“Ο Βάνκας”του Άντον Τσέχωφ
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α3 τάξης γράφουν το δικό τους τέλος στην ιστορία του Βάνκα.
Το γράμμα του μικρού Βάνκα μεταφέρθηκε στο κεντρικό ταχυδρομείο. Λόγω των Χριστουγέννων είχαν προσλάβει εποχιακούς ταχυδρόμους.Ένας απ΄αυτούς ήταν και ο παππούς. Ο Κωνσταντής Μακάριτς λοιπόν εκείνη την ημέρα μοίρασε όλα τα γράμματα,του έμεινε μόνο ένα που δεν είχε διεύθυνση.Το περιεργάστηκε λίγο περισσότερο.Του έκανε εντύπωση που ο παραλήπτης είχε το ίδιο όνομα δικό του. Η περιέργειά του ήταν τόσο μεγάλη που δεν άντεξε, άνοιξε το γράμμα και έμεινε έκπληκτος μπρος σ΄αυτά που διάβασε. Δεν το πίστευε... το γράμμα απευθυνόταν στον ίδιον....ήταν του αγαπημένου του εγγονού, του Βάνκα. Σκούπισε τα δακρυσμένα από τη συγκίνηση μάτια του και με το πρώτο τρένο έφυγε για τη Μόσχα, το τσαγκάρικο του Αλιάχιν. Πήρε τον εγγονό του και γύρισε στο χωριό. Εκείνα τα Χριστούγεννα ήταν τα καλύτερα και των δύο. Κεβάνι Κλάιντι
Την επόμενη μέρα ο ταχυδρόμος μοίρασε τα γράμματα. Ένα μόνο γράμμα δεν είχε διεύθυνση. Κάθισε αποκαμωμένος σε ένα παγκάκι. Δεν ήξερε τι να κάνει... Ενώ το περιεργαζόταν δυνατός αέρας φύσηξε και το γράμμα εξαφανίστηκε. Όσο και αν προσπάθησε ο ταχυδρόμος δεν μπόρεσε να το πιάσει. Δε στεναχωρήθηκε κι πολύ, μια και δεν ήξερε πού να το δώσει. Αυτό που ακολούθησε μόνο ως θαύμα μπορεί να χαρακτηριστεί. Λίγες μέρες αργότερα, λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα περπατούσε ο παππούς του Βάνκα με σκυμμένο κεφάλι από την κούραση και το κρύο. Κάτι άσπρο τράβηξε την προσοχή του στην άκρη του δρόμου. Ήταν ένα γράμμα... το άνοιξε και το διάβασε, δεν πίστευε στα μάτια του ήταν το μήνυμα από τον εγγονό του. Ταραγμένος την επόμενη μέρα πήγε στη Μόσχα. Βρήκε τον Βάνκα σε άθλια κατάσταση.Τον πήρε μαζί του και γύρισαν στο χωριό. Εκεί μαζί με τους υπόλοιπους υπηρέτες ψώνισαν, στόλισαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο και πέρασαν τα καλύτερα Χριστούγεννα του κόσμου... Άννα Τσιλίκα
Λίγες μέρες αργότερα ο παππούς πήρε το γράμμα. Έκπληκτος από όσα διάβασε, δεν καθυστέρησε καθόλου. Την επόμενη ημέρα πήγε στη Μόσχα να δει τι γίνεται. Διαπίστωσε ότι τα πράγματα ήταν όπως τα περιέγραφε ο Βάνκας και ακόμη χειρότερα. Τον πήρε μαζί του και επέστρεψαν στο χωριό. Ήταν τα καλύτερά τους Χριστούγεννα. Γιάννης Ράντος
Ο Βάνκας έστειλε το γράμμα και περίμενε με ανυπομονησία την απάντηση του παππού του. Το γράμμα όμως δεν πήγε ποτέ στον παππού. Ο Βάνκας περίμενε, μια μέρα, δύο μέρες, τρεις, μια εβδομάδα, δυο εβδομάδες, ολόκληρο μήνα, όμως ο παππούς δεν εμφανιζόταν. Στεναχωρημένος σκεφτόταν πως ο παππούς τον είχε πια ξεχάσει. Η αλήθεια όμως ήταν διαφορετική. Και ο παππούς σκεφτόταν συνεχώς τον Βάνκα. Είχε τόσο καιρό να τον δει....Έτσι αποφάσισε να τον επισκεφτεί στη Μόσχα. Η συγκίνηση την ώρα της συνάντησης ήταν μεγάλη. Ο Βάνκας εξήγησε στον παππού του όλα όσα περνούσε στο τσαγκαράδικο του Αλιάχιν. Έτσι ο παππούς αποφάσισε να τον πάρει μαζί του στο χωριό. Ο Βάνκας ήταν τρισευτυχισμένος. Επιτέλους θα είχε και αυτός μια φυσιολογική ζωή μαζί με την οικογένεια του, τον παππού του... Φανή Σαμσάρη
Ο παππούς έλαβε το γράμμα με κάποια καθυστέρηση. Διαβάζοντας τα άσχημα νέα,την επομένη ημέρα κιόλας, πήγε στη Μόσχα και πήρε μαζί του τον εγγονό του, στο σπίτι που δούλευε. Ο Βάνκας ήταν πια ευτυχισμένος. Πέρασε τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής του με τους ανθρώπους που γνώριζε και έπαιζαν μαζί του, με τη δεσποινίδα Όλγα Ιγκνάτιεβνα, που τον φόρτωνε καρύδια και ζαχαρωτά, όπως παλιά, με τα σκυλιά του αρχοντικού, κυρίως όμως με τον αγαπημένο του παππού.. Αργυρώ Καρακώστα
Ο Βάνκας ικανοποιημένος από το γράμμα το έριξε στο κοντινό ταχυδρομικό κουτί, περιμένοντας από τον παππού του άμεση ανταπόκριση. Μετά από λίγες μέρες ο παππούς πήρε το γράμμα. Πολύ στεναχωρημένος από όλα όσα περνούσε ο εγγονός του αποφάσισε να τον πάρει κοντά του και ας αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσκολίες, τουλάχιστον θα είχαν συμπαράσταση ο ένας τον άλλον. Μαριάννα Τσαρούχα
Ο Βάνκας κοιμήθηκε με την ελπίδα πως το γράμμα θα έφτανε στα χέρια του παππού του. Οι μέρες όμως περνούσαν και ανταπόκριση δεν υπήρχε. Παραμονή Χριστουγέννων ο Αλιάχιν αποφάσισε να κλείσει το τσαγκαράδικο και έδωσε άδεια στους εργαζόμενους του. Τον Βάνκα μάλιστα του έκανε δώρο ένα εισιτήριο για το χωριό. Έτσι ο Βάνκας βρέθηκε κοντά στον παππού του, που τον υποδέχτηκε με δάκρυα στα μάτια. Εξιστόρησε στον παππού όλα αυτά που περνούσε στο τσαγκαράδικο και μαζί αποφάσισαν να μην ξαναγυρίσει στη Μόσχα. Έτσι έζησε μια ζωή, που μπορεί να ήταν φτωχική, αλλά τουλάχιστον είχε τη φροντίδα, τη στοργή και την αγάπη του παππού του. Άντζελα Τομάι
Ο Βάνκας έστειλε το γράμμα και ικανοποιημένος έπεσε να κοιμηθεί. Σε λίγη ώρα έβλεπε στο όνειρό του τον παππού του να βρίσκεται κοντά του, να ετοιμάζουν τη βαλίτσα του και να φεύγουν για το χωριό, αφήνοντας πίσω όλες τις άσχημες στιγμές που πέρασε κατά την τρίμηνη παραμονή του στο τσαγκαράδικο του Αλιάχιν. Σάρρα Μαρτινάι
Ο Βάνκας αποκαμωμένος από την κούραση της ημέρας τέλειωσε το γράμμα προς τον παππού του. Άνοιξε το παράθυρο να πάρει λίγο αέρα. Ένα περιστέρι πέρασε από δίπλα του και άρπαξε το γράμμα. Ξαφνιάστηκε ο Βάνκας, αλλά αμέσως σκέφτηκε πως είναι ταχυδρομικό και θα πάει γρηγορότερα τα νέα στον παππού του. Ήδη τον έβλεπε μέσα στο βαθύ ύπνο του να ετοιμάζεται να έρθει να τον πάρει.... Γιώργος Τσιρόπουλος
Ο Βάνκας τέλειωσε το γράμμα, βρήκε τον ταχυδρόμο και τον παρακάλεσε να το δώσει στον παππού του. Δεν γνώριζε ακριβώς τη διεύθυνση, αλλά μόνο το χωριό. Ο ταχυδρόμος λυπήθηκε το δύσμοιρο ορφανό και του υποσχέθηκε ότι θα ψάξει να τον βρεί. Ευχαριστημένος ο Βάνκας του έδωσε μια φωτογραφία του παππού του. Ο ταχυδρόμος, όταν βρέθηκε στο χωριό του Βάνκα έψαξε για τον παππού, αλλά με αυτό το όνομα υπήρχαν πάρα πολλοί. Συνάντησε πολλούς, αλλά δεν ήταν αυτός που έψαχνε. Απελπισμένος χτύπησε το κουδούνι του τελευταίου σπιτιού. Η υπηρέτρια που του άνοιξε την πόρτα στην ερώτησή του αν κατοικεί εκεί κάποιος Κωνσταντής Μακάριτς, απάντησε θετικά. Το γεροντάκι που εμφανίστηκε λίγο αργότερα ήταν ολόιδιος με τη φωτογραφία. Ο ταχυδρόμος ενημέρωσε τον παππού για τις άθλιες συνθήκες που ζούσε ο εγγονός του και για την επιθυμία του να γυρίσει στον παππού του. Ο παππούς φανερά συγκινημένος ευχαρίστησε τον ταχυδρόμο και την επόμενη μέρα πήγε στη Μόσχα, πήρε τον Βάνκα από το τσαγκαράδικο του Αλιάχιν και μαζί επέστρεψαν στο χωριό. Λυδία Ιατροπούλου
Ο Βάνκας τέλειωσε το γράμμα και κουρασμένος ξάπλωσε να κοιμηθεί περιμένοντας τον παππού. Την άλλη μέρα ξύπνησε πάνω σε ένα μεγάλο κρεβάτι. Βρισκόταν μέσα σ'ένα τεράστιο δωμάτιο στολισμένο με χριστουγεννιάτικα στολίδια. Είδε τη μαμά και τον παππού του να ετοιμάζουν ένα πλουσιοπάροχο πρωινό. Ενθουσιασμένος προσπάθησε να σηκωθεί φωνάζοντας τα αγαπημένα του πρόσωπα. Ένα νταπ ακούστηκε και ο Βάνκας βρέθηκε στο κρύο πάτωμα του τσαγκαράδικου. Όλα ήταν ένα όνειρο.... τι καλά να γινόταν και στην πραγματικότητα. Τάνια Τσιλίκα