a-chieve จัดโครงการ “a-chieve shadow : โตแล้ วไปไหน?” ให้ โอกาสให้ เด็ก
มัธยมทั่วประเทศได้ เข้ าไปติดตามการทางานของพี่ต้นแบบอาชีพเป็ นเวลา 10 วัน ในช่ วงเปิ ดเทอม เพื่อเรียนรู้ข้อมูลอาชีพ และทักษะการทางานในอาชีพที่ตนใฝ่ ฝั นผ่าน ประสบการณ์ตรง ด้ วยการได้ ลงมือปฏิบตั ิ สังเกตเรี ยนรู้ ตั ้งคําถามตลอดจนการได้ พดู คุย แลกเปลีย่ นกับพี่ต้นแบบอาชีพที่มีความเชี่ยวชาญและประสบการณ์ในสาขานั ้นๆ และเพื่อส่งต่อประสบการณ์การเรี ยนรู้ให้ เป็ นประโยชน์ต่อเพื่อนที่พลาดโอกาส เหล่า achiever ที่เข้ าร่ วมกิจกรรมจึงสร้ างสรรค์คลิปวิดีโอบอกเล่า “หัวใจของอาชีพ ” และถ่ายทอด
เรื่ องราวที่สะท้ อนการผจญภัยในแต่ละวันที่เต็มไปด้ วยการเติบโตทางความคิด แง่มมุ ที่ได้ เรี ยนรู้ ด้ วยภาษาที่บริ สทุ ธิ์และจริ งใจตามสไตล์พวกเขา ...จึงเกิดเป็ นบันทึกเล่มนี ้ขึ ้นมา... ทั ้งนี ้ทางทีมงานต้ องขอกราบขอบพระคุณบริ ษัท NudeJEH มา ณ ที่นี ้ด้ วย
โตแล้ ว Account Executive : กินลมชมเอเจนซี่ ก้ าวแรกใน nudeJEH ของผม สมควรเรียกว่าการย่องเบามากกว่าการเดิน... ภายในตัวอาคารอากาศไม่ร้อน หากจะร้ อนก็คงจะร้ อนอยู่แต่ในใจ ๏ บทสนทนาต่อไปนี ้เกิดขึ ้นอยู่แต่ในความคิดของเราเท่านัน้ ๏ ณ ชัน1 ้ "...เงียบ... เงียบมาก เกร็ง ...เรา วันนี ้เรามาทําอะไรนะ? อ้ อใช่ มาshadow แล้ ว...เราจะทําไรดีนะ...ป้า นักการบอกว่ายังเช้ าอยู่คนยังไม่คอ่ ยเข้ ากัน อืม... เอ งันถ้ ้ าโทรหาพี่เขาตอนขับรถอยู่ก็คงไม่ดีรอละกัน... * สักครู่หนึ่ง* ลองหาทางขึ ้นไปดีไหมนะ ถ้ าขึ ้นไปเฉยๆก็กระไรอยู่ หาใบเบิกทางก่อนละกัน..." ไม่นานพี่คนหนึ่งก็เดินเข้ ามา เราจึงเริ่มดําเนินการตามแผน "สวัสดีครับพี่ ผมชื่อหนุ่มนะครับเป็ นเด็กจากโครงการโตแล้ วไปไหน คือผมติดต่อพี่บี๋ไว้ แล้ วในจุดนี ้ผมรู้สกึ เหงาหมายเลย ผมรบกวนขอแอบตามพี่เข้ าห้ องทํางานได้ ไหมครับ" พี่สองคนมองหน้ ากัน... "งันน้ ้ องรอพี่บี๋ ก่อนละกัน" ผลสรุปที่ได้ คือmission fail สักพักปลื ้ม(หญิงผู้มาshadow AEปี ที่แล้ ว)ก็เดินเข้ ามา พี่แชมป์ก็ เดินลงมาแล้ วเราทังหลายก็ ้ เดินขึ ้นไป... ได้ ความว่า พี่บี๋ พี่แชมป์ พี่ผิง อยู่ข้างบนกันทังหมดแล้ ้ ว... ถ้ าปลื ้มไม่โทรหาพี่แชมป์เราคงจะนอนตายอยู่ข้างล่างสินะ OTL เอาล่ะ อย่างไรก็ตามเราก็ได้ ขึ ้นมาชันบนเสี ้ ยที ก็ได้ เดินทัวร์แต่ละห้ องตังแต่ ้ ห้องAEห้ องCreative ยันห้ องนํ ้า สักพักก็หลบมุมมาพูดถึงหน้ าที่คร่าวๆของAE หน้ าที่คร่าวๆของAE หน้ าที่คร่าวๆของAE....... ...ความทรงจําเราหายไปไหนนะ... เอาเป็ นคร่าวๆของที่จําได้ คร่าวๆปนกึ่งๆการเดินทางของโฆษณาชิ ้นหนึ่ง เลยละกัน... AE เป็ นคนรับงานมาจากลูกค้ า ว่าลูกค้ าต้ องการอะไร เช่นอยากปรับเปลี่ยนภาพลักษณ์ของแบ รนด์ให้ ดเู ป็ นวัยรุ่นขึ ้น ก็จะนําประเด็นนันไปให้ ้ creativeคิดงานออกมา แล้ วก็คยุ กับAEว่าในจุดไหนได้ ไม่ได้ ยังไงแล้ วก็จะมีสว่ นของplannerซึ่ง ...ฟั งเพลินจําไม่ได้ OTL ข้ ามละกัน จําได้ วา่ ผ่านมือหลายฝ่ ายจน storyboardออกมา แล้ วก็ถึงขันตอน ้ pre censor ที่ดจู ากstoryboradว่าส่วนประกอบไหน คําพูดใน โฆษณาเห็นว่าไม่สมควรก็แก้ กนั แล้ วงานโฆษณาก็จะเข้ าสูส่ ว่ นของproductionก็เริ่มกันตังแต่ ้ castคน แสดงโฆษณายันตัวประกอบในฉากที่นงั่ หันหลังแค่เสี ้ยววินาที ... การถ่ายก็จะมีขนตอนที ั้ ่เรียกว่าdouble headคือถ่ายโฆษณานันซํ ้ ้าๆจากหลายมุมแล้ วค่อยมาเลือกตัดเอาทีหลัง พอถ่ายทําเสร็จก็จะต้ องผ่าน ขันตอนpost ้ censorคือ ดูตวั โฆษณาที่ถ่ายเสร็จแล้ ว ว่าเป็ นอย่างstoryboardไหมมีอะไรไม่เหมาะเพิ่มมา หรือเปล่า ถ้ าผ่านก็คือสามารถออกฉายได้
ช่วงบ่ายพี่แชมป์สละเวลามาเล่าเรื่องแคมเปญโฆษณาให้ ฟัง เห็นตัวอย่างแล้ วรู้สกึ ว่า... มันเจ๋งดี นะก่อนหน้ านี ้เรามองโฆษณาว่ามีแต่ที่ฉายในทีวีแล้ วก็จบ แต่เห็นมหากาพย์แคมเปญ4เดือนของบาบีก้อน แล้ วมันสุดยอดบลิงๆ แคมเปญเปลีย่ นมาสคอทบาบีก้อนของบาบีคิวพลาซ่า โฆษณาเสีย่ เส็งเอาจริง http://www.youtube.com/watch?v=eDe40sPbmcE เรื่องมีอยู่วา่ เสี่ยเส็งชอบกินบาบีคิวพลาซ่านแต่ไม่ชอบเสียงเด็กมีความสุขเวลากิน ... จึงจับบาบีก้อนเป็ นตัว ประกัน...แล้ ววันต่อมาบาบีก้อนในประเทศไทยก็หายไปทุกสาขา... แล้ วก็มีการให้ ลกู ค้ ามีสว่ นร่วมโดยการ หาบาบีก้อนตามที่ตา่ งๆให้ เจอแล้ วถ่ายรูปมาลง ควบคูก่ บั คลิปเสี่ยเส็งกระทําทารุณกับบาบีก้อนปล่อย ออกมาในเน็ต เรื่องดําเนินยาวนานหลายเดือน(เพราะนํ ้าท่วม) จนถึงตอนบาบีก้อนก็ฟืน้ คืนชีพขึ ้นมาเป็ นรูป โฉมใหม่ เห็นว่าคลิปทังหมดแค่ ้ เสีย่ เส็งมีราว23คลิป เราดูจบแล้ วนํ ้าตาจะไหลจริงๆ ...บาบีก้อนเพื่อนยาก รู้สกึ ว่าแคมเปญโฆษณาตัวนึงนี่ สุดยิดจริงๆ... ...วันนี ้ได้ ร้ ูสกึ อะไรบางอย่าง นี่นะ ปกติในสายตาเราเท่าที่เคยรู้เห็นรู้สกึ ว่าคนทํางานโฆษณาส่วน ใหญ่มกั จบสถาปั ตย์ แต่วนั นี ้ได้ มาเห็นแล้ วรู้สกึ ว่า เออ เห้ ย คนทํางานโฆษณามันหลากหลายขิงๆ มีตงแต่ ั ้ บญ ั ชี เศรษฐศาสตร์ ยันภูมิศาสตร์ ... หรือบางทีมนั อาจไม่ได้ อยู่ที่วา่ เราเรียนอะไรแต่เราตัดสินใจที่ จะทุ่มเทให้ อะไรต่างหาก รึเปล่านะ? บันทึกวันแรกมาก็มีแต่นํ ้าซะเยอะละ ทําไมวันนี ้รู้ สกึ อึนๆจังนะ ยิ่งช่วงบ่างโดนบาบีก้อนล้ างสมอง เหอะๆพรุ่งนี ้ลองดูอีกทีละกัน เริ่มชินสถานที่แล้ วหวังว่าจะไม่อนึ นะ May The Force Be With Me
โตแล้ ว Account Executive : โตแล้ ว? Planner? เช้ านี ้พี่แชมป์จัดการงานยุ่งๆอยู่ ระหว่างรอว่างๆพี่ ไอซ์(Plannerฝ่ ายงานonline)ที่อยู่ข้างหลังก็ได้ เอ่ยขึ ้นมาว่า “เรามาเล่นสนุกกันดีกว่า” แล้ วเราก็ตามเข้ าไปในห้ องประชุม... นัง่ ฟังเกี่ยวกับการสร้ างแบรนด์ ของอสังหาริมทรัพย์แห่งหนึ่ง ในการวางแผนสร้ างแบรนด์เท่าที่ได้ เห็น เราจะต้ องรู้ลกั ษณะทังหมดของแบ ้ รนด์เรา และแบรนด์คแู่ ข่งโดยละเอียดตังแต่ ้ กลุม่ เป้าหมาย ภาพลักษณ์ ความแตกต่าง คอนเซปต์ ข้ อ ได้ เปรียบ การใช้ งาน ฯลฯ แล้ วย่อยออกมา พี่ไอซ์บอกว่า “หน้ าที่ของแพลนเนอร์ คือทําให้ creativeรู้ทกุ อย่าง” (ปกติแล้ วหลังAEได้ ความต้ องการของลูกค้ ามา ก็จะส่งให้ plannerวางแผนเสร็จแล้ วจึงส่งต่อให้ ทาง ฝ่ ายcreativeคิดวิธีการนําเสนอออกมา) หลังจากนันก็ ้ เป็ นการประชุมเกี่ยวกับแคมเปญของสายการบิน ก็ ได้ เห็นว่า สื่อที่ใช้ ในการเข้ าถึงกลุม่ เป้าหมายให้ เป้าหมายรับรู้หรือสนใจในแคมเปญนี่มนั ใช้ ช่องทางเยอะ มากเลยแหะ ตังแต่ ้ กิจกรรมในเฟซบุ๊กให้ คนร่วมสนุกช่วยกันแชร์ การให้ influencerคือคนดังพูดถึงแคมเปญ การวางตําแหน่งคลิปในเว็บรวมคลิปต่างๆ ads network แถบโฆษณาของกูเกิ ้ล การสร้ างหัวข้ อพูดคุย เกี่ยวกับแคมเปญ ฯลฯ หลังประชุมเสร็จก็ไปกินข้ าวกับพี่แชมป์ ด้ วยความที่พี่แชมป์AEชายเพียงหนึ่งเดียวจึงมักจะได้ ไป กินข้ าวกับกลุม่ คของพี่เจสันที่เป็ นครีเอทีฟเสียมากกว่า ซึง่ บรรยากาศก็... รั่ว มันรั่วมาก... พอเข้ าใจทีเดียว เพราะมันเป็ นการแสดงออกในลักษณะการรวมกลุม่ ของสิง่ มีชีวิตเพศผู้ที่จะไม่เกิดขึ ้นท่ามกลางวงล้ อมของ สตรีเพศที่น่า...พรั่นพรึง?... หลังจากกกินเมล็ดข้ าวผัดกับศพหมูปรุงสุกเป็ นการเติมเชื ้อเพลิงให้ ร่างกาย เรียบร้ อยแล้ ว เราก็มีแรงที่จะ...นอน แหม่ หนังท้ องตึงหนังตามันก็หย่อนบ้ าง OTLรู้สกึ ตัวอีกทีตอนพี่แชมป์ ผ่านมาเห็นพี่แชมป์ก็ได้ ให้ เกียรติจบั โยนข้ าพเจ้ านี ้เข้ านัง่ ประชุมกับplanner พี่ไอซ์again ในรอบนี ้เป็ นเรื่อง ของแคมเปญในfacebookของTROS แคมเปญโฆษณาในfacebookก็จะประกอบด้ วย - insight คือเข้ าใจกลุม่ เป้าหมาย เข้ าใจว่าลักษณะกิจกรรมแบบไหนที่ลกู ค้ าอยากจะมีสว่ นร่วม - mechanism คือกลไกวิธีการในการทําให้ ลกู ค้ ามีสว่ นร่วม ทําอย่างไรให้ ลกู ค้ ารับรู้ถึงกิจกรรมมากขึ ้น ทํา อย่างไรให้ เกิดการแชร์ การแท็กเพื่อเพิ่มจํานวนคนเข้ าร่วมกิจกรรมได้ โดยอาจมีการใช้ viral clipเข้ าช่วย (คลิปเรื่องราวที่ทําให้ เกิดการบอกต่อกัน)รู้สกึ ตัวอีกทีกเ็ ย็นเสียแล้ ว ...วันนี ้อยูก่ บั ส่วนplannerซะเยอะ ก่อนกลับก็แวะมาที่ฝั่งAEกันบ้ าง เกี่ยวกับความเห็นเรื่องAEที่ดี ต้ องเป็ นอย่างไร พี่หญิง(AEอีกสาวอีกคนหนึ่ง)ได้ กล่าวไว้ ว่า “AEที่ดีต้องใจเย็น และรู้วา่ จะรับมือกับลูกค้ า ได้ อย่างไร รู้วา่ สรุปประเด็นที่ลกู ค้ าอยากได้ แล้ วจะserveลูกค้ าอย่างไร” แล้ วพี่แชมป์ก็เสริมภาพรวมของ AEให้ วา่ หน้ าที่ของAEคือ ”สรุป และบอกทุกคนว่าขันตอนต่ ้ อไปต้ องทําอะไร” อืมส์...ชัดเจน พรุ่งนี ้เราลอง สิงอยู่ฝั่งAEบ้ างดีกว่า
โตแล้ ว Account Executive : ใครเป็ นใครในครีเอทีฟ เช้ า ไม่สิ สายวันนี ้ ถึงnudeJEHเวลาราวเกือบสิบเอ็ดโมงด้วยเหตุที่เผลอนัง่ รถหลับเลยไป อนุสาวรีย์... ช่างมาน... วันนี ้พี่แชมป์ยังคงยุ่งอีกเช่นเคย เราก็จะมาตรวจภายในagencyกันต่อ คนที่ได้ อา่ น ตามมาคงจะรู้สกึ ว่า เห้ ยวันที่สามแล้ วนะ ตกลงมันมาshadow AEแน่เหรอเห้ ย? ก็คงต้ องแจ้ งในที่นี ้ว่าไม่แน่ ... เพราะเราสนใจภายในagencyโฆษณาว่าเป็ นอย่างไรบ้ าง เพราะเชื่อว่ามีหลายคนสนใจงานโฆษณา แต่ ไม่ร้ ูวา่ มันมีอะไรบ้ างข้ างในนี ้ อยากจะบอกว่าเรานี่เพิ่งรู้วา่ มันมีสิ่งที่เรียกว่าAEก็วนั ก่อนเริ่มโครงการไม่กี่ วัน = = ด้ วยเหตุดงั กล่าวข้ างต้น เราก็จะแคะagencyกันต่อไป และเมื่อพูดถึงagencyโฆษณากันแล้ ว ไม่ พูดถึงส่วนนี ้ก็คงไม่ได้ วันนี ้เราจะไปทําความรู้จกั สิง่ มีชีวิตที่เรียกว่าcreativeกัน เริ่มจากตําแหน่งของ creativeกันก่อน
ครีเอทีฟจะแบ่งออกเป็ นสองสายได้ แก่ - Copy Writer คือคนคิดคํา หน้ าที่ของก๊ อปปี ก้ ็คือรับแผนมาจากplannerว่าทิศทางของโฆษณาจะเป็ น อย่างไรนําเสนออะไร แล้ วก๊ อปปี ก้ ็จะคิดออกมาว่าจะนําเสนออย่างไร แล้ วก็เขียนcopy(คําโดนๆที่ตดิ หู) เขียนscriptบทพูดและทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็ นตัวอักษรภายในโฆษณา - Art Director แปลตรงตัวก็คือผู้กํากับศิลป์ หน้ าที่ก็กํากับศิลป์นัน่ แหละ... คิดคอนเซปต์ภาพ จัดวางโครง ร่างตําแหน่ง จัดแสง จัดสีของภาพ วาดลวดลายใส่องค์ประกอบ วาดstory board (บางที่จะมีคนวาดstory boardโดยเฉพาะเรียกว่าvisualizer)
ก๊ อปปี ก้ บั อาร์ตไดก็จะย่อยเป็ น senior กับ junior ก็ประมาณจูเนียร์เลเวลอัพเป็ นซีเนียร์นนั่ แหละ - Graphic Designer ในส่วนของกราฟฟิ คอาจจะสับสนบ้ างกับอาร์ตไดเพราะวาดรูปเหมือนกันนี่นา แต่ข้อ ที่ตา่ งกันคือ ถึงบางครัง้ กราฟิ คอาจจะได้จดั วางองค์ประกอบหน้ าบ้ าง แต่สกิลหลักๆจะเน้ นไปทางด้ านภาพ การวาด การแต่งภาพขันเมพที ้ ่เหนือกว่าอาร์ตได - Creative Director (CD) เป็ นจุดสุดยอดของฝ่ ายcreativeคือคอยควบคุมดูแลงานในฝ่ ายครีเอทีฟทังหมด ้ อาจเป็ นทังก๊ ้ อปปี แ้ ละอาร์ตไดได้ ในคนๆเดียว เห้ ย แค่ร่ายตําแหน่งก็ยาวเฟื อ้ ยละ พอพอ เดียวพรุ่งนี ้ไม่มไี รจะเขียนjournal 555+ ก็ด้วยเหตุอย่างว่าคือพี่แชมป์ก็ยงั คงยุ่งๆอยูก่ บั งานที่ลกู ค้ าต้ องการความเร็ว เราก็เลยไปนัง่ สิงอยุ่กบั กลุม่ ครี เอทีฟ ซึ่งในnudeJEHจะมีครีเอทีฟอยู่สองกลุม่ ด้ วยกัน ช่วงเช้ าก็นงั่ อยู่กบั กลุม่ ของพี่เจสัน ก็ไม่ร้ ูจะทําอะไร ดีก็ขอพี่เขานัง่ ๆไปสักพักก็ได้ ตามเข้ าไปประชุมเกี่ยวกับแคมเปญออนไลน์ของบาบีคิวพลาซ่า ที่ไป outsource(จ้ างข้ างนอกทํา ไว้ สกั วันจัดรวมศัพท์โฆษณาที่เจอบ่อยดีกว่า...) พี่แชมป์กับทีมครีเอทีฟ+เราก็ ตามเข้ าไป พี่โจ๊ กที่มาจากบริษัทที่ทําโปแกรมทุกอย่างตังแต่ ้ เกมบนเฟซบุ๊กยันโต๊ะทัชสกรีน... (แอบฮา เอกสารแนะนําบริษัทขาดไป1ชุด ที่จริงไม่ขาดหรอกเพราะพี่นึกว่าเราเป็ นทีมครีเอทีฟเลยแจกมาต่างหาก มันเลยไม่พอ...) อนึ่งพี่โจ๊ กเสียงกับหน้ าเหมือนริวจิตสัมผัสมากถ้ าถอดแว่น... ในส่วนของเนื ้อหาการประชุม เราก็จะข้ ามไป... ตกลงเกริ่นมาเพราะจะบอกว่าเหมือนริวจิตสัมผัสนี่แหละ555+ จากนันก็ ้ กินข่าวกับกลุม่ พี่ เอที่เป็ นcopyเพราะพี่แชมป์ยุ่งอยู่ นี่จึงเป็ นอาหารมื ้อแรกที่จ่ายเงินเอง(ปกติพี่แชมป์เลี ้ยง ดีแท้ ) กลับมาเราก็ย้ายพรรคไปอยูก่ บั ครีเอทีฟอีกกลุม่ หนึ่งที่ทําแคมเปญBangkok Airwaysกันอยู่ เห็นพี่ โอ๊ ค(copyของทีมนี ้)คิดๆบทพูดออกมา เราอ่านแล้ วก็ไม่ร้ ูสกึ อะไรมาก... คลิปไป2คนไป2คืนก็ออกเย็นวัน นัน้ เราดูแล้ วก็เออ พอประกอบกันแล้ วมันบิ๊วอารมณ์ได้ จริงๆว่ะ เจ๋งแหะ เอาล่ะพักเรื่องก๊ อปปี ก้ นั ไว้ ก่อน เพราะหลังเก้ าอี ้พี่โอ๊ คกําลังมีการต่อสู้ระหว่างArtDi กับ กราฟิ คดีไซเนอร์ เกิดขึ ้น... ซึ่งเราก็ได้เก็บภาพมา ณ ที่นี ้ ดุเดือดจริงๆ! ผลจบลงด้ วย พี่สนั (ArtDiคนซ้ าย) โค่น พี่เอก(Graphic Designerคนขวา) ไปด้ วยสกอร์ 2-0... มีแอบโดนแซวว่าเป็ นสายสืบของเจ๊ (พี่จดู ี ้ ครี เอทีฟระดับสูงของที่แห่งนี ้...)รึเปล่า มาเก็บหลักฐาน ตอนคนเค้ าอู้งานกัน ฮา เกือบโดนฆ่าปิ ดปากแล้ ว สินะเรา...
เห็นดังนันเพื ้ ่อความปลอดภัยในชีวิตเราจึงเลือกที่จะอพยพกลับไปหาครีเอทีฟกลุม่ พี่เจสัน ซึง่ เห็นเราว่างๆก็ ชวนให้ คิดspotโฆษณาของนํ ้ายาปรับผ้ านุ่มสําหรับเด็กที่ใช้ ตอนกลางคืน ก็คิดๆกันไปแต่ความคิดพี่เค้ ามา เหนือกว่าจริงๆรายละเอียดก็คงจะไม่บอกกล่าว แต่มีภาพบรรยากาศในระหว่างก๊ อปปี ก้ บั CDกับลังคิดกัน มาฝาก(อย่าถามว่าเพื่ออะไร...)
...journal นี ้... สาระมันหายไปตังแต่ ้ ตอนไหนนะ หรือมันไม่มีตงแต่ ั ้ แรกแล้ วกันนะ!! 555 ก่อนกลับแอบได้ เข้ าห้ องที่พี่แชมป์คุยงานกับ AD(Account Director ระดับที่สงู กว่าAE ระดับของAEจะ กล่าวในวันหลัง) ซีเรียสจริง... ท่าทางพรุ่งนี ้พี่แชมป์ก็คงไม่วา่ ง แต่ไหนๆเค้ าให้ มาshadow AE เราลองขอ ตามพี่หญิง(AEเช่นกัน)ดูดีกว่า หวังว่าจะได้ นะ
โตแล้ ว Account Executive : พี่ม่า สุธน กับห้ องแห่ งความลับ [Mum Suthon and The Chamber of Secrets]
พาสต้ าฟาเรี่ยน เป็ นพระเจ้ าของศาสนาอะไรสักอย่าง... เป็ นสิ่งที่จบั ใจความได้ จากคําสอนของพี่ไอซ (Planner)ระหว่างมื ้อเที่ยง... ก็ขอจบjournalในวันนี ้แต่เพียงเท่านี ้ เห้ ย!ไม่ใช่!! ...แหม่ มุกเล่นเองตบเองมันกากจริงๆด้ วยสินะ
แถม อันนี ้ไม่มีอะไร มันเป็ นแค่อดีตกะเพราไก่จานหนึง่ ... ขอขอบคุณพี่เอก(Graphic Designer)ที่ให้ การ สนับสนุนช้ อนอีกคันหนึ่ง... พอ เข้ าเรื่อง... วันนี ้เช้ ามาพี่แชมป์ก็ได้ มอบหมายงานมาสิ่งหนึง่ คือ ให้ จบั contentของเฟซบุ๊ก BBQ Plaza ในตอนนี ้ว่าเนื ้อหาเป็ นอย่างไร แล้ วเรารู้สกึ อย่างไร มีความเห็นอย่างไรจะเพิ่มเติมอะไร เพราะฉะนันวั ้ นนี ้ก็ คงจะไม่มีอะไรจะเล่ามากนักด้ วยเหตุวา่ นัง่ กับpowerpointซะเป็ นส่วนใหญ่... ส่วนใครที่ตามjournalนี ้อยู่ (ขอสมมติวา่ มีละกัน...)แล้ วอยากจะทวงถาม อ้ าวเห้ ย ไหนมันบอกจะร่ายเรื่องAEมาตังสองวั ้ นแล้ วไม่ใช่ เหรอฟะ ก็... เอาเป็ นว่าในส่วนของAEลองไปอ่านjournalของรุ่นที่แล้ วที่เป็ นของน้ องปลื ้มละกัน รายนัน้ เขียนดีเหลือเกิน journalในรุ่นนี ้เรามีจดุ ขายที่เป็ นนวัตกรรมในการสังหารเวลา 555+
วันนี ้ก็นงั่ จัดpowerpoint BBQ Plazaจนราวสี่โมง พี่แชมป์ก็ชวนไปproduction house (บริษัทที่ เป็ นฝ่ ายผลิตงาน มี3แบบ คือ วิทยุ ถ่ายวิดีโอโฆษณา และถ่ายภาพ) ของพี่มํ่า สุธน เพ็ชรสุวรรณ (รายนี ้ เมพ ผลงานเด่นๆก็อย่างกํากับโฆษณาชุด 'จิง้ จก' ของแผ่นฝ้าเฌอร่า ) เราก็ตามไปด้ วยความคาดหวังไม่ มากเพราะรู้มาว่าเป็ นinternal (ประชุมกันภายใน) เป็ นส่วนความลับที่ยงั เผยแพร่ไม่ได้ ถึงคาดหวังไม่มาก แต่ก็ตื่นเต้ นอยูด่ ี
เราก็เข้ าไปในห้ องนัง่ รอ เจอพี่มํ่าแล้ วก็... แข็ง... เป็ นผู้ชายที่ทําให้ แข็ง... อืมส์ ไม่ใช่แข็งอย่างนัน้ แต่คือมันแบบ มันแข็งทื่อ จะทําอะไรดี... จะนัง่ หรือจะยืนดี เจอพี่มํ่ายังขนาดนี ้ ถ้ าเจอพี่ตอ่ ฟี โนคงจะ กลายเป็ นหุน่ สตาฟไป ณ ตรงนัน้ = = สักพักพอจะเริ่มประชุมกันเราก็ออกมานัง่ ข้ างนอกตามบท... และสภาพด้ านในก็กลายเป็ นห้ องปิ ดตาย... ชื่อตอนก็มาด้ วยเหตุเพียงเท่านี.้ .. อนึ่ง ด้ วยความว่างจึงได้หาเรื่องกับหุ่นต้ อนรับของที่นี่เล่น...
สักพักพี่อม(ArtDiอี ั้ กทีม)ก็เข้ ามา(อนึ่ง แก้ ไข ที่แห่งนี ้มีครีเอทีฟ4กลุม่ ไม่ใช่2กลุม่ = =) ก็จะเข้ าสูช่ ่วงของ การสนทนาระหว่างพี่แชมป์กับพี่อมั ้
โฆษณาสีเทา ใจความที่น่าสนใจจากการนัง่ ฟั งการสนทนา พี่อมก่ ั ้ อนหน้ านี ้เคยเป็ นpropsยกของมาก่อน แล้ วโดนArtDiคนหนึ่งด่าโง่ๆ ตังแต่ ้ นนพี ั ้ ่อมก็ ั ้ ตงั ้ เป้าไว้ เลย “*** สักวันกูจะเป็ นครีเอทีฟ” ก็เริ่มศึกษาแล้ วทํางานด้ านGraphicมาสักพักก็สง่ งานประกวด เข้ า workshop ของ B.A.D (Bangkok Art Directors association – สมาคมผู้กํากับศิลป์บางกอก) ขึ ้นชื่อ ว่าเป็ นเด็กB.A.D แล้ ว เส้ นทางในสายงานโฆษณาก็จะเปิ ดกว้ างขึ ้น แต่ปัญหามันอยูท่ ี่การเข้ าให้ ได้ นี่แหละ พี่อมก็ ั ้ สง่ อยู่สามสี่ปี พอปี สุดท้ ายกะว่าถ้ าไม่ได้ ก็ช่างละ แล้ วมันดันได้ ... ออกมาก็เข้ าเจ๊ ยูไนเต็ด เลย (nudeJEHเป็ นการรวมตัวของ นู๊ดคอมมิวนิเคชัน กับ เจ๊ ยไู นเต็ด) เห็นว่าช่วงเป็ นครีเอทีฟใหม่ๆสนุก กว่า “ข้ อดีของเด็กมันดีจะตาย ไม่มใี ครคาดหวัง ไม่มใี ครมาหวังว่าเราจะทําได้ ดี จะทําแค่ไหน จะทําไปแค่ ไหนก็ได้ ผู้ใหญ่เค้ าจะตบๆให้ ขายได้กนั เอง บางงานรู้ทงรู ั ้ ้ วา่ มันขายไม่ได้ เค้ าไม่ซื ้อ แต่เราก็ขาย มันมันส์ ว่ะ” นัน่ สินะ การเป็ นเด็กมันหมายความถึงอิสระในการลองผิดลองถูกด้ วยอีกส่วนหนึ่ง “ถ้ าเราทําหนังที่มนั สนุกมากๆ แต่เราดูแล้ วไม่สนุกมันก็มหี ลายเหตุผล เรารู้มากขึ ้น เราเห็นจนชิน เบื่อ” “รู้มากก็ใช่วา่ จะดี รู้มากแล้ วมันไม่สนุกเลย เราโดนกรอบขัง โดยไม่ร้ ูตวั ” “เขียนข้ อความ ใครว่าง่าย กุวา่ ไม่ใช่ ขวากหนามชัดๆ” “ทํางานโฆษณาไปสักพัก มันก็จะรู้สกึ ว่า เราทํางานรับใช้ อะไรอยู่วะ เฮ่ยสิ่งที่เราทํามันรับใช้ ทนุ นิยมอยู่นี่ หว่า ส่วนตัวมากๆเลยนะ ถึงเราจะเป็ นดีแค่ไหน แต่สิ่งที่เราทําอยู่มนั ก็... แต่อะไรพวกนี ้มันก็ตดั สินกันไป ไม่ได้ มันเป็ นเรื่องของทางโลก กับทางธรรม โฆษณามันควรจะเป็ นเหมือนงานพี่ตอ่ (ต่อ ธนญชัย ศรศรีวิชยั ผู้กํากับคนหนึ่งของPHENOMENA ผู้กํากับโฆษณาอันดับหนึ่งของโลกหลายสมัย) โฆษณามันทําแล้ วเขา ต้ องได้ ด้วย คนดูต้องได้ อะไรด้ วย ไม่ใช่เอาแต่benefit ไม่ใช่เอาแต่มอมเมา ต้ องมีจดุ ยืน“ “ความสุขของพี่คือการทาให้ คนอื่นยิม้ ” “ตอนนี ้พี่กย็ งั สนุกอยู”่
โตแล้ ว Account Executive : หาเส้ นตายใส่ ตวั เช้ าวันนี ้อากาศแจ่มใสราวดวงอาทิตย์ประสงค์จะละลายโลกทังใบ ้ ไอเราก็ทะลึง่ ใส่เสื ้อดํากางเกง ดํา... เข้ าออฟฟิ ศปุ๊ ปก็เดินไปทัว่ ๆ... พี่แชมป์กับพี่บี๋คยุ กันอยู่ เราก็แอบไปอ่านหนังสือรวมโฆษณารางวัล ในห้ องครีเอทีฟ พี่ไอซผ่านมาเห็นก็พาเข้ าไปนัง่ สอนการวิเคราะห์คแู่ ข่งว่าเค้ าเคลมตัวเองว่า productของ เค้ าเป็ นยังไง เจาะกลุม่ เป้าหมายไหน โฆษณาเป็ นยังไง เราก็จะมาเล่าในส่วนของโฆษณา โฆษณานี่มนั แบ่งประเภทได้ หลายแบบดีแหะ แค่วนั นี ้ที่เห็นก็เป็ นแบบ แบ่งเป็ นโฆษณาที่ขายแบ รนด์ กับโฆษณาที่ขายโปรดักต์ โฆษณาขายแบรนด์ก็จะเป็ นการโฆษณาลักษณะภาพรวมของแบรนด์บอก ว่าแบรนด์เรามีบคุ ลิกยังไง ส่วนโฆษณาขายโปรดักต์กจ็ ะเป็ นประเภทที่ขายสินค้ าในแบรนด์นนตั ั ้ วใดตัว หนึ่งเช่นขายสินค้ าที่เป็ นตัวใหม่เพียงตัวเดียว เช่นนมรสชาติใหม่ เป็ นต้น ในส่วนของการวิเคราะห์กจ็ ะแบ่งโฆษณาว่าสื่ออะไรออกมาแบ่งเป็ น -
-
Attribute เป็ นโฆษณาที่บอกสิ่งที่มาประกอบขึ ้นเป็ นสินค้ าตัวนัน้ เช่นทํามาจากอะไรวัสดุ ที่ไหนพิเศษยังไง Functional Benefit เป็ นโฆษณาที่เน้ นในการเล่าถึงประโยชน์ที่ได้ รับจากโปรดักต์ Emotional Benefit เป็ นโฆษณาที่เน้ นในการเข้ าถึงอารมณ์ของผู้รับชมให้ เกิดอารมณ์ร่วม ไปกับแบรนด์
เวลาส่วนมากในวันนี ้ถูกใช้ อยูห่ น้ าจอ นัง่ ทําpowerpointเตรียมพรีเซนท์พี่แชมป์เกี่ยวกับกิจกรรมที่ อาจจะเอามาใส่ในเฟซบุ๊กเพื่อเป็ นการโฆษณาทางหนึ่ง หะหะ เท่าที่คิดมามันเป็ นไอเดียที่ผดุ ขึ ้นมาดื ้อๆเอง เมื่อวานนี ้ ในหัวคิดไปนัง่ จัดหน้ าพาวเวอร์พอยต์ไปก็ร้ ูสกึ ว่ามันเวิร์คมาก ถึงขนาดทวงพี่แชมป์ด้ วยเลยว่า เมื่อวานสัง่ งานนี ้เดีย๋ วพี่วา่ งช่วงไหนรึเปล่า ความมัน่ ใจตอนนันพอสมควรมาก ้ จนกระทัง่ ลองเอาไปเล่าปาก เปล่าให้ พี่บี๋(AE)ฟั งดู ก็เห็นจุดบอดก้ อนใหญ่ผดุ ขึ ้นมาทันที เป็ นจุดที่เรามองข้ ามไปอย่างจัง ภายหลังพี่บี๋ก็ ได้ มาบอกว่า “หนุ่ม เวลาไอเดียเราโดนปฏิเสธเนี่ย ไม่ใช่โดนทักนิดหน่อยเราก็กลับไปแก้ งกงกนะ เราต้ องหา เหตุผลมาconvinceเขาให้ ได้ นะ เพราะมันคือการขายงาน” ฟั งแล้ วก็ไม่เกี่ยวข้ องกันรึเปล่าแต่ในหัวก็ปิ๊งก ลุม่ คําหนึ่งขึ ้นมาว่า "จงอย่าเชื่อทุกสิ่งอย่างบนโลกใบนี"้ ...อย่าถามว่ามันผุดมายังไง...
รู้สกึ สมองโล่งขึ ้นมาอีกนิดนึงแต่ก็ยงั ตึ ้บอยู่ดี ก็ฮึดขึ ้นมาสองสามวินะ... แต่ยงั มองวิธีกลบจุด บอดไม่ได้ แถมเล่นถ่วงข้ อดีไปเสียหมดเลย ไม่มีเหตุผลที่จะจูงใจให้ ตวั เองเชื่อตัวเองเลยแหะ แล้ วเราจะเอา สิ่งที่เราไม่ได้ เชื่อไปขายได้ ยงั ไงนะเผลอๆเจอจุดบอดอีกจุดในไอเดียเราอีกต่างหาก ยิ่งนึกว่าถ้ าออกไปแล้ ว มันจะทําแบรนด์ลกู ค้ าเสียนี่มนั แบบ... =_= ก็คิดเสียนานก็คิดไม่แตก พยายามหาข้ อมูลเพิ่มก็ไม่เกิด ความคิดอะไรขึ ้นนัก สักพักวันนี ้ช่วงบ่ายพี่แชมป์ไม่คอ่ ยยุ่ง ก็เดินมาทักแล้ วก็เดินเข้ าห้ องว่างห้ องนึง คําที่ ทักเรามาเป็ นกลุม่ คําสันๆที ้ ่ทําเอา...บรรยายไม่ถกู ไปเลย “ถึงเวลาพรีเซนต์แล้ วล่ะ” ...ก็ย่างสามขุมเข้ าไป ไอเมื่อกี ้ก็พยายามนึกไอเดียใหม่อยู่ไม่ทนั ได้ ใส่ข้อมูลเกี่ยวกับเพจของคูแ่ ข่งที่มีสว่ นแบ่งในตลาดไปเลย ก็ เข้ าไปทังอย่ ้ างนัน้ เข้ าไปปุ๊ บพี่แชมป์ก็เกริ่นก่อนเลย สงสัยด้ วยการเห็นสภาพแล้ วล่ะนะ... บางทีด้วยจํากัดเวลา ถึง งานเราจะยังไม่ได้ ร้ ูสกึ ว่ามันดีอย่างที่ต้องการ แต่มนั ก็คือสิง่ ที่เรามีอยูใ่ นตอนนัน้ ก็คือดีที่สดุ ที่มีในตอนนัน้ แล้ ว ฟั งได้ ดงั นันก็ ้ พยายามเปิ ดpowerpointขึ ้นมา ด้ วยความที่ไอเดียมันไม่จงู ใจตัวเองให้ เชื่อ เราก็ร่ายไป ด้ วยนํ ้าเสียงmonotoneเรียบๆ ไม่มีการเล่นเสียงเล่นอะไร... อนาถชีวิตใช้ ได้ (อนึ่ง เที่ยงนี ้กินข้ าวผัดต้ มยําที่ ร้ านชื่อ”อนาถชีวิต” ม่างงงงงงงง ชื่อโคตรเท่อะ....) ร่ายจบก็ได้ พี่แชมป์สอนตัวอย่างการพรีเซนต์งานให้ ดู แล้ วก็ร้ ูสกึ ว่า อืม... ประมาณนี ้สินะจะทําให้ ได้ บางครัง้ ทําอะไรผิดพลาดบ้ างก็ดีนะ มันทําให้ เรารู้วา่ เรา ผิดพลาดยังไงแล้ วจะแก้ ไขยังไง ถ้ าไม่ล้มตังแต่ ้ ตอนนี ้ต่อไปก็คงจะลุกไม่เป็ น
โตแล้ ว Account Executive : เดินเล่ น คําเตือน : journalนี ้ไม่เกี่ยวกับงานโฆษณาแต่อย่างใด ได้ ลองนัง่ คิดอะไรหลายๆอย่างแล้ ว เรากําลังหาอะไรกันอยู่ ปฏิเสธไม่ได้ วา่ งานเป็ นสิ่งที่จะอยู่กบั เราไปตลอดสักช่วงใหญ่ๆของชีวิต งานทุกงานย่อมเหนื่อยและมีปัญหาทังนั ้ น้ ผมเชื่อว่ามนุษย์เกิดมาเพื่อ ก่อและแก้ ไขปั ญหา ปัญหาจึงเป็ นเรื่องปกติในการทํางาน อย่างโฆษณาประเภทที่คนโฆษณามองว่ามันไม่ น่าสนุกมันไม่น่าท้ าทาย แต่มนั ทําให้ ภาพลักษณ์แบรนด์ดดู ี ขายได้ แล้ วผู้ใหญ่รับมาก็ต้องทําออกมาได้ เพราะเราอยู่ในโลกที่หมุนไปด้ วยเงิน พื ้นที่ของความคิดสร้ างสรรค์บนพาณิชย์ศิลป์ ถึงงานดี งานเยี่ยม เจ๋ง เราชอบ คนดูชอบ แต่ไม่ทําให้ เขาขายของได้ เขาก็คงไม่ให้ เราทําโฆษณาอีก ดังนันแล้ ้ วจุดลงตัวของงาน น่าจะอยู่ที่การยอมรับได้ มากกว่า เป็ นการประนีประนอมกับความพอใจของตัวเอง เหมือนมีสนามหญ้ า กว้ างใหญ่ มีคนเอารัว้ มาล้ อมไว้ ประมาณหนึ่ง แล้ วเรามีพื ้นที่เท่านันที ้ ่จะวิ่งเล่น เราพอใจหรือเปล่า น่าจะ เป็ นอย่างนัน้ ในส่วนของความชอบ ไม่วา่ คุณจะชอบงานของคุณแค่ไหน แต่งานก็คอื งาน อย่างที่ได้ กล่าวข้ างต้ น งานเป็ นสิ่งที่จะอยู่ กับคุณไปตลอดช่วงชีวติ หนึ่ง งานจึงสําคัญในเรื่องของการหล่อเลี ้ยงเราในหลายๆความหมาย แต่ ความชอบอย่างเดียวอาจจะเพียงพอหรือเปล่า? หากมีบางสิ่งบางอย่างที่จะเข้ ามาอยูใ่ นชีวติ นอกจากงาน หากเรามีครอบครัว เรารักงานของเรา แต่เราก็รักคนที่เรารักและรักเรา แต่เราจะมีเวลาให้ เขาหรือเปล่า บ้ าง ว่าอยู่ที่ความเข้ าใจกัน แต่ครอบครัวไม่ใช่เกมแนวsimulation เราไม่สามารถหยุดพักมันไว้ หากคนสอง คนทํางาน ในระหว่างทํางานก็เป็ นเรื่องปกติ เมื่อกลับบ้ านมาพบกันก็ยงั น่าจะประคับประคองกันได้ อยู่ แต่ หากมีลกู ขึ ้นมา... จะเป็ นอย่างไร? ชีวิตเป็ นอะไรบางอย่างที่น่าสนใจ บางครัง้ เราเพียงสับสนระหว่างสิ่งที่อยากจะทํา กับผลลัพธ์ที่ ต้ องการจากการกระทํานันเท่ ้ านัน้
โตแล้ ว Account Executive : วันสมองไหล ความทรงจาหายไปไหน วันนี ้ไม่มอี ะไรมากนัก ช่วงเช้ าสิงอยุ่กบั พี่ไอซแพลนเนอร์ พี่แชมป์ให้ ลองหาข้ อมูลว่า brandต่างๆมีการเคลือ่ นไหวใน facebook ยังไงบ้ าง พี่เอให้ ลองเปลีย่ นชื่อความสามารถพิเศา ของบาบีก้อนดู สักพักก็ไปนอนหัวเราะอยู่ในห้ อง creative จนสองทุ่มแล้ วก็กลับบ้ าน วันนี ้ เบลอเละเทะวุ้ย = =
โตแล้ ว Account Executive : รู้เขา รู้เรา ร้ อยศึก ไม่ แพ้ วันนี ้โดยเกือบทังวั ้ นสิงอยู่กบั พี่ไอซ์ planner ที่กําลังสอนพี่ตงั๋ กับพี่โบที่มาฝึ กงานเป็ น planner ก็เลยได้ อานิสงส์ไปด้ วย ได้ เห็นการวิเคราะห์แบรนด์เปรียบเหมือนบ้ านหลังหนึ่ง แล้ วก็ได้ ร้ ูสกึ ว่าโลกกําลังหมุนไป ด้ วยข้ อมูลอย่างแท้ จริง เป็ นสงครามอย่างแท้ จริง นอกจากรู้แบรนด์เรารู้แบรนด์คแู่ ข่งแล้ ว เราต้ องรู้วิธีการชิงผู้บริโภคมาได้ ด้วย โดยผู้บริโภคจะแบ่งออกเป็ น current user ลูกค้ าที่ใช้ ของเราอยู่แล้ ว switcher ลูกค้ าที่สบั เปลี่ยนสินค้ าแต่ละแบรนด์ไปมา new user ลูกค้ าใหม่ที่ไม่เคยซื ้อแบรนด์ใดเลย เช่นคนที่จะซื ้อรถคันแรก loyalty user ลูกค้ าประจําของแบรนด์คแู่ ข่ง ลักษณะโดยรวมแล้ วก็เหมือนการแย่งแฟนชาวบ้ านนัน่ เอง เมื่อพิศดูให้ ดีแล้ วโลกนี ้จึงเต็มไปด้ วยการแก่งแย่ง สงครามอยู่รอบตัวเรา ในวันนี ้ชีวิตของเราได้ จบลงที่หนังสือพี่ไอซ์ มหาพิชยั สงคราม ของเขาดีจริงๆ แล้ ววันนี ้ ก็จบลง ...เรื่องที่น่ารู้มีอีกเยอะแหละนะ แต่เราไม่ร้ ูวา่ เราอยากรู้อะไรนี่สิ คําถามที่สงสัยก็หมดไปตังแต่ ้ 5วันแรกแล้ ว = =
สรุ ป
ตลอดช่วงที่มาshadow ผมคิดว่าเราได้ อะไรหลายๆอย่างมากกว่าการเห็นอาชีพ เห็นการทํางาน และ ส่วนประกอบของอาชีพนัน้ สิ่งสําคัญที่เราได้เห็นคือชีวิตของพี่ๆที่ทําอาชีพนันๆ ้ เห็นประสบการณ์ของเขา เส้ นทางของเขากว่าจะมาถึงวันนี ้ มันไม่ใช่เรื่องว่าเราจะเรียนอะไร มันอยู่ที่วา่ เรามีอะไรที่สนใจอยู่แล้ วเรา สามารถเข้ าหามันได้ โดยไม่ต้องใช้ หลักสูตรการศึกษามาบังคับเราให้ เข้ าหามันมากกว่า พี่บี๋เคยบอกไว้ วา่ ในชีวิตคนเราจะมีอยู่สามอย่างที่เราเก่ง เราชอบ ในสามสิ่งนันจะมี ้ สิ่งหนึ่งที่สามารถทําเงินได้ สามารถดูแล ตัวเองหาเลี ้ยงครอบครัวได้ นัน่ คือสิ่งที่จะเป็ นอาชี พของเรา พี่บี๋เคยให้ ผมเขียนคุณสมบัติที่ดีของคนทํา โฆษณา จนจบการshadow นี่คือสิ่งที่ผมคิดว่าเป็ นคุณสมบัติของคนทําโฆษณาที่ดี 1) เข้ าใจนิสยั พื ้นฐานของคน 2) ช่างสังเกต 3) รับผิดชอบต่อสังคม 4) สามารถทดต่อแรงกดดันในการทํางานได้ 5) สื่อสารความคิดของตัวเองให้ คนอื่นเข้ าใจได้ โดยง่าย 6) ทุ่มเทให้ กบั งาน 7) มีความยืดหยุน่ สูง 8) รอบคอบ 9) มองเห็นผลลัพธ์ของการกระทํา 10) มีการบริหารอารมณ์ที่ดี 11) เก็บความลับได้ 12) มีเหตุผลและมัน่ ใจในเหตุผลของตนเอง 13) แยกเรื่องส่วนตัวออกจากงานบ้ าน สุดท้ ายแล้ วผมก็ได้ เห็นว่านี่ไม่ใช่คณ ุ สมบัติของคนทําโฆษณาที่ดี แต่มนั เป็ นคุณสมบัติที่คนทํา อาชีพส่วน ใหญ่ควรมี ดังนันแล้ ้ ว พื ้นฐานของแต่ละอาชีพก็มีคณ ุ สมบัติที่ไม่ตา่ งกัน ที่เหลือก็ขึ ้นอยูก่ บั ความสามารถ และความชอบ อยู่ที่เราแล้ วว่าเราถนัดอะไร ชอบทําอะไร แล้ วทําไปให้ สดุ อยู่ด้วยสิง่ นันให้ ้ ได้ บางที นัน่ แหละอาชีพ
Contact Us Tel : 081-423-3323 E-mail : info@a-chieve.org Web : http://www.a-chieve.org
Follow Us facebook.com/achieve.org twitter.com/a_chieve_org youtube.com/achievechannel
สามารถอ่าน Journal บันทึกการเดินทางของเด็กกําลังโต อาชีพอื่นๆ ได้ ที่ http://issuu.com/a-chieve