Οι μαθητές /τριες της Γ΄ τάξης παρουσιάζουν τις εργασίες τους στην “Ελένη” του Ευριπίδη Σχολικό έτος 2016-17
Της Αθανασίας Αναγνωστοπούλου.........
Η Ελένη
Είναι μια δυναμική και πολύ έξυπνη γυναίκα, η οποία καταφέρνει να κάνει το σύζυγό της να πιστεύει πως αυτός έχει την πρωτοβουλία, στην πραγματικότητα όμως εκείνη είναι που δίνει διαταγές. Στη συνέχεια καταστρώνει ένα εξαιρετικά οργανωμένο και πετυχημένο σχέδιο απόδρασης.
Ο Μενέλαος
Είναι ένας άνδρας ο οποίος θα χαρακτηριζόταν λίγος αφελής και ευκολόπιστος, διότι συμφωνεί σε οτιδήποτε του λέει η σύντροφός του, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ο θεοκλύμενος
Είναι ένας άνδρας ο οποίος είναι ευκολόπιστος, εγωιστής και πολύ παθιασμένος με την Ελένη, η οποία πάντα καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει με τον τρόπο της.
Η θεονόη
Είναι γυναίκα πολύ ευσεβής η οποία γνωρίζει τα θεία, τα δίκαια. Αποφασίζει να πάει με το δίκαιο και όχι με το ίδιο της το αίμα. Είναι ιδιαίτερα μεγαλοπρεπής. Πάντα εμφανίζεται με υπέροχες φορεσιές.
Της Δέσποινας Τζιρλή....
Η Ελένη ήταν η ωραιότερη γυναίκα της αρχαιότητας, η αφορμή του τρωικού πολέμου, το σύμβολο της ομορφιάς και του ολέθρου. Σύμφωνα με τον Ευριπίδη, η Ελένη βρίσκεται από χρόνια στην Αίγυπτο, στο παλάτι του Πρωτέα. Μετά το θάνατο του Πρωτέα ο γιος του, Θεοκλύμενος, επιθυμεί να την παντρευτεί παρά τη θέλησή της.. Στον πρόλογο η Ελένη κάθεται στο μνήμα του Πρωτέα ως ικέτιδα. Σηκώνεται και παρουσιάζει τον εαυτό της στους θεατές. Με αυτό τον τρόπο εξηγεί το λόγο της παρουσίας της στην Αίγυπτο και παράλληλα της προσφυγής της στον τάφο του Πρωτέα. Η ίδια εξιστορεί την καταγωγή της λέγοντας ότι είναι η κόρη του Τυνδάρεω και της Λύδας, χωρίς όμως να αποκλείει και την περίπτωση να είναι κόρη του Δία.
Οι συμφορές της αρχίζουν από τη νίκη της Αφροδίτης κατά την κρίση περί κάλλους, όταν η θεά για να εξασφαλίσει την επιλογή της από τον Πάρη του υποσχέθηκε ως ανταμοιβή το γάμο του με την Ελένη. Η Ήρα όμως οργισμένη δημιούργησε το είδωλο της Ελένης, το οποίο πήρε μαζί του ο Πάρης νομίζοντας ότι είναι η ίδια η Ελένη. Ο Δίας είχε στείλει την Ελένη στο παλάτι του Πρωτέα, στην Αίγυπτο, για να ζήσει εκεί περιμένοντας το Μενέλαο να επιστρέψει από τον πόλεμο. Η Ελένη περιορισμένη στο παλάτι εξιστορεί τα αίτια για τις δυστυχίες της και τα βάσανά της. Ο Θεοκλύμενος ήθελε να την παντρευτεί και επέμενε, όμως η ίδια αρνιόταν, καθώς έμενε πιστή στο σύζυγό της. Ένιωθε ένοχη για το χαμό των δικών της ανθρώπων, της μητέρας της των αδελφών της, ταυτόχρονα όμως λυπόταν που είχε δυσφημιστεί το όνομά της στη Σπάρτη. Για τους λόγους αυτούς η ίδια ήθελε να αυτοκτονήσει, αλλά ο χορός την απέτρεψε. Όταν συναντήθηκε με το Μενέλαο, αρχικά απογοητεύτηκε, καθώς ο ίδιος δεν πίστεψε ότι είναι η γυναίκα του. Μετά την αναγνώριση τους όμως ήταν αρκετά χαρούμενη που βρήκε τον πολυαγαπημένο της άντρα. Κατάφερε να παραπλανήσει τον Θεοκλύμενο και να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο που είχαν καταστρώσει με το Μενέλαο για τη διαφυγή και τη σωτηρία τους. Το σχέδιο των συζύγων τέθηκε σε εφαρμογή με μεγάλη επιτυχία και έτσι ο Μενέλαος και η Ελένη κατάφεραν και έφτασαν στη Σπάρτη όπου αποκαταστάθηκε η τιμή και το όνομα της Ελένης.
Της Κρίσα Μαρτινάι...
Η Ελένη
Κόρη του Δία και της Λήδας, αδερφή των Διόσκουρων και σύζυγος του... οξύθυμου βασιλιά της Σπάρτης, Μενέλαου, θα πληρώσει όσο καμιά άλλη γυναίκα το βαρύ τίμημα που φέρει πάνω της: την ομορφιά της! Την ώρα που για χάρη του ομοιώματός της συντελείται ο πιο καταστρεπτικός και πολύνεκρος πόλεμος της Μυκηναϊκής εποχής, εκείνη βρίσκεται στο παλάτι του Πρωτέα, εκατοντάδες χιλιόμετρα πιο νότια, στο εξωτικό νησί "Φάρος" της Αιγύπτου. Και σαν να μην έφτανε η ατίμωση του ονόματός της, η αιφνίδια απώλεια του νοικοκυριού της, της μάνας, των αδερφών της, της κόρης και του άντρα της, έχει επίσης να αντιμετωπίσει την στενή πολιορκία του βασιλιά Θεοκλύμενου, που θέλει σώνει και καλά να την στεφανωθεί.
Ο Μενέλαος
Γιος του Ατρέα και της Αερόπης, αδερφός του Αγαμέμνονα, συνεχιστής της γαλαζοαίματης γενιάς των Ατρειδών και βασιλιάς της Σπάρτης, ο Μενέλαος είναι το πραγματικό τραγικό πρόσωπο του έργου. Διότι σαν να μην έφτανε η είδηση της "φυγής" της γυναίκας του με τον Πάρη, σαν να μην έφταναν δέκα χρόνια αιματηρού πολέμου και άλλα εφτά χρόνια άσκοπων περιπλανήσεων στη θάλασσα, έρχεται και το νέο ότι η γυναίκα του, η πραγματική Ελένη δεν πήγε ποτέ στην Τροία. Αυτή για την οποία πολέμησε ήταν ένα copy-paste της Ελένης και τώρα να, η... original μπροστά του! Ας είναι καλά το ναυάγιο, που τον έφερε κουρελιασμένο και θεοβρώμικο να ζητάει -αυτός, ένας βασιλιάς και νικητής της Τροίας- ελεημοσύνη από ένα βάρβαρο! Όμως ο βάρβαρος (Θεοκλύμενος) θα φανεί αρκετά κουτός για να χαμπαριάσει τι τρέχει... πίσω από την πλάτη του. Και ο Μενέλαος, ομολογουμένως, θα το... διασκεδάσει με την ψυχή του!
Ο Θεοκλύμενος
Γιος του Πρωτέα και διάδοχος του παλατιού μετά το θάνατο του πατέρα του. Δηλώνει ευσεβής και γι' αυτό τοποθετεί στην είσοδο του παλατιού το μνήμα του Πρωτέα. Ο Θεοκλύμενος έχει λυσσάξει σώνει και καλά να παντρευτεί την Ελένη. Τρανός κυνηγός καθώς είναι, θεωρεί αδιανόητο να χάσει ένα τέτοιο... "θήραμα", σαν την κόρη του Δία, μέσα από τα χέρια του, μέχρι που καταφθάνει στο παλάτι του ένας βρωμιάρης ζητιάνος (Μενέλαος) και του λέει κάποια (εκ πρώτης όψεως) ευχάριστα μαντάτα. Ο Θεοκλύμενος πιστεύει στα λεγόμενα του "ζητιάνου" κι έτσι δίνεται η ευκαιρία στον Μενέλαο και στην Ελένη να καταστρώσουν ένα σχέδιο απόδρασης...
Ο Τεύκρος
Ταλαιπωρημένο παλικάρι. Πολεμιστής, κι αυτός, της Τροίας, με το πλευρό των Αχαιών, πληρώνει την οργή του πατέρα του, Τελαμώνα, για την απώλεια του άλλου, λατρεμένου του γιου, Αίαντα, ο οποίος, ως γνωστόν, εξοργισμένος καθώς ήταν όταν τα όπλα του νεκρού Αχιλλέα δόθηκαν στον Οδυσσέα, έχασε κάθε επαφή με τα λογικά του, κατέσφαξε ένα κοπάδι πρόβατα και στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Το 'μαθε ο πατέρας τους ο Τελαμώνας και έστειλε τον Τεύκρο στον... αγύριστο, γιατί θεώρησε πως έπρεπε να κάνει τα αδύνατα δυνατά να μην αφήσει τον αδερφό του να γίνει αυτόχειρας! Όμως ο Τεύκρος δεν τα βάζει κάτω. Τραβάει προς την Κύπρο για να ιδρύσει μια νέα Σαλαμίνα. Στην ελληνική μυθολογία όμως ποτέ κανείς δεν έφτασε με την πρώτη στον προορισμό του, έτσι ο Τεύκρος θα καταλήξει όλως... τυχαίως στην Αίγυπτο, εκεί όπου είχε καταφύγει η Ελένη. Η συνάντησή τους θα αποβεί μοιραία!
Η Θεονόη
Θυγατέρα του βασιλιά Πρωτέα και αδερφή του Θεοκλύμενου, η Θεονόη θα κληρονομήσει από τη μητέρα της Ψαμάθη (μία από τις Νηρηίδες του Νείλου που κυκλοφορούσαν αόρατες στο παλάτι) το μαντικό χάρισμα. Ενώ λοιπόν όλα τα κορίτσια της ηλικίας της βάφονταν, στολίζονταν και έβγαιναν ραντεβού, η Θεονόη θα περάσει όλη της την παιδική ηλικία, την εφηβεία και την ενήλικη ζωή της, αφιερωμένη στη θρησκεία, την υπηρεσία των θεών και την τέχνη της Μαντικής. Κλεισμένη όλη μέρα στο σκοτεινό της δωμάτιο, παρακολουθεί από τη μαγική της σφαίρα, σαν άλλη... κρυφή κάμερα, όλα όσα συμβαίνουν στο παλάτι: ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει και, το κυριότερο: ποιος πρόκειται να έρθει! Οι αποφάσεις που πρόκειται να λάβει θα είναι καθοριστικές για το σύνολο των χαρακτήρων του έργου. Το δίλημμα που της τίθεται είναι αμείλικτο: Ήρα ή Αφροδίτη;