Η Πατησίων Ζει | #8 by Î Î Ï Î»Î· Î ÎµÎ¹

∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ,

“Από µικρός έχω ένα σεµνό Θράσος”

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Νέοι Καλλιτέχνες

ΠΟΥ ΠΑΤΑΣ

Αγ. Ανδρέας Πρωτόκλητος punk

ΕΙ∆ΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ 28η Οκτωβρίου

/οµάδα συνΥπαρξη /βαρεθήκαµε τον συνωστισµό

∆

εν πρόκειται ούτε για τη µουσική αξία του τρα-

«™συχίαν απράγµονα» \

Το Ζαβαρακατρανέµια οι πιο παλιοί θα το θυµούνται, οι νέοι

Θουκυδίδης

άνθρωποι µπορεί και να µην το ξέρουν. Ακούγεται ξεπερα-

γουδιού, ούτε για συναισθηµατισµό του επιπέδου και “διηγώντας τα να κλαις”.

σµένο;... παλιοµοδίτικο;... απλοϊκό;... ή ότι άλλο θέλετε πείτε, µπορεί. Αλλά... Θυµάµαι όταν ρώταγα τον πατέρα µου τι σηµαίνει,

Η ησυχία της αδράνειας, η αποφυγή της επίπονης δράσης, η επιλογή της ακινησίας.

αυτός γέλαγε και δε µου απαντούσε. Απλώς όταν τύχαινε και το άκουγα χαιρόµουν, δεν ξέρω αν αυτό γινόταν εξ αντανακλάσεως από τους γύρω µου ή ήταν κάτι δικό µου. Κάποιοι ακατάληπτοι στίχοι που κανείς δεν µπορούσε να ερµηνεύσει είχαν δυναµική. Αυτό το τραγούδι ήταν σαν ιαχή! Μίλαγε στη συλλογική συνείδηση και στα θέλω και τις ανάγκες του τότε κόσµου. Τι γεννούσε αυτό το κράµα µιας επικής µουσικής και

Μιλώντας για τους Αθηναίους

[

ακαταλαβίστικων στίχων; Ανάταση, ελπίδα και αποφασιστικότητα. Ήταν σαν ένα µυστικό που το ήξεραν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Κανένας δεν το µαρτυρούσε. Ούτε ο πατέρας στο παιδί. Όχι από φόβο, αλλά επειδή ορισµένα πράγµατα ή τα νιώθεις ή όχι. Έτσι απλά. Σε άλλους γεννούσε την αίσθηση της απειλής, ήθε-

«Την ησυχία δε χωρίς δράση

λαν να προστατέψουν την ακινησία τους. Σε άλλους την προσµονή της αλλαγής.

τη θαρρούνε συµφορά

Σήµερα ασφυκτιούµε από συνθήµατα, τραγούδια και προσταγές. ∆ιατυπωµένα πολύ πιο συγκεκριµένα από το Ζαβαρα-

περισσότερο από

κατρανέµια, πιο ορθά, πιο λογικά. Και όµως καθόλου παρακινητικά, δεν ενώνουν, δε φέρνουν ελπίδα. Απεναντίας εκνευ-

την κουραστική ενέργεια.

ρίζουν και αποµακρύνουν. Ο Μαρκόπουλος που έγραψε τους στίχους και τη µουσική του εν λόγω τραγουδιού, πρώτα

Ώστε αν έλεγε κανείς γι' αυτούς

το οσµίστηκε σαν µία κοινωνική εντολή, µετά το άκουσε και έβαλε τους “ήχους” σε λέξη. Και αυτή ήταν η δύναµη του τρα-

µ' ένα λόγο πως γεννήθηκαν για να µην αφήσουν ήσυχους ούτε τους εαυτούς τους,

]

γουδιού. Σήµερα υπάρχει µία κοινωνική εντολή άραγε; Ζαβαρακατρανέµια τότε, σήµερα τι;

http://patisionzei.weebly.com/

facebook: Η Πατησίων ζει

ούτε κανέναν άλλον άνθρωπο,

Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες µπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.gr Tροίας 41, τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

(για διαφήµιση και οικονοµικές προτάσεις)

Αφιέρωση τρίτη. Στους µαγαζάτορες που αρνήθηκαν να βάλουν αφίσα µε το µήνυµα “µην πας µακρυά, προτίµησε τη γειτονιά σου, έχει καλές τιµές, καλά προϊόντα, έχει και καληµέρα!” Τι ακριβώς τους χάλασε δεν µπορούµε να καταλάβουµε...

patisionadv@gmail.com

Αφιέρωση δεύτερη. Σε όλους µας που παίξαµε Τζόκερ όταν κλήρωνε 7 εκ. ευρώ και δεν πιάσαµε τίποτα, απλά όλοι οι αριθµοί (και το τζόκερ!) απείχαν 2 νούµερα από αυτά που είχαµε επιλέξει... Αν είχαµε κερδίσει θα το καταλαβαίνατε γρήγορα...

(για φωτογραφίες, κείµενα, κριτικές, προτάσεις)

Θουκυδίδης ξανά...

Αφιέρωση πρώτη. Στον Βαγγέλη Ραπτόπουλο (συγγραφέα) που αναφέρθηκε στη συνέντευξη του Κ. Αρβανίτη στο προηγούµενο τεύχος µας. Όχι τόσο γιατί µας ανέφερε σαν «εξαιρετικά ενδιαφέρον» έντυπο, αλλά πολύ περισσότερο για το ότι µας χαρακτήρισε «γέννηµα θρέµµα της κρίσης».

patisionesi@gmail.com

θα µιλούσε σωστά..»

αριστοκρατία του 18ου αιώνα Ροµαντισµός ήταν ένα κίνηµα που αντιτάχθηκε στην

ορήστ . Οπότε αν σας κατηγορήσουν για ροµαντικούς κατηγ

ε τους για αριστοκράτες!

Αθήνα

Οδός Γιατί βαρεθήκαµε τον συνωστισµό Παρασκευή και Σάββατο στην Αθήνα. Σύνταγµα, Γκάζι, Μοναστηράκι, Θησείο. Η Αθήνα αυτές τις µέρες της εβδοµάδας γίνεται χωριό. Τέσσερις περιοχές όπως και οι καφετέριες, µπαρκλαµπ του χωριού που µαζεύουν εκεί όλο τον κόσµο καλό και µη. Σαν κάτι να σε πιάνει γλυκά και πονηρά από το χέρι και να σε πηγαίνει σαν άβουλο παιδί εκεί που εκείνο θέλει. Και έτσι Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΟ. Και εντάξει στο χωριό να το καταλάβω δεν έχεις άλλες επιλογές, εκτός αν πας στο παραδίπλα που µπορεί όµως να απέχει και πολύ και να µην έχεις αµάξι. Αλλά στην Αθήνα; ∆εκάδες περιοχές µε όµορφα στέκια, µε κινηµατογράφους, µε χώρους πολιτισµού, µε µπαράκια, µπυραρίες και ότι άλλο, παρακµάζουν. ∆εν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να τραβιέσαι µέχρι το κέντρο για να περάσεις καλά και εκτός των άλλων να φας στη µάπα κίνηση, αν οδηγείς και συγκοινωνίες αν όχι. Και εντάξει καταλήγεις στο κέντρο, αλλά άντε να βρεις τώρα τραπέζι, µπάρα, καρέκλα και χώρο για να βάλεις το ποτό σου. Αν καταφέρεις να παραγγείλεις. Και έπειτα να στριµωχτείς στη γωνία ενός κουλτουριάρικου ή µη µαγαζιού. Και δεν γίνεται κάθε φορά να προσαρµόζεσαι στη µόδα και τρέλα της εποχής γιατί και αυτή παίζει ένα ρόλο µέσα στην κοινωνία. Είµαι υπέρ της αποκέντρωσης και θέλω να ζωντανέψει και η δική µου γειτονιά, να µαζέψει κόσµο δικό της, να βγαίνω και να ξεχνάω να γυρίσω, γιατί δε θα έχω το άγχος του τελευταίου µετρό. Και ναι βαρέθηκα τα γκαζοχώρια, τα στρουµφοχώρια, τις κουλτούρες, τα in στέκια και τα πανάκριβα ποτά του κέντρου, που το µόνο που µου προσφέρουν είναι µια έντονη ανακατοσούρα. Και τα στέκια των εναλλακτικών, τα στέκια των κυριλέ και ότι άλλο. Πολύ κακό για το τίποτα και πολύς κόσµος για κάτι ακόµα χειρότερο, το αδιάφορα. Περιοχές που θυµίζουν έρηµα τοπία και όχι γιατί τους λείπει κάτι σε σχέση µε το κέντρο, αλλά επειδή και µόνον δεν ανήκουν σε αυτό. Να ξανακερδίσουµε τις γειτονιές µας, να δηµιουργήσουµε καινούριες πιάτσες, να φτιάξουµε µια Αθήνα των γειτονιών και όχι του κέντρου, να υπάρχει ποικιλία. Και τέλος πάντων βαρεθήκαµε το συνωστισµό!

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Προσεχώς... Φθινόπωρο

Το φθινόπωρο µπήκε για τα καλά και ο Οκτώβρης µας έχει ήδη δείξει απειλητικά τα δόντια του. Η τέχνη όµως δεν πτοείται από το κρύο και τις βροχές, αλλά αποτελεί για µία ακόµη φορά τη θεραπεία για τα πάντα. Πάµε λοιπόν να δούµε σε ποια µέρη θα βρισκόµαστε αυτό το µήνα, για να διώξουµε τα σύννεφα βροχής και µιζέριας πάνω από την πόλη. Στη µουσική, έχουµε στη ξένη σκηνή τους Dead Meadow, στο 6 D.O.G.S στις 26/10, τους Anathema σε ένα ακουστικό live στο AN Club, στις 31/10, τους Orquesta Buena Vista Social Club (feat. Omara Portuondo and Eliades Ochoa) που θα γεµίσουν στις 13/11 το γήπεδο Sporting στα Πατήσια µε λάτιν ήχους και τέλος τους Children of Bodom στις 16/11 στο Gagarin 205. Στην ελληνική σκηνή, ο Σταυρός Του Νότου φιλοξενεί από τις 18/10 και για κάθε Παρασκευή τους Χρήστο Θηβαίο και

Μίλτο Πασχαλίδη, ενώ από τις 28/10 και για κάθε ∆ευτέρα τον Λεωνίδα Μπαλάφα. Στο θέατρο, οι παραστάσεις είναι όπως και κάθε χειµερινή σεζόν, πολλές και ποικίλες. Ξεκινάµε από το µουσικοθεατρικό αφιέρωµα στην Κατερίνα Γώγου, «Στο Μυαλό Είναι ο Στόχος» που θα παίζει στο Ρυθµός Stage στην Ηλιούπολη. Το Εθνικό Θέατρο ανεβάζει τις παραστάσεις «Περιποιητής Φυτών» του Παύλου Μάτεσι, σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου στη Νέα Σκηνή-«Νίκος Κούρκουλος» και «Ένα Καπέλο Γεµάτο Βροχή» του Μάικλ Βιτσέντζο Γκάτσο, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κορδέλλα στο Θέατρο Rex-Σκηνή Κοτοπούλη. Έχουµε επίσης τη «Σαλώµη» του Όσκαρ Ουάιλντ, σε σκηνοθεσία Αναστασίας Ρεβή, στο Cabaret Voltaire, στο Μεταξουργείο, από τις 30/10 και για 6 παραστάσεις, ενώ µέχρι τις 27/10 θα µπορούµε να παρακολουθήσουµε στη Στέγη Γραµµάτων και Τεχνών, το αφιέρωµα στο συγγραφέα ∆ηµήτρη ∆ηµητριάδη «Ο Κυκλισµός του Τετραγώνου», σε σκηνοθεσία ∆ηµήτρη Καραντζά. Τέλος ανεβαίνει στο Θέατρο Νέου Κόσµου η παράσταση «Η Ροµαντική µου Ιστορία», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, για λίγες εβδοµάδες ακόµα. Εννοείται πως θα περάσουµε µια βόλτα από το 7ο Φεστιβαλ Πρωτοποριακού Κινηµατογράφου της Αθήνας, στην ταινιοθήκη της Ελλάδος που ξεκίνησε ήδη από τις 17/10. Καλή διασκέδαση! Από τον Αλέξανδρο Κωστή

Πολυχώροι

ΙΛΙΟΝ cinema

24-30 Ο κτωβρίο υ

«Το παρελθόν»

του Ασγκάρ Φαραντί παίζουν: Μπερενίς Μπεζό, Ταχάρ Ραχίµ, Αλί Μοσάφα Ώρες προβολών: 18.00, 20.20 Ο Αχµάντ επιστρέφει στο Παρίσι από την Τεχεράνη για να ολοκληρώσει τις διαδικασίες διαζυγίου µε τη σύζυγό του Μαρί. Κατά την παραµονή του θα ανακαλύψει την καινούρια σχέση της µε έναν Άραβα, τις διαρκείς συγκρούσεις µε την κόρη της και µερικά καλά κρυµµένα µυστικά από το παρελθόν.

«Frances Ha»

του Νόα Μπάουµπαχ παίζουν: Γκρέτα Γκέρβιγκ, Μίκι Σάµνερ Ώρες προβολών: 22.30

προσεχ

ώς

«Η Αφροδίτη µε τη γούνα» «Ραγισµένα όνειρα» «Οικογενειακή υπόθεση» «Searching for sugar man» ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

ΘΕΑΤΡΟ «Ελεύθερη Έκφραση»

στην Πατησίων «Άντε ψυχούλα µου, σκότωσέ µε!» στο Θέατρο «Ελεύθερη Έκφραση»

«Άντε ψυχούλα µου, σκότωσέ µε!»: Η Ελένη Γερασιµίδου, για πρώτη φορά, σκηνοθετεί στο θέατρο «Ελεύθερη Έκφραση», το ξεκαρδιστικό έργο του Τούρκου, πολυβραβευµένου συγγραφέα Αζίζ Νεσίν. Τι θα κάνουν δύο χήρες που ζουν στην Κωνσταντινούπολη, όταν πληροφορούνται πως ένας µανιακός βιαστής µπαινοβγαίνει στα σπίτια µοναχικών γυναικών; «Άντε ψυχούλα µου, σκότωσέ µε!»: Σε αυτήν την εκπληκτική κωµωδία όπου οι αλήθειες και τα ψέµατα διαδέχονται πολλές, ανεκπλήρωτες φαντασιώσεις, πρωταγωνιστούν οι Μαίρη Ιγγλέση, Γιάννης Τσιώµου και Τζένη Οικονόµου. «Άντε ψυχούλα µου, σκότωσέ µε!»: Γιατί η ανάγκη για έρωτα δεν σταµατά ποτέ… Πρεµιέρα: Σάββατο 2 Νοεµβρίου 2013. Παραστάσεις από Τετάρτη έως Κυριακή στο Θέατρο «Ελεύθερη Έκφραση» (Λέσβου 8, Κυψέλη, ύψος Πατησίων 212). Γενική είσοδος: 10 ευρώ. Κρατήσεις θέσεων στο 210-8645400.

Κανονικό: 7 ευρώ

Θέατρο «Ελεύθερη Έκφραση»: Λέσβου 8, Κυψέλη Τηλ.: 210- 8645400, 6932133764 www.eleftheri-ekfrasi.gr

Φοιτητικό, παιδικό, ΟΛΜΕ, ανέργων, άνω των 65 ετών: 6 ευρώ Κάθε Τετάρτη, Πέµπτη δύο άτοµα µε ένα εισιτήριο

Τροίας 34 (στάση Αγγελοπούλου), τηλ.: 210 88 10 602

ΧΑΡΑΚΤΙΚΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΕΧΝΗΣ «ΗΩΣ» Την Πέµπτη 14 Νοεµβρίου, ώρα 8 το βράδυ, στο Χώρο Τέχνης «ΗΩΣ», Χέυδεν 38, Αθήνα (στάση Βικτώρια), εγκαινιάζεται έκθεση χαρακτικής της Γερµανογαλλίδας Nora Adamo, µε γενικό τίτλο ελιές. Περιλαµβάνει έργα της χαράκτριας, που διακοσµούν το Ηµερολόγιο 2014, του Μουσείου Ελιάς και Λαδιού Πηλίου. «∆ιαδροµές» Την Πέµπτη 28 Νοεµβρίου ώρα 8 το βράδυ, εγκαινιάζεται έκθεση ζωγραφικής της Ήρας Σταµατοπούλου, µε γενικό τίτλο "διαδροµές".

Χώρος Τέχνης «ΗΩΣ», Χέυδεν 38, Αθήνα (στάση Βικτώρια) Τηλ. 210 82 37 111

ΒΙΒΛΙΑ •∆ΩΡΑ •ΧΑΡΤΙΚΑ & ∆ΙΕΘΝΗΣ ΤΥΠΟΣ Μετά από 17 χρόνια στη γειτονιά, το κατάστηµά µας αναγνωρίζεται για την επιλογή, την ποιότητα και την ποικιλία των προϊόντων, καθώς και για την εξυπηρέτηση που προσφέρει. Είµαστε επίσης το κυριότερο Newsstand σε µεγάλη ακτίνα! Συνεργαζόµαστε άµεσα µε όλους τους ελληνικούς εκδοτικούς οίκους και µε τους εισαγωγείς εκδοτικών οίκων του εξωτερικού, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να παραδί-

ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ «ΗΩΣ»

δουµε σε 24 ώρες και µε τις καλύτερες τιµές όλες τις παραγγελίες βιβλίων. Όσον αφορά στα υπόλοιπα είδη µας, έχουµε επιλέξει προσεκτικά τους προµηθευτές µας για να σας προσφέρουµε τα καλύτερα προϊόντα και υπηρεσίες. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ AMARILLO Λ. Καραγιάννη 17, Πλ. Αµερικής τηλ./fax: 210 86 71 466

Θέατρο Μουσική Κινηµατογράφος

ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΧΟΛΗ Γ. ΑΡΜΕΝΗ

ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΧΟΛΗ ∆ΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ Γ. ΑΡΜΕΝΗ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ Το πρώτο µέληµα του Νέου Ελληνικού Θεάτρου ήταν η δηµιουργία µιας σχολής, που σέβεται τον εαυτό της. Μια σχολή απαλλαγµένη από στρας, χρυσόσκονη και κούφιες υποσχέσεις που οδηγούν σε ουρές ανεργίας. Εµείς θέλουµε µια σχολή ουσίας, ήθους και θεατρικής παιδείας. Γ. Αρµένης (∆ιευθυντής Ν.Ε.Θ.) Στη Σχολή ∆ιδάσκουν: ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ: Αρµένης Γιώργος, Κουρής Νίκος, Κυριακίδης Στέφανος, Λούλης Χρήστος, Λυµπεροπούλου Μάγια, Παπαδόπουλος Παντελής, Χατζόπουλος Νίκος, Ψαρράς Νίκος | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ: Ηλίας ∆ηµητρίου | ΜΟΥΣΙΚΗ: Θεοδώρου Χρίστος | ΟΡΘΟΦΩΝΙΑ: Βαφιάς Άρης | ΚΙΝΗΣΙΟΛΟΓΙΑ: Γεροδήµου Έλενα | ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ: Μπελιές Ερρίκος | ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ: Ζωιοπούλου Γιούλα

Πολυχώρος Πολιτισµού «διέλευσις»

Σπ.Τρικούπη 34, Εξάρχεια, τ.: 210 8253489 – 210 8817941, www.armenis.gr, info@armenis.gr

Κυριακή 10 και 24 Νοεµβρίου, ώρα 12:00 "Μάγισσες και Κόρες" Αφήγηση παραδοσιακών παραµυθιών µε συνοδεία ζωντανής µουσικής (κανονάκι, κρουστά οργανάκια). Παραµύθια που ταξίδεψαν από το στόµα στο αυτί κι απ' το αυτί στο στόµα. Μιλούν για µάγισσες καλές και µάγισσες κακές, κόρες άτυχες και τυχερές, περιπέτειες που οδηγούν τους ήρωες σε µέρη παράξενα κι αλλόκοτα. Η αφήγηση γίνεται µε τρόπο άµεσο και παραστατικό και τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να πλάσουν εικόνες µε τη φαντασία τους, χάρη στη δύναµη του προφορικού λόγου. Αφήγηση: Σύλβια Βενιζελέα | Μουσική: Λουκία Κωνσταντάτου Ηλικία: 4 ετών + Είσοδος: 5 ευρώ

Πολυχώρος Πολιτισµού «διέλευσις» Λέσβου 15 & Πόρου Κυψέλη 112 56, ΑΘΗΝΑ Τηλ.: 210 86 13 739 | E-mail: info@dieleusis.gr | www.dieleusis.gr

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ

Αλεξάνδρα Europa Cinemas Πρόγραµµα προβολών

20 Οκτωβρίου - 6 Νοεµβρίου “TURBO” / κινούµενα σχέδια Ώρες προβολών: 17.20 “Θλιµµένη Jasmine” Σκην.: Γούντι Άλεν Παίζουν: Κέιτ Μπλάνσετ, Άλεκ Μπόλντγουιν, Άντριου Ντάις Κλέι, Σάλι Χόκινς, Πίτερ Σάρσγκααρντ, Μπόµπι Καναβάλε, Μαξ Κασέλα, Λούις Σι Κέι Ώρες προβολών: 19:00 “Μία στάση πριν το τέλος” Σκην.: Ράιαν Κούγκλερ Παίζουν: Τσαντ Μάικλ Μάρεϊ, Κέβιν Ντουράντ, Μάικλ Τζόρνταν, Άνα Ο' Ράιλι, Οκτάβια Σπένσερ, Μέλονι Ντίαζ, Αριάνα Νιλ Ώρες προβολών: 21:00, 22:40

7 - 13 Νοεµβρίου “Camille Claudel 1915” Σκην.: Μπρούνο Ντιµόντ Παίζουν: Ζιλιέτ Μπινός, Ζαν Λικ Βενσάν, Εµανουέλ Κάουφµαν

14 - 20 Νοεµβρίου “Ο εχθρός µου” Σκην.: Γιώργος Τσεµπερόπουλος Σενάριο: Γιάννης Τσίρος Παίζουν: Μανώλης Μαυροµατάκης, Μαρία Ζορµπά, Γιώργος Γάλλος, Αντώνης Καρυστινός, Θανάσης Παπαγεωργίου, Αριάδνη Καβαλιέρου, Ηλίας Μουλάς, Vesela Kazakova, Tudor Chirila 21 Νοεµβρίου - 11 ∆εκεµβρίου “Ο Συνήγορος” Σκην.: Ρίντλει Σκοτ Παίζουν: Μάικλ Φασµπέντερ, Χαβιέ Μπαρδέµ, Μπράντ Πιτ, Πενέλοπε Κρουζ, Κάµερον Ντίαζ Ώρες προβολής: 17:30, 20:00, 22:40

Πατησίων 79, Λεωφ. Αλεξάνδρας (Μετρό Βικτώρια) Τ.: 210 82 19 298, 210 88 32 666 facebook: Alexandra Cinema

AMARILLO Καθηµερινά εισιτήρια για άνεργους (µε την επίδειξη της κάρτας του ΟΑΕ∆): 5,00 ευρώ Κάθε ∆ευτέρα & Τρίτη, τα δύο άτοµα πληρώνουν την τιµή του ενός! (η προσφορά ισχύει για τα εισιτήρια των 7,50 ευρώ)

ο punk είναι µουσικό είδος που ξεκίνησε στις Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής τη δεκαετία του '60 στη Νέα Υόρκη. Ευρέως γνωστό έγινε στα µέσα της δεκαετίας του '70. Οι ρίζες του βρίσκονται στο garage rock αλλά και σε συγκροτήµατα όπως οι MC5, Stooges, Ramones, Patti Smith και New York Dolls. Μετά τα µέσα της δεκαετίας του '70 έγινε δηµοφιλές και στην Αγγλία καθώς εισχώρησαν στην punk σκηνή συγκροτήµατα όπως οι Sex Pistols, οι Clash, οι Crass κ.α. σαν µουσική του λευκού απορριπτόµενου νεολαίου και µέρος ενός κινήµατος πολιτικής και κοινωνικής καταγγελίας του κατεστηµένου. Στην ουσία ήταν ένα αντικαθεστωτικό κίνηµα το οποίο συγκροτήθηκε σιγά-σιγά παίρνοντας ώθηση από τις ιδέες των υπαρξιστών, των µηδενιστών, των καταστασιακών. Γκράφιτι, προκλητικές ενδυµασίες, λατρεία των δρόµων κι ένας υπέροχος άγριος θόρυβος µετουσιώνονται σε ηχητικά συνθήµατα που προάγουν ένα διαφορετικό τρόπο ζωής. «Υπάρχουµε και θέλουµε να ζήσουµε µε τους δικούς µας νόµους» είναι το κύριο σύνθηµα. Είναι µουσική απλή, µε έµφαση στην ταχύτητα και την ενέργεια, µε στίχους που συνήθως θίγουν κοινωνικά, πολιτικά ή προσωπικά θέµατα, χλευαστικοί. Αναβίωση γνώρισε το punk τα τελευταία χρόνια, µε συγκροτήµατα όπως οι Oﬀspring, Green Day, Blink-182 ή οι Sum 41 που ηχητικά προσεγγίζουν µεν το punk της δεκαετίας του '70, όµως δεν αντιπροσωπεύουν κοινωνικά το κλίµα της πρώτης σκηνής της εποχής εκείνης. Από τις σύγχρονες punk µπάντες συχνά λείπει το πολιτικό και κοινωνικό µήνυµα. Στο Μάντσεστερ, το1976 ο Τόνι Γουίλσον (ένας φιλόδοξος, αλλά απογοητευµένος τηλεοπτικός ρεπόρτερ που προσπαθεί να ανακαλύψει το next big thing), µετά την παρακολούθηση µιας συναυλίας του παντελώς άγνωστου γκρουπ Sex Pistols πείθει το κανάλι του να τους µαγνητοσκοπήσει live. Αυτή η κίνηση θα προκαλέσει µια σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων. Το πάθος του µε τη µουσική θα οδηγήσει αυτόν και τους φίλους του στην ίδρυση της Factory Records και αργότερα του περίφηµου club Hacienda που θα σταθούν το όχηµα για την ανάδειξη συγκροτηµάτων, όπως οι Joy Division, οι New Order και οι Happy Mondays.

ελληνική punk rock σκηνή ήταν µικρή αλλά δραστήρια στην Αθήνα, ξεκινώντας από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80. Έξι µόλις χρόνια από τη πτώση της χούντας, τα πράγµατα ήταν νωπά ακόµα όσο αφορά τις νέες καλλιτεχνικές και πολιτιστικές τάσεις. Σε µια περίοδο όπου υπήρχε ο φόβος των αλλαγών, η πολιτική ανασφάλεια, η απόρριψη, και το σνοµπάρισµα επισκιαζόταν κάθε έκφραση διαφορετικής αντίληψης και επικοινωνίας. Το πολιτικό τραγούδι επικρατούσε στους λαϊκούς χώρους και το rock ήταν πια αποδυναµωµένο (ιδεολογικά). Το punk rock έπαιρνε σιγά-σιγά τα πάνω της συσπειρώνοντας κόσµο που είχε ενέργεια και διάθεση να δηµιουργήσει µια νέα µουσική κατάσταση διαφορετική από εκείνη της Βρετανικής σκηνής. Μπάντες όπως οι Αδιέξοδο, οι Γενιά του χάους, οι Stress, οι Panx Romana, οι Ex-humans, οι Εx παρθενογένεση και άλλοι είχαν δηµιουργήσει έναν πυρήνα από µπάντες µε φιλικές µεταξύ τους σχέσεις που έδιναν συναυλίες µαζί, στις ίδιες τοποθεσίες. Όπως και αλλού, το punk υιοθετήθηκε σαν υποκουλτούρα και τρόπος ζωής από διαφορετικά άτοµα και οµάδες. Το κοινό στοιχείο όµως ήταν η νεανική οργή και ο χλευασµός του κατεστηµένου, αλλά και το πάθος για ελευθερία, η αντίθεση στις προκαταλήψεις, το ρατσισµό και τον εθνικισµό. Στα µέσα της δεκαετίας η Θεσσαλονίκη ανέδειξε κι αυτή µια δραστήρια σκηνή µε συγκροτήµατα όπως οι Γκούλαγκ, οι Εκτός Ελέγχου, οι Γκρόβερ κ.α. Οι σύγχρονες punk µπάντες σπάνια κατάφεραν να δηµιουργήσουν σκηνή µε συνέχεια, σε αντίθεση µε την αυτοοργανωµένη µουσική σκηνή που, αν και τα συγκροτήµατα ήταν συχνά βραχύβια, κατόρθωσε να επιζήσει µέχρι και σήµερα. Σε κάποιες περιπτώσεις, µια µπάντα µπορεί να γίνει περισσότερο γνωστή, δηµιουργώντας φανατικούς οπαδούς, όπως συνέβη στην περίπτωση των Αντίδραση ή των Οµίχλη.

ίµαι 16 και είναι 82! Εννοώ είµαι 16 χρονών και είναι 1982. Το punk είναι κοφτή µουσική, για αυτό γράφω έτσι. Είναι Χριστούγεννα. Σπόρτινγκ. Βγαίνουν οι Παρθενογέννεσις µε άσπρα περιβραχιόνια. Το γεµάτο χεβυµεταλάδες γήπεδο κραυγάζει, γιουχάρει. Ο τραγουδιστής λέει. Τα περιβραχιόνια που φοράµε είναι σε ένδειξη χαράς για το παλιό ροκ που σαπισµένο πεθαίνει και για το καινούριο που έρχεται. Αρχίζουν αµέσως να παίζουν sex pistols. Μπουκάλια, καρέκλες, τσιγάρα και αναπτήρες ίπτανται, προσγειώνονται στα κεφάλια µας. Χορεύουµε και αποφεύγουµε όσο µπορούµε τον καταιγισµό. Κάποιοι πηδάνε µέσα και έρχονται κοντά µας. Μας κοροϊδεύουν, µας σπρώχνουν, ανταποδίδουµε. Υπάρχει βία, αλλά όχι κάτι υπερβολικό, αιµατηρό και προσβλητικό. Τότε δε µαχαιρώνανε... Πέφτουν κάτι λίγες, αλλά δεν υπάρχει τρόµος. Σε έξαψη βγαίνουµε έξω, γελάµε και κοροϊδεύουµε τα µαλλιά τους, τη µουσική τους, τις νυχτερίδες που είχαν στην µπλούζα τους και τις ρατσιστικές σηµαίες του αµερικάνικου Νότου στις κονκάρδες τους. Οδηγηθήκαµε στην Πλάκα, τραίνο χωρίς εισιτήριο... Στο remember κοιτάζαµε τις κονκάρδες µε την παραµανιασµένη βασίλισσα. Ποτέ δε γουστάραµε αυτόν που το ’χε. Στην αρετούσα και το mad club. Ενωνόµαστε πάνω στους στίχους. Το νέο έρχεται! Στον Άρη, το στέκι των χίπιδων. Τους σεβόµαστε και µας άντεχαν. Μας έβαζαν δύο τραγούδια που µπορούσαν να τα ακούσουν και εµείς να τα χορέψουµε, µας κέρναγαν από µία µπύρα και φεύγαµε... Είµαι 47 και είναι 13. Το punk για µένα είναι ένας κρότος ελευθερίας, που εντάξει ενόχλησε µέσα στην ησυχία ενός ράθυµου µεσηµεριού που τόσο βαριόµασταν. Ξέρω πως από κρότος έγινε µόδα και χάθηκε. Το punk σαν η ιαχή των αποκλεισµένων της Αγγλίας, γιατί αυτό είναι για µένα punk, έχει τελειώσει εδώ και πολύ καιρό. Και αλήθεια χαίροµαι για αυτό. Θυµόµαστε τους νεκρούς µας, τους ακούµε και ακόµα και τώρα χορεύουµε όταν τύχει. Χαζογελάµε µε το aPer punk, death punk κ.ο.κ. Εγώ προτιµώ να φοράω ένα άσπρο περιβραχιόνιο και να βάλω τέρµα τους clash...

περίαθλήσεως Για πολλούς η γυµναστική είναι τρόπος ζωής. Για τους υπόλοιπους που δεν είναι, θα έπρεπε να γίνει. Από την αρχαιότητα ακόµα, γνωρίζουµε πως η σωµατική άθληση

Pilates Yoga bodyART Zumba

βοηθάει να είµαστε υγιείς, γεµάτοι σωµατική και πνευµατική ευεξία. Η πλειοψηφία των γιατρών συστήνουν την άσκηση για την αντιµετώπιση διαφόρων προβληµάτων. Επίσης η συµβολή της γυµναστικής, έχουν δείξει πολλές έρευνες, είναι σηµαντική ακόµα και σε ψυχολογικά προβλήµατα.

Zumbatomic TRX Suspension Training Circuit Training Αποκατάσταση Pilates & Yoga για εγκύους

Επιλέξτε το άθληµα που σας ταιριάζει ανάλογα µε το τύπο σας ή τα πλεονεκτήµατα που αυτό προσφέρει Συχνά ακούω φίλους ή γνωστούς να λένε “θα ξεκινήσω pilates, έχω πρόβληµα στη µέση” ή “έχασα 3 κιλά και µε βοήθησε το ποδήλατο”. Άλλοτε πάλι, “γνώρισα ένα παιδί στο γυµναστήριο” ή “ξεκίνησα µε την κολλητή µου latin χορούς”. Πάντα τους θαυµάζω και πάντα ταυτίζοµαι. Ξεκινάω ένα άθληµα και λίγους µήνες µετά το σταµατάω γιατί ανακαλύπτω ότι δε µου ταιριάζει, µε αποτέλεσµα αντί να αποφορτιστεί το νευρικό µου σύστηµα, να πέφτω ψυχολογικά γιατί “ποτέ δεν τελειώνω ότι αρχίζω”. … και ξέρω, το ίδιο έχει συµβεί και σε εσάς και επειδή ο αθλητισµός κάνει καλό σε πολλά επίπεδα ας διαλέξουµε ένα που να µας ενδιαφέρει και ας ασχοληθούµε µε αυτό ανακαλύπτοντας το χαρακτήρα µας. Κάνοντας αυτή τη φορά τις σωστές ερωτήσεις στον εαυτό µας.

Χριστιανουπόλεως 103, Γαλάτσι Τ.: 211 41 10 661 e-mail: corestudiop@yahoo.gr fb: core studio pilates & more

Για παράδειγµα, αν είσαι γεννηµένος για τα οµαδικά αθλήµατα. Θα πετάξεις στη προπόνηση του ποδοσφαίρου, ή του βόλλεϋ ενώ αποτελούν µια µοναδική ευκαιρία να γνωρίσετε κόσµο µε ενδιαφέροντα παρόµοια µε τα δικά σας. Αν πάλι είσαι περισσότερο µοναχικός τύπος τα ατοµικά αθλήµατα είναι το φόρτε σου. ∆ιάλεξε ανάµεσα στο πινγκ πονγκ που δεν χρειάζεται και ιδιαίτερα οµαδικό πνεύµα ή τέννις µε κάποια φίλη µιας και δεν έχει ηλικία, ενώ γυµνάζει όλους τους µυς του σώµατος, αφού είστε συνεχώς σε κίνηση. Αν αυτό που θέλεις είναι η εκτόνωση ή η διασκέδαση τότε προτιµήστε το χορό. Ένα είδος χορού που έχει γίνει ευρέως γνωστό τον τελευταίο καιρό είναι το Zumba, συνδυάζει λάτιν ρυθµούς, εύκολες χορευτικές κινήσεις και ασκήσεις αεροβικής. Καίτε θερµίδες, χάνετε κιλά, και κυρίως συνδιάζετε τον αθλητισµό µε τη διασκέδαση! Αν σου αρέσει πάλι η φύση και η ηρεµία, το ποδήλατο είναι κατάλληλο, επιλέγοντας το µέρος που θα κάνεις µια βόλτα χωρίς να σκέφτεσαι τις αθλητικές εγκαταστάσεις, ενώ δεν αποκλείουµε την ιππασία για τους πιο τολµηρούς. Αν πάλι θέλετε να αποκτήσετε σιγουριά και αυτοπεποίθηση ψάξτε ανάµεσα στις πολεµικές τέχνες για αυτοάµυνα αλλά και γυµναστική, µία από αυτές είναι το Αϊκίντο. Χρειάζεται ελάχιστη φυσική δύναµη καθώς όλα είναι θέµα τεχνικής, ενώ βοηθά στη διατήρηση σωστής στάσης σώµατος και τη βελτίωση της ευελιξίας. Όπως και να έχει πάντως αυτή τη φορά θα επιλέξω µε κριτήριο τι µου αρέσει σε συνδιασµό µε το τι µου προσφέρει. Αυτή τη φορά δε θα το σταµατήσω, ούτε λόγω ελεύθερου χρόνου, ούτε γιατί οι φίλες µου βρήκαν άλλη δραστηριότητα. Ελπίζω να κάνετε το ίδιο και εσείς!

Pilates ευεξία & γυµναστική «Ήµαστε τόσο νέοι, όσο νέα είναι η σπονδυλική µας στήλη» J.H. Pilates. Τι και αν είµαστε ΜΟΝΟ µεσήλικες (ή λίγο κάτω, ή λίγο πάνω)! Πολλοί από εµάς έχουµε αισθανθεί ακαµψία και πόνο στην πλάτη, ακόµη και όταν ήµασταν νεότεροι. Οι λόγοι; Πολλοί!! Μοντέρνος τρόπος ζωής = καθιστική ζωή. ∆ιάβασµα στα φοιτητικά χρόνια για να έχεις δουλειά, µετά πολλή δουλειά για να αναρριχηθείς στον επαγγελµατικό στίβο, ώρες στο fb για νέες γνωριµίες (!!) και µπόλικη σωµατική απραξία, γιατί δε βρίσκουµε κανέναν λόγο να ξεσηκωθούµε. Κι όµως! Σήµερα µπορείτε να ξαναβρείτε τη νεότητα του σώµατος, αλλά και του πνεύµατος (αυτά πάνε πάντα µαζί) και να ξαναγεννηθείτε από τις «στάχτες» όπως ο Φοίνικας. ∆οκιµάζοντας να ενταχτείτε σήµερα σε ένα δοκιµαστικό µάθηµα µε την µέθοδο Pilates, θα έχετε ήδη βάλει stop σε όλα τα αρνητικά. Από την πρώτη κιόλας ώρα το βάρος από την πλάτη σας θα το ξεφορτωθείτε. Οι πόνοι που σας ταλαιπωρούσαν θα είναι πιο µαλακοί. Και θα είστε περήφανοι για τον εαυτό σας, όταν µετά τον πρώτο µήνα θα δείτε κλεφτά στον καθρέφτη ότι καταφέρνετε ασκήσεις που στην αρχή των µαθηµάτων σας είχατε συνοµιλήσει µε τον εαυτό σας: «..µπα, εγώ; ..µε τίποτα δεν µπορώ αυτά.» ΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να τα κατακτήσετε αρκεί να έχετε τη σωστή καθοδήγηση. Σηµαντικός είναι ο χώρος που θα επιλέξετε να είναι φιλικός και οικείος, βοηθώντας σας να ενταχτείτε σε αυτό το πολύ γνωστό (πλέον σε όλους) είδος άσκησης. Να ενηµερωθείτε για τη λειτουργία και τη δοµή του µαθήµατος και το πλήθος των µαθητών. ∆εν πρέπει να λείπει ο απαιτούµενος επαγγελµατισµός που χρειάζεται, όταν κάποιος εµπιστεύεται το σώµα του και την υγεία του σε ειδικούς. Σηµαντικό ρόλο έχει η εξειδίκευση του δασκάλου που θα σας µυήσει σε αυτή τη µοναδική, ευπροσάρµοστη για όλους τους σωµατότυπους άσκηση. Κάθε ολοκληρωµένος χώρος που διδάσκεται η µέθοδος Pilates χρειάζεται να είναι εξοπλισµένος από τα αυθεντικά όργανα της µεθόδου Pilates (universal reformer, cadillac, wunda chair κτλ). Άλλωστε όταν µιλάµε για την µέθοδο Pilates αναφερόµαστε σε ασκήσεις εδάφους για να µάθετε την τεχνική και στην συνέχεια να την εξελίξετε στα όργανα. Ρωτήστε, αναζητήστε και πάνω από όλα δοκιµάστε την µοναδική αυτή προσέγγιση εκεί που θα νιώσετε «αυτό το στούντιο µου αρέσει..». Ανάλογα µε το studio που θα επιλέξετε µπορείτε να έχετε διαφορετική δυναµική στην άσκησή σας. Μην ξεχνάτε όµως! Θέλετε πρώτα να ξεµουδιάσετε και να τεντωθείτε και µετά να δυναµώσετε. Τι να τα κάνετε τα δυνατά µπράτσα αν ο αυχένας δεν µπορεί να στρίψει; Αφήστε το σώµα σας να ενεργοποιηθεί και µετά η ενδυνάµωση είναι εύκολη υπόθεση για τους επαγγελµατίες που ξέρουν να σας γυµνάσουν. Έτσι θα βρείτε προγράµµατα ενδυνάµωσης, για ευεξία-αντιστρές, για εγκύους, για µετεγχειρητικές καταστάσεις, για ανακούφιση πόνων κ.α. Όπου όµως και να επιλέξετε να ξεκινήσετε γυµναστική µε την µέθοδο Pilates ένα είναι σίγουρο, ότι έχετε κάνει µια πολύ καλή αρχή.

Το σώµα σας θα σας ευγνωµονεί! Χριστίνα Πολύζου Pilates Master Trainer (ιδρυτικό µέλος και πρόεδρος του Ελληνικού Σωµατείου µεθόδου Pilates)

STRETCH your mind Σε µας η γυµναστική σας και η εκπαίδευση σας είναι προσωπική µας υπόθεση. • βελτίωση στη στάση του σώµατος • επίπεδο στοµάχι & δυνατή πλάτη • αύξηση της ευλυγισίας • ελάττωση του stress • ασφαλές για ηλικιωµένους • ακίνδυνο για εγκύους • αποτελεσµατικό για οστεoπόρωση

Ελάτε σήµερα για ένα δωρεάν µάθηµα

Αθήνα, Φωκίωνος Νέγρη 11, Κυψέλη, τηλ. 210 86 16 400, fb: artactionpilates Θεσσαλονίκη, Ίωνος ∆ραγούµη 57, τηλ. 2310 517 334, fb: artactionpilatesthessaloniki www.artactionpilates.gr, e-mail artaction@artactionpilates.gr

PILATES CENTER Φ. Νέγρη 11, 11257, Τ: 210 8616400 www.artactionpilates.gr e-mail: artaction@artactionpilates.gr

συνέντευξη

δηµήτρης πουλικάκος

ον συναντήσαµε στο σπίτι του στην οδό Πατησίων. Μας υποδέχτηκε µαζί µε τη Σίβα τη σκυλίτσα του. Μιλήσαµε αρκετή ώρα µαζί του, τόσο που πια είχε βραδιάσει. Η κουβέντα γεννούσε συνεχώς και άλλες ερωτήσεις. Εκείνος

ευχάριστος και συγκρατηµένος. ∆εν είναι καλλιτέχνης ή τραγουδιστής όπως λέει, ούτε κάνει καριέρα. Είναι ένας τύπος που απλώς του αρέσει να τραγουδάει.

«Από µικρός έχω ένα σεµνό θράσος» Που µεγάλωσες; Μεγάλωσα στην πλατεία Αµερικής. Όσο κρατούσε ο εµφύλιος έφυγα από την Πατησίων και έµεινα στον παππού και τη γιαγιά. Έπειτα στην εφηβεία µου έµεινα µε τους γονείς µου στο Κολωνάκι. Εκεί λοιπόν κάτω από το σπίτι µου είχε ένα καφενείο ηµιυπόγειο και µεταξύ άλλων καθόταν και ο Βάρναλης. Έπαιζε τάβλι και τον άκουγα που βλαστήµαγε. Είχα και τον πατέρα µου που ήταν και αυτός βλάστηµος και έχω και εγώ το αθυρόστοµο του πράγµατος. Στο εξωτερικό πότε έφυγες; Με στείλανε µικρό έξω να µάθω τη γλώσσα. Να πάρω δήθεν µια ευρωπαϊκής φύσεως καλλιέργεια. Μόνος µου έφυγα µόλις τελείωσα το σχολείο. Για πολλά χρόνια πηγαινοερχόµουν. Τελικά όµως κατέληξα στις ρίζες µου στην Πατησίων. Πλέον βέβαια δεν έχει καµία σχέση µε το περιβάλλον που είχε κάποτε η περιοχή εδώ. Η πρώτη εικόνα που σου έρχεται από τη δική σου Πατησίων; Το σταυροδρόµι εκεί που µέναµε και παίζαµε τα παιδιά της γειτονιάς ήτανε χωµατόδροµος, δεν υπήρχαν αµάξια. Το πολύ 3-4 αµάξια να κυκλοφορούσαν. Ήταν όλοι χωµατόδροµοι και όλα τα σπίτια ανοιχτά. ∆ίψαγες έµπαινες σε ένα σπίτι και έπινες νερό. Οι γυναίκες έβγαζαν τις καρέκλες στις γειτονιές µιλούσαν και τραγουδούσαν. Αυτό που θυµάµαι πολύ είναι ότι είχα δει γυρίσµατα από το “Στέλλα”. Θυµάµαι τον Φούντα. Και ένα άλλο “Το παιδί και το δελφίνι” µε την Σοφία Λόρεν. Ζούµε σε µια δύσκολη εποχή, ειδικά οι νεότεροι δεν έχουν ζήσει κάτι αντίστοιχο. Ούτε και οι παλιότεροι έχουν ζήσει κάτι αντίστοιχο. Κοίταξε είναι πόλεµος χωρίς να γίνεται πόλεµος. Πιο εύκολα θα το αντιλαµβανόµασταν ή θα ξέραµε πως θα αντιδράσουµε αν µας βοµβαρδίζαν, παρά αυτός ο πόλεµος φθοράς. Το σύνθηµα τους σήµερα είναι “ψόφα και µην βγάλεις άχνα” δεν µπορείς να το πεις αλλιώς αυτό που συµβαίνει. Κατά τα άλλα γίνεται πάρτυ. Σε ένα χρόνο µέσα αποκτήσαµε 15% παραπάνω εκατοµυριούχους. Αεριτζίδες στην ουσία. Το δικό σου σύνθηµα ποιο είναι; Να πάτε να γ@µ... ∆εν µπορώ εδώ να είµαι ψύχραιµος και συνετός. Όταν σε έχουν µε τη θηλιά στο λαιµό δε γίνεται. Το ότι η αριστερά οπισθοχώρησε και χρησιµοποιεί έναν συστηµικό λόγο, πιθανόν για να µαζέψει και κάποιες ψήφους από νοικοκυραίους,

είναι λάθος. Αυτοί που µας κυβερνάνε είναι προδότες. Κανονικά αυτοί έπρεπε να περάσουν από το δικαστήριο εγκληµάτων πολέµου εν καιρώ ειρήνης. Μεγαλύτερη βία µε το να πτωχεύσεις ένα λαό σε πολύ µικρό χρονικό διάστηµα δεν υπάρχει. Τι άλλο χρειάζεται για να σε πουν εγκληµατία; Αυτοί σκοτώνουν κανονικά. Χρυσή Αυγή Εγώ την λέω πολιτισµικό έκτρωµα της τηλεοπτικής κοινωνίας-εποχής. Φυσικό είναι να υπάρχει, στατιστικά αν θέλεις, ένα ποσοστό φασιστών. Εφόσον σκέφτεται και έτσι ο άνθρωπος. Ο ναζισµός σου επιβάλλει, όπως και άλλα συστήµατα, το τρόπο που θέλει ο άλλος να ζεις για να σε εκµεταλλεύεται. Αλλά κυρίως να σου επιβάλλει τον τρόπο ζωής σου. Εξού και η οµοφοβία τους. Εδώ στην Πατησίων είναι πρόσφορο έδαφος για εκείνους. Αυτό που έκανε η Χρυσή Αυγή στις γειτονιές ήταν δουλειά της αριστεράς. Τα τελευταία γεγονότα έπρεπε να είχαν γίνει πριν πολύ καιρό και όχι µε αυτόν το τρόπο. Ξαφνικά είδαµε το φως µας; ∆εν τα ήξεραν δηλαδή; Το θέµα είναι ποιοι τους κυνηγάνε τώρα; Αυτοί που ο λαός φωνάζει ΠΡΟ∆ΟΤΕΣ. Ο Μιχαλολιάκος, ο Κασιδιάρης, ο Άδωνις και κάτι άλλοι είναι άρρωστοι. Θα έπρεπε να είναι σε άσυλο. Μοιάζει µε την χούντα η σηµερινή κατάσταση; Μπορώ να σου πω ότι είναι χειρότερο. Αυτή η χούντα είναι ύπουλη γιατί έχει µια επίφαση δήθεν δηµοκρατίας, κράτους δικαίου. Το δίκαιο ποιανού; Η δηµοκρατία έχει κλήρο, όχι ψήφο. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ελπίδα; ∆εν ξέρω αν αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίδα. Αν ήταν πάντως να φέρουν την ανατροπή θα το είχαν κάνει. Ο κόσµος τραβιέται άσχηµα, η µισή Ελλάδα είναι άνεργη. Κανονικά θα έπρεπε να είχε πάνω από 40% στις δηµοσκοπήσεις όσο φτιαχτές και αν είναι. Όταν πήγαινες στον Πρετεντέρη ήσουν προετοιµασµένος για αυτά που θα έλεγες; Στον Πρετεντέρη πήγα ορµόµενος από δύο πράγµατα πρώτον περιέργια για τον Βορίδη και έπειτα για τον Πρετεντέρη που δεν τους είχα δει από κοντά. Από εκεί και πέρα δεν είχα προγραµµατίσει τίποτα και ούτε περίµενα τέτοια αντίδραση για αυτά που είπα στο διαδίκτυο. Μίλησα αυθόρµητα. Αυτός που πρότεινε να µε φωνάξουν εκ των υστέρων, µπορεί να τον απέλυσαν κιόλας. Πρώτη φορά τον είδα τόσο αµήχανο τον Βορίδη. Ο Πρετεντέρης έχει την φωλιά του

χεσµένη και αυτό το ξέρει όλος ο κόσµος. Ήσουν εκνευρισµένος όταν µιλούσες; Μπα δεν ήµουν. ∆εν είναι καλό να είσαι εκνευρισµένος. Από µικρός έχω ένα σεµνό θράσος. Αν έχω να πω κάτι θα το πω. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του νεοέλληνα σήµερα. ∆ιαφορετικά χαρακτηριστικά είχε το ΄80, διαφορετικά το ΄90, διαφορετικά το 2000. Υπάρχουν λογιών λογιών νεοέλληνες. Υπάρχει ο τύπος του Ελληναρά που µπορεί να εξελιχθεί και σε χρυσαυγίτη. Έχουν την ίδια νοοτροπία. Γενικά έχουµε µια ροπή προς την οπαδοποίηση. Η πολιτική ζωή έχει γίνει σαν ΠΑΟΚ- ΑΡΗΣ. Οι νέοι σήµερα είναι αυτοί που θα φέρουν την αλλαγή; Για µένα η πολιτική είναι µια δουλειά µε την οποία δεν θα έπρεπε να ασχολείται ο κόσµος, γι αυτό έχουµε τους πολιτικούς για να διαχειρίζονται το ευ ζην της πόλης ή της δηµοκρατίας. Ακριβώς για µην ασχολούνται οι υπόλοιποι. Εδώ µας έχουν καταντήσει να ασχολούµαστε µόνο µε αυτά και αυτό είναι κακό. Το πνεύµα πρέπει να είναι πάνω από αυτά. Να πετάει. Γιατί να είµαι υποχρεωµένος εγώ να ασχολούµαι µε τον Βενιζέλο; Ποιο θα ήταν όµως το ιδανικό µοντέλο σε µια κοινωνία; Που να ξέρω; Αν ήταν ο καθένας κύριος του εαυτού του και µπορούσαµε να συννενοηθούµε σαν κύριοι. ∆εν σου αρέσω, µην µε κάνεις παρέα, δεν θα έρθω να σε σφάξω κιόλας. Σήµερα δεν υπάρχει προοπτική, οι νεότεροι µεγαλώνουν χωρίς προοπτική. Εµείς οι παλαιότεροι µετά από τον εµφύλιο και την Κατοχή µεγαλώσαµε µε την προοπτική ότι υπάρχει ειρήνη, αλλά τώρα είναι όλα παραµύθι. ∆ηλαδή ένα γλάσο υπάρχει από πάνω και από κάτω είναι ερείπια. Κάτι ελπιδοφόρο βλέπεις; Στους νέους ανθρώπους βλέπω ελπίδα. Το ελπιδοφόρο είναι ότι έστω αυτή η κατάσταση να γίνει η αφορµή να αλλάξουν οι σχέσεις µεταξύ µας. Να γίνουν πιο ουσιαστικές. Είναι δυστυχώς αργές οι διαδικασίες και επώδυνες. Είναι µια δύσκολη γέννα. Για όλα υπάρχει ένα ποίηµα. Οι απολύσεις γίνανε διαθεσιµότητα κ.ο.κ. Πόσο διαφορετικός είναι σήµερα ο κόσµος; Είναι πιο έντονη η µιζέρια του σήµερα. Και στο δρόµο

Το ιστορικό και αυθεντικό ποτάδικο της Πατησίων να περπατήσεις το αντιλαµβάνεσαι αυτό. Βλέπεις µεγάλη διαφορά. Ακόµα και από την κίνηση στην Αθήνα που κάποτε δεν σταµατούσε ποτέ. Τώρα στις 2 το βράδυ δεν κυκλοφορεί τίποτα, δεν υπάρχει ψυχή. Η µουσική; Η µουσική είναι η γλώσσα που ενώνει όλους τους λαούς. Εδώ έχει καταντήσει στα σχολεία η ώρα για καζούρα, δηλαδή πλήρης απαξίωση. Η µουσική είναι από τα κυριότερα θεµέλια του ανθρώπινου πολιτισµού. Το πρόβληµα εκεί είναι. ∆εν είναι το οικονοµίστικο. Γι αυτό µας φλοµώνουν στα νούµερα όλη µέρα από το πρωί µέχρι το βράδυ. ∆εν έχουµε δηµιουργήσει µετά την επανάσταση έναν κοινό πολιτισµό. Και οι Ισπανοί πέρασαν εµφύλιο και ίσως και πιο άγριο, αλλά τους βλέπεις έχουν µια κοινωνική συνοχή. Η σχέση σου µε το χρήµα ποια είναι; ∆εν έχω µία. Ότι βγάζω είναι από τη δουλειά µου. Πάντα έτσι ήµουν. Υπήρχαν βέβαια και εποχές που ήταν σαφώς καλύτερες. Ραδιόφωνο κάνεις; Ναι κάθε ∆ευτέρα βράδυ 11-12 στο Κόκκινο. Μου αρέσει το ραδιόφωνο. Σε βάζει σε µία διάθεση που µπορείς να φύγεις και να φανταστείς πράγµατα. Η τηλεόραση αντιθέτως σου δίνει την εικόνα έτοιµη και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για αυτό έχει κάνει και τόση ζηµιά και όσο αφορα την αισθητική, αλλά και την αποµόνωση του ανθρώπου. Όσο προοδεύει η τεχνολογία της επικοινωνίας, τόσο λιγότερο επικοινωνούν οι άνθρωποι. Στην γη ή στον αέρα; Που προτιµάς να είσαι; Το όνειρο του ανθρώπου είναι να πετάει. Να ύπτασαι είναι ωραία! Το τραγούδι “Υπάρχω” το πήρες και του άλλαξες τα φώτα. Πως ήρθε η ιδέα; Είναι τόσο χαρακτηριστικό το στοιχείο του Ελληναρά στο τραγούδι αυτό που ήθελα να το

αποδοµήσω. Να το κάνω λίγο βλαχο-gothic. Η πρώτη σκέψη ήταν αυτή. Παρόλα αυτά µου αρέσει. Είναι κοµµάτι που µε εκφράζει. Ο Καζατζίδης είχε ωραία φωνή αλλά πολύ κλάψας ρε παιδί µου. Γι αυτό και έχω πρόβληµα µε τους έντεχνους και τους λόγιους. Κάντε µας να κλάψουµε, αλλά µην κλαίτε και εσείς. Όπως δεν µου αρέσει και η άλλη πλευρά. Αυτό το καταγγελτικό, το εύκολο στα τραγούδια τα σηµερινά. Τουλάχιστον τα σκυλάδικα ξέρουν τον κόσµο τους, ξέρουν που απευθύνονται. Ενώ οι έντεχνοι έχουν αυτό το δήθεν που δεν το µπορώ. Αυτή τη θολοκουλτούρα. Σε ενοχλεί που σε λένε πρωτεργάτη του ροκστην Ελλάδα; Το θεωρώ λίγο υπερβολικό. Η αναγνωρισιµότητα είναι ευχή και κατάρα. Εµένα η δουλειά µου είναι να παρατηρώ. Αν πατρατηρούν οι άλλοι εσένα δεν µπορείς να το κάνεις. Θέατρο βλέπεις; Αποφεύγω να σου πω την αλήθεια. Φοβάµαι την ήττα. Αυτή η κλασική διδαχή της αποστασιοποίησης, το υπερπάθος, µε ξενίζουν. Λένε για τους Αµερικάνους ότι είναι βλάκες και όµως έχουνε από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς. Ξεπεράσανε και τους µέντορές τους. Σε πείθει ο άλλος. Βαριέσαι στις συναυλίες; Όχι ποτέ. Το βαριέµαι είναι µια έννοια που δεν την έχω αισθανθεί ποτέ. Στις συναυλίες το µόνο κουραστικό είναι όταν δεν υπάρχει καλό παίξιµο. Είναι πολύ δύσκολο τότε. Από την άλλη, όταν ρολάρει το πράγµα είναι σαν να είσαι στον παράδεισο. Τι οφείλει να κάνει ο λαός από εδώ και πέρα; Είναι θέµα στρατηγικής φιλοσοφίας. Καταρχήν να βγει από αυτό το λούκι που τον έχουνε βάλει, δηλαδή να σκέφτεται µόνο νούµερα. Γιατί είτε ο µισθός είναι 400, είτε 500 δεν έχει σηµασία. Χρειάζεται ριζική αλλαγή! Συνέντευξη: Λίνα Καµπούρογλου

Από το

1958, το θρυλικό

Au Revoir αποτελεί µία απο τις πιο σταθερές αξίες της Αθήνας.

Au Revoir, Πατησίων 136, Αθήνα τ. 210 8230474

Επικοινωνήστε µαζί µας: ∆ευτ. - Παρ.: 9:00-13:00 & 16:00-8:00 & Σάββατο: 9:00-13:00 • www.syn-yparxi.gr • info@syn-yparxi.gr • 210 72 37 863 • Πατησίων 71

∆ΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ Με αφορµή όσα συµβαίνουν γύρω µας και µε αιτία, όσα συµβαίνουν µέσα µας, µια οµάδα ανθρώπων από ψυχίατρους, ψυχολόγους, σύµβουλους ψυχικής υγείας, κοινωνικούς επιστήµονες, νοµικούς, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες κ.α., συναντηθήκαµε για να µοιραστούµε τις σκέψεις και τις αγωνίες µας. Όλοι µαζί σε µια απόπειρα να σπάσουµε τους ρόλους και να προσφέρουµε τις υπηρεσίες µας, όχι ως ειδικοί αλλά περισσότερο ως κάποιοι και κάποιες που διατίθενται να δέσουν ένα σπασµένο κόκαλο. Η ψυχική υγεία δεν είναι είδος πολυτελείας. Είναι ψωµί και νερό. Είναι για όλους. Μια χούφτα άνθρωποι µαζευτήκαµε για να απορροφήσουµε το διαχωρισµό και να στηρίξουµε αυτούς που κάθε πόλεµος και κάθε κρίση πετάει στο περιθώριο. Να στηρίξουµε αυτούς που δεν τους παρέχεται καν η δυνατότητα να στηρίξουν έστω και υποτυπωδώς τον εαυτό τους. Πέρα από ιδεολογίες και από χρήµατα και µε µοναδικό µας όπλο µια ζωτική και κρυστάλλινη διαθεσιµότητα. Σκοπός µας είναι η ενδυνάµωση του κοινωνικού ιστού, έτσι ώστε να επιτευχθεί η ρήξη της αποµόνωσης και η αντιµετώπιση των συναισθηµάτων φόβου και αδυναµίας σε ατοµικό και συλλογικό επίπεδο, καθώς και η συµβολή στην ανάπτυξη της κοινωνικότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης παραµερίζοντας τις κοινωνικές διακρίσεις.

Φόβος προς τον οδοντίατρο Ο φόβος προς τον οδοντίατρο αποτελεί κορυφαία θέση στη λίστα µε τους πιο διάσηµους ανθρώπινους φόβους. Αυτό που δηµιουργεί το φόβο είναι το αίσθηµα πόνου που, είτε το νοιώθουµε σαν προειδοποιητικό σινιάλο ότι “κάτι δεν πάει καλά”, άρα πρέπει να δράσουµε άµεσα, είτε θα το νοιώσουµε κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Πόσοι από εσάς δεν έχετε ακυρώσει το προγραµµατισµένο οδοντιατρικό ραντεβού λόγω των φοβιών σας απέναντι στο πόνο,τον εκνευριστικό ήχο του τροχού ή παραµελείτε τη στοµατική σας υγιεινή λόγω χρηµάτων.

Προσκαλούµε όλους, όσους θέλουν, να µοιραστούν µαζί µας σκέψεις, συναισθήµατα, δυσκολίες, αδιέξοδα, ψυχολογικά προβλήµατα, σ’ ένα κλίµα αποδοχής, ελεύθερο από οποιεσδήποτε διακρίσεις ή χρηµατική διαµεσολάβηση. ∆εν είναι ντροπή, ούτε αρρώστια η απλή ανάγκη να εκφράσει κανείς την απόγνωση, το άγχος και τη µοναξιά που βιώνει καθηµερινά. Μια µοναξιά γνώριµη σε όλους µας. Με όσες δυνάµεις έχουµε, φιλοδοξούµε να δηµιουργήσουµε ένα χώρο όπου η ατοµική και οµαδική ψυχοθεραπεία και συµβουλευτική, η πολύπλευρη ενηµέρωση και το απλό µοίρασµα θα συµβαίνουν µε τη φυσικότητα που η µέρα εναλλάσσεται µε τη νύχτα. Φιλοδοξούµε να δώσουµε τη δυνατότητα σε κάθε (συν)ύπαρξη που θα φροντίσουµε να ρεύσει ελεύθερα και ανεµπόδιστα – όπως της αξίζει. Όπως αξίζει σε όλους µας.

Με ποιον τρόπο µπορούµε να σας βοηθήσουµε: • ατοµική και οµαδική ψυχολογική υποστήριξη • συµβουλευτική • επαγγελµατικός προσανατολισµός • οµάδες δηµιουργικής απασχόλησης, κοινωνικοποίησης και πολιτισµού

Σε ποιους απευθυνόµαστε: • άνεργους • ανασφάλιστους • άτοµα µε εισόδηµα κάτω του ορίου της φτώχειας • άστεγους • και σε όποιον ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο

Αληθινούς δρόµους ψάχνουµε που δεν είναι σπαρµένοι ΟΥΤΕ µε ΧΡΗΜΑ, ΟΥΤΕ µε ∆ΙΑΧΩΡΙΣΜΟ, ΟΥΤΕ µε ΦΟΒΟ

Ο χρόνιος πόνος προκαλεί ψυχολογικές αλλαγές που µπορούν να αλλάξουν τη συµπεριφορά του ασθενούς όπως αίσθηµα µόνιµης δυσφορίας, ευερεθιστότητας, άρνησης, που αλλάζουν σταδιακά και την υποκειµενική αντίσταση απέναντι στο πόνο (άλλοι πονάνε περισσότερο, άλλοι λιγότερο). Τα παραπάνω έχουν να κάνουν µε την κοινωνικοποίηση του ατόµου, προσωπικές τραυµατικές εµπειρίες, το φύλο, την ηλικία και τη µετάδοση της πληροφορίας από τους γονείς στα παιδιά. Χαλαρώστε… η τακτική και έγκαιρη επίσκεψη στον ειδικό θα σας βοηθήσει να προάγετε τη στοµατική υγιεινή σας. ∆εν χρειάζεται να πονέσετε, να πρηστείτε από απόστηµα ή να έχετε κακοσµία για να κλείσετε το ραντεβού σας µε τον “δικό σας” οδοντίατρο, διαθέτοντας υπέρογκα ποσά. Και λέω “δικό σας” γιατί ο σωστός ειδικός είναι αυτός που µε τη γνώση, υποµονή, τα µέσα που διαθέτει η σύγχρονη οδοντιατρική, ώστε να µειώνεται ο πόνος στο ελάχιστο, θα αναγνωρίσει την οδοντιατρική σας ανησυχία, θα ελέγξει τις φοβίες σας χτίζοντας µια αληθινή σχέση εµπιστοσύνης.

Μην ξεχνάτε ότι µέσα από τη στοµατική κοιλότητα µπορούν να διαγνωστούν σηµάδια της γενικότερή σας υγείας. Ενηµερωθείτε, µη φοβάστε... η οδοντιατρική είναι Πρόληψη άρα γνώση, λιγότερα χρήµατα, έλλειψη πόνου, αλλά και Τέχνη. Με ένα υγιές και λαµπερό χαµόγελο µπορείτε να πετύχετε πολλά περισσότερα από όσα φαντάζεστε.

Γκεβρέκη Γ. Ηλιάνα Χειρούργος Οδοντίατρος

: ) Άννα Στάικου

Παράδοση σηµαίνει, παράδοση της ψυχής σου

ε την Άννα µιλήσαµε πάνω από δύο ώρες. Από τη λογοτεχνία µέχρι το πως πρέπει να τραβιούνται οι φωτογραφίες. Από τα κεράσια που όταν είµαστε µικρές µας τα έβαζαν οι πατεράδες µας για σκουλαρίκια µέχρι για τις βαθιές αναµνήσεις που γεννούν οι µυρωδιές. Ασυναρτησίες; Είναι ένας εκρηκτικός άνθρωπος. Όχι µε την έννοια της φωνής. Η φωνή είναι ήρεµη και οι θέσεις της περισσότερο καθορίζονται από µία αγάπη προς και για τον κόσµο. Είναι εκρηκτική µε τα συναισθήµατα και την αισιοδοξία. Eυτυχώς που έχουµε κρίση και ανεργία και έχω χρόνο να γράφω. Αυτό που ήθελα από 5 ετών παιδάκι. Ακόµα και στις δύσκολες εποχές που ζούµε εκείνη υποστηρίζει µε πάθος πως Ήδη έχουµε βγει νικητές. Αν αυτά συνέβαιναν σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης θα υπήρχαν πολύ πιο άσχηµα αποτελέσµατα. Εδώ αναπτύχθηκε ένα µεγάλο κίνηµα αλληλεγγύης και σταθήκαµε όρθιοι! Τελείωσε τη Νοµική του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης. Ήταν δικηγόρος 5 χρόνια. Έπειτα ασχολήθηκε µε την κατασκευή κοσµηµάτων και συνεργάστηκε µε διάφορες γκαλερί. Εκείνο όµως που την εκφράζει περισσότερο είναι η συγγραφή. Πάντα έγραφα. Όλοι µου έλεγαν ότι γράφω µε εσωτερικά µάτια και να συνεχίσω να το κάνω. Είναι για µένα µια τεράστια ανάγκη. Το γράψιµο θέλει αφοσίωση. Στην πρώτη γραφή βγάζεις αυτά που νιώθεις, το συναίσθηµα. Αυτό για να το κάνεις αξιόλογο και να συγκινήσει τον άλλο θέλει δεύτερη γραφή. Η δεύτερη γραφή θέλει οργάνωση και χρόνο. Τότε µόνο το σύµπαν σου µπορεί να συντονιστεί µε το σύµπαν του αναγνώστη. Ο άξονας στο κείµενο είσαι εσύ, όλα τα άλλα είναι ο µύθος. Εγώ συνειδητά δεν πήγαινα στη δεύτερη γραφή γιατί ήθελε στοχοπροσήλωση και λόγω χρόνου και δουλειάς δεν µπορούσα να το κάνω. Ο αγαπηµένος µου συγγραφέας

είναι ο Ντοστογιέφσκι και ο µαγικός ρεαλισµός των λατινοαµερικάνων. Αν δεν περάσεις από τους αρχαίους Πλάτωνα, Σωκράτη και δεν µπεις σε βάθος δεν παίρνεις τις σωστές βάσεις ως γραφιάς. Το κείµενο πρέπει να έχει γερή δοµή. Η δοµή στηρίζεται σε µαθηµατικό τρόπο σκέψης. Χρειάζεται το αίτιο και αιτιατό και αρχή, µέση, τέλος να είναι εύληπτα στον αναγνώστη. Το κείµενο αν δεν το δοµήσεις παραµένει στην αταξία του χάους όσο ωραίο και αν είναι, και δεν αρκούν τα ρήµατα οι λέξεις και το συναίσθηµα για να µπορέσεις να βρεθείς από την αταξία στην τάξη. Όταν την ρωτάµε τι είναι το γράψιµο για σένα διευκρινίζει για µία ακόµη φορά ότι χρειάζεται σεµνότητα σε όλα... Αν δεν γράφω, δεν µπορώ. Το γράψιµο είναι περιπέτεια για µένα. Η λογοτεχνία πρέπει να έχει την αγωνία του ανθρώπου και έχει να κάνει µε την περίοδο που συµβαίνει. Το γράψιµο για να το στηρίξεις στα µαθηµατικά θέλει υπαρξιακή αγωνία. Όποιος µπορεί να γράψει, θα γράψει οικουµενικά. Αν γεράσει η ψυχή σου έχεις παραδοθεί. Είναι εκπληκτικό ότι έχει γράψει τόσα πολλά κείµενα, ιστορίες, έργα (πολλά µε ψευδώνυµο που δεν θα σας αποκαλύψουµε) που άλλα τα έχει χαρίσει, άλλα τα έχει κάπου φυλαγµένα, έως και ξεχασµένα. Τώρα που µπορώ γράφω. Ότι γράφω το χαρίζω είναι η χαρά µου αυτή. Κάποια κείµενά µου έχουν ζητηθεί από θεατρικές οµάδες. Έχω γράψει και ένα σενάριο για κινηµατογράφο. Ερωτική ιστορία µε δραµατικό τέλος. Ελάχιστη η πιθανότητα να ζήσεις µε τον άνθρωπο που έχεις ερωτευτεί τρελά. Θυµάται µε παιδική ανάµνηση τα παιδικά χρόνια. Στη µνήµη της κουβαλάει πάντα τα παιδικά της χρόνια και το άσπρο λινό κουστούµι του πατέρα της βγαίνοντας βόλτα στην Πατησίων, τις Κυριακές, για να αντικρίσει από µακριά την Ακρόπολη και να… «γεµίσει η ψυχή του». Γεννήθηκα στο Ναύπλιο από δύο εξαιρετικούς γονείς. Τους έκρινα εκ των υστέρων από τη δική µου πορεία και βρήκα ότι έχω µέσα µου µια ατελείωτη περιουσία και προίκα που είναι δικά τους. Θυµάται τις µυρωδιές, τα αρχοντικά αλλά και τα τσίγκινα σκέπαστρα. Όταν την ρωτάµε να µας απαντήσει αµέσως τι σκέφτεται όταν ακούει την λέξη πατρίδα µας λέει µε εκρηκτικό τρόπο, µια σιδερένια κούνια στο λιµάνι του Ναυπλίου. Μιλάει µε πολύ αγάπη για την Πατησίων που την θεωρεί πατρίδα. Εδώ ήρθαµε το 1965 γιατί ο πατέρας µου ήταν γιατρός, εκείνος έλεγε κρατικός λειτουργός, και πήρε µετάθεση. Μείναµε στην οδό Καραµανλάκη στην πλατεία Καλλιγά. Όταν παντρεύτηκα έφυγα από την γειτονιά πήγα στα προάστια. Έφυγα µε άρνηση βέβαια. Επέστρεψα πριν 5 χρόνια πάλι, ένιωθα την ανάγκη να γυρίσω στην πατρίδα, δεν αφοµοιώθηκα από τα προάστια ούτε ένα κλάσµα του δευτερολέπτου. Η πατρίδα όµως ήταν εδώ από πλευράς πολιτισµού. Όταν επέστρεψα έκλαιγα από χαρά. Τι θυµάται από την “πατρίδα”; Από την Πατησίων σαν παιδί θυµάµαι τον πολιτισµό της. Πήγα σχολείο στο 8ο γυµνάσιο. Είχα την τύχη να είµαι φίλη µε την Μελίνα την Σιδηροπούλου την αδερφή του Παύλου. Ο Παύλος ήταν ο µεγάλος µας αδερφός. Ήταν ένας εξαίσιος άνθρωπος. Ένα συναισθηµατικό παιδί. Σε εκείνη την εποχή στην Καραµανλάκη ζούσαν γιατροί, δικηγόροι, καλλιτέχνες. Ήταν µια πολύ όµορφη γειτονιά και υπήρχε σεβασµός. Σεβασµός σηµαίνει αυτοσεβασµός, οι έννοιες στη θέση τους. Έτσι λειτουργούσαµε τότε. Το µεγαλύτερό µας πρόβληµα σήµερα είναι η στρέβλωση των εννοιών. Όταν την ρωτάµε για την σηµερινή κατάσταση οπλίζεται ξανά µε αισιοδοξία και λέει: Η Πατησίων είναι η κυρίαρχη ανθρώπινη αρτηρία της Αθήνας. Ο πολιτισµός ρέει αδιαλείπτως. Φεύγοντας και επαναπατριζόµενη πλέον, είδα ότι υπάρχει µια συνέχεια. Για παράδειγµα τα προάστια και γενικά η Αθήνα ξεσάλωσε µε την υπόθεση του χρηµατιστηρίου, µόνο στο κοµµάτι της Πατησίων έµεινε ο περισσότερος κόσµος παγερά αδιάφορος γι αυτό. Αρνήθηκε την γκλαµουριά και το life style. Αυτό σηµαίνει ότι κράτησε όρθια ψυχή. Η συζήτηση πάει και έρχεται. Η ώρα περνά. Η φωτογράφηση είναι πιο δύσκολη υπόθεση από ότι φανταζόµαστε. ∆οκιµάζουµε και συνεχίζουµε να µιλάµε. Στο τέλος φωτογραφιζόµαστε µαζί. Εγκρίνει κάποιες. Το κασετοφωνάκι έχει κλείσει εδώ και ώρα. ∆εν έχει σηµασία να γράφει άλλο. Όσο και όπως και να γράψεις η αίσθηση της συζήτησης δύσκολα να αποτυπωθεί...

ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΡΑΒΑ...

την Ελλάδα του σήµερα, όπου τα πράγµατα µέρα µε τη µέρα φαίνονται να δυσκολεύουν, τα κοινωνικά προβλήµατα να διογκώνονται, η τέχνη να παραµερίζεται...κάποιοι µένουν εδώ, επιµένουν, αντέχουν και δηµιουργούν.Εννέα νέοι άνθρωποι, εννέα διαφορετικές προσωπικότητες, εννέα φρέσκα πρόσωπα γεµάτα ιδέες κάνουν το δικό τους άλµα. Για κάποιους είναι ένα µεγάλο

άλµα, για κάποιους άλλους λίγο µικρότερο, πάντα όµως µε την ίδια σοβαρότητα και αγάπη γι αυτό που κάνουν. Μπορεί να δυσκολεύονται λόγω της κρίσης, όπως µας λένε, αλλά όταν αγαπάς κάτι παραµένεις και παλεύεις. Σε κάποιους από αυτούς το βασικό τους επάγγελµα δεν είναι η τέχνη τους.

45 xρόνια,

σχεδιάζουµε το µέλλον σας!

«Είµαστε σε εποχές, που δεν µπορείς να βιοποριστείς από την τέχνη σου, παρόλο αυτά οι δυσκολίες και οι αναταράξεις που συµβαίνουν σε µια κοινωνία έχουν πολλά στοιχεία να σου δώσουν, να σε εµπνεύσουν...» λένε χαρακτηριστικά. Η τέχνη εξάλου είναι ακόµα µια συλλογή εικόνων και εµπειριών.Εικόνες του δρόµου, της πόλης, της ζωής είτε αυτή κυλάει κανονικά, είτε όχι. ∆εν µπορεί εύκολα να µην ταυτιστεί µε το χρόνο-τόπο που δηµιουργείται. Αλλιώς δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Είναι ένα σύνολο πραγµάτων, καταστάσεων, βιωµάτων. Εκείνοι µέσα σε όλη αυτή την κατάσταση της χώρας που ζούνε και εργάζονται εκτός των άλλων επιλέγουν πινέλα, βελόνες, µουσικά όργανα, φωτογραφικές µηχανές, πηλό, υφάσµατα, καµβά, χρώµατα και ότι άλλο µπορεί να βάλει ο νου σου, τα αφήνουν όλα στην άκρη και ξεκινούν!!!

ΠΑΡΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΠΑΡΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΣΟΥ, ΠΑΡΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΠΑΡΤΑ ΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ∆ΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ. ΑΥΤΟ ∆ΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ.

α!

ΤΜΗΜΑΤΑ / Υποψηφίων Αρχιτεκτονικής - Α.Τ.Ε.Ι. στο Γραµµικό & Ελεύθερο Σχέδιο / Foundation - Portfolio in Architecture and Art & Design. Με εξασφάλιση Εγγραφής σε Κορυφαία Πανεπιστήµια του Εξωτερικού

/ Υποψηφίων για την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών / Ζωγραφική για µαθητές ∆ηµοτικού - Γυµνασίου / Σεµιναριακά Προγράµµατα στα: • AutoCAD 2D, 3D, 3D Studio Max, • Σχεδιασµός και Κατασκευή Χειροποίητου Υποδήµατος, • Σχεδιασµός και Κατασκευή Χειροποίητου Κοσµήµατος κλπ.

Μειωµένες τιµές και ολοκληρωµένα πακέτα προσφορών για όλα τα τµήµατα ΑΘΗΝΑ, ΓΛΥΦΑ∆Α, ΝΕΟ ΨΥΧΙΚΟ, ΚΗΦΙΣΙΑ, ΠΕΙΡΑΙΑΣ www.plakas.gr / info@plakas.gr Πατησίων 65, (Πεδίο Άρεως), Αθήνα, τ.: 210 8250552 / Fax: 210 8250627

ΜΥΡΤΩ σκηνογράφος

❝

Τελείωσα το Τµήµα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. ∆ουλεύω ως σκηνογράφος/ ενδυµατολόγος στο θέατρο και τον κινηµατογράφο. Ασχολούµαι µε το θεατρικό παιχνίδι, την κατασκευή θεατρικού προσωπείου και το κουκλοθέατρο.

❝

2.502 555

∆ιπλωµατούχοι

Βραβεύσεις σε Ελληνικά και ∆ιεθνή Φεστιβάλ

Αυτό τον καιρό ετοιµάζεις κάτι; Ετοιµάζω σκηνικά και κουστούµια για την παράσταση «Το κλειδάκι της καρδιάς» του θιάσου Ελεύθερη Θεατρική Σπουδή, της Ελένης Βαρελτζή που θα παιχτεί σε σχολεία.

Χρόνια Κινηµατογραφικής Εκπαίδευσης

1 Σχολή από το 1950

Hellenic Cinema and Television School Stavrakos / Σχολή Σταυράκου (OFFICIAL) Σχολή Σταυράκου

Πατησίων 65 | www.stavrakos.edu.gr | email: info@stavrakos.edu.gr

Πως είναι µια καλή σκηνογραφία; Για µένα δεν υπάρχει ο όρος «καλή» ή «κακή» σκηνογραφία. Παίρνοντας ως προσωπικό θέσφατο το ότι η σκηνογραφία, αλλά και η ενδυµατολογία, υπάρχει για να υπηρετεί το έργο και τον ηθοποιό, µπορεί να χαρακτηριστεί µόνο ως λειτουργική και µη λειτουργική. Όλα στο θέατρο κινούνται και λειτουργούν µε αφετηρία και βάση το «Γιατί». Αν δεν υπάρχει λόγος, αιτία να δούµε κάτι πάνω στη σκηνή, όπως π.χ ένα παράθυρο, αν δεν χρησιµοποιείται ποτέ από τους ηθοποιούς, και παρόλα αυτά υπάρχει, τότε η σκηνογραφία είναι µη λειτουργική. Σαφώς παίζει ρόλο η ατµόσφαιρα και το εικαστικό κοµµάτι, αλλά αυτά είναι για µένα συµπληρωµατικά και εµφατικά, γιατί αλλιώς δεν θα ήταν σκηνογραφία αλλά διακόσµηση. Προτιµάς περισσότερο τις πιο λιτές κατευθύνσεις; Αυτό εξαρτάται από το κάθε έργο για το οποίο καλούµαι να κάνω τα σκηνικά. Αν και δεν είµαι της νατουραλιστικής σχολής. Πάντα όµως για µένα η αφετηρία είναι το έργο. Ο Τσαρούχης κάποτε είχε πει για το πώς προσεγγίζει τη σκηνογραφία σε σχέση µε το θεατρικό κείµενο: «Πρώτα διαβάζω το έργο. Μετά ξαναδιαβάζω το έργο και βλέπω αν χρειάζεται σκηνογραφία».

Ποιες δεξιότητες θεωρείς χρήσιµες σε αυτό το επάγγελµα; Σίγουρα θα πρέπει να µπορεί να δουλεύει µε τα χέρια του. Με τι τρόπο είναι νοµίζω τελείως προσωπικό. Μπορεί να σχεδιάζει, να κάνει τρισδιάστατες µακέτες, να κάνει κολάζ κ.α. ή και όλα µαζί. Η σκηνογραφία, ας µου επιτραπεί ο όρος, είναι µια χειρονακτική δουλειά. Φυσικά ένα θεωρητικό υπόβαθρο είναι για µένα χρήσιµο έως και αναγκαίο καθώς στη διαδικασία του σχεδιασµού χρειάζεται να κάνει κανείς πολλή έρευνα. Αλλά η κύρια «δεξιότητα» είναι η εργατικότητα. Ένας αγαπηµένος µου δάσκαλος, ο Απόστολος Βέττας, µας είχε πει στη σχολή ότι ο σκηνογράφος είναι καταρχήν εργάτης. Και την κρατώ σα φυλαχτό και µπούσουλα αυτή του την κουβέντα. Η προσωπικότητα µετράει σ΄έναν σκηνογράφο; Νοµίζω σε κάθε επάγγελµα µετράει. Στο Θέατρο επειδή ακριβώς είναι µια δουλειά εξαρχής και κατά βάση συλλογική, το θέµα του χαρακτήρα και της προσωπικότητας παίζει ίσως πιο σηµαντικό ρόλο από τα άλλα επαγγέλµατα. Καθώς τα όρια µεταξύ των επαγγελµάτων του ηθοποιού, του σκηνοθέτη και του σκηνογράφου µερικές φορές γίνονται θολά και οι σχέσεις, λόγω του πολύ χρόνου που περνάνε µαζί, γίνονται και προσωπικές πέρα από επαγγελµατικές, εκεί πολλές φορές υπάρχουν προβλήµατα. ∆ε διαχωρίζω το επάγγελµα του σκηνογράφου. Όλοι οφείλουν να έχουν ήθος, υποµονή και διαλλακτικότητα.

ΜΥΡΤΩ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ Τ.: 6951849762 e-mail: myrtokosmopoulou@gmail.com blog: myrtokosmopoulou.blogspot.com

❝

Με αφορµή το πρώτο κοµµάτι που συνθέσαµε, έγινε η πρώτη εµφάνιση. Όµορφες στιγµές, καταστάσεις και βλέµµατα µας "αναγκάζουν" να γράφουµε σε µια κόλλα χαρτί όσα νιώθουµε…

❝

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ συγκρότηµα

ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΛΑΥ∆ΙΟΣ

Πότε έγινε η αρχή; Η µεγάλη αρχή ήταν στην Αίγινα (7 Αυγούστου 2012). Συνεχίσαµε τις εµφανίσεις στο Ηράκλειο, στην Ν.Φιλαδέλφεια φτάσαµε µέχρι και στη Σέριφο, όµως αυτό που αγαπάµε περισσότερο είναι όταν παίζουµε στη γειτονιά µας, στα "ένδοξα" Πατήσια όπου εκτός από µαγαζιά µε την βοήθεια του εµπορικού συλλόγου "Αλυσίδα" παίξαµε τα Χριστούγεννα και στην Ηµέρα Περιβάλλοντος στο πάρκο ∆ρακοπούλου. Γιατί επιλέξατε αυτό το όνοµα για το συγρότηµά σας; Το όνοµα του συγκροτήµατος αποφα-

σίσαµε να είναι τα κυριότερα στοιχεία που µας ενώνουν: "Μουσικές Ελευθερίες"...! Έτσι από τρεις διαφορετικούς ανθρώπους γίναµε ένα σύνολο (13 Απριλίου 2013) οι "Μουσικές Ελευθερίες". Σαν νέα παιδιά πήραµε και κάποιες πρωτοβουλίες όπως να συνεργαστούµε µε το "Χαµόγελο του παιδιού" και να κάνουµε κάποιες εκποµπές στον διαδικτυακό σταθµό "YouSmile". Αυτή είναι η αρχή ενός ονείρου που πραγµατοποιείται. Οι µουσικές επιρροές του καθέναν από εσάς είναι διαφορετικές; Και αν ναι πόσο εύκολα είναι να διαχειριστείτε την διαφορετικότητα του καθενός;

Όταν ξεκινήσαµε ο δρόµος ήταν µακρύς. Οι µουσικές µας επιρροές ήταν διαφορετικές. Ο µεν ένας προτιµούσε το Ελληνικό Ροκ , ο δε άλλος το Έντεχνο Ελληνικό και ο τρίτος Ελληνικό Λαϊκό τραγούδι . Οι δύο από εµάς είχαµε και κοινό δάσκαλο κλασικής κιθάρας τον Βασίλη Γιώτη. Αυτό είχε ως αποτέλεσµα την συµφωνία µας στην "Μουσική" και στην "Ελευθερία" των απόψεων µας. Το πλέον εύκολο ήταν λοιπόν µια καλή συνεργασία µε διαφορετικά ακούσµατα που έφερε την τέλεια σύνδεση. Από την πρώτη κιόλας πρόβα φαινόταν ότι το είδος της µουσικής που θα ερµηνεύουµε θα είναι Έντεχνο-Ελληνικό-Ροκ.

Χειροποίητο έπιπλο

Τι είναι για εσάς η µουσική; Μουσική για εµάς είναι ένας κόσµος στον οποίο µπορεί να ταξιδέψει ο καθένας, µε τον δικό του τρόπο. Μπαίνοντας σ΄αυτόν τον κόσµο, σε κατακλύζουν έντονα συναισθήµατα, τα οποία προσωποποιούνται µέσα από ένα τραγούδι ή µέσα από µια µελωδία. Έτσι λοιπόν, µέσα από τις πρόβες και ακόµη περισσότερο, µέσα από τις βραδιές µας, µαζί µε τον κόσµο, µοιραζόµασταν τα συναισθήµατά µας, δηµιουργώντας κάτι κοινό. Το πλήθος των συναισθηµάτων µας, γίνονταν θάλασσα, η οποία παραµένοντας πάντα όµορφη, πότε αγρίεβε από θλίψη ή θυµό, και πότε γαλήνευε από χαρά ή αγάπη. Μουσική για µας είναι κάτι µαγικό, που µας συντροφεύει σε κάθε µας στιγµή, ακολουθώντας µας στις ''φουρτούνες'' αλλά και στις πιο όµορφες και χαρούµενες στιγµές µας. Γι' αυτό η µουσική είναι και θα είναι το όνειρο µας! Στα πελάγη αυτά που αγαπήσαµε και αγαπάµε χτίζουµε το δικό µας όνειρο στη µουσική.

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΒΑΛΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ-ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΣ, ΒΟΥΤΣΙΝΟΣ ΚΛΑΥ∆ΙΟΣ, ΚΥΒΡΙΚΟΣΕΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ facebook: Μουσικές Ελευθερίες

• EΠΙΣΚΕΥΗ ΕΠΙΠΛΩΝ • ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑΣ Με κριτήρια την αισθητική, το design και την ποιότητα ανανεώστε τα έπιπλα σας επιλέγοντας µέσα από µία µεγάλη γκάµα σχεδίων και χρωµάτων.

Έπιπλο Μπασδέκης ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ 36 - τ.: 210 36 29 765

ΗΡΑ ζωγραφική

❝

Γεννήθηκα το 1979. Στα 18 σπουδάζω σχέδιο και χρώµα δίπλα στον ∆ηµήτρη Φώτου. Συνεχίζω µε σπουδές στην Σχολή Artes τελειώνοντας το τµήµα της γραφιστικής. Εργάζοµαι ως γραφίστρια και παράλληλα κάνω σχέδιο και ζωγραφική.

❝

Τον δικό σου ορισµό για την τέχνη Την τέχνη την αισθάνοµαι σαν βίωµα, είναι τρόπος ζωής και τρόπος έκφρασης, η χρησιµότητά της και η σηµαντικότητά της αποτελεί κάτι πολύ προσωπικό στον κάθε έναν.

ΗΡΑ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ e-mail: ira.stamatopoulou@gmail.com www.ira-stamatopoulou.gr

Έχεις ακολουθήσει κάποιες σπουδές πάνω σε αυτό; Οι σπουδές που έχω ακολουθήσει είναι σχετικά κοντινές (εργάζοµαι σαν γραφίστρια), µε το ίδιο το αντικείµενο της ζωγραφικής και του σχεδίου έχω ασχοληθεί αρκετά χρόνια όχι όµως σπουδάζοντας σε κάποια ανωτάτη σχολή. Θα ήθελες να µπορούσες να ζήσεις µόνο από αυτό; Οικονοµικά εννοώ. Ναι, πολύ θα ήθελα η ζωγραφική να είναι το κύριο κοµµάτι εργασίας µου µε τρόπο που να µπορώ να βγάζω τις οικονοµικές µου υποχρεώσεις, αλλά και να µου παρέχω µια ποιότητα ζωής & καθηµερινότητας.

Τι προτιµάς περισσότερο να ζωγραφίζεις; (τοπία, πρόσωπα, αφηρηµένα) Η δουλειά µου δεν αφορά µια προσωπογραφία ή ένα ρεαλιστικό τοπίο. Συνήθως χρησιµοποιώ τα πρόσωπα και το περιβάλλον, όπως για παράδειγµα το αστικό τοπίο ή την ανθρώπινη µορφή µε έναν πιο συµβολικό τρόπο.

Αν ζούσες κάπου αλλού θα ήταν διαφορετικά τα έργα σου; Ίσως ναι ίσως και όχι, δεν µπορώ να το ξέρω µε σιγουριά.

Κυρίως από τι εµπνέεσαι; Προς το παρόν εµπνέοµαι από την πόλη στην οποία µένω και κυκλοφορώ καθηµερινά, από το τι αποπνέει η πόλη αυτή, πως ζει, πως κινείται, από τους ανθρώπους που µε περιβάλλουν, από τις σχέσεις που διέπουν τους ανθρώπους, τις εκφράσεις που παίρνουν τα πρόσωπά τους.

Ασχολείσαι και µε άλλες τέχνες; Είναι απαραίτητο από κάποιον ζωγράφο να παρακολουθεί και τις υπόλοιπες τέχνες και να µην τις απαξιώνει; Νοµίζω ότι το να είναι κάποιος σε επαφή µε ότι υπάρχει, συµβαίνει και είναι αξιόλογο, το να ανοίγει συνεχώς διαλόγους µέσα του, το να επεκτείνει τη µατιά του και τα υλικά του είναι τροφή για έναν καλλιτέχνη, να γεµίζει τις βαλίτσες του, να µαζεύει «υλικό», να παραµένει σε επαφή. Η απαξίωση είναι γενικά ένα επικίνδυνο σηµείο για κάποιον να σταθεί.

Πόσο επηρεάζει τη ζωγραφική σου η ψυχολογία σου και όσα συµβαίνουν γύρω σου; Στη δουλειά µου βγαίνει πολύ και η ψυχολογία µου αλλά και το κλίµα που επικρατεί γυρω µου, οι αλλαγές, οι ανατροπές, οι καθηλώσεις, οι αποκαθηλώσεις, ο τρόπος που µεταφράζω τον κόσµο εκεί έξω και τον κόσµο εδώ µέσα µου.

Πως θα χαρακτήριζες τη ζωγραφική σου; Θα προτιµούσα να µην την χαρακτηρίσω εγώ, αυτό είναι κάτι που µόνο όποιος δει δουλειά µου θα µπορούσε να µιλήσει.

Ετοιµάζεις κάποια δουλειά τώρα; Έχω ήδη έτοιµη µια δουλειά την οποία και θα παρουσιάσω 28 Νοέµβρη - 14 ∆εκέµβρη στην αίθουσα τέχνης Ηώς.

...γιατί το σωστό παπούτσι είναι υγεία & οικονοµία! Από τη στιγµή που το παιδί σας αρχίζει να ανακαλύπτει τον κόσµο κάνοντας τα πρώτα του βήµατα αλλά και αργότερα στο σχολείο ή στις καθηµερινές του δραστηριότητες πολλές µαµάδες τις απασχολεί πως θα επιλέξουν ένα καλό ζευγάρι παπούτσια.

Η σόλα να είναι έυκαµπτη και τα παπούτσια που θα επιλέξτε να αγκαλιάζουν την φτέρνα για σωστή ανατοµία. Μην αγοράζετε παπούτσια µεγαλύτερου µεγέθους από αυτό που πρέπει, ενώ αν παρατηρήσετε κόκκινα σηµάδια ήρθε η ώρα να αλλάξετε νούµερο.

Φροντίστε να αγοράσετε παπούτσια δερµάτινα που επιτρέπουν στο πόδι να αναπνέει. Το υλικό κατασκευής έχει τον πιο σπουδαίο ρόλο από το πρώτο του παπούτσι.

Στο VENTO 35 χρόνια τώρα οι άνθρωποί µας σας παρέχουν πάντα συµβουλές µε γνώµονα τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού από τα πρώτα του βήµατα µέχρι την εφηβεία.

Πατησίων 141, 112 51 Αθήνα, τ.: 210 8643097 Περικλέους 50, 155 61 Χολαργός, τ.: 210 6544780

∆ΗΜΗΤΡΗΣ γλυπτική-κατασκευές

❝

Γεννήθηκα τον Μαη του 73'. Από µικρός ασχολήθηκα µε το σκίτσο και µετέπειτα επαγγελµατικά µε το αρχιτεκτονικό και µηχανολογικό σχέδιο. ∆εν περιορίστηκα µόνο στην εικονογράφηση και σύντοµα πέρασα στη γλυπτική και στις κατασκευές.

❝

Ποια διαδικασία ακολουθείς συνήθως από τη σύλληψη µιας ιδέας µέχρι την υλοποίηση της; Συνήθως σκιτσάρω ένα σκαρίφηµα ή ένα λεπτοµερές σχέδιο του αντικειµένου που θέλω να δηµιουργήσω. Μετά διαλέγω τα υλικά µε τα οποία θα το φτιάξω και ακολούθως ξεκινώ την υλοποίηση του κοµµατιού. Πως θα έβλεπες αυτό το κοµµάτι δηµιουργίας σου στο µέλλον; Στο κοµµάτι αυτό, θα ήθελα να µπορώ να οφελούµαι οικονοµικά πιο σταθερά από όσο τώρα και αυτό το δηµιουργικό κοµµάτι να µπορεί να έχει µια πιο συχνή παρουσία στην καθηµερινότητα µου, χωρίς απαραίτητα οι κατασκευές αυτές να είναι η κυρίως εργασία µου.

Τι υλικά χρησιµοποιείς; Σύρµα, φύλλα µετάλλου, πέτρα και ξύλο από τη φύση, πηλό, χρώµατα, βερνίκι, κόλλα, καρφιά, βίδες και πάνω από όλα τη φαντασία µου. Από που εµπνέεσαι και αντλείς εικόνες για τα θέµατα της δουλειάς σου; Χρησιµοποιώ καθηµερινές αλλά και φανταστικές εικόνες, διαβάζω βιβλία, κόµιξ, βλέπω ταινίες, παρατηρώ την καθηµερινότητα του κόσµου όπου ζω. Μέσα από όλα αυτά φτιάχνω ανθρώπινες φιγούρες, µυθολογικές µορφές από πλάσµατα και ζώα από σύρµα και πηλό, αλλά και αερόστατα φωτιστικά. Συνήθως, τι µέγεθος έχουν οι κατασκευές σου; ∆ουλεύεις σε µικρή ή σε µεγάλη κλίµακα; Οι κλίµακες που δουλεύω συνήθως είναι η µικρή και η µεσαία. Τα στοιχεία της λεπτοδουλειάς και της λεπτοµέρειας είναι αυτά που µου προκαλούν πιο πολύ το ενδιαφέρον.

∆ίνεται σήµερα η δυνατότητα στους νέους καλλιτέχνες, να υλοποιήσουν τις ιδέες τους και να προτείνουν µια νέα µατιά; Ένας νέος καλλιτέχνης σήµερα χρειάζεται δουλειά, υποµονή και επιµονή, άσχετα µε τα τετρηµένα που ο καθένας θα έχει να πει. Η σηµερινή εποχή ζητάει, από πολλές πλευρές, δηµιουργίες που να µπορούν να εκφράσουν και να εκφραστούν. Σήµερα υπάρχουν και τα µέσα και τα ερεθίσµατα, έτσι ώστε κάποιος να προτείνει και να εκφράσει µια νέα δηµιουργική µατιά. Ετοιµάζεις κάποια δουλειά αυτό τον καιρό; Ετοιµάζω µια σειρά απο κοµµάτια σε σύρµα και σε πηλό. Τα θέµατά τους θα περιέχουν φαντασία και χιούµορ, και θα αποτελούν διαφορετικές ενότητες.

∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ www.aliotiko.gr Από τη δεκαετία '60 δραστηριοποιούµαστε στην εµπορία νηµάτων επιλέγοντας για εσάς πάντα το καλύτερο!

ΚΩΣΤΑΣ µουσικός

ΕΙΡΗΝΗ σχεδιάστρια

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ ΜΑΝΙΚΙΟΥΡ ΠΕΝΤΙΚΙΟΥΡ

❝

Τριάντα χρόνια άνω κάτω στα Πατήσια. Η ανακάλυψη της τέχνης ήρθε τόσο ευχάριστα και την αγάπησα όσο τίποτα. Η µουσική φαινόταν στη ζωή µου να κυνηγάει ιδρωµένη τη ζωγραφική. Μέχρι που ανακάλυψα τη χρωµατική φυσαρµόνικα.

❝

ΠΑΙ∆ΙΚΟ

Πώς και πότε συναντήσες τη φυσαρµόνικα; Θυµάµαι που από µικρός είχα µια φθηνή φυσαρµόνικα και πόσο ήθελα να ήξερα να παίζω, παρόλα αυτά ξαφνικά πριν δώδεκα χρόνια µου τη βάρεσε περνώντας µε το τρόλευ έξω από ένα µαγαζί µε µουσικά όργανα, κατέβηκα και πήγα και αγόρασα µια καλή διατονική και άρχισα να µαθαίνω τα blues. Πριν από τέσσερα χρόνια αποφάσισα να ασχοληθώ (µετά κόπων) µε τη χρωµατική φυσαρµόνικα, η οποία είναι αρκετά µεγαλύτερη από τις διατονικές και έχει στο πλάι ένα κουµπί. Πλέον το βασικό µου όργανο είναι η χρωµατική.

∆ΕΥΤΕΡΑ: ΤΡΙΤΗ: ΤΕΤΑΡΤΗ: ΠΕΜΠΤΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: ΣΑΒΒΑΤΟ:

ΚΛΕΙΣΤΑ 9:30-19:30 9:00-17:00 9:30-19:30 9:30-19:30 9:00-17:00

ΜΑΚ ΜΙΛΑΝ 3 ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ Τ.: 210 25 80 469 www.dorapaveli.gr

Η αξία της φυσαρµόνικας ως µουσικό όργανο θεωρείς ότι είναι υποβαθµισµένη; Ειδικά στην Ελλάδα, πιστεύω πως ναι. Ακόµα ο περισσότερος κόσµος νοµίζει πως η φυσαρµόνικα είναι πιο πολύ παιδικό παιχνίδι παρά µουσικό όργανο. Επίσης στην Ελλάδα, οι µουσικοί που παίζουν φυσαρµόνικα είναι ελάχιστοι, ιδίως στη χρωµατική που πιστεύω µετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Παίζεις κι άλλα µουσικά όργανα; Παίζω ντραµς, µε τα οποία ξεκίνησα τη µουσική και κουτσοπαίζω λίγο τζουροµπαγλαµάδες! Με τι ασχολείσαι αυτή την περίοδο; Συναυλίες, εµφανίσεις σε κάποια µαγαζιά, κάποιες συζητήσεις για εξωτερικό. Επίσης ετοιµάζω κάποια έργα για µια ενδεχόµενη έκθεση ζωγραφικής.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ e-mail: kostas_eo@yahoo.com http://www.facebook.com/kostas.eo

❝

Γεννήθηκα και µεγάλωσα στην Κυψέλη. Σπούδασα βιοµηχανικό σχέδιο και τα τελευταία 5 χρόνια ασχολούµαι µε την τεχνική του felt. Από τις µηχανές και την µαζική παραγωγή µεταπήδησα στην πανάρχαια χειροποίητη τεχνική επεξεργασίας µαλλιού.

❝

ΑΝΤΡΙΚΟ

Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς µε µια παραδοσιακή τεχνική; Αυτό έχει να κάνει και µε τις απόψεις σου, όσο αφορά τη µαζική παραγωγή και πως λειτουργεί σήµερα η βιοµηχανία; Πάντα µου άρεσε να κατασκευάζω πράγµατα. Αυτό που µε τράβηξε στη συγκεκριµένη τεχνική ήταν το αισθητικό αποτέλεσµα, το παρελθόν της χρονολογείται στα 8.000 χρόνια π.Χ, η µοναδικότητα της κάθε κατασκευής, η απλότητα των υλικών που χρειάζεται (ζεστό νερό, πράσινο σαπούνι, µαλλί merino) και ταυτόχρονα η διαδικασία. Για να δέσουν όλα τα υλικά µεταξύ τους χρειάζεται θερµότητα που προέρχεται από την τριβή των χεριών. Μια χρονοβόρα διαδικασία που σε συνδέει απόλυτα µε το αντικείµενο που δηµιουργείς. Κάθε κοµµάτι λοιπόν είναι ιδιαίτερο και µοναδικό και φυσικά έρχεται σε πλήρη αντίθεση µε την απρόσωπη βιοµηχανική µαζική παραγωγή. Περιέχει ένα κοµµάτι από το δηµιουργό και αυτό από µόνο του το κάνει πολύ πιο ενδιαφέρον για να το γνωρίσεις. Άλλες ασχολίες σου; Πέρα από το felt ασχολούµαι µε την τέχνη του τσίρκο και συγκεκριµένα µε τα εναέρια ακροβατικά και το hoola hoop, ένας άλλος κόσµος εξίσου απαιτητικός και συναρπαστικος. Πως µπορούν οι ενδιαφερόµενοι να αποκτήσουν το δικό τους σάλι; Οι ενδιαφερόµενοι µπορούν να επικοινωνήσουν µαζί µου στο mail που υπάρχει στο blog. Υπάρχουν έτοιµα κοµµάτια και φυσικά µπορούµε να συζητήσουµε για να φτιαχτεί ένα σάλι στο χρώµα, µέγεθος και σχέδιο της επιλογής τους. Επίσης από Οκτώβρη σχεδιάζω κάποιες εκθέσεις για τις οποίες θα ενηµερώσω στο blog µου.

ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΜΑΡΗ blog: http://irenasfelt.blogspot.gr/

❝

Θυµάµαι ακόµα την πρώτη µου «φωτογράφιση». Ήµουν 7 χρονών και είχα γεµίσει κοχύλια στο τραπέζι του σαλονιού για να φωτογραφίσω το single της Britney Spears που µόλις είχα αγοράσει. Μια παλιά Canon και µια νίξη για την καλλιτεχνική µου άποψη όταν ο µπαµπάς µου πήγε να εµφανίσει το φιλµ.

❝

ΙΟΥΛΙΑ φωτογράφος

Είναι η Αθήνα πόλη για φωτογραφίες; Η Αθήνα πάντα µε εκπλήσσει. Ποτέ δε ξέρεις τι θα ξηµερώσει την επόµενη µέρα. Και τι καλύτερο για ένα κλικ από ένα αντικείµενο που µπορεί να µεταλλάσσεται συνεχώς. Μου προκαλεί απίστευτη συναισθηµατική φόρτιση η ζωή της Αθήνας και η φωτογραφία µπορεί να αποτυπώσει µε απόλυτη ειλικρίνεια την πνοή της. Πορτραίτα vs Τοπία Πορτραίτα, µε σιγουριά. Το ανθρώπινο στοιχείο σε όλες του τις εκφάνσεις. Το συναίσθηµα που δηµιουργεί µια κοπέλα που χορεύει ή ένα αγόρι που καπνίζει δεν µπορεί για µένα να αποδοθεί από καµία φωτογραφία τοπίου. Εγωιστικό αλλά η µοναδικότητα των ανθρώπων είναι αναντικατάστατη. Και στην τελική, ακόµα και στην εικόνα της βάρκας που πλέει µέσα στη θάλασσα, το να µπορέσω να ταξιδέψω µαζί της θα νοσταλγήσω, το να µπλέξω την ανθρώπινη υπόσταση, το να «επέµβω" στη φωτογραφία.

Το µεγαλύτερο «µάθηµα» που πήρες από το φακό; Καταρχάς τίποτα δεν πετάγεται. Μια «αποτυχηµένη φωτογραφία» είναι υλικό για µελέτη των σηµείων που πρέπει να βελτιωθούν. Πολλές κουνηµένες φωτογραφίες στον κάδο απορριµάτων του pc και πολλά καµµένα φίλµ έχουν καταλήξει στο άλµπουµ µε τα αγαπηµένα. Ποτέ δε ξέρεις τι θα προκύψει και η καλή φωτογραφία δε συνδέεται πάντα µε την τεχνική αρτιότητα. Έπειτα είναι πολύ εύκολο να αδιαφορήσεις για πολύ σηµαντικά πράγµατα που έχεις τη δυνατότητα να δεις µόνο αν εστιάσεις. Αφού εντοπιστούν γίνονται αυτοµάτως ένα πολύ ισχυρό θέµα. Τι αρνείσαι να φωτογραφίσεις; ∆ε θα δεχόµουν ποτέ να τραβήξω οτιδήποτε γνωρίζω πως εφόσον αναπαραχθεί θα προσβάλει τα άτοµα και τις καταστάσεις που εµπεριέχονται σ’ αυτό, αφού η τέχνη απαιτεί τη συναίνεση όσων συµµετέχουν σ’ αυτήν. Η φωτογραφία είναι... µε µια φράση ...Το µοναδικό µέσο που οφείλει να ευθυγραµµίσει το µυαλό, τα µάτια και την καρδιά. Λατρεύω τόσο την ίδια τη φράση όσο και το έργο του Henri Cartier-Bresson που την είπε. Το αγαπηµένο µου κλικ Νοµίζω µια φωτογραφία από το gay pride. Ένα κοριτσάκι σε ένα τρένο, οι δύο γυναίκες-γονείς του, πολλά χρωµατιστά µπαλόνια και µια έκπληξη αποτυπωµένη όταν διαπίστωσε ότι προσπαθώ να το φωτογραφίσω. Γλυκιά και αντιπροσωπευτική. Κάποια παρούσα δουλειά; Ένα project που ετοιµάζεται µε µια ζωγράφο βασισµένη σε ήρωες βιβλίων. Φωτογραφία vs σκίτσο για τους ίδιους χαρακτήρες.

ΙΟΥΛΙΑ ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΥ e-mail: ioulkatsogi@gmail.com

Χαζεύοντας τη βιτρίνα του Μωβ accessories, οι επιλογές από τσάντες, ρούχα, αλλά και κάθε γυναικείο αξεσουάρ θα σας ενθουσιάσουν! Το µικρό κατάστηµα της Αγίας Ζώνης κρύβει θησαυρούς κάθε γυναικείας επιθυµίας ενώ η υπέυθυνη του καταστήµατος θα φροντίσει για τις αισθητικές σας επιλογές όπως κάνει εδώ και χρόνια µε τους ήδη αφοσιωµένους πελάτες της.

Αγίας Ζώνης 34, Κυψέλη τ.: 210 8679097

Το Αθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο δημιουργήθηκε μέσα στο 2012 από πολλές ανεξάρτητες καλλιτεχνικές ομάδες της πόλης με στόχο την αξιοποίηση στο μέγιστο δυνατό βαθμό του καλλιτεχνικού εθελοντισμού, την ανάδειξη στην Ελλάδα και το εξωτερικό του καλλιτεχνικού μας δυναμικού, την ενίσχυση του πολιτιστικού τουρισμού και τη στήριξη των πολιτιστικών και κοινωνικών αξιών. Το δίκτυο συνδικτυώνεται με άλλους φορείς και εγγυάται την επιτυχία των δράσεων όπου συμμετέχει, ενώ παράλληλα συγκεντρώνει ανταποδοτικά οφέλη, τα οποία και διανέμει στα μέλη του, εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα σύνθετης ανταλλακτικής μη νομισματικής οικονομίας.

Μόλις είχε αρχίσει να πέφτει ο

ηµέρα. Ο ενθουσιασµός είναι διά-

ήλιος. Περπατούσα στην Πατησίων

χυτος. Οι εθελοντές του φεστιβάλ

µε προορισµό το αρχαιολογικό

πολλοί, όλοι γεµάτοι ενέργεια και

µουσείο. «Το µικρό Παρίσι» ξεκι-

έτοιµοι να δηµιουργήσουν. Πάντα

νούσε! Κάτι διαφορετικό είχε

µε ένα µεγάλο χαµόγελο, βλέπον-

εκείνη τη βραδιά η Πατησίων, κάτι

τας να παίρνει σάρκα και οστά

µυσταγωγικό. Υπήρχε ένα άτυπο

αυτό για το οποίο κόπιασαν τόσες

σηµείο συνάντησης του κόσµου.

εβδοµάδες. Η προσέλευση του κό-

Το µουσείο. Η ατµόσφαιρα ήταν

σµου η ανταµοιβή τους.

ειδυλλιακή. Το µουσείο υπέροχα φωτισµένο έµοιαζε µε το ωραι-

∆ιαβάζοντας το πρόγραµµα του

ότερο στολίδι της Αθήνας. Οι ήχοι

φεστιβάλ κατάλαβα πως κάτι µε-

υπέροχοι, ονειρικοί. Ο κόσµος συ-

γάλο µόλις είχε ξεκινήσει. Θέατρο,

νεπαρµένος και συγκινηµένος.

διαλέξεις, συναυλίες, ακροβατικά,

Ακούγονταν συζητήσεις, παιδικά

χορός είχανε βρει την θέση τους

γέλια, κολακευτικά σχόλια για

στο µικρό µας Παρίσι, στη πλατεία

αυτό που στήθηκε εκείνη την

Βάθη. Και του χρόνου!

Πυρομάλλης Εκεί που τελειώνει η Πατησίων, αρχίζει η Χαλκίδος Κάτω από τη γέφυρα του Ηλ. Σταθµού Α. Πατησίων, στη θέση «Αλυσίδα», σ' ένα παραδοσιακό κτίσµα βρίσκεται από το 1967 ένα ξεχωριστό χρωµατοπωλείο, που προσφέρει γνώσεις, εµπειρία, τεχνική και άριστα προϊόντα όπως: • χρώµατα σε µεγάλη συλλογή αποχρώσεων • κλειδιά και κλειδαριές παντός τύπου • σιδηρικά και εργαλεία • GRAFFITI SPRAYS Xαλκίδος 7, Άνω Πατήσια (ΗΣΑΠ), τ. 210 25 11 840

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέχετε στην σελίδα athensartnetwork.blogspot.gr για επικοινωνία athensartnetwork@gmail.com Kαλλιτεχνικές οµάδες ή και µεµονωµένοι καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται να γίνουν µέλη του “Athens art network” µπορούν να επικοινωνήσουν µαζί µας στα παραπάνω στοιχεία.

ΧΡΩΜΑΤΑ - ΣΙ∆ΗΡΙΚΑ - ΕΡΓΑΛΕΙΑ - ΚΛΕΙ∆ΙΑ Στο κατάστημά μας οι ιδέες σας παίρνουν χρώμα!

από το 1967

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Εµπορικός σύλλογος "Αλυσίδα" Το ∆.Σ του εµπορικού-επαγγελµατικού συλλόγου ''Αλυσίδα''µετά από πρόταση της Οµοσπονδίας και σε έκτακτη συνεδρίασή του αποφάσισε κατά πλειοψηφία ότι τα καταστήµατα στην ευρύτερη περιοχή της 5ης δηµοτικής κοινότητας θα είναι ανοιχτά την Κυριακή 3 Νοεµβρίου από τις 11.00 έως τις 20.00 όπως ορίζει ο νόµος. Για το ∆.Σ της ''Αλυσίδας'' ο Πρόεδρος, Κ. Βαλλής

Επιλέξαµε και σας Προτείνουµε Κάναµε µια βόλτα στα µαγαζιά της Πατησίων και κοιτάζοντας τις βιτρίνες τους επιλέξαµε τα καλύτερα είδη για εσάς. Για όλα τα στυλ, για όλα τα γούστα, για όλες τις ανάγκες!

GUY LAROCHE ΠΑΤΗΣΙΩΝ 128, ΑΘΗΝΑ

Φούτερ από 69r 49r

Προσφορά Μηνός

Αποκλειστικά στα καταστήµατα καλλυντικών

ΕΤC 3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 81, ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

BADO OUTLET ΠΑΤΗΣΙΩΝ 282, ΑΘΗΝΑ

Dress Up by Αγνή ΠΑΤΗΣΙΩΝ 86, ΑΘΗΝΑ

40r

35r

∆ερµάτινο 150r

Galerie de Beauté ΠΑΤΗΣΙΩΝ 147, ΑΘΗΝΑ Repetto Eau de Toilette 50ml, 55r

VISTO ΚΟ∆ΡΙΓΚΤΩΝΟΣ 11, ΑΘΗΝΑ

PARADIS ΠΑΤΗΣΙΩΝ 145, ΑΘΗΝΑ

ΓΟΥΡΙ-ΓΟΥΡΙ 3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 91, ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

BADO STORES ΠΑΤΗΣΙΩΝ 368, ΑΘΗΝΑ

120r

38,70r

63,90r

Οι «∆ΙΑ∆ΡΟΜΕΣ» ένας ζεστός και φιλόξενος χώρος, σας υποδέχεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο µε τους Βαγγέλη Κορακάκη, Γεράσιµο Ανδρεάτο και Μαρία Σουλτάτου. Οι Βαγγέλης Κορακάκης, Γεράσιµος Ανδρεάτος και Μαρία Σουλτάτου, ανεβαίνουν φέτος στο πάλκο των «∆ΙΑ∆ΡΟΜΩΝ» και ανακαλύπτουν µαζί τις σηµαντικότερες στιγµές των δικών τους διαδροµών αλλά και τις κοινές τους επιλογές και προτιµήσεις σε τραγούδια και δηµιουργούς. Ο Βαγγέλης Κορακάκης δηµιουργεί και επιµελείται την αρµονία του προγράµµατος, ενώ παράλληλα εµπιστεύεται τη µουσική και τους στίχους του στον Γεράσιµο Ανδρεάτο, προκειµένου να τα απογειώσει µε τη µοναδική φωνή του.

Μαζί τους στο ταξίδι αυτό: η ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΑΡΓΙΟΛΑ (µία πολλά υποσχόµενη φωνή), ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΡΑΚΑΚΗΣ (δεξιοτέχνης στο µπουζούκι), ο ΤΑΣΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ (ακορντεόν), ο ΝΙΚΟΣ ΓΥΡΑΣ (κοντραµπάσο) και ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΟΥΚΟΣ (κιθάρα). Ο εξαιρετικός χώρος των ∆ιαδροµών, γεµάτος µε πινελιές πάνω στα βασικά στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν την πέτρα και το ξύλο, σε συνδυασµό µε την πολύ καλή κουζίνα που διαθέτει, σας υποδέχονται και φροντίζουν για εσάς για την καλύτερη διασκέδασή σας στην πόλη. ΠΛΗΡΕΣ ΜΕΝΟΥ 25,00 € το άτοµο (µε δωρεάν άφθονο κρασί) ΦΙΑΛΗ ΟΥΙΣΚΙ (Κοµπλέ) 95,00€ ΦΙΑΛΗ ΚΡΑΣΙ από 30,00€ ΠΟΤΟ 10,00€

Η Μαρία Σουλτάτου πλουτίζει το πρόγραµµα γεµίζοντας το χώρο µε το εύρος της φωνής της και τους υπέροχους αµανέδες της.

ΠΑΤΗΣΙΩΝ 208, τ.: 210 8676155 / 210 8674001 / 6972 023 413 www.mousikes-diadromes.gr / e-mail: moysikesdiadromes@gmail.com

µα Ειδικό αφιέρωέτειο

για την επ ις του 1940 από τ νώνει περιοχές που ε η Πατησίων

ΟΧΙ / Μαρτυρίες από κατοίκους της περιοχής

α τ ό ν ο γ ε γ ά ικ ρ ο τ / Ισ α π ω σ ό ρ π ά ικ τ και σηµαν στην Πατησίων ό ικ λ υ ό ικ φ α ρ γ ο / Φωτ

ΟΧΙ

Άδεια κυκλοφορίας από τη γερμανική κυβέρνηση.

Στρατιωτάκια ακούνητα αγέλαστα … Το σηµείωµα αυτό είναι αφιερωµένο σε όλους αυτούς τους καθηγητές και δασκάλους που προσπαθούν φιλότιµα µε φαντασία και κέφι να παρουσιάσουν ζωντανές, προσεγµένες, χορταστικές σχολικές γιορτές στις εθνικές επετείους, και τα καταφέρνουν! Επίσης αφιερώνεται στους µαθητές που τρελαίνονται να συµµετέχουν στους εορτασµούς των επετείων και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, ένα εαυτό που συχνά µένει κρυµµένος στο σχολείο.

Η ιδέα για ένα τέτοιο αφιέρωµα πρόκυψε από αποµνηµονεύµατα ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα και τα αντλήσαµε από την εξαιρετική δουλειά που κάνει η ΟΠΙΚ. Κοιτάξαµε γύρω µας και βρήκαµε πολλούς ανθρώπους που ήθελαν να βοηθήσουν, να συµβάλλουν και να καταθέσουν την εµπειρία τους. Και έτσι προχωρήσαµε. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ανακινηθεί η ιστορία µας µε ζωντάνια και ουσία. Πολλά ίσως να θυµίζουν το 1940 σήµερα. Τα συσσίτια, η φτώχεια, και το σφιχταγκάλιασµα της οικονοµικής κρίσης. Υπάρχει µία φωτογραφία που αποτυπώνει ένα σύνθηµα από κάποιο τοίχο της κατοχικής Αθήνας. Καλεί τον κόσµο να εµπνευστεί από τους Κλέφτες του 1821. Αυτοί που το έγραψαν τσίγκλησαν τη συλλογική µνήµη και καλά έκαναν. ∆εν έµειναν όµως µόνο εκεί. ∆ηµιούργησαν το νέο, το σύγχρονο, τη δική τους σελίδα στην ιστορία ανατρέποντας τα δεδοµένα. ∆εν έµειναν σε µία στείρα παρελθοντολογία. Έτσι και σήµερα που πολλά θυµίζουν το 1940 ένα αναµάσηµα του ηρωικού Όχι δεν έχει να προσφέρει τίποτα εάν δε συνδυαστεί µε το καινούριο και το σύγχρονο, µια πρόκληση που η εποχή ευτυχώς µας την προσφέρει.

Αυτή είναι η µία πλευρά, υπάρχει όµως και η άλλη. Στα «φυσικά» απολιθώµατα του σχολείου ανήκουν εκτός από την πρωινή προσευχή και ο εορτασµός των εθνικών επετείων. Και αν µεν το πρώτο αποτυγχάνει να µεταδώσει ένα αίσθηµα αυτοσυγκέντρωσης, διαλογισµού και οµαδικής κατάνυξης, το δεύτερο έχει καταντήσει κυριολεκτικά νεκρό γράµµα –αν και πρόκειται για γιορτές. Η πραγµατική γιορτή για τους µαθητές είναι οι ώρες µαθηµάτων που χάνονται την παραµονή της επετείου για να γίνει ο «σχολικός εορτασµός» και η αργία της επόµενης µέρας. Στην καλύτερη περίπτωση οι γιορτές να έχουν άρτιο µουσειακό χαρακτήρα και να είναι άψογες ως µνηµόσυνα. Να επιφέρουν µια –πρόσκαιρη –συγκινησιακή φόρτιση και µια εθνική έπαρση. Στη χειρότερη, και πιο συνήθη, να είναι φτιαγµένες µε προχειρότητα, µονοδιάστατες, ανιαρές, βαρετές. Κακόφωνες χορωδίες, πρόχειρα σκηνικά, απροβάριστες απαγγελίες, ανεπαρκή ηχητικά…

Σισσύτιο ...

πάρχουν ορισµένα Ναι πίσω από κάθε Όχι. Και όσο µεγαλύτερο είναι το Όχι άλλο τόσο µεγαλύτερα είναι τα Ναι. Στην περίπτωση του 1940 λέχθηκαν και ορισµένα ισχυρά Ναι. Ναι, σε έναν πόλεµο που φαινόταν χαµένος εξαρχής, αφού ο συσχετισµός ήταν αρνητικός. Ναι, στην αποδοχή ότι θα υπάρχουν θυσίες και ότι εκ του ασφαλούς τίποτα δε γίνεται. Ναι, στην αξιοπρέπεια ενός Έθνους, ενός λαού και τελικά µεµονοµένων ατόµων που αρνήθηκαν τελεσίγραφα και διατάγµατα.

Μα πιο σηµαντικό, η τυποποιηµένη και σχεδόν νεκρόφιλη παρουσίαση της ιστορίας, των γεγονότων, των προσώπων που συνδέονται µε την επέτειο. Σαν όλα αυτά να έγιναν κάπου πολύ µακριά, σε µια άλλη χώρα. Σαν τίποτε από αυτά να µην αφορά τα παιδιά του σήµερα. Τα οποία µπερδεύουν τις επετείους: «Τι έγινε άραγε την 28η; Τα βάλαµε µε τους «µουσουλίνους» ή τους τουρκογερµανούς;» Και η 17η Νοέµβρη; Αν και η πιο πρόσφατη, η πιο νεολαΐστικη, είναι και η πιο θλιβερά νεκρή.

Εφηµερίδα των συντακτών.

Το πρόβληµα µε τις επετείους είναι ότι δεν είναι «γιορτές», δεν έχουν δηλαδή κάτι ζωντανό, σύγχρονο, πανηγυρικό που να συνεπάρει τα παιδιά και να ταυτιστούν µαζί του.

Έρευνα του 8ου Γυµνασίου Αθήνας 2011-2012 για την εποχή της Κατοχής

Φταίει η ξερή γνώση που µεταδίδει το σχολείο; Ο αδιάφορος τρόπος που διδάσκεται η ιστορία; Τελικά ότι εντάσσεται στη σχολική ύλη µήπως αποστεώνεται, γίνεται άνευρο και καταναγκαστικό; Αλήθεια εάν οι εορτασµοί γίνοταν εκτός ωραρίου, δηλαδή να ήταν επιλογή κάποιου να πάει και να µην παίρνονταν απουσίες, πόσοι θα πήγαιναν; Αλλά µήπως έτσι αρχίσει να χτίζεται µια πιο υπεύθυνη στάση ενάντια στα πρέπει και την υποχρεωτική παρουσία; Και τέλος όταν µία οικογένεια που δεν συζητά, δεν καλλιεργεί, δεν αφουγκράζεται, όταν µία κοινωνία που αγκοµαχά, εκνευρίζεται και τρώει τα παιδιά της, µήπως δεν πρέπει όλα να τα περιµένουµε από ένα έτσι και αλλιώς δοκιµαζόµενο σχολειό;

(Γιώτα Μ., καθηγήτρια)

• 1940 Η ΗΕΜ προµηθεύεται 60 µεγάλα και σύγχρονα για την εποχή τους τροχιοδροµικά οχήµατα, τα “κίτρινα”.

πηγές

documentahistory.blogspot.com

ευχαριστίες Ευχαριστούµε θερµά τον Γιώργο Χούντρα, τον Αλέξανδρο Σακελλαριάδη για το υλικό που µας παραχώρησε, την εκπαιδευτικό Γιώτα Μπούζιου, τον Παναγιώτη Καραµάνη για το φωτογραφικό υλικό του από την συλλογή-έρευνα για την περίοδο της Κατοχής και τέλος την Οµάδα Προφορικής Ιστορίας Κυψέλης.

µαρτυρίες

πόλεµος Εκείνη την ηµέρα είχαµε ξυπνήσει µε σειρήνα, είχαµε µια σειρήνα στην οδό Αγίου Μελετίου ψηλά, και ενώ τις άλλες µέρες ξέραµε ότι γινόντουσαν γυµνάσια, εκείνη την ηµέρα καταλάβαµε ότι είναι πόλεµος, βγήκε ο κόσµος έξω στους δρόµους. ∆εν υπήρχαν ραδιόφωνα και τέτοια και ήρθε κάποιος και είπε: Μας κηρύξανε τον πόλεµο οι Ιταλοί… (η Φ. Λ., γενν. στην Αθήνα το 1922)

Μοναδικές µαρτυρίες από κατοίκους της περιοχής για τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Μια εξαιρετική δουλειά από την Οµάδα Προφορικής Ιστορίας Κυψέλης (ΟΠΙΚ).

Αλλά εκείνο που µου είναι έντονο είναι, όταν µπήκαν οι Γερµανοί µέσα, µόλις είχα τελειώσει το Γυµνάσιο και είχα πιάσει µια ψευτοδουλειά κάπου, και την ηµέρα που µπήκανε οι Γερµανοί ή µάλλον την άλλη µέρα, πρέπει να µπήκανε Κυριακή… ναι… και δεν πήγα στη δουλειά αυτή, δεν ήθελα…. Πήγαινα Φωκίωνος Νέγρη µόνη µου και καθόµουνα και σκεφτόµουνα πώς θα είναι η ζωή µας από δω και πέρα. (Φ. Λ.) Και το ψωµί που δίνανε, ένα πράγµα σα λούπινο, σκούπα, ξέρω ’γω τι ήτανε… Πολύ άσχηµο. Θυµάµαι ότι πιο πολύ το µοιράζαµε στα πέντε, είµαστε πέντε, και η µητέρα µου πάντοτε έδινε το δικό της. Η µητέρα µου είχε πάρα πολύ αδυνατίσει τότε… (Φ. Λ.) Έφαγα σκυλί αντί για αρνί, το πήρε για αρνάκι η µητέρα µου και ήτανε σκυλάκι. Κατέβηκε µία µέρα κάτω στην πλατεία Αγάµων που τη λέγανε τότε [= πλατεία Αµερικής], εκεί γινότανε ό, τι γινότανε. Κατέβηκε µε ένα δίσκο ασηµένιο, που τον κλαίω τώρα, και δύο κουβέρτες καµιλό και πήρε δύο κορµπίφ και δύο κούτες τσιγάρων τόσες. Τα τσιγάρα ήταν απαραίτητα […] Μετά πήγαινε επάνω στον Ποδονίφτη να πάρει χόρτα, αυτές τις λαχανίδες, και τρώγαµε. (Ν. Μ.)

Αθήνα 22 Σεπτεµβρίου 1942, το κτίριο της ΕΣΠΟ στην οδό Πατησίων, αµέσως µετά την ισχυρή έκρηξη που κατέστρεψε τα γραφεία της φιλοναζιστικής οργάνωσης και έχει ως αποτέλεσµα την διάλυσή της. Το χτύπηµα οργάνωσε και εκτέλεσε η πατριωτική οργάνωση ΠΕΑΝ (Συλλογή Ν. Ε. Τόλη).

• Στον πόλεµο του 1940, όταν τα νοσοκοµεία είχαν γεµίσει από τους τραυµατίες που γύριζαν από το Μέτωπο, κάποιες από τις αίθουσες του κεντρικού κτιρίου του Μετσόβιου Πολυτεχνείου µετατράπηκαν σε αίθουσες νοσηλείας.

κατοχή Αν φοβόµασταν; Στην αρχή όχι, γιατί δεν ξέραµε. Μετά, φόβοοο… Ααα! Γιατί ακούγαµε, βλέπαµε! Εγώ ακόµα έχω στα µάτια µου όταν ανοίξανε ένα µαύρο αυτοκίνητο […] και είχανε πετάξει τα πτώµατα όλα µέσα και ήτανε το ένα έτσι το άλλο έτσι, τα βλέπω τώρα, και ήρθανε να πάρουνε έναν πεθαµένο, τον πετάξανε κι αυτόνε µέσα, κλείσανε την πόρτα, δρόµο […] Ή περπατούσες στο δρόµο, πέρναγε ο άλλος πάλι πιο µπροστά κι ώσπου να πάει αυτός είχε πέσει χάµω, είχε πεθάνει κιόλας, δηλαδή πείνα […] Ναι, και είχανε οµαδικούς τάφους στο τρίτο νεκροταφείο ανοίξει µεγάλους και […] ξέρεις τώρα, όλοι µέσα, σκέπασέ τους, ασ’ τους, ψάχνε εσύ να βρεις τον άνθρωπό σου, δεν υπήρχε περίπτωση […] Θέλω να σου πω, όλο µε το φόβο. Αφού έβγαινες έξω και έλεγες, Θα ξαναγυρίσω; […] Και µια µέρα ξυπνήσαµε και είχανε χαθεί όλοι οι Εβραίοι, ναι χαθήκανε […] Κανένας, όλοι είχανε φύγει, η Στρινίκα. η Μπουτόν, όλες τις χάσαµε […] και σηκωθήκαµε και δεν υπήρχανε. Και µια µέρα στο Χολαργό, όπως κατεβαίναµε εµείς, είδα µία, τη Στρινίκα. Μόλις την είδα την Εβραία, «Ιιιι, µου λέει, µην πεις τίποτα που µε είδες, µην πεις τίποτα!», φοβόντουσαν τους Γερµανούς, τους πιάναν οι Γερµανοί, αµ! Είχαµε το φόβο, σου ’πα εγώ, πάντα ο φόβος, παντού! (η Θ. Σ., γενν. στην Κυψέλη το 1930)

Στην πολυκατοικία ήτανε κι ένας Σ… […] Περίεργη οικογένεια, ο σύζυγος ήτανε γουνέµπορος, αλλά ποτέ δεν είδα να πουλάει γούνες, ούτε µαγαζί. Η γυναίκα του ήτανε µια Τουµπαρισµένο τραµ επί της οδού Αχαρνών. πανέµορφη Ελληνογαλλίδα [παύση] Και είχε και δυο γιους. Ο ένας είναι της ηλικίας της δικιάς µου [του 1933], ένα πάρα πολύ έξυπνο παιδί. Ο άλλος, θα µπορούσαµε να τον πούµε, ανενδοίαστα, γόη. Αυτός ήτανε ο Κώστας. Ο Κώστας είχε γραφτεί στη Γερµανική Σχολή, διότι είχανε γεννηθεί στη Λειψία […] κι όταν µπήκανε οι Γερµανοί εδώ, πήγε µε το µέρος των Γερµανών και έγινε καταδότης […] Μάλιστα κάποτε, επειδή ο Κώστας ήτανε πολύ µικρότερος από τον πατέρα µου, ο πατέρας µου, τώρα, µιλούσε ελεύθερα σε ένα παιδί, και του είχε πει, «Ό, τι και να λες, Κώστα, οι Γερµανοί είναι δικτατορία, είναι εγκληµατίες…». Τον άκουσε προσεκτικά ο Κώστας –θυµάµαι ήτανε στο σπίτι κάτω, όπου καθόµασταν, στο ηµιυπόγειο έµενα εγώ– και του είπε: «Κυρ Γιώργη, ξέρεις πόσο σε σέβοµαι. Αν ξανακούσω µία κουβέντα τέτοια, σε καταδίδω στους Γερµανούς»… [Ο Κώστας είναι πόσο χρονών τότε;] ∆έκα επτά, δέκα οκτώ ετών… Οπότε ο πατέρας µου από τότε το βούλωσε, γιατί αυτός ήτανε ανενδοίαστος […] Εν πάση περιπτώσει, τέλειωσε ο πόλεµος […] Τον κυνηγούσανε και οι Γερµανοί –γιατί, τι γινότανε; Ορισµένους απ’ αυτούς που έβρισκε δεν τους κατέδιδε, γιατί έπαιρνε λεφτά κι αυτό ήτανε µια προδοσία κατά των Γερµανών–, τον κυνηγούσανε και οι Εγγλέζοι, τον κυνηγούσε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ […] και η νόµιµη κυβέρνησις Παπανδρέου! […] Κατάφερε κι έφυγε από την Ελλάδα πριν τον συλλάβουνε και σηκώθηκε και πήγε σ’ έναν θείο του στο Λίβανο, στη Βηρυτό […] Ήτανε γουνέµπορος αυτός εκεί κάτω…

Στην οδό Πατησίων ο κόσµος περιµένει σε τεράστιες ουρές για να επιβιβαστεί στο τραµ κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

αντίσταση Η ΕΠΟΝ ήταν που ανακατευόντουσαν οι πιο πολλοί [µαθητές στο σχολείο]. Αντίσταση δεν θυµάµαι […] δεν ξέρω, γιατί δεν ασχολούµαι και δεν θυµάµαι τίποτα […] Ήτανε µια κοπέλα η οποία πούλαγε τις εφηµερίδες εδώ [δείχνει κάτω από τη µασχάλη της] την οποία σκοτώσανε τότε, στη Φωκίωνος Νέγρη. [Πότε τη σκοτώσανε;] Στο κίνηµα [=∆εκεµβριανά]. Μετά από λίγο σκοτώθηκε [=πέθανε]. Κάποιος την πυροβόλησε. [Συµµαθήτριά σας;] Όχι, µικρότερη. Αυτά δεν τα πολυθυµάµαι. Ήµουνα από τους τύπους που δεν έκανα όρεξη να ασχοληθώ µε αυτά. Και ούτε και οι φιλενάδες µου ιδιαίτερα… (Ν. Μ.)

Εκεί ήταν το στρατηγείο της ΕΣΠΟ [στην οδό Πατησίων, κοντά στην πλατεία Οµονοίας]. Η ΕΣΠΟ ήταν µια οργάνωση Ελλήνων γερµανόφιλων οι οποίοι βοηθούσαν υποτίθεται τους Γερµανούς. Οπότε, µια ηµέρα, δεν θυµάµαι αν ήταν πρωί ή απόγευµα, εγώ µε κάποιους φίλους είµαστε εδώ στη γωνία Πατησίων και Αγίου Μελετίου, ακούστηκε ένας κρότος φοβερός. «Τι να είναι, τι να είναι;». Κάποια οργάνωσις είχε βάλει δυναµίτες και τίναξε την ΕΣΠΟ στον αέρα (Ν. Β.) […] Μάλιστα είχανε επιτάξει και ορισµένα πλουσιόσπιτα, Φωκίωνος ξέρω ’γω τι, «Σήµερα θα πας εκεί, στο τάδε σπίτι, να φας»… Και να δεις, όµως, ότι είµαστε κακοί άνθρωποι… Σε τι; Εκεί ήταν οι νταντάδες… Αφού ξέρανε ότι εµείς πεινασµένα παιδιά, αυτή έτρωγε µέσα εκεί αφού ήτανε νταντά και είχε το µωρό. Επειδή πηγαίναµε εµείς να µας δώσουν ένα πιάτο φαΐ, ξέρετε πώς µας δεχόντουσαν; […] Κακά, ψυχρά κι ανάποδα! Σάµατι τρώγαµε το δικό της; Φάγαµε ένα πιάτο φαΐ, αφού µας το δίνανε –δεν ανακατεύονταν οι κυράδες–, υπηρέτες και αυτές, αλλά αφού τρως εσύ, τι σε νοιάζει εσένανε, το δικό σου δε θα το φάω! Αλλά τις έβλεπες και µας κοιτάγανε σαν τι, παιδί µου! Αλλά εµείς πηγαίναµε, τόσο µας έκοβε, τρώγαµε και φεύγαµε […] Τα ζήσαµε, µάνα µου, αυτά. Ζήσαµε µες στην Κυψέλη, δεν πήγαµε πουθενά αλλού […] ούτε εξοχές, ούτε πανηγύρια ξέραµε, µόνο πού θα βρούµε να φάµε! [Όταν ήρθε η ΟΥΝΡΑ, αυτή η βοήθεια, πήρατε ρούχα τότε;] Ναι, κάτι παλιατζούρες, έλα, σώπα! Πήγαµε στην… συγκεκριµένα, στάσου να δεις… στην Ερµού, κάτω εκεί…

(Σ. Μ.)

• Στη διάρκεια της γερµανικής Κατοχής, το 8o γυµνάσιο κατελήφθη από Γερµανούς

στρατιώτες που εγκατέστησαν τα υπαίθρια µαγειρεία τους στο υπόστεγο προς την πλευρά της οδού Αγίας Παρασκευής.

Στην οδό Πατησίων η ΕΟΝ (Εθνική Οργάνωση Νεολαίας).

ο γιώργος χούντρας µιλάει για την Κατοχή Γεννήθηκε το 1931 στην οδό Σπετσών και Σκύρου γωνία. Σε µια µονοκατοικία από εκείνες που υπήρχαν στην Κυψέλη µε διάφορα δωµατιάκια ξεχωριστά το ένα από το άλλο. Το 1938 η οικογένειά του έχτισε ένα διώροφο στην οδό Αίγλης, όπου πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια.

1940 Ο ΠΟΛΕΜΟΣ Ο πατέρας µου επειδή ήταν στρατιωτικός µε τον πόλεµο του ‘40 υπηρετούσε στο Κιλκίς. Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέµου δεν ήµουν στην Αθήνα. Όµως µετά από µια εβδοµάδα οι οικογένειες των στρατιωτικών επιστρέψαµε. Όταν µας κήρυξε τον πόλεµο η Γερµανία ήµουν εκεί. Το πρωί που επιτέθηκαν δεν ξέραµε τίποτα. Οι Ιταλοί σπάνια έκαναν βοµβαρδισµούς. Τους θεωρούσαµε πολύ δειλούς και φοβιτσιάρηδες. Τα αεροπλάνα τα ιταλικά µετά βίας διακρινόντουσαν στον ουρανό, ενώ οι Γερµανοί που βοµβαρδίζαν µε τα Στούκας, πηγαίνανε σε ένα ύψος, όχι πολύ ψηλά και τα λέγανε καθέτως ορµήσεως, δηλαδή γυρίζαν προς τα κάτω και βουτούσαν, είχανε κάτι σειρήνες που σφυρίζανε σαν δαίµονες και όταν έφταναν σε ένα ύψος των 100 µέτρων ρίχνανε τις βόµβες και ανεβαίνανε πάλι πάνω. Μάλιστα επειδή οι πιλότοι χάνανε τις αισθήσεις τους, η άνοδός τους γινόταν αυτόµατα. Εµείς αντί να κρυφτούµε βγαίναµε έξω και χαζεύαµε για να δούµε το βοµβαρδισµό. Αυτό το κάναµε περισσότερο γιατί δεν είχε βοµβαρδιστεί η Αθήνα και δεν είχαµε ακόµα φοβηθεί. Την ηµέρα που µας κήρυξαν τον πόλεµο οι Γερµανοί ήταν γύρω στις 8 το πρωί. Εγώ ήµουν στο δρόµο και έπαιζα, όπως όλα τα παιδιά τότε. Περνάει ένα παιδί από την Πυθίας, και µου λέει: «Γιώργο, Γιώργο η Γερµανία µας κήρυξε τον πόλεµο». Εγώ δεν κατάλαβα γιατί ήµουν 10 χρονών. Μετά βλέπω τους µεγάλους και είχαν πέσει σε µαύρη κατάθλιψη. Τους Γερµανούς τους φοβόµασταν, τους Ιταλούς τους είχαµε τελείως γελοιοποιήσει.

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ Όταν µπήκαν οι Γερµανοί κατέλαβαν αµέσως το 2ο γυµνάσιο και εµάς µας έδιωξαν. Μας πήγαν σε ένα ιδιωτικό σχολείο του Φωτόπουλου που ήταν στην Επτανήσου και µετά σε ένα άλλο Χέυδεν και Αχαρνών. Επειδή όµως δεν µας χώραγε το κτίριο, είχαµε νοικιάσει ένα ακόµα στην πλατεία Βικτωρίας και κάναµε πότε µάθηµα στο ένα κτίριο, πότε στο άλλο. Στο σχολείο πηγαίναµε 3-4 φορές την εβδοµάδα, µε δυοτρεις ώρες τη µέρα, αλλά είχαµε καταπληκτικούς δασκάλους. ∆εν πηγαίνανε όλα τα παιδιά σχολείο, άλλα ψάχνανε για φαΐ να επιβιώσουν.

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ Τότε ήταν τα πράσινα τραµ. Κάποτε τα αντικαταστήσανε µε κάτι καινούρια κίτρινα. Τα πράσινα είχανε διά-

φορα σκαλοπάτια γύρω γύρω που ανέβαινε εκεί ο κόσµος, «οι τζαµπατζήδες», για να µετακινηθούν. Τα κίτρινα ήταν ολοστρόγγυλα και δεν είχε πουθενά να πιαστείς µόνο κάτι προφυλακτήρες πολύ στενούς. Αναβαίναµε µε τις µύτες και πηγαίναµε. Μετά βάλανε καρφιά και δεν µπορούσαµε ούτε εκεί να ανέβουµε. Βγαίνει διαταγή ότι στα κίτρινα θα µπαίνουν µόνο Γερµανοί. Έτσι πηγαίναµε το πρωί µε τα πόδια από την πλατεία Κυψέλης στη Βικτώρια να πάρουµε από το συσσίτιο πλιγούρι. Ένα πράγµα σαν χειλός ήτανε και µέσα µια κουταλιά γάλα. Το παίρναµε και ανεβαίναµε πάνω για να φάµε και µετά στις 3 ξανακατεβαίναµε για να κάνουµε µάθηµα. Περπατήσαµε πολύ και µάθαµε τι θα πει πείνα. Μετά υπήρχε το γκαζοζέν ένα φορτηγάκι που έκαιγε µε ξύλα αντί για βενζίνη. Αλλά αυτό ήταν εντελώς αδύναµο. Στην οδό Κυψέλης όπως ερχόταν το φορτηγό από την Οµόνοια, όταν έφτανε στη µέση της Κυψέλης δεν τράβαγε και κατεβαίναµε να το σπρώξουµε. Αντί να µας πηγαίνει το πηγαίναµε. Μέχρι που τελείωσε ο πόλεµος υπήρχε το γκαζοζέν.

Συσσίτιο µε κανονικό φαί ήταν µόνο µια φορά το µήνα και είχε µακαρόνια µε κρέας. Η οδός Κερκύρος ήταν ρέµα. ∆εξιά και αριστερά από αυτό είχε παράγκες.

ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ∆ΥΝΑΜΕΙΣ Οι Ιταλοί ήταν δύο κατηγορίες. Οι σκληροί µε τα µαύρα πουκάµισα και οι απλοί φαντάροι που κοιτάζανε να γκοµενίσουν, όπου γνωριζόντουσαν µε τις οικογένειες, τρώγανε µαζί, πίνανε, κοιµόντουσαν και φέρνανε φαΐ. Ιταλοί παντρεύτηκαν µε Ελληνίδες και έµειναν και µετά τον πόλεµο. ‘Αλλες κοπέλες πήγαιναν µαζί τους για να εξασφαλίσουν φαγητό. Οι Γερµανοί ήταν απόλυτα δοσµένοι στο κράτος. Αν ένας Γερµανός ερωτευόταν µια Ελληνίδα και µάθαινε ότι ήταν κατάσκοπος, την σκότωνε. ∆εν είχε καµιά ευαισθησία. Πάνω από όλα ήταν το κράτος.

Η ΠΕΙΝΑ Ο κόσµος προσπαθούσε να βρει να φάει. Θυµάµαι ένα βράδυ το ’42 ξυπνάω και βλέπω τον πατέρα µου, το σπίτι ήταν διώροφο, πάνω στο παράθυρο να λέει: «θα αυτοκτονήσω, γιατί τα παιδιά µου πεθαίνουν της πείνας». Βλέπω τη µάνα µου από κάτω να τον τραβάει και να του λέει ότι αν πηδήξει τέρµα. Του έλεγε ότι αύριο µπορεί να βρει κάτι έξω να φάνε τα παιδιά. Ενώ αν πεθάνει, ποιος θα φέρει φαγητό; Το φαΐ µας ήταν ένα ψωµί µε σπόρους από σκούπα, ένα απαίσιο πράγµα. Στον Άγιο Λουκά από το πίσω µέρος, είχε περιβόλια µε λάχανα και µαζεύαµε τις λαχανίδες τα φύλλα και όλη η Κυψέλη πήγαινε εκεί έκοβαν τα φύλλα και µετά τα βράζανε, αλλά αυτά δεν είχαν ούτε βιταµίνες, ούτε τίποτα και τα παιδιά παθαίναν αβιταµίνωση και πρηζόντουσαν οι κοιλιές τους. Άλλοι πεθαίναν στο δρόµο από την πείνα. Θυµάµαι χαρακτηριστικά στην οδό Κύπρου ένα καροτσάκι του δήµου να µαζεύει πτώµατα. Η Φωκ. Νέγρη είχε κανάλια. Ανάµεσα από τα νερά είχε θάµνους, πυράκανθους, οι οποίοι είχαν ένα κόκκινο σποράκι που εµείς τα παιδιά τα ριµάζαµε γιατί έπρεπε να βάλουµε κάτι στο στόµα µας. Στην Επτανήσου, στο ύψος της Φωκ.Νέγρη και µέχρι Πατησίων υπήρχαν κάτι δέντρα οι τζιτζιφιές που είχαν έναν καρπό σαν ελιά και τον τρώγαµε σαν γλύκισµα.

Πλατεία αγάµων (Αµερικής 1942) Γράµµατα πινακίδας: Ασυνείδητος λαδέµπορος / Εχθρός του λαού

Εκεί ήταν το κέντρο της µαύρης αγοράς. Από την γεωγραφική υπηρεσία του στρατού µέχρι το πεδίον του άρεως. Σφάζανε γάιδαρο και τον πουλούσαν για µοσχάρι, γάτες για λαγούς. Στην παλτεία Αµερικής είχανε κρεµάσει στις κολόνες δύο ανθρώπους και γράφανε πάνω: «Αυτός είναι προδότης του λαού, πούλαγε λάδι στη µαύρη αγορά».

ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ Οποιοδήποτε υπόγειο ήτανε καταφύγιο. Στο δικό µας σπίτι ο θείος µου έφερε χοντρά ξύλα και υποστήλωσε το υπόγειο. Σειρήνα υπήρχε στην πλατεία Κυψέλης. Ήταν πολύ µεγάλες, φαινόντουσαν από µακρυά και όταν χτυπούσαν τρέχαµε στα καταφύγια. Κάτω από την ∆ηµοτική Αγορά είχε καταφύγιο.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Υπήρχε στο κέντρο ένα θέατρο που έπαιζε η Κοτοπούλη, η Βέµπο, η Κρεβατά, µυθικά ονόµατα. Υπήρχε και ένα σινεµά στο Σύνταγµα που λεγόταν ΟΥΦΑ που έπαιζε µόνο γερµανικά έργα. Στην Κυψέλη µετά τον πόλεµο άνοιξαν κινηµατογράφοι. Το Αττικόν, το θερινό κινηµατογράφο στην πλατεία Κυψέλης, θυµάµαι προπολεµικά που ήταν ένας παράδεισος. Κατά τη διάρκεια του πολέµου έκλεισε και άνοιξε µε τη λήξη του.

πρόσωπα / σηµεία βασανίστηκε στα µπουντρούµια των ΕςΕς στην οδό Μέρλιν, µεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου Αττικής και τελικά, άκαµπτη στις ανακρίσεις και τα βασανιστήρια, εκτελέστηκε από τους Γερµανούς κατακτητές, µαζί µε άλλους 27 αγωνιστές της Αντίστασης.

Ηλέκτρα Αποστόλου Γεννήθηκε το 1912 στην Αθήνα από ευκατάστατη οικογένεια. Σε µικρή ηλικία έγινε µέλος της ΟΚΝΕ και αργότερα µέλος του ΚΚΕ. Συµµετείχε στο Παγκόσµιο Αντιφασιστικό και Αντιπολεµικό Συνέδριο Γυναικών το οποίο έγινε στο Παρίσι, ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας. Ήταν παντρεµένη µε τον γιατρό Γιάννη Σιδερίδη, στέλεχος του ΚΚΕ, που το 1943 πέθανε από πείνα στην Ακροναυπλία. Το 1939 γέννησε στην εξορία την κόρης της Αγνή. Τον Ιούλιο του 1944 συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια για την αντιστασιακή της δράση, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στο ξενοδοχείο Κρυστάλ στην οδό Ελπίδας 3, που ήταν και η έδρα της Ειδικής Ασφάλειας. Η γνωστή στιχοµυθία που πήρε µέρος κατά την ανάκριση της στην Ασφάλεια - Από πού είσαι; - Από την Ελλάδα / - Πού κατοικείς; - Στην Ελλάδα! - Πώς σε λένε; - Είµαι Ελληνίδα! / - Ποιοι

Ο Ιωάννης Τσιγάντες-Σβορώνος (1897-1943) ήταν απότακτος αξιωµατικός του φιλοβενιζελικού κινήµατος του 1935 και στη διάρκεια της Κατοχής ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση στα πλαίσια της οργάνωσης Μίδας 614. Στη διάρκεια της Κατοχής διέφυγε στη Μέση Ανατολή, όπου εντάχθηκε σε κύκλο στελεχών συνεργαζόµενων µε τις αγγλικές µυστικές υπηρεσίες (ΜΟ4), µε σκοπό την οργάνωση αντίστασης από τα αστικά κόµµατα, ως αντίβαρο του ΕΑΜ στην Ελλάδα.

Λέλα Καραγιάννη «Ευχαριστούµε το Άρωµα», µια φράση συνθηµατική που ακουγόταν συχνά από τον ραδιοφωνικό σταθµό του Καΐρου, παραπέµποντας στην ακόµα µια φορά επιτυχή έκβαση

Στα τέλη του Ιουλίου του 1942 φτάνει στην Ελλάδα για ειδική αποστολή µε αγγλικό σκάφος. Ο Τσιγάντες εµφανισθείς ως εκπρόσωπος των Άγγλων και µεταφέροντας 12.000 χρυσές λίρες, έδωσε προτεραιότητα στην ανάπτυξη της οργάνωσης Μίδας 614 και ξεκίνησε επαφές µε όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους και µε αντιστασιακές οργανώσεις προκειµένου να επιτευχθεί κάποια µορφή συνεργασίας.

∆ηµήτρης Γληνός Γεννήθηκε στη Σµύρνη. Το 1899 πήγε στη Αθήνα (έχοντας αποφοιτήσει µε "Άριστα" από την Ευαγγελική Σχολή Σµύρνης) και γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών.

είναι οι συνεργάτες σου; - Όλοι οι Έλληνες! έχει καταγραφεί, και δεν είναι εξιδανικευµένη αφήγηση. Το πτώµα της βρέθηκε πλήρως βασανισµένο στις 27 Ιουλίου 1944 στους δρόµους της Αθήνας. Το ΕΑΜ από τις εφηµερίδες του υποσχέθηκε εκδίκηση. Αµέσως µετά την εύρεση του πτώµατος της έγιναν εκτελέσεις ατόµων που συνεργάζονταν µε τις Κατοχικές δυνάµεις και στα πτώµατα τους αφηνόταν σηµείωµα µε

το όνοµα της και έναν αριθµό που αυξανόταν Ηλέκτρα 1,2... Οι πράξεις αυτές έγιναν κυρίως από την ΟΠΛΑ. Ενώ το ΕΑΜ και το ΚΚΕ έκανε πολλές εκδηλώσεις υπέρ της µνήµης της, εκδηλώσεις που συνεχίζονται ως και σήµερα από αριστερά κόµµατα και παρατάξεις.

Στις 14 Ιανουαρίου του 1943 ιταλικό στρατιωτικό απόσπασµα περικύκλωσε το κρησφύγετό του, σε υπόγειο διαµέρισµα πολυκατοικίας επί της οδού Πατησίων στον αριθµό 86 όπου έχασε τη ζωή του. Υπήρχε ένας µυστηριώδης προδότης του Τσιγάντε, ο οποίος τηλεφωνούσε κάθε φορά στις κατοχικές αρχές και υποδείκνυε τα κρησφύγετά του, όµως πάντοτε κατάφερνε να ξεφεύγει, εκτός της µοιραίας στιγµής στο διαµέρισµα της Πατησίων. Μάλιστα, το τελευταίο τηλεφώνηµα, σύµφωνα µε πηγές από την Ελληνική Αστυνοµία, έγινε από άγνωστη γυναίκα, η οποία όµως µπορεί να ήταν βαλτή για να µη βρεθεί ποτέ ο πραγµατικός προδότης.

Χαράµατα 8ης Σεπτεµβρίου, δεν υπάρχει πια η µαύρη κούρσα που τη µετέφερε. Αντιµετώπισε τον θάνατο µε ψηλά το κεφάλι, φορώντας ένα ανοιξιάτικο φόρεµα µέσα στον θλιβερό Σεπτέµβριο. Τα παιδιά της σώθηκαν χάρη στις προσπάθειες του άντρα της.

του σχεδίου της «Μπουµπουλίνας» της Αντίστασης, της Λέλας Καραγιάννη. Η λέξη «Άρωµα» παρέπεµπε στο Αρωµατοπωλείο του φαρµακοποιού συζύγου της, µέσω του οποίου προσφέρθηκαν τεράστιες υπηρεσίες στην Εθνική Αντίσταση και µε τα έσοδά του καλύφθηκαν πολλές από τις ανάγκες του Αγώνα. Η θλίψη έγινε οργή και µίσος προς τους κατακτητές, κάτι που την οδήγησε στη δηµιουργία µιας αυτοσχέδιας αντιστασιακής εθελοντικής οργάνωσης µε κύριο γνώρισµα και διαφορά απ’ όλες τις άλλες ότι ψυχή και αρχηγός της ήταν µια γυναίκα, η Λέλα Καραγιάννη. Η εξάπλωση του δικτύου κίνησε τις υποψίες των Ιταλών, οδηγώντας στη σύλληψη εκείνης και του συζύγου της. Όταν αποφυλακίζεται, αρχίζουν οι επικίνδυνες αποστολές µε παρακολούθηση δοσιλογικών οµάδων και στρατευµάτων κατοχής – κατασκοπία, παροχή όπλων και πυροµαχικών σε αντάρτες του Ε∆ΕΣ. Η Λέλα Καραγιάννη ενίσχυε και βοηθούσε όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις, παρά το γεγονός ότι υπήρχε µια «συµπάθεια» στις λεγόµενες εθνικές οργανώσεις. «Όλα τα δάχτυλα του χεριού πρέπει να είναι ενωµένα σε γροθιά για να χτυπούν τον κατακτητή» έλεγε. Την απειλούσαν να µιλήσει, έχοντας το πιστόλι στο κεφάλι των δυο γιων της. «Τα παιδιά µου εγώ τα γέννησα, αλλά ανήκουν στην πατρίδα». Τον Ιούλιο το 1944, η Λέλα Καραγιάννη συνελήφθη από την Γκεστάπο µαζί µε τα πέντε από τα παιδιά της,

Από το 1930 άρχισε να ασχολείται ενεργά µε την πολιτική και το 1936 εξελέγη βουλευτής, συνεργαζόµενος µε το ΚΚΕ. Το 1935 εξορίστηκε στον Άη Στράτη από την δικτατορία Κονδύλη, όπως και αργότερα στη Σαντορίνη από τη δικτατορία Ι. Μεταξά. Ο ∆ηµήτρης Γληνός, κάτοικος της περιοχής Κυπριάδου (Πολυλά 49), πρωταγωνίστησε στις διεργασίες για την ίδρυση του ΕΑΜ και συνέταξε το ιδεολογικο-πολιτικό µανιφέστο «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ».

Παράλληλα εντάχθηκε στο ΚΚΕ και εξελέγη µέλος του Πολιτικού Γραφείου του κόµµατος. Ο θάνατος τον βρήκε τα Χριστούγεννα του 1943, έπειτα από µια εγχείρηση και ενώ ετοιµαζόταν να µεταβεί στην Ελεύθερη Ελλάδα, προκειµένου να ηγηθεί της κυβέρνησής της.

άδειες κυκλοφορίας

ύλο ο π ο θ α α στ

τ ώ ι γ α ν α π

... Τη στιγµή που οι σηµαίες ανεµίζουν µπροστά στην Τράπεζα της Ελλάδας, από την οδό Οµήρου ξεµπουκάρουν µε βρουχητό και χλαπαταγή τα γερµανικά τανκς. Προχωρούν µε βία και σφηνώνονται µέσα στη φάλαγγα χωρίζοντάς την στα δυο. Στη µέση απόµεινε ένας ΕΠΟΝίτης που τραβούσε µπροστά µε τη σηµαία. ∆έχεται κατάστηθα µια ριπή, κλονίζεται,τεντώνοντας πριν πέσει, το χέρι µε το κοντάρι. Ο κόσµος, που έχει παραµερίσει για λίγο στα πεζοδρόµια, βλέπει µια ξανθιά κοπέλα να ορµά, να αρπάζει τη σηµαία και να τη σηκώνει ανεµίζοντάς την µπροστά στο τανκ. Μια ριπή από το τανκ την πετάει στην άσφαλτο. Οι ερπύστριες περνούν πάνω από το κορµί της και το λιώνουν έτσι, τυλιγµένο στη σηµαία...

Στη µεγαλειώδη διαδήλωση του λαού της Αθήνας στις 22 Ιουλίου 1943, υπό την καθοδήγηση του ΕΑΜ, εναντίον της επέκτασης της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία έπεσε η Παναγιώτα Σταθοπούλου µόλις στα 17 της χρόνια.

Άδειες κυκλοφορίας που έπρεπε να βγάλει ο οδηγός τραµ ή ο εισπράκτορας την περίοδο της Κατοχής για τη µεταφορά του από τη δουλειά στο σπίτι και αντίθετα. Αν πήγαινε σε διαφορετική κατεύθυνση από όπου είχε δηλωθεί το σπίτι του, τον σκότωναν. Για αυτό το λόγο έπρεπε να βγάλει τρεις άδειες. Μία από την ελληνική αστυνοµία, µία από τους Ιταλούς και µία από τους Γερµανούς.

η ψυχή της πόλης

Παντελής Αµπαζής (www.ampazis.gr)

ΠατησΙΟΝ ΑΜΥΓ∆ΑΛΟΥ

έτοια εποχή, αρχές δεκαετίας του

κίωνος. Πίτσα στον Παεζάνο. Πινγκ-πονγκ στα

΄70 στο µυρωδάτο βιβλιοπωλείο

ΠΕΡΑ ΤΑΤΑΥΛΑ στη Μοσχονησίων. Μπύρες στην

ΧΑΡΟΥΛΑ στην Πατησίων. Στο

Αγίου Μελετίου. Σουβλάκια στον Πλάτανο στην

ύψος της Κολιάτσου. Για να ψωνί-

Αγία Ζώνης. Τάβλι και καφέ τα απογεύµατα στην

σουµε σχολικά. Τσάντα, κασετίνα,

καφετέρια απέναντι απ’ το θρυλικό Π. Τα Σαββα-

στυλό, µολύβια, γόµες, ξύστρες, µαρκαδόρους,

τόβραδα πυρετός στις ντισκοτέκ της γειτονιάς.

τετράδια και όλα τα συναφή. Με τη µαµά και τον

ΑBC, ΝΟΤΟΥΡΝΟ, STATION ONE όλες επί της Πα-

αδερφό µου. Και µετά µια µεγάλη ΙΟΝ αµυγδά-

τησίων. Αλλά και οι πρώτες πενιές. Στην ΑΣΤΡΟ-

λου απ’ το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς. Μισή-

ΦΕΓΓΙΑ του κυρ-Αντώνη του Ρεπάνη. Και

µισή. Που δεν είχαµε την υποµονή να γυρίσουµε

∆ιονυσίου και Αγγελόπουλος και Καζαντζίδης και

σπίτι να τη φάµε µε την ησυχία µας. Και τη φά-

Μπιθικώτσης απ’ τα τζουκ µπόξ στα ταβερνάκια,

γαµε στο δρόµο. Και πασαλειφτήκαµε µέχρι τα

µε κρασί χύµα και παϊδάκια.

αυτιά...

Εδώ στην Κυψέλη. Πάνω-κάτω στην Πατησίων.

Λίγα χρόνια αργότερα. Αντράκι πια. Απέναντι. Στο

Έφαγα τα καλύτερά µου χρόνια κι ακόµα πει-

ΡΑ∆ΙΟ ΣΙΤΥ. Σινεµαδάκι µε την αδελφή µιας συµ-

νάω...

µαθήτριας. Στο πρώτο µου εφηβικό ερωτικό ραντεβού. Φοράω - όλο καµάρι που επιτέλους µου κάνει- το παλτό του µπαµπά. Στη δεξιά τσέπη µια µικρή ΙΟΝ αµυγδάλου. Στο διάλειµµα ένα κοµµατάκι σοκολάτα αρκεί. Σκέτη γλύκα. Το πρώτο φιλί. Λίγους µήνες αργότερα η πρώτη κοπάνα. Καφέ στο ΣΕΛΕΚΤ. Ρεφενέ sante άφιλτρα, σπίρτα και µια ΙΟΝ αµυγδάλου απ’ το περίπτερο στην πλατεία Αµερικής. Το τρόλεϋ από Λυσιατρείον. Ένα τσούρµο σχολιαρόπαιδα. Η τσογλανοπαρέα της Φωκίωνος Νέγρη. Προορισµός το τσοντάδικο ΑΛΑΣΚΑ στην αρχή της Πατησίων στα Χαυτεία. Μας ζητάνε ταυτότητες. ∆εν έχουµε κλείσει τα δεκαεφτά. Τρώµε πόρτα. Πάµε µε τα πόδια Μοναστηράκι να χαζέψουµε στα παλιατζίδικα. Επιστροφή εγκαίρως νωρίς το µεσηµέρι µε τον ηλεκτρικό. Τα µακαρόνια µε κιµά αχνίζουν στο τραπέζι. –Πως πήγε το σχολείο Παντελάκη; –Τα ίδια ρε µάνα! ΤΑ Ι∆ΙΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΜΟΥ ΤΑ Ι∆ΙΑ ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΟΥ. Συχνά πυκνά στη ΧΑΡΑ για εκµέκ καϊµάκι. BLANOS BOWLING στο τέρµα Πατησίων. Μπιλιάρδο στο Γουέµπλευ του κυρ-Νιόνιου στη Φω-

Γέννηµα Χιώτης, θρέµµα Κυψελιώτης. Ο "παντελώς χειροποίητα" µποέµ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο µαθητής της "Ανωτάτης Ζαµπετικής" Αναφωνεί "ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και µουσικές σκηνές µε τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο µε γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"

Το εκκλησάκι αναστηλώθηκε το 1942 από τον Αναστάσιο Ορλάνδο (αρχιτέκτονα και ακαδηµαϊκό) έναν από τους θεµελιωτές της Βυζαντινής τέχνης στην Ελλάδα και αγιογραφήθηκε από το ζωγράφο Φώτη Κόντογλου.

Άγιος Ανδρέας Πρωτόκλητος: Η πιο σκοτεινή ώρα είναι πριν από το ξηµέρωµα

α Πατήσια ήταν η αγαπηµένη εξοχική περιοχή και πρωτοµαγιάτικη εκδροµή της παλαιάς Αθήνας, όταν ξεκίνησε τα πρώτα της βήµατα σαν πρωτεύουσα.

Αυτά τα Πατήσια ήταν γεµάτα ολάνθιστους κήπους, ανθισµένες γαζίες, περιβόλια και τρεχούµενα νερά. Μία κηπούπολη όπως µαρτυράει η παραφθορά του βυζαντινού ονόµατος «Παραδείσια» σε Πατήσια(κατά µία ιστορική εκδοχή). Αργότερα, στις αρχές του αιώνα, η κηπούπολη µετεξελίχτηκε σε µία καλτ συνοικία, πυρήνα της κοινωνικής ζωής της πόλης, µε κοµψά καφενεία και σοφιστικέ αέρα. Πιο σύγχρονα µεταπολεµικά αναπτύχθηκε και αφοµοίωσε το µεταµοντέρνο κίνηµα. Η αγαπηµένη γειτονιά των ηθοποιών της διανόησης, αλλά και της αστικής τάξης, µε ανάπτυξη αλλά και φινέτσα. Όλα αυτά µέχρι το ΄60, ΄70, όταν η λαίλαπα της ισοπεδωτικής ανάπτυξης ,της ανεξέλεγκτης οικιστικής επέκτασης, του αχόρταγου εργολαβικού κέρδους µε την εκµετάλλευση της χρήσης της γης αλλάζει το πρόσωπο και οδηγεί βήµα βήµα στην παρακµή. Είναι λυπηρό να βλέπει κάποιος την οικιστική πορεία µιας συνοικίας, από την άνοδο, στην απόλυτη παρακµή και απαξίωση, ειδικά όταν αντικατοπτρίζει και την πορεία της ίδιας της κοινωνίας που τη δηµιούργησε. Το σηµερινό της πρόσωπο είναι τόσο βεβηλωµένο, που τροµάζεις να διακρίνεις τα φωτεινά σηµάδια του παρελθόντος της.

Σήµερα το εκκλησάκι λειτουργεί κανονικά µε έντονη χριστιανική αλλά και φιλανθρωπική δράση, ενισχύοντας το ίδρυµα ανιάτων, είναι ζωντανός πυρήνας σε µια περιοχή που έχει ανάγκη την ανθρώπινη βοήθεια.

Μοναδική ελπίδα, ότι η πιο σκοτεινή ώρα είναι πριν τη χαραυγή. Υπάρχουν τόσα πολλά σε αυτή την «πόλη» που µπορούν να «αποκαλυφθούν» και να την αναδείξουν. Πρώτο βήµα. Ας τα γνωρίσουµε: υπάρχουν κοσµήµατα εγκαταλελειµµένα, ξεχασµένα και απαξιωµένα. Κοσµούν µε την παρουσία τους και θυµίζουν την πορεία αυτής της γωνιάς που υπήρξε λαµπρή και ιστορική.

Είναι ωραίο να ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις. Μπορεί µέχρι πρότινος να αντιµετωπίζαµε το παρελθόν της Πατησίων σαν κάτι που είναι περιττό να γνωρίζουµε, όµως δεν µπορείς να προχωρήσεις µπροστά αν δεν ξέρεις από πού έρχεσαι, όπως λένε. Σ’ αυτή τη στήλη θα κά-

πού

πατάς και πού πηγαίνεις...

νουµε βήµατα «πίσω» για να

Έξω από το ναό στη δεξιά πλευρά της εισόδου, σώζεται η κολώνα όπου η Αγία

πάρουµε φόρα…

Φιλοθέη δέθηκε και µαστιγώθηκε.

Άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος στην Πλατεία Αµερικής

Σε αυτό τον τόπο την βρήκαν οι Τούρκοι, παραβιάζοντας το

Φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την

ιερό του χώρου, σφόδρα ενοχληµένοι από το φιλανθρω-

οποία δεν αποφοίτησε ποτέ. Συνέχισε τις σπουδές του στο

πικό της έργο, αλλά κυρίως γιατί τους στερούσε υλικό γυ-

Παρίσι και αφού περιπλανήθηκε ταξιδεύοντας στην Ισπα-

ναικών προορισµένο για τα χαρέµια τους.

νία, Πορτογαλία, επέστρεψε στη Γαλλία από όπου ξεκίνησε

νιγµένο στις πολυκατοικίες κάτω από την πλα-

Βασανίστηκε σε αυτό το σηµείο που υπάρχει και σήµερα.

τη συγγραφή βιβλίων.

τεία Αµερικής, βρίσκεται το εκκλησάκι του

Εκεί την βρήκαν οι µοναχές της και την µετέφεραν στο µο-

Το 1932, µετά από ένα ταξίδι του στο Άγιο Όρος όπου ανα-

Αγίου Αντρέα του Πρωτόκλητου. Άγνωστο

ναστήρι της στην Καλογρέζα, όπου µετά από καιρό, υπέ-

κάλυψε τη Βυζαντινή ζωγραφική, ασχολήθηκε µε την αντι-

µνηµείο µεγάλης ιστορικής και αρχιτεκτονικής

κυψε στα τραύµατά της.

γραφή εικόνων και έτσι άρχισε η πορεία του ως

αξίας, αλλά κυρίως παρακαταθήκη υψίστης πολιτιστικής

∆υστυχώς οι πληροφορίες που υπάρχουν για το µοναστήρι

αγιογράφος.

κληρονοµιάς, µιας και αποτέλεσε τον τόπο µαρτυρίου της

του Αγίου Αντρέα στα Πατήσια είναι ελάχιστες.

Παράλληλα µε την συγγραφή βιβλίων, ασχολήθηκε ως

Αγίας Φιλοθέης.

Βασιλικού ρυθµού, κτίστηκε στην τότε εξοχική περιοχή,

συντηρητής εικόνων σε µουσεία (στο Βυζαντινό στο Μυ-

Η Αγία Φιλοθέη, η πολιούχος της Αθήνας µαζί µε τον Άγιο

στα Πατήσια, µακριά από το κέντρο της τότε µικρής πόλης

στρά-στο κοπτικό στο Κάιρο) και ως αγιογράφος σε ναούς.

∆ιονύση υπήρξε η Αγία Τερέζα της πόλης των Αθηνών.

των Αθηνών.

Αγιογραφώντας ναούς όπως η Καπνικαρέα, η Αγία Βαρ-

Γεννηµένη επί τουρκοκρατίας, το 1552, από πλούσια οικο-

Στην πάροδο των χρόνων, το εκκλησάκι ερηµώθηκε και

βάρα του Αιγάλεω, ο Άγιος Γεώργιος στην Κυψέλη, η Ζωο-

γένεια γαιοκτηµόνων, το γένος Μπενιζέλου, µε καταβολές

αναστηλώθηκε πολύ αργότερα.

δόχος Πηγή στην Παιανία, η Μητρόπολη της Ρόδου, αλλά

από το Βυζάντιο, ενυµφεύθει στα 14, κατόπιν πίεσης των

Το εσωτερικό κοσµούν οι αγιογραφίες του Φώτη Κόντο-

και ο Άγιος Αντρέας στη Λευκωσίας, τον οποίο ο ίδιος σε

δικών της. Ο γάµος της δεν υπήρξε υπόδειγµα συζυγικής

γλου, ενός από τους µεγαλύτερους αγιογράφους της νεό-

κείµενό του αποκαλεί µνηµείο Βυζαντινής τέχνης.

ευτυχίας. Το αντίθετο µάλλον, ήταν βίαιος και ατυχής, κα-

τερης εποχής. Στο προαύλιο υπάρχει η µαρµάρινη στήλη

Το έργο του χωρίζεται καλλιτεχνικά σε δύο περιόδους. Στην

θότι ο σύζυγός της ήταν χρόνια µεγαλύτερός της .

που βασανίστηκε η αγία από τους Τούρκους.

προπολεµική και στη µεταπολεµική.

Εχήρευσε νωρίς, στα 17 της και παρόλη την πίεση των γο-

Το εκκλησάκι αν και πνιγµένο σε ένα δρόµο, µάλλον εγκα-

Η πρώτη επηρεασµένη από την επίδραση που είχε πάνω

νιών της δεν ξαναπαντρεύτηκε, παρότι ήταν περιζήτητη

ταλελειµµένο, υπάρχει για να µας θυµίζει τη δράση της γυ-

του ο Εµπρεσιονισµός και η µαθητεία του στο Παρίσι είναι

νύφη, λόγω προίκας, µόρφωσης και οµορφιάς. Αφού πέ-

ναίκας που υπήρξε µία από τις µεγαλύτερες ευεργέτιδες

πιο δυτικοποιηµένη.

θαναν οι γονείς της ασπάστηκε το µοναχικό σχήµα και

της πόλης των Αθηνών.

Η δεύτερη, µετά την επίσκεψή του στο Άγιο Όρος, όπου

αφιέρωσε τη ζωή της στο Θεό και το έργο της στις φιλαν-

Στο µικρό περίβολο της εκκλησίας υπάρχουν κρήνες και

αναµοχλεύει τους δρόµους της παραδοσιακής αγιογρα-

θρωπίες, κάνοντας πλήθος αγαθοεργιών. Έγινε προστάτιδα

κίονες από την αυθεντική του µορφή.

φίας, είναι πιο καθαρή, πιο ανόθευτη, χωρίς επιδράσεις,

της ορθοδοξίας και φύλακας άγγελος των νέων γυναικών,

Αν και πνιγµένο από τα γύρω κτίρια, και χωρίς να είναι αρ-

εκτός Βυζαντινού πεδίου, και πιο κοντά στην Ελληνική πα-

που εκείνη την εποχή δεινοπαθούσαν από τη βαναυσότητα,

χιτεκτονικά ένα άρτιο έργο, αποπνέει σεβασµό µε τη λιτή

ράδοση.

αλλά και την απειλή του χαρεµιού.

και απέριττη µορφή του.

Ο Φώτης Κόντογλου πέθανε στις 3 Ιουλίου το 1965.Θεω-

Πρώτο της έργο ήταν η ανέγερση του Αγίου Αντρέα του

ρείται από τους σηµαντικότερους εικαστικούς , ο οποίος

Πρωτόκλητου, στο τότε κέντρο της Αθήνας, στην Αρχιεπι-

άνοιξε δρόµους στην Ελληνική ζωγραφική, αλλά και ανα-

σκοπή Αθηνών, το οποίο προικοδότησε µε κτήµατα, µετόχια και δαπανώντας έτσι την πατρική της περιουσία. Το εκκλησάκι στα Πατήσια κτίστηκε πολύ αργότερα, όταν η φήµη της Αγίας Φιλοθέης είχε κάνει την προσέλευση του

Φώτης Κόντογλου, ο αγιογράφος του Αγίου Ανδρέα στη Λευκωσίας

ριοχή εξοχική, γεµάτη περιβόλια, τόπο κατάλληλο για πε-

ρισυλλογή και αποµόνωση.

Παρασκευής, από τον οποίο πήρε και το επίθετό του.

κόσµου πληθώρα, σε τέτοιο σηµείο ώστε να αλλοιώνεται η αρχική εικόνα κατάνυξης και ησυχαστηρίου των µοναχών της. Έτσι επιλέγει την τότε απόµακρη περιοχή, στα Πατήσια, πε-

βίωσε την Βυζαντινή αγιογραφία, δίνοντάς της καινούργιους δρόµους µέσα από την παράδοση. Σε µία εποχή που η τέχνη δυτικοκρατείται, ο Κόντογλου αναζήτησε τις αξίες του παρελθόντος και έφερε στο προ-

Φώτης Κόντογλου, ένας από τους γνωστότε-

σκήνιο µία τέχνη που κινδύνευε να χαθεί. Αυτή της Βυζαν-

ρους αγιογράφους, ζωγράφισε το εσωτερικό της

τινής ζωγραφικής.

εκκλησίας όταν αυτή αναστηλώθηκε. Γεννηµέ-

Μαθητές του, όπως ο Τσαρούχης, πήγαν την Ελληνική ζω-

νος στο Αϊβαλί το 1895 και µεγαλωµένος από το

γραφική ένα βήµα πιο µπροστά.

θείο του Στέφανο Κόντογλου, ηγούµενο της µονής Αγίας Από την Ρένα Βάλλα

ΝΑΤΑΛΙΑ ΣΑΜΑΡΑ - ΓΚΑΙΤΛΙΧ

Γεύσεις της Κατοχής Μήνας Αύγουστος. Η τρόικα, µε τις απαιτήσεις της, είναι σε διακοπές ενώ εγώ περνώντας τις δικές µου µεταξύ καθιστικού και κουζίνας, ανακαλύπτω τρεις κατοχικές συνταγές για υπέροχες µαρµελάδες χωρίς ζάχαρη*. Καλό υπόλοιπο φθινόπωρο! * Τα δίσεκτα εκείνα χρόνια η ζάχαρη ήταν είδος σπάνιο και πανάκριβο.

Μαρµελάδα σταφύλι

Μαρµελάδα σταφίδα

Μαρµελάδα σύκο

Με τα σταφύλια, ειδικά τα σαββατιανά, µπορούµε να κάνουµε µια πολύ ωραία µαρµελάδα, χωρίς καθόλου ζάχαρη.

Με µαύρη σταφίδα γίνεται µια ωραιότατη µαρµελάδα, χωρίς ζάχαρη φυσικά.

Ωραία µαρµελάδα, χωρίς ζάχαρη, γίνονται τα σύκα.

Yλικά: • Σταφύλια • 1 φύλλο αρµπαρόριζας µαζί µε το κοτσανάκι του

1. Σουρώνουµε τα σταφύλια στο τρυπητό ώστε να µείνουν µέσα στο δοχείο µονάχα τα κουκούτσια (αν έχουν) και οι φλούδες. Καλύτερα ξύνουµε µια µια τις ρόγες στον τρίφτη πετώντας κουκούτσια και φλούδες. 2. Αδειάζουµε τον πολτό, µαζί µε την αρµπαρόριζα, σε κατσαρόλα και τον βράζουµε ώσπου να πήξει. 3. Αφαιρούµε την αρµπαρόριζα και έχουµε µια πολύ υγιεινή µαρµελάδα.

Yλικά: • Μαύρη σταφίδα • Χυµό ενός ή δύο πορτοκαλιών • Σταφιδίνη (προαιρετικά)

1. Περνάµε τη σταφίδα από τη µηχανή του κιµά (ή το µούλτι). 2. Τη βάζουµε να βράσει µε νερό και να δέσει. 3. Ρίχνουµε το χυµό των πορτοκαλιών για να δώσουµε περισσότερη νοστιµάδα. 4. Αν θέλουµε να διατηρηθεί η µαρµελάδα όλον τον χειµώνα, βάζουµε στο δέσιµο σταφιδίνη.

Έτσι γεννήθηκε η κουζίνα της πείνας που είναι η πιο ευφάνταστη, η πιο δηµιουργική και, γιατί όχι, η πιο υγιεινή, αφού δεν εµπεριέχει λίπη, αλλαντικά, κόκκινα κρέατα, πλήρη γαλακτοκοµικά προϊόντα, κ.λπ., υπεύθυνα για τις υπερβολικές τιµές χοληστερίνης στο αίµα, την αυξηµένη αρτηριακή πίεση και τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων. Υγιεινή διατροφή θα την αποκαλούσαµε µε καµάρι σήµερα. Ο εφιάλτης της γεύσης τότε.

Yλικά: • Σύκα • Λίγη σταφιδίνη (προαιρετικά)

1. Κόβουµε τον κόµπο και το κοτσανάκι. 2. Τα πλένουµε καλά και τα περνάµε, µε τις φλούδες, από τη µηχανή του κιµά (ή του µούλτι). 3. Τα βάζουµε σε κατσαρόλα να βράσουν µε το νερό που θα χύσουν µόνα τους. 4. Τα ανακατεύουµε συνεχώς και τα αφήνουµε να δέσουν καλά. 5. Προαιρετικά προσθέτουµε σταφιδίνη.

Το βιβλίο της Σαµαρά µπορείτε να το βρείτε στα βιβλιοπωλεία: • ∆ιαγώνιος, Πατησίων 306 • Κυψέλη του βιβλίου, Πατησίων 354

Οι νοστιµιές της Μαίρη ς Α

ν δε βάλεις χαµόγελο κόβει η µπεσαµέλ! Έτσι εξηγείται η νοστιµιά των λαχανοντολµάδων, που χρόνια τώρα µαγειρεύουν µε σπιτικό τρόπο σε αυτό το εστιατόριο. Από το 1995, η Πλατεία Αγίου Γεωργίου απέκτησε ένα αξιόλογο χώρο γεύσης. Το ενδιαφέρον µε τις Νοστιµιές της Μαίρης είναι ότι πρόκειται για έναν πολύχρωµο προορισµό. Τις καθηµερινές τα µεσηµέρια ηλικιωµένοι της γειτονιάς τρώνε και συζητάνε. Το βράδυ παρέες από πιο νέους ανθρώπους δίνουν ραντεβού εκεί, τρώνε και µετά συνεχίζουν την έξοδό τους. Πιο αργά άνθρωποι του θεάτρου, ηθοποιοί, σκηνοθέτες και συγγραφείς σµίγουν και τα λένε... Και βέβαια όλη την ηµέρα υπάρχουν τα παιδιά που φέρνουν τις νοστιµιές στο χώρο σας, στην εργασία και στο σπίτι. Η ατµόσφαιρα αλλάζει συνεχώς ανάλογα την ώρα και την ηµέρα. Πάντα όµως η Μαίρη είναι παρούσα, αυτή, η οικογενειά της και οι νοστιµιές της. Η σπιτική σπανακόπιτα µε χειροποίητο φύλλο, τα πικάντικα κεφτεδάκια, τα παπουτσάκια µε την υπέροχη µπεσαµέλ, τα καλοψηµένα κρεατικά, τα εξαίσια λαδερά, οι σούπες που είναι βάλσαµο σε κάθε περίπτωση, αγκινάρες αλά πολίτα, φρεσκοτηγανισµένα ψάρια και φυσικά ο µπακαλιάρος σκορδαλιά (από τα δυνατά σηµεία του µαγαζιού) είναι µερικά από τα πολλά νόστιµα που αξίζει να δοκιµάσουµε. Ύ δ ρ α ς 2 - 4 , Π λ α τ ε ί α Α γ . Γ ε ω ργ ί ου Τ . : 21 0 8 2 2 9 2 3 9 / 2 1 0 8 2 1 3 1 3 6 Α ν ο ι χ τ ά α π ό 12 µ . µ . - 2 . 0 0µ . µ .

ή ν νοµ δια τ’ οίκο κα

ή ν νοµ δια τ’ οίκο α κ

α κ φ Η γιά 16 χρόνια "ΤA ΣΤΑΧΥΑ" είναι κοντά σας µε τα γνωστά σε όλους αρτοποιήµατα. Τώρα µεγαλώσαµε µε "TA ΣΤΑΧΥΑ cafe" να σας προσφέρει espresso Mokarico µόνο µε 1ευρώ Σπυρίδωνος Τρικούπη 12, Εξάρχεια, Αθήνα mail:info@tastaxua.com fb:www.facebook.com/τα σταχυα

ΦΡΟΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΤΗΣΙΩΝ Π

τ.: 211 18 28 170 ΧΑΛΚΙ∆ΟΣ 22, 11143 ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΑ 8.00π.μ.-15.00μ.μ ΦΡΕΣΚΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΩΛΗΣΗ ΧΟΝΔΡΙΚΗ-ΛΙΑΝΙΚΗ ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΔΩΡΕΑΝ

µπαµπάς µου ενώ είχε πατήσει πια τα 60, µας ανακοίνωσε µια ωραία πρωία ότι θα κλείσει ένα κοµµάτι της πιλοτής για να κάνει λέει το δικό του χώρο. Να νιώθε λίγο πιο ανεξάρτητος πια και να καλεί τους φίλους του ελεύθερα (κάλιο αργά παρά ποτέ). Με πολύ µεράκι λοιπόν ξεκίνησε µόνος του να δηµιουργήσει τον οίκο της ελευθερίας του. Μέσα σε µόλις ένα µήνα είχε δηµιουργήσει τον απόλυτο και όµορφο χώρο για εκείνον. Τα ‘’εγκαίνια’’ έγιναν και ο κόσµος αρκετός. Εκεί κατάλαβα πως ο µπαµπάς είχε πολλούς φίλους. Όσο περνούσε ο καιρός ο κόσµος πλήθαινε τα γέλια και οι φωνές ακόµα περισσότερο. Κάποια στιγµή συνειδητοποίησα πως όλοι αυτοί είχαν αντικλείδι και όποτε ήθελαν κάνανε την είσοδο τους ακόµα και αν ο οικοδεσπότης έλειπε. Έγινε η ‘’φωλιά’’ για όλους τους παντρεµένους και µη, που αναζητούσαν λίγες ώρες ελευθερίας. Είχαν ένα δικό τους ταµείο που ο καθένας έδινε τον οβολό του, γιατί όπως καταλαβαίνετε ζούµε και σε δύσκολες εποχές. Μαγειρεύανε όλοι (έτσι έµαθε και ο µπαµπάς µου να χρησιµοποιεί κατσαρόλα και στη συνέχεια να γίνει ένας εξαίσιος µάγειρας). Είχανε αποκτήσει την δική τους κάβα και περνούσαν ώρες ατελείωτες συζητώντας, τρώγοντας και πίνοντας. Μια µέρα άρχισε να τριγυρνάει στα αυτιά µου η λέξη γιάφκα. ∆εν είχα καταλάβει τι ακριβώς γινότανε ώσπου ακούω τον πατέρα µου να κατεβαίνει στο ησυχαστήριό του και κλείνοντας την πόρτα του σπιτιού µας, λέει: ‘’Μαρία πάω στη γιάφκα’’. Μαρία να τονίσω σε αυτό το σηµείο είναι η µαµά µου. Εκεί µου λύθηκαν όλες οι απορίες περί γιάφκας. Όλοι ‘’οι συγκάτοικοι στην τρέλα’’ την ‘’φωλιά’’ τους την είχαν ονοµάσει γιάφκα. Αλίµονο αν µας άκουγε κανείς από τη γειτονιά. Να πω επίσης πως το γλέντι ξεκινούσε στις 4 τα ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ και τελείωνε αργά το απόγευµα. Έχουν µαλώσει οικογένειες και οικογένειες για την περιβόητη γιάφκα. Από την δική µου πρώτη και καλύτερη καθώς η µάνα µου ωρύεται που λείπει συνέχεια ο µπαµπάς από το σπίτι, µέχρι τις γυναίκες των άλλων συντρόφων που αντιµετώπιζαν το ίδιο πρόβληµα. Μέχρι και προσωπικό κουρέα έχει η γιάφκα, που τους κάνει οµαδικά κουρέµατα και περιµένει ο καθένας τη σειρά του. Κάποιες φορές κάνουν τόσο πολύ φασαρία που εκνευρίζοµαι, αλλά όταν στη συνέχεια βλέπω εξηνταπεντάρηδες να δηµιουργούν παρέα εικοσιπεντάρηδων, εεεε εκεί λυγίζω. Βλέπω τη χαρά να τους τριγυρίζει όπως στα νιάτα τους και τους συγχωρώ. Γιατί και οι γονείς µας άνθρωποι είναι, έχουν τις δικές τους ανάγκες και έχουν κάνει το καθήκον τους εν πάση περίπτωση. Μας µεγάλωσαν, µας σπούδασαν, κάποιους µας πάντρεψαν, ας κάνουν κάτι και για εκείνους... Μην είµαστε αυστηροί µαζί τους. Αφού πλέον προτείνω ανεπιφύλακτα και στη µαµά µου να κάνει µε τις φίλες της, το στέκι τους στην ταράτσα του σπιτιού. Θέλει και λίγο τρέλα όµως! 1. Στους τρελούς εξηντάρηδες 2. Στον τρελό µπαµπά µου

αγειρειό και όχι µαγειρείο. Θέλει προσοχή ο τονισµός. Γιατί ένας διαφορετικός τονισµός, αλλάζει εικόνες, µυρωδιές και ανθρώπους. Το µαγειρειό σαν λέξη κάπου στην πάροδο των χρόνωνν χάθηκε και αντικαταστάθηκε από µια πιο καθώς πρέπει και πιο µοντέρνα, το µαγειρείο, για να προσελκήσει και ένα πιο εξευγενισµένο κοινό. Το µαγειρειό λοιπόν µετατράπηκε σε µαγειρείο µε φανταχτερές βιτρίνες, λίγο πιο κυριλέ και δήθεν φαγητά σε κεντρικούς δρόµους της µεγαλούπολης. Τα αυθεντικά µαγειρειά πάντως βρίσκονται µέσα σε στενά δροµάκια και πλατείες. Είναι συνήθως οικογενειακά, προσφέρουν σπιτικό φαγητό µε παραδοσιακή κουζίνα, σίγουρα σερβίρουν ρεβύθια ή φασολάδα. Η συνταγή τους, η γεύση τους και η µυρωδιά τους θα είναι η ίδια όσα χρόνια και αν περάσουν. ∆εν θα έχει αλλάξει τίποτα! Το κλίµα θα παραµένει το ίδιο φιλικό όπως επίσης και η σταθερότητα των ανθρώπων. Νιώθω λοιπόν την ανάγκη να σας δώσω µερικές εικόνες. Όταν µπαίνεις µέσα σε ένα µαγειρειό δεν ξεχωρίζεις την µυρωδιά ενός µόνο φαγητού, άλλα την συµπύκνωση όλων. Μία απροσδιόριστη µυρωδιά τόσο οικεία... Τα τραπέζια δεν είναι ποτέ όλα ίδια. Υπάρχουν στρογγυλά, τετράγωνα, πιο µικρά και πιο µεγάλα. Τον τοίχο διακοσµούν κλασικοί πίνακες και φωτογραφίες του µαγαζάτορα που συνήθως είναι και ο αρχιµάγειρας σε διάφορες φάσεις της ζωής του. Από τότε που ήταν νέος και το άνοιξε, µέχρι τώρα που

πλέον έχει µεγαλώσει. Έχει διασκορπισµένα διάφορα αταίριαστα µπιµπελό και αντικείµενα χαρισµένα από αγαπηµένους πελάτες καθώς νοιώθουν τον χώρο σαν δικό τους. Το γκαρσόν αποτελεί τη µορφή του µαγαζιού και µπορεί αναπάσα στιγµή να σε κάνει να γελάσεις. Η µουσική ακούγεται σίγουρα από κάποιο κασετόφωνο µε κάθε λογής τραγούδια που από αυτά εννοείται δε λείπει ο Καζαντζίδης. Και κάπου εκεί ανάµεσα στα οικεία πρόσωπα του µαγειρειού έρχονται να συµπληρώσουν το παζλ οι Άγγλοι που ήρθαν για διακοπές στην Ελλάδα, γνώρισαν και αγάπησαν το αφεντικό και αποφάσισαν να µείνουν και να δουλέψουν γι αυτό και ας µην ξέρουν γρι από Ελληνικά. Η πελατεία του µαγαζιού αποτελείται κυρίως από τους σταθερούς. Άνθρωποι της γειτονιάς που ζουν και εργάζονται εκεί γύρω. Μία άλλη φιγούρα είναι οι µακρινοί, εκείνοι που έρχονται κάθε τόσο γιατί έχουν βρει ένα στέκι που το έχουν αγαπήσει και έχουν δεθεί µαζί του. Μία τρίτη περίπτωση είναι οι περαστικοί, οι άσχετοι που µερικοί θα ξαναέρθουν, ενώ άλλοι όχι. Εκεί λοιπόν θα βρούµε τον συνταξιούχο δικαστικό, τον εργαζόµενο του διπλανού µαγαζιού, την νεαρή φοιτήτρια... Άνθρωποι καθηµερινοί... Σαν να πείνασα µε όλα αυτά. Λίγο πιο κάτω από το σπίτι µου, χωµένο σε ένα στενάκι που δεν περνάει αυτοκίνητο είναι το µαγειρειό της Στέλλας και πόσα ακόµα σε όλη την Κυψέλη και την Αθήνα. Θα τα βρείτε αρκεί να κοιτάξετε καλά στα στενά και να πιάσει η µύτη σας το σύµπλεγµα µυρωδιών.

Σαν πας στο µαγειρειό...

Το εστιατόριο Μαρτίνη έχει την ιστορία του σαραντατρία χρόνια τώρα… Πρόκειται για µια ευχάριστη γωνιά µε προσεγµένη διακόσµηση και αρµονικούς χρωµατισµούς. Καθηµερινά ετοιµάζονται σαράντα περίπου µαγειρευτά! Παραδοσιακές ελληνικές και µεσογειακές γεύσεις µας περιµένουν να τις γευτούµε, θυµίζοντάς µας το σπιτικό φαγητό.

Μαρτίνης Παραδοσιακή Ελληνική Κουζίνα Πατησίων 289 & Ιακωβάτων / Λειτουργεί από τις 11.00 π.µ. έως 02.00 π.µ. / τ.: 210 2111063

κος Βασίλης Σπανογιάννης, εδώ και 1,5 χρόνο σεφ στο εστιατόριο “Μαρτίνης” άλλαξε την κουζίνα µε πιάτα που µοσχοµυρίζουν Ελλάδα, δεν χάνουν όµως τη δηµιουργική τους όψη, βάζοντας µπόλικη γνώση, εµπειρία και µεράκι. Μας λέει ότι το φαγητό θέλει το 100% τριών αισθήσεων, όραση, όσφρηση και γεύση για να είναι ο πελάτης ευχαριστηµένος. Μας προτείνει να δοκιµάσουµε σαλάτα ζυµαρικών µε βίδες σβησµένες µε κρασί κρατώντας πάντα κάποια µυστικά για τον εαυτό του. Τα συγχαρητήρια στα µάτια των θαµώνων είναι η τελική ικανοποίηση για να βρεθεί ξανά την άλλη µέρα στην κουζίνα και να δηµιουργήσει είτε ρολό κοτόπουλο που προτιµούν οι περισσότεροι, είτε µοσχαράκι µε κολοκυθάκια, είτε σουφλέ πατάτας διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο.

www.logotypo.com.gr

ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ

Το Bioline είναι ένα κέντρο αισθητικής που υπακούει στις αρχές της υγιεινής και της αρµονίας… Ένας χώρος που δηµιουργήσαµε για να αγκαλιάσουµε εσάς και να φροντίσουµε την αισθητική του προσώπου και του σώµατος σας. Υψηλής ποιότητας, εξατοµικευµένες υπηρεσίες και επιστηµονικώς προηγµένα προϊόντα καλύπτουν τις ανάγκες σας µε εξαιρετικά αποτελέσµατα. Σας περιµένουµε, λοιπόν, στο χώρο µας και θα χαρούµε να σας βοηθήσουµε να επιλέξετε την ιδανικότερη θεραπεία.

Ανανέωση Προσώπου | Ανανέωση Σώµατος | Αποτρίχωση Προσώπου-Σώµατος | Μακιγιάζ

Αικατερίνη ∆εµάγκου, Πτυχιούχος Αισθητικός Κοσµετολόγος ΤΕΙ Αθηνών

ΠΑΤΗΣΙΩΝ 135, ΑΘΗΝΑ τ.: 210 8644696, 2108644447 κ.: 6951926446 e-mail demagouK@yahoo.gr

.. . η νίκ ο λ α σ σ Θ Θε ησίων τ Π Πα

ρόσφατα βρέθηκα να περνώ το βράδυ µου ανάµεσα σε γνωστούς και αγνώστους πίνοντας ρακόµελα κάπου στο κέντρο. Στην παρέα µου βρισκόταν µια κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη που την κάλεσαν ως αναπληρώτρια σε ειδικό σχολείο της Αθήνας. Είναι η τρίτη χρονιά φέτος, άλλα κάθε φορά πηγαίνει και σε διαφορετική περιοχή. Πάνω στην κουβέντα και ανάµεσα σε συζητήσεις περί ανέµων και υδάτων µας είπε πως τα προηγούµενα χρόνια έµενε σε κάποιον κάθετο της Πατησίων. Έπειτα κάποιος άλλος από την παρέα την ρωτάει αν γνωρίζει την εφηµερίδα “Η Πατησίων Ζει”. Εκείνη απαντάει µε ενθουσιασµό πως την ψάχνει σε καφετέρειες, µαγαζιά και µπαρ κάθε µήνα γιατί µιλάει για τον τόπο της. Σε εκείνο ακριβώς το σηµείο την ξαναρωτάω από που είναι. Μου έκανε εντύπωση που αποκαλούσε την Πατησίων “τόπο της”. Έµοιαζε αλλόκοτο για έναν άνθρωπο που έχει ζήσει µόνο για δύο χρόνια και µάλιστα σε µια τέτοια περιοχή που έχει ακούσει τα χίλια µύρια να µιλάει µε τόση αγάπη γι αυτήν. “Στην θεσσαλονίκη, µόνο τα δύο τελευταία χρόνια µένω στην Πατησίων, αλλά τη θεωρώ σπίτι µου. Την µαθαίνω και την διαβάζω καθηµερινά, δεν την φοβάµαι! Την περπατάω καθηµερινά ακόµα και τα βράδια τότε που η Ακρόπολη φαίνεται καλύτερα από την Πατησίων, στο τέλος της. ∆ιαφωνώ µε όλα όσα ακούγονται γι αυτήν”. ∆ύο χρόνια εδώ και κατάλαβε την ιδιαιτερότητά της. Μήπως να κάνουµε και οι υπόλοιποι το βήµα;

ίναι Ιούνιος, είµαστε στην οδό Mπουµπουλίνας, καθόµαστε στο πάτωµα σε ένα στρώµα, ο Λουκέτος τριγυρίζει στα πόδια µας, µασάει τα µανίκια µας, επιζητά την προσοχή µας...Το παράθυρο είναι ανοιχτό, απ’ έξω έρχεται δροσερό αεράκι και η σιωπή από τις γύρω πολυκατοικίες. Αυτό δεν είναι ένα βράδυ ποδοσφαιρικών φωνών, δεν ακούς µπύρες να ανoίγουν, πανηγυρισµούς, δεν ακούς καν φωνές, µόνο σιωπή. Απέναντι µας µια τηλεόραση µε φορητή κεραία, µοιάζει µε κατσαρίδα και µου προκαλεί ανατριχίλα... Κλείνω τα µάτια, υπάρχει χρόνος, το πράγµα κυλάει αργά και υπάρχει ακόµα κρασί στο ψυγείο. Θυµάµαι την πρώτη νύχτα στην Αθήνα, λίγα τετράγωνα πιο κάτω, 15.000 και µια µέρες πριν (στραβάδια απολύοµαι!). Μυρίζει σοκολάτα. Η ατµόσφαιρα κάπως ψυχεδελική, από απέναντι ο Cobain µε κοιτάζει µε το τσιγάρο να κρέµεται από τα χείλη του, το κλίµα τραβάει cure αλλά τα ηχεία παίζουν AC/DC. Μιλάµε –για τι άλλο;-για τέχνη. Είναι ακόµα η εποχή που προσπαθούµε να καταλάβουµε τις διαλέξεις του Γ.Β, αναρωτιόµαστε τι είναι ο µεταµοντερνισµός, στην άκρη των χειλιών όλων µας κρέµεται η λέξη αποδόµηση, κανείς δεν τολµάει να την πει, κανείς δεν ξέρει τι σηµαίνει...Κάποιος µας λέει ότι αγόρασε ένα αντίτυπο του η γέννηση της φυλακής του Μισέλ Φουκώ... Τον κοιτάζουµε µε θαυµασµό, δεν θα το διαβάσει ποτέ... Το τι υπάρχει στο µεσοδιάστηµα είναι κάπως θολό...φυσικά ακόµα και σήµερα στους άδειους τοίχους του αµφιθεάτρου Σάκης Καράγιωργας αντηχεί η φωνή του Γ.Β να φωνάζει-όχι άδικα«είστε ζώα» και να µας καλεί να µάθουµε γαλλικά για να διαβάσουµε Baudrillard από το πρωτότυπο, στην αίθουσα 108 µυρίζει ακόµα τσιγάρο από τις συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου που γίνονταν στα µουλωχτά αραιά και που και φυσικά νιώθω ακόµα την αίσθηση του χειµωνιάτικου ήλιου στο πρόσωπο µου τις µέρες που ξαπλωµένοι στο γρασίδι του κήπου της σχολής απολαµβάναµε το προνόµιο της απόλυτης αεργίας. Στο δρόµο της επιστροφής ο αέρας µου παγώνει το πρόσωπο, πάνω σ’ένα σαραβαλιασµένο ποδήλατο χωρίς φρένα διασχίζουµε την άδεια λεωφόρο Αλεξάνδρας µε προορισµό την πλατεία Αττικής. Τον κρατάω σφιχτά από τη µέση. Ακούµε ακόµα αχνά τον Λουκέτο να γαβγίζει καθώς αποµακρυνόµαστε. Σκέφτοµαι το πέτρινο αµφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα, τα τέσσερα χρόνια που έζησα εκεί µετρώντας τα τούβλα στους τοίχους και το τροµαγµένο πρόσωπο µου σε ένα τζάµι της οδού Πατησίων λίγες µέρες πριν, εκεί που τα βήµατα µου µε πήγαν να ζητήσω δουλειά και αναρωτιέµαι: Πώς καλπάζει η ζέβρα στο κλουβί της;

Μο ναδ ικέ ς Φαίδρα

ρα β έ ζ ζει η ά π λ α κ Π της; ώς ί Πώ β υ ο κλ σ σττο

Βρ ε γ στην µ ένα φύλλ Πατη σίω ν α ο

µυαλό µου φεύγει σαν φόρµουλα σε γκραν πρι στην εκκίνηση. Σαν από αυτές µε τα κόκκινα χτυπητά χρώµατα και τα φαρδιά λάστιχα. Θα δω δηλαδή κάτι απλό, θα ακούσω µία λέξη, θα παρατηρήσω µία εικόνα και θα σκεφτώ τα πιο παράτερα πράγµατα. Θα σκαρφιστώ, θα µπλέξω εικόνες, θα γεννήσω άλλες τόσες. Να, τις προάλλες µε το πρωτοβρόχι προχωρούσα στα πεζοδρόµια της Πατησίων. Είδα ριγµένα κάτω φύλλα από δέντρα, κιτρινισµένα, υγρά. Σκέφτηκα για τον κύκλο της ζωής και πως δεν πρέπει να στεναχωριόµαστε όταν κάτι πάει να τελειώσει, γιατί κάτι άλλο αρχίζει. Τι θα µπορούσαµε να κάνουµε άραγε µε τα φύλλα; Να τους δώσουµε µία θέση στην πόλη ακόµα και έτσι όπως είναι εκεί πεσµένα. Σκέφτηκα ότι θα µπορούσαµε να τα κάνουµε ταπετσαρίες εξωτερικού χώρου. Φανταστείτε τις εξωτερικές όψεις των κτηρίων να διακοσµούταν από χιλιάδες φύλλα. Ουάου..! Έπειτα σκέφτηκα κάτι πιο µεγαλεπήβολο. Να τα µαζέψουµε όλα στο περίβολο του Αρχαιολογικού Μουσείου και να διοργανώναµε µια µεγάλη γιορτή για το φθινόπωρο. Να ακούγοταν βαλς σε όλη την περιοχή. Ήµουν έτοιµη να σκεφτώ κάτι ακόµα πιο έντονο, όταν ένα σύµπλεγµα από µερικά αχάριστα πεσµένα -αυτά που εγώ προσπαθούσα να σώσω- στάθηκαν η αιτία για να γλυστρήσω και να βρεθώ ξαπλωµένη στο πεζοδρόµιο. Τώρα οι φίλοι, µου γράφουν αφιερώσεις στον νάρθηκα που αγκαλιάζει το δεξί µου χέρι. Άλλες µου αρέσουν, άλλες όχι. Μα µία µε εκνευρίζει αφάνταστα. "Ωραία η φαντασία αλλά πονάει!"

ς ε ί ρ ο τ ισ

Όποιος, όποια θέλει µοιράζεται µαζί µας τις 150-300 λέξεις που έχει µέσα του. Κάποιες θα δηµοσιευτούν, όλες θα ανεβαίνουν στο διαδικτυακό τόπο. Στείλτε το στο

pati

il.gr

gma

si@ ione

Εδώ και µερικούς µήνες το έντυπο Η Πατησίων Ζει διακινείται στην ευρύτερη περιοχή, τόσο στα κεντρικά σηµεία της Λεωφόρου, όσο και στις γειτονιές της. Από τα Χαυτεία µέχρι τα Άνω Πατήσια, από την Πλατεία Κυψέλης µέχρι και τις παρυφές της Αχαρνών. Σε όλες αυτές τις περιοχές τα προβλήµατα δεν λείπουν όπως δεν λείπουν και οι άνθρωποι, οι καταστηµατάρχες, οι οµάδες και οι σύλλογοι που προσπαθούν να αντέξουν σε µία δύσκολη περίοδο αλλά και περιοχή. Το έντυπο «Η Πατησίων Ζει»

Στα πλαίσια της προσπάθειας

συµβάλλει και αυτό µε τον τρόπο του στην προσπάθεια αντοχής των περιοχών µας

να αναδείξουµε την αγορά και

οικονοµικά, πολιτιστικά, κοινωνικά.

τα εµπορικά καταστήµατα της Πατησίων και των γύρω περιοχών για την ενίσχυση της τοπικής οικονοµίας µοιράζουµε αυτή την αφίσα σε όλη την περιοχή. Μπορείτε να επικοινωνήσετε µαζί µας για να σας τη φέρουµε ή να περάσετε από το ατελιέ και να πάρετε όσες θέλετε.

επικοινωνία:

/ e-mail: patisionadv@gmail.com

/ Tροίας 41, 112 57, Αθήνα τ.: 210 82 29 040 f.: 210 82 29 604

/ http://patisionzei.weebly.com

Η Λεωφόρος αυτή παρουσιάζει ένα σηµαντικό στοιχείο που της δίνει µία θετική ιδιαιτερότητα. Βρίσκεις τα πάντα, από ένα επιδιορθωτήριο δίπλα σε ένα κινηµατογράφο, από ένα εστιατόριο δίπλα σε ένα εµπορικό. Αυτή η ποικιλία είναι πολύ σηµαντικό να διατηρηθεί και να γίνει ακόµα πιο γνωστή στον κόσµο. Το έντυπο έχει γίνει ήδη γνωστό σε χιλιάδες κατοίκους, εργαζόµενους, περαστικούς. Τα σηµεία διανοµής έχουν φτάσει τα 220. ∆ιατηρούµε πάντα την διακίνηση χέρι µε χέρι, στο δρόµο που είναι ζωντανή και άµεση. Τέλος ένα δίκτυο µε πάνω από 200 φίλους, πελάτες και γνωστούς δίνουν εκατοντάδες τεύχη στο περιβάλλον τους, οικογενειακό και επαγγελµατικό. Θέλουµε να έρθουµε σε επαφή µαζί σας για να δούµε το αν και πως µπορείτε να βοηθήσετε αλλά και να βοηθηθείτε από τις σελίδες του «Η Πατησίων Ζει». Να φτιάξουµε µαζί τις µακέτες, να φωτογραφήσουµε τα προϊόντα σας, το χώρο σας και να αναδείξουµε εσάς και την επιχείρησή σας, σε καλές τιµές µε πολύ θετική ενέργεια. Γιατί πάνω απ’ όλα αυτή µας χρειάζεται...

«Η Πατησίων Ζει» παρουσιάζει τους τεχνικούς της γειτονιάς σας!

ΚΛΕΙ∆ΑΡΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ > KEY SIAMO ∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Τοποθετούνται κλειδαριές ασφαλείας Κατασκευάζονται παντός τύπου κλειδιά, για πόρτες ασφαλείας - αυτοκινήτωνκαταστηµάτων. Ηλεκτοµαγνητικές κλειδαριές θυρών. Συστήµατα συναγερµού Φωκίωνος Νέγρη 13, Κυψέλη Τ.: 2108649272, Κ.:6972003564 www.keysiamo.gr

ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ > ΠΡΟΕΚΤΑΣΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗ EΠΙΣΚΕΥΕΣ - ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ Ηλεκτρολογικές Εργασίες-Υδραυλικές Εργασίες-Ελαιοχρωµατισµοί-Αποκατάσταση τοιχοποίας και οροφών-Μερεµέτια Τροίας 31, Αθήνα 112 57, Τ.: 2108826141, Κ.: 6932445809 E.: proektasis_techniki@otenet.gr www.proektasis.gr

∆ΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ > ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ ΤΣΙΓΚΑΝΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ - ΣΠΙΡΑΛ - ΘΕΡΜΟΚΟΛΛΗΣΗ Ακαδηµίας 98-100 (Εντός στοάς) Τ.-F.: 2103301298 E.: zoi23002@hotmail.com

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΤΖΑΜΙΑ > LOUISGLASS ΛΕΩΝΙ∆ΑΣ ΡΟΥΣΣΟΣ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΕΣ - ΚΡΥΣΤΑΛΛΑ - ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΓΥΑΛΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ Τοποθέτηση Υαλοπινάκων (τζαµιών) στην ήδη υπάρχουσα κατασκευή, απλά και οικονοµικά εξασφαλίζοντας εξοικονόµηση ενέργειας. Αγαθουπόλεως 4 (Φωκ. Νέγρη) Τ.-F.: 210 86 64 153, Κ.:6944126380 E.: leonidasroussos@hotmail.com, www.louisglass.com

ΕΛΑΣΤΙΚΑ > Type Expert Repair n‘ Go ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΚΟΥΤΣΟ∆ΗΜΟΣ ΕΛΑΣΤΙΚΑ - ΖΑΝΤΕΣ - ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΒΟΥΛΚΑΝΙΣΜΟΥ - ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΖΥΓΟΣΤΑΘΜΙΣΗΣ Εξοπλισµένο συνεργείο µε σύγχρονα µηχανήµατα για τα οχήµατα, τις µοτοσικλέτες ή το scooter σας. Κυψέλης 9- Κυψέλη, Αθήνα Τ.: 2108229283

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ > STEREO PARK ΗΛΙΑΣ ΘΕΡΙΟΥ∆ΑΚΗΣ AUDIO - VIDEO - HI-FI Εγκαταστάσεις ηχητικών συστηµάτων Επισκευές - Εγκαταστάσεις κεραιών Λ. Αλεξάνδρας 30, Π. Άρεως Τ.: 2108838004, 2108832648, F.: 2108838002 E.: stereopark@stereopark.gr www.stereopark.gr

ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΕΙΣ > ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΟΡΦΑΝΟΣ - ΑΛΕΞΗ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΕΙΣ - ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΟΙΚΟ∆ΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ Κατασκεύη - Μελέτη - Επίβλεψη Έκδοση Πιστοποιητικών Τροίας 29, 112 57, Τ.: 2108224840 Κ.: 6932214511, Ε.: gorfan@tee.gr www.architects.com.gr

ΚΟΥΦΩΜΑΤΑ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ > ΜΑΝΩΛΗΣ ΘΩΜΑΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ & ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΕΙΣ ΚΟΥΦΩΜΑΤΩΝ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΣΙ∆ΗΡΟΥ & ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ - ΣΙΤΕΣ ΠΛΙΣΕ - ΡΟΛΛΑ ΠΤΥΣΣΟΜΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Σκοπέλου 88- Αθήνα Τ.: 2108823902, Κ.: 6932 340 475 E.: thomasmanolis@yahoo.gr

ΨΥΞΗ - ΘΕΡΜΑΝΣΗ > ΣΑΚΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ - ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ - ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΙΣ ΨΥΓΕΙΩΝ - AIR CONDITIONS - ΠΛΥΝΤΗΡΙΩΝ Επαγγελµατική ψύξη για όλα τα µοντέλα κλιµατιστικών και οικιακών συσκευών Γνήσια ανταλλακτικά αντιπροσωπείας Σποράδων 9 Κυψέλη, Αθήνα, Τ.Κ. 113 61 Τ.: 2108232235, Κ.: 6978340644 www.sakatos.gr

∆εν χρειάζεται να έχεις κλειστά τα µάτια, για να µην βλέπεις…

· · · ·

λείνω τα µάτια µου, τα ξανανοίγω… συνεχίζω για αρκετή ώρα να παίζω το ίδιο παιχνίδι. Να ακροβατώ µεταξύ φωτός και σκοταδιού. Καταλήγω µε τα µάτια ορθάνοιχτα ή τουλάχιστον έτσι νόµιζα. Το φως ήταν τόσο έντονο που σχεδόν µε τύφλωνε. Στην ουσία πάλι δεν έβλεπα και ας ήταν ορθάνοιχτα. Έπειτα κατέληξα µε κλειστά µάτια. Αποκοιµήθηκα… Στη αρχή αναρωτιόµουν γιατί τόσο σκοτάδι; Μετά το ξέχασα και αφέθηκα στην αγκαλιά του Μορφέα. Μέχρι που τα σκοτάδια µου γέµισαν χρώµατα και λουλούδια. ∆άση και ποτάµια, πίνακες ζωγραφικής και φωτογραφίες. Κι όλα τους πιο φωτεινά από ποτέ. Όσο περνούσε η ώρα τα δέντρα ψήλωναν, το γρασίδι γινόταν όλο και πιο πυκνό, οι πίνακες ζωγραφίζονταν. Μια έντονη κραυγή που ήρθε από έξω µε έκανε να πεταχτώ πάνω και να χάσω αυτή την πανδεσία χρωµάτων. Βγήκα να δω τι γίνεται. Κλέβανε µια κοπέλα στο παρακάτω στενό. Κανένας από την γειτονιά δεν έτρεξε να βοηθήσει. Παρόλο που πολλοί καθόντουσαν στα µπαλκόνια τους ή περπατούσαν στο απέναντι πεζοδρόµιο του συµβάντος και πάνω από όλα είχαν ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ τα µάτια τους. Είναι κάποιες φορές που είτε τα µάτια είναι ανοιχτά είτε κλειστά δεν υπάρχει καµία µετατόπιση. Το θέµα είναι πώς θα µάθουµε να έχουµε τα µάτια ανοιχτά και να βλέπουµε, αντί απλά να κοιτάµε. Το πρόβληµα του διπλανού µας , την καλοτυχία ή την κακοτυχία κάποιου φίλου, τις δυσκολίες της κοινωνίας µας, τα συναισθήµατά µας, τις απόψεις, τις αλήθειες και τα ψέµατα! Να δούµε την ζωή µας και τον δίπλα µας, µε άλλο µάτι. Να µην ξεχνάµε ότι υπάρχει σκοτάδι και να µην αποκοιµιόµαστε. Να µην ονειρευόµαστε µόνο µε τα µάτια κλειστά, αλλά και ανοιχτά!

ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΤΕ...ΕΛΕΥoΕΡΑ Στείλτε µας φωτογραφίες µε συνθήµατα που βρήκατε στους τοίχους στο patisionesi@gmail.com

Ξορκίζοντας τις παράξενες, αναζητώντας τις θαυµάσιες

? ? ?

ια µικρή συσκευασία δώρου µε πολύχρωµους κύκλους. Μέσα σε αυτήν ένα παπάκι που καµία σηµασία δεν έχει η χρήση του. Ένα καλά διπλωµένο κοµµάτι χαρτιού, σαν να θέλει να κρατήσει για πάντα τη µαγεία της στιγµής. Πάνω του µόνο µια αράδα. «Ξορκίζοντας τις παράξενες, αναζητώντας τις θαυµάσιες». Αρχίζω να βάζω τις σκέψεις µου σε µια λογική σειρά. Πρώτα µε την αράδα στο χαρτί! Ποιες είναι οι παράξενες και ποιες οι θαυµάσιες; Κι απέχουν τόσο πολύ µεταξύ τους οι δυο έννοιες; Από τη µία σκέφτοµαι: διώχνοντας µακρυά όλους τους κακούς οιωνούς των παράξενων, που διαλύουν τις θαυµάσιες µέρες µας. Τις µέρες της ανεµελιάς, της ευτυχίας, του έρωτα,της αγάπης και έτσι αναζητάµε το µεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό. Και αυτό γιατί τις παράξενες, τις φοβόµαστε. Από την άλλη έρχεται στο µυαλό µου ο στίχος των Active Member «Μέρες παράξενες, θαυµάσιες µέρες» Εδώ οι παράξενες µε τις θαυµάσειες ίσως να µην απέχουν και καθόλου. Οι παράξενες να είναι ο προθάλαµος για τις θαυµάσιες ή οι θαυµάσιες να µην ήταν θαυµάσιες αν δεν ήταν ταυτόχρονα και παράξενες. Πάντα βέβαια, υπάρχει και η χειρότερη σκοπιά των πραγµάτων, αλλά δε µου αρµόζει να την αναφέρω. Έχει να κάνει µε τι µάτι θέλεις να κοιτάξεις την ιστορία. Την όποια ιστορία δηλαδή. Από την πιο µικρή, µέχρι την πιο µεγάλη.

Η ευτυχία θα είναι η εκδίκησή µας

ο διάβασα σε έναν τοίχο και κάτι δε µου άρεσε. Όχι ότι δεν έχω σκεφτεί ανάλογα, δηλαδή µε εκδικητική µανία ή απλά εκδικητικά. Βέβαια δε λέει πως θα ευτυχήσουµε µόνο και µόνο για να σας εκδικηθούµε, αλλά όσο να ’ναι κάποια σχέση η ευτυχία µας θα έχει µε την εκδίκηση. Εγώ πάλι σας λέω πως αν είσαι ευτυχισµένος καθόλου δε νοιάζεσαι για το αν αυτό είναι και εκδικητικό για κάποιους ή για κάποιον. Μαγαρίζεις την ευτυχία σου µε έναν τρόπο. Άσε που µου δίνει την εντύπωση ότι κάποιος λέει εγώ θα ευτυχήσω ότι και να γίνει και θα σου µπω και στο µάτι. Ένα κάπως πιεσµένο σύνθηµα που για να σας πω την αλήθεια µε απωθεί, όχι για αυτόν που θα υποστεί την εκδίκηση, όσο για αυτόν που θα ευτυχήσει...

⁄ ΑΦΟΙ ΠΛΕΣΣΑ Ο.Ε.

Service ΓΝΗΣΙΑ ΑΝ ΤΑ ΛΛ ΑΚΤΙΚΑ Α ΡΙΣ ΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ Ε ΡΓΑ ΣΙΑΣ Προµηθέως 22, Πατήσια Τηλ.: 210 2230 005 - 210 2010 117, fax: 210 2010139 e-mail: fplessas@otenet.gr

Όστρια Cafe` Τ

ο Οstria Café που από το 1986 αποτελεί θεσµό στη νυχτερινή διασκέδαση της Αθήνας, ανοίγει τις πόρτες του από τις 10 π.µ. για να απολαύσετε τον καφέ σας µέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και να κινηθείτε σε ρυθµούς της κλασικής ροκ που σας µεταφέρει ο dj Στέφανος. Από τη 1µ.µ. έως τις 6µ.µ. η κουζίνα ανοίγει µε πρωτότυπους µεζέδες κ.α. Το διώροφο νεοκαλασικό της οδού Θεµιστοκλέους

ανακαινίστηκε πρόσφατα συνδιάζοντας αρµονικά τη πέτρα στο τοίχο µε την πιο µοντέρνα alternative διακόσµηση, δηµιουργώντας την αίσθηση απόδρασης από το κλεινόν άστυ. Οι εκπλήξεις θα είναι πολλές, µε live βραδιές σε µουσικές funk ή mainstream. Σας περιµένουµε!

O ικ ον όµ ο υ 6 & θ εµισ τ οκ λ έ ου ς 65 , Εξάρ χεια / τ.: 210 330 0907