Journal สถาปนิกชุมชน น้องน้ำตาล by a-chieve

a-chieve จัดโครงการ “a-chieve shadow : โตแล้ วไปไหน?” ให้ โอกาสให้ เด็ก

มัธยมทั่วประเทศได้ เข้ าไปติดตามการทางานของพี่ต้นแบบอาชีพเป็ นเวลา 10 วัน ในช่ วงเปิ ดเทอม เพื่อเรียนรู้ข้อมูลอาชีพ และทักษะการทางานในอาชีพที่ตนใฝ่ ฝั นผ่าน ประสบการณ์ตรง ด้ วยการได้ ลงมือปฏิบตั ิ สังเกตเรี ยนรู้ ตั ้งคาถามตลอดจนการได้ พดู คุย แลกเปลีย่ นกับพี่ต้นแบบอาชีพที่มีความเชี่ยวชาญและประสบการณ์ในสาขานั ้นๆ และเพื่อส่งต่อประสบการณ์การเรี ยนรู้ให้ เป็ นประโยชน์ต่อเพื่อนที่พลาดโอกาส เหล่า achiever ที่เข้ าร่ วมกิจกรรมจึงสร้ างสรรค์คลิปวิดีโอบอกเล่า “หัวใจของอาชีพ” และถ่ายทอด

เรื่ องราวที่สะท้ อนการผจญภัยในแต่ละวันที่เต็มไปด้ วยการเติบโตทางความคิด แง่มมุ ที่ได้ เรี ยนรู้ ด้ วยภาษาที่บริ สทุ ธิ์และจริ งใจตามสไตล์พวกเขา ...จึงเกิดเป็ นบันทึกเล่มนี ้ขึ ้นมา... ทั ้งนี ้ทางทีมงานต้ องขอกราบขอบพระคุณบริ ษัท Openspace มา ณ ที่นี ้ด้ วย

โตแล้ ว สถาปนิกชุมชน เขียนโดย : พิรยา ศรีวงค์ วรรณ (นา้ ตาล) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow: โตแล้ วไปไหน?

23/04/55 เริ่มต้ นกับอาชีพฝั น เช้ าวัน จัน ทร์ 10 โมง 23 เมษายน 2555 พี่ พลอย(พี่ ที่ต้องไปตามอาชี พ) กับ ยู( เพื่ อนร่ วมตาม อาชีพ) นัดแนะสถานที่กนั เพื่อที่พี่พลอยจะได้ ไปรับและมุง่ หน้ าเดินทางเข้ าบ้ านโป่ ง ราชบุรี พี่พลอยเป็ นคน ลุยๆ กระฉับกระเฉง คุยเก่ง กล้ าได้ กล้ าเสีย ตาลกับยูพยายามจะหลับบนรถตลอดทางแต่ก็ไม่สาเร็จจน มาถึงบ้ านโป่ งพี่พลอยพามาแวะกินข้ าว(ข้ าวเที่ยง) ได้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน แล้ วเดินทางมุ่งหน้ าไป บ้ านที่พี่พลอยจัดไว้ สาหรับทาภารกิจ มาถึงพี่พลอยก็สงั่ ให้ ตาลตัดยางในรถ ตอนแรกตาลก็ งง ว่าทาไปเพื่อ อะไร ส่วนยูก็ไปท าอะไรที่เหมาะกับผู้ชายพวก เลื่อย เจาะ ใช้ เครื่ องมือไฟฟ้า ประมาณนี ้ พอได้ สกั พัก พี่ พลอยก็มาเล่าว่า งานที่พี่พลอยทาเป็ นงานที่ช่วยเหลือชุมชน ครัง้ นี ้เลยให้ ตาลกับยูช่วยกันประดิษฐ์ สิ่งของ ที่จะสามารถช่วยคนพิการ คนยากไร้ ในชุมชนบนดอย(จังหวัดลาปาง) ตาลชอบนะที่จะได้ ช่วยเหลือคนอื่น เพราะปกติคงไม่มีโอกาสได้ ทา ตาลกับยูก็ลงมือทากันอย่างขะมักเขม้ น ประดิษฐ์ ไปแค่ 4 ชิ ้นก็ลว่ งเลยเวลา มาประมาณเกือบ 6 โมงเย็น พี่พลอยก็ย่งุ ๆ คุยงานทางโทรศัพท์ตลอด ตาลกับยูต้องรอพี่พลอยมาสอนงาน เลยไปที่ สวนสาธารณะที่ ห มู่บ้ านที่ พี่พลอยอยู่ ตาลได้ แลกเปลี่ย นความสนใจทางด้ านสถาปั ตยกับ ยู ประมาณ 1 ชัว่ โมงกว่าๆ ได้ พี่พลอยก็เรียกตัวเพราะจะพาไปกินข้ าวเย็น หลังจากกินข้ าวเย็นเสร็จพี่พลอยก็ พาตาล(คนเดี ย ว) กลับ ไปส่งแถวๆ บ้ าน พี่ พ ลอยเป็ นคนน่ารั ก มาก ไปรับ -ส่ง ตาล ให้ คาแนะน าด้ า น สถาปั ตย กว่าตาลจะกลับถึงบ้ านก็ประมาณ 4 ทุ่มได้ วันนี ้เหนื่อยมาก แต่ก็ค้ มุ กับประสบการณ์และสิ่งดีๆ ที่ได้ รับกลับมา ขอบคุณสาหรับวันนี ้ที่ทาให้ ร้ ูวา่ ตัวเราเองมีคณ ุ ค่าในตัวเสมอ ^^”

27/04/55 อากาศที่ร้อนอบอ้ าวกับการลงชุมชน(วัดแค นางเลิง้ ) 27 เมษายน 2555 11 โมงเช้ า ตาล ยู และพี่ป๊อก (พี่ที่ต้องไปตามอาชีพเป็ นผู้ชาย) มุ่งหน้ าเข้ า กรุงเทพฯ ไปที่วดั แค(นางเลิ ้ง) ตามที่ได้ นดั หมายกัน เมื่อเจอกันพี่ป๊อกก็อธิบายเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทาในวันนี ้ ตาลกับยูต้องช่วยพี่ป๊อกจดบันทึกการสัมภาษณ์เพื่อที่จะนาข้ อมูลที่ได้ ไปทาให้ ชุมชนนีน้ ่าอยู่ ร่มรื่ น และ ดารงวัฒนธรรมทางด้ านการละคร ชุมชนนี ้อยู่ติดกับวัดแคเลย เป็ นชุมชนที่มีแต่ผ้ แู สดงละคร ราไทย ดนตรี ไทย ทางทีมงานของพี่ป๊อกเลยจะเข้ าไปฟื น้ ฟูให้ ดีขึ ้นและพัฒนาให้ ศิลปะการแสดงต่างๆ ไม่ให้ หายสาบสูญ ไป โดยมีผ้ ูสนับ สนุน เป็ นกระทิ ง แดงจะช่ว ยในการปรับ ปรุ งแก้ ไขตามที่ เ ราได้ มาสัม ภาษณ์ พอชี แ้ จง รายละเอียดเสร็จก็รอพี่แดง (พี่ที่เป็ นคนในชุมชน) พาเข้ าไปสัมภาษณ์บ้านทัง้ หมด 5 หลัง ชุมชนที่นีเ้ ป็ น ชุมชนที่โดนไฟไหม้ เ มื่อหลายปี มาแล้ ว สิ่งของที่ เ กี่ย วกับ ศิลปะการแสดงถูก ไฟไหม้ ห มด ท าให้ สิ่งที่ ยัง หลงเหลือเป็ นเพียงแนวคิดเท่านัน้ โดยในชุมชนเป็ นญาติพี่น้องกันหมด แต่ไม่คอ่ ยจะรักใคร่กลมเกลียวกัน ซัก เท่าไหร่ อาจจะมีช่วยเหลืองานบ้ างเล็กๆน้ อยๆ ในการสัมภาษณ์แต่ละหลังมีอาชี พที่ เหมือนกัน แต่ แตกต่างกันทางการมุ่งเน้ นเรื่ องใด อย่างบ้ านแรก บ้ านป้ากัลยาจะมุ่งเน้ นไปทางด้ านละครชาตรี แท้ ซึ่ง ตอนนี ้เรียกได้ วา่ หายสาบสูญไปแล้ ว เนื่องจากคนรุ่นนี ้ไม่ร้ ูจกั และบ้ านหลังอื่นๆก็จะมุง่ เน้ นอย่างอื่น เช่น ขึ ้น หนังกลอง รา ดนตรี

ตาลได้ รับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับศิลปะด้ านการแสดงมากมาย ทังๆที ้ ่ตาลมาตามอาชีพสถาปนิกชุมชน ศิลปะการแสดงตอนนี ้กาลังจะหายไปจากสังคมไทยโดยสิ ้นเชิง รุ่นลูกที่สานต่อตอนนี ้ รุ่นหลานก็จะไม่สาน ต่อ ทีมงาน open space (เป็ นทีมงานที่มีพี่พลอยและพี่ป๊อกอยู่ซึ่งทางานเกี่ยวกับสถาปนิกชุมชน ทาอะไร ดีๆๆให้ แก่สงั คมไทย) กลับมาที่เรื่องสัมภาษณ์ การสัมภาษณ์ดาเนินไปอย่างราบรื่น ณ สถานที่กลางชุมชน ท่ามกลางแดดที่ร้อนจัดในช่วง 12.00-15.00 ร้ อนมากๆๆ เมื่อการสัมภาษณ์ครบ 5 หลัง ตอนประมาณ 15.00 น. ยังไม่ได้ กินข้ าวเที่ยงเลย พี่ป๊อกเลยพาไปแถวๆโรงหนังเฉลิมกรุง เก่าแก่มากๆๆ พี่ป๊อกพาไปกินน ้า และนัง่ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนานกว่า 1 ชัว่ โมง พี่ป๊อกก็สงั่ การบ้ านให้ ไปทาในวันเสาร์ -อาทิตย์ ความ จริงตาลไม่อยากหยุดวันเสาร์ -อาทิตย์เลย เพราะตาลไม่ค่อยได้ ไป Shadow เท่าไหร่ จาใจหยุดเลย แล้ วก็ แยกย้ ายกันกลับบ้ านค่า

4/05/55 ลงพืน้ ที่ชุมชน(จังหวัดนนทบุรี) 4 พฤษภาคม 2555 @นนทบุรี สายแล้ วๆๆ ไปไม่ทนั แน่เลย แต่โชคก็ยงั เข้ าข้ างมาทันเจอพี่ๆทีมงาน และยู งานสถาปนิ กชุมชนเป็ นงานที่ ลงพืน้ ที่ชุมชนจริ งๆ ที่สาคัญแดดต้ องมี ช่วงที่ตาลต้ องลงพื น้ ที่เป็ น ช่วงเวลาที่ร้อนมากที่สดุ ในตอนนี ้แล้ ว (ไม่ดีเลย)

วันนี ้พอไปถึงที่โครงการบ้ านมัง่ คงก็พบกับความร้ อนมาเยือน พี่ๆทีมงานวันนี ้มี พี่พลอย ตาล ยู (ขา เก่า เจ้ าประจาจ้ า) และพี่อิฐ (ไม่ร้ ูเขียนถูกไหมนะ เป็ นพี่ฝึกงานจาก ม.เกษตร คณะสถาปั ตย) โครงการบ้ าน มัน่ คงคือโรงการสร้ างบ้ านให้ กบั ผู้ไม่ที่อยู่อาศัยและจะได้ ไม่ไปบุกรุกพื ้นที่กรมชลอีก โดยมีชาวต่างประเทศ เรี ย นอยู่ที่ ป ระเทศอังกฤษ ทางด้ า นสถาปั ตยกรรมปริ ญ ญาโท จ านวน 8 คน มาศึก ษาดูงานเพื่ อท า วิทยานิพนธ์ ตอนนี ้ทุกๆคนเข้ ามาอยู่ในบ้ านมัน่ คงที่เสร็จแล้ ว นั่งพูดคุยเล่าเรื่ องความเป็ นมาของโครงการ บ้ านมัง่ คงของ ตาบลไทรน้ อย อาเภอไทรใหญ่ พูดคุย-เล่นกับยูบ้างเพราะเริ่มเบื่อๆแล้ ว แล้ วก็ให้ ทีมงานและ ชาวต่างประเทศทุกคนไปถ่ายรูปดูโครงการของที่นี ้ หลังจากนันออกเดิ ้ นทางไปกินข้ าวกัน

เริ่ มลุย ชุมชนที่สองกันได้ เ ลยอยู่ที่ ตาบลขุนศรี อาเภอไทรน้ อย เป็ นชุมชนเล็ก ๆ น่าอยู่ เข้ าร่วม โครงการบ้ างมัน่ คงเหมือนกัน ไปถึงก็นงั่ จดบันทึกอีกตามเคย แต่มีสิ่งที่พิเศษคือได้ ร้ ูจักพี่คนหนึ่งชื่อพี่โอม (เป็ นผู้หญิงเรียนปริญญาโทด้ านชุมชนที่บางมด) คุยกันแลกเปลี่ยนความเป็ นมาของแต่ละคน พี่เค้ าเป็ นคน ตลก เฮฮา คุยด้ วยแล้ วสนุกจนลืมจดบันทึกไปเลย 55 สนุกมาก เราคุยกันแบบไม่ร้ ูจกั ชื่อด้ วยซ ้า จนสุดท้ าย จะกลับแล้ วตาลเลยถามชื่อพี่เค้ า(น่าตลกจัง คุยกันมายังไม่ร้ ูจกั ชื่อ 555) แต่สดุ ท้ ายก็ต้องแยกจากกัน T^T จะจดจาเรื่องราวที่เราได้ คยุ กันนะ ขอให้ เราได้ เจอกันอีก

มาถึงชุมชนที่สามแล้ ว ชุมชนนี ้อยู่ที่ปากคลองเจ้ า กาลังดาเนินโครงการเนื่องจากสถานที่ที่อยู่เป็ น พื ้นที่ที่อยู่มาตังแต่ ้ รุ่นพ่อ-แม่แล้ ว จนตอนนี ้มีกฎหมายออกมาคุกคามว่าห้ ามมีที่อยู่อาศัยใกล้ ริมคลองแม่น ้า ผู้คนที่มีที่อยู่แถวนัน้ เลยต้ องหาที่อยู่ใหม่ โดยการเข้ าร่วมโครงการบ้ านมัน่ คง ไปที่นี ้ก็เหมือนเดิม จดบันทึก จด จด เพื่อนาสิ่งที่จดบันทึกไปส่งงานให้ กบั พี่พลอย เสร็จงานก็เดินทางกลับบ้ าน ^^

5/05/55 โมเดลบ้ านเรา 3 คน วันดีๆๆๆ 5 พฤษภาคม 2555 @ มหาวิทยาลัยเกษตร ตอน 10 โมงเช้ า มีตาล ยูและก็พี่อิฐ (ขอโทษ นะ ถ้ าเขียนชื่ อผิด T^T) มาถึ ง ม.เกษตร ฟ้าฝนก็ ไม่เ ป็ นใจสักเท่าไหร่ ฝนเทลงมาอย่ างต่อเนื่ องท าให้ ยากลาบากในการเดิ นทาง โดยส่วนตัวแล้ วตาลไม่ชอบหน้ าฝนเพราะมัน เปี ยก เดินไปทางไหนก็ย่งุ ยาก ลาบาก พี่อิฐพาไปกินข้ าวก่อน ตอนแรกพี่อิฐจะให้ เงิ นไปซื ้อข้ าวกิน แต่ตาลปฏิเสธก่อน (พี่พลอยกับพี่อิฐใจ ดีจงั ) หลังจากกินข้ าวเช้ าตอน 10 โมงกว่าๆ ก็มงุ่ หน้ าไปที่คณะสถาปั ตย อ้ าลืมบอกไปว่าวันนี ้ ภารกิจคือตัด โมเดล เป็ นการตัดโมเดลเพื่อให้ คนที่ต้องการได้ เห็นชิน้ งานที่เป็ นรูปเป็ นร่างแน่นอน ช่วยในการนาเสนอ ผลงานอย่างหนึ่ง พี่อิฐเป็ นคนเฮฮา ตลกๆ ยิ ้มได้ ตลอด คุยเก่ง วันนี ้นัง่ ทาโมเดลทังวั ้ นเลย สนุกมากๆๆ เวลา พี่อิฐทาก็จ ะค่อยสอน(สัง่ ด้ วย 555) ชวนคุยตลอด ทาให้ ไม่เบื่อ ออกแนวเป็ นงานใช้ กาลังเยอะและต้ อง เนียบ ตาลมีแรงนิดเดียวเอง ทาไม่คอ่ ยเนียบด้ วย แต่พี่อิฐก็เหมือนจะให้ กาลังใจ 555 บอกว่าไม่ต้องซีเรี ยส งานนี ้พี่พลอยบอกว่าไม่ต้องเนียบมาก ที่คณะนี ้หมาเยอะมากๆ เหม็นด้ วย ไม่น่าเชื่อว่าคณะสถาปั ตยจะมี หมาเยอะขนาดนี(้ ออกแนวทาใจยาก) ตอนมันเห่าหอนเสียงดังน่าราคาญมาก แต่พออยู่ไปก็ชินไปเอง ส่วน คนไหนอยากจะเข้ า ม.เกษตร คณะสถาปั ตย ก็คิดดีๆนะ จะได้ ไม่เสียใจทีหลังจ้ า ถ้ าพูดถึงมหาวิทยาลัย เกษตรก็เป็ นมหาวิทยาลัยที่ดีแห่งหนึ่ง เพียงแต่คนส่วนใหญ่ไปยึดติดกับความมีชื่อเสียงของสถาบันมาก เกินไป จนมองข้ ามมหาลัยดีๆไป พี่พลอยเคยบอกว่า จากที่พี่พลอยเคยเห็นผลงานของเด็กนักศึกษา ไม่ว่า จะมหาลัยไหนๆ ผลงานก็เหมือนๆกัน อยากให้ ทกุ คนอย่าไปยึดติดก็ชื่อเสียงมหาวิทยาลัย ดูที่การเรี ยนการ สอนของมหาลัยนันดี ้ กว่านะ วันนี ้บอกได้ คาเดียวว่าสนุกมากๆๆๆ :)

ปล.เหตุผลที่ตงชื ั ้ ่อเรื่องของวันนี ้ว่า โมเดลบ้ านเรา 3 คน เพราะพอทาโมเดลเสร็จ(ไม่สมบูรณ์ ) ด้ วย ความภาคภูมิใจของตาลกับยูเลยนัง่ ถ่ายรูปกัน พี่อิฐเลยพูดลอยๆว่าต้ องตังชื ้ ่อบ้ านว่า บ้ าน 3 คน ตาลเลย เอามาใช้ แต่เปลี่ยนแปลงนิดหน่อยค่ะ :P

สรุปสิ่งที่ได้ เรียนรู้ โครงการนี ้เป็ นโครงการที่ดีมาก ได้ ไปเรียนรู้วิถีชีวิตเกี่ยวกับอาชีพ สถาปนิกชุมชน หลายอย่างเลย มีเรื่องราวรอบตัวอื่นๆที่ได้ รับรู้มากมาย พบเจอคนที่ผา่ นประสบการณ์ชีวิตในวัยเรามาแล้ ว มาแลกเปลี่ยน ความคิดเห็นกัน ทาให้ ตาลมีพี่ๆอีกกลุม่ หนึ่งที่คอ่ ยช่วยเหลือและให้ คาปรึกษาที่ดี ๆกลับมา พี่ๆทุกคนล้ วน แล้ วแต่ยินดีที่จะให้ ความรู้กบั เราทังสิ ้ ้น เพียงแค่เราต้ องเอ่ยปากถาม เพียงแค่ นีเ้ ราก็จะได้ คาตอบที่แท้ จริ ง ตาลได้ เรียนรู้ชีวิตนอกห้ องเรียน ที่ทาให้ ตาลแข็งแกร่งขึ ้น พร้ อมที่จะเผชิญโลกกว้ างได้ เสมอ ไม่ว่าจะให้ ไป ลุยงานที่ไหน แบบไหน ก็ได้ หมด จากแต่ก่อนที่ตาลจะเป็ นคนไม่ค่อยถาม ไม่สงสัยอะไรเท่าไหร่หรื อไม่ก็ สงสัยแต่ไม่ถาม จนตอนนี ้ตาลเป็ นคนที่ขี ้สงสัย ช่ างสังเกต ช่างถาม ซึ่งตาลว่ามันเป็ นเรื่ องที่ดีนะ เปลี่ยน ชีวิตตาลแบบเดิมไปได้ เลย อย่างบางคนที่ได้ ไปตามอาชีพอื่นๆ ก็จะมีสถานที่ และเวลาที่ชัดเจนแน่นอน รู้ ล่วงหน้ ามาก่อน แต่อาชีพ สถาปนิกชุมชน ที่ตาลได้ ไปสัมผัส คือ เรื่องเวลาและสถานที่จะรู้ก็ คือตอนเช้ าตื่น ขึ ้นมาแล้ วตาลก็จะโทรถามยูและพี่ๆว่าวันนีไ้ ปไหนกี่โมงหรื อไม่ก็จะรู้ตอน 4-5 ทุ่ม เพราะว่าเป็ นงานที่ไม่ แน่นอน เราเหมือนต้ องทางานด้ วยความรักจริงๆ ถ้ าไม่รักมันจริงๆก็จะท้ อ ไม่อยากทาต่อ เหนื่อยมากๆ ใน แต่ล ะวัน ที่ ไ ด้ ล งพื น้ ที่ เ จอแต่กับ แดด เพลี ย มาก บางวัน กลับ บ้ านมาหลับ ยาวจนเช้ าก็ ตื่ น ไปท าต่ อ ประสบการณ์ความจริงแล้ วหาที่ไหนก็ได้ แต่มนั อยู่ที่เราว่าจะสามารถ อดทน และยอมรับมันได้ มากแค่ไหน อย่างที่พี่แสตมป์ว่า ทุกคนยอมมีความทุกข์เพราะไม่วา่ เราจะทาในสิ่งที่เรารักแล้ วก็ตามแต่ย่อมมีความทุกข์ ขอบคุณพี่ๆโครงการ a-chieve มากนะค่ะ ที่พี่ให้ โอกาสกับเด็กกลุม่ หนึ่งได้ มาเรียนรู้ชีวิตตามอาชีพ ต่างๆ ทาให้ ร้ ูจกั ที่จะมีความอดทน ต่อสู้ ขอบคุณพี่พลอย พี่ฮ้ งุ พี่ป๊อกและพี่อิฐ ค่อยให้ คาแนะนาต่างๆ ที่ดี มาก พี่ๆเป็ นเหมือนคนกลุ่มหนึ่งที่ท าให้ ตาลมีกาลังใจสู้ต่อ ค่อยเล่าประสบการณ์ที่ พี่ได้ ไปผ่านมา เด็ก ธรรมดาคนหนึ่งคงไม่ร้ ู ในวันนี ้ได้ รับรู้ความรู้ทกุ อย่างที่พี่ๆ ถ่ายทอดมาให้ ขอบคุณมากค่ะ แล้ ววันที่ตาล ประสบความสาเร็จตาลจะบอกพวกพี่ๆ สัญญาค่ะ จะไม่ลืมพี่ๆทุกคนเลยค่ะ ขอบคุณพี่โครงการ a-chieve และพี่ทีมงาน Open space ทุกคน จะไม่ลืมประสบการณ์ทกุ อย่างที่พี่คอ่ ยบอกค่อยสอนมันทาให้ ตาลก้ าว เดินต่อไปได้ อย่างสมบูรณ์ : )

สามารถอ่าน Journal บันทึกการเดินทางของเด็กกาลังโต อาชีพอื่นๆ ได้ ที่ http://issuu.com/a-chieve