www.patisionzei.com ➲
Τα αποκριάτικα πάρτυ που ποτέ δεν διοργάνωσες | Προτάσεις για μασκαράτες πέρα από τα συνηθισμένα
είχε ➲ Οτηνδρόμος δική του
ιστορία | Δρόμοι και δρομάκια, σοκάκια και αδιέξοδα στροβιλίζονται γύρω από τον άξονα της Πατησίων. Πώς προήλθε η ονοματοδοσία;
street press ➲
Η Αντιγόνη πεθαίνει κάθε μέρα (εδώ και χρόνια) | Ένα σχόλιο και όλο το κείμενο της αρχαίας τραγωδίας
Και η νηστεία ➲ θέλει την
νοστιμιά της | Σημεία γεύσης για τα οποία αξίζει να νηστέψετε...
Στους καλύτερους γιατρούς θα με πάω | Με πήρα από το χέρι. Με ακούμπησα στοργικά στον ώμο, τόσο όσο χρειάζεται... (συνέχεια σ. 3)
Λογιστικό και φοροτεχνικό γραφείο
Ξετυλίγουµε το κουβάρι για εσάς Στα επόμενα τεύχη το λογιστικό γραφείο JS Accounting θα μας ενημερώνει γύρω από την πολυπλοκότητα της φορολογικής νομοθεσίας και θα μας απαντά σε διάφορες απορίες που κατά καιρούς έχετε θέσει.
ΕΠΤΑΝΗΣΟΥ 53 & Φ. ΝΕΓΡΗ ΚΥΨΕΛΗ • ΑΘΗΝΑ Ιωάννης Σαρµατζής Λογιστής Α’ τάξης Τ.: 210 86 12 274 6940 714 714
|17 ΡΙΟΣ ΟΥΑ ΒΡ ΦΕ
Στους καλύτερους γιατρούς θα με πάω Με πήρα από το χέρι. Με ακούμπησα στοργικά στον ώμο, τόσο όσο χρειάζεται. Με κοίταξα στα μάτια, μου είπα ένα αστείο για να σπάσει ο πάγος και μου είπα με όσο γίνεται πιο σταθεροαποφασιστική φωνή: “Με πήρα τηλέφωνο δεκατέσσερις φορές, γιατί δεν μου
patisionesi@gmail.com
απάντησα;’’. Έριξα μια ματιά στις αναπάντητες... Δίκιο είχα. “Δεν το άκουγα. Έκανα μπάνιο, το είχα στο αθόρυβο, το είχα ξεχάσει’’.
για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις
“ Ήθελα να μου μιλήσω και να πάω μαζί μου για έναν καφέ. Θυμάμαι τότε που πηγαίναμε βόλτα; Που μου κράταγα το χέρι και όλα
patisionadv@gmail.com
ήταν αρμονικά; Μου 'χω λείψει. Το ξέρω; Μόνο μαζί μου νοιώθω έτσι. Με καταλαβαίνω, με ποθώ, μου λείπω!’’ Ένα μικρό δάκρυ κύ-
για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις
λησε στο αριστερό μάτι. Το δεξί μίκρυνε, σκλήρυνε. “Εμείς οι δυο τελειώσαμε κατάλαβε με. Με άντεξα όσο μπορούσα, τώρα θέλω να βρω τον εαυτό μου!’’. “Μη μιλάω σκληρά, εγώ με θέλω ακόμα. Ακόμα θυμάμαι τον έρωτα που μου έκανα, την χαλάρωση που μου πρόσφερα, την οικειότητα στην σχέση μας”. “Η σχέση μας έκανε τον κύκλο της, ήρθε η ώρα να χωρίσουμε’’. “Σταμάτα! Σταμάτα τώρα! Με θέλω πολύ! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εμένα. Μόνο εγώ με αντέχω! Μόνο εγώ είμαι όμορφος! Θα το ξανασκεφτώ τουλάχιστον;’’ Μια κρύα σιωπή ισοπέδωσε το δωμάτιο. “Πόσο όμορφος είμαι; Πόσο;’’ “Εντάξει είμαι όμορφος αλλά δεν πάει άλλο. Με βα-
Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.gr Tροίας 41 Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604
ρέθηκα... Με έχω κουράσει ρε φίλε’’. Έμεινα μόνος. “Δεν με έχω ανάγκη λοιπόν. Θα προχωρήσω μόνος χωρίς εμένα. Θα πάρω εκδίκηση. Με τρελαίνω, με τρελαίνω πολύ! Στους καλύτερους γιατρούς θα με πάω...’’
Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας.
(αφιερωμένο σε όλους μας και σε όλα όσα καταπιέζουμε!)
www.patisionzei.com
➲
➲
➲
Το Γκούτσι φόρεμα που φοράς στον Παρθενώνααααα! Ε ρε γλέντια! Ευτυχώς αρνήθηκαν...
Δεν είναι να πεθαίνει κανείς την σήμερον ημέρα. Α μωρέ Λουκιανέ και να ‘ξερες... Κονιόρδου πήγαινες γυρεύοντας...
Όλη η Ελλάδα είναι μια συμμαχική μπόμπα... Για αυτό μας διώχνουν σιγά σιγά!
➲
➲
➲
street press
Πήραμε γράμμα κωδικοποιημένο από τον Κατρούγκαλο. Βαστά στα χτυπήματα και συνεχίζει να δηλώνει Κομμουνιστής!
Τούτο τον χειμώνα φάγαμε πολύ κρύο. Σύσσωμο το Έθνος αποζητά την πολυπόθητη Άνοιξη. Ρισπέκτ στις εξωτερικές εργασίες!
Καλή επιτυχία στην κίνηση επιΜΕΝΩ Πατησίων, που ξεκίνησε από το 1ο, 5ο και 6ο διαμέρισμα του Δήμου καθώς και από ομάδες που
fb: Η Πατησίων Ζει
δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
➲
Έρχονται τα POS που κρεμιούνται στο λαιμό με πλατινέ αλυσιδάκι, σε παλ χρώματα αλλά και με άνιμαλ πριντ και με σεμεδάκι στην πρόσοψη. Για καθημερινή χρήση!
➲
Το να απομακρύνουμε ανθρώπους από κοντά μας και μετά να κλαψουρίζουμε για την μοναξιά μας, να το κοιτάξουμε ε;;
➲
Κάποιοι ζητούν 7 ευρώ ωρομίσθιο. Αυτό με απλά μαθηματικά σημαίνει 2000 ευρώ κόστος για κάθε θέση εργασίας. Ενδιαφέρον... Απλώς αν θέλετε συζητήστε το με πραγματικούς όρους. Δε βγαίνει παλληκάρια. Κάτι άλλο πιο ευφάνταστο και ριζοσπαστικό ίσως;
Πληροφορίες: 694 45 63 904
“Η άνοιξη έρχεται αμείλικτη...” Κατσαντώνης
Κο
μπι ένης "
ΟΛΗ ΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΤΗΣΙΩΝ
υς σο ά δ υ "Ο Σταύρος το
ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ
Θεατρο Κνωσσός | Πατησίων 195 κ Κνωσού 11 τηλ: 2108677070, web: www.theatroknossos.gr, e-mail: latsagas@otenet.gr
“ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΚΩΜΩΔΟΥ”
ης
Π
ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΦΩΚΙΩΝΟΣ ΝΕΓΡΗ
Το «Θέατρο Κνωσός» με το νέο έτος ξαφνιάζει ευχάριστα τους φίλους του πολιτισμού. Θέτει σε άμεση εφαρμογή, ένα πρωτότυπο, ρηξικέλευθο και ανατρεπτικό εγχείρημα, με στόχο να αναβαθμίσει τα πολιτισμικά δρώμενα της χώρας μας. Ο σκηνοθέτης Γιώργος Ρεμούνδος ιδρύει το «Θέατρο των Φτωχών» αποκλειστικά και μόνο για την παράσταση «Ο Πίθηκος», βασισμένη στο έργο του Φρανς Κάφκα «Αναφορά σε μια Ακαδημία» και σε άλλα έργα του, με τη συνεργασία του ηθοποιού Λάμπρου Τσάγκα και συνεργατών του «Θεάτρου Κνωσός». Το συγκεκριμένο έργο έχει μεταφράσει, διασκευάσει και σκηνοθετήσει ο Γιώργος Ρεμούνδος με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Τσάγκα. Στο Θέατρο Κνωσός για την παράσταση «Ο Πίθηκος» θα έχουν ελεύθερη είσοδο οι πάντες, Έλληνες, μετανάστες και πρόσφυγες. Ο καθένας θα προσέρχεται στο ταμείο του Θεάτρου και θα ζητά απλώς τη θέση του δίχως περαιτέρω επεξηγήσεις. Στην περίπτωση όμως, που κάποιοι επιθυμούν να στηρίξουν το εγχείρημα αυτό, έτσι ώστε να συνεχιστεί και σε επόμενες θεατρικές παραστάσεις εκτός του «Πιθήκου», θα μπορούν να το ζητήσουν οι ίδιοι και μόνον αυτοί και να γίνουν υποστηρικτές αυτής της πολιτισμικής καινοτομίας με την αγορά ενός εισιτηρίου. Τα εισιτήρια αυτά ορίζονται στις εξής τιμές: 2, 5, 10 και 15 ευρώ και θα αποτελούν καθαρά προαιρετική επιλογή του θεατή και όχι του Θεάτρου.
ΘΕΑΤΡΟ ΕΛΠΙΔΑΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
ΜΑΝΩΛΗ ΔΕΣΤΟΥΝΗ
• Tango Milonga PaSSional -live- 4/3
Ο δημοφιλής και αεικίνητος ηθοποιός Μανώλης δεστούνης, συμπληρώνει φέτος 52 χρόνια πάνω στο θεατρικό σανίδι κι αν υπολογίσει κανείς, πάτησε πάνω στο ίδιο σανίδι με τους μύθους μιας ολάκερης εποχής! Όλα καταγράφονται από τον ίδιο, σε ένα βιβλίο και είναι τόσα που μπορούν να μας κάνουν να γευτούμε αρκετά, από μια εποχή που οι περισσότεροι έχουμε ασπρόμαυρη γνώση για αυτήν. ''Το οδοιπορικό ενός κωμωδού'', είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις ''εντύποις''. Στο θέατρο ο δημοφιλής κωμικός ,συνεχίζει να πατά το σανίδι, έχοντας στο πλάι του την μεγάλη ηθοποιό του εθνικού θεάτρου, Νίτα Παγώνη και τον γνωστό σε όλους ηθοποιό, Οδυσσέα Σταμούλη, παίζοντας την κωμωδία του Κλώντ Μανιέ, ''Ο σάτυρος του δάσους της κομπιένης''. Το έργο, σκηνοθέτησε με μαεστρία, ο αγαπήτος σε όλους μας Γιάννης Μόρτζος. Τα σκηνικά και τα κοστούμια έκανε η Μαριλένα Μέλη. Πρόκειται για μια κωμωδία στην οποία η μια παρεξήγηση διαδέχεται την άλλη, κάνοντας τον θεατή να γελά με την ψυχή του. Ταυτόχρονα ο αγαπημένος κωμικός ετοιμάζει την επόμενη παράσταση του θεάτρου ελπίδας Μανώλη δεστούνη, μια κωμωδία του Α.Τσέχωφ, που φιλοδοξεί να κλέψει τις εντυπώσεις, απο τον Μάρτιο και μετά!
Σταύρος Νικολαΐδης) -Stand up comedy10/3
• blueS'n Soul ShakerS -live- 11/3 386
Ο ΠΙΘΗΚΟΣ Όλο το κείμενο ερμηνεύεται από έναν πίθηκο. Έναν πίθηκο πραγματικό που, ενταγμένος πλήρως στην κοινωνία των ανθρώπων, ζει το 1914 στη Γερμανία και μέσα από πολλά στάδια εξανθρωπισμού κατάφερε να καθιερωθεί στην δυτικοευρωπαϊκή show business ως αξιοσέβαστος performer. Στα πλαίσια της παράστασης που ο ίδιος έχει συνθέσει για να περιγράψει την πορεία του, είναι φανερές οι εναλλαγές του από πίθηκο σε άνθρωπο και αντίστροφα, σαν αποτέλεσμα της αγωνιώδους και διασκεδαστικής του προσπάθειας να επιβιώσει. Στην ουσία βλέπουμε έναν πίθηκο με στολή ανθρώπου.
• "ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ" για τη Φωκίωνος Νέγρη -live- 24-25/3 • ΡΟδεΣ uniTed -live-24/3 • 1% hiPhoP (Εισβολέας, Φόρτσας α.κ.α Strider, Μάριος Νταβέλης, Νικήτας Κλιντ) -live- 25/3 • JaZZY nighTS με την Πουπέτα Λάππα Κάθε Τετλαρτη & Παρασκευή.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Μετάφραση, θεατρική προσαρμογή: Γιώργος Ρεμούνδος Σκηνοθεσία: Γιώργος Ρεμούνδος Σκηνικά – κοστούμια: Μιχάλης Σδούγκος Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης Κινησιολογία: Σίμων Πάτροκλος Βοηθός σκηνοθέτης: δανάη Καλαχώρα Φωτογραφίες: Γιάννης Πρίφτης - Κλεονίκη Καλλέργη ερμηνεία: Λάμπρος Τσάγκας Καλλιτεχνικός σύμβουλος Θεάτρου “Κνωσός”: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη 7 μ.μ. Παρασκευή Σάββατο 9 μ.μ.
Φωκίωνος Νέγρη 25, Αθήνα Τηλ.: 210 8668544 FB: Orfeas Bar Café Restaurant 1
2
ΘΕΑΤΡΟ/ΒΙΒΛΙΟ
ΟΡΦΕΑΣ
• "Fucking iMPoSSible" (Ασπασία Κοκόση &
351
τ
Αριστοτέλους 53 & Σμύρνης Πλ. Βικτωρίας 210 88 16 780
ΕΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ, Ο ΝΤΟΡΙΑΝ ΓΚΡΕΥ Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΕΝΑ ΠΡΩΤΟΝΙΟ & ΕΝΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟ ΚΒΑΝΤΑ. ΕΝΑΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ.
ΘΕΑΤΡΟ
ΞΑΝΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΡΟΜΑΝΤΖΟ!
ΑΓΟΡΑ
ΘΕΑΤΡΟ ΜΠΙΠ
THE MEET MARKET
ΚΒΑΝΤΑ
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου ετοιμαζόμαστε για τους τελικούς αποκριάτικους εορτασμούς,χάζι, βόλτα και ψώνια. Βάλτε την στολή σας, την μάσκα σας και παπούτσια άνετα για χορό και ελάτε να βρείτε 50+ περίπτερα σχεδιαστών,καλλιτεχνών και ελληνικών μικρο-επιχειρήσεων, με παραπάνω από 20 νέους εκθέτες! Ξεκινήστε την περιπλάνηση από το vintage υπόγειο, συνεχίζοντας στο ισόγειο και ανεβαίνοντας τέλος στον 1ο όροφο, όπου θα βρείτε και το Κεντρικό Ταμείο του Meet Market για να παίξετε και να κερδίσετε δώρα! Πάρτε έναν καφέ ή ένα ποτό από το bar, ακούστε την μουσική που διαλέγουν μερικοί απ΄τους καλύτερους dJ’ s της Αθήνας, ένας κάθε δύο ώρες και 10 στο σύνολο(!) και ανακαλύψτε το creative hub και τους σνεργατικούς χώρους του ΡΟΜΑΝΤΣΟ. lineuP: hand-designer clothes: cherry bomb, heartbeatink, in the wee hours of his mind, Joanna Misseli, konde, koubi, Mamado, My Fashion eyes, Teever, Xana Shoes, bags & accessories: academia Fresh, Fungo artigiano, λόλα.βλαστού & Maniki, naga lab, Συνartησίες, Trash Vintage Sunglasses kids & Pets: helado derretido, Talin Jewelry: blue Margarita, δΑΦΟΙΝΟΝ, design is Play, elina Jewellery, ‘εχω μία ιδέα, katerina chatzipetraki, Mademoiselle Vintage & retro: Λαβ unused, guadeloupe, holy Mustache, newSkin, Vaso Voulgari Mind, body and Soul: αθός workshop, bee naturealles, ellen Soap, Filanthi’s Florist, gaia Products, Καλλίδρομο - μέλι / βότανα / κεραλοιφές art, books, Photography & Prints: 2d art by antonis, beauty diaries, The Warm Project objects, ceramics, Furniture & home deco: apou ceramics, boSchVark, ergo-hoMe, grey Matters, handicraſt Workshops, lighting industries, nikos P - beton objects Mmmm... Food: corn n’ roll, Γεώχρης, gourmet life, loukas’ Pho bar, Troo Food liberation dJ lineuP: Σάββατο 25/02/2017 Κυριακή 26/02/2017 13.00 - 15.00: J. Melik 13.00 - 15.00: Thomas goun 15.00 - 17.00: george dimitrakopoulos 15.00 - 17.00: The butcher 17.00 - 19.00: dJ kitten 17.00 - 19.00: Pipidee 19.00 - 21.00: Σοβαρός Πιγκουίνος 19.00 - 21.00: Santoner rPZ 21.00 - 23.00: TrelandJas Mixer 21.00 - 23.00: Ήχος Ανοχής (Zak)
Μια ηθοποιός ετοίμασε έναν μονόλογο αλλά λίγο πριν αρχίσει η παράσταση ξέχασε τα λόγια της. Σε αυτόν το μονόλογο/performance ο evan hardey αφήνει τον ηθοποιό αβοήθητο πάνω στη σκηνή με μοναδική του διέξοδο την ειλικρίνεια. Έρωτας, θάνατος, γυναίκα, άντρας, κβαντική φυσική, μέχρι και ο Ντόριαν Γκρέυ και ο πίνακάς του που γερνάει ενώ αυτός μένει πάντα νέος, όλα αυτά σε έναν συνειρμικό μονόλογο ενός έργου που δεν έχει γραφτεί ποτέ. «Ο χρόνος θα μας καταπιεί όλους, ο χρόνος που δεν υπάρχει, και μετά θα μας χωνέψει, θα μας μετατρέψει σε κβάντα και θα μας κάνει φου στο σύμπαν!» Ο χρόνος όμως περνάει και έλκεται από τη βαρύτητα και αυτή τη στιγμή που ένας ηθοποιός αναπνέει πάνω σε μια σκηνή, την ίδια στιγμή γίνεται μια έκρηξη στο σύμπαν, ένα μωρό γεννιέται και ένα κολιμπρί φτερουγίζει για τελευταία φορά. Θεατρικό έργο: evan hardey Σκηνοθεσία: elena Volitsek Παίζει: Χριστίνα Χριστοφή Από 8 Μαρτίου, Τετάρτη στις 21.00 Τιμή εισιτηρίου: 8 ευρώ
Αγίου Μελετίου 25 & Κυκλάδων Κυψέλη 213 03 44 074 Fb: Θεατρο Μπιπ
Αναξαγόρα 3-5, Ομόνοια Υπόγειο, Ισόγειο & 1ος Όροφος www.themeetmarket.gr FB Event: The Meet Market at Romantso
ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΠΟΛΗ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου Φωτισμός: Πάνος Γκόλφης Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Μπόγρης Κωνσταντίνος Συράκης Μαρία Μαλλούχου Αυγή Φαρόγιαννη Μάρκος Ζωίδης Παραγωγή: Πολυχώρος Διέλευσις
«Ένα είδος θεάτρου που ρίχνει τον προβολέα από την σκηνή στα βάθη του άγνωστου εαυτού μας.»
Άμλετ vs Τέλμα Εισιτήρια: Κυριακή: Γενική είσοδος 15 € Τετάρτη : Γενική είσοδος 12 €
Ειδικές τιμές για Κυριακή και Τετάρτη: Φοιτητικό & ΑΜΕΑ: 8 € Άνεργοι & ατέλειες: 5 € Γκρουπ πάνω από 6 άτομα: 10 € Προπώληση μέσω viva.gr: 10 €
Ο Άμλετ είναι ένα διαμάντι της παγκόσμιας
άμεσα συνδεδεμένο με την ψυχή του ποιητή
δραματουργίας. Θέλησα αυτό το διαμάντι να
που το γέννησε.
βγει στο φως με όλη του τη λάμψη. Λάμψη
Έτσι το συνέδεσα με την παρουσίαση που
νοημάτων που είναι πάντα επίκαιρα.
κάνει ο Martin Lings, ένας σαιξπηρολόγος
Να βγει όχι με την σκόνη των άπειρων επα-
Άγγλος που επικοινώνησε με το έργο του
ναλήψεών του που προκάλεσαν μέσα στο
ποιητή με ένα τρόπο μοναδικό. Και ήταν σαν
χρόνο τόσες και τόσες διαφορετικές ανα-
να μου έδινε το χέρι για το εγχείρημα αυτό.
γνώσεις. Αλλά όσο γίνεται πιο καθαρό, πιο
Για να αναστηθούν αλήθειες μισοσβησμένες,
Κάθε Κυριακή και Τετάρτη Ώρα έναρξης: 19.30
Η είσοδος της "Φωκίωνος Νέγρη 16". Πίσω από τη μαύρη πόρτα, το φως σε οδηγεί στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης...
Πολυχώρος Διέλευσις dieleusis@gmail.com, www.dieleusis.gr τηλ: 210-8613739, Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη Installation view από την έκθεση του Διονύση Χριστοφιλογιάννη HOME(less), στο πλαίσιο του project Scale#2 6-18 Οκτωβρίου 2015 | Φωτογραφία: Δημήτρης Τριανταφύλλου μισοξεχασμένες, που μοιάζουν τετριμένες
τερο τρόπο της παράστασης, χάρηκα ειλι-
δεύει μαζί του στις σκοτεινές και φωτεινές
αλλά συνειδησιακός καταλύτης που απαιτεί
από την επανάληψη. Αυτό ακριβώς είναι μια
κρινά. Αυτό το φρέσκο κοίταγμα που προ-
περιοχές του εαυτού του και να ανακαλύπτει
συμμετοχή και εγρήγορση. Ένα είδος θεά-
παγίδα. Ό,τι κάτι είναι γνωστό. Είναι όμως;
κάλεσε η παράσταση, η απόλυτη σιγή μέσα
αυτά που τον περιορίζουν αλλά και αυτά που
τρου που ρίχνει τον προβολέα από την
Και πόσο;
στην αίθουσα που έδειχνε την κλιμάκωση
μπορούν να τον κάνουν πιο δυνατό. Κι έτσι
σκηνή στα βάθη του άγνωστου εαυτού μας.
Όταν λοιπόν υπήρχαν θεατές που ήξεραν τον
του ενδιαφέροντος του θεατή, ήταν το στοί-
να φεύγει από την παράσταση πλουσιότερος.
Άμλετ απέξω κι ωστόσο μου είπαν ότι ανα-
χημά μου.
Κάτι να έχει αλλάξει σ’ αυτόν.
κάλυπταν πράγματα για πρώτη φορά στο
Ο Άμλετ είναι ένα έργο επαναστατικό. Ένα
Αυτή είναι και η δυσκολία αυτού του εγχει-
Χρυσάνθη Κορνηλίου
έργο επειδή φωτίστηκαν με αυτό τον ιδιαί-
έργο αφυπνιστικό. Ο θεατής πρέπει να ταξι-
ρήματος. Να μην είναι ένα επιπλέον θέαμα,
Σκηνοθέτις
Mayday...mayday...mayday Όταν σημάνω με φωνή λιγνή, και χαμηλή, κάτι σαν την άπνοια του χει-
μου με τυραννούσε ήταν ότι θα ζούσα κουτσοβολεμένα επειδή θα ‘χαν
μωνιάτικου παγετού,
φύγει από τη μέση οι Φάνηδες.
Mayday… mayday… να ξέρεις ότι η ήττα θα είναι οριστική
«Και ποιος σας είπε ρε αλήτες ότι θέλω να ζήσω πάνω στα φέρετρα των
Οριστική για μένα και ίσως καταλυτική για τους άλλους.
άλλων;;»
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Είχα παγιδευτεί.
Ονομάζομαι Θουκυδίδης. Αυτό το όνομα μου έδωκαν στην ορεινή
Δεν μπορούσα να κάνω βήμα. Το δίλημμα του σύγχρονου hommo, είχε
Μουργκάνα που γεννήθηκα.
διαμορφωθεί περίπου έτσι: Ή αλέθεσαι στις μυλόπετρες μέχρι θανάτου
Ο πατέρας κτηνοτρόφος κι η μάνα υφάντρα.
ή μένεις να κοιτάς νηστικός μέχρι θανάτου.
Ορκίστηκαν να μάθω γράμματα και εγώ τον όρκο τους τον τίμησα με
Τότε ήταν που άρχισα να ψηλαφώ τα κοινά μας συνδετικά στοιχεία που
το παραπάνω.
έρχονταν από τα βάθη των αιώνων, φτιάχναν υπέροχες τεθλασμένες
Σπούδασα μηχανικός. Πολιτικός μηχανικός του Μετσοβίου Πολυτε-
και ευθείες γραμμές χρονικές, βαπτίζονταν στο τόπο και εξακοντίζονταν
χνείου.
κάθε τόσο. Σ’ αυτό το έδαφος το άπαρτο από τις δαγκάνες της τυραννι-
Εν τω μεταξύ είχαμε μεταναστεύσει στην Αθήνα μετά τον εμφύλιο όταν
κής αυτοκρατορίας θα φωτίζαμε την πατρίδα από την αρχή..!
οι κοινότητες ηττήθηκαν οριστικά.
Οχυρώθηκα πίσω από τον πραγματικό Θουκυδίδη. Παραμάσχαλα κρα-
Κάθε τόσο -στις ιστορικές φάσεις- ο πατέρας μου ψιθύριζε «Καλά μ’
τούσα και τους τραγικούς. Τους την είχα στημένη στα περάσματα. Και
ορμήνεψε, ο δάσκαλος, να σε πώ Θουκυδίδη» και συμπλήρωνε, «να
ξάφνου αποκεφαλίζουν την Αντιγόνη και θάβουν σε τύμβο σύγχρονης
δεις που στο τέλος μόνο εσύ θα θυμάσαι».
χωματερής τον Επιτάφιο λόγο του Περικλή.
Τελευταία σκέφτομαι ότι ο κτηνοτρόφος πατέρας μου, έμοιαζε σα σπου-
Σαν παραμιλητό αναφωνούσα… «μας πήραν τα εδάφη τα ελληνικά»…,
δαγμένος. Αν ήταν σε κάνα έδρανο θα φώτιζε με το λείο και αγαθό κρα-
«μας πυρπόλησαν από την πίσω πόρτα, που αφήνει ανοιχτή ο εφιάλ-
νίο του τον τόπο όλο. Αλλά πάλι, όλοι αυτοί σαν τον πατέρα, ήταν
της».
επικίνδυνοι για τους άλλους που κάναν πάντα κουμάντο.
Το ξανάπα. Kαι πάλι. Kαι από την αρχή. Περίπου έκλαιγα.
Τελευταία δεν αισθάνομαι πολύ καλά. Μάλλον άθλια. Ο τόπος μου ρη-
Τίποτε.
μάχτηκε. Μαζί του, και πολλοί από μας. Χάθηκαν εργασίες, όνειρα,
Το τοπίο συνέχισε να είναι παγωμένο. Ούτε μια χαρακιά δεν διαπερ-
χαρές, ζωές.
νούσε το ψυχρό τοίχο.
Είμαι λίγο τυχερός. Εχω ακόμη κάποια δουλειά, τα βγάζω πέρα, επι-
Τότε κατάλαβα γιατί ο Φάνης μου έγραψε mayday.
βιώνω, το ίδιο και τα παιδιά μου.
Τότε θυμήθηκα. Το πατέρα μου να περηφανεύεται για τα όνομά μου.
Αλλά ο ύπνος μου, η γαλήνη μου, η χαρά μου έχουν πεθάνει.
Τον νονό μου τον δάσκαλο, να μου χώνει στην τσέπη τον Πλάτωνα, τη
Ζω, σα να είμαι στα χαρακώματα. Ποιος έχασε τη δουλειά του, ποιος
μάνα μου που χειροτεχνούσε με κλωστές πουλιά βυζαντινά, τον μα-
αρρώστησε και είναι ανασφάλιστος ή σαν ανασφάλιστος μοιάζει αν και
θητή μου απ’ τον Μοριά να μου αναλύει τα μυκηναϊκά τοιχία με ανακα-
έχει πληρώσει μια ζωή για τη στραβή. Βολτάρω και είναι σα να βγαίνω
τωμένες τις τεχνικές τις ενετικές.
βόλτα στην εντατική. Μιά πόλη ολόκληρη ρημάδι. Αμ, ο γείτονάς μου ο
Θυμήθηκα τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου που μια μέρα στην θάλασσα
Φάνης;;; Καλός και χαρούμενος. Παίζαμε τάβλι. Οικοδόμος, μαστόρι
σε αιγαιοπελαγίτικη παραλία από την ορμή του κάθετου ήλιου μοιάσαν
φίνο. Τον έπαιρνα για μεροκάματο και μ’ έβγαζε ασπροπρόσωπο…
με οπτασία.
Έμεινε ταπί… Ντράπηκε παιδιά και γυναίκα, έφτιαξε μια μέρα ένα μπο-
Βάλθηκα το φαινόμενο να το εξηγώ στον Φάνη και εκείνος μου απε-
γαλάκι κι έφυγε, ποιος ξέρει για πού… Τα περασμένα Χριστούγεννα μού
κρίθη:
‘στειλε μια κάρτα με έναν ιπτάμενο τάρανδο που φώναζε «mayday…
«Αν αναλύεις τα μυστήρια θα χάσεις τη ψυχή αφεντικό»
mayday… mayday»
Η ψυχή του Φάνη έχει σφηνώσει σε κτίσματα που φτιάχναμε με μεράκι
Έκανα να κοιμηθώ μέρες. Ο Φάνης μου… ο Φάνης μου… (και τώρα που
αυτός μάστορας κι εγώ μηχανικός.
το γράφω, με πιάνουν αναφιλητά).
Mayday… Mayday… Mayday
Αν είχα δουλειά, θα είχε κι ο Φάνης. Θα γερνούσαμε παρέα. Θα πηγαί-
Με λιγνή, πνικτή φωνή.
ναμε με το τάβλι στη Μουργκάνα. Θα έτριζαν τα ζάρια στο βοριά. Tέτοια
Κάτι σας τη φτερούγα ενός κότσυφα.
ονειρευόμασταν. Που να βρίσκεται;; Πού να κοιμάται ασκεπής;; Χάνοντας τον Φάνη, η ζωή μου βυθίστηκε σε μαύρο. Εκείνο που μέσα - ‘Αλφα
ΑΥΤΟ ΠΟΥ
ΘΕΣ...
ΚΑΙ ΣΤΙΣ
! Σ Ε Ρ Ο Φ Σ ΠΡΟ Ë ¶ÌĹ 20 »°Äƹà » ‹ ¸ Á ¿ Æ ° » ¶ ã ¸ª¶¿ª Æ¿Á °¦ »¶ÌĹ ¶¥°ÁƤ
PHCB123K29
¶íáçéÛ âÀóè 4 åóôéñî ·ñîè 80 mm (·ñîè ëáæÛ) ªôáõåòïÝ äéáëÞðôå÷
€ 339
WXP801B5
WFP1002B7
»Ûçéóôè øöòèôéëÞôèôá: 5.5 ëéìÀ »Ûçéóôå÷ óôòïæÛ÷ óôùãÝíáôï÷: 800 rpm ¶îåòçåéáëÜ ëìÀóè: A+ ¶ôÜóéá ëáô/óè (220 ðìàóåé÷): 182 kWh, 9020 lt ¶ðÝðåäá õïòàâïù: ðìàóè 59 dB, óôàãéíï 73 dB
»Ûçéóôè øöòèôéëÞôèôá: 7 ëéìÀ »Ûçéóôå÷ óôòïæÛ÷ óôùãÝíáôï÷: 1000 rpm ¶îåòçåéáëÜ ëìÀóè: A+++ ¶ôÜóéá ëáô/óè (220 ðìàóåé÷): 172 kWh, 10780 lt ¶ðÝðåäá õïòàâïù: ðìàóè 58 dB, óôàãéíï 75 dB
€ 249
€ 299
Ευελπίδων 33, Κυψέλη 113 62 • Τηλ: 210 82 30 318 • Fax: 210 88 13 868 e-mail: asimakis@electronet.gr • website: www.electronet.gr
Της ανεξαρτησίας Κάπως έτσι ο Εδουάρδος ο Codrington (Κόδρινγκτον ελληνιστί), υποναύαρχος και αρχηγός του αγγλικού στόλου, μαζί με το Henri De Rigny (Ανρί, κόμη του Ρινί, γιατί τον βγάλαμε Δεριγνύ κανείς δεν ξέρει), Γάλλο ναύαρχο αντίστοιχα και τον Λογγίνο τον Χεΰδεν (Λόγκιν Πετρόβιτς Γκέιντεν), Ρώσο ναύαρχο ολλανδικής καταγωγής, θριάμβευσαν επί του Ιμπραήμ στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου (1827) και τον ανάγκασαν να συνθηκολογήσει. Να σημειωθεί οτι τον προηγούμενο χρόνο, ο Τζωρτζ Κάνινγκ (της γνωστής πλατείας) υπέγραψε τη συνθήκη ειρήνης ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα το 1826 και την επόμενη χρονιά έχοντας σχηματίσει κυβέρνηση στη Βρετανία, προώθησε την ελληνική ανεξαρτησία. Δυστυχώς αυτό κράτησε μόνο τρεις μήνες καθώς έχασε τη ζωή του από πνευμονία.
Τα ξενικά
gt in dr Co on
Lo
: Αγα Επιμέλια κειμένων
r Geo
d ar
Henry De Rigny
ning n a ge C
w Ed
Ονομασία δρόμου με 3-4 σύμφωνα στη σειρά, που δεν ξέρετε πως τονίζεται και σας φέρνει σε ανθολόγιο της αρχαιοελληνικής; Βρίσκεστε στη γειτονιά της πλατείας Βικτωρίας πιθανότατα και προσπαθείτε να πλοηγηθείτε ανάμεσα σε Κοδριγκτώνος και Χάμιλτον, Βερανζέρου και Γλάδστωνος. Αναρωτηθήκατε ποιοι ήταν όλοι τούτοι και πως συνδέονται; Η ιστορία μας πάει πίσω στο 1880, όταν άρχισε να αυξάνεται ραγδαία ο πληθυσμός της πόλης και επιτάθηκε η ανάγκη να ονοματιστούν επιτέλους οι δρόμοι, για να μη γίνεται συνεννόηση με ορόσημα το μπαλκονάκι με τη γλάστρα, τον Λυκαβηττό και το μεγάλο πλατάνι. Φυσικά η θεματολογία των ονομάτων ήταν στενά συνδεδεμένη με την εποχή. Πρόσφατα ακόμα τα γεγονότα της επανάστασης και το φιλελληνικό συναίσθημα των αγγλογαλλορώσων, έδωσαν τροφή στην ομολογουμένως όχι πολύ ευφάνταστη διαδικασία ονοματοθεσίας. Όντας φυσικά προ εποχής της δημοτικής γλώσσας, τα ξενικά αναγκάστηκαν να υποστούν μια βαριά επεξεργασία για να εξελληνιστούν (και ας μην προφέρονται).
gi
n
θή Κάτσια
Ge id
en
Φ
ρα ν
σο
υά
-Ω
γκ ύσ
τΡ εν
έ
Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
ze ran e B
on
dR
ost
ριο πολιτικό καθεστώς. Κάποια μετονομάστηκαν για να μην ξεχνάμε και κάποια ακριβώς για να ξεχάσουμε τι υπήρχε πριν. Κάποια ονόματα μας θυμίζουν αμυδρά σελίδες βιβλίων του σχολείου και κάποια δεν μας λένε απολύτως τίποτα. Κάποια έχουν παραλλαχτεί και κάποια επιμένουν, ενάντια στον νομοθέτη και τον χρόνο, με τα παλιά ψευδώνυμα. Ωστόσο, η κάθε οδός είναι κομματάκι ενός μεγάλου χάρτη, ενός παζλ παρελθόντος που συνθέτοντάς το ξυπνούν οι πόλεμοι και οι προσφυγιές, οι επανα-
στάσεις και τα καθεστώτα, οι μουσικές, τα ποιήματα και τα βιβλία. Ξυπνούν και μνήμες προσωπικές συνδεδεμένες με ένα συγκεκριμένο στενοσόκκακο ή ένα κλειστό μαγαζί. Και τοποθετούμαστε και εμείς μέσα στο μωσαϊκό της ιστορίας της πόλης και του τόπου, σαν ψηφίδα, με έναν κωδικό από πίσω, για να θυμόμαστε πάντα, ακόμα και αν βρεθούμε πολύ μακριά από την αρχική εικόνα, που ανήκουμε. Και ο κωδικός γράφει ένα όνομα και έναν αριθμό. Κάλλαρη 3 ή Χευδεν 10 ή......
Του φιλελληνισμού
En
dm
Δρόμοι και δρομάκια, σοκάκια και αδιέξοδα στροβιλίζονται γύρω από τον άξονα της Πατησίων. Πέρα από ένα Καλλάρη 3 ή ένα Χεΰδεν 10 για την διευκόλυνση του ταχυδρόμου και τη εύθυμη λειτουργία του GPS, τα ονόματα τους σπάνια μας τραβούν τη προσοχή. Κι όμως, σαν ανεξίτηλο τατουάζ στο σώμα της πόλης έχουν χαράξει την ιστορία, τα ευτράπελα και τις παραξενιές του τόπου και των αρχόντων του. Κάποιοι πήραν το όνομα από έναν ντόπιο, κάποιοι για να εξυπηρετήσουν ένα καινού-
an
d
Υπήρξαν φυσικά και εκείνοι που στήριξαν τον αγώνα με τον πνευματικό τους έργο. Ένας από αυτούς, ο Φρανσουά-ΩγκύστΡενέ, υποκόμης ντε Σατωμπριάν ήταν μια προσωπικότητα γεμάτη αντιθέσεις, καθώς ήταν συντηρητικός και υποστηρικτής της ελληνικής επανάστασης ταυτόχρονα, βαθιά θρησκευόμενος, αλλά αρκετά ελευθέρων ηθών (τόσο που είχε σχέση με την αδελφή του). Ο υποκόμης ταξίδεψε και έγραψε για την Ελλάδα ( ψάχνοντας για του λόγου του αληθές περισσότερο τα αρχαία κάλλη, τα οποία φαίνεται να μην ανακάλυψε τελικά). Παρ’ όλα αυτά προφήτεψε ένα ένδοξο μέλλον για τη χώρα, βασιζόμενος στο λαμπρότατο παρελθόν της. «Είμαι δημοκρατικός εκ φύσεως, μοναρχικός εξ αιτίας της λογικής και βουρβωνικός για λόγους τιμής». ΣΑΤΩΒΡΙΑΝΔΟΣ Δεν ήταν όμως ο μοναδικός Γάλλος ενθουσιώδης φιλέλληνας. O λαϊκός τροβαδούρος Μπερανζέ (Βερανζέρος), που με τα τραγούδια του συγκλόνιζε τα παριζιάνικα πλήθη, δεν ξεχνούσε να υπογραμμίσει την βαρβαρότητα των Οθωμανών, το δίκαιο αγώνα των αδελφών Ελλήνων και την έλλειψη συμπαράστασης από τη μαμά Ευρώπη (από το 1830!). Χαρακτηριστικά στο ποίημα του “Ψαρά” , οι Οθωμανοί επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά οτι οι χριστιανοί (Ευρωπαίοι) βασιλιάδες (ηγέτες) δεν θα εκδικηθούν τον χαμό των Ελλήνων, σημειώνοντας την αδιαφορία του ευρωπαϊκού χώρου. Στο τέλος δε, συμβουλεύει: Ενωθείτε ω Έλληνες! Ειδάλλως ο προδότης θα κλέψει την γαλήνη του θριάμβου. Ίσως και να σας κλαίν’ τα άλλα έθνη Αλλά οι χριστιανοί βασιλείς δεν θα στραφούν να παρουν εκδίκηση για σας. (ούτως ή άλλως, οπότε καλύτερα να μη χρειαστεί, συμπληρώνουμε εμείς) Αργότερα, στα τέλη του 19ου, ένας άλλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας ο Εντμόν Ροστάν, θα εξυμνήσει στα έργα του την αντρεία και την αξιοπρέπεια, όντας νεορομαντικός στον προσανατολισμό και φιλέλληνας στο κίνημα. Εκτός όλων αυτών είναι και ο συγγραφέας του πασίγνωστου έργου για τον αριστοκράτη με τη μυτόγκα, Συρανό ντε Μπερζεράκ.
Των Εγγλέζων Από την άλλο μέρος ο Ουίλλιαμ Γλάντστόουν, Άγγλος πολιτικός, που μεταξύ άλλων υπήρξε και υφυπουργός αποικιών (ξέρουμε κάποιους Έλληνες πολιτικούς που πολύ θα το ζήλευαν), τιμήθηκε με μια οδό τόσο γιατί συνέβαλε στη προσάρτηση των Ιονίων Νήσων στο υπόλοιπο της νεοσύστατης Ελλάδας όσο και για τη συμμετοχή του στο Κυπριακό. Συγκεκριμένα, πιθανόν τα Κυπριωτάκια να μιλούσαν σήμερα αποκλειστικά αγγλικά, εάν ο Ουίλλιαμ δεν επέμενε στη διδασκαλία της ελληνικής στα σχολεία. Ο ανδριάντας του στολίζει την είσοδο στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε περίπτωση που κάποιον σας θυμίζει από τότε που πήρατε πτυχίο.
"Αναλογίζομαι τι ικανοποίηση θα αισθανόμουν αν είχα την τύχη πριν από το τέρμα της μικρής μου ζωής να δω τον πληθυσμό αυτής της Ελληνικής Νήσου (της Κύπρου) να ενσωματωθεί ύστερα από φιλικό διακανονισμό με Γλάδστων τους αδελφούς του, του Βασιλείου της Ελλάδος". Στενά συνδεδεμένος με το Ιόνιο, μιας και ίδρυσε την Ιόνιο Ακαδημία, το πρώτο ελληνικό πανεπιστήμιο της νεότερης εποχής το 1824 ήταν ο Άγγλος Λόρδος Frederick North – Guilford (αρνούμαι να γράψω το εξελληνισμένο όνομα, η ορθογραφία του είναι ανισόπεδη). Έζησε και εργάστηκε στην Κέρκυρα για πολλά χρόνια και οργάνωσε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Άγνωστο γιατί δεν μπήκε και ο δικός του ανδριάντας στο Πανεπιστήμιο. Φαίνεται να αγάπησε τόσο τις ελληνικές παραδόσεις που βαφτίστηκε κρυφά χριστιανός με το όνομα Δημήτριος. Αυτό ήταν κάτι σαν μόδα εκείνη την εποχή, αλλά και πολύ σοβαρή υπόθεση, μιας και η αγγλικανική εκκλησία δεν το έβλεπε ιδιαίτερα ένθερμα.
W
am illi
a Gl
e ton s d
Των αρχαιολόγων W
ilh
elm D
or p
f el d
Προχωρώντας στον χρόνο αλλά και κατά μήκος του άξονα της Πατησίων, κοντά πια στο τέρμα της φτάνουμε στον Βίλελμ Δαίρπεφελδ, αρχαιολόγο, συνεργάτη του Σλήμαν στην Τροία και την Τίρυνθα. Το 1886 ίδρυσε τη Γερμανική Σχολή των Αθηνών, υπήρξε διευθυντής του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και πέθανε τελικά στη Λευκάδα, στην οποία έκανε ανασκαφές τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να αποδείξει ότι πρόκειται για την Ομηρική Ιθάκη. Δεν ήταν όμως ο μόνος Γερμανός αρχαιολόγος που τιμήθηκε από τον δήμο της Αθήνας. Λίγο πιο χαμηλά η οδός Ρως μας αποκαλύπτει την ιστορία του πρώτου καθηγητή αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και έφορου αρχαιοτήτων 1833-1843, καθώς η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους. Ανάμεσα στους αρχαιοκάπηλους εκείνων των χρόνων, φαίνεται μια ευγενική φυσιογνωμία, στην οποία να οφείλουμε πιθανώς τη θέα της Ακρόπολης, όπως την έχουμε συνηθίσει. Ένας κάπως μεταγενέστερος αλλά εξίσου σημαντικός εκπρόσωπος της αρχαιολογίας ευθύνεται από την άλλη για το πως γνωρίσαμε την Κνωσσό. Ο Σερ Άρθουρ Τζον Έβανς, χρησιμοποιώντας πρωτοπόρες για την εποχή τεχνικές με τσιμέντο, κατάφερε να προσομοιώσει τη διάταξη των οικοδομημάτων της Μινωικής εποχής. Επίσης, έβαλε το χέρι του στην ανάγνωση τη Γραμμικής Α και Β καθώς ανακάλυψε περίπου 3000 γραπτές πινακίδες.
Τα νεότερα Η ιστορική αναδρομή της πόλης μας πετάει σχεδόν 50 χρόνια αργότερα, στην οδό Ουίλλιαμ Κινγκ, σε άλλους δήμους γνωστής ως Μακένζυ Κίνγκ. Πρόκειται για τον 10ο πρόεδρο του Καναδά, που στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου στήριξε το Ελληνικό Ταμείο Αρωγής Πολέμου, προσφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια. Πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη τοποθετήθηκε γλυπτό Ινουκσούκ (ινδιάνικο μνημείο) προς τιμήν του, το οποίο βεβηλωνόταν τακτικά (πιθανώς γιατί οι ντόπιοι δεν κατάλαβαν ποτέ τι είναι) μέχρι που μεταφέρθηκε σε μουσειακό χώρο. Ο Χάρολντ ΜακΜίλαν τον Νοέμβριο του 1944 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου της Συμμαχικής Επιτροπής στην Ιταλία. Τον Δεκέμβριο του 1944, στη διάρκεια των Δεκεμβριανών επισκέφτηκε την Αθήνα συνοδεύοντας τον Τσώρτσιλ. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα συνέταξε το σχέδιο ΜακΜίλαν για την Κύπρο, προτείνοντας να αποσυρθούν από την κυριαρχία οι βρετανικές δυνάμεις, αλλά αν παραμείνουν οι στρατηγικές βάσεις τους και ξεκινώντας την πορεία για τη διχοτόμηση του νησιού. Δεν θα μάθουμε αν τελικά η κυβέρνηση βρήκε το σχέδιο τόσο φιλελληνικό που αποφάσισε να ονοματίσει δρόμο, ή αν η ονοματοθεσία προηγήθηκε των Κυπριακών εξελίξεων.
W
m ia ill
K
g in
Ha rold
Ma cmi llan
Πως σας είπαμε;;; Οι μετονομασίες των αστικών ορόσημων συχνά δεν πάνε καλά. Πρώτη και καλύτερη η Πατησίων, που όσες ταμπέλες και αν αποκτήσει με την επιγραφή 28ης Οκτωβρίου, παραμένει πάντα και σε όλο το μήκος της ο δρόμος που οδηγεί στα Πατήσια. Κάτι η συνήθεια, κάτι η άνεση, κάτι η χρηστικότητα, τα επίσημα ονόματα που ορίζουν οι νομοθέτες παραγκωνίζονται από τη καθημερινότητα. Άλλες φορές πάλι γενιά τη γενιά ξεχνιούνται οι πρωτότυπες εκδοχές και οι νέοι με τους παλιούς δεν συνεννοούνται πια επί της γειτονιάς τους. Ας δούμε μερικές από τις κλασσικές περιπτώσεις μετονομασιών: Πλατεία Αμερικής: Προς τιμήν των ΗΠΑ και της φιλικής στάσης του λαού τους από 1927 (μήπως ήρθε η ώρα να το ξανασκεφτούμε;). Παλιότερα όμως λεγόταν πλατεία Αγάμων, διότι λέγεται πως χρησίμευε για ερωτικά ραντεβού αλλά και για “πασαρέλα” νεαρών και νεανίδων. Άλλος μύθος λέει που είχε ιδρυθεί σύλλογος Αγάμων, σε αντίδραση για τις λέσχες κυριών. Πλατεία Βάθη: Επισήμως λέγεται Ανεξαρτησίας, αναφερόμενη στην επανάσταση του 1821. Το Βάθη προέρχεται από την ονομασία της περιοχής, που ήταν παλιότερα κοίτη του ρέματος Κυκλοβόρου ( η σημερινή οδός Μάρνης). Πλατεία Βικτωρίας: Βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας την ομώνυμη Βικτωριανή εποχή, όταν συνενώθηκαν τα Επτάνησα με την Ελλάδα. Η πλατεία αυτή λεγόταν παλιότερα πλατεία «Κυριακού» από το Δήμαρχο Αθηναίων Παναγή Κυριάκο (1870-1879), που είχε εκεί κοντά το σπίτι του. Η ονομασία Πλατεία Βικτωρίας δόθηκε προς τιμήν της βασίλισσας της Αγγλίας, κακές όμως γλώσσες, έλεγαν ότι δόθηκε προς τιμήν της κόρης του Π. Κυριακού Βικτωρίας. Πλατεία Αιγύπτου: Συνηθίζεται να την αποκαλούμε Πεδίο του Άρεως, παρότι βρίσκεται ακριβώς μπροστά του. Λέγεται ότι πήρε το όνομα από τους πολλού επιχειρηματίες αιγυπτιακής προέλευσης που έμεναν και δούλευαν τότε στην περιοχή. -Πλατεία Κλαυθμώνος: Γνωστή και ως Πλατεία Νομισματοκοπείου, Πλατεία του Παλιού Παλατιού, Πλατεία της 25ης Μαρτίου, Πλατεία Εθνικής Συμφιλίωσης. Κλαυθμώνος επικράτησε να λέγεται γιατί εκεί μαζεύονταν οι δημόσιοι υπάλληλοι που απολύονταν για να διαμαρτυρηθούν. Λέλας Καραγιάννη: Εδώ οι Κυψελιώτες υπήρξαν κύριοι και δέχτηκαν χωρίς διαμαρτυρίες την μετονομασία της οδού Λήμνου σε Λέλας Καραγιάννη, όπως και εξακολουθεί να λέγεται μετά τον Β’ Παγκόσμιο. Λέγεται ότι ήταν πρωτοβουλία του Έβερτ, που είχε μακρινή συγγένεια με τη οικογένεια Καραγιάννη. Πλατεία Κολιάτσου: Γύρω στο 1957 , μετονομάστηκε για λίγο σε πλατεία Αυστραλίας, ίσως καθ’ εικόνα και ομοίωση της πλατείας Αμερικής. Φυσικά κανείς δεν χρησιμοποίησε το όνομα και παρέμεινε Κολιάτσου. Ενημερωτικά ο Στυλιανός Κολιάτσος ήταν αξιωματικός, βουλευτής και συμμετείχε στις συζητήσεις για το ελληνικό Σύνταγμα. Η οικογένεια του είχε κτήματα στην περιοχή και έτσι δόθηκε το όνομα. Δροσοπούλου: λεγόταν Πάρνηθος μέχρι το 1930, αλλά το νέο όνομα παραγκώνισε το παλιό. Ο Ιωάννης Δροσόπουλος ήταν κορυφαίος οικονομολόγος του 19ου αιώνα, υπηρέτησε 32 χρόνια στην Εθνική τράπεζα και υπήρξε καθηγητής Δικαίου. Λέγεται επίσης ότι ήταν εξαιρετικά νευρικός και αγχώδης και υπέφερε συχνά από αϋπνίες.
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΑ
τετων Πατησίων - Οι δρόμοι ες άδ στ συ αι σε λικά χωρίζοντ ως εξής: ησάέχουμε τα Ν Στην Κυψέλη εξαρΑν ν τη να για κια, Τον Αγώ ων α δόση Αρχαί τησία, και μι τα με ου έχ ια ήσ Στα κάτω Πατ Βαλν τω ως (κυρί Πεδία Μαχών ση δό μια με ν) μω κανικών πολέ ν τω ον ων και Εξέχ Εθνικών Ηρώ Αντρών οι Τέτήσια μένουν Στα Άνω Πα τες, ύπ τέκτονες, γλ χνες με αρχι ποιι κα ες γοτέχν μουσικούς, λο ητές. ό ιπόν κανείς απ Αν ψάχνει λο υ το α ομ αι το όν που προέρχετ λα κο εύ ν, λοιπό δρόμου του άφι ι σε ποιο σιν ίζε ορ δι προσ νες. γε υς πέριξ ίτο ανήκει από το
-Ο Λογγίνος ο Χεΰδεν που λέγα με, λέγεται ότι έφερε για πρώτη φορά και τα μανταρίνια στ η Ελλάδα, εκτός από τη νίκη στο Ναυ αρίνο.
ς -Εκεί που πιστεύαμε ότι η οδό ιον κάπο σε ται έρε αναφ λτον Χάμι α, άντρ άλλο σπουδαίο πολιτικό ΗΠΑ, πιθανώς τον πρόεδρο των ς εκριστη ευχά προς με βρεθήκα κε πλήξεως. Ο δρόμος ονομάστη ν, ιλτο Χάμ προς τιμής της Έντιθ συγγραφέως και καθηγήτριας, την γνωστής για το βιβλία της για γία ολο Μυθ αρχαία Ελλάδα. Η ελεί της, φαίνεται μάλιστα να αποτ για ο έργ ό γωγικ εισα σικό το κλασ Φαί ρική. το αντικείμενο στην Αμε ννη αγιά Καρ α Λέλ τη νεται μαζί με πανα είναι από τις λίγες θηλυκές ρουσίες στην χάραξη.
-Οι αδελφοί Χάνσεν, Θε όφιλος και Χριστιανός, μαζ ί με τον Τσίλλερ δεν θα μπο ρούσαν να λείπουν από του ς αθηναϊκούς δρόμους, δεδομένου ότι εκείνοι έχτι σαν μέρος της πόλης. Για την Ακρίβεια, η Ακαδημία , η Βιβλιοθήκη και το Πανεπ ιστήμιο Αθηνών τα οφείλο υμε στην τέχνη τους.
ά ενδιαφέ- Μια εξαιρετικ ει νωμία που έχ -Ένα μυστήριο που δεν ρουσα φυσιογ ο όμ δρ το με τή αυ λύθη ι κε είναι η ονομακα τιμηθεί ρμανός Φερδι Γε σία ο της ι οδού Τροίας, να εί ς τη 1ορόβιος (182 του πατρικού της εφηνάνδος Γρηγ για τομο έργο του μερίδας μας. Τριγυρι1891). Το δί να ίω σα με κό σμέ αϊ νη από νησάκια, ην αθ τον ίόρο και συγκ φαίνεται όμως ότι έχει υπήρξε πρωτοπ υ ς, σε βαθμό πο μεγαλύτερη σχέση με νησε πολλού . ρα με σή ι χρ μέ αι την ετ παρέα των αρχαίων δίδ εκ επαν πρώτους που Ελλήνων ή τους αρχαιΉταν από τους ν με τη ζωή της ασχολήθηκα ή ολόγους. Ξέρει κανείς είνη την εποχ να μας διαφ εκ ς σα ου εύ ωτίσει; πρωτ ηγηθεί πολλές και είχε να δι ό απ νε τις βίω ιστορίες, όπως . θημερινότητα κα κή αϊ ην την αθ
Και από ‘δω....οι λόγιοι ς γιο ώρ Γε Κ
Ανάμεσα στου εθνικούς μας ήρωες, στους αρχαίους ημών προγόνους και πολεμικά τοπωνύμια έχουν τρυπώσει ένα σωρό άλλοι, μικροί και μεγάλοι που έβαζαν αργά και σταθερά από ένα λιθαράκι στην ανάπτυξη, όχι με όπλα και ηρωικές μάχες αλλά με στηθοσκόπια, πένες και χαρτιά. Με το πινέλο και τις νότες τους, τον πηλό και την οξυδέρκεια μας άφησαν έναν άλλο πλούτο, που ξεμυτίζει που και που από καμιά έκθεση ή κάποιο λεύκωμα. Δεν συναντιούνται στα μέσα μαζικής, ούτε στα καφενεία. Συνεχίζουν και επιβιώνουν όμως στις μπλε και κίτρινες επιγραφές στις διασταυρώσεις των δρόμων. Θελήσαμε να συστηθούμε μαζί τους:
α αρ μή τσ
Ιού λ
ιος Γ
Ιω άν ης Συ κο ύτ ρη ς
α λβ
ά νη
ς
ας Ο Γεώργιος Καραμήτσας (1834-1904) ήταν ιατρός, εκδότης του ιατρικού περιοδικού Ασκληπιός και καθηγητής πανεπιστήμιου. Ασχολήθηκε με τη νοσολογία και μεταξύ άλλων μελέτησε τη διφθερίτιδα, την ελονοσία και το καλαζάρ σε παιδιά που εκείνη την εποχή ήταν εξαιρετικά διαδεδομένα, αποκαλύπτοντας την επικινδυνότητα των μολυσμένων νερών και εξασφαλίζοντας καλύτερες συνθήκες για τις επόμενες γενιές.
Ο Ιωάννης Συκουτρής ( 1901 — 1937) ήταν Έλληνας φιλόλογος που δίδαξε στην Αθήνα, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για το εξαιρετικής ποιότητας έργο του, στο οποίο δεσπόζουν οι εκδόσεις και οι εισαγωγές στην Ποιητική του Αριστοτέλη και το Συμπόσιο του Πλάτωνα, αλλά και για την αυτοκτονία του σε νεαρή ηλικία.
ακε αστος Σ Θεόφρ
ομοίρης λ α Κ ς λη Μανώ
Ο Ιούλιος Γαλβάνης (1838 – 1901) ήταν Ζακυνθινός ιατρός, από τους πρώτους χειρουργούς της νεότερης Ελλάδας, διευθυντής του χειρουργικού τμήματος στον Ευαγγελισμό. Το όνομά του συνδέθηκε με φοιτητικές αναταραχές που είχαν αφετηρία το Κρητικό ζήτημα, και έμειναν γνωστές ως “Γαλβανικά”.
Μανώλης Καλομοίρης ( 1883 – 1962) χαρακτηρίστηκε ως μουσικός γλωσσοπλάστης της νεώτερης Ελλάδας. Εμπνευσμένος από τον Βάγκνερ αλλά και τη ρωσική σχολή συνέθεσε πρωτότυπο έργο βασισμένο στο δημοτικό τραγούδι. Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης ( 1883- 1950) υπήρξε δημοφιλής Έλληνας μουσικοσυνθέτης, αρχιμουσικός και ένας από του πρωτεργάτες της Ελληνικής Οπερέτας. Ο πατέρας του Ιωάννης υπήρξε επίσης διακεκριμένος μουσικός.
ς λλαρίδη
Δη μήτ
ριο ς
Ο Δημήτριος Κόκκος ήταν συγγραφέας και ποιητής του 19ου αιώνα γνωστός για την ισχυρή φαντασία του. Έγραψε πατριωτικές ωδές, θούρια, ειδύλλια, ελεγεία, ηρωικοκωμικά, και επικολυρικά ποιήματα ενώ δυστυχώς σκοτώθηκε νεώτατος (36 χρονών) στην Αθήνα το 1891. Ένας παράφρονος δολοφόνος τον πυροβόλησε την ώρα που έβγαινε από το θερινό θέατρο «Ομόνοια», στο οποίο παιζόταν το έργο του «Η Λύρα του Γερο-Νικόλα». Ο Άδωνις Κύρου (1872-1918) υπήρξε Ελληνοκύπριος εκδότης, παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ ταυτόχρονα εισήλθε στη δημοσιογραφία. Δημοσίευσε τα πρώτα του άρθρα και χρονογραφήματα στην εφημερίδα Σκριπ και Ακρόπολη, αν και και κατά καιρούς έγραφε στην κυπριακή εφημερίδα Πατρίς του θείου του Αχιλλέα Λιασίδη. Από το 1898 υπήρξε συνεκδότης της εφημερίδας Εστία μαζί με τον Σπύρο Δάσιο. Η “Εστία” , όντας συντηρητική και με εθνικό προσανατολισμό έχει ωστόσο φιλοξενήσει πολλά ιστορικά πρόσωπα όπως ο Δροσίνης, ο Ροΐδης, ο Παλαμάς κ.ο.κ. και είναι από τα μακροβιότερα ελληνικά έντυπα.
Κό κκο ς
ων ις
Κύ ρο
Σπυρίδων Ζαμπέλιος (1815- 1881) ήταν ιστορικός και λογοτέχνης. Εισήγαγε τη διαίρεση της ελληνικής ιστορίας σε αρχαία, μεσαιωνική και νέα, όπως διδάσκεται ακόμα, και υποστήριζε την ενότητα του ελληνισμού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
υ
αμπέλ
ιος
Άδ
Σπυρ ίδων Ζ
Στέφανος Μαρτζώκη ς
λης ύ ο νν
Σπ υρ ίδ ων λεπ Χα
άς
Χα ρά λα μπ ο
Για
ννίνος Θέμος Α
Στέφανος Μαρτζώκης (1855 -1913) ήταν Έλληνας ποιητής. Θεωρείται ο τελευταίος από την Επτανησιακή Σχολή. Ζούσε με μόνιμες οικονομικές δυσκολίες, βγάζοντας τα προς το ζην από τη δημοσίευση των ποιημάτων του στις εφημερίδες. Στους λογοτεχνικούς κύκλους αποκαλούνταν “Ο Μαέστρος”. Ο Σπυρίδων Ξύνδας ( 1812 - 1896) ήταν Έλληνας συνθέτης και ερμηνευτής κιθάρας, δημιουργός της Επτανησιακής Σχολής κλασσικής μουσικής. Έγραψε πολλά έργα, όπερες, καντάδες, τραγούδια όπου θίγει τα προβλήματα του αγροτικού πληθυσμού, καθώς και την ανεντιμότητα των πολιτικών. Πολλά από τα έργα του Ξύνδα πιστεύεται ότι χάθηκαν στο βομβαρδισμό της Κέρκυρας κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Γιαννούλης Χαλεπάς (1851 – 1938) είναι από τους πιο γνωστούς γλύπτες της νεότερης Ελλάδας, με περιπετειώδη ζωή ανάμεσα στην τρέλα και τον θρίαμβο. Το πιο διάσημο ίσως γλυπτό του είναι η Κοιμωμένη για τον τάφο της Σοφίας Αφεντάκη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Οδηγήθηκε σε νευρικό κλονισμό και αργότερα παρουσία συμπτώματα ψυχασθένειας, με αποτέλεσμα να τοποθετηθεί από τους γονείς του σε ψυχιατρείο. Για χρόνια δεν του επιτρεπόταν να δημιουργήσει τίποτα, μέχρι που σε προχωρημένη ηλικία, έχοντας γυρίσει στη Τήνο, έγινε βοσκός και μπόρεσε να ξαναπιάσει ξανά τον πηλό. Τελικά αναγνωρίστηκε πανελλαδικώς, βραβεύτηκε και συνέχιζε να πλάθει τα έργα του μέχρι το τέλος της ζωής του στην Αθήνα.
Ξύ νδ ας
ςΑ νν ίνο
ς
Ο Χαράλαμπος ή Μπάμπης Άννινος (1852 - 1934) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας ιδιαιτέρως δημοφιλής στην εποχή του. Ιδιαίτερα αγαπητός για τα διασκεδαστικά θεατρικά του έργα όπως “ Ζητείται Υπηρέτης” και την επιθεώρηση “τα Παναθήναια” υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Λέγεται ότι του ανήκει η πατρότητα της φράσης «τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει». Συνομιλώντας με τον Ροϊδη άκουσε το Νίκο Πολίτη να περιγράφει το σχέδιο του για την έκδοση λαογραφικού υλικού και παροιμιών και την πρόθεσή του να γυρίσει όλην την Ελλάδα, για να βάλει φίλους του φιλόλογους να τον βοηθήσουν και να περιμένει μέχρι τη συγκέντρωση όλου του υλικού και του απάντησε: «Τόμου είναι έτσι, τρέχα γύρευε Νικολό μου και ύστερνα καρτέρει».
Ο Θέμος Αννίνος (1845-1916) αδελφός του Μπάμπη Αννίνου, ήταν δημοσιογράφος και ένας από τους πατέρες της ελληνική γελοιογραφίας. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες της εποχής ενώ ίδρυσε με τον Εμμανουήλ Ροΐδη την σατιρική εφημερίδα “Ασμόδαιος”. Η πολιτική του σάτιρα, που αναφερόταν σε μία ενδιαφέρουσα περίοδο της νεώτερης ελληνικής πολιτικής ιστορίας, αποτελεί χρήσιμο στοιχείο κριτικής της εποχής και των αντιδράσεων της κοινής γνώμης.
Η ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ εδώ και πολλά χρόνια
“
Η Αντιγόνη εμπρός στο νεκρό Πολυνείκη
Ποτέ δεν πρέπει τ' άπιαστα να κυνηγάς.
Νικηφόρος Λύτρας
Κι όποιος πιο πάνω απ' την πατρίδα του βάζει το φίλο, εγώ τον λέω τιποτένιο.
1865, λάδι σε καμβά Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας.
Μα η τυραννία γι' αυτό το λόγο επικρατεί, γιατί μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θελήσει.
“
Και η φάρα των τυράννων αγαπάει το κέρδος.
Μην έχεις την ιδέα, πως το δικό σου είναι μόνο το σωστό και τίποτ' άλλο. Αλίμονο, πόσο αργά είδες το δίκιο!
δείας Κ. Γαβρόγλου; Ας σημειωθεί βέβαια ότι πριν λίγο καιρό κόπηκε ο
Η κατάργηση των κλασικών και ανθρωπιστικών σπουδών,αποτελεί μέγα πλήγμα.
Επιτάφιος του Περικλή... Οπότε είναι στην λογική των πραγμάτων να απεμπλα-
Περί της κατάργησης του «Επιταφίου του Περικλέους», γραμμένο από τον Θουκυδίδη
κούν οι νέοι από τα βαρίδια (;) του παρελθόντος όπως προστάζουν οι σύγχρονοι
Και της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή.
Τελικά αλήθεια επιχειρήθηκε να κοπεί η Αντιγόνη όπως υποστηρίζουν οι σύλλογοι των καθηγητών ή όλα είναι μία παρεξήγηση όπως απαντά ο Υπουργός Παι-
καιροί. Δεκάδες άρθρα, καταγγελίες, αναρτήσεις με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα. Διαβάζω και διακρίνω προσεγγίσεις που χαρακτηρίζονται από ανέ-
Δεν θα αναλύσω τα του περιεχομένου και τις αξίες που κομίζουν τα συγκεκριμένα συγ-
μελη καθαρότητα και υποκρισία. Η Αντιγόνη σαν κείμενο προς μάθηση, σαν
γράμματα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας.
πράξη και σαν αντίληψη ζωής πεθαίνει κάθε μέρα. Διδάσκεται τυποποιημένα και
Δεν προτίθεμαι να πάρω μέρος σε ένα διάλογο συνεχή και πολυετή σχετικά με την χρησι-
άνευρα. Διδάσκεται με τρόπο που αφαιρούνται τα τραγικά και σύνθετα στοιχεία
μότητα της διδαχής των κλασικών κειμένων. Άλλωστε η προσωπική μου θέση εκπορεύεται
και καταλήγει σε μια ωραιοποιημένη αφήγηση με καλούς και κακούς. Και μετά
από την ιδιότητά μου ως κατοίκου των Πατησίων.
πολιτικοποιείται με αφελή τρόπο, κερδίζει την προσοχή μας για 2-3 μέρες (τηλε-
Είναι γνωστό και πασιφανές ότι οι ανθρωπιστικές και κλασικές σπουδές συρρικνώνονται και
οπτικές-ιντερνετικές) και μετά προς την δόξα τραβά... Το Κράτος (γενικά), η εκ-
περιορίζονται όλο και περισσότερο στην «ανεπτυγμένη» Δύση, χώρα και επικράτεια του οι-
παιδευτική κοινότητα, οι καθηγητές σαν σώμα αλλά και σαν άτομα, οι μαθητές θα
κονομισμού.
κάνουν καθόλου αυτοκριτική για αυτόν το επαναλαμβανόμενο θάνατο; Το πρό-
Να υπενθυμίσουμε ότι οι κλασικές και ανθρωπιστικές σπουδές γεννήθηκαν και καλλιεργή-
βλημα δεν βρίσκεται μόνο στο Υπουργείο. Κάτι τέτοιο θα ήταν πιο εύκολο να αν-
θηκαν στην Ελλάδα με διαρκή συνέχεια και παρουσία πολλών αιώνων
τιμετωπιστεί. Το ζήτημα είναι συνολικό και αφορά την κοινωνία στην ολότητά
Από εδώ μεταλαμπαδεύτηκαν στην Δύση.
της. Πως στέκεται απέναντι στο παρελθόν της, πως παράγει ή καταναλώνει πολι-
Η κατάργηση και η αφαίρεση των κλασικών κειμένων ισοδυναμεί με καρατόμηση του αν-
τισμό και τελικά πως (τραγικά) αυτοακυρώνεται. Θα συνεχίσει λοιπόν να διδά-
θρώπινου πολιτισμού.
σκεται η Αντιγόνη μετά την αναδίπλωση του Υπουργείου. Νικήσαμε;
Η επικράτηση του μεταμοντέρνου ανθρώπινου υβριδίου, εγκαινιάζεται επίσημα με κατάφωρη τρώση των εμβληματικών κειμένων της ανθρωπότητας.
Παραθέτουμε το κείμενο. Όποιος θέλει μπορεί να το διαβάσει, να σκεφτεί, να
Εάν το επιτρέψουμε θα είμαστε «αντάξιοι» της μοιραίας πτώσης.
ψάξει. Πράγμα εξαιρετικά πιο χρήσιμο από φωνές, κατάρες και συνθήματα... Ευχαριστούμε τον Δημήτρη από το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο που μας έβαλε την
Άννα Στάικου Κάτοικος Πατησίων
ιδέα, την Άννα Στάικου για την στήριξη. ΗΠΖ
Οδός Καραμανλάκη, στάση Καλλιφρονά
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ισμήνη αγαπημένη μου, αδερφή μου, ξέρεις τι μας φυλάει ακόμα ο Δίας απ' την κακή μοίρα του Οιδίποδα; Γιατί δεν έμεινε καμιά απ' τις συμφορές, πίκρα, κατάρα, ατιμία ή ντροπή, που να μη έχουμε δοκιμάσει, εσύ κι εγώ. Και τώρα τι 'ναι πάλι τούτη η διαταγή, που κυκλοφόρησε σε όλη η Θήβα ο στρατηγός; Άκουσες κάτι σχετικά με αυτή; Ή δεν το πήρες είδηση πως ετοιμάζουν στους αγαπημένους μας κακό μεγάλο, που ούτε σ' εχθρούς δεν ταιριάζει; ΙΣΜΗΝΗ Εγώ για φίλους Αντιγόνη δεν άκουσα καμιά κουβέντα, ούτε γλυκειά ούτε πικρή αφ' ότου χάσαμε τα δυό μας αδέρφια που σκοτώθηκαν σε διπλό φονικό με το ίδιο τους το χέρι. Από τότε που ο στρατός των Αργείων έφυγε τη νύχτα νικημένος, άλλο δεν ξέρω να έγινε είτε για παρηγοριά μας είτε για να μας δώσει κι άλλη πίκρα. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ήμουνα σίγουρη, γι' αυτό σε φώναξα έξω απ' τις πύλες, για να τ' ακούσεις μόνη σου. ΙΣΜΗΝΗ Τι τρέχει; Φαίνεσαι να 'σαι αλαφιασμένη. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Δεν έχει αποφασίσει ο Κρέοντας να θάψει με τιμές τον έναν αδερφό μας και τον άλλον να τον αφήσει άταφο για να τον ατιμώσει; Θάβει σύμφωνα με το νόμο τον Ετεοκλή όπως ταιριάζει, λένε, σ' ένδοξους νεκρούς. Όμως για το άτυχο κορμί του Πολυνείκη, έβγαλε μια διαταγή μέσα στην πολιτεία, κανείς να μην τολμήσει, ούτε να θάψει ούτε και να το μοιρολογήσει ακόμα. Αλλά να τ' αφήσουν άκλαυτο και άταφο για να χορτάσουν λαίμαργα την πείνα τους με τις σάρκες του τ'αρπαχτικά όρνεα. Αυτά, λένε πως ο καλός μας ο Κρέοντας έχει διατάξει για σένα και για μένα. Πιο πολύ λέω για μένα και βγαίνει τώρα να τ' ανακοινώσει σ' όσους δεν το ξέρουν. Κι αν παραβεί κανείς αυτή τη διαταγή η ποινή θα είναι να πεθάνει με λιθοβολισμό, μπροστά σε όλους τους κατοίκους της πόλης. Αυτά είχα να σου πω. Τώρα θα δείξεις αν είσαι από άξια γενιά ή θα τη ντροπιάσεις. ΙΣΜΗΝΗ Καημένη αδελφή μου, αφού τα πράγματα είναι έτσι, τι θα μπορούσα εγώ να κάνω ή να μην κάνω; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Σκέψου, αν μπορείς να μοιραστείς μαζί μου αυτό που πρόκειται να κάνω. ΙΣΜΗΝΗ Τι έχεις στο νου σου; Τι μπορεί να σημαίνουν τα λόγια σου; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Θα με βοηθήσεις να λυτρώσω τον νεκρό; ΙΣΜΗΝΗ Όχι! Μην πεις πως θα τον θάψεις στα κρυφά όταν αυτό απαγορεύεται! ΑΝΤΙΓΟΝΗ Εγώ τον αδερφό μου, κι όχι δικό σου αδελφό, άμα δε θέλεις, δε θα φερθώ προδοτικά. ΙΣΜΗΝΗ Έστω κι αν το 'χει απαγορέψει ο Κρέοντας, δύστυχη; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Δεν έχει το δικαίωμα να με χωρίσει απ' τους δικούς μου. ΙΣΜΗΝΗ Αχ, σκέψου, αγαπημένη μου αδελφή, πως χάθηκ' ο πατέρας μας, μέσα στο μίσος και στην περιφρόνηση, όταν μαθεύτηκαν όλες οι ντροπές κι έβγαλε μόνος του τα μάτια του! Έπειτα η γυναίκα του και
μάνα του, δύο ονόματα σε ένα πρόσωπο, κρεμάστηκε και έδωσε τέλος στις συμφορές της. Τρίτο κακό, τα δυο τ' αδέρφια μας μαζί, την ίδια ώρα σκοτώθηκαν χτυπημένα, με μιας, από το χέρι ο ένας τ' αλλουνού. Τώρα κι εμείς, αν παρακούσουμε το νόμο, τις διαταγές και απειλές του τυράννου, σκέψου τι καταστροφή μας περιμένει. Πρέπει να νιώσεις πως είμαστε γυναίκες και δεν μπορούμε μ' άντρες να τα βάλουμε. Κι αφού μας κυβερνούνε δυνατότεροι, αυτά πρέπει να υπακούμε και χειρότερα. Εγώ λοιπόν ζητάω συγνώμη απ' τους νεκρούς και θα υπακούσω σε κείνους που κυβερνούν. Το παραπάνω είναι παραφροσύνη. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Δε θα σε παρακαλέσω κι ούτε δέχομαι, και να το θέλεις, τώρα δεν το θέλω εγώ. Εσύ κάνε όπως νομίζεις, εγώ θα τον θάψω. Και θα το κάνω έστω κι αν είναι να πεθάνω. Θα κείτομαι εκεί αγαπημένη με αυτόν που έχω αγαπήσει, κάνοντας άγιο κρίμα. Σ' αυτούς θέλω ν' αρέσω πιο πολύ, στους κάτω κι όχι σ' αυτούς που ζουν ακόμα. Γιατί για πάντα θα 'μαι κει. Συ αν το θες περιφρονείς τα όσια και τα ιερά. ΙΣΜΗΝΗ Δεν τα περιφρονώ, μα δεν τολμάω κιόλας να τα βάλω μ' ολόκληρη την πόλη. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Δικαιολογίες: Εγώ πηγαίνω τώρα να θάψω τον αγαπημένο μου αδερφό. ΙΣΜΗΝΗ Πόσο πολύ φοβάμαι για σένα, αδελφή μου! ΑΝΤΙΓΟΝΗ Μη νοιάζεσαι. Κοίτα να είσαι εσύ καλά. ΙΣΜΗΝΗ Τουλάχιστον να το κρατήσεις μυστικό, και εγώ δεν πρόκειται να μιλήσω σε κανέναν γι' αυτό. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Να το πεις! Πιο πολύ θα σε μισήσω για τη σιωπή σου, αν δεν το φανερώσεις σ' όλο τον κόσμο. ΙΣΜΗΝΗ Έχεις ζεστή καρδιά γι' αυτά που φέρνουν σύγκρυο. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ξέρω ότι αυτά θ' αρέσουνε σ' αυτούς που αγαπώ! ΙΣΜΗΝΗ Ναι, αν τα κατορθώσεις. Αλλά θα προσπαθήσεις τ' ακατόρθωτα. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Μόνο αν δεν έχω πια δύναμη θα σταματήσω. ΙΣΜΗΝΗ Ποτέ δεν πρέπει τ' άπιαστα να κυνηγάς. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Αν συνεχίσεις να μιλάς έτσι θα σε μισήσω κι εγώ αλλά κι ο νεκρός, όταν θα πας κοντά του. Άσε με. Όσο για την αποκοτιά μου είναι δικό μου πρόβλημα. Όμως τουλάχιστον θα ξέρω πως δε θα πάω ντροπιασμένη. ΙΣΜΗΝΗ Αν το νομίζεις σωστό καν' το. Αλλά να ξέρεις, κάνεις τρέλα, όσο και να τον αγαπάς. (Φεύγει η Αντιγόνη. Η Ισμήνη επιστρέφει στο παλάτι. Ο χορός που αποτελείται από πρεσβύτερους Θηβαίους μπαίνει) ΧΟΡΟΣ Ήλιε, πιο πολύ από ποτέ, το πιο λαμπρό σου φως φάνηκε τώρα στη Θήβα την εφτάπυλη. Κι η αχτίνα σου, μάτι της χρυσής μέρας ανέτειλε πάνω στα νερά της Δίρκης! Τον αργίτικο, το σιδερόφραχτο στρατό τον τύφλωσε κι έφυγε από την πόλη μας με
βιάση, πάνω σα γρήγορα άλογά του. Τέτοιο στρατό κουβάλησ' εναντίον της πατρίδας του ο Πολυνείκης, από φιλονικεία ξεσηκωμένος. Και σαν αϊτός χίμηξε πάνω στη χώρα μας, στριγγλίζοντας πίσω απ' τις άσπρες σαν το χιόνι αστραφτερές ασπίδες, με όλο το στρατό του που φορούσε στα κράνη τα λοφία. Πριν καλά καλά παραταχτεί γύρω στο κάστρο και σημαδέψει την εφτάπυλη είσοδο με λόγχες φονικές, αναγκάστηκε να φύγει, προτού ακόμα προφτάσει να γευτεί το αίμα μας και να πυρπολήσει τους πύργους που στεφανώνουν τα τείχη της πόλης. Τόσο δυνατός ήταν ο αχός της μάχης που γινόταν πίσω του, αυτό δεν μπόρεσε να το νικήσει, και νικήθηκε από τον εχθρικό του δράκο. Γιατί ο Δίας τη φαντασμένη γλώσσα τη σιχαίνεται και όταν τον είδε να χιμάει σαν ορμητικός χείμαρρος, μέσα στην κλαγγή των αρμάτων του με τόση περηφάνεια, πέταξε τον πυρωμένο κεραυνό του και τον έκαψε, πάνω στην ώρα που ετοιμάζονταν πάνω στις επάλξεις μας να κραυγάσει για την νίκη του. Τρικλίζει και πέφτει καταγής με γδούπο φοβερό, αυτό που διψασμένος για αίμα, φυσομανούσε σαν κακομανιασμένη θύελλα. Και δρασκελούσε πότε εδώ και πότε εκεί και τους πετσόκοβε ορμητικός, ο μέγας Άρης. Κι όλοι τους, κι οι επτά οι λοχαγοί, παραταγμένοι στις πύλες τις επτά μπροστά, ίσοι προς ίσους αφιέρωσαν τα όπλα τους τ' αστραφτερά σαν προσφορά στο βωμό του Δία που γύρισε τη μάχη. Όλοι εκτός απ' τα δυο τα θλιβερά παιδιά, που αν και είχαν τον ίδιο πατέρα και την ίδια μάνα έμπηξαν τα κοντάρια ο ένας τ' αλλουνού και πήραν κι οι δύο απ' τον θάνατο, ίσο μερίδιο. Τώρα όμως που μας ήρθε η πολυπόθητη μεγάλη Νίκη, χάρισμα για την τη Θήβα με τα αμέτρητα άρματα, ας τον ξεχάσουμε τούτον τον πόλεμο και πάμε στους ναούς, με το Βάκχο μας αρχηγό, να στήσουμε ολονύχτιους χορούς, να ξεσηκώσουμε όλη τη Θήβα. Μα να, κι ο νέος βασιλιάς με των θεών τις ευλογίες, ο γιος του Μενοικέα ο Κρέοντας έρχεται καταδώ και μοιάζει σοβαρός. Σαν τι να σχεδιάζει και μας κάλεσε, όλη τη γερουσία, σ' έκτακτη συνεδρίαση; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Άνδρες, αφού οι θεοί ταράξανε την πόλη, θέλησαν και πάλι να ορθοποδήσει. Απ' όλους κάλεσα πρώτους εσάς εδώ. Ξέρω πως δείξατε σεβασμό στο θρόνο απ' τον καιρό που κυβερνούσε ο Λάιος. Και σαν ο Οιδίπους ξανάστησε την πόλη, μα κι όταν χάθηκε, για τα παιδιά του εσείς δείξατε φρονιμάδα και τα υποστήρίξατε. Τώρα λοιπόν που αυτά με ίδια μοίρα χάθηκαν, ένας τον άλλον χτυπώντας εχθρικά, μ' ανόσιο χέρι σκοτωμένα και τα δυο, κρατώ τον θρόνο και την εξουσία εγώ αφού είμαι συγγενή με τους χαμένους. Είναι αδύνατον να μάθεις τα φρονήματα, τη σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου, προτού πάρει στα χέρια του εξουσία. Για μένα, αυτός που κυβερνάει την πόλη και δεν αποφασίζει το καλύτερο γι' αυτήν, ήταν και θα είναι ο χειρότερος. Κι όποιος πιο πάνω απ' την πατρίδα του βάζει το φίλο, εγώ τον λέω τιποτένιο. Ορκίζομαι στον Δϊα, που όλα τα βλέπει να μη σωπάσω βλέποντας την κατάρα αντί για τη σωτηρία μας, να σιμώνει. Εχθρός της χώρας, δε θα γίνει φίλος μου ποτέ. Γιατί, αν η πατρίδα μας αρμενίζει καλά και μας θα σώζει και φίλους θα αποκτάμε. Λοιπόν εγώ με τέτοιους νόμους θα την προστατέψω. Και τώρα ακούστε τι έχω διακηρύξει μεσ' στην πόλη για τα παιδιά του Οιδίποδα: Ο Ετεοκλής που ήταν άριστος στο κοντάρι και χάθηκε μαχόμενος για την πατρίδα, να ταφεί με όλες τις τιμές που του πρέπουν, όσες ται-
ριάζουν στους ηρωικούς νεκρούς. Τον αδερφό του όμως, μιλάω για τον Πολυνείκη που εξόριστος γυρίζει στην πατρίδα για να την κάψει κι αυτήν και τα ιερά της και θέλησε να πιεί αδερφικό αίμα και τους δικούς του να τους σύρει στη σκλαβιά, αυτόν, βγήκε στην πόλη διαταγή, κανείς να μην τον θάψει ή να νεκροστολίσει ούτε να μοιρολογήσει, αλλά άθαφτο να τον αφήσουνε, να τον κατασπαράξουν τα σκυλιά και τα όρνεα. Αυτή είναι η απόφασή μου. Γιατί εγώ ποτέ δεν βάζω ίσα το καλό και το άδικο. Αλλά όποιος με την πόλη αυτή είναι φίλος, θα τον τιμώ ίδια και όταν ζει και νεκρό. ΧΟΡΟΣ Κάνε ό,τι σ' αρέσει στην πόλη, Κρέοντα, γιε του Μενοικέα και για τους δύστροπους και τους νομοταγείς, σε εμπιστευόμαστε να πάρεις όποια απόφαση θέλεις και για τους πεθαμένους και για τους ζωντανούς. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Κι αυτά που ακούσατε θέλω να εφαρμοστούν. ΧΟΡΟΣ Δεν τ' αναθέτεις σε κάποιο κατώτερο; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Έστειλα κιόλας φρουρούς να φυλάξουν τον νεκρό. ΧΟΡΟΣ Λοιπόν. Έχεις κάποια άλλη προσταγή; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Να μη βοηθήσετε κανέναν παραβάτη. ΧΟΡΟΣ Ποιον θα βρεις τόσο ανόητο να θέλει να πεθάνει; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Έτσι θα τιμωρηθεί. Αλλά πολλές φορές η ελπίδα για το κέρδος σκότωσε πολλούς. (Μπαίνει ένας φύλακας) ΦΥΛΑΚΑΣ Βασιλιά, δε λέω πως έρχομαι τρέχοντας με φτερά στα πόδια και χωρίς ανάσα, γιατί με έτρωγε η έγνοια και κοντοστεκόμουνα και πολλές φορές σκεφτόμουν να κάνω στροφή και να γυρίσω πίσω. Τη μια έλεγε το μυαλό μου: Πας να την πάθεις κακομοίρη; Στάσου εδώ! Και την άλλη : Τι στέκεις βλάκα; Τράβα. Κι αν το προφτάσει στον Κρέοντα άλλος; Εσύ πως θα γλυτώσεις; Τέτοια στριφογυρίζοντας μέσ' στο μυαλό κι αργούσα κάνοντας μεγάλη την κοντινή απόσταση. Τέλος με νίκησε η απόφαση να 'ρθω να στ' αναφέρω κι ας μην ξέρω τίποτα. Και σου 'ρχομαι γαντζωμένος στην ελπίδα πως δε θα πάθω τίποτα άλλο εκτός απ' όσα γράφει η μοίρα μου. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Μα τι συμβαίνει κι έχεις τέτοια ταραχή; ΦΥΛΑΚΑΣ Θέλω για μένα πρώτα να σου μιλήσω. Δεν το 'καμα κι ούτ' είδα εγώ ποιος το 'καμε και δεν είναι σωστό να τιμωρηθώ εγώ γι' αυτό που έγινε! ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τι τρέχει και μιλάς τόσο μπερδεμένα; Φαίνεται σαν να θέλεις να κρύψεις κάτι σπουδαίο. ΦΥΛΑΚΑΣ Τη φοβερή είδηση δεν τη λες εύκολα. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Πες γρήγορα ό,τι έχεις να πεις και φύγε. ΦΥΛΑΚΑΣ Στο λέω: Να, κάποιος, δεν είναι
πολύ ώρα, έθαψε το νεκρό, κι αφού τον ράντισε και έριξε πάνω του ψιλή σκόνη, πάει, χάθηκε. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τι; Ποιος άντρας μπόρεσε να το τολμήσει; ΦΥΛΑΚΑΣ Δεν ξέρω! Δεν είχε χτυπήματα απ' αξίνα, ούτε και κάπου κοντά σωριασμένο χώμα, η γη ήταν ανέπαφη κι ούτε από άμαξα υπήρχαν αυλακιές. Αυτός που το 'κανε εξαφανίστηκε. Όταν μας το έδειξε ο φύλακας της βάρδιας μας φάνηκε ολονών σαν παράξενο θαύμα! Ούτε ο νεκρός φαινόταν, ούτε και τάφος υπήρχε, αλλά με ψιλή σκόνη ξόρκισαν το κρίμα. Κι ούτε σημάδι από σκυλιά ή αγρίμι φαινόταν, να πεις πως ήρθαν και έφαγαν το πτώμα. Άρχισαν τότε βρισιές και τσακωμοί, ακόμα και στα χέρια πιαστήκαν οι φύλακεςκαι κανείς δεν έμπαινε στη μέση να τους χωρίσει. Ο καθένας έριχνε φταίξιμο στον άλλο, και μόνο τον εαυτό του έλεγε αθώο. Πάσχιζε να ξεφύγει. Και πυρωμένα σίδερα θα πιάναμε και στη φωτιά θα πέφταμε, κι όρκους πολλούς θα λέγαμε πως ούτε εμείς το κάναμε, ούτε και ξέρουμε ποιος το σκέφτηκε για να το κάνει. Μόλις καταλάβαμε ότι δεν έβγαινε από πουθενά άκρη, λέει κάτι κάποιος και σκύβουμε κεφάλι από φόβο συμφωνώντας όλοι. Δε γινότανε κι αλλιώς. Πρότεινε αυτός να σου το πούμε κι να μην το κρύψουμε. Νίκησε ο λόγος του και ο κλήρος έπεσε σε μένα τον μαύρο να σου φέρω αυτό το καλό μήνυμα… Κι ήρθα κακοδεχούμενος, το ξέρω. Ουδείς γαρ στέργει άγγελον κακών επών. ΧΟΡΟΣ Βασιλιά, όσο το συλλογιέμαι, λέω μπας κι έβαλ' ο θεός το χέρι του σ' αυτά. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Πάψε, προτού ξεσπάσει η οργή που βρίσκεται μέσα μου κι αποδειχτείς και γέρος κι άμυαλος μαζί. Γιατί δεν υποφέρεσαι μ' αυτά που λες ότι δηλαδή νοιάζονται οι θεοί για τούτο το νεκρό. Λες να τον έθαβαν σαν ευεργέτη τους επειδή ήρθε να κάψει τους ναούς τους, τ' αφιερώματά τους ακόμα και τη γη τους, και ν' αναποδογυρίσει όλους τους νόμους; Λες να τιμάνε τους κακούργους οι θεοί; Αυτό δε γίνεται Ξέρω από καιρό κάποιους που ψιθυρίζουν εναντίον μου κρυφά κουνώντας το κεφάλι τους, χωρίς να λογαριάζουν νόμους κι άρχοντες. Κάποιοι απ' αυτούς, λοιπόν, ξέρω καλά, βάλανε πληρωμένους να το κάνουν. Γιατί το χρήμα, είναι ο χειρότερος θεσμός μέσα στους ανθρώπους. Γκρεμίζει πολιτείες, οι άντρες ξεπορτίζουν απ' τα σπίτια τους, στρέφει το μυαλό τ' ανθρώπου στο κακό, τον σπρώχνει στην απάτη ή στο έγκλημα και έτσι χάνεται κάθε ντροπή και σεβασμός και πλανεύονται οι τίμιες συνειδήσεις. Μα οι πουλημένοι που 'καναν αυτό το πράγμα έφτασε η ώρα να πληρώσουν ακριβά. Αν δεν μου βρείτε τον δράστη αυτόν της ταφής και δεν τον φέρετε αμέσως μπροστά μου δεν πρόκειται να πάτε στον Άδη, πριν τα ομολογήσετε όλα ζωντανοί πάνω στην κρεμάλα. Να μάθετε ν' αρπάζετε άλλη φορά. Δεν μπορείς να κερδίζεις από παντού. Γιατί οι περισσότεροι απ' αυτούς που βγάζουν βρώμικα λεφτά βγαίνουν χαμένοι στο τέλος. ΦΥΛΑΚΑΣ Έχω την άδειά σου να μιλήσω ή να φύγω; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Δεν το καταλαβαίνεις ότι μ' ενοχλείς; ΦΥΛΑΚΑΣ Που σ' ενοχλώ, στ' αυτιά σου ή στο μυαλό σου;
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Μπα! Γιατί θέλεις να βρεις που βρίσκεται η ενόχλησή μου; ΦΥΛΑΚΑΣ Αυτός που έφταιξε σε στενοχωρεί στο μυαλό, εγώ στα αυτιά. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Βλέπω ότι γεννήθηκες φλύαρος. ΦΥΛΑΚΑΣ Μπορεί. Αυτή την ταφή πάντως δεν την έκανα εγώ. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Εσύ την έκανες. Και κάτι ακόμα χειρότερο. Πούλησες την ζωή σου για τα χρήματα. ΦΥΛΑΚΑΣ Αδικία! Δεν μπορεί να είναι το ίδιο πράμα και τα ψέματα κι η αλήθεια. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Άσε αυτό το αστείο παιχνίδι με τη δικαιοσύνη και την αδικία. Αν δε μου βρεις τους δράστες, θα δεις και θα μάθεις γρήγορα τι σημαίνει να κυνηγάς βρώμικο κέρδος. ΦΥΛΑΚΑΣ Μακάρι να βρεθεί αυτός ο πονηρός. Όμως αν δεν πιαστεί, δε θα με ξαναδείς εμέναν να 'ρχομαι πάλι μπροστά σου. Γιατί εγώ δεν είχα καμιά ελπίδα να γλιτώσω και γι' αυτό τώρα χρωστάω στους θεούς μεγάλη χάρη. ΧΟΡΟΣ Πολλά είναι τα παράδοξα μα τίποτα πιο θαυμαστό απ' τον άνθρωπο. Πέρα απ' τον αφρισμένο ωκεανό περνάει με το νοτιά, ξσκίζοντας τα φουσκωμένα κύματα, και τη Γη την υπέρτατη θεά, την άφθαρτη κι ακάματη οργώνει με το αλέτρι το δεμένο στα άλογα, προσπαθώντας να την κάνει να βλαστήσει χρόνο με το χρόνο. Κυνηγάει και πιάνει τα ελαφρόμυαλα πουλιά, στήνει παγίδες σε θεριά κι αγρίμια της στεριάς και δίχτυα για το θησαυρό της θάλασσας. Κι εξουσιάζει ο τετραπέρατος βουνά και κάμπους, περνάει το χαλινάρι στο άλογο τ' ατίθασο, και το ζυγό στο βουνίσιο, στο δυνατό ταύρο. Έμαθε να μιλάει με εμπνευσμένη σκέψη, δημιούργησε κοινωνία και νόμους και βρήκε τρόπο να φυλάγεται απ' τους πάγους και το κρύο και της βροχής τις μπόρες. Όλα τα καταφέρνει, έξω από ένα: Να ιδεί το μέλλον. Μόνο απ' το θάνατο δε θα γλιτώσει κι ας βρήκε γιατρικό σ' αγιάτρευτες αρρώστιες. Όμως κι αν έχει καταφέρει με τη σοφία και την τέχνη του τ' ανέλπιστα, βαδίζει πότε στο κακό και πότε πάλι στο καλό. Άξιος πολίτης όποιος κρατάει τους νόμους της πατρίδας του και σέβεται τον όρκο στους θεούς. Ανάξιος, αυτός που αποτολμάει το κακό. Αυτόν, ούτε στο σπίτι μου τον βάζω ούτε ποτέ μου θα τον συγχωρήσω. Μυστήριο πράμα αυτό που βλέπω. Ή γελιέμαι; Χωρίς αμφιβολία, αυτή είναι. Η Αντιγόνη. Κακόμοιρο παιδί, του δύσμοιρου Οιδίποδα, τι τρέχει; Μην πεις πως σε συνέλαβαν να κάνεις τέτοια τρέλα! Παράκουσες τη διαταγή του βασιλιά; ΦΥΛΑΚΑΣ Ορίστε! Τούτη είναι που έκαμε αυτό το έργο. Την πιάσαμε πριν λίγο να σκάβει για να τον θάψει. Μα που είναι ο Κρέοντας;
στηκα να μην ξαναπατήσω εδώ το πόδι μου, ύστερ' απ' τις φοβέρες και τις προσβολές που μου πέταξες. Και εκεί που δεν το περιμένεις, ξαφνικά μέσα στη μαυρίλα ξεπροβάλλει διπλή χαρά. Κι ήρθα με την κοπέλα αυτή που έπιασα την ώρα που στόλιζε τον τάφο. Κι ας είχα πάρει όρκο να μην έρθω. Δε ρίξαμε κλήρο. Μόνος μου την έπιασα, χωρίς κανέναν άλλο. Και τώρα βασιλιά μου ανάλαβέ την εσύ, κρίνε και εξέτασε. Μιας και εγώ γλίτωσα φεύγω ξαλαφρωμένος, με το δίκιο μου. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Κι αυτή που φέρνεις, πότε και που την έπιασες; ΦΥΛΑΚΑΣ Την ώρα που έθαβε το πτώμα. Τώρα τα ξέρεις όλα. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Καταλαβαίνεις τι μου λες; Μιλάς σοβαρά; ΦΥΛΑΚΑΣ Την είδα να θάβει το νεκρό που έχεις απαγορεύσει να ταφεί. Είναι αυτό σαφές; ΚΡΕΟΝΤΑ Πως εμφανίστηκε και τη συνέλαβες; Πως έγινε; ΦΥΛΑΚΑΣ Έτσι ακριβώς έγινε. Σαν φτάσαμε εκεί, μετά από τις τρομερές φοβέρες σου, σκουπίσαμε τη σκόνη που σκέπαζε το νεκρό, κι αφού καθαρίσαμε καλά το πτώμα καθόμαστε ψηλά στα βράχια κάπως απομακρυσμένοι για να μη μας φτάνει η μυρωδιά του. Κι ο καθένας από μας ήταν πολύ προσεκτικός πια και παρότρυνε και τον διπλανό του όποτε τον έβλεπε να αδιαφορεί. Περνούσε η ώρα ώσπου έφτασε ο ήλιος στη μέση τ' ουρανού και μας έκαιγε. Ξαφνικά, σηκώθηκ' ένας σίφουνας, σαν θεϊκό κακό και σάρωσε τον κάμπο, και άρχισε να γδέρνει όλες τις φυλλωσιές των δέντρων και σηκωνόταν σαν σύννεφο ψηλά μέχρι τον ουρανό. Κλείσαμε τα μάτια μας λουφάζαμε. Ύστερ' από ώρα ξεθυμαίνει το κακό, και βλέπουμε την κόρη να κλαίει πικρά και να οδύρεται, σαν πουλί που βρίσκει άδεια τη φωλιά του. Έτσι έκανε κι αυτή εδώ, μόλις είδε γυμνό το σώμα του νεκρού, βγάζει ουρλιαχτό και με βαρειές κατάρες καταριόταν εκείνους που το είχαν κάνει. Μετά πήρε μέσα στις χούφτες της ψιλή σκόνη και με ένα χάλκινο βάζο ράντισε τρεις φορές τον πεθαμένο αδερφό της. Εμείς τότε, μόλις την είδαμε, ορμήξαμε και την πιάσαμε. Δεν ταράχτηκε καθόλου. Και δεν αρνιόταν καμιά απ' τις κατηγορίες. Στενοχωριόμουν και χαιρόμουνα μαζί. Από τη μια χαιρόμουνα που γλίτωσα εγώ, αλλά στενοχωριόμουν που έπρεπε να την φέρω αυτήν σε σένα. Όμως σαν το καλοσκεφτείς αυτά δε μετράνε αν είναι να γλιτώσεις το κεφάλι σου. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Εσύ, που σκύβεις το κεφάλι σου κάτω, το παραδέχεσαι, ή αρνιέσαι ότι το 'κανες; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Δεν τ' αρνιέμαι. Ομολογώ πως το έκανα.
ΧΟΡΟΣ Να, συμπτωματικά βγαίνει απ' το παλάτι.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Εσύ φύλακα, μπορείς να φύγεις, να πας όπου θες. Είσ' ελεύθερος πια, δε σε κατηγορώ. Σύντομα, λοιπόν, με λίγα λόγια, πες μου: Το ήξερες πως αυτό το είχα απαγορέψει;
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τι συμβαίνει; Ποια είναι η σύμπτωση που μελετάς;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Το 'ξερα φυσικά. Και ποιος δεν το 'ξερε.
ΦΥΛΑΚΑΣ Βασιλιά μου, δεν πρέπει ποτέ να δεσμεύεται κανείς με όρκο. Η δεύτερη γνώμη ξεγελάει την πρώτη. Κι εγώ τ' ορκί-
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Και τόλμησες να το κάνεις κι ας το είχα απαγορεύσει εγώ;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ο Δίας όμως δε μου τ' απαγόρεψε, ούτε η Δικαιοσύνη του Κάτω Κόσμου όρισε τέτοιους νόμους για τους ανθρώπους. Κι ούτε πιστεύω ότι οι διαταγές ενός θνητού να είναι πιο πάνω από τους άγραφους και αλάθευτους αιώνιους νόμους του ουρανού. Γιατί όχι μονάχα σήμερα ή χτες αλλά από πάντα υπάρχουν, δεν ξέρουμ' από πότε. Απ' τους θεούς εγώ δε θα τιμωρηθώ γιατί φοβήθηκα έναν θνητό. Το ότι θα πεθάνω το ήξερα πολύ καλά, (πως μπορούσε να γίνει άλλωστε αλλιώς) πριν απ' τις προσταγές σου. Κι αφού είναι να πεθάνω, θα 'χω κέρδος να πάω μια ώρα γρηγορότερα. Για όποιον ζει με τα δικά μου βάσανα όπως εγώ, καλύτερος είναι ο θάνατος. Μια τέτοια τύχη δε μου κακοφαίνεται. Αλλ' άμα το νεκρό, αυτόν που μας γέννησε η ίδια μάνα, τον παράταγα άθαφτο, θα πονούσα. Για τ' άλλα δε λυπάμαι πια. Κι αν μ' ό,τι κάνω, εσύ με παίρνεις για τρελή κατά κάποιον τρόπο την τρέλα τη χρωστάω σ' έναν τρελό. ΧΟΡΟΣ Παθιασμένο σαν τον πατέρα τούτο το παιδί. Δεν το βάζει κάτω μπρος στον κίνδυνο. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Μα ξέρε πως τα πείσματα τα πιο σκληρά λυγίζουν, ακόμα ως κι αυτό τ' ατσάλι που είναι ψημένο στη φωτιά μπορείς να το δεις να ραγίζει και να κόβεται στα δύο. Ξέρω πως και τα πιο άγρια άλογα μ' ένα μικρό χαλινάρι μπορείς να τα δαμάσεις. Ποτέ δε μπορεί να σηκώνει κεφάλι εκείνος που είναι δούλος σε άλλους. Και το ήξερε καλά πως με περιφρονεί όταν τις διαταγές μου πήρε αψήφιστα και τώρα μας καυχιέται μ' άλλη προσβολή και μας κοροϊδεύει κιόλας για την πράξη της. Δεν είμαι εγώ λοιπόν ο άντρας, αλλά αυτή θα είναι, αν την αφήσω να πατάει τους νόμους δίχως τιμωρία. Μα είτε είναι παιδί της αδερφής μου ή και δικό μου που προστατεύει ο Δίας, δε θα γλιτώσουν αυτή κι η αδερφή της απ' το θάνατο. Κι εκείνην το ίδιο την κατηγορώ, πως πήρε μέρος στην ταφή. Φωνάξτε την εδώ. Την είδα μέσα πριν λίγο να δέρνεται και να χτυπιέται σαν τρελή. Γιατί η ταραχή προδίνει όλους αυτούς που στήνουνε συνωμοσίες στα κρυφά. Και εγώ μισώ όποιον πιαστεί να εγκληματεί και μετά πασχίζει να ομορφύνει το έγκλημά του. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Θες τίποτ' άλλο, εκτός απ' το να με σκοτώσεις; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τίποτ' άλλο, πράγματι. Αν έχω αυτό, τα έχω όλα. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Τι κάθεσαι λοιπόν; Όπως τα δικά σου λόγια δε μου αρέσουν, ούτε και θα μ' αρέσουν, έτσι και σένα τα δικά μου σ' ενοχλούν. Δόξα δεν περίμενα λαμπρότερη απ' το να θάψω τον αγαπημένο μου. Το ίδιο θα'λεγαν και όλοι τούτοι εδώ αν δεν τους βούλωνε το στόμα ο φόβος. Μα η τυραννία γι' αυτό το λόγο επικρατεί, γιατί μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θελήσει. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Μόνο εσύ, ανάμεσα σ' όλους αυτούς, έχεις αυτή την άποψη. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κι αυτοί την έχουν, μα κρύβονται μπροστά σου. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Και συ δεν ντρέπεσαι να σκέφτεσαι διαφορετικά απ' όλους; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Δεν είναι ντροπή να τιμάω τον αδερφό μου. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Δεν ήταν αίμα σου κι ο άλλος ο νεκρός;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Αίμα μου, από την ίδια μάνα και τον ίδιο πατέρα. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Δεν τον ντροπιάζεις, αφού τιμάς τον άλλον; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Δεν θα πει ο πεθαμένος κάτι τέτοιο.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ο μορφασμός μου είναι από πόνο, όχι γέλιο. ΙΣΜΗΝΗ Τι άλλο μπορώ να κάνω εγώ για σένα; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Να σωθείς. Δε με πειράζει που γλιτώνεις. ΙΣΜΗΝΗ Η έρμη, και να στερηθώ τη μοίρα σου;
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Ναι, αν τον τιμάς εξ ίσου με τον ασεβή!
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Εσύ διάλεξες να ζεις, εγώ διάλεξα να πεθάνω.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Αδελφός μου χάθηκε όχι δούλος. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Αυτός ήρθε για να καταστρέψει τη χώρα μας, ενώ ο άλλος σκοτώθηκε στη μάχη. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ωστόσο, ο Άδης θέλει τους ίδιους νόμους για όλους. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Όχι όμως ο καλός ίσα με τον κακό. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ποιος ξέρει αν αυτό φαίνεται κακό στον κάτω κόσμο;
ΙΣΜΗΝΗ Όμως, ό,τι μου 'ρχόταν στο μυαλό δε στο έκρυψα. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Καλά έκανες. Κι εγώ έκανα ό,τι πίστευα σωστό. ΙΣΜΗΝΗ Να μοιραστούμε κι οι δυο το φταίξιμο. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κρατήσου, εσύ ζεις. Εμένα η ψυχή είναι δοσμένη στους νεκρούς από καιρό, γι' αυτό και τους υπηρετώ.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Και πεθαμένο τον εχθρό μου δεν τον συγχωρώ.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Πάει, τρελαθήκανε κι οι δυο, μόλις τώρα η μία, ενώ η άλλη από τη γέννησή της.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Δε γεννήθηκα για να μισώ, αλλά για ν' αγαπώ.
ΙΣΜΗΝΗ Το χάνεις το μυαλό σου, βασιλιά, όταν βρεθείς μέσα σε τόσα βάσανα.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Πήγαινε τώρα στη χώρα των νεκρών κι εκεί αγάπα τους αν θέλεις να τους αγαπάς. Εγώ όσο ζω, γυναίκα δε θα με διατάξει.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Συ το έχασες, όταν διάλεξες τους κακούργους.
ΧΟΡΟΣ Μα να, η νεαρή Ισμήνη έρχεται βιαστικά, χύνοντας δάκρυα για την μοίρα της αδερφής της, ένα σύννεφο πανω από τα φρύδια της σκοτεινιάζει το ξαναμμένο πρόσωπο βρέχοντας τ' όμορφο μάγουλό της. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Και συ που στο σπίτι τρύπωνες σαν οχιά, που μου ρούφαγες το αίμα και δεν καταλάβαινα πως τρέφω δυο κατάρες για το θρόνο μου, έλα και πες μου, ήσουν μαζί στον τάφο ή τώρα θα ορκιστείς πως τάχα δεν το ξέρεις;
ΙΣΜΗΝΗ Και πως θα ζούσα μόνη μου χωρίς αυτήν; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Αυτή είναι ξεγραμμένη, μην τη μελετάς. ΙΣΜΗΝΗ Θέλεις να σκοτώσεις τη μνηστή του γιού σου; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Υπάρχουν πολλά χωράφια γι' αυτόν να οργώσει. ΙΣΜΗΝΗ Ποιο ταιριαστό απ' αυτούς τους δυο, κανένα.
ΙΣΜΗΝΗ Αν το 'κανε αυτή κι εγώ. Ομολογώ πως πήρα κι εγώ μέρος κι έχω φταίξιμο.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Δε θέλω για το γιό μου τέτοια κακιά γυναίκα.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Όχι, το δίκιο δεν το επιτρέπει αυτό. Ούτε θέλησες, ούτε κι εγώ σε πήρα μαζί μου.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ Αίμονα, καλέ μου, ο γονιός σου σε κακολογεί!
ΙΣΜΗΝΗ Όμως δεν ντρέπομαι σ' αυτές τις συμφορές να 'ρθω μαζί σου κι ας πάθουμε τα ίδια. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κάτω στον Άδη ξέρουνε ποιος το 'κανε. Δεν αγαπώ όσους αγαπούν με λόγια. ΙΣΜΗΝΗ Μη μ' εμποδίζεις, μαζί σου να πεθάνω. Και μαζί να τιμήσουμε το νεκρό. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Μη θέλεις να φορτωθείς όσα δεν άγγιξες. Μη μου πεθαίνεις. Φτάνει που πεθαίνω εγώ. ΙΣΜΗΝΗ Και πως θα ζήσω άμα εσύ λείψεις; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Τον Κρέοντα ρώτα. Αυτός σε νοιάζει μόνο. ΙΣΜΗΝΗ Και τι κερδίζεις, να με πικραίνεις έτσι;
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Πολύ με σκότισες και εσύ και ο γάμος σου. ΧΟΡΟΣ Ευτυχισμένος είναι αυτός που δε γεύτηκε τα βάσανα. Γιατί σαν τρανταχτεί από θεό ένα σπιτικό, η συμφορά περνά από τη μια γενιά στην άλλη όπως ορμάει το μαύρο πέλαγος και ξεσηκώνει από το σκοτεινό τον πάτο μαύρη άμμο και δυνατοί θρακικοί άνεμοι φέρνουν μεγάλα κύματα, έτσι και στα σπίτια των Λαβδακιδών, χρόνια τώρα, συμφορές σωριάζονται πάνω στα πάθη, και δεν μπορεί ν' απαλλάξει η μια γενιά την άλλη, αλλά τους ο θεός τους ρίχνει κάτω πάντα και δε μπορούν να γλιτώσουν. Τώρα πάνω που άρχισε να φαίνεται μια χαραμάδα φως, το στερνό βλαστάρι απ' τις ρίζες του Οιδίποδα το θέρισαν ξανά ασυλλόγιστα λόγια και σκοτεινά μυαλά, με το φονικό λεπίδι των θεών του κάτω κόσμου. Κανείς τη δύναμή σου Δία δε θα μπορέσει να την ξεπεράσει, ούτε κι αυτός ο Ύπνος που όλα τα παραλύει, ούτε και να σε φθείρει μπορεί ο αγέραστος καιρός. Μα αιώνια παντοδύναμος θα κυβερνάς μέσα στην αστραφτερή δόξα του
Ολύμπου. Στο μέλλον, στο παρόν, στο παρελθόν, ένας νόμος υπάρχει: Δε γίνεται κανένας άνθρωπος να κρατηθεί έξω απ' τη συμφορά για πάντα. Γιατί η ελπίδα πλανεύει. Άλλους τους στέλνει στο σωστό δρόμο, κι άλλους τους τρέφει με λαχτάρες κούφιες. Γλιστράει μέσα σ' αυτόν που δεν ξέρει και σέρνει το βήμα του στη φωτιά. Έχει ειπωθεί ένας λόγος σοφός: Αν θέλει ένας θεός στη συμφορά να σπρώξει κάποιον, σκοτίζει το μυαλό του και το κακό το παίρνει για καλό. Όμως ελάχιστα το ευχαριστιέται. Αλλά να, το μοναχοπαίδι σου, ο Αίμονας. Άραγε ν' άκουσε για το χαμό της Αντιγόνης κι έρχεται αγανακτισμένος, και πονεμένος για τη χαμένη ελπίδα του γάμου του; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Γρήγορα θα το μάθουμε, πολύ καλύτερα από μάντεις. Παιδί μου, άκουσες την απόφασή μου για τη μνηστή σου και ήρθες θυμωμένος; Ή μ' ό,τι και να κάνω, θα 'μαστε φίλοι; ΑΙΜΟΝΑΣ Δικός σου είμαι πατέρα. Και τις σωστές σου συμβουλές εγώ πάντα θ' ακολουθήσω. Κανένα γάμο δε θα βάλω πιο πάνω από σένα, αν με καθοδηγείς καλά. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Με τέτοια αισθήματα, παιδί μου στην καρδιά ν' ακολουθείς τη γνώμη του πατέρα σου, κάθε γονιός θέλει να 'χει τέτοια παιδιά που και να πειθαρχούν μέσα στο σπίτι του, τον εχθρό του πάντα να τον πολεμούν και να τιμούν το φίλο του, σαν τον πατέρα. Ενώ αυτός που γεννάει άχρηστα παιδιά, φυτεύει για τον ίδιο πολλά βάσανα και στους εχθρούς δίνει αφορμές για να γελάνε μαζί του. Γι' αυτό, παιδί μου ποτέ μην ξελογιαστείς απ' τη λαχτάρα μιας γυναίκας. Να ξέρεις, θα πικραίνεσαι μέσα στο σπίτι σου αν βάλεις παντρευτείς δολερή νύφη. Χειρότερη πληγή απ' τον κακό φίλο ακόμα, μεγαλύτερη δεν υπάρχει. Φτύσε την κι άστηνε λοιπόν να πάει να παντρευτεί στον Άδη με νεκρούς. Γιατί μέσα στην πόλη αυτή μονάχα απ' όλους πιάστηκε να παρανομεί. Και δε θα βγω ψεύτης εγώ μπροστά στο λαό. Θα τη σκοτώσω. Ας πάει να λιβανίζει το Δία. Αν θρέψω αντάρτες μέσ' στο σπίτι μου, σκέψου πόσοι θα ξεπεταχτούν απ' έξω. Όποιος με τους δικούς του φέρνεται καλά, θα φερθεί μετά και στην πόλη σωστά και δίκαια. Αν κάποιος που πατάει τους νόμους, νομίζει πως θα υπερνικήσει αυτούς που κυβερνούν, μην περιμένεις να πάρει και τιμές για τα καμώματά του. Μα να υπακούμε πρέπει σ' όποιον ψήφισ' ο λαός και για μικρά και δίκια και για τ' ανάποδα ακόμα. Πιστεύω πως αυτός που κυβερνά καλά μπορεί να θέλει να κυβερνηθεί καλά. Κι αν πρέπει αυτός να πάει να πολεμήσει, θα μείνει εκεί σύντροφος πιστός κι ανδρείος. Δεν υπάρχει κατάρα μεγαλύτερη από την αναρχία. Γκρεμίζει πόλεις, αναστατώνει σπίτια και σπέρνει φόβο μες στη μάχη και την ήττα στους δικούς μας. Ενώ η πειθαρχία, σώζει το στρατό. Πρέπει να υπερασπιζόμαστε το νόμο, την τάξη, κι όχι ό,τι θέλει μια γυναίκα. Καλύτερ' από άντρα, αν είναι να πέσω παρά να πούνε πως μ' έριξε γυναίκα. ΧΟΡΟΣ Εγώ, αν στέκομαι καλά στα πόδια μου, νομίζω πως όσα είπες, είναι σωστά. ΑΙΜΟΝΑΣ Πατέρα, οι θεοί μας δώσαν το μυαλό, ό,τι καλύτερο αγαθό στον κόσμο. Κι εγώ δε θα 'λεγα πως δεν τα λες σωστά, ούτε θα το 'θελα, ούτε και το μπορώ. Αλλά μπορεί να υπάρχουν κι άλλες γνώμες. Εσύ από τη θέση σου, δε μπορείς να ξέρεις τι λένε, τι κάνουν ή τι κατηγορούν, γιατί φοβάται ο καθένας να σου πει τις γνώμες που δε θα σ' άρεσε ν' ακούσεις. Μα εγώ μπορώ ν' ακούσω τι ψιθυρίζεται στην πόλη. Μοιρολογάνε το κορίτσι, το πιο δύστυχο απ' όλες τις γυναίκες, που λιώνει γιατί τόλμησε να κάνει μια άγια πράξη: "Εκείνη που τον αδερφό της έθαψε και δεν τον άφησε παρατημένο εκεί τροφή για τα άγρια τα σκυλιά και τα όρνια, δεν της αξίζανε οι πιο μεγάλες τιμές;" Τέ-
τοια κυκλοφορούν μουρμουριστά παντού. Πατέρα, το να είσαι ευτυχισμένος, είναι για μένα, το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο. Τι άλλο θέλει ο γιός παρά τη δόξα του πατέρα κι ο πατέρας τη δόξα του παιδιού του; Μην έχεις την ιδέα, πως το δικό σου είναι μόνο το σωστό και τίποτ' άλλο. Γιατί όσοι νομίζουν πως μονάχ' αυτοί έχουνε γλώσσα και ψυχή και κανένας άλλος άμα τους ξεψαχνίσεις τους βρίσκεις κούφιους. Και δεν είναι ντροπή ακόμα κι αν κάποιος είναι σοφός, όταν μαθαίνει κάτι καινούργιο να αλλάζει τη γνώμη του. Γιατί όσα απ' τα δέντρα στην ορμή του χείμαρρου λυγίζουν τα κορμιά τους, δεν τσακίζονται. Όμως όσα αντιστέκονται, ξερριζώνονται. Έτσι και το καράβι μέσα στους ανέμους. Άμα δεν λασκάρεις τα πανιά, τουμπάρει, κι αναγκάζεσαι να σταματήσεις το ταξίδι σου νικημένος από τα κύματα. Σκέψου λοιπόν και δώσε τόπο στην οργή Κι άμα μετράει η γνώμη του νεώτερου, πιστεύω πως είν' ωραίο κανένας να γεννηθεί σοφός και σ' όλα γνωστικός. Μ' αφού δε γίνεται, πότε πότε είναι καλό ν' ακούμε κι εκεινούς που λένε το σωστό. ΧΟΡΟΣ Άκουσε, βασιλιά, αν λέει κάτι σωστό. Και συ. Γιατί καλά μιλήσατε κι οι δυό. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Φτάσαμε σ' αυτή την ηλικία για να μας μάθει γράμματα ένα παιδί; ΑΙΜΟΝΑΣ Τίποτα το άδικο Κι αν είμαι νέος, εσύ τα έργα να κοιτάς, όχι την ηλικία. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Είναι έργο για σένα να τιμάς κακούργους; ΑΙΜΟΝΑΣ Εγώ κακούργους ποτέ δε θα τιμούσα. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Μήπως δεν πιάστηκε σε τέτοιο κρίμα αυτή; ΑΙΜΟΝΑΣ Σ' όλη τη Θήβα δε λένε κάτι τέτοιο. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Η πόλη θα μας πει τι θα διατάζουμε; ΑΙΜΟΝΑΣ Βλέπεις πως τώρα μίλησες σαν παιδάκι; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Μαζί με άλλον θα κυβερνάω τη χώρα; ΑΙΜΟΝΑΣ Δεν υπάρχει χώρα που να 'ναι μόνο ενός. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Δεν είναι η πόλη εκείνου που κυβερνάει; ΑΙΜΟΝΑΣ Καλά θα κυβερνούσες κάποια έρημη χώρα. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τούτος με τη γυναίκα συμμαχεί λοιπόν. ΑΙΜΟΝΑΣ Αν είσαι γυναίκα. Γιατί για σένα νοιάζομαι. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Ντροπή σου που κρίνεις τον πατέρα σου; ΑΙΜΟΝΑΣ Ούτε το δίκαιο κάνεις ούτε το σωστό. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Είναι λάθος που τιμάω τις αρχές μου; ΑΙΜΟΝΑΣ Δεν τις τιμάς, αν ατιμάζεις τους θεούς. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Βρωμόπαιδο! Που υποχωρείς σε μια γυναίκα! ΑΙΜΟΝΑΣ Δε θα με δεις να τρέχω πίσω απ' τη ντροπή!
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Κάθε κουβέντα που θα πεις, είναι γι' αυτήν. ΑΙΜΟΝΑΣ Και για σένα και για μένα και για τους θεούς. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Σκλάβε του θηλυκού, τι λες; ΑΙΜΟΝΑΣ Εσύ όλο θες να λες και δεν ακούς. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Ακούς εσύ; Ζωντανή δε θα την παντρευτείς. ΑΙΜΟΝΑΣ Άκου και συ: Αν πεθάνει αυτή θα καταστραφεί κι άλλος. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Έχεις το θράσος και να με φοβερίζεις; ΑΙΜΟΝΑΣ Πως μπορώ να φοβερίσω ανόητο; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Με πόνο και κλάμα θα βάλεις μυαλό, άμυαλε! ΑΙΜΟΝΑΣ Αν δεν σ' είχα πατέρα, θα σ' έλεγα τρελλό! ΚΡΕΟΝΤΑΣ Αλήθεια; Να ξέρεις, μα τον ίδιο τον Όλυμπο, δε θα χαρείς πολύ έτσι που βρίζεις. Εμπρός! Φέρτε 'δω το βδέλυγμα. Βάλτε την στο πλευρό του, να πεθάνει μπροστά στα μάτια του γαμπρού. ΑΙΜΟΝΑΣ Όχι! Αυτό να μην το φανταστείς ποτέ. Ούτε μπροστά μου θα πεθάνει αυτή και συ ποτέ δε θα με ξαναδείς στα μάτια σου. Και πήγαινε με τους φίλους σου που μπορούν να σε υποφέρουν. ΧΟΡΟΣ Έφυγ' ο νέος εξοργισμένος, βασιλιά. Πόνεσε το καημένο το παιδί πολύ. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Ας κάνει ό,τι νομίζε, αν είν' άντρας. Αυτές τις δυό, δεν θα τις σώσει απ' το χαμό. ΧΟΡΟΣ Μα σκέφτεσαι αλήθεια να τις σκοτώσεις και τις δυό; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Καλά λες, όχι αυτή που είναι αμέτοχη. ΧΟΡΟΣ Και πως σκοπεύεις να σκοτώσεις την άλλη; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Στην ερημιά! Θα την πάω έξω απ' την πόλη και θα τη θάψω ζωντανή σε μια βαθιά σπηλιά. Θα της πετάξω κι ένα ξεροκόμματο, ίσα ίσα να μη μαγαριστεί η πόλη. Κι εκεί, ας κάνει μόνη της προσευχές στον Άδη της, που μόνο αυτόν πιστεύει κι ίσως να τη σώσει. Αλλιώς θα μάθει τουλάχιστον ότι είναι μάταιος κόπος να σέβεται κανείς μονάχα τους νεκρούς. ΧΟΡΟΣ Έρωτα, ανίκητε σε κάθε μάχη, εσύ που κεντάς όποιον κι αν σημαδέψεις με τα βέλη σου. Έρωτα συ, που ξαγρυπνάς στα τρυφερά τα μάγουλα των κοριτσιών που δρασκελάς πάνω απ' τις θάλασσες και χώνεσαι στους κήπους των σπιτιών, κανείς δεν γλιτώνει από σένα, ούτε θεός, ούτε κοινός θνητός, μα όποιον τον αγγίξεις, τον τρελαίνεις. Εσύ, τον άνθρωπο το φρόνιμο τον σπρώχνεις στ' άδικο και στο χαμό, εσύ άναψες φιλονικία ανάμεσα σε γιό και σε πατέρα και τους τάραξες. Νικάει ο πόθος κι η λαχτάρα για την ωραία νύφη, σε πείσμα όλων των μεγάλων νόμων, που αμέριμνη η θεά Αφροδίτη τους εμπαίζει. Τώρα κιόλας κι εγώ παρανομώ με το να μη μπορώ τα δάκρυά μου να κρατήσω βλέποντας τη δύστυχη την Αντιγόνη να τη σέρνουνε στον τάφο που μέσα του μια μέρα όλοι θα μπούμε. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Συμπολίτες, κοιτάξτε με, περπατάω το στερνό μου δρόμο, βλέπω το φως του ήλιου για τελευταία φορά, και πια ποτέ ξανά. Στο κοιμητήρι του με σέρνει ο Άδης, ζωντανή, για του
Αχέροντα την όχθη. Νυφιάτικο τραγούδι δε μ' αξίωσε ούτ' επιτάφιους ύμνους έψαλλε, αλλά παντρεύομαι το σκοτεινό ποτάμι. ΧΟΡΟΣ Όμως με περηφάνεια και με δόξα πας στο σκοτεινό βασίλειο των νεκρών, δίχως να σε χτυπήσει αρρώστεια και να σ' αγγίξει ξίφος κοφτερό. Το διάλεξες. Μόνη, απ' όλους τους θνητούς να κατεβείς στον Άδη ζωντανή. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Άκουσα πόσο φριχτά χάθηκε η ξένη απ' τη Φρυγία, κόρη του Ταντάλου, στην κορυφή του Σίπυλου Βράχινος βρόχος φύτρωσε και κισσός τριγύρω της την έπνιξε. Τη λιώνουν οι βροχές. Κι όπως το λέει ο κόσμος, ούτε τα χιόνια λείπουνε. Βρέχει κατ' απ' τα φρύδια και μουσκεύεται ο λαιμό της. Έτσι και μένα κάποιο πνεύμα με ναρκώνει. ΧΟΡΟΣ Ήταν όμως θεά, κόρη θεού και μεις άνθρωποι, είμαστε από θνητή γενιά. Μεγάλο πράγμα να γίνει γνωστό πως μια γυναίκα μοιράστηκε την τύχη θεάς στην ζωή της και μετά το θάνατό της. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Με κοροϊδεύουν! Γιατί για το θεό προτού να φύγω με περιγελάς μπροστά μου! Πόλη μου και της πόλης άρχοντες, πηγές της Δίρκης κι άλσος της Θήβας της πολυάρματης εσείς τουλάχιστον σταθείτε μάρτυρες πως άκλαυτη από δικούς μου, με τι νόμο, με χώνουν σε ταφοσπηλιά, φυλακή ανήκουστη. Έρημη. Ζωντανή, είμαι νεκρή γι' αυτούς που ζουν και πεθαμένη, χώρια από τους νεκρούς. ΧΟΡΟΣ Το παρατέντωσες, παιδί μου το σκοινί και σκόνταψες στα σκαλοπάτια τα ψηλά της Δίκης. Θα ξεπληρώνεις κάποιο πατρικό αμάρτημα. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Άγγιξες την πιο βαθειά πληγή μου, την κακιά τριπλή μοίρα του πατέρα που 'ναι για μένα η πιο σκληρή στους ξακουστούς τους Λαβδακίδες. Κρεβάτι μητρικό κι άνομα ζευγαρώματα με το παιδί σου, μάνα, με τον πατέρα μου τον κακογέννητο, με γεννήσατε και μένα να παιδεύομαι, καταραμένη κι άγαμη έρχομαι να σας συναντήσω. Δύσμοιρε αδερφέ μου, για να σε θάψω και να σε νεκροστολίσω, και πεθαμένος, με σκοτώνεις. ΧΟΡΟΣ Καλό είναι να 'χει σεβασμό κανείς, όμως σε κείνον που κρατάει την εξουσία δεν πρέπει ν' αντιστέκεται. Και συ έκανες του κεφαλιού σου και πληρώνεις. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Άκλαυτη, χωρίς φίλους, χωρίς τραγούδι νυφικό βαδίζω το στερνό μου δρόμο. Είν' άδικο να μην ξαναντικρύσω το φως του ήλιου η δύστυχη. Για τον καημό μου κανείς δεν κλαίει, κανένας φίλος δε στενάζει. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Αν γλίτωνε με θρήνους και με κλάματα δε θα πέθαινε ποτέ ένας καταδικασμένος σε θάνατο. Πάρτε την αμέσως από εδώ! Κι όπως σας διέταξα: Χτίστε την μεσ' σε βαθύ λάκκο κι άστε την, μονάχη κι έρμη, είτε για να πεθάνει, είτε να ζήσει σ' αυτό το σπιτικό της. Έτσι, χωρίς να βάψουμε τα χέρια μας αυτή θα φύγει απ' τον απάνω κόσμο. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Τάφε, χτισμένο κάτω απ' τη γη για πάντα σπίτι και κρεβάτι μου, έρχομαι τώρα να βρω τους νεκρούς μου, που η Περσεφόνη τους φιλοξενεί όλους μαζί κει κάτω.Και τώρα, τελευταία, πριν της ώρας μου έρχομαι κι εγώ, χειρότερ' απ' τους άλλους. Και τρέφω ελπίδα, γλυκιέ πατέρα μου κι εσένα αγαπημένη μάνα να σας βρω, όπως και σένα μυριάκριβε αδερφέ μου. Γιατί όλους εσάς σαν μου χαθήκατε εγώ σας έλουσα, σας νεκροστόλισα σας ράντισα και τώρα Πολυνίκη μου για ν' αλαφρώσω το κορμί σου τι τραβάω. Μα οι φρόνιμοι θα πουν πως έκανα καλά. Και με την εξουσία δε θα τα 'βαζα αν ήταν να 'χω τα
παιδιά μου εγώ νεκρά ή κι αν ακόμα πέθαινε ο άντρας μου. Λοιπόν, γιατί τα λέω τώρα όλ' αυτά; Ο άντρας μου αν χανόταν θα 'παιρν' άλλον κι αν τα παιδιά μου, θα 'κανα απ' άλλον άντρα, μ' αφού δε ζούνε μάνα και πατέρας πια δε γίνεται να κάνω άλλον αδερφό. Μ' αυτό το νόμο σ' έβαλ' αδερφέ μου από του Κρέοντα το νόμο πιο ψηλά κι ας λέει πως εγκλημάτησα παράτολμα. Με σέρνει τώρα με δεμένα χέρια αυτός, παρθένα ανύπαντρη, ατραγούδητη, χωρίς ν' αξιωθώ παιδί στην αγκαλιά, παρατημένη έρημη από φίλους στη φυλακή των πεθαμένων ζωντανή. Ενώ ποιο νόμο των θεών έχω πατήσει, και πώς να βασιστώ η έρμη στους θεούς; Ποιον να φωνάξω για βοήθεια; Και που; Αφού ατιμάστηκ' άτιμα για να τιμήσω. Αν οι θεοί τα κρίνουνε αυτά σωστά, τότε να το παραδεχτώ πως έφταιξα. Μα αν άλλοι έχουν το κρίμα, ας μην πάθουν πιο πολλά απ' όσα μου κάνουν άδικα. ΧΟΡΟΣ Ακόμα στην ίδια πάντα τρικυμία παραδέρνει. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τούτοι εδώ οι φρουροί, πικρά θα κλάψουν που καθυστερούν. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Αλίμονο, τούτος ο λόγος με πάει ξυστά στο θάνατο. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Μην έχεις πια καμιά ελπίδα να γλιτώσεις. Είπα κι έγινε. ΑΝΤΙΓΟΝΗ Πατρίδα των γονιών μου, Θήβα, θεοί πανάρχαιοι της γενιάς μου, πάει, τέλειωσε, με παίρνουν! Κοιτάτε με της Θήβας άρχοντες τη μόνη στερνή βασιλοπούλα, εμένα, τι παθαίνω κι από ποιους, για να τιμήσω την ευσέβεια. ΧΟΡΟΣ Το 'παθε κι η Δανάη, να στερηθεί το φως σαν κλείστηκε σε σιδερένια φυλακή σαν νεκροθάλαμο, δεμένη μ' αλυσίδες, με σπέρμα της χρυσής βροχής του Δία στην κοιλιά της, κι ας ήταν από ένδοξη γενιά, παιδί μου. Μα είν' η δύναμη της μοίρας φοβερή και ούτε πλούτος, πόλεμος και κάστρα ούτε καράβια θαλασσοδαρμένα της ξεφεύγουν. Αλυσοδέθηκε κι ο γιός του Δρύαντα, ο αψύχολος, ο βασιλιάς των Ηδωνών της Θράκης, ο αλαζόνας. Τον έχτισ' ο Διόνυσος σε πέτρινο πηγάδι να ξεθυμάνει η μανιασμένη λύσσα του. Και το μετάνοιωσε πικρά που μεσ' στην τρέλα του χλεύαζε και περιγελούσε το θεό, όταν εμπόδιζε απ' τη βακχεία τις μαινάδες σβήνοντας τους δαυλούς κι ερέθιζε τις μούσες. Στη μαύρη με τα δυό τα σκέλη θάλασσα, στο θρακικό Σαλμηδησσό του Βόσπορου, τον αφιλόξενο, ο Άρης ο προστάτης είδε τις άδειες κόγχες των τέκνων του Φινέα, μάτια τυφλά που τα ξερρίζωσε το λυσσασμένο χέρι της μητριάς τους της κακιάς, σαν έμπηγε τα νύχια της και τις σαΐτες τ' αργαλειού στις κόρες. Λυώνανε τα καημένα τα παιδιά και κλαίγανε τη μάνα, γιατί τα γέννησε. Κι ήταν η μάνα τους εγγόνι του Ερεχθέα που 'χε πατέρα της το φτερωτό Βοριά που τη μεγάλωσε μεσ' στις ανεμοθύελλες, και δρασκελούσε πάνω απ' τους γκρεμούς, πάνω στους πάγους σαν άτι φτερωτό. Κόρη θεών ήταν, μα τη γκρεμίσανε κι αυτήν, μοίρες αθάνατες, παιδί μου.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Έχω νιώσει και αναγνωρίσει το πόσο με βοήθησες. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Άκου λοιπόν ότι τώρα περπατάς σε ξυραφιού κόψη. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τι σημαίνει αυτό; Γιατί με κάνεις κι ανατριχιάζω. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Θα μάθεις, όταν ακούσεις τις προειδοποιήσεις της μαντείας μου. Όπως καθόμουν λοιπόν στο μέρος που κάνω τις οιωνοσκοπήσεις, εκεί που μαζεύονται από πολύ παλιά τα πουλιά, τα άκουσα να βγάζουν πολύ παράξενες κρωξιές, τρομερές, λυσσασμένες, και δεν μπορούσα να καταλάβω τι μπορεί να ήθελαν να πουν. Τσιμπούσαν το άλλο και πετσοκόβονταν, με τα φτερά τους σηκώνοντας κρότο φριχτό και με τα νύχια ξέσκιζαν τις σάρκες τους. Τρόμαξα τότε πολύ κι άρχισα τις θυσίες πάνω στις φλόγες του βωμού. Αλλά όταν έβαλα τα κομμάτια από το κρέας επάνω, έσβησε η φωτιά κι ο τόπος γέμισε καπνούς και λιώνανε τα ξύγκια απ' τη μεριά κι έσταζαν στις στάχτες και κάπνιζαν και σφύριζαν και σκάζανε με κρότο οι χολές και πεταγόντουσαν. Τα γυμνωμένα τα μέρη τους δεν ψήνονταν! Αυτά, τα μάθαινα από αυτό εδώ το παιδί, ότι όλα ήταν σημάδια ανώφελης θυσίας. Τούτος εμένα οδηγεί κι άλλους εγώ. Για όλ' αυτά φταίει η δική σου διαταγή. Γιατί οι βωμοί γέμισαν με τα κομμάτια από τις σάπιες σάρκες του νεκρού παιδιού που τις ξέρασαν τα σκυλιά και τα όρνια. Τώρα φαίνεται ότι οι θεοί δεν καταδέχονται από μας ούτε θυσίες, ούτε κνίσσα απ' τις σάρκες, και τα πουλιά δεν κελαηδούν σημαδιακά γιατί μολύνθηκαν με ανθρώπινη σάρκα. Βάλτα καλά στο νου σου αυτά παιδί μου. Σαν άνθρωποι όλοι μας κάνουμε λάθη. Δε θα πεις κάποιον κουτό κι αναποφάσιστο όποιον μπορεί να διορθώσει το κακό και πάψει να επιμένει στην απόφασή του. Το πείσμα και η αυθάδεια πληρώνονται. Μα σύνελθε. Μην πολεμάς ένα νεκρό. Τι κέρδος έχεις να τον ξανασκοτώσεις; Το λέω για το καλό σου. Το να μαθαίνεις απ' αυτόν που θέλει το καλό σου, είναι κέρδος για σένα. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Γέρο, με βάλατε όλοι στο σημάδι και μου ρίχνετε. Κι ούτε η δική σου μαντική τέχνη δε μ' αφήνει. Ξέρω καλά τη φάρα σας από παλιά, όταν την πλήρωσα ακριβά. Πλουτείστε με το ασήμι των Σάρδεων και με όσο Ινδικό χρυσάφι θέλετε, όμως αυτόν εσείς δε θα τον θάψετε, ακόμα κι αν αρπάξουνε τις σάρκες του οι αετοί του Δία και τις πανε ψηλά στο θρόνο του. Ούτε κι αυτό θα το φοβηθώ. Και δεν τον θάβω. Κανείς δε θα μπορέσει, το ξέρω καλά, να μαγαρίσει τους θεούς. Ξεπέφτουν, γέρο-Τειρεσία, όλοι αυτοί, κι οι πονηρότεροι, όταν στολίζουνε τα αίσχη τους μ' ωραία λόγια, για κέρδος. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Αλίμονο, να ξέρει, καταλαβαίνει άραγε τι τον περιμένει; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τι 'ναι πάλι, τι μουρμουρίζεις φωναχτά; ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Πόσο καλό πράγμα είναι η φρονιμάδα;
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Θηβαίοι, άρχοντες, έρχομαι οδηγούμενος από τον βοηθό μου, γιατί αυτόν τον δρόμο μπορεί να τον βλέπει μονάχα ένας από τους δυό μας.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τόσο, όσο κακό είναι η αφροσύνη.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Γέροντα Τειρεσία, τι σε φέρνει εδώ;
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Δεν θα απαντήσω, γιατί δε θα 'θελα εγώ να βρίζω έναν μάντη.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Δώσε στο μάντη προσοχή και θα το μάθεις. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Εγώ πάντα σεβάστηκα τη γνώμη σου. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Γι' αυτό κυβέρναγες καλά την πόλη ως τώρα.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Μάθε λοιπόν: Έχεις μολυνθεί με αυτή την αρρώστια.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Όταν λες πως ψέματα μαντεύω, βρίζεις. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Γιατί 'ναι φιλοχρήματη όλη η φάρα σας. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Και η φάρα των τυράννων αγαπάει το κέρδος.
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Το ξέρεις πως μιλάς μπροστά σε βασιλιά; ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Το ξέρω, γιατί χάρη σε μένα έσωσες την Θήβα. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Είσαι σοφός μάντης, αλλά σου αρέσουν οι πονηριές. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Μη μ' αναγκάζεις να σου πως όλα τα φοβερά μυστικά που τα κρύβω βαθιά μέσα στην ψυχή μου. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Εμπρός, πες τα! Φτάνει να μην τα λες για κέρδος. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Τα λέω μονάχα για το δικό σου κέρδος. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Όμως να ξέρεις, δεν πρόκειται να την αλλάξεις τη γνώμη μου. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Κι εσύ να ξέρεις, ότι δε θα κάνει ο ήλιος ακόμα πολλούς κύκλους, και εσύ θα πληρώσεις το κρίμα αυτό μ' ένα νεκρό απ' τα σπλάχνα σου. Γιατί έστειλες μια ψυχή απ' τους ζωντανούς στους κάτω, αφού την έχτισες σε τάφο, κι απ' τους θεούς τους κάτω στέρησες νεκρό και τον κρατάς αστόλιστο και άταφο, ενώ δεν τον εξουσιάζεις, ούτε συ ούτ' οι θεοί μας, μα εσύ τους αναγκάζεις. Επειδή οι Ερινύες του κάτω κόσμου παραμονεύουν για να σε κυνηγήσουν και να σε κάνουν να δοκιμάσεις τις ίδιες συμφορές. Και πες μου τότε πως είμαι πληρωμένος. Δε θα περάσουν ώρες και θ' ακουστούνε μοιρολόγια αντρών και γυναικών στο σπίτι σου. Τις κοινωνίες τις ταράζει η έχθρα και το μίσος, όταν αφήνουν τα σκυλιά, τα όρνια και τ' αγρίμια να μαγαρίζουν τους νεκρούς και να μολύνουνε την πόλη. Με πίκρανες και πάνω στο θυμό μου εγώ, έριξα ίσα στην καρδιά σου σαϊτιές που δε θα τις ξεφύγεις, ό,τι κι αν κάνεις. Πάμε, παιδί μου, τώρα για το σπίτι μας κι ας πάει αυτός να ξεθυμάνει σε νεώτερους ώσπου να μάθει να κρατάει τη γλώσσα του και ν' ακονίσει το μυαλό του πιο καλά.
ΧΟΡΟΣ Βάκχε, καμάρι της Κάδμειας νύφης, παιδί του Δία με τους βροντερούς κεραυνούς, ευλογητή της δοξασμένης Ιταλίας, των κάμπων, βασιλιά, της Ελευσίνας στην αγκαλιά της Δήμητρας, Βάκχε, που υμνείσαι στην μητρόπολη των Βακχών, τη Θήβα, στις μουσκεμένες όχθες του Ισμηνού, στο χώμα το σπαρμένο με τα δόντια δράκου. Εσένα καλωσόρισε ο αστραφτερός καπνός, που ξεπηδάει από τις δυό κορφές του βουνού, όπου λικνίζονται στη σειρά οι Κωρύκιες νύφες, οι συνοδοί σου, και μετά ξεδιψάνε πιο κάτω, στης Κασταλίας την πηγή. Και σε ξεπροβοδάν οι καταπράσινες πλαγιές της Νύσας, με τους κισσούς και με τα καρπερά τ' αμπέλια, πηδάς πάνω απ' τους πράσινους γιαλούς, καθώς το όνομά σου υψώνεται με δύναμη μεγαλύτερη από τη θνητή δύναμη των ανθρώπων όταν επισκέπτεσαι τους δρόμους της Θήβας. Πόλη καμιά δεν αγαπάς πιο πολύ από τη Θήβα, κι εσύ όπως και τη χτυπημένη από τον κεραυνό μητέρα σου. Τώρα που μόλυνε την πόλη η συμφορά, κατέβα απ' τις κορφές του Παρνασσού, ροβόλα πάνω απ' τις πλαγιές να σαρώσεις την αρρώστια. Εσύ, πρωτοχορευτή, ανάμεσα στα λαμπυρίζοντα αστέρια, που σπιθοβολάνε, πρωτοτραγουδιστή στα ξεφαντώματα της νύχτας, του Δία το κρυφό καμάρι, φανερώσου, βασιλιά, παρέα με τη συντροφιά σου, τις βακχίδες, που αναστατώνουν με χορούς τη νύχτα για να λατρέψουν το θεό τους, Βάκχε, Ίακχε. ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Γείτονες του Κάδμου και του Αμφίονα, δε θα επαινέσω ή θα κατηγορήσω κανέναν άνθρωπο, όσο είναι ζωντανός. Αν έχεις τύχη, στέκεσαι στα πόδια σου, άμα δεν έχεις, πέφτεις και πας χαμένος. Κανένας μάντης δεν ξέρει το γραφτό σου. Για μένα, ο Κρέοντας ήταν ζηλευτός, γλίτωσε την πατρίδα απ' τους εχθρούς της, πήρε στα χέρια τις εξουσίες όλες, βασίλευε κι έκανε και καλά παιδιά. Τώρα, σωριάστηκαν τα πάντα. Για μένα, άμα πετάξει απ' το κορμί σου η χαρά δεν είσαι ζωντανός, μα ζωντανός νεκρός. Τι να το κάνεις να 'χεις τα πλούτη όλου του κόσμου και να περνάς βασιλικά, αν δεν μπορείς να τα χαρείς! Δε δίνω ούτε τον ίσκιο του καπνού για να τα πάρω, αντί για τη χαρά.
ΧΟΡΟΣ Μαύρες μαντείες είπ' ο γέρος, βασιλιά. Απ' όταν ήταν μαύρα τ' άσπρα μου μαλλιά, ξέρω καλά πως δεν προφήτεψε ποτέ ψέματα για την πόλη αυτός ο μάντης.
ΧΟΡΟΣ Τι άλλη συμφορά φέρνεις στο βασιλιά;
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Κι εγώ το ξέρω και ταράζεται το μυαλό μου. Γιατί και να υποχωρήσω τώρα θα είναι φοβερό, αλλά μ' αν επιμείνω, θα με χτυπήσει συμφορά.
ΧΟΡΟΣ Ποιος σκότωσε; Ποιος είναι ο σκοτωμένος; Λέγε.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Πεθάνανε! Και φταινε οι ζωντανοί γι' αυτό.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Χάθηκε ο Αίμονας! Σφάχτηκε με το χέρι…
ΧΟΡΟΣ Να το καλοσκεφτείς, γιε του Μενοικέα.
ίσκιος πίσω από τον άντρα σου, στο ξάγναντο που 'ταν πεσμένος ο νεκρός ο Πολυνείκης, κομματιασμένος απ' τα σκυλιά. Κι αφού παρακαλέσαμε τον Πλούτωνα και τη θεά την Περσεφόνη, να πάψουν την οργή τους, λούσαμε εκείνον με αγιασμό, κάψαμε τ' απομεινάρια με ελιόκλαδα, τα σκεπάσαμε με χώμα κι ύστερα τρέξαμε στη σπηλιά που είχαμε βάλει την κοπέλα για να πεθάνει. Εκεί ακούγονταν φωνές και μοιρολόγια απ' τον αστόλιστο τον τάφο κι έρχεται κάποιος τρεχάτος και το λέει στον Κρέοντα. Κι όπως πλησιάζει με βαριά βήματα αυτός, ακούει μια δυνατή κραυγή και βόγκους κι ο ίδιος μετά βάζει τις φωνές κι αρχίζει να μοιρολογά: Καλά το προμαντεύω ο μαύρος: Σέρνομαι στον πιο πικρό απ' τους δρόμους της ζωής μου. Παίρνει τ' αυτί μου του παιδιού μου τη φωνή; Γρήγορα τρέξτε δούλοι, σύρτε το βράχο απ' το στόμιο της σπηλιάς, μπείτε μέσα και δείτε αν είναι η κραυγή αυτή που ακούω του Αίμονα, ή μήπως ξεγελιέμαι απ' τους θεούς. Κι όπως μας διάταξε ο δύστυχος, κάναμε: Γλιστράμε μεσα στον τάφο και τι βλέπουμε! Εκείνη, να 'ναι κρεμασμένη απ' το λαιμό, με βρόγχο που 'χε πλέξει από το πέπλο της, και κείνον, να την έχει αγκαλιασμένη απ' τη μέση, να κλαίει και να δέρνεται για της αγαπημένης νύφης το χαμό, και ν' αναθεματίζει τον πατέρα του. Τον βλέπει ο Κρέοντας και σπάραξε. Πάει κοντά, φωνάζει, ικετεύει. Ταλαίπωρε τι πας να κάνεις, τι έχεις στο μυαλό σου; Ποια συμφορά σε χτύπησε; Παιδί μου, βγες, γονατιστός σε παρακαλώ. Το παιδί τον κοιτάζει τότε με άγρια λύσσα, χωρίς μιλιά γυρνά και τον φτύνει καταπρόσωπο, μετά τραβάει το δίκοπο σπαθί και του χιμάει. Πρόλαβε κι όρμησ' έξω ο πατέρας του. Και θυμωμένος που ξαστόχησε ο δύστυχος, τεντώνει πίσω το κορμί του και μπήγει πέρα ως πέρα το ξίφος στα πλευρά του. Μ' άνευρο μπράτσο αγκάλιασε τη νύφη και η βαριά του ανάσα μύριζε αίμα στο μαρμαρένιο μάγουλο του κοριτσιού. Τώρα, νεκρός στην αγκαλιά της κρεμασμένης, κάνει στον Άδη τις γαμήλιες χαρές, δίνοντας έτσι μάθημα στον άνθρωπο, τι μαύρες συμφορές φέρνει η άδικη κρίση. ΧΟΡΟΣ Τι λες για τούτο που έγινε τώρα; Έφυγε πάλι βιαστική η γυναίκα αυτή, δίχως να πει μια κουβέντα! ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Κι εγώ απορώ. Παρηγοριέμαι μόνο με τη σκέψη ότι μήπως δεν καταδέχεται να θρηνήσει μπροστά σε κόσμο για τη συμφορά του γιού της γι' αυτό μπήκε μέσα να κλάψει με τις δούλες. Σα φρόνιμη γυναίκα, έχε υπερηφάνεια. ΧΟΡΟΣ Δεν ξέρω. Νομίζω πως κι η βαριά σιωπή, κι η φασαρία, είναι κακό σημάδι.
ΧΟΡΟΣ Ποιο χέρι, του πατέρα ή το δικό του; ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τι λες να κάνω, πες μου και θα σ' ακούσω.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Το δικό του! Για του γονιού του το φονικό.
ΧΟΡΟΣ Να πας να βγάλεις απ' τη σπηλιά την κοπέλα και ύστερα άνοιξε τάφο για το νεκρό.
ΧΟΡΟΣ Αχ, μάντη! Βγήκε αλήθεια ο λόγος σου!
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Το βρίσκεις λοιπόν σωστό να υποχωρήσω;
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Έτσι είν' αυτά. Και τώρα τι θα κάνουμε;
ΧΟΡΟΣ Και μάλιστα αμέσως, βασιλιά. Και τους αστόχαστους τους προλαβαίνει η τιμωρία των θεών.
ΧΟΡΟΣ Να, βλέπω τη δύστυχη την Ευρυδίκη, τη γυναίκα του Κρέοντα. Λες ν' άκουσε για το παιδί της, ή έρχεται στην τύχη;
ΚΡΕΟΝΤΑΣ Αλίμονο, με κρύα καρδιά το κάνω. Μα πρέπει να υπακούσω στην ανάγκη.
ΕΥΡΥΔΙΚΗ Ε! σείς πολίτες, άκουσα τα λόγια σας σαν έβγαινα πριν λίγο από την πόλη να πάω να κάνω στην Παλλάδα προσευχή. Καθώς σήκωνα το μάνταλο της πόρτας χτυπάει τ' αυτιά μου η συμφορά του σπιτιού μου και χάνομαι στης σκλάβας μου την αγκαλιά. Όποιο κι αν είναι το κακό πες το ξανά. Δεν είμ' αμάθητη ν' ακούω συμφορές.
ΧΟΡΟΣ Μη βάλεις άλλους, πρέπει να πας μονάχος. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Πηγαίνω αμέσως. Ελάτε, ελάτε δούλοι, όλοι σας, πάρτε αξίνες και τρέξτε γρήγορα σ' αυτό το μέρος. Και μιας κι άλλαξα γνώμη, εγώ ο ίδιος που την έδεσα θα την ελευθερώσω. Φοβάμαι πως είναι καλύτερα να ζεις, κρατώντας τις συνήθειες τις παλιές του τόπου.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Ήμουν παρών, καλή κυρά μου, και θα πω σου όλα όσα είδα. Δε θα κρύψω τίποτα. Τι να στα λέω μασημένα, κι ύστερα να 'βγω ψεύτης; Καλύτερα η αλήθεια. Πήγα σαν
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Τώρα μπαίνω μέσα να παραφυλάξω σαν τι να κρύβει στη βαριά της την καρδιά. Γιατί καλά το λες, πως η βουβή σιωπή μπορεί να κρύβει το χειρότερο κακό. ΧΟΡΟΣ Μα να που φτάνει ο βασιλιάς ο ίδιος και απόδειξη κρατάει στην αγκαλιά, το ίδιο κρίμα το δικό του. Σ' αυτόν πρέπει να το πω κι όχι σε άλλον. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Αχ! Κρίματα ασυλλόγιστου μυαλού και ξεροκεφαλιά που οδήγησες στο θάνατο, βλέπετε τους σκοτωμένους και τους φονιάδες απ' το ίδιο αίμα; Ανάθεμα την κακοκεφαλιά μου πέθανες παιδί μου πάνω στον ανθό σου, έφυγες και πας χαμένος από δικό μου φταίξιμο, όχι δικό σου. ΧΟΡΟΣ Αλίμονο, πόσο αργά είδες το δίκιο! ΚΡΕΟΝΤΑΣ Στερνή μου γνώση! Όχι, δε μπορεί, κάποιος θεός με χτύπησε αλύπητα, σκότισε το μυαλό μου, έδιωξε απ' την ψυχή μου τη χαρά, με πέταξε σε μαύρους δρόμους. Αχ! Πόνοι αβάσταχτοι!
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Δε φτάνει αφέντη, η συμφορά σου, αυτή που κρατάς στα χέρια. Έχεις να δεις, χειρότερες ακόμα μεσ' στο σπίτι. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Είναι κακό χειρότερο απ' αυτό; ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Πέθανε η μάνα τούτου του παιδιού, η γυναίκα σου, αυτοκτόνησε η δύστυχη. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Λιμάνι του Άδη σκοτεινό, πως με ξεκάνεις; Γιατί μ' αποτελειώνεις, άνθρωπε. Τι μουρμουρίζεις; Τον σκοτωμένο, τι με χτυπάς απανωτά; Τι είπες παιδί, τι μου είπες πάλι για φονικό; Για ποια γυναίκα μου μιλάς; ΧΟΡΟΣ Μονάχος θα το δεις, δε μένει κρυφό. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Δύο συμφορές απανωτές, ο κακομοίρης! Πως θα τριτώσει το κακό, ποιος ξέρει τι με περιμένει. Ακόμα καίει στα χέρια το παιδί κι άλλο νεκρό αντικρύζω. Καημένη μάνα, άμοιρο παιδί! ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Με κοφτερό μαχαίρι μπρος απ' το βωμό, έσβησ' ο κόσμος γύρω από τα μάτια της. Έκλαψε τα παιδιά της. Το Μεγαρέα, που πήγε δοξασμένος, κι ύστερα τούτον, και έλεγε για τον παιδοκτόνο, φριχτές κατάρες. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Αχ! Αχ! Ο φόβος με παγώνει. Γιατί κάποιος δεν τρυπάει και μένα με δίκοπο σπαθί; Άθλιος, ο πανάθλιος εγώ, εγώ, κυλίστηκα σε μαύρο βούρκο. ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Ένοχο για των δυο παιδιών της το χαμό σε καταριόταν την ώρα που χανόταν. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Για πες μου, με ποιο τρόπο έδωσε τέλος; ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ Με σπαραγμό σαν άκουσε το θάνατο του γιού, τρύπησ' η ίδια το συκώτι της. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Κανένας άλλος, μόνο εγώ θα φορτωθώ το κρίμα αυτό. Γιατί εγώ σε σκότωσα εγώ, αλήθεια. Πάρτε με δούλοι, γρήγορα, διώξτε με από δω, σύρτε με μακριά… Τώρα εγώ πια τίποτα δεν είμαι. ΧΟΡΟΣ Λύτρωση θες. Μα ο τωρινός ο πόνος είν' αλαφρότερος απ' άλλους που θα 'ρθούν. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Ας έρθει, να 'ρθει. Είναι για μένα πιο καλός ο θάνατος, να βάλει τέλος στη στερνή μου μέρα, ας έρθει, ας φανεί, ποτέ στα μάτια μου μην ξαναδώ το φως. ΧΟΡΟΣ Κι αυτό θα γίνει. Για τούτο λοιπόν ας νοιαστούμε εμείς. Τ' άλλα θα τα φροντίσουν αυτοί που πρέπει. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Μα εγώ μιλάω, για κείνο που παρακαλώ να μου συμβεί. ΧΟΡΟΣ Να μην παρακαλάς για τίποτα. Γιατί κανείς θνητός δε θα γλιτώσει απ' το γραφτό του. ΚΡΕΟΝΤΑΣ Πάρτε με, διώξτε με τον άχρηστο από δω, που δίχως να θέλω σε σκότωσα παιδί μου, κι αυτήν εδώ. Δεν ξέρω ποιον να πρωτοκοιτάξω, που να κρατηθώ το κάθε τι γλιστράει μεσ' απ' τα χέρια μου και τριγυρίζει ένας δυνατός πόνος στο κεφάλι μου. ΧΟΡΟΣ Την ευτυχία την κρατάει η φρονιμάδα, ποτέ δεν πρέπει ν' ασεβούμε στους θεούς. Του φαντασμένου η ξιπασιά πληρώνεται ακριβά, μέχρι να βάλει στα γεράματα μυαλό.
• ΚΟΥΖΙΝΑ • ΝΤΟΥΛΑΠΑ • ΕΠΙΠΛΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ
Ρατσισμoσ ειναι το βλεμμα στο λεωφορειο Αφορμή για αυτό το άρθρο υπήρξε ένα σύνθημα που διάβασα πρόσφατα σε ένα τοίχο. «Ρατσισμός είναι το βλέμμα στο λεωφορείο»
• ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Ως Πλαστικός και Επανορθωτικός Χειρουργός έρχομαι καθημερινά σε επαφή με
• ΣΙΔΗΡΙΚΑ - ΕΡΓΑΛΕΙΑ
ανθρώπους που θέλουν να βελτιώσουν ή να αλλάξουν κάποια χαρακτηριστικά στο πρόσωπο και το σώμα τους. Πολύ συχνά γίνομαι κοινωνός εμπειριών που σχετίζονται με τραυματικές εμπειρίες των ασθενών μου για την ψυχολογική και κοινωνική κακοποίηση που βιώνουν ή βίωσαν, κυρίως στα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια, για τα αυτιά τους που ήταν πεταχτά, για τη μύτη που ήταν γαμψή ή μεγάλη, για το υπερβολικό τους βάρος, για το στήθος που ήταν μεγάλο ή ανύπαρκτο και ο κατάλογος είναι ατέλειωτος. Χαρακτηρισμοί και παρατσούκλια, σχόλια «πειρακτικά», χλευαστικά και ειρωνικά, που τους συνόδεψαν σε όλη τους τη ζωή και καθόρισαν την αυτοεικόνα τους. Η ειδικότητα και η εμπειρία μου, μου επιτρέπουν να μπορώ να βελτιώσω την εικόνα τους. Να κάνω τα χαρακτηριστικά που επιθυμούν καλαίσθητα και αρμονικά με το υπόλοιπο πρόσωπο ή σώμα τους και επιτέλους να τους χαρίσω την εικόνα που θα τους βοηθήσει να αποδεχτούν και να αγαπήσουν ξανά τον εαυτό τους. Όμως δεν μπορώ να τους επιστρέψω τις στιγμές που στέρησαν οι ίδιοι από τον εαυτό τους. Τα καλοκαιρινά μπάνια που δεν πήγαν, τις εξόδους που αρνήθηκαν, τους ανθρώπους που δεν γνώρισαν από το φόβο της απόρριψης και του σχολιασμού. Κάθε ένας μας είναι υπέροχος και μοναδικός. Με ατέλειες και γοητευτικά στοιχεία. Κάθε αλλαγή που κάνουμε, εξωτερική και εσωτερική θα πρέπει να έχει αφετηρία την αγάπη προς τον εαυτό μας και την προσωπική μας ανάγκη για ανάπτυξη και αυτοβελτίωση. Προτρέπω τους ασθενείς μου να βιώνουν κάθε αισθητικό χειρουργείο που κάνουν ως ένα δώρο που κάνουν στον εαυτό τους, από και προς αυτούς. Κάθε αλλαγή είναι ένα ταξίδι, προς ένα νέο εαυτό που θα πρέπει να το κάνουμε με χαρά και ενθουσιασμό. Δεν πρέπει να αφήνουμε καμία αρνητική εμπειρία να το μετατρέπει σε αγχωτικό αγώνα δρόμου, με μοναδικό κίνητρο την αποδοχή των άλλων. Εκείνοι που αξίζουν να μείνουν δίπλα μας μας αγαπάν και μας δέχονται με όλες μας τις ατέλειες, και είναι εκείνοι που χαίρονται διπλά για κάθε προσπάθεια και θετική αλλαγή που βλέπουν πάνω μας. Τα εξωτερικά ψεγάδια στο πρόσωπο και το σώμα είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν με τη βοήθεια της ιατρικής και της επιστήμης. Οι εσωτερικές πληγές στην ψυχή είναι αθέατες από τα μάτια των πολλών, αλλά τόσο δύσκολο να επουλωθούν. Ας το έχουμε αυτό στο μυαλό την επόμενη φορά που το βλέμμα μας θα πέσει σε κάποιον έξω από τα πρότυπα της «ομορφιάς» που έχουμε συνηθίσει ή που θα χρησιμοποιήσουμε ένα «χαριτωμένο» σχολιασμό για κάποιο χαρακτηριστικό του ανθρώπου που έχουμε απέναντι μας. Είμαστε όλοι μοναδικοί και χάρη στις ατέλειες και τα ψεγάδια μας, όπως «τέλειοι», στα μάτια εκείνων που μας αγαπούν.
Πρωτοπαπαδάκη 72, Γαλάτσι Τηλ.: 210 2910212 • Fax: 210 2223073 Email: info@ftiaxtoms.gr Fb: www.facebook.com/ftiaxtoms Web: www.fiaxtomonosou.gr
Νεκτάριος Α. Ντουντουλάκης Επιστημονικός Υπεύθυνος Ιατρικού Προγράμματος “eυμορφία” Σαρανταπόρου 1 & Πατησίων 335 Τηλ./Fax: 210 22 35410 - 69 4439 1229 www.dudulakis.com
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΑΣΤΡΟΣΚΟΠΗΣΗ Η
• ΝΕΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
γαστροσκόπηση είναι μια εξέταση που μας επιτρέπει να εξε-
λαιμό σας με ένα τοπικό αναισθητικό (ξυλοκαίνη). Αμέσως μετά,
τάσουμε τον οισοφάγο, το στομάχι και τον δωδεκαδάκτυλο.
μέσα από ένα σωληνάκι που έχει τοποθετηθεί σε φλέβα του χεριού
Ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει έναν λεπτό εύκαμπτο όργανο που
σας (φλεβοκαθετήρας) θα σας χορηγηθεί ένα ηρεμιστικό φάρμακο
ονομάζεται γαστροσκόπιο, προκειμένου να μεταφέρει την εικόνα
που θα σας χαλαρώσει (μέθη), και η εξέταση θα γίνει έτσι πολύ
του εσωτερικού των οργάνων αυτών σε μια οθόνη. Η γαστροσκό-
καλά ανεκτή δίχως να ενοχληθείτε. Ο γιατρός θα περάσει το γα-
πηση ονομάζεται επίσης και ενδοσκόπηση ανώτερου πεπτικού ή οι-
στροσκόπιο από το στόμα στον φάρυγγα, τον οισοφάγο, το στο-
σοφαγογαστροσκόπηση.
μάχι και τέλος στον δωδεκαδάκτυλο. Κατά την είσοδο αλλά κυρίως
Η εξέταση αυτή γίνεται για να εκτιμήσει ο γιατρός σας καλύτερα
κατά την απόσυρση του οργάνου θα εξετάσει διεξοδικά κάθε τμήμα
κάποια συμπτώματα όπως π.χ. οι καούρες, οι ξινίλες, η δυσκολία
και εάν χρειάζεται θα πάρει βιοψίες για πιο εξειδικευμένο έλεγχο.
στην κατάποση, τα ρεψίματα, ο πόνος στο επιγάστριο, οι έμετοι ,
Σε όλη τη διάρκεια της εξέτασης που συνήθως κυμαίνεται από 5-10
η ναυτία, η δυσκολία να χωνέψει κανείς εύκολα το φαγητό, η αναι-
λεπτά, με ένα ειδικό μηχάνημα θα καταγράφονται οι παλμοί της
μία κ.α
καρδιάς σας και η οξυγόνωση του αίματος.
Με την βοήθεια λαβίδων βιοψίας μπορεί ακόμη ο γιατρός σας να πάρει από κάποια βλάβη δείγματα (βιοψίες), με σκοπό να εξετα-
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη φοβάστε ότι η αναπνοή σας θα «κλείσει» κατά την
σθούν στο μικροσκόπιο από ειδικούς γιατρούς , τους παθολογοα-
εξέταση. Η γαστροσκόπηση δεν εμποδίζει την αναπνοή σας.
νατόμους. Με την βιοψία μπορεί επίσης να εντοπισθεί η παρουσία ενός μικροβίου, του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, που έχει ενο-
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ;
χοποιηθεί για την πρόκληση κάποιων παθήσεων όπως π.χ. το έλκος
Θα παραμείνετε για κάποιο μικρό διάστημα στο χώρο της ανάνη-
ή οι γαστρίτιδες.
ψης μέχρι να περάσει η επήρεια της μέθης. Πολύ σπάνια να αι-
Με την βοήθεια της γαστροσκόπησης μπορούμε επίσης να θερα-
σθανθείτε κάποια ενοχλήματα όπως, ένα «φούσκωμα» στην κοιλιά,
πεύσουμε κάποιες καταστάσεις όπως να σταματήσουμε μια αιμορ-
που οφείλεται στον αέρα που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια
ραγία (γαστρορραγία), να αφαιρέσουμε ένα αντικείμενο που από
της εξέτασης ή κάποια ενόχληση στον λαιμό. Αυτά όμως γρήγορα
ακούσια κατάποση βρέθηκε μέσα στο στομάχι (οδοντοστοιχία, κέρ-
θα φύγουν. Θα μπορέσετε να φάτε μετά την αναχώρηση σας εκτός
ματα κ.α.), να αφαιρέσουμε ένα πολύποδα.
εάν ο γιατρός σας δώσει άλλες οδηγίες.
• Μαγνητικός Τομογράφος • Αξονικός Τομογράφος • Ψηφιακή Μαστογραφία • Ψηφιακό Ακτινολογικό • Ψηφιακές ΠανοραμικέςΚεφαλομετρικές • Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας • Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων • Υπέρηχοι Μυοσκελετικού (Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων) • Υπέρηχοι (triplex) Καρδιάς • Μικροβιολογικό • Αιματολογικό • Ανοσολογικό • Βιοχημικό
Τέλος με την βοήθεια μιας γαστροκόπησης μπορούμε ακόμη να πραγματοποιήσουμε πιο πολύπλοκες ενέργειες (προωθημένη ενδο-
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν πρέπει να οδηγήσετε για αρκετές ώρες μετά την
σκόπηση), όπως να αποκαταστήσουμε μια στένωση π.χ. στον οισο-
εξέταση.
• Ορμονολογικό • Rast Test
μορφή πλέγματος, να καυτηριάσουμε έναν οισοφάγο Barrett με
Να φροντίσετε ώστε να συνοδεύεστε από κάποιο οικείο σας πρό-
• Νεοπλασματικοί Δείκτες
την τεχνική HALO, να τοποθετήσουμε μια γαστροστομία κ.λ.π.
σωπο. Θα φροντίσει να σας μεταφέρει οδηγίες του γιατρού που πι-
φάγο με την τοποθέτηση ενός μεταλλικού σωλήνα (stend) με την
θανόν η μέθη σας αποτρέπει να παρακολουθήσετε, θα φροντίσει ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΟΣΚΟΠΗΣΗΣ;
για τυχόν διαδικαστικά ζητήματα και τέλος θα φροντίσει για την
Εάν πρόκειται να υποβληθείτε σε γαστροσκόπηση θα πρέπει να
ασφαλή επιστροφή σας.
• Test PAP • Προγεννητικός Έλεγχος • Διερεύνηση Αρτηριακής Πίεσης
είστε νηστικός 6-7 ώρες πριν, και να μην έχετε πιεί υγρά τις τελευταίες τουλάχιστον δύο ώρες. Υπάρχουν ενδεχομένως λόγοι που ο
Σημαντική υπενθύμιση: Τα παραπάνω είναι γενικές πληροφορίες
γιατρός σας μπορεί να σας δώσει διαφορετική οδηγία. Για το λόγο
και οδηγίες. Δεν αντικαθιστούν τις πιο λεπτομερείς πληροφορίες
αυτό πάντα ρωτάτε να σας προσδιορίσουν με ακρίβεια τα χρονικά
και οδηγίες που θα δώσει ο δικός σας γιατρός.
περιθώρια. Μη παραλείπετε να ενημερώνετε πάντα τον γιατρό σας, όσο γίνεται ενωρίτερα για τυχόν παθήσεις αλλά και για τα φάρμακα που παίρνετε καθώς και για τυχόν αλλεργικές αντιδράσεις που είχατε στο παρελθόν. Ζητείστε να μάθετε ποια φάρμακα πρέπει να διακοπούν πριν την εξέταση και πότε. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΓΑΣΤΡΟΣΚΟΠΗΣΗ; Αφού σας εξηγηθεί η διαδικασία, θα σας ζητηθεί να ξαπλώσετε αναπαυτικά στο αριστερό σας πλάι. Η νοσηλεύτρια θα ψεκάσει το
Επιμέλεια κειμένου Ηλίας Γρίβας Γαστρενετρολόγος Επιστημονικός Υπεύθυνος Γαστρεντερολογικού Τμήματος.
Πατησίων 237, Πλ. Κολιάτσου, Αθήνα Tηλ.: 210 8640918 210 8640988 fax: 210 8665155 www. kosmoiatriki.com e-mail: info@kosmoiatriki.com
. . . ς ε σ ω ν ά γ ρ ο ι Δ που Ποτέ δε ; ή μ γ ι τ σ η ε σ α τ Μήπως έφ
«Σα χαρτοπόλεμος να έρθεις. Εκεί που λέω πως καθάρισα, να βρίσκω σε κάθε μου γωνιά το ποίημά σου», γράφει η Αγγελίνα Ρωμανού. Κι εμείς, κλείνουμε στους στίχους της το μάτι με νάζι και όχι απαραιτήτως πονηριά. Οι Απόκριες, βλέπετε, για ορισμένους, κρύβουν μέσα τους κάτι νοσταλγικό, κάτι σχεδόν φελινικό, δεν έχουν να κάνουν μόνο με γκροτέσκα χάχανα και σεξουαλικά υπονοούμενα. Απόκριες ίσον κρεατοφαγία, λαγνεία, τρελό καρναβάλι, μέθη και ζάλη, σωστά; Περίπου. Γιατί οι Απόκριες, όπως και κάθε τι σε αυτή τη ζωή, μπορεί να είναι μια ευκαιρία για κάτι που δεν έχεις καν φανταστεί: έναν καινούργιο έρωτα, μια στιγμή που είχες να ζήσει χρόνια με την φίλη σου, η πρώτη μέρα της επόμενης ζωής σου. Η Πατησίων Ζει μοιράζεται μαζί σου 3 +1 concepts που μπορείς να δοκιμάσεις φέτος και να καλέσεις, επιτέλους, εσύ τους φίλους και τις φίλες σου να ακολουθήσουν. Ποιος ξέρει; Μπορεί αυτοί που τολμούν να μασκαρεύονται και να τσαλακώνονται, να είναι τελικά αυτοί που «μάσκα δεν έχουν να γυρνούν, στο καρναβάλι ετούτο». Αυτοί που αξίζουν να βρίσκονται στο πλευρό σου, δηλαδή! Της Γεωργίας Δρακάκη
«Χαμένα Όνειρα ή Απωθημένα» Ένα πάρτυ-reunion
Τόπος Διεξαγωγής: το σπίτι σου (ω, ελάτε τώρα, μια χαρά χωράτε) Μουσική για Χορό:
Αυτή που άκουγες όταν πήγαινες σχολείο και λίγο μετά. Αναλόγως με το αν μεγάλωσες στα 70’s, στα 80’s ή στα 90’s το πάρτυ αλλάζει χρώμα και διάθεση.
Εκτέλεση: Καλείς παλιούς συμμαθητές και παλιούς συμφοιτητές, οι οποίοι κάνουν πολύ ωραίο mix με ανθρώπους που γνώρισες τα επόμενα χρόνια της ζωής σου: συνεργάτες, γκόμενοι, φίλοι φίλων. Δίνεις γραμμή στους καλεσμένους να ντυθούν αυτό ακριβώς που απαντούσαν όταν τους ρωτούσαν γονείς και δάσκαλοι: «τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» Φυσικά, το ίδιο κάνεις κι εσύ. Αλήθεια, πού στο καλό θα βρεις στολή αστροναύτισσας; Θα βάλεις φαντασία και θα συνεργαστείς με το μικρό παιδί που ήσουν κάποτε και έχεις τώρα καταχωνιάσει μέσα σου. Διακοσμείς το σπίτι με ό, τι αφίσα ξεθάψεις από το πατάρι, όλο και κάποιος Μικ Τζάγκερ, έστω Τζάστιν Τίμπερλεικ, σου έχει ξεμείνει. Μπορείς να σκορπίσεις στο χώρο τις κούκλες σου, τα λούτρινα που ξέμεναν στο κρεβάτι και πάνω στα καλοριφέρ ακόμα και τα χρόνια των πρώτων σου φιλιών στο στόμα, ή και κάποια από τα αγαπημένα ρούχα της εφηβείας σου που επέλεξες να μη χαρίσεις ποτέ πουθενά. Το σπίτι σου, μετά τα πρώτα ντριν! θα πλημμυρίσει μπαλαρίνες, πιλότους, πυροσβέστες, ζαχαροπλάστες, ροκ σταρ και ίσως δικηγόρους και γιατρούς. Ποιοι από τους καλεσμένους σου είναι ντυμένοι το πραγματικό τους επάγγελμα; Ποιοι πέτυχαν το ανόητο αυτό όνειρο που είχαν μικροί και πώς αισθάνονται τώρα πια; Θα γίνουν ωραίες συζητήσεις, και θα πέσει και γέλιο, εκτός από συγκίνηση. Άσε που μπορεί να σας έρθει να παίξετε και μπουκάλα, όπως τότε…
Τι θα φάτε & θα πιείτε: Καθένας θα φέρει ρεφενέ πίτες, κεφτεδάκια και άλλες σπεσιαλιτέ της μαμάς, της θείας ή της γιαγιάς. Σαν αυτά που μας έφτιαχναν όταν κάναμε τα παιδικά κι εφηβικά αποκριάτικα πάρτυ μας, τότε που θέλαμε να τους διώξουμε από το σπίτι. Μήπως, σε αυτό το πάρτυ, να τους βάλουμε στο παιχνίδι; Τώρα, έχουμε γίνει -ή κοντεύουμε- κι εμείς γονείς! Όσο για τα ποτά, το αφήνουμε πάνω σου πλην προτείνουμε… το πιασάρικο cocktail Νοσταλγία ή «Blue Moon», που ετοιμάζεις πανεύκολα, χτυπώντας στο σέικερ τα υλικά. (για ένα ποτήρι: 1/4 κούπας βότκα, 1/4 κούπας Blue Curacao, 2 κουταλιές σιρόπι Βανίλια, 1 κουταλιά χυμό πορτοκαλιού, 1 κουταλιά Cointreau, 1 φέτα λεμονιού για το γαρνίρισμα)
«Βαριά κουλτούρα έχω απόψε» Ένα πάρτυ για nerds και ντροπαλούς Τόπος Διεξαγωγής: το σπίτι σου ντε, μην επαναλαμβανόμαστε Μουσική για Χορό:: Εχμ, χορό; Τι χορό; Εκτέλεση:
Η αποψινή είναι μια βραδιά για λίγους και καλούς. Προσκαλείς τους καλύτερους φίλους σου, τους ανθρώπους με τους οποίους αισθάνεσαι όσο άνετα και με τον εαυτό σου -και περισσότερο- και στήνετε βραδιά λογοτεχνίας ή σινεμά ή κι από τα δύο. Εξηγούμαστε: Ντύνεστε εμπνευσμένοι από το αγαπημένο του βιβλίο ή ταινία ο καθένας, βλέπε Madame Bovary, Ζορμπάς, Amelie, Κάπτεν Χουκ, Ιουλιέτα, Όλιβερ Τουίστ. Προσπαθήστε να αποφύγετε τα βαρετά και χιλιοπαιγμένα Superman, Spiderman, Catwoman, Zorro, V for Vendetta, εκτός κι αν γουστάρετε με τρέλα, οπότε εμάς δεν μας πέφτει λόγος. Διακοσμείς κατά βούληση. Μπορείς να ανάψεις κεράκια, να βάλεις λουλούδια στα βάζα, να φτιάξεις ένα σκηνικό ταινίας με ό, τι σου βρίσκεται πρόχειρο, αναλόγως με το τι σε εμπνέει. Ρίξε τις μαξιλάρες στο πάτωμα, αξιοποίησε ως διακοσμητικά τις καλές σου γόβες/γραβάτες/και τα δύο, βγάλε τα κατσαρολικά από την κουζίνα και κουβάλα τα στο σαλόνι. Δώσε, εν ολίγοις, πόνο! Μόλις καταφθάσουν οι φίλοι, αρχίζετε μαραθώνιο ταινιών που μπορεί να σπάσει με παντομίμα, με trivia για το backstage της ταινίας ή ακόμα και με απαγγελίες τύπου Βυζαντινοτέτοιου αποσπασμάτων από διάσημα λογοτεχνικά έργα, για να δούμε ποιος είναι ο πιο διαβασμένος τελικά. Η φάση βγαίνει ακόμα και μέσω youtube, αν και τα dvd έχουν άλλη χάρη.
Τι θα φάτε & θα πιείτε: Περιδρομιάζετε λιχουδιές της αρεσκείας σας, χωρίς τύψεις. Μια νύχτα είναι αυτή! Μπείτε στην κουζίνα μαζί με την παρέα για τα κυρίως, έχοντας έτοιμα από πριν έξυπνα και νόστιμα σνακ, τύπου τυλίγω, ας πούμε, μέσα σε φέτες μορταδέλας ή σαλαμιού στικς από καρότο, σέλερι, αγγούρι. Παράλληλα, πίνετε κρασιά και μπίρες, ενώ μετά από μερικές ταινίες-που, εννοείται, κόβετε στη μέση ή βλέπετε σημεία τους με το fast forward- βγαίνετε ντυμένοι και ακουσμένοι όπως είστε στο κοντινότερο μπαρ και παρασύρετε στο πέρασμά σας όλο το μαγαζί! Αν οι μεταμφιέσεις σας έχουν γίνει με μεράκι και στιλ, θα δεχτείτε και κεράσματα. «Ένα σφηνάκι τεκίλα στην Κυρία με τις Καμέλιες, παρακαλώ»
«Με δίχως χάρτη και πυξίδα» Ένα πάρτυ για τους ταξιδιώτες Τόπος Διεξαγωγής: Το μπαράκι που συχνάζεις ή κάποιο μαγαζί ανοιχτό σε ιδέες και συνεργασίες.
Μουσική για Χορό: Ethnic, Latin, Reggae, Disco, Λαϊκά (τα πάντα όλα και τουρλού) Εκτέλεση: Κανονίζεις με φίλους εντός κι εκτός facebook, γνωστούς, συναδέλφους, πρώην, νυν κι επόμενους μια μεγάλη φιέστα. Η ιδέα είναι να ντυθείτε έναν αγαπημένο σας προορισμό ή κάτι που σας τον θυμίζει: Βαρκελώνη, Σεϋχέλλες, Μύκονος, Πύργος του Άιφελ, χορεύτρια φλαμένκο, πίτσα, γκέισα, Νέα Υόρκη και πάει λέγοντας. Όλος ο κόσμος σε ένα πάρτυ! Σε συνεννόηση με το μαγαζί, καθένας θα πληρώσει μια μίνιμουμ είσοδο, με βάση την οποία θα δικαιούται ένα ή παραπάνω ποτά. Κάποιος από εσάς ή κάποιοι, μπορούν να αναλάβουν το κομμάτι των decks. Ετοιμάσου, ως host ή hostess, να συστήνεις τους καλεσμένους σου μεταξύ τους, να ξεκινάς τις χορευτικές φιγούρες και να είσαι ντυμένος κάτι εντυπωσιακό. Δεν ξεμπερδεύεις με άσπρο-μπλε τύπου ναυτάκι, βάλε το μυαλό σου να δουλέψει! Θα βγουν και, φευ, θα ανεβούν στη συνέχεια φωτογραφίες με το τσουβάλι, δεν καταλαβαίνεις; Επίσης, θα γνωρίσεις καινούργιο κόσμο αν έχει πέσει το σωστό σύρμα με τη βοήθεια και των social media, ας πούμε-, θα φλερτάρεις, θα χαλαρώσεις… Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι θα ανταλλάξετε μεταξύ σας ιδέες για επόμενα ταξίδια, θα ανακαλύψετε ότι εκείνο το καλοκαίρι είχανε πάει κι άλλοι στα Μάταλα τελικά, θα απομυθοποιήσετε (not) τις ιταλικές μακαρονάδες κι άλλα τέτοια όμορφα. Καλοκαίρι πλησιάζει, μην ξεχνιόμαστε.
Τι θα φάτε & θα πιείτε:
Εάν συνεννοηθείς με το μαγαζί κατάλληλα, μπορείτε να στήσετε έναν μικρό αυτοσχέδιο μπουφέ με τα απαραίτητα που θα βοηθήσουν το αλκοόλ να γλιστρά καλύτερα: τοστάκια, τυροπιτάκια και λοιπά υποκοριστικά. Εάν το μαγαζί έχει φαγητό, μπορείς να κανονίσεις κάτι για τους καλεσμένους, αυξάνοντας λίγο την τιμή της εισόδου. Ρύθμισε το θέμα των σφηνακίων, πρότεινε στο μαγαζί τη σούπερ λύση που ακούει στο όνομα: σφηνάκια σανγκρία. Κατεβαίνουν σα νερό, δε βαράνε κατακούτελα και είναι οικονομικότατα!
για αληθινά τρελούς κι ερωτευμένους: Πάρε την αγάπη σου από το χέρι, αφού πρώτα θα έχετε φορέσει ό, τι σας έρθει: Μάσκες, περούκες, ο ένας τα ρούχα του άλλου (το έχει κάνει φιλικό μου φεγγαροκρουσμένο ζευγάρι, αλλά και η Πάολα σε γνωστό της videoclip, μη μασάς), παράξενα γυαλιά και καπέλα και παπούτσια… Ξεκινήστε ένα αυτοσχέδιο tour της γειτονιάς σας ή, ακόμα καλύτερα, του κέντρου της Αθήνας. Μπορείτε να έχετε ακουστικά με playlist από κοινού φροντισμένη. Χορέψτε στο δρόμο. Κάντε bar hopping, αναλόγως με το budget σας φυσικά, δηλαδή μπείτε από ποτάδικο σε ποτάδικο για πολύ ή για λίγο και πιείτε από μπίρες και σφηνάκια, μέχρι Γιάννη στον πάγο! Στο ενδιάμεσο, για να κρατηθείτε καλά, τσιμπολογήστε καλαμπόκια από τους πλανόδιους, κάστανα που είναι και χειμώνας, hot dogs από τα σχετικά μαγαζιά, καλαμάκια, ψωμάκια, σαχλαμαρίτσες. Κάντε πλάκα σε φίλους σας που πίνουν σοβαροί το ποτό τους κάπου και δε σας καλέσανε, χτυπήστε το κουδούνι του σπαστικού γείτονα που δε σας λέει ποτέ καλησπέρα, δώστε μεζέ και χάδια στα λατρεμένα αδεσποτάκια. Φιληθείτε σα να μην υπάρχει αύριο μπροστά σε όλον τον κόσμο, μοιράστε χαμόγελα. «Το πάρτυ είναι για δύο, για σας τους δυο!»
43
ΕΥΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ
χρόνια σταθερά στο χώρο της αισθητικής & της βοτανολογίας
ορφιά Η οµ ναι δεν εί ς! ύχη τ α θέµ
Ειδική τιµή Μαρτίου για εσάς!
Λέμε ΟΧΙ στα κλισέ, είναι πια πολύ passé… …να ντύνεσαι, φίλε αρσενικέ, γυναίκα-θρίλερ με κόκκινο κραγιόν, ξανθιά-πλαστική-πολύ θα’ θελε Marilyn Monroe περούκα, αχαρακτήριστα ρούχα και τακούνια αμφιλεγόμενα. Καμία γυναίκα από αυτές που προφανώς θες να μιμηθείς δε ντύνεται έτσι, αν θες να μοιάζεις με γυναίκα μέσα από το ανδρικό σου κορμί πάρε παράδειγμα από τις τρανς κοπέλες, με το προσεγμένο μακιγιάζ και τα καλόγουστα ρούχα. Όχι, οι τρανς δεν κάνουν μόνο πιάτσα, ανεγκέφαλε. ….να βρίσκεις ευκαιρία, φίλη μου καλή, να τα πετάξεις όλα έξω, παρά το γεγονός ότι σχολιάζεις αρνητικά εμένα που το κάνω και σε άλλες περιστάσεις της χρονιάς, χωρίς, δηλαδή, να είναι Απόκριες. Ζήτω στα γυμνά μπούτια και την απελευθέρωση του δέρματός μας, αλλά όχι απαραιτήτως με τη δικαιολογία της -ούτως ή άλλως κιτς- λογικής της «σέξι νοσοκόμας» ή της «σεξοβόμβας χήρας». …να σερβίρεις στο πάρτυ σου αυτές τις υπερβουτυρωμένες μπόμπες-τοστάκια με ζαμπόν και τυρί. Τόσες φρέσκιες και όμορφες ιδέες για τσιμπολογήματα, στις οποίες έχουμε μεγάλη πρόσβαση όλοι μας, είναι κρίμα να πάνε χαμένες. Προτείνω να φτιάξεις, αντί για τη βαρετή «μπόμπα» να ψήσεις φέτες του τοστ, να τις κόψεις σε μικρά τετράγωνα και να φτιάξεις τρελά καναπεδάκια με φρέσκα υλικά της αρεσκείας σου. Παίξε με κρεμώδη τυριά, με φρέσκο κρεμμυδάκι, πιπεριές, ελιές, αλλαντικά! …να κράζεις τις Αποκριές και το Καρναβάλι, την ίδια ώρα που -μπορεί και να- γουστάρεις με Halloween καταστάσεις, ας πούμε (γελώ). Για τον Θ/θεό, φτάνει η γκρίνια με τον Άγιο Βαλεντίνο, τα Χριστούγεννα, τα κάθε λογής θεσμοθετημένα από τις κοινωνίες κέφια. Τίποτε δεν σε υποχρεώNO ARTY P νει να είσαι ένα με τη μάζα και υπερκαταναλωτής, μη μας ενοχλείς όμως με την γκρίνια σου εμάς που αγαπάμε τα πάρτυ και τις ευκαιρίες να μαζευτούμε, να ντυθούμε, να ανταλλάξουμε εκπλήξεις. Ξέρεις, είναι που δεν παίρνουμε τους εαυτούς μας και τόσο στα σοβαρά…
Η Λάμψη των Διαμαντιών στο Δέρμα σας μόνο με 40 €
Μια από τις πλέον σύγχρονες και κορυφαίες µη επεµβατικές και ανώδυνες θεραπείες, µε ορατά & άµεσα αποτελέσµατα. Αντιµετωπίζει: • Aφυδάτωση • Aκµή • Oυλές • Πανάδες - Δυσχρωµίες Χαρίζει λάµψη και νεανικότητα στην επιδερµίδα. Αποκαθιστά σηµάδια γήρανσης - χαλάρωσης - λεπτές ρυτίδες. Η θεραπεία κινητοποιεί τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την ανάπλαση της επιδερµίδας (ινοβλάστες), προκειµένου να παράγουν κολλαγόνο και ελαστίνη.
% 0 2 -σε καλλυντικά
Eνδείκνυται για όλες τις ηλικίες.
Y OG L O C C OSME
Πατησίων 56 (πλησίον ΗΣΑΠ Βικτώρια) Τηλ: 210 8226796, 210 8220993 email: info@aggelaki.gr Site: www.aggelaki.gr
Τα ζωδια καρναβαλιζονται ! Από την Χριστίνα Ρουντζούνη.
Θεαματικές στολές, σερπαντίνες και άπειρος χαρτοπόλεμος μυρίζει... Τι στολή ταιριάζει σε κάθε ζώδιο με λίγη δόση χιούμορ, ποιος ο ρόλος του στο πάρτυ και πως αλληλεπιδρά με τα υπόλοιπα ζώδια;
Κριος Ο Κριός ανοίγει την αποκριάτικη παρέλαση, φυσικά πάνω στο άρμα του. Θέλει κάτι που να αντιπροσωπεύσει την ηγετική και μαχητική προσωπικότητα του. Κάτι σε ράμπο, κομάντο, Λεωνίδας (thiiis iiis Spartaaa) και για τις γυναίκες αμαζόνα, Kill Bill, στρατιωτίνα ή Κλεοπάτρα (στην πιο νευρόσπαστη εκδοχή που έχει υπάρξει...!). Κατά τα άλλα στο πάρτυ είναι ο κλασσικός άγαρμπος που σπάει όλα τα ποτήρια, φωνάζει πιο δυνατά και από την μουσική και κάνει bulling στον γλυκούλη Καρκίνο...
Ζ υγ ο ς Όντας καλλιτεχνικός και φιλάρεσκος θέλει φινετσάτη και πολυτελή εμφάνιση. Θα προτιμήσει να ντυθεί κοσμικό πρόσωπο, μοντέλο, πολιτικός, Τζέιμς Μποντ. Πριγκίπισσα της νύχτας, των λουλουδιών, του πάγου, του δρόμου, του ότι να ΄ναι τέλος πάντων αρκεί να είναι πριγκίπισσα! Κάτι ταιριαστό μιας και είναι της δικαιοσύνης, θα ήταν δικαστής. Ακόμα θα του ταίριαζε αρχαίος θεός/θεά. Στο πάρτυ ανταγωνίζεται τον Λέων μέχρι τέλους, παράλληλα όμως τον γλύφει για να μπει στην φανταχτερή παρέα του!
Σκορπιος
Ταυρος Επειδή σκοπεύει να φάει πολύ, χρειάζεται ευρύχωρη στολή, η οποία όμως πρέπει να είναι
Στο Σκορπιό, αρέσει να μην αφήνει κανένα περιθώριο να φανεί ποιος κρύβεται πίσω από
γοητευτική και καλαίσθητη. Για αυτό θα προτιμήσει κάτι κινηματογραφικό όπως Χάμφρεϊ
την μάσκα. Η αμφίεση του, θέλει να αποπνέει μυστήριο και σεξουαλικότητα. Κόμης δρά-
Μπόγκαρτ («Καζαμπλάνκα») ή Νονός και αντίστοιχα Μέριλιν Μονρόε ή Ρίτα Χέιγουορθ.
κουλας, βαμπίρ, ντετέκτιβ, ζορό ακόμα και πόρνη. Σέξι διαβολίνα, σέξι γκέισα, σέξι γυ-
Καθώς αγαπάει την φύση όμως μπορεί να τον δεις και ντυμένο δέντρο, λουλούδι κλπ... Με
ναίκα-αράχνη, σέξι χήρα. Σέξι να ΄ναι και τα υπόλοιπα έρχονται. Κλασσική επιλογή επίσης
λίγο χιούμορ παραπάνω θα μπορούσε να ντυθεί και το αγαπημένο του φαγητό. Σταντα-
η γνωστή μάσκα «V for Vendetta». Στο πάρτυ καταφθάνει μόνος αλλά φεύγει με παρέα,
ράκι όλο το βράδυ το περνάει δίπλα στον μπουφέ τρώγοντας, κουτσομπολεύοντας τον
αφήνοντας τον Δίδυμο να τρώει την σκόνη του. Αν έχει ταίρι, αυτός είναι ο Καρκίνος που
Ιχθύ...
παρεμπιπτόντως τον έχει ντύσει με κελεμπία...
Διδυμος Του αρέσει να προσωποποιεί τρέχον γεγονότα και να τα διακωμωδεί! Με την διπλή του φύση λόγω ζωδίου, δημιουργεί κοστούμια με αντιθέσεις, όπως αντρόγυνο, νύχτα-μέρα, χειμώνας-καλοκαίρι. Αν είναι άντρας θα θέλει να ντυθεί γυναίκα με αρκετή δόση χιούμορ, μάγος (θα ξεσκονίσει ότι ταχυδακτυλουργικό ξέρει), καρικατούρα πολιτικού κλπ. Στο πάρτυ ανεβάζει συνεχώς selfies, φλερτάρει ασύστολα μαζεύοντας όσα τηλέφωνα
Τοξοτης Για τον Τοξότη οι απόκριες είναι η εποχή που θέλει να ξεφαντώσει με τρέλα! Δεν τον πολυνοιάζει τι θα ντυθεί, αρκεί να έχει μαζί του σφυρίχτρες, σερπαντίνες, χαρτοπόλεμο και σπρέι αφρού. Διαβολάκι, Τζακ Σπάροου, Ποκαχόντας, Ιντιάνα Τζόουνς, Αστερίξ, Λάρα Κροφτ και Ρομπέν των Δασών με τόξα και βέλη που τον αντιπροσωπεύει και όλας. Στο πάρτυ αναμφίβολα είναι ο Dj, φλερτάρει ασύστολα και τραβάει όλα τα βλέμματα αβίαστα σε αντίθεση με τον Λέων και τον Ζυγό που προσπαθούν όλο το βράδυ!
μπορεί και τσακώνεται με τον Κριό επειδή τον επισκιάζει με την αγριογκαρίδα του!
Καρκινος
Αιγοκερως Τον Αιγόκερω δεν τον πείθεις εύκολα να μεταμφιεστεί, καθώς δεν του αρέσουν και πολύ οι απόκριες. Αν πειστεί όμως, θα επιλέξει αμφίεση που διαθέτει κύρος και εξουσία, μιας
Παραδοσιακός, λάτρης της ιστορίας και του παρελθόντος ο Καρκίνος, δεν θα του
και αυτό επιδιώκει στην καθημερινότητα του. Αρχηγός του κράτους, Ρώσος πολυεκα-
ταίριαζε τίποτα καλύτερα από την πανοπλία του ιππότη, τη ρομαντική στολή της
τομμυριούχος ή άραβας μεγιστάνας, Πάπας, σώματα ασφαλείας και πάει λέγοντας. Τα
πριγκίπισσας (συγκεκριμένα ηρωίδα της Ντίσνεϊ με κακιά μητριά) ή ακόμα και ζητιά-
θηλυκά επιλέγουν συνήθως κάτι κρυφοσέξι όπως τσάρλεστον, ή “αφέντρα” αλλά και
νος μιας και είναι ευαισθητούλης. Από την άλλη λατρεύει τα μεταφυσικά οπότε
σαν δυναμικές γυναίκες τους ταιριάζει η στολή “άντρας”. Στο πάρτυ είναι ολιγομίλη-
μάγος και ξωτικό θα ήταν ακόμα μια καλή ιδέα. Στο πάρτυ, κάθεται ντροπαλά στον
τος, μοναχικός, δεν πίνει, σκέφτεται τις αυριανές του υποχρεώσεις, παρόλα αυτά όμως,
μπουφέ δίπλα στον Ταύρο, και αναγκαστικά για να περάσει η ώρα, τρώει και αυτός...
τραβάει όλα τα βλέμματα με την γοητεία του!
Υδροχοος
Λεων Στον Λέων αρέσει να φαίνεται και να τον θαυμάζουν, οπότε δεν χάνει ευκαιρία να ντυθεί βασιλιάς/βασίλισσα με στέμμα και σκήπτρο. Χρυσά, γκλίτερ και σβαρόφσκι γεμάτος, θα μπορούσε να ντυθεί επίσης drama queen, άραβας, μαχαραγιάς, Κάρμεν και δεν συμμαζεύεται! Στο πάρτυ φτάνει τελευταίος πάντα ώστε να κάνει είσοδο, ρίχνει άκυρο στον Δίδυμο που του κολλάει, αλλά έπειτα νευριάζει που βρίσκει καινούργιο “θύμα”.
Παρθενος
Ο Υδροχόος καθώς είναι ήδη εκκεντρικός στην καθημερινότητα, θα στύψει το μυαλό του να βρει την πιο πρωτότυπη, ανατρεπτική και εξτρίμ στολή. Από ζητιάνος μέχρι χίπις, εξωγήινος ή αστροναύτης, χάπι LSD, ψυχεδέλεια, τσίχλα πατημένη, Άβαταρ, ρομπότ και ότι άλλο τρελό μπορεί να σκεφτεί. Στο πάρτυ βοηθάει τον Τοξότη με το ντιτζεϊλίκι καθώς είναι ο guest host της βραδιάς, χορεύει, γελάει, πίνει. Στο τέλος φεύγει πρώτος... Έχει να πάει σε άλλα δύο πάρτυ το παιδί, είναι περιζήτητο!!
Ιχθυες
Ο Παρθένος σαν άνθρωπος, είναι ταγμένος στο να υπηρετεί και να βοηθάει τους αν-
Τις απόκριες ο Ιχθύς, βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον, Ότι φαντασιώνεται το
θρώπους γύρω του. Εάν δεν βάλει απλά ένα καουμπόικο καπέλο (δεν αγαπάει πολύ τις
πραγματώνεται! Ιδανικά, ντύνεται πλάσμα από το υπερπέραν όπως ξωτικό, νεράιδα,
απόκριες), η πιο classic επιλογή για αυτόν θα ήταν η στολή γιατρού, χειρούργου, νοσο-
φάντασμα, γοργόνα, μόρα... Θα του ταίριαζε και κάτι καλλιτεχνικό πχ. ζωγράφος, χο-
κόμας κλπ. Επίσης είναι ψυχάκιας με την καθαριότητα, οπότε τι καλύτερο από στολή
ρευτής και τέλος αν θελήσει να εξωτερικεύσει τον εθισμό του, θα ντυνόταν αλκοολικός!
υπηρέτη-καμαριέρας; Στο πάρτυ πάντως, είναι εκείνος που μαζεύει και σφουγγαρίζει τα
Στο πάρτυ πίνει, αναλύει τις φιλοσοφικές του απόψεις, ξαναπίνει, εκνευρίζεται με τον
ποτήρια που σπάει ο Κριός, και ο Λέων τον έχει για δουλάκι.
Κριό και τον Σκορπιό που τον αποκαλούν καταθλιπτικό, και αφού πιει μέχρι τελικής πτώσεως αιωρείται πάνω από την χώρα των θαυμάτων μαζί με την Αλίκη...
Το καράβι για την Κρήτη... περνάει από την Κάνιγγος!
30 ολόκληρα χρόνια η Κρήτη αναβιώνει στο κέντρο της Αθήνας. Σε μια δύσκολη εποχή και σε μια δύσκολη περιοχή, στη στοά της Κάνιγγος, το οινομαγειρείο Κρήτη είναι πάντα γεμάτο. Συζητάμε με την κα Κατερίνα Κατσούλη. Μας μιλάει για το γνωστό σε όλους ρακάδικο αλλά και για την τέχνη της μαγειρικής. Πείτε μας την ιστορία του μαγαζιού. Ήμασταν μετανάστες στην Γερμανία, εκεί γνωριστήκαμε και κάναμε οικογένεια, δυο παιδιά, την Πηνελόπη και την Γωγώ! Παλεύαμε την ζωή, όμως μέσα μας θέλαμε να γυρίσουμε πίσω στην πατρίδα μας. Ο πατέρας του άντρα μου, μας έδωσε την ευκαιρία μετά από κάποια χρόνια, βρήκε αυτό το μαγαζάκι όπου ήταν καφενείο. Τότε το μέγαρο από πάνω ήταν γεμάτο γραφεία δικηγόρων! Σιγά σιγά, λίγο με τον καφέ, λίγο με το ούζο, λίγο με την ρακή, ήρθαν μεζεδάκια, να μην κατεβαίνει ξεροσφύρι! Ανοίξαμε το Σεπτέμβρη του ‘88! Έμφυτα ήρθε και η αγάπη για τη μαγειρική. Υπάρχουν γενιές που μεγαλώνουν σε αυτό το μαγαζί. Τι τους κρατάει τόσα χρόνια εδώ; Στο μαγαζί έχουμε θαμώνες απ’ όταν ήταν φοιτητές και τώρα είναι καταξιωμένοι άνθρωποι, δικηγόροι, γιατροί κτλ. Τώρα, έρχονται και τα παιδιά τους... Με την κουζίνα ασχολείστε αποκλειστικά εσείς; Ναι μόνη μου μαγειρεύω... Εσύ κι εγώ για παράδειγμα, αν ανακατέψουμε την κουτάλα στο φαγητό, δεν θα βγάλουμε το ίδιο φαγητό... Και τώρα δεν είναι εποχές για πειραματισμούς! Πόσο Κρήτη περιέχουν τα πιάτα; Τα πειράζετε; Τα πιάτα μας έχουν πολύ Κρήτη... Αποκλειστικά...! Σίγουρα υπάρχουν και πιάτα ημέρας ώστε να δίνουμε περισσότερες επιλογές. Δεν πρέπει να βαριέται ο πελάτης... αλλά πάντα κρατάμε την παράδοση! Αυτό μας κρατάει, οι μνήμες και τα αρώματα της Κρήτης... Της ελληνικής γης. Είναι κληρονομιά που έχει τον κίνδυνο αφανισμού απ’ τα κάθε λογής ξενόφερτα και ανθυγιεινά προϊόντα της σύγχρονης βιαστικής ζωής μας. Γι' αυτό προσπαθούμε με απλότητα και γευστική αρμονία να ταξιδεύουμε τον πελάτη στο δικό του τραπέζι... Στο τραπέζι που καθόταν με την γιαγιά... Μ’ αυτές τις σκέψεις ως ερέθισμα και την διάθεση να ενεργοποιήσουμε όλες τις αισθήσεις, πλάθουμε γευστικές αποκαλύψεις.... Αυτή είναι η τέχνη της μαγειρικής μου.
Η κρίση κρατάει χρόνια. Πόσο σας έχει επηρεάσει; Κρίση... Σαφέστατα έχει επηρεάσει και εμάς... Όταν όλοι είναι ζορισμένοι δημιουργείται μια αλυσίδα. Μπορεί να μην βρεις τραπέζι να κάτσεις, αλλά η κατανάλωση έχει μειωθεί. Μακάρι να το ξεπεράσουμε αυτό και να κρατηθούμε όρθιοι... Παλεύουμε πολύ. Το μυστικό είναι... πως παρά την κρίση δεν αλλάξαμε τα αγνά υλικά! Υλικά, μεράκι, νοστιμιά, έμπνευση, διάθεση. Βάλτε τα με τη σειρά για μια επιτυχημένη συνταγή. Όλα αυτά μαζί! Θα πρόσθετα τα ακούσματα, τη γεύση και τη φιλοξενία... Τι κόσμος έρχεται στην Κρήτη; Οι πελάτες μας είναι η κοινωνία μας... Έχουμε από φοιτητές, από ηθοποιούς, από μπογιατζήδες μέχρι πολιτικούς... Το κοινό τους χαρακτηριστικό, η αγάπη για την Κρήτη! Υπάρχει κάποιος που παραγγέλνει το ίδιο πιάτο; Συχνά παραγγέλνουν τα ίδια πιάτα. Έρχονται γι’ αυτά ή πολλές φορές τηλεφωνικά κρατάνε την δική τους μερίδα.... Ώστε να είναι σίγουροι! Οι τουρίστες έρχονται στη Κρήτη; Τουρίστες πολλούς. Δεν είναι περαστικοί, έρχονται μιλημένοι είτε από πελάτες είτε διαβάζοντας τον τουριστικό οδηγό. Έχουμε τουρίστες που μπορεί σε όλη την διάρκεια της διαμονής τους να δειπνούν στο μαγαζί μας. Αυτό μας τιμά πολύ γιατί όσο σέβεσαι τον πελάτη, τόσο σε σέβεται και αυτός! Από τα πιάτα σας, τι θα μας προτείνετε; Τα must toy του μαγαζιού: Κορτεζίνα, συκώτι μοσχαρίσιο με μέλι, χειροποίητα ντολμαδάκια με ξινόγαλο, κατσικάκι τσιγαριστό... Όταν έχει κρύο γαμοπίλαφο με γίδα, χοχλιούς με αρισμαρί μπουμπουριστούς ή και με χόνδρο... Τα πιάτα είναι πολλά, αξίζει να τα δοκιμάσετε!
Πλ.Κάνιγγος 5 | 210 38 26 998 | Fb: Οινομαγειρείο Ρακάδικο "Η Κρήτη"
ΚΑΙ Η ΝΗΣΤΕΙΑ
ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ
ΤΗΣ! Α Ι Μ Ι Τ ΝΟΣ Η Σαρακοστή ξεκινάει επισήμως την Καθαρά Δευτέρα και πλέον από το τραπέζι για όσους επιλέγουν να νηστέψουν απουσιάζει το κρέας. Αποχή από το κρέας όμως δεν σημαίνει αποχή από την διασκέδαση. Πήραμε τους δρόμους και σας προτείνουμε 15 διευθύνσεις που μπορείτε να απολαύσετε υπέροχα νηστίσιμα πιάτα και μεζέδες, ακόμη κι αν στο διπλανό τραπέζι τιμούν την πατροπαράδοτη σταβλίσια. Εστιατόρια, μεζεδοπωλεία, μαγειρεία θα εκπλήξουν με τις σαρακοστιανές γεύσεις που ετοιμάζουν στις κουζίνες τους…
ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΟΛΟ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ
ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ Όπως ο μπακαλιάρος “θέλει” τη σκορδαλιά του, έτσι και η νοστιμιά θέλει το χαμόγελο της Μαίρης. Είτε είσαι γνώστης πως ένα πιάτο από τα χεράκια της αρκεί για την ευτυχία είτε είσαι ένας ανυποψίαστος περαστικός από την κυψελιώτικη πλατεία του Άι Γιώργη, οι μυρωδιές που αναδύονται σε βάζουν σε σκέψεις... “Να το πάρω πακέτο για το σπίτι; Να το φάω εδώ -ε να πούμε και καμιά κουβέντα με τη Μαίρη ή να ‘ρθούμε το βράδυ με τα παιδιά;”. Το σίγουρο είναι ότι “Οι Νοστιμιές της Μαίρης” παραμένουν σταθερή αξία στο καλομαγειρεμένο και σπιτικό φαγητό. Δεν είναι τυχαία σταθμός - στέκι για λογής λογής ανήσυχα πνεύματα της γειτονιάς ή μη, όπως συγγραφείς, ανθρώπους του θεάτρου και ηθοποιούς, αφού προσφέρει εξαιρετικής ποιότητας μαγειρευτό φαγητό σε χαμηλές τιμές και συνάμα, ίσως και το πλέον σημαντικό, χαμόγελο και ανθρώπινη επαφή με την Μαίρη και την οικογένειά της. Αυτήν τη σαρακοστή, ναι μεν ο βακαλάος σκορδαλιά φιγουράρει στην πρώτη θέση, μιας και είναι από τα δυνατά πιάτα του μαγαζιού, αλλά οι ευωδιές και το ζεστό χαμόγελο της Μαίρης την ώρα που σου περιγράφει τι καλό μαγείρεψε σήμερα σε βάζουν αυτήν τη φορά σε περιπέτειες: Καλαμαράκια, σουπιές με σπανάκι, χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι, σπιτική σπανακόπιτα και οι νοστιμιές δεν έχουν τελειωμό ακόμα και εν μέσω νηστείας στις “Νοστιμιές της Μαίρης”.
Ύδρας 2-4 Πλ. Αγίου Γεωργίου Κυψέλη 210 82 29 239 210 82 13 136
Πατησίων 89 210 82 54 045
NUTCASE Όνομα που ταιριάζει γάντι στην τρέλα που σε κυριεύει περνώντας το κατώφλι του. Περιμένοντας στην στάση ΟΤΕ της Πατησίων, κινδυνεύεις να χάσεις το λεωφορείο... μια πανδαισία μυρωδιάς και χρωμάτων σε οδηγεί στο Nutcase, στην όαση των ξηρών καρπών της εύφορης γης μας. Το μάτι πέφτει πρώτα στις χειροποίητες μπάρες σοκολάτας με ολόκληρα μπισκότα, αμύγδαλα ή φρούτα του δάσους, μετά στην μεγάλη γκάμα των αποξηραμένων φρούτων. Έπειτα μυρίζεις τα ξηροκάρπια κάθε λογής και στο φόντο βλέπεις τα δεκάδες βοτάνια και μπαχάρια, το φαρμακείο της φύσης στα πόδια σου. Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματούν εδώ: ενδεικτικώς, σακιά γεμάτα νιφάδες βρώμης (1,95 € /κιλό), λιναρόσπορος (2,20€/κιλό), φαγόπυρο (3,90€/κιλό), αλάτι Ιμαλαΐων (1,40€/ κιλό) και σύντομα όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο ηθικός αυτουργός αυτής της τρέλας, έρχεται ψωμί Ζέας και χαρουπόψωμο.
ΝΟΣΤΙΜΟΣΦΑΙΡΙΔΙΟΝ
Τα κεφτεδάκια είναι εξαιρετικός μεζές για ούζο ή τσίπουρο, αλλά μπορούν να σταθούν μια χαρά και ως κυρίως γεύμα, συνοδείας μιας μερίδας πατάτας τηγανητής ή με κάποιο συνοδευτικό ντιπ. Τους ωραιότερους όμως τραγανούς και μοσχομυριστούς κεφτέδες θα τους βρεις στο Νοστιμοσφαιρίδιον. Διαχρονική απόλαυση και η καλύτερη απάντηση σε όποιο fast food. Εφτά είδη κεφτέδων όλο το χρόνο που μας κάνουν την επιλογή πιο δύσκολη ανάμεσα σε μυρωδάτους κλασσικούς κεφτέδες, αφράτους κοτοκεφτέδες, σουτζουκοκεφτέδες, σμυρνέικους, αρωματικούς κολοκυθοκεφτέδες, πατατοκεφτέδες, και σιφνέικους ρεβυθοκεφτέδες. Και τώρα τη νηστεία έρχονται να μας αιφνιδιάσουν με δύο ακόμη επιλογές. Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να επιλέξω ανάμεσα στους δύο. Προτιμώ τους με γνήσια γεύση ψαροκεφτέδες με φρέσκο κρεμμυδάκι να το νιώθεις σε συνδυασμό με τον μπακαλιάρο. Αλλά ποιος θα πει όχι σε μεγάλους αφράτους κατακόκκινους ντοματοκεφτέδες γεμιστούς με ροδέλες ελιάς και άρωμα Ελλάδας. Μην ξεχνάτε με 20 κεφτεδάκια έχετε έκπτωση 10% και με ένα απλό check in 5%. Kαλή Σαρακοστή!
Κωλέττη 33 ΑΘήνα 215 50 16 909
Ανθθέων 37-39, (Έναντι γηπέδου Απόλλωνα) 210 25 86 424
Ρ Ω Σ Ι Κ Α Χ Ε Ι Ρ Ο Π Ο Ι Η ΤΑ Π Ι Ρ Ο Σ Κ Ι
Το ΚΑΛΙΝΚΑ ΜΑΛΙΝΚΑ κοντά σας και την περίοδο της νηστείας
ΑΥΛΗ Σας έχουμε ξαναμιλήσει για την αυλή με τα χειροποίητα καλαμάκια και τα κα-
κοντά σας με 5 διαφορετικές γεύσεις!
λομαγειρεμένα ψητά. Και θα αναρωτηθείτε γιατί αποφασίσαμε να κάνουμε αναφορά σε περίοδο νηστείας σε μια ταβέρνα που μέχρι τώρα την έχουμε εκθειάσει για το καλύτερο κρέας. Γιατί 1ον δεν νηστεύουν όλοι όποτε μπορείτε να συνεχίσετε να απολαμβάνετε τα πιάτα και τους μεζέδες από το κύριο menu, και ναι μπορεί να σας ζηλεύουμε να γεύεστε το Πολίτικο στο πήλινο με στρώσεις από σουτζούκι, παστουρμά, κασέρι και ντομάτα που τόσο αγαπώ, αλλά σαράντα μέρες είναι αυτές πώς θα περάσουν χωρίς μια έξοδο στην Αυλή; Φρόντισαν για μας και εδώ έρχεται ο 2ος λόγος που αποφάσισα να σας μιλήσω για την αγαπημένη μου ταβέρνα. Την Καθαρά Δευτέρα θα είναι ανοιχτή οπότε θα με βρείτε εκεί μετά το παραδοσιακό πέταμα του χαρταετού αλλά και όλες τις υπόλοιπες ημέρες στην Αυλή θα έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε νηστίσιμα πιάτα και θαλασσινούς μεζέδες με τα γνωστά συστατικά της επιτυχίας που μαγειρεύουν όλο το χρόνο. Φρέσκα υλικά και πολύ μεράκι! Και μην ξεχνιέστε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ελληνική μουσική!
ΛΕΣΒΟΣ
Άραγε χωράει ένα νησί σε μια γωνιά των Εξαρχείων; Η απάντηση είναι απλή: Ουζερί η Λέσβος. Όσοι αγαπούν τον καλό μεζέ, το φρέσκο ψάρι και την αυθεντική ατμόσφαιρα ενός μεζεδοπωλείου την έχουν για στέκι. Άλλωστε η συνταγή για την ευδαιμονία είναι απλή. Καλό φαγοπότι, καλές τιμές και ωραίοι άνθρωποι. Εμείς ήρθαμε στη Λέσβο των Εξαρχείων, και η μαστοριά με την απλότητα από το φαγητό έως την εξυπηρέτηση, μας “ζέστανε” την καρδιά. Η Μυτιλήνη ζωντανεύει στο ποτήρι και στο πιάτο με το λαδοτύρι της, το εξαιρετικό ούζο, το χταπόδι στα κάρβουνα και πόσα άλλα. Σας προτείνουμε να διαλέξετε ένα τραπέζι στη Λέσβο, να απολαύσετε φρέσκους ψαρομεζέδες με φίλους καλούς, κι αν τύχει να “πετύχετε” την κοπέλα στο πιάνο με ρεμπέτικο ρεπερτόριο, θα ζήσετε μια εξαιρετική ουζοκατάνυξη!
Π ατάτα άρι α! μ ε μ αν ι τ
ΣΟΛΩΝΟΣ & ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ, ΑΘΗΝΑ, Τ.: 210 33 88 358
Εμ. Μπενάκη 38 Εξάρχεια 210 38 14 525
ΣΤΑΔΙΟΥ 27, ΑΘΗΝΑ Τ.: 210 33 16 070
www.kalinka-malinka.gr
ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ
ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΞΙΑ & ΣΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ
Το μαγειρείο "ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ" είναι ένα μαγειρείο "από τα παλιά, το οποίο φροντίζει να ανανεώνει καθημερινά το μενού του με λαχταριστά πιάτα. Τα μαγειρευτά πιάτα ημέρας του είναι εμπνευσμένα από την κλασική σπιτική κουζίνα! Το μαγειρείο "ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ" εδώ και δεκαετίες μας κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον όλο το χρόνο με νηστίσιμες προτάσεις, όπως για παράδειγμα σουπιά με σπανάκι και χταποδάκι με κοφτό μακαρονάκι, τα οποία μπορείτε να απολαύσετε όλο το χρόνο. Παρόλα αυτά, αυτή την εποχή οι νηστίσιμες νοστιμιές κατέχουν περίοπτη θέση: καλαμαράκια τηγανητά, μυδοπίλαφο, γεμιστά, ρεβύθια σούπα, γίγαντες και άλλα όσπρια, όλα καλομαγειρεμένα και πεντανόστιμα. Θα βρείτε ακόμη λαδερά, όπως ιμάμ μπαϊλντί και φασολάκια, τα οποία είναι μόνο μερικά από τα πιάτα που ξεχωρίζουν. Την 25η Μαρτίου, την τιμητική του έχει ο μπακαλιάρος με σκορδαλιά, χωρίς να λείπουν τα πατζάρια και τα χόρτα. Εκείνη την ημέρα τηγανίζονται πολλές μερίδες βουτηγμένες στο κουρκούτι και σερβίρονται με λαχταριστή παραδοσιακή σκορδαλιά, φτιαγμένη από αγνά υλικά. Κάθε μέρα θα βρείτε πιάτα για όλα τα γούστα, μαγειρεμένα με μεράκι και πίστη στην παράδοση!
από το 1968
Πατησίων 294,Αθήνα | Τηλ.: 210 20 14 904 What's up: 698 45 03 650 www.samartzis-restaurant.gr | fb: Samartzis Restaurant Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Κυριακή 11 το πρωί έως 10 το βράδυ. Διανομή καΘημερινά: 12:00 - 20:00 Η Πατησίων έχει το µαγειρίο της
και οι άνθρωποί του σας εύχονται
Χρόνια πολλά!!!
Στη ρεμπέτικη διάλεκτο σημαίνει στα κρυφά, χωρίς να σε πάρουν χαμπάρι οι άλλοι, όμως εδώ μάλλον συμβαίνει το αντίθετο! Αν πας θα ξαναεπιστρέψεις και θα το έχεις συστήσει και σε φίλους. Ένας χώρος ζεστός και φιλικός που κυριαρχεί η πέτρα και το ξύλο, έχει κάνει νέα άφιξη στον Κεραμεικό. Στο μεζεδοπωλείο, και κουτούκι θα το έλεγα, μιας και Παρασκευή και Σάββατο παίζουν μουσικοί χωρίς μικρόφωνο αυστηρά Πατησίων 294,Αθήνα ρεμπετολαϊκά χωρίς mainstream παραφωνίες ενισχύοντας την παρεΐστικη ατμόΤηλ.: 210 20 14 904 What's up: 6984503650
σφαιρα και την σπιτική οικειότητα. Ένα μέρος με μουσική και μεζεκλίκια ρε παιδιά, www.samartzis-restaurant.gr fb: Samartzis Restaurant
Ώρες λειτουργίας: επιτέλους! Νόστιμοι μεζέδες και πιάτα ημέρας θα το- Κυριακή κατατάξουν σε ξεχωριστή θέση ∆ευτέρα 11 το πρωί έως 10 το βράδυ.
∆ιανοµήφορά. καθηµερινά: Ο Τάσος στην κουζίνα είναι στις εξόδους σας. Φτάνει να το επισκεφθείτε μια 12:00 - 20:00
μάγος και κάνει θαύματα. Ετοιμάζει μεζεδάκια και μετά εξαφανίζονται. Σας παροτρύνω λοιπόν, να δοκιμάσετε τους απίθανους ελιοκοφτάδες, καγιανά με τυρί και λουκάνικο που χωράει αρκετό κρασί και γλυκάδια με νεφρά που δεν θα συναντήσεις σε πολλά μαγαζιά του είδους του. Όσο για τη νηστεία δοκιμάστε σουπιές κοκκινιστές που θα σας κάνουν να νηστέψετε όλο το χρόνο, χταποδάκι ξυδάτο, μύδια σαγανάκι και άλλα που μας είπε ότι θα είναι έκπληξη. Συνοδεύονται με καταπληκτικό τσίπουρο Κυπαρισσίας.
Θερμοπυλών 39 & Σφακτηρίας Κεραμεικός 210 52 47 308
ΣΤΗ ΖΟΥΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...
ΣΤΗ ΖΟΥΛΑ
ΝΗΣΤΙΣΙΜΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ!
MOLONIS BOULANGERIE PATISSERIE Στο αρτοποιείο ''MOLONIS BOULANGERIE PATISSERIE'' η αγάπη για το ψωμί κυριαρχεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, για αυτό το λόγο και όλα τα προϊόντα τους έχουν ως βάση το ψωμί! Στο ''MOLONIS BOULANGΕRIE PATISSERIE'' κυριαρχεί η αγάπη των ιδιοκτητών για τα έπιπλα αντίκες τα οποία είναι από προσωπική τους συλλογή θέλοντας έτσι να ''ντύσουν'' αυτό το χώρο σαν το σπίτι τους, γιατί πραγματικά έτσι το νιώθουν και αυτό κάνουνε καθημερινά. Μαγειρεύουνε σαν να πρόκεται για το σπίτι τους!! Αξίζει να τονίσουμε ότι τις μέρες της νηστείας του Πάσχα οι συνταγές τους για ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΙ ΑΛΜΥΡΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ είναι αμέτρητες με έμπνευση και μεράκι. Οι απολαυστικές τάρτες φράουλα, οι ταρτες di la nonna, ο χειροποίητος σιμιγδαλένιος χαλβάς σε διάφορες γεύσεις, τα πολίτικα γλυκά αλλά και οι παραδοσιακές πίτες, τα αλμυρά σνακς με απίστευτη φαντασία, τα μπισκότα, οι μπάρες, τα κουλούρια με ελιές ή βότανα, τα σάντουιτς με μαύρο ψωμί και σε διάφορες νηστίσιμες γεύσεις, τα κουλουράκια πορτοκαλιού, τα μουστοκούλουρα, δεν σε αφήνουν σε ησυχία. Και όλα αυτά βεβαίως πάντα με σημείο αναφοράς τη διατροφική αξία του προϊόντος, γιατί σκοπός τους δεν είναι απλώς να χορτάσεις την πείνα σου αλλά πρώτα να τραφείς σωστά!
Χαλκίδος 20 Άνω Πατήσια 210 25 16 552
Ρόμβης 9 Σύνταγμα 210 32 50 222
ΦΙΛΕΜΑ “Τι να σας φιλέψουμε;” ρωτάνε ο Γιώργος, ο Μήτσος και η Μαρία μόλις κάτσαμε. Και μονομιάς η καρδιά μας ζέστανε. Εξού και Φίλεμα
ΤΖΟΒΑΣ
το όνομα του μεζεδοπωλείου που “κρύβεται” στον πεζόδρομο της Ρόμ-
Τζόβας και ξερό ψωμί και στα νηστήσιμα!!!!!
τόσο συχνά στα αθηναϊκά αυτιά όσο θα 'πρεπε! Και όταν συνοδεύεται
Μια μεγάλη σειρά παραδοσιακών γεύσεων αλμυρών
μουσική, τι άλλο να ζητήσεις... Χρόνια τώρα, ο Γιώργος από την Πάτρα
και γλυκών που δίνουν ενέργεια και ευεξία. Αγνά
ξέρει πολύ καλά αυτή τη δουλειά, και όπως λέει: “Το Φίλεμα “χωράει” όλα τα βαλάντια κι όλο το ντουνιά!” Είναι λίγα
υλικά και σημασία στη λεπτομέρεια ειναι η βασική μας
τα μαγαζιά που έχουν φρέσκα μύδια και θράψαλα σε προσιτές τιμές. Μιά επίσκεψη αυτή την σαρακοστή, θα σας πείσει.
αρχή. Σας περιμένουμε.
Νηστίσιμες λιχουδιές όπως χταπόδι στα κάρβουνα ή ξυδάτο, γαρίδες, καλαμαράκια, αλλά και φάβα, σπανακόρυζο, γί-
Κριτσίνια σπανάκι, καρότο, ελιά, καλαμπόκι. Σταφιδό-
γαντες, θα εντάξουν το Φίλεμα στους μόνιμους προορισμούς σας. Δεν είναι τυχαία η σταθερή επιλογή για πολλούς με-
ψωμο και λουκουμάδες, κολοκυθόπιτα γλυκιά. Χορ-
ζεδολάτρεις που το έχουν για στέκι κι έρχονται από μακρυά στο κέντρο της Αθήνας για το καλύτερο φίλεμα!
βης, στην καρδιά του Συντάγματος. Μια έκφραση που δεν ακούγεται από νόστιμους μεζέδες, γλυκόπιοτο κρασί και καλή ελληνική λαϊκή
τόπιτα με τραγανό φύλλο, κουλούρι με ελιά, λαγανάκια με λιαστή ντομάτα. Σκεπαστά με ψητά λαχανικά και μανιτάρια μοναδικά. Σπανακοπιτάκια με φύλλο και χορτοπιτάκια κουρού με πράσο και φυσικά τον αγαπημένο παραδοσιακό χαλβά Κοσμίδη. Με τόσες
FAMILIA ΧΑΤΖΙΚΟΣ ΑΑΑ
νοστιμιές νηστεύεις όλο το χρονο! Καλή σας όρεξη! Το οπωροπαντοπωλείο με τα τρία άλφα στο όνομα, “παίρνει” τρία άλφα και για την ταραμοσαλάτα! Αυτή την Καθαρά Δευτέρα, ανακαλύψτε ένα από τα μικρά διαμάντια της Κυψέλης, το παραδοσιακό μανάβικο του πεζόδρομου της Αγίας Ζώνης. Εκεί θα βρείτε τον Αποστόλη (το ένα από τα τρία άλφα της επωνυμίας και η δεύτερη γενιά που δουλεύει το μαγαζί που κρατά από το 1965), να προσφέρει εκλεκτή παραδοσιακή ταραμοσαλάτα από τα χεράκια της μαμάς της φαμίλιας! Φυσικά, θα βρείτε ολόφρεσκα φρούτα, λαχανικά, διαλεγμένα ένα-ένα από τον ίδιο, ακόμα και ελιές, φρέσκα αυγά, όσπρια και λογής παραδοσιακά προϊόντα. Φέτος πέρα από την -διάσημη πλέονσπιτική ταραμοσαλάτα, θα βρούμε και σπιτικούς γίγαντες... Καλή όρεξη και καλή σαρακοστή!
Πλατεία Αγίου Γεωργίου Κυψέλη Τηλ.: 210 82 16 458 tzovas.blogspot.com
Αγ. Ζώνης 12Α Κυψέλη 210 86 57 234
ΜΙΑ ΤΑΒΕΡΝΑ ΟΛΟ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΑ ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΑΚΙΑ (ΤΟΥ ΔΑΜΙΓΟΥ) Έχει ιστορία που μετρά περισσότερο από έναν αιώνα ζωής. Έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές, προσφέροντας γεύσεις που μένουν σταθερές στην πάροδο του χρόνου. Επισκεφτήκαμε την πιο παλιά ταβέρνα, και αν το θέλετε, σταθερή αξία της Πλάκας, στο υπόγειο του αριθμού 41 στην οδό Κυδαθηναίων, που δεν είναι άλλη από «Τα μπακαλιαράκια του Δαμίγου». Σε ένα αφιέρωμα για το πού θα νηστέψουμε δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η πιο ιστορική ταβέρνα, που από το 1865 μέχρι και σήμερα υπάρχει, καθόλου επιτηδευμένη και με άκρως αυθεντικό χαρακτήρα, προσφέροντας διαχρονικές γευστικές εμπειρίες όλο το χρόνο και όχι μόνο την περίοδο της νηστείας. Και όταν μιλάμε για γευστική εμπειρία εννοούμε όχι μόνο το σήμα κατατεθέν του μαγαζιού, τον πιο νόστιμο μπακαλιάρο, τηγανητό σε ελαφριά κρούστα για τον οποίο είναι διάσημη σε Ελλάδα και εξωτερικό, σερβιρισμένο με χειροποίητη σκορδαλιά, αλλά και την φάβα την σαντορινιά, το ζουμερό καλαμάρι στη σχάρα, τα ντολμαδάκια αμπελόφυλλο και την υπέροχη ρετσίνα τους. Ακόμη και τις τηγανιτές της πατάτες που κόβονται επιτόπου και τηγανίζονται σε βαθύ μαντεμένιο τηγάνι. Τόσο οι γεύσεις όσο και η ατμόσφαιρα ξεχειλίζουν από αυθεντικότητα και απλότητα, που θα τη διακρίνετε στα πιάτα, στον χώρο αλλά και στους ανθρώπους της!
ΚυδαΘηναίων 41 Πλάκα 210 32 25 084
ΓΕΥΣΕΙΣ ΜΑΜΑΣ
Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ “Θέλω γκουρμεδιά μαγειρευτή, μερίδα την πιο χορταστική, σαν της μανούλας μου τη συνταγή και σε χαμηλή τιμή!”. Γίνεται; Στην Αρχόντισσα όλα γίνονται! Ένα από τα πιο παλιά παραδοσιακά μαγειρεία της πάλαι ποτέ κοσμοπολίτικης Αθήνας, ανανέωσε την αρχοντιά του με τον Βασίλη και τον Σταύρο σε ρόλο σεφ-οικοδεσπότη-μερακλή ανθρώπου με αγάπη για αυτό που κάνει. Στην κομβική Κοδριγκτώνος στο νούμερο 31, κατηφορίζοντας την Γ ́ Σεπτεμβρίου, κοντά στην πλατεία Βικτωρίας, βρίσκουμε την Αρχόντισσα ανοιχτή από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 10 το βράδυ, ενώ τα Σαββατοκύριακα έως τις 8 το βράδυ. Το μενού -από τα πιο πλούσια που συναντήσαμε-, χωράει όλη την ποικιλία που κατεβάζει ο νους όταν σκέφτεται λαχταριστό μαγειρευτό. Όποιος ξεκινά νηστεία ας γνωρίζει ότι η Αρχόντισσα έχει μεριμνήσει: “Πιάσε” μία από γεμιστά, μπάμιες, αγκινάρες λεμονάτες, φακές, μελιτζάνες ιμάμ, πένες γαρίδα, καλαμαράκια τηγανητά, χταποδάκι, έτσι για να μας ανοίξει η όρεξη. Όποιος πάλι δεν είναι θερμός οπαδός της νηστείας, τον περιμένουν σουτζουκάκια, παπουτσάκια, γουρουνοπούλα, γαλέο σκορδαλιά και άλλες σπιτικές γεύσεις. Πέρα από το νόστιμο φαγητό που σου σερβίρεται με χαμόγελο, μεράκι και γενναιοδωρία, ο χώρος και το περιβάλλον σε ταξιδεύουν νοσταλγικά στην παλιά Αθήνα της απλότητας και της φινετσάτης ελληνικής κουζίνας. Αν πάλι είστε από τους οπαδούς του ντελίβερι, η Αρχόντισσα φτάνει μέχρι Ομόνοια, πλατεία Αττικής, Κυψέλη, Πεδίον του Άρεως, Νεάπολη, Εξάρχεια και Γκύζη. Έως αργά το απόγευμα, η ποικιλία των πιάτων είναι παραπάνω από ικανοποιητική. Έχετε να επιλέξετε από ένα πλήρες menu που αλλάζει καθημερινά. Αρκεί μόνο να την επισκεφθείτε και να απολαύσετε αυτή την γαστριμαργική εμπειρία που μόνο μια Αρχόντισσα μπορεί να προσφέρει!
Κοδριγκτώνος 31 Αθθήνα 210 82 38 155
Παραδοσειακό Ψητοπωλείο
ΨΨϚώ ϝώϞώϑϜϠϖώϗϩ ϥϔϡϜϝϦϘϒόϜ ϝϜϢ ϝώϚϡϞϒϪϒϖ ώϝϩ ϡϜ Ϛ ώ ϝ ώ Ϟ ώ ϑϑϜϜ Ϡ ϖ ώ ϗ ϩ ϥϥϔϔ ϡ Ϝ ϝ ϦϦϘϘ ϒ ό Ϝ ϝϝϜϜ Ϣ ϝ ώ Ϛ ϡ Ϟ ϒϒϪϪ ϒ ϖ ώ ϝ ϩ ϡϡϜϜ ϡ ϔ Ϛ ϝ ώ Ϟ ω ϑϜ ϑ ϜϜϠϠ ϔ ϙϙϒϒ ϡϡϔϔϔϚϚ ϝ Ϝ Ϙ Ϣ ϡϡϊϊ Ϙ ϒ ϖ ώ ϗ ώ ϖ ϡϡϔϔ ϐ ϒ Ϫ Ϡ ϔ ϡϔϚ ϝώϞωϑϜϠϔ ϙϒ ϡϔϚ ϝϜϘϢϡϊϘϒϖώ ϗώϖ ϡϔ ϐϒϪϠϔ β ϖ ώ ϕ ϊ ϡ ϒ ϖ ϑϑϖϖ ϗ ϩ ϡ ϜϢϢ ϒ Ϟ ϐ ώ Ϡ ϡ ϋ Ϟ ϖ Ϝ ϝϝώώ Ϟ ώ ϐϐϦϦϦϐϐ ϋ ϟ ϝ Ϟ Ϝ ϧϧϩϩϩϚϚ ϡ Ϧ Ϛ ϗϗώώώϖϖ Ϝ ϖ ϑ ϖ Ϝ ϗϗϡϡ ϋ ϡ ϔ ϟ βϖ βϖώϕϊϡϒϖ ϑϖϗϩ ϡϜϢ ϒϞϐώϠϡϋϞϖϜ ϝώϞώϐϦϐϋϟ ϝϞϜϧϩϚϡϦϚ ϗώϖ Ϝ ϖϑϖϜϗϡϋϡϔϟ ϡ Ϝ Ϣ ώώϠϠ ϤϤϜϜ Ϙ ϒ ό ϡϡώώ ϖ ϒ ϑ ϫ ϗ ώ ϖ ϝ ω Ϟ ώ ϝ Ϝ Ϙ Ϙ ω ϤϤϞϞ ϩ Ϛ ϖ ώ ϙϙϒϒ ϡ Ϝ ϣ ώώϐ ώϐϔ ϐ ϔ ϡ ϩϩ ϡϜϢ ώϠϤϜϘϒόϡώϖ ϒϑϫ ϗώϖ ϝωϞώ ϝϜϘϘω ϤϞϩϚϖώ ϙϒ ϡϜ ϣώϐϔϡϩ Ψ ϡ Ϡ ϖ ϐ Ϛ Ϧ Ϟ ό ϓ ϒ ϖ ϝϝϘϘ ϊ ϜϜϚϚ ϗ ώ Ϙ ω ϩ ϡ ϖ ϔ ϒ ϝ ϖ ϡϡϢϢ Ϥ ό ώ ΨϡϠϖ ϐϚϦϞόϓϒϖ ϝϘϊϜϚ ϗώϘω ϩϡϖ ϔ ϒϝϖϡϢϤόώ Ϡ ϒ ϊ Ϛ ώ ϒ Ϡ ϡ ϖ ώ ϡ ϩϞϞ ϖ Ϝ ϒ ό Ϛ ώ ϖ ϔ ϝϝϜϜ ϖ ϩ ϡ ϔ ϡ ώ ϡ Ϧ Ϛ Ϣ Ϙ ϖ ϗϗϫϫ Ϛ Ϡϒ ϊϚώ ϒϠϡϖώϡϩϞϖϜ ϒόϚώϖ ϔ ϝϜϖϩϡϔϡώ ϡϦϚ ϢϘϖϗϫϚ π ϡ Ϝ Ϛ γγϞ γϞϦ ϞϞϦϦ ϡ ϩ ϗ ϞϖϞϖ ϡϡϜϜ ϡϡϜϜ ϣ ώ ϐ ϔ ϡ ϩ Ϡ ϔϔϙϙ ώ ό Ϛ ϒϒϖϖ ϝ Ϝ ϖ ϩ ϡ ϔ ϡ ώ ϗϗώώ ϖ ώ ϝ ϩϩϘϘ ώ Ϣ Ϡ ϔ πϡϜϚ γϞϦϡϩϗϞϖϡϜ ϡϜ ϣώϐϔϡϩ ϠϔϙώόϚϒϖ ϝϜϖϩϡϔϡώ ϗώϖ ώϝϩϘώϢϠϔ
Από το 2002
©©¯ÏËÉÉÐ× £Õ¾Ïà ¯ Ï Ë ÉÉÉÉ ÐÐ×× £ Õ ¾ ÏÏÃÃ
Xj`Ħ Ħp p`Ħ Ħ8 8 n l vv] ]kp` d\\ k ` ggĦ d Ħtd dgg n l 8 l \\x xp`
{
9
Ο
από τις Φεβρουαρίου και για 4 Πέμπτες
(9, 16, 23 Φεβ. και 2 Μαρτίου)
είναι Νεκρός, αλλιώς αυτό το αφιέρωμα δεν θα είχε λόγο ύπαρξης
Επιμέλεια: Γεωργία Δρακάκη
Ο Νικόλαος Ασημόπουλος, τραγουδοποιός, γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1949 στη Θεσσαλονίκη, από Κοζανίτες γονείς. Περιθωριακός καλλιτέχνης, με ιδιαίτερο αντισυμβατικό στίχο και τρόπο ζωής. Οι συμπεριφορές του και τα τραγούδια που έγραψε θεωρήθηκαν συχνά προκλητικά. Ηχογραφούσε τα τραγούδια του, με συμμετοχή εθελοντών και φίλων, και τα πουλούσε ο ίδιος σε κασέτες, εκτός δισκογραφικών κυκλωμάτων. Η μοναδική δισκογραφική του έκδοση, εν ζωή, ήταν το LP “Ο ΞΑΝΑΠΕΣ”, το 1982. Ο Άσιμος ήταν ένα έντονα πολιτικοποιημένο άτομο που, ιδεολογικά, δεν ανήκε σε κάποιο χώρο. O ίδιος ποτέ δεν αποδέχτηκε την "ταξινόμηση" σε κάποια ιδεολογία. Ήταν αρχικά αριστερός, απέκτησε όμως αναρχική συνείδηση λίγο αργότερα και στη συνέχεια, καθώς δεν επιθυμούσε να του "κολλούν ταμπέλες", ακολούθησε μια προσωπική πορεία, “δίχως παντιέρες, δίχως ιδέες, δίχως καβάντζα καμιά”. Το υπερεγώ του, καθώς τον οδήγησε σε σύγκρουση με την κοινωνία, τον οδήγησε στα άκρα, και σε ψυχοπαθολογικές συμπεριφορές. Αυτοκτόνησε στις 17 Μαρτίου 1988 στα Εξάρχεια.
Ο ασιμος, όπως τον τιμουν ανθρωποι που τον εμαθαν μεσα από τις μουσικες του με μια ξεχωριστη παρασταση Ο Λεωνίδας Κακούρης σκηνοθετήθηκε αρχικά από τον Κοζανίτη Γιώργο Κορδέλλα και μας παρουσίασαν το 2013 στην Αρχιτεκτονική στο Γκάζι ένα μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στον Άσιμο με τίτλο «Είμαστε Τρομοκράτες». Μαζί του συνέπραξαν εξαιρετικοί μουσικοί, από τους οποίους ο Δημήτρης Χατζηδημητρίου παρέμεινε και στις επόμενες εκδοχές παρουσίασης του αφιερώματος. Το 2014, ο μουσικός , ο ηθοποιός και ο σκηνοθέτης συνεργάστηκαν με νέα ομάδα καλλιτεχνών και υπό τον τίτλο «Αγαπάω κι Αδιαφορώ» έφεραν το αφιέρωμα, ανανεωμένο, στο Σταυρό του Νότου. Φέτος, από την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου, ο Λεωνίδας Κακούρης, έχοντας πια περάσει πολλά με τον ρόλο, αλλά και τον χαρακτήρα του «Έτσι» τον κουβαλά και πάλι στο Σταυρό (στο club), ενώ, εκτός από τον Χατζηδημητρίου, έρχονται παρέα του ο Βαγγέλης Καζαντζής, η Κατερίνα Μακαβού και ο Διονύσης Μακρής. Ο Κορδέλλας δε σκηνοθετεί φέτος και ο Κακούρης, σκηνοθέτης, σκηνογράφος, πρωταγωνιστής, φροντιστής , μάς παρουσιάζει την πιο αυτόνομη και, ίσως, αυθεντική εκδοχή του μουσικοθεατρικού αφιερώματος. «Στο Φαλιμέντο του Κόσμου», λοιπόν, θα μπορέσουμε, αν το θελήσουμε, να βρεθούμε όπως ο Νικόλας κι εμείς έστω για λίγο. Λίγες Πέμπτες ακόμα απομένουν. «Ο Άσιμος είναι για μένα έμπρακτα ο μεγαλύτερος γνήσιος ροκάς, αντισυμβατικός επαναστάτης που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα. Μουσικά, στις μελωδίες του με απλότητα, αυθορμητι-
Φραντζή & Θαρύπου 37, Νέος Κόσμος τ. 2109226975 | www.stn.gr
σμό και αλήθεια, έχει κάνει ένα απερίγραπτο πάντρεμα Ελλάδας - Δύσης, οπού αναμφίβολα προκύπτει ελληνικό ροκ με την πραγματική έννοια και όχι λόγω του ελληνικού στίχου. Στιχουργικά τι να πω! Προφητικός και καυστικός, τη λέει σε όλους μας. Αν συνειδητοποιήσουμε τα νοήματά του, τρώμε χοντρή σφαλιάρα!», λέει ο συμμετέχων στην παράσταση τραγουδοποιός Βαγγέλης Καζαντζής. Όσο για τον Λεωνίδα Κακούρη, για την ερμηνεία του οποίου έχουν σημειωθεί από το 2013 πολύ θετικά σχόλια από ειδικούς και μη, μπορεί κανείς να πει ότι η συνέπειά του στο συγκεκριμένο, πολύ απαιτητικό project διαφαίνεται και μέσα από τις παρακάτω σκέψεις του: «Ο Νικόλας Άσιμος είναι ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω, τόσο για το έργο του, όσο και για την συνέπεια που έδειξε στις ιδέες του. Διάλεξε ένα πολύ δύσκολο δρόμο χωρίς να λερώσει τις αρχές του. Τον βασάνιζε μια εσωτερική φωνή που του υπαγόρευε σαν ιερή υποχρέωση να αφυπνίσει συνειδήσεις. Ένας υπερευαίσθητος δέκτης από τη μια, που λάμβανε σήματα για την αδικία, την βία, την υποκρισία και από την άλλη ένας εκρηκτικός πομπός που μετουσίωνε όλα αυτά σε τραγούδια, στίχους, σκηνικά δρώμενα, αυτοσχέδιες παραστάσεις δρόμου... Όταν τον βάφτιζαν γραφικό ή φρικιό, εκείνος, πριν από τόσα χρόνια, ψυχανεμιζόταν καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα. Μια ματιά στους στίχους των τραγουδιών του δείχνει πόσο ανατριχιαστικά επίκαιρος είναι.
Ο Νικόλας, όπως τον θυμούνται άνθρωποι που τον έζησαν στα καλά και στα δύσκολα του Μάκης Ζώτος δημοσιογράφος και μουσικός Η γνωριμία μου με τον Νικόλα Άσιμο έγινε τυχαία και κάπως απότομα, ένα χειμωνιάτικο πρωινό του 1986 στα Προπύλαια που την έστηνε και πούλαγε τις περίφημες κασέτες του. Περνούσα ανέμελος, ώσπου με φώναξε, μου φόρεσε ένα ζευγάρι ακουστικά μες στη μέση του δρόμου και με έβαλε να ακούσω. Η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιάστηκα. Δεν περίμενα η μουσική γραμμένη σε μια κασέτα της πλάκας να έχει τόσο καλή απόδοση, με πολύ προσεγμένη παραγωγή και καλούς μουσικούς που τον συνόδευαν. Ενδιαφέρθηκα και τον βομβάρδισα με ερωτήσεις. Αν αυτός γράφει στίχους, μουσική. Ποιος έκανε την παραγωγή, ποιοι έπαιξαν. Όταν στο τέλος με ρώτησε αν μου αρέσει του είπα ναι, αλλά δεν έχω λεφτά να την αγοράσω, με παρότρυνε να του την κλέψω. Τελικά, έψαξα κάτι ψιλά που είχα στις τσέπες, συγκέντρωσα το ποσόν και την αγόρασα. Για αρκετό καιρό προσπαθούσα να καταλάβω τι μουσικό ρεύμα αντιπροσωπεύει, ώσπου κατέληξα στο συμπέρασμα ότι - παρά τα όσα του καταλόγιζαν περί αμφιλεγόμενης προσωπικότητας και τα ρέστα - ήταν μια μουσική ιδιοφυΐα. Και στιχουργικά και συνθετικά. Μετά από κάμποσους μήνες, τον ξαναείδα στα Εξάρχεια, κοντά στον χώρο του “Απρόοπτου” τον χώρο που εμφανιζόταν και έπαιζε την μουσική του. Μέλος και εγώ μια ροκ εντ ρολ μπάντας, με ένα βινύλιο ήδη στο ενεργητικό μας, προσπαθούσα να του πω να βγει έξω από τα σύνορα των Εξαρχείων και να κοιτάξει να κυκλοφορήσει ευρύτερα τη δουλειά του. Ψιλοαρπάχτηκε. Θυμάμαι τα λόγια του: “Αγόρι μου, μπορεί να παίζεις μουσική και να γουστάρεις, αλλά το παντελόνι σου και το μπουφάν σου είναι μόδα. Εγώ δεν κάνω μόδα, γράφω και παίζω μουσική. Δεν θέλω ποτέ να γίνω μόδα”. Τα ίδια μου επανέλαβε κάνα - δυο μήνες, αργότερα όταν τον ξαναπέτυχα στο ίδιο περίπου σημείο όπου άραζε. Φαντάρος πια, σε μια άδεια κατέβηκα ένα απόγευμα στα Εξάρχεια με σκοπό αργότερα να περάσω από τον Πήγασο, το μπαρ των ‘80s από όπου παρέλασε όλη η ελληνική ροκ σκηνή και όχι μόνον. Τον πέτυχα πάλι να κάθεται στο αγαπημένο του στέκι, στην πλατεία και με ένα μπουζούκι να παίζει ένα μονότονο μπλουζ. “Δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει, στ’ αρχίδια μου…” ό, τι μπόρεσα να συγκρατήσω από τους στίχους”. Ήταν τότε που άρχισε να το παίρνει η κάτω βόλτα. Άλλοι λένε ότι του τη βάρεσε. Άλλοι πάλι, που τον ήξεραν καλύτερα, λένε ότι έφυγε πικραμένος από τους δικούς του και τους συντρόφους του. Λίγοι τον γνώριζαν, τον άκουγαν και τον θυμούνται ακόμα. Προσωπικά, πιστεύω ότι ήταν, ίσως, η πιο αδικημένη προσωπικότητα της εποχής του. Γιατί έτσι το ήθελε. Αντικομφορμιστικά και τίμια.
Γιάννης Γιοκαρίνης μουσικός Τον γνώρισα το Νικόλα πρώτα μέσω της τέχνης του, γιατί έτυχε να πάω στο χώρο που έπαιζε, στο Skylab. Τον είδα, τον άκουσα, άλλα τα γούσταρα, άλλα όχι. Καθόταν στο πιάνο μια κοπέλα κι όταν σηκώθηκε πήρα για λίγο τη θέση της, δεν ήταν και κάτι δύσκολο. Όταν αρχίζαμε να γνωριζόμαστε καλύτερα, έλεγα στο Νικόλα αυτά που μου αρέσανε και αυτά που δε με αρέσανε, καθώς κι αυτός με ρωτούσε, τον ενδιέφερε η γνώμη μου. Ήταν συνεργάσιμος και διαλεκτικός. Όταν έκανε τον δίσκο του, απαιτούσε να είμαι πάντοτε στο στούντιο, γιατί τον δυνάμωνα, από ό, τι έλεγε κι ο ίδιος. Φυσικά, ο Νικόλας είχε μια… παράνοια. Ναι, υπήρχε μια τρέλα γύρω από τις κινήσεις και τη δράση του. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που δεν τσακώνομαι ποτέ και με το Νικόλα πιαστήκαμε στα χέρια καμιά φορά, για χαζούς λόγους, φυσικά! Δεν έπαιρνε από πολλά λόγια… Πιο πολύ από τη μουσική, ο Άσιμος αγαπούσε τα τραγούδια. Ξέρεις, έχει διαφορά το’ να με τ’ άλλο. Ζητούσε να συνεργαστούμε. Μου έλεγε και να παίξω στο skylab κάτι τραγούδια μου ακυκλοφόρητα, που ήταν από τους πρώτους που τα είχε ακούσει. Του άρεσαν. Κάτι που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι το εξής: πηγαίναμε με το αυτοκίνητό μου στον Βόλο για ένα live και μου εκμυστηρεύτηκε ότι πρώτη φορά
Δεν είναι τυχαίο ότι και οι τέσσερις άνθρωποι που μοιράστηκαν με την Πατησίων Ζει τις αναμνήσεις τους σχετίζονται με τη μουσική. Αυτό δε σημαίνει ότι ο Νικόλας Άσιμος δε σχετιζόταν και με ανθρώπους μη μουσικούς-ας πούμε, η γυναίκα με την οποία έκανε την κόρη του ήταν εκπαιδευτικός. Όμως, τα τραγούδια, τα παιξίματα του, οι πειραματισμοί πάνω στην κιθάρα ήταν η ζωή του. Το επιβεβαιώνουν τα παρακάτω:
πήγαινε με αμάξι να παίξει κάπου. Στο μεταξύ, δεν είχαμε πει στους άλλους μουσικούς να έρθουν, γιατί δεν έβγαινε το budget, αυτοί όμως το είχαν μάθει από κάπου κ ήρθαν να μας στηρίξουν από μόνοι τους. Τους βρήκαμε έξω από την πόρτα του Καφέ Σαντάν, όπου θα παίζαμε! Χαίρομαι για το μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στον Σταυρό του Νότου, αρκεί να υπάρχει σεβασμός και αγάπη. Να πω, ακόμα, ότι όπου κι αν παίζω, πάντα, πάντα λέω ένα δυο τραγούδια του Νικόλα.
Ελένη Μπελεζίνη μουσικός Το 1980, ήμουν δεκαέξι χρονών και φοιτούσα στο φροντιστήριο του πατέρα μου, που στεγαζόταν από χρόνια στην οδό Κωλέττη. Ένα βράδυ μετά το μάθημα, πήγα με ένα φίλο μου για πρώτη φορά στην πλατεία, στα Εξάρχεια. Εκεί είδα το Νικόλα, όρθιο, με την κιθάρα του και γύρω κόσμος, παρέες, να τραγουδάνε το «...είμαστε τρομοκράτες... κι οι πρόγονοί μου εργάτες, τρομοκράτες ήταν κι αυτοί... θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία, για μας, για μια ζωή πιο λεύτερη, πιο ωραία...» Με γοήτευσε η παρουσία του, θέλησα να τον γνωρίσω, τον πλησίασα και του πρότεινα να του χαρίσω τη δική μου κιθάρα, που ήταν καινούργια, μόλις μου την είχαν αγοράσει οι γονείς μου, γιατί δεν ήθελα να παίζει με μια παλιά φθαρμένη κιθάρα. Πράγματι, το άλλο βράδυ, πήγα στο σπίτι του, στην οδό Αραχώβης 41 και του δώρισα την κιθάρα μου, καινούργια, του κουτιού. Ήξερα ότι θα την στερηθώ, αλλά... Χάρηκε πάρα πολύ και άρχισε να μου παίζει τραγούδια. Μου αφιέρωσε το "Βαρέθηκα". Από τότε, ξεκίνησε μια έντονη σχέση μαζί του, φιλική, ερωτική, πνευματική... Με φώναζε "Ελένη απ' τη Βομβάη", γιατί του έφερνα σε Ινδή, έτσι μελαχρινή που ήμουν. Πήγαινα πολύ συχνά στο σπίτι του, εκεί στην «υπόγα» της Αραχώβης. Κόσμος μπαινόβγαινε από το παράθυρο που κοίταζε στο πεζοδρόμιο, ο Χρήστος ο Ζυγομαλάς, η Ρίτσα, η Λίλιαν, και πολλοί άλλοι, έτσι έστω για ένα πέρασμα. Συνήθως, ο χώρος του ήταν γεμάτος κόσμο και θυμάμαι την κόρη του τη Νιουνιού εκεί, ανάμεσά μας... Καθόμασταν στον οντά του αντικριστά, έπαιζε τα τραγούδια του, και μέσα στην μικρή κουζίνα, φίλοι διάφοροι, τα λέγανε... Ο ίδιος προτιμούσε να παίζει και να τραγουδά. Έπαιζε μόνο τα δικά του τραγούδια. Τα έπαιζε πολλές φορές, δεν καταπιανόταν με ξένα τραγούδια και με άλλα είδη μουσικής. Μου άρεσαν πολύ τα τραγούδια του, πολύ αργότερα όμως, ένιωσα το μεγαλείο, που πολλά από αυτά κρύβουν μέσα τους. Μίλαγε, έλεγε συχνά τα παράπονά του για το πώς, ας πούμε, του έχει φερθεί η κοινωνία, το σύστημα, οι μπάτσοι… Είχε συνεχώς την αίσθηση, πως κάποιος ή... όλοι τον κυνηγούν, τον ψάχνουν, τα βάζουν μαζί του, δεν τον αφήνει κανένας ήσυχο, να δράσει, να δημιουργήσει, να γράψει ποιήματα και τραγούδια. Σε εμένα, ασκούσε πολύ έντονη γοητεία και έλξη. Το πρόσωπό του μου φαινόταν θεϊκό, ήταν ψηλός, με ωραίο κορμί, είχε πολύ όμορφα, πράσινα μάτια, τα μαλλιά του μου άρεσαν, η γενειάδα του… Μου θύμιζε κάτι πρόσωπα που έχουν οι χωρικοί που ζουν στα βουνά του Αφγανιστάν. Πήγαινα συχνά, άρχισα να κοιμάμαι και κάποιες νύχτες μαζί του. Ο Νικόλας με είχε γοητεύσει... Είχε έναν τρόπο ζωής, τελείως άγνωστο για μένα, τότε. Είχε ξεφύγει από το μικροαστισμό, το σπίτι του ήταν ένα μικρό κοινόβιο. Ένοιωθα πολύ όμορφα εκεί, πολύ όμορφα όταν έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε. «Παράτα το σχολειό, παράτα αυτό το χάλι / και γίνε αφεντικό του εαυτού σου πάλι». Αυτό το τραγούδι, όπως και το "Βαρέθηκα", το άκουγα πολύ συχνά από το Νικόλα. Καθόμασταν εκεί, αντικριστά, κι αυτός καθώς έπαιζε το τραγουδάκι αυτό, μου χαμογελούσε... Του είχα εκμυστηρευτεί ότι επιθυμώ να αφήσω το σχολείο και να φύγω από το σπίτι μου. Πήγαινα στη Β' Λυκείου τότε. Ήταν κάτι που το έκανα λίγο αργότερα πράξη, σταμάτησα το σχολείο, και άρχισα να "αλητεύω" στα Εξάρχεια... (Κάτι βέβαια, για το οποίο δύο χρόνια αργότερα μετάνιωσα και πήρα τη γενναία απόφαση να πάω να τελειώσω το Λύκειο, σε ηλικία είκοσι ετών). Άρχισαν οι προστριβές με το σπίτι μου, οι γονείς μου ανησύχησαν, και ο πατέρας μου πήγε και βρήκε τον Άσιμο αυτοπροσώπως και συζήτησαν για μένα. Δεν γνωρίζω τι είπαν με-
ταξύ τους, πάντως είχαν συναντηθεί αρκετές φορές. Εκείνη την εποχή, ο Νικόλας ετοιμαζόταν να βγάλει δίσκο. Υπήρχαν οι κασέτες που κυκλοφορούσαν έτσι κι αλλιώς εκτός εμπορίου, αλλά το ότι θα "επισημοποιούσε" τη δουλειά του σε βινύλιο, θυμάμαι ότι του δημιουργούσε αντιφατικά συναισθήματα. Και ήθελε και δεν ήθελε να το κάνει αυτό. Στο βάθος το σνόμπαρε, θεωρούσε ότι τον ρουφάει το σύστημα, αλλά ένας δίσκος, και κύρος, καλλιτεχνικά, θα του προσέδιδε, και αναγνώριση, ήταν κάτι που τον συνέφερε. Θυμάμαι τα σχόλιά του για τις συναντήσεις που είχε με την Χαρούλα Αλεξίου και τον Παπακωνσταντίνου, οι οποίοι και ερμήνευσαν δικά του τραγούδια. Επέστρεφε από μια τέτοια συνάντηση, και με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, μας έλεγε τα συμβάντα από τις πρόβες αυτές στο στούντιο. Έτσι έγραψε το στίχο του "με πείσανε να γίνω ρεβιζιονιστής και να γυρίσω δίσκο": το εννοούσε αυτό. Μετά από λίγα χρόνια, όταν ίσως κάπου είχε αρχίσει να χάνεται η μπάλα, άρχισα να απομακρύνομαι από κοντά του...
Γιώργος Ψωμόπουλος μουσικός παραγωγός, μάνατζερ Τον πρωτοσυνάντησα στην μοναδική, πρωτοποριακή και ξεχασμένη παράσταση που ανέβηκε μόλις έπεσε η δικτατορία στο «Σούσουρο» της Πλάκας. Είχαν στήσει εκεί ένα μουσικό κοινόβιο οι Ζουγανέλης, Μπουλάς, Δώρα Σιδέρη, Περικλής Χαρβάς και Νικόλας Άσιμος. Δυο χρόνια διήρκεσε αυτό… Μετά το τέλος κάθε παράστασης, γινόταν συζήτηση, τσακωνόντουσαν, διαφωνούσαν καλλιτέχνες και κοινό. Θυμάμαι εννοείται το Νικόλα και από το σπίτι του στην Αραχώβης. Από ένα σημείο και μετά, άρχισε να αλλάζει κάποιες αισθητικές προσλήψεις. Από την κλασική, ροκ μπαλάντα και την beat κουλτούρα, οι προσωπικές του εκδηλώσεις ξεκίνησαν να φλερτάρουν με την πρόκληση και μια πανκ διάθεση. Το πανκ ήταν ένας τρόπος έκφρασης της εποχής, γενικότερα. Δεκαετία του ογδόντα, μην ξεχνάς… Φυσικά, το στιλ του ήταν πολύ προσωπικό και ιδιόμορφο. Για παράδειγμα, έκανε κατάληψη στο πεζοδρόμιο του σπιτιού του στην Αραχώβης, κοιμόταν έξω εκεί μες στο κρύο, απαγορεύοντας στους περαστικούς να περνούν από το σημείο τούτο. Αυτοσκηνοθετούσε τον εαυτό του, εν ολίγοις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ομάδα δρόμου που είχε συγκροτήσει, αυτοί οι μουσικοί που τον ακολουθούσαν «στις αγορές και τα παζάρια» και εκτός, έφερναν λίγο στα επαρχιακά μπουλούκια, παρά τη σύγχρονη έκφραση. Οι επαφές μας στένεψαν από τον Δράκουλα των Εξαρχείων, την ταινία του Ζερβού, κι έπειτα. Το σπίτι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, κοντά στην πλατεία Αμερικής, είχε διαμορφωθεί αυθόρμητα σαν ένα κέντρο συνάντησης διάφορων μουσικών, από διάφορα μουσικά είδα και στιλ. Φυσικά, πήγαινα κι εγώ, καθώς κάναμε πολλή παρέα με τον Βασίλη και συνεργαζόμασταν στενά, αλλά και ο Νικόλας. Το μόνο που τον απασχολούσε ήταν η μουσική. Δεν έκανε άλλη δουλειά. Έβγαζε κάποια χρήματα από τις παραστάσεις του, από τις διάφορες εμφανίσεις. Ο Νικόλας ήθελε να αρέσει σε ανθρώπους πάνω στους οποίους είχε προσωπικές προβολές, βλέπε Σαββόπουλο, τον οποίο δε συμπαθούσε, άλλα ήθελε να του αρέσουν τα κομμάτια του. Άλλωστε, πάτησε ο Άσιμος πάνω στο στιλ που εδραίωσε ο Σαββόπουλος, από άποψης στιχουργικής και παραστάσεων. Θυμάμαι τις συγκρούσεις του με τους αναρχικούς, με τις διάφορες αυτές κοινότητες. Τον έβριζαν, τους έβριζε… Στο σπίτι του, δε, ο Άσιμος φιλοξενούσε διάφορα κορίτσια, ακόμα και βορείων προαστίων που δραπέτευαν από την καταπίεση και τον «βικτωριανισμό» του περιβάλλοντός τους. Όταν έκανε ο Άσιμος τον δίσκο του με τις περίφημες συμμετοχές της Χαρούλας και του Βασίλη, του την έπεσαν διάφοροι αναρχικοί των Εξαρχείων, τον κατηγόρησαν. Η αλήθεια είναι ότι και ο ίδιος δεν ήταν απολύτως σίγουρος γι’ αυτό του βήμα. Δέκα μέρες πριν αυτοκτονήσει είχαμε συναντηθεί. Οι μέρες της Καλλιδρομίου. Οι δύσκολες μέρες του 86 και του 87. Συνέχεια, τον διασώζανε από τα τμήματα και τις παρεξηγήσεις ο Βασίλης και η Χαρούλα, εγγυώμενοι για αυτόν, ακόμα και οικονομικά. Κρατώ από το Νικόλα, ακόμα, αυτή την ιδιαίτερη αδεξιότητα που είχε στην κινησιολογία του: ερχόταν να σε αγκαλιάσει, αλλά νόμιζες πως ήθελε να σε δείρει. Τελικά, σε αγκάλιαζε, όμως…
Εστιατόριο - Μεζεδοπωλείο
Ξεκινώντας από την όραση ένα καλό φαγητό καλύπτει όλες μας τις αισθήσεις... λοιπόν...και γεύσου!
Το νέο παρεϊστικο στέκι! ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Χαλεπά 65 Άνω Πατήσια 211 21 40 158 Για ∆ες
Αν θέλετε να ανακαλύψτε τα δικά σας όρια στο άπειρο, σας προσκαλούμε να πάτε στο Κρυφό Σχολείο, σε ένα ολοζώντανο χώρο όπου άνοιξε τις πόρτες του πρίν απο λίγους μήνες και κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου χάρη στην ξεχωριστή ταυτότητα του, η οποία θυμίζει κάτι απο τα αυθεντικά φοιτητικά στέκια. Το ζεστό περιβάλλον δημιουργεί μια παρεΐστικη ατμόσφαιρα, όπου συνδιάζει τις ιδιαίτερες γευστικές απολαύσεις με την ξεχωριστή ποιότητα κρασιού, αλλά και την μεγάλη ποικιλία από παγωμένες μπύρες, ενώ μπορείς να δοκιμάσεις οινόμελο, ρακόμελο, ρακί και τσίπουρο. Οι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς τιμές συμπληρώνουν ένα έτσι κ αλλιώς πολύ θελκτικό σκηνικό. Κάθε Πέμπτη και Παρασκευή το Κρυφό Σχολείο φιλοξενεί ζωντανές μουσικές βραδιές.
Ηνιόχου 7 Γαλάτσι 210 22 20 201 Fb: Το Κρυφό Σχολειό
w w w . a m p a z i s . g r Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής". Αναφωνεί "Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"
H ψυχη της πολης
Ο Λούκυ Λουκ της Κυψέλης by Παντελής Αμπαζής
Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια... Ο φτωχός και μόνος καουμπόι της Πατησίων, ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ των παιδικών μου χρόνων, καβάλα στη Ντόλυ του, κατηφόρισε πενήντα χρόνια μετά τη Φώκα Νέγκρα και χάθηκε το σούρουπο στον ορίζοντα της Πατησίων με φόντο την Ακρόπολη. O Λουκιανός Κηλαηδόνης ήταν από αυτούς τους ελάχιστους που μίλησε για πολύ βαθιά πράγματα με πολύ απλό τρόπο. Χωρίς να παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά. Γιατί ήταν πράγματι σοβαρός. Και δεν είχε να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Ένας σκεπτόμενος και βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος. Ψαγμένος. Ο ορισμός της κομψής αλητείας. Γόης. Χιουμορίστας. Και στην Ελλάδα που όλοι μιλούν για πολύ ρηχά πράγματα με πολύ βαρύγδουπο τρόπο, θα μας λείψει αφόρητα. Θα τον θυμόμαστε πάντα όταν βλέπουμε οινοπνευματί πουκάμισο, όταν μυρίζουμε aqua velva, όταν παίζουμε μπιλιάρδο, όταν πίνουμε haig με ένα πάγο. «Νωχελής, γοητευτικός, ανάλαφρος με μια μικρή δόση μελαγχολίας, όση χρειάζονταν για να βαθύνει μέσα μας. Είχε την αγνότητα αλλά και την αριστοκρατικότητα να τραγουδήσει μόνο για πράγματα που τον συγκινούσαν βαθιά: τα σινεμά του, τις κατασκηνώσεις, τους φίλους του, τα πάρτυ τους, τα τεύχη του Μικρού Ήρωα, τη Βουλιαγμένη, την Φωκίωνος Νέγρη. Τραγούδησε με τόση αγάπη για όλα αυτά που τα ́’κανε αθάνατα γιατί απ ́ την αρχή τα είδε έτσι. Σαν καθρεφτίσματα του παραδείσου.» Μ’ αυτά τα λόγια τον αποχαιρέτησε ο εκλεκτός ομότεχνος Διονύσης Σαββόπουλος. Ο Λουκιανός κατάφερε να μείνει αταξινόμητος. Sui generis. Ούτε κομματικά πολιτικός, ούτε μίζερα έντεχνος, ούτε καψούρης λαϊκός. Τα εμβατήρια του «Λούκι» ήταν εμβατήρια της καθημερινής ζωής. Της αστικής ζωής μιας κοινωνίας που μπορούσε πια να μη μιλάει μόνο για τραύματα και οράματα. Που μπορούσε, επιτέλους, να τραγουδάει μεγαλειωδώς για τα ασήμαντα, τα καθημερινά. Οι παρέες. Τα φλερτ. Τα αναψυκτήρια. Τα θερινά τα σινεμά. Τα ματς της Κυριακής. Οι βόλτες στη λιακάδα. Τα σφαιριστήρια. Οι γκόμενες. Όλο αυτό το νεοελληνικό σύμπαν ο «Λούκι» το σατίριζε, χωρίς να το κατακρίνει. Και το υμνούσε, χωρίς να το κολακεύει. Άρθρωνε μελωδικά και ακομπλεξάριστα το συναίσθημα χωρίς φθηνούς συναισθηματισμούς.
ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ & ΞΥΡΙΣΜΑ ΠΕΝΤΕ ΕΥΡΩ
ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΠΕΝΤΕ ΕΥΡΩ
ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ
3€
Κούφια η ώρα (1990) Aν ποτέ πεθάνω αν λέμε, αν κάψτε ένα πιάνο κι ένα μπουφάν. Καίτε ένα αμάξι κάθε δειλινό θέλω και τάξη, θέλω και χαμό. Δε θέλω φιέστες ούτε φωνές τρεις μαζορέτες μ’ άσπρες στολές, -ξανθούλες. Και κάποια μπάντα στο πουθενά να παίζει "τα θερινά σινεμά". Θέλω ένα πάρτι μες στο γκαζόν κάποια Τετάρτη ίσως μ’ άπειρα γκαρσόν. Θα `χει ποτά για όλους πιείτε ένα τζιν δύο βότκες και δε θέλω μαύρα μόρτες, θέλω μπλου-τζιν. Mε λίγα λόγια έγινες μαντάμ... ΑΝΤΙΟ ΑΡΧΗΓΕ! Δε σου πρέπουν δάκρυα. Μόνο γέλια και τραγούδια, σαν αυτά που μας χάρισες. Καλό ταξίδι «καταραμένε»
THNOY 60, ΚΥΨΕΛΗ Τ.: 2155050159, 210-8252146 Q: 6996603333, ΤΑΖΑ: 6955325252 FB: zain nai Site: www.zain.starcreative.gr ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
λέξεις
ρα ργίας Δ Της Γεω
κάκη
Την όγδοη μέρα, γεννήθηκε από τα σώματα των ανθρώπων η λέξη Οιστρορία. Γράφεται ιστορία όταν οι άνθρωποι ζουν με οίστρο. Εκείνος που αγαπώ δεν καταλαβαίνει από γεννητούρια λέξεων και, πάνω στον πρωινό καφέ, μου ζητά να του εξηγήσω τι είναι η Οιστρορία. Τον φιλώ, φεύγω από το σπίτι και το βράδυ τού στέλνω ένα σημείωμα. Αυτός θέλω να ξέρει την αλήθεια μου.
ιστορία
οίστρος
Αυτό που μένει ασταθές και ανείπωτο, γιατί συνεχώς δημιουργείται από το κάθε ζωντανό πλάσμα που κινεί τα βήματα του συντονισμένα με της γης τον ρυθμό. Σπαράγματα αλήθειας βρίσκονται μέσα στα ποιήματα των θαλασσινών ποιητών και των βουνίσιων και πάνω στις ζωγραφιές των παιδιών. Όλου του κόσμου τα παραμύθια που γράφονται βράδια και μεσημέρια στην ησυχία, στα πατώματα και στα μέσα μαζικής μεταφοράς κουβαλούνε σταγόνες από αυτό που οι φιλόλογοι και οι διαβασμένοι μαθητές αποκαλούν Ιστορία. Πώς γράφονται αυτά τα ογκώδη βιβλία; Με ποια ευθύνη και με τίνος; Γιατί δεν διάβασα ποτέ και πουθενά για εκείνη την κουβέρτα που κέντησε η προγιαγιά μου όταν ήρθε από την Πόλη; Κι όλοι μας οι χωρισμοί οι αχαλίνωτοι γιατί δεν μπήκαν σε κανένα πρακτικό; Αφού αφορούν όλον τον Έρωτα και είναι μάθημα χρήσιμο για τους ερωτευμένους. Και κάθεσαι εσύ κι αναρωτιέσαι αν ήταν στ’ αλήθεια ήρωας ο Καραϊσκάκης. Κάθεσαι και αποστηθίζεις νούμερα νεκρών μες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κι ούτε σε νοιάζει τι όνειρα χαράμισε κάθε ένας από όλους, κάθε μία από όλες που θυσιάστηκαν, ποια χείλη περίμενε να βρει πάνω στα δικά του και τι φοβόταν περισσότερο.
Οιστρορία, λοιπόν, είναι η παραμάνα που ενώνει τη ζωή με τον θάνατο. Γιατί ο Οίστρος ζουζουνίζει αχόρταγος και κατασπαράζει ολοζώντανος τα δευτερόλεπτα σου, ενώ η Ιστορία γράφεται την ώρα που εσύ έχεις ενώσει το σώμα σου με το χώμα μια για πάντα. Ξέρεις, αν η Ιστορία είναι η νύχτα και είναι η μέρα ο Οίστρος, τότε αυτή η ρημάδα η Οιστρορία είναι ο Αυγερινός, το αστέρι που κάνει φως και σκοτάδι να συνορεύουν. Πόσες σκοτεινιές και πόσα φώτα αναβοσβήνουν εντός σου; Και πόσοι Αυγερινοί προφτάσανε να πάρουν θέση; Επιτέλους, αγάπη μου, τι δεν καταλαβαίνεις; Οιστρορία όταν θα φτιάχνουμε εντός δευτερολέπτων το παιδί μας, κρυμμένοι κάτω από τα ζεστά σεντόνια. Οιστρορία όταν θα ξημερώσει η πρώτη μέρα στον πλανήτη γη χωρίς να ζει η μάνα μου. Όταν έγραψα τις πρώτες φράσεις στο τετράδιο, οι-
Στοιβαγμένα όταν βλέπω και δυο δυο τα πακέτα των τσιγάρων που καπνίζουν οι μεγαλοεκδότες και οι κάθε λογής επιχειρηματίες, κορίτσια ιδρωμένα με μαλλί κομμένο άτσαλα από χέρι κολλητής να κατηφορίζουν ή να ανηφορίζουν τη Θεμιστοκλέους με μια βιάση ανεξήγητη, τυχαία όταν συναντώ τη φύση πάνω στα πρόσωπα των αγίων Εραστών, των αγίων Φίλων μου γιορτάζεται μες στης καρδιάς τα πίσω τα δώματα και τις βεράντες οίστρος αφόρητος, οίστρος ανήσυχος, οίστρος που απαιτεί να γίνει Ιστορία. Οίστροι είναι οι αλογόμυγες, οι προβατόμυγες οι ρυπαρές, οίστρο έχουν και τα θηλυκά και σπρώχνονται από τη Φύση για Ζευγάρωμα. Έτσι, που λες, και η έμπνευση: μύγα μαύρη, σουβλερή και καύλα μελωμένη. Δύο σε ένα, όπως τώρα που βάζω σε λέξεις τη δική μου ερμηνεία για το Σύμπαν και τους Νόμους του. Όπως τότε, που κάτι μέσα μου επέλεξε να με εμπιστευθεί στα χέρια σου. Όπως σε λίγο, που θα φτιάξω την αγαπημένη μου μακαρονάδα και, ναι, με οίστρο θα στρίβω τις κουτάλες και θα δένω τα υλικά μου ένα προς ένα.
στρορία κι όταν μπήκα στ’ αεροπλάνο μόνη για πρώτη φορά, οιστρορία και πάλι. Στη γωνιά που έκλαψες, εκείνοι οι δύο συναντήθηκαν. Στο μπαρ της νυχτερινής μας αγάπης, ένας σερβιτόρος απολύθηκε στην πιο δύσκολη στιγμή του. Στο νησί που βούλιαξα ένα καλοκαίρι, ένα προσφυγόπουλο έχασε τη ζωή του. Οιστρορίες για αγρίους, οιστρορίες για αγίους. Ένα, δύο, τρία. Πάμε να φωνάξουμε όλοι μαζί αυτά που μας πονέσαν περισσότερο. Ένα, δύο, τρία. Και σπάει ο ουρανός. Είμαστε οι σημαντικές νίκες του Χρόνου στις παρτίδες του με το Τέλος. Γι΄ αυτό ζούμε μέσα στις δίνες μας. Πληρώνουμε φόρους για όσα κερδίζουμε, πληρώνουμε φόρους στη Ζωή μας. Πέρσι σ΄ αγκάλιαζα, φέτος με χάνεις. Χθες πανηγύριζα που πέρασα το μάθημα στη σχολή, σε τέσσερα χρόνια θα μείνω άνεργη κι εγώ, ύστερα κάτι θα βρεθεί κι εγώ θα ψωνίζω υφάσματα για το καινούργιο μου σπίτι.
α ί ρ ο ρ τ σ ι ο
{ } η παραμάνα που ενώνει τη ζωή με τον θάνατο
Αργότερα, ο γιος μου θα μου κλείσει την πόρτα κατάμουτρα, όπως έκανε ο αδερφός μου, που τώρα μένει μακριά, στον δικό μας πατέρα. Δεν θα με μάθει η ανθρωπότητα, δεν θα με στραβώσουν οι κάμερες. Ή θα με μάθουν. Όλοι. Θα γίνω πρώτο θέμα στις ειδήσεις, θα είμαι ο Πόθος των δακτύλων τους. Ποιος ξέρει; Οιστρορία, ρε, είναι που ξέρεις πως μια μέρα θα πεθάνεις, αλλά γουστάρεις να δεις πώς θα είναι μέχρι το γκρεμό η διαδρομή και γουστάρεις να την κάνεις υπέροχη: να βλαστήσεις δέντρα, να στείλεις ελάφια και παπαρούνες, να βάλεις στ’ αμάξι μουσική, να’ σαι γυμνός, δίπλα σου θάλασσες να λαμπυρίζουν στον ήλιο, στα πίσω καθίσματα οι φίλοι σου, οι αγάπες σου όλες. Να πέσεις περήφανος και περήφανος θα πει πως έζησες με τα χέρια ανοιχτά, σε θέση αγκαλιάς.
ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ 34 ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 5η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ Το διώροφο διατηρητέο κτήριο στη οδό Θεοτοκοπούλου 34,
πούλου ήταν ήσυχος δρόμος εξοχικών κατοικιών μιας εμ-
βρίσκεται σε γειτονιά των Κάτω Πατησίων στο ύψς της Κλω-
βληματικής περιοχής για την Αθήνα, που σταδιακά υποβαθ-
ναρίδου. Έχει συνολικό εμβαδόν 255 μ2 και διαθέτει μικρό
μίστηκε
υπόγειο και διαμορφωμένη, περιφραγμένη αυλή περίπου 250
Κινηματογράφος που κηρύχθηκε διατηρητέος, αγοράστηκε
μ2. Κτίσθηκε το 1914 και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα
το 2005 μαζί με την κατοικία από τον Δήμο, ο οποίος το 2012
όπως
και
άλλες
γειτονικές
περιοχές.
Ο
αστικής κατοικίας της εποχής του. Στο ευρύτερο οικόπεδο
επέτυχε την ένταξη της αποκατάστασης του κτηρίου σε πρό-
του κατασκευάστηκε το 1967 ο κινηματογράφος “Α-Β”, ο
γραμμα του ΕΣΠΑ, αποδίδοντας του πολιτιστική χρήση.
οποίος σταμάτησε να λειτουργεί το 1982. Η οδός Θεοτοκο-
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ Ο πολιτισμός συμβάλλει στη διαμόρφωση των ταυτοτήτων
δων που με τον χρόνο διευρύνθηκαν και αναμίχθηκαν πολι-
και των πεποιθήσεων που αποκτούν οι άνθρωποι, και στην
τισμικά, αποτελεί πρόκληση για τον δήμο Αθηναίων. Ο συ-
προαγωγή της κοινωνικής συνοχής. Στα Πατήσια, ο πολιτι-
σχετισμός με το παρελθόν και την εξέχουσα ιστορία τους που
σμός μιας υγιούς, βαθιάς, αστικής κουλτούρας παρήγαγε
υπάρχει ακόμα ζωντανή στην συλλογική συνείδηση, μπορούν
πνευματικό πολιτισμό με υψηλές αξίες. Η ανάδειξη του πνεύ-
να εμπνεύσουν μια αναγνωρίσιμη νέα ταυτότητα. Σε αυτό το
ματος της περιοχής, και μαζί η αποκάλυψη των σημερινών
πλαίσιο, το κτήριο “Θεοτοκοπούλου 34” φιλοδοξεί να απο-
ταυτοτήτων και χαρακτηριστικών των κοινωνικών της ομά-
τελέσει ένα ζωντανό κύτταρο πολιτισμού για τα Πατήσια.
“Αλλάζουμε την πόλη αλλάζοντας τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε!” Σε αυτό ακριβώς επενδύει ο δήμος Αθηναίων με την αξιο-
από τα προγράμματα που θα παρέχονται, θα ασκεί επιτελική
ποίηση του κτηρίου “Θεοτοκοπούλου 34” στα Πατήσια: στη
εποπτεία, θα ενισχύει τις προτεινόμενες δράσεις, και θα τις
δημιουργία μιας κάψουλας διατήρησης της μνήμης και μαζί
συντονίζει.
ενός σύγχρονου Κέντρου Πολιτισμού, όπου η σημερινή πραγ-
Το κέντρο θα απευθύνεται σε παιδιά της περιοχής, νέους δη-
ματικότητα θα συναντά το ποιοτικό παρελθόν και το φαντα-
μιουργούς και καλλιτέχνες, καινοτόμες επιχειρήσεις πολιτι-
σιακό της πόλης, και μέσα από ποικίλες πρωτοβουλίες θα
σμού, πολιτιστικά δίκτυα, ομάδες τέχνης, ενεργούς πολίτες
προκαλείται το ενδιαφέρον και η συμμετοχή των τοπικών
της περιοχής των Πατησίων και του δήμου Αθηναίων, και
κοινωνιών σε δράσεις πολιτισμού και μόρφωσης. Ένα όραμα
επισκέπτες. Στο κτήριο θα προγραμματίζονται και θα πραγ-
και ένα ενσυνείδητο αφήγημα που προάγει το συλλογικό,
ματοποιούνται πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκπαιδευτικές
μπορεί να συμβάλλει στην επίτευξη συνοχής στις κατακερ-
δράσεις σε συνεργασία με τον σήμο, δίκτυα σχολείων, δρα-
ματισμένες κοινωνικά περιοχές της πόλης, και να ενισχύει
στήριες ομάδες κ.α. Επίσης, πρωτοβουλίες και δράσεις κοι-
τη συναισθηματική σύνδεση των κατοίκων.
νωνικής και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης που θα
Θα επιδιωχθεί η λειτουργία του κτηρίου να ακολουθήσει ένα
συμβάλλουν στην ενίσχυση, ανάδειξη, συνοχή, συνεργασία
ανοιχτό, σύγχρονο μοντέλο πολίτιστικης διαχείρησης και λει-
και αλληλεγγύη των τοπικών κοινοτήτων. Τέλος, πρόθεση
τουργίας, σε συνεργεία με τον δήμο, την τοπική κοινωνία,
του δήμου Αθηναίων είναι να διευρύνει την προσπάθεια αξιο-
και σημαντικούς εκπαιδευτικούς και άλλους φορείς της
ποιώντας σταδιακά και τον όμορφο μεγάλο χώρο του κινη-
πόλης. Ο δήμος θα αναζητήσει φορέα που θα συμβάλλει στη
ματογράφου.
διαχείριση, ενώ θα ενθαρρύνει την τοπική κοινότητα του 5ου
Ο δήμος φιλοδοξεί να καταστήσει το Κέντρο Πολιτισμού
Διαμερίσματος και θα την ενεργοποιεί ώστε να επωφεληθεί
“ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ 34” έναν ανοιχτό, εξωστρεφή χώρο συνάντησης, ανάδειξης και παραγωγής έργων και πρωτοβουλιών, ο οποίος θα φιλοξενεί και θα ενδυναμώνει την τοπική δημιουργία, θα ενθαρρύνει την ενερ΄γη συμμετοχή των παιδιών, των κατοίκων, των δημιουργών και οραματιστών που ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή, και θα αναδεικνύει τη σημασία της ιστορικής και της σημερινής της ταυτότητας. Οι διεισδύσεις στην ιστορία και στο “άρωμα των περιοχών”, αλλά και η σηματοδότηση των χώρων τους με σημερινούς όρους και αξίες είναι αναγκαία για την προαγωγή της συλλογικής συνείδησης στην πόλη.
Στέλιος Χαμόδρακας Αγαπημένε μας Στέλιο,
τώρα πια μπορείς να ξεκουραστείς... Όσα χρόνια σε γνώρισα, τα τελευταία 13 χρόνια της ζωής σου πάντα σε κάτι σε έβλεπα να δίνεσαι. Να σκαλίζεις το μπουγαρίνι σου, να ανάβεις τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια στο σπίτι σου περιμένοντας τους δικούς σου, να κρεμάς την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι σου, ή τη φτερωτή του ανέμου για να σου δείΜε τον Στέλιο συναντηθήκαμε μέσα από τις σελίδες
χνει πού οδηγεί κάθε στιγμή ο άνεμος, τα ξύλινα μοντέλα των ελληνικών σου πλοίων, να καταστρώνεις στο καρνάγιο
του εντύπου. Βοήθησε με τα κείμενά του, τις μελέτες του και τις φωτογραφήσεις του. Εάν ήθελα να βρω πρωτότυπα θέματα αρκούσε ένα τηλεφώνημα μαζί του, μια δυο κουβέντες από το fb και όλα έπαιρναν τον δρόμο τους. Έτσι προέκυψαν τα αφιερώματα “Οι Ανηφοριές της Κυψέλης” και “Οι Πόρτες της Κυψέλης”.
σου τα δικά σου πλοία και να γεμίζεις κάθε άδειο σημείο του σπιτιού σου με αυτά. Άλλοτε κυκλοφορούσες με τη φωτογραφική μηχανή και απαθανάτιζες τη Ζωή και τα ίχνη της στους μοναχικούς σου περιπάτους ή και στους περιπάτους με τους κυψελιώτες γείτονες και φίλους. Να γράφεις και να αναδεικνύεις θέματα, στάσεις και απόψεις που πάντα είχαν κάτι σημαντικό να αφήσουν στις Ζωές μας ή στην καθημερινότητα όλων μας... Βράδια, αργά, η οθόνη του υπολογιστή σου ήταν αναμμένη, πάντα ανοικτή στους φίλους, στον κόσμο... και εσύ πάντα έτοιμος να μάθεις, να ακού-
Και τα δυο θα μπορούσαν να καταλήξουν σε λευκώ-
σεις, να πληροφορηθείς, αλλά και να μιλήσεις, να βοηθήσεις όσο κι όπως μπορούσες, να σηκώσεις τις ευθύνες που
ματα που θα άφηναν ένα στίγμα. Ο Στέλιος βοηθούσε
σήκωναν ή δεν σήκωναν άλλοι, να δημιουργήσεις όσο κι όπως μπορούσες περισσότερο. Η Τέχνη σου, ήταν μοναδική...
γιατί μέσα στην καθημερινότητα και τους περιπάτους
να συγκεντρώνεις και να συγκινείς γύρω σου Ανθρώπους. Να δημιουργείς δια ζώσης ή και μέσα απ' το διαδίκτυο ατε-
του ανακάλυπτε πλευρές, λεπτομέρειες που εμείς οι
λείωτες συνενώσεις Ανθρώπων. Ανθρώπων που κατάφερνες να... "επαναφέρεις στη ζωή" αφαιρώντας τη σκόνη της
υπόλοιποι ούτε καν τα παρατηρούσαμε. Είναι σαν να
μοναχικότητάς τους. Ιχνηλατούσες σε δρόμους δύσκολους, στους καιρούς αυτής της κρίσης, για ανθρώπινες σχέσεις,
έβλεπε έναν άλλο κόσμο, με δυνατότητες, επιλογές,
συνεργασίες, βαθιές κι ουσιαστικές φιλίες, αλληλεγγύη, αγάπη, ενδιαφέρον για τα πάντα γύρω... Ο τρόπος που έβλε-
προχωρήματα. Μπορούσε κανείς να τον εκτιμήσει για
πες τον κόσμο, που χαιρόσουνα τη Ζωή στην καθημερινότητά της, που αγωνιζόσουνα για το δίκαιο, το ηθικό, για την
πολλά πράγματα. Εγώ, γιατί ήταν από τους ελάχιστους
Ελλάδα και τον ελληνισμό, o τρόπος που ήξερες να σέβεσαι ανθρώπους, πλάσματα, ακόμα και τα ίδια τα αντικεί-
που σε μνημειώδεις αντιπαραθέσεις στο fb τολμούσε
μενα... Πρόθυμος κι ακούραστος την κάθε στιγμή στο να στροβιλίζεις και να εναρμονίζεις όλο τον κόσμο γύρω σου
να ζητήσει συγγνώμη εάν παθιαζόταν και του ξέφευγε
σε αξίες, ιδανικά και πανανθρώπινους σκοπούς, πλασμένους από ομορφιά και αγάπη. Στέλιο, πάρε μαζί σου απ' όλους
η κατάσταση. Γιατί είχε μια λαϊκότητα μαζί με κουλτούρα και δεν επιδεικνυόταν. Σε ό,τι και αν του πρότεινα δεν έλεγε ποτέ όχι, γι' αυτό και τον έλεγα “ειδικές δυνάμεις και υποβρύχιες καταστροφές”. Εκείνος γέ-
μας ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μέσα απ' την ηχώ που αφήνουν τα παιχνίδια της ζωής μας, τόσων χρόνων τώρα, στους δρόμους της Κυψέλης, τα βήματα των περιπάτων μας με το κεφάλι ψηλά για να εκπαιδευτούμε στην ποιότητα των κτηρίων και των προσωπικοτήτων, που υπήρχαν γύρω μας και δεν το γνωρίζαμε... μέσα απ' τους τοίχους των σχολείων που μαθητεύσαμε, τους ήχους των νερών που χύνονται ξανά, μέσα στα σιντριβάνια της Φωκίωνος, τα κά-
λαγε και απαντούσε όσο κρατάνε οι δυνάμεις μας, να βοηθάμε. Και εκείνος μας βοήθησε πολύ με τα κείμενα και τις ιδέες του. Κάτι τελευταίο. Ο Στέλιος, όπως εγώ τον γνώρισα, ξέφευγε από τα στενά πολιτικά πλαίσια.
λαντα των γνώριμων και πάλι, παιδιών την ώρα που στολίζουν τα δέντρα τα Χριστούγεννα... Πάρε μαζί σου το μεγάλο μας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ξεκουράσου... Όσο μπορούμε, θα συνεχίσουμε πια, με όλες μας τις δυνάμεις στον τρόπο που μας έδειξες... Μαίρη Σκιαδά
Κάποια στιγμή του ζήτησα να γράψει ένα κείμενο ενάντια στον Εθνικισμό και από έναν φίλο μου αριστερό να γράψει ενάντια στον Εθνομηδενισμό. Ο Στέλιος δέχτηκε μετά χαράς, ο φίλος μου δυσκολεύτηκε κάπως... Σε μια συζήτησή μας έγραφε... “Εγώ δεν χωρίζω και δεν ομαδοποιώ τους ανθρώπους. Δεν μ αρέσουν οι ομαδοποιήσεις. Να βρίσκουμε αυτά που μας ενώνουν”. Έχω την αίσθηση πως ο Στέλιος ήταν ένας άνθρωπος που πάσχιζε να γίνεται πάντα καλύτερος... Γι' αυτό του αξίζει σεβασμός και ένα μεγάλο χαμόγελο...
Έτσι προέκυψαν τα αφιερώματα “Οι Ανηφοριές της Κυψέλης”
και “Οι Πόρτες της Κυψέλης”.
Και τα δυο θα μπορούσαν να καταλήξουν σε λευκώματα που θα άφηναν ένα στίγμα.
Ναταλία Σαμαρά
Η μητέρα μου η Ναταλία
Η Ναταλία ήταν ένας άνθρωπος με μεγάλη καρδιά. Μια καρδιά νεανική, γεμάτη γενναιοδωρία, καλοσύνη, κέφι, σθένος και επιμονή. Μια μεγάλη καρδιά, που είναι να απορεί κανείς πώς μπόρεσε να χωρέσει στο τόσο μικροκαμωμένο σώμα της. Αυτή η καρδιά, η τόσο ζωντανή, σταμάτησε να χτυπά τα ξημερώματα της 19ης Ιανουαρίου 2017. Μέσα στη νύχτα, κατά τη διάρκεια του ύπνου της, ήρεμα και γαλήνια, όπως η ίδια πάντα έλεγε ότι ήθελε να συμβεί. Νοσηλευόταν για λίγες μέρες, λόγω ενός αναπνευστικού προβλήματος, σε κλινική στην οποία είχε ξανανοσηλευτεί κάμπο-
Η Ναταλία ήρθε μόνη της στο γραφείο και με ένα μεγάλο χαμόγελο είπε “θέλω να βοηθήσω”. Και έτσι
σες φορές στο παρελθόν. Το συγκεκριμένο πρόβλημα ήταν αντιμετωπίσιμο, όμως η καρδιά της δεν άντεξε. Θυμάμαι να κοι-
έγινε. Αυτή την απλότητα μπορούν να την έχουν σύν-
τάζουμε μαζί με τον αδερφό μου το ιατρικό της ιστορικό και να συνειδητοποιούμε πόσο τρομακτικά μεγάλο ήταν: καρκίνος,
θετοι και δομημένοι άνθρωποι. Η Ναταλίτσα, έτσι την
σοβαρές εγχειρήσεις, παλαιά κατάγματα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και πολλά άλλα νοσήματα! Κάποιος άλλος άν-
αποκαλούσαμε όλοι και όλες στο γραφείο, είχε έναν
θρωπος, με τα μισά από αυτά τα προβλήματα, θα είχε παραιτηθεί από τη ζωή και θα είχε κλειστεί στο σπίτι του. Όχι όμως η
μαγικό τρόπο να χαρίζει οικειότητα αλλά πάνω από
Ναταλία!
όλα θετικό πνεύμα. Υπάρχουν άνθρωποι που παραπο-
Ήταν ένας άνθρωπος με όρεξη για ζωή και με αστείρευτη ενεργητικότητα που τη διοχέτευε στους δικούς της ανθρώπους και
νιούνται και άνθρωποι που διαμαρτύρονται. Άνθρω-
βεβαίως στα πολλά ενδιαφέροντά της. Από τότε που συνταξιοδοτήθηκε από την Εθνική Τράπεζα, ξεκίνησε να μαζεύει υλικό
ποι που μαραζώνουν και άλλοι που δημιουργούν. Η
για το πρώτο της βιβλίο, την «Ιχνογραφία των Πατησίων» που εκδόθηκε το 1993. Ακολούθησαν δύο ακόμα βιβλία, «Τα Κά-
φίλη μας είχε ένα φρέσκο, ριζοσπαστικό, νεανικό
λαντα: μνήμες ιστορίας» και «Οι συνταγές της Κατοχής». Είχε επίσης ολοκληρώσει τη συγγραφή του βιβλίου «Το Παιχνίδι κά-
πνεύμα. Είχε και μια αντοχή. Τα κείμενά της τα
ποτε», για το οποίο όμως δεν μπόρεσε να βρει εκδότη και το δημοσίευε τμηματικά, μαζί με αποσπάσματα από τις «Συνταγές
έφερνε πάντα χειρόγραφα (εκτός από το τελευταίο...),
της Κατοχής», σε αυτήν εδώ την εφημερίδα, που τόσο αγαπούσε.
το διάβασμά τους ήταν μια ιεροτελεστία. Η Ναταλία
Η συνεργασία της με την εφημερίδα «Η Πατησίων Ζει», ήταν για εκείνη κάτι που έκανε με ενθουσιασμό και αφοσίωση, από την πρώτη στιγμή μέχρι το τέλος. Το τελευταίο της άρθρο, αυτό για την Τσικνοπέμπτη, το έγραψε άρρωστη, με δύσπνοια, όμως με την ίδια συνέπεια και χαρά όπως και όλα τα προηγούμενα. Στο νοσοκομείο θυμάμαι, οι δυο της έγνοιες ήταν αν έχει σταλεί το άρθρο της στον Χρύσανθο και αν έχουν ποτιστεί τα φυτά στο μπαλκόνι της. Γεννήθηκε στο Αίγιο και μεγάλωσε στην Πάτρα, ωστόσο η ίδια δήλωνε -και ήταν- μια πραγματική Πατησιώτισσα. Αγαπούσε τα Πατήσια και είχε διατελέσει δραστήρια αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Πατησίων. Πέρα από τα πολιτιστικά θέματα, που ήταν το κύριο ενδιαφέρον της, νοιαζόταν και για τα καθημερινά ζητήματα ποιότητας ζωής, από τα
ανήκε σε μια γενιά που έζησε πολλά και όχι απλώς άντεξε αλλά συμπύκνωσε την εμπειρία σε γνώση αλλά και άποψη. Άποψη πέρα από κλισέ, δογματισμούς και τυποποιημένες σκέψεις που επικρατούν και όχι μόνο σε ανθρώπους συνομήλικούς της αλλά και νεότερους. Από την μια αισθανόμαστε την απώλεια της. Από την άλλη μας βγαίνει ένα αυθόρμητο Μπράβο Ναταλίτσα.
χαλασμένα φώτα στο δρόμο μέχρι την ανακύκλωση και τα πάρκα. Αν και δεν σπούδασε ποτέ, είχε μεγάλη καλλιέργεια και πάθος για το διάβασμα («βιβλιοφάγο» την αποκαλούσε ο παππούς μου)
Μπράβο γιατί κατάφερες να δημιουργήσεις στην ζωή,
και οι βιβλιοθήκες της, στο δωμάτιό της και στο σαλόνι, αριθμούν πολλές εκατοντάδες βιβλία. Μεγάλη αγάπη είχε βεβαίως
να κρατάς μια αξιοπρεπή στάση, να στέκεσαι κοντά
και για την έρευνα και ήταν ενεργό μέλος του Ιστορικού Αρχείου του Λυκείου Ελληνίδων.
σε όλους όσους σε είχαν ανάγκη.
Ίσως η πιο χαρακτηριστική εικόνα από τα τελευταία χρόνια της ζωής της είναι να γράφει και να κρατά σημειώσεις, ετοιμάζοντας
Η φίλη μας κατάφερε μέχρι το τέλος να κρατήσει μια
προσχέδια άρθρων, κειμένων ή και επιστολών προς τις υπηρεσίες για κάποιο θέμα των Πατησίων. Κι όταν τη ρωτούσαμε τι
παιδικότητα, μια αισιόδοξη ματιά. Και μια μεγάλη
γράφει, να σταματά και χαμογελαστή να τα μοιράζεται μαζί μας, αναμεμιγμένα με αναμνήσεις και ιστορίες από τα παλιά.
αγάπη και φροντίδα για τους νέους ανθρώπους, για τα
Καλό σου ταξίδι μάνα. Θα φροντίσουμε τα λουλούδια σου (τόσο τα πραγματικά όσο και τα πνευματικά) και θα στηρίζουμε την
παιδιά για τις νέες γενιές.
εφημερίδα.
Το μυαλό της γεννούσε θέματα, ιδέες. Έμπλεκε ανΜαρτίνος Γκαίτλιχ
Το Σάββατο, 18 Μαρτίου, στις 12 το μεσημέρι, θα πραγματοποιηθεί μία εκδήλωση, ως «πολιτικό μνημόσυνο», για τη Ναταλία Σαμαρά-Γκαίτλιχ. Η εκδήλωση αυτή θα γίνει στην αίθουσα του πολυχώρου «Διέλευσις»(Λέσβου 15) και είναι ανοιχτή για όλους.
θρώπους, εποχές και καταστάσεις με έναν σοφό τρόπο. Αρνούνταν τις ηθικολογίες και το δασκαλίστικο ύφος και άφηνε τις σκέψεις να ωριμάζουν. Αυτοσαρκαζόταν, άκουγε, έγραφε, στεκόταν, πρότεινε. Η Ναταλίτσα
κάπου
έγραψε:
“Τελικά
η
συνεχής
αποκλειστική παρέα με τον εαυτό μας βλάπτει σοβαρά την υγεία. Αντίδοτο; Εμείς θα κυκλοφορούμε δεν θα μας φάνε την σύνταξη!” Η Ναταλίτσα μας πάντα θα χαμογελάει σαν κορίτσι!
Πέτρος Ν. Δεμπεγιώτης MD, MSc Ορθοπαιδικός Χειρουργός Διπλωματούχος Ιατρός στη Neural Therapy
Επικονδυλίτιδα αγκώνα Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται;
Π
ολύ συχνά παρατηρείται, σε νεαρά κυρίως άτομα πόνος στον αγκώνα, ιδιαίτερα με τις κινήσεις. Συνήθως εμφανίζεται σε αθλούμενους ή σε απασχολούμενους με χειρονακτικές εργασίες. Πόνος ο οποίος μπορεί να εμποδίσει και τις επαγγελματικές δραστηριότητες, γεγονός ανεπιθύμητο στη
σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης.
Τα συνηθέστερα σημεία άλγους στον αγκώνα είναι ο έξω και ο έσω επικόνδυλος. Με απλά λόγια το μέρος του οστού αριστερά και δεξιά όταν κοιτάζουμε τον αγκώνα από μπροστά. Καλείται έξω επικονδυλίτιδα ή "αγκώνας του τενίστα" (tennis' elbow) όταν ο πόνος εντοπίζεται στον έξω επικόνδυλο και έσω επικονδυλίτιδα ή "αγκώνας του παίκτη του γκολφ" (golfers' elbow). Οι ονομασίες αυτές προήλθαν διότι σε αυτούς του αθλητές παρουσιαζόταν συχνά το συγκεκριμένο άλγος. Τι είναι όμως η επικονδυλίτιδα; Πρόκειται για ένα σύνδρομο υπέρχρησης ή καταπόνησης. Στον έξω επικόνδυλο εκφύονται εκτείνοντες μύες του καρπού και στον έσω καμπτήρες και πρηνιστές. Οι πολλαπλές κινήσεις του αγκώνα που προσομοιάζουν τις κινήσεις του τενίστα ή του παίκτη του γκολφ (πρηνισμός-υπτιασμός με κάμψη και έκταση υπό αντίσταση) προκαλούν ερεθισμό, μικρορήξεις και φλεγμονή στους τένοντες των μυών που εκφύονται στα σημεία αυτά. Ουσιαστικά πρόκειται για μια τενοντίτιδα η οποία δεν υποχωρεί εύκολα διότι αφορά μέρος του σώματος που κινείται διαρκώς. Στατιστικά, να σημειώσουμε ότι συχνότερη είναι η έξω επικονδυλίτιδα. Η διάγνωση είναι κυρίως κλινική. Άλγος στην ψηλάφηση των επικονδύλων, πόνος που προκαλείται με χειρισμούς από τον ιατρό όπως έκταση του καρπού υπό αντίσταση με τον αγκώνα σε έκταση ή πόνος με κατά τον πρηνισμό του αντιβραχίου υπό αντίσταση με τον καρπό σε κάμψη. Είναι περιττό να αναφερθεί ότι ο ειδικός ιατρός θα θέσει την τελική διάγνωση και θα αποκλείσει τυχόν τραυματισμούς ή σύνδρομα παγίδευσης νεύρων τα οποία μπορούν να μιμούνται παρόμοια κλινική εικόνα. Ο ακτινολογικός έλεγχος δεν είναι απαραίτητος και είναι πολύ πιθανό να δείξει μια ασβέστωση στο σημείο του πόνου. Επίσης και ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία θα δείξει σημεία φλεγμονής στους τένοντες που εκφύονται από τους επικονδύλους. Φυσικά το επόμενο ερώτημα είναι ποια είναι η αντιμετώπιση. Η συντηρητική αντιμετώπιση είναι αποτελεσματική στον 95% της έξω επικονδυλίτιδας και σε μικρότερο ποσοστό στην έσω. Συνίσταται σε ανάπαυση, τροποποίηση των δραστηριοτήτων και της τεχνικής, ιδίως σε αθλητές, αντιφλεγμονώδη αγωγή στα πρώιμα στάδια καθώς και έγχυση κορτιζόνης τοπικά. Να σημειώσουμε ότι πρέπει να αποφεύγονται οι πολλές εγχύσεις κορτιζόνης στο ίδιο σημείο. Επιπλέον, βοηθητικές είναι και οι δέστρες επικονδυλίτιδας οι οποίες βοηθούν στην καθημερινότητα τους πάσχοντες. Ιδίως στην έξω επικονδυλίτιδα είναι σημαντικές οι διατάσεις των μυών. Αποτελεσματική αντιμετώπιση προσφέρει η φυσικοθεραπεία (ιδίως με τη χρήση υπερήχων) καθώς και η neural therapy. Να επισημανθεί ότι η συντηρητική αντιμετώπιση θέλει υπομονή εκ μέρους του ασθενούς. Αν η συντηρητική αντιμετώπιση δεν φέρει αποτέλεσμα 9-12 μήνες από την έναρξή της στην έξω επικονδυλίτιδα ή 6 μήνες στην έσω τότε το επόμενο βήμα είναι η χειρουργική αποκατάσταση. Στην έξω επικονδυλίτιδα είναι δυνατό να γίνει και αρθροσκοπικά.
www.dempegiotis.gr Τηλ.: 213 0321924 email: petros@dempegiotis.gr
Είναι ουσιώδες να τονίσουμε ότι η συμμόρφωση του ασθενούς είναι απαραίτητη στην αντιμετώπιση της πάθησης. Δεν είναι παράλογο αλλά πολλοί δε μπορούν να συμμορφωθούν διότι αδυνατούν να περιορίσουν της επαγγελματικές δραστηριότητες όταν είναι χειρονακτικές. Έτσι η πάθηση γίνεται χρόνια και ο ασθενής αναγκάζεται να οδηγηθεί στο χειρουργείο.
Αν κανένας ιδιοκτήτης δεν μπορεί να αναλάβει την διαχείρηση, η ΕΠΕΞ είναι εδώ!
Οικονομικά & υπεύθυνα
Με διαφάνεια στη διαχειριση των οικονομικών σας
Με πλήρη μηχανογραφική, λογιστική & τεχνική υποστήριξη
Θα σας απαλλάξουμε απο κάθε σκοτούρα ή ταλαιπωρία
40 χρ’ονια στην εξυπηρέτηση των κτιρίων με όλες τις ειδικότητες ΕΚΔΟΣΗ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ // ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΩΝ / ΜΕΓΑΡΩΝ // ΑΠΕΝΤΟΜΩΣΕΙΣ / ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΕΙΣ / ΜΥΟΚΤΟΝΙΕΣ // ΘΕΡΜΑΝΣΗ / ΚΑΛΟΡΙΦΕΡ // ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΙΣ / ΑΠΟΦΡΑΞΕΙΣ // ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ / ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑ // ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ // ΔΙΑΝΟΜΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ
εταιρεια εξυΠηρετησησ ΠΟλυΚατΟιΚιών εΠεξ
Πύθωνος 51, Κυψέλη | τηλ.: 2108650602 info@epex.gr | www.epex.gr | www.facebook.com/epex.gr