτοιους νέους σκεπτόμενους αθλητές.

H ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Το ξεπόρτισμα Ασφαλώς και θα θεωρείτε πιο δική μας, πιο ελληνική, την “θύρα”, ακόμα και αν στην πράξη χρησιμοποιείτε σχεδόν αποκλειστικά στον καθημερινό σας λόγο την λατινογενή “πόρτα”. Και τούτο παρότι ο εθνικός μας ποιητής προτιμούσε την πρώτη («Δεν είν’εύκολες οι θύρες/Εάν η χρεία τες κρουταλή.») ακόμα και ως γλωσσοπλάστης («Σαν πτωχού που θυροδέρνει/Κι είναι βάρος του η ζωή.»). Έχετε, όμως, αναλογιστεί ότι η πόρτα δεν είναι και τόσο ξένη; Προέρχεται από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα που έδωσε στα ελληνικά, μεταξύ πολλών άλλων, το επίρρημα πέρα, τις λέξεις πόρος, πέρασμα και το συγγενολόι τους (περνώ, πέραμα, πορεύομαι, έμπορος, ποντοπόρος, Πειραιάς, Περαία κ.λπ.), αλλά και την… πόρνη. Καθώς και τον λατινογενή όρο πολλών ευρωπαϊκών γλωσσών για το λιμάνι (port, porto) που διατηρείται στα τοπωνύμια διαφόρων σημείων της χώρας, όπου σπεύδουμε όταν το επιτρέπει ο καιρός για να πλατσουρίσουμε (Πόρτο Γερμενό, Πόρτο Ράφτη, Πόρτο Χέλι, Πόρτο Λάγος και πάει λέγοντας). Αλλά και το έτερο δάνειο: το ρεπορτάζ.

Έδωσε, όμως, και μια άλλη ξενόφερτη λέξη που πολιτογραφήθηκε και στα ελληνικά· αλλά δεν φαντάζεστε με την πρώτη ποια. Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα με τη σειρά (για να διαβάσετε και το υπόλοιπο κείμενο). Η ίδια ρίζα έδωσε ανάμεσα σε τόσα άλλα την μεσαιωνική γαλλική λέξη “déporter” που σήμαινε διασκεδάζω, ψυχαγωγούμαι, ξεδίνω (από τη δουλειά, από μια σκοτούρα), το ρίχνω έξω, κοντολογίς ξεπορτίζω. Ως ουσιαστικό εμφανιζόταν ως “déport”. Αυτό πέρασε με τους Νορμανδούς με μία παρεφθαρμένη (από λάθος ή παρερμηνεία) μορφή ως “desport” στην Αγγλία, όπου καρατομήθηκαν τα δύο πρώτα γράμματα και έμεινε “sport”. Σιγά-σιγά δε περιορίστηκε να σημαίνει τις αθλητικές δραστηριότητες σε παγκόσμιο επίπεδο, με εξαίρεση τους ισπανόφωνους που διατηρούν το αρχικό “deportes”. Ενδιαφέρον σπορ η ετυμολογία! Και, ετυμολογικά πάντα, μεγάλο λάθος να θεωρούνται σπορ, έστω και πνευματικά, αθλήματα “εσωτερικού χώρου”, όπως το μπριτζ, το σκάκι, αλλά και οι… πόρτες!

Ο Τι;Πώς;

Όπως συμβαίνει και στον Παναθηναϊκό όπου αυτή τη στιγμή εξαιτίας μιας “τραυματισμένης” διοικητικής κατάστασης έχει τον ρόλο του “σωτήρα” του ελληνικού ποδοσφαίρου. Γιατί όλα αυτά τα νέα παιδιά όπου με μια οικονομικά ισχυρή διοίκηση δυστυχώς δύσκολα θα έβρισκαν χώρο είναι η σωτηρία του ποδοσφαίρου μας, το μέλλον του. Και επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, φαίνεται πως ένα “δίδυμο” εκεί μετέτρεψε τις πιο αντίξοες συνθήκες σε ευκαιρίες. Όχι για κέρδος μα για δημιουργία». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον 34άχρονο τερματοφύλακα της Λαμίας Γιώργο Μπαντή. Έναν ποδοσφαιριστή που δεν ξεχνά ότι ο ρόλος του ποδοσφαιριστή μπορεί και πρέπει να είναι και παιδαγωγικός. «Ως αθλητές έχουμε ευθύνη απέναντι στη κοινωνία, απέναντι στα παιδιά. Πρέπει να την αποδεχτούμε, να την αγαπήσουμε, μόνο τότε θα μπορέσουμε να γίνουμε το πρότυπο που θα θέλαμε να έχουν τα παιδιά μας. Εκατό χρόνια από τώρα ελάχιστη σημασία θα έχει ο τραπεζικός μου λογαριασμός, ή το αυτοκίνητο που οδηγούσα. Όμως ο κόσμος σήμερα μπορεί να είναι διαφορετικός επειδή έπαιξα σημαντικό ρόλο στη ζωή ενός παιδιού. Όταν είσαι αθλητής και δεις πως σε κοιτάει στα μάτια ένα παιδί, ίσως τότε καταλάβεις και την ευθύνη που έχεις απέναντι του» θα πει με νόημα ο Μπαντής… Θέλουμε περισσότερους Μπαντήδες στο ποδόσφαιρο μας!

ΦΤΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

LIFE STYLE WORKER Η ΓΕΩΡΓΙΑ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΣΤΟ ΜΠΑΚΙΝΧΑΜ: ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ Ο Χαρούλης υπήρξε στ` αλήθεια κακό παιδί πριν γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του ο οποίος δεν είναι ο υποκόμης Άντριου (αυτός είναι απλώς σχέση) αλλά όσο κι αν δεν το πιστεύετε φαρμακόγλωσσες η Μέγκαν η Μαρκλ. Η άπειρη ασπρίλα της οικογένειας Ουίνσδωρ (το πολύ καθισιό σε κάνει ασπροκώλη, it’s a fact) του την είχε βιδώσει τόσο που πήγε και παντρεύτηκε ό,τι μελαμψότερο μπορεί να πάρει ένας αποικιοκράτης. Όμως η Γεωργία η Βασιλειάδου δεν μπήκε στην βασιλική οικογένεια σαν ένα απλό αντικείμενο αλλά διεκδικώντας ρόλο δούλας και κυράς. Κομμένες οι κακές συνήθειες του παρελθόντος για τον πρίγκηπα Χάρυ. Η Μέγκαν δήλωσε ξεκάθαρα και προς πάσα κατεύθυνση πως ο αγαπημένος της οφείλει να τρέφεται υγιεινά και να μην πίνει αλκοόλ. Να τα βλέπετε οι Ελληνίδες που καμαρώνετε για τη μπάκα του άντρα σας - στο Μπύθουλα θα μείνετε μ` αυτά τα μυαλά.

Η ΓΕΩΡΓΙΑ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΣΤΟ ΜΠΑΚΙΝΧΑΜ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΝΕΙ Ούτε σε ένα, ούτε σε δυο. Σε μπόλικα ενσταντανέ ο μεγάλος αδερφός Ουίλιαμ (αυτός με την καράφλα, ναι) απεικονίζεται αδιάφορος έως και ξινός απέναντι στη Γεωργία τη Βασιλειάδου. Αυτή να τον κοιτά μέσα στα μάτια και σα ταπεινό χαμομηλάκι να περιμένει ένα μειδίαμα ή έστω ένα ακούσιο βήξιμο (κατά κάποιους επιστήμονες το βήξιμο συνιστά αποδοχή) κι αυτός να κοιτά «σα πέρα». Δε το θέλει ούτε ο Θεός! Και μιας και μιλάμε για ελέω Θεού μοναρχία ο καραφλός αδερφός θα έπρεπε να καμώνεται τουλάχιστον τον καταδεχτικό ώστε να αυξήσει έτσι τις πιθανότητες του να λάβει τη θεία εύνοια και να καθίσει στο θρόνο. Που αποκλείεται δηλαδή αφού πρώτον η γριά δεν πεθαίνει αλλά μόνο γερνά και δεύτερον ο daddy Κάρολος αποκλείεται να κάνει στη μπάντα.

Ο ΑΝΤΡΑΣ Ο ΣΩΣΤΟΣ Ο ΠΡΟΣΤΥΧΟΣ Κάποτε στα νυχτερινά κέντρα ο κόσμος πετούσε πιάτα στους καλλιτέχνες. Λένε πως της Άντζελας της έχει περάσει πιάτο ξυστά από τη βλεφαρίδα πράγμα που η ίδια θεώρησε ως (θεϊκή;) προτροπή για επιπλέον λίφτινγκ. Όμως το θέμα δεν είναι αυτό. Τα πιάτα έχουν καταργηθεί από τις πίστες (ας κάνουμε ένα gallop: να επανέλθουν πειραματικά για ένα 6μηνο πχ στου Σφακιανάκη;) αλλά παραμένουν στις ζωές μας διότι στην τελική όλοι σε πιάτα τρώμε. Καλό όμως θα ήταν να τα πλένουμε που και που. Ο Οικονομόπουλος πάντως δήλωσε πως τα πιάτα τα πλένει η εκάστοτε αγαπημένη του. Έφαγε γενικό κράξιμο διότι το όλο background της δήλωσης απέπνεε ένα στυλ «δεν είναι αντρικές δουλειές αυτά» κι αυτό ενόχλησε μια ελληνική show biz βυθισμένη ως τα μπούνια πια στις αξίες του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ.

ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ, ΤΗ ΜΙΣΩ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ Μια μαργαρίτα τη θες άμα είναι να σχολιάσεις τη Βίκυ τη Χατζηβασιλείου – τη μόνη γυναίκα στον κόσμο που μπορεί να κλάψει χωρίς να κάνει ρυτίδες. Γιατί από τη μια τα έχωσε στον Τσίπρα για τις Πρέσπες (κι εκεί της λες μπράβο επειδή δε φοβάται) κι από την άλλη μπαίνεις σ` ένα βιβλιοπωλείο να κλέψεις ιδέες και κάνεις το λάθος να ανοίξεις το βιβλίο της που έχει τίτλο «Πώς να αλλάξετε σώμα και ζωή σε 42 μέρες». Πέρα από τον τίτλο – απάτη (το Βικάκι είναι τούμπανο επειδή προσέχει ΜΙΑ ΖΩΗ και όχι 42 ή 1.042 μέρες) διαβάζεις και διάφορα κουλά του τύπου : «Να έχετε πάντα τη σωστή στάση σώματος. Για να το καταφέρετε να σκέφτεστε πως κάποιος σας βάζει παγάκια στην πλάτη». Εκεί γίνεσαι φεμινιστής και ψάχνεις το σουτιέν της φίλης σου για να το κάψεις. Το τέρμα βάψιμο και τα ψηλά τακούνια και η σωστή η τσάντα είναι μετα-μοντέρνες μορφές μπούργκας ρε Βίκυ. Δεν έχεις διαβάσει Σαρτρ;

EVERYBODY MUST BE FAMOUS Του Κώστα Ζαχαράκη

Η Britney Spears θεωρείται πλέον κλασική

Είκοσι χρόνια πέρασαν από το breakthrough της Britney και στις ΗΠΑ ξεχνώντας τα κακά τους τα χάλια αποφάσισαν να το γιορτάσουν. Είναι λογικό: Όταν νομίζεις πως η διαφορές μεταξύ pepsi και coca cola είναι αβυσσαλέες τότε ασφαλώς θεωρείς το Baby One More Time ένα άλμπουμ σταθμό για τη μουσική. Η Britney πεπεισμένη και η ίδια για την καλλιτεχνική της αξία ανέβασε στα social επικές αναρτήσεις του τύπου «Το πιστεύετε πως έχουν περάσει 20 χρόνια; Πρόκειται για το ταξίδι μιας ολόκληρης ζωής, είμαι ευγνώμων, είμαι ευλογημένη!» Εμείς να δεις Britney!

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑ ΝΑ ΚΟΚΚΙΝΙΣΕΙ Κάποιοι κακεντρεχείς -όνομα και μη χωριόδιέρρευσαν σέξι φωτογραφίες από το παρελθόν της Πρώτης Κυρίας προκειμένου να αμαυρώσουν την υπόληψη του συζύγου της. Το πορτοκαλί υπερ-σίχαμα (ο σύζυγος ντε!) δε φάνηκε να πτοείται ολωσδιόλου παρά μόνο γέλασε μ` αυτό το χαρακτηριστικό γελάκι που ασφυκτιά καθώς προσπαθεί να βγει μέσα από ένα στόμα-στενωπό. Σάμπως δεν τις είχε ξαναδεί;

Κωλοπετσομένη

Αρχές 00`ς η JLO είχε φορέσει ένα πράσινο Versace το οποίο συζητήθηκε για τουλάχιστον μια δεκαετία. Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Καλομαθημένη από κείνο το θρίαμβο πήγε κι έκανε στις Χρυσές Σφαίρες ολόχρυση εμφάνιση με στήθη – σφαίρες. Ο σεξουαλικά πεινασμένος συμπαρουσιαστής πέταξε σεξιστικό σχολιάκι (you have the globes) αλλά η κωλοπετσομένη Λατίνα δε μάσησε και αναλύθηκε σε γέλωτες. Τα αμερικανάκια το έκαναν θέμα αλλά αφού δεν πειράχτηκε ο άμεσα ενδιαφερόμενος… τι ζόρι τραβάνε;

ΦΤΟΥ

είσαι

ΚΟΜΑΝΤΩ ΣΤΑΖΕΙΣ ΜΕΛΙ ΚΟΠΕΛΙΑ

ΦΑΡΜΑΚΙ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΝΕΟΙ ΣΤΟΧΟΙ «Νέα χρονιά, άρα και νέοι στόχοι», το θέμα του σημερινού μας καφέ με τις τσούπρες. Γιατί όταν πλέον είσαι μεγαλοκοπέλα και τα σχολικά χρόνια είναι αρκετά πίσω σου, βάζεις στόχους το Γενάρη κι όχι το Σεπτέμβρη με τα σχολεία. Έτσι, λοιπόν, κι εμείς αναπτύξαμε η μία στην άλλη το πλάνο ζωής -γκομενικής, επαγγελματικής, κοινωνικής, κλπ.- για το 2019. Εγώ δε, που έτυχα και το φλουρί, δεν το συζητώ! Εκτός από άπειρους νέους στόχους, νιώθω και την πλανητική ενέργεια να με λούζει με καλή τύχη. Η Ισμήνη και η Τζένη από την άλλη, από φλουρί τίποτα φέτος. Οπότε αρκέστηκαν μόνο στα λόγια του Λεφάκη που τα είπε κάπως συμπαθητικά για τα ζώδιά τους. Για να δούμε, λοιπόν, θα καταφέρουμε έστωκαι ένα από τα #couplegoals, #bodygoals, #careergoals, και όλα τα άλλα goals που βάλαμε, ή θα μείνουμε με το hashtag στο χέρι;

TV ATTACK

τρέξτε να σωθείτε!

ΕΙΣΑΙ ΚΑΡΝΤΑΣΙΑΝ ΝΟΜΙΖΩ ΣΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ Lady in Pink: Να εδώ βλέπουμε την Κίμ σε Barbie εκδοχή με τα ροζάκια της. Λογικά το εν λόγω τσίτι πρέπει να το έχει από το Γυμνάσιο πριν φουσκώσει μεμέ και ποπό και πριν πάρει καμιά 15αριά πόντους. Βέβαια, σου λέει αφού μου πάει και με φωτίζει γιατί να μη το βάλω, να νιώσω κι εγώ παιδούλα. Και το έβαλε και το σέταρε με τσαντάκι Μακντόναλντς inspired, και φυσικά αγαπημένα διάφανα γοβάκια που τονίζουν τα δαχτυλάκια της να καβαλάνε το ένα το άλλο. Για την απογείωση πέταξε και γυαλί Ρακιτζή που πάει και χάρμα με το υπόλοιπο το συνολάκι.

TV

κουλό no. 01:

TV

κουλό no. 02:

TV

κουλό no. 03:

Κάτι ξίνισε

Δώσε μου power

Shopping star

Της Μαντώς Βλάχου

Θέλω να γίνω «πολιτικιά»: Το λοιπόν, πίσω από αυτή την εμφάνιση μυρίζομαι συνάντηση με Trump, δεν εξηγείται αλλιώς. Γιατί αν δεν το βάλει στον Οίκο το Λευκό το κοστουμάκι πότε θα το βάλει; Βέβαια, επειδή αφενός μιλάμε για μια Καρντάσαινα, αφετέρου τον Trump πάει να δει, κι όχι κάνα σοβαρό υποκείμενο, το αέρισε λίγο το σύνολο. Σακάκι και παντελόνι είναι αρκετά, τι το χρειάζεται το μπλουζάκι να την πνίγει την κοπέλα να μη νιώθει άνετα στο ραντεβού. Το ισορρόπησε, ωστόσο, με το κοτσίδι το χαμηλό που μια εσάνς σεμνότητος τη δίνει να μη το αρνηθούμε.

Λα τσίτα… λα μπόμπα: Εντάξει, εδώ ναι μάλιστα, μιλάμε για μία αντιπροσωπευτική εμφάνιση Κιμ Καρντάσιαν. Με το έξτρα στενό λίκρα της, με το λευκό να μας γαργαλάει το ματάκι να δούμε το κορμάκι της λιγάκι καλύτερα, με τις μπότες κλεμμένες από τη ντουλάπα της αδερφής της, της μοντέλας, και φυσικά με βλέμμα γελάδας αμερικανικής προελεύσεως. Οκ, δεν αγαπάμε καθόλου την εμφάνιση αυτή, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι η Κιμ έτσι μας συστήθηκε και οφείλουμε να το σεβαστούμε ετούτο.

Γυναίκα ζέμπρα: Ναι… μάλιστα… οκ… Βοηθάτε καλέ δεν έχω λόγια να περιγράψω. Αρχικά, αρνούμαι να δεχτώ ότι υπάρχει σχεδιαστής επώνυμος ή ανώνυμος που δέχτηκε να σχεδιάσει αυτό το πράμα. Πραγματικά ποια η ιδέα ας πούμε; Τύπου ας αναπαραστήσουμε μια ζέβρα πάνω στο λυγερό σωματάκι της Κιμ. ΑΧ δεν ξέρω. Επίσης, με αποτελειώνει το βλέμμα γεμάτο κόνφιντενς για την επιλογή της. Ρε Κιμ, λογικέψου μάνα μου και άσε τα τάχα μου δημιουργικά outfits και ξαναπήγαινε στα δικά σου τα κλασικά ολόκοντα και θεόστενα χωρίς ζέβρες και πράσινα άλογα. Γιατί δε λέω πήγες κι εσύ να κάνεις την αλλαγή σου, αλλά στραβωθήκαμε…

Ε ναι, λοιπόν, λίγη ερασιτεχνική τηλεμαγειρική μας είχε λείψει. Έτσι, πρέπει να σκέφτηκαν οι εγκέφαλοι πίσω από την επιστροφή του Κάτι Ψήνεται και μας έδωσαν τόση, μα τόση χαρά. Από μαγειρικής άποψης τα πράγματα είναι πολύ φτωχά. Καμία γκουρμεδιά, ούτε μία σφαιροποίηση, μία δύσκολη τεχνική βρε αδερφέ. Το απόλυτο νάθινκ. Από άποψη παικτών, ωστόσο, της κατίνας το καγκελάκι γίνεται και αυτή τη σεζόν.

Δροσάτα κορίτσια και αγόρια, αφού πρώτα χώρισαν και έκλεισαν λογαριασμούς σε Φέισμπουκ και Ίνστα, μπήκαν στο Σπίτι της Αγάπης να αναζητήσουν ένα νέο έρωτα. Σε αυτό το δεύτερο κύκλο δε σοκαρίστηκα τόσο, γιατί όσο να πεις την κρυάδα την έχουμε φάει. Αλλά και πάλι δε λέω να καταλάβω τι σόι έρως είναι αυτός με 345 κάμερες τριγύρω. Κι επίσης, εσύ κυρά Mπακοδήμου που βρίσκεις τη δύναμη ετούτη και διαχειρίζεσαι με τόση σοβαρότητα αυτές τις πλέον ασόβαρες συζητήσεις; Πες μου πού;

Εντάξει εγώ αυτή την εκπομπή λίγο, τελικά, την αγαπώ. Και όχι δε την αγαπώ μόνο για τα ωραία που ακούμε και βλέπουμε από τις παίχτριες. Αυτό που με έχει κερδίσει τελευταία είναι οι κυρίες που δουλεύουν στα μαγαζιά που επισκέπτονται οι παίχτριες. Οι κυρίες αυτές, πάντα στην πέννα, μετά από 2ήμερη αναστήλωση για τα 5 λεπτά δημοσιότητας, εξυπηρετούν τις πάιχτριες με ύφος «έχω κάνει στυλίστρια στη Vogue». Εγώ προτείνω μια μέρα να ψηφίσουν αυτές και όχι η Καγιά.

σκο , κλα μπ, κ αφ μεζε δοπ ωλε ία, κ αφ

ενεί α, ντ ί

ΒΟΛΤΑΡΟΝΤΑΣ

ιπου

ς, τσ

έρνε

α, τα β

στια τόρι

ός, ε , χορ ποτό ητό, φαγ ραδ

ικα,

μεζε

δοπ

ωλε

ία, κ

αφε

νεία

, ντί

σκο , κλα μ

π, κα φ

ε, κο

κτέι

λς

02

στια τ

όρια

, ταβ

έρνε

ς, τσ

ιπου

Και κάπως έτσι, συνδέονται δύο εκ διαμέτρου αντίθετες περιοχές... Από δυο Γιάννηδες, που αγαπούν τη δουλειά τους και σας περιμένουν, βάζοντας μέσα σε ό,τι προσφέρουν πολλή… αγάπη!

ός, ε

01

Στην πανέμορφη συνοικία του Γαλατσίου, τη Λαμπρινή (μια συνοικία καθαρά «ερωτική» αφού πήρε το όνομά της –λένε- από έναν μεγάλο έρωτα του Βέικου), θα βρείτε ένα cozy μαγαζί που θα το ερωτευτείτε. «Για Δες» -θα πείτε- τι μυστικά κρύβει η Λαμπρινή! Ο Γιάννης, η «ψυχή» του «Για Δες» σας υποδέ-

Στο ιστορικό Μοναστηράκι, ανάμεσα στα υφασματάδικα της πολύχρωμης και πολύβουης Καλαμιώτου, θα βρείτε το ξακουστό πλέον “Dude” (όνομα εμπνευσμένο από το βασικό χαρακτήρα της ταινίας «Big Lebowski»). Έγινε ξακουστό από τους ίδιους τους θαμώνες του που –χειμώνα, καλοκαίρι- κάνουν ουρά για να μπουν μέσα. Βέβαια, το Dude σερβίρει και λαχταριστό καφέ για ένα διάλειμμα από το shopping ή τα φοιτητικά μαθήματα. Όμως έγινε διάσημο κυρίως για τα καθαρά ποτά του, αλλά και για την ατμόσφαιρά του: μικρό, ζεστό και φιλόξενο, τόσο οικείο όσο το σπίτι σου, μέρος που ευδοκιμούν οι γνωριμίες και η flirty διάθεση, μέρος που σε ξεσηκώνει από το σκαμπό για να χορέψεις και να μιλήσεις. Κι αυτό φυσικά πηγάζει από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, το Γιάννη, που βλέπει το “Dude” σαν παιδί του.

, χορ

Και αυτό το μήνα, «Βολτάροντας στην Αθήνα» αποφασίσαμε να συνδέσουμε τη Λαμπρινή... με το Μοναστηράκι. Πώς; Μα ανακαλύπτοντας για εσάς (αν έχετε κάνει το λάθος και δεν τους έχετε ανακαλύψει από μόνοι σας) δύο μικρούς φιλόξενους χώρους, που κρύβουν μέσα τους μεγάλες εκπλήξεις!

χεται στον ζεστό και κομψό του χώρο που με μεράκι δημιούργησε. Ένα εστιατόριο µε ιδιαίτερη φινέτσα και αίσθηση πολυτέλειας αλλά ταυτόχρονα άµεσο, ατµοσφαιρικό και ανεπιτήδευτα χαλαρό. Τα πιάτα του, με συνδυασμούς που εκπλήσσουν τον ουρανίσκο, κρατώντας όµως πάντα την ποιότητα ψηλά με αλμυρές και γλυκές γεύσεις. Αυθεντικό μαγείρεμα, εμπνευσμένο από την ελληνική και ευρωπαϊκή, σύγχρονη κουζίνα. Το καλό κρασί και η κατάλληλη μουσική συμπληρώνουν το πακέτο, χαρίζοντάς σας μια ολοκληρωμένη γευστική εμπειρία.

ποτό

Πώς ενώνονται οι άνθρωποι μεταξύ τους μέσα σε μια Πόλη; Και πώς η Πόλη συνδέεται με τους ανθρώπους της; Ρητορικά ερωτήματα, που δεν ξέρουμε αν θα απαντηθούν. Εμείς πάντως εδώ στην «Πόλη Ζει» έχουμε ένα ταλέντο να συνδέουμε τον άνθρωπο με την Πόλη, τις γειτονιές με τους δρόμους, την κουλτούρα με το trash, τη γνώση με την άγνοια.

ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΣΑΡΚΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΤΡΩΜΕ, ΠΙΝΟΥΜΕ & ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ!

ητό,

ΓΙΑΤΊ ΌΣΟ ΠΕΡΝΆΕΙ Ο ΚΑΙΡΌΣ ΠΡΟΤΙΜΟΎΜΕ ΝΑ ΒΓΑΊΝΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΚΡΆ ΚΑΙ ΖΕΣΤΆ ΜΑΓΑΖΙΆ; ΜΑ ΦΥΣΙΚΆ ΓΙΑΤΊ ΜΑΣ ΠΡΟΔΙΑΘΈΤΟΥΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΙΛΌΞΕΝΗ, COZY ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ. ΑΛΛΆ ΝΟΜΊΖΩ ΤΗΝ ΕΞΉΓΗΣΗ ΤΗ ΔΊΝΕΙ Ο ΣΟΦΌΣ ΛΑΌΣ: «ΤΑ ΑΚΡΙΒΆ ΑΡΏΜΑΤΑ ΜΠΑΊΝΟΥΝ ΣΕ ΜΙΚΡΆ ΜΠΟΥΚΑΛΆΚΙΑ».

ραδ ικα,

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΠΌΤΕ: ΓΕΝΆΡΗΣ 2019

ΠΟΥ ΠΉΓΑΜΕ: Α. ΠΑΤΗΣΙΑ & ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

ΤΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΜΕ: ΜΙΚΡΟΎΣ ΧΏΡΟΥΣ ΠΟΥ ΑΞΊΖΟΥΝ

φε,

01

02 THE DUDE BAR

Καλαμιώτου 14, Αθήνα T.: 210 32 27 130 FB: The DUDE Bar

Το «Dude», ένα αυθεντικό αθηναϊκό μαγαζί για όλες τις ώρες της ημέρας, για καλό καφέ και καθαρό ποτό. Ένα μαγαζί που σου προσφέρει το χρώμα της rock, τη γεύση της funk και soul διάθεσης.

ΓΙΑ ΔΕΣ Χαλεπά 65, A. Πατήσια Τ.: 211 21 40 158 FB: Για Δες

Στο φινετσάτο και φιλόξενο «Για δες» θα δοκιμάσεις πλούσιες γεύσεις, τόσο ελληνικές όσο και ευρωπαϊκές. Θα χαλαρώσεις με καλό φαγητό, καλό κρασί και καλή μουσική, ενώ θα αισθανθείς «σαν στο σπίτι σου».

05 ΣΤΕΚΙΑ 01 ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ

TAF KAPPA Το Taf Kappa βρίσκεται παράλληλα στις γραμμές του ηλεκτρικού στα Πετράλωνα, άρα έχεις πολύ καλή πρόσβαση και σφύζει από ζωή πρωί-μεσημέρι-βράδυ και 7 μέρες την εβδομάδα. Δε ξέρω ποιο μπορεί να είναι το μυστικό της επιτυχίας του που το έχει καθιερώσει σαν καθημερινό συνοικιακό στέκι… Το τέλειο brunch που σερβίρεται πλουσιοπάροχα στα πιάτα, ο καλός καφές; Τα κοκτέιλς και dj sets; Προσφάτως ανακαινισμένο και παρά το μικρό του χώρο, όλοι διεκδικούν μια θέση στα ηλιόλουστα τραπεζάκια του το πρωί για καφέ-brunch και στη μπάρα το βράδυ για ποτό!

Θεσσαλονίκης 168 & Αλόπης, Κάτω Πετράλωνα Τ.: 211 18 41 138 fb: Taf Kappa

02 ΠΛΑΚ Α

ΚΙΜΩΛΊΑ

Μια βόλτα στα στενά της Πλάκας και τα βήματα σου θα σε φέρουν στην Κιμωλία, είναι μια διαδικασία σχεδόν αυθόρμητη… Γιατί εδώ ξεκίνησαν όλα πριν 7 (και πάει για 8) χρόνια όταν η Κατερίνα άρχισε να εμπνέεται από το κτίριο 95 χρόνων ζωής για να φτιάξει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στέκια της Αθήνας. Πέρα από το ιδανικό ραντεβού για φοιτητικές εργασίες, ρομαντικά ζευγαράκια και ψαγμένους ταξιδιώτες… Αποτελεί «γιάφκα» καλλιτεχνών με εκθέσεις και μουσικές συναντήσεις, τζαζ μελωδίες. Με το touch μιας ζωγράφου που το έστησε όλο μόνη της μου φαίνεται λογικό να κεντρίζει καλλιτέχνες! Προσφάτως ανακαινισμένη καθ’ όλα η Κιμωλία σε περιμένει να ξανά γνωριστείτε από την αρχή… Ποτέ δε βαριέσαι στην Κιμωλία!

Υπερείδου 5, Πλάκα | Τ.: 211 18 48 446 f.b.: Κιμωλία Art Cafe

Στα γρήγορα Ο ΟΡΙΣΜΌΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΎΣ

Στέκι: Χώρος στον οποίο ένα ή περισσότερα άτομα συχνάζουν ή ασκούν ορισμένη δραστηριότητα. Συνώνυμο: Λημέρι. Δεν μεταφράζεται μονολεκτικά σε άλλες γλώσσες.

ΆΣΜΑ ΑΣΜΆΤΩΝ

ÇΣτο παλιό μας στέκι, σαματά στο σαματά, μάλωσαν δυο φίλοι για μιαν όμορφη κυράÈ Στίχοι: Σώτια Τσώτου Μουσική:Λίνος Κόκοτος

M

Μπορεί να έχεις άλλο στέκι για καφέ, άλλο για φαγητό, άλλο για ποτό. Ανεξαρτήτως είδους στεκιού, ποιά χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένα μαγαζί για να γίνει -εν τέλει- η πρώτη σου επιλογή για μια χαλαρή έξοδο; Μετά από ενδελεχή έρευνα (το συζήτησα και με τρεις παρέες) και έντονο δημοσιογραφικό δαιμόνιο (!) κατάλαβα ποιά είναι τα στοιχεία που πιθανά θα μετατρέψουν ένα τυχαίο μαγαζί σε στέκι (και με σειρά προτεραιότητας παρακαλώ!). Οι τιμές: Αν είναι να πηγαίνεις κάπου συνέχεια, πρέπει να το αντέχει η τσέπη σου. Εγγύτητα: Αν δε χρειάζεται να πάρεις αμάξι, μετρό, τρενό, πατίνι για να πας σε ένα μαγαζί, οι πιθανότητες αυξάνονται. Να στηρίζεις φίλο που έχει το μαγαζί ή φίλο που δουλεύει στο μαγαζί: Κλασικές αξίες.

Οικειότητα: Για κάποιον λόγο, αισθάνεσαι οικεία. Είναι η μουσική; Είναι που κάτι σου φαίνεται γνώριμο; Η διακόσμηση; Όλο το προσωπικό ή ο ιδιοκτήτης, σου συμπεριφέρονται λες και σε ξέρουν χρόνια; Όπως και να ‘χει, σε κάνει να νιώθεις σα να είσαι στο σπίτι σου. Τάβλι: Βασικό στοιχείο που θα σε βοηθήσει, τουλάχιστον στην αρχή, να κάθεσαι με τις ώρες. Δεν περιοριζόμαστε βέβαια. Μπορεί να είναι και άλλα παιχνίδια διαθέσιμα. Αλλά το τάβλι είναι σύμφυτο της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας και ξεχωρίζει στη λίστα μας.

03 ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

04 ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

1937

SAORSA ATHENS

…Τι κι αν βρέχει, τι κι αν χιονίζει, τι κι αν έρθουν αλκυονίδες μέρες… Όσοι δουλεύουν αλλά κι όσοι βολτάρουν γύρω τριγύρω κάπου εκεί μεταξύ Κολοκοτρώνη, Σύνταγμα, Μοναστηράκι, ξέρουν το 1937 σαν insider στέκι. Είναι γλυκύτατο και μικρό, μας κέρδισε με τα υπέροχα τραπεζάκια, τη vintage αισθητική του, τον υπέροχο καφέ και το ποτό του. Αν και το γνώρισα καλοκαίρι, σκέφτομαι πως τώρα είναι η πιο καλή εποχή να πας με το βιβλίο σου ή με εκλεκτή παρέα και να ευχαριστηθείς τη θαλπωρή και τα ζεστά ροφήματα/ποτά που ταιριάζουν στον Χειμώνα. Δυο υπέροχα παιδιά έχουν στήσει αυτό το μαγαζί για να σου δώσουν ένα διάλειμμα από τη φασαρία της πόλης που θα σε ηρεμήσει και θα σε τονώσει.

Let’s keep it secret!

Σε μία πανέμορφη αυλή της παλιάς Αθήνας, στην Πλατεία Αυδή, το Saorsa (αρχαία Σκωτσέζικη λέξη που σημαίνει ελευθερία) αγναντεύει το σήμερα. Ένας χώρος που χαρακτηρίζεται από καλαισθησία, άποψη και ταυτότητα. Τώρα με τις κατάλληλες εργασίες κάθεσαι και στην αυλή τους χειμωνιάτικους μήνες και απολαμβάνεις την αύρα του χώρου και των ανθρώπων του. Καθαρά ποτά, επιλεγμένες ετικέτες κρασιών, ευφάνταστα και καλοφτιαγμένα σνακ, χειροποίητα γλυκά, κοκτέιλς και πολύ καλός καφές, ακολουθούν την χαλαρωτική διάθεση και μουσική. Αντί για μια ακόμα πολυκατοικία λοιπόν, έχουμε έναν χώρο που πατάει σε στρώσεις ιστορίας και σου προσφέρει ένα ποιοτικό ‘‘σήμερα’’.

Γιατράκου 2, Μεταξουργείο (πλατεία Αυδή) Τ.: 210 52 35 960 | fb.: Saorsa Athens

Κλειτίου 1Β, Αθήνα T.: 212 10 56 629 | fb: 1937 coffe bar

THELMA & LOUIS

05 ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ Thelma & Louise, ύµνος στην γυναικεία φιλία. Έτσι και στην περίπτωσή µας, µόνο που η τελευταία σκηνή, το ίδιο δυνατή αλλά αρκετά διαφορετική. Το µπλε κάµπριο δεν προσγειώνεται στο γκρεµό αλλά µε τις γυναίκες δηµιουργικές, ανεξάρτητες και γεµάτες έµπνευση στη Νέα Φιλαδέλφεια. Καταλάβατε! Το Thelma & Louise στη ∆εκελείας πρόκειται για ένα all day bar που πραγµατικά προσφέρει στιγµές πραγµατικής ελευθερίας από την καθηµερινότητα και όχι µόνο για το σινεφίλ κοινό. Η διακόσµηση από σκηνές τις ταινίας, ο δερµάτινος καναπές, σαν σαλόνι vintage αυτοκινήτου, ο µπουφές αλλά και το κάθε τι στήνουν ένα χαλαρό κινηµατογραφικό σκηνικό µέσα στο οποίο µπορείς να απολαύσεις από το πρωί ως το βράδυ τον καφέ ή το χυµό σου, συνοδευόµενο µε κάποιο σνακ τις µεσηµεριανές ώρες. Την νύχτα η κοινωνικοποιήση συµβαίνει στην µεγάλη ξύλινη µπάρα, ενώ οι prive συζητήσεις εξελίσσονται στα τραπεζάκια, ακούγοντας µουσική συνοδευτική των ποτών και του στυλ σε ρυθµούς jazz, soul και ό,τι µας κάνει να περνάµε καλά.

Δεκελείας 88 & Επταλόφου 2, Ν. Φιλαδέλφεια Τ.: 210 2518952 | f.b.: Thelma&Louise

H ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο “παντελώς χειροποίητα” μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της “Ανωτάτης Ζαμπετικής”. Αναφωνεί “Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!” και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ’ τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ “ανεξήγητα αρέσω”

Την σήμερον ημέρα, υπάρχουν πια τέσσερεις κατηγορίες ανθρώπων. Όσοι δουλεύουν και πληρώνονται (σπάνιο), όσοι δουλεύουν και δεν πληρώνονται (όχι πια σπάνιο), όσοι δε δουλεύουν αλλά τη βγάζουν με τα επιδόματα (ολοένα και περισσότεροι) και τέλος όσοι τη βγάζουν στα παγκάκια (ουκ ολίγοι). Οι πρώτοι δεν το λένε ούτε του παπά. Οι δεύτεροι βρίζουν τη μοίρα τους. Οι τρίτοι είναι περιχαρείς και οι τελευταίοι απελπισμένοι. Ένας απ’ τους περιχαρείς, μελωδικός και υπεραισιόδοξος, σκάρωσε ένα τραγουδάκι για την καλή του:

ampazis.gr

www.

… ΚΑΙ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΙΑ ΚΡΆΤΟΣ ΜΑΝΤΆΜ! Του Παντελή Αμπαζή

Δεν υπήρχε κράτος μαντάμ κι ήταν όλα γης Μαδιάμ μα δε θέλω ν’ ακούσω πια λέξη όλα εντάξει με Κούλη κι Αλέξη. Αγαπούλα μου γλυκιά η κυβέρνησις μας αγαπά κάνε λίγο υπομονή είναι φίλοι μας οι Γερμανοί. Όταν πάρω το μέρισμα θα σου πάρω διαμέρισμα. Η καλή μας Εφορία μας γεμίζει ευφορία και θα τρώμε εκλεκτή πια τροφή με του φόρου την επιστροφή. Θα χορτάσουμε πούρα και ξύδια στην Ευρώπη θα πάμε ταξίδια επιδόματα πολλά κι όλα ωραία και καλά. Πήρα ΚΕΑ και μέρισμα θα σου πάρω διαμέρισμα. Με τούτα, με κείνα κι αυτά υπάρχουνε πάλι λεφτά μέσ’ τη νύχτα εικούσθη ένα μπαμ και εγένετο φως στο τσακ μπαμ στον αέρα εικούσθη ένα μπαμ και υπάρχει πια κράτος μαντάμ!

Κλασικές γλυκές γεύσεις παρουσιασμένες με την πιο φρέσκια ματιά!

Διπλοφουρνιστό cheesecake Φρούτα του δάσουςι Βουτυρένιο μπισκότο Φρέσκιες φράουλες

Πλατεία Ηρώων 1, Ψυρρή | τ.: 210 32 11 323 | fb.: @NancysSweetHome

Θανάσης Βέμπος

Η ανεξήγητη πόλη

Το Πάσχα του 1973, ένα περίεργο φαινόμενο μετά από ένα θανατηφόρο τροχαίο έγινε αφορμή για ποικίλες συζητήσεις, αποτελώντας ένα βαρόμετρο του zeitgeist.

2 1.Βραδυνή, 8.5.1973 2. Ακρόπολις, 8.5.1973 3. Ακρόπολις, 13.5.1973

1

www.vembos.gr 3 Το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα, 29 Απριλίου 1973, ο 39χρονος ελαιοχρωματιστής Αλέξανδρος Τσαβαλάς πατέρας δύο παιδιών, κάτοικος Αργυρούπολης, πήγαινε με τη μοτοσικλέτα του να πάρει ένα φίλο. Στη στροφή που η λεωφόρος Βουλιαγμένης γινόταν μονόδρομος προς την Αθήνα, ο Τσαβαλάς έχασε τον έλεγχο, έπεσε στην άσφαλτο και τραυματίστηκε σοβαρά. Τον μετέφεραν στο Γενικό Κρατικό όπου πέθανε στις 3 Μαΐου χωρίς να συνέλθει ποτέ από το κώμα. Όμως στο σημείο της πτώσης έμεινε μια παράξενη «σκιά», ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα του σώματός του. Μετά από σχετικό ρεπορτάζ της τηλεοπτικής εκπομπής Σήμερα, ο χώρος κατακλύστηκε από περίεργους. Ο κόσμος ήταν τόσος πολύς που δημιουργήθηκε σοβαρό κυκλοφοριακό πρόβλημα. Για λόγους ασφαλείας, η Τροχαία προσπάθησε να εξαφανίσει το αποτύπωμα. Όμως ούτε το νερό, ούτε το πετρέλαιο στάθηκαν ικανά να το εξαλείψουν. Για να ηρεμήσει τον κόσμο η Τροχαία ανακοίνωσε ότι ήταν δικό της κατασκεύασμα -περίγραμμα από κιμωλία του ανθρώπου σε συνδυασμό με τα χυμένα λάδια. Τελικά η σκιά καλύφθηκε με πίσσα. Άγνωστο για το τι τελικά επρόκειτο. Μέχρι τότε όμως, και για 13 μέρες, η σκιά έγινε «το περιούσιο θέμα χιλιάδων ανθρώπων κάθε τάξεως και ηλικίας που παρακινημένοι οι περισσότεροι από την πίστι τους στα υπερφυσικά φαινόμενα έσπευδαν και συνωστίζονταν στην οδό Βουλιαγμένης από τις τέσσαρες

γωνίες του λεκανοπεδίου και από την επαρχία (!) για να την…καμαρώσουν». (Απογευματινή, 7.5.1973). Είναι ενδεικτικό ότι χωρίς ουσιαστικά καμία επιτόπια έρευνα, οι πάντες έσπευσαν να «εξηγήσουν» το φαινόμενο ως «ηλιοτυπία», ως επιρροή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, ή με ένα σωρό άλλες πιθανές και απίθανες ερμηνείες. (Βραδυνή, 7.5.1973) Αναφέρθηκε ότι είχε γίνει και ανώνυμη καταγγελία ότι η σκιά οφειλόταν σε τρυκ με καθρέφτη που έκανε κάποιος ένοικος κοντινής πολυκατοικίας για να παίξει με την περιέργεια του κόσμου (Απογευματινή, 8.5.1973). Κάποιοι έκαναν μνεία στην ομοιότητα της σκιάς της Βουλιαγμένης με την περίφημη Σκιά της Χιροσίμα. Κάποιοι άλλοι ερμήνευσαν το φαινόμενο πνευματιστικά, ότι δηλαδή είχε γίνει αποτύπωση του αιθερικού σώματος του θύματος εξαιτίας του βιαίου θανάτου. Κάποιοι θυμήθηκαν ακόμα και το φαινόμενο των Δροσουλιτών –τη «φασματική στρατιά» που εμφανιζόταν κατά καιρούς στο Φραγκοκάστελλο της Κρήτης. «Τι πράγματι συνέβη; Επρόκειτο περί ομαδικής υποβολής; Δεν υπάρχει απάντησις. Και όπου δεν υπάρχει άμεσος και κατατοπιστική απάντησις, μοιραία επακολουθεί ο σκεπτικισμός και γεννιούνται εύκολα οι θρύλοι». (Βραδυνή, 8.5.1973) Αναφέρθηκε ότι «δείγματα» της σκιάς εξετάζονταν στο Δημόκριτο –στον κατάλληλο «ναό» της πυρηνικής-διαστημικής εποχής. «Όλοι προσπαθούσαν να δώσουν κάποια εξήγησι. Διατυπώθηκαν θεωρίες σύμφωνα με το ‘πιστεύω’ του καθενός. Η εποχή του Διαστήματος δεν.. σηκώνει θαύματα». (Ακρόπολις 13.5.1973). Κάποιοι

Η «Σκιά της Χιροσίμα» στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης

διατύπωσαν την ευφάνταστη άποψη ότι ο Τσαβαλάς ήταν «άνθρωπος από άλλο πλανήτη», επηρεασμένοι από τις τηλεοπτικές σειρές. (Νίκος Μαστοράκης, «Η Σκιά της Χιροσίμα: Ένα θαύμα στην άσφαλτο», Επίκαιρα, 1973). Ο Σπύρος Μακρής, πρόεδρος της Παρα-ψυχοκοινωνιολογικής Εταιρίας, θεώρησε πως η σκιά ήταν εκτόπλασμα. «[…] Είναι πολύ δύσκολο να συλλάβη ο αμύητος όσα υποστήριξαν εν προκειμένω οι συνεχισταί του έργου του αειμνήστου Άγγελου Τανάγρα: ότι δηλαδή κάτω από ωρισμένες συνθήκες βιαίου θανάτου τα μαγνητικά ρευστά της ψυχής ή του οργανισμού διοχετεύονται στο σημείον όπου επέρχεται ο βίαιος θάνατος». Προφανώς κανείς δεν πρόσεξε πως ο Τσαβαλάς δεν είχε πεθάνει επί τόπου! Ο πολιτικός μηχανικός και πνευματιστής Κωσταντίνος Αντωνακέας, πρόεδρος του Κέντρου Μεταφυσικών Ερευνών Ελλάδος, χαρακτήρισε το παραψυχολογικό πόρισμα «φαιδρό» και είπε πως «το αποτύπωμα του Νεκρού ήτο αποτέλεσμα της δραματικότητος των στιγμών του ατυχήματος, καθ’ ας η ψυχική αγωνία του θύματος απεκορυφούτο και εντόνως εξωτερικεύετο εκ του απροσδοκήτου και βιαίου επιλόγου της ζωής του, κατά μίαν ημέραν συμβολικώς εορτάσιμον υπό της Ανθρωπότητος» (Ακρόπολις 16.5.1973). Βέβαια δεν εξήγησε γιατί δεν προκύπτουν άλλες σκιές σε παρόμοια ατυχήματα ανήμερα του Πάσχα. Η σχεδόν θεολογικής φύσης διαμάχη για τη σκιά θα συνεχιστεί. Μια επιστολή του Δ. Τσήρου, πρόεδρου του Πνευματικού Ομίλου Αθηνών Το Θείον Φως, και τέως διευθυντή του Δημοτικού Νοσοκομείου, γράφει ότι στις 11 Μαΐου τα μέλη του κύκλου του ήρθαν σε επικοινωνία με το πνεύμα του Ιπποκράτη που «κατέχει θέσιν αρχηγού εις το επουράνιον Βασίλειον του Κυρίου», το οποίο τους αποκάλυψε ότι επρόκειτο για το φαινόμενο της χρωματοσκίασης. «Το φαινόμενον ούτον προκαλείται από

εσωτερικήν αδυναμίαν του σώματος εν απροόπτω στιγμή. Είναι στιγμιαία ασθένεια και ονομάζεται χρωματοσκίασις. […] Δημιουργείται από απρόοπτον κλονισμόν καθ ην στιγμήν τα νεύρα εντείνονται, το ηλιακόν πλέγμα προκαλούν σωματικήν εξάτμισιν αφανή εξ όλων των πόρων του σώματος, αφήνον αποτύπωσιν του σώματος επί του εδάφους, από χρώματος απλού λευκού μέχρι μέλανος». (Βραδυνή, 22.9.1973) Ο Πνευματισμός, που μεταπολεμικά είχε γνωρίσει μεγάλη άνθηση, είχε καταντήσει τελείως ανυπόληπτος στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Στον απόηχο των προσσεληνώσεων του Apollo, οι «ψυχές νεκρών» και τα «εκτοπλάσματα» έμοιαζαν τραγικά εκτός εποχής. Στο μεταξύ, τον Απρίλιο του 1973 η Αθήνα συγκλονιζόταν από τη δίκη των «σατανικών εραστών», Άννας Στασινοπούλου και Ηλία Σούλη. Η πρώτη, πριν βάλει τον Σούλη να στείλει στον άλλο κόσμο τον σύζυγό της, είχε προσπαθήσει να διώξει τον τελευταίο από το σπίτι με μαγικά σκονάκια που της προμήθευε μια «μάγισσα» από τον Περισσό. Μια εφημερίδα θα γράψει: «Απίστευτο αλλά αληθινό: εν πλήρει 20ω αιώνι, η απλή μαγεία καθώς και η ‘μαύρη μαγεία’ οργιάζουν στην Αθήνα. Σε 2.000 σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία ανέρχονται οι μάγοι στην πρωτεύουσα και ο αριθμός τους κάθε μέρα αυξάνει. Πωλούν στην πελατεία τους χίμαιρες κι ελπίδες, εξακριβώνουν ‘μυστήρια’ ενώ συνάδελφοί τους καλούν με το τραπεζάκι τα πνεύματα… των νεκρών και… επικοινωνούν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα στη Γη […] Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά;» (Γ. Παπαχριστοφίλου, «Η μαγεία οργιάζει στην Αθήνα», Ακρόπολις, 1.4.1973). Η έννοια της «σοβαρότητας» είναι, βέβαια, θέμα Παροντισμού –δηλαδή το να κρίνουμε το (εκάστοτε) παρελθόν με κριτήρια του (εκάστοτε) παρόντος…

∆ιαφορετικήοπτική Πρωτότυπεσιδέεσ Ατελιέ γραφικών τεχνών ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΕΑ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

www.logotypo.com.gr

Τροίασ 41, Αθήνα Τ.: 210 82 29 040 | 210 82 29 604

2η Πτώση τιμών! ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ ΟΛΑ 59,99

ΣΑΚΑΚΙΑ ΟΛΑ 49,99

ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ ΟΛΑ 9,99

ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ ΑΠΟ 14,99

Δεκτές όλες οι πιστωτικές κάρτες / Σε όλα μας τα είδη υπάρχουν & υπερμεγέθη

ΒΕΪΚΟΥ 37, ΓΑΛΑΤΣΙ _ Τ.: 210 2922338

www.paris-saraliotis.gr