Η Πόλη Ζει | τ.78

STREET STREET

PRESS PRESS 78//09-20 70//09-19

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ

ΌΛΗ Η ΑΘΉΝΑ ΣΕ 24 ΣΤΆΣΕΙΣ ΚΆΤΙ ΕΝΏΝΕΙ ΤΗΝ ΠΌΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΤΗΣ…

Αθήνα (έναντι Πολυτεχνείου) Πατησίων 49, Αθήνα 10433

Άνω Πατήσια (πλησίον σταθμού ΗΣΑΠ) Πατησίων 345, Αθήνα 11144

210 52 22 500

210 52 42 970

info@medpap.gr

www.medpap.gr

www.ipolizei.gr

Γνώμες

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

78//09-20

ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ...

STREET

PRESS

Αφού πέρασε κι αυτό το καλοκαίρι, αφού υποδεχτήκαμε τους τουρίστες, αφού άρχισε να φθινοπωριάζει και άλλα αφού... προσωπικά, κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά. Αφού λοιπόν όλα αυτά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. Η Κυβέρνηση είχε να αντιμετωπίσει τρία προβλήματα όσον αφορά τον κορονοϊό που τα ήξερε, δεν εμφανίστηκαν ξαφνικά και από το πουθενά. Ενα, η διαχείριση της νέας σχολικής χρονιάς. Τα τμήματα δεν μπορούν να είναι 25αρια ή 27αρια. Το επιχείρημα της κας Υπουργού με την δημιουργική εφαρμογή των μέσων όρων απλά την εκθέτει αλλά και μας εξοργίζει. Δύο, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου, σε κάθε στάση, εκατοντάδες υποψήφιοι επιβάτες συνωστίζονται και περιμένουν. Το μέτρο της μάσκας, αν και σωστό, αδυνατεί να λειτουργήσει όταν ο συνεπιβάτης σου είναι κολλημένος πάνω σου στους δέκα πόντους. Τρία, η αύξηση των ΜΕΘ. Όλοι γνώριζαν πως επίκειται δεύτερο κύμα του ιού. Oλοι θυμόμαστε τις ανακοινώσεις από κανάλια, ραδιόφωνα και ίντερνετ των δωρεών από γνωστά αλλά και άγνωστα ονόματα, κλινών. Μπορεί το Υπουργείο να ενημερώσει με λιγότερα λόγια και περισσότερους αριθμούς τι έχει γίνει με αυτήν την υπόθεση; Το τραγικό είναι πως όλα τα παραπάνω χρησιμοποιούνται σαν άλλοθι για να λοιδορείται η λεγόμενη ατομική ευθύνη. Να νομιμοποιείται ο καθένας να κάνει ότι θέλει, να λέει ότι να ‘ναι αφού πρώτα έχει ασκήσει κριτική στους από πάνω. Το τραγικό επίσης είναι πως όλα αυτά έρχονται με την μορφή διλημμάτων σε όλους. Ευθύνονται οι νέοι που συνωστίζονται στις πλατείες ή το μπάχαλο στα ΜΜΜ; Ευθύνονται οι ηλικιωμένοι που σουλατσάρουν ή τα 25αρια τμήματα; Κλπ κλπ. Η περίπτωση να έχουμε μπει όλοι -με την κυβέρνηση να σέρνει τον χορό- σε ένα τρελό γαϊτανάκι παίζει ή όχι; Υπάρχει κίνδυνος να ζήσουμε έναν πόλεμο. Όλοι εναντίον όλων. Οι Έλληνες να κραυγάζουν για τους μετανάστες αλλά και οι ΜΚΟ να αποφασίζουν για το που και πως θα μεταφερθούν μετανάστες. Οι νέοι ενάντια στους ηλικιωμένους και οι 2 μαζί ενάντια στον Χαρδαλιά και ο τελευταίος ενάντια στους καταληψίες. Ο καθένας ανάλογα με το θυμικό του, το αφήγημά του, την φάση του, τα ρίχνει στον απέναντι και στον διπλανό. Οι γονείς να μην θέλουν να φορέσουν μάσκα στα βλαστάρια τους και πολλοί ιερωμένοι να σνομπάρουν επιδεικτικά τα όποια μέτρα προστασίας (αλήθεια στο Άγιο Όρος τι έγινε;). Απέναντι στα επίπλαστα διλήμματα και την φιλοπόλεμη διάθεση χρειάζεται μία κάποια συγκρότηση, συνοχή και ηρεμία.

ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΠΡΙΝ 170 ΧΡΌΝΙΑ ΠΕΡΊΠΟΥ, Η ΧΟΛΈΡΑ ΘΈΡΙΖΕ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΆ. ΠΟΛΛΟΊ ΚΆΤΟΙΚΟΙ ΕΠΙΧΕΊΡΗΣΑΝ ΝΑ ΞΕΦΎΓΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΚΑΤΑΦΎΓΙΟ ΣΕ ΝΗΣΙΆ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΎ. ΝΗΣΙΏΤΕΣ ΠΕΤΡΟΒΟΛΟΎΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΊΣ ΚΑΙ ΑΝ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟΙ ΚΑΤΆΦΕΡΝΑΝ ΝΑ ΑΠΟΒΙΒΑΣΤΟΎΝ ΈΜΕΝΑΝ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΆΘΛΙΕΣ ΣΥΝΘΉΚΕΣ ΑΠΟΜΟΝΩΜΈΝΟΙ. ΥΠΟΤΊΘΕΤΑΙ ΌΤΙ ΈΧΕΙ ΠΕΡΆΣΕΙ ΚΑΙΡΌΣ ΑΠΌ ΤΌΤΕ. ΣΤΑ ΚΑΜΈΝΑ ΒΟΎΡΛΑ ΔΟΚΙΜΆΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΆ, ΈΝΑ, ΕΊΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΌΣ.

ΔΟΚΙΜΆΖΕΤΑΙ ΌΜΩΣ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΉ ΛΟΓΙΚΉ. ΚΑΙ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΆ ΕΡΩΤΉΜΑΤΑ. ΉΤΑΝ ΕΝΗΜΕΡΩΜΈΝΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΊΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΆ ΑΥΤΉ; Ή ΤΟ ΑΠΟΦΆΣΙΣΕ ΚΆΠΟΙΑ ΜΚΟ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ ΜΕ ΔΙΆΦΟΡΟΥΣ ΤΟΠΙΚΟΎΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΊΕΣ; ΈΧΕΙ ΔΙΚΑΊΩΜΑ Η ΚΆΘΕ ΤΟΠΙΚΉ ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΊ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΊΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΕΓΑΣΤΟΎΝ ΟΙ ΜΕΤΑΝΆΣΤΕΣ; ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΑΛΛΆ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ... ΦΊΛΟΙ ΜΑΣ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΆ ΠΟΥ ΚΡΎΒΟΝΤΑΙ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΜΙΑ ΕΊΔΗΣΗ, ΜΙΑ ΛΕΖΆΝΤΑ, ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ. ΑΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΨΥΛΛΙΑΣΜΈΝΟΙ. ΚΑΛΌ ΦΘΙΝΌΠΩΡΟ!

info@ipolizei.gr για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές Διαφήμιση: Μαριάννα Παπαγεωργίου // Σπύρος Αποστολόπουλος // Νικολέττα Βήκου // Χριστίνα Αγγελακοπούλου Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας. Πληροφορίες: 694 45 63 904 Ατελιέ: Ηρώ Πιτσικάλη // Μυρτώ Στέλιου

Άντα Κουγιά Γεωργία Δρακάκη Γκανιάν Δώρα Κομίνη Σοφία Αργύρη Σέργιος Ν. Μοσχονάς Σταύρος Μπουγκάς Χρύσανθος Ξάνθης Ιωάννης Μιχαήλ Ιόλη Τσόλκα Φώντας Λάδης Παντελής Αμπαζής Δημήτρης Προύσαλης Λέανδρος Σλάβης Μάκης Διόγος Η Νίτσα του Νίτσε Lucifer Μαντώ Βλάχου Αλέξης Μητσοτάκης Βαγγέλης Νικολαΐδης Πέρσα Δράκου Νταίζη Ντάκου Θανάσης Βέμπος

ΘΈΜΑΤΑ [Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ] ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ [ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΚΗΦΙΣΙΑ]

Και εξηγήσεις από αυτούς που καλώς ή κακώς κρατούν τα κλειδιά της χώρας. Ή μήπως δεν υπάρχουν κλειδιά;

ΣΕ ΈΝΑ ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΜΜΥΡΟΠΑΘΕΊΣ "ΤΡΟΎΠΩΣΕ" (ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΒΟΥΤΣΆΣ) ΕΝΑ ΆΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑ, ΤΩΝ ΜΈΤΡΩΝ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ, ΣΤΑ ΜΜΕ. ΚΟΙΝΏΣ, ΆΛΛΟ ΈΝΑ ΠΑΚΈΤΟ ΠΡΟΣ ΚΑΝΆΛΙΑ, SITE ΚΑΙ ΕΦΗΜΕΡΊΔΕΣ. ΧΩΡΊΣ ΝΑ ΛΈΝΕ ΤΟ ΠΌΣΟ, ΤΑ ΚΡΙΤΉΡΙΑ ΚΛΠ. ΑΝ ΠΙΣΤΕΎΟΥΝ, ΠΩΣ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΑΥΤΌ, ΑΣ ΓΊΝΕΙ, ΌΜΩΣ ΜΕ ΔΙΑΦΆΝΕΙΑ-ΌΧΙ ΜΕ ΥΠΕΡΤΙΜΟΛΟΓΉΣΕΙΣ-ΌΧΙ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΈΣ ΔΙΑΤΆΞΕΙΣ. ΣΑΝ ΗΠΖ ΈΧΟΥΜΕ ΕΞΗΓΉΣΕΙ ΤΟΥΣ ΛΌΓΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΊΧΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΉΝ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ. ΠΡΟΤΙΜΆΜΕ ΝΑ ΒΑΣΙΖΌΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΑΓΟΡΆ ΚΑΙ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΟΎΜΕ ΒΟΉΘΕΙΑ ΘΑ ΖΗΤΉΣΟΥΜΕ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ.

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΎΧΟΣ ΈΓΡΑΨΑΝ

ΟΛΗ Η ΑΘΗΝΑ ΣΕ 24 ΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΤΙ ΕΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ...

[ΑΝΝΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ] Ο ΑΚΡΑΊΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΌΣ ΠΟΥ ΚΑΘΗΛΏΝΕΙ ΣΤΑ ΈΡΓΑ ΤΗΣ

[ΤΟ PALIO ΤΗΣ ΣΙΈΝΑΣ] ΜΙΑ «ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΉ» ΓΙΟΡΤΉ ΠΟΥ ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΝΏΛΗΣ, ΑΛΛΆ ΕΠΙΝΟΉΘΗΚΕ ΑΙΏΝΕΣ ΑΡΓΌΤΕΡΑ

WWW. ipolizei. gr [ΕΚΔΟΣΗ]

Λογότυπο Γραφικές Τέχνες www.logotypo.com.gr Θήρας 19, Κυψέλη Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604 ISSN: 2623-4068

Έντυπο που διαβάζεται, site που δεν βομβαρδίζει

*

**

Kλείνει

Περπατά στους δρόμους και απολαμβάνει τις πιο ενδιαφέρουσες street food προτάσεις

www.ipolizei.gr

Επεισόδιο 1ο, Φωκίωνος Νέγρη, Η όμορφη των Αθηνών!

TATTOO

ATHENS TATTOO SESSIONS

***

STREET FOOD

HABITS

Kάνει το tattoo που δεν πρόλαβε να χτυπήσει το καλοκαίρι!

Κείμενα, άρθρα, ρεπορτάξ, συνετεύζεις και απόψεις από και για τους πραγματικούς ανθρώπους της πόλης. Πέρα από κλισέ και υστερίες!

ΝΙΏΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΌΛΗ, ΖΟΎΜΕ ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΌ ΤΗΣ

Η ΚΟΙΝΩΝ Ι ΚΉ καλύτ ι α

αζ

ότ α ν

ί

α ερ

Είν

ΣΗ

Σ Η Π Τ Α Α ΡΈ Α Ί Σ Α Σ Μ

μ α στ ε μ εί

Η παρέα λέγεται ότι, ως λέξη, κατάγεται από την εβραιοϊσπανική λέξη parea και, κατά συνέπεια, από την ισπανική λέξη pareja, που σημαίνει ζευγάρι. Μια ομάδα που κάνει συντροφιά, αλλά και η συντροφιά αυτή καθ’ αυτή ορίζονται και εξηγούνται από την λέξη παρέα. Της Γεωργίας Δρακάκη

Από πότε, αλήθεια, αρχίσαμε να είμαστε κοινωνικοί; Από τις πολύ αρχές μας. Και, βεβαιότατα, για λόγους επιβίωσης. Ομάδες ανθρώπων, ο ίδιος ο θεσμός της οικογένειας και ο τρόπος με τον οποίο αυτή δημιουργείται προδίδει την κοινωνική μας φύση ως ανθρώπων. Με το πέρασμα των χρόνων, οι συνήθειές μας έχασαν ένα μέρος από το λειτουργικό τους βάρος και συνέχισαν να αναπτύσσονται επειδή εμείς βρήκαμε ομορφιές και θαύματα στους άλλους γύρω, επειδή θελήσαμε να μοιραστούμε όχι την τροφή ή την σπηλιά μας, αλλά τα προβλήματα και τις απορίες μας για το μυστήριο που παραμένει συμπαγές μες στους αιώνες: την ίδια την ζωή. Η λέξη κοινωνικοποίηση εμφανίζεται στις αρχές του 20ου αιώνα από τον Εμίλ Ντιρκέμ, θεμελιωτή της σύγχρονης κοινωνιολογίας, και περιγράφει τη διαδικασία μέσω της οποίας ο άνθρωπος γίνεται κοινωνικό ον. Μέχρι τώρα δεν έχει δημιουργηθεί μια ευρέως αποδεκτή θεωρία για την κοινωνικοποίηση. Μερικά μοντέλα ανάλυσης θεωρούν τον άνθρωπο ως φυσικό (βιολογικό) ον, άλλα ως εξαρτημένο (κοινωνικό) ον, ενώ άλλα ότι είναι συνδυασμός και των δύο.

ΟΙ ΦΟΡΕΊΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΊΗΣΗΣ Πρωτογενώς, η οικογένεια, δευτερογενώς το σχολείο και τριτογενώς η θρησκεία, το κράτος, οι παρέες συνομιλήκων και τα περιβάλλοντα όπου εντάσσεται το άτομο, το χρίζουν επισήμως κοινωνικό ον, του διδάσκουν τις συμβάσεις και τους κανόνες της λειτουργίας των κοινωνικών δεσμών. Από άτομο, γίνεται μέρος συνόλου και, έτσι, αντιλαμβάνεται καλύτερα τον εαυτό του. Περνάμε φάσεις που δεν μπορούμε χωρίς την ομάδα μας (βλέπε μαμά, μπαμπά), άλλες που απαιτούμε να μας αφήσουν μόνους στην ησυχία/πίκρα/καημό/σκέψεις μας και άλλες περιόδους όπου αναζητούμε αυτοκόλλητη συντροφιά με άτομο ή άτομα που νιώθουμε πως μας συνδέουν πράγματα, όπως κοινά ενδιαφέροντα, κοινά προβλήματα, κοινές ανησυχίες. Έρευνες των τελευταίων χρόνων δεν αποκλίνουν σημαντικά μεταξύ τους: όλες δείχνουν ότι η μοναξιά βλάπτει την σωματική και ψυχική υγεία, ενώ αντίθετα η ένταξη σε κοινωνικές ομάδες (αθλητικούς ομίλους, χορωδίες, παρέες συνομιλήκων), λειτουργεί προστατευτικά. Μια πρόσφατη βρετανική έρευνα έδειξε ότι, στην περίπτωση των μαθητών, όσοι δεν ταυτίζονταν με κάποια παρέα ή άλλη ομάδα, εμφάνιζαν τετραπλάσια πιθανότητα εκδήλωσης ψυχολογικού στρες σε σχέση με τους συνομηλίκους τους, που δήλωναν εντεταγμένοι σε ομάδες και κοινωνικά δίκτυα. Η διαπίστωση ότι όσο πιο εντεταγμένος είναι κανείς στις διάφορες κοινωνικές ομάδες, τόσο λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα εμφανίζει, βρέθηκε να ισχύει ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία ή το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο κάποιου. ΤΌΣΟ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΉ ΛΟΙΠΌΝ Η ΠΑΡΈΑ; Μα φυσικά. Κι επειδή, όπως θα δούμε παρακάτω, παρέα δεν είναι ακριβώς φιλία, είναι μια κατάσταση και μια πολύπλευρη σχέση ανάμεσα σε διαφορετικούς ανθρώπους, θα χρειαστεί να τα διακρίνουμε από τώρα. Στην ζωή μας, μπορούμε να είμαστε μέλη σε διάφορες παρέες και μια παρέα αυτή καθ’ αυτή έχει την τάση να ανοίγει για να μεγαλώσει και να κλείνει για να μικρύνει. Ένας ζωντανός οργανισμός με αρκετά πολύπλοκες “απαιτήσεις” σε σχέση με λοιπές κοινωνικές φόρμες, όπως ο ερωτικός δεσμός ή η φιλία ή η σχέση παππού-εγγονού. Η παρέα είναι η άριστη μικρογραφία της κοινωνίας, το ιδανικό ακροατήριο σε περιπτώσεις ζητημάτων που χρειάζονται άμεση λύση, λόγω πολυφωνίας και ετερόκλητων απόψεων από τα μέλη, η παρέα είναι η ανθρώπινη ασπίδα που σε κυκλοφορεί εκεί έξω, η συνωμοσία ανθρώπων που γουστάρουν να είναι μαζί απέναντι σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

Είν ί

αζ

ότ α ν

μ α στ ε μ εί

Γύρω από μια σπουδαία προσωπικότητα συγκεντρώνονταν άνθρωποι και, όλοι μαζί, δημιουργούσαν μια παρέα. Άλλοτε, μερικά παιδιά πήγαιναν ξανά και ξανά σε ένα μαγαζί μέχρι που το έκαναν στέκι για όλη την πόλη. Και ορισμένες φορές, σπουδαίοι μοναχικοί τύποι της διανόησης συνδέονταν μεταξύ τους για να ανταλλάξουν απόψεις. Ή καλλιτέχνες ενώνονταν και, η παρέα τους, δημιουργούσε αριστουργήματα, χάρη στα ταλέντα τους που, βαλμένα μαζί, ήταν ακαταμάχητος συνδυασμός.

καλύτ ι α

α ερ

Θρυλικές παρέες και στέκια που έγραψαν ιστορία στην Αθήνα

ΠΈΡΙΞ ΤΟΥ ΜΆΝΟΥ Από τον Μαγεμένο Αυλό και τα κορυφαία τραπεζώματά του που διαρκούσαν ώρες και δεν άφηνε κανέναν να πληρώσει, μέχρι τις επισκέψεις που δεχόταν από λεφούσια νέων στο σπίτι του, Ρηγίλλης 17, ο Χατζιδάκις υπήρξε πληθωρικά κοινωνικός, δηλωμένος bon viveur και εξαιρετικά αγαπητός ως άνθρωπος, παρά τις δεδομένες ιδιοτροπίες του. Ο δημοσιογράφος και στιχουργός Γιώργος Παυριανός έχει γράψει μερικά ωραία κείμενα για τις παρέες του Μάνου και τα νέα παιδιά που ήθελαν να βρίσκονται πλάι του και να ακούνε τις ιστορίες του. Ο Δημήτρης Λέκκας, η Ρηνιώ Παπανικόλα και άλλοι συνεργάτες από το Τρίτο Πρόγραμμα, ο Γκάτσος, η Αλίκη, η Μελίνα, άσημοι και διάσημοι, συγχρωτίζονταν με τον Μάνο. Δεν αποτελούσαν όλοι αυτοί μία συμπυκνωμένη παρέα, αλλά πολλές παρέες νέων καλλιτεχνών της εποχής σύχναζαν κοντά του. Και όλοι μαζί αποτελούσαν έναν κύκλο ανθρώπων από αυτούς που σπάνια, πια, συναντά κανείς. Αισθηματίες, καλλιτεχνικές φύσεις, γλεντζέδες, πλούσιοι ή φτωχοί, έντονες προσωπικότητες.

ΟΙ ΔΙΑΝΟΟΎΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΚΑΦΈ ΒΥΖΆΝΤΙΟΝ Έκλεισε οριστικά την δεκαετία του ‘70, αλλά αποτέλεσε κυριολεκτικά θεσμό και θεμέλιο λίθο μιας αστικής κουλτούρας διασκέδασης και συνύπαρξης. Νέοι και νέες στα τραπεζάκια να τιτιβίζουν ζωηρά, νέοι και νέες που εξελίχτηκαν σε σημαντικά κεφάλαια της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας και του πολιτισμού. Πανεπιστημιακοί, συγγραφείς, μπίτνικς φιγούρες της πόλης, οι διαλέξεις του ζεύγους Βαχλιώτη για το σινεμά, τα μέλη του περιοδικού «Πάλι», ο Νάνος Βαλαωρίτης , ο Ελύτης, ο Γκάτσος και όλη η ελληνική πρωτοπορία: Δημήτρης Πουλικάκος, Πάνος Κουτρουμπούσης, Τάσος Φαληρέας, Σπύρος Μεϊμάρης, Μαρία Μήτσορα. Η “παρέα” του Βυζαντίου ήταν τόσο κλειστή όσο και ανοιχτή. Ο νοών νοείτω. Η ΠΑΡΈΑ ΤΟΥ ΠΡΏΗΝ ΝΤΌΛΤΣΕ Το Φίλιον, σήμερα, είναι από τα λίγα αληθινά στέκια της Αθήνας, δηλαδή θα δεις τακτικά τις ίδιες και τις ίδιες φάτσες, ενώ ανά καιρούς το γνωρίζουν νεότερες γενιές και το κάνουν και δικό τους σημείο συνάντησης. Ο διάσημος πίνακας που στολίζει τον τοίχο της εσωτερικής του αίθουσας αναπαριστά όλους τους περίοπτους θαμώνες του μαγαζιού, βλέπε Κωνσταντίνο Τζούμα (ακόμα θα τον πετύχετε συχνά εκεί), Τάνια Τσανακλίδου. Χρήστο Χωμενίδη, Γιώργο Βέλτσο, Κωνσταντίνο Τσουκαλά. Καλλιτέχνες και ιδίως συγγραφείς της γενιάς του ‘70 γαλουχήθηκαν πάνω από τις κούπες με τον καφέ του συγκεκριμένου μαγαζιού και οι θρυλικοί αυτοί θαμώνες είχαν και έχουν πολλά κοινά εκτός από το αγαπημένο τους τραπέζι.

ΛΊΝΑ-ΣΤΑΜΆΤΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΊ Η Λίνα Νικολακοπούλου γνώρισε τον μουσικό που έμελλε να ντύσει μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια της στην Πάντειο-ταίριαξαν αμέσως. Τόσο δέθηκαν και τόσο πολύ χρόνο περνούσαν μαζί που, όπως έχει πει η ίδια η στιχουργός, είχε κυκλοφορήσει για ένα διάστημα ο αστικός μύθος ότι ήταν αρραβωνιασμένοι. Το ασυναγώνιστο καλλιτεχνικό δίδυμο συνεργάστηκε με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, την Χαρούλα Αλεξίου, την Τάνια Τσανακλίδου, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, είτε καθένας χωριστά μαζί τους είτε σε κοινές δουλειές. Αυτή η μουσική παρέα έγραψε πραγματικά ιστορία στην ελληνική δισκογραφία. Χρόνια μετά, η τριάδα Μποφίλιου-Καραμουρατίδης-Ευαγγελάτος φιλοδόξησε και, σε έναν βαθμό, πέτυχε να κάνει το ίδιο. Οι καλλιτέχνες αυτοί είναι και στην ζωή τους φίλοι. Θα ήταν όμως, αν δεν τους ένωνε η μουσική και η δημιουργία; Η τέχνη δημιουργεί όμορφες “κλίκες” αναπόφευκτα, τότε και τώρα και μετά.

Πέντε σημάδια που δείχνουν πως δεν ανήκεις πια στην παρέα 1.

Κανονίζουν χωρίς εσένα.

2.

ΤΑ ΡΟΚ ΠΑΙΔΙΆ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ Η μπάντα ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ που συνεργάστηκε με τον Παύλο Σιδηρόπουλο σε έναν του δίσκο, παρέα με Θέκλα Τσελεπή (μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά) και Δημήτρη Πουλικάκο. Οι Magic de Spell που είναι καλά φιλαράκια και πίνουν σχεδόν καθημερινά τον καφέ τους μαζί, ακόμα και τώρα που κοντεύουν τα 60 ορισμένα μέλη τους. Ο Λάκης Παπαδόπουλος, ο Σάκης Μπουλάς, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Ζουγανέλης, ο Σταρόβας, ο Γιοκαρίνης: όλοι μαζί, άλλοι περισσότερο κοντά ανά δυάδες ή τριάδες. Κι αν κάποιοι δεν βρίσκονται πια στην ζωή, η “παρέα” δεν έχει χαλάσει, ούτε ο θάνατος χαλά μια παρέα, τα μέλη σηκώνουν πάντα ένα ποτήρι με αλκοόλ στην υγειά αυτών που έφυγαν πρώτοι. Ο μοναχικός Νικόλας Άσιμος με τους πλανόδιους μουσικούς του και τα κορίτσια του. Οι παρέες των Εξαρχείων. Οι παρέες της Πλάκας, με τα πρώτα ροκ μπαρ της πόλης. Τύποι και τύπισσες όλο φως παρά το φαινομενικό τους σκοτάδι.

ΚΟΣΜΙΚΟΊ ΚΎΚΛΟΙ, ΤΕΤΡΆΔΕΣ ΖΕΥΓΑΡΙΏΝ ΚΑΙ ΌΧΙ ΜΌΝΟ Μελίνα Μερκούρη-Ζυλ Ντασέν παρέα με την Μαρία Καλλιγά και τον σύζυγό της σε εκδρομές εκτός Αθηνών, αλλά κα σε κοσμικά σημεία της πόλης. Ο ατελείωτος κύκλος ανθρώπων περί τον δημοσιογράφο και θεατρικό συγγραφέα Μίλτο Λιδωρίκη: πολιτικοί, ηθοποιοί, συγγραφείς, άλλοι δημοσιογράφοι. Γεύματα, δείπνα, ταξίδια, βραδιές χορού. Οι φίνες φίλες και οι gentlemen συνδαιτημόνες του Ζάχου Χατζηφωτίου: τα τραπεζώματά του με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, οι παρέες της Μυκόνου που όταν πρωτοπήγαν έμοιαζε με την Τέλενδο και δεν είχε καν ηλεκτρικό. Ο Ωνάσης και τα επικά του γλέντια στα νυχτερινά μαγαζιά με έναν στενό κύκλο φίλων και συνεργατών που άνοιγε, ενίοτε, για να υποδεχθεί εκπροσώπους του ωραίου φύλου και νεαρούς φιλόδοξους των επιχειρήσεων και της καλής ζωής. Αυτοί οι άνθρωποι, αυτές οι παρέες διαμόρφωσαν την κουλτούρα του αστικού βίου όπως την ξέρουμε σήμερα. Και συνεννοούνταν μια χαρά χωρίς κινητά τηλέφωνα και social media. Αλώνιζαν στην πόλη λαμπροί μποέμηδες και ντάμες φλογερές, πιο εύπιστοι από ό,τι οι επίγονοί τους, ατόφιοι influencers σάρκινοι και οστέινοι, της κάθε μέρας. Σε κάθε παρέα υπήρχε και υπάρχει ένας τουλάχιστον αφανής ήρωας, αυτός που δεν έγραψαν οι εφημερίδες τα κατορθώματά του, αυτός που δεν παίζει την καλύτερη κιθάρα, αυτή που δεν χόρευε ζεϊμπέκικο σπάζοντας πιάτα. Μια καλή παρέα, μια σωστά οργανωμένη συντροφιά ανθρώπων χρειάζεται οπωσδήποτε τις πιο “ήρεμες” δυνάμεις. Άλλωστε, οι λαμπεροί πρωταγωνιστές, αυτοί που βρίσκονταν στο προσκήνιο, συχνά αισθάνονταν κατά βάση μόνοι, παρά τις δεκάδες προσώπων που μαζεύουνταν γύρω τους και, κάποιοι, τους αγαπούσαν αληθινά. Η παρέα της Κατερίνας Γώγου την εγκατέλειψε στο τέλος της ζωής της, λέγοντας πως “τρελάθηκε”, σύμφωνα με δηλώσεις του αδερφού της. Κι όμως, αυτή για αυτούς έγραψε ένα από τα ποιήματα που μας έχουν σημαδέψει: εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά, είναι σύρματα τεντωμένα...

Όταν είστε μαζί, δημιουργούνται πηγαδάκια, κανένα εκ των οποίων δεν σε περιλαμβάνει. Και καταλήγεις να τσουγκρίζεις το ποτήρι σου, άβολα χαμογελαστή.

3.

Κάθε φορά που βγαίνετε, συναντάς νέα μέλη με τα οποία οι υπόλοιποι της παρέας δείχνουν να έχουν τρομερή οικειότητα. Η παρέα εξελίσσεται κι εσύ έχει μείνει πίσω.

4.

Ανακαλύπτεις ότι έχουν νέα αστεία, νέα θέματα συζήτησης, νέα σημεία ανφοράς, καθ’ όλα άγνωστα σε σένα. Ουπς.

5.

Αισθάνεσαι κάπως σαν υποχρέωση την έξοδο με τα παιδιά. Προτιμάς εκείνη την φίλη με τηνοποία ξαναβρέθηκες πρόσφατα, Netflix κατά μόνας ή το πρόσωπο. Και να μην τους δεις ένα μήνα δεν σε πειράζει. Εδώ κι αν ουπς.

Με το μέλλον της παρέας τι γίνεται; ΑΝΑΡΩΤΙΌΜΑΣΤΕ ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΌ.

καλύτ ι α

αζ

μ α στ ε μ εί

Πολύ ξεχωριστές παρέες από ελληνικές τηλεοπτικές σειρές

ότ α ν

ί

α ερ

Είν

Η παρέα είναι τόσο σκληρό καρύδι ως έννοια που δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά. Κάθε εποχή έχει τα χαρακτηριστικά της και οι άνθρωποι προσαρμόζονται-είναι στην φύση μας.

Παρέες νεαρών του ΕΑΜ έβγαιναν στους δρόμους τις νύχτες, τα παιδιά στο Πολυτεχνείο έφτιαχναν πλακάτ και συνθήματα, τα αγόρια στις επαρχίες του ‘50 έκαναν μαζί ζαβολιές και πλήγωναν τα γόνατά τους, γυναίκες και άντρες από όλον τον κόσμο κατάφερναν να βρίσκονται και να διατηρούν τα στοιχεία που τους ένωναν παρά τις αντιξοότητες της εποχής τους, του τόπου τους, των εκάστοτε συνθηκών. Τώρα, βρισκόμαστε στο 2020. Όχι, δεν υπάρχουν ποιητικά καφενεία και οι νέοι παραείναι πολυάσχολοι για να μπορούν να συναντιούνται κάθε μέρα στο καφέ της σχολής ή της γειτονιάς τους. Με την έλευση του διαδικτύου, ο πυρήνας της παρέας έχει, σε ένα μέρος του, μετατοπιστεί στα groups, τις σελίδες, τα σχόλια στα προφίλ των κολλητών, στις κοινές συνομιλίες.

Επίσης, δεν ακούμε και πολύ συχνά την λέξη “παρέα” ή την φράση “η παρέα μου”. Οι τρέχουσες συνθήκες μας αναγκάζουν να προσέχουμε ιδιαιτέρως, ακόμα και με την ίδια μας την οικογένεια. Απολυμαίνουμε τα χέρια μας, φοράμε μάσκα, τα στέκια μας κλείνουν στις 12. Και πριν από όλα αυτά, όμως, οι χρόνοι στις μητροπόλεις μας πιέζουν αφόρητα: πολλοί κάνουμε δύο ή τρεις δουλειές-όταν βρίσκουμε δουλειά-, οι νέοι σπουδάζουν επισήμως μέχρι τα 35, τα χρήματα δεν ήταν/είναι πάντα αρκετά για εκδρομές, διακοπές, κοινές εξόδους. Κι όμως, για κάθε έναν-ή σχεδόν-υπάρχει ένας ή περισσότεροι κύκλοι ανθρώπων στους οποίους αισθανόμαστε ότι ανήκουμε. Υπάρχουν παρέες που έχουν κρατήσει δεκαετίες ολόκληρες και τα μέλη τους συναντιούνται μερικές φορές τον χρόνο, όμως, κάνοντας μια συγκεκριμένη δραστηριότητα ή ανταμώνοντας σε έναν συγκεκριμένο χώρο: λέσχη, σπίτι ή μαγαζί, δεν έχει σημασία. Η παρέα της σχολής. Η παρέα της δουλειάς. Η παρέα που δημιουργείται, με χαλαρούς όρους και δέσμευση, ανάμεσα στους μονήρεις πλην πιστούς θαμώνες ενός καφέ ή ενός μπαρ. Η παρέα που εξελίσσεται με την προσθήκη των ερωτικών συντρόφων των μελών της. Η παρέα των διακοπών, που συνάπτεται μεταξύ των οικογενειών ή των μικρότερων παρεών που πηγαίνουν κάπου κάθε χρόνο. Μιλάμε για τρία άτομα-ο μικρότερος δυνατός αριθμός. Αλλά μπορεί να μιλάμε και για μια ολόκληρη δεκάδα ή και περισσότερους ανθρώπους ακόμα-ανάμεσά τους, υπάρχουν σίγουρα στενότεροι δεσμοί κολλητών φίλων ή ζευγαριών. Αλλά πίνουν μπίρα όλοι μαζί. Υπάρχουν όλοι μαζί και, αν τους διαχωρίσεις, είναι κάποιες άλλες και κάποιοι άλλοι. Ναι, αυτή είναι μία μόνο από τις “μαγικές ιδιότητες” της παρέας ως έννοιας: μας θέτει σε ένα πλαίσιο που, συχνά, μας οδηγεί στην ανάληψη ενός ρόλου ενός χαρακτήρα. Μια παρέα δικηγόρων ας πούμε, έχει τον αθλητή της, τον ρομαντικό της, τον αμετανόητο εργένη της. Και ούτω καθεξής. Όσο το άτομο εργάζεται, γεννά, ερωτεύεται, εκπαιδεύεται, η δημιουργία παρέας είναι αναπόφευκτη. Το πώς η παρέα εκδηλώνεται, εκφράζεται και εξελίσσεται ως ομάδα είναι ζήτημα εποχής και τάσεων, απαγορεύσεων και δυνατοτήτων. Κάποιες παρέες θυμούνται επικά καλοκαίρια στο κότερο, κάποιες άλλες ατελείωτες μπαλκονάδες με μπίρες και γέλια. Κάποιες άλλες χάθηκαν λίγο μες στο πέρασμα του χρόνου, αλλά τα μέλη τους νιώθουν ακόμα ότι ανήκουν σε αυτήν. Ακόμα και αν υπάρχουμε ως ανθρωπότητα μέσω των μικροτσίπ μας, οι συχνότητες κάποιων θα συντονίζονται καλύτερα με αυτές κάποιων άλλων. Κι αυτοί θα είναι, μεταξύ τους, παρέα. Αναπόδραστα. Ευτυχώς.

Ξέχνα λίγο τους Singles, το Παρά Πέντε, τα σήριαλ του Παπακαλιάτη και τις κλασικές σειρές βασισμένες στο story μιας παρέας, όπως το Λόγω Τιμής. Υπάρχουν μερικές πολύ ιδιαίτερες συντροφιές που αποκαλύφθηκαν μέσα από τηλεοπτικές σειρές και έβαλαν τα γυαλιά σε άλλες κι άλλες παρέες, πιο official υποτίθεται, πιο “κανονικές”.

1.

Σαββατογεννημένες: οι τρεις πρώην γυναίκες του Σάββα, η ηθοποιός, η έμπορος., η φιλόλογος. Τόσο διαφορετικές, κι όμως έδεσαν, στάθηκαν σαν οικογένεια η μία για την άλλη.

και Ελένης: οι δύο ετερόκλητοι 2. Κωνσταντίνου συγκάτοικοι ακουσίως έκαναν προξενιό στους κολλητούς τους, Μάνθο και Πέγκυ, οπότε η θρυλική τετράς αλώνιζε παρέα. Το αλατοπίπερο αυτής της παράδοξης συντροφιάς, ένας μηχανόβιος μπάρμαν και μια γεροντοκόρη γειτόνισσα. Αυτά είναι.

3.

Αν και είναι σειρά βασισμένη σε παρέα, το Εμείς κι Εμείς μας δίδαξε ότι οι δυνατές παρέες δεν φοβούνται να ανοίξουν και σε νέα μέλη, ακόμα κι αν είναι κυριολεκτικά από άλλον κόσμο. Η Πόντια ξαδέρφη Παρθένα έγινε πολύ γρήγορα αναπόσπαστο μέλος της πολυμελούς συντροφιάς...

ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΉ

www.galaxy92.gr

«προτιμώ να μάθω από ένα πουλί πώς να τραγουδάω παρά να διδάξω σε δέκα χιλιάδες άστρα πώς να μην χορεύουν» e. e. cummings, 1894-1962

κουβαλώ την καρδιά σου μαζί μου* κουβαλώ την καρδιά σου μαζί μου(την κουβαλώ μες στην καρδιά μου)ποτέ δεν είμαι χωρίς αυτήν(όπου πηγαίνω πηγαίνεις, αγαπημένη‘ κι ό,τι από μένα μονάχο γίνεται, έργο δικό σου είναι,λατρεία μου) δεν φοβάμαι κανένα πεπρωμένο(γιατί εσύ είσαι το πεπρωμένο μου,γλυκιά μου)δεν θέλω κανένα κόσμο(γιατί ομορφιά εσύ είσ' ο κόσμος μου,αλήθεια μου) κι ό,τι ποτέ υπήρξε το φεγγάρι, εσύ είσαι κι ό,τι ποτέ ο ήλιος τραγουδήσει, εσύ είσαι

Συναντώ τον κάμμινγκς στα όνειρά μου. Έχει πάντα το βλέμμα του στραμμένο κάπου αλλού αλλά έτσι και σε καρφώσει στα μάτια, αισθάνεσαι ότι σου ανοίγει τρύπα στον εγκέφαλο. Φέτος το καλοκαίρι μού λέει ότι έχει κλείσει για διακοπές στο Ξυλόκαστρο, σε ένα τύπου σέβεντις ξενοδοχείο δίπλα στον πευκώνα επειδή θεωρεί ότι είναι το ασφαλέστερο μέρος του κόσμου – ο αληθινός λόγος όμως είναι ότι του αρέσει αυτό το –ξ– στη αρχή της λέξης: Είναι, λέει, σαν να ξύνει τα νύχια της μια γάτα σ’ ασβεστωμένο τοίχο στην Αμοργό‘ σαν να ξεραίνεσαι στα γέλια ακόμη και με τις αστείες ειδήσεις‘ σαν να ξεροσταλιάζεις από έρωτα σε αιώνια επιστροφή‘ σαν να ξαλεγράρεις με την πρώτη γουλιά δυνατού εσπρέσο το πρωί‘ σαν να ξέρεις πότε να σταματάς.

το πιο βαθύ μυστικό που κανείς δεν γνωρίζει είναι αυτό (κι η ρίζα της ρίζας κι ο ανθός του ανθού κι ο ουρανός τ' ουρανού ενός δέντρου που λένε ζωή‘ που υψώνεται ψηλότερα απ' ό,τι η ψυχή μπορεί να ελπίσει ή ο νους να κρύψει) το θαύμα που κρατάει τ' άστρα χωριστά, αυτό είναι κουβαλώ την καρδιά σου(την κουβαλώ μες στην καρδιά μου) * ο κάμμινγκς το έγραψε το 1952, σε ηλικία 58 ετών, για την τρίτη γυναίκα του, την Μάριον

Η συμβουλή ενός ποιητή* Ποιητής είναι κάποιος που αισθάνεται και που εκφράζει το συναίσθημά του μέσα από τις λέξεις. Αυτό μπορεί να ακούγεται εύκολο. Δεν είναι. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ή πιστεύουν ή ξέρουν ότι αισθάνονται – αλλά αυτό είναι εικασία ή πεποίθηση ή γνώση· όχι συναίσθημα. Και η ποίηση είναι συναίσθημα – όχι γνώση ή πεποίθηση ή εικασία. Σχεδόν καθένας μπορεί να μάθει να κάνει εικασίες ή να έχει πεποιθήσεις ή να γνωρίζει, αλλά κανένα απολύτως ανθρώπινο πλάσμα δεν είναι δυνατό να διδαχθεί να αισθάνεται. Γιατί; Επειδή όποτε εικάζεις ή πιστεύεις ή γνωρίζεις, είσαι πολλοί άλλοι άνθρωποι: αλλά τη στιγμή που αι-

σθάνεσαι, δεν είσαι παρά ο εαυτός σου. Να μην είσαι κανένας άλλος παρά ο εαυτός σου –μέσα σε έναν κόσμο που κάνει ό,τι μπορεί, νύχτα και μέρα, για να σε κάνει τον καθένα– σημαίνει να ριχτείς στην πιο άγρια μάχη που μπορεί κανείς να ριχτεί‘ και να μην σταματήσεις ποτέ σου να μάχεσαι. Όσο για το να μην εκφράζεις κανέναν άλλον παρά τον εαυτό σου με λέξεις, αυτό σημαίνει να εργαστείς ακόμη πιο σκληρά απ’ ό,τι όποιος δεν είναι ποιητής μπορεί να φανταστεί. Γιατί; Επειδή τίποτα δεν είναι ευκολότερο από το να χρησιμοποιείς τις λέξεις όπως κάποιος άλλος. Όλοι μας αυτό ακριβώς κάνουμε σχεδόν συνέχεια – και κάθε φορά που το κάνουμε, δεν είμαστε ποιητές.

Και αν στο τέλος, μετά από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια που μάχεσαι, εργάζεσαι κι αισθάνεσαι, βρεθείς να έχεις γράψει έναν στίχο σε ένα ποίημα, θα είσαι πράγματι πολύ τυχερός. Γι’ αυτό, η συμβουλή μου σε όλους τους νέους που επιθυμούν να γίνουν ποιητές, είναι: κάνε κάτι εύκολο, ας πούμε μάθε πώς να τινάξεις τον κόσμο στον αέρα – εκτός κι αν πέρα από την επιθυμία σου, σε γεμίζει χαρά να αισθάνεσαι και να εργάζεσαι και να μάχεσαι μέχρι να πεθάνεις. Ακούγεται θλιβερό; Δεν είναι. Είναι η πιο θαυμάσια ζωή πάνω στη γη. Τουλάχιστον, εγώ έτσι αισθάνομαι. * δημοσιεύτηκε το 1953 σε μια μικρή εφημερίδα του Μίτσιγκαν στις ΗΠΑ, όταν ο ποιητής ήταν 59 ετών.

Ακροστιχίδα Γκανιάν #3-κάμμινγκς

Γεμίζει Καθαρή Απαστράπτουσα Νοσταλγία Ιδαλγός Αδικαιολόγητης Ντροπής

Γκανιάν-κάμμινγκς

*

Βολτάροντας

01

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

JACU Κολοκοτρώνη 16, Αθήνα Τ.: 210 32 13 713 // Fb: Jacu Athens Ig: @jacuathens

Το αγαπημένο κέντρο της Αθήνας πάντα μας εκπλήσσει με τις ολόφρεσκες επιλογές που ξεπηδούν στις πιο όμορφες γωνιές της, για να περάσουμε τα πρωινά ή τα βράδια μας! Μία από τις ολοκαίνουργιες αφίξεις στο κέντρο, συγκεκριμένα στην Κολοκοτρώνη, ακούει στο όνομα Jacu, ανοίγει από το πρωί για καφέ και διάφορες λιχουδιές που βοηθούν να ξεκινήσει η μέρα μας με ενέργεια και παραμένει ανοιχτό ως αργά το βράδυ! Θα το αναγνωρίσετε από την tropical, ταξιδιάρικη διακόσμηση, το χαρακτηριστικό πράσινου του τοίχου, αλλά και από τη μυρωδιά της κρέπας που σπάει τη μύτη όλων των περαστικών. Ναι, καλά καταλάβατε. Η κρέπα στο Jacu είναι το κάτι άλλο. Θέλετε να φάτε κάτι πριν ή μετά το ποτό σας; Σίγουρα, όλες οι γεύσεις στο Jacu θα σας ενθουσιάσουν. Ποιοτικά υλικά, ευφάνταστοι συνδυασμοί (είτε δικοί τους είτε δικοί μας) μα πάνω απ’όλα νόστιμο φύλλο κρέπας δίνουν αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα. Εμείς χορτάσαμε και με το παραπάνω. Εσείς ακόμα κάθεστε;

02

ΕΞΑΡΧΕΙΑ

REVOLT STREET BAR Κωλέττη 25-27 Εξάρχεια Τ.: 210 38 08 734 // Fb: Revolt street bar // Ig: revolt_streetbar

Το αγαπημένο στέκι της εξαρχειώτικης οδού Κωλέττη πέρασε από το καλοκαίρι στα χέρια της επόμενης γενιάς και συνεχίζει το legacy του πεζοδρόμου με αγάπη.

- street bar -

Ο Χρήστος φτιάχνει νόστιμους καφέδες από το πρωί με την εγγύηση της Taf και από νωρίς το απόγευμα ξεκινούν τα πρώτα ποτά της ημέρας: ποικιλία σε μπίρες και cocktail (κλασικά και ευφάνταστα signature) δια χειρός Αλέξανδρου πρωταγωνιστούν στα πολύχρωμα τραπέζια. Σύντομα, το Revolt θα υποδεχθεί στο ανανεωμένο του μενού και πέντε πιάτα για τις λιγούρες που μας πιάνουν μες στην μέρα. Οι funk, hip hop, reggae και alternative μουσικές δίνουν τον παλμό, ενώ ετοιμάζονται ήδη τα πρώτα dj sets της σεζόν. Συντονιζόμαστε, λοιπόν, στον ρυθμό του πεζοδρόμου και περνάμε καλά στην street μπάρα ενός μαγαζιού που έχει γράψει την δική του ιστορία στην περιοχή!

*φωτογραφίες: TaphTeam

Ο ακραίος ρεαλισμός που ακολουθεί στη ζωγραφική κάνει τα έργα της να φαντάζουν τόσο αληθινά, που αντιμετωπίζονται από τον θεατή σαν να αντικρίζει μια φωτογραφία. Βέβαια, η ίδια παραδέχεται πως την ανησυχεί η παραπάνω σύγκριση, καθώς επιδίωξή της είναι τα έργα της να ξεπερνούν την φωτογραφία σε βαθμό τρισδιάστατης διάστασης, όπως η ίδια αναφέρει γελώντας ό,τι της προστάζει ο ψυχαναγκασμός της.

ΆΝΝΑ ΜΙΧΑΗΛΊΔΟΥ

Ο ακραίος ρεαλισμός που καθηλώνει στα έργα της

ig: @annamihailidou

Απόφοιτη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, η Άννα Μιχαηλίδου έχει διακριθεί πολλές φορές για τα έργα της σε εκθέσεις και διοργανώσεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

ΆΝΝΑ ΜΙΧΑΗΛΊΔΟΥ

Π

ροσωπική μου αίσθηση: Δεν είδα μόνο ένα έργο τόσο καλά αποδοσμένο, έτοιμο να βγει από τον καμβά, αλλά βίωσα τον κάθε πίνακα ξεχωριστά. Τα έργα της Άννας Μιχαηλίδου δημιουργούν ερωτήματα, δίνουν τροφή για σκέψη και το κυριότερο σε τοποθετούν στη θέση των εικονιζόμενων προσώπων. Ποιο ερέθισμα πυροδότησε την επιθυμία σας να ασχοληθείτε επαγγελματικά με τα εικαστικά; Η μητέρα μου ήταν ζωγράφος και κεραμίστρια. Εγώ σαν παιδί δεν ζωγράφιζα ιδιαίτερα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα περιστατικό όταν ήμουν μαθήτρια της Δευτέρας ή Τρίτης Δημοτικού. Στο μάθημα των Καλλιτεχνικών είχα κάνει μια ζωγραφιά –δεν θυμάμαι καθόλου τι- και η δασκάλα βλέποντάς την ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που πήρε το χαρτί με την ζωγραφιά μου και την έδειχνε σε όλους, δασκάλους και μαθητές. Οι συμμαθητές μου έρχονταν να με συγχαρούν, ενώ εγώ δεν είχα καταλάβει τι είχε συμβεί. Έπειτα στο Γυμνάσιο δεν ασχολήθηκα ποτέ σοβαρά με το μάθημα των Καλλιτεχνικών μέσα στο σχολείο, να φανταστείς δεν έφερνα καν το μπλοκ μου. Εντελώς τυχαία πέρασα μια ημέρα έξω από ένα εργαστήρι Καλλιτεχνικών. Τα πράγματα που έκαναν εκεί ήταν διαφορετικά, αυτό με ενθουσίασε κι έτσι γράφτηκα στο εργαστήρι. Μια μέρα, ενώ ζωγράφιζα εκεί, ήρθε ο δάσκαλος και μου ψιθύρισε στο αυτί «Εσύ μια μέρα θα γίνεις σημαντική ζωγράφος». Τα λόγια του με σημάδεψαν και μπήκε το μικρόβιο μέσα μου. Δεν επιδίωξα να γίνω επαγγελματίας ζωγράφος, αυτό προέκυψε στην πορεία.

Σε ποιο ύφος ή σχολή τοποθετείτε τα έργα σας; Δεν τα κατατάσσω κάπου, νομίζω πως είναι μια κατηγορία από μόνα τους. Επιρροές σαφώς υπάρχουν, ακόμα και ασυνείδητα. Δεν υπάρχει κάποιο σημείο αναφοράς. Πολλές φορές προσπαθούμε να βάλουμε ετικέτα σε έναν καλλιτέχνη, -προφανώς και υπάρχουν κάποιες κατηγορίες και κινήματα- αλλά ένας καλλιτέχνης χρειάζεται ταυτότητα, την οποία δεν την επιλέγει, αυτή τον επιλέγει. Προφανώς κι έχω δεχτεί κάποια στοιχεία, όπως από τον ρεαλισμό, την street art και pop art, κυρίως λόγω εποχής και της σύνδεσής τους με την καταναλωτική κοινωνία, όμως έχω δεχθεί επιρροές ακόμα και από την αφαίρεση. Στο έργο μου υπάρχει το φωτορεαλιστικό, το εννοιολογικό και το καυστικό στοιχείο. Όταν ζωγραφίζω βγάζω αυτό που είμαι, αυτό που έχω να πω, απλά και συμπτωματικά, εμπεριέχονται και κάποια στοιχεία αναγνωρίσιμα στην ιστορία της Τέχνης. Από πού αντλείτε έμπνευση; Παίρνω ερεθίσματα από την καθημερινότητά μου, από την τηλεόραση, τον δρόμο, τα βιβλία, τις ταινίες, τις συζητήσεις και αυτό είναι αστείρευτο. Η έμπνευσή μου, έτσι κι αλλιώς, είναι καθημερινή. Όταν ξεκινάω να ζωγραφίζω ξέρω τι θα κάνω, είναι ήδη προσχεδιασμένο το “έγκλημα”. Στα έργα μου υπάρχει το στοιχείο του ακραίου ρεαλισμού και το σχόλιο που προκύπτει. Το θέμα του σχολιασμού είναι βασικό, χωρίς να είναι αυτοσκοπός. Με επέλεξε και αποτελεί τον δικό μου τρόπο έκφρασης. Έργα σας έχουν πολιτική χροιά. Χρησιμοποιείτε την τέχνη για να τοποθετηθείτε πολιτικά; Όλα τα έργα μου είναι πολιτικά με την έννοια του κοινωνικού χαρακτήρα. Δεν τα χρησιμοποιώ ποτέ για να τοποθετηθώ πολιτικά, γιατί δεν κάνω στρατευμένη τέχνη. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό το κομμάτι και δεν πρέπει να με ενδιαφέρει, γιατί είμαι καλλιτέχνης και οφείλω να είμαι ουδέτερη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι απολιτική. Θεωρώ ότι ένας καλλιτέχνης δεν πρέπει να κάνει στρατευμένη τέχνη, χρειάζεται να είναι

ουδέτερος για να ασχολείται με το πνευματικό κομμάτι του έργου του. Με ενδιαφέρει να ασχολούμαι με κοινωνικές αξίες και θέματα που έχουν να κάνουν με τις ανθρώπινες σχέσεις, το πώς βιώνουν οι άνθρωποι ψυχολογικά την καθημερινότητά τους. Ποιο είναι το πιο ωραίο και ποιο το πιο άσχημο σχόλιο που έχετε ακούσει για κάποιο έργο σας; Μία αντίδραση που έχω εισπράξει ήταν για ένα έργο μου που απεικονίζει ένα ζευγάρι να κάθεται στα δύο άκρα ενός καναπέ. Κατά τη διάρκεια της ατομικής μου έκθεσης, μια γυναίκα βλέποντάς το έβαλε τα κλάματα, ήταν λες και μπήκε μέσα στο έργο, σαν να έβλεπε, ίσως, ένα κομμάτι από την ζωή της. Αυτό είναι ένα έργο που δύσκολα μπορεί να μπει σε σπίτι. Το πιο κακό σχόλιο ήταν για το έργο μου «Πολιτική» που απεικονίζει έναν τσολιά να φοράει γυναικεία καλτσοδέτα. Μια μερίδα ατόμων, εθνικιστές, μου επιτέθηκαν γιατί δεν κατάλαβαν το έργο και θεώρησαν ότι προσέβαλα την Ελλάδα. Το έργο αυτό το εμπνεύστηκα διαβάζοντας στο λεξικό την έννοια της «πολιτικής» που κατά τα βυζαντινά χρόνια σήμαινε την γυναίκα που εκδίδεται επί χρήμασι. Με τα χρόνια άλλαξε η σημασία της λέξης, αλλά δεν άλλαξε η «πολιτική». Ο εύζωνας με το τσαρούχια συμβολίζει το ελληνικό στοιχείο, αλλά δεν προσβάλλει κάποιο εθνικό σύμβολο. Βλέποντας δύο έργα σας, οι φιγούρες του μικρού κοριτσιού και της κοπέλας με τα ροζ μαλλιά μου θύμισαν εσάς. Όχι δεν είμαι εγώ. Το πρόσωπο της «Ρέας» το συνέθεσα από διαφορετικές φωτογραφίες, ως προς τα χαρακτηριστικά της. Στο έργο με το μικρό κοριτσάκι χρησιμοποίησα τα μάτια μου. Προφανώς μπαίνουν στοιχεία από τον ίδιο τον καλλιτέχνη που ζωγραφίζει, δεν γίνεται αλλιώς. Διαφορετικά είναι κάτι ψεύτικο. Πολλοί καλλιτέχνες προσπαθούν να κάνουν κάτι το διαφορετικό για χάρη εντυπωσιασμού, αλλά αυτά έχουν πάντα ημερομηνία λήξης. Άλλωστε έχουν γίνει όλα, γι’ αυτό πρέπει να κάνεις αυτό που έχεις μέσα σου. Η πρωτοτυπία δεν προκύπτει απ’ έξω. Για να

κερδίσεις τον κόσμο πρέπει να δημιουργήσεις κάτι με τη δική σου σφραγίδα, που και πάλι δεν θα είναι 100% πρωτότυπο, αφού επηρεαζόμαστε από τα πάντα γύρω μας. Τα παιδιά τα χρησιμοποιώ στο έργο μου ως επί το πλείστον γιατί έχουν άλλη βαρύτητα από τους ενήλικες. Σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολο να βλέπεις ένα παιδί να σου “κουνάει το δάχτυλο” επικριτικά, υποδεικνύοντας σου πράγματα. Το παιδιά στο έργο μου συμβολίζουν το μέλλον γιατί είναι το μέλλον. Έχετε εμμονές με χρώματα και σχήματα; Αυτή την περίοδο δεν με ενδιαφέρουν τα έντονα χρώματα στο φόντο. Με ενδιαφέρει το περιβάλλον να είναι πιο αμέτοχο, τα έργα μου να είναι κυρίως ανθρωποκεντρικά. Με ενδιαφέρουν τα πορτραίτα και οι φιγούρες. Από το έργο μου με την Μαργαρίτα «Dream On Baby» και μετά άλλαξαν τα πράγματα, γιατί μεγάλωσαν οι απαιτήσεις μου και δεν ήμουν ικανοποιημένη. Πλέον φωτογραφίζω μόνη μου τα πρότζεκτ που ετοιμάζω. Έχω σταματήσει να παίρνω έτοιμες φωτογραφίες από περιοδικά, εφημερίδες και το Ίντερνετ. Στήνω την ιδέα που έχω στο μυαλό μου, ντύνω και μακιγιάρω τα πρόσωπα που φωτογραφίζω πριν ξεκινήσω να ζωγραφίζω. Η δουλειά μου τώρα απαιτεί περισσότερο χρόνο από τα παλιότερα έργα μου γιατί δουλεύω με περισσότερη λεπτομέρεια και διαφορετικά στρώματα. Ψάχνω πιο εξονυχιστικά την ποιότητα της πινελιάς μου και την σύνθεση. Τι ετοιμάζετε αυτόν τον καιρό; Προετοιμάζεστε για κάποια έκθεση; Ετοιμάζω κάποιες συμμετοχές σε εκθέσεις, περιοδικά και διαγωνισμούς σε Ισπανία και Αγγλία. Έχω στο μυαλό μου να παρουσιάσω καινούρια έργα μου στην Ελλάδα, όταν βρω έναν χώρο που να με ενδιαφέρει και να μου ταιριάζει. Υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα που περιμένουν να δουν την καινούρια μου δουλειά. Ευχαριστούμε την Άννα για την φιλοξενία στον χώρο της και την αποκάλυψη των τελευταίων καινούριων έργων της! _Συνέντευξη: Σοφία Αργύρη

_Φωτο: Κωνσταντίνος Δρακάτος

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ Δώρα Κομίνη Φιλόλογος

Στα νερά της Μεσοζείου άνεμοι, κύματα, πειρατές ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΟΣΧΟΝΑΣ Ιούλιος 2020

Μέσα από αυτά τα αφηγήματα ξαναζωντανεύουν με τρόπο ανάγλυφο η δύσκολη καθημερινότητα, οι σκληρές συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, οι κίνδυνοι και τα ρίσκα των ανήσυχων, πολυπράγμονων και πολλές φορές παράτολμων ναυτικών και εμπόρων στις ταραγμένες θάλασσες της Μεσογείου του 18ου αιώνα.

Εν μέσω γκρίζας καταχνιάς κορονοϊού και καταθλιπτικής καραντίνας, βρέθηκα να κρατώ στα χέρια μου μια έκδοση που μόλις είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «ΛΟΓΟ-ΤΥΠΟ», το νέο βιβλίο του Νίκου Μοσχονά Στα νερά της Μεσογείου (άνεμοι, κύματα, πειρατές), που ελάφρυνε το ασήκωτο βάρος των ημερών και με ταξίδεψε σε αλλοτινούς χρόνους, με φουρτουνιασμένες θάλασσες, ριψοκίνδυνους καπετάνιους και αδίστακτους πειρατές. Ο ιστορικός Νίκος Μοσχονάς είναι σε όλους γνωστός ως ο βαθύς μελετητής των σχέσεων του βυζαντινού και νεότερου Ελληνισμού με τη Δύση, ως έγκριτος διευθυντής Ερευνών στο ΕΙΕ, ως συγγραφέας πολυάριθμων επιστημονικών δημοσιευμάτων στα ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά (μεταφρασμένα κάποια στα γαλλικά και τα γερμανικά). Ίσως όμως δεν είναι σε πολλούς γνωστό το χάρισμα του Νίκου να μετουσιώνει τις ψυχρές ιστορικές πηγές σε συναρπαστική εμπειρία και απολαυστικό ταξίδι στο παρελθόν. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με το νέο του βιβλίο. Η μακρόχρονη – ανάμεσα σε άλλες – ενασχόληση του συγγραφέα με την ανασυγκρότηση του Ιστορικού Αρχείου Κεφαλονιάς – θερμός εξάλλου Κεφαλονίτης και ο ίδιος – τον έφερε κοντά σε μια ομάδα επίσημων εγγράφων που αποτελούν την αρχειακή σειρά «Prove di fortuna» («αποδείξεις ατυχήματος»). Πρόκειται για έγγραφα, στα οποία καταχωρίζονται από εντεταλμένους υπαλλήλους της τοπικής βενετικής διοίκησης, των βενετικών προξενείων ή των λιμενικών αρχών άλλων λιμανιών της Μεσογείου οι καταθέσεις και οι προσωπικές μαρτυρίες ναυτικών ή εμπόρων που έζησαν μέσα σε αντίξοες συνθήκες ταξιδιού, που πάλεψαν με τα κύματα και τους ανέμους, που ναυάγησαν ή ληστεύτηκαν από πειρατές σε στεριά και θάλασσα. Ανάμεσα στα πολυάριθμα αυτά έγγραφα, ο συγγραφέας «αλίευσε» δεκαεπτά, που από απλά τυπικά διεκπεραιωτικά κείμενα τα μετουσίωσε σε ελκυστικά αφηγήματα, βάζοντας τη δική του σφραγίδα: διαμορφώνοντας με αφηγηματική ελευθερία το περιβάλλον, όπου συχνά συνυπάρχουν και συνομιλούν τα ιστορικά υποκείμενα με κάποια άλλα πρόσωπα από το χώρο της φαντασίας. Μέσα από αυτά τα αφηγήματα ξαναζωντανεύουν με τρόπο ανάγλυφο η δύσκολη καθημερινότητα, οι σκληρές συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, οι κίνδυνοι και τα ρίσκα των ανήσυχων, πολυπράγμονων και πολλές φορές παράτολμων ναυτικών και εμπόρων στις ταραγμένες θάλασσες της Μεσογείου του 18ου αιώνα. Είναι ο καπετάνιος Βασίλης Φερεντίνος που τον βρήκε θαλασσοταραχή και το καΐκι του τσακίστηκε στις ξέρες και πώς αυτός και οι σύντροφοί του σαν από θαύμα σώθηκαν κολυμπώντας μέσα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Είναι οι Κεφαλονίτες Ιγγλέσιδες που το «μαρτίγιο» τους (το σκάφος) το κούρσεψαν κορσικανοί πειρατές καταμεσής στο Ιόνιο, και τους τα πήραν όλα, εμπορεύματα, χρήματα, όπλα, ως και τα ρούχα τους. Είναι ακόμα η

περίπτωση του κεφαλονίτικου καϊκιού που δεν το λήστεψαν ξένοι πειρατές, αλλά νησιώτες γείτονες και συντοπίτες Θιακοί. Είναι πάλι τα ελληνικά καράβια που βρέθηκαν μέσα στη δίνη του Ρωσοτουρκικού πολέμου και κινδύνευσαν να χτυπηθούν από τους Τούρκους καθώς ταξίδευαν για προστασία με ρώσικη σημαία. Τα αφηγήματα όμως αυτά, εκτός από την τέρψη που προσφέρουν στον απλό αναγνώστη, κρύβουν απρόσμενες πολύτιμες πληροφορίες για τον ιστορικό και μελετητή της περιόδου, πληροφορίες που καλύπτουν και συμπληρώνουν κενά και απαντούν σε ερωτήματα και απορίες που αφήνει ίσως η επίσημη πολιτική και οικονομική ιστορία, εμβαθύνοντας και εμπλουτίζοντας την ιστορική γνώση και έρευνα. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ιστορικοί στρέφονται όλο και πιο συχνά σε πηγές που μπορούν να αποκαλύψουν την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων και τις επιπτώσεις που οι ευρύτεροι οικονομικοί και κοινωνικοί μετασχηματισμοί είχαν στις ζωές τους. Στη θέση των μεγάλων αφηγήσεων του παρελθόντος αναδύονται προσωπικές ιστορίες και συλλογικά βιώματα, υποκειμενικότητες και καθημερινές πρακτικές. Αυτές οι νέου τύπου ιστορικές αφηγήσεις συχνά επιτρέπουν την εκ νέου συνάντηση ιστορίας και λογοτεχνίας, όπως κατεξοχήν αναδεικνύεται στο είδος της μικροϊστορίας. Η μελέτη της ναυτιλίας και του εμπορίου αυτής της περιόδου στην Ανατολική Μεσόγειο έχει διερευνηθεί τα τελευταία χρόνια κυρίως από την οπτική της οικονομικής ιστορίας ή της ναυτιλιακής ιστορίας. Έτσι, η μελέτη του Ν. Μοσχονά αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα «μικροϊστορίας», καθώς απομακρύνεται από τα μετρήσιμα οικονομικά μεγέθη και, με την ενεργή ενσωμάτωση και αξιοποίηση των «συμβατικών» αρχειακών πηγών στην ιστορική αφήγηση, συμβάλλει στην ανάδειξη και κατανόηση πτυχών της καθημερινότητας, δίνοντας έμφαση στο καθημερινό γεγονός, το ατομικό, το ιδιαίτερο, ένα συμβάν, αλλά και σε ένα δίκτυο σχέσεων, ένα σύστημα δοξασιών, την ταυτότητα μιας κοινωνικής ομάδας. Ωστόσο, στη γοητευτική ροή των αφηγημάτων η επιστημονική ματιά του ιστορικού είναι παντού παρούσα: Κάθε αφήγημα συνοδεύεται από επεξηγηματικές σημειώσεις και σχόλια, ενώ χάρτες της εποχής, εικόνες καραβιών και τόπων τα πλαισιώνουν. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθεται εξαντλητικός υπομνηματισμός, όπου καταγράφονται τα στοιχεία της κάθε υπόθεσης, έτος συμβάντος, αρχειακή πηγή, σκάφος, πλήρωμα κ.λπ., ενώ το γλωσσάρι που ακολουθεί είναι άκρως απαραίτητο, καθώς, όπως είναι φυσικό, στα κείμενα συνυπάρχουν πολλοί ναυτικοί όροι με ιδιωματικές λέξεις και εκφράσεις της ιδιάζουσας ντοπιολαλιάς. Ο πίνακας, τέλος των ανέμων και το εξαιρετικά σχεδιασμένο ανεμολόγιο ολοκληρώνουν ένα έργο που, ενώ πετυχαίνει να ψυχαγωγήσει τον αναγνώστη, κρύβει σκληρή και υπεύθυνη δουλειά του συγγραφέα.

Χειροποίητες δημιουργίες για παιδιά

ΠΑΝ Μ ΣΥ

ΟΛ

Υ

Α

ΧΟ M

Ο

ΥΝ ΥΟngelou Ρ Εaya A

ΛΑ ΕΧΟΥΝ Ε ΝΑ Σ Ν Ρ

ΤΟ ΜΟ Θ

ΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΒΑ ΜΑΡΩ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΧΟΛΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ & ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ Αναγνωρισµένη από το κράτος

Προµηθέως 19-21 Πλατεία Κολιάτσου, Αθήνα Τ.: 210 22 36 364

www.annapetrova.gr www.marmarinou.gr fb.: Ανώτερη Επαγγελµατική Σχολή Χορού Άννα Πέτροβα-Μάρω Μαρµαρινού ig.: petrovamarmarinoudanceschool

Ιθάκης 35, Αθήνα τ. 210 82 25 525, κ. 698 66 88 177 e. kidsmemories35@yahoo.gr Kids Memories

Στην Kids Memories, όπου έχουμε δημιουργήσει για εσάς έναν κόσμο γεμάτο χρώματα, φαντασία, υπέροχες χειροποίητες προτάσεις για να διακοσμήσετε το δωμάτιο του μικρού σας και όχι μόνο. Χειροποίητα διακοσμητικά που θα αποτελέσουν την αρχή ενός ταξιδιού φαντασίας για τα παιδιά σας.

Στην www.kidsmemories.gr αγαπάμε την τέχνη και πιστεύουμε ότι η επαφή με αυτήν αξίζει να ξεκινάει από τα πρώτα κιόλας βήματα. Τα προϊόντα μας αποστέλλονται όπου εσείς θέλετε με φροντίδα, συνέπεια και πολλή αγάπη. Μπορείτε να μας βρείτε Ιθάκης 35 στην Κυψέλη.

Επιμέλεια συνέντευζης και μετάφραση: Σέργιος Ν. Μοσχονάς Η συνέντευζη στο σύνολό της θα δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του περιοδικού «Η Πόλη Ζει» τον Οκτώβριο

Το Palio της Σιένας Μια «μεσαιωνική» γιορτή που γεννήθηκε στα χρόνια μιας πανώλης, αλλά επινοήθηκε αιώνες αργότερα

Σ.Μ.: Ας ξεκινήσουμε με ένα εύλογο ερώτημα: τί είναι το φημισμένο Palio της Σιένας; D.B.: Κάτι πολύ ιδιαίτερο· και όχι μόνο για έναν μη Ιταλό. Μια πολύ διαφορετική γιορτή αν και από τη Ρώμη μέχρι τον Βορρά συναντά κανείς ταυτόσημες καταστάσεις. Σε πολλές γιορτές τελούνται και ιπποδρομίες. Τί ιδιαιτερότητες έχουν αυτές οι ιπποδρομίες που μπορεί κανείς να τις συναντήσει παντού στην Ιταλία; Πρόκειται για ιπποδρομίες με άλογα ιδιωτών που, αντί να τρέχουν σε ιππόδρομο, τρέχουν στους δρόμους και στις πλατείες μιας πόλης. Παντού τις αποκαλούν «Palio», από το πολύτιμο ύφασμα που απονεμόταν ως έπαθλο στον νικητή. Υπήρχαν και άλλα συλλογικά αθλήματα στις διάφορες πόλεις, από τη σύγκρουση αντίπαλων ομάδων στο γεφύρι του Άρνου στην Φλωρεντία ή την πάλη με γροθιές στο ομώνυμο γεφύρι της Βενετίας ή ακόμη και με αληθινό πετροπόλεμο στην Περούτζια. Στη Σιένα υπήρχαν ομάδες (Brigate) που με τη χορηγία μιας αριστοκρατικής οικογένειας συμμετείχαν σε πυγμαχίες (Gioco delle Pugna): οι συνοικίες της πόλης χωρίζονταν σε δύο ομάδες και επιδίδονταν σε συλλογική μάχη με γροθιές μέχρι την τελική πτώση και την αποχώρηση της νικημένης ομάδας. Ο αγώνας γινόταν στην κεντρική πλατεία, την Piazza del Campo. Παράλληλα γινόταν ο ευγενής αγώνας του palio με άλογα στο οποίο συμμετείχαν εκπρόσωποι του αρχοντολογιού της Ιταλίας τα άλογα του Λαυρέντιου των Μεδίκων ή του Valentino Borgia και άλλων. Σ. Μ.: Τί αλλάζει και πότε αλλάζει για να φτάσουμε στο Palio που γνωρίζουμε; D.B.: Αυτές οι ομάδες (brigate) από τον 15ο αιώνα και μέχρι τις αρχές του 17ου σιγά σιγά από αυθόρμητες συναθροίσεις γίνονται οργανισμοί με συγκεκριμένη δομή, έχουν καταστατικό, τόπο συνάθροισης (μια εκκλησία) και συλλογική δραστηριότητα που αναπτύσσεται στο πλαίσιο της συνοικίας τους. Και μετά τη Σύνοδο του Τρέντο και την Αντιμεταρρύθμιση οι σύλλογοι αυτοί στις συνοικίες (Contrade) που μετέχουν στους αγώνες ελέγχουν και τα κοινωνικά στοιχεία του χώρου τους (δεν πρέπει να είναι άτομα αμφίβολης ηθικής) και περιβάλλονται από θρησκευτικό πλαίσιο, όχι ακριβώς αδελφότητες αλλά σύλλογοι στους οποίους η Εκκλησία ασκεί έλεγχο συμπεριφοράς. Σε κάθε σύλλογο υπάρχει ο Επιτηρητής (Correttore), που είναι ο ιερέας της συνοικίας και που επιτηρεί και διορθώνει τις εσφαλμένες συμπεριφορές των μελών (contradaioli). Με άλλα λόγια, οι αρχικές ομάδες για το άθλημα μετατρέπονται σε στοιχεία οργανικά που ελέγχουν τον πληθυσμό και τη λειτουργία της συνοικίας.

Σ.Μ.: Δηλαδή δημιουργούνται αρχικά οι Contrade ως ένα σωματείο κι έπειτα γεννιέται το Palio με τις συνοικίες; D.B.: Ακριβώς έτσι: γεννιούνται οι Contrade κι έπειτα με το πέρασμα του χρόνου δημιουργείται αυτό που ονομάζουμε Palio της Σιένας. Οι Contrade συμμετέχουν σε αθλήματα όπως το Gioco delle Pugna, σε αγώνες με βουβάλια και σε παρτίδες κυνηγιού στην Piazza del Campo, όπου οι άνδρες έρχονται αντιμέτωποι με τρόπο ατρόμητο και ηρωικό με άγρια ζώα. Για να δούμε τις Contrade και το Palio όπως το ξέρουμε σήμερα πρέπει να φτάσουμε στα χρόνια 1632-1633: η πανώλη που χτύπησε άγρια την Τοσκάνη (και που περιγράφει ο Alessandro Manzoni στο ιστορικό μυθιστόρημα I Promessi Sposi) δεν έφτασε στη Σιένα. Επρόκειτο, όμως, να έλθουν στην πόλη άλογα και συνοδοί τους από όλη την Ιταλία για να τρέξουν σε ένα Palio που γινόταν τον Δεκαπενταύγουστο προς τιμή της Ανάληψης της Παναγίας στην οποία είναι αφιερωμένος ο καθεδρικός ναός της πόλης. Τότε λοιπόν για να μη προκαλέσουν την τύχη που γλίτωσε τη Σιένα από την πανώλη σκέφτηκαν να κάμουν το Palium του Δεκαπενταύγουστου, όχι με ξένους, παρά με τη συμμετοχή των συνοικιών της πόλης. Και είναι το πρώτο Palio του 1633 που γίνεται με τις Contrade και όχι μέσα στους δρόμους, αλλά στην κεντρική πλατεία. Περνούν κάποιες δεκαετίες και έπειτα, γύρω στο 1650, τρέχουν και πάλι στο Palio κατά τη γιορτή της Παναγίας των Θαυμάτων (Madonna dei Miracoli di Provenzano) τον Ιούλιο. Και να’ μαστε… τώρα έχουμε αυτό που εμείς σήμερα γνωρίζουμε ως Palio στην Piazza del Campo έστω και χωρίς σαφείς κανόνες (διότι αυτοί χρειάστηκαν αιώνες προσαρμογής). Αλλά για να φτάσουμε στον μηχανισμό που γνωρίζουμε εμείς σήμερα θα πρέπει να περιμένουμε το 1721. Τότε συνέβη το εξής: στο προηγούμενο Palio είχαν λάβει μέρος και οι δεκαεπτά Contrade (με αντίστοιχο αριθμό αλόγων στην αφετηρία) και έγινε μια σειρά από ατυχήματα. Αποφασίζεται, λοιπόν, να διαγωνίζονται δέκα Contrade κάθε φορά κι οι υπόλοιπες να τρέχουν δικαιωματικά στο επόμενο Palio. Μέχρι τότε λαμβάνει μέρος όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα για να έρθει στην πλατεία και να συμμετάσχει στην πομπή (Corteo) το οποίο παρουσιάζει μυθολογικά στοιχεία και στο οποίο επιβάλλεται η συμμετοχή να είναι πολυπληθής και οι συμμετέχοντες να φέρουν πολυτελή ενδύματα και εξοπλισμό. Κάποιες συνοικίες αρνούνται να συμμετάσχουν δηλώνοντας πως είναι «φτωχές», διότι εκείνη την εποχή, ακόμη και για το άλογο, δεν υπήρχε η κλήρωση αλλά η κάθε συνοικία θα έπρεπε να το κατέχει

Γνώρισα τον Duccio Balestracci πριν από είκοσι χρόνια στην πόλη του, τη Σιένα. Ήταν ο καθηγητής από τον οποίο διδάχθηκα τη Μεσαιωνική ιστορία ή μάλλον, κρυφές πτυχές του Μεσαίωνα! Το κείμενο που ακολουθεί φιλοδοζούσε να αποτελέσει έναν διάλογο με τον Duccio Balestracci, όχι μονάχα επειδή υπήρζε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σιένας, αλλά επειδή είναι κι ένας ενεργός contradaiolo, μέλος της contrada (συνοικίας) του Nicchio. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα φημισμένο μεσαιωνολόγο με ευρύ και πολυδιάστατο συγγραφικό έργο, με παρουσία σε συνέδρια, με συνεχές διδακτικό έργο. Ενδεικτικά να αναφέρουμε την ενασχόλησή του με τα πολεμικά παιχνίδια, με τη μόρφωση, καθώς και με τα ταζίδια στον Μεσαίωνα. Αφορμή για τον διάλογό μας στάθηκε το πολύ πρόσφατο βιβλίο του σχετικά με το Palio, το οποίο ευελπιστούμε να μεταφραστεί σύντομα στα ελληνικά και να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Λογότυπο».

και να το συντηρεί. Έπειτα, τον 18ο αιώνα, σκέφτηκαν πως κάποιες Contrade δεν θα μπορούσαν ποτέ να διαθέσουν τα χρήματα για να αποκτήσουν ένα καλό άλογο ικανό να νικήσει τον αγώνα και θεώρησαν πως η κλήρωση θα ήταν η καλύτερη λύση. Σ.Μ.: Επομένως, το Palio ξεκίνησε λόγω της επιδημίας της πανώλης το 1630-33 και φέτος, δεν θα διεξαχθεί εξαιτίας μιας πανδημίας…

Πρόκειται για ιπποδρομίες με άλογα ιδιωτών που, αντί να τρέχουν σε ιππόδρομο, τρέχουν στους δρόμους και στις πλατείες μιας πόλης. Παντού τις αποκαλούν «Palio», από το πολύτιμο ύφασμα που απονεμόταν ως έπαθλο στον νικητή.

D.B.: Ορθότατο… είναι μια ανησυχητική επάνοδος της ιστορίας! Εύχομαι, ολόψυχα, ότι το 2021 θα μπορέσουν να πραγματοποιηθούν κανονικά τα Palii διότι δεν είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα είναι εφικτό! Υπάρχει λοιπόν, μια κυκλικότητα: το Palio με τις Contrade γεννιέται μέσα από μια επιδημία και σταμάτησε, φέτος, από μια επιδημία. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό για υγειονομικούς λόγους: έγινε και το 1855 εξαιτίας μιας επιδημίας χολέρας (που τελικά δεν άγγιξε και πάλι τη Σιένα). Άλλες περιπτώσεις που το Palio ματαιώθηκε ήταν έκτακτα γεγονότα, ενώ δεν πραγματοποιήθηκε καθόλου στη διάρκεια των πολέμων της Ανεξαρτησίας (1849, 1959, 1866), στη διάρκεια του Α΄ (1915-1918) και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1941-1944). Σ.Μ.: Ο Duccio Balestracci ανήκει στη Nobile Contrada του Nicchio. Γιατί «ευγενής» συνοικία;

D uc

D.B.: Γιατι απέδωσε στον εαυτό της τον τίτλο ευγένειας! Υπάρχουν τέσσερις Contrade nobili: η Aquila, το Bruco, το Nicchio και η Oca. Το Bruco και το Nicchio ήδη από τον 17ο αιώνα αυτοχαρακτηρίζονταν ως «ευγενείς». Τον επόμενο αιώνα διεκδίκησαν να αναγνωριστεί αυτός ο τίτλος επισήμως και τότε εμφανίστηκε η Aquila επινοώντας μια ιστορία σύμφωνα με την οποία ο Κάρολος Ε΄ περνώντας από τη Σιένα (1536) παρατήρησε μια υπέροχη γιορτή της συνοικίας (η οποία όμως είχε οργανωθεί από την πόλη) και αφού είδε τη σημαία με τα χρώματα και το αυτοκρατορικό στέμμα αναφώνησε πως «αυτή η συνοικία θα είναι ευγενής»! Τότε η Oca μη θέλοντας να χάσει την ευκαιρία, αλλά δίχως να έχει ήδη κάποια αναφορά, επινοεί μια μάχη ενάντια στον γιο του Μπαρμπαρόσα στην οποία η contrada είχε αγωνιστεί με πυγμή και ηρωισμό ώστε να της αξίζει ο τίτλος ευγένειας. Τότε ο Δήμος της Σιένας συμφώνησε αυτές οι τέσσερις να ονομάζονται Nobili αλλά μέχρι εκεί. Με το πέρασμα του χρόνου και άλλες συνοικίες θέλησαν τίτλους: η Civetta ονομάζεται Priora επειδή στα τέλη του 19ου αιώνα φιλοξένησε τις πρώτες συνάξεις των Priori (οι αρχηγοί σε «καιρό ειρήνης», ενώ στον «πόλεμο» του Palio αρχηγός είναι ο Capitano) που θέσπισαν το όργανο το οποίο επιβλέπει τη λειτουργία των Contrade. Η Giraffa καλείται Imperiale γιατί κέρδισε το Palio του 1936 που ήταν αφιερωμένο στην ίδρυση της ιταλικής αυτοκρατορίας του φασισμού, ενώ ακόμη πιο πρόσφατη είναι η ιστορία της Istrice που αποκτά τον τίτλο Sovrana επειδή στην περιοχή της βρισκόταν η έδρα των ιπποτών της Μάλτας. Η Onda, τέλος, ονομάζεται Capitana διότι άλλες μικρότερες ομάδες, Brigate, όπως η Stringa, που βρισκόταν ανάμεσα στην περιοχή της Aquila και της Onda συμμετείχαν στο Palio υπό τη σκέπη της τελευταίας που έγινε η «επικεφαλής» τους.

ci

oB a le

stra

Σ.Μ.: Το Palio δεν είναι, λοιπόν, μια μεσαιωνική γιορτή! Δεν πρόκειται για ένα φαινόμενο μακράς διάρκειας…

cci

D.B.: Το Palio είναι μια γιορτή του Μεσαίωνα αλλά το Palio με τις Contrade κατηγορηματικά όχι! Μετατρέπεται μια μεσαιωνική γιορτή γύρω στο 1870 όταν η μεσαιωνική αναβίωση προσπαθεί να δώσει ρίζες που θα λειτουργήσουν ως συνδετικός κρίκος σε μια πρόσφατα ενοποιημένη Ιταλία που περιέχει πληθυσμούς με διαφορετικές μεταξύ τους ταυτότητες. Επινοείται μια παράδοση με αισθητικές αναφορές στον Μεσαίωνα, με ενδυμασίες της εποχής και με στοιχεία αναβίωσης στα οποία όλοι αρέσκονται, όπως η ιστορική πομπή που είναι ακόμη πιο πρόσφατη (χρονολογείται περίπου από το 1920) και αποτελεί το τελευταίο σημείο της «μεσαιωνοποίησης» του Palio. Θα λέγαμε, λοιπόν, πως η περίπτωση της Σιένας είναι ένας επινοημένος

Μεσαίωνας, η επινόηση μιας παράδοσης που συμπεριλαμβάνει τις Contrade και που υπό το πρίσμα αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον διότι το Palio άλλαζε συνεχώς, ανέπνεε μαζί με την ιστορία… Σ.Μ.: Πώς ορίζεται στις μέρες μας μια Contrada; D.B.: Δυστυχώς στο ιστορικό κέντρο της Σιένας ζούμε πλέον περίπου δέκα χιλιάδες άτομα, ενώ όλοι οι υπόλοιποι κατοικούν πέρα από την επικράτεια που όρισε το διάταγμα του 1730· όχι μόνο εκτός των τειχών αλλά ακόμη και σε περιοχές εκτός της πόλης. Η συνάφεια με τον γείτονα, πλέον, δεν υπάρχει πουθενά αλλά υπάρχουν οι σύλλογοι: κάθε Contrada έχει συλλόγους που οργανώνουν την κοινωνικότητα μέσα από δημιουργικές πρωτοβουλίες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου αντικαθιστώντας τον ρόλο που θα είχε η περιοχή! Με εξαίρεση τις μέρες του Palio, βέβαια, όπου η εδαφική περιοχή έχει καταλυτική σημασία αφού τα μέλη της κάθε συνοικίας βρίσκονται όλη την ημέρα σε χώρους της Contrada. Στη διάρκεια του πρόσφατου εγκλεισμού για παράδειγμα, όλοι οι σύλλογοι ενεργοποιήθηκαν οργανώνοντας ένα δίκτυο δράσεων αρωγής προς τους ασθενέστερους που κατοικούν στην εκάστοτε περιοχή ανεξάρτητα από το αν είναι γηγενείς ή μέλη. Όταν, επομένως, αναφερόμαστε στην Contrada δεν θα πρέπει να κάνουμε λόγο μόνο για μια γραφική ομάδα ανθρώπων που διασκεδάζει, που τραγουδά και κάνει φασαρία, που δεν σκέφτεται άλλο παρά ποιο άλογο θα κληρωθεί, αλλά ως μια συλλογική και συμπληρωματική οργάνωση ενός πληθυσμού που είναι μέλη ακόμη και αν δεν διαμένουν στην περιοχή. Κι αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό διότι το Palio της Σιένας επέζησε επειδή υπήρχαν οι Contrade, οι οργανωμένες θεσμικά συνοικίες που επωμίστηκαν τη γιορτή αλλά που – ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα – επωμίστηκαν ταυτόχρονα και την αλληλεγγύη! Αυτά τα στοιχεία δύο φορές τον χρόνο κάνουν το Palio· όταν, όμως, τελειώνει η γιορτή κάνουν όλα τα υπόλοιπα! Λέμε πως το Palio είναι κάτι που διαρκεί όλο τον χρόνο. Για εμάς τους Σιενέζους, σημαίνει να είμαστε Contrada όλη τη χρονιά, να εφευρίσκουμε συνεχώς κάτι που θα διοχετεύσει προς την περιοχή τα μέλη… Σ.Μ.: Και πώς θα μπορούσε να γίνει κάποιος Contradaiolo; D.B.: Λοιπόν, μπορεί κανείς να προσεγγίσει τις Contrade ως φιλοξενούμενος. Υπάρχουν, όμως ακόμη και ξένοι που γίνονται αποδεκτοί ως μέλη. Αν θέλει κάποιος να γίνει μέρος – και όχι απλά μέλος – θα πρέπει να παρουσιαστεί, να παρατηρήσει τα όσα συμβίνουν και έπειτα να προσφερθεί στην υπηρεσία της Contrada! Υπάρχει, επομένως, μια διπλή προσέγγιση: του «επισκέπτη» που γίνεται αποδεκτός με σεβασμό και αγάπη και εκείνου που θέλει να εισαχθεί στα ενδότερα και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό και ιδιαίτερο. Όχι επειδή η συνοικία αποδέχεται οποιονδήποτε αλλά διότι αυτός που επιλέγει την Contrada αφιερώνεται σε αυτήν και η «κοινότητα» τον ενσωματώνει απόλυτα, ακόμη κι αν δεν προέρχεται από τη Σιένα. Σ.Μ.: Και τέλος, πώς πραγματοποιείται η γιορτή αυτή; D.B.: Υπάρχει ένα ολόκληρο τελετουργικό: σε κάθε Palio συμμετέχουν δέκα Contrade από τις δεκαεπτά που υπάρχουν συνολικά. Οι επτά διαγωνίζονται δικαιωματικά και οι τρεις κληρώνονται σε δύο ξεχωριστές κληρώσεις, μια για τον Ιούλιο που πραγματοποιείται την τελευταία Κυριακή του Μαΐου και μια για τον Αύγουστο που γίνεται την πρώτη Κυριακή του Ιουλίου. Κι έπειτα ξεκινά το παιχνίδι της στρατηγικής που διαρκεί περίπου πέντε ώρες μονάχα· ένα σχέδιο που ετοιμαζόταν έναν ολόκληρο χρόνο! Κάθε Contrada προσπαθεί να επιλέξει τον καλύτερο αναβάτη, να εμποδίσει τον αντίπαλο από το να αποκτήσει τον ικανότερο ιππέα, να γνωρίζει ήδη τις επιδόσεις των αλόγων που θα κληρωθούν… κι έπειτα, έρχεται η στιγμή που ανακοινώνεται η σειρά με την οποία θα σταθούν τα άλογα στη γραμμή της έναρξης. Είναι, λοιπόν, η τύχη η ομορφιά του Palio, είναι το πεπρωμένο που αποφασίζει, εν τέλει, ένα μέρος από το αποτέλεσμα!

ΚΤΩΒΡΙΟΣ

ΜΗΝΑΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΓΡΆΦΕΙ Η ΜΑΡΊΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΎΛΛΟΥ

ΑΠΕΙΚΌΝΙΣΗ ΜΑΣΤΟΎ Ο ΚΑΡΚΊΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΎ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΤΗΝ ΣΥΧΝΌΤΕΡΗ ΜΟΡΦΉ ΚΑΡΚΊΝΟΥ ΣΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΊΟ ΠΛΗΘΥΣΜΌ, ΤΗΝ ΣΥΧΝΌΤΕΡΗ ΜΟΡΦΉ ΚΑΡΚΊΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΌ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΎΤΕΡΗ ΣΥΧΝΌΤΕΡΗ ΑΙΤΊΑ ΘΑΝΆΤΟΥ ΑΠΌ ΚΑΡΚΊΝΟ ΣΤΗ ΧΏΡΑ ΜΑΣ, ΜΕΤΆ ΤΟΝ ΚΑΡΚΊΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΎΜΟΝΑ. Η προσπάθεια που γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά στην αφύπνιση των γυναικών, ούτως ώστε να λαμβάνουν μέρος στους προληπτικούς ελέγχους είναι αξιοσημείωτη και φαίνεται να αποφέρει αποτελέσματα, αφού παρατηρείται σημαντική βελτίωση στην πρόγνωση της νόσου. Επιπλέον, η σημαντική πρόοδος που έχει σημειωθεί στο απεικονιστικό αλλά και στο θεραπευτικό κομμάτι συμβάλλει πολύ στην βελτίωση της πρόγνωσης. Η ανίχνευση μεγάλου ποσοστού των περιστατικών γίνεται πλέον και σε προ κλινικό στάδιο, πριν να εκδηλωθεί η νόσος, δηλαδή προτού να είναι ψηλαφητό το εύρημα. Η ιστολογική ταυτοποίηση αλλά κυρίως η ταυτοποίηση διαφόρων παραγόντων από τους παθολογοανατόμους επιτρέπουν πλέον την πολύ στοχευμένη θεραπεία. Η δυνατότητα της αντιορμονικής θεραπείας και οι πρόοδοι που έχουν σημειωθεί στα χημειοθεραπευτικά σχήματα και στην στοχευμένη ακτινοθεραπεία συμβάλλουν περαιτέρω στην σημαντική βελτίωση της πρόγνωσης της νόσου. Όλα αυτά καθιστούν την πρόωρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού, σε προ συμπτωματικό στάδιο, υψίστης σημασίας. Σε αυτό, η απεικόνιση του μαστού με την συνεχή πρόοδο που εμφανίζει, συμβάλλει τα μέγιστα. Ποιες όμως είναι οι μέθοδοι που διαθέτουμε και με ποια σειρά πρέπει να γίνονται οι εξετάσεις; Σημαντικό ρόλο παίζει πρωτίστως η κλινική εξέταση και η ψηλάφηση από τον γυναικολόγο ή μαστολόγο. ΨΗΦΙΑΚΉ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΊΑ, ΕΝΤΟΠΙΣΤΙΚΉ ΛΉΨΗ & ΤΟΜΟΣΎΝΘΕΣΗ

Η εξέταση που έχει καθοριστεί ως εξέταση πρώτης γραμμής στον προληπτικό έλεγχο του καρκίνου του μαστού είναι η μαστογραφία. Στην μαστογραφία αξιολογούμε μεταξύ άλλων την συμμετρία του μαζικού αδένα, την αρχιτεκτονική του, την ύπαρξη εστιακών αλλοιώσεων αλλά και την ύπαρξη ή μη μικροαποτιτανώσεων, εύρημα το οποίο μπορεί να υποδεικνύει αρχόμενη κακοήθεια. Σε μη συμπτωματικές γυναίκες, με αρνητικό οικογενειακό ιστορικό προτείνεται πλέον μια πρώτη μαστογραφία ως σημείο αναφοράς στα 35 και μετά να γίνεται προληπτικός μαστογραφικός έλεγχος ετησίως, από την ηλικία 40 ετών και μετά. Εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό (συγγενικό πρόσωπο 1ου βαθμού, ιδιαίτερα η μητέρα) ο προληπτικός έλεγχος θα πρέπει να αρχίζει 10 χρόνια νωρίτερα από την ηλικία που νόσησε η μητέρα (π.χ. αν η μητέρα νόσησε 45 ετών, η κόρη θα πρέπει να αρχίσει τον προληπτικό έλεγχο σε ηλικία 35 ετών. Αν η μητέρα νόσησε σε ηλικία 65 ετών, η κόρη θα πρέπει να αρχίσει τον προληπτικό έλεγχο σε ηλικία 40 ετών, όπως ο λοιπός γυναικείος πληθυσμός). Πλέον έχει καθιερωθεί η ψηφιακή μαστογραφία έναντι της απλής, ως εξέταση πρώτης επιλογής για τον προληπτικό έλεγχο του καρκίνου του μαστού.

ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΆΦΗΜΑ ΜΑΣΤΏΝ, ΈΓΧΡΩΜΟ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΆΦΗΜΑ ΜΑΣΤΏΝ ΚΑΙ ΕΛΑΣΤΟΓΡΑΦΊΑ

Μια νέα μέθοδος που ήρθε για να αυξήσει την διαγνωστική ευαισθησία και την διαγνωστική ειδικότητα της ψηφιακής μαστογραφίας είναι η τομοσύνθεση. Η τομοσύνθεση είναι επίσης μια ψηφιακή μαστογραφία κατά την οποία λαμβάνονται πολλές, λεπτές τομές του μαστού από διαφορετικές γωνίες και αποτυπώνουν έτσι μια τρισδιάστατη εικόνα του μαστού, συμβάλλοντας στην καλύτερη ανίχνευση εστιακών βλαβών του μαστού ή μικρών διαταραχών της αρχιτεκτονικής του μαστού, βοηθώντας στον περαιτέρω χαρακτηρισμό βλαβών του μαστού (σαφή όρια ή όχι, εντοπισμό του βάθους τους, μέγεθος στην 3η διάσταση), ενώ συμβάλλουν και στον καλύτερο χαρακτηρισμό των αποτιτανώσεων και μικροαποτιτανώσεων. Η τομοσύνθεση συνήθως ζητάται ως περαιτέρω απεικόνιση σε διαγνωστικά διλήμματα, ενώ σε χώρες με πιο προηγμένα προγράμματα screening έχει καθιερωθεί ως μέθοδος πρώτης γραμμής στην πρόληψη. Εκτός της τομοσύνθεσης, μπορεί να ζητηθεί μια εντοπιστική λήψη σε ευρήματα διαγνωστικά διφορούμενα. Σε αυτήν την περίπτωση η μέθοδος είναι ανάλογη της μαστογραφίας, με την διαφορά πως ασκείται τοπικά στο σημείο ενδιαφέροντος περισσότερη πίεση στο σημείο που θέλουμε να διευκρινίσουμε.

Συμπληρωματικά με την μαστογραφία ζητάται από τους γυναικολόγους και μαστολόγους αλλά και από τους ακτινολόγους στις περισσότερες γυναίκες να γίνει και ένα υπερηχογράφημα μαστών. Ιδιαίτερα σε γυναίκες που έχουν πυκνό μαζικό αδένα, που αποτελούν και το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών, ιδιαίτερα στις νέες ηλικίες, ο συμπληρωματικός υπερηχογραφικός έλεγχος είναι απαραίτητος, και αυτό γιατί η επικάλυψη των αδενικών στοιχείων που προκύπτουν στην μαστογραφία δύναται να εμποδίσει την ανάδειξη μικρών εστιακών βλαβών.

Η μέθοδος της ελαστογραφίας προσθέτει επιπλέον πληροφορίες και μας βοηθά στον περαιτέρω χαρακτηρισμό εστιακών κυρίως βλαβών που εντοπίζονται υπερηχογραφικά. Η μέθοδος της ελαστογραφίας χρησιμοποιεί κανόνες φυσικής για να απεικονίσει τον βαθμό ελαστικότητας των ιστών και των εστιακών βλαβών, χαρακτηριστικό που μπορεί να μας βοηθήσει να διαχωρίσουμε καλοήθεις από κακοήθεις βλάβες. Επιπλέον μπορεί να μας βοηθήσει να αναδείξουμε πιθανά τον βαθμό διήθησης των παρακείμενων ιστών από μια κακοήθη βλάβη.

Επιπλέον, το υπερηχογράφημα μαστών ζητάται για να διευκρινιστούν ευρήματα που προέκυψαν σε μαστογραφικό έλεγχο. Το υπερηχογράφημα μπορεί δηλαδή να διακρίνει και να διαχωρίσει κυστικές από συμπαγείς βλάβες, να αναδείξει καλύτερα τα όριά τους και την θέση τους σχετικά με το μαζικό παρέγχυμα.

Θα πρέπει εδώ να διευκρινίσουμε ότι στα πλαίσια της πρόληψης ο υπερηχογραφικός έλεγχος των μαστών θα πρέπει πάντα να συνδυάζεται με τον μαστογραφικό έλεγχο, εφόσον είναι 2 διαφορετικές μέθοδοι που αλληλοσυμπληρώνονται και δεν αντικαθιστούν η μία την άλλη. Επιπλέον, ο υπέρηχος από μόνος του δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος screening γιατί εξαρτάται κατά πολύ από τον διαγνώστη και γιατί δεν απεικονίζει ευρήματα όπως οι μικροαποτιτανώσεις, οι οποίες μπορεί να αποτελούν αρχικό στάδιο κακοήθειας.

Με την χρήση του έγχρωμου Doppler, αυτό που βαφτίζεται και ως έγχρωμο υπερηχογράφημα μαστών, ελέγχουμε την αιμάτωση του μαζικού αδένα αλλά και εστιακών βλαβών και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ελέγχου του μαστού με τον υπέρηχο. Επιπλέον, με το υπερηχογράφημα έχουμε την δυνατότητα να ελέγξουμε καλύτερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια τις μασχαλιαίες χώρες για την ύπαρξη ή μη διογκωμένων λεμφαδένων, κάτι που επίσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του υπερηχογραφικού ελέγχου του μαστού. Αλλά και περιοχές στην περιφέρεια του μαζικού αδένα, όπως και έμπροσθεν του μείζονος θωρακικού μυός, που διαφεύγουν πιθανότατα του μαστογραφικού ελέγχου, απεικονίζονται και ελέγχονται ακριβέστερα με τον υπερηχογραφικό έλεγχο.

Επίσης, εφόσον οι 2 αυτές εξετάσεις (μαστογραφία και υπέρηχος) αλληλοσυμπληρώνονται, θα πρέπει να γίνονται την ίδια χρονική περίοδο – με μια απόσταση λίγων ημερών η μια από την άλλη – για να είναι συγκρίσιμα τα ευρήματά τους. Ο υπέρηχος μόνος του ως διαγνωστική μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε νεαρές, ασυμπτωματικές κοπέλες (κάτω των 35 ετών), με ελεύθερο οικογενειακό ιστορικό, ως μέθοδος προληπτικού ελέγχου ή ως διαγνωστική μέθοδος σε ψηλαφητά ευρήματα ή μαστοδυνία.

ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ ΜΑΣΤΏΝ Μια τρίτη και πιο απαιτητική μέθοδος που κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια λόγω των πληροφοριών που μας παρέχει είναι η μαγνητική τομογραφία μαστών με ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικής ουσίας. Σε επίπεδο screening ο ρόλος της μαγνητικής τομογραφίας περιορίζεται βασικά στην παρακολούθηση ασυμπτωματικών γυναικών με μεταλλάξεις του γονιδίου BRCA 1 και BRCA 2, οι οποίες αυξάνουν την προδιάθεση για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού. Ο ρόλος της μαγνητικής τομογραφίας έγκειται κυρίως στην περαιτέρω διερεύνηση ευρημάτων, που προκύπτουν κατά τον μαστογραφικό ή/και υπερηχογραφικό έλεγχο. Επίσης, κερδίζει συνεχώς έδαφος στον προεγχειρητικό έλεγχο επιβεβαιωμένων κακοηθειών, για καλύτερο σχεδιασμό της χειρουργικής προσέγγισης

και του θεραπευτικού πρωτοκόλλου, αλλά και προς ακριβέστερη απεικόνιση του άλλου μαστού. Η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιεί επιπλέον χαρακτηριστικά και ιδιότητες των ιστών για να μας παρέχει επιπλέον πληροφορίες για την σύσταση τους, όπως π.χ. για την πυκνότητα των κυττάρων τους (ακολουθίες διάχυσης) ή για τον βαθμό και την ταχύτητα αιμάτωσής τους (δυναμικές λήψεις του σκιαγραφικού). Όλες αυτές οι πληροφορίες, σε συνδυασμό με τις πληροφορίες των λοιπών απεικονιστικών εξετάσεων και των κλινικών πληροφοριών μας οδηγούν σε μεγαλύτερη ακρίβεια της διάγνωσης μας. Σε αυτό προστίθενται ολοένα και νεότερες τεχνικές οι οποίες χρησιμοποιούν επιπλέον πληροφορίες του μεταβολισμού των κυττάρων και τις μετατρέπουν σε εικόνα.

ΆΛΛΕΣ ΤΕΧΝΙΚΈΣ Σε προσπάθεια αναζήτησης και νέων τεχνικών ως μεθόδων ανίχνευσης του καρκίνου του μαστού τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται ακτινολογικές εξετάσεις με χορήγηση ιωδιούχου ενδοφλέβιου σκιαγραφικού μέσου (μαστογραφία), οι οποίες έχουν σκοπό να συνδυάσουν την πληροφορία που έχουμε από την μαστογραφία με την πληροφορία ως προς την αιμάτωση του ιστού που μας δίνει η δυναμική χορήγηση του σκιαγραφικού μέσου. Σε προ κλινικό στάδιο εξετάζεται και η αξονική τομογραφία μαστού, με ανάλογο σκεπτικό, να αξιοποιήσει δηλαδή, τις πληροφορίες που παρέχει μια εξέταση με ιοντίζουσα ακτινοβολία (π.χ. ανάδειξη μικρο αποτιτανώσεων) σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που μπορεί να πάρει κανείς για την σύσταση του ιστού κατόπιν χορήγησης ιωδιούχου σκιαγραφικού μέσου.

ο ΠΥΡΗΝΙΚΉΣ ΙΑΤΡΙΚΉΣ ν έΤΜΗΜΑ Καρδιολογικό Υπέρηχοι (triplex) καρδιάς - Stress Echo Test κοπώσεως

Απεικόνιση των μαστών κατόπιν αποκατάστασης με ενθέματα σιλικόνης Κατόπιν μιας πλαστικής χειρουργικής επέμβασης και εναπόθεσης ενθεμάτων σιλικόνης στους μαστούς, η προληπτική απεικονιστική εξέταση των μαστών εξακολουθεί να είναι υψίστης σημασίας, ειδικά στην περίπτωση που η επέμβαση έγινε καθαρά και μόνο για αισθητικούς λόγους, οπότε και ο μαζικός αδένας παραμένει ολόκληρος στον μαστό. Η ποιότητα της μαστογραφίας σε αυτήν την περίπτωση είναι μειωμένης διαγνωστικής αξίας τόσο για τον έλεγχο του μαζικού αδένα όσο και για τον έλεγχο των ενθεμάτων. Σε αυτήν την περίπτωση ο ρόλος του υπερήχου είναι πιο σημαντικός ενώ κερδίζει ολοένα έδαφος και ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία. Καθοδηγούμενες βιοψίες, συρματοδηγός, clips Σε περίπτωση ύποπτων ευρημάτων οι απεικονιστικά καθοδηγούμενες βιοψίες αυτών, είτε με τον υπέρηχο, είτε με την μαστογραφία είναι μέθοδοι κομψές, εύκολες και σχετικά ανώδυνες, οι οποίες βοηθούν και καθορίζουν τα περαιτέρω διαγνωστικά και θεραπευτικά βήματα. Επίσης με την βοήθεια των απεικονιστικών μεθόδων (μαστογράφος, υπέρηχος) μπορούμε προ εγχειρητικά να μαρκάρουμε ευρήματα με clips ή με συρματοδηγό και να προσανατολίσουμε έτσι τον χειρουργό καλύτερα ούτως ώστε να επιτευχθεί ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Αλλά και πριν την έναρξη μια προεγχειρητικής φαρμακευτικής θεραπείας (neoadjuvant chemotherapy), μπορεί να μαρκαριστεί το εύρημα για να αξιολογηθεί καλύτερα η αποτελεσματικότητα της θεραπείας. ΣΥΝΟΨΊΖΟΝΤΑΣ ΘΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΉΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΞΉΣ: • Ο προληπτικός έλεγχος για τον καρκίνο του μαστού σε συνδυασμό με τις πιο στοχευμένες και εξειδικευμένες θεραπευτικές μεθόδους έχουν μειώσει σημαντικά την θνησιμότητα.

• Προληπτικά κάνουμε μαστογραφία και - στις περισσότερες περιπτώσεις – υπερηχογράφημα μαστών.

• Διαθέτουμε εξετάσεις κατά τις οποίες εξαντλούμε τις δυνατότητες μας όσον αφορά στην απεικόνιση των ιστών τόσο για την πρόληψη όσο για την διάγνωση και τον σχεδιασμό των θεραπευτικών πρωτοκόλλων.

• Διαθέτουμε μεθόδους που μπορούν να καθοδηγήσουν τους θεράποντες ιατρούς, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μικρά ευρήματα ή για ευρήματα κατόπιν προεγχειρητικής χημειοθεραπείας.

• Διαθέτουμε αξιόλογες απεικονιστικές μεθόδους για το screening των γυναικών με γονιδιακές μεταλλάξεις και για γυναίκες με ενθέματα σιλικόνης.

• Μπορούμε να εφαρμόσουμε όλες τις απεικονιστικές μας μεθόδους και σε άνδρες με ευρήματα στον μαστό.

• Υπάρχει μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον και γίνεται αναζήτηση ολοένα και νέων απεικονιστικών μεθόδων για την απεικόνιση του καρκίνου του μαστού.

ΠΑΤΗΣΊΩΝ 237, ΠΛ. ΚΟΛΙΆΤΣΟΥ t. 210 864 0918 f. 210 866 5155

ΑΜΦΙΑΡΆΟΥ 165, ΣΕΠΌΛΙΑ t. 210 515 7982 f. 211 106 2301

Μαγνητική Τομογραφία Αξονική Τομογραφία Ψηφιακή Μαστογραφία Τομοσύνθεση Ψηφιακή Ακτινογραφία Ψηφιακή Πανοραμική Ακτινογραφία Ψηφιακή Πλάγια Κεφαλομετρική Ακτινογραφία Υπολογιστική Ογκομετρική Τομογραφία CBCT Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας Λιπομέτρηση Υπέρηχοι Σώματος Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων Διακολπικό - Διορθικό Υπερηχογράφημα Υπέρηχοι Μυοσκελετικού Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων Βιοψίες

Νευρολογικό Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα Ηλεκτρομυογράφημα

ΚΑΡΚΊΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΎ ΣΤΟΥΣ ΆΝΔΡΕΣ Ο καρκίνος του μαστού στους άνδρες είναι σπάνιος (1%), ανιχνεύεται όμως με τις ίδιες απεικονιστικές μεθόδους, όπως στις γυναίκες. Πρώτα βήματα κι εδώ είναι η μαστογραφία και ο υπέρηχος των μαστών ενώ η μαγνητική τομογραφία των μαστών ενδείκνυται κυρίως σε μεγάλα ευρήματα οπότε και θέλουμε να ελέγξουμε για πιθανή διήθηση των παρακείμενων ιστών.

Γαστρεντερολογικό - Ενδοσκοπικό Γαστροσκόπηση Κολονοσκόπηση Εικονική Κολονοσκόπηση Βιοπαθολογικό Μικροβιολογικό Ανοσολογικό Βιοχημικό Ορμονολογικό Μοριακό Κυτταρολογικό Rast Test Επίπεδα φαρμάκων Test PAP Προγεννητικός έλεγχος Check up

Η συχνότερη αιτία απεικόνισης του ανδρικού μαστού είναι ο έλεγχος για γυναικομαστία, για διόγκωση δηλαδή του μαζικού αδένα, μονόπλευρη ή αμφίπλευρη και για παρακολούθηση αυτής.

XΑΛΚΊΔΟΣ 12, ΆΝΩ ΠΑΤΉΣΙΑ t. 210 864 0918 f. 210 866 5155

www.kosmoiatriki.com info@kosmoiatriki.com

Κάτι ενώνει την πόλη και τους ανθρώπους της…

ΈΓΡΑΨΑΝ ΟΙ: ΓΕΩΡΓΊΑ ΔΡΑΚΆΚΗ, ΆΝΤΑ ΚΟΥΓΙΆ, ΙΩΆΝΝΗΣ ΜΙΧΑΉΛ, ΧΡΎΣΑΝΘΟΣ ΞΆΝΘΗΣ, ΙΌΛΗ ΤΣΌΛΚΑ

ΚΗΦΙΣΙΑ

ΜΑΡΟΥΣΙ

ΚΑΤ

ΝΕΡΑΤΖΙΩΤΙΣΣΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

ΠΕΡΙΣΣΟΣ

ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

ΠΕΥΚΑΚΙΑ

ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΑ

ΑΤΤΙΚΗ

ΒΙΚΤΩΡΙΑ

ΘΗΣΕΙΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ

ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΚΗΦΙΣΙΑ

ΜΟΣΧΑΤΟ

ΦΑΛΗΡΟ

ΚΑΛΛΙΘΕΑ

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΤΑΥΡΟΣ

ΟΜΟΝΟΙΑ

Καιρό λέμε αυτή τη φράση, κάπως μεταφορικά, κάπως ποιητικά, κάπως συμβολικά. Έλα όμως που και κυριολεκτικά κάτι ενώνει αυτήν την πόλη και τους ανθρώπους της. Αυτό το κάτι εδώ και πάρα πολλά χρόνια (παραπάνω από έναν αιώνα για την ακρίβεια!) δεν είναι άλλο από το αγαπημένο τρένο ή αλλιώς ΗΣΑΠ! Η πράσινη γραμμή ενώνει την πόλη απ’άκρη σ’άκρη, ενώ στα βαγόνια της θα δεις ένα μωσαϊκό ανθρώπων, παντελώς άγνωστων μεταξύ τους, τόσο ίδιων και συνάμα τόσο διαφορετικών. Αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης λοιπόν ο ΗΣΑΠ δεν μπορούσε να μείνει ανεξερεύνητος. Ένα αφιέρωμα εφ’όλης της ύλης για το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι της Αθήνας!

Όλη η Αθήνα σε 24 στάσεις

Για πάνω από έναν αιώνα, η γραμμή του ΗΣΑΠ ενώνει τα δύο άκρα της πόλης. Μάλιστα, όταν πρωτοδημιουργήθηκε η γραμμή, τα βαγόνια κατασκευάζονταν στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στον Πειραιά.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Η ακτινογραφία της πόλης

Μ

ΤΟΥ ΧΡΎΣΑΝΘΟΥ ΞΆΝΘΗ

Η

ΜΊΑ ΜΈΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΈΧΕΤΕ ΌΡΕΞΗ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΉΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΟΧΑΣΤΕΊΤΕ, ΑΚΟΛΟΥΘΉΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΆΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΉ. ΚΟΙΤΆΞΤΕ ΈΞΩ ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΡΆΘΥΡΟ. ΕΊΝΑΙ Η ΠΌΛΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΊ ΤΗΣ.

Π

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΣΤΑΘΜΩΝ

Αθήνα είναι μία πόλη πανάρχαια. Που μέσα από την άναρχη επέκτασή της καταστράφηκαν πολλά σημεία από την ιστορία της. Μία πόλη που έχει πλούσιες και φτωχές περιοχές και συνοικίες, πράσινο και μπετόν, εργατικές κατοικίες, μονοκατοικίες, επαύλεις και πολυκατοικίες. Έχει εργοστάσια, αρχαία, πλατείες και στενοσόκακα. ρόκειται για μία πόλη που αναπτύχθηκε κατά κύματα. Η υλική αποτύπωση της ιστορίας (παλαιάς και νεώτερης) εμφανίζεται με πολύ ξεκάθαρο τρόπο στο δρομολόγιο της πράσινης γραμμής.

Α

πό το λιμάνι του Πειραιά και τα εργοστάσια του Μοσχάτου. Από τα χαμηλά σπίτια των Πετραλώνων. Από τα αρχαία του Θησείου και του Μοναστηρακίου. Από το μαύρο της Βικτώριας και της Ομόνοιας. Από τα ανθεκτικά Πατήσια και τον Άγιο Ελευθέριο. Από τις εργατικές πολυκατοικίες της Ιωνίας, και του Ηρακλείου. Από την σοβαρότητα του Αμαρουσίου και την αίγλη της Κηφισιάς

Πειραιάς: 27 Φεβρουαρίου 1869 Νέο Φάληρο: 1887 Μοσχάτο: 9 Αυγούστου 1882 Καλλιθέα: 1 Ιουλίου 1928 Ταύρος/Ελ.Βενιζέλος: 6 Φεβρουαρίου 1989 Πετράλωνα: 22 Νοεμβρίου 1954 Θησείο: 27 Φεβρουαρίου 1869 Μοναστηράκι: 17 Μαΐου 1895 Ομόνοια: 21 Iουλίου 1930 Βικτώρια: 1 Μαρτίου 1948 Αττική: 30 Ιουνίου 1949 Άγιος Νικόλαος: 12 Φεβρoυαρίου 1956 Κάτω Πατήσια: 12 Φεβρoυαρίου 1956 Άγιος Ελευθέριος: 4 Αυγούστου 1961 Άνω Πατήσια: 12 Φεβρoυαρίου 1956 Περισσός: 14 Μαρτίου 1956 Πευκάκια: 5 Ιουλίου 1956 Νέα Ιωνία: 14 Μαρτίου 1956 Ηράκλειο: 4 Μαρτίου 1957 Ειρήνη:3 Σεπτεμβρίου 1982 Νερατζιώτισσα: 6 Αυγούστου 2004 Μαρούσι: 1 Σεπτεμβρίου 1957 Κ.Α.Τ.: 27 Μαρτίου 1989 Κηφισιά: 10 Αυγούστου 1957

ία πόλη με αντιθέσεις και τεράστια ιστορία. Μία μέρα που θα έχετε όρεξη να παρατηρήσετε και να στοχαστείτε, ακολουθήστε την πράσινη γραμμή. Κοιτάξτε έξω από το παράθυρο. Είναι η πόλη μας και οι άνθρωποί της. Μην τρομάξετε με την μπερδεμένη αρχιτεκτονική. Ούτε με την γκρίζα ασχήμια μερικών στιγμών. Ένα ταξίδι στην ιστορία ποτέ δεν είναι μονοσήμαντο. Είναι όμως ταξίδι...

Π

αρατηρήστε τη σύνθεση των επιβατών και πώς αυτή αλλάζει με την ημέρα, την ώρα και τον σταθμό. Αποφύγετε τις κοινοτοπίες... Όπως είπαμε, είναι η πόλη μας και οι άνθρωποι της.

Δ

ώστε σημασία στους πιο παλαιούς σταθμούς (Πειραιάς και Θησείο 1869, Μοσχάτο 1882, Μοναστηράκι 1895), δείτε την αρχιτεκτονική, την λειτουργικότητά τους και συγκρίνετέ τους με τους σταθμούς του Μετρό. Σίγουρα, η διαφορά θα είναι ολοφάνερη.

Η

πράσινη γραμμή, η ραχοκοκαλιά της Πόλης!

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Από τα παλιά

Την εποχή που εγκαινιάστηκε ο σιδηρόδρομος της Αθήνας, γνωστός σε όλους μας ως ΗΣΑΠ, ήταν μια πολύ μεγάλη καινοτομία, αφού αποτέλεσε τον τρίτο, κατά σειρά, μητροπολιτικό σιδηρόδρομο στην Ευρώπη. Η ιστορία του είναι συνυφασμένη με την εξέλιξη της πόλης της Αθήνας, όπως είναι σήμερα. Πλέον, η γραμμή ΚΗΦΙΣΙΆ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ καλύπτει 25 χλμ. και αποτελεί βασικότατο μέσο μεταφοράς των Αθηναίων.

1 ΓΙΑ ΤΟ νεοσύστατο ελληνικό κράτος, ήταν καινοτομία το γεγονός ότι η Αθήνα και ο Πειραιάς συνδέονταν με μία γραμμή. Όπως όλα σε αυτήν την χώρα, έτσι και το έργο αυτό δεν αγκαλιάστηκε όπως έπρεπε! Το σχέδιο άργησε να γίνει αποδεκτό από τη Βουλή, παρά το γεγονός ότι η ιδέα υπήρχε πολλά χρόνια. Όταν πέρασε όμως, ο κόσμος το υποδέχτηκε με χαρά!

2 ΤΑ ΣΧΌΛΙΑ του τύπου της εποχής πολλά και καλά. Στις 3 Μαρτίου του 1869 ο «Αιών» γράφει ”προφητικά”: «Ο σιδηρόδρομος ήρξατο τακτικώς εργαζόμενος από της τελευταίας Παρασκευής. Η συρροή των επιβατών είναι μεγίστη. Οι πάντες δ’ ομολογούσι τας μεγίστας ωφελείας, ας η κάταρξις του έργου τούτου υπισχνείται. Ευχόμεθα και αύθις, ίνα η μικρά αύτη γραμμή υπάρξει η αρχή του καθ’ όλην την επικράτειαν συμπλέγματος σιδηροδρόμων».

3 ΌΤΑΝ Ο σιδηρόδρομος μετατράπηκε σε ηλεκτροκίνητος, αλλά και όταν άρχισε να κατασκευάζεται η σήραγγα μεταξύ Θησείου και Ομονοίας, ο κόσμος έδειχνε ένα φόβο απέναντι σε αυτό το καινούργιο και άγνωστο.

O Τύπος της εποχής έκανε πολλά και ποικίλα σχόλια, ενώ κυκλοφορούσαν πολλά ανέκδοτα, που είχαν να κάνουν με αυτήν την αίσθηση ανασφάλειας.

Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΌΜΟΥ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ ΞΕΚΊΝΗΣΕ ΣΧΕΔΌΝ ΑΜΈΣΩΣ ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΊΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΚΡΆΤΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΣ ΚΟΥΓΙΑ

Η

πρώτη ιδέα για τη δημιουργία του σιδηροδρόμου που θα ένωνε την Αθήνα με τον Πειραιά ανήκε στον Φρειδερίκο Φεράλδη. Το 1835, είχε περάσει ένας χρόνος αφότου η Αθήνα είχε γίνει η πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους και ο Φεράλδης θεώρησε ότι πρόκειται για ένα έργο που αρμόζει σε πρωτεύουσα μιας χώρας. Όμως, η ιδέα του απορρίφθηκε από την τότε κυβέρνηση. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1843, ο Αλέξανδρος Ραγκαβής έκανε δημοσίως την αντίστοιχη πρόταση, αλλά και πάλι δεν υπήρξε ανταπόκριση.

του εικοστού αιώνα και εγκαινιάστηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1904. Μέχρι τότε, στη διαδρομή είχε προστεθεί και ο σταθμός της Ομόνοιας (Λυκούργου και Αθηνάς), του οποίου τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στις 17 Μαΐου του 1895.

Ό

Ή

ταν το 1855 όταν ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, κατέθεσε το πρώτο νομοσχέδιο για την ίδρυση σιδηροδρόμου Αθήνας – Πειραιά. Μία λογική περίοδος να γίνει αποδεκτή η πρόταση, αφού ήδη είχε αρχίσει να αυξάνεται ο πληθυσμός, με τη συσπείρωση στο αστικό κέντρο. Έπειτα από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάθεσης του έργου, το 1867 αναλαμβάνει την υλοποίησή του ο Άγγλος επιχειρηματίας Εδουάρδος Πίκερινγκ. Το 1868, ο Πίκερινγκ μεταβιβάζει τις υποχρεώσεις του στην εταιρία με το όνομα Σ.Α.Π. Α.Ε.

Σ

τις 17 Φεβρουαρίου του 1869 η εταιρία τελειώνει το έργο και γίνεται η πρώτη δοκιμή της διαδρομής Θησείο-Πειραιάς. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν στις 27 Φεβρουαρίου 1869, με επιβάτες στο πρώτο δρομολόγιο τη Βασίλισσα Όλγα, τον Πρωθυπουργό Ζαΐμη και άλλους επισήμους, όπως υπουργούς ή στρατιωτικούς της εποχής.

Η

ατμομηχανή αποτελείτο αρχικά από 6 βαγόνια και κάλυπτε τη διαδρομή Θησείο -Πειραιάς περίπου σε 19 λεπτά. Ένα καλό “σκορ”, αφού η διαδρομή ήταν οκτώ χιλιομέτρων.

Η

ώρα για την Ηλεκτροδότηση του Σιδηροδρόμου έφτασε με τις αρχές

Η ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΉ ΑΠΟΤΕΛΕΊΤΟ ΑΡΧΙΚΆ ΑΠΌ 6 ΒΑΓΌΝΙΑ ΚΑΙ ΚΆΛΥΠΤΕ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΉ ΘΗΣΕΊΟ -ΠΕΙΡΑΙΆΣ ΠΕΡΊΠΟΥ ΣΕ 19 ΛΕΠΤΆ. ΈΝΑ ΚΑΛΌ “ΣΚΟΡ”, ΑΦΟΎ Η ΔΙΑΔΡΟΜΉ ΉΤΑΝ ΟΚΤΏ ΧΙΛΙΟΜΈΤΡΩΝ.

σο για το πως έφτασε η γραμμή να ενώνει τον Πειραιά με την Κηφισιά, έχει σίγουρα να κάνει με την επέκταση της πόλης και βεβαίως, με την αύξηση του πληθυσμού. Όταν καταργήθηκε η ύπαρξη του “Θηρίου” το 1938 (ένα τρένο αργό, που έκαιγε κάρβουνο και ένωνε το Λαύριο με την Αθήνα και την Κηφισιά) μπόρεσε να γίνει αυτή η ένωση. Τα έργα, λόγω της κρίσιμης περιόδου (Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Γερμανική Κατοχή, Εμφύλιος), δεν ολοκληρώνονται και φτάνουμε έτσι στο 1950, οπότε αρχίζει η κατασκευή της Ηλεκτροκίνητης Γραμμής ΑΘΗΝΩΝ – ΚΗΦΙΣΙΑΣ. Τα έργα ολοκληρώνονται σταδιακά το 1957 με τη λειτουργία του σταθμού της Κηφισιάς. Έτσι, η συγκοινωνία από ΠΕΙΡΑΙΑ μέχρι ΚΗΦΙΣΙΑ με τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο έγινε πραγματικότητα σχεδόν 90 χρόνια μετά τα εγκαίνια της αρχικής γραμμής.

Γ

ια την ιστορία, ο σταθμός που εγκαινιάστηκε πιο πρόσφατα είναι αυτός της Νερατζιώτισσας (2004), ο οποίος αποτέλεσε κεντρικό σταθμό για το κοινό κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων την ίδια χρονιά. Επιπλέον, ήταν στο σχέδιο να χρησιμοποιείται ως μεταβατικός σταθμός για τον Προαστιακό. Το σιδηροδρομικό αστικό δίκτυο συνέχισε να εξελίσσεται με τη δημιουργία της γραμμής 2 και 3 του Μετρό, του Προαστιακού, του Τραμ, ενώ σύντομα θα αρχίσουν τα έργα και για τη γραμμή 4.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Στάσις: Μαρούσι

ΚΗΦΙΣΙΑ

Χασιώτη Ξηροί Καρποί Ερμού 7 & Διονύσου, Μαρούσι // Τ.: 210 80 20 488 // Fb: Χασιώτη // www.chasioti.gr

Εδώ και σχεδόν 50 χρόνια, από τότε που οι Μακεδόνες Ιωάννης και Αθηνά Χασιώτη αποφάσισαν να κατέβουν στην Αθήνα, οι Μαρουσιώτες (και όχι μόνο) ξέρουν που θα βρουν ξηρούς καρπούς. Με το πέρασμα των χρόνων, τα προϊόντα, που στολίζουν τα ξύλινα καφάσια του μαγαζιού δεν περιορίζονται μόνο σε αυτό το είδος. Εδώ, εκτός από ξηρούς καρπούς, θα βρείτε και αποξηραμένα φρούτα, σπόρους και δημητριακά, ζαχαρώδη και γλυκίσματα, snacks για να συνοδεύουν το ποτό με ιδιαίτερες γεύσεις. Ενώ, στο καινούριο μαγαζί της οικογένειας, ακριβώς απέναντι, θα βρείτε πλέον και εκλεκτά βότανα όσπρια και μπαχαρικά. Αυτά που παραμένουν ίδια είναι η υψηλή ποιότητα, η βαθιά γνώση και το μεράκι για τα αγνά υλικά της φύσης. Η δεύτερη γενιά έχει αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης, διατηρώντας αυτές τις αξίες, αλλά και τη ζεστασιά στην εξυπηρέτηση. Τα αρώματα και τα χρώματα σίγουρα θα σας τραβήξουν καθώς θα κατεβαίνετε τον πιο κεντρικό δρόμο του Αμαρουσίου. Κι αν θέλετε ένα snack για το τρένο, ξέρετε που θα γεμίσετε το σακουλάκι σας! ΑΠΌ ΤΟ 1973, ΌΤΑΝ ΤΟ ΜΑΡΟΎΣΙ ΜΟΣΧΟΒΟΛΆΕΙ ΦΡΕΣΚΟΚΑΒΟΥΡΔΙΣΜΈΝΟΥΣ ΞΗΡΟΎΣ ΚΑΡΠΟΎΣ, ΌΛΟΙ ΞΈΡΟΥΝ ΌΤΙ ΣΤΟΥ ΧΑΣΙΏΤΗ ΆΝΟΙΞΑΝ ΟΙ ΠΌΡΤΕΣ! ΦΗΜΙΣΜΈΝΟ ΚΑΙ ΚΟΡΥΦΑΊΟ ΣΤΟ ΕΊΔΟΣ ΤΟΥ, ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΟ ΜΑΓΑΖΊ ΜΈΝΕΙ ΨΗΛΆ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΉΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΊΩΝ ΛΌΓΩ ΠΟΙΌΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΟΣΤΙΜΙΆΣ! Στάσις: Άγιος Νικόλαος

Στάσις: Άγιος Ελευθέριος

Ζαχαροπλαστεία Κοσμικόν Λεωφ. Ιωνίας 104, Aγ. Νικόλαος Τ: 210 86 49 124 Χρυσοστόμου Σμύρνης 69, Aγ. Ελευθέριος Τ: 210 20 23 350

Fb: Κοσμικόν Ζαχαροπλαστεία Ig: @kosmikon_zaxaroplasteia Το ζαχαροπλαστείο Κοσμικόν ξεκίνησε το ταξίδι του από τον ηλεκτρικό σταθμό του Αγ. Νικολάου. Πολύ σύντομα, η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη την πόλη και ουρές άρχιζαν να σχηματίζονται για να δοκιμάσει ο κόσμος τα υπέροχα γλυκά του, κυρίως αυτά του ταψιού. Σιγά σιγά, οι λεξεις Κοσμικόν και γαλακτομπούρεκο ήταν αδύνατο να μην βρίσκονται στην ίδια πρόταση. Μέχρι σήμερα λοιπόν, η μυρωδιά του φρέσκου γαλακτομπούρεκου φτάνει μέχρι το σταθμό, ενώ η αλυσίδα Κοσμικόν έχει ανοίξει καταστήματα και σε άλλες περιοχές της πόλης. Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτό που έχει κλέψει την καρδιά μας: όλων των ειδών γλυκά, από προφιτερόλ μέχρι lemon pie φτιάχνονται με μεράκι, αγάπη και τα πιο ποιοτικά υλικά. Όπως και να το κάνουμε, το Κοσμικόν είναι εγγύηση στο θέμα “ζαχαροπλαστική”. Ολόφρεσκα γλυκά, μπαίνουν στο κουτί και οι καρδιές ανοίγουν όταν μετά τα τραπέζια φτάνουμε στο επιδόρπιο! Κάντε μια στάση λοιπόν στο πιο διαχρονικό σημείο κοντά στον ΗΣΑΠ. Υπόλοιπα καταστήματα Γλυφάδα: Πλ. Βάσως Κατράκη 6 // Αγ. Παρασκευή: Χαλανδρίου34 // Π. Φάληρο: Αγ. Αλεξάνδρου 102 & Ζισιμοπούλου // Αγ. Μαρίνα: Ιερά Οδός 335

ΛΌΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΈΒΕΙΣ ΆΓΙΟ ΝΙΚΌΛΑΟ 'Η ΆΓΙΟ ΕΛΕΥΘΈΡΙΟ, ΑΚΌΜΗ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΌΣ ΣΟΥ; ΦΥΣΙΚΆ ΤΑ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΊΑ ΚΟΣΜΙΚΌΝ, ΠΟΥ ΑΠΌ ΤΟ 1961 ΈΧΟΥΝ ΓΊΝΕΙ ΣΉΜΑ ΚΑΤΑΤΕΘΈΝ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Επιτυχημένα εγκαίνια ...αλλά μετ’ εμποδίων

1

Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου 1869, ώρα 02:00 μ.μ.

1 ΑΜΈΣΩΣ, γνωστοποιήθηκε στο επιβατικό κοινό, ο πίνακας των δρομολογίων μαζί με την τιμολογιακή πολιτική της εταιρείας. Να και τα πρώτα κοινωνικά κριτήρια! Παιδιά ηλικίας από 3 έως 12 ετών θα πληρώνουν το μισό κόμιστρο… (Μάρτιος 1869)

2 «ΕΥΧΌΜΕΘΑ από καρδίας, ίνα ευδοκιμών ο μικρός αυτός σιδηρόδρομος, γίνη η αρχή συστήματος ολοκλήρου σιδηροδρομικής συγκοινωνίας» (εφημερίδα ΑΙΩΝ, 02/1869). Δυστυχώς, τα επόμενα 150 χρόνια η αρχικώς διατυπωθείσα «σιδηροδρομική αισιοδοξία» εκτροχιάσθηκε! Η προοπτική της ανάπτυξης «επί σταθερής τροχιάς» δεν επαληθεύθηκε τόσο σε επίπεδο Πρωτεύουσας όσο και στην Επικράτεια…

3 ΕΝ ΈΤΕΙ 1869, ο «ατμόδρομος» κάλυπτε τα 8,5 χιλιόμετρα της μονής μετρικής Σιδηροδρομικής Γραμμής, που χώριζαν το Θησείο από τον Πειραιά, μέσα σε 15 – 20 λεπτά, χωρίς ενδιάμεσες στάσεις φυσικά. Σήμερα, η χρονοαπόσταση αυτή παραμένει περίπου η ίδια… Βέβαια, μεσολαβούν πλέον πέντε σύγχρονοι Σταθμοί (Πετράλωνα - Ταύρος – Καλλιθέα – Μοσχάτο – Φάληρο)...

ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ! ΕΊΧΕ ΈΡΘΕΙ Η ΏΡΑ Ο ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΌΣ ΆΝΕΜΟΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΙΚΉΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΉΣ ΙΔΈΑΣ ΝΑ ΠΝΕΎΣΕΙ ΟΎΡΙΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΕΛΛΆΔΙ!

2

ΤΟΥ ΙΩΆΝΝΗ ΜΙΧΑΉΛ

Σ

τις 17-02-1869 έγινε η τελική δοκιμή καλής (;) και ασφαλούς λειτουργίας του ατμοκίνητου τρένου που θα συνέδεε την Πρωτεύουσα με το Λιμάνι της. Υποδομή (δηλ. ειδικά διαμορφωμένο έδαφος), επιδομή (δηλ. σιδηροτροχιές - στρωτήρες) και τροχαίο υλικό (δηλ. βαγόνια – μηχανές) είχαν συνεργαστεί ομαλά (;) και ήταν όλα έτοιμα για την «επίσημη πρώτη» του απ’ Αθηνών εις Πειραιά Σιδηροδρόμου... Έτσι κι έγινε! Τα εγκαίνια στέφθηκαν με επιτυχία. Απόντος του Άνακτος Γεωργίου Α’, παρέστη η Βασίλισσα η οποία «καμάρωσε» [γιατί όχι;] τη συνονόματή της ατμομηχανή ΟΛΓΑ. Ο Μητροπολίτης Αθηνών Θεόφιλος χοροστάτησε και ευλόγησε το νέο έργο πνοής και ανάπτυξης. Οι μπάντες παιάνισαν εορταστικά. Η Φρουρά είχε παραταχθεί σε άψογους σχηματισμούς αποδίδοντας τας δεούσας τιμάς. Τα σχόλια από τα χείλη επαϊόντων (και μη) ήταν ευμενέστατα! Το τελετουργικό προέβλεπε ένα πανηγυρικό δρομολόγιο μετ’ επιστροφής, από το Θησείο μέχρι τον Πειραιά. Περίπου 500 άτομα συμμετείχαν σε αυτό το πρωτοποριακό «ατμήλατο» ταξίδι διαρκείας (ανά κατεύθυνση) ενός τετάρτου της ώρας.

Β

έβαια, σύμφωνα με δημοσιεύματα κάποιων εφημερίδων, υπήρξαν παραλειπόμενα και «γκρίζες ζώνες» στις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν κατά την περαίωση εργασιών του εν λόγω πρωτοποριακού project... Επισημαίνεται ότι βάσει της σύμβασης που είχε υπογραφεί μεταξύ Κράτους («Κυρίου του Έργου») και «εργολάβου», έπρεπε [τι λογικότερον;] να έχει συσταθεί εγκαίρως μια ομάδα έμπειρων μηχανικών [κάτι σαν επιτροπή παραλαβής, θαρρώ], που θα ήλεγχε αν είχαν τηρηθεί οι όροι και οι προϋποθέσεις του συμφωνητικού. Αυτή η επιτροπή συγκροτήθηκε σε σώμα την υστάτη ώρα, μετέβη τροχάδην επί τόπου της σιδηροδρομικής γραμμής, διεπίστωσε σειρά αντισυμβατικών παρεκκλίσεων και χονδροειδών τεχνικών

3

ΤΟ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΌ ΠΡΟΈΒΛΕΠΕ ΈΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΌ ΔΡΟΜΟΛΌΓΙΟ ΜΕΤ’ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉΣ, ΑΠΌ ΤΟ ΘΗΣΕΊΟ ΜΈΧΡΙ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΆ. ΠΕΡΊΠΟΥ 500 ΆΤΟΜΑ ΣΥΜΜΕΤΕΊΧΑΝ ΣΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΌ «ΑΤΜΉΛΑΤΟ» ΤΑΞΊΔΙ ΔΙΑΡΚΕΊΑΣ (ΑΝΆ ΚΑΤΕΎΘΥΝΣΗ) ΕΝΌΣ ΤΕΤΆΡΤΟΥ ΤΗΣ ΏΡΑΣ.

σφαλμάτων, συνέταξε αρνητική εισήγηση και την κοινοποίησε αρμοδίως... Δεν είχαν τηρηθεί (πάντα σύμφωνα με «ελεγκτικές» γραφίδες της εποχής) οι κανόνες της επιστήμης και της τεχνικής! Καθόλου απρόσμενα, αυτή η επιτροπή παύθηκε αμελλητί. Συνεστήθη δευτεροβάθμιο όργανο για την επανεξέταση του θέματος και το έργο παρελήφθη εντός ολίγων λεπτών, ανεπιφυλάκτως...

Ό

μως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ένα άλλο ευτράπελο το οποίο σημειώθηκε κατά τη διάρκεια των εγκαινίων. Συγκριμένα, η εθιμοτυπία προέβλεπε στο πρώτο βαγόνι του δρομολογίου να βρίσκεται η Βασίλισσα Όλγα με τους αυλικούς της και τον Πρωθυπουργό Θρασύβουλο Ζαΐμη, ενώ στο επόμενο επρόκειτο να συνταξιδεύσουν τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και ο Δεσπότης μετά της συνοδείας του. Παρά ταύτα, στο δεύτερο βαγόνι έσπευσαν να καταλάβουν τις θέσεις των επισήμων κάποιες νεαρές κυρίες, με αποτέλεσμα οι ιεράρχες του αθηναϊκού Λαού και τα στελέχη της Κυβέρνησης να μείνουν εκτός επιβατάμαξας, ελλείψει χώρου... Τα δικαιολογημένα παράπονα των υψηλά ισταμένων «εκτοπισθέντων» δεν άργησαν να πλήξουν τον συντονιστή των εγκαινίων (Ιωάννη Σκουλατζή), ο οποίος ήταν και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της τότε εταιρείας του Σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς (Σ.Α.Π.). Ο άνθρωπος αυτός ήρθε στη δύσκολη θέση να παρακαλέσει ευπρεπώς τις κυρίες να κατέλθουν ώστε να επιβιβαστούν οι επίσημοι, να τηρηθεί το πρωτόκολλο και να συνεχιστεί το πρόγραμμα των εγκαινίων. Μόνο μια εκ των γυναικών δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις. Και σαν να μην έφθανε αυτό, αμέσως ο αδερφός της επετέθη με μπατσισμούς και γρόνθους εις τους κροτάφους του κοσμήτορος Ι. Σκουλατζή! Με την παρέμβαση κάποιων ψυχραιμοτέρων (ίσως και μερικών πιο θερμόαιμων...), ο «πυγμάχος» νεαρός έλαβε τις σχετικές νουθεσίες, η μη συμμορφούμενη νεαρά κατέβηκε αυθωρεί από το βαγόνι και όλα εξελίχθηκαν ομαλά. Για την ιστορία, η «ατίθαση» κυρία και ο αδερφός της, που έδειρε τον τελετάρχη της εκδήλωσης, ήταν παιδιά του Γεωργίου Σκουζέ ο οποίος ετύγχανε Πρόεδρος της εταιρείας του Σιδηροδρόμου. Ο αρθρογράφος της εποχής, με δηκτικό ύφος και προς αποφυγή παρεξηγήσεων - αμφισβητήσεων από πλευράς αναγνωστών, τονίζει ότι έχει βασίσει τα γραφόμενά του σε προσωπικό βίωμα και επικαλείται το καινοδιαθηκικό: «ο εωρακώς μεμαρτύρηκε και αληθινή αυτού εστίν η μαρτυρία…» (κατά Ιωάννην, κεφ. 19.35).

Στάσις: Ηράκλειο

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Serial Grillers Νεότητος 4, Νέο Ηράκλειο // Τ.: 210 28 50 004 Fb: Serial Grillers

Άνοιξε τις πόρτες του το Μάιο του 2018 και από τότε, έχει αποκτήσει πιστούς θαμώνες από όλη την Αθήνα! Ένα αυθεντικό μπεργκεράδικο, όπου όλα είναι χειροποίητα! Το μενού είναι διαμορφωμένο εξ’ολοκλήρου από τον Ιωάννη Κουτρούλη και μας επιφυλάσσει ωραίους συνδυασμούς γεύσεων και ιδιαίτερα υλικά. Έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε σαλάτες και ορεκτικά για να σας ανοίξει η όρεξη και στη συνέχεια, να επιλέξετε ποιο burger ή hot dog ταιριάζει καλύτερα στα γούστα σας! Εμείς, δοκιμάσαμε το umami, για απαιτητικούς και elegant ουρανίσκους, αφού περιέχει μοσχαρίσιο μπιφτέκι, τομάτα, iceberg, ψητά μανιτάρια πλευρώτους, μαγιονέζα με λάδι τρούφας και κρέμα κατσικίσιου τυριού, αλλά και το nugget burger με χειροποιήτες κοτομπουκιές, τομάτα, iceberg, κρέμα cheddar, μπέικον και σάλτσα...Coca Cola. Οι μερίδες είναι ιδιαίτερα γενναίες, αφού συνοδεύονται από πατάτες τηγανητές ή σαλάτα, την ίδια στιγμή που οι τιμές διατηρούνται σε πολύ καλά επίπεδα για το συνδυασμό γεύσης, ποιότητας και ποσότητας που προσφέρουν οι Serial Grillers. Μπορείτε να παραγγείλετε ή να πάρετε το γεύμα σπίτι, αλλά θα θέλετε σίγουρα να καθίσετε, αφού η διακόσμηση και το όλο περιβάλλον σάς καλούν να απολαύσετε το γεύμα σας εκεί. ΠΟΤΈ ΔΕΝ ΒΑΡΙΌΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΆΝΟΥΜΕ ΈΝΑ ΚΑΛΌ, ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΌ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕΡΌ BURGER! ΓΙΑ ΚΑΛΉ ΜΑΣ ΤΎΧΗ, ΠΕΡΝΏΝΤΑΣ ΑΠΌ ΤΟ ΝΈΟ ΗΡΆΚΛΕΙΟ, ΠΈΣΑΜΕ ΠΆΝΩ ΣΤΟΥΣ SERIAL GRILLERS, ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΌΣΦΕΡΕ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΦΑΓΗΤΌ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΊΑΣ!

Στάσις: Ηράκλειο

Madeira cafe & bar Πευκών 1, Νέο Ηράκλειο // Τ.: 213 03 1 5 945 // fb.: MADEIRA Cafe & Bar

Έχει ανοίξει εδώ και αρκετά χρόνια στο Νέο Ηράκλειο και έχει κερδίσει τις καρδιές πολλών Αθηναίων, ακόμη και αυτών των αμετανόητων του κέντρου! Η εξήγηση απλή: με το που περάσεις τα σύνορα μεταξύ πεζοδρομίου και ταμπέλας βρίσκεσαι αμέσως … εκτός τόπου και χρόνου! Μια αυλή πλακοστρωμένη, σα να μεταφέρεσαι σε σοκάκι κυκλαδίτικου νησιού. Κλασικό λευκό, ψάθινα σκαμπώ, πολύχρωμα λουλούδια και ιδιαίτερες αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες που σε παραπέμπουν απευθείας στα αγαπημένα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Και στον ε σωτερικό χώρο επικρατεί η ίδια διακόσμηση για να σε ταξιδεύει ακόμη και το χειμώνα! Ατμόσφαιρα ήρεμη και χαλαρή, η οικειότητα δημιουργείται εύκολα και αβίαστα, αφού οι άνθρωποι του Madeira είναι πραγματικά φιλικοί και αυθεντικοί. Ανοίγει από τις 09.00 για μοσχομυριστό καφεδάκι και όσο πέφτει η νύχτα στην πόλη, οι επιλογές κινούνται από κλασικά ποτά μέχρι signature cocktails (ο κατάλογος αλλάζει κάθε χρόνο!). Δοκιμάστε οπωσδήποτε Italiano Vero με αρώματα τριαντάφυλλου και Meditarrean Margheritta με θυμάρι! Όσο για τη μουσική, αν δεν πετύχεις θεματική βραδιά με live ή DJ, οι lounge επιλογές θα σου φτιάξουν το κέφι! ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΎΓΕΙΣ ΛΙΓΆΚΙ ΑΠΌ ΤΑ ΆΓΧΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑΣ, ΚΑΜΙΆ ΦΟΡΆ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΜΑΚΡΙΆ! ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΎΨΕΙΣ ΑΠΊΘΑΝΑ ΣΤΈΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΎΟΥΝ ΣΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΈΣ ΔΙΑΚΟΠΈΣ ΌΛΟ ΤΟ ΧΡΌΝΟ! ΈΝΑ ΤΈΤΟΙΟ ΣΤΈΚΙ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ MADEIRA.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Μουσείο Πειραιά Μια Κυριακή πρωί στο Μουσείο ηλεκτρικών σιδηροδρόμων Κυριακή πρωί και ο προορισμός μας για σήμερα είναι στον ηλεκτρικό σταθμό του Πειραιά. Μια διαδρομή από την Βικτώρια που διαρκεί περίπου μισή ώρα. Μπαίνοντας από την είσοδο στον σταθμό του Πειραιά, τον πιο γοητευτικό και ρετρό σταθμό απ’όλους, στο αριστερό σου χέρι βλέπεις την είσοδο του Μουσείου ηλεκτρικών σιδηροδρόμων. Η είσοδος είναι δωρεάν.

Σ.Α.Π «Τα άψυχα δεν έχουν γλώσσα να μιλήσουν. Αν όμως ο σιδηρόδρομος, ο Σ.Α.Π*. πρώτα και οι Ε.Η.Σ** ύστερα, μπορούσε να μιλήσει, να εκφράσει τα όσα έζησε στα εκατό του χρόνια, και τι δεν θα είχε να ιστορήσει. Δοκίμασε τον αποκλεισμό το 1886, έζησε τη συμφορά το 1897, τη δόξα το 19121913. Μετέφερε κόσμο να χαρεί τη θάλασσα, να βρει τη δροσιά, όταν πνιγόταν το καλόκαιρι η Αθήνα από τη ζέστη. Έγινε βασιλικός νεκροπομπός δύο φορές. Μετέφερε τη σορό του Γεωργίου Α στα 1913, του Κωνσταντίνου, της Όλγας και της Σοφίας το 1936. Πόνεσε με το δράμα των προσφύγων. Κουβάλησε τραυματίες, έφερε τη ζωή στην Αθήνα μεταφέροντας τρόφιμα στα δύσκολα και απαίσια χρόνια της Κατοχής.» απόσπασμα από το βιβλίο «Ελληνικοί ηλεκτρικοί σιδηρόδρομοι» 1869-1969 *

Σ.Α.Π.: Σιδηροδρόμου Αθηνών-Πειραιώς

**

Ε.Η.Σ.: Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι

ΕΚΕΊ ΣΕ ΥΠΟΔΈΧΕΤΑΙ Ο ΠΙΟ ΜΕΡΑΚΛΉΣ ΚΑΙ ΚΑΤΆΛΛΗΛΟΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΚΆΝΕΙ ΞΕΝΆΓΗΣΗ, O ΚΎΡΙΟΣ ΠΑΎΛΟΣ ΚΟΥΛΟΒΑΣΙΛΌΠΟΥΛΟΣ ΤΗΣ ΙΌΛΗΣ ΤΣΌΛΚΑ

Ό

πως μας εξήγησε, η ιδέα της δημιουργίας του Μουσείου ανήκει στο Μανώλη Φωτόπουλο, ο οποίος δημιούργησε και συντηρούσε το μοναδικό αρχειακό υλικό που χρονολογείται από το 1869 μέχρι σήμερα.

Α

υτό που δεσπόζει στον χώρο του ισογείου είναι σίγουρα το ξύλινο βαγόνι που έχει διασωθεί, «Η σκευοφόρος αριθμός 44». Μπαίνοντας στο βαγόνι είναι εμφανή τα καλοδιατηρημένα μέρη που απαρτίζουν την καμπίνα. Τα παγκάκια, τα πορσελάνινα πτυελοδοχεία (χρησιμοποιούνταν για τους καπνιστές και του φυματικούς), τις διαφημίσεις της εποχής (Ραπτομηχανή Σίγγερ, Σιγαρέττα Ματσαγγού, Μεταξά), ενώ, μπορείς να μπεις στο μπροστινό μέρος του βαγονιού και να καθίσεις στην θέση του οδηγού. Περιμετρικά του χώρου αντικρίζεις μια μεγάλη κονσόλα, το χειριστήριο του τρένου, μοχλούς και χάρτες που μπορείς να δεις με ευκρίνεια την κάθε λεπτομέρεια που με μεράκι δημιούργησαν. Νιώθεις πόσο αυθεντικό και πόση αξία είχε το όραμα τους, σίγουροι ότι κάποτε θα είναι όλα αυτά κειμήλια και παρακαταθήκη στην ιστορία. Προθήκες με εργαλεία, αντικείμενα, στολές, εξαρτήματα, ρολόγια που λειτουργούν με τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και χρονολογούνται από το 1895 (ήταν τοποθετημένα στην Ομόνοια). Όλα σωσμένα τελευταία στιγμή από τα σκουπίδια. Τον ξύλινο πίνακα που αναγράφει τους

ορόφους -εκτός από τον αριθμό 13 – και τα γραφεία των διοικητικών εγκαταστάσεων του ηλεκτρικού σταθμού. Φωτογραφικό υλικό που βοηθά μαζί με την ξενάγηση να μπεις μέσα σε λίγα λεπτά στην χρονοκάψουλα του ηλεκτρικού σταθμού. Στον πρώτο όροφο καθώς ανεβαίνεις βλέπεις τις καλοσυντηρημένες στολές, τα πηλήκια, τα μηχανήματα που χτυπούσαν τα εισιτήρια, κύπελα παραπόνων, χειρολαβές, πινακίδες, φωτογραφικό υλικό, χειροποίητες μινιατούρες βαγονιών. ίγο πιο μέσα, ανεβαίνεις σ’ένα μικρό παταράκι, εκεί εκτίθεται όλο το αρχείο και τα ντοκουμέντα από έγγραφα και φωτογραφίες του Συνδικαλιστικού Κινήματος των εργαζομένων που έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. ν και η τυπική ξενάγηση σταματάει εκεί, ο κ. Παύλος θέλησε να μας δείξει και τον χώρο που γίνονται διάφορες εκδηλώσεις (όπως αν θέλεις να κάνεις πάρτι γενεθλίων, παρουσίαση βιβλίου, ομιλίες κλπ). Στη μεγάλη και καλοφροντισμένη αίθουσα έχει μια υπερυψωμένη έδρα με καθίσματα, ενώ από το παράθυρο μπορείς να δεις το λιμάνι του Πειραιά και τα αραγμένα καράβια. Ακριβώς κάτω από το παράθυρο θα δεις το εργοτάξιο του καινούργιου σταθμού του Μετρό. Ένα ταξίδι στον χρόνο μόλις τελείωσε.

Λ Α

1 Το Μουσείο των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων Πειραιά συντηρείται και χρηματοδοτείται αποκλειστικά από 1650 συνταξιούχους. Επιπλέον, το συγκεκριμένο Μουσείο δεν χρηματοδοτείται από το κράτος, δεν είναι αναγνωρισμένο και δεν έχει πιστοποίηση. Είναι εξ’ ολοκλήρου ιδιωτική πρωτοβουλία και ανοίγει καθημερινά και Σ/Κ 9.00-14.00.

ΝΙΏΘΕΙΣ ΠΌΣΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΌ ΚΑΙ ΠΌΣΗ ΑΞΊΑ ΕΊΧΕ ΤΟ ΌΡΑΜΑ ΤΟΥΣ, ΣΊΓΟΥΡΟΙ ΌΤΙ ΚΆΠΟΤΕ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΚΕΙΜΉΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΉΚΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ

Στάσις: Καλλιθέα

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Γράπα Μεζεδοπωλείο Σαπφούς 101, Καλλιθέα // Τ. 210 95 97 450 Fb: Γράπα Μεζεδοπωλείο // Ig: @grapa.gr www.grapa.gr Η “Γράπα” συνδυάζει τρία βασικά στοιχεία, ώστε να συμπεριλαμβάνεται στις κορυφαίες επιλογές της πόλης: έχει πολύ νόστιμο και ποιοτικό φαγητό, η διακόσμηση σε κάνει να αισθάνεσαι οικεία και αρμονικά, ενώ την ίδια στιγμή απαρτίζεται από ανθρώπους που έχουν αγάπη για τη δουλειά τους! Το μεζεδοπωλείο άνοιξε τις πόρτες του το 2018 και από τότε, δεν έχουν σταματήσει τα σχόλια λατρείας από ανθρώπους που το έχουν βάλει μέσα στην καρδιά τους. Σας περιμένουν φρέσκες σαλάτες, πλούσια ορεκτικά και εκλεκτοί μεζέδες, μαγειρευτά, καλοψημένο κρέας, ζυμαρικά και θαλασσινά, ενώ υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα παραδοσιακά ελληνικά κρασί, ούζο και τσίπουρο. Οι γεύσεις που έρχονται στο πιάτο μας είναι αυθεντικές, αφού ο σεφ φροντίζει οι πρώτες ύλες να επιλέγονται από εκλεκτούς παραγωγούς σε όλη την Ελλάδα. Οπωσδήποτε, θα δώσετε σημασία στις λεπτομέρειες του χώρου: πιάτα, ποτήρια, σκεύη σε ρετρό αισθητική, ενώ δεν λείπουν ποτέ τα λουλουδάκια από το βάζο! ΤΟ ΟΝΟΜΑ, ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΧΩΡΙΣ ΓΛΥΚΑΝΙΣΟ. Η “ΓΡΆΠΑ” ΕΓΚΑΤΑΣΤΆΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΈΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΏΣΕΙ ΤΗ ΔΙΚΉ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΉ ΓΕΙΤΟΝΙΆ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΈΡΕΙ ΤΑ ΠΙΟ ΝΌΣΤΙΜΑ ΠΙΆΤΑ!

Στάσις: Ταύρος

O Ποδήλατος Χρυσοστόμου Σμύρνης 26 & Λοκρίδος, Tαύρος // Τ.: 210 34 59 902 // Fb: O Podilatos

Μεζεδοπωλείο που θυμίζει κάτι από τα παλιά, συνδυάζοντας μοντέρνα στοιχεία σε διακόσμηση και γεύση, ο Ποδήλατος είναι η πρώτη μας επιλογή στον Ταύρο, αν και πια το όνομά του έχει γίνει γνωστό σε όλη την Αθήνα! Κλίμα ζεστό, άνθρωποι κεφάτοι, ρετρό διακόσμηση, τραπεζάκια και έξω, είναι ιδανικό μέρος για όλους. Ανοιχτά από το πρωί, προσφέρει καφέ και brunch, ενώ όταν σουρουπώνει οι μεζέδες, τα πιάτα ημέρας και τα διάφορα αποστάγματα πάνε κι έρχονται. Αυτό που κάνει τον Ποδήλατο να ξεχωρίζει είναι ότι η σεφ, Αβορίτη Χάιδω, δουλεύει πάντα με φρέσκα, εποχικά και προσεκτικά διαλεγμένα υλικά. Μαγειρεύονται με τέτοιο μεράκι ώστε να σου θυμίζουν εποχές παλιές, να σου φέρνουν στο νου μυρωδιές και γεύσεις από σπιτικό, οικογενειακό τραπέζι, φροντίζοντας πάντα να υπάρχουν και πιο σύγχρονες, γαστρονομικές πινελιές, μέσα από δοκιμές και πειραματισμούς. Για να δημιουργήσετε νέες αναμνήσεις και να αναπολήσετε τις παλιές, ο Ποδήλατος είναι κλασική επιλογή. Σίγουρα, θα περάσετε καλά! ΌΝΟΜΑ ΙΝΤΡΙΓΚΑΔΌΡΙΚΟ, ΓΕΎΣΕΙΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΈΣ, ΠΟΤΆ ΕΠΙΛΕΓΜΈΝΑ ΑΠΌ ΓΝΩΣΤΟΎΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΎΣ, ΆΝΕΤΗ ΚΑΙ ΟΙΚΕΊΑ ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ ΣΥΝΘΈΤΟΥΝ ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΊΟ ΜΈΡΟΣ ΣΤΟΝ ΤΑΎΡΟ. ΑΝΑΚΑΛΎΨΤΕ ΚΙ ΕΣΕΊΣ ΤΟΝ... ΠΟΔΉΛΑΤΟ!

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Με τα μάτια ενός επιβάτη των υπολοίπων ήταν είτε βοηθητικές είτε πολύ αγχωτικές, με το κραυγαλέο αίτημα να αποχωρήσουν οι παθόντες από το συρμό. Όμως, ακόμη υπήρχε κανένα γελάκι που που, κάποιο χαμόγελο, κάποια ευγένεια, μια διάθεση.

ΤΗΣ ΑΝΤΑΣ ΚΟΥΓΙΑ

Η

γραμμή ΠειραιάςΚηφισιά υπήρχε από πάντα στη ζωή μου. Σιχαινόμουν τα λεωφορεία, με ενθουσίασε στην αρχή το μετρό, αλλά δεν με βόλευε και στην πορεία, βαρέθηκα κιόλας γιατί δεν έβλεπα έξω και η ώρα δεν περνούσε με κανένα τρόπο. Είχε πάντα του κάτι το πνιγηρό.

Σ

τα τριάντα μου, μπαίνοντας μέσα στα βαγόνια, ένιωθα μια απίστευτη, γενικευμένη κούραση και απογοήτευση. Όταν ήρθε και ο κορωνοϊός, η κατάσταση άρχιζε να αλλάζει ακόμη περισσότερο. Μάσκες, γάντια, καβγάδες για τις αποστάσεις, τα παράθυρα, αλλά συνήθως μία τεταμένη, άψυχη σιωπή.

Η

διαδρομή με τον ΗΣΑΠ είναι πάντα πιο ευχάριστη. Τα τοπία αλλάζουν, η πόλη ξεδιπλώνει μπροστά σου κάθε πτυχή του προσώπου της, ακόμη και το πιο άγριο, το πιο άσχημο, το πιο λούμπεν. Κι εδώ ακριβώς είναι η ομορφιά της. Πώς μπορείς να αγνοήσεις ακόμη και τα άσχημα μιας πόλης που αγαπάς τόσο πολύ; Για μένα, οι διαδρομές μεταξύ Πειραιά και Κηφισιάς – είτε ολόκληρη είτε μισή, ακόμη και για μία μόνο στάση- είναι σαν θεατρικό έργο που αποτυπώνει την εικόνα της Αθήνας και της κοινωνίας που διαμορφώνεται εντός της ανάλογα με τις εποχές. Σα να αφουγκράζεσαι τον παλμό των ανθρώπων μέσα σε ένα βαγόνι.

Ό

ταν ήμουν γύρω στα είκοσι, η οικονομική κρίση είχε ήδη αρχίσει να δείχνει τα δόντια της. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι τα ψυχολογικά παρελκόμενα αυτής (δηλαδή η φοβερή άνοδος των κρίσεων πανικού) έκαναν την εμφάνισή τους ηχηρή μέσα στα Μέσα Μεταφοράς. Δεν μπορώ να μετρήσω τις φορές που κάποιος πάθαινε κρίση πανικού μέσα στο βαγόνι και οι αντιδράσεις

Α

πό τη μία λοιπόν μες στο βαγόνι αποτυπώνεται η καθημερινότητα μιας πόλης που ζει ακόμη, όπως μπορεί. Από την άλλη όμως, μπορεί να αλλάζει και το πώς βλέπεις εσύ τα πράγματα. Ίσως φέρεις τόσο έντονα και βαριά τα συναισθήματά σου και τα απρόοπτα της ζωής σου στην πλάτη σου, που ψάχνεις γύρω σου να δεις αν οι άλλοι περνούν τα ίδια με σένα. Ίσως πάλι, εγώ να βλέπω αυτή την ποιητική διάσταση του ΗΣΑΠ.

ΓΙΑ ΜΈΝΑ, ΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΈΣ ΜΕΤΑΞΎ ΠΕΙΡΑΙΆ ΚΑΙ ΚΗΦΙΣΙΆΣ ΕΊΝΑΙ ΣΑΝ ΘΕΑΤΡΙΚΌ ΈΡΓΟ ΠΟΥ ΑΠΟΤΥΠΏΝΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΌΝΑ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΊΑΣ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΏΝΕΤΑΙ ΑΝΆΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΟΧΈΣ

Σ

ε κάθε περίπτωση, ο ΗΣΑΠ είναι ένα μέρος της πόλης που δημιουργεί αναμνήσεις. Καλές ή κακές, πολύχρωμες ή άχρωμες, στιγμές που κάτι περιμένεις ή στιγμές που θέλεις να τελειώσουν. Ένα μέρος-γκρίζα ζώνη, όπου όλοι οι άνθρωποι της πόλης είναι και μαζί και χώρια.

Στάσις: Πετράλωνα

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Taf Kappa

Θεσσαλονίκης 168 και Αλόπης, Πετράλωνα // Τηλ.: 211 18 41 138 // Fb: Taf Kappa // Ig: @taf_kappa

Ένα σύγχρονο μαγαζί, με ζεστή ατμόσφαιρα και φιλικό κλίμα, με πιάτα και ποτά που αγγίζουν υψηλά επίπεδα γεύσης και ποιότητας! Από το πρωί μέχρι το βράδυ, από όλες τις γειτονιές της Αθήνας, το Taf Kappa γεμίζει με κόσμο που έχουν εκτιμήσει την άψογη εξυπηρέτηση, τον ωραίο χώρο και τις ιδιαίτερες γεύσεις, τόσο σε βρώσιμα, όσο και σε πόσιμα προϊόντα. Εκλεκτός καφές και ροφήματα, brunch που θα ζήλευαν μεγάλοι σεφ, με ιδιαίτερους συνδυασμούς γεύσεων και εκλεκτή πρώτη ύλη ενώ τις νύχτες, σας περιμένουν δυνατά cocktails, apperitivo, καθαρά ποτά, επιλεγμένο κρασί. Το σκηνικό συμπληρώνεται από τις χαλαρές μουσικές με τις jazz νότες. Μην το αφήσετε για άλλη μέρα: αν δεν έχετε ανακαλύψει ακόμη το Taf Kappa, ήρθε η ώρα να το κάνετε. Για φαγητό, καφέ και ποτό, μία all day επιλογή που θα σας ενθουσιάσει. Χαλαρώστε στον πεζόδρομο της Θεσσαλονίκης, βλέποντας… «όλα τα τρένα να περνούν».

ΣΤΟΝ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΌ ΠΕΖΌΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΛΏΝΩΝ ΠΟΥ ΠΆΕΙ ΠΑΡΆΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΈΣ ΤΟΥ ΤΡΈΝΟΥ, ΈΝΑ ΒΉΜΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΜΏΝΥΜΗ ΣΤΆΣΗ, ΘΑ ΒΡΕΊΤΕ ΤΟ TAF KAPPA, ΦΗΜΙΣΜΈΝΟ ΤΌΣΟ ΓΙΑ ΤΟ BRUNCH ΌΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΆ COCKTAILS!

Στάσις: Μοσχάτο

L.draft Beerstreet Χρ. Σμύρνης 124 & Κοραή 30-32 , Μοσχάτο T.: 210 94 83 135 // Fb.: Ldraft Beer Street

Από το 2007, η μπυραρία L. Draft Beer Street έχει εξαπλώσει τη φήμη της σε όλη την πόλη, από στόμα σε στόμα, αφού την επισκέπτονται από όλες τις περιοχές της Αθήνας. Οι λόγοι; Πολλοί! Πρώτ’απ’όλα, πρόκειται για ένα χώρο-κόσμημα. Δύο ξεχωριστές αυλές που σε ταξιδεύουν και όταν έρχεται ο χειμώνας, έχεις τη χαρά να αράζεις στην εσωτερική σάλα, που ακολουθεί την αισθητική pub του εξωτερικού, ενώ μικρές λεπτομέρειες θυμίζουν το διάσημο δρόμο της Πράγας. Εν συνεχεία, το φαγητό είναι τόσο καλό και ιδιαίτερο που οι άνθρωποι που το επισκέπτονται το έχουν βαφτίσει … “gastropub”. Υψηλής ποιότητας υλικά, καλές τιμές και πρωτόγνωροι συνδυασμοί γεύσεων, με έμπνευση από τη γαστρονομία όλου του κόσμου. Αυτονόητη φυσικά είναι η εμπειρία στον τομέα της μπύρας, με πάνω από 100 ετικέτες να φιγουράρουν στον κατάλογο. Για το τέλος, άφησα το καλύτερο: οι άνθρωποι που απαρτίζουν την ομάδα, είναι μια πραγματική οικογένεια, που έχει ως στόχο τη δική μας καλοπέραση! Little Tip: ένας πριβέ χώρος με μπιλιάρδο, σας περιμένει να τον ανακαλύψετε! ΜΙΑ ΙΔΙΑΊΤΕΡΗ ΜΠΥΡΑΡΊΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΎΨΕΤΕ ΣΤΟ ΜΟΣΧΆΤΟ. ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΉ ΛΕΩΦΌΡΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΧΩΡΊΣΕΤΕ ΑΠΌ ΜΑΚΡΙΆ, ΑΦΟΎ ΤΟ ΖΕΣΤΌ ΞΎΛΟ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΉ ΣΚΕΠΉ ΘΑ ΣΑΣ ΤΡΑΒΉΞΟΥΝ ΤΟ ΒΛΈΜΜΑ.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

To savoir vivre του βαγονιού Μες στο βαγόνι ταξιδεύεις μόνος, χαμένος στην μουσική που παίζει στα ακουστικά σου, αιωρούμενος πάνω από το βιβλίο, το κινητό, τις σκέψεις, τις αγωνίες, τα προβλήματα, το ραντεβού σου στο οποίο θα καθυστερήσεις. Έλα όμως, που δεν είσαι κι ακριβώς μόνος. Δεκάδες ακουστικά, δεκάδες καθυστερημένα ραντεβού, δεκάδες έγνοιες συνταξιδεύουν μαζί σου-εξ’ ου και η ανάγκη τήρησης ορισμένων στοιχειωδών κανόνων, μερικών απαραβίαστων νόμων καλής συμπεριφοράς. Φαντάσου το σαν...savoir vivre του βαγονιού. ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΊΑΣ ΔΡΑΚΆΚΗ 1 ΠΡΏΤΑ βγαίνουν, ύστερα μπαίνω Μάλλον θα το έχεις ξανακούσει. Όταν ανοίγουν οι πόρτες του διερχόμενου συρμού, περιμένουμε να βγει ο κόσμος προτού μπούμε εμείς. Παροτρύνουμε ευγενικά τους υπόλοιπους να το κάνουν, αλλά δεν είμαστε επουδενί οι τοποτηρητές του σταθμού ή του τρένου ολόκληρου

2 ΠΑΡΑΧΩΡΏ την θέση μου σε αυτούς που την χρειάζονται περισσότερο Κι αυτοί δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι ή οι εγκυμονούσες, αλλά και ένας άνθρωπος ο οποίος κουβαλά σακούλες ή άλλο βάρος. Είναι αρκετά ευγενικό να δίνουμε την θέση μας, αλλά όχι να επιμένουμε υπερβολικά. Μετά από μιαδυο προτροπές που βρίσκουν αρνητική απάντηση, παύουμε να ασχολούμαστε.

3 ΔΕΝ ΤΡΏΩ/ΔΕΝ ΠΊΝΩ κι αν πρέπει, δεν κάνω θόρυβο Κανονικά δεν κουβαλάμε τα φαγιά μας και τα αναψυκτικά και τους καφέδες μας στο βαγόνι. Μεταξύ μας, όμως -ποιος βιαστικός εργαζόμενος δεν μπήκε πρωί πρωί στο τρένο χωρίς καφέ, ίσως και με ένα διακριτικό κουλούρι στην τσάντα; Ας

μην το παρακάνουμε με τους θορύβους του μασήματος και του ρουφήγματος. Ισχύει εδώ ό,τι ισχύει για τους τρόπους μας σε ένα δείπνο. Φαντάσου το τρένο σαν ένα μεγάλο, κινούμενο τραπέζι…

4 ΜΆΣΚΑ ΞΕ-ΜΆΣΚΑ, δεν βήχω και δεν φτερνίζομαι χωρίς χέρι μπροστά Και πριν τη μάσκα, δεν ήταν πρέπον να βήχουμε στη μούρη του άλλου. Και επειδή κι η μάσκα δεν θα μείνει και για πάντα στις ζωές μας, ας το έχουμε υπόψη. Χεράκι ή αγκώνας μπροστά. Σεβασμός, καθαριότητα, προστασία, ναι;

5 Η ΣΧΈΣΗ ΜΟΥ με το τηλέφωνό μου Εκτός και αν παρίσταται ανάγκη, δεν μιλώ στο τηλέφωνο όσο μεταφέρομαι κάπου με το βαγόνι. Ειδικά αν μεταφέρομαι στάσεις και στάσεις μακριά από την αφετηρία μου. Είναι ενοχλητικό για τους δίπλα, ίσως και για τον συνομιλητή στο τηλέφωνο, ο οποίος είναι αμφίβολο αν θα χαιρόταν στην ιδέα ότι οι σχολιασμοί των λεγομένων του ακούγονται ενώπιον πολλών ανθρώπων. Α. Και περί μουσικής. Μόνο στα ακουστικά-κι αυτά σχετικά χαμηλωμένα. Ελευθερία ως εκεί που φτάνει η ελευθερία του άλλου.

6 ΚΑΘΑΡΙΌΤΗΤΑ Κάποιοι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τον ηλεκτρικό δεν έχουν την δυνατότητα να είναι καθαροί. Αυτούς, όποιος τους κρίνει, είναι φάουλ από κάθε άποψη. Όμως, όσοι μπορούμε να είμαστε φρέσκοι, έχοντας έναν νιπτήρα και μια ντουζιέρα στο σπίτι μας, είναι καλό να αποφεύγουμε τα ΜΜΜ όταν έχουμε τις μαύρες μας κι έχουμε μείνει άλουστοι μια βδομάδα. Ένα αποσμητικό σε pocket size για όλους όσοι ιδρώνουν λίγο πιο πολύ, ενδείκνυται. Η μισή αρχοντιά, ε;

Τα σκίτσα προέρχονται από το γαλλικό “Εγχειρίδιο για τη σωστή συμπεριφορά του σύγχρονου ταξιδιώτη” (2013) / Manuel de savoir-vivre à l’usage du Voyageur Moderne /http://chervoyageurmoderne.fr

Στάσις: Μοναστηράκι

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

TAF Theartfoundation

Νορμάνου 5, Μοναστηράκι // Τ.: 210 32 38 757 // Fb: TAF Theartfoundation // Ig: @taf_theartfoundation

Με το που στρίβεις στην οδό Νορμάνου από την Ηφαίστου, η είσοδος του TAF θα σε τραβήξει σαν μαγνήτης. Κτίσμα φερμένο από την παλιά Αθήνα στο σήμερα, με χαρακτηριστική πέτρα, σε εισάγει όμορφα σε έναν κήπο που θαρρείς ότι αποτελεί την αυλή κάποιου παλιού αρχοντόσπιτου. Υπέροχη και χαλαρή ατμόσφαιρα, άνθρωποι ζεστοί, φιλικοί και κεφάτοι, διαμορφώνουν έτσι τις μέρες και τις νύχτες μας ώστε να αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας. Ιδιαίτερη προσοχή δίνουν στη μουσική, αφού οι καλύτερες στιγμές ντύνονται με τις πιο όμορφες νότες! Όσο για τα ποτά; Φημίζεται τόσο για τα κλασικά και αυθεντικά, όσο και για τα ιδιαίτερα cocktails που κάνουν το καλοκαίρι να διαρκεί… έναν ολόκληρο χρόνο! Ανοιχτά από τις 10.00 το πρωί για γευστικό καφεδάκι, είναι το καλύτερο απάγκιο στο κέντρο. Πολύ σύντομα έρχονται και πιατάκια από την κουζίνα, για όλες τις ώρες της ημέρας!

Stay tuned!

TO TAF ΕΔΏ ΚΑΙ ΠΟΛΛΆ ΧΡΌΝΙΑ ΚΟΣΜΕΊ ΤΟ ΚΈΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ, ΤΌΣΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΉ ΤΟΥ ΧΏΡΟΥ, ΌΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΟΦΆΝΕΡΗ ΑΓΆΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΈΧΝΗ, ΑΦΟΎ ΣΤΟ ΧΏΡΟ ΦΙΛΟΞΕΝΟΎΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΈΣ ΕΚΘΈΣΕΙΣ.

Στάσις: Μοναστηράκι

Ellyz Café Αγίου Φιλίππου 11, Μοναστηράκι // Fb: Ellyz Athens// Ig: @ellyzcafe

To Ellyz Café έχει αυτό το κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει! Δεν είναι μόνο τα λουλούδια που κοσμούν το χώρο, τα παλ χρώματα και η θετική διάθεση των ανθρώπων. Είναι κυρίως η άψογη ποιότητα και γεύση που σερβίρεται απλόχερα στο τραπέζι σου. Ο καφές είναι πρώτης διαλογής και φτιάχνεται με τον καλύτερο τρόπο, από ένα δυνατό team. Όμως ένας καλός καφές, γίνεται ακόμη καλύτερος όταν συνοδεύεται από αλμυρές και γλυκές λιχουδιές! Από τις 09.00 το πρωί έως τις 21.00 το βράδυ, σερβίρεται το brunch, φτιαγμένο με τα πιο προσεγμένα υλικά. Δοκιμάστε open toast με αβοκάντο, που σερβίρεται με φρέσκο, προζυμένιο ψωμί από το φούρνο της γειτονιάς, κατσικίσιο τυρί κρέμα, γαλοπούλα φουαντρέ και αυγά ποσέ, ενώ αν θέλετε γλυκό, τα αξεπέρεστα pancakes έρχονται μαζί με extra σοκολάτα σε κανατάκι. Σίγουρα, θα χορτάσεις, σίγουρα δεν θα θέλεις να φύγεις! Αν θέλεις να κλείσεις το βράδυ σου εκεί, έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε δέκα signature cocktails. ΤΟ ΠΙΟ… ΠΑΡΑΜΥΘΈΝΙΟ BRUNCH ΘΑ ΤΟ ΓΕΥΤΕΊΣ ΣΤΗΝ ΑΓ. ΦΙΛΊΠΠΟΥ. ΚΑΙ ΠΊΣΤΕΨΈ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΧΆΣΕΙΣ ΤΟ ΔΡΌΜΟ! ΤΑ ΧΡΏΜΑΤΑ, ΤΑ ΛΟΥΛΟΎΔΙΑ ΚΑΙ ΌΛΗ Η ΔΙΑΚΌΣΜΗΣΗ ΤΟΥ ELLYZ ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΡΆΣΕΙ ΑΠΑΡΑΤΉΡΗΤΗ!

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ 4

Ο ΑΚΟΥΣΤΙΚΆ

Οι φιγούρες του βαγονιού

Σ

Όσοι μεγαλώσαμε μέσα στον ΗΣΑΠ, ξέρουμε ότι υπάρχουν οι κλασικές φιγούρες του βαγονιού. Ξέρουμε ότι θα μπούμε μέσα και θα τους συναντήσουμε. Θα είναι συντροφιά μας για να έχουμε κάτι να σχολιάζουμε μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας. Τώρα πια τους αναγνωρίζουμε από χιλιόμετρα. Εσείς;

1

ΤΗΣ ΑΝΤΑΣ ΚΟΥΓΙΑ

Ο ΚΟΙΜΊΣΗΣ

Η Παρκούρ για να προλάβεις το τρένο και να βρεις κάπου να κάτσεις.

αγαπημένη μου φιγούρα του βαγονιού είναι αυτός ο άνθρωπος που έχει την αναισθησία ή την ασύλληπτη κούραση και κοιμάται όχι γαλήνιος μεν, αλλά μπορεί και κοιμάται. Σε κάθε στάση αρχίζει να πέφτει προς τα κάτω και μόλις το πιγούνι πιάσει μπούτι, ακούγεται η φωνή από τα μεγάφωνα “Επόμενη Στάση: Περισσός / Next Station: Περισσός” και ο Κοιμίσης πετάγεται απάνω σαν να μην ξέρει που βρίσκεται. Ο καλύτερος Κοιμίσης βέβαια είναι αυτός που ακουμπάει και στον ώμο σου με περισσή άνεση.

2

Ο ΠΙΓΚΟΥΊΝΟΣ

Α

Έχουμε μάθει όλη την ερωτική της ζωή.

3

υτός διαπρέπει εκτός βαγονιού. Στριμώχνεται στην κυλιόμενη σκάλα για να ανέβει ή να κατέβει, αλλά κάπου στη διαδρομή το μπούγιο έχει φράξει την είσοδο, η σκάλα χωράει έναν, άντε δύο το πολύ και απλά η ταχύτητα είναι κάτι το ουτοπικό. Όμως ο πιγκουίνος δεν τα παρατά. Προσπαθεί να πλησιάσει, μην κάνοντας κανονικά βήματα (αφού δεν χωράει), αλλά ελαφρώς μπροστινά και πλάγια. Και γι’αυτό, τον λέμε πιγκουίνο.

ΤΟ ΚΛΕΦΤΡΌΝΙ (ΘΈΣΗΣ)

Μ Μπαίνει σαν ταύρος εν υαλοπωλείο, χωρίς να περιμένει να βγουν οι άλλοι.

ε κάποιο τρόπο, πήγε σε μια σχολή καπαρώματος θέσης στον ΗΣΑΠ και είναι τόσο γρήγορος, εξελιγμένος και θρασύς, που αν τον συναντήσεις, αποχαιρέτα τη θέση που γλυκοκοίταζες. Ελίσσεται μοναδικά, μπορεί να κλέψει θέση ακόμη και από παρκουρίστα, το κλεφτρόνι εξαντλεί κάθε ψήγμα ενέργειας απλά για να βρει να κάτσει. Μπορεί να εξελιχθεί στον Κοιμίση της καρδιάς μας, αλλά μέχρι να βρει τη θέση που τον βολεύει, συμπεριφέρεται λες και έχει σνιφάρει δύο γραμμές κοκκαΐνης.

υνήθως νέος, αλλά όχι απαραίτητα, φοράει ακουστικά σε όλη τη διαδρομή. Από μέσα, ακούς τα πάντα -θέλεις, δεν θέλεις – γιατί έχει τόσο δυνατά τη μουσική, που νομίζεις ότι θα λιώσει ο εγκέφαλός του και ο δικός σου μαζί. Οι αγαπημένοι μου είναι αυτοί με τόσο προχώ ακουστικά, λες και είναι Dj και κουνιούνται ασταμάτητα στο ρυθμό. Αισθάνομαι ότι και τα Κάρμινα Μπουράνα να ακούνε, πάλι θα θα κουνιούνται ή θα παίζουν με το αόρατο όργανό τους: κιθάρα, πιάνο, ντραμς, όμποε κ.ο.κ.

Απλά κάθεται ενώ οι άλλοι τον έχουν περικυκλώσει για να πάρουν τη θέση του.

5

Ο ΗΛΙΚΙΩΜΈΝΟΣ

Κ

ι ας έχει πάρει σύνταξη, ο ηλικιωμένος θα βρει δουλειά να κάνει στις 8.45, ημέρα Δευτέρα και θα σε κοιτάξει με τα μάτια του κουταβιού για να του παραχωρήσεις τη θέση σου. Κι επειδή εσύ είσαι καλό παιδί, την παραχωρείς, ακόμη κι αν ο ηλικιωμένος, το μόνο που έχει να κάνει είναι να πάει για γλάστρες, Σεπτέμβριο, στην ανθοκομική Κηφισιάς. Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που ενώ τους παραχωρείς τη θέση σου, σε βρίζουν λέγοντάς σου “Δεν θέλω να κάτσω! Δεν είμαι κάνας γέρος!”. Παράνοια δηλαδή. Δεν ξέρω ποιον προτιμώ. Τον έναν ή τον άλλον. Μάλλον προτιμώ να προτιμούν οι ηλικιωμένοι να κάνουν τις βόλτες του όταν δεν πιάνω δουλειά ή όταν δεν σχολάω.

Τόσο μεγάλη τσάντα για τη δουλειά ή φεύγεις ταξιδάκι; Πρόσεχε μην χτυπήσεις κανέναν!

6

Ο ΧΤΥΠΗΜΈΝΟΣ ΑΠ’ΤΗ ΜΟΊΡΑ

Δ

εν ξέρω αν λένε αλήθεια ή ψέμματα, αλλά όσοι έχουν πάθει κάτι πάρα πολύ σοβαρό μπαίνουν στο τρένο για ψιλά. Είναι απίστευτο το τι μπορείς να ακούσεις. Ορφανά, αρρώστιες, άστεγοι, όλα τα κακά θα ενσαρκωθούν σε κάποιον που χρειάζεται τον οβολό σου. Αν είσαι ευαίσθητος, μέχρι να φτάσεις Πειραιά, έχεις ξεπαραδιαστεί. Γιατί σε πιάνουν οι τύψεις. Βαθιές τύψεις και φοβάσαι μην σου τύχει κάτι αντίστοιχο. Κι έτσι, δίνεις σε όποιον μπει. Το πιο πιθανό είναι ότι όλους αυτούς θα τους δεις να αγοράζουν πρέζα το βράδυ στην Ομόνοια. Αλλά δε βαριέσαι. Κι αυτοί χτυπημένοι από τη μοίρα είναι.

Μας έσπασε τη μύτη το φαγάκι σου. Φάε μια μπουκιά και ξαναβάλτο στην τσάντα. Οι φωτογραφίες προέρχονται από την καμπάνια του RATP (Αυτόνομη Αρχή Μεταφορών του Παρισιού) το 2011, με κεντρικό σύνθημα “Μένουμε πολιτισμένοι”. Αφορούσε φυσικά τη σωστή συμπεριφορά στα ΜΜΜ και κατηγορήθηκε από μεγάλο μέρος του παριζιάνικου Τύπου ως προσβλητική.

Στάσις: Άνω Πατήσια

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

«Αυλή» Μεζεδοπωλείο Ανθέων 37-39, Πατήσια (έναντι Γηπέδου Ριζούπολης) // Τ.: 210 25 86 424 Fb: Αυλή Μεζέ // www.avlimeze.gr Εδώ στην ΗΠΖ, μας αρέσουν αυτά τα παραδοσιακά ταβερνάκια, με τα ολόφρεσκα λαχανικά που δημιουργούν χρωματιστές σαλάτες, τους μεζέδες που λιώνουν στο στόμα, το καλό κρέας. Αυτά τα μέρη που η αγάπη για το μαγείρεμα οδηγεί στο να σου έρχονται στο τραπέζι πιάτα που θυμίζουν αυτά της γιαγιάς μας! Ένα τέτοιο μέρος είναι και η Αυλή στα Άνω Πατήσια που την επισκεπτόμαστε συχνά πυκνά. Από τον κατάλογό του ξεχωρίζουν τα ορεκτικά, οι πολίτικοι μεζέδες και τα θαλασσινά, αλλά εξίσου δυνατό σημείο είναι το κρέας: τα πάντα είναι χειροποίητα, όπως πρέπει να προσφέρονται και η ποιότητα ελέγχεται συνεχώς από τους ίδιους. Το κοτόπουλο για παράδειγμα έρχεται απευθείας από φάρμα στη Ναύπακτο. Και μετά; Μετά από τα κάρβουνα έρχονται απευθείας στη λαδόκολλα, ενώ συνοδεύονται από πατάτες τηγανιτές κομμένες στο χέρι. Καλό θα ήταν να κάνετε την κράτησή σας, καθώς η «Αυλή» είναι τόσο φημισμένη, που όχι μόνο την επισκέπτονται από τα πέριξ, αλλά και από όλες τις περιοχές της Αττικής. ΓΙΑ ΚΑΛΌ ΦΑΓΗΤΌ, ΜΑΓΕΙΡΕΜΈΝΟ ΜΕ ΜΕΡΆΚΙ ΚΑΙ ΥΨΗΛΉΣ ΠΟΙΌΤΗΤΑΣ ΠΡΏΤΗ ΎΛΗ, ΠΗΓΑΊΝΟΥΜΕ ΣΊΓΟΥΡΑ ΣΤΗΝ “ΑΥΛΉ”, ΣΤΑ ΠΑΤΉΣΙΑ. ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ ΠΟΥ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΎΕΙ ΣΕ ΚΆΠΟΙΑ ΓΡΑΦΙΚΉ, ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΕΠΑΡΧΊΑ, ΝΌΣΤΙΜΟΙ ΜΕΖΈΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΆ ΑΠΟΣΤΆΓΜΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΈΣ ΒΡΑΔΙΈΣ ΚΑΙ ΜΕΣΗΜΈΡΙΑ.

Στάσις: Άνω Πατήσια

Για Δες Χαλεπά 65, Άνω Πατήσια // Τ.: 211 21 40 158 // Fb: Για Δες // Ig: gia_des

Στο Για Δες επικρατεί αυτό που λέμε...απλή πολυτέλεια! Αυτό το μότο του ταιριάζει απόλυτα, καθώς η κουζίνα του αγγίζει άλλα επίπεδα: ο ταλαντούχος σεφ, ο Γιάννης, έχει δημιουργήσει έναν κατάλογο που άνετα θα στεκόταν σε φημισμένα και “πολυτελή” εστιατόρια, ενώ παράλληλα οι τιμές διατηρούνται σε φυσιολογικά πλαίσια, ειδικά αν αναλογιστείς την ποιότητα και την ποσότητα. Οι γεύσεις κινούνται στα ελληνικά δεδομένα, αλλά υπάρχουν και ευρωπαϊκές και ethnic επιρροές. Επιπλέον, η διακόσμηση του χώρου έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον απλό και ήρεμο, αλλά με προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια. Απαλή, τζαζ μουσική και αυθεντικό ενδιαφέρον από τους ανθρώπους του μαγαζιού να ευχαριστηθείς φαγητό και να περάσεις όμορφα, συνθέτουν ένα λιτό και ξεχωριστό στέκι που σίγουρα ικανοποιεί όλα τα γούστα! Μετά το φαγητό, δοκιμάστε οπωσδήποτε και χειροποίητο γλυκάκι που είναι το καλύτερο κλείσιμο κάθε γεύματος. Πιστέψτε μας, είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψετε στο Για Δες, αφού θα εκτιμήσετε κάθε πτυχή αυτού του εστιατορίου! ΠΙΆΤΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΊΖΟΥΝ ΤΌΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΎΣΗ ΌΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΆ, ΑΝ ΔΕΝ ΈΧΕΙΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΊ ΑΚΌΜΗ ΤΟ ΓΙΑ ΔΕΣ, ΚΆΝ’ΤΟ ΓΡΉΓΟΡΑ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΎΕΙΣ ΌΤΙ ΈΝΑ ΤΈΤΟΙΟ ΜΈΡΟΣ ΚΡΎΒΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΉΣΥΧΗ ΓΩΝΙΆ ΣΤΑ ΆΝΩ ΠΑΤΉΣΙΑ!

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Λεξικό Ο σιδηρόδρομος γεννήθηκε, μεγάλωσε και εξελίχθηκε ανάλογα με τις καταστάσεις και τα γεγονότα που λάμβαναν χώρα στην Ελλάδα. Παρακάτω θα βρείτε ένα μικρό “λεξικό” ή – αν θέλετε – εγκυκλοπαίδεια, που αφορά νεότερους και γηραιότερους.

“Πάρε τον Ηλεκτρικό, έχω αγωνία / στη Νέα Ιωνία έλα σ’ αγαπώ. / Είναι η καρδιά μου κάρβουνο αναμμένο / και σε περιμένω και σε περιμένω.” Συνθέτης: Χατζηνάσιος Γιώργος Στιχουργός: Λογοθέτης Γιάννης Ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς

ΤΗΣ ΑΝΤΑΣ ΚΟΥΓΙΑ 1 ΣΤΙΣ ΑΡΧΈΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑΣ του τρένου, υπήρχε ο διαχωρισμός Α’, Β’ και Γ’ θέσης. Αντίστοιχα, οι τιμές των εισιτηρίων ήταν 1 δρχ, 75λ. Της δρχ και 45λ. Της δρχ. Επιπλέον, οι αποσκευές δεν μπορούσαν να ξεπερνούν τις 50 οκάδες για την Α’ Θέση και τις 30 για τις Β’ & Γ’.

“Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός / γραμμή Βικτώρια Πειραιά / καθώς στριγγλίζουν οι γραμμές / κάτι μου καίει τα σωθικά” Στίχοι/Μουσική/Ερμηνεία: Βασίλης Καζούλης “Γιατί παντού σε συναντάω / Στον ηλεκτρικό και στο μετρό στον ΗΣΑΠ, στον ΟΣΕ, στα ΤΕΙ, στην ΑΣΣΟΕ” Στίχοι/Μουσική/Ερμηνεία: Locomondo “Αντί για τον ηλεκτρικό που πάει στο Μοσχάτο, πήρα το τρένο ο τρελός και μ’ έβγαλε στο Κιάτο” Στίχοι: Τάσος Θεοδωρακόπουλος Μουσική: Γιώργος Ιωαννίδης Ερμηνεία: Κώστας Μοναχός

2 ΚΑΤΆ ΤΟΝ Α’ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΠΌΛΕΜΟ, μειώθηκε ο αριθμός των συρμών, καθώς έπρεπε να μειωθεί η κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος. Επιπλέον, είχε αυξηθεί τόσο η τιμή του, που δεν ήταν βιώσιμα τα έξοδα.

3 ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΠΕΡΊΟΔΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΉΣ, ο Σ.Α.Π. μετέφερε τρόφιμα. Κάνοντας διάφορους ελιγμούς, το τρένο παραλάμβανε από τον Πειραιά τρόφιμα του Ερυθρού Σταυρού και τα έστελνε στην Αθήνα. Επιπλέον, είχε κανονίσει συσσίτια για τους υπαλλήλους του.

ΤΙ ΝΟΜΊΖΑΤΕ, ΌΤΙ Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΌΣ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΤΡΑΓΟΥΔΗΘΕΊ; ΚΆΝΕΤΕ ΛΆΘΟΣ. ΨΆΞΑΜΕ ΚΑΙ ΒΡΉΚΑΜΕ ΠΟΛΛΆ ΣΤΙΧΆΚΙΑ ΠΟΥ “ΣΚΑΡΏΘΗΚΑΝ” ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΈΝΑ ΜΑΣ!

“Λοιπόν, τις Κυριακές ξυπνώ αργά και πίνω τον καφέ μου μοναχός μου. Mε τον ηλεκτρικό στον Πειραιά, χαζεύω τα εκτός και τα εντός μου” Μουσική/Στίχοι/Ερμηνεία: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΡΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΒΑΘΡΑΣ: Μόνο ένας φανατικός, ξέρει κάθε

πότε ακούγεται αυτή η φράση. Επίσης, μόνο οι φανατικοί ξέρουν σε ποιον σταθμό είναι μεγαλύτερο αυτό το κενό!

ΘΗΣΕΙΟ: Έως το 1895 που φτιάχτηκε ο σταθμός της Ομόνοιας, το Θησείο ήταν ο μόνος σταθμός που εξυπηρετούσε τους Αθηναίους.

ΘΗΡΙΟ: Ένωνε την πλατεία Αττικής με την

Κηφισιά και το Λαύριο. Κατασκευάστηκε το 1883 και διατηρήθηκε για 53 χρόνια. Στη συνέχεια, η γραμμή αυτή οδήγησε στη δημιουργία του ΗΣΑΠ, όπως τον ξέρουμε σήμερα.

Σ.Α.Π: Σημαίνει Σιδηρόδρομος Αθηνών

Πειραιώς. Όταν έγινε ηλεκτροκίνητος, προστέθηκε και το Η. Κάπως έτσι, γεννήθηκε ο ΗΣΑΠ!

ΠΡΆΣΙΝΟ ΠΛΑΊΣΙΟ ΠΌΣΕΣ ΦΟΡΈΣ ΈΧΕΤΕ ΚΑΘΊΣΕΙ ΣΕ ΛΆΘΟΣ ΑΠΟΒΆΘΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΊ ΝΑ ΠΆΤΕ ΠΡΟΣ ΠΕΙΡΑΙΆ, ΠΆΤΕ ΠΡΟΣ ΚΗΦΙΣΙΆ Ή ΤΟ ΑΝΆΠΟΔΟ; ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ. ΜΕΣ ΣΤΟ ΤΡΈΝΟ, ΧΑΝΌΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΣΚΈΨΕΙΣ ΜΑΣ.

“Μου `πες για τόπους μακρινούς που δεν τους βάζει ο νους και για την Ισπανία/ Κι όμως δεν ήρθες να με δεις στην Νέα Ιωνία/ Είναι κοντά, πολύ κοντά την βλέπεις με το μάτι / βγαίνεις απ’ τον ηλεκτρικό στην στάση την δεκάτη” Στίχοι: Χρήστος Στύππας Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Ερμηνεία: Βασιλική Λαβίνα «Μπαίνω στον Ηλεκτρικό και στον Πειραιά τραβώ / που ’χει έξυπνα παιδιά στο γιαλό και στη στεριά» Στίχοι: Πυθαγόρας Μουσική: Λυκούργος Μαρκέας Ερμηνεία: Λίτσα Διαμάντη “Ώρα εφτά ηλεκτρικός / πρόσωπα γύρω ξένα /πλάι μου στέκει ένας τυφλός με χέρια απλωμένα / ώρα εφτά ηλεκτρικός και μάτια ηλεκτρισμένα» Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος Ερμηνεία: Γιάννης Κούτρας

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Στάσις: Πετράλωνα

ΚΗΦΙΣΙΑ

Πλατεία οινομαγειρείο Δεινοχάρους 3, Άνω Πετράλωνα Τ.: 210 34 20 705 // Fb: Οινομαγειρειο η πλατεια

Για να δημιουργηθούν όμορφες αναμνήσεις, δεν χρειάζονται πολλά: καλό φαγητό, αποστάγματα για όλα τα γούστα, φιλικό περιβάλλον και καλή παρέα. Όλα αυτά παίρνουν σάρκα και οστά στα τραπεζάκια της “Πλατείας”, ένα οινομαγειρείο ξακουστό σε όλους τους λάτρεις του κέντρου της Πόλης. Το μενού είναι πάντα φρέσκο, αφού μεταβάλλεται ανάλογα με την εποχή και τα φρέσκα υλικά που βρίσκουν στα οπωροπωλεία, στα ψαράδικα, στα κρεοπωλεία και στις λαϊκές αγορές. Οι πολύ λογικές τιμές, οι ξεχωριστές γεύσεις και το καλό κρασί του συγκεκριμένου μαγαζιού το τοποθετούν διαχρονικά ψηλά στην λίστα των προτιμήσεών μας. Αλλά όχι μόνο αυτό. Στη δροσερή πλατεία, με την ανάλογη μουσική υπόκρουση και το αυθεντικό νοιάξιμο των ανθρώπων να σε εξυπηρετήσουν, αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου. Παρέες και οικογένειες, ζευγάρια, φοιτητές και λίγο πιο μεγάλοι συνθέτουν το μωσαϊκό όλων όσων έχουν εκτιμήσει την “Πλατεία” για τα χαρίσματά της και δημιουργούν μόνιμα μια ατμόσφαιρα χαράς, ευφορίας και διασκέδασης. ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΈΝΗ ΠΛΑΤΕΊΑ ΜΕΡΚΟΎΡΗ, ΣΤΑ ΆΝΩ ΠΕΤΡΆΛΩΝΑ, ΤΟ ΜΑΓΑΖΊ ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΣΤΈΚΙ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΆΣ. ΠΕΝΤΑΝΌΣΤΙΜΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΤΆ ΚΑΙ ΜΕΖΕΔΆΚΙΑ, ΤΙΜΈΣ ΠΡΟΣΙΤΈΣ, ΧΑΜΌΓΕΛΟ ΠΛΑΤΎ, Ο ΧΡΉΣΤΟΣ ΣΤΙΣ ΕΠΆΛΞΕΙΣ ΚΑΙ “ΌΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΟΊ ΧΩΡΆΝΕ”.

Στάσις: Καλλιθέα

Τα Μεζεκλίκια Τα Μεζεκλίκια

Π. Τσαλδάρη 277 & Σπάρτης 159, Καλλιθέα Τ.: 210 94 31 565 // Fb: Τα μεζεκλίκια

11 χρόνια πορείας, σε μια όμορφη γειτονιά, δίπλα στο ποτάμι του Ιλισσού. Ο Κώστας και η Άννα Μαρία έδωσαν ένα στοίχημα: να φτιάξουν έναν χώρο με αγάπη και πολύ μεράκι, τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους ανθρώπους που τους περιβάλλουν. Έτσι, μετά από χρόνια συλλογικής δουλειάς και συνεχούς εξέλιξης, το καταπράσινο πλατειάκι, με τα όμορφα στημένα τραπεζάκια, οι μυρωδάτοι μεζέδες, τα αληθινά χαμόγελα λειτούργησαν ως πόλος έλξης θετικής αύρας! Είναι ακόμη εδώ, ζωντανοί με εμμονή στην ποιότητα και τη γεύση. Για να αποδράσετε έστω και για λίγο, να απολαύσετε ένα τσίπουρο παγωμένο (εβρίτικο παρακαλώ!) ή μπύρα. Τα πάντα είναι χειροποίητα, από το ψωμί έως τους μεζέδες. Λουκάνικο και μπιφτεκάκια που λιώνουν στο στόμα, θεϊκή κοτοτηγανιά και πολλά πολλά άλλα, σας περιμένουν να τα γευτείτε. Για τέλος, σας περιμένει ένας κορμός σοκολάτας που έχει αγαπηθεί από όλη την Αθήνα! Νιώστε λίγο καλοκαίρι ακόμη, στην Καλλιθέα. ΓΙΑ … ΜΕΖΕΚΛΊΚΙΑ ΠΆΜΕ ΚΑΛΛΙΘΈΑ! ΓΙΑΤΊ Ο ΚΏΣΤΑΣ ΚΑΙ Η ΆΝΝΑ ΜΑΡΊΑ ΓΝΩΡΊΖΟΥΝ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΌ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΊΑΣ: ΓΕΎΣΗ, ΠΟΙΌΤΗΤΑ, ΚΑΛΈΣ ΤΙΜΈΣ, ΩΡΑΊΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ ΚΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΆ ΧΑΜΌΓΕΛΑ.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ 4

Το ήξερες πως Αφού επισκεφθήκαμε το Μουσείο Πειραιά και μελετήσαμε εκτενώς για το αφιέρωμα, ανακαλύψαμε μικρά διαμαντάκια που θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας. Ιστορικά ή παράξενα στοιχεία που μας έκαναν εντύπωση και επιβεβαίωσαν ότι ο ΗΣΑΠ έχει πλούσια ιστορία, που τις περισσότερες φορές, επηρεάστηκε άμεσα από την ευρύτερη ελληνική ιστορία. Μερικές φορές, έγινε ιδιαίτερα εμφανές, το πώς ένα “απλό μέσον μεταφοράς” βοήθησε την καθημερινότητα των ανθρώπων σε πολύ δύσκολες στιγμές.

ΤΟ 1948 ΚΑΤΑΣΚΕΥΆΖΕΤΑΙ ο σταθμός Βικτώρια. Η αρχιτεκτονική αισθητική είναι του Εμμανουήλ Λαζαρίδη, ο οποίος είχε και την ιδέα για τα γερμανικά πλακάκια και τις εμαγιέ πινακίδες που βλέπουμε μέχρι και σήμερα. Θεωρείται «διατηρητέο νεότερο μνημείο».

Ο ΣΤΑΘΜΌΣ ΤΗΣ ΒΙΚΤΏΡΙΑΣ ΕΠΙΚΡΊΘΗΚΕ ΑΡΚΕΤΆ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΌ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ

5 ΤΗΣ ΙΌΛΗΣ ΤΣΌΛΚΑ 1

Η ΤΑΜΠΈΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΈΚΑΝΕ ΕΝΤΎΠΩΣΗ

ΌΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΓΡΑΦΈΣ και οι πινακίδες σήμανσης στα βαγόνια ήταν γραμμένα στα Ελληνικά και στα Γαλλικά, καθώς κατασκευάζονταν στη Γαλλία. Πέρασαν αρκετά χρόνια να μπουν τα αγγλικά, και ακόμη περισσότερα για να προστεθούν και άλλες γλώσσες.

2 ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΑ ΞΎΛΙΝΑ ΠΑΓΚΆΚΙΑ που είχαν οι σταθμοί και τα βαγόνια είχαν τοποθετηθεί κατά μήκος διπλωμένα φορεία για την μεταφορά τραυματιών, τόσο κατά της διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, όσο και κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ ΑΠΌ ΤΟ 1912. ΑΝΑΜΟΝΉ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΌ ΜΟΝΑΣΤΗΡΆΚΙ (ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΊ ΠΌΛΕΜΟΙ)

3 ΌΤΑΝ ΠΈΘΑΝΑΝ ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΊΣ Γεώργιος Α’ (1913) και Κωνσταντίνος, Όλγα και Σοφία (1936) διαμορφώθηκαν ειδικά βαγόνια με ξυλόγλυπτες λεπτομέρειες και λάβαρα για να μεταφερθούν οι σωροί.

ΤΟ ΒΑΓΟΝΙ ΠΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΙΣ ΣΩΡΟΥΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ

ΣΤΙΣ 16 ΜΑΪΟΥ 1895 η εφημερίδα «Εστία» αναφέρεται εκτενώς στα εγκαίνια υπόγειας σήραγγας που ενώνει το Θησείο με την Ομόνοια. Μια μαρτύρια του δημοσιογράφου περιγράφει μεταξύ άλλων «Εισήλθομεν εις το στόμιον. Εξήγαγον την κεφαλήν εκ της θυρίδος και έβλεπον. Εφ’όσον επροχωρεί η αμαξοστοιχία ηύξανεν η ταχύτης, επυκνούτο το σκότος και δροσερός αήρ έψαευ το προσωπόν μου. Σκότος πυκνόν εντός βαγονιού. Ενόμιζα ότι κατηρχόμην είς τον Άδην»

6 Η ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΉ ΚΑΤΑΣΚΕΥΉ του εργοστασίου της Σ.Α.Π.(καθώς κατασκευάζονταν και εδώ, βαγόνια και συρμοί) ήταν η “παμμέγιστη βασιλική σιδηροδρομική άμαξα”, δώρο του Σ.Α.Π στον Γεώργιο Α’ για τα 25 χρόνια της βασιλείας του, το 1888.

ΤΟ ΠΡΩΤΟΣΈΛΙΔΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΊΔΑΣ

ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΌ ΒΑΓΌΝΙ ΣΤΗ ΔΕΘ ΤΟ 2017

7 ΑΝ ΣΟΥ ΑΡΈΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΚΟΎΡ, μπορείς να βρεις στο youtube ένα εξαιρετικό βίντεο που σίγουρα θα σε εντυπωσιάσει. Θα δεις πόσο κάτι τόσο κλασικό, μπορεί να συνδυαστεί με κάτι τόσο σύγχρονο! (Handstand on a moving train in Athens)

ΜΙΑ ΆΛΛΗ ΟΠΤΙΚΉ ΤΟΥ ΤΡΈΝΟΥ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

ΜΕ ΜΊΑ ΓΡΑΜΜΉ, ΧΩΡΊΣ ΑΛΛΑΓΈΣ, ΧΩΡΊΣ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ, ΧΩΡΊΣ ΚΑΘΥΣΤΈΡΗΣΗ, ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΚΆΝΕΙΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΈΣ ΣΟΥ. ΑΠΌ ΤΟΝ ΤΑΎΡΟ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΆΚΙ ΚΙ ΑΠΌ ΕΚΕΊ ΣΤΟ ΗΡΆΚΛΕΙΟ, ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΦΤΙΆΞΕΙΣ ΤΟ ΠΟΔΉΛΑΤΌ ΣΟΥ, ΝΑ ΦΡΟΝΤΊΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΉΠΟ Ή ΤΟ ΖΩΆΚΙ ΣΟΥ, ΝΑ ΨΩΝΊΣΕΙΣ ΡΕΤΡΌ ΚΟΜΜΆΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΣΟΥ!

ΟΙ ΠΑΛΙΟΣΥΝΉΘΕΙΕΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΩΘΟΎΝ ΟΎΤΕ ΣΤΑ ΠΟΤΆ, ΟΎΤΕ ΣΤΑ ΞΕΝΎΧΤΙΑ, ΑΛΛΆ ΜΑΣ ΚΑΛΟΎΝ ΝΑ ΧΑΘΟΎΜΕ ΣΕ ΑΝΤΊΚΕΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΆΡΩΜΑ ΆΛΛΗΣ ΕΠΟΧΉΣ! ΠΑΛΙΟΣΥΝΗΘΕΙΕΣ Υδρας 10, Ταύρος / Τ.: 210 48 11 600 Eshop: www.paliosinitheies.gr fb: Παλιοσυνηθειες / ig: paliosinitheies

ΓΙΑ ΝΑ ΟΜΟΡΦΎΝΕΤΕ ΤΟΥΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΎΣ ΧΏΡΟΥΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΎ ΣΑΣ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΆΝΕΤΕ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΈΝΑ ΣΑΣ ΚΑΤΟΙΚΊΔΙΑ ΝΑ ΧΑΡΟΎΝ, ΠΕΡΆΣΤΕ ΑΠΌ ΤΟ AROTRO ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΘΗΝΆΣ!

ΑΡΟΤΡΟ Αθηνάς 19, Αθήνα / T.: 210 32 11 304

Οι Παλιοσυνήθειες είναι το μεγαλύτερο κατάστημα στην Ελλάδα (3150τμ σε 4 ορόφους) για vintage, retro, αντίκες και μεταχειρισμένα έπιπλα. Βρίσκεται στην Καλλιθέα, απέναντι από τη Σχολή Καλών Τεχνών και πολύ κοντά στον σταθμό του τρένου. Μπορεί κάποιος να βρει από καρέκλες των 5 ευρω για ένα φοιτητικό σπίτι έως σπάνιες αντίκες, σε πολύ χαμηλές τιμές για την ιστορική τους αξία. Από που προέρχονται αυτά τα διαμάντια; Είτε από παλιά ελληνικά εργαστήρια είτε από εισαγωγές που κάνουν από όλη την Ευρώπη! Αν δεν έχετε τη δυνατότητα να το επισκεφθείτε, μπορείτε να παραγγείλετε κάτι ηλεκτρονικά και οι Παλιοσυνήθειες το φέρνουν στην πόρτα σας, σε όποιο μέρος της Ελλάδας κι αν είστε!

Ό,τι χρειάζεστε για τον κήπο και τα κατοικίδιά σας, θα τα βρείτε σε αφθονία και άριστες τιμές στο Άροτρο, στο κέντρο της Αθήνας! Κεντρικό μέρος για να βρεις ό,τι περνάει από το νου σου για να φτιάξεις έναν μεγάλο κήπο ή ένα μικρό, αλλά ζωντανό μπαλκονάκι. Γεωργικά φάρμακα, λιπάσματα, σπόρους λαχανικών και λουλουδιών, γκαζόν, φυτά εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, κακτάκια και παχύφυτα, βιολογικά λιπάσματα, ζεόλιθο, Bio-Compost Τύρφης, φυτοπροστασία, μεθόδους βιολογικής καλλιέργειας, πιστοποιήμενα σπορόφυτα, αλλά κυρίως κέφι και μεράκι από τους ανθρώπους του χώρου, ώστε να σας δώσουν συμβουλές και οδηγίες.. Για τα ζωάκια, υπάρχουν τροφές, λουράκια, παιχνίδια, εξοπλισμός φαγητού, όλα τα καλά για να χαρείτε και εσείς, αλλά και αυτά!

Criterium ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΆ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΎ, ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ CRITERIUM! ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΊ ΤΟΥ ΜΑΓΑΖΙΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ ΑΠΌ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80, ΠΟΛΎ ΠΡΙΝ ΓΊΝΕΙ ΜΌΔΑ. ΟΠΟΤΕ, Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΣΟΥ, ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ ΕΚΕΙ. Τους εμπιστεύονται οι μεγαλύτεροι οίκοι (Bianchi, Cannondale), αλλά και μικρότεροι κατασκευαστές του κλάδου. Εδώ και 10 χρόνια, ό,τι ποδήλατο κι αν θες, όποιες κι αν είναι οι ανάγκες σου, όσο ψαγμένο αξεσουάρ ή είδος ρουχισμού χρειάζεσαι για να απολαμβάνεις τις βόλτες σου ή τους αγώνες σου με το αγαπημένο σου ποδήλατο, το Criterium είναι πάντα εκεί για να σου προτείνουν το καλύτερο για τις ανάγκες σου! Μελ. Μερκούρη 12, Σταθμός ΗΣΑΠ, Ηράκλειο Αττικής T. 210 28 55 210 / Fb: criterium.gr

Dance Up Studio ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ, UP DANCE THE TOWN! ΕΚΕΊ ΠΟΥ ΧΤΥΠΆΕΙ Η ΚΑΡΔΙΆ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ, ΑΚΟΎΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΈΝΑ ΡΥΘΜΙΚΌ BIT ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΛΕΊ ΝΑ ΧΟΡΈΨΕΙΣ!!! Στο Dance Up θα βρεις ανθρώπους που λατρεύουν το χορό και θέλουν να «μολύνουν» όλο τον κόσμο με αυτήν τη λατρεία! Επαγγελματίες, αλλά και ερασιτέχνες χορευτές βρίσκουν αυτό που ψάχνουν στη σχολή χορού που διευθύνει η Σοφία Φλώρου, αφού γίνονται μαθήματα για πολλά είδη χορού και όχι μόνο. Στις αίθουσες του Dance Up θα κάνεις και μαθήματα θεραπευτικής γυμναστικής ή body balance για να βρεις υγεία και ισορροπία μέσα από την πιο... up τέχνη! Πρωτογένους 1, Μοναστηράκι (5th Floor) T.: 210 32 57 774 / www.danceup.gr fb: Dance Up Studio, Με θέα την Ακρόπολη

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Ανέμελος μ’ ένα ξύλινο βαγόνι θυμάμαι και μου λείπει είναι ο ανέμελος χαρακτήρας της ζωής και της καθημερινότητας.

ΤΟΥ ΧΡΎΣΑΝΘΟΥ ΞΆΝΘΗ

Σ

Η

τα μικρά μου άκουγα τους πολύ μεγαλύτερούς μου να αναπολούν. Ας πούμε για τα αυτοσχέδια παιχνίδια και τον πετροπόλεμο, τα καφεζαχαροπλαστεία με τις ολόφρεσκες πάστες, τα Κυριακάτικα μεσημέρια στο γήπεδο με το τραντζιστοράκι. Η αλήθεια είναι πως όταν δεν τους βαριόμουν, στην καλύτερη περίπτωση δεν τους κατανοούσα. Πώς απλά -απλοϊκά- πράγματα τους γέμιζαν τόσο συναίσθημα και κέφι;

ξύλινη επένδυση των βαγονιών, αυτό το ζεστό χρώμα τόσο οικείο και με μια επίφαση πολυτέλειας. Το μπλε των καθισμάτων - που αλήθεια δεν ξέρω κάθε πότε καθαριζόταν - όμως δεν το είχες και μεγάλη έγνοια. Τα τεράστια παράθυρα που άνοιγαν, έφερναν φρέσκο αέρα μέσα, αναμάλλιαζε τις μακρυμαλλούσες, ανησυχούσε τους καθώς πρέπει με τις χωρίστρες, ενοχλούσε αυτούς που διάβαζαν εφημερίδα. Ακόμα και η μυρωδιά από τον έβενο και το κάρβουνο που βρίσκεται ανάμεσα στις ράγες ήταν κάτι όμορφο και φυσικό.

Τ

ώρα είμαι εγώ στην θέση τους και οι πιτσιρικάδες στην τότε δική μου. Δεν είναι ενοχλητικό, ούτε απογοητευτικό. Ο κάθε ένας καλό είναι να αισθάνεται αυτό που ταιριάζει να αισθανθεί στην ηλικία του.

Τ

α πράγματα ταιριάζουν στην εποχή τους και κάθε εποχή έχει τα πράγματά της. Και ναι, η ζωή προχωράει, εξελίσσεται κλπ κλπ. Η ανεμελιά του ξύλινου βαγονιού δεν υπάρχει πια. Όπως δεν υπάρχει η προσμονή του τρανζίστορ, η γλυκάδα μιας πάστας, ο πόνος από την ήττα στην αμπάριζα.

Έ

τυχε να μπω στο μετρό μετά από πάρα πολλά χρόνια. Κλειστοφοβικά, απρόσωπα, φοβισμένα. Όταν βγήκα στην επιφάνεια... πήρα μια βαθιά ανάσα και κάτι θυμήθηκα από τα παλιά. Και όπως οι παλιοί αναπολούσαν τις πάστες, το τρανζίστορ και τις πέτρες, έτσι και εγώ αναπόλησα το ξύλινο μεγάλο βαγόνι...

Θ

ησείο, τέλη ‘70, άνοιξη, πρωί, κοπάνα, δραχμές, ραντεβού, Κηφισιά, μυρωδιές, αέρας, πλάκα, γέλιο. Αν κάτι

Η ΞΎΛΙΝΗ ΕΠΈΝΔΥΣΗ ΤΩΝ ΒΑΓΟΝΙΏΝ, ΑΥΤΌ ΤΟ ΖΕΣΤΌ ΧΡΏΜΑ ΤΌΣΟ ΟΙΚΕΊΟ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΕΠΊΦΑΣΗ ΠΟΛΥΤΈΛΕΙΑΣ. ΤΟ ΜΠΛΕ ΤΩΝ ΚΑΘΙΣΜΆΤΩΝ - ΠΟΥ ΑΛΉΘΕΙΑ ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΚΆΘΕ ΠΌΤΕ ΚΑΘΑΡΙΖΌΤΑΝ - ΌΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΊΧΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΆΛΗ ΈΓΝΟΙΑ.

Α

κούγομαι μεγάλος και ίσως μελαγχολικός, έως και οπισθοδρομικός. Δεν πειράζει.

Μ

ια κάποια αισιοδοξία αναβλύζει από τον βαθύ πυρήνα του ανθρώπου, που ίσως παραμένει αναλλοίωτος, κάπου βυθισμένος και τρομαγμένος.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Στάσις: Άνω Πατήσια

ΚΗΦΙΣΙΑ

El Greco

Πατησίων 364, Άνω Πατήσια // Τ. : 210 20 23 635 www.elgrecoshoes.com Fb: El Greco Handcrafted Leather Goods Η φιλοσοφία της εταιρείας παραμένει σταθερή ανά τα χρόνια: ακολουθεί αυστηρά τα πρότυπα ποιότητας και κατασκευής, την άνεση, την ομορφιά και τη βιωσιμότητα των πρώτων υλών. Επιπλέον, μέσω συνεχούς έρευνας, ακολουθεί τις τάσεις της νέας εποχής με τη μοντέρνα αισθητική, αφού λατρεύει τα χρώματα, τους απροσδόκητους συνδυασμούς, τα κλασικά σχέδια και τις τολμηρές παραλλαγές. Όλα τα παπούτσια El Greco είναι κατασκευασμένα από γνήσιο δέρμα βαμμένο με φυτική βαφή. Η συγκεκριμένη βαφή είναι φιλική προς το περιβάλλον, μακράς διαρκείας και δίνει στην τελική μορφή του προϊόντος ένα πιο φυσικό αποτέλεσμα. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα των υποδημάτων El Greco είναι η ανατομική σόλα τους, η οποία πριν επικαλυφθεί με το δέρμα καλύπτεται με αφρό μνήμης, ένα νέο υλικό που προσαρμόζεται τέλεια στη φυσική καμπύλη του ποδιού. Περπατήστε με El Greco, αφού ως μία καθαρά αθηναϊκή εταιρία, ακούει τον παλμό της πόλης και τις ανάγκες των περιπατητών!

Η EL GRECO ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΜΈΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΠΟΊΗΤΩΝ ΠΑΠΟΥΤΣΙΏΝ ΑΠΌ ΤΟ 1981. ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟ! ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΠΟΛΛΑ ΑΞΕΣΟΥΑΡ, ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΕΡΜΑ, ΑΠΟ ΟΣΑ ΥΛΙΚΑ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ.

ΕΚ∆ΟΣΗ ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΕΚ∆ΟΣΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ Ενοικιάσεις πούλμαν mini bus/mini van Κρατήσεις ξενοδοχείων στην Ελλάδα & στο εξωτερικό Εταιρικά - Επαγγελματικά ταξίδια Κρουαζιέρες Ομαδικές & ατομικές εκδρομές

Ρ ΝΕΙ Ο ΣΤΑ Α ΜΟ ΑΛΕΙ Ο Ρ Φ Δ Σ Α. Ε Α ΟΤΗΤ ΜΕ Υ Μ Ο Α ΟΙΓ ΑΞΙΔΙ ΥΘΥΝ ΑΝ Ε Τ ΥΠ Ι Α Κ

Α...

www.almos.gr

Γ’ Σεπτεμβρίου 99, Πλατεία Βικτωρίας, Αθήνα Τ.: 210 88 12 587 | Fax: 210 88 19 187

ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ

«Αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο για σοβαρούς ανθρώπους. Δόξα σοι ο Θεός, υπάρχουνε ακόμα άνθρωποι, που τους αρέσουνε τα απλά πράγματα, οι ιστορίες και τα παραμύθια». Φώτης Κόντογλου

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Ομόνοια city ΤΟΥ ΦΏΝΤΑ ΛΆΔΗ

Φράση του μήνα «όσα ωφελούν τους ιδιοτελείς τα προπαγανδίζουν οι αφελείς» Παναγιώτης Κονδύλης

1943-1998, Έλληνας φιλόσοφος

ΟΙ ΑΠΟΛΊΤΙΣΤΟΙ ΤΟΥ ΜΠΟΛΙΤΙΖΜΟΎ

Σταρουίκ και Εζρουί ...Κάθεται με τις ώρες στα σκαλιά ενός νεοκλασικού, με ακουμπισμένο τον σκούρο σακ βουαγιάζ και τις υπόλοιπες “αποσκευές” γύρω του...

του Αλέξη Μητσοτάκη Έχω ακούσει για παλιούς σταρ του θεάτρου, του κινηματογράφου, της λογοτεχνίας κλπ. Αρκετοί ήταν ψωνισμένοι, αλλά αυτό ήταν και το αντίτιμο της αναγνώρισής τους με βάση το έργο τους και τα χιλιόμετρα που είχαν γράψει. Οι πιο πολλοί όμως ήταν σεμνοί, μετρημένοι και "άνθρωπάκια’’... Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε την ψωνάρα και το καβαλημένο καλάμι των ανθρώπων του μπολιτιζμού. Που έχουν παράξει ελάχιστα, εάν όχι τίποτα, που βασίζονται σε δημόσιες σχέσεις και σινάφια. Και έχουν ένα ύφος χιλίων καρδιναλίων. Το γελοίο είναι πως αυτό το τουπέ το αποκτούν από την αρχή της πορείας τους! Δεν μιλούν, δεν χαιρετάνε, δεν αντέχουν τον μέσο όρο και τους αμύητους. Φυντάνια, κατά φαντασία καλλιτέχνες, ποζάρουν, είναι ανάγωγοι και υπερόπτες, ποστάρουν και "τσαλακώνονται’’ μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσουν το αυτάρεσκό τους μηδενικό. Είναι η αγαπημένη μου φάρα που όχι απλά δεν παράγει πολιτισμό, αλλά αποδομεί ό,τι υπάρχει σαν μέσος όρος στην κοινωνία μας... από μένα είναι λάικ!

Η ψυχή της πόλης ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΜΠΑΖΗ

To κρεβάτι "Σπίτια, έπιπλα, ρούχα, λεφτά φεύγουν οι άνθρωποι, μένουν αυτά..." Μαριανίνα Κριεζή...

Διπλή γωνία λήψης του Θανάση Βέμπου

1969: Captain Nemo and the Underwater City Το «Captain Nemo and the Underwater City» ήταν ένα βρετανικό φιλμ του 1969 με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ράιαν στο ρόλο του θρυλικού πλοιάρχου Νέμο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ένα παραμύθι από τον Δημήτρη Προύσαλη • Γονιός στην γωνία μ' αγωνία από τον Βαγγέλη Νικολαΐδη • Τα μαγειρέματα του μήνα από την Πέρσα Δράκου • Ψυχολογικό λεξικό από την Σταύρο Μπουγκά • Γατάκια ο σκύλος ξέρει μπάλα από τον Μάκη Διόγο • Τι λένε τ' άστρα από την Νταίζη Ντάκου • Είσαι κοΜάντω από την Μαντώ Βλάχου • Σταυρόλεξο από τον Λέανδρο Σλάβη • Η άχρηστη πληροφορία του μήνα από τον Ο,τι πως

Σταρουίκ και Εζρουί ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

(Δυο λόγια για ένα παιδί από το Μαρόκο) Μεταξουργείο ΕΚΕΙΝΟΣ: Με λένε Σταρουίκ. Είμαι -κάπου- από το Μαρόκο. Δεν θυμάμαι από πού ακριβώς Ήρθα πριν κάποια χρόνια στην Αθήνα. Δεν θυμάμαι πόσα. Ούτε γιατί. Ούτε πώς. Δεν έχει σημασία. Ούτε για σένα. Ούτε για μένα. ΑΦΗΓΗΤΗΣ:

ΑΠΌ ΤΟΝ ΦΩΝΤΑ ΛΑΔΗ Στιγμιότυπα, φωτογραφίες φτιαγμένες από λέξεις, αφηγήσεις, αρετουσάριστες, ντόπιων και αλλοδαπών. Ένας κόσμος που αναζητάει το βήμα του και το λόγο ύπαρξής του. Από τετράγωνο σε τετράγωνο κι από τεύχος σε τεύχος. Σε αυτοτελείς συνέχειες. Αποσπάσματα μιας “λογοτεχνίας του δρόμου”. www.fondasladis.com

Ο Σταρουίκ. Πρώτα στην Αγησιλάου. Στη γωνία με την πλατεία με το εκκλησάκι, που οδηγεί στην Πειραιώς και Θερμοπυλών, δίπλα στην Τσάινα Τάουν. Να περνάει τον δρόμο, ώς το απέναντι πεζοδρόμιο, κάνοντας στους οδηγούς “κουμάντο” να παρκάρουν. Κουτσαίνει λίγο. Σέρνει το ένα πόδι, ανασηκώνει το άλλο. Χαμογελάει. Ίσως τριάντα, ίσως σαράντα χρονών, ίσως λίγο παραπάνω. Τα ελληνικά του είκοσι λέξεις. Μετρίου αναστήματος. Αδυνατισμένος. Σγουρά μαλλιά. Αξύριστος, Δόντια μαυρισμένα, χαλασμένα. Μάγουλα κατακόκκινα. Γκρι τζάκετ δεκαετίας του ‘80, με την κουκούλα αναρριγμένη ολόγυρα στους ώμους, μάλλινο σκούφο, τζιν στενό, σακουλιασμένο πάνω στους μηρούς και σκούρα αθλητικά παπούτσια. Μια σκούρα μπλούζα από μέσα. Στο χέρι ένα φτηνό σέικερ. ΕΓΩ:

Τα σκίτσα είναι του Ζαχαρία Ψαράκη

Χθες τον είδα. Κρατούσε ένα μικρό σπρέι για εισπνοές.

Έχει άσθμα, μου εξηγεί. Πήγε στο νοσοκομείο. Του έδωσαν φάρμακα. Του δίνω δυο ευρώ.

“Δικό μου”. Γελάει. “Πώς το λένε;” “Εζρουΐ”.

Ο ΣΤΑΡΟΥΙΚ:

ΕΓΩ:

“Ευχαριστώ, μπαμπά ... Ευχαριστώ...”.

Παρατηρώ τον Σταρουίκ. Αφήνει μια μεγάλη χαρτοσακούλα με τις προμήθειες της ημέρας κάτω στον πεζόδρομο. Χαϊδεύει τον σκύλο. Ο Εζρουί πλησιάζει τη χαρτοσακούλα. Μυρίζει. Τον τραβάει. Η σακούλα έμεινε πίσω.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Τον τελευταίο καιρό φάνηκε στον μεγάλο πεζόδρομο. Μένει πιο κάτω, σ’ ένα ερειπωμένο σπίτι. Κάθεται με τις ώρες στα σκαλιά ενός νεοκλασικού, με ακουμπισμένο τον σκούρο σακ βουαγιάζ και τις υπόλοιπες “αποσκευές” γύρω του. Ένα πλαστικό κύπελλο νερού. Ένας “καφές-πακέτο”. Χαρτομάντιλα. Ένα μπουκαλάκι νερό. Άλλο ένα πλαστικό κύπελλο, γερμένο σε μια νάιλον σακούλα. Ένα μεγαλύτερο μπουκάλι με ένα βυσσινί υγρό, ίσως κρασί. Ένα πακέτο τσιγάρα. Ένα πορτοκάλι. Στο αριστερό χέρι του ένα τσιγάρο, που δεν το έχει ακόμα ανάψει. ΕΓΩ: Πέρασε αρκετός καιρός από τότε, που του έδωσα κάτι. Ίσως να μην έχω πολλά ψιλά επάνω μου. Όταν τον βλέπω να με πλησιάζει, ταχύνω το βήμα. Του κάνω νόημα. “Μετά... μετά... άλλη φορά”. ΑΦΗΓΗΤΗΣ: ...Ο Σταρουίκ εμφανίστηκε με ένα σκυλί. Το κρατάει από το λουρί και προχωράει στον πεζόδρομο.. Πάνε πάντα παρέα. Καμαρώνει. Είναι μεγάλο, όμορφο, σαν μπόξερ, μαύρο στη ράχη και ώς την κοιλιά. Και στα δυο του αυτιά. “Τίνος είναι, Σταρουίκ;”

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ο Σταρουίκ πέθανε. Το διηγήθηκε η κόρη του ψιλικατζή της γωνίας. Στάθηκε, λέει, μπροστά σε μια από τις τρεις καφετέριες που είναι στον αποπάνω δρόμο. “Έναν γιατρό”, έλεγε. Ή κάτι τέτοιο. Κατάλαβαν; Δεν κουνήθηκε κανείς. Πέθανε. Εκεί. Κάλεσαν το ασθενοφόρο μετά. ΕΓΩ: ...Γεια σου, Σταρουίκ. Ίσως έτσι είναι καλύτερα. Η μάνα σου ποτέ δε θα μάθει, γιατί δεν της στέλνεις πια, μια στις τόσες, τα νέα σου. Ούτε αν ζεις. Ούτε αν πέθανες. ...Αν της έστελνες ποτέ νέα σου. Αν ζει και κείνη. ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κανείς δεν είδε πια τον Εζρουΐ.

Ψητό κεφαλάκι Ζήνωνος και Μενάνδρου Καθόταν σε μια ψησταριά, γωνιακή, που τα τραπεζάκια

της ήταν τοποθετημένα από τη μεριά του πεζόδρομου. Ξεκοκάλιζε μισό ψητό κεφαλάκι. Έπινε μια κόκα-κόλα. Άντρας. Μεσαίας ηλικίας. Γυαλιά με χοντρό σκελετό. Μαλλιά καστανά, προς το ξανθό. Είχαν αρχίσει, στις άκρες, να ξεθωριάζουν. Φθηνό ντύσιμο. Σπορτέξ. Ανάμεσα στα πόδια του και το τραπεζάκι, ακουμπισμένη, κάτω στον πεζόδρομο, μια νάιλον σακούλα, γεμάτη με διάφορα πράγματα.

ντάρης. Φορούσε το ράσο, το καλυμμαύχι και κρατούσε στο ένα χέρι μια κλειστή ομπρέλα. Προχωρούσε. Μπροστά η κοιλιά. Αυτός πίσω. Η γενειάδα κάπως χωρισμένη στη μέση, σαν να τη φυσούσε σ’ αυτό το σημείο ο αέρας. Δεν φαινόταν να κοιτάζει κάπου. Κι όμως.

Πλένει

Θίασος Λένα και Σπύρος Εκείνος μετρίου αναστήματος, αυτή κάπως ψηλότερη. Συνήθως προηγείται. Μπαίνουν ή βγαίνουν σε ένα από τα μεγάλα κινέζικα “ρουχάδικα” της Πειραιώς ή των γύρω δρόμων. Βγαίνοντας, κρατούν από μια τεράστια γκρι νάυλον σακούλα, γεμάτη ρούχα, πακεταρισμένη με αυτοκόλλητη ταινία. Έχουν παρκάρει κάπου εκεί γύρω, συχνά κλείνοντας την είσοδο κάποιου πεζόδρομου. Χωρίς αλάρμ. Και οι δυο, συνήθως, φορούν σκούρο γυαλί. Η Λένα με μαλλί βαμμένο καστανό ή ξανθό. Ποτέ κόκκινο ή μαύρο. Ντυμένη ατημέλητα, απλά, κάπως αδιάφορα. Αυτός ακολουθεί. Άλλωστε η ιδιοκτήτρια του μικρού ρουχάδικου, σε μια συνοικία της Αθήνας, είναι εκείνη. Η Λένα. Ο Σπύρος κάνει άλλη δουλειά. Μόλις το “εμπόρευμα” πουληθεί, θα εμφανιστούν και πάλι.

Πάροδος Τοσίτσα

Στιγμιαίες φωτογραφίες Πλατεία Δημαρχείου Άλλοι ξαπλωμένοι στο γρασίδι, αριστερά από το Δημαρχείο. Άλλοι καθισμένοι στα μαρμάρινα πεζούλια. Πρεζόνια, Ελληνοπόντιες που πουλάνε τσιγάρα, κάποιοι ξεπεσμένοι τουρίστες. Ένας νεαρός με περίεργο κούρεμα. Ένας με μεγάλο σκουλαρίκι και τατουάζ. Ένας λαχειοπώλης μ’ ένα μεγάλο κομπολόι. Ένας με μαύρα γυαλιά, άσπρο μαλλί και αλογοουρά. Στο πεζοδρόμιο προς την Ομόνοια, γωνία με Λυκούργου, πέντε μεσόκοπες πουλάνε τσιγάρα. Σφαιριστήρια New Point. Κάποιος βγάζει στιγμιαίες φωτογραφίες. Γύρω περίπτερα που πουλάνε σημαίες και κασκόλ αθλητικά.

Κι όμως 3ης Σεπτεμβρίου Ψηλός, ευθυτενής, εβδομη-

Συνταξιούχος; Πάντως ηλικιωμένος. Μ’ ένα τσιγάρο στο στόμα, που κοντεύει να καεί. Γυμνός από πάνω. Κοντή βερμούδα. Σαγονιάρες. Πλένει το αυτοκίνητο.

Γκρι-μωβ Γεράνι*, προς του Ψυρρή Παλιό σιδεράδικο. Δυο δίφυλλες μεταλλικές πόρτες με καγκελωτή τζαμαρία. Η μια με λουκέτο, η άλλη μόνο κλειδωμένη. Τα τζάμια σπασμένα. Και στις δυο εισόδους, στο πεζοδρόμιο, οι τσουκνίδες φτάνουν τους τριάντα πόντους. Ο τοίχος γκρι-μωβ, Ταγκιές** . Σύνθημα “στένσιλ”.*** ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΤΟ ΦΟΒΟ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΣΚΛΑΒΟ.

* Περιοχή δίπλα στην Ομόνοια. ** Οι υπογραφές του καλλιτέχνη, στα γκράφιτι. *** Διάτρητο χαρτόνι για σπρέι.

Η βιολίστρια Μαλλί κατσαρό. Κοντή, λεπτή. Καστανή. Σχεδόν άβαφτη. Μόλις μπει στην αυλή της ταβέρνας, χαμογελάει ουδέτερα προς όλες τις κατευθύνσεις. Βάζει το βιολί στο λαιμό και σηκώνει το δοξάρι. Αρχίζει μ’ ένα παλιό, νοσταλγικό τραγούδι, όπως το “Δυο πράσινα μάτια”, μετά κάτι σύγχρονο, όπως το “Η αγάπη είναι ζάλη”. Τέλος κάτι ξένο, πχ. το “Ότσι Τσόρνια”. Δυόμισι τραγούδια. Πλησιάζει τα τραπέζια, με ένα αδιόρατο χαμόγελο και μια κλίση του κορμιού προς τα μπροστά. Αν κάποιος από μια παρέα βγάλει χρήματα, ξαναχαμογελάει. Παίζει ακόμα μισό τραγούδι. Αν την ρωτήσεις, θα σου πει πως είναι από τις πρώην “σοσιαλιστικές χώρες”, με σπουδές και καλή δουλειά, εκεί. Τώρα, τριάντα περίπου χρόνια, είναι εδώ. Βγαίνει. Καβαλάει -με το βιολί στην πλάτη- το μηχανάκι και τρέχει στο επόμενο μαγαζί. Τρία χιλιόμετρα ακτίνα απ’ την Ομόνοια. Βάλια. Ή Λαρίσα.

Σάκης, ο ποδηλάτης Ανάμεσα στα 60 και τα 70. Δείχνει λίγο νεότερος. Λιγνός. Μένει σ’ ένα στενό, προς τη Βάθης. Από την είσοδο του παλιού διώροφου, όπου μένουν κι άλλοι εργένηδες, βγαίνει σπρώχνοντας το ποδήλατο. “Λιγνό” κι αυτό, αθλητικό. Καβαλάει και χάνεται. Πότε δω, πότε κει. Σχεδόν καραφλός. Φοράει γυαλιά με χρυσό σκελετό. Και μπερέ ή τραγιάσκα. Αν τον ξέρεις, θα σε χαιρετήσει. Αν τον ξέρεις πολύ, μπορεί να φρενάρει, για ν’ ανταλλάξετε δυο κουβέντες. Πότε είναι με τους “αγανακτισμένους”, πότε κοιτάει προς τη “Χρυσή Αυγή”, πότε έχει δυο καλά λόγια για τον Τσίπρα. Πριν από καιρό, αυτά. Τώρα; Συνταξιούχος ταξιτζής. Κάποτε έμενε με τη μάνα του στη γωνία, στο ετοιμόρροπο διατηρητέο. Όταν αυτό πουλήθηκε -η μάνα του είχε στο μεταξύ πεθάνειβρήκε ένα δωμάτιο και μετακόμισε απέναντι. Ο Σάκης, ο ποδηλάτης.

Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Η ΝΊΤΣΑ ΤΟΥ ΝΊΤΣΕ

Παγουρίνια και αιώρες ΚΑΙ ΠΉΓΑΝ ΤΑ ΔΌΛΙΑ τα εγγονάκια μου σχολείο, όλο χαρά! Να ξαναδούν τους φίλους τους, να έχουν τα τετραδιάκια τους, τα πολύχρωμα στυλό τους, τις κηρομπογιές τους και όλα τα καλά. Και πήγαν με διπλή χαρά, αφού το κράτος και η Υπουργάρα που μας κοτσάρανε είχε προνοήσει για την ασφάλειά τους: δωρεάν μάσκες και ατομικά παγουρίνια.

ΚΑΙ ΓΥΡΝΆΝΕ τα πουλάκια μου κλαμμένα: “Γιαγιά διψάσαμε, σαν ποτήρι ήταν το παγουρίνο”. “Εγώ γιαγιά ήθελα να πάρω της Λίζας που ήταν ροζ”. “Έβαλα τη μάσκα και δεν έβλεπα τίποτα”.

ΛΈΩ ΠΆΕΙ, τα χάσανε. Και βλέπω “τα εξαρτήματα βοηθείας” και φάνηκε η λευκή η τρίχα με τη μία στο κρανίο μου, την ένιωσα, κι ας βάφω ρίζα κάθε 15. Μάσκες που κάνουν μόνο σε ελέφαντες, παγουρίνια που κάνουν μόνο για ημερήσια δόση νερού γάτας.

ΈΞΑΛΛΗ ΈΓΙΝΑ που μου κόβουν τη σύνταξη για να αγοράσουν ό,τι μπούρδα τους κατέβει. Πάτε καλά παιδιά; Άντι να στρώσετε να νοσοκομεία, κάθεστε και σπαταλάτε δημόσιο χρήμα για λάθος μάσκες, λάθος παγουρίνια, λάθος μεγάλους περιπάτους;

ΜΕ ΈΧΕΤΕ ΣΚΆΣΕΙ ΤΗ ΡΟΥΦΙΆΝΑ! Δεν σας αντέχω άλλο! Το αίμα μας έχετε πιει. Τέτοια σύγχυση έχω να πάρω από τη μέρα που είδα τον Αντρέα να κατεβαίνει με τη Δήμητρα από το αεροπλάνο.

ΑΛΛΆ ΤΙ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΚΆΝΩ; Αν μη τι άλλο, τελειοποιώ τις συνταγές μου να φάνε κάτι τα πουλάκια μου, που σκάσανε με τις μάσκες που μοιάζουν με αλεξίπτωτα. Τους έκανα και λίγο χιούμορ: “Δεν πειράζει πουλάκια μου, κρατήστε τα να τα κάνετε αιώρες για τις barbie και τους superman όταν πηγαίνουν διακοπές”. Κάπως χάρηκαν εκεί που σκέφτηκαν το νέο παιχνίδι.

ΓΡΉΓΟΡΑ ΤΟ ΞΈΧΑΣΑΝ ΑΥΤΆ. ΕΜΕΊΣ ΠΏΣ ΘΑ ΞΕΧΆΣΟΥΜΕ;

ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΉ ΑΜΠΑΖΉ Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο “παντελώς χειροποίητα” μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της “Ανωτάτης Ζαμπετικής”. Αναφωνεί “Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!” και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ’ τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ “ανεξήγητα αρέσω”

WWW.AMPAZIS.GR

Το κρεβάτι "Σπίτια, έπιπλα, ρούχα, λεφτά φεύγουν οι άνθρωποι, μένουν αυτά..." Μαριανίνα Κριεζή

τα χρόνια; Αν είχαν στόμα να μιλήσουν πόσες ωραίες ιστορίες θα μας έλεγαν; Πόσα επτασφράγιστα μυστικά θα αποκάλυπταν;

Τον τελευταίο καιρό, πολλοί κατεβάζουν στα σκουπίδια παλιά χρηστικά, ογκώδη αντικείμενα. Όχι με τον ρυθμό που το έκαναν παλαιότερα. Πολύ πιο έντονα, σχεδόν εναγωνίως. Δυό και τρεις φορές τη βδομάδα, οι κάδοι απορριμμάτων της γειτονιάς είναι τίγκα, λες και κάποιοι θέλουν να κλείσουν στα γρήγορα παλιούς λογαριασμούς, να ξεσκαρτάρουν τη ζωή τους, να αδειάσουν δωμάτια, αποθήκες, πατάρια ή και σπίτια ολόκληρα, από τη βάρος του παρελθόντος. Κρεβάτια, στρώματα, καναπέδες, πολυθρόνες, τραπέζια, καρέκλες. Ακόμα και βιβλία, δίσκους και μουσικά όργανα... Συχνά κάνω τη σκέψη: Αν όλα αυτά, είχαν μάτια και αυτιά, αν είχαν στόμα να μιλήσουν πόσες ιστορίες θα μας έλεγαν;

Με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μου, έκατσα στο αγαπημένο μου καφενεδάκι της πλατείας, πήρα ένα σκέτο ελληνικό σε χοντρό φλιτζάνι, ζήτησα από τον σερβιτόρο χαρτί και μολύβι και σκάρωσα στο φτερό το παρακάτω τραγουδάκι:

Πρόσφατα βρέθηκα στο μουσείο "Βασίλης Τσιτσάνης" στα Τρίκαλα. Έπιασα στα χέρια μου το μπουζούκι και τον μπαγλαμά του ημίθεου της λαϊκής μας μουσικής. Στην πρόβα που κάναμε λίγο μετά στο παρακείμενο στούντιο, είχα την τύχη να παίξω με την ρεμπετοκιθάρα του Καλδάρα. Σοκ και δέος! Το βράδυ στο ξενοδοχείο δεν μπορούσα να κοιμηθώ, αναλογιζόμενος την βαρύτητα και την ενέργεια, την ιστορία που κουβαλούσαν αυτά τα όργανα... Τα γλέντια, τα μαγαζιά και τις συναυλίες, τους μυθικούς τραγουδιστές που είχαν συνοδεύσει, τις αθάνατες μελωδίες και εισαγωγές τραγουδιών που είχαν κεντήσει στα τάστα τους τα ιερά δάχτυλα των δασκάλων. Μια παλιά αγαπημένη συνήθεια που έχω από παιδί, είναι να κατεβαίνω τις Κυριακές στο Μοναστηράκι στα παλιατζίδικα. Βόλτα στη λιακάδα, χάζεμα στα φορτωμένα με αντίκες παλαιοπωλεία της πλατείας Αβησσυνίας, στα δισκάδικα με βινύλια, κασέτες και δίσκους γραμμοφώνου. Πίνακες, φωτιστικά, περίτεχνα γυαλικά, μπρούτζινα γλυπτά, κάθε λογής εργαλεία, έργα τέχνης, κηροπήγια, ρολόγια, κομπολόγια, μαντολίνα, τρομπέτες, κλαρίνα, φλογέρες, φυσαρμόνικες, χύμα στα πεζοδρόμια της Ερμού. Λίγοι κρυμμένοι μικροί θησαυροί, ανακατεμένοι με χιλιάδες άχρηστα ξεχαρβαλωμένα μικροπράγματα, πολύ χρήσιμα σίγουρα στο παρελθόν για τους πρώην ιδιοκτήτες τους... Πόσα έχουν δει με τα "μάτια" τους όλα αυτά αντικείμενα; Τι έχουν ακούσει τα "αυτιά" τους όλα αυτά

ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ Στην πλατεία Αβησσυνίας, μεσημέρι Κυριακής ένα μπρούντζινο κρεβάτι στη λιακάδα καταγής. Με μπακίρι σκαλιστό, όλο ασήμι και χρυσό και γωνιές σμιλεμένες με ροζέτες φιλντισένιες. Το κρεβάτι αυτό έχει ζήσει ζήλιες, έρωτες και μίση θάνατο, καημούς και πάθη στης Ανατολής τα βάθη. Το κρεβάτι αυτό που λες, χίλια μύρια έχει δει σε βασιλικές αυλές, σε χαρέμια έχει μπει. Μια λοξή επιγραφή, με αράπικη γραφή λέει εδώ στο προσκεφάλι «είναι η πίκρα μου μεγάλη». Το κρεβάτι αυτό έχει ζήσει ζήλιες, έρωτες και μίση θάνατο, καημούς και πάθη στης Ανατολής τα βάθη. Απάνω του αλλάξανε δυο νιόπαντροι φιλιά στο στρώμα του ξεψύχησε ο γιος του βασιλιά γεννήθηκε πριγκίπισσα, μαχαραγιά η κόρη και ήπιε δηλητήριο ένα τρελό αγόρι. Το κρεβάτι αυτό έχει ζήσει ζήλιες, έρωτες και μίση θάνατο, καημούς και πάθη στης Ανατολής τα βάθη. Ένας θρύλος το τυλίγει που τον ξέρουν μόνο λίγοι από μάγια είναι δεμένο κι από αίμα στοιχειωμένο κι όποιος πάνω του πλαγιάσει και τα μάτια μόλις κλείσει στ’ όνειρό του ζωντανεύουν, όλα εκείνα που ‘χει ζήσει. Το κρεβάτι αυτό έχει ζήσει ζήλιες, έρωτες και μίση θάνατο, καημούς και πάθη στης Ανατολής τα βάθη.

Τι Φτιάχνεις; Κάτι όμορφο… Έτσι αυθόρμητα ονόμασε το μαγαζί η Χριστίνα, που από πάντα δημιουργούσε με τα χέρια της... κάτι όμορφο! Το να δημιουργεί χειροποίητα κοσμήματα ήταν το μεράκι της, που αποφάσισε να το κάνει επάγγελμα το 2014. Τότε, δημιούργησε πάλι... «Κάτι Όμορφο». Το κατάστημα σήμερα βρίσκεται στη λεωφόρο Πατησίων 133 (στο ύψος της Ιθάκης). Στον στυλάτο αυτόν παράδεισο, θα βρεις ποιοτικά κομμάτια, με ιδιαίτερη φινέτσα, σε λογικές τιμές. Φυσικά τα χειροποίητα κοσμήματα πρωταγωνιστούν, αλλά μπορείς να βρεις και επιλεγμένα κομμάτια σε ρούχα, τσάντες, αξεσουάρ και αμέτρητες ιδέες για δώρα. Ακόμη κι αν μένεις μακριά από την περιοχή, μπορείς να κάνεις τις αγορές σου online, μέσω του e-shop www.katiomorfo.com

Πατησίων 133, Αθήνα τ: 210 86 12 598

e: katiomorfoxeir@gmail.com fb: Κάτι Όμορφο Χειροποίητο ig: katiomorfo

eshop: www.katiomorfo.com

Ωράριο Λειτουργίας: Δευ. - Τετ. - Σάβ.: 10:00 - 18:00 Τρ. - Πέμ. - Παρ.: 10:00 - 21:00

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΗΜΉΤΡΗ ΠΡΟΎΣΑΛΗ

Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΓΚΑΣΣΊΡ ΤΟΥ ΉΡΩΑ ENA ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΉ

Μ

ια φορά και έναν καιρό, σ’ έναν τόπο μακρινό, ζούσε ένας τρανός ήρωας που τον έλεγαν Γκασσίρ. Λένε οι ιστορίες των παλιών πώς τούτος δω είχε κατατροπώσει όλους τους εχθρούς του στους πολέμους και είχε ξεπαστρέψει τα χωριά τους, όπως γίνεται σαν ξεσπάει τούτο το κακό. Όταν αυτός δεν πολεμούσε στεκόταν και μουρμούραγε: «Θαρρώ πως το όνομά μου, θα ακούγεται για πάντα στους καιρούς, θα μένει αιώνια στο στόμα εχθρών και φίλων…» Μια μέρα, καθώς επέστρεφε από τη μάχη σ’ έναν πόλεμο από τους πολλούς, είδε μια πέρδικα να κάθεται πάνω στο χορτάρι. Του φάνηκε παράξενο, που σαν τον είδε, δεν άνοιξε τα φτερά της να πετάξει μακριά, παρά απόμενε στο χορτάρι και τραγουδούσε: «Ξεχνιούνται τα σπαθιά τα παντοδύναμα και οι άντρες, Γκασσίρ, πολεμιστή γιομάτε θάρρος, Τα κατορθώματα σου τα παλικαρίσια, θα ξεχαστούν, δάκρυα και θλίψη είναι κείνα που γεννάν η δύναμη κι η παλικαροσύνη. Θα σε ξεχάσει ο κόσμος, και μένα ακόμα μα το τραγούδι θα μένει πάντα, μπόλι στους καιρούς. Οι πόλεις και τα χωριά, οι ήρωες και οι δειλοί. Όλοι θα χαθούν κι αυτά θα ξεχαστούν. Μόνο το τραγούδι μου παντοτινό θα μείνει…» Σαν παραξενεύτηκε μια φορά ο Γκασσίρ από το πουλί, που τα μάτια του αντίκρισαν να κάθεται ατάραχο στο γρασίδι, δυο και τρεις φορές τον παραξένεψε το τραγούδι του πουλιού. Τραβά λοιπόν αυτός στα μέρη του και σαν έφτασε, πήγε κι έψαξε να βρει τον σοφό του χωριού του. Ήθελε να του ιστορήσει κείνα τα λόγια του τραγουδιού, που είχε ακούσει να λέει το πουλί, με γλώσσα ανθρωπινή. Ο γέροντας τον άκουσε με προσοχή και λέει: «Η πέρδικα

έχει δίκιο. Η φήμη, το όνομα το ξακουστό, ενός ήρωα, είναι όπως το χορτάρι. Πριν να περάσει ένας χρόνος ξεραίνεται. Ένα τραγούδι όμως είναι αιώνιο, κρατά για πάντα και νικά τους καιρούς». Όταν άκουσε τα λόγια τούτα του σοφού, ο Γκασσίρ έψαξε να βρει τον καλύτερο σιδερά του τόπου και του παράγγειλε να του φτιάξει ένα λαγούτο. «Εγώ, θα σου φτιάξω ένα λαγούτο, που μου ζητάς, εσύ θα ξέρεις να το παίξεις;» είπε ο σιδεράς. «Αυτό είναι δική έγνοια κι όχι δική σου» αποκρίθηκε ο Γκασσίρ και φούσκωσε το στέρνο του όλο υπεροψία. Έφτιαξε ο σιδεράς το λαγούτο, αλλά όταν ο ήρωας Γκασσίρ προσπάθησε να παίξει, δεν έβγαλε μήτε νότα. «Γιατί αυτό το λαγούτο σωπαίνει» ρώτησε. «Σου είπα ότι δεν θα ήξερες πώς να το παίζεις, αλλά αυτή είναι έγνοια σου, όχι δική μου» είπε ο σιδεράς και γέλασε. Ντροπιασμένος ο Γκασσίρ λέει του σιδερά: «Πες μου, τί πρέπει να κάνω;» Τότε ο σιδεράς, έγειρε το κεφάλι και απαντά, «Το λαγούτο δεν είναι παρά ένα κομμάτι ξύλο, δε ξέρει να τραγουδά γιατί δεν έχει καρδιά. Εσύ είσαι αυτός που θα του την δώσει. Πάρε το μαζί σου στη μάχη. Όταν το ξύλο αυτό θα έχει ποτιστεί από τον ιδρώτα και τα δάκρυα σου, όταν η στενοχώρια σου θα γίνει δική του, και η δόξα σου δική του δόξα, τότε δεν θα είναι απλά ένα κομμάτι ξύλο που έγινε λαγούτο, αλλά ένα κομμάτι από εσένα, από τη ζωή σου. Και τότε θα μιλήσει». Μετά από λίγο καιρό ο Γκασσίρ ξεκίνησε για τον πόλεμο εναντίον κάποιου εχθρού. Μάζεψε τους οχτώ γιούς του και τους λέει: «Σήμερα θα πολεμήσουμε. Τα κατορθώματα μας δεν πρέπει να ξεχαστούν ποτέ. Η δόξα των σπαθιών μας πρέπει να ζει παντοτινά. Εγώ, ο Γκασσίρ και σεις, γιοι μου, μπορεί να χαθούμε, αλλά θα ζούμε αιώνια μέσα στα αθάνατα τραγούδια». Έτσι είπε και κρέμασε το λαγούτο του στην πλάτη και ξεκίνησε μαζί με τους οχτώ του γιους. Πολέμησαν σκληρά οχτώ μέρες, όπως πρέπει για τους ήρωες. Τα τραύματα του Γκασσίρ έκαναν τις χορδές του

λαγούτου να τρέμουν και ο ιδρώτας απ’ το μέτωπο του πότιζε το ξύλο. Πολέμησαν οχτώ μέρες, έτσι όπως πρέπει των ηρώων, και κάθε μέρα ένας από τους γιους πέθαινε στην μάχη. Την όγδοη ημέρα, την μέρα της νίκης, αφού ο Γκασσιρ έθαψε και τον τελευταίο του γιο, αυτός ο μεγάλος ήρωας στάθηκε σε μια πέτρα και για πρώτη φορά στην ζωή του απ τα μάτια του έτρεξαν δάκρυα λύπης. Όλη του η παλικαροσύνη ήταν άχρηστη, χωρίς σκοπό κανένα. Είχε απομείνει μόνος του και σύντομα κανένας δεν θα τον θυμόταν, ούτε για τα κατορθώματα ούτε και για την παλικαροσύνη του. Ξαφνικά ένας γλυκός ήχος ακούστηκε σαν να έβγαινε από την ίδια του την καρδιά. Το λαγούτο του, που από τον πόνο και τα δάκρια και όχι από την άδεια του παλικαροσύνη είχε ζωντανέψει, τραγουδούσε! Τραγουδούσε το τραγούδι του Γκασσίρ για τον ίδιο και τους γιους του, για την αξία τους και το θάρρος τους σαν ήρωες. Και θα τραγουδάει αιώνια.

Ο Δημήτρης Προύσαλης ασχολείται με τη συλλογή, καταγραφή και μελέτη των λαϊκών παραμυθιών και της αφήγησής τους από το 1999 και μοιράζεται τις ιστορίες που αγαπά από το 2003, θέλοντας να σηκώσει τα άχ του κόσμου ψηλότερα. ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ stonparamythiontastavrodromia.blogspot.com paramythiakaimythoitoukentavrou.blogspot.com storytellingfestathens.blogspot.com fb Dimitris Prousalis

Γονιός στη γωνία μ'αγωνία

από τον Βαγγέλη Νικολαϊδη

Φθινόπωρο εστί... Πάντα φεύγοντας από τις διακοπές δάκρυζα και δακρύζω. Δεν ξέρω αν το κάνω επειδή μου τελείωσαν οι διακοπές, επειδή τελείωσαν οι ανέμελες μέρες και νύχτες του καλοκαιριού, επειδή αφήνω πίσω κάποιους αγαπημένους μου, επειδή δεν θα ξανακάνω μπάνιο, επειδή δεν θα ξανακάνω βαρκάδα. Μήπως απλά γιατί επιστρέφω στην Αθήνα; Ή απλά γιατί... έτσι; Πφφφφ! Σίγουρα η πιο δύσκολη περίοδος του χρόνου, για μένα η πιο καταθλιπτική… Πάντα με άγχωνε και εξακολουθεί να συμβαίνει αυτό. Θεωρώ το “καλή χρονιά” έπρεπε να λέγεται τώρα. Τώρα είναι απαραίτητες οι ευχές για καλή σεζόν είτε σε μας με τις δουλειές είτε παιδάκια που ξεκινάνε πάλι για άλλο ένα σχολικό ταξίδι γνώσεων-συναναστροφών-επιδόσεων-αποδόσεων-απαιτήσεων. Φέτος είναι μια ιδιαίτερη "χρονιά", τα σχολεία επαναλειτουργούν μετά από 6 μήνες. Ο μεγάλος μου γιος, στην Τετάρτη Δημοτικού πια, κάνει τουλάχιστον 2 λάθη, γράφοντας το ονοματεπώνυμο του. Βλέπεις, οι επαναλήψεις δεν έγιναν ποτέ. Από την άλλη όμως είμαστε φοβεροί στο fortnite. Χειρίζεται το χειριστήριο, όπως μια παλιά γραμματέας με 25χρόνη πείρα την γραφομηχανή της. Τον ακούς να μιλάει με τους διαδικτυακούς φίλους του και αναρωτιέσαι αν έχει πάρει το proficiency, παρακολουθώντας κάποιο κρυφό σχολειό. Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας.. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Πάντα. Στα μαθηματικά, είχα μια ελπίδα ότι θα ήμασταν καλύτεροι. Βλέπεις κάθε μέρα έδινα 10 ευρώ για παγωτό. Η μπάλα κοστίζει 2 €, αν βάλεις μία, επιστρέφεις με 8 €, αν βάλεις 2 με 6, αν κεράσεις τον κολλητό σου, υπολογίζεις τις μπάλες. Λέω εντάξει, έχει εξοικειωθεί με τις πράξεις. Αμ δε.. Δεν του είχα πει τι θα γινόταν αν του έδινα 20άρικο. Ότι αλλάζουν όλα. Έτσι λοιπόν στις πρώτες ασκήσεις στο σχολείο(φταίω και εγώ-δεν είχα ενημερώσει και τον δάσκαλο για το είδος των πράξεων που είχαμε εξοικειωθεί) τα αποτελέσματα ήταν τέ-

τοια ,για να μας ξανά στέλνουν στην πρώτη δημοτικού! Δεν το βάζουμε κάτω όμως. Αρχή της χρονιάς είναι.. Δύσκολη εποχή για όλους. Μικρούς -μεγάλους. Δεν θα αρχίσουμε τις υστερίες, τις φωνές, τα άγχη από τώρα (Έχουμε καιρό). Ας πάμε στο βιβλιοπωλείο,να ψωνίσουμε καμιά 30αριά στυλό, μολύβια, 120 τετράδια, μικρές-μεγάλες κόλλες χαρτί, 18 μαρκαδόρους, 6 ξύστρες, 3 χάρτες, 24 βιβλία για τα αγγλικά, 5 μπλοκ ζωγραφικής. Μόνο τόσα ζητήσανε φέτος. Λες και είμαστε τίποτα φτωχοί, τίποτα χωριάτες. Ξεκινάει και η ποδοσφαιρική σεζόν όμως. Πάμε να βάλουμε τα παπούτσια μας και ουπς… δάχτυλα και λίγο κουτουπιέ μπαίνει μέσα. Κάτσε ορθιος του λέω, φωνάζω και τη γυναίκα μου, εγώ θα τραβάω την γλώσσα του παπουτσιού, εσύ της λέω το τακούνι. Μετά από δίλεπτη υπερπροσπάθεια, μίνι τσακωμό και κατακόκκινοι από την ένταση και το "τράβηγμα", καταλήγουμε στην εξώπορτα με κατεύθυνση μαγαζί για καινούρια παπούτσια, κάλτσες, κολάν, σορτσάκια, φόρμες, σκούφους, γάντια, ισοθερμικά, μπουφάν και ίσως και πέδιλα σκι που ‘χει κάτι προσφορές σε ωραία χρώματα. Είμαστε λοιπόν σχεδόν έτοιμοι για το υπόλοιπο της χρονιάς. Φτιαχνουμε και τα ωράρια με τα σχολεία και τις δραστηριότητες και ναι… Έχουμε φέτος κενό από 11:30 το βράδυ μέχρι 6 το πρωί! Βατό το φετινό..ωραία τα καταφέραμε και φέτος. Πρέπει να δουλεύουμε και σε 3 δουλειές για να ξεχρεώσουμε ό,τι πήραμε, μαζί με τα φροντιστήρια, τις δραστηριότητες, τα έκτακτα, τα τακτικά. Χαλάλι τους όμως.. Και ας μην γίνουν ποτέ οι καλύτεροι μαθητές, ούτε οι καλύτεροι αθλητές. Μας αρκεί να είναι χαμογελαστοί και χαρούμενοι. Έτσι και αλλιώς για μας θα είναι μοναδικοί. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

"ΠΩΣ ΤΑ ΛΕΣ ΕΤΣΙ ΒΡΕ ΣΑΤΑΝΑ"

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΈΝΤΕΧΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΆ Ποιοτικά και εναλλακτικά πάνε μαζί με τα αριστερά

LUCIFER ένας σχετικά προκλητικός πολίτης. Με άποψη που σε διαολίζει. Που κινείται στα όρια της απλής λογικής. Είναι υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του αφοπλισμού. Α! και εκνευρίζεται με τις φράσεις κλισέ...

Η ΑΡΙΣΤΕΡΆ στην Ελλάδα είναι σαν το σύγχρονο “έντεχνο τραγούδι". Η εμμονή της, στην κλάψα την κατήφεια και μοιρολατρία, μοιάζει σαν αντανάκλαση αυτής της μουσικής σκηνής που, όπως και η αριστερά, προ πολλού, έχει παραδοθεί στην εγωπαθή μανιοκατάθλιψή της. ΌΠΩΣ και αυτή η μουσική σκηνή θεωρεί την κατά-

στασή της “ποιοτική και εναλλακτική” και πορεύεται με σήμα κατατεθέν το μυξομάντηλο και τα κατεβασμένα φρύδια, νομίζοντας ότι παράγει κάποιου είδους τέχνη και μάλιστα ανατρεπτική, έτσι και το πολιτικό οργανωμένο προοδευτικό κίνημα, με ελιτισμό και ωραιοπάθεια, νομίζει ότι παράγει πολιτική και μάλιστα επαναστατική.

ΔΕΝ είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλη η αριστερά είναι "έντεχνη” και όλοι μα όλοι οι έντεχνοι είναι αριστεροί, είναι η αποτυχημένη απόπειρα μιας αποτυχημένης αριστερής καλλιτεχνικής “πρωτοπορίας” να επηρεάσει τη νεολαία, δίνοντας “βαθύτερο νόημα” στο στίχο και μονότονο, ρυθμό και ήχο. Ουσιαστικά είναι η καλλιτεχνική αποτύπωση μιας ηττημένης πολιτικής αφήγησης που με μανία αναπαράγεται από ασυνείδητους οπαδούς της ήττας με αντανακλαστικά πλήρως υποταγμένα στην εγωπάθεια και τον μαρθαβουρτσισμό. ΣΊΓΟΥΡΑ υπάρχουν και αυτοί που έχουν πλήρης

επίγνωση της κατάστασης, αλλά για λόγους ιδιοτέλειας και βαθύτατου συντηρητισμού μιας και έτοιμη πελατεία υπάρχει,” στρωμένη δουλίτσα” ….ας βγάλουμε ό, τι προλάβουμε σε φράγκα ή αναγνώριση... πού όρεξη για τρεχάματα και πειραματισμούς...

ΑΥΤΌ το μουσικό ρεύμα που ξεκίνησε από σπουδαίους καλλιτέχνες την δεκαετία του '50(Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Τσιτσάνης κτλ) ταυτίστηκε με τις προσδοκίες και τους αγώνες ενός λαού για ανεξαρτησία, δημοκρατία, ελευθερία, την περίοδο που το κομμουνιστικό κόμμα τα είχε προδώσει και ουσιαστικά είχε παραδώσει την τύχη της χώρας και του λαού σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της δύσης.

ΚΑΙ αντίστροφα, αυτή η γενιά καλλιτεχνών κατάφερε να συγχρονιστεί με την ψυχολογία της μάζας, αντλώντας από αυτήν, συναισθήματα, συνθήματα, ιδεολογία και πολύ περισσότερο, ανταποδοτικό κουράγιο και ελπίδα. ΑΥΤΉ

η σύνθεση καταστάσεων, πνευμάτων, προταγμάτων, συναισθημάτων και ανθρώπων, συντέλεσαν σε μια επική δεκαετία που ουσιαστικά ο λαός και η χώρα απέκτησαν πολιτισμική και πολιτιστική ταυτότητα, που ακόμα και σήμερα δεν έχει ξεπεραστεί (αναπαράγεται με τον χειρότερο τρόπο).

ΠΑΡΑΚΙΝΔΥΝΕΥΜΈΝΑ θα τολμούσα να πω ότι αυτή η γενιά καλλιτεχνών, έπαιξε τον ρόλο της καθοδήγησης με ποιητική πολιτική, έδινε διαπαιδαγωγική “γραμμή” στις μάζες μέσα από τις μουσικές, τα τραγούδια, το θέατρο, τον κινηματογράφο και τον γραπτό λόγο. ΛΆΟΣ και καλλιτέχνες ήταν ένα σώμα συμπαγές

και αδιαπέραστο, την ίδια περίοδο που στο κομμουνιστικό κόμμα, οι εσωτερικές ρήξεις, οι διαλυτικές τάσεις και η στροφή στο ρεβιζιονισμό, δεν άφηναν περιθώρια επαναοικειοποίησης λαού και κόμματος.

ΈΚΤΟΤΕ, με διάφορες αξιόλογες αναλαμπές κυ-

ρίως την δεκαετία του '60 και '70, το έντεχνο λαϊκό τραγούδι μεταλλάχθηκε απλώς σε “έντεχνη σκηνή” αφού η αμεσότητα και αλληλεπίδραση με τον λαϊκό παράγοντα, ξέφτιζε και με τα χρόνια εδραιώθηκε ως ένα νοσταλγικό ρεύμα που δεν μπορεί πλέον να συγκινήσει ούτε να ερεθίσει το κοινό αίσθημα των μαζών, όπως και το αντίστροφο.

Η Κοινή διαδρομή αριστεράς και έντεχνου τραγουδιού στη γραφικότητα και την ηττοπάθεια είναι προορισμός δίχως επιστροφή, όσο υπάρχουν, τόσο αυτά τα δυο ποιοτικά χαρακτηριστικά θα εντείνονται, όλο και περισσότερο θα απομακρύνονται από την αρχή εκκίνησής τους. ΣΕ αυτή τη διαδρομή υπήρξαν και υπάρχουν αξιόλο-

μια πολιτική ήττα για χιλιάδες αγωνιστές, σε καθεστώς εξορίας, παρανομίας, πολιτικών διώξεων, φτώχειας και προσφυγιάς, που όμως το ηθικό και το αγωνιστικό πνεύμα παρέμεινε αδούλωτο, ανυπότακτο και χωρίς σοβαρή πολιτική υποστήριξη.

γες προσωπικότητες και στο τραγούδι και στην αριστερά αλλά δυστυχώς, είναι εγκλωβισμένοι σε ένα πλαίσιο κοσμοαντίληψης με περιορισμένες δυναμικές και δυνατότητες, σε ένα πεδίο όπου το αυθόρμητο και οι εκπλήξεις είναι παντελώς άγνωστες καταστάσεις γιατί, απλά δεν χωράνε.

ΑΥΤΉ

ΣΊΓΟΥΡΑ αξίζει ένα αξιοπρεπές τέλος, ίσως

ΉΤΑΝ

η τεράστια παρακαταθήκη αγωνιστικού φρονήματος(1940-1948) δεν θα μπορούσε να μην εκφραστεί και καλλιτεχνικά, δεν θα μπορούσε να μην είχε επηρεάσει βαθύτατα τον καλλιτεχνικό κόσμο της εποχής.

ένας έντεχνος πολιτικός επικήδειος που αρμόζει στην ιστορικότητα της αριστεράς και του εντέχνου τραγουδιού, κάτι είναι και αυτό ως φόρος τιμής... Όλα τα άλλα είναι “νάχαμε να κλαίγαμε”...

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Τα μαγειρέματα του μήνα

Δεν είναι δύσκολο να τρως πιο υγιεινά... Είναι υπέροχο!

από την Πέρσα Δράκου Είναι πολυμήχανη... Ταξιδεύει, δοκιμάζει, ανακατεύει και μας φέρνει τις πιο νόστιμες και εύκολες συνταγές. Με υλικά που βρίσκονται στην κουζίνα και το ψυγείο μας, κάνει την μαγειρική μία εύκολη διαδικασία, χωρίς πολυπλοκότητες.

Καλή σεζόν, folks! Κάθε χρόνο, λες πως θα προσπαθήσεις να φας ποιοτικότερα, καλύτερα, πιο υγιεινά, κάθε χρόνο αισθάνεσαι πως αποτυγχάνεις και πως κάτι τέτοιο θα σου κοστίσει και θα σε βάλει σε μπελάδες. Άκου την Πέρσα: αυτά είναι δικαιολογίες.Θα μοιραστώ μαζί σου, αγαπημένε λάτρη των σνακ από το περίπτερο και του διπλού τυριού πάνω στην πίτσα, μερικά πανεύκολα κόλπα για να εντάξεις θρεπτικά συστατικά στην διατροφή σου χωρίς να σου φανεί ότι είσαισε δίαιτα ή ότι περνάς βασανιστήριο.

1. Φτιάξε τάπερ από σαλάτες, είτε έτοιμες τύπου Φρεσκούλη είτε κομμένες από τα χεράκια σου τα δυο. Ρίξε μέσα σε κάθε μπωλ συστατικά που θα διαφοροποιήσουν τις γεύσεις: ντοματίνια, καρύδια, κράνμπερις, φρούτα, κάποιο σκληρό τυρί. Βάλε στόχο να τρως ένα τέτοιο ταπεράκι την ημέρα, είτε στην δουλειά, είτε στο σπίτι. Προσοχή, λάδι-ξύδι και λοιπά λίγο πριν την φας.

Από αυτά θα ρίχνεις στις σαλάτες σου, αλλά μπορείς και να τρως κάθε πρωί που θα ξυπνάς μια χούφτα ή, μες στη μέρα, να τσιμπολογάς όταν το στομάχι σου αρχίζει να παραπονιέται. Πολύ υγιεινοί οι ξηροί καρποί, θα σε κάνουν πολύ σύντομα να τους προτιμάς από τα λαδερά τσιπς και γαριδάκια.

3. Βάλε στην διατροφή σου γιαούρτι (αν δεν σου αρέσει σκέτο, δοκίμασέ το μαζί με κοτόπουλο ή κρέας, σαν δροσερή σως!), λαδερά φαγητά (φακές, φασολάκια, μπάμιες, αγκινάρες, μπριάμ είναι πιο νόστιμα αν δεν τσιγουνευτείς σε αλάτι και μυρωδικά) και περισσότερο νερό. Αν τα κάνεις όλα αυτά, τότε δεν είναι πρόβλημα το σουβλάκι που έφαγες σε τρεις μπουκιές την Παρασκευή το βράδυ. Άνθρωποι είμαστε. Μπες στο ipolizei.gr για μερικά tips ακόμα και ένα προτεινόμενο διατροφολόγιο μιας εβδομάδας για να το ακολουθείς με παραλλαγές.

2. Αγόρασε σακουλάκια από αμύγδαλα, καρύδια, κάσιους, φιστίκια, αποξηραμένα φρούτα.

01

Βρες τις meat-free μέρες σου, πχ. Δευτέρα, Τετάρτη και Πέμπτη. Ξέρεις πόσο νόστιμο μπορεί να είναι ένα φαλάφελ ή ένα πιάτο με ψητές πατάτες και θαλασσινό αλάτι;

02

Αν πίνεις γλυκό καφέ είναι πανεύκολο να τον κάνεις μέτριο κι αν πίνεις μέτριο, σταδιακά θα τον μετατρέψεις σε σκέτο, αν το αποφασίσεις. Δεν είναι καλύτερο να απολαύσεις μια κουταλιά ζάχαρης μες στην σάλτσα ντομάτας σου μια φορά την εβδομάδα παρά στους καφέδες της μέρας;

Οι Προκομένες Άλσους 7, Γλυφάδα Τ.: 210 89 85 996 Ηρώων Πολυτεχνείου 38, Χαλάνδρι Τ.: 210 67 21 864 www.prokomenes.gr Fb: Προκομένες- Prokomenes / Γλυφάδα

Στις Προκομένες, το μενού το καθορίζει η εποχικότητα των πρώτων υλών, ενώ μαγειρεύουν καθημερινά, με πιστοποιημένα ελληνικά προϊόντα, από τους καλύτερους παραγωγούς της χώρας.

Σε Γλυφάδα και Χαλάνδρι, ένα μαγειρείο με την αυθεντικότητά άλλων εποχών, ακολουθώντας όμως τις σύγχρονες μαγειρικές επιταγές, σε περιμένει να το ανακαλύψεις! Οι Προκομένες είναι ένα μαγειρείο που επιμένει ελληνικά, θέλει να φέρει στο πιάτο μας γεύσεις και υλικά τέτοια που να θυμίζουν το κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι. Εν ολίγοις, δημιουργήθηκαν με σκοπό να διαφυλαχθεί η ελληνική, γαστρονομική παράδοση. Η ομάδα, λοιπόν, έψαξε στα ντουλάπια των θειάδων και γιαγιάδων για να ανακαλύψουν τον θησαυρό της ελληνικής κουζίνας. Κάθε συνταγή που βρήκαν, έκρυβε μέσα της νοσταλγία, μεράκι και ανάγκη για θρέψη. Ο chef, η διατροφολόγος και ο τεχνολόγος τροφίμων, αξιοποίησαν τις συνταγές αυτές, χρησιμοποιώντας σύγχρονες μαγειρικές τεχνικές, ώστε να διασφαλίσουν την υψηλή διατροφική τους αξία. Υπεύθυνος για αυτό είναι ο Θάνος Βλαχόπουλος που, μετά από 20ετή θητεία στις αθηναϊκές gourmet κουζίνες, αποφάσισε να επιστρέψει γαστρονομικά στις ρίζες του και αφοσιώθηκε στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα.

Οι Νοστιμιές της Μαίρης Στις Νοστιμιές της Μαίρης συνήθως δεν πέφτει καρφίτσα. Καλό είναι να πάρετε ένα τηλέφωνο, για να κρατήσετε το spot που σας αρέσει.

Ύδρας 2, Πλατεία Αγίου Γεωργίου, Κυψέλη Τ: 210 82 29 239 fb: Οι νοστιμιές της μαίρης ig: oi_nostimies_tis_mairis Το αγαπημένο μου παιχνίδι όταν τρώω στης Μαίρης είναι να ακούω από ποιες περιοχές της Αθήνας ήρθαν τα διπλανά τραπέζια: τόσο ξακουστές είναι οι Νοστιμιές που μαγειρεύει η Μαίρη, που τα χιλιόμετρα γίνονται χιλιοστά και κυριολεκτικά όλος ο νομός Αττικής πηγαίνει για να χαρεί η ψυχή του! Ατμόσφαιρα παρέας, άψογη εξυπηρέτηση, πιάτα σαν της μαμάς και της γιαγιάς μας, καθαρά σπιτίσια και πεντανόστιμα. Ό,τι τραβάει η ψυχή σας θα το βρείτε. Τηγανητά; Ψάρια; Θαλασσινά; Μαγειρευτά; Κρέας; Στη Μαίρη θα το βρείτε και μάλιστα σε πολύ καλές τιμές! Μπορείτε πάντα να διαλέξετε από τη βιτρίνα ή να ρωτήσετετα παιδιά του service τι άλλο υπάρχει. Τώρα που καλοκαιριάζει, τέλεια είναι να καθίσετε στα τραπέζια της πλατείας του Αη-Γιώργη, την πλατεία-καμάρι της Κυψέλης! Όποια ώρα της μέρας κι αν επιλέξετε, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ, έχετε τα μάτια σας ορθάνοιχτα: οι πιο διάσημοι της Πόλης τρώνε μόνο στης Μαίρης!

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΊΤΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΌ ΣΑΣ, ΌΧΙ ΤΟ GOOGLE

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΥΓΕΙΑ Ψυχολογικό λεξικό ΑΠΌ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΠΟΥΓΚΑ Ψυχολόγος Ευελπίδων 13 Αθήνα athens-psychologist.gr

Τα όνειρά σου μην τα λες Είχα σκοπό να γράψω για τον φόβο της απόρριψης και για το αν πρέπει όσα ονειρευόμαστε να τα μοιραζόμαστε ή να τα κρατάμε για τον εαυτό μας. Όμως με απασχόλησε και μένα ένα από τα θέματα που κυριάρχησε στην επικαιρότητα αυτήν την περίοδο. Και αναφέρομαι στα όσα συγκλονιστικά περί βιασμού ειπώθηκαν στο υψηλής τηλεθέασης σόου Big Brother από κάποιον από τους συμμετέχοντες. Ωστόσο, παρατήρησα ότι ο συγκεκριμένος νέος χωρίς ασφαλώς να έχει καμία επίγνωση, «μίλησε» με τον δικό του τρόπο για το φόβο της απόρριψης και για το πώς ακριβώς θα συμπεριφερθεί σ’ ένα ενδεχόμενο απόρριψης από μια κοπέλα. Τον ακούσαμε λοιπόν να λέει, γκρόσο μόντο, στους συνομιλητές του με περίσσιο θράσος -όπως άλλωστε στρεβλά επιβάλλει στο μυαλό του η στρεβλά κατανοημένη κρητική λεβεντιά- τι θα κάνει σε περίπτωση που μια γυναίκα τολμήσει να τον απορρίψει! Χωρίς άλλα διλήμματα και δισταγμούς, ο τρόπος που επιλέγει να διαχειριστεί την απόρριψη είναι αυτός. Ούτε φόβος λοιπόν, ούτε τίποτα! Και για να δούμε και τη μεγάλη εικόνα, μέσω του τηλεοπτικού μας «ουρανού», αυτό είναι και το πρότυπο διαχείρισης του φόβου της απόρριψης που μας προτείνεται. Ξεκάθαρα και κατανοητά πράγματα που δεν αφήνουν περιθώρια παρανόησης, έστω και αν υποκριτικά «απορρίπτουν» αποβάλλοντας από το σόου τον πρωταγωνιστή του περιστατικού. Εδώ λοιπόν ταιριάζει η φράση που λέει πως η επιστήμη (της ψυχολογίας εν προκειμένω) σηκώνει τα χέρια ψηλά. Και για να κλείσω από εκεί που ξεκίνησα την απάντηση στο ερώτημα αν όσα ονειρευόμαστε πρέπει να τα μοιραζόμαστε, σε ό,τι έχει να κάνει με τον νεαρό πρωταγωνιστή της θλιβερής ιστορίας μας, θα ήθελα να θυμίσω ένα τραγουδάκι που ίσως εκείνου του φανεί και κάπως οικείο καθώς κάποιοι λένε πως θυμίζει μαντινάδα και ξεκινάει κάπως έτσι: «Τα όνειρά σου μην τα λες γιατί μια μέρα κρύα μπορεί και οι φροϋδιστές να ‘ρθουν στην εξουσία».

Επικονδυλίτιδα αγκώνα Πολύ συχνά παρατηρείται, σε νεαρά κυρίως, άτομα πόνος στον αγκώνα, ιδιαίτερα με τις κινήσεις. Συνήθως εμφανίζεται σε αθλούμενους ή σε απασχολούμενους με χειρονακτικές εργασίες. Πόνος ο οποίος μπορεί να εμποδίσει και τις επαγγελματικές δραστηριότητες, γεγονός ανεπιθύμητο στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης. Τα συνηθέστερα σημεία άλγους στον αγκώνα είναι ο έξω και ο έσω επικόνδυλος. Με απλά λόγια το μέρος του οστού αριστερά και δεξιά όταν κοιτάζουμε τον αγκώνα από μπροστά. Καλείται έξω επικονδυλίτιδα ή "αγκώνας του τεννίστα" (tennis' elbow) όταν ο πόνος εντοπίζεται στον έξω επικόνδυλο και έσω επικονδυλίτιδα ή "αγκώνας του παίκτη του γκολφ" (golfers' elbow). Οι ονομασίες αυτές προήλθαν διότι σε αυτούς του αθλήτες παρουσιαζόταν συχνά το συγκεκριμένο άλγος. Τι είναι όμως η επικονδυλίτιδα; Πρόκειται για ένα σύνδρομο υπέρχρησης ή καταπόνησης. Στον έξω επικόνδυλο εκφύονται εκτείνοντες μύες του καρπού και στον έσω καμπτήρες και πρηνιστές. Οι πολλαπλές κινήσεις του αγκώνα που προσομοιάζουν τις κινήσεις του τεννίστα ή του παίκτη του γκολφ (πρηνισμός-υπτιασμός με κάμψη και έκταση υπό αντίσταση) προκαλούν ερεθισμό, μικρορήξεις και φλεγμονή στους τένοντες των μυών που εκφύονται στα σημεία αυτά. Ουσιαστικά πρόκειται για μια τενοντίτιδα η οποία δεν υποχωρεί εύκολα διότι αφορά μέρος του σώματος που κινείται διαρκώς. Στατιστικά, να σημειώσουμε ότι συχνότερη είναι η έξω επικονδυλίτιδα. Η διάγνωση είναι κυρίως κλινική. Άλγος στην ψηλάφηση των επικονδύλων, πόνος που προκαλείται με χειρισμούς από τον ιατρό όπως έκταση του καρπού υπό αντίσταση με τον αγκώνα σε έκταση ή πόνος με κατά τον πρηνισμό του αντιβραχίου υπό αντίσταση με τον καρπό σε κάμψη. Είναι περιττό να αναφερθεί ότι ο ειδικός ιατρός θα θέσει την τελική διάγνωση και θα αποκλείσει τυχόν τραυματισμούς ή σύνδρομα παγίδευσης νεύρων τα οποία μπορούν να μιμούνται παρόμοια κλινική εικόνα. Ο ακτινολογικός έλεγχος δεν είναι απαιραίτητος και είναι πολύ πιθανό να δείξει μια ασβέστωση

στο σημείο του πόνου. Επίσης και ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία θα δείξει σημεία φλεγμονής στους τένοντες που εκφύονται από τους επικονδύλους. Φυσικά το επόμενο ερώτημα είναι ποιά είναι η αντιμετώπιση. Η συντηρητική αντιμετώπιση είναι αποτελεσματική στον 95% της έξω επικονδυλίτιδας και σε μικρότερο ποσοστό στην έσω. Συνίσταται σε ανάπαυση, τροποποίηση των δραστηριοτήτων και της τεχνικής, ιδίως σε αθλητές, αντιφλεγμονώδη αγωγή στα πρώιμα στάδια καθώς και έγχυση κορτιζόνης τοπικα. Να σημείωσουμε ότι πρέπει να αποφεύγονται οι πολλές εγχύσεις κορτιζόνης στο ίδιο σημείο. Επιπλέον, βοηθητικές είναι και οι δέστρες επικονδυλίτιδας οι οποίες βοηθούν στην καθημερινότητα τους πάσχοντες. Ιδίως στην έξω επικονδυλίτιδα είναι σημαντικές οι διατάσεις των μυών. Αποτελεσματική αντιμετώπιση προσφέρει η φυσικοθεραπεία (ιδίως με τη χρήση υπερήχων) καθώς και η neural therapy. Να επισημανθεί ότι η συντηρητική αντιμετώπιση θέλει υπομονή εκ μέρους του ασθενούς. Αν η συντηρητική αντιμετώπιση δεν φέρει αποτέλεσμα 9-12 μήνες από την έναρξή της στην έξω επικονδυλίτιδα ή 6 μήνες στην έσω τότε το επόμενο βήμα είναι η χειρουργική αποκατατάσταση. Στην έξω επικονδυλίτιδα είναι δυνατό να γίνει και αρθροσκοπικά. Είναι ουσιώδες να τονίσουμε ότι η συμμόρφωση του ασθενούς είναι απαραίτητη στην αντιμετώπιση της πάθησης. Δεν είναι παράλογο αλλά πολλοί δε μπορούν να συμμορφωθούν διότι αδυνατούν να περιορίσουν της επαγγελματικές δραστηριότητες όταν είναι χειρονακτικές. Έτσι η πάθηση γίνεται χρόνια και ο ασθενής αναγκάζεται να οδηγηθεί στο χειρουργείο.

Πέτρος Δεμπεγιώτης Ορθοπαιδικός Χειρουργός

Κυψέλης 106, Πλ. Κυψέλης | Τ.: 213 03 21 924 petros@dempegiotis.gr

ΣΧΟΛΉ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΏΝ ΣΚΎΛΟΥ THEMIS FOUSIAS K9 Κώδικας επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπου και σκύλου!

»

Ο Θέμης ασχολείται με την εκπαίδευση σκύλου σε επαγγελματικό επίπεδο από το 2012. Μόλις το 2018 αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική του σχολή για εκπαίδευση σκύλων στην οποία για 6 μήνες ήταν και ο μοναδικός εκπαιδευτής. Γιατί; Πάνω απ’όλα γιατί αγαπάει βαθιά τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου! Επιπλέον, μέσα από την εκπαίδευσή του σε Ελλάδα και εξωτερικό, διαπίστωσε ότι υπήρχε ελλιπής ενημέρωση για τη σωστή εκπαίδευση σκύλων στην Ελλάδα, έλλειψη παιδείας και κοινωνικής ευθύνης. Έτσι, με πολλή αγάπη και ουσιαστική γνώση, μέσα στα δύο χρόνια λειτουργίας της σχολής, η ομάδα αποτελείται από 11 εκπαιδευτές σε 15 πόλεις της Ελλάδος. Το κοινό τους σημείο; Η αγάπη και ο σεβασμός για τον σκύλο, αλλά και η παρόμοια φιλοσοφία στην εκπαίδευση, αφού τα 2/3 της ομάδας είναι απόφοιτοι της σχολής του Θέμη. Η ΜΈΘΟΔΟΣ Η ομάδα ασχολείται αποκλειστικά με Family Dogs, ενώ ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι η καλλιέργεια εμπιστοσύνης και η αρμονική συμβίωση μεταξύ ανθρώπου και σκύλου, για τη δημιουργία ενός κώδικα επικοινωνίας μεταξύ τους. Σε μια σωστή εκπαίδευση, ο ρόλος του επαγγελματία εκπαιδευτή σκύλων δεν είναι να εκπαιδεύει ο ίδιος τον κάθε σκύλο – γιατί έτσι μαθαίνει να υπακούει μόνο

ΓΝΩΡΊΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΈΣ ΤΗΣ THEMIS FOUSIAS K9 Μπορείτε να καλέσετε στο 6989679999 για να σας λύσουν οποιαδήποτε απορία έχετε για το κομμάτι της εκπαίδευσης ή για τη σχολή εκπαιδευτών. Επιπλέον, μπορείτε να δείτε υλικό και να επικοινωνήσετε στα Social Media, όπως και στην επίσημη ιστοσελίδα.

www.themisfousiask9.gr

τον εκπαιδευτή – αλλά να μεταδώσει τη δεξιότητα εκπαίδευσης στον κηδεμόνα του, έτσι ώστε ο σκύλος να εκπαιδευτεί από αυτόν και να μάθει να υπακούει αυτόν και μόνο. Τα μαθήματα γίνονται κατ’οίκον και γενικότερα, στο οικείο περιβάλλον του σκύλου. Η ΚΑΤΆΡΤΙΣΗ Η σχολή απευθύνεται και σε ανθρώπους που ονειρεύονται να ακολουθήσουν το επάγγελμα του εκπαιδευτή και είναι η μοναδική σχολή εκπαιδευτών σκύλων που έχει έδρα και στεγάζεται, σε κεντρικό σημείο της πόλης της Θεσσαλονίκης, και προσεχώς στη πόλη της Αθήνας. ΌΛΗ Η ΕΛΛΆΔΑ ΈΧΕΙ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΉ ΤΗΣ! Τα κεντρικά γραφεία της σχολής είναι στη Θεσσαλονίκη και έπειτα οι εκπαιδευτές προσφέρουν μαθήματα εκπαίδευσης σκύλων κατ’οίκον σε ακόμα 14 πόλεις της Ελλάδος: Αθήνα, Λάρισα, Κατερίνη, Αλεξάνδρεια, Βέροια, Γιαννιτσά, Έδεσσα, Νάουσα, Αριδαία, Κιλκίς, Πολύκαστρο και στη Κρήτη: Ηράκλειο, Χανιά και Ρέθυμνο. Τον Ιούνιο του 2019 ξεκίνησαν τις εκπαιδεύσεις και στην Αθήνα έχοντας αυτή τη στιγμή δύο εκπαιδευτές και μέσα στον επόμενο μήνα, θα υπάρχουν γραφεία και εδώ!

Themis Fousias K9 @themisfousias.k9 Themis Fousias K9

ΤΙ ΛΕΝΕ Τ’ ΑΣΤΡΑ Από την Νταίζη Ντάκου ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΚΡΙΟΣ | Όχι πίεση στο ταίρι, αλλιώς τη σχέση την έχεις χαμένη από χέρι. Στα επαγγελματικά τα πράγματα αλλάζουν, μην στεναχωριέσαι όμως, τα νερά πρέπει να κυλούν και να μην λιμνάζουν.

είσαι

ΚΟΜΑΝΤΩ

από την Μαντώ Βλάχου

Θηλυκός Γύπας Ας μιλήσουμε για θηλυκό "γύπινγκ" λοιπόν, τώρα που το άθλημα απέκτησε και όνομα, να 'ναι καλά το gntm που μας ανοίγει τους πνευματικούς ορίζοντες. Το γύπινγκ το αντρικό που λέτε φιληνάδες το ξέρουμε και όλο και κάποια στιγμή το έχουμε νιώσει, αλλά τη θηλυκή εκδοχή του δεν την έχουμε αγγίξει και τόσο. Αν κάτσετε να σκεφτείτε, σε κάθε κοριτσοπαρέα υπάρχει εκείνη η φίλη-θηλυκός γύπας που θα σκανάρει σε 1,5 λεπτό όλα τα αρσενικά σε ακτίνα χιλιομέτρου και θα περάσει στην επόμενη πίστα στο άψε σβήσε. Η γύπισσα στοκάρει το στόχο ανελέητα για ένα μισαωρακι μέχρι να πιει το πρώτο ποτάκι και, πριν ακόμη περάσει στο δεύτερο, έχει βρεθεί να μιλάει με το επίλεκτο αρσενικό. Είναι εκείνη που θα σηκωθεί με αέρα και ποτό στο χέρι με πρόφαση του στυλ «πάω τουαλέτα», ή να ζητήσω ένα καλαμάκι από το μπαρ, και τσουπ περνάει σύριζα από το στόχο. Κι αυτός ο αδαής δεν ξέρει τι τον περιμένει και τι πλάνα έχουν βγει για πάρτη του, αλλά και κάπως τον βγάζει από τη δύσκολη θέση η γύπισσα, γιατί βλέπεις κάνει αυτή όλη τη δύσκολη δουλειά.

ΤΑΥΡΟΣ | Μην αφήσεις τις παρεξηγήσεις να διαλύσουν όσα προσπαθούσες καιρό να χτίσεις. Αυτά για τα ερωτικά, αλλά και τα επαγγελματικά πρόσεχέ τα και μίλα όσο μπορείς λακωνικά.

GNTM εσύ σούπερ σταρ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ η εκπομπούλα κόλαση!! Καλλονοί και καλλονές από κάθε άκρη αυτής της χώρας έδωσαν τη μάχη των μαχών για να γίνουν η 20αδα φωτιά του φετινού gntm. Και ναι, οκ, από κορίτσια χορτάσαμε 2 χρόνια τώρα, αλλά για φέτος μας επιφύλασσαν μεγάλη εκπληξούλα... Αγόρια... Έβαλαν Αγοοοοοόρια!! Καθόλου έξαλλη και καθόλου απελπισμένη δεν είμαι, γιατί σε άκουσα που το σκέφτηκες. Αλλά βρε φίλη όπως και να το κάνεις το αντρικό στοιχείο ήταν η ένεση που χρειαζόμασταν τη φετινή σεζόν. Για να δούμε λοιπόν...

Πριν λίγες δεκαετίες οι επιλογές για ετοιματζήδικο τσιμπολόγημα ήταν πολύ περιορισμένες. Όσοι διατηρούν μνήμες των δεκαετιών του ’50 και του ’60 θα θυμούνται το “κινητό μπαρ” των κινηματογραφικών αιθουσών να διαλαλεί στα διαλείμματα την πραμάτεια του: «Σάμαλι, κωκ, τυρόπιττες!». Και καμιά σοκολάτα. Πιο έξω κυριαρχούσε το σουβλάκι (με πίττα, ντομάτα και κρεμμύδι). Στις δε (κατ’ευφημισμόν) σχολικές καντίνες, αλλά και τους πλανόδιους που έκαναν αντίπραξη στις πόρτες των σχολικών αυλών ρίχνοντας τις τιμές (αλλά και την ποιότητα), έβρισκε κανείς για κολατσιό (“δεκατιανό” το

Το ίδιο και σε διάφορα μικρομάγαζα, όπου, προς τα τέλη της δεκαετίας του ’60, εισέβαλαν οι πίτσες· κάτι μικρές ατομικές πριν γεμίσει η χώρα με τόσες πιτσαρίες που δεν έμεινε ανεκμετάλλευτο ούτε ένα ιταλικό τοπωνύμιο. Από κοντά καθιερώθηκαν τα ελληνικού τύπου σάντουϊτς, πριν πάρουν την σκυτάλη άλλες ξενόφερτες λιχουδιές. Την κλασική μπουγάτσα είχαν φέρει μικρασιάτες πρόσφυγες. Στου «Μερακλή» την απολαμβάναν προπολεμικά οι Αθηναίοι κατά τη Μαρία Ιορδανίδου. Ρίζωσε περισσότερο στα βόρεια, με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελεί επιβεβλημένη γευστική απόλαυση (με κρέμα, αλλά και με τυρί ή κιμά πια) για

ΛΕΩΝ | Όπως κάθε μήνα, έτσι και τώρα, ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, επιτέλους, ήρθε η ώρα. Αν θέλετε μέρες υγιείς, επενδύστε σε ανθρώπους που δεν είναι αδαείς.

ΖΥΓΟΣ | Αυστηροί είστε με όλους και όλα, έτοιμοι είστε να πιάσετε τα πολυβόλα. Κοιτάξτε όμως και του άλλου μεριά, αλλιώς θα χάσετε όλα τα καλά. Μπορεί να σας αδικούν, αλλά βάλατε το χεράκι σας ώστε να απογοητευτούν.

H ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ είπαν πολύ αργότερα) μόνο τυρόπιττες και καμμιά μπουγάτσα.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ | Νέες συνεργασίες, στον έρωτα ή στις μπίζνες. Τα ίδια όμως λάθη να μην κάνεις, μην κλαψουρίζεις και μην γκρινιάζεις. Ισορροπία χρειάζεται να βρεις, σε όσα θέματα μπορείς.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ | Ακολουθήστε μια ιδέα και να την πάτε ως το τέρμα. Αφοσιωθείτε σε ένα σκοπό και πηγαίντε ένα ταξίδι, έστω και ως τον Ωρωπό.

Τέλος, αυτή η φίλη κάποιες φορές δεν είναι και ΤΟΣΟ φίλη, αφού δε θα διστάσει εννοείται να διεκδικήσει το ενδιαφέρον πρόσωπο ακόμη και της κολλητής της. Ηθικό δίδαγμα, λοιπόν, με τη φίλη γύπισσα βγαίνεις το πολυ για ένα καφεδάκι στα γρήγορα, καλή δε λέω, αλλά αρπαχτικούλα.

Μπουγάτσες και τα… συναφή

ΔΙΔΥΜΟΣ | Δες με μια άλλη ματιά τον έρωτα και τα καυτά φιλιά. Δεν είναι όλα τραγωδία, καιρός να αλλάξεις το κανάλι και να δεις μια κωμωδία. Επαγγελματικά βρες τι επιθυμείς, άλλος δεν ξέρει, τι ποθείς.

τους περαστικούς ιδιαίτερα από Θεσσαλονίκη ή Σέρρες. Παρότι, όμως, τη φέρανε τουρκομερίτες συμπατριώτες μας και παρά την προδιάθεση που προκαλεί ηχητικά, η μπουγάτσα ως λέξη δεν έχει ακραιφνώς τούρκικες καταβολές. Έχει λατινική καταγωγή (focacius), από το focus = φωτιά, κάτι που υποδηλώνει ψήσιμο σε φούρνο. Σας θυμίζει τίποτε αυτή η λέξη; Ασφαλώς! Ένα από το πιο πρόσφατα σκευάσματα που κοσμούν τις θερμαινόμενες προθήκες με έτοιμο κολατσιό: την ομόρριζη της μπουγάτσας ιταλικής προέλευσης φοκάτσια (focaccia)! Αλλά και το παραδοσιακό κερκυραϊκό πασχαλιάτικο τσουρέκι, την κατά πάσα πιθανότητα ομόρριζη και αυτή, φογάτσα. Και προσοχή στα… σάλια σας!

Ο Τι;Πώς;

ΣΚΟΡΠΙΟΣ | Ευδαιμονία και χαρά, αυτό το μήνα πάτε αρκετά καλά. Άνοδος σε καριέρα, αλλά και ερωτικά, εξάλλου τα καλύτερα γκολ μπαίνουν στα φιλικά. ΤΟΞΟΤΗΣ | Ήσασταν εσωστρεφείς όλο τον Σεπτέμβρη, δεν θα βρείτε ταίρι ούτε το Νοέμβρη. Ανοίξτε λίγο την καρδιά, σε όσα ξεχάσατε πριν χρόνια πολλά. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ | Βάλατε κάποιον στο μάτι και τον Οκτώβρη αυτός θα δει σε εσάς αυτό το κάτι! Μην υπερβάλλετε όμως με όλα αυτά, αφήστε λίγο τα πράγματα να κυλήσουν ομαλά. ΥΔΡΟΧΟΟΣ | Καινούργια γνωριμία, έρχεται αυτό το μήνα. Μπορεί να είναι εδώ κοντά, μπορεί και στη Ραφήνα. Σημασία έχει να εκτιμήσεις όσα η μοίρα σου στέλνει να γνωρίσεις. ΙΧΘΥΣ | Μαζέψτε λίγο το συναισθηματισμό, μέχρι να δείτε και από τον άλλον λίγο ερωτισμό. Όλα υπομονή θέλουν, όλα τα άλλα μη σε μέλλουν

Σταυρόλεξο ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ 1. Το όπλο του Δαβίδ (γενική).

2. Γνωστός ο μίτος της.

3. Τα πολλά ποτηράκια του μεθούν. - Ένα τέτοιο λιμάνι εξαρτάται από τις Η.Π.Α. (αντιστρόφως).

4. Πάλαι ποτέ κραταιός ασφαλιστικός οργανισμός. Δεν χρειάζεται να περιμένει άλλο (αντιστρόφως).

5. Οι φυσικές είναι ορυκτό ηφαστειακής προέλευσης.

6. Επιβλέπω εκτέλεση εργασίας, γραπτή εξέταση κ.λπ. (αντιστρόφως).

7. Κινέζικο μέτρο. - Τύπος αντωνυμίας από μία από τις γνωστότερες φράσεις που αποδίδονται στον Αρχιμήδη (αντιστρόφως).

8. Έχει μείνει με ανοιχτό το στόμα από την έκπληξη (με το άρθρο). - Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκφράσει αντίθεση ή δισταγμό (αντιστρόφως).

9. Η απουσία του δεν δικαιολογείται (αιτιατική). ΚΑΘΕΤΩΣ

1. Το επίθετο διαπρεπών νομικών (πατέρα και γιου) με καταγωγή από την Κύπρο.

2. Επίσημο ένδυμα. - Προσφέρει επαγγελματική εκπαίδευση.

3. Διατυπώνω μία υπόθεση ή βγάζω ένα συμπέρασμα. - Δείχνει.

4. Κατάφαση. - Τις έχουν τα… ασυγκράτητα άτομα.

ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΚΗ ΔΙΟΓΟ

Από τον Λέανδρο Σλάβη

Βρείτε την λύση του σταυρόλεξου στο www.ipolizei.gr

5. Δύο οδοντικά. - Δεν της λείπει κάτι. - Πληθυντικός άρθρου.

6. Έδωσα ονομασία.

7. Αυτή η πολιτική ασκείται για τους παραγωγούς ενός ποτού (αιτιατική καθαρεύουσας, αντιστρόφως).

8. Είδηση εξ... ανατολών (αντιστρόφως).

9. Τα πήρε όλα… - Απαγορεύει.

ΓΑΤΑΚΙΑ Ο ΣΚΥΛΟΣ...

Απεργία στα παρκέ! Ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά το γονάτισμα του Colin Kaepernick (παίκτης των San Francisco 49ers, ομάδας του αμερικάνικου ράγκμπι) με χιλιάδες άρθρα και κείμενα να έχουν γραφτεί για την ενέργεια του να γονατίσει στον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ και για την γενικότερη στάση του απέναντι στο τεράστιο πρόβλημα του ρατσισμού στην Αμερική, έρχονται οι παγκοσμίως διάσημοι παίκτες του NBA, εν μέσω πανδημίας, εν μέσω εγκλεισμού τους επί διμήνου σε ένα bubble στο Orlando, οργισμένοι από τις δολοφονίες και το συνεχιζόμενο κύμα βίας κατά μαύρων πολιτών από αστυνομικούς να προχωρήσουν στη πιο δραστική αντίδραση: να κάνουν απεργία, να μην αγωνιστούν στα παιχνίδια των Playoffs. Οι παίκτες του ΝΒΑ έβαλαν και πάλι τη λέξη απεργία στη καθημερινότητα της αμερικάνικης κοινωνίας.

Οι παίκτες του NBA και γενικότερα, τα δημόσια πρόσωπα, που έχουν πιο εύκολο βήμα μαζικής απεύθυνσης, χρειάζεται απλά να συνδράμουν το λιθαράκι τους προς τις συγκεκριμένες κατευθύνσεις, ενάντια στην κοινωνική αδικία και το ρατσισμό. Είναι αλήθεια ότι την τελευταία πενταετία οι αθλητές του NBA αυτό το κάνουν και με το παραπάνω. Οι ενέργειές τους γίνονται κλιμακωτά: από τα μπλουζάκια “I can’t breathe” για τον Τζωρτζ Φλόιντ, στις δημόσιες αντιρατσιστικές δηλώσεις, από την πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων κατά της αστυνομικής βίας, σε γήπεδα γεμάτα κοινωνικά μηνύματα και από εκεί σε μια μη προγραμματισμένη απεργία. Φυσικά μία 24ωρη ή 48ωρη απεργία δεν θα μπορέσει ποτέ να αλλάξει τον κόσμο (πόσω μάλλον, αν αυτή είναι προγραμματισμένη ΓΣΕΕ μου…), όμως το γεγονός πως ακόμα και μέσα από τη

"φούσκα" του Ορλάντο, εν μέσω play off, αυτή τους η ενέργεια, όχι μόνο προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις, σταματώντας όλα τα sports των Η.Π.Α, αλλά κατάφερε να μπει στα πρωτοσέλιδα όλων των πολιτικών εφημερίδων και πρώτο θέμα σε κάθε δελτίο ειδήσεων, δείχνει τη δύναμη της κίνησης, είτε κρίνοντάς της ως αποσπασματική, είτε υπό το πρίσμα μιας προειδοποίησης για τα μελλούμενα. Και τούτο, παρά τον εν τέλει συμβιβασμό για τη επανέναρξη των πλέι οφ και την ολοκλήρωση της σεζόν, μόλις την επόμενη μέρα. Σε κάθε περίπτωση όμως, και μόνο η επαναφορά της λέξης «απεργία» στην αμερικάνικη καθημερινότητα και η προβολή αντιρατσιστικών και κατά της αστυνομικής βίας απόψεων, η αφύπνιση της κοινωνικής συνείδησης μόνο ως κάτι πολύ θετικό μπορεί να αποτιμηθεί.

...ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ!

Το πρωτότυπο

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΔΙΠΛΗ ΓΩΝΙΑ ΛΗΨΗΣ από τον Θανάση Βέμπο

Ερευνητή του ανεξήγητου, συγγραφέα

Κάποτε οι δευτεριάτικες εκδόσεις των εφημερίδων ήταν γεμάτες διαφημίσεις για τις νέες ταινίες που προβάλλονταν στους κινηματογράφους (τότε οι πρεμιέρες γίνονταν τη Δευτέρα). Οι διαφημίσεις για τις ταινίες επιστημονικής (και όχι μόνο) φαντασίας που προβάλλονταν κάποτε, είναι πραγματικές χρονοκάψουλες, αφού μας αποκαλύπτουν περισσότερα για το zeitgeist της εποχής, παρά για την ίδια την ταινία. Η σύγκριση της διαφήμισης με την πραγματική αφίσα της ταινίας, φανερώνει πολλά για την τότε «πρόσληψη» των ταινιών φαντασίας.

1969: CAPTAIN NEMO AND THE UNDERWATER CITY Το «Captain Nemo and the Underwater City» ήταν ένα βρετανικό φιλμ του 1969 με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ράιαν στο ρόλο του θρυλικού πλοιάρχου Νέμο. Μπροστά στο προγενέστερο «20.000 Leagues Under the Sea» της Disney (1954), ήταν απλώς ένας πάμφτωχος συγγενής. Το «Captain Nemo and the Underwater City» είχε πάντως καλές προθέσεις και ήθελε να δημιουργήσει μια βικτωριανή ατμόσφαιρα απόδρασης –κάτι σαν το «Around the World in Eighty Days» (1956) κι όχι έναν steampunk παράλληλο κόσμο σαν τις «20.000 Λεύγες». Ωστόσο, οι ραγδαίες εξελίξεις των 1960s έκαναν την ταινία απολύτως αναχρονιστική όταν αυτή προβλήθηκε. Για το εξοικειωμένο με τον Ιούλιο Βερν ελληνικό κοινό που είδε την ταινία στις κινηματογραφικές αίθουσες τα Χριστούγεννα του 1969, ο τίτλος «Ο Πλοίαρχος Νέμο» έφτανε και περίσσευε. (Τα Νέα, 26.12.1969)

Η μεταφορά

Το πρωτότυπο

1963: Atragon Το γιαπωνέζικο Atragon (γνωστό και ως «Kaitei Gunkan» – «Το Υποβρύχιο Πολεμικό Πλοίο») είναι ένα φιλμ «τοκουσάτσου» (ταινίες βασισμένες στα ειδικά εφέ) του 1963, βασισμένο σε μια σειρά εφηβικών βιβλίων περιπέτειας και αντίστοιχων κόμικς. Στο φιλμ πρωταγωνιστεί το σούπερ υποβρύχιο Γκοτένγκο, που στην αμερικανική έκδοση (1965) μετονομάστηκε σε Άτραγκον. Η ταινία ήταν μία από τις πολυάριθμες παρόμοιες της δεκαετίας του 1960, τις οποίες η Ιαπωνία παρήγαγε με

ξέφρενο ρυθμό. Σε μια εποχή που ο κινηματογράφος επιστημονικής φαντασίας ήταν παντελώς ανυπόληπτος παγκοσμίως, η ελληνική διαφήμιση της ταινίας στις εφημερίδες της εποχής είναι μια απολαυστική αποθέωση από μόνη της, συρραφή όλων των πιασιάρικων κλισέ της εποχής: Σούπερμεν, Τζέιμς Μποντ και φυσικά η απαραίτητη «ατομική σεξοβολίδα» για το στερημένο φιλοθεάμον κοινό της εποχής. (Τα Νέα, 30.9.1967)

Η μεταφορά

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Όταν επέλαυναν πρωταγωνιστές-κεραυνοί, Πλοίαρχοι Νέμο, χίλιοι Τζέιμς Μποντ, δώδεκα (τουλάχιστον) θυελλώδεις Σούπερμεν και ατομικές σεξοβολίδες Made in Japan (εγγύηση ποιότητας), τότε το αίμα κόχλαζε στις φλέβες των «φίλων των Μεγάλων Συγκλονισμών». Όλα τα ikons των 1960s μαζεμένα, για το τότε ανεπιτήδευτο ελληνικό κινηματογραφικό κοινό, σε μια εποχή αθωότητας, πολύ πριν την επέλαση της επιτήδευσης και των απολύτως προβλέψιμων, υπερτέλειων CGI και ειδικών εφέ, πολύ πριν το μπουχτισμένο, μπλαζέ και βαρυστομαχιασμένο κοινό του 21ου αιώνα.

ΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΣΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΕΡΓΑΣΙΑ SERVICE LAPTOP · P.C. · TABLET · SMARTPHONE ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΕΣ ΤΙΜΕΣ & ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Και οι υπολογιστές έχουν … το γιατρό τους! Βρίσκεται στην Κυψέλη, αλλά πηγαίνει σε όλη την Αθήνα. Όλο το δυναμικό του Computer Doctor έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία, ώστε να επιλύσει όποιο πρόβλημα προκύψει με τον υπολογιστή, το laptop, το κινητό, το tablet, το δίκτυο. Ειδικά τώρα, που η τηλεεργασία μπήκε για τα καλά στις ζωές μας, καλό είναι να αποθηκεύσουμε το τηλέφωνο...στο speed dial!

Κάθε χώρος που μπαίνουμε έχει κάποιους συγκεκριμένους τύπους ανθρώπων. Υπάρχουν χώροι που δεν έχουμε μπει ποτέ και υπάρχουν και χώροι που χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε βρει αυτό το σημείο μέσα στην πόλη που μας κάνει να κουμπώνει το είναι μας, το θέλω μας και να βρίσκουμε ομοϊδεάτες μας. Ένας τέτοιος χώρος είναι τα βιλιοπωλεία-καφέ. Ένας ζεστός και ατμοσφαιρικός χώρος που μπορείς να διαλέξεις ή να φέρεις το βιβλίο σου, να παραγγείλεις το πότο ή τον καφέ σου και να για μερικές ώρες να ταξιδέψεις χωρίς να σε ενοχλεί τίποτα. Να ξεχάσεις κάθε τι που σε απασχολεί και να αφεθείς στις αλήθειες και στους παράλληλους κόσμους που μόνο ένα βιβλίο μπορεί να σου προσφέρει.

5 τύποι που συναντάς σε βιβλιοπωλείο-καφέ Ο δεν μπορω να συγκεντρωθω Είναι αυτή η κατηγορία που θέλουν να διαβάσουν αλλά το μυαλό του πετάει σε οτιδήποτε άλλο πέρα του βιβλίου τους. Τους φταίει ο καναπές, το γραφείο τους, το κρεβάτι, το κινητό που χτυπάει, το κουδούνι κτλ. Η μόνη σωτηρία είναι το βιβλιοκαφέ. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια γωνίτσα με ένα ποτήρι κρασί και ένα μεγάλο περιμετρικό σωσίβιο από βιβλία. Το μυστικό είναι λέξη, λέξη και σταδιακά από την σειρά πάμε στην παράγραφο, μια γουλιά κρασί μια γρήγορη ματιά στον χώρο και μετά ξανά από την αρχή. Προτίμησε ένα ευανάγνωστό και ευχάριστο βιβλίο.

ΙντελεξουΕλ Εδώ μιλάμε για αυτόν τον συμπαθητικό ευγενέστατο και ήσυχο ιντελεξουέλ τύπο που συχνάζει στα θέατρα, στις γκαλερί και στις παρουσιάσεις βιβλίων. Συνηθώς φοράει έντονα γυαλιά, διαλέγει γήινους και παστελ χρωματισμούς στα ρούχα και στις συζητήσεις προτιμά να μιλάει για πολιτικοκοινωνικά θέματα, ποίηση και καλλιτεχνικά κινήματα. Είναι η προσωποποίηση της κινητής βιβλιοθήκης και έχει πάντα μαζί του μια ποιητική συλλογή. Την ώρα του διαβάσματος, της ιεροτελεστίας δηλαδή, μπορείς να διακρίνεις το βλέμμα που βυθίζεται στις αράδες που έχει μπροστά του. Λιγομίλητος εκεί που πρέπει και γλαφυρός όταν περιγράφει το αγαπημένο του βιβλίο-ορόσημο στην πνευματική του σταδιοδρομία.

Ο ΦοιτητΗΣ ο αυθεντικΟΣ Ο κάθε φοιτητής που σέβεται τον εαυτό του έχει μεταξύ άλλων το στέκι βιβλιο-καφέ. Δεν είναι ο κλασικός χώρος της βιβλιοθήκης που μελετάει αποκλειστικά τα μαθήματα και τις εργασίες που έχει να κάνει για την εξεταστική αλλά είναι ο χώρος που μελετάει, χαλαρώνει, πίνει τον καφέ του και γνωρίζει πιο εύκολα ανθρώπους μέσα από τους τίτλους των βιβλίων που διαβάζουν. Πόσες και πόσες γνωριμίες ή έρωτες ξεκινάνε με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου που διαβάζει το πρόσωπο του ενδιαφέροντος; Πόσα χαρτάκια μπήκαν σε βιβλία, που ξεκουράζονται δίπλα σε μια κούπα καφέ; Πόσα βλέμματα ανταλλάχθηκαν μεταξύ τρίτου και τέταρτου κεφαλαίου;

Ο βιβλιοφΑγοΣ Εδώ είναι μια κατηγορία, σπάνιο είδος στις μέρες μας , που εντοπίζεται συνήθως σε βιβλιοθήκες. Έχει ή κάνει σπουδές πάνω στην φιλολογία ή στην Ιστορία γράφει συγγράμματα και μπορεί όντως να τελειώσει ένα βιβλίο σε μια μέρα. Για κάθε βιβλίο που τελειώνει έχει ήδη αγοράσει άλλα τρία. Θα βρεις στοίβες βιβλία στο σπίτι του σε κάθε γωνία ακόμα και στην κουζίνα. Διαβάζει τα πάντα από εφημερίδα μέχρι τόμους βιβλίων και ότι έχει γράμματα και προτάσεις πάνω. Αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους σύμφωνα με ποια βιβλία έχουν διαβάσει και μπορεί να ανατρέξει σε συγγραφείς και τίτλους πιο γρήγορα και από το γκουγκλ.

Ο εσωστρεφΗΣπαρατηριτικΟΣ Σίγουρα διαβάζει. Όχι όπως ο βιβλιοφάγος αλλά ξέρει να διαλέγει βίβλια και συγγραφείς. Διάβαζει από ποιήση μέχρι βιβλία αυτοβελτιώσης. Σίγουρα εσωστρεφής ψάχνει πάντα να κάτσει σε μια γωνιά. Απολαμβάνει μια ζεστή κούπα καφέ, επεξεργάζεται τα πάντα στο βιβλίο μέχρι και που έχει τυπωθεί. Έχει επεξεργαστεί το βιογραφικό του συγγραφέα, τον πρόλογο, την αφιέρωση, την γραμματοσειρά, πόσα κεφάλαια έχει, την αισθητική μέχρι και ποιος εικονογράφησε το βιβλίο. Κλείνει κινητό, παίρνει μια βαθιά ανάσα και ξεκινάει να στροβιλίζεται στην ιστορία του βιβλίου. Κάθε φορά που τον αγγίζει μια προτάση, μια παράγραφος πίνει και μια γουλιά από τον καφέ. Δεν θα σηκώσει κεφάλι αν δεν τον διώξει ο σερβιτόρος ή αν δεν κοπεί το ρεύμα.

NE PUBLIAEDI, COMAXIMIS. CORUM MANTEM PERO, CONCERF ICAEQUO NSINPRATOR QUODIUS ET PULEM TERFEX NIUM MOVENAT ORBIT, NERIS CONSULINCUR PRIBUS, NOTENDACRIS CONSULIS MORBEM OCTO IAM ESTIERVIT. OD MORUM OMNIS

Αγαπημένο μέρος στον αριθμό 9 της οδού Κολοκοτρώνη, ξεχωρίζει για την καλλιτεχνική και προσεγμένη αισθητική, είναι ξακουστό για τα ιδιαίτερα κοκτέιλ με γεύσεις και μυρωδιές από την ελληνική φύση (περγαμόντο, ηλιοτρόπιο, ραβέντι, αρμπαρόριζα, πεύκο, βιολέτες και δίκταμο), σε κάνει να χάνεσαι ανάμεσα στα βιβλία και τα έργα τέχνης που κοσμούν τον εσωτερικό του χώρο.

Kolokotroni 9 Κολοκοτρώνη 9, Αθήνα // Τ.: 210 32 32 795 FB: Kolokotroni 9 // IG: @kolokotroni_9

Είναι ανοιχτά από το πρωί για καφέ, ενδείκνυται για διάβασμα, εργασία και ανακάλυψη παλιών και νέων τίτλων, αλλά όχι μόνο. Όλες τις ώρες της ημέρας σε κάνει να απολαμβάνεις την οικεία και φιλική ατμόσφαιρα που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποί του. Σημαντικό κομμάτι του μαγαζιού, τα μοναδικά ακούσματα που ντύνουν μελωδικά τις στιγμές μας! Στο 9, θα ακούσεις μουσικές από όλα τα μέρη του κόσμου, αφού πολλοί μουσικοί παραγωγοί παίζουν τα βράδια τα αγαπημένα τους είδη.

Ομπρέλα Coffee Bar Ερατοσθένους 21, Παγκράτι Τ.: 210 75 26 667 // FB: Ομπρέλα Coffee Bar

Η Ομπρέλα στο Παγκράτι αποπνέει την οικεία και cozy ατμόσφαιρα, που αρμόζει σε ένα ξεχωριστό στέκι του αθηναϊκού κέντρου. Η ιδιαίτερη αισθητική του χώρου, με τις ομπρέλες να δεσπόζουν στο ταβάνι και όλες οι λεπτομέρειες της διακόσμησης θυμίζουν ένα ονειρεμένο σπιτικό σαλόνι ή κάποιο vintage γραφείο!

Γι’αυτό και επιλέγεται όλο και συχνότερα, για διάβασμα ή εργασία. Φοιτητές και εργαζόμενοι κάθονται στα τραπεζάκια για να εμπνευστούν και να μελετήσουν με περισσότερο κέφι! Μα δεν είναι τέλειο να εργάζεσαι ή να διαβάζεις σε ένα μέρος ήσυχο, συντροφιά με εκλεκτό καφέ ή κάποιο ελαφρύ ποτό; Πάντως, ακόμη και όταν πέφτει η νύχτα και ο παλμός ανεβαίνει, η Ομπρέλα είναι εδώ για να ομορφύνει το βράδυ μας.

Από το δίσκο “Το hip hop της Μεσογείου Αντίποινα & Social Waste” (2017, ανεξάρτητη παραγωγή) Στίχοι: Λεωνίδας

“Μα εγώ τα σχολεία που πήγα Ήταν θάλασσα και ουρανός Δεν κυβερνά τα σχολεία που πήγα Ούτε διάβολος ούτε θεός”

“Τα σχολεία που πήγα δεν τα `κλεισαν σε τοίχους Κι ας τα βάζω σε στίχους δραπετεύουν ξανά”

ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΗΧΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Στα σχολεία που πήγα δε διδάσκουν το μίσος

Τα σχολεία που πήγα, μια μεγάλη πορεία

Κι ίσως κάποτε ίσως να το ζήσεις κι εσύ

από μπροστά αστυνομία και από πίσω ναζί

Στα σχολεία που πήγα έχουν κάνει στην μπάντα

τα σχολεία που πήγα, από τα κάτω φτιαγμένα

Κρατική προπαγάνδα, δολοφόνους ναζί

οριζόντια με μένα και είμαστε όλοι μαζί

Στα σχολεία που πήγα έχει κορίτσια κι αγόρια

τα σχολεία που πήγα, δάσκαλοι ερασιτέχνες

Που μαζί κι όχι χώρια συντηρούν τη φωτιά

μου διδάξανε τέχνες, να μιλάω στους φτωχούς

Στα σχολεία που πήγα οι φτωχοί αυτού του κόσμου

στα σχολεία που πήγα είδα αλληλεγγύη

Σε κοιτάζουνε φως μου με καθάρια ματιά

οι ξένοι ήταν οικείοι, φίλοι με τους τρωτούς

Τα σχολεία που πήγα δεν τα `κλεισαν σε τοίχους

στα σχολεία που πήγα, μου είπανε την αλήθεια

Κι ας τα βάζω σε στίχους δραπετεύουν ξανά

για του αντάρτη τα στήθια και στην πρώτη γραμμή

Τα σχολεία που πήγα του El Alto παζάρι

στα σχολεία που πήγα, μου είπανε τους χαφιέδες

Νύχτα δίχως φεγγάρι και καρδιά που πονά

τους ξεπλένουν λακέδες μελανιού ποταμοί

Τα σχολεία που πήγα τα σκεπάζει η ομίχλη

τα σχολεία που πήγα, δωρεάν και δημόσια

Κι η βροχή που τους ρίχνει ο πλατύς ουρανός

όχι πλουσίων συμπόσια, λαϊκές γειτονιές

Τα σχολεία που πήγα στον ορίζοντα πέρα

τα σχολεία που πήγα, δίχως κάγκελα είναι

Πλοίο με μαύρη μπαντιέρα, μέγας ωκεανός

χορδές σκέψου και γίνε κρητικές κοντυλιές

Τα σχολεία που πήγα τα θυμάμαι σαν ψέμα

Τα σχολεία που πήγα δίχως τέλος ταξίδι

Μα είχαν σάρκα και αίμα και το βλέμμα βαθύ

Παιδικό ένα παιχνίδι μες στη μνήμη μου λες

Τα σχολεία που πήγα μπορεί να `ναι του δρόμου

Τα σχολεία που πήγα, τα `χω κάνει πυξίδα

Ή σε κάποιο όνειρό μου ίσως να τα `χα δει

Και στο σώμα μου απάνω χαραγμένες γραμμές

Μα εγώ τα σχολεία που πήγα

Μα εγώ τα σχολεία που πήγα

Ήταν θάλασσα και ουρανός

Ήταν θάλασσα και ουρανός

Δεν κυβερνά τα σχολεία που πήγα

Δεν κυβερνά στα σχολεία που πήγα

Ούτε διάβολος ούτε θεός

Ούτε διάβολος ούτε θεός

Κάθε φορά και μια ξεχωριστή απόλαυση!

pasatempo.neafiladelfeia

Ο,ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

ΕΔΕΣΜΑΤΟΠΩΛΕΊΟΝ - ΝΈΟ ΚΑΦΕΝΕΊΟ Κάνουμε και

delivery T. 210 25 13 320 Καθημερινά 13:00-00:00

Έφτασεεεε!

Λεωφ. Δεκελείας 108 | Νέα Φιλαδέλφεια τ.: 210 25 13 220