a-chieve จัดโครงการ “a-chieve shadow : โตแล้ วไปไหน?” ให้ โอกาสให้ เด็ก
มัธยมทั่วประเทศได้ เข้ าไปติดตามการทางานของพี่ต้นแบบอาชีพเป็ นเวลา 10 วัน ในช่ วงเปิ ดเทอม เพื่อเรียนรู้ข้อมูลอาชีพ และทักษะการทางานในอาชีพที่ตนใฝ่ ฝั นผ่าน ประสบการณ์ ตรง ด้ วยการได้ ลงมือ ปฏิ บัติ สังเกตเรี ยนรู้ ตัง้ คาถามตลอดจนการได้ พูดคุย แลกเปลีย่ นกับพี่ต้นแบบอาชีพที่มีความเชี่ยวชาญและประสบการณ์ในสาขานั ้นๆ และเพื่อส่งต่อประสบการณ์การเรี ยนรู้ให้ เป็ นประโยชน์ต่อเพื่อนที่พลาดโอกาส เหล่า achiever ที่เข้ าร่ วมกิจกรรมจึงสร้ างสรรค์คลิปวิดีโอบอกเล่า “หัวใจของอาชีพ ” และถ่ายทอด
เรื่ องราวที่สะท้ อนการผจญภัยในแต่ละวันที่เต็มไปด้ วยการเติบโตทางความคิด แง่มมุ ที่ได้ เรี ยนรู้ ด้ วยภาษาที่บริ สทุ ธิ์และจริ งใจตามสไตล์พวกเขา ...จึงเกิดเป็ นบันทึกเล่มนี ้ขึ ้นมา... ทั ้งนี ้ทางทีมงานต้ องขอกราบขอบพระคุณสถานีโทรทัศน์ไทยพีบเี อส มา ณ ที่นี ้ด้ วย
วันที่ 1 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว::ตอน...นักข่ าวไม่ ใช่ ดารา!!! เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? สวัสดีทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน Journal ของหยิกนะคะ วันนี้หยิกจะมาเล่าประสบการณ์ของหยิกที่ได้ไปติดตามอาชีพ ผูป้ ระกาศข่าวที่ตึก Thai PBS ให้อ่านเป็ นวันแรกนะคะ คือว่า....ตอนนี้....หยิกยังคิดไม่ออกเลยว่า หยิกจะเล่าตั้งแต่เมื่อเช้า มาถึงตอนเย็น หรื อจะเล่าย้อนจากตอนเย็นกลับไปหาเมื่อเช้าดี ฮิฮิ ล้อเล่นค่ะ คือว่าเดี๋ยวหยิกจะเล่าประสบการณ์ของวันนี้ ให้เพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาติดตามได้อ่านกันนะคะ หยิกก็ไม่รู้จะเริ่ มไงดีเอาเป็ นว่า หยิกรู ้มาก่อนแล้วว่าวันนี้ถา้ หยิกไปที่ตึก Thai PBS หยิกจะต้องไปติดตามอาชีพผูป้ ระกาศข่าวโดยมีพี่ตาล ปวีณมัย เป็ นพี่ตน้ แบบให้หยิกได้ไปติดตาม แต่ว่าวันนี้พี่ ตาลติดประชุมอยูท่ ้ งั วันเลย หยิกก็เลยยังไม่ได้ทาความรู ้จกั อะไรกับพี่เค้ามากมายหรอกค่ะ ก็ได้แค่แนะนาตัวไปเฉยๆ เพราะ พี่เค้าก็ยงุ่ ๆอยูก่ บั งานเลยไม่ได้มีเวลาคุยกัน และเนื่องจากพี่เค้ายุง่ ๆอยูก่ บั งาน เค้าก็เลยพาหยิกและเพื่อนๆไปฝากอยูก่ บั พี่ หญิง ซึ่ งพี่หญิงก็เป็ นผูป้ ระกาศข่าวอีก 1 คนของที่นนั่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าพี่หญิงเค้าไม่ติดงานอะไรนะคะ พี่เค้าก็ติดงาน เหมือนกัน(ทุกคนมีงานทาหมด ยกเว้นหยิก!55+) พี่เค้ากาลังมีประชุมกับทางต่างประเทศค่ะ ซึ่ งมันจะดูเคร่ งเครี ยดมาก พี่ เค้ากลัวว่าพวกเราจะเครี ยดตามไปด้วย พี่เค้าก็เลยพาหยิกกับเพื่อนๆไปฝากกับพี่ดี(ผูป้ ระกาศข่าวชาย)ให้พี่ดีช่วยแนะนาและ ดูแลให้ความรู ้พวกเราเกี่ยวกับผูป้ ระกาศข่าวในวันนี้ (เป็ นไงละค่ะ วันนึงได้คุยกับผูป้ ระกาศข่าวแบบประชิดตัวตั้ง 3 คน แหนะ เจ๋ งไปเลยค่ะ) พี่ดีกเ็ ลยแนะนาสิ่ งต่างๆมากมายเกี่ยวกับเบื้องหน้าและเบื้องหลังของการทางานนี้ให้ฟัง และทาความ เข้าใจ หยิกก็เลยได้พูดคุยและแลกเปลี่ยนคาถามกับพี่เค้ามากมายเลยค่ะ (มีโอกาส...เลยยิงคาถามเต็มที่ค่ะ) แล้วพี่เค้าก็ให้ ความรู ้ได้มากมายเลยทีเดียว พี่เค้าก็อธิบายให้ฟังว่าการทางานของแต่ละช่องมันไม่เหมือนกัน เหมือนทางช่อง Thai PBS จะเป็ นข่าวที่ออกมา ในแนวที่ Follow กัน แบบว่าพัฒนาไปเรื่ อยๆในช่วงวันอ่ะค่ะ คือว่า......ถ้าตอนเช้าเกิดข่าวอะไรขึ้น ตอนเที่ยงเกิดขึ้นแล้วมี อะไรตามมาบ้าง ตอนเย็นมุมมองของแต่ละคนที่เกี่ยวข้องกับข่าวนี้ และตอนกลางคืนก็จะพัฒนาไปอีกว่าข่าวมันเกิดขึ้นมา จากสาเหตุอะไรอย่างเนี่ยค่ะ วันนี้หยิกก็ได้รู้มาหลายเรื่ องมากเลยค่ะ รู ้ท้ งั กระบวนการของข่าวทางวิทยุ โทรทัศน์ หนังสื อพิมพ์ว่ามันแตกต่างกันยังไง ประเภทของข่าวมีอะไรบ้าง(อันนี้กข็ ้ นึ อยูก่ บั แต่ละสถานีดว้ ยนะคะ พี่ดีบอกมา) แล้วก็ ได้ไปดูตอนที่พี่ๆผูป้ ระกาศข่าวกาลังประกาศข่าวผ่านทางโทรทัศน์ดว้ ยค่ะ มันดูตื่นเต้นมากเลยอ่ะ แล้วแต่ละอย่างที่จะต้อง ทามันต้องเนียบมากๆด้วยค่ะ หยิกก็เลยได้รู้ว่าว่าการควบคุมข่าวในแต่ละช่วงใครเป็ นผูค้ วบคุมบ้าง และทุกอย่างมันจะต้อง มีระบบอย่างไร พอถึงตอนพักกลางวันก็ได้ไปคุยกับพี่หญิงค่ะ ก็ไม่ได้คุยอะไรมากแต่กไ็ ด้รู้ในสิ่ งที่ไม่เคยรู ้ มาก่อนว่า "การ ทางานไม่ มีตอนไหนกดดันเท่ ากับ ตอนออกอากาศเลย เพราะว่ ามันมีคนมาดูเราเยอะค่ะ" แล้วพอถึงช่วงบ่ายก็กลับไปคุย กับพี่ดีเหมือนเดิม(วันนี้อยูก่ บั พี่ดีท้ งั วัน55+) พี่ดีกพ็ ูดทุกอย่างให้เข้าใจจริ งๆค่ะ หยิกไม่ได้โกหกนะ แต่พี่เค้าพูดในสิ่ งที่หยิก อยากรู ้จริ งๆ(นี่หยิกเพิ่งมานัง่ ดูว่า ไหนตอนพิมพ์ครั้งแรกบอกว่าไม่มีไรจะพูดแต่ทาไมตอนนี้มนั เลยครึ่ งหน้ากระดาษไป แล้วว่ะเนี่ย55+) และพี่เค้าก็ยงั บอกอีกว่าจากผลสารวจ........คนเราไม่เคยดูข่าวเกิน 10 วินาที ซึ่ งถ้าประเด็นหลักไม่น่าสนใจ พอ คนเราจะไม่ดูต่อเลย พี่เค้าเลยบอกว่า เราจึงควรจะตั้งประเด็นหลักให้น่าสนใจที่สุด คนดูถึงจะติดตามข่าวต่อไป วันนี้ หยิกประทับใจในคาพูดของพี่เค้าเยอะมากเลยค่ะ อย่างเช่นพี่เค้าบอกว่า "อยากให้ เข้ าใจว่ านักข่ าวไม่ ใช่ ดารา นักข่ าวสามารถ ทาอะไรก็ได้ กินข้ าวแกงตามถนนก็ได้ เดินตามถนนขึ้นรถเมล์ ก็ได้ เมื่อต้ องการ" พี่เค้าบอกว่าที่พี่เค้าพูดแบบนี้พี่เค้าไม่ได้
ต้องการอะไรค่ะพี่เค้าแค่อยากให้ทุกคนทาความเข้าใจว่า นักข่ าวไม่ ใช่ ดารา! และคนที่จะเป็ นนักข่าวได้จะต้องเป็ นได้ท้ งั ผู ้ ประกาศข่าวและผูท้ าข่าวด้วยค่ะ และอีกหนึ่งคาที่หยิกยังประทับใจมากๆก็คือ "เมื่อวันนึงนักข่ าวสามารถใส่ ชุดราตรีเดินไปเข้ างานที่หรูหราได้ และในทาง กลับกันอีกวันนึงนักข่ าวจะต้ องสามารถใส่ เสื้ อยืดกางเกงขาสั้ นเดินลุยหนามได้ เหมือนกัน" ซึ่ งวันนี้พี่เค้าทาให้หยิก ประทับใจจริ งๆ พอซักพักพี่เค้าพูดจบพี่เค้าก็เปิ ดโอกาสให้พวกเราได้ถามเต็มที่เลยค่ะ ซึ่ งหยิกก็ไหลตามน้ าเลยค่ะ เมื่อเค้า เปิ ดโอกาสให้ถาม จะช้าอยูใ่ ยล่ะค่ะ ยิงคาถามแบบจัดเต็มเลยจริ งๆค่ะ อิอิ แต่กม็ ีอยูค่ าถามนึงค่ะที่ทาให้หยิกน่าแตกเลยก็ว่า ได้คือ....หยิกถามพี่เค้าว่า พี่ค่ะ แล้วเรื่ องเงินเดือนเนี่ยเค้าให้กนั ยังไงหรอค่ะให้ตามลาดับหรื อเปล่า ? พี่เค้าเลยตอบมาว่า.. โทษทีครับเรื่ องนี้เค้าไม่ให้บอกกันครับ!(ฮืมๆO_O เป็ นไงล่ะ ถามเยอะดีนกั น่าแตกเลยเป็ นไงเล่าหยิก!!!)5555+ แต่หยิกก็ ไม่ได้ซีเรี ยสอะไร เพราะว่าถ้าหยิกไม่ถามให้มนั รู ้แล้วรู ้รอดไป หยิกก็จะไม่รู้ในสิ่ งที่หยิกอยากรู ้ จริ งไหมละค่ะ ฮิๆๆๆ นัน่ แหละพอคุยกันได้ยกใหญ่ เรื่ องผวาก็เกิดขึ้นค่ะ!!!! เสี ยงสัญญาณเตือนภัยดังมากกกกก ดังได้ซักพักเลย พี่ดีกม็ องไปที่ เสี ยงเหมือนที่ทุกคนก็มองและตื่นตัว หยิกก็มองหน้ากันแล้วหันไปที่พี่ดี แต่พี่ดีไม่หนั มามองพวกเรา แต่พูดขึ้นมาว่า"ทุก คนเตรี ยมเก็บของ นี่มนั สัญญาณเตือนภัยยย"(เอาแล้วเป็ นไง!!!! วันแรกทาหยิกใจหายเลย) แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็ คุยไปคุยมาพี่เค้าก็เลยปล่อยเด็กกาลังโตอย่างพวกเรากลับบ้านค่ะ อิอิ อ้อ!! ลืมไปอย่างนึง พี่ดีเค้าชมโครงการ a-chieve ด้วย นะคะ ว่าโครงการนี้ดีมากที่ทาแบบนี้ เพราะเด็กมัธยมอย่างพวกเราที่ไม่มีจุดหมายปลายทางจะได้รู้ว่าสิ่ งที่ตวั เองคิด จะเป็ น สิ่ งที่ตวั เองอยากจะเป็ นจริ งๆหรื อเปล่าค่ะ^________^
วันที่ 2 โตแล้ ว ผู้ประกาศข่ าว::อย่ างนี้ซิ.......ถึงจะเป็ นได้ ! เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? อ่าค่ะ วันนี้กว็ นั ที่ 2 แล้วเน๊าะที่หยิกไปติดตามอาชีพนักข่าวมา มีไรมาเล่าให้ทุกๆคนฟังด้วยแหละค่ะ เยอะแยะ เลย วันนี้อ่ะน่ะ หยิกไปที่ตึกตั้งแต่ตอนเช้าเลย และมันก็ยงั ไม่ค่อยมีคนมาเท่าไร แต่กม็ ีเท่าที่เห็น..(อุ๊ย! ล้อเล่นๆก็มีมา พอสมควรค่ะ อิอิ)หยิกเองก็ไม่รู้จะไปไหนดีเลยเดินเข้าไปที่หอ้ งฝ่ ายข่าวที่ได้นงั่ คุยกับพี่ดีเมื่อวาน คิดไว้ว่าเดี๋ยวเข้าไปพี่เค้า ก็คงมาแล้ว แต่พอเข้าไปพี่เค้าก็ยงั ไม่มา เลยไม่รู้จะทาไรดี ตอนนี้กอ็ ยูใ่ นห้องนี้โดยที่ไม่รู้จกั ใครเลย เพื่อนบางคนก็ ออกไปถ่ายวีดีโอและบางคนก็ยงั มาไม่ถึง หยิกเลยไม่รู้ว่าจะคุยกับใคร เลยถือโอกาสเดินไปที่โต๊ะข้างๆโต๊ะของพี่ดี เพื่อไป คุยกับพี่ผชู ้ ายคนนึง ชื่อว่าพี่กุง้ เค้าเป็ นคนที่ทางานที่ตึกนี้มานานพอสมควร พี่เค้ามีหน้าที่ระหว่างบรรณาธิการผสมกับผู ้ เรี ยบเรี ยงค่ะ(พี่เค้าบอกมาน้า) หยิกก็เลยถามนูน้ ถามนี้พี่กงุ ้ มาเยอะมาก พี่กุง้ ก็อธิบายเรื่ องการเป็ นนักข่าวให้ฟัง และก็ วิธีการนาเสนอข่าวให้ได้เข้าใจไว้ดว้ ยค่ะ และช่วงเช้านี้หลังจากที่พี่ดีมา หยิกก็ได้ไปอยูก่ บั พี่ดีต่อค่ะ เพราะว่าพี่ตาลกาลัง ทางานอยู่ วันนี้พี่ดีได้ให้พวกเรานาเสนอหนังสื อเล่มที่พวกเราไปอ่านมา(การบ้านของเมื่อวานที่พี่เค้าสั่งไป คือให้ไปอ่าน หนังสื ออะไรก็ได้มาเล่มนึงแล้วพี่เค้าจะถามคาถาม) ซึ่ งหยิกเป็ นคนแรกที่ได้นาเสนอให้พี่เค้าฟัง และแน่นอนว่าหลังจากที่ นาเสนอไป พี่ดียงิ คาถามได้เยีย่ มมาก แต่ละคาถามของพี่เค้า มันเป็ นคาตอบที่ยาวสาหรับหยิกมาก(พี่นี่เก่งจริ งๆ คาถาม เดียว ได้เปิ ดโอกาสให้หยิกพูดซะเยอะแยะเชียว555+) แต่หยิกว่ามันก็ดีนะคะที่พี่เค้าทาแบบนี้ เพราะหยิกกลับไปนึกอีก ที สิ่ งที่หยิกตอบไป มันก็เป็ นคาตอบที่มีประโยชน์กบั ตัวหยิกและมันทาให้หยิกคิดว่าที่หยิกตอบไปมันก็ถูกและใช้ได้ เหมือนกันนะเนี่ย!!(ชมตัวเองด้วย^^) แล้วพี่เค้าบอกว่าที่พี่เค้าให้การบ้านไปแบบนี้เพราะว่า เค้าอยากให้ เราได้ ฝึกวิเคราะห์ ให้ เป็ น รู้รายละเอียดของข่ าวที่เรานามาเสนอ และมีความรอบรู้ สามารถอธิบายอะไรให้ คนอื่นฟังได้ และสามารถตอบ คาถามคนอื่นได้ ดี แล้ วการเลือกข่ าวที่จะมานาเสนอจะต้ องเป็ นข่ าวที่น่าสนใจ คนดูชอบ และต้ องมีประโยชน์ ต่อบุคคลอื่นๆ ด้ วย ซึ่ งแต่ละอย่างที่พี่เค้าพูดมามันเป็ นความจริ งที่คนได้รับรู ้ข่าวสารอย่างหยิกก็ตอ้ งการจากตัวนักข่าวเหมือนกัน พี่ดไี ด้ให้พวกเราฝึ กการเป็ นนักข่าวโดยการให้เราฝึ กคิดว่าสมมติว่าเราจะทาข่าว เราจะทาเรื่ องอะไรให้สอดคล้อง กับหนังสื อที่เลือกมา ให้ฝึกตั้งคาถาม และหาจุดที่จะต้องมีในข่าวค่ะ ซึ่ งเราก็ได้ฝึกสมองไปในตัวด้วย แล้วซักพักค่ะพี่ตาล ก็มารับตัวพวกเราไปอยูก่ บั พี่เค้า พี่ตาลก็ชวนคุยและก็พาพวกเราไปเดินชมตึก Thai PBS ว่าแต่ละห้องคือห้องอะไร(ซึ่ งมัน ตื่นเต้นมาก ใครจะไปรู ้ว่าครั้งนึงจะได้ไปเดินดูหอ้ งตัดต่อวิดีโอข่าว ห้องอัดเสี ยง ห้องจัดรายการวิทยุ ห้องศูนย์ขอ้ มูล สตูดิโอที่อดั รายการต่างๆ ห้องภาษามือและห้องอื่นๆอีกมากมายเลยค่ะ แต่ที่ชอบมากและตื่นเต้นมากๆเลยคือห้องควบคุม การออกอากาศ มันโคตรเท่เลยค่ะ จอเต็มไปหมด เท่สุดๆ หยิกชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ) พี่ตาลก็ระหว่าง เดินไปก็อธิบายอะไรต่างๆให้ฟังตลอดทางเลยค่ะ พี่เค้ายังบอกว่าการจะเป็ นผู้ประกาศของ Thai PBS ได้ จะต้ องทาข่ าวได้ ก่ อน ถึงจะได้ เป็ นผู้ประกาศข่ าวได้ และจะต้ องมีความสนใจในข่ าวรอบรู้เรื่ องข่ าว มีจุดสนใจเมื่อยืนอยู่น่ากล้ อง จะต้ องที ทักษะการสื่ อสารดีเป็ นเยีย่ ม ทางานภายใต้ ความกดดันได้ ดี แก้ ไขปัญหาเฉพาะหน้ าได้ และจะต้ องกล้ าที่จะทาอะไรต่ างๆได้ เหมือนกัน เหมือนกับพี่ตาล....กว่าจะได้มาเป็ นผูป้ ระกาศข่าวพี่ตาลบอกว่า พี่ตาลได้ลงสนามนานมาก และได้ทาอะไร หลายๆอย่างมากมายกว่าจะได้มาเป็ นผูป้ ระกาศข่าวแบบเต็มตัว พี่ตาลยังบอกหยิกอีกว่า ทุกคนในทีมงานคือคนที่สาคัญ หมด ไม่ ว่าจะเป็ นช่ างไฟ ช่ างแต่ งหน้ า ช่ างกล้ อง ช่ างเสี ยงฯสาคัญมากจริงๆ และหลังจากที่ได้คุยกับพี่ตาล พี่ตาลก็พาไปดู สตูที่เค้ากาลังทารายการอยู่ ให้หยิกกับเพื่อนๆได้นงั่ ดูต้ งั 2 รายการค่ะ มีรายการสิ นสโมสร และก็รายการสถานีประชาชน
ซึ่ งหยิกเองก็ได้เห็นการทางานของพวกพี่ๆที่มนั โคตรจะวุ่นวายเลยค่ะ การเตรี ยมงานของพวกพี่ทีมงานต้องเตรี ยมตัวกัน นานมาก หยิกเห็นแล้วไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า กว่ามันจะมาเป็ นรายการรายการนึงได้ ทาไมมันถึงได้ยงุ่ ยากขนาดนี้ แต่พี่ ตาลบอกว่ามันไม่ได้ยงุ่ ยากมากหรอก เพราะว่าทุกคนทางานกันเป็ นทีม(เป็ นไงละค่ะ คาพูดพี่ตาลเจ๋ งมั้ย??) วันนี้กเ็ ลยได้ อะไรกลับมาเยอะเลยค่ะ ทั้งความรู ้ และความเข้าใจที่พี่ๆเค้าช่วยกันแนะนามาให้กบั หยิก สาหรับวันพรุ่ งนี้นะคะ หยิกจะ ไม่ได้อยูท่ ี่ตึก Thai PBS หรอกค่ะ เพราะว่าพี่ตาลได้ให้หยิกออกไปดูการทางานนอกสถานที่ค่ะ ไปจังหวัดนครปฐมให้ไป ช่วยพี่ๆเค้าทาสกู๊ปข่าวเกี่ยวกับเยาวชน(สนุกแล้วละซิ เรา ไปช่วยพี่เค้าทาข่าว แล้วเดี่ยวมันจะเป็ นยังไง หยิกจะมาเล่าให้ฟัง ละกันน้า^^)
วันที่ 3 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว:ถ้ าจะฮา....ขนาดนี้! เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? ค่ะ..........อย่างที่รู้ๆกันว่าวันนี้หยิกไปช่วยพี่ๆเค้าทาข่าวที่นอกสถานที่นะคะ พี่ๆเค้านัดหยิกก่อน 9.00 น. หยิกก็ไปถึง ที่ตึก Thai PBS ประมาณ 8.30 น. (เนื่องจากวันนี้รถไม่ติดมากค่ะ หยิกก็เลยถึงไวนิดนึง) พอมาถึงหยิกก็เดินไปที่โรงอาหาร ไปหาไรกินก่อน และก็ไปนัง่ รอที่ที่พวกพี่เค้าให้ไปรออ่ะค่ะ หยิกรอไปจนถึงเวลา 9.15 น. ค่ะ รอจะเจอกับพี่ต๋อย(ช่างภาพ) เพราะว่าพีจ่ ือ(ผูเ้ ขียนข่าวและทาสกู๊ปข่าว)ให้หยิกขึ้นรถมากับพี่ต๋อยก่อน เพื่อที่จะไปรับพี่จือที่หอ หยิกก็นงั่ รอจนพี่ต๋อย มา หยิกไม่แน่ใจว่าพี่คนที่หยิกกาลังมองอยูน่ นั่ ใช่พี่เค้าหรื อเปล่า ? หยิกก็มองไปเรื่ อยๆจนพี่เค้าพูดกับพี่เสริ ฐ(ผูช้ ่วยช่างภาพ) ว่า"น้องที่เป็ นนักเรี ยนมารึ ยงั ?" พี่เสริ ฐเค้าเจอหยิกไปเมื่อเช้าลัวละค่ะ เค้าเลยบอกพี่ต๋อยว่าคนนูน้ ไง แล้วชี้มาทางหยิก (เพราะตอนแรกพี่ต๋อยมองไม่เห็นหยิกค่ะ) ระหว่างตอนที่หยิกรออ่ะ หยิกโคตรใจเต้นเลย ประการแรกก็คือหยิกกาลังจะได้ เดินทางออกนอกสถานที่ไปดูพี่ๆทาข่าว แต่ประการที่สองนี่ซิค่ะใจโคตรเต้นเลย เพราะว่าพีจ่ ือบอกว่า"พี่ต๋อยเค้าเป็ น ช่างภาพที่ดูจะเป็ นคนที่น่าเกรงขามและอาจจะพูดแรงไปหน่อย" หยิกเลยแอบกลัวๆนิดๆ แต่พอได้เจอซิ ค่ะ ตอนที่พี่เสริ ฐบ อกว่านัน่ ไงน้องอ่ะ พี่เค้าหันมาหาหยิกแล้วบอกว่า"ไปๆไปขึ้นรถกัน" แค่คาพูดแค่เนี่ยอ่ะ หยิกรับรู ้ได้เลยว่าพี่เค้าใจดีมาก นิสัยดีดว้ ย และเค้าก็เป็ นผูใ้ หญ่ที่น่ารักสาหรับหยิกด้วยแหละ และหลังจากเจอกันทุกคนก็กาลังเดินไปขึ้นรถ พี่ต๋อยเดินไปกับพี่เสริ ฐโดยมีหยิกเดินตามหลัง(ตามมารยาทค่ะ อิอิ) หยิกก็เดินตามพวกพี่เค้าไปขึ้นรถ และไอ้ดว้ ยความที่หยิกเป็ นคนที่มีนิสัยถ้าตื่นเต้นมากๆจะกระโดดโลดเต้นและกรี๊ ด ออกมา(แต่มีเสี ยงไม่มีเสี ยงก็แล้วแต่สถานการณ์ที่สมควรหนรื อเปล่าค่ะ) ซึ่ งครั้งนี้ถา้ กรี๊ ดแบบมีเสี ยงคงจะตกใจกันยก ใหญ่ หยิกเลยกระโดดโลดเต้นตามหลังพวกพี่เค้าไป และก็กรี๊ ดแบบไม่มีเสี ยงที่จะได้ข้ นึ รถของ Thai PBS เพื่อไปช่วยพี่ๆ เค้าทาข่าว แต่ท่าทางที่ทาเนื่องจากหยิกเป็ นคนตัวใหญ่ ท่าทางการกระทามันก็ตามตัวหยิกไปด้วย พี่ๆคนอื่นที่ไม่ใช่ผชู ้ าย สองคนที่กาลังเดินอยูห่ น้าหยิก เค้าเห็นหยิกเป็ นแบบนั้นเค้าก็มองมา แล้วก็ขาในการกระทาแบบนั้นของหยิก ซึ่ งมันก็ทาให้ หยิกหยุดชะงักในปฏิกิริยาแบบนั้นทันทีค่ะ(โคตรอายเลยค่ะ แต่ว่ามันตื่นเต้นจริ งๆนี่นา) หลังจากที่ข้ นึ รถแล้ว ก็มุ่งหน้าไป ยังหอของพี่จือ(ไปรับพี่เค้าก่อน) พอพี่เค้าขึ้นมาพี่เค้าก็ทกั ทายและก็ชวนหยิกคุยได้สักพัก ก็เอาแบบฟอร์ มงานของวันนี้ที่พี่ เค้าจะไปทากัน เอามาให้หยิกอ่าน จะได้รู้ว่าวันนี้พี่ๆเค้าจะทาอะไรกันบ้าง และก็สอนหยิกเรื่ องนูน้ เรื่ องนี้เต็มไปหมดจน หยิกไม่สามารถอธิบายให้ใครฟังได้ มันเยอะจนแบบเรี ยบเรี ยงไม่ถูก แต่ตวั หยิกเองก็เข้าใจเป็ นอย่างมากกกกกก สกู๊ปข่าว ครั้งนี้ที่หยิกได้ไปช่วยพี่เค้าทามันเป็ นสกู๊ปที่เกี่ยวกับค่ายเยาวชนสมองแก้ว รุ่ นที่ 25 ค่ะ เป็ นค่ายสาหรับน้องๆป.4-ม.3 เป็ น ค่ายที่เน้นให้เด็กได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ของตัวเอง+การแสดงออก+การแก้ปัญหา ค่ายนี้จดั ขึ้นที่จงั หวัด นครปฐม หลังจากที่พี่เค้าอธิบายอะไรให้หยิกฟังไม่ถึง 10 นาที ทุกคนก็เริ่ มเงียบ และถ้าจะสังเกตดีดี ก็จะเหลือเพียงผู ้ เดียวที่ยงั คงลืมตาอยูก่ ค็ ือ พี่เสริ ฐ ที่กาลังขับรถอยู่ ย้านะคะว่าคนเดียว!!! เพราะว่าทุกคนได้สลบกันไปเป็ นที่เรี ยบร้อยแล้ว แหละค่ะ555555555+ 11.50 น. ในที่สุดก็ถึงนครปฐม แต่ยงั ไม่ถึงจุดหมายเพราะว่าพวกเราได้แวะกินข่าวกลางวันกันก่อนค่ะ เนื่องจาก กลัวจะไม่มีเวลาได้กินในช่วงหลังเที่ยง ระหว่างที่กินข้าวไป พี่จือก็ได้บอกในเรื่ องต่างๆมากมาย ทั้งเรื่ อง
-การเขียนข่ าว -การทาข่ าว -ความคิดสร้ างสรรค์ในการนาเสนอข่ าวและทาข่ าว -แนวความคิดของแต่ ละคนในการเขียนข่ าว -การจัดวางต่ างๆทั้งเสี ยงที่อัด การสั มภาษณ์ ใครก่ อน และภาพไหนขึ้นตอนไหนอะไรประมาณนี้แหละค่ะ -แต่ ละงานควรจะถ่ ายใคร เน้ นที่ใคร เหมือนงานแถลงจะเน้ นไปที่ตัวของบุคคลสาคัญ แต่ ถ้าเป็ นสกู๊ปจะเน้ นบุคคลที่กระทา ผลงาน (ซึ่ งเรื่ องพวกนี้ทาให้หยิกได้รู้อะไรที่ไม่เคยรู ้ มากมายเลย) วันนี้พวกพี่ๆเลี้ยงข่าวหยิกด้วยค่ะ แต่ว่าตอนแรกที่กาลังสัง่ อาหาร พี่เสริ ฐพูดขึ้นมาว่า"ในหลักเกณฑ์ต่างๆ เมื่อเด็ก มาใหม่ ก็จะต้องเลี้ยงข้าวพี่ๆ ถ้าอย่างนั้นทุกคนก็กินให้เต็มที่" หยิกก็หวั เราะและก็มองพี่เค้า(ซึ่ งหยิกรู ้ว่ายังไงพี่เค้าก็ตอ้ ง เลี้ยงอยูด่ ี ไม่รู้ซิ เซ้นหยิกมันบอกแบบนั้น) พอทุกคนกินเสร็ จก็ถึงเวลาเก็บเงิน 190 บาท พี่ต๋อยหันมาบอกหยิกว่า"เอ้า!! อย่านัง่ เฉย หยิบเป๋ าตังค์ข้ นึ มาซิ "(แล้วแกก็ขา) พี่จือเลยบอกพี่ต๋อยว่าอย่าแกล้งน้อง และหันมาบอกหยิกว่าไม่ตอ้ ง!(เพราะ เดี๋ยวพวกเค้าหุน้ กันเลี้ยงหยิกเอง) หยิกก็เลยอิ่มแบบไม่ตอ้ งเสี ยเงินไป 1 มื้อค่ะ^^ และหลังจากนั้นพวกเราก็ได้ตรงไปยัง สถานที่กาลังจะไปทาข่าวค่ะ พอถึงที่นนั่ พี่ๆก็เริ่ มติดต่อผสานงานกัน หยิกก็ได้ดูการทางานของพวกพี่ๆเค้า เลยได้รู้ว่าเวลา จะทาอะไรต้องทายังไง? เวลาจัดเรี ยงแต่ละอย่างต้องทาให้ถูกต้อง เมื่องานพร้อมก็เริ่ มได้เลย ซึ่ งวันนี้มนั ก็สนุกมากเลย ค่ะ แถมหยิกยังได้ถือไมค์ของ Thai PBS ด้วยน้า รู ้สึกถูกใจกับการได้ถือแบบบอกไม่ถูกจริ งๆ เลยบอกพี่จือว่าพี่ไม่ตอ้ งถือ และ เดี๋ยวหยิกถือให้เอง แล้วหยิกก็เอามาถือตลอดเลยค่ะ เวลาพี่จะใช้งานหยิกก็ส่งให้พี่เค้า (เป็ นไงล่ะ มีงานทาแล้ว............ คือถือไมค์!!!) แต่แค่ได้ถือหยิกก็โคตรปลื้มแล้วง่ะ และถ้าได้ทางานร่ วมกับสิ่ งพวกนี้ คงวิเศษแบบบอกไม่ถูกเลยเนอะ ว่าป่ ะค่ะ? พอดูการทางานไป หยิกจะสนใจตอนถ่ายด้วย หยิกจะชอบไปยืนอยูห่ ลังพี่ต๋อยเพื่อไปดูวิธีการถ่ายของพี่เค้า พอ พี่เค้าเห็นหยิกตั้งน่าตั้งตาดู พี่เค้าก็ช้ นี ูน้ ชี้น้ ีในกล้องให้ดูบอกว่ามันคืออะไร และก็บอกเรื่ องสาคัญต่างๆด้วย แล้วก็บอกว่า ตอนนี้ Thai PBS เป็ นช่องแรกในเมืองไทยที่ใช้ระบบ HD และก็เริ่ มมาได้ซักพักและ(แหม่ะ เป็ นไง......เท่ไปเลยละซิ) ส่ วนอุปสรรคในวันนี้ของการทาข่าวก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ ก็จะมีการสัมภาษณ์ที่มีบุคคลสาคัญกับงานไม่ สะดวกจะให้สัมภาษณ์และหลีกเลี่ยงการให้สาภาษณ์ ซึ่ งทางทีมงานพวกเราไม่รู้ว่าเป็ นอย่างนี้ดว้ ยสาเหตุอะไร แต่กไ็ ม่ได้มี ปัญหาอะไรมาก เพราะพี่จือก็แก้สถานการณ์ได้เป็ นอย่างดีค่ะ พอเสร็ จทุกอย่างก็ถึงเวลากลับจากนครปฐม แล้ววววววววววว!! กลับตอนประมาณ 15.20 น. มาถึงที่ตึกThai PBS ก็เย็นแล้ว ประมาณ 17.30 น. หยิกก็เดินทางกลับมา บ้านต่อ ถึงบ้านหยิกเองก็มืดพอดีเลย สาหรับวันนี้อยากบอกพวกพี่ๆเค้าว่า -พี่จือ อธิบายและสอนหยิกให้ ร้ ูเรื่องอะไรได้ เยอะมาก -พี่ต๋อยโคตรฮามากๆ ทาให้ หยิกสนุกกับการไปทาข่ าวครั้งนี้ -พี่เสริฐเล่ นมุกเก่ งมากกกกกกกก แต่ ละมุก โดนๆทั้งนั้น(หยิกโคตรชอบพวกพี่ๆเลยค่ะ หยิกไม่ได้ขามานานมากแล้ว ดีใจที่ ได้ไปร่ วมงานกับพวกพี่นะคะ) งั้นวันนี้กข็ อจบไว้ที่ตรงนี้ก่อนแล้วกัน ส่ วนพรุ่ งนี้หยิกไม่ได้ออกนอกสถานที่นะคะ แต่หยิกกาลังจะได้ไปช่วยพี่ๆทาง รายการสถานีประชาชนทางานค่ะ แล้วถ้าเป็ นยังไงบ้างหยิกจะมาเล่าสู่ กนั ฟังนะคะ.........ฝนที่ตกทางโน้นนนน หนาวถึง คนทางนี้ ยังอยากได้ยนิ ทุกเรื่ องราวววววว โว้ว โวว โวว(เห่ะ เห่ะ คนละเรื่ องเลย อิอิ)
วันที่ 4 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว::สถานีประชาชน Thai PBS สวัสดีค่ะ.....^^ เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? สาหรับวันนี้นะคะ หยิกไม่ได้เดินทางออกนอกสถานที่ไปไหนเลยค่ะ อย่างที่ทราบกันว่า วันนี้หยิกมีโปรแกรมไป ช่วยงานพี่ๆทางสถานีประชาชน Thai PBS วันนี้หยิกเดินทางไปถึงที่ตึก Thai PBS ไวมากค่ะ เค้านัดหยิกก่อน 9 โมง หยิก โผล่ไปที่นูน้ ประมาณ 8.20 น. น่าจะได้ ซึ่ งหยิกก็เลยต้องไปนัง่ รอที่โรงอาหาร ไปหาอะไรกินลองท้องด้วย ซักพักพอ ใกล้ๆเวลาหยิกก็เดินไปหาพี่ๆที่สถานีประชาชน คนแรกที่หยิกเจอเลยก็คือพี่ส้ม(บรรณาธิการสถานีประชาชน) พี่ส้มก็มอง หน้าพวกเราแล้วก็ยมิ้ เเบบเป็ นมิตรที่สุด แล้วพี่ส้มก็ได้อธิบายแต่ละอย่างว่าวันนี้พวกเราต้องทาอะไรบ้าง? พี่ส้มก็ยงั อธิบาย ถึงการพูดตอนที่จะรับโทรศัพท์จากทางบ้านว่าต้องพูดอะไร และถ้าทางบ้านโทรมามีเรื่ องอะไรที่มนั ด่วน ด่วนมาก หรื อ อะไรก็ตาม เราจะต้องจดอย่างละเอียด เพื่อให้การติดต่อกลับไปไม่ติดขัด การถามคาถามจึงเป็ นอะไรที่สาคัญมากที่เราไม่ ควรจะลืมค่ะ หลังจากที่รับโทรศัพท์แล้ว เราจะต้องเอารายละเอียดที่เราจดไว้เมื่อกี้มาเรี ยบเรี ยงข้อมูลลงคอม ซึ่ งมันก็เป็ น อะไรที่คิดเยอะพอสมควร เพราะพี่เค้าเปิ ดโอกาสให้เราอธิ บายข่าวที่เราได้มาเอง และก็ให้เราตั้งชื่อข่าวเอง ซึ่ งมันก็เป็ น งานที่นกั ข่าวต้องทา(ซึ่ งพอหยิกได้ทา หยิกก็ฮึดขึ้นมาทันทีว่า... นี่!! มันคืองานที่นักข่ าวต้ องทาเป็ น) และแล้วก็ถึงเวลาที่พี่ ส้มเปิ ดโอกาสให้พวกเราแล้ว วันนี้สายแรกที่หยิกรับ มันมีอะไรติดขัดมากมายเลย แต่บางทีกล็ ืมคาถาม บางทีกล็ ืม สอบถามเรื่ องสาคัญ บางทีกถ็ ามข้อมูลมาไม่ครบ และยังถามไม่ชดั เจนอีก ซึ่ งสายแรกเค้าคงจะเวียนหัวกับหยิกไปเลยก็ว่า ได้ แต่พอสายต่อๆไปหยิกก็พฒั นาตัวเองขึ้นได้อีกระดับนึงนะคะ แต่กย็ งั มีติดขัดเหมือนเดิม เพราะปัญหาแต่ละเรื่ องใน ชีวิตคนเรา มันไม่ได้เหมือนกันไปซะทุกคน..... มันก็เลยมีวิธีและคาถามที่แตกต่างกันออกไป แต่ถา้ เราเข้าใจ เราจะ สามารถทาได้โดยที่ไม่ตอ้ งกังวลเลยค่ะ(แต่หยิกก็ยงั มีกงั วลบ้าง เพราะตอนถามมันตื่นเต้น!!!) วันนี้หยิกชอบตรงนี้โคตรๆ คือ........ หยิกได้พูดว่า....... สถานีประชาชน Thai PBS สวัสดีค่ะ ปรึ กษากฏหมายหรื อร้ องเรียนค่ ะ ????????อ๊ายยยย!!........วันนี้ได้ช่วยพี่ๆ สถานีประชาชนรับโทรศัพท์ดว้ ยอ่า แถมได้พูดคาพวกนี้อีก มันเท่จริ งๆนะเนี่ย! และมันดูน่ารักไปอีกแบบด้วยค่ะ(นี่คือคน หลงตัวเอง!!!!!) หยิกได้รับโทรศัพท์และฟั งเหตุร้องเรี ยนต่างๆของประชาชนทัว่ ไปด้วยยย ตื่นเต้นมากเลยอ่าที่จะได้รับ โทรศัพท์จากทางบ้าน เป็ นตัวแทนของ สถานีประชาชน Thai PBS มันสนุกมากจริ งๆ เพราะมันทาให้เราได้ฝึกการพูดการ จาและการตั้งคาถามให้ได้ขอ้ มูลที่ละเอียดที่สุดค่ะ ซึ่ งแต่ละเรื่ องเป็ นเรื่ องสาคัญมากๆที่ตวั คนพูดจะต้องทาความเข้าใจให้ ได้มากที่สุด เพราะว่าคนที่โทรเข้ามา เค้าจะคิดเสมอว่าคนที่เค้ากาลังคุยด้วย จะสามารถช่วยแก้ปัญหาให้เค้าได้ค่ะ ซึ่ งหยิก ก็เป็ น 1 ในนั้นที่ยงั ทาได้ไม่ดีพอ ยังมีติดๆขัดๆอยูบ่ า้ ง แต่หยิกก็จะพยายามทาให้มนั ดีที่สุดค่ะ หยิกคิดว่าสถานีน้ ีเป็ นสถานีที่ดีมากเลยนะ เพราะตอนที่หยิกอยูข่ า้ งนอก(หมายถึงไม่ได้มาติดตามอาชีพที่น้ ี) หยิกไม่ เคยคิดมาก่อนว่า ถ้าเค้าได้รับเรื่ องร้องเรี ยนแล้ว เค้าจะปฏิบตั ิจริ งๆเลย แต่พอหยิกมาที่น้ ี มันทาให้หยิกได้รู้ว่าที่หยิกไม่เคย คิดมาก่อนว่าเค้าจะทา มันกลับเป็ นเรื่ องที่เค้าทาทันทีเมื่อได้รับเรื่ องที่เป็ นปัญหาหนักๆ หยิกชอบในการทางานของพวกพี่ๆ และก็การวางแผนของพวกเค้ามากๆ มันเป็ นอะไรที่ซับซ้อนแต่เข้าใจง่าย งานทุกอย่างที่เค้าสร้างไว้มนั อยูก่ นั แบบเป็ น ระบบมากๆ ซึ่ งแต่ละคนที่ทางานเค้าก็ดูไม่เครี ยดกันเลยนะคะ เพราะว่าหลังจากที่หยิกได้เข้าไปใช้ชีวิตในนั้น มันทาให้รู้ว่า
การที่พวกเค้าได้พูดคุยกัน เฮฮากัน มันเป็ นวิธีที่แก้เครี ยดได้ดีที่สุดเลยแหละค่ะ เพราะการจะเป็ นนักข่ าว ไม่ จาเป็ นต้ องมา นั่งน่ าคอมพิวเตอร์ อยู่ตลอดเวลาหรอกค่ะ ค่ะๆๆๆ งั้นวันนี้หยิกก็ตอ้ งขอตัวไปทาอะไรให้เรี ยบร้อยก่อนนะคะ เพื่อเตรี ยมตัวนอนให้เต็มที่ ก่อนที่วนั พรุ่ งนี้ จะต้องออกไปทาข่าวนอกสถานที่อีกครั้งค่ะ หยิกจะได้ไปช่วยพี่ๆทาข่าวที่มูลนิธิอุทกพัฒน์กบั อากาศร้อนกระทบบ้านเด็ก อ่อน และถ้าเป็ นมายังไงและสนุกมากแค่ไหนหรื อเหนื่อยจนแทบขาดใจยังไง หยิกจะมาเล่าให้ฟังน้า
วันที่ 5 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว::โลกนี้.......ยังมีอีกหลายแง่มุม.. เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? อิอิ... ก็อย่างที่หยิกบอกไว้เมื่อวานนะคะว่าวันนี้หยิกจะได้ไปช่วยพี่ๆเค้าทาข่าว 2 ที่ค่ะ คือไปงานแถลงข่าวเปิ ดตัว มูลนิธิอุทกพัฒน์ที่ซอยรางน้ า ตึก Bangkokthai Tower ชั้นที่ 14 และก็ไปทาสกู๊ปอากาศร้อนกับบ้านเด็กอ่อนที่สถาน สงเคราะห์เด็กอ่อน รังสิ ต คลอง 5 แล้ววันนี้หยิกได้ไปทาข่าวกับพี่แป๋ ว(เขียนและประกาศข่าว) พี่กวาง(ช่างภาพ ผูช้ ายนะ คะ ชื่ออาจจะเหมือนผูห้ ญิงไปนิดนึ ง) และพี่พงษ์(ผูช้ ่วยช่างภาพ) ซึ่ งแต่ละคนเป็ นกันเองมากๆ เลยไม่ทาให้หยิกเกร็ งเลย แม้แต่นอ้ ย งานแรกที่วนั นี้พวกเราจะไปก็คือ งานแถลงข่าวเปิ ดตัวมูลนิธิอุทกพัฒน์ที่แถวๆซอยรางน้ า ตึก Bangkokthai Tower และพวกเราก็เริ่ มเดินทางไปยังที่นนั่ ตลอดการเดินทางพี่เเป๋ วจะชวนหยิกคุยตลอด และจะเปิ ดโอกาสให้หยิกถาม เสมอ พี่แป๋ วบอกว่าพี่เเป๋ วทางานเกี่ยวกับอุทกภัย ไม่ว่าจะเป็ นดิน น้ า ลม หรื อไฟ วันนี้เลยได้ไปทาข่าวแนวนี้ วันนี้ที่จะไป ทา งานแรกที่เราจะไปทาจะเป็ นข่าวอ่าน แต่งานที่สองจะการทาเป็ นสกู๊ป ซึ่ งสกู๊ปหยิกก็รู้ว่าการทางานเป็ นยังไงเพราะ หยิกได้เคยไปกับพี่จือมาแล้ว หยิกเลยถามพี่แป๋ วว่าข่าวอ่านเป็ นแบบไหน พี่แป๋ วก็อธิบายว่าข่าวอ่านก็คือ พี่แป๋ วก็ถ่ายภาพ และก็เขียนข่าวให้กบั ผูป้ ระกาศข่าวเท่านั้น โดยที่ตวั พี่แป๋ วไม่ตอ้ งมาพูดเอง พี่แป๋ วบอกว่าส่ วนมากวันนึงพี่แป๋ วจะทาแค่ ข่าวเดียว แต่คราวนี้ตอ้ งทา 2 ข่าว เพราะว่าถ้าข่าวมันจาเป็ นเราก็ตอ้ งทา แต่เราก็ตอ้ งบริ หารเวลาให้เป็ นและให้ทนั ด้วย การบริ หารเวลาเป็ นเรื่ องที่สาคัญมาก เราจึงจะกดดันกับเรื่ องนี้มากพอสมควร แล้วเค้าก็ถามกลับมาว่าทาไมถึงชอบ ที่จะเป็ นแบบนี้ แต่หยิกยังไม่ทนั ได้ตอบเลย พี่เค้าก็เลยพูดขึ้นมาว่า"ที่ พี่ร้ ูตัวเองว่ าพี่ชอบอะไร คือว่ าตัวพี่ชอบจับไมค์ ชอบยืนอยู่บนเวที ชอบได้ ยนื อยู่น่าชั้นเรียน พี่เลยรู้ตัวว่ าพี่น่าจะทางานเกี่ยวกับทางด้ านนี้ พี่ถึงจะมีความสุ ข" พี่บอกว่าการ ที่เราจะเข้าเรี ยน หรื อว่าเราจะทาอะไร พี่เค้าอยากจะให้หยิกตัดสิ นใจให้ได้ดีที่สุด เพราะเหมือนกับพี่เค้า พี่เค้าชอบการพูด การแสดง พี่เค้าก็เลยเรี ยนคณะนิเทศศาสตร์ และเค้าก็มีความสุ ขมาก เพราะในสิ่ งที่เค้ากาลังเรี ยนอยูเ่ ป็ นสิ่ งที่เค้าชอบ โดย ไม่คานึงถึงรายได้เลยแม้แต่นอ้ ย คุยไปได้ซักพักก็ใกล้จะถึงตึก Bangkokthai Tower แล้ว แต่ว่าไปกันไม่ถูก ไม่รู้ว่ามันอยู่ ตรงไหน ซักพักพี่แป๋ วเค้าก็พูดขึ้นมาว่า"ถามประชาสัมพันธ์ทอ้ งถิ่นซิ " หยิกก็ งง มองไปทัว่ เลยไม่เห็นเจอประชาสัมพันธ์ ท้องถิ่นเลย ซักพักพี่พงษ์กเ็ ข้าไปจอดตรงหน้าวินมอไซค์ และถามว่าตึกนี้ไปทางไหน หยิกก็เลยนึกขึ้นมาได้ว่า อ่อ!! ประชาสัมพันธ์ทอ้ งถิ่นที่พี่เค้าว่า.......คือ......วินมอไซค์! หยิกเลยนับถือพี่ๆนักข่าวมากๆที่เค้าให้เกียรติทุกคนเสมอๆ เพราะ ขนาดวินมอเตอร์ ไซค์เค้ายังเรี ยกประชาสัมพันธ์ทอ้ งถิน่ เลย ต่อไปก็ถึงเวลาเข้าไปร่ วมงานการแถลงข่าวเปิ ดตัวมูลนิธิอุทกพัฒน์แล้ว ก่อนเข้าไปในห้องประชุมจะต้อง ลงทะเบียนก่อน พี่ๆสื่ อมวลชนแหล่งอื่นเค้าก็แหย่พี่แป๋ วว่า"โหๆๆๆๆๆ Thai PBS ใช้เด็กมาทางานหรอ? ไม่กลัวโดนฟ้ อง รึ งยั เนี่ย?"555+ พี่แป๋ วเค้าก็หวั เราะและก็ปล่อยให้หยิกอธิบายว่าหยิกมาจากที่ไหนยังไง หยิกก็เลยอธิบายให้เค้าฟังอย่าง ละเอียดเลยแหละค่ะ พอลงทะเบียนเสร็ จหยิกและพี่ๆเลยเดินไปยังห้องประชุมที่มีขนาดใหญ่ มีโต๊ะประชุมที่ยาว พอสมควร(มันโคตรเท่เลยอ่า เหมือนประชุมของบริ ษทั เลย) หยิกและพี่ๆก็นงั่ รอคนที่เค้ามาประชุมให้ครบ ระหว่างที่ หยิกนัง่ รอ สื่ อมวลชนมากมายหลายช่องก็ได้ทยอยเข้ามาร่ วมการประชุม หยิกเห็นหยิกก็ตื่นเต้น เพราะมันเป็ นการเปิ ดตัว มูลนิธิของในหลวง สื่ อมวลชนก็เลยเยอะหน่อยอ่ะค่ะ(ถ้าไม่ตื่นเต้นหยิกก็คงบ้าแล้วละคะ) พอพวกคณะกรรมการต่างๆได้
เข้ามาถึง การประชุมก็เริ่ มขึ้นทันที หยิกก็เริ่ มสังเกตการทางานของพี่แป๋ วตลอดเวลาว่าพี่เค้าทาอะไรบ้าง สิ่ งที่ได้เห็น ตลอดเวลาก็คือ พี่เค้าจะนัง่ จดรายละเอียดที่คณะประชุมกาลังประชุมอยู่ จดเพื่อให้ได้ขอ้ มูลมากที่สุด พี่บอกว่าการประชุม แบบนี้เราต้องจดรายละเอียดที่สาคัญให้ได้มากที่สุด และที่สาคัญไปกว่านั้นคือว่า ก่อนส่ งข่าวเราจะต้องรักษาแหล่งข่าวด้วย (รักษาแหล่งข่าว คือ เราต้องเก็บข้อมูลของแหล่งข่าวทั้งหมด ไม่ว่าประโยคนี้ใครพูดหรื ออะไรก็ตาม) และในที่สุดงานแรก ก็จบไปได้ดว้ ยดี ก่อนออกจากห้องประชุม เค้าก็จะมีแจกหนังสื อเกี่ยวกับมูลนิธิน้ ี แล้วก็เป็ นหนังสื อที่น่าอ่านมาก เพราะ รายละเอียดในนั้นแสดงเนื้อหาด้วยการเล่าเรื่ องด้วยภาพการ์ ตูน(เหมือนได้อ่านการ์ ตูนเล่มนึงเลยแหละค่ะ) พี่กวางก็เลยบอก ให้หยิกหยิบไปได้เลย เพราะว่าเค้าเอามาให้สื่อมวลชน(อุ๊ย!!! หยิกก็เป็ นสื่ อมวลชนหรอเนี่ย ได้หนังสื อด้วย555+) หยิกก็ เลยหยิบมา 3 เล่ม(เพราะว่ามันมีเยอะมาก และแต่ละเล่มไม่เหมือนกัน ก็มนั มีหลายแบบอ่ะค่ะ) พอหยิบอะไรได้เสร็ จ เรี ยบร้อย เราก็เดินลงมากาลังจะไปขึ้นรถ มีพี่นกั ข่าวที่ช่อง 3 มาขอรายละเอียดจากพี่แป๋ ว เนื่องจากว่าเมื่อกี้พี่เค้าไม่ได้ ฟัง เค้าไม่เข้าใจด้วยเพราะเค้าทาข่าวเกี่ยวกับอาชญากรรม แต่ว่าข่าวนี้มนั ด่วนมาก เค้าเลยได้รับมาทาข่าวนี้ก่อน พี่แป๋ วก็ ได้นงั่ คุยและช่วยพี่เค้าเต็มที่เลยค่ะ ถึงเวลาไปหาอะไรกินแล้วก็ไปทางานชิ้นที่สองกันแล้วค่ะ ระหว่างทางนัง่ รถ หยิกก็ถามพี่แป๋ วว่าทาไมเมื่อกี้พี่ แป๋ วถึงบอกและให้รายละเอียดพี่ผชู ้ ายคนนั้นละค่ะ พี่แป๋ วบอกหยิกว่า"การทางานแบบนี้อ่ะ คนเราจะต้ องมีน้ าใจซึ่งกัน และกัน เพราะถ้ าวันนึงพี่ไปไม่ ทันบ้ าง ไม่ ได้ เนื้อหาข่ าวเลย พี่จะได้ ขอความช่ วยเหลือจากคนอื่นได้ บ้าง" หยิกก็พยักหน้า ไปมาทาความเข้าใจกับสิ่ งที่พี่เค้าพูดให้ฟังค่ะ พี่แป๋ วก็ชมโครงการนี้ใหญ่เลยคะว่า ดีนะที่มีโครงการแบบนี้ข้ นึ มา เพราะ เด็กที่ได้มีโอกาสมาอ่ะ จะได้ประสบการณ์เยอะมาก สมัยพี่เค้ายังไม่มีแบบนี้เลย เค้าบอกว่ารุ่ นหยิกเป็ นเด็กที่โชคดีมากที่ ได้มีโครงการแบบนี้ ข้ นึ มา หยิกก็ยมิ้ แบบเป็ นมิตรที่สุดเท่าที่จะทาได้เพื่อเป็ นการขอบคุณที่พี่เค้าชม(ขอย้าว่าทุกรอยยิม้ ของ หยิก มาจากใจนะคะ^^) และเราก็เลยตรงไปยังร้านก๋ วยเตี๋ยวเรื อเพือ่ ไปกินข้าวกลางวันกันค่ะ พอถึงร้าน พี่กวางแกก็บอก หยิกเลยว่า กินอะไรกินให้เต็มที่เลย เดี๋ยวพี่แกเลี้ยงเอง กินเยอะๆเลย(เพราะพี่แกบอกว่า สภาพหยิกคงต้องหลายชามกว่าจะ อิ่ม โอ้ววว!!!! พี่นะพี่) พี่แป๋ วก็เลยพูดขึ้นมาว่าเดี๋ยวเลี้ยงน้องเอง พี่เค้าก็แย่งกันเลี้ยงเลยค่ะ(ไม่ตอ้ งเเย่งกันค่ะ!....ใครจะเลี้ยง ก็เลี้ยงไปเหอะน่า หยิกไม่เกี่ยงอยูแ่ ล้ว กินได้หมดแหละค่ะ 5555555555555) สรุ ปพี่กวางก็เลี้ยง หรื อว่าหุน้ กันเลี้ยงเนี่ย แหละค่ะ ซักพักก๋ วยเตี๋ยวก็มา หยิกเลยไม่แปลกใจเลยว่าทาไมพี่เค้าถึงได้สั่งกันถ้วยสองถ้วย ก็ชามแม่งเล็กนิดเดียว เอง แต่ดีนะที่หยิกก็สั่งตามพวกพี่เค้าไป 2 ชาม(เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตามตาม จริ งไหม?) แต่ว่าคราวนี้มนั เกินมา ชามนึงอ่ะค่ะ พี่กวางก็เลยส่ งมาให้หยิก แล้วกากหมูที่พี่กวางแกสั่งก็มา แกเทมันใส่ ถว้ ยตัวเองไปครึ่ งนึง และหยิกกาลังจะ กินของตัวเอง พี่แกก็เอากากหมูที่อยูอ่ ีกครึ่ งนึงมาเทใส่ ชามให้หยิก บอกตรงๆเลยว่า พี่แกเลี้ยงหยิกเหมือนลูกเลย อ่าๆๆๆๆ แกถามตลอดว่าเอาอีกไหม?เพราะแกกลัวหยิกไม่อิ่ม และพี่เค้าก็ดูแลดีมากเลย 8vpหยิบนูน้ หยิบนี้ให้ ขอบคุณพี่ กวางมากๆนะคะ ตอนนี้หยิกได้ฉายาใหม่แล้วนะ วันนี้ตลอดการเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ พี่กวางบอกว่าไม่เรี ยกหยิกว่าหยิก หรอก เค้าจะเรี ยกหยิกว่าตุย้ นุย้ ดีกว่ามันน่ารักดี(มันน่ารักตรงไหนค่ะพี่!! ย้าว่าหยิกอ้วนชัดๆ!!!)(อันที่จริ งเค้าเรี ยกหยิกตั้งแต่ ตอนกินข้าวแล้ว เค้าบอกว่า แค่ได้เห็นตุย้ นุย้ กินข้าวได้พี่กพ็ อใจแล้ว555+) พอถึงสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนรังสิ ต พวกพี่ๆ ทีมงานก็ประสานงานกับทางสถานสงเคราะห์วา่ อย่างงูน้ อย่างงี้(คือเค้าประสานไว้ลว่ งหน้าแล้ว แต่แค่มาประสานใหม่อีก ครั้ง) และในที่สุดพี่ที่เป็ นนักสังคมสงเคราะห์เค้าก็ได้พาหยิกและพี่ๆทีมงานไปดูและไปถ่ายทาสกู๊ปที่หอ้ งเด็กอ่อน หยิก เห็นน้องแต่ละคนน่ารักมาก อายุไม่ถึง 1 ขวบเลย แต่ว่าเค้าก็ตอ้ งมาอยูท่ ี่น้ ีซะแล้ว หยิกก็เข้าไปเล่นกับน้องๆ หยิกรับรู ้ได้ เลยว่าน้องเค้าต้องการได้รับไออุ่นบ้าง เพราะเวลาเดินไปที่คนไหน และพอเราเดินจากเค้ามา เค้าจะร้องตามอย่างน่าสงสาร
และชูมือสองข้างขึ้นเพื่ออยากให้เราอุม้ มากๆ ซึ่ งมันทาให้หยิกดีใจที่สุดในโลกและอยากจะขอบคุณพ่อแม่ที่สุดเลยค่ะที่..... พ่ อแม่ ไม่ ทอดทิ้งหยิก และไม่ ปล่ อยให้ หยิกเป็ นแบบนั้น วันนี้หยิกก็เลยไมได้ทาไรมาก ก็แค่อยูน่ งั่ เล่นเป็ นเพื่อนพวกเค้าซัก พัก ซึ่ งมันทาให้รู้อีกเลยว่าพวกเค้าต้องการไออุ่นจากใครบางคนที่เค้าเฝ้ ารอจะเจอตลอดเวลา เพราะเค้าจะเดินเข้ามาหาหยิก และทีมงานเพื่อที่จะได้รับไออุ่นจากอ้อมกอดของแต่ละคน และในระหว่างที่อยูใ่ นนั้น นอกจากเรื่ องน้องๆแล้ว มันก็ยงั มี เรื่ องให้หยิกโคตรขาเลยอ่า แบบฮามาก รักษาภาพพจน์ตวั เองไม่ได้เลย หัวเราะกระจายอ่า ขามากกกกกกกกกกก เฮฮามาก กกกกกกก พวกพี่ๆแกเป็ นกันเองมากกกกกกก แกล้งหยิกได้ตลอดเวลา และแต่ละเรื่ องทาหยิกขาจะเป็ นจะตาย แต่พอพี่ เค้าเล่นมุกมา หยิกก็มีเล่นกลับบ้าง ฮากันจริ งๆอ่ะ หัวเราะกันจนเด็กๆหันมานัง่ มองแบบ งง งง วันนี้หยิกไม่เกร็ งเลยอ่าที่ได้ทางานร่ วมกับพี่ๆเค้า เพราะพวกพี่ๆเค้าเป็ นกันเองและดูแลหยิกดีมาก หยิกประทับใจ ในความเป็ นกันเองของพวกพี่ๆเค้าจริ งๆ เพราะพี่แป๋ วเค้าจะพูดตลอดว่า "ถ้ าคิดจะเป็ นนักข่ าว เราจะต้ องเข้ ากับคนอื่นได้ ง่ าย และจะต้ องทาความรู้ จักกับคนแปลกหน้ าตลอดเวลา แล้ วก็ต้องเป็ นมิตรกับทุกๆคน เรื่ องสั มพันธไมตรีที่ดีเสมอก็ไม่ ควรจะลืม!!" แล้ววันนี้พี่แป๋ วไม่ค่อยได้อธิบายเรื่ องการทาข่าวและการเขียนข่าวให้หยิกฟังเท่าไร แต่กม็ ีพูดบ้าง แต่ ส่ วนมากเลยที่พี่แกจะพูด มันจะเป็ นเรื่ องที่หยิกต้องการอยากจะรู ้จริ งๆ คือ พี่แกจะพูดถึงการเข้าเรี ยนต่อในชั้น อุดมศึกษา และก็ชีวิตตอนมอปลายของแกที่กาลังเคร่ งเครี ยดเรื่ องการเข้ามหาลัย ซึ่ งมันก็มีประโยชน์ต่อความคิดใน การศึกษาของหยิกเป็ นอย่างมาก พี่เค้าจะพูดประมาณว่าตอนพี่เค้าอยูม่ อปลาย พี่เค้าจะทาอะไรบ้าง แล้วก็ความคิดยังไงต่อ การเรี ยนเพื่ออาชีพที่เค้ารัก ซึ่ งมันเป็ นแนวคิดที่หยิกสามารถเอามาปรับใช้ในชีวิตได้เลย ขอบคุณพี่แป๋ วมากๆเลยนะคะ สาหรับวันพรุ่ งนี้หยิกดีใจมากมันเป็ นวันหยุดแล้ว จะได้นอนแบบเต็มอิ่มซักที เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และวันนี้หยิก ขอทิ้งท้ายสาหรับคาคานึงของพี่แป๋ วไว้นะคะว่า "ไม่ ว่าเราจะทาอะไร เราจะสามารถทามันให้ สาเร็จได้ อยุ่แล้ ว เพราะว่ า ทุกอย่ างมันขึ้นอยู่ที่ใจเรารัก"
วันที่ 6 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว::เลือกเกิดไม่ ได้ .....แต่เลือกที่จะเป็ นได้ เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? ค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลับมาสู่ โลกแห่งการติดตามอาชีพหลังจากที่ได้หยุดไป 2 วันนะคะ(เมื่อเช้าเกือบไม่ตื่น ยัง อารมณ์คา้ งจากเมื่อ 2 วันที่ได้หยุดไปอยู)่ อ่าๆๆวันนี้หยิกก็ได้ออกไปทาข่าวอีกแล้ว ครั้งนี้หยิกได้ออกไปทาข่าวที่ ถนนกีบ หมูค่ะ(ถนนกีบหมูเป็ นถนนที่มีพวกแรงงานเยอะมาก เค้าจะมาที่ถนนนี้เพื่อมารอนายจ้าง) วันนี้หยิกได้ออกไปทาข่าวเรื่ องนี้ กับพี่ทรายค่ะ(ผูป้ ระกาศหญิง) และก็มีพี่ๆทีมงานอีกค่ะ วันนี้กอ็ อกเดินทางไปยังถนนกีบหมู พี่ทรายนัดให้หยิกไปเจอที่ตึก ตอน 7.30 น. หยิกต้องออกจากบ้านตั้งแต่เช้าเลย(กลัวรถติดด้วยT_T)555+ พอไปถึงหยิกก็เดินทางออกไปยังถนนกีบหมูเลย วันนี้พี่ๆทีมงานสอนให้หยิกปฏิบตั ิหลายอย่างมาก ซึ่ งแต่ละสิ่ งที่ปฏิบตั ิจริ งก็มีแต่เรื่ องที่น่าสนใจทั้งนั้นค่ะ หยิกพูดถึงเรื่ อง ถนนกีบหมูดีกว่า สาหรับหยิกหยิกว่าเรื่ องนี้น่าสนใจมาก คือว่าวันนี้ที่ได้ไปทาข่าว พี่ๆเค้ามาทาข่าวเกี่ยวกับวันแรงงาน เลย ใช้สถานที่น้ ีเป็ นที่ตวั สื่ อถึงแรงงานทั้งหมด ถนนกีบหมูมีแรงงานเยอะมากเลยค่ะ พวกเค้าจะมารอนายจ้างที่จะมาจ้างพวก เค้าไปทางาน แต่ก่อนที่จะไปได้กต็ อ้ งมีการต่อรองราคากันก่อน และขึ้นอยูก่ บั นายจ้างว่าจะเอาหรื อไม่เอา ซึ่ งพวกเค้าก็ไม่ มีทางเลือกอะไรมากนัก แต่ถา้ วันวันนึงไม่ค่อยมีนายจ้างมาจ้างพวกเค้า หรื อว่ามี แต่บางคนที่ไม่ได้ไปพวกเค้าก็จะเดินกลับ เข้าบ้าน และจะออกมารอที่ถนนกีบหมูใหม่อีกครั้งในวันต่อๆไป ซึ่ งถ้าวันนึงไม่ได้ไปทางาน พวกเค้าก็จะขาดรายได้ไป เลย วันนี้พวกพี่ๆเค้าก็ได้ถ่ายทาที่ริมถนนกีบหมู เก็บทั้งภาพการสัมภาษณ์ท้ งั นายจ้างและลูกจ้าง แล้วก็การต่อรองราคา ระหว่างนายจ้างและลูกจ้างด้วย ซึ่ งมันเป็ นภาพที่จะทาให้คนดูเข้าใจเรื่ องของแรงงานมากขึ้น หลังจากที่ถ่ายไปได้ซัก พัก รถนายจ้างก็ไม่ค่อยมาแล้ว แต่ว่าพวกแรงงานยังอยุเ่ ยอะมาก พวกเค้าเลยรู ้กนั และทยอยกันเดินกลับบ้าน พี่ทรายก็ได้ เข้าไปถ่ายทาชีวิตการเป็ นอยูข่ องพวกเค้า ซึ่ งวินาทีที่เดินไปมันสนุกมากค่ะ มันแบบลุยๆมากเลยอ่า บ้านที่พวกเค้าพักอาศัย อยู่ มันจะเป็ นสลัมที่อยูข่ า้ งๆคลองน้ าที่เน่าเสี ยแล้วอ่า ทางเดินก็ไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ระหว่างทางที่เดินไปมันแบบสนุกอ่ะ มันลุยมากๆเลย และบ้านของพวกเค้าก็แบบสภาพไม่ดีเลยค่ะ แต่พวกเค้าก็ไม่มีทางเลือก ก็เลยต้องทนอยูใ่ นสภาพแบบนี้ ต่อไป พี่ที่เป็ นผูช้ ่วยช่างภาพเค้าเลยบอกหยิกว่า "คนเราเลือกเกิดไม่ ได้ แต่ เลือกที่จะเป็ นได้ แต่ บางคนก็เลือกที่จะเป็ นไม่ ได้ เลย ในเมื่อเรามีโอกาสที่จะเลือกได้ ก็เลือกให้ ดีดีต้ งั ใจเรียนหนังสื อ รู้ม้ ยั ?" เป็ นไงละค่ะ พี่เค้ามาซะเนียบเลยอ่า หยิกก็แบบ มองหน้าพี่เค้าแล้วก็ยมิ้ ตอบกลับไป แล้วหยิกก็เลยได้เข้าไปดูวิถีชีวิตของพวกเค้าแบบเต็มที่เลยค่ะ เค้าอนุญาตให้ทีมงานเข้า ไปดูสภาพในบ้านเค้าได้เลย หยิกได้เห็นพี่ทรายทางานแบบทุ่มเทมาก มันเลยทาให้หยิกรู ้ว่า การจะเป็ นนักข่ าว เราจะต้ อง เข้ าถึงทุกคน หยิกได้เห็นว่าพี่เค้าต้องเข้าไปทาความคุน้ เคยกับพวกพี่ๆแรงงานก่อน ซึ่ งมันเป็ นวิธีที่เราจะสามารถทราบ ข้อมูลจากพวกเค้าได้เยอะ และเค้าจะได้ไม่เกร็ งกับทางเราด้วย(พี่เค้าบอกหยิกมาอย่างงี้^^) ค่ะ พอเสร็ จงานนี้แล้ว วันนี้หยิก ก็ไม่ได้ไปงานที่ไหนต่อแล้ว ก็เลยเดินทางกลับออฟฟิ ตมา แล้วพี่ตาลก็ได้ให้ไปช่วยงานทางสถานีประชาชนต่อ หยิกก็ได้ ไป"สถานีประชาชนสวัสดีค่ะ ปรึ กษากฏหมายหรื อร้ องเรียนค่ะ "555+ หยิกก็ไปนัง่ รับโทรศัพท์ต่ออ่า แล้ววันนี้เลยไม่ค่อยมี อะไรมากมายเลย งั้นวันนี้หยิกก็ตอ้ งขอตัวก่อนนะคะ พรุ่ งนี้วนั แรงงานก็ไม่ได้หยุดด้วย หยิกจะได้ออกไปทาข่าวกับพี่ เจี๊ยบ ซึ่ งหยิกก็ยงั ไม่รู้จกั พี่เค้าเลย งั้นเดี๋ยวขอตัวไปโทรหาและทาความรู ้จกั กับพี่เค้าก่อนนะคะ แล้วเดี๋ยวพรุ่ งนี้เป็ นยังไงจะ เอามาเล่าให้เพื่อนๆฟังนะคะ
วันที่ 7 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว::ลาก่ อนนะ....ซูโดอีเฟดรีน เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? วันนี้จะเล่าอะไรดีอ่า ไม่มีอารมณ์เล่าเลยT________T ขี้เกียจไปหมด. เกิดอะไรขึ้นกับฉันนนนนน!!!!!!!! พอ! หยุดพร่ าได้แล้ว เขียน Journal เดี๋ยวนี้!! มาเข้าเรื่ องกันเลยดีกว่า คือว่าหยิกได้บอกไว้แล้วว่าวันนี้หยิกออกไปทาข่าวข้าง นอกกับพี่เจี๊ยบ วันนี้ได้ไปที่กระทรวงสาธารณสุ ข เพื่อทาข่าวเกี่ยวกับการขอคืนยาซูโดอีเฟดรี นคืนจากแหล่ง ต่างๆ เพื่อที่จะเอาไปทาลายทิ้ง วันนี้ตอนไปครั้งแรกก็ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นหรอกค่ะ หยิกและพี่ๆไปนัง่ รอเพื่อจะเก็บภาพ คนที่มาคืนยา แต่ว่าก็ไม่มีซักคนเลย หยิกกับพี่ๆเลยไปที่ตึกอีกตึกนึง ซึ่ งเป็ นงานแถลงข่าวเตรี ยมทาลายผลิตภัณฑ์เพื่อ สุ ขภาพทั้งหลายที่ผิดกฎหมาย และยาซูโดอีเฟดรี น ซึ่ งตอนเดินเข้าไปครั้งแรก โอ้ววววววววววววว แอร์ เย็นมาก(อิอิ ล้อเล่น มันคนละเรื่ อง) คือว่า เป็ นการแถลงงานครั้งใหญ่มาก เป็ นห้องแถลงข่าวใหญ่ๆ ซึ่ งหยิกยังไม่เคยได้ไปที่ไหนมาก่อน หยิก ก็ตื่นเต้นนิดนึง แต่กไ็ มได้มีอะไรมากหรอกค่ะ หยิกก็นงั่ ฟังเค้าแถลงข่าวกันไป ดูการสัมภาษณ์ของพี่ๆเค้าไป เพราะว่า หยิกไม่มีอะไรทา5555+ วันนี้ที่หยิกมาที่น้ ี พี่ๆนักข่าวเค้าจะรู ้จกั กันเกือบทุกช่อง ซึ่ งคนที่รู้จกั พี่เจี๊ยบก็มีเยอะมาก พอเค้า ทักทายกันเสร็ จ ทุกคนที่เข้ามาคุยกับพี่เค้าจะถามปิ ดท้ายตลอดเลยว่า "นัน่ ใครอ่า?" เค้ากาลังหมายถึงหยิก และพี่เค้าก็จะ เปิ ดโอกาสให้หยิกได้พูดคุยกับพี่ๆช่องอื่นตลอดเลย หยิกก็เลยได้ทาความรู ้จกั พี่ๆเค้าไปในตัวด้วย วันนี้หยิกไม่ค่อยได้คุยอะไรกับพี่ๆเค้ามากหรอกค่ะ อากาศมันร้อนมากกกกกกกกกกกกกกกกกก ร้อนจัดเลยถ้าไม่ได้ อยูใ่ นห้องแอร์ แดดมันร้อนมากจริ งๆ ไม่มีใครมีอารมณ์คุยกันเลย แต่พี่เค้าก็พยายามชวนหยิกคุยตลอดเลย ถามนูน้ ถามนี้ ไปเรื่ อย แต่เราสองคนก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากอยูด่ ี เพราะพี่ๆเค้ายุง่ มาก คือเค้าทาข่าวไม่ทนั ทางสถานีตอ้ งการข้อมูล จากพี่ๆเค้าเพื่อไปทาข่าวเที่ยง แต่ว่ามันไม่มีอะไรคืบหน้าเลยค่ะ พี่ๆเค้าก็เครี ยดกันมาก หยิกก็เลยได้เห็นวิธีแก้สถาณการณ์ เบื้องต้นของพวกพี่ๆเค้าว่าทายังไง การจะเป็ นนักข่าว หยิกคิดว่ามันมีอะไรให้กดดันเยอะมากเลยนะ ในทุกๆด้านเลยก็ว่า ได้ หลังจากทาข่าวเสร็จ(วันนี้เสร็จไว) ก็เลยเดินทางกลับมายังที่ตึก ก็ไม่มีงานอะไรให้หยิกทาเลยวันนี้ หยิกไม่ได้ทาไร ตั้งแต่เที่ยงแล้ว ไม่มีอะไรให้ทา และพี่ตาลเค้าก็อนุญาตให้กลับบ้านได้เลย หยิกก็เลยไปนัง่ อ่านหนังสื อที่หอ้ งสมุด แปบนึง แล้วก็เลยกลับมาบ้านเนี่ยแหละค่ะ วันนี้ไม่ค่อยมีไรใหม่ๆทา หยิกก็เลยไม่ได้เล่าไรให้เพื่อนๆฟังมากนะ เดี๋ยวไว้ มีอะไรใหม่ๆอีก จะเอามาเล่าให้ฟังและกันน้า
วันที่ 8 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว::ถึงกับตาลาย!! เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? วันนี้หยิกไม่ได้ออกไปทาข่าวนอกพื้นที่ แต่ว่าได้อยูช่ ่วยงานพี่ตาลที่ออฟฟิ ซ หยิกยังไม่รู้หรอกว่าพี่ตาลจะให้ช่วย อะไร วันนี้พี่ตาลมีประชุม พี่ตาลเลยให้หยิกและก็เพื่อนๆเข้าไปร่ วมประชุมด้วย ให้เพื่อนๆเป็ นคนจดข้อมูลต่างๆในการ ประชุม แต่ว่าให้หยิกเป็ นคนใช้คอมพิวเตอร์ เพื่อคอยคลิ๊กงานต่างๆฉายไปยังโปรเจ็กเตอร์ ให้ผทู ้ ี่ร่วมเข้าประชุมได้ดู วันนี้ เค้ามาประชุมกันเรื่ องเสื้ อผ้าของผูป้ ระกาศข่าวและผูด้ าเนินรายการทุกรายการ ซึ่ งตอนแรกหยิกคิดว่า จะมาประชุมทาไมกับ แค่เรื่ องเสื้ อผ้า ไม่เห็นจะเป็ นเรื่ องใหญ่ตรงไหนเลย! พอเริ่ มการประชุม เค้าก็คุยๆกันเรื่ องเสื้ อผ้าของผูป้ ระกาศข่าวว่า ทั้งไม่ มีความมัน่ ใจในตัวเองบ้าง และมีความเห็นของแต่ละคนไม่ตรงกันบ้าง ใส่ แล้วไม่ข้ นึ กล้องบ้าง ไม่สวยบ้าง ไม่เข้ากันบ้าง ขัดกับฉากข้างหลังบ้าง พอหยิกได้ฟังแต่ละอย่าง ได้เห็นแต่ละจุ ดของตัวผูป้ ระกาศ มันเลยทาให้หยิกรู ้ว่า อ้อ! ไอ้เรื่ อง เล็กๆน้อยๆที่หยิกมองข้ามไปนัน่ แหละ มันคือปั ญหาใหญ่สาหรับพวกเค้าเลย พี่ตาลก็จะเป็ นคนสั่งหยิกว่าให้เปิ ดคลิปนูน้ คลิปนี้ คือว่า พี่ตาลเค้าจะให้หยิกเปิ ดคลิปย้อนหลังของรายการข่าวทุก รายการของสถานีในแต่ละเดือน จะให้เปิ ดเริ่ มตั้งแต่ วันที่ 17 เดือนเมษายนค่ะ ซึ่ งวันนึงก็ไม่ได้มีแค่รายการเดียวนะ คะ วันนึงก็มีครบ 24 ชัว่ โมงเลยแหละค่ะ สาหรับรายการทางช่อง Thai PBS และในโฟลเดอร์ นึง มันมีหลายคลิปมาก คลิปละชัว่ โมง และโฟลเดอร์ นึงมี 1 เดือน คลิปละชัว่ โมงวันนึงก็มีต้ งั 24 ชัง่ โมง และใน 30 วันก็มีท้ งั หมด 720 คลิป และ คลิปมันขึ้นชื่อประมาณว่า 255504010100(ยกตัวอย่างค่ะแต่ความจริ งมันเปลี่ยนเลขตามวันเวลา) มันยาวอ่าค่ะ 2555 ก็ปี 04 ก็เดือน 01 คือวัน 0100 ก็คือเวลา ตี 1 แต่ว่าเค้าก็ไม่ได้ให้หยิกเปิ ดเรี ยงกันไปหรอกค่ะ ถ้าเรี ยงกันไปมันก็ไม่มีปัญหา แต่ถา้ เค้าสั่งมาว่า 3 ทุ่ม วันที่ 2 ข่าวนูน้ ข่าวนี้ หยิกก็ตอ้ งหาและ 255504022100 ซึ่ งบางครั้งมันก็งง แต่ว่าอันนี้มนั ก็ไม่มีปัญหา เท่ากับหาเวลาที่เจอตัวผูป้ ระกาศข่าวอ่าซิ ค่ะ คือหยิกไม่รู้เวลาว่าพวกเค้าอยูก่ นั ตรงไหน นาทีเท่าไร วินาทีไหน มันก็ตอ้ ง สุ่ มๆเอา และภาพก็ฉายบนโปรเจ็คเตอร์ ตลอด หยิกก็ไม่รู้ว่าพี่ๆเค้าราคาญกันบ้างไหม?555+ แต่หยิกก็นงั่ ไปเรื่ อยๆจนมันก็ เริ่ มชินไปเอง แต่บางครั้งหาไม่ทนั ที่เค้าต้องการ พวกเค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเค้ารู ้วา่ หยิกมาหาประสบการณ์อยู่ แต่หยิก เองก็มีเกร็ งบ้างกลัวจะโดนว่า แต่ว่าหยิกก็คิดไปเองในที่สุด^^ และในห้องประชุมก็มีแต่ ทีมงานทาง Thai PBS และก็พวก ครู อาจารย์ มศว. อ่าค่ะ มาร่ วมประชุมกัน ซึ่ งพวกเค้าก็คุยกันแบบเครี ยดมาก(นี่ขนาดแค่เรื่ องเสื้ อผ้านะคะ) คอมเม้นไปใน การแต่งตัวของทุกรายการของสถานี ก็มีดีบา้ งและก็ตอ้ งปรับปรุ งบ้าง แต่ว่าจะปรับปรุ งได้กต็ อ้ งผสานงานกับหลายหน่วย มาก ทั้งผูป้ ระกาศข่าว โปรดิวเซอร์ และก็ใครอีกสักคน(หยิกลืมและมัวแต่อยูน่ ่าคอมเลยไม่ได้จดไรเลย) เค้าต้องผสานงาน กัน ต้องลองอะไรหลายรู ปแบบ ซึ่ งจากที่ก่อนเริ่ มการประชุมหยิกคิดว่าเรื่ องเสื้ อผ้ามันเรื่ องแค่น้ นั แต่หลังการประชุม มัน ทาให้หยิกเปลี่ยนความคิดใหม่ทนั ที เพราะว่าเรื่ องเสื้ อผ้าและการแต่งตัว มันเป็ นอะไรที่โคตรสาคัญสาหรับนักข่าวเลย ค่ะ เพราะว่าเมื่อนักข่าวอยูห่ น้ากล้อง ก็ตอ้ งการให้ตวั เองดูดี ไม่มีใครอยากให้ตวั เองดูไม่ดีในสายตาคนอื่นหรอกค่ะ หลังจากที่ได้เข้าร่ วมการประชุมอันเคร่ งเครี ยดเสร็ จแล้ว พี่ตาลก็พาพวกเราไปดูการพากย์การ์ ตูนที่หอ้ งพากย์ ค่ะ หยิกก็เข้าไปดูพวกพี่ๆเค้าพากย์การ์ ตูนกัน ซึ่ งตอนแรกก็คิดว่ามันง่ายนะ การพากย์อ่ะ แต่พอมาดูแล้ว เสี ยงการ์ ตูนกับ
เสี ยงคนปกติมนั ผิดกันเลยอ่าค่ะ หยิกได้เห็นว่าการทางานการตัดต่อมันเป็ นยังไงด้วย พอเข้าไปดูได้ซักพักก็ไม่ได้ดูคน พากย์และละค่ะ มานัง่ ดูการ์ ตูนที่เค้ากาลังพากย์อยูแ่ ทนแล้ว(มันสนุกดี อิอิ) หยิกลองทาตามพวกพี่ๆเค้าบ้าง ลองฝึ กพูดเสี ยง แบบนั้นบ้าง แต่กท็ าไม่ได้ เพราะเสี ยงมันโคตรเท่อ่าค่ะ คนคนเดียวสามารถทาเสี ยงได้หลายเสี ยงมาก เค้าใช้คนพากย์เป็ น ผูห้ ญิงหมดเลย พากย์เป็ นทั้งหญิงและชาย บางทีกพ็ ากย์คนเดียวแต่เป็ นตัวละครหลายตัวเลย(เหมือนคุยกับตัวเองแต่มีหลาย เสี ยง555+ )ซึ่ งพวกพี่เค้าก็ทาได้แบบไม่ลาบากอะไรเลย หยิกคิดว่ามันก็สนุกดีนะค่ะ ได้นงั่ ทาเสี ยงแปลกๆต่างจากเสี ยง ของตัวเองไปหลายเสี ยงเลย สนุกไปอีกแบบเน๊อะๆๆๆ เหลือเวลาอีกแค่ 2 วันเท่านั้นค่ะ ที่หยิกกาลังจะเสร็ จภาระกิจนี้แล้ว ในแง่นึงมันก็คิดว่า เรากาลังจะทางานครั้งนี้เสร็ จ แล้วนะ จะได้ตื่นสายแล้วเว้ย!!! แต่อีกแง่นึงนี้ซิมนั กลับคิดว่า หลังจากวันนี้แล้ว อีกเมื่อไรที่เราจะได้มีโอกาสแบบนี้อีกกก กกกกT_T 2 วันนี้ที่เหลืออยูพ่ ี่ตาลก็ไม่รู้ว่าจะให้พวกหยิกไปไหนดี จะให้ไปทาข่าวข้างนอกก็ไปกันมาบ่อยแล้ว ให้ดูนูน้ ดู นี้ทานูน้ ทานี้กท็ ากันมาหมดแล้ว พี่ตาลเองก็ไม่รู้ว่าจะให้เราทาอะไร ส่ วนตัวพวกเราเองก็ไม่รู้ว่าจะทาอะไร พี่ตาลเลย เสนอว่า เดี๋ยวพรุ่ งนี้ พี่ตาลจะให้ลองอ่านข่าวดู ห่ะ!!!!OoO พี่ว่าอะไรนะค่ะ ตื่นเต้นเลยทีเดียวเชียว ก็ 2 วันนี้ทาไรได้กจ็ ะทา ให้คมุ ้ กับที่ได้โอกาสมาค่ะ^__________________^
วันที่ 9 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว::พบกับดิฉัน.....รุ่ งทิวา ชาญชัย^O^ เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? เฮ้!!! วันนี้กว็ นั ที่ 9 แล้วนะคะที่หยิกได้มาติดตามอาชีพนี้ แล้ววันนี้พี่ตาลก็มีเรื่ องที่จะให้พวกเราลองฝึ กดูกค็ ือ การ เป็ นผูป้ ระกาศข่าว ค่ะ แล้ววันนี้หยิกก็ได้เป็ นคู่แรกที่ได้ฝึก หยิกคู่กบั วี พี่ตาลก็บอกว่าต้องทายังไงบ้าง ทาอย่างนูน้ ทาอย่าง นี้นะ หยิกก็จาได้บา้ งไม่ได้บา้ ง แถมพอได้ไปนัง่ โต๊ะจริ งที่ผปู ้ ระกาศเค้าใช้นงั่ ประกาศข่าว หยิกก็แบบตื่นเต้นไปตามๆ กัน หยิกนัง่ ไปเกร็ งไป พี่ตาลก็บอกว่าให้เตรี ยมตัวพร้อมเมื่อไรก็บอกพี่เค้า หยิกก็นงั่ กับวีนานมากไม่พร้อมซักที ในใจ หยิกมันกล้าๆกลัวๆยังไงไม่รู้ พี่เค้าก็บอกว่าจะกลัวอะไรเนี่ย นี่ขนาดไม่ได้ทาจริ งนะเนี่ย แค่ลองเฉยๆ ในที่สุดเริ่ ม ขึ้น หยิกได้พูดก่อน สวัสดีค่ะ ข่าวค่า Thai PBS พบกับดิฉัน รุ่ งทิวา ชาญชัย และวีกจ็ ะบอกว่า พบกับดิฉัน ................................. และหยิกได้เป็ นคนอ่านข่าวแรก หยิกก็เริ่ มก่อนเลย บทเเรกในกระดาษที่วางอยูต่ รงหน้าหยิก เค้าจะ เรี ยกว่าโปรยข่าว ก็คือประเด็นสาคัญๆของข่าวนัน่ แหละค่ะ และเราจะต้องพูดไปมองกล้องไปด้วย หยิกก็จาไม่ได้กเ็ ลย อ่านไปมองกล้องไป พอถึงบทต่อไปตอนที่เค้าฉายไปที่ภาพ หยิกถึงจะอ่านข่าวได้ตามสบายไม่ตอ้ งมองที่กล้องแล้ว หยิก บอกตามตรงเลยว่า ตอนอ่านอ่าหยิกพูดติดๆขัดๆ ปากสั้นไปหมดเลย หยิกยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่านี่แค่ลองฝึ กกัน เฉยๆ ทาไมถึงได้ส้ นั ขนาดนี้ แถมเว้นวรรคไม่ถูกด้วย หยิกรู ้ได้ดว้ ยตัวเองโดยที่พี่ตาลไม่ตอ้ งว่าเลยด้วย เพราะหยิกรู ้ว่า หยิกทาอะไรผิดเยอะโคตรๆ พี่ตาลก็บอกว่าให้ซ้อมๆไปให้คล่อง เรื่ องแบบนี้มนั ต้องฝึ ก สักพักพี่ตาลก็เดินออกจากสตูที่อ่านข่าวไป พวกเราทั้งหลายก็ลองซ้อมกันเองบ้าง ถ่ายรู ปบ้าง สนุกเลยละคะ และ หยิกรู ้มาตลอดว่า ตอนที่เราทาอะไรที่หอ้ งนี้ กล้องมันเปิ ดตลอดเวลา(กล้องที่ใช้ตอนถ่ายออกโทรทัศน์) หยิกรู ้ว่ามันเปิ ด อยูต่ ลอดเวลา พวกเราก็เล่นกันสนุก เพื่อนหยิกบางคนยังไม่รู้กเ็ ล่นกันมันเลย พอมารู ้อีกที พี่ตาลบอกว่า มันก็ฉายไปทุก ห้องที่เป็ นห้องควบคุมอ่ะแหละ(และห้องควบคุมไม่ได้มีแค่หอ้ งเดียวนะคะ มันมีเยอะอยู่) คราวนี้กอ็ ายกันไปตามๆกัน เลย วันนี้หยิกก็ได้อะไรจากที่พี่ตาลสอนอ่านข่าวมากเลยค่ะ และตัวหยิกเองก็ตอ้ งไปปรับปรุ งและฝึ กฝนอย่างหนักอีก มากมาย เพราะทุกอย่างมันต้องดูดีอ่า วันนี้พี่ตาลก็เล่าเรื่ องเสื้ อผ้าของเมื่อวานให้ฟังอีกครั้งว่ามันเป็ นเรื่ องที่น่า ซี เรี ยสมาก เพราะว่าทุกคนต้องออกมาดูดี ซึ่ งมันก็ทาให้หยิกเข้าใจมากขึ้นหลังจากที่ตวั เองเคยคิดว่ามันเป็ นเรื่ องเล็กน้อย แล้วพรุ่ งนี้กว็ นั สุ ดท้ายแล้วแหละที่จะได้ไปที่ตึกนั้น แล้วก็จะได้อยูท่ ี่ตึกทั้งวันด้วย เพราะว่าพรุ่ งนี้ไม่ได้มีหมาย ออกไปทาข่าวที่ไหน พวกเราก็คงจะเดินเก็บภาพบรรยากาศต่างๆที่เราเคยได้มาสัมผัสกันค่ะ เก็บให้ได้มากที่สุด แล้ว วันนึงถ้าเรามาเปิ ดดูอีกครั้ง เราจะได้รู้สึกดีข้ นึ มาว่า เราเคยได้ไปที่น้ ีมานะ จาไว้ รุ่ งทิวา^^
วันที่ 10 โตแล้ วผู้ประกาศข่ าว::แล้ วเราจะเจอกันใหม่ .........Thai PBS. เขียนโดย:นางสาวรุ่ งทิวา ชาญชัย (หยิก) เด็กกาลังโตรุ่ นที่ 3 โครงการ a-chieve shadow:โตแล้วไปไหน? วันสุ ดท้ายแล้วเน๊าะที่จะได้บนั ทึก Journal อีกครั้ง วันนี้หยิกไปที่ตึกมาเป็ นครั้งสุ ดท้าย ไม่ได้ไปทาอะไรเลย หยิกก็ เลยเดินไปขอบคุณพี่ๆที่เคยได้ให้โอกาสหยิกไปลองทางานดู หยิกเดินไปหาพี่ดีมาด้วยแหละ ก็เลยนัง่ คุยกันนาน พอสมควร พี่ดีกถ็ ามว่า 10 วันนี้เป็ นยังไงบ้าง ก็ให้พวกเราได้พูดออกมา และถ้าเราพูดหรื อเข้าใจอะไรผิด พี่เค้าก็จะอธิบาย ให้ฟังใหม่ แต่พี่เค้าไม่ว่าเลยซักคา แถมยังบอกอีกว่า เรายังเป็ นเด็กยังต้องเรี ยนรู ้อีกเยอะ ค่อยๆเป็ นค่อยๆไปอ่ะแหละดี แล้ว จะให้รีบร้อนจาอะไรต่างๆมากมายเลยทีเดียวก็ไม่ได้ หยิกกับเพื่อนก็นงั่ คุยกับพี่ดีได้นานพอสมควร พี่ดีกย็ งั คงเป็ น คนเดิมที่สอนอะไรได้มากเลยทีเดียวแหละค่ะ ขนาดวันนี้วนั สุ ดท้ายแล้ว ได้เวลาคุยกับพี่เค้าไม่เยอะเหมือนวันแรก แต่พี่ เค้าก็สามารถอธิบายอะไรต่างๆให้ฟังได้เยอะมากมายเลยค่ะ หลังจากนั้นก็เลยขอพี่เค้าถ่ายรู ปแล้วก็ขอบคุณพี่เค้าที่คอยสอน และแนะนาอะไรต่างๆให้หยิกกับเพื่อนๆมา ขอบคุณจริ งๆนะคะพี่ดี แต่กย็ งั เสี ยดายอยูอ่ ย่างนึง อยากขอบคุณคนที่เค้าคอย ดูแลมาตลอด คอยหานูน้ หานี้ให้ทาทั้งๆที่ตวั เองก็งานเยอะ คอยดูแล คอยโทรหาตลอด พาไปดูนูน้ พาไปดูน้ ี สอนทานูน้ สอนทานี้ตลอด อยากขอบคุณมากๆจริ งๆ ไม่ตอ้ งถามหยิกหรอกค่ะว่าใคร ก็พี่ตาลเนี่ยแหละค่ะ ตัวเองก็งานเยอะ มากๆ แถมยังต้องสละเวลาตัวเองมาดูแลพวกเราอีก หยิกและเพื่อนๆอยากขอบคุณพี่ตาลมากจริ งๆ แต่พี่ตาลดันไม่อยูพ่ อดี เลย มีงานด่วนเข้ามา เสี ยดายมากๆจริ งๆที่ไม่ได้ขอบคุณพี่เค้าด้วยตัวเองTT_____________________________TT
ตลอด 10 วันนี้ หยิกคิดว่า ตลอด 10 วันมานี้ หยิกได้อะไรเยอะแยะเลยจากการได้มีโอกาสไปติดตามอาชีพนี้ หยิกได้รู้ในสิ่ งที่ หยิกไม่เคยรู ้ ได้เห็นในสิ่ งที่ไม่เคยให้ ได้เป็ นในสิ่ งที่ไม่เคยเป็ น และหยิกก็ได้ทาในสิ่ งที่หยิกไม่เคยทา ตั้งแต่วนั แรกและ วันที่สองที่หยิกได้เจอพี่ดี พี่ดีสอนและให้คาอธิบายอะไรเยอะโคตรๆ คอยถามนูน้ ให้ตอบนี้ ให้ลองใช้สมองให้คิดให้เร็ ว แล้วก็สอนเรื่ องต่างๆของข่าวให้เข้าใจ ซึ่ งตลอดเวลาที่ได้อยูก่ บั พี่ดี หยิกได้ความรู ้เยอะมาก พี่เค้าพูดมาหยิกก็จดไว้ อัน ไหนทาความเข้าใจได้กท็ า แต่ถา้ กลัวลืมก็ตอ้ งจด แล้วหยิกคุยกับพี่เค้าไปเรื่ อยๆ หยิกยังจาได้ประโยคนึงเสมอ มันเป็ น คาพูดที่หยิกประทับใจมากหลังจากที่ได้ฟังจากพี่เค้า พี่เค้าบอกว่า "เมื่อวันนึงนักข่ าวสามารถใส่ ชุดราตรีเดินไปเข้ างานที่ หรูหราได้ และในทางกลับกันอีกวันนึงนักข่ าวจะต้ องสามารถใส่ เสื้ อยืดกางเกงขาสั้ นเดิน ลุยหนามได้ เหมือนกัน" หยิก ยังคงประทับใจกับคาๆนี้อยูเ่ สมอ จาติดตาเลย5555555555555 หยิกว่ามันคุม้ จริ งๆนะ หยิกได้มีโอกาสออกไปทาข่าวข้างนอกกับพวกพี่ๆทีมงานด้วย ทั้งที่หยิกก็ไม่รู้จกั พวกเค้า มาก่อน เค้าก็ไม่รู้จกั หยิกมาก่อน แต่เค้าก็ให้มิตรภาพแก่หยิกได้อย่างรวดเร็ วมาก หยิกก็ดีใจที่ได้เจอพวกพี่ๆเค้า พวกพี่เค้า ทาให้หยิกสามารถทางานได้อย่างสะดวก ไม่เกร็ ง และกล้าที่จะถามที่จะหาคาตอบ พี่ๆเค้าเปิ ดโอกาสให้หยิกได้พูดคุยกับ เค้าตลอดเวลา สอนนูน้ และชี้นาสิ่ งต่างๆให้ฟังเสมอ และคอยเล่นด้วยเวลาเห็นหยิกเงียบๆ คอยเติมสี สันในการทางานได้ ตลอดเวลา หยิกเป็ นคนที่มีนิสัยที่ชอบหัวเราะ ชอบขา เฮฮา ไม่ชอบอยูเ่ งียบๆเท่าไร พอหยิกได้เห็นว่าพวกพี่ๆเค้าเฮฮา กัน มันเลยทาให้หยิกสามารถเข้าถึงพวกพี่เค้าได้เร็ ว หยิกดีใจมากที่ครั้งแรกที่หยิกได้เดินทางไปทาข่าวข้างนอก สถานที่ หยิกไม่เกร็ งเลย เพราะว่าพวกพี่เค้าหยอกล้อเล่นกันจนเกิดความเคยชิน จึงทาให้หยิกไม่เกร็ งเลย พี่ๆเค้าคอยสอน การทางานที่ตอ้ งลงพื้นที่จริ งว่าต้องทายังไง แล้วถ้าเกิดเรื่ องอะไรขึ้นเราต้องรับมือแบบไหน หยิกก็จาๆและก็ลองลงมือ ปฏิบตั ิจริ งตั้งแต่ถือไมค์ ยกขากล้อง เล่นกล้อง ลองเขียนข่าว โอ๊ยยยยย!!! เยอะมากกกกกกกก เพราะนักข่าวต้องทาเป็ นทุก อย่าง(นัน่ ก็มากไป อิอิ) แล้วหยิกก็ได้ออกไปทาข่าวอีกหลายๆครั้ง และนอกเหนือจากนั้น หยิกก็ได้ไปช่วยพี่ๆที่สถานี ประชาชนด้วย หยิกได้ไปรั บโทรศัพท์จากคนที่ตอ้ งการร้องทุกข์ และก็ลองเขียนข่าวบันทึกลงในคอม ซึ่ งเรื่ องแบบนี้กท็ า ให้หยิกได้ฝึกหลายอย่างอีกเช่นกัน ทั้งการพูด การตั้งคาถาม การรับฟังที่ดี การทาความเข้าใจในแต่ละประเด็น ซึ่ งบางครั้ง หยิกก็งง หยิกคงจะกลัวทามันออกมาได้ไม่ดีหรื ออะไรซักอย่าง555555 แต่ทุกอย่างมันก็สามารถพลาดกันได้ หยิกไม่เคย เครี ยดเลยที่ตอนนี้หยิกทาอะไรได้บา้ งและไม่ได้บา้ ง เพราะบางครั้งหยิกรู ้ว่าพี่ๆเค้าเข้าใจในตัวเรา ว่าเรายังเด็กอยู่ อาจจะ ทาอะไรได้ไม่เต็มที่ เพราะประสบการณ์ของคนเรามันไม่เท่ากัน แต่ทาเต็มที่แล้วมันได้แค่น้ ีและเป็ นครั้งแรกด้วย พี่เค้าคง จะไม่ว่าอะไร ตัวหยิกเองคิดแบบนั้นค่ะ ทั้งที่จริ งมันอาจจะไม่ใช่ก็ตาม และที่ได้ไปติดตามอาชีพที่น้ นั มา 10 วัน พี่ตาลพาเดินเที่ยวทัว่ ตึกเลยว่าในตึกมีหอ้ งอะไรบ้าง หยิกได้เห็นห้องต่างๆ ที่มนั เท่ๆเยอะเลย ได้เห็นว่าห้องปฏิบตั ิการแต่ละห้องมันมีทไี่ ว้ทาอะไรบ้าง ซึ่ งมันก็มีหลายห้องมาก ได้เดินไปดูสตูที่ใช้ อ่านข่าวและทารายการ ได้ดูพวกพี่ๆผูป้ ระกาศข่าวอ่านข่าว และก็ได้ลองฝึ กอ่านข่าวที่โต๊ะของผูป้ ระกาศข่าวจริ งๆ พี่ตาลก็ คอยสอนว่าต้องทายังไง ต้องทาแบบไหนตลอด หยิกก็หลงๆลืม จาได้บา้ งไม่ได้บา้ ง พอตอนลองฝึ กอ่านจริ งๆ ถึงได้รู้ว่า เวลาอยูต่ รงนี้ อยูจ่ ุดๆนี้ มันมีท้ งั ความเกร็ ง มีท้ งั ความกลัว และก็ความกล้าอยูใ่ นคนๆเดียวกัน ตอนอ่านไปก็ปาก สั้น หยิกอ่ะโคตรตื่นเต้นเลย หลังจากที่ได้ลองฝึ กไป หยิกก็คิดว่าตัวหยิกเองต้องฝึ กอีกโคตรเยอะอ่า แต่ที่พี่ตาลไม่คอม เม้นเพราะพี่เค้ากลัวหยิกจะเสี ยกาลังใจหรื อเปล่าหยิกก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆหยิกรู ้ตวั เองเลยว่า ทั้งอ่านผิด เสี ยงสั้น เว้นวรรคไม่ถูก อะไรอีกเยอะแยะ หยิกก็ตอ้ งเก็บเอาจุดพวกนี้ที่หยิกพลาดมาปรับปรุ งซะใหม่ให้มนั ดีกว่าเดิม ตลอดเวลา 10 วัน พี่ตาลได้ ดูแลพวกหยิกมาตลอด หยิกรู ้ว่าอาชีพนี้มนั ยุง่ มาก และพี่ตาลก็เป็ นถึงหัวหน้า พี่ตาลก็ตอ้ งดูแลเยอะมาก ไหนๆงานเยอะ
แล้ว ยังจะต้องมานัง่ ดูพวกเราอีก หยิกสังเกตมาตลอด พอหยิกกลับบ้านทีไร เดินกลับบ้าน พี่ตาลจะโทรมาและว่าพรุ่ งนี้ ไปทาอะไร ที่ไหน กับใคร โทรติดต่อเบอร์ อะไร โทรมาตลอด ซึ่ งมันทาให้หยิกเห็นว่า พี่เค้าต้องเหนื่อยมากๆแน่เลย ต้อง ติดต่อกับพี่คนนูน้ คนนี้ให้ก่อนที่จะมาบอกเรา และไหนจะต้องมาส่ งข่าวบอกเราอีก เห้อออออ หยิกอ่ะเหนื่อยแทนพี่ตาล เลย หยิกขอบคุณพี่ตาลมากๆจริ งๆ ทีไ่ ด้ให้โอกาสหยิกไปทานูน้ ทานี้เยอะมาก อะไรที่หยิกไม่เคยทาก็ได้ทา ซึ่ งมันเป็ น โอกาสที่ไม่ได้หาได้ง่ายๆ หยิกขอบคุณพี่จริ งๆ จากใจของเด็กกาลังโตคนนี้เลยค่ะ
หยิกอยากจะ............ ขอขอบคุณพี่ตาล ที่คอยดูแลเอาใจใส่ หาอะไรต่างๆมาให้พวกเราทาตลอด ทั้งที่ตวั เองก็มีงานเยอะมาก ขอบคุณพี่ดี ที่คอยสอนและอธิบายสิ่ งต่างๆในการทางานอาชีพนี้ ซึ่ งทาการมาในครั้งนี้ มันคุม้ จริ งๆ ขอบคุณพี่กงุ ้ ที่คอยเปิ ด rundown ข่าวให้ดู และก็สอนว่าอะไรเปิ ดตรงไหนอย่างไร ขอบคุณพี่จือ ที่คอยชวนหยิกพุดคุยเรื่ องการทาข่าว การขียนข่าว และสอนหยิกในเรื่ องอื่นๆที่ได้ไปทาข่าวด้วยกัน ขอบคุณพี่ต๋อย ที่วนั นั้นที่ออกไปทาข่าว พีเ่ ฮฮามาก ทาให้หยิกไม่เกร็ งตั้งแต่กา้ วแรกที่กา้ วขึ้นรถเลย ขอบคุณพี่เสริ ฐ ที่คอยอยูเ่ ป็ นเพื่อนชวนคุยนูน้ คุยนี้ ทาให้หยิกไม่เกร็ งเลยตลอดการเดินทางไปทาข่าว ขอบคุณพี่ส้ม ที่สอนและอธิบายในการรับโทรศัพท์และการเขียนข่าวลงคอมพิวเตอร์ ขอบคุณพี่บ๋ ุม ที่คอยสละเวลามาสอนในเรื่ องที่หยิกมักจะทาผิดพลาดอยูเ่ สมอๆ ขอบคุณพี่แป๋ ว ที่เป็ นกันเอง แนะนาเรื่ องการเรี ยนและเล่าประสบการณ์ชีวิตให้ฟัง มันเป็ นแรงผลักดันที่มีค่ามากจริ งๆ ขอบคุณพี่กวาง ที่แนะนาการเลือกเรี ยนและคอยดูแลเป็ นอย่างดี ขอบคุณนะคะ ขอบคุณพี่พงษ์ ที่คอยอยูก่ บั หยิก ชวนหยิกคุย ทาให้หยิกไม่เหงาเลย การทาข่าวในครั้งนี้ มันสนุกมากค่ะ ขอบคุณพี่ทราย ที่พาหยิกออกไปลุยทาข่าวในสลัม หยิกไม่เหนื่อยเลย แถมสนุกด้วยซ้ า ผจญภัยดีค่ะ ขอบคุณพี่เจี๊ยบ ที่อธิบาย ยาซูโดอีเฟดรี นให้ฟังอย่างละเอียด แถมยังพาไปเข้าร่ วมงานแถลงข่าวเรื่ องนี้ดว้ ย และขอบคุณพี่ๆทีมงาน A-chieve shadow ทุกคน ที่รวมกลุ่มกันทาโครงการนี้ข้ นึ มา ทาให้หยิกได้มีโอกาสเข้าไปรับ ประสบการณ์ที่ไม่เคยหาได้มาก่อน และขอบคุณสาหรับ workshop ที่ทาให้หยิกได้เจอเพื่อนใหม่ๆเยอะแยะมากมาย ขอบคุณทุกคนจริ งๆนะคะ ประสบการณ์ในชีวิตครั้งนี้ มันมีค่าสาหรับหยิกมากจริ งๆค่ะ
ขอบคุณนะคะ
Contact Us Tel : 081-423-3323 E-mail : info@a-chieve.org Web : http://www.a-chieve.org
Follow Us facebook.com/achieve.org twitter.com/a_chieve_org youtube.com/achievechannel
สามารถอ่าน Journal บันทึกการเดินทางของเด็กกาลังโต อาชีพอื่นๆ ได้ ที่ http://issuu.com/a-chieve