ﺹ۰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺂء
ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻟﺘﺒﺘﻞ َﻭ ﺍِﻻ ِ ِ ﺑﺘﻬﺎﻝ ﺍﻧﻰ َ ُ ُ ﺍﺑﺴﻂ ِ َ َ ﻀﺮِﻉ َﻭ ِ َ ﺍﻟﺘ َ ﺍﮐﻒ ﺍﻟﻴﮏ َ ُ ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ٓﻟﻬﻰ ِ ّ
ﺗﻘﺪﺳﺖ َﻋﻦ ِ ِ ﺑﺘﺮﺍﺏ َ َ َ ٍ ﺍﻟﺤﻘﺎِﻳِﻖ ﺍﺩﺭﺍﮎ َ ِ ﺍﻋﻔﺮ َﻭﺟﻬﻰ ِ ُ ِ ﻋﺘﺒﺔ َ َ ْ َ ﺍﻫﻞ َ َﻭ ُ َ ُ ﺍﻻﻟﺒﺎﺏ َﺍﻥ َ ُ َ ِ َﻭ ﺍﻟﻨﻌ ِ ﻣﻦ ُﺍ ِ ﺍﻟﺨﺎﺿﻊ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﻰ َ ِ َ ﻭﻟﻰ َ ِ ﻮﺕ ِ ْ ِ ِ ﺗﻨﻈﺮ ٰ ِ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ َﻭ ِ َ ِ ﺍﺣﺪﻳ ِ َ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ َ ُ ِ ﺍﻟﺨﺎﺷﻊ ِ ِ ﺍﻋﻴﻦ َ ﺑﺒﺎﺏ َ َ ﺘﮏ ِ َ َ ِ ِ ﻋﺒﺪﮎ ﺗﻐﻤﺮﻩ ﻓﻰ ِﺑ ِ َُ ﺍﻧﻪ َ ُ َ ﺭﺣَﻤ ِﺔ َ َ َ ِ ﺻﻤﺪﺍﻧﻴﺘﮏ َﺍﻯ َﺭ ﺤﺎﺭ َ ْ ﺏ ِ ُ
ﺍﻟﻴﮏ ﺍﻻﺳﻴﺮ ُﻣ َ ِ ﺍﻟﻤَﺘ َ ﺒﺘﻬٌﻞ ِ َ َ ﺭﻗﻴﻘ َ ﺍﻟﻔﻘﻴﺮ َﻭ َ ُ ﮏ ّ ﻀﺮُﻉ ُ ﺍﻟﺴﺎُ ﻞ ُ ﺍﻟﺒﺎﺲ َ ُ ُ
ﻳﻨﺎﺟﻴﮏ ُﻣَﺘَﻮّﮐ ٌﻞ َ َ َ َ ﻳﺪﻳﮏ ُ ِ َ ﺑﻴﻦ َ َ َ ﻳﻨﺎﺩﻳﮏ َﻭ ُ ﻀﺮٌﻉ َ َ ﻋﻠﻴﮏ ُﻣَﺘ َ
ﺭﺏ َﺍﻳﺪﻧﻰ َﻋﻠﻰ ِ َ ِ ﻗﻮﻧﻰ َﻋﻠﻰ ُ ِ ﻋﺒﻮﺩﻳﺔ ﻭ َُ ُ ﺎﮏ َﻭ َ ﺣﺒ َ ﻳﻘﻮﻝ َ ﺧﺪﻣﺔ َﺍ ّ ﺹ ۰۰
َ َ ِ َِ ﻗﺪﺳﮏ ﺍﻟﺘﻌﺒِﺪ ِﻓﻰ ﻧﻮﺭ َﺟﺒﻴﻨﻰ ِ َ ِ ﺘﮏ َﻭ َ ﺍﺣﺪﻳ ِ َ ﺳﺎﺣﺔ ُ ِ َ ﺣﻀﺮﺕ َ َ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ َ ﻋﻈﻤﺘﮏ َﻭ َ ﺒﺘﻞ ِﺍﻟﻰ َ َ ُ ِ ﺑﺎﺏ ﺣﻘْﻘﻨﻰ َ ﻣﻠﮑﻮﺕ َ َ ِ َ ﺑﺎﻟﻔﻨﺎ ﻓﻰ ِﻓﻨﺎِ ﻭﺍﻟﺘ َ َ
ِ ﻴﺘﮏ َﻭ َ ِ ُُ ِ ﺘﮏ ﺍﻟﻤﻮ َ ﺭﺑﻮﺑﻴ ِ َ ﺍﻟﻮﻫ َ ِ ِﻧﻌﺪﺍﻡ ﻓﻰ َ ْ ﺭﺣَِﺒﺔ ُ ُ ِ ﺍﻋ ّﻨﻰ َﻋﻠﻰ َ ُ ﺍﻇَﺒ ِﺔ َﻋﻠﻰ ﺍﻻٴ ِ ِ
ﺭﺏ ِ ﺍﻏﺮﻗﻨﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻨﺂَ ﻭ َ ِ ﺍﻟﻔﻨﺎَ ﻭ َ ِ ﺛﻮﺏ َ ﮐﺄﺱ َ َﺍﻯ َ ﺍﺳﻘﻨﻰ َ َ ﺍﻟﺒﺴﻨﻰ َ َ
ﺍﺟﻌﻠﻨﻰ ِﻓﺪﺍ َ ِ ﺍﺟﻌﻠﻨﻰ ُﻏﺒﺎﺭﴽ ﻓﻰ َﻣ ِ ﺍﻟﻔﻨﺎَ ﻭ َ ﺑﺤﺮ َ ﺍﻻﺣﺒﺎَ ﻭ َ ﻤﺮ َ ّ
ﺍﻟﺘﻰ َ ِ ﻗﺪﺍﻡ َ ِ ﺍﻟﻌﺰِﺓ ﻟﻼﺭﺽ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء ِﻓﻰ َ ِ َ ِ َ ِ ﻭﻃْ ﺘﻬﺎ ﺍ ُ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﻳﺎ َ ﺭﺏ ِ
ﺍﻟﻤﺘ ِ ﻳﻨﺎﺩﻳﮏ ِﺑﻪ َ ﺍﻟﻌﻠﻰ ِ َ َﻭ ُ ﻌﺎﻝ ﻫﺬﺍ ﻣﺎ ُ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ُ َ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ُ ﺍﻧﺖ َ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ِ ﺏ َ ﺍﻟﺒﮑﻮﺭ َﻭ ﺁﻣﺎﻟﻪ َﻭ ﺍﻟﻌﺒﺪ ﻓﻰ ُ ُ ِ ﺫﻟﮏ َ ُ ِ َ ﺍﻻﺻﺎﻝ َﺍﻯ َﺭ ﺣﻘﻖ َ ُ
ﺍﻭﻗﺪ ِ ﺻﺪﺭﻩ َﻭ َ ِ ﻋﺒﺎﺩﮎ َ ﺍﻣﺮﮎ َﻭ ِ ِ َ ﺧﺪﻣ ِﺔ َ ِ َ ﺍﺳﺮﺍﺭﻩ َﻭ ﺍْﺷَﺮ ْ ﻣﺼﺒﺎﺣﻪ ﻓﻰ ِ َ َ ُ ﺡ َ َ ُ ﻧﻮﺭ َ َ
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ . ﺍﻟﺮﺅﻑ ٰ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ُ ﺎﺏ َﻭ ِﺍﻧَ ﺍﻧ َ ِ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ َ ّ ﮏ َ َ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ُ ﺍﻧﺖ َ ُ ﮏ َ َ ﺍﻧﺖ َ ُ ﺍﻟﻮﻫ ُ ﻉﻉ
ﺹ ۰۰۰ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺂء ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎ
ﺹ١ ُﻫﻮ ﺍ
) (١ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﻥ ﻣﺴﺮﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩﻯ ﺟﺎﻥ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﺩﻝ ّ
ﺟﺴﺖ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻴﻨﺎ ﺷﺪ ﮔﻮﺵ ﺷﻨﻮﺍ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪ
ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﭼﻮﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻯ
ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻧﺘﺒﺎﻩ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ
ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﻣﺼﻮﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﺆﺍﻧﺴﺖ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﻴﻔﺰﺍﺋﻴﻢ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻫﻞ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻣﺠﺎﻟﺴﺖ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ّ
ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ .ﻉ ﻉ ﺹ٢
ُﻫﻮ ﺍ
ﺪﻳَﺘُﻬْﻢ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻥ ﻋﺒﺎﺩﮎ ّ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ّ ﺍﻳْﺪَﺗُﻬْﻢ ﺑﺴﻠﻄﺎﻧﮏ ﻭ َﻫ ْ ﺍﻟﺬﻳﻦ َ
ﺗﻮﺟﻬﻮﺍ ﺑﺮﻫﺎﻧﮏ ﻭ ﺃَﺭْﻳَﺘُﻬْﻢ ﻧﺎﺭ ﻣﺤﺒّﺘﮏ ﺍﻟﻤﻮﻗﺪﺓ ﻓﻰ ﺷﺠﺮﺓ ﻋﺮﻓﺎﻧﮏ ﻗﺪ ّ ﺭﺏ ِﺍﻟﻰ ﺍﻟﻮﺍﺩﻯ ﺍﻻﻳﻤﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﻘﻌﺔ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ﻓﻰ ﺳﻴﻨﺎء ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ َ
ﺍﻧﻬﻢ ُﻇﻤﺎء ُﻋﻄﺎﺵ ﺍ ْﺭ ِ ِ ﺍﻟﻨﺎﺯﻝ ﻣﻦ َﺳﺤﺎﺏ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭﻫْﻢ ِﻣﻦ َ ْ ﺍﻟﻐﻴﺚ ّ ُّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻓﺎﻫِﺪ ِﻫﻢ ِﺍﻟﻰ ﻋﺘﺒﺔ ﻗﺪﺳﮏ ﻓﻰ ﻣﺮﮐﺰ ﻫﻴﻤﺎء ﻓﻰ ﺑﺎﺩﻳﺔ ﻣﺤﺒﺘﮏ ْ ّ ﻭ ُ ﺍﻧﻬﻢ ُ َ ٌ ﺘﻠﺬٌﺫ ﺑﺎﺻﻐﺎ ﻣﻨﻮﺭﺓ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻭ ﺁﺫﺍﻧﻬﻢ ُﻣ َ َ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﺍﺑﺼﺎﺭﻫﻢ ُ ّ ُ
ﻃﻴﺒﺔ ﺑﻔﻴﺾ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﻣﻨﺸﺮﺣﺔ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ّ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ ﻭ ُ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ .ﻉ ﻉ ﻀﺎﻝ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺒﺎﺫﻝ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﻔ ّ ّ ﺹ٣ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﺎ ﺍﺳﻴﺮ ﺩﺍﻡ ﻫﻮﺍﺋﻴﻢ ﻭ ﺣﻘﻴﺮ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﻫﺎﻡ
ﻋﺠﺰ ﺻﺮﻓﻴﻢ ﻭ ﻓﻘﺮ ﺑﺤﺖ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻴﻢ ﻭ ﺑﻰ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻳﻢ
ﻭ ﺑﻰ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺭﺣﻤﻰ ﮐﻦ
ﻓﻀﻠﻰ ﺑﻨﻤﺎ ﺟﻮﺩﻯ ﮐﻦ ﻋﻔﻮﻯ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﻰ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﮐﻦ ﻗﻮﺕ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﻣﻄﻴﻊ ﺍﻣﺮﺕ ﺷﻮﻳﻢ ﻭ ُﻣﻨﻘﺎﺩ ُﺣﮑﻤﺖ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺍﻓﺮﻭﺯﻳﻢ ﻭ ﭼﻮﻥ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺣﻮﻝ ﺷﻤﻊ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺳﻮﺯﻳﻢ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻣﻘّﺪﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺗﻮ ﺩﻭﺯﻳﻢ ﻭ ّ
ﻣﻸ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﺑﺎ ﺭﺧﻰ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﺟﺒﻴﻨﻰ ﻣﺒﻴﻦ ﻭ ﻗﻠﺒﻰ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ
ﺹ۴ ُﻫﻮﺍ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ) (۴ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ّ
ﺟﺎﻣﻰ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺑﺨﺶ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻭ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﮐﻦ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﻭ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭ ﮔﺮﺩ ﺩﻟﺠﻮﺋﻰ ﻧﻤﺎ
ﻘﺮﺏ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺧﻮﺋﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻗﺎﺋﻢ ﻭﮐﺎﻣﻞ ﮐﻦ ُﻣ ّ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻭﺍﻗﻒ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﻦ ﺷﻌﻠﮥ ﺟﻬﺎﻧﺴﻮﺯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻧﺎﻟﮥ ﺟﺎﻥ ﺳﻮﺯ ﺩﻩ
ﺷﻤﻊ ﺷﺐ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺁﻩ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﻧﺎﺷﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ
ﺑﺎﻫﺮﺍﺕ ﮐﻦ ﺑﻪ ﮐﻮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﺎ
ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ ﻭﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ۵ ﻫﻮﺍ
) (۵ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻫﻮﺍﺟﺲ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻭ ﺗﺎﺭ ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﮐﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﺬﺭﻡ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻢ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ّ
ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﭘﻮﻳﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻏﻤﻰ ﻭ ﺑﻼﺋﻰ ﺩﻟﺸﺎﺩ ﮔﺮﺩﻡ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻉ ﻉ ﺹ٦ ُﻫﻮ ﺍ
)ٕ (۶ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﺍّﻥ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﺍﻧﺠﺬﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍﻻﺯﻫﺎﺭ ﺍﻟّﺴﺎﻃﻌﺔ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻻﺑﺮﺍﺭ ﺍﻟﻄْﻴ ِﺐ ﻣﻦ َﺣﺪﻳﻘﺔ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ّ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻪ َﻧْﺸﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﻦ ﺑﺎﻟﻄﺎﻓﮏ ﻭ ْ ﺍﻟﻤﺨﺘﺼﺔ ﺑﺎﻻﺧﻴﺎﺭ َ َ ّ ﺍﻃَﻤ ﺍﻟﺴﺎﺭﻯ ﺍﻟﺠﺎﺭﻯ ﺍﻟﻄﺎﻓﺢ ﻣﻦ ﺍﻟﮑﺄﺱ ّ ﺭﺣﻴﻖ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ّ ﺍﻟﻄﻬﻮﺭ ّ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﺗﺄﻳﻴﺪﮎ ﻓﻰ ﺑﻮﺍﻃﻦ ّ ﺍﻟﺮﻕ ﺍﻟﻤﻨﺸﻮﺭ َ ﺍﻟﻠﻮﺡ ﺍﻟﻤﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻗﺎَ ﺪُﻩ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﮏ ﺭﺍَ ﺪُﻩ ﻭ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻋﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻭ
ﺍﻻْﻗﺮﺍﻥ ﻭ َﻳﺮﻭﻕ ﻟﻪ ﮐﺄﺱ ﻳﻔﻮﻕ َ ﺣﺘﻰ َ ُ َ ُﺟْﻨَﺪ َﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺣﺎﺭﺳﻪ ّ ٰ
ﺛﺒﺘﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻪ ﻗﺪﻣﴼ ﺭﺍﺳﺨﺔ ﻭ ﻗﻠﺒﴼ ﻃﺎﻓﺤﴼ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ﻭ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ ﻭ ّ ّ ﺑﺎﻻﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ّ ﺹ٧ ُﻫﻮ ﺍ
)ٕ (۷ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﺗﺮﻯ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﺧﺎﻀﻴﻦ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻻﺷﺘﻴﺎﻕ
ﺍﺷﺪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﻧﻴﺮ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻭ ﻣﺸﺘﻌﻠﻴﻦ ﺑﻨﺎﺭ ﺍﻟﻤﺤﺒّﺔ ﻓﻰ ّ ﻣﻨﺠﺬﺑﻴﻦ ﺍﻟﻰ ّ ﺣﺒﴼ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻗﺎﻣﺖ ﺑﻘﻴﺎﻣﺔ ﻭ ﻗﺪ ﺳﺎَﻟﺖ ُﺳُﻴ ُ ﻮﻝ ّ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ّ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﺍﻟﻌﺎﺭﻑ ﻏﺎﺭﻓﴼ ﻣﻦ ﻋﻴﻦ ﺍﻟﺘّﺴﻨﻴﻢ ﻭ ﻓﺎﺭﻏﴼ ﺍﻵﻣﺎﻕ َ
ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻣﻦ ﻏﻴﺮﮎ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﺷﺎﺭﻗﴼ ﻣﻦ ﺍﻓﻖ ّ
ﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﺑﻨﻮﺭ ﺳﺎﻃﻊ ﺑﺪﻳﻊ ﻭ ﺑﺎﺭﻗﴼ ﻓﻰ ﺳﺤﺎﺏ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻳﺎ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ﻃﺎﺭﻗﴼ ﺑﺎﺏ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻳﺎ َﻣﻼﺫ ﺍﻟﻤﻘّﺮﺑﻴﻦ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ّ ّ
ﺹ٨
ﺗﺸﺒﺜﻮﺍ ﺗﻮﺟﻬﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴّﺘﮏ ﻭ ّ )ٕ (۸ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ٰﻫُﺆﻻء ﻋﺒﺎﺩ ّ ﺗﺒﺮُﺅﺍ ﻋﻦ ﻏﻴﺮﮎ ﻭ ﺑﺬﻳﻞ ّ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﻘﻄﻌﻮﺍ ﻋﻦ ﺩﻭﻧﮏ ﻭ َ َ
ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﺍﺧﻠﺼﻮﺍ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﻟﻮﺟﻬﮏ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ﺳﻠﮑﻮﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻨﻬﺞ ﺍﻟﻘﻮﻳﻢ ﻭ ّ ﻧﻴﺮ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﺛﺒﺘﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺴﻮﺍ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻣﻦ ّ
ﺪﺕ ﻓﻰ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﻧﺎﺭ ﺍﻻﺷﻮﺍﻕ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺑﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﮐﻮﮐﺐ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ﻭ ﭐ َ ﺗﻘ َ ْ
ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﻻﻫﻮﺕ ُﺍﻧﺴﮏ ﻭ ﭐْﻧَﺰَﺟﺮﻭﺍ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻﺩﻧﻰ
ﺭﺏ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺑﻮﺍ ﻟﻰ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﺷﻮﻗﴼ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﺗﻮّﮐ ﻋﻠﻴﮏ ﺍﻯ َ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻧﻮﺭ ﺻﺒﺎﺣﻬﻢ ﻭ ّ ﻗﺪﺭ ﻧﺠﺎﺣﻬﻢ ﻭ ﻓﻼﺣﻬﻢ ّ ﺍ ِ ﻧﺮ ﻣﺼﺒﺎﺣﻬﻢ ﻭ ّ
ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ َ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ َ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ّ ﺹ٩ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺒﺪﻝ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ) (۹ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺣﻤﺪ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﻡ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ّ
ﺳﺮﻣﺪﻳﻪ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﻧﻌﻤﺖ ﻋﻈﻤﻰ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪﻯ ﻋﺰﺕ ﻭ ّ ّ ﺫﻟﺖ ﺍﺑ ّ ﺪﻳﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺋﺪ ﻭ ﺁﻻء ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻓﻘﻴﺮ ﺭﺍ ﻏﻨﻰ ﮐﺮﺩﻯ ﻭ ﺫﻟﻴﻞ ﺭﺍ ﺟﻠﻴﻞ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮﻳﺮ ﻧﺸﺎﻧﺪﻯ ﺑﻰ ﻭﺍﻳﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﻧﻮﺍ ﮐﺮﺩﻯ ﻭ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﻪ
ﻭ ﺑﻴﻤﺎﻳﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﺭﺑﺢ ﻋﻈﻴﻢ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻭﺍﻗﻒ ﺭﺍﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺗﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻟﻄﻒ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ
ﺑﺼﻬﺒﺎء ﺍﻻﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻭ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ َ ﺭﺑﻨﺎ َﺛﺒﺘﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻳﻤﺎﻥ ﻭ َﺭﻧﺤﻨﺎ َ
ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻭ ﺍ ْﻭ ِ ﺍﻟﻮﻓﺎء ﺟﺮْﻋﻨﺎ ﻣﻦ ﮐﺄﺱ ﺍﻻﻳﻘﺎﻥ ﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻠﻨﺎ ﻓﻰ َﻣﻠﮑﻮﺕ َ ﻑ ﻟﻨﺎ َ ْ ﮐﻴ َﻞ َ ﺹ ١٠
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻧﮏ َ َ ْ ﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ﻭ َ ْ ﮐﻤﺎ ّ َ ﻭﻋﺪﺕ َﺍﺣﺒّﺎﺋﮏ َ ﺍﻟﻌﻔﻮ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺤﻠﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺏ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ّ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٠ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻳﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻼﻭﺕ ﺳﺎﻏﺮ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣﺬﺍﻕ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﺒﺎﺱ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (١١ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ُﻣﻮﻧﺲ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﺵ ﺩﺭ
ﻫﺮ ﺩﻣﻰ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺷﺒﻨﻤﻰ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺎﺩﮤ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ
ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺖ ﺑﮕﺮﺩﺍﻥ ﺗﺎ ﺟﺎﻡ ﺻﻬﺒﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ
ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺌﮥ ﺑﺎﺩﮤ ﺍﻟﺴﺖ ﺑﺨﺸﻨﺪ . ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﺒّﺎﺱ
ﺹ ١١
) (١٢ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﻥ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺗﺎﺟﻰ
ﺍﺯ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﻭ ﺧﻠﻌﺘﻰ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ُﮐﺒﺮﻯ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻧﻤﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﺎﻃﻖ ﺩﻩ
ﻗﻮﺕ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﻨﻤﺎ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻇﺎﻫﺮ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻭﺍﺿﺢ ﺑﺨﺶ ّ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
)ٕ (١٣ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻗﺪ ﺍﻧﺸﺌﺖ ﺑﻘﺪﺭﺗﮏ ﺧﻠﻘﴼﺟﺪﻳﺪﴽ ﻭﺧﻠﻘﺖ ﻭ ﺑﺮﺋﺖ ﻭ
ﺍﻟﺴﻤﺂء ﻭ ﺯّﻳﻨﺘﻬﺎ ﺑﻤﺼﺎﺑﻴﺢ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﺍﺣﺪﺛﺖ ﮐﻮﺭﴽ ﺳﺪﻳﺪﴽ ﻭ ﺧﻠﻘﺖ ّ َ
ﻭﻃﺮﺯﺗﻬﺎ ﺑﺤﺪﺍﺋﻖ ﻏﻠﺒﺎء ﻣﻬﺪﺕ ﺍﺭﺿﴼ ﺑﻴﻀﺂء ﻭ ﺑﻘﻌﺔ ُﻣﺒﺎﺭﮐﺔ ﻧﻮﺭﺁء ّ ﻭ ّ ﺹ ١٢ ﺖ ﻣﻮﺟﺖ ﺍﻟﺒﺤﺎﺭ ﻭ ﺍﺟﺮﻳﺖ ﺍﻻﻧﻬﺎﺭ ﻭ ﺍﻟﺴﺤﺎﺏ ﻭ ّ ﺍﻣﻄﺮﺕ ﺍﻧْﻘ َ َ َ ﻭ ّ َ
ﮐﻞ ﻓﺎﮐﻬﺔ ﺯﻭﺟﺎﻥ ﻓﺒﺪﺩﺕ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﺮﻳﺤﺎﻥ ّ ﺖ ﺍﻟﻌﺼﻒ ﻭ ّ ّ ﺍﻟﺮﻳﺎﺽ ﻭ ﺍﻧﺒْﺘ َ
ﺮﻯ ﻭ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﺍﻷﺭﺽ ﻭ ﻣﺒﺸﺮﺍﺕ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ُ ﺍﻟﺮﻳﺎﺡ ّ ﺍﺭﺳﻠﺖ ّ َ ﺍﻟﮑﺒ ٰ
ﺣﺸﺮﺕ ﺍﻟﺨﻠﻖ ﺍﻟﺠﺪﻳﺪ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻌﺼﺮ ﺍﻟﻤﺠﻴﺪ ﺑﻨﻮﺭ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻭ َ
ﺍﻷﺑﺪﻯ ﺍﻷﺷﺮﺍﻕ ﻭ ﻫﺪﻳﺘﻬﻢ ِﺍﻟﻰ ﺗﺠﻠﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﻓﻴﻀﮏ ﻭ ّ ّ
ﺭﺏ ﺍﺷﺪﺩ ﻳﺘﻨﻮﺭ ﺑﻬﻢ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ َ ﺣﺘﻰ ّ ﻣﻨﻬﺞ ﺍﻟﻮﻓﺎﻕ ّ
ﺗﻤﻢ ﻧﻮﺭﻫﻢ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﮐﻤﻞ ﺳﺮﻭﺭﻫﻢ ﻭ ّ ﻗﻮ ﻇﻬﻮﺭﻫﻢ ﻭ ّ ﺍﺯﻭﺭﻫﻢ ﻭ ّ
ﺍﻟﻈﻠﻤﺎﻧﻴّﺔ ﺣﺘﻰ ﻳﮑﻮﻧﻮﺍ ﻧﺠﻮﻣﴼ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺔ ﻓﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ ّ ّ ّ ﺑﺘﻮﻓﻴﻘﺎﺗﮏ ّ ﺍﻟﺼﻤﺪﺍﻧﻴﺔ ّ ٰ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ّ ّ ّ
ﺹ ١٣ )(١٤
ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻷﺭﺽ ﻗﻴﻮﻡ ّ ﻫﻮ ّ
ﺗﺠﺪﺩﺕ ﻗﻤﺎﻳﺺ ﻫﻴﺎﮐﻞ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺌﻠﮏ ﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﻨﻔﺤﺔ ﻣﻦ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ّ
ﺍﻟﻤﮑﻮﻧﺔ ﺑﺎﻧﺸﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﻧﺒﺘﺖ ﺍﻫﺘﺰﺕ ﻭ ﺭﺑﺖ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﻟﻤﻤﮑﻨﺔ ﻭ ّ ّ ﺍﻟﺬﻯ ﺳﺮﻉ ِﺍﻟﻰ ﻣﻦ ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻧﮏ ﺑﺄﻥ ﺗﺆ ّﻳﺪ ﻋﺒﺪﮎ ّ
ﮐﻞ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻇﻞ ﻇﻠﻴﻞ ﺛﻢ ﺍﺷﻤﻠﻪ ﻓﻰ ّ ّ ﻋﻠﻰ ﺫﮐﺮ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ّ ّ ٰ
ﺍﻟﺸﺪﺍﺋﺪ ﻓﻰ ﺗﺤﺖ ﺍﺟﻨﺤﺔ ﺍﺍﻷﺣﻮﺍﻝ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ ﺍﻋﻴﻦ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺣﻔﻈﻪ ﻋﻦ ّ ّ
ﺍﻟﻘﻴﻮﻡ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﺤﺎﻓﻆ ّ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ ﮐﻼﺋﺘﮏ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺤﻤﺪ ِ ّ ِ ﮐﺸﻒ ﮐﺸﻒ َ )ُ َ َ (١٥ ﭐﻟﻐﻤﺎﻡ ﻭ َ َ َ ﻣﺤﻰ َ َ ﺍﻟﻈﻼﻡ َﻭ َ َ ﻯ َ َ َ ﻟﻠﻪ ﺍﻟِﺬ ْ
ﺖ ﺍﻧﻮﺍﺭﻩ َﻭ ﺍﻟﺤﺠﺎﺏ َﻭ َ َ ِ ﺎﺿ ْ ﺁﺛﺎﺭﻩ َﻭ َ َ َ ْ َ ْ ﻘﺎﺏ َ َ ْ ﺷﺎﻋﺖ ُ ُ ﺮﺍﺭﻩ َﻭ ﻓ َ ﻇﻬﺮﺕ َﺍْﺳ ُ ُ ﻓﻼﺣﺖ َ ُ ُ ﺍﺯﺍﻝ ﭐﻟﻨَ َ ﺹ ١٤
ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ِﺑَﻔْﻴ ِ ِ ﺍﺭﺽ ُ ِ ﺍﻫﺘﺰﺕ ﻀﻪ ﻭ َﺳْﻴِِﺒﻪ ﻭ َ ِ ﺳﺤﺎﺒﻪ َ َ َ َ ْ َ ُ ﻓﺤﻤﻠﺖ َ ُ ﻃﻴﺐ ﺻّﻴﺒﻪ َﻭ َ ِ ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ ِ ِ ﺍﻻﻳﻘﺎﻥ َﻭ َ َ ِ َﺧﻀﺮ ﺗﻌﻄﺮﺕ ﺳﻨﺎﺑﻞ ُ ِ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ َﻭ َ ِ ُ ﺖ َﻭ َﺍﻧَْﺒ َ ْ َﻭ َﺭَﺑ ْ ُ ﺘﺖ َ
ﻋﻠﻰ ِ ِ ِ ِ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ُ ِ ِ ِ ﻨﺎء ﻗﺪﺳﻪ ﭐﻟﻌﺎﺑﻘﺔ َ َ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ َﻭ ِ ﭐﻵﻓﺎﻕ ِ َ َ ُ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺍﻟﺜ ُ ﺍﻟﺘﺤﻴُﺔ َﻭ َ ُ ﭐﻟﺮ ّ ِ ِ ﺘﺖ ﺑﺎﻧﻴِﺔ ﻼﺓ َ َ ﺍﻟﺸ ِ ِ ﻋﻠﻰ َ ِ ﺖ ﻭ َ َﻧﺒ َ ْ ﻧﻤ ْ ﺍﻟﺤﻘﺎﻳ ِﻖ ﻘﺎﻳﻖ ﭐﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺔ َﻭ َﻭ ﭐﻟﺘﻰ َ َ ﺍﻟﺼ ُ
ﺍﻟﻤﺘﻼﻃﻢ ُ َ ِ ﮐﺎﻟﺒﺤﺮ ُ ِ ﺍﻟﻤﺘﺪﺍﻓﻖ ﺍﻟﺴﻴﻞ ﺪﺭ َ َ ِ ﺫﻟﮏ ﺍﻟﻔﻴﺾ َ ِﻣﻦ ِ َ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ َﻭ ﺍﻟﺬﻯ ﺍﻧ َ ﺤَ َ ﺍﻟﻤﺮ َ ِﺗﻔﻊ ِ ﻟﮏ ِ ْ ﺍﻟﺮﻓﻴﻊ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ َ ﺑﺎﻟَﻤْﻮ ِﺝ َ ﺍﻟﻰ ﺍﻻْﻭ ِﺝ ِ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ َﻭ ﺍﻟﺘّﻴﺎﺭ ُ ِ َ ﺍﻟﺸ َ َ ِ ِ ﻗﻄﺐ ﺍﻷ ﺠﺮﺓ ﺤﺒَ ِ ﺍﻟﺮﺑِّﺎﻧﻴِﺔ ﻓﻰ ُ ِ ﺍﻟﺤﻤُﺪ ِﺑﻤﺎ َ ْ َ ْ ﻣﮑﺎﻥ ﻓﻰ ﺘﮏ ﻧﺎﺭ َﻣ َ ﻗﺪﺕ َ ﺍﻭ َ َ
ﺍﻟﺘﻰ َ ِ ﻟﻤﺒﺎﺭ َ ِ ﺑﻠﻎ ﺕ َﻭ َ َ ﮐﺔ ﻻﺷﺮﻗﻴ ٌﺔ ﻭ ﻻ َ ِ ﻏﺮﺑ ٌ ﺣﺘﻰ َ َ َ ﺖﻭَ ََ َ ْ ﺗﻠﻈ ْ ﺗﺴﻌَﺮ ْ ﺍﻟﺘﻬﺒﺖ َ ّ ﻴﺔ ﻭ َ َ ﺍ ُ َ
ﺍﻟﻨﻮ ِ ﺭﺍﻧﻴُﺔ ﻣﻦ ﻧﺎﺭ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﺘﺒُﺴﻮﺍ َ ﺍﻻﻋﻠﻰ َﻭ ِ ِ َ ﻟﻬﻴﺒﻬﺎ ِﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻼ َ ﺍﻟﺤﻘﺎﻖ َ ُ ُ ﺑﺬﻟﮏ ﺍْﻗ َ َ
ﻳﻮﻡ ﺟﺎﻧﺐ ّ ِ ﺯﺩ ُ ﻣﻦ ِ ِ ﺍﻟﻄﻮﺭ ﻧﺎﺭﴽ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ِ ْ ﺁﻧْﺴﻨﺎ ِ ْ ﻭ ﻗﺎﻟﻮﺍ ﺍﻧﻨﺎ َ ﮐﻞ َ ٍ ﺹ ١٥
ﺍﺿﺮﻡ ﻻ َ ﻳﺤﺮﮎ ﭐ ْ َ ﺣﺘﻰ ُ َ َ ﻯ َ ﺭﺏ َ ِ ْ ﻓﻰ َ ِﻟﻬْﻴ ِﺒﻬﺎ َﻭ َﺍﺟﻴِْﺠﻬﺎ َ ّ ﮐﻮﺍﻥ َ ُ ﺯﻓﻴﺮﻫﺎ ﺍ ْ ﻮﺱ َﻭ ﺭﻭﺡ َ ِ َ ِ َ ﻣﺤﺒ ِ َ ﻟﻨُﻔ ِ ﺘﮏ ﻓﻰ ُ ُ ِ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ َﻭ ﭐْﻧُﻔ ْ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻓﻰ ﺍ ﻧﺎﺭ َ َ ﺦ ُ َ َ
ﺮﺡ ِ ِ ﻧﺒﻪ ﺣﻴﺪﮎ ْ ﻦ ِﻓﻰ ُ ُ ِ ﺍﻟﻘﺒﻮﺭ َﻭ َ ﺑﺂﻳﺎﺕ َﺗْﻮ ِ َ ﺍﺣ ِﻰ َﻣ ْ ﻭﺭ َﻭ ْ ﭐْﺷ َ ْ ﭐﻟ ﺼُﺪ َ
ﺍﻟﻄﻬﻮﺭ َﻭ ﺍ ﺻﺤﺎﺏ ُ ِ ﺍﻟﻐﺮﻭﺭ َﻭ َﻋﻤِﻢ ﺍﻟﺤﺒﻮﺭ َﻭ َﺍﻧِْﺰِﻝ ﺍﻟﻤﺎَ ُ ﻭﺭ َﻭ ُ ُ َ ﺍﻟﺴﺮ َ َ
َِ ﺍﻧﺖ َﺍ ُ ِ ﺍﻟﺒﺎﺫﻝ ﻟﻤﻌﻄﻰ ِ ُ ﺠﻠﻰ َﻭ ِ ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ِ ّ َ ﮐﺎﻓﻮﺭ ﻓﻰ َ ِ ِ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ُ ٌ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﺩْﺭ َﮐﺄﺳﴼ ِ ُ ﺍﻟﺘ َ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ. ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ َﻭ ﺍﻧ َ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻧﺖ ﮏ َ َ َ ُ ُ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﺎﻟﻤﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﺴﻮﺯ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺭﻭﻯ ﻣﻪ ﺭﻭﻳﺖ ﮐﺎﻣﺮﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ .ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﻋﺎﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊ ﺑﮕﺪﺍﺯ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﮔﺮﺩ ﺷﻌﻠﮥ ﺟﻤﺎﻟﺖ
ﺹ ١٦
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩ ﻳﺎﺭ ﺟﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭ ﻣﻦ .ﻉ ﻉ ﺹ ١٧ ﺍﻻﺑﻬﻰ ُﻫﻮ َ
ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻬﻒ ﻣﻨﻴﻌﺖ ﻣﺄﻭﻯ
ﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻼﺫ ﺭﻓﻴﻌﺖ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﺨﺶ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﺶ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﻭ ﭼﺸﻤﮥ ﺳﻠﺴﺒﻴﻠﻰ ﺍﺯ ﺩﻟﺶ ﺟﺎﺭﻯ ﮐﻦ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻓﻴﺾ ﺑﺮ ﺭﺧﺶ ﺑﺮ ﮔﺸﺎ
ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻏﻴﺐ ﺑﻪ ﻓﺆﺍﺩﺵ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻧﺼﻴﺮ ﺗﻮﺋﻰ ﻇﻬﻴﺮ
ﺗﻮﺋﻰ ُﻣﺠﻴﺮ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺁﺯﺍﺩﻳﻢ
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻳﻢ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺗﻮ ﺑﻴﺰﺍﺭﻳﻢ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺭﺣﻢ ﮐﻦ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﺨﺶ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺍﻓﻖ ﻋﻠّّﻴﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ُﻣﺒﻴﻦ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺳﺎﺣﺖ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﺷﮏ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ
ﺍﺣﺒﺎ ﺭﺍ ﻧﺠﻢ ُﻫﺪﻯ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻭﻓﺎ ﺭﺍ ﮐﻮﮐﺒﻰ ﺳﺎﻃﻊ ﮔﻠﺸﻦ ﮐﻦ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺖ ﺭﺍ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﻧﻬﺎﻟﻬﺎﻯ ﺣﺪﻳﻘﮥ ّ
ﻧﻮﺭﺳﻴﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺍﺣﺪّﻳﺖ ﺭﺍ ﺻﺒﺎﺣﺖ ﻭ ﻣﻼﺣﺖ ﺩﻩ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﻳﺮﻳﻨﺖ
ﻋﻠّﻴﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻥ ﻗﺪﻳﻢ ﺭﺍ ﺷﻬﺮﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻧﻌﻴﻢ ﮐﻦ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﻮﺍﺭ ّ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﻭ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺸﮏ ﺟﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺍ ﻣﻌّﻄﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﻌﻨﺒﺮ ﻧﻤﺎ ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻟﻔﻈﺸﺎﻥ ﻟﺆﻟﺆ ﻻﻻ ﺑﺮﻫﺎﻧﺸﺎﻥ ﺛﻌﺒﺎﻥ ﻣﺒﻴﻦ ﮐﻦ
ﺹ ١٨ ﻋﻠّﻴﻴﻦ ﻇﻬﻴﺮﺷﺎﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﮐﻦ ﻭ ﻧﺼﻴﺮﺷﺎﻥ ﻭ ﺩﻟﻴﻠﺸﺎﻥ ﺳﻨﻮﺣﺎﺕ ّ ﺟﻨﻮﺩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻧﻰ ﺍﺑﺴﻂ )ٕ (١٩ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻭ ﻣﻼﺫﻯ ﻭ ﮐﻬﻒ ﺻﻮﻧﻰ ﻭ ﻋﻮﻧﻰ ﻓﻰ ﺷﺪﺍﺋﺪﻯ ﻭ ﺑﻼﺋﻰ ّ
ﺍﻣﺪ ﺍﻟﻴﮏ ﺍﻳﺪﻯ ﺍﻻﺑﺘﻬﺎﻝ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ ﺍﻟﻴﮏ َ ُ ﺍﮐ ﻒ ﺍﻟ ﻀﺮﺍﻋﺔ ﻭ َ ُ
ﮐﻞ ﺑﺮﮐﺘﮏ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺳﺎﺑﻘﺔ ﺗﻨﺰ َﻝ ّ ﻭ ﻳﺎ ﺫﺍ ﺍﻟﺠﻼﻝ ﻭ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﺍﻥ ُ َ
ﻬﻢ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺍﻋﻴﻦ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﺣﺒﺘﮏ ّ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﻫﻢ َ َ َ َ ﺷﻤﻠﺘْ ُ ْ ﺳﺎﺑﻐﺔ ﻧﻌﻤﺘﮏ ﻋﻠﻰ ّ
ﻠﺖ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﻗﺪﺍﺡ ﺛﻤ َ ْ ﺟﺬﺑﺘْ ُ ْ ّ ﻬﻢ ﻧﺴﻤﺎﺕ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴّﺘﮏ ﻭ َ َ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ َ َ َ
ﺖ ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ﻣﻦ ﺭﺣﻴﻖ ِﺩﻧﺎﻥ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﺸﺮﺣﺖ ﺭﺍﺡ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﻧَْﺘَﺸ ْ ّ
ﻗﺮﺕ ﺍﻋﻴﻨﻬﻢ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﺍﻟﻤﺸﺮﻗﺔ ﻣﻦ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﺑﻨﻮﺭ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ ّ ﺹ ١٩
ﺷﻌﺜﻬْﻢ ﺑﺠﻮﺩﮎ ﺍﻓﻖ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻯ َ ﺍﺷِﻤْﻠ ُ ْ ﺭﺏ ﻫﺆﻻ ﺟﻤﻊ َ ْ ﻬﻢ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ُﻟﻢ َ َ َ ُ
ﻭ َ ﺷﺪْﺩ ﺍ ْﺯَﺭ ُﻫﻢ ﺑﺎﺣﺴﺎﻧﮏ ﻭ َﻗﻮ ﻇﻬﺮﻫﻢ ﺑﺎﻟﻄﺎﻓﮏ ﻭ ﺁُﻭﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﮐﻬﻒ ﺍﻻﻟﻔﺔ
ﺍﻟﮑﻠﻔﺔ ﻭ ﺍﻻﺧﺘﻼﻑ ﻭ ﺳﮑﺮﻭﺍ ﻣﻦ ﺍﻗﺪﺍﺡ ﺍﻻﻧﺼﺎﻑ ﺍﻻﺗﺤﺎﺩ ﻭ ﺟﺎﻧﺒﻮﺍ ﺟﻨﺐ ُ َ ﻭ ّ ﻭ ﺍﻧﺘﺒﻬﻮﺍ ﻣﻦ ﺳﮑﺮ ﺍﻻﻋﺘﺴﺎﻑ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﻠﻮﺍ ﺑﻘﻠﻮﺑﻬﻢ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺑﺜﻬﻢ ﻭ ﺣﺰﻧﻬﻢ ﻭ ﺗﻀﺮﻋﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺟﺰﻋﻮﺍ ﻭ ﻓﺰﻋﻮﺍ ﻭ ﺷﮑﻮﺍ ّ ّ ﺗﮑﺄﻭﺍ ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ﻃﻠﺒﻮﺍ ﺭﺿﺎﺋﮏ ﻭ ﺗﻤّﻨﻮﺍ ﻣﺮﺿﺎﺗﮏ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﭐ َ
ﺠْﺘﻬﺎ ﺍﻳﺪﻯ َﺍﻳْﺪَﺗُﻬْﻢ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ َ ﻧﺴ َ ﺷﺮْﻓَﺘُﻬْﻢ ﺑﻬﺬﻩ ﺍﻟﺨﻠﻌﺔ ﺍﻟّﺘﻰ َ َ
ﺕ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ َﻭ َ َ ْ ﺟﻤﻌَﺘ ُﻬﻢ ﻓﻰ ّ ﻇﻞ ﺧﻴﺎﻡ ﻭﺣﺪﺓ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ َ َ ْ ﺷﺪﺩ َ ﺑﻌﻀﻬﻢ ﺑﺒﻌﺾ ﮐﺎﻟﺒﻨﻴﺎﻥ ﺍﻟﻤﺮﺻﻮﺹ ﺑﻌﻨﺎﻳﺘﮏ ﺍّﻟﺘﻰ ﺳﺒﻘﺖ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺷﻴﺎء
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﮐﺄﺳﻬﻢ ﻃﺎﻓﺤﴼ ﻭ ﮐﻮﮐﺒﻬﻢ ﻻﺋﺤﴼ ﻭ ﺻﺒﺤﻬﻢ ﻣﺸﺮﻗﴼ ﻭ ﺍﻓﻘﻬﻢ ﻻﻣﻌﴼ ﺍﻯ َ
ﺹ ٢٠
ٍ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﻟﻢ َ َﻳﺮْﻭﻫﺎ ﺍﻳﺪﻫﻢ ﻣﻮﺍﺟﴼ ﻭ ﺳﺮﺍﺟﻬﻢ ﻭّﻫﺎﺟﴼ ﺍﻯ َ ﻭ ﺑﺤﺮﻫﻢ ّ ﺭﺏ ّ
ﻭ ﺍﻧﺼﺮﻫﻢ ﺑﻤﻼﺋﮑﺔ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﮐﺘﺎﺑﮏ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﺍﺭﻓﻌﻬﻢ ﻧﻮﺭ ﺑﻮﺟﻮﻫﻬﻢ ﺭﺃﻳﺎﺕ ﺟﻨﻮﺩﮎ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ُ ْ ﺧﺾ ﺑﻬﻢ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ّ ﺍﻓﻼﮎ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺍﻋﻴﻨﴼ ﺻﺎﻓﻴﺔ ﻧﺎﺑﻌﺔ ﺟﺎﺭﻳﺔ ﻭ ﺍﻧﻄﻘﻬﻢ ﺑﺜﻨﺎء ﻧﻔﺴﮏ
ﺍﻫﻴﺔ ﻭ ﺍﻓﺘﺢ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﺑﺮﮐﺘﮏ ﻣﻦ ﺳﺎﺋﺮ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﺍﻟﺰ َ ﻓﻰ ﺍﻻﺑﺪّﻳﺔ ﺍﻟﺠﺎﻣﻌﺔ ّ ﺮﺡ ﻗﻠﺒﻰ ﺑﺎﺳﺘﻤﺎﻉ ﺾ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺳﺤﺎﺏ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﺑﺎﻣﻄﺎﺭ ﺍﻟﻔﻴﻮﺿﺎﺕ ﻭ َﻓ ّ ْ ﻭ ﺍ ِ ﻓ ْ
ﮐﻞ ﺍﻻﻭﻗﺎﺕ ﻭ َﻋﻄْﺮ ﻣﺸﺎﻣﻰ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﺴﺮِﺓ ﻓﻰ ّ ﺍﺧﺒﺎﺭﻫﻢ ﺍﻟَْﻤ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﺍّﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻳﺎ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﻻﺭﺿﻴﻦ ﻭ ّ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻮّﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٢١
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٠ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻳﮑﺘﺎﻯ ﻣﻦ ﺁﻭﺍﺭﮤ ﺻﺤﺮﺍﻳﻢ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﺑﺎﺩﻳﻪ ﭘﻴﻤﺎ ﺩﺭ ﺭﻫﺖ
ﺍﻓﺘﺎﻥ ﻭ ﺧﻴﺰﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﭘﻴﻤﺎﻧﮥ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻡ ﺩﻟﺪﺍﺩﻩ ﺍﻡ
ﺷﻴﺪﺍﺋﻴﻢ ﺳﻮﺩﺍﺋﻴﻢ ﺭﺳﻮﺍﺋﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﺁﺭﻡ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭ ﻫﺠﺮﺍﻧﻢ ﭘﺮ ﺣﺮﻣﺎﻧﻢ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺷﺎﻳﺎﻧﻢ ﺍﺳﻴﺮﻡ ُﻣﺠﻴﺮ ﺷﻮ
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﻮ ﻏﺮﻳﺒﻢ ُﻣﻮﻧﺲ ﺟﺎﻥ ﺷﻮ ﺑﻰ ﮐﺴﻢ ُﻣﻌﻴﻦ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﺩ ﺍﺯ
ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ
ﻣﺎﺩﻭﻥ ﻣﺴﺘﻐﻨﻰ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻄﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﺩﻩ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﺧﻄﺎ ﺑﭙﻮﺵ
ﺹ ٢٢
ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺯﻳﺮﺍ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﺑﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭﻳﻢ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﻣﺴﺘﻐﺮﻗﻴﻢ
ﺗﻮﺋﻰ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ .ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺩﻩ
ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﺑﻰ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﭘﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺁﻥ
ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﻪ ﺟﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ﺁﺋﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﭘﻴﻤﺎﻧﮥ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻣﺴﺖ ﻭ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﻧﺪﮤ ﻳﺎﺭﺍﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٢١ﺍﻯ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮕﺎﻥ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻴﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻗﻠﻮﺏ ﺹ ٢٣ ﺟﻠﻮﻩ ﮔﺎﻩ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺻﺪﻭﺭ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﻫﺎﻯ ﭘﺮ ﺳﻮﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﺳﺮﺍﺋﺮ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺑﻴﻨﺶ ﺑﺮ ﺑﺼﺎﺋﺮ ﺯﻧﺪ . ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻉﻉ
ﺗﻤﺴﮏ ﺑﺬﻳﻞ ﺍﻟ َﺘﺠﺎ ﺑﺒﺎﺏ ﺍﺣﺪّﻳﺘﮏ ﻭ )ٕ (٢٢ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪ ْ ّ
ﺍﺣُﺮْﺳُﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻗﺪﺱ ﻭﺣﺪﺍﻧّﻴﺘﮏ ْ ﺭﺩﺍء ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ّ
ﻇﻞ ﺑﻌﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺣﻔﻈﻪ ﻓﻰ َﮐْﻬﻒ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ ِﮐﻼﺋﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻠﻪ ﻓﻰ ّ
ﺳﻤﺔ ﺗﮑﺮﻳﻤﮏ ﻭﺍﻏﻔﺮ ﺷﺠﺮﺓ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺁﻳﺔ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻭ ِ َ
ﻟﻼ ِ َ ﺮﻗﻬﺎ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﻋﻔﻮﮎ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﺎ ِ ْ ﻣﺔ ﺍّﻟﺘﻰ ﺍﻧﺘﺴﺒﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻭ ﺍ ْﻏ ِ ْ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻣﻘﺒﻮﻟﺔ ﻓﻰ ﻋﺘﺒﺘﮏ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ّ ﻳﺎ ﻏﻔﻮﺭ ﻳﺎ ﮐﺮﻳﻢ ﻳﺎ ﺣﻠﻴﻢ .
ﻉﻉ
ﺹ ٢٤ ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﺑﺎﻧّﻴﺘﮏ ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﻣﺮﮐﺰ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﻋﺘﺒﺔ ّ )ٕ (٢٣ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻗﺪ ّ
ﺟﺰﻉ ﻧﺎﺣﻴﺘﮏ ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ﻋﻦ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺮّﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺩﻋﻮﮎ ﺑ ّ ّ ﮑﻞ ٍ
ٍ ٍ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺎٍﺭ ﺍﻥ ﺗﺮﺳﻞ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﺟﺘﺮﺍﺡ ﻭ ﺿﺮﺍﻋﺔ ﻭ ﺗﺬﻟٍّﻞ ﻭ ﺗﻮّﺟﻪ ﻭ ﻭ ﻓﺰﻉ ﻭ َ ٍ ﺗﻨﻔَﺦ ﻓﻰ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻻﺣﺮﺍﺭ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻗﺪﺳﮏ ﻋﻠﻰ ﻣﺸﺎﻡ ﺍﻻﺑﺮﺍﺭ ﻭ ُ ﻭ ﺗﺠﻌﻠﻬﻢ َﻣ ِ ﺸﺎﮐﻰ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﻣﻨﺎﺋﺮ ﻣﺼﺎﺑﻴﺢ ﺍﻵﺛﺎﺭ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻻﻗﻄﺎﺭ ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﺭﺏ ﺍ ِِﻧﺮ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﺑﻀﻴﺎ ﻧﻴﺮ ّ َ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﻦ ّ ٍ ﺑﺮﺍﺋﺤﺔ ﻋﺎِﺑ َ ٍ ٍ ﻘﺔ ﻃﻴﺐ ﺍﻟﻨّﻔﻮﺱ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺑﺎﻫٍﺮﺓ ﻣﻦ ﺷﺠﺮﺓ ّ ﺍﻟﻄﻮﺭ ﻭ ّ
ﻣﻦ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍ ْﺳِﻤِﻊ ﺍﻵﺫﺍﻥ ﻧﻐﻤﺎﺕ ﻃﻴﻮﺭ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﻳﻔﺪﻭﺍ ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ﻓﻰ ﺤﻮﺍ ﺑﺼﻬﺒﺎء ّ ّ ﻳﺘَﺮﻧ ُ ﺣﺘﻰ َ َ ﺹ ٢٥
ﺳﺒﻴﻠﮏ ﻳﺎ ﺫﺍﻻﺳﻤﺎء ﺍﻟﺤﺴﻨﻰ ﻭ َﺗَﻘﺒْﻞ ﻣﻨﻬﻢ ﻓﻰ ﻣﺸﻬﺪ ِ ﺍﻟﺪﻣﺎ ﺍﻟﻤﺮﺷﻮﺷَﺔ ﺍﻟﻔﺪﺍء ّ ﮐﻞ ِﻣْﻨ َ ٍ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺟﻨﺔ ّ ﺍﻟﻐْﺒﺮﺍء ﻭ َﻗﺪْﺭ ﻟﻬﻢ ّ ﻋﻠﻰ َ ﺍﻟﻠﻘﺎء ّ ﺤﺔ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺔ ﻓﻰ ّ
ﺍﻟﺘﻮﺍﺏ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ّ ّ ﻮﻫﺎﺏ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺭﺏ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﺖ َ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٤ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻞ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺷﺤﺎﺕ ﺳﺤﺎﺏ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻣﺮﻏﺎﻥ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺑﻪ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﺁﺭ ﭼﻤﻨﺴﺘﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎء ﻣﻌﻴﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻳﻦ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﺹ ٢٦
ﻣﺤﺒﺖ ﺭﺍ ﺣﻮﻝ ﺳﺮﺍﺝ ﻭّﻫﺎﺝ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻦ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻋﺸﻖ ﻭ ّ
ﻴﻨُﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺷﻌﻠﮥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﻪ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺑﺴﻮﺯﺍﻥ ﺗﺎ ﻣﻈﻬﺮ » ﻭ َﻟ ُ ْ ﻨﺤِﻴ َ ّ
ﻋﻨﺪ َﺭﺑِﻬْﻢ ُﻳْﺮَﺯﻗﻮﻥ « ﺷﻮﻧﺪ .ﻉ ﻉ ﻴﺎء َ َﺣﻴﺎﺗﴼ َﻃﻴَﺒًﺔ « ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻄﻠﻊ » َﺑْﻞ ﺍ ْﺣ ٌ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻧﺪﺍﻯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﻤﺲ ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﻯ ﺟﺎﻧﻔﺰﺍﻯ ّ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺗﺸﻨﮥ ﺟﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺑﺎﻥ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ّ
ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮﻯ ﺗﻮ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢٧ ﺍﻟﻘﻴﻮﻡ ُﻫﻮ ﺍﻟﺤﻖ ّ ّ
)ٕ (٢٦ﺍٓﻟﻬﻰ ﺗﻮ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺠﺴﺘﻪ ﻭ ﻧﺠﻮﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍﻫﻰ ﻧﭙﻴﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﭙﻮﻳﻢ ﺩﺭ ﺷﺒﺎﻥ ﺗﻴﺮﮤ ﻧﻮﻣﻴﺪﻯ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﺳﺒﻴﻞ ّ
ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﻧﻬﺎﻳﺘﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺤﺮ ﮔﺎﻫﻰ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻥ
ﻭ ﺩﻝ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺟﻤﺎﻝ ﻭ ﮐﻤﺎﻟﺖ ﺧﺮﻡ ﻭ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻫﺮ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻮﺍﻃﻒ ﺆﻳﺪ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﺖ ّ ﺫﺭﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ُﻣ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺤﺮﻳﺴﺖ ﺑﻴﮑﺮﺍﻥ ﻭ ﻫﺮ ّ ّ ﺁﻓﺘﺎﺑﻴﺴﺖ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﻯ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ
ﭘﺮ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻴﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺑﺮ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻍ ﺑﻰ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺷﻴﺎﻥ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﺷﺎﺧﺴﺎﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﻣﺄﻭﺍﺋﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢٨
ُﻫﻮ ﺍ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻩ ) (٢٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻰ ﺍﻧﺒﺎﺯ ﺁﻥ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﻭ ﺁﻥ ﺍﺣﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻴﻮﺩﺍﺕ ﺁﺯﺍﺩ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻣﻰ ﺷﺒﻨﻤﻰ ﺍﺯ ﺭﺷﺤﺎﺕ ﺍﺑﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﻧﻔﺤﮥ ﻣﺸﮑﻴﻦ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﻣﺸﺎﻥ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺭ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺎﺭ ُﻣﻮﻗﺪﻩ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺖ ﺍﻓﺮﻭﺯﻧﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺗﻮ ﺁﮔﺎﻩ ﻓﻐﺎﻥ ﻭ ﺁﻩ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﻰ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﻰ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺟﺎﻧﻬﺎﻯ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ ﺹ ٢٩
ﺑﺸﺘﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺑﻴﺎﺳﺎﻳﻨﺪ ﻓﺮﻗﺖ ﭘﺮ ﺣﺮﻗﺖ
ﺟﺎﻧﺮﺍ ﺑﮕﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺭﻭﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺮﺩﻩ ﻭ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﭘﺲ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﻰ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﻡ ﻭ ﺩﺍﻧﻪ ﺑﺮﻫﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺷﻴﺎﻧﮥ
ﺭﺣﻤﺖ ﺑﺮ ﭘﺮﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺎﺧﺴﺎﺭ ﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺍﻟﺤﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻣﺪ ﻭ ﻧﻌﻮﺕ ﺗﻮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﻳﻢ .ﻉ ﻉ
) (٢٩ﺍﻯ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻣﻮﻻﻳﻢ ﻭ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺍﻧﺎﻳﻢ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﻳﻖ ﺗﺠﻠﻰ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮔﺸﺎﻳﺸﻰ ﺭﺣﻴﻖ ﻣﺨﺘﻮﻡ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ّ ﺍﻧﮏ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﺮ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﭼﻮﻥ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ ّ ّ ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ
ﺹ ٣٠ ُﻫﻮ ﺍ
ﺗﻮﺟﻬﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻣﻦ )ٕ (٣٠ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆ ﻻء ﻋﺒﺎﺩ ّ ﻠﻴﻦ ﺍﻟﻴﮏ ﺍﻗﺼﻰ ﺍﻟﺒﻼﺩ ّ ﺍﻟﺸﺎﺳﻌﺔ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﺍﻟﻘﺎﺻﻴﺔ ﺍﻻﻧﺤﺎء ﻣﺘﺒّﺘ َ
ﮐﻞ ﺍﻟّﺸﺌﻮﻥ ﻭ ﺍﻻﺣﻮﺍﻝ ﻓﻰ ﺍﻟﻐﺪّﻭ ﻭ ﺍﻵﺻﺎﻝ ﻣﺘﻮﮐﻠﻴﻦ ﻋﻠﻴﮏ ﻓﻰ ّ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻓﻰ ﺍﻟﻌﺸﻰ ﻭ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ﻣﺘﻀﺮﻋﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ ّ ّ ّ ﺬﺏ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﺍﻯ َﺭ ﺏ ْ ﺍﺟ ِ ْ
ﺏ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ّ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺍ ّ ﻧﻮﺭ ﺍﺑﺼﺎﺭﻫﻢ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻭ ﺍ ْﻃِﺮ ْ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﺁﺫﺍﻧﻬﻢ ﺑﺎﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﻐﻤﺎﺕ ﻃﻴﻮﺭ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻓﻰ ﺑﺤﺒﻮﺣﺔ ﺭﻳﺎﺽ ّ
ﺾ ﺑﻬﻢ ﻓﻰ ِﺣﻴﺎﺽ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﻧِﻄﻘﻬﻢ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﻓﻰ ِﻏﻴﺎﺽ ﻭ ُﺧ ْ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪ َﻣْﺘُﻠﻮًﺓ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻦ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﺻﻤﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﺍﻯ َ ّ ﺹ ٣١
ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﻣﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺗﻔﺮﻳﺪ ﻣﺸﻬﻮﺩًﺓ ﻋﻠﻰ ﺍﻧﻈﺎﺭ ﺍﻟﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﻣﻦ ّ ّ
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺍﻟﻤﻬﻴﻤﻦ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻠﮏ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ ﻭ ّ ّ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺖ ﺭﺏ ﺖ ﻳﺎ َ ﺖ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ َ َ ْ ﺗﻨﺰْﻫ َ ﺗﻌﺎﻟﻴ َ ﺒﺎﺭْﮐ َ )َ (٣١ﺗ َ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻟﻘﺪ َ ٰ
ﮏ ﺍﻻﺑﺼﺎﺭ ﻭ ﻻ ُﺗِﺤْﻴُﻂ ﺖ ﻋﻦ ّ ﺍﻟﺸﺌﻮﻥ ﻭ ﺍﻵﺛﺎﺭ ﻭ ﻻ ُﺗْﺪِﺭُﮐ َ ﮐﻞ ّ ﻭ َﺗَﻘﺪْﺳ َ ﻋﺠﺰﺕ َﻋ ِ ﻌﺎﺏ ﺴﺞ ِﺑُﻠ ِ ﺑﻤﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﻓﮑﺎﺭ ﻗﺪ َ َ َ ْ ﺐ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ ﺍﻥ َﺗْﻨ ُ َ ﻨﺎﮐ ُ ﺍﺩﺭﺍﮐﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻟﻤ ﺸﺎﻋﺮ ﺍﻭﮐﺎﺭﴽ ﻭ ّ ﺗﺘِﺨَﺬ َﻟﻬﺎ ْ ﺭﻭﺓ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ َ ﺍﻥ َ َ ﺍﻟﺬ َ
ﺠﺰ ﺎﻟﺖ َ ْ ﺖ ﻭ َﺗﻌ ْ ﺖ ﻭ ﺍﻻﺩﺭﺍﮐﺎﺕ ﻣﻬﻤﺎ َﺗَﺮﻗ ْ ﺖ ﻭ َﻟُﻄَﻔ ْ َﻣْﻬﻤﺎ َﺭﻗ ْ ﺗﻌ َ ُ
ﻋﻦ ﺍﺩﺭﺍﮎ ُﮐﻨﻪ ﺍﻟﮑﺎﺋﻨﺎﺕ ﺍّﻟﺘﻰ ﻧﺸﺌﺖ ﺑﺂﻳ ٍﺔ ﻣﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺪﺭﺗﮏ
ﺹ ٣٢ ﺖ ِﺑﺎ َﺛٍﺮ ﻣﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﻗﻠﻤﮏ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﺑﺪﺍﻉ ﻓﮑﻴﻒ ﻭ َﺗ َ ﮑﻮَﻧ ْ ﺭﺏ ﺳﺮ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﺍﻟﻐﺎﺋﺐ ﻋﻦ ﺍﻻﺑﺼﺎﺭ َ ﺣﺪﻳﺘﮏ ّ ﺫﺍﺕ ﺍ ّ
ﺍﻥ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻷﺻﻔﻴﺎء ﻣﻨﮑﺴﺮﻳﻦ ﺍﻟﺠﻨﺎﺡ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮﻳﻦ ﺍﻷﺭﻭﺍﺡ ّ
ﺑﺎﻟﺜﻨﺎء ﺧﺎﺿﻌﻴﻦ ﻟﻸﻋﺘﺎﺏ ﺧﺎﺷﻌﻴﻦ ﻟﺪﻯ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻧﺎﻃﻘﻴﻦ ّ
ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﻣﻨﺠﺬﺑﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻷﺑﻬﻰ َﻓَﻘﺪْﺭ ﻟﻬﻢ ّ
ﺍﻟﺴﺠﻮﺩ ﻭ ﺍ ْﻭ ِ ﻬﻢ ﺍﻟﻰ ﺩﺭﺟﺔ ﺻْﻠ ُ ْ ﺍﺧَﺘ ِ ْ ﻭ ْ ﺻﺔ ﺑﻴﻦ ﺍﻫﻞ ّ ﺼﺼُﻬْﻢ ﺑﻤﻮﻫﺒﺘﮏ ﺍﻟﺨﺎ ّ ﺍﻟﺸﻬﻮﺩ ﻭ ﺍ ِ ﻧْﺮ ﺍﺑﺼﺎﺭﻫﻢ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﻓﻰ ﺍﻻﻧﻔﺲ ﻭ ﺍﻵﻓﺎﻕ ّ
ﺍﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ﻭ ﻋﺒﻮﺩّﻳﺘﮏ ﻭ ّ
ﻧﻴﺮ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻓﻰ ﻣﻦ َ ُ ﻳﺪﻟ ُ ْ ﺩﻟﻬﻢ ﻋﻠﻰ ْ ﻬﻢ ﺍﻟﻰ ّ ﻣﻊ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻮﻓﺎﻕ ﻭ ُ ُ
ﺖ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻓﻼ ﻳﺪﺭﮐﻪ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ ﻭ ﺍﻻﺑﺼﺎﺭ ﻭ َﺧِﺸَﻴ ْ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻏﻴﺐ ّ
ﺹ ٣٣
ﺯﺩُﻫْﻢ ﻟﻌّﺰﺗﻪ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻻﺣﺮﺍﺭ َ ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻬﻢ ﮐﺄﺱ ﺍﻻﻳﻘﺎﻥ ِﺩﻫﺎﻗﴼ ﻭ ِ ْ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻟﻰ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭﻓﺎﻗﴼ ﻭ ﺍﻧﻔﺎﻗﴼ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻤْﻠَﺘِﻬﺐ ﺍﻻْﺣﺸﺎء ) (٣٢ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ﺍﻟﻔﺎﺾ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺑﺎﻟَْﻌَﺒﺮﺍﺕ ﻭ ُ
ﮑﺮﺍﺕ ﺎﻭﻫﴼ ﺑﺎﻟﺰﻓﺮﺍﺕ ُﻣَﺘ ﺍﻟﺴ َ ﺑﺎﻟﺤﺴﺮﺍﺕ ﺧﺎﺋﻀﴼ ﻓﻰ ِﻏﻤﺎﺭ َ َ
ﺭﺏ ﻟﺤﺮﻣﺎﻧﻰ ﻋﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪﺓ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻫﺠﺮﺍﻧﻰ ﻋﻦ ﺳﺎﺣﺔ ﻗﺪﺳﮏ َ ِ ِ ْ
ﺍﻟﻠﻘﺎء ﻗﺪﺭ ﻟﻨﺎ ﻓﻮﺯ ّ ﺍﺭَﺣْﻢ ﻫﺬﻩ ّ ﻄﺮﺑﺔ ﻭ ّ ﻀَ ََِ ْ ﺍﻟﻤ ْ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﺍﻟُﻤْﻨَﺴِﺠَﻤ َﺔ ﻭ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ُ
ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻭ ﺍ ِﺩْﺭ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﮐﺄﺱ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﻓﻰ ﺍﻵﺧﺮﺓ ﻭ ﺍﻻﻭﻟﻰ
ﺹ ٣٤ ﺯﻝ ﺞ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻧﺎﺭ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﺍ ْ ِ ﻭ ﺍ ﻳْﺪﻧﺎ ﻋﻠﻰ ﻃﺎﻋﺘﮏ ﻭ َ ﺍﺟ ْ ّ ﻧﻮﺭ ﮐﻞ ﻏﺸﺎء ﻭ ْ ﺩﻭﻥ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﻋﻦ ﺍﻻﺑﺼﺎﺭ ّ ﻒ ُ َ ﺍﮐِﺸ ْ ﮐﻞ ِﻏﻄﺎء ﻭ ّ
ﺑﺼﺎﺋﺮ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ ﺍﻟﺼﺪﻭﺭ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﺑﮑﻞ ﺿﻴﺎء ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ّ ّ ﮐﻞ ّ
ﺣﺠﺒﺎﺕ ِ ٍ ﺍﻟﺴﺮﺍﺋﺮ ﺣﺘﻰ ﻳﮑﺘﺸﻒ ﺍﻟﺒﺼﺎﺋﺮ ﺳﺎﺩَﻟ ٍﺔ ﻋﻠﻰ ﻳﺎ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻳﺎ ﻏﻔﻮﺭ ّ
ﺭﺧﻴﻢ ﻣﻦ ﻭ ﺗﺸﺎﻫﺪ ﺍﻻﺑﺼﺎﺭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﻳﺤﻴﻰ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﺑﻨﺴﻴﻢ َ ٍ ٍ ﺍﻟﻨﻔﻮﺱ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ُﻣْﻨَﺒِﻌَﺜ ٍﺔ ﻣﻦ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﺶ ّ ﺭﻳﺎﺽ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ َﺗْﻨَﺘِﻌ َ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ ﻭ ّ ّ ﻓﻀﻠﮏ ّ ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺅﻑ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ّ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ ﻭ ّ
ﺹ ٣٥ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٣ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﮐﻦ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻔﺲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﺪﻡ ﻫﺴﺘﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﮐﻦ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ َ َ ّ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻗﻮﺕ ّ ﺯﻳﻮﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﺭﺍﺣﺖ ﻭﺟﺪﺍﻧﻰ ﺩﻩ ّ
ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍﻟﻤﺤﺒﻮﺏ
ﺣﺐ ﺍﺗﻀﺮﻉ ﺑﺮﻭﺣﻰ ﻭ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﺍﻥ ﺗﻘّﺪﺳﻨﻰ ﻣﻦ ﺍﻧﻰ َ َ ُ )ٕ (٣٤ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ّ ّ
ﻠﻴﴼ ﺍﻟﺘ ّ ﻌﻠﻖ ﺑﻤﺎ ﺳﻮﺍﮎ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻨﻰ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻗﻠﺒﻰ َﺧ ِ ّ ﻏﻴﺮﮎ ﻭ ُﺗَﻄﻬَﺮﻧﻰ ﻋﻦ ّ
ﺤﺐ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﻭ َﻳَﺘَﻮﻟَﻊ ﺑﻨﺎﺭ ﻋﺸﻘﮏ ﻣﻤﺮﺩﴽ ﺻﺎﻓﻴﴼ ّ ﻓﺎﺭﻏﴼ ﻣﻨّﺰﻫﴼ ّ ﺣﺘﻰ َﻳْﻤَﺘ ِﻼ ﺑ ّ ﺹ ٣٦
ﺑﺼﻬﺒﺎء ﻣﺤّﺒﺘﮏ ﻭ ﻳﻨﺠﺬﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ َ ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﺭﻭﺣﻰ ﮐﺄﺳﴼ ﻃﺎﻓﺤﺔ َ ﺠِﻠَﻴًﺔ ﻣﻦ ﺷﻤﺲ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﻧﺎﻃﻘﴼ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻣﺮﺁﺓ ﺻﺎﻓﻴﺔ ُﻣْﻨ َ ﻭ ﺍُﺫﻧﻰ ﺻﺎﻏﻴﺔ ﻟﻨﺪﺍﺋﮏ ﻭ َﻋﻴﻨﻰ ﮐﺎﺷﻔﺔ ﻵﻳﺎﺗﮏ ﻭ َﻣﺸﺎﻣﻰ ُﻣَﺘَﻌﻄﺮﴽ
ﺑﻨﻔﺤﺎﺗﮏ ﻭ ﻗﺪﻣﻰ ﺛﺎﺑﺘﺔ ﻓﻰ ﺩﻳﻨﮏ ﻭ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﴼ ﻋﻠﻰ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ
ﺍﻟﻠﻄﻴﻒ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻭ ﻭﺟﻬﻰ ﻣﻨّﻮﺭﴽ ﺑﻨﻮﺭ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ّ ﺍﻟﻤﺤﺒﻮﺏ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﮐﻞ ﺷﻰ ﻗﺪﺳﻨﻰ ﻋﻦ ّ ﮐﻞ ﺷﻰ ﻭ ّ ﺭﺏ ﺍﻗﻄﻊ ﺣﺒﻞ ﺗﻌّﻠﻘﻰ ﻋﻦ ّ ) َ (٣٥
ﻋﻤﺎ ﺺ ﻭﺟﻬﻰ ﻟﻮﺟﻬﮏ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ِﻻْﻧ َ ﺟﺮﺩﻧﻰ ﻋﻦ ّ ﺍﺧِﻠ ْ ﮐﻞ ﺷﻰ ﻭ ْ ﻘﻄﻊ ّ ﻭ ّ ﺹ ٣٧ ﺡ ﺭﻭﺣﻰ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺳﻮﺍﮎ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻮﻗﻒ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﻯ َﺭ ﺏ ﺍ ِﺭ ْ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ َﻗّﻠﺐ ﻗﻠﺒﻰ ﺍﻟﻰ ﺳﺎﺣﺔ ﺟﻮﺩﮎ ﻭ ﺍ ْﻓِﺪ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﺑﺸﻐﻒ
ﺣﺘﻰ ﻳﺸﻐﻠﻨﻰ ﻋﻦ ﺳﻮﺍﮎ ﺣﺒﮏ ﻭ ﺍ ْﻋِﻦ ﻋﻴﻨﻰ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﻳﺎﺕ ﻇﻬﻮﺭﮎ ّ ّ
ﺍﻻﺷﻌﺔ ﻦ ﻭ ﻳﺠﺬﺑﻨﻰ ﺍﻟﻰ ِﺣﻤﺎﮎ ﻭ ﻳﻨﻄﻘﻨﻰ ﺑﺜﻨﺎﮎ ﻭ َﻳَﺘَﻤ ّ ﻣﻨﻰ َﺗَﻤ ﻦ ّ ﮑ َ ﮑ َ
ﺍﻟﺮﺅﻑ ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟ ّﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ّ ﺍﻟﺼﺎﻓﻴﺔ ّ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻓﻰ ﺍﻟَْﻤﺠﺎﻟﻰ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٦ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺍﺑﻬﻰ ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻳﮑﺘﺎ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻴﻢ ﺭﺥ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﻋﺎﻟﻤﻴﺎﻥ ﺑﺮ ﺗﺎﻓﺘﻴﻢ ﭼﻮﻥ ﺭﻭﻯ ﻋﻠﻢ ﭼﻮﻥ َ َ ّ
ﺩﻟﺠﻮﻯ ﺗﻮ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﻴﻢ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﺗﻮ ﮔﺸﻮﺩﻳﻢ ﺍﻯ
ﺹ ٣٨
ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺩﺭ ﺩﻟﻬﺎ ﺍﻓﮑﻦ ﻭ ﺟﻠﻮﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﻨﻤﺎ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻫﺮ
ﺑﮑﻠﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺗﻮ ﺷﻮﻳﻢ ﺷﻌﻠﮥ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﻧﺠﻮﻡ ﻗﻴﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ّ ﺑﺎﺯﻏﻪ ﺍﺯ ﻣﻄﻠﻊ ﺍﺷﺮﺍﻕ .ﻉ ﻉ ﺍ ﺍﺑﻬﻰ
ﺳﻮﻯ ﺑﺮ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ِﺍﻟﻰ ﺍ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺎ ) (٣٧ﺍﻯ ّ ٰ
ﺑﺮ ﮔﺸﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻃﻠﺒﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻃﻠﺐ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻯ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ
ﺣﺎﺟﺎﺗﺖ ﺭﻭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﺘﻔﺎﺗﻰ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﺩ ﺑﻰ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﻭﺍ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﻌﻄﺎﻓﻰ ﺯﺧﻢ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺮﻫﻢ ﻧﻬﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺩﻝ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻴﺪ ﻏﻢ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ ﺤﮑُﻢ ﻣﺎ ُﻳﺮﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﭘﺲ ﺳﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻨﺪ ﺍﻭ ﮐﻨﺪ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﮐﺮﺩ ﻳﻔﻌﻞ ﻣﺎ َﻳﺸﺎء ﻭ َﻳ ُ ﺭﺏ ﺭﺣﻴﻢ ﺑﻪ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﻠﻴﮏ .ﻉ ﻉ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻪ ﻭ ّ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﺮ َ
ﺹ ٣٩
ُﻫﻮ ﺍ
)(٣٨ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺗﻌﻠّﻘﻰ ﻓﺎﺭﻍ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﺸﺎﺭﺗﻰ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﻗﻴﺪ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ّ
ﺑﮑّﻠﻰ ﺷﻴﺪﺍﻯ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﮥ ﺗﻮ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ُ
ﻭ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺠﻮﻳﻢ ﻭ ﺑﻐﻴﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﭙﻮﻳﻢ ﻭ ﺑﺠﺰ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﮕﻮﻳﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﻍ ﺳﺤﺮ ﺩﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻨﺎﻟﻢ ﻭ ﺑﺰﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﮕﺮﻳﻢ ﻭ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺩﺍﻡ ّ
ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٩ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻧﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻴﻮﺩ ﻫﺴﺘﻰ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺹ ٤٠ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺩﻩ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﺣﺮّﻳﺖ ﺍﺯ ﺷﺌﻮﻥ ﻣﺄﻭﻯ ﺩﻩ ﻭ ّ ﮐﻞ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻬﻒ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﻭ ّ
ﻇﻞ ﺧﻴﻤﮥ ﻳﮏ ﺭﻧﮓ ﻣﺘﺤﺪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ّ ﻣﺘﻔﻖ ﻭ ّ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺻﻠّﻴﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺗﻮ ﺁﺋﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺻﺮﺍﻁ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻻ ِﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ِﺍ ّ َ ﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ِﺍ ّﻧﮏ َﺍ َ ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٤٠ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻢ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﮐﻦ ﺍﺯ ﮐﻮﻥ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻭ ﺁﻻﻳﺶ ﺍﮐﻮﺍﻥ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ
ﻻ ﻣﮑﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤١
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٤١ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﻮ ﺷﺎﻫﺪ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺟﺰ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺭﺿﺎﻯ ﺗﻮ ﻣﺮﺍﺩﻯ
ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺟﺰ ﺩﺭ ﺑﺰﻡ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺭﺍﻫﻰ ﻭ ﮐﺎﻣﻰ ﻧﺠﻮﻳﻢ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﺩﺭﺩ ﺗﻮ ﺍﻡ
ﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺗﻴﻎ ﻭ ﺧﺪﻧﮓ ﺗﻮ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﻐﺎﻧﻰ ﻧﮑﻨﻢ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺍﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﺎﻥ ﻧﺠﻮﻳﻢ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻭ ﺟﺰ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺗﻮ ﺑﻴﺰﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﻭﻧﺖ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ّ ﺑﺪﺍﺭ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺳﻮﺩﺍﺋﻴﺎﻥ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻴﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺗﻮ ﺷﻮﻡ ﺳﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺠﻨﻮﻧﺎﻥ
ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺭﺳﻮﺍﺋﻴﺎﻥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺭﺍ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٤٢ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻫﻤﺖ ﺍﻳﻦ ) (٤٢ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺑﻨﻤﺎ ﺗﺎ ّ
ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻨﺪ ﻫﺎ ﺑﮕﺴﻠﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺷﻮﻳﻢ
ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﻨﺪﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﻡ ﻋﺸﻘﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﻮﻳﻢ ﺁﺗﺸﻰ ﺩﺭ ﺳﻮﻯ ﺑﺴﻮﺯﻳﻢ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻭﻥ ﺑﺪﻭﺯﻳﻢ ﺩﻝ ﺑﺮ ﻓﺮﻭﺯﻳﻢ ﻭ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﻣﺎ ٰ
ﻭ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺟﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻴﻢ ﻉ ﻉ ﺹ ٤٣
ُﻫﻮﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻣﻮﻓﻖ ﮐﻦ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ) (٤٣ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ّ
ﻻﻳﻘﺴﺖ ﻣﺆﻳّﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﻋﻔﻮﺕ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻬﺎ
ﻣﻘﻴﺪ ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺨﺶ .ﻉ ﻉ ﺑﻪ ﻣﺤ ّﺒﺘﺖ ّ ﺹ ٤٤
ﺍﻟﺬﻝ َﻭ ﺑﺘﺮﺍﺏ ﺍﻧﻰ ﺍَﻏﺒُﺮ َﺟﺒﻴﻨﻰ َﻭ ﺍَﻋﻔُﺮ َﻭﺟﻬﻰ ِ ِ )ٕ (٤٤ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ِ ّ
ِ ِ ﻣﺒﺘﻬﻞ ﺑﻘﻠﺐ ﺍﻻﻧﮑﺴﺎﺭ ِﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ َ ِ ِ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ َﻭ َ ُ َ ﺷﻊ ُ َ ِ ٍ ﺍﺩﻋﻮﮎ َ ٍ ِ ٍ ﺧﺎﺿﻊ ﺧﺎ ِ ٍ ﻣﻨﺘﺰﻉ ِﺍﻟﻰ َ َ َ ِ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ َﺍﻥ ﻗﺪﺳﮏ ﻓﻰ َ ﻋﺎﻟِﻢ َ ِ ﻣﺘ َ ﻋﺘﺒﺔ ُ ِ َ َُ ﻣﺠﺘﺮﺡ َ ِ ٍ ﻀﺮ ٍﻉ ُ َ ٍ ﺟﻤﺎﻝ َ َ ِ ﺒﺎﺕ َ َ ِ ﺣﺠ ِ ﺻِﻠﻴﺔ ﻓﻰ ﻰ ُ َ ُ َ ﺍﻟﻮﺣﺪﺓ ﺍﻻْ ﺍﻟﮑﺜﺮﺍﺕ َ ّ ﺗﺨﺮﻕ ُ ُ ﺣﺘﻰ َ َ َ ﻳﺘﺠّﻠ ٰ
ﺑﺤﺮ َ َ ِ ﺑﺂﻳﺎﺕ َ ِ ّ ٍ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ِ ٍ ﮏ َﻭ ُُ ﻌﻞ َ ِ ﺍﻣﻮﺍﺝ َ ِ ﺭﺏ ﭐْﺟ َ ْ ﮏ َ ﺍﺣّﺒﺎَ ﺍﺣﺪﻳِﺘ َ ﺑﻴﻨﺎﺕ َ َ
ﻮﺩﺍﺩ َﻭ ِ ﺍﻻﻟﻔﺔ َﻭ ﺍﻟْ ِ ِ ﺠﻮﻡ َﺳﻤﺎِ َ ُ ﺑﺤﻮﺭ ﻟﺌﺎﻟﻰ ُ ِ ﻢ ﺭﻳﺎﺽ َﻓﺮﺩﺍﻧﻴِ ﺘ َ ﮏ ﻭ ُﻧ ُ َ َﻧﺴﺎ َ ﻳﺸَﺮُﺑﻮﺍ ِﻣﻦ َﻣﻌﻴٍﻦ ِ ٍ ﺍﻟﺮٰﺷ ِ ﻳﺴﺘﻨﺸﻘﻮﺍ ﻣﻦ ﻭﺍﺣﺪ َﻭ ِ ُ ﺣﺘﻰ َ ْ ﺎﺩ َ ﺤﺒ ِﺔ َﻭ ﺍﻟﻤ َ َ ﻭﺍﺣﺪ َﻭ َﻳَﺘَﻮﺟُﻬﻮﺍ ِ ُ ﺑﺸﻌﺎﻉ ِ ٍ ﺘﻬﻢ ِﺍﻟﻰ ﺑﮑﻠﻴ ِ ِ ْ َﻫﻮﺍ ﻭﺍِﺣٍﺪ ﻭ َ َ َ ﻳﺘﻨﻮﺭﻭﺍ ِ ُ ٍ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻧﺖ ﺮﻳ ِﺪ َﻭ َ َ ِ ﺍﻟﺘ ْ ﺠ ْ ﺍﻟﺘ ْ ﻮﺣﻴ ِﺪ ِ ﻣﺮﮐﺰ ﻋﺎﻟﻢ َِ ُ ﺍﻧﮏ َ
ﺍﻟﻤﺠﻴﺪ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻟﻰ َ ُ َ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ َ ُ ﺹ ٤٥
ﻫﻮﺍ
) (٤٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻧﻮﺍ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺖ ﺿﻼﻟﺖ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩﻯ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﻧﻮﺭﺍﻧ ّﻴﺖ ّ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺁﺷﻨﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺑﻰ ﻣﺎﻳﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺛﺮﻭﺕ ﻋﻈﻤﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻋﻠﻴﻞ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺷﻔﺎ ﺩﺍﺩﻯ ﺍﺳﻴﺮ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺷﻌﻠﮥ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﻮﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ
ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺷﺌﻮﻥ ﻧﻔﺲ ﻭ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ّ
ﻫﻮﻯ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻣﺎﻧﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺻﺪﻑ ﻋﻮﻥ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﺆﻟﺆ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﻣﺄﻣﻮﻥ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﻣﺎﻧﻴﻢ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻣﻰ ﺑﻪ ﺩﻡ ﻣﺴﻴﺤﺎﺋﻰ ﺯﻧﺪﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﺹ ٤٦
ﻣﻌﻄﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﺮ ﻋﺒﻮﺩﻳّﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭﻯ ﻣﺸﺎﻣﻤﺎﻥ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﮐﻦ .ﻉ ﻉ ﻣﻘﺪﺳﺖ ّ ُ ّ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻇﻞ ﺭﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ) (٤٦ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺩﺭ ّ ّ
ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻮ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻴﻢ ﮐﺮﻡ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻓﻘﺮﺍﺋﻴﻢ ﺍﺯ ﮐﻨﺰ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﻮﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﻧﺎﺩﺍﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﺷﻴﺎء ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻦ ﺿﻌﻴﻔﻴﻢ ّ
ﺭﺳﺎﻥ ﻓﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻘﺎ ﺩﺭ ﺁﺭ ﻣﺤﺘﺎﺟﻴﻢ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ
ﺫﺭﻩ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻟﻄﺎﻓﺖ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻣﺎﻧﺪ ﺍﺯ ﺭﺳﺪ ﻗﻄﺮﻩ ﺩﺭﻳﺎ ﺷﻮﺩ ّ
ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺑﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﺷﻮﺩ ﭘﺲ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻋﻠﻢ ﻭﺣﺪﺕ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ّ
ﺹ ٤٧
ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺑﺪﻯ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻭﺣﺪﺕ ﮐﻨﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺣﺰﺍﺏ ّ
ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻌﻄﻰ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٧ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺑﻴﻨﺎﺋﻰ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﻣﻘﺘﺪﺭﻯ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺻﻴﺖ ﻧﺒﺄ ﻋﻈﻴﻢ
ﮐﻞ ﺁﻓﺎﻕ ﺳﺎﻃﻊ ﻭ ﺑﺎﻫﺮ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻗﺎﻟﻴﻢ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﺭ ّ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﻣﻪ
ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺫﮐﺮﺕ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﺖ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﺩﻣﺒﺪﻡ ﺭﻭﻳﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺍﺳﻴﺮ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺟﮕﺮ ﻫﺎ ﺗﺸﻨﮥ ﺟﻮﻯ ﺍﺗﻤﺖ ﻗﻮﺕ ﮐﻠﻤﮥ ّ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻤﺖ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺩﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭ ّ ﺹ ٤٨
ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﻋﻠﻢ ﺑﺮ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﻓﺮﺍﺧﺘﻪ ﻣﻘﺒﻼﻥ ّ ﮐﻞ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﮐﻞ ﺭﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﻀﺮﻉ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺟﻤﺎﻝ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ّ ّ
ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺳﺒﺐ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﺎﺩﻡ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﺳﺒﺐ ﺍﻟﻔﺖ ﻭ ّ
ﮐﺎﻓﮥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻮﻧﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻣﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺩﻭﺳﺖ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻳﺎﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﻰ ﻣﺤﻮ ﮐﻨﻨﺪ
ﮐﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻨﺎﻩ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ّ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ
ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٩ ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﻫﺮ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﻳﺎﺭ ﻭ ﻳﺎﻭﺭ ﺑﺎﺵ ﮐﺎﻣﮑﺎﺭ ﮐﻦ ﻣﻌﻄﺮ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﺸﺎﻡ ﺍﺯ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ّ ﻣﻨﻮﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺧﻮﻯ ﻣﻌﻨﺒﺮ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ّ
) (٤٩ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺩﮔﺎﺭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺧﺘﺮ
ﺭﺍ ﺑﻴﻨﻢ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﺎﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ
ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﻳﮏ ﺍﻧﺠﻤﻨﻨﺪ ﻭ ﻗﻄﺮﺍﺕ ﻳﮏ ﺑﺤﺮ ﻃﻴﻮﺭ
ﻳﮏ ﮔﻠﺸﻨﻨﺪ ﻭ ﻷﻟﻰ ﻳﮏ ﺩﺭﻳﺎ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻳﮏ ﺷﺠﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻳﮏ
ﺷﻤﺲ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٥٠
ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻈﻼﻡ ) (٥٠ﺍﺷﮑﺮﮎ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺍﺣﻤﺪﮎ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﮐﺸﻔﺖ ﺍﻟﻐﻤﺎﻡ ﻭ ﺍﺯﻟﺖ ّ
ﺭﺏ ﻫﺆﻵ ﻋﺒﺎﺩ ﻓﺎﺷﺮﻗﺖ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ ﻭ ﻣﺤﺖ ﻭﺟﻨﺔ ﺍﻻﻭﻫﺎﻡ َ
ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﺍﻋﻄﻴﺘﻬﻢ ﻫﺪﻳﺘﻬﻢ ِﺍﻟﻰ ّ ﺍﻟﻨﻮﺭ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﺩﻟﻠﺘﻬﻢ ﺍﻟﻰ ّ
ﻧﺠﻴﺘﻬﻢ ﻣﻦ ﻓﻠﻮﺍﺕ ﺍﻻﻭﻫﺎﻡ ﺍﻟﻔﻮﺯ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﻣﻨﺤﺖ ﻟﻬﻢ ﺍﻟﻔﻴﺾ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ّ
ﺍﻟﻈﻼﻡ ﻭ ﺍﻭﺭﺩﺗﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﺎ ﺍﻟﻤﻌﻴﻦ ﻭ ﺳﻘﻴﺘﻬﻢ ﻭ ﺍﻧﻘﺬﺗﻬﻢ ﻣﻦ ﻣﻔﺎﻭﺯ ّ
ﻣﻦ ﻋﻴﻦ ﺍﻟﺘّﺴﻨﻴﻢ ﻭ ﮐﺸﻔﺖ ﻟﻬﻢ ﺍﻟﺤﺠﺎﺏ ﻭ ﺭﻓﻌﺖ ﻟﻬﻢ ﺍﻟﻨّﻘﺎﺏ ﺣﺘّﻰ ﺧﻠﻌﻮﺍ ﺣﺒﮏ ﺍﻟﻌﺬﺍﺭ ﻭ ﺍﺻﻄﻠﻮﺍ ﺑﺎﻟّﻨﺎﺭ ﺍﻟﻤﻮﻗﺪﺓ ﻓﻰ ﺳﻴﻨﺎء ﺍﻷﺳﺮﺍﺭ ﻓﻰ ُ ّ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﻧﺠﻮﻣﴼ ﺳﺎﻃﻌﺔ ﻭ ﺳﺮﺟﴼ ﻻﻣﻌﺔ ﺣﻨﻮﺍ ِﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻷﻧﻮﺍﺭ َ ﻭ ّ
ﺟﻨﺔ ﺍﻵﺛﺎﺭ ﻭ ﻳﻨﺠﺬﺏ ﺑﻬﻢ ﺣﺘﻰ ﻳﺘﻨﺎﺛﺮ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻻﺛﻤﺎﺭ ﻓﻰ ّ ﻭ ﺍﺷﺠﺎﺭﴽ ﺑﺎﺳﻘﺔ ّ ﺹ ٥١
ﻮﻫﺎﺏ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻷﺣﺮﺍﺭ ِﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﺴﺮﻳﻊ ﺍﻟﺤﺴﺎﺏ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﺍﻻﻳﺎﺏ ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﻭ ّ ُﻫﻮﺍ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﺖ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ) (٥١ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﮑﺎﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ّ
ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻭﺟﻮﻩ ﺭﺍ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﺗﺎ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﻮﻉ ﺑﺸﺮ ﺑﻨﻴﺎﻥ ّ
ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﻭﻣﻬﺮ ﭘﺮﻭﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺷﺮﻕ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻏﺮﺏ ﻣﺤﺒﺖ ﭘﻮﻳﺪ ﺗﺮﮎ ﺗﺎﺟﻴﮏ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻓﺮﻧﮓ ﺑﻰ ﺩﺭﻧﮓ ﺳﺒﻴﻞ ّ
ﮐﻞ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻫﻤﺪﻡ ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺵ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺷﻤﺮﺩ ّ
ﺍﻟﻔﺖ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻭ ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺹ ٥٢ ﺫﮐﺮ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻧﺸﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﺪﮔﺮ ﺭﺍ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﻳﺎﺭ ﻭ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﺭﺍ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻐﺾ ﻭ ﻋﺪﺍﻭﺕ ﺑﻴﻦ ﻣﻠﻞ ﺭﺍ
ﻣﺒﺪﻝ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺲ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ّ ّ
ﭘﺮ ﻏﺮﻭﺭ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺟﻮﻳﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ
ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮﺍ
) (٥٢ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﮐﺮﻳﻤﺎ ﺭﺣﻴﻤﺎ ﻣﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﮐﻞ ﻣﺸﺮﻕ ﻭ ﺍﺑﺮ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﻇﻞ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺖ ﺗﻮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺑﺮ ّ ﺟﻤﻴﻊ ﺩﺭ ّ ّ ﮐﻞ ﮐﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﻀﻠﺖ ﺭﺍﺯﻕ ّ ﮐﻞ ﻣﻰ ﺑﺎﺭﺩ ﺍﻟﻄﺎﻓﺖ ﺷﺎﻣﻞ ّ ﺑﺮ ّ ﺹ ٥٣
ﮐﻞ ﺭﺍ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﮑﺮﻣﺖ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺩﺍﺭﻯ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻰ ﻭ ّ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻦ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﮐﻦ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﺑﺪﻯ ﺑﺨﺶ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ّ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺑﮕﺸﺎ ﻧﻮﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﺩﺭ ّ
ﻣﺘﻔﻖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻳﮏ ﺷﻤﺲ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﻣﻮﺍﺝ ّ ﮐﻞ ﺭﺍ ّ ﻣﺘﺤﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ّ
ﻳﮏ ﺩﺭﻳﺎ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺍﺛﻤﺎﺭ ﻳﮏ ﺷﺠﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﻳﮏ ﭼﺸﻤﻪ ﻧﻮﺷﻨﺪ ﺍﺯ ﻳﮏ
ﻧﺴﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺁﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٥٤
ُﻫﻮ ﺍ
ﻭﺣﺪ ﻧﻔﻮﺱ ﺍﺻﺪﻗﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﻭ ّ )ٕ (٥٣ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ّﻟﻒ ﺑﻴﻦ ﻗﻠﻮﺏ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺸﺌﻮﻥ ﻭ ﺍﺟﻤﻌﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﻣﻌﻴﻦ ّ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﻣﺘّﺤﺪﻳﻦ ﻭ ﻣﺘّﻔﻘﻴﻦ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﺍﺣﺸْﺮﻫﻢ ﺗﺤﺖ ﻟﻮﺍء ﺍﻟﻮﺣﺪﺓ ﻇﻞ ﺭﺍﻳﺔ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﺑﺮﻳﺘﮏ ﻭﻓﻰ ّ ّ ُ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻋﻦ ّ ﺑﻠﻴﺔ ّ ﮐﻞ ّ ّ ﺍﻻﻧﺴﺎﻧﻴﺔ ﻭﺍﺣﻔﻈﻬﻢ ﻓﻰ َ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻬﻴﻤﻦ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺹ ٥٥
ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﻫﻮﺍ
) (٥٤ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ ﻧﺰﺍﻉ ﻭ ﺟﺪﺍﻝ ﻭ ﻗﺘﺎﻝ ﺑﻴﻦ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﺷﻌﻮﺏ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺍﻓﻖ
ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﺳﺖ
ﭘﺲ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﮐﺮﺍﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٥٥ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺑﺮﺱ ﺍﻯ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻳﺘﻴﻢ ﺭﺣﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﻞ ﺷﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﮐﻦ ﺍﻯ ﺧﺎﻟﻖ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﺗﺶ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﻦ
ﺍﻯ ﺩﺍﺩ ﺭﺱ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﺑﺮﺱ ﺍﻯ ﺩﺍﻭﺭ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺟﮕﺮ ﺧﻮﻥ ﺭﺍ
ﺹ ٥٦
ﺗﺴﻠﻰ ﺩﻩ ﺍﻯ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺭﺣﻴﻢ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﭘﺪﺭﺍﻥ ﺭﺣﻢ ﻧﻤﺎ ّ
ﻣﺒﺪﻝ ﺍﻳﻦ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺎﮐﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺷﺘﻰ ّ
ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ .ﻉ ﻉ
ﮐﻞ َ ِ ِ ﺍﻟﺤﺎﻟﮏ َﻋﻠﻰ ُ )ٕ (٥٦ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ َﺗﺮﻯ َ ِ ﺍﻟﻤﻤﺎﻟﮏ ﺍﻟﻈﻼﻡ ُ ﻗﺪ ْ ﺍﺷَﺘﺪ ُ ٰ
ﺮﺍﻥ ِ ِ ﻧﺎﺮﺓ ﺍﻟﻨِ ﻣﻦ ِ َﻭ َ َ ِ ﺍﻟﺠﺪﺍﻝ َﻭ ﺍﺣﺘﺮﻗﺖ ﺍﺷﺘﻌﻠﺖ ِﻧْﻴ ُ ُ ﻔﺎﻕ َﻭ َ َ َ ْ ﺍﻵﻓﺎﻕ ِ ْ
ﺍﻟﻘﺘﺎﻝ ﻓﻰ َ ِ ِ ِ ِ ﺎﺩ ﻣﻐﺎﺭﺑﻬﺎ َﻓ ْ ﺍﻻﺭﺽ َﻭ َ ِ ﻣﺎء َﻣْﺴ َ ٌ ﻔﻮﮐﺔ َﻭ َ ﻣﺸﺎﺭﻕ َ ِ ﺍﻻﺟﺴ ُ ﭑﻟﺪ ُ
ﺍﻟﺠ ِ ﺮﺍﺏ ِﻓﻰ َ ِ ﺪﺍﻝ ﺍﻟﺮُﺅﻭُﺱ َ ْ ﻣﻴﺪﺍﻥ ِ ﻮﺣﺔ َ َ ﻣﺬُﺑ َ ٌ َﻣﻄﺮﻭ َ ٌ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺘِ ﺣﺔ َﻭ
ﻌﻔ ِﻮ َﻭ ﺑﻌﻴﻦ ﭐْﻟ َ ْ ﻬﻢ ِ َ ﺏ َ َﺭ ﻟﻴ ِ ْ ﺍﻧُﻈْﺮ ِﺍ َ ْ ﺍﻟﺠﻬﻼَ ﻭ ْ ﺭﺏ ﭐْﺭ َ ْ ﺣﻢ ﻫﺆﻻَ ُ ﭐْﻟ ُ ِ ﻒ ِ ِ ﻐﻔﺮﺍﻥ َﻭ ﺍ ْﻃ ِ ﻘﺸَﻊ ِ ِ ﺗﻨ َ ِ ﻴﻮﻡ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻨﻴ َ ﺮﺍﻥ َﺣﺘﻰ َ ْ ﻫﺬﻩ ﭐْﻟُﻐ ُ ُ
ﺍﻟ ُ َ ٰ ِ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻤﺘﮑﺎ ِﺛَﻔُﺔ ِﻓﻰ ْ ﺹ ٥٧
ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ِ ِ ﺲ َِ ﺍﻟﻈﻼﻡ ﺍﻟﺤﻘْﻴَﻘ ِﺔ ِ َ ِ َﺣﺘﻰ ُ ِ َ ﺗﺸﺮﻕ َ ْ ﻳﻨﮑﺸﻒ ﻫﺬﺍ ُ ﺍﻟﻮﻓﺎﻕ ﻭ َ َ ِ َ ﺷﻤ ُ
ﻏﻤ ِ ﺘﻀﻰُ ﮐﻞ َ ِ ِ ﻭ ﻳﺴ ِ ﺮﺍﺕ ﺍﻟﻤﻤﺎﻟﮏ ِ َ ِ ﺍﻟﺴﻼﻡ َ ﺭﺏ ﺍ ْﻧِﻘْﺬ ُ ْ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﻫﻢ ِﻣﻦ َ َ َ َ َْ ْ ﻤﺎﺕ ﭐْﻟﺪْﻫﻤﺎَ ﻭ َ ﺍﻟﻈَﻠ ِ ﻧﺠِﻬْﻢ ِﻣﻦ ِ ِ ﺑﻴﻦ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﺒﻐﻀﺎَ ﻭ َ َ ْ ﺍﻟﻒ َ َ ﺑﺤِﺮ َ ﻧﺠﻬْﻢ ِﻣﻦ ُﻗ ِ ِ ﺭﺏ َ ِ ﻫﻢ ِ ُ ِ ﺍﻟﺴﻼﻡ َ ﺼﺎﺭ ُ ْ ﻧﻮﺭ َ ْ ﻠﻮﺑﻬْﻢ َﻭ َ ْ ﺍﻟﺼﻠﺢ َﻭ ﺍﺑ َ ﺑﻨﻮﺭ ّ ِ
ﻇﻼﻡ ِ ﺍﻟ ِ ِ ِ ﺸﻒ َﻋﻦ ﺤْﺮ ِﺏ َﻭ ْ َ ﺍﻟﻀﻼﻝ َﻭ ﭐْﮐ ِ ْ ﻘﺘﺎﻝ َﻭ ﺍ ْﻧِﻘْﺬ ُ ْ ﻏﻤﺮﺍﺕ ﭐْﻟ َ ﻫﻢ ِﻣﻦ َ ِ
ﺪﻯ َﻭ ِ َﺑﺼﺎِ ﺮِﻫْﻢ ِ ﻠﮏ َﻭ ﺑﻬﻢ ِ ُ ِ ﻔﻀ ِ َ ﻬﻢ ِﺑ َ ْ ﻋﺎﻣْﻠ ُ ْ ﻧﻮﺭ ُﻗﻠُﻮ َ ُ ْ ﺍﻟﻐﺸﺎ ﻭ َ ْ ﺑﻨﻮﺭ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﺮﻯ َﻭ ﻻ ُﺗ ِ ﻣﻨُﻪ ﻬﻢ ِ َ ْ ﻯ َ َِ ُ ﻟﮏ َﻭ َ َ ِ َ ﺑﻌﺪ ِ َ َ َِ َ ﻳﺮﺗﻌﺪ ِ ْ ﻌﺎﻣْﻠ ُ ْ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﭐْﻟ ُ ْ ﮑﺒ ٰ ﻏﻀﺒﮏ ﭐﻟِﺬ ْ
ﺘﺪ ِ ﺭﺏ ﻗﺪ َ ِ ﮐﻞ ﻭﺏ ﻭ َ َ َ ﺗﺒﺪﻝ ُ ﺮﻭﺏ َﻭ ﭐْﺷ َ ﺺ ﭐ ْﻻْﻗِﻮﻳﺎ َ ﺕ ﺍﻟ ُ ُ ﻃﺎﻟﺖ ﭐْﻟ ُ َﻓﺮﺍُ ﮑﺮ ُ ﺤُ ُ
َ ِ ﺗﻐﺮﻏﺮ ِ ﺭﺏ َﻗﺪ ﺍﻟﻨﻔﻮﺱ َﻓﭑْﺭَﺣْﻢ َﻣﻌﻤﻮﺭ ٍ ِ َ ُ ٍ ﺑﻤﻄﻤﻮﺭ َ ﺕ ُ ُ ﭐﻟﺼﺪﻭﺭ ﻭ َ َ ْ َ َ ﺿﺎﻗﺖ ْ ُ ُ
ﻌﺚ ﻳﺸﺎء ِﺑﻤﺎ ﺭﺏ ﭐﺑْ َ ْ ﻫﺆﻻ ﭐْﻟ ُ َ ﻳﺸﺎء َ ﻬﻢ ُﻳَﻔﺮُﻁ ِﻓْﻴِﻬْﻢ َﻣ ْ ﺗﺘُﺮْﮐ ُ ْ ﻔﻘﺮﺍ ﻭ ﻻ َ ْ ُ ﻦ َ ُ
ﺹ ٥٨
ﺍﻟﻮﺟ ِ ﺪﻯ ﻧﻔﻮﺳﴼ ﻮﻩ ِﺑﺎ ِ ﺧﺎﺿﻌﺔ ِ َ ً ِ ًَ ﺑﻼﺩﮎ ُ ُ ﻓﻰ ِ ِ َ ﺧﺎﺷﻌﺔ ُ َ ﻣﻨﻮَﺭَﺓ ُ ُ ﻧﻮﺍﺭ ﭐْﻟُﻬ ٰ
ِ ﺍﻟﺜﻨﺎِ ﻣﻨ َ ِ ﺳﮏ ﻨﻔ ﺤﺎﺕ ُ ْ ﻋﻦ ﭐْﻟﺪْﻧﻴﺎ ِ َ ً ﻘﻄ َ ً ﻗﺪ ِ َ ﺮﺓ ِﻟ َ َ ﻌﺔ َ ِ ﻧﺎﺷ َ ً ُْ ﻧﺎﻃﻘﺔ ِﺑﭑْﻟﺬْﮐ ِﺮ َﻭ
ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ِ ِ ﺑﺎﻳﺎﺕ ﻇﻬﻮﺭﻫﻢ َﻭ َ ﺍﻟﻮﺭﻯ َ ﻫﻢ َﻭ ﭐْﺷَﺮ ْ ﻭﺭ ُ ْ َْ ﺍﺯ َ ﻗﻮ ُ ُ ﺭﺏ ﭐْﺷُﺪْﺩ ُ َ ُ ﺑﻴ َ ﺡ ُ ُ َ ُ ﻦ َ ٰ
ﻯ ﭐْﻟ َ ِ ﺍﻧﻬﻢ ﺍﻧﺖ َ ِ ﻣﺤﺒِﺘ َ ﺍﻧﻬﻢ ُ َ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ َ ﺭﺏ ِ ْ ُ ﻘﺪ ُﻳﺮ َﻭ ِ ْ ُ َ َ ﺿﻌﻔﺎٌء َﻭ َ َ ﮏ ُ ٰ ﺍﻟﻘﻮ
ﺍﻧﺖ ُ ِ ﺼ ِ ﺑﺤُﺮ ِ ﮑﻦ ﻦ ﭐْﻟ َ ِ ﺭﺏ َ ْ ﮑﺮْﻳُﻢ َ ﻴﺎﻥ َﻭ ﻻ َ ْ ﺍﻟﻌ ْ ﺗﻤﻮ َﺝ َ ْ ُﻋ َ ﺰﺍء َﻭ َ َ ﺗﺴ ُ ُ ﻗﺪ َ َ ﺍﻟﻤﻌْﻴ ُ ﺠ ٌ ِ ِ ﻤﺘﮏ ﭐْﻟ ِ َ ِ ﻔﻮﺱ ﺭﺏ ِ ﻫﺬﻩ ُ ِ ﺑﺮﺣ َ ِ َ ﻮﺍﺳﻌﺔ ِﻓﻰ ُﮐﻞ ﭐ ْ َ ﻻْﺭﺟﺎ َ ﺍﻟﺰﻭﺍﺑﻊ ّﺍﻻ ِ َ ْ ﺍﻥ ﺍﻟﻨَ ُ
ﺍﺯﻝ ُﻇَﻠ ِ ﻤﺎﺕ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻓﻼ ُﻳْﻨِﻘ ُ ٰ ﺬﻫﺎ ِ ّﺍﻻ َ ْ ﮏ ﭐْﻟ ُ ْ ﺭﺏ َ ِ ْ ِﻓﻰ ِﻫ ِ ﻄﺎﻓ َ ﺍﻟ ُ ﻤﻰ َ ﺎﻭ َ ِﻳﺔ َ ٰ ﻌﻈ ٰ ﮏ ﺍّﻟﺬﻯ َ ُ ِ ﺑﺴﺮﺍﺝ َ َ ِ ﻫﺬﻩ ﭐْﻟﺸ َ ِ ِ ِ ﻣﻨﻪ ﻬﻮﺍﺕ َﻭ َ ِ ﻣﺤﺒﺘ َ ﺳﻴﻀﻰُء ِ ُ ﻧﻮﺭ ﭐْﻟُﻘُﻠ َ ﻮﺏ ِ ِ ِ
ﺪﺍﻥ ﻃﺎﻥ َﻭ ﭐ ْﻻْﻫ َﻞ َﻭ ﭐْﻟ ِ ْ ﻦ َﺗَﺮُﮐﻮﺍ ﭐ ْﻻْﻭ َ ﻮﻟ َ ُﮐﻞ ﭐ ْﻻْﺭﺟﺎَ ﻭ َﻭﻓِﻖ ﭐ ْﻻِﺣّﺒﺎ ﭐﻟِﺬْﻳ َ
ﺣﺒﴼ ِ َ ِ ﺳﺎﻓﺮﻭﺍ ِﺍﻟﻰ ﭐْﻟُﺒْﻠ ِ ﻟﺘﻌﺎﻟﻴﻤﮏ ِ َ ﻨﻔ ِ َ ﮏ َﻭ ﭐْﻧ ِﺘﺸﺎﺭﴽ ِﻟ َ َ ﺑﺠﻤﺎﻟ َ َﻭ َ ﺪﺍﻥ ُ ّ ﺤﺎﺗﮏ َﻭ َﺑّﺜﴼ ِ َ ﺹ ٥٩
ﺑﺘﻬْﻢ َﻭ ِ ﺪﺗﻬْﻢ َﻭ ُ ِ ﺳﻠَﻮًﺓ ﮑﺮَﺑِِﺘﻬْﻢ َﻭ َ ْ ﻏﺮ َ ِ ِ ﻭﺣ َ ِ ِ ﮐﺎﺷﻔﴼ ِﻟ ُ ْ ﻨﻬﻢ ِﻓﻰ ُ ْ ﻣﻌْﻴ َ ُ ْ ﺴﻬﻢ ِﻓﻰ َ ْ ﮐﻦ ﺍ ِ ﻧْﻴ َ ُ ْ َﻭ ُ ْ
ﻓﻰ ُ ِ ﻋﺘﻬْﻢ ﺘﻬْﻢ َﻭ ِﺷﻔﺎِ ِ ِ ِ ﺘﻬْﻢ ﻭ َﺭﻭﺍِ ﻟُﻐﻠ ِ ِ ﻣﺸﻘ ِ ِ ﻣﺼْﻴ َ ِ ِ ﻟﻌﻠﺘﻬْﻢ َﻭ َﺑْﺮﺩﴽ ِ َﻟﻠْﻮ َ ِ ِ ﺒﺘﻬْﻢ َﻭ َ ً ﺭﺍﺣﺔ ﻓﻰ َ َ ﺮﺣْﻴُﻢ .ﻉ ﻉ ﻦ ﭐْﻟ ِ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ َﻭ ﺍ َ ﺍ َ ﺖ ﭐْﻟ ْ ﮑﺮﻳُﻢ ُﺫﻭ َ ْ ﺖ ﭐْﻟ َ ْ ﺮﺣٰﻤ ُ ﻧﮏ َﺍﻧْ َ ﻧﮏ َﺍﻧْ َ ﺍﻟﻔﻀِﻞ َ ِ
ﺹ ٦٠
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ) (٥٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﮐﻦ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﻧﻤﺎ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ّ
ﺟﻤﺎﻟﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻧﻤﺎ ﻧﻔﺨﮥ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻧﺪﺍﻯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﮕﻮﺵ ﺭﺳﺎﻥ ﻗﻮﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺳﺮﺍﺝ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺯﺟﺎﺝ ﻗﻠﺐ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﻫﺮ ّ
ﺑﻨﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺗﻌﻠّﻘﻰ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺟﺰ ﺭﺿﺎﻯ ﺗﻮ ﻧﻄﻠﺒﻢ ﻭ ﺑﻐﻴﺮ ﺍﺯ
ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻧﺠﻮﻳﻢ ﻭ ﺩﻭﻥ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﻧﭙﻮﻳﻢ ﻧﻔﻮﺱ ﻏﺎﻓﻠﻪ ﺭﺍ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺧﻔﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺸﻢ ﻭ ﻣﺮﻳﻀﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻔﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﻫﻢ
ﺍﻣﺎ ﭘﺸﺖ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻭ ﻣﻌﻴﻦ ﻭ ﻇﻬﻴﺮ ﻫﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺣﻘﻴﺮﻡ ﺫﻟﻴﻠﻢ ﻓﻘﻴﺮﻡ ّ
ﮐﻞ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﻧﺪ .ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ . ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ّ ﺹ ٦١
ﻉﻉ
ﻫﻮ ﺍ
ﺍﻧﺖ ﺭﺏ َ ) َ (٥٨ ﺭﺏ َ ْ ﺍﺫﻻء ﻭ َ َ ﻮﻯ َ ُ ﻧﺤ ُ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ ﻭ ﻧﺤﻦ ّ ٌ ﻦ ﻋﺠﺰ ٌ ﺍء ﻭ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻘ
ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﻭ ﻧﺤﻦ ﻓﻘﺮﺍٌء ﻭ ﺍﻧﺖ ﻋﺒﻮﺩﻳ ِﺔ ﺍﻟﻐﻨﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ َ ّ ﺍﻳﺪﻧﺎ ﻋﻠﻰ ُ ّ ﻗﺪﺭ ﻟﻨﺎ ﻗﺪﺳﮏ َﻭ ّ ﮎ َﻭ ّ ﻋﺘ َ ِﺒﺔ ُ ِ َ ﻭﻓﻘﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﻋﺒﺎﺩﺗﮏ ﻓﻰ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﺫﮐﺮ َ ََ
ﺧﺪﻣﺘﮏ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ُﻗﺪﺳﮏ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﺍﺷﺪﺩ ﺍﺯﻭﺭﻧﺎ َﻋﻠﻰ ِ ِ َ
ﺑﻴﻦ ﺍﻻﻋﻈﻢ َﻭ ﻧﺴﻮﻕ ﺣﺘﻰ َﻧﻬﺪﻯ ﺍﻻﻣﻢ ﺍﻟﻰ ﺍ َ ﺳﻤﮏ َ َ ﻋﺒﺎﺩﮎ َ ّ
ﻧﺠﻨﺎ ﻣﻦ ﻋﻼﺋﻖ َ ﺍﻟﻤﻠﻞ ﺍﻟﻰ ﺷﺎﻃﺊ َﺑﺤﺮ َﺍﺣﺪّﻳﺘﮏ َ ﺍﻻﮐﺮﻡ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ّ
ﺣﺘﻰ ﻧﻘﻮﻡ ﺍﻟﺴﻮﺍﺑﻖ ﻭ ﺍﻟﺒﻠﻴﺎﺕ ﺍﻟﻠّﻮﺍﺣﻖ َ ّ ّ ﺍﻟﺨﻼﺋﻖ ﻭ ﺍﻟﺨﻄﻴﺌﺎﺕ
ٍ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﻭ ﮑﻞ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻭ َﻧﺬﮐﺮ ﮎ ﻓﻰ ﺁﻧﺎّ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺑ ّ َﻋﻠﻰ ِﺍﻋﻼَ ِ َ
ﺑﺎﻟﺘﻘﻮﻯ ﻭ ُﻧﺮﺗّﻞ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﺍﻟﻨ ِ ﻬﺎﺭ ﻭ ﻧﺪﻋﻮﺍ ﺍ ّ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻭ ﻧﺄﻣﺮ ّ ﻟﮑﻞ ﺍﻟﻰ ُ
ﺑﻴﻦ ﻣﻸ ِ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ َ ﺍﻧﺖ َ ﺍﻻﻧﺸﺎء ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ َ ﺍﻧﺖ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ﺹ ۶۲ ﺍ ﺍﺑﻬﻰ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻗﻠﻮﺑﴼ ﻭﺟﻮﻫﴼ )ّ (٥٩ ّ ّ ﺍﻟﻠ ُ ﻧﻀﺮﺓ َ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴًﺔ ﻓﻴﻬﺎ َ ُ ﺗﺮﻯ ُ ُ ﻬﻢ ﻳﺎ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ٰ
ﻣﻨﺸﺮﺣﺔ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﺘﻤﺪﺩ ﻓﻴﻬﺎ ﺟﻤﺎﻝ ﻭﺣﺪﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺻﺪﻭﺭﴽ ً ﺗ ّ
ﺷﺎﺧﺼﺔ ﺍﻟﻰ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺑﺼﺎﺭﴽ ﺍﻓﺌﺪﺓ ﻭ ً ً ﻣﻨﺠﺬﺑﺔ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺭﻳﺎﺽ ﺍ ّ ً
ﻤﻊ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺻﻤﺪﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺁﺫﺍﻧﴼ ﻣﻤﺪﻭﺩﺓ ﺍﻟﻰ ﺻﻮﺍﻣﻊ ّ ﺍﻟﻼﻫﻮﺕ ِﻟَﺘْﺴ َ َ ً ﺣﺒﮏ ﻭ ﺭﺏ ﻫﺆﻻ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﻋﺒﺎﺩ ﻫﺎﻣﻮﺍ ﻓﻰ ﻫﻴﻤﺂَ ّ َ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﺍﻯ َ ٌ
ِ ﺍﻫﺘﺰﻭﺍ ﻭ ﺗﻤﺎﻳﻠﻮﺍ ﻋﻨﺪ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﺳﺪﺭﺓ ﺍﻟﻤَﻠﺘِﻬَﺒ ِﺔ ﻓﻰ ّ ﭐْﺷَﺘَﻌﻠﻮﺍ ّ ﺑﺎﻟﻨﺎﺭ ُ ّ
ِ ﺖ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ ﮐﻬﻒ ﮏ ﻭ ﺁﻭﻭﺍ ﺍﻟﻰ َ َ ﺲ ﻧﺴﻴﻢ ﻋﻨﺎﻳ ِﺘ َ َﺗَﻨﻔ ِ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻭ َﻭَﻟَﻌ ْ
ﺭﻳﺎﺽ ﺿﻤﺎ ﺮِﻫﻢ ﺑﺮﻳﺎﺣﻴﻦ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﺖ ﺑﻤﺤﺎﻣﺪﮎ ﻭ ﺍﻟﺴُﻨُﻬْﻢ َ َ ﻧﻌﻮﺗﮏ ﻭ َﺗﺎ ّﻧَﻘ ْ ُ ُ
ِ ﺗﺤﺖ ﺖ ﺣﻴﺎﺽ ﺳﺮﺍﺋﺮﻫﻢ ﺑﻤﻴﺎﻩ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﺍﻯ َ ﻭ َﺗَﺪﻓَﻘ ْ ﺭﺏ ﭐْﺣُﺸْﺮُﻫْﻢ َ َ ﺹ ۶۳
ﻇﻞ َ ِ ٍ ِ ﺑﻮﺟﻮﻩ ﻧﻮﺭﺍء َﻭ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ِﻟﻮﺍ ﺑﻘﻠﻮﺏ ﺷﺠﺮﺓ ﺍﻧﻴﺴﺎ ﺍﺟﻤْﻌُﻬْﻢ ﻓﻰ ّ ٍ َ
ٍ ﻃﺎﻓﺤﺔ ﻳﻐﻮﺻﻮﺍ ﻓﻰ ﺣﺘﻰ ُ ّّ ﺑﺎﻟﺴﺮﺁء ﻭ ﺍﻏﺮﻗﻬﻢ ﻓﻰ ﻗﻠﺰﻡ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎء ّ ﻮﺿﻮﺍ ﻭ ُ ُ ﻳﺨ ُ
ﻘﻬﻢ ﺍﻟﺼﻔﺎﺕ ﻭ ﺍﻻﺳﻤﺎء ﻭ ﻳﻠﺘﻘﻄﻮﺍ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍ ﻭ ﺍﻟﻴﺘﻴﻤﺔ ﺍﻟﻌﺼﻤﺎ ﻭ ّ ﺍﻟﺨﺮﻳﺪﺓ ّ ﻋﻤﻖ ّ ﻭﻓ ُ َ
ﮐﻞ ﺍﻻﻧﺤﺎ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻧﻔﺤﺎﺗﮏ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻓﻰ ّ
ﻌﻮﺏ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻷﺭﺟﺎ ﻭ ﺳﻄﻮﻉ ﺍﻧﻮ ِ ﻻﻓِﻖ ﺍﻷﻋﻠﻰ ِﻟَﻴَﺘَﻮﺟَﻪ ﻦﺍ ُ ﺍﺭ َ ﺍﻟﺸ ِ ﮐﻞ ﮎ ِﻣ َ ِ
ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﺨﻠُﻘﻮﺍ ﺑﺎﺧﻼﻕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻭ ﺷَﻴِﻢ ﻭ َ ﺍﻟﻘﺒﺎﺋﻞ ِﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ َﻳَﺘ َ ِ ﻭﺟﻮﻩ ﺍﻟ ِ ﻭﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﻧﺸﺎ ﻭ َﺗَﺘَﻔﺘَﺢ َﻋﻠﻰ ﻓﻰ ﮑﻞ ﺍﺑﻮﺍﺏ َﺟﻨ ِﺔ َ ﺍﻟﻤﺎٰ ِ
ِ ﺍﻧﮏ ﻒ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻭ ﺍﻟﮑْﻮِﻥ ﻋﻦ َﺟﻨ ِﺔ ﺍﻻﺑﻬﻰ ّ َ ﺣﺠﺎﺏ َ ﻣﺎﺪﺓ ﻳﻨﮑﺸ َ ﻭ ﺗَﺘَﻤﺪَﺩ ُ ُ ﮏ ﺍﻟﻤِﻠ ُ ﺆﻳُﺪ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﺑﻤﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ّ ﺍﻧﺖ ُﻣ ّ ﺍﻧﺖ َ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ُ ِ ﺍﻟﻘﻴﻮﻡ . ﺍﻟﻤﻬﻴﻤﻦ ّ ُ ُ
ﻉﻉ
ﺹ ۶۴ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻳﺪﻩ ﺑﺸﺪﻳﺪ ﻃﻴﺮ ﮐﻠﻴﻞ ﺍﻟﺠﻨﺎﺡ ﺑﻄﻰُء ّ )ٕ (٦٠ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ٌ ﺍﻟﻄﻴﺮﺍﻥ ّ ُ ٰ ْ
ﻑﺑ ﺣﺘﻰ ﺍﻧﺸﺮﺍﺡ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﮑﻞ ٍ ﺠﺎﺡ ﻭ ُ ِ ﻳﺮﻓﺮ َ ّ َ ٍ ﺍﻭﺝ ﺍﻟﻔﻼﺡ ﻭ ﺍﻟّﻨ ِ ﻳﻄﻴﺮ ﺍﻟﻰ ِ
ﺍﻟﻔﻀﺎ ﻭ ﺗﺘﻠﺬﺫ ﻋﻠﻰ ﻭ َ َ َ َ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ َ ﻳﺮﺗﻔﻊ ﻫ ُ ُ ﺪﻳﺮﻩ ﻓﻰ ﮐﻞ ﺍﻷﺭﺟﺎ ﺑﺎﺳﻤﮏ ﺍﻷ ٰ ِ ﺭﺏ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻻﻋﻴﻦ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺗﻘﺮ ُ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﺍﻵﺫﺍﻥ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻨّﺪﺍ ﻭ ُ ٰ
ﻧﺼﻴﺮ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﻭ ﻻ ﻣﺠٌﻴﺮ ﺍﻧﺖ ﻭ ﻻ ﻟﻴﺲ ﻟﻰ ﻓﺮﻳﺪ ٌ ﺍﻧﻰ ٌ ٌ ٌ ّ ﻇﻬﻴﺮ ّﺍﻻ َ ﻭﺣﻴﺪ ﺣﻘﻴﺮ َ ﺹ ٦٥
ِ ِ ﺼْﺮﻧﻰ ﺍﻳﺪﻧﻰ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﻋﻠﻰ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ َﻭﻓْﻘﻨﻰ ﻣﻼﺋﮑﺘ َ ﺧﺪﻣﺘ َ ﮏﻭ ّ ﮏ َﻭ ﭐْﻧ ُ ٰ
ِ ﺍﻟﻀﻌﻔﺎء ﻓﻰ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﻧِﻄْﻘﻨﻰ ﮏ ﺑﻴﻦ َﺑِﺮﻳِﺘ َ ﺑﺤﮑﻤﺘ َ ﺍﻧﮏ ُﻣﻌﻴﻦ ﮏ ّ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﺨﺘﺎﺭ ﻉ ﻉ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺼﻐﺮﺍء ﻭ ّ َ ﻭ ﻧﺼﻴﺮ ُ ﺍﻧﮏ َ ﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺗﻴﺔ ﻭ ﻫﺬﺍ ﻤﻨﻰ ﺍﻟﻘّﻮﺓ ّ ﻌﻴﻒ ﻳﺘ )ٕ (٦١ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﺗﺮﻯ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻀ َ
ِ ﺍﻟﺤﻴﺎﺓ ﻣﻌﻴﻦ ﺍﻟﻔﻘﻴﺮ َﻳَﺘَﺮﺟﻰ ﺍﻟﺴﻤﺎﻭ ّﻳﺔ ﻭ ﻫﺬﺍ َ ﮐﻨﻮﺯﮎ ّ ﺍﻟﻈﻤﺂَﻥ ﻳﺸﺘﺎﻕ َ َ َ
ِ ﺖ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ﺍﻟﻐﻠﻴﻞ ﺍﻟﻌﻠﻴﻞ ﻳﺮﺟﻮﺍ ِﺷﻔﺎ ﺑﺪﻳ ِﺔ ﻭ ﻫﺬﺍ ِ َ َ ِ ﺍﻟﻮﺍﺳَﻌ ِﺔ ﺍّﻟﺘﻰ ﭐْﺧ َ َ ْ ﺍﻻ ﺘﺼﺼ َ
ﻧﺼﻴﺮ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺏ ﻟﻴﺲ ﻟﻰ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺑﻬﺎ ﻋﻠﻰ َﺭ ٌ َ َ ﺍﻟﻤﺨﺘﺎﺭﻳﻦ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻷ ٰ
ِ ﺍﻳﺪﻧﻰ ﺑﻤﻼ ِ ﻣﺠﻴﺮ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﻭ ﻻ ﻭﻻ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻧﺸﺮ ﮏ ﻋﻠﻰ ِ ﺋﮑﺘ َ ٌ ٌ ﻣﻌﻴﻦ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ّ ﺹ ٦٦
ﺧﻴﺮﺓ ِ ِ ِ ﮏ ﻭ َﺑ ِ ﺍﺟَﻌْﻠﻨﻰ ﻣﻨﻘﻄﻌﴼ ﮏ ﺑﻴﻦ ﺚ ﺧﻠﻘ َ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤ َ ﻗﺪﺳ َ ﮏ َﺭ ﺏ ْ
ﺨِﻠﺼﴼ ﻓﻰ ِ ِ ﮏ ﻋﻦ ﺩﻭﻧﮏ ُﻣﺘﺸّﺒﺜﴼ ﺑﺬﻳﻞ ﮏ ُﻣ ْ ﺤﺒِﺘ َ ﺩﻳﻨ َ ﻋﻨﺎﻳﺘ َ ﮏ ﺛﺎﺑﺘﴼ ﻋﻠﻰ ﻣ ّ
ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻋﺎﻣ ﺑﻤﺎ ﺍ َﻣْﺮَﺗِﻨﻰ ﺑﻪ ﻓﻰ ِ ﮐﺘﺎﺑ َ ﮏ ّ ُ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻊ ُﺫﻟّﻰ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭﻯ ُﻣﻬَﺘّﻤﴼ )ٕ (٦٢ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ َ َ
ِ ِ ﮏ ﻤﻬﻮﺭ ﻧﺎﺩﻳﴼ ﻟﻨﺸﺮ ﺠ ﺑﻌﻈﺎﺋﻢ ﺍﻻﻣﻮﺭ ﻗﺎﺻﺪﴽ ﻻﻋﻼ ِ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤ َ ﮐﻠﻤﺘ َ ﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟْ ُ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﻧﻰ ﻻ ﺍ َﺗَﻮﻓُﻖ ﺑﻬﺬﺍ ّﺍﻻ ﺍ ْﻥ ُﻳَﺆﻳَﺪﻧﻰ ﺭﻭﺡ ُ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﻤﻮﻡ ﻭ ّ ُ ﻧﻔﺜﺎﺕ ِ
ِ ﺠَﻌُﻞ ﺤﻴﻂ ﺑﻰ ﻨﻮﺩ ﻋﻠﻰ ﻭ ُﺗ َ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺗ َ ﻣﻠﮑﻮﺗ َ ﮏ ﺍّﻟﺘﻰ َﺗ ْ ُ ﻳﻨﺼَﺮﻧﻰ ُﺟ ُ ﻭ ُ ﮏ ﺍﻷ ٰ ﺹ ٦٧
ﺍﻟﺬﺭ ِ ﺍﺕ ُﺷﻤﻮﺳﴼ ﻭ ﺑﺎﺏ ﻋﻘﺎﺑﴼ ﻭ ﺍﻟﻘﻄﺮﺓ َ ﺑﺤﻮﺭﴽ ﻭ ﺍﻧﻬﺎﺭﴽ ﻭ ّ ّ ﺍﻟﺬ َ
ﻨﻄﻖ ﺍﻧﻮﺍﺭﴽ َﺭ ﺍﻟﻨﺎﻓﺬﺓ ّ ﺑﻘﻮﺗﮏ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﮏ ّ ﺏ ﺍ ﻳﺪﻧﻰ ّ ﺣﺘﻰ ﻳ َ
ﻌﻮﺗﮏ ﺑﻴﻦ ِ ﺑﻤ ِ ﺤﺒﺘﮏ ﻳﻄﻔﺢ ﺟﻨﺎﻧﻰ ﮏﻭ ﺪﮎ ﻭ ُﻧ ِ ﺑﺮﺣﻴﻖ َﻣ ّ َ ﺧﻠﻘ َ َ ﺤﺎﻣ َ َ ﻟﺴﺎﻧﻰ َ
ِ ﻗﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﮐﻞ ﺷﻰ ﻭ ﺍﻧﮏ ﻋﻠﻰ ّ ﻣﻌﺮﻓﺘ َ ٌ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ّ ﮏ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﻣﺸﺘﻌ )ٕ (٦٣ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ﻭﺍﻟﻬﴼ ﻣﻨﺠﺬﺑﴼ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ٰ ِّ ﺍﻟﺸ ِ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ُﻣﻨﺎﺩﻳﴼ ﺑﻤﻠﮑ ﺑﻴﻦ ﺑﻨﺎﺭ ﺎﺳﻌﺔ ﻮﺗﮏ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ّ َ ﻣﺤﺒﺘ َ ﺍﻟﺪﻳﺎﺭ ّ ﮏ َ ٰ
ﺍﻟﺮﺧﺎ ﺑﻌﻴﺪﴽ ﺍﻟﺮ َ ﺍﺣﺔ ﻭ ﺘﻮﮐ ﻋﻠﻴﮏ ﺗﺎﺭﮐﴼ ﺍﻻﺭﺟﺎ ﻣﻨﻘﻄﻌﴼ ّ ﻋﻤﺎ ِﺳﻮﺍﮎ ُﻣ َ ﺍﻟﺒ ِ ِ ﺮﺍﺏ ﻋﻦ ﻠﺪﺍﻥ ﻏﺮﻳﺒﴼ ﻃﺮﻳﺤﴼ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺘّ ِ ِ ﺍﻻﻭﻃﺎﻥ ﻫﺎﺋﻤﴼ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ُ
ﺹ ٦٨
ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ِ ِ ِ ِ ﻟﻰ َﻋ ِ ﻈﻤﻰ ُﻣﻨﺎﺟﻴﴼ ﺍﻟﻌ ﻟﻰ ﮏ ُ ﺟﺒﺮﻭﺗ َ ﮏ ُ ﺘﺒﺘ َ ٰ ﺧﺎﺷﻌﴼ ﺍ ٰ ﺧﺎﺿﻌﴼ ﺍ ٰ
ِ ﺍﻵﺻﺎﻝ ﺘﻀﺮﻋﴼ ُﻣﺒﺘِﻬ ﻓﻰ ﭐْﻟُﻐُﺪﻭ ﻭ ﻓﻰ ُﺟْﻨِﺢ ّ ﺍﻟﻠﻴﺎﻟﻰ ﻭ ﺑﻄﻮﻥ ﺍﻻْﺳﺤﺎﺭ ُﻣ
ِ ِ ِ ِ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﮏ ﻓﻰ ﮏ ﻭ ﺍﻋﻼ ﮎ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻋﻠﻰ ﺣﺘﻰ ُﺗَﺆﻳَﺪﻧﻰ ﺧﺪﻣﺔ ِ ﮐﻠﻤﺘ َ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤ َ ﺍﻣﺮ َ ّ ٰ ﮑﻞ ﺍﺷﺪْﺩ ﺍ ْﺯِﺭﻯ َﻭ َﻭﻓْﻘﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ِ ﮏﺑ ُ ﻋﺒﻮﺩﻳ ِﺘ َ ﺏ ُ ﻣﻐﺎﺭﺑﻬﺎ َﺭ ِ ّ
ﺏ ﺁ ِﻧْﺴﻨﻰ ﻓﻰ َﻭْﺣﺸﺘﻰ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﻭ ﻻ ْ ﺗﺘﺮﮐِﻨﻰ ﻓﺮﻳﺪﴽ ﻭﺣﻴﺪﴽ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ّ ﺍﻟﺪﻳﺎﺭ َﺭ ٰ
ﻭ ِ ﺍﻧﮏ ﺍﻟﻤَﺆﻳُﺪ ِﻟَﻤ ْ ﻦ ﺗﺸﺎء ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ّ ﺟﺎﻟْﺴﻨﻰ ﻓﻰ ُﻏﺮﺑﺘﻰ ّ ﺍﻧﺖ ُ ﺍﻧﮏ َ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻧﺖ ُ َ ّ
ﻫﻮ ﺍ
ﻋﻮﻳﻦ ) (٦٤ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﺨﺘﺎﺭﻳﻦ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻧﻪ ﻣﺪ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﮐﺮﺩﻯ ﻧﻔﺤﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍﻩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﻨﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻻﻫﻮﺕ ّ ﺹ ٦٩ ﺩﻣﻴﺪﻯ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺮﺩﻯ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﻧﺎﻡ ﻭ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻧﻤﺎ ﺟﺎﻣﻰ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ّ
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺻﻬﺒﺎ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﮥ ﺁﺏ
ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺳﺎﻧﻢ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺤﻔﻞ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺭﺳﺎﻧﻢ ﻭ ﻋﻠﻴﻼﻥ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻃﺒﻴﺐ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻨﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٦٥ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻣﻈﻬﺮ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺳﺒﺤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﻣﺪﺩ ﺍﺯ ﻣﺤﺒّﺖ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﺶ ﺹ ٧٠
ﺗﺠﻠﻴﺎﺕ ﻋﺸﻖ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﻭ ﻓﻮﺭﺍﻥ ﺁﺭ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻡ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ ّ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻭﺩ ﻫﺮ ﻳﮏ ُﮐﺮﮤ ﺁﺗﺸﺒﺎﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺴﻮﺯﻧﺪ
ﻭ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺧﺮﻕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺗﻮ ﻧﺎﻃﻖ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﮥ
ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻳﻮﻡ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﺴﻴﻢ ﮔﻠﺸﻦ ّ ﺁﺭﻧﺪ ﺷﺮﻕ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺧﻴﻤﮥ ﻭﺣﺪﺕ
ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻧﻮﺭ ُﻣﺒﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻨﺪ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﻧﺪ
ﻗﻮﺕ ﺗﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺻﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﺪﺍﺯﻧﺪ ﭼﺸﻤﻬﺎﻯ ﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ ﺻﺨﺮﮤ ّ
ﻭ ﺷﻴﺪﺍﻯ ﺗﻮ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺩﻟﺒﺮﻯ ﺍﺳﺖ ُﻣﺠﺮﻯ ﺩﺍﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺁﻓﺎﻕ ﺹ ٧١
ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺍﻫﻞ ﻭﻓﺎﻕ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٦٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﻋﻤﻴﻢ ﻭ ﮐﺮﻡ ﺟﻠﻴﻞ ﺁﻓﺎﻕ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﺍ
ﺷﻌﮥ ﺳﺎﻃﻌﮥ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺑﻪ ﺍ ّ
ﺧﺮﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺭﺍ ﻣﻨّﻮﺭ ﮐﺮﺩﻯ ﺍﺑﺮ ﻧﻴﺴﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺭﺍ ﺳﺒﺰ ﻭ ّ
ﺣﻠﮥ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﻠﻖ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ﺍﻟﻄﺎﻓﺖ ﻭ ﻓﻴﺾ ﻣﺤﻴﻂ ﺍﻋﻈﻤﺖ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﺭﺍ ّ
ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻧﺖ ﻏﻴﺐ ﻭ ﺷﻬﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﺷﺪ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﺍﻋﻈﻤﺖ
ﻣﻄﻠﻊ ُﻫﺪﻯ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺗﻘﻮﻯ ﺭﺍ ﻻﺋﺢ ﻭ ﻓﻴﺾ ُﻧﻬﻰ ﺭﺍ ﺳﺎﺋﻞ ﺹ ٧٢ ﻣﺰﻳﻦ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ﻭ ﺳﻴﻞ ﻧﺪﺍ ﺭﺍ ﺻﺎﺋﻞ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺍﻓﻖ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ّ ّ
ﻣﻨﻮﺭ ﮐﺮﺩﻯ ﻓﻴﺾ ﺟﻠﻴﻠﺖ ﺭﺍ ﻣﻘﻄﻮﻉ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻯ ﻣﻌﺮﻓﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺠﻠّﻴﺎﺕ ﺍﻳﻘﺎﻥ ّ ﻭ ﻟﻄﻒ ﻋﻤﻴﻤﺖ ﺭﺍ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻧﺪﺍﺷﺘﻰ ﺍﻟﻔﺖ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﻧﻌﻤﺖ ﻋﻈﻤﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺩﻳﻦ ﻣﺒﻴﻨﺖ ﺭﺍ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﮐﺮﺩﻯ ﻭﺷﺮﻉ ﻭ ّ
ﺷﺮﻳﻔﺖ ﺭﺍ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﺒﻊ ﻃﺒﺎﻕ .
ﻗﻮﺕ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻋﻮﻥ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺍﻯ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ّ
ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻭ ﻧﺼﺎﺋﺤﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻳﺖ
ﺑﻪ ﺍﺣﻴﺎﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺍﻣﻢ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺑﺤﺮ ﺍﻋﻈﻤﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻟﺌﺎﻟﻰ ﺣﮑﻤﺖ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻴﻀﻰ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﻓﻀﺎﻯ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﺷﮏ ﺭﻭﺿﮥ ﺟﻨﺎﻥ ﻗﻮﮤ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺧﻰ ﺑﺒﺨﺶ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﺮﺩﺩ ﭘﺎﻯ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺘﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ّ
ﺹ ٧٣
ﺳﺒﺐ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﮥ ﺍﻣﺮ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﺮ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺽ ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﻢ ﻉ ﻉ ﮏ ُ ِ ﻮﺭ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ َ َ ﻟﻨ ِ )ٕ (٦٧ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ﻳْﺪ ﺍ ِﺣّﺒﺎَ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻗﺘﻔﺎء ِﺑﺎ َ
ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﺤﺎﺗﮏ َﺑﻴﻦ ﻋﻠﻰ َ ِ ﻧﻔ ِ َ ﻧﺸﺮ َ َ ﻭﻓﻖ َ َ َ ﺍﻟﻤ ِ ﺒﻴﻦ َﻭ َ ْ ﻋﺒﻴﺪﮎ ُ َ ُ َ ﺍﻟﻤﻘﺮِﺑْﻴ َ ﻦ َ ٰ
ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ ﻭ َ ﻬﺎﺕ ﺍﻟﻨّ ِ ﺷﺒ ِ ﺑﺚ ﺑﺘﺒﻠ ِﻴﻎ ِ َ ﻳﻠﺘﻬﻮﺍ َ ْ َ ّ ﺣﺘﻰ َ َ ﺩﻳﻨﮏ ُ ﺎﻗﻀﻴﻦ ِ َ َ ﻋﻦ ُ ُ ِ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﺍ َ ِ ﻦ ﻦ ﺫﺍﻋﺔ َﺑﻴَ ِ ﺷﺎﻋ ِﺔ ِ َ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﮏ َﻭ ﺍ َ ِ َ ﺍﻟﺨﺎﻓ ْ ﻨﺎﺗﮏ َ ْ َ ﻘﻴ َ ﺑﻴ َ
ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻮﻫﺎﺏ َﻭ ﺍﻧ َ ﺍﻧ َ ﺍﻧﺖ ُ َ ِ ُ ﮏ َ َ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ُ ﺍﻧﺖ َ ُ ﮏ َ َ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ُ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ َ ُ
ُ ِ ﺍﻟﻤﺨﺘﺎﺭ ﻉ ﻉ ُ ﻘﻮﻯ ُ ﺍﻟﻤَﺘﻌﺎﻟﻰ ﭐْﻟ َ ﺹ ٧٤
ﻫﻮﺍ
ﺧﺸﻮﻉ َﻭ ﭐْﺑِﺘ ٍ ﻬﺎﻝ َﺗَﺒﺘ ﺍﻟﻴﮏ ﺧﻀﻮﻉ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭ ﻭ ﺗﺬﻟٍﻞ ﻭ ﮑﻞ َ َ ٍ ﺍﻦ ﺑ ّ )ٕ (٦٨ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ٍ ٍ
ِ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺍ ْﻋُﻴِﻦ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ُﺗَﺆﻳَﺪﻧﻰ ﻋﻠﻰ ﻀﺮﻋﴼ ﺑﻴﻦ َﻳﺪﻳﮏ ﺍﻥ ُﺗِﺪْﻳَﻢ َ َ ُﻣَﺘ َ ّ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺜّﺒﻮﺕ ﻭ ﺍﻟّﺮﺳﻮﺥ ﻋﻠﻰ ﮐﻠﻤﺔ ﻭﺣﺪﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺗﻮﻓﻘﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﻭ َﺑ ﺚ ﺁﻳﺎﺗﮏ ُ ﺑﻴﻨﺎﺗﮏ ّ ﺒﺮﻯ ﻭ ﺭﻓﻊ ﺭﺍﻳﺎﺕ ّ ﺍﻟﮑ ٰ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﻻﺣﺸﺎء ﻈﻤﻰ ﻭ ﺍﻳﻘﺎﺩ ﻧﺎﺭ ﺍﻟﻌ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ُ ّ ٰ
ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﻟﺴﺎﻃﻊ ﻣﻦ ﻓﻴﺾ ﻏﻴﺐ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺏ َﻧﻮِﺭ ﺍﻯ َﺭ ﺑﺎﻟﻨﻮﺭ ّ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ّ َ ٰ ﺭﻭﺍﺡ ﮏ ﺪﻭﺭ ﺑﺸﻌﺎﻉ ﻻﻣٍﻊ ﻣﻦ َﻣَﻠَ ﺍﻧَﻌ ِ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ْ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺶ ﺍﻻَ ﺍﻟﺼ َ ٍ ٰ ِ ﻗﺪﺱ ﺑﻨﺴﺎﺋﻢ ﻔﻮﺱ ﮏ ﺟﻨﺘﮏ ُ ﺑﻨﻔﺤﺎﺗ َ ٍ ﺍﻟﻬﺎﺑِﺔ ِﻣ ْ ﺍﻟﻌْﻠﻴﺎ ﻭ ﺍ ِﺭِﺡ ّ ﻦ ﺍﻟﻨ َ ِ ﺹ ٧٥
ِ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ َﻋﻠﻰ ﺍﻻﺷﻴﺎ ﺍﻥ ﺗﮏ ﻋﺰ َ ُﻣﻨﺘﺸﺮ ٍﺓ ﻣﻦ ﺣﺪﻳﻘﺘﮏ َ ﺍﻟﻐْﻠﺒﺎ ﻭ ّ
ﺍﻧﺖ ﺍﻧﺖ ﻭ ﻻ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﭐْﺷ َ ﺮﻭﺏ ٰﻻ ُﻣِﻐْﻴ َ ﺕ ﻋﻠﻴﻬﺎ ُ ﺘﺪ ْ ﻣﺠﻴﺮ ّﺍﻻ َ َ ﺚ ّﺍﻻ َ ﺍﻟﮑ ُ َ
ِ ﮏ ﺼْﻮِﻥ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺏ ﭐْﺣَﻔْﻆ ﻭ ٰﻻ ﺣﻤﺎﻳﺘ َ ﺍﻧﺖ َﺭ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ِﺑ َ َ َ ﻇﻬﻴﺮ ّﺍﻻ َ َ ِ ﺼﻮﺭ ﮏﻭ ﺍﻟﺜ ﻋﻨﺎﻳﺘ َ ﺎﺑﺘﻴﻦ ِﺑَﻌْﻴِﻦ َﻋْﻮِﻧ َ َﻭ ﭐْﺣُﺮْﺱ ﺍ ِﺭّﻗﺎَ ﮏﻭ ْ ﺍﺳُﺘْﺮ ْﻗ َ َ ﮏ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻉ ﻉ ﺍﻟﺤﺎﻓﻆ ﺍﻧﺖ ﭐْﻟُﻤ ُ ﮏ ّ َ ﻮﻗﻨﻴﻦ ِﺑَﺬْﻳِﻞ ﻋﻔﻮﮎ ﻭ َﮐﻼِ ﺘ َ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ُ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ُﻫﻮ ﺍ
ﺑﺎﺏ ِ ﮏﻭ ﺿُﻊ َﺟﺒﻴﻨﻰ ﻋﻠﻰ َﻋَﺘِﺒﺔ ﺍﺣﺪﻳﺘ َ َ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ِﻓﻨﺎِ ﻬﻢ ﻳﺎ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ّ ) (٦٩ﺍﻟّﻠ ُ ﺍﻧﻰ ﺍ َ
ﺷﺎﺋﻖ ﺍ ْﻥ َﺗْﻨَﺘ ِ ﺍﻟﻤﻨﺘﻈﺮ ﻟﻈﻬﻮﺭ ﮎ ﺻﺪﺭ ﺍﻓﻖ ﻭ ﺑﻘﻠﺐ ﮎ ٍ ٍ ﺩﻣﻊ ﺩ ٍ ٍ ﻋﺒﺪ َ ﺼَﺮ َ ﺍ ْﺩُﻋْﻮ َ ٍ َ ﺧﺎﻓﻖ ﻭ ٍ
ﻟﺘﺮﺍﻩ ﺍﻧﮏ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﺮﻡ ﺑﻨﺎﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻓﻀﻠﮏ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﭐْﻟُﻤ ْ ﺭﺏ ّ ّ ُ ﻀَﻄ ِ َ ﺹ ٧٦
َﻳْﻄِﻮﻯ ِ ﺍﻟﻤﻬﺎﺩ ﻭ ﻳﻘﻄﻊ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ ﻭ ﻳﺮﮐﺾ ﻓﻰ َﺑﺮﻳ ِﺔ ﭐْﻟﺘَﺒﺘِﻞ ﻭ ﺍﻻﺑﺘﻬﺎﻝ
ﺪﻯ ﻋﻠﻰ َﻣَﻤﺮ ﺍﻻّ ﻳﺎﻡ ﻭ ﺍﻟﻠّ ِ ﺭﺏ ﺗﺮﺍﻩ ﻭ َﻳْﺪﻋﻮﺍ َ ﻴﺎﻝ َ ﺍﻫﻞ ّ ﺍﻟﻀﻼﻝ ﺍﻟﻰ ﻧﻮﺭ ُ ﺍﻟﻬ ٰ ﺤﻤُﻞ ﻳﻬﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﺟﻮﺍﺭﺡ ﻴﻞ ﻭ َ ِ َ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻭ َ َ ُ ﺍﻟﻠ ِ ﻃﻮﺍﺭﻕ َ ﻟﻴﺲ ﻟﻪ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ َﻳَﺘ َ
ﺍﻟﺪﻳﺎﺭ ﻧﻴﺮ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻭ َﻟْﻢ َﺗﺎُﺧْﺬُﻩ ّ ّ ﻟﻴﺒﺸﺮ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺳﻄﻮﻉ ﺍﻧﻮﺍﺭ ّ
ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻻﺯﺏ َﻋِﻦ ﺍﻟﻨﺪﺍ ﺑﻤﻠﮑﻮﺗﮏ ﻟﻮﻣﺔ ﺿﺮ ُ َ َ ُ ﺑﺔ ِ ٍ ﺷﺎﺗﻢ ﻭ ﻻ َ ْ ﻻﺋﻢ ﻭ ﻻ َﻃ ْ َ ٍ ﻌﻨﺔ ُ ِ ٍ ٰ ﺒﻴﻞ ﻭ ﭐْﺷ ِ ﻠﺴِﺒﻴَْﻞ ﺭﺏ َ ﺍﻟﻌﻠﻴﻞ ﻭ ﺍ ْﺭ ِﻭ ﺑﻪ َ ﻒ ِﺑﻪ َ َ ﺍﻟﺴ َ َ ﺍﻟﻐِﻠﻴَْﻞ ﻭ ﺍ ْﺳِﻖ ﺑﻪ ﻣﻬْﺪ ﻟﻪ ﺍﻟﺴ ْ َ ِ ﺍﻟﻔ ِ ﺂﻥ ﻫﺎﻡ ﻓﻰ ﺑﻴﺪﺍِ ُﮐﻞ َﻇﻤ ٍ ﺠﺮَﻉ ﺮﺍﻕ َﺗَﻮﻗَﺪ ﺑﻨﺎﺭ ﺍﻻﺣﺘﺮﺍﻕ ﻭ َﺗَﻤﻨﻰ ﺍﻟﺘَ
ﺍﻟﻔ ِ ﺑﻴﻦ ﺍﻫِﻞ ِ ِ ﮐﺄﺱ ِﺩ ِ ﺮﺍﻕ ﺑﻨﻮﺭ ﻫﺎﻕ ﻦ ﻭﺟُﻬُﻪ ٍ ﺳﺎﻃﻊ ِ ِ ﺣﺘﻰ َﻳَﺘَﻠ ﻸ َ ْ ِﻣ ْ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ٍ ِ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻨّ ِ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻧﺖ ﻳﺘﺰﻟﺰﻝ ﺑﻪ ﻭ َ ُ ﻔﺎﻕ ّ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ُ ُ ﺍﻧﮏ َ
ﺘﻌﺎﻥ . ﺅﻑ ْ ﺍﻟُﻤْﺴ ُ ﺍﻟﺮ ُ ﺍﻟَﺒﺮ
ﻉﻉ
ﺹ ٧٧ ﻫﻮ ﺍ
) (۷۰ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺟﺎﻝ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﺴﺎء ﮐﻨﻴﺰﺍﻥ ﺗﻮ
ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﻭ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺗﻮ ﺑﻴﺰﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﺠﻠﻰ ﻭ ﺟﻠﻮﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﭘﺮﺗﻮ ّ ّ
ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺣﻮﻝ ﺷﻤﻊ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺛﺎﺑﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﻗﺎﺋﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﺑﻠﺒﻼﻥ ﮔﻠﺸﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﻃﻴﻮﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﺗﻘﺪﻳﺲ
ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮐﻦ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ّ
ﻘﺪﺱ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﮐﻞ ﭘﺎﮎ ﻭ ﻣ ّ ﻭ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﮥ ﺍ ّﻳﻮﺏ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ّ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯﻧﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺏ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺳﭙﺎﻩ ) (٧١ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺍﻯ ﺭ ّ
ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻣﺪﺍﺩ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﺩ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﻧﺼﺮﺕ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻧﻈﻴﺮ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻭ ﺍﺭﺩﻭﺋﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ ّ
ﺍﻟﻬﻰ ﻓﺘﺢ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻯ ﺧﺪﺍ ﻇﻬﻴﺮ ﻭ ﻧﺼﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﮐﻮﻩ ﻗﻮﺕ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺩﺭﻩ ﻭ ﺟﻨﮕﻠﻬﺎ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻫﺎ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻫﺎ ﻣﻮﻧﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺑﻪ ّ ﻭ ّ
ﻭ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﻧﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .
ﺹ ٧٩
ﻉﻉ
ﻫﻮﺍ
) (٧٢ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻰ ﺍﻧﺒﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺒﺘﻬﻠﻪ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ
ﺗﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﻤﻊ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺗﻮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﻮﺭ ُﻫﺪﻯ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ
ﺭﺣﻤﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﺍﺝ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻧﻮﺭ ﺑﺨﺸﺪ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﻭﺣﻰ ﺩﺭ ﺩﻟﻬﺎ ﺑﺪﻡ ﮐﻪ ﻫﻤﺪﻡ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﻮﻗﻰ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺗﻮ
ﺩﻣﺴﺎﺯ ﺷﻮﻧﺪ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻬﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﻭﺟﺪ ﻭ ﻃﺮﺑﻰ ﺑﺨﺶ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺭﻭﺣﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﻭﺭﻯ ﺑﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺭﺳﻨﺪ
ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﻠﺴﺒﻴﻞ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺒﻴﻞ
ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٨٠ ُﻫﻮ ﺍ
) (٧٣ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻗﺼﻰ ﺑﻼﺩ ﺷﺮﻕ
ﺑﻪ ﻏﺮﺏ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻋﻨﺎﻳﺎﺗﺖ ﻣﺸﺎﻣﻬﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻌﻄﺮ ﺷﻮﺩ ﻧﺴﻴﻢ ﮔﻠﺸﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺑﻮﺯﺩ ﻧﻔﻮﺱ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ّ
ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺗﻮ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻗﻠﻮﺏ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﺑﻪ ﺑﺸﺎﺭﺍﺕ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﻧﻮﺭ
ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺍﺯ ﻧﺪﺍﻯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﻴﺮﺩ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺭﺷﮏ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ
ﮔﻠﺸﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻮﺯﺍﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﻬﺎ ﭘﺎﮎ ﻭ ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ﺗﻮ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﻴﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﭘﻮﻳﻨﺪ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﮔﻴﺮﻧﺪ
ﺹ ٨١
ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﮔﻨﺞ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﭼﺎﺭﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﺤﺐ ﻭ ﺍﻟﻮﻻء ﺑﻴﻦ ﺭﺏ َ ) َ (٧٤ ﺭﺏ ّ ﺍﻳﺪ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻷﺻﻔﻴﺎء ﻋﻠﻰ ﺍﻟ ّ ٰ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺪﻯ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﻷﺭﺽ ّ ّ ﮐﻠﻬﺎ ّ ﻭﻓﻘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﻧﺸﺮ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ ﻉ ﻉ ﻟﺮﺅﻑ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ ﺍﻟﻠﻄﻴﻒ ﺍ ّ ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ ﻭ ّ ّ ّ
ﺹ ٨٢
) (۷۵ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﻨﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﺗﺠﻠﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﮐﻮﺭﺍﻥ ﺑﻴﻨﺎ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﮕﺸﻮﺩﻯ ﻭ ﺑﻮﺍﺳﻄﮥ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ّ
ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﮐﺮﺍﻥ ﺷﻨﻮﺍ ﮐﺮﺩﻯ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﻓﻘﻴﺮﺍﻥ
ﺍﻏﻨﻴﺎ ﮐﺮﺩﻯ ﮔﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﻨﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﮥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﺮﺩﻯ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺳﺎﻧﺪﻯ ﻭ
ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻠﺸﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﻋﻮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺟﻤﻌﻰ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺗﻮ ﻭ ﻓﻘﻴﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺗﻮ ﺗﺸﻨﮥ ﭼﺸﻤﮥ
ﺗﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﺩﺭ ﺭﻩ ﺗﻮ ﻗﺪﻡ ﻧﻬﺎﺩﻳﻢ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ
ﺟﺰ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﺗﺎ ﻧﻔﻮﺱ ﻓﺮﻳﺎﺩ ِﺍ ِ ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮ ﺁﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﺪَﻧﺎ ّ َ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺟﻬﺎﻟﺖ ﺑﺮﻫﻨﺪ ﻭ ﻃﺎﺋﻒ
ﺹ ٨٣
ﺣﻮﻝ ﺳﺮﺍﺝ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺑﻰ ﻧﺼﻴﺒﺎﻥ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻣﺎﻥ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﺷﻮﻧﺪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻧﻔﺜﺎﺕ
ﻣﻮﻓﻖ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ّ
ﺭﻭﺷﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺎﻟﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺪﺭﺧﺸﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﻗﺎﺋﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼء ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﻣﻦ ﻣﺎﺝ ﺑﺤﻮﺭ ﺍﻟﻄﺎﻓﻪ ﻭ ﻫﺎﺝ ﻧﺴﻴﻢ ﻋﻨﺎﻳﺘﻪ ﻋﻠﻰ ّ )ّ ّ (٧٦ ﮐﻞ ٍ
ﺑﺎﻟﺜﻨﺎء ﮐﻞ ﮐﻠﻤﺘﻪ ﻭ ّ ﺤﺐ ﻭ ﺍﻟﻮﻵء ﻭ ﻧﻄﻖ ّ ﺳﺎﺭﻉ ﺍﻟﻰ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺑﻘﻠﺐ ﻃﺎﻓﺢ ﺑﺎﻟ ّ ٍ
ﮐﻞ ﻣﻦ َﺩَﻟَﻊ ﻟﺴﺎﻧﻪ ﺑﺎﻟﺒﻴﺎﻥ ﻓﻰ ﺍﻳﺪ ّ ﺑﻬﻰ َ ﺭﺏ ّ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻋﻠﻰ ﺟﻤﺎﻟﻪ ﺍﻷ ٰ ﻟﺤﺠﺘﮏ ﻭ ﺗﻼﻃﻢ ﺍﻟﺒﺮﻫﺎﻥ ﺍﻳﻀﺎﺣﴼ ﺤَﺪَﺭ ْ ّ ﺕ ﻣﻨﻪ ﺷﻘﺎﻳﻖ ُ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺗﮏ ﻭ ﭐﻧْ َ ﺹ ٨٤
ﻫﺪﻳﺮ ﺍﻟﻮﺭﻗﺎء ﻓﻰ ﺭﻳﺎﺽ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﺗﻐﺮﺩ ﺍﻟﻘﻤﻘﺎﻡ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ َ َ ﮐﺎﻟ ّﻄﻤﻄﺎﻡ ﺍﻟﺠﻬﻨﺎﻡ َ َ
ﺪﻯ ﺏ َ ﺍﻟﻀﺮﻏﺎﻡ ﻓﻰ ﺍ ْﻳ َ ﮑ ِﺔ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ َﺭ ﺟﺮْﻋ ُ ْ ﻭ َﺯَﺮ ﺯﺋﻴﺮ ﻬﻢ ﮐﺄﺳﴼ ﻃﺎﻓﺤﺔ ﻣﻦ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﻬﻢ ِﺑُﺴ ِ ﺠﺞ ﻭ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ ﺤُ ْ ﻭ َﺭﻧْ ﻼﻑ ﺍﻟﺒﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺍ ْﻟِﻬْﻤﻬﻢ ِﺑﭑْﻟ ُ ﺍﻟﺼﻬﺒﺎء ﻭ ﺍ ْﻧِﻄْﻘﻬﻢ ﺑﺎﺑﺪﻉ ُ ﺤ َ ِ
ﻮﻯ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﺘﺒﻴﺎﻥ ّ ﻭ َﻋﻠْﻤﻬﻢ ﺟﻮﺍﻫﺮ ّ ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﺍﻟﻘ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺭﺏ ّ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ َ ﺍﻟﻠﻄﻴﻒ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﻯ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ) َ (٧٧ ﺭﺏ ّ ﺍﻳﺪ ﻫﺆﻻ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺑﻴﻦ َ ﺍﻟﻮ ٰ
ﮐﻞ ﺍﻻﻧﺤﺎء ﻭ ﺍﻋﻼء ﺫﮐﺮﮎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻐﺒﺮﺍء ﺭﻳﺎﺽ ﻗﺪﺳﮏ ﻓﻰ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺘﮑﺒﻴﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻷﻋﻠﻰ ّ ﺍﻟﺘﻬﻠﻴﻞ ﻭ ّ ﺿﺠﻴﺞ ّ ّ ﺣﺘﻰ ﻳﺮﺗﻔﻊ َ ﺹ ٨٥
ﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟ ّ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻧﻰ ﺍﺷﮑﺮﮎ ﺑﻠﺴﺎﻥ ﻧﺎﻃﻖ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺛﺎﺑﺖ ﺭﺏ َ ) َ (٧٨ ﺭﺏ ّ
ﺠﺎﺯ ﻭﻋﺪﮎ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺧﻠﻘﺖ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﻻﻧ ِ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﺭﻭﺡ ُﻣ ﺘﺮﺻٍﺪ ْ
ﺯﺍﻫَﻴﺔ ﻭ ﮐﻴﻨﻮﻧﺔ ﺭﺍﺿﻴﺔ َﻣْﺮ ِ ﻃﻴﺒﺔ ِ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺒﺮﻳّﺔ ﺿﻴﺔ ﻭ ﺟﻌﻠﺘﻬﺎ ﺁﻳﺔ ّ ّ ﻳﻀﻰء ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﺪﻯ ﻳﻮﻗﺪ ﻭ ﻭ ﺳﺮﺍﺝ ُ ﺍﻟﻬ ٰ ٌ
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻭ ﺍ ْﻃِﻠْﻖ ﻟﺴﺎﻧﻪ ﻓﻰ ﻣﻀﻤﺎﺭ ﺍﻧُﻔ ْ ﺭﺏ َ َ ﺭﺏ ْ ﺚ ﻓﻰ ﺭﻭﺣﻪ َﻧَﻔﺲ ّ ﻧﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﻟﺒﺼﺎﺋﺮ ﺪﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ّ ﺍﻟّﺬﮐﺮ ﻭ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ ﻭ ﺍ ْﻟِﻬْﻤُﻪ ﺁﻳﺔ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ِ ﻭ َﻗﺮْﺭ ﺑﻪ ﺍﻻﻋﻴﻦ ّ ِ ﺍﻟﻀﻤﺎﺋﺮ ﺐ ﺑﻪ ﺻ ﻒ ﺑﻪ ّ ﺍﻟﺨﻮﺍﻃَﺮ ﻭ َ ﺍﻟﻨﻮﺍﻇَﺮ ﻭ َﻃﻴْ ﺹ ٨٦
ﺍﻟﺼﻮﺍﺏ ﻭ ﻭ َﺯﻳْ ﻰ ﻣﻨﻬﺞ ّ ﺣﺘﻰ ﻳﻬﺪﻯ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺴﺮﺍَ ﺮ ّ ﻦ ﺑﻪ ﺍﻟﻀﻼﻝ ﺍﻟ ٰ
ﻮﺩ ﺍﻟﻈﻤﺎِ ﻳﻌﻄَﺮ َﻣﺸﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ﺍﻟﻔﺮﺍﺕ ﻭ ُ َ ﻄﺎﺵ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﺎء ُ ﺍﻟﻌ َ َﻳُﻘ َ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻐﻨﺎء ﻭ ﺍﻟﺤﺪﻳﻘﺔ َ ﺍﻟﻐﻠْﺒﺎء ّ ﺍﻟﺮﻭﺿﺔ ّ ﻃﻴﺒﺔ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﺋﺤﺔ ّ
ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﻻﻭﻟﻰ ﺍﻻﻟﺒﺎﺏ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻠﻴﺎﻟﻰ ﺍﻻﻳﺎﻡ ﻭ ) (٧٩ﻳﺎ ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﻭ ﻣﻘﺼﻮﺩﻯ ﻭ ﻣﻄﻠﻮﺑﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ُﻣﻨﺎﺟﻴﴼ ﻓﻰ ّ
ﻣﺘﻀﺮﻋﴼ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﻘﻠﺒﻰ ﻭ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﻭ ُﻣﺒﺘﻬ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺑﺮﻭﺡ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺍﻟﻰ ﻭ ّ
ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻟﺮ ﺍﻟﺪﻋﺎء ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺑﻮﺍ ﺍﻟﻨﺪﺍء ﻭ َﻟﺒﻮﺍ ﺑﺎﻧﻰ ﺃﻥ ّ ﺗﺆﻳﺪ ﺍّﻟﺬﻳﻦ ﺳﻤﻌﻮﺍ ّ ّّ ّ ﺑﺎﻟﻨﺎﺭ ﺍﻟﻤﻮﻗﺪﺓ ﻓﻰ ﺳﺪﺭﺓ ﺳﻴﻨﺎء ﻭ َﻭﺟُﻬﻮﺍ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻠﻮﺍ ّ ﺹ ٨٧
ﺑﺎﻟﺜﻨﺎء ﺪﻯ ﺑﻴﻦ ﻣﻸ ﺍﻻﻧﺸﺎء ﻭ ﻧﻄﻘﻮﺍ ّ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ َﺭﺗُﻠﻮﺍ ﺁﻳﺎﺕ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﻭ ﺭﻓﻌﻮﺍ ﺭﺍﻳﺔ ﺍﻟﺘّﻘﻮﻯ ﻭ ﺳﺮﻋﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﺸﻬﺪ ِ ﺤﺐ ﻭ ﺍﻟﻮﻻء ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺑﻘﻠﻮﺏ ﺧﺎﻓﻘﺔ ﺑﺎﻟ ّ
ﺕ ﺠﺞ ﻭ ﺍﻟﺒﺮﻫﺎﻥ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻋﻠﻰ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺍﻣﺮﮎ ّ ﺑﻘﻮﺓ ﭐْﺭَﺗَﻌَﺪ ْ ﺍﻟﺤ َ ﻭ ﺍ ﻗﺎﻣﻮﺍ ُ
ﺍﻟﺴﻤﺎء ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﻫﺆﻻ ﻣﺼﺎﺑﻴﺢ ﻬﻰ َ ﺟﻰ ﻭ ﻣﻔﺎﺗﻴﺢ ﺍﺑﻮﺍﺏ ّ ﺑﻪ َﻓﺮﺍﺺ ﺍﻭﻟﻰ ﺍﻟﺪ ٰ ﺍﻟﻨ ٰ
ﺍﻻﻭﻟﻴﻦ ﻭ ﺻﺤﻒ ﺍﻵﺧﺮﻳﻦ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﺍﻟﮑﻠﻤﺔ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻓﻰ ُﺯُﺑِﺮ ّ ﺍﻧﮏ ﺣﺘﻰ ﻳ ّ ﺍﻟﺸﻬﺎﺩﺓ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﮏ ّ ﻳﺘَﻤﻨﻮﺍ ّ ّ ﺘﻮﮐﻠﻮﺍ ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ُﻳْﺴِﺮُﻋﻮﺍ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ َ َ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺘﻀﺮﻋﴼ ﺍﻟﻰ ﻋﺘﺒﺘﮏ ﺍﻧﻰ ﺍ ْﺭُﺟﻮﮎ ُﻣ ّ )َ (٨٠ﺭﺑﻰ ﻭ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺍ ﻣﻠﻰ ﻭ ﻏﺎﻳﺔ ﺭﺟﺎﺋﻰ ّ
ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ﺍﻟﻌﺎﻟﻴﺔ ﻭ ﺭﺣﺒﺘﮏ ﺍﻟﻮﺍﺳﻌﺔ ﺍﻟﻔﻀﺎء ﺍﻥ ﺗﺆّﻳﺪ ﺍﻟﺴﺎﻣﻴﺔ ﻭ ﺳﺎﺣﺘﮏ ّ ّ ﺹ ٨٨ ﻐﺎﺛ ِﺔ ﺍﻟﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻌﺒﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻘﻴﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨّﺪﺍء ﺑﺎﺳﻤﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻸ ﻭ ﺍﻻﺳ ِﺘ َ ْ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ّ ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﻟﻤﻦ ﺗﺸﺎء ﻭ ّ ّ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻷﻋﻠﻰ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﺍٓﻟﻬﻰ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍّﻟﺬﻳﻦ ﺳﻤﻌﻮﺍ ﻧﺪﺍﺋﮏ ﻭ َﻟﺒﻮﺍ )ّ ّ (٨١
ﺑﺤﺠﺘﮏ ﺍﻗﺮﻭﺍ ّ ﻟﺨﻄﺎﺑﮏ ﻭ ﺍﺟﺎﺑﻮﺍ ﺩﻋﺎﺋﮏ ﻭ ﺁﻣﻨﻮﺍ ﺑﮏ ﻭ َﺍْﻳَﻘﻨﻮﺍ ﺑﺎﻳﺎﺗﮏ ﻭ ّ
ﺍﻃﻠﻌﻮﺍ ﺑﺎﺳﺮﺍﺭﮎ ﺍﺗَﺒﻌﻮﺍ ﺩﻟﻴﻠﮏ ﻭ ّ َﻭ ﺍ َ ﺫﻋﻨﻮﺍ ﻟﺒﺮﻫﺎﻧﮏ ﻭ ﺳﻠﮑﻮﺍ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﻭ ﻭ ﺍ ْﺩَﺭﮐﻮﺍ ﺭﻣﻮﺯ ﮐﺘﺎﺑﮏ ﻭ ﺍﺷﺎﺭﺍﺕ ﺻﺤﺎﺋﻔﮏ ﻭ َﺑﺸﺎ ﺮ ُﺯُﺑِﺮﮎ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺣﮏ
ﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﻬﻢ ﻭ ﺗﻤﺴﮑﻮﺍ ﺑﺬﻳﻞ ﺭﺩﺍﺋﮏ ﻭ ﺗﺸﺒّﺜﻮﺍ ِﺑﺎ ﻫﺪﺍﺏ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮐﺒﺮﻳﺎﺋﮏ ﻭ َﺛَﺒَﺘ ْ ّ ﺿِﺮْﻡ ﻓﻰ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ َﺭَﺳ َ ﺖ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ﺍ ْ ﺨ ْ ﺹ ٨٩
ﻧﺎﺭ ﺍﻻﻧﺠﺬﺍﺏ ﻭ َﻃﻴْﺮ ﻓﻰ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﻃﻴﻮﺭ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ َﻏﺮْﺩ ﻓﻰ ﺭﻳﺎﺽ
ﺤﺒﺔ ﺑﺎﺑﺪﻉ ﺍﻻﻳﻘﺎﻉ ﻭ ﺍﻻﻟﺤﺎﻥ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺤﮑﻤﺎﺕ ﻧﻔﻮﺳﻬﻢ ُﻭْﺭَﻕ ﺍﻟﻤ ّ
ﺍﻋِﻞ ﺑﻬﻢ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺍﺭﻓﻊ ﺑﻬﻢ ﺍﻋﻼﻣﮏ ﺗﺎﻣﺎﺕ ﻭ ْ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ُﻣْﺸَﺘِﻬﺮﺍﺕ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ّ
ﺍﺣﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﻄﻘﻬﻢ ﻭ ﺍ ْﺷِﻬﺮ ﺑﻬﻢ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﺍﻧﺼﺮ ﺑﻬﻢ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ ْ ﺍﺷُﺪْﺩ ﺑﻬﻢ ﺍ ْﺯَﺭ ّ ﻧﻮﺭ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﻟﻬﻤﻬﻢ ﺍﻟﻘﻴﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﻣﺮﺿﺎﺗﮏ ﻭ ّ
ﺭﺏ ﻧﺤﻦ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ َﺗﻤْﻢ ُﺳﺮﻭﺭﻫﻢ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﻧﺼﺮﺓ ﺍﻣﺮﮎ ﺍﻯ َ ﺿﻌﻔﺎء َﻗﻮﻧﺎ ﻋﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻭ ﻓﻘﺮﺍء ﺍ ْﻏِﻨﻨﺎ ﻣﻦ ﺧﺰﺍﺋﻦ
ﺍﻏِﻔْﺮ ﻟﻨﺎ ﺫﻧﻮﺑﻨﺎ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ُﻋﺮﺍﺓ ﺍ ْﻟِﺒْﺴﻨﺎ ﻣﻦ ِﺧَﻠِﻊ ﺗﮑﺮﻳﻤﮏ ﺧﻄﺎﺓ ْ
ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﺍﻟﻤﻮّﻓﻖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﻭ ﺟﻮﺩﮎ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻧﮏ ّ ّ ﺹ ٩٠ ُﻫﻮ ﺍ
ﺠِﺬ ُ ِ ﺍﻟﻤَﺘَﻮﻗُﺪ ﺍﻟﻘﻠﺐ ) (٨٢ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ُ ﺑﻬﻰ ُ ﺍﻟﻤْﻨ َ ﺏ ﺍﻟﻰ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﺍﻷ ٰ
ﺮﻡ ﺍﻟﻠﻴﺎﻟﻰ ﺍﻟﺪْﻣِﻊ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻓﻰ ُﺟﻨِْﺢ ّ ﺍﻟﻤْﻨَﻬِﻤُﺮ ﺼِ ُ ﺍﻟﻤْﻨ َ ﺍﻟﻈْﻠﻤﺎء ُ ﺑﻨﺎﺭ ﻣﺤّﺒﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻸ ُ ﺍﻟﻤﻨْﺸﺮﺡ ﺍﻟﻤْﺴﺘﺒﺸﺮ ﺍﻟﻮﺟﻪ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ُ ﺍﻟﺼﺒﺮ ﻟﻤ ّ ّ ﺑﻬﻰ َ ُ ﺍﻟﮑْﺒﺮﻯ ُ ﺤﺒﺔ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﺍﻷ ٰ ﺍﻟﻐﺮﺏ ﺗﺎﺭﮐﴼ ﺍﻟﻮﻃﻦ ﺍﻟﺼﺪﺭ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ُ َ َ ﺏ ﻓﻰ َ ْ ّ ﺍﻟﻤﺘﻐﺮ ُ ٰ
ﺍﻷﺣﻠﻰ ﺍﻟُﻤ ِ ﺍﻟﺮﺍﺣﺔ ﻋﻠﻰ َ ﺍﻧﻪ ﺗﺮﮎ ّ ﺭﺏ ّ ﺘﺤﻤﻞ ﺍَﻟﻌﻨﺎء ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﺍﻷ ٰ
ﺍﻟﻌْﺪﻭﺓ ﻫﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﺗﻠﮏ ُ ﺍﻟﺘﺮ َ ﺍﻟﺮْﻓَﻪ ﻭ ّ ﻑﻭ ﻭ ّ ﺍﻟﺴﮑﻮﻥ ﻭ ﺍﻟﻘﺮﺍﺭ َﻭ َ َ ﺍﻟﺮﺧﺎء ﻭ َ ﺟﻞ ﺍﺟﺪﺍﺩﻩ ﻭ ﺍﻵﺑﺎء ﻧﺸﺮﴽ ﻟﻨﻔﺤﺎﺗﮏ َﺭْﻓﻌﴼ ﺍﻟﻘ ﺼﻮﻯ ﺍ ﺭﺿﴼ ﻟﻢ َ َ ﺍﺭ ُ ُ ُ ﺗﻄُ ﻪ َ ْ ٰ ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺁﻳﺔ ﺭﺏ َ ﻟﺒﻴﻨﺎﺗﮏ َ ﻟﺮﺍﻳﺎﺗﮏ ﺍﻋﻼ ﻟﮑﻠﻤﺎﺗﮏ ﺍﻳﻀﺎﺣﴼ ّ
ﻣﺆﻳﺪﴽ ﺑﻤﻼﺋﮑﺘﮏ ﻭ ﺤِ َ ﺘﮏ ّ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺭﺍﻳﺔ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ ﻧﺎﺭ ﻣ ّ ﺤﺒﺘﮏ ﻭ ِﺳَﻤَﺔ ِﻣْﻨ َ ﺹ ٩٢ ُﻣَﻮّﻓﻘﴼ ﺑﻌﻮﻧﮏ ﻭ ﺭﻋﺎﻳﺘﮏ ﻣﺼﻮﻧﴼ ﺑﺤﻔﻈﮏ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻣﺤﻔﻮﻇﴼ ﺑﺤﻔﻈﮏ ﻭ ﺣﺘﻰ ﺗﻨﺘﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻻْﺭﺟﺎء ﻭ ﻳﻠﻮﺡ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﻓﻰ ﮐﻼﺋﺘﮏ ّ
ﺗﻠﮏ ﺍﻻْﻧﺤﺎء ﻭ َ ِ ﻳﺼَﻞ ﻧﺪﺍﺋﮏ ﺍﻟﻰ ﺁﺫﺍﻥ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻮﻓﺎء ﻭ ﻳﻈﻬﺮ ﺑﺮﻫﺎﻧﮏ ﺿﺮﴽ ﻟﻤﻸ ﺍﻻﻧﺸﺎء ﻭ ّ ﮐﻞ ﺷﻰ ﺑﻴﺪﮎ ﻻ َﻧْﻤِﻠ ُ ﮏ ﻻﻧﻔﺴﻨﺎ ﻧﻔﻌﴼ ﻭ ﻻ ّ
ﻘﺮﺍء ﻭ ﻻﺣﻴﺎﺓ ﻭ ﻻ ﻧﺸﻮﺭﴽ ﺍﻯ َ ﻔﺎء ّ ﺭﺏ ّ ﺍﻧﺎ ُ ﻗﻮﻧﺎ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ُﻓ ٌ ﺿَﻌ ٌ ﮑٌﻢ ﺍ ْﻧﻄﻘﻨﺎ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﺍ ْﻏ ِﻨﻨﺎ ﺑﺠﻮﺩﮎ ﻭ ُﻋ ﺠﺰﺍء ﺍ ْﻧِﺠْﺪﻧﺎ ﺑﺠﻨﻮﺩﮎ ﻭ ُﺑ ْ ٌ
ﻌﻠﻢ ﻭ ٌ ﺍﻣﻮﺍﺕ ﺍ ْﺣِﻴﻨﺎ ﺑﺮﻭﺣﮏ ﺗﺆﻳُّﺪ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻭ ﺗﻮّﻓُﻖ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻭ ُﺗ ّ ُ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺗﺆﻳُﺪ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﺑﻤﺎ ﺗﺸﺎء ّ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻭ ُﺗْﻨِﻄُﻖ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻭ ّ ﻘﻮﻯ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ .ﻉ ﻉ ﺍﻟ ّ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻋﻄﺮﺕ ﺍﺗﻘﺮﺏ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﺍّﻟﺘﻰ ّ ﺍﻧﻰ ّ ) (٨٣ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ّ
ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ﺍﻟﻤﻨﻄﺒﻌﺔ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺗﻮﺳﻞ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﺤﻘﺎﻳﻖ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﺔ ّ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻭ ﺍ ّ
ﺗﺆﻳﺪ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻣﻦ ّ ﮐﻞ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﺍﻥ ّ ﻟﻢ َ َ ِ ﺷﻌﺚ ﮏ ﻭ ﺍْﺷﻬﺎﺭ ﮐﻠﻤﺘﮏ َﻭ َ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﻭ ﺍْﻧﺒﺎﺕ َﺯْﺭِﻋ َ
ﺷﻤِﻞ ﺍﺻﻔﻴﺎﺋﮏ ﻭ ﺍ ِ ﺤﺒﺘﮏ ﻓﻰ ﻗﻠﻮﺏ ﺣﺒﺎﺋﮏ ﻭ َﺟْﻤِﻊ َ ْ ﻳﻘﺎﺩ ﻧﺎﺭ ﻣ ّ ﺍ ّ ﻧﻴِﺢ ﺍ ِﻭّﺩﺍﺗﮏ ﺑﺼﻬﺒﺎء ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ﻳﺎ ﻧﻮﺭ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻭ ﺍ ِﻭّﺩﺍﺋﮏ ﻭ َﺗْﺮ ْ
ﺍﻟﺘﻼﻕ . ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﺤﺎﮐﻢ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ّ ﻧﻴﺮ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻏﻤﺎﺯ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ) ( ٨٤ﺍﻯ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺁﺋﻴﻨﮥ ّ ﺹ ٩٣
ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯﻯ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﻭ ﺷﻬﻨﺎﺯﻯ ﺑﻨﻮﺍﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ
ﻭﺟﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺩﻟﺒﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺟﻠﻮﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺖﻭ ) (٨٥ﺳﺒﺤﺎﻧﮏ ّ ّ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻭ ﻟﮏ ّ ﺁﺗْﻴ َ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺍ ْﻧﻌﻤﺖ ﻭ َ
ﻬﻢ َ ﺕ ﻋﺒﺎﺩﴽ ﻣﺨﻠﺼﻴﻦ ﻟﮏ ّ ﺼَﺘ ُ ْ ﺘﺼ ْ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ْ ﺖ َﻓ ْ ﺍﺧ َ َ ﺎﺧَﺘْﺮ َ ﺖ ﻭ ﺍ ْﻋَﻄْﻴ َ ﻭﺍﻟْﻴ َ
ﺍﻟﺴﻠﻮﮎ ﻋﻠﻰ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﺑﺎﻻﻗﺘﺒﺎﺱ ﻣﻦ ﻧﻮﺭﮎ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﺍﻻﻧﺠﺬﺍﺏ ﺍﻟﻰ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ ﻭ ّ ﺣﺒﮏ ﻏﺎﻓﻠﺔ ﻋﻦ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﺍﻟﻨﻔﻮﺱ ٌ ٌ ﺭﺏ ّ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ َ ﻣﺤﺮﻭﻣﺔ ﻋﻦ ّ ﺍﻥ ّ
ﺫﺍﻫﻠﺔ ﻋﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻟﺠﻼﻝ ّﺍﻻ ﻫﺆﻻ ﻣﺤﺠﻮﺑﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ ﻭ ﺍﻻﺑﺼﺎﺭ ٌ ٌ ﺻﻤﻮﺍ ﺍﻟﻨﻔﺎﻕ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺴﻮﺍ ﻧﻮﺭ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ﻭ َ ّ ﺍّﻟﺬﻳﻦ ﺛﺒﺘﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ﻭ ﺗﺮﮐﻮﺍ ّ
ﺹ ٩٤
ﮐﺄﺱ ِﺩﻫﺎﻕ ﺍﻟﻨﻌﺎﻕ ﻭ ﻗﺎﻣﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﺍﻣﺮﮎ ﻓﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻭ َﺗَﺮﻧﺤﻮﺍ ﻣﻦ ٍ ﻋﻦ ّ
ﺻْﻴِﺐ َﺳﺤﺎﺑﮏ ﺍﻟﻤﺪﺭﺍﺭ ﻭ ﻟﻬﻢ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﻤْﻨَﻬِﻤﺮ َﻭ َ ﺤﻆ ﺍﻻْﻭَﻓﺮ ﻭ ﺧﻴﺮ َﺧّﻼﻕ ﻣﻦ ﻓﻴﻀﮏ ُ
ﺪﻯ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﺍﻟﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎ ّ ﺷﺪ ﺍﻧﺒﺜﺎﻕ َ ﻭ َﻳﻨُْﺒﻮﻉ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﺍﻟﺠﻮﺩ ّ ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﺣﺘﻰ َﻳَﺘَﻨﻮَﺭ ﺑﻬﻢ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﺍﻟﺘﻘﻮﻯ ﻭ ﺟﻴﻮﺵ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻭ ﻣﻼﺋﮑﺔ ّ ﺍﻟﻌﻠﻰ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ّ
ﺷﺮﻕ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ﻏﺮﺑﻬﺎ ﻭ ﻳﻨﺘﺸﺮ ﺑﻬﻢ ﺫﮐﺮﮎ ﻓﻰ ﺟﻨﻮﺑﻬﺎ ﻭ ﺷﻤﺎﻟﻬﺎ ﻭ َﻳَﺘَﺮﺑﻰ
ﺭﺏ ﮐﻞ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻨْﺸﺄِﺓ ّ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﺑﺎﻻﺳﻤﺎ ﺍﻟﺤﺴﻨﻰ ﻭ ﺍﻟﻤﺜﻞ ﺍﻷﻋﻠﻰ َ ٰ
ﺣﺘﻰ ﺗﺮﺟﻊ ﺍﻟﮑﺜﺮﺍﺕ ﺤﺒﺔ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ّ ﺍﺭﻓﻊ ﺑﻬﻢ ﻟﻮﺍء ﺍﻟﻮﺣﺪﺓ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺒﺸﺮ ﻭ ﺭﺍﻳﺔ ﺍﻟﻤ ّ ٰ
ﻀَﻤِﺤﻞ َﻣ ِ ﺤﻨﺎ ﻭ ﺍﻟﺸ ْ ﺍﻟﻰ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻟﻮﺣﺪﺓ ﻭ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﻭ َﺗْﻨَﺸﻖ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﺍﻟﺒﻐﻀﺎء ﻭ َﺗ ْ ﻌﺎﻟُﻢ
ﻀﻐﻴﻨﺔ ﻭ ﺍﻟﻌﺪﻭﺍﻥ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻳﺮﺟﻌﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻮﻓﺎﻕ ﺑﻌﺪ ﺗﺰﻭﻝ ﺍﻟ
ﻘﻰ ﻭ َﻳْﺮُﺟﻮﺍ ﺍﻟﻔﻮﺯ ﺍﻟﻨﻔﺎﻕ ﻭ ّ ﺍﻟﺒﻐﻀﺎء ﺑﺎﻟَﻮﻻء ﻭ َﻳْﻨَﺘﻬﻮﺍ ﻓﻰ َ ﺍﻟﺨْﻴَﺒ ِﺔ ﻭ ّ ﻳﺒﺪﻟﻮﺍ َ ﺍﻟﺸ ٰ
ﺹ ٩٥
ﺒﺎﺩﺭﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺎﻗﻴﺎﺕ ﺍﻟﺠْﻬﺮ ﻭ َ ﺍﻟﺨﻔﺎء ﻭ َﻳَﺘ َ ﻳﺴﺘﻐِﻴﺜﻮﺍ ﺑﮏ ﻓﻰ َ ﻭ ﺍﻟﻔﻼﺡ ﻭ َ
ﻗﻮ ﺍ ﺯﻭﺭﻫﻢ ﺍﺷُﺪْﺩ ُﻇﻬﻮﺭﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﻭ ﺍﻟﺼﺎﻟﺤﺎﺕ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻟﻔﻼﺡ ﺭﺏ ْ ّ
ﻋﻠﻰ ﻋﺒﺎﺩﺗﮏ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﺑﻨﻮﺭ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ َﻧﻮْﺭ ﺍﺑﺼﺎﺭﻫﻢ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﻃﻠﻌﺘﮏ
ﺍﻧﮏ ﻭ ﺍ ِﺭ ْ ﺐ ﻧﻔﻮﺳﻬﻢ ﺑﻤﻈﺎﻫﺮ ﺭﺃﻓﺘﮏ ّ ﺡ ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ﺑﻤﻌﺎﻧﻰ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ َﻃﻴ ْ ﻮﻫﺎﺏ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻟﻌﻔّﻮ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ
ﺍﻟﺨِﻔﻰ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺤِﻔﻰ َ َ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺕ ﺁﺫﺍﻧﻬﻢ ﻗﺮﺕ ﺍﻋﻴﻨﻬﻢ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﻭ ﭐْﻟ َ ﺘﺬ ْ ) (٨٦ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ّ
ﺖ ﺑﺎﺳﺘﻤﺎﻉ ﺍﻟﻨّﺪﺍء ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﺠﻼﻝ ﻭ ﻃﺎﺑﺖ ﻧﻔﻮﺳﻬﻢ ﺑﺤﺼﻮﻝ ﺍﻵﻣﺎﻝ ﻭ ﭐْﻧَﺘَﻌَﺸ ْ
ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﻗﺪﺍﺡ ﺭﺍﺡ ﺩﺍﺭﺕ ﻓﻰ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﻻﺟﻼﻝ ﻗﺪ ﺧﻀﻌﺖ ﻟﮑﻠﻤﺘﮏ ﻣﻨﻬﻢ ﺹ ٩٦ ﺍﻟﺮﻗﺎﺏ ﻭ ﺧﺸﻌﺖ ﻟﻌﻈﻤﺘﮏ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻻﺻﻮﺍﺕ ﺍﻻﻋﻨﺎﻕ ﻭ ﺫّﻟﺖ ﻻﻣﺮﮎ ﻣﻨﻬﻢ ّ
ﺍﻏَﺘَﺮُﻓﻮﺍ ﺖ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﻟﺴﻠﻄﺎﻧﮏ ﻳﺎ ﺣ ﻗﻴﻮﻡ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﻓﻮﺍ ﺑﻮﺣﺪﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ْ ﻰ ﻭ ﻳﺎ ّ ﻋﻨ ْ َﻭ َ َ ّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺑﻮﺍ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻣﻦ ﺑﺤﺮ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻗﺘﺮﺑﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍ ّ ﺤﺐ ﻭ ﺗﺮﺿﻰ ﻭ ﺍﻧﺸﺮ ﻋﻠﻰ ﺭﺅﻭﺳﻬﻢ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻠﻮﺍ ﺑﻨﺎﺭ ﻣﺤﺒﺘﮏ َ ّ ﺭﺏ ّ ﺍﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗ ّ
ﺍﻟﺴَﻌﺪﺍء ﻭ َﺗﻮْﺟُﻬْﻢ ﺑﺎﮐﺎﻟﻴﻞ ﺑﺎﻫﺮﺓ ﻟﻮﺍ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻓﻰ ﺳﺎﺋﺮ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﻭ ﺍﮐﺘﺒﻬﻢ ﻓﻰ ﮐﺘﺎﺏ
ﺳﺎﻃﻌﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻘﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻻﻋﺼﺎﺭ ﻭ ﺍ ْﻏﺮﻗﻬﻢ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺍ ْﺳﻤﻌﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﻧﻐﺎﻡ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻣﺠﻨﺪﺓ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﻣﻦ ُﺟﻨﻮﺩ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻷﻋﻠﻰ ّ ﻭ ﺍ ْﺩﺧﻠﻬﻢ ﻓﻰ ُﺯﻣﺮﺓ ﺍﻻﺑﺮﺍﺭ ﻭ ْ
ﺑﻘﻮﺓ ﺫﮐﺮﮎ ﻳﺎ ﻓﺎﻟﻖ ﺍﻻﺻﺒﺎﺡ ﺣﺘﻰ ﻳﻔﺘﺤﻮﺍ ﻣﺪﺍﺋﻦ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﻗﺎﻟﻴﻢ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ ّ ﺍﻻﺑﻬﻰ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺘﻮﺍﺏ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ّ ﻮﻫﺎﺏ ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ّ ﺹ ٩٧ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻓﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻟﻤﺸﻬﻮﺩ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﻓﺎﺗﺢ ﻣﺪﺍﺋﻦ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ُ )ّ ّ (٨٧
ﻭ ﻫﺎﺩﻯ ﺍﻻﻣﻢ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﺳﻢ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻭ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺍﻟﻰ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻳﺮﺗﻠﻮﻥ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﺑﺎﻟﻨﻔﺤﺎﺕ ُ ّ ﺗﺮﻯ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻮﻥ ﻣﻨﺠﺬﺑﻮﻥ ّ
ﻭ ﺍﻟﻐﺪﻭ ﻭ ﺍﻵﺻﺎﻝ ﻮﻥ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﻓﻰ ُ ُ ﺍﻟﺒﻴﻨﺎﺕ ﻭ َﻳْﺘُﻠ َ ّ ﻳﺘﻤﺮﻭﻥ ﻓﻰ ّ
ﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﻭ ّ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ َﺭ ﺗﺘﻬﻠﻞ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ّ ﻋﻠﻴﴼ ﻓﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻟﻬﻢ َ َ ﻗﺪﻡ ﺻﺪﻕ ﻋﻨﺪﮎ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﴼ ّ
ﺤﻖ ﻭ َﺗْﺮِﻭَﻳ ِﺔ ﺍﻟﻈﻤﺎ ﺍﻟﻌﻄﺎﺵ ﺍﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﻫﺪﺍﻳﺔ ﺍﻟﺨﻠﻖ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻟ ّ ﻭ ّ ٍ ﺒﺮﻯ ﺟﻨﺔ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﺑﻤﺎَ ﻣ ٍ ﻌﻴﻦ ﻓﻰ ّ ﺑﺒﺸﺎﺭﺓ ُﮐ ٰ
ﻭ ﺗﻨﻮﻳﺮ ﺍﻻﺑﺼﺎﺭ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺍﻵﺫﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﻤﺎﻉ ﺹ ٩٨ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﺤﻴﻮﺍﻥ ّ ﺍﻻﻟﺤﺎﻥ ﻭ ﺍﺣﻴﺎّ ﺍﻟﻨﻔﻮﺱ ﺑﺮﻭﺡ َ َ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻤﻬﻴﻤﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ ﻭ ّ ّ
ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻦ ﺗﺸﺎء ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺮﺍﻳﺎ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﻭﺍﻫﺐ ﺍﻟﻌﻄﺎﻳﺎ ﺗﺨﺘﺺ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ َﻣ ْ )ّ ّ (٨٨ ّ
ﺗﺆﻳﺪ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﺗﻬﺪﻯ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﺑﻔﻴﻀﮏ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻭ ّ ﺍﻳﺪ ﻋﺒﺪﮎ ﺏ َﺭ ﻮﻫﺎﺏ َﺭ ﺏ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ّ
ﺼﻨﮏ ﺍﻟﺤﺼﻴﻦ ﺍﻟﻼﺋﺬ ﺑﺒﺎﺑﮏ ﺍﻟﻤﻠﺘﺠﻰ ﺍﻟﻰ ِﺣ ﺍﻟﻌﺎﻧﻰ ﻟﺴﻠﻄﻨﺘﮏ ّ َ َ
ﺍﻟﻤﺘﻤﺴﮏ ﺑﺤﺒﻠﮏ ﺍﻟﻤﺘﻴﻦ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺏ ﺍﻟﻰ ﻧﻮﺭﮎ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﻭ ّ ﺹ ٩٩ ﺍﻧﮏ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺍﻋﻼ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺔ ﺧﻠﻘﮏ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﺆﻳّﺪ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻟﻤﻮﻓﻖ ّ
ﺑﻬﻰ ُﻫﻮ ﺍﻻٰ ) (٨٩ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍﻧﺖ ﺍّﻟﺬﻯ ﺍﺣﺎﻃﺖ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﻭ ﻇﻬﺮﺕ ﺳﻠﻄﻨﺘﮏ
ﻋﻤﺖ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻣﻦ ﺍﻓﻖ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ﻭ َ
ﺍﻟﺜﺎﺑﺘﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻓﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻫﻞ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ َﺍﻯ َﺭ ﺏ ﺍﻳِﺪ ّ
ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﺍﻟﺒﺎﻫﺮﺓ ﻟﻼ ﺣْﺪﺍﻕ ﻭ ﻧﺠﻮﻡ ﺳﻤﺎء
ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﺍﻟﺒﺎﺯﻏﺔ ﻓﻰ ﻣﻄﻠﻊ ﺍﻟﻮﺛﺎﻕ ﻭ ُﺟﻨﻮﺩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ
ﺍﻟﺸﻘﺎﻕ ﻭ ﺟﻤﻮﻉ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﺗﻔﺮﻳﺪﮎ ﺍﻟﻤﺠﺘﻤﻌﺔ ﺍﻟﻬﺎﺟﻤﺔ ﻋﻠﻰ ﺻﻔﻮﻑ ّ
ﺹ ١٠٠ ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻤﻮﻓﻖ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟ ّ ّ ﺍﻻﺗﻔﺎﻕ ّ ﺗﺤﺖ ﺭﺍﻳﺔ ّ ﻮﻫﺎﺏ . ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻳﺪ ﻫﺆﻻ ﺍﻻﺑﺮﺍﺭ ﻋﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ) َ (٩٠ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ّ
ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻻﻗﻄﺎﺭ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﻧﺎﺷﺮﻳﻦ ﻟﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻳﺎﺭ ﻭ ﻧﺎﻃﻘﻴﻦ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻻﺧﻴﺎﺭ ﻭ ﺭﺍﻓﻌﻴﻦ ﻻﻋﻼﻡ ﺗﻠﮏ ّ
ﺍﻟﺘﻘﻮﻯ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺑﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺪﻯ ﻭ ﻭﺍﺿﻌﻴﻦ ﻻﺳﺎﺱ ّ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ ﺹ ١٠١
ُﻫﻮ ﺍ
)ٕ (٩١ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ﻣﺒﺘﻬ ﺍﻟﻰ ﺳﻤﺎ ﺑﻬﺎء ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﻣﺘﻀّﺮﻋﴼ ﺍﻟﻰ
ﻋﺰ ﺭﺑﻮﺑﻴﺘﮏ ﻭ ُﻣْﻠﺘﻤﺴﴼ ﺑﻌﺘﺒﺔ ﻗﺪﺱ ﺍﻋﻼ ﻣﻘﺎﻡ ّ ّ ﺍﻟﻮﻫﻴﺘﮏ ﻭ ﺭﺍﺟﻴﴼ ﻟﺤﻀﺮﺓ ّ
ﺧﻔﻰ ِﺳﺮﻩ ﻭ ﺗﺆﻳﺪ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ ﻧﺎﺟﺎﮎ ﺑﻤﺠﺎﻣﻊ ﻗﻠﺒﻪ ﻓﻰ ْ ﺍﺣﺪﻳﺘﮏ ﺍ ﻥ ّ ّ َ ّ ﻣﺤﺒﺘﮏ ُﻣَﺘَﺒﻠﺠﴼ ﺟﺤﴼ ﺑﻨﺎﺭ ﺟ ﻣﺘﺎ ّ ﻠﻰ َﺟْﻬﺮﻩ ﻃﺎﻟﺒﴼ ﻣﺮﺿﺎﺗﮏ ُﻣَﺘَﻤﻨﻴﴼ ﺭﺿﺎﺋﮏ ُ َ َ
ﺍﻟﺰّﺧﺎﺭ ﺑﻨﻌﺘﮏ ﺘﻤﻮﺟﴼ ﺠﺠﴼ ﮐ ِ ﺑﻨﻮﺭ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ُﻣَﺘَﻠ ﺎﻟﺒﺤﺎﺭ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ُﻣ ّ ﮐﺎﻟﻄﻤﻄﺎﻡ ﻋﻔﺮ ﻭﺟﻬﻪ ِ ِﺑﻔﻨﺎَ ﻋﺘِﺒﺔ ﺍ ﻧْﺴﮏ ﻣﺮَﻍ ﺟﺒﻴﻨﻪ ﺑﺘﺮﺍﺏ ﺣﻀﺮﺓ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ َ ﻋﻨﺪ ﻣﺎ َ
ﻘﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﻘﻌﺔ ﺗﻌﻄﺮ ﺑﺼﺮﻩ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻭ َ َ ﻣﺸﺎﻣﻪ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻋَﺒ َ ْ ﺗﻨﻮﺭ َ ُ ﻭ ََ
ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ﻭ ﺭﺟﻊ ﻣﻨﮏ ﺍﻟﻴﮏ ﺍﻟﺮﻭﺿﺔ ّ ﺗﻨﻔﺴ ْ ﺖ ﻣﻦ ّ ﻌﺶ ﺭﻭﺣﻪ ﺑﻨﺴﻤﺎﺕ َ َ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ﻭ ﺍ ْﻧ َ َ
ﺍﻟﺮﺟﻮﻉ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼ ﻟﻮﺍ ﺍﻟﻮﻫّﻴﺘﮏ ﺗﺆﻳﺪ ﺣﻴﻦ ّ ﻭ ﺗﻮّﮐﻞ ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ﺗﻀّﺮﻉ ﻟﺪﻳﮏ ﺍﻥ ّ ﺹ ١٠٢
ﺍﻟﺴﻌﻰ ﺍﻟﺒﻠﻴﻎ ﻭ ﺍﻟﺠﻬﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﻻﺗﻼﻝ ﻭ ﻧﺸﺮ ِﺷﺮﺍﻉ ﺍﻣﺮﮎ ﻓﻰ ُ ُ ﺍﻟﻨﺠﺎﺓ ﻭ ّ ﺳﻔﻦ ّ
ﺍﻟﻮﺭﻯ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻓﻰ ﺳﻄﻮﻉ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﻋﻦ َﻣْﻄﻠﻊ ﺍﻟﮑﺎﺋﻨﺎﺕ ﻭ ﺍﺷﺘﻬﺎﺭ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﺑﻴﻦ ٰ
ﻳﺘَﻤﻨﻰ ﻭ ﺍ ْﻧِﻄْﻖ ﻟﺴﺎﻧﻪ ﺭﺷﺪﴽ ﻭ َ ﺍﻯ ﺭﺏ ﻫﻴ ﻳﺴْﺮ ﻟﻪ ﻣﺎ ﻳﺮﺿﻰ ﻭ َ َ ﻰ ﻟﻪ ﻣﻦ ﺍﻣﺮﻩ َ َ َ َ ﺭﺍﻳﺔ ﺩﻋِﺔ ﻓﻰ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ً ﺍﻟﻤْﻮ َ َ ّ ﺑﺎﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﺍ ْﻟِﻬْﻢ ﻗﻠﺒﻪ ﺑﺎﺳﺮﺍﺭﮎ ُ
ﻣﻦ ﺭﺍﻳﺎﺗﮏ ﻭ ﺁﻳًﺔ ﻣﻦ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻭ ﻣﻌﻨﻰ ﻣﻦ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﮐﺘﺎﺑﮏ ﺍﻟﻤﺴﻄﻮﺭ ً ﺍﻟﺮﻕ ﺍﻟﻤﻨﺸﻮﺭ ﻭ ﺍﻟﻠّﻮﺡ ﺍﻟﻤﺤﻔﻮﻅ .ﻉ ﻉ ﺳﺮﴽ ﻣﻦ ﺍﺳﺮﺍﺭﮎ ﻓﻰ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٩٢ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﻮﻥ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ
ُﻣَﺮّﺗﻠﻮﻥ ﻵﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻣﺒﺘﻠﻬﻮﻥ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻋﻈﻤﺘﮏ ﺹ ١٠٣
ﺍﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﺧﺎﺿﻌﻮﻥ ﻟﺴﻠﻄﻨﺘﮏ ﺧﺎﺷﻌﻮﻥ ﻟﺤﮑﻮﻣﺘﮏ َ ﺭﺏ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ . ﻗﻮﺗﮏ ّ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻬﻢ ﻳﺎ ﺑﺎﺩﻉ ﺍﻻﮐﻮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﺩﻯ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ ﻭ ﺳﺎﺑﻖ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ﻭ ﺟﺰﻳﻞ ) (٩٣ﺍﻟّﻠ ّ
ﻣﺘﻮﺟﻬﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺧﺎﺷﻌﻴﻦ ﺍﻻْﺳﻌﺎﻑ ﺗﺮﻯ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ّ
ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﻣﻨﺠﺬﺑﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻻﻫﻮﺗﮏ ﻣﺸﺘﺎﻗﻴﻦ ﻟﺠﻤﺎﻟﮏ ﮐﺎﺷﻔﻴﻦ
ﻗﻮﺗﮏ ﻗﺪ ﺍﺟﺘﻤﻌﻮﺍ ﻻﺳﺮﺍﺭ ﺍﻣﺮﮎ ﻗﺎﺋﻤﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﻣﻄﻤﺌﻨﻴﻦ ﺑﺤﻮﻟﮏ ﻭ ّ ّ
ﻭ ﺍﺭﺗﺒﻄﻮﺍ ﻭ ﺍﺗّﻔﻘﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﺷﻬﺎﺭ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺗﮏ ﻭ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﺹ ١٠٤
ﺤﮑﻢ ﮐﺘﺎﺑﮏ ﺑﺼﺮﻳﺢ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ ﻓﻰ ﺭﺏ ﺍ ْﻧِﺠﺰ ﺑﻤﺎ ْ ﺑﻮﺻﺎﻳﺎﮎ َ ﺕ ﻓﻰ ُﻣ ْ ﻭﻋﺪ َ
ﺍﻟﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﺑﻤﻼﺋﮑﺔ ﺍﻟﻨﻔﺤﺎﺕ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪ ُﺯُﺑِﺮﮎ ﻭ ﺍﻟﻮﺍﺣﮏ َﻧ ّ ﺼْﺮ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﻧﺸﺮ ّ ﺍﻟﻨﺎﺷﺮﻳﻦ ﻟﻶﺛﺎﺭ ﻭ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﻭ ﺗﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺗﻘﻮﻳﺔ ّ ّ ﺪﻯ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ َ ّ ﺭﺏ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ُﻧَﻘﺒﺎء ﻗﺪ ﻗﺎﻣﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﻣﻮﺍﻟْﻴِﻬْﻢ ﻭ َ ﺼْﺮ ِ ﻒ ﻣﻌﺎﻧﻴﻬﻢ ﺭﺏ ّ ﺍﻟﺸﺎﺳﻌﺔ ﺍﻻﺭﺟﺎء َ ﻟﻄ ْ ﺣﻘﻖ ﺍﻣﺎﻧﻴِْﻬْﻢ َﻭ ْ ﺍﻻﻗﺎﻟﻴﻢ ّ ﺍﻧ ُ
ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ . ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻮﻯ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺍﺷﮑﺮ َﻣ ِ ّ ّ ﺴﺎﻋﻴﻬْﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻘ ّ
ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺳﺎﻋﻰ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻮﻯ ﺧﻮﺷﻰ ﺗﺎ ﭘﺮﺗﻮ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﺑﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﺒﺎﺭﺩ ﻭ ﻧﺴﻴﻢ ّ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﻬﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﮔﻠﺨﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﮔﻠﺸﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺧﺎﺭ ﺯﺍﺭ ﺟﻬﻞ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺷﻮﺩ ﺧﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻐﺾ ﻭ ﮐﻴﻦ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻳﻦ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺹ ١٠٥
ﻇﻞ ﻣﻤﺪﻭﺩ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻭﺟﻮﺩ ﻇﻞ ﺭﺍﻳﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺣﺸﺮ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ّ ّ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺳﺮﺍﺩﻕ ﺻﻠﺢ ﺍﮐﺒﺮ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺩﮤ ﺍﻏﺒﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻋﺘﺴﺎﻑ
ﺣﺐ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺟﻠﻮﻩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺷﻤﻊ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﺩ ﭘﺮﺩﮤ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺩﻟﺒﺮ ّ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﮐﻦ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﻓﻴﻘﻰ ﺑﺨﺶ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺟﻠﻮﻩ ﺍﻯ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺟﻬﺎﻧﺒﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﭘﻨﻬﺎﻥ
ﺍﺷﺮﺍﻗﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻧﻴﻢ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﺑﻴﺴﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻴﻢ
ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﺆﻳّﺪ ﻌﺪ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ّ ﺤﻖ ﻋﻨﺎﻳﺘﻴﻢ ﻭ ﻣﺴﺘ ّ ﻣﺴﺘ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ . ﺑﺮ ّ ﺹ ۱۰٦
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺖ ﺖ ﻧﻌﻤﺘﮏ ﻭ َﺗﻤ ْ ) (٩٤ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍﻧﺖ ﺍّﻟﺬﻯ ﺳﺒﻘﺖ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ َﺳَﺒَﻐ ْ
ﺖ ّ ﮐﻤَﻞ ﺑﺮﻫﺎﻧﮏ ﻭ ﻇﻬﺮ ﺳﻠﻄﺎﻧﮏ ﻭ ﺑﺮﺯ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭﮎ ﻭ ﺍ ْﮐَﻤْﻠ َ ﺣﺠﺘﮏ ﻭ َ ُ
ﻣﺪﺩﺕ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﺍﻇﻬﺮﺕ ﻣﻨﻬﺠﮏ ﻟﻌﺒﺎﺩﮎ ﺩﻳﻨﮏ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ْ
ﻦ ﺍﻟﻤْﺒَﺘِﺪِﻋﻴْ َ ﺪﻉ ُ ﺍﻟﻘﻮﻳﻢ ﻓﺎﺣﻔﻈﻪ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻦ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ِﺑ َ ِ
ﺍﻟﺮﺍﺣﻤﻴﻦ ﻭ ﻭ ﺍﺣﻔﻆ ﺣﺼﻦ ﺍﻣﺮﮎ ﻋﻦ ﺍﻟﻤﺎﺭﻗﻴﻦ ﺑﻘﺪﺭﺗﮏ ﻳﺎ ﺍﺭﺣﻢ ّ
ﺍﻟﺮْﻭُﺡ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻷﺭﺿﻴﻦ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺍﻟﻨﺎﻓﺬ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ ﺑﺴﻠﻄﺎﻧﮏ ّ
ﺣﺒﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ .ﻉ ﻉ ﻋﻠﻰ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ ﺟﻌﻠﺘﻪ ﺛﺎﺑﺘﴼ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ﺭﺍﺳﺨﴼ ﻋﻠﻰ ّ
ﺹ ١٠٧
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻣﻀﻄﺮﺏ ﺍﻟﻘﻠﺐ ﻣﻨﺴﺠﻢ ) (٩٥ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ُﻣ ْ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﻭ ُ ﻀَﻄِﺮَﻡ ﺍﻟﻔﺆﺍﺩ ﻭ ُ َ ِ َ َ
ﺍﻟﻄﻴﺮ ﺍﻟﺤﻮﺕ ُ َ َ ِ ُ ﺍﻟﻤﺘﺒﻠﺒﻞ ﻋﻠﻰ ّ ﺍﻟﺘﺮﺍﺏ ﻭ ّ ُ ِﻣﻦ َﺧﺸﻴﺔ َﺳﻄﻮﺓ َﻗﻬﺮﮎ ﮐﺎّﻧﻰ ُ ُ ﻏﻀﺒﮏ ﻳﺎ ﻭﺍﺿﻊ ﺍﻟﻌﻬﺪ ﻭ ُ ﺍﻟﻮﺍﻗﻊ ﻓﻰ َﻣﺨِﺎﻟﺐ ُ ﺍﻟﻌﻘﺎﺏ ﺧﻮﻓﴼ ﻣﻦ َ
ﺍﺿِﻄﺮﺍﻣﻰ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﻰ ﻭ ّ ﻯ َ ﺧﻠﺼﻨﻰ ﻣﻦ ْ ﺭﺏ ﺍ ِﻏْﺜ ِﻨﻰ ِﻣِﻦ ْ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ َﺍ ْ
ﺍﻟﺴﮑﻮﻥ ﺗﺠﻞ ﻋﻠﻰ ّ ﻭ َ ﻧﺠﻨﻰ ﻣﻦ َﻗَﻠﻘﻰ ﻭ ﺍ ْﺩِﺭْﮐﻨﻰ ﻣﻦ ْ ﺑﺘﺠﻠﻰ ّ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻯ ﻭ َ َ ﻮﻡ ﺍﻟﺮﺍﺣﺔ ﻭ ﺍﻻﻣﺎﻥ ﻳﺎ ﺣ ﻭ ﺍﻻﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻟﺸﺆﻭﻥ ﻭ ّ ﻰ ﻳﺎ ﻗﻴّ ُ ﻭ ﺍﺭﺯﻗﻨﻰ ﻗﻠﺒﴼ ﻣﻄﻤﺌﻨّﴼ ﻭ ﺻﺪﺭﴽ ﻣﻨﺸﺮﺣﴼ ﻭ ﺭﻭﺣﴼ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮﴽ ﻭ ﻓﺆﺍﺩﴽ
ﺳﺎﻫﺮﺓ ﻭ ﻟﺴﺎﻧﴼ ﺑﺼﻴﺮﺓ ﻧﺎﺿﺮﺓ ﻭ ُﻣْﻨَﺘِﻌﺸﴼ ﻭ ﻋﻴﻨﴼ ً ً ﻧﺎﻇﺮﺓ ﻭ َﺟْﺒَﻬًﺔ ِ ً ً
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﺒﺪﻳﻊ ﺍﻟﻌﻄﻮﻑ .ﻉ ﻉ ﻧﺎﻃﻘﴼ ﻭ ﻓﮑﺮﴽ ﺛﺎﻗﺒﴼ ﻭ ﻧﻄﻘﴼ ﺑﻠﻴﻐﴼ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﴼ ﻓﺼﻴﺤﴼ ّ ﺹ ١٠٨
ُﻫﻮ ﺍ
ﺗﻀﺮﻋﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﺗﻮﺟﻬﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ّ ) (٩٦ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ّ
ﺣﺪﻳﺘﮏ ﺍ ْﻥ ُﺗَﺜﺒَﺘُﻬْﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﻠﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺣﻀﺮﺓ ﺍ ّ
ﺽ َﻋْﻨُﻬْﻢ ﻭ ﺍ ْﺭ ِ ﺿِﻬْﻢ ُﺗَﻮّﻓﻘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﺳﺘﻘﺎﻣﺔ ﻋﻠﻰ ﺫﮐﺮﮎ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ﭐْﺭ َ
ﻭﺛﺒﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﻬﻢ ﺍﺩ ْ ﺧﻠﻬﻢ َﻣْﺪَﺧَﻞ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺍﺧﺮﺟﻬﻢ َﻣ ْ ﻋﻨﮏ ﻭ ْ ﺨَﺮَﺝ ﺻﺪﻕ ّ
ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻬﻢ ﻣﺨﺮﺟﴼ ﻭ ﺍﺭﺯﻗﻬﻢ ﻣﻦ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻗﺪﺳﮏ
ﺭﺏ ﻮﻫﺎﺏ ﺍ ﻯ َ ﻭ ﺍ ْﻧ ِ ْ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟ ّ ﻌﻢ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﺠﻮﺩﮎ ﻭ ﻓﻀﻠﮏ ّ ﻗﺪ ﺷﺠﺎﺭ ﻏﺎﺭﺕ ﺠﺎﺯ ﺍﻻ ِ ّ ُ ﺍﻟﺰ ُ ﺍﻟﻤﻨﺎﺑﻊ ﻭ ﭐْﻧَﻘَﻌَﺮ ْ ﻭﺍﺑﻊ ﻭ َ ﺕ ﺍ ْﻋ ُ ﺍﺷﺘﺪﺕ ﺍﺻَﻔﺮ ِ ﻨﺎﺛَﺮ ِ ﻧﺴﻴﻢ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺕ ﺍﻻﻭﺭﺍﻕ ﺍ ْﺭِﺳْﻞ ﻭ َﺗ َ ﺕ ﺍﻻﺛﻤﺎﺭ ﻭ ْ َ
ﻀﺮ ﺍ ْﻣِﻄْﺮ ﺣﺘﻰ َﺗَﺘَﻌﺮَﻕ ﺍﻻﺷﺠﺎﺭ ﻭ َﺗْﺸَﺘﺪ ﺍﻻﺛﻤﺎﺭ ﻭ َﺗ ْ ﺨ َ َ ﺳﺤﺎﺏ ﺭﺣﻤﺘﮏ ّ ٰ
ﺹ ١٠٩ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍ ﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻻﻭﺭﺍﻕ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٩٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺭ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﺒﻴﻦ ﺗﺠّﻠﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺸﺮ
ﺍﮐﺒﺮ ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻧﻮﺭ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ
ﻧﻮ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﻭ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﺳﺪ ﺑﺎﺏ ﺧﻼﻑ ﺍﻳﺎﻡ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻣﺤﺾ ّ ّ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺮ ّ
ﻭ ﺷﻘﺎﻕ ﻭ ﻗﻄﻊ ﺭﻳﺸﮥ ﺍﻧﺸﻘﺎﻕ ﻭ ﺩﻓﻊ ﺷﺒﻬﺎﺕ ﻭ ﻣﻨﻊ ﺍﺭﺗﻴﺎﺏ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ
ﻧﺺ ﺟﻠﻴﻞ ﻗﺎﻃﻊ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﻗﺪﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﺳﺦ ّ ﮐﻞ ﮐﺘﺐ ﻭ ﺻﺤﻒ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ّ
ﻣﺪﻋﻴﺎﻥ ﻣﺤّﺒﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺛﺪﻯ ﻋﺬﺭﺍﻯ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺳﺖ ﻭﺍﺿﺢ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ّ
ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻟﺒﻦ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭ ﺻﺤﺎﺋﻒ ﺹ ١١٠
ﻣﺘﻤﺴﮏ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﺕ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﻣﺘﺰﻟﺰﻝ ﻭ ﻧﺎﻗﺾ ﺭﺍ ّ
ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻭ ﻧﮑﻮﻫﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺍﺛﺮ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﮐﺘﺎﺏ ﻋﻬﺪ ﺭﺍ ﻣﺮﻗﻮﻡ
ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﻟﻮﺡ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﺷﺘﻰ ﺗﺎ ﻣﺠﺎﻝ ﺷﺒﻬﻪ ﻭ ﺍﺭﺗﻴﺎﺏ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﺮ
ﻣﻘﺮ ﺍﻣﺮﺍ ﭼﻮﻥ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻧﻔﺴﻰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺭﺧﻨﻪ ﻭ ّ
ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺎﺭﮐﺖ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺗّﺤﺎﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺩﺍﻓﻊ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﻣﻢ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﺋﺤﮥ ﺧﻼﻑ ﻭ ﻧﻔﺎﻗﻰ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﻨﺪ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺭﺍ ﺧﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺟﻔﺎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺣﺎﻝ ﻧﻮ ﻫﻮﺳﺎﻧﻰ ﭼﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻧﻘﺾ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻰ ﺧﺮﺩﺍﻧﻰ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﻗﻠﻊ ﻭ ﻗﻤﻊ
ﺳﺮ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺟﻬﺎﺭﴽ ﺗﻴﺸﻪ ﺑﺮ ﺭﻳﺸﮥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺮﺕ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺩﺭ ّ
ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺳﻴﻒ ﺑﺮ ﻫﻴﮑﻞ ﻣﻴﺜﺎﻗﺖ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺑﻪ ﻇﻠﻤﻰ ﺑﺮ ﺧﻴﺰﻧﺪ ﺹ ١١١
ﻭ ﺟﻔﺎﺋﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﺭﻧﺪ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻈﻠﻮﻣﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻟﻮﺍﺣﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺒﻴﻦ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﺺ ﺻﺮﻳﺤﺖ ّ ﺑﻪ ّ ﺗﺮﻫﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻴﺐ ﻭ ﺑﻐﻞ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ ﺑﺮ ﺍﻭﻫﺎﻣﺎﺕ ﻭ ّ
ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﺖ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍء ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﻴﺮﻯ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﺳﻬﻢ ﻭ ﺳﻨﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻃﻌﻨﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺰﺩﻧﺪ ﺯﺧﻤﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻧﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻰ
ﺍﻯ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺛﺎﺑﺘﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻧﺪ ﺗﻮ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺶ
ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍﺳﺨﺖ ﻣﺒﺘﻼﻳﻨﺪ ﺗﻮ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺩﻩ ﻋﻠﻢ ﻣﺒﻴﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺛﻌﺒﺎﻥ
ﻒ ﻣﺒﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺯﺕ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﺳﺘﻴﻦ ﮐﻠﻴﻤﺖ ﺑﻪ ﺩﺭﺁﻳﺪ َﻓﺎﺫﺍ ِﻫ ﻰ َﺗْﻠَﻘ ُ َ
ٍ ﮐﻞ ﻮﻥ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪ ﺍ ﺍﻟﻤﺤﮑﻢ ﺍﻟﻤﺘﻴﻦ . ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﻠﻰ ّ ﮑ َ ٰﻣﺎ َﻳﺎِﻓ ُ ُ ﺹ ١١٢
ُﻫﻮ ﺍ
ﻉﻉ
) (٩٨ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺩﺳﺖ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﺖ ﺍﻗﺪﺱ ﺩﻟﺒﺮ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ ﻧﻴﺎﻳﺶ
ﻣﻮﻓﻖ ﻭ ﻣﺆﻳّﺪ ﺑﺮ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻭ ﺷﮑﺮ ﻭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺗﺮﺍ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﮐﻪ ّ ﺍﻟﻮﺛﻘﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻫﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺗﻤﺴﮏ ﺑﺮ ﻋﺮﻭﺓ ﻗﻮﺕ ّ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ّ ٰ
ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﻩ ﺩﺭﻳﺪﻯ ﻭ ﻫﺮ ﺣﺎﺋﻠﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻰ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﺑﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻰ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ
ﻭ ﺛﺎﺑﺘﻴﻦ ﺑﺮ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﮐﺮﺩﻯ ﻋﻬﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻣﻢ ﭼﻨﺎﻥ
ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭘﻴﺮ ﻭ ﺑﺮﻧﺎ ﻭ ﮐﻮﺩﮎ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﻳﺎﺭ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺮ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺠﺎﻝ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺹ ١١٣
ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺁﻥ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﮑﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ّ
ﻮﻓﻖ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ُﻣ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻇﻞ ﺷﺠﺮﮤ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻠﺠﺄ ) (٩٩ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺳﺮﺍﺭﺕ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺩﻩ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﺖ
ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺑﺮ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﺖ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺍﺭﻳﺎﺡ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ
ﺮﺻﺮ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻏﺒﺎﺭ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺪﺍﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻧﺎﺑﺖ ﺻ َ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ َ ﮐﻦ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻣﺤﻈﻮﻅ ﻭ ﻣﺄﻣﻮﻥ ﺑﻨﻤﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ
ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺣﺎﻓﻆ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﻭ ﻫﻤﺘﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ١١٤
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٠٠ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺑﻰ ﻣﺜﻞ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪﺍ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻭﺣﺪﮎ ﻻ ﺷﺮﻳﮏ ﻟﮏ ﺑﻮﺑﻴﺘﮏ ﺕ ﻓﻰ ﻻ ﻧﻈﻴﺮ ﻟﮏ ﻻ ﻣﺜﻴﻞ ﻟﮏ ﻻ ﺷﺒﻪ ﻟﮏ ّ ْ ﺍﻟﻮﻫﻴﺘﮏ ﻭ ﺭ ّ ّ ﺗﻔﺮﺩ َ
ﺍﺭﻗﺎﺋﮏ ﺑﻮﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺕ ﮐﻞ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻭ ّ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ّ ﻭ ّْ ّ ّ ﺗﻌﺰﺯ َ
ﺍﻟﺔ ﻋﻠﻴﮏ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺧﻠﻘﮏ ﻟﻴﺲ ﻷﺣﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻭ ﻟﻴﺲ ﻷﺣﺪ ﺍﻟﺪ ّ ﻭ ﺁﻳﺎﺗﮏ ّ
ﺷﻬﻮﺩ ﺣﻴﻦ ﻇﻬﻮﺭﮎ ﻭ ﻳﻮﻡ ﺑﻄﻮﻧﮏ ﻭ ﺯﻣﻦ ﺍﺷﺮﺍﻗﮏ ﻭ ﻳﻮﻡ ﻓﺮﺍﻗﮏ
ﺎﻟَﻘْﻮِﻝ ﻭ ُﻫْﻢ ِﺑﺎ ْﻣِﺮِﻩ ﮑَﺮُﻣْﻮَﻥ ﻻ َﻳْﺴِﺒُﻘْﻮَﻧُﻪ ِﺑ ْ ﺒﺎﺩ ُﻣ ْ ﮐﻤﺎ ﻗﻠﺖ ﻓﻰ ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺘﺎﺑﮏ ِﻋ ٌ
ﺍﺳَﺘِﻘْﻤﻨﺎ َﻳْﻌَﻤُﻠ َ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺩﻳﻨﮏ ﺍﻟﻘﻮﻳﻢ ﻭﺻﺮﺍﻃﮏ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ْ ﻮﻥ َﺛﺒْﺘﻨﺎ ّ ّ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻮﻓﺎﻕ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻉ ﻣﻦ ِ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﻬﺪ ﻭ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻨﺎ ِ ْ
ﺹ ١١٥ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٠١ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻴﺎﻥ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻓﺮﻳﺎﺩﻯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﻩ ﻭﻓﻐﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺁﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻋﺎﻯ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﮐﻨﻨﺪ
ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﻃﻠﺒﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻭﺍﻫﺐ ﻓﻀﻞ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻋﻬﺪ ﻧﻤﺎ ﺭﺍﺳﺦ
ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﮐﻦ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﮐﻦ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﻤﺎ ﻭ ّ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﮐﻦ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺖ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﺠﺬﻭﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻋﻴﻦ ّ ّ
ﻧﻔﺲ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻡ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻧﻔﺲ َ َ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻫﺮ َ َ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ .
ﺹ ١١٦
ﻉﻉ
ﻫﻮﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٠٢ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﮐﺮﺩﻯ ﭼﺸﻢ ﺑﻴﻨﺎ ﺩﺍﺩﻯ ﮔﻮﺵ ﺷﻨﻮﺍ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﺮﺩﻯ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺒﻴﻞ
ﺧﻮﺩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻨﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻔﻴﻨﮥ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻯ ﺧﺪﺍﻳﺎ
ﻣﺮﺍ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺼﻦ ﺣﺼﻴﻦ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﺖ ﻣﺼﻮﻥ ﻭ
ﻣﺄﻣﻮﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺷﻨﻮﺍ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﻟﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺯﺟﺎﺝ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﺝ ّ
ﻭ ﻓﮑﺮﻯ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻠﺸﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ١١٧
ﻫﻮ
ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻦ ) (١٠٣ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﺮﺍ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮ ﺍﻣﺮﺕ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮ ّ
ﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﻣﺸﺘﻐﺮﻕ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻣﻔﻘﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ) (۱۰۴ﻳﮑﺘﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ّ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺍﻣﺮﻳﺴﺖ ﻣﻮﻫﻮﺏ ﺗﻮ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﺑﻼﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﻭﻟﻰ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺁﺋﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﮐﺒﺮﻯ ّ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﻳﻢ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﺑﺴﻮﺯﻳﻢ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺭﻳﻢ ﻭ ﻧﺎﺭ ّ
ﺭﺏ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺑﮕﺪﺍﺯﻳﻢ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺑﺨﺸﻴﻢ ﺍﻯ َ ﺹ ١١٨ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﻣﻠﮑﻮﺕ
ﻣﻮﻓﻖ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﺎﻣﮑﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻫﺴﺘﻰ ﻧﻤﺎ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺴﺘﻰ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺑﺪﻳﻪ ّ ّ
ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺧﻮﺷﻰ ﻭ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺨﺶ
ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﺍﺣﺖ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺗﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺻﻌﻮﺩ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺑﻪ ﻟﻘﺎﻳﺖ ﻓﺎﺋﺰ
ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎﻻ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ِ ﻗﻠﻮﺑﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﻃﺎﻋﺘﮏ ﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﻭ ﻯ َ ﺭﺏ َﺛﺒْ ﻗﻮ َ ) (١٠٥ﺃ ْ
ِ ِ ِ ِ ﮏ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺻﺪﻭﺭﻧﺎ ﺡ ﻟﺠﻤﺎﻝ َﺭ ﻭﺟﻪ ﻭﺟﻮﻫﻨﺎ َﻭ ﻭﺣﺪﺍﻧِﻴﺘ َ ﺣﻤﺎﻧﻴِﺘ َ ﺍﺷَﺮ ْ ﮏﻭ ْ َ ﻏﺸﺎﻭﺓ ﺍﻟﺨﻄﺎ ﻒ ﻋﻦ َﺑﺼﺎ ﺮﻧﺎ ﻭ ﺯﻳﻦ ﻫﻴﺎِﮐَﻠﻨﺎ ﺑِﺮﺩﺍ ﺍﻟﻌﻄﺎ ﻭ ْ ﺍﮐِﺸ ْ َ ﺹ ١١٩
ﺑﺎﻟﺜﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟِﺴَﻨ ُﺔ ﺣﺘﻰ َﺗْﻨَﻄِﻠَﻖ ْ َﻭ ﺍ ِﻧْﻠﻨﺎ ﮐﺎَﺱ ْ ﺍﻟﺤﻘﺎﻳﻖ ّ ِ ﺍﺗﻴ ِﺔ ﺍﻟﺬ ﺍﻟَﻮﻓﺎ
ﺍﻟﺴﺮ ﺠَﻞ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻰ ﻭ ِ ﺑﺎﻟﺨﻄﺎﺏ ﻣﺸﺎﻫﺪ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎ ﻭ َﺗ ّ ِ ﺍﻟﻤﻨﺰ ِ ﺍﻟﻤﻨﺎﺟﺎﺕ ﻟﺬﺓ ﻫﺔ ﻋﻦ َﻫْﻤﻬﻤ ِﺔ ﺍﻟﺤﺮﻭﻑ ﻭ ﺍﻟﻮﺟﺪﺍﻧﻰ ّ ﺣﺘﻰ ُﺗْﻄِﺮَﺑﻨﺎ ّ ُ ّ ِ ِ ِ ﻤﻘﺪ ِ ِ ﺗﺴﺘﻐﺮﻕ ﺣﺘﻰ ﺍﻻﻟﻔﺎﻅ ﻭ ﺩﻣﺪﻣﺔ ﺳﺔ ﻋﻦ َ ﺍﻟﮑﻠﻤﺎﺕ ﺍﻟ ّ ﺍﻻﺻﻮﺍﺕ ِ ِ ﻘﺔ ﺼِﺒَﺢ ﺣﻼﻭﺓ ﺑﺤﺮ ﻣﻦ ﻭﺍﺕ ﻓﻰ ٍ ﺤﻘ ً ﺍﻟﺤﻘﺎﻳﻖ ُﻣﺘ ﺍﻟﻤﻨﺎﺟﺎﺕ ﻭ ُﺗ ْ ُ ﺍﻟﺬ ُ
ﺍﻟﺘ ّ ِ ﺍﻻﻧﻌﺪﺍﻡ ﻋﻨﺪ ﺑﻬﻮﻳﺔ ﺍﻟﻔﻨﺎ ﻭ ﻫﺆﻻ ِ ﺍﻯ َ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺏ ُ ِ ﺠﻠﻴﺎﺕ ْ
ِ ﺍﻻﺳﺘﻘﺎﻣﺔ ﻋﺒﺎﺩ ﺛﺒﺘﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﻭ ﺗﻤّﺴﮑﻮﺍ ِﺑُﻌْﺮَﻭِﺓ
ﺍﻳﺪﻫﻢ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﺍﺗﮏ ﺗﺸﺒﺜﻮﺍ َ ﻓﻰ ِ ﺑﺬْﻳِﻞ ﺭﺩﺍ ﮐﺒﺮﻳﺎﺋﮏ َﺍﻯ َ ﺭﺏ ّ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ّ ﺍﻧﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﺷُﺪْﺩ ﺍ ْﺯَﺭُﻫْﻢ ﻭ ّ ﻃﺎﻋ ِﺘﮏ ّ َ َ ﻭﻓﻘﻬﻢ ﺑﺘﻮﻓﻴﻘﺎﺗﮏ َﻭ ْ ﺍﻧﮏ َ ٰ ﻘﺪﻳﺮ . ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟ ُ ُ ُ
ﻉﻉ
ﺹ ١٢٠ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٠٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻳﻢ
ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﮕﺮﺍﻧﻴﻢ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺧﻮﻳﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻬﺎﻡ ﺷﺒﻬﺎﺕ ﻇﻞ ﺻﻮﻥ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺎﻯ ﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﺼﻮﻥ ﺩﺍﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻣﻨﺰﻩ ﺭﺣﻴﻤﻰ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﺠﻴﺮﻯ ﻭ ) (١٠٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻰ ﺍﻧﺒﺎﺯ ّ ﻣﻘﺪﺳﻰ ﻭ ّ
ﻭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺹ ١٢١
ﺷﺮ ﺍﻫﻞ ﻧﻔﺎﻕ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺩﺍﺭ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺤﺎﻓﻆ ﺩﺭ ﮐﻬﻒ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﺯ ّ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٠٨ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺑﻰ ﺍﻧﺒﺎﺯ ﻧﻴﺎﺯ ﺁﺭﻳﻢ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ
ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻭﺍﺯ ﻫﺎﺗﻒ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﺴﺘﻤﻊ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﺮ ﺻﺮﺍﻁ ﻋﻬﺪ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻧﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪﻡ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺒﺎﺭﮐﺖ ﻫﻤﺪﻡ ﻧﻤﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ّ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻬﺪ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺑﭽﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻳﻤﺖ ﻓﺎﺋﺰ ﮐﻦ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺭﺍﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ّ
ﺭﺍ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﮕﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺑﺮ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻧﻤﺎ .
ﻉﻉ
ﺹ ١٢٢ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻗﻮﺗﻰ ﺩﻩ ﮐﻪ ﺗﺎ ) (١٠٩ﺍﻯ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﻦ ّ
ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻏﻮﺍﺋﻞ ﺑﺴﻴﻂ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺤﺮ ﻣﺤﻴﻂ
ﻣﻮﺝ ﺑﺮ ﺳﺎﺣﻞ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺯﻧﻴﻢ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (١١٠ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﻭ ﺷﮑﺮ ﻭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺗﻤﺴﮏ ﻗﻮﺕ ﮐﻪ ّ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﻭ ﻣﺆﻳّﺪ ﺑﺮ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺥ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ّ
ﺑﺮ ُﻋﺮﻭﺓ ﺍﻟﻮﺛﻘﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻫﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺩﻳﺪﻩ ﺩﺭﻳﺪﻯ ﻭ ﻫﺮ ﺣﺎﺋﻠﻰ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻰ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﺑﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻰ
ﺹ ١٢٣ ﻋﻠﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺛﺎﺑﺘﻴﻦ ﺑﺮ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﮐﺮﺩﻯ َ َ
ﻋﻬﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻣﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭘﻴﺮ ﻭ ﺑﺮﻧﺎ ﻭ ﮐﻮﺩﮎ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﻳﺎﺭ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺮ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺠﺎﻝ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺁﻥ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﮑﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﺣﺪﻳّﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ
ﻣﻮﻓﻖ ﮔﺸﺘﻨﺪ .ﻉ ﻉ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (١١١ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﺍﻟﺴﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪﻡ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺹ ١٢٤ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﻣﻘﺪﺱ ﻣﻬﺘﺰ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻣﺨﺼﺺ ﻧﻤﺎ ّ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻒ ﺁﻣﺎﻟﻰ ﻭ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺍ ﻣﻠﻰ ﻭ ﻏﺎﻳﺔ ﺭﺟﺎﺋﻰ )ٕ (١١٢ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﺍﻧﺖ َﻣﻼﺫﻯ ﻭ َ ْ ﮐﻬ ُ
ﺤﺐ ﺍﻧﻰ ﺍﺑﺘﻬﻞ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﺍ ﻥ ّ ّ ّ ﺗﺆﻳﺪ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻌﺒﺪ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺗﺮﺿﻰ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ّ ﺍﻟﺘﻰ ﺳﺒﻘﺖ ﺍﻻﺷﻴﺎء ّ ﺍﻟﻨﻔﻮﺱ ّ ﻃﻬﺮ ّ ﺭﺏ ّ ﮐﻞ ﺷﻰ ﻳﺎ ﺍﻟ ٓﻪ ﻣﻦ ﻓﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﻭ ّ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﺍﻯ َ ّ
ﺍﻟﻤﻌﺘﺮﺿﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﺍﻟﻐﺎﻓﻠﻴﻦ ﻋﻦ ﺷﺌﻮﻥ ﺍﻟﻐﺎﻓﻠﻴﻦ ﻋﻦ ﺫﮐﺮﮎ ُ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻋﻦ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﺍﻟﻤﺤﺘﺠﺒﻴﻦ ﻋﻦ ﺍﺷﺮﺍﻗﮏ ّ ﺹ ١٢٥
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١١٣ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﺤﺒﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﻴﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﮤ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺳﻮﺩﺍﺋﻴﺎﻥ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺯﻳﺒﺎ ﭘﺮﺗﻮ ﺟﻠﻮﮤ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻨﻤﺎ ﻋﺸﻖ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻮﺭ ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻨّﺸﻮﺭ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ﺭﺧﻰ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﻧﺪ
ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﺴﻮﺯﻧﺪ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ
ﻗﺪﻳﻤﻨﺪ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻧﺪﻳﻢ ﻓﻀﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻨﻤﺎ ﻭ ﺑﺎﺏ ﻟﻄﻒ ﻗﺪﻳﻢ ﺑﮕﺸﺎ ﺭﺏ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺧﺘﺮﻯ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﺎﻭﺭﻯ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺍﻯ َ ّ
ﺗﻀﻴﺖ ﻟﻬﻢ ﺍﻻﺳﺘﻔﺎﺿﺔ ﺍﺭ َ َ ْ ﺣﺒﮏ ﻭ ْ ﺻْﻔَﻮُﺗﮏ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﺍ ْ ﺻَﻄَﻔْﻴَﺘُﻬﻢ ﺑﻈﻬﻮﺭ ّ ﻫﺆﻻَ ُ
ﺍﻟﻄﻬﻮﺭ ﺘﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎّ ﻣﻦ ﻧﻮﺭﮎ ﻭ ﺍﻏﺮﻗﺘﻬﻢ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺷﻬﻮﺩﮎ ﻭ َ َ ﺳﻘْﻴ َ ُ
ﺹ ١٢٦
ﺍﻟﺸﺒﻬﺎﺕ ﻯ َ ﺭﺏ ﺍﺣﻔﻈﻬﻢ ﻣﻦ ﻃﻮﺍﺭ ّ ﻣﻦ ﻳﺪ ﺳﺎﻗﻰ ﻣﻄﻠﻊ ﻇﻬﻮﺭﮎ ﺍ ْ ﻭ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻤﺘﺸﺎﺑﻬﺎﺕ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺤﮑﻤﺎﺕ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ
ﮐﺎﻓﺔ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﻭ ﺣﻴﺎﺿﴼ ُﻣَﺘَﺪﻓَﻘًﺔ ﻣﻨﺘﺸﺮﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭﴽ ﺳﺎﻃﻌ ًﺔ ﻓﻰ ّ
ﺣﺘﻰ ﻳﻨﺘﺸﺮ ﺑﻬﻢ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻓﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻭ ﻭ ﺭﻳﺎﺿﴼ ُﻣَﺆﻧ ً ﻘﺔ ّ
َﻳْﺴَﺘ ِ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻘﺎﺩﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻀﻰّ ﮐﻞ ﺍﻻْﺭﺟﺎء ﻣﻦ ﻧﻮﺭ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ّ ﺍﻟﺠﺒﺎﺭ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ّ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺗﻮﮐﻞ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ّ ّ )ٕ (١١٤ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪ ّ
ﺍﺣَﺘﻴﺎ ﺑﺎﻟﻨﺎﺭ َ ﺍﻟﻤﻮﻗَﺪِﺓ ﻓﻰ ﺳﺪﺭﺓ ﻭﺣﺪﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ْ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ْ ﺲ ّ ﺍﺳَﺘﺎَﻧ َ ﺹ ١٢٧
ﺛﺒﺖ ﻗﺪﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﺑﺮﻭﺡ ﺍﻟﻤﻨﺎﺟﺎﺕ ﻓﻰ ّ ﺭﺑﺎﻧﻴﺘﮏ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ّ ﻇﻞ ﮐﻠﻤﺔ ّ ّ
ﺑﺸﺮ ﺭﻭﺣﻪ ﺑﻔﺘﻮﺣﮏ ﻭ ﺍﻧُْﺸْﺮ ﺑﻪ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﺍ ْﻧِﻄْﻘُﻪ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﺑﻨﻮﺭﮎ ﻭ ّ
ﺍﻧﮏ ﻭ ﺍ ْﻟِﺒْﺴُﻪ ﺭﺩﺍ ﺍﻟﺨﻠﻮﺹ ﻓﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻠﻪ ﻓﻰ َﺟّﻨﺔ ﺍﻟﺨﻠﻮﺩ ﺑﻠﻄﻔﮏ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﺮﺅﻑ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺌﻨﻴﻦ ﺑﻮﻋﺪﮎ )ٕ (١١٥ﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻭ ّ ﻣﺆﻳﺪ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻭ ﺍﻟﺜّﺎﺑﺘﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﺍﻟﻤﻄﻤ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺔ ﻋﺘﺒﺔ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﻭﻓﻖ ﻋﺒﻴﺪﮎ ٰﻫُﺆﻻ ﻋﻠﻰ ّ ّ
ﺍﻟﻼﻣﻌﺔ ﻣﻦ ﺍﻻﻭﺝ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻣﻦ ﺍﻓﻖ ﺍﻟﻌﻠﻰ ّ ﺍﻟﺘﻘﻰ ّ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻭ ﻧﺠﻮﻡ ّ ُ
ﺍﻟﻬﻮﻯ ﺍﻧّﮏ ﺗﺤﻔﻆ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﺛﺒﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﻬﻢ ّ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ّ ﺣﺘﻰ ﻻ َﺗَﺰﻝ ﻣﻦ ﺷﺒﻬﺎﺕ ﺍﻫﻞ َ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺑﻘﺪﺭﺗﮏ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﺑ ّ ﮑﻞ ﺍﻻﺷﻴﺎء ّ ﺹ ١٢٨ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺜﺒﻮﺕ ﻋﻠﻰ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﺍﻳﺪ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻋﻠﻰ ّ ) (١١٦ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ٓﻟﻬﻰ ّ
ﺍﺛﻴﻢ ﺛﻢ ﺍﺣﻔﻈﻬﻢ ﻓﻰ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ّ ﺯﻧﻴﻢ ﻭ ُﻣْﻌَﺘ ٍﺪ ٍ ﻮﻡ ﻭ َ ٍ ﮐﻞ َﻇُﻠ ٍ
ﮐﻞ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻭ ْ ﺍﻋِﻞ ﺑﻬﻢ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ﺍﻧﺸﺮ ﺑﻬﻢ ﺣﮑﻤﺘﮏ ﻓﻰ ّ
ِ ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ . ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍ ﺷﺎﺳَﻌ ِﺔ ﺍﻻﺭﺟﺎّ ّ
ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﮐﻞ ﺫﻳﻞ ﻭ ﺗﻌﻠّﻘﻮﺍ ﺑﺬﻳﻞ ﺭﺩﺍء ﮐﺒﺮﻳﺎﺋﮏ )ٕ (١١٧ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ٰﻫُﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ﺗﺮﮐﻮﺍ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻗﻄﻌﻮﺍ ﺗﻮﺟﻬﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻭﺟﻪ َﻭ َﻭﻟﻮﺍ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﻋﻦ ّ ّ ﮐﻞ ﺷﻄﺮ ﻭ ّ ﺭﺏ ﺁ ِﻧْﺴُﻬْﻢ ﺍﻵﻣﺎﻝ ﻋﻦ ّ ﻯ َ ﮐﻞ ﺍﻻﺑﻮﺍﺏ ﻭ ﻗﺼﺪﻭﺍ ﺑﺎﺏ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍ ْ
ﺹ ١٢٩
ﻧﻮﺭ ﺍﺑﺼﺎﺭﻫﻢ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺟﻨﻮﺩ ﻓﻰ َﻭْﺣَﺸِﺘِﻬْﻢ ﻭ ﺟﺎﻟﺴﻬﻢ ﻓﻰ َﻭْﺣﺪﺗﻬﻢ ﻭ ّ ﺍﻟﻨﺎﺯﻟﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺍﻓﺌﺪﺗﻬﻢ ﺑﺴﻄﻮﻉ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺗﺄﻳﻴﺪﮎ ّ
ﺛﺒﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺩﻳﻨﮏ ﻋﻠﻰ ﻭ ّ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻣﻦ ﻣﻠﺌﮏ ﺍﻻٰ ﺍﻫِﺪِﻫْﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻻْﺳ ِﺘﻀﺎِ ﺔ ﻣﻦ ﻧﻮﺭﮎ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﺍﺣﻔﻈﻬﻢ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ َﻭ ْ
ﻓﻰ ِﺣﺼﻨﮏ ﺍﻟﺤﺼﻴﻦ ﻭ ﻗﺼﺮﮎ َﺍﻟَﻤِﺸْﻴﺪ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﺘّﻮﺣﻴﺪ ِ ﺍﻟﺨﺎﻓَﻘﺔ ﺑﻨﺴﺎﺋﻢ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺔ ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﺍﻟﺘّﺠﺮﻳﺪ ﺍﻟﺪ ّ ّ
ﺳﺮﺟﴼ ﺳﺎﻃﻌﺔ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭﮎ ﻭ ﻧﺠﻮﻣﴼ ﺑﺎﺯﻏﺔ ﻓﻰ ﺁﻓﺎﻗﮏ ﻳﺪﻳﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ُ ُ
ِ ﺻﺎﺩَﺣًﺔ ﻓﻰ ﺭﻳﺎﺿﮏ ﻭ ﻭ ﮐﻮﺍﮐﺒﴼ ﻻﻣﻌﺔ ﻓﻰ ﺳﻤﺎﺋﮏ ﻭ ﻃﻴﻮﺭﴽ
ﺍﻟﺮْﺟَﻔُﺔ ﻓﻰ ﻣﺼﻴﺒﺘﮏ ِﺣْﻴﺘﺎﻧﴼ ِ ﺳﺎﺑ ً ﺤﺔ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺿﮏ َﺍﻯ َ ﺍﺧَﺬْﺗُﻬُﻢ ﺭﺏ َ
ﺕ ﻧﻴﺮﺍﻥ ﺍﻟﺤﺮﻣﺎﻥ ﻓﻰ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﺗﺴﻌَﺮ ْ ﻭ ﺍﺣﺎﻃﺘﻬﻢ ﺍﻟﺤﺴﺮﺓ ﻓﻰ ّ ﺭﺯﻳﺘﮏ ﻭ َ َ ﺹ ١٣٠ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﻗﺖ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻟﻔﺆﺍﺩ ﻭ ﻭ ََ َ ْ ﻧﻔﺬﺕ ﺳﻬﺎﻡ ﺍﻟﻬﺠﺮﺍﻥ ﻓﻰ ُ
ﺑﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﺷِﻔْﻖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﺖ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻻﮐﺒﺎﺩ ِﺍْﺭَﺣﻤﻬﻢ ﺘﺘ ْ ّ ﺗَﻔ َ
ﺍﻟﺸﺒﻬﺎﺕ ﻭ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﺍﻻﺷﺎﺭﺍﺕ ﻭﻫﺎﺑﻴﺘﮏ ﻭ ْ ﺍﺣﺮﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺳﻬﺎﻡ ّ ﻭ ّ ّ
ﺍﻟﺮﺍﺳﻴﺎﺕ ﻓﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﺍﻟﻐﻠﻴﻆ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﮐﺎﻟﺠﺒﺎﻝ ّ ﻟﺌّﻼ ُﺗَﺰْﻟِﺰَﻟُﻬُﻢ ﺍﻟﻌﻮﺍﺻﻒ ﻭ ﺍﻻِ ﻭﺍﺑُﻊ ﻋﺎﺻْﻴُﺮ ﻭ ﺍﻟﺰ ِ ّ ﺗﺤﺮﮐﻬﻢ ﺍﻟﻘﻮﺍﺻﻒ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻪ ﺛﻢ ْ ِ ْ ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ّ ﺍﻧﺰﻝ ﻋﻠﻴﻬﻢ ّ ﻓﻴﻦ ﺍﻟﻤْﺴِﺮ َ ﺍﻟﻬﺎﺑُﺔ ﻣﻦ ﺷﻄﺮ ﻗﻠﻮﺏ ُ
ﺖ ﺑﻪ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ َﻳْﺪُﻋْﻮَﻥ ﺑﺎﺳﻤﮏ ﻭ ﻳﻨﺎﺩﻭﻥ ﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﻭ َﺧ ْ ﻟﻠ ّ ﺼﺼ َ
ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺑﻈﻬﻮﺭﮎ ﻭ ﻳﻨﺸﺮﻭﻥ ﺍﻧﻔﺎﺱ ِﻃْﻴِﺐ ﺛﻨﺎﺋﮏ ّ َ ّ ﺹ ١٣١ ﻫﻮﺍ
ﺑﺎﻟﺘﻬﻠﻴﻞ ﻭ ﺍﻟﺘّﮑﺒﻴﺮ ﻀﺮﻉ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﮏ ﻭ ﻧﺬﮐﺮﮎ ّ ﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﻧﺘ ّ ﺍﻧﺎ َﻧ ّ ﺭﺑﻨﺎ ّ )ّ (١١٨
ﺖ ﺍﻟﺘﻨﺰﻳﻪ َﻓَﺘ َ ﺗﻨﺰَﻩ ﻋﻦ ﺍﻟﺘّﺸﺒﻴﻪ ﻭ ّ ﻌﺎﻟْﻴ َ ﻭ ُﻧْﺜِﻨﻰ ﻋﻠﻴﮏ ﺑﺎﻟﺘّﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺍﻟﺘّﻘﺪﻳﺲ ﻳﺎ ﻣﻦ َ َ ٍ ﻧﻌﺖ ﻭ ﻋﻼ ﮐﻞ ﮐﻞ ٍ ﺖ ﻋﻦ ّ ﻋﻦ ّ ﺫﮐﺮ ﻭ ﺛﻨﺎ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﺑﺪﺍﻉ ﻭ َ َ ْ ﺗﻘﺪﺳ َ
ﺍﻟﻨﺸﺎ ﺓ ﺍﻻﻭﻟﻰ ﺑﺂﻳﺔ ﻣﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﻓﻰ ﺣﻴﺰ ﺍﻻﺧﺘﺮﺍﻉ ﺍﻧﺸﺄﺕ ّ ﻓﻰ ّ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﻭ ﺧﻠﻘﺖ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﮑﻮﻥ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﺑﺴﻠﻄﺎﻥ ﻧﺎﻓﺬ ﻓﻰ
ﺣﻴﺰ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﺍﻻﻧﺴﺎﻥ ّ ﻓﮑﻞ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻭ ﺗﻨﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﻤﺜﻴﻞ ﻭ ﺗﺸﺒﻴﻪ ِﺫْﮐٌﺮ ﻣﻦ ّ
ﻋﻤﺎ ﺍﺣﺎﻃﺖ ﺑﻪ ﻋﻘﻮﻝ ﺍﻫﻞ ﺍﻧﮏ ُﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﺘ ّ ﻘﺪﺱ ﻋﻨﻬﺎ ﻭ ّ ﺍﻟﻌﺠﺰ ﻭ ﺍﻟﻨّﺴﻴﺎﻥ ﻭ ّ
ﺣﺘﻰ ﺍﻻﻃﻼﻕ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ ّ ﺣﻴﺰ ﺍﻟﺤﺪﻭﺩ ﻭ ﺍﻟﻘﻴﻮﺩ ّ ﮐﻞ ﻣﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﮑﻮﻥ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍﺟﻊ ﺍﻟﻰ ّ
ﺹ ١٣٢
ﺼﻮﺭ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﮏ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻋﻦ ﺫﻟﮏ ﻭﻟﻮ ﮐﺎﻧﺖ ﻣﻦ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﺎ ﻳﺘ ّ ﻭ ّ ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﺳﻤﺔ ﻣﻦ ﻟﺘﻨﺰﻳﻪ ﺷﺄﻥ ﻣﻦ ﺷﺌﻮﻥ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻭ ّ ﺍﻟﮑﻴﺎﻥ ﻻّﻥ ﺍ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺍ ّ ﺭﻗﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﻟﺘّﺸﺒﻴﻪ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﻣﻨﺒﻌﺜﺔ ﻣﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ّ
ﮐﻞ ﺫﻟﮏ ﻭ ُﻣﻌّﺮﴽ ﻋﻦ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺎ ﻳﺼﻞ ﺍﻟﻴﻪ ﻟﻄﺎﺋﻒ ﺍﻻﺩﺭﺍﮎ ُﻣَﺒّﺮﴽ ﻋﻦ ّ
ﺍﻟﻨﻔﻮﺱ ﻌﺰﺓ ﻭ ﺍﻟﮑﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﻟﻌﻈﻤﺔ ﻭ ﺍﻟﺠﻼﻝ ﻣﻦ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺍﺻﻔﻴﺎﺋﮏ ﻭ ﻟﮑﻦ ّ ّ ﻓﺎﻟ ّ ﻳﺘﺼّﻮﺭﻭﻥ ﺷﺌﻮﻧﺎ ﻋﺎﻟﻴﺔ ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ﺳﺎﻣﻴﺔ ﻭ ﻳﻨﻌﺘﻮﻥ ﺑﻬﺎ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﮏ
ﺍﻟﺸﺌﻮﻥ ﺍﻟﺼﻤﺪﺍﻧﻴﺔ ﻭ ﺍﻟﺤﺎﻝ ّ ﻠﻰ ﻭ ّ ّ ﺍﻥ ﺗﻠﮏ ﺍﻟﻤﺮﺍﺗﺐ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ﺍﻟﺤﻘﺎﻳﻖ ُ ﺍﻟﻤْﺜ ٰ
ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﺍﻟّﻼﻣﻌﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﺎﻧﺐ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ّ ّ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻟﻴﺔ ﺍﻟﻨّﻮﺭﺍء ﺗﺮﺟﻊ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ ّ ُ ﺼﻮﺭﻫﺎ ﺍﻻﻳﻤﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﻘﻌﺔ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ﻭﺍﺩﻯ ُﻃﻮﻯ ﻭ ﺩﻭﻥ ﺫﻟﮏ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﻳﺘ ّ
ﺍﻻﻓﮑﺎﺭ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﻧﺸﺎء ﻭ ﺍﻧﺖ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺘﻤﻴﺰ ّ ﻣﺘﻘﺪﺱ ﻋﻦ ّ ﺣﻴﺰ ﺍﻻﺩﺭﺍﮎ ﻭ ﻻ ﺗ ّ
ﺹ ١٣٣
ﺍﻟﻄﻠﺐ ﻣﺮﺩﻭﺩ ﻻ ﺍّﺗﺼﺎﻝ ﺍﻟﺴﺒﻴﻞ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﻭ ّ ﺑﺎﺩّﻕ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ﻓﻰ ﺍﻭﺝ ﺍﻻﻭﻫﺎﻡ ّ
ﺖ ﮐﻴﻨﻮﻧﺔ ﻻﻣﻌﺔ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﻭ ﻻ ﺍﻧﻔﺼﺎﻝ ﻭ ﻻ ﺍﻟﻮﺟﺪﺍﻥ ﻭ ﻻ ﺍﻟﻔﻘﺪﺍﻥ ﻓﺎ ْﺑَﺪْﻋ َ
ﺍﻣﺮﺕ ﺑﺎﻟﻮﻓﻮﺩ ﺍﻟﺴﺠﻮﺩ ﻟﺪﻳﻬﺎ ﻭ ﺳﺎﻃﻌﺔ ﻭ ﺍﺭﺟﻌﺖ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭ ﺩﻋﻮﺕ ّ َ ﻓﻰ ﺳﺎﺣﺘﻬﺎ ﻭ ﺍﻟﻮﺭﺩ ﻓﻰ ﻓﻨﺎﺋﻬﺎ ﻭ ﻣﺎﺩﻭﻥ ﺫﻟﮏ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﻭﺍﻫﻴﺔ ﻭ ﺻﻮﺭ
ﺧﺎﻟﻴﺔ ﻭ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻤﺎ ﻫﺪﻳﺖ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺫﻟﮏ ﺍﻟﻤﺮﮐﺰ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﺍﻟﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺩﻟﻠﺖ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﻣﺮﮐﺰ ﻳﻄﻮﻓﻪ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻷﻋﻠﻰ ّ
ﻧﻮﺭﺕ ﺍﻻﻋﻴﻦ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﺍﻭﺭﺩﺕ ﺍﻟﻈﻤﺎء ﺍﻟﻌﻄﺎﺵ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﺎء ﺍﻟﻤﻌﻴﻦ ﻭ ّ ﺖ ﻣﻦ ﺳﺤﺎﺏ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻏﻴﺜﴼ ﻭ ﻓﺘﺤﺖ ﺍﻻﺑﻮﺍﺏ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻮﻩ ﺍﻟﻤﺸﺘﺎﻗﻴﻦ ﻭ ﺍ ْﻧَﺰْﻟ َ ﺖ ﻣﻨﻬﺎ ﻫﺎﻃ ﻭﺍﺑ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻻﺭﺽ ﺍﻟﻬﺎﻣﺪﺓ ﺍﻟﺨﺎﻣﺪﺓ ﺍﻟﺒﺎﺋﺮﺓ ﻭ ﺍ ْﻧَﺒ
ﺑﮑﻞ ﺯﻭﺝ ﺑﻬﻴﺞ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﺮﻯ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮﴽ ﺍﻟﺮﻳﺎﺣﻴﻦ ﻭ ﺯﻳّﻨﺘﻬﺎ ّ ّ
ﺹ ١٣٤
ﮐﻞ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﺭﻗﺎﺋﮏ ﺍﻟﻤﻮﻗﻨﻴﻦ ﻣﺘﺸﺘﺘﻴﻦ ﻓﻰ ّ ﻓﻰ ﺍﻻﻗﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﺗﺸﺎﻫﺪ ﺍ ّ ّ
ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺍﻟﻰ ﻋﻴﻦ ﺍﻟﻴﻘﻴﻦ ﻭ َﻳْﻬﺪﻭﻧﻬﻢ ﺍﻟﻰ ﺻﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻐﺎﻓﻠﻴﻦ َﻳْﺪُﻋﻮﻥ ّ
ﻟﮑﻦ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﺪﻳﻦ َﻳْﺮﻣﻮﻧﻬﻢ ﺑﺴﻬﺎﻡ ﻧﺎﻓﺬﺓ ﻭ ﻳﻬﺠﻤﻮﻥ ﺍﻟﺘﺴﻨﻴﻢ ﻭ ّ ﻭ َﻳْﺴﻘﻮﻧﻬﻢ ﻣﻦ ﻋﻴﻦ ّ ﻮﻧُﻬﻢ ﺍﻟﻌﺬﺍﺏ ﻋﻠﻴﻬﻢ ّ ﮐﺎﻟﺬﺋﺎﺏ ﺍﻟﮑﺎﺳﺮﺓ ﻭ ّ ﺍﻟﺴﺒﺎﻉ ﺍﻟﺨﺎﺳﺮﺓ ﻭ ُﻳِﺬْﻳُﻘ َ
ﺍﻳﺪﻫﻢ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﺍﻟﺒﺪﻳﻊ ﺍﻻﻟﻴﻢ َ ﺭﺏ ﺍﻧﺼﺮﻫﻢ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺴﺒﻴﻞ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ّ ﻭ ﺍ ْﻧِﺠْﺪُﻫْﻢ ﺑﺴﻠﻄﺎﻧﮏ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ َﻣﻬﺪ َﻟُﻬُﻢ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻟﺮﺏ ّ ﺫﻭ ﻓﻀﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﻋﻠﻰ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ
ﺹ ١٣٥ ُﻫﻮ ﺍ
)(١١٩ﺍﻯ ﭘﺎﮎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﺮﺍ ﻻﻳﻖ ﻭ ﺳﺰﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺎء ﻣﻬﻴﻦ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺍﺯ ﺷﺠﺮﮤ ﻣﻘﺮ ﻭ ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻋﻠﻰ ﻏﺮﻑ ّ ّ ﻋﻠّﻴﻴﻦ ّ
ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﻧﺒﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻴﺴﺎﻥ ﻓﻀﻞ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺴﺎﺋﻢ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ
ﻣﻬﺘﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ .ﻉ ﻉ ّ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٢٠ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﭘﺮ ﻋﻄﺎﻯ ﺫﻭﺍﻟﻤﻨﻦ ﻭﺍﻗﻒ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﻦ
ﺩﺭ ﺳﺤﺮ ﻫﺎ ﻣﻮﻧﺲ ﺟﺎﻧﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺮ ﺳﻮﺯ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻧﻢ ﺗﻮﺋﻰ ّ
ﺹ ١٣٦ ﻫﺮ ﺩﻟﻰ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﺑﺎ ﺫﮐﺮﺕ ﺩﻣﻰ
ﺟﺰ ﻏﻢ ﺗﻮ ﻣﻰ ﻧﺠﻮﻳﺪ ﻣﺤﺮﻣﻰ
ﺧﻮﻥ ﺷﻮﺩ ﺁﻥ ﺩﻝ ﮐﻪ ﺑﺮﻳﺎﻥ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻮﺭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻰ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺷﺒﺎﻥ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭ ﺍﻯ ﻗﺪﻳﺮ
ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﭼﻮ ﻣﺼﺒﺎﺡ ﻣﻨﻴﺮ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﻳﺎﺗﺖ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺭﻭﺣﻰ ﺑﺪﻡ
ﺗﺎ ﻋﺪﻡ ﮔﺮﺩﺩ ﺯ ﻟﻄﻒ ﺗﻮ ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻣﻨﮕﺮ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺪﺭ ﻫﺎ
ﺑﻨﮕﺮ ﺍﻧﺪﺭ ﻓﻀﻞ ﺧﻮﺩ ﺍﻯ ﺫﻭﺍﻟﻌﻄﺎ ﺹ ١٣٧
ﺍﻳﻦ ﻃﻴﻮﺭ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺷﮑﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺮﻡ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﻯ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻧﻤﺎ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻬﻢ ﻳﺎ ﻣﻠﺠﺄﻯ ﻭ ﻣﻼﺫﻯ ﻭ ﻣﺒﺪﺋﻰ ﻭ ﻣﻌﺎﺩﻯ ﻭ ﻣﺄﻣﻨﻰ ﻭ ﻣﻌﺎﺫﻯ ) (۱۲۱ﺍ ّ ﻟﻠ ّ
ﻭ ﺍﻧﻴﺲ ﻗﻠﺒﻰ ﻓﻰ ﻭﺣﺸﺘﻰ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻓﻰ ﺩﻫﺸﺘﻰ ﻭ َﺳﻠَْﻮﺗﻰ ﻓﻰ
ﺩﻳﺔ ﻣﮑﺒﴼ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻰ ﻓﻰ ﺗﺮﺍﺏ ﺍﻟﻌﺒﻮ ّ ﻭﺣﺪﺗﻰ ﻭ ﺭﺍﺣﺘﻰ ﻓﻰ ﺑﻼﺋﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ُ ّ
ﻀﻌﴼ ﻟﺴﻠﻄﺎﻥ َﺗَﺬّﻟ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴّﺔ َﺗ َ ﺨ ّ ﻟﺮﺑﻮﺑﻴﺘﮏ ﻭ ُﻣَﺘﺮﺍﻣﻴﴼ ﻋﻠﻰ ﻋﺘﺒﺔ ﺣﻀﺮﺗﮏ ّ ّ ﻀّﺮﻋﴼ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭﴽ ﺍﻟﻰ ّ ﺍﻟﻮﻫﻴﺘﮏ ﻭ ُﻣَﻌﻔﺮﴽ ﺟﺒﻴﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻐﺒﺮﺍء ﺍﺑﺘﻬﺎ ﻭ َﺗ َ
ﺹ ١٣٨ ﺍﻟﻌﺒﻮﺩﻳﺔ ﺍﻳﺪﺗﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻤﺎ ّ ّ
ﺤَﺘ ِﺔ ﻓﻰ ﻓﻨﺎء ﺍﻟﺼﺮﻑ ﻭ ﺍﻟﺮﻗّﻴﺔ ﺍﻟﺨﺎﻟﺼﺔ ﻭ ﺍﻟﻔﻨﺎء ﺍﻟﻤﺤﻀﺔ ﻭ ّ ّ ﺍﻟﺒ ْ ّ ﺍﻟﻤﺤﻮﻳﺔ َ
ﺑﻴﻨﺎﺗﮏ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻧﻔﺴﮏ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﻰ ّ
ِ ِ ﻋﻠﻰ ﺷﻤﺲ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻓﮑﻴﻒ ﻋﻨﺪ ﺣﻘﻴﻘﺘ َ ِ ﮏ َ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء ﻭ ﻇﻬﻮﺭ َﻣَﺜِﻠﮏ ﺍﻻٰ ِّ ﺣﻘﻴﻘﺔ ِ ِ ِّ ﺍﻟﻼ ّ ِ ِ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ﮏ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺗﻴّ ِﺔ ﻭ ﻫﻮﺗﻴﺔ ﻭ ﮏ ّ ﻧﻔﺴ َ ﺫﺍﺗﻴﺘ َ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘ َ ﮏ ّ ﺖ َﺗ َ ﺖ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻦ ﺍﺩﺭﺍﮐﻰ ﻭ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﺍﻟﻤﻤﮑﻨﺎﺕ ﻭ َﺗَﻘﺪْﺳ َ ﻌﺎﻟْﻴ َ
ﻳﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﻋﻦ ﺫﮐﺮﻯ ﻭ ﺫﮐﺮ ﺍﻟﻤﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻭﺣﺪﮎ ﻻ ﺷﺮﻳﮏ ﻟﮏ
ﻭﺣﺪﮎ ﻻ ﻧﻈﻴﺮ ﻟﮏ ﻭﺣﺪﮎ ﻻ ﻣﺜﻴﻞ ﻟﮏ ﻭﺣﺪﮎ ﻻ ﺷﺒﻴﻪ ﻟﮏ ﺖ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺍﻗﺒﻞ ُﺫّﻟﻰ ﻭ ﺕ ﺑﻮﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ّ ْ ّ ْ ﺑﻔﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ّ ّ ّ ﺗﻨﺰﻫ َ ﺗﻔﺮﺩ َ
ﺟﺰﻋﻰ ﻭ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ِﺯْﺩ ﻓﻰ ﻓﻘﺮﻯ ﻭ َﻣْﺴ َ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭﻯ ﺑﺒﺎﺏ ﺍ ّ ﮑَﻨﺘﻰ ﻭ َ َ
ﺹ ١٣٩
ﺣﺒﺎﺋﮏ ﺍﺑﺘﻬﺎﻟﻰ ﻭ ﺿﺮﺍﻋﺘﻰ ِﺑِﻔﻨﺎء ﺭﺑﻮﺑّﻴﺘﮏ ﻭ َﺛﺒْﺘﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﺒﻮﺩﻳﺔ ﺍ ّ ّ
ﻭ ﺍﻟﺨﻀﻮﻉ ﻭ ﺍﻟﺨﺸﻮﻉ ﻟﺪﻯ ﺍﺻﻔﻴﺎﺋﮏ ﻭ ﺍ ْﻟِﺒْﺴﻨﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻘﻤﻴﺺ ﺍّﻟﺬﻯ ﻋﺰﺓ ﺫﺍﺗﻰ ﻭ ﺷﺮﻑ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﻰ ﻫﻮ ُ ُ َ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﻭﺣﻰ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﻧﻔﺴﻰ ﻭ ّ
ﻭﻗﻰ ﻋﻠﻮ ّ ﻭ ّ ﻫﻮﻳﺘﻰ ﻭ ﺳﻠﻄﻨﺔ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ﻭ ﻓﺨﺮﻯ ﻭ ﻣﺒﺎﻫﺎﺗﻰ ﻭ ﻫﻮ ِﺩْﺭﻋﻰ ﺍﻻٰ
ﺟﻨﺘﻰ ﺍﻟﻤﺄﻭﻯ ﻭ ﺣﻈ ﻭﻓﻰ ﻭ ﺳﺪﺭﺗﻰ ﺍﻟﻤﻨﺘﻬﻰ ﻭ ﻣﺴﺠﺪﻯ ﺍﻻﻗﺼﻰ ﻭ ّ ﻰ ﺍﻻٰ َ َ ِ ﺍﻟﺼ ِ ٍ ﮐﻞ ﻭ ﻓﺮﺩﻭﺳﻰ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻔﺔ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﮎ ﻋﻦ ّ ﺍﺳﺘﻐﻔُﺮ َ ﺻﻔﺔ ﻏﻴﺮ ﻫﺬﻩ ّ ٍ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء ﻓﺎﻧﻬﺎ ﻣﺜِﻠ ﮐﻞ ﺗﻮﺏ ﺍﻟﻴﮏ ﻋﻦ ّ ﺍﻟﺴﻤﺔ ّ ﺳﻤﺔ ﺩﻭﻥ ﻫﺬﻩ ّ ﻭ ﺍُ ﻰ ﺍﻻٰ ّ ََ َ ﮎ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻉ ﻉ ﮎ ﻭ َﻃ ﺍﺳﺘﻐﻔﺮ َ ﺘﻐﻔﺮ َ ﺍﻟﻤﺜْﻠﻰ ﻭ ْ ُ ﺍﺳ ُ ﺮﻳﻘﺘﻰ ُ َ ﺹ ١٤٠
ﺧﻠﻘﺖ ﻓﻰ ُ ﻧﺎﻃﻘﺔ ﻦ ﺍ ﻋﻀﺎﺋﻰ ﺍ ْﻟُﺴﻨﴼ ً ﮐﻞ ُﺟْﺰِ ﻣ ْ ) (١٢٢ﻳﺎ ﺍ ٓﻟﻬﻰ َﻟﻮ َ َ َ
ﺣﺪﻭﺩ ﺍﻻ ِ ﻘﺔ ﻋﻦ ُ ِ ﺑﺎﻓﺼﺢ ﺍّﻟﻠﻐﺎﺕ َﻭ َ ِ ﺷﺎﺭﺍﺕ َﻭ ﻘﺔ ﻓﺎً ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺭﺍً َ
ﺾ ﮏ ﻓﻰ ِ ﺍﻟﺪﻫﻮﺭ َﻭ َ ﺷﮑﺮُﺗ َ ﺣﻤْﺪُﺗ َ ﻋﻦ ﺍ ﺩﺍَ ﻓﺮﺍِ ِ ﺕ َ ْ ﮏﻭ َ َْ ﻟﻌﺠﺰ ُ َ َ ﺍﻻﺣﻘﺎﺏ َ َ َ ْ ﻟﻔﻀﻠﮏ ﻭ ِ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﺑﻤﺎ َ ِ َ ُﺷﮑﺮﻯ ِ َ ِ َ ّ ﺑﻤﻈﻬﺮ َ ﻭﻓﻘَﺘﻨﻰ َﻋﻠﻰ ﺍﻻﻳﻤﺎﻥ ِ َ َ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ َﻭ َ َ ِ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ َ ِ ِ ﮏ ﻣﻄﻠﻊ ﻮﻣﻴ ِﺘ َ ﺎﺗﮏ ُ ﻣﺸﺮﻕ ﺁﻳ ِ َ ﻣﻬﺒﻂ ﺍﻧﻮﺍﺭ َﻗﻴ ّ َﻭ َ َ ِ
ﺖ َﻋﻦ ﻓﻠﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﺤﺴﻨﻰ َﻭ َ َ ْ ﻗﻄﺐ ﺍﻻﻧﺸﺎء ﻭ ﺍ ﻳﴼ ﻣﺎ َ ُ ﻓﻰ ُ ِ ﺗﺪﻋﻮﺍ َ َ ُ ﺳﻤﺎء ُ ﮐﺸﻔ َ ُ
ﺤﺎﺟﺒﺔ ِ ﻤﻌﺘﻨﻰ َ َ ِ ﻋﻠﻰ ﻐﺸﺎﻭﺓ ﺍﻟ ِ ﻧﻐﻤﺎﺕ ُ ُ ِ ﻟﻼﺑﺼﺎﺭ َﻭ ﺍ ْﺳ َ ْ َ ﻃﻴﻮﺭ ُ ِ َﺑﺼﺮﻯ ﺍﻟ َ َ َ ﺍﻟﻘﺪﺱ َ ٰ ﻬﻮﺭ ِﻣﻦ َ ِ ِ ﻳﺪ ﺍﻟﺒﻘﺎ ﻭ ﺍ ْﺳَﻘْﻴَﺘﻨﻰ ِﻣﻦ ﮐﺄﺱ ﺍﻟﮑﺎﻓﻮﺭ َﻭ ﺍﻟﻤﺎ ﺍﻟﻄ ُ ِ ﺍﻓﻨﺎﻥ َﺩْﻭَﺣ ِﺔ َ
َ ِ ﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻻﻗﺪﺱ ﺍﻻﻣﻨﻊ ﺍﻟﻈﻬﻮﺭ ﺍ ﮏ ﻓﻰ َ ﻫﺬﺍ ِ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮎ َ ﻋﻨﺎﻳِﺘ َ ِ ﺳﺎﻗﻰ ِ َ ﺍﻟﮑ ِ ﻻﻋﻈﻢ َ ِ ِ ﺹ ١٤١
ُﻫﻮ ﺍﻻﻗﺪﺱ
ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ُ ﺍﻟﺤﻤﺪ َ ﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ّ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ )(١٢٣ﺑﺴﻢ ﺍّ
ِ ﺍﻟﻤﺤﺎﻣﺪ ﮐﻴﻒ ﺍﺫﮐﺮﮎ ﺑﺎﺑﺪﻉ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻭ ﺍﻓﺼِﺢ ﺍﻧﻰ ﻣﻠﺠﺄﻯ ﻭ ﻣﻼﺫﻯ ّ َ ﮐﻞ ﺑﻠﻴﻎ ﻭ ﻧﺎﻃٍﻖ ﻭ ﺭﻯ ﻭ ﺍﻟﻨّﻌﻮﺕ ﻳﺎ ﻋﺰﻳﺰ ﻳﺎ ّ ﺍﻥ ّ ﻏﻔﺎﺭ ﻭ ﺃ ٰ ٍ ﻓﺼﻴﺢ ﻭ ٍ
ﮏ ﻭ ﻭﺻ ِ ِ ِ ﻧﻌﺖ ٍ ِ ٍ ﻒ ﺁﻳﺎﺕ ﺁﻳﺔ ﻣﻦ ﻭﺍﺻﻒ َﮐﻞ ﻟﺴﺎﻧﻪ ﻓﻰ ﻗﺪﺭﺗ َ
ِ ِ ٍ ﺍﻥ ﻃﻴﻮﺭ ﮐﻠﻤﺔ ﻣﻦ ﺤُﺘﻬﺎ ﮏﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺍﻧﺸﺎَ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ ﺍﻧﮑﺴﺮﺕ ﺍ ْﺟ ِﻨ َ
ﻋﻨﺎﮐﺐ ﺍﻻﻭﻫﺎﻡ ﻋﺠﺰﺕ ﮏﻭ ﺍﻟﻰ ﻫﻮﺍ ﺣﺪﻳِﺘ َ ِ ﻗﺪﺱ ﺍ ّ ﻋﻦ ّ َ ﺍﻟﺼﻌﻮﺩ ٰ
ﺍ ْﻥ ﺗﻨﺴﺞ ﺑﻠﻌﺎﺑﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻋﻠﻰ ِﺫْﺭَﻭِﺓ ِﻗﺒﺎﺏ ﻋﺮﻓﺎﻧﮏ ﺍﺫﴽ ﻻ ﻣﻔّﺮ ﻟﻰ ِ ّﺍﻻ ﻓﺎﻥ ﺍﻻﻗﺮﺍﺭ ﺑﺎﻟﻌﺠﺰ ﻭ ِ ﻣﻘﺮ ﻟﻰ ّﺍﻻ َﻭْﻫَﺪَﺓ ﺍﻟﻔﻘﺮ ﻭ ﺍﻟﻔﺘﻮﺭ ِ ﺍﻟﻘﺼﻮﺭ ﻭ ﻻ َ
ِ ِ ﺍﻻﻋﺘﺮﺍﻑ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﻭ ﻦ ﺍﻻﺩﺭﺍﮎ ﻭ ﻋﻴﻦ ﺍﻟﻌﺠﺰ ﻋﻦ ﺍﻻﺩﺭﺍﮎ َ ﺍﻟﻘﺼﻮﺭ ﻋﻴ ُ َ ُ ﺹ ١٤٢
ﺍﻳﺪﻧﻰ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﻟﻔﻘﺮ ِ ﻋﻴﻦ ﺍﻻﻗﺘﺮﺍﻑ َ ﺭﺏ ّ ُ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ﻭ ﺍﻟﺘﺨّﺸﻊ ّ ﺒﺘﻞ ﺍﻟﻰ ﺣﻀﺮﺗﮏ ّ ﺍﻟﺘ ّ ﺍﻟﺴﺎﻣﻴﺔ ﻭ ّ ﻋﺒﻮﺩﻳﺔ ﻋﺘﺒﺘﮏ ّ ّ
ﺭﺏ َﺛﺒﺖ ﻗﺪﻣﻰ ﻋﻠﻰ ﺻ ِ ﮏ ﺮﺍﻃ َ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﺍﻯ َ ﻟﺪﻯ ﺑﺎﺏ ﺍ ّ
ﺑﻬﺒﻮﺏ ﺶ ﺭﻭﺣﻰ ﺑﺸﻌﺎﻉ ﻧﻮﺭ ﻗﻠﺒﻰ ِ ﺍﻧَﻌ ْ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺳﺮﺍﺭﮎ َﻭ ْ ﻭ َّ ٍ ٍ ٍ ٍ ِ ﺑﻨﻔﺤﺔ ﻓﺮﺡ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻋﻔﻮﮎ ﻭ ﻧﺴﻤﺔ ﻫﺎﺑّ ٍﺔ ﻣﻦ ﺣﺪﺍِﻖ ِ ﻏﻔﺮﺍﻧ َ ﮏﻭ ّ
ﺑﻴﺾ ﻭﺟﻬﻰ ﻓﻰ ﺍﻓﻖ ﺳﻤﺎَ ﺗْﻮ ِ ٍ ﮎ ﺣﻴﺪ َ ﻣﻨﺘﺸﺮﺓ ﻣﻦ ﺭﻳﺎﺽ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ّ
ﺍﻟﺮﺍﺳﺨﻴﻦ .ﻉ ﻉ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻨﻰ ﻣﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻭ ﻣﻦ ّ ﺍﺭﻗﺎﺋﮏ ﺍﻟﺜّﺎﺑﺘﻴﻦ ّ ُﻫﻮ ﺍﻷﺑﻬﻰ ﺍﻷﺑﻬﻰ
) (١٢٤ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺴﺘﺎﻳﺸﺖ ﮔﺸﺎﻳﻢ ﻭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻭ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺹ ١٤٣ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺗﻘﺮﻳﺮ ﻋﻴﻦ ﺗﻘﺼﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻋﺴﻴﺮ ﺯﺑﺎﻥ
ﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺻﻮﺕ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻋﺮﺿﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺑﻪ ﺁﻟﺖ ﺁﻟﺘﻰ ﺍﺳﺖ ُﻣ ّ
ﻋﻨﺼﺮﻯ ﻭ ﺻﻮﺕ ﻋﺎﺭﺿﻰ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮﺍﻥ ﻧﻌﺖ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻴﭽﻮﻥ ﮔﻔﺖ
ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﺟﻮﻳﻢ ﺍﺯ ﻣﺪﺭﮐﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﺍﺣﺎﻃﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮﻯ ﻓﮑﺮﻳﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻤﻌﺎﺭﺝ ﺍﻟﻬّﻴﻪ ﺭﺳﺪ ﻭ ﻋﻨﮑﺒﻮﺕ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻟﻌﺎﺏ ﻧﺘﺎﺋﺞ ّ
ﻇﻨﻮﻥ ﻭ ﺍﻓﻬﺎﻡ ﺑﺮ ﺭﻓﺮﻑ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺗﻨﺪ ﺟﺰ ﺑﻴﺎﻥ ﻋﺠﺰ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﻧﻪ ﻭ ﺑﻐﻴﺮ
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺯ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻋﻘﻮﻝ ﺍﻫﻞ ﮐﻤﺎﻝ ...ﻉ ﻉ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﺑﻪ ﻗﺼﻮﺭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﻮ ﻏﻨﻰ ﻣﺘﻌﺎﻟﻰ ﻭ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻟﺸﮑﺮ ) (١٢٥ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ﻟﮏ ّ ﺹ ١٤٤
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻳﺎ ﻣﻮﻻﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻠّﻄﻒ ﺍﻟﺠﺰﻳﻞ ِﺍ ّﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ
ﺍﻟﺮﺅﻑ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ . ﺍﻟﺒﺮ ّ ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ َ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٢٦ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻳﮑﺘﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻋﺰﺕ ﺍﺑﺪﻳّﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﮐﻠﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻳﻦ ﺿﻌﻔﺎ ﻧﻬﺎﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﺩﺍء ّ ﺩﻭﺵ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﺮﺍ ﺩﺍﺩﻯ ﭘﺮﺗﻮ ﺗﻘﺪﻳﺴﺖ ﺑﺮ ﻫﻴﮑﻞ ﺗﺮﺍﺑﻰ ﺯﺩ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺑﺪﻯ
ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﺷﻌﻠﮥ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺍﺯ ﻧﺎﺭ ﻣﻮﻗﺪﻩ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺣﻴﺎﺕ
ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺩﺍﺩ ﺷﮑﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺭﺣﻤﺖ
ﻣﺨﺼﺺ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺿﻌﻔﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ّ
ﺹ ١٤ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٢٧ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﺭﺍ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﺍﻳﻦ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻯ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٢٨ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﺮﺍ ﺳﺰﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﮐﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻡ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﻴﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻨﺰ ﻏﻨﺎﻳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺫﻟﻴﻼﻥ ﺭﺍ ﻋﺰﺕ ﻗﺪﻳﻤﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺮﺩﻯ ﺣﻤﺪ ﺗﺮﺍ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ .ﻉ ﻉ ﺑﻪ ّ ﺹ ١٤٦
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٢٩ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻳﮑﺘﺎ ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮤ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻇﻞ ﻣﻤﺪﻭﺩ ﺷﺠﺮﮤ ﺍﻧﻴﺴﺎ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻉ ﻉ ﻋﻨﺎﻳﺎﺕ ﻭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﻭ ﻣﺘﺒﺎﻫﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٣٠ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﺮﺍ ﺷﮑﺮ ﺑﺎﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺁﺷﻨﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺩﻯ ﺗﺸﻨﮥ ﺟﺎﻥ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺭﺍ ﺁﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﻣﺎﻫﻰ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺬﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻯ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﮏ ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ
ﺹ ١٤٧
ُﻫﻮ ﺍ
ﻧﻮﺭ ﺍﻟﮑﺎﺋﻨﺎﺕ ﺠﻠﻰ ﺑﺠﻤﺎﻟﻪ ﻭ ﻇﻬﺮ ﺑﻌﻈﻤﺔ ﺟﻼﻟﻪ ﻭ ﺍﺷﺮﻕ ﺑﻨﻮﺭ ﻭﺟﻬﻪ ﻭ ﻻﺡ ﺑﻀﻴﺎء ﻃﻠﻌﺘﻪ ﻭ ّ ) (۱۳۱ﺍﻟﺤﻤﺪ ﺍﻟّﺬﻯ َﺗ َ ﻮﺭﻳﻮﻥ ﻓﻰ ﺳﻴﻨﺎء ﺍﻻﻣﺮ ﺑﻄﻠﻮﻉ ﺻﺒﺢ ﺻﻔﺎﺗﻪ ﻓﺎﻧﺼﻌﻖ ّ ﺍﻟﻄ ّ
ﺛﻢ ﺗﺤﻴﺮﺕ ﺧﺮﻭﺍ َ ْ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺍﺳﺨﻮﻥ ّ ﻣﻐِﺸّﻴﴼ ﻭ ﺍﻧﺼﻌﻖ ّ ﺍﻟﺮﺑﻴْﻮَﻥ ﻓﻰ ﺑﻘﻌﺔ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻭ َ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﺘﻮﺍﺏ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ّ ﺗﺒﻨﺎ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ّ ﺍﻧﻨﺎ ُ ْ ﺍﻓﺎﻗﻮﺍ ﻭ ﻗﺎﻟﻮﺍ ﺳﺒﺤﺎﻧﮏ ّ
ﮐﻞ ﺍﻻﻗﻄﺎﻉ ﻭ ﺭﺏ َ َ ْ ﺖ ﻋﻠﻰ ّ َﺍﻯ َ ﺖ ﺍﻟﻐﻄﺎء ﻭ ﺍ ْ َ ﺖ ﺍﻟﻘﻨﺎﻉ ﻭ ﺗﺠﻠْﻴ َ ﻟﻘﻴ َ ﮐﺸﻔ َ
ﺭﺯﻗَﺘﻨﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﺓ ﻣﻨﺎ ﺍﻟﺒﺼﺎﺋﺮ ﻭ ﺍﻻﺑﺼﺎﺭ ﻭ ْ ﺕ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﻭ ْ ّْ ﺖ ِ ّ ﻓﺘﺤ َ ﻧﻮﺭ َ
ﺍﻻﺟﻬﺎﺭ ﻣﻨﺎ ﺍﻵﺫﺍﻥ ﻭ ﺍ ْﺳَﻤْﻌﺘﻨﺎ ﻧﺪﺍﺋﮏ ﺑﺎﻟﺴﺮ ﻭ ّّ ﺖ ّ ﺗﻠﮏ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ َﺷَﻘْﻘ َ
ﺕ ﺳﺮ ﺍﻣﺮﮎ ﺍﻟﻤﺴﺘﻮﺭ ﻭ ْ ﺍﻟﺼﺪﻭﺭ ﻭ َﻫَﺘ ْ ﺖ ﻟﻨﺎ ﻋﻦ ّ ﻣﻨﺎ ّ ﺖ ّ ﺍﻭﻗﺪ َ ﮑ َ ﻭ َﺷَﺮْﺣ َ
ﺍﻟﺬﻝ ﻦ ﻣﻦ ﺣﻀﻴﺾ ﺍﻟﻤْﺴ َ ْ ﻓﻰ ُﺯﺟﺎﺟﺎﺕ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻣﺼﺎﺑﻴﺢ ّ ﺘﻀَﻌِﻔْﻴ َ ﺖ ُ ﺍﻟﻨﻮﺭ ﻭ َﺭَﻓْﻌ َ ﺹ ١٤٨
ﺍﻟﻬ ِ ﺍﻟﺴﺎﻃﻊ ﻮﺍﻥ ﺍﻟﻰ ﺍ ْﻭﺝ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﺟﻌﻠﺘﻬﻢ ّ ً ﺍﺋﻤﺔ ﻭ ﺟﻌﻠﺘﻬﻢ ﺍﻟﻮﺍﺭﺛﻴﻦ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﻭ َ ﺍﻟﺴﺪﺭﺓ ﺍﻟﻤﻨﺘﻬﻰ ﻭ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ ّ ﺠﻠَﻞ ّ ﺍﻟﻼﻣﻊ ﺍﻟﺒﺎﻫﺮ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺑﻬﻰ َ َ ﺗﻐﺸﻰ ﻭ َﺗ َ
ﺍﻟﺴﻠﻄﻨﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ َﺫﻟِ ﺖ ﺍﻻﻗﺼﻰ ﻭ ﺍﻟﻬﻴﮑﻞ ﺍﻟﻤﮑﺮﻡ ﺍّﻟﺬﻯ ﺧﻀﻊ ﺑﺴﻠﻄﺎﻧﻪ ّ ّ
ﻋﻨ ِ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻉ ﻉ ﺖ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﻟﻘﺪﺭﺗﻪ ّ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺣﺎﻃﺖ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ّ ﺍﻟّﺮﻗﺎﺏ ﻟﻌﻈﻤﺘﻪ َﻭ َ َ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٣٢ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻨﻮﺍ ﺭﺍ ﺑﺎﻧﻮﺍ ﮐﺮﺩﻯ ﻭ
ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻨﺞ ﺭﻭﺍﻥ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻓﻠﮥ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻌﺒﮥ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻫﻰ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻌﻴﻦ ﺹ ١٤٩ ﻋﻴﻦ ﺗﺴﻨﻴﻢ ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻯ ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﮕﺸﺎﻳﻢ
ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﮤ ﺷﮑﺮ ﺍﻟﻄﺎﻓﺖ
ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ
ﺩﺍﺷﺘﻰ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻧﺎﺑﺖ ﮐﻦ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ
ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻧﺪﻳﻢ ﮐﻦ ﺍﻯ ﮐﺮﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺻﺎﺣﺐ ﻓﻀﻞ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﻋﻈﻴﻢ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٣٣ﺍﻯ ﺑﻬﺂء ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻣﺎ ﺿﻌﻴﻔﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻣﺎ ﻓﻘﻴﺮﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﮐﻨﺰ ﻏﻨﺎ
ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﻓﺮﻣﺎ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﺑﺪﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﺩﻩ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻧﻔﺎﻕ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﮐﻦ ﺭﻭﺣﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺪﻡ ﺹ ١٥٠
ﻗﻮﺗﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺨﺶ ﭘﺮﺩﮤ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺪﺭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺑﺮﻓﺮﻭﺯ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ّ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٣٤ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻦ ﻣﺤﺾ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﻣﻴﺪﻯ
ﻭ ﺧﻠﻌﺖ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﮥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻯ ﻭ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﻟﺴﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﻊ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻯ ﻭ ﺑﺎﻧﮓ ُﺳﺒﺤﺎﻥ َﺭﺑﻰ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻇﻞ ﺷﺠﺮﮤ ﺍﻧﻴﺴﺎ ﻣﺄﻭﻯ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺄﺱ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻣﺴﻤﻮﻉ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻯ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻣﺨﺼﺺ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻮﺯ ﻋﻈﻴﻢ ّ ّ
ﺣﺎﻝ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﮑﻴﻦ ﺭﺍ َﻋَﻠﻢ ﻣﺒﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺰﻳﻦ ﺭﺍ ﻓﻀﺎﻝ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ . ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﻣﻨﻴﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ّ
ﻉﻉ
ﺹ ١٥١ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٣٥ﺍﻯ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﺣﻘﻴﻘﺖ
ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﻃﺎﻟﻊ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﻓﻀﺎﻯ
ﻇﻞ ﺷﺠﺮﮤ ﺍﻧﻴﺴﺎ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺑﺰﻡ ﺍﻟﺴﺖ ﮔﻠﺸﻨﻰ ﻭﺍﺳﻊ ﺑﮕﺴﺘﺮﺩﻯ ﺩﺭ ّ ﺁﺭﺍﺳﺘﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﮤ ﺛﺎﺑﺘﺎﻥ ﺍﻳﻦ
ﻣﺆﺳﺲ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ّ
ﺬﻝ ﺑﻴﺨﺮﺩﺍﻥ ﻣﻨﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ُﻣ ّ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺭﺍﺳﺨﺎﻥ ﺍﻯ ّ ﻭ ﻣﻨﺘﻘﻢ ﺍﺯ ﻣﺘﺰﻟﺰﻻﻥ .
ﻉﻉ
ﺹ ١٥٢ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٣٦ﺍﻯ ﻣﻨﺘﻬﺎ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺍﻯ ﺩﻟﻴﻞ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ
ﺿﻌﻴﻒ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﻨﻮﺍﺧﺘﻰ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮤ ﺫﻟﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺭﺳﺎﻧﺪﻯ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻨﮥ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﻮﺷﺎﻧﺪﻯ ّ
ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺠﺎﻥ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺴﻴﻢ ﺭﺣﻤﺖ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺸﺮﻑ ﻓﻀﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﻧﺼﻴﺐ ﺍﻭﻓﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺿﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ُﻣ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺑﻬﺮﮤ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻴﻄﻠﺒﻢ ّ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ .ﻉ ﻉ
ﺹ ١٥٣
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٣٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺗﺮﺍ ﻻﻳﻖ ﻭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﮐﻪ
ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩﮤ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻤﮕﺸﺘﮥ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﺍﻻﻣﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺩﻯ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺄﻣﻦ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﺍﺩﻯ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻨﮥ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺣﻴﻖ ﻣﺨﺘﻮﻡ ﻭ ﻣﺎء ﻋﺬﺏ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻣﺨﺼﺺ ﮐﺮﺩﻯ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻓﺎﺋﺰ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ ّ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭﺍ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﺣﻤﺪ ﺗﺮﺍ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺗﺮﺍ .ﻉ ﻉ
ﺹ ١٥٤
ُﻫﻮ ﺍ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﺭﺑﻰ ﺍﺑﺘﻬﻞ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ ﺭﺑﻰ َ ّ )ّ َ (١٣٨
ﺗﺼْﻮَﻥ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻌﺒﺪ ﻓﻰ ﻇّﻞ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ ﺣﻤﺎّﻳﺘﮏ ﻭ ﺗﺤﻔﻈﻪ ﻓﻰ ﮐﻬﻒ ﺍﻥ َ ُ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺤﺎﻓﻆ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ . ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﮐﻼﺋﺘﮏ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻟﻨﻌ ِ ِ ِ ِ ﻮﺕ ﻓﻰ َﺗﺴﺒﻴﺢ ﺍﻟﮑﺎﻨﺎﺕ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺍﻟﺴﻦ ﺍﻟﻤﺤﺎﻣﺪ َﻭ ﭐ ﻧﻄﻖ َ ُ ُ ) (١٣٩ﻳﺎ َﻣﻦ َ َ َ
ﺎﻟﺜﻨﺎ ﻓﻰ َﺗْﻮ ِ ِِ ﺣﻴﺪ ﻣﻨﺰٌﻩ َﻋْﻨ ُﻪ َﻭ َﺩ َ َ ﻟﺴﻨﺎء ِﺑ ﻟﻊ ﺩﻳﮏ ﭐ ﺫﺍﺗﻪ َﻭ ُ َ ﻫﻮ ُ َ
ِ ﺫﻫ َ ِ ِ ﻔﻮﺱ ﻘﻮﻝ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ َﻭ ﺍ ﺍﻟﻌ ُ ﻠﺖ ُ ﻋﻨ ُﻪ َ َ ﻫﻮ ُ َ ٌ ﻣﻘﺪﺱ َ ْ ﺣﺎﺭﺕ ﻟﻘﺪ َ َ ﻭﺻﺎﻓِﻪ ﻭ ُ َ ﺍﻟﻨ ُ
ﺩﺭﺍﮎ َ ٍ ِ ﺫﺭﺓ ِﻣﻦ ﺤﺒﻮﺑﻰ ﻓﻰ ﺍ ﺎﻧﻴﺔ ِ ﺍﻟﺮﺣﻤ ّ ُ ﺣﻘﻴﻘﺘ َ ﻳﺎ َﻣ ْ ﮏ ّ ﻓﮑﻴﻒ َ َ ُ ﺑﺪﺍﻉ َ َ َ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﻻِ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻ ُ ِ ﺲ ِﻻٍ َ ﻋﻦ ِ ِ ﺣﺪ ﺧﺘﺮﺍﻉ َ َ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻻِ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻟَﻴُﺔ َ ْ ﻓﻠﻴْ َ ِ ﻋﺮﻓﺎﻥ َ ِ ِ ﻧﻮﺍﺭ ﻓﻰ َ ِ ﺹ ١٥٥
ﺒﻴﻞ ِﺍﻟﻰ ﺍﻻ ِ ﺑﻠﻌﺎﺏ ِ ﻧﻰ ﺍﻟﻈﻨﻮﻥ ﻭﻫﺎﻡ ﺍ ﻥ َﺗْﻨِﺴَﺞ ِ ُ َﺳ ٌ ِ ِ ﻟﻌﻨﺎﮐﺐ ﺍﻻِ ﺩﺭﺍﮎ َﻭ ﺍ ٰ ّ ﻋﻠﻴﻞ ﻓﻰ ِ ِ ِ ﺍﻟﻰ ﻗﺒﺎﺏ ﺍﻻ ﺩﻟﻴﻞ َ ٌ ﻓﻼﮎ ﻭ ُ ﻋﻠﻰ ِ ِ ﮐﻞ َ ٍ ﺍﻟﺪﻻﻟﺔ ٰ ﻋﻠﻰ ﺍ ٰ َ ٰ ﮏ ُ َِ َ ﻒ ِ َﻣ َ ِ ﺰﻩ ُ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ َ َ ﻋﺮﻓﺎﻥ ُﻫﻮﻳِ ﺘ َ ﻠﮑﻮﺗﮏ َ ٍ ﺍﻟﻤﻨﺰﻫﺔ َ ّ ﻓﮑﻴْ َ ﻋﻤﺎ َﻣﻴُ َ
ﺍﻟﺘْﻤ ِ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﻟﺘْﻮ ِ ﻧﻔِﺴﻰ ﺍّﻟﺘﻰ ِﻫﻰ ﺠﻴﺪ ِﺍﺫﴽ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺎ َﺷﺎُ ﻥ َ ْ ﻣﻘﺎﻡ َ ِ ُ ﺣﻴﺪ ﻓﻰ َ ِ َ َ ﻮﻫﺎﺏ َﻭ ﻭﺍ ﺍ َ ﺳﻔﺎ َﻋﻠﻰ ﺍﺩﺭﺍﮐﻰ َﻭ ﺍﺏ َﺍﻥ ﺗﺜِﻨﻰ َ َ ﻋﻠﻰ َ ِ ُ َ ﺍﻟﺘﺮ ِ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ﺩﻭﻥ ُْ َ
ِ َِ ﺭﺏ ﺳﺎﺣﺔ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺍﻟﻰ ﻣﻦ َﺟﻨﺎﺡ ُ ﺍﻟﺠﻮﺩ ِﻣﻦ َ ﺍﻟﺬ ِ ﺠُﺰ ِ ْ ﻓﮑﻴﻒ ُ ﺑﺎﺏ َ َ َ ُﻫﻮ ﺍ ْﻋ َ
ﺑﺠﻮﺍﻣﻊ ِ ﺍﻟﺘَﻔﻮُﻩ ِ َ ِ ﻄﺎﺏ ِ ﻣﺎﻟﻰ ﺍّﻻ ﺍ ﻥ ﺼ ِﻞ ِ ﺍﻻْﺭ ِ ﺍﻟﺨ ِ ﻠﻢ َﻭ َﻓ ْ ﺑﺎﺏ ﻭ ﺍﻟﮑ َ ِ
ﺮﻯ ﺍ ْﻥ َ ِ ﺍﻟﻔﻀﺎَ ﺍﻣﺎ ﺗﻄْﻴَﺮ ﻓﻰ َ ﻫﺬﺍ َ ﺍَ ِ ﺧﺎﻃﺐ َﻧْﻔِﺴﻰ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ َﻭ ﺍ ُﻗْﻮَﻝ ﺍ ْﻃِﺮْﻕ َﮐ ٰ
ﺍﻟﺠﻨﺎﺡ َ ِ ﻘﺎﺏ َ ِ ﺍﻟﺮﻳﺎﺵ ﻓﻰ ﺍ ْﻭﺝ ﻫﺬﺍ ِ ﻓﮑﻴﻒ ََﺗﺮﻯ ُ ﻧﺴﻴَﻞ ّ ِ ﺍﻟﻘ ِ ﺒﺎﺏ َ َ َ ﺍﻟﻌ َ ﮐﺴﻴَﺮ َ ِ
ﻗﺮﺍﺭ ِﺍﺫﴽ ﻫﺬﺍ ﻀﻢ ّ ﺒﺎﺏ َ ﺍﻟﺒﺤﺮ ِ ِ َ ُ ﺽ ﻓﻰ ُﻋ ِ ﻟﻴﺲ َﻟ ُﻪ َ ٌ ﺍﻟﺬﻯ َ َ ﺍﻟﺨ َ ﺗﺨْﻮ ُ ﺹ ١٥٦
ِ ﺤﺎﺭ َ َ ِ ﺤ ِﻮ َﻭ ﺧﺾ ِﺑﻰ ِﻓﻰ ِﻏﻤ ِ ﺝ ِﺑﻰ ِﻓﻰ ِﺑ ِ ﺍﻟﻤ ْ ﺍﻟﻬﻴﻤﺎﻥ َﻭ ُ ْ ﻳﺎ ﺍ ٓﻟﻬﻰ ُﺯ ﺎﺭ َ ﺍﻟﺤﻴﺮﺓ ﻭ َ ْ ْ ِ َ َِ ﺻﻤﺘﻰ َﻭ ُﺳﮑﻮﺗﻰ ﻭ ِﺣﺮﻣﺎﻧﻰ ﺍﻟﻮﺟﺪﺍﻥ َﻭ ﺍْﺟ َ ْ ﺍﻟﻮﻟﻪ َﻭ ِ ﻌﻠِﻨﻰ ِ ﺁﻭﻯ ِﺍﻟﻰ َ ْ ﻭﮐِﺮ َ ْ ْ
ﻣﺴ َ ِ ﻓﻘﺮﻯ َﻭ َ ِ ﺭﺏ ﺍ ْﻧِﺴِﻨﻰ ﮑﻨﺘﻰ ﻭ َ ْ ﻗﺮ َﻭ ﭐْﻋ َ ِ ُ ﻓﺎﻗﺘﻰ َ ﺘﺮﻑ ِﺑُﺬﻟﻰ ﻭ َ ْ ﻭ ﺍ ِ
ِ ﺳﺎﻭﺱ ﻣﻦ ّ َْ ﺍﻟﻄﻐﻴﺎﻥ َﻭِﻗﻨﻰ ِﻣﻦ َﻭ ِ ِ ﺠِﻨﻰ ِﻣﻦ َﻫﻮﺍﻧﻰ َﻭ ْ ﻧﻔﺴﻰ ﻭ َﻧ ّ ﺍﺣُﺮْﺳﻨﻰ ِ َ
ﺠِﺐ َﻭ ِ ﻮﻁ ﻓﻰ ﺍﻟﺴُﻘ َ ﻮﻉ ﻓﻰ َﺣﺒﺎِ ﻞ ُ ﺍﻟﻮﻗ َ ﺍﺣَﻔْﻈِﻨﻰ ُ ُ ﺍﻟﻌ ْ ﺍﻟﺸْﻴﻄﺎﻥ َﻭ ْ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎ ﻭ َ ﺍﻻْﺳ ِ ﻧﮑﺴﺎﺭ ﺍﻟﻰ ﺍﻻ ﺘﮑﺒﺎﺭ ﻭ ﺍ ْﻟِﻬْﻤ ِﻨﻰ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ِ ﺍﻟﺬﻝ َﻭ َﻣﻬﺎﻭﻯ ﺍﻟِﻌّﺰ َﻭ َ
ﻋﻠﻰ َ ِ ﺍﻟﻌﻬﺪ ﻮﺍﺭ َﻭ ﺍ ْﻟِﻬﻤ ِﻨ ﻮﺕ َ َ ﺳﮏ ﺍﻟُْﻤَﺘَﻠِ ﻠِﺔ ِﺑﺎﻻْﻧ ِ ﻋﺘﺒ ِﺔ ُ ْ ﻗﺪ ِ َ ﻰ ﺍﻟﺜُﺒ َ َ ََ ْ َ ﺭﺏ ﺍ ْﻃ ِ ِ ﺍﻟﺴﺎﻕ ﺑﺎﻟ ّ ِ ﺘﺪ ِ ﻒ َﻭ ﺴﺎﻕ َﻭ ِ ﺍﺷ َ ﮏ َ ُ ﺍﻥ ﺍَﻟْﻴ َ ﺕ ّ ُ ﺍﻟﻤﺴﺎﻕ َ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ َﻭ َﻟِﻮ ْ ﻼﻝ َﻭ َ ﺍﻟﻀ ِ ﻭﻓْﻘ ِﻨﻰ ﻧﺎﺭﻯ َﻭ ﭐْﻫِﺪِﻧﻰ ِﺍﻟﻰ ﻣﺎ ِﺑ ِﻪ ُﻧ ِ ﻮﺭﻯ َﻭ َﺟﻨْﺒِﻨﻰ ِﻇﻼﻝ
ﻣﺘﻰ ِ ِ ﻤﺤ ِ ﺣﺮﻣﺎﻧﻰ ََ ﺤﻖ ﻭ ﺿِ ْ ﺍﻻ ْ ﺍﻟﺨﺸﻮﻉ َﻭ ﺍﻟْ َ ﺍﻟﺨﻀﻮﻉ ﻭ ُ ِ ﻋﻠﻰ ُ ُ ِ ﻟﻰ َ ٰ ﻼﻝ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺍ ٰ
ﺹ ١٥٧
ﻫﻮﺍﻧﻰ ﻓﻰ ِ ِ ﺣﺴَﺮﺗﻰ ﻭ َ ِ ﺟﺎﻬﺎ َﻭ ﻟﺒﻴﺪﺍ ﻫﺬﻩ ﺍ َ ْ َﻭ َ ْ ﺍﻟِﺘﻰ ﻻ َﺭﺟﺎ ﻓﻰ ﺍ ْﺭ
ِ ﺤﺎﺭ ِ َ ِ ﻔﻈ ِﻨﻰ ﺍﺣ َ ْ ﺧﻮﺿﻰ ﻓﻰ ِﺑ ِ ﺏ َ ﺍﻟﻌﺼﻴﺎﻥ ﺍﻟﺘﻰ ٰﻻ َﻗﺮﺍَﺭ َﻟﻬﺎ َﺭ ﺭﺏ ْ ْ ﻧﻔﺴﻰ َﻭ ُﻃْﻐ ِ ﮏ ِﻣﻦ َﺷﺮ َ ْ ﻋﺎﻳﺘﮏ ﻭ ِﮐﻼِ ﺘ َ ﺑﻌﻴﻦ ِﺭ َ ِ َ ﺮﺳﻨﻰ ِ َ ﺍﺣ ُ ْ ﻴﺎﻧﻰ َﻭ ْ
ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ِ ُ ﻋﺼﻴﺎﻧﻰ ِ َ ﻋﻦ َﻫﻮﺍﻧﻰ َﻭ ِ ْ َ ْ ﺍﻟﺤﺎﻓﻆ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﻟﻤ َ ِ ُ ﺍﻟﻤ َﺆﻳُﺪ ُ ﻘﺘﺪﺭ َ ُ ﺍﻟﻤﺨ ِ ِ ﻦ ِﻣﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ َﻭ ُ ْ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ِ َ ﺑﻴﻦ ِﻣﻦ ِ ِ َ ﺍﻥ ُ ﻠﺼْﻴ َ ﺍﻟﻤ َ ﻘﺮ َ
ِ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﺘْﻮِﺣْﻴِﺪ َﻭ ﺭﺍ ِ ﻬﻢ ﻳﺎﺕ ﺍﻟﺘْﻔِﺮْﻳِﺪ ﻓﻰ ﺻِﻔ َ ﻦ َ َ ﺟﻌﻠَْﺘ ُ ْ ﺍْ ﻴﺎﮏ ﺍﻟِﺬْﻳ َ
ﻬﻢ َ ِ ﺍﻟﺴﺎِﺭَﻳَﺔ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ْ ُْ ﺍﻟ ُ ﻣﻠ ِ َ ﺍﻟﺘْﻘِﺪْﻳ ِ ﺲ َﻭ َ ْ ﮑﮏ ﻭ ﺍ ْﻟ َ ْ ﮑﻠﻴ َﺔ ﮐﻠﻤَﺔ ﻋﻠﻤَﺘ ُ ُ ﺖ َِ َ ﻘﻴ َ َ ﺍﻟﻄْﻐ ِ ﻄﻬﺎﺩ ﺍ ِ ﺿِ ِ ﻳﺔ ﻓﻰ َ ِ ﻴﺎﻥ َﻭ ﻭﻟﻰ ِ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ ُ َ ُ َ ﺑﻮﺍﻃﻦ َ ِ ِ َ ﺍﻟﺠﺎﺭ َ َ ﺍﻟﻤﺒﺘﻠﻮﻥ ِﺑﺎ ْ
ﻃﻮﺍﻏ ِ َ ِ ﻠﻮَﻥ ﻴﺖ ﻮﻥ ِ َ ﺗﺮﺍﻫﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ُﻳَﺮﺗُﻠ َ ﺍﻟﻈْﻠِﻢ َﻭ ُ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻭ َﻳْﺘ ُ ْ ﺍﻟﻌْﺪﻭﺍﻥ َ ُ
ﮐﺘﺎﺑﮏ َِ ِ َ ﺍﻟﻘﺼﺺ ﻓﻰ ِ ِ َ ﺼ َ ﻳﺎﺗﮏ ﻭ َ ُ ﺗﺤﺖ ﺭﺍ ِ َ ﻳﺤُﺸ َ ﺍﺣﺴﻦ َ َ ِ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ ﻭ َ ْ ﻳﻘ ﻮﻥ َ َ َ ﺮﻭﻥ َ َ
ﻧﻮﺭﮎ ﻮﻥ ِﻣﻦ ِ َ َﻭ َﻳْﻘَﺘِﺒُﺴ َ ﺹ ١٥٨
ﻳﺘﻤﻨْﻮ َﻥ ِ ﻮﻥ ﻮﻥ ِ ِ ﻳﺘﺤﻤُﻠ َ ﺤﺒِﺘ َ ﺠ َ ﺍﻟﻔﺪﺍِ ﻓﻰ َ ِ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻭ َ َ َ ﮏ َﻭ َ َ َ ﺑﻨﺎﺭ َﻣ َ ﻳﺘﺎ ﺟ ُ ﻭ ََ ﺳﺒﻴﻞ ُ ٰ
ﺭﺏ ﺍ ْﻧِﻌْﻢ ﺿْﻮ َﻥ ِﺑ ْ ﮐﻞ َﺑﻼَ َ ﻃﻠﺒﴼ ِﻟ ﺣﺒﴼ ِﺑ َ ِ َ ﺑﻬﻰ َ ﻠﺮﺿﺎْ َ ﺎﻟ َﻘﻀﺎّ ُ ﻳﺮ َ ﺠﻤﺎﻟﮏ ﺍﻻٰ
ِ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ِ َ َ ﺭﺡ َ َ ُ ْ ﻓﻼﺣ ُﻬﻢ َﻭ ﺍ ْ ِ ﻗﺪﺭ َﻓْﻮ َ ُ ْ ﺒﺎﺣﻬﻢ َﻭ َ ْ ﻣﺼ َ ُ ْ ﻧﺮ ِ ْ ﺻﺒﺎﺣﻬﻢ َﻭ ﺍ ْ ِ ﺯﻫﻢ َﻭ َ َ َ َ ُ
ﺗﻤﺮ ِﻓﻰ َﻣ ِ ﺒﻖ ِﻓﻰ َ ِ ِ ﻧﻔﺎﺱ ﺠﺎﻣِﻌِﻬْﻢ َﻭ ِﻃْﻴِﺐ ﺍ ُ ْ ﺱ َْ ٍ ﺍﻧ ٍ ﻗﺪ ٍ ﻧﺴﺎﻢ ُ ْ ﺲ َ ُ ﺗﻌ َ ُ ﻣﺤﺎﻓﻠِﻬْﻢ ﻭ َ ِ ْ ﺘﺸﺮ ِﻓﻰ ﻟﻪ ﺍّﻻ ِِ ِ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ُ ﺍﻧ َ ﺍﻧﺖ َ ﺻﻮﺍﻣﻌﻬْﻢ ﺍﻧ َ َْ ﻳﻨ َ ِ ُ ﺍﻧﺖ ُ ﮏ َ َ ﮏ َ َ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻻ ﺍ َ ﻑ َ ِ ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ ﻴﻢ ِ ُ ﻧﺖ َ ّ ُ ﺍﻟﺒﺎﺫﻝ ُ ْ ﺍﻟﺮُﺅ ُ ﻌﻢ ﺃ َ ﺍﻟﻌﻈ ُ ﺍﻟﻤﻨْ ِ ُ ﺍﻟﻤﻌِﻄﻰ ُ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻀﺮ ُﻉ ﺍﻟﻴﮏ ِ ﻋﺠﺰ َﻭ ﺍْﺑ ٍ ﺑﮑﻞ ﺿﺮﺍﻋ ٍﺔ ﺘﻬﺎﻝ ﻭ ٍ َ ) ُ ّ (١٤٠ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ َﺍَﺗ َ
ﺍﻟﻌﺒﺪ ﻣﻦ ﺷﺪﺍﺋﺪ ﺍﻻﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺍﻻﻓﺘﺘﺎﻥ ﺗﺼْﻮَﻥ ﻫﺬﺍ ﻭ ٍ َ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭ ﺍ ْﻥ َ ُ ﺹ ١٥٩ ﺖ َﻗَﺪَﻣْﻴﻪ َﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻭ ﺍﺣﻔﻈﻪ ﻣﻦ ﺳﻬﺎﻡ َ ﻭ َﺛﺒْ ﺭﺑﻰ ّ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﺍﻟﻤﻤﺪﻭﺩ ﻳﺎ َ ّ ﺍﻟﺸﺒﻬﺎﺕ ﻭ ِﻧﺼﺎﻝ ﺍﻟﻤﻔﺘﺮﻳﺎﺕ ﻭ ﺍ ْﺳِﻤْﻌُﻪ ﻣﻦ ﻧﻐﻤﺎﺕ ﻋﻨﺪﻟﻴﺐ ّ
ﺭﺏ ﺍﻻﺭﺿﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍ َ َ ﻣﺮﮎ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻳﺎ َ ﺍﻟﻌﻬﺪ ﻓﻰ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ﻟﻴﺴﺘﻘﻴﻢ َ ٰ
ﮐﻞ ﻣﻮﻗﻦ ﺑﺎﻵﻳﺎﺕ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺂء ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﻋﻠﻰ ّ ﻭ ّ ٰ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
)ٕ (١٤١ﺍٓﻟﻬﻰ ﻭ ﻣﻠﺠﺄﻯ ﻭ ﻣﻼﺫﻯ ﻭ ﻣﻌﺘﻤﺪﻯ ﺍﺳﺌﻠﮏ ﺑﺸﻤﺲ ﻓﻠﮏ
ﻮﻣﻴﺘﮏ ﻧﻴﺮ ﺳﻤﺎء ﻭﺣﺪﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﻣﻄﻠﻊ ﻗﻴ ّ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻫﻴﮑﻞ ّ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ّ ّ
ﺍﻟﻼﺋﺢ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ ﺍﻥ ﺗﺸﻤﻞ ﻋﺒﺪﮎ ﺑﻨﻈﺮ ﻋﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﺍﻟﻤﺸﺮﻕ ّ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﺍ ّ ﺹ ١٦٠ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ﺗﺤﻔﻈﻪ ﻓﻰ ﮐﻬﻒ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ ﮐﻼﺋﺘﮏ ّ َ
ﻯ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﻭ ِّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻘﻮ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻋﺘﺒﺘﮏ ) (۱۴۲ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻷﺗﻘﻴﺎء ﻭ ّ ﺍﺭﻗﺎﺋﮏ ﺍﻷﺻﻔﻴﺎء َﻋَﺒَﺪُﺓ َ ﺎﻧﻴﺔ ﻭ ﺧﺸﻌﺔ ﺟﻼﻝ ﺭﺑﻮﺑّﻴﺘﮏ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﺮﺑ ّ ﻀَﻌُﺔ ﺣﻀﺮﺗﮏ ّ ّ ّ ﻤﻘﺪﺳﺔ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ﻭ َﺧ َ ﺭﺏ ﺍﻟﺮ ُ ﺍﻟﺴ ُ ﺠﺪ ﻟﻘﺪﺭﺗﮏ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ َ ﺎﻧﻴﺔ ﻭ ﺍﻟﺴﺒﺤ ّ ّ ﮐﻊ ﻟﻌﻈﻤﺘﮏ ﺍﻟﺒﺎﻫﺮﺓ ﻭ
ﻣﺤﺒﺘﮏ ﺍﻟﺴﺎﻃﻊ ﻣﻦ ﺍﻻﻓﻖ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻠﻮﺍ ﺑﻨﺎﺭ ّ ﺍﻧﻬﻢ ﺁﻣﻨﻮﺍ ﺑﻨﻮﺭﮎ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ّ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺔ ﺳﺪﺭﺗﮏ ﺍﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ّ ﺭﺏ ّ ﺑﻨﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ّ
ﻦ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺛﺎﺑﺘﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺩﻳﻨﮏ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻴﻦ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﻤْﺒِﻄِﻠْﻴ َ ﻤﻘﺪﺳﺔ ﻋﻦ ﺍﻭﻫﺎﻡ ُ
ﻬﻢ ﻓﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻻ ُﺗ َ ْ ﺰﻋِﺰُﻋُﻬْﻢ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺍﻟﻐﺎﻓﻠﻴﻦ ﻭ ﻻ ُﺗَﺰْﻟِﺰُﻟ ُ ْ ﺹ ١٦١
ﻬﻠُﻞ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﻓﻰ ﻧﻴﺮﺍﻥ ﺍﻻﻣﺘﺤﺎﻥ ﮐﻤﻌﺎﺩﻥ ﺍﻟﮑﺮﻳﻤﺔ ﺗﺘ َ َﺳﻄﻮﺓ ّ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻴﻦ ﺑﻞ َ َ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺔ ﻭ ﻫﻴﺎﮐﻞ ﺻَﻮﺭﴽ ﺭﺏ ﺍﻟﻔﻀﺔ ﻭ ﺍﻟ ِ ْ ﻌﻘﻴﺎﻥ َ ُ ْ ِ ّ ّ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ُ
ﺳﺒﺤﺎﻧﻴﺔ ﻭ ﺍﺷﺠﺎﺭﴽ ِ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﺟﻨﺔ ﺍﻻﺑﻬﻰ ّ ﺑﺎﺳﻘًﺔ ﻓﻰ ّ ّ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﻭ ّ ّ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻣﻨﺰﻫﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ ) (١٤٣ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﭘﺎﮎ ﻭ ّ ﻣﻘﺪﺳﻰ ﻭ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻭ ّ
ﻇﻞ ﺳﺪﺭﮤ ﺑﻰ ﻣﻨﺘﻬﺎﻳﺖ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺩﺭ ّ ّ
ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ .ﻉ ﻉ ﺹ ١٦٢
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻧﻰ ﺍﺩﻋﻮﮎ ﺑﻠﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺟﻨﺎﻧﻰ )َ (١٤٤ﺭﺑﻰ ﻭ ﺳﻠﻄﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﻠﻴﮑﻰ ﻭ ﻣﺎﻟﮑﻰ ّ
ﺻْﻮﻧﮏ ﻭ ِﺭﺩﺍ ﻋﻮﻧﮏ ﻭ ﺒﺲ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﻗﻤﻴﺺ َ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻧﻰ ﺍﻥ ُﺗْﻠ ِ َ ﺍﻳﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﻳّﺘﮏ ﻭ ﺍ ِ ﻧﻄْﻘﻪ ِﺩْﺭَﻉ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻭ ّ
ﺍﻧﮏ ﺑﻨﻌﻮﺗﮏ ﻭ ﻣﺤﺎﻣﺪﮎ ﻓﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻭ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ّ ﺍﻟﻘﻴﻮﻡ .ﻉ ﻉ ﻘﻮﻯ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٤٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺖ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻭ ﺍﮐﻨﺎﻑ
ﻣﺘﺸﺘﺖ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺩﺭ ﺘﻔﺮﻕ ﻭ ّ ُﻣ ّ ﺹ ١٦٣ ﺩﺍﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﻮﻣﻰ ﺩﺭ ﺑﻮﻣﻰ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﻝ ﺧﻮﺷﻨﺪ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﻭ ﻣﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ
ﻇﻞ ﻣﻤﺪﻭﺩ ﻭ ﺳﺎﻳﮥ ﺧﻴﻤﮥ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﮐﻞ ﺩﺭ ّ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﮐﻦ ﻣﺮﺣﻤﺘﻰ ﻧﻤﺎ ﮐﻪ ّ
ﻟﻮﺍء ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺭﺍﺋﮏ ﻭ ُﺳﺮﺭ ﻣﺘﻘﺎﺑﻠﻴﻦ ﺟﺎﻟﺲ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺄﺱ
ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻧﻮﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺻﻬﺒﺎء ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺍﺟﻬﺎﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺭﻳﺎﺡ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ
ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻃﻴﻮﺭ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻓﻀﻞ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺑﺨﺶ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﻧﺼﻴﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺼﻴﺐ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ
ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﻠﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺹ ١٦٤
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (۱۴۶ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﺳﺮﻣﺖ ﺟﺎﻡ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ
ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﻮﺯ ﻋﻨﺎﻳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻠﺒﻼﻥ ﺷﻴﺪﺍﻯ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﭼﺸﻤﮥ ﺭﺣﻤﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﮔﻨﺎﻩ
ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻧﻤﺎ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﻗﻮﺕ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻋﻠﻴﻼﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﺋﻰ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺿﻌﻴﻔﺎﻥ ﺭﺍ ّ
ﺷﻔﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ
ﺷﺮ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﺍﺯ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺼﻮﻥ ﺑﺪﺍﺭ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ّ ﺹ ١٦٥
ﻇﻞ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﮐﻦ ﻭ ﺑﺮ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﺴﺘﺪﻳﻢ ﺩﺭ ّ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ
ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺗﺒﺘﻞ ﻭ ) (١٤٧ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﻧﻔﻮﺳﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻮ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻣﻴﻨﻤﺎﺋﻴﻢ ﺗﻀﺮﻉ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻳﻢ ﻭ ّ ّ
ﻣﺘﻔﻖ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻬﺪ ﻭ ﺷﻴﺮ ﺑﻬﻢ ﺑﻴﺎﻣﻴﺰﻳﻢ ﻣﺘﺤﺪ ﻭ ّ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ّ
ﻭ ﺳﺒﺐ ﻇﻬﻮﺭ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺑﺎ ﺩﻟﻰ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺟﺎﻧﻰ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﻃﻠﺐ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﭘﺮﻭﺭﮔﺎﺭﺍ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻨﻤﺎ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻓﺮﻣﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺒﺨﺶ ﻋﻄﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﻧﺎﺭ ّ ﺹ ۱۶۶ ﺷﺮ ﻧﻔﺲ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯ ﻭ ﭘﺮﺩﮤ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ﺑﺴﻮﺯ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ّ
ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺩﺭ ﻇّﻞ ﺣﻤﺎﻳﺘﺖ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٤٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺑﮕﺪﺍﺯ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺯﺕ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻧﻤﺎ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻓﻖ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻧﻔﺲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺳﺒﺰﮤ ﭼﻤﻨﺰﺍﺭ ﺣﻘﻴﻘﺘﻨﺪ ﻭ
ﺷﮑﻮﻓﮥ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺁﻭﺍﺭﮤ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮤ ﺗﻮ ﺍﻓﺘﺎﺩﮤ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺩﮤ ﺗﻮ ﺹ ١٦٧
ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﺖ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻇﻞ ﺟﻨﺎﺡ ﺩﺭ ّ ّ
ﺯﻣﺎﻧﻪ ﻣﺤﺮﻭﺱ ﺩﺍﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٤٩ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﺎﮐﺴﺎﺭﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﺍﻧﻴﻢ
ﻭ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺍﺳﻴﺮ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ ﻭ ﺣﻘﻴﺮﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻣﺠﻴﺮ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻣﻮﺭﺍﻥ
ﺿﻌﻴﻔﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﺣﺸﻤﺖ ﺳﺮﻳﺮ ﻓﻠﮏ ﺍﺛﻴﺮ ﻣﺤﺾ ﻓﻀﻞ ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ
ﻭ ﺻﻮﻥ ﻭ ﻋﻮﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭﻳﻎ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﻗﻮﺕ ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﻧﺖ ﻫﺎﺩﻡ ﺑﻨﻴﺎﻥ ُﺯَﺑﺮ َﺣﺪﻳﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﮐﻦ ﻭ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﺎ .ﻉ ﻉ ﺑﺨﺶ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺷﺎﺩﻯ ﺩﻩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ ّ ﺹ ١٦٨ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٥٠ﺍﻯ ﺭﺣﻤﻦ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻫﺴﺘﻢ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻧﺤﻴﻒ ﻭ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺛﺪﻯ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺩﺭ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ
ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻡ ﻭﻟﻰ ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺗﻮ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮﻯ
ﺑﻰ ﺍﻟﻄﺎﻓﺖ ﻓﻘﻴﺮ ﻭ ﺣﺎﺟﺘﻤﻨﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ
ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻤﻞ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﺍ ﻗﺪﺭﺕ ّ
ﻗﻮﮤ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﻄﻮﺕ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺯﻳﺮﺍ ّ
ﮐﻮﻩ ﮐﺎﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺟﺒﻞ ﺧﺮﺩﻝ ﺷﻮﺩ ﺗﻮ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺿﻤﻴﺮ ﺟﺰ ﺫﮐﺮﺕ ﻧﺠﻮﻳﻢ
ﺍﺣﺒﺎﻳﺖ ﻗﺎﺋﻢ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺟﺰ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ّ ّ ﺹ ١٦٩
ﻭ ﺑﺮ ﻋﺒﻮﺩﻳّﺖ ﺁﺳﺘﺎﻧﺖ ﺩﺍﺋﻢ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮐﺜﻴﺮ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٥١ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﺖ ﻏﺒﻄﮥ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﭼﻤﻦ ﺷﺪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻧﺲ
ﻣﺮﻭﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ
ﺳﺮ ﻣﮑﻨﻮﻥ ﻭ ﺭﻣﺰ ﻣﺼﻮﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﻝ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ّ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺄﻭﻯ ﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻬﻒ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻠﺠﺄ
ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺨﺶ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﺑﻨﻮﺍﺯﻯ ﺟﻮﻫﺮ ﻭﻓﺎ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻋﻄﺎ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﺪﺍﺯﻯ ﻣﺴﺘﻮﺟﺐ ﻋﺬﺍﺏ ﻭ ﺟﻔﺎ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺹ ١٧٠ ﺁﺳﺘﺎﻧﺴﺖ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻻﻳﻖ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﺳﺖ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﮐﻦ
ﺫﻟﻴﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺮﻑ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺣﻘﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﺭﺃﻓﺖ ﻣﻈﻬﺮ ﻓﻴﺾ ﻻﻫﻮﺕ ﻧﻤﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺣﻔﻆ ﮐﻦ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻗﺪﻡ ﻧﻠﻐﺰﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﻔﻞ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﻧﺮﺳﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ّ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ّ ﺹ ١٧١
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٥٢ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﺎﻳﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻯ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ
ﺩﺍﺩﻯ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﺭﺍ ﻫﺴﺘﻰ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺏ
ﻣﻬﻴﺎ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻣﻬﻨﺎ ﮔﺴﺘﺮﺩﻯ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ّ ﮔﻮﺍﺭﺍ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﻔﺮﮤ ّ
ﭘﺲ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﻘﺼﺪﻯ ُﻣﻌﻴﻦ ﻭ ُﻣﺴﺘﻌﺎﻥ ﮔﺮﺩ
ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻉ ﻉ ﺹ ١٧٢ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٥٣ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺟﺎﻥ ﻧﺜﺎﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻳﺮﻳﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ
ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﻨﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻭ ﺷﮑﺮﻳﻦ ﻭ ﺑﺰﻡ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻳﻦ ﺯﻳﺮﺍ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﭘﻮﻳﻨﺪ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ
ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻴﺎﺭﺍﻳﻨﺪ ﺍﻯ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﭼﺮﻧﺪﻩ ﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﺟﻮﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﺎﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﻦ
ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﮐﻦ ﻭ
ﺁﺯﺭﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﻮﺩﻯ
ﻭ ﺭﻫﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺍﻓﺰﻭﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻭ ﻻﻧﻪ ﻭ ﮐﺎﺷﺎﻧﮥ ﺑﻠﻨﺪ ﺭﺍﻩ ﺑﻨﻤﻮﺩﻯ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ . ﺹ ١٧٣
ُﻫﻮ ﺍ
ﻉﻉ
) (١٥٤ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺩﮤ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺻﻬﺒﺎﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺳﺮ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﺟﺎﻡ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺩﺭ ﻭ ّ ﺩﺳﺖ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺍﻟﻄﺎﻓﻨﺪ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺖ ﮐﻦ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺭﺍ ﺷﻤﻌﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﻠﺤﻮﻅ ﻧﻈﺮ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻣﻨﻮﺭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺩﺭ ّ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﺁﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺭﺍ ّ ﻣﻘﺪﺱ ﺷﺮﻳﮏ ﻭ ﺳﻬﻴﻢ ﮐﻦ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻧﻔﻮﺱ ﺿﻌﻴﻔﻪ ﺭﺍ ﻗﻮﻯ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﻗﻮﺗﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻣﻨﻮﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ّ ﮐﻞ ﺑﻪ ّ ﮐﻦ ﻭ ﺩﻳﺪﮤ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺘﺖ ﻭ ﻓﻴﻀﻰ ﺟﺒﺮﻭﺗﻰ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻭﻧﻔﺴﻰ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ّ ﺹ ١٧٤ ﺣﺠﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺷﺒﻬﺎﺕ ﺍﻫﻞ ﺍﺭﺗﻴﺎﺏ ﺭﺍ ﺯﺍﺋﻞ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ّ
ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻣﺮﻳﻀﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻔﺎ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻓﻘﻴﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﺅﻑ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﮔﺮﺩﻧﺪ
ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ
ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٥٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻃﻴّﺒﮥ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺭﺍ ﺍﺑﻨﺎء ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻭﺟﻮﻩ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺳﺮﺍﺟﻬﺎﻯ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﻠﻮﺏ ﺯﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ّ
ﻣﺴﺮﺕ ﺑﻰ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺑﺨﺶ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﻬﺎﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺸﺎﺭﺍﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﻓﺮﺡ ﻭ ّ
ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺫﮐﺮﺕ ﻧﺎﻃﻖ ﮐﻦ ﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻓﻴﺾ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺑﺪﻯ ﮐﺮﻡ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺹ ١٧٥
ﻗﻮﺗﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﻮﺍﻫﺒﻰ ﺳﺒﺤﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﻪ ّ ﻣﺆﻳﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻧﺠﺬﺍﺑﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺗﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺳﻰ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﻭ ّ
ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﻭﺍﻗﻒ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٥٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﺠﻬﺖ ﻧﺼﺮﺕ ﮐﻠﻤﺔ ﺍ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ
ﻗﻮﮤ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﭼﻮﻥ ﻣﺆﻳﺪ ﺑﻪ ّ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﻭ ّ
ﺷﻌﻠﮥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﺩ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻨﺪ
ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻨﺴﻠﺦ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ّ ّ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺑﺨﺸﺪ . ﺑﻪ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ّ
ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﺹ ١٧٦ ُﻫﻮ ﺍﻟﻘﻴّﻮﻡ
) (١٥٧ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺟﻤﻌﻴﻢ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺍﻳﻢ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﺴﻮﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺷﻌﻠﻪ ﺋﻰ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ّ
ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻳﻢ
ﭘﺮ ﺁﻩ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﺫّﺭﺍﺗﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻯ ﺗﻮ ﺍﻭﺝ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﻗﻄﺮﺍﺗﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻣﻮﺝ ﻳﻢ
ﺗﻮ ﺷﺘﺎﻓﺘﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺧﻔﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ
ﺳﻴﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺑﺎﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺍﺧﺘﺮﺍﻥ ﺧﺎﻭﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻴﺎﻫﻬﺎﻯ ﺑﻰ ﺛﻤﺮ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ّ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﺣﺸﻤﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺎ ﻣﻮﺭﺍﻥ ﺫﻟﻴﻠﻴﻢ ّ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺎ ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭﻳﻢ ّ ﺹ ١٧٧
ﻗﺎﺑﻠﻴﺎﺕ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﮑﻦ ﺩﺭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺗﻌﻴﻨﺎﺕ ﻭ ّ ﻭ ﺍﺳﺘﺤﻘﺎﻕ ﻧﻈﺮ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﺟﻮﺩ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﻮﺝ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﺩﻫﺶ ﺍﻭﺝ ﮔﻴﺮﺩ ﻋﺎﻟﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺳﺎﻃﻌﮥ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺳﻴﺌﺎﺕ ﻭ ﺧﻄﻴﺌﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺑﺪﺭﺧﺸﺪ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺣﺎﻟﮑﮥ ّ
ﻣﺤﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺠﻠّﻰ ﻓﻀﻞ ﻣﺎء ﻃﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﻴﺾ ﺍﺻﻞ ﺻﻬﺒﺎء ﮐﺄﺱ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭ ﺁﻥ ﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺋﻰ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﺮ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﻭ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺋﻰ ﺭﺍ
ﭼﺎﺑﮏ ﻭ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻭ ﭼﺎﻻﮎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻭﻑ ﻣﻔﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﺎﺕ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﺠﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﺎﻫﺮﺍﺕ ﺗﺎ ﮐﻠﻤﺎﺕ ّ
ﺣﺠﺞ ﺑﺎﻟﻐﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻓﺎﺋﻘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ ﺳﺎﺑﻐﻪ ﺗﻘﻰ ﻧﺠﻮﻡ ﻫﺪﻯ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺭﺟﻮﻡ ﻠﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻔﺎﺗﻴﺢ ﺍﺑﻮﺍﺏ ٰ ﻣﺼﺎﺑﻴﺢ ُﻋ ٰ
ﺹ ١٧٨ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻓﺎﺋﻀﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻋﺮﻭﻕ ﻭﺷﺮﻳﺎﻥ ﻧﺎﺑﻀﻪ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯﻫﺎﺭ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﻭ ﺑﻮﻣﻰ ﻭ ﻣﺮﺯﻯ ﻭ ﺛﻐﻮﺭﻯ ﻳﮑﻰ ﺷﺮﻗﻰ
ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﻳﮑﻰ ﺟﻨﻮﺑﻰ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ
ﺮﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﻘﺎﻉ ﻋﻠﻴﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮏ ﺍﺩﻧﻰ ﺩﺭ ﺍﺷﺮﻑ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﺯ َﺛ ٰ
ﺟﻤﻊ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺟﻮﺩﺕ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﺖ
ﻇﻞ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﮐﻞ ﺩﺭ ّ ﺩﺭ ﺍﺷﺮﻑ ﻧﻘﻄﮥ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺟﻤﻊ ﻓﺮﻣﺎﺋﻰ ﺗﺎ ّ
ﺭﺏ َﺣﻘﻖ ﺫﻟﮏ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ﺟﻮﺩﮎ ﻉ ﻉ ﺑﻴﺎﺭﻣﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻌﻤﺖ ﻓﻮﺯ ﺑﻪ ﻟﻘﺎ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﻳﻢ َ ﺹ ١٧٩
ﻫﻮ ﺍ
) (۱۵۸ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﺎ ﺟﻤﻌﻴﻢ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻳﻢ ﺩﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻧﻴﻢ
ﺁﺷﻔﺘﮕﺎﻥ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﭘﮋﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﻳﻢ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﺭﻧﺠﻮﺭﻳﻢ
ﺩﻭﺍﺋﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺷﻌﻠﻪ ﺋﻰ ﺩﻩ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻟﻤﻌﻪ ﺋﻰ ﺑﻴﻔﺸﺎﻥ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺍﻳﻢ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻦ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺍﻳﻢ ﭘﺮﺳﻮﺧﺘﮥ ﺷﻤﻊ ﻭﻓﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺩﻝ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﭼﺸﻤﮥ ﺧﻮﺷﮕﻮﺍﺭ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭﻟﻮﻟﻪ
ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻭ ﺁﺷﻮﺑﻰ ﺩﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻓﮑﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﻬﺎ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮ .ﻉ ﻉ ﺹ ۱۸۰ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﮐﻒ ﮐﻮﻯ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ) (١٥٩ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ّ
ﺩﻟﺪﺍﮤ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﻝ ﺭﻳﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺖ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻋﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﺟﻨﺎﺡ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻭ ﻇﻞ ﺳﺪﺭﮤ ﺭﺣﻤﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﺮﺣﻤﺘﻰ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﺭ ّ ّ ﺧﻴﺎﻡ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﺑﻴﺎﺭﻣﻨﺪ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺯﻻﻝ ﺍﻟﻄﺎﻓﻨﺪ ﺑﺮ ﺑﺤﺮ
ﺍﻋﻈﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻦ ﻭ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﺍﺷﺘﻴﺎﻗﻨﺪ ﺑﻪ ﻗﺒﺎﺏ ﻭﺻﻠﺖ ﺭﺍﻩ ﺑﻨﻤﺎ ﺍﺳﻴﺮ ﺯﻧﺠﻴﺮ
ﺣﺐ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﻟﻴﻞ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﺭﺿﺎﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﺎ ّ
ﺗﺸﻨﮥ ﺳﻠﺴﺒﻴﻞ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﮐﻦ ﻭ ﺧﺴﺘﮥ ﺗﻴﺮ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻭﺻﻞ
ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺍﻣﮑﺎﻧﻰ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺑﻪ ﻧﺴﺎﺋﻢ ﺭﻳﺎﺽ ﺹ ١٨١
ﺷﻔﺎﻫﻴﮥ ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﺭﺍ ﻣﻨﻊ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﺟﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺘﻨﺪ ﻣﺘﻀﺮﻉ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺎﻧﻴﻪ ﺭﺍ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﮐﻦ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ّ ّ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻏﻴﺒﻴّﮥ ﺭﻭﺣ ّ
ﻭﺍﺣﺪﻳﺘﻨﺪ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺑﺒﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺭﺱ ﻭ ﻣﺒﺘﻬﻞ ﺑﻪ ﺑﺎﺏ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺭﺣﻤﻦ . ُﻫﻮ ﺍ
ﻉﻉ
ﺍﻳﺪ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺠﻤﻊ ﻋﻠﻰ ﺭﺿﺎﮎ ﻭ ﺍﻧﺸﺮ ﺑﻬﻢ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻓﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ ) َ (١٦٠ ﺭﺏ ّ
ﺍﻟﺸﺒﻬﺎﺕ ﺷﺎﻋﺖ ﻭ ﺫﺍﻋﺖ ﺎﻥ ﺛﺒﺖ ﺑﻬﻢ ﺍﻻﻗﺪﺍﻡ ﻋﻠﻰ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻓ ّ ّ ﻭ ّ
ﺭﺏ ﺗﻔﺮﻗﺖ ﻓﻰ ّ ﻓﻰ ّ ﮐﻞ ﺍﻻﮐﻨﺎﻑ َ ﮐﻞ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﻭ ﺟﻨﻮﺩ ﺍﻻﺭﺗﻴﺎﺏ ﻗﺪ ّ
ﺍﻟﺰﻟﺰﺍﻝ ﻭ ﺍﺣﺮﺱ ﺣﺼﻦ ﻋﻬﺪﮎ ﻋﻦ ﻫﺠﻮﻡ ﺍﺣﻔﻆ ﺳﻔﻴﻨﺔ ﺍﻣﺮﮎ ﻋﻦ ﺯﻭﺍﺑﻊ ّ
ﺍﻟﺠﺒﺎﺭ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺤﺎﻓﻆ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ﺍﻓﻮﺍﺝ ﺍﻻﺧﺘﻼﻑ ّ ﺹ ١٨٢ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٦١ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻗﺪﻳﻤﺖ ﮐﻪ ﻧﺪﻳﻢ ﻳﺎﺩ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻧﺰﻳﻞ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺩﺭ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﻫﺠﺮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﺒﺘﻼﻯ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﻟﻰ ﺑﺤﻘﻴﻘﺖ َﻣﺤﺮﻣﺎﻥ ﺧﻠﻮﺗﺨﺎﻧﮥ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ُﻣﺤﺮﻣﺎﻥ ﮐﻌﺒﮥ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺗﻮ ﻭ ﻣﺴﺘﻤﻌﺎﻥ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ
ﻃﻴﻮﺭ ﭼﻤﻨﺴﺘﺎﻥ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﺴﺘﺎﻥ ﺟﺎﻡ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ
ﻣﺮﻏﺎﻥ ﭼﻤﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺯﺍﻍ ﻭ ﺯﻏﻦ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻠﺒﻼﻥ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺭﺍ
ﺁﻭﺍﺯ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﮥ ﮔﻠﺒﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺤﺮ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ
ﺑﻴﻔﮑﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﻫﺎﻯ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﮐﻮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﺩ ﻭ ﺷﺮﺍﺏ ﺩﻻﻟﺖ ﺍﻳﻮﺏ ﻫﺬﺍ ُﻣْﻐَﺘَﺴُﻞ ٌ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﻭﺍﺩﻯ ﺍﻳﻤﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻴﻦ ﺻﺎﻓﻰ ّ ﺹ ١٨٣
ﮐﻦ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ
ﻣﻸ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻟﺸﮑﺮ ﺣﻴﺎﺗﻨﺪ ﻭ ﺳﭙﺎﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﺩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻼﺋﮑﮥ ﻣﻸ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺳﭙﺎﻩ ﻣﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ
ﻭ ﺻﻔﻮﻑ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺷﮑﻨﻨﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﮔﺮ ﭘﺸﮥ ﺿﻌﻴﻒ ﺭﺍ ﻣﺪﺩ ﻓﺮﻣﺎﺋﻰ ﻧﺴﺮ ﻃﺎﺋﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺫﺑﺎﺏ ﻧﺤﻴﻒ ﺭﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﻤﺎﺋﻰ ﻋﻘﺎﺏ ﮐﺎﺳﺮ
ﻇﻞ ﺯﺍﺋﻞ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺗﺠﻠّﻰ ﻓﺮﻣﺎﺋﻰ ﻧﻮﺭ ﺑﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ ﺻْﻘﺮ ﺻﺎﻗﺮ ﮔﺮﺩﺩ ّ ﺷﻮﺩ ﻭ َ
ﻭ ﺧﺎﮎ ﺧﺎﺳﺮ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﻓﻴﺾ ﺭﺳﺎﻧﻰ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻓﺎﺋﻖ ﮔﺮﺩﺩ ﭘﺲ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻗّﻮﮤ ﺗﺄﻳﻴﺪ
ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺿﻼﻟﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺭ ﺍﻋﻈﻤﺖ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺳﺘﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﻬﻢ ﻭ ﺳﻨﺎﻧﺶ ﺑﺲ ﺗﻨﺪ ﻭ ﺗﻴﺰ ﻭ ﻟﺸﮑﺮﺵ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰ ﭘﺲ ﺳﭙﺎﻫﻰ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻭ ﻟﺸﮑﺮﻯ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻩ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻧﻮﺍﺭﻯ ﺳﺎﻃﻊ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭﻯ ﺹ ١٨٤
ﻗﻮﮤ ﻻﻣﻊ ﺩﺭ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻗﻠﻮﺏ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ّ
ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ) (١٦٢ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﮐﺮﻳﻤﺎ ﺭﺣﻴﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ّ
ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺒﺨﺶ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻏﻴﺒﻴﻪ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﻣﮑﺎﺷﻔﺎﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ّ ّ
ﻓﺮﻣﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻧﺎ ﻣﺘﻨﺎﻫﻰ
ﻏﺒﻄﮥ ﮔﻠﺸﻦ ﻧﻤﺎ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﺩﻩ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ
ﻣﻔﺘﺨﺮ ﻧﻤﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻓﻘﻴﺮﺍﻧﻴﻢ ﮔﻨﺞ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺭﺯﺍﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﺫﻟﻴﻼﻧﻴﻢ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﺹ ١٨٥ ﻋﺰﻳﺰ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻴﻢ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻫﺖ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺩﻩ ﻃﺎﻟﺒﺎﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﻟﻄﺎﻑ
ﻗﻮﺗﻴﻢ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﻧﻤﺎ ﺳﺎﮐﺘﺎﻧﻴﻢ ﻧﻄﻖ ﻓﺼﻴﺢ ﺑﺨﺶ ﺑﻰ ّ
ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﺍ ﺧﻄﺎ ﺑﺒﺨﺶ ﻋﻄﺎ ﺑﺪﻩ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺁﺩﺍﺏ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٦٣ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﺗﻮ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺭﺿﺎﻯ ﺗﻮ ﻃﻠﺒﻨﺪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻋﻔﻮ ﻭ
ﻣﻐﻔﺮﺕ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻣﺎ ﺍﻃﻔﺎﻟﻴﻢ ﺗﻮ ﭘﺪﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﺎ ﺫﻟﻴﻼﻧﻴﻢ
ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﻰ ﻣﺜﻞ ﻭ ﺑﻰ ﻫﻤﺘﺎ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﺠﺰﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺤﺾ ﻣﺎ ﻓﻘﻴﺮﻳﻢ ﺹ ١٨٦ ﻭ ﺗﻮ ﻏﻨﻰ ﻣﺎ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺗﻮ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻋﻔﻮ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﻩ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﻻﻫﻮﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﺑﻪ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺳﺎﻥ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﺸﻨﮕﺎﻧﻴﻢ ﻋﺬﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﺑﺨﺶ ﮔﺮﺳﻨﮕﺎﻧﻴﻢ ﻣﺎﺋﺪﮤ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﮐﺮﻡ ﮐﻦ ﻣﺮﻳﻀﻴﻢ ﺷﻔﺎﻯ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺧﻮﺩ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺍﺑﺪﻯ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻓﻘﻴﺮﻳﻢ ﮐﻨﺰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﺒﺨﺸﺎ ﺩﺭ ّ
ﺗﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺗﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺷﻨﻮﺍ ﻧﺪﺍﻯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺻﻐﺎء ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﺸﺎﻡ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺭﺍﺋﺤﮥ ﮔﻠﺸﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺍﺳﺘﺸﻤﺎﻡ ﮐﻨﻴﻢ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ
ﻗﻮﺕ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺗﻮ ﺳﻠﻮﮎ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎﺳﻮﺗﻴﻢ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻻﻫﻮﺕ ّ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻦ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﮕﺸﺎ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻦ ﻭ ﻓﻴﺾ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﮐﺎﻣﻞ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻏﻔﻮﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ
ﺹ ١٨٧ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٦٤ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺁﻥ ﺟﻤﻊ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻭ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﮑﻨﻮﻧﺖ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺑﻪ ّ
ﺍﻯ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﺷﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺁﻥ ﭼﻤﻦ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﺗﺎ
ﺭﺏ ﻏﻴﻮﺭ ﻧﻐﻤﮥ ﻃﻴﻮﺭ ﺷﻨﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺟﺪ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﻥ ﺟﻤﻊ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﻭﺭ ﻭ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ
ﮐﻞ ﺭﺍ ﻫﻤﺪﻡ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﮕﺪﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎﻯ ﺭﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ّ
ﺍﺳﺮﺍﺭ ﭘﻰ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻣﺮﮤ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺳﺮ ﺧﻴﻞ ﺍﺣﺮﺍﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﻗﻰ
ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺎﻧﻰ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻭ ﻏﻨﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﺧﻴﻤﮥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺩﺭ ﺁﺭ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﺹ ١٨٨
ﻻﻫﻮﺕ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺨﺶ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺴﺘﻔﻴﺾ ﻓﺮﻣﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﮔﻞ ﺩﺭ ﮔﻠﺸﻦ ﺑﻠﺒﻞ ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﮐﻦ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ ﻧﻤﺎ ﻧﻬﺎﻝ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺛﻤﺮﮤ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺒﺎﺭ ﺁﺭ ﺗﺎ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ
ﺷﺮﻕ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺧﺎﻭﺭ ﺳﭙﻬﺮ ﺑﺮﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٦٥ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ
ﺑﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﻯ ﮐﻦ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻫﻮﺍﻥ ّ
ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺹ ١٨٩ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻭﺣﻮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺬﺍﺭﻯ ﺫﻯ ﺭﻭﺣﻰ
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺟﺤﻴﻢ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﻟﻴﻢ ﺍﻓﺘﻨﺪ
ﭘﺲ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﻧﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻓﺮﻣﺎ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺻﻼﺡ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻴﻒ ﻭ ﺳﻼﺡ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺩﺭ ّ
ﻧﻤﺎ ﺁﺷﺘﻰ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ
ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٦٦ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺭﺍ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ ﻣﺤﻔﻠﺶ ﺭﺍ ﺭﻭﺿﮥ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺸﺮﻗﺶ ﺭﺍ ﻣﻄﻠﻊ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﻦ ﺍﺯ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺹ ١٩٠
ﻣﻌﻄﺮ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺴﻴﻢ ﻋﻨﺒﺮﻳﻨﺶ ﻣﺸﮑﻴﻨﺶ ﻣﺸﺎﻡ ﻋﺎﮐﻔﻴﻦ ﮐﻮﻯ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﺍ ّ
ﻇﻞ ﺟﻨﺎﺡ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﻣﻔﺮﺡ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺤﺮﻣﺎﻥ ﺣﺮﻳﻢ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺭﺍ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺟﺎﻯ ﺩﻩ ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ّ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ﺍﻓﻖ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﮐﻦ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﻸ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﺭﺍ ﺷﺎﻳﺎﻥ
ﮐﻞ ﻃﻴﻮﺭ ﺑﻰ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻟﻴﻢ ﻟﮑﻦ ﺩﺭ ﺣﺪﺍﻳﻖ ﺍﻣﺮﺕ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ّ
ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭ ﮔﺎﻩ ﺍﺣﺪّﻳﺘﺖ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﺭﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻋﻮﻥ ﻭ ﻣﺪﺩ ﻣﻰ ﻃﻠﺒﻴﻢ ﻭ ﻳﺎﺭﻯ ﻭ ﻳﺎﻭﺭﻯ ﺫﺭﻩ ﮐﻤﺘﺮ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺸﻪ ﮐﻬﺘﺮ ﻭ ﭘﺴﺖ ﺗﺮ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﺮﻳﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ّ ﺫﺭﺍﺕ ﺭﺍ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺍﻧﻮﺭ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﻋﻄﺎﻯ ﺗﺮﺍ ﺑﻴﻨﻴﻢ ّ
ﺑﻠﮑﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﻨﻴﻢ ﺍﻯ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺧﻄﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺫﻳﻞ ﻋﻄﺎ ﺑﭙﻮﺵ ﻭ ﺟﻔﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﻫﻮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻮﻫﺮ ﺹ ١٩١ ﻫﻤﺘﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻋﻄﺎﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺷﻮﺭﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻭﻓﺎ ﻭ ﻋﻘﻞ ﻭ ﻫﻮﺵ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ّ
ﻋﺰﺕ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﻃﻠﺒﻨﺪ ﻭ ﻟﺬﺍﺋﺬ ﻋﺎﻟﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﺁﻫﻨﮓ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻ ﺳﺮ ﻫﺎ ﺍﻓﮑﻦ ﺗﺎ ّ
ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﻓﻖ ﺍﻋﻠﻰ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﮐﺒﺮﻳﺎ ﭘﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﻓﻴﺾ
ﺑﺮﻧﺪ ﻋﺎﻟﻢ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻋﺮﺻﮥ ﺷﻴﻄﺎﻧﻰ ﺳﺎﺣﺖ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺧﻄﮥ ﺧﺎﮎ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺑﺮﻳﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮔﻠﺨﻦ ﻓﺎﻧﻰ ﮔﻠﺸﻦ ﺑﺎﻗﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ّ
ﺷﻮﺩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﻭﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٦٧ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﭘﺎﮎ ﺭﺍ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻀﻴﺾ ﺧﺎﮎ ﺑﻪ ﺍﻋﻠﻰ
ﺟﻨﺖ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭﺟﮥ ﺍﻓﻼﮎ ﺭﺳﺎﻥ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ّ ﺹ ١٩٢
ﻣﻈﻔﺮ ﻭ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﺩ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺁﻥ ﺟﻤﻊ ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﺭﺍ ّ
ﻓﺮﻣﺎ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺑﻴﻔﺰﺍ
ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺁﻥ ﺟﻤﻊ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﺶ
ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻠﺸﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮔﻠﺒﻦ ﻫﺪﺍﻳﺘﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻧﺎﺷﺮ ﻧﻔﺤﮥ ﻃﻴﺒﮥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺷﻮﺩ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻟﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ّ ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ّ ﺍﺩﻟﮥ ﺳﺎﻃﻌﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺩﺭ ّ ﺍﻗﺎﻣﮥ ّ
ﺑﻠﺒﻞ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﻋﻠﻰ ﺳﺒﺐ ﻃﺮﺏ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ
ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺣﺎﮐﻢ ﻭ ﻏﺎﻟﺐ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ . ﺹ ١٩٣
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٦٨ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻭ ﺍﻯ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻫﺮ ﺑﻨﺪﮤ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻧﻔﻴﺴﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺍﻫﻞ ﺍﺧﻼﺹ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻣﺎﻫﻰ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺒﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﻋﻄﺶ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﭼﻤﻨﺴﺘﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺘﻨﺪ
ﻭ ﺑﻪ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻬﻠﻴﻞ ﺗﻮ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺩﻟﺠﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﻔﺘﻮﻧﺎﻥ
ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻭﺻﻮﻝ
ﺷﻬﺮ ﻭ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺩﻟﺒﺮﺍ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺑﺎ ﺩﻟﺪﺍﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﻭﺻﺎﻝ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻧﻤﺎ ﮐﻞ ﺭﺍ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺩﻝ ﻧﺸﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﺭﺟﺎﻯ ﻭﺻﺎﻝ ﮐﺎﻡ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎ ّ
ﺑﺎﺩﮤ ﺳﺮﻭﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺬﺏ ﻭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻭﻟﻪ ﻭ ﺷﻮﺭ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺑﺨﺶ ﺩﻟﻬﺎ ﺧﺮﻡ ﮐﻦ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺭﺳﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﺹ ١٩٤ ﻗﻮﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺴﻴﻢ ﮔﻠﺸﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﻣﺸﺎﻣﻬﺎ ّ ﻣﻌﻄﺮ ﻓﺮﻣﺎ ّ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﻧﻄﻖ ﻓﺼﻴﺢ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﻠﻴﻎ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻗﺪﺭﺕ ّ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻴﻮﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﮔﻠﺒﺎﻧﮓ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺯﻧﻨﺪ
ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻣﻨﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻭ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﺴﺘﻌﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﺍﻟﻤ ِ ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻌﻄﻰ ّ ﻧﺖ ُ ﺏ ُ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍ َ ﺍﻟﺮ ُ ُﻫﻮ ﺍ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ) (١٦٩ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ّ ﺹ ١٩٥
ﺗﺒﺘﻞ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻃﻠﺐ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻀﺮﻉ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻮ ّ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﻧﻤﺎ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﮐﻦ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ّ
ﻣﻨﻮﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﮐﻦ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﮐﻦ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ّ
ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺧﻞ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﺎﻣﺮﺍﻥ ﻧﻤﺎ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﺎ ﺫﻟﻴﻠﻴﻢ ﻋﺰﻳﺰ ﻓﺮﻣﺎ
ﻋﺎﺟﺰﻳﻢ ﻗﺪﺭﺕ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻓﻘﻴﺮﻳﻢ ﺍﺯ ﮐﻨﺰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻏﻨﻰ ﻧﻤﺎ ﻋﻠﻴﻠﻴﻢ ﺷﻔﺎ
ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺑﻪ ﺭﺿﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺷﺌﻮﻥ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ
ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﺧﻠﻖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﻘﺪﺱ ﺩﺍﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ّ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺖ ﺧﺪﻣﺖ ّ
ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺟﻤﻴﻊ ﺧﻠﻘﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺸﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﻴﻢ
ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻏﻔﻮﺭ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ .ﻉ ﻉ ﺹ ١٩٦
ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﺏ ﮐﺮﻳﻢ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﺮ ﻓﻮﺭﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ) (١٧٠ﺍﻯ ﺟﻤﺎﻝ ﻗﺪﻳﻢ ﻭ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻋﺎﮐﻒ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ ﮐﻞ ّ
ﻣﺘﻮﺟﻬﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻇﺮ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺩﻟﺴﻮﺧﺘﻪ ﺻﺎﺩﻗﻨﺪ ﻭ ﺻﺎﺑﺮ ّ
ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ﺫﮐﺮ ﻣﺠﺘﻤﻌﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻧﺲ ّ
ﺣﺐ ﻭ ﻭﻓﺎ ﺯﺑﺎﻧﻰ ﮔﻮﻳﺎ ﻭ ﮔﻮﺷﻰ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﭼﺸﻤﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺩﻟﻰ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺑﻪ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﺩ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﻧﺼﺮﺕ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻴﻮﺵ ﻣﻼﺋﮑﮥ ّ
ﻣﻌﻄﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺍﻋﺎﻧﺖ ﮐﻦ ﻧﻐﻤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺍﻧﺲ ّ
ﻓﻴﺾ ﻗﺪﻳﻢ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻓﻮﺯ ﻋﻈﻴﻢ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﻧﻮﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻩ ﺹ ١٩٧ ﺩﻳﺪﮤ ﺍﻫﻞ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ
ﺭﺳﺎﻥ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺩﻧﻰ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﻮﻗﺖ ﮐﻦ ﺍﺑﺮ ﺭﺣﻤﺖ
ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺒﺎﺭ ﭼﻤﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﻴﺎﺭﺍ ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺍﻧﺒﺎﺕ ﮐﻦ ﻭ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﮔﻞ ﺭﺍ ﺗﺎﺝ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﻭ ﺑﻠﺒﻼﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﺰﻟﺨﻮﺍﻧﻰ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻭ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺩﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺣﺒﺎ ﺍﻟﺒﻬﺂء ﻭ ﺍﻟﺜّﻨﺎء .ﻉ ﻉ ّ ﻣﺠﻠﻰ ﻃﻮﺭ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻭ َ َ ﻋﻠﻰ ﺍﻷ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٧١ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﻮﺏ ﺹ ١٩٨
ﺭﺍ ﺭﺷﮏ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻮﺯﺍﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﻬﺎ ﭘﺎﮎ ﻭ ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ﺗﻮ
ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﻴﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﭘﻮﻳﻨﺪ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ .ﮔﻨﺞ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﭼﺎﺭﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ . ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺤﻴﻰ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ ﻓﻰ ﺍ ْﺟﺪﺍﺙ ﺍﻻﺷﺒﺎﺡ ) (١٧٢ﺍ ّ ﺻﺒﺎﺡ ﻭ ُﻣ ْ ﻬﻢ ﻳﺎ ﻓﺎﻟﻖ ﺍﻻْ ﻟﻠ ّ
ﺍﻟﺘﻰ ُﺗْﻮَﻗُﺪ ﻭ ُﺗ ِ ﻀﻰُء ﺶ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻣﻦ ﺍﻗﺪﺍﺡ ﺭﺍﺡ ﺍﻟﻔﻼﺡ ّ ﻭ ْﻣْﻨِﻌ َ ﺹ ١٩٩ ﺍﻟﺬﻯ ﺍﺷﺮﻕ ﮐﺰﺟﺎﺟﺔ ﻓﻴﻬﺎ ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﺳﺌﻠﮏ ﺑﺼﺒﺢ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ّ ُ
ﺳﺮ ﺗﺠﺮﻳﺪﮎ ﻋﻦ ﺍﻻﻣﺜﺎﻝ ﻭ ﻻﺡ ﻭ ﺍﺿﺎء ﻭ ﺑﺎﺡ ﺑﻨﻮﺭ ﺗﻔﺮﻳﺪﮎ ﻭ ّ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻇﻞ ﺷﺠﺮﺓ ﻭ ﺍﻻﺷﺒﺎﻩ ﺍ ﻥ ﺗﺠﻤﻊ ﺷﻤﻞ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺠﻤﻊ ﻓﻰ ّ ّ
ﻬﻢ ﺁﻳﺔ ﺍﺣﺪﻳّﺘﮏ ﺷﻌﺚ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺤﺰﺏ ﺗﺤﺖ ﮐﻠﻤﺔ ﻭ َﺗُﻠﻢ َ َ َ ﺠَﻌَﻠ ُ ْ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ َﺗ ْ ّ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻟﻤﻌﺔ ﺳﻄﻌﺖ ﻓﻰ ﺁﻓﺎﻕ ﻮﻣﻴﺘﮏ ﻭ ﺷﻌﻠﺔ ّ ﻭ ﺳﻤﺔ ﻗﻴّ ّ
ﺍﺭُﺗْﻖ ﻭﺣﺪ ّ ﺭﺏ ﺍﺟﻤﻊ ّ ﮐﻞ ُﻣَﺘ َ ﻯ َ ﮑﺜﺮ ٍ ﻭ ْ ﮐﻞ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻭ ّ ﻣﻤﻠﮑﺘﮏ ﺍ ْ ﺍﻟﺬﮐﺮ ﻭ ﺍﻟﺜّﻨﺎء ﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻞ ﺍﺣﺒﺘﮏ ﻓﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ّ ّ ﮐﻞ ُﻣَﺘَﻔﺘٍﻖ ﻭ ﺍﺟﻤﻊ ّ
ﺍﻟﻨﻮﺭ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺂء ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺍ ِﺯﻣًﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻧﺎﻃﻘﺔ ّ ﺍﺭﻗﺎﺋﮏ ﻓﻰ ﻣﺠﺎﻣﻊ ّ
ﺑﻤﺤﺎﻣﺪﮎ ﻭ ﻧﻌﻮﺗﮏ ﺑﻴﻦ ﻣﻸ ﺍﻻﻧﺸﺎء ﺛﺎﺑﺘﺔ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﻮﺩﮎ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻸ
ﻋﺔ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺧﺎﺿﻌﺔ ﺧﺎﺷﻌﺔ ﺻﺎﺩﻋﺔ ﻗﺎﻧﺘﺔ ﻣﺘﻀﺮ ً ّ ﺹ ٢۰٠
ﺑﻘﻮﺗﮏ ﻣﺒﺘﻬﻠﺔ ﺍﻟﻰ ﺍﻓﻘﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ﻧﺤﻦ ﺿﻌﻔﺎء ﺍﻳّﺪﻧﺎ ّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻓﻰ ﻭ ﻓﻘﺮﺍء ﺍ ْﻏِﻨﻨﺎ ﺑﻤﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﺫﻻء َﻋﺰﺯﻧﺎ ﺑﺒﺎﺏ ﺍ ّ
ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ . ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻇﻞ ﮐﻠﻤﺘﮏ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٧٣ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺑﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ
ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺭﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ
ﺗﻮ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺟﺰ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﻫﻴﭻ ﺩﺭﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻠﺖ ﻫﻴﭻ
ﺗﻤﻨﺎﻯ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺯﺧﻤﻰ ﺭﺍ ﻣﺮﻫﻢ ﻧﺠﻮﻳﻨﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ّ
ﺑﻴﮑﺮﺍﻥ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻯ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺫﻟﻴﻼﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻋﺰﻳﺰ ﻓﺮﻣﺎ ﺹ ٢٠١ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﻣﺤﺒّﺘﺖ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﺮ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻠﮏ ﺍﺛﻴﺮ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺳﺮﻳﺮ ﻋﺰﺕ ﺍﺑﺪﻳّﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺩﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ّ
ﻀﺮُﻉ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺍ َ ْ ﺖ ﻭ ﻟﮏ ّ ﺖ ﻧﺤﻤﺪﮎ ﻭ ﻧﺸﮑﺮﮎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﻭ َﻧَﺘ َ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﺑﻤﺎ َﻭَﻓْﻴ َ ﺩﻟْﻠ َ
ﮐﻞ ﺻﺒﺎﺡ ﻭ ﻣﺴﺎء ﺍﻟﻴﮏ ﻓﻰ ّ
ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺂء ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (۱۷۴ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺑﻰ ﺁﺷﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ
ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﺷﺎﺧﺴﺎﺭ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﭘﻨﺎﻩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﺠﮥ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﻏﻮﺹ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﺳﺎﻣﺎﻧﺎﻥ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ُﻟ ّ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻬﻒ ﻣﻨﻴﻊ ﻭ ﻣﻼﺫ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺘﺖ ﻣﻨﺰﻝ ﺻﺤﺮﺍﻯ ّ ﺹ ۲۰۲
ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﻮﻥ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺟﻮﺩﺕ ﺩﺭ ﺳﻤﺎء ﻭﺟﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﻧﺠﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺪﺭﺧﺸﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﭼﺮﺍﻏﻬﺎﻯ ّ
ﺍﺷﻌﮥ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺍﻓﻖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻨﻮﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺍﻣﻄﺎﺭ ﻏﻤﺎﻡ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ّ ﻣ ّ
ﻟﺴﺎﻧﻰ ﻧﺎﻃﻖ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻓﻀﻠﻰ ﺳﺎﺑﻖ ﺷﻮﻧﺪ ﭼﺸﻤﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﮔﻮﺷﻰ ﺷﻨﻮﺍ ﺩﺍﺭﻯ ﭘﺮﺑﺎﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻠﺰﺍﺭﻯ ﺑﺎ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺁﺛﺎﺭ ﻗﺪﻡ
ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻧﺴﺎﺋﻢ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻬﺒﻂ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ
ﻣﻘﺮﺑﻴﻦ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﮤ ﻣﺨﻠﺼﻴﻦ ﺭﺏ ﻣﺨﺘﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﻸ ّ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﭼﻮﻥ ﺷﻌﻠﮥ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺯ ﺣﺮﺍﺭﺕ ّ
ﻣﻨﺎﻥ ﺍﺑﺮﻯ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﻓﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﻭﻳﺸﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻓﺮﻗﺖ ﺟﻤﺎﻝ ّ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺩﻟﻬﺎﺷﺎﻥ ﻻﻟﻪ ﺯﺍﺭ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺹ ٢٠٣ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﺍ ﻋﻠﻢ ﻣﺒﻴﻦ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺣﺼﻦ ﻣﺘﻴﻦ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ) (١٧٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﺗﻮ ﻣﻨﺠﺬﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ
ﻣﺸﺘﻌﻠﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﻣﻼﺋﮑﮥ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﮥ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺯﻧﺪﻩ ﻓﺮﻣﺎ
ﻗﻮﮤ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺳﻨﻮﺣﺎﺕ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﻧﺎﻃﻖ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻗﻠﺒﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺍﻟﻔﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺮﻭﺝ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﺸﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺳﺒﺐ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ّ
ﺗﻌﺼﺐ ﺟﺎﻫﻠﻰ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺤﻮ ﻭ ﺯﺍﺋﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻣﻬﻠﮑﮥ ّ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﭘﺮﺗﻮ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺒﺪﻝ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺭﻧﮓ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻟﻮﺍﻥ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ّ
ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺗﻮ ﺭﺳﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢٠٤ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺮﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻮﺟﻪ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ )ٕ (١٧٦ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻵء ﻋﺒﺎﺩ ﺍﺟﺘﻤﻌﻮﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺤﻔﻞ ّ ّ ّ ﺗﺆﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﺍﻣﺮﮎ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻘﺮﻥ ﺍﻟﻤﺠﻴﺪ ﻋﻴﻦ ﺍﻟﻴﮏ ﺍ ْﻥ ّ ﻀﺮ َ ُﻣَﺘ َ ﻭ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻟﺒﺪﻳﻊ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺗﮏ ﻓﻰ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﺍﻷﺭﺽ
ﻟﮑﻞ ﻣﺎ ﻳﺘﻤﻨّﻮﻧﻪ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﺍﻳﺪﻫﻢ ّ ﺻْﻮﻧﮏ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ َ ﺭﺏ ّ ﻭ ﻣﻐﺎﺭﺑﻬﺎ ِﺑَﻌْﻮﻧﮏ ﻭ َ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺫﻭﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﻭ ﺟﻮﺩﮎ ّ ﺍﻟﻤﻮﻓﻖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ . ﺍﻟﻤﺆّﻳﺪ ّ
ﺹ ٢٠٥
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ) (١٧٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻣﺤﺾ ّ
ﻣﻨﻮﺭ ﮐﻦ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺣﺐ ﻭ ﻭﻓﺎﻕ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺭﻭﻳﻬﺎ ﺭﺍ ّ ّ
ﮐﺒﺮﻯ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺁﻳﺎﺕ ﻫﺪﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﮔﻮﺷﻬﺎ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﺪﺍﻯ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﻠﺘّﺬ ﻓﺮﻣﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺧﻄﺎ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﺗﻮ ﻣﻐﻔﺮﺕ
ﮐﻦ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﺗﻮ ﻋﻔﻮ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻧﻘﺼﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻦ
ﺗﺤﺮﻯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﺑﻨﻤﺎ ﺗﺎ ّ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺩﻭﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺍﺯ
ﺟﻬﺎﻥ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻓﻀﺎﻯ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﻨﻮﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﺛﻤﺎﺭ ﻧﻤﺎ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻻﻣﮑﺎﻥ ّ ﺹ ٢٠٦
ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﻯ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺋﻰ ﻭ ّ
ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ
ﻫﻮ ﺍ ) (١٧٨ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻊ ﺭﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﻋﺎﻟﻢ
ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻧﻮﺭ ّ ّ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ّ
ﻣﻨﻮﺭ ﮐﻨﺪ ﺍﻯ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺯﻧﺪﻩ ّ ﮐﻦ ﻭ ﺭﻭﻳﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ
ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﺏ ﺍﻟﺤﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ﺍﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺫﻟﮏ ﺍﻟﺠﻤﻊ ) (١٧٩ﺍ ّ ﻟﻠ ّ ﻬﻢ ﻳﺎ ﺹ ٢٠٧ ﺎﻧﻰ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ ﻋﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺣﻔﻈﻬﻢ ﺍﻟﺮﺑ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻟﺤﺰﺏ ّ ّ ّ ّ ﺱ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ ِﮐﻼﺋﺘﮏ ﺑﺤَﺮ ِ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺣﺮﺳﻬﻢ َ
ﺍﻻﺗﺤﺎﺩ ﻭ ﺍﻧﺰﻝ ﺍﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﻓﺎﻕ ﻭ ّ ﻭﻓﻘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟّﺜﺒﺎﺕ ﻓﻰ ّ ﻭ ّ
ﻯ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺒﺮﮐﺎﺕ ﻭ ّ ﻗﺪﺭ ﻟﻬﻢ ﺍﻟﺨﺪﻣﺎﺕ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻘﻮ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ّ
ﺼَﺒٌﺔ )ٕ (١٨٠ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻُ ﺛﻠٌﺔ ﻣﻨﺠﺬﺑﺔ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ُﻋ ْ ّ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﻣﺮﺍﻳﺎ ﺗﻨﻄﺒﻊ ﻣﺘﻮّﺟﻬﺔ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ َ
ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﺍﻟﺴﻨﺘﻬﻢ ﻓﻴﻬﺎ ﺷﻤﺲ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ ﺑﻔﻴﻮﺿﺎﺗﻬﺎ ّ ﻧﺎﻃﻘﺔ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﺍﻋﻴﻨﻬﻢ َﻗِﺮْﻳَﺮًﺓ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ
ﻣﻨﻮﺭﺓ ﺑﺸﻌﺎﻉ ﻭ ﺁﺫﺍﻧﻬﻢ ُﻣْﻠَﺘﺬًﺓ ﺑﺎﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﻐﻤﺎﺕ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻭ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ّ ﺹ ٢٠٨
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ّ ﺍﻟﻬﺪﻯ ّ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﻦ ﻧﻮﺭ ُ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (١٨١ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﮐﻦ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ
ﻋﺎﺭﻯ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻧﮕﺎﻫﺪﺍﺭﻯ ﮐﻦ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺭﻯ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﻣﺎﻝ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﺑﺮ ﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻯ
ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ . ﺹ ٢٠٩
ﻉﻉ
ﺍﻥ ِ ِ ﻗﺎﻣﺖ ﻫﺬﻩ َ ْ )ٕ (١٨٢ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ِ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ َﻭ ﭐْﻟﺜﻠ َﺔ ُ ﺒﺔ ُ ﻌﺼ َ َ ﺍﻟ ُ ْ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ َ ْ ٰ ﺗﺮﻭﻳﺞ ُ ُ ِ ﺭﺏ ﻗﺼﻮﺭ ﻭ ُﻓُﺘ ٍ ﻓﻮﺭ ِﺑﻼ ُ ُ ٍ ﺑﻌﺰﻡ َﻣْﻮ ُ ٍ ﻋﻠﻰ ِ ْ ﺧﺪَﻣ ِ َ ﻮﺭ َ ﺘﮏ َﻭ َ ِ ﺍﻟﻔﻨﻮﻥ ِ َ ٍ َ ٰ
ﻳﻮﻡ ﺍﻟِْﻤْﻴ ِ ﺍﻻْﻧ ِ ﺜﺎﻕ َﻭ ﭐْﻗَﺒْﻞ ِﻣْﻨ ُﻬﻢ َ ﻫﻢ ِ ُ ِ َ ﻫﺬﺍ ْ ﻔﺎﻕ َﻭ ﺍ ﻳْﺪ ُ ْ ﺑﺠﻨﻮﺩﮎ ﻓﻰ َ ِ
ِ ﻌﻠ ُﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﭐْﺟ َ ْ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﺍﻟ ُ ﻮﺭﻯ ﺍﻧ َ ﺍﻧﺖ ُ َ ﮏ َ َ ﺮﻯ َﺑْﻴ َ ﺍﻟﻤﻘﺘ ُ ﻦ ﭐْﻟ َ ٰ ﮑْﺒ ٰ ﺪﺭ َ ٰ ﻯ َِ ﺍﻟﻘﺪُﻳﺮ . ﺗﺸﺎء َﻭ ﺍﻧ َ ﮏ َﺍ َ َ ُ ﻧﺖ ﭐْﻟَﻘِﻮ
ِ ﺤﺠ ِ ﺒﺤﺎﺕ ﺧﺮﻗﻮﺍ ْ ﺒﺎﺕ َﻭ َ َ ُ ﻋﺒﺎﺩ َ َ ُ ﻫﺆﻻٌ ِ ﻫﺘﮑﻮﺍ ﭐْﻟﺴ ُ ﭐﻟ ُ ُ )ٕ (١٨٣ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ُ
ﻻﺷ ِ ﻫﻴﺎﮐﻞ ﺍﻟﺸُﺒ ِ ﺠﺬﺑﻮﺍ ﺘﮑﻮﺍ َ ِ َ َﻭ َﻓ َ ُ ﻬﺎﺕ َﻭ ﭐْﺳَﺘْﻐَﻨْﻮﺍ َﻋﻦ ﭐ ْ ﺎﺭﺍﺕ َﻭ ﭐْﻧ َ َ ُ
ﺮﺍﻁ ُ َ ِ ِﺑﺎْﻟِﺒَﺸﺎﺭﺍ ِ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘْﻴ َﻢ َﻭ ﺼ َ ﺳﻠﮑﻮﺍ ﭐْﻟ ﻬﺞ ﭐْﻟﺴِﻘْﻴ َﻢ َﻭ َ َ ُ ﺕ ََ ُ ﺗﺮﮐﻮﺍ ﭐْﻟَﻤْﻨ َ َ
ﺭﺍﺤﺔ َﺟﻨ ِﺔ ﭐْﻟﻨِﻌْﻴِﻢ ﺘﻨَﺸ ُﻘﻮﺍ َ َ ﭐْﺳ َ ْ ﺹ ٢١٠
ﺑﻤﺸﺎﻫ َ ِ ﺑﺴﺮﻭﺭ ﺤﺖ ُ ُ ﻬﻢ ُ ُ ٍ ﺪﺓ ﭐْﻟﻨ ِ ﻤﺒﻴﻦ َﻭ َ َ ﻮﺭ ﭐْﻟ ُ ِ ﻃﻔ َ ْ ﻗﻠْﻮُﺑ ُ ْ ﻗﺮﺕ ﺍ ْﻋُﻴُﻨ ُ ْ َﻭ َ ْ ﻬﻢ ِ ُ َ
ﺍﻟﻤﺠ ِ ﻫﺬﺍ ﺍﻟْ َ ِ ﺑﺠﻴﻮﺵ ﻋﻈﻴﻢ ِﻓﻰ َ ﻘﺮﻥ َ ِ ﮑﺮﻳﻢ َ ﻫﻢ ِ ُ ُ ِ ﺭﺏ ﺍ ﻳْﺪ ُ ْ ﻴﺪ َﻭ ﺍﻟْ َ ْ ﻌﺼ ِﺮ ﺍﻟْ َ ِ َ ٍ
ﺑﺠﻨ ِ ﻧﻮﺭ ﻮﺩ َ َ ﻣﻠﮑُﻮ ِ َ ﻬﻰ َﻭ َ ْ ﻭﺭ ُ ْ ﻫﻢ ِ ُ ُ ﻠﻰ َﻭ ﭐْﺷُﺪْﺩ ﺍ ُﺯ ْ َ ﺗﮏ ﺍﻻْﺑ ٰ ﺍﻟﻤﻼ ْﺍﻻْﻋ ٰ
ِ ﺑﻤﺸﺎﻫ َ ِ ﻃﻴﺐ ﺪﺓ ﺁﻳﺎﺕ ُ َ ِ َ ﻗﺪﺭﺗﮏ ِﻓﻰ ﺍﻻْﺭ ِ ﺍ ْﺑ َ ُ ْ ﺽ َﻭ ﺼﺎﺭﻫﻢ ِ ُ َ ﺍﻟﺴﻤﺎَ ﻭ َ ْ
ﻣﻦ ﺑﻤْﻮ ِ َ ِ َ ﺳﺎﻃﻊ ِ ْ ﻧﻮﺭ َ ْ ُ َ ﮑﺒﺮﻯ َﻭ َ ْ ﺳﺮﺍﺮ ُ ْ ﻫﻢ ِ َ َ َ ﻫﺒﺘﮏ ﭐْﻟ ُ ٰ ﺿﻤﺎﺮﻫﻢ ِ ُ ٍ ﺑﺸﻌﺎﻉ ِ ٍ ﺍﻟﻤﺘ ِ ﻘﺪﻳﺮ َﻭ ﺰﻳﺰ ْ ﺑﻬﻰ ِ َ ُ ُِ َ ﺍﻟ َ ُ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ُ َ ﺍﻧﺖ ُ َ ِ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ﻌﺎﻟﻰ ﺍﻟْﻌ ُ ﺍﻓﻘﮏ ﺍﻻٰ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻧﺖ ْ ﻦ ِ َِ ﺍﻟ ْ ﺍﻟﺮﺣْﻴُﻢ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﺮﺣٰﻤ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻭ ﻏﺎﻳﺔ ﺁﻣﺎﻟﻰ ﺗﺮﻯ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻗﺎﻣﻮﺍ ) َ (١٨٤
ﺣﺒﴼ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ﺑﺬﻟﻮﺍ ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ّ ﺹ ٢١١ ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﺷﺮﺑﻮﺍ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺑﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﻓﻖ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ ﺳﻠﮑﻮﺍ ّ
ﺍﺳﺘﮑﺜﺮﻭﺍ ﺍﻟﺘْﺴﻨﻴﻢ ﻭ ﻧﻄﻘﻮﺍ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ َﻭ َ ْ ﻣﻦ ﻣﺎ ﻣﻌﻴﻦ ﻭ َﺭَﻭْﻭﺍ ﻣﻦ ﻋﻴﻦ
ﺷﻐﻔﻮﺍ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﺍﺧﻠﺼﻮﺍ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﻋﻄﺎﺋﮏ َﻭ َ َ ﻭﻟﻬﻮﺍ ﻓﻰ ﻟﻘﺎﺋﮏ َﻭ ُ ِ ُ
ﻟﻮﺟﻬﮏ ﻗﺪ ﻋﻘﺪﻭﺍ ﺍﻟﻤﺤﺎﻓﻞ ﻭ ﺍﺷﺘﻐﻠﻮﺍ ﺑﺬﮐﺮ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺠﺎﻣﻊ ﻭ
ﺣﺒﮏ ﻭ ﻗﺎﻣﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﻭ ﻣﺎ ﻧﻐﻤﻮﺍ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﺍﺟﺘﻤﻌﻮﺍ ﻋﻠﻰ ُ ّ
ﺼﺎﺭ ﻣﺄﻣﻨﴼ ﻟﻼﺑﺮﺍﺭ ﺍﺟَﻌِﻞ ْ ﺑﻴﻨﺎﺗﮏ َ ﺭﺏ ْ ﺑﻴﻨﻮﺍ ّ ﺭﺗﻠﻮﺍ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻭ ّ ّ ﺍﻟِﺤ َ
ﻭ ﻣﺮﮐﺰﴽ ﻟﻤﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻭ ﻣﺼﺪﺭﴽ ﻟﺼﺪﻭﺭ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﺫﻟﮏ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﺤﻔﻞ ﺍﻟﺤﺎﻓﻞ َﻣ ْ ﺍﻟﺸﺎﻣﻞ ّ ﺤﻔﻮﻓﴼ ﺑﺎﻟﻔﻴﺾ ﺍﻟﮑﺎﻣﻞ ﻭ ﺍﻟﻔﻮﺯ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻮﺍﻫﺐ ﺍﻟﺤﺎﻓﻆ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ّ ﺹ ٢١٢ ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﻪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﻄﻠﻊ ﺍﻟﻄﺎﻑ ) (١٨٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍ ﻣﻈﻬﺮ ﻋﻮﺍﻃﻒ ّ
ﺳﺒﺤﺎﻧّﻴﻪ ﻧﻤﺎ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﺑﻰ ﮐﺮﺍﻥ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻄﻠﻊ ﺣﻘﻴﻘﺖ
ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﻓﻴﻀﻰ ﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭﺵ ﺩﺭ ﺻﺒﺢ ﺍﺑﺪﻯ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺁﺛﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﻣﻠﮏ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﻣﺸﺘﻬﺮ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ . ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺆﻳﺪ ُ ﮏ َﻭ ُ َ ﻻﻋﻼء َﮐ ِ ﮐﻞ ﻣﻮﻓَﻖ ﻤﺎﻧﻴِﺘ َ ﺟﻤﻊ ﺍْﻧ َ َ َ ) َ (١٨٦ ﻌﻘﺪ ِ ﻠﻤﺔ َﺭْﺣ ﺭﺏ ﻭ ُ َ ٍ
ﺧﺪﻣﺔ َ َ َ ِ ﺖ ﻋﻠﻰ ِ ِ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﺍﺳﺄﻟﮏ ﻋﺘﺒﺔ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ َ ُ ِ َ ﻋﺼٍَﺒﺔ ﭐﺗ َ َ ﻔﻘ ْ ُﮐﻞ ُ ْ ّ ﺹ ٢١٣
ِ ﻤﺴَِﺘﺘِﺮ ﻓﻰ َ ِ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ ﻋﻴﻦ ﺗﺸﻤﻞ ﻫﺆﻻَ ِ ﺑﻬﻰ َﺍﻥ َ ُ َ ﻋﻮﺍﻟﻢ َ ِ َ ﭐْﻟ ُ ْ ﻏﻴﺒﮏ ﺍﻻٰ
ﺍﻟﻘﻮﻯ َﻭ ُﺗ َ ﻫﻢ ِ َ ِ ِ ﺗﮏ ﺑﻘﻮ ِ َ ﺭﻫْﻢ ِ ُ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴِﺘ َ ﮏ َﻭ ُﺗَﺆﻳَﺪ ُ ْ ﺸﺪَﺩ ﺍ ْﺯ َ ُ َ ﺑﺸﺪﻳﺪ ُ ٰ
ِ ﺍﻟﻨ ِ َ ِ ﺍﻧﮏ ﺎﻓﺬﺓ ﺍﻧﺖ َﺳﻤﻴﻊ ﺍﻟﺠﺎﺭﻳﺔ ﻓﻰ ّ ﺍﻟﺪﻋﺎَ ﻭ ِ ّ َ ﺍﻻﺷﻴﺎَ ّ ِ ﮐﻞ َ ّ ﺍﻧﮏ َ َ
ﮐﻞ ﺷ ﻗﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ َﻟَﻌﻠﻰ ّ ﻰء َ ٌ َ ْ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٨٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ
ﻣﻌﻄﺮ ﺗﺠﻠّﻰ ﺭﺣﻤﺘﻰ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻧﺴﻴﻢ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻬﺘﺰﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻤﻴﻢ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﺸﺎﻡ ّ ّ
ﮐﻦ ﻭ ﺗﺴﻠّﻰ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺑﺨﺶ ﺩﻟﻬﺎ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﻦ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﻋﻄﺎﻯ ﻣﺰﺩﺍﺩ
ﻧﻤﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺘﺖ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ﺳﻠﻄﺎﻥ ُﻣﺒﻴﻨﺖ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯ ﺑﺨﺶ ﺧﻠﻖ ﺟﺪﻳﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺗﻔﺮﻳﺪ ﺑﺪﻡ ﺁﺗﺶ ﺣﺐ ﻭ ّ ّ
ﻭ ﭘﺮﺩﮤ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﺑﺴﻮﺯ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺦ ﮐﻦ ﻧﺎﺑﺖ ﻭ ﺑﺎﺳﻖ ﻓﺮﻣﺎ ﺹ ٢١٤
ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻋﻄﺎ ﺑﮕﺸﺎ ﺟﺎﻡ ﺻﻔﺎ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺁﺭ ﺑﺰﻡ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻴﺎﺭﺍ ﻭ ﻣﻮﺍﺋﺪ ﻣﻮﻫﺒﺖ
ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺳﻤﺎﺋﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ
ﻫﻮ ﺍ ) (١٨٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻦ
ﺭﻭﻳﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺧﻮﻳﻬﺎ ﺭﺍ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﺜﺎﺕ
ﻗﺪﺱ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻧﻔﻴﺲ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﺨﺸﺶ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ
ﻣﺒﺬﻭﻝ ﮐﻦ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻬﻒ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﺩﺍﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻦ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢١٥ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻟﺘﻤﺴﮏ ﺍﻳﺪ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﻤﺘﻀّﺮﻉ ﺑﺒﺎﺏ )ٕ (١٨٩ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ّ ﺍﺣﺪﻳﺘﮏ ﻋﻠﻰ ّ ّ ّ ﺍﻟﺘﻰ ﻻ ﺍﻧﻔﺼﺎﻡ ﻟﻬﺎ ﺸﺒﺚ ﺑﺎﻟﻌﺮﻭﺓ ﺍﻟﻮﺛﻘﻰ ّ ﺍﻟﺘ ّ ﺑﺬﻳﻞ ﺭﺩﺍء ﮐﺒﺮﻳﺎﺋﮏ ﻭ ّ
ﺮﻳﺮﺗُﻪ ﻗﻮﺗﮏ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻭ ّ ﺑﺤﻮﻟﮏ ﻭ ّ ﻧﻮﺭ َﺳ َ ﺑﺎﺳﺮﺍﺭ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻭ َ ﻳﺴْﺮ ﺁﻣﺎﻟﻪ ﺣﻘْﻖ ﺣﻘﻴﻘﺘﻪ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺗﻔﺮﻳﺪﮎ ﻭ َ
ﺍﻧﻪ ﻋﺒﺪ ﺧﺎﺿﻊ ﺧﺎﺷﻊ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ﺟﻮﺩﮎ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺮﮎ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ّ
ﻮﺑﻴﺘﮏ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ﺭﺑ ّ ﺑﺒﺎﺏ ﺍﺣﺪّﻳﺘﮏ ُﻣَﺘَﺬﻟٌﻞ ُﻣﺒﺘﻬﻞ ُﻣ ّ ﺤﻒ ُ ﺻ ُ ﺮﺗﻞ ُ
ﺍﻳﺪﻩ ﻓﻰ ﺳﺪﺭﺓ ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﮏ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻪ ﻣﺨﺮﺟﴼ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻻﻣﻮﺭ ﻭ ّ ّ ﺍﻧﺖ ﮐﻞ ﺍﻟّﺸﺌﻮﻥ ﻭ ﺍﮐﺸﻒ ﻋﻨﻪ ﺍﻟﻐﻤﻮﻡ ﻭ َ ّ ﺍﻟﻬُﻤﻮﻡ َ ﺍﻧﮏ َ َ ﻧﺠﻪ ﻣﻦ ُ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﻘﻴﻮﻡ ﻭ ِ ّ َ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﺤﻰ ّ ﺍﻧﮏ َ َ َ
ﻉﻉ
ﺹ ٢١٦ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﻳﺶ ) (١٩٠ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻪ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻧﻤﺎ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ﻭ ﮐﻤﻨﺪ ﻫﻮﻯ ﻭﻫﻮﺱ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﻡ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﻭ ﺑﻴﻔﮑﻦ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﻭﺳﺖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ّ
ﻣﺪﻫﻮﺵ ﮔﺮﺩﻡ .ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﺎﺩﺍﻧﻢ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺍﻣﺎﺭﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﺍﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻔﺲ ّ
ﻧﻔﺲ ﺩﺍﻡ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﻧﻬﺪ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﻮ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ َ َ
ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﮐﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺁﺏ
ﻭ ﮔﻞ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺡ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺑﻴﺎﺳﺎﻳﺪ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢١٧
ُﻫﻮ ﺍ
ﺤﻴﻰ ) (١٩١ﺍ ّ ﺤﺒﺔ ﺍﻟﻔﺎﺋﻀﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﻭ ُﻣ ْ ﻬﻢ ﻳﺎ ﺟﺎﺫﺏ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﺑﻤﻐﻨﺎﻃﻴﺲ ﺍﻟﻤ ّ ﻟﻠ ّ
ﺍﻟﺮﻣﻴﻢ ﺑﺮﻭﺡ ُﻣْﻨِﻌَﺸﺔ ﻟﻼﻓﺌﺪﺓ ﻭ ﺍﻟﻨّﻔﻮﺱ ﻭ ﺍﻟﻤﺸﺮﻕ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢ ﺍﻟﻌﻈﻢ ِ
ﻟﮑﻞ ﺷﻰ ﻧﺼﻴﺒﴼ ﻣﻦ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻮﺍﺳﻌﺔ ﺍﻟﻤﺤﻴﻄﺔ ﺍﻟﻤْﻌِﻄﻰ ّ ﻋﻠﻰ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻻﮐﻮﺍﻥ ﻭ ُ ْ ﺍﻥ َﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻋﺒﺪﮎ "ﻭﻟﻰ" ﺑﻠﺤﺎﻅ ﺍﻧﻰ ﺍﺩﻋﻮﮎ ﻭ ﺍﺭﺟﻮﮎ ْ ﺑﺎﻻﻣﮑﺎﻥ ّ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ َ ِ ﻠﻪ ﺑﺎﻟﻄﺎﻑ ﻓﻴﻀﮏ ﺍﻟﺠﻠﻰ َﻭ َﺗﺠﻌﻠﻪ ﮐﻮﮐﺒﴼ ﺍﻟﺨﻔ ﻋﻴﻦ ﻰ َﻭ َ ْ ّ ﺗﺸُﻤ َ ُ ّ ّ ﻮﻯ ﻭ ﺍﻻﻗﺎﻟﻴﻢ ّ ِ ﺍﻟﺸﺎﺳَﻌ ِﺔ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﺍﻟﺤﻮﺍَﻟﻰ ﺍﻟ ُ ْ ﻐﺪَﻭ ِﺓ ُ ْ ﻣﺘ َﻼِ ﻻ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ َ َُ ﺍﻟﻘﺼ ٰ ﺍﻟﺘّﻮﺍﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻮّﻫﺎﺏ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ َ ﺍﻟﻌُﻔﻮ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ َ ﺍﻧﮏ َ َ
ﺹ ٢١٨
ﺍ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٩٢ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻃﺮﺍﺯ ﺩﻳﺒﺎﺝ ﮐﻴﻨﻮﻧﺎﺕ ﻓﺮﻣﺎ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺳﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﮐﻦ ﺍﻳﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﻸ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺎﺝ ّ
ﺑﻴﻨﻮﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺮﻑ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﭘﺮ ﻧﻮﺍ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ
ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﮐﺄﺱ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﻋﺰﺕ ﻧﻤﺎ ﺑﻨﺪﮤ ﺿﻌﻴﻒ ﭼﻪ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﺸﮥ ﻧﺤﻴﻒ ﭼﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺍﻭﺝ ّ ﺫﻟﺖ ﮐﺠﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﻣﺮﻍ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺗﻮ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ّ ﺹ ٢١٩
ُﻫﻮ ﺍﻻﻗﺪﺱ ﺍﻻﻋﻠﻰ
) (١٩٣ﺍﻯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺣﻖ ﺩﺳﺖ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺫﻭﺍﻟﺠﻼﻝ
ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺭﺣﻤﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﻯ
ﻭ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﺧﻄﺎ ﺑﭙﻮﺵ ﻋﻄﺎ ﺑﺒﺨﺶ ﻋﺪﻝ ﺑﻬﻞ ﻓﻀﻞ ﺑﻨﻤﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﻧﻤﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﮑﻰ ﺑﺒﺮ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺑﺪﻩ ﺟﺎﻡ ﺻﻬﺒﺎ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺩﮤ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﭽﺸﺎﻥ
ﺳﺮﻣﺴﺖ ﻭ ﻣﺨﻤﻮﺭ ﮐﻦ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﻣﻌﻤﻮﺭ ﻧﻤﺎ ﺷﺒﺴﺘﺎﻥ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮔﻞ ﻭ ﻳﺎﺳﻤﻦ ﻧﻤﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﻭ ﻧﺼﺮﺕ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﺒﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢٢٠
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٩٤ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ
ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﻠﺠﺄﻯ ﺟﺰ ﭘﻨﺎﻩ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﺄﻣﻨﻰ ﺑﻐﻴﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﻧﺠﻮﻳﻨﺪ ﭘﺲ ﻣﺪﺩ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﻧﺼﺮﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ
ﺭﺿﺎﻯ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻣﺮﺕ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﺪﺍﺭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻧﻴﻢ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﭘﮋﻣﺮﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﺟﺎﻧﻰ
ﺑﺒﺨﺶ ﺭﻭﺍﻧﻰ ﺑﺪﻩ ﺩﺭﻯ ﺑﮕﺸﺎ ﮔﺸﺎﻳﺸﻰ ﺑﻨﻤﺎ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﺩﺭﺩ
ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﺑﻨﻤﺎ ﺯﺧﻢ ﺭﺍ ﻣﺮﻫﻤﻰ ﮐﻦ ﻭ ﺯﻫﺮ ﺭﺍ ﺷﮑﺮﻯ ﻧﻤﺎ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺯﺣﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺭﺍﺣﺖ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﻧﻴﻢ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺠﻮﺋﻴﻢ ﺟﺰ ﻧﺎﻣﺖ ﻧﮕﻮﺋﻴﻢ
ﺍﻧﮏ ﺟﺰ ﺩﺭ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻧﭙﻮﺋﻴﻢ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺨﺶ ّ ّ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ. ﺍﻧﺖ ّ
ﻉﻉ
ﺹ ٢٢١ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (١٩٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﻌﺘﮑﻒ ﻣﺤﺒﺖ ﺷﻌﻠﮥ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﭼﻮﻥ ﺁﺳﺘﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺣﺮﺍﺭﺕ ّ
ﻭﻫﺎﺝ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻣﻮﺟﻰ ﻣﻮﺍﺟﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﭼﻮﻥ ﺳﺮﺍﺝ ّ ﺑﺤﺮ ّ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﻋﻨﺎﻳﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ُﺩﺭﺟﻰ ﺍﺯ ﻟﺌﺎﻟﻰ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﺭ ﺳﺤﺮ ﮔﺎﻩ
ﺑﺎ ﺩﻟﻰ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﮕﺮﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺰﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺟﻤﺎﻟﺖ ﺑﺨﻮﺍﺑﻨﺪ
ﻭ ﺑﻴﺎﺭﺍﻣﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﺭﺣﻤﻦ ﺍﻯ
ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺷﻮ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﻭ ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﺼﻮﺭ ﺩﺭ ﮔﺬﺭ ﻭ ﺫﻧﻮﺏ ﺑﺒﺨﺸﺎ ﺗﻮ ﺳّﺘﺎﺭﻯ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻉ ﻉ ﺹ ٢٢٢
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٩٦ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﮐﻮﮐﺐ ﺑﺨﺸﺎﻳﺸﺖ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻣﻮﺍﺝ ﺑﺮ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺑﺮ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺩﺭ ﻓﻴﻀﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺍﺣﺴﺎﻧﺖ ّ
ﻃﺮﺍﺣﻰ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺩﺭ ﻓﻮﺭﺍﻥ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﻭ ﻧﺎﺭ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺩﺭ ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﺩﻟﻬﺎ ﺑﻪ ّ ّ ّ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﻰ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻧﺴﻴﻢ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻮﻫﺒﺘﺖ ﻗﻠﻮﺏ ﺣﺪﻳﻘﮥ ّ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﻣﻨﻮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺟﺎﻡ ﺻﻬﺒﺎﻯ ّ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ّ
ﺫﺭﺍﺕ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﺑﺪﻳﻊ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ّ
ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻤﺘﻰ ﺻﻮﺕ ﺗﻬﻠﻴﻞ ﻭ ﺗﮑﺒﻴﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﺮﺍﻧﻪ ﺁﻫﻨﮓ
ﺹ ٢٢٣ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻮﻟﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺑﻴﺸﻪ ﻧﻌﺮﮤ ﭘﺮ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺣﺪﻳﻘﻪ ﻃﻴﻮﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﺩﺭ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮔﻠﺸﻨﻰ ﺑﻠﺒﻞ ﺗﻮﺣﻴﺪﺕ
ﺑﻪ ﮔﻠﺒﺎﻧﮓ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﺁﻓﺎﻕ ﺩﺭ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻗﻄﺎﺭ ﺑﻪ ﺻﻴﺖ
ﺫﺭﺍﺕ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺁﻭﺍﺯﺕ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻭ ّ
ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ
ﺧﻄﮥ ﺗﺸﻨﻪ ﺭﺍ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻓﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻮﻫﺒﺘﺖ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺍﻳﻦ ّ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺍﺏ ﻓﺮﻗﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺮﺍﺏ ﻭﺻﻠﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﺎ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﻰ ﺑﺮﮒ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮔﻞ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺯﺍﺩ ﻭ ﺗﻮﺷﻪ ﺩﻩ ﺑﺎﻝ ﻭ
ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﻯ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﻮ ﻭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ
ﺭﺍ ﻣﺠﻴﺮ ﻭ ﻇﻬﻴﺮ ﻃﻔﻼﻥ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺛﺪﻯ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮ ﺩﻩ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺹ ٢٢٤ ﻣﻘﺪﺱ ﺑﻰ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻬﺪ ﻣﻮﻫﺒﺘﺖ ﺑﭙﺮﻭﺭ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ّ
ﮐﻦ ﻭ ﺻﺪﻭﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ُﻫﺪﻯ ﻣﻨﺸﺮﺡ ﻧﻤﺎ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻻﻳﺸﻰ ﭘﺎﮎ ﻭ
ﻣﻄﻬﺮ ﮐﻦ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﺧﻠﻖ ﻋﻈﻴﻢ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ّ
ﺗﺮﺣﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﻳﻢ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ّ ﮐﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﺍﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻳﻢ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﺣﺒﺲ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﻢ ﻣﻄﻠﻖ ﺍﻟﻌﻨﺎﻥ ﮐﻦ ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﻯ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻓﺮﻣﺎ
ﻣﺒﺪﻝ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻯ ﺟﺎﻧﻔﺰﺍﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﻮﺍﺕ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺡ ُﺗﻘﻰ ّ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻴﺎﺩ ﺭﻭﻯ ﻭ ﺧﻮﻳﺖ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ
ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢٢٥ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﺎﻫﺮ ﻓﻰ ﻣﺸﺮﻕ ﺎﻟﻊ ّ ُﻫﻮ ّ ِ ﺍﻟﻄ ُ ﺍﻟﻈ ُ
ﺟﺬﺑﺔ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻭ ﻭﻟﻪ ﻗﻠﺒﻰ ﻭ َﻓﺮﺡ ﺭﻭﺣﻰ ﻭ ُﻣْﺆﻧﺴﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻠُﻬﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ )ّ (١٩٧ َ
ﻭﺣﺪﺗﻰ ﻭ َﺳﻠﻮﺗﻰ ﻓﻰ ﻭﺣﺸﺘﻰ ﻭ ﺭﺍﺣﺘﻰ ﻓﻰ ُﮐﺮﺑﺘﻰ ﻭ ﻣﻠﺠﺄﻯ ﻭ ﻣﻼﺫﻯ َ َ
ﺷﻌﺜﻰ ﻭ ﺍﻏﺒﺮﺍﺭﻯ ﻭ ﻓﻘﺮﻯ ﺗﻔﺮﻗﻰ ﻭ َﺗَﻮﺟﻌﻰ ﻭ َ َ ﺗﺸﺘﺘﻰ ﻭ َ َ ﻓﻰ ﻏﺮﺑﺘﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ َ َ
ﺑﺎﺏ ﺿﺠﻴﺠﻰ ﻭ ﺍ ﺟﻴﺠﻰ ﻭ َﺗﺎ ﻭﻫﻰ ﻭ َ َ ﺗﻠﻬﻔﻰ ﻭ َﺯﻓﻴﺮﻯ ِﺑِﻔﻨﺎِ ﺗﺴﻤﻊ َ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻯ ﻭ َ ﻋﺎﺟﺰ ﻋﻦ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﺻﺎﺑﺮ ﻋﻠﻰ ﺑﻼﺋﮏ ﻭ ﺭﺍﺽ ﺑﻘﻀﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﻧﻨﻰ ٍ ٌ ﺍ ّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ّ ٌ
ﻧﺖ ﺍﻟﻌﺎﺩﻝ ﻓﻰ ﺣﮑﻤﮏ ﻭ ﻗﻀﺎﺋﮏ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ﻭﻻﺋﮏ ﺍْﻥ َﺣﺮْﻣﺘﻨﻰ ﺍ َ ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ ﺑﺠﻮﺩﮎ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﺍﺳﺄﻟﮏ ﺑﻨﻮﺭ ﻭﺟﻬﮏ ﻧﺖ ّ ﺍْﻥ َﻗﺮْﺑﺘﻨﻰ ﻓﺎ َ
ﺸﺮ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻭﺣﻴﮏ ﻭ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍ ْﻥ ُﺗ ّ ﺆﻳﺪ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻌﺒﺪ ﻓﻰ ﺭﻭﺣﻪ ﺍ ﻥ َﻳْﺴَﺘْﺒ َ
ِ ﻯ ﺑﺎﺳﻤﮏ ﻭ ﻓﻰ ﺟﺴﻤﻪ ﻳﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻪ ﺍ ﻥ َ ّ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﻓﻰ ﻟﺴﺎﻧﻪ ﺍ ﻥ ﻳﻨﺎﺩ َ ﺹ ٢٢٦
ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻉ ﻉ ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ ﺍﻟﺠﻮﺍﺩ ﻧﺖ ﺍ ﻥ ّ ُ ُ ﻳﻘﻮﻡ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﺍّﻧﮏ ﺍ َ َ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻬﺪﻯ َﻭ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﻭ َ ﮐﺄﺱ َ ﻧﻮﺭ َﻭﺟﻬﻰ ِﺑﻨﻮﺭ ُ )ٕ (١٩٨ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ َ ِﺍﻧﻠْﻨﻰ َ
ِ ﺍﻟﻮﻓﺎ ﻭ ْ ِ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء ﺍﺟَﻌْﻠِﻨﻰ ﻣﻦ ﻓﻰ َﻭ ْ َﺛﺒْﺘِﻨﻰ ﻋﻠﻰ َ ﺍﺳَﺘﻘْﻤ ِﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﺍﻻْﻭ ٰ
ﻦ ﺍﺭُﺯْﻗ ِﻨﻰ ِﻣ ْ ﺍﺟَﻌْﻞ ﻟﻰ ﻣﺨﺮﺟﴼ ﻭ ْ ﺍﻟﺮﺧﺎَ ﻭ ْ ﺍﻓﺘﺢ ﻋﻠﻰ َﻭﺟﻬﻰ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻭ َ
ﺟﻬﴼ ﺍﻟﻰ ﻭﺟﻬﮏ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻦ ُﮐ ِ ﺍﻟﺴﻤﺎ ﻭ ﭐْﺟَﻌﻠﻨﻰ ُﻣَﺘَﻮ َﺣْﻴ ُ ﺐ ِﻣ ْ ﻨﻮﺯ ﺚ ﻻ ﺍ ْﺣَﺘِﺴ ُ
ُﻣ ِ ﺍﻟﺮﺍﺳﺨﻴﻦ ﻟﮏ ﻳﺎ ٰ ﺭﺣﻤﻦ ﻭ ﻳﺎ ﺭﺣﻴﻢ ٕﺍﻧ َ ﺨﻠﺼﴼ ﻭﺟﻬﻰ َ َ ﺑﺎﻟﺜﺎﺑﺘﻴﻦ ﻭ ّ ﮏ ّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ . ﺭﺏ ﺮﻳﻢ ﻓﻰ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ َﻟَﺮُﺅ ٌ ُ ﺍﻟﺤﻤﺪ ِﻟﻠ ِﻪ َ ﻑﮐ ٌ َ ﺹ ٢٢٧
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (١٩٩ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﻮﺭ ﺿﻌﻴﻔﻢ ﺣﺸﻤﺖ ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ
ﺫﺭﮤ ﻓﺎﻧﻴﻢ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﻮ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﻡ ﺍﻣﻮﺍﺝ ّ
ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺨﺶ ﭘﺸﻪ ﺍﻡ ﻋﻘﺎﺏ ﺍﻭﺝ ﻋّﺰﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﺫﻟﻴﻠﻢ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻦ ﺑﻰ ﻧﺎﻡ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺑﺨﺶ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٢٢٨
ُﻫﻮ ﺍ
) (۲۰۰ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺑﻰ ﺍﻧﺒﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﻭ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺻﻬﺒﺎﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﮔﺸﺘﮥ ﺻﺤﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﺗﺸﻨﮥ ﺳﻠﺴﺒﻴﻞ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺩﻟﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﺗﻮ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺁﻳﺖ ُﻫﺪﻯ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻧﻮﺍﺭ
ﺗﺠﺮﻳﺪ ﺟﻨﻮﺩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺟﻴﻮﺵ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﺣﻰ ﻻﻳﻤﻮﺕ ﺳﭙﺎﻩ ّ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺷﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺭﺣﻤﺖ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﺳﺒﺐ ﺣﻴﺎﺕ
ﮐﻞ ﺣﺮﻳﻔﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ّ ﺑﺰﻡ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺮ ﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﺎﺩﮤ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ .
ﻉﻉ
ﺹ ٢٢٩ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٠١ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺟﻤﺎﻟﻨﺪ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺁﻥ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ ﺩﻟﺪﺍﺩﮤ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﮤ ﺗﻮ
ﺑﻴﭽﺎﺭﮤ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﮤ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺗﻮ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ
ﻭ ﺗﺮﺍ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﺍﺑﻨﺎء ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻮ ﺭﺳﻴﺪﮔﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻯ
ﮔﻴﺎﻩ ﺻﺤﺮﺍﻯ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻬﺎﻟﻬﺎﻯ ﮔﻠﺸﻦ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺧﺎﻣﻮﺵ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮔﻮﻳﺎ ﮐﺮﺩﻯ ﻣﺨﻤﻮﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺍﺭﺽ ﻫﺎﻣﺪﻩ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮔﻠﺸﻦ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﮐﺮﺩﻯ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺑﻠﻮﻍ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪﻯ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻠﺠﺄ
ﻭ ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺪﺩ ﻏﻴﺒﻰ ﺑﺨﺶ ﺹ ٢٣٠ ﻭ ﻓﻴﺾ ﻻﺭﻳﺒﻰ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﺴﻤﻨﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺟﺎﻧﻰ ﺟﺴﻢ ﺭﺍ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺭﻭﺡ ﺍﺳﺖ ﻟﻬﺬﺍ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺗﺄﻳﻴﺪﻧﺪ
ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٠٢ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﻢ ﻳﺎﺭﺍﻧﺖ ﺭﺍ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ
ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺑﺨﺶ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﻟﻨﺸﻴﻦ ﺑﺎﺵ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻳﺎﺭ ﻭ ﻣﻮﻧﺲ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻗﺮﻳﻦ ﺩﻟﻬﺎ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺖ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﮕﺮ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ
ﮐﻞ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻋﺸﻖ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻓﺪﺍ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ ّ ﺹ ٢٣١
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻪ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻦ ﻭ ﻧﺼﺮﺕ ّ
ﺍﻳﺪﻫﻢ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ﺟﻮﺩﮎ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺯ ﻧﻤﺎ َ ﺭﺏ ّ
ﺍﻟﻨﻮﺭﺍﻧﻴّﺔ ُﺳﺮﺝ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻓﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﺴﺘﻌﺎﻥ ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﺘﺒﻴﺎﻥ ّ ﻓﻰ ﻣﺠﺎﻟﺲ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٠٣ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ
ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺫﮐﺮﻯ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺴﺎﺋﻢ ﺭﻳﺎﺽ ﺗﻘﺪﻳﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ﺁﺋﻴﻢ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻨﺪﮤ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺁﻳﺘﻰ ﺑﺎﻫﺮﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺭﺍﻳﺘﻰ ﻣﺸﺘﻬﺮﻩ
ﻧﺠﻤﻰ ﺑﺎﺯﻍ ﮐﻦ ﻭ ﮐﻮﮐﺒﻰ ﺑﺎﺭﻕ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﻫﺮ ﺯﺧﻤﻰ ﺭﺍ ﻣﺮﻫﻢ ﻟﻄﻒ ﺹ ٢٣٢
ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻫﺮ ﺟﻤﻌﻰ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ ﻃﻮﻃﻰ ﺧﻮﺵ ﺳﺨﻦ ﻉ ﻉ ُﻫﻮﺍﻻﺑﻬﻰ
)ٕ (٢٠٤ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﺍﺩﻋﻮﮎ ﻓﻰ ﺳﺮﻯ ّ ﺧﻔﻴﺎﺕ ﻗﻠﺒﻰ ﻭ ﺑﻠﺴﺎﻥ ّ
ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻋﻠﻰ ﺫﮐﺮﮎ ﺍﻟﻤْﺴﺘﺠﻴﺮ ﺑﺒﺎﺏ ﺍ ّ ﻭ ﺟﻬﺮﻯ ﺍ ﻥ ّ ﺗﺆﻳﺪ ﻋﺒﺪﮎ ُ
ﺭﺏ ﺍ ْﻧِﺠْﺪُﻩ ﻭ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺷﺮﺍﻉ ﺳﻔﻴﻨﺔ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﺍﻯ َ
ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ّ ﺼِﺮﻩ ﺁﻳﺔ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﻭ ّ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﺍ ﻧﺰﻝ ﻓﻰ َﻧ ْ
ﺭﺏ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﺤﺒﻮﺏ ﺍﻯ َ ﻓﻰ ﻋﻮﺍﻟﻤﮏ ّ
ﺛﺒﺘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ﺍ ﻧﺰﻝ ﻋﻠﻰ ّ ﮐﻞ ﺍﻻﺣّﺒﺎء ﺳﮑﻴﻨﺔ ﻣﻦ ﻋﻨﺪﮎ ﻭ ّ
ﻮﻫﺎﺏ ﻉ ﻉ ﺛﺒﻮﺗﴼ َﻳ ُ ﮑ ْ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﺸﻘﺎﻕ ّ ﻦ ُﺭﺟﻮﻣﴼ ﻋﻠﻰ ﺍﻫﻞ ّ ﺹ ٢٣٣
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﮐﻞ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﮥ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﺳﻴﺮﻳﻢ ﺗﻮ ﻣﺠﻴﺮ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ) (٢٠٥ﺍﻯ ﻗﻮﻯ ﻗﺪﻳﺮ ّ ّ
ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﮐﻦ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻓﻀﻞ ﺑﮕﺸﺎ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﻓﮑﻦ
ﻧﺴﻴﻢ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﺳﺎﺣﺖ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﺷﮏ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﭼﻤﻦ ﻧﻤﺎ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻗﻮﺕ ﻗﺪﻳﻤﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﻣﺴﺮﺕ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺑﺨﺶ ّ ﺩﻩ ﻭ ّ
ﺑﺎﻫﺮ ﻃﻴﻮﺭ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﻭ ﻣﺤﺮﻣﺎﻥ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﮐﻦ ﻗﺪﻡ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺨﺶ ﻗﻠﺐ ﺭﺍﺳﺦ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ
ﻣﺎ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻴﻢ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻴﻢ ﺹ ٢٣٤
ﺗﻮ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺗﺖ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻦ ﺑﺮ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ
ﺑﻰ ﺳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭﺍﻥ ﮐﻦ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻨﺞ ﺭﻭﺍﻥ ﺑﺨﺶ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ
ﻗﻮﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺿﻌﻴﻔﺎﻥ ﺭﺍ ّ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻭﺭ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ .ﻉ ﻉ
ﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٢٠٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭﻡ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺸﺖ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻡ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ ﺗﻮﺋﻰ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﻭ ﻣﺠﻴﺮ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﻡ ﻭ ﺣﻘﻴﺮ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﻋﻠﻴﻞ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﻰ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻮﺷﻢ ﻭ ﺭﺩﺍء ﻣﻮﻫﺒﺖ ﭘﻮﺷﻢ ﻭ ﺳﻠﺴﺒﻴﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﻮﺷﻢ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﻠﻴﮏ .
ﻉﻉ
ﺹ ٢٣٥ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٠٧ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﻭﺍﻗﻒ
ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺎ ﻋﺎﺟﺰﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺎ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﺍﻟﺬﻧﻮﺏ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﺭﺣﻤﻦ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻗﺼﻮﺭ ﻣﺎ ﻣﻨﻤﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻏﺎﻓﺮ ّ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﻦ ﺧﻄﺎء ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ
ﺑﺤﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻋﺠﺰ ﻣﺎﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻟﮑﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺗﻮ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﭘﺲ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺩﻩ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﺎ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﻨﺎ ﻧﻤﺎ ﻭ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺴﺖ ّ
ﺷﻨﻮﺍ ﮐﻦ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﺮﻳﻀﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺶ ﻓﻘﻴﺮﺍﻥ ﺭﺍ
ﺍﻣﻨﻴﺖ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﺎ ﻏﻨﻰ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺧﺎﺋﻔﺎﻥ ﺭﺍ ّ
ﺹ ٢٣٦
ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ
ﺳﺒﻴﻞ َ َ ُ ِ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ َﻭ ﺍﻟﺤﻤﺪ َﻭ ْ ﺍﻟﺸ ْ ﻫﺪْﻳَﺘِﻨﻰ َ َ ﮑ ُﺮ ِﺑﻤﺎ َ َ ﻟﮏ َ ُ ﺏ َ َ ﺭﺏ َﺭ ) َ (٢٠٨
ﺑﺼﺮﻯ ﺍﻟﺼ َ ﮑﺖ ﺑﻰ َ ََ ﻫﺬﺍ ﺮﺍﻁ ُ ْ ﺍﻟﻤﻤﺪﻭﺩ َﻭ َ ْ ﺕ َ َ ﻧﻮﺭ َ ﺍﻟﻤﺴَِﺘﻘْﻴَﻢ َ َ ُ َ ﺳﻠ ْ َ
ﺍﻟﻘﺪﺱ ِﻣﻦ َ َ ُ ِ ﻤﻌَِﺘﻨﻰ َ َ ِ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻧﻐﻤﺎﺕ ُ ُ ِ ﺑﻤﺸﺎﻫَﺪِﺓ ﺍﻻِ ﻧﻮﺍﺭ َﻭ ﺍ ْﺳ َ ْ ﻃﻴﻮﺭ ُ ِ ِ ُ َ ﺭﺏ ﺍ ﻳْﺪِﻧﻰ ﻦ ﺍﻻْﺑ ِ ﺍﻻْﺳ ِ ﺤﺒ ِ َ ﺮﺍﺭ َ ﺘﮏ َ ْ ﺮﺍﺭ َﻭ ﭐْﺟَﺘ َ ْ ﺑﻴ َ ﺑﻤ َ ﺖ َﻗﻠﺒﻰ ِ َ ﺬﺑ َ
ﺣﺘﻰ ﺍ ِ ﻮﺭ ﺑﻈﻬ ِ ﻧﺎﺩﻯ ِﺑﺎْﺳِﻤ َ ﺑﺮﻭﺡ ُ ِ ﺍﻟﻘﺪﺱ َ ﮏ َ َ ُِ ﺑﻴﻦ ﺍﻻْﻗﻮﺍﻡ َﻭ ﺍ َﺑﺸَﺮ ِ ُ ُ َ
ﺳﻠﻄﺎﻧﮏ ﺑﻘﺪﺭﺗﮏ َﻭ ُ ِ َ ﻗﻮﻧﻰ ِ ُ َ ِ َ ََ ُ ِ َ ﺑﻴﻦ ﺍﻻﻧﺎﻡ َ ٌ ﺿﻌﻴﻒ َ ّ ﺭﺏ ِ ّ ﺍﻧﻰ َ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ َ َ ﮐﻠﻴﻞ ﺍﻟﻠِ ﺫﻟﻴﻞ َﻋﺰﺯﻧﻰ ﺛﻨﺎﮏ َﻭ َ ٌ ﺑﺬﮐﺮﮎ َﻭ َ َ ﺴﺎﻥ ﺍ ْﻧِﻄْﻘ ِﻨﻰ ِ ِ ِ َ َﻭ َ ُ
ﻗﺮْﺑِﻨﻰ ِ َ َ َ ِ ﻟﺪُﺧ ِ ﺭﺏ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ َﻭ َ ٌ ﺑﻌﻴﺪ َ ِﺑﭑ ّ َ ﻮﻝ ﻓﻰ َ َ ِ َ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ َ ﺑﻌﺘﺒﺔ َ ﮐﺔ ﭐْﺟ َ ْ ﻭﻫﺎﺟﴼ َﻭ َﻧﺠﻤﴼ ِ ﻣﺒﺎﺭ َ ً ﺑﺎﺯﻏﴼ َﻭ َ ً ﻌﻠ ِﻨﻰ ِﺳﺮﺍﺟﴼ َ ّ ﺷﺠﺮﺓ ُ َ
ﺹ ٢٣٧
ﻠﺔ ﻓﻰ ِ ِ ﺍﻟﻌﺰُﻳﺰ ﺛﻤﺎﺭ ُ َ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﺪ ِ ﻮﻧﺔ ِﺑﭑﻻِ ﺤ ًَ ﻣﻈﻠً َ ﺖ َ ﻳﺎﺭ ﺍﻧ َ َ ْ ﮏ ﺍ ْﻧ َ ﻣﺸ ُ ﺍﻟﻤﺨﺘﺎﺭ . ُ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ُ ُ َِ ُ
ﻉﻉ
ﺿﻌِﻔﻰ َﻭ ُﺫﻟﻰ َﻭ َ ِ ﺫﻟﮏ ﻫﻮﺍﻧ )ٕ (٢٠٩ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍﻟ ٓﻬﻰ َﺗﺮﻯ َ ْ ﻣﻊ ِ َ ﺧﻠﻘﮏ َ َ ﺑﻴﻦ َ ِ َ ﻰ َ َ ْ ْ ْ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻻﻗﻮﻳﺎ ََ ﺖ ََ َ ﺑﻴﻦ ِ ِ َ ِ َ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﮏ َ َ ﻭﻳﺞ َ ﻋﻠﻴﮏ َﻭ ُﻗْﻤ ُ ﺗﻮﮐْﻠ ُ ﻋﻠﻰ َﺗْﺮ ِ ﺖ َ ٰ
ﻣﻌ َ ِ ﺍﻟﺠﻨﺎﺡ ُ ْ ﺭﺏ ِ ﺣﻮﻟﮏ َﻭ ُ َ ِ ﺘﻤﺪﴽ ﻋﻠﻰ َ ِ َ ﻗﻮﺗﮏ َ ﺍﻥ َ ْ ﻃﻴﺮﴽ َﮐِﻠْﻴ َﻞ َ ِ
ﺭﺍﺩ َﺍﻥ َ ِ ﻓﮑﻴﻒ ُﻳ ِ ﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻔﻀﺎ ﻳﻄْﻴَﺮ ﻓﻰ َ ﻫﺬﺍ َ ﺍَ ﻤﮑ ُ ﻻﻳﺘﻨﺎﻫﻰ َ َ َ ﺍﻟِﺬﻯ َ ٰ
ﺗﺄﻳﻴﺪﮎ َﻭ ﻨﺎﻳﺘﮏ َﻭ ﺣﻢ ﻧﮏ َﻭ ِﻋ َ ِ َ ِّﺍﻻ ِﺑَﻌْﻮ ِ َ ِ َ َ ﺗﻮﻓﻴﻘﮏ َ ﺭﺏ ﭐْﺭ َ ْ
ﺑﻘﻮﺗﮏ ﺿﻌِﻔﻰ َﻭ َ َ ْ ﻋﺠِﺰﻯ ﺍ ﻳْﺪِﻧﻰ ِ ُ َ ِ ﻗﻮﻧﻰ ِ ُ َ ِ َ ﺑﻘﺪﺭﺗﮏ َﻭ َ ﺣﻢ َ ْ ﺭﺏ ﭐْﺭ َ ْ
ﺗﺆﻳُ ﺪ ِ َ َ ِ ﺒﻠﻎ َﻭ ُ َ ِ َ ﺭﻯ َﻟ َ َ َ ﻗﺪﺭﺗﮏ َ ﺑﻨﻔﺜﺎﺕ ﺭﺏ َﻟﻮ ُ َ ﺠَﺰ َ ﺍﻟﺮْﻭِﺡ ﺍ ْﻋ َ ﺍﻟﻮ ٰ
ﺠﺰ ﻳﺸﺎء َﮐﻤﺎ َ ْ ﺕ ِ َ َ ﺍﻟﻤﻨﻰ َﻭ َ َ َ ﻣﻦ َ ْ ﻋﺒﺎﺩﮎ ِ ْ ﻗﺒُﻞ َﻭ ُ ﺍﻳﺪ َ ﺗﺼﺮﻑ َ َ ُ ﮐﺎﻧﻮﺍ ﺍ ْﻋ َ َ ﮐﻴﻒ َ ُ
ﺹ ٢٣٨
ﺭﺿﮏ َﻭ ِ ﻧﮏ َﻭ ﺧﻠﻘﮏ َﻭ ﺍ َ َ ِ َ ﺑﻌْﻮ ِ َ ﻟﮑﻦ ِ َ ﻣﻦ ِﻓﻰ ﺍ َ ِ ﺫﻝ ِ ِ َ ﻘﺮ َ ْ ﻋﺒﺎﺩﮎ َﻭ ﺍ ْﺣ َ َ
ﮐﺎﻧﻮﺍ ُﺫﺑﺎﺑﴼ ﺑﺮﻳ ِ َ ﺳﺒُﻘﻮﺍ ﺍ ِﺟﻼَ ِ َ ُ َ ِ ﺍﻋﺎﻇﻢ َ ﺘﮏ َﻭ ُ ﺧﻠﻘﮏ َﻭ َ ِ َ ﻗﻮﺗﮏ َ َ
ِ ﺍﻓﻖ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ َ ﺳﺎﻃﻌًﺔ ﻓﻰ ُ ُ ِ ﻧﺠﻮﻣﴼ ِ َ ﻋﻨﺎﻳﺘ َ ﺎﺳَﺘْﻨ َﺴﺮﻭﺍ ِ َ ِ َ ﮏ َﻭ ﺍ ْ َﻓ ْ ﺒﺤﻮﺍ ُ ُ ﺻَ ُ ﻏﻴﺎﺽ ﺯﺍﺮﺓ ﻓﻰ ﻃﻴﻮﺭﴽ ﺻﺎﺩﺣًﺔ ﻓﻰ ﺍ ْﻳ َ ِ ﺍﻟﺒﻘﺎء َﻭ ﺍ ُﺳﻮﺩﴽ ً َ ﮑ ِﺔ َ ِ َ ﺍﻟﻬﺪﻯ َﻭ ُ ُ ُ
ِ ﺤ ِ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﺤ ِ ﻬﻰ َﻭﺣﻴﺘﺎﻧﴼ ﺳ ِ َ ً ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ُ ﻴﺎﺓ ِ َ َ ِ َ ﻮﺭ ﭐْﻟ َ ﺎﺑﺤﺔ ﻓﻰ ُﺑ ُ ﺍﻟﻌﻠﻢ َﻭ ﭐْﻟﻨ ٰ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ. َِ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ﺍﻧﺖ َ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ُ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ُ ﺍﻟﻘﻮﻯ َ ُ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ َ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺸﻔُﻊ ﺍﻧﻰ ﺍ َﺗ َ ﻣﻬﺮﺑﻰ َﻭ َﻣﻼﺫﻯ ِ ّ ﻣﺮﺟﻌﻰ َﻭ َﻣﻠﺠﺌﻰ َﻭ َ َ ﺍﻧﺖ َ َ )ٕ (٢١٠ﺍ ٓﻟﻬﻰ َ َ ﻣﺮﮐﺰ ِ َ ِ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ َﻭ ﻟﺪﻳﮏ ِ ُ ْ ﺘﮏ ﻭ َ َ ِ ََ َ َ ِ ﺑﻘﻄ ِﺐ َﺳﻤﺎَ ﺍَﺣِﺪﻳ ِ َ ﺩﺍﻳﺮﺓ َ
ﻄﻘﺔ َ َ ِ َﻣْﻨ ِ َ ِ ﻯ ﻓﻰ ﺍ ْﻭِﺝ ﺻﻤﺪﺍﻧﻴِﺘﮏ َﻭ َ َ ِ ﻧﻴﺮﮎ ﭐْﻟ ْ َ ﻓﻠﮏ َ َ ﺪﺭﻫ َ َ ﺮﻫِﺔ ﭐْﻟﺪﺭ ّ َّ ِ ﺮﺍﺝ ﺗﺆﻳَﺪ َ ﺍﻟﻤﺤﺘﺎﺝ َﻭ ﺍ ﻭ ِﻗْﺪُﻩ َ ﻫﺬﺍ َ َ ﺭﺑﺎﻧﻴ ِ َ َ ﺍﻟﻌﺒﺪ ُ ﺘﮏ ﺍ ْﻥ ُ َ ﮐﺎﻟﺴ ِ ﻌﻠ ُﻪ َﺳﺤﺎﺑﴼ ﻭﺍﺟ َ ْ ﺎﺝ َ ْ َ ّ ﺍﻟﻮﻫ ِ
ﺹ ٢٣٩
ﺍﻟﻤﺆﻳُﺪ ﺠﺎﺝ ﺍﻧ َ ﺍﻟﻤﻮﻓ ُﻖ ُ َ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ُ َ ﺍﻧﺖ ُ َ ِ ُ ﮏ َ َ ِﻣﺪﺭﺍﺭﴽ ِﺑﭑْﻟﻤﺎ ﺍﻟﺜِ
ﻫﺬﺍ ِ ﺍﻟﺴ ُ ِ ﺖ َﻭ ﺍﻟﻤﻨﻬﺎﺝ ﻠﻮﮎ ﻓﻰ َ ََ ﺍﻣ ٌ ﻟﻪ َ ْ ﻋﻠﻰ ﻭﻟﻴﺲ َ ُ ﺍﻟﺴﻮﻯ َ َ ِ ِ ِ ﺍﻟﻮﺍﺿﺢ
ﺭﻭﺡ َ ِ ﻔﺦ ِ ِ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﻴﺎﺕ َﻭ ﭐْﺟ َ ْ ﺟﺎﺝ َﺍﻯ َ ﻻ ﭐْﻋِﻮ ٌ ﺭﺏ ﭐْﻧ ُ ْ ﻓﻴﻪ ُ َ ﻌﻠ ُﻪ ِ َ
ِ ِ ﺭﺏ َ َ ِ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻉ ﻉ ﺍﻟﻔﻠﮏ َ ﺍﻟﺒﺎﻫﺮﺍﺕ ﺍﻧ َ ﮏ َ َ ﺍﻟﺰﺍِﻫ َ ِﺮﺓ َﻭ َ ﺠﻮﻡ ّ ﺍﻧﺖ َ ﺭﺏ ﺍﻟﻨِ ُ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ) (٢١١ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﺯﻧﺠﻴﺮ ّ
ﺷﻮ ﻭ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﻭ ﻣﺠﻴﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﺍﺯ ﮔﻠﺸﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﺳﺎﺣﺖ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﻦ ﻭ ﭼﻤﻨﺴﺘﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻤﺎ ﺍﺯ ﺹ ٢٤٠ ﻏﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﻮﺭ ﺣﻘﻴﺮ ﺭﺍ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺫﺭﮤ ﻓﻘﻴﺮ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻭﺝ ﺍﺛﻴﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﻗﻄﺮﻩ ﺭﺍ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺟﻠﻴﻞ ﮐﻦ ﻭ ّ
ﮐﻞ ﺑﺤﺮ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺳﺒﺰﻩ ﺭﺍ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺷﺠﺮﮤ ﺍﺧﻀﺮ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ّ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺟﻮﺩ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻳﻮﻡ
ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻇﻞ ﺷﺠﺮﺓ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍّﻟﺬﻳﻦ ﺍﺳﺘ ّ ﻈﻠﻮﺍ ﻓﻰ ّ ّ )ٕ (٢١٢ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ُ
ﻭﻓﻘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺭﺿﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺟﺬﺑﻬﻢ ﺭﺏ ّ ﺑﺤﻤﻰ ﻗﺪﺱ ﺭﺑﻮﺑّﻴﺘﮏ ﺍﻯ َ َﻭ ْ ﺍﺣَﺘَﻤْﻮﺍ ِ ِ ٰ ﺍﻧﺖ ﺍ ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺑﻨﻔﺤﺎﺗﮏ ﺍﻧ َ ﮏ َ َ ّ ﺹ ٢٤١ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﻰ ﺍﺗﺬﻟّﻞ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﻞ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ّ ) (٢١٣ﺳﺒﺤﺎﻧﮏ ّ ّ ّ
ﺣﺒﺎﺋﮏ ﻋﺒﺪﴽ ﻃﺎﺋﻔﴼ ﻻﺻﻔﻴﺎﺋﮏ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﺧﺎﺿﻌﴼ ﺧﺎﺷﻌﴼ ﻋﻨﺪ ﺍ ّ ّ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍﻧﻴﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﻟﻨﺎﻓﺬﺓ ﻓﻰ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻭ َ ْ ّ ﻟﻤﻌﺘﮏ ّ ﺍﺳﺌﻠﮏ ﺑﮑﻠﻤﺘﮏ ّ
ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﺖﻭ ﺳﻄﻌﺖ َﻭ َ َ َ ْ ﻟﻤﻌ ْ َ َ ْ ﺍﻟﺸﺎﺳﻌﺔ ﺍﻻْﺭﺟﺎء ﺍﻥ ﺗﺠﻌﻞ ّ ﺍﺷﺮﻗﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ ّ ﺣﺒﮏ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﻟﻄﺎﻓﮏ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﻋﺮﻓﺎﻧﮏ ﻭ ﻣﻌﺎﺩﻥ ّ
ﻭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻧﺠﻮﻣﮏ ﻭ ﻣﺼﺎﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺛﺎﺑﺘﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﺗﺆﻳﺪﻫﻢ ﺑﻨﺼﺮﺗﮏ ﻭ ﺭﺍﺳﺨﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻧﮏ ﺣّﺘﻰ ﻳﻘﻮﻣﻮﺍ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﻭ ّ
ٍ ﻟﮑﻞ ﻭ ﺗﺠﻌﻠﻬﻢ ﻧﺠﻮﻡ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ُﺭُﺟْﻮﻣﴼ ﻣﺎﺭﻕ ﻧﺎﮐﺚ ﻧﺎﻗﺾ ﻓﻰ ﻣﻤﻠﮑﺘﮏ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ّ ﺹ ٢٤٢
ﺑﻘﻮِﺓ ﻬﻢ ِ ُ ﻫﺆﻻ ﻓﻘﺮﺍء ﺑﺒﺎﺑﮏ ﺍ ْﻏِﻨِﻬْﻢ ﺑﮑﻨﺰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ َﺍِﺫّﻻء ﻓﻰ ﻓﻨﺎﺋﮏ َﻋﻈْﻤ ُ ْ
ﻬﻢ ُﮐﺒﺮﺍء ﻓﻰ َ َ َ ِ ﮏ ﻋﺘﺒﺔ ﻓﺎﺟ َ ْ ﺻ َﻐﺮﺍء ﻓﻰ ُ ِ َ َ َ ِ َ ﺍﻧ َ ِ َ ﻣﻠﮑﮏ ْ ﻌﻠ ُ ْ ﻻﻫﻮﺗﮏ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﻭ ُ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ . ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ َ ﺍﻟﻤَﻮﻓُﻖ َ ﺍﻟﻤَﺆﻳُﺪ ُ ﺖ ُ ﺍ ْﻧ َ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻳﺪ ﻋﺒﺪﮎ ﺍ ّ ِ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻣﻦ ﺍﺳ َ َ َ ) َ (٢١٤ ﻟﺬﻯ ْ ﺘﺸﺮﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ َﺍ ّ ﺭﺏ َ ّ
ﺣﻠﻰ ﺍﻟﻤﺮ ﺗﻔﻊ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻣﺼﺒﺎﺡ ﻫﺪﺍﻳﺘﮏ ﻭ ﺳﻤﻊ ﻧﺪﺍﺋﮏ ﺍﻻٰ ﻧﻮﺭ ﻗﻠﺒﻪ ﺑﺎﻵﻳﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺍﻳﺪﻩ ﺑﺸﺪﻳﺪ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﻭ ّ ﺑﻬﻰ ﻭ ّ ﺍﻻٰ
ﻭﻟﻰ .ﻉ ﻉ ﻋﻠﻰ ﻣﻦ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﺍﻻ ﺳﻤﻰ ّ َ ﺍﻧﮏ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﻵﺧﺮﺓ ﻭ ﺍﻻٰ ٰ ﺻﺪﺭﻩ ﺑﻔﻴﻮﺿﺎﺗﮏ ﺍﻻٰ ﺹ ٢٤٣ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻥ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﻗﺪ ﺍﻧﺠﺬﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﻗﺪﺳﮏ )ٕ (٢١٥ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ّ
ﺍﻟﻤﻠﺘﻬﺒﺔ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﻻﺣﺸﺎء ﻭ ﺍﻟﻐّﻨﺎء ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ َ ّ ﻣﺤﺒﺘﮏ ُ
ﺍﻟﻈﻠﻤﺎء ﻭ َﻳْﺪﻋﻮﮎ ﺣﺘّﻰ ﺗﺠﻌﻠﻪ ﺁﻳﺔ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍﻟﻠﻴﺎﻟﻰ ﻳﻨﺎﺟﻴﮏ ﻓﻰ ُﺟْﻨِﺢ ّ ِ
ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺤﺐ ﻭ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ َ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻳﺮﺿﻰ ّ ﺭﺏ َﻭﻓْﻘﻪ ﻟﻤﺎ ﻳ ّ ٰ ٰ ُﻫﻮ
ﺪﻭﺭ ﺑﻄﻠﻮﻉ ﻫﺒﻮﺏ ) (٢١٦ﺍ ّ ﺍﻟﺼ ِ ﻧﺴﺎﻢ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ِ ﺷﺎﺭَﺡ ﻟﻠ ّ ﻬﻢ ﻳﺎ ﻣﻨﻌﺶ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻣﻦ ُ ُ
ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺮﺍﺏ ﺧﺎﺿﻌﴼ ﺧﺎﺷﻌﴼ ﺑﻮﺟﻬﻰ َ َ َِ َ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺘّ ِ ﺐ َِ ْ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ٕﺍّﻧﻰ ﺍِﮐ ﺹ ٢٤٤
ﺣﺒﺘﮏ ﻣﺘﺬّﻟ ﺑﺒﺎﺏ ﺍﺣﺪّﻳﺘﮏ ﺭﺍﺟﻴﴼ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻻ ّ
ﻣﺘﻤﻨﻴﴼ ﺗﺠﻠّﻴﺎﺕ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻻِﻭّﺩﺍﺋﮏ ﻓﺎﻧﻈﺮ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻴﻬﻢ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ ّ
ٍ ﻋﻠﻰ ﺭﻭﺡ ﺍﻧُﻔ ْ ﺛﻢ ْ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ّ ّ ﺍﻋﻴﻦ ّ ﺣﻴﺎﺕ ﻳ ُ ﺦ ﻓﻴﻬﻢ َ ﻄﻴﺮ ﺑﻬﻢ ﺍﻟﻰ ﺍﻷ ِ ﻭﺝ ﺍﻷ ٰ ِ ﻣﺸﻬﺪ ِ ِ ﺁﻳﺎﺕ ﺣﺘﻰ ﻳﮑﻮﻧﻮﺍ ﺍﻟﺬﺭﻭﺓ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ّ ﺍﻟﺸﺆﻭِﻥ ﻭ ﺍﻻﻃﻮﺍﺭ ّ ﺍﻟﻔﺪﺍء ﺑﺠﻤﻴﻊ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﺍﻧﺠﻤﴼ ِ ﺍﻧﮏ ﺳﺎﻃ َ ﻋﻠﻰ ّ ﺍﻟﻬﺪﻯ َ ﻌﺔ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻٰ
ﺍﻟﻤ ِ ﻋﺒﺎﺱ ﻌﻄﻰ ّ ﻮﻫﺎﺏ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﺍﻟﻠﻄ ُ ﺍﻧﺖ ُ ﻴﻒ ﺍﻟ ّ ُ ُﻫﻮ ﺍ
ِ ﺍﻟﺮ ِ ﺳﺒﻘﺖ ﺣﻤﺔ ﺍّﻟﺘﻰ ﻭﺍﻫﺐ ﺍﻟﻌﻄﺎ ﻭ ﻳﺎ ﻬﻢ ﻳﺎ ) (٢١٧ﺍ ﮐﺎﺷﻒ ﺍﻟﻐﻄﺎ ﻭ ﻳﺎ ﺫﺍ ﻟﻠ َ َ
ﺍﻟﺨْﻠِﻖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍ ْﻥ ﮏ ﻨﻮﺭ ِ ﺍﻻﺷﻴﺎ ﺍﺳﺎ ﻟﮏ ﺑ ِ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ُ ﻭﺟﻬ َ ِ
ﺹ ٢٤٥
ِ ﺍﺿﻴﺔ ﺑﺎﻟﻘﻀﺎ ﺍﻟﺮ ﻌﺒ َ ﺍﻟﻨْﻔ ِ ُﺗَﻘﺪَﺭ ِﻟ َ ْ ﺍﻟﺰِﮐﻴ ِﺔ ّ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﺍﻟﻤَﺘ َ ﺪﮎ ُ ﺲ ﺠﺮِﺩ ﻋﻦ ُﺷُﺆﻭ ِﻥ َ ٰ ِ ﺍﻟﻔﻮﺯ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻭﻟﻰ ﻭ ﺍْﺟ َ ْ َ ﻌﻠُﻪ ﺁﻳﺔ ُ ﺑﻤﺸﺎﻫِﺪ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎ ﻓﻰ ﺍﻵﺧﺮﺓ ﻭ ﺍﻻٰ
ﺍﻟﺘﻘﻮﻯ ﻭ ﻣﻠﺤﻮﻇﴼ ِﺑِﻠ ِ ﺍﻟﺤﺴﻨﻰ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ﻳﺎ ﺫﺍ ﺍﻻﺳﻤﺎ ﻭ ﺭﺍ َ ّ ﺤﺎﻅ ﺍ ْﻋُﻴِﻦ ﻳﺔ ٰ ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ ﺍﻟﻌﻠﻴﻢ ﺍﻟﺤﮑﻴﻢ ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻭ ِ َ ﺍﻧﺖ َ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ ﺍﻧﮏ َ َ ُﻫﻮ
ﺑﮑﻞ ﺍﻧﻰ ﺍﻧﺖ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﻭ َﺭﺟﺎﺋﻰ ﻭ ﻣﻘﺼﻮﺩﻯ ﻭ ُﻣﻨﺎﺋﻰ ّ )ٕ (٢١٨ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ َ َ
ِ ِّ ﮎ ﮏ ﻓﻰ ﻨﺎﺭ ﺑﻼﺩ َ ﻣﺤﺒﺘ َ ﻀﺮﻉ ﻭ َﺗﺒّﺘٍﻞ ﺍ ﻧﺎﺟ َ ﻴﮏ ﺍ ْﻥ َﺗ ْ ﺠَﻌَﻠِﻨﻰ َﻣ َ َﺗ ّ ٍ
ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﺑﻴﻦ ِ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻓﻰ ﻣﻤﻠﮑﺘﮏ ﻣﺼﺒﺎﺡ ﻭ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﺭﺍَﻳَﺔ ِ َ َ َ َ
ﻦ ﺍﺟَﻌْﻠِﻨﻰ ﻣﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﻨﻘﻄﻌﻴﻦ ﻋﻦ ِ ﺍﻟﺸُﺆﻭِﻥ ﺩﻭﻧﮏ ﺍﻟﻤ ّ ﺳﻴﻦ َﻋ ْ ﻭ ْ ﮐﻞ ﻘﺪ َ ﺹ ٢٤٦ ﺡ ﺻﺪﺭﻯ ﺑﺮﻭﺡ ﺍﻟﺘﺄﻳﻴﺪ ﻫﻞ ّ ﻮﺍﺋﺐ ﺍ ِ ﻦ َﺷ ِ ﺍﺷﺮ ْ ﻦ َﻋ ْ ﺍﻟﻈﻨﻮﻥ ﻭ َ ﺍﻟﻤﻨﺰﻫﻴ َ ُ
ﺑﻤﺸﺎﻫ ِ ﺪﺓ ُﺟ ُﻨﻮﺩ ﺍﻟﺘﻮﻓﻴﻖ ﺍﻟﻤﺘﺘﺎﺑﻊ َﻋﻠﻰ ِﻣﻦ ﻧﻮﺭ َﺑﺼﺮﻯ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ّ َ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ُ ﺍﻧﺖ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ّ ُ ُ ﺍﻧﮏ َ َ َ َ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺻﻮﺍﺗﻬﻢ ﻨﺎﻗ ُﻬﻢ ﻟﺴﻠﻄﻨﺘﮏ َﻭ )ٕ (٢١٩ﺍﻟ ٓﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ﻧﻔﻮﺱ ﺧﻀﻌﺖ ﺍ ْﻋ ُ ﺧﺸﻌﺖ ﺍ ْ ْ ْ
ﺍﻧﺠﺬﺑﺖ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻣﻦ ﻋﻈﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﺸﺮﺣﺖ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻭ َ ﺑﺮﮐﺔ ﻭﻓﻘﻬﻢ ﺑﺘﻮﻓﻴﻘﺎﺗﮏ ﻭ ﺍ ْ ﻧﺰﻝ ﻋﻠﻴﻬﻢ َ ً ﺍﻳﺪﻫﻢ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﺍﺗﮏ ﻭ ّ ﻗﺪﺳﮏ َ ﺭﺏ ّ
ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ َ ﺍﻟﻘﻴﻮﻡ .ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻬﻴﻤﻦ ّ ﻣﻦ ﻋﻨﺪﮎ ﺍﻧﮏ َ َ
ﺹ ٢٤٧
ﻣﺨﻠﺼﻮﻥ ُ َ ِ ﻣﺸﺘﻌﻠﻮﻥ ﻣﻨﺠﺬﺑﻮﻥ ُ َ ِ ُ َ ﻋﺒﺎﺩ ُ ِ ُ َ )ٕ (٢٢٠ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻٌ ِ
ﻋﻠﻴﮏ َﻭ ِ ِ ﻳﻨﺎﺩﻭﻥ ِ ِ َ َ ﺤﺒ ِﺘ َ ﻳﻨِﻄ ُ َ َ ﻘﻮﻥ ِﺑﺎﻟﺜﻨﺎَ ﺑﺎﺳﻤﮏ َﻭ َ ْ ﺑﻨﺎﺭ ُﻣ َ ﮏ ُ
ﺍﻟﻤﺸﺘﻌﻠﺔ ﻓﻰ ِ َ ِ ﺎﺭ ُ َ ِ َ ِ ﻮﻥ ﺑﺎﻟﻨ ِ َََ ﻔﻴﻀ َ ﻳﺘﻮﻗ ُ َ َ ِ ﺪﻭﻥ ِ ّ ﻳﺴﺘ ُ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ َﻭ َ َ ﺳﺪﺭﺓ َ
ﻋﻮﻥ ِﺍﻟﻰ َ َ ُ ِ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ِ َ ِ ﻀﺮ َ ِّ َ ﺳﺤﺎﺏ َ ِﻣﻦ َ ﺍﻣﻄﺎﺭ َ ِ ﻳﺘ َ ﻣﻠﮑﻮﺕ َ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ َ َ ﻫﻢ ﺘﻐ َ َﻭ ﻻ َﻳﺒ ُ ﻮﻥ ِ ّﺍﻻ ِﺭﺿﺎَ ﺿْﻮ َﻥ ِ َ َ ﺑﻘﻀﺎﮏ َ ﮏﻭ َْ ﺼْﺮ ُ ْ ﺭﺏ ﭐْﻧ ُ ﻳﺮ َ ﺪﻫﻢ ِ َ ِ ِ ُ ُ ٍ ﻌﻞ ﺍﻟﻘﻮﻯ َﻭ ﭐْﺟ َ ْ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻼ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ َﺍﻳْ ُ ﺑﺠﻨﻮﺩ َ ﺑﺸﺪﻳﺪ ُ ٰ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻃﻌﺔ ِ َ ِ ﻮﻫﻬﻢ ِ َ ً ﺣﺘﻰ َ ُ ﺁﺛﺎﺭ َ ِ َ ﺍﻟﻬﺪﻯ َ ّ ُ ُ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ُ ﺭﺣﻤﺘﮏ َ َ ﻳﮑﻮﻧﻮﺍ َ ﻭﺟ َ ُ
ﺸﻒ ﺍﻟﻮﺭﻯ َﻭ ﺍ ْﺟ ِ ْ ﻋﻠﻴِﻬﻢ َ ﺰﻝ َ َ ْ ﺍﻟﻌﻄﺎَ ﻭ ﭐْﮐ َ ْ َ ٰ ﺹ ٢۴۸
ﺍﻟﻐﻄﺎَ ﻭ ﭐْﺧَﺘ ِ ﻟﻬﻢ ِ ﺍﻧﺖ ﻮﻫﺒﺘﮏ ﺑﻤ َ ِ َ ﻰ َِ ﺼُ ْ ﺼ ْ ﺍﻧﮏ َ َ ﻬﻢ ِ َ َُ ُ ﺍﻟﺘﻰ ﻻ َﺗَﺘﻨﺎﻫ ٰ ﺍﻟﺮ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ِ َ ﺍﻧﺖ َ َ َ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ِ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﻧﮏ َ َ ﺣﻤﻦ ُ ُ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻟﺒﻮﺍ ﻟﻠﻨﺪﺍَ ﻭ ﺍ ﺟﺎﺑﻮﺍ ِ ﺤﻖ ﻫﺆﻻِ ﻋﺒﺎﺩ َ ﺩﺍﻋﻰ ﺍﻟ َ )ٕ (٢٢١ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﺍﻥ ُ
ﺑﻘﻠﺐ ِ ﻃﺎﻓﺢ ﺑﺎﻟﻤﺤّﺒﺔ ﻭ ﺍﻟﻮﻻء ﻭ ﺻﺪﺭ ﻣﻨﺸﺮﺡ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺍﻟﻮﻓﺎء ﻭ ﺍ ْﻋُﻴٍﻦ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺔ ﻭ ﻧﺠﻮﻣﴼ ﺳﺮﺟﴼ ﺭﺏ ﻧﺎﻇﺮﺓ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﻋﻠﻰ َ ّ ُ ْ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ُ ُ
ُﺣﺒﻴ ًﺔ ﻭ ﺍﺷﺠﺎﺭﴽ ِ ﻘﺔ ﻭ ِﺣﻴﺎﺿﴼ ﺩﺍﻓﻘﺔ ﻭ ﺭﻳﺎﺿﴼ ُﻣَﺆﻧ َ ً ﻘﺔ ﻭ ﺍ ﻧﻬﺎﺭﴽ ِ َ ً ﺑﺎﺳ َ ً
ََُ ﺍﻧﺼﺮﻫﻢ ِﺑﻤﻼﺋﮑﺔ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻣﺘﺪﻓ َ ً ُ ْ ﺪﺩ ُ ْ ﻘﺔ ﻭ ﭐْﻣ ُ ْ ﻫﻢ ِ ُ ُ
ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ َ ﺍﻟﻘﻮﻯ ِ َ ﺍﻟﺴﻤﺎَ ﻭ ﺍ ﻳْﺪ ُ ْ ﺍﻧﮏ َ َ ﻫﻢ ﺑﺸﺪﻳﺪ ُ ٰ ّ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﺹ ٢٤٩ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻇﻞ َﺟﻨﺎﺡ ﻬﻢ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ َﻭ ﺍ ْ َ ) (٢٢٢ ﻬﻢ َﺗﺤﺖ ِ ّ ﺧﺬَﺗ ُ ْ ﻬﻢ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ َﻧَﺴْﺒَﺘ ُ ْ ﺍﻟﻠ
َﻋﻨﻘﺎء َ ِ ِ ﺍﻟﺸﺌﻮﻥ ﻭ ﺍﻻﺣﻮﺍﻝ ﻣﺸﺮﻕ َﺍﺣﺪّﻳﺘﮏ ﺍ ﻳْﺪُﻫْﻢ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ
ﻬﻢ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺪﺭﺝ ﻓﻰ َﻣﺪﺍ ِﺭﺝ ﺍﻟﻌﻠﻢ ﻭ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ َ ﺍﻟﮑﻤﺎﻝ ﻭ ﺍْﺟَﻌْﻠ ُ ْ َﻋَﻠﻰ ﺍﻟﺘ
ﮐﻞ ﺷﻰ ﻣﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﻓﻰ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ﻓﻰ ّ ﺍﻟﻤﻮﺍﻫﺐ ﻭ َ ِ َ ْ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ َ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ َ ّ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ُ ُ
ﻣﺤﺒﺘﮏ ﺍﻟﻨﻔﺲ ﻭ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ّ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ َﻋﺒﺪ َﺗﺮﮎ ّ
ﺧﻀﻊ ﻟﺴﻠﻄﺎﻧﮏ ﺍﻟﻀُﻠﻮﻉ ﻭ ﺍﻻﺣﺸﺎء ﻭ ﺍﻧﻘﻄﻊ ّ ﺘﻬﺒ ِﺔ ﺑﻴﻦ ﻋﻤﺎ ﺳﻮﺍﮎ َﻭ َ ﺍﻟﻤْﻠ َ ِ َ ُ
ﻭ ﺧﺸﻊ ﻟﻌﻈﻤﺘﮏ ﻭ ﺗﺬّﮐﺮ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﺍﻧﺸﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﺹ ٢٥٠
ﺪﺩ ﺍ ْﺯَﺭُﻩ ﻋﻠﻰ ﻋﺒﺎﺩﺗﮏ ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ّ ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ّ ﺭﺏ ّ ﺭﺏ َ َ ﺍﺷ ُ ْ ﺣﺒﺎﺋﮏ ﻭ ْ ﻗﺪﺭﺗﻪ ﻷ ّ
ﻳﺴﺮ ﻟﻪ ﺍﻣﺮﻩ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺁﻳﺔ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ّ ﺘﻮﮐ ﻋﻠﻴﮏ ﻣﺘﺸﺒّﺜﴼ ﺑﺬﻳﻞ ﻧﺎﻃﻘﴼ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﺳﺎﺟﺪﴽ ﻟﻌﺘﺒﺘﮏ ُﻣ ّ ﻮﻫﺎﺏ . ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﮐﺒﺮﻳﺎﺋﮏ ِ ﺍﻧﮏ َ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺏ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﻭ ﺍﻟﻘﺪﺭﺓ ﻭ ﺍﻟﺠﺒﺮﻭﺕ ﺗﺮﺍﻧﻰ ُﻣْﺴﺘﻐﻴﺜﴼ ﺑﮏ ﻭ ُﻣْﺴﺘﺠﻴﺮﴽ ) (٢٢٣ﻳﺎ ﺭ ّ
ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ُﻣْﺴﺘﻌﻴﻨﴼ ﺑﻌﻮﻧﮏ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﺑﺒﺎﺏ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ُﻣْﺴﺘﻀﻴﺌﴼ ﻣﻦ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍ ّ
ﺪﺩِﻧﻰ ﺑﺠﻮﺩﮎ ﻭ ﻏﻨﺎﺋﮏ َ ﺍﻣ ُ ْ ﺭﺏ ﺍ ِﻏْﺜ ِﻨﻰ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﻭ ْ
ﺗﺪْﻋﻨﻰ ﺭﺏ َﻗﻮْﻡ ﻃﺮﻳﻘﻰ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ َﻗﻮ َ ّ ﺗﻮﮐﻠﻰ ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ﻻ َﺗِﮑْﻠﻨﻰ ﺑﻨﻔﺴﻰ ﻭ ﻻ َ َ َ
ﺍﺣﺮﺳﻨﻰ ﺍﻟﻤﻨﻰ ﻭ ْ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء ﻭ َ ّ ﻗﺮﺑﻨﻰ ﺍﻟﻰ ﻋﺘﺒﺘﮏ ﻓﻰ َﻫﻴْﻤﺎ ﺍﻻﻫﻮﺍء ﻭ ّ ﻳﺴﺮ ﻟﻰ ﻏﺎﻳﺔ ُ ٰ ﺹ ٢٥١
ﺑﻌﻴﻦ ﺭﻋﺎﻳﺘﮏ ﻓﻰ ِ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺤﻠﻴﻢ ﺍﻟﻨْﺸِ ﺔ ﺍﻻﻭﻟﻰ ﺍﻧ َ ﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ٕﺍﻧ َ َِ ﻫﺬِﻩ ﮏ َ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻉ ﻉ ﻭ ﺍﻧ ﺍﻟﺮﺅﻑ ّ ﺍﻟﺒﺮ ّ ﺍﻧﺖ ّ ﮏ َ َ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺠ ﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﮐﻬﻔﮏ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻭ ﻏﺎﻳﺔ ﺁﻣﺎﻟﻰ ﻫﺆﻻ ) َ (٢٢٤ ٌ ﻋﺒﺎﺩ ﭐْﻟَﺘ َ
ﺍﻟﺮﻓﻴﻊ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﻠﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﻟﻤﻨﻴﻊ ﻭ ﺁﻭﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻼﺫﮎ ّ
ﻣﺘﺬﻟﻠﻴﻦ ِﺑِﻔﻨﺎء ﺑﺎﺏ ﺍﺣﺪﻳّﺘﮏ ﺗﻀﺮﻋﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﻭ ّ ّ
ﻣﺘﻀﺮﻋﻴﻦ ﺑﺴﺎﺣﺔ ﻗﺪﺱ ﺍﻟﻮﻫّﻴﺘﮏ ﺳﺎﺋﻠﻴﻦ ﻣﻦ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻃﺎﻟﺒﻴﻦ ّ ﻣﻦ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﺍ ْﻥ ﺗﺴﺘﺠﺐ ﺩﻋﺎﺋﻬﻢ ﻭ ﺗﺴﺘﻤﻊ ﻧﺪﺍﺋﻬﻢ ﻭ
ﺗﺠﻠﻰ ﺑﺼﺮﻫﻢ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺗﻔﺮﻳﺪﮎ ﺗﺸﺮﺡ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﺑﺎﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻭ ُ َ ﺹ ٢٥٢
ﻳﺢ ﻒ ﺁﺫﺍﻧﻬﻢ ﺑﺎﺳﺘﻤﺎﻉ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ ﻭ ُﺗِْﻨﻌﺶ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﺑﻨﻔﺤﺎﺗﮏ ﻭ ُﺗﺮ َ ﺗﺸﻨَ ﻭ ُ َ
ﺍﻟﻄﻮﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻝ ﺍﻟﻤﺎء ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ﺑﻨﺰﻭﻝ ﻣﻴﺎﻩ ﺗﺠﻠّﻴﮏ ﻳﺎ ﻣ ﺠﻠﻰ ﻋﻠﻰ ّ ُ َ َ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻄُﻬﻮﺭ ﻭ ﻧﺎﺷﺮ ﺍﻟﺮﻕ ﺍﻟﻤﻨﺸﻮﺭ ﺍﻧ َ ﮏ َ َ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺬﻝ ) (٢٢٥ﺍ ﺍﻧﻰ ﺍ َﻋﻔُﺮ َﺟﺒﻴﻨﻰ َﻭ ﺍ َﻏﺒُﺮ َﻭﺟﻬﻰ ﺑﺘﺮﺍﺏ ﻬﻢ ﻳﺎ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ِ ّ ﻟﻠ
ِ ﺘﻀﺮﻋﴼ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌِﺸ ﻭ ﺍﻟﻌﺠﺰ ﻭ ﻣﺒﺘﻬِ ﺍﻟﻴﮏ ﻓﻰ َ ﻰ ﻭ ﺍﻻْﺑﮑﺎﺭ ُﻣ َ َ ﺍﻻﻧﮑﺴﺎﺭ َ ّ ﺿﺤﻰ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺍ ْﻥ ُﺗَﺆﻳَﺪ َﻋﺒﺪﮎ ﮏ ﻓﻰ ُﺟْﻨ ِﺢ ّ َﻳَﺪْﻳ َ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﺍﻟَﺒْﻬﻴﻢ ﻭ ُ َ ﺍﻟﺘﻮﺍﺏ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﺍﻟﻘّﻮﺓ ﻭ ﺍﻟﻘﺪ َﺭﺓ ﻭ ُﺟﻴﻮﺵ ﺍﻷﻭﺍﺏ ﺍﻟﺨﺎﺿﻊ ﺍﻟﺨﺎﺷﻊ ّ ّ َ
ﺹ ٢٥٣
ﮐﻞ ُﻣْﻌَﺘ ٍﺪ ُﻣْﺮﺗﺎﺏ ﻭ ﺍﺛﻴﻢ ﻓﻰ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﻭ َﻋﺘٍّﻞ ﺍﻟﺴﻄﻮﺓ ﻋﻠﻰ ّ ﻌﺰﺓ ﻭ ﺍﻟ ّ
ﺍﻧﺖ ﺍﻓﺘﺢ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻪ ّ ﮐﻞ ﺑﺎﺏ ِ َﺯﻧﻴﻢ ﻣﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺤﺠﺎﺏ ّ ﺍﻧﮏ َ َ ﺛﻢ َ ﻮﻫﺎﺏ . ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻀﺮﻉ ﺑﺒﺎﺏ ) (٢٢٦ﺍ ﻬﻢ ﻳﺎ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ّ ﻟﻠ ﺍﻥ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﻤﺒﺘﻬﻞ ﺍﻟﻴﮏ ُ ﺍﻟﻤَﺘ َ
ﺍﻟﺮﺍﺳﺦ ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﺍﻟﺜّﺎﺑﺖ ّ ﺍ ّ
ﺍﻟﻨﺎﻃﻖ ّ
ﻣﺤﺒﺘﮏ ﺠِﺬﺏ ﺍﻟﻴﮏ ﺍﻟﻤﺸﺘﻌﻞ ﺑﻨﺎﺭ ّ ﺍﻟﻤْﻨ َ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﺍﻟﻤﺘﺬّﮐﺮ ﺑﺬﮐﺮﮎ ُ ﺑﻘﻮﺗﮏ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺁﻳﺔ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻬﻢ ﺍ ﻳْﺪﻩ ﻭ َﺷﻴْﺪُﻩ ّ ﺍﻟﻠ ﺏ ﺖ ّ ﺣﺘﻰ ُﻳَﺜﺒَ ﺍﻟﻀﻌﻔﺎء ﻋﻠﻰ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﻳﺎ ﺭ ﺍﻷﺑﻬﻰ ّ ٰ
ﺍﻟﻘﻮﺓ ﺍﻟﻌ ﻠﻰ َ َ ﻈﻤﻰ ﻭ ُﻳَﺸﻮَﻕ َ ﺍﻟﺴﻠﻄﻨﺔ ُ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻘﻴﺎﻡ َﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﻳﺎ ﺫﺍ ّ ّ ﺍﻟﮑْﺴ ٰ ٰ ﺹ ٢٥٤
ﮐﻞ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ َ َ ﮐﻞ ﺍ ْﮐَﻤ ٍﻪ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ َﻳْﺸِﻔﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻭ ُﻳْﺒِﺮ َ ﮐﻞ ﺻﺎﻣﺖ ﺑﺎﺑﺪﻉ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ ﻣﺮﻳﺾ ﺑﺮﻭﺡ ﺍﻻﻳﻘﺎﻥ ﻭ ُﻳْﻨِﻄَﻖ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺁﻳﺘﮏ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ َﻣْﻄَﻠَﻊ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﺣﺴﻦ ﺗﺒﻴﺎﻥ ﺍﻯ َ
ﻈﻤﻰ ﻭ َﻣْﻈَﻬَﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍّﻟﺘﻰ ﺳﺒﻘﺖ ﺍﻷﺷﻴﺎء ﻳﺎ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﻵﺧﺮﺓ ﺍﻟﻌ ُ ٰ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﻉ ﻉ ﻭﻟﻰ ﻭ ِ ﺑﺎﺭ ْ ﮎ ﻟﻪ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻻﻣﻮﺭ ّ ﻭ ﺍﻻٰ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻟﻤﮑﺮﻡ ﻭ ﺍﻟﻄَﻠْﺴَﻢ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻋﻠﻰ ) (٢٢٧ﺍ ﻟﻬﻴﮑﻞ ُ َ ﺖﺍ َ َ ﻬﻢ ﻳﺎ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻗﺪ َ َ ْ ﻟﻠ ﺑﻌﺜ َ
ﺭﺑﻰ ﺍﻟﻌﻠﻰ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺖ ﻳﺎ َ ّ ﺷﮑﻞ ﺍﻟﺘﺮﺑﻴﻊ ﻓﻰ َﻫﻴِْ ﺔ ﻓﺘﺒﺎﺭْﮐ َ ﺍﻟﺘْﺜِﻠْﻴﺖ َ َ َ ّ ﻧﻮﺭﮎ ﺮﺷﮏ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﻭ ﺤ َ َ َ ﮏ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻭ َ ﺻﺒْ َ ﺳﺮﻳﺮﮎ ﺍﻟﻘﻮﻳﻢ ﻭ ُ َ ﻓﮑﺎﻥ َﻋ َ ﺹ ٢٥٥ ﺖ ﻋﻴﻨﺎﻩ ﻣﻦ ﺣﺰﻥ ﺍﻟﺴﺎﻃﻊ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻓ ّ ﻀ ْ ﮑﻞ ُﻣﺸﺘﺎﻕ ْ ﺍﺑَﻴ ّ
ﻣﺴﻰ ﺻﺤﻴﺤﴼ ﺍﺭَﺗﺪ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﻤﻴﺼﮏ ﺑﺼﻴﺮﴽ ﻭ ّ ﻠﻴﻞ ُﻣ ٍ ﮐﻞ َﻋ ٍ ﺍﻟﻔﺮﺍﻕ ْ ﻘﺒﻞ ﺍ ٰ
ٍ ﮐﻞ ﺻﻢ ﺻَﺒَﺢ َﺭّﻳﺎﻧﴼ ﻃﺎﻟﺐ ﻏﺪﺍ ﺳﻤﻴﻌﴼ ﻭ ّ َﺑِﺮﻳﺌﴼ ﻭ ّ ٍ ﻋﻄﺸﺎﻥ ﺍ ْ ﮐﻞ ﺍ َ
ﺿﺤﻰ َﺷْﺒﻌﺎﻧﴼ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺍ ﻳْﺪ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﻋﻠﻰ َﻧﻮﺍﻝ ﮐﻞ ﺟﺎﺋٍﻊ ﺍ ﻭ ّ ٰ ٍ ٍّ ﻭﺗﻴﺔ ﻭ ّ ٍ ﻬﺎﻣ ٍﺔ ﺟﺒﺮ ّ ٍ ٍ ﺍﺑﺪﻳ ٍﺔ ﺣﻴﺎﺓ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ﻭ ﻋﺰﺓ ﺣﺸﻤﺔ ّ ﻣﻠﮑﻮﺗﻴ ٍﺔ ﻭ َﺷ َ
ٍ ﻭ ﺭﺽ ﺣﺘﻰ َﺗْﻨَﺘِﺸَﺮ ﻓﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ َﻣﺂ ِﺛُﺮ ُﻩ ﻭ ُ َ ﻣﮑﺎﻧﺔ ﺳﺮﻣﺪﻳّ ٍﺔ ّ ﻳﻄﺒَﻖ ﺍﻻَ ِ ﻣﻔﺎﺧﺮﻩ .ﻉ ﻉ ﺻْﻴُﺘُﻪ ﻭ ُ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻨﻮﺭ ﺍﺳﺖ ) (٢٢٨ﺭﺣﻤﺎﻧﺎ ﺭﺣﻴﻤﺎ ﮐﺮﻳﻤﺎ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﺸﺮﻕ ﺟﻤﺎﻝ ّ
ﻇﻞ ﻭ ﻣﺸﺎﻡ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﺖ ﻣﻌّﻄﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ﺹ ٢٥٦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ
ﻣﻠﺠﺄﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺑﺎﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻠﺴﺒﻴﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﻓﻘﻴﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﻨﺞ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻣﺴﺘﻐﻨﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻃﻔﻼﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻬﺪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻠﻮﻍ ﺑﺮﺳﻨﺪ ﻣﺮﻳﻀﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ
ﺻﺤﺖ ﻭ ﻋﺎﻓﻴﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﮐﻮﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﻨﺎ ﮐﻦ ﻭ ﮐﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﻮﺍ ﺗﺎ ّ
ﻧﻤﺎ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﻭ ﭘﮋﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﻧﻮﻣﻴﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻋﻄﺎﺋﻰ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺿﻌﻴﻔﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺗﻮ ﻗﻮﻯ ﻫﺴﺘﻰ ﻭ
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻓﻘﻴﺮﻳﻢ ﺗﻮ ﻏﻨﻰ ﻫﺴﺘﻰ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺫﻟﻴﻠﻴﻢ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ ﻫﺴﺘﻰ ﭘﺲ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻓﻘﺮ ﻭ
ﺹ ٢٥٧ ﻗﻮﺕ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﺴﺖ ﺿﻌﻒ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎﻯ ﻏﻨﺎﻯ ﻣﻄﻠﻖ ﻭ ّ ﺍﺭﺯﺍﻧﻰ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻤﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٢٢٩ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﻦ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻳﺎﺩ ﺭﻭﻯ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ
ﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺭﺥ ﻫﺎﻯ ﺩﻟﺠﻮﻯ ﺷﻤﺎ ﺩﻣﻰ ﻧﻴﺎﺳﺎﺋﻴﻢ ﻭ
ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺮﻧﻴﺎﺭﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺠﺰ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﻯ ﻳﺎﺭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﻯ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺍﺳﻴﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭﺁﻥ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﻣﺴﺘﺠﻴﺮ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮ ﺷﺎﻣﻰ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﻕ ﻧﺎﻟﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺻﺒﺤﻰ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺍﻫﻞ ﻧﻔﺎﻕ ﺹ ٢٥٨
ﻧﻔﺴﻰ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻓﻘﺎﻥ ﺑﺮﺁﺭﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻣﻰ ﺑﻪ ﻏﻤﻰ ﻫﻤﺪﻣﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ َ َ
ﻧﻔﺴﻰ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺣﻤﺪ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﭘﺮ ﺷﻌﻠﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻇﺎﻟﻢ ﺑﺪ َ ْ
ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻪ ﻭ ﻣﻬﺮ ﭘﺮ ﻧﻮﺭ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻓﺸﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﻋﻠﻢ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﻗﺪ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺗﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ
ﻗﺪﺳﻴﻪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﮔﻞ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﻬﺎﻯ ﭘﺎﮎ ﺭﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﻪ ّ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ. ﺍﻟﺮﺅﻑ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺁﻳﺎﺕ ﻟﻮﻻﮎ ﮐﻦ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﺗﻀﺮﻉ ﺑﺠﻨﺎﻧﻰ ﺍﻥ ﺗﺠﻌﻞ ﻟﻌﺒﺪﮎ ﺍﻧﻰ ﺍﺑﺘﻬﻞ ﺑﻠﺴﺎﻧﻰ ﻭ ّ )ٕ (٢٣٠ﺍﻟﻬﻰ ٕﺍﻟﻬﻰ ّ
ﺿﺮﻡ ﺑﻴﻦ ﺿﻠﻮﻋﻪ ﻭ ﻫﺬﺍ ّ ﺣﻈﴼ ﻣﻮﻓﻮﺭﴽ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ َ ﺭﺏ ﺍ ْ ﺹ ٢٥٩
ﺗﻘﺮ ﻋﻴﻨﻪ ﺑﻴﺾ ﻭﺟﻬﻪ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻷﺣﺸﺂء ﻧﺎﺭ ﺣﺘﻰ ّ ﺍﻟﻬﺪﻯ ّ ﺍﻟﻤﺤﺒﺔ ﻭ ﺍﻟﻮﻵء ﻭ ّ ّ ٰ
ٍ ﺁﻳﺎﺕ ﺧﻀﻌﺖ ﻟﻬﺎ ﺭﻗﺎﺏ ﺍﻟﮑﺒﺮ ﺁء ﻭ ﺧﺸﻌﺖ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﺻﻮﺍﺕ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﻗﻮﻡ ﻟﻪ ﻣﻨﻬﺠﴼ ﻭ ﺍ ﻭﻗﺪ ﻟﻪ ﺳﺮﺍﺟﴼ ﺍﻟﻨﻬﻰ َ ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻪ ﻣﺨﺮﺟﴼ ﻭ ّ ﺍ ﻭﻟﻰ ّ
ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﻭﻫﺎﺟﴼ ﻓﻰ ﺯﺟﺎﺝ ﺍﻟﺤﻴﺎﺕ ّ ّ ّ ﺍﻟﺮﺅﻭﻑ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﺍﻟﺒﺮ ّ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺗﻌّﻠﻘﻮﺍ ﺗﻮﺟﻬﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ )ٕ (٢٣١ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ّ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﺁﻣﻨﻮﺍ ﺑﻄﻠﻌﺔ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﺧ َﻠﺼﻮﺍ ﺍﺏ ﺭﺩﺍء ﺑﺎﻫﺪ ِ ّ ّ َ ُ
ﺑﺸﺮ ﻣﻦ ﻓﻰ ﺭﺑﺎﻧّﻴﺘﮏ " ﺍﻟّﻨﻘﻄﺔ ﺍﻻﻭﻟﻰ ﻭ ﺍﻟﻌﻠ ﻭ ﮐﻠﻤﺔ ّ ﻋﻠﻰ " ﺍّﻟﺬﻯ َ َ ﻰ ﺍﻷ ٰ ّ ﺑﺎﻟﻨﺎﺭ ﺍﻟﻤﻮﻗﺪﺓ ﺍﻟﻨْﻮﺭﺍء ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻠﻮﺍ ّ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﺑﻈﻬﻮﺭﮎ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺘﮏ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ّ ﺹ ٢٦٠ ﻮﻯ ﻣﻦ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﻓﻰ ﺳﺪﺭﺓ ّ ﺍﻟﺴﻴﻨﺎء ﻭ ﺳﻤﻌﻮﺍ ﺍﻟﻨّﺪﺍء ﺍﻟﻤﺮﺗﻔﻊ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻘﻌﺔ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ﻭﺍﺩﻯ ُﻃ ٰ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﻤﺴﮑﻮﺍ ﺑﺎﻟﻌﺮﻭﺓ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﻟﻮﺛﻘﻰ "ﺍﻵﻳﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ " ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ّ ّ ٰ
ﺍﻳﺪﻫﻢ ﺍﻟﻤِﺸْﻴﺪ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻔﺘﻨﺔ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ّ ﻼﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟ ﺼﺮﺡ َ ﻳﺘَﻤﻮُﺝ ﺍ ْﻋ ُ ُ ََ ٰ
ﺰﻝ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻣﻼﺋﮑﺔ ﺼْﺮُﻫْﻢ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﺑﺸﺪﻳﺪ ﻣﺠﻨﺪﺓ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺍ ْﻧ ِ ْ ّ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﻭ ْ ﺍﻧ ُ ٰ ﺛﺒﺖ ﺍﻗﺪﺍﻣﻬﻢ ﻭ َﻗﻮ ﺍﺷ ُ ْ ﻯﻭ ْ ﺍﻟﺘﺄﻳﻴﺪ َ ْ ﺑﻘﻮﺓ ﻋﻬﺪﮎ ﻳﺎ ﺫﺍ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﻭ ّ ﺪﺩ ﺍ ُﺯْﻭَﺭُﻫْﻢ ّ َ ﺗﺘَﺮ ٰ
ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ُ ﻠﻰ ﺏ ﺍﻧﮏ َ َ ﻇﻬﻮﺭﻫﻢ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﮎ ﻳﺎ ﺭ ﺍﻟﻌ ٰ ﮐﻞ ﺷﻰ ﻗﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﻠﻰ ّ ﺍﻧﮏ َﻟَﻌ ٰ ْ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٣٢ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﭘﻴﻤﺎﻧﮥ ﭘﻴﻤﺎﻥ
ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮤ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﺨﺸﺸﻨﺪ ﻭ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﭘﺴﺘﺎﻥ ﺩﻫﺶ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺹ ٢٦١
ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺍﮔﺮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺯﻭﺭﻣﻨﺪﻧﺪ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ ﺗﻮ ﻳﺎﻭﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻴﻬﺎﻥ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻮﺍﻥ
ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺟﺎﻯ ﺑﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎﻻ ﺭﻭ ﺳﻔﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﮕﺸﺎ ﻭ ﺍﺯ
ﺑﺨﺸﺶ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺨﺶ ﺷﺐ ﺗﻴﺮﻩ ﺭﺍ ﺭﻭﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﻓﻴﺮﻭﺯ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺷﻨﻮﺍ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٣٣ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﻣﺎﻩ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﭘﺸﻪ ﺫﻟﻴﻠﻴﻢ ﻗﻮﻯ ﭘﺎﺩﺷﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﻓﺮﻣﺎ ﭼﺎﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺼﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻳﻢ ّ ﻣﻀﻄﺮﻳﻢ ﻏﻨﻰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﻧﻤﺎ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻋﺼﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻭ ّ ﺹ ٢٦٢ ﻧﺠﻮﺋﻴﻢ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺆﻳﺪ ﮐﻦ ﻭ ﻧﻮﺭ ) (٢٣٤ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﺠﺴﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻭ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﻋﺘﺒﮥ ُﻋﻠﻴﺎ ﻓﺮﻣﺎ ّ ُﻣ ّ
ﺑﻪ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﺩﺍﺭ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺍﺻﻔﻴﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺷﻔﺎﻯ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺑﺨﺶ
ﻣﺸﺮﻑ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻧﻔﺲ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺘﺒﮥ ّ ﻣﻘﺪﺳﻪ ّ
ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺏ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﺍﻟﻤﺸﺘﻐﻞ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﺍﻟﻤﺸﺘﻌﻞ
ﺑﻨﺎﺭ ﺍﻟﺸﻮﻕ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻭ َ َ ﺕ ﻧﻴﺮﺍﻥ ّ ﺗﻮﻗﺪ ْ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻗﺪ َﺗ ّ ﺎﺟ ْ ﺠﺖ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻪ ﺷﻌﻠﺔ ُ
ﺤُﻪ ﺑﻴﻦ ﺿﻠﻮﻋﻪ ﻭ ﺍﻷﺣﺸﺎء ﻭ ﻗﺎﻡ ﺑﺎﻟﻮﻓﺎء ﻓﻰ ﻋﺘﺒﺔ ُﻗﺪﺳﮏ ُ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ َ ﺭﺏ َﺭﻧْ ﺹ ٢٦٣
ﻳﺴﺮ ﻟﻪ ﺍﻟﺴﺮﻭﺭ ﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻤﻮﻓﻮﺭ ﻭ ّ ﻣﻦ ﮐﺄﺱ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻪ ﻓﻰ ﺣﺪﻳﻘﺔ ّ
ﺍﻟﻬﺪﻯ ﺍﻧﻪ ﺍﺗّﺒﻊ ﮐﻞ ﻣﻌﺴﻮﺭ ﻭ ﺍﺳﺘﺠﺐ ﺩﻋﺎﺋﻪ ﻭ ّ ّ ﻭﻓﻘﻪ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻻﻣﻮﺭ َ ﺭﺏ ّ ٰ
ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ﻣﺎ َﻳَﺘَﻤﻨﻰ ﺼَﺒ ٍﺔ ﻣﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺸﻘﻰ ّ ﺑﻴﻦ ُﻋ ْ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻭ ُﺛﻠ ٍﺔ ﻣﻦ ﺍﻭﻟﻰ ٰ
ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻪ ﻣﻘﺎﻣﴼ َﻋِﻠّﻴﺎ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺻﺪﻕ ﺑﮑﻠﻤﺎﺗﮏ ﺒﻰ ﻟﻨﺪﺍﺋﮏ ﻭ )ٕ (٢٣٥ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ َﻟ ّ ٰ
ﻨﺎﺗﮏ َﻭ ﭐْﺳَﺘْﻮ َﻗَﺪ ﻣﻦ ﻧﺎﺭﮎ ﻭ ﺍﺳَﺘﻬﺪﻯ ﻦ ﺑﺂﻳﺎﺗﮏ ﻭ ّ ﺍﻃﻠﻊ ﺑﺤﺠﺠﮏ َﻭ ﺑﻴ َ ﺁﻣ َ ﻭ َ
ﺗﺠﻠﻴﮏ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﻇﻬﻮﺭﮎ ﻭ ﺍﺑﺘﻠﻰ ﻓﻰ ﺧﺮ َﻣْﻐِﺸّﻴﴼ ﻣﻨﺼﻌﻘﴼ ﻣﻦ ّ ﻣﻦ ﻧﻮﺭﮎ ﻭ َ
ﮐﻞ ﻋﻠﻘﻢ ﺍﺯﻣﺔ ﺍﻟﺒﻼء ﻣﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺒﻴﻨﮏ ﻭ ﺫﺍﻕ ّ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﻭ ﺍﺷﺘّﺪﺕ ﻋﻠﻴﻪ ّ ﺹ ٢٦٤
ﮐﻞ ﺫﻟّﺔ ﮐﻞ ﮐﺄﺱ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﺣﻨﻈﻞ ﺷﻮﻗﴼ ﻟﻠﻘﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﻞ ّ ﺣﺒﴼ ﻟﺠﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﺷﺮﺏ ّ ّ
ﺑﺤﺒﮏ ﺍﻟﻀﺮﺍء ﻭ ﺍﻟﺒﺄﺳﺎء ﺷﻐﻔﴼ ﻃﻠﺒﴼ ﻟﺮﺿﺎﺋﮏ ﻭ ﺧﺎﺽ ﻓﻰ ّ ﮐﻞ ﺑﺤﺮ ﻣﻦ ّ ّ ّ
ﺭﺑﻰ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭﻓﻘﻪ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺭﺏ ّ ﺍﻯ َ ﺗﺤﺐ ﻭ ﺗﺮﺿﻰ ﻭ ﺍﺷﺪﺩ ﺍﺯﺭﻩ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻳﺎ َ ّ ّ
ﻗﻮﻩ ﺍﻻﻭﻟﻰ ﻭ ﺍﻧﺰﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻳﺎ ﻭ َُ ﻋﻠﻰ ﻃﺎﻋﺘﮏ ﻳﺎ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﻵﺧﺮﺓ ﻭ ٰ ٰ
ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺑﻬﻰ ﻭ ﺍ ْﺳِﺒْﻎ ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻌﻤﺘﮏ ﻳﺎ ﻣﻠﻴﮏ ﺍﻷﺭﺽ ﻭ ّ ﺑﻬﺎء ﺍ ﺍﻷ ٰ
ﺍﻟﻤﻮﻓﻖ ﺍﻧﺖ ّ ﻣﺆﻳﺪ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻗﺎﺋﻤﴼ ﺑﻴﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻳﺎ ّ ﺍﻧﮏ َ َ ﻮﻫﺎﺏ . ّ ﺍﻟﻤﻘﺪﺭ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻋﻔﻮﻯ ﻭ ﻏﻔﻮﺭﻯ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﻯ ﺧﻄﺎ ﻧﻨﮕﺮﻯ ) (٢٣٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ّ
ﻋﻄﺎ ﭘﺮﻭﺭﻯ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﭙﻮﺷﻰ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺒﺨﺸﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﺹ ٢٦٥ ﻣﺄﻭﻯ ﺩﻫﻰ ﺍﻯ ﺍﻳﺰﺩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﺍﻟﻄﺎﻑ
ﺟﺎﻯ ﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻬﻒ ﺭﺣﻤﺖ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﮔﻠﺨﻦ ﻓﺎﻧﻰ ﺑﺮﺁﺭ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻠﺸﻦ ﺑﺎﻗﻰ ﺩﺭ ﺁﺭ ﻇﻠﻤﺖ ُﺫﻧﻮﺏ ﻣﺤﻮ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺷﺐ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺶ
ﻭ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﻤﻊ ﻫﺎﻯ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺬﻝ ﻭ ﺍﻻﻧﮑﺴﺎﺭ ﮑﺒﴼ ﺑﻮﺟﻬﻰ ﻋﻠﻰ ﺗﺮﺍﺏ ّ ّ ) (٢٣٧ﺳﺒﺤﺎﻧﮏ ّ ّ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ُﻣ ِ ّ
ﻭ ﺍ ﺗﺬّﻟﻞ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺍ َﺗَﺸﻮُﻕ ﺍﻟﻰ ﻣﺸﺎﻫﺪ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎء ﺧﺎﺿﻌﴼ ﻟﺴﻠﻄﻨﺘﮏ
ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ُﻣْﺒﺘﻬ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻀﺮﻋﴼ ﺍﻟﻰ ﺣﻀﺮﺓ ّ ّ ﺧﺎﺷﻌﴼ ﻟﻌﻈﻤﺘﮏ ُﻣَﺘ ّ ﺹ ٢٦٦
ﮑِﺸﻔﴼ ﻟﻠﻐﻄﺎء ُﻣْﻨﺘﻈﺮﴽ ﻟﻔﻴﺾ ﺳﺤﺎﺏ ُﻣِﻘّﺮﴽ ﺑﺎﻟﺨﻄﺎء ُﻣَﺘَﻤﻨﻴﴼ ﻟﻠﻌﻄﺎء ُﻣْﺴَﺘ ْ ﺭﺏ ﻗﺪ ﺍﺣﺎﻃﺖ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻰ َ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻌﺎﻫﺪ ﻭ ﺍﻟﺮﺑ ٰ
ﺍﻟﺴﻤﺎء ﺍﻟﺸﻤﺲ ﻓﻰ ﮐﺒﺪ ّ ﻭ ﻇﻬﺮﺕ ﺳﻠﻄﻨﺘﮏ ﻭ ﻋﻈﻤﺘﮏ ﻭ ﺳﻠﻄﺎﻧﮏ ﻇﻬﻮﺭ ّ
ﻭ ﻧﻔﺬﺕ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻓﻰ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﺍﻻﮐﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﻊ ﻧﺪﺍﺋﮏ ﻓﻰ ﻗﻄﺐ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﺍﻟﻔﺠﺮ ﻋﻠﻰ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻭ ﺍﺷﺘﻬﺮﺕ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺮﺕ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ّ ﺍﻟﺒﺪﻳﻌﺔ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ﻓﺤﺎﺭﺕ ﻣﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪﺗﻪ ﺍﻟﺒﺼﺎﺋﺮ ﻭ ﺍﻻْﺣﺪﺍﻕ ﻓﻤﺎ ﻣﻦ
ﺍﺭﺽ ّﺍﻻ ﺷﺎﻉ ﻓﻴﻬﺎ ﺻﻴﺖ ﺍﻣﺮﮎ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ﻣﺎ ﻣﻦ ﺍﻗﻠﻴﻢ ّﺍﻻ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﻊ ﻓﻴﻪ ﻋﻠﻤﮏ ﮐﻞ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﺍﻫﺘّﺰ ﻣﻨﻪ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺑﻮﻥ ﺑﻨﻔﺤﺎﺗﮏ ﻓﺎﺳَﺘْﻨَﻔَﺮ ﻧﺪﺍﺋﮏ ّ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ْ
ﺍﻟﺸﺬﺍ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء ّ ﺍﻟﻄ ّﻴﺒﺔ
ﺍﻟﻨﻘﺒﺎء ﺑﻤﺎ ﺟﻌﻠﺘﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻻّ ِ ﺭﻗﺎء ّ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﻩ ّ ﻭ ﻟﮏ ّ ٰ ﺹ ٢٦٧ ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻘﺮﻥ ﺍﻟﺠﺪﻳﺪ ﺍﻟﺘﻮﺣﻴﺪ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻌﺼﺮ ﺍﻟﻤﺠﻴﺪ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ّ ّ
ﺫﻻء ﻓﻰ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﺍﻟﻀﻌﻔﺎء ﺑﺸﺪﻳﺪ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﻭ ﺍ ِﺟِﺮ ﺍﻻّ ﺭﺏ َ َ ﺍﻳﺪ ّ ﺭﺏ ّ
ﺗﻬﻠﻠﺖ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭﮎ ﻭ ﺗﻬّﻠﻠﺖ ﺍﻟﺴﻨﻬﻢ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﻭ ﺍﺷﺪﺩ ﺍﺯﻭﺭ ﻧﻔﻮﺱ ّ
ﺍﻟﻄﻮﺑﻰ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء ﻭ ﺍﺯﻫﺎﺭ ﺷﺠﺮﺗﮏ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﺣﺪﻳﻘﺘﮏ ّ
ﺍﻟﺮﻓﻴﻊ ﺍﻟﺠﻨﺎﺏ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺟﻨﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ّ ﺳﺪﺭﺗﮏ ﺍﻟﻤﻨﺘﻬﻰ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﺩ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﺠﻴﺮ ﺍﻟﻤﻐﻴﺚ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﺎﺏ ﻭ ّ ﺭﺣﻴﺐ ﺍﻟﻔﻨﺎء ﻭﺳﻴﻊ ّ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻮّﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٢٦٨
ُﻫﻮ ﺍ
) (۲۳۸ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﻣﻮﻓﻖ ﻓﺮﻣﺎ ﺯﻳﺮﺍ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﻫﺮ ﻋﻨﺎﻳﺘﻨﺪ ﻭ ﻻﻳﻖ ﻫﺮ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻓﺮﺳﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻫﺮ ﺧﻴﺮ ّ
ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ .ﻉ ﻉ ﺍ ﺍﺑﻬﻰ
ﻣﺤﺒﺖ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﺮ ﻣﻮﺝ ﻫﻮﻳﺖ ﻗﻠﺐ ﺑﺤﻮﺭ ّ ) (٢٣٩ﺍﻯ ﻣﻨﺠﺬﺑﺎﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﻰ ﺩﺭ ّ
ﻣﻮﺩﺕ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﭘﺮ ﻧﺸﺌﻪ ﻭ ﺳﮑﺮﺍﻥ ﺁﻧﻰ ﻧﻤﻴﮕﺬﺭﺩ ﻭ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺻﻬﺒﺎﻯ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﺋﻴﺪ ﻭ ﺩﻣﻰ ﻧﻤﻴﺮﻭﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻳﺎﺩ ﺷﻮﻳﺪ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﮐﻞ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﮥ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﻗﻮﻯ ﻗﺪﻳﺮ ّ ّ ّ ﺹ ٢٦٩
ﺍﺳﻴﺮﻳﻢ ﺗﻮ ﻣﺠﻴﺮ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﮐﻦ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻓﻀﻞ
ﺑﮕﺸﺎ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﻓﮑﻦ ﻧﺴﻴﻢ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ
ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﺳﺎﺣﺖ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﺷﮏ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ
ﻗﻮﺕ ﻗﺪﻳﻤﻪ ﻣﺴﺮﺕ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺑﺨﺶ ّ ﭼﻤﻦ ﻧﻤﺎ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺩﻩ ﻭ ّ
ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺑﺎﻫﺮ ﻃﻴﻮﺭ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﻭ ﻣﺤﺮﻣﺎﻥ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﮐﻦ ﻗﺪﻡ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺨﺶ
ﻗﻠﺐ ﺭﺍﺳﺦ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺎ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻴﻢ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ
ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻴﻢ ﺗﻮ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻦ ﺑﺮ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﺑﻰ ﺳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭﺍﻥ ﮐﻦ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻨﺞ ﺭﻭﺍﻥ ﺑﺨﺶ ﻗﻮﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺿﻌﻴﻔﺎﻥ ﺭﺍ ّ ﺹ ٢٧٠
ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻭﺭ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺭﺍ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻣﻠﻴﮏ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺟﻼﻝ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﻃﻠﺐ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ّ ﺏ ﻣﺠﻴﺪ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﮐﻨﻴﺪ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﻗﺪﻳﻢ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺟﺪﻳﺪ ﺭ ّ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﮔﺮﺩﺩ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٤٠ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺷﻴﻄﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﺧﻴﺎﺭ ﮐﻦ ﺍﺑﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻮﻫﺒﺖ
ﺑﺒﺎﺭ ﻭ ﻧﺴﻴﻢ ﺟﺎﻧﭙﺮﻭﺭ ﺑﻮﺯﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎﻃﻊ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﮔﻴﺎﻩ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﻰ ﺑﺮﮒ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ
ﺳﺒﺰ ﻭ ﺧﺮﻡ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻮﺭﺍﻥ ﺑﻴﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﮐﺮﺍﻥ ﺷﻨﻮﺍ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ ﺹ ٢٧١
ﺩﺍﻧﺎ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺟﺎﻫﻼﻥ ﻭﺍﻗﻒ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ
ﻘﺪﺭ ﻭ ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭﻣ ّ ّ ّ ﻣﺼﻮﺭ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٤١ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﺮ ﺗﻴﺮﻩ ﺭﺍ ﺯﺍﺋﻞ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻏﻤﺎﻡ ﻫﺎﺋﻞ ﺭﺍ ﻣﺘﻼﺷﻰ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﺴﻴﻢ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ﺑﻮﺯﺍﻥ ﻭ
ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺘﻰ ﺑﺒﺎﺭ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻴﺎﻩ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﮐﻦ ﻭ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺭﻳﺎﺽ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﻧﻤﺎ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ّ ﺍﻯ ﻗﺪﻳﺮ ﺭﺟﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٢٧٢ ﺑﻬﻰ ُﻫﻮ ﺍﻻٰ ) (٢٤٢ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ ﺍﻧﺸﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ
ﺍﻟﻨﺎﺯﻟﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺏ ﻓﺆﺍﺩﻩ ﺑﺎﻵﻳﺎﺕ ﺍﻟﻤﺘﺘﺎﺑﻌﺔ ّ
ﻧﻮﺭ ﺑﺼﺮﻩ َ ﺭﺏ ﺍ ِﺫْﻗُﻪ ﺣﻼﻭﺓ ﺗﺄﻳﻴﺪﮎ ﻭ ﺍ ْﺳِﮑْﺮُﻩ ﻣﻦ ﺭﺣﻴﻖ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ّ
ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺳﻄﻮﻉ ﺳﺮﺍﺝ ﺗﻮﻓﻴﻘﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﻗﻠﺒﻪ ﺭﻭﺿﺔ ﻣﻦ ﺭﻳﺎﺽ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ
ُﻣَﺆﻧﻘﴼ ﺑﺮﻳﺎﺣﻴﻦ ﺍﻟﺤﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ﻧﺎﻃﻘﴼ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﻪ
ﺭﺏ َﺣْﻮﺿﴼ ﻣﻦ ﺣﻴﺎﺽ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ُﻣَﺘَﺪﻓﻘﴼ ﺑﻤﻴﺎﻩ ﺣﻤﺪﮎ ﻭ ﺷﮑﺮﮎ ﺍ ﻯ َ ﻟﻪ ﺁﻣﺎﻟﻪ ﺑﺠﻮﺩﮎ ﻭ ﻓﻀﻠﮏ ﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻭﺟﻬﺘﮏ ّ ﺍﻧﻪ ّ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴّﺔ َﻳﺴْﺮ ُ
ﺍﻟﺮﺅﻑ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ . ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ َﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺹ ٢٧٣
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺧﺪﻣﺔ ﺳﺎﺣﺔ ﻋﺒﺪﺓ ﻋﺘﺒﺘﮏ ّ ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء ﻭ َ َ َ ) (٢٤٣ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻵُ َ َ
ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻧﺎﻃﻘﻮﻥ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﻧﺎﻇﺮﻭﻥ ﺍﻟﻰ ُﺍﻓﻘﮏ ﻭ ﻗﺪﺳﮏ ﺑﻴﻦ ٰ
ﻤﺎﺓ ﺷﺮﻳﻌﺘﮏ ﻣﺮﺗُﻠﻮﻥ ﻵﻳﺎﺗﮏ ﻭ ُ َ ﻣﺮﻭُﺟ َ ﺪﺍﺓ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ُﺣ ُ ﻮﻥ ﻟﺪﻳﻨﮏ ُﻫ ُ َُ
ﺟﻨﻮﺩ َﻣ ِ ﺣﻔﻈﺔ ﺣﺼﻨﮏ ﺍﻟﺤﺼﻴﻦ ﻭ ﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻌﺎﻗِﻠ َ َ ََ ُ ُ ﮏ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﮎ ﻳﺎ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴﺔ ﻭ ﻣﻼﺋﮑﺘﮏ ﺭﺏ َ َ ّ ﺑﺎﻧﻴﺔ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ّ ﺍﻟﺮ ّ ّ ﺑﻘﻮﺗﮏ ﺍﻳﺪﻫﻢ ﺭﺏ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍﻧﻴﺔ ﻭ ﺍﻟﻬﺎﻣﺎﺗﮏ ﺪﺍﻧﻴﺔ ّ ﺍﻟﺼﻤ ّ ﺍﻟﻐﻴﺒﻴﺔ ﻭ ﻓﻴﻮﺿﺎﺗﮏ ّ ّ ّ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﺤﮑﻴﻢ .
ﻉﻉ
ﺹ ٢٧٤ ﺑﻬﻰ ُﻫﻮ ﺍﻻَ ﺑﻬﻰ ﺍﻻٰ
) (٢٤٤ﺍﻯ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﭼﻤﻦ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﻭ ﺁﻥ ﺑﻠﺒﻼﻥ ﮔﻠﺸﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﺰﻟﺨﻮﺍﻧﻰ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﮐﻦ ﻭﺟﺪ
ﻭ ﻃﺮﺑﻰ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻭ ﺟﺬﺏ ﻭ ﻭﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻓﺌﺪﻩ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ
ﺍﻓﮑﻦ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﺎ ﭼﻨﮓ ﻭ ﺩﻑ ﻭ ﻧﻰ ﻫﻰ ﻫﻰ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺻﻔﺖ
ﺣﻤﺪ ﺗﻮ ﮔﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﻫﻴﮑﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﺁﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﻭ ﻭﻟﻮﻟﻪ ﺁﻫﻨﮓ ﭼﻨﮓ ﺍٓﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٤٥ﺍﻯ ﺩﺍﻧﺎﻯ ﺭﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﭘﺮ ﻋﺠﺰ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺧﻮﻳﺶ ﺹ ٢٧٥ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻧﻤﺎ ﺍﻓﺴﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﻭ ﺧﻠﻌﺖ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺑﻨﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺍﺛﻴﺮ ﺭﺳﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﻋﺰﺕ ّ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮐﻦ ﺑﺮ ﺳﺮﻳﺮ ّ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﺷﻴﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ّ
ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺸﺮ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
ﺳﺒﺐ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ
ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻋﻄﺎﻯ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻭﻓﺎﻯ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺷﺎﻳﺎﻥ
ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻓﺘﻮﺡ ﺭﺍ ﻣﻔﺘﻮﺡ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺭﺍ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻋﺒﺎﺱ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻤﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻌﻄﻰ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﺹ ٢٧٦ ﺑﻬﻰ ُﻫﻮ ﺍﻻٰ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﻯ ﻭ ﭐﺗﮑﺎﻟﻰ ﺳﻴﺪﻯ ﻭ ﺳﻨﺪﻯ ) (٢٤٦ﺍ ّ ﻋﻠﻴﮏ ْ َ ﻬﻢ ﻳﺎ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻭ ّ ﻟﻠ
ِ ِ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﺍﺣﺪﻳﺘﮏ َﺗَﻮﺳﻠﻰ ﻭ ﺑﺒﺎﺏ ﺑﺤﺒﻞ ﻭ ﻓﻀﻠ َ ﮏ َﺗَﺸﺒﺜﻰ ﻭ ِ ِ ّ ِ ِ ﻭﻟﻪ ُﻓﺆﺍﺩﻯ ﻭ ﺑﺎﻻﻧﻮﺍﺭ ﺑﺠﺬﺑﺎﺕ ﺣﻴﺎﺕ ﻗﻠﺒﻰ ﻭ ﺪﺍﻧﻴِﺘ َ ﺟﻤﺎﻝ َ ْ ﻭﺣ ﮏ ََُ ُ ﺍﻟﻤْﺸ ِ َ ِ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﺍﻓﻖ ﺮﻗﺔ ِﻣﻦ ُ ِ ّ َ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ َﻓﺮﺡ ﺭﻭﺣﻰ ﻭ ﺑﻨﺴﺎﺋﻢ َ َ ﻣﻬﺐ ِ َ ُ ِّ ِ ﺑﺘﺠﻠ ِ ِ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻴﺎﺕ ﺍﻧﺒﻌﺎﺙ ﺫﺍﺗﻰ ﮏ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﻰ ﻭ َ ّ ُ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘ َ
ِ ِ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺑﺘﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﻋﻠﻰ ﻧﺼﺮﺗﻰ ﻭ ُﻋُﻠﻮ ﮐﻠﻤﺘﻰ ﻭ ﻭ َ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﺍﺕ َﻣ َﻼ َ ﮎ ﺍﻻٰ
ِ ﮏ ﺑﺤﺒﮏ ﻧﺠﺎﺗﻰ ﻭ ﻫﻤﺘﻰ ﻭ ﮏ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﻭ ِﺑَﻌْﻮِﻧ َ ﺑﻌﺮﻓﺎﻧ َ ّ ﺳﻤﻮ ِ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻇﻔﺮﻯ ﻭ ُ ُ
ِ ﺑﻔﻴﺾ ﺛﺒﺎﺗﻰ ﻭ ﮏ ﻋﻴﻦ ﻓﻀﻠ َ ﻏﻤﺎﻡ ُ ِ َ ِ ﺍء ُﻏ ﻠﺘﻰ ﻭ ﺑﺰﻻﻝ ِ ِ ﺟﻮﺩﮎ َﺭﻭ ُ ﺹ ٢٧٧
ﻮﻋﺘﻰ ﻭ ِﺑِﺪْﺭ ِ ﺗﺨﻴﺐ ﻔﺎء ِ ﺑﺮ ُﺩ َﻟ َ َْ ﻋﻠﺘﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻻ ُ َ ّ ْ ﻳﺎﻕ ﺣﮑﻤﺘﮏ ِﺷ ُ ﻓﺮ ِﻁ ﻫﻮﺍﻧﻰ ﻭ ِ ِ ﺷﺪﺓ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻋﻤﺎﻟﻰ ﻭ ﺳﻮ ﺣﺎﻟﻰ ﻭ َ ْ ﺁﻣﺎﻟﻰ ﻭ ﻻ ُ ْ
ﺜﺮﺓ ﻋﺼﻴﺎﻧﻰ ِ ﺣﺮﻣﺎﻧﻰ ﻭ َﮐ ِ ﮏﻭ ﻟﻌُﻠﻮ ﮐﺒﺮﻳﺎَ ﻋﺎﻣْﻠﻨﻰ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻤﺎ ﻳﻠﻴُﻖ ِ ُ
ﻻ ِ ﻋﻴﻦ ﺪﻧﻮ ّ ﻳﻠﻴﻖ ِﻟ ُ ُ ﺗﻌﺎﻣْﻠﻨﻰ ﺑﻤﺎ ُ ﺫﻟﻰ ﻭ ﻓﻘﺮﻯ ﻭ ﺧﺬﻻﻧﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻻُ ﻟﻈﻬﻮﺭ ﻣﻨﺘﻈﺮﺓ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻟﻨﺰﻭﻝ ﻣﻮﺍﻫﺒﮏ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ِ ٌ ّ ٌ ﻣﺘﺮﺻﺪﺓ ِ ُ ُ
ِ ِ ﺍﻟﻤﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮِﺓ ﻋﻠﻰ ﺑﻘﻮﺗﮏ ﺪﺩ ﺍ ﺯﺭﻯ ِ َ ﻓﺎﺷ ُ ْ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻋﻮﺍﻃﻔﮏ ْ
ِ ِ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭﮎ ﻧﻮﺭ ﺑﺼﺮﻯ ﺍﻟﻐﺎﻟﺒﺔ ﻋﻠﻰ ﮏ ﺍﻟﻤﻤﮑﻨﺎﺕ ﻭ َ ﻭ َ َ ﻇﻬﺮﻯ ﺑﻘﺪﺭِﺗ َ ﻗﻮ َ ْ ِ ِ ِ ﺍﻟﺴﺎﻃ ِ ﺍﻟﺒﺎﻫَﺮِﺓ ﺑﺂﻳﺎﺗﮏ ﺡ ﺻﺪﺭﻯ ﻣﺸﺮﻕ ﻌﺔ ﻣﻦ َ ﺍﺷﺮ ْ ّ ﺍﻟﮑﻠﻤﺎﺕ ﻭ َ
ِ ِ ﻗﻮ ُﺟﻨﺪﻯ ﺍﺗﻼﻝ ﮏ ﺍﻟﻤﺮﺗﻔﻌ ِﺔ ﻋﻠﻰ ﻣﻦ ﻣﻄﺎﻟﻊ ّ ﺍﻟﻈﻬﻮﺭﺍﺕ ﻭ َ ﺑﺮﺍﻳﺎﺗ َ ِ ﺍﻟﻨ ِ ﻤﻘﺪ ِ ِ ﮏ ﺍﻓﺌﺪﺓ ﺎﻃﻘﺔ ﻓﻰ ﺍﻻ ِ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﺴﻤﻮﺍﺕ ﺍﻧ َ ﺭﺿﻴﻦ ﻭ ّ ﺳﺔ ّ َ
ﺹ ٢٧٨
ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻟﻘﻮﻯ ﻧﺖ ﺍ ُ ﺍ ﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء َﻭ ﺍﻧﮏ ﺍ َ ُ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻨﺰﻫﺎ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺗﺮﺍ ﺳﺰﺍ ﮐﻪ ﺑﺴﺎ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﭘﺎﺋﻰ ﺭﺍ ) (٢٤٧ﭘﺎﮎ ﻭ ّ ﻣﻘﺪﺳﺎ ﻭ ﺑﻴﭽﻮﻥ ﻭ ّ
ﻣﻘﺮﺏ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺳﺮﻭﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﺭﺍ ّ ﭘﺸﮥ ﭘﺮ ﺭﻋﺸﻪ ﺭﺍ ﺗﻮﺷﮥ ﻋﻘﺎﺏ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺷﻬﺮﮤ ﺑﻴﺸﮥ ﺁﻓﺎﻕ ﮐﺮﺩﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻪ
ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻔﺎ ﭘﻴﺸﻪ ﮐﻪ ﺗﻴﺸﻪ ﺑﺮ ﺭﻳﺸﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﺯﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺶ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﺑﺪ ﺍﻧﺪﻳﺶ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ . ﺹ ٢٧٩
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺘﻀﺮﻉ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﺒﺤﮕﻬﻴﻢ ) (٢٤٨ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺳﺮﺍ ﭘﺎ ﮔﻨﻬﻴﻢ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺭﻫﻴﻢ ﻭ ّ
ﺍﻯ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺧﻄﺎ ﺑﭙﻮﺵ ﻭ ﻋﻄﺎ ﺑﺒﺨﺶ ﻭﻓﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺻﻔﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻧﻮﺭ
ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺗﺎﺑﺪ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ﺷﻤﻊ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﺩ ﻭ ﭘﺮﺩﮤ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﺻﺒﺢ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﻣﺪ ﻇﻠﻤﺖ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﺯﺍﺋﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﺴﻴﻢ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻮﺯﺩ
ﻣﻨﻮﺭ ﺷﻮﺩ ﺗﻮﺋﻰ ﻭ ﺷﻤﻴﻢ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻣﺮﻭﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﺸﺎﻣﻬﺎ ّ ﻣﻌﻄﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﺭﻭﻳﻬﺎ ّ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢٨٠
ُﻫﻮ ﺍ
ﮐﻞ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﺎﻣﻊ ﻋﻴﻮﺑﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﮐﺎﺷﻒ ) (٢٤٩ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ّ
ﺭﻕ ﻣﻨﺸﻮﺭ ُﮐﺮﻭﺏ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﺻﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻟﻮﺡ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺛﺒﺖ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺯ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺖ ﻣﺤﻮ ﮐﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺤﻘﺎﻕ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ ﺍﺳﺖ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻓﺮﻣﺎ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺻﻔﺖ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﻔﻮ ﻭ ﺻﻔﺢ ﺍﺯ ﺍﻋﻈﻢ ﻧﻌﻮﺕ
ﺁﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺠﻴﺪ ﭘﺲ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺼﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﺻﻴﺎﻥ
ﺩﺭ ﮔﺬﺭ ﺫﻧﺐ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻋﻈﻢ ﺫﻧﻮﺏ ﻭ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻩ
ﺍﻭﻝ ﻗﺼﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺶ ﭘﺲ ﮔﻨﺎﻩ ﻫﺮ ﻋﺎﺻﻰ ﻧﺎﺩﺍﻥ ّ
ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﺴﺘﻌﺎﻥ .
ﻉﻉ
ﺹ ٢٨١ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٥٠ﺍﻯ ﺣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﭘﻨﺎﻩ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻯ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﻏﺮﻕ ﺧﻄﺎﺋﻴﻢ ّ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﻋﻄﺎ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻋﺼﻴﺎﻧﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻗﺼﻮﺭ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﺤﺴﺐ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻭ ﻋﺠﺰ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻣﺪﺍﺭ ﺫﻟﻴﻠﻴﻢ ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻦ ﺟﻠﻴﻞ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺩﺭﻳﺎﻕ ﺍﻋﻈﻢ
ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﻣﮕﻴﺮ ﻫﺮ ﺣﻴﺮﺍﻧﻰ ﺭﺍ
ﺗﻮ ﻣﺠﻴﺮﻯ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺣﻴﺰ ﺁﻓﺎﺕ ﺭﻫﺎﻧﻴﺪﻯ ﺑﻪ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺎﻣﮑﺎﺭ ﮐﻦ ﺍﺯ ّ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺭﻫﺎﻧﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٢٨٢
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٥١ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻏﺮﻳﻖ ﺑﺤﺮ ﻋﺼﻴﺎﻧﻢ ﻃﺮﻳﻖ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺑﻨﻤﺎ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻗﺼﻮﺭﻡ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﻏﺮﻭﺭ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﺟﺴﻤﺎﻧﻴﻢ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﺍﻣﮑﺎﻧﻴﻢ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﺗﺸﻨﮥ ﻣﺎء َﻣﻌﻴﻨﻢ ﺑﻪ ﻋﻴﻦ ﺗﺴﻨﻴﻢ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭﻡ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﻣﻴﺴﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺰﺍﺭﻡ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻦ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻤﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺍﻧﻮﺍﺭ ّ
ﻧﻔﺤﮥ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﻢ ﺁﺭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻢ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻡ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺍﻡ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻣﺸﺘﺎﻗﻢ ﺑﻪ ﻭﺛﺎﻕ ﻭﺻﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﺭ ﺩﺭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻗﻢ ﻧﻮﺭ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺑﺒﺎﺭ
ﺿﻌﻴﻔﻢ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻧﻤﺎ ﻓﻘﻴﺮﻡ ﺍﺯ ﮐﻨﺰ ﻏﻨﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﻡ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﻩ ﺟﺮﻳﺤﻢ ﻣﺮﻫﻢ ﻇﻞ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻡ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﭘﺮ ﮔﻨﺎﻫﻢ ﺍﺯ ّ ﺫﻟﺖ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺩﺭ ّ
ﺹ ٢٨٣ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﺼﺮﻑ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﭘﻰ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮﻡ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻫﺒﺮ ﺷﻮﻡ ﺍﺯ ﮐﺄﺱ ﻃﻬﻮﺭ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺨﺎﻧﮥ ّ
ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺖ ﺷﻮﻡ ﺗﻮﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﭘﺮ ﻋﻄﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٥٢ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﻭ ﺟﻔﺎ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﺋﻰ ﺗﻮ
ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻣﻨﮕﺮ ﺩﺭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻋﻔﻮ ﺑﻨﮕﺮ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﺎ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻏﺮﻳﻖ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻤﻦ .ﻉ ﻉ ﺹ ٢٨٤
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻋﻘﺎﺏ ﻭﻟﻰ ﺗﻮ ) (٢٥٣ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﻋﺬﺍﺑﻴﻢ ﻭ ّ
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻭ ﮐﻮﮐﺐ ﺳﺎﻃﻊ ﺍﻓﻖ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ
ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻗﻰ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺩﻳﺠﻮﺭ ﺯﺍﺋﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻗﺎﺕ ﻧﻮﺭ ﺑﺎﻫﺮ ﺍﻟﺜﻨﺎء .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻭ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻭ ّ ﺷﻮﺩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻧﺎﻇﺮ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻟﮏ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٥٤ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺍﺯ ﺧﻤﺮ ﻏﻔﻠﺘﻢ
ﻫﻮﺷﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﺫﮐﺎﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺮ ﻏﻤﻢ ﮔﻮﺷﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺹ ٢٨٥
ﺗﺎ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﮔﻠﺒﺎﻧﮓ ﻋﻨﺪﻟﻴﺐ ﻗﺪﺳﺖ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻗﻮﮤ ﻭﺍﻋﻴﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﭘﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻃﻴﻮﺭ ﺷﮑﻮﺭ ﺑﻪ ّ
ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺗﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺁﻳﺎﺕ ﮐﺒﺮﻯ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺩﻗﺎﻳﻖ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﮐﺒﺮﻳﺎ
ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺟﺎﻧﻰ ﺑﺒﺨﺶ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻻﻳﻖ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﺠﻴﺪ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻏﻴﺐ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ) (٢٥٥ﺍﻯ ﻣ ّ
ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻴﺎﺯ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮ ﺳﺘﺮ ﮐﻦ ﻭ ﺑﭙﻮﺵ ﺧﻄﺎ ﺍﺯ ﻣﺎ
ﻋﻄﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻔﺎ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻭﻓﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺯ ﻣﺎ ﭘﻨﺎﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺷﻔﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺹ ٢٨٦ ﺑﭙﻮﺵ ﻭ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭﻓﺎ ﮐﻦ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺶ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻘﺼﺮﻳﻢ ) (۲۵۶ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻭ ﻣﺎ ّ
ﻭ ﺗﻮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻭﻟﻰ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ
ﺗﻮ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻮﻥ ﻧﻮﺭ ﺑﺨﺸﺸﺖ ﺑﺪﺭﺧﺸﺪ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺏ ﻏﻔﻮﺭ ﻭ ﺣﺎﻟﮏ ﺑﺎﺷﺪ ّ ﻇﻞ ﺯﺍﺋﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺎء ﻃﻬﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﺍﻯ ﺭ ّ ﺳﻴﺌﺎﺕ ﺑﺪﻝ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﻮﺩ ﺍﻭﺳﺎﺥ ﺧﻄﺎ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻔﻘﻮﺩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ّ
ﺑﻪ ﺣﺴﻨﺎﺕ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺷﻮﺩ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﺳﺎﻥ
ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﭘﺮ ﮔﻨﺎﻫﻴﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﻣﺴﮑﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ّ ﺹ ۲٨٧
ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﻮﺭ ﺑﺮ ﺍﻫﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﺒﺮﻯ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻭ ّ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﺳﺖ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻻﻳﻖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺍﺳﺖ
ﻣﻨﺎﻥ . ﺣﻨﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻤﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺗﻮﺋﻰ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
)ٕ (٢٥٧ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻧﺤﻦ ﺠﺎﻧﺎ ﺑﻤﻮﻫﺒﺘﮏ ﺑﻌﺘﺒﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ َﻭ ْ ٌ َ ﺍﻟَﺘ َ ﻋﺒﻴﺪ ُﻟْﺬﻧﺎ َ َ
ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻓﺎﺣﻔﻆ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻓﻰ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺍ ﻧﺰﻝ ﻋﻠﻴﻨﺎ ِﺳﺠﺎﻝ ﺭﺣﻤﺘﮏ
ﻭ ﺍ ﺩﺧﻠﻨﺎ ﻓﻰ ﮐﻬﻒ ﺭﻋﺎﻳﺘﮏ ﻧﺤﻦ ﻋﺒﺎﺩ ﺿﻌﻔﺎء ﻭ َﺍﻧﺖ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﻭ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﮐﻞ ﻋﺒﺪ ﺍﺛﻴﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﺮﺍﻳﺎ ﻳﻨﺒﻐﻰ ﻟﻔﻀﻠﮏ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﻥ ﺗﻌﻔﻮ ﻋﻦ ّ
ﺹ ٢٨٨ ﺨﻄﮏ ﻳﻮﻡ ﻳﻘﻮﻡ ﺍﻻﺑﺮﺍﺭ ﺆﺍﺧﺬﻧﺎ ﺑﺎﻋﻤﺎﻟﻨﺎ ﻭ ﻻ ّ ﺭﺑﻨﺎ ﻻ ُﺗ ِ ﺑﺴ َ ﺗﻌﺬﺑﻨﺎ َ
ﺭﺑﻨﺎ ﻧﺤﻦ َﺧَﻄﺎ ﺓ ﻭ ﺍﻻﺷﺮﺍﺭ ﻓﻰ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﻟﺤﺴﺎﺏ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﺠﺒﺎﺭ َ ّ ﻔﻮ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ َ ﺷﺮ ﺍﻧﻔﺴﻨﺎ ﻭ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌ ّ ﺑﺪﻝ ﺳﻴّﺌﺎﺗﻨﺎ ﺑﺎﻟﺤﺴﻨﺎﺕ َﻭ ِﻗﻨﺎ ﻣﻦ ّ
ﺭﺑﻨﺎ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻣﺎﺭﺓ ﻗﻮﺓ ﻭ ﻻ َﺣْﻮَﻝ ﻟﻨﺎ ّﺍﻻ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﮎ ﻳﺎ ّ ﺑﺎﻟﺴﻮ ﻓﻼ ّ ّ ﻻﻧﻬﺎ ّ ّ
ﺍﻟﺮﺅﻑ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ّ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﻌﻄﻮﻑ ّ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٢٥٨ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﺎ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻭ ﻣﺎ ﺗﺒﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ
ﻏﻔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺝ ﮔﻨﻪ ﺍﻭﺝ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﻋﻔﻮ ﻭﻏﻔﺮﺍﻧﺖ ﻋﻔﻮ ّ ﻭ ﺗﻮ ّ
ﻣﻌﺘﻤﺪﻳﻢ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﻴﻞ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﺹ ٢٨٩ ﻣﺘﻮﺳﻠﻴﻢ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﭘﺮ ﻋﻄﺎ ﺧﻄﺎ ﺑﭙﻮﺵ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﺣﺴﺎﻧﺖ ّ
ﺑﻪ ﺟﻮﺵ ﺁﻭﺭ ﻭ ﺟﺎﻡ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻇﻠﻤﺖ ﺫﻧﻮﺏ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﻣﻪ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻣﻐﻔﺮﺗﺖ ﺑﺲ ﻣﻨﻴﺮ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺟﺎﻯ ﺩﻩ ﻭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻓﻠﮏ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺍﺧﺘﺮ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ
ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﺩﺭﺧﺖ ﺍﻣﻴﺪ ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﻏﻔﻮﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ) (٢٥٩ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺧﻄﻴﺌﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﻋﻔﻮ ﮐﻦ ﻭ ﺳﻴّﺌﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺫﻟﻴﻼﻥ
ﻣﻄﻠﻌﻰ ﺗﻮ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﻣﺎ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﻣﺎ ﺧﻄﺎ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﺭﺍ ﺳﺘﺮ ﻧﻤﺎ ﺗﻮ ﻭﺍﻗﻔﻰ ﺗﻮ ﻋﺎﻟﻤﻰ ﺗﻮ ّ
ﻋﻔﻮﻯ ﺗﻮ ﻏﻔﻮﺭﻯ ﺗﻮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﻯ ﻣﺎ ﻏﺎﻓﻠﻴﻢ ﻣﺎ ﺫﺍﻫﻠﻴﻢ ﺗﻮ ّ ﺍﻟﺴﺘّﺎﺭ . ﺍﻟﺘﻮﺍﺏ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ّ ّ
ﻉﻉ
ﺹ ٢٩٠ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺑﮑﻞ ﻋﺠﺰ ﻫﻮ ﻣﻦ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺍﻧﻰ ّ ﻋﻠﻰ ّ ) (٢٦٠ﻳﺎ َ ّ ﺑﻬﻰ ﻭ ﻣﻮﻻﺋﻰ ﺍﻻٰ ﺭﺑﻰ ﺍﻻٰ
ﺪﻭﺙ ﻭ ِ ﺍﻟﺤ ِ ﺗﻘﺮﺏ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﺍﻟﮑﻴﺎﻥ ﺍ ّ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﻭ ﻟﻮﺍﺯﻡ ُ
ﺍّﻟﺘﻰ ﻫﻰ ﻣﻦ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺍﻟﻮﺟﻮﺏ ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ِ ﺍﻟﻘﺪﻡ ﻭ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﺍّﻟﺬﻯ
ﺭﺏ ﺍﺭﺣﻤﻨﻰ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﺗﻘﺪﺱ ﻋﻦ ﺍﺩﺭﺍﮎ ّ ّ ﺍﻟﻈﻨﻮﻥ ﻭ ﺍﻻﻭﻫﺎﻡ ﻭ ﺍﻗﻮﻝ َ
ﻣﻨﺎﻥ ﻭ ﺍﺭﺣﻢ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﺒﺘﻬﻞ ﻭ ﺟﻮﺩﮎ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﻳﺎ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﻳﺎ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ ﻭ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﻠﻴﻪ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻴﮏ ﻓﻰ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ّ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٦١ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﺹ ٢٩١
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻇﻠﻤﺖ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻋﻴﺎﻥ ﻭﻟﻰ ﮐﻮﮐﺐ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﺗﺮ
ﺍﺯ ﻣﻪ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺁﻥ ﻇﻠﻤﺖ ﺭﺍ ﻣﺤﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻣﻮﺟﻰ ﺁﻥ ﺧﺲ ﻭ ﺧﺎﺷﺎﮎ
ﺭﺍ ﺯﺍﺋﻞ ﮐﻨﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺑﺨﺸﺸﺖ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺭﺍ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﺣﺴﺎﻧﺖ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺪﺭﺧﺸﻴﺪ
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﻋﺎﺻﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻏﻢ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺎﮎ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﺘﺠﻰ ﺑﮑﻬﻒ
ﻣﻨﻴﻊ ﻭ ﻻﺋﺬ ﺑﻪ ﻣﻼﺫ ﺭﻓﻴﻊ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﺝ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ُﻫﺪﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺭ ﺩﺍﺋﻤﻰ ﮔﻠﺸﻦ ﺷﻮﺩ
ﺍﻧﮏ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﮤ ﻫﺮ ﭘﮋﻣﺮﺩﮤ ﭘﺮ ﻋﺼﻴﺎﻥ ّ
ﺍﻟﻤﺴﺘﻌﺎﻥ . ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻳﺎ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﻭ ّ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﻌﻔﻮ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ُ ﻉﻉ
ﺹ ٢٩٢
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٦٢ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻗﺎﺻﺮﻡ ﻭ ﺗﻮ ﻏﺎﻓﺮ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻋﺼﻴﺎﻧﻢ
ﻭ ﺗﻮ ﻧﻮﺭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﭘﺲ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺧﻄﺎ ﺑﺒﺨﺶ ﻋﻄﺎ ﺑﺪﻩ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ
ﺍﻳﻮﺏ ﻏﻮﻃﻪ ﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﻠﻞ ﻭ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺶ ﭘﺎﮎ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﮥ ّ
ﻣﻘﺪﺱ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﺼﻴﺐ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺣﺰﻥ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺯﺍﺋﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ّ
ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﻮﺭ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮﺩ ﻳﺄﺱ ّ ﻣﺒﺪﻝ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺧﻮﻑ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺑﻪ ﺭﺟﺎ ﺗﻮﺋﻰ ّ
ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٦٣ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﺍ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭﻡ ﻭﻟﻰ ﺟﺰ ﺗﻮ ﭘﻨﺎﻩ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻭﺍﺭﮔﻰ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﻰ ﻭ ﺁﺯﺭﺩﮔﻰ ﺩﺭ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺭﺳﻴﺪﻯ ﺹ ۲۹۳
ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﺳﺘﺎﻧﺖ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﮐﺮﺩﻯ ﻗﻮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﭘﺸﻪ ﺋﻰ ﺭﺍ ﺷﻴﺮ ﺑﻴﺸﮥ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻣﻮﺭﻯ ﺭﺍ ّ
ﺫﺭﻩ ﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺫﺭﻭﮤ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺭﺳﺎﻧﺪﻯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﻄﺮﻩ ﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﻮﺝ ﺩﺭﻳﺎ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ّ
ﻗﻮﺗﻰ ﻭ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺤﻴﻒ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ّ ﻭﺍﻻ ﺧﺎﮎ ﺿﻌﻴﻒ ﺭﺍ ﭼﻪ ّ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﮕﻴﺮ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﻣﺒﻴﻦ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻧﻤﺎ ﺩﺭ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻣﻨﮕﺮ
ﺑﺎﺏ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﮕﺸﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ۲۹۴ ﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺼﺪﻭﺭ ﻭ ﺍﺳﻤﺢ ﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻤﻮﻓﻮﺭ ﻭ ﺍﺩﺧﻠﻨﺎ ) َ (٢٦۴ ﻳﺴﺮ ﺍﻷﻣﻮﺭ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ّ ﺭﺏ ّ
ﺍﻟﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺍﻟﺤﺒﻮﺭ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ﻳﺎ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻳﺎ ﻏﻔﻮﺭ .ﻉ ﻉ ﺟﻨﺔ ّ ﻓﻰ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٦٥ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻓﺘﻰ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺍﺣﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺘﺖ ﺑﺎﻗﻰ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮐﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ
ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﺳﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﮐﻦ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﺹ ٢٩٥
ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﺖ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻧﻤﺎ ﻗﻠﺐ ﭘﺎﮎ ﺑﺨﺶ ﺑﻰ ﺑﺎﮎ ﮐﻦ ﻭ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﭼﺎﮎ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ّ
ﻋﺒﻴﺪ ُﻟْﺬﻧﺎ ﺑﻌﺘﺒﺘﮏ ﻗﺪﻳﻤﺖ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺤﻦ ٌ
ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻓﺎﺣﻔﻆ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻓﻰ ﺻﻮﻥ ﺠﺎﻧﺎ ﺑﻤﻮﻫﺒﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ﭐْﻟَﺘ َ ٰ
ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺍ ﻧﺰﻝ ﻋﻠﻴﻨﺎ ِﺳﺠﺎﻝ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﺍ ﺩﺧﻠﻨﺎ ﻓﻰ ﮐﻬﻒ ﺭﻋﺎﻳﺘﮏ
ﻧﺤﻦ ﻋﺒﺎﺩ ﺿﻌﻔﺎء ﻭ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﺮﺍﻳﺎ ﻳﻨﺒﻐﻰ ﻟﻔﻀﻠﮏ ﺍﺧْﺬﻧﺎ ﺑﺎﻋﻤﺎﻟﻨﺎ ﻭ ﮐﻞ ﻋﺒﺪ ﺍﺛﻴﻢ ﺭﺑﻨﺎ ﻻ ﺗﺆ ِ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﻥ ﺗﻌﻔﻮ ﻣﻦ ّ
ﻄﮏ ﻳﻮﻡ ﻳﻘﻮﻡ ﺍﻷﺑﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﻷﺷﺮﺍﺭ ﻓﻰ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﻟﺤﺴﺎﺏ ﻻ ّ ﺑﺴﺨ ِ َ ﺗﻌﺬﺑﻨﺎ َ َ
ﺍﻟﻌﻔﻮ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ َﺑﺪﻝ ﺳﻴّﺌﺎﺗﻨﺎ ﺍﻟﺠﺒﺎﺭ َﺭّﺑﻨﺎ ﻧﺤﻦ َﺧَﻄﺎﺓ ﻭ ﺍﻧﺖ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ّ
ﺎﺭﺓ ﻗﻮﺓ ﻭ ﻻ َﺣْﻮَﻝ ﺍﻣ ٌ ّ ﺷﺮ ﺍﻧﻔﺴﻨﺎ ﻻﻧﻬﺎ ّ ﺑﺎﻟﺤﺴﻨﺎﺕ ﻭ ِﻗﻨﺎ ﻣﻦ ّ ﺑﺎﻟﺴﻮ ﻓﻼ ّ َ ﺹ ٢٩٦
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ ﻟﻨﺎ ّﺍﻻ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﮎ ﻳﺎ َﺭﺑﻨﺎ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ّ
ﺍﻟﺮﺅﻑ .ﻉ ﻉ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﻌﻄﻮﻑ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﺹ ٢٩٧ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻧﻴﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻏﻴﺐ ) (٢٦٦ﺍﻯ ﺑﻬﺎء ﺍﺑﻬﻰ ﺍﻯ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺍﻯ ّ
ﺍﺧﻔﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻟﻮﺍﺭﺕ ﺷﻴﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﻣﻮﻯ ﺗﻮ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ٰ
ﺟﺎﻡ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺖ ﻣﻴﮑﺪﮤ ﻣﺪﺍﻡ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﮥ ﺩﺍﻡ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﻍ
ﺷﺒﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﭼﻤﻦ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺒﺰﮤ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﮔﻠﺸﻦ ﺗﻮ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ّ ّ
ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮﺕ ﻗﻴﺎﻡ ﻭﻗﻮﺕ ﻧﻄﻖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻴﻨﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﮐﺸﻒ ﮐﻨﻨﺪ ّ ّ ﻇﻞ ﺍﻟﻄﺎﻓﺖ ﻣﺤﻔﻮﻅ . ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺛﻨﺎﻳﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﺹ ٢٩٨
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٦٧ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﮥ ﺭﻭﻯ
ﺑﻴﺤﺪ ﻭ ﺷﻤﺎﺭ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﺗﻮ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﺣﺮﻗﺖ ّ
ﭘﻮﻳﻨﺪ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺩﺭ
ﺩﻳﺖ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻣﺤﻔﻞ ﺍﻧﺲ ﺑﻴﺎﺭﺍﻳﻨﺪ ﻋﺒﻮ ّ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻴﺎﺳﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﻋﺸﻖ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺭﻭﻯ ﻭ ﻣﻮﻯ ﻭ ﺩﺭ ّ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﺎﻻﻳﻨﺪ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺍﻧﻰ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﺋﻰ ﻋﻮﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺻﻮﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﺘﻮﺍﺏ ّ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﺩﻭ ﮐﻮﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺍﻧﺖ ّ ّ
ﻉﻉ
ﺹ ٢٩٩ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٦٨ﺍﻯ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺍﻳﻦ ﺷﻴﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺩﺍﺋﻴﺎﻥ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻴﻢ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺧﺎﻃﺮﻯ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻧﻴﻢ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﮐﻦ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﻳﻢ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎ ّ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﻭ ﻣﻮﺟﻮﻋﻴﻢ ﻣﺮﻫﻤﻰ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻧﻴﻢ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻦ ﺗﺸﻨﮕﺎﻧﻴﻢ
ﻋﺰﺕ ﺑﺨﺶ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻧﻤﺎ ﺁﺷﻔﺘﮕﺎﻧﻴﻢ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺳﮑﻮﻥ ﺩﻩ ﺫﻟﻴﻠﻴﻢ ﭘﺮﺗﻮ ّ
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﻮ ﺁﺯﺭﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﺣﺮﺍﺭﺕ
ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻭ ﺷﻮﻗﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ّ ّ
ﻳﺎﺭﺍﻧﺖ ﻣﺆﻳّﺪ ﮐﻦ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺁﻣﺎﻝ
ﺟﻨﺎﻥ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻥ .
ﻉﻉ
ﺹ ٣٠٠ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﭐْﻋﺘﺮﻓﻮﺍ )ٕ (٢٦٩ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ٌ ّ ﻋﺒﺎﺩ ﺍ ّ َ ﻗﺮﻭﺍ ﺑﮑﻠﻤﺔ َ
ﺑﺎﻟﻨﺎﺭ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻋﻦ ﻣﺸﺮﻕ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻠﻮﺍ ّ ّ ّ
ﺍﻟﻮﻫﻴﺘﮏ ﺍﻟﻤْﻮَﻗَﺪِﺓ ﻓﻰ ﺳﺪﺭﺓ ﺭﺑﻮﺑّﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺠﻮﺍ ﺑﺎﺷﺮﺍﻕ ﻧﻮﺭ ّ ُ
ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻓﻰ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﺟﺖ ﺑﺤﻮﺭ ﻫﻮﻳﺘﮏ َﻓَﺘَﻤﻮ َ ْ ّ ﻣﻦ ﻣﻄﻠﻊ ﻇﻬﻮﺭ ّ
ﻮﺭِﻫْﻢ ﻭ ﻻﺣﺖ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﺖ ﻟﺌﺎﻟ ﺤ ِ ﻭ َﺗَﻠْﻌ َ َ ﻠﻌ ْ ﻰ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻓﻰ ُﻧ ُ ﺍﺷﻌﺔ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻣﻦ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﻭ ﺧﻀﻌﺖ ﺭﻗﺎﺑﻬﻢ ﻓﻰ ِﺟﺒﺎِﻫِﻬﻢ ﻭ ﺳﻄﻌﺖ ﺖ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﻟﮑﻠﻤﺘﮏ ﺍ ﻯ ﺫﻟﺖ ُ ْ ﺍﻋﻨﺎﻗﻬﻢ ﻟﻌﻈﻤﺘﮏ ﻭ َﻋَﻨ ْ ﻟﻌﺰﺗﮏ َﻭ َ ْ ّ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻣﺮﮎ ﻓﻰ ﺑﻼﺩﮎ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﻣﺠﺪﮎ ﺑﻴﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ َ
ﻭ ﺷﻌﺎﺋﺮ ﺩﻳﻨﮏ ﻓﻰ ﻣﻤﻠﮑﺘﮏ ﻭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺟﻮﺩﮎ ﻓﻰ ﺑﺮّﻳﺘﮏ َﻭ ُﺳُﺮَﺝ ﺹ ٣٠١
ﻠﻰ ﻭ ﮐﻮﺍﮐﺐ ﺫﮐﺮﮎ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﻧﺠﻮﻡ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻓﻰ ﺍﻓﻖ ُ ﺍﻟﻌ ٰ
ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻓﻰ ﻣﻄﻠﻊ ﺍﻟﺒﻘﺎء ﻭ ﺳﻮﺍﻃﻊ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻇﻬﻮﺭﮎ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻸ ﻭ ﺑﻮﺍﻫﺮ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﺏ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺍﻋﻴﻦ ﻋﺮﻓﺎﻧﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﻻﻧﺸﺎء ﺍ ﻯ َﺭ ّ
ِ ﺍﻟﻤﺎﻃﺮﺓ ﺐ ﮐﺮﻣﮏ ﻟﻠﻮﺭﻯ ﻭ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﻓﻀﻠﮏ ْ ﺍﻟُﻤْﺜِﻤَﺮِﺓ ﺑﺎﺛﻤﺎﺭ ﺍﻟﻮﻓﺎء ﻭ ُﺳ ُ ﺤ َ ٰ ﺪﻯ ﻭ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻐﺒﺮﺍء ﻭ ﻧﺴﺎﺋﻢ ﻫﺪﺍﻳﺘﮏ ﺍﻟﻬﺎﺑﺔ ﻣﻦ َ َ ﻋﻠﻰ َ ْ ﻣﻬﺐ ﺍﻟﻨ ٰ
ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﺪﺍﺋﻖ ﺍﻟﻐﻠﺒﺎء ﻭ ﺭﺷﺤﺎﺕ ﻏﻤﺎﻡ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﺭﻳﺎﺽ ﺍ ّ ﺭﺏ ﻮﻫﺎﺏ ﺍ ﻯ َ ﺟﻨﺔ ﺍﻟﻤﺄﻭﻯ ِ ﻻﻫﻞ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ﺍﻧﮏ َ َ
ﺁﻭﻭﺍ ِﺍﻟﻰ ُﺭﮐﻦ ﻋﻼﺋﮏ ﻫﺆﻻ ﻓﻘﺮﺍء ُ ﻻﺫﻭﺍ ﺑﺬﻳﻞ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺿﻌﻔﺎء ُ
ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﻗﺪﺭ ﻟﻬﻢ ّ ﻭ ُﻣَﺮﺿﺎء ﺍﺑﺘﻬﻠﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺷﻔﺎﺋﮏ ّ ﺹ ٣٠٢ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻟﺜﺒﻮﺕ ﻋﻠﻰ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ )ٕ (٢٧٠ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ﻧﺠﻢ َ َ َ ﺑﺰﻍ ﻣﻦ ُﺍﻓﻖ ّ
ﻏﻮﺍﺹ ﻭ ٌ ﻃﻴﺮ َﻣْﺮُﺳﻮٌﺡ ﻃﺎﺭ ﻓﻰ ﻫﻮﺁء ﺑﻬﺎء ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﺍﺷﺘﻴﺎﻗﮏ ﻭ ّ ُ
ﻧﺎﺭ ُﻣْﻮَﻗَﺪ ٍﺓ ﺽ ﻓﻰ ﻋﻤﻖ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﻮﻓﺎء ﻓﻰ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﻫﺬﺍ ُ ْ ﻭﺓ ٍ ّ ﺟﺬ َ ُ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﺧﺎ َ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻗﺎﻡ ﻣﻦ ﺳﺪﺭﺓ ﻗﻮﺓ ﻓﻰ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻋﻬﺪﮎ ّ ﺑﮑﻞ ّ ّ
ﻭ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺷﻌﺎﺋﺮﮎ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﺳﻄﻮﻉ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﺍﻳﺪﻩ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﺍ ﻯ َ ﺍﻧﻪ ﻣﻦ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻣﺮﮎ ّ ﺭﺏ ّ
ﻇﻠﮏ ﻭﻓﻘﻪ ﻋﻠﻰ ﻧﺼﺮﺓ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﺣﺸﺮ ﺍﻟﻤﺘﻔّﺮﻗﻴﻦ ﻋﻦ ّ ّ ﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ . ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟ ّ
ﺹ ٣٠٣
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٢٧١ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺭﻳﺎﺽ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻭ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ
ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﭼﻤﻦ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻭﻓﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺻﺪﻭﺭ ﺭﺍ ﻗﻮﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻻﻣﻴﻦ ﻣﻌﻴﻦ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﻓﻴﺾ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ّ ﻗﻮﺕ ﻻﻫﻮﺗﻰ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻭ ﺳﻄﻮﺕ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﺑﻪ ّ
ﺟﺒﺮﻭﺗﻰ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺳﻤﺎﺋﻰ ﻭ ﺟﻨﻮﺩﻯ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﻧﻔﺴﻰ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﺨﺸﺸﻰ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ
ﻣﺤﺒﺘﻰ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﻭ ﺟﻤﺎﻟﻰ ﻳﻮﺳﻔﻰ ﺧﻠﺘﻰ ﺧﻠﻴﻠﻰ ﻭ ﻭ ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎﺋﻰ ﮐﻠﻴﻤﻰ ﻭ ﻧﻔﺤﮥ ﻣﺴﻴﺤﺎﺋﻰ ﻭ ّ ّ
ﻭﻓﻘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺭﺏ ّ ﺍﻳﻮﺑﻰ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺘﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ َ ﻭ ﺍﺷﺘﻴﺎﻗﻰ ﻳﻌﻘﻮﺑﻰ ﻭ ﺻﺒﺮﻯ ّ ﺹ ٣٠٤ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺫﻟﮏ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺗﺸﺒﺚ ﺑﺬﻳﻠﮏ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ّ )ٕ (٢٧٢ﺍٓﻟﻬﻰ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ ّ
ﺗﻤﺴﮏ ﺑﺤﺒﻠﮏ ﻭ ﺍﺟﺘﻬﺪ ﻓﻰ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ َﺳﻌﻰ ﻓﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺩﺍﺭ ﻭ ّ ﺑﻼﺩﮎ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﺭﺟﻊ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﺳﮑﻦ ﻓﻰ ﺟﻮﺍﺭﮎ ﻭ ﺍﺳﺘﺠﺎﺭﮎ ﻓﻰ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻤﻠ ُﻪ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ ﻋﻴﻦ ﺍﺷ َ ْ ﺍﺷﺮﻑ ﺑﻘﺎﻋﮏ ﺍ ﻯ َ ﺭﺏ ْ ّ
ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭﻓﻘﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺳﺘﻘﺎﻣﺔ ﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﮐﻠﻤﺔ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ّ ّ ﻭ ﺍﻳّ ُ ٰ
ﺑﺎﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﻧﺎﻇﺮﴽ ﺍﻟﺮﺳﻮﺥ ﺑﻴﻦ ﺍ ﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﻧﺎﻃﻘﴼ ّ ﻭ ﺍﻟﺜّﺒﻮﺕ ﻭ ّ ٰ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺑﻬﻰ ّ ﻋﻠﻰ ﻭ ﻣﺘ ّ ﻮﺟﻬﴼ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﺍﻻٰ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻷ ٰ ﻮﻫﺎﺏ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻉ ﺍﻟ ّ
ﺹ ٣٠٥ ُﻫﻮ ﺍ
ِ ﺍﻟﺮﻓﻴﻊ ﻭ ِﻏَﻴﺎﺛﻰ ﻭ ﻋﻴﺎﺫﻯ ﻭ ﻣﻼﺫﻯ ﻣﻼﺫ ﺠ ﻰ ﺍﻟﻤﻨﻴﻊ ﻭ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﻣْﻠ )ّ (٢٧٣ ﻯ ّ َ َ َ َ ﮐﻞ ﺗﺄﻳﻴﺪﮎ ﺍﺗﻀﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﺳﺪﺭﺓ ﺭﺣﻤﺎﻧ ّﻴﺘﮏ ﻭ ﺣﻀﺮﺓ ﺍﻧﻰ ﺗﻨﺰﻝ ّ ّ ّ ّ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﺍﻥ ّ
ﺭﺿﻊ ﻣﻦ َﺛْﺪﻯ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﮏ ﻋﻠﻰ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ ﻗﺪ ُﻭﻟﺪ ﻓﻰ ﻣﻬﺪ ّ ﻣﺤﺒﺘﮏ َﻭ َ َ
ﺣﺘﻰ ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﮏ ﻭ ﻧﺸﺄ ﻓﻰ ِﺣﻀﻦ ﺮﺑﻰ ﻓﻰ ﺣﺠﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺘﮏ ّ ّ ّ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ َﺗ َ
ﺑﻠﻎ ﺍ ُﺷﺪُﻩ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ﺍﺩﺭﮎ ُﺭْﺷَﺪُﻩ ﺑﻌﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺧﻠﺺ ﻭﺟﻬﻪ ﻟﻮﺟﻬﮏ ﻭ
ﮐﻞ ﺧﺪﻣﺔ ﻓﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﻤﺠﺎﻣﻊ ﻗﻠﺒﻪ ﻣ ّ ﻤﻨﻰ ّ ﺘﻮﮐ ﻋﻠﻴﮏ ﺍ ﻯ َ ّ ﻳﺘ ّ ﺭﺏ ّ ﺍﻧﻪ َ ﺣﺘﻰ ﻳﺼﺒﺢ ﺍﻟﻌﺒﻮﺩﻳﺔ ﻓﻰ ﺑﺎﺏ ﻋﺘﺒﺔ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ َﻳْﺒَﺘِﻐﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺣﺪﻳﺘﮏ ّ ّ ّ
ﻧﺎﺷﺮﴽ ﻟﻨﻔﺤﺎﺕ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﻣﻨﺎﺩﻳﴼ ﺑﺎﻣﺮﮎ ﻓﻰ ﻣﻤﻠﮑﺘﮏ ﻭ ﻣﺘﺬّﮐﺮﴽ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﺹ ٣٠٦
ﻳﺘﻘﺮﺏ ﺍﻟﻀﻼﻝ ﺍﻟﻰ َﻣﻌﻴﻦ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺑﺬﻟﮏ ّ ّ ﺑﻴﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻭ ﻫﺎﺩﻳﴼ ﻻﻫﻞ ّ
ﺍﻳﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﺭﺏ َ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ َﻳْﺪُﻧﻮ ﺍﻟﻰ ﺣﻀﺮﺓ ﻗﺪﺳﮏ َ ﺭﺏ ّ
ﻠﻖ ﻭ ّ ﻭﻓﻘﻪ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﻨﻘﺒﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﺑﻨﻮﺭ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﻃ ِ ْ ﻟﺴﺎﻧﻪ ﺑﻨﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ُﻣَﺮﺗ ﻵﻳﺎﺕ ﺍﻟﺘّﻮﺣﻴﺪ ﻓﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ
ﺍﻟﺘﻔﺮﻳﺪ ﻭ ﻣﺘﻨّﺰﻫﴼ ﻓﻰ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺍﻟﺘﺠﺮﻳﺪ ﻭ ُﻣَﺘَﺮﻧﻤﴼ ﺑﺎﻟﺤﺎﻥ ﺍﻟّﺘﻘﺪﻳﺲ ﻓﻰ ﺭﻳﺎﺽ ّ ّ
ﺤﺪﺙ ﺑﻨﻌﻤﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﺍﻟﺘ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻰ ﻭ ّ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ّ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍﻧﻰ ّ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻋﻠﻰ ﻫﻴﮑﻠﻪ ّ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺫﻭ ﻓﻀﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻭ ّ ﺍﻧﺖ ّ ﺹ ٣٠٧
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻮﻓﻖ ) (٢٧٤ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﭘﺮ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻭﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ّ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ّ
ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﭘﺮ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻳﺎﺽ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﺭﺧﺘﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ
ﻣﻮﻓﻖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮﻳﺶ ّ
ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺴﺘﻐﻨﻰ ﮐﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻣﻰ ﺷﺒﻨﻤﻰ ﻓﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﮔﻠﺸﻦ ﻗﻠﻮﺏ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺧﺮﻡ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ ﻓﻴﺾ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺮﻭﻳﺪ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٠٨ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٧٥ﺍﻯ ﭘﺪﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ُﺟﻨﻮﺩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﻣﻼﺋﮑﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺎ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ
ﻣﺮﻍ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﻯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺁﺭﺯﻭ ﮐﻨﻴﻢ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺒﻴﻢ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺁﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﻃﻠﺒﻴﻢ ﭘﺮﻭﺍﻧﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎﺳﻮﺗﻴﻢ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺳﺮﺍﺝ
ﻗﻮﺗﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻒ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻴﺰﻧﻴﻢ ﻻﻫﻮﺕ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺿﻌﻒ ﻭ ﺑﻰ ّ
ﺭﺏ ﺍﻟﺠﻨﻮﺩ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺳﭙﺎﻩ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻇﻔﺮ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻟﺸﮑﺮ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﭘﺲ ﺍﻯ ّ
ﻣﻄﻠﻊ ﻧﻤﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺍﻟﻬﻰ ّ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ّ
ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻮﻳﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﻨﺎ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻄﻖ
ﻋﺒﺎﺱ ﻓﺼﻴﺢ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺟﻤﺎﻝ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﺹ ٣٠٩ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٧٦ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﺎ ﺿﻌﻴﻔﻴﻢ ﺗﻮ ﻗﻮﻯ ﮐﻦ ﻣﺎ ﻧﺎﺩﺍﻧﻴﻢ ﺗﻮ ﺩﺍﻧﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻓﻘﻴﺮﻳﻢ ﻏﻨﺎﻯ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺩﻩ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺣﻴﺎﺕ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﺑﺨﺶ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺫﻟﺖ ﻣﺤﻀﻴﻢ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻋﺰﻳﺰ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺎﻣﻞ ﮔﺮﺩﺩ ّ
ﻭﺍﻻ ﺍﺯ ﺧﺎﮎ ﭘﺴﺖ ﺗﺮ ﺷﻮﺩ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺳﺘﺎﺭﮤ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﮔﺮﺩﺩ ِ ّ
ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻦ ﻧﺼﺮﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺮ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﻯ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﻴﻌﺖ
ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻩ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺯﻧﺪﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ
ﺗﻮ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺗﻮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣١٠ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٧٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﭼﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻴﻢ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺑﺨﺶ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﮔﻠﮥ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﮐﻦ ﺑﻰ ﻧﺼﻴﺒﺎﻧﻴﻢ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﻗﻮﺗﻰ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﺨﺶ ﺗﺸﻨﮕﺎﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻦ ﺿﻌﻴﻔﺎﻧﻴﻢ ّ
ﺑﻪ ﻧﺼﺮﺕ ﺍﻣﺮﺕ ﺑﺮ ﺧﻴﺰﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﻫﺪﺍﻳﺘﺖ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﮐﻨﻴﻢ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻣﻮﻓﻖ ﻓﺮﻣﺎ ) (٢٧٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺧﺎﮐﺴﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﺑﺮﺍﺭ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺍﺣﺮﺍﺭ ﻣﺆّﻳﺪ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ ّ ﺹ ٣١١
ﺭﻭﺷﻦ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺷﺮﺍﻗﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﮐﻠﻔﺖ ﺯﺍﺋﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻟﻔﺖ ﺭﺥ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺳﻼﻡ ﻭ ﺁﺷﺘﻰ
ﻭ ﻓﻼﺡ ﻓﻴﺾ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺷﻮﺩ ﻭﺣﺪﺕ ﺍﺻﻠﻴّﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻗﺪﻳﻤﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﺩﺩ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺟﺎﻥ ﻓﺸﺎﻥ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺳﺎﺋﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ
ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺮﻧﺪ ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﺖ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﻇﻞ ﮐﻞ ﺩﺭ ّ ﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ّ ّ ّ ﺁﻳﺎﺕ ُﻣﺼﺤﻒ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﻟﺸﮑﺮ ﺗﺠﺮﻳﺪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻰ
ﻧﻤﻮﻧﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻗﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺟﻠﻮﮤ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻉ ﻉ
) (٢٧٩ﺍﻯ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﻣﻮﻧﺲ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺁﻥ ﺁﺷﻨﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ
ﺹ ٣١٢ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻦ ﻣﻈﻬﺮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻧﻤﺎ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﺖ ﺷﺘﺎﺑﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻮﻓﻘّﻴﺖ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻭ ّ ّ
ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺾ )ٕ (٢٨٠ﺍٓﻟﻬﻰ ٕﺍ ٓﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ﺗﺮﮎ ّ ﮐﻞ ﺫﮐﺮ ﻭ ﺍﺷﺘﻐﻞ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ َﻏ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻋﺮﺽ ﻋﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻑ ﻋﻦ ّ ﺍﻟﻄْﺮ َ ّ ﮐﻞ ﺟﻬﺔ ﻭ ّ
ﮐﻞ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﻭ ﺍﺧﻠﺺ ﻭﺟﻬﻪ ﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺭﺑﻮﺑﻴّﺘﮏ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﻞ ﺍﻟﻰ ﺣﻀﺮﺓ ّ
ﺗﻮﻓﻘﻪ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﺍﻟﻮﻫﻴﺘﮏ ﺍ ﻥ ّ ّ
ﺣﺒﮏ ﻭ ﻭ ﺑﺮﻭﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﺍ ﻯ َ ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺁﻳﺔ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﺭﺍﻳﺔ ّ ﺹ ٣١٣
ﻧﻌِﺘﮏ ﻭ ُﻣﺤﺎﻓﻆ ﻋﻬﺪﮎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ ﻭ ُﻣﺮّﻭﺝ ﺩﻳﻨﮏ ﺳﺮﺍﺝ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﻭ َ َ ﻋﻠﻢ َ ْ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﺣﺒﺘﮏ ّ ﻭ ُﻣَﻬﻴَﺞ ﻧﺴﻴﻢ ﺭﻳﺎﺽ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ُﻣْﺒِﻬَﺞ ﻗﻠﻮﺏ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﺏ ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﺑﺮﻭﺣﻰ ﻭ ﺫﺍﺗﻰ ﻭ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﻰ ﻓﺪﻳﺖ ّ ﺏ َ )َ (٢٨١ﺭ ﮐﻞ ّ ُ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻨﻰ ﺗﺮﺍﺑﴼ َﻳَﻄُﻪ ﻗﺪﻭﻡ ﻭ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ﻭ ﺻﻔﺎﺗﻰ َ ﺭﺏ ﺍﺭُﺟِﻞ ﺍ ِﻭ ّﺩﺍَ ﮏ َ ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﻭ ﻏﺒﺎﺭﴽ ُﻣﺜﺎﺭﴽ ﻣﻦ ِﻧﻌﺎﻝ ْ ّ
ٍ ﮐﻞ ﺍﻳﺪﻧﻰ ّ ﻭﻓﻘﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ّ ﺒﻮﺩﻳﺔ ﻧﻔﺴﮏ ﻭ ّ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺎﻡ ﻋﻠﻰ ُﻋ ّ ﺹ ٣١٤
ﺣﺘﻰ ﺍ ﻓﺘﺨﺮ ﺑﻬﺎ ﺒﻮﺩﻳﺔ ّ ﮐﻞ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﻣﻨﺠﺬﺑﺔ ﺍﻟﻰ ﻧﻮﺭ ﺟﻤﺎﻟﮏ ّ ﻋﻠﻰ ُﻋ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﺸﻬﻮﺩ ّ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻐﻴﺐ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ . ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻥ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﻳﺮﺟﻮ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ ﻭ َﻳَﺘَﻤﻨﻰ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ّ ) َ (٢٨٢
ﺭﺏ ﺍ ﻳْﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﻳﺘﻤﻨّﻰ ﺍﻟﻰ ﺭﺿﺎﮎ ﻭ َ َ ُ ﻳﺴﺘﻐﻴﺚ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ُﻋﻼﮎ َ
ﺣﺒﺎء ﻭ ﻋﺒﻮﺩﻳّﺔ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء ﻭ ﺍ ْﻟِﺒْﺴُﻪ ﺭﺩﺍ ﺍﻟﻘﺒﻮﻝ ﻭ ّ ﻭﻓﻘﻪ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﺍﻻّ
ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟ ّ ﻓﻰ ﻋﺘﺒﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ّ ﺹ ٣١٥
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٢٨٣ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﻓﻀﻠﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﺍﺣﺴﺎﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﮐﺮﺩﻯ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺣﮑﻢ ﻗﻠﺐ ﻭﺍﺣﺪ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ
ﺭﺍﺑﻄﮥ ﺷﺨﺺ ﻣﻨﻔﺮﺩ ﺍﺟﺴﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺟﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩﻯ ﻭ ﺫﺭﺍﺕ ﺗﺮﺍﺑﻴّﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻌﺎﻉ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﺭﺍ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻭ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺁﻓﺘﺎﺏ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﻭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻓﺎﻧﻴﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺑﺤﺮ ّ
ﺍﻯ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﮐﺎﻩ ﺭﺍ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﻮﻩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻨﻰ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻩ ﮔﺎﻩ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻩ ﻓﺮﻣﺎﺋﻰ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻣﺮﺣﻤﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮﺕ
ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﻸ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭ ﻧﮕﺮﺩﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣١٦ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﻭ ﺷﺮﺡ ﺻﺪﻭﺭ ﺍ ِﺭّﻗﺎﮏ ) َ (٢٨٤ ﺍﻳﺪﻧﻰ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ّ ﺭﺏ ّ
ﺣﺘﻰ ﺍﻗﻮﻡ ﺭﺍﺣ ِﺔ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺍ ِﻭّﺩﺍَ ﮏ ّ ﻭ َﺗْﻄِﻴْﻴِﺐ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﺻﻔﻴﺎﺋﮏ ﻭ ﺍ َ ﺐ ﻭ ﺗﺮﺿﻰ ﻣﻦ ﻋﺒﻮﺩﻳّﺔ ﺑﺮﻭﺣﻰ ﻭ ﺟﺴﺪﻯ ﻭ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺤ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﺆﻳّﺪ ﻟﻤﻦ ﺗﺸﺎء ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﺠﺒﺎء ّ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻨَﻘﺒﺎء ﺍﻟﻨَ
ﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ . ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٨٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺿﻌﻴﻒ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺹ ٣١٧ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﻘﺮ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﺮﻭﻁ ّ ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﺖ ّ ّ
ﻣﺆﻳﺪ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ .ﻉ ﻉ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺗﻦ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺳﺮﻭﺭ ﻧﺜﺎﺭ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻌﻄﻰ ﻭ ّ ﺗﻮﺟُﻊ ) (٢٨٦ﺍ ﺗﻀﺮ ُﻉ ﻳﺎ ُﻣﻐﻴﺜﻰ َﻭ ﺍ َ َ ﻟﻠُﻬﻢ ﺍّﻧﻰ ﺍ َ َ ﺗﺬﻟُﻞ ﻳﺎ ﻣﺠﻴﺮﻯ ﻭ ﺍ َ َ
ﻧﺎﺟﻴﮏ ِ ِﺑﻠﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ َﻭ َﺟﻨﺎﻧﻰ َﻭ ﺍ ﻗﻮﻝ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ َﻗﺪ ﻳﺎ َﻃﺒﻴﺒﻰ َﻭ ﺍ َ َ َ ِ ﺍﻻﺣﺘﺠﺎﺏ ﺍﻟﺪﻟﻤﺎء ُ ﻠﺔ ﮐﻞ َ ﺍﺣﺎﻃﺖ ﺍﻟﻠْﻴ َ ُ ﺳﺤﺎﺏ ِ ِ ِ ﺍﻻﺭﺟﺎَ ﻭ َﻏﻄ ْ ﺖ َ ُ
ِ ﮐﻞ ﺍﻟﻈﻼُﻡ ﻭﻫﺎﻡ َﻭ ﺧﺎﺽ ُ َ ﺍﻵﻓﺎﻕ َﻭ ﭐْﺳَﺘْﻐَﺮ ُﻗﻮﺍ ْﺍﻻُ ﻇﻼﻡ ﭐ ْﻻِ ﻧﺎﻡ ﻓﻰ َ ِ
ِ َِ ﺍﻟﻌْﺪ ِ ﺍﻟﺤﺎﻣﻴﺔ ﺍﻟﻨﺎﺭ ﻓﻰ ِﻏ ِ ﺾ ّ ِ ﺍﻟﺠْﻮ ِﺭ ﻭ ُ ﻤﺎﺭ َ ﺭﻯ ِ ّﺍﻻ َﻭِﻣْﻴ َ ﻭﺍﻥ ﻣﺎ ﺍ ٰ ﺻﻮﺕ ِ ُ ِ َِ ﺍﻟﻤﺪْﻣَﺪِﻡ ﻣﻦ ﺳﻤﻊ ِ ّ ﺍﻟﺮﻋﻮﺩ ُ َ ﺍﻟﻬﺎﻭﻳﺔ َﻭ ﻣﺎ ﺍ ُ َ ﺍﻻ َ َ ﺍﻟﻤَﺘَﺴﻌَﺮِﺓ ِ َ ُ ِ ِ ﺍﻗﻠﻴﻢ ُ ِ ﺍﻟﻤْﻠ َ ِ َ ِ ﻣﻦ ﺍﻵﻻ ِ ﺍﻟﺨﺎﻓَﻴ ِﺔ ﺑﻠﺴﺎﻥ ﮐﻞ ﺘﻬﺒﺔ ّ ﻳﻨﺎﺩﻯ ِ ﺍﻟﻄﺎِﻏَﻴ ِﺔ ّ ِ ﺍﻟﻨﺎﺭ َ ِﻳﺔ َﻭ ُ ﺕ ُ ِ َ ٍ ›› ﻣﺎ ﺍ ْﻏﻨﻰ َﻋﻨﻰ ِ ﻋﻨﻰ ﻣﺎﻟَﻴﻪ َﻫ َ َ ﻠﮏ َ ّ ٰ ﺹ ٣١٨
ُﺳ ِ ﺍﻟﺠﻮﻯ ﺧﺒﺖ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ َﻣ ﺗﺴﻌ َ ْ ﻠﻄﺎﻧَﻴﻪ ‹‹ ﻗﺪ َ َ ْ ﺮﺕ ُ ﻟﻬﺪﻯ َﻭ َ َ ُ ﻧﺎﺭ َ ٰ ﺼﺎﺑﻴﺢ ﺍ ُ ٰ
ﺍﻟﺒﻐﻀﺎء َﻭ ﺫ َ ِ َ ِ ﺤﻨﺎُء َﻋﻠﻰ َ ِ َﻭ ﻭﺟﻪ ﻀِﻐْﻴ َ ُ ﺍﻟﺸ ْ ﻨﺔ َﻭ ﺍﻋﺖ ﺍﻟ ﺷﺎﻋﺖ َ َ ُ ﺍﻟﻌﺪﺍﻭﺓ َﻭ َ ُ
ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻈﻠﻮﻡ ُﻳﻨﺎﺩﻯ ِﺑﺎ ْﻋَﻠﻰ ﺍﻟﻨﺪﺍَ ﺣﻰ َ َ َ ﺍﻟﻐﺒﺮﺍء َﻓﻤﺎ ﺍ َﺭﻯ ِ ّﺍﻻ ِ َ َ َ ﺣﺰﺑﮏ َ ﻋﻠﻰ ِ ِ ﺍﻟﻮﻓﺎﻕ ﺍﻟﻬﺪﻯ َﺣﻰ َ َ ﺍﻟﻌﻄﺎء َﺣﻰ َ َ ﻟﻮﻻَ ﺣﻰ َ َ ﺍﻟﻮﻓﺎَ ﺣﻰ ﻋﻠﻰ َ ﻋﻠﻰ ُ ﻋﻠﻰ َ ﭐ َ
ِ ﻣﺸﺎﻫَﺪ ِﺓ ﻧﻮﺭ ﻠﺢ َﻭ ﻟﻔﻼﺡ َﺣﻰ َ َ ﺍﻵﻓﺎﻕ َﺣﻰ َﻋَﻠﻰ ُ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻰ ُ َ ﺍﻟﺤﺐ َﻭ ﺍ َ ِ ﺍﻟﺼ ِ ﺣﻰ َ ٰ َ ﻋﻠﻰ ِ ِ ﺍﻟﺼﻼﺡ ﻋﻠﻰ ﻼﺡ َﺣﻰ َ َ ﺠﺎﺡ َﺣﻰ َ َ ﻧﺰﻉ ﺍﻻﺗﺤﺎﺩ َﻭ ﺍﻟﺴ ِ ﻋﻠﻰ َ ِ ﺍﻟﻨ ِ ﺣﻰ َ ٰ َ ِ ﺍﻟﺮﺷ ِ ﺍﻟﺘﻌﺎ ُ ِ ﺪﻭﻥ ﺎﺩ َ ٰ ﺍﻟﻤﻈﻠﻮﻣﻮﻥ َﻳْﻔ ُ َ ﻌﺎﻭﻥ ِﻓﻰ َ ِ ﺳﺒﻴﻞ ﺿﺪ َﻭ ﻓﻬُﺆﻻُ ُ َ ﺍﻟﺘ ُ ﻗﻄﺮ ِ ُ ﻭﺍﺡ ﻓﻰ ُ ﺳﺮﻭﺭ َﻭ ﭐْﻧِﺸﺮﺍٍﺡ ﺑﮑﻞ ُ ٍ ﮐﻞ ُ ٍ ُ ﮐﻞ َ ﺍﻟﺨﻠﻖ ِﺑﭑْﻟﻨُﻔ ِ ﻮﺱ َﻭ ﭐ ْﻻْﺭ ِ
ﻮﻥ ِ ُ ِ ﻮﻥ ﻟﺤﺰﻥ َ ّ َ ﻳﺤَﺰُﻧ َ ﻟﺒﮑﺎَ ِ َ ﺗﺮﺍﻫﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ َ ُ َ ﻳﺘَﺮ ُ ﺃﻓ َ ﺧﻠﻘﮏ َﻭ َ ْ َ ُ ْ ﻳﺒﮑﻮﻥ ِ ُ ﺑﺮﻳﺘﮏ َﻭ َ َ
ِ ُ ﺍﻟﻔﻼﺡ ﺍﻟﻮﺭﻯ َﻭ َﻳَﺘَﻮﺟ ُ َ ﺮﻯ َ ﻟﻤ ِ ﺼﺎﺐ ﺍ ِ ﺭﺏ ﺍ ْﻧ ِ ْ ﻫﻞ ﻌﻮﻥ ِ َ ﺒﺖ ﺍ َ ِ ﺍﻟﺜ ٰ ﺑﮑﻞ َ ٰ ﺑﺎﻫﺮ َ ِ ﺹ ٣١٩
ﻫﻢ ﻓﻰ ِ َ ِ ﺣﺘﻰ َ ِ ﺧﺪﻣﺔ ﻳﻄْﻴﺮﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﺍ ْﻭ ِﺝ َﻧﺠ ِ ِ ﻓﻰ َﺟﻨ ِ ِ ﺍﺯْﻭَﺭ ُ ْ ﺎﺣﻬْﻢ َﻭ ﭐْﺷ ُ ْ ﺎﺣﻬﻢ َ ّ ﺪﺩ ُ ﮑﺮﻳُْﻢ ﻧﺖ ﭐْﻟ َ ِ ﺧﻠﻘﮏ َﻭ َ ﺪﺳﮏ ﺍ َ ﻋﺘﺒ ِﺔ ُﻗ ِ َ َ ِ َ ﻇﻬﻮﺭﻫﻢ ﻓﻰ ُ ُ ﻧﮏ ﺍ َ ﻋﺒﻮﺩﻳ ِﺔ َ َ َ ﻗﻮ ُ ُ َ ُ ﻑﭐ َ ِ ﻟﻘﺪْﻳُﻢ .ﻉ ﻉ ﻤﻦ ﭐْﻟﺮُﺅ ُ ﺍ َ ﺖ ﭐْﻟ ْ ﻧﺖ ﺮﺣ ُ ﻴﻢ ﻻ ﺍﻟَﻪ ﺍّﻻ ﺍ ْﻧ َ ﺍﻟﺮِﺣ ُ ﻧﮏ ﺍ َ ﺍﻻﺑﻬﻰ ُﻫﻮ َ
ِ ﺩﻟﻠَﺘِﻨﻰ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ َﻭ َ َ ْ ﻣﻄﻠﻊ ﺍ ِ ِّ َ ﻟﮏ َ ُ )ُ (٢٨٧ﻗﻞ َ َ ﺍﻟﺤﻤﺪ ِﺑﻤﺎ َﻫ َ ْ ﻧﻮﺍﺭ َ ﺪﻳَﺘِﻨﻰ ﺍﻟﻰ َ َ ِ
ﺍﻟﻰ َﻣ ِ ِ ﻌﺮ ِ ﻓﺮ ِ ﻓﺎﻥ ﺸﺮﻕ ﺁ ِ ﺩﺍﻧﻴِﺘ َ ﺛﺎﺭ َ ْ ﺻﻬﺒﺎ ﭐْﻟ ِ ْ ﺳﻘﻴَﺘ ِﻨﻰ ﮐﺄﺳﴼ ِﺩﻫﺎﻗﴼ ِﻣﻦ َ ْ ﮏ َﻭ َ َ ْ
ﮑﺮَﺗِﻨﻰ ِﻣﻦ ُﺳ ِ ﺍﻻ ِ ﻋﺘﻖ ﻓﻰ ِﺩ ِ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻳﻘﺎﻥ َﻭ َ َ ْ ﻼﻑ َ ٍ ﺟﻌﻠَﺘِﻨﻰ َ َ ﻧﺎﻥ َﻭ ﺍ ْﺳ َ ْ ﺭﺣﻴﻖ َ َ َ ﺁﻳﺔ ُ ٰ
ﻋﻠﻰ َ ِ ﻗﻠﺐ ﭐْﻣَﺘ َﻼ ُ ﺣّﺒﴼ َﻭ َﻭﻓﺎ ﺖ ََ ﺍﻟﮑﻠَﻤَﺔ ﭐ ِ ﻭ ﺭﺍ َ َ ﻻﻟﻬﻴَﺔ ﻓﻰ ٍ ﻘﻰ ﺍ ْﻟ َ ْ ﻳﺔ ﻘﻴ َ ﺍﻟﺘ ٰ ﺹ ٣٢٠
ِ ﺍﻟﺴ ِ َ ِ ﻋﻠﻰ ﺳﺮﺍﺝ ﺍﻟ ﺍ ْﺳ َ ُ ﻠﮏ ِﺑﭑ ْﻻِﺷﻌ ِﺔ ّ ﺎﻃﻌﺔ ِﻣﻦ ِ ِ ﻤﻴﺜﺎﻕ ﺍ ْﻥ ُﺗَﺆﻳَﺪﻧﻰ َ ٰ ِ ﻗﺘﺒﺎﺱ ِﻣﻦ ﺑﻴﻦ َﻣْﻌَﺸ ِﺮ ﻦ ََ ِ ْ ﮎ َﻭ َ ِ َ ﺧﺪ َﻣﺔ َﺍﻣِﺮ َ ﻋﻠﻰ ِ ﺑﺎﻻ ِ ِ ﺗﻤ ﻋﻬﺪﮎ َ َ ﺍﻵﻓﺎﻕ َﻭ َ ُ
ﺳﻄﻮﻉ ِ ِ ﺿﻴﺎ ﺍﻻ ِ ﺪﺍﻕ ِﻣﻦ ِ ﺺ ﺍﻻْﺣ ُ ﺗﺸ َ ﻧﻮﺭ ﺣﺘﻰ َ ْ ﺷﺮﺍﻕ َ ّ ﺨ َ ﻧﻮﺭ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ َﻭ ُ ُ ِ
ﺒﺎﺭ .ﻉ ﻉ ﺳﺮﺍﺭ ﻓﻰ ﺍﻻِ ﭐﻻ ِ ﻗﻄﺎﺭ ِ َ ﺍﻟﺠ ّ ُ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ َ ﺍﻧﺖ ُ َ ِ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ َ ُ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻧﻰ ِ ُ ﺍﺗﻀﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﺑﮑﻞ ﺧﻀﻮﻉ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭ ّ ) (٢٨٨ﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ٓﻟﻬﻰ ّ
ﺍﻟﺘﻰ ﺍﻗﺘﺒﺴﺖ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻣﻦ ﺷﻤﺲ ﺭﺍﻧﻴﺔ ّ ﺍﻟﻨﻮ ّ ﺗﺆﻳﺪ ﻭ ﺗﻮّﻓﻖ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ ّ ﺍﻥ ّ
ﺍﻟﺮﻭﺣﺎﻧﻴﺔ ﺍّﻟﺘﻰ ﺍﺳﺘﻀﺎﺋﺖ ﻣﻦ ﺍﻧﻮﺍﺭ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻟﮑﻴﻨﻮﻧﺔ ّ ّ ﺹ ٣٢١
ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﻫﺬﺍ ﺷﺠﺮ ﺭﺏ ﻫﺬﺍ ﻧﺠﻢ ﺑﺰﻍ ﻓﻰ ﺍﻓﻖ ﺍﺣﺪﻳّﺘﮏ َﺍﻯ َ ّ
ﺗﻔﺮﻉ ﻣﻦ ﺷﺠﺮﺓ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻧﺒﺖ ﻓﻰ ﺭﻳﺎﺽ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ ﻫﺬﺍ َﻓﺮﻉ َ َ ّ َ
ﺍﻳﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﻭ ﻭّﻓﻘﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻘﻴﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ّ
ﻘﻴﺘﻪ ﻗﺮْﺭ ﻭ َ ﻋﻴﻦ ﺍﺑﻴﻪ ﺍ ﻥ ﺗﺸﺎﻫﺪ ﺍﻧﺠﺬﺍﺑﻪ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﻣﻮﻓ َ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻋﻠﻰ ﺣﻤﻞ ﺍﻻﻣﺎﻧﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ﺟﻮﺩﮎ ّ
ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٢٨٩ﺍﻯ ﺑﻨﺪﮤ ﺣﻖ ﺩﺳﺖ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﮕﻮ ﺍﻯ ﺑﻬﺎ ﺟﺎﻥ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻓﺪﺍﻳﺖ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻧﺎﺯﻧﻴﻨﻢ ﺍﻯ ﻳﺎﺭ ﺩﻟﻨﺸﻴﻨﻢ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎ ﺭﺧﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻧﻰ ﺹ ٣٢٢
ﭼﻮﻥ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﭼﻤﻦ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮﺕ ﮐﻮﺷﻢ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻫﺖ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﺣﺒﺎﻳﺖ ﮔﺮﺩﻡ ّ َ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻓﺸﺎﻧﻢ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺭﻩ ّ ﺍﻧﮏ َ ُﻫﻮ ﺍ
ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺣﺠﺎﺏ ﻭﺣﻴﮏ ﺍﺗﻮﺳﻞ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﻨﻘﻄﺔ ﺍﻧﻰ ) َ (٢٩٠ ّ ّ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ِ ّ
ﻭ ﮐﻠﻤﺔ ﺗﺆﻳﺪ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﺑﻨﻐﻤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ َﺭْﻭﺡ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﮏ ّ ﺭﺑﻮﺑﻴﺘﮏ ﺍ ْﻥ ّ
ﻮﺑﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻟﺘّ ّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﻻﮐﺘﺸﺎﻑ ﻻﺳﺮﺍﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺑ ّ ﺬﻟﻞ ﻭ ﺍﻻﻧﮑﺴﺎﺭ ﻓﻰ ﺣﻀﺮﺓ ﺍ ّ ﺍﻟﺮﺅﻑ ﺍﻟﺤﻠﻴﻢ . ﺍﻟﺒّﺮ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ َ
ﺹ ٣٢٣
ﻉﻉ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﮏ ﻀٌﻊ ﻟﮑﻠﻤﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ُﺧﺸٌﻊ ﻓﻰ ّ ) (٢٩١ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ُﺧ
ﺳﺠٌﺪ ﻟﻌﻈﻤﺘﮏ ﻣﻨﻘﻄﻌﻴﻦ ﻋﻦ ﺩﻭﻧﮏ ﻣﻨﺠﺬﺑﻴﻦ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ُ َﻭ ُﺭﮐٌﻊ ﻓﻰ ﺑﺎﺏ ﺍ ّ ﺑﺎﻻﺷﻌﺔ ﺍﻟﺼﺪﺭ ّ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ُﻣَﺮﺗِﻠْﻴﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻣﻨﺸﺮﺣﻴﻦ ّ
ﻣﺴﺘﻤﺮﻳﻦ ﻋﻠﻰ ﺫﮐﺮﮎ ﺍﻟﺮﻭﺡ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﺑﺎﺫﻟﻴﻦ ّ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻣﻦ ﺍﻓﻖ ﺍ ّ ّ
ﺭﺏ ﺍﺭﺣﻤﻬﻢ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ّ ﻣﺴﺘﻤﺪﻳﻦ ﻣﻦ ﻓﻴﻮﺿﺎﺗﮏ َ ﺭﺏ ﭐْﺷُﺪْﺩ ﺍ ُﺯْﻭَﺭُﻫْﻢ ﺍﻟﺘﻨﺰﻳﻪ ﻓﻰ ﺑﻼﺩﮎ َ ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ّ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺔ ﻋﺘﺒﺘﮏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻴﺔ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺗﮏ ﻟﻴ ﻭ ﻧﻬﺎﺭﴽ ﻭ ﺍﻻﻟﻔﺔ ﻭ َﻗﻮ ُﻇُﻬْﻮَﺭُﻫْﻢ ﻋﻠﻰ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ َﻋِﺸّﻴﴼ ﻭ ﺍﺑﮑﺎﺭﴽ ّ ﻣﻊ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﺖ ّ
ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﺹ ٣٢٤ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ) (٢٩٢ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﺟﺎﻡ ﭘﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ّ
ﻭ ﺑﺎﺩﻳﻪ ﭘﻴﻤﺎ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﻗﺖ ﭘﺮ ﺍﺣﺘﺮﺍﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺷﺮﺍﻗﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ
ﺗﺠﻠﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍﻓﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻏﻴﺐ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ّ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻓﻴﻀﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﻓﺮﺳﺖ ﻭ ﻓﻀﻠﻰ ﺑﺪﻳﻊ ﭘﺪﻳﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ
ﻣﺎ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺗﻮ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻣﻮﺭﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ
ﻗﻮﺗﻰ ﺑﻨﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺧﺪﻣﺘﻰ ﻣﺠﺮﻯ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺑﻨﻤﺎ ﺗﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﺋﻰ ﺯﻧﻴﻢ ﻭ ﻟﻤﻌﻪ ﺋﻰ ﻧﺜﺎﺭ ﮐﻨﻴﻢ ّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺳﺒﺐ ّ ّ
ﺹ ٣٢٥ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ﻓﺎﻧﻰ ﺩﻣﻰ ﻧﻴﺎﺳﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺌﻮﻥ ﻓﺎﻧﻴﻪ ﻧﻴﺎﻻﺋﻴﻢ ﺑﺰﻡ ﻫﺪﺍﻳﺖ
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻨﮕﺎﺭﻳﻢ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺧﻄﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﻢ ﺷﺠﺮ ﺑﻴﺎﺭﺍﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻳﺎﺕ ّ ﭘﺮ ﺛﻤﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻰ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺳﺒﺐ ﻇﻬﻮﺭ ﮐﻤﺎﻻﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻟﺘّﻮﺍﺏ . ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﮔﺮﺩﻳﻢ ّ
ﻉﻉ
ﺹ ٣٢٦ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٩٣ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺭﺣﻴﻤﺎ ﮐﺮﻳﻤﺎ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺑﺪﻯ
ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺬﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﮐﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻠﺪ ﺑﺮﻳﻦ ﺩﺍﺧﻞ ﻓﺮﻣﺎ
ﻭ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﺏ ﮐﺄﺱ ﮐﺎﻥ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﮐﺎﻓﻮﺭﺍ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﮐﻦ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ
ﺭﺣﻤﺘﺖ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﮐﻦ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﻣﺼﺪﺭ ﺍﻟﻬﺎﻣﺎﺕ
ﻟﺪﻧﻰ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻗﻠﻮﺏ ﺣﻰ ﻗﺪﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺭﺍ ﻣﻬﺎﺑﻂ ﻋﻠﻮﻡ ّ ّ ﻳﺎﺭﺍﻧﺖ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﻓﺎﺋﺰ ﻧﻤﺎ ﻓﻘﻴﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﺑﺨﺸﺸﺖ ﻧﺼﻴﺒﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺷﺤﺎﺕ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺑﻰ ﻧﻬﺎﻳﺘﺖ ﻭﺟﻮﺩﺍﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻮﻥ ﺭﺍ
ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﻭﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٢٧ ﺍ ﺍﺑﻬﻰ
) (٢٩٤ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﭘﺮ ﻋﻄﺎ ﺧﻄﺎ ﺑﭙﻮﺵ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻭ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻓﺮﻣﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻭ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﺍﺯ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺗﺠﺴﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﺠﺮﻳﺪ ﮐﻮﺭ ﻋﻈﻴﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪ ّ ّ
ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺭ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺠَﺰ ﻀ ٍ ) (٢٩٥ﺍ ﻧﻰ ﻟﻰ ﻳﺎ ٕﺍٓﻟﻬﻰ ﺍ ْﻃِﻠُﻖ ِﻋﻨﺎﻥ ﻣﺤﺎﻣﺪﻯ ﻭ ﻧﻌﻮﺗﻰ ﻓﻰ ِﻣ ْ ﻤﺎﺭ ﺍ ْﻋ َ
ﺖ ﻓﻮﺍﺭﺱ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﻭ ﮐﻴﻒ ﺍ ِﻃْﻴُﺮ ﻓﻰ ﻓﻀﺎء ﺫﮐﺮﻯ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﻭﻗﺪ َﮐﻠ ْ ﻟﻼﻫﻮﺕ ﺍﻟﺮْﻓَﺮَﻓ ِﺔ ﻓﻰ ﺳﻤﺎء ﻋﻼء ﺑﻬﺎء ﺳﻨﺎء ﺍ ّ ﺍﺟﻨﺤﺔ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻋﻦ
ﺍﻟﺴﮑﻮﺕ ﻓﻰ َ َ ِ ﻭﻫﺪﺓ ﺍﻟﺼﻤﺖ ﻭ ّ ﺍﻟﻨﺴﻴﺎﻥ ﻭ ّ ﻣﺎ ﻟﻰ ّﺍﻻ ﺍﻟﺨﻤﻮﻝ ﻓﻰ ﺯﺍﻭﻳﺔ ّ ﺹ ٣٢٨ ﺭﺏ ﻻ ُﺗﺆﺍﺧﺬﻧﻰ ﺑﻤﺎ ﺧﻄﺮ ﻟﻰ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ ﺍﻟﻬﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﻗﻮﻝ َ ﺍﻟﻌﺠﺰ ﻭ َ
ﺍﻟﻬﻮﺍﻥ ﻓﻰ ﻭ ﺍﻟﺘّﺒﻴﺎﻥ ﻭ ﻻ ّ ﺗﻌﺬﺑﻨﻰ ﺑﻤﺎ ﻧﺴﻴﺖ ﻋﺠﺰﻯ ﻭ ُﺫﻟﻰ ﻭ َ
ﻻﻧﻬﺎ ﺧﺎﻃﺌٌﺔ ﺧﺎﺋﻀٌﺔ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻴﺪﺍﻥ ﻭ ﻻ َﺗِﮑْﻠﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻧﻔﺴﻰ ّ
ﺍﻟﻄﻐﻴﺎﻥ ﻏﻤﺎﺭ ﺍﻟﻌﺼﻴﺎﻥ ﻭ ﻻ َﺗَﺪْﻋﻨﻰ ﺑﺬﺍﺗﻰ ﻣﺴﺘﻐﺮﻗﴼ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﻐﻔﻠﺔ ﻭ ّ
ﻓﺎﺩﻋﻮﮎ ﺑﻠﺴﺎﻥ ﺍﻟﺘّﺬّﻟﻞ ﻭ ﺍﻻﻧﮑﺴﺎﺭ ﻓﺎﺭﺣﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ
ﺍﻗﺒﻞ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﻘﻠﺐ ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﺑ ِ ﺨﻔﻰ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ِ َ ﺭﺏ َﻣ ﮑْﻨُﻪ ﻓﻰ ﻭ ٍ ﺻﺪﺭ ﻣﻨﺸﺮﺡ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻻﺑﺮﺍﺭ َ
ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻧﺸﺎﺋﮏ ﺍﺭﺿﮏ ﻭ ْ ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ّ ﺍﺫُﮐْﺮُﻩ ﻓﻰ ﺳﻤﺎﺋﮏ ﻭ ّ
ﻮﻫﺎﺏ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ ﺍﻟﺮﺏ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻟﻤﺴﺘﻌﺎﻥ . ّ ّ
ﻉﻉ
ﺹ ٣٢٩ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٩٦ﺍﻯ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﺮﺍ ﺳﺰﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺭﺳﺎﻧﺪﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ ﻟﻬﻴﻪ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﺍﺩﻯ ّ َ ﻇﻞ ﮐﻠﻤﮥ ﺍ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻮﻯ ) (٢٩٧ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺩﻟﻬﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺁﺋﻴﻨﮥ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎ ِﺳ ٰ
ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺁﻫﻨﮓ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺭﺍﺯ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ
ﻃﻨﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﻟﺒﺮ ّ ّ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺩﺭ ﮔﻠﺸﻦ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ّ ﺹ ٣٣٠
ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺑﻠﺒﻞ ﺗﺠﺮﻳﺪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻠﺒﺎﻧﮓ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻏﺎﻓﻼﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺟﺎﻫﻼﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﻧﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ
ﺪﻯ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﻫﺮ ﺑﻨﺪﮤ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ُﻫ ٰ
ﺗﺤﻤﻞ ﺟﻔﺎﻯ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺭﺏ ﻏﻔﻮﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ّ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺭﺱ ﻫﺮ ﺑﻴﭽﺎﺭﮤ ﭘﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻯ ّ
ﻭ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﻫﻞ ﻏﺮﻭﺭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻧﺪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺸﮑﻮﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺑﻼ
ﺁﻫﻨﮓ ﺳﺮﻭﺭ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﺤﺎﻥ ﻃﻴﻮﺭ ﺣﻴﺮﺕ ﺑﺨﺶ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﻭ ﺷﻌﻮﺭ ﺷﻮﻧﺪ
ﺗﺠﻠﻰ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺍﻋﺘﺴﺎﻑ ﺭﺍ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺑﺨﺶ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺭﺍ ّ
ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﻳﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﺭﺣﻤﻦ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻓﻀﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻓﺮﻣﺎ
ﺭﺏ ﻋﻈﻴﻢ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﻗﺪﻳﻢ ﺷﺎﻳﮕﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺭﺅﻑ ﻭ َ ﺍﻟﻤﻮﻓﻖ ﺍﻟﻤﻌﻴﻦ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻤﺆﻳّﺪ ّ
ﺹ ٣٣١
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٢٩٨ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺻﺒﻮﺣﻰ ﺩﺭ ﺻﺒﺢ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺍﻟﺴﺖ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﻧﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭﺍﻟﻪ ﻭ ﺷﻴﺪﺍﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﺮ ﺟﺬﺑﻪ ﺩﺭ
ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻭ ﮔﻠﮥ ﺁﻫﻮﻯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻫﺴﺘﻴﻢ
ﻭ ﺩﺭ ﻭﺍﺩﻯ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺑﺪﺭﻗﮥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﭘﻴﮏ ﻫﺪﺍﻳﺖ
ﺗﺎ ﺑﻮﺋﻰ ﺍﺯ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻡ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ ﻭ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﺖ ﺩﺭ ﮐﻠﺒﮥ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﺮﺕ ﺯﺩﮔﺎﻥ ﺍﻓﺘﺪ ﻇﻠﻤﺖ ﺩﻳﺠﻮﺭ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﮔﻠﺨﻦ
ﺹ ٣٣٢
ﺣﺮﻣﺎﻥ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٢٩٩ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻠﺠﺄ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﻼﺫ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻋﻄﺎﻳﺖ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻯ ﻭ ﺧﻮﺍﻥ ﻧﻌﻤﺘﺖ ﺩﺭ ﻫﺮ ﭘﺴﺖ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﻰ ﺭﺍ
ﺁﺭﺍﻳﺶ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻧﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﻣﻮﻫﺒﺘﺖ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺍﺳﻴﺮ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻫﻮﺍﺋﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﻣﺠﻴﺮ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﺍﻯ ﮐﺮﻳﻢ
ﺟﻨﺖ ﻧﻌﻴﻢ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﻨﻬﺞ ﻗﻮﻳﻢ ﺑﻨﻤﺎ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺳﻠﻴﻢ ﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ّ ﺍﻟﻴﻢ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﻫﺒﺮ ﮐﻦ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻧﭙﺮﻭﺭ ﺑﺨﺶ ﺩﺍﻧﺎﺋﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ
ﺹ ٣٣٣ ﺑﻴﻨﺎﺋﻰ ﺩﻩ ﺷﻨﻮﺍﺋﻰ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻣﻮﺭ ﭘﻰ ﺑﺮﻳﻢ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺪﺭﻳﻢ
ﻭ ﺍﺯ ﻓﻮﺯ ﻋﻈﻴﻢ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﻴﺮﻳﻢ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺁﺷﻨﺎ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺫﻟﺖ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﻮﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ ﻋﻨﺎﻳﺖ ّ
ﺫﻟﺖ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﺧﻼﺻﻰ ﻋﺰﺕ ﺍﺑﺪﻯ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ّ ﻓﺮﻣﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻦ ّ ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ﺑﺨﺶ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٠٠ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻏﺎﻓﻼﻥ ﺁﺷﻨﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺷﻤﺮﻧﺪ ﻭ ﻳﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ
ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻋﻴﻦ ﺗﺴﻨﻴﻢ ﺭﺍ ﻣﺎء ﺣﻤﻴﻢ ﺷﻤﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺻﺒﺢ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺷﺎﻡ ﻇﻠﻤﺖ ّ ﺹ ٣٣٤
ﺳﻢ ﻻﻳﻄﺎﻕ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺷﻬﺪ ﺟﺎﻧﭙﺮﻭﺭ ﺭﺍ ﺗﻠﺨﺘﺮ ﺍﺯ ﺯﻫﺮ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺩﺭﻳﺎﻕ ﺭﺍ ّ
ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮ ﺭﻫﺎ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﻦ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻩ
ﺼ ِ ﺍﻟﻈُﻠ ِ ﺮﺍﻁ ﻦ ﻤﺎﺕ ﺍَﻟﻰ ﺍﻟﻨِ ﻫﻢ ﺍَﻟﻰ ﭐْﻟ ﺍﻫِﺪ ِ ْ ﻮﺭ َﻭ ْ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍ ْﺧِﺮْﺟ ُ ْ ﻬﻢ ِﻣ َ
ﻘﻮَﺩ ِﺑﺎ ِ ﺤُﻤ ِ ﮏ ﻧﺎﻣِﻞ ُﻗْﺪَﺭ ِﺗ َ ﻮﺩ َﻭ َﻇﻠْﻞ َﻋَﻠْﻴ ِﻬﻢ ﺍﻟﻠﻮﺁ ﭐْﻟَﻤْﻌ ُ ْ ﻘﺎﻡ ﭐْﻟَﻤ ْ ﭐْﻟَﻤْﻤُﺪْﻭِﺩ َﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻠُﻬْﻢ ﺍَﻟﻰ ﭐْﻟَﻤ ِ
ﺖ ﭐْﻟَﻌِﺰْﻳُﺰ ﭐْﻟَﻮُﺩْﻭُﺩ .ﻉ ﻉ ِﻓﻰ َ ﺼِﺮ ﭐْﻟَﻤْﻮُﻋْﻮِﺩ ﺍﻧ َ ﻫﺬﺍ ﭐْﻟَﻌ ْ ﮏ ﺍ ْﻧ َ ُﻫﻮ ﺍ ﺗﻌﺎﻟﻰ
) (٣٠١ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻳﻢ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻳﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺫﻟﻴﻠﻴﻢ ﺣﻘﻴﺮﻳﻢ
ﺿﻌﻴﻔﻴﻢ ﺭﺣﻤﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﺍﺯ ﻗﺼﻮﺭ ﺩﺭ ﮔﺬﺭ ﻭ ﺧﻄﺎﻳﺎﻯ ﺹ ٣٣٥
ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﭙﻮﺵ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺷﻨﻮﻳﻢ ﻭﺻﻒ ﺗﻮ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﭘﻮﺋﻴﻢ ﺗﻮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ
ﻭ ﻣﺎ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﻯ ﺍﺑﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﺭﺷﺤﺎﺗﻰ ﺍﻯ ﮔﻠﺸﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﻔﺤﺎﺗﻰ ﺍﻯ ﺑﺤﺮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﻮﺟﻰ ﻭ ﺍﻯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺭﺣﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻟﺖ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺧﻄﺎ ﻣﺘﺎﻋﻰ ﻧﻪ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﻝ ﺍﻋﻤﺎﻟﻰ ﻧﻪ
ﺍﻻ ﺎﺭﻳﺖ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ ﻭ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺘﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ّ ﺳﺘ ّ ﻣﮕﺮ ﭘﺮﺩﮤ ّ
ﺍﻳﻦ ﺿﻌﻔﺎ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﺮﺍ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻏﻨﺎﺋﻰ ﻋﺰﺕ ﺑﮕﺴﺘﺮﺍﻧﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻦ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﺑﺴﺎﻁ ّ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺷﺤﺎﺕ ﺍﺑﺮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻃﺮﺍﻭﺗﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻣﺒﺘﺬﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺷﺮﺍﻗﺎﺕ ﺷﻤﺲ ّ ﺹ ٣٣٦
ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺍﻓﮑﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻏﺎﻓﻠﮥ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺭﺍ
ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻦ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻴﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻨﺎﻩ ّ ﻋﺰﺗﺖ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻠﺴﺒﻴﻞ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ّ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﮐﻮﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﻨﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻴﺎﺕ ّ
ﻭ ﮐﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﻮﺍ ﮐﻦ ﻭ ﮔﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻮﻳﺎ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯ
ﻣﺘﻨﺒﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﺎﺭ ﻏﺎﻓﻼﻥ ﺭﺍ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺧﻔﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﻐﺮﻭﺭﺍﻥ ﺭﺍ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ .ﻉ ﻉ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٠٢ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺼﻴﺮﺗﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺭﺍ ﺷﻨﻮﺍ ﻧﻤﺎ ﺹ ٣٣٧
ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ
ﻗﻴﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ
ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻤﺎﻝ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺟﻮﻳﺎﻯ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ
ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﻓﻘﻰ ﻃﺎﻟﻊ ﺷﻮﺩ ﻃﺎﻟﺐ ﺭﺍﺋﺤﮥ ﻃﻴّﺒﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻠﻰ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ
ﻳﺎﺑﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺧﻮﻳﺶ
ﺭﺳﺎﻥ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺗﻮ ﺳﻠﻮﮎ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺟﻤﺎﻝ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﻮ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٣٨ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٠٣ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﺍ ﺟﻤﻌﻰ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺍﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻴﻢ ﻭ ﺑﻰ ﭼﺎﺭﻩ ﻭ ﺑﻰ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺧﺴﺘﮥ ﻫﺮ ﺗﻴﺮﻳﻢ ﻭ ﺯﺧﻤﻰ ﻫﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﻭﺧﺎﻧﮥ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﺮﻫﻤﻰ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎﻕ ﻓﺎﺭﻭﻕ ﺍﻋﻈﻤﺖ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﺳﻠﻮﺗﻰ ﺣﺎﺻﻞ
ﻣﻴﺴﺮ ﺷﻮﺩ ﻣﺴﺮﺗﻰ ّ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﻬﺎﻯ ﭘﮋﻣﺮﺩﮤ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ّ
ﺳﻢ ﻧﻘﻴﻊ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻡ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺍﺯ ﭘﻰ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ّ
ﺷﻬﺪ ﺑﺪﻳﻌﻰ ﺗﺴﮑﻴﻦ ﺑﺨﺸﺪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻉ ﺹ ٣٣٩ ُﻫﻮ ﺍ
ﺎﻟﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻀﺎّﻟﻴﻦ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻨﻬﺞ ﺍﻟﻘﻮﻳﻢ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺍﻝ ﺍﻟّﻈ ّ ) (٣٠٤ﺍ ّ ﻬﻢ ﻳﺎ ﻫﺎﺩﻯ ّ ﻟﻠ ّ
ﻣﺆﻳﺪ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ﻳﺎ ُﻣﺤﻴﻰ ﺻﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﻳﺎ ّ ﺗﻮﺳﻞ ﺍﻧﻰ ﺍ ّ ﺍﻟﺮﻣﻴﻢ ﻣﻦ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻓﻰ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻟﻤﻘّﺮﺑﻴﻦ ّ ﺍﻟﻌﻈﻢ ّ
ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻋﻤﺎ ﻓﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﻭ ّ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﺍﻟﺤﮑﻴﻢ ﻣﺘﺸﺒّﺜﴼ ﺑﺬﻳﻞ ﺭﺩﺍ ﺍﻟﮑﺒﺮﻳﺎء ُﻣﻨﻘﻄﻌﴼ ّ
ﺪﻳﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﺧﺎﺿﻌﴼ ﺘﻀﺮﻋﴼ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻷﻋﻠﻰ ُﻣﺒﺘﻬ ﺍﻟﻰ ﻋﺘﺒﺔ ﺍﺣ ّ ُﻣ ّ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﺍ ﻥ ﺗﮑﺸﻒ ِ ﺍﻟﻐﻄﺎء ﻋﻦ ﺑﺼﺎﺋﺮ ﺍﻫﻞ ﺼﺪﻋﴼ ﻻﻣﺮﮎ ﺑﻴﻦ ﺧﺎﺷﻌﴼ ُﻣَﺘ َ ٰ
ﮐﻞ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﺍﻟﻔﺠﺮ ﻋﻠﻰ ّ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻭ ﺗﺪﻋﻮﻫﻢ ﺍﻟﻰ ﻣﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ّ ٰ ﺍﻟﺪﻫﻤﺎء ﻟﻠْﻴﻼء ﻭ ّ ﺍﻟﻠﻴﻠﺔ ﺍ ﺍﻥ ﺍﻟﻈﻠﻤﺔ ّ ﺭﺏ ّ ﺍﻟﺒﺎﻫﺮﺓ ﺍﻟﺒﺮﻫﺎﻥ ﻓﻰ ّ ﺭﺏ َ ﮐﻞ ﺍﻻﻧﺤﺎء َ
ﺹ ٣٤٠ ﺭﺏ ﺗﻤﻨﻊ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻐﺒﺮﺍء ﻋﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﻭ ﻣﻼﺣﻈﺔ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﺠﻼﻝ َ ﮐﻞ ﺍﻟﻤﺴﺎﻟﮏ ﺍﮐﺸﻒ ﻫﺬﺍ ّ ﺍﻟﺘﻮﺣﻴﺪ ﻋﻠﻰ ّ ﻠﻮﺡ ﺍﻓﻖ ّ ﺍﻟﻈﻼﻡ ﺍﻟﺤﺎﻟﮏ ِﻟَﻴ ُ َ
ﮐﻞ ﻠﺐ ﻭ ﻳﺠﺪ ّ ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﺑﻘ ٍ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻭ ُﻳَﻠﺒﻮﺍ ﻟﻠﻨّﺪﺍء ﻭ ﻳﻨﺠﺬﺑﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻓﻖ ّ ٰ ﻀَﻄِﺮَﻣ ِﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﻻﺣﺸﺎء ﺩﺍﻓﻖ ﺑﺤﺮﺍﺭﺓ ﺩﻣﻊ ٍ ٍ ﺍﻟﻤ ْ ّ ﻣﺤﺒﺘﮏ ُ ﺧﺎﻓﻖ ﺑﺎﻟﻮﻻء ﻭ ٍ
ﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻋﺘﺒﺔ ﻗﺪﺳﮏ ﺍﻥ ﺳﻤ ﺭﺏ ّ َ ﻰ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﻤﻌﺘﺮﻑ ﺑﺎﻟﻌﺠﺰ ﻭ ﺍﻟﻔﻨﺎء ﻗﺪ َﺗ ّ َ َ
ﺣﺒﺎﺋﮏ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء ﺍﻟﻤﻌّﻄﺮﺓ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﻭ ﻳﺪﻋﻮﮎ ﻟ ّ ﮑﻞ ﺿﺮﺍﻋﺔ ﻭ ﺍﻟﺤﺎﺡ ﻭ ﻳﻄﻠﺐ ﻻ ّ ﺍﻟﺪﻋﺎء ﺐ ﻟﻪ ّ ﻓﻰ َ ﺭﺏ ﺍ ِﺟ ْ ﻋﻮﻧﮏ ﻭ ﺻﻮﻧﮏ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﻓﻀﻠﮏ ﺍﻻْﻭ ٰ
ﻠﻰ ﻭ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺍﻟﻨﺪﺍء ﻭ ّ ﺍﻟﺘﺪﺭﺝ ﻓﻰ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﺮﺍﺗﺐ ُ ﺼْﻔَﻮِﺓ ﺧﻠﻘﮏ ّ ّ ﻭ ﺍﺳﻤﻊ ﻟﻪ ّ ﻗﺪﺭ ِﻟ َ ﺍﻟﻌ ٰ ﺍﻟﻤْﻮُﺭ ِ ﻭﺩ ﺍﻻﺣﻠﻰ ﻭ ﺍﻟﻮﻓﻮﺩ ﻋﻠﻰ ِﻓﻨﺎ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻐﺎﻳﺔ ﺍﻟﻘﺼﻮﻯ ﻭ ﺍﻟﻮﺭﻭﺩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﺭﺩ َ ﺩﺧﻠﻬﻢ ﺴﻮﺭ ِﺑَﻤْﻴﺴﻮﺭ ﻭ ﺍ ﮐﻞ َﻣْﻌ ٍ ﺭﺏ َﺳﻬْﻞ ﻟﻬﻢ ﺍﻻﻣﻮﺭ ﻭ َﺑﺪْﻝ ّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ َ ْ ﺍ ّ
ﺹ ٣٤١
ﺍﻟﻄﻬﻮﺭ ﻭ ﺍ ْﻧِﻌْﻢ ﻋﻠﻴﻬﻢ ِﺑﺎﻟﻄﺎﻓﮏ ﺣﻼﻭﺓ َﮐﺎﺳﮏ ﺍﻟﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺍ ِﺫْﻗ ُ ْ ﻓﻰ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﻬﻢ َ َ
َِ ﺮﻫﻢ ﻭ ﺭﺏ ﻗﺪ َﺗﺰﻋﺰﻉ َﻣ ِ ﺍﻟﺨﻔﻰ ﻣﻦ ﺍ ْﻋُﻴِﻦ ﺍ ﻫﻞ ﺍﻟﻐﺮﻭﺭ ﻣﻦ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍﻟﻘﺒﻮﺭ َ ﺘﺎﺟ ُ ْ ّ ﺗﺸﺘﺖ ﺷﻤﻞ ﺍ ِ ﺧﻔﺖ َﻣ ِ ﺭﺯﺍﻕ َ ﺍﻟﺸﺘﺎﺓ َ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻳﺎ ُﻣﻌﻄﻰ ﻳﺎ ّ ﺒﻬْﻢ ﻭ َ َ ّ ﻣﻮﺭﻫْﻢ ﻓﭑْﺟَﻤﻊ َ ﮑﺎﺳ ُ
ﺿّﺮﺍ ﻬﻢ ﺍﻟﻬﻨﺎ ﺑﺎﻟﺴّﺮﺍء ﻭ ﺴﻌ ِﺔ َ ﺑﺎﻟﺮﺧﺎء ﻭ ﺍ ْﻧِﻌْﻢ ﻋﻠﻴﻬﻢ ِﺑ َ َ ﺍﻟﻌْﻴ ِ ﺷﺪﺗﻬﻢ ﻭ َﺑﺪْﻝ َ ﺶﻭ َ
ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ﻧﺠِﻬْﻢ ﻣﻦ ﺍﻻﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭ ﻭ َ ﻗﺪﺭ ﻟﻬﻢ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ّ ﺍﻟﻌﻨﺎ ﻭ ّ ﺍﻟﻄْﻴﺶ ﻭ َ
ﻠﻰ ﺍﻟﺴﻴﺮ ﻓﻰ ّ ﺑﻘﻮﺓ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ّ ﺣﺘﻰ ُﻳﺪﺍﻭﻣﻮﺍ ّ ﻭ ﺍﺩﻓﻊ ﻋﻨﻬﻢ ّ ﺿﻴْﺮ َ ّ ﺍﻟﻄﺮﻳﻘﺔ ُ ﮐﻞ َ ﺍﻟﻤْﺜ ٰ ﺖ ﻣﻦ ﻭ َﻳْﺴ َ ْ ﺘﻐُﻨﻮﺍ ﻋﻦ ﺍﻟﻐﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻴﺎﺓ ّ ﻔﺎﺙ ِﻃْﻴ ٍﺐ َ َ َ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻭ ﻳﻨﺸﺮﻭﺍ ﺍ ْﻧ َ ﻋﺒﻘ ْ ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ َﺟﻨ ِﺔ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﻧﮏ ﺍ ﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍ ّ ﺹ ٣٤٢
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٠٥ﺍﻯ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﮐﻨﻴﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻃﻴﻮﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻭ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﺳﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ّ
ﻗﻮﺗﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻭ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻧﻤﺎ ّ
ﻋﺰﺕ ﻭ ﺑﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺁﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺧﻄﺎ ﺑﭙﻮﺵ ﻭ ّ
ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺼﺎﻳﺢ ﻭ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﺑﺨﺶ
ﻭ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺑﺨﺸﺸﺖ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻟﻄﺎﻓﺖ ﻣﺠﻴﺮ ﻭ
ﻇﻞ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻫﺮ ﻣﺴﺘﺠﻴﺮ ﻋﺪﻡ ﺭﺍ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ
ﻣﻤﺪﻭﺩ ﺭﺳﺎﻧﺪﻯ ﻭ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎء ﻣﻮﺭﻭﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻤﻮﺩﻯ ،ﮐﺮﻣﺖ
ﻣﺸﻘﺎﺕ ﻋﻤﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺟﻮﺩﺕ ﻋﻈﻴﻢ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ّ ﺹ ٣٤٣
ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺧﻠﻖ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﺎء ﺭﺣﻤﻦ
ﺭﺍ ﺭﺍﺣﺖ ﺳﺎﺯ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﻭ ﺭﻫﺎﻧﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺗﻮﺟﻬﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ّ ) َ (٣٠٦ ﺍﻥ ﻫﺆﻻ ﺍ ِﺭّﻗﺎﮏ ﻭ ﺍﻣﺎﺋﮏ ﻗﺪ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﻠﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴّﺘﮏ ﻭ ﺗﺸﺒﺜﻮﺍ ﺑﺬﻳﻞ ﺭﺩﺍء ﮐﺒﺮﻳﺎﺋﮏ
ﺭﺏ ﺍﻓﺘﺢ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﺍﻟﺒﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﺗﻤﺴﮑﻮﺍ ﺑﺎﻫﺪﺍﺏ ﺍ ِ ﺯﺍﺭ ﻭﻻﺋﮏ ﺍﻯ َ ِ ّ
ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﻭ ﺍﺭﺯﻗﻬﻢ ﻣﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟ ّ ﮐﻞ ﺍﻟﺜّﻤﺮﺍﺕ ّ ﺹ ٣٤٤ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٠٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻧﻴﻢ ﻣﺮﺣﻤﺘﻰ ﮐﻦ ﻭ ﻓﻘﻴﺮﺍﻧﻴﻢ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﻏﻨﺎ ﻧﺼﻴﺒﻰ ﺑﺨﺶ
ﻋﺰﺗﻰ ﺑﺒﺨﺶ ﺟﻤﻴﻊ ﻃﻴﻮﺭ ﻭ ﻭﺣﻮﺵ ﻣﺤﺘﺎﺟﻴﻢ ﻋﻼﺟﻰ ﺩﻩ ﺫﻟﻴﻼﻧﻴﻢ ّ
ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻥ ﻧﻌﻤﺘﺖ ﺭﻭﺯﻯ ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﺿﻌﻴﻒ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ
ﺧﻮﻳﺶ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﺑﺨﺶ ﺭﺯﻕ ﻳﻮﻣﻰ ﺭﺍ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﺩﻩ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﺭﺍ ﮑﻠﻰ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺍﻓﺘﻴﻢ ﺑﺮﮐﺘﻰ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻣﺴﺘﻐﻨﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﻥ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺑ ّ
ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﭘﻮﺋﻴﻢ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺍﺯﻕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٤٥ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٠٨ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﻮﺭ ﺿﻌﻴﻔﻢ ﻭ ﭘﺸﮥ ﻧﺤﻴﻒ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﻯ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﭘﺎﺋﻰ
ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻯ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﺣﺴﺮﺕ ﺧﺴﺘﻪ ﭼﺸﻢ ﮔﺮﻳﺎﻧﻢ ﺑﻴﻦ ﻭ ﺟﮕﺮ ﺳﻮﺯﺍﻧﻢ ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻣﺎ
ﺁﻩ ﻭ ﻓﻐﺎﻧﻢ ﺟﻤﻊ ﻃﻴﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺁﻩ ﭘﺮ ﺣﺴﺮﺕ ﻗﻠﺒﻢ ﭼﻮﻥ ﺷﻌﻠﮥ ﺳﻮﺯﺍﻥ
ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﻓﻴﺾ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﺑﺬﻝ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﺍﻯ ﻧﻴﺴﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺎﺭﺵ ﻭ ﺭﻳﺰﺵ ﺍﺭﺯﺍﻥ
ﮐﻦ ﻭ ﺍﻯ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﺎﺑﺶ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﺶ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻨﻤﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻗﻠﻮﺏ
ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺮﺩﻩ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻳﺎﺑﺪ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٤٦
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٠٩ﺍﻯ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ
ﻣﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺗﺸﻨﮥ ﺟﻮﻯ ﺗﻮ ﻧﻈﺮ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ
ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺭﻭﺣﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺑﺪﻳﻊ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﻭﺻﺎﻳﺎ
ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﻧﺼﺎﺋﺢ ﺗﻮ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﺱ ﻋﺸﻖ ﻭ ّ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺳﻠﻮﮎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﻴﻮﻓﺎﻳﺎﻥ
ﻣﺸﻘﺘﻬﺎﻯ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﺟﻔﺎ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﻯ ﺑﻼﺋﻰ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ّ ّ ﻣﺤﺒﺖ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ﺷﺪﺕ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ّ ّ ّ
ﻭ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺑﺸﺎﺷﺖ ﺁﺗﺶ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ ﺹ ٣٤٧
ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﻏﻨﭽﻪ ﺷﮑﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻞ ﺟﻠﻮﻩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻳﮑﺘﺎ ﻣﺮﺿﻴﻪ ﺭﺍ ﻧﺸﺌﮥ ﺻﻬﺒﺎء ﻣﻄﻤﺌﻨﻪ ﺭﺍ ﺟﺎﻡ ﻋﻄﺎ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍﺿﻴﮥ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ّ ّ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻳﺎﺩ ﮐﻤﺎﻝ ﻭ ﺟﻤﺎﻟﺖ ﺑﺎﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ
ﺳﺎﻣﻌﻴﻦ ﺭﺍ ﻓﺮﺡ ﻭ ﻭﻟﻪ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺬﺏ ﻭ ﻃﺮﺏ ﺁﺭﻧﺪ ﺟﺎﻡ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺁﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﺩﮤ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺍﺑﺪﻯ ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﻨﺪ
ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺰﻭﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﺑﺪﻯ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٤٨
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﻭ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ) (٣١٠ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ّ
ﺗﻮﺋﻴﻢ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻥ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻰ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﮐﻦ ﻣﺤﺒﺘﻴﻢ ﺧﺮﻭﺷﻰ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺟﺎﻡ ﺍﻟﺴﺘﻴﻢ ﺟﻮﺷﻰ ﺑﺪﻩ ﻭ ﺑﺎﺩﻩ ﻧﻮﺵ ﺑﺰﻡ ّ ﻣﺘﺮﺻﺪ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﮐﻦ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﺪﺍﻯ ﺳﺮﻭﺵ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻫﻮﺷﻬﺎ ّ
ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﺴﻮﺯ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻌﻄﻰ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﭘﮋﻣﺮﺩﮔﺎﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ
ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﻉ ﻉ ﺹ ٣٤٩
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣١١ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﻯ ﻭ ﺍﻯ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﭘﺲ ﻳﺎﺭﺍﻥ
ﻋﺸﺎﻕ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺭﺍ ﺑﻬﺮﻩ ﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺩﻩ ﻭ ّ
ﺍﺯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﺨﺶ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺮﻳﻢ ﻭﺻﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﺭ
ﻭ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺻﺤﺮﺍﻯ ﻓﺮﺍﻕ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻡ ﺣﺮﻡ ﻭﺻﺎﻝ ﮐﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﺮﻣﺎﻥ
ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻩ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺰﻡ ﻗﺮﺏ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺻﺎﻣﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﻃﻖ ﮐﻦ ﻭ ﻗﺎﻧﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻦ ﻭ
ﻣﺤﺮﻭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺨﻤﻮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯ ﻭ ﻣﻨﺠﻤﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﺴﻮﺯ ﻃﺮﻳﻖ ُﻫﺪﻯ ﺑﻨﻤﺎ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﮕﺸﺎ ﺑﻨﻴﺎﻥ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻭﻓﺎ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺯ ﻭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﺎﺭﻩ ﺳﺎﺯ ﺣﺴﺪ ﻭ ﺑﻐﻀﺎ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ ﺍﻳﻮﺍﻥ ّ ﺹ ٣٥٠
ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻫﺮ ﺑﻴﻨﻮﺍﺋﻰ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﺗﻮ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺮﻍ ﺑﻰ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻟﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻣﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻫﺮ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻫﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺩﻟﻰ
ﺗﺸﻨﮥ ﺟﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮﻯ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﻧﻨﺪ
ﻣﺴﺘﺤﻖ ﺍﻟﻄﺎﻓﻨﺪ ﻭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﻧﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻧﺠﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﻧﭙﻮﻳﻨﺪ ﻭﻟﻰ ّ
ﻭ ﺍﻋﻄﺎﻑ ﺍﻯ ﮐﺮﻳﻢ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻫﺮ ﺳﻘﻴﻢ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻋﻤﻴﻢ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻳﺎﻭﺭﻯ ﮐﻦ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ
ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺟﻤﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻭﺻﺎﻝ ﺩﻩ ﻭ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﻝ ﻭ ﻣﻮﻓﻖ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﮤ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﺳﺘﺎﻧﺖ ّ ﺩﺭ ﺁﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٥١ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣١٢ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯﻡ ﻭ َﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯﻡ ﻭ ﻳﺎﺭ ﺩﻟﻨﻮﺍﺯﻡ ﺁﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻳﺮﻳﻦ ﺭﺍ
ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺑﻨﺪﮤ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﺷﮑﺮﻳﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻣﺬﺍﻕ ّ ّ ﻣﻨﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻉ ﻉ ّ ﻋﻠّﻴﻴﻦ ﺻﺪﺭ ﻧﺸﻴﻦ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﺣ ّﻨﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻫﺎﺩﻯ ﭐ ّ ِ ِ ﻬﻢ ﻳﺎ ِ ﻦ )َ (٣١٣ﺍ ّ ﺍﻟﻬﺪﻯ َﻭ ُﻣْﻨ ِ َ ﺍﻟﻰ َ ِ ﻟﺘﺎﺋ ْ ﻟﻠ ُ ﻘﺬ ﭐ ّ ﻬﻴ َ ﺳﺒﻴﻞ ُ ٰ ﻟﻄﺎﻟﺒﻴﻦ ٰ َ
ﻣﻌِﻄﻰ ُ ِ ﺍﻟﻨﻌﻢ َﻭ ﭐﻵﻻ ﻭ ﻤﻰ َﻭ ُ ْ ﻟﻀﻼﻟﺔ ﻭ َ ﻣﻦ َ ْ ِ ْ ﺑﻴﺪﺍ ﭐ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ َ َ َ ﺍﻟﻌ ٰ َ ِ ﻳﻦ ﻓﻰ َ ِ ﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﻣﻦ ﭐ َ َ ﺐ ّ ﻻﻭﻓﻰ َﻭ ُ ْ ﻣﺠﻴﺮ ﭐ ُ ْ ﻋﻴﻦ ِ َ ﺍﻟﺪﺍ َ ﻟﻤﻀَﻄّﺮ َ ُ َ ﻣﺠﻴ َ ﺍﻟﮑﻬﻒ ﭐ َ ٰ ﺭﺏ ﺍﻻﻋﻠﻰ َ
ﺹ ٣٥٢
ﺍﻟﻬﺎﻤﻴﻦ ِﻣﻦ َ ِ ﺍﻟﻤﻘﺒﻠﻴﻦ ﻫﺪﻳﺖ ﻟﮏ َ ُ َ َ ﺍﻟﺠﺤﻮﺩ َﻭ ﺍ ْﻭ َ ْ ﺕ ُ ِ َ ﺭﺩ َ ﻓﻴﺎﻓﻰ ُ ُ َ ﺍﻟﺤﻤﺪ ِﺑﻤﺎ َ َ َ
ﺖ ِﻟْﻠ ُ ِ ِ ﻦ ﻈﻢ ََ ﻦ َ ْ ﺍﻵﻣﺎﻝ َﻭ َ َ ْ ﻋﻠﻰ ِ ْ ﺍﻟﻤْﻮُﺭﻭﺩ َﻭ َ ْ ﺕ ِﻟْﻠُﻤﺘﻘْﻴ َ ﻳﺴﺮ َ ﻤﺸﺘﺎﻗﻴْ َ ﻓﺘﺤ َ ﺍﻋ َ َ ﺍﻟﻮﺭ ِﺩ َ
ِ ِ ﻣﻠﮑﻮﺕ َ ِ ﻟﺤْﺮ ِ ﻣﺎﻥ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ َﻭ ﺍ ْﻧ َ ْ ﺍﻟﻮﺻﺎﻝ ِﻣﻦ َ َ ﺍﺑﻮﺍﺏ ِ ﻧﺎﺭ ﭐ ِ ﺗﻬﻢ ِﻣﻦ ِ َ ﻘﺬ َ ُ ْ َ
ﺳﺮﻋﻮﺍ ِ ﺍﻟﺮﺣﻴﺐ ﺣﺘﻰ َ ِ ﻭﻓﺪﻭﺍ ِ ِ َ ﻋﻠﻴﮏ َﻭ َ َ ﻭﺭﺩﻭﺍ َ َ َ َ ﺑﺒﺎﺑﮏ ِ َ ّ ﺍﻟﻴﮏ َﻭ َ َ
ِ ﺍﻟﻮﺻﺎﻝ ﺘﻬﻢ ِﺑﻤﺎء ِ ﻧﺼﻴﺐ َ ٍ ﺖ ُﻏﻠ ُ ْ ﺭﺏ ﺍ ْ ُ ﻧﻬﻢ ِﻇٰﻤﺎٌء ﺍ ْﺭَﻭْﻳ َ ﻓﺮ َ ﺣﺎﺯﻭﺍ ﺍ ْﻭ َ َ َﻭ ُ
ﺍﻟﻔﻀﻞ َﻭ ِ ﺑﺪْﺭ ِ ﻬﻢ ِ ِ ِ ﻤﺘﮏ ﺍﻻ ﺭﺣ َ ِ َ ﺣﺴﺎﻥ َﻭ َ َ ﺑﺒﺮ ِﺩ َ ِ ﻳﺎﻕ َ ْ ﻋﺘﻬْﻢ ِ َ ْ ﻠﺘ ُ ْ ﺖ َْ َﻭ ﺍ ْﺳ َ ْ ﻟﻮ َ َ ُ ﮑﻨ َ ﺖ ِﻋ َ ﺷﻔْﻴ َ ﻋﻠﻰ ّ ِ ﻋﻠﻴِﻬْﻢ ﺪﺍﻣﻬﻢ َ َ ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ َﻭ َ ْ ﺣﻨﺎﻥ ﻳﺎ َ ّ ُ ﻳﺎ َ ّ ُ ﻣﻨﺎﻥ َ ﻭﺳﻊ َ َ ْ ﺖ ﺍ ْﻗ َ ُ ْ ﺭﺏ َﺛﺒْ
َﺳﻢ ﺍﻟِﺨ ِ ﻬﻢ ِ ﺍﻟﺴﺮ َ ِ ﺫﻳ ِ ِ ﻣﺪﻳِﺔ ِﺍﻟﻰ ﺍ ِ َ ﺍﻧﺖ ﺑﺪ ﺍﺟ َ ْ ﺍﻵﺑﺎﺩ ِ ّ َ ﻴﺎﻁ َﻭ ْ ﻌﻠ ُ ْ ﺍﻟﻌﺰِﺓ ْ ﻠﻴﻦ ﻓﻰ ُ ُ ﺭﺍﻓ َ ﺍﻧﮏ َ َ ﻮﻝ ِ
ﻤﻘَﺘِﺪُﺭ ﭐْﻟ ُ ِ ﺠﺒﺎﺭ .ﻉ ﻉ ﻤﻌِﻄﻰ ﭐْﻟ َ ِ ﻤﺘﻌﺎﻟﻰ ﭐْﻟ َ ِ ﮑﺮﻳﻢ ﭐْﻟ ُ ْ ﺖ ﭐْﻟ ُ ْ ﭐْﻟ َ ُ ﻫﺎﺏ ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍّﻻ ﺍ ْﻧ َ ﻌﺰْﻳُﺰ ﭐْﻟ َ ّ ُ ﻌﺰْﻳُﺰ ﭐْﻟَﻮ ّ ُ ﺹ ٣٥٣
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺣﺪﻳﺘﮏ )َ (٣١٤ﺭ ﺧﻀﻊ ِﻟَﻤ ْ ﻠﻴﮏ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍ ّ ﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ َ َ
ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﻞ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺁﻣﻦ ﺑﺠﻤﺎﻝ ّ ّ ﻟﺤﻀﺮﺓ َ َﻭ َﺧَﺸﻊ َ ﺢ ﻟﻪ َﺭﺟﺎﺋﻪ ﻭ ﺍ ْﻋِﻂ ﺟﺐ ﺩﻋﺎﺋﻪ ﻭ َ ﺻﻤﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﺍﻯ َ ﻳﺴْﺮ ﺁﻣﺎﻟﻪ ﻭ ﺍْﺳَﻤ ْ ّ ﺭﺏ ﺍ ْ ِ
ﻣﻬﺘﺰﴽ ُﻣﻨﺎﺋﻪ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻗﻠﺒﻪ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮﴽ ﺑﺒﺸﺎﺭﺍﺗﮏ ﻭ ّ
ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺣﻴﴼ ﺑﻨﺴﺎﺋﻢ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺍﺳﺮﺍﺭﮎ ّ ﺑﻨﻔﺤﺎﺗﮏ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺗﺸﺒﺚ ﺑﺬﻳﻞ ﺭﺩﺍء ﺗﻀﺮَﻉ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻭ ّ ) (٣١٥ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺬﺍ ُﻣْﺒَﺘﻬﻞ َ َ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻒ ﻣﻦ ﻋﻈﻴﻢ ﻋﻼﺋﮏ ﺍﻥ ﺗﺠﻌﻠﻪ ﻣﺸﻤﻮ ﺑﻌﻮﺍﻃﻒ ﮐﺒﺮﻳﺎﺋﮏ ﻭ ْ ّ ﺍﺳَﺘْﻌَﻄ َ ﺹ ٣٥٤
ﻳﺴﺮ ﻟﻪ ﻭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻗﴼ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ُﻣَﺘﻄﺎﻳﺮﴽ ﻓﻰ ﺍﻭﺝ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﺍﻟﻬﻰ ّ ّ ﻣﻨﺎﻩ ﺑﺠﻮﺩﮎ ﻭ ﻓﻀﻠﮏ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ) (٣١٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﺩ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﻧﺼﺮﺕ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻴﻮﺵ ﻣﻼﺋﮑﮥ ّ
ﻣﻌﻄﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺍﻋﺎﻧﺖ ﮐﻦ ﻧﻐﻤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺍﻧﺲ ّ
ﻓﻴﺾ ﻗﺪﻳﻢ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻓﻮﺯ ﻋﻈﻴﻢ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﻧﻮﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻩ ﺩﻳﺪﮤ ﺍﻫﻞ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺑﮕﻮﺵ ﺭﺳﺎﻥ
ﻭ ﻫﺮ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺩﻧﻰ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﻮﻗﺖ ﮐﻦ ﺍﺑﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﺹ ٣٥٥ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺒﺎﺭ ﭼﻤﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﻴﺎﺭﺍ ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺍﻧﺒﺎﺕ ﮐﻦ
ﻭ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﮔﻞ ﺭﺍ ﺗﺎﺝ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﻭ ﺑﻠﺒﻼﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﺰﻟﺨﻮﺍﻧﻰ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻭ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺩﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ
ﻣﺠﻠﻰ ُﻃﻮﺭ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻧﻮﺍﺭ .ﻉ ﻉ ّ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣١٧ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﺳﺘﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﻬﺎﻯ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻣﺸﺘﻌﻠﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﺖ ﻣﺆﺍﻧﺲ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ
ﻣﻘﺼﺪﻯ ﺟﺰ ﺭﺿﺎﻯ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﺟﺰ ﻟﻘﺎﻯ ﺗﻮ ﻧﺠﻮﻳﻨﺪ ﭼﻮﻥ
ﺷﻤﻊ ﺩﺭ ﺳﻮﺯ ﻭ ﮔﺪﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﻍ ﺳﺤﺮﻯ ﻫﻤﺪﻡ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺩﺭ ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺻﻔﺖ ﺣﻤﺪ ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻋﻼء ّ ﺹ ٣٥٦ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﺕ ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﺴﻮﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﺠﻮﺷﻨﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺑﺨﺶ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﭼﻤﻨﺴﺘﺎﻥ ّ
ﻭ ﺑﻪ ﺗﺮﺍﻧﮥ ﻭﺟﺪ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﺰﻡ ﮐﺎﻣﺮﺍﻧﻰ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻓﺮﻣﺎ
ﺍﺑﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﺒﺎﺭ ﺑﺤﺮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺝ ﺁﺭ ﻧﺴﻴﻢ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻮﺯﺍﻥ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﻣﻮﻫﺒﺖ
ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﭼﻮﻥ ﺟﺒﻞ ﺭﺍﺳﺦ ﻣﺘﻴﻦ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﺭﺯﻳﻦ ﺭﺻﻴﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺸﮑﺮﺍﻧﮥ ﺍﺣﺴﺎﻧﺖ ﺯﺑﺎﻥ ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺁﻳﺘﻰ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ
ﺑﻴﻨﺎﺕ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺠﻴﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻴﻨﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ّ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ّ
ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺟﺰﻳﻞ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ّ ﺹ ٣٥٧ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻦ ﺑﺬﮐﺮﻩ ﺍ ْﺷ َ ِ ﺮﻗﺖ ﺍﻷﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﻇﻬﺮﺕ ﺍﻵﺛﺎﺭ ﻭ ُﺳﻴِ َ ﺮﺕ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ ) (٣١٨ﺍ ُ ﻟﻠُﻬﻢ ﻳﺎ َ ْ
ﺭﺽ ﻭ ﭐْﻧَﻔ َ َ ِ ﻭ ُﺯﻟْ ِ ِ ﻤﺎء ﻭ َ َ ِ ﺳﺠَﺮ ِ ﺑﺮﺯﺕ ﺍﻟﺒﺤﺎﺭ ﺕ ﺍﻵﺛﺎﺭ ﻭ ُ ﻄﺮﺕ ﺰﻟﺖ ﺍﻻُ ُ ُ ﺍﻟﺴ ُ ﺠﻮُﻡ ﻭ ﺍ ْﻣ َ َ ِ ﻄﻤ َ ِ ﻭ ُﺑْﻌ ِ َ ِ ﺍﻟﺴﺤﺎﺏ ﻭ ُﻧِﺸَﺮ ﺜﺮﺕ ُ ُ ْ ﻄﺮﺕ ﺴﺖ ﺍﻟﻘﺒﻮُﺭ َﻭ ﭐْﻧ َ َ ﺍﻟﻨ ُ ُ
ﻇﻬَﺮ ِ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﻭ ﺍ ْﻧ َ َ ِ ﺽ َﻭ ﭐْﺧ َ ِ ﮏ ﺕ ﺍﻟﺜﻤﺎُﺭ ﺍ ْﺳُ ﻠ َ ﺠﺎﺭ َﻭ َ َ ﻀﺮﺕ ﺍﻻْﺷ ُ ﺒﺘﺖ ﺍﻻْﺭ ُ ُ
ﺗﻤ ِ ﻴﺎﺕ ﻭ َﻇ ِ ﺕ ّ ِ ﺍﻫَﺘﺰ ِ ﺖ ﻬﺮﺕ ﺑﺎﻟﮑﻠﻤﺔ ﺍّﻟﺘﻰ ِﺑَﻬﺎ ْ ﺍﻟﺒﻴﻨﺎﺕ ﻭ َ ﺍﻵﻳﺎﺕ ّ ُ ُ ﺍﻟﺮﺍﺳ ُ
ﺴﺐ ﺑﻰ ﻭ َ ُ َ ِ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴّﺔ ﻭ ﻦ َْ ﺗﺮَﺣَﻤ ِﻨﻰ ﻭ َﻣ ْ ﺍﻟﮑﻠﻤﺎﺕ ﺍ ْﻥ َ ْ ﺗﺸﻤﻠﻨﻰ ﺑﺎﻟﻌﻮﺍﻃﻒ ّ ُ ﻳﻨَﺘ ِ ُ
ﺠَﻌَﻞ ﻟﻰ َﻣْﻘَﻌَﺪ ِ ﻋﻠﻴﴼ ﺎﻧﻴﺔ ﻭ َﺗ ْ ﺻْﺪٍﻕ ﻋﻨﺪﮎ ﻭ َﺗْﺮَﻓَﻌﻨﻰ ﻣﻘﺎﻣﴼ ّ ﺍﻟﺴْﺒﺤ ّ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ ّ
ﻧﮏ ﺭﺏ ﭐْﺭَﺣْﻢ ﻋﺠﺰﻯ ﻭ ُ ّ ﺻْﻮ َ َ ﺫﻟﻰ ﻭ ﻓﻘﺮﻯ ﻭ َ ْ ﻣﺴِﮑَﻨ ِﺘﻰ ﻭ ﺍْﺭَﺣْﻤﻨﻰ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻭ َ ﺹ ٣٥٨
ﺚ ﺑﻰ ﺍ ِ ﺖ ﺪﻋﻨﻰ َ ْ ﻭ ﻻ َﺗ َ ْ ﺗﻌَﺒ ُ ﺘﺸﺘ ُ ﻳﺎﺩﻯ ﺍﻟﻨﻮﺍِ ﺐ َﻓَﻴْﺮَﺗِﻌُﺪ ِﻣﻨﻰ ﺍﻟﻔﺮﺍﺋﺺ ﻭ َﻳ َ َ
ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻟﻰ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍ ﺘﻔﺮُﻕ ﺑﻪ ُ ﺍﻟﺸْﻤُﻞ ﻭ َﻳ َ َ ﺍﻟﺠﻤﻊ ّ ﺑﻪ ّ ﺍﻟﻘﻴﻮﻡ . ﺍﻟﻤﻬﻴﻤﻦ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣١٩ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺭﺣﻤﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﻓﺪﺍﻯ ﺧﺎﮎ ﺁﺳﺘﺎﻧﺖ ﺑﻮﻯ ﺧﻮﺷﻰ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﻢ ﺭﺳﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻡ ﭼﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﮐﻦ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺍﻡ ﺩﻝ ﺻﺪ ﭘﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﻣﺴﺮﺕ ﻭﺟﺪﺍﻧﻢ ﮔﺮﺩ ﭼﻮﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻨﻰ ﺍﻧﺲ ﺩﻩ ُﻣﻮﻧﺲ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ّ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻧﻤﺎﺋﻰ ﻭﺣﺸﺖ ﺍﺳﺖ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٣٥٩
ِ ﺍﻟﺴ ِ ﻴﺔ ﺎﻣَﻴَﺔ ﻫﺆﻻٌ َ ﺍﻟﻌﺎﻟ َ ﻋﺘﺒ َ َ ﻋﺒﻴﺪ َ ِ َ ﺘﮏ ّ ﻳﺨﺪﻣﻮﻥ َ َ َ ) (٣٢٠ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ُ
ﮏ ﭐْﻟُﻤَﺘ ِ َِ ﺍﻟﺴ ِ َ ِ ِ ﻬﻮﻥ ِﺍﻟﻰ ﺎﻃﻌﺔ ﺮﺍﻣَﻴ ِﺔ ﭐ ْﻻ ﭐْﻟ ِ ﺳﺎﺣﺔ َﻣْﻮِﻫَﺒ ِﺘ َ ﻤﻨﺎﺭ َﻭ َﻳَﺘَﻮﺟ َ ﻃﺮﺍﻑ ّ ﻳﻘ ِ ﺗﺸﻌُﺸَﻊ ﺿﻴﺎ ﺼﺪﻭﻥ ﺍ ّﻻ َ َ ﺗﻠُ ﻼ ﺍ ِ ﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﺮﺿﺎَ ﻭ َ َ ْ ﺍﻻْﺭﺟﺎَ ﻭ ﻻ َ ْ َ ﺭﺏ َ ﺒﺘﻐﻰ َﻭ َ ﮐﻞ ﻬﻢ َ َ ﺑﺪْﻝ ُ ﭐْﻟَﻮﻓﺎ َ ﻭﻓْﻘ ُ ْ ﺍﻟﻤﻨﻰ َﻭ َ ْ ﻳﺴﺮ َ ُ ُ ﻋﻠﻰ ُ ٰ ﻟﻬﻢ ﭐْﻟُﻤ َ ٰ
ﮏ ﻫﻢ َ َ ﺠْﻤ ِ ﺑﻤْﻴ ٍ ﻣﻌ ٍ ﺴﻮﺭ ﻭ ْ َ ْ ﻬﻮﺭ ﺍﻧ َ ﻋﻠﻰ ﭐْﻟﺮﺍ َﻓ ِﺔ َﻭ ﭐْﻟﺮْﺣَﻤ ِﺔ َ ْ ﺍﻳﺪ ُ ْ ﻦ ﭐْﻟ ُ ﺑﻴ َ ﺴﻮﺭ ِ َ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺏ ُ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ َﻭ ﺍﻧ َ ﺍﻟﺮﺅﻑ ﮏ ﺍ ْﻧ َ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ َ ُ ﺍ ْﻧ َ ﺖ ﺖ َ ُ ُﻫﻮ ﺍ
ﺑﻘﻮﺗﮏ ﺍﻟﻨّﺎﻓﺬﺓ ﻓﻰ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻗﻮﻧﺎ ّ ) (٣٢١ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ َﻧﺤﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻌﺠﺰﺍء ّ
ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻭ ﺍﻟﻀﻌﻔﺎء ﺍ ْﻣﺪﺩﻧﺎ ﺑﻘﺪﺭﺗﮏ ﺍﻳﺪﻧﺎ َﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺤﺐ ﻭ ﺗﺮﺿﻰ ﻭ ﻧﺤﻦ ّ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻭ ّ ّ ٰ ﺹ ٣٦٠ ﺍﻟﺤﺴﻨﻰ ﻭ ﻧﺤﻦ ُﻣَﺮﺿﺎء ﻧﺤﻦ ﻓﻘﺮﺍء ﺍ ْﻏﻨﻨﺎ ﻣﻦ ﮐﻨﻮﺯ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﻳﺎ ﺫﺍ ﺍﻻﺳﻤﺎء ٰ ﺍ ِﺷْﻔﻨﺎ ِﺑِﺪْﺭﻳﺎﻗﮏ ﺍﻻﻋﻈﻢ ﻣﻦ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻌﻠﻞ ﺍﻟﻤﺴﺘﻮﻟﻴﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ
ﻧﻮﺭ ﺭﺏ َ َ ﺍﻟﺮﻓﻴﻊ ﻭ ّ ﺭﺏ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﻭﺭﻧﺎ ﺑﺎﻟﻄﺎﻓﮏ ﺍﻟﻨّﺎﺯﻟﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ّ
ﺍﻟﺴﺎﻃﻊ ﻣﻦ ﺍﻻﻓﻖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ﭐْﺳِﻘﻨﺎ ﮐﺄﺳﴼ ِﺩﻫﺎﻗﴼ ﻃﺎﻓﺤﺔ ﺑﺎﻟﻨﻮﺭ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ّ ﻗﻠﻮﺑﻨﺎ ّ ﮑﺎﺭﻯ ﻣﻦ ُﻣﺪﺍﻡ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ِﻟَﻨْﺴَﺮَﺡ ﻓﻰ ﺭﻳﺎﺽ ﺑﺼﻬﺒﺎء ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻨﺎ ُﺳ ٰ
ﻀﻠَﻊ ﻧﺴﻴﻢ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻣﻦ ﻏﻴﺎﺽ ﺒﺢ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺽ ﺍﻻﻳﻘﺎﻥ ﻭ َﻧَﺘ َ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ َﻧْﺴ َ َ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ُ ِ ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻧ َ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ّ ﮏ َ َ ُﻫﻮ ﺍ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ) (٣٢٢ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪ ﻗﺪ ﺗﻀّﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ ﺹ ٣٦١
ﻣﺘﺸﺮﻓﴼ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ُﻣَﺘَﻤﻨﻴﴼ ﺭﺿﺎﮎ ﻭ ُﻣْﺒَﺘِﻐﻴﴼ ﻗﺮﺏ ﺟﻮﺍﺭﮎ ّ ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ﺑﻌﺘﺒﺘﮏ ﺭﺏ ّ ﺍﻟﻤﻌﻄﺮﺓ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﺑﺮﺍﺋﺤﺔ ﻣﺴﮏ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﺍﻯ َ
ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ﺍﺟﺮ ﻣﻦ ﻓﺎﺯ ﺭﺷﺪﴽ ﻭ ّ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﻨﺤﺔ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ َﻫﻴﺎ ﻟﻪ ﻣﻦ ﺍﻣﺮﻩ َ َ
ﺟﺎﺑْﺮ ﺑﻬﺬﻩ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﺍﻧﻪ ﻣﻨﮑﺴﺮ ﺍﻟﻴﮏ ِ ﺍﻟﺠّﻼ ﺍﻯ َ ﺭﺏ ّ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻭ ﺍﻟﻌﻄﻴّﺔ ُ ٰ ﻳﺴْﺮ ﻟﻪ ﺍ ْﻣَﺮُﻩ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﺼَﺮُﻩ َﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﻭ َ ﺮﻩ َﻭ َ ﻭﺳْﻊ َﺣ ْ َ ْ ﮐﺴ َ ُ
ﻤﺎﻡ ﺍﻟﺠﻮﺩ ﻓﺎﺋﻀﴼ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﻧﺴﻴﻢ ﺍﻟﻨّﻌﻴﻢ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻣﻔﺘﻮﺣﺔ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻪ ﻭ َﻏ َ
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ِ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻣﺎﺭﴽ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ َﻧ ْ ﺤًﺔ ﻣﻦ ﻭﺟﻬﻪ ﺍﻧﮏ ﺍ ﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻀَﺮَﺓ ّ َ ّ ﻃﺎﻓ َ ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ . ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ
ﻉﻉ
ﺍﻧﺖ ﺍﻧﺖ
ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻣﻦ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﺭﺑﻨﺎ ﺍ ْﻧِﺰْﻝ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﭐْﻟُﻤْﺴ َ ِ ﺘﺠﻴﺮ ِﺑﻔﻨﺎ ﺑﺎﺏ ﺍ ّ )ّ َ (٣٢٣ ﺹ ٣٦٢
ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺟﺬﺑﻪ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ّ ﺳﻤﺎء ﺑﻬﺎء ﺍ ّ ﻧﻮﺭ ﺑﺼﺮﻩ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﺛﺎﺭ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻭ ﺍ ْﻃِﻠْﻖ ﻟﺴﺎﻧﻪ ﺑﺂﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻭ ّ
ﻋﻄﺮ ﻣﺸﺎﻣﻪ ﺑﻨﺸﺮ ِﻃْﻴِﺐ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﺍﺭﻓﻊ ﻧﺪﺍﺋﻪ ﺑﺘﺴﺒﻴﺤﮏ ﻭ ﺗﻬﻠﻴﻠﮏ ﻭ ّ ﺐ َﻧْﻔَﺴُﻪ ِﺑَﺘﺎﺭِﺝ َﻋْﺮ ِ ﻑ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﮏ ﻭ َﻃﻴْ
ﻭﻓﻰ ﺑﻌﻬﺪﮎ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﮏ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﻌﻄﻮﻑ ﻋﻠﻰ ّ ﮐﻞ ﻣﻦ ٰ ُﻫﻮ ﺍ
ﺑﺎﻟﻨﻔﻮﺱ ﺍّﻟﺘﻰ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﻟﻰ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﻟﻔﺪﺍء ) َ (٣٢٤ ﺗﻮﺳﻞ ﺍﻟﻴﮏ ّ ﺍﻧﻰ ﺍ ّ ﺭﺏ ّ
ﻭ ﺍﻟﺒﻴﻮﺕ ﺍّﻟﺘﻰ ﭐْﺳ ُﺘﺎِ ﺖ ﺖ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻮﻻء ﻭ ّ ﺍﻟﺪﻣﺎء ﺍّﻟﺘﻰ ُﺳِﻔ َ ﮑ ْ ﺻَﻠ ْ
ﺷﺪﺓ ﺍﻟﻮﻓﺎء ﺍ ْﻥ ﺗﻔﺘﺢ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻪ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﻓﻰ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻣﻦ ّ ّ ﺹ ٣٦٣
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﻓﻌﺎﻝ ﻟﻤﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ﺍﻧ َ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﺍﻧﮏ ّ ﮏ ﺍ ﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٢٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ
ﻫﺮ ﻳﮏ ﺳﺮﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺩﻟﺪﺍﺩﮤ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺎﮎ
ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺎﮎ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺷﺘﻴﺎﻗﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﺖ ﺟﻤﺎﻝ ﻭ ﮐﻤﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﻏﺎﻳﺖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺣﺎﻝ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻮﻯ ﺗﻮ ﺑﻮﻳﻨﺪ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﺍﻯ ﺍﻳﺰﺩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻫﺎ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍﻩ ﺩﻩ ﺹ ٣٦٤ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻠﺸﻦ ﺑﻘﺎ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻫﻨﮓ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ
ﻭ ﻧﻐﻤﮥ ﺑﺪﻳﻊ ﺑﻨﻮﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﺵ ﮔﻠﺒﺎﻧﮓ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺯﻧﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻬﻴﺎ ﺳﺎﺯ ) (٣٢٦ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻋﻴﺶ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ّ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺑﻴﺎﺭﺍ ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﻨﻤﺎ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻓﻴﺾ ﺑﺰﻡ ّ ﺍﺑﺪﻯ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﻦ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﻩ ﻫﺮ ﺩﻟﻰ ﺭﺍ ﻫﻤﺪﻡ ﻳﺎﺩﺕ
ﮐﻦ ﻭ ﻫﺮ ﭼﺸﻤﻰ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻦ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺗﻤﻴﺰ ﻧﻤﺎ
ﻫﺮ ﻳﮏ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺟﻤﻊ ﮐﻦ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺳﺮﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﻤﻦ ﮐﻦ ﻭ ﻃﺎﻭﺱ ﺍﻳﻦ
ﺹ ٣٦٥
ﮔﻠﺸﻦ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺰﺋﻴﻦ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺟﺒﻴﻦ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮ ﻓﻴﺾ
ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻴﺎﺭﺍﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤ ِ ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ . ﻌﻄﻰ ّ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ُ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻳﺪﻫﻢ ﺑﻤﻼﺋﮑﺔ ﻧﺼﺮﮎ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﺭﺏ َ ) َ (٣٢٧ ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻭ ّ ﻧﻮﺭ ﻭﺟﻮﻩ ّ ﺭﺏ ّ
ﺛﺒﺘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﺍﻓﺘﺢ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﺍﻟﺒﺮﮐﺔ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢ ﻭ ّ
ﻳﻄﻤﺌﻨﻮﻥ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻬﻢ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﻭ ﻳﺤﺎﻓﻈﻮﻥ ﻋﻠﻰ ﺩﻳﻨﮏ ﻭ ﻻﻧُﻬْﻢ ُﻳْﻨِﻔُﻘْﻮَﻥ ٰﻣﺎ َﺧﻮْﻟَﺘ ُ ْ ّ
ﻟﻮ َﻥ ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ﻓﻰ ﺣﺒﴼ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻃﻠﺒﴼ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﻻ َﻳْﺒ َ ﻭ َﻳْﺒُﺬ ُ ْ ّ ﺨُﻠْﻮ َﻥ ﺑﺎﻣﻮﺍﻟﻬﻢ ّ
ﻬﻢ ﺟﺰﺍ ﻣﻮﻓﻮﺭﴽ ﻭ ﻧﺼﻴﺒﴼ ﻣﻔﺮﻭﺿﴼ ﻭ ﺍﺟﺮﴽ ﻣﺤﺘﻮﻣﴼ ﺭﺏ ّ ﻟﺮﺿﺎﺋﮏ َ ﻗﺪﺭ َﻟ ُ ْ
ﺍﻟﻤﻮﻓﻖ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﺍﻟﺒﺎﺫﻝ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ . ّ ّ ّ ﺹ ٣٦٦
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٢٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﻧﻮﺍﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺿﻌﻴﻔﻪ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺣﻀﺮﺗﺖ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﻴﺮﺍﻥ ﻧﺤﻴﻒ ﺭﺍ ُﻗّﻮﺗﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ .ﻉ ﻉ ﻫﻮﺍﻻﺑﻬﻰ ُ
ﻫﺆﻻ ﻧﻔﻮﺱ ﻇﻞ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴّﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺑﻮﺍ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ّ ﺍﺳﺘﻈﻠﻮﺍ ﻓﻰ ّ ) (٣٢٩ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ُ
ﺗﻮﺟﻬﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻤْﻮَﻗَﺪﺓ ﻓﻰ ﺳﺪﺭﺓ ﻓﺮﺩﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ّ ﺍﺗَﻘﺪﻭﺍ ﺑ ّ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﺎﻟﻨﺎﺭ ُ ﺭﺏ ﻋﺎﻣﻠﻬﻢ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﺍﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﻠﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﺍﻯ َ ّ ّ
ﺹ ٣٦٧
ﺍﻟﺸﺌﻮﻥ ﻭ ﭐْﻧُﺸْﺮ ﻋﻠﻴﻬﻢ ِﻟﻮﺍ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ ﻭ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﺍﻟﺤﻨﻮﻥ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ّ ﺍﻟﻘﻴﻮﻡ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻠﻄﻴﻒ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﺤﻰ ّ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٣٠ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ
ﻋﺰﺕ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺑﺪﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ّ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎﺟﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﻭ ﺧﻠﻌﺘﻰ ﺍﺯ ُﺳْﻨُﺪﺱ ﻭ
ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﻣﺴﺘﻔﻴﺾ ﮔﺮﺩﺩ ِﺍْﺳَﺘْﺒَﺮِﻕ ّ
ﻣﺨﺼﺺ ﺷﻮﺩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ّ ﺹ ٣٦٨ ُﻫﻮ ﺍ
ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﮐﻪ ) (٣٣١ﺩﺭ ﻫﺮ َﻧَﻔﺴﻰ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺗﺮﺍﺏ ﻋﺠﺰ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﻬﻢ ﻭ ّ
ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯﻡ ﻭ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯﻡ ﻭ ﻳﺎﺭ ﺩﻟﻨﻮﺍﺯﻡ ﺁﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ
ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺑﻨﺪﮤ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﺩﻳﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﻣﺬﺍﻕ ﺷﮑﺮﻳﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ّ
ﻣﻨﺎﻥ ﺣﻨﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻋﻠّ ّﻴﻴﻦ ﺻﺪﺭ ﻧﺸﻴﻦ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٣٢ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻭ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﻫﺮ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎﺭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﭼﺎﺭﻩ ﺑﺨﺶ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﺍﻧﻴﻢ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻴﻢ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺩﻩ ﺹ ٣٦٩ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﻢ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﻣﺄﻭﺍﺋﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﻨﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﺴﺘﻌﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺭﺣﻤﻦ ﺗﻮﺋﻰ ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٣٣ﺍﻯ ﺑﻨﺪﮤ ﺣﻖ ﺩﺳﺖ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺮ ﺁﺭ ﻭ ﺑﮕﻮ
ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺤﺘﺎﺟﻴﻢ ﺍﺯ ﮐﻨﺰ ﻣﻠﮑﻮﺕ
ﻗﻮﺕ ﺑﺨﺸﺸﻰ ﻧﻤﺎ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺍﻳﻢ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻟﻄﻔﺖ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻳﻢ ّ
ﻓﻀﺎﻝ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﺹ ٣٧٠
ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﻻﺑﻬﻰ ُﻫﻮ َ ٰ ) (٣٣٤ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻳﮑﺘﺎ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﻣﺤﺾ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺟﻮﺩ ﺩﺭﻫﺎﻯ
ﺑﺨﺸﺶ ﮔﺸﻮﺩﻯ ﻭ ﺭﺥ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻰ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺑﻮﺩﻯ ﻭ ﻏﻤﻬﺎ ﺯﺩﻭﺩﻯ
ﻭ ﻧﻐﻤﻪ ﺋﻰ ﺳﺮﻭﺩﻯ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﻫﺎ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻋﻘﻠﻬﺎ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﻧﺸﻴﻦ ﮔﺸﺘﻰ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺩﻟﻨﺸﻴﻦ ﭘﻮﺷﻴﺪﻯ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺷﺪ ﻭ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻟﺨﻮﻥ ﺑﺴﺎﻁ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﺮ ﭼﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺷﺎﺥ ﺣﺒﻮﺭ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ
ﻭ ﺧﻤﻴﺪﻩ ﻧﺴﻴﻢ ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪ ﻭ ﺁﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍﮐﺪ ﭘﺲ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﺯ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﻣﻨﻮﺭ ﻣﺎﻧﺪ .ﻉ ﻉ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﻻﻣﻊ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺁﻓﺎﻕ ّ ﻣﻌﻄﺮ ﻭ ّ
ﺹ ٣٧١
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٣٥ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﻳﺎﺭﺍ ﻥ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﻳﺎﻭﺭﻯ ﮐﻦ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ
ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﻧﻤﺎ ﺑﺰﻡ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺑﻴﺎﺭﺍ ﻭ ﺟﺎﻡ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﻮ ُﻣﺠﻴﺮ ﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺍﺳﻴﺮ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻥ ﻧﻌﻤﺘﺖ
ﻧﺼﻴﺐ ﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻉ ﻉ ﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ ) (٣٣٦ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻃﻴﺮ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﻯ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﻗﺮﺏ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﻰ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﮐﻦ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﮔﺸﺘﮥ ﭘﺮﻭﺍﻧﮥ ﺷﻤﻊ ّ ﺹ ٣٧٢
ﺻﺤﺮﺍﻯ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﺨﺎﻧﮥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﻻﻟﺖ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻨﮥ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺤﺮ ﻟﻘﺎء ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﮑﺸﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﻗﺪﻳﻢ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﻢ ﺑﺰﻡ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﻴﺮ ﻣﺴﮑﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﻨﺎﻯ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻣﺴﺘﻐﻨﻰ ﮔﺮﺩﺍﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٧٣
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٣٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﺤﺖ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﮑﺮﻯ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻧﺪ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﭘﻮﻳﻨﺪ
ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺩﺭ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭﺑﻰ ﻧﺼﻴﺒﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻬﺮﮤ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﺨﺶ ﻣﺤﺮﻭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺑﭙﺮﻭﺭ ﻭ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺳﻴﺮ ﺁﻥ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺻﺪ ﺟﺎﻥ ﻧﺜﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٧٤
ُﻫﻮ ﺍ
ﺖ ﻭﺟﻬﻰ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻭ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﺍﻧﻨﻰ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ َ ْ )ّ (٣٣٨ ﻭﺟﻬ ُ
ﮑﺴﺮ ﻭ ﺑﻘﻠﺐ ﺗﻨﺰﻳﻬﮏ ﺭﺍﮐﻊ ﻫﻴﮑﻞ ُﻣ َ َ ﺟﻨﺎﺡ ُﻣْﻨ َ ِ ٍ ٍ ٍ ﺘﺬﻟٍﻞ ﻭ َ ْ ﺧﺎﺿﻊ ﻭ َ ٍ ٍ ﻇﻬﺮ ٍ ِ ٍ ٍ ٍ ٍ ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﺩﻣﻮﻉ ﺑﺎﮐﻴﺔ ﻭ ﻋﻴﻦ َﻭ ﺟﺒﻴٍﻦ ﺟﺎﺭﻳﺔ ﺍﻥ ُﺗْﺪِﺭ َ ﺳﺎﺟﺪ ﻭ ٍ ﮎ ّ ٍ ﺭﺑﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﺑﻔﻴﻮﺿﺎﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪﺍﺕ ّ ّ
ﺑﺠﻨﻮﺩ ﺍﻟﻬﺎﻣﮏ ﺻﻤﺪﺍﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ُﺗْﻨِﺠَﺪ ُ ْ ﻫﻢ ﺑﻤﻼﺋﮑﺔ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﺗﻨﺼﺮﻫﻢ ُ
ﺣﺘﻰ ﻳﻨﮑﺸﻒ ﺪﻫﻢ ﺑﺠﻴﻮﺵ ﻣﻸﮎ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ ّ ﻭ ﺗﺆﻳّ ُ ﺍﻟﺤَﺴﺮﺍﺕ ﻣﻦ ﺻﺪﻭﺭﻫﻢ ﺍﻟﻐُﻤﻮﻡ ﻋﻦ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﻭ َﺗْﺴ ُ ﻏﻤﺎﻡ ُ ﻦ َﺯَﻓﺮﺍﺕ َ ﮑ َ
ﺨﻒ ﺐ ﺑﻈﻬﻮﺭ ﺍﻟﻄﺎﻓﮏ ﺍﻣﻮﺍﺝ َ ﻭ َﺗ ِ ُ ﺍﻟﻌَﺒﺮﺍﺕ ﻣﻦ ﻋﻴﻮﻧﻬﻢ ﻭ َﺗِﻄْﻴ َ
ﺼُﻔﻮ ﺑﻤﻼﺣﻈﺔ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻨﺠِﻠﻰ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻧﻔﻮﺳُﻬﻢ ﻭ ﺗ ﺍﺑﺼﺎﺭﻫﻢ ﻭ َﺗ ْ ُ ُ َْ َ َ
ﺹ ٣٧٥
ﺭﺏ ﻫُﺆﻻ ﻤﺎﺋﺮُﻫْﻢ َ ﺿ ُ ﺘﺎﺑﻊ ﺍْﻓﻀﺎﻟﮏ َ ﺑﺼﺎُ ﺮُﻫﻢ ﻭ َﺗْﺮ َ ﺗﺎﺡ ِﺑَﺘ ِ
ﺍﻟﻨﺠﺒﺎء ﻭ ﺍ َﺳﺮﺍﺋﮏ ﺍﻟﻨّﻘﺒﺎء ﻗﺪ ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء ﻭ ﻋﺒﻴﺪﮎ ّ ّ
ﺠﺮﻋﻮﺍ ﺗﺤﻤﻠﻮﺍ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ّ ﮐﻞ ﺑﻼَ ﻭ ﭐْﺳَﺘْﻬَﺪُﻓﻮﺍ ﺳﻬﺎﻡ ﺍﻟﺠﻔﺎء ﻭ َﺗ َ
ٍ ﮐﻞ ﺍﻻﻧﺤﺎ ﻃﺎﻓﺤﺔ ﮐﺄﺱ ﻣﻦ ﺿُﻄِﻬُﺪﻭﺍ ﻓﻰ ّ ٍ ﻯﻭﭐ ْ ﺳﻢ ﺑﻨﻘﻴﻊ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﺮﺩ ٰ ٍ ﺍﻟﺸﻘﺎﻕ ﻭ ﻭ ﺍْﻫِﻴُﻨﻮﺍ ﻓﻰ ّ ﻻﻳ ُ ﻄﺎﻕ ﻣﻦ ﺍﻫﻞ ّ ﮐﻞ ﺍﻷﺭﺟﺎ ﻭ ﭐْﺣَﺘَﻤﻠﻮﺍ ﻣﺎ ُ
ﻣﻊ َﺑِﻞ ﺍﺣﺘﻤﻠﻮﺍ ﺴﺠﻢ ﺍﻟﺪ ُ ﺍﻟﺼﺒﺮ ﻭ َﻟِﻮ ﭐ ْ ﺼِﺮْﻡ ﻣﻨﻬﻢ ّ ُ ﻟﻢ َﻳْﻨ َ ﺿَ َ َ ﺍﻟﻘﻠﺐ ﻭ ﭐْﻧ َ َ َ ﻄﺮﻡ َ ُ ٍ ٍ ﻣﻨﺠﺬﺑﺔ ﻭ ﻧﻔﻮﺱ ﺻﺪﻭﺭ ُﻣﺘِﺴَﻌ ٍﺔ ﻭ ﻣﻨﺸﺮﺣﺔ ﻭ ﺑﻘﻠﻮﺏ ﻫﺬﻩ ﭐ ْﻻْﺭﺯﺍ ٍ ٍ ٍ
ﻣﻌﻠ ٍ ٍ ﺐ ﻟﻬﻢ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮﺓ ّ ﻋﺰ ﻗﺪﺳﮏ َ ﺭﺏ َﻃﻴْ ﻘﺔ ﺑﺂﻳﺎﺕ ّ ٍ
ﺟﻨﺔ ﺍﻻْﻓِﺮْﻳُﺪﻭﺱ ﻭ ﺍ ِﺩْﺭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺗﺸﻬ َﻖ ّ ﺍﻟﻄﺎﻭﺱ ﻓﻰ ّ ﻔﻮﺱ ﻭ ﺍ ْﺳِﻤْﻌُﻬْﻢ َ َ ّ ﺍﻟﻨ َ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑُﺆﻭﺱ ﻣﻦ ﺻﻬﺒﺎء ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻓﻰ ّ ُ ﮐﻞ ﺣﻴﻦ ﻭ ﺁﻥ ّ ﺹ ٣٧٦
ﻴﺎﺽ ﺙ ِﻏ ﺭﻳﺎﺽ ﻃﻴﻮﺭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﻟﻴﻮ َ ِ ِ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ُ ُ ْ ﺍﻟُﻤﻌﻴﻦ ﺍﻟﻤﺴﺘﻌﺎﻥ ُﺛﻢ ْ ّ َ
ٍ ﺻﺪﻕ ﻟﺴﺎﻥ ﻴﺎﺽ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺍْﺟَﻌْﻞ ﻟﻬﻢ ﻴﺘﺎﻥ ِﺣ َ ﻣﻌﺮﻓﺘﮏ ﻭ ِﺣ َ ِ
ﻳﻤَﺘ ِﻼ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﺑﺬﮐﺮ ﺍﻫﻞ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ﻭ ﻳﺴﺘ ِ ﺎﻟﻨﻮﺭ ﻀ ﺣﺘﻰ َ ْ ﻰ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﺑ ّ ﻋﻠﻴﺎ َ ّ ّ َ َْ ْ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ ﻭ ﺍﻟﺴﺎﻃﻊ ﻣﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﺤﻤﻮﺩ ّ ّ ٍ
ﺍﻟﺸﻬﻮﺩ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻠﮏ ﺍﻟﻤﻌﺒﻮﺩ .ﻉ ﻉ ﺭﺏ ﺍﻟﻐﻴﺐ ﻭ ّ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٣٩ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺮ ﻋﻄﺎ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻣﻴﺮ ﺩﺭ ﮐﻤﻨﺪﺕ ﺍﺳﻴﺮ ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺮﻭﺭﺍﻥ
ﻃﻴﺐ ﺭﻳﺎﺽ ﺍﺣﺪﻳّﺘﺖ ﻣﺸﺎﻡ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﺖ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﻴﺲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﻔﺎﺱ ّ
ﻣﻨﻮﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺣﺎﻝ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻌﻄﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺁﻳﺎﺕ ّ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﺖ ﺩﻳﺪﻩ ّ ّ ﺹ ٣٧٧ ﺗﻌﺮﺽ ﺟﻐﺪﺍﻥ ﺣﺴﻮﺩ ﻭ ﺯﺍﻏﺎﻥ ﻋﻨﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺯ ﺳﺎﻋﺪ ﺷﻬﺮﻳﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺧﻄﺮ ّ
ﻣﻮﻓﻖ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﻝ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﺮ ﺭﺿﺎﻳﺖ ّ
ﺑﻴﻬﻤﺎﻝ ﺑﺎﻍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻭ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﮔﻰ
ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻣﻴﺮ ﻭﻓﺎ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺷﻤﻊ ﻣﻨﻴﺮ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺻﻔﻴﺎء ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺻﺎﺏ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ ﻓﺎﺗﺢ ﺍﻻﺑﻮﺍﺏ ﻭ ُﻣَﻬﻴﺎ ﺍﻻﺳﺒﺎﺏ ﻭ ﺍﻟّﺸﺎﻓﻰ ﻣﻦ ّ ﺷﺪﺓ ﭐ ْﻻْﻭ ِ ) ُ ّ (٣٤٠
ﺨﺎﻟﺐ ﺍﻻﺷﻘﻴﺎء ﺍﻟﻀّﺮﺁء ﻭ ﻭﻗﻌﻮﺍ ﺗﺤﺖ َﻣ ّ ِ ﻫﺆﻻ ﺍﺻﺎﺑﻬﻢ ﺍﻟﺒﺄﺳﺂء ﻭ ّ ﺍﻥ ﻋﺒﺎﺩﮎ ُ
ﺑﺴﻬﺎﻡ ِ ٍ ﮐﻞ ﺍ ٍ ّ ﺒﺪﺩ ﻧﻴٍﻢ ﻬﻢ ُ ﻓﺎﺗﮏ ﺍ ْ ﺛﻴ ٍﻢ ﻭ ُﻣْﻌَﺘ ٍﺪ َﺯ ْ ﻓﺎﮎ ﺍ ْ ﻭ ﭐْﺳَﺘْﻬَﺪَﻓ ُ ْ ﻟﻴ ٍﻢ ﻗﺪ َﺗ َ َ ٍ
ﻬﻢ ﻣﻦ ُ ُ ِ ﻬﺎﺭ ﺻﺮﻭﻑ ّ ﻮﺍﺋﺐ ﺍﻟﻨِ ﺍﻟﻠﻴﺎﻟﻰ ﻭ َﻃ ِ ﻬﻢ ﻭ ّ ﻮﺍﺭ ِﻗﻬﺎ ﻭ َﻧ ِ ﺗﻔﺮﻕ َﺟْﻤُﻌ ُ ْ َﺷْﻤُﻠ ُ ْ ﺹ ٣٧٨
ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻴﻦ ﺩﻣﺎء ﻘﺖ ﻃﺎﻫﺮﺓ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻟﺒﻘﺎﻉ ﺑﺎﻳﺎﺩﻯ ّ ٌ ﻭ َﺟﻮﺍﺭﺣﻬﺎ ﻗﺪ ﺍ ْﺭِﻳ َ ْ ٌ
ﺷﺪﻳﺪ ِ ﺭﺏ ﻋﻄْﺮ ﻣﺸﺎﻣﻬﻢ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻳﺨَﺸْﻮ ﻭ َﻟْﻢ َ ْ َ ﺭﺏ َ ﻘﺎﺏ َ ﺍﻟﻌ ِ
ﺍﻟﻠﻴﻞ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻓﻰ ﮑ ٍ ﻮﺭ ﻭ ﺍﺻﻴﻞ َﻭ ﻓﻰ ّ ﮐﻞ ُﺑ ُ ﺍﺑﺼﺎﺭُﻫْﻢ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺁﻳﺎﺗﮏ ّ َ
ﻟﻀﺎﺭﻳﺔ ﻭ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻓﺎﺣﻔﻈﻬﻢ ﻓﻰ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﺴﺒﺎﻉ ﺍ ّ ﺍﻟﺬﺋﺎﺏ ﺍﻟﮑﺎﺳﺮﺓ ﻭ ّ
ِ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪﮎ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻻﺭﺟﺎ ﻭ ﭐْﻋِﻞ ﺑﻬﻢ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﭐْﻧُﺸْﺮ ﺑﻬﻢ
ﻫﻢ ﺑﺎﻟﻘﻴﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺑﺚ ﻭ َ ﻗﻮِﻫْﻢ ّ ﺪﺩ ﺍ ُﺯْﻭَﺭ ُ ْ ﺑﻘﻮﺗﮏ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺷﻴﺎء ﻭ ﭐْﺷ ُ ْ
ﺍﻟﺴﻠﻮﮎ ﻓﻰ ﺍﻗﻮﻡ ﺍﻟﻤﺴﺎﻟﮏ ﺭﺏ ّ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﮏ ﻓﻰ ّ ﮐﻞ ﺍﻻﻧﺤﺎ َ ﻭﻓ ُ ْ ﻘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ّ
ﺍﻟﻤ ِ ﻬﺎﻟﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻬﻢ ﻟﺴﺎﻥ ﺻﺪﻕ ﻋﻠﻰ ﻣﻤّﺮ ﺍﻟﻘﺮﻭﻥ ﻭ ﻭ ﺍ ْﻧِﻘْﺬ ُ ْ ﻫﻢ ﻣﻦ ﺍﺷّﺪ َ ﺍﻻﻋﺼﺎﺭ َﻭ ِ ﺿﻠﻮﺍ ﻋﻦ ﺳﺒﻴﻞ ﺻْﻴﺘﴼ ﺫﺍﻳﻌﴼ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﻭ ﭐْﻫِﺪ ِﺑِﻬْﻢ ﺍ َﻣﻤﴼ َﻗْﺪ َ
ﻬﻢ ﺍﻟﺮﺷﺎﺩ َ ﻬﻢ َﺣْﻮَﺑَﺘ ُ ْ ﻒ َﻟ ُ ْ ﻒ َﻋْﻨُﻬْﻢ ُﮐْﺮَﺑ َ ُ ْ ﻭﺣَﺪ ِ ِﺗﻬﻢ َﻭ ﭐْﮐِﺸ ْ ﻬﻢ ﻓﻰ َ ْ ﺁﻧﺴ ُ ْ ﺭﺏ ِ ْ ﺘﻬﻢ ﻭ ﭐْﻋ ُ ﺹ ٣٧٩
ﺁﻓﺔ ﻭ َ ٍ ﮐﻞ ٍ ﻋﺎﻫﺔ ﻭ ُﻣﺼﻴﺒ ٍﺔ َﺩْﻫﻤﺂ ﻇﻞ ﺷﺠﺮﺓ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻋﻦ ّ ﺣﺘﻰ ﻳﺴﺘﺮﻳﺤﻮﺍ ﻓﻰ ّ ّ ّ
ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﻣﺆﻳﺪ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﻭ َﺭِﺯﻳ ٍﺔ ﻋﻤﻴﺂء ّ ّ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺘﻤﺴﮑﴼ ﺑﺬْﻳِﻞ ِﺭﺩﺍ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺘﺸﺒﺜﴼ َ ّ ) (٣٤١ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ُﻣ ّ
ﺭﺏ ﺍ ْﻓِﺮْﻍ َﻋَﻠﻰ ﺻﺒﺮﴽ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺑﺤﺒﻞ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﺍ ﻯ َ ّ ﻧﻮﺭ ﻭﺟﻬﻰ ﺑﻀﻴﺎ ﺍﺷﺮﻕ ﺛﺒﺖ ﻗﺪﻣﻰ ﻋﻠﻰ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﻭ ّ ﺍﻟﺒﻼء ﻭ ّ
ﺍﻟﻄﺎﻓﺤﺔ ﺑﻤﺎء ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻣﻦ ﻣﻄﻠﻊ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﺳِﻘ ِﻨﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﮑﺄﺱ ّ ّ ْ ﺣﺘﻰ ﺍ ْﻧَﺴﻰ ﻏﻴﺮﮎ ﺿِﺮْﻡ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﻧﺎﺭ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﺷِﻐْﻠِﻨﻰ ﺑﺬﮐﺮﮎ ّ ّ ﻭ ﺍْ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻌﻄﻮﻑ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻭﺟﻬﮏ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻭ ﺍّ ﺹ ٣٨٠ ) (٣٤٢ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﻳﺎ ﻧﻮﺭ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﺟﺎﺫﺏ
ﺗﻀﺮﻉ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﺧﺎﻓﻖ ﻭ َﺩْﻣٍﻊ ﺑﻘﻠﺐ ﺍﻧﻰ ٍ ٍ ﻫﺎﻣﻊ ﺍ ّ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻻﺑﺮﺍﺭ ّ ٍ
ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ﻋﻠﻰ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﻤﻨﺠﺬﺏ ﺍﻟﻰ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﺗﺒﺘُﻞ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﮏ ﺍ ْﻥ َﺗَﻨﺰَﻝ ّ ﺍ َ َ
ﺍﻟﺠﻨﺎﺡ ﻟﺠﻼﻟﮏ ﺍّﻟﺬﻯ ﺁﻣﻦ ﺑﮏ ﻭ ﺑﺂﻳﺎﺗﮏ ﻭ ﺳﻤﻊ ﭐْﻟُﻤْﻨ َ ﺨِﻔﺾ َ ﺍﻫﺘﺰ ﻣﻦ ﻧﺴﺎﺋﻢ ﺭﻳﺎﺿﮏ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ َﻭ َﺣﻰ ﺑﻨﻔﺤﺎﺗﮏ ﻭ ﻰ ﻟﻨﺪﺍﺋﮏ ﻋﻨﺪ ﻣﺎ ﺍﺭﺗﻔﻊ ﻣﻦ ﻟﺒ ﻭ ﺑﺎﺳﺮﺍﺭﮎ ﻊ ﺍﻃﻠ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﻭ ّ َ ٰ
ﺣﺒﮏ ﻭ ﺛﺒﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﻧﻄﻖ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﺳﻤﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻡ ﻋﻠﻰ ّ ﺤﺪﺛﴼ ﺑﻨﻌﻤﺘﮏ ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﻭ ﺳﻠﮏ ﻋﻠﻰ ّ ﻯ ﻣﻨﺠﺬﺑﴼ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ُﻣ َ ﺍﻟﺴِﻮ ﺍﻟﺴﻬﺎﻡ ﮐﻞ ﺭﺏ ﺍﺣﻔﻈﻪ ﻣﻦ ّ ﻭ ﺩﺍﻋﻴﴼ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﻣﻨﺎﺩﻳﴼ ﺑﺎﺳﻤﮏ َ ﺹ ٣٨١
ﺻْﻨ ُﻪ ﻣﻦ ِﻧ ِ ﺍﺩِﺧْﻠﻪ ﻓﻰ ﮐﻬﻒ ﺍﻻﻣﺎﻥ ﻭ ﺍ ْﺧِﻠْﺪُﻩ ﻓﻰ ﺒﺎﻝ ﺍﻵﻻﻡ ﻭ ْ َﻭ ُ
ﺍﻳﺪﻩ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﺍﻻﻟﻬﺎﻡ ﻭ ﺍﺷﺮﺡ ﺻﺪﺭﻩ ﺑﺎﻟﻔﻴﺾ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ّ ﻓﺮﺩﻭﺱ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴّﺔ ﻭ ﺍﺷﻤﻠﻬﻢ ﻭ ﺍﻷﻧﻌﺎﻡ ﻭ َﻇﻠْﻞ ﻋﻠﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻟﻌﺎَ ﻠِﺔ ﺑﺴﺪﺭﺗﮏ ّ
ﻬﻢ ﺑﻌﻴﻦ ﺭﻋﺎﻳﺘﮏ ﻬﻢ ﻓﻰ ﺻﻮﻥ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺑﺎﻧﻴﺔ ﻭ ْ ﺍﺣﺮﺳ ُ ْ ْ ﺍﺣﻔﻈ ُ ْ ﺍﻟﺮ ّ ّ ﺍﻟﻄﺎﻓﮏ ّ
ﺍﻟﺴﺒْﻮُﺡ ﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻠ ُ ْ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﻬﻢ ﻓﻰ ﺣﺼﻦ ﻋﻮﻧﮏ ﻭ َﮐﻼِ ﺘﮏ ّ ﺍﻟﻘﺪْﻭُﺱ ﺍﻟﻤﻠﮏ ﺍﻟﻤﻬﻴﻤﻦ ﺍﻟﻘﻴّﻮﻡ .ﻉ ﻉ ُ ُﻫﻮ ﺍ
ﺑﻬﻰ ﻭ ﺟﺒﺮﻭﺕ ﺍﻧﻰ ) َ (٣٤٣ ّ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ّ ﺍﺗﻮﺳﻞ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻏﻴﺒﮏ ﺍﻻٰ
ﺍﻟﻈﺎﻫﺮﺓ ﻓﻰ ﻋﻼﻧﻴﺔ ﺍﻻﺷﻴﺎ ﺍ ْﻥ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻌﺒﺪ ﻋﻈﻤﺘﮏ ّ ّ
ﺟَﻪ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ ﺍﻋﻴﻦ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴّﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﺭﺳﻞ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ُﺗَﻮ ﺹ ٣٨٢
ﺁﻧﺴُﻪ ﻓﻰ ﻭﺣﺸﺘﻪ ﻭ ﺍ ْﺭِﻭُﻩ ﻣﻦ ِ ِ ﻏﻠﺘ ِﻪ ﻧﻔﺤﺔ ﻣﻦ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ِ ْ
ﻟﻮﻋﺘﻪ ﻭ ﺍْﮐ ِ ﻭ َﺑﺮْﺩ ُﻩ ﻣﻦ َ َ ِ ﺍﻟﮑْﺮﺏ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻳﺎ ﻣﻦ ﺳﺒﻘﺖ ﺭﺣﻤﺘﻪ ﻭ ﺸﻒ َ
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺘﻪ ّ ﺤ ﺗﻤﺖ ّ ﺳﺒﻐﺖ ﻧﻌﻤﺘﻪ ﻭ ّ ﺠُُ ﺣﺠﺘﻪ ﻭ ﻇﻬﺮﺕ َﻣ َ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺤﻠﻴﻢ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻭ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻭ ُﻣِﺠْﻴﺮﻯ ﻭ ُﻣِﻐْﻴﺜﻰ ﻭ َﻣﺎَﻣ ِﻨﻰ ﻭ ﻣﻼﺫﻯ ِ ّ ) َ (٣٤٤ ﺍﻥ ُ
ﻠﺪﻋﺎ ﻭ ﺁﻣﻨﻮﺍ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺑﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﻟﺒﻮﺍ ِﻟ ﺍﻟﻨﺪﺍء ﻭ َ ﻗﺪ ﺳﻤﻌﻮﺍ ّ
ﻣﺸﻘ ٍﺔ ﻭ ﮐﻞ ﺍﻟﺴﻴﻨﺎ ﻭ ّ ﺗﺤﻤﻠﻮﺍ ّ ّ ﺪﻯ ﻣﻦ ﺳﺪﺭﺓ ّ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻷﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺴﻮﺍ ﻧﺎﺭ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﺠﺮِﻉ ﻣﻦ ﮐﺄﺱ َﻋْﻠَﻘﻢ ﺠﻠﺪﻭﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺄﺳﺎء ﻭ ّ ﺍﻟﻀّﺮﺍء ﻭ ﺻﺒﺮﻭﺍ ﻋﻠﻰ ﭐْﻟﺘ َ ﺑﻼ ﻭ َﺗ َ ﺑﺤﺒﮏ ﺣﺒﴼ ﺑﺠﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﺧﻀﻮﻋﴼ ﻟﺠﻼﻟﮏ ﻭ ﺷﻐﻔﴼ ّ ﻣﻦ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻷﻋﺪﺍء ّ
ﺹ ٣٨٣
ﻬﻢ ﻭ ﺩﻭﺍﻣﴼ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﻃﻠﺒﴼ ﻟﺮﺿﺎﺋﮏ ﻭ ﺭﺿﺎ ﺑﻘﻀﺎﺋﮏ َ ﺭﺏ ﺍﻧ ُ ْ
ﻋﺰﺍ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﺻﺒﺮﻭﺍ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﺔ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ْ ﮐﻞ ّ ﺗﺤﻤﻠﻮﺍ ّ ﻓﺎﺟﻌﻠ ُ ْ ّ ﻬﻢ ﺍ ّ
ﻣﺸﻘ ٍﺔ ﻓﻰ ﺣ ّﺒﮏ ﮐﻞ ﺍﻟﻤَﺴﺮَﺓ ﻓﻰ ﺳﺎﺣﺔ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﻭﻗﻌﻮﺍ ْ ّ ﻓﺎﺭﺯﻗ ُﻬﻢ ّ ﺍﻟﺮﺍﺣﺔ ﻭ َ
ﻋﺰﺗﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﺍﻟﺰَﻧﻤﺎء ﻓﺎﺟﻌﻠْ ُ ْ ﺗﺤﺖ َﺷ َ ﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ّ ﻤﺎﺗ ِﺔ ﺍﻻﻋﺪﺍء ﻭ ﻣﻼﻣﺔ
ﮐﻞ ﻣﻦ ﻳﻤﺸﻰ ﻳﺘﺒﺮﮎ ﺑﺘﺮﺍﺏ ﺍﻗﺪﺍﻣﻬﻢ ّ ﻄﻬﻢ ﭐْﻟ ُ ﮑَﺒﺮﺍء ﻭ َﻳ ْ ﻫﻢ ﭐْﻟُﻌَﻈﻤﺎء ﻭ َ ّ ّ ﺤِﺴَﺪ ُ ُ ﺣﺘﻰ َﻳْﻐِﺒ َ ُ ُ ﻫﻢ ﺑﺘﺒﻠﻴﻎ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺗﮏ ﻭ ﺍﻋﻼ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻋﻠﻰ ﺑﺴﻴﻂ ﭐْﻟَﻐْﺒﺮﺍء ﻭ ﺍ ﻳْﺪ ُ ْ
ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺹ ﺍﻻِ ﻨﺎﺡ ُﻣَﺘَﻌﺴَﺮ ﭐ ْﻻْﺣﺸﺎُ ﻣْﺮَﺗِﻌَﺪ ﭐ ْﻻﻋﻀﺎ ﺑﺎﻫِﺮ ﻯ َ ﻣﮑﺴﻮﺭ َ َ ﺼْﻮ َ ﺭﺏ ﺗﺮﺍﻧﻰ َﻣْﻘ ُ ﺍﻟﺠ ِ ) (٣٤٥ﺍ ْ ﺹ ٣٨٤ ﺍﻟﻌْﺪﻭﺍﻥ ﺑﻤﺎ ﻭﺭﺩ ﺖ ﺗﺤﺖ َﻣﺨﺎﻟﺐ ُ ﻋﻠﻰ ﺳﻬﺎﻡ ﺍﻟﺠﻔﺎء ﻣﻦ ﺫﻭﻯ ﺍﻟﺒﻐﻀﺎء ﻭ َﻭَﻗْﻌ ُ ﻧﺪﻕ ﺖ ﺑﺎْﻧﻴﺎﺏ ِﺫﺋﺎﺏ ﮐﺎﺳﺮﺓ ﻣﻦ ﺍﻫﻞ ّ ﻋﺰﺗﮏ ﺍ ْ َ ﻭ ﭐْﺑُﺘِﻠْﻴ ُ ﺍﻟﻄﻐﻴﺎﻥ ﻓﻮ ّ
ﺖ ﮏ ﻨﺎﺛَﺮ ﻟﺤﻤﻰ ﻭ ﭐْﺷَﺘَﺒ َ َﻋْﻈﻤﻰ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﻕ ﺩﻣﻰ ﻭ َﺗ َ ﺤﻠ ْ ﻋﻠﻰ ﺍﻵﻻﻡ ﻭ ﺍﻻﺣﺰﺍﻥ ﻭ ﭐ ْ ﺿَﻤ َ ّ
ﮐﻞ ﺍﻟﻨﺸﺄﺓ ﺍﻻﻭﻟﻰ ِﻣﻨﻰ ّ ﺖ ﺫﺍﺗﻰ ﻭ ﻧﻔﺴﻰ ﻭ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻘﻮﻯ َﻓَﻨِﺴْﻴ ُ ٰ
ﺤَﻨﻰ َﻇْﻬﺮﻯ ﻭ ﺿﺎﻕ ﺻﺪﺭﻯ ﻭ َﮐﻞ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﻧﻘﻄﻊ ﻧﻄﻘﻰ ﻭ َ ﺤﻞ ﺟﺴﻤﻰ ﻭ ﺍﻧْ َ ﺟﻒ َﻗﻠﻤﻰ ﻭ ﭐْﻧ َ ﻳﺪﻯ ﺑﻬﻰ ﻭ ﺍ ْﻧِﻘْﺬِﻧﻰ ﻣﻦ ﺑﻴﻦ ﺗﮑﺪَﺭ ﺻﻔﺎء ﻗﻠﺒﻰ ﺍ ْﺩِﺭْﮐِﻨﻰ ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻳﺎ ﺭﺑ ﻭ َ ّ ﻰ ﺍﻻٰ َ َ ﻇﻞ ﺳﺪﺭﺓ ﻫُﺆﻻ ﻭ ﺍﺭﻓﻌﻨﻰ ﺍﻟﻰ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻻْﺳﺘﺮﻳﺢ ﻓﻰ ّ ﺗﺎﺡ ﻓﻰ ِﻗﺒﺎﺏ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍّﻟﺘﻰ ﺍﺣﺎﻃﺖ ﺍﻻﺷﻴﺎ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﻭ ﺍ ْﺭ َ ﺍﻟﻐﻔﺎﺭ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ
ﺹ ٣٨٥ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺣﺘﻰ ﺍﻻﻋﺪﺍء ) (٣٤٦ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﺮﻯ ﺍ ﻥ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﺑﺠﻤﻴﻊ ﺍﻟﻮﺭﻯ ّ
ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻄﺮ ﺻﺪﺭ ُﻣَﻤﺮٍﺩ ﻗﺪ ﻭﻗﻌﻮﺍ ﻓﻰ ﻄﻬٍﺮ ﻭ ﺍﻟﺒﺸﺮ ﮐﻞ ٍ ٍ ِ ﻭ َﻳ ْ ﺨِﺪُﻣْﻮَﻥ ٍ ﺑﻘﻠﺐ ُﻣ ّ ٍ ﺍﻟﺴ ِ ﺼﻮَﺑ ِﺔ ﻭ ﺍﻟﻨِ ﻴﻮﻑ ﺒﺎﻝ ﺍْﻟُﻤَﻔﻮَﻗ ِﺔ ﻭ ﺍﻻِﺳﻨ ِﺔ َ ﺍﻟﻤﺸﺮﻭﻋ ِﺔ ﻭ ﺍﻟﻤ َ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻬﺎﻡ ُ ﺮﺍء ﻧﻬﻢ َ ﺍﻟﻤْﺴﻠﻮِﻟﺔ َ ﺭﺏ ﺍ ْ ُ َ ﻣﻈﻠﻮﻣﻮﻥ ﻓﻰ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻻﻋﺪﺍ ﻭ ﺍ َﺳ ٌ
ٍ ٍ ﺿﺎﺭﻳﺔ ﻣﻦ ﺍﻻﺷﻘﻴﺎ ﻭ ﻟﻴﺲ ﻟﻬﻢ ﮐﻼﺏ ﮐﺎﺳﺮﺓ ﻭ ﺎﺏ ٍ ِﺑﺎْﻳﺪﻯ ﺫﺋ ٍ
ﺭﺏ ﺍﺣﻔﻈﻬﻢ ﺑﻌﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻣﺄﻭﻯ ّﺍﻻ ﺻﻮﻥ ﻣﻠﺠﺎ ﻭ ﻻ ﮏ ُ ﺣﻤﺎﻳِﺘ َ ﺒﺮﻯ َ َ ﺍﻟﮑ ٰ ً ﺍﺷﺮﺍﺭ ﮏ ﻣﻦ ﻬﻢ ﻓﻰ ﺻﻮﻥ ِ ﻓﻰ ّ ﺭﻋﺎﻳ ِﺘ َ ﻇﻞ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ َﮐﻼِ ﺘ َ ﺍﺣُﺮْﺳ ُ ْ ﺛﻢ ْ ﮏ ّ َ ِّ ﻬﻢ ﺣﺎﻓﻆ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﻬﻢ ٌ ﺑﺮﻳﺘ َ ﮏ َ ٌ ﻟﻴﺲ َﻟ ُ ْ ﻧﺎﺻﺮ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﻭ ﻟﻴﺲ َﻟ ُ ْ ﺭﺏ َ ﺹ ٣٨٦
ﻧﺎﻡ ﺭﺏ َﻗﺪْﺭ َ ﮐﻞ ﺍﻟﺒﻼء ﻟﻌﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ْ ﻟﻠﺴﻬﺎﻡ ﻣﻦ ُﮐﻞ ﺍﻻِ ﺍﺟَﻌْﻠﻨﻰ ﻫﺪﻓﴼ ّ ِ ﺣﺒﺎء ﺍﺟَﻌْﻠﻨﻰ ِﻓﺪﺍ ﺍﺣَﻔْﻆ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﻣﻦ ﺷﺮ ﺍﻟﻠّﺌﺎﻡ ﻭ ْ ﻭ ْ ﻟﻌﻤﻮﻡ ﺍﻻّ ِ
ﺍﻟﺸﻬﺎﺩﺓ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﺣﺘﻰ ﻦ ﻗﻠﺒﻰ ﻭ َﺗَﻘﺮ ﻋﻴﻨﻰ ﻓﻰ ﻣﻴﺪﺍﻥ ّ ﻳﺴﺘﺮﻳﺢ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻭ َﻳْﻄَﻤ ّ َ
ﺑﺎﻟﺴﮑﻮﻥ ﻭ ﺍﻟﻮﻗﺎﺭ (. ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ ) ﻳﺎ ﺍﺣﺒّﺎء ﺍ ﻋﻠﻴﮑﻢ ّ ّ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﺎﻩ ﺻﻔﺮ . ١٣٤٠ﻉ ﻉ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٤٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺷﺮﻕ ﺩﺭ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺩﺭ ﻣﻮﺝ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻏﻴﺐ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺗﻤﻮﺝ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﺗﺠﺮﻳﺪ ﺑﺎﻧﮓ ﺳﺮﻭﺵ ﺍﺳﺖ ﺗﺮﺗﻴﻞ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ّ
ﻭ ﻧﻬﻨﮓ ﻣﺤﻮﻳّﺖ ﻭ ﻓﻨﺎ ﺩﺭ ﺧﺮﻭﺵ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﺮﺍﻧﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﺹ ٣٨٧ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﻧﺪﺍﻯ ﻳﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻭﻟﻮﻟﻪ ﺋﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ّ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻏﻠﻐﻠﮥ ﺟﻠﻮﮤ ﺩﻟﺒﺮ ﻳﮑﺘﺎ ﻭ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺋﻰ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻪ ﺟﺰ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯ ّ
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺩﻳﺎﺭ ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻨﻨﺪ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻗﺎﻟﻴﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭼﻤﻦ ﺩﻣﻰ ﻧﻴﺎﺳﺎﻳﻨﺪ
ﻭ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﺭﻧﺪ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺗﻮ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺟﺰ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮ ﺗﻮ
ﭼﻤﻨﺴﺘﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﻠﺒﻞ ﺧﻮﺵ ﺍﻟﺤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﻯ
ﻃﺮﺍﺣﻰ ﮔﻠﻬﺎﻯ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ّ ﻣﻌﻄﺮ ﺑﺪﻳﻊ ﺍﻻﻟﻮﺍﻥ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺭﺍ ّ
ﻭ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﺑﻴﺎﺭﺍﻳﻨﺪ ﺍﻓﻖ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺠﻮﻡ ﺑﺎﺯﻏﻨﺪ
ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺁﻓﺎﻕ ﺭﺍ ﮐﻮﺍﮐﺐ ﻻﻣﻊ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﻧﻮﺭ ﺗﻮﻓﻴﻖ
ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﮐﻞ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺍﻟﻰ ﺍﻷﺑﺪ ﺳﺎﻃﻊ ﻭ ﻻﻣﻊ
ﺹ ٣٨٨ ﻭ ﭘﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺍﺯ ﮔﻠﺸﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﺴﻴﻤﻰ ﻭﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻳﻢ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺷﺒﻨﻤﻰ
ﻣﺤﺒﺖ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﮔﻠﺸﻦ ﻭﺣﺪﺕ ﺭﺳﺪ ﺭﺷﺤﺎﺕ ﺳﺤﺎﺏ ّ ﻣﻌﻄﺮ ﮐﻨﺪ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﺷﺮﺍﻗﻰ ﺍﻯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﺸﺎﻣﻬﺎ ّ
ﻗﻮﻯ ﻗﺪﻳﺮ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﻰ ﺍﻯ ﻣﻠﻴﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻠﻮﮤ ﺟﻤﺎﻟﻰ ﺍﻯ ّ
ﻇﻬﻮﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺳﻠﻄﺎﻧﻰ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺑﻠﺪﺍﻥ ﺍﻫﻞ
ﻣﺤﺮﮐﻴﻦ ﺑﻰ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﻋﺘﺴﺎﻑ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﻮﺝ ﻭ ﻣﻮﺟﻨﺪ ﻭ ّ
ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﮔﺮﮒ ﺩﺭ ﮐﻤﻴﻦ ﻭ ﺍﻏﻨﺎﻣﻰ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﺑﻰ ﻧﺎﺻﺮ ﻭ ﻣﻌﻴﻦ ﻏﺰﺍﻻﻥ ﺑﺮ ﻭﺣﺪﺕ ﺭﺍ ﮐﻼﺏ ﺩﺭ ﭘﻰ ﻭ ﺗﺬﺭﻭﺍﻥ ﮐﻮﻫﺴﺎﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻏﺮﺍﺑﺎﻥ ﺣﺴﺪ ّ
ﺩﺭ ﻋﻘﺐ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻯ ﺣﺎﻓﻆ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺻﻴﺎﻧﺖ
ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺤﺮﻭﺱ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﺭ ﻣﺼﻮﻥ ﺹ ٣٨٩ ﺑﺪﺍﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺣﺎﻓﻆ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻭ ﺣﺎﺭﺱ ﻏﻴﺒﻰ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ . ﺤﺎﻃﺔ ﺭﺏ ﺍ ﻧﺖ َ َ ﺑﺎﻟﻨﻮﺍﺋﺐ ﻭ ﺍﻵﻓﺎﺕ ﻭ ُﻣ َ ٌ ) َ (٣٤٨ ﺍﻟﻨﻔﻮﺱ َﻣ ْ ﺤﻔﻮَﻓٌﺔ ّ ﺗﻌﻠُﻢ ﺑﺎ ﻥ ّ
ﺯﻳ ِ ﮐﻞ ﺩﺍﻫﻴ ٍﺔ َﺩْﻫﻤﺎ ﻮﻡ َ ﺣﻮﻝ ﺍﻻﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﺎﺕ ّ ﺍﻟﺮ ّ ﺑﺎﻟﻤﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺤ ُ ﮐﻞ ﺑﻼَ ﻳ ُ
ﺣﻤﺎﻳُﺘﮏ ﺣﻔُﻈﮏ ﻭ ﺠﺎ ﻭ ُ ﻣﻨﺎﺹ ّﺍﻻ ْ ٌ ﺍﻟﺜﻌﺒﺎﻥ ﻭ ﻟﻴﺲ َﻟ ُ ْ َ ﻬﻢ َﻣْﻠ َ ﺻْﻮَﻟَﺔ ﺗﺼﻮﻝ َ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﺣﻔﻈﮏ ِﺩْﺭﻋﻰ ﻭ ﻭﻗﺎﻳﺘﮏ ﻭﻗﺎﻳُﺘﮏ ﻭ ﮐﻼُ ﺘﮏ ﻳﺎ ﺭﺣﻤﻦ ﻭ َ ﻭ َ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻣﻼﺫﻯ ﻭ ﺣﻔﻈﮏ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺘﮏ ﺣﺼﻨﻰ ﻭ ﺟﻨﺘﻰ ﻭ ِﻓﻨﺎِ ﺑﺎﺏ ﺍ ّ ّ
ﺳﻘﻢ ﮐﻞ ﺑﻼ ﻭ ﺷﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﻭ ﻫﻮﺍﺋﻰ ﻭ ﺍﺣﺮﺳﻨﻰ ﻣﻦ ّ َﻣﻌﺎﺫﻯ ﻭ ﺍﺣﻔﻈﻨﻰ ﻣﻦ ّ ٍ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺤﺎﻓﻆ ﺍﻟﺤﺎﺭﺱ ﺍﻟﻮﺍﻗﻰ ﺍﻟﻮﺍﻓﻰ ﻭ ّ ﺤﻨ ٍﺔ ﻭ َﻋﻨﺎّ ﻭ ِﻣ ْ َ ﺹ ٣٩٠ ﻫﻮ ﺍ
) (٣٤٩ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﺮﺍﻧﻰ ﻣﺴﺘﺠﻴﺮﴽ ﺑﮑﻬﻔﮏ ﺍﻟﻤﻨﻴﻊ ﻭ ُﻣْﻠَﺘﺠﺌﴼ ﺑﻤﻼﺫﮎ
ﻣﺘﻀﺮﻋﴼ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﺍ ْﻥ ﺗﻘﺪﺭ ﻟﻌﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﺸﺪﻳﺪ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﻓﻴﻊ ﻭ ﻻﺋﺬﴽ ﺍﻟﻰ ﺭﮐﻨﮏ ّ ّ
ﺍﻟﺮﺯﺍﻳﺎ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﺍﻟﺼﺒﺮ ﺍﻟﺠﻤﻴﻞ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﺼﺎﺋﺐ ﻭ ﺍﻟﺒﻼﻳﺎ ﻭ ﺍﻟﻤﺤﻦ ﻭ ّ ّ
ﻬﻢ ﻭ ﺍ ﻳْﺪ ﻧﻔﻮﺳﻬﻢ َﻭ َ ﺣﺘﻰ ﺭﮐْﺰ ﺍﻗﺪﺍﻣﻬﻢ ﻭ َ ﻗﻠﻮﺑ ُ ْ ﺭﺏ َﺛﺒْ ﻗﻮ ﺍﺟﺴﺎﻣﻬﻢ َ ّ ﺖ َ
ﺣﺒﮏ ﻭ ﻳﻘﺎﻭﻣﻮﺍ ﻫﺠﻮﻡ ﺍﻻﻋﺪﺍ ﺣﻴﺚ َﻳَﺘَﺰْﻋَﺰُﻉ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ ﻭ ﺤﻤﻠﻮﺍ ّ ﮐﻞ ﺑﻼ ﻓﻰ ّ ﻳﺘ ّ ﮎ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ ﻻﺯﺍﻝ ﻧﺎﻇﺮﴽ ﺍﻟﻰ ﺷﻄﺮ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ ﺭﺏ ﺍ ْﺩِﺭ ْ ﻳﺘﺰﻟﺰﻝ ﺑﻪ ﺍﻻﻗﺪﺍﻡ َ
ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻣﻨﺠﺬﺑﴼ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺭﺣﻤﺘﮏ ُﻣْﺴَﺘِﻐْﻴﺜﴼ ﺑﺤﻀﺮﺓ ُﻣْﻠَﺘِﻬﺒﴼ ﺑﻨﺎﺭ ّ ّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻧﺎﻃﻘﴼ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﺷﺎ ﻘﴼ ﺍﻟﻰ ﺟﻤﺎﻝ ﺑﻬﺎﺋﮏ ﻣﺴﺘﺠﻴﺮﴽ ﺍﻟﻰ ﺑﺎﺏ ﺍ ّ
ﺍﻧﮏ ﻣﺸﻐﻮ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻣﺄﻟﻮﻓﴼ ﺑﺎﻗﺘﺒﺎﺱ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﮐﺎﺷﻔﴼ ﻻﺳﺮﺍﺭﮎ ّ ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻘﻴّﻮﻡ . ﺍﻧﺖ ﺍ ّ
ﺹ ٣٩۱
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٥٠ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻔﻞ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺗﻮ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ
ﻣﺴﺮﺕ ﺍﺳﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻮ ﻧﻤﻮﺩﻩ .ﺩﻝ ﻫﺎ ﭘﺮ ّ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ّ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺸﺎﺭﺕ .
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ
ﺧﻮﻳﺶ ﮐﺎﻣﺮﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺒﺨﺶ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺪﻩ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺩﺭﺁﺭ .ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ . ﺹ ٣٩٢ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻼ ِ ﻦ ﺍ ِﻏْﺜِﻨﻰ ﻦ ﻭ ُﻣِﺠْﻴَﺮ ّ )ٰ (٣٥١ﻳﺎ ُﻣِﻐْﻴ َ ﺐ ﭐْﻟُﻤ ْ ﺬْﻳ َ ﻀَﻄﺮْﻳ َ ﺚ ﭐْﻟَﻤْﻠُﻬْﻮِﻓْﻴ َ ﻦ َﻭ ُﻣِﺠْﻴ َ
ﻦ َﻭْﻫ َ ِ ﻀّﺮﺍَ ﻭ ِﺁﻧْﺴِﻨﻰ ﻤﺎﺭ ِ ِ ﻣﻦ ِﻏ ِ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺒﻼَ ﻭ ﺍ ْﻧِﻘْﺬ ِﻧﻰ ِﻣ ْ ِ ْ ﺪﺓ ﭐْﻟَﺒﺎﺳﺎ ﻭ ﭐْﻟ ﺤﺮ ِ ﻭﺣ َ ِ ﻣﺎﻥ َﻭ ﺮﻯ َﻭ َﻧ ﺤَﻨ ِﺔ ﭐْﻟ ُ ﺩﻫَﺸ ِﺔ ﭐْﻟ ِ ْ ﻣﻦ َ ْ ﺠِﻨﻰ ِ ْ ﺸﺔ ﺍﻟَﻮْﺣَﺪِﺓ ﻭ ﭐْﻟِﻤ ْ ِﻓﻰ َ ْ ﮑْﺒ ٰ ِ ﻔﺮ َ ِ ﺣﺮ َ ِ ﻋﻠﻰ ﺭﺏ َﻭﻓْﻘ ِﻨﻰ َ َ ﻗﺔ ﻭ ِ ﻨﻰ َ ﺍﻟﻬﺠﺮﺍﻥ ٰﻳﺎ َﺫﺍ ﭐ ْﻻْﺳﻤﺎْ ُ ﻗﺔ ﭐْﻟ ِ ْ ِ ْ ﺍﻟﺤﺴ ٰ ﻣﻦ ُ ﻳﺴْﺮ ِﻟﻰ ﺍﺣ َ ْ ﮐﻞ ﺩﺍ ﻭ َ ﭐْﻟ َﻮﻓﺎَ ﻭ ْ ﺠﻔﺎَ ﻭ ﭐْﺷِﻔ ِﻨﻰ ِ ْ ﻣﻦ ﭐْﻟ َ ﻔﻈ ِﻨﻰ ِ َ َ ﻣﻦ ﻋﻠ ﻻﻻَ ﻭ ﺍ ْﻧ ِ ْ ﻌﻢ َﻭ ﭐ ْ ٓ ﺰﻝ َ َ ﭐْﻟﺪﻭﺍَ ﻭ ِ ْ ﻰ ً َ ﻣﺎﺪﺓ ِ َ ﺯﺩ ِﻟﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻨِ َ ﻋﻦ ُ ﺑﺤﺒﮏ ﻓﻰ ﻟﺴﻤﺎَ ﻭ ﭐْﺷ َ ْ ﮐﻞ ﭐ ْﻻْﺷﻴﺎَ ﻭ َﻫﻴْﻤ ِﻨﻰ ِ ُ َ ﻐﻠِﻨﻰ ِ َ ﺑﮏ َ ْ ﭐ
ﺭﺣ َ ِ ﭐ ْﻻٓ ِ َ ِ ﻗﺼﺪ ﮏ َﻭ َ َ َ ﻤﺘ َ ﺭﺏ َ َ َ ﻯ َ ﺫﻟﻴ ٌﻞ ِ ِ ﺑﺒﺎﺏ َ ْ ﻭﻓﺪ َ ْ ﻟﻰ ﺍ ْ ﺧﺮﺓ َﻭ ﭐ ْﻻْﻭ ٰ
ﺩﺧْﻴٌﻞ ِ ِﺑﻔﻨﺎء ﻭﻗﻊ َ ِ ﻋﻠﻴ ٌﻞ ُ ْ ﻣﻌَﺘﻞ ﺍﻟﺸﻔﺎَ ِ َ ِ ﻫﺒﺘﮏ َﻭ َ َ َ ﺑﻔﻀﻠﮏ َﻭ َﻣْﻮ ِ َ ِ َ َ ْ
ﺘﺠﺌﴼ ِ َ َ َ ِ ﺭﺣ ِ ﺗﺄﻳﻴﺪﮎ ﺑﺠﻮﺩﮎ َﻭ ﺮﺗﮏ ُﻣﻠْ َ ِ ﮏ ﻓﺎ ْﺩ ِ ْ ﻀَِ َ ﻤﺎﻧﻴِﺘ َ َ ﺭﮐ ُﻪ ِ ِ َ َﺣ ْ ﺑﻌﺘﺒﺔ َ ْ ﺹ ٣٩٣
َﻭ َ ﮏ َﻭ ﻋﻠﻰ ِ ْ ﺧﺪ َ ِ َ ﻳﺪْﻳ َ ﻦ ََ ﺍﻟﻴ َ ﻗﺮِِﺑﻪ ِ َ ْ ﻀﺮ ُﻩ َ ْ ﮏ َﻭ ﺍ ْﺣ ِ ْ ﻣﺘﮏ ﻭ ُ ْ ﺑﻴ َ ﻭﻓْﻘ ُﻪ َ ٰ ﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﭐْﻟﺘَﻮﮐﻞ َ َ ﮏ َِ ﻋﻠْﻴ َ ﺍﻧﺖ َ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﭐْﻟَﻮ ّ ُ ُﻫﻮ ﺍُ
ﺗﻨﻬِﺪﻯ ﺗﻠﻬِﻔﻰ َﻭ َ َ ﺗﺤﺮﻗﻰ َﻭ َ َ ﺗﺤﺰِﻧﻰ َﻭ َ َ ﺗﺮﻯ َ َ ﺗﻮﺣِﺪﻯ َﻭ َ َ ) (٣٥٢ﺍﻟ ٓﻬﻰ َ ٰ
ﻤﺸﺎﻫ َ ِ ﻫﺠ ِ ﺣﺮ ِ ِﻓﻰ ِ ِ ﺮﺍﻧﻰ ﻣﺎﻧﻰ َ ِ ﺪﺓ َﻭ ﺍﻟﻠﻘﺎَ ﻭ ِ ْ ﻣﻦ ِ ْ ﻫﺬﻩ ﭐْﻟَﺒْﻴﺪﺍْ ِ ﻋﻦ ﭐْﻟ ُ َ
ﺍﻟﻌﻠْﻴﺎ َﻭ َ ِ ﻋﻈﻴِﻢ َﺗْﻮ ِﻗﻰ ِﺍﻟﻰ ﮏ ُ ﻋﺘﺒﺘ َ ﺣﺪْﻳ َ َ َ ﺷﻮِﻗﻰ ﻭ َ ْ ﻠﻴ ِﻞ َ ْ ﺍﻟﻐﻨﺎَ ﻭ َﻏ ْ ﻘﺘﮏ َ ّ َ َََ َ ﺗﻀﻤﻦ ﭐْﻟ َﻐﺒﺮﺍِ َ َ ﺖ ﻌﻮ ِﺩ ِﺍﻟﻰ ِﺟ ِ ﺘﮏ ُ ﺭﺣَﻤ ِ َ ﺮﻯ َﻭ َ َ ِ ﻮﺍﺭ َ ْ ﺼُْ ﺟﺴﺪﻯ َ ْ ﭐْﻟ ﺗﺤ َ ﺍﻟﮑﺒْ ٰ
ﺍ ْﻃ ِ ﻧﻴﺎﺣﻰ َﻭ ِ ﺻﺮْﻳِﺨﻰ ﻣﺘ َﺬﻟَ َ ِ ﻴﺎﺣﻰ َﻭ َ ِ ﺻ ِ ﻤﻊ ِ ﻤﺘﮏ ُ ﻟﻌﻈ َ ِ َ ﺗﺴ َ ُ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ َﻭ َ ْ ﺒﺎﻗﻬﺎ ُ َ ٰ ْ ْ ْ ﻫﺬﺍ ﭐْﻟَﻔﻀﺎ ِﻓﻰ َ ﺹ ٣٩٤
ﻤﺘﮏ ﺍﻟﺘﻰ َ َ َ ِ ﺳﺒﻘﺖ ﺍﻻﺷﻴﺎ ُ َِ ﻣﺘ َ ﺭﺣ َ ِ َ ﻣﺒﺘﻬَ ِ ﺍﻟﻴْ َ ﻀﺮﻋﴼ ِ ِ ﺑﺒﺎﺏ َ ْ ﮏ َﻭ ُ َ ﺗﺮﻯ َ ِ ﺗﺘﻠﻬﺐ ﻯ َ ﺾﭐ ِ ﮐﻔﻴ ِ ﺮﻯ َ َ ْ ﻣﺪﺍﻣﻌﻰ َ ْ ﻟﺴﺤﺎﺐ َﻭ َ َ َ ُ ﺭﺏ َ ٰ ﺗﺠ ْ ﺍْ
ﺮﺍﻥ ِ ِ ﺻﺪﺓ ﻓﻰ َ ِ ِ ﻧﺎﺭ ُﻣﺆ َ َ ٍ ﺷﺠﺮﺓﺍﻟﻐﻀﺎ َﻭ ﮐﻠﻈﻰ ٍ ِﻧْﻴ ُ ﻣﻨﺎﺑﺖ َ َ َ ِ َ ﺣﺮﻣﺎﻧﻰ َ َ ٰ ﺭﺏ ﭐْﺭُﺯْﻗ ِﻨﻰ َْ ﻣﻠﮑْﻮ ِ َ ﻳﺤﻦ ِﺍﻟﻰ َ َ ُ ﻳﺸ ُ ﻯ َ ﺐ َ ْ ﺠﻮﻯ َﻭ َ ِ ﺍﻟﻘﻠ ُ ﮑﻮ ﭐْﻟ َ ٰ ﻬﻰ ﺍ ْ ﺗﮏ ﺍﻻْﺑ ٰ ﻬﻰ َﻭ ﺑﻌﺰ ِﺗ َ ﮏ ِ ﮐﺄﺱ ﺩﻯ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺍ َﺫْﻗَِﺘﻨﻰ َ َ َ ﻟﻨﻮﻯ ِ ِ ﺳﻢ ﭐ ٰ ﺍﻟﺮ ٰ ﺍﻧﻬﺎ ﺍ ْﺷ ٰ ﻣﻦ َﻣ ﺑﺒﺎﺏ ٍ ﺳﻰ ﺍﻻ ﭐْﻟُﻮُﻓْﻮ ِﺩ ِ ِ ﺲ ﻟﻰ ِ ْ ﻣﻦ َ ﻨﺎﺹ ِ َ ﺍﺣﻠﻰ َﻭ َﻟﻴْ َ ﺍﻟﺒﻼَ ﻭ ﭐ ْﻻٰ ٰ
ِ ِ ِ ﻌﺎﺩ ﺭﺏ ﺕ ََ ﺭﺏ ﺍْﻥ َ ﺭﺣ َ ِ َ ﻯ َ َ ْ ﻋﻠﻰ ﭐْﻟِﺒ َ ﻗﺪْﺭ َ ﻤﺘﮏ ﻳﺎ َ ﻰ ﺍْ ﺍﻵﺧ َﺮﺓ َﻭ ﭐ ْﻻْﻭﻟ ٰ
ِ ﮏ ﭐْﻟﺮﻭ َ ِ ﺗﺤِﺮْﻣِﻨﻰ َﻋﻦ َﻋﻦ ِ ْ ﺿﺔ ﭐْﻟ ُ َ ﺗﻠ َ ﻠﻰ ﻻ َ ْ ﻤﻘﺪَﺳ ِﺔ َ ﻣﻄﺎﻑ ﺍﻟﻤﻼ ﺍﻻْﻋ ٰ
ﺘﺸﺮﺓ ﻓﻰ َﺳﺒْ ِﻊ ِ ٍ ﻮﺣﺎﺗﻬﺎ ﭐْﻟُﻤْﻨ َ ِ َ ِ ِ ﻤﻌﻄَﺮ ِﺓ ِ ﻯ ﻧﻔﺤﺎﺗﻬﺎ ﭐْﻟ ُ َ ﻟﻶﻓﺎﻕ َﻭ َﻓ ِ َ ََ َِ ﻃﺒﺎﻕ ﺍ ْ ﺗﺴﻬِﺪﻯ َﻭ ﺍ ْﺣ ِ ﺣﻢ ﺍ ْﺳ ِ ﺑﻨﺎﺭ ِﺣﺮﻣﺎﻧﻰ َﻭ ﺰﺍﻧﻰ َﻭ َﺗَﻮﻗِﺪﻯ ِ ِ َ ﺭﺏ ﭐْﺭ َ ْ ﻘﺎﻣﻰ َﻭ َ َ
ﺸﺘﻰ َﻭ ﺍ ِﺭْﺣ ِﻨﻰ ِﻣﻦ َﺩْﻫ َ ِ ﻭﺣ َ ِ ﺸﺘﻰ َﻭ ﺍ ِﺟْﺮ ِﻧﻰ ﺁﻧﺴﻨﻰ ﻓﻰ َ ْ َﺗَﻮﺣِﺪﻯ ﻓﻰ ِﻫﺠﺮﺍﻧﻰ َﻭ ِ ْ ﺹ ٣٩٥
ﻔﺎء ِ ِ ِ ﻟﻌﻠﺘﻰ َﻭ ﻓﻮ ِ َ ِ ِﻣﻦ َﻋﺬﺍﺑﻰ َﻭ ﺍ ْﻧِﻘْﺬ ِﻧﻰ ِﻣﻦ ِﻋﻘﺎﺑﻰ َ َ ﻋﺰﺗﮏ َﻟﻴْ َ ﺲ ِﻟﻰ ِﺷ ٌ
ﻣﻔﺎﻭﺯ ﭐْﻟِﻔ ِ ﺑﻨﺎﺭ ﺍﻟﻬﻼﮎ ﻓﻰ َ ِ ِ ﻣﺘَﻠﻬﺒﴼ ِ ِ ﺭﻭﺍء ِ ُ ُ ﻟﻐِﻠﺘﻰ ﺍ ّﻻ َ ﺮﺍﻕ ُ َ ﻻ َ ٌ
ِ ﺍﻻْﺷِﺘ ِ ﻧﺠﻨﻰ ﺑﻔﻀﻠﮏ َﻭ ﺏ ﺟﻮﺩﮎ َﻭ َ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﺍ ْﺩ ِ ْ ِ َ ﺭﮐِﻨﻰ ِ َ ِ َ ﻴﺎﻕ ﻳﺎ َ ْ ﻣﺤُﺒْﻮ َ
ِ ﻣﻦ ُ ِ ِ ﻋﻠﻰ ﭐْﻟُﻤﺸ ِ ﺍﻟﻤﻌﻀﻼﺕ ٰﻭﺍ ﻫﻮﻥ َ َ ﻤﺘﮏ َﻭ َ ْ ﺑﺮﺣ َ ِ َ ﮑﻼﺕ َﻭ َﺧﻠْ َِ ْ ﺼِﻨﻰ ِ َ ِ َﺷْﻮِﻗﻰ ِﻟﻠْ َ ِ ﻤﻤﺎﺕ َﻓﺎﻥ ﭐْﻟَﻌْﻈَﻢ ﻳﺎ ﻮﻓﺎﺕ َﻭ ٰﻭﺍ َﻇﻤﺎﺋﻰ ِ ْ ﺠﺮِﻉ َ َ ﻟﻠﺘ َ ﮐﺄﺱ ﭐْﻟ َ
ﺗﺘﺎﺑﻌﺖ ﺍﻟﺒﻼﻳﺎ َ َ َ ْ ﻭﻫﻦ َﻭ ﭐْﻟ ِ ْ ﻀﻰ ِ ْ ﺤِﻦ َﻭ َ ﻋﻈﻢ ﭐْﻟِﻤ َ ﺠﺴَﻢ ﺍ ْﻧ َ ﺍﻟﻬﻰ َﻗﺪ َ َ َ ﻣﻦ ِ َ ِ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﺖ ُ ْ ﻓﻰ ﭐْﻟ ﻠﻦ ِ َ ﺴﺮ َﻭ ﭐْﻟَﻌ َ ِ ﺍﻧﮏ َ َ ﺘﺪﺭ َ ُ ﺍﻟﻤﻘ َ ِ ُ ﺍ ﺍﺑﻬﻰ ﻇﻞ ﮐﻠﻤﮥ ) (٣٥٣ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﭘﺎﮎ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺿﻌﻴﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﻣﻘﺮ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺣﺰﻳﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﮥ ﺷﺠﺮﮤ ﺳﺮﻭﺭ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ، ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﺖ ّ ّ ﺹ ٣٩٦
ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﻧﺼﻴﺐ ﺭﺍ ﻧﺼﻴﺒﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﻯ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﻯ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻬﺮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺭﺷﺤﻪ ﺍﻯ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺣﻴﺎﺕ ﺗﺎﺯﻩ
ﻳﺎﺑﻢ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺟﻮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻗﺼﻮﺭﻡ ﭼﻮﻕ ﻭ ﻋﻤﻞ ﻣﺒﺮﻭﺭﻡ ﻳﻮﻕ
ﮔﻨﻬﮑﺎﺭﻡ ﺑﺪ ﮐﺮﺩﺍﺭﻡ ﻏﻤﮕﻴﻨﻢ ﺑﻰ ﺗﻤﮑﻴﻨﻢ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﻡ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺍﻡ
ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻡ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﻡ ﺳﻦ ﻏﻔﻮﺭ ﺳﻦ ﺳﻦ ﻏﻴﻮﺭ ﺳﻦ ﺳﻦ ﺻﺒﻮﺭ ﺳﻦ ﺳﻦ ﮐﺎﺷﻒ ﻇﻼﻡ ﺩﻳﺠﻮﺭ ﺳﻦ ﺹ ٣٩٧
ﺍﻟ ٓﻬﻰ ﻓﻀﻞ ﺍﻳﻠﻪ ﻟﻄﻒ ﺍﻳﻠﻪ ﮐﺮﻡ ﺍﻳﻠﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻳﻠﻪ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺍﻳﻠﻪ
ﮔﻮﮔﻠﺮﻯ ﺷﺎﺩ ﺍﻳﻠﻪ ﺟﺎﻧﻠﺮﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﻳﻠﻪ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻣﺰﺩﺍﺩ ﺍﻳﻠﻪ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٥٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻋﺎﺟﺰ ﻭ ﻧﺎ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﻭﻟﻰ ﺗﻮ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﻋﺎﺟﺰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﺗﻮ ﻣﻌﻴﻨﻰ ﺗﻮ ﻇﻬﻴﺮﻯ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﺁﻧﭽﻪ
ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﻳﺴﺖ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭﻳﺴﺖ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٣٩٨ ) (٣٥٦ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﺍّﻧﻰ ﺍﺑﺘﻬﻞ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﺗﺬّﻟﻞ ﺍﻟﻰ ﺟﺒﺮﻭﺕ
ﺳﻠﻄﻨﺘﮏ ﻭ ﺍﺩﻋﻮﮎ ﺑﻘﻠﺐ ﺧﺎﺿﻊ ﻭ ﺧﺎﺷﻊ ﺍﻟﻰ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻟﺠﻼﻝ ﻭ ﺍﻗﻮﻝ ﺍﻟﻤْﺒَِﺘﻬِﻞ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺁﻳﺔ ﺭﺏ َ ّ َ ﻗﺪﺭ ّ ﺍﻟﺸﻔﺎء ﻟﻌﺒﺪﮎ ُ
ﺣﺘﻰ ﻳﺸﮑﺮﮎ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ّ ﺍﻟﺒْﺮ ﻣﻦ ّ ﮐﻞ َ َ ﺳﻘٍﻢ ﻭ ﺩﺍّ ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ُ
ﺍﻟﺸﻔﺎء ﺳﻌ ِﺔ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ُﺳُﺒﻮﻍ ﺍﻟﻨّﻌﻤﺔ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻟّﺮﺃﻓﺔ ﻭ ﺍﻟﻐﻤﺔ َﻭ ِ َ ﻋﻠﻰ ﮐﺸﻒ َ
ﺣﻴﺰ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻠُﻪ ﻓﻰ ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ّ ﺭﺏ َ ّ ﻣﻦ ّ ﮐﻞ ﻋﻠّﺔ َ ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ﻓﻰ ّ ﺍﻳﺪﻩ ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﭐْﻧُﺸْﻠُﻪ ﻣﻦ ﻏﻤﺮﺍﺕ ﺍﻟﻌﻠﻞ ﻭ ﺍﻻﻣﺮﺍﺽ ﻭ ّ ﺣﺪﻳﻘﺔ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﻳﺎ ﺭﺑ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﻔﻴﺎﺽ ّ ﻰ ّ َ َ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ّ
ﺹ ٣٩٩
ﻫﻮ ﺍ
) (٣٥٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻨﮥ ﺳﻠﺴﺒﻴﻞ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﮥ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻴﻞ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻳﺾ ﺭﺍ ﺷﻔﺎﻯ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻗﻮﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﺢ ﻓﺮﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎﻕ ﺍﻋﻈﻢ ّ
ﺗﻮﺋﻰ ﺷﺎﻓﻰ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺎﻓﻰ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻭﺍﻓﻰ . ﺹ ٤٠٠
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻋﺰﺗﺖ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﮐﻦ ) (٣٥٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺁﻫﻨﮓ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺻﻬﺒﺎﻯ ّ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺻﻤﻴﻤﻰ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺎﻥ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺗﻮﺣﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺗﺠﺮﻳﺪ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺗﻮ ﺑﻴﺰﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻋﻨﺎﻳﺖ
ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ
ﻣﺮﺑﻰ ﻭ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ .ﻉ ﻉ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﺹ ٤٠١
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺖ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﺖﻭ ﺍﻥ ﻫﺆﻻ ) (٣٥٩ﺍﻟ ٓﻬﻰ ﺍﻟ ٓﻬﻰ ّ ﻧﻔﻮﺱ َ َ ٌ ﺍﻃﻤﺌﻨ ْ ﺯﮐ ْ ّ
ﺕ ﺑﻄﻠﻮﻉ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﺑﻴﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻓﻰ ﺑﻼﺩﮎ ﻭ ﺍﺳَﺘْﺒَﺸَﺮ ْ ﻭﺟﻮﻩ ْ ٌ
ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺘﮏ ﺍﻟّﺘﻰ ﺒﺮﻯ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﺍﺳﺌﻠﮏ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ُ ﺍﻟﮑ ٰ ٰ
ﺍﻟﺴﻤﺎء ﺍﻥ ﺗﺠﻌﻞ ﻫﺆﻻ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻳﺘﻠﺌﻸ ﺑﻴﻦ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ّ
ﺳﻬﻢ ِﺑِﺘْﻴ ٍ ﻣﻤﺮ ﺍﻟﻘﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻻﻋﺼﺎﺭ ﺠﺎﻥ َ َ َ ﻦ ُﺭُﺅْﻭ َ ُ ْ ﻳﺘﻠَ ﻼ ﻋﻠﻰ َ َ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ُﺗ َﺰﻳَ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ّ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﺹ ٤٠٢
ُﻫﻮ ﺍ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﻪ ﻧﺠﻮﻡ ﺑﺎﺯﻏﮥ ﺍﻓﻖ ﻫﺪﺍﻳﺘﻨﺪ ) (٣٦٠ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻭﺟﻮﻫﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ
ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﻭ ﺭﻳﺰﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻣﻰ ﺗﺎﺯﻩ
ﺳﺮﺝ ﻋﺮﻓﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﭘﺮ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻓﺮﻣﺎ ُ ُ ﻓﺎﺭﺳﺎﻥ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺛﺒﻮﺕ ﻭ ﺭﺳﻮﺧﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﺩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﮐﻦ ﻭ ِ
ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻦ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﺍﺷﺘﻴﺎﻗﻨﺪ ﺑﺮ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺤﺮ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻦ ﺩﺭ
ﻫﺮ ﺩﻣﻰ ﻧﺼﺮﺗﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺭﻭﺣﻰ ﺑﺪﻡ ﺍﺯ ﻧﺴﻴﻢ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻌﻄﺮ ﻗﻠﻮﺑﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻤﻴﻢ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻣﺸﺎﻣﺸﺎﻥ ﺭﺍ ّ
ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٤٠٣
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٦١ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺗﻦ ﺭﺍ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻥ
ﻭ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺎﮎ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺎﮎ ﺑﻰ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺮﺍﺑﻰ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻃﻴﺮﺍﻥ ﺑﺨﺶ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﻘﺺ ﺻﺮﻑ ﻭ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻣﺤﺾ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﻤﺎﻝ
ﻭﺟﻮﺏ ﻣﻄﻠﻖ ﺟﻠﻮﻩ ﻭ ﻓﻴﺾ ﺑﺨﺶ ﭘﺴﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﺩﻩ ﻭ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﻯ ﺟﻨﺖ ﺍﻋﻠﻰ ﮐﻦ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﺍﺑﻬﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺩﮤ ﻏﺒﺮﺍ ﺭﺍ ّ
ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻴﻬﻮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻮﺷﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺧﻔﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻏﺎﻓﻼﻥ ﺭﺍ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ
ﮐﻦ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﺠﺮﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻈﻬﺮ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺄﻳﻮﺳﺎﻥ ﻣﺰﻳﻦ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻗﺮﻥ ﻋﻈﻴﻤﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻗﺪﻳﻤﺖ ّ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .
ﻉﻉ
ﺹ ٤٠٤ ﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻇﻞ ﺳﺪﺭﮤ ﻣﻨﺘﻬﺎﻳﺖ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ) (٣٦٢ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ّ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻭﺍﺭﮔﺎﻥ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﻣﻔﺎﺯﮤ ﺑﻴﻨﻮﺍﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﺎﻃﻰ ﺑﺤﺮ ّ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺖ ﻭﺍﺻﻞ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻨﺰﻝ ّ ﺍﻳﻦ ﻃﻴﻮﺭ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﺟﻨﺖ ﺗﺠﺮﻳﺪ ﻭ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺩﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻟﺤﺎﻥ ﺟﻮﻫﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺩﺭ ّ
ﻋﺰﺕ ﻗﺪﻳﻤﻪ ﺍﺕ ﺗﻔﺮﻳﺪ ﺁﻭﺍﺯ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﺨﺶ ﺍﻳﻦ ﺫﻟﻴﻼﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ّ
ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻴﻼﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻕ ﻓﺎﺭﻭﻕ ﺍﻋﻈﻤﺖ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﺮﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻇّﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﺴﮑﻦ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺿﻌﻔﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻟﻘﻮﻯ
ﺹ ٤٠٥
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﮥ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻭﺍﺭﺩ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺻﺤﺮﺍﻯ ّ
ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻬﻮﺷﺎﻥ ﺑﺎﺩﮤ ﻋﺸﻘﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﻮﻧﺪ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٦٣ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﻥ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺠﻠّﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﺏ
ﻃﻴﺐ ﻭ ﻃﺎﻫﺮ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻰ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﮕﺸﺎ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ّ ﻣﻌﻄﺮ ﮐﻦ ﻭ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﺨﺶ ﻗﻤﻴﺼﺸﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﭘﻴﺮﻫﻦ ﻳﻮﺳﻒ ّ
ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﺟﻴﺐ ﻧﺴﻴﻢ ﺻﺒﺎ ﭘﺮ ﻣﺸﮏ ﻭ ﻋﻨﺒﺮ ﻧﻤﺎ ﺑﻪ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﺘﺨﻠﻖ ﺗﺎ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻣﺘﺼﻒ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺎﻥ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺖ ّ ّ ﻋﺰﺕ ﺍﻣﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ّ ﺭﺏ ﻓﺮﻳﺪ ﺳﺒﺐ ّ ﺑﻴﻨﺎﺕ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﻧﻮﺭ ّ
ﺹ ٤٠٦
ﻣﺒﺪﻝ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ّ ﺷﺪﺗﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺧﺎ ّ ﻋﻠﺖ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﻗﺪﺭ ﺧﻮﺩ ﺗﺎ ّ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﺰﺕ ﺳﺮﻣﺪﻳﻪ ﻣﻈﺎﻫﺮ ّ ّ ﻭ ﻓﻘﺮﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﻏﻨﺎ ّ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﺖ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺗﻨﺰﻳﻪ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ّ ّ
ﺣﮑﺎﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﺑﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﺑﺮ ﻭﺟﻮﻫﺸﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﻧﺖ ﮔﺮﺩﺩ ّ َ ﺍﻧﮏ ﺍ َ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٦٤ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻭﺭﻗﺎﺕ ﺭﺍ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺳﺒﺤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ّ
ﻧﻤﺎ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﻘﺎﻯ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﺩﻩ ﺳﺮﺍﺟﻬﺎﻯ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺑﺤﺮ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻓﻮﺍﺝ ﺹ ٤٠٧
ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﮐﻦ ﻃﻴﻮﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﮐﻦ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻓﺘﻰ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺣﻮﺍﺩﺛﻰ ﻣﺤﺮﻭﺱ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﮐﻦ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ
ﺭﺿﺎ ﺳﺎﻟﮏ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻭﻓﺎ ﻣﺎﻟﮏ ﮐﻦ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺭﻭﺣﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺪﻡ
ﺗﺮﻗﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ َﻧَﻔﺲ ﺍﺯ َﻧَﻔﺲ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺍﺗﺐ ّ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺷﺌﻮﻥ ﺭﻫﻨﻤﻮﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻭﺍﻗﻒ
ﻦ ﻣﻦ ﻓﻀﻠﮏ ﺍﻟﺒﻬﺂء ﺍﻻﺑﻬﻰ .ﻉ ﻉ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻭ ﻋﻠﻴﻬ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٦٥ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻓﻴﺾ ﺍﺑﺪﻯ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﻦ
ﺍﺳﺮﺍﺭ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﻩ ﻫﺮ ﺩﻟﻰ ﺭﺍ ﻫﻤﺪﻡ ﻳﺎﺩﺕ ﮐﻦ ﺹ ٤٠٨ ﻭ ﻫﺮ ﭼﺸﻤﻰ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻦ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺗﻤﻴﺰ ﻧﻤﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺟﻤﻊ ﮐﻦ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺳﺮﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﻤﻦ ﮐﻦ ﻭ ﻃﺎﻭﺱ ﺍﻳﻦ ﮔﻠﺸﻦ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺰﺋﻴﻦ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﻴﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺟﺒﻴﻦ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮ ﻓﻴﺾ ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻴﺎﺭﺍﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﻔﻀﺎﻝ . ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٦٦ﺍﻯ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻭ
ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺟﻨّﺖ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻣﻰ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ َﻧَﻔﺴﻰ َﻧَﻔﺲ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺁﻳﺎﺕ ُﻫﺪﻯ ﮐﻦ ﻭ ﻭﺟﻮﻩ ﺭﺍ ﺳﺮﺝ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺹ ٤٠٩ ﮔﻮﻳﺎ ﮐﻦ ﻭ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺷﻨﻮﺍ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺗﺮﺗﻴﻞ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﺍﻟﺤﺎﻥ
ﺑﺪﻳﻊ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺭﺍ ﮐﻮﮐﺒﻰ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻕ ُﻫﺪﻯ ﺑﺮ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﺑﺘﺎﺑﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ
ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻤﺴﺘﻌﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٦٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺳﺮﻭﻫﺎﻯ ﭘﺮ ﻧﻀﺎﺭﺕ ﻭ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ّ
ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﺮﺍﻥ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﻭﺭ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ
ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺑﺎﺩﻳﮥ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺤﺮ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻦ
ﺹ ٤١٠
ﻇﻞ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎﻥ ﺻﺤﺮﺍﻯ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺛﺎﻕ ﻧﻮﺭ ﺁﻓﺎﻕ ﺩﺭﺁﺭ ﺗﺎ ﺩﺭ ّ
ﮐﻠﻤﮥ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﺗﻮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﺟﺎﻡ
ﺗﻮ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺰﻡ ﺍﻟﺴﺖ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻗﺪﺣﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺭﻗﺺ ﮐﻨﺎﻥ ﻭ ﭘﺎﮐﻮﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﻭﺟﺪ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻮﺭ ﻧﻐﻤﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﺪ
ﮐﻪ ﻣﺤﻴّﺮ ﻋﻘﻮﻝ ﻭ ﺷﻌﻮﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻯ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻯ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻧﻤﺎ
ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺣﺴﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺩﻩ ﺗﻮﻓﻴﻘﻰ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺿﺎﻯ
ﻣﺆﻳﺪ ﺷﻮﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﻣﺆّﻳﺪ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﻉ ﻉ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﺳﺖ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٦٨ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﻬﺎﻯ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺹ ٤١١ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻨﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺘﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺟﺎﻣﻰ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ّ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭﻯ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻭﺗﺎﺭ ﻣﻌﺮﻓﺘﺖ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺗﻮ
ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﻰ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺗﻮ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺎﺻﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎﻩ ﻧﻔﻴﺴﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﻴﺲ ﻻﻫﻮﺗﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻠﻘﮥ ﺧ ّ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺑﺤﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٦٩ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺍﻋﻀﺎء ﻭ ﺍﺟﺰﺍﻳﻢ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ
ﺑﻪ ﺷﮑﺮ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺸﺖ ﻧﺎﻃﻖ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﻳﺸﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺩﺭ ﺑﻦ ﻫﺮ ﻣﻮﺋﻰ ُﻫﻮﺋﻰ ﺯﻧﻢ ﺩﺭ ﺳﺮ ﻫﺮ ﮐﻮﺋﻰ ﻧﻌﺮﻩ ﺋﻰ ﺑﺮ ﺁﺭﻡ ﺟﺎﻧﻢ ﻓﺪﺍﻯ ﻫﺮ ﺑﻨﺪﮤ ﺩﻳﺮﻳﻨﺖ ﺹ ٤١٢ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺁﻥ ﻧﺪﺍﻯ ﺷﻴﺮﻳﻨﺖ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺑﺼﺮ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎﺳﻮﺕ
ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ
ﻣﻌﻄﺮ ) (٣٧٠ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﻣﺸﺎﻡ ّ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻓﻖ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺭﺍ
ﻧﺰﺩﻳﮏ ﮐﺮﺩﻯ ﻭ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﻳﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺧﻔﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﮐﺮﺩﻯ ﻭ ﻏﺎﻓﻼﻥ ﺭﺍ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ
ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺭﺿﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻩ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﻣﺆﻳّﺪ ﻭ ّ
ﻭ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﺪﻯ ﺩﺭ ﺁﺭ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﻻﻫﻮﺕ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺨﺶ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺻﻤﻴﻤﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ّ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﮐﻦ ﻭ ّ
ﺹ ٤١٣
ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﻭ ﮐﻮﺍﮐﺐ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﻧﻤﺎ ﺳﺒﺐ
ﮐﻞ ﺭﺍ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺧﺎﺩﻡ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﮐﻦ ّ
ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ﻭﺻﺎﻳﺎ ﻭ ﻧﺼﺎﻳﺢ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ
ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺳﻠﻮﮎ ﻋﻄﺎ ﺑﺨﺶ .
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٧١ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻓﺸﺎﻥ ﻣﺤﺒﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﺘﺠﻴﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﺏ ﺭﺣﻤﺖ ﺭﺿﺎﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﺖ ﮐﻞ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﭘﻮﻳﻨﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯ ﺗﺎ ّ ّ ّ
ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﻭ ﺳﻨﻮﺣﺎﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﻪ ﻃﻠﺒﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺼﺎﻳﺢ ﻭ ﻭﺻﺎﻳﺎﻯ ﺗﻮ ﻋﺎﻣﻞ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺷﺐ ﻭ ﺹ ٤١٤
ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺑﮑﻮﺷﻴﻢ ﻭ ﺑﺠﻮﺷﻴﻢ ﻭ ﺑﺨﺮﻭﺷﻴﻢ ﺗﺎ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺑﺪﺭﺧﺸﺪ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺗﺠﺮﻳﺪ ﺗﺮﺗﻴﻞ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺑﺪﻣﺪ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ
ﻋﺰﺓ ﺭﺑﻮﺑّﻴﺘﮏ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ّ ﻣﻨﻮﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ﻣﺘﺬﻟّﻠﻮﻥ ﺍﻟﻰ ّ
ﻣﺘﻮﺟﻬﻮﻥ ﺍﻟﻴﮏ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻌﺰﮎ ﻭ ﺟﻼﻝ ﻀٌﻊ ﻓﻰ ﻋﺘﺒﺔ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ُﺧﺸٌﻊ ِﻟ ّ ّ ّ ُﺧ
ﺭﺏ ﺍ ْﻧِﺰْﻝ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻣﺘﻮﮐﻠﻮﻥ ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ﻭ ّ ﻣﺘﻀﺮﻋﻮﻥ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﮏ َ ّ
ﻧﻮﺭ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﺑﺸﻌﺎﻉ ﺍﻟﺘﻘﻮﻯ ﻭ ّ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﻣﺼﺎﺑﻴﺢ ﻣﻸ ﺍﻷﻋﻠﻰ ﻭ ﺍ ْﻟِﻖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﮐﻠﻤﺔ ّ
ﺍﻟﻌﻠﻰ ﻭ ﺍ ْﻧِﻄْﻘﻬﻢ ﺑﺎﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﺍﺣﺸﺮﻫﻢ ﺗﺤﺖ ﺭﺍﻳﺔ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﻦ ﺍ ْﻭِﺝ ُ ٰ ِ ﺯﺍﺋﺮﺓ ﻓﻰ ِﻏﻴﺎﺽ ﺍﻟﺒﻘﺎء ﺣﺔ ﻓﻰ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﺍﻟﻮﻓﺎء ﻭ ﺍُﺳْﻮﺩﴽ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﻃﻴﻮﺭﴽ ﻭ ﺻﺎﺩ ً ً ُ ْ ﺍﻧﮏ ﻭﺣﻴﺘﺎﻧﴼ ً ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ّ ﺳﺎﺑﺤﺔ ﻓﻰ ِﺣﻴﺎﺽ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻷﺑﻬﻰ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ّ
ﺹ ٤١٥ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٧٢ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭﺕ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﻦ
ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻴﻨﺎ ﻧﻤﺎ ﮔﻮﺷﻢ ﺷﻨﻮﺍ ﮐﻦ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﺕ
ﻫﻤﺪﻡ ﻧﻤﺎ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﺎ ﺗﺸﻨﮕﺎﻧﻴﻢ ﺁﺏ ﺩﻩ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﻳﻢ
ﺭﺑﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻓﺮﺡ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﺍﺳﻴﺮ ﻧﺎﺳﻮﺗﻴﻢ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻻﻫﻮﺕ ﻋﺸﺎء ّ
ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺎﮎ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺎﮎ ﮐﻦ ﺩﺭ ﻗﻴﺪ ﻫﻮﻯ ﺑﺨﺶ ّ
ﻭ ﻫﻮﺳﻴﻢ ﻭ ﻧﻔﺲ ﭘﺮﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﻡ ﻭ ﺑﻨﺪ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﺧﺎﺭ ﻭ ﺫﻟﻴﻠﻴﻢ ﻋﺰﺗﺖ ﻋﺰﺑﺰ ﻧﻤﺎ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﻢ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﮐﻦ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺋﻴﻢ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﻤﺎ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺋﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﺭ ّ ّ ﺹ ٤١٦
ﺭﺏ ﻏﻔﻮﺭ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺍﺯ ّ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺁﺋﻴﻢ ﻭ ﻓﻴﺾ ﺍﺑﺪﻯ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ
ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﺴﺘﻌﺎﻥ .ﻉ ﻉ
ِ ﺘﻌُﻠﻮﺍ ﻗﺪﺳﮏ َﻭ ﭐْﺷ َ َ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ُ ِ َ ﻫﺆﻻٌ ِ ) (٣٧٣ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ُ ﺠﺬﺑﻮﺍ ِ َ ﻋﺒﺎﺩ ﭐْﻧ َ َ ُ
ﺳﻠﮑﻮﺍ ِﻓﻰ ﻬﮏ ﭐْﻟ َ ِ ِ ِ ﮑﺮْﻳﻢ ﻭ َ َ ُ ﻟﻮﺟ ِ َ ﺤﺒ ِﺘ َ ﻬﻬﻢ ِ َ ْ ﻭﺟ َ ُ ْ ﻠﺼﻮﺍ َ ْ ﮏ َﻭ ﺍ ْﺧ َ ُ ﺑﻨﺎﺭ َﻣ َ
ﺍﻟﻔﻀِﻞ ﺭﺏ ﭐْﺟ َ ْ ﻟﻰ ِ ِ َ ﺍﻟﻤﺴَِﺘﻘْﻴِﻢ َ ﺳﺮﺝ َ ْ ﻌﻠ ُ ْ ﺻﺮﺍﻃﮏ ُ ْ َ ْ ﻬﻢ ُ ُ َ ﺍﻟﻤﻨ َ ِ ﻬﺞ ﭐْﻟَﻘِﻮْﻳِﻢ َﻭ َﻫَﺪْﻭﺍ ﺍ ٰ
ﺍﻻْﻧ ِ ﻻْﺣ ِ ﺸﻊ ِﻣﻦ ﺴﺎﻥ َ َ َ ﺴﺎﻥ ِﻓﻰ َ ﻮﻯ ﻭ َﻳَﺘَﺸْﻌ َ ُ ﻋﺎﻟ ِﻢ َﻭ ﭐ ْ ﻣﻦ ُ ُ ِ ِ ْ ﻳﺘﻼَ ﻻْ ِ ﻮﺍﺭ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﺍ ْﻧ ُ ﺍﻟﺘْﻘ ٰ ﺹ ٤١٧
ِ ﺧﻠﻘﮏ َﻭ ﺭﺍ ِ ﻳﺎﺕ ﻬﻢ َِ ﻟﻌﻤﻮﻡ َ ِ َ ﺭﺣ َ ِ َ ﺁﻳﺎﺕ َ ْ ﺍﺟَﻌْﻠ ُ ْ ﺍﻟﻬﺪﻯ َﻭ ْ ﺟﺒْﻴِﻨِﻬْﻢ ُ ْ ﻧﻮُﺭ ُ ٰ ﻤﺘﮏ ِ ُ ُ ِ
ﻫﻢ ِﻓﻰ َ ِ ﺒﺘﮏ ِ َ ِ ﺍﻧﺖ ﺟﻤْﻴِﻊ ﭐْﻟﺸْ ﻮِﻥ ِ ّ َ ﻟﺠﻤْﻴِﻊ َ ِﺑﺮﻳ ِ َ َﻣْﻮِﻫ َ ِ َ ﺘﮏ َﻭ ﺍ ﻳْﺪ ُ ْ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ َ ُ َ ُ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ َ ُ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٧٤ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻯ ِ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻯ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻣﻦ
ﺗﻮ ﺁﮔﻬﻰ ﺑﺮ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﺑﺎﺩﮤ ﭘﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺰﻡ ﮐﻴﻬﺎﻥ ﺍﺧﺘﺮﺍﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﺮﺍﻏﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﺍﻓﺸﺎﻥ ﺳﭙﻬﺮ ﺗﻮ ﻭ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﭼﻤﻨﺴﺘﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺹ ٤١٨
ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﺮﺍﻏﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻏﺎﻥ
ﺭﺍ ﮔﻠﺒﺎﻧﮓ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﻧﺪﮔﻰ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩﮔﻰ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺎﺩ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﻣﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺷﻴﻔﺘﮥ
ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺑﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺳﭙﺎﺱ ﺗﺮﺍ ﺳﺘﺎﻳﺶ
ﺗﺮﺍ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮ ﺑﺨﺸﺶ ﺁﺭﺍﺳﺘﻰ ﻭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﺧﻮﺍﺳﺘﻰ .
ﻉﻉ
ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ َﻭ ﻫﻬﻢ ِ َ ِ َ ﻫﺆﻻٌ ِ ﻭﺟﻮ َ ُ ﻠﺼﻮﺍ ُ ُ ﻋﺒﺎﺩ ﺍ ْﺧ َ ُ ) (٣٧٥ﺍﻟ ٓﻬﻰ ﺍﻟ ٓﻬﻰ ُ ﻟﻮﺟﻬﮏ َ ِ
ﮐﻞ ﺍ ّﻓ ٍ ﻳﺨَﺸﻮﺍ َﺑﺎَﺱ ُ ﺎﮎ ﺳﻠﮑﻮﺍ ِ َ ﻬﺞ َ ِ ﻟﻢ َ ْ ﺻﺮﺍﻃ َ ََ ُ ﺍﻟﻤْﺴَِﺘﻘْﻴَﻢ ﻭ ﭐﺗ َ ُ ﺍﻟﻘﻮْﻳَﻢ َﻭ َ ْ ﮏ ُ ﺒﻌﻮﺍ َ ﺍﻟﻤﻨْ َ َ ﺹ ٤١٩
ﮐﻞ ُﻣْﻌ َ ٍ ﺷﻤﺎﺗﺔ ُ ﺠ ِ ﺒﺎﺕ َﻭ ﺯﻧﻴﻢ َ ْ ﻗﺪ َ َ ُ ﻻﻳﻬﺎﺑﻮﻥ َ َ َ ﺛﻴٍﻢ َﻭ َ ُ َ ﺍْ ﺧﺮﻗﻮﺍ ُ ﺍﻟﺤ ُ ﺘﺪ َ ٍ
ِ ﺒﻠﻮﺍ ﺍﻟﺴُﺒ ﻫﺎﻡ ﻭ ﺍ ْﻗ َ ُ ََ ُ ﻨﺎﻡ َﻭ َ ﻭﺩ ُﻋﻮﺍ ﺍﻻْ ﻫﺘﮑﻮﺍ ﻭﺩ ُﻋﻮﺍ ﺍﻻْﻭ َ ﺤﺎﺕ َﻭ َ َ ﺻ َ ﮐﺸﻮﺍﻣِﺦ ِ ِ ﻣﻄﻤﻨ ٍﺔ ﺑﻘﻠﻮﺏ ِ َِ َ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ َﻭ ُ ُ ﺍﻟﻴﮏ ِ ُ ُ ٍ ﻧﻔ ٍ ﻮﺱ ُ َ ﺛﺎﺑَﺘ ٍﺔ َ َ ﮐﺮﻭﺍﺳﺦ ﺍﻻِ ِ ﻃﺎﻓﺢ ﻭﺭ ﺻُﺪ ٍ ﺘﻬﻠﻮﺍ ِ َﺍﻟﻴْ َ ﻭﺗﺎﺩ َﻭ ﭐﺑْ َ َ ﺑﺎﻟﻮﺩﺍﺩ َﻭ ُ ََ ِ ِ ﮏ ِﺑُﻔﺆﺍ ٍﺩ ِ ٍ
ﻦ ِ ِ ُﻣْﻨَﺸِﺮَﺣ ٍﺔ ِ ِ ﺮﻫًﺔ ﺑﺂﻳﺎﺕ َﺗْﻮ ِ َ ﻯ َ ﺭﺏ ﭐْﺟَﻌْﻠ ُ ْ ﺣﻴﺪﮎ َ ْ ﻧﺠﻮﻣﴼ َﺩَﺭْﻫ َ َ ﻬﻢ ُ ُ ﺑﻴ َ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﺍ ْ ﺍﻟﻮﺟ ِ ﺍﻟﺸ ُ ِ ﻮﺩ َﻭ ﺍ ْﺷﺠﺎﺭﴽ ﻓﻰ ﺍ ِ ُ ﻻﻣﻌﺔ ﻓﻰ َ ﺳﺮﺟﴼ ِ َ ً ﻓﻖ ﺣﻴﺰ ُ ُ ﻬﻮﺩ َﻭ ُ ُ
ﺣﺘﻰ ﻣﺘﻬﻴً َ ِ ًَ ﺍﻟﻮﻓﺎء َ ّ ﺠﺔ ِﻣﻦ َ ْ ﺑﺎﺳﻘﺔ ﻓﻰ َ ﺑﺤِﺮ َ ﺑﻬﻰ َﻭ ﺍ ْﻣﻮﺍﺟﴼ ُ َ َ ﺟﻨ ِﺔ ﺍﻻٰ
ِ ﺳﮏ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ َ ِ ﺍﻧﺖ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ُ ْ ﻗﺪ ِ َ ﻳﻬَﺘﺰ ِ َ ﺫﻟﮏ َْ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ِ ﺍﻧﮏ َ َ ﻠﻴﻢ ِ َ ﺍﻻْﻗ ُ ﺍﻟﻘﺮﻥ َ ِ ﺍﻟﻤﻘ َ ِ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ُ ْ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ َ ُ ﺘﺪُﺭ َ ُ
ﺹ ٤٢٠ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٧٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺷﻴﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﮤ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺟﺎﻡ ﻫﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺧﻮﻯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻫﺠﺮﺍﻧﺖ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﺩﺭﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﺯﻫﺮ ﻓﺮﺍﻕ ﭼﺸﻴﺪﻧﺪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ
ﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻧﺎﻻﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻭ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﻧﻨﺎﻟﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﺸﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﺒﺪء ﻭ ﻣﻨﺘﻬﺎﺷﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺨﻮﺍﻧﻰ ﻭ ﺑﭙﺬﻳﺮﻯ ﻭ ﻳﺎ ﺁﺑﺮﻭﻯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺮﻳﺰﻯ
ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﮐﻨﻰ ﻭ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎﺋﻰ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﺨﺘﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ
ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺍﮔﺮ ﺑﭙﺴﻨﺪﻯ ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﻧﻰ ﻫﺮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ
ﺹ ٤٢١
ﺧﻮﺍﺭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﮔﻠﻰ ﺧﺎﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺳﺮﻭﺭﻯ ﺧﺎﮎ ﺭﻫﮕﺬﺍﺭ ﭘﺲ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﺎﺯ ﺷﻤﻌﻰ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺑﺸﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﺷﻬﺎﺏ ﺛﺎﻗﺐ ﺑﺮ ﻫﺮ ﺍﻫﺮﻣﻦ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﻧﻮﺭ ﻳﺰﺩﺍﻧﻴﺖ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﺩ ﻭ ﭘﺮﺩﮤ ﻇﻠﻤﺎﺕ ﺷﺒﻬﺎﺕ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﺗﻮﺋﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ
ﻭﺣﻰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ ﺭﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺭﺍ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻧﻤﺎ ﺧﺎﺭﺯﺍﺭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ّ ﮔﻠﺸﻦ ﻭ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﮐﻦ ﺭﻭﺡ ﺭﺍ ﻓﺘﻮﺣﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻭ ﻧﺸﺄﮤ ﺻﺒﻮﺣﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ .ﻉ ﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٧٧ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﺗﻨﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﭘﺎﮐﻰ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﮑﺎﺏ ﻫﺮ ﻣﮑﺮﻭﻩ ﺹ ٤٢٢ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻴﻮﺩ ﻫﺮ ﻋﺎﺩﺕ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺷﻨﺪ
ﻣﻘﺪﺱ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻻﻳﻖ ﻃﻴﺐ ﻭ ﻃﺎﻫﺮ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺑﻨﺪﮔﻰ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ ﻭ ّ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺍﺯ ﻣﺴﮑﺮﺍﺕ ﻭ ﺩﺧﺎﻥ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺍﻓﻴﻮﻥ ﻣﻮﺭﺙ ﺟﻨﻮﻥ ﻧﺠﺎﺕ ﻭ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺱ ﻣﺄﻧﻮﺱ ﻣﺤﺒﺖ ﺍ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﻓﺮﺡ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺬﺍﺑﺎﺕ ﺑﻪ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻧﺸﺄﻩ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ّ
ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ :
" ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺧﻤﺨﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﻧﺸﮑﻨﺪ ﺻﻔﺮﺍﻯ ﻋﺸﻖ ﺯﺍﻥ ﺷﺮﺍﺏ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺳﺎﻗﻰ ﻫﻤﻰ ﺑﺤﺮﻯ ﺑﻴﺎﺭ " ﻉ ﻉ
ﺹ ٤٢٣ ُﻫﻮ ﺍ
ﺿِﻄﺮﺍﺑﻰ ﻭ ﻣﻼﺫﻯ ﻣﻬ َﺮﺑﻰ َ ﻋﻨﺪ ﭐ ْ ﻟﻬﻔﻰ ﻭ ﻣﻠﺠﺄﻯ ﻭ َ ْ ) (٣٧٨ﺍﻟﻬﻰ ﻭ َﻣْﻮ ﻠﻰ ﻋﻨﺪ َ ْ
ﻭ َ ِ ﺳﻠَﻮﺗﻰ ﻓﻰ ُﮐﺮﺑﺘﻰ ﻭ ﺟﻠﻴﺴﻰ ﻣﻌﺎﺫﻯ ﻋﻨﺪ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻯ ﻭ ﺍﻧﻴﺴﻰ ﻓﻰ ﻭﺣﺸﺘﻰ ﻭ َ ْ
ﻏﻤﺘﻰ ﻭ ِ ﺑﮑﻠّﻴﺘﻰ ﻭ ﺍ ﺗﻀﺮﻉ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻴﮏ ّ ﻓﻰ ﻏﺮﺑﺘﻰ ﻭ ﮐﺎﺷﻒ َ ﺍﻧﻰ ﺍ ّ ﻏﺎﻓﺮ َﺣْﻮَﺑﺘﻰ ّ ﮐﻞ ﺗﺤﻔﻈﻨﻰ ﻋﻦ ّ ِ َﺍﻟﻴﮏ ﺑﺤﻘﻴﻘﺘﻰ ﻭ ﮐﻴﻨﻮﻧﺘﻰ ﻭ ﻫﻮﻳّﺘﻰ ﻭ ِﺟﻨﺎﻧﻰ ﻭ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﺍ ْﻥ َ َ
ﻭﺿٍﺮ ﺷﺄﻥ ُﻳﺨﺎﻟﻒ ﺭﺿﺎﮎ ﻓﻰ َﺩْﻭِﺭ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ُﺗَﻄﻬَﺮﻧﻰ ﻣﻦ ّ ّ ﮐﻞ َ َ
ﺭﺏ ﺍﺭﺣﻢ ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﻓﻰ ّ ﻇﻞ ﺷﺠﺮﺓ ﺭﺣﻤﺎﻧّﻴﺘﮏ َ ﺍﻟﺘﻨﺰﻳﻪ ﻭ ﻳﻤﻨﻌﻨﻰ ﻋﻦ ّ
ﺍﺷ ِ ﺡ ﺻﺪﻭﺭﴽ ﺍﺷﺘﻌﻠﺖ ﻓﻴﻬﺎ ﻧﺎﺭ ﺍﻟﻌﻠﻴﻞ ﻭ ﺍ ْﺭ ِﻭ َ ﻒ َ ﺍﻟﻐﻠﻴﻞ ﻭ ْ ﺍﺷَﺮ ْ ﺍﻟﻀﻌﻴﻒ ﻭ ْ
ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﺍﺿَﻄَﺮَﻡ ﻓﻴﻬﺎ ﻟﻬﻴﺐ ﻋﺸﻘﮏ ﻭ ﺷﻮﻗﮏ ﻭ ﺍ ْﻟ ِﺒ ْ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻭ ْ ﺲ ﻫﻴﺎﮐﻞ ﺍﻟﺘّﻮﺣﻴﺪ ُﺣَﻠَﻞ ّ ﻧﻮﺭ ﻭﺟﻬﻰ ﺑﻀﻴﺎء ﺷﻤﺲ ﻣﺮﺍﺣﻤﮏ ﻭ ﻭّﻓﻘﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﻭ َﺗَﻮﺟِﻨﻰ ﺑﺎﮐﻠﻴﻞ ﻣﻮﺍﻫﺒﮏ ﻭ ّ ﺹ ٤٢٤
ﺳﻤَﺔ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻋﺘﺒﺔ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﭐْﻣ َﻼ ﻗﻠﺒﻰ ﺑﻤ ّ ﺤﺒﺔ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻨﻰ ﺁﻳﺔ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﻭ ِ َ َ َ
ﺍﺣﺒﺘﮏ ﻭ ﺧﺎﻟﺼﴼ ﻟﻮﺟﻬﮏ ﻭ ﻧﺎﻃﻘﴼ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﻭ ُﻣَﻮﻓﻘﴼ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺘﺎِﻟْﻴﻒ ﺑﻴﻦ ّ
ِ ﻋﻨﻰ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻋﻔﻮﮎ ﻧﺎﺳﻴﴼ ﻟﺸﺌﻮﻧﻰ ﻭ ُﻣ ّ ﺭﺏ َ ﺘﺬﮐﺮﴽ ﻟﺸﺌﻮﻧﮏ َ ﺭﺏ ﻻ ﺗﻘﻄﻊ ّ
ﻭ ﻓﻀﻠﮏ ﻭ ﻻ ﺗﺤﺮﻣﻨﻰ ﻋﻦ َ ِ ﻇﻞ ﺟﻨﺎﺡ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻣﻌْﻴِﻦ ﻋﻮﻧﮏ ﻭ ُﺟﻮﺩﮎ ﻭ ﺍﺣﻔﻈﻨﻰ ﻓﻰ ّ
ﺣﺘﻰ ﻳﺮﺗﻔﻊ ﺿﺠﻴﺠﻰ ﺑﺮﻳﺘﮏ ّ ﻭ ﭐْﺭَﻋ ِﻨﻰ ﺑﻌﻴﻦ ﺣﻤﺎﻳﺘﮏ ﻭ ﺍ ﻧﻄﻘﻨﻰ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﺑﻴﻦ ّ ﺍﻟﺴُﻴﻮﻝ ﻣﻦ ﺍﻻﺗْ ِ ﻼﻝ ﺪﺭ ﻣﻦ َﻓِﻤ ﻰ ﺫﮐﺮﮎ ﭐْﻧِﺤﺪﺍﺭ ﺤِ َ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺤﺎﻓﻞ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ َﻳْﻨ َ ْ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ . ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ ﻭ ّ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻨﻮﺭ ) (٣٧٩ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻤﺎ ﺧﺮﻗﺖ ﺍﺑﺼﺎﺭ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﺣﺠﺒﺎﺕ ّ ﺹ ٤٢٥
ﺍﻟﻤَﺘ ِ ﮑﺎﺛَﻔ ِﺔ ﻓﻰ ﺁﻓﺎﻕ ﻭ ﺳﺒﺤﺎﺕ ﺍﻟﻈﻼﻡ ﺍﻟﻤَﺸﺘَﺘَﺔ ﻟﻠﻘﻠﻮﺏ ُ ﺠﻮﺭ ُ ﺍﻟﺪْﻳ ُ ﺍﺳَﺘْﺒَﺸَﺮ ِ ﺕ ﺍﻟﺼﺪﻭﺭ ﻭ ْ ﺍﻵﺛﺎﺭ ﻓﺎﻧﺠﺬﺑﺖ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﻧﺸﺮﺣﺖ ّ
ﻓﺪﻧﺖ ﺧﺎﺷﻌﺔ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ ً ً ﺍﻟﻤْﺒَﺮِﻡ ﺍﻟﺤﮑﻴﻢ َ َ َ ْ ﺼﺪَﻳ ًﺔ ﻻﻣﺮﮎ ُ ﺧﺎﺿﻌﺔ ُﻣَﺘ َ
ﺖ ﻣﻦ ﺗﻠﮏ ﺘﻨَﺒْ ﻭ ﺍﺳﺘﻀﺎﺋﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﺒﺎﻫﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﺸﺮﻗﺖ ﻭ ﺍْﺳ َ ْ
ﺍﻳﺪ ﺗﻠﮏ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﺍﻵﺛﺎﺭ ﻭ ﻓﺎﺿﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻗﻄﺎﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ّ
ﻟﺼﺎﻓﻴﺔ ﻭ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﺍﻟﺒﺎﻫﻴﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻼ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﺍﻟﺤﻘﺎﻳﻖ ﺍ ّ
ﺤِﻴَﻴِﺔ ﻟﻠﻘﻠﻮﺏ ﻭ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤ ْ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﺑﻮﺻﺎﻳﺎﮎ ُ ٰ
ﺭﺏ ﺍﻟﻄ ّﻴﺒﺔ ّ ﻤﻘﺪﺳﺔ ّ ﻭ ﺍﻟﻌﺒﻮﺩﻳّﺔ ﻓﻰ ﻋﺘﺒﺘﮏ ﺍﻟ ّ ﺍﻟﻤﻌﻄﺮﺓ ﺍﻻﺭﺟﺎء َ
ﺘﻪ ِﺑَﻠْﻴ ِ ﺖ ﻫﺬﺍ ﺍﻻﺳﺪ ّ ﺿْﻔ َ ﻏﻰ ﻭ ﺍ َ ﺍﻥ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﺍّﻟﺬﻯ َﺳﻤْﻴ َ ُ ﺚ ﭐْﻟَﻮ ٰ
ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء ﺍﻟﻰ ﻧﻔﺴﮏ ﺍﻟﻔﺮﺩ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﺍﻻﺣﺪ ﻗﺪ ﺳﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﺑﻘﻌﺘﮏ ّ ﺹ ٤٢٦
ﺍﻟﺮﻭﺿﺔ ﺍﻟَﻐﻨﺎء ﻭ ُﻣ ِﻨَﻊ َﻋﻦ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺑﻤﺎ ﺍﮐﺘﺴﺒﺖ ﺍﻟﺤﺪﻳﻘﺔ َ ﺍﻟﻐْﻠﺒﺎء ﻭ ّ
ﻣﻨﮑﺴﺮ ﻭ ﺑﻘﻠﺐ ﺍﻳﺪﻯ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻐﺮﻭﺭ ﻓﺮﺟﻊ ﻋﻴﻦ َﺗِﺴْﻴُﻞ ﺑﺎﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ٍ ٍ ﺻﺪﺭ ُﻣَﺘ َ ﺤﺴ ٍﺮ ﻭ ٍ ٍ
ﮐﻞ ﺧﻴﺮ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﻗﺪﺭ ﻟﻪ ّ ﺭﺏ ّ ﺑﺎﻟﺰَﻓﺮﺍﺕ َ ﺐ ﻭ ﺍ ْﺣﺸﺎَ ﺗْﻠَﺘِﻬ ُ
ﺿﻴْ ٍ ﺍﻳﺪﻩ ﺑﺘﺄﻳﻴﺪﺍﺗﮏ ﺍ ِﺟْﺮ ّ ﻒ َﻭ َ َ ﻓﺪ َﻋﻠﻰ ﺑﺎﺏ َﻓﻀﻠﮏ ﻭ ﺟﻮﺩﮎ ﻭ ّ ﮐﻞ َ ﺍﺷﺘﺪ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻟﻮﺳﺎﻭﺱ ﺒﺤﺎﻧﻴﺔ ﻓﻰ ﺗﻠﮏ ﺍﻟﻌﺪﻭﺓ ﺍﻟﻘﺎﺻﻴﺔ ﺍّﻟﺘﻰ ﺍﻟﺴ ّ ّ ّ ﺭﺏ ﺍ ِ ﺑﺎﻟﺜﻨﺎء ﻭ ﺍ ْﺟِﺰْﻝ ﻟﻪ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﺑﻪ ﻄﺎﻧﻴﺔ َ ﻧﻄْﻘﻪ ﺍﻟﺸﻴ ّ ّ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﻭ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ّ ﻋﻠﻴﺎ ّ ﻣﻘﺎﻡ ﺻﺪﻕ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﺖ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٨٠ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﻣﻮﻻﺋﻰ ﻭ ﻣﺠﻴﺮﻯ ﻋﻨﺪ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﻰ ﻭ ﻣﻌﻴﻨﻰ ﻟﺪﻯ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻯ
ﺹ ٤٢٧ ﺑﻤﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﻰ ﺍﺩﻋﻮﮎ ﺑﻘﻠﺐ ﺧﺎﻓﻖ ّ ﻭ ُﻣْﻨِﺠﺪﻯ ﻋﻨﺪ ﺍﺑﺘﻼﺋﻰ ّ
ﺑﺼﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍﻥ ﺗﺠﻌﻞ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﺁﻳﺔ ﺍﻟﻬﺪﻯ
ﺑﺼَﺮﻩ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻟﺘﻘﻮﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء َ ﺭﺏ ﺍ ْ ِ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﮐﻠﻤﺔ ّ ﻧﺮ َ َ ﮐﻠﻬﺎ ﻭ ﭐْﺷُﺪْﺩ ﺍ ْﺯَﺭُﻩ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻻﺗﻘﻴﺎء ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻪ ﺍﻵﻳﺎﺕ ّ
ﺍﻳﺪﻩ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﺍﻻﻟﻬﺎﻡ ﻣﺨﺮﺟﴼ ﻓﻰ ّ ﮐﻞ ﺍﻻﻣﻮﺭ ﻭ َﻳﺴْﺮ ﻟﻪ ّ ﮐﻞ َﻣْﻌُﺴﻮﺭ ﻭ ّ
ﺍﻟﺮﺿﻮﺍﻥ ﻭ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺟﻨﺔ ّ ﺍﻟﺤَﻴﻮﺍﻥ ﻓﻰ ّ ّ ﺣﺘﻰ ﻳﻬﺪﻯ ﺍﻻﻧﺎﻡ ﺍﻟﻰ ﻋﻴﻦ َ
ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻔﺮﺩ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ . ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٣٨١ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺯﺍﺭﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺗﻮ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﻃﻴﻮﺭ ﺹ ٤٢٨ ﺧﺎﮐﺴﺎﺭﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﻭﮐﺎﺭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻰ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻟﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﻭﺝ ﻋﻈﻴﻢ ﻃﻠﺒﻴﻢ
ﻗﻮﺗﻰ ﺑﺒﺨﺶ ﺗﺎ ﺟﻨﺎﺡ ﻭ ﺭﻓﺮﻑ ﺍﻋﻠﻰ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﭘﺲ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ّ ﻓﻼﺡ ﺑﺮﻭﻳﺎﻧﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﻀﺎﻯ ﻏﻴﺮ ﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﺁﻏﺎﺯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ َﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﻢ ....
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺗﻤﻨﺎﻯ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﺍﺳﺮﺍﺭ ) (٣٨٢ﺍﻟﻬﻰ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﮐﻨﻢ ﻭ ّ
ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﻰ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﮐﺎﻣﮑﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ
ﻏﻤﺨﻮﺍﺭﻡ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭﻯ ﮐﻦ ﺧﺎﮐﺴﺎﺭﻡ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﻧﻤﺎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ ﺗﻮﺋﻰ
ﻣﻴﺴﺮ ﺷﻮﺩ .ﻉ ﻉ ﺑﺨﺸﺸﻰ ﺑﺨﺶ ﮐﻪ ُﺭﺧﻢ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ّ ﺹ ٤٢٩ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺆﻳﺪ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﺭﺏ ﺍﻟﻮﻓﺎ ﻭ ﻭﺍﻓﻰ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﻭ ﻏﺎﻓﺮ ﺍﻟﺨﻄﺎء ﻭ ّ ) ُ ّ (٣٨٣ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻳﺎ َ
ﺍﻳﺪ ﺍﻟﺒِ ﺮ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻣﻦ ﻫﺬﻩ ِ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻭ ُﻣَﻨ ﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻴﻮﺓ ّ ﺍﻟﻈْﻠﻤﺂء ّ ﺍﻟﻤْﺒَﺘِﻬِﻠْﻴ َ ﺠﻰ ُ
ﺍﻟﻄﺮﻳﻘﺔ ﺴﻨﻰ ﻭ ُﺩﻟُﻬْﻢ ﻋﻠﻰ ّ ﻰ ﻣﻦ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﺳﻤﺎﺋﮏ ُ ﺍﻟﺤ ٰ ﻫﺆﻻ ﻋﻠﻰ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺘﻘ ٰ
ِ ﺍﻋِﻞ ﺑﻬﻢ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻭ ْ ﻣﺘﻰ ﻭ ﺍﺭﺯﻗﻬﻢ ﻣﻦ ﻣﺎﺋﺪﺓ ّ ُ ﺍﻟﻤْﺜَﻠﻰ ﺍّﻟﺘﻰ ﻻ ﻋَﻮَﺝ ﻓﻴﻬﺎ ﻭ ﻻ ﺍ ٰ
ﮐﻞ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﻭ ﺍ ْﻧﻄﻘﻬﻢ ﺑﺎﻟﺤﺠﺞ ﻭ ﻓﻰ ﺑﺴﻴﻂ ﺍﻟﻐﺒﺮﺍء ﻭ ﺍﻧﺸﺮ ﺑﻬﻢ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﻓﻰ ّ
ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻬﻢ ﺍﻟﺮﺍﺳﻴﺎﺕ َ ﺍﻟﺒّﻴﻨﺎﺕ ﻓﻰ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺍﻣﺮﮎ ﺍّﻟﺬﻯ ﺗﺰﻟﺰﻟﺖ ﻣﻨﻪ ﺍﻟﺠﺒﺎﻝ ّ
ﻒ ﻒ ﻋﻨﻬﻢ ﺍ ُﮐ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺻﺪﻕ ﻋﻨﺪﮎ ﻭ ﻟﺴﺎﻥ ﺻﺪﻕ ﻓﻰ ﺳﻤﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺭﺿﮏ ﻭ ُﮐ ﺍﻟﻀﺮ ﻣﻦ ُﻃﻐﺎﺓ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﺑﻐﺎﺓ ﺑﺮّﻳﺘﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺑﺤﻮﺭ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ
ﺹ ٤٣٠
ﻗﻠﻮﺑُﻬْﻢ ﺑﻌﺪ ﺼﻠﻴﻦ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺣﺘﻰ ُﻳ ّ ﺍﻟﻬﺪﻯ ّ ﻭ ّ ﺯﻳﻦ ﺣﻘﺎﺋﻘﻬﻢ ﺑﺎﺑﺪﻉ ﺍﻻﻭﺻﺎﻑ ﻭ ﻻ ُﺗِﺰْﻍ َ ٰ
ﮐﻞ َﺣ ِﺜْﻴ ٍ ﺚ ﻋﻠﻰ ﻋﺮﻓﺎﻧﮏ ﻳﻨﻄﻘﻦ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻸ ﻭ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻳﻬﺪﻳﻦ ﺍﻟﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﺠْﻬِﺮ ﻭ َ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﺍﻟﺨﻔﺎ ّ ﻓﻰ َ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٨٤ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻦ ﻧﻴﺘﺸﺎﻥ ﺧﻴﺮ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻘﺼﺪﺷﺎﻥ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﻯ ﺯﻳﺮﺍ ّ
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻤﻊ ﻻﻳﻖ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻳﮑﺘﺎ ﻭ ﺑﻰ ﻫﻤﺘﺎ ﻉ ﻉ ﺹ ٤٣١ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺑﺮﻭﺡ ﺡ ﺻﺪﻭﺭ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﺍﻟﻤﺨﻠﺼﻴﻦ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺍﻟﺘّﺄﻳﻴﺪ َﻭ ﺍ ْﺣ ِﻰ َ ُ ْ ﺍﺷَﺮ ْ ﻟﻠﻬﻢ ْ ) (٣٨٥ﺍ ّ ُ ّ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ِ ُ
ﺍﻟﺘﻔﺮﻳﺪ َﻭ َ ﺍﺭﻭﺍﺣﻬﻢ ﺟﺪْﺩ ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﻭ ﻧّﻮﺭ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻟﺘّﻮﺣﻴﺪ ﻭ ﺍ ْﻧِﻌ ْ ﺶ ﻧﻔﻮﺳﻬﻢ ﺑﻨﺴﺎﺋﻢ َ ُ ُ
ﻳﺴَﺘِﺤﻘﻮﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﺠﺮﻳﺪ ِﻟَﻴْﺴَﺘِﻌ ّﺪﻭﺍ ﻓﻰ ّ ﺍﻟﺸﺌﻮﻥ ﻟﻈﻬﻮﺭ ﻣﻮﺍﻫﺒﮏ ﻭ َ ْ ﮐﻞ ّ ﺑﻔﻮﺍﺋﺢ
ﻒ ﻋﻠﻰ ﮐﻞ ﺍﻻﻃﻮﺍﺭ ﻭ ﺍﻻﺣﻮﺍﻝ ﻟﺤﺼﻮﻝ ﻋﻮﺍﻃﻔﮏ ﻳﺎ ﺣ ّ ﻮﻡ ﻭ ﭐْﻋِﻄ ْ ﻰ ﻳﺎ ّ ﻗﻴ ُ ِ ﺑﻘﻮﺗﮏ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﮏ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺍ ْﻋُﻴِﻦ ﻋﺒﺪﮎ ﻫﺬﺍ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻳّﺪﻩ ّ ّ ﺍﻟﻈﺎﻫﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﻧﺼﺮﺓ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺍﻭﺍﻣﺮﮎ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ﺍ ْﻧِﻄْﻘﻪ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ّ
ﺑﻴﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻭ ﭐْﺟُﺬْﺑُﻪ ﺑﻨﻔﺤﺎﺗﮏ ﺑﻴﻦ ﺍ ِﺭّﻗﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﺑﺎﻃﻨﻪ ﻇﺎﻫﺮﻩ ﻗﻠﺒﻪ
ﻭ ﺭﻭﺣﻪ ﻭ ﺟﺴﻤﻪ ﻭ َﻋﻈﻤﻪ ﻭ ﻟﺤﻤﻪ ﻭ ﺩﻣﻪ ُﻣﻠﺘﻬﺒًﺔ ﺑﻨﺎﺭ ﺍﻟﺴﮑﻮﻥ ﻠﺐ ﻣﻨﻪ ّ ّ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﺍﻟﺘﻬﺎﺑﴼ َﻳْﺴ ُ ُ ﺹ ٤٣٢ ﺻﺮﻳﺦ ﺍﻟﻨﺪﺍء ﺑﺎﺳﻤﮏ ﻓﻰ ُﻗْﻄﺐ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﻭ ﺣﺘﻰ ﻳﺮﺗﻔﻊ ﻣﻨﻪ ﺿﺠﻴﺞ ّ ﻭ ﺍﻟﻘﺮﺍﺭ ّ ُ
ﺍﻧﮏ ﺣﺘﻰ ﻳﺘﻠﺌﻸ ﻭﺟﻬﻪ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻﻧﺸﺎء ّ ﺍﻟﺜﻨﺎء ﺑﺬﮐﺮﮎ ﺑﻴﻦ ﻣﻸ ﺍﻻﮐﻮﺍﻥ ﻭ ّ ّ
ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ . ﺍﻧﺖ ّ
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺬﻫ ِ ﻮﻝ ﺖ ﻓﻰ ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺤﻴﺮﺓ ﻭ ُ ْ ) (٣٨٦ﺗﺮﺍﻧﻰ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ َﻗِﺪ ْ ﺖ ﻓﻰ ِﻏﻤﺎﺭ ُ ﺧﻀ ُ ﺍﺳَﺘْﻐَﺮْﻗ ُ
ﺴﺪﺓ ُﻣﻠﮑﮏ ﻭ َﻟْﻢ ﺍ ْﺩِﺭ ﮐﻴﻒ ﺍﺫﮐﺮﮎ ﺑﻨﻌﻮﺕ ﺗﻠﻴﻖ ﻓﻰ ﻋﺘﺒﺘﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ َﻭ َﺗﻨَْﺒِﻐﻰ ِﻟ ُ
ﺫﻟﻰ ﻭ ﻣﺴﮑﻨﺘﻰ ﻓﺎﻳﻦ ﺍﻟﻐﺒﺮﺍء ﻣﻦ َﻋﻨﺎﻥ ﺭﻯ ﻋﺠﺰﻯ ﻭ ﻓﻘﺮﻯ ﻭ ّ ﺍّﻟﺬﻯ ﻻ ﻳﻔﻨﻰ ّ ﻻﻧﻰ ﺍ ٰ ﺍﻟﺒﻐﺎﺙ ﻣﻦ ﺍﻟﻨْﺴﺮ ﺍﻟﻄﺎﺋﺮ ّ ﺍﻳﻦ َﺣﻀﻴﺾ ﺍﻻﺩﻧﻰ ﻣﻦ ﺍﻻﻭﺝ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﺍﻳﻦ ُ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻭ َ
ﺤﺐ ﻗﻠﺒﻰ ﺍ ﻥ ﺍﻗﻮﻡ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻓﻰ ﺍﻻﻭﺝ ﺍﻻ ﺳﻤﻰ ﻭ ﻣﻌﺬﻟﮏ ُﻳ ّ ٰ
ﺑﺮﻳﺘﮏ ﻭ ﻗﺪ َﮐﻞ ﻟﺴﺎﻧﻰ ﻋﻦ ﺍﻟﮑﻼﻡ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺮ ﺟﻨﺎﺣﻰ ﻭ ﺍﺩﻋﻮﮎ ﺑﻠﺴﺎﻧﻰ ﺑﻴﻦ ّ ﺹ ٤٣٣ ﺣﺪﻯ ﻋﻦ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﺍﺫﮐﺮﮎ ﻣﻊ ﻋﻦ ّ ﺻﻐَﺮ ّ ﺫﻫَﻞ ﻋﻘﻠﻰ ﻋﻦ ﺍﻻﺩﺭﺍﮎ ﻭ َ ُ ﺍﻟﻄﻴﺮﺍﻥ ﻭ َ َ
ﺍﻋﺘﺮﺍﻓﻰ ﺑﺨﻄﺎﺋﻰ ﻋﻨﺪ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﻗﺼﻮﺭﻯ ﻭ ﻓﺘﻮﺭﻯ ﻋﻨﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺍﻟﻤﺤﺎﻣﺪ ﻭ
ﺣﻮَﺑﺘﻰ ﺭﺏ َ ﺍﻟﻨﻌﻮﺕ ﻟﺴﺎﺣﺔ ﻗﺪﺳﮏ َ ﺍﻣِﺢ َ ْ ﺭﺏ ﻻ ُﺗﺆﺍِﺧْﺬﻧﻰ ِ َﺑﺰﻟﺘﻰ ﻭ ْ ّ
ﻭ ﺍﮐﺸﻒ ُﮐْﺮﺑﺘﻰ ﻭ ﺁﻧﺴﻨﻰ ﻓﻰ ﻭﺣﺸﺘﻰ ﻭ ِ ﺭﺍﻓْﻘﻨﻰ ﻓﻰ ﻏﺮﺑﺘﻰ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻨﻰ ﻣﻨﺠﺬﺑﴼ ﺑﺬﮐﺮ ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﻭ ُﻣَﺘ َ ﺑﺎﻟﺜﻨﺎء ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺼﺪﻭﺭ ّ ﻰ ﻧﺎﺭ ﻣﺤﺒﺔ ﺍﺻﻔﻴﺎﺋﮏ ﻭ ﻣﻨﺸﺮﺡ ّ ّ ﺴﻌﺮﴽ ِﺑَﻠﻈ ٰ
ﻬﻢ ﺍﻭﺩﺍﺋﮏ ﻭ َﻗِﺮْﻳَﺮ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﻭﺟﻮﻩ ّ ﺍﺭﻗﺎﺋﮏ ﻭ ﺍﻧﺖ ﺗﻌﻠﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺎ ﻧ ُ ْ ّ
ﺣﺒﻮﻧﻰ ﻗﻠﺒﴼ ﻭ َ ﻗﻮ ﺑﻘﻮﺗﮏ ﻬﻢ ﺑﻘﺪﺭﺗﮏ ﺍ ْﺯﺭﴽ ﻭ ﺷﺪْﺩ َﻟ ُ ْ ﺣﺒﴼ ﻭ ﺍ َ َﺷَﻐُﻔْﻮﻧﻰ ّ
ﻬﻢ ﺑﺮﺍﺋﺤﺔ ﺭﻳﺎﺽ ﺍ ﻧﺴﮏ ﻋﻄﺮﺕ ﻣﺸﺎﻣ ُ ْ َﻟ ُ ْ ﻬﻢ َﻇﻬﺮﴽ ﻭ ﺍﺭﺳﻠﺖ ﺍﻟﻴﻬﻢ ﻧﺴﺎﺋﻢ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ّ َ
ﺠْﺮ ﻓﻰ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﻳﻨﺎﺑﻴﻊ ﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﮐﺸﻒ ﻋﻠﻰ ﻋﻘﻮﻟﻬﻢ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ ﺭﺏ َﻓ َ
ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻰ ﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﻣﻦ َ ُ ﺍﻟﺴﺒﻊ ﺍﻟﻤﺜﺎﻧﻰ ﻭ ُﺩﻟْ ُ ﻳﺪﻝ ﻋﻠﻴﮏ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺸﻬﺪ ّ ﻓﻰ ّ ّ ﺹ ٤٣٤
ﻬﻢ ﻧﺮ ﺍﺑﺼﺎﺭﻫﻢ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ َ َ ﻧﻮﺭ ﺿﻤﺎﺋﺮﻫﻢ ﺑﺎﻟﻔﻴﺾ ﻭ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ ﻭ ﺍ ْﻧِﻄْﻘ ُ ْ ﺭﺏ ﺍ ْ ِ ُ
ﺑﺮﻳﺘﮏ ﻭ ﻬﻢ ﮐﻠﻤﺔ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ ﻭ ُ ْ ﺑﺎﻟﺤﺠﺔ ﻭ ﺍﻟﺒﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺍ ْﻟِﻬْﻤ ُ ْ ﺪﺍﺓ ّ ّ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ُﻫ َ
ُﺛﻘﺎﺓ َ ِ ﺍﻧﮏ ﺣﺪْﻳِﺜﮏ ﻭ ُﺣﻤﺎﺓ ِﺣ َ ﻮﻫﺎﺏ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻤﺎﮎ ّ ﺍﻧﺖ ﺍ ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺅﻑ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻤﺨﺘﺎﺭ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ ﺍﻧﺖ ّ ّ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺫﻝ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭ ﺍﺑﺘﻬﻞ ﺍﻧﻰ ﺑﮑﻞ ّ ّ ) َ (٣٨٧ ﺠ ﻰ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ّ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻭ َﻣْﻠ َ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﺍﻥ ﺗﺠﻌﻞ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻟﻌﺒﺪ ﻧﻴﺮ ّ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﺍﻓﻖ ّ
ﻗﻠﺒﴼ ﺻﺎﻓﻴﴼ ﻭ ﺻﺪﺭﴽ ﻣﺸﺮﻭﺣﴼ ﺑﻔﻴﺾ ﺍﻟﻄﺎﻓﮏ ﻭ ﻭﺟﻬﺎ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮﴽ
ﺧﺎﻟﺼﺔ ﻓﻰ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺭﻭﺣﴼ ﻣﺴﺘﺮﻳﺤﴼ ﺑﺠﻮﺩﮎ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺮﺍﺭﮎ ﻭ ِﻧﻴًﺔ ً ﺹ ٤٣٥
ﺍﻳﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻧﮏ ﻭ ُﻣْﺴَﺘْﻘِﺒَ ﺣَﺴﻨﴼ ِﺑ َﻤﻨَ ﮏ ﻭ ﺍﮐﺮﺍﻣﮏ َ ﺭﺏ ّ ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟ ّ ﺤﺐ ﻭ ﺗﺮﺿﻰ ّ ﻣﺎ ﺗ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺸﻘﻰ ﻭ َﺛﺒْﺘﻨﻰ ﺍﺣ َ ْ ﻯ َ ﻮﻯ ﻭ َﺧﻠْ ﻘﻰ ﻭ ْ ﺭﺏ ﺍ ﻳْﺪﻧﻰ ﻋﻠﻰ ﻦ َ ﻔﻈﻨﻰ ِﻣ َ ﺍﻟﻬ ٰ ) (٣٨٨ﺍ ْ ﺼﻨﻰ ﻣﻦ ٰ ﺍﻟﺘ ٰ
ﻧﻔﺲ ﻭ َﺷَﻬﻮﺍﺗﻬﺎ ﻭ ﺠﻨﻰ ﻣﻦ ِﺑِ ﺮ ﺍﻟﺮﺿﺎء ﻭ َﻧ ٍ ﺟﻨﺔ ّ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﻓﺎ ﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻠﻨﻰ ﻓﻰ
ﺍﻟﻘﻮﻯ ﺑﻌﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ َﮐﻼِ ﺘﮏ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ّ ﺍﺣُﺮْﺳ ِﻨﻰ َ ْ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﺸﺪﻳﺪ ُ ٰ
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .ﻉ ﻉ ﻭ ّ ﺹ ٤٣٦
ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﻻﺑﻬﻰ ُﻫﻮ َ ٰ ) (٣٨٩ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻨﺪﮤ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﺍﻳﻢ ﻭ ﻣﻠﺘﺠﻰ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻥ
ﻣﻘﺪﺱ ﺗﻮ ﺟﺰ ﺭﮐﻦ ﺷﺪﻳﺪ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﻧﺠﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﮐﻬﻒ ﺣﻤﺎﻳﺘﺖ ﺍﻟﺘﺠﺎ ﻧﮑﻨﻴﻢ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺭﺿﺎﻯ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻣﺎ ﺭﺍ ّ
ﺗﻮ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺛﻨﺎﻯ ﺗﻮ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻮﺋﻴﻢ ﻣﺴﺘﻐﻨﻰ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻳﻢ
ﻭ ﻣﺴﺘﻔﻴﺾ ﺍﺯ ﺑﺤﺮ ﮐﺮﻡ ﺗﻮ ﺷﻮﻳﻢ ﺩﺭ ﺍﻋﻼء ﺍﻣﺮﺕ ﮐﻮﺷﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺗﺖ ﺳﻌﻰ ﺑﻠﻴﻎ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻏﺎﻓﻞ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﻮﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﻭﻥ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻭ ﻓﻴﺾ ﻭ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺆﻳّﺪ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ّ ﺹ ٤٣٧ ﺍﻧﮏ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻭﺍﻗﻒ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ّ
ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﻭ ِ ﺪﻳﺪ ﺍﻟﻤﺤﺎﻝ ﻉ ﻉ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻟﻌﻔّﻮ ﻏﺎﻓُﺮ ّ ِ ﺍﻟﺬﻧﻮﺏ َﺷ ُ ﺍﻟﻘﺎﺑُﻞ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﻀﺮِﻉ ﻣﻬ َﺮﺑﻰ ﻭ َﻣﻨﺎﺻﻰ ﻗﺪ ُ ْ )َ (٣٩٠ﺭﺑﻰ ﻭ َﻣﻼﺫﻯ ﻭ ﻣﻠﺠﺌﻰ ﻭ َ ْ ﻣﺪﺕ ﺍﻟﻴﮏ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﺍﻟﺘ َ
ﺘﻮﺳ ﺑﺬﻳﻞ ﺭﺩﺍء ﺘﻞ ﻣﻌﺘﻤﺪﴽ ﻋﻠﻰ َﺣﻀﺮﺓ ﻭ َ ﺍﻟﺘﺒ ِ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻣ ّ ّ ﺍﻟﺘﺬﻟِﻞ ﻭ َ
ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻃﺎﻟﺒﴼ ِ ﺠَﺪَﺓ ُﺟُﻴﻮﺷﮏ ﻣﻦ ﺁﻣ ﻋﻮﻧﮏ ﻭ ﺻﻮﻧﮏ ﻭ ﻧﺼﺮﺓ ﺟﻨﻮﺩﮎ ﻭ َﻧ ْ ّ ﺳﮑﺎﻥ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﻟﻌﺒﺎﺩﮎ ﺍّﻟﺬﻳﻦ َﺧَﻠﺼﻮﺍ ﺍ ﻓﻮﺍﺝ ﻣﻼﺋﮑﺔ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ َﮐﺘﺎِ ﺐ ُ ّ
ﻬﻢ ﻟﻮﺟﻬﮏ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ َﻫَﺪﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ َﺳَﻠﮑﻮﺍ ﻓﻰ ﻣﻨﻬﺠﮏ ﻭﺟﻮﻫ ُ ْ َ ﺍﻟﻤَﺘ َ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ﺑﻨﻮﺭﮎ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ ﺍﻟﻘﻮﻳﻢ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻠﻮﺍ ّ ﺑﺎﻟﻨﺎﺭ ُ ﺍﻟﺒْﻘﻌﺔ ُ ﺴﻌَِﺮﺓ ﻓﻰ ُ
ﺹ ٤٣٨
ﻧﺰِﻝ ﺭﺏ ﻫﺆﻻ ﻋﺒﺎﺩ ﺁُﻭﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﮐﻬﻒ ﺍﻯ َ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻭﻓﺪﻭﺍ ﻋﻠﻰ َ ْ
ِ ﻌﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭﺭﺩﻭﺍ ﻋﻠﻰ ﻣﻮﺍﺭﺩ َ ْ ﺍﻟﻌﺬِﺏ ُ ﺍﻟﻔﺮﺍﺕ ﻣﻦ َﻣ ِ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﺩ ّ ﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ َ َ ُ
ﺠﺆﻭﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﮑﻬﻒ ﺍﻟﻤﻨﻴﻊ ﻭ ﺍﻟﻤﻼﺫ ﻭ ْ ﺍﺳَﺘَﻈﻠﻮﺍ ﻓﻰ ِﻇﻼﻝ ﺳﺪﺭﺓ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﻟَْﺘ َ ُ ِ ﺍﻟﺨﺎﻓَﻘَﺔ ﺍﻟﺒﺎﻫﺮﺓ ﻓﻰ ﺑﻼﺩﮎ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺗﮏ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﺭﺏ ﺍﻟﺮﻓﻴﻊ ﺍﻯ َ ُ ْ ّ َ
ﺍﻟﻨﺎﻓﺬﺓ ﻓﻰ ﺻﺪﻭﺭ ﺍﻋﺪﺍﺋﮏ ﻭ ﺳﻴﻮﻓﮏ ﻋﻠﻰ ﺭﺅﻭﺱ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻭ ﺳﻬﺎﻣﮏ ّ
ﺍﻟﻼﻣﻌﺔ ﻓﻰ ﻣﻌﺎﻣﻊ ﭐْﻻْﺣِﺘﺠﺎﺝ ﻣﻊ َﺷ ِ ﻨﺎﺗﮏ ﻭ ﺍ ْﻃِﻠْﻖ ﻟﺴﺎﻧﻬﻢ ﺍﻟﺸﺎﻫﺮﺓ ّ ّ
ﺑﺤﺠﺘﮏ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻧﮏ ﻭ ﻄﻘﻬﻢ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺩﻻﺋﻞ ﻳﻮﻡ ﻇﻬﻮﺭﮎ ُ ْ ّ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﻭ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﺍ ْﻧ ُ
ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﺍﺟﻌﻞ ﻟﻬﻢ ﻟﺴﺎﻥ ﺻﺪﻕ ﻓﻰ ﺍﻵﺧﺮﻳﻦ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٣٩ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﻨﻮﺭ ) (٣٩١ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ّ
ﻓﺮﻣﺎ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻋﻈﻤﻰ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺍﻧﻮﺍﺭﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﻧﺪﺍﻳﺖ ﺷﻨﻮﺍ ﻓﺮﻣﺎ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻘﺪﻳﺴﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻨﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺑﺨﺶ ﮐﻤﺎﻻﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﺣﻴﺎﺕ ّ
ﻗﻮﺗﻰ ﺟﺎﻧﻬﺎﻯ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻓﺪﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﮐﻦ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ﺟﺪﻳﺪ ﮐﺮﻡ ﻧﻤﺎ ّ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺩﻩ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﺑﺪﻯ ﺑﺨﺶ ّ
ﻧﻤﺎ ﺳﺒﺐ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﻴﻦ ﻗﻠﻮﺏ ﮐﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﺪﺍﺭ
ﻣﻘﺪﺳﺖ ﻭﺍﻗﻒ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻋﺎﻗﻞ ﻭ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﮐﺘﺎﺏ ّ ﺹ ٤٤٠
ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻣﻮﺯ ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﭘﻰ ﺑﺮﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﺘﻰ ﮐﻞ ﺍﻟﻤﻠﻞ ﻭ ﺍﻻﻗﻮﺍﻡ ّ ﺐ ﻭ ﺍﻟﻮﻻء ﻣﻊ ّ ) (٣٩٢ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ّ ﺍﻳﺪ ﺍﻻﺣﺒّﺎء ﻋﻠﻰ ُ ﺍﻟﺤ ّ
ﺮﻯ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﻬﺪﻯ ﻭ ﺭﺍﻳﺎﺕ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺜ ٰ
ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﻧﻮﺭ ﻣﺼﺎﺑﻴﺢ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﺍﻟﺠﻮﺩ ﻭ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﺣﺪﻳﻘﺔ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ َ ﺭﺏ ّ َ ُ
ﺍﻟﺴﺠﻮﺩ ﺯﻳﻦ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ّ ّ ﺍﻟﺮﮐﻮﻉ ﻭ ّ ﺍﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ّ ﺑﺎﻟﺘﻮﮐﻞ ﻋﻠﻴﮏ ﻭ ّ ﺍﻟﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ّ ّ ّ
ﺪﻯ ﻭ ﻳﺮﺗﻔﻊ ﺿﺠﻴﺠﻬﻢ ﺮﺗﻠﻮ ﺁﻳﺎﺕ ّ ﺣﺘﻰ ﻳ ّ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﮏ ّ ﺍﻟﺘﻮﺣﻴﺪ ﻓﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ُ ﺍﻟﻬ ٰ
ﻣﺆﻳﺪ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺸﺎء ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﺘﮑﺒﻴﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻸ ﺍﻻﻋﻠﻰ ّ ﺑﺎﻟﺘﻬﻠﻴﻞ ﻭ ّ ّ
ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ . ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍ ّ ّ
ﻉﻉ
ﺹ ٤٤١
ﺣﺒﺎﺋﮏ ﺍﻳﺪ ﻋﺒﺎﺩﮎ َﻋﻠﻰ ﺍﻻﺧﻼﻕ ﺍّﻟﺘﻰ ّ ﻗﺪﺭﺗﻬﺎ ﻻّ ) (٣٩٣ﺍﻟ ٓﻬﻰ ﺍﻟ ٓﻬﻰ ّ
ﺣﺘﻰ ﻳﻌﺎﻣﻠﻮﺍ ﺍﻟﺴﻠﻮﮎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﺴﺎﻟﮏ ﺍّﻟﺘﻰ ﺍﺧﺘﺮﺗﻬﺎ ﻻﺻﻔﻴﺎﺋﮏ ّ ﻭ ﻋﻠﻰ ّ
ﺠﻮﺍ ﻣﻠﺠﺄ ﺍﻟﺨﺎﺋﻔﻴﻦ ﺑﮑﻞ ﺻﺪﻕ ﻭ ﮐﻞ ﺍﻟﺒﺸﺮ ﺑﻄﻦ ﻭ ﻓﻴﻤﺎ ﻇﻬﺮ ﻭ ُﻳ ْ ِ ّ ّ ّ ﺼﺒ ُ ﻣﺤﺒﺔ ﻓﻴﻤﺎ َ َ َ
ﻭ ﺫﻻء ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ َﻋْﺬﺑﴼ ﻋﻮ َﻧﺔ ﺍﻻّ َ ﺍﻟﻤْﺴَﺘﻐﻴﺜﻴﻦ ﻭ ﺍﻃﺒّﺎء َ ﺍﻟﺴﻘﻤﺎء َﻭ َ َ ﻣﻼﺫ ُ
ﻓﺮﺍﺗﴼ ِ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻟﻠﻌﻄﺎﺵ ﻭ ﻣﺎﺋﺪﺓ ﺣﻨﻔﺎء ﻟﮏ ﻓﻰ ّ ّ ﺳﻤﺎﻭﻳﺔ ﻟﻠﺠﻴﺎﻉ ﻭ ُ َ
ﺍﻟﻀﻐﻴﻨﺔ ﻭ ُﺭَﺣﻤﺎء ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﺣﺘﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻫﻞ ّ ﺣﺘﻰ ﻟﻼﻋﺪﺍء ﻭ ﺣﻨﻮﻧﻴﻦ ّ ﻣﺤﺒﻴﻦ ّ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻭ ﺍﻟﺒﻐﻀﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٩٤ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﮐﺴﺎﻥ ﺑﻨﺪﮤ ﺁﺳﺘﺎﻧﻨﺪ ﺹ ٤٤٢
ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻭ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﺟﺎﻡ ﺁﻣﺎﻝ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﮐﻦ ﭘﺮﺗﻮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺒﺨﺶ ﻣﻈﻬﺮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﻔﺮﻣﺎ
ﺗﺮﻗﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻧﻔﻴﺴﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ّ
ﺑﻪ ﺍﻋﻠﻰ ﺩﺭﺟﮥ ﻓﻼﺡ ﻭ ﻧﺠﺎﺡ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ
ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .
ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٩٥ﺍﻯ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺍﻯ ﺭﺣﻴﻢ ﺩﻟﻰ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺁﺕ ﻟﻄﻴﻒ ﺻﺎﻓﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ
ﻣﻌﻨﻮﻳﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻪ ﻭ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﻣﻨﻴﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﻬﺎﻣﺎﺕ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ّ ّ ّ
ﻣﻠﻬﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٤٣
ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﻻﺑﻬﻰ ُﻫﻮ َ ٰ ) (٣٩٦ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﭘﺎﮎ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺩﻳﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻣﺨﻮﺍﻩ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ
ﻓﺮ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺑﺪﻩ ﺳﺘﺎﺭﮤ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎ ﻭ ﮔﻞ ﮔﻠﺸﻦ ﮐﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ّ
ﺳﺮﻭﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻓﺴﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﺭﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺪﺭﺧﺸﺎﻥ
ﻭ ﮔﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻴﻔﺸﺎﻥ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﺸﮑﺒﺎﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺑﻮﻯ ﺧﻮﻯ
ﺧﻮﺷﺶ ﺟﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺭﻭﻳﺶ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺍﺯ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺍﺧﺘﺮ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ . ﺹ ٤٤٤
ُﻫﻮ ﺍ
) ( ٣٩٧ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺑﻨﺪﮤ ﻣﺸﺘﺎﻗﺖ ﺭﺍ ﻧﺼﻴﺒﻰ ﺍﺯ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺩﻩ ﺭﻭﺡ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻓﺘﻮﺡ
ﮐﻦ ﻭ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ﺁﺏ ﻭ ِﮔﻞ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﭼﻮﻥ ﮔﻞ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﮐﻦ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺍﺑﺮ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﻭ ﺑﺴﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻫﻨﮓ ﺧﻮﺷﻰ ﺑﻪ ﻣﺪﺍﺋﺢ ﻭ ﻧﻌﻮﺗﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﺑﻨﻮﺍﺯﺩ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﮐﺎﻣﮑﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻋﺒﺎﺱ ﺳﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٣٩٨ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻬﻤﺘﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺳﺮﺍ ﭘﺎ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻭ ﻗﻠﻮﺑﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺹ ٤٤٥
ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺒﺤﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻻﻳﻖ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺭﺿﺎﻯ ﺗﻮ ﺷﻮﻧﺪ .ﻉ ﻉ ﻳﻮﻡ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻟﻤﺴ َ ِ ﺍﻟﻤﺤْﻴ َ ِ ﺘﻮﻟَﻴ ِﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﮑﺎﺋﻨﺎﺕ ﻄﺮﺗﮏ ُ ِ ﺑﺴْﻴ َ َ ِ َ ) َ (٣٩٩ ﻄﺔ ُ ْ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﺍﺳﺄﻟﮏ ِ َ
ﺶ ﮐﻞ ﺍﻟﺠﻬﺎﺕ ﻭ ﺗﺤِﻴ ﺼﺮ ﻋﺒﺎﺩﮎ ﻓﻰ ّ ﻰ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﺑﺎﻟﻨﻔﺤﺎﺕ ﻭ ُﺗْﻨِﻌ َ ﺍﻥ َﺗْﻨ ُ َ ُ ْ َ
ﺑﺎﻟﻨﺴﻤﺎﺕ ﻭ ُﺗْﺴِﻘَﻴُﻬْﻢ ﮐﺄﺱ ﺍﻟﺤﻴﺎﺕ ﻭ ﺗﺤﻔﻈﻬﻢ ﻓﻰ ُﻓْﻠ ِ ﺍﻟﻨﺠﺎﺕ ﮏ ّ ﺍﻓﺌﺪﺗﻬﻢ ّ
ﺍﻟﻮﻫﺎﺏ . ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ّ ﺹ ٤٤٦
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٠٠ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﻮ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﮐﻪ ﺁﻧﻰ ﻓﺮﺍﻏﺖ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﻳﺎﺭﺍﻧﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺫﮐﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺮﻧﻴﺎﺭﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻟﻘﺎﻳﺸﺎﻥ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻣﺴﺮﺕ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺤﺒﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﺟﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻟﻘﺎﻳﺸﺎﻥ ّ ّ
ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﻨﺰ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﮐﺮﺩﻯ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﺑﻴﮑﺮﺍﻥ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ
ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻈﻤﻰ
ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺅﻑ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﺠﻬﺖ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﺍﻓﺸﺎﻧﻰ
ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﺷﺘﺎﺑﺪ ﻓﻴﺾ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺟﻮﻳﺪ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٤٤٧
ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٠١ﺍﻯ ﺧﺪﺍ ﺗﻮ ﺷﺎﻫﺪﻯ ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺘﺖ ﻣﺆّﻳﺪ ﺷﻮﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﻡ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﻓﻖ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻪ ﺭﺿﺎﻳﺖ ّ ّ
ﮐﺮﻡ ﻋﻈﻴﻤﺖ ﺑﮑﻮﺷﻢ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﺖ ﻓﺪﺍ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ
ﻣﺤﺒﺖ ﺳﺮ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻧﻬﻢ ﺑﻴﻨﺎ ﻫﻴﭻ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ّ
ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﻧﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﮔﻮﺷﻬﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ
ﺍﻯ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﭼﺎﺭﻩ ﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻧﻰ ﺩﻩ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻳﺾ ﺭﺍ ﻋﻼﺟﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻰ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﻭ ﭼﺸﻤﻰ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ﻣﻬﻴﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﻫﺮ ﺻﺪﻣﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ﺍﻯ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻠﺖ ﻫﺮ ﺑﻼﺋﻰ ﺭﺍ ّ
ﻭ ﺩﻝ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﺍﻯ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻧﻤﺎ ﺗﻮ ﻣﻴﺪﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﮑﺮﻯ ﺹ ٤٤٨ ﻓﺎﺭﻍ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺟﺰ ﺫﮐﺮ ﺗﻮ ﺷﻐﻠﻰ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺟﺰ ﺧﺪﻣﺘﺖ ﺁﺭﺯﻭﺋﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ ) (٤٠٢ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻼ ﺳﺎﻏﺮ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺩﺭ ﮐﺎﻡ ﺭﻳﺰ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺯﻫﺮ ﺷﻬﺪ ﮐﻦ ﻭ ﻧﻮﺵ ﻧﻴﺶ ﻧﻤﺎ ﺳﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺯﻳﻨﺖ ﺳﻨﺎﻥ ﮐﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ّ
ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﻫﺪﻑ ﺳﻬﻢ ﺑﻰ ﺍﻣﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻥ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﻓﺪﺍ ﺯﻧﺪﻩ
ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﻠﺐ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺄﺱ ﺟﻔﺎ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﺨﺶ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺟﺎﻡ ﺍﻟﺴﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻣﺆّﻳﺪ ﻓﺮﻣﺎ
ﻣﻮﻓﻖ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ .ﻉ ﻉ ﻭ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ّ ﺹ ٤٤٩
ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٠٣ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﺫﻟﻴﻞ ﺳﺒﻴﻞ ﺗﻮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻪ ﺭﻭﻳﺎﻥ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺁﻏﺸﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﻯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻳﻨﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ّ
ﻭ ﻫﺮ ﺩﻟﻰ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻭ ِﮔﻞ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺪﻩ ﺳﺮﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ
ﺟﻬﺎﻝ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﺣﻨﺠﺮ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺑﻪ ﺧﻨﺠﺮ ﻧﻔﻮﺱ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﮔﺸﺘﻪ ﭘﺎﻳﻬﺎﻯ ّ
ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻬﺎﻡ ﺷﻴﻄﺎﻧﻰ ﺧﺴﺘﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻧﻔﻴﺴﻪ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻴﻪ ﺑﻪ ﻏﺒﺎﺭ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﺮ ﺧﺴﻴﺴﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻭﺟﻮﻩ ّ
ﺷﻴﻄﺎﻧﻴﻪ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﻡ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ّ
ﻗﻄﺮﻩ ﺍﻯ ﻧﺜﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻠﺸﻦ ﻓﺪﺍ ﻧﻔﺤﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻡ ﻣﻦ ﺁﺭ ﺗﺎ
ﻣﻨﺠﺬﺏ ﺁﻓﺎﻕ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﺋﻰ ﺁﻥ ﺟﻤﺎﻝ ﭘﺮ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﺹ ٤٥٠
ﻗﺮﺑﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﻢ .
ﻉﻉ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (٤٠٤ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﻓﺪﺍﻯ ﺍﺣﺒﺎﺑﺖ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﻥ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﺭﻳﺰ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﻦ ﻓﺮﺳﻮﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺭﺍﻧﺖ
ﺧﺎﮎ ﺭﺍﻩ ﻭ ﻏﺒﺎﺭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻧﻤﺎ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻦ .
ﻉﻉ
ﺹ ٤٥١ ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٠٥ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻧﺖ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ
ﺍﺳﻴﺮ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻋﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺗﻴﺮ ﻭ ﺳﻨﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺷﺨﺼﻰ
ﺯﺧﻤﻰ ﺑﻰ ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﻣﻮﻯ ﺗﻮ
ﻭﺩﻟﺪﺍﺩﮤ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺑﻼﺋﻰ ﺭﺍ ﻭﻻ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ
ﺷﻤﺮﻧﺪ ﻏﻞ ﻭ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺭﺍ ﺗﺎﺝ ﻭ ﺳﺮﻳﺮ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﮑﻠﻰ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻨﺪ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺩﺍﻧﻨﺪ ّ
ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺳﺎﺯ ﺗﺎ ﮐّﻞ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺩﺭ ﮐﻒ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﻧﺜﺎﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﭘﻰ ﺑﺮﻳﻢ ﻭ ﺭﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﻭﺍﻗﻒ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ٤٥٢
ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٠٦ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻏﻮﻃﻪ ﺩﻩ
ﻣﻘﺪﺱ ﻧﻤﺎ ﻋﻔﻮ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﺧﻄﺎ ﭘﺎﮎ ﻭ ّ
ﻭ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﮐﻦ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﻏﻔﻮﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﻓﻴﺾ ﻣﻮﻓﻮﺭ
ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﻭﻋﺪ ﻭ ﻧﻮﻳﺪ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﻋﻄﺎ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﺧﻄﺎ ﻣﺒﺘﻼﺋﻴﻢ ﻭﻟﮑﻦ ّ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﻦ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺷﺎﻳﮕﺎﻥ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ
ﻋﻔﻮ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﮤ ﻫﺮ ﻗﺼﻮﺭ .ﻉ ﻉ ﺗﻮﺋﻰ ﻏﻔﻮﺭ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﺹ ٤٥٣ ُﻫﻮ ﺍ
ﻧﺎﺟْﻴﮏ ﺑﻠﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺑﮑﻞ ﺍﻧﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺗﺬﻟﻞ ﻭ ﺗﺒﺘﻞ ﺍ ِ ّ ﺗﻀﺮٍﻉ ﻭ ) (٤٠٧ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ّ
ﺗﻘﺪﺭ ﺍﻋﻈﻢ ِﺟﻨﺎﻧﻰ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ ﻭ َﺳِﺮْﻳَﺮﺗﻰ ﻭ ﺿﻤﻴﺮﻯ ﻭ ﻓﺆﺍﺩﻯ ﻭ ﺍ ﺑﺘﻬﻞ ﺍﻟﻴﮏ ﺍ ﻥ ّ
ﺍﻟﻨﺠﺎﺡ ﺍﻟﻌﺰﺓ ﻭ ﺍﻟﮑﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﻭ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﻟﻔﻼﺡ ﻭ ّ ﺍﻵﻣﺎﻝ ﻭ ﺍﻓﻀﻞ ﺍﻻﻋﻤﺎﻝ ﻭ ّ ﺍﻟﻈﻠﻴﻞ ﻋﻨﺪ ﺳﻄﻮﻉ ﺻﺒﺤﮏ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻇﻠﮏ ّ ﻫﺮﻋﺖ ِﺍﻟﻰ ّ ﻟﻬﺬﻩ ﺍﻟﻌﺎﺋﻠﺔ ﺍّﻟﺘﻰ َ َ َ ْ
ﺖ ﻭ َﺳ ُ َ ﺍﻟﺮﻓﻴﻊ ﻭ َ ْ ﺮﻋ ْ ﻟﺒ ْ ﺖ ِﺍﻟﻰ ﻣﻼﺫﮎ ّ ﺁﻭﺕ ِﺍﻟﻰ ﮐﻬﻔﮏ ﺍﻟﻤﻨﻴﻊ َ
ﺤﺒﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺑﺖ ﻟﻨﺪﺍﺋﮏ ﻭ َﻗﺒ َ ْ ﻠﺖ ﺍﻋﺘﺎﺑﮏ ﻭ ﺍﺷﺘﻌﻠﺖ ﺑﻨﺎﺭ ﻣ ّ
ﺧﺎﺩﻣﺔ ﻻﻣﺮﮎ ﺳﺎﺟﺪﺓ ﻟﻄﻠﻌﺘﮏ ﻧﺎﺣﺪﺓ ﻓﻰ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﻟﻢ َﺗَﺰْﻝ ً
ﺖ ﺑﺬﮐﺮﮎ ﺑﻴﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ ّ ﺕ ﺑﺎﺳﻤﮏ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻘﮏ ﻭ ُﻧْﻮِﺩَﻳ ْ ﺍﺷُﺘِﻬَﺮ ْ ﻇﻠﮏ َﻗِﺪ ْ
ﺠْﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﻭ ﺍ ْﻧِﺠْﺪﻫﺎ ﺑﺠﻨﻮﺩ ﺑﻌﺰﺗﮏ ﺍﻟﻘﺪﻳﻤﺔ ﻭ َﻣ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ َ ﻋﺰْﺯﻫﺎ ّ
ﺹ ٤٥٤
ﺭﺏ ﺍﺭﻓﻊ ﺭﺍﻳﺘﻬﺎ ﻭ ِﺯْﺩ ﻓﻰ ﺣﻤﺎﻳﺘﻬﺎ ﻭ ﺭﺏ َ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ َ
ﺣﺘﻰ ﺗﮑﻮﻥ ﺯﺟﺎﺟﺔ ﻟﺴﺮﺍﺝ ﻣﻮﺍﻫﺒﮏ ﻭ َﻣْﻨُﺸﻮﺭﴽ ﺍﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭﻫﺎ ﻭ ِﺯْﺩ ﻓﻰ ﺍﻧﻮﺍﺭﻫﺎ ّ
ﺭﺏ ﺁﻧﺴﻬﺎ ﻓﻰ ﻭﺣﺸﺘﻬﺎ ﻭ ﺍﺩﺭﮐﻬﺎ ﻓﻰ ﺭﺏ ﻻﻟﻄﺎﻓﮏ ﻭ ﻣﻮﺍﻫﺒﮏ
ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍ ُﮐْﺮَﺑِﺘﻬﺎ ﻭ ﺍ ْﻭِﺭْﺛﻬﺎ ﮐﺘﺎﺑﮏ ﻭ ﺍ ْﮐِﻤْﻞ ﻋﻠﻴﻬﺎ ِﻧَﻌَﻤﮏ ﻭ ﺁﻻﺋﮏ ّ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٠٨ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﺟﺎﻥ ﻧﺜﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ
ﻗﻮﺕ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺩﺭ ّ ﻇﻞ ﺷﺠﺮﮤ ﺍﻧﻴﺴﺎﻳﺖ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺴﺮﻭﺭ ّ
ﺑﺨﺶ ﻭ ﺁﻳﺖ ﺗﻔﺮﻳﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻫﻞ ﻭ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٥٥
ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٠٩ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﮑﻤﺖ ﮐﺒﺮﺍﻳﺖ ﺍﻗﺘﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻗﺮﺍﻥ
ﻣﻘﺪﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺗﺎ ﺳﻼﻟﮥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺗﺴﻠﺴﻞ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺗﺎ ّ
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻗﻰ ﺑﻪ ّ
ﺲ ﻦ َﻭ ﭐ ْ ﺖ ﭐْﻟِﺠ ﻻْﻧ َ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﺣﺪﻳّﺘﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﮔﺮﺩﻧﺪ َﻭ ٰﻣﺎ َﺧَﻠْﻘ ُ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍّﻻ ِﻟَﻴْﻌُﺒُﺪْﻭَﻥ ﺣﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻣﺮﻍ ﺁﺷﻴﺎﻧﮥ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﺖ ﻋﻘﺪ ﺍﻗﺘﺮﺍﻥ ﺑﺒﻨﺪ ﻭ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺣﺼﻮﻝ ﻓﻴﺾ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎ ّ
ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻮﺝ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﺮ ﺧﻴﺰﺩ ﻭ ﻵﻟﻰ ﺳﻼﻟﮥ ﻧﺠﻴﺒﮥ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺤﺮ ّ
ﺤَﺮْﻳِﻦ َﻳْﻠَﺘِﻘ ِ ﻴﺎﻥ َﺑْﻴَﻨُﻬﻤﺎ َﺑْﺮَﺯٌﺥ ّ ﺍﻟﺒ ْ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺑﺮ ﺳﺎﺣﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﻳﺰﺩ َﻣَﺮَﺝ َ
ﮑﺬ ِ ﻻ َﻳْﺒِﻐ ِ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﻥ َﻳ ْ ﺝ ِﻣْﻨُﻬَﻤﺎ ﭐْﻟﻠْﺆُﻟُﺆ َﻭ ﭐْﻟَﻤْﺮ ُ ﮑﻤﺎ ُﺗ َ ﻯ ﺁﻻَ ﺭﺑُ ﺨُﺮ ُ ﻴﺎﻥ َﻓِﺒﺎ ﺹ ٤٥٦
ﺩﺭ ﻭ ﻣﺮﺟﺎﻥ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺘﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺗﻮﻟﻴﺪ ُ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ّ ﻓﺮﻣﺎ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۱۰ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﺨﺶ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻩ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺑﻨﺖ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻧﻤﺎ ﻓﻴﺾ ﻻﻫﻮﺕ ﺑﺨﺶ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﻦ
ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺭﻫﺎ ﻳﺎﺑﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺎﻭﺭﺍء ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺧﺒﺮ ﮔﻴﺮﻡ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﻮﻡ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻯ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺟﻮﻳﻢ ﻧﺸﺮ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﻓﻴﺾ ﺍﺑﺪﻯ ﻃﻠﺒﻢ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ
ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻉ ﻉ ﺹ ٤٥٧ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (۴۱۱ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﮥ ﻣﻮﻗﻨﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻭﻻﺩ ﻭ ﺍﺣﻔﺎﺩ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﺮ ﭘﻴﻤﺎﻧﺖ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺘﺘﺎﻥ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻭ ﻣﺼﻮﻥ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻭﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﺴﺘﻐﻨﻰ
ﻭ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻧﻮﺭ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺵ
ﺑﻠﻴﮥ ﺷﺪﻳﺪﻩ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺟﺎﻧﺶ ﻭ ِﻓْﻠﺬﮤ ﮐﺒﺪﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻣﺸﮑﻠﻰ ﻭ ّ
ﻋﻔﻮ ﻏﻔﻮﺭ ﻭ ﺭﺍﺣﻢ ﻭ ﭘﺴﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺶ ﺩﺭ ﮐﻬﻒ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺻﻴﺎﻧﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﺟﻨﺖ ﺍﺑﻬﻰ ﺍﻟﻨﺸﻮﺭ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ّ ﻳﻮﻡ ّ
ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺩﻧﻰ ﻣﻨﺰﻝ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ .ﻉ ﻉ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ّ ﺹ ٤٥٨
ُﻫﻮ ﺍ
ﺟﻮﺩﮎ َﻭ ﺑﻔﻀﻠﮏ َﻭ ﺖ ََ ِ َ ﻋﻠﻰ ِ َ ِ َ )ُ (۴۱۲ﻗﻮﻟﻰ َﻟﮏ َ ُ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﺍﻟ ٓﻬﻰ ﺑﻤﺎ ﺍ ْﻧَﻌْﻤ َ ﻋﻠﻰ ﻫﺪﺍﻳﺘﮏ َﻭ َ ﺖ ََ ﻫﺪﻳَﺘﻨﻰ ِﺍﻟﻰ َ َ ﺳﻘﻴَِْﺘﻨﻰ َﮐﺎَ ﺱ ِ َ ِ َ ﮏ َﻭ َ َ ﻣﻠﮑﻮِﺗ َ َ َ ْ ﻇﻠﻠْ َ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ِ َ ﺍﻧﺖ َ ﺘﮏ ِ َ ﺍﻧﻴ ِ َ ﺷﺠﺮﺓ َ ْ ﺍﻧﺖ ﻭﺣﺪ ِ ﺍﻧﮏ َ َ ﺍﻧﮏ َ َ َ َ ََ ﺠ ِﻨﻰ ِﻣﻦ ُ َﺛﺒﺘِﻨ ﮐﻞ ﺪﮎ َﻭ ﭐْﺟ َ ْ ﮏ َﻭ َﻧ ﻋﻬ ِ َ ﻣﺴَِﺘﻘْﻴَﻤ ًﺔ ﻓﻰ ُﺣﺒَ ﻋﻠﻰ َ ْ ﻌﻠِﻨﻰ ُ ْ ﻰ َ ٰ ْ ْ ﻓﺘﺘﺎﻥ َ ٍ ﺍ ٍ ﺳﺒﻴﻠﮏ ﻣﺎﮏ ﻭ َﺷﻬﻴﺪﴽ ﻓﻰ َ ِ َ ﻻ َ ﺭﺏ َ ﺷﺪﻳﺪ َ ﺭﺏ ﭐْﺟَﻌْﻠِﻨﻰ ِﻓﺪﺍ ِ
ِ ِ ﻠﺴﻠِﻢ ﺧﺎﺿﻌﴼ َﻭ ﻋﺒﺎﺩﮎ َﻭ ﺧﺎﺩﻣﴼ ِﻟ ْ ﺧﺎﺷﻌﴼ ِﻟ َ ْ ﻟﺠﻤﻴﻊ َ ِ َ ﺨﻠ ِ َ ﻘﮏ َﻭ ُﻣﺤﺒﴼ َ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ُ ِ ﺐ َﻭ ﭐ ْﻻِ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﺖ َ ﺍﻧ َ ﺤ ﺍﻟﻌﺎﻡ َﻭ ﻣﺎﻥ ِ ﻠﺢ َﻭ ﭐْﻟ ُ ﮏ َ َ ﺍﻟﺼ ِ ﺹ ٤٥٩ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۱۳ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺍﺑﺪﻯ ﺍﻳﻮﺏ ﻏﻮﻃﻪ ﺩﻩ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻓﺮﻣﺎ ﺟﺎﻡ ﻋﺸﻖ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﮥ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﻦ ﻭ ﺁﻻﻡ ﺍﺧﻼﻕ ﺑﺸﺮﻯ ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺶ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﻓﺮﻣﺎ ﺭﺑﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﻧﻔﺜﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﺪﻡ ﺑﻪ ﺭﻭﺡ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﮐﻦ ّ
ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﺎ ﻟﺴﺎﻥ ﻧﺎﻃﻖ ﺩﻩ ﻗﻠﺐ ﻓﺎﺭﻍ ﺑﺨﺶ ﺣﺠﺞ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﮐﻦ ﻭ ﺳﺒﺐ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻔﻮﺱ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٤٦٠
ُﻫﻮ ﺍ
ﻧﻮﺭ ﺑﺼﺎﺋﺮﻧﺎ ) (۴۱۴ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺤﻦ ﺍﻣﺎء ﺍﺟﺘﺬﺑﺘﻨﺎ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﻘﻌﺔ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ّ ٌ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻣﻦ ﺍﻓﻖ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ ﻭ ﺍ ْﺣِﻴﻨﺎ ﺑﻔﻴﻮﺿﺎﺕ ﺭﻭﺡ ﻗﺪﺳﮏ ﺑﺎﻧﻮﺍﺭ ﻫﺪﺍﻳﺘﮏ ّ
ﺍﻟﻮﺣﺪﺍﻧﻴﺔ ﺣﺒﮏ ﻋﻨﺪ ﺍﺷﺮﺍﻕ ﺷﻤﺲ ّ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻧﻴّﺔ ﻭ ﺍ ﻳﻘﻈﻨﺎ ﺑﻨﺴﻤﺎﺕ ّ ﺍﻟﻨﺎﺯﻟﺔ ﻣﻦ ﺳﻤﺎء ّ ّ ﺖ ﺍﻟﺘﻘﺪﻳﺲ ﻋﻦ ّ ﺭﺏ ّ ﺍﻯ َ ﺼ ْ ﮐﻞ ﺻﻔﺔ ّﺍﻻ ﺍﻟﻔﻀﺎﺋﻞ ﺍّﻟﺘﻰ َﺧ ﻭﻓﻘﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﺟﻮﻫﺮ ّ ﺼ َ
ﺴﺘﻤﺮﺓ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺍ ﻧﻌﺶ ﺍﻓﺌﺪﺗﻨﺎ ﺑﻔﻴﻮﺿﺎﺕ ُﻣ ﺑﻬﺎ ﺍﻟﺤﻘﺎﻳﻖ ّ ّ ﺍﻟﻤﻘﺪﺳﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺕ ﺍﻻٰ
ﺍﻳﺪﻧﺎ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺍﻟﻨّﺪﺍء ﺑﺎﺳﻤﮏ ﻭ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﺑﻬﻰ ﺍ ﻯ َ ﺭﺏ ّ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻٰ ﻨﻮﺭ ﻫﺬﻩ ﺣﺘﻰ ﺗﺘ ّ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﮏ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺔ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻻﻣﺎء ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﺴﺎﻃﻊ ﻋﻠﻰ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﺍﻻﺭﺽ ﻭ ﻣﻐﺎﺭﺑﻬﺎ ّ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﺑﺎﺷﺮﺍﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ّ
ﻮﻫﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺍﻟ ّ ﺹ ٤٦١ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۱۵ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺎﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﻰ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ
ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻣﺤﺮﻭﻣﻢ ﻭﻟﻰ ﺭﺟﺎ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﺯ ّ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻴﻨﺎ ﮐﺮﺩﻯ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ
ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﮔﻠﺸﻦ ﻗﺪﺱ ﺯﻧﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﺣﺎﻝ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺎﻧﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻄﻠﻊ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﺨﺶ ﺛﺒﻮﺕ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺩﺭ ّ ّ
ﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻘﺘﺒﺲ ﮔﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﻭ ﺛﻨﺎﻳﺖ ﻧﺎﻃﻖ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﺮﺩﻡ ﻏﻴﺮ ﺗﺮﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺫﮐﺮ ﻣﺎﺳﻮﻯ ﺟﻤﺎﻝ ّ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺳﺮ ﻣﺴﺖ ﻭ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮﺕ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ّ ﺹ ٤٦٢ ﭘﺮﺩﺍﺯﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺑﺪﻉ ﻧﻐﻤﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺍﻣﺎء ﺭﺣﻤﻦ ﻟﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺫﮐﺮﺕ ﺑﮕﺸﺎﻳﻢ ﻭ ﻣﺤﻔﻞ ﺑﻴﺎﺭﺍﻳﻢ
ﻋﻠﻰ .ﻉ ﻉ ﻣﻮﻓﻖ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ٰﻳﺎ ﺭﺑ ﻣﺆﻳﺪ ﻭ ّ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﻰ ﺍﻻٰ َ َ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻟﺸﻬﻮﺩ ) (۴۱۶ﺍﻯ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﺍﻯ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﻣﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﻐﻴﺐ ﻭ ّ
ﮐﻨﻴﺰ ﻧﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﻋﺰﻳﺰ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺗﻤﻴﻴﺰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺷﻮﺭ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺼﺮ ﺑﻘﺎ ﻳﻮﺳﻒ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺟﺎﻥ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻓﺪﺍ ﻧﻤﺎﻳﺪ
ﻭ ﺩﺭ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺭﻭﻳﺖ ﺑﻪ ﺩﻻﻟﺖ ﻧﻔﺤﮥ ﻗﺪﺱ ﺧﻮﻳﺖ ﺑﻪ ﮐﻮﻳﺖ ﺷﺘﺎﺑﺪ ﺭﺥ ﺍﺯ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﻴﺖ ﺑﭙﺮﺳﺘﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ
ﺹ ٤٦٣
ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺖ ﺖﻭ ََ ﺖ ﻭ َﺗﻨ َ ْ ﺖ ﻭ َﺗ َ ْ ﺰﻫ َ ﺗﻘﺪْﺳ َ ﻌﺎﻟﻴ َ ﺒﺎﺭْﮐ َ ﺍﻟﻠﻬﻢ َﺗ َ ) (۴۱۷ﺳﺒﺤﺎﻧﮏ ّ ُ ﺼُﺪْﺭ ﻣﻦ ﻗﻠﻤﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﮐﻞ ﺫﮐﺮ ﻭ ﺛﻨﺎء ﻭ ّ ﻋﻦ ّ ﮐﻞ ﻧﻌﺖ ﻟﻢ َﻳ ْ
ﺠْﻮَﻫُﺮ ﺍﻟﻌﺠﺰ ﻭ ﺍﻟﻔﻨﺎء ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﺍﻟﻔﻘﺮ ﻭ ﺍﻟﻬﺒﺎء ﮐﻴﻒ ﻳﺴﺘﻄﻴﻊ ﺍ ْﻥ َﻳﻄﻴﺮ َﻓ َ
ﻋﺰ ﺍﺣﺪﻳﺘﮏ ﺍﻭ ﻳﺘﺼﺎﻋﺪ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻗﺪﺱ ﻫﻮﻳّﺘﮏ ّ ﺍﻟﻰ ﻫﻮﺍ ﺑﻬﺎّ
ﺣﺘﻰ ﻳﻘﻮﻡ ﺑﻤﺤﺎﻣﺪﮎ ﻭ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﻭ َﻳْﻨِﻄَﻖ ﺑﻨﻌﻮﺗﮏ ﻭ ﺍﻭﺻﺎﻓﮏ ّ
ﻋﺰﺗﮏ َﺧَﺮَﺳ ِ ﻧﻰ ﺁﻳﺔ ﻣﻦ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﺖ ﻋﻦ ﺛﻨﺎء ْ ﻦ ﻭ َﮐﻠ ْ ﺖ ﭐ ْﻻْﻟُﺴ ُ ﻓﻮ ّ ﺍﺩ ٰ
ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻌﻨﻰ ﻣﻦ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﮐﻠﻤﺎﺗﮏ ﻓﮑﻴﻒ ﺛﻨﺎء ﻧﻔﺴﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ً ﻣﺤﺎﻣﺪ ﺫﺍﺗﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻟﻴﺲ ﻟﻰ ﺳﺒﻴﻞ ﻭ ﻻ ﺩﻟﻴﻞ ّﺍﻻ ﺍﻻﻋﺘﺮﺍﻑ
ﻌﺎﺏ َﻋ ِ ﻨﺎﮐِﺐ ﺍ ْﻭﻫﺎﻣﻰ ﺣﺠﺎﺑﴼ ﻓﻰ ﺍ ْﻭِﺝ ﺑﺎﻟﻌﺠﺰ ﻭ ﺍﻟﺘّﻘﺼﻴﺮ ﺍ ﻥ ﺍ ْﻧُﺴَﺞ ِﺑُﻠ ِ ﺹ ٤٦٤
ﮐﻞ ﺣﺎﻟﻰ ﻭ ﺍﻥ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺴْﺘَﺮ ﻓﻰ ّ ﺍﻻِ ﺛْﻴِﺮ ﺍﺫﴽ ﺍ ْﺳﺌﻠﮏ َ ﺍﻟﻌْﻔَﻮ ﻭ
ﮐﻴﺔ ﺍﻟﺨﺎﺿﻌﺔ ﻻﺳﻤﮏ ﺍﻟﺨﺎﺷﻌﺔ ﺑﺒﺎﺑﮏ ﺍﻣﺘﮏ ّ ﺍﻟﺰ ّ ﺍﻟﻄ ّﻴﺒﺔ ّ
ﺍﻟﻤﺘﻀﺮﻋﺔ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻟﻨﺎﻃﻘﺔ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﺍﻟﻤﺒﺘﻬﻠﺔ ﺍﻟﻴﮏ ّ ّ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ُﺗَﺆﻳﺪﻫﺎ ﺗﻮﺟﻬﺎﺕ ّ ﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻧﻈﺎﺭ ّ ﺑﻠﺤﻈﺎﺕ ﺍﻋﻴﻦ ﺭﺣﻤﺎ ّ
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺐ ﻭ ﺗﺮﺿﻰ ﻓﻰ ﻣﻠﮑﮏ ﻭ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ّ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺗﺤ ّ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﮑُﺮْﻭﺏ ﻭ ﻳﺎﺳﺎﺗﺮ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻳﺎ ﻏﺎﻓﺮ ّ ﺍﻟﺬﻧﻮﺏ ﻭ ﻳﺎ ﮐﺎﺷﻒ ُ ) َ (۴۱۸ ﺕ ﻋﻠﻴﮏ ﺍﻟﻌﻴﻮﺏ ﺍ ْﺳﺘﻐﻔﺮﮎ ِﻻﻣﺘﮏ ّ ﺍﻟﺘﻰ ﺭﺟﻌﺖ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ َ َ َ ﻭﻓﺪ ْ
ﻌﺔ ﻭﺭﺩﺕ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﮏ ﻭ ﺧﺎﺿﻌﺔ ﺧﺎﺷﻌﺔ ﺧﺎﺋﻔﺔ ﻣﻦ ﻋﺬﺍﺑﮏ ُﻣَﺘَﻌﻄَﺸ ً ً ْ ﺹ ٤٦٥ ﺍﻟﺬﻧﻮﺏ ﻭ ﺍ ْﻟِﺒْﺴﻬﺎ ﺭﺏ ﭐْﻧِﺰْﻉ ﻋﻨﻬﺎ ﺍﻟﻰ َ ْ ﻗﻤﻴﺺ ﻋﺬِﺏ ُﻓﺮﺍﺗﮏ َ َ
ﺍﻧﮏ ﺣﻠَﻞ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ﻳﺎ ّ ُ َ ﻋﻼﻡ ﺍﻟﻐﻴﻮﺏ ﻭ ّ ﺳﺘﺎﺭ ﺍﻟﻌﻴﻮﺏ ّ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺘﻮﺍﺏ ّ ﺍﻧﺖ ّ ّ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ
) (۴۱۹ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰ ﻋﺰﻳﺰ ﻭﻟﻪ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺗﻤﻴﺰ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺁﻥ ﺩﻳﺎﺭ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻰ ﺍﺷﮑﺒﺎﺭ ّ ﺑﺴﺎ ﺷﺒﻬﺎ ﮐﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺴﺎ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﻫﻤﺪﻡ ﻭ
ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻫﻴﭻ ﺻﺒﺤﻰ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺷﺎﻣﻰ ﺁﻓﻞ ﻧﮕﺸﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﻍ ﺹ ٤٦٦
ﺧﻮﺵ ﺁﻫﻨﮓ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻼﻭﺕ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻭ ﺁﻳﺎﺗﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﺗﺠﻠﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺁﺋﻴﻨﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻧﻮﺭ ّ
ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻍ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﻮﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﺑﻘﺎ
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﺨﺶ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﭘﺮ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺛﺎﻕ ﻭﺻﺎﻝ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺭﺣﻤﻦ ﺩﺭ ﺁﺭ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ
ﻋﻔﻮ ﻗﺼﻮﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﻏﺮﻳﻖ ﺑﺤﺮ ﻋﺼﻴﺎﻧﻴﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ِ
ﻣﻮﻓﻮﺭ ﺑﻨﻤﺎ ﻓﻴﺾ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺻﻬﺒﺎﻯ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﻨﻮﺷﺎﻥ ﻣﺎ ﺍﺳﻴﺮ ﺧﻄﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺍﻣﻴﺮ ﻋﻄﺎ ﻣﺎ ﻏﺮﻳﻖ ﻣﻌﺼﻴﺘﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﺒﺮﻯ
ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻣﻘﻴﻢ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﺹ ٤٦٧ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ
ﺭﺏ ﺍﻷﺭﺑﺎﺏ ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﻭ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﻷﺣﺴﺎﻥ ﻭ ﮐﺜﻴﺮ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ ّ ﺍﻟﺘّﻮﺍﺏ ﻳﺎ ُﻫﻮ ﺍ
ﺸﺎﻫَﺪِﺓ ﭐ ْﻻٓ ِ ﺕ َﺑ ِ ﻳﺎﺕ َﻭ )ُ (۴۲۰ﻗﻮِﻟﻰ َ َ ﺤْﻤُﺪ ٰﻳﺎ ﺍﻟ ٓﻬﻰ ِﺑﻤﺎ َ ْ ﺼْﻴَﺮِﺗﻰ ِﺑُﻤ َ ﻧﻮﺭ َ ﻟﮏ ﭐْﻟ َ
ﺑﻨَﺴ َ ِ ﺍﻟﺼ ِ ﺖ َِ ﺤﺎﺭ ﻤﺔ ﭐ ْﻻْﺳ ِ ﺭﺏ ﭐ ْﻻْﺳﻤﺎ ﻭ ﺣﻘْﻴَﻘِﺘﻰ ِ َ ْ ﺑﻤﻌ ِ َ ﺮﻓِﺔ َ ﻔﺎﺕ َﻭ ﺍ ْﺣَﻴْﻴَِﺘﻨﻰ ِ َ ﺯﻳْﻨ َ َ ْ ﻧﺴْﻴِﻢ َ ِ ﻫﺎﺭ َﻭ َ ِ ﺭﺏ ﺍّﻧﻰ َﺳِﻘْﻴَﻤٌﺔ َﻭ َ ّ ﺣﺪْﻳَﻘ ِﺔ ﺍﻻْﺳ ِ ﺤ ِﺔ ﺍﻻْﺯ ِ ﻣﺸﺎﻣﻰ ِ َ ْ ﺮﺍﺭ َ ﺕ َ ّ ﺑﻨﻔ َ ﻋﻄْﺮ َ ﻠﺔ َﻓﺎ ْﻧِﻄْﻘِﻨﻰ َﻋﻮْﺩ ِﻧﻰ ِﺑﭑْﻟ َﻓﭑْﺷِﻔِﻨﻰ َﻭ َ ِ ﺍﻟﻐﺮﻭﺭ ﮑﺴﺎﺭ َﻭ َ ْ ﺬﻝ َﻭ ﭐِْﻻْﻧ ِ ِ ﻣﻦ ُ ِ ﮐﻠْﻴ َ ٌ ﺍﺣﻔﻈﻨﻰ ِ َ ﺹ ٤٦٨
ﻦ ُ ﻇﻠ ِ ﻤﺎﺕ ﮐﻔﺎﺭ َﻭ ﺍ ْﻧِﻘْﺬ ِﻧﻰ ِﻣﻦ ُ ُ ﺎﺟﺮ ّ ٍ ﮐﻞ ﻓ ٍ َﻭ ﭐِْﻻْﺳ ِﺘ ِ ﺼِﻨﻰ ِﻣ ْ ﮑﺒﺎﺭ َﻭ َﺧﻠْ
ﺍﻟﺸﺒ ِ ﺻﺮﺍﻃﮏ ﻬﺎﺕ ّ ﺕ ﻓﻰ ّ ِ ﻋﻠﻰ ِ ِ َ ﺍﻟﺪﻳﺎﺭ َﻭ ﭐْﺟَﻌْﻞ ِﻟﻰ َﻗَﺪﻣﴼ ِ َ ﺘﺸﺮ ْ ﺍﻟﺘﻰ ﭐْﻧ َ َ َ ُُ ﺭﺍﺳﺨ ًﺔ َ ٰ
ﻬﺞ ﭐْﻟﺮْﺷِﺪ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﻟﻐ ﻘﻮﻳﻢ ﻻ ﺍ ﺗ ِ ُ ﻰ َﺳﺒﻴَ ﺑﻞ ﺍ ِ ﺨﺬ َ َ ﻣﻨَﻬ ِ َ ﭐْﻟ ُ ْ ﻤﺴَِﺘﻘْﻴِﻢ َﻭ َ ْ ﺗﺨﺬ َﻣْﻨ َ َ ﺠﮏ ﭐْﻟ َ ِ ﻻْﻣِﺘ ِ ﻻْﻓِﺘﺘ ِ ﺍﻣﺔ َ ِ ﺤﺎﻥ ﻔﺔ ِ ﺿﻌْﻴ َ ٌ ﺍﻧﻨﻰ َ َ ٌ ﻗﺎﺻﺮ ٌﺓ َ َ َﺳﺒﻴ َ ﻟﺪﻯ ﭐ ْ ﻋﺎﺟَﺰٌﺓ ﻓﻰ ﭐ ْ ﺭﺏ ِ ﺎﻥ ِ َ ﻠﻰ َﻭ َﻧ ﺼ ِ ﺍﻟﺘْﻤِﺤْﻴ ِ ﻮﺹ ِ ْ ﻓﻢ ﺍ ﻦ ﺺ ﭐْﻟَﻤْﻨ ُ ﺠ ِﻨﻰ ِﻣ َ ﻬﺪﻯ َﻭ ُﻧ ُ ﻤِﺔ ﭐْﻟ ُ ٰ ﻣﻦ َ ِ ﺠْﻮِﻡ ﭐﻻُﻓِﻖ ﭐ ْﻻْﻋ ٰ ﻗﺎﻝ َ َ ِ ﻣﻨﻮﻥ ﻨﺎﺱ ُ َ ﺘﺤﻴُﺔ َﻭ ﺍﻟﺜﻨﺎُء َ ََ ﻋﻠْﻴِﻬﻢ ﭐْﻟ ِ ﻫﻠﮑﺎُء ﺍﻻ ﭐْﻟُﻤْﺆ ِ ُ َ ﻼﻡ ﭐْﻟ ّ ُ ﻋﻠﻴﻪ ﭐْﻟﺴ ُ
ﻠﺼﻮَﻥ ﻫﻠﮑﺎء ﺍﻻ ﭐْﻟُﻤ ْ َﻭ ﭐْﻟُﻤْﺆِﻣ ُ َ ﺨِ ُ ْ ﺤُْ ﺘﺤُﻨْﻮ َﻥ َﻭ ﭐْﻟُﻤْﻤَﺘ َ ﻫﻠﮑﺎء ﺍﻻ ﭐْﻟُﻤْﻤ َ َ ﻨﻮَﻥ ُ َ ُ ﻨﻮﻥ ُ َ ُ
ﺧﻄٍﺮ َ ِ ﮏ ﻠﺼْﻮ َﻥ ﻓﻰ َ َ ﻋﻈْﻴٍﻢ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﭐْﻟ ِ َﻭ ﭐْﻟ ُ ْ ﺮﺣْﻴَﻢ ِ ﻀ َ ﻣﺘ َ ﮏﺍ ﻤﺨ ِ ُ ﺍﻥ ﺍ َ َ ﻟﺴﻘﻴﻢ َﺗْﺮ ُﺟﻮ َﻓْﻴ َ َ ﭐْﻟ َ ِ ﺖ ﮏ ﭐْﻟ ُ ِ ﻮﺭ َ ﺖ ﭐْﻟ َ ُ ﻦ ﺍﻧ َ ﻌﻈْﻴَﻢ َﻭ ِﺷﻔﺎَ ﺍﻟﮑِﺮْﻳُﻢ ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍّﻻ ﺍ ْﻧ َ ﻐﻔ ُ ﮏ ﺍ ْﻧ َ ﻤﺒْﻴ َ ﻑ َ ِ ﻋﺒﺎﺱ ﺮﺏ ﭐْﻟﺮُﺅ ُ ﺍﻟﻌﻈْﻴُﻢ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﭐْﻟ ﺹ ٤٦٩ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (۴۲۱ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﻭﺭﻗﮥ ﺧﻀﺮﮤ ﻧﻀﺮﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻳﺎﺽ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﻭﺋﻴﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻣﻌﺮﻓﺘﺖ ﺍﺯ ﺷﺠﺮﮤ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﭼﺸﻤﺶ ّ
ﺑﻪ ﺍﻓﻖ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﻠﺒﺶ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎﻩ ﺭﺍﺯ ﻣﺤﺮﻡ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺍﻗﻔﺎﻥ ﺭﺍﺯ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺍﺯ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﺎﻳﺖ ﺗﺄﻳﻴﺪﻯ ﺑﻔﺮﻣﺎ
ﻭ ﺍﺯﺟﺒﺮﻭﺕ ﺍﻋﻼﻳﺖ ﺗﻮﻓﻴﻘﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻗﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ
ﻠﻰ ﻭ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻧﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ َ ﺭﺏ َﻭﻓْﻘٰﻬﺎ َﻋ ٰ ﺎﺏ .ﻉ ﻉ ﺖ ﭐْﻟ َ ﻰ ﺍﻧَ ﮑِﺮﻳُْﻢ ﭐْﻟ َ ّ ﮏ ﺍ ﻧْ َ ﺐ ﻭ َﺗْﺮ َ ٰﻣﺎ ُﺗِﺤ ﻮﻫ ُ ﺿ ٰ ﺹ ٤٧٠ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺖ ﺷﺪﺕ ) (۴۲۲ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻧﺴﺎء ﺗﺮﺍ ﮐﻨﻴﺰﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ّ ّ ﺍﺷﮏ ﺭﻳﺰﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻤﺎﻝ ﺷﻮﻕ ﮐﻒ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﺎﮐﻮﺑﺎﻥ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﻭ ﺟﺎﻥ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ٰﻣﺎ ِﺳﻮﺍﻯ ﺗﻮ ﺩﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
ﺍﻳﻦ ﻭﺭﻗﺎﺕ ﻓﺎﻧﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﭘﺮ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻌﻠﻪ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻟﻤﻌﮥ ﻧﻮﺭ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍﻯ
ﺭﺏ ﺍ ِﺭ ِﻧﻰ ﮔﻮﻳﺎﻥ ﻳﻮﻡ ﻟﻘﺎ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻃﻮﺭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ َ
ﺍﻳﺎﻡ ﻏﻴﺒﺖ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﺮﺍ ﻋﺼﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ّ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﺮﺍﻯ ﻭﺳﻴﻊ ﻭﺍﺩﻯ ﺍﻳﻤﻦ ﻭ ﺷﻌﻠﮥ ﻃﻮﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻓﻴﺾ ﺍﺑﺪﻯ ﺑﺨﺶ
ﻭ ﻓﻮﺯ ﺳﺮﻣﺪﻯ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺮﺕ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٧١ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۲۳ﺍﻯ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﮐﺖ ﻗﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﺎ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻯ ﻗﺪﺱ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﻓﻘﻴﺮﻩ ﺭﺍ ﻋﺰﺗﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻦ .ﻉ ﻉ ﺑﻪ ﮐﻨﺰ ﻏﻨﺎ ﺩﻻﻟﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺫﻟﻴﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۲۴ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﮐﻨﻴﺰ ﺩﺭﮔﺎﻫﻢ ﻭ ﺿﻌﻴﻒ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺗﻮ ُﻣﻌﻴﻦ ﻭ ﻧﺼﻴﺮ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺍﻯ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺁﺗﺸﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﻭ ﭘﺮﺩﮤ ﺍﻭﻫﺎﻡ
ﺑﺴﻮﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺟﻤﺎﻟﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻭﺟﺪﺍﻧﻢ ﻏﺒﻄﮥ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭ ﮔﻠﺸﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻴﺪﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﻦ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ
ﺹ ٤٧٢ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻧﭙﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺟﺰ ﺭﺍﺯ ﺩﻟﺒﺮﻯ ﺗﻮ ﻧﮕﻮﺋﻴﻢ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺒﻴﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ّ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﻋﺰﺗﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺎء ﺭﺍ ) (۴۲۵ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ّ ﻣﻨﻮﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺭﻭﺣﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ ﻣﻘﺪﺳﺖ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻓﺮﻣﺎ ﻗﻠﺒﺸﺎﻥ ﺭﺍ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻣﻌﻄﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻄﻬﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺸﺎﻣﺸﺎﻥ ﺭﺍ ّ ّ ّ
ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﻋﺠﺰ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﻭ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ ﺣﻴﺎﺕ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻭ ﺍﻧﺖ ّ ّ
ﺏ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮُﺅ ُ ﻭ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻑ ﺍﻟﺮ ﺹ ٤٧٣
ُﻫﻮ ﺍ
) (٤٢٦ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺎء ﺭﺍ ﻋﺰﻳﺰ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ
ﺩﺭ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﮔﺸﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﭼﻴﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﺝ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻬﺎﺩﻯ ِ
ﺭﺏ ﻭﺩﻭﺩ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻧﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﮤ ﺭﺥ ﺑﻨﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﺑﺮﺑﻮﺩﻯ ﺍﻯ ّ
ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﺋﻴﻢ ﻋﺎﺟﺰﻳﻢ ﻭ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻗﺎﺻﺮﻳﻢ ﻭ ﺑﻰ ﺗﻤﻴﺰ ﻭﻟﻰ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺟﻮﺋﻴﻢ
ﻣﺤﺒﺘﻴﻢ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺍﻣﻴﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﭘﻮﺋﻴﻢ ﺛﻨﺎﻯ ﺗﻮ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﺍﺳﻴﺮ ﺯﻧﺠﻴﺮ ّ
ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺷﮑﺮ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﻬﺪ ﻭ ﺷﮑﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﻬﺎ ﺭﻳﺨﺘﻰ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻴﺎﺏ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﮏ ﻭ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻟﮏ ﻭ ﺍﻟﻤﻮﻫﺒﺔ ﻣﻨﮏ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﮏ ﻭ ّ ﺍﻟﺮﺅﻭﻑ ﻉ ﻉ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻌﻄﻮﻑ ّ ّ
ﺹ ۴۷۴ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۲۷ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮﺩﮐﻰ ﺑﻴﻨﻮﺍ ﺭﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮤ ﭘﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻴﺎﻩ ﺗﺒﺎﻫﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﻧﻬﺎﻝ ﺑﻰ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻭ ﺑﺮﮔﻴﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ
ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﮔﻴﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺷﺤﺎﺕ ﺳﺤﺎﺏ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﻝ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺴﻴﻢ ﺑﻬﺎﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺣﺮﮐﺖ ﻭ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺑﺨﺶ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﮐﻦ
ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺗﺖ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﮐﻦ ﻉ ﻉ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﮐﻦ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﺣﻴﺎﺕ ّ
ﺹ ۴۷۵
ﺤ ِ ﻴﺎﺕ َﻭ ُﻃُﻴْﻮُﺭ ﻫﺆﻻ ﭐ ْﻻْﻃ ُ ) (۴۲۸ﺍﻟ ٓﻬﻰ ﺍﻟ ٓﻬﻰ ُ ﺠَﺮِﺓ ﭐْﻟ َ ﻔﺎﻝ ُﻓُﺮْﻭ ُﻉ َﺷ َ
ﺻَﺪ ِ ﺠﺎﺕ َﻟ ِ ِ ﮏ َﺭﺑﻨﺎ ﺌﺎﻟ َﺣِﺪْﻳَﻘ ِﺔ ﭐْﻟﻨ ﺪﺍﻳِﺘ َ ﺤِﺮ َﺭْﺣَﻤِﺘ َ ﻑ َﺑ ْ ﺿ ِﺔ ِﻫ َ ﺭﺍﺩ َﺭْﻭ َ ﮏ ﺍ ْﻭ ُ ﻰ َ
ِ ﮑْﻮ ِ ﮏ ﺍ ْﻥ ﺕ َﺭْﺣٰﻤِﺎﻧﻴِﺘ َ ﻟﻰ َﻣَﻠ ُ ﮎ َﻭ ُﻧَﻘﺪُﺱ َﻟ َ ﺤْﻤِﺪ َ ﮏ ﻭ َﻧَﺘ َ ﺍّﻧﺎ ُﻧَﺴﺒُﺢ ِﺑ َ ﻀﺮُﻉ ﺍ ٰ
ﺭﻯ َﺗ ْ ﺍﻟﻬﺪﻯ َﻭ ُﻧ ُ ﺠْﻮَﻡ ﺍ ُﻓِﻖ ﭐْﻟِﻌﺰِﺓ ﭐ ْﻻَﺑِﺪﻳ ِﺔ َﺑْﻴ َ ﻦ ﭐْﻟَﻮ ٰ ﺠَﻌَﻠﻨﺎ ُﺳُﺮَﺝ ُ ٰ
ﻬﻰ .ﻉ ﻉ ﮏ ِ ْ ﻦ َﻟُﺪْﻧ َ َﻭ َﻋﻠْﻤﻨﺎ ِﻣ ْ ﻋﻠﻤﴼ ٰﻳﺎ َﺑﻬﺎ ﭐ ْﻻْﺑ ٰ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۲۹ﺍﻯ ﺟﻠﻴﻞ ﺍﮐﺒﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰ ﺻﻐﻴﺮ ﺭﺍ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺵ ﺍﺧﺘﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺤﺒﺘﺖ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻬﻰ ﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﻭ ﻣﺸﮏ ﺍﺣﺪﻳﺘﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﻣ ّ ّ
ﻭ ﻋﻨﺒﺮﻯ ﺑﻴﺰﺩ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻉ ﻉ ﺹ ۴۷۶ ُﻫﻮ ﺍ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ) (۴۳۰ﻃﻔﻞ ﺻﻐﻴﺮﻡ ﭘﺴﺘﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺛﺪﻯ ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻬﺪ ﻭ ﺷﻴﺮ ّ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻩ ﺩﺭ ﮐﻮﺩﮐﻰ ﺁﺯﺍﺩﮔﻰ ﺩﻩ
ﻭ ﻓﺮﺯﺍﻧﮕﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻡ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺭﺍﺯ ﻧﻤﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺤﺒﺘﺖ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﺯ ﺛﺪﻯ ) (۴۳۱ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺻﻐﻴﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻣ ّ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺑﻨﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺷﺤﺎﺕ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮ ﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﻝ ﺗﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻠﺸﻦ ّ
ﺳﺤﺎﺏ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻻﻫﻮﺕ
ﺍﻻﻧﻌﺎﻡ .ﻉ ﻉ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺳﺎﺑﻖ
ﺹ ٤٧۷
ُﻫﻮ ﺍ
ﻟﺒﻦ ِ ِ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻦ ﺍ ْﻃ ٌ ﺤﺒ ِ َ ﺭﺿْﻌﻨﺎ ِ ْ ) (٤٢٨ﺍﻟ ٓﻬﻰ ﺍﻟ ٓﻬﻰ َ ْ ﺘﮏ َ َ َ ﻣﻦ َﺛْﺪِﻯ َﻣ َ ﻔﺎﻝ َ َ ﻧﺤ ُ
ﻣﻨ ُﺬ ُ ُ َ ِ ﻟﻴﮏ ﻓﻰ ﻧﻌﻮﻣﺔ ﭐ ْﻻْﻇ ِ ﻧﺘﻀﺮُﻉ ﺍ َ َ َ ﺩﺧﻠﻨﺎ ﻓﻰ َ َ ُ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ُ ْ ﻔﺎﺭ َﻭ َ َ َ َﻭ َ َ
ﺼِﻦ ﻨﮏ َﻭ ﭐْﺣ َ ْ ﻠﻴ ِﻞ َﻭﺍﻟﻨِ ﻋﻠﻰ ِﺩْﻳ ِ َ ﻬﺎﺭ َ ﻔﻈﻨﺎ ﻓﻰ ِﺣ ْ ﺭﺏ َ ْ ﭐْﻟ ْ ﺛﺒﺖ ﺍ ْﻗ َ ﺪﺍﻣﻨﺎ َ ٰ
ِ ﻣﻦ ِ َ ﻌﻠﻨﺎ ﺳﺮﺝ ﻣﺎﺪﺓ ﭐْﻟﺴﻤﺎَ ﻭ ﭐْﺟ َ ْ ِﺣْﻔ ِ َ ﻈﮏ َﻭ ﺍ ْﻃِﻌْﻤﻨﺎ ِ ْ ﻟﻬﺪﻯ َﻭ ُ ُ َ ﺁﻳﺎﺕ ﭐ ُ ٰ ﺭﺏ ﭐ َ َ ُ ِ ﻮﻯ َﻭ ﺍ ْﻣِﺪْﺩﻧﺎ ِﺑ َ ِ َ ﻟﺠﺒﺮﻭﺕ ﻭ ﭐْﻟِﮑْﺒِﺮﻳﺎء ﻤﻼﮑﺔ َ َ ِ َ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻳﺎ َ ﭐْﻟﺘْﻘ ٰ ﺮﺣْﻴُﻢ .ﻉ ﻉ ﺖ ﭐْﻟ َ ِ ﻤﻦ ﭐْﻟ ِ ﺍ َ ﮑﺮْﻳُﻢ ﻧﮏ ﺍ ْﻧ َ ﺍﻟﺮْﺣ ُ
ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۳۳ﺍﻯ ﺍﻳﺰﺩ ﺩﺍﺩﮔﺮ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮ ﭘﺮﻭﺭ ﻣﺎ ﻧﻬﺎﻻﻥ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ
ﮐﻞ ﺭﺍ ﺍﺷﺠﺎﺭ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﺣﻤﺘﺖ ِﮐﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﮥ ﻣﺎ ﺧﻂ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ّ ّ ﺹ ۴۷۸ ﭘﺮ ﺛﻤﺮ ﮐﻦ ﻭ ﻫﻤﮥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺣﺮﻭﻓﺎﺕ ﻣﻔﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺑﻴﻨﺎﺕ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﺎﻃﻠﻪ ﺍﻳﻢ ﺑﺎﻫﺮﺍﺕ ﻧﻤﺎ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﺠﻤﻠﻪ ﺍﻳﻢ ﺁﻳﺎﺕ ّ ﻋﻠّﻴﻴﻦ ﻧﻤﺎ ﺫﻟﻴﻞ ﻭ ﺧﻮﺍﺭﻳﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﺒﻴﻦ ﮐﻦ ﻧﻘﺎﻁ ﺳﺎﻓﻠﻪ ﺍﻳﻢ ﺍﺣﺮﻑ ّ
ﺫﻟﺖ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺑﻰ ﺑﺮﮒ ﻭ ﺑﺎﺭﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﺮﮒ ﻭ ﻧﻮﺍ ﺭﺳﺎﻥ ﮔﻨﺞ ﺍﺯ ّ
ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﮐﻨﺰ ﻻﻫﻮﺗﻰ ﻃﻠﺒﻴﻢ ﻏﻨﺎﻯ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺟﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻘﺎﻯ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺭﺍ ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﺖ ﮔﻴﺮﺩ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺖ
ﺗﺮﺍﺏ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺭﺍ ﺁﺏ ﻧﺎﺏ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺳﺮﺍﺏ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﺲ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﺁﻣﻮﺯ ﺗﺎ ﻧﺎﺭ ﻫﺴﺘﻰ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﻭﺯﺩ ﻭ ﺣﺠﺎﺏ
ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﺗﺎ ﻣﻴﺎﻥ ﺣﺒﻴﺐ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺁﺷﻨﺎﺋﻰ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﺑﻴﻦ ﻃﺎﻟﺐ ﻭ
ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺭﺳﻢ ﺟﺪﺍﺋﻰ ﺑﺮﺍﻓﺘﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺹ ۴۷۹ ﺍﻟﻤﻨﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ّ ﺍﻧﮏ َ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺒﻨﻢ ﻋﻨﺎﻳﺖ ) (۴۳۴ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻮ ﮔﻞ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ّ
ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﻬﺎﻝ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ّ ﺰﻳﻦ ﺑﻪ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻭ ﺑﺮﮒ ﮐﻦ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﺥ ﺳﺒﺰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻣ ّ
ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩﺍﻧﮥ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺻﺪﻑ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﭙﺮﻭﺭ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ
ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻫﺮ ﻓﻘﻴﺮﻯ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﮔﻨﺞ ﺭﻭﺍﻥ ﺩﻻﻟﺖ ﮐﻦ ﻭ ﻫﺮ ﺍﺳﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﻗﻴﻮﺩ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻧﻤﺎ . ﺹ ۴۸۰
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۳۵ﺍﻯ ﺧﺪﺍ ﻃﻔﻞ ﻣﻌﺼﻮﻣﻢ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﮐﻦ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﻰ ﺑﻔﺮﻣﺎ
ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻰ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ ﮔﺮﺩﻡ ﺭﺑّﺎﻧﻰ ﺷﻮﻡ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﺎ ﺑﻪ ﻧﻌﻤﺖ ﺑﭙﺮﻭﺭ ّ
ﻋﺒﺎﺱ ﺷﻮﻡ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﮔﺮﺩﻡ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۳۶ﺍﻯ ﺑﺪﻳﻊ ﺍﻷﻟﻄﺎﻑ ﻟﻄﻔﻰ ﺑﺪﻳﻊ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺭﺑﻴﻊ ﺑﺨﺸﺎ
ﻣﻮﺩﺗﺖ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻬﺎﻻﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﺣﻤﺘﺖ ِﮐﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺏ ﻭ ﮔﻞ ّ ﺹ ۴۸۱ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺟﻮﻯ ﻋﻄﺎﻯ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺍﺑﺮ ﺳﺨﺎﻯ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﺖ ﺍﻣﻴﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﺭﻳﻎ ﻣﺪﺍﺭ ﺍﺯ ﺳﺤﺎﺏ ﺟﻮﺩﺕ ﺑﺒﺎﺭ ﻋﺒﺎﺱ ﺗﺎ ﻧﻬﺎﻝ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﺒﺎﺭ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۳۷ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺭﺍ ﻧﻬﺎﻟﻬﺎﻯ ﺑﻴﻬﻤﺎﻝ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﻘﮥ ﻣﻴﺜﺎﻕ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺳﺤﺎﺏ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺩﻩ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﻃﻔﻞ ﺻﻐﻴﺮﻡ ﺑﻪ ﺩﺧﻮﻝ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﮐﺒﻴﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻢ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻧﺎﺳﻮﺗﻴﻢ ﻻﻫﻮﺗﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻇﻠﻤﺎﻧﻴﻢ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﮐﻦ ﺟﺴﻤﺎﻧﻴﻢ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺹ ٤٨۲ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
)َ (۴۳۸ﺭﺑﻰ َﺭﺑﻰ ﮐﻮﺩﮐﻢ ﺧﺮﺩﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﭘﺴﺘﺎﻥ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮ ﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ
ﻣﺤﺒﺘﺖ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ّ
ﻇﻞ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﮑﻰ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺯ ّ
ﭘﮋﻣﺮﺩﮔﻰ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﮔﻞ ﮔﻠﺸﻦ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻨﺪﮤ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻯ
ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﻦ ﻭ ﺗﺎﺟﻰ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺑﺪﻳّﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۳۹ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻴﻢ ﺑﻴﻨﻮﺍ ﻭ ﻃﻔﻼﻧﻴﻢ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﻨﺎ
ﺹ ۴۸۳ ﻭﻟﻰ ﺳﺒﺰﮤ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﻧﻬﺎﻟﻬﺎﻯ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻓﮥ ﺑﻬﺎﺭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺭﺷﺤﺎﺕ
ﺳﺤﺎﺏ ﺭﺣﻤﺖ ﻃﺮﺍﻭﺗﻰ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ ﺍﺯ ﻧﺴﻴﻢ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻟﻄﺎﻓﺘﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ
ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﭘﺮ ﺑﺮﮒ ﻭ ﺑﺎﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺍﺑﺪﻯ
ﻧﺠﻮﻡ ﺳﺎﻃﻊ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﭼﺮﺍﻏﻬﺎﻯ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺑﻨﻮﺍﺯﻯ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺷﻬﺒﺎﺯ ﺍﻭﺝ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﻯ
ﺑﮕﺪﺍﺯﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺿﺮﺭ ﻭ ﺯﻳﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﻮﻳﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺍﺯ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ
ﭘﻨﺎﻩ ﺁﺭﻳﻢ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۴۰ﺍﻯ ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﻻﻥ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺑﺮ ﺹ ٤٨۴ ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺍﻫﺘﺰﺍﺯﻯ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺴﻴﻢ ﺭﻳﺎﺽ ّ
ﺗﺮﻗﻰ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﺎﻧﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﻋﻄﺎ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ّ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﭘﺮ ﺑﺎﺭ ﻭ ﺑﺮﮒ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ
ﻗﻮﺕ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﮐﻦ ﻭ ّ
ﺑﺮﺍﺯﻧﺪﮔﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻖ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ .
ﻉﻉ
ﺹ ٤٨۵ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۴۱ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻴﻢ ﺑﻴﻨﻮﺍ ﻭ ﻃﻔﻼﻧﻴﻢ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻴﻢ
ﻭ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻭﻟﻰ ﻧﻬﺎﻟﻬﺎﻯ ﺑﺎﻏﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ
ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﺍﺑﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭ ﻫﺒﻮﺏ ﻧﺴﻴﻢ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﻳﻦ
ﻧﻬﺎﻝ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﺩﻩ ﻭ ﻃﺮﺍﻭﺕ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺑﺮﮒ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺁﺭﺩ ﻭ ُﻣﺜﻤﺮ ﺛﻤﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﻧﺎﺩﺍﻧﻴﻢ ﺩﺍﻧﺎ ﮐﻦ ﺑﻰ ﭼﺸﻤﻴﻢ
ﺑﻴﻨﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻣﺮﺩﻩ ﺋﻴﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﺑﻰ ﮐﺴﻴﻢ ﺑﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺵ
ﻣﺆﻳﺪ ﺑﺮ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻭ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺮ ّ ّ ﺗﻌﻠﻢ ﻭ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﮐﻦ ﻭ ّ
ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٨۶
ُﻫﻮ ﺍ
ﻭﺣﺎﻧﻴﺔ ﺍﻟﺮ ) َ (۴۴۲ ّ ﺖ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﺎﺋﺪﺓ ّ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺍ ْﻧَﺰْﻟ َ
ﻌﻢ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺒ َ َ َ ﻤﺎﻭﻳﺔ َ ﺍﻟﺴ ّ ﺮﮐﺔ ّ ﺍﻟﺮﺑ ّ ﻭ ﺍﻟﻨّﻌﻤﺔ ّ ّ ﺭﺑﻨﺎ َﻭﻓْﻘﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﺍ ْﻥ َﻧْﻄ َ َ ﺎﻧﻴﺔ ﻭ َ
ﺣﺎﻧﻴﺔ ﺏ ﺟﻮﺍﻫﺮ ّ ّ ﺍﻟﺮﻭ ّ ﺍﻟﻠﻄﻴﻔﺔ ﻓﻰ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩﻧﺎ ّ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ ﺍﻟﻤﻠﮑﻮﺗﻰ ّ ﺣﺘﻰ َﺗِﺪ
ﻤﺎﻭﻳﺔ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺔ ﺍﻣﺮﮎ ﻭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﺗﺰﺋﻴﻦ ﺼﻞ ِ َ ﺗﺤ ُ َ ﺍﻟﺴ ّ ﺑﺬﻟﮏ ﺍﻟﻘّﻮﺓ ّ ﻭ َ ْ ﺍﻟﻘُﻄْﻮ ِ ﺑﺎﺳَﻘ ٍﺔ ِ ﺑﺎﺷﺠﺎﺭ ِ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻣﮏ ٍ ﺩﺍﻧَﻴ ِﺔ ُ َﮐْﺮ ِ َ ﺮﺓ ﺍﻟﻨَﻔﺤﺎﺕ ّ ﻑ ُﻣَﻌﻄ َ َ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ّ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺫﻭ ﻓﻀﻞ ﻋﻈﻴﻢ ﻭ ّ ّ ﺹ ٤٨۷ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﻟﻨْﻌﻤﺎء ﻭ ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﻮﺍﺋﺪ ) َ (۴۴۳ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻟﮏ ّ
ﺝ ﺑﻨﺎ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﻭ ﺍ ْﺟِﻠْﺴﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﻣﻮﺍﺋﺪ ﻻﻫﻮﺗﮏ ﺭﺏ َ ﻭ ﺍﻵﻻء َ ﺭﺏ ﺍ ْﻋِﺮ ْ ﻻﻥ ﻫﺬﺍ ﻭ ﺍ ْﻃِﻌْﻤﻨﺎ ﻣﻦ ﻣﺎﺋﺪﺓ ﻟﻘﺎﺋﮏ ﻭ ﺍ ْﺩِﺭْﮐﻨﺎ ﺑﺤﻼﻭﺓ ﻣﺸﺎﻫﺪﺓ ﺟﻤﺎﻟﮏ ّ
ﺍﻟﻤﻨﻰ ﻭ ِ ﺍﻧﮏ ﺒﺮﻯ ﻭ ﺍﻟﻌﻄﻴُّﺔ ﺤُﺔ ُ ﺭﺏ َ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ َ ﻳﺴﺮ ﻟﻨﺎ ﻫﺬﺍ ّ ﺭﺏ ّ ﺍﻟﻤْﻨ َ ﺍﻟﮑ ٰ ٰ ُﻣْﻨَﺘَﻬﻰ ُ ٰ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻤﻌﻄﻰ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ّ ﻮﻫﺎﺏ ﻭ ّ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺍﻟ ّ
ﻉﻉ
ﺹ ٤٨۸
ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺳﺒﺐ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻳﺤﺎﻥ ﻗﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺭﺍ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ّ ﺍﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺣﮑﻢ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺩﺍﺭﺩ :
ﺍﻧﻰ ﺍ ْﺑُﺴُﻂ ِ ﺍﻟﺘَﺒﺘِﻞ ﻭ ﺍﻻﺑﺘﻬﺎﻝ ﻭ ﺍ َﻋﻔُﺮ َ ﻀﺮ ِﻉ َﻭ ﻒ ﺍﻟﻴﮏ ﺍ ُﮐ ) (۴۴۴ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻟﻬﻰ ّ ﺍﻟﺘ َ
ﻋﻦ ﺍْﺩ ِ ﺑﺘﺮﺍﺏ َ َ َ ٍ ﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﺍﻟﻨِ ﻌﻮﺕ ﺍﻟﺤ ِ ِ ﻋﺘﺒﺔ َ َ َﻭْﺟﻬﻰ ُ ِ ﺖ َ ْ ﺗﻘﺪَﺳ ْ ﺭﺍﮎ ﺍ ْﻫ ِﻞ َ
ﻈﺮ ﺍﻟﻰ ِ ِ ﺍﻟ ﺑﺒﺎﺏ ﮎ َْ ﺨﺎﺿِﻊ ْ ﻋﺒﺪ َ ﻣﻦ ﺍْﻭ ِﻟﻰ ﺍﻻْﻟ ِ ﺨﺎﺷﻊ ِ ِ ﺒﺎﺏ ﺍ ْﻥ َ ْ ِ ْ ﺗﻨ ُ َ ﺍﻟ ِ ِ
ﺭﺣ ِ ﺑﻠﺤ ِ ﺻﻤﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﮏ َﻭ ُﺗَﻐﻤَﺮ ُﻩ ﻓﻰ ِ ِ ﺭﺣَﻤِﺔ َ َ ّ َ ﻤﺎﻧﻴِﺘ َ ﺑﺤﺎﺭ َ ْ ﻈﺎﺕ ﺍ ْﻋُﻴِﻦ َ ْ ﺍّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ِ َ َ
ﺍﻟﺒﺎﺲ ﺍ َ ِ ﻀﺮ ُﻉ ﺍﻻِﺳْﻴُﺮ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﻤﺘ َ ﮏ ّ ُ ﻟﻔﻘْﻴ ُﺮ َﻭ َﺭِﻗْﻴُﻘ َ ﻧﻪ َ ُ َ ﻯ َ ﺍﻟﺴﺎﻞ ُ َ ُ ﺭﺏ ﺍ ُ ﺍْ ﮏ ُﻳ ِ ﮏﻭ ُﻣْﺒ َ ِ ٌ ﻣﺘ َ ﺍﻟﻴ َ َ ﮏ ُﻣَﺘَﻮﮐٌﻞ َ ﻨﺎﺩْﻳ َ ﻳﺪﻳ َ ﺘﻬﻞ ِ َ ْ ﻦ َ ْ ﻋﻠﻴﮏ ُ َ ﻀﺮ ٌﻉ َﺑْﻴ َ
ﺭﺏ ﺍ ﻳْﺪِﻧﻰ ﻋﻠﻰ ِ ِ ﺒﻮِﺩﻳِﺔ ﮏ َﻭ َﻳُﻘ ُ ُﻳ ِ ﻨﺎﺟْﻴ َ ﺧﺪﻣﺔ ﺍ ِﺣ ّﺒﺎَ ﻮﻝ َ ﻠﻰ ُﻋ ُ ْ ﮏ ﻭ َﻗﻮﻧﻰ َﻋ ٰ
َِ ﺍﻟﺘَﺒﺘِﻞ ﺍﻟﺘَﻌﺒِﺪ ِﻓﻰ ﺟﺒْﻴ ِﻨﻰ ِﺑﺎْﻧ ِ ﻧﻮﺭ َ ِ ﮏﻭ َ ﺣﻀَﺮِﺓ ﺍ َﺣِﺪﻳ ِﺘ َ ﺳﺎﺣﺔ ُ ِ َ َ ْ ﻮﺍﺭ ﻗﺪﺳﮏ ﻭ ﺹ ٤٨۹
ﮏ َﻭ َ ِﺍﻟﻰ َ َ ُ ِ ﺑﺎﺏ ﺍ ُﻟ ِ ﮏ ﻭ ﺍ ِﻋﻨﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ َ َ ﻮﻫﻴِﺘ َ ﺣﻘْﻘِﻨﻰ َ ﻋﻈَﻤِﺘ َ ﺑﺎﻟﻔﻨﺎ ﻓﻰ ِﻓﻨﺎِ ﺭﺏ ﻮﺍﻇَﺒ ِﺔ َ َ ﺍﻟﻤ َ ﺭﺑْﻮِﺑﻴِﺘ َ ﮏ ﺍ ﻯ َ ﻋﻠﻰ ﺍﻻْﻧ ِﻌﺪﺍﻡ ﻓﻰ َ ْ ﺭﺣَﺒ ِﺔ ُ ُ َﻋَﻠﻰ ُ
ﺍﻟﻔﻨﺎ ﺤِﺮ َ ﺏ َ ﺍ ْﺳِﻘ ِﻨﻰ َﮐﺎَﺱ َ ﺍﻟﻔﻨﺎ ﻭ ﺍ ْﻏِﺮْﻗِﻨﻰ ِﻓﻰ َﺑ ْ ﺍﻟﻔﻨﺎ ﻭ ﺍ ْﻟ ِ ْ ﺒﺴ ِﻨﻰ َﺛْﻮ َ
ِ ﻃﺘْﻬﺎ َﻭ ﭐْْﺟ َ ْ ﻣﻤﺮ ﭐ ْﻻِﺣّﺒﺎَ ﻭ ﭐْﺟ َ ْ ﻌﻠِﻨﻰ ِﻓﺪﺍِ ﻟﻼ ْﺭ ِ ﻌﻠِﻨﻰ ُﻏﺒﺎﺭﴽ ِﻓﻰ َ َ ﺽ ﺍﻟﺘﻰ َﻭ
ﺣﻴﻢ ﺻِﻔﻴﺎء ﻓﻰ َ ِ ﺖ َ ﺍﻟﻌﻠﻰ ﺍﻧ َ ﺳﺒْﻴِﻠ َ ﺪﺍﻡ ﭐ ْﻻْ ﺮﻳﻢ ﺍﻟﺮ ُ ﺍﻟﮑ ُ ﮏ ﺍ ْﻧ َ ﺍ ْﻗ ُ ﮏ ﻳﺎ َ ﺭﺏ ﭐْﻟِﻌﺰِﺓ َﻭ ُ ٰ ِ ﺭﺏ ﮑْﻮ ِﺭ ﻭ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ ﻫﺬﺍ ﻣﺎ ُﻳ ﺍﻟﻌﺒُﺪ ﻓﻰ ﺍﻟُﺒ ُ ﻨﺎﺩﻳﮏ ِﺑﻪ ِ َ َ ﺍﻵﺻﺎﻝ ﺍ ﻯ َ ﺫﻟﮏ َ ْ َُ
ﺒﺎﺣُﻪ ﻓﻰ ِﺧْﺪَﻣ ِﺔ َﺣﻘْﻖ َ ﺻْﺪَﺭُﻩ ﻭ ﺍ ْﻭ ِﻗْﺪ ِﻣ ْ ﺮﺍﺭُﻩ َﻭ ﭐْﺷَﺮ ْ ﺁﻣﺎﻟُﻪ َﻭ َﻧ ْ ﺼ َ ﺡ َ ﻮﺭ ﺍ ْﺳ َ ﮏ ﮎ ﻭ ِﻋ ِ َ ﺍ ْﻣِﺮ َ ﻮﻫﺎﺏ ﻭ ﺍﻧ َ ﺖ َ ﺒﺎﺩﮎ ﺍﻧ َ ﺮﻳﻢ ﺍﻟﺮ ُ ﺍﻟﮑ ُ ﮏ ﺍ ْﻧ َ ﺣﻴﻢ ﺍﻟ ّ ُ ﺣﻤﻦ .ﻉ ﻉ ﺍﻟﺮ ﺖ َِ ﺍﻟﺮُﺅ ُ ﻑ ﺍﻟﻌﺰْﻳُﺰ ُ ﺍ ْﻧ َ
ﺹ ٤۹۰ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۴۵ﺍﻯ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺭﺱ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻟﻴﺎﻗﺘﻰ ﺩﺍﺷﺘﻢ
ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺸﺶ ﻋﻈﻴﻢ ﺭﺍ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻟﻄﻒ ﺟﻠﻴﻞ ﺭﺍ ﺭﺍﻳﮕﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻯ
ﻣﻮﻓﻖ ﮐﺮﺩﻯ ﭼﻪ ﺁﺳﺘﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻣﻸ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﻘﺪﺳﺖ ّ ﺑﻪ ﺗﻘﺒﻴﻞ ﺁﺳﺘﺎﻥ ّ
ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻫﻞ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﻣﻘﻴﻢ ﻭ ﺭﺍﮐﻊ ﻭ ﺳﺎﺟﺪ ﻭ ﻋﺎﮐﻒ
ﻭ ﺧﺎﺿﻊ ﭼﻮﻥ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺑﻨﺎﻡ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ) (۴۴۶ﭘﺎﮎ ﻳﺰﺩﺍﻧﺎ ﺧﺎﮎ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﺸﮑﺒﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻯ ﻭ ﺷﻮﺭ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺹ ۴۹۱ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺧﻴﺰ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﺭﻳﺰ ﺍﺯ ﺧﺎﻭﺭﺵ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﺕ ﻧﻮﺭ ﺍﻓﺸﺎﻥ
ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺧﺘﺮﺵ ﻣﺎﻩ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﺵ ﻣﻬﺮ ﭘﺮﻭﺭ ﻭ ﺩﺷﺖ ﺑﻬﺸﺖ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﭘﺮ ﮔﻞ ﻭ ﮔﻴﺎﻩ ﺟﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭ ﻭ ﮐﻬﺴﺎﺭﺵ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻴﻮﮤ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﺗﺮ ﻭ ﭼﻤﻦ ﺯﺍﺭﺵ ﺭﺷﮏ
ﺑﺎﻍ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﻮﺷﺶ ﭘﻴﻐﺎﻡ ﺳﺮﻭﺵ ﻭ ﺟﻮﺷﺶ ﭼﻮﻥ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﮊﺭﻑ
ﭘﺮ ﺧﺮﻭﺵ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺗﺶ ﺩﺍﻧﺸﺶ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺧﺘﺮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻳﺶ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺭﻭﭘﻮﺵ ﺑﺎﺩ ﺑﻬﺎﺭﺵ ﺧﺰﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﺩﻟﺮﺑﺎﻳﺶ
ﺧﺎﺭﺯﺍﺭ ﭼﺸﻤﮥ ﺷﻴﺮﻳﻨﺶ ﺷﻮﺭ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻧﺎﺯﻧﻴﻨﺶ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﻭ ﺩﺭﺑﺪﺭ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻭﺭ ﭘﺮﺗﻮﺵ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﺩﺵ ﺁﺏ ﺑﺎﺭﻳﮏ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻯ ﺑﺨﺸﺸﺖ ﺑﻪ ﺟﻮﺵ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﻫﺶ ﺩﺭﺩﻣﻴﺪ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﺗﺎﺯﻩ ﺭﺳﻴﺪ
ﻭ ﺑﺎﺩ ﺟﺎﻧﭙﺮﻭﺭ ﻭﺯﻳﺪ ﻭ ﺍﺑﺮ ﺑﻬﻤﻦ ﺑﺎﺭﻳﺪ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻥ ﻣﻬﺮﭘﺮﻭﺭ ﺗﺎﺑﻴﺪ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺠﻨﺒﻴﺪ ﺹ ٤٩۲ ﻭ ﺧﺎﮐﺪﺍﻥ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺳﻴﺎﻩ ﺭﺷﮏ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﺟﻬﺎﻥ
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯﻩ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺸﺖ ﺩﺷﺖ ﻭ ﮐﻬﺴﺎﺭ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺧﺮﻡ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﭼﻤﻦ ﺑﻪ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﺁﻫﻨﮓ ﻫﻤﺪﻡ ﺷﺪﻧﺪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﭘﻴﻐﺎﻡ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻨﮕﺎﻩ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﻮ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﻮ ﺍﻯ
ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺣﺎﻝ ﺍﻧﺠﻤﻨﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﻫﻤﺪﺍﺳﺘﺎﻥ ﮔﺸﺘﻪ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺨﺸﺸﺖ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﭘﺮﻭﺭﺷﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻫﻮﺵ ﭘﺮﻭﺭﺩﻩ ﺭﺷﮏ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺁﺋﻴﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﭘﺲ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮ ﭘﺸﺖ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺎﺵ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺑﺎﺯﻭ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺳﻨﺪ
ﻭ ﺍﺯ ﮐﻢ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﻮﻡ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٩۳ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۴۷ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﻭ ﺻﺤﻒ ﺑﻮﺍﺳﻄﮥ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻯ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﻭ ﻧﻮﻳﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻯ ﺁﻳﺪ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺍﺑﺪﻳﻪ ﻳﺎﺑﺪ ﺁﻥ ﻋﺰﺕ ّ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﺫﻟّﺖ ﮐﺒﺮﻯ ّ
ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺏ ﺍﻟﺠﻨﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺭﺽ ّ ﻗﻮﻡ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ّ ﻇﻞ ﺭ ّ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺻﻬﻴﻮﻥ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﺫﻟﻴﻼﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻗﺎﻟﻴﻢ ﺑﻌﻴﺪﻩ ّ
ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻥ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﮔﻤﻨﺎﻣﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﻣﺒﻐﻮﺿﺎﻥ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﺮﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺁﻥ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺟﻠﻴﻞ ﮔﺮﺩﺩ
ﻣﺒﺪﻝ ﺷﻮﺩ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻃﻠﻮﻉ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭘﺮﺗﻮ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ّ ﺹ ٤٩۴
ﻣﻘﺪﺱ ﺑﺮ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺯﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﻬﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﺑﻪ ﺍﺭﺽ ّ
ﻭﺭﻭﺩ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻭﻋﺪ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﻦ ﻭ ﺳﻼﻟﮥ ﺣﻀﺮﺕ
ﺧﻠﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ ﻭ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ .ﻉ ﻉ ُﻫﻮ ﺍ
ﺍﺣﺒﺎﺋﮏ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء ﻭ ﺭﺏ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻭ ِﻏﻴﺎﺛﻰ ﻭ َﻣﻼﺫﻯ ّ ) َ (۴۴۸ ﺍﻥ ّ
ﺁﻝ ﺣﺒﻴﺒﮏ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻗﺪ ﻫﺘﮑﻮﺍ ﺠﺒﺎء ﺍ ِﺳّﻼَ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﺨﻠﻴﻞ ﻭ َ ﺍ ِﻭّﺩﺍَ ﮏ ﺍﻟﻨَ ﺍﻟﺴُﺒﺤﺎﺕ َﻭ َﺭﺍ ْﻭﺍ ﺍﻵﻳﺎﺕ ﺍﻻﺳﺘﺎﺭ ﻭ ﭐﻃَﻠﻌﻮﺍ ﺑﺎﻻﺳﺮﺍﺭ ﻭ ﮐﺸﻔﻮﺍ
ﻫﻬﻢ ﻳﺎ َﺭﺑﻰ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﺼﻮﺍ ُﻭُﺟْﻮ َ ُ ْ ﺍﻟﺒﻴﻨﺎﺕ ﻭ ّ ﻦ ﺍﻟﺨﻠﻴﻞ ﻭ ﺍ ْﺧَﻠ ُ ﺳﻨ َ ﺍﺗَﺒُﻌﻮﺍ ُ َ
ﺹ ٤٩۵
ﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻣﺸﺮﻕ ﻧﻮﺭ ﻨﻌﺘﻬﻢ ﺍﻻﻭﻫﺎﻡ ﻭ ﻻ ﺣﺠﺒﺎﺕ ﺍﻻﻧﺎﻡ ﻋﻦ ﺍﻟّﺘ ّ َﻭ ﻣﺎ ﻣ ُ ُ
ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮﺭﮎ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻣﻄﻠﻊ ﺁﻳﺎﺕ ّ ّ ﺛﺒﺖ ﺭﺏ ﺍ ّ ﻳﺪﻫﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺜّﺒﻮﺕ ﻭ ّ ﺍﻟﻤﺸﻬﻮﺩ َ ﺍﻟﺮﺳﻮﺥ ﻭ ّ ﻘﻬﻢ ﻋﻠﻰ ّ ﻭﻓ ُ ْ
ﺑﻔﻀﻠﮏ ﻬﻢ ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﻭ ﺍﺟﻌﻠﻬﻢ ُﻧَﻘﺒﺎء ﺍﻻْﺳﺒﺎﻁ ﻭ َﺧ َ ﺼُ ْ ﺼ ْ ُ ْ ﺍﻗﺪﺍﻣﻬﻢ ﻋﻠﻰ ّ
ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﻳّﺘﮏ ﻭ ِ َ ﺟﻮﺩﮎ ﻭ ﭐْﺷُﻤْﻠ ُ ْ ّ ﺤﻈﺎﺕ ﺍ ْﻋُﻴ ِﻦ َ ﻬﻢ ِﺑَﻠ َ
ﺣﺘﻰ ﻳﻨﺎﺩﻭﺍ ﺑﺎﺳﻤﮏ ﻭ ُﻳْﻌُﻠﻮﺍ ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ َﻳْﻨﻄﻘﻮﺍ ﺑﺜﻨﺎﺋﮏ ﻭ ﻳﻨﺸﺮﻭﺍ ّ
ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ َﻳْﻬَﺮﻋﻮﺍ ﺍﻟﻨﺎﺱ ِﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻨﻬﺞ ﺍﻟﻘﻮﻳﻢ ﻭ ّ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻭ ﻳﻬﺪﻭﺍ ّ َ
ﻳﺘﻀﺮﻋﻮﺍ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﻘﻠﻮﺏ ﺍﻟﻰ ﻣﺸﺮﻕ ﺍﻻﺫﮐﺎﺭ ﻓﻰ ﺑﻄﻮﻥ ﺍﻻﺳﺤﺎﺭ ﻭ ّ
ﺍﻟﻤﺤﺒﻮﺏ ﺍﻟﻤﻘﺘﺪﺭ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ ﻟﻘﻮﻯ ﺍﻟﻤْﻌﻄﻰ ﺍ ﺧﺎﻓﻘﺔ ﺑﺎﻻﺫﮐﺎﺭ ّ َ ُ ُ ﺍﻧﺖ ُ ﺍﻧﮏ َ َ ُ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻮﺩﻭﺩ .ﻉ ﻉ ﻻ ﺍﻟﻪ ّﺍﻻ َ ﺹ ٤٩۶ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﭘﺎﮎ
) (۴۴۹ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺭﺳﻴﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻳﺮﻳﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻗﺪﻳﻢ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪﻯ ﻭ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﻣﻌﺘﮑﻒ ﮐﻮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻤﻮﺩﻯ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺩﮤ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﻳﺶ
ﻭ ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﻬﺎﻯ ﭘﺎﮎ ﺭﺍ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻋﻠﻰ ﻏﺮﻑ ﺍﻓﻼﮎ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﻣﺄﻭﻯ ﺑﺨﺶ ﻇﻬﻴﺮ ﻭ ﻧﺼﻴﺮ ﺷﻮ ﻭ ﺷﻬﺮﻳﺎﺭﺍﻥ ﮐﺸﻮﺭ
ﻣﺤﺒﺖ ﺍﺛﻴﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﺍﺧﺘﺮﻯ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮔﻨﺞ ّ
ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺘﺖ ﺩﻳﻬﻴﻢ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﻯ ﺟﻮﻳﻨﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٩۷ ) (۴۵۰ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭﺍ ﺍﻯ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺭﺳﻴﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺩﻳﺮﻳﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﺎﻭﺭ ﺯﻣﻴﻦ
ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﮔﻤﮕﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﺳﺎﻟﻬﺎﻯ ﺩﺭﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺭﻭﻯ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻣﻬﺮ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺗﻮ ﭘﺲ ﺩﺭﻯ ﺑﮕﺸﺎ
ﻭ ﭘﺮﺗﻮﻯ ﺑﺒﺨﺸﺎ ﺗﺎ ﺩﻟﻬﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺗﻮﺋﻰ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﻴﻨﺎ .ﻉ ﻉ ﺹ ٤٩۸ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۵۱ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺒﻮﺩﻳّﺖ ﺁﺳﺘﺎﻥ
ﻣﻘﺪﺱ ﺑﺎ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻫﻤﺪﻡ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﺁﻳﺖ ُﻫﺪﻯ ﮐﻦ ﻭ ﺁﻥ ّ ﮔﺮﻭﻩ ﺭﺍ ﻣﻬﺒﻂ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻭﻟﻬﻰ ﺍﻧﮕﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﮏ
ﻭ ﻋﻨﺒﺮﻯ ﺑﺒﻴﺰﻧﺪ ﻭﺟﺪ ﻭ ﻃﺮﺑﻰ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻭ ﺣﺮﮐﺘﻰ ﺑﺒﺨﺶ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ
ﺷﻬﺒﺎﺯ ﺍﻭﺝ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻋﻨﻘﺎء ﻗﺎﻑ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﺑﻬﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ
ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﺗﻮ ﺍﻣﻴﺪ ﻭﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻧﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ
ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻉ ﻉ ﺹ ٤٩۹ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۵۲ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﺎﺩﻣﺎﻥ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﭘﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﺑﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻣﺸﺘﻌﻠﻨﺪ ﻭ ﻣﻨﺠﺬﺏ
ﺏ ﮐﺮﻳﻢ ّ ﻣﺘﻀﺮﻋﻨﺪ ﻭ ﻣﺒﺘﻬﻞ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﺘﺪﻳﻢ ﺑﺮ ﻋﺒﻮﺩﻳّﺖ ﺗﻮ ﺍﻯ ﺭ ّ
ﻋﺰﺕ ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ّ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺗﺎﺝ ّ
ﺭﺍ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻧﻔﻴﺴﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﻴﺲ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﮐﺒﺮﻯ ﮐﻦ ﻭ
ﺍﻳﻦ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﺤﺘﺮﻣﻪ ﺭﺍ ﺷﻬﻴﺮ ﺁﻓﺎﻕ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﺋﻰ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﺹ ۵۰۰ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ
) (۴۵۳ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﻬﺎﻯ ﭘﺎﮎ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﺎﮎ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻧﻴﮑﺨﻮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﻭ ﺗﺸﻨﮥ ﺟﻮﻯ
ﺗﻮ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻧﻔﺤﮥ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﻳﺪﮤ ﺑﻴﻨﺎ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮔﻮﺵ
ﺷﻨﻮﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﻳﺎﺗﺖ ﺧﺮﻡ ﻭ ﺩﻟﺸﺎﺩ ﻮﺑﻰ ﻻﻧﻪ ﻭ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍﺯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﺑﺮ ﺷﺠﺮﮤ ُﻃ ٰ
ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﺭﺍ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭ ﺍﺯ ﭼﺎﻩ
ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﻣﺎﻩ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﻠﺸﻦ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺭﺍﻩ ﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻤﻦ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺨﺶ ﻣﻘﺮﺑﺎﻥ ﺩﺭﺁﺭ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻓﺮﻣﺎ ﺳﺮﻭﺭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻠﻘﮥ ّ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺯﻳﻮﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﻮ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﺹ ۵۰۱ ﻋﻔﻮ ﺗﻮﺋﻰ ﻏﻔﻮﺭ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺗﻮ ﺗﻮﺋﻰ ّ
ُﻫﻮ ﺍ
ﻬﻢ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ َﺭﺑﻰ ﻭ ُﻣﻨﺎﺋﻰ ﻭ ﻧﻮﺭﻯ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻣﻠﺠﺌﻰ ﻭ ﺭﺟﺎﺋﻰ ﻗﺪ ) (۴۵۴ﺍ ّ ﻟﻠ ُ ّ
ﻌﺎﺭُﺝ ﺕ ﻓﻰ ﺗﻤﺠﻴﺪﮎ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ّ ﺕ ﻓﻰ ﺫﮐﺮﮎ ﻭ ﺛﻨﺎﺋﮏ ﻭ ْ ﮐﻠﻤﺎ ﺍ َﺗ َ ﭐﺣَﺘْﺮ ُ ﺗﺤﻴْﺮ ُ َ َ ﻠﻮ ﺍﻻﮐﺘﺸﺎﻑ ﺍ َﺭﻯ ﻧﻔﺴﻰ ﻋﺎﺟﺰًﺓ ﺍﻟﻰ ُﺳُﻤﻮ ﺍﻻﺩﺭﺍﮎ ﻭ ﺍ ﺗﺼﺎﻋﺪ ﺍﻟﻰ ﻋ ّ
ﻋﻦ ﺍﺩﺭﺍﮎ ُﮐﻨﻪ ٍ ﻮﻳﺔ ﺫﺍﺗﮏ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺔ ﺍﺳﻤﺎﺋﮏ ﺁﻳﺔ ﻣﻦ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻓﮑﻴﻒ ُﻫ ّ
ﻭ ﺻﻔﺎﺗﮏ ﻭ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ ﺍﺫ ﻋﺠﺰﺕ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻋﻦ ﻋﺮﻓﺎﻥ َﻟْﻤَﻌ ٍﺔ ﻣﻦ ﺷﻬﺎﺏ ﺹ ٥٠۲
ﺍﻟﺸﻤﺲ ﻣﺘﺸﻌﺸﻊ ﻓﻰ ﻓﻀﺎء ﺍﻧﺸﺎﺋﮏ ﻓﮑﻴﻒ َﺗْﺴَﺘِﻄْﻴُﻊ ﺍ ْﻥ ُﺗﺪﺭﮎ ﮐﻴﻨﻮﻧﺔ ّ
ﺖ ﺍﻟﺰﺍﻫﺮﺓ ﻟﻠﻌﻘﻮﻝ ﻓﻰ ﻣﻤﻠﮑﺘﮏ ﻭ ﺍﻟﻨّﻔﻮﺱ ﺍﺫ َﺫَﻫَﻠ ْ ﻣﻊ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﺛﺎﺭﻫﺎ ّ
ﺍﻻﮐِﺘﻨﺎﻩ ﻓﻰ ﺍﻻﮐﺘﺸﺎﻑ ﻋﻦ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻗﻄﺮﺓ ﻣﻦ ﺑﺤﻮﺭ ﺍﺳﺮﺍﺭﮎ ﻓﮑﻴﻒ ْ
ﺫﺍﻫﻠﺔ ﻭ ﺍﻟﻨّﻔﻮﺱ ﻋﻦ ﻣﺤﻴﻂ ﺍﻧﻮﺍﺭﮎ ﻭ ﺑﺴﻴﻂ ﺁﺛﺎﺭﮎ ﻓﺎﻟﻌﻘﻮﻝ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ٌ
ﺍﻟﻄﻴﺮﺍﻥ ﻳﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﺣﺎﺋﺮﺓ ﻭ ﻃﻴﻮﺭ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ ﺻُﻘﻮﺭ ﺍﻻﻓﻬﺎﻡ ﻗﺎﺻﺮﺓ ﻋﻦ ّ ٌ ﻫﺎﺋﻤﺔ ﻭ ُ
ﻭﺣﺪﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺁﻳﺔ ﻣﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﺣﺪﻳّﺘﮏ ﻭ ﺍ ﻧﻰ ﻓﻰ ﺍ ﻭﺝ ّ
ﺍﻟﺨْﻄﺐ ﺍﻟﺠﺴﻴﻢ ﻭ ﺍ ﻧﻰ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻟﮑﻠﻴﻞ ﺍﻟﻨّﻄﻖ ﻭ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ ﺍﻟﻀﻌﻴﻒ ُﻋْﻬﺪﺓ ﻫﺬﺍ َ ﻟﻬﺬﺍ ّ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍ َﻣﺮَﻍ ﺟﺒﻴﻨﻰ ﮐﺐ ﺑﻮﺟﻬﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﺘﺒﺔ ّ ﺍﻟﺒﻠﻴﻎ ﻣﺎ ﻟﻰ ّﺍﻻ ﺍ ﻥ ﺍ ُ
ﮎ ﻋﺒﺪﮎ ﺍﻟﻤﺘﻀّﺮﻉ ﺑﺘﺮﺍﺏ َﺭْﺣَﺒ ِﺔ ﺭﺏ ﺍ ْﺩِﺭ ْ ﺭﺏ َ ﻓﺮﺩﺍﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﺍﻗﻮﻝ َ ّ
ﺍﻟﻮﻫﻴﺘﮏ ﮑِﺴﺮ ﺍﻟﻰ ﺣﻀﺮﺓ ﺭﺑﻮﺑّﻴﺘﮏ ﺍﻟﺨﺎﺿﻊ ﻟﻈﻬﻮﺭ ﺍﻟﻤْﻨ َ ّ ِﺍﻟﻰ ﺑﺎﺏ ﺍ ّ ﺣﺪﻳﺘﮏ ُ
ﺹ ٥٠۳
ﻟﺤﺒﮏ ﻭ ﭐْﺟَﺘَﺒْﻴَﺘُﻪ ِ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﺍ ّ ِ ﻟﺬﮐﺮﮎ ﺍﻟﺨﺎﺷﻊ ﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﻟﺬﻯ ﭐْﺧَﺘْﺮَﺗﻪ ّ ّ
ﺍﻧﻪ ﺳﻤﻊ ﻧﺪﺍﺋﮏ ﻋﻨﺪ َﺗَﺒﻠِﺞ ﺭﺏ َ ﺖ ﻟﻪ ﺣﻤﺪﮎ ﻭ ﺛﻨﺎﺋﮏ َ ﺭﺏ ّ ﻀْﻴ َ ﻭ ﭐْﺭَﺗ َ
ﺗﻠﺠُﻠِﺞ ُﻋﺒﺎﺏ ﻃﻤﻄﺎﻡ ﻣﻮﻫﺒﺘﮏ ﻭ ﺣﺪﻳﺘﮏ ﻭ َﻟﺒﻰ ﻟﺨﻄﺎﺑﮏ ﻋﻨﺪ َ َ ْ ﺻﺒﺢ ﺍ ّ ﺁﻣﻦ ﺑﮏ ﻭ ﺑﺂﻳﺎﺗﮏ ﻋﻨﺪ ﺳﻄﻮﻉ ﻓﺠﺮ ﺍﻟﻌﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﺧﻀﻊ ﻟﺴﻠﻄﺎﻧﮏ ﻋﻨﺪ
ﺷﺮﻭﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻻﻳﻘﺎﻥ ﻭ ﺍ ْﻗَﺒَﻞ ﺍﻟﻰ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻋﻨﺪ ﺑﺰﻭﻍ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻬﺪﻯ
ﺼﻤﺎء ﻭ ﺍﺣﺘﻤﻞ ّ ﺷﺮ ﺍﻻﻋﺪﺍء ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﻫﺠﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍ َﻟﺪ ُ ﮐﻞ ﺑﻼ ﻓﻰ ﻣﻮﻃﻨﻪ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﺨ َ ﺍﻟﻄﻒ ﺿُﻄﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻬﺠﺮﺓ ﻭ ﺍﻟﺠﻼء ﺍﻟﻰ ﺍﺭﺽ ّ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء َﻓﺎ ْ ﻟﺤﺒﻪ ﻟﻄﻠﻌﺘﮏ ّ
ﺕ ﺑﺪﻣﺎ ﻓﺘﺤﻤﻞ ّ ﮐﻞ َﮐ ٍ ﭐﺣَﻤﺮ ْ ﺣﺘﻰ ﻭﺻﻞ ﺍﻟﻰ ﺑﻘﻌﺔ ﮐﺮﺑﻼء ﺍﺭﺽ ْ ّ ﺮﺏ ﻭ ﺑﻼّ
ٍ ِ ﻃﻴﺒ ٍﻪ ﺍﻧﺘﺸﺮﺕ ﻣﻦ ﺑﻨﻔﺤﺎﺕ ﺗﻌﻄﺮ ﺍ ْﺭﺟﺎﻬﺎ ﻣﻄﻬٍﺮﺓ ﻣﻦ ﺍﻻﺻﻔﻴﺎء ﻭ ّ ﺭﺍﺋﺤﺔ ّ ّ
ﺁﻭَﻧ ًﺔ ﻣﻦ ﺍﻻﺣﻴﺎﻥ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﻭ ِ ﮑ َ ﺛﻢ َﻣ َ ﺚ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ُ ْ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍء ّ ﺳﻴﺪ ّ ﺛﺎﺭ ّ ﺑﺮَﻫًﺔ ﻣﻦ ّ
ﺹ ٥٠۴ ﺲ ﻧﺎﺭ ﺍﻟﻬﺪﻯ َﻓﺎ ْﻗَﺒَﻞ ﺍﻟﻰ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻭﺟﻬﮏ ّ ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﺠﻤﺎﻝ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﭐْﻗَﺘَﺒ َ
ﺍﺗﺒﻊ ﻧﺪﺍﺋﮏ ﺍﻟﺸﺠﺮﺓ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ّ ﺍﻟﺴﻤﺎء ﻭ ّ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺻﻠﻬﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻓﺮﻋﻬﺎ ﻓﻰ ّ ﻣﻦ ّ ﺍﻟﮑْﺒﺪ ﻭ ﺍﻻﺣﺸﺎء ﻭ ﺳﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﻋﺘﺒﺘﮏ ﺖ ﺑﻬﺎ ﻧﺎﺭ َِ ِ ﻣﺤﺒﺘﮏ ﻓﻰ َ ﺠ ْ ّ ﺑﺘﻠﺒَﻴ ٍﺔ َﺗﺎﺟ َ ﺑﮑﻞ ﺍﻟﻘﻮﻯ ﻭ ﺍﺩﺭﮎ ﺍﻟﺤﻀﻮﺭ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﮏ ﺍﻟﻌﻠﻴﺎ ﻭ ﻗﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﻣﺘﮏ ّ
ﺍﻟﻐﺪﺍﺓ ﺍﻟﻰ ِ ﺍﻟﻌﺸﺎء ﺍﻟﺘﺤﺮﻳﺮ ﻵﻳﺎﺗﮏ ﻣﻦ َ ﺍﻟﺰﻭﺭﺍء ﻭ ﻫﻮ ﻳﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﻣﻮﺍﺻﻞ ّ ﻓﻰ
ﺍﺣﺪﻳﺘﮏ ﮑﻞ ﺍﻟﻰ ﺟﻤﺎﻝ ﻳﺘَﺒﺘﻞ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﻳﺘﻀّﺮﻉ ﺍﻟﻰ ﺑﺎﺏ ﺭﺣﻤﺎﻧﻴﺘﮏ ﻭ ﻳﺪﻋﻮﺍ ﺍﻟ ّ ّ ّ ﻭ ََ ﺍﻟﻨﻮﺭﺍء ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻰ ﺍﻥ ﺕ ﻳﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﺑﺘﻘﺪﻳﺮ ﻣﻨﮏ ﻣﻦ ﺗﻠﮏ ِ ﺍﻟﺒﻘﺎﻉ ّ ﻫﺎﺟْﺮ َ َ
ﺍﻟﺸﺎﺳﻌﺔ ﺍﻻﺭﺟﺎء ﻭ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﺪﻳﻨﺔ ُ ﺍﻟﺴﺮ ّ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ ﻭ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﺭﺽ ّ ّ ﺤْﺒُﺮ ﺍﻟﺒﻘﻌﺔ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ّ ﺍﻟﺰﺑﺮ ﻭ ﺍﻻﻟﻮﺍﺡ َﻓَﻮَﻗَﻊ ﺫﻟﮏ ﭐْﻟ َ ﺍﻟﺘﻰ ﺍ ْﺛَﻨْﻴ َ ﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﺍﻫﻴﺔ ﻗﺎﺳﻰ ﻓﻰ ﺳﺒﻴﻠﮏ ّ ﺍﻟﺤْﺪﺑﺎء ﻭ َ ﺍﻟﺰﻭﺭﺍء ﺍﻟﻰ َ ﺍﻟﺠﻠﻴﻞ ﺍﺳﻴﺮﴽ ﻣﻦ
ﺹ ٥٠۵ ﺣﺒﺎء ﺍﻟﺪْﻫﻤﺎء ﻭ ﺍﻟﺒﻠﻴّﺔ ﺍﻟﻌﻈﻤﻰ ﻭ ﮐﺎﻥ ﻓﻰ ِﺧﻼﻝ ﺍﻻْﺳِﺮ ُﺳْﻠَﻮًﺓ ﻟﻘﻠﻮﺏ ﺍﻻّ ٰ
ﻀﺮ ﻳﺎ ﻣﻨﺎﺋﻰ ﺑﺎﺫﻧﮏ ﺍﻟﻤْﺮَﺳﻠﺔ ﺍﻟﻰ ّ ﺛﻢ َﺣ َ َ ﮐﻞ ﺍﻻﻧﺤﺎء ّ ﻭ ﻧﺎﻣﻘﴼ ﻻﻟﻮﺍﺣﮏ ُ
ﺍﻟﺴﺠﻦ ﺍّﻟﺬﻯ ﺷﺎﻉ ﻭ ﺫﺍﻉ ﺫﮐﺮﻩ ﺑﺎﺣﺴﻦ ﺍﻻﻧﺒﺎء ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﻭ ﺍﺳﺘﺠﺎﺭ ﺍﻟﻰ ﻫﺬﺍ ّ
ﺑﮑﻞ ﻓﻰ ﻭ ﺍﺷﺘﻐﻞ ﺑﺨﺪﻣﺔ ﺍﻣﺮﮎ ﻓﻰ ِﺟﻮﺍﺭ ﻗﺮﺑﮏ ﺍﻻْﺩﻧﻰ ّ ّ ﻣﺘﻤﻨﻴﴼ ﻓﻀﻠﮏ ﺍﻻْﻭ ٰ ﺖ ﻋﻴﻨﺎﻩ ﺣﺘﻰ َﮐﻠ ْ ﺍﻟﺼﺒﺎﺡ ﻭ ﺍﻟﻤﺴﺎء ّ ﻳﺤﺮﺭ ﺁﻳﺎﺗﮏ ﻓﻰ ّ ﻫﻤﺔ ﻋﻠﻴﺎ ﻭ ﮐﺎﻥ ّ ّ
ﺖ ﺍِ ﻋﻈُﻤُﻪ ﻭ ﺑﻠﻎ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻤﺮ َﻋِﺘّﻴﴼ ﻓﻠﻢ َﻳْﻔُﺘْﺮ ﻳﺎ ﺍﻟﻬﻰ ﻦ َ ْ ﺠَﻔ ْ ﻭ ْ ﻭﻫ َ ﻧﺎﻣُﻠ ُﻪ ﺑﻤﺎ َ َ ﺍﺭَﺗ َ
ٍ ﻃﺮﻑ ﻓﻰ ﻋﺒﻮﺩّﻳﺘﮏ ﻬﺎﻭْﻥ ﻳﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ َﻃْﺮَﻓَﺔ َﺭْﻣَﺸَﺔ ٍ ﻋﻴﻦ ﻋﻦ ﺧﺪﻣﺘﮏ ﻭ ﻟﻢ َﻳَﺘ َ
ﺑﮑﻞ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﻭ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭ ﺍﻟﻰ ﻋﻈﻤﺔ ﺟﻼﻟﮏ ﻭ ﺍﻧﺠﺬﺍﺏ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻋﺒ َﺪﮎ ّ ﻭ ََ ﺍﻳﺎﻣﻪ ﻓﻰ ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺗﮏ ﻭ ﺍﻋﻼء ﮐﻠﻤﺘﮏ ﻭ ﺍﻗﺎﻣﺔ ﺑﺮﻫﺎﻧﮏ ﻭ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﻭ ﻗﻀﻰ ّ ﺍﻟﺰﺍﻫﺮﺓ ﺣﺠﺘﮏ ﺍﻟﺒﺎﻟﻐﺔ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﮏ ّ ﺑﻴﺎﻥ ُ ّ ﻋﺰﺗﮏ ﺍﻟﺒﺎﻫﺮﺓ ﻭ ﻋﻈﻤﺘﮏ ّ ﺍﻟﺪﺍﻣﻐﺔ ﻭ ّ ﺹ ۵۰۶
ﺍﺷَﺘَﻬَﺮ ﻓﻰ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﺑﺎﻻﻟﻔﺔ ﻭ ﺍﻟﻮﻓﺎﻕ ﻭ ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻻﺷﺮﺍﻕ ﺣﺘﻰ ْ
ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻤﻴﺜﺎﻕ ﻓﺎﺷﺘﺎﻕ ﺍﻟﻰ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺭﻓﻴﻘﮏ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻗﺎﻝ
ﺍ ْﺩِﺭْﮐِﻨﻰ ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻭ ﺍﺭﺟﻌﻨﻰ ﺍﻟﻴﮏ ﻭ ﺍ ِﺟْﺮﻧﻰ ﻓﻰ ﺟﻮﺍﺭ ﺭﺣﻤﺘﮏ ﺍﻟﮑﺒﺮﻯ
ﻭﮐِﺮﻯ ﺍّﻟﺬﻯ ﺍﻟﻄﺎﻓﺤﺔ ﺑﺼﻬﺒﺎء ّ ﻭ ﺍ ْﺳِﻘﻨﻰ ﺍﻟﮑﺄﺱ ّ ﻃﻴﺮﻧﻰ ﺍﻟﻰ َ ْ ﺍﻟﻠﻘﺎء ﻭ ّ
ﺖ ﺑﻤﺎ ﺖ ﻟﻪ ﺍﻟّﺪﻋﺎء ﻭ َﺳَﻤ ْ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﺮﺩﻭﺱ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻓﻰ ّ ﺤ َ ﺟﻨﺘﮏ ﺍﻻﺑﻬﻰ َﻓﺎ َﺟْﺒ َ
ﺘﻪ ﺍﻟﻴﮏ ﺑﻮﺟﻪ ُﻣْﺴَﺘْﺒِﺸٍﺮ ﺑﻨﻮﺭ ﺍﻟﻔﻀﻞ ﻭ ﺍﻟﻌﻄﺎء ﺍﻟﻠﻴﺎﻟﻰ ﻧﺎﺟﻰ ﻓﻰ ُﺟْﻨِﺢ ﺍﻟﻈْﻠﻤﺎء ﻭ ﺍ ْﺭَﺟْﻌ َ ُ ٰ
ﺪﻯ ﻭ ﺍ ْﺩِﺧْﻠُﻪ َﻣْﺪَﺧَﻞ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺭﺏ َ َ ﺭﺏ ﺍ ْﮐِﺮْﻡ ﻟﻪ َ ﻮﻯ ﻭ ﺍ ْﺟِﺰْﻝ ﻟﻪ ﺍﻟﻨٰ ﺍﻟﻤْﺜ ٰ
ﺍﻟﺰﻫﺮﺍء ﺍ ْﻧِﺰْﻟُﻪ ﻣﻨﺰ ﻣﺒﺎﺭﮐﴼ ﻓﻰ ﻣﺸﻬﺪ ﺍ ّ ﻟﻠﻘﺎء ﺣﺘّﻰ َﻳَﺘَﻤﺘَﻊ ﺑﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻃﻠﻌﺘﮏ ّ
ﮐﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻨﻬﻢ ُﻗﺮًﺓ ﻟﻌﻴﻨﻪ ﻭﻓﻖ ﺍّﻟﺬﻳﻦ ّ ﺍﻟﺴﺮﻣﺪ ﺍّﻟﺬﻯ ﻟﻴﺲ ﻟﻪ ﺍﻧﺘﻬﺎء ﻭ ّ ﺍﻟﻰ ّ
ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ّ ﻭ ِﻓْﻠَﺬًﺓ ﻣﻦ َﮐْﺒِﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﺍﻥ َﻳْﻘَﺘُﻔﻮﺍ ﺍﺛﺮﻩ ﻣﻦ ﺑﻌﺪﻩ ّ ﺹ ۵۰۷
ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻟﻘﺪﻳﺮ ﺍﻟﻤﺴﺘﻌﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﻮﻫﺎﺏ ﻭ ّ ﺍﻟ ّ ُﻫﻮ ﺍ
ﺗﻀﺮﻉ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ّ ) (۴۵۵ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺲ ﭘﺎﮎ ّ
ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﻴﺮ ﻧﺎﺳﻮﺕ ﺑﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﻗﺼﺪ ﻭﺭﻭﺩ ﺩﺭ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﺑﻘﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ّ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻯ ﺁﻣﺮﺯﮔﺎﺭ ﮔﻨﻪ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺩﺍﺭ
ﺍﻳﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﮥ ﺣﻴﺎﺕ ﺭﺳﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻫﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﺑﻰ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻏﻮﻃﻪ ﺩﻩ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻃﻴﺮ ﺑﻪ ﮔﻠﺸﻦ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﻋﻔﻮ ﻭ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻰ ﺩﺭﺁﻳﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ . ﺹ ۵۰۸
ﻉﻉ
ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۵۶ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﻀﻞ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﻭ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺘﻰ ﻭ ﻟﻄﻒ ﻭ ﺻﻴﺎﻧﺘﻰ ﺍﻳﺎﻡ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺧﺎﺗﻤﺔ ﺍﻟﺤﻴﺎﺕ ﻓﺎﺗﺤﺔ ﺗﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ّ
ﺍﻻﻟﻄﺎﻑ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﻰ ﺭﺳﺪ ﻭ ﻫﺮ َﻧَﻔﺲ ﻋﻔﻮ ﻭ ﺭﺣﻤﺘﻰ
ﻇﻞ ﻣﻤﺪﻭﺩ ﺗﺤﺖ ﻟﻮﺍء ﻣﻌﻘﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﮔﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ّ
ﺭﺏ ﺍﻟﺠﻮﺩ ﻭ ﺍﻻﺣﺴﺎﻥ .ﻉ ﻉ ﺭﺍﺟﻊ ﮔﺮﺩﻡ ﺗﻮﺋﻰ ّ ﻣﻨﺎﻥ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ّ ُﻫﻮ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﺍﻻﺑﻬﻰ
ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺳﺘﻀﺎﺋﺖ ) (۴۵۷ﺍﻟﻬﻰ ﻗﺪ ﺍﺷﺘﻌﻞ ﻓﻰ ﻗﻄﺐ ﺍﻻﻣﮑﺎﻥ ﻧﺎﺭ ﻣﺤﺒﺘﮏ ّ ّ ﺹ ٥٠۹
ﺑﺎﻧﻮﺍﺭﻫﺎ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﻴﺐ ﻭ ﺍﻟّﺸﻬﻮﺩ ﻭ َﺗَﻌﻄَﺮ ِ ﺕ ﺍﻵﻓﺎﻕ ﻣﻦ
ﺖ ﻣﻦ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﺗﻘﺪﻳﺴﮏ ﻭ ﺍﺳﺘﻀﺎﺋﺖ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻗﺪﺳﮏ ﺍّﻟﺘﻰ َﺗَﺒَﻌﺜ ْ
ﺍﻟﺴﺎﻃﻌﺔ ﻣﻦ ﺷﻤﺲ ﺍﻟﺤﻘﻴﻘﺔ ﺍﻟﻤﺸﺮﻗﺔ ﻣﻦ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ّ ﺑﺎﻻﺷﻌﺔ ّ ُ ﺍﻟﺘﻮﺣﻴﺪ ﻭ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺍﻟﺘّﻔﺮﻳﺪ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺍﻟﺘّﻘﺪﻳﺲ ﻭ ﺑﻬﻰ ﻋﻠﻰ ﻫﻴﺎﮐﻞ ّ ﺍﻻٰ
ﺗﻮﺟﻪ ﻯ َ ﺭﺏ ﻫﺬﺍ ﻋﺒﺪﮎ ﺍّﻟﺬﻯ ّ ﻣﺸﺎﺭﻕ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺍﻟﺘّﺠﺮﻳﺪ ّ ﻋﻤﺎ ﺳﻮﺍﮎ ﺍ ْ ﺍﻟﻴﮏ ﻣﺸﺘﻌ ﺑﻨﺎﺭ ﺍﻻﺷﺘﻴﺎﻕ ﻭ ُﻣْﺴَﺘِﺠْﻴﺮﴽ ﻣﻦ ﺷﺪﺍﺋﺪ ﺍﻟﻔﺮﺍﻕ ﻇﻤﺂﻧﴼ
ِﻟَﻤِﻌْﻴِﻦ ﻭﺻﺎﻟﮏ ﻭ ﻣﺸﺘﺎﻗﴼ ﻟﺰﻳﺎﺭﺓ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﺍﻟﻤﺒﻴﻦ ﻣﻦ ﺍ ﻓﻖ ﻟﻘﺎﺋﮏ
ﺍﻟﺴﻠﺴﺒﻴﻞ ﻭﺟﺪ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﺍﻟﺴﺒﻴﻞ ﺁِﻣ ﺍ ْﻥ َﻳْﺮَﻭﻯ ّ ُ ﺍﻟﻐﻠﻴﻞ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ّ ﻓﻠﻤﺎ َﻗَﻄَﻊ ّ ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻗﺪ ﺻﻌﺪ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﻓﻖ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﺣ ٍ ﺧﺬْﺗ ُﻪ َﺭْﻋَﺪُﺓ ﺍﻟﺤﺴﺮﺍﺕ ﻴﻨﺌﺬ ﺍ َ َ ٰ ٰ
ﺑﺎﻟﻌَﺒﺮﺍﺕ ﻭ ﺗﺼﺎﻋﺪﺕ ﻣﻦ ﺖ ﻋﻴﻨﺎﻩ َ ﺍﻟﺴﮑﺮﺍﺕ ﻭ َﺫَﺭَﻓ ْ ﻭ ﻭﻗﻊ ﻓﻰ ّ ﺹ ٥۱۰
ٍ ﺭﺏ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﻓﺎﺋﺰﴽ ﺑﻠﻘﺎﺋﮏ ﻭ ُﻣَﺘَﻤﺘﻌﴼ ﺍﻟﺰَﻓﺮﺍﺕ ﺑﺤﺰﻥ ﻋﻈﻴﻢ َ ﺍ ْﺣﺸﺎﺋﻪ
ﺳﻤﻰ ﺑﻬﻰ ﻭ ﺭﻓﻴﻘﮏ ﺍﻻ ٰ ﻋﻠﻰ ﻭ ﻣﻠﮑﻮﺗﮏ ﺍﻻٰ ﺑﻮﺻﺎﻟﮏ ﻓﻰ ﺟﺒﺮﻭﺗﮏ ﺍﻻٰ ﺗﺨﺘﺺ ﺑﺮﺣﻤﺘﮏ ﻣﻦ ﺗﺸﺎء .ﻉ ﻉ ﺑﻠﻄﻔﮏ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺘﮏ ﻭ ّ ُﻫﻮ ﺍ
) (۴۵۸ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺭﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮥ ﮐﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻣﺘﻮّﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺧﻮﻯ ﺩﻟﺠﻮﻯ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ
ﻋﺰﺕ ﺍﺑﺪﻳﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺩﻩ ﻭ ﺍﮐﻠﻴﻞ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﮐﻠّّﻴﻪ ّ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺑﺮ ﺳﺮﻳﺮ ّ
ﺹ ۵۱۱ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﺳﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻐﻤﻪ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﺑﻪ ﺷﮑﺮﺍﻧﮥ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﻧﮏ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﺗﻮﺋﻰ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺗﻮﺋﻰ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﺎ ّ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﻟﻤﺘﻌﺎﻝ .
ﻉﻉ
ﺍﻭﺳﺖ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ
) (۴۵۹ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﮤ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻳﺖ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﻧﻤﺎ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﮤ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ
ﻫﻤﺪﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺳﺮﻭﺵ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﺮﻍ ﭘﺮ ﺧﺮﻭﺵ ﺗﺎ ﭼﻮﻥ
ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﮔﻠﺸﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻨﺎﻟﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺳﺮﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺩﺭ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﺧﻮﺵ ﻳﺰﺩﺍﻧﻰ ﺑﺒﺎﻟﺪ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ .ﻉ ﻉ
ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻥ
ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎ
ﺷﻤﺎﺭﮤ ﺻﻔﺤﻪ ١
٣٥
ﺗﻮﮐﻞ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﻭ ّ
ﺍﺗﺤﺎﺩ _ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﻟﻔﺖ ﻭ ّ
٤٤
ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎﺕ ﻭ ﺗﺒﻠﻴﻎ
٦٠
٥٥
ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺷﺘﻰ
ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﻭ ﻣﻴﺜﺎﻕ
١٠٦
ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ
١٥٤
ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺷﮑﺮ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ
ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎﻯ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻭ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ
١٣١
١٧٢
ﻃﻠﺐ ﺗﺄﻳﻴﺪ
٢١٥
ﻃﻠﺐ ﻋﻔﻮ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ
٢٧٩
ﻫﺪﺍﻳﺖ
٣٢٦
٢٩٧
ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺧﺪﻣﺖ ﻭ ّ
٣٣٨
ﻋﺰﺕ ﻭ ﮔﺸﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﻃﻠﺐ ﺑﺮﮐﺖ ﻭ ّ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻥ
ﺑﻼﻳﺎ ﻭ ﺗﻀﻴﻴﻘﺎﺕ _ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ
ﻃﻠﺐ ﺗﺴﮑﻴﻦ ﻭ ﺗﺸﺠﻴﻊ ﻃﻠﺐ ﺷﻔﺎ
ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﻭ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ّ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ
ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ
ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ
٣٤٥ ٣٧٣
٤٠٠
٣٩١ ٣٩٨
٤٤٦ ٤٥٣
٤٥٢
ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ
٤٥٥
ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻣﺎء ّ
٤٥٨
٤٥٦
ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ
٤٧۴
ﺍﻃﻔﺎﻝ
ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻃﻌﺎﻡ
٤٨۶
ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻃﻌﺎﻡ
٤٨۷
ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻟﻘﺎ
٤٨۸
ﺗﺸﺮﻑ ﺑﻪ ﺭﻭﺿﮥ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ّ ﺍﻳﺮﺍﻥ
٤۹۰
٤۹۰
ﺁﻝ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ
٤٩۳
ﺍﺣﺒﺎﻯ ﺯﺭﺗﺸﺘﻰ ﻧﮋﺍﺩ ّ
٤٩۶
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺷﻴﺮﺍﺯ
٤٩۸
ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺪﺍﻥ
٤۹٩
ﻣﺘﺼﺎﻋﺪﻳﻦ ﺍﻟﻰ ﺍ
۵۰۰
ﺣﺴﻦ ﺧﺎﺗﻤﻪ
٥٠۸
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻟﻤﻘﺮﺑﻴﻦ ﻣﺠﻠّﺪ ﺩﻭﻡ ﻃﺒﻊ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺳﺎﻝ ١٠٦ﺑﺪﻳﻊ ) (١ﺍﺫﮐﺎﺭ ّ
ﺍﻭﻝ ﻃﺒﻊ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺳﺎﻝ ١٢٣ﺑﺪﻳﻊ )(٢ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ ﻣﺠﻠﺪ ّ
ﻣﺠﻠﺪ ﺩﻭﻡ ﻃﺒﻊ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺳﺎﻝ ١٣٣ﺑﺪﻳﻊ )(٣ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
ﻣﺠﻠﺪ ﺳﻮﻡ ﻃﺒﻊ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺳﺎﻝ ١٣٥ﺑﺪﻳﻊ )(٤ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ّ
)(٥ﺗﻌﺪﺍﺩ ١٠٦ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻭﺍﺻﻠﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﻬﺪ ﺍﻋﻠﻰ ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻃﺒﻊ ﻧﮕﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻣﻠﻰ ﻧﺸﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻯ ﺑﻪ ﻟﺴﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻭ ﻋﺮﺑﻰ ﻟﺠﻨﮥ ّ
ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ _ ﺁﻟﻤﺎﻥ
١٤٨ﺑﺪﻳﻊ _ ١٩٩٢ﻣﻴﻼﺩﻯ