H Patision Zei-Martios 22

. μία πρ όταση ..

Καθρέφτες λοιπόν...

ά β γά ζουν ν όημα, είναι

Δευτέρα 16 Μαρτίου, 10.15 π.μ. Οδός Πατησίων

από Ο και π ου στ η σειρ

Φωτογράφιση για το εξώφυλλο

Ένας αρχαίος μάγος Ινδιάνος που κάποτε έμενε μέσα στο δάσος του Πεδίον του Άρεως, έκρυψε λίγο πριν τη δύση του και του ιδίου και της φυλής του, ένα κείμενο κάτω από το τσιμέντο που βίαζε το

όλες ξ εκινο ύν

χώμα. Χρόνια μετά δύο πιτσιρικάδες που έκαναν γκράφιττι πολύχρωμα για να φαίνονται και φόραγαν σκούρες μπλούζες για να μην φαίνονται, βρήκαν το κείμενο. Άρχισαν να το διαβάζουν, με ενδια-

νέες λ έξεις,

φέρον τέτοιο, που ποτέ δεν έδειχναν για τα μαθήματα του σχολείου τους. Και με τρόπο μαγικό καταλάβαιναν τη γλώσσα και τα ορνιθοσκαλίσματα του μάγου.

! Τρεις

“Καθρέφτες λοιπόν, καθρέφτες. Μας φέρατε καθρέφτες, ενώ δεν είχαμε. Εμείς καθρεφτιζόμασταν στις λίμνες και στα μάτια των συ-

Ουγκ! Ουαο υ, ουσ τ

ντρόφων. Τα μικρά σας καθρεφτάκια, μας έκαναν γούστο στην αρχή. Γελάγαμε με τις γκριμάτσες και τα αναμαλλιασμένα πρόσωπά μας. Κοιτιόμασταν με τις ώρες. Μετά άρχισε η κατήφεια, η στεναχώρια και η ματαιοδοξία. Προσέχαμε την κάθε λεπτομέρεια του προσώπου, μα όχι της ψυχής. Και αρχίσαμε τις συγκρίσεις και τα μετρήματα ανάμεσά μας. Τα μάγια μου, τα μάγια των αρχαίων μου προγόνων δεν έπιανα πια. Μπορούν τα μάγια να αλλάξουν πρόσωπα; όχι. Μόνο μυαλά και ψυχές. Μας φέρατε καθρεφτάκια λοι|15 ΙΟΣ ΡΤ ΜΑ

πόν και αυτό ήταν το πιο δυνατό όπλο. Ο καθρέφτης! Ο “ψεύτης είδωλο”... Μα το χειρότερο ήρθε μετά από καιρό”. Οι δυο πιτσιρικάδες κοιτάχτηκαν απορημένοι. Ανασκουμπώθηκαν, θαύμασαν το έργο τους, σιγουρεύτηκαν για τα ποδήλατά τους και συνέχισαν το διάβασμα.

patisionesi@gmail.com

“Κάποιοι άρχισαν να μην αποχωρίζονται τον καθρέφτη τους ούτε

(για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις)

στιγμή. Τον έπαιρναν μαζί τους, στις βόλτες, στις δουλειές και στο

patisionadv@gmail.com

έδαφος απέναντι στους σφριγηλούς ρυθμούς, που αιώνες πριν εί-

(για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις)

κηνύγι. Όλα αγκομαχούσαν και ένα βασίλειο αργοπορίας κέρδιζε χαμε κατακτήσει. Και ύστερα άρχισαν τα είδωλα να καθρεφτίζουν το ένα το άλλο. Χάνονταν σιγά σιγά η πραγματικότητα και όλα ήταν αΑφιέρωση πρώτη. Στη φίλη μας την

facebook: Η Πατησίων ζει

καθρέφτες. Ήταν το είδωλο και όχι πια αυτό καθεαυτό το πράγμα,

Ελένη που είναι το 188888888 και βάλε

ο άνθρωπος, η φυλή μας. Τους είχα προειδοποιήσει, να μην κοι-

...

http://patisionzei.weebly.com/

της Πατησίων Ζει. Για όλα έχει μία και

τούν πολύ, θα χάσουμε το είναι μας. Τώρα ανεβασμένος στον λόφο,

έφυγε

ντεστραμμένα και μπερδεμένα. Έβλεπες όλο και πιο πολύ μέσα από

ρόνο

ακούω καθρέφτες να σπάνε και το τέλος μας φτάνει. Όποιος το βρει,

και έν αχ

και γνώση άμα έχει, ας προειδοποιήσει τους επόμενους. Εμείς χά“Οι βαθμοί είναι ο καθρέφτης ενός μαθητή...” είπε ο ένας μιμούμενος τον Καθηγητή. Γέλασαν. Κάθησαν αμίλητοι. “Ωραίος ο μάγος”, είπε ο άλλος. “Εμείς δεν κινδυνεύουμε ρε μλκ. Δεν “κάναμε” σέλφι. Και δεν βλέπουμε και ειδήσεις...” είπε ο πρώτος, ανέβηκαν στα ποδήλατα, καληνύχτησαν τον μάγο και έφυγαν στο αύριο.

Στον Λ

Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

εο πο υ εδ ώ

σαμε”.

δύο και τρεις πληροφορίες... ιδέες και προτάσεις. Αφιέρωση δεύτερη. Στις ιδέες που αξίζει να παλευτούν, να δικιμαστούν και να γίνουν τα πάντα για να πετύχουν. Αν μη τι άλλο περνάμε ωραία. Αφιέρωση τρίτη. Στην ξανθιά τύπα που είπε. Σήμερα έχω ντυθεί ιδανική! Θεάαααα!!!!

Π

ΟΛΗ ΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΤΗΣΙΩΝ

351

386

Άντε να τελειώνουμε με το κρύο...

1

2

Η περίοδος που γεννά Το Patission Cinemart Festival ανοίγει τις πύλες του για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την Κυριακή 19 Απριλίου 2015.

To Aθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο διοργανώνει το 2ο κινηματογραφικό φεστιβάλ-φόρουμ της κεντρικής λεωφόρου της Αθήνας, σε συνεργασία με τον Οργανισμό πολιτισμού, αθλητισμού και νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), την πρεσβεία της Μπολιβαριανής δημοκρατίας της Βενεζουέλας και την πρεσβεία του Καναδά, στους ιστορικούς κινηματογράφους Αλεξάνδρα και Αλκυονίς από 19 ως 22 Απριλίου. Το φετινό θέμα του Patission Cinemart

λόγου που μελετάει την σχέση του πολιτισμού με κάθε άλλη έκφραση της ζωής,

είναι: “πολιτισμός και ευ ζην”. Οι φίλοι του

επίσης αναδεικνύει ταλαντούχους δημιουργούς και επιπλέον ενισχύει την πολι-

κινηματογράφου θα μπορέσουν να απολαύ-

τιστική αξία της ιστορικής λεωφόρου Πατησίων, του δρόμου των θεάτρων και των

σουν ταινίες και ντοκυμαντέρ από τον Καναδά, τη Βενεζουέλα και την Ελλάδα. Ποιός είναι ο ρόλος του πολιτισμού στην καθημερινότητα και στη διαμόρφωση της καλής ζωής; Ποιά η συμβολή του πολιτισμού στην κοινωνική ισορροπία και συνοχή, αξίες που προστατεύουν τις ζωές των

κινηματογράφων που έχει σημαδέψει τον Αθηναϊκό πολιτισμό. Το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο, ο ΟΠΑΝΔΑ και οι πρεσβείες του Καναδά και της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας καλούν τους Αθηναίους και τους επισκέπτες που θα βρεθούν στην πόλη μας εκείνο το διάστημα να απολαύσουν ένα ξεχωριστό κινηματογραφικό φόρουμ. Έναρξη την Κυριακή 19 Απριλίου 2015 στον κινηματογράφο Αλκυονίς.

μελών μιας κοινωνίας; Πόσο μπορεί ο πολιτισμός να είναι απάντηση στις κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις; Ποιός ο αντικατοπτρισμός του “πολιτισμού” αφ’ ενός και του “ευ ζην” αφ’ ετέρου, μέσα στα διάφορα κοινωνικά στρώματα; Aυτά και άλλα ερωτήματα απαντιώνται στις ταινίες που θα προβληθούν και στο πάραλληλο φόρουμ του φεστιβάλ. Το Patission Cinemart εξελίσσεται σε ένα θεσμικό κόμβο διαπολιτισμικού δια-

Πληροφορίες: www.athensartnetwork.gr, athensartnetwork.blogspot.gr Επικοινωνία: athensartnetwork@gmail.com Σινεμά Αλεξάνδρα: Πατησίων 77-79 & Λεωφ. Αλεξάνδρας (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια) Τηλ.: 2108219298, 2106786000 Σινεμά Αλκυονίς: Ιουλιανού 42-46, πλ. Βικτωρίας (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια) Τηλ.: 2108220008, 2108220023

uBu roi ή Υμπύ Τύραννος

Assoi tou sAlvAdor Παρασκευή 3 Απριλίου 2015, ώρα 21:00 Θεατρική Ομάδα Φοιτητών Ιατρικής Αθηνών κλείνει φέτος τα 20 χρόνια της με μια ανατρεπτική παραγωγή και παρουσιάζει την παρωδία …UBU ROI ή Υμπύ Τύραννος του Alfred Jarry. Ο Alfred Jarry έγραψε το έργο αυτό στα 15 θέλοντας να σατυρίσει έναν καθηγήτή του. Ένα έργο που όταν πρωτοπαίχτηκε δημιούργησε μεγάλες ταραχές και διχασμό στο κοινό. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο μόνος κριτικός που έγραψε ευνοϊκά για την παράσταση την επόμενη μέρα απολύθηκε. Ο Υμπύ είναι δειλός, λαίμαργος και διψάει για εξουσία. Μήπως όμως όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Κυρ- Υμπύ;

Η

Σκηνοθέτης: Μάνος Βαβαδάκης Βοηθός σκηνοθέτη: Θάνος Τασσόπουλος Σκηνογραφία: Γιωργίνα Γερμανού Κουστούμια: Βασιλική Καψούρου Βοηθοί Ενδυματολόγου: Παναγιώτα Κουτσαντώνη, Νάσια Οικονόμου Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου Ημερομηνίες παραστάσεων: 26.3 - 4.4 2015 Ώρα έναρξης: 21.00 Τιμές εισιτηρίων: 7€, Φοιτητικό/Ανέργων 5€

ι ξέφρενοι Assoi tou Salvador δε σταματάνε πουθενά! Πιάνουν το ρεμπέτικο, τη jazz, σύγχρονες επιτυχίες & ισπανικά τραγούδια… και τους αλλάζουν τα φώτα! Μοναδικό ενεργειακό κουιντέτο σε ασυγκράτητο ρυθμικό ανακάτεμα Swing, Rumba, Reggae, Ska, Funk, Mambo... ως ρεμπέτικο! Απίθανες διασκευές και original συνθέσεις, από την πιο κεφάτη μπάντα της πόλης. Κυρίες και κύριοι, οι μοναδικοί, (αστείρευτοι, καταπληκτικοί, ανεπανάληπτοι,) Assoi tou Salvador!

Ο

Assoi tou Salvador: Salvador – Κιθάρα, φωνή Πολύμνια Κονδύλη – φωνή Κώστας Στάικος – Σαξόφωνα, φωνητικά Άγγελος Γεωργάκης – Μπάσο, φωνητικά Βαγγέλης Κορακάς – Ντράμς Είσοδος: 10€ | φοιτητές, άνεργοι του ΟΑΕΔ και άτομα άνω των 65 ετών 7€ Κρατήσεις θέσεων Παρακαλούμε, λόγω περιορισμένων θέσεων, επικοινωνήστε μαζί μας για κράτηση στο info@dieleusis.gr, δηλώνοντας την εκδήλωση που σας ενδιαφέρει, όνομα, τον αριθμό ατόμων και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας, ή τηλεφωνικά στο 210 8613739.

Διάρκεια: 90' Κρατήσεις θέσεων: 6938994206

Θέατρο Πόλη Φωκαίας 4 και Αριστοτέλους 87 (Πλησίον πλατείας Βικτωρίας)

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ «ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ» Για το πλήρες πρόγραμμα επισκευθείτε την ιστοσελίδα μας: www.dieleusis.gr Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη Τ.: 210 86 13 739, www.dieleusis.gr

Τα Εκπαιδευτήρια Πανταζοπούλου – Mαυρομμάτη λειτουργούν από το 1955 υπό τη διεύθυνση των αδελφών Μαρίας Πανταζοπούλου και Αικατερίνης Πανταζοπούλου-Μαυρομμάτη. Με πολλή όρεξη και αγάπη για τα παιδιά ξεκίνησαν αυτό το δύσκολο έργο και δούλεψαν και οι δύο με ομόνοια και σύμπνοια δείχνοντας προσωπικό ενδιαφέρον για τις ανάγκες του κάθε παιδιού. Σκοπός τους ήταν το παιδί –όχι το κέρδος. Το έργο τους σήμερα συνεχίζει η κόρης

της

Αικατερίνης

Μαρία

Μαυρομμάτη, εκπαιδευτικός -παιδαγωγός, πιστή στις αρχές πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε κα άνθισε το σχολείο και στις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν και μεγάλωσαν χιλιάδες ελληνόπουλα. Σήμερα τα εκπαιδευτήρια Πανταζοπούλου Μαυρομάτη έχουν κατορθώσει να είναι ένα σχολείο ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ επιδιώκοντας με βάση τις ιδιαιτερότητες κάθε οικογένειας (και κατ΄ επέκτασιν κάθε παιδιού), την πραγμάτωση εξειδικευμένων στόχων. Το σχολείο ετοιμάζει αυριανούς ενήλικες με αδαμάντινο χαρακτήρα και ψυχικά υγιείς και ικανούς να αντιμετωπίσουν με θάρρος τις όποιες

ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΠΟΛΗ - ΠΟΛΙΤΣΜΟΣ

δυσκολίες.

Η εκπαίδευση του παιδιού σας δεν αποτελεί δίλημμα

Στα εκπαιδευτήριά μας (Προνηπιαγωγείο, Νη-

γών ανά μάθημα και άριστα καταρτισμένο δι-

πιαγωγείο και Δημοτικό) προσφέρουμε στους

δακτικό προσωπικό.

νέους ανθρώπους που μας εμπιστεύονται τα

Το σχολείο μας εξυπηρετεί τη μεταφορά των

απαραίτητα εφόδια, που θα τους επιτρέψουν

μαθητών του από και προς το σπίτι τους

να αναμετρηθούν επιτυχώς με το μέλλον

καθώς και τις καθημερινές μετακινήσεις τους

τους. Εφαρμόζουμε τις πιο καινοτόμες μεθό-

σε διάφορες εξωσχολικές πολιτιστικές-μορ-

δους της εκπαιδευτικής διαδικασίας βάζοντας

φωτικές-αθλητικές εξόδους με τα σχολικά

στο κέντρο πάντα το μαθητή. Εφαρμόζουμε

του λεωφορεία επανδρωμένα με έμπειρους

πολύπλευρη και πολυθεματική εκπαίδευση,

οδηγούς.

με εναλλαγή των εξειδικευμένων παιδαγω-

Νοιαζόμαστε για την υγεία των παιδιών και σε

Πολύπλευρη

και πολυθεμ ατ

ική εκπαίδευσ

η

διδακτικό προσωπικό Άριστα καταρτισμένο

Καθημερινή επαφή με τους γονείς

συνεργασία με γιατρούς πραγματοποιούνται

κολη προσαρμογή των μαθητών της ΣΤ΄ στο

ομαλή μετάβαση των νηπίων στο Δημοτικό σχο-

Επίσης, λειτουργούν τμήματα καλοκαιρινής

εξετάσεις σε όλα τα παιδιά με άμεση ενημέ-

Γυμνάσιο, έτσι από το Φεβρουάριο μέχρι τον

λείο γι αυτό όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς εκπαι-

φύλαξης διευκολύνοντας αφενός τους εργα-

ρωση των γονέων, ενώ ταυτόχρονα στο σχο-

Ιούνιο κάθε έτους γίνεται εντατική προετοιμα-

δευτικοί γονείς και παιδιά να συνεργαστούν

ζόμενους γονείς, αλλά και συμβάλλοντας αφε-

λείο μας υπάρχει μόνιμα λογοθεραπεύτρια η

σία των μαθητών στα μαθήματα που συνήθως

προς την επίτευξη του κοινού σκοπού.

τέρου στην επίτευξη παιδαγωγικών και

οποία εξετάζει τους μαθητές μετά από υπό-

αντιμετωπίζουν προβλήματα. Επίσης γίνεται

Για εξυπηρέτηση και διευκόλυνση των γο-

εκπαιδευτικών σκοπών.

δειξη των εκπαιδευτικών, επικοινωνεί με τους

ενημέρωση των μαθητών πάλι από εξειδι-

νέων, οι οποίοι εργάζονται καθημερινά λει-

γονείς και αμέσως ξεκινάει πρόγραμμα πα-

κευμένο προσωπικό για το κλίμα που επικρα-

τουργεί τμήμα φύλαξης των μαθητών του

www.mavrommati.com

ρέμβασης έτσι ώστε να διορθωθεί έγκαιρα

τεί στο γυμνάσιο και τις ιδιαιτερότητες που

Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού από εκπαι-

e-mail: ekp.pantazopoulou@gmail.com

κάθε μικρό προβληματάκι.

μπορεί να συναντήσουν.

δευτικούς του σχολείου που απασχολούν τα

Κουρτίδου 132, Πατήσια,

Ενδιαφερόμαστε για την καλύτερη και πιο εύ-

Αντίστοιχα προσπαθούμε να συμβάλλουμε στην

παιδιά δημιουργικά.

τ.: 210 22 83 511 / 6972 884 603

Το πιο βασικό είναι να είσαι σοβαρός άνθρωπος, να έχεις άποψη και να σκέφτεσαι. Και ας μην είσαι επώνυμος με την έννοια του διάσημου, γιατί επώνυμοι είμαστε όλοι.

από τον Λούκυ Λουκ

άποψη Περί Πολυτεχνείου γκράφιτι εκαθαρίζω εξαρχής δύο πράγματα για την υπόθεση του μαύρου γκρά-

ναύτης μέσα σου. Βία... Σαν να έρχεται να προγκάρει μία αποχαυνωμένη κοινω-

φιτι. Δεν υιοθετώ όλα αυτά περί ποινικοποίησης και ανάληψης ευθυ-

νία... Όλη αυτή η λογική δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να αναπαράγει πε-

Ξ

νών και διώξεων. Επίσης δεν με ενδιαφέρει καν το ποιός το έκανε. Αν

ρασμένα πρότυπα και ξεπερασμένες μεθόδους. Και κατά τη γνώμη μου δεν είναι

πρόκειται για εκείνους ή τους άλλους, για το πώς δεν τους είδαν, για

όλα σκατά. Πιο κει υπάρχει μια κυρία που δίνει μισό ευρώ σε ένα ναρκομανή και

το τί κρύβεται από πίσω κλπ. Απέφυγα να διαβάσω όλες τις προσεγγί-

του λέει πάρε κουλούρι και όχι πρέζα, υπάρχει ένας φούρνος που μοιράζει τυρό-

σεις, μερικές φορές καλύτερα είναι να σκέφτεσαι μόνος σου. Ειδικά αν νιώθεις ότι

πιτες σε άστεγους, υπάρχει μία ομάδα που δίνει δωρεάν ψυχολογικές συμβουλές

πολλοί μιλούν για να υποστηρίξουν κάτι που ήδη έχουν στο μυαλό τους. Πήρα

σε ανέργους. Υπάρχει κόσμος που μέσα στη μαυρίλα προσπαθεί να αντισταθεί.

έναν καφέ και κάθισα για πάνω από μία ωρα και κοίταζα το αποτέλεσμα... Και με

Χωρίς φανφάρες και ουγκανιές. Αυτά αν ήταν γκράφιτι θα ήταν άλλα γκράφιτι και

μεγάλη ελευθερία εκθέτω τη γνώμη μου. Πρώτο είναι μία εντελώς άτεχνη πα-

όχι η μαύρη καταχνιά που ετσιθελικά εώς φασιστικά μας την φορέσατε καπέλο.

ρέμβαση. Για ’μένα είναι μία κακογουστιά, ένας χειρίστου είδους ερασιτεχνισμός,

Την επόμενη φορά πάρτε υπόψιν σας και αυτή την Αθήνα... Τρίτο είναι και το

μία σπαρταριστή νεοελληνική καφρίλα, τόσο μα τόσο άξεστη. Άκουσα κάποιον να

μέρος που επιλέχθηκε. Το Πολυτεχνείο, σαν ιστορικότητα, σαν αρχιτεκτονικό σύ-

υποστηρίζει πως από μακριά κάτι δείχνει ο καλλιτέχνης... Πήγα και πιο μακρυά.

νολο, σαν ένα ψυχικό σημείο της πόλης. Προσωπικά δεν έχω αντίρρηση στο να

Δεν δείχνει τίποτε! Και ίσως οι δημιουργοί γελάνε περισσότερο με αυτούς που

παρέμβει κάποιος και σε τέτοια σημεία. Αρκεί όμως να ξέρει τί είναι το τούβλο και

εφευρίσκουν μηνύματα παρά εκνευρίζονται με αυτούς που ασκούν κριτική στο

το γύψινο... Και άρα η παρέμβασή σου να σέβεται αυτό που αντέχει τόσες δεκαε-

μαύρο μπογιάτισμα. Υπάρχουν εκπληκτικά γκράφιτι, τόσο στην Ελλάδα όσο και

τίες. Να μπορεί να δεθεί μαζί του ποιοτικά, να έχει συνάφεια και σαν νόημα και

στο εξωτερικό που είναι έργα τέχνης. Εδώ έχουμε τον «ποιητή Φανφάρα» να αφή-

σαν τέχνη. Αλλιώς είναι σαν να κατουράς στην Ακρόπολη, να αποπατείς στο

νει τα ποιήματα και να εξασκείται στην τέχνη του γκράφιτι. Σκέφτομαι πως τόση

μνήμα της μητέρας σου, να ξερνάς στο φαγητό του παιδιού σου. Αφού θες να ανα-

κακογουστιά μήπως είναι επιλογή και όχι ανικανότητα. Το δεύτερο που με τσι-

μετρηθείς με τέτοιο επίπεδο, να ’χεις και την ικανότητα να καταλαβαίνεις... Δυ-

τώνει είναι το μέγεθός του. Φίλοι μου δημιουργοί, συγχωρέστε με, δεν βγάζω κα-

στυχώς τις κοινωνίες τις πιο πολλές φορές τις δομούν, τις συγκροτούν οι εξουσίες

νένα συμπέρασμα για εσάς, τα πιστεύω σας και τις ιδεολογικές σας αναφορές. Δεν

και οι κυβερνήσεις. Οι κοινωνίες πολλές φορές αγανακτούν και προσπαθούν να

με νοιάζουν. Αλλά αυτή η απίθανη κατοχή που κάνατε σε κάθε σπιθαμή χώρου για

αυτοδομηθούν, να ξεφύγουν. Και ανάμεσα σε αυτά υπάρχουν και κάποιοι άνετοι...

’μένα αγγίζει τα όρια μιας ολοκληρωτικής πρακτικής. Ο συνδυασμός της κλίμακας

που υποκλίνονται στο βασίλειο της ασυναρτησίας, της διάσπασης και οτιδήποτε

και της κακοτεχνίας είναι εχθρικός απέναντι σε οτιδήποτε ανθρώπινο, συναισθη-

συγκροτητικού. Το γκράφιτί μου κραύγασε στο αφτί μου, στο αφτί του 15χρονου

ματικό, φιλικό.

πιτσιρικά μου. «Κάνε ότι γουστάρεις ρε, μαλάκες είναι όλοι»! Τώρα που έγραψα τη

Το δημιούργημα συμπεριφέρεται σαν κατακτητής, σαν να κραυγάζει «εδώ μόνο

γνώμη μου θα αρχίσω να διαβάζω τις αναλύσεις για το τί ήθελε να πει ο «ποιητής

εμείς» (χουλιγκάνικο σύνθημα) ή «το ξέρεις από πού είμαι εγώ ρε και πόσο την

Φανφάρας».

έχω...». Αυτή η επιβολή στον χώρο, στην οπτική, στην πόλη είναι ένας εξουσιαστικός σπασμός. Μία φίλη μου είπε: «Ακριβώς αυτό απεικονίζει. Σκατά η Αθήνα,

Υ.Γ.1 Πάντως προκάλεσε συζήτηση, αυτό ας τους το αναγνωρίσουμε. Οπότε ας πάμε

σκατά το Πολυτεχνείο, σκατά όλα. Οπότε πέτυχε τον σκοπό του να δείξει πόσο σκατά

να βάψουμε ροζ το άγαλμα του Κολοκοτρώνη να ’χουμε να λέμε.

είμαστε». Της αντέτεινα πως και έτσι να ’ναι αυτό δεν νομιμοποιεί κάποιον να

Υ.Γ.2. Κάποια στιγμή ίσως κάποιοι αναλάβουν την ευθύνη και εξηγήσουν περισσό-

έρθει να ξεράσει πάνω σου... Η όλη κίνηση είναι σαν έναν μάγκα που έρχεται ξαφ-

τερα.

νικά και φωνάζει με μία μικροφωνική στο αφτί των μικροαστών (:) την αλήθεια

Υ.Γ.3 Όσο διαβάζω τόσο αποκαρδιώνομαι με τα υποστηρικτικά κείμενα... Στο σκο-

του. Και προσπαθεί να σου ανοίξει το κεφάλι και να στην καρφώσει σαν πεζο-

τάδι απαντάς με φεγγοβολιά, όχι και μ’ άλλο σκοτάδι...

ΠΡΟΣΩΠΑ

Αναστασί α

Μ.

ΓεννΗθΗκε και μεΓαλωσε κΟντα στΗ ΦωκιωνΟσ νεΓρΗ. τωρα δΟυλευει ωσ πωλΗτρια σε ενα μαΓαζι με ρΟυχα επι τΗσ πατΗσιων. στΗν αρχΗ δεν Ηθελε να δωσει τΗ συνεντευξΗ Γιατι Οπωσ ειπε: «δεν εχω τι να πω». τΗν καταΦεραμε και μασ ανταμειψε με τΟν καλυτερΟ τρΟπΟ. μιλΗσε απλα και πΟλυ ειλικρινα, αυτΟ Ηταν πΟυ μασ κερδισε απΟ τΗν αρχΗ!

Τη συζήτη

ση έκανε

η Λίνα Κα

μπούρογλ

ου

«Όλοι ζούμε για να αρέσουμε στους άλλους» Αναστασία στυλίστρια στο επάγγελμα, δουλεύει ως πωλήτρια από 18 χρονών. Όπως λέει η ίδια θα μπορούσε να κάνει για πάντα αυτό το επάγγελμα, γιατί το αγαπάει πραγματικά. «Είναι ένα επάγγελμα το οποίο έχω επιλέξει, δεν με επέλεξε. Αγαπάω πολύ τα ρούχα και τον άνθρωπο και μου αρέσει να τους βλέπω όλους όμορφους. Από μικρή ήξερα τί ήθελα. Όταν ήμουν 20 χρονών έλεγα στα 30 μου θα είμαι ή στη Γαλλία ή στη Νέα Υόρκη, μετά μεγάλωσα...» Το κυριότερο για να σε προσλάβουν ως πωλήτρια είναι η εμφάνιση, όπως μας λέει δυσαρεστημένη. Δεν έχει σημασία ούτε οι σπουδές, ούτε η προϋπηρεσία, ούτε τίποτα. «Ζούμε στην εποχή που το μόνο που μας νοιάζει είναι το χρήμα και πόσο εύκολα θα το βγάλουμε. Αν δεν κάνεις πωλήσεις σε διώχνουν και μάλιστα τα λεφτά που δίνουν είναι πολύ λίγα πια, αλλά όταν έχεις ανάγκη τη δουλειά ‘‘κλείνεις’’ με όσα σου δίνουν. Σήμερα σε όποιο χώρο και να πας να δουλέψεις μετράει μόνο η εξωτερική εμφάνιση και πόσο ‘‘καλή’’ θα είσαι με τους άλλους. Έχω δουλέψει σε μαγαζιά σέρβις όλες τις ώρες της ημέρας και με τα αφεντικά, είχα το ίδιο πρόβλημα. Αν δεν ενδώσεις ερωτικά σου κόβουν μεροκάματα. Πάντα υπήρχε διαφορά στο πώς αντιμετωπίζουν τους άντρες εργαζόμενους και πώς τις γυναίκες, υπήρχε για παράδειγμα απαίτηση από ένα αφεντικό μου να πιάνω κουβέντα με άντρες για να μην χάσουμε την πώληση. Οι ξένοι εργοδό-

H

τες είναι τελείως διαφορετικοί από τους Έλληνες. Ο Έλληνας θέλει να βγάλει χρήμα με κακή ποιότητα, έχουν μια μιζέρια». Όσον αφορά τους πελάτες τώρα: «Όταν πουλάω ρούχα, ο πελάτης δεν μπορεί να καταλάβει ότι το να φέρεσαι ευγενικά και να χαμογελάς είναι η δουλειά σου, κάποιοι το παρεξηγούν αυτό. Μου έχει γίνει παρατήρηση από πελάτη που μου λέει: ‘‘γιατί μου χαμογελάς, με ξέρεις;’’ και του απάντησα ότι γι’ αυτό πληρώνομαι.» Μας λέει επίσης πως το πρόβλημα που αντιμετωπίζει με τις γυναίκες πελάτισσες είναι ότι νομίζουν πως είναι ντίβες. Της έχει τύχει την ώρα που λέει τη γνώμη της, εφόσον της έχει ζητηθεί, για κάποιο ρούχο, την ίδια ώρα να της απαντάει: «τί να πεις και εσύ μια απλή πωλήτρια είσαι». «Δεν έχω πει ποτέ ψέματα σε κάποιον ότι του “πάει” το ρούχο για να το αγοράσει. Έχω διώξει πελάτισσα και της είπα να έρθει στην καινούρια παραλαβή, γιατί τώρα δεν έχω κάτι που της ταιριάζει. Χάνω την πώληση, αλλά κερδίζω την πελάτισσα. Θα πετύχω τον στόχο μου με τον δικό μου τρόπο. Πάντως είτε είναι άντρες, είτε γυναίκες την ίδια αντιμετώπιση έχουν στα ρούχα, έχουν πολλές ανασφάλειες και θέλουν πάρα πολύ να αρέσουν. Μου έχει τυχεί να πω ψέμα, όχι επειδή δεν μπορούσα να το πουλήσω, αλλά γιατί ήθελε να ακούσει κάτι κολακευτικό για να νιώσει καλά με τα κόμπλεξ της, για να αποφύγω το ψέμα όμως λέω «άμα αρέσει σε εσάς...». Οι γυναίκες δεν ξέρουν τί θέλουν. Δεν ξέρω αν είμαστε τόσο τρελές ή το παίζουμε, το κακό είναι ότι δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να επιλέξουμε τί μας αρέσει και τί όχι. Ότι κάνει ο πολύς ο κόσμος κάνουμε. Οι γυναίκες μερικές φορές ανταγωνίζονται τον εαυτό τους, να είναι καλύτερες από την προηγούμενη φορά. Μου έχει τύχει από πελάτισσα να μη θέλει να την εξυπηρετήσω, γιατί είμαι πολύ αδύνατη. Από την άλλη οι γυναίκες των αντρών δεν μου μιλάνε.» Της έχει τύχει να διώξει πελάτισσα από μαγαζί, αλλά πλέον έχει συνηθίσει, οπότε δεν δίνει σημασία πια στα κακεντρεχή σχόλια. Επειδή για πολλά χρόνια δούλευε στο Κολωνάκι μας λέει πως δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στην ψυχολογία του κατανλωτικού κοινού, όποια κι αν είναι η οικονομική τους κατάσταση. Τα κόμπλεξ είναι τα ίδια, το διαφορετικό είναι στον τρόπο που μιλάνε. «Η αλήθεια είναι ότι νιώθω πιο άνετα στο Κολωνάκι και έχω συνηθίσει πια εκεί. Μου είναι πολύ δύσκολο να πουλήσω ένα μπλουζάκι δέκα ευρώ, μέχρι τώρα δεν ήξερα πώς να το κάνω. Επειδή δούλευα σε ακριβά μαγαζιά επηρεάστηκα και εγώ από αυτόν τον κύκλο, όχι μόνο στην εμφάνισή μου, αλλά και στον τρόπο που ζούσα. Πριν από 5 χρόνια όταν σταμάτησα να δουλεύω, ήταν γιατί βαρέθηκα να βγαίνω άσκοπα και να μιλάω με ανθρώπους με τους οποίους δεν έχω κανένα κοινό. Πλέον με όλα αυτά γελάω! Όλοι ζούμε για να αρέσουμε στους άλλους παρά τις δοκιμασίες που περνάμε. Και στην κρίση είναι πιο έντονο αυτό, ο κόσμος είναι πιο απελπισμένος από πριν». Το όνειρό της είναι να ανοίξει ένα μαγαζί με δικά της ρούχα στο Κολωνάκι. Έχει σκεφτεί ακόμα και τί χρωμα θα έχουν οι τοίχοι. «Στο Κολωνάκι έχει μείνει μόνο το όνομα, δεν ψωνίζει ο κόσμος εκεί. Απλά είναι στο κέντρο και σε βρίσκουν πιο εύκολα, ενώ στην Πατησίων δεν θα σε μάθει κανείς. Το να δουλεύω το κυριλέ ρούχο, με κάνει να αισθάνομαι πιο άνετα, επειδή έχει άλλη ποιότητα το ακριβό και επειδή αγαπάω το ύφασμα. Δεν θα τσακωθώ μαζί σου γιατί πετάς τα ρούχα σου κάτω, αλλά το ρούχο δεν το λυπάσαι; Μ’ αρέσει να δίνω τα ρούχα μου σε αυτούς που θέλω και το κάνω με όλη την καλή διάθεση. Πρέπει όμως να τον ξέρω καλά, για να ξέρω πώς θα φερθεί στο ρούχο. Για να καταλάβεις διπλώνω ακόμα και τα άπλυτα». Η εποχή που ζούμε έχει πολλές διαφορετικές καταστάσεις, αλλά μια συνισταμένη. «Σαν γενιά δεν θεωρώ ότι ζούμε, αλλά επιβιώνουμε. Τα πάντα είναι εφήμερα, δεν έχεις όνειρα και το μόνο που προσπαθείς είναι η επόμενη μέρα, να είναι λίγο καλύτερη από τη χτεσινή σου. Το μόνο που σε νοιάζει πλέον είναι να βρεις μια δουλειά και να πληρώνεσαι, ανεξάρτητα τί μισθό θα παίρνεις».

Αθήνα έχει τα δικά της πουλιά! Είναι εκείνα που αρνούνται να συμβιβαστούν με τη φασαρία, το καυσαέριο και το γκρίζο. Κάνουν τη δικιά τους φασαρία, έχουν τις δικές τους συνομιλίες, δίνουν τα δικά τους κονσέρτα. Δημιουργούν ξαφνικά τους δικούς τους σχηματισμούς στον Αττικό ουρανό, επισκέπτονται τα σκοτεινά μπαλκόνια, εκμεταλλεύονται τον κάθε, λιγοστό έστω, χώρο πρασίνου.

Η

Είναι μάλλον σαν μετανάστες... Αφού η ίδια πόλη μέσω της τσιμεντοποίησης τα έδιωξε, οι πυρκαγιές των γύρω δασικών εκτάσεων τα ξαναφέρνει στην πόλη. Προσαρμόζονται, αναπαράγονται, αντέχουν και φτιάχνουν τις πιάτσες τους... Αν δεν δώσεις σημασία, δεν τα παρατηρείς. Αν όμως τα ψάξεις τα βρίσκεις και ενίοτε τα βοηθάς. Και με τροφή αλλά βασικά με νερό, μιας και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Όπως κάνει μία κυρία στο πολύπαθο Πεδίον του Άρεως... Ή όπως κάνει η Περιβαλλοντική Ομάδα του 2ου ΕΠΑΛ Γαλατσίου με τον Κο Κερασιώτη... Αλλιώς αδιαφορείς, αλλά κάτι χάνεις!

“Τριγύρω μας όλα γελούνε αγάπη μου μαγευτικά για έρωτα μόνο μιλούνε και παίζουν ερωτικά Σκορπούν ευωδιές τα λουλούδια μεθά πιο πολύ η καρδιά γλυκά κελαηδούνε τραγούδια πουλάκια μες στα κλαδιά Για μας κελαηδούν τα πουλιά χαρούμενα μες στη φωλιά μαζί μας κι αυτά μεθυσμένα γλυκά τραγουδούν μαγεμένα κρυμένα στην αμυγδαλιά για μας κελαηδούν τα πουλιά”

“Για μας κελαηδούν τα πουλιά” Νίκος Γούναρης

{

Οι «αστικοί» βιότοποι της Αθήνας είναι αυτοί, που μας προσφέρουν ακόμα το γλυκό τιτίβισμα των πουλιών και μας υπενθυμίζουν πως στο γκρίζο της πόλης, τα πουλιά ακόμα κελαηδούν.

-Πεδίον Άρεως Χαρακτηρίζεται από καθαρά αστικό πράσινο με φυτά ελληνικής και μεσογειακής προέλευσης, κυρίως καλλωπιστικά. Περιλαμβάνει πάνω από 70 είδη δέντρων, καθώς και πλατύφυλλα δέν-

}

-Λυκαβητός Ο Λυκαβηττός ένας μικρός λόφος χαμηλού ύψους, αποτελεί μια μικρή «όαση» στο κέντρο της πόλης. Σημαντικός βιότοπος για κάποια είδη πουλιών (64 είδη), κυρίως στα κάθετα απόκρημνα τμήματά του. Τα λατομεία, που υπήρχαν στην περιοχή, έχουν μετεξελιχθεί σε σημαντικούς βιότοπους για τα πουλιά που αναπαράγονται σε αυτά. Στον Λυκαβηττό θα συνατήσουμε κατά περιόδους κουκουβάγιες, βραχοκιρκινέζους, τσαλαπετεινούς, σιροτσιχλόνια, παπαδίτσες, σπίνους, συκοφάγους, μυγοχάφτες, κοτσύφια, τσίχλες, σπίζες, κ.ά.

τρα που δεν καίγονται εύκολα σε περίπτωση φωτιάς. Επίσης, περιλαμβάνει 65 είδη θάμνων ενώ φυτεύονται άνω των 40 ειδών εποχιακά ανθόφυτα. Λόγω της βλάστησης στο εσωτερικό του πάρκου βρίσκουν καταφύγιο διάφορα πουλιά της πόλης, όπως ο σπουργίτης, ο κότσυφας, η δεκαοχτούρα, η καρακάξα και ο κοκκινολαίμης.

-Αττικό Άλσος Το Αττικό Άλσος (Τουρκοβούνια) αποτελεί για τα άγρια πουλιά ένα νησί κορυφών και πράσινου. Η περιοχή έχει τους πιο εκτεταμένους γκρεμούς στο λεκανοπέδιο, μεγάλα τμήματα των οποίων δεν είναι φυσικά, αλλά απομεινάρια παλιών λατομείων. Στην περιοχή έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 95 είδη πουλιών, εκ των οποίων τα 26 από αυτά αναπαράγονται στην περιοχή. Στο Αττικό Άλσος παρατητούνται βραχοκιρκινέζοι, πετρίτες, τσιχλογέρακα, γερακίνες, τσίχλες, κεφαλάδες, φυλλοσκόποι, πετροκότσυφες, γαλαζοκότσυφες, κουκουβάγιες, κ.λ.π.

-Εθνικός Κήπος Ο Εθνικός Κήπος περιλαμβάνει αειθαλή δέντρα και θάμνους, τα φυλλώματα των οποίων φιλοξενούν περισσότερα από 61 είδη πουλιών που υπάρχουν κατά περιόδους στο πάρκο. Είναι κυρίως πουλιά που έχουν συνηθίσει τον άνθρωπο και τις καθημερινές του δραστηριότητες. Τα περισσότερα από αυτά είναι μεταναστευτικά και χρησιμοποιούν τον κήπο για μικρό χρονικό διάστημα, ως ενδιάμεσο σταθμό. Στον κήπο θα συναντήσουμε κατά περιόδους, χελιδόνια, μυγοχάφτες, κοτσύφια, δεκοχτούρες, σπουργίτια, καλόγερους, κοκκινολαίμηδες, σπίνους, ψαρόνια, γκιώνηδες, βασιλίσκους, κά.

-Ακάλυπτοι Και αν κανείς περιμένει να βρει πουλιά στα πάρκα και στα άλση της περιοχής, η ευχάριστη έκπληξη είναι οι ακάλυπτοι! Ανάμεσα στους λιγοστούς θάμνους ή και δέντρα που περικλείονται από τόνους μπετόν και υψηλόροφα κτήρια υπάρχουν δεκάδες πουλιά! Είναι πάρα πολύ ωραίο να είσαι στην καρδιά της πόλης και να ξυπνάς χαράματα, ειδικά τώρα την Άνοιξη από το κελάηδισμά τους. Είναι η ευχάριστη και απρόσμενη συνάντηση, όπως είναι ο κότσυφας που φαίνεται στη φωτογραφία της απέναντι σελίδας, θηλυκός με πορτοκαλί ράμφος, που τον συλλάβαμε να έχει επισκεφτεί το γκρι μπαλκόνι.

Στους λόφους της Αθήνας Δεκοχτούρα, σπουργίτι, μαυροτσιροβάκος, καρδερίνα, φανέτο, κατσουλιέρης, κοκκινολαίμης, σπίνος, σιρλοτσίχλονο, μυγοχάφτης, ψαρόνι, κότσυφας, τσαλαπετεινός, σκαρθάκι, φλώρος, αετομάχος, καρβουνιάρης, σουσουράδα, παπαδίτσα, φυλλοσκόπος, καρακάξα, γαλαζοκότσυφας, κουκουβάγια, τυτώ, γκιώνης, γλάρος περαστικός (όταν έρχεται βροχή), κιρκινέζι, ξεφτέρι, πετρίτης.

Η περιβαλλοντική ομάδα του 2ου ΕΠΑ.Λ Γαλατσίου σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και τη στήριξη του Δήμου Γαλατσίου προκηρύσσει και φέτος τον «18ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Κατασκευής Ξύλινης Φωλιάς για Πουλιά», «ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ» την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 MAΙΟΥ 2015, στο πάρκο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης «ΑΝΤΩΝΗ ΤΡΙΤΣΗ» του Δήμου Ιλίου, και απευθύνεται σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες των Νηπιαγωγείων, Δημοτικών, Γυμνασίων, Γενικών Λυκείων, Επαγγελματικών Λυκείων, ΕΠΑΣ και Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας της χώρας μας. Εμείς βρήκαμε τον υπεύθυνο καθηγητή του προγράμματος Σεραφείμ Κερασιώτη, και μας μίλησε γι’ αυτή την προσπάθεια που έχει συγκινήσει μικρούς και μεγάλους.

Πριν πόσα χρόνια έγινε ο πρώτος διαγωνισμός; Για πρώτη φορά ο διαγωνισμός έγινε το 1998 στο 3ο ΤΕΕ Αθηνών από την περιβαλλοντική ομάδα των μαθητών και μαθητριών του σχολείου και τους εκπαιδευτικούς: 1. Αναγνωστόπουλο Παναγιώτη, 2. Κερασιώτη Σεραφείμ, 3. Παπαδάκη Μιχαήλ και 4. Χούσο Γεώργιο όπου συνεχίστηκε μέχρι το 2002. Έκτοτε ο διαγωνισμός συνεχίζεται στο 2ο ΤΕΕ Γαλατσίου -σημερινό 2ο ΕΠΑΛ Γαλατσίου- συνεχώς και ανελλιπώς κάθε χρόνο μέχρι σήμερα. Το προσωνύμιο «Μιχάλης Παπαδάκης» δόθηκε στον διαγωνισμό το 2001 προς τιμή του πολύ σημαντικού και καλού μαθηματικού εκπαιδευτικού που χάθηκε ξαφνικά και πρόωρα, αφήνοντας πίσω του όμως σημαντικό έργο στα μαθηματικά το οποίο δεν είναι ευρέως γνωστό, αλλά το σημαντικότερο για όλους όσους τον γνώρισαν μαθητές και εκπαιδευτικοί, ήταν το ήθος του, η αγάπη για το λειτούργημά του και η προσφορά του σε αυτό που σήμερα λέμε προστασία του περιβάλλοντος αλλά που οι περισσότεροι δεν το εννοούμε. Ήταν ο κυριότερος εμπνευστής του διαγωνισμού που τον στήριξε όσο κανείς άλλος, γιατί αγαπούσε τη φύση, αγαπούσε τα πουλιά, αγαπούσε τη ζωή, αγαπούσε τους μαθητές του και αξίζει να μείνει στην μνήμη μας γιατί ήταν Άνθρωπος.

Υπάρχει ανταπόκριση από τους μαθητές; Συνολικά τα δεκαοχτώ χρόνια που πέρασαν έχουν συμμετάσχει στους διαγωνισμούς περίπου 2.700 μαθητές και μαθήτριες από 900 σχολεία όλων των βαθμίδων. Και οι φωλιές που κατασκευάστηκαν χρησιμοποιήθηκαν; Ναι, τοποθετήθηκαν στα δέντρα των πάρκων και στα δάση, όπου φώλιασαν διάφορα πουλιά και αναπαράχθησαν. Τα πέντε τελευταία σχολικά έτη 2009 -2010, 2010-2011, 2011-2012, 2012-2013 και 2013-2014 αναρτήσαμε ξύλινες τεχνητές φωλιές στο Άλσος Βεΐκου σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και το Δήμο Γαλατσίου, στο Δάσος των Μεθάνων σε συνεργασία με το ΚΠΕ Τροιζήνας και της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και στον Κήπο του Προεδρικού Μεγάρου σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια. Ποιοί είναι οι στόχοι του διαγωνισμού; Ως περιβαλλοντική ομάδα αφιερώσαμε λίγο από το χρόνο μας για να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η ελληνική ορνιθοπανίδα και σκοπός μας είναι αρχικά να τους μειώσουμε και γιατί όχι να τους εξαφανίσουμε. Επίσης θέλουμε να περάσουμε ορισμένα μηνύματα στους αρμόδιους φορείς της πολιτείας για να υποστηρίξουν τις οικολογικές οργανώσεις όπως είναι η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (Ε.Ο.Ε) που προσφέρει πολύ σημαντικό και ανεκτίμητο έργο στην πατρίδα μας με τους εθελοντές να αφιερώνουν πολύτιμο χρόνο για την προστασία της ορνιθοπανίδας και τους χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό που κάνουν αλλά δεν αρκεί μόνο το ευχαριστώ, πρέπει όλοι μας να τους στηρίξουμε συμμετέχοντας στην προσπάθειά τους με το να γίνουμε μέλη της (Ε.Ο.Ε). Κίνητρό μας είναι η αφύπνιση των πολιτών για την αναγνώριση της σημασίας που έχουν τα πουλιά στη ζωή μας. Στόχος μας επίσης είναι η ευαισθητοποίηση των μαθητών και μαθητριών των Δημοτικών, των Γυμνασίων, των Γενικών και Επαγγελματικών Λυκείων, των ΕΠΑΣ και Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας της χώρας μας, στο θέμα της προστασίας της αστικής και άγριας ορνιθοπανίδας, της αύξησης της βιοποικιλότητας και αυτό το πετυχαίνουμε εν μέρει με την κατασκευή ξύλινων φωλιών που τοποθετούνται σε διάφορα άλση των πόλεων. Τέλος, θέλουμε να αποτρέψουμε στο μέτρο του δυνατού, οι σημερινοί μαθητές να είναι αυριανοί κυνηγοί πουλιών. Ποιά η σημασία των πουλιών; Η σημασία της ύπαρξης των πουλιών σε κάθε περιοχή του πλανήτη είναι πολύ μεγάλη για πολλούς και διάφορους λόγους. Η ύπαρξη μεγάλης βιοποικιλότητας σε μια περιοχή δηλώνει ότι η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι σε μικρή κλίμακα σε αντίθεση με τη μικρή βιοποικιλότητα πουλιών που δηλώνει μεγάλη μόλυνση. Θεωρούμε αυτονόητη υποχρέωση όλων μας τον σεβασμό στο περιβάλλον και το δικαίωμα ζωής σε όλα τα όντα του πλανήτη.

“Εγώ θα σ’ αγαπώ και μη σε νοιάζει και θα σου χτίσω μια μικρή φωλιά κι όταν το σούρουπο μας αγκαλιάζει θα ζευγαρώνουμε σαν δυο πουλιά” Στίχοι “Εγώ θα σ΄αγαπώ” Τώνης Μαρούδας

{

Σχεδιαγράμματα Κ

ατασκευής & φω λιές χειροποίητε ς

Φτιάχνοντας φωλιές Πόσο σημαντικό είναι να αποκτά το παιδί από μικρή ηλικία περιβαλλοντική συνείδηση; Να παρεμβαίνει με δικές του δημιουργίες στην προστασία άγριων πουλιών στο κέντρο της μεγαλούπολης, εκεί που το γκρίζο κυριαρχεί. Να κλείνει τον υπολογιστή, την τηλεόραση και να βγαίνει στη φύση να αφουγκράζεται το τιτίβισμα των πουλιών...

/ Eλληνική Ορνιθολογική Εταιρία / Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία είναι περιβαλλοντική μη κερδοσκοπική οργάνωση με αντικείμενο την προστασία των άγριων πουλιών και των βιοτόπων τους στην Ελλάδα, θεωρώντας τα ως βασικά στοιχεία της ελληνικής φύσης. Από το 1982 εργάζεται ώστε να διασφαλίσει ένα βιώσιμο περιβάλλον τόσο για τα πουλιά, όσο και για τον άνθρωπο. To έργο της περιλαμβάνει δράσεις προστασίας και μελέτης, ενημέρωσης και εκπαίδευσης, καθώς και παρεμβάσεις για τα κρίσιμα θέματα του φυσικού περιβάλλοντος. Σημαντικός σταθμός στην πολύχρονη πορεία της Οργάνωσης ήταν η βράβευσή της από την Ακαδημία Αθηνών, το 1993, δέκα περίπου χρόνια από την ίδρυσή της. Από το 1994, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία είναι εταίρος της BirdLife International, της μεγαλύτερης παγκόσμιας ομοσπονδίας για την προστασία των πουλιών, της οποίας σκοπός είναι ο συντονισμός όλων των ορνιθολογικών οργανώσεων σε διεθνές επίπεδο. Ένα χαρακτηριστικό αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι ο προσδιορισμός των Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά και η ένταξή τους στο Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων

}

Περιοχών Natura 2000. Τα πουλιά ως δείκτης ποιότητας Τα πουλιά αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους δείκτες της ποιότητας του φυσικού περιβάλλοντος και δείκτες της ποιότητας ζωής στο αστικό περιβάλλον. Η εξαφάνιση και η μείωση των πληθυσμών τους συνδέεται άμεσα με απειλές που υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον. Η προσπάθεια για τη διατήρηση των πουλιών επομένως είναι και αγώνας για τη διατήρηση του περιβάλλοντος συνολικότερα. Στον αγώνα αυτό, η Ελλάδα είναι μια χώρα ιδιαίτερα σημαντική διεθνώς τόσο για τα επιδημητικά, όσο και για μεταναστευτικά είδη. Στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, με μια καταπληκτική ποικιλομορφία στο φυσικό περιβάλλον (ακτές, βουνά, δάση, λιβάδια, θίνες), η Ελλάδα κατέχει προνομιακή θέση για την επιβίωση εκατοντάδων ειδών. Ως χερσόνησος, διευκολύνει το ταξίδι εκατομμυρίων πουλιών πάνω από τη Μεσόγειο, ενώ ως νότια χώρα της Ευρώπης είναι ένας φιλόξενος τόπος για τα είδη του Βορρά που ωφελούνται από τον ήπιο χειμώνα της.

• Πλήρης υγιεινή διατροφή / Μεταφορά με σχολικό / Ιατρική παρακολούθηση / Συνεργασία με λογοθεραπευτή και ψυχολόγο • Ανάπτυξη προφορικού λόγου / Λογικής και μαθηματικής σκέψης / Ασκήσεις πρώτης γραφής • Μουσικοκινητική αγωγή / Θεατρικό παιχνίδι / Ζωγραφική / Κουκλοθέατρο / Αγγλικά / Φιλοξενία θεατρικών παραστάσεων στον χώρο μας • Διαθεματική προσέγγιση της γνώσης / Μέθοδος project

Συνεργασία με ταμεία

6

όμορφα είδη στην πόλη μας

Ο Τσαλαπετεινός Ο Τσαλαπετεινός ή Έποψ ο κοινός ή Έποψ ο γνήσιος (Upapa epops) γνωστός και με τα κοινά ονόματα αγριοκόρακας, εποπάς, κουκοπετεινός, κουτσουλιανός είναι το μοναδικό είδος της οικογένειας Εποπίδες. Τσαλαπετεινός ονομάσθηκε από το λοφίο του που κινεί όταν θέλει· το ανασηκώνει σε περίπτωση που θα ενοχληθεί και όταν φτάνει στη φωλιά του.

Το ξεφτέρι Ιέραξ ο κορυδαλλοφαγος, κοινώς ξεφτέρι, γεράκι (Falco subbuteo). Το θηλυκό είναι μεγαλύτερο από το αρσενικό. Η πτήση του θυμίζει υπερμεγέθες πετροχελίδονο με τα στενά δρεπανοειδή φτερά και την σχετικά κοντή του ουρά.

Ο Δαχτυλιδολαίμης Ψιττακίσκος ή Πράσινος Παπαγάλος Το πιο διαδεδομένο είδος παπαγάλου στην Ελλάδα είναι ο Δαχτυλιδολαίμης Ψιττακίσκος ή Πράσινος Παπαγάλος. Δημιούργησε τις πρώτες αποικίες του στο Λεκανοπέδιο Αθηνών στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 και ο πληθυσμός του υπολογίζεται σε μερικές εκατοντάδες πτηνά.

O Κότσυφας

Ο Κοκκινολαίμης

H Αλκυόνη

H πιο διαδεδομένη τσίχλα που συναντάται ευρύτατα στην Ελληνική ύπαιθρο είναι ο Κότσυφας, ο κοινός. Αν και είναι μοναχικό πουλί αναγνωρίζεται εύκολα από το κατάμαυρο λαμπερό φτέρωμά του, από το πορτοκαλοκίτρινο, σχεδόν στο χρώμα του κεχριμπαριού ράμφος του, αλλά και από τον κίτρινο στενό οφθαλμικό δακτύλιο που περικλείει τα μεγάλα μάτια του.

Τον Κοκκινολαίμης στην Ελλάδα θα τον δούμε όλο το χρόνο. Το χειμώνα, θα βρούμε τους περισσότερους σε μέρη με χαμηλό υψόμετρο και το καλοκαίρι σε ψηλότερα σημεία. Ο Κοκκινολαίμης γνωστός και ως Καλογιάννος, Ρούβελας, Τσιπουργιάννης ή Κουμπογιάννος είναι ένα μικρόσωμο, στρουθιόμορφο πουλί, που ανήκει στην οικογένεια των τσιχλών.

Είναι συνήθως πολύχρωμα πουλιά μέτριου μεγέθους, με κοντό λαιμό, μεγάλο κεφάλι και μακρύ, ίσιο και αιχμηρό ράμφος. Στην Ελλάδα φθάνει περίπου περί το τέλος του Καλοκαιριού, αρχές Σεπτεμβρίου και αναχωρεί περί τα τέλη Μαρτίου. Η Αλκυόνη, είναι το πουλί απ' το οποίο πήραν το όνομά τους οι Αλκυονίδες, οι ζεστές μέρες του Ιανουαρίου.

{

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ 1. Αποτελεί χώρο φωλιάσματος πολλών ειδών αρκετά από τα οποία είναι πλέον σπάνια και απειλούνται με εξαφάνιση.

2. Λόγω της γεωγραφικής θέσης η Ελλάδα, αποτελεί ζωτικό σημείο συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού μεταναστευτικών πουλιών κατά τις μετακινήσεις τους από και προς την Αφρική, λειτουργώντας γι’ αυτά σαν «διάδρομος» μετανάστευσης στην ανατολική μεσόγειο.

3. Η άλλη ιδιαιτερότητα της χώρας μας έχει επίσης σχέση με τη γεωγραφική της θέση. Λόγω της γειτνίασής της με την Τουρκία και τα βορειοανατολικά Βαλκάνια εμφανίζονται εδώ πουλιά που σε κανονικές συνθήκες δεν απαντώνται στην υπόλοιπη Ευρώπη, αφού η κύρια

κατανομή τους είναι ασιατική ή σιβηρική.

4. Η Ελλάδα είναι ωστόσο σημαντική και σε παγκόσμιο επίπεδο για την διατήρηση πολλών ειδών. Εδώ αναπαράγεται το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού του Μαυροπετρίτη. Εδώ βρίσκεται και μια από τις μεγαλύτερες αποικίες Αργυροπελεκάνων του κόσμου. Εμφανίζεται η Λεπτομύτα που είναι το πιο άμεσα απειλούμενο με εξαφάνιση μεταναστευτικό πουλί του κόσμου. Στην Ελλάδα ζει επίσης ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάποιων ειδών με πολύ περιορισμένη εξάπλωση στον πλανήτη.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΝΙΔΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 1. ΚΥΝΗΓΙ - ΛΑΘΡΟΘΗΡΙΑ - ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΥΓΩΝ 2. ΜΗ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΩΝ & ΕΝΤΟΜΟΚΤΟΝΩΝ 3. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΒΙΟΤΟΠΩΝ & ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ 4. ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ 5. ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 6. ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ 7. ΣΥΛΛΗΨΗ ΠΟΥΛΙΩΝ ΜΕ ΔΙΧΤΥΑ Ή ΑΛΛΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ - ΤΑΡΙΧΕΥΣΗ ΠΟΥΛΙΩΝ 8. ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ 9. ΕΝΟΧΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ 10. ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ, ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΑ & ΑΓΚΑΘΩΤΑ ΣΥΡΜΑΤΑ

}

}

Γιατί να μας προτιμήσετε; Γιατί το PILATES για εμάς είναι η τέχνη του να φροντίζεις το σώμα σου.

• Γιατί έχουμε εμπειρία στη διδασκαλία της μεθόδου 20 έτη • Γιατί εκπαιδεύουμε για περισσότερα από 17 χρόνια τις επόμενες γενιές επαγγελματιών δασκάλων • Γιατί είμαστε η μόνη ελληνική εταιρεία που κατασκευάζουμε την πλήρη σειρά οργάνων της μεθόδου Pilates • Γιατί για εμάς το PILATES σημαίνει να μην εφησυχάζεις και να εξελίσσεσαι προσφέροντας πάντα κάτι καινοτόμο

Γιατί το PILATES είναι τρόπος να ζεις!

ARTaction PILATES mind-body-spirit

PILATES CENTER Φ. Νέγρη 11, 11257, τ: 210 8616400 e-mail: artaction@artactionpilates.gr

σκέφτεσαι κάτι καλύτερο;

Πάσχα 2015 με PILATES... ελάτε σήμερα για ένα δωρεάν δοκιμαστικό μάθημα

www.artactionpilates.gr

ED IT OR IA L Το 21% των καταστημάτων στον κλάδο της ένδυσηςυπόδησης στο Δήμο της Αθήνας δραστηριοποιούνται πάνω στην Πατησίων. Το ποσοστό κλειστών επιχειρήσεων σε εμπορικούς δρόμους της Αθήνας. Πατησίων 24.3%, Σταδίου 36.3%, Πανεπηστιμίου 34.9%

Στο «φύλλο» Δεκεμβρίου μετρήσαμε την Πατησίων κατάστημα-κατάστημα τόσο πάνω στην Λεωφόρο όσο και στα στενά. Τα εμπορικά καταστήματα συνεχίζουν να αντιπροσωπεύουν το 27% των ανοιχτών καταστημάτων, γεγονός που δείχνει ότι σε πείσμα των καιρών η Πατησίων δεν έπαψε ποτέ να είναι μια υπολογίσιμη εμπορική δύναμη. Και τα προτερήματά της είναι πολλά. Ένας από τους πιο εύκολα προσβάσιμους δρόμους του κέντρου της Αθήνας (με ηλεκτρικό, με τρόλλεϋ και λεωφορεία, ακόμη και με τα πόδια από το κέντρο) που απλώνεται σε μεγάλη ακτίνα. Προσφέρεται για μικρές στάσεις των καταναλωτών στα μικρά καφέ του για ένα διάλειμμα από τις αγορές. Τα τελευταία χρόνια δε, ίσως ο πιο νεανικός δρόμος της πόλης, αν σκεφτούμε πόσοι φοιτητές έρχονται καθημέρινα για τις σχολές τους και περνούν την περισσότερη μέρα τους στις περιοχές γύρω της κεντρικής οδού. Ανάμεσα στο σήμερα και στην αίγλη της εποχής του χθες ψάχνουμε τη σύνδεση και τη συνέχεια. Η «Πατησίνονε» (όπως την πρόφερα μικρή) με τα υπέροχα μαγαζιά της που γέμιζαν τα παιδικά μου μάτια λάμψη...Οι «μπουτίκ» που έλεγε κι η Κυψελιώτισσα μαμά μου. Και κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα να φτιάξουμε μόδα... Μόδα για την περιοχή μας, με τα μαγαζιά της και τους εμπόρους της. Είτε πρόκειται για ανθρώπους παλιάς κοπής, είτε για αυτούς της νεότερης γενιάς. Αρχίσαμε να βγάζουμε στο τραπέζι ιδέες με όρεξη και ταχύτητα γι’αυτή τη νέα ιδέα. Και η ιδέα στήθηκε... Σελίδα με μόδα... Με κορίτσια κι αγόρια φρέσκα, άντρες και γυναίκες της περιοχής φωτογραφημένους σε σημεία της αγαπημένης γειτονιάς να φορούν τα «καλά» τους, όλα από τα μαγαζιά τα «δικά» μας. Γιατί η «Πατησίνονε» δεν σταμάτησε ποτέ να λάμπει για τα μαγαζιά της, όχι μόνο στα ενήλικα πλεόν δικά μου μάτια, άλλα στο μάτια όσων την ζουν, άλλα κι όσων τώρα τη μαθαίνουν... Ο στόχος της σελίδας αυτής που κάνει το ντεμπούτο της είναι να ακολουθήσει την τάση της εποχής. Και ποιά είναι αυτή; Ο κόσμος δεν μπαίνει πια στα μαγαζιά για την εντυπωσιακή κι ακριβή τους βιτρίνα, αλλά για να αναζητήσει τις όμορφες προτάσεις που κρύβουν στο εσωτερικό τους. Κι η περιοχή μας έχει αυτές τις προτάσεις, είτε πρόκειται για τη Λεωφόρο, είτε περιφερειακές τοπικές αγορές και εμπορικούς δρόμους. Θέλουμε να τις αναδείξουμε όχι μόνο στα μάτια όσων μένουν εδώ, αλλά κι αυτών που θα ακούσουν απλά από τρίτους γι’ αυτή. Εμείς, τα πρόσωπα, οι άνθρωποι πίσω από την «Πατησίων Ζει» όπως έχετε καταλάβει την αγαπάμε την περιοχή και την αναδεικνύουμε με κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είδαμε το θέμα πιο δημιουργικά. Μπήκαμε στα μαγαζιά, μιλήσαμε με τους ιδιοκτήτες ή που απλά όσουςδουλεύουν σ’αυτά και τους είπαμε ότι θα φτιάξουμε σελίδες μ’αυτούς. Σε αυτούς που με κόπο και μεράκι μένουν στο πόστο τους, στο δεύτερο σπίτι τους. Εμείς τους δείχνουμε την εμπιστοσύνη μας σε ότι έχουν κάνει τόσα χρόνια και σε ότι μπορούν να κάνουν τα επόμενα, αλλά η «αλυσίδα της εμπιστοσύνης» έχει δύο πλευρές. Για να φτάσεις στη μία –να γυρίσει ο κόσμος στην Πατησίων- πρέπει πρώτα να πιάσεις την άλλη,να πάμε εμείς σε αυτόν. Σ’ αυτή βρισκόμαστε εμείς με την όρεξη και τις ιδέες μας. Όπως το «λέει» και ο τίτλος της πρώτης μας σελίδας... ξεκινάμε... Ξεκινάμε, λοιπόν, με όρεξη, χρώματα, χαρούμενα κι αισιόδοξα πρόσωπα, και στόχο... Στόχο να ακουστεί στ’ αφτιά όλων ότι η Πατησίων και οι άνθρωποί της είναι ακόμη εδώ να τους γνωρίσετε. Σε δύσκολες εποχές χρειάζεται να κάνουμε κάτι δημιουργικό και χρήσιμο.

ΞΕΚΙΝΑΜΕ Α LA RETRO | ΔΕΞΙΑ HΡΩ

(Art-Optical)

(Bado)

(Art-Optical)

(Badila)

(Peccato)

(Badila)

(Peccato)

(Bado)

(Αντωνάκης)

STYLING ΜANΤΩ ΒΛΑΧΟΥ | ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΜΥΡΤΩ ΣΤΕΛΙΟΥ | ΑΡΙΣΤΕΡΑ XΡΙΣΤΙΝΑ

ART OPTICAL KAΖΑΚΙΔΟΥ ΣΙΣΣΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ 1-3 ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΩΝ | 2102531054 BADO STORES ΠΑΤΗΣΙΩΝ 282 | 2102231042 PECCATO ΠΑΤΗΣΙΩΝ 156 | 2108647719 BADILA ΠΑΤΗΣΙΩΝ 133 | 2108627387 ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 143 | 2108640110

Η φωτογράφιση έγινε στην είσοδο της πολυκατοικίας, στον αριθμό 43 της οδού Τροίας. Μια είσοδο βγαλμένη απο σκηνικό της δεκαετίας του 60 με ρετρό διάθεση που προκαλεί δέος κι αυθόρμητη λάμψη στα μάτια όσων την ανακαλύπτουν για πρώτη φορά. Σκηνικό ιδανικό για να «στεγάσουμε» την πρώτη μας σελίδα, με χρώμα και φως...εδώ στο 43!!

Πατησίων 316 Όλο γυρίζω στο γκρίζο μου σπίτι και θυμάμαι τους φίλους στη Θεσσαλονίκη μα η ανάγκη για κάτι με σπρώχνει στην πόλη, θα κάνω και εγώ ότι έκαναν όλοι. Και όπως βλέπω τον ήλιο πίσω απ’ τα τζάμια θυμάμαι εκείνα τ’ αεροπλάνα που όταν ήμουν μικρή με παίρναν στην πλάτη πέρα για πέρα, σ’ όλα τα πλάτη. Πατησίων γωνία 316 και εγώ να βάζω τη ζωή μου σε τάξη σε χάρτινες κούτες τα ρούχα βαλμένα μα τα όνειρά μου καλά στοιχισμένα. Και όπως πέφτει αχνά το φως αναμμένο τραγούδια σκαλίζω και περιμένω και ας το ξέρω καλά πως σαν ξημερώσει, μόνο για λίγο το φως θα με σώσει. Πατησίων γωνία 316 και εγώ να βάζω τη ζωή μου σε τάξη μες στο άδειο ψυγείο η πόλη φωνάζει μέρα τη μέρα η ζωή μου αλλάζει.

Οφείλω να είμαι ελεύθερη σε αυτό που έχω επιλέξει να κάνω

κατερίνα

ΜΑΚΑ ΒΟΥ Πόσα χρόνια είσαι στον χώρο; Περίπου δεκατέσσερα χρόνια. Ξεκίνησα στη Θεσσαλονίκη απ’ όπου κατάγομαι και τραγουδούσα σε μπάντες. Τελείωσα το τμήμα του Σύγχρονου Ωδείου Θεσσαλονικής. Μετά σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται κάποιες συνεργασίες και κάποια στιγμή αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ με τα δικά μου τα τραγούδια και να κινηθώ με αυτό. Ήσουν από τα παιδιά που από μικρά ήξεραν αυτό που ήθελαν να κάνουν; Το ένιωθα από πολύ μικρή αυτό, επειδή μεγάλωσα και σε μια οικογένεια που είχε σχέση με τημουσική. Ήταν ενα περιβάλλον στρωμμένο και ραμμένο στο αν όχι να ασχοληθώ επαγγελματικά, να αγαπήσω πολύ τη μουσική. Γιατί έφυγες από τη Θεσσαλονίκη; Η Θεσσαλονίκη βγάζει πολύ ωραία πράγματα, ξέρω κόσμο και μπάντες με σπαοδαίο υλικό. Στο πλαίσιο όμως στο οποίο ήθελα αν κινηθώ έπρεπε να κατέβω στην Αθήνα. Τους δίσκους μου παρ’ όλα αυτά τους έχω γράψει στη Θεσσαλονίκη γιατί εδώ δεν είχα κόσμο να με βοηθήσει. Τώρα πια έχω κάνει και εδώ τον κύκλο μου. Η Θεσσαλονικη δεν έχει πια χώρους, έχει λίγα πράγματα για να κινηθείς μουσικά. Δυσκολεύτηκα αρκετά στην αρχή αλλά ήμουν τυχερή γιατί με λίγους μήνες διαφορά έκαναν το ίδιο κι άλλοι φίλοι και συνεργάτες από τη Θεσσαλονίκη. Η οικογένειά σου σε στήριξε; Πλέον ναι, αλλά έπρεπε να αποδείξω πολλά πράγματα. Ποιές είναι οι μουσικές σου επιρροές; Κυρίως ακούω ξένη μουσική, από Beatles μέχρι Radiohead, Nina Simone και πολύ τζαζ μουσική. Έχω όμως και ελληνικές επιρροές όπως Τρύπες, Μάλαμα, ειδικά τα πρωτα cd του, Χατζιδάκι, Μούτση. Τί θες να περάσεις μέσα από τους στίχους και τη μουσική που γράφεις; Δεν μ’ αρέσει το πολιτικό τραγούδι, που γράφεται για να είναι πολιτικό. Δεν μου αρέσει καθόλου. Θεωρώ ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να μιλάει για την ίδια του τη ζωή. Η ίδια του η ζωή είναι συνυφασμένη με την κοινωνία που ζει, αυτό και μόνο φτάνει. Είναι πραγματικό. Ο καθένας μιλάει γι αυτό που ο ίδιος ζει και βιώνει.

συνέντευ ξη

Την γνωρ ίσαμε από το πρώτο κλοφόρη π σε από τη ν Virus M ροσωπικό της άλμ της δουλ πουμ με τί usic το 2 ειά με τίτλ 008. Το 2 ο "Άλλη μ στις δουλ 012 παρο τλο "Μικρά μυστικ ια ώρα". ειές της σ υσ ά" Τους στίχ υμμετέχε συνεργασ ους και τη ιάζει τη δεύτερη π που κυι με τεί ροσωπικ μουσική πακωνστα με καταξιωμένου κομμάτια του, ο Θ ή γράφει αν ςκ ντίνου, ο Λουδοβίκ αλλιτέχνες όπως άσης Dzingovic τω η ίδια, καθώς ο Σωκρά ος των Α ν B movies. Έ της Μάλα νωγείων χει , ο Διονύ μ σης Σαββ ας, ο Βασίλης Πα όπουλος κ.α.

Ξένο στίχο γράφεις; Έχω δοκιμάσει, αλλά η απόλυτη δημιοργία είναι να γράφω στη γλώσσα μου, την οποία θεωρώ πολύ πλούσια. Είναι πολύ δύσκολο να γράφεις στίχο που να έχει λόγο ύπαρξης, πρέπει να περάσουν χρόνια για να θεωρηθείς στιχουργός και εγώ έχω πολύ δρόμο ακόμα. Υπάρχει χώρος για νέους ανθρωπους στην έντεχνη σκηνή; Δεν ξερω αν εχει να κάνει με το είδος της μουσικής, ο χώρος για νέους καλλιτέχνες. Απλά στα μπουζούκια λόγω του ότι περισσότερος κόσμος τα ακούει, είναι ίσως πιο εύκολο. Είναι αυτό που λέμε μεγαλύτερο το καταναλωτικό κοινό σε σχέση μ εκείνους που ακούνε έντεχνα. Το πράγμα όπως και να έχει ανοίγει σε σχέση με τις γνωριμίες και τα επικοινωνιακά τρικ. Υπάρχει στη νεολαία μουσική παιδεία; Υπάρχει μια νεολαία που έχει προσανατολιστεί στο χιπ χοπ, αλλά υπάρχει και εκείνη που πάει στα μπουζούκια. Αυτό θα φανεί στην πορεία αν θα στραφεί αλλιώς. Έχω αυτήν την αίσθηση, αλλά μπορεί να είμαστε και μέσα στον μικρόκοσμό μας. Νιώθω ότι συμβαίνει, αλλά αν δω λίγο παραέξω από τον δικό μου κόσμο, συνειδητοποιώ ότι πολύς κόσμος είναι εκεί που ήταν. Σε επηρέασαν στη δουλειά σου οι συνεργασίες που έκανες; Ο Σαββόπουλος με επηρέασε όσο αναφορά, το ότι κάθε συναυλία του είναι μια παράσταση. Είναι σαν παραμύθι και με γοητεύει πολύ αυτό. Προσπαθώ λοιπόν κι εγώ να κινηθώ σε αυτό το πλαίσιο. Οι παλιότεροι καλλιτέχνες βοηθούν τους νέους; Κοίταξε επιλέγει κάποιος παλιότερος καλλιτέχνης σε ποιον θα το κάνει και γιατί. Υπάρχουν λόγοι που ένας καλλιτέχνης βοηθάει κάποιους νεότερους. Είτε αυτοί είναι προσωπικοί, είτε καλλιτεχνικοί. Όπως και να το κάνουμε αναπτύσσεις μια προσωπική σχέση για να σε βοηθήσει. Κάποιοι πάντως όντως βοηθάνε. Το δεύτερο cd σου το έχεις βγάλει μόνη σου. Πόσο δύσκολο είναι αυτό; Από τις δισκογραφικές έχω δει πολλά, γι αυτό και κατέληξα να το βγάλω μόνη μου. Από τη μία ήταν μια απόφαση δική μου, αλλά και μια λύση ανάγκης. Έτσι έκανα το προσωπικό μου site, ώστε έτσι να μπαίνει

όποιος θέλει, να ακούει τη μουσική και να αγοράζει το cd σε digital μορφή. Ένα χρόνο μετά, αφότου κινούσα το site, άρχισε η κυκλοφορία του δίσκου. Υπάρχει βέβαια σε επιλεγμένα σημεία, δεν θα το βρεις παντού. Δεν ήξερα τί θα βρω μπροστά μου, αλλά κάτι έπρεπε να κάνω. Οι άνθρωποι που έχουν βγάλει μόνοι τους δίσκο, ξέρουν πόσο δύσκολο είναι και το τρέξιμο που χρειάζεται. Βέβαια αποκομίζεις σπουδαίες εμπειρίες. Κάνεις προσωπικές επαφές και μπορείς να ξανασυναντήσεις τους συνεργάτες σου αν χρειαστεί. Είναι σημαντική η ανθρώπινη επαφή. Το δύσκολο κομμάτι αυτού του πράγματος είναι πως εκείνος που γράφει στερείται το δημιουργικό κομμάτι, γιατί πρέπει να ασχοληθείς με πολλά πραγματα ταυτόχρονα. Σε αποσυντονίζει. Είναι καλό να είσαι κύριος του εαυτού σου και να ορίζεις εσύ τα πράγματα, αλλά χάνεις πολύ σημαντικά πράγματα. Πρώτα απ’ όλα είσαι καλλιτέχνης. Εγώ θα ήθελα κάποια στιγμή να μπορώ να ασχολούμαι μόνο με τη μουσική μου και με τίποτα άλλο. Τί είναι αυτό που σου αρέσει στη μουσική; Ο στόχος μου είναι η ελευθερία που μου δίνει η μουσική. Οφείλω να είμαι ελεύθερη σε αυτό, με την έννοια ότι δεν είσαι ελεύθερος σε τίποτα καθημερινά. Έχεις απογοητευτεί; Δεν θυμάμαι πόσες φορές... Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλλιτέχνης που να μην το έχει πάθει. Υπάρχει ο διαχωρισμός ποιοτικής και μη ποιοτικής μουσικής; Ναι αλλά δεν τον κάνω ποτέ. Μπορεί να μ’ αρέσουν κομμάτια από διαφορετικά στυλ μουσικής. Θεωρώ ευτελή και μη ευτελή τη διάθεση του καλλιτέχνη. Με ενοχλεί όταν κάτι έχει γίνει με φτηνό τρόπο. Αυτό συμβαίνει και σε κάτι το οποίο θεωρείται ποιοτικό. Μερικές λέξεις που χαρακτηρίζουν την εποχή που ζούμε; Αμηχανία, ελπίδα, αναβρασμός.

Τη δουλειά της μπορείτε να βρείτε: OFF THE RECORD: Αγίου Κωνσταντίνου 13, Πειραιάς STEREODISC: Αριστοτέλους 4, Θεσσαλονίκη www.musical.gr Πάτρα official site: www.katerinamakavou.gr official fb page: Katerina Makavou Full Page

Συνέντευξη: Λίνα Καμπούρογλου

“Για να φέρω νέο κόσμο στο μαγαζί προσπάθησα πολύ, γιατί πάντα ήθελα και τη νεολαία. Έβαζα καινούρια πιάτα μόνο και μόνο για να ικανοποιήσω τους νέους. Μαγαζί που δεν έχει νεολαία, δεν έχει μέλλον. Όταν έρχονται παρέες παιδιών, τους χαίρομαι. Στη “Ροζαλία” έχουμε καταφέρει να συνυπάρχουν οι φοιτητές μαζί με τις μεγαλύτερες ηλικίες. Είναι σημαντικό και δύσκολο αυτό! Επιπλέον δεν είναι λίγοι οι τουρίστες που μας επισκέπτονται, όλες τις εποχές του χρόνου” Κος Αχιλλέας

Στη "Ροζαλία" δεν "σκορπιζόμαστε", ερχόμαστε εδώ να φάμε, είναι το μαγαζί της καρδιάς μας! Πάντα με σεβασμό στον πελάτη όσον αφορά στην ποιότητα των υλικών, στο μεράκι και την τέχνη με την οποία είναι μαγειρεμένα όλα τα φαγητά και σε πολύ λογικές τιμές.

Σημείο αναφοράς η "Ροζαλία", μας περιμένει μέσα στη ζεστασιά και τη θαλπωρή του κλειστού κήπου ή αν ο καιρός είναι καλός στα τραπεζάκια έξω απλωμένα στον πεζόδρομο της Βαλτετσίου.

Βαλτετσίου 59, Εξάρχεια | Τ.: 210 33 02 133 | 210 38 07 992

Πάσχα & οι σούβλες έξω! “Τριάντα χρόνια δουλεύω εδώ, με μια μικρή διακοπή. Το μαγαζί έχει σταθερή πελατεία και οι προτιμήσεις στο μενού, έχουν να κάνουν με την ώρα της ημέρας που θα μας επισκεφτεί ο πελάτης. Το μεσημέρι για παράδειγμα προτιμούν τα μαγειρευτά. Ευτυχώς δεν έχουμε δύσκολους πελάτες. Τα Εξάρχεια έχουν τους πιο καλούς πελάτες στην Ελλάδα, είτε φοράνε σκουλαρίκια, είτε κουστούμι, φέρονται με τον ίδιο τρόπο. Εδώ θα βρεις ανθρώπους με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους ”

“Ήτανε το 2009 όταν το πασχαλινό τραπέζι που αποφασίσαμε να το κάνουμε στον πεζόδρομο της Ροζαλίας μαζί με τις οικογένειες των εργαζόμενων μας εξελίχθηκε σε μία μάζωξη φίλων, περαστικών, γειτόνων και ανθρώπων από την πλατεία! Από τότε η “Ροζαλία” μένει ανοιχτή κάθε Πάσχα, με σούβλες, ψητά, χορό και τραγούδια στον πεζόδρομο! Ενα μεγάλο γιορταστικό τραπέζι!" Κος Αχιλλέας

Βασίλης, σερβιτόρος

“

Πριν 10 χρόνια με πήρε τηλέφωνο ο Αχιλλέας, για να συνεργαστούμε. Μόλις μου είπε ότι το μαγαζί είναι στα Εξάρχεια, του είπα: ‘‘ευχαριστώ πολύ δεν με ενδιαφέρει’’. Εκείνος βέβαια επέμεινε και ήρθα τελικά. Τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως θέλουν να τα δείχνουν. Τα Εξάρχεια είναι από τις τελευταίες γειτονιές που υπάρχουν, εδώ προχωράς και λες καλημέρα στον κόσμο. Ότι ακούγεται για τη γειτονιά, το παρουσιάζουν διογκωμένο. Έχει τύχει να συμβεί κάτι στην πλατεία, τα ΜΜΕ να το παρουσιάσουν έτσι που να νομίζεις πως αν περάσεις από την περιοχή κινδυνεύεις, και εδώ ο κόσμος να τρώει ήσυχα και να μην γίνεται απολύτως τίποτα. Δυστυχώς μεγεθύνονται τα γεγονότα. Η “Ροζαλία” είναι μια ταβέρνα που κρατά τις παραδόσεις. Συνδυάζει την ποιότητα και τις καλές τιμές. Προσπαθούμε να προμηθευόμαστε τα καλύτερα υλικά. Ακόμα και το γλυκό που κερνάμε στο τέλος, το φτιάχνουν τα παιδιά στην κουζίνα. Και για αυτό τον λόγο, συνεχίζει και πάει καλά το μαγαζί. Προσέχουμε τον πελάτη! Παίζει ρόλο και ότι ο ίδιος ο Αχιλλέας, θα έρθει και θα ρωτήσει τους πελάτες του αν τους αρέσει το φαγητό. Αυτό είναι σημαντικό και ο πελάτης νιώθει ασφάλεια, γι’ αυτό έχει σε μεγάλο ποσοστό σταθερό κόσμο.

“

Γιώργος , υπεύθυνος καταστήματος

με σεβασμό στον πελάτη και άριστη ποιότητα στα υλικά!

Η «Ροζαλία» πήρε το όνομά της από τη γυναίκα που έμενε στο υπόγειο του νεοκλασικού στη διάρκεια της κατοχής, και μια μέρα χάθηκε ξαφνικά. Αργότερα μαθεύτηκε πως ήταν αντιστασιακή με το κωδικό όνομα Ροζαλία και είχε πιαστεί απ' τους Γερμανούς.

το μεράκι & η τέχνη στο καλό φαγητό!

από τον Ανδρέα Παπαστάμου

Ένα αρνάκι στα Πατήσια Πάσχα, 1939 πόγευμα Παρασκευής, το συνηθισμένο ραντεβού της παρέας στο ζαχαροπλαστείο του Λιουμπιέ, Πατησίων, απέναντι από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, εκεί που βρίσκεται σήμερα ο κινηματογράφος «Αλεξάνδρα». Λειτουργούσε στη Σταδίου 18, από το 1890, με πελάτες την αφρόκρεμα της αθηναϊκής κοινωνίας, διάσημο για τη σοκολάτα του, αλλά εδώ και δυο χρόνια, άλλαξε γειτονιά και βρέθηκε στην Πατησίων για να φύγει πάλι μετά τον Πόλεμο για τη λεωφόρο Κηφισίας.

Α

παραγγέλνοντας ήδη από την πόρτα μια ζεστή σοκολάτα στο παιδί του ζαχαροπλαστείου που’χε μείνει άφωνο!

- «Παιδιά, τί θα κάνουμε το Πάσχα», ο Γιώργος, ο μεγαλύτερος και ο πιο κονομημένος της παρέας.

Άφωνη η παρέα!

- «Εμείς στην οδό Πάρου, λειτουργία στον Άγιο Λουκά και φαγητό στο σπίτι» έκανε ο Νίκος, ρουφώντας απολαυστικά τη σοκολάτα του.

- «Εμείς έχουμε τους θείους μου από τη Σπηλιά» συμπλήρωσε η Ρένα. Η όμορφη Σπηλιά, δέκα χιλιόμετρα από την Κυπαρισσία, ένα γραφικό χωριουδάκι μισή ώρα από τη θάλασσα, με λιόδεντρα, οπωροφόρα, αμπέλια, ποταμάκια και ό,τι ζητήσει η καρδούλα σου. Ο θείος Σωτήρη, γνωστός κι ως Πρίγκηπας ή Πρίντζιπας στην Κυπαρισσία κι η θεία Μαριγώ, έφταναν με το «μουτζούρη», δώδεκα ώρες δρόμος, που πάει τόσο αργά, που κατέβαινες, μάζευες σύκα και το προλάβαινες, με τα πρόσωπά μαύρα από τον καπνό που έβγαζε η τεράστια μηχανή. Μια εβδομάδα πέρασε και η παρέα βρισκόταν στα στέκια της, μια στο καφενείο του «Νιάρχου» ή στου «Πίπα», και τα δυο στη Μιχαήλ Νομικού, πλησίον του 8ου Γυμνασίου, μια στου «Κουφού», πλησίον του Αγίου Λουκά (σήμερα εστιατόριο Μαρτίνη), και φυσικά στου Λουμπιέ.

- «Καλά βρε παιδιά, τι γίνεται;» έκανε ο Γιώργος, «είναι αλήθεια; Από παντού ακούω τα ίδια απίστευτα νέα, από τον φούρνο του «Αγκιστριώτη» (πολυμελής οικογένεια που είχε έρθει από την Αμερική), και το οινοποιείο του «Λουζάκη» (γωνία Βλαβιανού και Πατησίων) μέχρι εδώ στου Λουμπιέ στην Αλεξάνδρας, βουίζει η Πατησίων! Η Ρένα που κυκλοφορεί με ένα αρνάκι! Μάλιστα, με ένα αρνάκι, που του’χει φορέσει μια κόκκινη κορδελίτσα, και το βγάζει βόλτα!»

- «Ολοι το’χουμε ακούσει, αλλά όπου να΄ναι έρχεται η Ρένα και θα μας τα πει πρώτο χέρι», απάντησε με σιγουριά ο Νίκος, που τη φλέρταρε από τότε, για να παντρευτούν μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Απίστευτο! Η Ρένα, καμαρωτή, με ένα κάτασπρο αρνάκι έφταναν στου Λουμπιέ. Έδεσε το αρνάκι έξω από το ζαχαροπλαστείο και κάθισε στο τραπέζι μας,

- «Θα σας τα πω όλα! Μην ανησυχείτε, το αρνάκι είναι πολύ ευτυχισμένο στην Πατησίων! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη σταματάει να το χαϊδέψει, ειδικά τα παιδάκια τρέχουν ολόγυρα και παίζουν, κι αυτό ανταποκρίνεται όλο χάρη, μια ντίβα στα Πατήσια!»

- «Καλά, πώς ήρθε το αρνάκι; Τί θα το κάνετε;» βροχή οι ερωτήσεις από τους τέσσερις φίλους, ενώ το παιδί σερβίριζε τη σοκολάτα.

- «Δεν σας είπα για το θείο Σωτήρη και τη θεία Μαριγώ; Ε, ήρθαν! Αλλά δεν ήρθαν μόνοι τους. Έφεραν ένα αρνάκι, πεσκέσι και των άλλων θείων από το χωριό, για το Πάσχα. Πρέπει να το σφάξουμε το Μεγάλο Σάββατο και να το βάλουμε στη σούβλα την Κυριακή. Δεν είναι άδικο; Όλοι το ξέρουμε, εκτός από το αρνάκι που χαίρεται να κάνει τις βόλτες του στην Πατησίων! Στην αρχή φοβόταν το τραμ, αλλά τη δεύτερη μέρα το συνήθισε κι αυτό! Λοιπόν, παιδιά, έχω ανάγκη τη βοήθειά σας».

- «Απίστευτη, αλλά ωραία ιστορία! Λοιπόν, το’πιασα το θέμα! Ακούω ιδέες» απάντησε ο Νίκος, σίγουρος για τη λύση που θα’βρισκε, όπως πάντα, η παρέα μας, κλείνοντας το μάτι στον Γιώργο, τον πιο έμπειρο!

- «Λύση υπάρχει παιδιά και εγώ θα σας το φτιάξω! Θα κάνουμε Πάσχα με άλλο αρνάκι! Ολοι θα βάλουμε κάτι να το αγοράσουμε από τον χασάπη, αλλά το αρνάκι με την κορδελίτσα, θα επιστρέψει με τους θείους της Ρένας στο χωριό, να ξαναδεί την οικογένειά του, και να τους πει τα νέα της Πατησίων!» έκανε ο Γιώργος γελώντας. Οπερ και έπραξε, γιατί ο Γιώργος δεν έπαιζε, ό,τι έλεγε το εννοούσε και το έπραττε! Ο Νίκος και ο Μίμης, ο Γιώργος και ο Λάκης, τα δυο αδέλφια της Ρένας, και φυσικά ο Γιώργος ο έμπειρος, έβαλαν το χρήμα, πήγαμε στον χασάπη και αγοράσαμε ένα αρνάκι ψόφιο. Η Ρένα, εξήγησε στους γονείς της για το αρνάκι, πόσο το αγαπούσαν όλα τα παιδιά στην Πατησίων, και πως ήδη είχαν εξασφαλίσει το αρνί για το Πάσχα. Ο θείος ο Πρίντζιπας και η Μαριγώ ανέβηκαν στο «μουτζούρη», παρέα με το πιο κοσμογυρισμένο αρνάκι που ανυπομονούσε να πει τα νέα σε όλη την παρέα, κάτω στο χωριό, για όσα είχε δει, για τη μεγάλη πολιτεία και την Πατησίων που το αγάπησε! Το πιο τυχερό αρνάκι του κόσμου!

Πνευμονιοκοκκική νόσος Σύγχρονες Διαγνωστικές Μέθοδοι & Υπηρεσίες Υψηλού Επιπέδου • Μαγνητικός Τομογράφος • Αξονικός Τομογράφος • Ψηφιακή Μαστογραφία • Ψηφιακό Ακτινολογικό • Ψηφιακές Πανοραμικές - Κεφαλομετρικές • Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας • Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων • Υπέρηχοι Μυοσκελετικού (Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων) • Υπέρηχοι (triplex) Καρδιάς • Μικροβιολογικό • Αιματολογικό • Ανοσολογικό • Βιοχημικό • Ορμονολογικό • Rast Test • Νεοπλασματικοί Δείκτες • Test PAP • Προγεννητικός Έλεγχος • Διερεύνηση Αρτηριακής Πίεσης

Η πνευμονία της κοινότητας ή αλλιώς η εξωνοσοκομειακή πνευμονία αρκετά συχνά αποτελεί μία σοβαρή λοίμωξη σε παιδιά και ενήλικες. Το βακτήριο Streptococcus pneumoniae εξακολουθεί να θεωρείται το συχνότερο μικροβιακό αίτιο. Το συγκεκριμένο βακτήριο μπορεί να προσβάλει το αναπνευστικό σύστημα και να προκαλέσει ιγμορίτιδα, εώς και βακτηριακή πνευμονία, μέση ωτίτιδα, ενώ αν προσβάλει το κεντρικό νευρικό σύστημα μπορεί να προκαλέσει και μηνιγγίτιδα. Κάθε χρόνο αναφέρονται 156 εκατομμύρια περιστατικά πνευμονίας από πνευμονιόκκοκο σε παιδιά παγκοσμίως. Το 95% των νέων περιστατικών εμφανίζονται σε παιδιά που κατοικούν σε αναπτυσσόμενες χώρες. Η πνευμονία που οφείλεται σε πνευμονιόκκοκο είναι μια πολύ σοβαρή νόσος, με υψηλά ποσοστά θνητότητας (10-20%). Σε ομάδες υψηλού κινδύνου όπως είναι τα μικρά παιδιά και οι ηλικιωμένοι το ποσοστό θανάτου υπερβαίνει το 50%. Τα βρέφη και τα μικρά παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα λόγω του γεγονότος ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα πλήρως. Παρά τη θεραπεία με αντιβιοτικά, ένα ποσοστό των παιδιών εξακολουθεί να χάνει τη ζωή του από αυτές τις επικίνδυνες επιπλοκές. Τα παιδιά που επιβιώνουν, συχνά αντιμετωπίζουν μόνιμες βλάβες όπως κώφωση, επιληψία, διανοητική καθυστέρηση ή άλλες σοβαρές αναπηρίες. Οι ιδιαίτερα ευπαθείς ομάδες είναι ενήλικες άνω των 65 ετών, άτομα που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις όπως πνευμονοπάθεια, καρδιοπάθεια, σακχαρώδη διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια και αυτοάνοσα νοσήματα, άτομα ανοσοκατεσταλμένα, άτομα μετά από σπληνεκτομή, άτομα με δρεπανοκυτταρική ή μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία, παιδιά άνω των 2 ετών με χρόνια νοσήματα και ανοσοανεπάρκεια και παιδιά μικρότερα των 2 ετών. Ο αλκοολισμός αποτελεί επίσης προδιαθεσικό παράγοντα. Ο πνευμονιόκοκκος είναι ένας παθογόνος μικροοργανισμός, ο οποίος προσκολλάται στους βλεννογόνους της μύτης και του φάρυγγα πολλών ανθρώπων (ανάλογα με την ηλικία ως και στο

60%), χωρίς το γεγονός αυτό να σημαίνει ότι θα νοσήσουν. Μεταφέρεται μέσω μολυσμένων σταγονιδίων, για παράδειγμα με το βήχα ή το φτέρνισμα, στις ευπαθείς ομάδες, όπως τα μικρά παιδιά και τους ηλικιωμένους, και συχνά προκαλεί ασθένειες. Τα συμπτώματα της πνευμονίας συνήθως περιλαμβάνουν ρίγος, υψηλό πυρετό, εφίδρωση, δύσπνοια, θωρακικό άλγος, παραγωγικό βήχα με πτύελα, μυαλγία και κόπωση. Η ταχύπνοια (ταχύς ρυθμός αναπνοών ανά λεπτό) ως σύμπτωμα πνευμονίας αξιολογείται κυρίως στα παιδιά και μπορεί να προηγείται των άλλων κλινικών ευρημάτων. Συχνά η διάγνωση της πνευμονίας βασίζεται στην κλινική εικόνα του ασθενούς. Απεικονιστικές εξετάσεις όπως η ακτινογραφία θώρακος πραγματοποιούνται προς επιβεβαίωση της κλινικής υπόθεσης, σε περίπτωση διφορούμενων αποτελεσμάτων από την κλινική εξέταση, σε περίπλοκες περιπτώσεις ή για παρακολούθηση της πορείας της νόσου. Στα βρέφη και στα μικρά παιδιά η ακτινογραφία θώρακος ενδείκνυται όταν διαπιστώνεται πυρετός σε συνδυασμό με: ταχύπνοια, ρουθούνισμα, ρόγχοι, αναπνευστική δυσχέρεια και ακροαστικά. Πολυάριθμα απεικονιστικά χαρακτηριστικά συνθέτουν την εικόνα της πνευμονίας αλλά και ενός πλήθους άλλων παθολογικών καταστάσεων. Για τον λόγο αυτό η διάγνωση πρέπει να γίνεται πάντα βάσει όλων των διαγνωστικών ευρημάτων. Έρευνες των τελευταίων ετών αποδίδουν στην απλή ακτινογραφία θώρακος μια ευαισθησία και μια ακρίβεια μεταξύ 42-73% όσον αφορά στην ανάδειξη της αιτιολογίας της πνευμονίας. Ανάλογα με το αν μια πνευμονία είναι βακτηριακής, ιογενούς ή άλλου είδους προελεύσεως κυριαρχούν και συγκεγριμένα απεικονιστικά χαρακτηριστικά. Η πνευμονιοκοκκική πνευμονία είναι βακτηριακής προελεύσεως. Το τυπικό εύρημα της ακτινογραφίας θώρακος στη βακτηριακή πνευμονία είναι η πύκνωση (ή σκιά) που παρουσιάζεται στον πνεύμονα και συνήθως περιορίζεται σε έναν λοβό (λοβώδης πνευμονία). Οι λήψεις των εικόνων σε δύο επίπεδα (οπισθιο-

πρόσθιο και πλάγιο ή αλλιώς face και profile) βοηθά στον προσδιορισμό της ακριβούς θέσης του διηθήματος και της σχέσης του με τα γύρω όργανα όπως για παράδειγμα το μεσοθωράκιο και η καρδιά. Σε περίπλοκες καταστάσεις ή όταν η ακτινογραφία θώρακος αφήνει κάποια ερωτηματικά, οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να συμπληρωθούν με την υπολογιστική ή αξονική τομογραφία. Η μέθοδος αυτή έχοντας τη δυνατότητα να παράγει εικόνες πολύ λεπτών τομών του πνευμονικού παρεγχύματος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και πολύ πιο ειδική από την απλή ακτινογραφία. Και εδώ η τυπική απεικόνιση της βακτηριακής πνευμονίας είναι εστιακές ή ακανόνιστες περιοχές πύκνωσης με παρουσία αεροβρογχογράμματος. Σημαντική είναι η συμβολή της υπολογιστικής τομογραφίας στην ακριβή ανάδειξη της τοποθεσίας του πνευμονικού διηθήματος αλλά και στην ανάδειξη επιπλοκών. Η αξονική τομογραφία του θώρακα ενδείκνυται και για την παρακολούθηση της πορείας της νόσου, ιδιαίτερα σε μεγάλους ανθρώπους, σε ανθρώπους με πνευμονιοπάθεια καθώς και σε ανοσοκατεσταλμένους ανθρώπους εφόσον καθιστά δυνατή την διάγνωση της νόσου σε πρώιμο στάδιο ή αντίθετα μπορεί να αποκλείσει την παρουσία της σε περιπτώσεις που κάτι τέτοιο είναι ζωτικής σημασίας. Αντίθετα, δεν χρησιμοποιείται για την διάγνωση της πνευμονίας σε παιδιά – παρα μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις – λόγω της σχετικά μεγάλης ακτινοβολίας της μεθόδου και της αδυναμίας συνεργασίας των πολύ μικρών παιδιών. Συμπληρωματικός έλεγχος γίνεται και με μικροβιολογικό έλεγχο με γενική εξέταση αίματος, ΔΕΚ και CRP, Mycoplasma Pneumoniae. Επιμέλεια κειμένου: Δημήτριος Τριανταφύλλου Δρ. Πανεπιστημίου Αθηνών Πρώην Διευθυντής του Ακτινολογικού Τμήματος του 7ου Νοσοκομείου του ΙΚΑ Επιστημονικά Υπεύθυνος του Διαγνωστικού Κέντρου «ΚΟΣΜΟΪΑΤΡΙΚΗ»

Πατησίων 237, πλ. Κολιάτσου, Αθήνα τ.: 210 8640918 - 210 8640988 / f.: 210 8665155

μερικοί στίχοι...

3. Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες πικραμένη, ἐντροπαλή, κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες, «ἔλα πάλι», νά σου πῇ.

9. Μὲ τὰ ροῦχα αἱματωμένα ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ νὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξένα ἄλλα χέρια δυνατά.

11. Ἄλλός σοῦ ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια, ἀλλ’ ἀνάσασι καμμιά· ἄλλος σου ἔταξε βοήθεια καὶ σὲ γέλασε φρικτά.

18. ἐγαλήνεψε· καὶ ἐχύθει καταχθόνια μιὰ βοή, καὶ τοῦ Ρήγα σοῦ ἀπεκρίθη πολεμόκραχτη ἡ φωνή.

πού

πατάς και πού πηγαίνεις... την αρχή δεν είχαμε Εθνικό Ύμνο. Αλλά μάλλον ούτε και τώρα έχουμε. Έχουμε δύο στιχάκια που οι μαθητές βαριεστημένα ακούνε και τραγουδούν, έχουμε μία μελωδία που είναι συνυφασμένη με στρατιωτικές παρελάσεις, με γήπεδα όταν αγωνίζεται η ποδοσφαιρική ομάδα μας. Η ιστορία και το μέλλον φαίνεται να έχουν ξεκόψει από το παρόν, από εμάς τους ίδιους. Είναι σαν να μην υπάρχει ούτε παρελθόν, (ιστορία, μνήμη, συλλογική συνείδηση), ούτε μέλλον (αισιοδοξία, προοπτική, στόχευση). Μένει μόνο ένα παρόν μετέωρο. Στην αρχή δεν είχαμε Εθνικό Ύμνο λοιπόν. Με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους το 1830 και επί Καποδίστρια χρησιμοποιούσαν κλέφτικα τραγούδια που είχαν ξεπηδήσει από τους αγώνες για την ελευθερία του Έθνους. Διαφορετικά σε κάθε περιοχή και πόλη. Ο Βασιλιάς Όθων προσπάθησε να καθιερώσει σαν εθνικό ύμνο τη μετάφραση ενός βαυαρικού που υμνούσε το πρόσωπο του βασιλιά... Έλεγε Τον βασιλέα μας Όθωνα τον πρώτον σώσον Θεέ,

Σ

αύξησον, κράτυνον την βασιλείαν του, τον βασιλέα μας σώσον, Θεέ. Όταν εκείνος διώχτηκε το 1862, ο Γεώργιος ο Α΄ προΕίναι ωραίο να ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις. Μπορεί πολλοί να αντιμετωπίσπάθησε να προσαρμόσει τον ύμνο στο ονομά του. Ούτε και αυτό ταίριαξε με τα θέλω του λαού και του έθνους. Τελικά έχουμε Εθνικό Ύμνο; Ευτυζουν το παρελθόν σαν κάτι που είναι περιττό να γνωρίζουμε, όμως δεν μπορείς να χώς δεν έχουμε Βαυαρικό, ούτε Βασιλικό. Από το παρελθόν μας ήρθε προχωρήσεις μπροστά αν δεν ξέρεις από πού έρχεσαι, όπως λένε. Σ’ αυτή τη στήλη κάτι. Θυμάμαι ακόμα τους φοιτητές που έψελναν στο Πολυτεχνείο μπροθα κάνουμε βήματα «πίσω» για να πάρουμε φόρα… στά στα τανκς το “Σε γνωρίζω από την κόψη”. Και ανατριχιάζω. Θυμάμαι ακόμα ένα 8χρονο παιδάκι στην Κομοτηνή που έκλαιγε καθώς ένας Δόκιμος το τραβολογούσε και του φώναζε τραγούδα ρε τον Εθνικό Ύμνο σκατόΤουρκε... Και ντρέπομαι. Ανάμεσα στην νεοελληνική λήθη-αποδόμηση και την εθνικιστική καρικατούρα έχουμε Εθνικό Ύμνο...

Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά.

Ἔτζι κ’ ἐμεῖς, ὦ ἀδελφοί, νὰ σηκωθοῦμεν μὲ ὁρμή, ἐκδίκησιν ζητοῦντες, Τυράννους ἀπολοῦντες, γιὰ τὴν Ἐλευθερίαν μὲ χαρά, μπρὲ παιδιά! ΡΗΓΑ΅ΦΕΡΑΙΟΣ< ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ 1797

Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν τυπώθηκε για πρώτη φορά στο πολιορκημέμο Μεσολόγγι το 1825 με τη βοήθεια του Σ. Τρικούπη και μεταφράστηκε στα Αγγλικά, Ιταλικά και Γαλλικά δείχνοντας το ενδιαφέρον των Ευρωπαϊκών λαών για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα στην Ελλάδα.Το 1873 τυπώθηκε στο Λονδίνο

Σε γνωρίζω; Εθνικός ύμνος Ο Διονύσιος Σολωμός γράφει το “Ύμνος εις την Ελευθερίαν” στη Ζάκυνθο το 1823, εμπνευσμένος από την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου, δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης. Αναφέρεται ότι το τελείωσε μέσα σε έναν μήνα. Είναι χωρισμένες σε ενότητες και θεματικές. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια το έργο γίνεται γνωστό και μιλάει στην ψυχή των Ελλήνων, αλλά και των Ευρωπαϊκών λαών. Αυτή η απήχηση οδηγεί τον Κερκυραίο μουσικοσυνθέτη Ν. Μάντζαρο το 1828 να μελοποιήσει το ποίημα πάνω σε λαϊκά μοτίβα. Από τότε ακούγεται σε εθνικές γιορτές, σε συγκεντρώσεις. Στη πραγματικότητα αρχίζει και παίζει τον ρόλο του Εθνικού Ύμνου στις συνειδήσεις των Επτανήσιων. Από εκεί ξεκινά και η φιλία των δύο ανδρών. Ο Μάντζαρος επιχειρεί αλλεπάλληλες ενορχηστρώσεις, (Το 1830, το 1837, το 1840, 1844 και 1861) όπως το συνήθιζε με σκοπό να γίνει αποδεκτή η μελοποιημένη μορφή σαν Εθνικός Ύμνος. Κερδίζει μετάλλια, και χρυσούς σταυρούς σαν αναγνώριση. Όμως ο Βασιλιάς Όθωνας δεν αποδέχεται τον ρόλο του Εθνικού Ύμνου. Τελικά και μετά την έξωση του Βαυβαρού Όθωνα τα δύο πρώτα τετράστιχα καθιερώνονται σαν το επίσημο Εθνικό άσμα το 1864.

”Ύμνος εις την Ελευθερίαν” αποτελείται από 158 στροφές. Γνωστοί στο ευρύ κοινό είναι μόνο τα δύο πρώτα τετράστιχα. Είναι ένα πλούσιο σε εικόνες, σκέψεις, γεγονότα ποίημα στη δημοτική. Μπορεί να πει κανείς πως είναι ένα έντονο και πολύπλευρο έργο. Είναι και πολιτικό, μιας και αναφέρεται με φιλικό αλλά και εχθρικό τρόπο στις τότε μεγάλες δυνάμεις, είτε φανερά, Αμερική, είτε κρυφά, ο Αετός (αυστρία). Γυρίζει πίσω στην Αρχαία Ελλάδα. (Τριακόσιοι, Πίνδαρος), έχει αναφορές στις πρώτες μάχες που ήδη είχαν γίνει (Τριπολιτσά, Κόρινθος, Μεσολόγγι), ακουμπάει και τονίζει στο Θρησκευτικό συναίσθημα, θυμίζει στιγμές που απευθύνονται στο μυαλό και τον νου, του τότε Έλληνα. Νουθετεί και κατακρίνει την διχόνοια ανάμεσα στο έθνος και καλλιεργεί την αποφασιστικότητα στον αγώνα και τη μάχη. Δεν είναι ένας φιλειρηνικός ύμνος. Δεν θα μπορούσε αν αναλογιστούμε την ιστορική στιγμή που δημιουργήθηκε και την κρισιμότητα της περιόδου. Είναι ένας Ύμνος εν μέσω μιας επανάστασης, στην καρδιά ενός Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως το εξής. Δεν επικρατεί σωβινισμός και το κεντρικό σημείο όλου του έργου είναι αυτό που λέει και ο τίτλος του. Είναι η Ελευθερία και όχι η εξιδανίκευση της φυλής. Η Ελευθερία που γίνεται βίαιη αλλά δίκαιη, ματώνεται και ματώνει, πεθαίνει και σκοτώνει. Ο Ύμνος

Ο

συμπυκνώνει ακριβώς την ουσία του αγώνα. Αγώνας όχι κατακτητικός, εκδικητικός, μισαλλόδοξος. Αγώνας ενάντια στα 400 χρόνια σκλαβιάς ενός Έθνους υπό διαμόρφωση που σε όλη του την ιστορία είχε να αντιπαλέψει κατακτητές, αυτοκρατορίες και Σουλτάνους. Ενδιαφέρον θα είχε η σύγκριση με Ύμνους άλλων χωρών. Ο κάθε Ύμνος αντανακλά την ιστορία, τα γεγονότα, την ταυτότητα του κάθε Έθνους. Στον Γαλλικό που είναι και αυτός ένα επαναστατικό τραγούδι (1795) αναφέρεται Ελευθερία, λατρευτή Ελευθερία. Μπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σου. Ενάντια της τυραννίας μας. Το ματωμένο λάβαρο υψώθηκε. Στον Αργεντίνικο (1813) Θνητοί! Ακούστε την ιερή κραυγή: "Ελευθερία, ελευθερία, ελευθερία!" Ακούστε τον ήχο των σπασμένων αλυσίδων, δείτε στον θρόνο της την Ισότητα. Αντίθετα άλλοι ύμνοι ταυτίζονται με το πρόσωπο του Βασιλιά ή και με του Θεού π.χ. Αγγλία Πολλά χρόνια να ζήσει η ευγενής μας Βασίλισσα, Ο Θεός να σώζει την Βασίλισσα, με ένα καθεστώς π.χ. Πορτογαλία (1911) και αποικιοκρατία, Ήρωες της θάλασσας, ευγενείς, Γενναίοι και αθάνατο έθνος, ή ακόμα και με την φυλή π.χ. Γερμανία (1922) Η Γερμανία πάνω από όλα (Μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο καταργήθηκε αυτή η φράση). Ελάχιστοι Ύμνοι, ο δικός μας είναι ένας από αυτούς, υποκλίνονται στις ιδέες της Ελευθερίας και της Ισότητας και όχι σε κάποιον μονάρχη...

Διονύσιος Σολωμός (1798-1857)

Νικόλαος Μάντζαρος (1795–1872)

Δύο πίνακες του Ευγένιου Ντελακρουά με εμφανείς ομοιότητες 1830 Η Ελευθερία οδηγεί τον Λαό Ο λαός δεν έχει αρχηγό. Έχει ένα όραμα. Την Ελευθερία. Αυτή τον οδηγεί. Η Ελευθερία εφορμά οδηγώντας τον λαό. Ξυπόλητη και με γυμνό το στήθος μοιάζει με αρχαία ελληνική θεά 1826 Η Ελλάδα πάνω στα ερείπια του Μεσολογγίου προσωποποίηση της ηρωικής Ελλάδας. Φοράει ελληνική παραδοσιακή φορεσιά, ξεκού μπωτη στο στήθος. Είναι στραμμένη προς τον θεατή με τα χέρια σε στάση απόγνωσης

Πρόταση: Πλατεία Κυκλοβόρου

✦ Ο

ι περισσότεροι σημερινοί Αθη-

ναίοι θα έχουν ασφαλώς την εντύπωση ότι το λεκανοπέδιο, μέσα στο οποία αναπτύχθηκε η

πόλη τους, δεν διέθετε εξαρχής παρά εδαφικές εξάρσεις, δηλαδή γύρω-γύρω βουνά

και στη μέση λόφους. Ακουστά μόνον θα έχουν ότι κάποτε το διέτρεχαν δύο, για τα

τοπικά δεδομένα, ποταμοί: ο Κηφισός και ο

Ιλισσός. Πως θα μπορούσαν, άλλωστε, να

το γνωρίζουν όταν αυτοί έχουν πρακτικά

εξαφανιστεί κάτω από λεωφόρους και

Για να λέμε τις πλατείες, όπως και τα πράγματα, με τ’όνομά τους…

άλλες κατασκευές.

Το ίδιο έχει συμβεί και με τα περισσότερα ρυάκια και τους χειμάρρους που αυλάκω-

ναν παλιότερα το έδαφος της λεπτογαίου Αττικής. Ένα πολύ μικρό μέρος τους (π.χ. Ποδονίφτης, Ρέμα της Πικροδάφνης κ.λπ.) παραμένει ακάλυπτο για να θυμίζει την ύπαρξή τους. Έτσι ξεχάστηκαν και οι ονο-

του Πολιτιστικού Συλλόγου Κυψέλης

«θα κυβερνΗσΗ, ωσπΟυ αλλΟσ πλεΟν βρωμερΟσ θαρθΗ υστερα απΟ τΟυτΟν· και θα χαθΗ αυτΟσ. Γιατι θαρθΗ Ο παΦλαΓΟνασ πΟυ δερματα πΟυλαει, κλεΦτΗσ, Φωνακλασ πΟυ εχει ΦωνΗν ωσαν τΟυ κυκλΟβΟρΟυ τΟυ χειμαρρΟυ.» αριστΟΦανΟυσ «ιππΗσ» (μεταΦρασΗ: μ.α. – μαρκΟυ αυΓερΗ) κάλυψή του Κυκλοβόρου εμπλούτισε το οδικό δίκτυο της πρωτεύουσας με τις δύο σημαντικές αρτηρίες, την Οδό Μάρνη και τον άξονα των Οδών Πριγκηπονήσων και Ευελπίδων. Ωστόσο, στην περίπτωση του δεύτερου, η απόσταση ασφαλείας από την κοίτη λόγω του φόβου των πλημμυρών ή του δυσπρόσιτου εδάφους άφησε ελεύθερη επιφάνεια μεγαλύτερη από το αναγκαίο πλάτος της οδοποιίας. Έτσι, από την άμβλυνση των καμπυλών της οφιοειδούς πορείας του χειμάρρου προέκυψαν διάφορες

Η

μασίες τους, με την εξαίρεση, ίσως, του

από τον Λέανδρο Σλάβη

πλατείες. Μία από αυτές περικλείεται από τις Οδούς Ευελπίδων και Δοϊράνης και βρίσκεται απέναντι από την σημερινή είσοδο των Δικαστηρίων. Είναι δε ανώνυμη, παρότι είναι πολυσύχναστη λόγω της θέσης της, καθώς ένα μεγάλο μέρος της έχει καταληφθεί από αναψυκτήρια κ.λπ. που εξυπηρετούν το κοινό των Δικαστηρίων (δικηγόροι, αντίδικοι, μάρτυρες, μανιώδεις θαμώνες των ποινικών δικών κ.ά.). Είναι, ως εκ τούτου ευκαιρία να ονομασθεί Πλατεία Κυκλοβόρου. Διπλή, μάλιστα, γιατί πέρα από την υπενθύ-

Ηριδανού,

που

συζητήθηκε

όταν

(επαν)ήλθε στην επιφάνεια η κοίτη του

μιση του χειμάρρου, του οποίου η ροή συνέβαλε στη διαμόρφωσή της, είναι ευκαιρία να αποκατασταθεί και η αδικία που υπέστη καθώς μετονομάσθηκαν τόσο ο δρόμος όσος και η πλατεία που έφεραν στο παρελθόν το όνομά του: Οδός Μάρνη ο μεν, Πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας η δε.

καθώς κατασκευαζόταν το μετρό.

Ένας από τους ξεχασμένους χειμάρρους είναι και ο Κυκλοβόρος, παρότι ένα μέρος της κατά κανόνα στεγνής κοίτης του εγκατέλειψε το αττικό τοπίο μόλις γύρω στα

1960. Ο Κυκλοβόρος πήγαζε από τα Τουρκοβούνια, ακολουθούσε την πορεία των

σημερινών Οδών Πριγκηπονήσων και



Ευελπίδων (ως ένα σημείο), διέσχιζε το Πεδίο του Άρεως, ωσότου μέσω της σημε-

τ.μ.: 2.200

Προτάσεις:

ρινής Οδού Μάρνη, έφτανε και διοχέτευε

τα νερά του στον Κηφισό.

• Η αποκατάσταση της χαμηλής

Παρά το ότι δεν ήταν από τους σημαντικό-

περίφραξης γύρω από τους χώρους πρασίνου, για να μειωθεί η διέλευση από αυτούς και η καταστροφή του πρασίνου.

• Η τακτικότερη συντήρηση της πλατείας λόγω της συχνής πυκνής χρήσης της.

τερους χειμάρρους των Αθηνών της αρχαιότητας, αφού διέτρεχε κυρίως ακατοίκητες τότε περιοχές, ήταν γνωστός, όπως προκύπτει από την αναφορά του Αριστοφάνη σε αυτόν λόγω της βουής που ανέδυαν τα ορμητικά νερά του.

/ ΕΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ… ΕΝΑ ΣΙΓΟΥΡΟ ΜΕΛΛΟΝ / Το σίγουρο μέλλον τροφοδοτείται από ένα ιστορικό παρελθόν Ο Νίκος Αμάραντος, από τη δεκαετία του ’50 καταξίωσε την κομμωτική τέχνη σαν επάγγελμα για χιλιάδες νέους και νέες. Δημιούργησε και καθιέρωσε την κομμωτική παιδεία στην Ελλάδα. Η συνέχεια του ιστορικού αυτού ονόματος έχει περάσει σήμερα στις νέες γενιές του Νίκου Αμαράντου, έχοντας σαν παρακαταθήκη μία πλούσια εμπειρία και βαθιά γνώση των σημερινών εξελίξεων στα επαγγέλματα ομορφιάς. Τρεις σημαντικές εγγυήσεις εξασφαλίζουν το επίπεδο των σπουδών που προσφέρουμε στους σπουδαστές μας:

• Οι Εκπαιδευτές Έμπειροι, άριστα καταρτισμένοι, φιλικοί και επιλεγμένοι με αξιοκρατικά κριτήρια, ικανοί, συνθέτουν ένα εκπαιδευτικό επιτελείο

εξαιρετικής αποτελεσματικότητας. Γνώστες των μυστικών των επαγγελμάτων ομορφιάς, όπως αυτά έχουν μεταφερθεί σαν μια αποκλειστική τεχνογνωσία από τον ιδρυτή Νίκο Αμάραντο.

• Η Οργάνωση των σπουδών Εκπαιδευτικά συστήματα, εφάμιλλα με αυτά που εφαρμόζονται στις Σχολές Κομμωτικής και Μανικιούρ-Πεντικιούρ στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες και Αμερική, καθιερώνουν μία ολοκληρωμένη σχέση θεωρίας και πράξης τα οποία δίνουν σε όλους τους πολίτες ισότιμες ευκαιρίες για επαγγελματική αποκατάσταση και εξέλιξη.

• Υλικοτεχνική Υποδομή Σύγχρονος εξοπλισμός σε τεχνικά μέσα, ώστε από τώρα οι σπου-

δαστές να ζουν σε συνθήκες εργασίας. ‘Ανετες κλιματιζόμενες αίθουσες διδασκαλίας, αμφιθέατρο και αίθουσα με TV-DVD καθώς και δωρεάν εργαλεία-υλικά σε κάθε μαθητή ξεχωριστά διατίθενται από τα Εκπαιδευτήριά μας. Επίσης στο εκπαιδευτικό μας κομμωτήριο οι σπουδαστές κάνουν πράξη σε φυσικά μαλλιά όσα έχουν διδαχθεί πάνω σε εκπαιδευτικές κούκλες. ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝθΡΩΠΟΙ ΤΗΣ "ΝΙΚΟΣ ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ" ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΞΕΝΑΓΗΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥζΗΤΗΣΟΥΝ ΜΑζΙ ΣΑΣ ΚΑθΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΣΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ.

Μελίτα

Σταματίνα

Ναταλία

Μεγαλωμένες νέες ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΑ; ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ, ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ, ΠΟΥ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΕΙΣ, ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΝΟΥΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ, ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ. ΒΑΡΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΚΑΙ ΞΕΧΝΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ. Τη Ναταλία, την Ελένη και τη Μελίτα τις γνωρίσαμε μέσα από τη ζωή του περιοδικού. Στις επόμενες σελίδες θα διαβάσετε τη συζήτηση που κάναμε μαζί τους. Οι φράσεις τους, αν κάποιος έχει όρεξη και δεν βαριέται, μπορούν να του γεννήσουν τίτλους για βιβλία, ποίηματα και δοκίμια. “Ο θάνατος της συζήτησης”, “συνολάκια από τσουβάλια”, “όταν έβγαιναν οι παπαρούνες”. Μα το σημαντικό για μας δεν είναι αυτό. Είναι κάτι που δεν μεταφέρεται εύκολα στο χαρτί. Στην αρχή θέλαμε να βάλουμε τον τίτλο Δρακογενιά. Η γενιά αυτή δηλαδή που πέρασε δια πυρός και σιδήρου. Και έφτασαν σε μας λοιπόν σήμερα. Σε μία κοινωνία που δεν μαθαίνει, δεν διδάσκεται και απαξιώνει. Οι τρεις προσωπικότητές μας λοιπόν, μας συγκινούν και τις εκτιμάμε όχι τόσο για το τί άντεξαν και πέρασαν. Αλλά για το τί στάση κρατάνε σήμερα, τί λένε και τί πράττουν. Ζωντανές, άμεσες, δημιουργικές, με ένα σπινθηροβόλο και νεανικό πνεύμα. Με ένα πάθος για το νέο, το δημιουργικό και το καλύτερο. Έχουν ιδέες, προτάσεις, σκέψεις. Έχουν απόψεις, καθόλου δογματικές και σεμνές. Πετούν λέξεις... εμψύχωση, αυτοσαρκασμός, ελεύθερο αύριο. Χαμογελούν σαν κορίτσια, δεν αναπαράγουν κλισέ, ακούνε, σκέφτονται και στην πραγματικότητα είναι ριζοσπαστικές στις σκέψεις και σαν στάση στην καθημερινότητα. Το ξέρουμε ότι δεν τα δέχονται όλα αυτά, αλλά εμάς αυτή είναι η γνώμη μας και την λέμε. Διαβάστε τις συνεντεύξεις, κάντε μία σύνθεση. Ίσως αισθανθούμε λιγότερο γερασμένοι. Υ.Γ. Ο τίτλος δρακογενιά δεν πέρασε. Θυμίζει ένα δυνατό καταστροφικό τέρας ίσως. Για μας είναι η δύναμη ανθρώπων να μην τα παρατάνε μπροστά σε δυσκολίες και να κρατάνε μία σοβαρή στάση στη ζωή τους. Να είστε καλά!

Μεγ αλω

μένε

ς νέ

ες

ΜΕΛΙΤΑ ΑΔΑΜ

Xρειάζεται δύναμη, πείσμα, ένα μεγάλο θέλω και στόχοι ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΜΕ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ (ΕΜψΥΧΩΣΗ) ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΥΝΑΜΗ, ΠΕΙΣΜΑ, ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ.

Γ

εννήθηκα στη Νέα Φιλαδέλφεια το 1936 από Μικρασιάτες γονείς, που

γάτρια στον “Ανθελονοσιακό Αγώνα” και δεν είχα κλείσει τα δεκαεπτά…

μόλις είχαν ισορροπήσει μετά από τον τραγικό ξεριζωμό του 1922. (Η μάνα μου από την Τραπεζούντα του Πόντου, ήταν 10 χρονών και ο πα-

Έφυγα από το «χωριό μου» τη Νέα Φιλαδέλφεια, όταν ερωτεύτηκα και παν-

τέρας μου από το Αλάσεχιρ της Σμύρνης, ήταν 14 χρονών).

τρεύτηκα. Είχε σπίτι ο καλός μου στην Άνω Κυψέλη, όπου και μένω ακόμα.

Οι μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια είναι συνυφασμένα με τον πόλεμο του 1941.

Εκείνη την εποχή για τις γυναίκες μόνο στερεότυπα υπήρχαν. Χειραφετημένες

Δύσκολα, σκληρά χρόνια, ποτισμένα από σειρήνες, φόβο, θάνατο και πείνα.

γυναίκες δεν υπήρχαν στο γενικό σύνολο, με την έννοια δηλαδή της απαλλαγής

Μόλις ακούγαμε τις σειρήνες τρέχαμε σαν τα ποντίκια, να χωθούμε στο κατα-

από τη γονική κηδεμονία. Αυτή την αναγνώριση στη γυναίκα όλων των αστικών

φύγιο να προφθάσουμε να κρυφτούμε. Έτρεμα από φόβο σαν οι οβίδες έσκα-

δικαιωμάτων που είχε ο άντρας, το πετύχαμε αργότερα μετά από αγώνες. Ο

γαν με θόρυβο. Απορίας άξιον πως χωρούσαμε στο καταφύγιο, ένα μακρόστενο

γάμος εκείνη την εποχή σήμαινε καταξίωση, όσο και αν αυτό ηχεί αστείο σή-

χώρο δύο-τριών τετραγωνικών, δεκαπέντε άνθρωποι. Στο καταφύγιο καθόμουν

μερα... Τα ταμπού της εποχής ήταν πάρα πολλά και φυσικά για τις γυναίκες, από

προφυλαγμένη στην αγκαλιά των μεγάλων, ήμουν το μόνο παιδί στην οικογέ-

το πώς πρέπει να κάθεται, πώς και πότε πρέπει να μιλάει, πώς να ντύνεται και

νεια, και με απασχολούσαν με παραμύθια που ήσαν διηγήσεις από τη ζωή τους,

άπειρα άλλα.

τα “καλά χρόνια”. Ανάμνηση γλυκιά…Το χειρότερο όλων ήταν η πείνα. Ακόμα

Περάσαμε δύσκολα χρόνια. Εκτός από τα παιδικά, η μεταπολεμική γυναίκα αν-

θυμάμαι τον πόνο από το άδειο στομάχι όταν αυτό κολλάει στην πλάτη… Τώρα

τιμετώπιζε με δυσκολία την καθημερινότητά της μαζί και εγώ... Επιπλέον η επτα-

σκέπτομαι πόσο αστείο ήταν. Στρώναμε τραπεζομάντηλο, πάντα άσπρο, με μα-

ετία της Χούντας, ήταν από τα δυσκολότερα μου χρόνια ως νέα.

χαιροπήρουνα, ποτήρια, πετσέτες. Στο κέντρο του τραπεζιού η σουπιέρα με ρεβίθια μουλιασμένα δυο μέρες πριν, δεν είχαμε φωτιά να τα μαγειρέψουμε. Ο

Στα πενήντα μου ξεκίνησα να γράφω, ήταν η ανάγκη μου να καταθέσω σκέψεις,

καθένας είχε συγκεκριμένη θέση. Σηκωνόταν η γιαγιά να πει την προσευχή και

ανεκδήλωτους πόνους-φόβους- ανασφάλειες, όνειρα και γενικότερα ενδόμυχα

να ευχαριστήσει τον Θεό “δια την βρώσιν και την πόσιν“. Τόλμησα να της πω, «για

συναισθήματα.

τα παλιορεβίθια ευχαριστείς τον Θεό;» Έγινε σεισμός… «Αχάριστο πλάσμα, έξω

Μπορώ να μιλήσω για τα παιδιά της πόλης, της νέας γενιάς. Εκτός από λίγες εξαι-

πεθαίνουν παιδιά από την πείνα και εσύ ζεις». Το μόνο που μας έδενε εκείνη την

ρέσεις νομίζω ότι δεν βιώνουν τις ηλικίες τους και το σώμα τους. Τώρα δε με τις

εποχή ήταν η αγάπη και η ελπίδα για ένα ελεύθερο αύριο. Ακολούθησε ο αιμα-

οθόνες έχουν καθηλωθεί τα περισσότερα σε αυτές και έχουν απομονωθεί.

τηρός Εμφύλιος πόλεμος (1944 - 1949). Με το μυαλό των δέκα μου χρόνων ποτέ

Παρόλ’ αυτά έχει πολλά πλεονεκτήματα, είναι δυναμική καθώς σήμερα εμφανί-

δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να σκοτώνουν Έλληνες τους Έλληνες. «Αντίπαλες πο-

ζονται πολυτάλαντοι νέοι-νέες, που εκφράζουν και προδίδουν τα βασικά χαρα-

λιτικές ιδεολογίες», έλεγαν οι μεγάλοι που όμως άφησαν πίσω τους πάνω από

κτηριστικά: όνειρα, όρεξη επαναστατική, ενδιαφέρον για τα κοινά, ευστροφία,

50.000 νεκρούς ανθρώπους, συγγενείς, φίλους, γείτονες… Οι υλικές καταστρο-

ιδανικά.

φές ανυπολόγιστες. Και φυσικά ακολουθεί η πλήρης οικονομική εξαθλίωση. Αυτό που έμαθα από παιδάκι ήταν το απόφθεγμα της γιαγιάς. «Μην σκέπτεσαι το

Το βασικό πρόβλημα είναι η “κρίση” όχι μόνο η οικονομική, αλλά και η κρίση

χθες, πέρασε, ζήσε το σήμερα». Την ρωτούσα: «Και αύριο τί θα γίνει;» «Μην το

ήθους και κρίση ιδανικών. Από αυτή την αιτία απορρέουν διάφορα άλλα προ-

σκέπτεσαι, ας έρθει με το καλό, τότε θα γίνει “σήμερα” και πάλι θα το ζήσουμε».

βλήματα. Τα νέα άτομα όντας στην τρυφερή ακόμα ηλικία, αλλά και πιεζόμενα

Έγινε τρόπος ζωής μου. Ζω το κάθε σήμερα όσο πιο καλά μπορώ χωρίς μεμψι-

από την κοινωνία, λόγω του βασικού αυτού προβλήματος, χάνουν την αθωό-

μοιρίες. Σαν παιδί δεν θυμάμαι να έπαιξα με παιχνίδια, δεν είχα. Αλλά έμαθα να

τητά τους και “ωριμάζουν” πριν την ώρα τους, εσωκλείοντας έτσι τις πνευματι-

τα κατασκευάζω. Είχα κούκλες, μου έπλεκε η μάνα μου από παλιά μαλλιά, γεμί-

κές ανησυχίες τους και τα αδήλωτα αισθήματά τους. Έτσι αναγκάζονται να

ζαμε το κεφάλι και το κορμί με κουρέλια ή χόρτα και ζωγραφίζαμε το πρόσωπο.

επιλέξουν τα άκρως απαραίτητα για την επιβίωση. Είθε να γίνει αφορμή η “κρίση-

Όποια παλιά κάλτσα την γεμίζαμε με ότι βρίσκαμε και μετατρεπόταν σε μπάλα και

ανέχεια“ και να φέρει τους ανθρώπους της νέας γενιάς πιο κοντά στις βασικές

παίζαμε “μήλα“. Όταν έβγαιναν οι παπαρούνες έφτιαχνα με αυτές ολόκληρο

ανάγκες για επιβίωση καθώς και στα σημαντικά καθημερινά πράγματα. Το μή-

στρατό. Με το τέλος του πολέμου, μαθήτρια πλέον Γυμνασίου, ήμουν ένα πλά-

νυμα που ίσως μπορεί να περάσει η δική μου γενιά κυρίως είναι ότι εμείς, μετά

σμα συγκροτημένο και συγκρατημένο με μηδαμινή αυτοπεποίθηση και φοβερές

από τρεις πολέμους κατορθώσαμε να επιβιώσουμε (εμψύχωση) και γι αυτό χρει-

ανασφάλειες. Ήθελα να σπουδάσω να γίνω γιατρός, βρέθηκα να δουλεύω ερ-

άζεται δύναμη, πείσμα, ένα μεγάλο θέλω και στόχοι.

Μεγ αλω

μένε

ς νέ

ες

ΣΤΑΜΑΤΙΝA ΚΟΚΚΙΝΑΚΗ

Το βασικό είναι να έχουμε τον έλεγχο του εαυτού μας! ΚΑΘΕ ΓΕΝΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ.

εννήθηκα και μεγάλωσα στην παλιά Αθήνα όπως λέγαμε εμείς, κοντά στην πλατεία Τσόκρη, Συγγρού. Το 1966 ήρθα στην Κυψέλη όπου παντρεύτηκα. Δεν αισθάνομαι Κυψελιώτισσα γιατί δε μεγάλωσα εδώ, δεν πήγα σχολείο, δεν είχα φίλους. Όμως, την έμαθα καλά την περιοχή όταν κατέβηκα στις δημοτικές εκλογές με το Δημήτρη Μπέη το 1998, και στη συνέχεια ανέλαβα τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κυψέλης. Τότε ξεκίνησε η επικοινωνία μου με τους Κυψελιώτες και γνώρισα πολύ κόσμο. Πρωτοστατήσαμε για να ανοίξει η Δημοτική Αγορά, να μην κατεδαφιστεί, καθώς αυτό το κτίριο μπορεί να γίνει ένας φάρος πολιτισμού, που λείπει από την περιοχή. Σαν παιδί πέρασα δύσκολα χρόνια, μέσα στην Κατοχή και τον εμφύλιο.Στην παλιά Αθήνα υπήρχε ένας άλλος ρυθμός ζωής. Για ψυχαγωγία και επιβράβευση,μας έπαιρναν οι γονείς μας ένα παγωτό ΕΒΓΑ ξυλάκι από τον πλανώδιο παγωτατζή της γειτονιάς. Στο σχολείο, φορούσαμε μαύρη ποδιά με άσπρο γιακά, και κάθε Κυριακή την πλέναμε. Από κάτω φορούσαμε ό,τι είχαμε, όλα παλιά και μπαλωμένα. Θυμάμαι στην Κατοχή που η μητέρα μου μας είχε φτιάξει συνολάκι από τσουβάλια, που είχε αγοράσει από το Μοναστηράκι. Τα έβαψε κίτρινα και μας είχε μοντέλα στη γειτονιά. Από εμφάνιση δεν μας έλειψε τίποτα, έστω και αν ήταν από τσουβάλια. Από παλιές κουβέρτες μας έφτιαχνε παλτά, επομένως χρησιμοποιούσαμε ό,τι υλικά είχαμε. Μέχρι σήμερα δεν μου αρέσουν τα τυποποιημένα ρούχα,προτιμώ τα επί μέτρω. Στην Κατοχή πουλήσαμε δύο ακίνητα για να μπορούμε να εξασφαλίσουμε την τροφή μας. Ο πατέρας μου είχε περιουσία γιατί ο παππούς του ήταν κτηματίας στην Αττική και η γιαγιά μου είχε βγάλει το Αρσάκειο και είχε ιδιωτικό σχολείο με τον άντρα της. Το παρατσούκλι του σχολείου ήταν «ξεστραβωτήριο» γιατί τα παιδιά μάθαιναν γράμματα και « άνοιγαν» τα μάτια τους Ο πατέρας μου φρόντιζε την οικογένεια και έφερνε προϊόντα με τα πόδια από τον Πειραιά και το Βοτανικό. Όταν ακούω σήμερα ότι ο κόσμος έχει ανάγκη να πάει στα γυμναστήρια για να αδυνατίσει, ντρέπομαι, γιατί τότε οι άνθρωποι φορούσαν ρούχα που έπλεαν πάνω τους. Ήσαν αδύνατοι από έλλειψη τροφής. Υπήρχαν άνθρωποι που πέθαιναν στο δρόμο από την πείνα και την αβιταμίνωση. Ο Δήμος μάζευε τα πτώματα με το καρότσι. Όταν βλέπω φωτογραφίες της παλιάς Αθήνας και μερικοί τις εκθειάζουν θλίβομαι. Εγώ, να σου πω πως ήταν! Κατοχή, Εμφύλιος, Χούντα...Δεν θέλω να γυρίσω ούτε μια μέρα πίσω. Σήμερα, ζούμε σαν άρχοντες. Στην Κατοχή μαγείρευε η μάνα μου σε πριονίδι! Είναι ίδιος ο τρόπος ζωής του σήμερα με προ 50ετίας; Τα σπίτια, ο εξοπλισμός του νοικοκυριού, τα μέσα συγκοινωνίας, επικοινωνίας, εκπαίδευσης, εργασίας, ψυχαγωγίας; Και βέβαια όχι! Έχουμε προχωρήσει επί τα βελτίω. Αναφέρομαι στο χρόνο πριν την οικονομική κρίση της τελευταίας πενταετίας. Στην εποχή μου το «πρέπει» να κάνεις οικογένεια ήταν έντονο. Ακόμα και σήμερα, θεωρώ σημαντικό τη δημιουργία οικογένειας που αποτελεί το βασικό κύτταρο της κοινωνίας, όπως και το να κάνεις παιδιά, γιατί έτσι δημιουργείς και αφήνεις απόγονο στην κοινωνία. Αν δεν το κάνεις,η κοινωνική σου προσφορά είναι περιορισμένη.Ταμπού της εποχής ήταν οι γυναίκες να είναι παρθένες. Αν

Γ

είχες εξώγαμο παιδί ήσουν δαχτυλοδειχνούμενη, γι αυτό πολλές γυναίκες που είχαν ερωτικό παρελθόν εκτός γάμου έφευγαν μετανάστριες σε υπερπόντιες χώρες – Η.Π.Α, Καναδά, Αυστραλία... Δεν τις σήκωνε το κλίμα του χωριού και της μικρής επαρχιακής πόλης. ‘Ενιωσα χειραφετημένη σαν γυναίκα και ενεργό μέλος της κοινωνίας όταν πήρα βιβλιάριο ψήφου, ήταν πολύ σημαντικό. Ήμουν μέλος στο Λύκειο των Ελληνίδων, και το Σύνδεσμο επιστημόνων γυναικών όπου υπήρχαν γυναίκες που πάλευαν για τα δικαιώματά μας. Σήμερα, οι γυναίκες καταρτίζονται καλύτερα. Ως εκπαιδευτικός πάντα πρόσεχα τα κορίτσια περισσότερο. Τα θεωρούσα κοινωνικά τα πιο αδύναμα μέλη και έτσι είναι ακόμα και σήμερα. Ένας άντρας δεν θα παρεξηγηθεί σχεδόν ποτέ από λάθος συμπεριφοράς, ενώ μια γυναίκα πολύ εύκολα. Δε νομίζω ότι θα πάψει αυτό. Οι κοινωνίες ανδροκρατούνται σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο, όλοι οι ηγέτες είναι άντρες με λίγες εξαιρέσεις. Από την άλλη η γυναίκα έχει σημαντικό ρόλο να παίξει και μόνο με τη δημιουργία της οικογένειας. Αυτή φροντίζει τους πάντες και είναι η ψυχή του σπιτιού. Το ζεσταίνει και το ομορφαίνει. Όπως λέει και ο λαός: «από τη μάνα ορφανεύει το σπίτι». Έχω ζήσει μια πενταετία στη Β.Αμερική και είχα πολύ ενδιαφέρουσες εμπειρίες που μαζί με τις σπουδές άλλαξαν τη σκέψη μου. Πήγα στα 26 μου χρόνια και επισκέφτηκα 44 πολιτείες. Σπούδασα στο Cleveland και εργάστηκα στη Ν.Υόρκη, και τη Φιλαδέλφεια. Η Αμερική ήταν μεγάλο σχολείο για μένα. Μια παρατήρηση είναι ότι εδώ όταν βλέπεις έναν άνθρωπο, ψάχνεις τα αρνητικά του. Δεν βλέπουμε τα θετικά, την άλλη πλευρά. Το να βλέπω, πρώτα, τα δυνατά σημεία του άλλου το συνάντησα στην Αμερική. Δεν βλέπουμε τις ικανότητες των ανθρώπων, παρά μόνο τα μειονεκτήματά τους. Οι παλιές γενιές έχουν υποχρέωση να διδάσκουν τους νέους, διότι είναι κάποιες αξίες που είναι δοκιμασμένες ανά τους αιώνες. Όλες οι γενιές έχουν παρόμοιες ανάγκες, διαφέρει ο τρόπος που διεκδικούν να τις καλύψουν. Σήμερα, τα παιδιά λαμβάνουν περισσότερη τυπική μόρφωση. Και οι σχέσεις μεταξύ τους είναι πολύ διαφορετικές. Μια κοπέλα στη δική μου γενιά αν δεν έκανε γάμο, την «έβγαζε» το πολύ με δυό συντρόφους –αρραβωνιαστικούς- ο καθένας για μια δεκαετία... Όχι πως ήταν πιο ηθική η δική μου γενιά. Απλά, όλα γινόντουσαν κρυφά. Υπήρχε περισσότερη κοινωνική υποκρισία. Τα σημερινά παιδιά είναι πιό ελεύθερα αλλά και πιό φοβισμένα. Τους στερήσαμε το δικαίωμα να αγωνιστούν για να αποκτήσουν τα αγαθά που επιθυμούν. Βρήκανε έτοιμα πολλά που οι γονείς αποκτήσανε με πολύ κόπο. Όμως, όσο περισσότερο αγωνίζεσαι για να αποκτήσεις κάτι, τόσο περισσότερο το εκτιμάς , το σέβεσαι και το χαίρεσαι. Κάθε γενιά ακολουθεί το δικό της δρόμο και ανοίγει τα δικά της μονοπάτια , το ίδιο και το κάθε άτομο στην κοινωνία έχει δικαίωμα να διαλέξει τον τρόπο της ζωής του αρκεί να μη χάσει το μέτρο.

Μεγ αλω

μένε

ΝΑΤΑΛΙΑ ΣΑΜΑΡΑ ΓΚΑΙΤΛΙΧ

ς νέ

ες

Η καινούρια γενιά είναι διαφορετική, όπως και κάθε γενιά ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΟΥΝΟΥΝ ΜΕ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ, ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΟΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ... ΑΓΓΕΛΟΙ.

Γ

εννήθηκα στο Αίγιο και έχω την ίδια μέρα γενέθλια με τον πρωθυ-

χόμενες. Δηλαδή όλα τα λεφτά υπό την εποπτεία του συζύγου. Και πάλι κάθε πρωί:

πουργό μας. Τα πρώτα παιδικά μου χρόνια ήταν ξένοιαστα και χαρού-

«Πάρε τα εισιτήριά σου» και για οτιδήποτε προσωπικό, η έγκριση απαραίτητη.

μενα. Παίζαμε στον δημοτικό κήπο κρυφτό και κυνηγητό, κυρίως τα

Σπανιότερο, αλλά υπήρχε, και το νοικοκυριό με το κοινό ταμείο, όπου και οι δύο

κοριτσάκια, και ρίχναμε βαρκούλες φτιαγμένες από φύλλα πικροδάφνης

σύζυγοι έβαζαν τα λεφτά και έπαιρνε ο καθένας ότι χρειαζόταν. Όσο για τη χει-

στη μικρή λιμνούλα. Ο κήπος φάνταζε στα μάτια μας σαν ζούγκλα, αφού δεν ξέ-

ραφετημένη γυναίκα, την ανεξάρτητη, στην αρχή ήταν μια παρεξηγημένη έννοια

ραμε τί ακριβώς σήμαινε ζούγκλα. Παίζαμε και στην πλατεία, στα Ψηλαλώνια.

σαν την παστρικιά Σμυρνιά, που εσήμαινε περίπου γυναίκα ελευθέρων ηθών.

Εκεί παίζαμε μαζί με τα αγόρια αμπάριζα, ξυλίκι, πάντα κρυφτό–κυνηγητό, αμά-

Όμως η γυναίκα που ήδη εργαζόταν, άρχισε να κατακτά θέσεις και να κρίνεται

δες, μακρυά γαϊδούρα. Τελειώνοντας το δημοτικό στην τρυφερή και ευαίσθητη

ισότιμα με τον άντρα αποκτώντας προσωπικότητα και φυσικά ανεξαρτησία.

ηλικία των 12 ετών, γνώρισα τον θάνατο στην πιο σκληρή μορφή του. Έχασα τη μητέρα μου και μια αγαπημένη συμμαθήτρια. Ο χαμός τους γέννησε στην ψυχή

Ο γάμος ως και τη δεκαετία του ’60 σήμαινε κοινωνική αποκατάσταση. Αυτή ήταν

μου ατελείωτα υπαρξιακά ερωτηματικά. Λόγω του επαγγέλματος του πατέρα

η γνώμη που επικρατούσε τότε και ο τίτλος της γεροντοκόρης ήταν σχεδόν ντροπή.

μου, που ήταν τραπεζικός οι μετακινήσεις μου, από πόλη σε πόλη, ήταν πολλές.

«Καλύτερα ένας αποτυχημένος γάμος, παρά μια θλιβερή γεροντοκόρη» έλεγαν.

Στην αρχή στον Βόλο, όπου και παντρεύτηκε, έπειτα στο Αίγιο, όπου τελείωσα

Tο κυριότερο ταμπού ως τη δεκαετία του ’60 ήταν οι προγαμιαίες σχέσεις. Τα νέα

το δημοτικό και απόκτησα τις πρώτες φιλεναδίτσες. Μετά η μετάθεση για την

παιδιά της Κατοχής κατάλαβαν πόσο σύντομη ήταν η ζωή και αδιαφόρησαν για το

Πάτρα, όπου στο Αρσάκειο Πατρών τελείωσα το γυμνάσιο (σημερινό λύκειο).

αύριο και τις απαγορεύσεις. Μεταπολεμικά, ο καθωσπρεπισμός και η υποκρισία

Απέκτησα καινούριες φίλες με τις οποίες εξακολουθούμε να συναντιόμαστε όσες

ξανάρχισε. Το κορίτσι από σπίτι, το σόι και η γειτονιά, ο γαμπρός που θα θέλει την

μένουμε στην Αθήνα. Στην Πάτρα έζησα τα πρώτα παρτάκια, αλλά και τους πρώ-

κοπέλα «εντάξει» και άλλες αηδίες που όμως δεν έπιαναν και πολύ. Οι νέοι γνω-

τους εφηβικούς έρωτες (φανταστικοί οι περισσότεροι). Εκεί ανακάλυψα πως είχα

ρίζονταν πιο εύκολα. Στις σπουδές, στις εκδρομές, στα πάρτυ. Αλλά πάντοτε ο έρω-

μια κλίση – ανάγκη στη γραπτή έκφραση. Εκτός από τις ωραίες εκθέσεις έγραψα

τας έπρεπε να μείνει κρυφός και αγνός, όπως συμβούλευαν οι μαμάδες. «Να μη

και ποιήματα και κάποιες μικρές σκέψεις. Και τέλος ήρθε η μετάθεση για την

σας δει κανένα μάτι σε καμιά απόμερη γωνιά και τί θα πει ο κόσμος...». Πάντα το τί

Αθήνα. «Ελπίζω εδώ να στεριώσουμε» είπα στον πατέρα μου. Σαν τους τσιγγά-

θα πουν οι άλλοι. Τα παιδιά είχαν άλλη γνώμη, ίσως όχι όλα όμως.

νους. «Εγώ δεν θα παντερυτώ άντρα με συνεχείς μεταθέσεις». Όμως και στην Αθήνα άλλαξα περιοχές Νεάπολη, Άγιο Παντελεήμονα και επιτέλους στέργιωσα

Η καινούρια γενιά είναι διαφορετική, όπως και κάθε γενιά. Σε κάθε προηγούμενη

στα Πατήσια. Ζω 37 χρόνια εδώ και μου αρέσει να με αποκαλούν Πατησιώτισσα,

γενιά υπάρχουν αυτοί που κουνούν με περιφρόνηση το κεφάλι για την κατάντια

γιατί αγαπώ και παλεύω για την «υποβαθμισμένη» περιοχή, όπως την αποκα-

και την ασυδοσία των νέων, ενώ εκείνοι στην ηλικία τους ήταν περίπου...άγγελοι.

λούν περιφρονητικά οι των βορείων προαστίων.

Τη νεολαία της γενιάς μου την αποκαλούσαν «νεολέρα». Δεν θέλω να κρίνω τη

Για μια θέση στην τράπεζα εγκατάλειψα τη σκέψη για μια θέση στο πανεπιστήμιο.

είναι πάντα η συμπεριφορά της προηγούμενης. Αλλιώς δάσκαλε που δίδασκες και

νέα γενιά και δεν ξέρω αν είμαι σωστή. Όμως πιστεύω ότι η καλύτερη διδασκαλία, Ακόμη δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω... Το έκανα για οικονομική ή για γενική ανε-

νόμο δεν εκράτεις. Μου αρέσει να μιλώ και κυρίως να ακούω τα νέα παιδιά να μι-

ξαρτησία; Τη γενική ανεξαρτησία ήταν δύσκολο να την αποκτήσει μια νέα κοπέλα

λούν. Ακούω προσεκτικά χωρίς σχόλια. Οι ερωτήσεις μου – απορίες διακριτικές.

εκείνη την εποχή. Κάποιον καιρό παρακολούθησα μαθήματα στο ελεύθερο πα-

Αυτοσαρκάζομαι. Απαντώ στις ερωτήσεις τους. Σκύβω στους προβληματισμούς

νεπιστήμιο στο ΑΘΗΝΑΙΟ, κι όταν πολύ νέα, πήρα τη σύνταξή μου και τα παιδιά

τους, στις αγωνίες τους. Τελικά τα βρίσκουμε. Τα νέα παιδιά δεν θέλουν διδαχές.

είχαν ήδη μεγαλώσει αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά με τη συγγραφή.

Νομίζω ότι η νέα γένια είναι πιο έξυπνη και πιο ώριμη και προβληματισμένη, λόγω

Η γυναίκα της οποίας η ταυτότητα έγραφε επάγγελμα: οικιακά, καταγινόταν με τα

ειδικών συνθηκών, αλλά και πιο ενημερωμένη γιατί μπορεί και έχει συνεχή πλη-

παιδιά και με το σπίτι. Τί κι αν είχε κάποιο δίπλωμα; Ποτέ δεν θα ασκούσε ένα επάγ-

ροφόρηση από το internet. Δεν ξέρω πως πρέπει να αποκαλέσω τον «θάνατο της

γελμα. Ο άντρας διαχειριζόταν τα λεφτά που εκείνος κέρδιζε και έδινε στη γυναίκα

συζήτησης»! Όλο και περισσότερες παρέες με smartphones να ζουν στην απόλυτη

ένα χαρτζιλίκι για τα προσωπικά της έξοδα (κομμωτήριο, καλλυντικά). Οι μεγαλο-

μοναξιά απορροφημένοι στις οθόνες τους, κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στους νέους.

αστές που διέθεταν και υπηρέτρια το έριχναν στο «χαρτάκι» και το κουτσομπολιό.

Αλλά λυπάμαι αν οι νέοι ξεχάσουν να επικοινωνούν πρόσωπο με πρόσωπο. Είναι

Υπήρχαν και οι εργαζόμενες έξω από το σπίτι. Αρκετές, αλλά οι περισσότερες ελεγ-

τόσο ωραίοι όταν κουβεντιάζουν!

RPG = παιχνίδια ρόλων Είναι διαδραστικά επιτραπέζια παιχνίδια όπου ένας παίκτης έχει το ρόλο του αφηγητή μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι παίκτες προσπαθούν να ζήσουν, δράσουν μέσα στην ιστορία παίζοντας τον ρόλο τους.

Παιχνίδια καρτών = στρατηγικά παιχνίδια στα οποία οι παίκτες χρησιμοποιούν κάρτες και τις τοποθετούν πάνω στο τραπέζι σαν να υπάρχει μια αόρατη σκακιέρα για να τις εκμεταλλευτούν για στρατηγικό προβάδισμα την κατάλληλη στιγμή. Επιτραπέζια παιχνίδια = παιχνίδια που παίζονται με 2+ άτομα σε τραπέζι και έχουν ως στόχο τη διασκέδαση και τον ανταγωνισμό ή συναγωνισμό ώστε να βγει κάποιος νικητής.

νέων δημιουργίες ΑνΑρωΤΗθΗΚΑΤΕ ΠοΤΕ Που ΕΙνΑΙ ΕΚΕΙνο Το ΠΑΛΙο ΠΑΙχνΙΔΙ Που ξΕΜΕΙνΕ ΣΤο ΠΑΤΑρΙ ΑΠο ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ χρονΙΑ; Που ΠΗΓΑν οΙ ΔρΑΚοΙ Που ΓνωρΙΣΑΜΕ ΣΤΑ ΠΑρΑΜυθΙΑ; ΚΑΠοΙοΙ ΑΠο ΜΑΣ, ΤΑ ΒρΗΚΑν, ΤΑ ΑΓΑΠΗΣΑν ΚΑΙ ΜΑΣ υΠΕνθυΜΙζουν οΤΙ Η ΦΑνΤΑΣΙΑ ΕΙνΑΙ ΑΠΑρΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ οΛουΣ, ΜΙΚρουΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛουΣ.

Ε.Σ.ΠΑΙ.ΡΟ.Σ Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι!

Σύλλογος Φίλων του Φαναστικού Τα παραμύθια δεν έχουν όριο ηλικίας!

Σε μια ζεστή καφετέρια κάπου στα Εξάρχεια, τα τραπεζάκια έχουν γεμίσει με πολύχρωμες κάρτες, πιόνια, ζάρια και περίτεχνους χάρτες. Ο κόσμος φωνάζει, παίζει, κάποιοι παραμένουν σκεπτικοί σχεδιάζοντας την επόμενη κίνηση, κάποιοι συζητούν την τακτική με τον συμπαίκτη. Πιάνουμε ένα τραπεζάκι κάπου στην άκρη και περιμένουμε από τον Τάσο, τον πρόεδρο του Ελληνικού Σωματείου Παιχνιδιών Ρόλων και Στρατηγικής να μας μυήσει στα ενδότερα. “Τα επιτραπέζια έχουν ιστορία 4.000 χρόνων” λέει. “Οι μινιατούρες χρησιμοποιούνταν για προσομοίωση μαχών από τον Ναπολέοντα για παράδειγμα. Τα δε παιχνίδια ρόλων (RPG) ξεκίνησαν κάπου μετά την κυκλοφορία των βιβλίων του Τόλκιν, όταν κάποιος σκέφτηκε να συνδυάσει τις στρατηγικές μανούβρες με μια περιπέτεια στις σπηλιές των νάνων.” Δεν είναι όμως όλα τα παιχνίδια επιτραπέζια με την κλασσική έννοια - κάποια παίζονται με κάρτες, άλλα με μινιατούρες, άλλα θυμίζουν περισσότερο ομαδική αφήγηση μιας ιστορίας ή εάν θέλετε ένα μικρό θεατρικό έργο όπου κάποιος αφηγείται την ιστορία και οι παίκτες συμμετέχουν σε αυτή υποδυόμενοι έναν ρόλο. Ο Σύλλογος τα αγκαλιάζει όλα, γι' αυτό και δημιουργήθηκε άλλωστε πριν από 14 χρόνια, από μια παρέα που ήθελε να εξασφαλίσει έναν φιλόξενο χώρο για όποιον αγαπά ή θέλει να γνωρίσει τα Hobby games. Σήμερα αριθμεί 90 μέλη ηλικίας από 18-50 ετών, ποικίλλων απόψεων και προελεύσεων- τους ενώνει το κοινό τους χόμπι. “Ο Σύλλογος έχει περάσει από διάφορες φάσεις.Μετά την εξάπλωση των online παιχνιδιών ρόλων ήρθαν άτομα που δεν θα μπορούσες να φανταστείς ότι ασχολούνται με επιτραπέζια., θα περίμενες να παίζουν τάβλι σε καμία πολύβουη καφετέρια αλλά με αφορμή το ιντερνετικό παιχνίδι ενδιαφέρθηκαν και για όλη αυτή τη κουλτούρα των hobby games. Δεν ανήκουμε σε κάποιο στερεότυπο κλειστού κλαμπ.” Το παιχνίδι ενώνει λένε, σε μικρό χρόνο. Δημιουργεί πάθη, ανταγωνισμό, σε φέρνει κοντά με τον άλλον. Είναι μια αφορμή να κοινωνικοποιηθείς, να μιλήσεις, να λογομαχήσεις και να γνωρίσεις τον απέναντι σου. “Όταν παίζεις, δεν παίζεις μόνο, ανταλλάσεις νέα με τους φίλους σου, κουτσομπολεύεις, γελάς, τσακώνεσαι ,όλα μέσα στο παιχνίδι είναι”. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, κάθε πρώτη Παρασκευή του μήνα μάλιστα ο Σύλλογος ανοίγει τις πόρτες του και όλοι μπορούν να έρθουν και να δοκιμάσουν τον εαυτό τους στις ίντριγκες και τα πάθη των hobby games. Τα μέλη όλα, έχουν κλειδί, και μπορούν αν έρθουν στον χώρο με τις παρέες τους όποτε θέλουν “Είμαστε ένας σύλλογος, αυτοοργανωμένος, αυτοδιοικούμενος και αυτοσυντηρούμενος, το Δ.Σ κυρίως μεριμνά για οργάνωση εκδηλώσεων εντός και εκτός του χώρου μας και όχι στο να ασκεί αυστηρό έλεγχο”. Οι εκδηλώσεις είναι αρκετές: διαγωνισμοί σχεδιαστών επιτραπέζιων παιχνιδιών, εβδομαδιαία παιχνίδια, και οργανωμένα τουρνουά. Βραδιές αφιερωμένες στις τεχνικές αφήγησης (χρήσιμο και σημαντικό για τα παιχνίδια ρόλων). Συμμετοχές σε πολλές διοργανώσεις του χώρου του φανταστικού και των κόμικ στη Ελλάδα. “θέλουμε να προωθήσουμε- μη εμπορικά- την κουλτούρα του παιχνιδιού” τονίζει ο Τάσος. Μέσα στο σύλλογο με τον καιρό δημιουργήθηκαν φιλίες και οικογένειες. Επιφυλακτικοί γείτονες βρήκαν τους εαυτούς τους να παίζουν επιτραπέζια μαζί μας. “Είμαστε μια κοινότητα που αγαπά τη γειτονιά της, τη “χτίζει”... Ο σύλλογος που θέλει να επηρεάσει την κουλτούρα πρέπει να δρα μέσα στη ίδια του την πόλη.” Όντως,στην καρδιά της πόλης, σε μια γειτονιά,στον αριθμό 155 της Πατησίων στον 2ο όροφο βρίσκεται η βάση του Έσπαιρου με μια παιγνιοθήκη που καλύπτει κάθε γούστο, από τον πιο άμαθο μέχρι και τον έμπειρο λάτρη, κρύβοντας σε χαρτιά ατελείωτες περιπέτειες για τα μέλη και τους επισκέπτες του.

“Την ώρα που οι βιτρίνες των άλλων μαγαζιών στην θεμιστοκλέους έκλειναν, ένα φως άναψε στο πατάρι του βιβλιοπωλείου Ars Nocturna στα Εξάρχεια...” Κάπως έτσι θα άρχιζε μια ιστορία γεμάτη μαγεία και περιπέτεια, ακριβώς σαν αυτές που αρέσουν στο Δ.Σ. του συλλόγου Φίλων του Φανταστικού - “Φαντάστικον”, που συνεδρίαζε εκείνη την ώρα στο βιβλιοπωλείο και μας κάλεσε να τους γνωρίσουμε. Τι ακριβώς είναι αυτό το ‘“Φανταστικό”, όμως, περί ου ο λόγος; Ο πρόεδρος του Συλλόγου, “Όντιν” - κατά κόσμον θανάσης - ξεκαθάρισε: “Το φανταστικό είναι ένα είδος μυθοπλασίας που χρησιμοποιεί θέματα σχετικά με τη μαγεία ή με άλλα δημιουργήματα της φαντασίας”. Είναι μια ολόκληρη κουλτούρα πλέον, που περιλαμβάνει λογοτεχνία, παιχνίδια ηλεκτρονικά και μη, κινηματογράφο, θέατρο, γενικά όποια πτυχή τέχνης ή πολιτισμού έχει σχέση με αυτή τη θεματική. “Όσοι έχουν διαβάσει παραμύθια, έχουν παίξει παιχνίδια ρόλων, έχουν παρακολουθήσει το Game of Thrones, έχουν ξεφυλλίσει κόμικ, θα καταλάβουν κατά πάσα πιθανότητα πού αναφέρομαι”. Τα μέλη του Συλλόγου έχουν άμεσα σχέση με αυτό το είδος, άλλα γράφουν, άλλα είναι ιδρυτικά μέλη άλλων σωματείων και συλλόγων (όπως π.χ. ο σύλλογος Τόλκιν), άλλα εργάζονται στον εκδοτικό χώρο άλλα σχεδιάζουν παιχνίδια ή κοσμήματα. Όλοι νιώθουν ότι έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς - την αγάπη για το Φανταστικό. Ο Σύλλογος είναι καινούριος, έχει μόλις χρονίσει, αλλά μετρά ήδη διοργανώσεις - αυτός είναι και ο σκοπός του τελικά. “Αποφασίσαμε ότι χρειάζεται ένα σωματείο για να ενώνει τις κατά τόπους παρέες και τους δημιουργούς, ώστε να γνωρίζονται, να προβάλλεται το έργο τους και να προωθείται το είδος στην Ελλάδα. Σκοπός του συλλόγου είναι να οργανώνει εκδηλώσεις, από βραδιές και αφιερώματα μέχρι ένα μεγάλο φεστιβάλ για την κουλτούρα του φανταστικού στα πρότυπα αντίστοιχων διοργανώσεων (cons) στον κόσμο”. Μέχρι τώρα έχουν ήδη στο ιστορικό τους κάποιες λογοτεχνικές εκδηλώσεις, ένα διήμερο με παζάρι βιβλίων και κοσμημάτων, εργαστήρια, προβολές και παραστάσεις αλλά και ένα καθαρά κινηματογραφικό διήμερο αφιερωμένο στις κλασσικές ταινίες του φανταστικού στο Τριανόν. Στα σκαριά βρίσκεται η διοργάνωση και άλλων εκδηλώσεων για την άνοιξη, καθώς και κάτι μεγάλο για το φθινόπωρο. “Το φανταστικό είναι κάπως παρεξηγημένο στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι κάτι τόσο μακρινό από άλλα είδη. Απλά μιλάει με μύθους για τα ίδια ανθρώπινα διλήμματα που θα έβρισκες και σε ένα ντοκιμαντέρ ή ένα ιστορικό έργο. Σαν καλλιτεχνικό είδος είναι πανάρχαιο, σαν κουλτούρα όμως είναι αρκετά καινούριο, βασίζεται πολύ σε σύγχρονα μέσα όπως π.χ.το ίντερνετ ή το κόμικ. Όταν ήμασταν μικροί, ήταν λίγα τα μέρη που μπορούσες να το συναντήσεις αυτό. Προσωπικά με μάγευαν τα μαγαζιά γύρω στη πλατεία Βικτωρίας που μέσα ήταν κάτι τύποι που έβαφαν μικρές φιγούρες, αντάλλασσαν κάρτες, έβλεπες επιτραπέζια εκτός της Μονόπολης. Σιγά σιγά ξεκίνησα να διαβάζω και εγώ βιβλία από το είδος, έψαχνα παρέες να παίξω τέτοια παιχνίδια - ήταν όμως λίγο “κρυφό σχολειό” όλο αυτό. Λίγο μυστικό - λαθραίο.” Γι ’αυτό υπάρχει ο σύλλογος τώρα, λένε. Για να μην χρειάζεται να μιλάς συνθηματικά στη γλώσσα των ξωτικών. Για να γνωρίσει το ευρύ κοινό την ομορφιά αυτού του κόσμου. Γιατί υποστηρίζουν ότι τα παραμύθια δεν έχουν όριο ηλικίας ή γλώσσας, όπως και η φαντασία εξ’ άλλου.

www.espairos.gr

https://www.facebook.com/FantasticonGR

Cons (conventions) θεματικά συνέδρια = φεστιβάλ γύρω από κάποιο καλλιτεχνικό είδος π.χ. Dragocon στις ΗΠΑ, comicdom-con στην Ελλάδα Larp (live action role play games) = παιχνίδια ρόλων που παίζονται σαν ζωντανή αναπαράσταση σε πραγματικό χρόνο με στολές, αντικείμενα, αποστολές κ.λ.π.

Προσαρμοσμένα δίδακτρα Πρόγραμμα ΕΣΠΑ Απογευματινά Workshops Φύλαξη και το Σάββατο

Σ' ένα περιβάλλoν ανάλογα διαμορφωμένο με αγάπη, δίνουμε τη δυνατότητα στα παιδιά μας, σεβόμενοι τη μοναδικότητά τους, να αναπτύξουν τις δικές τους ιδέες, θέλοντας να αφυπνίσουμε δημιουργικά ερεθίσματα που θα καλύπτουν όχι μόνο τις βιολογικές, αλλά και τις κοινωνικές, συναισθηματικές, νοητικές και ψυχικές τους ανάγκες. Είμαστε εδώ, με εμπλουτισμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, κτίζοντας μία μεγάλη φωλιά αγάπης για τα παιδιά σας!

ΜΠΕΡΟΒΟΥ 25, ΚΥΨΕΛΗ Τ.: 210 82 25 388 Υπεύθυνες: Πανσελήνου Ελένη & Πανσελήνου Όλγα site: www.folitsa.com www.facebook.com/folitsamas

ΦΑ Ε ΚΑΤΙ Σας περιμένουμε για να ταξιδέψουμε γευστικά, παρέα και αυτό το Πάσχα. Καλή Ανάσταση!

να σ’αρέσει Το Πάσχα μύρισε στο Δίδυμο!

πισκέφτηκα το αρτοποιείο "Το Δίδυμο" λίγο πριν

Ε

Λίγο πιο μέσα, οι ζαχαροπλάστες έδιναν τον καλύτερο τους

το Πάσχα. Μπαίνοντας και προχωρόντας μέσα

εαυτό... η σοκολάτα έπεφτε στα καλούπια για τα σοκολα-

ανακάλυψα έναν μικρό παράδεισο γεύσεων. Η

τένια αυγά, ενώ κάποιοι ασχολούνταν με την διακόσμησή

κοπέλα πίσω από τον πάγκο με υποδέχτηκε χαμογελαστή

τους. "Δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε παραπονεμέ-

και με οδήγησε στο εργαστήριο όπου με περίμενε ο Μάρ-

νους τους μικρούς μας φίλους... καλά, όχι μόνο τους μι-

κος, ιδιοκτήτης του αρτοποιείου.

κρούς! " μου λέει γελώντας.

Στο εργαστήριο, το προσωπικό πηγαινοέρχοταν βιαστικά...

"Μην ξεχάσουμε και το βασικό" τονίζει καθώς έφευγα ο

"ο πυρετός του Πάσχα" λέει ο Μάρκος και γελάει. Οι φούρ-

Μάρκος. Το βασικό φυσικά είναι το καθημερινό φρέσκο

νοι έκαιγαν και οι μυρωδιές που αναδύονταν στην ατμό-

ζυμωτό ψωμί. Με γλουτένη ή χωρίς, μπορείτε να το απο-

σφαιρα μου έσπαγαν τη μύτη. Σε έναν πάγκο έφτιαχναν τα

λαύσετε ζεστό κάθε στιγμή της ημέρας. Ακόμα κριτσίνια,

Πασχαλινά τσουρέκια "αυτά είναι τα αγαπημένα του κό-

κουλουράκια, κέικ, τούρτες, πάστες και σοκολατάκια που

σμου" μου λέει ο Μάρκος "υπάρχει το κλασικό βέβαια,

έχουν τόσο αγαπηθεί από τους πελάτες του Δίδυμου.

αλλά εδώ θα βρείτε και τσουρέκια γεμιστά με θυμαρίσιο

Με σεμνότητα και χαμόγελο ο Μάρκος συνεχίζει: “μάλλον

μέλι και καρύδια, με κάστανο και φυσικά με λαχταριστή

κάτι κάνουμε καλά! Στηριζόμαστε στην ποιότητά μας και

σοκολάτα... για όλα τα γούστα!". Από τον έναν φούρνο

στην εμπιστοσύνη του κόσμου”.

έβγαιναν ζεστά τα παραδοσιακά χειροποίητα κουλουράκια... "Μπορεί να δοκιμάζουμε συνεχώς νέα σκευάσματα και γεύσεις αλλά σεβόμαστε την παράδοση και τις αυθεντικές συνταγές που ποτέ δεν μας έχουν απογοητεύσει".

ΗρΑΚΛΕΙου 56 Ανω ΠΑΤΗΣΙΑ | ΤΗΛ.: 210 22 85 565

CAFE BAR RESTAURANT

/Τζόβας

Στον πεζόδρομο της οδού Ιακωβίδου 56, δεν βρίσκεται “μια ακόμη καφετέρια”, βρίσκεται ένα στέκι. Ο Νίκος και η Ελένη, του έδωσαν όνομα: Lattica! Μια από τις ιδανικότερες προτάσεις για κάθε

Η πλατεία Αγίου Γεωργίου πάντα μου θύμιζε κάτι απ' το χωριό μου. Η εκκλησία στο κέντρο, και γύρω-γύρω όλα όσα πρέπει να έχει μια σωστή γειτονιά: το μαγειρίο, το κρεοπωλείο, το μανάβικο, το καφέ, το ψιλικατζίδικο, το παντοπωλείο και φυσικά τον φούρνο που δεν είναι άλλος από τον Τζόβα! Χρόνια τώρα, κρατώντας την παράδοση και την ποιότητα ψηλά, προμηθεύει τους Κυψελιώτες (και όχι μόνο) με το πιο φρέσκο και λαχταριστό ψωμί, τις πιο τραγανές σφολιάτες, γλυκά και βουτήματα για κάθε γούστο! Φέτος το Πάσχα, όπως και κάθε χρόνο, θα βρείτε τα νόστιμα παραδοσιακά τσουρέκια, κλασικά αλλά και πολίτικα με μαστίχα Χίου, τα υπέροχα σμυρνέϊκα κουλούρια με βούτυρο γάλακτος που δεν πρέπει να λείπουν από κανένα τραπέζι! Καλή Ανάσταση!

Τζόβας... και ξερό ψωμί Πλατεία Αγίου Γεωργίου, Κυψέλη Τηλ.: 2108216458

στιγμή της μέρας, από τον πρωινό καφέ και το σνακ, εώς το γλυκό και το ποτό το βράδυ.

/Αθηναϊκόν Το Αθηναϊκόν άνοιξε στην Πατησίων και μας θύμισε κάτι από τα παιδικά μας χρόνια στο χωριό. Οι φούρνοι ανάβουν από νωρίς για να ετοιμάσουν το φρέσκο καθημερινό ψωμί και τις σφολιάτες, τόσο γευστικές που δύσκολα τους αντιστέκεσαι. Παραδοσιακά γλυκά και βουτήματα, παρασκευασμένα με φροντίδα και μεράκι, φρέσκα υλικά για τα πιο λαχταριστά σάντουιτς της πόλης και όλα αυτα φυσικά με την συνοδεία καλού καφέ και ροφημάτων! Με χαμόγελο και διάθεση, πίστη στην παράδοση και αυθεντικότητα, αυτός ο όμορφος φούρνος στο κέντρο της Αθήνας, θα σας κερδίσει!

ΙΑΚωΒΙΔου 56 & ΣΗΦΑΚΑ ΑΓ. ΕΛΕυθΕρΙοΣ (ένΑνΤΙ JuMbo) ΤΗΛ.: 210 2280652

ΑΘΗΝΑΪΚΟΝ, από το 1934 Πατησίων 46 & Βασιλέως Ηρακλείου (πλησίoν Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου) Τηλ.: 2103231946 / 2108229074 www.athinaikon.net

Προτάσεις

σασ περιμενΟυμε στΟ ψΗτΟπωλειΟ μασ, σε εναν ζεστΟ και Φιλικα διαμΟρΦωμενΟ χωρΟ,

Πάσχα στη Φωκίωνος Νέγρη

να απΟλαυσετε τισ ΦτιαΓμενεσ με μερακι νΟστιμιεσ μασ.

Μερίδα γύρος χοιρινός Μερίδα κεμπάπ Μερίδα μπριζολάκια Μερίδα καλαμάκια κοτόπουλο Μερίδα καλαμάκια χοιρινά Μερίδα μπιφτέκια

Το πιο δυνατό σουβλάκι στην πόλη & όλα χειροποίητα! ____ Αγνά υλικά και χειροποίητα από τις σάλ-

Ποικιλία κρεατικών

τσες μέχρι τα κρέατα, σπιτική ατμόσφαιρα, σπιτικές γεύσεις και χαμηλές τιμές είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που μας

Παϊδάκια κοτόπουλο

καθιστούν επαγγελματίες στον χώρο. Βασικό μας μέλημα είναι η άψογη εξυπηρέτηση από το άρτια καταρτισμένο προσω-

Σκεπαστή

πικό μας και ο σεβασμός προς τον πελάτη. Σας περιμένουμε με χαρά λοιπόν στο σουβλατζίδικο μας, να απολαύσετε το σου-

Σαλάτα εποχής

βλάκι της αρεσκείας σας και όχι μόνο...

Kαλή σας όρεξη!

ΡΙΓΑΝΗ ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΩΛΕΙΟΝ Φωκίωνος Νέγρη 15, Κυψέλη Τ.: 210 86 17 022 Ωράριο delivery 13:00 μ.μ. - 01:00 π.μ.

ΦΑΕ ΚΑΤΙ

Για τον πρωινό σας καθημερινό καφέ εώς το πότο σας το βράδυ... Το Meli cafe είναι μια επιλογή που θα ταίριαζε σε όλους! ...και που ξέρετε; Ίσως πετύχετε κάποιο live μιας και συχνά φιλοξενούνται στον χώρο γνωστά και νέα μουσικά σχήματα!

ΡΑΚΑΔΙΚΟ AC FE-BAR ς ο θ ι λ ό ρ Α /

Η ιστορία του Αρόλιθου είναι σύντομη κι απλή. Η Ηρώ γνωρίστηκε με τον Δημήτρη, ο Δημήτρης με τον Ντίνο, έγιναν φίλοι και κάπως έτσι πέρασαν όλα τα φοιτητικά τους χρόνια ψάχνοντας για ένα μαγαζί ζεστό, όμορφο, ποιοτικό και οικονομικό, στο οποίο θα μπορούν να αράζουν απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ. Κι επειδή το ψάξιμο τους παίδεψε πολύ, αποφάσισαν να ανοίξουν το δικό τους, το οποίο θα μπορούσε να έχει όσα έψαχναν τόσο καιρό. Και το έκαναν. Στον Αρόλιθο θα ξεκινήσεις τη μέρα σου με καφέ, σνακ και επιτραπέζια και θα καταλήξεις αργά το βράδυ, πίνοντας ζεστά ρακόμελα και παγωμένες μπύρες, τρώγοντας φρέσκους μεζέδες και κυρίως χωρίς να αδειάσεις τις τσέπες σου. Ένα μαγαζί που παντρεύει τη Νάξο με την Κρήτη. Νέες γεύσεις, νέα πιάτα πάντα με ναξιωτικα και κρητικά προϊόντα. Θα μας βρείτε λοιπόν ανοιχτά καθημερινές και Σαββατοκύριακα από τις 9 το πρωί μέχρι όσο μας πάει το βράδυ...

Πλ. Βικτωρίας 9, Αθήνα Τηλ.: 6976600389

ΑΡΟΛΙΘΟΣ Αγίας Λαύρας 70, Άνω Πατήσια Τηλ: 210 2010760 www.arolithos.gr

/Οφούρνος τουΡεμούνδου Πριν από 62 χρόνια, Σαρακοστή ήταν και τότε, ο Γρηγόρης Ρεμούνδος, αγόρασε το οίκημα και τον λειτουργούντα φούρνο και μεταφέρθηκε από τον Ταύρο στην Κυψέλη. Και η σύζυγός του, Θεανώ,σκέφθηκε ότι θα ήταν καλό, να είναι το σπίτι τους κοντά στο μαγαζί και μετακόμισαν από την Καστέλα στη Κυψέλη, που θεωρείτο ως η πλέον αριστοκρατική περιοχή. Από τότε, ο φούρνος λειτουργεί, χωρίς διακοπή, από την οικογένεια Ρεμούνδου. Τον Γρηγόρη, τον διαδέχθηκε ο γιός του Λεωνίδας και αυτόν, τα παιδιά μας, Γρηγόρης και Γιώργος, που ως νέοι επαγγελματίες, σπούδασαν στην Αγγλία αρτοποιία-ζαχαροπλαστική και συνεχίζουν την παράδοση, με τον ίδιο σεβασμό στον πελάτη. Και αν και η εποχή είναι πολύ δύσκολη, αντλούμε κουράγιο και υπομονή από την εκτίμηση της γειτονιάς μας και όχι μόνο και συνεχίζουμε... Τα αφράτα τσουρέκια μας και τα μοσχομυριστά κουλούρια μας, θα σας περιμένουν και φέτος, γεμάτα από τις ευχές μας, για μια όμορφη Πασχαλιά και μια Ανάσταση σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Σας ευχαριστούμε και σας περιμένουμε, Οικογένεια Ρεμούνδου

Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΟΥ ΡΕΜΟΥΝΔΟΥ Κυψέλης 37, Κυψέλη | Τηλ.: 210 82 15 808

/ΤοουζερίτηςΤζένης Στα Κάτω Πατήσια θα βρείτε το μουσικό μεζεδοπωλείο της πάντα γελαστής Τζένης με μεζέδες, παρεΐστικο περιβάλλον και μια μικρή μουσική σκηνή. Στο μενού θα βρεις όλα τα καλά, όλα μαγειρεμένα με μεράκι, αγνές πρώτες ύλες και καλαματιανό λάδι. Ανάμεσα στις σπεσιαλιτέ της Τζένης είναι οι σπιτικές πίτες, οι πολύχρωμες σαλάτες, τα κεφτεδάκια με μυρωδικά, οι τηγανιές, το τζατζίκι, το ριζότο, οι φρέσκες χοντροκομμένες τηγανιτές πατάτες κ.ά. Παρείστικη ατμόσφαιρα, διακεδάζοντας με μουσική όχι μόνο Ελληνική αλλά από όλο τον κόσμο!

Το Ουζερί της Τζένης Μαλακάση 4 και Αχαρνών (Δίπλα στον Αγ. Ελευθέριο) Τηλ.: 211 40 27 219 / 690 990 9132

/Περιμπανού

/ουζοπωλείοηλίας Το 1958 ο Ηλίας Τζιβάρας, ανοίγει το ουζοπωλείο επί της Αλεξάνδρας, δίπλα στο cine Ninon. Το 1966 με το κλείσιμο του Ninon, το ουζοπωλείο μεταφέρεται στην οδό Μπούσγου 2, όπου το λειτουργεί εώς και σήμερα ο κύριος Χρήστος, γιος του Ηλία Τζιβάρα. Ο χώρος ζεστός και αυθεντικός, σου δίνει την αίσθηση κυριακάτικου οικογενειακού τραπεζιού. Φαγητά μαγειρευτά και κρεατικά της ώρας. Με πολλές γεύσεις παλιάς παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας και πάντα ποιοτικά και οικονομικά. Κάθε Σάββατο και Κυριακή το μεσημέρι, ζωντανή ακουστική μουσική!

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΟΥΖΟΠΩΛΕΙΟ ΗΛΙΑΣ 1958 Μπούσγου 2, Πεδίον Άρεως Τηλ.: 2106421129 / Κιν: 6932265943

Η άνοιξη έφτασε και στην Περιμπανού την υποδεχόμαστε με χαρά! Βγάλαμε τα τραπεζάκια μας έξω και σηκώσαμε τις τέντες να μπει ο ήλιος! Στην πολύχρωμη γειτονιά μας, σας περιμένουμε όπως πάντα, να απολαύσουμε παρέα τις γλυκές μέρες της Άνοιξης. Η σύνθεση απλή και πλέον γνωστή στους περισσότερους... Έντεκα γυναίκες με διαφορετικές προσωπικότητες, ηλικιακές και ιδεολογικές αφετηρίες δημιουργήσαμε έναν χώρο φιλόξενο, όπου προωθούνται οι αξίες και οι αρχές της συμμετοχικότητας, της ισοτιμίας, της αυτοδιαχείρισης και της αλληλεγγύης. Συχνά στην Περιμπανού φιλοξενούμε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις όπως εκθέσεις, προβολές, συζητήσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις και μουσικά αφιερώματα. Ακολουθήστε μας στο facebook και μάθετε περισσότερα για τις εκδηλώσεις μας αλλά και για εμάς! Σας περιμένουμε!

ΠΕΡΙΜΠΑΝΟΥ, Συνεργατικό καφενείο Γ. Χατζηδάκη 9, Άνω Πατήσια Τηλ.: 215 50 50 594 E-mail: peribanou11@gmail.com Fb: Περιμπανού Cafe

Αν δεν βάλεις χαμόγελο το φαγητό δεν πετυχαίνει! Έτσι εξηγείται η γεύση των φαγητών της Μαίρης

Οι νοστιμιές της Μαίρης

Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου / Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136 Ανοιχτά από 12μ.μ.-2.00μ.μ. // ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ΄ ΟΙΚΟΝ

w w w . a m p a z i s . g r Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής" Αναφωνεί "ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"

H ψυχη της πολης Υπάρχουν δυό λογιών γυναίκες, Του δούναι και του λαβείν. Της προσφοράς και της ζήτησης. Οι χαμογελαστές και οι ξινές. Του ναι και του όχι. Του ότι πεις άντρα μου και του εγώ θα κρίνω. Του πάρε πασά μου την οδοντόβουρτσά μου και του τα πήρες όλα κι έφυγες. Του όλα δικά σου μάτια μου και του γεννήθηκες για την καταστροφή… Οι πρώτες δε χαλάνε χατίρια. Γλυκιές, χαδιάρες, νόστιμες, ζουμερές. Πάντα πρόθυμες. Με το χαμόγελο στα χείλη. Μαστόρισσες στον έρωτα. Μερακλούδες. Σ’ όλα μέσα. Χωρίς πολλά- πολλά. Τους

Η γυναίκα αστερίας και η Λίτσα

αρέσει να δίνουν χαρά. Το γλεντάνε αρκούντως. Και με τα λίγα περνάνε καλά. Ξέρουν να ζουν. Να γεύονται το σήμερα. Δε ζητάνε τίποτα και τα δίνουν όλα! Οι άλλες πάλι, τα μετράνε όλα με το νι και με το σίγμα. Η πρώτη απάντηση είναι το όχι. Το ναι τους είναι ακριβό. Θέλει βασιλικά έξοδα. Χρόνο και χρήμα. Υπομονή και επιμονή. Δεν κάνουν ποτέ το πρώτο βήμα. Κάθονται στον θρόνο τους και πε-

by Παντελής Αμπαζής

ριμένουν. Σίγουρες για τη αδιαφιλονίκητη γοητεία τους. Και χάρη σου κάνω, σκέφτεται η κυρία από μέσα της. Αν δε βρέξεις κώλο, ψάρι δεν τρως! Η γυναίκα αστερίας. Δεν κουνάει δάχτυλο. Τα περιμένει όλα από σένα. Και οι δύο έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Γι’ αυτό λοιπόν μ’ αρέσουν δυό λογιών γυναίκες: Οι αλλοδαπές κι οι ντόπιες… «Παίρνω την κιθάρα, χαρτί και μολύβι, στον καναπέ εσύ κάτι ψιθυρίζεις, κιθάρα κασετόφωνο και στρογγυλό τραπέζι, σε πήρε ο ύπνος μάτια μου κι η έμπνευσή μου παίζει» Ιδού λοιπόν:

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΣΤΕΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΛΙΤΣΑ Είχα πέσει σε γυναίκα αστερία τη σικάτη τη στυλάτη τη Μαρία μου το παίζει μη μου άπτου και κυρία μα τον έρωτα τον βλέπει αγγαρεία και τεντώνει χέρια πόδια στο κρεβάτι κι από σένα περιμένει πάντα κάτι είναι βλέπεις τόσο όμορφη αυτή δεν ιδρώνει αδερφάκι μου τ’ αυτί που κοντεύει κι ο Μορφέας να την πάρει και νομίζει πως σου κάνει και τη χάρη. Μας τελειώσαν οι εργάτες κοριτσάκι βρήκα βλέπεις το μωρό μου το Λιτσάκι είναι λίγο ασχημούτσικο δε λέω μα με κάνει στο κρεβάτι της να κλαίω. κάνει κόλπα τρελαμένα τρομερά ξέρει απλόχερα να δίνει τη χαρά ρώτα αν θέλεις το μικρό τον Παντελάκη το Γεράσιμο, τον Μήτσο και τον Τάκη. είναι τούρμπο στο κρεβάτι το μικράκι ρώτα αν θέλεις και το φίλο μου το Λάκη. δεν αφήνει ούτε σταγόνα στα ποτήρια δε χαλάει το Λιτσάκι μας χατίρια σέρνει τραίνα, αεροπλάνα και βαπόρια και δε μένουνε μπουκάλα τα αγόρια. Απ’ την άλλη της γυναίκας αστερίας το κρεβάτι είναι είδος τιμωρίας δεν κουνάει ούτε δάχτυλο, βαριέται μη σου πω, χάρη σου κάνει που πηδιέται. Είναι δίμετρη και fit και καλλονή μα στον έρωτα σβηστή η μηχανή τα παπούτσια και οι βόλτες η ζωή της στα ταξίδια και στο shopping δυναμίτης στα σαλόνια και στα λούσα πάντα μέσα πρώτη μούρη η μικρή μας πριγκιπέσσα. Μα όταν έπεφτε η αυλαία στα εκτός και γυρίζαμε στο σπίτι στα εντός κι άλλο σήκωνε η βασίλισσα τη μύτη και με κοίταγε σα μύξα, σαν αλήτη ήθελε έξοδα διπλά βασιλικά και ξανά-μανά τα προκαταρτικά. Για εργάτες μάλλον ψάχνει η κυρία και δεν κόλλαγε και η ΙΚΑ η Μαρία ένα βράδυ είπα φτου ξελεφτερία με τη Λίτσα γράφω τώρα ιστορία.

Ό

Πρωτοβουλία:

λοι που συμμετέχουμε σ΄αυτήν την

πρωτοβουλία, συλλογικότητες, φο-

ρείς και άτομα συναντηθήκαμε και

«ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ»

ξεκινήσαμε κοινή προσπάθεια για

«Να δώσουμε ζωή στο Πεδίον του Άρεως». Σκοπός μας είναι να διεκδικήσουμε από τους αρμόδιους φορείς, αλλά και να βοηθήσουμε να διαμορφωθεί ένα νέο παράδειγμα λειτουργίας του ελεύθερου δημόσιου χώρου που θέλουμε. Γνωρίζουμε ότι το Πεδίον του Άρεως, αν και βρίσκεται σε κακή κατάσταση, λόγω των συσ-

Κυριακή, 29 Μαρτίου

σωρευμένων προβλημάτων του, μπορεί να

συναντιόμαστε μικροί και μεγάλοι στο Πεδίον του Άρεως (άγαλμα του Κωνσταντίνου), 11 το πρωί, για ποδηλατοδρομία, περίπατο ή τρέξιμο.

γίνει ο ζωντανός, ελεύθερος, λειτουργικός, χώρος πρασίνου, χαράς, ηρεμίας και αναψυχής που λείπει από τη ζωή μας.

Kαι θα ακολουθήσουν κι άλλες πολλές εκδηλώσεις, με τον ερχομό της Άνοιξης, για το Πεδίον του Άρεως. αλλά και για άλλα θέματα, στα οποία οι συμμετέχοντες αποφασίζουμε συ-

Τί κάναμε για το πεδίον του Άρεως:

ναινετικά, μέσα σε ένα κλίμα αλληλοϋποστήριξης και αλληλεγγύης και πάντα ανοικτοί σε νέες συμμετοχές στην πρωτοβουλίας μας.

Σάββατο - Κυριακή 18, 19 Οκτωβρίου 2014:

Βέβαια παράλληλα θα πιέζουμε και την αρμόδια Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, ώστε να

Συνέλευση και έγκριση ψηφίσματος. Ξενάγη-

ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις που ανέλαβε

σεις από ιστορικούς στον Χώρο και στον

για το Πάρκο στην Πρώτη Ανοικτή Συνέ-

Χρόνο. Συζητήσεις με θέματα: «Ρατσισμός και

λευσή μας, και αφορούν κυρίως την καθα-

ελεύθεροι χώροι», «Γενετικά τροποποιημένοι

ριότητα, τη φύλαξη, τον φωτισμό, το

οργανισμοί (μεταλλαγμένα)»

πότισμα, την περιποίηση του χώρου και των

Συναυλίες:

φυτών, την αποπεράτωση και χρήση των

Μελωδικό Ροκ από τους «EMPTY FRAME» - η

κτηρίων.

μπάντα του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ κι ο Στάθης Δρο-

Την Πρωτοβουλία «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ

γώσης , -το Συγκρότημα Κρουστών ANASA –

ΑΡΕΩΣ» απαρτίζουν: η Κίνηση Κατοίκων 6ης

Μπλουζ από το «deep in love sessions» «Πα-

Δημοτικής Κοινότητας, το Περιβαλλοντικό Δί-

ραμύθια της κρίσης» φωτογραφίας ΚΕΘΕΑ ΜΟSAIC. Μαθήματα tai chi

Παιδικό θέατρο στο πάρκο

κτυο Αθήνας, η Κίνηση Πολιτών Φιλοπάππου, ο Εξωραϊστικός-Πολιτιστικός Σύλλογος «Ιλι-

Εκθέσεις: πολιτικής γελοιογραφίας κινητή μονάδα ενημέ-

σός», η Οργάνωση «Αττική- Περιβάλλον SOS»,

ρωσης ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ.

η Κίνηση για την προστασία του Κτήματος Δρα-

Βιωματικό παιχνίδι. Ζωγραφική για παιδιά. Αν-

κόπουλου, το ΚΕΘΕΑ MOSAIC, το ΚΕΘΕΑ

ταλλαγή και χάρισμα βιβλίων.

ΣΤΡΟΦΗ, Σύλλογος Οικογένεια του ΚΕΘΕΑ

Συλλογική κουζίνα και Λαϊκή Αγορά βιολογι-

ΣΤΡΟΦΗ, το ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, η oμάδα κα-

κών προϊόντων.

τοίκων «H Κυψέλη μας», η Δομή Κοινωνικής Αλληλεγγύης το «Μυρμήγκι», το Κυριακάτικο

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Σχολείο Μεταναστών, η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», η Ένωση Καταναλωτών Βιολογι-

Γιορτή για τα παιδιά:

κών προϊόντων ΒΙΟΖΩ, ο Σύλλογος Βιολογι-

παιδικό θέατρο του Νέου Κόσμου -Παράσταση

κών Λαϊκών Αγορών, η Ένωση Πολιτών

θεάτρου του Δρόμου( διαδραστικά ψυχαγω-

Πλατείας Καλλιγά . Και την στηρίζουν: η «Αλ-

γικά παιχνίδια κ.α ) -Παραμύθια για παιδιά- Ερ-

ληλεγγύη για όλους» τα Παιδικά Χωριά Ελλά-

γαστήρι ζωγραφικής- Συλλογική Κουζίνα από «το Μυρμήγκι» -Συνέλευση για τους μεγάλους.

Περίπατος - ξενάγηση στον χώρο και στον χρόνο

δας SOS με την ομάδα «η Εκδρομή της Αγάπης», και Μεταναστευτικές κοινότητες.

Α. ΟΜΟΝΟΙΑ/ΚΑΝΙΓΓΟΣ/ΕΞΑΡΧΕΙΑ/ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΦΕΚΟΠΤΕΙΑ ΛΟΥΜΙΔΗ, Πανεπιστημίου 69 / GRAND DIONISOS, Πατησίων 8 & Γλαδστώνος 2 / ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ ΦΟΥΡΝΟΣ, 3ης Σεπτεμβρίου 7 / BRAZITA ΚΑΦΕΚΟΠΤΕΙΟ, Πλατεία Ομονοίας 6 / ΞΕΝΟΣ ΕΙΔΗ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟΥ, Σατωβριανού 23 / ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ, Ακαδημίας 79 / ΜΑΥΡΟΣ ΓΑΤΟΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Κωλέττη 40– 42 & Μποτάση / ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Πατησίων 49 / ΙΤΑΛΙΚΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ / ΑθΗΝΩΝ, Πατησίων 47 / POLIS PARK, Πλατεία Κάνιγγος / 5 ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Σουλτάνη 1 / ΜΑΝΟΣ ΚΑΦΕ/ΓΕΥΜΑΤΟΠΩΛΕΙΟ, Θεμιστοκλέους 39 & Κωλέττη / KΟΥΣΚΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Κωλέττη 8 / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πατησίων 23 & Χαλκοκονδύλη / ΕΠΙΛΕΚΤΟΝ, Πατησίων 25 / FLORAL ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Θεμιστοκλέους 80 / ΔΙΠΛΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Θεμιστοκλέους 70 / ΟΣΤΡΙΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Θεμιστοκλέους 65 & Οικονόμου 6 / ΗΒΗ CAFE, Στουρνάρη 2 / ΚΑΦΕΚΟΥΤΙ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Σόλωνος 123 / ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Θεμιστοκλέους 48 / ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Θεμιστοκλέους 37 / ΩΚΥΤΥΠΟΝ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ, Σόλωνος 120 / Η ΜΠΟΥΚΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Σολωμού 15 / ΤΑ ΣΤΑΧΥΑ ΚΑΦΕ/ΠΟΤΟ/ΦΑΓΗΤΟ, Σπυρίδωνος Τρικούπη 12 / ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ θΕΑΤΡΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΜΕΝΗ, Σπυρίδωνος Τρικούπη 34 / ΠΙΝΕζΑ, Μποτάση 8 / ΡΟζΑΛΙΑ-ΒΕΡΓΙΝΑ, Βαλτετσίου 54 & 62 / ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, Χαρ. Τρικούπη 24 / PLAYHOUSE ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Βαλτετσίου 49 / ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Βαλτετσίου 35 & Ζ. Πηγής / ΜΥΛΟΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Ναυαρίνου 15 & Ζ. Πηγής / JARMUSCH ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Κιάφας 8 (Ζωοδόχου Πηγής) / ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΟΙΝΟΜΑΓΕΙΡΙΟΝ, Εμμ. Μπενάκη 94 / ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΥΣΑΕΙ, ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 27-29 / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Στουρνάρη 5 / PARK HOTEL / ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΝ, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 10 / ΑΓΟΡΑ RESTAURANT-BAR ATHENS, Λ. Αλεξάνδρας & Βουρνάζου 31, Αμπελόκηποι / θΕΑΤΡΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ / ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Ναυαρίνου 15 & Ζ. Πηγής / ROCKWOOD LIVE, Βασιλέως Ηρακλείου 2 / ΠΙΝΟΚΙΟ BAR/RESTAURANT, Ιπποκράτους 56 / ΠΑΜΕ ΓΙ’ ΑΛΛΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Μαυρομιχάλη 99 & Ισαύρων / θΕΑΤΡΟ ΒΕΑΚΗ, Στουρνάρη 32, Εξάρχεια / ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΚΑΦΕ, Πατησίων 44 / Β-ΕΑΤ ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΑ, Πατησίων 56 / POLIS PARK, Πλατεία Αιγύπτου, Πεδίων Άρεως / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πατησίων και Πολυτεχνείου / θΕΑΤΡΟ ΠΟΡΕΙΑ, Τρικόρφων 3-5 & Γ’ Σεπτεμβρίου 69 / ΡΟΤΑ, ART COFFEE BAR, Σόλωνος 124 / ΑRΤ CENTER, Στουρνάρη 33 / ΒΙΒΛΙΟθΗΚΗ ΒΟΛΑΝΑΚΗ, Στουρνάρη 11 / KAFE ΦΑΒΟΡΙΤΑ, Τοσίτσα κ Ζαϊμη / ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, Ακαδημίας 50 / ΚΑΦΕ ΜΠΕΡΜΠΟΝ, Καλλιδρομίου 63 / ΑΜΑ ΛΑΧΕΙ, Καλλιδρομίου 63 / COFFEE ISLAND, 3η Σεπτεμβρίου 38 & Στουρνάρη / ΑΤΙΤΑΜΟΣ ΜΑΓΕΙΡΕΙΟ, Καποδιστρίου 2 / SOLARIS COMICS, Μποτάση 6 / ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΑΦΕ, Χαρ. Τρικούπη 89 / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Σόλωνος & Μπόταση.

Β. ΠΛ.ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ/ΚΥΨΕΛΗ/ΠΛ.ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ/ΦΩΚΙΩΝΟΣ/ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΜΙΚΕΛ ΚΑΦΕ, Ευελπίδων & Παξών / LNKO, Δροσοπούλου 90 & Λέλας Καραγιάννη / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πατησίων & Χέυδεν 10 / CAFE DE POETES, Πλατεία Βικτωρίας / PALMIE BISTRO ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Πλατεία Βικτωρίας 5 / GOODY’S ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Πλατεία Βικτωρίας 4 / θΕΑΤΡΟ ΒΙΚΤΩΡΙΑ, Μαγνησίας 5 & Γ’ Σεπτεμβρίου / EVEREST ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Γ’ Σεπτεμβρίου 94 & Χέυδεν / ΚΥΤΤΑΡΟ LIVE CLUB, Ηπειρου 48 & Αχαρνών / COFFEE ISLAND, Γ’ Σεπτεμβρίου 94 / θΕΑΤΡΟ ΜΕΛΙ, Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87 / ΤΡΙΑΝΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, Κοδριγκτώνος 21 / ΙΛΙΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, Τροίας 34 / ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, Πατησίων 79 / METROPOLITAN BOWLING CENTER, Πατησίων 122 / SOTO CENTER ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, Πατησίων 128 / ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ, Ευελπίδων 2 & Μαυροματαίων 26 / STUDIO ΚΥΨΕΛΗΣ θΕΑΤΡΟ, Σπετσοπούλας 9 & Κυψέλης / θΕΑΤΡΟ ΚΑΠΠΑ, Κυψέλης 2 / ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ θΕΑΤΡΟ, Κυψέλης 15 / ΣΠΙΤΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Πατησίων 142 & Χανίων / ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ θΕΑΤΡΟ, Στοά Αγιου Μελετίου 61Α / θΕΑΤΡΟ ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ, Στοά Αγιου Μελετίου 61Α / ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΜΕζΕΔΟΠΩΛΕΙΟ, Αγίας Ζώνης 43 / AU REVOIR BAR, Πατησίων 136 / ΙΕΚ ΑΚΜΗ, Κοδριγκτώνος 16 / EVEREST ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Πατησίων & Αγίου Μελετίου / COFFEE ISLAND, Πατησίων 112 / ΑRTSCAPE, Μοσχονησίων 5 / GEO CAFE, Πατησίων 82 / CORNER CAFE, Πατησίων 84 / θΕΑΤΡΟ ΑθΗΝΑ, Δεριγνύ 10 & Πατησίων / DELIZIOSO ΚΑΒΑ ΠΟΤΩΝ, Πλατεία Κανάρη 15Α / THE LABORATORY (LAB) ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ, Πατησίων 129 / ΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ, Χαμιλτον 7 / THINKING CUP ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ, Πατησίων 99 & Χάμιλτον / ΧΑΡΑ ζΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ, Κυψέλης 100 / ΕΙΔΗ ΕΠΟΧΗΣ, Πατησίων 200 / θΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ, Κεφαλληνίας 16 / ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ θΕΑΤΡΟ, Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων / ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΚΕΤ, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α / ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΛΑΓΟΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Αγαθουπόλεως 15 / θΥΜΕΛΗ ΕΛΛΗΣ ΒΟζΙΚΙΑΔΟΥ θΕΑΤΡΟ, Μοσχονησίων 32, Πλ. Αμερικής / ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ, Σπάρτης 14 Πλ. Αμερικής / ΦΙΛΟΞΕΝΟ ΣΠΙΤΙ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Πλατεία Αμερικής 3 / ΕΛΕΥθΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ θΕΑΤΡΟ, Λέσβου 8 & Απείρανθου 1 / ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, Λέσβου 15 & Πόρου / ΑΞΟΝΙΚΗ ΑθΗΝΩΝ, Λευκωσίας 49 / FORNINO ΠΙΤΣΑΡΙΑ, Πατησίων 197 / ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ, Πατησίων 208 & Καλλιφρονά / ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Ιθάκης 9, πλ. Αγ. Γεωργίου / ΜΑΙΡΗ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Ύδρας 2, πλ. Αγ. Γεωργίου, Κυψέλη / ΑΛΛΟΤΙΝΟ JAZZ ROCK / ΚΑΦΕ, Επτανήσου 16, πλ. Αγ. Γεωργίου / ΣΚΑΦΙΔΑΣ ζΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ, πλ. Αγ. Γεωργίου 8 / ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ΡΕΜΠΕΤΑΔΙΚΟ, Επτανήσου 9, πλ. Αγ. Γεωργίου, / θΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ, Δροσοπούλου 24 / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, πλ. Κανάρη 10 / ΤΕΛΗΣ ΚΙΚΕΡΗΣ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ, Φωκίωνος Νέγρη 9 / ΦΥΛΛΟ-ΦΥΛΛΟ, Φωκίωνος Νέγρη 65 / ΡΙΓΑΝΗ, Φωκίωνος Νέγρη 15 / OLD FLO, Δροσοπούλου & Φωκίωνος Νέγρη / ΚΕΠ ΑΓΟΡΑ ΚΥΨΕΛΗΣ, Φωκίωνος Νέγρη 42, Δημοτική Αγορά Κυψέλης / ΚΕK ΑΓΟΡΑ ΚΥΨΕΛΗΣ, Φωκίωνος Νέγρη 42, Δημοτική Αγορά Κυψέλης / ΡΕΜΟΥΝΔΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ, Κυψέλης 37 / ΕΝΤΕΧΝΟΝ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Φωκίωνος Νέγρη 30 / BEER TALES ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Φωκίωνος Νέγρη 52 / SELECT ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Φωκίωνος Νέγρη 26 / ΓΕΙΑ ΚΑΛΑΜΑΚΙ ΣΟΥΒΛΑΤζΙΔΙΚΟ, Φωκίωνος Νέγρη 31 / ΚΥΨΕΛΗ ΚΑΛΑΜΑΚΙ ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Φωκίωνος Νέγρη 58 / ΟΝΑΡ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Φωκίωνος Νέγρη 53 / ΦΑΤΕ ΙΣΟΒΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΜΑΓΕΙΡΕΙΟ, Ευελπίδων 79 / WALKING JOHN ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Ευελπίδων 47 / ALSOS ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Ευελπίδων & Μουστοξύδη / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Ευελπίδων & Κρέσνας 2 / JUSTICE ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Ευελπίδων 95 / BONSAI / ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Ευελπίδων 95 / MAY DAY ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΦΕ, Ευελπίδων 39 / ΜΑΜΑ ΝΤΙΝΑ, Κοδριγκτώνος 4 / ΤΥΛΙΧΤΟ & ΚΑΛΑΜΑΚΙ, Πατησίων 58, Πεδίον Άρεως / ΤΑ ΜΠΡΙζΟΛΑΚΙΑ, Ευελπίδων 47 / ΜΠΑΚΑΛΟΓΑΤΟΣ, Φωκίωνος Νέγρη 72 / OXYGEN ΚΑΦΕ, Πλατεία Κυψέλης / BAKERY ΦΟΥΡΝΟΣ, ΑΓ. Ζώνης 58Δ / ΤΑ ΤζΟΥΡΜΕΙΚΑ ΚΑΦΕΜΕζΕΔΟΠΩΛΕΙΟ, Κερκύρας & Βελβενδούς / PET SHOP CATS&DOGS, Μουστοξύδη 14 / ALPHA ROMEO SERVICE, Μουστοξύδη 12 / ΤζΑΜΙΑ ΚΑθΡΕΠΤΕΣ, Μουστοξύδη 13 / ΓΕΥΣΗΓΝΩΣΙΑ, Μπούσγου 2 / ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, Ευελπίδων / KAWASAKI CENTER MOTOR, Αχαρνών 63 / Η ΚΥΨΕΛΗ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ, ΚΥΠΡΟΥ 103 / ΑΕΛΛΩ, ΠΑΤΗΣΙΩΝ 140 / ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ 18.

Γ. ΚΟΛΙΑΤΣΟΥ/ΑΓ.ΛΟΥΚΑΣ/ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΑ/ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΣ/ΑΓ.ΕΛΕΥθΕΡΙΟΣ ΑΡΩΜΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Ευπαλίνου 14Α Πλ. Καλλιγά / ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Νάξου 84 / θΕΑΤΡΟ ΧΩΡΑ, Αμοργού 20 / ANGELA CAFE ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Πλατεία Κολιάτσου 4 / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πατησίων 244 & Πάρου / ΜΑΡΤΙΝΗΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Πατησίων 289 & Ιακωβάτων / Η ΚΥΨΕΛΗ ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Καλλιφρονά 69 Α & Πυθώνος 18 / AMARILLO SUAVE ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Λέλας Καραγιάννη 17 / EKSTAN ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ, Καυταντζόγλου 5 & Πατησίων / MEZZO CAFE ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Γαλατσίου 14 / KIBO ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Πατησίων 333 / MY WAY ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Πατησίων 337 / ΧΑΡΑ ζΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ, Πατησίων 339 / STRANGE FRUIT BISTROT, Πατησίων 354 / BADO ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΡΟΥΧΩΝ, Πατησίων 282 / ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΙΡΟΥ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Δροσίνη 17 Πλατεία Παπαδιαμάντη / ΤΟ ΜΕΛΙ ΜΕζΕΔΟΠΩΛΕΙΟ/ΡΑΚΟΜΕΛΑΔΙΚΟ, Λασκαράτου 1 & Πατησίων / ΔΕΟΝ CREPERIE, Λασκαράτου & Λεωφόρος Ηρακλείου 17 / ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΦΟΥΡΝΟΣ, Λεωφόρος Ηρακλείου 56 / ΚΑΦΕΟΙΝΟ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ Γαβριηλίδου 8 & Παλαμά Κωστή / ΤΟ ΠΕΪΝΙΡΛΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Λεωφόρος Ιωνίας 225 / DONUTΕΛΑ, Λεωφόρος Ιωνίας 233 / LATICCA ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Ιακωβίδου 56 & Σηφάκα / SKINK TATTOO STUDIO, Σηφάκα 8 / BARRAGE BILLIARD/INTERNET CAFE, Αχαρνών 381 / ΗΔΟΝΙΚΟΝ ΜΕζΕΔΟΠΟΙΕΙΟΝ, Πλατεία Αγίου Νικολάου 9 / GAGARIN 205 LIVE MUSIC SPACE, Λιοσίων 205 / 1920’S CAFE BAR, Λασκαράτου 15 & Πολέμη (Κόμης) / ΤΟ ΜΑΝΤΑΛΑΚΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Μπάμπη Αννίνου 15 & Ηλία Ζερβού / ΚΑΦΕ ΚΟΛΛΕΓΙΟ, Πασωβ 11, Γκράβα / ΤΟ ΟΥζΕΡΙ ΤΗΣ ΤζΕΝΗΣ, Αχαρνών και Μαλακάση 4, (δίπλα στον Αγ. Ελευθέριο) / ΛΑ ΡΟζΕ, Πλ. Αγ. Νικολάου / COFFEE ISLAND, Αχαρνών 295 / ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΕΙΡΕΙΟ, Αχαρνών 262 / OSCAR DIGITAL ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, Αχαρνών 330 (ΗΣΑΠ Κάτω Πατήσια) / CORNER STORIES BAR BISTRO, Πατησίων 337 & ΣΚΡΑ, Άνω Πατήσια.

Ε. ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΟΑ ΜΠΟΛΑΝΗ, Βουλής 7 / SEVEN JOKERS ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Βουλής 7 / ΤΟ ΦΙΛΕΜΑ ΜΕζΕΔΟΠΩΛΕΙΟ, Ρόμβης 16 / ΚΑΠΑΚΙ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Αθηναϊδος & Αγίας Ειρήνης / SCHOOL PIZZA BAR, Πλ. Αγίας Ειρήνης 8 / SIX DOGS ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Αβραμιώτου 6-8 / ΣΤΟ ΒΑθΟΣ / ΚΗΠΟΣ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Αβραμιώτου 6-8 / ΤΡΑΝζΙΣΤΟΡ ΚΑΦΕ ΜΠΑΡ, Πρωτογένους 10, Ψυρρη / BAR TESSERA ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Κολοκοτρώνη-25 Στοά Πραξιτέλους / METROPOLIS, Σταδίου 44 / IANOS, Σταδίου 24 / GOODY’S, Σταδίου 17 & Χρ. Λαδά / θΕΑΤΡΟ ΜΟΥΣΟΥΡΗ, Πλ.Καρύτση 7 & Χρ. Λαδά / PAIRIDAEZA ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Παρνασού 3-Πλ.Καρύτση / FAUST BAR THEATRE, Καλαμιώτου 11 & Αθηναϊδος 12 / ΠΡΙζΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Χρ. Λαδά 1–Πλ.Καρύτση / ΜΠΟΥΓΑΤΣΑΔΙΚΟ Η θΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Πλ. Ηρώων 1 / θΗΡΙΟ TATTOO, Θηβών 326-328 & Ερμού 106 / ΤΟ 21 ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Αγίων Αναργύρων 21-Ψυρρή / HONEST TATTOO, Ήβης & Λεπενιώτου 21 / ΒΟΛΙΩΤΙΚΟ ΤΣΙΠΟΥΡΑΔΙΚΟ, Λεπενιώτου 1 / θΕΑΤΡΟ ΒΡΕΤΑΝΙΑ, Πανεπιστημίου 7 / θΕΑΤΡΟ ΑθΗΝΩΝ, Πανεπιστημίου & Βουκουρεστίου 10 / ΓΡΗΡΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Πανεπιστημίου 20 / ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Πανεπιστημίου 34 / COFFEE ISLAND, Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους 2 / ΕθΝΙΚΟ θΕΑΤΡΟ REX, Πανεπιστημίου 48 / ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Πανεπιστημίου 37 / CUPPA COFFEE AND SNACKS, Πανεπιστημίου 38 / TICKET HOUSE, Πανεπιστημίου 42(εντός Στοάς) / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Ακαδημίας & Βερανζέρου 5 / LOVING FAMILY ΜΙΚΡΟΓΕΥΜΑΤΑ, Ακαδημίας 97 / ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Ακαδημίας & Μαυροκορδάτου 3 / EVEREST, Aκαδημίας 63 / ΕΛΛΗ ΣΙΝΕΜΑ, Ακαδημίας 64 / θΕΑΤΡΟ ΤζΕΝΗ ΚΑΡΕζΗ, Ακαδημίας 3 / ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑθΗΝΩΝ, Μητροπόλεως 52 / COSMOS CAFE, Σταδίου 3, Σύνταγμα / ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΚΑΦΕ, Πανεπιστημίου 25-27 / ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, Ακαδημίας 50 / ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, Ιπποκράτους 118 / 21ος ΑΙΩΝΑΣ, Πανεπιστημίου 62 / ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ, Πειραιώς 100, Γκάζι / SANTA BOTILIA, Πανόρμου 115 / ΤΟ ΚΑΛΑΜΑΚΙ, Πανόρμου 82 / θΕΑΤΡΟ ΜΟΥΣΟΥΡΗ, Πλ. Καρύτση 7 & Χρ. Λαδά.

Δ. ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ/ΓΑΛΑΤΣΙ GEMA FUN ΑΙθΟΥΣΕΣ BOWLING, Πατησίων 382 / IZZO ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Χαλκίδος 41 / DROPS ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Πατησίων 353 / TITHORA ΚΑΦΕ/ROCK CLUB, Λεωφόρος Ιωνίας 275 / ΠΥΡΟΜΑΛΛΗΣ ΧΡΩΜΑΤΑ/ΣΙΔΗΡΙΚΑ, Χαλκίδως 7 / ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Αγίας Λαύρας 35 / ΣΤΑ ΠΕΡΙΞ ΜΕζΕΔΟΠΩΛΕΙΟ/ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ, Αγίας Λαύρας 18 / ΚΑΤΣΕΛΗΣ ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΥΜΑΤΑ, Χαλκίδος 2 (Δίπλα στον σταθμό ΗΣΑΠ) / ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ – ΒΛΑΧΟΥ ΚΕΝΤΡΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ, Μακ Μίλαν 13 / ΝΕΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ, Πατησίων 345Β / ΝΕΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ, Αχαρνών 314 & Ατλάντος / ΙΤΑΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑθΗΝΩΝ, Μητσάκη 18 / ΑΡΟΛΙθΟΣ ΡΑΚΟΜΕΛΑΔΙΚΟ/ΜΕζΕΔΟΠΩΛΕΙΟ, Αγίας Λαύρας 70 / KATSAROLA GR ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΑΓΕΙΡΕΙΟ, Χαλεπά 45 / ΕΜΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ Α.Ε, Δημητρακοπούλου 18 / ΔΙΠΛΟΧΟΡΔΟ LIVE ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ, Αγίας Λαύρας 13 / ΟΛΥΜΠΟΣ ΨΗΣΤΑΡΙΑ, Βυζαντινών Αυτοκρατόρων 9, Περισσος / CORNER STORIES BAR BISTRO, Πατησίων 337 & Σκρα / ALTO FOOD BAR CAFE, Αγίας Λαύρας 87 / ROSE CAFE ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Λ. Βεϊκου 105 / SUNRISE CAFE ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Λ. Βεϊκου 111 / OZ CAFE ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ, Λ. Γαλατσίου 98 / ΑΡΤΙΟΝ CAFE–ΤEA BAR, Τραλλέων 71 Πλ. Αγίου Ανδρέα / CREPA CREPA, Τραλλέων 71 Πλ. Αγίου Ανδρέα / CORE STUDIO PILATES & MORE, Χριστιανουπόλεως 103 / GNET INTERNET CAFE, Παπαφλέσσα 56 & Χριστιανουπόλεως / GALEONE ΠΙΤΣΑΡΙΑ/ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ, Τραλλέων 69 / ΠΑΙΡΝΩ ΑΜΠΑΡΙζΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ, Γαλακηδών 11 & Λυσίου / BMW CLUB CAFÉ BAR, Τραλλέων 59 / ECO COURIER, Πλάτωνος 21 / ΤζΙΤζΙΚΑΣ ΚΑΙ ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ, Πλατεία Παπαδιαμάντη 4 / ΤΟ ΠΙθΑΡΙ, Πλατεία Παπαδιαμάντη 1 / FLOKA ΚΑΦΕ BAR, Βεϊκου / CAFÉ ORO, Πατησίων 360 / ΜΑΡΙΟΣ ΚΑΦΕ ΜΕζΕ, Ανθέων 2 / ONOMA BAR, Πατησίων 351 / ΠΕΡΙΜΠΑΝΟΥ, Χατζηδακη 9.

www.patisionzei.weebly.com facebook: Η Πατησίων ζει