Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική.
Η Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική είναι ξεχωριστή και κατέχει σημαντική θέση στην Ελληνική αρχιτεκτονική. Αναγνωρίζεται στα παραδοσιακά σπίτια, τα αρχοντικά, τις εκκλησίες, τις κρήνες (βρύσες), τα γεφύρια και τις πλατείες του Πηλίου και εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα. Οι μάστορες και οι χτίστες έβαζαν πολύ χρόνο και κόπο για αυτές τις κατασκευές. Ηπειρώτες μάστορες ήρθαν στην περιοχή του Πηλίου και δίδαξαν του ντόπιους συναδέλφους τους πώς να λαξεύουν τις πέτρες, πώς να τις χρησιμοποιούν στο χτίσιμο και πώς να φτιάχνουν κατοικίες, καλντερίμια και γεφύρια, χρησιμοποιώντας παράλληλα υλικά από το ίδιο το περιβάλλον, όπως πέτρα και ξύλο.
Επομένως κατασκευάστηκαν οικισμοί που είναι αρμονικά συνταιριασμένοι με το περιβάλλον. Σε πολλές περιπτώσεις εκεί όπου έφτιαχναν τα θεμέλια, ό,τι βράχο έβρισκαν τον έσπαγαν και χρησιμοποιούσαν τις πέτρες στο χτίσιμο. Εξάλλου η μεταφορά των υλικών δεν ήταν εύκολη οπότε όλα τα υλικά ήταν παρμένα από τα γύρω χωριά. Ο πυρήνας του χωριού είναι η πλατεία, γύρω από την οποία αναπτύσσεται ο οικισμός. Η πλατεία είναι το σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών, με μεγάλα πλατάνια, πλακόστρωτα καλντερίμια και παραδοσικές ταβέρνες και καφενεία.
Τα πηλιορείτικα σπίτια και αρχοντικά
Είναι λιθόκτιστα με γραφικά χαγιάτια, διακοσμητικά ψευτοπαράθυρα, πόρτες και υπέρθυρα με σκαλιστό ξύλο. Τα πυργόσπιτα του Πηλίου άρχισαν να χτίζονται στις αρχές του 17ου αιώνα, επηρεασμένα από τα πυργόσπιτα των Τούρκων τσιφλικάδων του θεσσαλικού κάμπου. Μετέπειτα, όταν οι συνθήκες ευνόησαν την άνθιση του εμπορίου και οι ντόπιοι Πηλιορείτες απέκτησαν χρήματα, έχτισαν και αυτοί με τη σειρά τους τα δικά τους πυργόσπιτα, τα οποία ήταν αντίγραφα των πρώτων εκείνων τούρκικων αρχοντικών.
Οι όροι δόμησης που ισχύουν σήμερα για το Πήλιο ευτυχώς προστατεύουν και διατηρούν αυτήν τη όμορφη εικόνα των σπιτιών. Οι χρωματισμοί των εξωτερικών τοίχων γίνονται με λευκό χρώμα ή απόχρωση αυτού. Η στέγη τους είναι τετράκλινη και η επικάλυψη της γίνεται με σχιστόπλακες. Οι καπνοδόχοι, σωλήνες αποχετεύσεων και άλλες εγκαταστάσεις επιβάλλεται να είναι εντοιχισμένες. Κατασκευάζονται προεξοχές (κλειστοί εξώστες) στον τελευταίο όροφο και σε όλες τις όψεις του κτιρίου. Οι μανδρότοιχοι κατασκευάζονται από εμφανή λιθοδομή ολόσωμη.
Οι αυλόθυρες της κυρίας εισόδου είναι ξύλινες.
Όλα τα κουφώματα των όψεων είναι ξύλινα.
Τα καλντερίμια.
Σημαντικό χαρακτηριστικό του Πηλίου αποτελούν και τα πολλά καλντερίμια. Στο Πήλιο υπάρχει ένα πολύ πυκνό δίκτυο από καλντερίμια και ο σκοπός της κατασκευής τους αρχικά δεν ήταν της απλής πεζοπορίας, αλλά αποτελούσε κάποτε το Εθνικό δίκτυο επικοινωνίας. Μέσα σε αυτό το δίκτυο μπορούμε να διακρίνουμε και την οικονομική κατάσταση των χωριών, δηλαδή πόσο εύπορα ήταν. Αν το καλντερίμι ήταν πολυσύχναστο με μεγάλη κίνηση, τότε αυτό το έφτιαχναν μεγαλύτερο.
Οι κρήνες- βρύσες
Αποτελούν πραγματικά έργα τέχνης. Είναι ανοιχτές ή σκεπαστές δουλεμένες με το μεράκι των λαϊκών μαστόρων. Είναι στολισμένες με λιθανάγλυφες παραστάσεις με θέματα από τη φύση, την ιστορία, την εκκλησιαστική παράδοση Η κάθε κρήνη έχει τη δική της ονομασία, αλλά και τη δική της ιστορία...
Τα Γεφύρια
Είναι λιθόκτιστα με πελεκητή μαρμαρόπετρα
Είναι δίτοξα, τρίτοξα, πεντάτοξα
Συνεργάστηκαν οι μαθήτριες Μπεχτσή Δέσποινα Αναγνωστοπούλου Αθανασία Καρελή Δήμητρα Κασαμπαλή Μυρτώ