Η Πόλη Ζει | τ.77

STREET

PRESS 77//07-20

Σ

αν… κεραυνός εν αιθρία έπεσε πριν πολλά πολλά χρόνια στην παρέα, ότι η Νέα Φιλαδέλφεια έχει αποκτήσει τη δική της ξεχωριστή μπυραρία. Με μπύρες από όλο τον κόσμο. Με ποικιλίες και πιάτα που συνοδεύουν γευστικά κάθε επιλογή μας. Σε δροσερό σημείο για τις καλοκαιρινές μας συναντήσεις. Η “Εν αιθρία” για μένα συμβολίζει εφηβικά γέλια, μεγάλες παρέες, ξέγνοιαστα απογεύματα και γεμάτες νύχτες. Ευτυχώς, μέχρι σήμερα, βρίσκεται στα κεντρικά της Νέας Φιλαδέλφειας, να φιλοξενεί κι άλλους, μεγάλους και μικρούς δημιουργώντας αναμνήσεις και χαρίζοντας χαμόγελα. εν αιθρια Βρυούλων 4, Πλατεία Πατριάρχου Ν. Φιλαδέλφεια Τ.: 210 25 82 751

1

Ξανθιά, Κόκκινη ή Μαύρη Η μυρωδιά της μπύρας έρχεται με το που μπεις στο χώρο. Μπύρες από όλο τον κόσμο βρίσκονται στον κατάλογο και ανταποκρίνονται σε όλα τα γούστα. Φυσικά, το έμπειρο προσωπικό είναι εκεί για να σε βοηθήσει να διαλέξεις την αγαπημένη σου!

2

Ποικιλία, μεζές ή κυρίως πιάτο; Ό,τι κι αν διαλέξεις, ο σεφ επιφυλάσσει γευστικές εκπλήξεις. Προσεγμένα υλικά, μενού διαμορφωμένο για να συνοδεύει την πρωταγωνίστρια του “Εν Αιθρία”. Γεύσεις επαναστατικές, γενναίες μερίδες, καλές τιμές υπόσχονται χορτάτες στιγμές.

3

Πρωινός ή Απογευματινός καφές; Ο καφές του “Εν Αιθρία” σερβίρεται μυρωδάτος, αφού η ποικιλία είναι η καλύτερη της αγοράς. Αν δεν είσαι για αλκοόλ, ο καφές του θα ανοίξει καρδιές και αληθινές συζητήσεις θα ανθίσουν γύρω από ένα ξύλινο τραπέζι.

4

Χρώματα ή αρώματα; Εδώ, βρίσκεις και τα δύο. Επικρατεί το ξύλο, στη διακόσμηση επικρατούν τα πλούσια χρώματα και οι ζωγραφιές “στο χέρι”. Δεν γίνεται να μην σου φτιάξει η διάθεση! Διάσημο σημείο του μαγαζιού είναι το μπαλκόνι που προσφέρει θέα στην φιλαδελφιώτικη περατζάδα.

www.ipolizei.gr

Γνώμες

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

77//07-20

Μια τοματιά στην Συγγρού & η θηλυκή πλευρά της πόλης

STREET

PRESS

Τίποτα πιο βαρετό από έναν τύπο που αναμασά το πώς γίνεται μια δουλειά. Με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Στην καλύτερη περίπτωση, έχει εμπειρία που αντί να του χαρίσει ψήγματα σοφίας, τον έχει κάνει άπειρα τυπολάτρη, ακραία δογματικό και απλά ένα γρανάζι που τυποποιημένα επαναλαμβάνει αυτό που ξέρει. Γενικά, έχουμε πήξει από ειδήμονες, γκουρού και βαθείς γνώστες. Από το πώς βγαίνει ένα περιοδικό, το πώς κρατιούνται τα social, το πώς γράφονται τα κείμενα. Αρνούνται να δουν και να συζητήσουν άλλες οπτικές. Βασικά, δεν έχουν χρόνο. Αλλά ούτε και διάθεση. Ένα κουρασμένο σύστημα με ύφος λιονταριού και σβελτάδα ιπποπόταμου. Όμως, έχουν εξουσία. Και "νόου χάου". Τι κι αν η πραγματικότητα βοά και δεν βολεύεται σε αυτούς τους κανόνες; Τι κι αν ειδικά πάνω από τον χώρο του πολιτισμού πλανάται το φάντασμα της βαρεμάρας; Τα πράγματα συνεχίζουν να αναπαράγονται ως ξέρουν να κάνουν με βάση έναν οδηγό πλοήγησης που κανείς δεν ξέρει πώς απέκτησε τέτοια εξουσία πάνω στα μυαλά των ανθρώπων. Όλο και περισσότερο στο έντυπο και στο site μας μιλάμε για την θηλυκή πλευρά της πόλης. Ίσως κάποιοι-ες μας κατηγορήσουν πως αναπαράγουμε παλαιά πρότυπα. Δεν πειράζει. Η θηλυκή πλευρά είναι πέρα από άνδρες και γυναίκες. Είναι η ικανότητα για να γεννιούνται νέες ιδέες και να δημιουργούνται καινούργια πράγματα. Αυτή η πλευρά της πόλης και των ανθρώπων της είναι ζορισμένη, στριμωγμένη στην γωνία. Επικρατεί ένας πατέρας αφέντης, τιμωρός, δικαστής, φιλικός, εχθρικός, κατασταλτικός, συμβουλευτικός. Η θηλυκή πλευρά της πόλης υπάρχει σε πείσμα των καιρών.

Σε αυτο το τεύχος έγραψαν Άντα Κουγιά Γεωργία Δρακάκη Στεφανία Τσολάκη Γκανιάν Σταύρος Μπουγκάς Σόνια Χαϊμαντά Χρύσανθος Ξάνθης Θανάσης Καρανίκας Τζούλι Τσόλκα Φώντας Λάδης Παντελής Αμπαζής Δημήτρης Προύσαλης Λέανδρος Σλάβης Μάκης Διόγος Η Νίτσα του Νίτσε Lucifer Μαντώ Βλάχου Βαγγέλης Νικολαΐδης Πέρσα Δράκου Νταίζη Ντάκου Θανάσης Βέμπος

Απόδειξη, αυτή η φωτογραφία μιας τοματιάς που φύτρωσε στο τσιμέντο της Συγγρού! Ευχαριστούμε την αναγνώστρια Lia Koutsiriba που μας την έστειλε.

Θέματα [δεν ειναι κηποσ! ειναι ενα ζωντανο μουσειο] νεοσ κηποσ, νεα πνοη στο μουσειο [ποσο απεχει η εκπαιδευση απο την χαρα] Ίσως, όσο πρέπει να απέχει η δασκάλα από την μαθήτρια Ευχομαστε ενα ωραιο καλοκαιρι. Και εχει πλακα που τις μια, δυο η τρεις εβδομαδες που θα φυγουμε απο την αθηνα και την καθημερινοτητα, τις ονομαζουμε... καλοκαιρι. Μια ολοκληρη εποχη δηλαδη. εστω ομως και ετσι, ας γλυκανουμε οσο μπορουμε, ας χαλαρωσουμε και ας ερθουμε καπως πιο κοντα στα πραγματικα μας θελω. να θυμηθουμε κατι απο παλια, τοτε που μετρουσαμε παγωτα, μπανια και φιλια...

αυτο το τευχος, το τελευταιο της σεζον, ειναι και αυτο 80 σελιδες. ακουμε πως ο κοσμος δεν διαβαζει. απο την αλλη ομως, για εμας, ειναι επιλογη να επιμεινουμε σε αυτην την μορφη, την εντυπη και των κειμενων που ειναι για να διαβαζονται. ειναι η ταυτοτητα μας. χωρις ταυτοτητα, δεν μπορεις να προχωρησεις και τελικα, δεν εχεις λογο υπαρξησ. ακουμε και καλα λογια, οποτε προχωραμε!

ραντεβου τον σεπτεμβριο λοιπον. με η χωρις οικονομικη κριση, με η χωρις κορωνοϊο (πιο πολυ κουρασε η υπεραναλυση, παρα η καραντινα), με η χωρις εξελιξεις στα εθνικα. και η αληθεια ειναι πως περισσοτερο ασχολουμαστε με τα δυο πρωτα, παρα με το τριτο. που ομως, ειναι μαλλον το πιο σοβαρο ωσ θεμα. ασ προετοιμαστουμε, λοιπον, ψυχικα για αυτο που θα 'ρθει.

[αφιερωμα στο βιβλιο] 6 συγγραφεισ μιλουν για το "βιβλιο υπο σκιαν"

[το ξεχωριστο μας καλοκαιρι] 20 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΣΚΙΤΣΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Μυρτώ Στέλιου

[ΕΚΔΟΣΗ] info@ipolizei.gr για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές Διαφήμιση: Μαριάννα Παπαγεωργίου // Σπύρος Αποστολόπουλος // Νικολέττα Βήκου // Χριστίνα Αγγελακοπούλου Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας. Πληροφορίες: 694 45 63 904

Λογότυπο Γραφικές Τέχνες www.logotypo.com.gr Θήρας 19, Κυψέλη Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604 ISSN: 2623-4068

Κέντρο Εφαρμοσμένων Τεχνών Ορνεράκης Θήρας 19, Πλ. Αμερικής Τ: 210-8665611 E: ornerakisart@gmail.com ​ ρες λειτουργίας: Καθημερινές 9:00-21:00, Ώ Σάββατο: 10:30-14:30

www.ornerakis.com

Δεν είναι Κήπος! Είναι ένα ζωντανό

"μουσείο" ΣΟΝΙΑ ΧΑΪΜΑΝΤΑ Μπορεί ο νέος Κήπος του Αρχαιολογικού Μουσείου στην οδό Πατησίων να συντηρεί και να ζωντανεύει πολλούς ελληνικούς αρχαιολογικούς μύθους, ωστόσο υπάρχει ένας Μύθος, καθολικός και παγκόσμιος, που διαψεύδεται στην προκειμένη περίπτωση ολοκληρωτικά: Ότι τα μουσεία είναι θεματοφύλακες του χθες, φύλακες - άγγελοι της Ιστορίας, “μαυσωλεία” και ένδοξα κοιμητήρια έργων τέχνης και αντικειμένων της καθημερινότητας μιας ένδοξης εποχής που έσβησε για πάντα. Σπάζοντας αυτό το στερεότυπο, ο Κήπος του ΕΑΜ, αποτελεί ένα δεύτερο, ζωντανό, καλαίσθητο, χρήσιμο όσο και πρωτότυπο μουσείο Φυτολογίας και Βοτανολογίας - σε πλήρη αρμονία με το Αρχαιολογικό Μουσείο - που χρειάζεται μόνο νερό και αγάπη για να συνεχίζει να ζει. Δεν έρχεται να κλέψει λίγη από τη δόξα του μοναδικού Μουσείου στο οποίο εισάγει χωροταξικά τον επισκέπτη. Έρχεται να δώσει νέα πνοή στον προαύλιο χώρο του ιστορικού κτιρίου με τις πλέον λαμπρές συλλογές του κόσμου, εκεί που συναντιούνται οι μεγαλύτεροι Πολιτισμοί της Αρχαιότητας που άνθισαν στον ελληνικό χώρο από την προϊστορική εποχή έως το τέλος της ρωμαϊκής περιόδου. Καλωσορίζει με τη ζωντάνια του, ελκύει και μαγνητίζει τον επισκέπτη ο οποίος γίνεται μάρτυρας μιας πανδαισίας φυτολογικών συλλογών προτού ανέβει τα σκαλιά προς το μοναδικής αρχιτεκτονικής κτίριο που χτίστηκε το 1829 για να στεγάσει έργα μοναδικού κάλλους όπως η Αφροδίτη και ο Πάνας, η Μάσκα του Αγαμέμνονα, η τοιχογραφία της Άνοιξης ή ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων.

Δεν είναι Κήπος!

Τα “αποκαλυπτήρια”

Είναι ένα ζωντανό

"μουσείο"

Στην αναμόρφωση του εξωτερικού κήπου πρωταγωνιστεί η πλούσια και μοναδική χλωρίδα του τόπου, η οποία παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο.

Την περασμένη Δευτέρα 20 Ιουλίου, με το που έδωσε το φως της ημέρας τη θέση του στο σούρουπο και μετά στο σκοτάδι, τα φώτα του Κήπου άναψαν για να “λούσουν” και να αποκαλύψουν δεκάδες δένδρα, θάμνους και βότανα, που φυτεύτηκαν νυχθημερόν τον τελευταίο μήνα χάρις στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των “επίμονων κηπουρών” της Ecoscapes υπό το άγρυπνο βλέμμα του “αρχιτέκτονα” του Κήπου, δρα Αντώνη Σκορδίλη ο οποίος σχεδίασε το έργο, τοποθετώντας ως “κορωνίδα” στο φυτολογικό χάρτη μια ελιά με ιστορία 13 αιώνων στις ρίζες της. Την τιμητική της στη βραδιά είχε η εταιρεία Japan Tobacco International, που υποστήριξε χορηγικά το έργο, ενώ στην τελετή των εγκαινίων παραβρέθηκαν η Υπουργός Πολιτισμού & Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη, ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Κώστας Μπακογιάννης, καθώς και εκπρόσωποι του Μουσείου.

Respect! Η πρωτοβουλία της JTI συνιστά έναν ακόμη σημαντικό σταθμό της χορηγικής της διαδρομής, συμβατό με το μότο της εταιρείας “Ο Σεβασμός είναι Πολιτισμός”. Ένα μήνυμα που συμπυκνώνει το πνεύμα μιας ολιστικής προσέγγισης στήριξης του Πολιτισμού, κάτω από την οποία αναπτύσσονται διάφορες δράσεις της εταιρείας. Η συνεργασία της JTI με το εμβληματικό μουσείο ξεκίνησε το 2016, όταν η εταιρεία υποστήριξε την ανάπλαση στο αίθριο και έχει αναλάβει έκτοτε την τακτική συντήρησή του. Σήμερα, η JTI, προκειμένου να εξασφαλίσει τη συνέχεια και τη διατήρηση του εξωτερικού Κήπου του Μουσείου σε άριστη κατάσταση, ανέλαβε και την ευθύνη της συντήρησής του, αρχικά για μια τριετία.

Η ιστορία και η νέα βιωματική εμπειρία Ο εξωτερικός κήπος του Μουσείου διαμορφώθηκε μεταξύ 1895 και 1909, ενώ δεν είναι γνωστό ποιος τον σχεδίασε. Ο σχεδιασμός του ακολουθεί τις ίδιες αρχές με τον Κήπο του Ζάππειου Μεγάρου, ο οποίος διαμορφώθηκε την ίδια περίοδο. Η χάραξή του παραπέμπει στην οργάνωση των αντίστοιχων γαλλικών κήπων. Η φυσιογνωμία του Κήπου, παρότι έχει υποστεί διάφορες επεμβάσεις τόσο ως προς τις φυτεύσεις, όσο και το σχεδιασμό, παρέμενε ο ίδιος στις ημέρες μας, χωρίς σημαντικές αλλαγές, ενώ παρά τις επεμβάσεις που πραγ-

ματοποιήθηκαν στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων “Αθήνα 2004”, παρέμενε εμφανώς υποβαθμισμένος. Η αναμόρφωση του εξωτερικού κήπου του Μουσείου, συνολικής έκτασης περίπου 10.000 τ.μ., θα αναβαθμίσει και αναδείξει περαιτέρω τόσο το εμβληματικό Μουσείο όσο και τη γύρω περιοχή. Ο Κήπος του Ε.Α.Μ. δεν αποτελεί μόνο έναν μοναδικό χώρο πρασίνου στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και έναν πολύ σημαντικό δημόσιο χώρο της πόλης, η ανάπλαση του οποίου θα χαρίσει μια όαση δροσιάς και αισθητικής απόλαυσης στους κατοίκους και τους επισκέπτες του κέντρου της Αθήνας. Στην αναμόρφωση του εξωτερικού κήπου πρωταγωνιστεί η πλούσια και μοναδική χλωρίδα του τόπου, η οποία παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο, με δένδρα και αυτοφυείς θάμνους, διαμορφώνοντας μικρούς βοτανικούς περιπάτους, με σεβασμό στην ιστορική, πολιτισμική και αστική ταυτότητα του μεγαλύτερου και σημαντικότερου Μουσείου της χώρας. Η επιλογή του φυτικού υλικού έγινε με τρόπο ώστε τα φυτικά είδη να προέρχονται από το Αττικό Τοπίο για τη διασφάλιση μιας ολοκληρωμένης φυτοτεχνικής διαμόρφωσης. Οι επισκέπτες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους για τη σχέση φυσικού περιβάλλοντος και Μύθου και να αποκομίσουν μια βιωματική εμπειρία της αρχαιότητας και του πολιτισμικού τοπίου. Οι βοτανικές συλλογές στους θεματικούς κήπους συνοδεύονται από επεξηγηματικές σημάνσεις και εποπτικό υλικό για τη σύνδεση της ελληνικής χλωρίδας με την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Σε όλες τις επιφάνειες φύτευσης εγκαταστάθηκαν νέο σύστημα αυτόματης άρδευσης και νέος σύγχρονος αντιβανδαλιστικός φωτισμός. Ο σχεδιασμός των φυτεύσεων βασίστηκε σε γενικά κριτήρια - αρχές, που εξυπηρετούν τόσο τις αισθητικές, όσο και τις λειτουργικές απαιτήσεις του χώρου: • Σχεδιασμός που βασίζεται και αναδεικνύει την ταυτότητα του χώρου (ιστορική, πολιτισμική, αισθητική).

• Αναβάθμιση του αισθητικού (οπτικός εμπλουτισμός με τα χρώματα, τις υφές και τις κινήσεις των φυτικών ειδών), λειτουργικού (καθοδήγηση πορείας, οργάνωση χρήσεων, αποτροπή βανδαλισμών), περιβαλλοντικού χαρακτήρα (βελτίωση μικροκλιματικών συνθηκών μέσω των φυτευτικών παρεμβάσεων) και ανάδειξη του ιστορικού χαρακτήρα της περιοχής επέμβασης.

• Ολιστική σχεδιαστική αντίληψη, καθώς η περιοχή του έργου αντιμετωπίζεται ως ενιαίος

Δεν είναι Κήπος! Είναι ένα ζωντανό

"μουσείο"

Ο Κήπος του Ε.Α.Μ. δεν αποτελεί μόνο έναν μοναδικό χώρο πρασίνου στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και έναν πολύ σημαντικό δημόσιο χώρο της πόλης.

• χώρος, με το πράσινο να λειτουργεί ως μέσο ενοποίησης.

• Αρμονική συσχέτιση του περιβάλλοντος χώρου με το κτίριο του Μουσείου, βάσει της ορθής διαχείρισης της κλίμακας του χώρου και της κατάλληλης χωροθέτησης του φυτικού υλικού ώστε να διευκολύνει δραστηριότητες, χωρίς να εμποδίζει οπτικές φυγές και πεδίο ορατότητας. Οι επεμβάσεις έχουν ως στόχο να μην εμποδίζουν τη θέα προς το κτίριο, αλλά να το πλαισιώνουν με συμπληρωματικό και διακριτικό τρόπο. Τέλος, με τη διατήρηση των υφιστάμενων χαράξεων, τονίζεται η συμμετρία και η σχέση με το κτίριο του Μουσείου.

• Ορθή επιλογή και συνδυασμός αυτοφυών δένδρων και θάμνων της ελληνικής χλωρίδας, βάσει του μεγέθους, του είδους, της αναλογίας αειθαλών - φυλλοβόλων, των αποχρώσεων πρασίνου, της εποχής ανθοφορίας, των απαιτήσεων σε νερό και φως.

• Αειφόρος ανάπτυξη των φυτοτεχνικών επεμβάσεων, με σκοπό τις μειωμένες απαιτήσεις άρδευσης και συντήρησης.

Τα φυτά Βοτανικές συλλογές που συνοδεύονται από επεξηγηματικές σημάνσεις και εποπτικό υλικό για τη σύνδεση της ελληνικής χλωρίδας με την αρχαία ελληνική γραμματεία. Από δένδρα φυτεύτηκαν κυπαρίσσια, ελιές, νεραντζιές, αμυγδαλιές, γκόρτσια, κυδώνια, λωτοί, πυνηνοκάρπα, ροδιές, τάξοι, ιτιές κλαίουσες και μυρτιές, ενώ για την παρασκευή του χλοοτάπητα, χρησιμοποιήθηκε αγριάδα και για την εγκατάσταση εδαφοκαλυπτικών, γκαζάνια.

Η επιστήμη πίσω από τον Κήπο και το αντιβανδαλιστικό σύστημα «Στην παρέμβαση διατηρήθηκαν οι υφιστάμενες χαράξεις και τα σκληρά υλικά, συντηρήθηκε το υφιστάμενο πράσινο, εμπλουτίστηκε το έδαφος με οργανικό κομπόστ, φυτεύτηκαν νέα φυτά, εγκαταστάθηκε νέο αυτόματο σύστημα άρδευσης καθώς και νέος σύγχρονος αντιβανδαλιστικός φωτισμός» αναφέρει ο κ. Αντώνης Σκορδίλης βιολόγος, δόκτωρ Βοτανικής και Διευθυντής της εταιρείας Ecoscapes ο οποίος δίνει περισσότερες λεπτομέρειες στο “Η Πόλη Ζει”: Ο σχεδιασμός του χώρου οργανώθηκε σε τρεις επιμέρους περιοχές επέμβασης: • Στην κεντρική περιοχή, όπου

• εγκαταστάθηκε νέος χλοοτάπητας, • διαμορφώθηκε λόφος στη μεγάλη νότια ροτόντα όπου φυτεύτηκε ελιά 1.200 ετών και μια συστάδα ευθυτενών κυπαρισσιών πλαισιωμένων από μεγάλους, διαμορφωμένους μεσογειακούς θάμνους που ακολουθούν ελικοειδώς το ανάγλυφο του λόφου, με μοτίβο που βασίζεται στη χρυσή τομή.

• φυτεύτηκε πλούσιος υπoόροφος από αγγελικές στο παρτέρι με τη δενδροστοιχία νεραντζιών εκατέρωθεν της κλίμακας της εισόδου του Μουσείου. Στα ενδιάμεσα τοξοειδή παρτέρια, δημιουργήθηκε ο «βοτανικός περίπατος»: • Σε φυτικές «προθήκες», εγκαταστάθηκαν έξι διαφορετικοί τύποι οικότοπων που φιλοξενούν τις βοτανικές συλλογές με ανθοφόρα φυτά που λειτουργούν ως υπαίθριο «ζωντανό μουσείο», καθώς συνδέονται με την ελληνική μυθολογία. 100 διαφορετικά φυτικά taxa δημιουργούν δυναμικές συνθέσεις με συνεχές αισθητικό ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια του χρόνου και έχουν σημανθεί με βοτανικές πινακίδες.

• Εμπλουτίστηκε η υφιστάμενη δενδρώδης βλάστηση με τη φύτευση παραδοσιακών καρποφόρων δένδρων και αυτοφυών θάμνων του Αττικού τοπίου. Η φύτευση ανάλογων φυτών αποτελεί πρωτοτυπία φυτοτεχνικών παρεμβάσεων στον αστικό ιστό και έγινε με στόχο να ξυπνήσει μνήμες της μοναδικής ελληνικής υπαίθρου, όπου οι αρχέγονες καλλιέργειες σε αρμονία με τη φύση αποτελούν πλέον φυσικά οικοσυστήματα, πολύ κοντά στο ιδεώδες «Αρκαδικό τοπίο» που υμνήθηκε από τους ξένους περιηγητές.

Η ικανοποίηση του χορηγού Όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της JTI κ. Victor Crespo: «Αισθανόμαστε περήφανοι που συμβάλαμε στο να γίνει πραγματικότητα ένα έργο που στηρίζει τον Πολιτισμό και τη μακρά ιστορία της Ελλάδας. Ως ιαπωνική εταιρεία, στηρίζουμε με συνέπεια τον Πολιτισμό και φορείς που σχετίζονται με την εθνική πολιτισμική κληρονομιά. Η καρποφόρα συνέργεια της JTI τόσο με το ΥΠ.ΠΟ και το Μουσείο όσο και με το Δήμο Αθηναίων, καταδεικνύει ότι όταν υπάρχει συνεννόηση και κυρίως καλές πρακτικές, μόνο όφελος μπορεί να προκύψει για τους πολίτες. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την υπουργό Πολιτισμού Λ. Μενδώνη και τον δήμαρχο Αθηναίων, Κ. Μπακογιάννη για τη στήριξή τους».

Το καφενείο του Ρίζου

Το "Καφενειο του Ριζου" ανοιξε στο Θησειο

Ένα καφενείο που στεκόταν ακοίμητο στη γειτονιά του Θησείου για πάρα πολλά χρόνια (από τη δεκαετία του ‘40), άνοιξε ξανά, με “μαέστρο” το Μιχάλη Ρίζο. Σκοπός του; Να αναβιώσει τη ρομαντική και καλλιτεχνική αίσθηση της τότε εποχής μέσα σε ένα εξελιγμένο σήμερα! Με εμπειρία στην εστίαση (αφού ήδη “τρέχει” το Black Duck που έχει πια κερδίσει τις καρδιές των Αθηναίων) ξέρει πώς να κάνει τον κόσμο να αισθάνεται, άνετα και οικεία. Να αισθάνεται καλά. Μιλήσαμε μαζί του, κυρίως για το “Καφενείο του Ρίζου”, αλλά και για τη γειτονιά, της οποίας θέλει (και πρέπει!) να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι.

Ο Μιχάλης λοιπόν, μας συστήνει το νέο Καφενείο του! Η ιστορία

Ο χώρος

“Το συγκεκριμένο ακίνητο ανήκε κάποτε στην οικογένεια Ρίζου και το καφενείο άνοιξε με πρώτη δηλωμένη άδεια στην αστυνομία το 1948. Θεωρείται ένα από τα πιο ιστορικά καφενεία της Αθήνας και ίσως το πρώτο στη γύρω περιοχή. Φημολογείται ότι κάποια στιγμή μεταπολεμικά, το σημείο λειτουργούσε και ως άτυπο εκλογικό κέντρο, γιατί ήταν ένα πολύ χαρακτηριστικό και κλασικό σημείο γειτονιάς που μάζευε πολύ κόσμο. Αυτά λένε βέβαια οι ιστορίες των παλιών! Οι παλιοί που περνούν από εδώ, θυμούνται. Εντυπωσιάζονται και με το όνομα, άσχετα με το αν κάθονται ή όχι”.

Στόχος μου ήταν και είναι ο χώρος να έχει την αισθητική που ονειρευόμουν, αλλά και να εξυπηρετεί λειτουργικά τον κόσμο. Διότι “καφενείο” είναι το coffee shop ελληνιστί! Δεν σημαίνει ότι επειδή είναι καφενείο δεν θα ακολουθούνται οι υγειονομικοί κανόνες. Επίσης, υπάρχει υποδομή για άτομα με ειδικές ανάγκες, ώστε να μην αποκλείονται από τη διασκέδαση και την έξοδο, ενώ τώρα τυπώνουμε και κατάλογο σε σύστημα Braille. Όσο για τη σκηνογραφία, ο Γκάι Στεφάνου, που έχει δημιουργήσει με απόλυτη συνέπεια και πολύ πετυχημένα, το Black Duck και το Black Duck Garden, βοήθησε και τώρα. Χρειάστηκε και πολλή προσωπική εργασία για να αρχίσει το εγχείρημα να παίρνει μορφή. Μέχρι και η γειτονιά βοήθησε να φτιαχτεί η βεράντα στην πλατεία «Ζακλίν ντε Ρομιγί», ιδίως οι καλλιτέχνες γείτονες”

Το “νέο” καφενείο και η σύμπτωση του ονόματος Πριν το κτίριο βγει σε αγγελία, μας έφεραν σε επαφή διάφοροι φίλοι με την ιδιοκτήτρια, την κυρία Ρίζου και καταλήξαμε σε κάποια συμφωνία σχετικά με το τι είχαμε σκοπό να κάνουμε εδώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν πας να κάνεις μια επένδυση ή επιχειρηματική κίνηση, ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου πρέπει να είναι άνθρωπος και να μην είναι κάποιος που δεν γνωρίζει «πώς βγαίνουν τα λεφτά». Αυτό το πρότζεκτ λοιπόν ξεκίνησε με μια βάση: ότι ο άνθρωπος που το έχει, είναι άνθρωπος. Όσο για το όνομα, σκεφτόμουν συνεχώς πώς πρέπει να ονομαστεί αυτό το μαγαζί. Εδώ όμως ήταν “το Καφενείο του Ρίζου” και σήμερα, εξακολουθεί να είναι το καφενείο του Ρίζου. Μπορεί να είναι διαφορετικός ο Ρίζος, αλλά το καφενείο τυχαίνει να είναι εδώ και τυχαίνει να είναι του Ρίζου. Προφανώς είναι δύσκολο για τους τουρίστες, για τα ηλεκτρονικά μέσα και για τα site, να έχεις ένα ελληνικό όνομα, όμως δεν παύει να είναι ένα Ελληνικό καφενείο που θυμίζει πολλά στους παλιούς του θαμώνες. Μπορεί όχι τόσο στην αισθητική, αλλά σε ένα γενικότερο πλαίσιο πιο ρομαντικού εγχειρήματος”.

Η γειτονιά Είναι πολύ σημαντικό να σεβόμαστε το γεγονός ότι στην περιοχή μένει κόσμος και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν θα γίνει ποτέ στο “Καφενείο του Ρίζου” ένα μεγάλο πάρτυ με λαϊκή ορχήστρα, όσο κι αν θα το ήθελα. Θέλουμε να διατηρήσουμε την ομορφιά και την ισορροπία της γειτονιάς. Άλλωστε εμείς ερχόμαστε στην γειτονιά, η γειτονιά εδώ ήταν και πριν. Κατά την άποψη μου, ο πεζόδρομος του Θησείου είναι ο ωραιότερος της Ευρώπης. Στόχος του “Καφενείου του Ρίζου” είναι να έχει μια αισθητική που συνάδει με την ατμόσφαιρα του να βρίσκεσαι κάτω από τον ιερό βράχο. Εύχομαι οι ντόπιοι, να βρουν στο “Καφενείο του Ρίζου” ένα στέκι, που δεν θα σχετίζεται με τίποτα - κακώς εννοούμενο - τουριστικό.

Ακάμαντος 2, Θησείο Τ. 210 34 57 825

Το κέντρο του... κόσμου

Οι αλλαγές

Ανά τα χρόνια, υπήρξε κεντρικό σημείο της πόλης. Εκεί έδινες ραντεβού, εκεί έκανες τον περίπατό σου, εκεί συναντιόσουν για να μιλήσεις για πολιτικά. Στη διάρκεια της Κατοχής, η Ομόνοια αποτελούσε χαρακτηριστική εικόνα της εξαθλιωμένης (από την πείνα) Αθήνας. Πολλές συγκρούσεις των Δεκεμβριανών συνέβησαν στην πλατεία, ενώ τη δεκαετία του ‘60 εκεί κούρευαν τους “τεντιμπόηδες”, όπως όριζε ο Νόμος 4000.

Η Πλατεία Ομονοίας είναι η πλατεία που έχει υποστεί τις περισσότερες παρεμβάσεις/αλλαγές. Αρχικά, δεν ήταν καν πλατεία, αλλά χώρος συγκέντρωσης σκουπιδιών. Το 1850 πήρε σχήμα τετραγώνου, ενώ το 1859 άρχισε να διαμορφώνεται: ξεριζώθηκαν τα αμπέλια και οι συκιές και φυτεύτηκαν βελανιδιές και πεύκα. Έγινε πολυσύχναστη, πολυάριθμα καφενεία, θέατρα και ξενοδοχεία έκαναν την εμφάνισή τους, ενώ στην πλατεία χαρακτηριστική παρουσία ήταν αυτή των αμαξών και των λούστρων. Η πλατεία άρχισε πάλι να αλλάξει το 1895, με την έλευση του σι δηροδρόμου. Μέχρι να τελειώσει το έργο, το πράσινο είχε εξαφανιστεί. Το 1934, τοποθετήθηκαν οι “Μούσες” της Ομονοίας: οκτώ καθιστά αγάλματα πάνω σε τσιμεντένιους κίονες. Όμως, αποσύρθηκαν το 1937 λόγω της αμφίβολης αισθητικής τους. Επί Κοτζιά, η πλατεία απέκτησε πρασιές και κιόσκια ανθοπώλων, ενώ μέχρι το 1959 είχε γίνει συγκοινωνιακός κόμβος και είχε κατασκευαστεί το χαρακτηριστικό συντριβάνι.

ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Περί Ομονοίας Η Ομόνοια, εκτός από το κέντρο της πόλης, ήταν πάντα και χώρος πολιτικών εξελίξεων και συγκεντρώσεων. Έτσι, το 1862, τον Οκτώβριο, γιορτάστηκε στην πλατεία η έξωση του Όθωνα. Στη διάρκεια αυτού του εορτασμού, πήρε το όνομα “Ομόνοια”, για να φανεί η διάθεση συμφιλίωσης ανάμεσα σε οθωνικούς και αντιοθωνικούς.

κείμενο: Άντα Κουγιά | φωτογραφία: Κωνσταντίνος Δρακάτος

Οι δύο πλευρές της ίδιας Πόλης Η Ομόνοια ήρθε έντονα στο προσκήνιο, αφού η αλλαγή της ολοκληρώθηκε αμέσως μετά την καραντίνα. Το πλούσιο συντριβάνι έκανε την εμφάνισή του, με στόχο την αισθητική αλλαγή, αλλά και την ανάσα δροσιάς στο πιο ζεστό μέρος του κέντρου. Η αλήθεια είναι ότι όταν ανεβαίνεις με το αυτοκίνητο την Πειραιώς, η αλλαγή είναι πράγματι εντυπωσιακή: από ένα τσιμεντένιο φρούριο, μετατράπηκε σε κάτι ξεχωριστό, που σίγουρα σου θυμίζει στιγμές από ελληνική ταινία του ‘60. Από κοντά, είναι επίσης ωραία, όχι τόσο εντυπωσιακά. Το συντριβάνι περιβάλλεται από γκαζόν, αλλά ούτε πολλά καθίσματα υπάρχουν και σίγουρα, είναι αναγκαία η ύπαρξη της σκιάς, ώστε να απολαμβάνουμε τη νέα εικόνα, όχι μόνο ως περαστικοί, αλλά ως θαμώνες, που έχουμε ανάγκη να ξαποστάσουμε και να νιώσουμε ότι ο δημόσιος χώρος εξυπηρετεί τις ανάγκες μας. Οι αλλαγές και οι αναπλάσεις είναι πάντα ευχάριστες, τουλάχιστον για μένα. Η πόλη είναι ένας ζωντανός οργανισμός που οφείλει να αλλάζει, ανάλογα με την εποχή και τις νέες συνθήκες. Στην πραγματικότητα του κορωνοϊού, η ύπαρξη μιας γωνιάς που μπορεί να απολαύσει ο πολίτης, χωρίς να χρειάζεται να πάει σε κάποιο μαγαζί, είναι πιο έντονη από ποτέ. Όπως επίσης, δε νοείται κέντρο ευρωπαϊκής χώρας, που να μην έχει τις κατάλληλες υποδομές ώστε να εξυπηρετήσει τους πεζούς και να μην επιβαρύνει το περιβάλλον. Όμως, η τωρινή εικόνα της Ομόνοιας μου δημιούργησε έντονες σκέψεις και προβληματισμούς.

Η πλατεία Ομονοίας είναι κάτι άλλο, ενώ τα στενά της εκ διαμέτρου αντίθετα από την ιδανικά πλασμένη εικόνα. Ακόμη, στα στενά γύρω από την Ομόνοια, η παραβατικότητα και η ασχήμια είναι τόσο έντονη, που δύσκολα μπορείς να φανταστείς ότι θα αλλάξει. Ζήνωνος και Γερανίου, Κάνιγγος και Μενάνδρου, Αγίου Κωνσταντίνου και Πειραιώς (και πολλές άλλες οδοί και μικρά στενάκια) εμφανίζονται σαν παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Όλοι ξέρουμε, κι ας μην το συζητάμε, ότι σε αυτές τις υπο-γειτονιές της πλατείας συμβαίνει κάθε λογής στραβό και παράνομο. Έχω δουλέψει στις περιοχές και πραγματικά, είναι σαν ένα “τρίγωνο των Βερμούδων”, όπου όταν μπεις μέσα σε αυτό, καλύτερα να μην μιλήσεις για το τι συμβαίνει εντός του, βγαίνοντας. Και αυτό ακριβώς με πληγώνει. Αυτή η εικόνα δεν ανήκει σε ευρωπαϊκή πόλη, αλλά σε τριτοκοσμική. Οι τριτοκοσμικές χώρες φροντίζουν για το “φαίνεσθαι” (αισθητική, καθαριότητα, ασφάλεια) μόνο στα μέρη που συχνάζουν οι τουρίστες. Αν παρεκκλίνεις αυτής της τουριστικής πορείας, βλέπεις όλη τη “φτώχεια”, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πάντα έτσι ήταν η Ομόνοια όμως. Άλλο σκηνικό στα κεντρικά, άλλο σκηνικό στα πέριξ. Κάποια στιγμή όμως, δεν πρέπει να αλλάξει αυτό το σκηνικό επί το ουσιαστικότερο;

Πόσο απέχει η Εκπαίδευση από την Χαρά; Ίσως, όσο πρέπει να απέχει η δασκάλα από την μαθήτρια Στην αρχή, ένα παιδί αφήνει το παιχνίδι στο σπίτι για να το συνεχίσει σε ένα σχολικό περιβάλλον. Ύστερα, εισάγεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με την Παρασκευή μεσημέρι να μετατρέπεται σε παράδεισο ολόκληρης της εβδομάδας. Το πανεπιστήμιο προετοιμάζει για την σκληρή αγορά εργασίας και, στο ενδιάμεσο, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες και άλλα καταλαμβάνουν μέρος του χρόνου, της ζωής μας. Η εκπαίδευση ως διαδικασία αυτή καθ΄αυτή δεν μπορεί να προξενεί ατόφια, πηγαία χαρά. Το αποτέλεσμα όμως του μόχθου που έχουν βιώσει τα εμπλεκόμενα σε αυτήν μέρηδιδάσκοντες και διδασκόμενοιοφείλει να οδηγεί σε στιγμές ικανοποίησης, κι αυτό δεν σημαίνει απλά "να βρει δουλειά το παιδί", είναι και κάτι πέρα από αυτό! Σε μια εποχή γνώσης η οποία προέρχεται από παντού, με πολλούς πρωτόγνωρους τρόπους και με αμφίβολα, ενίοτε, αποτελέσματα, η συζήτηση γύρω από την παιδεία αναζωπυρώνεται και αυτό είναι σίγουρα θετικό.

Της Γεωργίας Δρακάκη

Αφιέρωμα

Πόσο απέχει η Εκπαίδευση από την Χαρά;

Το Polyglot ειδικεύεται στο ξενόγλωσσο βιβλίο Για κάθε ξενόγλωσσο βιβλίο που μπορεί να χρειαζόμαστε, επιλέγουμε το βιβλιοπωλείο Polyglot στο κέντρο της Αθήνας. Λογοτεχνικά και εκπαιδευτικά βιβλία, τόσο για ενήλικες, όσο και για μικρούς μαθητές, όλων των γλωσσών, κάνουν την εμφάνισή τους στα ράφια του. Στα συν, συγκαταλέγονται η άμεση διαθεσιμότητα βιβλίων, καθώς και η πληρότητα των τίτλων σε καλές τιμές. Με βαθιά γνώση στο ξενόγλωσσο βιβλίο, οι άνθρωποι του Polyglot είναι πάντα έτοιμοι να σε εξυπηρετήσουν και να λύσουν την όποια απορία! Το e-shop του Polyglot θα σου "λύσει τα χέρια", αφού είναι πλήρως ενημερωμένο και, ακόμα κι αν δεν έχεις προσβασιμότητα στο κέντρο, η αποστολή είναι γρήγορη και άμεση.

POLYGLOT BOOKSTORE Aκαδημίας 84, Αθήνα // Τ.: 210 33 00 455 Fax: 210 33 00 440 // www.polyglotbooks.gr

H

ζεστή

Α µµα ΕΣΠ Πρόγρ α Απογευµατινά Workshops Προσαρµοσµένα δίδακ τρα Φύλαξη και τ οΣ άβ β α τ ο ΜΠΕΡΟΒΟΥ 25, ΚΥΨΕΛΗ // Τ.: 210 82 25 388 Υπεύθυνες: Κορεζελίδου Ελένη & Πανσελήνου Όλγα Site: www.zestifolitsa.gr FB: www.facebook.com/folitsamas

δίπλα στον επάγγελματία, τον μαθητή & τον ιδιώτη

service laptop · p.c. · tablet · smartphone

ειδικη εκπτωση 5%

σε μαθητές όλων των βαθμίδων δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο

Αντί για δασκάλους, ρομπότ; Το παράδειγμα της Αυστραλίας και της Βραζιλίας Αυστραλία, Brisbane. Υπάρχει ένα σχολείο εκεί, που μοιάζει με πανεπιστήμιο. Λέγεται Sheldon College και δέχεται μαθητές από 15 μηνών ως 12 ετών. Στο κτίριό του στεγάζεται το κέντρο επιχειρηματικότητας, ένα εργαστήριο για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, εργαστήριο ρομποτικής, αλλά και στούντιο τηλεοπτικών παραγωγών. Στα εργαστήρια, επίσης, υπάρχουν υποδομές για ρομπότ που λειτουργούν μέσω iPad, τα οποία επιτρέπουν τη συνεργασία μαθητών με καθηγητές, ακόμα και όταν αυτοί βρίσκονται σε τεράστια χιλιομετρική απόσταση. Αυτή η καινοτόμος τεχνολογία βοηθά τους μαθητές να εξοικειωθούν με την ρομποτική. Πάμε τώρα μια βόλτα στην Βραζιλία, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα. Και όμως, ένα καινοτόμο εκπαιδευτικό μοντέλο που εφαρμόστηκε δοκιμαστικά πριν μερικά χρόνια στο Ρίο, ενέπνευσε και άνοιξε τον διάλογο παγκοσμίως. Το δημόσιο σχολείο Chico Anysio δοκίμασε ένα διαφορετικό μοντέλο εκπαίδευσης, με επίκεντρο τους ίδιους τους μαθητές και επενδύοντας στις αξίες της κριτικής σκέψης, της περιέργειας και της επικοινωνίας.. Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά-το πρόγραμμα συνεχίζεται. Σε αυτό το δημόσιο σχολείο του Ρίο, το εκπαιδευτικό προσωπικό, δοκιμάζει μία νέα μέθοδο διδασκαλίας. Δεν υπάρχουν κουδούνια που σηματοδοτούν την έναρξη και λήξη των μαθημάτων, τα οποία, ούτως ή άλλως, δεν γίνονται στις συνηθισμένες τάξεις. Η επιτυχία του σχολείου σημαίνει ότι το κράτος

θα δοκιμάσει να εφαρμόσει αυτό το μοντέλο σε άλλα τέσσερα σχολεία του χρόνου, με αργούς ρυθμούς. Ο Γκράχαμ Μπράουν Μάρτιν, ειδικός σε θέματα παιδείας, ίδρυσε το παγκόσμιας εμβέλειας think tank «Γνώση χωρίς Σύνορα» και, μαζί με νέες δασκάλες και εκπαιδευτικούς, εννοείται τεχνολογικά καταρτισμένους, μοιράζεται τις ιδέες του για το μέλλον της εκπαίδευσης. Από ό,τι φαίνεται, η ιδέα της τάξης θα είναι παρωχημένη σε μερικά χρόνια, τάξη και σχολείο θα μπορούν δυνητικά να είναι όλα τα μέρη του κόσμου, αρκεί να έχουν κάποιου είδους δυνατότητα σύνδεσης με τον πάροχο της γνώσης, είτε αυτός είναι ένας διδάσκων, είτε η φωνή μιας εφαρμογής, ενός προγράμματος ειδικού.

Τα σχολεία του μέλλοντος μάλλον δεν θα έχουν διεύθυνση και ταχυδρομικό κώδικα - η Ελλάδα θα μπορέσει να εναρμονιστεί με κάτι τέτοιο, αν υποθέσουμε ότι θα γίνει παγκόσμια τάση;

Αφιέρωμα

Πόσο απέχει η Εκπαίδευση από την Χαρά;

Ανωτερη Σχολή Δραματικήσ τεχνησ Βεάκη, 45 xρονια η πρωτη επιλογη Αν θέλεις να σπουδάσεις υποκριτική και κατ' επέκταση θέατρο, η Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Βεάκη έχει την εμπειρία εδώ και 45 χρόνια, να σε βοηθήσει ουσιαστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Με σεβασμό στην παράδοση και παράλληλα ανανεωτική διάθεση επωμίζεται την ευθύνη για την θεατρική σας εκπαίδευση σε όλο της το φάσμα. Το εκπαιδευτικό προσωπικό, με τυπικά και ουσιαστικά προσόντα και πολύχρονη πείρα, εχει στόχο να καθογηγίσει τους σπουδαστές ώστε να αποκτείσουν όσο το δυνατόν άρτια παιδεία. Το ωρολόγιο πρόγραμμα είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να δίνεται βάση τόσο στην υποκριτική, όσο και στα υπόλοιπα πρακτικά μαθήματα σπουδών όπως κίνηση, χορός, φωνητική, υποκριτική μουσικού θεατρου όσο και στην σχετική θεωριτική κατάρτιση, την τόσο απαραίτητη για τους σπουδαστές στις μέρες μας.

Ανώτερη ιδιωτική σχολή Δραματικής Τέχνης Βεάκη Εκφαντίδου 33, Παγκράτι, Αθήνα // τ.: 210 70 16 934 // κ.: 694 45 55 920 // www.veaki.gr

Η εκπαίδευση Τα ελληνικά πανεπιστήμια βρίσκονται δεν έχει ηλικίασε τροχιά ανάπτυξης

δακτρα, ενώ ανοίγονται και νέες θέσεις Πακέτο αλλαγών και εμφανής αίσθηση εργασίας. Μάλιστα, δίνεται η δυνατόεξωστρέφειας για τα πανεπιστήμια της ι ύί τδ ερ υ σ η ς π ρ ο γ ρ α μ μ ά τ ω ν υ εσ κη άδ- ε ν τ ε λ ετι η ώτναε ι ασκτόαμ η1 8κ. αΟ Π ο λ ύ κ λ α σ ι κ ό θ έ μ α γ ι α έ κ θχεώσρηα ιςδ. εΑ ώπν ό : δτιιας α ρ χ έ ς τΗο υε κ2π0α2ί0δ,ε δ ό σν εο π , ιό-μ ω ς , μ πσ οπροευίδ έώννα ςσ τμηενσ Ιήαλ τι -ρ ι κ ή κ α ι σ τ α α ν τ ι κ ε ί πα β ί ο υ μ ά θ η σ η . Ο ά ν θ ρ ω π ο ς , δλεέςε ι ε, κγπερν όν σ ι έωτ π α οι ι α μ ε ρ ι κσατ ναι κ2ώ5ν. Π ώιν , δ η λ α δ ή , π ρ ο γ ρ ά μ α ει δν ιαά ,τ ω δ νο υμληεχι έαςν ικκα δ ιή λ ω σ α ν τ ο κεανςδ ιμαεφ έυρποονχ ρτεοώ υσ ς ε ι ς , πμ κ α ι μ έ χ ρ ι ν α π ε θ ά ν ε ι μ π ο ρ εσ ίτ ηνμαί ωγ νί ν ε κ τα πυε γν τγ α ι αα-τσαφ ο ά ερτι ονύας κ α ι ε ξ α ε τ ο ύ ς φ ο ί τ η λ λοηυν-ιδκεάν - ε ί ν α ι - π μ κ ο ι ν ω ν ό ς γ ν ώ σ η ς κ α ι π ν ε υ μγαι ται κσούύν απψληο ύστυονυε.ρ γ α σ ί αμςυ αμλε ό ε- π . ιΤ α ν αυ τεόπχ ερνοδνύαε, ι σ χ ε δ ι ά ζ ε τ α ι ν α δ ο θ ε ί Φυσικά, η φιλοσοφική έννοΑ ι αΕ τΙ .η ςΗ δέι λαε υβ σ ί οηυ τ ο υ ι ο ύ ααφνιέεκροώψνεε ιτ ιψςυ χ ι κ ό χ ρ ό ν σο ηκς α α ότ ό πνι μ ρ τφηωτσαή κταοιυ σήε Ε λ λ η ν ε ς α π ο φ ο ί μ ά θ η σ η ς δ ε ν μ π ο ρ ο ύ σ ε , d e πf aρcοtγoρ, ανμαμ α π τρ ιοσ-μ έ ν ε ς τ ο υε ςγ κεεπφιασ λκιέκψόε ιφςο ρ τ ί ο σ τ ηην δε υ υ καε κί οόυμ αν αμ εφτοαι -τ ή σ ο υ ν σ ε α υ τ ά η νε ρμί άτθαη στηέ ,λ ηγ ε ν ι κ ό τ ε ρταο ;υ ςΈ νλ α τ ιόκ έτςι ς ε π α φ έσς τ π β λ έ ψ ε ι τ η ν ά κ ρ α τ η , ί σ ω ς , χ γρ ιήασ ητ ιτςη σ ς χαε π έσ πτυχιακό. Ένα πρόγραμμ α ωτ ρτ ιωώνν πμαηννεώλνλ ασδτιοκ ώ ν ε ξ ε τ ά σ ε ω ν ( ή κ ο ι ν ω ν ί ε ς π ο υ κ α λ π ά ζ ο υ ν οτλοουέ νΜ αάσρετ ην. έ ε ς Α ν ο ι χ τ ό Π α ν ε π ι σ τ ή μ ι ο .ό π ο ι ο υ ά λ λ ο υ σ υ σ τ ή μ α τ ο ς π ρ ό σ β α σ η ς απαιτήσεις δουλειάς, σε νέες υπερεξειδιστην τριτοβάθμια εκπαίδευση ισχύσει) Κούυρ ιμο α ι θσατίόνχεοι ι κτάη-ς σ υ ν ε ρ γ α σ ί α ς , η ο π ο ί α κεύσεις. Ένας πενηντάρης π ο. ν ήέπχω ε ις αθ κέ λ υ ορ υωμθεε ί τ, η ν δ ι ακ αβιί οχυω ρμίάς θδηίσδηα κμτόρν α π ο ι ο κ α ι ν ο ύ ρ γ ι ο , ο λ ο κ α ί ν ο υσρεγ ικοα, μπι ά ρ όπγ ερραίμπ-τ ω σ η δ εΜ ε ίι ν σ α τι ηην εέκν π ω νν έ α δ ε δ ο μ έ ν α π ο υ θ α ε π ι μαγια υπολογιστές υπάγετα ν οό ιναη σ η κ ο ι ν ώκνα ιπ ρμοόγν ρο αγμιμαά τ α ε νε τταηρνρ υ θ μ ί σ ε ω ν , π ά ν τ ω ς , τ ο υ δ ι α β ί ο υ ε κ π α ι δ ε υ ό μ ε ν σο π υ οήυ δκώανλ ύμτεετρααξ ύ ε λ λ η ν ιφκέώρνε ικ σατι οα βμιεοργι ρ- α φ ι κ ό μΣατ ςο; πΚαι καέ ντ οδ μ ι γοοι υ ορ ς άμραεςι κ ε ίαπι ε η ό α τ ιλ λ α γ ή σ τ ο σ ύ σ τ η μ α π ναενιε π σ τ η μ ί ω νθ,έ λη ο συ υμμε μμεότ νοοχ ήγ ι ’ α υ τ ό ,φ π α ν τ α π ο κ ρ ί ν ε τ α ι σ τ η ν ε ξ ή γ ηκσαη ν “ι κτ ώ ο νκ ά για ύσ μα ε μ ό ν ο ι ν αχσρυηνμεαχ ίτσοοδυόμτ η ε σδηιςα. Σ β ίύομυφ ω ν α μ ε τ ο « Κ » ν όπγολρωο σ ν α μ η ν χ ά σ ε ι τ η ν θ έ σ η τ ο υ ασλτληονδ εατπαώι ρν εφ ί αο,ι τ η τ ώ ν σδε ε ξν ε μ Κοανθτηαμςε ρ , ,« τ ο υ π ο υ ρ γ ε ί ο π ρ ο ε υμ σα ή ςμ α ς , ε πτ η ι λςέ γ β ι νβ ήλ ςί α ά ν πκραοιγ ρ ά μ μ α τταη νσ ετ κη πχαώί δ ρα έ ρ χ ο ν τ α ι φ ο υ ρ ι ό ζ ο ι ο ι ν έ ο ι κκααι ι θθεέρλι ον υ ί νκεόι μόατ ικ α τ οι τ8α0ξ%ί δ τι α η ;ς χ ρ η μ α τ ο δ ό τ η σ η ς ι ννη μκαατι οεγρρεαυφνιηκ-ό υ λ ι κ ότ, ε α τ α μ ι σ ά λ ε φ τ ά α π ό α υ τ ά πκ οα υ ι πηα ίαρνντεαι λελκαεγί ή- φ ο ι τ η κτ ώ των ΑΕΙ θα ορίζεται με βάση συγκεκριτών των δύο χωρών. νος”; ο υς ςκ, ααιν τηι καελιήμθεενιιακ ο ύ ς δ ε ί κ τ ε ς ( π . χ . Η συζήτηση ανοίγει συμ ν εέχν ώ ι θημ. ό ς ε ι σ α κ τ έ ω ν , ε κ τ ι μ ώ μ ε ν ο κ ό σ τ ο ς μ έρ σ Ε ςΙ , α ξ ί ζ ε βί ρνίασ κπερτ οασι εκλά- π ο υ σ τ η ν α Γ ι α ν α μ η ν ε ί μ α σ τ ε κ α ι ι σ οΤπαε δεωλ τλ ιηκνοι κ ί ,άό Α μω ανά φοιτητή, διάρκεια προγραμμάτων τ α ε λ λ η ν ι κ ά π α ν ε π ι σ τ ή μ ι α κπύροουσνφ έπρεορυι σν σ ό τ ε ρ ο υ ς ξ έ ν ο υ ς φ ο ι τ η τ έ ς σπουδών, εργαστήρια, διασπορά τμημια έ ξ ο χ ε ς ε υ κ α ι ρ ί ε ς σ ε ε ν ή λ ι κκ ε ςα ιν α σ υκν α ε χτ ίεσύοθυυνν σ η ε π ι κ ο ι ν ω ν ί α ς π ρ ο ς μάτων). Το υπόλοιπο 20% θα χορηγείτ η ν π ο ρ ε ί α τ ο υ ς π ρ ο ς τ η ν γδνυώσσμηά. ς Υδπεάνρ εχ ίονυανι κ α θ ό λ ο υ κ α κ ή ι δ έ α . ται με βάση τις επιδόσεις κάθε ΑΕΙ σε τ ευ π ε ρ ι σ σ ό τ ε ρ α ξ ε ν ό γ λ ω σ σ α π ρ ο γ ρ ά μ μ α τ α γ ι α τ η ν κ α τ αΧ προελιέαμζηόσμηα σ το συγκεκριμένους δείκτες· μεταξύ αυτών σ ύ γ χ ρ ο ν ο υ α ν α λ φ α β η τ ι σ μ ο ύπ ρ( τοεπχτνυοχλιοαγκιάκ όπς ρ, ο γ ρ ά μ μ α τ α , π ι ο δ ι ε υ είναι η επαγγελματική απορρόφηση των ο ι κ ο ν ο μ ι κ ό ς , δ ι α χ ε ί ρ ι σ η ς τ ηρςυ μτ έε νρεάςσ τδιυανςα τ ό τ η τ ε ς E r a s m u s , α λ λ ά αποφοίτων, οι δράσεις εξωστρέφειας δ ι α θ έ σ ι μ η ς π λ η ρ ο φ ο ρ ί α ς , πκε α ρ ι βμαελτλαοπν τ ιυκχόι α ς )κ, ά π ο υ α π ε υ θ ύ ν ο ν τ α ι των ιδρυμάτων, η αναλογία πτυχιούχων κά ό π ω ς ε π ί σ η ς κ α ι σ η μ α ν τ ι κ έας πδορκάλσε ει σι ςτ ι π ο υσ ε ξ έ ν ο υ ς φ ο ι τ η τ έ ς κ α ι , / εισερχόμενων φοιτητών, ο αριθμός α -φ ο ρ ο ύ ν τ ο ν ε λ λ η ν ι κ ό α π ε υ θ ύ ν ο ν τ α ι σ ε ε υ ά λ ω τ ε ς εκνοδιενχωονμιέκνάω ςο ,μ ά των δημοσιεύσεων και των ετεροαο λ σι τει σθμε όμ.α τ ι κ έ ς δ ε ς . Π ρ ο γ ρ ά μ μ α τ α β α σ ι σ μ έπν α ναφορών ανά καθηγητή. Κάθε ίδρυμα ενότητες που προσφέρουν την ευκαιρία σε θα επιλέγει την ομάδα κριτηρίων στα α ν θ ρ ώ π ο υ ς π ο υ δ ε ν σ π ο ύ δ αΞσέαννα νπαα ντ εο πκι σ ά τ- ή μ ι α τ α δ ι δ ά σ κ ο υ ν α υ τ ά , οποία θέλει να αξιολογηθεί για να λάό χν ά ι γτ ναω δ- ι κ ά μ α ς , π ρ ώ τ α κ α ι κ α λ ύ ν 0 υ ν δ ι α α υ τ ή ς τ η ς ο δ ο ύ , λ έγσι χαετςί α βει το 20% της ετήσιας χρηματοδότησης σ η ς κ α ι δ η μ ι ο υ ρ γ ι κ ή ς γ ρ α φτήεςρ, αδ; ι α γ ω ν ι σ μ ο ί , που του αναλογεί.» ακόμα και απλές διαλέξεις των δύο ωρών α νκ τ έ ο υ ς φ ο ι τ η τ έ ς ε κ τ ό ς σ υ ν θ έ τ ο υ ν έ ν α μ ω σ α ϊ κ ό κ α λΓλι α ι έ ρτ γο ευιςα ςε ι τσω κ εή ς κΈανιω σ η ς θ α υ π ά ρ χ ο υ ν δ ί ανθρώπων, μοιάζει να δίνοΕ υ νυ ρδωε π ύ ταεϊ ρ τρίτες ευκαιρίες-τα περισσότερα, φυσικά, είναι με το αζημίωτο.

Τα ελληνικά ΑΕΙ αξίζεί να προσελκύουν περισσότερους ξένους φοιτητές και μια κατεύθυνση επικοινωνίας προς δυσμάς δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.

Αφιέρωμα

Πόσο απέχει η Εκπαίδευση από την Χαρά;

ένα διαφορετικό κέντρο βιωματικής εκμάθησης αγγλικών ● Μεγάλες, φιλόξενες και ευχάριστες αίθουσες ● Παιχνίδι, Μουσική, Τεχνολογία αναπόσπαστο μέρος της μάθησης ● Ενθάρρυνση της κίνησης και αλληλεπίδρασης των μαθητών Κερδίστε το χαμένο ενδιαφέρον των παιδιών σας για τα Αγγλικά και εξοικονομήστε χρόνο και χρήματα από το πρόγραμμα σπουδών μας. Εκμεταλλευτείτε τη μακρά και πλούσια εμπειρία μας στην εκπαίδευση ενηλίκων. Με κατανόηση στο φόρτο υποχρεώσεων κάθε ενήλικα, διαμορφώσαμε προγράμματα διδασκαλίας που φέρνουν αποτελέσματα και διασφαλίζουν πιστοποίηση γλωσσομάθειας.

HOW I DIFFER Καυκάσου 158-160, Αθήνα – Άνω Κυψέλη // τ.: 211 41 68 634 // e.: info@howidiffer.com // www.howidiffer.gr

Συνέντευξη στην Στεφανία Τσολάκη

Πόσο βιωματική μπορεί να γίνει η εκμάθηση Αγγλικών; Μιλήσαμε με την Αντιγόνη Σάχερ

Για περισσότερες πληροφορίες : www.howidiffer.gr

Διαφορετική προσέγγιση στη διδασκαλία, γλώσσας και απόλυτη πεποίθηση ότι όλα μάθουν με τον κατάλληλο τρόπο και την είναι τα τρία κομβικά σημεία που κάνουν

Αντιγόνη, διδάσκεις εδώ και 14 χρόνια… Από την εμπειρία σου, τι έχει αλλάξει στον τρόπο εκμάθησης αγγλικών τα τελευταία χρόνια και ποια εκπαιδευτική μέθοδο ακολουθείτε ως φροντιστήριο; Η προσέγγιση γύρω από τη διδασκαλία έχει προχωρήσει πολύ, αλλά δυστυχώς πολλά φροντιστήρια επιλέγουν την παρωχημένη εκπαίδευση με τα sos πριν τις εξετάσεις και την παπαγαλία. Η δική μας μέθοδος είναι άλλη. Ο δάσκαλος έχει ρόλο καθοδηγητικό και οι μαθητές αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους είναι περισσότερο συμμετοχικοί στο μάθημα. Μιλάμε μόνο αγγλικά την ώρα του μαθήματος και τα παιδιά μέσω πολλαπλών ερεθισμάτων (βιβλία, κίνηση , μουσική, παιχνίδια , τεχνολογία) έρχονται σε επαφή με τη γλώσσα, την κατανοούν και τελικά την κατακτούν. Πιστεύεις πως ένα παιδί, που δεν δείχνει να αγαπά τα αγγλικά, μπορεί με τον κατάλληλο δάσκαλο και μία άλλη προσέγγιση να αλλάξει γνώμη; Πάντα ο δάσκαλος παίζει καθοριστικό ρόλο στο αν ένα παιδί θα αγαπήσει το μάθημα ή όχι. H πλειοψηφία των μαθητών μου δεν αγαπούσαν τα αγγλικά πριν ξεκινήσουμε μαζί μάθημα. Όμως, όλοι οι μαθητές έχουν δυνατότητες όταν έχουν την σωστή ψυχολογία και ενθάρρυνση. Έτσι εφαρμόζουμε μία διαδικασία αξιολόγησης των δυνατών τους στοιχείων, με παράλληλη ανάλυση των αδυναμιών τους, που τις διορθώνουμε μαζί τους στην συνέχεια. Συνεπώς, εμείς δεν έχουμε βαθμολογία που μόνο αγχώνει και βάζει σε συγκρίσεις τα παιδιά μεταξύ του. Όταν ένα παιδί μάς λέει ότι δεν θέλει να μάθει αγγλικά ή ότι βαριέται το μάθημα, ποια είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε να καταλάβουμε τι φταίει γι’ αυτό; Το πρώτο και κύριο είναι να μη βιαστούμε να θεωρήσουμε ότι το παιδί

βιωματική μάθηση για την απόκτηση της Αγγλικής τα παιδιά έχουν δυνατότητες και μπορούν απαραίτητη ενθάρρυνση από το δάσκαλο/α τους το φροντιστήριο "How I Differ!" να ξεχωρίζει!

είναι απλά τεμπέλικο. Χρειάζεται συζήτηση από τους γονείς γιατί δε θέλει να πάει και κατανόηση του τι ακριβώς βαριέται. Εδώ χρειάζεται να θυμόμαστε ότι υπάρχουν διαφορετικά στυλ μάθησης που ταιριάζουν σε κάθε παιδί(πχ κιναισθητικό ή οπτικό μοντέλο κλπ), αλλά ο δικός μας τρόπος διδασκαλίας βοηθάει την πλειοψηφία των παιδιών. Γιατί είναι σημαντικό να δίνουμε έμφαση στις δύο πρώτες τάξεις; Γιατί υπάρχει ανάγκη σταδιακής εμπέδοσης των γνώσεων σε αυτές τις μικρές ηλικίες και όχι βομβαρδισμός πληροφοριών. Επίσης, είναι ανάγκη σε αυτές τις ηλικίες να δίνεται βάρος στην εκμάθηση της μητρικής γλώσσας (ελληνικά). Πόσο εύκολο είναι για έναν ενήλικα που έχει εγκαταλείψει τα αγγλικά να επανορθώσει και πόσο άμεσα μπορεί να είναι τα αποτελέσματα, δεδομένου του περιορισμένου χρόνου που μπορεί να διαθέσει; Είναι πολλές οι περιπτώσεις των ενηλίκων που έχουν τα Αγγλικά είτε ως «εκκρεμότητα», είτε ως «απωθημένο». Η άποψή μου είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά. Ακριβώς επειδή η προσέγγιση μας είναι διαφορετική κι όχι η παραδοσιακή, η επανόρθωση είναι εφικτή. Τα κλειδί σε αυτό είναι ότι μιλάμε μόνο αγγλικά στο μάθημα. Η πρακτική εξάσκηση της γλώσσας σε συνδυασμό με τα κατάλληλα οργανωμένα προγράμματα δίνουν τη δυνατότητα επίτευξης της εκμάθησης της γλώσσας, χωρίς εξαντλητικό προσωπικό διάβασμα. Εκτός από τα μικρά παιδιά αναλαμβάνετε και μαθήματα αγγλικών- κατεύθυνσης για συγκεκριμένο επαγγελματικό προσανατολισμό; Τι είναι οι ειδικές πιστοποιήσεις; Με τον όρο ειδικές πιστοποιήσεις εννοούμε αποδεικτικά γνώσης ενός συγκεκριμένου επιπέδου στην αγγλι-

κή γλώσσα. Συνήθως χρειάζονται για την εισαγωγή σε ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού ή την πραγματοποίηση ενός μεταπτυχιακού ή για την απόδειξη της γνώσης της γλώσσας για επαγγελματικούς λόγους. Ορισμένα παραδείγματα είναι το IELTS, TOEIC, TOEFL κ.α. Με τα νέα δεδομένα τι αλλάζει στον τρόπο εκμάθησης; Χρησιμοποιείτε συγκεκριμένες πλατφόρμες; Μπορεί το διαδικτυακό μάθημα να κρατήσει το ενδιαφέρον του μαθητή; Το διαδικτυακό μάθημα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει το δια ζώσης. Όμως, δεδομένου ότι ζούμε σε περίεργους καιρούς, είναι σημαντικό να διατηρείται η επαφή με την γλώσσα και τα διαδικτυακά μαθήματα μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον των μαθητών αν ο δάσκαλος/α είναι πολύ καλά προετοιμασμένος. Στο how I DIFFER! υπάρχει όμως εμπειρία στην τηλεεκπαίδευση από την εποχή πριν την πανδημία και παράλληλα συνεργαζόμαστε με τον εκδοτικό οίκο που έχει τεχνογνωσία και δίνει πρόσβαση σε ψηφιακές πλατφόρμες για να προχωράει το μάθημα σε περιόδους καραντίνας. Υπάρχει η επιλογή για κάποιον να μάθει να επικοινωνεί στα αγγλικά, χωρίς απαραίτητα να θέλει να ανεβάσει το επίπεδο πτυχίου, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων; Είναι πολλοί οι ενήλικες που ενώ μπορούν να καταλάβουν κάποιον που μιλά αγγλικά, οι ίδιοι δε μπορούν ή δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν. Για αυτό το λόγο, έχουμε το 3μηνο πρόγραμμα της προφορικής εξάσκησης κατά την διάρκεια του οποίου οι μαθητές μέσα από πολλά διαφορετικά ερεθίσματα ( άρθρα , εικόνες , βίντεο, ακουστικά κομμάτια κ.α) και αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους στα αγγλικά, μαθαίνουν να επικοινωνούν σωστά.

Συνέντευξη | Θανάσης Καρανίκας

Gunnar Kaiser

Photo credits: http://www.fabianjansen.de%22/

Το πάθος είναι το παν, αλλά μπορεί να οδηγήσει στην άβυσσο Από την προκλητικά γοητευτική προσωπικότητα του Joseph μέχρι τον αρχικά αθώο, αλλά σταδιακά τολμηρό Jonathan, έχετε δημιουργήσει δύο απολύτως συναρπαστικούς χαρακτήρες. Από πού αντλήσατε την έμπνευσή σας; Οι χαρακτήρες έχουν μέσα τους “κομμάτια” από χαρακτήρες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, από τον Dr. Faust έως τον Portnoy του Philip Roth. Η αρχική μου έμπνευση ήρθε από μια ιστορία που μου είπε ο παππούς μου, όταν επέστρεψε στο σπίτι από τον πόλεμο. Γιατί τοποθετήσατε την ιστορία σας στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ‘60; Είναι σημαντική για εσάς αυτή η χρονική περίοδος και η πόλη; Στη Νέα Υόρκη του ‘60, πολλά πράγματα συγκλίνουν στο ιστορικό επίπεδο του μυθιστορήματος: η ιστορία των Γερμανών Εβραίων τον 20ο αιώνα, η εξορία, η φιλοσοφία και η λογοτεχνία συναντιούνται σε μια εποχή αλλαγής νοοτροπίας, στην οποία ολόκληρες γενιές βρίσκονται να συγκρούονται μεταξύ τους. Η Νέα Υόρκη είναι ένας παραμορφωτικός καθρέφτης της γερμανικής ιστορίας. Το μυθιστόρημά σας συγκρίθηκε με το βιβλίο-πρότυπο του Patrick Suskind “Το Άρωμα”. Αποτέλεσε έμπνευση για εσάς; Οι αναφορές στο “Άρωμα” είναι πολύ συνειδητές και σαφείς. Ωστόσο, εκτός από τις πιο “επιφανειακές” αναφορές, κάποιες άλλες είναι κρυμμένες και στο κείμενο. Μια άλλη έμπνευση για εμένα, για παράδειγμα, αποτέλεσε το μυθιστόρημα του Bernhard Schlink “Ο Αναγνώστης”, αλλά λίγοι το έχουν παρατηρήσει μέχρι στιγμής. Ο κεντρικός χαρακτήρας σας, ο Joseph, έχει ένα “θανατηφόρο” πάθος για τα βιβλία. Ποιος είναι ο ρόλος του πάθους στη ζωή και τη δουλειά σας; Το πάθος είναι το παν. Χωρίς αυτό, όλη η προσπάθεια να ζήσεις και να εργαστείς δεν αξίζει τίποτα. Αλλά είναι επίσης επικίνδυνο και μπορεί να οδηγήσει στην άβυσσο. Το μυθιστόρημα δείχνει αυτόν το διττό χαρακτήρα της εμμονής.

Κάτω από το δέρμα, Gunnar Kaiser, εκδόσεις Κλειδάριθμος Στο μυαλό ενός κατά συρροή λάτρη των βιβλίων στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’60 μας μεταφέρει ο Gunnar Kaiser. Ο σπουδαστής λογοτεχνίας Τζόναθαν Ρόζεν γνωρίζει τον βιβλιόφιλο δανδή Γιόζεφ Άιζενσταϊν. Μέσω του μυστηριώδους αυτού μεσήλικα, ο άβγαλτος νεαρός δεν θα έρθει μόνο σε επαφή με τον κόσμο της τέχνης και του πνεύματος, αλλά θα διδαχτεί επίσης την τέχνη της ερωτικής αποπλάνησης –και εκείνες οι φωτεινές μέρες θα σηματοδοτήσουν την ενηλικίωσή του.

Η πρόσφατη πανδημία του covid-19 άλλαξε πολλά στη ζωή μας. Εσείς πώς βιώσατε την κατάσταση; Τη βίωσα πολύ συνειδητά. Η πανδημία αποτέλεσε επίκεντρο πολλών διαδικασιών στην κοινωνία μας. Από αυτήν την πανδημία, μπορέσαμε να δούμε πώς λειτουργούν συστήματα, όπως η πολιτική, το κοινό, η επιστήμη και τα μέσα ενημέρωσης και ποιές ανισορροπίες υπάρχουν. Θεωρώ ανησυχητικό το γεγονός ότι ένα πραγματικά ιατρικό θέμα έχει μετατραπεί σε πολιτικό ζήτημα, οδηγώντας έτσι σε μια περαιτέρω δυσκολία την κοινωνία. Επιπλέον, οι εκπρόσωποι μεμονωμένων ιδεολογιών χρησιμοποιούν την πανδημία για δικούς τους σκοπούς και αυτό το θεωρώ πολύ επικίνδυνο. Ας ολοκληρώσουμε αυτήν τη συνέντευξη με κάτι που θα θέλατε να πείτε ή να μοιραστείτε με τους Έλληνες αναγνώστες. Αυτήν τη στιγμή ταξιδεύω στη Νότια Ευρώπη. Ο στόχος είναι να γνωρίσω καλύτερα την ψυχή της ηπείρου μας και να την “απεικονίσω”. Η Ελλάδα, ως το λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού, πρέπει να είναι ο κύριος σταθμός. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν άνοιξε τα σύνορά της με την Αλβανία, οπότε έπρεπε να ακολουθήσουμε το δρόμο από την Ιταλία. Ήταν κρίμα. Υπάρχουν τόσα πολλά στην Ελλάδα που απηχούν το ευρωπαϊκό πνεύμα, που έπρεπε να υπερβώ αυτό που μου αρνήθηκε λόγω της πανδημίας και της πολιτικής.

Βολτάροντας

01

ΚΑΛΛΙΘΕΑ

ΜΟΜΟ Σαπφούς 95, Καλλιθέα // T.: 210 95 62 300 FB: @momokallithea IG: @momokallithea To όνομα Momo ψιθυρίζεται εδώ και αρκετό καιρό ανάμεσα στις παρέες που θέλουν έναν προσεγμένο χώρο για να απολαύσουν τον καφέ, το ποτό ή το φαγητό τους! Έφτασε στην πόλη το 2012 και από τότε, έχει αποκτήσει φανατικούς θαμώνες από όλη την Αθήνα. Πώς αλλιώς, αφού ο κατάλογος με το φαγητό (που ανταποκρίνεται σε όλες τις ώρες της ημέρας) είναι πλούσιος και ιδιαίτερος, ο καφές είναι εκλεκτής ποιότητας, η cocktail list ευφάνταστη, η εξυπηρέτηση άπιαστη και ο χώρος μαγικός! Στεγάζεται σε ένα παλιό, αθηναϊκό αρχοντικό και η αυλή του τότε κτίσματος έχει φτιαχτεί με τέτοιο τρόπο ώστε να σε μεταφέρει κάπου άλλου, μακριά από το φασαριόζικο αστικό σκηνικό: ανθισμένη, ήσυχη, δροσερή με παχιές σκιές και ρομαντικά φώτα, προσφέρει “απάγκιο” για τις πρωινές ζέστες και ρομαντικές αποδράσεις τα καλοκαιρινά βράδια. Ποιο είναι το μυστικό του και είναι ψηλά στις προτιμήσεις των Αθηναίων; Το κέφι, η ποιότητα και κυρίως, το ενδιαφέρον των ανθρώπων του να βελτιώνονται καθημερινά, ρωτώντας τον κόσμο τι τους αρέσει και τι όχι. Αν δεν το έχετε ανακαλύψει, κάντε το άμεσα και μη χάσετε το κυριακάτικο brunch που θα ξεκινήσει πάλι από Σεπτέμβρη!

ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ Από το 1967 το ζαχαροπλαστείο Αθηναία παράγει παγωτό για όλα τα γούστα! Χωρίς γλουτένη, με 0% λιπαρά, στέβια και πολλές άλλες προτάσεις. Κλασικές γεύσεις, παραδοσιακά παρφέ αλλά και πιο ψαγμένες προτάσεις που εκπλήσσουν, όπως γιαούρτι-ρόδι, bueno, cookies, καρύδα, κόκκινα φρούτα, peanuts, καραμέλα με ανθό αλατιού και πολλές άλλες! Παγωτό σε όλες τις μορφές. Παγωτίνια, πυραυλάκια, ξυλάκια, ραβανί με παγωτό, σοκολατόπιτα με παγωτό, εκμέκ με παγωτό, αλλά και συσκευασίες για οικογενειακές υποθέσεις! Αγνά υλικά, σωστές αναλογίες, γνώση της παραγωγής αρκούν για να σας φέρουν ενώπιον ενός αυθεντικού, παγωμένου πειρασμού.

Πριγκηποννήσων 12 | Πολύγωνο | τ. 210 64 64 297 Αθηναiα Ζαχαροπλαστεiο Catering

6

συγγραφείς

μιλούν για το «βιβλίο υπό σκιάν» Όπως οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη, μέσα από ψάθινα καπέλα, χρυσόσκονες από τις γιορτινές γιρλάντες, μυρωδιές από μολύβια που φρεσκοξύστηκαν και την ανεπανάληπτη υφή του μαγιάτικου στεφανιού, αναζητούμε τις σταθερές μας αξίες. Χρίζουμε μέρη και αντικείμενα ως αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής μας. Υπάρχει κάτι-περισσότερα από κάτι, για την ακρίβεια!- που ενώνει όλες τις εποχές και που αποτελεί μαγικό δίαυλο για προσωπικά περάσματα στο χθες και στο αύριο. Τα βιβλία είναι ακριβώς αυτό. Συνδεδεμένα με τις εποχές, τους μήνες, την παιδική μας ηλικία, μία περίοδο που περάσαμε στο νοσοκομείο, ενωμένα ως δια μαγείας με πολλές πτυχές του εαυτού μας. Το καλοκαίρι φέτος είναι διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα. Το γεγονός, όμως, ότι θα περιλαμβάνει και πάλι πολλές αναγνώσεις μας ανακουφίζει, μας βοηθά να το απολαύσουμε ούτως ή άλλως, πάνω σε ένα δροσερό σεντόνι, έξω στο μπαλκόνι μας ή σε εκείνη την ξαπλώστρα που μας περιμένει κάθε χρόνο στην μυστική παραλία του δικού μας Αυγούστου. Κείμενα, επιμέλεια αφιερώματος: Γεωργία Δρακάκη

Ο ΟΔΗΓΟΣ ΤΟΥ ΗΠΖ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ Και το ταξίδι της γραφής, εξίσου συναρπαστικό με αυτό της ανάγνωσης, φουσκώνει πανιά το καλοκαίρι. Ελάχιστοι συγγραφείς ζουν από το έργο τους, όταν, λοιπόν, έρχεται η καλοκαιρινή άδεια ή η παύση εργασιών ούτως ή άλλως, τα μολύβια και τα πληκτρολόγια παίρνουν φωτιά. Ο γραφιάς μαζεύει τις εμπνεύσεις που μεστώθηκαν σε σημειώσεις, είναι ανοιχτός και σε νέες, σημειώνει πυρετωδώς, στρώνεται με σώβρακο ή νυχτικό νύχτα στο λάπτοπ και αντιμετωπίζει την απαστράπτουσα σελίδα του Word ή του τετραδίου του. Κάποιο τασάκι, ίσως, γεμίζει παραδίπλα. Το νερό γουργουρίζει στο ποτήρι. Κι όλοι οι ήχοι της βραδιάς, το τριζόνι, το κροτάλισμα του πάγου, το σούρσιμο της σαγιονάρας, το μονότονο τραγούδι του πληκτρολογίου, συνωμοτούν για το χτίσιμο μιας ατμόσφαιρας πολύ συγκεκριμένης, πολύ διακριτής. Ναι, η γραφή, κάποιες φορές, παίρνει σάρκα και οστά. Προτού κυκλοφορήσει ένα βιβλίο, προτού βγει στην δημοσιότητα ένα ποίημα, έχουν προηγηθεί μοναχικές ώρες, μέρες και μήνες-κάποτε, χρόνια ολόκληρα! Η μάχη του γραφιά με τον εαυτό του, με το περιεχόμενο του κεφαλιού του, με τις δυνατότητες να εκφραστεί και με το χάρισμα να σμιλεύει λέξεις και σημεία στίξης ώστε να διηγηθεί μια ιστορία ή να μοιραστεί ματιές του πάνω στην ζωή. Ο συγγραφέας δεν χρειάζεται να έρθει το καλοκαίρι για να δημιουργήσει και η έλλειψη χρόνου είναι η μόνιμη δικαιολογία των μη συγγραφέων. Όμως, το καλοκαίρι, που είναι η εποχή της αφής, ασκεί μια μεγαλύτερη έλξη στον δημιουργό, να εντάξει το γράψιμο μες στην ρουτίνα της ραστώνης του, να επιστρέψει νωρίτερα από την υπόλοιπη παρέα σπίτι ή να σηκωθεί μερικές ώρες νωρίτερα ώστε, πριν την παραλία, να δουλέψει λίγο με την ησυχία του. Από την άλλη, το καλοκαίρι είναι και η εποχή που ο συγγραφέας βυθίζεται στην ανάγνωση έργων που δεν πρόλαβε όλη τη χρονιά και νέων κυκλοφοριών επίσης. Μπορεί, ακόμα, να επιχειρήσει επιστροφή σε αγαπημένα του βιβλία ή και να αποζητήσει το απόλυτο τίποτα (ούτε γραφή, ούτε ανάγνωση) για την απαραίτητη αγρανάπαυση πένας και νου.

1

Συγκέντρωσε από την βιβλιοθήκη ή το γραφείο σου όλα τα βιβλία που δεν έχεις διαβάσει μες στη χρονιά. Έφτασε η εποχή του σωστού ξεκοκαλίσματος!

2

Κάνε μια λίστα των βιβλίων που θες να αγοράσεις για το καλοκαίρι και βγες για τα ψώνια αυτά μια και καλή. Δεν χρειάζεται να αγχωθείς και να πάρεις στις διακοπές στίβες ολόκληρες. Με το μαλακό. Έχει κι ο Σεπτέμβρης κι ο Οκτώβρης γλυκές βραδιές για μπαλκονάδες αναγνωστικές και όχι μόνο…

Προσπάθησε να προστατεύσεις τα βιβλία σου από την παραλία. Κόκκοι άμμου, πιτσιλιές από διερχόμενα παιδάκια, στάμπες από καφέ στα εξώφυλλα και «λαδιές» από αντηλιακό δεν είναι και ό, τι καλύτερο. Επένδυσε και σε σελιδοδείκτες, μην τσακίζεις τα αγαπημένα σου βιβλιαράκια!

3

Να είσαι κοινωνικός με τους άλλους αναγνώστες. Ένα βιβλίο μπορεί να γίνει η αφορμή για εξαιρετικές συζητήσεις, γνωριμίες, ακόμα και άτυπες «λέσχες ανάγνωσης παραλίας». Μην είσαι επικριτικός με τις επιλογές των συν-αναγνωστών σου. Σε κάποιους αρέσουν πολύ τα ροζ μυθιστορήματα, άλλοι αγαπούν την ποίηση ακόμα και όταν η ζέστη βαράει κατακέφαλα… Πέρνα καλά και άσε και τους άλλους να κάνουν το ίδιο!

4

ΣΤΑΘΗΣ

6 συγγραφείς

μιλούν για το «βιβλίο υπό σκιάν»

1 2

Ο ΣΤΑΘΗΣ ΣΙΩΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ποιητής & μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

Η ΕΙΡΗΝΗ ΒΑΡΔΑΚΗ ΕΙΝΑΙ Συγγραφέας

ΣΙΩΜΟΣ

Καλοκαίρι ψυχή τε και σώματι

Βγήκαμε από ένα παράξενο χειμώνα τον πιο μακρύ των τελευταίων χρόνων, ένα χειμώνα που υπονόμευσε την Άνοιξη, την εκθρόνισε και έφθασε μέχρι την αυλή του καλοκαιριού. Περιοδικά, εφημερίδες, ιστοσελίδες προτείνουν (πάντα τέτοιες μέρες) βιβλία για συντροφιά, εύπεπτα κυρίως, ξέγνοιαστες προτάσεις να χαλαρώσουμε, να ονειρευτούμε, να ξεχαστούμε, να ξεχάσουμε. Γιατί να ξεχαστούμε και τι ακριβώς να ξεχάσουμε. Την απλωσιά της θλίψης ,τις απώλειες, τις απαγορευμένες αγκαλιές, τις μάσκες ,τα αντισηπτικά χεριών και μνήμης. Δεν θέλουμε να ξεχάσουμε, ούτε να ξεχαστούμε. Ας διαβάσουμε κι αυτό το καλοκαίρι βιβλία μα αυτό που φαντάζει αναγκαίο και ανεκτίμητο είναι το βιβλίο που ίσως λησμονήσαμε, το πιο δικό μας, το πιο αποκαλυπτικό και ίσως το πιο άγνωστο. Το βιβλίο της ψυχής μας. Αυτό κι αν είναι το must of the books. Να το ανοίξω λοιπόν, να το ξεφυλλίσω, να αναγνώσω τις τελευταίες σελίδες του, τις πρόσφατες, να αφουγκραστώ όσα δεν πρόλαβα να αγγίξω, να νιώσω το αθέατο, να ανακαλύψω

τον πραγματικό συγγραφέα τους, τους ρόλους μας, τα γεγονότα, τις ημέρες που ο φόβος έγραφε δούρεια σενάρια και μας μοίραζε με κάθε τρόπο αντίτυπα κάθε βράδυ πριν πλαγιάσουμε για να εκμηδενιστεί και η ελάχιστη πιθανότητα να εμφανιστεί κάποιο όμορφο όνειρο στον τρωικό ύπνο μας. Για να ξυπνήσουμε πάλι πολιορκημένοι, τρομαγμένοι, αποκλεισμένοι, σιωπηλοί. Όχι δεν επιλέγω να ξεχαστώ. Να το διαβάσω θέλω. Κι αφού περιπλανηθώ σε όποιες προηγούμενες σελίδες έζησα, ό,τι βίωσα και ό,τι με οδήγησε ως εδώ, να γραφτούν οι επόμενες που με προσμένουν ακατοίκητες, άγραφες, ανυπόμονες. Να αναγνώσω υπό σκιάν το Βιβλίο της ζωής μου και μέσα από βλέμματα, λόγια, συναντήσεις, μουσικές ,έναστρες νύχτες και ηλιόχαρες μέρες να κάνω χώρο με «απόλυτη προσωπική ευθύνη» να μπουν άνθρωποι, να γράψουμε μαζί τα επόμενα κεφάλαια ,να μοιραστούμε στιγμές καλοσύνης, να ανταμώσουμε όλα τα «ασυμπτωματικά κρούσματα» ανθρωπιάς κι ευαισθησίας. Κι όποιο βιβλίο έχει τη δύναμη να μας εμπνεύσει, να ανοίξει δρόμους, καλοδεχούμενα απαραίτητο στις αποσκευές μας. Μόνο να θυμόμαστε… ένα βιβλίο, μια φράση, ένα ποίημα μεταμορφώνει αυτό το «υπό σκιάν». Και μένουμε όρθιοι, αληθινοί ,ορθάνοιχτοι στο ακήρυχτο σκίρτημα αναζητώντας το καλοκαίρι που ονειρευτήκαμε παιδιά και ίσως μας αναζητάει κι αυτό με ένα ακρογιάλι, ένα κοχύλι, ένα ημισέληνο καρδιοχτύπι, ένα αλμυρό φιλί κι έναν ήλιο αχινό. Γιατί χρωστάμε όμορφες στιγμές στη ζωή μας, χαμόγελα και αγκαλιές στις πληγές μας και ένα ξυπόλητο σεργιάνι στις αμμουδιές του Ομήρου.

ΕΙΡΗΝΗ

Βαρδάκη

Κάποιες φορές, ένα βιβλίο μπορεί να σε «σώσει» από την παραλία!

Σκέψου να ακούς το κύμα, ο αέρας να μυρίζει ιώδιο, αλάτι και αντηλιακό με άρωμα καρύδας. Να πίνεις τον αγαπημένο σου καφέ, να ακούς το κροτάλισμα του πάγου, και να χώνεις τα πόδια σου βαθιά μέσα στην άμμο. Και ακριβώς εκεί… στη μικρή γωνίτσα παραδείσου που λαχταρούσες από πέρσι, έρχεται και στρογγυλοκάθεται δίπλα σου παρέα λαλίστατη με τάπερ από εκείνα που συνήθως ξεχνάς για μέρες στο ψυγείο -ξέρω καλά πόσες αποικίες έχεις αναθρέψει εκεί μέσα-, κεφτεδάκια που σου θυμίζουν την μάνα σου -αλλά δεν είναι της μάνας σου-, και φορητό ραδιάκι με τραγούδια που μιλάνε ακριβώς στον πυρήνα της ημικρανίας σου. Σου χάλασα το όνειρο; Από τώρα; Μη βιάζεσαι… μπορεί να γίνει και χειρότερο. Ζευγάρι με ρακέτες στήνεται ακριβώς μπροστά σου. Το βλέμμα τους προδίδει τουρνουά ολυμπιακών επιδόσεων. Σε κάθε δυο χτυπήματα το μπαλάκι το κυνηγάνε πότε στην άμμο και πότε στη θάλασσα. Θες να πάρεις τα μάτια σου από το ηλίθιο κίτρινο σφαιρίδιο, αλλά δεν τα καταφέρνεις. Ασυναίσθητα το κυνηγάς κι εσύ με το βλέμμα. Το τακ τακ της ρακέτας χτυπά πρώτα ακουστικό νεύρο κι έπειτα εγκέφαλο. Ξέρεις… τον κουρασμένο σου εγκέφαλο. Πρέπει να μείνεις ψύχραιμος. Δοκιμάζεις ασκήσεις αναπνοής. Μέχρι να μετρήσεις ως το δέκα τα’ χεις παρατήσει. Ποτέ δεν πιάνει… σόρρυ. Τρία, τέσσερα πιτσιρίκια ξελαρυγγιάζονται. Το ένα κατουράει επιδεικτικά τα θεσπέσια νερά που πριν λίγο τα ανέβασες στο Insta με σχόλιο

να τα πιεις στο ποτήρι. Σα να’ χει και λίγο ζέστη ή μου φαίνεται; Κι εκεί που παρακαλάς να φυσήξει ένα δροσερό αεράκι, σκάει κάτι ανάμεσα σε μπουρίνι και τυφώνα του ειρηνικού. Η ομπρέλα σου έχει σηκωθεί όπως η φούστα της Μέριλιν και της θειάς σου της Παγώνας. Ξαφνικά προτιμάς να είσαι οπουδήποτε αλλού εκτός από εδώ! Έλα… σου έχει ξανασυμβεί αυτό… με σχέσεις… με ραντεβού… ω, ναι! Και κάπου εκεί βρίσκεις το τέλειο εισιτήριο γι’ αυτό το αλλού… είναι εκείνο το βιβλίο με τον αγαπημένο σου ήρωα. Με τα λόγια που δεν θυμίζουν σε τίποτα τα τραγουδάκια της παρέας με τα τάπερ. Με τον τίτλο που σου μίλησε κατευθείαν στην καρδιά, και με εκείνο το εξώφυλλο που σου ξανασυστήνει την παραλία από την αρχή. Ο ήλιος δύει. Ούτε που κατάλαβες για πότε εξαφανίστηκαν όλοι. Χαμογελάς, μέχρι που ανακαλύπτεις ότι κάποιος ψάχνει το μπαλάκι του.

Είσαι λάτρης του ιστορικού μυθιστορήματος; Αυτές οι τρεις προτάσεις για το καλοκαίρι θα σε ενθουσιάσουν

Oκτώ Κatherine Neville Η ισπανική εφημερίδα El Pais το χαρακτήρισε ένα από τα ωραιότερα βιβλία όλων των εποχών. Αυτό το παγκόσμιο best seller, ακροβατεί έντεχνα ανάμεσα σε δύο εποχές που τις ενώνει μια μυστηριώδης σκακιέρα ανυπολόγιστης αξίας με τα κομμάτια της σκορπισμένα σε όλον τον κόσμο.

O Maτθαίος και ο διάβολος Gerald Messadié Μια ανατρεπτική εκδοχή του θρύλου του Φάουστ αποτελεί πρώτη ύλη ενός συναρπαστικού μυθιστορήματος με πρωταγωνιστή έναν μαθητευόμενο ζωγράφο που έρχεται σε μια παράξενη συμφωνία με τον διάβολο. Ο έρωτας και οι φιλοσοφικές αναζητήσεις ξετυλίγουν το κουβάρι ενός ταξιδιού μέσα στον χωροχρόνο...

Tο πεπρωμένο της σάρκας Ambrose Parry 1847. Η Όλντ Τάουν αναστατώνεται από μια αλυσίδα ανεξήγητων φόνων. Παραμορφωμένα πτώματα και φρίκη φωτίζουν με τον πιο σκοτεινά απολαυστικό τρόπο το παρασκήνιο των ιατρικών πειραμάτων στο Εδιμβούργο του 19ου αιώνα.

EDDIE

6 συγγραφείς

μιλούν για το «βιβλίο υπό σκιάν»

3 4

Ο Eddie Διαμαντόπουλος ΕΙΝΑΙ συγγραφέας, σκηνοθέτης και παραγωγός σε παγκόσμιες αθλητικές διοργανώσεις

Ο Γιάννης Ράγκος (1966) είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος. Τελευταίο βιβλίο του, το αστυνομικό μυθιστόρημα «Μυρίζει αίμα» (Καστανιώτης, 2019), που βασίζεται στην αληθινή ιστορία των πρώτων κατά συρροή δολοφόνων στην Ελλάδα, Γερμανών Χέρμαν Ντουφτ και Χανς Μπασενάουερ.

Διαμαντόπουλος Διάβασμα-Καλοκαίρι σημειώσατε x

“Lolita, light of my life, fire of my loins. My sin, my soul. Lo-lee-ta…” Με αυτή τη φράση ξεκινάει η “Λολίτα” του Β. Ναμπόκωφ, το πιο φθαρμένο από την αλμύρα και την άμμο παραλίας, βιβλίο της συλλογής μου που δεν έχω διαβάσει ποτέ. Την συγκεκριμένη φράση την έχω διαβάσει εκατοντάδες φορές στις αποτυχημένες καλοκαιρινές μου απόπειρες να ολοκληρώσω αυτό το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η σχέση μου με την καλοκαιρινή ανάγνωση άρχισε από την παιδική μου ηλικία στις παραλίες της Ραφήνας, όπου η εκπαιδευτικός μητέρα μου με υποχρέωνε να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία, με το πέρας της σχολικής χρονιάς. Φυσικά και

το έκανα ως αγγαρεία. Με τα χρόνια όμως πέρασα μοναδικές στιγμές αγωνίας σε καθόλου περιπετειώδεις παραλίες, διαβάζοντας βιβλία όπως την “Μυστηριώδη Νήσο” του Ι. Βερν, την “Καρδιά του Σκότους” του Τζ. Κόνραντ και “Το Μεγάλο Πουθενά” του Τζ. Ελρόυ. Συχνά, έβλεπα τις κινηματογραφικές μεταφορές των βιβλίων που διάβαζα σε θερινά σινεμά. Την “Λολίτα”, την οποία έχω δει πολλάκις στην οθόνη, την κουβαλάω σχεδόν κάθε καλοκαίρι στην τσάντα μπαίνουμε τα αντιηλιακά και τις πετσέτες, φαντασιώνοντας πως φέτος θα την διαβάσω. Τελικά, είτε παίζω ρακέτες, είτε διαβάζω κάποιο άλλο βιβλίο. Με την σειρά μου προσπαθώ να ενθαρρύνω (όχι πλέον “υποχρεώνω”) τα δικά μου παιδιά μου να διαβάζουν (όχι πλέον “εξωσχολικά”) βιβλία. Μέχρι τώρα, που έχουν φτάσει στην εφηβεία, έχω αποτύχει οικτρά. Ίσως εμένα η υποχρέωση να με έκανε αναγνώστη, τι να πω. Έχω την φαντασίωση πως με αυτό το κείμενο θα τα συγκινήσω ώστε να αρχίσουν ένα βιβλίο το φετινό καλοκαίρι. Μάλλον θα αποτύχω ξανά. Ίσως όμως, καταφέρω να πείσω τον εαυτό μου να διαβάσω επιτέλους την “Λολίτα”.

ΓΙΑΝΝΗΣ

ΡΑΓΚΟΣ

Δεν περιμένω το καλοκαίρι για να διαβάσω βιβλία!

Δηλώνω: δεν μου αρέσει το καλοκαίρι! Διευκρινίζω: ιδιαίτερα, η μεσογειακή εκδοχή του -με τις (διαρκώς) υψηλές και ανυπόφορες θερμοκρασίες, τις συχνά κακόγουστες «μόδες» του, τις αντιαισθητικές συμπεριφορές που «δικαιολογούνται» από τη δήθεν χαλαρή διάθεση, την (εμπορική) υπερεκμετάλλευση των παραθαλάσσιων ζωνών, την εντεινόμενη καταπόνηση του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, την (συνήθως, αγχογόνα και ατελέσφορη) προσδοκία για την εκπλήρωση των βαθύτερων επιθυμιών. Το καλοκαίρι είναι μια εποχή-φενάκη. Όλες οι φαντασιακές συμπαραδηλώσεις του αποτελούν κατασκευή του μάρκετινγκ αμέσως μετά τη φρίκη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν γεννιόταν ένας «γενναίος νέος κόσμος» γεμάτος ελπίδα και καταναλωτική ορμή. Εκτός από το καλοκαίρι αποστρέφομαι, επίσης, την κοινοτοπία ότι αυτή την εποχή διαβάζουμε περισσότερο επειδή, λόγω των «διακοπών» (τι βλακώδης όρος!), έχουμε πιο πολύ διαθέσιμο χρόνο. Ανοησίες! Ο χρόνος που διασχίζει την ανθρώπινη επικράτεια παραμένει σταθερός ανεξάρτητα από το ημερολόγιο και συνήθως η κατανομή του ανάμεσα στις ποικίλες δραστηριότητές μας γίνεται στη βάση των αναγκών και των προτεραιοτήτων μας. Διότι, αν προσωρινά προσχωρήσουμε στο «φτηνό» επιχείρημα περί διαθέσιμου χρόνου (αλήθεια: ποιο τμήμα του χρόνου μας χαρακτηρίζουμε ως μη διαθέσιμο;), τότε θα έπρεπε αναπόδραστα να υποθέσουμε ότι όλες τις περιόδους που αυτός μάς αποδίδεται «άφθονος» (για παράδειγμα: τα Σαββατοκύριακα ή τις εορταστικές αργίες) τις αξιοποιούμε κυρίως διαβάζοντας βιβλία ή βλέποντας ταινίες ή επισκεπτόμενοι

κάποιον χώρο τέχνης. Εδώ σκάω ένα σαρδόνιο χαμόγελο… Για τον εθισμένο αναγνώστη, το διάβασμα αποτελεί αδιάλειπτη δραστηριότητα που συντελείται υπό οποιεσδήποτε συνθήκες: το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, τον χειμώνα, την άνοιξη, στα ΜΜΜ, στα κενά ανάμεσα στις καθημερινές εργασίες, στα καφέ, στα πάρκα, πριν τον βραδινό ύπνο (με την εξαίρεση περιπτώσεων προηγηθέντος σεξ), στα ταξίδια, στην πόλη, στην εξοχή, ενίοτε ακόμα και στο περπάτημα. Επανέρχομαι: δεν αγαπώ το καλοκαίρι. Αν περνούσε από το χέρι μου, θα το καταργούσα ευχαρίστως! Αλλά αγαπώ το διάβασμα μετά πάθους. Έτσι, παραμένω προσηλωμένος στη φράση του σπουδαίου Πάκο Ιγκνάσιο Τάιμπο ΙΙ από το μυθιστόρημά του «Στην ίδια πόλη υπό βροχή» (Άγρα, 2009): «Η βροχή σε κλείνει μέσα στον εαυτό σου, δημιουργεί μια πυκνή κουρτίνα “απ' έξω”, σε καλεί στην υπομονή και στο τζάκι, στη μοναξιά και το διάβασμα, στις ευχάριστες αναμνήσεις».

ΓΙΑΝΝΗΣ

6 συγγραφείς

μιλούν για το «βιβλίο υπό σκιάν»

5 6

ο Γιάννης Μπότσης ΕΙΝΑΙ συγγραφέας & υπεύθυνος μυθοπλασίας στο OPEN

Ο Κώστας Σκηνιώτης είναι Ποιητής, συγγραφέας και ιδιοκτήτης των εκδόσεων Καμπύλη

ΜΠΟΤΣΗΣ

Το διάβασμα ενός βιβλίου μοιάζει με τον έρωτα, τελικά

Tο καλοκαίρι διαβάζω μόνο βιβλία που με κερδίζουν πολύ γρήγορα. Δεν γράφω ποτέ με αφορμή αυτά, ούτε σημειώνω και μισώ όποιον το κάνει πάνω στις σελίδες που θα διαβάσω, γιατί νιώθω σαν να μουτζουρώνει με σπρέι την οθόνη προβολής μου. Επίσης αναστατώνομαι με τις τσακισμένες σελίδες, πράγμα που συμβαίνει συχνά, αφού το κάνει σταθερά η γυναίκα μου! Μου θυμίζει με ένα τρόπο τα σκρατς του βινυλίου και το γιατί προτιμούσα τα cd! Η παραλία, για μένα, δεν είναι κατάλληλος τόπος ανάγνωσης. Τσιρίγματα, ριπές ανέμου, άμμος που πετιέται απρόβλεπτα, πιτσιλιές αλατόνερου και άλλα εχθρικά συμβάντα, με έχουν κάνει αρνητικό από μικρό παιδί. Οπότε συνήθισα πια και δεν βλέπω να το δοκιμάζω ούτε

σε έρημη παραλία! Αλλά στο μετρό ναι, θα το έκανα ευχάριστα. Ο ήχος του είναι υπνωτιστικός και ταιριάζει με την ανάγνωση, η οποία απαιτεί αρχικά χαλάρωση ώστε να γίνεις πιο δεκτικός και μετά συγκέντρωση ώστε να χαθείς μέσα στον κόσμο που σου προσφέρεται. Γιατί αυτό είναι για μένα ένα βιβλίο. Και φυσικά οι διακοπές είναι κατάλληλες για το εγχείρημα, ως ένα βαθμό όμως, γιατί ανάλογα με την διάθεση και τις περιστάσεις μπορεί να συμβεί ή να αποτύχει! Μοιάζει με τον έρωτα τελικά! Πάντως, αφού δεν τολμάω εγώ να διαβάσω στην παραλία, όταν βλέπω άλλους να το κάνουν μου τραβούν την προσοχή και σαν τον κατάσκοπο προσπαθώ να δω -απολύτως διακριτικά- ποιο βιβλίο διαβάζουν. Οι γυναίκες φυσικά, είναι οι περισσότερες, γιατί άντρα δεν θυμάμαι να έχω δει να διαβάζει! Και προσθέτω ευτυχώς, γιατί είναι σέξι μια γυναίκα που διαβάζει στην παραλία! Την ομορφαίνει αυτό το πράγμα. Ίσως είναι η στάση του σώματός της ή το ότι είναι συγκεντρωμένη ευχάριστα. Ίσως το ότι έχει φύγει για λίγο από τα προβλήματα και το βιβλίο είναι το καμουφλάζ της…

Για τη συγγραφή και τη φιλαναγνωσία δεν υπάρχει δίλλημα εποχής. Το καλοκαίρι είναι μια εποχή απολύτως συμβατή με την ανάγνωση καλών βιβλίων. Υπάρχει χρόνος και χώρος ανάλογα με τον τρόπο που επιλέγει ο κάθε αναγνώστης για να προσεγγίσει και να μελετήσει ένα βιβλίο. Το κρίσιμο ζήτημα εδώ είναι να μπορείς να απομονωθείς ακόμα και ανάμεσα σε κόσμο, να εισχωρήσεις στο πλαίσιο του συγγραφέα και να αφήσεις να λειτουργήσει τόσο το γνωστικό σου επίπεδο, όσο και η ενσυναίσθηση που διαθέτεις. Η ανάγνωση είναι ταξίδι, είναι απόδραση, είναι αναψυχή, είναι βάλσαμο, είναι μάθηση. Είναι προφανές ότι σε κάθε εποχή υπάρχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα για να αφοσιωθεί κανείς στην ανάγνωση και στη μελέτη βιβλίων. Η συγγραφή είναι και αυτή ανεξάρτητη εποχής, ειδικά μάλιστα όταν προκύπτει από καθαρή και ανόθευτη έμπνευση. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι η συγγραφή απαιτεί πολύ περισσότερη αφιέρωση στη διαδικασία, αφοσίωση, προσήλωση, κόπο και βάσανο. Η συγγραφή είναι σε μεγάλο βαθμό εγκυμοσύνη, οδύνη και λύτρωση και γι αυτό συμβαδίζει δυσκολότερα με την ανεμελιά και τον ξεσηκωμό του καλοκαιρού. Προσωπικά πάντως στο τελευταίο βιβλίο μου «ΑΝΑΔΥΟΜΑΙ», τη μεγαλύτερη διαδρομή του βασικού ποιήματος της συλλογής, τη διατρέχω κάτω από το νερό της θάλασσας, ακόμα και στο βυθό της, πριν τελικά αναδυθώ.

κωστασ

σκηνιωτησ

Η ανάγνωση και η συγγραφή είναι ανεξάρτητες εποχής

ΡΙΤΣΑΡΝΤ Ο. ΜΠΟΓΙΕΡ - ΧΕΡΜΠΕΡΤ Μ. ΜΟΡΕ

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ Από τον Εμφύλιο μέχρι το μακαρθισμό (σχήμα: 14x20,5 εκ., σελ.: 704)

Το κίνημα της οργανωμένης εργατικής τάξης των ΗΠΑ ενάντια στο αμερικανικό μονοπώλιο από τα μέσα του 19ου αιώνα έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Οι Αμερικανοί εργάτες έμαθαν να διεκδικούν τα δικαιώματά τους αγωνιζόμενοι ενάντια στα μονοπώλια και τα τραστ!

ΣYΓXPONH EΠOXH

Β. Ι. ΛΕΝΙΝ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΗ ΣΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ Κείμενα για την Οκτωβριανή Επανάσταση (σχήμα: 14x20,5 εκ., σελ.: 472)

Η συλλογή κειμένων Από τον Απρίλη στον Οκτώβρη είναι αφιερωμένη στα 150 χρόνια από τη γέννηση του Β. Ι. Λένιν και περιλαμβάνει κείμενά του από την περίοδο που μεσολάβησε από την επανάσταση του Φλεβάρη μέχρι τον κοσμοϊστορικό Οκτώβρη του 1917.

εκδόσεις-βιβλιοπωλεία

• Aθήνα, Mαυροκορδάτου 3 • Θεσσαλονίκη, Πλάτωνος 7 • Πάτρα, Κανακάρη 159

Ί. ΙΛΦ - Γ. ΠΕΤΡΟΦ

ΟΙ 12 ΚΑΡΕΚΛΕΣ

(σχήμα: 14x20,5 εκ., σελ.: 496)

Σε αυτό το μυθιστόρημα οι συγγραφείς παίρνουν θέση ξεκάθαρη και αναμφισβήτητη. Δεν κάνουν σε κάθε σελίδα διακηρύξεις για την αγάπη τους προς το σοβιετικό σύστημα, αλλά η αγάπη αυτή διαποτίζει κάθε σελίδα του βιβλίου τους. Ως καλοί «νοικοκυραίοι» ειρωνεύονται τις αδυναμίες, τις ατέλειες της ανάπτυξης του συστήματος, αλλά και με όλη τους τη σατιρική οργή κατακεραυνώνουν τα άσχημα της παλιάς κοινωνίας.

www.sep.gr

12 ΠΡΟΤΑΣείς

για ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ το «βιβλίο υπό σκιάν»

1

Ελεο-γραφίες του Στάθη Σιώμου Εκδόσεις Όταν

3

42 κείμενα καραντίνας Οι συγγραφείς των εκδόσεων Εύμαρος γράφουν

5

Μουσικό αρχείο Αλμπέρτου Ναρ : I REMEMBER… ΘΥΜΑΜΑΙ… Επιζώντες του Ολοκαυτώματος τραγουδούν σεφαραδίτικα τραγούδια

Εκδόσεις IANOS

Μια συλλογή από ποιήματα που μοιάζει να συλλέχθηκαν από τις πιο ακριβές πτυχές της ζωής, και όχι να γράφτηκαν από κάποιον που απλώς παρατηρεί. Ιδέες που αποκτούν σάρκα και οστά στο χαρτί, πρωτότυπες σκέψεις και εικόνες που ζωντανεύουν καθώς ξεφυλλίζεται το βιβλίο. Το έλεος ως έννοια πέραν της ετυμολογίας της και της ιστορικής της πηγής, το έλεος ως ματιά πάνω στα πράγματα δημιουργεί ζωγραφιές φτιαγμένες από ακριβές λέξεις.

Κείμενα που αποτυπώνουν άλλοτε σοβαρά και άλλοτε με χιούμορ, τα συναισθήματα, τις αγωνίες και τον τρόμο εκείνων των ημερών, μέσα από την προσωπική ματιά και το βίωμα του κάθε συγγραφέα. Μια προσπάθεια να σταλεί στο αναγνωστικό κοινό ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας πως η ζωή και η λογοτεχνία συνεχίζονται και πως οι ιδέες δεν περιορίζονται και δεν εγκλωβίζονται.

Επιζώντες του Ολοκαυτώματος τραγουδούν σεφαραδίτικα τραγούδια, σπάνια ηχητικά ντοκουμέντα που ακούστηκαν για τελευταία φορά σε μέρες σκοτεινές, σε κλειστά σπίτια, σημαδεύοντας τη στιγμή του αποχωρισμού από την αγαπημένη τους Θεσσαλονίκη, την ώρα της εξορίας και του θανάτου. Ο Αλμπέρτος Ναρ, ως απόγονος επιζώντων του Ολοκαυτώματος, σκιαγράφησε τον απόηχο που η ναζιστική θηριωδία άφησε στις ψυχές και στα σώματα των ανθρώπων του.

2

Αντι…σώματα του ΔHμήτρη Φιλελέ εκδόσεις Απόπειρα

4

ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ της Ντεμπόρα Κάμερον παρελθόν και παρόν ενός κινήματος

Μετάφραση: Φιλώτας Δήτσας Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

6

Εξάρχεια City Στέλλα Καραμπακακη Εκδόσεις Λυκόφως

Τα «Αντι…σώματα» κυκλοφόρησαν - σύμπτωση - τη μέρα επιβολής «κοινωνικών αποστάσεων» και ποινικοποίησης των επαφών γενικώς. Ορισμένες διαπιστώσεις: Η φτώχεια βλάπτει σοβαρά την υγεία. // Η σοβαροφάνεια ενέχεται για την εμφάνιση ανίατης κατάθλιψης. // Η παρακολούθηση των ειδήσεων μειώνει δραστικά τη γονιμότητα. // Η ενασχόληση με την πολιτική καταλήγει σε τυφλότητα. // Το έλλειμμα παιδείας ευθύνεται για τις κοινωνικές τερατογενέσεις. Και η θεραπεία; Διαβάζετε ποίηση˙ δημιουργεί πνευματικά αντι…σώματα!

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια συνοπτική αναδρομή στην ιστορία του φεμινιστικού κινήματος, αλλά και εξετάζει με σαφήνεια τις ποικίλες πτυχές και βλέψεις του. Η έγκριτη κοινωνιογλωσσολόγος Κάμερον ξεδιαλύνει το κουβάρι των φεμινιστικών συζητήσεων κατανέμοντάς τις σε έξι θεματικές και εκθέτοντας τους βασικούς προβληματισμούς και τα κυριότερα επιχειρήματα με ενάργεια και αμεσότητα. Στην εποχή του #metoo, του μισθολογικού χάσματος ανδρών και γυναικών, της διαδικτυακής παρενόχλησης και του ανησυχητικά μεγάλου αριθμού γυναικοκτονιών, ο φεμινισμός παραμένει επίκαιρος όσο ποτέ.

Μια ερωτική φωτιά απλώνεται στα Εξάρχεια. Δράστης, η συγγραφέας Στέλλα Καραμπακάκη, με το νέο της βιβλίο που περιλαμβάνει δεκαοκτώ ιστορίες, υπό τον γενικό τίτλο «Εξάρχεια City», και μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λυκόφως. Η συγγραφέας εξιστορεί με χιουμοριστικό και σκωπτικό ύφος σύντομες ιστορίες ερωτικών σχέσεων, που έχουν κοινό παρονομαστή τα Εξάρχεια καθώς εξελίσσονται σε διάφορα σημεία της συνοικίας, εκεί όπου όλα αποκτούν το δικό τους ξεχωριστό χρώμα και νόημα.

7

ΤΣΙΧΛΟΦΟΥΣΚΑ της Ειρήνης Βαρδάκη εκδόσεις Bell

9

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ RUTH WARE Εκδόσεις Κλειδάριθμος

11 Εγώ, ο Κύριος Λω της Άννας Μπαχά Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Συνδυάζοντας τον λυρισμό με την ωμή πραγματικότητα και το ψυχολογικό δράμα με το θρίλερ, έτσι όπως μόνο εκείνη γνωρίζει να κάνει, η Βαρδάκη παρουσιάζει μια σκληρή, σκοτεινή, σύγχρονη και ανατρεπτική ιστορία για τρεις γυναίκες –μια μαθήτρια, μια μητέρα YouTuber και μια influencer του Instagram– των οποίων οι εικονικές ζωές οδηγούνται κλιμακωτά, αλλά με μαθηματική ακρίβεια, σε μια σφοδρή σύγκρουση με την πραγματικότητα.

Ένας ευρηματικός συνδυασμός gothic ατμόσφαιρας, σύγχρονης παράνοιας και οικιακού δράματος δημιουργούν την ατμόσφαιρα ενός ακόμα εξαιρετικού μυθιστορήματος της Ruth WareΜια δελεαστική θέση εσωτερικής νταντάς οδηγεί την Ρόουαν στην Οικία των Χέδερμπι και την φαινομενικά τέλεια οικογένεια. Εκείνο που δεν γνωρίζει είναι ότι οδεύει προς έναν εφιάλτη που καταλήγει µε ένα παιδί νεκρό και την ίδια στη φυλακή, αναμένοντας να δικαστεί για φόνο.

Μια ιστορία χωρίς αρχή και τέλος. Ένα μικρό κομμάτι της διαδρομής ενός ανθρώπου, ενός άντρα για να γνωρίσει τον εαυτό του. Να μάθει ποιος πραγματικά είναι, πού μπορεί να φτάσει κι αν τελικά μπορεί να ανταποκριθεί στις εκπλήξεις που του επιφυλάσσει η μοίρα. Μια ιστορία που διψάει να φτάσει στην νίκη που οφείλει καθένας από εμάς στο παιδί που ήταν κάποτε και σήμερα ζει ξεχασμένο πίσω στο χρόνο.

8

Ο κλέφτης των μυστικών του Γιάννη Μπότση εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

10

Τραγούδια για τον Δρόμο, του Eddie Διαμαντόπουλου εκδόσεις BookLab

12

στα νερα τησ μεσογειου ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Γ. ΜΟΣΧΟΝΑ Εκδόσεις Λογότυπο

Σε αυτό το συναρπαστικό μυθιστόρημα, σχέσεις αγάπης δοκιµάζονται, µεγάλοι έρωτες γεννιούνται και µια απρόβλεπτη οικογένεια δηµιουργείται, µέσα σε ένα περιβάλλον πρωτόγνωρα επικίνδυνο και ανεξέλεγκτο για όλους. Ήρωες µικροί και µεγάλοι, παθιασµένοι µε τη ζωή, τον έρωτα και την ελευθερία αναγκάζονται να εξελιχθούν και να αλλάξουν µέσα από ακραία γεγονότα και να διαπιστώσουν ότι, για να ξεπεράσουν τα εξωτερικά τους όρια, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουν και να υπερβούν τα εσωτερικά.

Μια σκοτεινή ερωτική ιστορία με φόντο τη Βραζιλία. Ένας μοναχικός ταξιδιώτης σε ένα εσωτερικό ταξίδι περιήγησης σε εκείνα τα φωτεινά ή σκοτεινά μέρη που συνθέτουν το παζλ της ζωής του. Στροβιλισμοί γύρω από αναμνήσεις και παραισθήσεις, πειρασμούς και αινιγματικές συνομωσίες, ταινίες και μουσικές, φτηνά δωμάτια ξενοδοχείων και άγνωστες λεωφόρους. Σαν το αυλάκι που ακολουθεί η βελόνα του πικάπ- άθε φορά που περνάει πάνω από ένα τραγούδι, ο δρόμος βαθαίνει όλο και περισσότερο...

Δεκαεφτά θαλασσινά αφηγήματα για τους λάτρεις της περιπέτειας με ιστορικό, πραγματικό πλαίσιο και αφετηρία στοιχεία αντλημένα από αρχειακές μαρτυρίες του Ιστορικού Αρχείου Κεφαλονιάς. Περιπέτειες νησιωτών και εμπόρων στα νερά της Μεσογείου, αντίξοες συνθήκες ταξιδιού, πάλη με ανέμους και κύματα, ναυάγια και επιθέσεις πειρατών, ληστείες εμπορευμάτων σε θάλασσα και στεριά. Το βιβλίο περιλαμβάνει γλωσσάρι ναυτικών όρων και ιδωματικών λέξεων.

«Οι σκύλοι διαβάζουνε πολύ Balzac!» Μαργαρίτα Καραπάνου (1946-2008)

«Διαβάζοντας την Κασσάνδρα, μου ήρθανε στο νου ο Προυστ, ο Κοζίνσκι και ο Λιούις Κάρολ. Εσείς, όμως, έχετε βρει εδώ μιαν αλήθεια, που κανένας απ’ αυτούς τους τρεις συγγραφείς δεν έπιασε». Τζον Απντάικ, New York Times 9.9.1979 «Είναι νοσηρά ευφυές, εντελώς αποκρουστικό, σαδιστικό χωρίς λόγο – μήπως η αφηγήτρια είναι σχιζοφρενής;», αναρωτιέται ένας διάσημος ξένος εκδότης, που απορρίπτει το χειρόγραφο της «Κασσάνδρας και του Λύκου». Ο Αμερικανός ατζέντης της Καραπάνου, Hyman R. Cohen, τότε σχολιάζει: «Τους φοβίζεις, Μαργαρίτα. Όμως και ο πρώτος που διάβασε Ντοστογιέφσκι, ανατρίχιασε από δέος». (Η «Κασσάνδρα και ο λύκος» τελικά θα κυκλοφορήσει πρώτα στη Γαλλία, τον Μάρτιο του 1976 - σε μετάφραση της συγγραφέως - και στις ΗΠΑ τον επόμενο μήνα, σε μετάφραση του Νικ. Γερμανάκου. Στην πατρίδα της, η Κασσάνδρα θα σταθεί θριαμβευτικά στους πάγκους των βιβλιοπωλείων, το φθινόπωρο του 1976 από τον «Ερμή»).

Τηλεφωνώ στην Μαργαρίτα ανήμερα των γενεθλίων της, στις 17 Ιουλίου. Έχουμε να μιλήσουμε δώδεκα χρόνια. Θα έκλεινε τα εβδομήντα τέσσερα, αν ζούσε. «Γεια σου, Μαργαρίτα». «Γεια σου, Μπαντ Μπόι». Την ακούω βραχνή. Έχει ξεμείνει από Dunhill και κάνει τράκα Gaulloise απ’ τον Μπατάιγ. Είναι γείτονες σε μια εργατική πολυκατοικία στον Παράδεισο των συγγραφέων. «Σκατά παράδεισος», λέει. Πίνει κάθε μέρα το λούνγκο της σ’ ένα φραντσάιζ του Ciao στην αριστερή όχθη της Κόλασης και γράφει το θρίλερ που δεν πρόλαβε να τελειώσει στη Γη, αυτό που θα φοβηθεί και ο Στίβεν Κινγκ, ακόμη και θα κρυφτεί κάτω απ’ το κρεβάτι του. «Μη, Μπους!» φωνάζει, «κακό σκυλάκι…» Το σκυλάκι της είναι ένα παραδείσιο Cavalier King Charles Spaniel, λιγάκι αλλήθωρο και πολύ ζωηρό. «Μπους, όπως ο πολιτικός;» «Όχι, απ’ το limbus».

«Πρέπει να διαβάζει κανείς την Καραπάνου όπως διαβάζουμε τον Ρεμπώ ή τον Μπλέηκ, όπως κοιτάμε την απόλυτη ομορφιά στο μάτι ενός τίγρη». Τζέρομ Τσάριν, «Le Monde», 22.11.1987 Ανάμεσα στα δεκατέσσερα μέλη της επιτροπής του γαλλικού Βραβείου Καλύτερου Ξένου Μυθιστορήματος, που της απένειμε ομόφωνα το 1988 το βραβείο για τον «Υπνοβάτη», ήταν και ο Maurice Nadeau (ιδρυτής του λογοτεχνικού περιοδικού La Quinzaine Litteraire), ο Georges Belmont (διευθυντής της θρυλικής λογοτεχνικής σειράς Pavillons του εκδοτικού οίκου Robert Laffont, ο πρώτος που κατάφερε έπειτα από αλλεπάλληλες δίκες να εκδώσει και να επιβάλει τον Χένρι Μίλερ στη Γαλλία), ο εκδότης Ivan Nabokov (ανιψιός του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ), αλλά και συγγραφείς όπως η Viviane Forrester, ο Robert Sabatier, και ο Michel Tournier. Το ίδιο βραβείο είχε πάρει και ο Τσίρκας το 1972 για τις «Ακυβέρνητες Πολιτείες», αλλά και ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, που την αμέσως επόμενη χρονιά τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

«Τα βιβλία τα 'χω χεσμένα μπροστά στη δύναμη της αγάπης»* Πήγα κι εγώ να γράψω κάποτε ένα παιδικό βιβλίο κι έγραψα την «Κασσάνδρα και το Λύκο». Δεν είναι για μικρά παιδιά, ούτε καν για μεγάλους… Ένα χειμώνα στην Ύδρα έγραψα τον «Υπνοβάτη». Τα βράδια έπαιζα πόκερ με δώδεκα ξένους, πλούσιους γέρους –τους πήρα μέχρι και τ’ ασημένια μαχαιροπίρουνα– και το πρωί έγραφα. Το «Ναι» το ’γραψα για τους ανθρώπους που είναι μόνοι τους, άρρωστοι, τρομαγμένοι. Ήμουν στην κλι-

Ακροστιχίδα Γκανιάν #2-Καραπάνου

Γράφεις Καλύτερα Αναταράζοντας Ναρκωμένες Ιδεοληψίες Ανικανοποίητης Νομοτέλειας

νική. Μόλις μου βγάζανε τον ορό, έτρεχα στο τραπέζι κι έγραφα. Θέλησα να γράψω το «Lee και Lou» μ’ ανθρώπους, όμως το βρήκα πολύ βαρετό. Κοίταξα τα σκυλιά μου και σκέφτηκα «γιατί όχι;» Οι σκύλοι έχουν για μένα μυθιστορηματικό χαρακτήρα. Το «Μαμά» είναι ένας διάλογος μεταξύ μητέρας και κόρης. Βίαιος, αλλά πολύ τρυφερός. Συχνά, μέσα στην αγάπη, υπάρχει και μίσος.

Το «Μήπως;» είναι ένα βιβλίο λογοτεχνικό, παρ’ όλο που είναι και δοκιμιακό. Για μένα δεν υπάρχουν βιβλία αμιγώς λογοτεχνικά. Υπάρχουν καλά βιβλία και κακά βιβλία. Το «Η ζωή είναι αγρίως απίθανη» δεν είναι ημερολόγιο, είναι σαν έλικας, γιατί γυρίζει συνέχεια γύρω από τον εαυτό του. Όλα τα βιβλία είναι σαν έλικας που γυρίζει γύρω από τον εαυτό του.

*Επιλογή από άρθρα και συνεντεύξεις της Μ. Καραπάνου στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο (Νέα, Επενδυτής, Μακεδονία, Έψιλον, Λέξη, Lifo). Περισσότερα για τη βιβλιογραφία της, στη biblionet: www.biblionet.gr

Γκανιάν-Καραπάνου

*

Βινυλιαδεσ και ροκάδες παντός καιρου & διαθεσησ

Εξάρχεια Θεμιστοκλέους 34, w.vinylio.gr Τ.: 213 02 89 750 | ww

Ένας μυρωδάτος “Λεμονόκηπος” για να υποδεχθείς το καλοκαίρι Ένα σωστό καλοκαιρινό βράδυ - με παρέα ή χωρίς - θέλει μια γωνιά όπου αισθάνεσαι άνετα και οικεία. Αυτή τη γωνιά, θα τη βρεις στη Νέα Φιλαδέλφεια! Το σκηνικό που ξετυλίγεται μπροστά σου με το που μπεις στο “Λεμονόκηπο” γεμίζει με αυθεντικές γεύσεις και μυρωδιές, ελληνική και πολίτικη κουζίνα, μεράκι στο μαγείρεμα και σεβασμό στο παρελθόν.

Ο Λεμονόκηπος

Γεύσεις και Μυρωδιές ξυπνούν αναμνήσεις στο Λεμονόκηπο Η γεύση και η μυρωδιά φέρνει αμέσως στο μυαλό μας μνήμες. Στιγμές που ζήσαμε και θυμόμαστε με νοσταλγία, τη γιαγιά που μαγείρευε ακούραστα γύρω από μια φωτιά, ένα τάπερ που έφτασε από το χωριό την πιο κατάλληλη στιγμή. Και σε ένα μαγαζί στη Νέα Φιλαδέλφεια - εκεί που έφτασαν οι πρόσφυγες από τη Μικρασία – δεν θα μπορούσε να μην τιμηθεί αυτή η βαριά μνήμη και κληρονομιά. Έτσι, ο κατάλογός του είναι γεμάτος με χαρακτηριστικά πιάτα πολίτικης, σμυρνέικης και στο βάθος, ελληνικής κουζίνας, μαγειρεμένα με αγάπη! Αποστάγματα που συνοδεύουν τα “λουκούμια” του τραπεζιού και τα πεντανόστιμα γλυκά του ολοκληρώνουν το ταξίδι στη μνήμη!

Ανθισμένος Αυλόκηπος σε ένα αρχοντικό του ‘30 Δεν είναι μόνο η γεύση που κάνει ένα μαγαζί, αλλά και ο ίδιος χώρος. Έτσι, στο Λεμονόκηπο και ο χώρος θα σας ενθουσιάσει. Η πλακόστρωτη αυλή είναι ανθισμένη, όχι μόνο με λεμονιές, αλλά με πολλά δέντρα και φυτά που δίνουν ανάσα δροσιάς στο καυτό καλοκαίρι, ενώ όταν πέφτει η νύχτα, τα ρομαντικά φώτα δημιουργούν την πιο μαγική ατμόσφαιρα. Και αυτή η αυλή αποτελεί τη συνέχεια ενός αρχοντικού που στέκει όρθιο από τη δεκαετία του ‘30. Ανακαινίστηκε με απόλυτο σεβασμό στην αρχιτεκτονική και πλέον στεγάζει παρέες, μυρωδιές και όνειρα. Οι τοίχοι του είναι γεμάτοι από φωτογραφίες του παρελθόντος. Γιατί για να ξέρεις πού πας, πρέπει να θυμάσαι από πού έρχεσαι.

Οι Άνθρωποι δημιουργούν το κέφι Οι άνθρωποι του Λεμονόκηπου είναι μια καλοκουρδισμένη ομάδα με έναν και μόνο στόχο: να μας κάνουν να αισθανθούμε σαν να είμαστε σε ένα δικό μας σπίτι, σαν κάποιου αγαπημένου θείου ας πούμε! Ρωτούν πάντα τη γνώμη μας, δημιουργούν κλίμα κεφιού και οικειότητας, το μεράκι για τη δουλειά τους φαίνεται σε κάθε κίνησή τους. Θέλουν όταν φύγουμε να μας έχουν δημιουργήσει τέτοιες αναμνήσεις, που σίγουρα θα θέλουμε να ξαναπάμε! Αγίας Τριάδος 11 | Νέα Φιλαδέλφεια | Τ: 210 25 88 611

ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ

«Αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο για σοβαρούς ανθρώπους. Δόξα σοι ο Θεός, υπάρχουνε ακόμα άνθρωποι, που τους αρέσουνε τα απλά πράγματα, οι ιστορίες και τα παραμύθια». Φώτης Κόντογλου

ξελευθερία

Ομόνοια city του Φώντα Λάδη

Πρόποση στα Ανάποδα Μηχανάκια (Α.Μ)

Γκρίζα ή βαμμένα σε χρώμα ιωδίου... Άνοιξη. Μεσημεράκι. Ηλιόλουστο. Με λίγη ψύχρα. Στο σταυροδρόμι της πλατείας...

της ΤΖΟΥΛΙ ΤΣΟΛΚΑ (ηθοποιός) Φωτογραφία: Γιάννης Κωνσταντινίδης

Η ψυχή της πόλης του παντελη

Φράση του μήνα «Έχω πάθει εγκεφαλικό, όχι άλλο 80σέλιδο.» Μυρτώ Στέλιου, Γραφίστρια, Η Πόλη Ζει, 21/7/2020 και ώρα 18:05.

Εδώ και μήνες, παρατηρώ συχνά στους δρόμους της Αθήνας το φαινόμενο «ανάποδα μηχανάκια». Νεαρά αγόρια, με κράνη στο κεφάλι - γιατί πάνω απ’όλα προέχει η ασφάλειαπου διασχίζουν ανάποδα τους δρόμους. Όχι τους κεντρικούς, αλλά τα στενάκια και τις πλατείες. Τις γειτονιές που ξέρουν και τους δρόμους και τους ανθρώπους (και κατά πάσα πιθανότητα ισχύει). Πολλά πράγματα στην Αθήνα είναι ανάποδα. Ανάποδη σκέψη, ανάποδοι έρωτες, ανάποδοι άνθρωποι, ανάποδες καταστάσεις, αλλά τα ανάποδα μηχανάκια με ξεπερνάνε. Με τρομάζουν. Κάθε φορά που βλέπω ένα Α.Μ, στο μυαλό μου εξελίσσεται όλο το σενάριο: Α.Μ κατεβαίνει, αυτοκίνητο στρίβει για να ανέβει, εγώ πεζή κι ανυπεράσπιστη, το μπαμ ακούγεται, το σοκ μεγάλο, εγώ στον ψυχίατρο να χαλάω τα λεφτά μου -και τα νεύρα μου- γιατί κάποιο αγόρι, θέλοντας να κόψει δρόμο, διάλεξε τον ανάποδο δρόμο και την ανάποδη τύχη. Γι’ αυτό, με αφορμή αυτές τις γραμμές σηκώνω το ποτήρι μου και κάνω μια πρόποση στα ανάποδα της πόλης. Στους ανάποδους έρωτες, στους ανάποδους ανθρώπους, στην ανάποδη σκέψη. Και στα ανάποδα μηχανάκια. Στην υγειά σας...

αμπαζη

Ο μαστουάρ Είναι μάγκας ο μάστορας. Κιμπάρης. Αρσενικός. Λάτρης του ωραίου. Καλοφαγάς και πότης...

Διπλή γωνία λήψης του Θανάση Βέμπου

1978: Capricorn One Μπροστά στα ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, η NASA αποφασίζει να σκηνοθετήσει την «προσαρείωση» σε κινηματογραφικά στούντιο.

διαβαστε ακομη: Ένα παραμύθι από τον Δημήτρη Προύσαλη • Γατάκια ο σκύλος ξέρει μπάλα από τον Μάκη Διόγο • Γονιός στην γωνία μ' αγωνία από τον Βαγγέλη Νικολαΐδη • Είσαι κοΜάντω από την Μαντώ Βλάχου • Η Νίτσα του Νίτσε • Lucifer • Μαγειρέματα από την Πέρσα Δράκου• Ζώδια από την Νταίζη Ντάκου • Σταυρόλεξο από τον Λέανδρο Σλάβη • Η άχρηστη πληροφορία του μήνα από τον Ο,τι πως

Γκρίζα ή βαμμένα σε χρώμα ιωδίου... ξελευθερία Κουμουνδούρου και Βηλαρά. Πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου.

από τον φωντα λαδη Στιγμιότυπα, φωτογραφίες φτιαγμένες από λέξεις, αφηγήσεις, αρετουσάριστες, ντόπιων και αλλοδαπών. Ένας κόσμος που αναζητάει το βήμα του και το λόγο ύπαρξής του. Από τετράγωνο σε τετράγωνο κι από τεύχος σε τεύχος. Σε αυτοτελείς συνέχειες. Αποσπάσματα μιας “λογοτεχνίας του δρόμου”. www.fondasladis.com

Τα σκίτσα είναι του Ζαχαρία Ψαράκη

Άνοιξη. Μεσημεράκι. Ηλιόλουστο. Με λίγη ψύχρα. Στο σταυροδρόμι της πλατείας, αριστερά από την εκκλησία, προς τη Βηλαρά. Σ’ ένα απ’ τα πεζούλια του πεζόδρομου, οχτώ γυναίκες κάθονται γύρω από ένα δέντρο κλαδεμένο. Απέναντι, στα τρία μέτρα, σ’ ένα μαρμάρινο παγκάκι, άλλες τρεις. Δυο με γυρισμένη την πλάτη, η τρίτη μόλις που διακρίνεται. Κι άλλες δυο, Γεωργιανές κι αυτές, η μια τους όρθια. Κι ακόμα πέντε από πίσω -δυο όρθιες- σε ίδια, μαρμάρινα παγκάκια. Οι όρθιες σκύβουν καμιά φορά προς τις άλλες, που κάθονται. Άλλες δυο, μόνες τους, μιλάνε αντικριστά. Ώς την Αγίου Κωνσταντίνου, κάποιες ακόμα, στα υπόλοιπα παγκάκια. Όλες με μια πλαστική σακούλα στο χέρι. Πάνω απ’ το μέτριο σε ύψος, εξηντάρες ή λίγο νεότερες. “Γεμάτες”. Μαλλιά ίσια, κοντά. Άσπρα, γκρίζα ή βαμμένα σε χρώμα ιωδίου. Τζάκετ με υαλοβάμβακα, ή γιλέκα, ανάλογα. Η μια με μαύρο, αντρικό παλτό. Παντελόνι. Οι μισές ένα φαρδύ μπλού τζιν. Παπούτσια άσπρα “σπορτέξ” ή μπότες μαλακιές, δεκαετίας του ‘70. Κόσμος περνάει ανάμεσά τους. Κάποιος με κινητό κοντοστέκεται και μιλάει.

Μια νεότερη, μοιάζει Γεωργιανή κι αυτή, με λεπτό, δερμάτινο παλτό και μποτάκια μαύρα, βαδίζει προς τη Μενάνδρου. Μια χοντρή, μέσης ηλικίας, με ολάνοιχτο τζάκετ και μαύρο, σχετικά κοντό μαλλί, τα γυαλιά ηλίου ανεβασμένα πάνω από τις αφέλειες, μαντήλι μεταξωτό - διπλωμένο στο λαιμό, σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, λέει μια-δυο κουβέντες ακόμα στη δεύτερη παρέα απ’ τα δεξιά και ξεκινάει να ρθεί προς την Βηλαρά. Κάποιες φεύγουν. Άλλες έρχονται. Δυο νέες κοπέλες πλησιάζουν τη μια παρέα. Κόρες; Εγγονές; Κάτι κρατάνε. Φεύγουν. Εκείνες συζητούν. Κάθε Σάββατο. Όλα τα Σάββατα. Από τότε που έχουν έρθει, δεκαετίες τώρα, στην Ελλάδα. Πού είναι εκείνες που ήταν στη θέση αυτή, στην ηλικία τους, πριν δεκαπέντε, είκοσι, εικοσιπέντε και παραπάνω χρόνια;

Με ίσια, αργά βήματα Μιλούσε στο κινητό. Βάδιζε. Από το στενό της Γρανικού προς Πλαταιών. Με ίσια, αργά βήματα. Μπουφάν απλό, σπορ παντελόνι, σνίκερς. Μέτριο ανάστημα. Ξένος. Κρατούσε ένα τεράστιο,

αναμμένο πούρο, που σκόρπιζε καπνό γύρω του.

Πανίσχυρο φυλακτό Αναξαγόρα. Ή Βερανζέρου. Ή Καποδιστρίου. Ή Πλατεία Βάθης. Ένα χαρτάκι. Τυπωμένο. Αφημένο πάνω στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου. ΜΕΝΤΙΟΥΜ SANUSI Πνευματιστής! Πάνω από 20 χρόνια εμπειρίας ανεξάρτητα από το ποια είναι τα προβλήματά σας. Μπορώ να σας βοηθήσω να λύσετε τα δυσκολότερα από αυτά στον μικρότερο χρόνο από οποιονδήποτε άλλον ακόμα και αν έχετε απογοητευθεί από άλλους πνευματιστές. Μπορώ να κάνω τους ερωτευμένους καλύτερα από πριν. Μπορώ να κάνω άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους να ερωτευθούν. Επίσης δίνω πανίσχυρο φυλακτό για προστασία. Λύνω σημαντικές δικαστικές υποθέσεις σεξουαλικού περιεχομένου. Επιτυχίες Επαγγελματικές συμβουλές και πολλά άλλα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΕ 7 ΜΕΡΕΣ Από κάτω, η διεύθυνση. ΚΥΨΕΛΗΣ 24, ΚΥΨΕΛΗ (ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΜΠΑΡΑΚΑ) ΤΗΛ 2108829330, 6957962655 Και από κάτω, το ίδιο κείμενο στα αγγλικά.

SANUSI INTERNATIONAL AFRICAN SPIRITUAL HEALER

AND ADVISOR Over 20 years experience no matter what your problems are... Τέσσερα χαρτάκια. Με ίδιο κείμενο. Σε διάστημα λίγων εβδομάδων. Στο καθένα άλλο όνομα. Και διεύθυνση. Και τηλέφωνα. ΜΕΝΤΙΟΥΜ SANUSI ΜΕΝΤΙΟΥΜ BINTU ΜΕΝΤΙΟΥΜ WAHABU ΜΕΝΤΙΟΥΜ SULAIMAN...

Μαύρα μοκασίνια Θερμοπυλών και Πειραιώς. Πίσω από το ιερό της εκκλησίας. Καροτσάκι της λαϊκής. Στα χερούλια του κρεμασμένα ένα σακίδιο και μια μπλε, νάυλον σακούλα. Στα μπροστινά ροδάκια, από μια αλυσίδα, δεμένο ένα σκυλάκι. Ασπρομάλλης. Μαύρο, ελαφρύ μπουφάν. Μαύρα μοκασίνια. Χακί παντελόνι. Στα παγκάκια γύρω, άστεγοι, πρεζόνια, επαγγελματίες ζητιάνοι. Μιλάει με μια κοπελίτσα.

Το ανθρωπάκι Πεζόδρομος. Προς την Πειραιώς. Γύρω στους δεκαπέντε πόντους. Ανάσκελα. Ξεχαρβαλωμένο. Κοκάλινο ανθρωπάκι. Κορμί από πλαστικό, μαύρο. Σε σχήμα φιάλης γκαζιού ή μάλλον εμφιαλωμένου γάλακτος. Δυο λάμες βγαίνουν από

κάτω, γύρω στον έναν πόντο η καθεμιά. Στηρίζουν τα πόδια. Δυο στρογγυλά, μεγάλα άρβυλα, ίδια με παπούτσια αναπήρου. Μαύρα. Σε τι χρησίμευαν; Χόρευε μ’ αυτά; Βάδιζε; Χοροπηδούσε; Στη θέση του λαιμού ένα ελατήριο, δυο διαλυμένα καλώδια και μια ξεπεταγμένη, από δεξιά, λάμα. Κρατάνε σε σύνδεση το κεφάλι. Μια νεκροκεφαλή. Κάτασπρη. Μ’ ανοιχτό, κόκκινο στόμα, δόντια ενωμένα. Για μάτια δυο κόκκινες τρύπες. Μαλλιά μακριά, ανακατεμένα, προς όλες τις κατευθύνσεις, με μια κλίση προς τα μπρος. Κάτασπρα κι αυτά. Το ανθρωπάκι. Μπορείς να το βάλεις όρθιο. Ή πλαγιαστό. Ανάσκελα ή μπρούμυτα. Ποιος το άφησε εδώ;

Θίασος Τάκης, ο ταξιτζής Μέσης ηλικίας, μετρίου αναστήματος, προς το ψηλό. Φοράει μπλούζα κοντομάνικη ριγέ ή πουκάμισο ριχτό, στενό αλλά ευρύχωρο σχετικά παντελόνι, παπούτσια συχνά προς το σκούρο, λίγο φθαρμένα, ή, το καλοκαίρι, πέδιλα χωρίς κάλτσες. Στην πιάτσα κάθεται στη θέση του οδηγού, με ανοιχτή την πόρτα, ή όρθιος απ’ έξω ακουμπάει τους αγκώνες στο πάνω μέρος του ταξί. Το κορμί του είναι ίσιο, ευθυτενές, αν και κάτω απ’ το σβέρκο διαφαίνεται, όπως γέρνει λίγο πάνω στο ταξί, μια κάποια “καμπούρα”. Συχνά μιλάει με κάποιον άλλο ταξιτζή, χαμηλόφωνα. Απλός οδηγός; Ιδιοκτήτης; Ολόκληρου του ταξί; Ποτέ δεν θα τον ακούσεις να λέει πως το μεροκάματο βγαίνει. Συχνάζει στις δυο πιάτσες της Ομόνοιας, ή στην πλατεία Λαυρίου και συχνότερα μπροστά σ’ ένα από τα δυο θέατρα, στην Πλατεία Καραϊσκάκη.

Θάλεια, η καφετζού Κοντή, αδύνατη, πρόσωπο χαμογελαστό με πεταχτά “μήλα”, μάτια κοκκινισμένα μέσα στις κόγχες τους, βραχνή φωνή, λίγο μπάσα. Μπαινοβγαίνει πίσω απ’ τη μικρή, διπλή βιτρίνα, όπου ετοιμάζει τις παραγγελίες. Καφέδες, μεζέδες, αναψυκτικά. Το καφενείο, 2 x 3. Έξη τραπεζάκια ανοιγόμενα, τα δυο μες στο μαγαζί, και τ’ άλλα στην έξοδο της στοάς, προς την Πειραιώς. Σε μερικούς πελάτες ξανοίγεται. Για τον εμφύλιο, την παλιά Δεξιά, την ΕΔΑ, το ΠΑΣΟΚ. Ώς εκεί. Όλοι συχνάζουν εδώ. Εκτός από τα πρεζόνια και τους απένταρους. Τους διώχνει και από πίσω τους “λιβανίζει”. Σ’ ένα τραπεζάκι ένας εξηντάρης. Λιγόλογος. Με τις ώρες. Ο άντρας της; Όχι. Η Θάλεια. Παντρεμένη. Στην Καλλιθέα. Έξι το απόγευμα κατεβάζει ρολά.

Οι «άλλοι» Πίσω από την Κάνιγγος Μια στοά από κολώνες. Τσιμεντένιες. ‘Ασπρες. Αριστερά ο δρόμος. Δεξιά τα εμπορικά. Στην κολώνα μπροστά σου, ένα μικρό φρεάτιο. Ξεσκέπαστο. Χαμηλά, στην κολώνα, με κόκκινο σπρέι, ένα σύνθημα. Οι «άλλοι» είσαι εσύ. Κι εσύ- αν είσαι οι άλλοιπού είσαι; Κι αυτοί, -αν είσαι «εσύ»πού είναι;

Ο “ξερόλας” Ο πατέρας του είχε μανάβικο στα Εξάρχεια. Και μπακάλικο. Δίπλα-δίπλα. Δούλευε κι αυτός εκεί, βοηθούσε. Κακότροπος, βιαστικός. Πάντα. Μακρυμούρης, αδύνατος. Εριστικός.“Ξερόλας”. Έμεναν στην πολυκατοικία απέναντι. Σπίτι και μαγαζιά δικά τους. Δίπλα ένα εστιατόριο. Από πάνω, στον πρώτο, ένα σκυλάδικο. Λαϊκό, με καλή όμως φήμη. Οι “Ευαισθησίες”. Πέθανε η μάνα του. Μετά ο πατέρας του. Κάπου εκεί και ο μικρός αδερφός, ο “αυτιστικός”. Σε οχτώ χρόνια πρόλαβε να τα διαλύσει όλα. Πρώτα ανακαίνισε το μανάβικο. Τίποτα. Μετά άνοιξε ένα παλαιοπωλείο δίπλα, στο μπακάλικο. Το ‘κλεισε. Το έκανε μπαρ. Τα ίδια. Πέθανε ο ιδιοκτήτης του σκυλάδικου, μετά του εστιατορίου. Τα νοίκιασε από τον ιδιοκτήτη τους, που έμενε στον Καναδά για να κάνει “μουσική σκηνή”. Τίποτα. Κατέστρεψε όλα τα κουφώματα και άφησε στον πρώτο όροφο σπασμένα έπιπλα και στερεοφωνικά. Πούλησε πρώτα το παλιό σπίτι. Μετά τα δυο παλιά μαγαζιά. Εξαφανίστηκε.

Η ψυχη τησ πολησ από τον Παντελή Αμπαζή Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο “παντελώς χειροποίητα” μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της “Ανωτάτης Ζαμπετικής”. Αναφωνεί “Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!” και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ’ τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ “ανεξήγητα αρέσω”

www.ampazis.gr

Ο μαστουάρ Είναι μάγκας ο μάστορας. Κιμπάρης. Αρσενικός. Λάτρης του ωραίου. Καλοφαγάς και πότης. Το τσιπουράκι με μεζέ είναι stand by την ώρα που δουλεύει. Μια γλάστρα με βασιλικό στολίζει το περβάζι. Φιλόζωος και φιλανθής. Νοικοκύρης. Το μαγαζί του πάντα στην πένα. Εκεί περνάει πιο πολλές ώρες κι απ' το σπίτι του. Παρέα του ο σκύλος, ο πιο καλός του φίλος. Ο μάστορας είναι μερακλής. Τα αγαπάει τα εργαλεία του. Τα γυαλίζει, τα καθαρίζει, τα προσέχει, τα έχει σαν παιδιά του. Ξέρει κόλπα πολλά, λεπτομέρειες της δουλειάς που κάνουν τη διαφορά. Η σοφή λαϊκή παροιμία λέει πάντα την αλήθεια: "το μάστορα τον κάνουν τα εργαλεία!" Τι θυμήθηκα τώρα! Γνωστή τηλεοπτική δημοσιογράφος με πικάντικο μουτράκι,

πάει σε καφενείο στην Κυψέλη, χώνει το μικρόφωνο στη μούρη του πρώτου θαμώνα και ρωτάει με νάζι: "Τι πιστεύετε; Στο κρεβάτι μετράει το μέγεθος ή η τέχνη;" Ξαφνιασμένος ο ανθρωπάκος για να μη φανεί τελείως κάφρος στην τηλεόραση, ψελλίζει δειλά: "εεε η τεχνική ασφαλώς μετράει πολύ στον έρωτα." Με θριαμβευτικό χαμόγελο η ρεπόρτερ γυρίζει στην κάμερα και λέει: "Άλλος ένας που τον έχει μικρό! Ο επόμενος κύριος;"

Μικρό εμβόλιμο ανεκδοτάκι: Τι είπε η νοικοκυρά στον υδραυλικό Γκουσγκούνη όταν τον φώναξε για να της φτιάξει τη βρύση που έσταζε; -Πιάνουν τα χέρια σου, μάστορα!

Πάμε για φινάλε, με το άσμα που - μαστόρικα - προέκυψε μόλις πήρα αγκαλιά την κιθάρα, λευκό χαρτί και μαύρο μολύβι faber νούμερο δύο: Ο μαστουάρ Είναι μαστούρι ο μάστορας και κλαίει το μπουζούκι άραγε ποιά αναποδιά τον έριξε στο λούκι;

Goodbye & au revoir μαστούριασε ο μαστουάρ. Γκουντμπάι και ορεβουάρ μαστούριασε ο μαστουάρ!

Μήπως δεν πάει καλά η δουλειά τον πούλησε ένας φίλος τον άφησε η γκόμενα του πέθανε ο σκύλος;

Όταν στρίβει το τρίφυλλο και πίνει τσιπουράκι ξέρω πνίγει τον πόνο του κι ένα κρυφό μεράκι.

Goodbye & au revoir μαστούριασε ο μαστουάρ. Γκουντμπάι και ορεβουάρ μαστούριασε ο μαστουάρ!

Μήπως δεν πάει καλά η δουλειά τον πούλησε ένας φίλος τον άφησε η γκόμενα του πέθανε ο σκύλος;

Όταν τσακώνει τ' όργανο και στάζει πέντε νότες στενάζουν τα παράθυρα δακρύζουνε οι πόρτες.

Goodbye & au revoir μαστούριασε ο μαστουάρ. Γκουντμπάι και ορεβουάρ μαστούριασε ο μαστουάρ!

Μήπως δεν πάει καλά η δουλειά τον πούλησε ένας φίλος τον άφησε η γκόμενα του πέθανε ο σκύλος;

ξελευθερία

ενα παραμυθι

από τον Δημήτρη Προύσαλη

Το πάθημα της γλώσσας ena παραμυθι απο την ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Λ

ένε πως ήταν εκείνος ο παλιός καιρός που όλα πάνω σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο ήτανε αλλιώτικα. Σ’ έναν τόπο μακρινό, κι άλλοι λένε πως ήταν εδώ παραδίπλα, στην άκρη της θάλασσας απλωνόταν μια πολιτεία ξακουστή. Στο λιμάνι της έδεναν καράβια ταξιδεμένα σ’ όλες τις θάλασσες που κουβαλούσαν όλων των λογιών τις πραμάτειες. Οι άνθρωποί της ζούσαν όπως πολλοί θα ζήλευαν, τα είχαν όλα και τίποτα δεν τους έλειπε κι όλα ήταν ζυγισμένα και κυλούσαν όπως έπρεπε. Μα αν τούτα γίνονταν στη στεριά, λένε οι ιστορίες των παλιών των ναυτικών στα καφενεία της πολιτείας, πως πιο πέρα, μέσα στα νερά της θάλασσας γίνονταν πράματα αλλιώτικα. Γιατί, λένε, στο βασίλειο των ψαριών υπήρχε καιρό πολύ αναστάτωση μεγάλη. Όλα τα ψάρια και τα θαλασσινά ήταν σε στενοχώρια για όλα τούτα που άλλα τα ζούσαν στο πετσί τους κι άλλα τα αντίκριζαν με τα ίδια τους τα μάτια. Τα ψάρια τα μεγάλα άνοιγαν το στόμα τους και κατάπιναν μικρά, κι άλλα πιο δυνατά κούναγαν τις ουρές τους και παραμέριζαν τα αδύναμα για να περάσουν κι άλλες φορές τα σπρώχνανε μακριά. Το κάθε ψάρι κολυμπούσε όπως ήθελε, πήγαινε ανάποδα στο ρεύμα, ενοχλούσε όσα πήγαιναν παρέα και πουθενά δεν είχε μήτε τάξη μα μήτε και σειρά. Άρχισαν τα παράπονα κι οι γκρίνιες κι από παντού ακούγονταν φωνές: «Θέλουμε τάξη και δίκιο σε τούτο το χαμό! Θέλουμε βασιλιά για να μην κάνει ο καθένας του κεφαλιού του». Βρέθηκαν το λοιπόν όλα μαζί σε μάζωξη μεγάλη κι άρχισαν να λέει το ένα τούτο, να λέει το άλλο εκείνο κι έγινε φασαρία. Αφού μάλωσαν κάμποσες ώρες, στο τέλος πήραν την απόφαση: «Αδέρφια, θα κάμουμε αγώνα, κι όποιο ψάρι μπορέσει να κολυμπήσει πιο γρήγορα ενάντια στο κύμα, στη φουρτούνα και στο ρεύμα, για να βοηθήσει τα πιο μικρά τα αδέρφια του, εκείνο να γίνει ο βασιλιάς μας!» Όλα τα ψάρια συμφώνησαν κι άρχισαν να ετοιμάζονται για τον αγώνα.

Μαζεύτηκαν λοιπόν όλα τα ψάρια που ήθελαν του λόγου τους στη θάλασσα να βασιλέψουν και στάθηκαν το ένα δίπλα στ’ άλλο κοντά στο γιαλό και μπήκαν στη γραμμή: Ο μπακαλιάρος κι ο κέφαλος στην άκρη, πιο δίπλα η ρέγκα με τη ζαργάνα, το λαβράκι κι η τσιπούρα στη μέση, η σαρδέλα, η γλώσσα και το μπαρμπούνι στα ζερβά κι άλλα πολλά πιο πέρα και στο πλάι. Δίνει τότε η ζαργάνα το σύνθημα με την ουρά της κι αρχίζει ο αγώνας των ψαριών, να δούνε ποιο απ’ όλα θα μπορέσει να κολυμπήσει πρώτο κόντρα στο κύμα και τη φουρτούνα, ποιο θα καταφέρει να φτάσει πρώτο, για να αποκτήσουν βασιλιά. Χύνεται πρώτη που λέτε η ζαργάνα γοργή σαν βέλος και πίσω της μια συναγρίδα με μανία κολυμπάει. Πιο πίσω να ’ρχεται με φούρια ο κέφαλος κι από κοντά του το λαβράκι. Ξοπίσω να χύνεται με δύναμη το μπαρμπούνι που βλέπει την τσιπούρα να ακολουθεί με πείσμα κι ανάμεσά τους η ρέγκα έβαζε τα δυνατά της να τους προλάβει μην χαθεί απ’ την παρέα.

ζει: «Ποια είναι πρώτη, αδέρφια; Τι είπατε; Άκουσα καλά; Η παλιορέγκα περνάει όλα τα ψάρια; Η παλιορέγκα η ξεβράκωτη;» Δεν πρόλαβε να αποσώσει την κουβέντα της και ξαφνικά στραβώνει το στόμα της, από την κακία που ξεστόμισε. Από τότε λένε δε φτάνει που η γλώσσα ήτανε πλακουτσομούρα μα έγινε και στραβόστομη για τιμωρία…. Κι άμα δεν το πιστεύετε κοιτάχτε τη στα μούτρα να δείτε, για να μάθετε αν λέμε την αλήθεια ή αν λέμε παραμύθια!

Λένε τώρα οι ιστορίες των παλιών πως ένα απ’ τα πολλά εκείνα τα ψάρια που κολυμπούσε αντάμα με τα άλλα ήταν κι η γλώσσα. Και τούτη όλο και προσπαθούσε κι όλο τέντωνε το κορμί της μέσα στα νερά και προσευχόταν από μέσα της, να φτάσει πρώτη στο τέρμα και να γίνει βασίλισσα της θάλασσας. Στα ξαφνικά, εκεί που τα ψάρια κολυμπούσαν στον αγώνα και τα νερά ταράζονταν, ακούστηκε μια φωνή: «Αδέρφια, η ρέγκα είναι πρώτη! Η ρέγκα είναι πρώτη απ’ όλα τα ψάρια!» Τ’ ακούει αυτό η γλώσσα που είχε μείνει πίσω και ζήλευε πολύ και φωνάζει: «Ποια είναι πρώτη; Δεν άκουσα! Μα δε θα μου δώσετε απόκριση καμιά; Μ’ ακούτε; Ποια είναι πρώτη;» Μια φωνή ακούστηκε πάλι από μπροστά να λέει: «Αδέρφια, η ρέγκα είναι πρώτη, λέμε! Η ρέγκα είναι πρώτη απ’ όλα τα ψάρια σε τούτον τον αγώνα! Τ’ ακούτε; Η ρέγκα έχει την πρωτιά!» Η γλώσσα ταράχτηκε και φωνά-

Ο Δημήτρης Προύσαλης ασχολείται με τη συλλογή, καταγραφή και μελέτη των λαϊκών παραμυθιών και της αφήγησής τους από το 1999 και μοιράζεται τις ιστορίες που αγαπά από το 2003, θέλοντας να σηκώσει τα άχ του κόσμου ψηλότερα. ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ stonparamythiontastavrodromia.blogspot.com paramythiakaimythoitoukentavrou.blogspot.com storytellingfestathens.blogspot.com fb Dimitris Prousalis

Γονιός στη γωνία μ'αγωνία

από τον Βαγγέλη Νικολαϊδη

Πώς αλλάζουν οι καιροί Ίσως είναι τα αντράκια που άφησα πίσω στην Αθήνα. Αυτά που με πήραν μια μεγάλη αγκαλιά φεύγοντας και μου δώσανε δύο μεγάλα φιλιά. Τούτη τη φορά δεν χάρηκα όταν έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Ίσα ίσα θα έλεγα. Ένιωσα μόνος μου πολύ... Κάποτε μου άρεσε αυτό. Το έψαχνα, το αναζητούσα, το επεδίωκα, το δημιουργούσα... Τώρα όχι. Σίγουρα όχι. Δεν μπορώ να αφήνω πίσω το μισό μου εαυτό. Ναι έτσι ακριβώς αισθάνομαι. Χωρίς τα αντράκια και την γυναίκα μου είμαι μισός. Άρα, τίποτα δεν μπορώ να κάνω καλά, τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει στο 100%,καμία αίσθηση καμία ισορροπία. Για να το πω σωστά, αισθάνομαι σαν τον ακροβάτη, που δεν έχει μάθει καλά το νούμερο του. Ναι, φοβάμαι να είμαι χωρίς εσάς, δεν θέλω και δεν με ευχαριστεί.. Μαζί θέλω να είμαστε και ας σας κοιτάζω μόνο. Για μένα αυτό είναι το σημαντικό, αυτό μου δίνει δύναμη για την επόμενη δύσκολη μέρα, αυτό μου δίνει κίνητρο να είμαι χαμογελαστός, αυτό με κάνει να αντέχω τον κάθε "δήθεν" στην δουλειά, αυτό με κάνει να θέλω να σας έχω και να σας βλέπω χαρούμενους. Αυτό που νιώθω όταν ξαπλώνουμε και οι τέσσερις στο κρεβάτι και ας είναι τελείως άβολο. Πάντα κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Ε... Δεν με νοιάζει καθόλου το στρίμωγμα και η αϋπνία...

Μουσείο Ηρακλειδών Μείναμε τρεις μήνες μακριά από το κοινό μας... Στο διάστημα αυτό, «στήσαμε» μια τρισδιάστατη ψηφιακή εικονική περιήγηση, πολλά επεξηγηματικά video των εκθεμάτων μας, μια καινούργια έκθεση, ολοκληρώσαμε το ηλεκτρονικό εισιτήριο, ετοιμάσαμε και λειτουργούμε την καλύτερη, ολοήμερη, δίμηνης διάρκειας Θερινή Αστική Κατασκήνωση της πόλης. Συνειδητοποιώντας τις οικονομικές δυσκολίες της εποχής, υιοθετήσαμε μειωμένο εισιτήριο για όλους και καθιερώσαμε δύο δωρεάν ξεναγήσεις κάθε Κυριακή, τουλάχιστον μέχρι το τέλος Ιουλίου. Όλα τα παραπάνω, τηρώντας με σχολαστικότητα τα πρωτόκολλα υγιεινής. Όσοι μείνετε Αθήνα, προγραμματίστε μια επίσκεψη στο χώρο μας και αφήστε τους πάντα πρόθυμους ξεναγούς μας, να σας δώσουν πολύτιμες πληροφορίες. Όσοι ταξιδέψετε, οπουδήποτε στην Ελλάδα ανάμεσα σε όλα όσα θα κάνετε, ξεκλέψτε 1 ώρα και επισκεφθείτε ένα μουσείο, έναν αρχαιολογικό χώρο, έναν χώρο πολιτισμού. Στηρίξτε έμπρακτα τον πολιτισμό. Παντελής Μήτσιου www.herakleidon-art.gr | T.: 210 34 61 981 e.: info@herakleidon-art.gr

Χειροποίητες δημιουργίες για παιδιά

Ίσως πρέπει να γίνουμε και πάλι παιδιά Ιθάκης 35, Αθήνα τ. 210 82 25 525, κ. 698 66 88 177 e. kidsmemories35@yahoo.gr

Kids Memories

ξελευθερία

Πώς το στρώνουν το τραπέζι

Τα μαγειρέματα του μήνα από την Πέρσα Δράκου Είναι πολυμήχανη... Ταξιδεύει, δοκιμάζει, ανακατεύει και μας φέρνει τις πιο νόστιμες και εύκολες συνταγές. Με υλικά που βρίσκονται στην κουζίνα και το ψυγείο μας, κάνει την μαγειρική μία εύκολη διαδικασία, χωρίς πολυπλοκότητες.

Για συνταγές τα έχουμε πει. Για νόστιμη και ποιοτική πρώτη ύλη επίσης τα έχουμε πει, και μάλιστα ενδελεχώς. Η φιλοσοφία μου στην μαγειρική είναι η απλότητα που αναδεικνύει γεύσεις και αρώματα, το μοίρασμα που βελτιώνει την διαδικασία της απόλαυσης, η αισθητική στην παρουσίαση που βοηθά και το μάτι να χορτάσει και να χαρεί. Εκτός από το στήσιμο ενός πιάτου -όρος πολυφορεμένος η αλήθεια είναι, να χαρώ εγώ τα master chef και τα food documentaries- έχει μεγάλη σημασία το

στήσιμο ολόκληρου του τραπεζιού, είτε αυτό είναι φτιαγμένο για δύο, είτε για τρεις, είτε για μεγάλη παρέα. Ο μύθος των κρυστάλλινων σερβίτσιων που κατεβαίνουν μια δυο φορές το χρόνο από τα ντουλάπια έχει καταρριφθεί, όπως επίσης και ο μύθος των ολοταίριαστων μεταξύ τους πιάτων, ποτηριών, μαχαιροπίρουνων. Στην εποχή του απόλυτου mix & match, όλα επιτρέπονται, αλλά ξεχωρίζουν αυτά που διέπονται από καλαισθησία, χαρακτήρα και άποψη.

Πάμε να λύσουμε ορισμένα βασικά. *Τραπεζομάντηλο ή σουπλά; Λέω ναι σε τραπεζομάντηλο βαμβακερό ή λινό, φρεσκοπλυμένο, λέω όχι σε πλαστικές αηδίες από αυτές που κοσμούν τα πλαστικά τραπεζάκια στην αυλή της γιαγιάς μας στο χωριό. Λέω ναι σε όμορφα σουπλά από φυσικά υλικά (ψάθα, λινάτσα, φελλό) και όχι στα ξεπλυμένα πλαστικά και μουσαμαδένια που, επιτέλους, θέλουν πέταμα. *Δεν έχω χώρο και για διακόσμηση και για πιατέλες και για πιάτα-ποτήρια Κανένα πρόβλημα! Την διακόσμηση (βάζα με λουλούδια, κεριά κλπ) αφιέρωσέ την στο γύρω γύρω του τραπεζιού: σε ένα ράφι από πίσω, σε ένα παρακείμενο τραπεζάκι. Ακόμα, παίξε με πιατέλες τύπου φρουτιέρες, που έχουν μικρή στρογγυλή βάση και επιτρέπουν κενό χώρο από κάτω τους να χωρέσει μια χαρτοπετσέτα, ένα μαχαιροπίρουνο… Τέλος, σε περιπτώσεις πολύ μικρών τραπεζιών, σέρβιρε στα πιάτα των μουσαφίρηδων απευθείας από τις πιατέλες ή επίτρεψέ τους να το κάνουν οι ίδιοι, αφήνοντάς τις στην διάθεσή τους πάνω στον μπουφέ σου ή στον πάγκο της κουζίνας. *Δεν έχω χρήματα για καινούργιο σερβίτσιο Κάνε ένα ξεσκαρτάρισμα, επιτέλους, στην κουζίνα σου. Πιάτα με σπασίματα στις άκρες, ποτήρια με ραγίσματα ή θολωμένα μπορεί να είναι επικίνδυνα, εκτός

ψιτ!

από αντιαισθητικά! Αν δεν θες να τα πετάξεις, σκαρφίσου άλλες χρήσεις: κάτω από γλαστράκια, για να οργανώσεις τα κλειδιά και τα γυαλιά σου στο τραπεζάκι της εισόδου κλπ. Διάλεξε ποια είναι της προκοπής και προσπάθησε να συνδυάσεις δημιουργικά. Αν έχεις δύο λευκά πιάτα με μπλε λουλουδάκια γύρω γύρω, θα μπορούσες να παίξεις με τις αποχρώσεις μπλε και λευκό στην επιλογή των υπολοίπων ή, ακόμα καλύτερα, να κρατήσεις τα πιάτα «ήσυχα» και να βάλεις κόκκινα και κίτρινα ποτήρια, που θα κάνουν αντίθεση. Πάρε ιδέες από το pinterest, θα με θυμηθείς. ΥΓ: Ένας σπάγκος με ένα κλωναράκι λεβάντας ή δενδρολίβανου γύρω από ένα πλατύ ποτήρι νερού με χοντρό χείλος θα κάνει εντύπωση. Επίσης, λίγο τριμμένο πιπέρι στα άδεια, κενά πιάτα θα τα ανεβάσει δύο σκάλες αισθητικά. *Ξέχνα τους κανόνες! Κλέψε ιδέες από εστιατόρια, εμπνεύσου μόνος σου, παίξε μπάλα. Σέρβιρε την σούπα σε χάρτινα ποτήρια, πέρνα τα φρούτα του επιδορπίου σε ξυλάκια για σουβλάκι, χρησιμοποίησε τα πιο μεγάλα σου σφηνοπότηρα για θέσεις ντιπ, τοποθέτησε τα πιο μικρά πιάτα μες στα μεγαλύτερα, στρώσε αντί για πιάτα λαδόκολλες-αν το σηκώνει γαστρονομικά η περίσταση. Ζήστο! Μπορείς; Δεν κάνουμε κάθε μέρα τραπέζια, κάθε φορά που κάνουμε όμως, μας αξίζει να είναι προσεγμένα και ξεχωριστά.

Ένα προσεκτικά στρωμένο τραπέζι δεν είναι απλώς πρόκληση για το Insta. Είναι ένας ακόμη τρόπος να απολαύσεις το σπιτικό σου και να αναδείξεις τις μερακλίδικες μαγειρικές σου. Η απλότητα είναι αρετή, αλλά η Πέρσα νομίζει πως το' χουμε παρακάνει λίγο με τη μινιμαλιά!

Το σουβλάκι θέλει … Ρίγανη! Αγαπημένο στέκι στη Φωκίωνος για την αγαπημένη μας λιχουδιά δεν είναι άλλο από τη Ρίγανη. Εδώ και πολύ καιρό ξεχωρίζει ανάμεσα στις επιλογές για σουβλάκι στην Κυψέλη, γιατί και η ποιότητα και η εξυπηρέτηση αγγίζουν άλλα επίπεδα!

Φωκίωνος Νέγρη 15, Κυψέλη Τ.: 210 86 17 022 FB: Σουβλακοπωλείον Ρίγανη

Νοστιμιά και αγνά υλικά είναι η συνταγή της επιτυχίας. Μπορείτε να φάτε πίτα κλασική με γύρο χοιρινό, όμως έχετε πολυάριθμες επιλογές να τη γεμίσετε με καλαμάκι, κοτομπουκιές, μπιφτέκι, λουκάνικο ή μπριζολάκι, με τα πιο πλούσια συνοδευτικά: πατάτα τηγανητή κομμένη στο χέρι, διάφορες σως και λαχανικά. Όμως, οι επιλογές δεν περιορίζονται στις πίτες! Μεζέδες που λιώνουν στο στόμα είναι ό,τι καλύτερο για ορεκτικό, φρέσκες σαλάτες, μερίδες και κυρίως πιάτα ή ακόμη και ποικιλίες, αν βαρεθείτε να περιοριστείτε σε μία γεύση! Όλα αυτά είτε στο σπίτι είτε στο δροσερό χώρο της Ρίγανης, που βρίσκεται πάνω ακριβώς στη Φωκιωνός.

Συμβουλευτείτε το γιατρό σας, όχι το Google

ξελευθερία

Η σημασία των εμβολίων και η συμβολή τους στη δημόσια υγεία Ψυχολογικό λεξικό από τον σταυρο μπουγκα Ψυχολόγος Ευελπίδων 13 Αθήνα athens-psychologist.gr

Καλοκαιρινή Θεραπεία Θυμάμαι χρόνια πριν, μια φίλη, καθηγήτρια ξένων γλωσσών που μου έκανε μαθήματα, γκρίνιαζε για την ασυνέπειά μου ως προς την εκπλήρωση των υποχρεώσεών μου, καθώς εγώ, σε ακατάλληλο χρόνο, αποφάσισα να φύγω διακοπές. Μάλιστα, στην προσπάθειά μου να διασκεδάσω τις εντυπώσεις, κατά την ανταλλαγή των μηνυμάτων μας της είχα γράψει ότι «οι διακοπές, καλή μου Νινέτα, δεν είναι πολυτέλεια αλλά εντάσσονται στο πλαίσιο της απαραίτητης για την ψυχική μου υγεία αναψυχής». Είκοσι χρόνια σχεδόν αργότερα από το συγκεκριμένο περιστατικό, σκέφτομαι πως, ειδικά φέτος, οι διακοπές αποκτούν ένα περίπου ιαματικό χαρακτήρα και αποτελούν για τους περισσότερους από εμάς μια πραγματική αναγκαιότητα. Είναι γνωστές οι έρευνες που σημειώνουν την αξία των διακοπών για την ψυχική μας υγεία και κυρίως σε ότι έχει να κάνει με το άγχος, τη σωματική αντοχή, τα καρδιοαγγειακά, τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους της ζωής μας. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω ότι πέραν του Ατλαντικού ενίοτε προτείνεται ρεπό μιας ημέρας από την εργασία για λόγους ψυχικής υγείας. Η άνοιξη που προηγήθηκε ήταν για όλους τόσο παράξενα φορτισμένη, τόσο γεμάτη από σκέψεις και συναισθήματα που, όπως έδειξε και η έρευνα της ΗΠΖ, πολλοί από εμάς «ένιωσαν να φτάνουν στα όριά τους». Από την άλλη το καλοκαίρι ξεκίνησε περίεργα, καθυστερημένα, διστακτικά και έχω την αίσθηση ότι ουσιαστικά μας βρήκε απροετοίμαστους και πλησιάζουμε κιόλας στον Αύγουστο. Κάποιοι έχουν βρεθεί χωρίς δουλειά, κάποιοι προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, κάποιοι άλλοι τρέχουν να προλάβουν να εξυπηρετήσουν συσσωρευμένα αιτήματα από το προηγούμενο διάστημα. Σε αυτή λοιπόν τη συγκυρία, ξεκίνησαν οι άδειες και όσοι έχουμε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε μερικές μέρες ξεκούρασης, αναζητούμε προορισμό. Έχω ξαναγράψει ότι πιστεύω πως είναι ουσιώδους σημασίας να μπορούμε να είμαστε ρεαλιστές όσον αφορά τις προσδοκίες μας από τις διακοπές μας. Και αν μάλιστα σκεφτούμε από τι ακριβώς θέλουμε να «διακόψουμε» έστω και προσωρινά, τι περιεχόμενο και ποια ακριβώς ουσία θα δώσουμε σε αυτές (κάτι που φυσικά είναι μια εντελώς προσωπική υπόθεση) ξεκινάμε με δύο πολύ καλές προϋποθέσεις για να κάνουμε τις ιδανικότερες επιλογές. Ειδικά φέτος!

Ο εμβολιασμός πραγματοποιείται προς όφελος της δημόσιας υγείας, προκειμένου να προστατευτούμε από σοβαρά λοιμώδη νοσήματα. Σκοπός των εμβολίων είναι να ισχυροποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα εναντίον συγκεκριμένων μικροβίων έτσι ώστε να είναι ικανός ο οργανισμός να αντισταθεί στα συγκεκριμένα μικρόβια όταν ξαναέρθει σε επαφή μαζί τους. Ο εμβολιασμός προλαμβάνει 2-3 εκ. θανάτους κάθε χρόνο και αποτελεί μία από τις πλέον επιτυχημένες και αποδοτικές από άποψη κόστους παρεμβάσεις στον τομέα της δημόσιας υγείας.

• Τα νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμό θα επιστρέψουν, αν σταματήσουν τα προγράμματα εμβολιασμών. Αν και η καλύτερη υγιεινή, το πλύσιμο των χεριών και το καθαρό πόσιμο νερό προστατεύουν από μεταδοτικά νοσήματα, πολλές λοιμώξεις μπορούν να εξαπλωθούν άσχετα με το πόσο καθαροί είμαστε.

• Τα εμβόλια είναι ασφαλή. Οι περισσότερες αντιδράσεις στον εμβολιασμό είναι παροδικές και ήπιες, όπως πόνος και ερυθρότητα στην περιοχή της ένεσης και χαμηλός πυρετός. Είναι πολύ πιο πιθανό κάποιος να υποστεί σοβαρές βλάβες από την προλαμβανόμενη με τον εμβολιασμό ασθένεια από ό,τι με το εμβόλιο.

και να πεθάνουν. Ο αντιγριπικός εμβολιασμός είναι ο καλύτερος τρόπος να μειώσεις τις πιθανότητές σου για βαριά γρίπη και για μετάδοση της νόσου στους άλλους.

• Τα εμβόλια αλληλεπιδρούν με το ανοσοποιητικό σύστημα για να παράγουν μια ανοσολογική απάντηση όμοια με αυτή που παράγεται από τη φυσική λοίμωξη, αλλά χωρίς να προκαλούν την ίδια την ασθένεια και τις δυνητικές επιπλοκές της. Σε αντίθεση, η φυσική νόσηση σε πολλά νοσήματα έχει περισσότερες και σοβαρότερες επιπλοκές.

• Το HPV εμβόλιο δεν εμπεριέχει τον ίδιο τον ιό ή τμήμα του και ως εκ τούτου δεν μπορεί να μολύνει τον οργανισμό. Είναι μη λοιμογόνο, ανασυνδυασμένο και περιέχει μία πρωτεΐνη του ιού που παράγεται με τεχνητό τρόπο στο εργαστήριο. Η πρωτεΐνη αυτή μιμείται τη φυσική λοίμωξη και παράγει αντισώματα στον οργανισμό χωρίς να τον μολύνει. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν δύο προφυλακτικά εμβόλια για την πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό HPV. Το HPV εμβόλιο αποτελεί σήμερα το μοναδικό μέσο πρωτογενούς πρόληψης, καθώς η λοίμωξη από τον ιό που προκαλεί τον καρκίνο δεν μπορεί να προληφθεί με κανέναν άλλο τρόπο.

• Αν και τα νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμό είναι πλέον σπάνια σε πολλές χώρες, οι μολυσματικοί παράγοντες που τα προκαλούν συνεχίζουν να «κυκλοφορούν» σε κάποια μέρη του κόσμου και μπορούν εύκολα να διαπεράσουν τα γεωγραφικά σύνορα και να μολύνουν οποιονδήποτε δεν είναι προστατευμένος.

• Οι ασθένειες που προλαμβάνονται με εμβολιασμό δεν πρέπει να θεωρούνται ένα φυσικό και αναπόφευκτο γεγονός της ζωής.

• Η γρίπη είναι μία σοβαρή ασθένεια και σκοτώνει περίπου 300.000-500.000 κόσμο κάθε χρόνο παγκοσμίως. Οι ομάδες υψηλού κινδύνου όπως οι έγκυες, τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι με επιβαρυμένη υγεία, καθώς και τα άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν

Αθηνά Γρεκα Ειδικος παθολογος / Διατροφολόγος Εξειδίκευση στην Γεροντολογία

www.pathologosgreka.gr Ιατρείο: Πατησίων 122, Αθήνα | τηλ. 211 01 23 610 Υποκ/μα 1: Κηφισίας 56 και Δελφών Μαρούσι | τηλ. 210 68 62 275 Yποκ/μα 2: Πλατεία Ηρώων 1, Νέα Παλάτια Ωρωπού | τηλ. 229 50 35 117

Πυρηνική Ιατρική και Σπινθηρογράφημα Σίγουρα κάποιος έχει ακούσει τους όρους “σπινθηρογράφημα” ή “ θεραπεία με ραδιενεργό Ιώδιο”. Ωστόσο η Πυρηνική Ιατρική δεν είναι ευρέως γνωστή στην κοινότητα, κυρίως λόγω της μεγάλης εξειδίκευσής της. Δ. Παπαμιχαήλ // Πυρηνικός Ιατρός, M.D., M.Sc., Ph.D

Τι είναι λοιπόν η Πυρηνική Ιατρική; Η Πυρηνική Ιατρική είναι μια ειδικότητα της Ιατρικής στην αιχμή της ιατρικής επιστήμης και της τεχνολογίας. Διαφέρει από τις υπόλοιπες ιατρικές ειδικότητες γιατί αξιοποιεί ραδιοφαρμακευτικές ουσίες. Αυτές οι ουσίες χορηγούνται στο ανθρώπινο σώμα με τη θεμιτή ενεργότητα και έχουν την ξεχωριστή ιδιότητα να συγκεντρώνονται εκλεκτικά στα σημεία υπό εξέταση ή θεραπεία. Η Πυρηνική Ιατρική βοηθά να εφαρμόσουμε αυτό που ονομάζουμε εξατομικευμένη ιατρική, επειδή μπορούμε να απεικονίσουμε τον στόχο και να τον αντιμετωπίσουμε ανάλογα. Είναι καινούργια ειδικότητα; Μπορώ να την εμπιστευτώ; Η χρήση ραδιοφαρμάκων στο ανθρώπινο σώμα μελετάται από το 1927, όπου πραγματοποιήθηκε και η πρώτη σπινθηρογραφική μελέτη για την κυκλοφορία του αίματος στα άνω άκρα. ‘Έκτοτε εφαρμόζονται και εξελίσσονται παγκοσμίως τόσο οι ραδιοφαρμακευτικές ουσίες, όσο και τα αντίστοιχα απεικονιστικά συστήματα. Η Πυρηνική Ιατρική αριθμεί 40 χρόνια επίσημης παρουσίας στην Ελλάδα, ενώ το 1985 ιδρύθηκε ο επίσημος Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Ιατρικής, ο οποίος αντιπροσωπεύει την συγκεκριμένη ιατρική ειδικότητα με πάνω από 9000 πυρηνικούς ιατρούς από 41 χώρες. Όλες οι ραδιοφαρμακευτικές ουσίες και οι μέθοδοι απεικόνισης ή θεραπείας έχουν μελετηθεί με τα αυστηρότερα κριτήρια ασφάλειας και αποτελεσματικότητας και εφαρμόζονται σύμφωνα τις επίσημες οδηγίες των αρμόδιων οργάνων τόσο σε εθνικό όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι ασφαλής μια εξέταση Πυρηνικής Ιατρικής; Πολλοί εξεταζόμενοι που πρόκειται να υποβληθούν σε μια εξέταση Πυρηνικής Ιατρικής διερωτώνται για το αν και κατά πόσο επικίνδυνη για την υγεία τους είναι η έκθεση στην ακτινοβολία. Σε εξετάσεις της Πυρηνικής Ιατρικής όπως και της Ακτινολογίας, ο εξεταζόμενος υποβάλλεται σε μία μικρή έκθεση ακτινοβολίας, μόνο όταν το όφελος από τις ιατρικές πληροφορίες που θα προκύψουν είναι ιατρικά πολύτιμες και εξυπηρετούν την συνολική προάσπιση της υγείας του εξεταζόμενου. Στην περίπτωση ενός σπινθηρογραφήματος, η έκθεση στην ακτινοβολία είναι ελάχιστη, μικρότερη από εκείνη μιας αξονικής τομογραφίας. Τι είναι το σπινθηρογράφημα; Η ενέργεια που εκπέμπεται από τις χορηγούμενες ραδιοφαρμακευτικές ουσίες ανιχνεύεται από εξειδικευμένα συστήματα απεικόνισης, όπως είναι η γ- κάμερα. Με αυτόν τον τρόπο οπτικοποιείται η λειτουργικότητα του σώματος σε κυτταρικό επίπεδο και σχηματίζονται λειτουργικές δισδιάστατες και τρισδιάστατες εικόνες. Μελετώντας απεικονιστικά τη συμπεριφορά του ραδιοφαρμάκου στο σώμα κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο ιατρός μπορεί να αξιολογήσει σημαντικούς λειτουργικούς παράγοντες και κατ’επέκταση να εντοπίσει και να εκτιμήσει διάφορες παθολογικές καταστάσεις, όπως είναι η ισχαιμία, οι όγκοι ή οι λοιμώξεις, σε όλα τα συστήματα του ανθρώπινου σώματος. Ανάλογα με το κλινικό ερώτημα, χρησιμοποιείται το κατάλληλο κατά περίπτωση ραδιοφάρμακο και απεικονιστικό πρωτόκολλο.

Ποιες εξετάσεις γίνονται – είδη και ενδείξεις σπινθηρογραφήματος:

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΟΣΤΩΝ: για τον έλεγχο δευτεροπαθών οστικών εντοπίσεων από νεοπλασία, καθώς και για την αξιολόγηση οστικών παθήσεων και παρανεοπλασματικών συνδρόμων. ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΟΣΤΩΝ 3 ΦΑΣΕΩΝ: για την αξιο-

λόγηση άλγους ή φλεγμονής σε οστά και σε περιοχή αρθροπλαστικής, την εκτίμηση ανεξήγητου οστικού πόνου ή υποψίας οστικού τραυματισμού και την εκτίμηση μειωμένης οστικής αιμάτωσης ή οστεονέκρωσης.

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΡΔΙΑΣ: για την εκτίμηση θερα-

πευτικού οφέλους πριν και μετά από αγγειοπλαστική ή αορτοστεφανιαία παράκαμψη, τον έλεγχο για στεφανιαία νόσο, την αξιολόγηση κινδύνου μετά από έμφραγμα μυοκαρδίου, την εκτίμηση κινδύνου από ενδεχόμενη χειρουργική επέμβαση, την αξιολόγηση ηλεκτροκαρδιογραφικών διαταραχών και τη διερεύνηση καρδιακής ανεπάρκειας.

ΣΤΑΤΙΚΟ ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΝΕΦΡΩΝ: για τον

εντοπισμό παρεγχυματικών αλλοιώσεων ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος ή νεφροπάθειας, τον προσδιορισμό της σχετικής λειτουργικότητας κάθε νεφρού και την προεγχειρητική διερεύνηση και εκτίμηση θεραπευτικού ή χειρουργικού αποτελέσματος.

ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΝΕΦΡΩΝ (ΝΕΦΡΟΓΡΑΜΜΑ): για την εκτίμηση της νεφρικής λειτουργι-

κότητας, τη διερεύνηση αποφρακτικής ουροπάθειας και την εκτίμηση νεφρικής ανεπάρκειας ή άλλου νεφρικού νοσήματος.

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗ ΑΔΕΝΑ: για τον

έλεγχο θυρεοειδικών όζων, την αξιολόγηση του θυρεοειδικού ιστού σε υπερθυρεοειδισμό ή συγγενή υποθυρεοειδισμό και τον έλεγχο σε περιπτώσεις θυρεοειδικής νεοπλασίας.

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΩΝ ΑΔΕΝΩΝ: για τον εντοπισμό δυσλειτουργικών παραθυρεοειδών αδένων σε πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό.

Πατησίων 237, Πλ. Κολιάτσου t. 210 864 0918 f. 210 866 5155 Αμφιαράου 165, Σεπόλια t. 210 515 7982 / f. 211 106 2301

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΑΙΜΑΤΩΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ:

για τη διερεύνηση υποψίας, του βαθμού και του τύπου άνοιας, τον εντοπισμό επιληπτικών εστιών και την εκτίμηση εφεδρείας της αγγειακής εγκεφαλικής διάχυσης.

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ βασικών γαγγλίων: για την εκτίμηση των λειτουργικών ντοπαμινεργικών νευρώνων στα βασικά γάγγλια και τη διαφορική διάγνωση προσυναπτικού παρκινσονισμού από άλλες μορφές παρκινσονισμού. ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΦΡΟΥΡΟΥ ΛΕΜΦΑΔΕΝΑ:

για τον προεγχειρητικό εντοπισμό του επιχώριου φρουρού λεμφαδένα σε νεοπλασία μαστού ή μελανώματος.

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΜΦΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΕΙΑ:

για τον εντοπισμό του ανατομικού σημείου απόφραξης της λεμφικής παροχέτευσης σε περίπτωση λεμφοιδήματος.

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ MIBG: για τη σταδιοποίηση του νευροβλαστώματος και του φαιοχρωμοκυτώματος, το σχεδιασμό της θεραπείας και την αξιολόγηση της απόκρισης στη θεραπεία. ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΝΕΥΡΟΕΝΔΟΚΡΙΝΩΝ ΟΓΚΩΝ: για τον εντοπισμό των πρωτογενών νευροενδοκρινών

Μαγνητική Τομογραφία Αξονική Τομογραφία Ψηφιακή Μαστογραφία Τομοσύνθεση Ψηφιακή Ακτινογραφία Ψηφιακή Πανοραμική Ακτινογραφία Ψηφιακή Πλάγια Κεφαλομετρική Ακτινογραφία Υπολογιστική Ογκομετρική Τομογραφία CBCT Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας Λιπομέτρηση Υπέρηχοι Σώματος Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων Διακολπικό - Διορθικό Υπερηχογράφημα Υπέρηχοι Μυοσκελετικού Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων Βιοψίες

ο Πυρηνικής Ιατρικής ν έΤΜΗΜΑ Καρδιολογικό Υπέρηχοι (triplex) καρδιάς - Stress Echo Test κοπώσεως Νευρολογικό Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα Ηλεκτρομυογράφημα Γαστρεντερολογικό - Ενδοσκοπικό Γαστροσκόπηση Κολονοσκόπηση Εικονική Κολονοσκόπηση Βιοπαθολογικό Μικροβιολογικό Ανοσολογικό Βιοχημικό Ορμονολογικό Μοριακό Κυτταρολογικό Rast Test Επίπεδα φαρμάκων Test PAP Προγεννητικός έλεγχος Check up

όγκων, τη σταδιοποίηση της νόσου, τον σχεδιασμό της θεραπείας, και την αξιολόγηση του θεραπευτικού ή χειρουργικού αποτελέσματος.

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ: για τη διερεύνηση υποψίας πνευμονικής εμβολής και την προεγχειρητική εκτίμηση της πνευμονικής λειτουργίας.

ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ: για τη διερεύνηση

υποψίας φλεγμονής των οστών ή χαλάρωσης οστικού μοσχεύματος, τη διερεύνηση πυρετού αγνώστου αιτιολογίας και τη διερεύνηση υποψίας εντερικής, πνευμονικής, αγγειακής ή καρδιακής φλεγμονής.

Αμφιαράου 165, Σεπόλια t. 210 515 7982 f. 211 106 2301

Xαλκίδος 12, Άνω Πατήσια t. 210 864 0918 f. 210 866 5155

www.kosmoiatriki.com info@kosmoiatriki.com

ΤΙ ΛΕΝΕ Τ’ ΑΣΤΡΑ Από την Νταίζη Ντάκου ξελευθερία

ΚΡΙΟΣ | Ανατροπή στα σχέδια και όνειρα, μην σκέφτεσαι κουτοπόνηρα. Έλεγχο χρειάζεσαι σε αγάπη και δουλειά, άσε τα τελεσίγραφα τα συναισθηματικά. Κοίτα τον εαυτό σου, χωρίς να χάσεις τον φίλο τον καλό σου.

είσαι

ΚΟΜΑΝΤΩ

ΤΑΥΡΟΣ | Απροσδόκητες εξελίξεις, που να ήξερες ότι έρχονται εκπλήξεις. Θα αντιμετωπίσεις αλλαγές, μην μεγαλοποιείς όμως τις μικροαλλαγές. Δύσκολο το μέλλον σε σχέσεις και δουλειά, πρόσεξε μην ρίξεις βουρδουλιά.

από την Μαντώ Βλάχου

Ο γκρινιάρης της καρδιάς μας

Co-Μαντω goes vacation

Όλοι έχουμε εκείνον τον υπέροχο γκρινιάρη στην παρέα μας, γιατί αν δεν τον είχαμε θα ήμασταν λειψοί. Στη δική μου την παρέα πάντως, έχουμε τον πιο χαριτωμένο γκρινιάρη...

Και ναι, μετράμε αντίστροφα για τις διακοπές και οι προσδοκίες για το φετινό καλοκαίρι (όπως και για τα προηγούμενα) είναι really high. Καλά θα μου πεις το καλοκαίρι της καραντίνας περίμενα για να έχω τα high expectation...; Nope... Κάθε καλοκαίρι τα έχω τα expectations τα high... Και τι εννοώ βέβαια...

Είναι από εκείνους που όσο και να σου κλαψουρίσουν για τα μικρά ή και τα μεγαλύτερα θεματάκια της ζωής, εσύ συνήθως μόνο αστείο το βρίσκεις γιατί "το ζει" σα να παίζει σε μεξικάνικο... Τη μία μέρα θα ξελυσσάει στο παρτάκι του Σαββάτου και την Κυριακή, θα έχει το δικό του μοναδικό post party depression, έτσι για το καλό, για το γούρι. Λογικά κι όταν όλα πηγαίνουν καλά, κάτι θα σκαλίζει, αλλά η ψυχοθεραπεία της παρέας κάπως τον κάνει να ξεχνά τα μεγάλα βάσανα της ζωής. Σα φίλος είναι μέσα σε όλα, δύσκολα θα πει όχι και τελικά, δύσκολα να μην περάσεις και καλά μαζί του, αφού είναι το party animal και ο πρωταγωνιστής της ρούγας. Να θυμηθώ να σας πω τι σημαίνει ρούγα την άλλη φορά... Μέχρι τότε φιλιά σε όλους τους γκρινιάρηδες εκεί έξω.

Αχ αχ... Είναι εκείνοι οι έρωτες οι καλοκαιρινοί που τους χαίρεσαι και τους ζεις γιατί το ξέρεις μάνα μου ότι κρατάνε όσο και το εισιτήριο της επιστροφής από το νησί. Και νομίζεις ότι ζεις την απόλυτη ερωτική ιστορία, που και να μη τη ζεις, τί σημασία έχει, αφού εσύ έτσι νιώθεις. Και προφανώς το νησί που έζησες το summer love γίνεται αυτομάτως το αγαπημένο σου. Για να φύγουμε όμως λιγάκι κι από το ρομάντζο, στα expectations είναι όλα εκείνα τα βραδινά μπανάκια στη θάλασσα, όχι γιατί είναι κάτι το τόσο διαφορετικό, αλλά μια μικρή εσάνς περιπέτειας την έχει. Πολύ απλά γιατί δεν το κάνεις, πάρα μόνο στις διακοπές. Και τα βράδια... Εκείνα τα ξημερώματα που σε βρίσκουν να σέρνεις το κουφάρι σου στα σοκάκια του νησιού γιατί έκανες ξενύχτι χθες, και θα κάνεις κι αύριο και όλες τις νύχτες, μέχρι να τελειώσουν οι φετινές σου διακοπές... Άντε και του χρόνου!

H ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Ξεκατίνιασμα Σε πολλές γλώσσες ένα μικρό όνομα έχει ταυτισθεί με μία πληθυσμιακή ομάδα. Για παράδειγμα, ο Jack, δηλαδή ο Ιάκωβος (αν και θα μπορούσε να είναι και Γιάννης, John, όπως ο αδικοχαμένος Πρόεδρος των Η.Π.Α. Κέννεντυ), υποδηλώνει τον απλό τον κοινό άνθρωπο του λαουτζίκου. Ανάλογα – συμπτωματικά; – ο Γάλλος συνωνόματός του, ο Jacques, προσωποποιεί τον απλό, απλοϊκό, αγρότη. Ή, ακόμα, τον ανόητο ή αγαθιάρη άνθρωπο. Έτσι, στα αγγλικά ο Bobby είναι αστυνομικός και ο Tommy φαντάρος, ενώ στα γαλλικά κάποτε ο Léandre (ο Λέανδρος στα καθ’ημάς) δεν ήταν παρά ένας καυχησιάρης. Προφανώς, πίσω από αυτή την ταύτιση

όλο και θα κρύβεται κάποια ιστορία, η οποία ίσως και να μην έχει διασωθεί.

κοντά πλάστηκαν και οι σχετικές λέξεις: κατινιά, κατινισμός, ξεκατινιάζω κ.ά.

Στα ελληνικά δεν έχουμε πολλές ανάλογες χτυπητές περιπτώσεις, ιδιαίτερα αφότου οι ειδήμονες αποφάνθηκαν ότι ο Κώτσος, το κορόιδο των εκφράσεων «τον πιάσανε Κώτσο» ή «δεν θα με πιάσουνε Κώστο», δεν είναι Κώτσος, αλλά κότσος! Τι μένει; Μα η καημένη η Κατερίνα που αποφάσισε να συντάμει το όνομά της σε Κατίνα, και, με μικρό το αρχικό “κ”, κατάντησε κάποια στιγμή του 20ου αιώνα μειωτικός χαρακτηρισμός για μια γυναίκα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου ή, ακόμα χειρότερα, μια γυναίκα (αλλ’ όχι απαραίτητα) κουτσομπόλα, αθυρόστομη, φαρμακόγλωσσα, καυγατζού… Από

Είναι μάλλον απίθανο η επιλογή του για τον χαρακτηρισμό των ατόμων με τα “κουσούρια” που εκφράζει να οφείλεται σε μία κάποια ετυμολόγηση του ονόματος Αικατερίνη από την αρχαία λέξη “αικία” που σήμαινε διαγωγή βλαπτική, προσβλητική, απρεπή μεταχείριση… Ούτε έχει αποδειχθεί, χωρίς όμως και να αποκλεισθεί, τυχόν επιρροή του “catin”, υποκοριστικού της γαλλίδας Κατερίνας (Catherine), το οποίο αρκετά προγενέστερα άρχισαν να το χρησιμοποιούν εκεί για την γυναίκα ελαφρών ηθών.

Ο Τι;Πώς;

ΔΙΔΥΜΟΣ | Οι συγκυρίες αλλάζουν σχέδια και στόχους, γι’αυτό μην δεσμεύεσαι με όνειρα και...στόκους. Ανάποδες σκέψεις να μην κάνεις, ότι είναι να γίνει, θα το πάθεις. ΚΑΡΚΙΝΟΣ | Μην ξοδεύεις, μην ξοδεύεσαι, δεν είναι ώρα σε φίλους να κλαίγεσαι. Μην τσακώνεσαι με αγαπημένους κι άσε τους έρωτες τους απαγορευμένους. Παρεμβάσεις να μην δέχεσαι, με μυστικές πληροφορίες μην μπερδεύεσαι. ΛΕΩΝ | Μια σχέση σας απορροφά ενέργεια και κέφι, μην αμελήσετε όμως τις άλλες που σας προσφέρουν χαρά και γλέντι. Κίνδυνος ατυχημάτων που κοστίζουν, την προσοχή σου μην αφήσεις να στην ξεζουμίζουν. ΠΑΡΘΕΝΟΣ | Μην ακούτε τα κουτσομπολιά, αφήστε τα λόγια να τα πάρουν τα πουλιά. Με τη συμπεριφορά σας μην προκαλείτε, δεν υπάρχει λόγος να “δειχτείτε”. Αντίθετα μείνετε και λίγο μέσα, τα λεφτά δεν έχουν μπέσα. ΖΥΓΟΣ | Καλό είναι να πιστεύεις σε σένα, αλλά μην το παρακάνεις γιατί θα πληγώσεις κανέναν. Τα νεύρα σου έχεις, την ένταση ξεσπάς, αλλά κράτα αγάπη για ανθρώπους της καρδιάς. ΣΚΟΡΠΙΟΣ | Ασχολήσου με τον εαυτό σου, μην αφήσεις άλλους να σου φάνε το εγώ σου. Ασυνεννοησία έρχεται, από κόσμο που δεν δέχεται, να αποσπάς την προσοχή σου από τα όχι και τα μη σου. ΤΟΞΟΤΗΣ | Αφού οι αλλαγές δεν “κάθονται”, κάτσε κι εσύ στη θέση σου κι άσε τα άλλα να 'ρχονται. Μην κάνεις δαπάνες οικονομικές και ψυχικές, άσε τον Αύγουστο να λιώσει τις καρδιές. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ | Τα οικονομικά πάνε κακά, δεν ξέρω αν είναι τα φορολογικά ή τα κληρονομικά. Αλλαγή σπιτιού ενδέχεται να κάνεις, μη χαλάσεις όμως σχέσεις και τους πάντες ξεκάνεις. ΥΔΡΟΧΟΟΣ | Εκκαθάριση σε σχέσεις, πράγματα και ανθρώπους, ήρθε η ώρα να αλλάξεις τους όρους. Μην βγαίνεις έξω από τα ρούχα σου, κοίτα τη ζωή σου και τη φούρια σου. ΙΧΘΥΣ |Άσε όσα λέγονται στο παρασκήνιο και κοίτα τι θα κάνεις στο προσκήνιο. Τα κρυφά μην τα προτιμάς, μαθαίνονται ακόμη κι απ’αυτούς που εκτιμάς. Πρόσεξε υγεία και λεφτά, να περιμένεις και φιλιά καυτά.

Σταυρόλεξο ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ 1. Οι πάλαι ποτέ Νέες Εβρίδες.

2. Χωριό της Αμωπίας που πήρε το όνμά του από το φιλολογικό ψευδώνυμο του τότε πρόξενου της Ελλάδας στο Μοναστήρι. - Των λευκών το έπαιρναν οι Ινδιάνοι, σύμφωνα με στερεότυπο των γουέστερν.

3. Υπάρχουν και τέτοια πιάτα. - Το κλωτσάνε τα παιδιά (αντιστρόφως).

4. Σ’αυτό κρατούσαν παλιά πρόχειρους λογαριασμούς (ενάρθρως).

5. Ώθηση, αρχαιοπρεπής. - Ό,τι και το 8α οριζοντίως.

6. Την έχουν πλωτά μέσα (γενική).

7. Δηλώνει άρνηση (αντιστρόφως). - Τον τρώνε και οι… πολιτικά εύπιστοι (αιτιατική, αντιστρόφως).

8. Άνθη σταυρολέξων (αντιστρόφως). - Εκπροσωπεί εργαζόμενους της πρωτεύουσας (αρχικά). - Άρθρο.

9. Παράγωγό του το ταχίνι (γενική).

ΚΑΘΕΤΩΣ 1. Είχε μέχρι πρότινος το ρεκόρ πολύχρονης βασιλείας στο Ην. Βασίλειο (γενική).

2. Υπερεπαρκής, με μεγαλύτερο του συνήθους μέγεθος. - Νησί του Αιγαίου (αιτιατική).

3. Υπάρχει και τέτοιο μίλι.

4. Αρκαδικό χωριό (αντιστρόφως). - Πρόθεση της αρχαίας.

5. Αρχαιοπρεπής… χοίρος. - Η ηλακάτη.

από τον μακη διογο

Από τον Λέανδρο Σλάβη

Βρείτε την λύση του σταυρόλεξου στο www.ipolizei.gr

6. Παρά το όνομά τους βρίσκονται στον Πειραιά (αντιστρόφως).

7. Χωρίς έπαρση, με μετριοφροσύνη.

8. Περιτυλίγεται ακόμα και ως έδεσμα (αντιστρόφως). Ζεί σε πόλη (αιτιατική).

9. Ανάσκελος. - Στην αρχή πολλών από τις δέκα εντολές.

ΓΑΤΑΚΙΑ Ο ΣΚΥΛΟΣ ...ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ!

Δώσε ένα... Humba! Το 2010, μια παρέα νέων ανθρώπων αποφάσισε να βγάλει ένα περιοδικό για το κοινωνικό και πολιτικό νόημα των σπορ, την εμπειρία του γηπέδου, την οπαδική κουλτούρα και τον κόσμο της κερκίδας. Και το ονόμασαν Humba! Το... humba ξεκίνησε από τους οπαδούς της Mainz στα μέσα του 1990. Από τότε, σε κάθε γήπεδο (όχι μόνο στο ποδόσφαιρο), εκτελείται η τελετουργία του humba με μικρές παραλλαγές, αλλά η κεντρική ιδέα είναι ίδια: οι παίκτες και οι οπαδοί κάθονται κάτω, μετά χοροπηδούν και τραγουδούν όλοι μαζί. Το humba δε σημαίνει κάτι, συμβολίζει όμως κάτι πολύ σημαντικό: πως οι οπαδοί –ούτε οι παίκτες, ούτε οι προπονητές, ούτε οι παράγοντες– είναι τα πιο σημαντικά μέλη ενός αθλητικού συλλόγου. Σε ένα ζοφερό τοπίο για όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο, το

μπάσκετ, τον αθλητισμό το Humba προσπάθησε να καταθέσει άποψη. Διαφορετική, εναλλακτική, αλλά άποψη. Και τα κατάφερε. Δέκα χρόνια μετά, το περιοδικό είναι σημείο αναφοράς για όσους από εμάς θέλουμε ένα διαφορετικό αθλητισμό, μια διαφορετική οπαδική κουλτούρα, μια πολύχρωμη κερκίδα! Δέκα χρόνια Humba λοιπόν και τα παιδιά γράφουν στο διπλό επετειακο τεύχος: “Δύο χιλιάδες δέκα – δύο χιλιάδες είκοσι. Δέκα χρόνια. Το δέκα το καλό. Δέκα στιγμές. Δέκα ομάδες. Δέκα τραγούδια. Δέκα εμπειρίες. Δέκα γεγονότα. Δέκα ποδοσφαιριστές. Δέκα αθλητές. Δέκα αναμνήσεις. Δέκα μονομαχίες. Δέκα στιγμιότυπα. Δέκα ξεβρακώματα. Δέκα δεκάρια. Δέκα απίστευτες και όμως αληθινές στιγμές. Δέκα και άλλα δέκα βιβλία. Δέκα πρόσωπα. Δέκα ταινίες. Δέκα σχέδια. Δέκα, και άλλες δέκα, και άλλες δέκα φωτο-

γραφίες. Όλα δέκα. Στο διπλό επετειακό μας τεύχος ετοιμάσαμε ένα ειδικό, ας πούμε, αφιέρωμα. Προτρέψαμε φίλους και συνεργάτες, σταθερούς και μη, γραφιάδες και μη, να μας κάνουν δώρο τα γραπτά τους, τα σχέδιά τους, τις φωτογραφίες τους. Τι καλύτερο δώρο γενεθλίων! Τι καλύτερο δώρο συμπλήρωσης δέκα χρόνων! Δεν βάλαμε κανέναν περιορισμό, «πόσες λέξεις;» «no limits, αυτή τη φορά!». Για αυτό κάποια κείμενα ίσως σας φανούν… τεράστια. Ε, τεράστιο είναι και το περιοδικό, σπέσιαλ, εορταστικό! Εξάλλου, έχετε μπροστά σας ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Μέχρι το τέλος του, δεν μπορεί, θα το έχετε ολοκληρώσει…”

ξελευθερία

LUCIFER

η Νίτσα του Νίτσε

ΠΟΔΑΝΑ ΛΑΣΜΙ;? Ξεχασμένες υποκουλτούρες μιας εποχής, που τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά ήταν άμεσα συνδεδεμένα με την ιστορία γειτονιών και γενεών. Στην περιοχή των Πετραλώνων και του Ταύρου, οι πιο λούμπεν παρέες ήξεραν να μιλάνε τα ποδανά και μάλιστα τόσο γρήγορα, που κάποιος από άλλη γειτονιά της Αθήνας, θεωρούσε ότι μιλάς κάποια ξένη γλώσσα.

Ακόμα και αυτοί που ήξεραν ότι οι λέξεις προφέρονται ανάποδα, δυσκολεύονταν να καταλάβουν τι ακριβώς λέγαμε. Αυτοί που ήξεραν καλά ποδανά, τα μίλαγαν εύηχα και υπήρχε μια αρμονία στον λόγο, χωρίς κενά, κομπιάσματα ή λάθη. Πολλές λέξεις δεν τις κάναμε ποδανά γιατί δεν ταίριαζαν στη ροή του λόγου, επίσης πολλές λέξεις τις κόβαμε στη μέση και αναφέραμε μόνο την τελευταία ή την πρώτη συλλαβή, σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούσαμε άλλες λέξεις παραφρασμένες, γιατί ήταν εύκολο να καταλάβει κάποιος μια μικρή λέξη στα ποδανά και την κάναμε δύσκολη. Πχ. όταν κάποιος έλεγε συνέχεια ψέματα, του λέγαμε "είσαι ευθύς", δηλαδή “φτης”...ψεύτης... Ή όταν γνωρίζαμε κάποιον από επαρχία τον φωνάζαμε "χος" από το βλάχος ή αν κάποιος έλεγε χαζομάρες, του λέγαμε είσαι "ζος"(χαζός)… Αν ήταν αγαθιάρης, τον λέγαμε "ο σόλιας" δηλαδή φασόλιας (τα φασόλια ήταν υπαρκτά δίδυμα αδέρφια, με νοητική στέρηση που ζούσαν στα Πετράλωνα, μέχρι τα τέλη των 90ς). Αυτός που ήξερε καλά ποδανά, άλλαζε και τη σειρά των λέξεων σε μια πρόταση… Όπως πχ. "θα έρθω από το σπίτι σου" -θα ‘ρθω απτο τισουσπι… Κάποιος που δεν τα μιλούσε καλά έλεγε: "θα ρθωε απτο τισπι σου"... Οι παλιοί στα Πετράλωνα λέγανε ότι αυτήν την αργκό, την μιλούσαν τα κουτσαβάκια (ρεμπετόμαγκες και τοξικοεξαρτημένοι) των άνω Πετραλώνων και συγκεκριμένα στα Ατταλιώτικα(πρόσφυγες από την Αττάλεια) και πέρασε από γενιά σε γενιά. Τις τελευταίες δεκαετίες, επειδή η κοινωνικότητα των ανθρώπων έχει αλλάξει και οι γειτονιές πήραν διαφορετικό χαρακτήρα ή άλλαξε άρδην η ταξική και κοινωνική σύνθεση, αυτή η αργκό σχεδόν εξαφανίστηκε. Έχει μείνει το "λακαμά"να μας θυμίζει την ύπαρξη της (λακεσμά και οχι λακαμάδες ο πληθυντικός).

Αντιστοίχως, υπήρχαν τα καλιαρντά που ήταν η γλώσσα των τραβεστί και τα κορακίστικα (που όμως, για να πεις μια πρόταση, ήθελες 5 λεπτά και ήταν περισσότερο παιχνίδι, παρά αργκό)! Η γενιά των ‘80ς και ‘90ς στα Πετράλωνα χρησιμοποιούσε αυτή την αργκό όταν βρισκόταν εκτός Πετραλώνων και ήθελε να σχολιάσει κάτι, χωρίς να καταλάβει κάποιος άγνωστος τίποτα, όταν έβριζαν ή όταν ήθελαν κρύψουν κάτι από γονείς, καθηγητές ή ενοχλητικούς. Τα ποδανά άρχισαν να μας βγαίνουν αυθόρμητα στον καθημερινό λόγο, χωρίς να χρειάζεται να πούμε κάτι μυστικό. Πολλές λέξεις καθιερώθηκαν στο λεξιλόγιο μας στα ποδανά, ακόμα και όταν μιλάγαμε κανονικά. Ήταν ένα ιδιαίτερο ταυτοτικό στοιχείο που μας έκανε διακριτούς και προφανώς, μας άρεσε που κανείς δεν μας καταλάβαινε. Πέρα απ’ αυτό όμως, ήταν και μια γλώσσα του υποκόσμου και της ναρκοκουλτούρας, πολλές λέξεις που έχουν καθιερωθεί σε περιθωριακούς κύκλους προέρχονται από τα ποδανά, όπως ο "ζάκιας" ή το "ζαμπόν", η "τζινα", η "νταφού", το "βρόμα", το "γάρο" κτλ.. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν διάφορες αντίστοιχες ξεχασμένες ιδιαιτερότητες ανά την Ελλάδα, που καλό θα ήταν, κάποια στιγμή, να καταγραφούν με έναν πιο επιστημονικό τρόπο, αφού αποτελούν ένα μικρό κομμάτι ιστορίας της λαϊκής υποκουλτούρας.

Γκιοροιμα και γκιορεςμα τα ρελιακου γουδανετρα μαακο! Τραλωναπε τισι λαξεςα και ρεψεσφλο!

Περίπατοι Μεγάλοι, Γκρινιάρηδες πολλοί Πήρα το Lada μου να κατέβω για τα μπάνια του λαού στη Βουλιαγμένη. Τι το ‘θελα η ρουφιάνα! Να περνάς από τη Σταδίου, να είναι τα οχήματα, σταματημένα, λες και ήρθε το τέλος του κόσμου. Ρωτάει κύρο με Lada επίσης, μου λέει ξεκίνησαν τα έργα για τον περίπατο. Περίπατο θα πάει η ψυχική μας υγεία του λέω. Έκανα δύο ώρες να φτάσω και ήταν η μέρα καθημερινή. Έκανα τρεις ώρες να γυρίσω και πέρασα από την Πανεπιστημίου. Βρε αθεόφοβοι, 2 λωρίδες η Πανεπιστήμιου; Πέρασε όλη η ζωή μπροστά από τα μάτια μου. Και δεν έφτανε αυτό, δεν είχα και τίποτα ωραίο να δω: κάτι φοίνικες και καλά Καλιφόρνια (εδώ γελάμε), κάτι ζαρντινιέρες απότιστες, κάτι λωρίδες πράσινες, κόκκινες και κίτρινες, ούτε μία σκιά, ένας παππούς στα δεξιά παραλίγο να πάρει παραμάζωμα και πεζούς και γλάστρες. Η Κόλαση του Δάντη. Όμως, ακόμη μεγαλύτερη Κόλαση του Δάντη είναι οι διάφοροι που έσπευσαν να κράξουν δημοσίως. Γέλασα δεν μπορώ να πω. Αλλά, κι εγώ ταλαιπωριέμαι χρυσέ μου, όμως δεν κάνω έτσι. Κάνω λίγο υπομονή να δω. Μπορεί και να γίνει ωραία και πράσινη η Αθήνα. Μπορεί τώρα στα γεράματα να πάρω ένα ποδηλατάκι να πηγαίνω για τα μπάνια του λαού (και εδώ γελάμε). Μπορεί να καθαρίσει η ατμόσφαιρα. Μπορεί να μην έχουμε ανάγκη πια τα Lada μας και να τα αποσύρουμε. Μόλις δω ότι όλα αυτά είναι μια μπούρδα (που αν με ρωτάτε, η ζυγαριά γέρνει προς τη μπούρδα) θα βγω πρώτη πρώτη – με ξέρετε! - να περιγελάσω με το μεγάλο περίγελο. Υ.Γ. Κρατιέμαι Δήμε Αθηναίων να μην σχολιάσω ότι μία ζαρντινιέρα κοστίζει όσο η σύνταξή μου. Θα τα πούμε εν καιρώ. Όπως επίσης κρατιέμαι να μην σχολιάσω την πρόταση υιοθέτησης μίας ζαρντινιέρας. Εμ την πληρώνω εγώ, εμ θα χαλάσω και δικό μου νερό;

ξελευθερία

ΔΙΠΛΗ ΓΩΝΙΑ ΛΗΨΗΣ από τον Θανάση Βέμπο

Ερευνητή του ανεξήγητου, συγγραφέα

Κάποτε οι δευτεριάτικες εκδόσεις των εφημερίδων ήταν γεμάτες διαφημίσεις για τις νέες ταινίες που προβάλλονταν στους κινηματογράφους (τότε οι πρεμιέρες γίνονταν τη Δευτέρα). Οι διαφημίσεις για τις ταινίες επιστημονικής (και όχι μόνο) φαντασίας που προβάλλονταν κάποτε, είναι πραγματικές χρονοκάψουλες, αφού μας αποκαλύπτουν περισσότερα για το zeitgeist της εποχής, παρά για την ίδια την ταινία. Η σύγκριση της διαφήμισης με την πραγματική αφίσα της ταινίας, φανερώνει πολλά για την τότε «πρόσληψη» των ταινιών φαντασίας.

Η μεταφορά

Το πρωτότυπο

1978: Capricorn One Μπροστά στα ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, η NASA αποφασίζει να σκηνοθετήσει την «προσαρείωση» σε κινηματογραφικά στούντιο. Οι αστροναύτες είναι στο κόλπο, αλλά όταν στην επιστροφή το (άδειο) διαστημόπλοιο καίγεται στην ατμόσφαιρα, συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει να πεθάνουν και δραπετεύουν. Κι έτσι αρχίζει το «ανελέητο κυνηγητό». Στο τέλος σκάει η μεγάλη αποκάλυψη κι η NASA γίνεται ρεζίλι των σκυ-

λιών. Στον απόηχο του Γουώτεργκεητ, και της γενικότερης καταρράκωσης του πρεστίζ της υπερδύναμης, τα πολιτικά-συνωμοσιολογικά θρίλερ γνώρισαν την ακμή τους στα 1970s. Αν υπάρχει μια αφετηρία για τις θεωρίες συνωμοσίας περί «σκηνοθετημένης προσσελήνωσης» αυτή είναι το «Capricorn One» ( = «Ακρωτήριο Κέννεντυ- Πτήσις Αιγόκερως-1», για να ξέρει ο κόσμος ότι θα πάει να δει «διαστημική ταινία» κι όχι κανένα ντοκιμαντέρ για τα κρι-κρι). (Τα Νέα, 14.1.1979)

1982: Endangered Species

Η μεταφορά

Το πρωτότυπο

Το «Endangered Species» είναι μια ασυνήθιστη ταινία. Συνωμοσιολογική μεν, αλλά είναι ίσως η μόνη που ασχολείται με ένα υπαρκτό αίνιγμα που διαρκεί δεκαετίες – τις μυστηριώδεις υποθέσεις με φόνους και ακρωτηριασμούς γελαδιών στις μεσοδυτικές ΗΠΑ. Στην ταινία ο (πρόωρα χαμένος) Ρόμπερτ Γιούριχ, πρώην μπάτσος και πρώην αλκοολικός, μπλέκει με την υπόθεση των μυστηριωδών ακρωτηριασμών, μπλέκει και με την όμορφη ντόπια σερίφισσα και μαζί εξιχνιάζουν το μυστήριο και ξεσκε-

πάζουν τη συνωμοσία που κρύβεται. Φυσικά επειδή ο μεταφρασμένος τίτλος της ταινίας («Είδη εν Κινδύνω») θα παρέπεμπε σε ντοκιμαντέρ του National Geographic και δεν θα πάταγε κανείς στις αίθουσες, προτιμήθηκε ο τίτλος «Ο Σπεσιαλίστας». Εντάξει, σήμερα παραπέμπει σε ψητοπωλείο ή πιτσαρία, αλλά στις αρχές του 1980 ήταν αρκούντως πιασιάρικος. Μην κρίνετε το παρελθόν με τα κριτήρια του παρόντος, είπαμε. (Ακρόπολις, 17.4.1983)

ηθικο διδαγμα: Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Η κυβέρνηση λέει ψέματα προτού καν ανοίξει το στόμα της. Μυστικά κέντρα αποφάσεων ρυθμίζουν τις τύχες του κοσμάκη… Ωιμέ… Από τη σκηνοθεσία της προσαρείωσης μέχρι το αδρενοχρώμιο, το δίπτυχο κορωνοϊός-5G, και τους Q-Anon, ένα τσιγάρο δρόμος. Δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε. Ούτως ή άλλως, το μεγαλύτερο σφάλμα είναι να προσπαθείς να αντικρούσεις τους συνωμοσιολόγους με λογικά επιχειρήματα. Η συνωμοσιολογία είναι σαν τις μαύρες τρύπες: απορροφά ό,τι την πλησιάζει και μεγαλώνει διαρκώς.

ΕΠΙΤΕΛΟ ΥΣ!

ΗΡΘΕ;

Tο ξεχωριστό μας καλοκαίρι

Θέλουμε κάθε καλοκαίρι να είναι ξεχωριστό. Ειδικά όμως αυτό. Μια δύσκολη χρονιά μπήκε, θα συνεχίσει να είναι ακόμη πιο δύσκολη, όμως όλοι χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα. Τι είναι άλλωστε το ελληνικό καλοκαίρι εκτός από διάλειμμα; Ξέρουμε ότι κρατάει λίγο, αλλά εκτιμάμε το κάθε λεπτό του. Σε αυτό το ξεχωριστό καλοκαίρι, νοσταλγούμε, ελπίζουμε, ονειρευόμαστε, μα πάνω απ’όλα, αγαπάμε! Καλές βουτιές, καλές διακοπές, καλό διάλειμμα!

20 20 προτάσεις Γράφει η Άντα Κουγιά Guest Star η Γεωργία Δρακάκη

Στην ταράτσα της πόλης Ο αυλόκηπος της γειτόνισσας Πλατείες των παιδικών καλοκαιριών μας Μάσες του θέρους απερίγραπτες Για τους ξενύχτηδες… Δροσερά ποτά μέχρι το πρωί Κάτω απ’ το Ρολόι (Δεν) Κολλάει στο χέρι “Πάμε για μια μπύρα να τα πούμε;” Η αυλή της γιαγιάς μου Στο λιμανάκι «Άνοιξε TV, έχει μίκι μάου» Τη ζακέτα σου να πάρεις Τρέλα και κορδέλα Surfing και Οφθαλμόλουτρα Αυλή, το facebook του ‘50 Ποδήλατα και γόνατα ματωμένα Θέλω αλκοόλ και Pancakes στο ελληνικό μου καλοκαίρι, ρε! Μακάρι να ήσουν το 18χρονο καλοκαίρι μου Για ψαράκι και ουζάκι

Andaman 1 2 Black Duck 3 Πλατεία 4 Στοά 5 Mother’s Ruin 6 peace of mind 7 Ρολόι 8 Dino Gelato 9 Tapfield 10 Doc Holiday Bar 11 Ατραξιόν 12 Ροζ Πάνθηρας 13 Μπουτίκ Β38 14 Meyeia 15 Lot 51 16 Mojo Club 17 Τρίκυκλο 18 Το Μπουλούκι 19 Elysee Beach Bar 20 Ο Μπάτης

20 προτάσεις

ΟΤΑΝ ΚΟ ΙΤΑΣ

ΑΠΟ ΨΗ

ΛΑ

Τα καλοκαιρινά βράδια στην Αθήνα πρέπει να σε βρίσκουν σε ταράτσες, που τα φωτάκια των σπιτιών και των δρόμων σε ζαλίζουν, ενώ ο ουρανός από πάνω σου παίζει παιχνίδια με τις υπαρξιακές αναζητήσεις σου. Μετά τις 23.00, για να μην σε κάψει το τσιμέντο που βγάζει όλη τη ζέστη της ημέρας, όταν θέλεις να ξαπλώσεις ανάσκελα και απλά να μην σκέφτεσαι τίποτα. Ειδικά αν είσαι μόνος. Παίρνεις μια μπύρα από το μίνι μάρκετ ή φτιάχνεις homemade δροσερό ποτάκι για να μπορέσεις να νυστάξεις. Γιατί ο ύπνος είναι δύσκολος το καλοκαίρι. Κι αν είσαι με παρέα, ακόμη καλύτερα. Όλα και όλοι χαλαρώνουν, η φασαρία δεν νοιάζει ούτε εσένα, ούτε το γείτονα. Αντίθετα, κι εκείνος χαίρεται με τα πνιχτά γελάκια και τις ατάκες που ακούγονται ψηλά απ’την Πόλη. Η ταράτσα είναι αστική συνήθεια, αθηναϊκή σκηνή (ακόμη και αρένα), όπου δράματα και κωμωδίες ξετυλίγονται, παντελώς ίδια ή παντελώς διαφορετικά από αυτά της διπλανής ταράτσας. Η βουή της πόλης καταλαγιάζει για να ακούσουμε τη βουή των ψυχών που αναστενάζουν τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια, νιώθοντας εγκλωβισμένες ή ελεύθερες (ή και τα δύο) στην Αθήνα των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων.

Στην ταράτσα της πόλης Στην ταράτσα βρίσκεις μια ανάσα δροσιάς και διαφυγής από το ζεστό, αστικό καλοκαίρι. Ξεχνάς τα τσιμέντα και ταξιδεύεις σε έναν απέραντο, μπλε ουρανό.

Ο αυλόκηπος της γειτόνισσας

Στα μέρη που παραθερίζουμε, ακούμε συχνά για εκείνο το σπίτι μοναδικής ομορφιάς, με τον ολάνθιστο κήπο και τα κατάλευκα πλακάκια, που οι ιδιοκτήτες το επισκέπτονται μόνο το Δεκαπενταύγουστο (και αν). Ένα τρελό όνειρο είχαμε με την καλοκαιρινή παρέα: να πηδήξουμε τη μάντρα που μας χώριζε από την ανθισμένη όαση. Να πάρουμε σεντόνια και να αράξουμε στο πάντα φρεσκοποτισμένο γκαζόν. Να φουσκώσουμε μια πισινούλα και να κάτσουμε μέσα με τα μαγιό, κρατώντας μια μπύρα και μετά να παίξουμε μεθυσμένα επιτραπέζια ως το πρωί. Δεν τον τολμήσαμε ποτέ, γιατί ένας τόσο πλούσιος κήπος, μια τόσο καθαρή αυλή, ένα σπίτι που μοιάζει με μέγαρο, σίγουρα θα έχει και κάμερα. Μείναμε με τη λαχτάρα. Τώρα πια μεγαλώνοντας, περνάμε απ’έξω, μυρίζουμε το γιασεμί κι αν κανένα κλαράκι κάνει την εμφάνισή του έξω από τη μάντρα, το κόβουμε για να μοσχοβολίσει το δικό μας ταπεινό δωματιάκι.

20 προτάσεις

Andaman

Πειραιώς 187 & Αλόπης 65, Πετράλωνα | Τ.: 211 21 04 939 Fb: Andaman Η ταράτσα του Andaman είναι ένα στολίδι στο κέντρο της πόλης, κι αν δεν την έχεις ανακαλύψει, τώρα είναι ώρα! Σε μεταφέρει “κάπου αλλού”, την ίδια στιγμή που η θέα στο αστικό περιβάλλον είναι ανεμπόδιστη. Ταϋλανδέζικη κουζίνα, cocktails, και εξωτική ατμόσφαιρα συνδυάζονται σε ένα μέρος.

Με όνομα δανεισμένο από τα νησιά Andaman της Ταϋλάνδης, δεν θα μπορούσε παρά να φέρει την... Ταϋλάνδη στα Πετράλωνα! Και αυτό κάνει χρόνια τώρα! Φημισμένο ανάμεσα στους λάτρεις της έθνικ κουζίνας, μας συστήνει την ιδιαίτερη ασιατική γαστρονομία μέσα από το μενού του. Ανάμεσα στα πολλά αυθεντικά ταϋλανδέζικα πιάτα, δοκιμάστε φρέσκα χειροποίητα ορεκτικά, όπως τα δροσερά thai rolls ή την ελαφριά κρέπα ρυζιού με λαχανικά και φιλέτο κοτόπουλο μαριναρισμένο με γάλα καρύδας και

τζίντζερ, που σερβίρεται με φυτική thamarind sauce, αλλά και η ολοκαίνουργια άφιξη με γαρίδες μαγειρεμένες με φρέσκο μάνγκο που συνοδεύονται από καραμελωμένα κρεμμύδια και φρέσκα ντοματίνια. Φυσικά, αν είστε λάτρεις του κάρυ έχετε ποικιλία επιλογών, ενώ το φιλέτο σολωμού ή μυλοκόπι με τεσσάρων ειδών μανιτάρια ταϋλάνδης και φρέσκο τζίντζερ είναι ό,τι πρέπει για καλοκαίρι! Η πολυβραβευμένη cocktail list είναι ό,τι καλύτερο για να κλείσετε το βράδυ σας στην υπέροχη ταράτσα του Andaman!

Black Duck Garden

Ιωάν. Παπαρρηγοπούλου 5-7, Αθήνα / T.: 210 32 52 396 info@blackduckgarden.gr www.blackduckgarden.gr Fb: Black Duck Garden Athens City Museum Bistrot Η ξακουστή “Μαύρη Πάπια” τα καλοκαίρια φωλιάζει στον πιο ωραίο κήπο του κέντρου, αυτόν του

Κάθε καλοκαίρι, το ξακουστό Black Duck μεταφέρεται σε έναν υπέροχο κήπο, με τη δική του ιστορία, που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αθηναϊκού σκηνικού. Ήταν ο πρώτος δημόσιος κήπος της πόλης που εκτεινόταν έως την πλατεία Κολοκοτρώνη και οργανώθηκε από την ίδια τη βασίλισσα Αμαλία. Μάλιστα, ο φοίνικας που λέγεται ότι φύτεψε, υπάρχει ακόμη. Σε αυτό το ιστορικό σκηνικό

λοιπόν, απολαμβάνουμε τη γνωστή φιλοξενία της Μαύρης Πάπιας. Μενού δροσερό και προσεγμένο, που περιλαμβάνει από brunch και κυρίως πιάτα μέχρι ποικιλίες τυριών και γλυκά. Ξεχωριστή wine & cocktail list, αλλά και κλασικά ποτά συμπληρώνουν τα μερόνυχτα στο αίθριο για ένα urban καλοκαίρι στην Αθήνα.

Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για τον κήπο του παλαιού Παλατιού, όπου ο Όθωνας και η Αμαλία εγκαταστάθηκαν το 1833.

Πλατείες των παιδικών καλοκαιριών μας

«Ως τις 21:00 να είσαι πίσω!», η πρώτη κατάκτηση εκεί στα 14 με 15. Φρεντοτσίνο, τότε, στο χέρι. Πάνω κάτω η πλατεία αγκαζέ με τις φίλες. Δεκάδες φορές. Χωρίς βαρεμάρα. Όλο κάτι λέγαμε. Σχολιάζαμε. Μας σχολίαζαν. Παρέες ενώνονταν, κάποιος κάποτε τσακωνόταν με έναν άλλον, διαλυόμασταν. «Παγωτό κανείς;», για κάποιους τα πρώτα τσιγάρα στα κρυφά, για άλλους ένα κλεφτό φιλί πίσω από την εκκλησία, τα σορτσάκια μας, τα πατίνια μας, τα σκέιτ μας, χωρίς selfies και insta stories. Στα παγκάκια γράφαμε τα ονόματά μας, καθόμασταν και χαζεύαμε τους περαστικούς. Παίζαμε στις παρακείμενες παιδικές χαρές, ήμασταν ακόμα παιδιά, κι ας είχαμε τις πρώτες σοβαρές έγνοιες της ζωής μας κι όλα τα όνειρα τα άπειρα, τα εφικτά, τα τρελά. Κι ήμασταν πολλοί: η ωραία της παρέας, η πολύ έξυπνη, η ατσούμπαλη που την ήθελαν όμως όλοι, ο γόης κακός μαθητής, ο φύτουκλας ξάδερφος από την άλλη γειτονιά… Όλοι εμείς που μεγαλώσαμε και τώρα γράφουμε για πλατείες, τώρα βγάζουμε τα παιδιά μας σε αυτές, τώρα νοσταλγούμε.

Πλατεία Οινομαγειρείο Δεινοχάρους 3, Άνω Πετράλωνα T.: 210 34 20 705

Ορισμένες φορές, η συνταγή μιας άκρως επιτυχημένης εξόδου είναι απλή: μια δρο-

Στο «Οινομαγειρείο Πλατεία», λοιπόν, τώρα το καλοκαίρι, η διάθεση είναι πολύ ανεβασμένη, με τον κόσμο να κατακλύζει τα τραπεζάκια, σε αναζήτηση λίγης δροσιάς και γεύσης. Εκεί, μπορεί κανείς να βρει αυτά και ακόμα περισσότερα, όπως ας πούμε, μουσικές που αγαπά, γνώριμες φάτσες της πόλης-γιατί όλοι που γυρίζουν στην Αθήνα έχουν κάτσει έστω μια φορά σε κάποιο

από τα τραπέζια της Πλατείας, χαλάρωση και χαμόγελο. Το μενού αλλάζει ανάλογα με την εποχή και τα διαθέσιμα υλικά- το μοσχαράκι σοφρίτο, πάντως, παίζει δυνατά το καλοκαίρι, ενώ διατίθενται και εξαιρετικά πιάτα ημέρας. Οι πολύ λογικές τιμές και το καλό κρασί του συγκεκριμένου μαγαζιού το τοποθετούν διαχρονικά ψηλά στην λίστα των προτιμήσεών μας.

σερή πλατεία, ένα μεζεδοπωλείο και όρεξη για φαγητό και ποτό με την παρέα. Στα Πετράλωνα, πάντως, όταν λες «Πλατεία» δεν εννοείς μόνο την Μερκούρη, αλλά και ένα από τα πλέον αγαπημένα μαγαζιά της πόλης.

Όλη μέρα μπορεί να μην πεινάς πολύ. Έχει καύσωνα, σκάει ο τζίτζικας και τα σχετικά. Θες νερό, δροσερούς καφέδες και παγωμένες μπύρες, κανένα φρούτο, κανένα σνακ. Παραλία, σπίτι με κλιματισμό, σιέστες και τα συναφή. Όταν όμως κάνει να πέσει το βράδυ, εκεί που λίγο πάει να ψευτοδροσίσει ο καιρός, σε κατακλύζει μια τέτοια πείνα, μια λαχτάρα να φας, που δεν περιγράφεται. Και θες-δεν ξέρεις τι θες. Σουβλάκι; Μια σαλατάρα με δροσερές βινεγκρέτ και αλμυρά τυριά; Μήπως μια περιποιημένη μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα και θαλασσινά; Ή μια ποικιλία κρεάτων, μαζί με τζατζίκια και πατάτες να τελειώνουμε; Ό,τι και να ορέγεσαι, το βέβαιο είναι ότι θες την παρέα μαζί. Να τα μοιραστείτε, να τα λιμπιστείτε, να τσακωθείτε για την τελευταία μπουκιά, να τσουγκρίσετε, να σηκωθείτε σκασμένοι, αλλά να έχετε όλοι, ή έστω οι περισσότεροι, περισσευούμενο χώρο και για λίγο γλυκό. Μαγεία. Είτε μαζευτείτε σε κάποια ταράτσα, αυλή, μπαλκόνι, είτε πάτε στο αγαπημένο σας μαγαζί, αυτό που εμπιστεύεστε και αγαπάτε, να το απολαύσετε όσο μπορείτε…

ΔΙΑΙΤΑ

ΑΠΟ ΧΕΙΜ

ΩΝΑ

Μάσες του θέρους απερίγραπτες

Στοά μουσικη μπακαλοταβέρνα Βίτσι 3, Ηλιούπολη Τ.: 698 6013049 fb: Στοά μουσικη Μπακαλοταβέρνα

Όταν οι λάτρεις του κέντρου της Αθήνας, η οποία έχει τόσες φοβερές και τρομερές ταβέρνες, ξεσηκώνονται να πάνε μέχρι Ηλιούπολη για την Στοά, αυτό κάτι λέει. Η ποιότητα στον κατάλογο και την εξυπηρέτηση, η πολύ όμορφη διακόσμηση και το κλίμα οικειότητας σε κερδίζουν αμέσως στην συγκεκριμένη… μοντέρνα μπακαλοταβέρνα.

Η καλή αρχή γίνεται με τις αυθεντικές ελληνικές γεύσεις και τα βαθιά νόστιμα πιάτα, που καταφθάνουν στο τραπέζι μας από ανθρώπους χαμογελαστούς και επαγγελματίες. Η Στοά λειτουργεί από τις 12 το μεσημέρι, μέχρι αργά το βράδυ και, τώρα το καλοκαίρι, ομορφαίνει την γειτονιά με τα τραπεζάκια έξω που γεμίζουν από παρέες. Τα εκλεκτά κρέατα που ψήνονται την στιγμή που θα τα πα-

ραγγείλεις συνοδεύουν τις δροσερές σαλάτες και τους φρέσκους μεζέδες, ενώ ευφάνταστα cocktails διαφοροποιούν το concept της ταβέρνας και την φέρνουν στο σήμερα. Τα αγαπημένα μας αποστάγματα, οι μπύρες και το κρασί είναι εκεί φυσικά για όσους επιμένουν παραδοσιακά, ενώ δεν λείπουν και οι μουσικές και καλλιτεχνικές εκπλήξεις, από αυτές που η Στοά μας έχει, πια, συνηθίσει!

Ένα έχω να πω...

Croque Madame που ήσουνα τόσα χρόνια και έλειπες από τη ζωή μου;;;

Για τους ξενύχτηδες…

...η επόμενη μέρα έχει ανάγκη από ένα brunch. Μετά από πολλά κοκτέιλ, ατέλειωτο χορό, βόλτες που καταλήγουν στο ξημέρωμα, την επόμενη μέρα, πριν πας στην παραλία, χρειάζεσαι μια δόση ενέργειας. Κάθε brunch που θυμάμαι να απολαμβάνω είναι ακριβώς μετά από ξενύχτι σωστό, που τα μάτια δεν ανοίγουν, το γυαλί ηλίου δεν είναι αρκετό για να κρύψει το φως του ήλιου και ο καφές που συνοδεύει το γεύμα είναι κάτι σαν νερό μετά από μία εβδομάδα στην έρημο πάνω σε καμήλα. Κάποτε, πριν έρθει η μόδα, είχαμε τους ατέλειωτους μπουφέδες στα ξενοδοχεία (μέσα στην τιμή ή έξτρα!). Αλλά ήταν σίγουρο ότι μετά από ξενύχτι, θα το χάναμε. Εκτός αν πηγαίναμε απευθείας. Τώρα, το brunch μας έλυσε τα χέρια: ό,τι ώρα θέλουμε, άπειρα αυγουλάκια και σαντουιτσάκια έρχονται στο τραπέζι μας, με χυμό, καφέ ή ακόμη και κάποιο απεριτίφ, γιατί, λένε, για να συνέλθεις από το ξενύχτι και το πιώμα, πρέπει να συνεχίσεις να πίνεις!

Mother’s Ruin

Βρυαξίδος 9, Παγκράτι Τ.: 21 6070 1280 FB: Mother’s Ruin Ig: @mothersruinathens Ανοιχτά απο Τετάρτη 12 Αυγούστου Εσείς ξέρατε ότι το τζιν πήρε την ονομασία “Mother’s Ruin” στην Βρετανία του 18ου αιώνα;

Το “Mother’s Ruin” στην Αθήνα του 2020 επιδέχεται πλέον, ερμηνείες που υπερβαίνουν μια ονομασία ποτού, μας λέει χαρακτηριστικά η ομάδα του μαγαζιού. Το “Mother’s Ruin” είναι οι θαμώνες του: οι μοναδικές εμπειρίες και οι κοινώς βιωμένες διαδράσεις. Ανοιχτά απο νωρίς το πρωί, με φρεσκοκομμένο speciality καφέ που καβουρδίζεται στις Σέρρες και δεν θα βρείς πουθενά αλλού στο κέντρο της Αθήνας. Για συνοδεία, έχεις κάθε μέρα να διαλέξεις απο διάφορα φρέσκα εδέσματα που μοσχοβολούν φούρνο γειτονιάς. Επίσης υπάρχουν γωνιές που μπορείς να δουλέψεις ή να διαβάσεις με ησυχία. Όταν πέσει η

νύχτα, χαμηλώνουν τα φώτα και δυναμώνει η ξεχωριστή μουσική, είναι η ώρα να διαλέξεις το ποτό σου. Απο craft μπύρες σε μια μεγάλη ποικιλία απο καθαρά ποτά: απο premium ουίσκι, ρούμι, τζίν και βότκα μέχρι την ομώνυμη σειρά πότων που θα βρείτε κατά αποκλειστικότητα και έρχεται απευθείας απο ενα μικρό αποστακτήριο του βορειοανατολικού Λονδίνου! Τις ζεστές καλοκαιρινές ημέρες και νύχτες μπορείς να απολαύσεις τα δροσερά cocktails και στο χέρι διαλέγοντας μια απο τις τέσσερις διαφορετικές γεύσεις mojito!

η νέα άφιξη στο Παγκράτι ήρθε για να μας το μάθει. Τόσο μεγάλη ήταν η κατανάλωση τζίν και η αυτοσχέδια παραγωγή του κυρίως στα docklands του Τάμεση στο Λονδίνο, που η εποχή ονομάστηκε “Gin Craze”. Ακόμα και μέρος του μισθού των εργατών καλύπτοταν με κάποια λίτρα τζίν.

ΜΕ ΕΠΙΑ

ΣΕ ΜΙΑ

Τις καλοκαιρινές βραδιές όλα και όλοι χαλαρώνουν. Εμείς, η διάθεσή μας, οι φίλοι μας, ακόμη και η ζέστη! Τα βράδια έρχεται μια μυσταγωγική δροσιά για να μην ζεσταίνεσαι άλλο. Έτσι, τα ξενύχτια μέχρι να αρχίσει να φαίνεται ο ήλιος πάνω από την πόλη ή το χωριό είναι κάτι τόσο συνηθισμένο! Όσο χρονών και να ΄σαι, ένα τουλάχιστον βράδυ θα σε πάει ως το πρωί. Τα ποτήρια γεμίζουν, τα παγάκια λιώνουν γρήγορα κι αν σου πέσει κανένα κάτω, το βάζεις στην πλάτη για να δροσιστείς. Εκεί, χαλαρώνεις ακόμη πιο πολύ. Καθαρά ποτά πάνε κι έρχονται, το ίδιο και τα cocktails. Ποια ποτά έχουν την τιμητική τους όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία; Τζιν με λεμόνι, με τόνικ, με σόδα ή σκέτο. Cocktails από ρούμι που σε ταξιδεύουν σε μέρη εξωτικά: mojita, pina colada, daquiri και όλα έχουν το καλοκαιρινό φρουτάκι τους. Μπύρα σε παγωμένο ποτήρι και κανάτες με πολλά καλαμάκια. Καρδιές ανοίγουν γύρω από μια μπάρα, προσωπικό και θαμώνες γίνονται ένα και δημιουργούν κέφι, “φάσεις”, σκηνικά. Στις έξι το πρωί, βρίσκεσαι ακόμη να χορεύεις και ευτυχώς που θυμήθηκες να πάρεις μαζί τα γυαλιά ηλίου...

PINA CO

LADA

Δροσερά ποτά μέχρι το πρωί

PEACE OF MIND

Πλατεία Υμηττού 3 & Καισαρείας, Υμηττός Τ.: 21 0 76 2 1 880 FB: Peace of Mind Ig: peaceofmind.athens Η Ντέμη και ο σύζυγός της είχαν ένα μεγάλο όνειρο: να ανοίξουν ένα μαγαζί και να το φτιάξουν όπως ακριβώς σκέφτονταν ότι θα είναι το ιδανικό all day cafe! Έτσι, έχοντας... peace of mind ότι έκαναν το όνειρό τους πράξη, έχουν δημιουργήσει ένα χώρο που ικανοποιεί όλα τα γούστα!

Το Peace of Mind προσφέρει ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του: χαλάρωση και ηρεμία από τους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητας! Εκεί θα βρείτε εξαιρετικής ποικιλίας καφέ, πολλές επιλογές σε πιάτα brunch, φαγητό ιδανικό για να συνοδεύσει το ποτό σας, καλή μουσική και όλα αυτά σε έναν χώρο που θα σας εκπλήξει. Η ταράτσα του είναι δροσερή, γεμάτη φυτά που δίνουν μια ανάσα δροσιάς μες στο

καλοκαίρι, ενώ τα boho φωτιστικά στον πεζόδρομο σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι είσαι κάπου μακριά από την πόλη! Η μπάρα του είναι από τις πιο ακριβές της Αθήνας, με πολυάριθμες ετικέτες των αγαπημένων μας ποτών να φιγουράρουν στον κατάλογο. Το ίδιο ισχύει και με τα cocktail: τόσο φρέσκες ιδέες έχουν, που η λίστα αλλάζει ανά εξάμηνο!

Η Αλίκη είχε δώσει ραντεβού στο Δημήτρη της “κάτω από το Ρολόι”. Κι ας έστειλε η Αλίκη μια φίλη της, κι ας μην είχε έξοδο ο Δημήτρης της και έστειλε κι εκείνος ένα φίλο του, η συνάντηση επετεύχθη. Δεν αναγνωρίστηκαν όπως έπρεπε, αλλά το μήνυμα κάπως δόθηκε. Το Ρολόι ήταν το σήμα κατατεθέν του λιμανιού στον Πειραιά. Πόσα τέτοια “σήματα” υπάρχουν στα μέρη που πάμε διακοπές; Στο Διακοφτό ήταν οι γραμμές του τρένου, στα Κουφονήσια η “Ιταλίδα” για βουτιές, στις Σπέτσες οι καροτσέρηδες, στο Γαλαξίδι το κανόνι, στην Αμοργό η είσοδος του camping, στην Αντίπαρο η disco La Luna, στο Σύνταγμα το μετρό, στην Πάτρα το θέατρο, στην Κηφισιά τα McDonald’s. Όταν όλα ήταν πιο απλά, χωρίς κινητά και sms, το ραντεβού ήταν δεδομένο. Την ώρα που είπαμε το πρωί στην παραλία, την ώρα που είπαμε το βράδυ στο κλαμπ, ό,τι κι συνέβαινε, κάποιος θα βρισκόταν στο μέρος το σωστό για να πάτε μια βόλτα. Οι καλοκαιρινές αναμνήσεις μπλέκονται με μία συγκεκριμένη εικόνα. Και οι πιο απρόσμενες εκπλήξεις έχουν συμβεί κάτω από ένα αντίστοιχο ρολόι. Με ένα ποδήλατο και μια ζακέτα.

Κάτω απ’ το Ρολόι Κάθε καλοκαιρινό (και μη) μέρος έχει το σήμα κατατεθέν του, όπου όλοι δίνουν ραντεβού και συναντιούνται για να ζήσουν στιγμές του “μαζί”.

ΣΕ Π

ΕΙΜΑ ΕΝΤΕ Ι ΕΚΕ Ι!

(Δεν) Κολλάει στο χέρι

Δεν κολλάει στο χέρι γιατί ναι μεν το απολαμβάνουμε, αλλά καταναλώνεται γρήγορα, μπας και δροσιστούμε. Το παγωτό είναι η μεγαλύτερη, γευστική, καλοκαιρινή απόλαυση. Σοκολάτα, βανίλια, καϊμάκι, φυστίκι και φρούτα μυρίζουν τα καλοκαίρια μας και σερβίρονται σε χωνάκι, ξυλάκι ή κυπελλάκι. Πολλές φορές και σε ποτήρι (το milkshake!) είναι πάντα αγαπημένο ρόφημα, ειδικά μέχρι τα δεκαέξι, που δεν θέλεις και τόσο να πιεις καφέ όταν βγαίνεις έξω. Όλες τις ώρες της ημέρας, το παγωτό συντροφεύει πολλές στιγμές, από ρομαντικές μέχρι χαλαρές. Κι ας μην ξεχάσουμε τον ύμνο των 80ς-90ς, από τα Ξύλινα Σπαθιά. Είμαι ακόμα εδώ, κι αυτό το καλοκαίρι. Και κάθε ξεχωριστό καλοκαίρι, πε-ριλαμβάνει τις γνωστές μετρήσεις: πόσα μπάνια έχουμε κάνει, πόσα παγωτά έχουμε φάει. Κι όσο περισσότερα μετράς, τόσο μεγαλύτερης εκτίμησης χαίρεις από την παρέα. Κι ας έχεις μεγαλώσει, κι ας είναι το μέτρημα κάτι “παιδικό”. Αξίζεις όμως ακόμη να μετράς. Για να μην ξεχνάς τις στιγμές σου.

20 προτάσεις

Ρολόι Cafe Restaurant

Ακτή Παπανδρέου, Λαύριο Τ.: 2292 028188 FB: ΡΟΛΟΙ cafe-restaurant Το Λαύριο είναι από τους αγαπημένους μας κοντινούς προορισμούς και το “Ρολόι” το αγαπημένο μας μαγαζί για να επισκεφθούμε όλες τις ώρες της ημέρας. Όνομα εμπνευσμένο από το κτίριο με το Ρολόι, προσφέρει απλόχερα θέα στη θάλασσα, αφού βρίσκεται πάνω στο λιμάνι!

Το κτίριο με το Ρολόι βρίσκεται απέναντι από το Δημαρχείο Λαυρίου. Κατασκευάστηκε γύρω στα 1870 με 1880 και αποτελούσε την είσοδο (θυρωρείο) τής Ελληνικής Εταιρείας Μεταλλουργείων. Ο ρόλος του ρολογιού ήταν η ακριβής άφιξη και αναχώρηση τού προσωπικού. Σήμερα, λειτουργεί ως all day bar, που μάλιστα είναι ευρέως γνωστό, όχι μόνο στους ντόπιους, αλλά και στους Αθηναί-

ους που συρρέουν στο γραφικό Λαύριο. Από το πρωί μπορείτε να απολαμβάνετε καλό καφέ, να συνεχίζετε τη μέρα και τη νύχτα σας με σαλάτες, σνακς και μεζέδες, κυρίως πιάτα και γλυκά (το νέο μενού είναι το κάτι άλλο, με γεύσεις που κρύβουν εκπλήξεις!), ενώ μπορείτε να πιείτε και το ποτό σας ως αργά. Τα μουσικά events & Dj Sets φυσικά συμπληρώνουν το καλοκαιρινό σκηνικό!

DINO GELATO

Ελ. Βενιζέλου 55, Λουτράκι Τ. 2744 067052 FB: Dino Gelato Αγνό και αληθινό παγωτό, θα δοκιμάσεις στο Dino Gelato! Νέα άφιξη στο αγαπημένο

Ο Ντίνος, η ψυχή του μαγαζιού μαθήτευσε στην Ιταλία, στη σχολή gelato natural, δίπλα στον διάσημο gelato chef Manuel Presenti. Ήρθε στην Ελλάδα και δημιουργεί παγωτά με φυσικά υλικά, φρέσκα φρούτα, γάλα απο μικρές τοπικές παραγωγές, αυγά κατά κύριο λόγο άγλυκα, χαμηλών λιπαρών και καθόλου βαριά. Επιπλέον, στο Dino Gelato έχετε την επιλογή να γευτείτε γεύσεις που έρχονται από παλιά, όταν το Λουτράκι γινόταν δι-

άσημο για τα εξαιρετικά γλυκά του. Μια τέτοια συνταγή είναι τα parfait κρέμας και σοκολάτας. Ο Ντίνος πειραματίζεται με 0% sugar γεύσεις, δίνοντας στα παγωτά του τη φυσική γλύκα, χρησιμοποιώντας αποξηραμένα φρούτα, όπως οι χουρμάδες. Kαι ο χώρος; Ένα μικρό κόσμημα στην κεντρική λεωφόρο του Λουτρακίου, που θα σας κερδίσει αμέσως με την κομψότητ'α του.

μας και πολύ κοντινό Λουτράκι, έχει βαλθεί να μας συστήσει το πιο νόστιμο παγωτό, φτιαγμένο στο χέρι, με τα πιο φρέσκα προϊόντα!

“Πάμε για μια μπύρα να τα πούμε;” Και κάπου εκεί στην μπύρα-μπύρα και το μπίρι-μπίρι, γινονται οι πιο ομορφες και αληθινές κουβέντες!

Η μπύρα δεν είναι απλά ένα ποτάκι. Η μπύρα είναι φιλοσοφία και ιδεολογία. Γύρω από μισοάδεια μπουκάλια/κουτάκια/ παγωμένα ποτήρια μπύρας έχουν γίνει οι καλύτερες φιλοσοφικές συζητήσεις, οι πιο χαρούμενες και οι πιο λυπημένες. Καλοκαιρινές αναμνήσεις (ή και χειμωνιάτικες) συνοδεύονται από παγωμένες ξανθιές, κόκκινες και μαύρες. Μιλώντας με τον Μίλτο από το Tapfield, το κατάλαβα στο έπακρο. Χωρίς καν να γνωριζόμαστε, η συζήτηση στο δροσερό πεζόδρομο του Ψυρρή “πέταξε” από την αγάπη μας για τα ζώα και την κατάσταση με τον κορωνοϊό, μέχρι τις μπύρες που σερβίρονται με παγωτό ή χυμό μπανάνα. Κι όλα είχαν μια συνέχεια. Όπως μου είπε, όλα μπορείς να συνοδεύσεις με μια μπύρα, υλικά και άυλα! Όσον αφορά όμως τη γεύση, εκείνος ακολουθεί ένα μότο: το πιάτο που θα συνοδεύσει τη μπύρα που σερβίρει πρέπει να δίνει στον ουρανίσκο αντίθεση ή/και ισορροπία και αυτή η συμπλήρωση να οδηγεί στην ολοκλήρωση! Με κέρασε μπύρα με όνομα “Η ψυχή του πάρτυ” (δοκιμάστε την!) και δώσαμε ραντεβού άλλο ένα καλοκαιρινό βράδυ για να συνεχίσουμε την κουβέντα…

tapfield

Ναυάρχου Αποστόλη 4, Ψύρρη // Τ.: 210 32 21 923 Fb: Tapfield Η ολοκαίνουργια άφιξη στην πόλη ακούει στο όνομα Tapfield και έχει ήδη αρχίσει να “ψιθυρίζεται” ανάμεσα στους

Θέλεις να δοκιμάσεις μπύρες ιδιαίτερες, που να μην έρχονται μόνο σε μπουκάλι, αλλά να σερβίρονται απευθείας από τη βρύση στο ποτήρι; Μόλις βρήκες το στέκι σου. Το Tapfield φέρνει στο τραπέζι μας τη χρυσή βασίλισσα του αλκοόλ! Μπύρες, οι περισσότερες επιλεγμένες από μικρές ελληνικές ζυθοποιίες και κάποιες λίγες ξενόφερτες έρχονται για να εξασφαλίσουν γευστικές εμπειρίες. Η

αγαπημένη μας απόλαυση συνοδεύεται και από μικρές “μπουκίτσες” για όλα τα γούστα, ακόμη και για τους vegetarian ή vegan της πόλης. Ο εσωτερικός χώρος σε προκαλεί να “αράξεις”, όπως και τα τραπεζάκια στον πεζόδρομο, όμως έχεις και την επιλογή του take away. Να απολαύσεις δηλαδή την μπύρα σου (σερβιρισμένη σε ανακυκλώσιμο ποτήρι) καθώς κάνεις τη βόλτα σου.

λάτρεις της μπύρας. Γιατί; Μα γιατί όπως το λέει και το όνομά του, οι βρύσες (taps) που αναβλύζουν παγωμένη μπύρα είναι το πρώτο πράγμα που προσέχεις στο μαγαζί!

ΤΟ Π Α

ΙΔ

ΚΑΤΑ ΙΚΟ ΜΑΣ ΦΥΓ ΙΟ Η αυλή της γιαγιάς μου μυρίζει ελληνικό καφέ, άνθος βουκαμβίλιας και γλυκό του κουταλιού. Έχει χρώμα λευκό του νησιού, πλάκα γυαλισμένη για να πατάς ξυπόλυτος, απογευματινή σκιά, πεζούλι με μαξιλάρι για να απολαμβάνεις τη μεσημεριανή σου σιέστα. Ενίοτε, μυρίζει και γιαούρτι, γιατί η γιαγιά το απλώνει πάνω σου, αν έχεις καεί από τον ήλιο. Και πριν δύσει ο ήλιος, η γιαγιά γυρνάει το κουπάκι του ελληνικού και σου λέει τα μελλούμενα, όχι επειδή τα πιστεύει, αλλά επειδή στη Σμύρνη το ‘χανε συνήθειο. Και τα σχήματα που βλέπει είναι κλασικά: πρόσωπα, δρόμοι, κλειδιά, καρδούλες, κάποιο αρχικό. Τύχη ή διαίσθηση, κάποια τα πετυχαίνει ή στα μεταφράζει έτσι, γενικά και αόριστα ώστε να σε πείσει ότι τα πετυχαίνει. Κι αν σε δει να χασμουριέσαι, σε ξεματιάζει με λάδι και νερό, γιατί “σε ζηλεύουν που είσαι τόσο όμορφη”. Όσοι δεν έχουμε τις γιαγιάδες μας πια, μας λείπουν όλα αυτά. Κι αν πετύχουμε καμιά αυλή φροντισμένη και καθαρή, ο νους μας τρέχει στα καλοκαίρια που μας πρόσεχαν, επειδή οι γονείς μας δούλευαν.

Η αυλή της γιαγιάς μου

doc holiday cafe

Φωκίδος 48, Γουδί Τ. 210 77 79 495 FB: Doc Holiday Cafe Bar Μας αρέσουν αυτά τα “διαφορετικά” μαγαζιά, με το δικό τους χαρακτήρα, που χαράσσονται στη μνήμη σου και γίνονται τα στέκια σου! Ένα τέτοιο είναι και το Doc Holiday Cafe Bar στο Γουδί που προσφέρει αστικές, αλλά δροσερές αποδράσεις.

Καλοκαιρινός, άκρως ρομαντικός, ανεπιτήδευτα χαλαρός, ο κήπος του Doc Holiday Cafe Bar ξεχωρίζει! Εκεί, βρίσκουμε μία ανάσα δροσιάς, τόσο τις καθημερινές για πιο ήσυχα βράδια, αλλά και τα Σαββατοκύριακα! Ο χώρος σου προκαλεί την κατάλληλη “αποστασιοποίηση” από τους ξέφρενους ρυθμούς της Πόλης, αφού σε κάθε γωνιά του η Τέχνη κάνει έντονα την εμφάνισή της. Από το πρωί

ως το βράδυ, μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας μαζί με επιλογές brunch, ενώ όταν αρχίζει ο ήλιος να δύει σας περιμένουν δροσερά cocktails, καθαρά ποτά και ιδιαίτερα finger food! Little Tip: Το όνομα του μαγαζιού μπορεί να σε παραπέμπει σε καλοκαίρι, αλλά έχει εμπνευστεί από μια προσωπικότητα που μας ταξιδεύει στην Αμερική του 1900, σε εποχές Φαρ Ουέστ!

Κάθε αξιοπρεπές (παραθαλάσσιο) χωριό έχει ένα λιμάνι, όπως κάθε αξιοπρεπές βουνίσιο χωριό έχει ένα ποτάμι. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα, χειμωνιάτικο. Όπως και να ‘χει, τα καλοκαιρινά...θέματα της ζωής μας πάντα “συμβαίνουν” με φόντο ένα λιμανάκι. Μικρό ή λίγο μεγαλύτερο, ταπεινό ή πολυτελές, πάντα όμως γραφικό, καθαρό, αφού τα μεγάλα πλοία δεν κάνουν την εμφάνισή τους στα ρηχά νερά του. Οι βαρκούλες και τα καΐκια κουνιούνται ανάλογα με τον κυματισμό, είναι δεμένες πρόχειρα στον κρίκο και τα ονόματά τους είναι – τις περισσότερες φορές- γυναικεία σύμφωνα με την παράδοση, ασυνήθιστα ή συνηθισμένα, αλλά σίγουρα σε κάνουν να σκεφτείς τι ιστορία κρύβεται πίσω από αυτό το όνομα. Είναι η γυναίκα του “καπετάνιου”; Παιδί του καπετάνιου; Είναι ο κρυφός έρωτάς του; Ερωτήματα που μένουν αναπάντητα, ακόμη κι αν γνωρίσεις τον καπετάνιο. Μικρές ιστορίες σκίζουν καθημερινά τη θάλασσα στα δυο. Κι όλες ξεκινούν από ένα γραφικό λιμανάκι. Σε ένα τέτοιο, ξετυλίγονται κι άλλες ιστορίες: εκεί δίνουμε ραντεβού τα κα λοκαιρινά βράδια. Από εκεί ξεκινάει η βόλτα, το φαγητό, το ποτό. Εκεί συναντιούνται τα καλοκαιρινά ζευγαράκια, τις πρώτες μέρες μαζί. Εκεί πας για να σκεφτείς. Εκεί παίζουν τα παιδιά και οι οικογένειες. Εκεί οι γηραιότεροι πάνε για να περπατήσουν. Εκεί οι ψαράδες απλώνουν τη “σοδειά” τα ξημερώματα.

Στο λιμανάκι Οι καλοκαιρινές περιπέτειες έχουν για σκηνικό ένα γραφικό λιμανάκι. Σε “στεριά” ή σε “νησί”, το λιμανάκι κρύβει αναμνήσεις, δημιουργεί συναντήσεις, γεννάει σκέψεις.

ΚΟΥ ΝΙ

ΟΥΝ ΤΑΙ Α

ΟΙ Β

ΡΚΕ

Σ;

«Άνοιξε TV, έχει μίκι μάου»

Σάββατο πρωί και μεσημέρι, Κυριακή απόγευμα, «μίκι μάου» στην τηλεόραση, με τα δημητριακά να μουλιάζουν στο μπωλ, τα πόδια γυμνά στο σεντόνι του κρεβατιού ή να δροσίζονται στα πλακάκια του σαλονιού, εγώ και ο αδερφός μου, εσύ και τα παιδιά του γείτονα από κάτω, εμείς μόνες και μόνοι μας να λερώνουμε το άνω χείλος μας με γάλα, από μέσα κάτι να μαγειρεύεται, να μοσχοβολά το σπίτι, το μεσημέρι να πλησιάζει και να μην έχουμε όρεξη να σηκωθούμε από τον καναπέ, παίζουμε άλλη μέρα με τα παιδιά μπάλα, βγαίνουμε το απόγευμα ή όποτε. Κι είχαμε και τις βιντεοκασέτες, ξέραμε απ’ έξω όλον τον Ντίσνεϋ, αλλά λατρεύαμε και τα κλασικά Μάγια Μέλισσα, Στρουμφάκια, Thundercats, Ροζ Πάνθηρα βεβαίως βεβαίως… Ξεκινούσε ο έρωτας με τα μάνγκα, τα Πόκεμον, τα Ντίτζιμον, μαζεύαμε και τα σχετικά αυτοκόλλητα, τάπες, αφίσες, χαμός! Καρτούν και καλοκαίρι πηγαίνουν χέρι χέρι, γιατί δεν έπρεπε να σταματήσουμε να βλέπουμε για να πάμε πίσω στο διάβασμα, μας άφηναν λίγο λάσκα οι γονείς-και μεταξύ μας, ιδίως οι γιαγιάδες και παππούδες…

20 προτάσεις

Η ΑΤΡΑΞΙΟΝ

Αγ. Παντελεήμονος 2 & Νικ.Καζαντζάκη, Δραπετσώνα Τ.: 210 46 17 016 fb: Ατραξιόν Η Δραπετσώνα έχει το δικό της μεζετζίδικο και είναι ακριβώς όπως το φαντάζεσαι: κουζίνα που μοσχοβολάει, μεζές που λιώνει στο στόμα, θέα στο λιμάνι, τσουγκρίσματα με άφθονο ούζο. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, η “Ατραξιόν” σε περιμένει στα πολύχρωμα τραπέζια της για καλοπέραση και δροσερές νύχτες κάτω απΟ τ’ αστέρια.

“Τα Γαλλικά” ονομάστηκε τον προηγούμενο αιώνα, η συνοικία στην οποία βρίσκεται το φημισμένο – πλέον - μεζετζίδικο της Δραπετσώνας! Στην άκρη μιας βιομηχανικής περιοχής, αφού βρίσκεται πάνω από την Πύλη 1 του λιμανιού, η “Ατραξιόν” αλλάζει το σκηνικό, αφού σε μεταφέρει σε άλλες εποχές. Διακόσμηση προσεγμένη, ατμόσφαιρα φιλική, αναδύει τα ρεμπέτικα στοι-

χεία για τα οποία φημιζόταν πάντοτε η γειτονιά. Όσο για το φαγητό; Οι μεζέδες του είναι “το κάτι άλλο”, αφού συνδυάζουν ποιότητα, μεράκι και πολύ καλές τιμές! Πιείτε το ουζάκι σας – που τώρα το καλοκαίρι έχει την τιμητική του – συντροφιά με διάφορα… “μπιχλιμπίδια”, “μπινελίκια”, “πασαλείμματα” ή μπουκίτσες από το “βυθό του μπικίνι”.

ΡΟΖ ΠΑΝΘΗΡΑΣ

Εμπεδοκλέους 29, ΠΑΓΚΡΑΤΙ // Τ.: 211 11 67 228 IG: ΡΟΖ ΠΑΝΘΗΡΑΣ Ένας πάνθηρας ζωηρός, όμορφος και κυρίως πεινασμένος προσγειώθηκε στο Παγκράτι χάρη σε τρεις δραστήριους φίλους οι οποίοι τον μεταμόρφωσαν από αιλουρο-

Έχεις ξαναφάει παπαρδέλες καγιανά και γαρίδες μέσα σε αμπελόφυλλο; Κι αν απαντήσεις ναι, ξανασκέψου την απάντησή σου στο ερώτημα «έχεις δοκιμάσει ποτέ συκώτι ρακόμελο»; Αν πεις και πάλι ναι, τότε είσαι σίγουρα ένας από τους θαμώνες του Ροζ Πάνθηρα, στον οποίο ψήνονται στα κάρβουνα και μαγειρεύονται θαυμαστές γεύσεις. Δημιουργική ελληνική και μεσογειακή κουζίνα στα καλύτερά της, special cocktails, χαλαρές jazz και funk μουσικές καθη-

μερινά από τις 18:00 και, τα Σαββατοκύριακα, από την 13:00. Ιδανικός προορισμός για μεγάλες παρέες, ζευγάρια, οικογένειες, φιλοπερίεργους foodies και λάτρεις της καλής ζωής. Γιατί ο value for money Ροζ Πάνθηρας αρέσει σε όλους όσους τον επισκέπτονται και τον προτιμούν: ανεπιτήδευτος, κεφάτος και στιλάτος περιμένει αυτούς που δεν έτυχε να τον γνωρίσουν ακόμα, για να τον ερωτευτούν μια και καλή, κάνοντάς τον στέκι τους.

ειδές σε μαγαζί-και τι μαγαζί! Πρωτότυπες γαστρονομικές δημιουργίες - με ειδίκευση στη μεσογειακή και ελληνική κουζίνα- και αυθεντικό κλίμα χαράς και φιλοξενίας: ένας συνδυασμός που έχει κάνει τον Ροζ Πάνθηρα ήδη πολύ αγαπητό στην πόλη.

Τη ζακέτα σου να πάρεις!

Το πιο ωραίο στο καλοκαίρι, ξέρουμε ποιο είναι: να έχει περάσει μία πυρωμένη μέρα, να καίνε τα πεζοδρόμια, η άσφαλτος, τα κυκλαδίτικα στενά και ξαφνικά να φυσάει ένα ελαφρό βοριαδάκι, από αυτά που σου δίνουν ανάσα και στεγνώνουν τον ιδρώτα από τα μαλλιά. Κι αν βρεθείς στη θάλασσα, ακόμη καλύτερα. Μπορεί οι βράχοι, τα βότσαλα ή η άμμος, ακόμη να σε καίνε, όμως το μελτεμάκι που έχει και γεύση αλμυρή αρχίζει σιγά σιγά να σε κάνει να τρέμεις. Και τότε θυμάσαι τη μάνα σου, που πάντα έλεγε “ζακέτα να πάρεις” και ποτέ δεν την άκουγες γιατί “άσε μας ρε μάνα, καλοκαίρι είναι”. Σίγουρα όμως, κάπου εκεί γύρω θα βρεθεί μια προνοητική φίλη/φίλος ή ο έρωτας που σε νοιάζεται και δεν θέλει να κρυώσεις και τυλίγει γύρω σου ένα λεπτό μπουφανάκι, μια πασμίνα, έστω μια πετσέτα θαλάσσης. Μοδάτο ή μη εσύ δέχεσαι το ύφασμα με ευχαρίστηση...

Β38

Βουκουρεστίου 38, Αθήνα // Τ.: 210 33 88 554 Ig: b38.fashiondesigners FB: B38 Ένα ξεχωριστό καλοκαίρι απαιτεί και ανανέωση γκαρνταρόμπας, με κομμάτια που καθρεφτίζουν

Η Ιόλη και η Μιρέλλα είναι σχεδιάστριες και φίλες, γι’αυτό, αποφάσισαν να ανοίξουν μαζί μία δική τους μπουτίκ, στη “Μέκκα” του αθηναϊκού στυλ, στο Κολωνάκι. Μόλις μπείτε στο Β38, θα αντικρίσετε δύο κορίτσια γεμάτα κέφι και ζωντάνια, πρόθυμα να σας βοηθήσουν να βρείτε τι είναι αυτό που πραγματικά λατρεύετε να φοράτε! Στις

κρεμάστρες, θα βρείτε μοναδικά κομμάτια από τις συλλογές της Ιόλης (περισσότερο “ρετρό” αισθητικής, που αγκαλιάζουν τις γυναικείες γραμμές) και της Μιρέλλας (περισσότερο “γεωμετρικά” και άνετα σχέδια, για όλες τις ώρες της ημέρας). Επιπλέον όμως, σας περιμένουν και ιδιαίτερα αξεσουάρ ή σουβενίρ από άλλους σχεδιαστές.

το προσωπικό μας στυλ. Γι’αυτό, πριν την όποια εξόρμηση, επισκεπτόμαστε στο Κολωνάκι την Ιόλη και τη Μιρέλλα για να μας βοηθήσουν να διαλέξουμε όσα χρειάζεται μια καλοκαιρινή βαλίτσα!

ΓΙΑ

Μαγιώ, σανδάλι και καφτάνι είναι το ντύσιμο του καλοκαιριού. Χαλαρά, δροσερά, ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να εμποδίσεις τη δυσφορία της ζέστης. Γι’αυτό και η καλοκαιρινή βαλίτσα δεν γεμίζει μέχρι απάνω. Λεπτά υφάσματα, χρώματα που δημιουργούν ουράνιο τόξο, αξεσουάρ που στόχο έχουν ένα πράγμα: τη βόλεψή σου, χωρίς πολύ σκέψη του τύπου “τι θα βάλω και πως θα φανώ”. Το προσωπικό αγαπημένο μου αξεσουάρ είναι οι κορδέλες. Όχι τόσο για το στυλ, αλλά γιατί τα πολύ μακριά μαλλιά μου, όσο κι αν τα αγαπώ, γίνονται βάσανο! Έτσι, οι πολύχρωμες κορδέλες μου μαζεύουν από το μέτωπό μου μικρά τουφάκια, βοηθούν να φτιάξω έναν αξιοπρεπή κότσο, είναι μες στο θαλασσινό αλάτι, μα πάνω απ’όλα, μου θυμίζουν παιδική μου ηλικία. Τότε που η κορδέλα με έκανε (ως μικρό κοριτσάκι) να τρέχω να μαζεύω πέτρες και κοχύλια, να κάνω βόλτα με το ποδήλατο και να αισθάνομαι όμορφη και κοκέτα σαν τη μαμά μου. Η κορδέλα πάντα θα παραμένει στα μαλλιά μου, ειδικά όταν ο υδράργυρος θα ανεβαίνει σε κόκκινα επίπεδα.

ΠΑ ΠΑΝ ΙΔΟ ΤΑ ΥΛ Α!

Τρέλα και κορδέλα

Meyeia Fashion

Γυναικεία και παιδικά ρούχα & αξεσουάρ μαλλιών Eshop: www.jamjar.gr/store/meyeia FB & IG: MEYEIA Ένα brand με χειροποίητες δημιουργίες έρχεται για να μας προσφέρει ένα άνετο και stylish καλοκαίρι! Το όνομά του είναι μια ευχή: Meyeia! Αισιόδοξο και κεφάτο, όπως τα χρώματα και τα σχέδια των κομματιών που φτιάχτηκαν για να ομορφαίνουν και εμάς και την ντουλάπα μας!

Όλα τα κομμάτια του Meyeia είναι χειροποίητα! Γυναικεία και παιδικά ρούχα, με τις τούλινες φούστες να κλέβουν την παράσταση, όπως και τα μοναδικά headpieces για να στολίζουν κάθε καλοκαιρινή κόμμωση! Η Όλγα – η ψυχή του brand – κληρονόμησε το μεράκι της μαμάς της για τη ραπτική, έβαλε στα σχέδιά της φρέσκες ιδέες και αισιόδο-

ξα χρώματα και πλέον, έχει βρει τη συνταγή της επιτυχίας για να μας κάνει να αισθανόμαστε ομορφότερες! Φέτος το καλοκαίρι, επιλέξτε οπωσδήποτε τη συλλογή “my summer”, που θα σας εκπλήξει: Με κορδέλες και αξεσουάρ μαλλιών, τόσο για πρωινές εμφανίσεις στην παραλία, όσο και για πιο βραδινές για να τραβήξετε τα βλέμματα!

ΚΑΛΕ... Ε

ΜΕΝΑ

ΚΟΙΤΑΕΙ ;

Surfing και Οφθαλμόλουτρα Η στάση πάνω σε αυτό που σήμερα ονομάζεται σανίδα του σερφ είναι μια σχετικά πρόσφατη καινοτομία που αναπτύχθηκε στις παραλίες της Πολυνησίας!

Το να “δαμάζεις τα κύματα” μάλλον υπήρχε από όταν οι άνθρωποι άρχισαν να κολυμπούν. Τώρα πια, το μοντέρνο Surfing είναι παντός καιρού, αν και το καλοκαίρι έχει την τιμητική του. Είναι σίγουρα άσκηση, αλλά κυρίως είναι τρόπος ζωής. Να βρίσκεσαι στη μέση του πελάγους, με συντροφιά τα κύματα και τον αέρα. Και τον εαυτό σου. Πώς προσπαθεί να αντεπεξέλθει στα στοιχεία της φύσης. Η διάθεση των surfers είναι ακριβώς αυτή: δέχονται ό,τι έκτακτο προκύψει, αφού έχουν μάθει ότι όλα είναι μες τη ζωή. Και η φουρτούνα και η νηνεμία. Χαλαρή διάθεση, όλη μέρα με το μαγιώ ή τη στολή τους και την καλογυαλισμένη σανίδα τους βρίσκουν χαρά στο απέραντο ελληνικό γαλάζιο. Από την άλλη πλευρά, είμαστε και εμείς, οι αγύμναστες και οι αγύμναστοι, που αράζουμε στα στέκια των surfers για το οφθαλμόλουτρο. Τα καλοσμιλεμένα κορμιά που τα χαζεύουμε (και λίγο τα ζηλεύουμε) τρώγοντας ένα club sandwich, πατατάκια, παγωτά και ό,τι άλλο μπορεί να βρεθεί μπροστά μας! Ελπίζοντας κρυφά ότι ένας ή μια surfer θα έρθει, θα μας κλείσει το μάτι και θα μας πάρει μαζί του/της στα βαθιά!

Αυλή, το facebook του ‘50

Οι γείτονες έβγαιναν στις κοινόχρηστες αυλές τη δεκαετία του ‘50 για να απλώσουν τα ασπρόρουχα, να πουν τα κουτσομπολιά της ημέρας, να ψιθυρίσουν κακίες για την αυλή τη διπλανή. Μαζεύονταν όλοι μαζί, οι φιλοφρονήσεις, τα “καλημέρα” και τα “καληνύχτα” έδιναν και έπαιρναν. Τα social media μήπως ξεκίνησαν από αυτό το άτυπο, αστικό έθιμο; Μάλλον όχι. Απλά, αντέγραψαν τις ανθρώπινες ανάγκες. Όμως, τίποτα δεν αντικαθιστά αυτήν την επαφή της αυλής. Και ευτυχώς, στην πόλη, στα νησιά ή στα χωριά υπάρχουν ακόμη αυλές που οι άνθρωποι συναντιούνται και κοιτιούνται στα μάτια. Άφθονο ποτό, καλή μουσική, ένα φιδάκι για τα κουνούπια, μπόλικες γλάστρες για τη δροσιά, ανεμιστήρας είναι τα απαραίτητα στοιχεία μιας μοντέρνας αυλής. Και πάνω απ’όλα, καλή παρέα, αληθινές κουβέντες, γέλια και κλάματα καλοκαιρινά. Γιατί ο χειμώνας είναι πολύ μακριά για να μας απασχολήσει. Η ζέστη δεν επιτρέπει να σκεφτούμε τίποτα πέραν του παρόντος.

20 προτάσεις

LOT51

Παπαδιαμαντοπούλου 24Β, Αθήνα // T. 693 7 33 70 66 FB: LOT51

Lot σημαίνει παρτίδα 'Η κομμάτι και για τους ανθρώπους του Lot51 συμβολίζει την προσήλωσή τους στην ποιότητα και τη ξεχωριστή γεύση για το κάθε ένα από τα τρία “κομμάτια” του μαγαζιού: τον καφέ, το φαγητό και το ποτό.

Μόλις το 2018 έκανε την εμφάνισή του στην πλατεία Βραζιλίας και ήδη συγκαταλέγεται στα καλύτερα μαγαζιά της πόλης. Γιατί; Το design ξεχωρίζει, με το λευκό και το ξύλο να επικρατούν, ενώ η κουλτούρα του surf κάνει την εμφάνισή της σε κάθε γωνιά του χώρου. Επιπλέον, ό,τι δημιουργούν στο Lot51 είναι ιδιαίτερο και προσεγμένο. Ο καφές έχει γεωγραφική προέλευση, πωλείται και για το σπίτι ενώ πολύ σύντομα, το online shop του χώρου θα

κάνει την εμφάνισή του στις οθόνες μας. Το μενού με το brunch έχει ξεχωριστή υπογραφή (αυτή του Χρήστου Γκατζάνη), ενώ περιλαμβάνει και μπόλικες vegan επιλογές. Η cocktail list φέρνει αέρα δροσιάς στο κέντρο της Πόλης, όπως και όλες οι αλκοολούχες ετικέτες, που σερβίρονται μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες! Tip: στο store θα βρείτε ξεχωριστά T-Shirts.

Mojo Club

Παπαδιαμαντοπούλου 36, Αθήνα Τ. 210 77 57 033 FB: Mojo Club Από το 1992, ο κήπος της πόλης που προσφέρει καθαρά ποτά, κέφι και άφθονη διασκέδαση ακούει στο όνομα

Το Mojo Club διατηρεί αυτήν την αυθεντικότητα άλλων εποχών: ένας κήπος και μια μπάρα που δημιουργούν αναμνήσεις και όλοι οι θαμώνες γίνονται μια παρέα, υπό τους ήχους μεθυστικών μουσικών, όλων των ειδών. Ο μουσικός κήπος της πόλης λοιπόν, ανοίγει από τις 09.00 για να μας σερβίρει μυρωδάτο καφεδάκι και μένει ανοιχτό ως τις πρώτες πρωινές ώρες για να μας συστήσει

έναν διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό αλκοολούχων ετικετών και παιχνιδιάρικα cocktails. Όλο το μαγικό σκηνικό συμπληρώνεται από το ίδιο το κτίσμα, που κοσμεί την Αθήνα από τις αρχές του 1900. Ανακαινίστηκε διατηρώντας όμως την ομορφιά της αρχιτεκτονικής του. Τώρα, μας περιμένει για νύχτες καλοκαιρινές κι ονειρεμένες.

Mojo Club. Κλασικό στέκι, με δυνατά σημεία την παρεΐστικη ατμόσφαιρα, το οικείο περιβάλλον και τις δροσερές γωνιές, κατάλληλες για καλοκαίρι στην πόλη!

ΤΟ Τ

Στο χωριό, στην αστική γειτονιά, στο παραθαλάσσιο θέρετρο, ποδήλατα παντού. Παιδιά και ποδήλατα που διασχίζουν τα καλοκαίρια τα αγέραστα μες στον χρόνο. Με ρούχα που κινούνται σε παρόμοιες αποχρώσεις, εκείνες τις παστέλ τις αθώες και τις άτακτες τις φλούο, με αθλητικά από κάτω ή πέδιλα μονίμως σκονισμένα-και πού πηγαίνουν όλα αυτά τα ποδήλατα; Ξαφνικά, ένα κλάμα, «ο Γιώργος έπεσε!», τρέχουν οι υπόλοιποι να δουν, μια μικρή ήττα, το πρώτο γάργαρο σφηνάκι αίματος, η πληγή μετά. Την καίει το αλάτι και μέσα σε λίγες μέρες είναι παρελθόν, ίσως χάρη και στις θαυματουργές ατάκες των γιαγιάδων «μέχρι να παντρευτείς θα γιάνει», ίσως χάρη και στην αγκαλιά της μαμάς που όλο φωνάζει, φωνάζει, αλλά όταν κλαίμε είναι (ήταν;) εκεί παρηγοριά και χάδι. Αρχές Σεπτέμβρη, το ποδήλατο φορτώνεται στην σχάρα του αυτοκινήτου και κάνει come back στους δρόμους γύρω από το σχολείο, εκεί όπου κοκορευόμαστε τα καμώματα του καλοκαιριού με χίλια δύο ψέματα και υπερβολές-τις πιο χρήσιμες, τις πιο αγνές υπερβολές της ζωής μας. Αυτές που υπερηφανεύονται για τις μικρές ουλές στα πόδια, κάνοντας πως ξέχασαν τα κλάματά μας και τον πόνο της ασφάλτου μέσα στην κάψα του καλοκαιριού.

ΓΟΝΙΜΙΟ ΤΟ ΑΤΟ

Ποδήλατα και γόνατα ματωμένα

Θέλω αλκοόλ και Pancakes στο ελληνικό μου καλοκαίρι, ρε!

Μας αρέσουν τόσο πολύ τα παραδοσιακά και τα ρετρό, αλλά έλα που είμαστε και της αμερικανιάς, της μοντερνιάς, της urbanίλας της τίμιας και της σωστής; Οπότε, καλός κι ο ελληνικός καφές με το γιαουρτάκι και τα φρούτα, αλλά είναι μέρες που σηκωνόμαστε με όρεξη για κάτι πιο ξεχωριστό. Μην τα ξαναλέμε: το brunch είναι ο καρπός του έρωτα του breakfast και του lunch, που θα πει ένα υπέροχο γεύμα μες στην μέρα, που σε χορταίνει και σε κρατά ως το βράδυ άνετα. Όταν τρώμε το brunch μας, θέλουμε να είναι νόστιμο και θρεπτικό, να σερβίρεται σε χορταστικές μερίδες, να μην είναι αδίκως πανάκριβο, να είναι φωτογενές για το Insta μας και να ταιριάζει τέλεια με το cocktail που μας γυάλισε από τον κατάλογο. Τι, μήπως ζητάμε πολλά; Μπορεί, αλλά καλά κάνουμε. Αφού υπάρχουν εκεί έξω μαγαζιά που μπορούν να μας το προσφέρουν, έτσι δεν είναι; Αυτά και ακόμα περισσότερα. Κι αν υπάρχει ακόμα κανείς εκεί έξω που ρωτά «είχες και στο χωριό σου brunch, κόκλα;», στείλτε τον απευθείας σε εμάς, εδώ στο Η Πόλη Ζει, να του απαντήσουμε καταλλήλως.

20 προτάσεις

ΤΡΙΚΥΚΛΟ

Πυθέου 34-Θ.Γεωμέτρου 1 Νέος Κόσμος τ.: 210 92 32 384 fb: Το Τρίκυκλο-To Trikyklo www.to trikyklo.gr στην γειτονια του Νέου Κόσμου, η φιλόξενη αυλή του Τρίκυκλου σε περιμένει να την ανακαλύψεις. Δροσερή, cozy, άνετη, με ποικιλία μεζέδων και πλούσια αποστάγματα σε περιμένει για καλοκαιρινά βράδια στην πόλη! Ένα μέρος που γίνεται στέκι με τη μία!

Η περίφημη “κάρτα μεζέδων”, τα πλούσια αποστάγματα, το θεϊκό γεμιστό του κρεμμύδι. Από την πρώτη στιγμή που άνοιξε το Τρίκυκλο το 1997, οι άνθρωποί του πίστεψαν στο: “Ότι τρώμε, τρώτε. Ότι πίνουμε, πίνετε.” και φρόντισαν να μας το μεταδώσουν με τον πιο συνεπή τρόπο. Ο Παναγιώτης και η Μαρία θέλουν να αισθάνονται ότι οι επισκέπτες του χώρου μένουν απολύτως ικανο-

ποιημένοι, γι’ αυτό δίνουν μεγάλη σημασία στην ποιότητα. Σχεδόν αναπάντεχη προσθήκη μιας γειτονιάς που συνεχώς ανακαλύπτει εκ νέου τον εαυτό της, το συγκεκριμένο μεζεδοπωλείο είναι μέρος στο οποίο, όποιος πήγε μια φορά, επέστρεψε σύντομα πάλι…Στα μεγάλα συν του Τρίκυκλου, ειδικά τώρα το καλοκαίρι; Η ποικιλία σε μπύρες από μικρές ζυθοποιίες.

ΜΠΟΥΛΟΥΚΙ

Καρπου 36, Ν. Κοσμοσ τ.: 21 2 10 68 906 fb: μπουλουκι Θα πίστευες ποτέ ότι υπάρχει ένα μαγαζί που συνδυάζει άριστα τα cocktails και το brunch με την ρακή,

Σε μια αισθητικά και καλλιτεχνικά υποβαθμισμένη γειτονιά, ο Αντώνης και η Στέλλα έδωσαν ένα στοίχημα να φτιάξουν έναν χώρο που θα μαζεύει πολύχρωμους ανθρώπους που κρύβονται σε γκρίζα διαμερίσματα. Έτσι, μετά από δυο χρόνια συλλογικής δουλειάς και συνεχούς εξέλιξης, η καταπράσινη από τα δέντρα ταράτσα, η ποιοτική μουσική, αλλά πάνω απ' όλα τα αληθινά χαμόγελα λειτούργησαν σαν μαγνήτες θετικής ενέργειας και το στοίχημα

των παιδιών κερδήθηκε! Αυτό που θα σε εντυπωσιάσει είναι ότι όλο το μαγαζί είναι, ουσιαστικά, μια κεφάτη παρέα(όπως άλλωστε παραπέμπει το όνομα του) και αμέσως θα νιώσεις μέλος της.

τον ντάκο και τα

Μια απόδραση στο κέντρο της πόλης που θυμίζει νησί, από το πρωί με καφεδάκι και νόστιμα brunch, μέχρι το βράδυ με ξεχωριστές γεύσεις και εξαιρετικά cocktails.

Αθήνα έχει, ευτυχώς,

κεφτεδάκια (αϊβαλιώτικα, παρακαλώ!); Πίστεψέ το, γιατί η το Μπουλούκι της, το Μπουλούκι μας.

WE 'LL A

LWAYS HAVE PA R Θέλω να ζήσω μαζί σου αυτό το 18χρονο καλοκαίρι. Αυτό το καλοκαίρι που τίποτα δεν θα μας νοιάζει. Να είμαστε στο χωριό (το δικό σου; το δικό μου; καμία σημασία). Να περπατάμε μαζί στη θάλασσα βράδυ, σε μια ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη και αμήχανη. Να μην ακουμπιόμαστε, όπως τότε που ήμασταν μικροί. Και την άλλη μέρα, να τα λέμε στην παραλία, στο beach bar, με τον πρώτο φρέντο εσπρέσσο της ημέρας. Και να παίζουμε ρακέτες ή κοκορομαχίες. Και το άλλο βράδυ, να με πηγαίνεις θερινό σινεμά, με τη βέσπα που “δανείστηκες” από τον μπαμπά σου. Να βλέπουμε την “Καζαμπλάνκα” πατώντας σε λευκό χαλίκι, με μυρωδιά νυχτολούλουδου και παγωτό μηχανής ανά χείρας. Και όταν ο Μπόγκαρτ πει το θρυλικό “We ‘ll always have Paris”, τότε να μην μπορείς να κρατηθείς και να δώσουμε ένα από αυτά τα φιλιά που σου κόβουν την ανάσα, σου προκαλούν αντάρα στο στομάχι και βούισμα στ’αυτιά. Κι όταν πηγαίνουμε με την παρέα ξανά στο ένα και μοναδικό beach bar, εμάς λίγο να μας ενδιαφέρουν τα κερασμένα σφηνάκια και ο DJ που βαράει ως το πρωί. Να μας ενδιαφέρει μόνο να χανόμαστε σε μια αθώα, αγκαλιά, χωρίς “βαλίτσες” και περιττά “βαρίδια”. Κι ας χαθούμε με το που το ημερολόγιο δείξει 1 Σεπτεμβρίου.

IS!

Μακάρι να ήσουν το 18χρονο καλοκαίρι μου Το 18χρονο καλοκαίρι μας πάντα θα έχει θάλασσα κι ένα beach bar από το πρωί μέχρι το βράδυ

Για ψαράκι και ουζάκι

Πάνω στο κύμα, βρίσκεις πάντα μια ψαροταβέρνα που σε τραβάει να την ανακαλύψεις! Σχεδόν, φωνάζει το όνομά σου και σε περιμένει με φρέσκο ψάρι ή θαλασσινό, διάφορα λαχταριστά συνοδευτικά και άφθονο ουζάκι να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Εσύ και η παρέα σου με αλμύρα στο δέρμα, βρεγμένα και μπλεγμένα μαλλιά, παρεό, πετσέτες και μαγιώ βρίσκετε το καλύτερο τραπέζι και κάθεστε πάνω στην ψάθινη καρέκλα. Δεν ικανοποιείτε μόνο την πείνα σας, αλλά ζείτε το ελληνικό καλοκαίρι, που κρύβει εκπλήξεις γύρω από πιάτα θαλασσινά και ποτήρια γεμάτα. Πολλά γέλια κι αν νυχτώσει κι εσείς είσαστε ακόμη εκεί, πέφτει χορός ή και τραγούδι. Νησιώτικο που πάει με το κύμα. Κι όταν σηκώνεστε λίγο ζαλισμένοι και γεμάτοι (από την καλοπέραση κυρίως!) γυρνάτε σπίτι και χαίρεστε που βλέπετε το σημάδι από την ψάθινη καρέκλα πάνω στο πόδι. Το επόμενο πρωί αυτό θα έχει φύγει, όμως η ανάμνηση γύρω από το τραπέζι θα μείνει για πάντα.

20 προτάσεις

Elysee Beach-Bar

Παραλία Σκάλας Ωρωπού Τ.: 2295 038366 // FB: Elysee Beach-Bar Oropos Ig: Elysee_beach_bar Το ξέγνοιαστο καλοκαίρι περιστρέφεται πάντα γύρω από ένα beach bar. Για καλή μας τύχη, ο Ωρωπός είναι κοντά, τα εξοχικά της πόλης έχουν φωλιάσει εκεί γύρω και το Elysee Beach Bar μας περιμένει για μεσημεριανούς καφέδες και βραδινά ποτά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Ένα beach bar είναι ακριβώς ό,τι χρειαζόμαστε για να ζήσουμε ένα γεμάτο καλοκαίρι. Γεμάτο με βουτιές, χαλάρωση, γευστικές απολαύσεις, χορό και ποτά μέχρι πρωίας. Πολύ κοντά στην Αθήνα λοιπόν (μόλις με 10 ευρώ βενζίνη κι δυο τσιγάρα!) βρισκόμαστε στον Ωρωπό, που διατηρεί τη δική του παραθαλάσσια ομορφιά και αυθεντικότητα. Στη Σκάλα, βρίσκουμε το Elysee, ένα all day beach bar, όπου

απολαμβάνουμε ολοήμερο μπάνιο με άνεση, που συνοδεύεται από μυρωδάτο καφέ και χορταστικά σνακς, ενώ η διασκέδασή μας μπορεί να παραταθεί όλη νύχτα. Ιδιαίτερα cocktails, κλασικά ποτά, μουσική house, χαλαρή ατμόσφαιρα είναι αυτά που μας κάνουν να πηγαίνουμε στο Elysee ξανά και ξανά. Όλοι μια παρέα, θαμώνες και προσωπικό, δημιουργούν το δικό μας ξεχωριστό καλοκαίρι.

Ο Μπάτης

Προποντίδος 38, Ν.Παλάτια – Ωρωπός Τ.: 2295 032292 FB: Ο Μπάτης Μια φιλόξενη αυλή με θέα το λιμανάκι στον Ωρωπό σε περιμένει να ζήσεις

Η ιστορία του “Μπάτη” ξεκινάει κάπου στο 1950, όπου ο διορατικός Δημήτρης Βαλσαμής και η γυναίκα του Μαρία, γόνοι προσφύγων από τη Μ. Ασία, αποφασίζουν να ταξιδέψουν με όνειρο την ελπίδα για μία καλύτερη ζωή! Στην πορεία, ο υιός Ιωάννης Βαλσαμής, άξιος συνεχιστής, προσθέτει τη δική του νότα στο όλο εγχείρημα. Σήμερα, τα ηνία του εστιατορίου έχει αναλάβει η τρίτη γενιά

της οικογένειας (πάλι Δημήτρης και Μαρία Βαλσαμή!). Συνεχίζουν με κέφι και μεράκι να προσφέρουν την ίδια ποιότητα προϊόντων και φιλοξενίας. Απολαύστε φρέσκα ψάρια, αστακομακαραρονάδα, γαρίδες, καλαμάρια, ουζομεζέδες και πολλές άλλες ακόμα θαλασσινές γεύσεις, δίπλα στο κύμα, στην πανέμορφη αυλή του “Μπάτη”.

δροσερές, καλοκαιρινές στιγμές. ο μπατησ ειναι ο ιδανικοσ προορισμοσ αν θέλεις να γευτεις ολόφρεσκο ψάρι και θαλασσινά, πάνω στο κύμα!

Ποίηση: Ιάσωνας Σταυράκης Μουσική: Θοδωρής Βλαχάκης, Γιώργος Αρχοντάκης, Δημήτρης Μποτής, Βαγγέλης Θεοδωράκης, Γιώργος Λαγγουρέτος

Το συγκρότημα απελευθερώνει το νέο τραγούδι του «ΕΙΜΑΙ», μελοποίηση του βραβευμένου ποιήματος του Ιάσωνα Σταυράκη, (πρώτο παγκόσμιο βραβείο ποίησης στην Πούλα της Κροατίας το 2018.*) με επιδραστικό video από τον σκηνοθέτη Νίκο Σούλη. Ένα ποίημα για τους καταπιεσμένους της γης, που στέκεται απέναντι στις άρρωστες νοοτροπίες και ιδεολογίες που σκότωσαν τον Φλόυντ, τον Ζακ, τον Αλέξη, τον Ντομίνγκο Τσοκ στη Γουατεμάλα και τόσους/ες ακόμη. Και συνεχίζουν ακάθεκτες να σκοτώνουν, να εκτοπίζουν και να περιθωριοποιούν.

το νέο τραγούδι ΤΩΝ MAGIC DE SPELL | ΕΙΜΑΙ

MAGIC DE SPELL – ΕΙΜΑΙ

ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΗΧΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Είμαι το γέλιο στην αρχή του αγώνα

του δαίμονα μαύρο κρασί μας

Είμαι εσύ

Είμαι η πένα που θα γίνει βελόνα

τραβέλι σ’ ένα παγκάκι

Είμαστε ένας

Είμαι γέρος δίχως πατρίδα

κομπάρσος κρατάω σκονάκι

Είμαι μια μπάντα που δεν ακούει

και ποιητής που δεν έχει κερκίδα…

κορμί σε μυαλό χαλασμένο

κανένας

Είμαι η ώρα που πεθαίνει ο κόσμος

απέναντι σε περιμένω

Είμαι ο τίποτας

Είμαι τα μάτια που δεν πιάνει ο νόμος

το γέλιο π’ ακούς στο παιδί σου

Είμαι ο ψέμας

Είμαι στον ύπνο μου επαναστάτης

είμαι κραυγή και η οργή σου

Είμαι εσύ

η ώρα που ξεψυχά ο Ευφράτης

το σύστημα που σε τσακίζει

Είμαστε ένας

Είμαι παράνομος

ο κόμπος που στραγγαλίζει

Είμαι ο κανένας

επίδομα στο τέλος του μήνα

“Είμαι αυτός που εγκαταλείπει

Είμαι εσύ

για κάθε φασίστα μικρότερο μνήμα

Είμαι αυτός που τον τρώει η λύπη

Είμαστε ένας

το γράμμα που δεν έχεις στείλει

Είμαι ο άντρας που ποτέ του δεν κλαίει

Είμαι αυτός που εγκαταλείπει

της θλίψης το μαύρο μαντήλι

Είμαι περήφανος που είμαι γκέι

Είμαι αυτός που τον τρώει η λύπη

το λάθος που έχουν γεννήσει

Είμαι ο δάσκαλος που τρέμει στην τάξη

Είμαι ο άντρας που ποτέ του δεν κλαίει

είμαι φωτιά στου ήλιου τη δύση

Είμαι ο άνεργος κανείς δεν θα κλάψει

Είμαι περήφανος που είμαι γκέι

Είμαι ο σκύλος που έχεις πληγώσει

Είμαι γυναίκα με τα μάτια πρησμένα

Είμαι ο δάσκαλος που τρέμει στην τάξη

Είμαι ο γάτος που έχεις σκοτώσει

Είμαι πρεζόνι με χέρια καμένα”

Είμαι ο άνεργος κανείς δεν θα κλάψει

Είμαι στην τσέπη τα πρώτα λεφτά σου

Είμαι γυναίκα με τα μάτια πρησμένα

Είμαι ο λύκος που σκορπά τα μυαλά σου

“Είμαι μια μπάντα που δεν ακούει

Είμαι πρεζόνι με χέρια καμένα

Είμαι η μέρα που το φως της δεν βγαίνει

κανένας

Είμαι παράνομος

Είμαι η νύχτα που σε πεθαίνει

Είμαι ο τίποτας

Είμαι ο κανένας

Είμαι μια ρίμα που δεν έχει τέλος

Είμαι ο ψέμας

Είμαι εσύ

Είμαι το ξύλο στης σιωπής μου το βέλος

Είμαι εσύ

Είμαστε ένας

Είμαι παράνομος

Είμαστε ένας”

μια πόρνη σαν την ζωή μας

Είμαι ο κανένας

με την καλύτερη και την περισσότερη μουσική

www.galaxy92.gr