Λορέντζος Μαβίλης
Γενικές πληροφορίες
Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε στην Ιθάκη στις 6 Σεπτεμβρίου 1860. Ήταν Επτανήσιος λυρικός ποιητής, συνθέτης σκακιστικών προβλημάτων και συνθέτης λυρικών ποιημάτων, κυρίως σονετών. Θεωρείται ο μεγαλύτερος σονετογράφος της Ελλάδας. Ο ισπανικής καταγωγής πατέρας του, Παύλος Μαβίλης, υπηρετούσε στην Ιθάκη ως δικαστικός του Ιονίου κράτους. Ο παππούς του, Δον Λορέντζο Μαβίλης, είχε υπηρετήσει ως πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα από το 1803 μέχρι το 1812. Η μητέρα του, Ιωάννα Σούφη, ήταν ανηψιά του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Λορέντζο είχε και μία αδερφή, την Εσθίρ που ήταν κατά 14 χρόνια μεγαλύτερη του. Μεγάλη επίδραση στην προσωπικότητα του Μαβίλη άσκησε ο Ιάκωβος Πολυλάς, του οποίου υπήρξε στενός φίλος και μαθητής.
Εκπαίδευση
Μαθήτευσε στο εκπαιδευτήριο «Καποδίστριας» της Κέρκυρας και κατόπιν στο κερκυραϊκό γυμνάσιο, με καθηγητή τον Ιωάννη Ρωμανό, ο οποίος τον έκανε μέλος της Αναγνωστικής Εταιρείας. Μόλις τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, φοίτησε για ένα χρόνο (1877-1878) στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στα πανεπιστήμια Μονάχου και Φράιμπουργκ (1878-1890), όπου παρακολούθησε μαθήματα κλασικής φιλολογίας, αρχαιολογίας και σανσκριτικών, ενώ μελέτησε τα φιλοσοφικά συστήματα των μεγάλων Γερμανών φιλοσόφων Καντ, Φίχτε και Σοπεγχάουερ. Το 1890 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του Ερλάνγκεν με τη διατριβή «Δύο βιεννέζικα χειρόγραφα του Ιωάννη Σκυλίτζη». Το 1893 επέστρεψε στην Κέρκυρα όπου εντάχτηκε στην Κερκυραϊκή Σχολή.
Προτομή ποιητή Λορέντζου Μαβίλη, έργο του γλύπτη Πέτρου Ρούμπου.
Θερμός πατριώτης • Φλογερός πατριώτης και οραματιστής, εγκαταλείπει τελικά την «απραξία» και συμμετέχει ενεργά στους απελευθερωτικούς αγώνες του έθνους:
Το 1896 έγινε μέλος της Εθνικής Εταιρίας. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στην επανάσταση της Κρήτης.
Το 1897 έφυγε από την Κρήτη και με δικό του εθελοντικό σώμα, βρίσκεται στα βουνά της Ηπείρου, όπου και τραυματίζεται στο χέρι.
Μερικά χρόνια αργότερα ο Βενιζέλος τον παίρνει στο επιτελείο του και το 1910 εκλέγεται βουλευτής στη Β΄ Αναθεωρητική Βουλή με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Από αυτή τη θέση αγωνίστηκε για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας.
Στις 28 Νοεμβρίου 1912, σε ηλικία 53 ετών, γίνεται επικεφαλής του λόχου των εθελοντών Γαριβαλδινών και την επόμενη μέρα σκοτώνεται στη μάχη του Δρίσκου κοντά στα Ιωάννινα κατά τον Πρώτο Βαλκανικό πόλεμο.
Στη φωτογραφία, βλέπουμε τον ιερέα να κλείνει τα μάτια του Κερκυραίου βουλευτή και ποιητή Λορέντζου Μαβίλη, ο οποίος έπεσε ηρωικά στο πεδίο της μάχης για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων από τους Τούρκους. Ήταν η φονική μάχη του Δρίσκου τον Νοέμβριο του 1912.
Ποιητικό έργο
Ως ποιητής διέπρεψε στο είδος του σονέτου. Ανήκε στην παράδοση της επτανησιακής σχολής. Στα ποιήματά του υμνεί την πατρίδα και αυτούς που έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Τα σονέτα του Μαβίλη είχαν άρτια μορφή και εξαίρετο περιεχόμενο, το οποίο χαρακτηρίζεται από ολοφάνερη απαισιοδοξία. Τα σονέτα του, με ενδεκασύλλαβους στίχους, είναι πολύ πιο επεξεργασμένα και περίτεχνα από των συγχρόνων του και εισάγει νέα στοιχεία, όπως το να αρχίζει η πρόταση στην μέση του στίχου και να υπάρχει διάλογος. Από το πρωτότυπο έργο του γνωστότερα είναι τα σονέτα του, τα οποία χαρακτηρίζονται από πληρότητα μορφής, ενώ έγραψε και πολλές μεταφράσεις. Τα πιο γνωστά σονέτα του: Λήθη, Καλλιπάτειρα, Ελιά, Μούχρωμα.
Εργασία Λογοτεχνίας Μαρία Τσώνη, Β2