!!من و آن مرد مؤقر

‫‪۲۲‬ﺩﺳﻤﺒﺮ‪۲۰۱۳‬‬ ‫�ﻦ و آن �د �ﺆ� !!‬

‫ﻧﺑﯽ ﻋﻅﻳﻣﯽ‬

‫�‬ ‫�‬ ‫ﺶ �ﻮم‬ ‫‪۲۲‬ﺩﺳﻣﺑﺭ‪۲۰۱۳‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺭﻓﻴﻖ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﺭﻳﻴﺲ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎﺕ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻗﻮﺍی ﻣﺴﻠﺢ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ‬ ‫ﻫﻢ ﺭﻓﻴﻖ ﺣﺰﺑﯽ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻭ ﻳﺎﺭﮔﺮﻣﺎﺑﻪ ﻭ ﮔﻠﺴﺘﺎﻧﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻭ ﺍﻭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺩﺭ ﺻﺤﻦ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﻭﻟﯽ ﺯﻳﺒﺎی ﮐﻮﺗﯽ‬ ‫ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺍﺭگ ﺟﻤﻬﻮﺭی ﺑﺎ ﻫﻢ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻳﻢ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ‬ ‫ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ ﻓﺸﺮﺩﻳﻢ‪ .‬ﺩﺭ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺟﻤﻬﻮﺭی ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺧﺎﻥ ﻫﺮﺩﻭ‬ ‫ﻋﻀﻮ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺭﭘﺸﺖ ﻣﻴﺰ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺍﻭ ﻭﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﻣﻮﻻﺩﺍﺩ‬ ‫ﭘﻬﻠﻮ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﻫﺮﺳﻪ ﻣﺎﻥ ﺩﻳﺪﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺭﺍی ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻭ ﮔﺎﻩ‬ ‫ﻳﮏ ﺳﺎﻥ ﻭ ﻣﺸﺘﺮک ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﻗﻀﺎﻳﺎ ﻭ ﺍﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ‬ ‫ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ‪ .‬ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﻭ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺳﻴﺪ ﻋﺜﻤﺎﻥ‬ ‫ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺭﺷﺘﻪ ﺣﻘﻮﻕ‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻟﻢ‬ ‫ﺗﺤﺼﻴﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﮐﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﭘﺮﻭﻓﻴﺸﻨﻞ‪ .‬ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺭﻳﻴﺲ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻭﻗﺖ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺩﮔﺮﺟﻨﺮﺍﻝ ﻣﺤﻤﺪ‬ ‫ﻓﺎﺭﻭﻕ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻟﻮی ﺩﺭﺳﺘﻴﺰ ﺍﺭﺩﻭی ﺷﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﻣﻀﺎی ﺳﺮﺩﺍﺭﻣﺤﻤﺪ‬ ‫ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺧﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺎی ﻓﻴﺼﻠﻪ ﻫﺎی ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ‪ ،‬ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻟﻢ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﺳﺸﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﻮﺩ‪ ،‬ﻭی ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬ﻣﺎﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﻟﻢ‬ ‫ﻣﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺮﺍی ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻭ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﻭﺟﺪﺍﻧﯽ ﻭ ﻭﻅﻴﻔﻮی‬ ‫ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﯽ‬ ‫ﺁﻻﻳﺸﺎﻧﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ‪ .‬ﺁﺻﻒ ﺍﻫﻞ ﻗﻠﻢ ﻭ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺍﺩﺏ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺧﻮﺏ ﻣﯽ‬ ‫‪2‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﻮﺷﺖ‪ ،‬ﺧﻮﺏ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﻳﮏ ﻁﻨﺰ ﻭﻓﮑﺎﻫﯽ ﺩﺭﺁﺳﺘﻴﻦ‬ ‫ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻧﻪ ﺍﺯ ﺻﺤﺒﺘﺶ ﺳﻴﺮ ﻣﯽ ﺷﺪی ﻭ ﻧﻪ‬ ‫ﺍﺯ ﻓﮑﺎﻫﯽ ﮔﻔﺘﻦ ﻫﺎﻳﺶ ﺩﻟﺘﻨﮓ‪ .‬ﻣﻬﻢ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﻬﻢ ﺍﮐﺖ ﻫﺎﻳﺶ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻋﻴﻨﮏ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻴﺪ ﻭ ﭘﺎک ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻦ ﻭ ﺳﺘﺎﺭ‬ ‫ﻭ ﺿﻴﺎ ﻣﺠﻴﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﻴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﻓﮑﺎﻫﯽ ﻳﯽ ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ‬ ‫ﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﺵ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺍﻗﻌﯽ ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺭﺵ ﺑﺪﻫﻴﻢ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬ﮐﻬﻨﻪ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻬﻨﻪ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻗﻬﻘﻬﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻔﺖ ﻧﻮ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﻮ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﻭﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﻋﻀﻮ ﺣﺰﺏ ﺩ‪ .‬ﺥ‪ .‬ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺷﺪﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﻳﮏ ﺣﻮﺯﻩ ﺣﺰﺑﯽ ﻭ ﻣﻦ ﺷﺪﻡ ﻣﻨﺸﯽ ﺷﺎﻥ ﮐﻪ ﺁﺻﻒ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﺰﻝ‬ ‫ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺩﻟﮕﻴﻤﺸﺮ!‬ ‫ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎﺭی ﮐﻪ ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻣﺆﻗﺮ ﺩﻳﺪﻡ‪ ،‬ﺩﻭ‬ ‫ﻳﺎ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﻗﻴﺎﻡ ﺧﻠﻘﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮﺍی ﺍﺟﺮﺍی ﮐﺎﺭی ﺍﺯ‬ ‫ﻏﺰﻧﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻭ ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻋﺼﺮ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ‬ ‫ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺧﻴﺮﺧﺎﻧﻪ‪ .‬ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﺁﻭﺍﺯﻩ ﺳﻔﻴﺮ ﺷﺪﻥ ﺭﻓﻘﺎی‬ ‫ﺭﻫﺒﺮی ﺣﺰﺏ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﭘﺨﺶ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﻬﻤﺎﻥ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﺭﻓﺘﻴﻢ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ‪ ...‬ﺍﻟﻢ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ‬ ‫ﻳﯽ ﺩﺭ ﺩﻳﺪﻩ ﮔﺎﻧﺶ ﻣﻮﺝ ﻣﯽ ﺯﺩ‪ .‬ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﭼﯽ ﮔﭗ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﮐﺸﺘﯽ‬ ‫ﻫﺎﻳﺖ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ؟ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﺩﻟﮕﻴﻤﺸﺮ! ﻫﻤﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﻧﺸﺎﻧﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﻓﻘﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺏ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﺖ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ‪ ،‬ﺍﻣﻴﻦ ﻳﮑﻪ ﺗﺎﺯ‬ ‫‪3‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺎ ﺭﺍ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯﺑﻴﻦ ﻧﺒﺮﺩ‪،‬‬ ‫ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﯽ؟ ﺭﻓﻘﺎ ﭼﯽ ﭘﻼﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ؟‬ ‫ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺳﺘﻮﺭی ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺭﻓﺘﻦ ﺭﻓﻘﺎ ﻫﻢ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﻭ ﮔﻮﺵ ﺑﻪ ﺯﻧﮓ‬ ‫ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻫﻮﻝ ﻭﻫﺮﺍﺱ ﺩﺭﺳﻴﻤﺎی ﻣﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭﮐﺮﺩﺍﺭ ﻣﺎﻥ‬ ‫ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺑﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﻭﮐﻴﻞ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﭼﻴﺰی ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻭ‬ ‫ﺍﺯ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮔﯽ ﺫﻫﻨﯽ ﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺮﺍی ﺍﺟﺮﺍی ﺩﺳﺎﺗﻴﺮ ﺭﻓﻘﺎ ﻧﻴﺰ ﺣﺮﻓﯽ‬ ‫ﻧﮕﻔﺘﻢ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻳﮏ ﺭﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻣﻬﺮی ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ‬ ‫ﺍﻓﺸﺎ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻟﻢ ﻭﺟﺪﺍﻧﺎ ً ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ‬ ‫ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭی ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﻁﻤﻴﻨﺎﻥ ﺧﺎﻁﺮ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﭘﻴﺪﺍ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﻓﻘﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﮔﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﻴﻦ ﻳﮑﻪ ﺗﺎﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ‬ ‫ﺷﻮﺩ؛ ﻭﻟﯽ ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻥ ﺑﺮﺩﻥ ﻭﮐﺸﺘﻦ ﮐﺸﺘﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ؛ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺰ ﺭﻓﻘﺎی ﻏﺰﻧﯽ ﮐﺲ ﺩﻳﮕﺮی ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﺳﻴﺪﻥ‬ ‫ﺩﺳﺘﻮﺭ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﮐﺮﺩ ‪،‬ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻮﺩﻡ‪.‬‬ ‫ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﻁﻮﺭی ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺩﺭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺯ‬ ‫ﻫﺎی ﮔﺮﻡ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻓﺘﺮ ﮐﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻭﺯﻳﺮﺩﻓﺎﻉ ﺍﻭ ﺭﺍ‬ ‫ﺍﺣﻀﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺍﺯ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎﺕ ﺑﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ ﻭی ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﺩﺭﻧﺰﺩﻳﮑﯽ ﺩﻓﺘﺮ ﻭﺯﻳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ‬ ‫ﺗﻮﻗﻴﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪:‬‬ ‫"‪ ...‬ﺑﻪ ﻣﺠﺮﺩ ﻭﺭﻭﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ‪ ،‬ﺩﻭ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﮐﻤﻴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ‪،‬ﺑﺮﭼﻪ ﻫﺎی‬ ‫ﺳﻼﺡ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﻢ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﻭﺍﻣﺮ ﺗﺴﻠﻴﻤﯽ ﺑﻼ ﻗﻴﺪ ﻭ ﺷﺮﻁ‬ ‫‪4‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺍﻓﺴﺮ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﺎ ﺩﻭﻧﻔﺮ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻭﺿﻊ ﻭﻗﻴﺢ ﻭ‬ ‫ﺣﻘﺎﺭﺕ ﺑﺎﺭ‪ ،‬ﺗﻮ ﮔﻮﻳﯽ ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎﺭی ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻋﺪﺍﻣﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺮﺍ ﺑﺎ‬ ‫ﻣﻮﺗﺮی ﺩﺍﺭﺍی ﺷﻴﺸﻪ ﻫﺎی ﺳﻴﺎﻩ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺗﻌﻤﻴﺮ ﺳﺎﺑﻘﻪ ) ﻗﺪﻳﻤﯽ (‬ ‫ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ‪ ،‬ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﻳﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺟﻬﻨﻤﯽ ﺍﮔﺴﺎ‪ ،‬ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ‬ ‫ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﺮﺩﻩ ﻭﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ‪".‬‬ ‫ﺍﻟﻢ ﺑﺎ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﺑﻠﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺣﺰﻳﻨﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﺍﺗﺎﻕ ﺳﺮﺩ ﻭ ﻧﻤﻨﺎک‬ ‫ﻭ ﮐﺜﻴﻒ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺛﺎﺛﻴﻪ ﺍﺵ ﻳﮏ ﺩﺭﺍﺯ ﭼﻮﮐﯽ ﭼﻮﺑﻴﻦ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺮﻑ ﻣﯽ‬ ‫ﺯﻧﺪ‪ .‬ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻻی ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﭼﻮﮐﯽ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ‬ ‫ﻫﺎی ﺩﻭﺭ ﻭ ﺩﺭﺍﺯ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰی ﻓﺮﻭ ﺑﺮﻭﺩ‪ .‬ﻓﻘﺮ ﻭ ﻣﺴﮑﻨﺖ ﻣﺮﺩﻡ‬ ‫ﺯﺍﺩﮔﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮﺵ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ ،‬ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻓﻘﻴﺮﺍﻧﻪ ﮐﺮﻳﻢ‪ ،‬ﻓﻀﻞ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻭﺩﻩ‬ ‫ﻫﺎ ﻭ ﺻﺪ ﻫﺎ ﻫﻤﻮﻁﻨﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﻭ‬ ‫ﺭﻭﺯی ﺑﻪ ﻳﺎﺩﺵ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﻞ ﺑﺎﻍ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮐﺎﺑﻞ ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﺟﻮﺍﻧﯽ‪،‬‬ ‫ﺟﺮﻳﺪﻩ ﻳﯽ ﺭﺍ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺗﺎﺭک ﺁﻥ ﺑﻪ ﺧﻂ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪:‬‬ ‫ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺭﻧﺞ ﻫﺎی ﺑﻴﮑﺮﺍﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ! ﺳﺎﻝ ‪ ۱۳۴۵‬ﺍﺳﺖ ﻭ‬ ‫ﺑﺎﻫﻤﻴﻦ ﻳﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺍﻭ ﺭﻗﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‬ ‫ﻋﻀﻮ ﺣﺰﺏ ﺩﻳﻤﻮﮐﺮﺍﺗﻴﮏ ﺧﻠﻖ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﻏﺮﻕ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ‬ ‫ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎی ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﺍﻓﺴﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺘﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭﺭﺷﺘﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺴﻠﺪ‪ .‬ﺍﻓﺴﺮ‬ ‫ﻭی ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ‪ .‬ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻣﻮﺗﺮ ﺟﻴﭙﯽ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻟﻢ ﺑﻪ ﻣﻮﺗﺮ ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﺪ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮ ﻳﮏ ﺳﺮﻧﺸﻴﻦ ﺩﻳﮕﺮی ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ‪.‬‬

‫‪5‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﻳﻦ ﺳﺮﻧﺸﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﺯ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺧﻠﻴﻞ ﷲ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻟﻮﺍی‬ ‫‪ ۸۸‬ﺗﻮﭘﭽﯽ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻗﻠﻌﻪ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺍﮔﺴﺎ ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﺣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺩﻫﻠﻴﺰ ﮔﺮﺩﻳﺪﻡ‪ ،‬ﻫﺪﺍﻳﺖ ﷲ ﺷﻬﻴﺪ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺁﻭﺭﺩﻩ‬ ‫ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ‬ ‫ﮔﺮﺍﻥ ﻣﺆﻅﻒ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﺎﻩ ﻫﺎی ﺍﺯ‬ ‫ﻗﺒﻞ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﺭﻫﻨﻤﺎﻳﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻴﺰ ﻭ‬ ‫ﭼﻮﮐﯽ ﻫﺎﻳﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺎﻳﭗ ﺗﺤﺮﻳﺮی ﺭﻭی ﻳﮑﯽ ﺍﺯﻣﻴﺰ ﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ‬ ‫ﺩﺍﺷﺖ‪ ... .‬ﺩﺭ ﺷﺮﻭﻉ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﺮ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺮﺗﺐ ﻭ ﻣﻨﻈﻢ ﮐﻪ ﺩﻧﺪﻩء‬ ‫ﺑﺮﻗﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﮔﺮﺩﻳﺪ‪ .‬ﺍﻭ ﺳﻴﻤﺎی ﺟﺎﻟﺐ ﻭ ﺩﻟﭙﺬﻳﺮی‬ ‫ﺩﺍﺷﺖ؛ ﻭﻟﯽ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﺷﺖ ﻭ ﻧﺎﺯﻳﺒﺎ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺎﻣﺖ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻭی‬ ‫ﻫﻢ ﺁﻫﻨﮕﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪ ... .‬ﺍﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﺳﻮﺍﻝ ﻭ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺳﺮﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎی‬ ‫ﺍﻓﺴﺮی ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﺣﻔﻆ ﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﮐﻪ ﻣﺘﺎﻋﯽ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﺩﺍﺩ‪ ،‬ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﻣﻦ‪ .‬ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﻧﺪﻩ‬ ‫ﺑﺮﻗﯽ ﺑﺎ ﻭﻟﺘﺎژ ﺑﺎﻻ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺷﺪﻳﺪی ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ ..‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﺷﮑﻨﺠﻪ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﮏ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﯽ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﭼﻮﻥ‬ ‫ﺻﺨﺮﻩ ﻳﯽ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﺮﻡ ﺑﺎ ﭼﻬﺮﻩ ﻏﻀﺐ ﺁﻟﻮﺩ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻢ‪"...‬‬ ‫***‬

‫‪6‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺟﻮﺍﻧﮏ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﺮ ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺗﺎ ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ‬ ‫ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺫﺍﻳﻘﻪ ﺑﺮﻕ ﺩﻧﺪﻩ ﺑﺮﻗﯽ ﺭﺍ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻧﺪﻩ ﺑﺮﻗﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻭﺻﻮﺭﺗﺶ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﺪ ﻭ ﺯﺧﻢ ﻫﺎی ﻋﻤﻴﻘﯽ ﺑﺮ‬ ‫ﭘﻴﮑﺮ ﻭ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﺑﺮﺟﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ‪ .‬ﻟﺨﺘﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﻳﻦ ﺭﻓﻴﻖ ﺳﺮﺗﺎ ﭘﺎﺧﻮﻧﻴﻦ‬ ‫ﻭ ﻣﺎﻟﻴﻦ ﻣﻦ ﻭﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﻳﮕﺮی ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺭﻫﺎﻳﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺩﺭ‬ ‫ﺩﻓﺘﺮی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻳﮏ ﻣﻴﺰ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﻮﮐﯽ ﻭ ﺳﻴﻒ ﺣﻔﻆ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺍﺛﺎﺛﻴﻪ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮی ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ .‬ﻳﮏ ﭘﺮﺩﻩ ﮐﺜﻴﻔﯽ ﻫﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺭﻭی ﺳﻴﻒ ﻫﺎی ﻓﻠﺰی‬ ‫ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺎ ﺭﻭی ﺩﺭﺍﺯﭼﻮﮐﯽ ﭼﻮﺑﻴﻨﯽ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪ .‬ﺷﺐ‬ ‫ﺟﻬﻨﻤﯽ ﻳﯽ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﻮ ﺧﺰﻧﺪﻩ ﻫﺎ ﻭ ﮔﺰﻧﺪﻩ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻮی‬ ‫ﺧﻮﻥ ﺭﺍ ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﻭﺍﺯ ﺳﻮی ﺩﻳﮕﺮ ﺟﺮﺍﺣﺎﺗﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺪﻧﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺧﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﺍﺯﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﻣﺎ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺩﻳﺠﻮﺭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪ .‬ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮی ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺍﻟﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻓﺘﺮ ﻭ ﺑﺎﻻی ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﭼﻮﮐﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﺑﺮﺩ‪ .‬ﺷﺐ ﺩﻳﮕﺮی ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪:‬‬ ‫"‪ ...‬ﺷﺐ ﻭﺣﺸﺖ‪ ،‬ﺷﺐ ﺣﻘﺎﺭﺕ‪ ،‬ﻭ ﺷﺐ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺯی ﮔﺮﻓﺘﻦ‬ ‫ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎی ﺍﺳﻴﺮ ﺩﺭﺩﺍﻡ ﺍﮔﺴﺎ‪ ... .‬ﺍﺯ ﻫﺮﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﻓﺮﻳﺎﺩ‬ ‫ﻣﻈﻠﻮﻣﯽ‪ ،‬ﺿﺠﻪ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪی‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺷﻴﻮﻥ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺑﺮ ﮔﻮﺭ‬ ‫ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﻧﺎﻣﺮﺍﺩﺵ ﺑﺎ ﺳﻮﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﯽ ﮔﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻮﺍ ﻣﯽ ﭘﻴﭽﺪ‪ ... .‬ﺑﺎ‬ ‫ﺍﺳﺘﻤﺎﻉ ﭼﻨﺎﻥ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻫﺎی ﺩﻟﺨﺮﺍﺵ ﻭ ﺷﻴﻮﻥ ﻭ ﻧﺪﺑﻪ ﻫﺎی ﭘﺮﺍﺯﺩﺭﺩ‪ ،‬ﺑﯽ‬ ‫ﺣﺎﻟﯽ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺷﮑﯽ ﺍﺯﺩﻳﺪﻩ ﮔﺎﻧﻢ ﺟﺎﺭی‬ ‫ﮔﺸﺖ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻮﺭﻣﺎﻝ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭﺏ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ‬ ‫‪7‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﺎﺯﺷﺪ ﻭ ﺩﻭ ﻣﺮﺩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﮐﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎی ﺧﺸﻦ ﻭ ﻋﺒﻮﺱ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭﺍﺭﺩ‬ ‫ﺍﺗﺎﻕ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﻭ ﻗﻠﻤﯽ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻳﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻨﻮﻳﺲ ‪.‬‬ ‫ـ ﭼﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ؟‬ ‫ـ ﺁﻥ ﺧﻄﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ ﺍی؟‬ ‫ـ ﮐﺪﺍﻡ ﺧﻄﺎﻳﯽ ؟‬ ‫ـ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ‪ .‬ﺑﻨﻮﻳﺲ‪ .‬ﺑﻨﻮﻳﺲ‪.‬‬ ‫ـ ﺷﻤﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﺗﺎ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺍﺭﺍﻳﻪ ﺑﺪﺍﺭﻡ‪... .‬‬ ‫ـ ﺷﺨﺺ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺳﻢ ﻭ ﮐﻨﻴﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﻭﺗﺼﺮﻳﺢ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﻀﻮ‬ ‫ﮐﺪﺍﻡ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ؟"‬ ‫ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺗﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺍﺳﺪﷲ ﺳﺮﻭﺭی ﺭﻳﻴﺲ ﺍﮔﺴﺎ‪ ،‬ﻏﻼﻡ ﺟﻴﻼﻧﯽ ﺭﻳﻴﺲ ﻟﻮژﺳﺘﻴﮏ‬ ‫ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ ﻭ ﻳﮏ ﺗﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﻳﻮﻧﻴﻔﻮﺭﻡ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ‬ ‫ﺭﺗﺒﻪ ﺍﺵ ﺟﮕړﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺑﺲ ﺍﻟ ُ‬ ‫ﮑﻞ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﻣﺴﺖ ﻭﺍﻟﺴﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻓﺮﻁ ﻣﺴﺘﯽ ﺳﺮ ﺍﺯ ﭘﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ‪:‬‬ ‫"‪ ...‬ﺁﻥ ﻳﮑﯽ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﺑﺮ ﺳﺮﻭ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺑﺎ ﭼﻨﺎﻥ‬ ‫ﺿﺮﺑﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻴﺪﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺧﺎﺩﻣﺎﻥ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﺑﺮﺩﻩ ﻳﯽ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﺎﺧﺘﻦ‬ ‫ﺍﻫﺮﺍﻡ ﻫﺎی ﻣﺼﺮ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ‪ .‬ﺗﻮﺃﻡ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﺴﺎﻭﺕ ﭼﻨﺎﻥ‬ ‫ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻭ ﻧﺎﺳﺰﺍﮔﻮﻳﯽ ﻧﺜﺎﺭﻣﯽ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻗﻠﻢ ﺍﺯ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺁﺯﺭﻡ ﺍﻧﺪﺭ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ...‬ﻭﺁﻥ ﺩﻳﮕﺮی ﻗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺗﻴﻠﻔﻮﻥ ﺻﺤﺮﺍﻳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ‬ ‫‪8‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﭘﺎﻫﺎﻳﻢ ﻭ ﺳﻮﻣﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﮑﻢ ﮔﻨﺪﻩ ﻗﻮی ﻫﻴﮑﻞ )ﺍﺳﺪﷲ ﺳﺮﻭﺭی(‬ ‫ﺗﮑﻪ ﺧﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩی ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻫﻨﻢ ﺑﺴﺖ ﺗﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩﻫﺎی ﺩﺭﺩﺁﻟﻮﺩ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻁﻨﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻗﻮﻝ ﻣﺎﻧﻴﺎﺗﻮ ﺑﻪ ﭼﺮﺥ ﺁﻣﺪ‬ ‫ﻭ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻟﺘﺎژ ﺑﻠﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﻁﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ‬ ‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺳﺮ ﻭﭘﺎﻳﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻋﻮﺽ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻭﻗﺘﯽ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺭﺍ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﻟﺤﻈﻪ ﻳﯽ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﻳﻢ ﺍﺯ ﻓﺮﻁ ﻋﺮﻕ ﭼﻨﺎﻥ ﺧﻴﺲ‬ ‫ﮔﺮﺩﻳﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﯽ ﺩﺭ ﺣﻮﺽ ﺁﺑﯽ ﻏﻮﻁﻪ ﻭﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺑﺎﺭﺑﺎﺭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯽ ﺧﻮﺩی ﻭ ﮐﻮﻣﺎ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺩﺳﺖ‬ ‫ﺩﺍﺩ‪ ... .‬ﺁﻫﺴﺘﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ؟ ‪ ...‬ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ :‬ﺍﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﺑﻪ ﺟﻨﺎﻳﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﯽ ﺷﺪی ﻭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﻪ‬ ‫ﺣﻀﻮﺭ ﻫﻴﺄﺕ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺧﻮﻳﺶ‪"...‬‬ ‫ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎی ﻭﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﻭ ﮔﻔﺘﻦ ﺁﻥ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﻗﻬﻘﻬﻪ‬ ‫ﺯﻧﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﻥ ﻭ ﺧﻮﻧﭽﮑﺎﻥ ﺑﺎ‬ ‫ﻟﺒﺎﺱ ﺧﻴﺲ ﻭ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺣﻠﻖ ﻭﺩﻫﺎﻥ ﺗﺸﻨﻪ ﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ‬ ‫ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺎﻥ ‪.‬ﺳﺮﺑﺎﺯی ﺍﺯ ﺭﻭی‬ ‫ﺗﺮﺣﻢ ﮔﻴﻼﺱ ﺁﺑﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﻭﺍﺯﻩ ﺭﺍ ﻗﻔﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ‬ ‫ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺩﻧﻴﺎ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﯽ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻫﺎی ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﺩﻭ ﺗﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﻮ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺭﻫﺎﻳﯽ ﺍﺵ ﺍﺯ ﭼﻨﮓ ﺍﻳﻦ ﺁﺩﻡ ﮐﺶ ﻫﺎ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮی ﺩﻳﮓ‬ ‫ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﺵ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺍﻭ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻧﻔﻘﻪ‬ ‫ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪﺍﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺭﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ‪.‬؟ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭ‬ ‫‪9‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﺵ "ﺳﻠﻴﻢ " ﺑﻪ ﻳﺎﺩﺵ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﺳﻠﻴﻢ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﮔﯽ ﻫﺎی ﺍﻭﺭﺍ ﺑﻪ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ‪ ،‬ﻗﻮﺕ ﻗﻠﺒﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﻠﻴﻢ ﻧﺎﻥ‬ ‫ﺧﻮﺩ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﺼﻒ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﺍﻟﻢ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺭگ ﺭگ ﻭ ﺑﻨﺪ ﺑﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩﺵ‬ ‫ﺩﺭﺩ ﺟﺎﻧﮑﺎﻫﯽ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻧﻴﻤﻪ ﻫﺎی ﺷﺐ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻴﺄﺕ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﯽ‬ ‫ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﮐﻦ ﻭ ﺟﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺧﻼﺹ؛ ﺍﻣﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ‬ ‫ﭼﻪ ﮔﭗ ﺍﺳﺖ؟ ﺑﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﺟﺮﻣﯽ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﮐﻨﺪ؟ ﺍﺯ ﻫﻴﺄﺕ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ‬ ‫ﻏﻴﺮ ﺣﺰﺑﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ﭼﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﻨﻮﻳﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ‪.‬‬ ‫ﺍﮔﺮ ﻧﻨﻮﻳﺴﯽ ﺭﻓﻘﺎ! ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﺖ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﺍﻟﻢ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ‪:‬‬ ‫" ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﻅﻴﻔﻪ ﺩﺍﺭی ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭﺧﺪﻣﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩﻡ‬ ‫ﻭﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻼﺵ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﺩﺭﻳﻎ ﻧﻮﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﻭﺩﺭ ﺗﺤﻘﻖ ﺁﺭﻣﺎﻥ‬ ‫ﻫﺎی ﺣﺰﺑﻢ ) ﺡ‪ .‬ﺩ‪.‬ﺥ‪ .‬ﺍ ( ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻭ ﺩﺭﺧﻮﺭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ‬ ‫ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻓﻘﻂ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺮ‬ ‫ﮐﺸﺘﻦ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻧﻴﺎﻧﺪﺍﺯﻳﺪ ﻭ ﺩﻳﺮﻧﮑﻨﻴﺪ‪".‬‬ ‫***‬ ‫ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﺭﻭﺯﺍﻥ ﻭﺷﺒﺎﻥ ﺩﺷﻮﺍﺭﻡ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺻﺎﺣﺐ‬ ‫ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﺍﺯﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻦ ﻭ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺣﺘﯽ ﺗﮑﻪ ﻫﺎی‬ ‫ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﺷﺎﻥ ﻫﻢ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﭼﺎپ ﮐﺘﺎﺏ ﻳﺎﺩﻣﺎﻧﺪﻩ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ‬ ‫‪10‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭی ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺩﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺪﺕ ﻫﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮﺍی ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻭﻳﺮﺍﺳﺘﺎﺭی ﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﺯﺳﻮی ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﻗﺼﻪ ﻫﺎی ﺁﻥ‬ ‫ﻭﺣﺸﺖ ﻭﺩﻫﺸﺖ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯﺯﺑﺎﻥ ﺷﺨﺺ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺍﻟﻢ ؛ ﺑﻞ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻓﻴﻖ ﺣﮑﻴﻢ ﻭﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺧﻠﻴﻞ ﷲ ‪ ،‬ﺭﻓﻴﻖ ﺳﻴﺪ‬ ‫ﺣﺴﻦ ﺭﺷﺎﺩ‪ ،‬ﺳﺘﺎﺭ ﺧﺎﻥ ﻭﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺁﻧﺎﻥ ﭼﻪ‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻟﺒﻴﮏ ﮔﻔﺘﻪ ﻭﺍﺯ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﺷﺎﻥ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺑﺮﮔﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭی ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻗﺼﻪ ﻣﺎ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺍﺯ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺍﻡ ﮐﻤﮏ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﻄﺮ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮی ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﺴﻦ ﺧﺘﺎﻡ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻢ ﻭ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻡ‪.‬‬ ‫ﺧﻮﺏ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺷﺶ ﺷﺐ ﺩﻳﺠﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺳﭙﺮی ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﺮﺷﺐ ﺷﮑﻨﺠﻪ‪ ،‬ﻫﺮﺷﺐ ﺩﺷﻨﺎﻡ ‪ ،‬ﻫﺮﺷﺐ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﺮ‪ .‬ﺷﮑﻨﺠﻪ‬ ‫ﮔﺮﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﻴﺮﻏﻀﺐ ﻫﺎ‪ ,‬ﺧﻮﻥ ﺁﺷﺎﻡ ﻫﺎ ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﻋﻮﺽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺍﮔﺮ‬ ‫ﺍﺳﺪﷲ ﺳﺮﻭﺭی ﻭ ﺟﻴﻼﻧﯽ ﺳﺮﺧﻪ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﺑﺮﻕ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﺯﺟﺮ ﺩﺍﺩﻥ‬ ‫ﻫﺪﺍﻳﺖ ﷲ‪ ،‬ﺧﻠﻴﻞ ﷲ ﻭﻳﺎ ﺣﮑﻴﻢ ﺳﺮﻭﺭی ﻭﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺩﺭﻋﻮﺽ ﻓﻴﻞ‬ ‫ﺍﺳﺪﷲ ﺍﻣﻴﻦ‪ ،‬ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺗﺮﻭﻥ ) ﺗﻠﻮﻥ ( ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻴﮕﺴﺎﺭی ﻫﺎی ﺷﺒﺎﻧﻪ ‪،‬‬ ‫ﻳﺎﺩ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺍﻟﻢ ﺻﺎﺣﺐ‪ .‬ﻳﮏ ﺩﻭﺭ‬ ‫ﻭﺗﺴﻠﺴﻞ ﺩﻳﮕﺮ‪ :‬ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻴﻠﻔﻮﻥ ﺻﺤﺮﺍﻳﯽ ﻋﺴﮑﺮی ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻮ‬ ‫ﻫﺎﻳﯽ) ﺳﻴﻢ ( ﺩﺑﻞ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﻴﺎﺗﻮ ﻭ ﻗﻮﻟﺶ ) ﺩﺳﺘﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ ﭼﺮﺥ ﻫﺎ‬ ‫ﻭﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎی ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺮﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ( ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻴﺒﻞ ﻫﺎی‬ ‫ﺿﺨﻴﻢ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺖ ﻭ ﮐﻮﺏ ﻫﺎی ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ‪ .‬ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﭘﺎﻫﺎ ﺯﺧﻤﯽ ﻭ‬

‫‪11‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺧﻮﻥ ﭼﮑﺎﻥ ﻭ ﺗﻦ ﻭﺑﺪﻥ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﻭ ﺷﻖ ﺷﻖ ﺍﺯ ﮐﻴﺒﻞ ﻭ ﮐﻴﺒﻞ‬ ‫ﮐﺎﺭی ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺑﮑﺎﺭﺍﻥ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ‪ ،‬ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﻓﻴﺼﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﻤﻴﺮﺩ‬ ‫ﻧﺎﻡ ﻫﺎی ﺭﻓﻘﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻋﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍی ﻳﮏ ﮐﻮﺩﺗﺎ ﻧﻘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ‬ ‫ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﺫ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻫﺮﺍﺗﻬﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺷﺨﺺ ﺧﻮﺩﺵ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ‬ ‫ﭘﺬﻳﺮﺩ‪ .‬ﭘﺲ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ‪ :‬ﺑﻠﯽ ﻣﻦ ﮐﻮﺩﺗﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﻭ ﺑﺲ‪.‬‬ ‫ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭی ﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﻨﺪ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﺯﻧﺪﺍﻥ ﭘﻠﭽﺮﺧﯽ ﻭ ﺩﺭﻳﮑﯽ ﺍﺯﺩﺧﻤﻪ ﻫﺎی ﺗﻨﮓ ﻭﺗﺎﺭﻳﮏ ﻭﺳﺮﺩ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﺍﻥ‬ ‫ﭘﺮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﺩﺭﭘﯽ ﺁﺯﺍﺭ ‪ ،‬ﺍﺫﻳﺖ ‪ ،‬ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻭﮐﺸﺘﺎﺭ ﭘﺮﭼﻤﯽ‬ ‫ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﻴﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ !‬ ‫***‬ ‫ﺩﻳﮕﺮﺍﻓﺴﺮ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪی ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻋﺼﺎ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ‪ .‬ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ‪ ،‬ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺯﺭﻳﻦ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﻫﻴﭻ ﺷﮑﺎﻳﺘﯽ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ ﺍﻡ‪.‬‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺭﺩ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺮﻧﺞ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎ ﭼﺎی ﻭﺑﻮﺭﻩ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﺎﻥ ﻫﺴﺘﻢ‪،‬‬ ‫ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﻣﻌﺎﺵ ﻳﮏ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻘﺎﻋﺪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ‪،‬‬ ‫ﺍﺳﺪ ﺁﻣﺪ ‪ ،‬ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‪ .‬ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻑ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ‬ ‫ﺩﺭﭘﻬﻠﻮی ﻗﺮﺁﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ ،‬ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﺎﻥ ﺧﺮﺝ‬

‫‪12‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺩﺭ ﺍﺧﻴﺮ ﻫﺮﻣﺎﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺳﯽ ﺍﻡ ﻣﺎﻩ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﻭ‬ ‫ﻣﺒﻠﻎ ‪ ۱۲۵۰‬ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ‬ ‫ﺁﺑﺎﺩ! ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺮﺩﻭی ﺷﺎﻥ ﺁﺑﺎﺩ! ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺯﺣﻤﺖ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻨﺪ‪ .‬ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ‬ ‫ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﻥ ﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﭘﺎﮐﺖ ﮐﻠﭽﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻴﻮﻩ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﺍﻁﻔﺎﻝ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎﻝ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﻭ ﺗﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﻳﻢ ‪.‬‬ ‫ﺭﻭﺯی ﺗﻮﺍﺏ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺗﻮﺍﺏ ﺟﮕﺘﻮﺭﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭘﺴﺮ ﮐﺎﮐﺎﻳﻢ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﺴﻠﮑﺶ ﺗﻮﭘﭽﯽ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ ﺣﻴﺚ ﻳﺎﻭﺭ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ﺍﺟﺮﺍی‬ ‫ﻭﻅﻴﻔﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺩﺭﻣﻬﺘﺎﺏ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ‬ ‫ﺳﻔﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺩﺭﺧﻄﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺎﻳﻪء ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﺩﺍﻣﻮﮐﻠﻮﺱ ﺍﻣﻴﻦ ﻭﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻻی ﺳﺮﺵ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮﺍﺏ ﺑﭽﻪ‬ ‫ﻧﺎﺯﻧﻴﻨﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺍﺻﻄﻼﺡ "ﭘﻮﺭ" ﭘﺮﭼﻤﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺷﻴﮏ ﻭ ﺷﺎﺩ ﻭ‬ ‫ﺷﻨﮕﻮﻝ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭﺩﻟﺒﺎﺯ ‪ ،‬ﻧﻪ ﻭﻟﺨﺮﺝ ﻭ ﻳﻠﻪ ﺧﺮﺝ‪ .‬ﻳﮏ ﻳﮏ ﻭﻧﻴﻢ ﺳﻴﺮ‬ ‫ﮐﺸﻤﺶ ﺳﺮﺥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎﮐﺘﺎﺏ ﮐﻴﻤﻴﺎی ﺻﻨﻒ ﻧﻬﻢ ﻳﺎ ﺩﻫﻢ‪ .‬ﺁﺧﺮ ﻫﺎی‬ ‫ﻣﺎﻩ ﺛﻮﺭ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﻳﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻳﻢ‪ .‬ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪ ،‬ﺗﺸﺖ ﮐﻼﻥ ﺩﺍﺭﻳﺪ ؟ ﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺑﻪ‬ ‫ﻭی ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﮐﺸﻤﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻮﺑﮏ ﻫﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺗﺸﺖ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ‬ ‫ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺑﺎﻻی ﺑﺎﻡ‪ .‬ﺭﻭی ﺗﺸﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ‬ ‫ﭼﻪ ﮔﭗ ﺍﺳﺖ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺻﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﮑﺶ‪ ،‬ﺑﺮﺍﻳﺖ ﮐﺸﻤﺸﻮﻑ ﺗﻴﺎﺭ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ‪ .‬ﮐﺸﻤﺸﻮﻑ !‬ ‫ﻣﺪﺗﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺭﺩ‪ .‬ﺍﺯ ﺗﻮﺍﺏ ﺧﻂ ﻭ ﺧﺒﺮی ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺻﺪﺍی ﻓﻴﺮﻫﺎی ﺍﺳﻠﺤﻪ‬ ‫ﺧﻔﻴﻒ ﻭ ﺛﻘﻴﻞ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﻧﻴﻤﺮﻭﺯ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺗﻴﻠﻔﻮﻥ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ‪ .‬ﺭﺍﺩﻳﻮ‬ ‫‪13‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ‪ .‬ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﻣﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﺻﺮﻑ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭ ﺑﯽ ﺧﺒﺮی ﻣﻄﻠﻖ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻓﻴﺮﻫﺎ ﺯﻳﺎﺩ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﻣﻮﺗﺮﻫﺎ ﺍﺯ ﺳﺮک ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ؛‬ ‫ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﻳﯽ ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﻢ‪ .‬ﺻﺪﺍ ﺍﺯ‬ ‫ﻁﺮﻑ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻻی ﺑﺎﻡ ﺑﺘﯽ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺷﻮﻡ ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﮔﺴﺘﺮﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺩﺍ ﺑﺎﺩ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‪ .‬ﺯﺭﻳﻦ‬ ‫ﻏﺎﻟﻤﻌﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻴﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺷﻮ‪ .‬ﺧﺪﺍ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍ ﺷﻔﻴﻊ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ؛ ﻭﻟﯽ‬ ‫ﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﻳﯽ‪ .‬ﺍﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺭﻭﺍﺵ ﺩﻭﺩ ﻭ ﺧﺎک ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎی ﺁﺗﺶ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺻﺪﺍی ﻓﻴﺮ ﻭ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﻣﺮﻣﯽ ﻫﺎی‬ ‫ﺗﺎﻧﮏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻠﻴﮑﻮﭘﺘﺮ ﺑﻪ ﻫﻮﺍ‬ ‫ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺍ ﮔﺮﺩ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﭼﺮﺥ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ‪ .‬ﻫﺪﻑ ﻭ ﻳﺎ ﻫﺪﻑ ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ‬ ‫ﺑﻪ ﺭﮔﺒﺎﺭ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻧﺪ‪ .‬ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﺨﺪﻡ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﻧﮏ‬ ‫ﻣﺮﮐﺰی‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭی ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺑﺎ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺧﺎﺻﯽ‬ ‫ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ :‬ﺁﻏﺎ ﺁﻏﺎ‪ ،‬ﮔﻠﻴﻤﺶ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ‪ .‬ﮔﻠﻴﻢ ﻅﺎﻟﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ‪ .‬ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ‬ ‫ﮐﻬﻨﻪ ﻳﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺍﻳﺪ ﭘﻬﻠﻮﻳﻢ ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ‬ ‫ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﭼﻪ ﮔﭗ ﺍﺳﺖ؟ ﭼﺮﺍ ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺮﻩ ﺧﻴﻞ‬ ‫ﺷﻮﺭﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺭﻭﺍﺵ‬ ‫ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻓﺴﺮ ﺧﻠﻘﯽ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻁﻴﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﻫﻢ‬ ‫ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺧﺒﺮ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺯﻳﺎﺩی ﭘﺨﺶ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﻧﮏ‬ ‫ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻮﺭ ﻧﺸﻮﺩ‪ .‬ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﻋﺠﺐ ﺁﺩﻡ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﺎﻭﺭی‬ ‫‪14‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻓﻘﻴﺮ ﻭ ﻣﺴﮑﻴﻦ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺪﻳﻞ ﻣﻦ! ﺻﺎﺣﺐ ﻫﻔﺖ ﻫﺸﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻗﺪ‬ ‫ﻭﻧﻴﻢ ﻗﺪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺰﺭﮔﺶ ﺩﻩ ﻳﺎﺯﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﻣﮑﺘﺐ‬ ‫ﺭﻭ‪ .‬ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﻣﮑﺘﺐ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻤﺶ ﭼﺎﺩﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ‬ ‫ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺩﻭﺩ ﺑﻪ ﺳﻮی ﮐﻮﭼﻪ‪ .‬ﭘﺸﺖ ﺍﻭﻻﺩ ﻫﺎﻳﺶ‪ .‬ﺩﻭ ﻓﺮﻭﻧﺪ ﻁﻴﺎﺭﻩ‬ ‫ﺟﺖ ﻣﺤﺎﺭﺑﻮی ﺍﺯ ﺑﮕﺮﺍﻡ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻻی ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺭﻭﺍﺵ ﺍﺯ‬ ‫ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﭘﻴﮑﻪ ) ﺷﻴﺮﺟﻪ ( ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﺎﻻی ﺳﺮﻣﺎ‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮی "ﺷﺎﺥ ﺑﺮﻧﺘﯽ" ﺍﻭﺝ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻏﺮﺵ ﺭﻋﺪ ﺁﺳﺎی‬ ‫ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎ‪ ،‬ﮔﺮﺩ ﺑﺎﺩی ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﻴﺰﺩ ﻭ ﭼﺎﺩﺭ ﺷﺎﻩ ﺑﯽ ﺑﯽ ﻫﻤﺴﺮ ﮔﻞ‬ ‫ﭘﺎﭼﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻮﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪...‬‬ ‫***‬ ‫ﺗﺎ ﻳﺎﺩﻡ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﺩﻣﺎﻧﺪﻩ ﻫﺎﻳﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ‬ ‫ﻣﺨﻔﯽ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺩﻳﺸﺐ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﷲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻡ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﺟﻮﺍﻥ‬ ‫ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ‪ ،‬ﺷﻴﮏ )ﺧﻮﺵ ﭘﻮﺵ( ﺧﻮﺵ ﺳﻴﻤﺎ ﻭ ﺷﻮﺥ ﻭ ﺑﺬﻟﻪ ﮔﻮی ﺭﺍ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺪﺗﯽ ﺍﺯ ﺳﻮی ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻭ ﻣﺪﺍﻓﻌﻪ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺩﺭ ﺗﻮﻟﯽ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﻗﻮﻝ‬ ‫ﺍﺭﺩﻭی ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻪ ﺣﻴﺚ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﺩﻭﺳﺖ‬ ‫ﻣﻦ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﻭﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﺎﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺎﻻﺭی ﮐﻪ ﻗﺼﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ‬ ‫ﺩﺭ"ﺧﻨﺠﺮ ﻭﺗﻠﻮﺍﺭ" ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ ،‬ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎی ﺑﻴﮑﺎﺭی ﺑﻪ ﺑﺎﺯی‬ ‫ﭘﻴﻨﮓ ﭘﺎﻧﮓ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻴﻢ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﺭﺍ‬ ‫ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﺩﻳﺸﺐ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﮐﺠﺎ ﺩﻳﺪﻣﺶ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ‬ ‫ﻗﺪﺑﻠﻨﺪﺵ ﺩﺭﻣﻴﺪﺍﻥ ﻭﺍﻟﯽ ﺑﺎﻝ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺑﯽ ﻣﻬﺎﺑﺎ ﻭ ﺑﺎﺷﺪﺕ ﺗﻮپ‬ ‫‪15‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭ ﺷﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺁﺭی ﻋﻨﺎﻳﺖ ﷲ ﺧﺎﻥ ﺟﮕﺮﻥ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻓﺴﺮ ﺗﺤﺼﻴﻠﮑﺮﺩﻩ ﺩﺭﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻧﺨﺴﺖ ﻗﻴﺎﻡ‬ ‫ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﺧﻠﻘﯽ ﺍﺯ ﺳﻮی ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ‬ ‫ﭘﺮﺳﺶ ﻭ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻳﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﻓﺘﻦ‪ .‬ﻭﻟﯽ ﮐﺴﯽ‬ ‫ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺎﻣﺮﺩﻫﺎ ﺑﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺗﺎﻥ ﻧﻮﺭﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ‬ ‫ﻭ ﺣﻔﻴﻆ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ؟‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﻤﺎ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﻮﻡ ‪:‬‬ ‫�ﺲ �ﺪی �د�ﺪ ��ﺮون از �ﯿﺎس‬

‫ا���ض ا�ﻦ �دم �ﻖ ��ﻨﺎ س‬

‫��‬ ‫�� � � داد �ﺪم از �د و ﻦ‬

‫ﯾﺎ د ﮔﺎ ر ی ﺳﺎ‬

‫��‬

‫زا ن �ا� �ﺪ � ﺟﺎن �ﻮز�ﻦ‬

‫�م آن رﻧﮓ ��ﺪه‪�،‬ﻮن ��د‬

‫� ﺑﺎ آه و�د‬

‫***‬ ‫ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪ‪ ،‬ﻋﺼﺮ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﻳﮕﺮ ﻁﻴﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻻﻧﻪ ﻫﺎی‬ ‫ﺷﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺩﺧﺘﺮﮐﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﺑﯽ ﺑﯽ ﻫﻢ ﺻﺤﻴﺢ ﻭﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺻﺪﺍی ﻓﻴﺮﻣﺎﺷﻴﻨﺪﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﺗﺎﻧﮏ ﻫﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﺭﺳﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺳﻨﮕﺮی ﮐﻪ ﻣﻦ ﻭ ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﺑﻮﺟﯽ ﭘﻴﺎﺯ ﺭﻭی ﺑﺎﻡ‬ ‫ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭﺩﺭﭘﻨﺎﻩ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺍﻳﻢ ‪ ،‬ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎﺭﺍ‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ ،‬ﺑﻮﺟﯽ ﺭﺍ ﺍﺯﺭﻳﮓ ﻫﺎی ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺎﻩ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﭘﺮﮐﻦ ﻭﺑﺎ ﺧﻮﺩ‬ ‫‪16‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﻴﺎﻭﺭ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺷﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﺩﻳﺪﻥ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺍﻣﻴﻦ ﻭ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎی‬ ‫ﻧﺎﺑﮑﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻮﺟﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﺯ ﻫﺎی ﺭﻭی ﺑﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻥ‬ ‫ﺩﺭﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﻴﺮﻣﺎﻩ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮﻕ ﭘﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ‬ ‫ﺩﺭﭘﻴﺶ ﺭﻭﻳﻢ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺍﺯﻳﮏ ﺳﻮ ﺟﻨﮓ ﻣﻐﻠﻮﺑﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻣﻴﺪ‬ ‫ﻫﺎی ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﺑﺎ ﺧﺎک ﻳﮏ ﺳﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯﺳﻮی ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻮی ﭘﻴﺎﺯ‬ ‫ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﺮﻭﻡ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻭﺩﺳﺖ ﻭﺭﻭﻳﯽ ﺻﻔﺎ‬ ‫ﺩﻫﻢ؛ ﺍﻣﺎ ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻢ‬ ‫ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﻢ ‪ ،‬ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ‪.‬ﺩﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻨﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫ﺧﺎﻁﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‪ .‬ﻭﻗﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮﻭ ﻣﺴﺠﺪ ‪ .‬ﻫﻢ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻥ‬ ‫ﻭﻫﻢ ﻳﮏ ﺳﺮﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﺁﺏ ﺑﺪﻩ ﻭ ﺧﺒﺮ ﻫﺎی ﺗﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭ‪ .‬ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﻣﯽ‬ ‫ﺭﻭﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺣﺴﺮﺕ ﻗﻠﺐ ﭘﺎک ﻭ ﺑﯽ ﺍﻻﻳﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻡ‪ .‬ﺣﺴﺮﺕ‬ ‫ﺳﺎﺩﻩ ﮔﯽ‪ ،‬ﺻﻔﺎ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺭﻭﺡ ﺑﻠﻨﺪﺵ ﺭﺍ‪.‬‬ ‫ﺍﻳﻦ ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺩﻓﺘﺮﺍﺳﺖ ﻭﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺟﺪﻭﻝ‬ ‫ﻣﻌﺎﺷﺎﺕ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺳﺘﺶ ﻗﻠﻢ ﺭﺍ ﺑﻮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﺷﻌﻮﺭ ﻭ‬ ‫ﺣﺴﺎﺳﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻴﺴﻮﺍﺩ ﺍﺳﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﺿﺮﺏ ﻭﺗﻘﺴﻴﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻭﺑﺎ‬ ‫ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﺩ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺫﻫﻦ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪ ﻭ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﺵ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺍﺯ‬ ‫ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﻮﺭﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﺵ ﺗﻮﺳﻂ "‬ ‫ﺭﻭﺯی " ﺩﺭﮐﻮﺗﯽ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺣﺮﻣﺴﺮﺍی ﺍﺭگ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﺎﻟﺸﺖ ﺧﻔﻪ‬ ‫ﮔﺮﺩﻳﺪ‪ ،‬ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﻫﻢ ﺷﺐ ﻭﺭﻭﺯ ﺑﺮﺍی ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﯽ ﺍﻣﻴﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻴﺎﻳﺶ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺑﺎﺭی ﺗﻌﺎﻟﯽ ! ﻫﺮﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻳﯽ ﺩﺭﺷﻬﺮ‬ ‫ﮐﺎﺑﻞ ﺭﺥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ ،‬ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﻫﻢ ‪،‬ﻣﻦ ﻣﻦ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ‪ .‬ﮐﺎﺭ ﻭﺑﺎﺭ ﺭﺍ‬ ‫‪17‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ‪ .‬ﺍﺯﻫﻤﺎﻥ ﻟﺨﮏ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﺁﻏﺎ ‪ ،‬ﺁﻏﺎ! ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻳﮕﻪ ﭼﭙﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺳﺮﻧﮕﻮﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ..‬ﺻﺒﺮ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ‪ .‬ﻗﻴﺎﻓﻪ ﺍﺵ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﯽ‬ ‫ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﻟﺨﻮﺷﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﻫﻢ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﻭﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﭘﺮﺁﺯﻧﮓ‬ ‫ﺑﺒﻴﻨﻢ ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ :‬ﺣﺘﻤﺎ ً ﺍﻥ ﺷﺎء ﷲ ‪ ،‬ﺍﻥ ﺷﺎء ﷲ‪ ..‬ﺍﻣﺎ ﻋﻠﺖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﺶ‬ ‫ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ‪ .‬ﻋﻀﻮ ﺣﺰﺏ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﺯ ﻣﻘﺮ ﻏﺰﻧﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﺯ ﭘﺮﺩﻩء‬ ‫ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﺩﺭﺟﺎی ﺩﻳﮕﺮی ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﺪﻧﯽ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺎﻁﺮ ﻣﺮگ ﻭی ﺑﺮﺍی ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﻭ ﻣﯽ‬ ‫ﭘﺮﺳﻢ‪ .‬ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﯽ ؟ ﺍﺷﮏ ﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬ﺁﺩﻡ ﺑﺪی ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﮐﻮﺭ‪ ،‬ﺩﻭﺩی ‪ ،‬ﮐﺎﻟﯽ‪ .‬ﺍﮔﺮﭼﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺰ ﭼﻨﺪ ﺳﻴﺮ ﺍﺭﺩ ﻭ ﭼﻨﺪ ﮐﻴﻠﻮ ﺭﻭﻏﻦ ﮐﻮﭘﻮﻥ ﻭ ﺟﻨﺪ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﻣﻌﺎﺵ‬ ‫ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺧﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮی ﺍﺯ ﻭی ﻧﺪﻳﺪﻳﻢ؛ ﺍﻣﺎ ﺁﺩﻡ ﻧﻴﺖ ﺑﻪ ﺧﻴﺮی ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﮔﭗ ﻫﺎی ﺳﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﻣﺰﺍﺡ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺳﺎﻟﮕﺮﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﻳﺪﻳﺪ ﻭﻣﻦ ﻫﻢ‪ .‬ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺵ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﺧﺘﺮﻫﺎ ﺩﺭﺩﻭﺭﺵ ﻏﻤﺒﺮ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﻫﺎ ﺍﺗﻦ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﭼﻪ‬ ‫ﮐﻴﮑﯽ ﺟﻮﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬؟ ﻭﺍی ﻭﺍی ﺁﺏ ﺩﻫﻦ ﻣﻦ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻭﻻﺩ ﻫﺎ ﺑﺎ‬ ‫ﺩﻳﺪﻥ ﺍﻥ ﺭﻳﺨﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﭗ ﻫﺎ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﯽ ؟‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﻧﯽ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﮔﺮﺩﺵ‬ ‫ﮐﺸﺘﻴﺶ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺟﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﺩ ﻭﺭﻭﺯ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ‬ ‫ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺧﻠﻞ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭﺩﺭﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﻣﻴﻦ‬

‫‪18‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺟﺰﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﺒﻴﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ﺩﺭﺁﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﺟﺰﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻳﺪ ﻭﺭﻳﺴﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭ‬ ‫ﺑﺮﮔﺮﺩﻧﺶ ﺍﻭﻳﺨﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﻭ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺭﺍ ﺻﻔﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺳﺮﻡ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﻮی ﭘﻴﺎﺯ‪.‬‬ ‫ﺁﻩ‪ ،‬ﮐﺎﺵ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺍﺏ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺣﻼﻝ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﺳﺖ ‪،‬ﺍﻳﻦ ﺁﺩﻡ‪ ...‬ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺍﺯﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮﺩﺍﻣﻮﮐﻠﺲ ﺑﺮﮔﺮﺩﻥ ﻭی ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻭﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺮﺩﻧﺪ‬ ‫ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻭﻣﺎﻩ ﺭﻫﺎﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺷﺒﺶ ﻣﻌﻠﻮﻡ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﻭﻧﻪ ﺭﻭﺯﺵ‪ .‬ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺟﻠﺴﻪ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻤﺶ ؛ ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺭﻫﺎ ﺷﺪ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ‬ ‫ﺩﻳﺪﻧﺶ ﺭﻓﺘﻢ ‪ .‬ﻻﻏﺮ ﻭﺭﻧﮓ ﭘﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺗﺎ ﭘﺎﺳﯽ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢ‬ ‫ﻭﺑﻪ ﻗﺼﻪ ﻫﺎی ﭘﺮﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻣﺤﻦ ﻭی ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺩﻳﻴﻢ ﻣﻦ ﺍﺯﻭی ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ‬ ‫ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺸﺘﺮک ﻣﺎﻥ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺏ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺼﻤﻢ ﺗﺮ‬ ‫ﻭﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﺒﺴﺘﻪ ﮔﯽ ﺭﺷﮏ ﺁﻭﺭی ﺩﺍﺭﻧﺪ‪ .‬ﺁﺑﺪﻳﺪﻩ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻮﻥ ﭘﻮﻻﺩ‪ .‬ﺍﻣﻴﺪ ﻭﺍﺭی ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﺯﺩﺳﺖ‬ ‫ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺨﻔﯽ ﺩﺭﺗﻤﺎﺱ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﺮﺍی ﺷﺎﻥ‬ ‫ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪ .‬ﺍﺯﻭی ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺘﺎﺭﺧﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‬ ‫‪ ،‬ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪ .‬ﺁﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺫﺑﻴﺢ ﷲ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﮔﺸﺖ‬ ‫ﻭﮔﺬﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﺭﻏﺒﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻭی ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﺪ‪) .‬ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺍﺯ‬ ‫ﺳﺘﺎﺭ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﺏ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ؟ ﮔﻔﺖ ﺑﻠﯽ‪ .‬ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﮐﺎﻣﻼً‬ ‫ﺗﺠﺮﻳﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺳﻼﻣﺶ ﺭﺍ ﻭﻋﻠﻴﮏ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻳﺶ‬ ‫ﺳﻮﺧﺖ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﻳﮏ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻋﻀﻮ ﺭﺍﺑﻂ ﻣﻦ ﻭﺗﻮ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ‬ ‫ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻋﺬﺍﺏ ﺑﮑﺸﺪ ( ﺗﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﺩﺭﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﺎﻩ‬ ‫‪19‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻫﺎی ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺍﻥ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺭﺣﻤﺖ ﷲ‬ ‫ﻫﻤﺪﺭﺩ ﺩﺭﻳﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺰﺭگ ﺑﺎﺳﺘﻴﻞ ﭘﻠﭽﺮﺧﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ..‬ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻤﺪﺭﺩ‬ ‫ﺭﺍ ﻫﻢ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻫﺮﺩﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭﺑﺨﺶ ﺯﻳﺮ ﺯﻣﻴﻤﻦ ﺣﺰﺏ‬ ‫ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻌﺪ ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﺧﺒﺮ ﻫﺎی ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺗﻦ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﻗﺮﻳﻪ ﺗﺮﻩ ﺧﻴﻞ ﺍﺯﺍﺛﺮ ﺑﻤﺒﺎﺭﺍﻥ‬ ‫ﻁﻴﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﻭ ﭼﺮﺧﺒﺎﻝ ﻫﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﻩ ﻫﺎ ﺗﻦ ﺯﺧﻤﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺗﻦ ﻣﺠﺎﻫﺪ ﺗﺮﻩ ﺧﻴﻠﯽ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﺳﻴﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩﻡ‬ ‫ﺗﺮﻩ ﺧﻴﻞ ﻫﻢ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺗﺎﻧﮏ ﻭﺯﺭﻫﭙﻮﺵ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﺯﻳﺎﺩی‬ ‫ﺑﻪ ﺭﻧﻮی ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺿﺎﺑﻂ ﻭ ﻋﺴﮑﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻫﻢ‬ ‫ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻧﺎﻡ ﭼﻨﺪ ﺗﺎی ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻧﺎﻡ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺁﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭﺗﺎﻧﮑﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭﺑﺎﻻی ﻣﺮﺩﻡ ﻓﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺳﻴﺪ ﺣﺒﻴﺐ ﺑﻮﺩﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﻧﺎﻡ ﺳﻴﺪ ﺣﺒﻴﺐ ﺁﻩ ﺍﺯﻧﻬﺎﺩﻡ ﺑﺮﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﺳﻴﺪ ﺣﺒﻴﺐ ﺿﺎﺑﻂ‬ ‫ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺷﻬﺮی ﻗﻮﺍی ﻣﺮﮐﺰ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺍﺯ‬ ‫ﺳﻮی ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺣﺰﺏ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﻋﻀﻮ ﺣﺰﺏ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﻭﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺧﻠﻘﯽ ﺑﺴﺎﺯﺩ‪ .‬ﺟﻮﺍﻥ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺳﺮﺷﺎﺭی ﺑﻮﺩ‪ .‬ﭼﻪ‬ ‫ﮐﺴﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺯی ﺩﺳﺖ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻭی ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺳﺎﺯﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﺭﻭی ﻣﺮﺩﻣﺶ ﺗﻴﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯی ﮐﻨﺪ‪ ..‬ﺍﺷﮏ ﻫﺎﻳﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﻧﻴﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺻﺪﺍی ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎی ﺗﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻤﺶ ﺁﻣﺪﻩ‪ .‬ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ‬ ‫ﮐﻮﭼﮏ ﺭﻧﮕﻪ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻳﮏ ﭘﺎﮐﺖ ﺑﺰﺭگ ﺁﻭﺭﺩﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻗﻮی‬ ‫ﺩﺭﭘﺎﮐﺖ ﭼﻴﺰی ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﺰ ﮐﺸﻤﺸﻮﻑ !‬ ‫‪20‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫***‬ ‫ﺗﻮﺍﺏ ﻭﻫﻤﺴﺮﺵ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﻨﺰﻝ ﻣﺤﻘﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭ‬ ‫ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﺎﻥ ﺯﻭﺩ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺍﭘﺎﺭﺗﻤﺎﻥ ﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻼک ‪ -28‬ﺍﮔﺮ‬ ‫ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﮑﺮﻭﺭﻳﺎﻥ ﮐﻬﻨﻪ ‪ .‬ﻣﻦ ﮐﺎﺭی ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺟﺰ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻥ‬ ‫ﻭ ﻳﺎ ﻟﻢ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺭﮔﻮﺷﻪء ﭘﻴﺘﻮ ﺻﻔﻪ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﻭ ﮔﻮﺵ ﺑﻪ ﺯﻧﮓ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎﺯ ﭼﻪ ﻭﺍﻗﻊ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﻣﺆﻗﺮ ﺩﺭﺗﺎﺭﻳﺦ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﭼﻪ ﮔﻞ ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ؟ ﻭﻳﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﮔﯽ‬ ‫ﮐﺮﺩﻥ ‪ .‬ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻏﻮﻁﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺗﺒﺮی ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ‬ ‫ﮐﺴﯽ ﻳﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻥ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻭ ﺑﺰﺭگ ﺭﺍ ﺗﻮﺗﻪ ﺗﻮﺗﻪ ﻭ‬ ‫ﭘﺎﺭﭼﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺩﻭﺩ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻭ‬ ‫ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺣﻴﺺ ﻭﺑﻴﺺ ﺻﺪﺍی ﺷﺎﻩ ﺑﯽ ﺑﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ﮐﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﯽ‬ ‫ﺯﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﺁﻣﺪ‪...‬‬ ‫ﻟﺨﺘﯽ ﺑﻌﺪ ﺧﻴﻞ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ‬ ‫ﻣﺴﻠﺢ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﻣﺎﺷﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻟﺠﺎﻡ ﮔﺴﻴﺨﺘﻪ‪ .‬ﺍﻓﺴﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻳﮏ‬ ‫ﺟﻔﺖ ﺑﺮﻭﺕ ﭼﭙﺎﻳﻔﯽ ﺑﺮ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﻫﺎی ﻟﺒﺎﻧﺶ ﺭﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﺨﻦ ﻳﻮﻧﻴﻔﻮﺭﻡ‬ ‫ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺍﺵ ﺗﺎ ﺷﮑﻢ ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ ﺍﺵ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺍﻳﻦ ﺳﺘﻮﻥ ﺑﯽ‬ ‫ﻧﻈﻢ ﺩﺭﺣﺮﮐﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭﺵ ﭘﻴﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ‬ ‫ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﻄﻠﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮﭼﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﻫﺪ‪ ،‬ﺑﯽ ﭼﻮﻥ ﻭﭼﺮﺍ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺟﺮﺍ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺨﮏ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻧﺶ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎ‬

‫‪21‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺭﺍ ﺑﮕﺮﺩﻳﺪ‪ ،‬ﺑﭙﺎﻟﻴﺪ‪ ،‬ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ‪ .‬ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻣﻨﺪﻭﻕ ‪ ،‬ﮐﻨﺪﻭ ﻣﻨﺪﻭ‬ ‫ﻭ ﻫﺮﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﺎﻥ ﻣﺸﮑﻮک ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪ .‬ﺳﻼﺡ ‪ ،‬ﻣﻬﻤﺎﺕ‪،‬‬ ‫ﺗﻔﻨﮓ ‪ ،‬ﻣﻔﻨﮓ‪ ،‬ﺑﻢ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰﺍﺕ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺑﺎﻡ ﻫﻢ ﺑﺎﻻ ﺷﻮﻳﺪ‪ ...‬ﺑﻌﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮی ﻣﻦ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪... .‬‬ ‫ﺍﻣﺎ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺭﻧﮕﻢ ﭘﺮﻳﺪﻩ‪ ،‬ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺩﻟﺨﺎﻧﻪ‬ ‫ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺍﻧﮕﺎﺭ‪ .‬ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﮐﻪ ﺗﻔﻨﮕﭽﻪ‬ ‫ﺗﻴﺮﺍﻳﯽ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ‪ ،‬ﻧﻨﮕﺮﻡ‪ .‬ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻔﻨﮓ ﺗﻴﺮﺍﻳﯽ ﺭﺍ ﺩﺭﭼﺎﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﺗﻮﺍﺏ ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﺍﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﻣﻴﻞ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺗﻔﻨﮕﭽﻪ ﻣﺎﺷﻴﻨﺪﺍﺭ ﺗﻴﺮﺍﻳﯽ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﻠﺶ ﺗﺒﺪﻳﻞ‬ ‫ﺷﻮﺩ ﻭﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯی‪ .‬ﻭﻣﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻣﺶ ﺩﺭﭼﺎﻩ ﺁﻥ‬ ‫ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺑﺰﺭگ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺩﺭﭼﺎک ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻳﮏ ﺗﻔﻨﮕﭽﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﺗﻔﻨﮕﭽﻪ ﻫﺴﭙﺎﻧﻮی ﮐﻪ ﮐﺮﻳﻢ ﺟﺎﻥ ) ﻣﺮﺣﻮﻡ ( ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺿﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﺩﺭ‬ ‫ﺧﺮﻳﻄﻪ ﺗﺮﮐﺎﺭی ﻭ ﻣﻴﻮﻩ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﭼﻪ‬ ‫ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﺍﻣﺎ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﻭ ﻗﻬﻘﻬﻪ ﻫﺎی ﺩﻭﺷﻴﻦ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ :‬ﺣﺎﻻ‬ ‫ﺍﺯﺷﻴﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ؟ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﺏ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﺍﻡ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ‬ ‫ﺍﻓﺴﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺩی ﺑﻪ ﺳﺮﺗﺎ ﭘﺎی ﻣﻦ‬ ‫ﻣﯽ ﻧﮕﺮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺼﺎ ﭼﻮﺑﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﭘﻴﺶ ﺭﻭﻳﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﻳﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺩﺭﺩﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ‪ ،‬ﻣﯽ ﻧﮕﺮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺍﻳﺴﺘﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ‪ :‬ﺗﻮ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ ؟‬ ‫ﻧﺎﻣﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪ ،‬ﭼﯽ ﮐﺎﺭﻩ ﺍی ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺍﻓﺴﺮ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ‬ ‫ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻋﻮﺽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ،‬ﺍﻣﺎ ﻟﺤﻦ ﮔﺴﺘﺎﺣﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻋﻮﺽ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ‬ ‫‪22‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﺳﺖ ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺍﺳﺖ؟ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯽ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‪ :‬ﺳﮓ ﻭﻟﮕﺮﺩ ‪.‬‬ ‫ﺍﺯﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﭘﻴﭽﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﮏ ﺧﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﻻی ﺻﻔﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺷﻮ! ﺗﻮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﯽ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ :‬ﮔﻔﺘﻢ ﺳﮓ‬ ‫ﻭﻟﮕﺮﺩ‪ .‬ﺗﻔﻨﮕﺶ ﺭﺍ ﺩک ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﻣﺮﺍ ﮔﻔﺘﯽ ؟‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ‪:‬‬ ‫ﺗﺎ ﻳﺎﺩﻡ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭ ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺍﻓﺴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﻓﺘﻪ‬ ‫ﮐﻪ ﺩﺭﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻡ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺧﻠﻘﯽ ﻫﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ‬ ‫ﻭﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺟﮕﺮﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺣﺮﺏ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻭی‬ ‫ﺍﺯ ﻗﺮﻳﻪ ﺳﻬﺎک ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻣﮑﺘﺐ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻫﻤﺪﺭﺱ ﺑﻮﺩ‬ ‫ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﺮﻳﻒ ﻭ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺿﻤﻴﺮ ﻭ ﭘﺎﮐﻨﻬﺎﺩی ﺑﻮﺩ ﻭﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﺯ‬ ‫ﺗﺤﺼﻴﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻫﻴﭻ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ‪ .‬ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺟﻨﺎﺏ‬ ‫ﻧﺠﻴﺐ ﺩﺍﻭﺭی ﻗﻠﻢ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮔﯽ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻳﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﻧﻴﺰ ﻭی ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ‪ .‬ﺍﮔﺮ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﯽ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﺍﻓﺴﺮ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻏﻨﺎ ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ‪ .‬ﮔﻔﺘﻨﯽ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻘﺎﺩﺭ ﻭﺯﻳﺮ ﺩﻓﺎﻉ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﺎﻁﺮﺍﺗﺶ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮی ﻭ ﻧﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻭی ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﻭ‬ ‫ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ؛ ﻭﻟﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻢ‬ ‫ﺩﺳﺘﮕﻴﺮی ﻭﻫﻢ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺟﮕﺮﻥ ﺧﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﻣﻘﺒﻞ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﮐﻨﮏ‬ ‫ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻣﻴﺪﺍﺍﻥ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺭﻭﺍﺵ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮی ﻭ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ‬

‫‪23‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻓﺴﺮ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﺍﺭﮐﺎﻧﺤﺮﺏ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻮی ﻭی ﻭﺑﻪ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﻩ‬ ‫ﻭی ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﺫﻳﻞ ﺩﺭﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺷﻮﻡ ﻭﺳﻴﺎﻩ ﻭ ﻳﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ‬ ‫ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪:‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﺟﻨﺮﺍﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﭘﻴﻠﻮﺕ ‪ ،‬ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻭ ﻣﺪﺍﻓﻌﻪ‬ ‫ﻫﻮﺍﻳﯽ ) ﺍﮐﺎﺩﻣﻴﺴﻴﻦ ﺩﺭﺷﻮﺭﻭی ﻭﻓﺮﺍﻧﺴﻪ (‪.‬‬ ‫ـ ﺗﻮﺭﻧﺠﻨﺮﺍﻝ ﻋﺒﺪﺍﻟﺴﺘﺎﺭ ﻣﺮﺳﺘﻴﺎﻝ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻭﻣﺪﺍﻓﻌﻪ ﻫﻮﺍﻳﯽ‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺍﺭﮐﺎﻧﺤﺮﺏ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﻣﺪﻳﺮ ﭘﻴﺰﻧﺪ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻋﻤﻮﻣﯽ‬ ‫ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻭ ﻣﺪﺍﻓﻌﻪ ﻫﻮﺍﻳﯽ ) ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭﺷﻮﺭﻭی (‪.‬‬ ‫ـ ﺟﮕﺮﻥ ﺍﺭﮐﺎﻧﺤﺮﺏ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﷲ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﻣﺪﻳﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭﺗﺮﺑﻴﻪ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻭ‬ ‫ﻣﺪﺍﻓﻌﻪ ﻫﻮﺍﻳﯽ‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺗﻴﻤﻮﺭ ﺷﺎﻩ ‪ ،‬ﺍﻣﺮ ﻟﻮژﺳﺘﻴﮏ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻭ‬ ‫ﻣﺪﺍﻓﻌﻪ ﻫﻮﺍﻳﯽ‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺍﺭﮐﺎﻧﺤﺮﺏ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺎﺩﺭ ﺍﻳﻮﺑﯽ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮﭘﭽﯽ ﺩﺍﻓﻊ ﻫﻮﺍ‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺍﺭﮐﺎﻥ ﺣﺮﺏ ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍﺩﺍﺭ‪ ،‬ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﻋﺎﻟﯽ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﻴﻪ ‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺷﺎﻩ ﻭﻟﯽ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﻗﺒﻼً ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻏﻨﺪ ﺑﮕﺮﺍﻡ ) ﻣﺎﺳﺘﺮ ﻋﻠﻮﻡ ﻋﺴﮑﺮی‬ ‫ﺩﺭ ﺷﻮﺭﻭی = ﺍﺭﮐﺎﻧﺤﺮﺏ (‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﮔﺎﺭﻧﻴﺰﻳﻮﻥ ﺷﻴﻨﺪﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ‬ ‫ﺩﺭﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ‪.‬‬

‫‪24‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ـ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺍﺭﮐﺎﻧﺤﺮﺏ ﺟﺒﻴﺐ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﻣﺪﻳﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭﺗﺮﺑﻴﻪ ﻣﺪﺍﻓﻌﻪ ﻫﻮﺍﻳﯽ‬ ‫ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﻘﺼﻮﺩی ﭘﻴﻠﻮﺕ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻏﻨﺪ ﺗﺮﺍﻧﺴﭙﻮﺭﺕ ﻫﻮﺍﻳﯽ‬ ‫ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﺯﻳﺮ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻏﻨﺪ ﺗﻌﻠﻴﻤﯽ ﻣﺰﺍﺭﺷﺮﻳﻒ‬ ‫) ﺗﺨﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭ ﺷﻮﺭﻭی (‬ ‫ـ ﺟﮕﺮﻥ ﺿﻴﺎء ﺍﻟﺪﻳﻦ ﭘﻴﻠﻮﺕ ‪ ،‬ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺷﻮﺭﻭی ‪.‬‬ ‫ـ ﺟﮕﺮﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﮑﺎﻓﯽ ﭘﻴﻠﻮﺕ ‪ ،‬ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺷﻮﺭﻭی ‪.‬‬ ‫ـ ﺟﮕﺘﻮﺭﻥ ﻏﻼﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﻴﻠﻮﺕ ‪ ،‬ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭﺷﻮﺭﻭی‪.‬‬ ‫ـ ﺟﮕﺘﻮﺭﻥ ﻋﺒﺪﷲ ﭘﻴﻠﻮﺕ ‪ ،‬ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺷﻮﺭﻭی ‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺧﺪﺍی ﻧﻈﺮ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭﺷﻮﺭﻭی‪.‬‬ ‫ـ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﮐﻴﻞ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺩﺭ ﺷﻮﺭﻭی‪.‬‬ ‫ـ ﺟﮕﺮﻥ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﻴﻠﻮﺕ ﻋﻀﻮ ﻣﺪﻳﺪﺭﻳﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭﺗﺮﺑﻴﻪ ﻣﺪﺍﻓﻌﻪ ﻫﻮﺍﻳﯽ )‬ ‫ﻓﺎﺭﻍ ﭘﻮﻫﻨﺰی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺭﻭﺍﺵ(‪.‬‬ ‫ـ ﺟﮕﺮﻥ ﻣﺮﺗﻀﯽ ﻗﻞ ﺳﺮﺍﻧﺠﻨﻴﺮ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﻋﺎﻟﯽ ﺩﺭ ﺷﻮﺭﻭی‪.‬‬

‫***‬

‫‪25‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﻓﺴﺮ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪ :‬ﻣﺮﺍﮔﻔﺘﯽ ؟ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﻢ ؟ ‪ -‬ﺳﮓ ‪ ...‬ﭼﯽ‬ ‫؟ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ :‬ﻭﻟﮕﺮﺩ‬ ‫ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪ :‬ﻭﻟﮕﺮﺩ ﭼﯽ ﻣﻌﻨﯽ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﻳﻌﻨﯽ ﺍﻳﻼ ﮔﺮﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ‪ :‬ﭼﯽ‬ ‫؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺳﮓ ﺩﻳﻮ ﺩﻭ! ﺳﮓ ﻟﺘﻴﺮﻩ ! ﻟﺘﻴﺮﻩ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﺑﺮﻭ ﻫﺎﻳﺶ ﺗﻪ ﻭﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﺍﺵ ﭘﺮ ﺁژﻧﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ‪ :‬ﻣﺮﺍ ﮔﻔﺘﯽ ﻟﺘﻴﺮﻩ ؟ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ژﺭﻓﺎی ﺩﻝ ﺁﺭی ﺑﮕﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﻭﻟﯽ " ﻧﯽ " ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺷﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﻧﮕﺎﺭ ‪ .‬ﺩﺭﺱ ﺩﺍﻓﻊ ﺗﺎﻧﮏ ﺩﺭ ﺣﺮﺑﯽ ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﻡ ﻣﯽ‬ ‫ﺁﻳﺪ ﺩﺭﻣﻴﺪﺍﻥ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺩﺭﺱ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻳﻢ ‪ .‬ﻣﻌﻠﻢ‬ ‫ﻭﻅﻴﻔﻪ ﺩﺍﻓﻊ ﺗﺎﻧﮏ ﺭﺍ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﮐﻬﻨﯽ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻗﺮﻥ ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺩﺭﺑﺎﻻی ﮐﻮﻩ ﺷﻴﺮ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻣﻌﻠﻢ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ‪:‬‬ ‫ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ‪ :‬ﻭﻅﻴﻔﻪ ﺗﻮپ ﺩﺍﻓﻊ ﺗﺎﻧﮏ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻣﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺮﺩﻳﺪ‬ ‫ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ ‪ :‬ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻫﻮﺍﻳﯽ ‪ .‬ﺩﻫﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺯﺣﻴﺮﺕ‬ ‫ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﯽ ؟ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪:‬‬ ‫ﺍﺯﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺩﺷﻤﻦ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻌﻠﻢ ﺍﺯ ﻓﺮﻁ ﺧﺸﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺳﻮﺯﺩ‪ .‬ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻦ ﺑﮑﻮﺑﺪ ؛ ﻭﻟﯽ ﺟﻠﻮ ﺧﻮﺩ‬ ‫ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﻭﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪ .‬ﻭﻅﻴﻔﻪ ﺗﻮپ ﺩﺍﻓﻊ ﺗﺎﻧﮏ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺣﺎﻻ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯﺣﺎﻟﺖ ﺭﻭﻳﺎ ﺑﺪﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻭﻅﻴﻔﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ‬ ‫ﺩﺍﻓﻌﺘﺎﻧﮏ ﺍﺯﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻥ ﻭﺍﺯﮐﺎﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺗﺎﻧﮏ ﻫﺎی ﺩﺷﻤﻦ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺩﻳﮕﺮ ﺩﻳﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪:‬‬ ‫‪26‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺩﺷﻤﻦ‪ .‬ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﭘﺮﻭﺕ! ﭘﺮﻭﺕ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺍﺳﻄﺒﻞ ﺍﺳﭗ ﻫﺎی ﺣﺮﺑﯽ ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺍﺳﻄﺒﻞ ﺯﺣﻒ ﮐﻦ‪ !.‬ﺯﺣﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺍﺳﻄﺒﻞ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻭﺭ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺩﺳﺘﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻫﺎﻳﺖ ﺑﮕﻴﺮ ﻭﺯﺣﻒ ﮐﻦ‪ .‬ﻫﺸﺖ‬ ‫ﻣﺮﺍﺗﺒﻪ ﺑﺮﻭ ﻭﺑﻴﺎ‪ .‬ﺷﻴﭙﻮﺭ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻧﻮﺍﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻣﻌﻠﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ " ﭘﺎی‬ ‫ﺩﻭﺳﺖ ! ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺳﺎﻳﻪ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ‪ .‬ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﺮﺍ ﻧﺸﺎﻥ‬ ‫ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﻖ ﺑﻖ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ؟ ﺳﺎﻳﻪ ﻣﺮگ ﺭﻭی ﺳﺮﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ‪ ،‬ﻅﺎﺑﻂ ﺧﺪﺍ ﻧﺘﺮﺱ‬ ‫ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ِ‬ ‫ﺗﺎ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮﺩ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻭﺍﻻ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﻳﯽ ﺭﺥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺑﺎﺯی ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﮐﻨﺞ ﺣﻮﻳﻠﯽ‪ ،‬ﺩﺭﺳﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭی ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻳﻮﺍﺭی‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍی ﻗﻀﺎی ﺣﺎﺟﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﻻی ﺁﻥ ﺗﻔﻨﮕﭽﻪ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ‬ ‫ﺭﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﮔﻞ ﻣﺎﻟﻴﺪﻩ ﺍﻡ‪ .‬ﺧﻮﺏ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﮔﺮ ﺩﻗﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺁﺩﻡ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭی ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺳﻮﺍﻝ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻣﺜﻼً ﺍﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﮐﺎﻫﮕﻞ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﻭﺑﻘﻴﻪ ﭘﺨﺴﻪ ﻳﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻭﻏﻢ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬ ‫ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﮑﻤﺶ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭﺯﻭﺭ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﻧﯽ ﺗﺮﺍ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﻡ‪ .‬ﺍﻭﺭﺍ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ‪ .‬ﺿﺎﺑﻂ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻣﯽ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﺩ‪ .‬ﺳﺮﺧﯽ ﺷﺮﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺻﻔﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺩﻟﮕﻴﻤﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺎﻡ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺩﻟﮕﻴﻤﺸﺮ ﺍﻣﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﻦ‪.‬‬ ‫ﺧﻮﺩﺵ ﮐﻼﺷﻨﻴﮑﻮﻑ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻗﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﺑﺪﻭﻥ ﮐﺪﺍﻡ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﭼﺎک! ﻟﺨﺘﯽ ﺑﻌﺪ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺩﺭﺩﺳﺖ ﻫﺮﮐﺴﯽ‬ ‫‪27‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻏﻨﻴﻤﺘﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺳﻪ ﺗﺎ ﻧﺎﻥ ﺧﺸﮏ ﺭﺍ ﺩﺭﺩﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ‪ ،‬ﺩﻳﮕﺮی ﻳﮏ‬ ‫ﺧﻮﺷﻪ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﺭﺍ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﻳﮏ ﭘﺎﮐﺖ ﺑﺮﻧﺞ ﻭﺩﻳﮕﺮی ﭼﻨﺪ ﺩﺍﻧﻪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ‬ ‫ﺭﺍ‪...‬‬ ‫ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ‪ ،‬ﭼﻴﻎ ﺍﻭﻻﺩ ﻫﺎی ﻣﻦ ﻭ ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﻪ ﺷﺎﻥ ﺑﺎﻫﻢ ﻋﻨﺎﻥ ﮔﺮﻳﻪ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺍﺷﮏ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﻞ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ‬ ‫ﮔﺎﻥ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺷﺎﻥ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮﺍ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﺎ ﺑﺮﭼﻪ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺍﺷﻴﺎی ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺷﭙﺰ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ‬ ‫ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﮐﻨﺪﻭی ﺁﺭﺩ ﻭ ﺑﻮﺟﯽ ﺑﺮﻧﺞ ﺭﺍ ﺭﻭی ﺯ ﻣﻴﻦ‬ ‫ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﺮﺍ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ؟ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﺴﺮ‬ ‫ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭﺳﻴﻨﻪ ﻫﺎ ﺷﺎﻥ‬ ‫ﺣﺒﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﮕﺮﻳﻨﺪ‪ .‬ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ‬ ‫ﺯﻥ ﻫﺎی ﻳﮑﻪ ﺗﻮﺕ ﮔﺮﻳﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺻﺪﺍی ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺧﺸﻤﻨﺎک ﻣﺴﺘﻮﻓﯽ‬ ‫ﮐﺮﻳﻢ ﷲ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﮔﺎﻧﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ‪:‬‬ ‫ﺍﻳﻦ ﭘﺪﺭ ﻟﻌﻨﺖ ﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺸﺖ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ؟ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ‪،‬‬ ‫ﺑﺪﻭﻥ ﭘﺮﺳﺎﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺯﻥ ﻫﺎ ﺳﺮ ﻟﭻ ‪ ،‬ﭘﺎی ﻟﭻ‪ .‬ﺍﺯﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺮ‬ ‫ﻭﻣﺎﺩﺭ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺗﻼﺷﯽ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻼﺷﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﺗﺎﻥ ﻟﻌﻨﺖ‬ ‫ﻫﻤﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﺗﻼﺷﯽ‪ .‬ﺧﺪﺍ ﭼﭙﻪ ﺗﺎﻥ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺍﻣﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ :‬ﺁﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ!‬

‫***‬

‫‪28‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻼﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﭘﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺯﺍﺭی ﺩﻳﮕﺮ ﻭﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎی ﺁﺭﺯﻭ‬ ‫ﻭﺍﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﭙﺶ ﺗﻨﺪ ﻗﻠﺐ ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ‬ ‫ﻋﺎﺩی ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪ ،‬ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ‬ ‫ﻧﺸﻴﻤﻦ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﻟﺸﮑﺮ ﭼﻨﮕﻴﺰ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ‬ ‫ﺑﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻭﻫﺴﺘﯽ ﻣﺮﺩﻡ‪ .‬ﺁﺧﺮﺍﻳﻦ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﮐﺠﺎﻳﯽ ﺍﻧﺪ؟ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻼﺩ‬ ‫ﺍﻧﺪ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺑﻼﺩ ﺩﻳﮕﺮ؟ ﭼﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻣﻴﺰ ﻫﺎ ﻭﭼﻮﮐﯽ ﻫﺎﺭﺍ‬ ‫ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﻫﺎی ﺍﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺟﺎی‬ ‫ﻓﺮﺵ ﺭﻭی ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﻮک ﺑﺮﭼﻪ‪ ،‬ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎ ﺭﺍ‬ ‫ﺍﺯﻗﻔﺴﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﻭی ﻓﺮﺵ‪ ،‬ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎی ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯﺍﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ‬ ‫ﮐﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺎﻟﻪ ﻭ ﺑﺸﻘﺎﺏ ﺷﮑﺴﺘﻪ ‪ ،‬ﻗﺮﺍﻥ ﮐﺮﻳﻢ ﺭﺍ‬ ‫ﺍﺯ ﺭﻓﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺭﻭی ﺯﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻋﮑﺲ ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭ‬ ‫ﺁﻭﻳﺰﺍﻥ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺩﻭﺭ ﺑﺎ ﻗﺎﺏ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ‪ .‬ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺷﺎﻳﺪ "‬ ‫ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻫﺎ ﻧﻌﺮﻩ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯﻳﻦ ﭼﻬﺎﺭﭼﻮﺏ ﻁﻼﻳﯽ ﺭﻫﺎ‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ "‪ ،‬ﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎی ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺎﺷﯽ ﮔﺮی ﻣﺸﻬﻮﺩی ﭘﺲ ﻭﭘﻴﺶ‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺩﺭﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﻭی ﺯﻣﻴﻦ‪ .‬ﭼﺮک ﻭﮐﺜﻴﻒ‬ ‫ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﻭ ﭘﻮﺭﻩ‪ .‬ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﻧﺸﻴﻤﻦ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﻭ ﺍﺯﺁﻥ ﺟﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﺁﺷﭙﺰ ﺧﺎﻧﻪ‪ .‬ﺩﺭﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺍﺛﺎﺭ ﺑﺮﺑﺮﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ‪ .‬ﺳﺮی ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ ﻣﯽ‬ ‫ﺯﻧﻢ‪ .‬ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺍﻁﻔﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﺎی ﻫﺎی ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ‬ ‫ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺁﻩ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﺑﺮﺁﻳﺪ‪ .‬ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﻭ‬ ‫ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﻳﯽ ﺍﺯ ﻧﻴﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮﻡ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ‪:‬‬

‫‪29‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫�ﻦ د�ﻢ ��ﺖ ���ﻪ ا�ﺖ از ا�ﻦ‬

‫��ﻤﺎن ﺧﺎ� آدﻣ�ﺶ‪ ،‬روزش �رﯾﮏ‬

‫� � ﺟﺎ ن �ﻢ ��ﻨﺎ ��ﻪ ا�ﺪا��ﻪ ا�ﺖ‬

‫��� �ﻦ‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫��� �ﻦ �ﻮا ب آ�ﻮ د‬

‫��‬ ‫��� �ﻦ � �� ر‬

‫� ��ﻮا ر‬

‫***‬ ‫ﻧﺎﻥ ﭼﺎﺷﺖ ﺭﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺍﻳﻢ‪ .‬ﺑﯽ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻫﺎ ﭼﻴﺰی ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺭﺩﻥ‬ ‫ﺑﺎﻗﯽ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮﺩ ﻳﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﻳﺎ ﺑﺮﺩﻩ‪ .‬ﭼﭙﻠﯽ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ‬ ‫ﭘﻮﺷﻢ‪ ،‬ﻋﺼﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻳﮑﻪ‬ ‫ﺗﻮﺕ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﺎﻥ ﺑﺨﺮﻡ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﻭ ﺭﻭﻏﻦ ﻭ ﻳﮏ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﮔﻮﺷﺖ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﻏﺬﺍی ﺷﺐ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻧﺎﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﻮﺗﺮی ﺩﺭﭘﻬﻠﻮﻳﻢ ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻧﻴﮏ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻡ‪ .‬ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺭﻳﻴﺲ ﻓﺎﺑﺮﻳﮑﻪ‬ ‫ﻧﺴﺎﺟﯽ ﭘﻠﺨﻤﺮی ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺪﺭ ﺷﻨﺎﺱ ﻭ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﺱ‪ .‬ﺑﺎ‬ ‫ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﺠﺒﻮﺭﻡ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﺳﻮﺩﺍی ﺧﺎﻧﻪ‪ .‬ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﺰﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ی‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﺑﺮﺍی ﺍﻭﻻﺩ ﻫﺎ ﻣﻴﻮﻩ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻨﯽ ﻧﻴﺰ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻧﺎﻥ ﺭﺍ‬ ‫ﺑﺎﻫﻢ ﺻﺮﻑ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﺩﺭ ﺭﻭی ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻔﻪ ‪ .‬ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻁﺮﻑ ﻭ ﺁﻥ‬ ‫ﻁﺮﻑ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ‪ .‬ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺑﺎﺩﺍﺭ ﺟﺎﻥ !‬

‫‪30‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﭼﯽ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺍﺯ ﻅﻠﻢ ﺍﻳﻦ ﻅﺎﻟﻢ ﻫﺎ ‪ ،‬ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﯽ ﺧﺪﺍ ﻫﺎ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ؟‬ ‫ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻣﻮﻫﺎی ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ‬ ‫ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺣﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﻴﻦ ﺭﻳﻴﺲ‬ ‫ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻋﺒﺪﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﻋﺎﻡ ﺁﺩﻡ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺸﺪ‪ .‬ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭی ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﻨﺪﻭﺯ ﻭ ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎﻝ ﺑﭙﺮﺱ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ‬ ‫ﺧﻮﺩ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻡ ؛ ﺍﻣﺎ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺯﻳﺮ ﺧﺎک‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﺭﺁﻥ ﺟﺎ ﺑﻠﺪ ﻫﺴﺘﯽ ؛ ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ‬ ‫ﺍﺯﺳﻤﺖ ﭘﻠﺨﻤﺮی ﺑﻪ ﻁﺮﻑ ﺑﻐﻼﻥ ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﭘﻞ ﻫﺎﺷﻢ ﺧﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ‬ ‫ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﻭی‪ ،‬ﺍﺯ ﭘﻞ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻁﺮﻑ ﺭﺍﺳﺖ ﺩﺷﺘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ‬ ‫ﺩﺷﺖ ﺑﺎﻳﺴﻘﺎﻝ ﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﺖ ﺩﺭﺳﺎﺑﻖ ﺑﺮﺍی ﺗﺮﺑﻴﻪ‬ ‫ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﻗﺮﻩ ﻗﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﭼﻨﺪ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺭﺁﻥ ﺟﺎ‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ‪ .‬ﺭﻭﺯی ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ ﺩﺭﻳﻮﺭ ﺑﻠﺪﻭﺯﺭ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﺻﻨﻌﺘﯽ‬ ‫ﭘﻠﺨﻤﺮی ﺭﺍﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪی ﺩﻭﺭی ﺑﺎ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﺩ‪ ،‬ﺗﺼﺎﺩﻓﺎ ﺑﺎﻗﻴﺎﻓﻪ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ‬ ‫ﻋﻮﺿﯽ ﺩﺭﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩﻡ ‪ .‬ﺷﻴﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺯ ﻧﺰﺩﺵ ﻋﻠﺖ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ‪ ،‬ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﻋﺒﺪﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﺩﺷﺖ‬ ‫ﺑﺎﻳﺴﻘﺎﻝ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﻨﺪ ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻣﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻳﯽ‬ ‫ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺟﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻭﻳﺎ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ‬ ‫ﺑﻠﺪﻭﺯﺭ ﺑﺎﻻی ﺷﺎﻥ ﺧﺎک ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻡ‪ .‬ﺁﻥ ﺍﺩﻡ ﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺭ ﺩﺭﺯﻳﺮ ﺧﺎک‬ ‫ﺷﻮﺭ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ‪ .‬ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ؛ ﻭﻟﯽ ﺩﻳﺮی‬ ‫ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺷﺪﻡ ‪ .‬ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﻠﺪﻭﺯﺭ ﮐﺎﺭ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﮐﻪ ﺳﺮﺣﺪﻡ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﻥ ﮐﺸﻴﺪ‪ ،‬ﮔﺮﻳﺨﺘﻢ ﻭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﺧﻮﺏ‬

‫‪31‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﺯﺗﺮﺱ ﻧﻔﺮﻫﺎی ﻋﺒﺪﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﺧﻮﻧﺨﻮﺭ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ‬ ‫ﭘﺖ ﭘﺖ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ‪.‬‬ ‫***‬ ‫ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪ‪ .‬ﻅﺎﻫﺮﺍً ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻘﻄﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﻭﻧﺸﺎﻧﻪ‬ ‫ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻘﻄﻪء ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮﺭﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ‪ ،‬ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﻘﻄﻪ ﭘﺮﻧﻮﺭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ‪ .‬ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻫﻢ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻣﻴﺪ ﻫﺎی ﺍﻭﺝ ﮔﻴﺮ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﻫﺎ‬ ‫ﻭﺗﻴﺮﻩ ﮔﯽ ﻫﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺻﺎﺩﻕ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ‪ .‬ﻭﻓﺎﻣﻞ ﺧﺒﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺭﻓﻘﺎی ﺭﻫﺒﺮی ﺩﺭﺑﻴﺮﻭﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺷﺐ ﻭﺭﻭﺯ ﺩﺭﺗﻼﺵ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﺍﺯﺟﻮی ﻫﺎی ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻣﻴﻦ ﻭﺑﺎﻧﺪ ﻭی ﺟﺎﺭی ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻭﺍﺯ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎی ﺗﻠﺦ ﻭﺩﺭﺩﻧﺎﮐﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﻭﻟﺘﻤﺮﺩﺍﻥ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺷﻮﺭﻭی ﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﺎی ﺑﻼک ﺷﺮﻕ‬ ‫ﺭﺍ ﻣﻄﻠﻊ ﺳﺎﺯﻧﺪ‪ .‬ﺍﻭ ﻧﻘﺶ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﻗﻨﺎﻋﺖ‬ ‫ﺑﺨﺸﻴﺪﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﻮﺭﻭی ﻣﯽ ﺳﺘﺎﻳﺪ ﻭﺍﺯﺗﻼﺵ ﻫﺎی ﺑﯽ ﺍﻣﺎﻥ ﻭﭘﯽ ﮔﻴﺮ‬ ‫ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ﺑﺮﺍی ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪﻥ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﯽ‬ ‫ﻭﮐﺎﺭﮔﺮی ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﮐﺮﻳﻢ ﺟﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺿﻴﺎ ﻣﺠﻴﺪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺭﻓﻘﺎ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺷﺎﻥ‬ ‫ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ‪ .‬ﮐﺮﻳﻢ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺿﻴﺎ ﻣﺠﻴﺪ ﺑﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﻓﻴﺾ ﻣﺤﻤﺪ‬ ‫‪32‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﻧﺰﺩﻳﮑﯽ ﻫﺎ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯﻗﻮﻝ ﻭی ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﭘﻴﺮﻭﺯﻣﻨﺪﺍﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﺩﺭﮐﺎﺑﻞ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﻫﺎ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﺎﻳﻪ ﺩﻟﮕﺮﻣﯽ‬ ‫ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺎ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭﺑﻴﺮﻭﻥ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ‬ ‫ﺗﻴﺮﻩ ﮔﯽ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻭﺑﺎﻭﺭ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯی ﻭ ﺩﻳﺪﻥ‬ ‫ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ‪ ،‬ﻧﻴﺮﻭ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺭﺍ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ‪ .‬ﻭﻓﺎﻣﻞ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯی ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﺟﺎی ﺩﻳﮕﺮی‬ ‫ﺑﺮﻭی‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﻭﺑﺎﻏﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻓﻘﺎ ﺩﺭﺁﻥ ﺟﺎ ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﺩﺭﺟﻨﻮﺏ ﮐﺎﺑﻞ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺍﻓﺴﺮ ﺗﺮﺍ ﭼﻬﺮﻩ‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﻭﺍﺯﺗﻮ ﻋﻘﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩﺕ ﭘﺮﺱ ﻭ ﺟﻮ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ‬ ‫ﺭﺍﭘﻮﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﺍﮐﺴﺎ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻳﮏ ﻣﺪﺗﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺩﻳﮕﺮی ﺑﺮﻭی ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻭﺑﺪﻭﻥ ﺳﺮﻭﺻﺪﺍ‪.‬‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺏ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‪ .‬ﺑﺎ‬ ‫ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻣﺸﻮﺭﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺷﻴﻮﮐﯽ ﺑﺮﻭی‪،‬‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺕ ﻫﺴﺖ‪ .‬ﺧﻮﺩﺕ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮ‪.‬‬ ‫ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻭﺭ ﻧﻴﺴﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﻘﺐ ﻧﮕﺎﻩ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻴﺼﺪی ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻥ ﻗﺮﻳﻪ ﻭ ﻗﺮﻳﻪ ﺟﺎﺕ‬ ‫ﺍﻁﺮﺍﻓﺶ ﺍﺯ ﻧﻌﻤﺖ ﺳﻮﺍﺩ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﭘﻴﺸﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻳﺎ‬ ‫ﺍﺯﺧﻮﺩ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺑﺰﺭگ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬ ‫ﻭﻳﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎی ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺰﺩﻭﺭی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ‬

‫‪33‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﮐﺎﺭی ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ‪ ،‬ﺯﻳﺮﺍ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﭼﻴﺰی ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻨﺪ‪ .‬ﺁﻥ ﭼﻪ ﻣﻠﮏ ﻗﺮﻳﻪ ﻭ‬ ‫ﻣﺎﻟﮏ ﻭﺍﺭﺑﺎﺏ ﺩﻩ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺑﺮﺍی ﺗﮏ ﺗﮏ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﮑﻢ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ‪.‬‬ ‫ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺭﺍﻅﺎﻫﺮﺍً ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻢ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﻨﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ‬ ‫‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ی ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺩﻝ ﭘﺮﺧﻮﻧﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﺎی‬ ‫ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﺯ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﻧﺎﺷﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺳﻮﺍﺩ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﺎ‪ .‬ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻞ ﭘﺴﺮ ﺻﻮﻓﯽ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻞ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ‬ ‫ﻏﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺳﺎﻝ ﺑﺎﻫﻢ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺳﻨﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﺒﺎﺯی ﻫﺎی‬ ‫ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺴﺠﺪی ﻣﻌﻠﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻟﻴﺴﻪ ﺍﺑﻦ‬ ‫ﺳﻴﻨﺎ ﻳﺎ ﺩﺍﺭﺍﻟﻤﻌﻠﻤﻴﻦ‪ .‬ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻣﺴﺠﺪی ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺩﺭ ﻫﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ‬ ‫ﺷﻌﻠﻪ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﺍﺳﺖ ‪ .‬ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺑﺎﻭی ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ‪ .‬ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﺩﺍﻧﺶ‬ ‫ﻭ ﺧﺮﺩﻭﺭﺯی ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻞ ﻭ ﻏﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﻫﺮﺩﻭ ﺑﺎﻻی ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎی‬ ‫ﺯﻣﻴﻨﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﺰﺭگ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪....‬‬

‫***‬ ‫ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺰﺩﻭﺭی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻭﺳﻪ ﺟﺮﻳﺐ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺟﺎﺭﻩ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺗﺮﮐﺎﺭی ﻣﯽ ﮐﺎﺭﻧﺪ ‪ .‬ﺑﺎﺩﺭﻧﮏ ﻭ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﻭ ﺭﻭﻣﯽ‬ ‫ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﯽ ﺑﺪﻳﻞ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺕ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻣﺎﻥ‪.‬‬ ‫ﺻﻨﻒ ﻫﺸﺖ ﻣﮑﺘﺐ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ‪ ،‬ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﺪﻭ ﻭﺑﭽﻪ ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺩﺭﭘﻴﺶ ﺭﻭی ﻗﻠﻌﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻧﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺍﺷﺖ؛‬ ‫‪34‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭﻟﯽ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮﻑ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺭﻭﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻮپ ﺩﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻳﻢ‪ .‬ﻳﮏ ﺑﭽﻪ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﻫﻢ ﻣﺰﺩﻭﺭی ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺽ ﺻﺮﻉ ) ﻣﻴﺮﮔﯽ (‬ ‫ﺩﭼﺎﺭ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﻫﻢ ﺧﻮﺵ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﻮپ ﺩﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﻭﻟﯽ ﺩﻭﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﺩﻭﻳﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺍﺯﻧﻔﺲ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ‪ .‬ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺩﻫﻨﺶ ﮐﻒ ﺳﻔﻴﺪ‬ ‫ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺟﻦ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺟﻦ ﮐﻪ ﺩﺭﻭ‬ ‫ﺟﻮﺩﺵ ﻅﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺩﻭﮐﺎﺳﻪ ﺧﻮﻥ ﻣﺒﺪﻝ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ،‬ﺍﺯ‬ ‫ﺯﺑﺎﺵ ﺻﺪﺍ ﻫﺎی ﻋﺠﻴﺐ ﻭﻏﺮﻳﺒﯽ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻣﺜﻞ ﻋﻮ ﻋﻮ ﺳﮓ‬ ‫ﻭﻳﺎ ﻣﻴﻮ ﻣﻴﻮ ﭘﺸﮏ ؛ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺘﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺩﻝ ﻣﻦ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ‪،‬‬ ‫ﺑﺮﺍی ﻏﺮﻳﺒﯽ ﺍﺵ‪ ،‬ﺑﺮﺍی ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﺘﺶ ﻭ ﺑﺮﺍی ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﮔﯽ ﻻﻳﺰﺍﻟﺶ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﻳﻐﺎ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﺭﺍﺛﻨﺎی ﺑﺎﺯی ﺗﻮپ ﺩﻧﺪﻩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﻴﺪ‪،‬‬ ‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﮐﻒ ﺯﻳﺎﺩی ﺍﺯﺩﻫﻨﺶ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ‪ .‬ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺩﻩ‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻭﺭﺍ ﺑﺎﻻی ﭼﻬﺎﺭ ﭘﺎﻳﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﺧﺎﻧﻪ ﺩﻫﮑﺪﻩ‬ ‫ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺩﺭﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﭘﺲ ﺍﺯﺍﻥ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻫﺮ ﻟﻌﻞ ﻧﻬﺮﻭ ﻭ‬ ‫ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻳﻪ‬ ‫ﺟﻠﺐ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺷﻔﺎﺧﺎﻧﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﺮﺍی ﺗﺪﺍﻭی ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭﻗﺮﻳﻪ ﺟﺎﺕ‬ ‫ﺩﻭﺭ ﻭﻧﺰﺩﻳﮏ ﺁﻥ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺩﻭﻟﺖ ﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﺷﺪﻩ ﻭﻧﺎﻡ‬ ‫ﻗﺮﻳﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ‪ ،‬ﺩﻫﮑﺪﻩ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍی ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻩ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﮔﻠﯽ ﺑﻮﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺟﺎ ﺩﺍﺭﺗﺮ‬ ‫‪،‬ﺑﺎ ﺁﺑﺮﻳﺰ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺎﻫﺪﺍﻥ ﻫﺎ ﻭﺳﺮک ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﺍﻣﺎ ﻣﻨﻈﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻏﻼﻡ‬

‫‪35‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺣﻀﺮﺕ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺑﻌﺪ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻞ ﻭ ﻏﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﻮ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺳﻮی ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺗﻤﺎﻡ ﻏﻢ ﻫﺎی ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪،‬‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﻁﻮﺭ ﻓﻘﻴﺮ‪ ،‬ﺗﻨﮕﺪﺳﺖ ﻭ ﺑﯽ ﻧﻮﺍ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻢ‪ .‬ﺭﻭی ﻫﺮﺩﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻢ‬ ‫؛ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﻫﻦ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﻏﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﺑﻮی ﺗﻨﺪ ﭼﺮﺱ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﻴﺰﺩ ﻭ ﺷﺎﻣﻪ‬ ‫ﺍﻡ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺣﺴﻴﻦ ﭼﺮﺳﯽ ﮔﻢ ﺷﺪ ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺟﺎﻳﺶ ﺭﺍ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍی ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﭼﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﺑﺎﺩﺍﺭ ! ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﺮﺳﯽ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﻳﻢ‪ .‬ﻧﻴﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﺑﺎﻻ ﮐﺮﺩﻳﻦ‪ ،‬ﻧﻴﻢ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻴﻦ ﻭ ﻧﻴﻢ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﭼﺮﺳﯽ ﻭ ﻋﻤﻠﯽ ﻭ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﺳﺎﺧﺘﻴﻦ ‪ .‬ﻣﯽ‬ ‫ﭘﺮﺳﻢ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﯽ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺗﺮﺍ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﻮ ﺗﻘﺎﻋﺖ ﮐﺪی ‪،‬‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺎﻳﺘﻪ ﻣﯽ ﮔﻢ‪ .‬ﻧﻪ ﺳﺮﺷﺐ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻦ ‪ ،‬ﻧﻪ ﻧﻴﻢ ﺷﺐ ﺭﺍ ‪.‬‬ ‫ﭘﻬﻠﻮی ﺯﻧﺖ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ‪ ،‬ﺑﻴﺮﻭﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻦ ﺑﺮﻭ ﮐﻮﺭﺱ ﺑﺎ‬ ‫ﺳﻮﺍﺩی ‪ .‬ﻳﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻦ ﺯﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺕ ﺭﺍ ﭼﺮﺍ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺍﺭی ﮐﻪ ﺑﺮﻭﻧﺪ ﺩﻩ‬ ‫ﮐﻮﺭﺱ ﺳﻮﺍﺩ ﺁﻣﻮﺯی ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻦ ﺳﻮﺩ ﻧﺘﯽ ‪ ،‬ﺳﻠﻢ ﻧﺘﯽ‪ ،‬ﻁﻮﻳﺎﻧﻪ ﻧﮕﯽ ‪،‬‬ ‫ﻭﻟﻮﺭ ﻧﺘﯽ ‪ ،‬ﺩﻩ ﻋﺎﺭﻭﺳﯽ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﺮچ ﻧﮑﻮ‪ ،‬ﺩﻩ ﻓﺎﺗﻴﺎ ﻭﻟﺲ ﺭﻩ ﻧﺎﻥ ﻧﺘﯽ !‬ ‫ﺍﻭ ﺑﯽ ﭘﺪﺭ ‪ ،‬ﺧﯽ ﭼﯽ ﮐﻨﻢ ؟ ﺁﺧﺮ ﺍﺯﮐﺠﺎ ﻗﺮﺽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﻤﻴﺮﻩ ‪،‬‬ ‫ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﻤﻴﺮﻩ ﺍﺯ ﮐﯽ ﻗﺮﺽ ﮐﻨﻢ؟ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺩﺍﺭ ﺍﺯ ﻣﺎﻟﮏ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺍﺭﺑﺎﺑﻢ ‪.‬‬ ‫ﻭﻟﯽ ﻣﮕﺮ ﻣﺎﻟﮏ ﻭ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻗﺮﺽ ﻣﯽ ﺗﻦ؟ ﮔﻤﺸﮑﻮ‬ ‫ﺑﺎﺩﺍﺭ ‪ ،‬ﭼﯽ ﺑﮕﻮﻳﻢ ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﻅﻠﻢ ﺍی ﺁﺩﻡ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﻮﻩ ﭼﻘﺪﺭ ﮐﺸﺖ ‪ ،‬ﭼﻘﺪﺭ‬ ‫‪36‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﻨﺪی ﮐﺮﺩ؟ ﺳﻴﺮﺍﻳﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ .‬ﮔﻤﺸﮑﻮ ﺑﺎﺩﺍﺭ ‪ .‬ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟‬ ‫ﭼﻪ ﻣﻴﺨﻮﺭی ؟ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﯽ ؟ ﭼﻨﺪ ﺍﻭﻻﺩ ﺩﺍﺭی؟ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﻻﻏﺮ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍی؟ ﺍﺯ ﺑﺒﺮک ﺟﺎﻥ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺭی ؟ ﺍﺯ ﺑﺮﻭ ) ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ( ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﻴﺎﻳﻪ؟‬ ‫ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺨﯽ ﺍﺯ ﻣﻠﮏ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ‪ .‬ﺑﺒﺮک ﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﺁﺩﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﻧﺮ ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﻧﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ! ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺳﺮﮐﺮﺩ ﻫﺎی ﻣﺎ‪ .‬ﭼﯽ ﺧﻮﺏ ﮔﭗ‬ ‫ﻫﺎﻳﯽ ﻣﯽ ﺯﺩ‪ .‬ﺑﭽﻪ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﻣﮕﻢ ﮐﺘﯽ ﻣﺎ ﻧﺎﻥ ﻭﺩﻭ ﻍ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ‬ ‫ﻣﻪ ﺍی ﻧﺎﻥ ﻗﺎﻍ ﺗﺎﻧﻪ ﺩﻩ ﺷﻮﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺗﻢ‪ .‬ﺑﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﭘﺎﭼﺎ‬ ‫ﺻﺪﺍی ﺗﺎﻥ ﺑﺮﺳﻪ‪ .‬ﻣﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺧﺪﺍ ﻭﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺷﻤﺎ ‪ ،‬ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺍی ﻗﺼﺮﻩ‬ ‫ﺩﻩ ﺳﺮﺵ ﭼﭙﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪....‬‬ ‫ﻏﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﺭﺍ ﭼﺮﺱ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ‪ ،‬ﻧﺸﻪ ﺍﺵ ﺗﺨﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻞ‬ ‫ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﺯﺍﺗﺎﻕ ﺑﻴﺮﻭﻧﺶ ﻧﮑﻨﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻴﻦ ﻁﻮﺭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﻗﻒ‬ ‫ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻭ ﻭ ﺁﻣﺪﻥ ﻻﻻ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ‬ ‫ﺧﺴﺒﺮﺑﺮﻩ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻓﻀﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪﻳﻦ‬ ‫ﻣﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻭی ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻡ ‪ .‬ﻏﺰﻧﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﭘﺎﻳﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ‬ ‫ﻣﺨﻔﻴﯽ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻏﺎﻓﻞ‪ .‬ﭘﺴﺮﺵ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺧﺎﻥ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﺁﻣﺪﻡ ﺑﺎ ﺗﺤﻔﻪ ﻭﺗﺎﺭﺗﻖ ﻭﺍﺳﻢ ﭘﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺷﻔﻴﻖ‬ ‫ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ‪ .‬ﺷﻔﻴﻖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻢ ﻭﺩﺭﺑﻐﻞ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ ﻭ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺩﺭﮔﻮﺵ‬ ‫ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﮐﻮﺷﺶ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻣﺪﻥ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﺸﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻻﻻ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﻳﺸﺐ ﭘﺸﺘﺶ ﻣﻮﺗﺮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ‪.‬‬

‫‪37‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫***‬ ‫ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﺎ ﻻﻻ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺗﻪ‬ ‫ﻭﺗﻮی ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﻮﺏ ﺳﺮﺩﺭﻣﻴﺂﻭﺭﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﺯ ﺣﺰﺑﯽ‬ ‫ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﺕ ﻭﺑﺎﻭﺭ ﻫﺎی ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺭﺝ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻳﺎ‬ ‫ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﻭﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻩ‬ ‫ﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺳﺨﺖ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ‬ ‫ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻟﻌﻨﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ‪ .‬ﺍﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﮔﻠﻴﻢ ﺍﻣﻴﻦ ﺟﻤﻊ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﻮی ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﺪ ﮐﺪﺍﻡ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮔﻠﺒﺪﻳﻦ ﺣﮑﻤﺘﻴﺎﺭ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﻗﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺍﻭﻭﺩ‬ ‫ﺑﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻧﻔﺮ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ‪ .‬ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺩﻫﺪ‪ .‬ﭘﻮﻝ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﻟﻮﮔﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻁﺮﻑ‬ ‫ﭼﻬﺎﺭﺍﺳﻴﺎﺏ ﻭ ﺳﻬﺎک ﻭﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺁﻣﺪﻩ ‪ ،‬ﻧﻔﺮ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﺎ‬ ‫ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻤﺎﺱ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺑﭽﻪ ﻫﺎی ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ .‬ﺩﺭﻣﺴﺠﺪ ﻫﺎ ﻣﻼ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺩﺭﮐﻮﻩ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻫﻢ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﭘﻮﺳﺘﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪. .‬‬ ‫ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮔﻠﺒﺪﻳﻦ ﺭﺍ ﺍﺯﺯﻣﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﺍﻭ ﮐﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ؟ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﻻﻻ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ‪ ،‬ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺣﮑﻤﺘﻴﺎﺭ ﺑﺮﺍی ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ؟ ﺍﮔﺮ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﺍ ﺳﻘﻮﻁ ﺩﺍﺩ ﺩﺭ‬ ‫ﻋﻮﺿﺶ ﺑﺮﺍی ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺪﺍﻡ ﻧﻈﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ؟ ﻻﻻ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪،‬‬ ‫ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭﺧﻄﺮ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪38‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﻭﻟﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮﻧﮕﻮﻥ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺭژﻳﻢ ﻋﺪﻝ ﺍﻟﻬﯽ‬ ‫ﺟﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮﺩ ‪ .‬ﻣﺮﺩﻡ ﮔﭗ ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ‬ ‫ﻗﻮی ﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ‪....‬ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎی ﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺎ ﺷﺪﺕ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﺪ‪ .‬ﻟﺨﺘﯽ ﺑﻌﺪ ﺣﻨﻴﻒ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺣﻨﻴﻒ ﻧﻮﺍﺳﻪ ﻣﻼ ﻣﺼﻄﻔﺎی ﺳﻤﺎﻭﺍﺭﭼﯽ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻭی ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺭﺍ‬ ‫ﭘﺮﭼﻤﯽ ﺟﺎ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ ؛ ﻭﻟﯽ ﺁﺩﻡ ﻟﻮﻣﭙﻨﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪ .‬ﻗﻤﺎﺭ ﺑﺎﺯ ﻭ‬ ‫ﺷﮑﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﻻﻓﺰﻥ ﻫﻢ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺷﮑﻮﺭی‪ .‬ﺗﺨﻠﺺ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺷﮑﻮﺭی ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺭﺍ ﺍﺯﮐﺎﺩﺭﻫﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﺩ‪،‬‬ ‫ﻣﺪﻋﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺯﺍﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﯽ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻭﺳﻴﺰﺩﻩ ﺷﻮﺭﺍ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻔﻊ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ ﻓﻌﺎﻝ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺣﻨﻴﻒ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯی‬ ‫ﮐﻮﺩﺗﺎی ‪ ۲۶‬ﺳﺮﻁﺎﻥ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎی ﺑﺴﻴﺎﺭی ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺩﺭﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ‬ ‫ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻌﺒﻪ ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﺗﺬﮐﺮﻩ ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﺍﺧﻠﻪ ﻣﻘﺮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺍﺯ ‪ ۶‬ﺟﺪی ﺭﺗﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺭﻳﻴﺲ ﺍﺣﺼﺎﻳﻴﻪ ﻭ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﺩ ﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻭﺯﻳﺮ ﺩﺍﺧﻠﻪ ﻭﻗﺖ ‪ ،‬ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ‬ ‫ﮔﻼﺑﺰﻭی‪ .‬ﺩﺭﻋﻴﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺣﻨﻴﻒ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ‬ ‫ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﺧﺎﻥ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﭘﺪﺭ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ‪ .‬ﮔﻔﺘﻪ‬ ‫ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﻭﻓﺮﻳﺐ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺗﺎ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﺍﻳﯽ ﻭ ﺣﺘﯽ ﭘﻮﻝ‬ ‫ﻓﺮﻭﺵ ﺧﺎﻧﻪ ﻭﺯﻳﺮ ﺍﮐﺒﺮ ﺧﺎﻥ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺣﺴﻴﻦ ﺧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻴﺐ ﺧﻮﺩ ﺑﺰﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺭﺍﺳﺖ ﻭﺩﺭﻭﻍ ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ؛ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ‬ ‫ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺑﺮﺍی ﺩﻳﺪﻥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺭ ﺁﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ‬

‫‪39‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﻦ ﻭی ﺭﺍ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﺣﺰﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺎ ﻭ ﻣﯽ‬ ‫ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﺎﻻﻳﺶ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﺍﺯ ﺣﻨﻴﻒ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻓﻘﺎی ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﮑﺘﺐ ﻭ ﻫﻤﺒﺎﺯی ﻫﺎی ﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ‪.‬‬ ‫ﺍﺯ ﺧﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﮔﻮﺍﺭﺍ‪ ،‬ﺍﺯ ﻣﻌﻠﻢ ﺭﻓﻴﻖ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻢ ﺳﭙﻮﺭﺕ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺍﺵ‬ ‫ﻭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎی ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺯ ﻧﺬﻳﺮ ﻭ ﺑﺼﻴﺮ ﻭ‬ ‫ﻗﺼﻴﺮ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﺣﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ژﺍﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ‬ ‫ﭘﻮﻟﻴﺲ ﺑﺪﺧﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﮐﺠﺎ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ‪ .‬ﺍﺯ ﺯﻣﺮی ﭘﺴﺮ‬ ‫ﮔﻞ ﺁﻏﺎی ﻟﻨﺪی ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺍﻏﺎی ) ﭼﺖ ( ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﮔﻞ ﺍﻏﺎ‬ ‫ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮی ﭼﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﻫﺎی ﺩﺭﺍﺯﺵ ﺭﺍ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻨﺎﺑﺮ‬ ‫ﻁﻌﻨﻪ ﺑﺰﺭﮔﻤﺮﺩی ﺍﺯ ﺑﻴﺦ ﺗﺮﺍﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﮐﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﻮﻫﺎﻳﺖ‬ ‫ﭼﻪ ﺷﺪﻧﺪ؟ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ‪ " :‬ﭼﺖ " ﺍﺵ ﮐﺮﺩﻡ‪ .‬ﺍﻭ ﻣﺮﺩ ﻣﺘﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻗﻠﻌﻪ‬ ‫ﻳﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺑﺮﺝ ﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﻏﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺳﻴﺐ ﻭ ﻧﺎک ﻭﺑﻬﯽ ﻭ ﮔﻞ‬ ‫ﻫﺎی ﺧﻮﺷﺒﻮ ﻭ ﺭﻧﮕﻴﻦ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻟﻨﺪی ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﻗﺪ ﻧﺴﺒﺘﺎ ً ﮐﻮﺗﺎﻫﺶ‪ .‬ﺩﺧﺘﺮ‬ ‫ﺑﺰﺭﮔﺶ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺫﻫﻴﻦ ﺭﻳﻴﺲ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻭ ﺗﺨﻨﻴﮏ‬ ‫ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ ﻭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺟﺴﻮﺭ ﻭ ﺳﺨﻨﻮﺭی ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﺯﻳﺒﺎ ﻧﻮﻳﺲ ﻫﻢ‬ ‫ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺑﻴﺎﻥ ﻫﻢ‪ .‬ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ‪ ،‬ﺍﺯ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺟﺎﻥ ﮐﻪ‬ ‫ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻣﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻓﺴﺮ ﻣﺴﺘﻌﺠﻞ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻓﺮﻗﻪ ‪۸‬‬ ‫ﻗﺮﻏﻪ ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﮐﻪ ﻫﻤﺒﺎﺯی ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﻢ ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﻳﮏ ﺩﺧﺘﺮ‬ ‫ﮐﻮﭼﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﭘﺪﺭﺵ ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ُﮐﺮﺩ ﻫﺎی ﮔﻞ‬ ‫ﺩﺭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﺸﻴﺪ‪ ،‬ﮐﻞ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﻐﻞ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﻮﻳﻴﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻴﺪ ﻭ‬ ‫ﺍﺷﮏ ﺍﺯﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﻳﺨﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺩﺧﺘﺮی‬ ‫‪40‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﮐﻪ ﮔﻤﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻧﺎﻣﺶ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎی‬ ‫ﻣﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ؟ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؟ ﺁﻩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎ‬ ‫ﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﺁﺩﻡ ﺩﻟﺒﺮی ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﺍﺯ ﺍﻋﻈﻢ ﺭﻫﻨﻮﺭﺩ‬ ‫ﺯﺭﻳﺎﺏ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻧﻴﻨﻮﺍﺯ ﻭ ﺩﻩ ﻫﺎ ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻭﻳﺎ ﮔﻢ ﻧﺎﻡ ﺩﻳﮕﺮ‪ .‬ﺩﺭﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ‬ ‫ﺍﺵ ﺍﺯ ﻣﻮﺭﻳﺎﻧﻪ ﻣﻮﺭﻳﺲ ﻣﺘﺮﻟﻴﻨﮓ ﺗﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﻓﺎﺕ ژﺍﻥ ژﺍک ﺭﻭﺳﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﯽ‪ .‬ﮐﻢ ﺍﺯ ﮐﻢ ﭘﻨﺞ ﻫﺰﺍﺭ ﺟﻠﺪ ﮐﺘﺎﺏ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﮐﺎﻏﺬ ﻫﺎی ﺍﻋﻠﯽ ﻭ ﺟﻠﺪ‬ ‫ﻫﺎی ﺯﺭﮐﻮﺏ !‬ ‫ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﺣﺎﻻ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﻣﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ؟ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﻁﻮﺭ ﺑﺰﺭگ ﻣﻨﺶ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻭ ﻋﻴﺎﺭ ﻭ ﺑﺎﺗﻤﮑﻴﻦ ﻭﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻳﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ‬ ‫ﻣﺮگ ﭘﺪﺭﺵ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺣﻮﺍﺩﺛﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺑﻼﮐﺸﻴﺪﻩ ﺍﺗﻔﺎﻕ‬ ‫ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺩﻳﮕﺮﺁﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺭﻭﻳﻴﻦ ﺗﻦ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ؟‬ ‫ﻫﻨﻮﺯ ﺣﻨﻴﻒ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﺎﺑﻂ ﺷﻴﺮﮔﻞ ﻣﯽ‬ ‫ﺁﻳﺪ‪ .‬ﺿﺎﺑﻂ ﺷﻴﺮﮔﻞ ﻣﺮﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻ ﻭﺧﻮﺵ ﺳﻴﻤﺎﻳﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯﻭی‬ ‫ﻧﭙﺮﺳﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺗﺮﺍ ﺿﺎﺑﻂ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ؛ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺁﻥ ﮐﻪ ﭘﻨﺞ‬ ‫ﺷﺶ ﺳﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺰﺭگ ﺗﺮﺍﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺮﻣﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﭙﺮﺳﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﻳﺎﺩﻡ‬ ‫ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﻓﺴﺮی ﺭﺍ ﮐﻪ ﭼﻪ ؛ ﺣﺘﯽ ﻳﻮﻧﻴﻔﻮﺭﻡ‬ ‫ﺧﺮﺩ ﺿﺎﺑﻄﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺿﺎﺑﻂ ﺷﻴﺮﮔﻞ ﺩﺭﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﻭﺡ‬ ‫ﻭﺭﻭﺍﻥ ﻗﺮﻳﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻭ ﺩﺭﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺣﺲ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭ‬ ‫ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻓﺎﺗﺤﻪ‪ ،‬ﺩﺭ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻫﺎ‪ ،‬ﺩﺭﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﺎی ﻣﺮﻍ ﺟﻨﮕﯽ ‪ ،‬ﺩﺭ ﺭﻭﺯ‬ ‫ﻫﺎی ﻗﻠﺒﻪ ﮐﺸﯽ‪ ،‬ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﺎی ﻗﻤﺎﺭ ﻭ ﺩﺭﻫﻤﻪ ﺟﺎ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻁﺮ ﺍﺯ‬ ‫‪41‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺁﺩﻡ ﺳﺘﻨﮓ ﻭ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ‬ ‫ﭼﺎﻻﮐﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﻢ ﺍﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺣﺎﮐﻢ ﻫﺎ ) ﻭﻟﺴﻮﺍﻝ ﻫﺎ ( ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻧﺎﻥ ﺍﻣﻨﻴﻪ ‪،‬‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ‪ ،‬ﻣﻠﮏ ﻗﺮﻳﻪ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻣﻼی ﺳﺨﺖ ﮔﻴﺮ ﻣﺴﺠﺪ ﺟﺎﻣﻊ ﺭﺍ‬ ‫ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﻭی ﺭﺍ‪ .‬ﺍﻭ ﻭﺣﻨﻴﻒ ﺩﻭ ﻗﻄﺐ ﻣﺘﻀﺎﺩ ﺍﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻢ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺣﺮﻑ ﻫﺎی ﺣﻨﻴﻒ ﻧﻤﺎﺯی‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﺶ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩ‪ ،‬ﺩﺭﻋﻮﺽ ﮔﭗ ﺿﺎﺑﻂ ﺷﻴﺮﮔﻞ‬ ‫ﮔﭗ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﻮﻟﺶ ﻗﻮﻝ‪.‬‬ ‫ﺍﺯﺳﺨﻨﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﻢ ﮐﻪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻭﻁﻨﺪﺍﺭﺍﻥ ﺧﻮﺏ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ؛ ﻭﻟﯽ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮﺩﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﺩﻭ ﺗﮏ ﺗﻔﻨﮓ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻤﻮﺯﺍﻳﯽ ﻫﺎ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺜﻼً ﻗﺮﻳﻪ ﺁﺩﻡ ﺧﻴﻞ‬ ‫ﻭﻳﺎ ﻧﻪ ﺑﺮﺟﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺍﮔﺮ ﺷﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ‬ ‫ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﻣﺎﺭ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ‪ .‬ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ‬ ‫ﺭﺍ ﺍﺯﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺭﻭی ﻣﺴﺠﺪ ﺟﺎﻣﻊ ﺟﻤﻊ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﺨﻮﻳﻒ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ‬ ‫ﮐﻪ ﻓﻴﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﺪﻫﻨﺪ‪ ,‬ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ‪ ،‬ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ‪،‬‬ ‫ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻟﮑﭽﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ‪ .‬ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﮐﺒﻴﺮ ﺛﻮﺭ ﻭ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺩﻟﻴﺮ‬ ‫ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭ ﮐﺎﺭﺭﻭﺍﻳﯽ ﻫﺎی ﺍﻭ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﻗﺎﻧﻮﻧﻴﺖ ‪ ،‬ﻣﺼﺆﻭﻧﻴﺖ ﻭ‬ ‫ﻋﺪﺍﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺣﻔﻴﻆ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ‬ ‫ﭘﺮﺭﻭﻳﯽ ﻭﻗﺎﺣﺖ ﺍﺯﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﮏ ﭼﮏ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﻳﺎ ﻫﻮﺭﺍ‬ ‫ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﻫﺸﺖ ﮔﺎﻧﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ‬ ‫ﺷﻤﺎﺭﻩ ‪ ۶‬ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻨﻔﯽ ﻭ ﻣﻀﺤﮑﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﺣﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭ ﻗﺮﻳﻪ‬ ‫‪42‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻫﺎی ﺍﻁﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﮔﺮﻭﮐﻨﻨﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﺯﻣﻴﻦ ‪ ،‬ﺯﻣﻨﻴﻦ ﺩﺍﺭﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﮔﺮﻭ‬ ‫ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﻮﺩ ‪ ،‬ﺩﺭﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭﻣﮑﺮﻭﺭﻳﺎﻥ ﻫﺎ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﺑﺨﺮﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻮﺗﺮ ﺑﺨﺮﻧﺪ ﺑﺮﺍی ﺭﻓﺖ ﻭﺁﻣﺪ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺩﻩ‪.‬‬ ‫ﺍﺯﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺎﺩﺍﺭﻫﻢ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﻭی ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻧﺪﮐﻪ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﻋﺮﻭﺳﯽ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﻳﮑﻤﺸﺖ ﭘﻮﻝ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺎﺯ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺿﺎﺑﻂ ﺷﻴﺮﮔﻞ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺷﺮﻳﻒ ﭘﺮﻭﻧﺘﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﮐﺮﻡ ﭘﺮﻭﻧﺘﺎ‬ ‫ﻭﺯﻳﺮ ﻓﻮﺍﻳﺪ ﻋﺎﻣﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺷﺎﻫﯽ ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻨﯽ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ‬ ‫ﺟﺮﻳﺐ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭﻗﻠﻌﻪ ﺣﺴﻦ ﺧﺎﻥ ﻋﻠﻴﺎی ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺍﻭ ﺩﺭﺳﺎﻝ‬ ‫‪ ۱۳۵۵‬ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻓﺎﺑﺮﻳﮑﻪ ﻳﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﺣﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﭘﻠﭽﺮﺧﯽ ﺷﺪ‬ ‫ﻭﻣﻘﺪﺍﺭ ﺯﻳﺎﺩی ﭘﻮﻝ ﺍﺯ ﻣﺪﺭک ﮔﺮﻭی ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﺳﺨﻨﺶ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺧﻮﺏ ﮐﺠﺎی ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ‬ ‫ﻣﻀﺤﮏ ﺍﺳﺖ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺩﻭﻟﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺩﻫﻘﺎﻧﺎﻥ ﺑﯽ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﮐﻢ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺩﺭﻋﻮﺽ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺩﻫﻘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻧﻪ ﺑﺮﺩﻩ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﮔﺎﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ‬ ‫ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺁﻧﺎﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺧﺮﻳﺪ ﻣﻮﺗﺮ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻦ‬ ‫ﻓﺎﺑﺮﻳﮑﻪ ‪ ،‬ﺧﺮﻳﺪﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺷﻴﺢ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ‬ ‫‪ ۶‬ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﺪ‪ .‬ﺣﻨﻴﻒ ﺳﺨﻦ ﺷﻴﺮﮔﻞ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺷﮑﻮﺭی ﺻﺎﺣﺐ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻁﻖ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ‬ ‫ﻣﺜﻞ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭ ﺩﺭﻣﻨﺎﻁﻖ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻓﻴﻮﺩﺍﻝ ﻫﺎی ﺑﺰﺭگ‬ ‫‪43‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺣﺮﮐﺖ ﺧﺰﻧﺪﻩ ﻳﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺧﺮﺩﻩ ﺑﻮﺭژﻭﺍ ﺷﺪﻥ ﮐﻪ ﺑﻮی ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ‬ ‫ﺩﺍﺭی ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻫﺎ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﺎﺳﺖ‪ .‬ﻭﻟﯽ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺎﻧﺪ ﻟﻮﻣﭙﻦ ﺍﻣﻴﻦ ﺍﺯ‬ ‫ﺩﺭک ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ ﺑﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺗﻴﻮﺭی ﻫﺎﻳﯽ‬ ‫ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﻋﻤﻠﯽ ﺩﺭﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻌﮑﻮﺱ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﺎﻧﻊ‬ ‫ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻡ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭی ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺤﺚ ﺩﻟﭽﺴﭗ ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ‪ ،‬ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯﺣﻨﻴﻒ ﻣﺜﺎﻝ ﻫﺎی‬ ‫ﺩﻳﮕﺮی ﻫﻢ ﺑﭙﺮﺳﻢ ؛ ﺍﻣﺎ ﺿﺎﺑﻂ ﺷﻴﺮﮔﻞ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻓﺮﻣﺎﻥ‬ ‫ﺷﻤﺎﺭﻩ ‪ ۷‬ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﯽ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ؟ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﻢ ﻫﻴﭻ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻳﯽ ﻧﺪﺍﺩ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺭﻭی ﮐﺎﻏﺬ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ‬ ‫ﻭﺑﺲ‪...‬‬ ‫ﺯﻳﺮﺍ ﻓﻘﻂ ﻅﺎﻫﺮﺍً ﺩﺭ ﻧﮑﺎﺡ ﺧﻂ ﻣﺒﻠﻎ ‪ ۳۰۰‬ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﻖ ﻣﻬﺮ ﻳﺎ‬ ‫ﺷﻴﺮﺑﻬﺎ ﺛﺒﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ﻣﻬﺮﻳﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﻴﻦ‬ ‫ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻋﺮﻭﺱ ﻭﺩﺍﻣﺎﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﻬﺮﻳﻪ‬ ‫ﺭﺍ ﭘﺪﺭ ﻭﮐﻴﻞ ﻋﺮﻭﺱ ﺍﮔﺮ ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﺍﻧﺼﺎﻓﯽ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪی ﻭ‬ ‫ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻣﺎﻟﯽ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﺩﻡ ﺑﯽ ﻣﺮﻭﺕ ﻭﺑﯽ‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻋﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ‬ ‫ﺯﻫﺮﭼﺸﻤﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﺁﻧﺎﻥ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﻣﺜﻼً ﭼﻨﺪ ﺟﺮﻳﺐ ﺯﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺁﺳﻴﺎﺏ ﻭ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﻴﺖ ﻁﻼ ﻭ ﻧﻘﺮﻩ‬ ‫ﻭ ﻳﺎ ﻳﮏ ﻣﺒﻠﻎ ﭘﻮﻝ ﮔﺰﺍﻑ‪ .‬ﺩﺭﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﺻﺪﻭﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻭﻓﺮﻣﺎﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ‪ ۷‬ﺷﻖ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺩﺭﻗﺮﻳﻪ ﻳﯽ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺳﻨﺘﯽ ﻳﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ‬ ‫‪44‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭﻗﺮﻳﻪ ﺟﺎﺕ ﺍﻁﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺑﺮﻕ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺧﻴﺎﻟﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﻭﺻﻒ ﻫﺎﺭﺕ ﻭ‬ ‫ﭘﻮﺭﺕ ﻭ ﻫﻴﺎﻫﻮ ﻭﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﺣﮑﻮﻣﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻥ ﻁﻮﺭ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻳﻌﻨﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻭﻟﻮﺭ ﻳﺎ ﻁﻮﻳﺎﻧﻪ ﻭﻳﺎ ﻣﻬﺮﻳﻪ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ‪،‬‬ ‫ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﺎی ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻣﺰﺩﻭﺭی ﮐﻨﻨﺪ ﻭﻳﺎ ﺭﻧﺞ‬ ‫ﺳﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺧﻮﺩ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮﻭﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﻮﻝ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺿﺎﺑﻂ ﺷﻴﺮﮔﻞ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺘﺶ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺍﻳﻦ ﮔﭗ ﻫﺎ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﮔﭗ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺎﻻ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ‬ ‫ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥ ﻣﺎﻥ ﭼﻄﻮﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ﻣﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺴﺠﺪی ﮐﺠﺎﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﺍﻳﻦ‬ ‫ﻧﺬﻳﺮ ﻭﺑﺼﻴﺮ ﺩﺭﮐﺪﺍﻡ ﮐﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻋﺎﺭﻑ ﺟﺎﻥ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭘﻴﺸﻪ ﺍﺵ ﺩﻫﻘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻫﺎی‬ ‫ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻭﺑﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﻗﺮﻳﻪ ﺍﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﻭﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻭﷲ ﺑﻴﺎﺩﺭ‪،‬‬ ‫ﺍی ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﺑﺮﺍی ﮐﺴﯽ ﻧﻪ ﮐﺶ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﻧﻪ ﻣﺶ ﮐﺶ ﻫﻤﻪ ﺭﻓﺘﻪ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮﮐﺲ ﺩﻩ ﺳﻮﺩﺍی ﺟﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎﺭی ﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ‬ ‫ﺳﻼﻡ ﺑﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﻭﺍﻟﻴﮏ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﻥ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ ﮐﻪ ﺩﻩ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻼ‬ ‫ﺍﺧﺘﻪ ﻧﺸﻦ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺟﺎﻥ ﻣﺎ ﻭﺷﻤﺎ ﻫﻤﻮ ﻁﻮﺭ ﺍﺱ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻫﻤﻮ‬ ‫ﻗﺴﻢ ﮐﺎﮐﻪ ﻭ ﻋﻴﺎﺭ ﻭ ﺳﺘﻨﮓ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ‪ .‬ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎ ﻭ ﮔﻞ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﻍ ﻫﺎ ﻭ‬ ‫ﺩﺭﺧﺖ ﻫﺎی ﻣﻴﻮﻩ ﺩﺍﺭ ﻭﺑﯽ ﻣﻴﻮﻩ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻫﺎی ﮐﻠﻨﮕﯽ ﻭ ﮔﺎﻭ ﻫﺎی ﻧﺴﻠﯽ‬ ‫ﻭ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻫﺎی ﺟﻨﮕﯽ ﺍﺵ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﻩ ﺟﺎی ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻦ ﻭ ﻫﻴﭻ‬ ‫‪45‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﻘﺼﺎﻥ ﻭ ﺁﺳﻴﺒﯽ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻥ ‪ .‬ﺧﻮ‪ ،‬ﺩﻳﮕﻪ ﺍﮔﻪ ﻣﻴﺎﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ‬ ‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻳﮏ ﮐﺘﺎﺑﺶ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺪﺍ ﺧﻴﺮ ﮐﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯﺍی ﮐﻪ ﺭﺍﭘﻮﺭ ﺑﺒﺮﻥ ‪ ،‬ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﻳﺸﻪ ﺩﻩ ﮐﺪﺍﻡ ﺟﺎﻳﯽ‬ ‫ﮔﻮﺭ ﮐﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺣﺴﺎﺑﺶ ﺭﺍ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪ‪ .‬ﮐﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﻮ ﻧﺒﻮﺩ‪ ،‬ﻣﮕﻢ ﺁﻓﺮﻳﻦ‬ ‫ﺧﻮﺩﺵ ﻭ ﻧﻔﺮﻫﺎﻳﺶ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎ ﺭﻩ ﮔﻢ ﻭ ﮔﻮﺭ ﮐﺪﻥ‪....‬‬ ‫ﻋﺎﺭﻑ ﺟﺎﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻭﻣﻦ ﺩﺭﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﯽ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺟﻨﮓ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ‪ .‬ﻋﻴﺪ ﺍﺳﺖ ‪،‬‬ ‫ﺑﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ ﺟﺸﻦ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻮﺭﻭﺯ ؟ ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ‪،‬ﻫﻤﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﻣﻴﻠﻪ ﻗﻠﺒﻪ ﮐﺸﯽ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﻣﺮﻍ ﺟﻨﮕﯽ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺁﻥ ﺟﺎ ﺑﻮﺩﻧﻪ‬ ‫ﺟﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﻁﺮﻓﺘﺮ‪ ،‬ﮐﻤﺴﺎﻳﯽ ﻭ ﺑﺠﻞ ﺑﺎﺯی ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺗﺎﺯﻩ ﻗﻠﺒﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺟﻨﮕﯽ‪ .‬ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺯﻳﺎﺩی ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻣﻴﺎ‬ ‫ﺟﺎﻥ ﺑﺎ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻧﻴﻦ ﺩﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﺮﻳﻪ ﻫﻤﺠﻮﺍﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺩﺍﺭﺩ ‪ .‬ﺩﺭﺁﻏﺎﺯ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺍﺑﻠﻖ ﺑﺎﻻی ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺳﻴﺎﻩ ﭼﺮﺑﯽ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﻳﺮی ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺳﻴﺎﻩ ﺑﺎ ﺷﺎﺥ ﻫﺎی ﺗﻴﺰﺵ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﺍﺑﻠﻖ ﺭﺍ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺍﺑﻠﻖ ﺗﻌﺎﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭﻟﯽ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﺪ ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻫﺪ‪ ،‬ﺍﻣﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺭ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ‪ .‬ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺍﺑﻠﻖ ﺍﺯ ﻣﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﭼﻬﺮﻩ ﻣﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺧﺸﻢ‬ ‫ﺳﺮﺥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺩ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺎﺏ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﺑﺎﺭ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﻭﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﻁﻌﻨﻪ ﺑﺪ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯﺩﻫﻘﺎﻧﺎﻧﺶ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﺮﻭ ﺗﻔﻨﮕﻢ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭ‪ .‬ﺩﻫﻘﺎﻥ ﻫﻢ ﺗﻔﻨﮓ ﺷﮑﺎﺭی ﺍﻭﺭﺍ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ‬ ‫‪46‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭﻫﻢ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻤﻊ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ‬ ‫ﺍﻡ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﺗﻔﻨﮕﺶ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫ﺗﻔﻨﮓ ﺭﺍ ﺩﺭﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺎﺷﻪ ﺭﺍ ﮐﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﻭﻭی ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺑﯽ ﻏﻴﺮﺕ!‬ ‫ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﻡ ﻭﺑﺮﻭﻡ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﻴﺎﺟﺎﻥ‪ .‬ﺧﺪﺍﻳﺎ ﭼﻪ‬ ‫ﻗﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻧﻴﺴﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩ‬ ‫ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﻣﯽ ﺧﻴﺰﻡ ؛ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮔﺬﺍﺭﺩ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎﻻ ﮐﻞ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻥ‪ ،‬ﻧﯽ ﺧﻮﺩﻩ‬ ‫ﺩﻩ ﺑﻼ ﺑﺘﯽ ﻧﯽ ﻣﺎ ﺭﻩ‪ .‬ﻳﮑﯽ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺸﻴﻦ ﺩﻩ ﺟﺎﻳﺖ‪ .‬ﻭﺿﻊ ﺧﺮﺍﺏ‬ ‫ﺍﺱ‪ .‬ﺩﻩ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻧﻔﺮﻫﺎی ﺍﺳﺘﺨﺒﺎﺭﺍﺕ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻥ‪ .‬ﻧﻔﺮﻫﺎی ﮔﻠﺒﺪﻳﻦ ﻫﻢ‬ ‫ﻗﺎﺑﻮ ﻣﯽ ﺩﻫﻦ‪ .‬ﺷﺐ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﺯﮐﻮﻩ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻥ‪ .‬ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻫﻤﻮ‬ ‫ﮐﺎﺗﺐ ﺗﻮﻟﯽ ﺍﺕ ﮐﻪ ﺗﺮﺍﺏ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﺩﺭ ﮐﻮﺩﺗﺎی ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺧﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻳﺖ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺣﺎﻟﯽ ﺳﻼﺡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭﺩﻩ ﮐﻮﻩ ﺑﺎﻻ ﺷﺪﻩ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻐﻼﻥ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﭼﻨﺪ‬ ‫ﺷﺐ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﻦ ﺍﻭﺭﺍ‬ ‫ﺯﻧﺪﻩ ﻭﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺗﺎﻧﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻫﻤﺮﺍی ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫***‬

‫‪47‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭ ﺍﻣﺎ ﺗﺮﺍﺏ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﻦ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ‬ ‫ﺗﻮﻟﯽ ﺗﺮﺍﻓﻴﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺷﻬﺮی ﻗﻮﺍی ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﺍﻭ ﺍﺯ ﺳﻤﺖ‬ ‫ﺷﻤﺎﻝ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﭘﻴﮑﺮ ﺭﺷﻴﺪی ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺟﺬﺍﺏ ﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ‬ ‫ﺧﻨﺪﺍﻧﺶ ﺑﺮ ﻭﺟﺎﻫﺖ ﻭی ﻣﯽ ﺍﻓﺰﻭﺩ‪ .‬ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻭ‬ ‫ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﻭ ﻣﻬﺬﺑﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﮐﺎﺭﻫﺎی‬ ‫ﺩﺍﻳﺮﻩ ﺗﻮﻟﯽ ) ﻧﻈﺎﻣﻴﺎﻥ ﺩﻓﺘﺮ ﺗﻮﻟﯽ ﺭﺍ " ﺩﺍﻳﺮﻩ ﺗﻮﻟﯽ " ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ‬ ‫ﺳﺮﺑﺎﺯی ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮی ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭﻳﺎ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ‬ ‫ﺩﺭﮐﺘﺎﺏ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﻭﺻﺎﺩﺭﻩ ﺗﻮﻟﯽ ﺛﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﺩﺍﺭی ﺗﻮﻟﯽ‬ ‫ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮐﺎﺗﺐ ﺗﻮﻟﯽ ﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺻﻄﻼﺡ‬ ‫ﺩﺍﻳﺮﻩ ﺗﻮﻟﯽ ﺗﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻫﻢ ﺟﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻓﺘﺮ ﺗﻮﻟﯽ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻧﮑﺮﺩﻩ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ( ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺑﺒﺮﺩ‪ .‬ﻳﮏ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺩﻳﮕﺮی ﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻭﺭﺩک‪ .‬ﺍﺳﻢ‬ ‫ﻭی ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪی ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﻬﺮﻩ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺩﺭﺷﺖ‬ ‫ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﺻﻤﻴﻤﯽ ‪ .‬ﺩﺭﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭﻭﻓﺎﺩﺍﺭی ﻭ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯی ﺍﺵ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍی‬ ‫ﺩﺳﺎﺗﻴﺮ ﻭ ﻫﺪﺍﻳﺎﺕ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻮﻟﯽ ﺑﺪﻳﻠﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﺩﻭﺳﺖ ﻭﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﻗﺮﻭﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﺗﺮﺍﺏ‪ .‬ﺳﺘﺎﺭﺧﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮐﺸﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﻣﻦ ﺗﺮﺍﺏ ﺭﺍ‪ .‬ﭘﺲ‬ ‫ﺗﺮﺍﺏ ﮐﺎﺗﺐ ﺗﻮﻟﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﮐﻮﺗﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺩﺍﺭ‪ .‬ﮐﻮﺗﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺩﺍﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ‬ ‫ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯی ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺣﻔﻆ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ ﺩﻳﭙﻮی‬ ‫ﺗﻮﻟﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺩﺭ ﺩﻳﭙﻮی ﺗﻮﻟﯽ ‪ ،‬ﺍﺳﻠﺤﻪ ‪ ،‬ﻣﻬﻤﺎﺕ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰﺍﺕ ‪،‬‬ ‫ﺍﻟﺒﺴﻪ‪ ،‬ﺷﺎﻝ ‪ ،‬ﺩﻭﺷﮏ‪ ،‬ﺑﺎﻟﺸﺖ‪ ،‬ﺑﻮﺕ ﻭ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻣﺤﺮﻡ ﺗﻮﻟﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺠﻞ‬ ‫ﻫﺎی ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻭ ﻣﻮﺗﺮ ﻫﺎی ﺗﻮﻟﯽ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺩﻭﺳﻴﻪ ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ ﺣﻔﻆ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬ﮐﻮﺗﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺩﺍﺭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻭ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻋﺎﻡ ﻭﺗﺎﻡ ﺩﻳﭙﻮی‬

‫‪48‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺗﻮﻟﯽ ﺩﺭﺑﺮﺍﺑﺮ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮﻟﯽ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﺑﻮﺩ؛ ﺑﻞ ﺍﺯ ﭘﺎﮐﯽ ‪ ،‬ﺳﺘﺮﻩ ﮔﯽ ‪،‬‬ ‫ﻧﻈﻢ ﻭ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻭ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻭ ﺍﺟﻨﺎﺱ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺗﻮﻟﯽ ﻧﻴﺰﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﺑﻮﺩ ﻭﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﺍﻫﻤﺎﻝ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺑﺎﺩ‬ ‫ﻣﯽ ﺩﺍﺩ‪.‬‬ ‫ﻣﺪﺗﯽ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺟﻴﺪﺭ ﺭﺳﻮﻟﯽ ) ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ‬ ‫ﻭی ﺭﺍ ﺣﻴﺪﺭ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ( ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﻪ ﭼﻬﺎﺭﺗﻦ ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻫﻢ‬ ‫ﭘﻴﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺍﻭﻭﺩ ‪ .‬ﺿﻴﺎ ﺟﺎﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﻣﺪﻳﺮ ﭘﻴﮋﻧﺪ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﻫﺮ‬ ‫ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺍی ﺭﻫﺒﺮ ﮐﻮﺩﺗﺎ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯﻣﻦ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﺪﻫﺪ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮ؟ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍی ﮐﻮﺩﺗﺎ ﻳﺎ‬ ‫ﻧﯽ ؟ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮﻡ ؛ ﻭﻟﯽ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﻳﮏ ﮔﻞ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺷﻤﻴﻢ ﺑﻬﺎﺭ‬ ‫ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺣﺲ ﮐﺮﺩ؟ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺿﺎﺑﻂ ﻫﺎﻳﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺳﺖ‬ ‫ﮐﻢ ‪،‬ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺗﺎی ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻫﻤﻌﻘﻴﺪﻩ ﺑﺴﺎﺯﻡ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﺮﺑﺎﺯ‬ ‫ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺑﻤﻴﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺍﮔﺮ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭﻳﺎ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ‬ ‫ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺪ ﺍﻗﻞ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸﻨﺪ‪ .‬ﻭﺍﻧﮕﻬﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮﻟﯽ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ‬ ‫ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎﻥ ) ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﻗﻴﺎﻡ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺛﻮﺭ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﮔﺎﺭﺩ‬ ‫ﺟﻤﻬﻮﺭی ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭﺑﺮﺍﺑﺮ ﻗﻴﺎﻡ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﮔﺎﻥ ‪،‬‬ ‫ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﻣﻴﻦ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪49‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺳﭙﺎﺱ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﻤﺮ ﻫﮋﻳﺮ ﮔﺮﺍﻥ ﺍﺭﺝ‪ .‬ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻋﻜﺲ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺧﺎﻥ ﻭﻭﺯﻳﺮ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻭﻛﻠﺘﻮﺭ‬ ‫ﻭﻗﺖ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﻮﻳﻦ ﻭ ﺟﮕﺮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎﻥ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﮔﺎﺭﺩ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﺪ‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎﺍﻓﺴﺮ ﺧﻮﺵ ﻗﻴﺎﻓﻪ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺧﻮﺵ ﻟﺒﺎﺳﻲ ﺑﻮﺩ ؛ ﺑﻞ ﺍﻓﺴﺮﻱ ﺑﻮﺩ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﺩﺍﻧﺶ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻧﻈﺎﻣﻲ‪ ،‬ﺩﺳﭙﻠﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﻭﻛﺮﻛﺘﺮ ﺑﻲ ﻣﺜﺎﻝ‪ .‬ﺩﺭﻳﻐﺎ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺫ ﻗﻴﺎﻡ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﺑﻪ‬ ‫ﮔﺎﺭﺩ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ ‪ ،‬ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺨﺴﺖ ﺩﺭ ﺭﺍﺩﻳﻮ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺪﻳﻮ ﻫﺎﻱ‬ ‫ﺁﻥ ﺣﺒﺲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﻳﻲ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺭﻭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺴﺮ ﺩﻟﻴﺮ‬ ‫ﻭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﺶ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﮔﺎﻥ‪ .‬ﻣﺴﺘﺪﺍﻡ ‪.‬ﺁﻣﻴﻦ‬

‫ﺩﺭﺟﺎﻳﯽ ﻗﺼﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ "ﺁﺯﺍﺩی"‬ ‫ﺩﻧﻤﺎﺭک ﺑﻮﺩ ﻳﺎ ﺩﺭﻣﺸﻌﻞ ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﺍﮔﺮ ﺭﻓﻴﻘﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻟﻄﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻥ ﻗﺼﻪ ﻏﻤﻨﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺑﺮﮔﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭ‬ ‫ﻣﻦ ﻭ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﻣﻤﻨﻮﻥ ﺳﺎﺯﺩ ( ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻭی ﻭﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺿﺎﺑﻄﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﺟﺮﺍی ﮐﻮﺩﺗﺎی ﺿﺪ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺴﺎﺯﻡ‪ .‬ﻭﻅﺎﻳﻒ‬ ‫ﺩﺷﻮﺍﺭی ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮﻡ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﺪی ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮐﺎﻣﻪ ﮔﯽ ﻧﻈﺎﻡ‬

‫‪50‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻧﻔﺮﺕ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮﻡ ﻫﺮ ﺭﻳﺴﮑﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺮﻡ ﻭ‬ ‫ﺑﺎ ﻫﺮﻣﺸﮑﻠﯽ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮﻡ ﮐﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺬﺏ ﺿﺎﺑﻄﻢ ﺳﺘﺎﺭ ﺧﺎﻥ ﻭﺧﺮﺩ ﺿﺎﺑﻂ ﺗﻮﻟﯽ ﺍﻡ ﺑﺴﻢ ﷲ ﺧﺎﻥ ﻭ‬ ‫ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮﻟﯽ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﻭ ﺿﺎﺑﻄﺶ ﺟﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ‪،‬‬ ‫ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺭﺩﻭ ﻭﺳﻴﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺍﻧﺪﮐﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻡ ؛ﺍﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺗﺮﺍﺏ ﻭ ﺟﺎﻧﺎﻥ‬ ‫ﮐﻪ ﺩﺭﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺘﻮﻥ ﺍﺻﻠﯽ ﺗﻮﻟﯽ ﻭﻧﻴﺮﻭﻫﺎی ﮐﻮﺩﺗﺎﻳﯽ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ‬ ‫ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﻭﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﺩﺭﭘﻴﺸﮕﺎﻩ‬ ‫ﻫﺮﺩﻭی ﺷﺎﻥ ﻣﻼﻣﺖ ﺩﺭ ﻣﻼﻣﺖ! ﺑﺎﺗﺮﺍﺏ ﺧﺎﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﻁﺮﺡ‬ ‫ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻣﯽ ﺭﻳﺰﻡ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﺭی ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭی ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﻡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ‬ ‫ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ‪ ،‬ﺍﺯﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ‪ ،‬ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺗﺎ ﺭﻳﺴﻤﺎﻥ‪ .‬ﺳﺮﺩﺍﺭ‬ ‫ﻋﺒﺪﺍﻟﻮﻟﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻗﻮﺍی ﻣﺮﮐﺰ ﻭ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﻣﻐﺮﻭﺭی ﺍﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺗﺮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻦ ﮐﻪ ﺍﺯﺧﺎﻁﺮ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺑﻪ ﺟﻼﻝ‬ ‫ﺁﺑﺎﺩ ﻫﺮﺷﺐ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﻟﯽ ﻣﺎ ﺗﺎ ﻣﺎﻫﻴﭙﺮ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺗﺎ ﺳﺮﻭﺑﯽ ﺍﻣﻨﻴﺖ‬ ‫ﺑﮕﻴﺮﺩ‪ .‬ﻫﺮﺷﺐ ﺟﻤﻌﻪ ﻧﺰﺩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ‪ .‬ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﺟﺎﺍﺳﺖ‪ .‬ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺩﺭﻋﻴﺶ ﻭﻧﻮﺵ ﺍﻧﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻭﺗﻮ ﻣﺠﺒﻮﺭﻳﻢ ﺗﺎ ﺩﻳﺮ‬ ‫ﻭﻗﺖ ﺷﺐ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﺮک ﺑﺎﺍﻳﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﻭی ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‬ ‫ﻭﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﻦ ﻁﻮﺭی ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻭﺍﮐﻨﺶ‬ ‫ﻭی ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﻳﻢ ﺧﻮﺷﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ً ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻭﷲ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﻳﮕﻪ ﻣﻪ ﭼﯽ ﺑﮕﻮﻳﻢ؟ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺩ ﺗﺎﻥ‬ ‫ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯﻣﻪ ﻣﯽ ﻓﺎﻣﻴﻦ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺎﻳﻴﺪﺵ ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﻫﺮﻭﻗﺖ‬

‫‪51‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﻳﮕﺮﻗﻴﺎﻓﻪ ﺍﺵ ﺟﺪی ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ‪ ،‬ﺍﺯ ﺟﺎﻳﺶ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﻴﺰﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪:‬‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻣﺮی ﻧﻴﺴﺖ؟‬ ‫ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﻳﻢ ﺍﺛﺮ ﮔﺰﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ‪ .‬ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺳﺮﺣﺪ ﺍﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭک ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺗﺮﺍﺏ ﺑﻪ ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ‪ .‬ﺭﻭﺯی ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ‪،‬‬ ‫ﺟﺎﻧﺎﻥ ﭼﻄﻮﺭ؟ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺑﺎﻻﻳﺶ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺭی؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ‪.‬‬ ‫ﺍﮔﺮ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭﻳﻎ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻳﮕﺎﻥ ﺑﺎﺭ ﺑﺎﻻﻳﺶ‬ ‫ﺩﺳﺖ ﮐﺶ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺭﻭﺯی ﮐﻪ ﻣﻮﺵ ﻫﺎ ﺳﺠﻞ ﻫﺎی ﻣﻮﺗﺮ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺟﻮﻳﺪﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪ ﻭﺷﻤﺎ ﺑﺎﻻﻳﺶ ﻗﻬﺮ ﺷﺪﻩ ‪ ،‬ﺍﻣﺎ ﺗﺒﺪﻳﻠﺶ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻭ ﺟﺰﺍﻳﺶ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻳﺪ‪،‬‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﭘﺲ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺍﻣﺸﺐ ﻧﻮﮐﺮی ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻫﺮﺩﻭی ﺗﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻪ ﺷﺐ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﮔﭗ‬ ‫ﺑﺰﻧﻴﻢ‪ .‬ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺗﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻥ ﺷﺐ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﻫﺮﺩﻭی ﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ‪ .‬ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﻭﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﻌﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯی ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﻣﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﯽ ﺭﺍ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﺴﺎﺯﻳﺪ ﻭ‬ ‫ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻣﯽ ﺭﻭﻳﻢ ﺑﺮﺍی ﺩﺳﺘﮕﻴﺮی ﻣﺜﻼً ﺳﺮﺩﺍﺭ ﻭﻟﯽ ‪ ،‬ﺩﺳﺘﻮﺭﻡ ﺭﺍ‬ ‫ﺍﻁﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ؟ ﺭﻧﮓ ﻫﺮﺩﻭ ﻣﯽ ﭘﺮﺩ‪ ،‬ﺳﻔﻴﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ؛ ﻭﻟﯽ ﻫﺮﺩﻭ‬ ‫ﺑﺎﻳﮏ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪ :‬ﺑﻠﯽ! ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﻴﺪﻳﺪ ‪ ،‬ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻁﻮﺭ ﺍﺳﺖ ‪،‬ﭘﺲ ﻧﻪ ﻣﻦ ﭼﻴﺰی ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ ﻭﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰی ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺍﻳﺪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﮔﭗ ﻫﺎی ﮐﻼﻥ ﺗﻴﺮ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﺗﺮﺍﺏ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﺶ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﻴﺰﺩ‪،‬‬ ‫ﺳﻮﺭﻩ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﺟﻴﺐ ﺩﺍﺭﺩ‪ ،‬ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﻮﺳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﻣﺎﻟﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ ،‬ﺍﻭﻫﻢ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﺮﺩﻭ‬ ‫‪52‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻻی ﺁﻥ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻗﺴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ‪ ..‬ﻗﺴﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﻫﻴﭻ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺭﻫﺎ ﻧﮑﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﻭﺣﺎﻻ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺮﺍﺏ ﺩﺭﮐﻮﻩ ﺑﺎﻻ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺍﺯﺩﺳﺖ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ‪ .‬ﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﺗﺮﺍﺑﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺳﺘﺮ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺧﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﻭﺯﻳﺮ ﺩﻓﺎﻉ ﻭﻗﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ‬ ‫ﺭﺷﻤﻪ ﺍﺑﺮﻳﺸﻤﯽ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁﯽ ﺍﺵ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺎﻥ‬ ‫ﻭﺯﻳﺮﺭﺍ ﺩﺭﺩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭﺑﻪ ﻣﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺗﺮﺍﺏ ﮔﻔﺖ ‪ ،‬ﻭﺯﻳﺮ ﺻﺎﺣﺐ ‪،‬‬ ‫ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻨﺪ ﺩﺳﺖ ﺗﺎﻥ ﻣﻼﻣﺖ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺩﺳﺖ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻓﮕﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺳﺎﻋﺖ ﺍﻭﻣﻴﮕﺎی ﻁﻼﻳﯽ ﻭﺯﻳﺮ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺘﻪ ﮐﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﻡ ؛ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺭﻭی ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻡ‪ .‬ﻣﻮﻗﻌﺶ ﻧﺒﻮﺩ ‪ .‬ﻭ ﺣﺎﻻ‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺮﺍﺏ ﺩﺭﮐﻮﻩ ﺑﺎﻻ ﺷﺪﻩ‪ .‬ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﻨﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﻭ‬ ‫ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﻻﻳﺘﺶ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﻭﺑﺎﻻ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﻻی‬ ‫ﮐﻮﻩ ﺧﺮﺩ ﮐﺎﺑﻞ ؟‬

‫***‬ ‫ﺍﺯﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺍﺏ ﺭﺍ ﭼﻄﻮﺭ ﻳﺎﻓﺘﯽ؟ ﺧﺸﺮﻩ ﻭ ﺟﻠﻤﺒﺮ ﻭ ﺧﺎﮐﭙﺮ‬ ‫ﻳﺎ ﮐﺎﮐﻪ ﻭ ﺳﺘﻨﮓ ﻭﻧﻮ ﻭ ﻧﻮﺍﺭ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻏﺮﻕ ﺩﺭﺍﺳﻠﺤﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﺭ‬ ‫ﺍﺑﺮﻳﺸﻤﯽ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺳﻤﻪ ﮐﺸﻴﺪﻩ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬ﺳﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ‬ ‫ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﻼﻥ ﺷﺎﻥ ﺗﺮﺍﺏ ﺧﺎﻥ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻗﻮی ﺩﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ‬ ‫ﺣﺘﯽ ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺩﺭ ﺭﻭی ﺣﻮﻳﻠﯽ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭼﺎی‬ ‫‪53‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺍﺯ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﮔﭗ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺩی ﮐﻪ ﺑﺮﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ‬ ‫ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻣﺎ ﻓﺮﺽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺩﻡ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﺒﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺗﺮﺍﺏ ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ .‬ﺩﺳﺖ ﺩﺭﺟﻴﺒﺶ‬ ‫ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺩﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺪﻩ‪ .‬ﺳﻼﻡ‬ ‫ﺑﮕﻮ ﻭﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﺑﺎ ﭘﻴﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺩﺭﺧﻂ ﻣﺪﺍﻓﻌﻪ ﺧﺮﺩ ﮐﺎﺑﻞ ﻭﺳﺮﻭﺑﯽ‪.‬‬ ‫ﻧﻴﮑﯽ ﻫﺎی ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭﺯﻣﻴﻦ ﻭﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪ ‪ ،‬ﺧﻮﺩ‬ ‫ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﮑﺸﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩی ﺗﺮﺍﺏ ﺣﻴﺮﺕ ﮐﻨﻢ ﻳﺎ ﻧﯽ ؟ ﺁﺧﺮ ‪ ،‬ﮔﻴﺎﻩ ﺿﻌﻴﻔﯽ ﻫﻢ‬ ‫ﻧﺒﻮﺩ ﺗﺮﺍﺏ ﺧﺎﻥ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻭﺭﻭﺯﮔﺎﺭی ﮐﻪ ﺭﻭﺑﻪ ﻫﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎی‬ ‫ﺷﻴﺮﺍﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﮔﻠﻴﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯﺁﺏ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﮑﺸﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ‬ ‫ﺑﻮﺗﻪء ﺑﺮﻭﻣﻨﺪی ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮑﺒﺎﺭﻩ ﮔﯽ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ﻭ ﺛﻤﺮ ﺩﻫﺪ‪.‬‬ ‫ﺩﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻭﺭﻭﺯﮔﺎﺭی ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ‪ ،‬ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ‪،‬‬ ‫ﻣﮕﺮ ﭘﻮﻝ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﺳﺖ ؟ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﭼﻄﻮﺭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻭی ﺗﻤﺎﺱ ﮔﺮﻓﺖ؟‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪ ،‬ﻳﮕﺎﻥ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ‪،‬‬ ‫ﻗﺮﻳﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮﺍی ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻭ‬ ‫ﺍﺧﻄﺎﺭ ﻭ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻋﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍی ﺟﻬﺎﺩ ﻓﯽ ﺳﺒﻴﻞ ﷲ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺍﮔﺮ ﺁﻣﺪ‬ ‫ﭘﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻣﺴﺘﺮﺩ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻋﻈﻴﻤﯽ ﮔﻔﺖ ‪:‬‬

‫‪54‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫��‬ ‫�ن� ��‬ ‫�‬ ‫��‬ ‫س‬ ‫�‬ ‫�‬ ‫ﺐ دا�ﺪ � ﻦ ﮐﺎری ﻦ ﺮ ﻢ‬

‫�ﻦ � آن ر�ﺪم � �ک ﺷﺎ�ﺪ و ﺳﺎ � ��ﻢ‬

‫�ﻮ� از �ﯽ و�ت �ﻞ‪ ،‬د�ﻮا� ﺑﺎ�ﻢ � ��ﻢ‬

‫�ﻦ � ��ﺐ �ﻮ� ﮐﺎران �ده ﺑﺎ�ﻢ ﺳﺎل �‬

‫***‬ ‫ﺍﺯﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎی ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺯﻳﺎﺩی‬ ‫ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺍﺯ ﻗﺮﻳﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭ ﭼﻪ ﺍﺯ ﻗﺮﻳﻪ ﺟﺎﺕ ﺍﻁﺮﺍﻑ‬ ‫ﺁﻥ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﻋﺪﻩ ﻳﯽ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮐﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ‬ ‫ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ) ﻟﻮﺍ ﻣﺸﺮ ( ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﺣﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﺭﺍ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ‬ ‫ﻧﻈﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﺮﻳﻒ ﻭ ﻭﻁﻨﭙﺮﺳﺘﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺑﺎ ﭘﺎﮐﯽ ﻭ ﺗﻘﻮﺍ‬ ‫ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺧﺪﻣﺘﺘﺶ ﺩﺭﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻧﯽ ﺍﻣﻨﻴﻪ ﺑﺪﺧﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻘﺎﻋﺪ‬ ‫ﮐﺮﺩ ﻭﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺯﺍﺩﮔﺎﻫﺶ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ‪ .‬ﭘﺴﺮ ﮐﻼﻥ ﺍﻭ ﻧﺬﻳﺮ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺴﺮﺩﻭﻣﺶ ﺑﺼﻴﺮ ﻭ ﺳﻮﻣﯽ ﻧﺼﻴﺮ ﻳﺎ ﻗﺼﻴﺮ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻫﺮﺳﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﺎ ﻻﺩﺭک‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻫﺮﺳﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ‪ ،‬ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﮐﺠﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؟ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ‪ .‬ﻧﺎﻡ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺩﺭﻟﻴﺴﺖ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭﻧﻔﺮی‬ ‫ﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻫﺎی ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﺍﺧﻠﻪ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ﮐﻪ ﻧﺬﻳﺮ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﻢ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﺥ ﺑﮑﺸﻢ‪.‬‬

‫‪55‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﺬﻳﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﻣﮑﺘﺐ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﺧﻮﺵ ﭘﻮﺵ ﺑﻮﺩ ﻭﭼﻪ ﺧﻮﺵ‬ ‫ﭼﻬﺮﻩ‪ .‬ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺵ ﻫﻢ ﺑﺪ ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﺳﺮﺵ ﺑﻪ ﺩﺭﺱ ﻫﺎﻳﺶ ﮔﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ‬ ‫ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻭی ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﺪﺭ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬ﺻﺪﺍﻳﺶ ﻏﻮﺭ ﺷﺪ‪ ،‬ﺳﻴﺒﮏ ﮔﻠﻮﻳﺶ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺎﻳﺶ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﺎی ﻗﻤﺎﺭ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ‪ .‬ﺑﻮﺩﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﭽﻪ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ‪ ،‬ﺩﺯﺩ ﺷﺪ ﻭ‬ ‫ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺩﺯﺩﺍﻥ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺩﺭﻣﺤﻼﺕ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﻭﺩﺯﺩی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﺭﺯﻳﺎﺭﺕ " ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺩﻝ ﺑﺎﺑﺎ" ﺑﺎ ﺑﻮﺩﻧﻪ ﻫﺎ ﻭﺑﭽﻪ ﺑﯽ ﺭﻳﺶ‬ ‫ﺍﺵ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ‪ ،‬ﺑﻮﺩﻧﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ‪ ،‬ﻗﻤﺎﺭ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮﺩ ﻭﻳﺎ ﺟﻴﺰ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺍﻳﻦ ﺑﺪ ﻣﺎﺵ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻦ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻥ‬ ‫ﻭﻻﺩﺭک ﺷﺪﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺗﻬﺎﻡ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﺭژﻳﻢ ﺍﻣﻴﻦ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‬ ‫ﺍﮔﺮ ﻭی ﺭﺍ ﺣﻴﻦ ﺍﺭﺗﮑﺎﺏ ﻗﺘﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﯽ؟ ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺩﺭﺁﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻭﻋﺎﻟﻢ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﻧﯽ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫ﺭژﻳﻢ ﻣﻨﺤﻮﺱ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﺻﺪ ﻫﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺎ ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﻼک ﻭ ﻓﻴﻮﺩﺍﻝ ﻭ ﻣﻼ ﻭ ﺩﺍﻣﻼ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺩﺍﺭ ﻭﻣﺮﺗﺠﻊ ﻭ ﺿﺪ‬ ‫ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﻭ ‪ ...‬ﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ؟‬ ‫ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺑﺼﻴﺮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﻧﻴﺰ‪.‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺳﺤﺮ ﺩﺭﭘﺎﺳﺦ ﭘﺮﺳﺸﯽ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺍﺯﻭی ﻗﺼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺑﺼﻴﺮ ﻭ‬ ‫ﭘﺴﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺍﺵ ﺭﻓﻴﻖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ‪:‬‬ ‫" ﺑﺼﻴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﺬﻳﺮ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﻳﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺧﻮﺏ ﻳﺎﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﻧﺪﻩ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺳﺎﻟﻢ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺩﺭﻣﻴﺪﺍﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﯽ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺩﻝ ﺩﺭﺧﺎک ﻧﺮﻡ‬ ‫ﮐﺸﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺼﻴﺮ ﺩﺭﺣﺎﻟﺖ ﭘﻞ ﺑﻮﺩ ﻭﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﺑﺘﺨﺎک ﺑﺎﻻﻳﺶ‬ ‫‪56‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﭼﺮﺑﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺧﻮﺏ ﻳﺎﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﭼﭙﻦ ﻣﻘﺒﻮﻝ‬ ‫ﺩﺭﺳﺮﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺩﺭﺳﺎﻝ ‪ ۱۳۵۵‬ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ‬ ‫ﺣﺰﺑﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﮐﻮﺭﺱ ﻫﺎی ﺣﺰﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮﺩ ﻭﺑﻌﺪ ﺍﺯﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﺎی ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﻨﺰﻝ ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﺍﻧﺠﻨﻴﺮ ﻋﺰﻳﺰ ﻭﺍﻗﻊ ﮐﺎﺭﺗﻪ ﻧﻮ ﺩﻳﺪﻡ‪ .‬ﺍﻭ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺣﺰﺑﯽ ﻣﺎ ﻣﻘﺮﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‬ ‫ﻭﺑﻨﻴﺎﺩ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻁﺒﺮی ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﺩﺭﺱ ﻣﯽ‬ ‫ﺩﺍﺩ‪...‬ﺭﻭﺯی ﺑﺎﻫﻢ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺭﻭی ﻓﺎﺑﺮﻳﮑﻪ ﻧﺴﺎﺟﯽ ﺑﮕﺮﺍﻣﯽ ﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﺩﻳﻢ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﮔﻔﺖ ‪ " :‬ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺴﻴﻢ ﺣﺰﺏ ﻣﺮﺍ ﺁﺩﻡ ﺳﺎﺧﺖ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ‬ ‫ﺑﺪﻣﺎﺷﯽ ﻣﻦ‪ ،‬ﻏﻼﻡ ﺑﭽﻪ ﺩﺭﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﺭﻭﺯ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪ ".‬ﺍﻳﻦ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺰﻳﺰ ‪،‬‬ ‫ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺍﺣﻤﺪ ﺟﺎﻥ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﺷﻬﻴﺪ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬ﺭﻭﺣﺶ ﺷﺎﺩ ﻭﻳﺎﺩﺵ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺑﺎﺩ ! "‬ ‫ﺍﻣﺎ ﭘﺴﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﮐﻪ ﺣﺎﺟﯽ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ ‪ ،‬ﻧﻴﺰ ﺩﺭﻣﮑﺘﺐ‬ ‫ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺩﺭﺱ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺻﻨﻒ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺍﺯﻣﻦ ﻭ‬ ‫ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻧﻴﺎﺯی ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﺣﺒﻴﺐ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻔﻴﻖ ﻭ ﻫﻤﺼﻨﻒ ﻣﻦ ﻭﺑﺮﺍﺩﺭ‬ ‫ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎ ﺳﻴﺎﻩ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ‬ ‫ﺷﻌﻠﻪ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﻣﻌﻠﻢ ﺳﭙﻮﺭﺕ ﺷﺪ‪ .‬ﻋﻀﻮ ﺣﺰﺏ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ‬ ‫ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺧﺎﺩ ﺩﺭﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻭﻟﺴﻮﺍﻝ ﭼﻬﺎﺭ ﺁﺳﻴﺎﺏ ﺷﺪﻩ ﻭ‬ ‫ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ‪.‬ﺭﻭﺍﻧﺶ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﺼﻴﺮ ﻳﺎ‬ ‫ﻗﺼﻴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﺮﺩ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻭﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ‪ .‬ﺁﻳﺎ ﺁﺏ ﺷﺪ ﻭﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺮﻭ‬ ‫ﺭﻓﺖ؟ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺩﻳﮕﺮﻓﻘﻂ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺟﻼﺩ ﻣﻌﺮﻭﻓﺶ ‪ :‬ﺣﻔﻴﻆ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫!‬ ‫‪57‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫***‬ ‫ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺟﻨﻮﺏ ﮐﺎﺑﻞ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺳﻴﺎﻩ‬ ‫ﭘﻮﺵ ﻭ ﻧﻘﺎﺏ ﭘﻮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﻴﻨﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻳﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﭘﻴﺶ‬ ‫ﺍﺯﺁﻥ ﺧﺎﻁﺮﻩ ﻳﯽ ﺍﺯ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺰﻳﺰ ﻭﺩﺭﺩ ﺁﺷﻨﺎی ﻣﺎﻥ ﺟﻴﻼﻧﯽ ﮔﻠﺸﻨﻴﺎﺭ ﺍﺯ‬ ‫ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎی ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﺍﻭ ﺩﺭﺷﻤﺎﻝ ﮐﺎﺑﻞ‪.‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﮔﻠﺸﻨﻴﺎﺭ ﺩﺭﺑﺮﮔﻪ ﻭﺯﻳﻦ ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻁﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭﺵ ﺭﺍ‬ ‫ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺁﻥ ﺣﻴﻔﻢ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﻧﮕﺬﺍﺭﻡ‪.‬‬ ‫ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯﻭی ﺧﻮﺍﻫﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺁﻥ ﺧﺎﻁﺮﻩ‬ ‫ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﻭﻳﺮﺍﺳﺘﺎﺭی ‪:‬‬ ‫" ‪...‬ﭘﺮﻭﺍﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﺎی ﺳﺨﺖ ﻭﺩﺷﻮﺍﺭی ﺭﺍ ﺳﭙﺮی ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﮔﺮﻓﺘﺎﺭی‬ ‫ﻫﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﮐﺎﺩﺭﻫﺎی ﺳﺮﺷﻨﺎﺱ ﺣﺰﺏ ﺑﻪ ﻣﺨﻔﻴﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺮﺩﻧﺪ‪ ..‬ﺻﻔﻮﻑ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎی ﺣﺰﺏ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ‬ ‫ﭘﺎﻳﻤﺮﺩی ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ .‬ﺍﻁﻼﻋﻴﻪ ﺣﺰﺏ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺟﻨﺎﻳﺎﺕ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﻭ‬ ‫ﺍﻣﻴﻦ ﻭﻋﻀﻮﻳﺖ ﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﺳﯽ‪ .‬ﺁی ‪ .‬ﺍی ‪ .‬ﺩﺭ ﺩﺳﺘﻮﺭ‬ ‫ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺍﻁﻼﻋﻴﻪ ﺣﺰﺏ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺟﺎﻫﺎی ﻣﺰﺩﺣﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺨﺶ ﻭ‬ ‫ﻧﺼﺐ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﺳﻪ ﺣﻮﺯﻩ ﺳﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺆﻅﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ‪ .‬ﻣﺴﺆﻭﻝ‬

‫‪58‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﺨﺶ ﺭﺑﺎﻁ ﺭﻓﻴﻖ ﺣﺴﻦ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﮑﺘﺐ ﺭﺑﺎﻁ‪ ،‬ﺭﻓﻴﻖ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻣﺤﺼﻞ‬ ‫ﺻﻨﻒ ‪ ۱۴‬ﺩﺍﺭﺍﻟﻤﻌﻠﻤﻴﻦ ﭘﺮﻭﺍﻥ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﭼﻴﮑﻞ ﻭ ﺍﻳﻨﺠﺎﻧﺐ ﻏﻼﻡ ﺟﻴﻼﻧﯽ‬ ‫ﮔﻠﺸﻨﻴﺎﺭ ﻣﺤﺼﻞ ﺻﻨﻒ ‪ ۱۳‬ﺩﺍﺭﺍﻟﻤﻌﻠﻤﻴﻦ ﭘﺮﻭﺍﻥ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﻗﺮﻳﻪ ﺳﻨﺠﺪ‬ ‫ﺩﺭﻩ ‪ .‬ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺳﺎﻋﺖ ‪ ۱۲‬ﺷﺐ ﺍﻁﻼﻋﻴﻪ ﺣﺰﺏ ﺭﺍ ﭘﺨﺶ‬ ‫ﻭﻧﺼﺐ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺁﻥ ﺍﻁﻼﻋﻴﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﺟﺎﻫﺎی ﻣﺰﺩﺣﻢ ‪ ،‬ﻣﮑﺘﺐ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺴﺠﺪ‬ ‫ﻫﺎ ﭘﺨﺶ ﮐﺮﺩﻡ‪ .‬ﻓﺮﺩﺍﻳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻫﺮﺳﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﻭ‬ ‫ﺍﺯﻭﻅﺎﻳﻒ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺪﻫﻴﻢ‪ .‬ﻭﻋﺪﻩ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﺎ ﺳﺎﻋﺖ ‪ ۹‬ﺻﺒﺢ‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺍﺭﺍﻟﻤﻌﻠﻤﻴﻦ ﭘﺮﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩ‪ ... .‬ﻣﺪﺕ ‪ ۳۰‬ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺍﺭﺍﻟﻤﻌﻠﻤﻴﻦ ﺷﺪﻡ؛ ﺍﻣﺎﻫﺮﺩﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﻴﺎﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﺣﺪﺱ ﺯﺩﻡ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺻﻨﻒ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﻏﻴﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﻮﻡ‪ ... .‬ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻫﺎ‬ ‫ﺭﻭﺯ ﮐﺮﺩﻡ‪ .‬ﺩﻝ ﻭﻧﺎﺩﻝ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺩﺍﺭﺍﻟﻤﻌﻠﻤﻴﻦ ﺷﺪﻡ‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ﺍﻭﻝ ﺩﺭﺳﯽ ﺁﻏﺎﺯ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪"..‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﮔﻠﺸﻨﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﺩﺭﺁﺧﺮﻳﻦ ﺩﻗﺎﻳﻖ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﻭﻝ ﺩﺭﺳﯽ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﻦ ﻣﺴﻠﺢ ﺩﺍﺧﻞ ﺻﻨﻒ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ ﻭﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﺟﻴﻼﻧﯽ ﮐﻴﺴﺖ؟ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪﻧﺪ‪ ....‬ﻣﻦ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫ﺷﺪﻡ ‪ .‬ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻳﻢ ﻭﻟﭽﮏ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺗﺮ ﺟﻴﭗ ﺑﺎﻻﻳﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﺑﻪ‬ ‫ﻣﺤﺒﺲ ﭼﻬﺎﺭﻳﮑﺎﺭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ ... .‬ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺤﺒﺲ ﺷﺪﻡ‪ ،‬ﻣﺮﺍ‬ ‫ﺩﺭﺑﺨﺶ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻫﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ .‬ﺩﺭﺁﻥ ﺟﺎ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﺣﺴﻦ ﻭﺭﻓﻴﻖ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ‪ .‬ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ‬ ‫ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺎﻥ ﺑﻐﻞ ﮐﺸﯽ ﮐﻨﻢ‪ ...‬ﺭﻓﻴﻖ ﺣﺴﻦ ﻧﻴﻢ ﻗﺪﻡ ﻋﻘﺐ ﺭﻓﺖ ‪ ،‬ﻣﻌﺬﺭﺕ‬ ‫ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ‪ ،‬ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮐﻮﻓﺘﻪ ﮐﻮﻓﺘﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﺎ ﺩﺳﺖ ﺯﺩﻩ‬ ‫‪59‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ‪ ... ،‬ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻟﺖ ﻭﮐﻮﺏ ﺷﺪﻳﻢ ‪ ،‬ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺮﻕ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﻩ ﻫﺎ ﺑﺎﺭ‬ ‫ﻣﺮﺩﻳﻢ ﻭﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪﻳﻢ‪ .‬ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻮﺍﻥ ﻭﻁﺎﻗﺖ ﻣﺎﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﺠﺒﻮﺭ‬ ‫ﺷﺪﻳﻢ ﺍﻗﺮﺍﺭ ) ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ( ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﻁﻼﻋﻴﻪ ﺭﺍ ﭘﺨﺶ ﮐﺮﺩﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪﺍً ﺟﺎﻧﻬﺎی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻟﭻ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻟﺖ ﻭﮐﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ‬ ‫ﺑﺪﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺳﻴﺎﻩ ﻭ ﮐﺒﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ‬ ‫ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ‪ ...‬ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺸﻮﺭﻩ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﮕﻮ‪.‬ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺟﺴﺎﻣﺖ ﻗﻮی ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮐﻨﻴﻢ ‪ ،‬ﺗﻮ ﻫﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﺗﻮﺍﻧﯽ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮐﻨﯽ‪" .. .‬‬ ‫" ‪...‬ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺭﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ‪ ۱۲‬ﺷﺐ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻟﻴﺴﻪ ﻧﻌﻤﺎﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ‬ ‫ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ .‬ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻟﻴﺴﻪ ﻧﻌﻤﺎﻥ ﺷﺪﻡ ‪ ،‬ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻫﺎ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﻫﺎی ﺩﺭﺩ‬ ‫ﺁﻟﻮﺩی ﺍﺯ ﻫﺮﮔﻮﺷﻪ ﻭﮐﻨﺎﺭ ﻣﮑﺘﺐ ﻭ ﻫﺮ ﺻﻨﻒ ﺩﺭﺳﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﮔﻮﻳﺎ ﻣﮑﺘﺐ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻤﯽ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﺍﺧﻞ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺻﻨﻒ ﻫﺎ‬ ‫ﺷﺪﻳﻢ‪ .‬ﺩﻳﺪﻡ ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﺣﺴﻦ ﻭﺭﻓﻴﻖ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻭ‬ ‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎ ﻭﻟﻴﻦ ﻫﺎی ﺑﺮﻕ ﻭ ﭼﻮﺏ ﻫﺎی ﺍﺭﻏﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺩﺭ‬ ‫ﮔﻮﺷﻪ ﺻﻨﻒ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ... .‬ﻟﻴﻦ ﻫﺎی ﺑﺮﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺴﺖ ﻫﺎی ﭘﺎ ﻫﺎﻳﻢ‬ ‫ﺑﺴﺘﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ‪ ....‬ﺍﺯﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ ؟ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﺑﻠﯽ‪.‬‬ ‫ ﺍﻁﻼﻋﻴﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﭘﺨﺶ ﮐﺮﺩﻳﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﺑﻠﯽ ‪ - .‬ﺩﺭﮐﺪﺍﻡ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ‬‫ﻫﺴﺘﻴﺪ ؟ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻋﻀﻮ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ‪ ... .‬ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺟﻼﺩ ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺎﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﺪ ‪.‬ﭼﻴﺰی ﺩﺭﮔﻮﺵ ﺁﻥ ﻫﺎ ﮔﻔﺖ‪ .‬ﺳﻮﺍﻝ‬ ‫ﻫﺎی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﺘﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺲ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪"...‬‬ ‫‪60‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫" ‪ ...‬ﺭﻓﻴﻖ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺲ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻧﺪ‪ ... .‬ﺳﺮﺑﺎﺯی‬ ‫ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪﻡ‪ .‬ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺍی ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﻭ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﭘﺎﻳﻮﺍﺯﺕ ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻴﺎ ﺑﺮﻭﻳﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍی ‪ ،‬ﻣﯽ ﺭﻭی ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ‪ .‬ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺲ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪﻡ ﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺍﺷﮑﺒﺎﺭ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﺮﺍ ﺩﺭﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﺳﻄﻪ‬ ‫ﻗﻮی ﻧﻤﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺗﻮ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺗﻮ ﺭﻫﺒﺮ ﮐﺒﻴﺮ ﺧﻠﻖ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ‬ ‫ﺟﺎﺳﻮﺱ ﺳﯽ ﺁی ﺍی ﻭ ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎﺭ ﮔﻔﺘﻪ ﺍی‪ .‬ﺧﻼﺻﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﭘﺪﺭﻡ‬ ‫ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻠﮏ ﻫﺎی ﺯﻣﺎﻥ ﻅﺎﻫﺮ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﺎ ﻫﺮ‬ ‫ﮔﺮﻭﻩ ﻭﺍﺷﺨﺎﺹ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺷﺖ‪ ..‬ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﮑﺘﺮﻳﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺳﺮﻭﺭی‬ ‫ﺩﻭﺳﺖ ﭘﺪﺭﻡ ﺑﻮﺩ‪" ..‬‬ ‫ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺳﺮﻭ ِﺭی ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻭﺍﻟﯽ ﭘﺮﻭﺍﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻖ‬ ‫ﺻﻤﺪی ﺗﻴﻠﻔﻮﻥ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﮔﻠﺸﻨﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﺪ ﻭﺍﮔﺮ ﺟﺮﻣﺶ ﺳﻨﮕﻴﻦ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﻭی ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪﻳﻨﺘﺮﺗﻴﺐ ﺭﻓﻴﻖ ﺟﻴﻼﻧﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﻣﺮگ‬ ‫ﺭﻫﺎﻳﯽ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺭﻓﻘﺎ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺤﻤﻞ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎی‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮ‪ ،‬ﺩﺭ ﭘﻮﻟﻴﮕﻮﻥ ﻫﺎی ﭘﻠﭽﺮﺧﯽ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺁﻧﺎﻥ‬ ‫ﺑﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﻫﻤﺮﺯﻡ ﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ !‬

‫***‬

‫‪61‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺷﻴﺮﻻﻻ ﻧﺎﻣﺶ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺍﻣﺎﺍﻫﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﻭی ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺻﻔﺖ ﻫﺎﻳﺶ‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻬﺞ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺷﻴﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ .‬ﻗﺪ‬ ‫ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺟﺴﺎﻣﺖ ﻣﺘﻮﺳﻄﯽ ‪ .‬ﻧﻪ ﭼﺎﻕ ﻭﻧﻪ ﻻﻏﺮ‪ .‬ﻧﺎﻣﺶ ﺣﺒﻴﺐ‬ ‫ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ) ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻥ ( ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺎﺯی ﺗﺨﻠﺺ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ‬ ‫ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ؟ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻳﻪ ﻧﻴﺎﺯی ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﺪﺭﺵ ﻋﺒﺪﺍﻟﻘﺎﺩﺭ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ‪ ،‬ﻣﺮﺯﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺧﺪﺍﭘﺮﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻋﻤﺮی ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﺪﺍﺭﺕ ﻭ ﻣﺴﺘﻮﻓﻴﺖ ﻭ ﮐﺠﺎ ﻭ ﮐﺠﺎ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﺯﻧﯽ ﮔﺬﺷﺘﺎﻧﺪﻩ‬ ‫ﻭ ﺩﺭﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﺍﺧﻼﺹ ﻭ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﻭﺩﻭﻟﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺎ؛ ﺑﻞ‬ ‫ﺩﺭ ﺷﻬﺮﮐﺎﺑﻞ ﻭ ﺷﺶ ﮐﺮﻭﻫﯽ ﮐﺎﺑﻞ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭﺑﯽ ﺗﺎﻟﯽ ‪ .‬ﺣﺒﻴﺐ‬ ‫ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺩﻭﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﺭﺷﺪ‪ .‬ﻳﮑﯽ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻢ‬ ‫ﻫﺴﺖ‪ .‬ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ‪ ..‬ﻳﮏ ﺩﺧﺘﺮی ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﺪﺭ ﺷﻴﺮ ﻻﻻ ﮐﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺩﻭﮐﺘﻮﺭﺗﻮﺭﻥ ﻧﻘﻴﺐ ﷲ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﮔﻮﺵ ﻭﮔﻠﻮی ﺷﻔﺎﺧﺎﻧﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺻﺪ‬ ‫ﺑﺴﺘﺮ ﺍﺭﺩﻭ ﺑﻪ ﺯﻧﯽ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻭ ﺷﻴﺮ ﻻﻻ ﺍﺯ ﺻﻨﻒ ﺍﻭﻝ ﻣﮑﺘﺐ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻫﻢ ﺩﺭﺱ ﻫﺴﺘﻴﻢ‪ .‬ﻫﺮﺩﻭ‬ ‫ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﻳﮏ ﻣﻴﺰ ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﻴﻢ ﻭ ﻫﺮﺩﻭ ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺻﻨﻒ‬ ‫ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻴﻢ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﺍﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﻭﻝ ﻧﻤﺮﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﺩﻭﻡ ﻳﺎ ﺳﻮﻡ‪.‬‬ ‫ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﻭﺑﺮﺍﺩﺭ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﻳﮑﯽ ﭘﺸﺖ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﻴﻢ؛ ﻣﮕﺮ ﺭﻗﻴﺐ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ‪ .‬ﺣﺒﻴﺐ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺑﯽ ﻧﻈﻴﺮی‬ ‫ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﺳﻌﺪی ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﭘﺪﺭﺵ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ‬ ‫ﻧﻪ ﺩﺭﻧﺰﺩ ﻣﻼی ﺩﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﺩﺭ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﮔﺮﺩ‬ ‫ﭘﺎﻳﺶ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ‪ .‬ﺭﻳﺎﺿﯽ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻧﻴﮏ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻧﺶ ﻧﻴﺰ‬ ‫‪62‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻨﺴﺠﻢ ﻭ ﻣﻮﺯﻭﻥ ﻭ ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﻫﺎ ﺭﺷﮏ‬ ‫ﻭﺣﺴﺎﺩﺕ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﯽ ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺜﻼ ﭘﺮﻭﺍﺯﺗﺨﻴﻠﺶ ﺑﯽ ﻣﺜﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﯽ ﻫﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺍﻭﺿﺎﻉ‬ ‫ﻭﺍﺣﻮﺍﻝ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻣﺎﻥ ﺑﯽ ﻧﻈﻴﺮ‪ .‬ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ‬ ‫ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻣﺎﻥ‪ ،‬ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻦ ﻣﺘﻴﻘﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ‬ ‫ﺑﺮﺳﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﮑﺘﺐ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺭﺍ ﻫﺮﺩﻭ ﺑﺎﻫﻢ ﺧﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﺍﻭ ﺍﻭﻝ ﻧﻤﺮﻩ ﻋﻤﻮﻣﯽ‬ ‫ﻣﮑﺘﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻭﻡ ﻧﻤﺮﻩ ﺻﻨﻒ ﺧﻮﺩ‪ .‬ﻓﻀﻞ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﭘﺴﺮ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺧﺎﻥ ﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﻍ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭﺟﺎﻳﺪﺍﺩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻣﮑﺘﺐ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻭی ﻭ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﭘﺪﺭ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺳﻮﻡ‬ ‫ﻧﻤﺮﻩ‪ .‬ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻓﺮﺍ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻭﺷﻴﺮ ﻻﻻ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﺭﻭﺯ‬ ‫ﻭﺩﺍﻉ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﻳﺰﻳﻢ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﭽﻪ ﻫﺎی ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎی ﺧﻮﺩ ﻫﺎﺭﺍ ﻳﮑﯽ ﺑﻪ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮی ﺗﺤﻔﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻴﻢ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ‬ ‫ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﻳﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﮐﻪ ﻓﺮﺍ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪ ،‬ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎﻡ‬ ‫ﺗﻔﺮﻳﺢ ﺩﺭ ﻣﮑﺘﺐ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ‪ .‬ﺩﺭ ﻟﻴﺴﻪ ﺣﺒﻴﺒﻴﻪ ‪ .‬ﺍﻭ ﺻﻨﻒ ﻫﻔﺖ"‬ ‫ﺍﻟﻒ" ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺻﻨﻒ ﻫﻔﺖ " ﺏ " ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ‪،‬‬ ‫ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﺩﻭ ی ﻣﺎﻥ ﺑﺎﻳﺴﮑﻞ ﻫﺎی‬ ‫ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺭﺍﻧﻴﻢ ‪ .‬ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﻦ ﺩﺭﻏﻢ‬ ‫ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻓﺰﻳﮏ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ‪ .‬ﺁﺧﺮ ﻣﺸﺮﻭﻁ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺧﺸﮏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺶ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﻴﺮ ﻭ ﺩﻝ ﻭﺩﻣﺎﻏﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪ‬ ‫ﺗﺎﺩﺭﺫﻫﻨﺖ ﻓﻮﺭﻣﻮﻝ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻫﺎی ﺛﻘﻴﻠﺶ ﺟﺎ ﺑﮕﻴﺮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ‬ ‫‪63‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﺸﺮﻭﻁﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺍﻧﻢ ‪ ،‬ﻧﻤﺮﻩ ﺍﻋﻠﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ ﻭ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪﻡ ﺩﺭ‬ ‫ﺻﻨﻒ ﻫﺸﺖ " ﺍﻟﻒ"‪ .‬ﺑﺨﺘﻢ ﻳﺎﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻁﺎﻟﻌﻢ ﻣﺪﺩﮔﺎﺭ ﮐﻪ ﺣﺒﻴﺐ‬ ‫ﺷﻴﺮ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺻﻨﻒ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﺯ ﺳﺮﮔﺮﻓﺘﻦ ﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺑﯽ ﺭﻳﺎﻳﯽ ﻫﺎ ﻭ ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﮔﯽ ﻫﺎ‪.‬‬ ‫ﺗﺎ ﺻﻨﻒ ﺩﻫﻢ ﻫﻢ ﻫﻤﺼﻨﻔﯽ ﻫﺴﺘﻴﻢ‪ .‬ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺟﺒﻴﺐ ﺻﻨﻒ‬ ‫ﻳﺎﺯﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﮐﺎﻣﻴﺎﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺻﻨﻒ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ‬ ‫ﺍﻟﻒ ﻭ ﻫﻤﺼﻨﻔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﺷﻮﺭ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻣﺎ‬ ‫ﮐﻪ ﺩﺭﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﮐﺎﻧﮑﻮﺭ ﮐﺎﻣﻴﺎﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻴﺚ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﻣﺤﺼﻞ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍی ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺩﺭ ﻳﻮﻧﻴﻮﺭﺳﺘﯽ ﺍﻡ ‪.‬ﮔﺎ‪.‬‬ ‫ﺍﻭی ﻣﺎﺳﮑﻮ‪ .‬ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺍﺯﻟﻴﺴﻪ ﺣﺒﻴﻴﻪ ﻓﺎﺭﻍ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‬ ‫ﻭﻟﯽ ﻣﺮﺍ ﺟﺒﺮﺍً ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻋﺮﺏ ﻧﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭ‬ ‫ﺣﺮﺑﯽ ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ‪ .‬ﻧﻖ ﻧﻖ ﻭﺯﻕ ﺯﻕ ﻭ ﺟﺰﻉ ﻭﻓﺰﻉ ﻣﻦ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﻳﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﻢ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻳﮏ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﺎﺯ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺍﺯ ﺻﻤﻴﻢ ﻗﻠﺐ‬ ‫ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯﺑﺴﺘﻪ ﮔﺎﻥ ﻧﺰﺩﻳﮑﻢ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺩﻡ ﻭﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻭ ﮐﺮچ‬ ‫‪،‬ﮐﻼﻫﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻔﻮﺫی ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺣﺮﺏ ‪ ،‬ﻧﻴﺰ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﺪ‬ ‫ﻭﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺴﺮﻡ ‪ ،‬ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻩ‬ ‫ﺍی؟ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﯽ ﺷﻮی ﺁﺧﺮ ﻭ ﻧﺎﻥ ﺷﺐ ﻭﺭﻭﺯﺕ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺲ ﻭﺧﻼﺹ ﻭﻣﻦ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺩﺭﻋﺴﮑﺮی‪ .‬ﺻﻨﻒ‬ ‫ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ‪ .‬ﻫﺮﺭﻭﺯ ﺩﺭﻓﮑﺮ ﮔﺮﻳﺰ ‪ ،‬ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ‬ ‫ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ﺣﺮﻣﺎﻥ ﻓﺎﮐﻮﻟﺘﻪ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻭ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎی ﻟﻮﮐﺲ ﻭ ﺁﺧﺮ‬

‫‪64‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺳﺎﻝ ﻣﺸﺮﻭﻁ ﺩﺭﻣﻀﻤﻮﻥ ﺗﻮﭘﭽﯽ‪ .‬ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﺭﺧﺼﺘﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﮐﺪﺍﻡ ﺁﻣﺎﺩﻩ‬ ‫ﮔﯽ ﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪﻥ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﺍﻓﺴﺮ ﺷﺪﻥ‪.‬‬ ‫ﭘﻨﺞ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﮐﻮﺩﺗﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮﮐﺲ ﺗﻔﺴﻴﺮ‬ ‫ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﻣﺤﺼﻠﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﺗﺤﺎﺩ ﺷﻮﺭﻭی‬ ‫ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺻﺪﺍی ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺭﺍی ﺍﻣﻮﺍﺝ‬ ‫ﺗﻴﻠﻔﻮﻥ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ‪ .‬ﺻﺪﺍ ﺳﺨﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺍﻡ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻡ‬ ‫ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺻﺪﺍی ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺭﺍ ﺍﺯﻣﻴﺎﻥ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺻﺪﺍﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻫﻠﻴﺰ‬ ‫ﻫﺎی ﭘﻴﭻ ﺩﺭﭘﻴﭻ ﺫﻫﻨﻢ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‬ ‫ﺗﻮﻫﺴﺘﯽ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺑﻠﯽ‪ .‬ﺍﻭﻝ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﺗﺒﺮﻳﮏ ﺑﮕﻮﻳﻢ‬ ‫ﻭﺩﻭﻡ ﻫﺮﭼﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮﭘﺎﺳﭙﻮﺭﺕ ﺑﮕﻴﺮ ﻭﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻭﻳﺰﻩ‬ ‫ﻭﺗﮑﺖ ﻁﻴﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺣﻞ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﺟﺎی ﭘﺎی ﻳﮏ ﺑﻬﺖ ﺑﺰﺭگ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ‬ ‫ﺩﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ ،‬ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺭﻳﻴﺲ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﻭﻟﺖ ﻳﮏ‬ ‫ﻫﻴﺄﺕ ﺑﺮﺍی ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﮐﻮﺩﺗﺎ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ‬ ‫ﮐﻮﺩﺗﺎی ‪ ۲۶‬ﺳﺮﻁﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺷﻮﺭﻭی ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺭﻳﻴﺲ ﻫﻴﺄﺕ ﻣﻦ‬ ‫ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﻳﮏ ﻋﻀﻮ ﺁﻥ ﺗﻮ ﻭ ﻋﻀﻮ ﺩﻳﮕﺮﺵ ﻳﮏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺯ ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ‬ ‫ﮐﺎﺑﻞ‪.‬‬ ‫ﺩﺭ ﻁﻴﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﻭی ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍی ﺍﺯﺗﺤﺼﻴﻞ؟ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﻋﻠﻤﯽ ﺍﻧﺴﺘﻴﺘﻴﻮﺕ ﭘﻮﻟﻴﺘﺨﻨﻴﮏ‬ ‫ﮐﺎﺑﻞ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺭﺟﺮﻳﺎﻥ ﺳﻔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﻫﻢ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﺻﻤﻴﻤﻴﯽ‬ ‫ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭﻟﯽ ﻫﺮﺩﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺩﻝ ﻧﺰﺩﻳﮑﯽ ﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎﺯ‬ ‫‪65‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻫﺮﺩﻭی ﻣﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﻣﻌﻠﻮﻡ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﯽ ﮐﯽ ﺍﺳﺖ؟ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺣﺒﻴﺐ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﺪ ﺩﺭﮐﺪﺍﻡ ﺣﺰﺏ ﻭﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺍﻣﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ‬ ‫ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺩﺭ ﻫﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺷﻌﻠﻪ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫***‬ ‫ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻓﺴﺮ ﺍﺭﺩﻭ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭﺷﻮﺭﻭی‬ ‫ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﻪ ﺑﺎﺭی ﮐﻪ ﻭی ﺭﺍ ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ‬ ‫ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺩﻳﺪﻡ ‪ ،‬ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺎﻡ ﻭﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﺯﻭی ﻧﺸﻨﻴﺪﻡ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ‬ ‫ﮐﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺑﺎ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻳﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻻ ﺍﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﻻﺩﺭک‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻫﻢ ﻋﺠﺐ ﺳﺮﮔﺬﺷﺘﯽ ﺩﺍﺭﺩ‪ :‬ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻭﻗﻠﻢ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪ‬ ‫ﻣﺮﺩ ﻗﻠﻢ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺠﻴﺐ ﺩﺍﻭﺭی ‪:‬‬ ‫***‬ ‫ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺁﻗﺎی ﻧﺠﻴﺐ ﺩﺍﻭﺭی ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ‪:‬‬ ‫"‪...‬ﭘﺲ ﺍﺯﮐﻮﺩﺗﺎی ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺧﺎﻥ ﺑﺎ ﭼﻬﺮﻩ ﻭﻧﺎﻡ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺁﺷﻨﺎ‬ ‫ﺷﺪﻡ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪﻅﺎﻫﺮ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎی‬ ‫‪66‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻣﺪﺗﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺳﭙﺮی ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﻮﺻﻮﻑ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻟﺒﺎﺱ‬ ‫ﺳﻴﺎﻩ ﺑﺮﺗﻦ ﻭ ﮐﻼﻩ ﻭﺩﺳﺘﺎﺭ ﺳﻴﺎﻩ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﻳﺶ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﺭﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﯽ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﻬﻢ ﻭﺩﺭک‬ ‫ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﺼﺮ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺧﺮﻣﻦ ﻫﺎی ﮔﻨﺪﻡ‬ ‫ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻫﻘﺎﻧﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ‪ .‬ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﻳﮏ ﻣﻘﺪﺍﺭ‬ ‫ﭘﻮﻝ ﺩﺭﺟﻴﺐ ﺩﻫﻘﺎﻥ ﺑﯽ ﺑﻀﺎﻋﺖ ﻭﻣﺤﺘﺎﺝ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ‪" .‬‬ ‫"‪..‬ﺭﻭﺯی ﺑﺎ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﺎﻥ ﺭﻭﺯﺍﻥ ﻭﺷﺒﺎﻥ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﯽ‬ ‫ﻭی ﮐﻪ ﺩﺭﻣﮑﺘﺐ ﻳﮏ ﺻﻨﻒ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯﻣﻦ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪﻡ‪ .‬ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ‬ ‫ﺗﺤﺖ ﺗﻠﻘﻴﻦ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎی ﻋﺰﻳﺰﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﻪ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﻋﻴﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺁﻳﻴﻦ‬ ‫ﻋﻴﺎﺭی ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ‪ .‬ﺩﺭﺟﺮﻳﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎﻳﺶ ﺍﺯﺑﭽﻪ ﺳﻘﺎ ﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻣﺎﻥ ﷲ‬ ‫ﺧﺎﻥ ﺩﻓﺎﻉ ﻧﻤﻮﺩ‪ .‬ﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻁﻔﻮﻟﻴﺖ ﺯﻳﺮ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﻭ‬ ‫ﻋﻮﺍﻁﻒ ﭘﺪﺭ ﻭﭘﺪﺭ ﮐﻼﻥ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺻﻔﺎﺕ ﻧﻴﮏ ﺁﻥ ﺁﺯﺍﺩﻳﺨﻮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻡ‪،‬‬ ‫ﺷﺎﻩ ﺍﻣﺎﻥ ﷲ ﻳﮏ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﻫﺎی ﻭی ﺧﻮﺷﻢ‬ ‫ﻧﻴﺎﻣﺪ ﻭﺩﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎﻭی ﻫﻢ ﺳﺨﻦ ﻧﺸﺪﻡ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﮐﻪ‬ ‫ﻋﺰﻳﺰﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﺎ ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﮐﻠﮑﺎﻧﯽ ﻭﻫﻤﻔﮑﺮﺍﻧﺶ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻣﺴﻴﺮ‬ ‫ﺭﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺩﺭﻣﺎﻩ ﺛﻮﺭ ‪ ۱۳۵۳‬ﺥ ﺩﺭﺳﺮک ﮐﺎﺑﻞ ‪ -‬ﻟﻮﮔﺮ‬ ‫ﻧﺰﺩﻳﮏ ﭘﻮﺯﻩ ﺳﻴﺎﻩ ﺑﻴﻨﯽ ‪ -‬ﻣﺤﻞ ﺳﺮﻧﮕﭙﺮﺍﻧﯽ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ‪ -‬ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺐ‬ ‫ﺩﺭﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺎﺏ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻁﺮﻑ ﭘﻮﻟﻴﺲ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪ‬ ‫ﻩ ﻭ ﺧﺒﺮ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮی ﻭی ﺩﺭ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ‪ ۱۹‬ﺛﻮﺭﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺍﻧﻴﺲ‬

‫‪67‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﻋﮑﺲ ﺍﺻﻠﯽ ﻭ ﻋﮑﺲ ﻧﻘﺎﺑﺪﺍﺭ ﻭی ﺑﻪ ﭼﺎپ ﺭﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﻣﺎﻳﮏ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ‪" .‬‬ ‫ﺁﻗﺎی ﺩﺍﻭﺭی ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﻭﻳﮋﻩ ﮔﯽ ﻫﺎی ﺷﺨﺼﻴﺖ‪ ،‬ﻣﺸﻐﻮﻟﻴﺖ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ‬ ‫ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭی ﺟﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ‪:‬‬ ‫" ‪...‬ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ‬ ‫ﻓﺼﻴﺢ ﻭ ﻗﻮﺕ ﺍﻓﺎﺩﻩ ﺍﺵ ﺑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯﻭﻳﮋﻩ ﮔﯽ ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺨﺼﻴﺖ‬ ‫ﺍﻭ ﻳﮑﯽ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﻫﺮﮐﺲ ﻭﺩﺭﻫﺮ ﺳﻦ‬ ‫ﻭﺳﺎﻝ ﻭ ﻣﻮﻗﻒ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﺍﻧﺲ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻭﺳﺮﺻﺤﺒﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﻭی ﺯﺑﺎﻥ ﻁﻔﻼﻥ ‪ ،‬ﻧﻮ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ‪ ،‬ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻭﭘﻴﺮ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ‬ ‫ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺵ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻴﮏ ﻭﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﺣﺘﯽ‬ ‫ﺑﺎﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺎﺯی ﺩﻧﺪﻩ ﮐﻠﮏ ﻭ ﺗﻮپ ﺩﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ‪ .‬ﻭی ﻣﻄﺎﺑﻖ‬ ‫ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺩﺍﻧﺶ ﻭﺳﻮﻳﻪ ﻭﺳﻮﺍﺩ ﻁﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪" .‬‬ ‫" ‪.....‬ﺍﺯﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﺑﺪی ﮐﻪ ﺩﺭﻧﺰﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﺰﻳﺰﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ‪،‬‬ ‫ﻳﮑﯽ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺻﻮﻑ ﺩﺭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﻫﺎی ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺳﺎﻝ‬ ‫‪ ۱۳۵۶‬ﺑﺎ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻫﺎی ﺭﮐﻴﮏ ﻋﻤﻞ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﺮﺩﺍﻧﻪ ﻳﯽ ﺭﺍ‬ ‫ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﻭﺑﺎﻻی ﺧﺎﻧﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻓﺴﺮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺍﺭﺩﻭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ‬ ‫ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﻋﺎﻟﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺧﺘﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺳﺎﻋﺖ‬ ‫ﻫﺸﺖ ﺷﺐ ﺑﻌﺪ ‪،‬ﺍﻳﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ‪ .‬ﻧﺰﺩﻳﮑﺎﻥ ﺍﻓﺴﺮ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﻭی ﺑﻪ ﻣﺤﻠﯽ ﮐﻪ ﻋﺰﻳﺰ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﻤﻠﻪ‬ ‫ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺍﺛﺮﺯﺩ ﻭﺧﻮﺭﺩ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﮑﺎﻥ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﻴﺮ‬

‫‪68‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺗﻔﻨﮓ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺷﺪ‪ ..‬ﺯﺧﻤﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﻗﻮﺍی ﺩﻭﻟﺘﯽ ﻭﻟﺴﻮﺍﻟﯽ ﺑﮕﺮﺍﻣﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﺁﻥ‬ ‫ﺟﺎ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﺎﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪ‬ ‫ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻟﻐﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﮔﻨﺪﻡ ﺩﺭﻭی ﻫﺮﺳﺎﻝ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺎﻩ‬ ‫ﺑﺮﺩ ﻭ ﺍﺯﻓﺮﺩﺍی ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ‪" .‬‬ ‫ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺟﻤﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ ﻭﭼﻪ ﮐﺮﺩ ‪،‬‬ ‫ﮐﺴﯽ ﭼﻴﺰی ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎﺯی ﻫﺎ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ‬ ‫ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻧﻴﺎﺯی ﻭ ﻫﻢ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ ﺷﺪﻧﺪ ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺩﺭ ‪ ۶‬ﺟﺪی ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ‬ ‫ﺩﺭﻭﻁﻦ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺷﻮﺭﻭی ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺟﺎ ﭘﻮﻝ ﻭﭘﻠﻪ‬ ‫ﻳﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩ ﻭ ﻣﻘﺪﻣﺎﺕ ﺳﻔﺮﺵ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﻬﻴﺎ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﺰﻳﺰﺍﻟﺮﺣﻤﻦ‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻭی ﺭﺍ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﻭﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ‬ ‫ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﺶ ﺑﺎ ﻣﺠﻴﺪ ﮐﻠﮑﺎﻧﯽ ﻭﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺳﺎﻣﺎ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎ ﺩﺍﺩﻩ‬ ‫ﻭﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻧﻴﺴﺘﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎی ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎﺭﺑﺪﻭﻥ ﮐﺪﺍﻡ ﺟﺮﻡ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﯽ‬ ‫ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺍﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺟﮕﺮﻥ ﻧﻘﻴﺐ ﷲ ﻧﻴﺎﺯی ﺩﺍﮐﺘﺮ ﮔﻮﺵ‬ ‫ﻭﮔﻠﻮ ﺩﺭﺷﻔﺎﺧﺎﻧﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺻﺪ ﺑﺴﺘﺮ ﺍﺭﺩﻭ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﮐﺘﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ‬ ‫ﻁﺒﻴﺐ ﺣﺎﺫﻕ ﺭﺍ ﺍﺯﻧﺰﺩﻳﮏ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﺑﺎ ﻭی ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻳﺎﺩﻡ‬ ‫ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﻋﺎﻟﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﺗﺮﮐﻴﻪ ﺑﻪ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ‬ ‫ﺑﺎ ﺩﺭ ﺷﻮﺭﻭی ﻭﻗﺖ‪ .‬ﺑﻠﯽ‪ ،‬ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺭﺣﻢ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ؛ ﭘﺲ‬ ‫‪69‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﮕﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺒﺴﺘﻨﺪ ﻭﺑﮑﺸﺘﻨﺪ ﺁﻥ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﻣﺮﺩ ﭘﺎﮐﻨﻬﺎﺩ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻦ ﺩﻳﮕﺮ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﻴﺶ ﺟﻨﺎﺏ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﻧﻴﺎﺯی ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﮐﺎﮐﺎی ﻋﺰﻳﺰ‬ ‫ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻧﻴﺎﺯی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭﻧﺎﻣﻪ ﻳﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﺮﺟﻤﻦ‬ ‫ﻧﻴﺎﺯی ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﯽ ؛ ﺑﻞ ﺩﺭﻫﺎﻟﻴﻨﺪ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ‬ ‫ﺩﺍﺭﺩ ﻭﺷﺮﻳﮏ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻫﻮﺗﻞ ﺳﺘﺎﺭﻩ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯﻋﺰﻳﺰ‬ ‫ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻭی ﺟﺎﻥ ﻻﻻ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻻﺩﺭک ﺷﺪﻥ ﺗﺎ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺧﺒﺮی ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺰﺭگ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻳﻌﻨﯽ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﺎﺟﻪ‬ ‫ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺭﻓﻴﻊ ﺍﺳﺖ ﻭﺩﺭ ﻫﺎﻟﻴﻨﺪ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﻧﻘﻴﺐ ﷲ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﺑﻪ ﺭﺗﺒﻪ ﺩﮔﺮﻭﺍﻟﯽ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯﺳﻮی ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﭘﺲ‬ ‫ﺍﺯ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎی ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ‪.‬‬

‫***‬ ‫ﺑﺮﮔﺮﺩﻳﻢ ‪:‬‬ ‫ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭی ﺭژﻳﻢ ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﻳﮑﯽ ﺩﻭﻣﺜﺎﻝ ﻫﺮﮔﺰ ﺧﻼﺻﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ؛ ﺯﻳﺮﺍ‬ ‫ﺍﻧﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﮐﺸﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺷﻤﺎ ‪:‬‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺭژﻳﻢ ﺧﻮﻧﺘﺎ ﺳﺎﻳﻪ ﺷﻮﻡ ﻭﺳﻴﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻗﺮﻳﻪ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺩﺭﻳﺎی ﻟﻮﮔﺮ ﺧﻂ ﻓﺎﺻﻞ ﺑﻴﻦ ﻫﺮﺩﻭ ﻗﺮﻳﻪ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ‪ ،‬ﻧﻴﺰ‬ ‫ﮔﺴﺘﺮﺍﻧﻴﺪ ﻭﻳﮑﯽ ﺍﺯﺷﺨﺼﻴﺖ ﻫﺎی ﺑﻨﺎﻡ ﻗﺮﻳﻪ ﺣﺴﻦ ﺧﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ‬

‫‪70‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﺬﻳﺮ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﺴﺮ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﻠﻌﻴﺪ ﻭ ﺗﺎﻫﻤﻴﻦ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻻﺩﺭک‬ ‫ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺍﻭ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﺍﻧﺠﻨﻴﺮ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻮﺩ ؛ ﻭﻟﯽ ﭘﺪﺭﺵ‬ ‫ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﺑﻪ ﮐﺮﺧﻴﻞ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﻌﺮﻭﻓﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﮑﺘﺐ ﺍﺑﺘﺪﺍﻳﻴﻪ‬ ‫ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭﻅﻴﻔﻪ ﻣﻌﻠﻤﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻘﺎﻋﺪ ﻫﻢ ﻋﻀﻮ ﺗﻔﺘﻴﺶ‬ ‫ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮﻧﻮﺷﺘﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺁﻗﺎی ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮﻁﺎﺕ ﻭﻟﺴﻮﺍﻟﯽ ﺑﮕﺮﺍﻣﯽ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﻫﻢ‬ ‫ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﺑﺘﺨﺎک ﻣﺎﻣﻮﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻓﻮﺍﻳﺪ ﻋﺎﻣﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﺩﺭ ﺑﺘﺨﺎک‬ ‫ﺑﺮ ﺿﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﺎی ﺑﺘﺨﺎک ﮐﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﻮﺩﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻭﻣﻘﺎﺑﻠﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ‪ .‬ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺯﺍﻕ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﺎﺳﺘﺮی ﺭﻭﺍﻥ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻭﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ‬ ‫ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﮐﻮﻟﻤﺒﻴﺎی ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﺳﺘﺎﺩ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﯽ‬ ‫ﺩﺭ ﻓﺎﮐﻮﻟﺘﻪ ﻫﺎی ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻭ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭﺗﺮﺑﻴﻪ ﺑﻮﺩ ﻭﺑﻌﺪ ﺍﺯ ‪ ۷‬ﺛﻮﺭ ﺑﻪ ﺣﻴﺚ‬ ‫ﻣﻌﺎﻭﻥ ﺍﺩﺍﺭی ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ ﮐﺎﺑﻞ ﺍﻳﻔﺎی ﻭﻅﻴﻔﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺧﻮﻥ ﺁﺷﺎﻡ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ ﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﺮﺍﻥ ﻗﺪﺭ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﺛﺮ ﮐﻤﮏ ﻭﺭﻫﻨﻤﺎﻳﯽ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺑﻮﺭﺱ ﺷﻮﺭﻭی‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﻣﺤﺼﻞ ﭘﻮﻟﻴﺘﺨﻨﻴﮏ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻭﻝ ﻧﻤﺮﻩ ﺻﻨﻒ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺭﻟﻴﺴﺖ‬ ‫ﮐﺎﻧﺪﻳﺪ ﻫﺎ ﻧﺒﻮﺩﻡ‪ .‬ﻭﻟﯽ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺭﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻡ‪،‬‬ ‫ﮐﺎﻧﺪﻳﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﺍﺩﺍﺭی ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ ﺑﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺷﺎﻥ ﮔﻔﺘﻢ‪ .‬ﺍﻭ ﻣﺸﻮﺭﻩ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﺸﺘﻮ‬

‫‪71‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻋﺮﻳﻀﻪ ﺑﻨﻮﻳﺲ ﻭ ﺗﺬﮐﺮ ﺑﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﻭﻝ ﻧﻤﺮﻩ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻟﻴﺴﻪ‪ ،‬ﺍﻭﻝ ﻧﻤﺮﻩ‬ ‫ﮐﺎﻧﮑﻮﺭ ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ‪ ،‬ﺍﻭﻝ ﻧﻤﺮﻩ ﺻﻨﻒ ﺍﻭﻝ ﭘﻮﻟﻴﺘﺨﻨﻴﮏ ﻭ ﻋﻀﻮ ﺣﺰﺏ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻡ؟ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﺮﻳﻀﻪ ﻣﻦ ‪،‬‬ ‫ﻣﻌﻴﺎﺭﺑﻮﺭﺱ ﺩﺭ ﭘﻮﻟﻴﺘﺨﻨﻴﮏ ﮐﺎﺑﻞ‪ ،‬ﻧﻤﺮﺍﺕ ﺭﻳﺎﺿﯽ ﻭ ﮐﻴﻤﻴﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻨﺪﻩ ﻧﻔﺮ ﺩﻭﻡ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﭘﻮﻟﻴﺘﺨﻨﻴﮏ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺑﺰﺭﮔﻤﺮﺩ ﻳﮏ ﺣﺰﺑﯽ ﭘﺎک ﻭ ﻳﮏ‬ ‫ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﺮﻳﻒ ﻭﺑﯽ ﻫﻤﺘﺎ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭ ﮐﻼﻧﺶ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺼﻤﺪ‬ ‫ﺁﺩﻡ ﻫﻤﺼﻨﻔﯽ ﻭﺩﻭﺳﺖ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺯﺣﻤﺎﺕ‬ ‫ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﻟﯽ ﺭﻳﻴﺲ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺍﻣﻨﻴﺖ‬ ‫ﺩﻭﻟﺘﯽ ﻭﺷﺎﮔﺮﺩ ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺍﻥ ﻓﺎﺭﻭﻕ ﻳﻌﻘﻮﺑﯽ ﺩﺭ ﺍﮐﺎﺩﻣﯽ ﭘﻮﻟﻴﺲ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺩﺭ‬ ‫ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﮑﺘﺐ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻓﺼﻴﺢ ﻭﺭﻭﺍﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﮔﻔﺘﻨﯽ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺴﺮﻳﺮﻩ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺣﺒﻴﺐ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﺍﮐﺮﻡ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﻭ‬ ‫ﻋﺎﺭﻑ ﺳﺮﻭﺭی ﺑﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ "‬ ‫ﻳﮑﯽ ﺍﺯﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻁ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﻝ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺳﻦ ﻭﺳﺎﻝ ﻭ ﻫﻢ ﻓﮑﺮ ﻭﻫﻢ‬ ‫ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺯﻣﺮی ) ﺧﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﻧﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ( ﻧﺎﻡ‬ ‫ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺮی ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺫﻫﻴﻦ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ‬ ‫ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ ﺣﺰﺑﯽ ﻣﺎ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﻴﺮ ﺯﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﻭ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﻣﺠﺒﻮﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻫﻤﻮ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺼﻴﺤﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺣﺰﺑﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺍﻥ ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻮﺭﻭی ﻭﻗﺖ ‪ ،‬ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎﺭی ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻭی‬ ‫ﺩﺭﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺻﻔﻮﻓﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺍﺟﺒﺎﺭی‬ ‫ﺁﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺗﺪﺍﻭی ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻋﻠﻨﯽ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺮﺱ ﻭﺑﻴﻢ ﺍﺯ‬ ‫‪72‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﺍﮐﺘﺮ ﻧﺠﻴﺐ ﷲ ﺷﻬﻴﺪ ﻭ ﺩﺭﭘﻴﺶ ﺭﻭی ﻭی ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫ﺳﺒﺐ ﻫﻢ ﻣﺪﺕ ﻁﻮﻻﻧﯽ ﻳﯽ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﺭی‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺮی ﭘﺴﺮ ﮔﻞ ﺁﻗﺎی‬ ‫ﻟﻨﺪی ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﻞ ﺁﻗﺎی " ﭼﺖ " ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ .‬ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺍﺷﺖ‬ ‫ﻭ ﺑﺎﻍ ﺑﺎﺻﻔﺎﻳﯽ ﻣﻤﻠﻮ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﭘﺮ ﻣﻴﻮﻩ ﻭ ﮔﻠﻬﺎی ﺭﻧﮕﻴﻦ ﻭ ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺯﻣﺮی ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﺒﯽ ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ‬ ‫ﺍﻭ ﺑﺮﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻭﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﮕﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭﺑﺒﺴﺘﻨﺪ ﻭﺑﮑﺸﺘﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ‬ ‫ﻫﺰﺍﺭ ﺗﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺫﮐﺮ ﺷﺎﻥ ﺑﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫***‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮔﺮﺍﻥ ﻗﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﮔﻪ ‪:‬‬ ‫ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﻧﻴﺎﺯی ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺯﻣﺮی ﭘﺴﺮ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﮔﻞ‬ ‫ﺁﻗﺎ ﻣﺴﮑﻮﻧﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ‪:‬‬ ‫"ﺯﻣﺮی ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺫﻫﻴﻦ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺯﻣﺮی ﺩﺭﻟﻴﺴﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻫﻤﺼﻨﻔﯽ ﻣﺎﻣﺎﻳﻢ ﻧﺼﻴﺮ ﺍﺣﻤﺪ ﻧﻴﺎﺯی ﺑﻮﺩ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺮﺍﻳﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻋﺰﻳﺰﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺳﻴﺎﻩ ﭘﻮﺵ ﻭﺳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﺯ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ‬ ‫ﻫﺎی ﻗﺴﻴﻢ ) ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﺬﻳﺮ ‪ ،‬ﺑﺼﻴﺮ ﻭﻗﺼﻴﺮ ﺍﺳﺖ ( ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﮐﺮﺩﻩ‬ ‫ﺑﻮﺩ ﺍﺯﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﭘﺴﺮﺧﺎﻟﻪ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻘﺎﺩﺭ ﺧﺎﻥ ﻧﻴﺎﺯی‬

‫‪73‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺳﺎﺑﻖ ﺭﻳﻴﺲ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﮔﯽ‬ ‫ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺐ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﺯﺷﻴﻮﻩ‬ ‫ﮐﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻋﺰﻳﺰ ﺳﻴﺎﻩ ﭘﻮﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪" .‬‬ ‫ﻣﻦ ﺩﺭﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﻴﺎﺯی ﺍﺯ ژﺭﻓﺎی ﻗﻠﺐ ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺯ ﮔﺸﺎﻳﯽ‬ ‫ﺳﭙﺎﺳﮕﺰﺍﺭی ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺯﻣﺮی ﭘﺮﭼﻤﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺳﻴﺎﻩ ﭘﻮﺵ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ‬ ‫ﺭﻫﺮﻭﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﻣﺠﻴﺪ ﮐﻠﮑﺎﻧﯽ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﺯﻣﺮی ﺩﺭ ﺣﻤﻠﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﮔﺮﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﻋﺰﻳﺰﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﭼﻨﺪﺍﻥ‬ ‫ﻣﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺭﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﭘﻨﺪﺍﺭﻣﻦ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻌﺪﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ‬ ‫ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻥ ﺯﻣﺮی ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﺰﻳﯽ‬ ‫ﺍﺯﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻳﻪ ﺷﻮﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻی ﺳﺮ ﻫﺮﻋﻀﻮ ﺣﺰﺏ ﭘﺮﭼﻢ ﺳﺎﻳﻪ‬ ‫ﺍﻓﮕﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﮔﭗ ﻫﻢ ﺩﻭﺭ ﺍﺯﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻘﺎﺩﺭ‬ ‫ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺧﻄﺎﺏ ﺭﻳﻴﺲ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ‬ ‫ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ‪ -‬ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩ‪ ،.‬ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺯﻳﺎﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭﺑﺴﺘﻦ ﻭ‬ ‫ﮐﺸﺘﻦ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺩﺍﺷﺖ ‪ ،‬ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻳﯽ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﺳﺮﺑﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺍﻥ ﺯﻣﺮی ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮔﻔﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺴﺮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ‬ ‫ﺍﺳﺪﷲ ﺳﺮﻭﺭی ﻭ ﺟﻴﻼﻧﯽ ﺭﻳﻴﺲ ﻟﻮژﺳﺘﻴﮏ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺮﻩ‬ ‫ﮐﯽ ‪ -‬ﺍﻣﻴﻦ ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ‪.‬‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺯﺍﻕ‪:‬‬

‫‪74‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﮔﻔﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺒﺪﺍﻟﺼﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﺁﺩﻡ ) ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﺭﺷﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩ‬ ‫ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺯﺍﻕ ( ﮐﻪ ﻳﮏ ﺷﺨﺺ ﻏﻴﺮ ﺣﺰﺑﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﺴﺮﮐﻼﻧﺶ ﻋﺒﺪﺍﻟﻮﻟﯽ‬ ‫ﺯﻟﻤﯽ ﻧﻴﺰ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ‬ ‫ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﻫﺎ ﺷﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﻋﺒﺪﺍﻟﻮﻟﯽ ﺯﻟﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﺶ ﺟﺪی ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ‬ ‫ﭘﻠﭽﺮﺧﯽ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻋﻔﻮ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺭﻫﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﻦ ﺩﺭﺷﻮﺭﻭی‬ ‫ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ‪ ۱۹۸۰‬ﺑﻌﺪ ﺍﺯﺩﻭﺳﺎﻝ ﻏﺮﺽ ﺳﭙﺮی ﻧﻤﻮﺩﻥ‬ ‫ﺭﺧﺼﺘﯽ ﺑﻪ ﻭﻁﻦ ﺁﻣﺪﻡ‪ ،‬ﻋﺒﺪﺍﻟﻮﻟﯽ ﺯﻟﻤﯽ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺎﻥ ﺗﺮﺍ ﻫﻢ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﻣﻦ ﺑﺮﺍی ﺷﺎﻥ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﺗﺠﺎﺭﺕ " ﺟﺮﻧﮕﺎﻧﻪ ﻭ‬ ‫ﭘﻮﻗﺎﻧﻪ"‪ ) ،‬ﻭﻟﯽ ﺯﻟﻤﯽ ﺭﺍ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻁﺒﻊ‬ ‫ﻅﺮﻳﻔﺎﻧﻪ ﻳﯽ ﺩﺍﺭﺩ ‪ (.‬ﺩﺭ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻮﻭﺭﻭی‬ ‫ﻫﺴﺘﯽ ﺣﺘﻤﺎ ً ﺗﻘﺎﺿﺎی ﺍﺧﺮﺍﺟﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ‪" .‬‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺳﻴﺪ ﺣﺴﻦ ﺭﺷﺎﺩ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺷﻴﺮ ﻣﺮﺩ ﺑﺘﺨﺎﮐﯽ ﺩﺭ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺜﺎﻝ‬ ‫ﻭﺩﺭ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﺑﯽ ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﺖ ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻓﻮﺍﻳﺪ ﻋﺎﻣﻪ‬ ‫‪ ،‬ﻣﺤﺼﻞ ﺣﺮﺑﯽ ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺎﺗﻞ ﻧﺎﻣﺮﺩﺵ ﮐﺒﻴﺮ ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ‬ ‫ﺯﻣﺎﻥ ﺿﺎﺑﻂ ﺻﻨﻒ ﺷﺎﻥ ‪ ،‬ﺳﺒﺐ ﺍﺧﺮﺍﺟﺶ ﺍﺯ ﺣﺮﺑﯽ ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ ﻭ ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻧﺶ ﺩﺭ ﻣﺤﺒﺲ ﺩﻫﻤﺰﻧﮓ ﮔﺮﺩﻳﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻓﺎﺗﻞ ﻧﺎﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﻢ‬ ‫ﺍﮐﺘﻔﺎ ﻧﮑﺮﺩ ﻭﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﺳﻔﺎک ﺍﻭﺭﺍ ﺷﻬﻴﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺧﻮﺩ ﻗﺎﺗﻞ‬ ‫ﺩﺭﮐﻮﺩﺗﺎی ﺗﻨﯽ ‪ -‬ﺁی ﺍﺱ ﺁی ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ‪" . .‬‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻓﻴﻖ ﺷﻌﻴﺐ ﻋﺰﻳﺰ!‬

‫‪75‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫" ‪...‬ﺍﺯﻟﻴﺴﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺁﺳﻴﺎﺏ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺎﺭﻑ ﻣﻌﻠﻢ ﭘﺸﺘﻮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﺣﺰﺏ‬ ‫ﻭﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻧﺪﺍﺷﺖ ؛ ﻭﻟﯽ ﺷﺨﺺ ﻋﻴﺎﺭ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ‬ ‫ﺗﺎ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺵ ﻫﺴﺖ ‪" .‬‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ؟ ﮐﺠﺎﻳﯽ ﺳﭙﻬﺮی ﻋﺰﻳﺰ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ ‪ :‬ﭼﻴﺰ ﻫﺎﻳﯽ‬ ‫ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﮔﺮ ﺳﺒﺰﻩ ﻳﯽ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﻢ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﺮﺩ‪ ".‬ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺁﻧﺎﻥ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭﺧﺖ ﮔﺸﻦ ﻭ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ ﻭﺳﺮﺍﻓﺮﺍﺯ ﻭﻁﻦ ﻣﺄﻟﻮﻑ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ‬ ‫ﺭﻳﺸﻪ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﻮﺧﺘﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺯﻧﺪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﻢ ﻭﺩﻡ‬ ‫ﺑﺮﻧﻴﺎﻭﺭﻡ ﺗﺎ "ﻭﺣﺪﺕ" ﺧﺮﺍﺏ ﻧﺸﻮﺩ !!‬

‫***‬ ‫ﻳﮏ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺭﻓﻴﻖ ﺷﻌﻴﺐ ﮔﺮﺍﻧﻤﺎﻳﻪ‪:‬‬ ‫" ‪...‬ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﻳﮏ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﻗﻴﺎﻡ ﺛﻮﺭ ﺍﺯ ﻭﻻﻳﺖ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﻭﻻﻳﺖ ﻟﻐﻤﺎﻥ‬ ‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪﻡ ﻭﺩﺭﻟﻴﺴﻪ ﺭﻭﺷﺎﻥ ﻭﻻﻳﺖ ﻟﻐﻤﺎﻥ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻭﻅﻴﻔﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭﺑﻌﺪ‬ ‫ﺍﺯ ﺍﺧﺬ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺑﺮﺝ ﺟﻮﺯﺍ ﻳﮏ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﻭﻻﻳﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺒﺪﻳﻞ‬ ‫ﮔﺮﺩﻳﺪﻳﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﻭﻻﻳﺖ ﺯﺍﺑﻞ ‪ ،‬ﺩﻭ ﻣﺎﻣﺎﻳﻢ ﻫﺮﻳﮏ ﻳﻤﻴﻦ ﺍﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﻭﻧﺼﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺑﻪ ﻭﻻﻳﺖ ﭘﮑﺘﻴﺎ ﺗﻘﺮﺭ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮﺩﻳﻢ‪ .‬ﻭﻟﯽ ﻓﺮﺩﺍی ﺁﻥ ﺭﻭﺯ‬ ‫ﺗﺎﺭﻳﺦ ‪ ۲۸‬ﺟﻮﺯﺍ ﭼﭙﺮﺍﺳﯽ ﻣﮑﺘﺐ ﺧﺎﻟﺪﻳﻦ ﺩﺭ ﭼﺎﺷﺖ ﺭﻭﺯ ﭘﺮﺯﻩ ﺧﻄﯽ ﺭﺍ‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﻣﺪﻳﺮ ﻟﻴﺴﻪ ﻭﻟﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﻧﻤﯽ‬

‫‪76‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺷﻮﺩ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻟﻴﺴﻪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ﺩﻭ ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﻣﺎﻣﺎﻳﻢ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ‬ ‫ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺪﻳﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺩﺭﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﻣﺎﻣﺎ!‬ ‫ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﻡ‪ .‬ﺍﺯﺍﻳﻦ ﻣﮑﺘﺐ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻭﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﻧﺮﻭﻳﺪ‪ .‬ﻣﺎﻣﺎﻳﻢ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍ ﻧﻪ ﻣﻴﺮﻭی ؟ ﺩﺭﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﮔﺸﻨﻪ‬ ‫ﻫﺎی ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ ﻗﺼﺪ ﺑﻨﺪی ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺎﻣﺎﻳﻢ ﮔﻔﺖ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺮﺳﻮ ﻫﺴﺘﯽ‪ ،‬ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﺟﺮﻣﯽ ﺑﻨﺪی ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ؟ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭﻣﻦ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﺁﻣﺪﻡ ﻭﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪﻡ‪ .‬ﻣﺎﻣﺎﻳﻢ‬ ‫ﻧﺼﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﻗﺒﻞ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﻣﺎی ﺩﻳﮕﺮﻡ ﺍﻧﺠﻨﻴﺮ ﻳﻤﻴﻦ‬ ‫ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﻫﺸﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻨﺪ‪ .‬ﺩﺭ ‪ ۲۸‬ﺟﻮﺯﺍ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ‪ ۵‬ﺳﺮﻁﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺭﻭﺡ ﺷﺎﻥ ﺷﺎﺩ‬ ‫ﺑﺎﺩ!"‬ ‫ﺍﻣﺎ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﺘﻤﮕﺮی ﻫﺎی ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻣﺆﻗﺮ ﻭﻳﺎﺭﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ؟ ﻧﯽ‪.‬‬ ‫ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺮﺭﻭﺯ ﻧﻮﺍی ﺗﺎﺯﻩ ﻳﯽ ﺳﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻫﺮﺭﻭﺯ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻧﻮی‬ ‫ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺟﺪﻳﺪی ﺑﺮﺍی ﺁﺯﺍﺭ ﻭﺍﺫﻳﺖ ﻣﺮﺩﻡ‬ ‫ﺳﻴﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻁﻦ ﻭ ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺭﻓﻘﺎی ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ‬ ‫ﺑﺎﺳﺘﻴﻞ ﭘﻠﭽﺮﺧﯽ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺭﻓﻘﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭﻟﯽ‬ ‫ﺩﺭﺟﻬﻨﻢ ﺩﻳﮕﺮی ﺑﺮﺍی ﺭﻫﺎﻳﯽ ﻭﺁﺯﺍﺩی ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺭﻓﻘﺎی ﺷﺎﻥ ﻣﯽ‬ ‫ﺭﺯﻣﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﻴﻮﻩ ﻫﺎی ﺩﻭﺯﺧﯽ ﭘﻮﻟﻴﺲ ﻣﺨﻔﯽ ﺁﻥ‬ ‫ﻣﻴﺮﻏﻀﺐ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮐﻪ ﺁﻗﺎی "ﻋﺒﺎﺱ ﺧﺮﻭﺷﺎﻥ " ﻭی ﺭﺍ ﻣﺮﺩ ﻣﺆﻗﺮ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﺎﻣﺪ ﻭﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﭼﮏ ﭼﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻫﺎی ﺗﻴﻠﻔﻮﻧﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ‬ ‫‪77‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺩﺭﭘﺸﺖ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎی‬ ‫ﺻﻨﻒ ﻫﺎی ﻣﮑﺘﺐ ﻫﺎ ﻭ ﺩﮐﺎﻥ ﻫﺎ ﻭﺳﺮﻭﻳﺲ ﻫﺎ ﻭﺗﮑﺴﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﻕ ﺳﻤﻊ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻧﺪ‪ ،‬ﻭ ﺩﺭ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﻭ ﻣﻴﺘﻴﻨﮓ ﻫﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬ ‫ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺩ ﮔﻔﺘﻦ ﻭﻣﺮﺩﻩ ﺑﺎﺩ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻟﺐ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ‬ ‫ﻭﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﯽ‪ .‬ﻳﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻁﻮﺭی ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻠﻴﻢ ﻋﻠﻴﺰﺍﺩﻩ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﺣﺰﺑﯽ ﻭﻅﻴﻔﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺻﻨﻮﻑ ‪ ۴‬ﻭ‪۵‬‬ ‫ﺍﺑﺘﺪﺍﻳﯽ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﺕ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﺭﺍﺩﻳﻮ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﺩ ؟ ﺍﮔﺮ‬ ‫ﮐﻮﺩک ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﻗﺼﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‬ ‫ﺯﻳﺮﺍ ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺭﺍﺩﻳﻮی‬ ‫ﺑﯽ ﺑﯽ ﺳﯽ ﻳﺎ ﺻﺪﺍی ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬ﭘﺪﺭ ﻳﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻣﺎﺩﺭ ﮐﻮﺩک ﺭﺍ ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺮﺩﻧﺪ ‪ .‬ﺑﺮﺩﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﯽ ﺩﺭﻗﺒﺎﻝ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﮑﻞ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺗﻼﺷﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭﺍﺛﻨﺎی ﭘﺨﺶ ﺧﺒﺮ ﻫﺎی ﺭﺍﺩﻳﻮی ﺑﯽ ﺑﯽ‬ ‫ﺳﯽ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺍﺯﻝ ﻭﺍﻭﺑﺎﺵ ﺳﺮی ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﻫﺎی ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺮ ﻧﺨﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺑﺮﺍی ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺩﺍﺩﻥ‬ ‫ﻭﺑﻪ ﭘﻮﻟﻴﮕﻮﻥ ﻫﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍی ﺗﮑﻤﻴﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﻟﻴﺴﺖ ﮐﺬﺍﻳﯽ‬ ‫ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮی‪.‬‬ ‫ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﯽ ﺍﺯﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺳﺤﺮ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﭘﻬﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﻓﻘﻴﺪ ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﺷﺐ ﻭﺭﻭﺯی ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﺍﻣﺎ ﺁﻥ ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﺍﺩﻩ ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮﻩ ﻳﯽ ﺍﺯ ﺭﻓﻴﻖ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺍﺳﺪ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﺩﺭﺑﺮﮔﻪ ﻭﺯﻳﻦ ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎ‬ ‫‪78‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭﺗﺪﺍﺑﻴﺮ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻭ ﺟﻨﮓ ﻫﺎی ﮐﻼﺳﻴﮏ ) ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻭﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ‬ ‫ﺍﺣﻴﺎﻧﺎ ً ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺷﻤﻦ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ‪،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺍﺯ ﺻﻮﺭ‬ ‫ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﻣﺤﺘﻮﺍی ﺍﻥ ﭘﯽ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ‪ (.‬ﺳﺨﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ ﺑﺮﺁﻥ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻓﺸﺮﺩﻩء ﺁﻥ ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺑﺮﮔﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ‬ ‫ﻭﺑﻌﺪ ﺑﺮﻭﻡ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﻣﺎﻥ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﻓﻴﻖ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍی ﺛﺒﺖ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ‬ ‫ﺳﻴﺎﻩ ‪:‬‬ ‫" ‪..‬ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺧﺎﻁﺮﻩ ﺭﻓﻴﻖ ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ‪ ).‬ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ‬ ‫ﺭﻳﻴﺲ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻋﺎﻟﯽ ﻗﻮﺍی ﻣﺴﻠﺢ ( ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ‪ ،‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﻓﻴﻖ " ﺻﺎﺑﺮ " ﮐﻪ ﺩﺭﻧﺎﺣﻴﻪ ﺣﺰﺑﯽ ﭼﻬﺎﺭﻡ " ﺏ "‬ ‫ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﻦ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻂ‬ ‫ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻢ ‪ ،‬ﺩﺭ ﺫﻫﻨﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪ‪ ... .‬ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻋﻠﯽ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﺍﺯﺭﻭﺯی ﮐﻪ ﺑﻪ ﻁﻮﺭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺻﺒﺢ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺭﻭﺯﻫﺎی ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺳﺎﻝ‪ ۱۳۵۷‬ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ " ﻧﻮﺭ‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ " ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻭ ﺧﺒﺮی ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﻢ‪ .‬ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻁﻮﺭ‬ ‫ﻏﻴﺮ ﻣﺘﺮﻗﺒﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻳﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﻭی ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﺭﺳﻴﺪ‪ ....‬ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﮐﻪ‬ ‫ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺁﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩی ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ‪،‬‬ ‫ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺍﻧﺒﻮﻫﯽ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﻗﺼﻪ ﺣﺎﻟﺐ ﻭ ﻋﺒﺮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰی ﺩﺍﺭﺩ‪:‬‬ ‫‪79‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫***‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺍﺳﺪ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﺩﺭ ﻳﺎﺩﻭﺍﺭﻩ ﺷﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺣﻔﻴﻆ ﷲ‬ ‫ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻅﺎﻫﺮﺍً ﺑﺮﺍی ﻣﺪﺕ ﻣﺤﺪﻭﺩی ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ‬ ‫ﭘﻠﭽﺮﺧﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﻁﺮﻳﻘﯽ ﻳﮏ ﻣﻘﺪﺍﺭﭘﻮﻝ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ‬ ‫ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ ﻭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻣﺤﺒﺲ ﻫﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭﺍﺯﺍی‬ ‫ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﭘﻮﻝ‪ ،‬ﻧﺎﻣﻪ ﻳﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺭﺍ ﺍﺯﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﺍﻟﻘﺼﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺩﺭ ﻣﺨﻔﻴﮕﺎﻩ ﺣﺰﺑﯽ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﺷﺎﺩﻩ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻢ‬ ‫ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻋﺪﻩ ﺯﻳﺎﺩی ﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎی ﻭﺯﺍﺭﺕ‬ ‫ﺯﺭﺍﻋﺖ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻓﻴﻖ " ﺻﺎﺑﺮ " ﺑﺮﺍﺩﺭ‬ ‫ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﻧﻴﺰ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ‪ ... .‬ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ً ﻳﮑﯽ ﺩﻭ ﺭﻭﺯی ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ‬ ‫ﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﺻﺎﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺣﺰﺑﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ‪ .‬ﺿﻤﻦ ﺻﺤﺒﺖ‬ ‫ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻁﻼﻉ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﺳﻔﺮ ﺭﺳﻤﯽ ﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻁﺮﻑ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﻭی‬ ‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮﻭﺩ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ‬ ‫ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻔﺖ ﺧﻮﺍﻥ ﺭﺳﺘﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﺫﺭﻳﻌﻪ ﻭی ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ‪ ) .‬ﺍﺻﻞ ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺳﻂ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ " ﺛﺮﻳﺎ ﭘﺮﻟﻴﮑﺎ " ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻓﻌﺎﻟﺘﺮﻳﻦ ﺍﻋﻀﺎی ﺣﺰﺏ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ‬ ‫ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮی ﺩﺍﺧﻞ ﺣﺰﺏ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪" ( .‬‬

‫‪80‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫" ﮔﺮﻭﻩ ﺭﻫﺒﺮی ﺩﺍﺧﻞ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﺨﻔﯽ ‪ ،‬ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ‬ ‫ﻣﺼﺆﻭﻥ ﻭﺑﯽ ﺧﻄﺮ ﺩﺳﺎﺗﻴﺮ ﻭﺍﺳﻨﺎﺩ ﻣﺤﺮﻡ ﺣﺰﺑﯽ‪ ،‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺷﻔﺮی ﺳﺎﺩﻩ‬ ‫ﻳﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺑﺨﻮﺭ ﻭﻋﻤﻠﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻳﺎﺩ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭﺳﻬﻞ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺍﺯ‬ ‫ﺍﺭﻗﺎﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﺮﻭﻑ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻴﺸﺪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻳﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺣﺮﻭﻑ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻋﺪﺍﺩ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺳﺎﺧﺖ‪ ..‬ﻣﺜﻼً ﺍﺯ ﺣﺮﻑ " ﺍﻟﻒ " ﺗﺎ ﺣﺮﻑ "‬ ‫ﺝ " ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﮔﺬﺍﺭی ﮐﺮﺩ‪ " :‬ﺍﻟﻒ ‪ ،۲۱-‬ﺏ ‪ ، ۲۲ -‬پ ‪-‬‬ ‫‪ ، ۲۳‬ﺕ ‪ ، ۲۴ -‬ﺙ ‪ ۲۵ -‬ﻭ ﺝ ‪ " ۲۶ -‬ﮔﻔﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ‬ ‫ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭی ﻣﻮﺍﺯی ‪ ،‬ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﺩﺭﻏﻴﺮ ﺁﻥ ﺩﺷﻤﻦ‬ ‫ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﮔﯽ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻝ ﻭﺭﻗﻢ ﻣﻮﺍﺯی‬ ‫ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻭﻑ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼً ﺍﺯ ﺣﺮﻑ " چ " ﺗﺎ‬ ‫ﺣﺮﻑ " ﺯ" ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩ ‪ " :‬چ ‪ ، ۴۵-‬ﺡ ‪ ، ۴۶ -‬ﺥ‬ ‫ ‪ ، ۴۷‬ﺩﺍﻝ ‪ ، ۴۸ -‬ﺫ ‪ ، ۴۹ -‬ﺭ ‪ ۵۰-‬ﻭ ﺯ ‪" ۵۱ -‬‬‫ﺩﺭﺳﻄﻮﺭ ﺑﻌﺪی ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺪ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ‬ ‫ﻣﺨﻔﯽ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﺮﺷﻮﺭﺗﺮﻳﻦ ﻭﻓﻌﺎﻟﺘﺮﻳﻦ ﺍﻋﻀﺎی ﺣﺰﺏ ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ‬ ‫ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺰﺍﻳﺎی ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺷﻔﺮی ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮی ﺁﻥ ﻣﯽ‬ ‫ﺩﺍﻧﺪ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎی ﺣﺰﺏ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺭﻗﻢ ﻣﻮﺍﺯی ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻝ‬ ‫ﻫﺮﻣﻄﻠﺒﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺷﻔﺮ ﺷﻮﺩ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻴﻞ‬ ‫ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﻨﺪ‪:‬‬ ‫" ﺭﻭﺯی ﺑﺎ ﺭﻓﻴﻖ "ﺁﺻﻒ ﺩﻳﻦ " ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎی ﻫﻤﻴﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺷﺶ‬ ‫ﻧﻔﺮی ﺭﻫﺒﺮی ﺩﺍﺧﻞ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻪ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﭼﻬﺎﺭﻡ " ﺏ " ﺣﺰﺑﯽ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ‬ ‫‪81‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻫﻢ ﺩﺭﺣﻠﻘﻪ ﺗﺤﺖ ﺭﻫﺒﺮی ﺍﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﺭﻓﻴﻖ "ﻭﻟﯽ " ) ﺑﻌﺪ ﻫﺎ‬ ‫ﻣﻨﺸﯽ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ ( ﮐﻪ ﻣﻨﺸﯽ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺣﺰﺑﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺩﺭﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﻣﺨﻔﻴﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭی ﺩﺍﺷﺘﻢ‪ .‬ﺍﻭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ‬ ‫ﻭی ) ﺁﺻﻒ ﺩﻳﻦ ( ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﺟﻤﻴﻠﻪ ﭘﻠﻮﺷﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ‬ ‫ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺭﻓﻘﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪" .‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﺩﻟﭽﺴﭗ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺷﻔﺮی ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﺭﻓﻴﻖ ﺻﺎﺑﺮ‪:‬‬ ‫" ﺑﺎﺭی ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺯﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺷﻔﺮی‬ ‫ﺭﻭی ﮐﺎﻏﺬ ﺗﺸﻨﺎﺏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻭﺑﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﺻﺎﺑﺮ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯﮐﻠﻴﺪ ﺭﻣﺰی ﮐﻪ‬ ‫ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ) ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺮﻭﻑ ﻭﺍﺭﻗﺎﻡ ﻣﻮﺍﺯی ( ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺮﻭﺭ ﮐﺮﺩﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺭﻓﻴﻖ ﺻﺎﺑﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺮ ﮐﺮﺗﯽ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﺳﺎﺯی ﮐﻨﺪ ﻭﻫﻨﮕﺎﻡ‬ ‫ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺩﻫﻠﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﮐﻠﻴﺪ ﺭﻣﺰ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﻮﻳﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﻭﺑﻪ‬ ‫ﺁﺩﺭﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺁﺩﺭﺱ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻋﺒﺪﷲ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﺑﻮﺩ‬ ‫ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺩﺭﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺭﻓﻘﺎی ﺭﻫﺒﺮی ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ‪ ....‬ﺭﻓﻴﻖ ﺻﺎﺑﺮ ﻭﻅﻴﻔﻪ‬ ‫ﻣﺤﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﮐﻤﺎﻝ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﻭﺭﺍﺯﺩﺍﺭی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ؛ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺘﻦ ﺷﻔﺮی ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﻮﻳﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﻭﺑﻌﺪﺍً ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﺍﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺘﻦ‬ ‫ﺷﻔﺮی ﺭﺍ ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪".‬‬ ‫ﻭﺩﺭﻓﺮﺟﺎﻡ ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ‪:‬‬ ‫" ﺭﻭﺯی ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﺶ ﺟﺪی ﺑﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ﻗﺪﻡ‬ ‫ﻣﯽ ﺯﺩﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻳﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﻭﮔﻔﺖ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﻓﻘﺎ ﺭﺍ‬ ‫‪82‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﺭﺑﻴﺮﻭﻥ ﺩﭼﺎﺭ ﺳﺮﮔﻴﭽﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﺩﺭﭼﻨﻴﻦ ﻭﺿﻌﯽ ﻋﺒﺪﷲ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ‬ ‫ﭘﺎﺭﭼﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﺗﺸﻨﺎﺏ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻭﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪی ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﺁﻭﺭﺩ ﻭﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭﺍﺳﺪ ﺑﺮﺍﻳﻢ‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻭﻗﺘﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻳﻢ ﻓﻘﻂ ﺍﻋﺪﺍﺩی ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻢ‬ ‫ﻭﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﺩﺭﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﭼﻪ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺠﻴﺐ ﮔﻔﺖ ﻣﺮﺍ ﻳﮑﯽ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻭﻗﺖ ﺑﺪﻫﻴﺪ ‪ ..‬ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ً‬ ‫ﺩﻭﺳﺎﻋﺖ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺠﻴﺐ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺘﻨﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻣﺰ ﺑﻴﺮﻭﻥ‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮﮐﻠﻤﻪ ﺁﻥ ﻧﺎﻣﻪ ء ﺭﻓﻴﻖ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﮐﻪ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺠﻴﺐ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ‪ ،‬ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭﺍﺷﮏ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺟﺎﺭی ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺩﺭﺁﻏﺎﺯ‬ ‫ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﻭﻁﻨﭙﺮﺳﺖ ﻭﻳﮏ‬ ‫ﺍﻧﺘﺮﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﺭﻓﻘﺎی ﺭﻫﺒﺮی ﺣﺰﺏ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻢ‪ ..‬ﺩﺭﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺭﺍﻩ ﻣﺎ ﻭﺍﺑﻌﺎﺩ ﺟﻨﺎﻳﺎﺕ ﺧﻠﻘﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺧﻄﺎ‬ ‫ﮐﺎﺭی ﻫﺎی ﺁﻥ ﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪".‬‬ ‫***‬ ‫ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺪ ﷲ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﺩﺭﭘﻴﺎﻡ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻳﮑﯽ ﺩﻭ ﻧﮑﺘﻪ ء ﺩﻳﮕﺮی ﺭﺍ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﺩﺭﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺷﻔﺮی ﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﮑﺎﺗﻴﺐ ﺣﺰﺑﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺭﻓﻴﻖ ﺟﻤﻴﻠﻪ ﭘﻠﻮﺷﻪ ﻭ ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﺁﺻﻒ ﺩﻳﻦ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺩﺭﺑﻴﻦ ﺭﻓﻘﺎ ﺭﻭﺍﺝ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻳﺎﻓﺖ‪ ،‬ﺩﺭ‬ ‫ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﻳﺎﺩﻭﺍﺭۀ ﺷﺎﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪:‬‬ ‫‪83‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﻌﺪﺍﺯﺗﻌﺎﺭﻓﺎﺕ‪:‬‬ ‫‪" ...‬ﺫﮐﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺎﺕ ﻧﻴﺰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺷﻔﺮی ﺿﺮﻭﺭی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺍﺯﺟﺎﻧﺐ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ - :‬ﺑﺮﺍی ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﺍﺯ ﺍﻳﺠﺎﺩ‬ ‫ﺍﺑﻬﺎﻡ ‪ ،‬ﺍﺭﻗﺎﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻭﺭﻗﻤﯽ ﻣﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﺑﻴﻦ ﻫﺮﺟﻔﺖ ﺍﺭﻗﺎﻡ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻳﮏ‬ ‫ﺣﺮﻑ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﻓﺎﺻﻠﻪ ) ﺩﺵ ‪ ( -‬ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ" ‪.‬‬ ‫ﺑﺮﮔﺮﺩﻳﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺯﻳﺒﺎ ‪ ،‬ﺗﻮﺿﻴﺤﯽ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮﺍﻧﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ‬ ‫ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺘﺨﺎﮐﯽ ﻭﺑﻌﺪ ﺍﺯﺁﻥ ﮔﺰﻳﺪﻩ ﻳﯽ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﻢ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ‬ ‫ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎی ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎ ﻳﻘﻴﻨﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ‪ ،‬ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﻡ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﻗﺮﺍﺭ‬ ‫ﺩﺍﺭﻧﺪ‪ ،‬ﮐﻤﮏ ﺧﻮﺍﻫﺪﮐﺮﺩ‪:‬‬ ‫ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎی ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺷﺎﻥ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﮐﯽ‬ ‫ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺘﻴﻦ ﻭﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﺎﻥ ﭼﻨﺪ ﺳﻄﺮی‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ؛ ﻭﻟﯽ ﺍﻳﻨﮏ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺧﻴﺮﺷﺎﻥ‬ ‫ﺑﺎ ﺻﺪﺍ ﻭﺳﻴﻤﺎ ﻭﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺰﺭﮔﻤﺮﺩی ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻈﻬﺮ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ‬ ‫ﮔﯽ‪ ،‬ﻣﺮﻭﺕ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﺍﺳﺖ ‪:‬‬ ‫‪ ..‬ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﮐﻮﺭﺱ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻣﺎ ﺩﺭﺳﺎﺯﻣﺎﻥ‬ ‫ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻭﻟﺴﻮﺍﻟﯽ ﺑﮕﺮﺍﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺣﺮﻑ ﻫﺎی ﺭﻓﻴﻖ ﺳﻴﺪ ﺣﺴﻦ‬ ‫ﺭﺷﺎﺩ ﮔﺮﺍﻧﻘﺪﺭ ‪ ":‬ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺷﻴﺮﻣﺮﺩ ﺑﺘﺨﺎﮐﯽ ﺩﺭﺷﺠﺎﻋﺖ‬ ‫ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺜﺎﻝ ﻭﺩﺭ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﺑﯽ ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ " ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﺠﺎﻉ‬

‫‪84‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺗﺮﻳﻦ ﻭﺩﻟﻴﺮ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺰﺑﯽ ﻫﺎ ﺩﺭﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﮕﺮﺍﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺁﻥ‪.‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎﻗﺪﺭﺕ‪ ،‬ﺯﻭﺭ ﻭﻣﻬﺎﺭﺕ ﻫﺎی ﺑﺎﻻ ﺩﺍﺷﺖ؛ ﺑﻞ‬ ‫ﺩﺍﺭﺍی ﺻﻔﺎﺕ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﮔﯽ ‪ ،‬ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭﺩﻟﻴﺮی ﻧﻴﺰ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ‬ ‫ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺩﺭ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺩﻝ ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺭﻣﻴﻠﻪ ﺳﻴﻞ ﮔﻞ ﺯﺭﺩ‪.‬ﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ ﺍﺯﺗﻤﺎﻡ ﺷﺶ ﮐﺮﻭﻫﯽ ﻣﺮﺩ ﻫﺎ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎﺑﮕﯽ )‬ ‫ﮔﺎﺩی ( ﻫﺎی ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﻭﺍﺳﭗ ﻫﺎی ﭘﻮﭘﮑﺪﺍﺭ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺎﻳﺴﮑﻞ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻻﻍ ﻫﺎ‬ ‫ﻭ ﺍﮐﺜﺮﺍً ﺑﺎﭘﺎی ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻴﻠﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎی ﮔﻞ ﺯﺭﺩ ‪"..‬‬ ‫ﺍﻳﻦ ﮔﻞ ﻫﺎی ﺯﺭﺩ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﻭ ﺧﻮﺷﺮﻧﮓ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻫﻢ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ‪.‬‬ ‫ﺷﮕﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺻﺤﻦ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺣﺴﻦ ﺑﺎﺑﺎ ﻭ ﺍﻁﺮﺍﻑ‬ ‫ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺁﻥ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻣﯽ ﺭﻭﻳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﻧﻮﻉ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺮﮐﻴﺐ‬ ‫ﻗﺸﻨﮕﯽ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﺳﺮﺥ ﻭﺭﺯﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻞ ﻫﺎی ﻗﺸﻨﮓ ﺭﻋﻨﺎ‬ ‫ﻭﺯﻳﺒﺎ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﺠﻴﺐ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻞ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻫﺎ ﻣﯽ‬ ‫ﺭﻭﻳﻴﺪﻧﺪ؟ ﭼﯽ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ؟ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍ‬ ‫ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪".‬ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻴﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﺬﺕ ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻣﻴﻠﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎی ﮔﻞ ﺯﺭﺩ‪ .‬ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺩﻝ ) ﺩﺭ ﺩﻭ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮی‬ ‫ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺎ ‪ ،‬ﻗﻠﻌﻪ ﺁﺩﻡ ﺧﺎﻥ ( ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺩﻭﺭﺍﺩﻭﺭ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺩﻝ ﺑﺎﺑﺎ )‬ ‫ﺩﺭﺳﺎﻝ ﻫﺎی ﺍﺧﻴﺮ ﺳﻨﮓ ﺑﺰﺭگ ﻗﺒﺮ ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺩﻝ ﺑﺎﺑﺎ ﺩﺯﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ(‬ ‫ﺑﺎﻍ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭ ﮔﻞ ﻫﺎی ﺯﺭﺩ ﺯﻳﻨﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ‬

‫‪85‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻁﺮﻑ ﺁﻥ ﻫﺪﻳﺪﺭﻩ ﻫﺎی ﻗﺮﻳﻪ ﺟﺎﺕ ﻣﻤﻮﺯﺍﻳﯽ ‪ ،‬ﻧُﻪ ﺑﺮﺟﻪ‪ ،‬ﻗﻠﻌﻪ ﺷﻴﺦ ﻫﺎ ‪،‬‬ ‫ﻗﻠﻌﻪ ﺣﺴﻦ ﺧﺎﻥ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ‪ .‬ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﻫﺪﻳﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭﺑﺎ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺣﺰﺏ ﺩ‪ .‬ﺥ‪ .‬ﺍ‪ ) .‬ﻧﻮﺭﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﻭ ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ‬ ‫( ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻨﺞ ﺷﺶ ﻣﺘﺮی ﺩﻳﺪﻡ‪ .‬ﺍﮐﺜﺮﻳﺖ ﺭﻫﺒﺮی ﺣﺰﺏ ﺩ ‪ .‬ﺥ‪ .‬ﺍ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ ﺍﺯﻭﺣﺪﺕ ﺩﺭﻣﺮﺍﺳﻢ ﺗﺸﻴﻴﻊ ﻭﺗﺪﻓﻴﻦ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺯﺍﺩﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ‬ ‫ﺟﻴﻼﻧﯽ ﺑﺎﺧﺘﺮی ﺍﺷﺘﺮﺍک ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻭﻧﻮﺭﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﻭﺑﺒﺮک‬ ‫ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺩﺭﭘﻬﻠﻮی ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ‪.‬‬ ‫ﻣﻴﻠﻪ ﺳﻴﻞ ﮔﻞ ﺯﺭﺩ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺩﻝ ﺑﺎﺑﺎ ﺩﺭﺑﻬﺎﺭ ﻫﺮﺳﺎﻝ ﻭﻗﺘﯽ ﮔﻞ ﺯﺭﺩ‬ ‫ﭘﻨﺪک ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭﺑﻮی ﻋﻄﺮ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﻴﺪ ‪ ،‬ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬؛ ﺍﻣﺎ‬ ‫ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﻴﺦ ﺯﻳﺎﺭﺕ ) ﻣﺠﺎﻭﺭ ﻭ ﻣﺘﻮﻟﯽ ﺯﻳﺎﺭﺕ ( ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎی ﮔﻞ ﺯﺭﺩ‬ ‫ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻭﺑﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﻗﺮﻳﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ‬ ‫ﺍﻫﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺩﺭﻣﻴﻠﻪ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﻋﺠﻴﺐ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎ ﻭﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎی ﺭﻧﮕﺎﺭ‬ ‫ﻧﮓ ﺑﻪ ﺫﻭﻕ ﻫﺮﮐﺲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺩﺭﻳﮏ ﻁﺮﻑ ﺩﮐﺎﻥ ﻫﺎ‪ ،‬ﺳﻤﺎﻭﺍﺭﻫﺎ‪،‬‬ ‫ﻭ ﺑﺴﺎﻁ ﻓﺮﻭﺵ ﮐﺸﻤﺶ ﻭ ﭘﻨﻴﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽ ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺳﻤﺎﻭﺍﺭ‬ ‫ﻫﺎ ﺳﻤﺎﻭﺭﺍ ﺁﺻﻒ ﮐﻤﺮی ﻭﺍﻝ ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭﺳﻮی ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻴﺪﺍﻥ‬ ‫ﻫﺎی ﺟﻨﮓ ﺑﻮﺩﻧﻪ ﻫﺎ‪ ،‬ﮐﺒﮏ ﻫﺎ ‪ ،‬ﻭ ﺳﮓ ﻫﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻧﻪ‬ ‫ﺑﺎﺯ ﻫﺎی ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻧﺬﻳﺮ ﺍﺯﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯ‬ ‫ﻗﻠﻌﻪ ﺁﺩﻡ ﺧﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻭﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭﺟﻨﮓ ﺑﻮﺩﻧﻪ ﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﻮﺩﻧﻪ ﻳﯽ "ﺑﮕﻴﻞ "‬ ‫ﻣﯽ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺳﺮﺵ ﺍﺯ ﺑﺮﻳﺪﻥ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺷﺮﻣﺶ ﺍﺯ ﺍﺯﺑﻮﺩﻧﻪ ﺑﺎﺯ ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ‬ ‫ﺑﻮﺩﻧﻪ ﺑﮕﻴﻞ ﻳﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﮔﺮﻳﺰ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺟﻨﮕﻴﺪ‪.‬‬

‫‪86‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭﺩﺭﻳﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﮔﮑﯽ ﻫﻢ ﻳﮏ ﺣﻠﻘﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎی ﺧﻤﺎﺭﮐﻪ ﺑﺘﻪ ﻫﺎی ﻓﻘﻴﺮی )‬ ‫ﭼﺮﺱ( ﺭﺍ ﺩﻭﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﺳﺮﻓﻪ ﻫﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ ﺷﺎﻥ ﺑﺎ ﺻﺪﺍ ﻫﺎی ﻏﻴﺮ‬ ‫ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭﺷﺎﺩ ﺑﺎﺵ ﻫﺎی ﻫﻤﺘﺎ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ " ﻧﻮﺵ ! ﻧﻮﺵ! ﻧﻮﺵ! "‬ ‫ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ،‬ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺧﻤﺎﺭﺍﻥ ﺩﺍﻳﻤﯽ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺗﻪ ﻓﻘﻴﺮی ﻳﮑﯽ ﻫﻢ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﺎﺩﻝ ﭘﺎﭼﺎ ﻭ ﺩﻳﮕﺮی ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺷﺎﻩ ﻗﻠﻌﻪ‬ ‫ﺁﺩﻡ ﺧﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭﻋﻘﺐ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎی ﺩﮐﺎﻥ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺗﻌﺪﺍﺩی ﺩﻭﺭ ﻳﮏ ﭘﺘﻮ‬ ‫ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻩ ﻭ ﮐﻤﺴﺎﻳﯽ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﻁﺮﻑ ﻭ ﺁﻥ ﻁﺮﻑ ﻟﻮﻝ ﻣﯽ‬ ‫ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ .‬ﻭﺟﻴﺰ ﮔﺮ ﻫﺎ ﺑﺮﺍی ﺑﺮﻧﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﻗﻤﺎﺭ " ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ‪ ،‬ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ‪،‬‬ ‫ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ! ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ .‬ﻭﺍﻣﺎ ﺩﺭﺩﺍﺧﻞ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺩﺭﮐﻨﺎﺭ ﺣﻮﺽ ﻣﻴﺪﺍﻧﯽ‬ ‫ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻫﻨﺮ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪی ﻫﺎی ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﺳﻨﮓ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ‬ ‫ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﯽ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻫﺎی ﻣﺸﻬﻮ ﺭﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﭘﺴﺮ‬ ‫ﺧﺎﻟﻪ ﺍﻡ ﺳﻴﺪ ﺁﻗﺎ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺷﻴﺦ ﻫﺎ ) ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺳﺎﮐﻦ ﻫﺎﻟﻴﻨﺪ ( ‪ ،‬ﭘﺴﺮﺍﻥ ﮐﺎﮐﺎ‬ ‫ﻳﻢ ﻫﺮﻳﮏ ﺍﻟﺤﺎﺝ ﺷﺎﻩ ﻭﻟﯽ )ﻓﻌﻼ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﻟﻴﺴﻪ ﺍﻣﺎﻧﯽ( ﻭﺍﻟﺤﺎﺝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻮﺍﺣﺪ‬ ‫ﻓﻌﻼً ﻣﺎﻣﻮﺭ ﻋﺎﻟﺮﻳﺘﺒﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﺘﻮﻓﻴﺖ ﻭﻻﻳﺖ ﮐﺎﺑﻞ ( ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﺯ ی ﮐﺸﺘﯽ‬ ‫ﮔﻴﺮی ﺑﺎ ﺑﺮﺁﻣﺪﻥ ﮐﺎﮐﻪ ﻫﺎی ﻫﺮﻗﺮﻳﻪ ﺩﺭﻣﻴﺪﺍﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﯽ ﺍﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ‬ ‫ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﮔﯽ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﺮﻳﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﮐﺸﺘﯽ ﮔﻴﺮی ﻓﺮﺍ‬ ‫ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﮐﺎﮐﻪ ﻫﺎ ﻭﮐﻼﻥ ﮐﺎﺭﻫﺎی ﻗﺮﻳﻪ ﻫﺎی ﻫﻤﺎﻥ ﻭﻗﺖ ﻳﮑﯽ ﻫﻢ‬ ‫ﺿﺎﺑﻂ ﺷﻴﺮﮔﻞ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭﺍﻝ ﻭﺩﻳﮕﺮی ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺍﻧﻮﺭ ﮐﻤﺮی ﻭﺍﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﮐﺸﺘﯽ ﮔﻴﺮی ﻫﺎ ﺳﻬﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺧﺘﻢ ﻭﮔﺎﻫﯽ‬ ‫ﺑﺮﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ" ‪.‬‬

‫‪87‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺣﻨﺎﺏ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﺎی ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻴﺪﺍﻥ‬ ‫ﻫﺎی ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﯽ ﻣﺸﻖ ﻭﺗﻤﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﭘﺸﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎک‬ ‫ﻣﺎﻟﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻫﻮﺍ ﻭﻓﻀﺎی ﭘﺮ ﺍﺯﺟﻮﺵ ﻭﺧﺮﻭﺵ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﻭ‬ ‫ﻫﻠﻬﻠﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﻣﻴﻠﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎی ﮔﻞ ﺯﺭﺩ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺩﻝ ﺑﺎﺑﺎ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ‪:‬‬ ‫"ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺍﺯ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻩ‬ ‫ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮی ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ‪ ،‬ﺩﻭﺑﺮﺍﺩﺭ ) ﻧﺬﻳﺮ ﻭ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺑﺼﻴﺮ ( ﻫﻢ‬ ‫ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻧﺬﻳﺮ ﺑﻮﺩﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻫﺮی ﺑﻮﺩ ‪ ..‬ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺑﺼﻴﺮ‬ ‫ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻻﻳﻞ‬ ‫ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺑﺮﺍﺩﺭ ﭘﺴﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﻣﻌﻠﻢ ﺳﭙﻮﺭﺕ ﻣﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ‬ ‫ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺣﺎﺟﯽ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﻮﺩﻭﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮﺍﻭ ﺑﺼﻴﺮ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﻴﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺼﻴﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺷﺪ‪ ،‬ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﻭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﮐﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻁﺮﻓﺪﺍﺭ ﻣﻌﻠﻢ‬ ‫ﺳﭙﻮﺭﺕ ﻣﺎ ﺣﺎﺟﯽ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﻮﺩﻳﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪی ﻭﻣﻬﺎﺭﺕ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ‬ ‫ﺑﺎﻻﺗﺮﺍﺯ ﻭی ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺑﺼﻴﺮﺍﮐﺜﺮﺍً ﺩﺭﺣﺎﻟﺖ ﭘﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ‬ ‫‪ .‬ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺘﺨﺎک ‪ ۳۰ - ۲۰‬ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮی ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺷﻴﺦ‬ ‫ﻋﺎﺩﻝ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ " ‪.‬‬ ‫"ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ ‪ .‬ﺭﻭﺯی ﻣﻨﺸﯽ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ ﺭﺍ‬ ‫ﺑﻪ ﮐﻮﺭﺱ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭﺟﻤﻠﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﻮﺩﻡ‬

‫‪88‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﺍﻧﺠﻨﻴﺮ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﮐﻮﺭﺱ ﻣﺎ ﺩﺍﻳﺮ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭ ﺁﻥ‬ ‫ﺟﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ‪ .‬ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺍﻓﺴﺎﻧﻮی ﺭﺍ‬ ‫ﻭﻓﻬﻤﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﻭی ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﻣﺎ ﺩﺭﺱ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎﺭ ﻫﺎ ﺍﻭﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻮﺗﺮ ﺳﺎﻳﮑﻠﺶ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ‬ ‫ﮐﻮﭼﮑﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﻋﻘﺒﺶ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﻣﯽ ﺩﻳﺪﻡ‪ .‬ﺩﺭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ‬ ‫ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺮﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﻗﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺗﻼﺵ ﮐﻪ ﺩﺭ‬ ‫ﻓﺎﺑﺮﻳﮑﻪ ﻧﺴﺎﺟﯽ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺁﻗﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺗﻼﺵ ﺧﻠﻘﯽ ﺑﻮﺩ‬ ‫؛ ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﺣﺪﺕ ﺣﺰﺏ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﻭ‬ ‫ﺩﺭ ﭘﻴﺸﺮﻭی ﻧﺴﺎﺟﯽ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﺩﻳﻢ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺴﻴﻢ ﻣﺮﺍ ﺣﺰﺏ ﺁﺩﻡ ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻋﻀﻮﻳﺖ‬ ‫ﺁﺩﻡ ﻫﺎی ﺯﻭﺭ ﺩﺍﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ‪ ..‬ﺩﺭﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭﺯ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺍﮔﺮ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺰﺏ ﻧﻤﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺍﺯﻣﻦ ﭼﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ؟ " ﺍﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎ ً ﺁﺩﻡ‬ ‫ﺯﻭﺭﻣﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭ ﺩﺭﺍﺯﺍی ﺳﺎﻝ ﻫﺎی ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﻣﺎﻥ ﺗﺼﻮﻳﺮی ﮐﻪ‬ ‫ﺍﺯ ﻭی ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺩﻡ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻳﯽ ﮐﻪ ﺯﻭﺭ ﺩﺍﺷﺖ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﻭﺑﺮﺩﺑﺎﺭ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻔﺖ ﺛﻮﺭ ﺁﻗﺎ ﺣﻴﺴﻦ ﺗﻼﺵ‬ ‫ﺭﻳﻴﺲ ﻧﺴﺎﺟﯽ ﺑﮕﺮﺍﻣﯽ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﻣﻨﺸﯽ ﻭﻟﺴﻮﺍﻟﯽ ﺑﮕﺮﺍﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺣﺘﻤﺎ‬ ‫ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻥ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮔﯽ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺟﻼﺩﺍﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﺍﻁﻼﻉ‬ ‫ﮐﺎﻓﯽ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻧﻤﺎ ﻫﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ‬ ‫ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ‪ ،‬ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯﭼﮕﻮﻧﻪ ﮔﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ‬ ‫ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﻫﻢ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ ‪.‬ﺭﻭﺡ ﻭﺭﻭﺍﻥ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺩﻟﻴﺮ ﻭﺑﻴﺒﺎک ‪.‬ﻣﺒﺎﺭﺯ‬ ‫ﺷﺎﺩ ﻭﻳﺎﺩﺵ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺑﺎﺩ" !‬

‫‪89‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺷﻘﺎﻭﺕ ﻭﻧﺎﺑﺨﺮﺩی ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎی ﺑﺪ ﺳﺮﺷﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻪ‬ ‫ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ ؟ ﺍﺯﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ‬ ‫ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺳﺮﺑﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺴﺠﺪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ‬ ‫ﺁﺗﺶ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻞ ﻫﺎی ﺭ ﻋﻨﺎ ﻭﺯﻳﺒﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻳﺸﻪ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭﻫﻴﺰﻡ ﺍﺟﺎﻕ‬ ‫ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭﺑﺪﺳﮕﺎﻟﯽ ﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺷﺐ ﺩﺭﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﻠﻨﺪﺭ ﺑﻴﺪﺍﺭ‬ ‫ﻭﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺧﺘﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ‪.‬ﺑﺮﺗﻮ ﻟﺖ ﺑﺮﺷﺖ ﺑﺎﺭی ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ‬ ‫‪:‬‬ ‫ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﻧﻴﮑﯽ ﺭﺍ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﺎﻥ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‬ ‫ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﺁﺯﺍﺩی ﺭﺍ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﺯﺍﺩ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‬ ‫ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﺩﺍﻧﺎﻳﯽ ﺭﺍ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ ﻧﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺁﻧﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎی ﺁﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﮏ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﻁﺮﺣﯽ ﺩﺭﺍﻧﺪﺍﺯﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ‬ ‫ﺁﺯﺍﺩی ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎ ﺷﺪ‬ ‫ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﮔﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭﻧﻴﺎﺯی ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺩی ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻧﺎﺑﺨﺮﺩی ﺭﺍ ﺍﺯﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‬ ‫ﺗﺎ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﻻ ﻫﻴﭻ ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪..‬‬ ‫***‬ ‫ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﻳﮕﺮ ‪:‬‬ ‫‪90‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺟﻨﺎﺏ ﻋﻤﺮ ﺧﺮﺍﺳﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻳﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺭژﻳﻢ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﺳﻔﺎک ﺩﺭﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﻳﮏ ﭘﻴﺎﻡ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮﺍﻧﻪ ﺷﺎﻥ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ‪:‬‬ ‫" ﺑﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺭژﻳﻢ ﺳﻔﺎک ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭی ﻫﺎی ﺍﻣﻴﻨﯽ‬ ‫ﻫﺎی ﻟﻌﻴﻦ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻧﺸﻨﺎﺱ ﻭﭘﺎﺩﻭ ﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ ﺷﺎﻥ ﻳﮑﯽ ﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺎﻡ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﺰﺩﻭﺭ ﻭ ﺟﺎﺳﻮﺳﺶ ﺩﺭﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻓﺸﺎﺭ‪.‬‬ ‫ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﺗﻞ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﺳﺮﺑﺪﺍﺭ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﺰﺩﻭﺭ ﺻﻔﺘﯽ ﻭ‬ ‫ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﺳﺮﺁﻣﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺩﻩ ﻫﺎ ﺗﻦ ﺍﺯﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﺍﻓﺸﺎﺭ‬ ‫ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﺍﺯ ﻁﺮﻑ ﺭژﻳﻢ ﺧﻮﺍﻧﺨﻮﺍﺭ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﺎﻣﺮﺍﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ :‬ﺍﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﭘﺮﻭﻳﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ‬ ‫ﻣﺎﺋﻮﻳﺴﺖ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﻫﻤﻮ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻧﺎﺗﻨﯽ ﺳﻴﺎﺳﺖ‬ ‫ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﻣﻠﯽ ﻧﺠﻴﺐ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻏﻘﺪ ﭘﺮﻭﺗﻮﮐﻮﻝ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺧﺎﺩ ‪ ،‬ﺑﻌﺪ‬ ‫ﻫﺎ ﺑﺎ ﺩﺑﺪﺑﻪ ﺩﺭﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﮐﺎﺑﻞ ﭘﺲ ﺍﺯﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ‪،‬‬ ‫ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺷﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﻌﺪی ﺍﻳﻦ ﻗﺎﺗﻞ ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺍﻁﻼﻋﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ؛ ﺍﻣﺎ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺎک ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻅﺎﻫﺮ ﺑﭽﻪ ‪ -‬ﭼﻮﭼﻪ‬ ‫ﺩﺭﮐﺸﻮﺭ ﺳﻮﻳﺪﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪" .‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺷﺠﺎﻉ ﺷﺠﺎﻉ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﺎﻻ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ‪:‬‬ ‫" ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻘﻮﻁ ) ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺣﺰﺏ‬ ‫ﺩ‪ .‬ﺥ‪ .‬ﺍ‪ ( .‬ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺩﺭﺟﻤﻊ ﺣﺰﺏ ﻭﺣﺪﺕ ﭼﻨﺪ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﺩﺭﺍﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺟﻮﺍﺭ‬ ‫ﭘﻮﻟﻴﺘﺨﻨﻴﮏ ﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﭘﻮﺳﺘﻪ ﭘﻴﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﻴﺰﻳﮏ ﺣﺰﺏ‬

‫‪91‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭﺣﺪﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﻮﻝ ﺟﻌﻠﯽ ﺑﻪ ﺷﻮﺭﺍی ﻧﻈﺎﺭ ﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﺮﺍﺭ‬ ‫ﮐﺮﺩ‪ .‬ﻗﺮﺍﺭ ﺍﻓﻮﺍﻩ ﭘﺨﺶ ﺷﺪﻩ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻴﺴﺖ ﻭﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭی ﺭﺍ‬ ‫ﻣﺰﺍﺭی ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﻳﮏ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﻳﮏ ﭘﺎی ﺩﺭﻣﮑﺘﺐ ﻗﻠﻌﻪ‬ ‫ﺷﺎﺩﻩ ﺁﻭﻳﺰﺍﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯﺗﻌﻔﻦ ﺷﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺤﻞ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ‬ ‫ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪" .‬‬ ‫ﺩﺭﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﻳﮕﺮی ﺭﻓﻴﻖ ﻓﺮﻳﺪ ﺍﮐﺒﺮی ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮی‬ ‫ﺳﺘﻤﮕﺮی ﻫﺎی ﺍﻣﻴﻦ ﻭﻳﺎﺭﺍﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﺩﻝ ﻭﺳﻴﺎﻩ ﮐﺮﺩﺍﺭﺵ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﺻﻨﻒ ﻫﻔﺖ ﻣﮑﺘﺐ ﺳﻴﺪ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺍﻓﻐﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﺳﺎﻝ ‪ ۱۳۵۸‬ﺥ‬ ‫ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺭﺍ ﺗﺮﺱ ﻭﻭﺣﺸﺖ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭ‬ ‫ﺑﺰﺭﮔﻢ ﻋﻠﯽ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﮐﺒﺮی ﮐﻪ ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﺷﺎﺩﺭﻭﺍﻥ ﻓﻘﻴﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻳﻌﻘﻮﺑﯽ ﻭ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺒﺪﺍﻟﺼﻤﺪ ﻗﻴﻮﻣﯽ ﻭﺯﻳﺮﺍﻥ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭﺗﺮﺑﻴﻪ ‪ ،‬ﺭﻳﻴﺲ ﺩﻓﺘﺮ ﺍﺳﻨﺎﺩ‬ ‫ﻭﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻧﻴﺰ ﻣﺨﻔﯽ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻋﺠﻴﺐ ﻭﻏﺮﻳﺐ ﺗﺮﺳﯽ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﺒﻨﺪ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ‬ ‫ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻢ ‪ ،‬ﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﻣﮑﺘﺐ ﻧﺎﻭ‬ ‫ﻗﺖ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻡ ‪ ،‬ﺑﺮﺳﺮﻡ ﻣﺤﺸﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺤﺸﺮ‪ .‬ﻧﻮ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻡ‪،‬‬ ‫ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺑﻮﺩﻡ‪ ، ،‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ‪ ،‬ﺷﺐ ﺁﺭﺍﻡ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ؛‬ ‫ﻭﻟﯽ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﺪﺍﺑﻴﺎﻣﺮﺯﻡ ﺭﺍ ﮐﺠﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﺠﺎ ﺭﺍﺣﺖ؟ ﺷﺐ‬ ‫ﻫﺎی ﺗﺎﺭ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻣﺎ‬ ‫ﻓﺮﺩﺍ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻳﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻳﮏ ﺷﺐ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ‬ ‫ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ‪ ،‬ﻭﻟﯽ ﺻﺪﺍ ﻭ ﺁﻭﺍﺯی ﻧﺸﻨﻴﺪﻳﻢ‪ .‬ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ‪،‬‬ ‫‪92‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﺭﺣﺎﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﻣﺎﺗﻢ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭘﺴﺮﮐﻢ ﺭﺍ ‪،‬‬ ‫ﺩﻟﺒﻨﺪﻡ ﺭﺍ‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺮﺩﻩ ﻭﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻧﻮﺭﺁﻏﺎ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻳﺸﺐ ﺑﺮﺩﻧﺪ‪.. .‬ﺁﺭی‬ ‫‪ ،‬ﻧﻮﺭﺍﻏﺎ ﺟﺎﻥ ﺷﺎﺩﺭﻭﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎﺯﻧﮕﺸﺖ ‪ .‬ﻭی ﺟﻮﺍﻥ ‪ ۲۱- ۲۰‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻳﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﻴﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪ ،‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺪﺭﻭﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ .‬ﻳﺎﺩ ﺷﺎﻥ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺑﺎﺩ! "‬

‫***‬ ‫ﺩﻭ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ ﺳﺎﻟﺮﻭﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﻋﺰﻳﺰ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ‬ ‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺧﺰﺍﻥ ﻫﺎی ﺯﻳﺎﺩی ﺭﺍ ﭘﺸﺖ‬ ‫ﺳﺮﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻓﺮﺍﺯ ﻫﺎ ﻭﻧﺸﻴﺐ ﻫﺎی ﺯﻳﺎﺩی ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﭘﻴﺶ‬ ‫ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﮔﺎﺭﺩ ﺟﻤﻬﻮﺭی ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﮑﺘﺮﻳﻦ ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﻩ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﺗﺮﻳﻦ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻤﺮﺩ‪ .‬ﺑﺮﮔﻪ ﻳﺎﺩﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻢ‬ ‫ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻓﻴﻖ ﺷﺎﻫﭙﻮﺭ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻁﻬﻤﺎﺱ ﺍﻓﺘﺎﺩ ‪.‬ﮐﻪ ﺩﺭﺗﺎﺑﻠﻮی‬ ‫ﺭﻧﮕﻴﻨﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ :‬ﺭﻓﻴﻖ ﺣﺴﺎﺱ ﺳﺎﻝ ﺭﻭﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﺗﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭک‪ .‬ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﮔﯽ ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺗﺎ ﺩﻳﺮ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻳﺶ‬ ‫ﺗﺒﺮﻳﮏ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪ .‬ﻁﺎﻟﻌﻢ ﻳﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﺳﮑﺎﻳﭗ " ﺍﻥ ﻻﻳﻦ " ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ‬ ‫ﺑﻼﺩﺭﻧﮓ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﻳﺮ ﺷﻮﺩ‬

‫‪93‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺳﺎﻟﺮﻭﺯ ﭘﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺍﻳﻦ ﺳﻘﻒ ﺑﻠﻨﺪ ﺳﺎﺩﻩء ﺑﺴﻴﺎﺭﻧﻘﺶ‬ ‫ﺗﺒﺮﻳﮏ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ .‬ﺳﭙﺎﺳﮕﺰﺍﺭی ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺶ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﮔﻔﺖ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎﻻ ﺭﻓﻴﻖ ﺣﻴﺎﺕ ﷲ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ‬ ‫ﺍﻳﻨﮏ ﺑﺎﻣﻦ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻴﺶ ؟ ﺍﺯ ﺭﻓﻴﻖ ﻫﺎی ﺯﺑﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﺰﺍﺡ‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ‪ .‬ﻭﻟﯽ ﺟﺎﻥ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ‪ ،‬ﺫﺑﻴﺢ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ‬ ‫ﷲ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻳﮏ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺭ ﺭﻭی ﻣﺎﻧﻴﺘﻮﺭ‬ ‫ﻅﺎﻫﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﺩﻟﭙﺬﻳﺮ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻫﺎﻥ ﭘﺮ ﺍﺯﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ‬ ‫ﻫﺎی ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺍﺯ ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ‪ .‬ﺧﻮﺏ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺮﺩﻭ ﻫﻤﺪ ﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ‪ .‬ﻣﻮﻫﺎی ﺳﺮﺵ ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﻭﺕ ﻫﺎﻧﻴﺰ ﺳﻔﻴﺪ ﻭﻟﯽ‬ ‫ﻏﻠﻮ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻁﻮﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺪﻳﻢ ﻫﺎ ﭘﻬﻦ ﻭ ﭘﺮﺍﺑﻬﺖ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺧﻮﺵ ﻭﺑﺶ‬ ‫ﮐﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ ﻭ ﻗﺼﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﺧﺘﻢ ﺷﺪ ‪.‬‬ ‫ﺍﻣﺎ ﻧﯽ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﺁﺧﺮ ﻣﮕﺮ ﺩﻳﺸﺐ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺷﺐ‬ ‫ﺩﺭﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﻠﻨﺪﺭ ﺑﻴﺪﺍﺭ؟ ﺧﻮﺏ ﺩﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺰﻳﺰ ﺣﺴﺎﺱ‬ ‫ﺑﻪ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻧﯽ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ ،‬ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ‬ ‫ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎ ﮔﺮﻡ ‪ .‬ﺍﺯ ﺑﺨﺖ ﺧﻮﺵ ﻣﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ‬ ‫ﻫﻢ ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﻣﺪﻋﻮﻳﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺭﺍ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﷲ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﻗﺼﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻮ ﺑﻪ ﻣﻮ ﺩﺭﺣﺎﻓﻈﻪ ﺍﺵ ﻣﯽ ﺳﭙﺎﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﺎ‬ ‫ﻭﺷﻤﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺭﺳﺎﻟﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺩﺍﺩﺧﻮﺍﻫﯽ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺩﺍء ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺳﺤﺮ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﭘﻴﺎﻡ ﺟﻨﺎﺏ ﺷﺠﺎﻉ ﺷﺠﺎﻉ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ‪:‬‬

‫‪94‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫"ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﺷﺠﺎﻉ‪ ،‬ﺷﺠﺎﻉ ﺍﻟﺪﻳﻦ ! ﻣﻦ ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ‬ ‫ﺁﻗﺎﺣﺴﻴﻦ ﺗﻼﺵ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺩﺭﺷﻮﺭﻭی ﺑﻮﺩﻡ ﻭﺻﺮﻑ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ‬ ‫ﺍﻋﻤﺎﻟﺶ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﯽ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﮐﯽ ﺑﻮﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﻳﺪﻩ‪ .‬ﺍﺯﺭﻭی‬ ‫ﺗﺼﺎﺩﻑ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﻳﺮﻳﻦ ﻣﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﷲ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﺭﺍ‬ ‫ﺩﺭﺍﺳﺘﺎﮐﻬﻮﻟﻢ ﺩﻳﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﺩﺭ ﺳﻮﻳﺪﻥ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎ ﻳﺎﺩی ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺍﺯﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﻭﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﺯ‬ ‫ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﻭﺁﻗﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺗﻼﺵ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﮐﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍ‬ ‫ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﻭﺳﭙﺲ ﺩﺭﻟﻮی څﺎﺭﻧﻮﺍﻟﯽ ﺍﻳﻔﺎی ﻭﻅﻴﻔﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺩﺭﻳﮏ‬ ‫ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻧﺖ ﻗﺼﻪ ﻧﻤﻮﺩ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻋﺰﻳﺰ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻮﺩ ‪.‬‬ ‫ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺩﺍﺩﻩ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ‬ ‫ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ‬ ‫ﻣﺤﺘﺮﻡ‬ ‫ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﻗﺼﻪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ‪ ۶‬ﺟﺪی ‪ ۱۲۰‬ﺗﻦ ﺍﻋﻀﺎی ﺗﻴﻢ ﺣﻔﻴﻆ‬ ‫ﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﻗﺪﻭﺱ ﻏﻮﺭﺑﻨﺪی ﺷﺮﻭﻉ ﺍﻟﯽ ﺁﻗﺎﺣﺴﻴﻦ ﺗﻼﺵ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻧﺪ‬ ‫ﻭﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻧﯽ ﻏﺮﺽ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﮔﯽ ﺑﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻭ ﺗﻮﻅﻴﻒ ﺷﺪ‪ .‬ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻭﺑﺮﺭﺳﯽ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ‬ ‫ﺍﺷﺪ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ) ﺍﻋﺪﺍﻡ ( ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺷﻮﺭﺍی ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻧﻤﻮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺍﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ‪ ۲۰‬ﺳﺎﻝ‬ ‫ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﺍﮐﺘﺮ ﻧﺠﻴﺐ ﷲ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺎﻁﺮ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎی ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺍﺯﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﻫﺎ ﺷﺪﻧﺪ ﻭﺑﻪ‬ ‫ﻭﻅﺎﻳﻒ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﻭﺩﺭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ‬

‫‪95‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻦ ‪ ،‬ﺁﻗﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺗﻼﺵ ﺟﺰﺍی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺟﻨﺎﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﷲ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺟﺎﻟﺐ ﺩﻳﮕﺮی ﺭﺍ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﮐﺮﺩ‪:‬‬ ‫ﺍﻭ ﺩﺭﻭﺯﺍﺭﺕ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﺩﺭﺩﻓﺘﺮ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺪﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺳﺪﷲ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺷﻌﺒﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺭﺍﭘﻮﺭ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ :‬ﺩﺭﺭﺍﭘﻮﺭ‬ ‫ﻭﺍﺻﻠﻪ ﺍﺯ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﻭﺍﺷﻨﮕﺘﻦ ﺑﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﺎ ﺁﺷﺨﺎﺹ ﺁﺗﯽ ﭘﺮﭼﻤﯽ ) ﻧﻮﺭﺍﺣﻤﺪ ﻧﻮﺭ‪ ،‬ﺩﺍﮐﺘﺮ ﻧﺠﻴﺐ‬ ‫ﷲ ‪ ،‬ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ﻭ‪ (...‬ﺩﺭﻣﻨﺰﻝ ) ﻓﻼﻥ ﺷﺨﺺ ( ﺩﺭﻭﺍﺷﻨﮕﺘﻦ‬ ‫ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻋﺼﻤﺖ ﺩﺭﺟﺎﺩﻩ ﻣﻴﻮﻧﺪ ﮐﺎﺑﻞ ﺩﮐﺎﻥ ﭘﺮﺯﻩ ﻓﺮﻭﺷﯽ‬ ‫ﺩﺍﺭﺩ‪،‬ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎی ﺿﺪ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﻪ‬ ‫ﺍﺳﺪﷲ ﺳﺮﻭﺭی ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺳﺮﻭﺭی ﺣﮑﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭی ﻋﺼﻤﺖ ﻧﺎﻡ ﺭﺍﺩﺭ‬ ‫ﺟﺎﺩﻩ ﻣﻴﻮﻧﺪ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﻧﺘﻴﺠﻪ ﺩﺭﻳﮑﯽ ﺍﺯﺭﻭﺯ ﻫﺎﺟﺎﺩﻩ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻭﺑﻪ‬ ‫ﺗﻌﺪﺍﺩ ‪ ۲۸‬ﺗﻦ ﻋﺼﻤﺖ ﻧﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﮐﺪﺍﻡ ﻋﺼﻤﺖ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﭘﺲ ﺍﺳﺪﷲ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﺣﮑﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﻋﺼﻤﺖ ﻫﺎ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺟﻨﺎﺏ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ‬ ‫ﻫﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﻋﻀﺎی ﻓﺎﻣﻴﻞ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪی ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻭﺣﺸﺖ ﺁﻭﺭ ﻧﻴﺴﺖ ‪ ،‬ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ؟"‬ ‫ﺁﺭی ﻭﺣﺸﺖ ﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻮ ﺩﺭﺑﺪﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺳﺘﻤﮕﺮی‬ ‫ﺩﺭ ﭘﯽ ﺳﺘﻤﮕﺮی ‪ ،‬ﺧﻔﺖ ﺩﺭﭘﯽ ﺧﻔﺖ‪ .‬ﺑﯽ ﺣﺮﻣﺘﯽ ﺩﺭﭘﯽ ﺑﯽ ﺣﺮﻣﺘﯽ‬ ‫ﺩﺭﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ‪ .‬ﺁﺭی‪ ،‬ﺩﺭﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺭﻭﺯی ﮐﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻣﯽ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺟﺎﺭ ﻣﯽ‬ ‫ﺯﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫‪96‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫***‬ ‫ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺑﺴﺘﻪ ﮔﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺰﺩﻳﮑﻢ‪ .‬ﺳﻪ ﭼﻬﺎﺭ‬ ‫ﺷﺒﯽ ﺍﺯ ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪﻧﻢ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﺯﻳﺒﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻮﺽ‬ ‫ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪﻥ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ ‪ ،‬ﭘﻞ ﻏﻠﻂ ﺩﺍﺩﻥ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﺁﺩﻡ ﻭﻋﺎﻟﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﻓﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺭﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻗﺮﻳﻪ ﺑﺰﺭگ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ‬ ‫ﺭﻭﺯﻫﺎی ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﮔﺬﺷﺘﺎﻧﺪﻩ ﻭﺑﺎﻫﺮ ﺳﻨﮓ ﻭ ﭼﻮﺏ ﻭ‬ ‫ﮐﻮﭼﻪ ﻭﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﺁﻳﻦ ﺟﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻢ؛ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﻭﻗﺮﺍﺭ‬ ‫ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍی ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﻡ‪ .‬ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﻫﻴﭻ ﺍﺣﻮﺍﻝ‬ ‫ﻭﺧﺒﺮی ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺭﺑﺮﻫﻮﺗﯽ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺳﺮﺵ‬ ‫ﻧﺎﭘﻴﺪﺍﺳﺖ‪ .‬ﺭﺍﺩﻳﻮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﮕﻴﺮی ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﺒﺮ ﻫﺎی ﻣﺎﺭﺵ ﻭﻣﻴﺘﻨﮓ ﺍﻣﻴﻨﯽ‬ ‫ﻫﺎ ﻭﻗﻠﻘﻠﻪ ﻫﺎی ﺍﻣﻴﻦ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎی ﺷﻴﻄﻨﺖ ﺑﺎﺭﺵ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮی ﻧﺪﺍﺭﺩ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﺷﻨﻴﺪﻥ‪ .‬ﻳﮏ ﺍﺣﻤﺪ ﻅﺎﻫﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻬﮕﻬﯽ ﺷﺎﺩ ﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ ‪،‬‬ ‫ﺑﺎ ﺁﻭﺍﺯ ﮔﻴﺮﺍﻳﺶ ‪ ،‬ﺍﻭﺭﺍ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺗړﻭﻥ ﻭ ﺁﺩﻣﻬﺎﻳﺶ ﮐﺸﺘﻨﺪ‪ .‬ﺁﺯﺍﺭ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺮﺍﺑﺎﺗﻴﺎﻥ ﻫﻢ ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﺩﻳﮕﺮ ﮐﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻣﻠﮏ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺮﺩﻩ؟‬ ‫ﭼﺸﻢ ﻫﺎﻳﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﺩ‪ .‬ﺗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎی ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻭﺭﮐﺎﺭﺵ‬ ‫ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺩﻭﺗﺎ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻫﻢ ﻗﻮﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﺎ ﻳﮏ ﮔﻴﻼﺱ ﺁﺏ ﺍﺯ‬ ‫ﭼﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﺭﺁﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﭼﺎﻩ ﭼﻘﺪﺭ ﻋﻤﻴﻖ ﺑﻮﺩ‬ ‫ﻭ ﭼﻪ ﺁﺏ ﺳﺮﺩ ﻭﺯﻻﻟﯽ ﺩﺍﺷﺖ؟ ﻧﻴﺎﻟﯽ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺭﻭﻣﯽ ﻣﯽ ﮐﺎﺷﺘﻴﻢ ﭘﺪﺭﻡ‬ ‫ﺑﻮﺩ ﻭﻣﺎﻣﺎﻳﻢ ﻭ ﻳﮏ ﺩﻫﻘﺎﻥ ﭘﻴﺮ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﭘﺪﺭ ﻣﺴﺠﺪی ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﮐﻪ‬ ‫ﺩﺭﻧﻴﺎﻟﯽ ﺷﺎﻧﺪﻥ ﻫﻢ ﺗﺨﺼﺺ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻫﻢ ﺩﺳﺘﯽ ﭘﺮﺑﺮﮐﺖ‪ .‬ﺟﻮﻳﻪ ﮐﺸﯽ‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ‪ .‬ﺩﺭﺟﻮﻳﻪ ﻫﺎ ﺁﺏ ﺟﺎﺭی ﺍﺳﺖ‪ .‬ﭘﺪﺭﻡ ﻭ ﻣﺎﻣﺎ ﻭ ﺁﻥ ﺩﻳﮕﺮی ﭘﺎﭼﻪ‬ ‫‪97‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﺁﺳﺘﻴﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ‪ .‬ﺳﺮ ﮔﺮﻡ ﮔﻮﺭ ﮐﺮﺩﻥ‬ ‫ﻧﻴﺎﻟﯽ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﻮﻳﻪ ﻫﺎی ﻧﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺧﺒﺮی ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺯﻳﺮ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﭼﺮﺥ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮی ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ؟ ﻣﻦ ﮐﻮﺩک ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﻳﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﺁﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺑﺰﺭگ ﻧﻤﺎﻳﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺁﺭی ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻧﺸﺎﻥ ﺑﺪﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩ ﺁﺩﻣﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺳﺮﻡ‬ ‫ﺑﻪ ﺗﻨﻢ ﻣﯽ ﺍﺭﺯﺩ‪،‬ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎی ﺑﯽ ﺩﺭ ﻭ ﭘﻴﮑﺮ‪ .‬ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺑﻮﺗﻪ‬ ‫ﺧﺸﮏ ﺧﺲ ﻭ ﺧﺎﺭ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ‬ ‫ﻣﻴﺮﻭﻡ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺣﻮﻳﻠﯽ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻳﺎﺩﻡ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻡ ﺟﻠﻮﺗﺮ‬ ‫ﭼﺎﻩ ﺍﺳﺖ ‪ .‬ﭼﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﮐﺘﺎﺭﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ .‬ﻳﮏ‪ ،‬ﺩﻭ‪ ،‬ﺳﻪ ‪ ،‬ﭼﻬﺎﺭ ‪ ،‬ﭘﻨﺞ‬ ‫ﻗﺪﻡ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﻌﺪ ﭘﺎﻫﺎﻳﻢ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺮﻭﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‬ ‫ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ‪ .‬ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺁﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺁﺳﻤﺎﻥ ؛ ﺑﻞ ﺑﻪ ﺳﻮی‬ ‫ﺍﻋﻤﺎﻕ ﺯﻣﻴﻦ‪ .‬ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﻳﮏ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﺑﺰﺭگ‬ ‫ﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺳﺮﺩی ﮔﺰﻧﺪﻩ ﻳﯽ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺩﻫﻨﻢ ﺗﻠﺦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺩﺭﺩی ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻟﺨﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﮐﻪ ﺗﻴﺰی ﺳﻨﮓ ﻫﺎی ﭼﺎﻩ‬ ‫ﺭﺍ ﺑﺮﺑﺪﻧﻢ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺍﺯ ﺗﻴﻐﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﻗﺎﻳﻢ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ ‪ ،‬ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺸﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻳﮏ ﺗﻮﺗﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ‪ .‬ﺁﺑﯽ ﺁﺑﯽ ﺍﺳﺖ‬ ‫‪ ،‬ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻮﺵ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ‪.‬‬ ‫ﺻﺪﺍی ﻧﻮﺣﻪ ﻳﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ‪ .‬ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺻﺪﺍی ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﺪﺕ ﻣﯽ ﮔﺮﻳﺪ‪ .‬ﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭﭼﺎﻩ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ‬ ‫ﻭﻣﻘﺘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺍﺷﮏ ﻫﺎﻳﺶ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺩﻳﺮی ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺭﺩ ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺩﺭﺩﺍﻣﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻫﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫‪98‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺴﺠﺪی ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﭘﺴﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻫﻘﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ‬ ‫ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭘﺮﺧﺎﻁﺮﻩ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻭﻣﺎﻣﺎﻳﻢ ﻧﻴﺎﻟﯽ ﺑﺎﺩﻧﺠﺎﻥ ﺭﻭﻣﯽ ﻣﯽ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ؟ ﺍﺯ‬ ‫ﻫﺮﮐﺲ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﻧﮑﻨﺪ ﺑﻼﻳﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﺵ‬ ‫ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻫﺎی ﺧﺪﺍﻧﺸﻨﺎﺱ؟ ﻣﺴﺠﺪی ﺍﺯﻣﻦ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﺴﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﻢ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﺩﺷﻮﺍﺭی ﻫﺎی ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺩﺭﺱ‬ ‫ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ‪ .‬ﭘﺪﺭﺵ ﺻﻮﻓﯽ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺩﻫﻘﺎﻥ ﺑﯽ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻳﮏ‬ ‫ﺟﻮﺭﻩ ﮔﺎﻭ ﻭﻳﮏ ﺧﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭﻳﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﮔﻠﯽ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺤﻘﺮ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺩﻩ‪.‬‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺩﺭﺑﺴﺎﻁ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻟﻪ ﺳﻮﺩﺍ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪی ﺑﺴﻢ‬ ‫ﷲ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺳﺎﻝ ﺍﺯﻣﻦ ﺧﺮﺩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﻫﻤﺒﺎﺯی ﻣﻦ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﻣﮑﺘﺐ ﺭﻭ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻣﺴﺠﺪی ﻫﻢ ﻣﮑﺘﺐ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭﻫﻢ‬ ‫ﻣﺪﺩ ﮔﺎﺭ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﻳﺮی ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﺭﺍ ﺧﻼﺹ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﺩﺍﺭﺍﻟﻤﻌﻠﻤﻴﻦ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺧﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﺑﺮﺍی ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺝ‬ ‫ﮐﺸﻮﺭ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭﻣﺎﺳﺘﺮی ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ ﺣﻴﺚ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺳﭙﺲ‬ ‫ﺑﻪ ﺟﻴﺚ ﻣﺪﻳﺮ ﺩﺍﺭﺍﻟﻤﻌﻠﻤﻴﻦ ﺟﻼﻝ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯﺁﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﮐﺎﺩﻣﯽ ﺗﺮﺑﻴﻪ‬ ‫ﻣﻌﻠﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﮐﺎﺩﻣﯽ ﺭﻭﺷﺎﻥ ﻣﻘﺮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯﺧﺎﺭﺝ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﭘﺎﻳﭗ‬ ‫ﺩﻭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺻﻨﻒ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ‬ ‫ﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﺯﺻﻨﻒ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ،‬ﭘﺎﻳﭗ ﺩﺭﮐﻨﺞ ﻟﺒﺶ ﺩﻭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭﻗﺮﺹ ﺭﻭﻳﺶ ﻳﮕﺎﻥ ﺩﺍﻍ ﭼﻴﭽﮏ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺎﻥ ﻫﺎ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻥ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺼﺎﺩﻓﺎ ﻭی ﺭﺍ ﺩﺭ‬ ‫ﺷﻬﺮﮐﺎﺑﻞ ﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻳﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻡ‪ ،‬ﺍﺯﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﻓﺮﻕ ﺳﺮ ﺑﯽ ﻣﻮ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﺍﻣﺎ ﺟﻮﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺯﻧﮕﻮﻟﻪ ﻣﻮﻫﺎی ﻣﺠﻌﺪﺵ ﻣﺸﺨﺼﻪ‬

‫‪99‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻅﺎﻫﺮﻳﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﻭﺟﺎﻫﺘﺶ ﻣﯽ ﺍﻓﺰﻭﺩ‪ .‬ﻳﮏ ﻻ ﻗﺒﺎ ﻧﺒﻮﺩ ‪ ،‬ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻗﻴﺪ‬ ‫ﭘﻮﺷﻴﺪﻥ ﺩﺭﻳﺸﯽ ﻫﺎی ﻓﻴﺸﻨﯽ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﻗﻴﻤﺘﯽ ﻭ ﻟﻮﮐﺲ ﻧﻴﺰ ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﺍﺻﻼ‬ ‫ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﺍﻫﻤﻴﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺩ‪ .‬ﺯﻭﺭ ﺑﺎﺯﻭ ﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﺍﻣﺎ ﺁﺯﺍﺭﺵ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻮﺭﭼﻪ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﺩﻳﺪﻣﺶ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎی‬ ‫ﺩﺍﻍ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺭﮐﺎﻓﻪ ﻳﯽ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢ ﻭﺍﺯ ﻫﺮﺩﺭی ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻴﻢ‪ .‬ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ‬ ‫ﺳﺨﻨﻮﺭی ﺑﯽ ﻫﻤﺘﺎﻳﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺷﻌﻠﻪ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﺭﺍ‬ ‫ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍی ﺗﺤﻘﻖ ﺍﺭﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺧﻮﺩﺵ ﻭﻣﺮﺩﻣﺶ؛ ﺍﻣﺎ‬ ‫ﻧﭙﺮﺳﻴﺪﻡ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﭙﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﺷﺪﻩ ﺍی؟ ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻧﻪ ﺁﻥ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﺩﻟﻴﻠﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍی ﮔﺰﻳﻨﺶ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺎی ﺻﻌﺐ ﻭ‬ ‫ﺩﺷﻮﺍﺭ ﮔﺬﺍﺭﺳﻴﺎﺳﯽ‪ .‬ﭘﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﺧﻮﺏ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﺎﻻ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺴﺠﺪی ؟ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﻭﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﻭ‬ ‫ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﮔﺮ ﺑﺸﻨﻮﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭﮐﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺴﺠﺪی ﺭﺍ ﻁﻮﺭ ﺟﺰﺍﻳﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺮﻏﭻ ﻭﻻﻳﺖ‬ ‫ﭘﺮﻭﺍﻥ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺷﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮی ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ‪ .‬ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﺷﻔﻖ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﻻﻟﻪ ﮔﻮﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﻣﻐﺮﺏ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺧﻮﻥ ﻫﺎی ﺗﺎﺯﻩ ﻳﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭﺍﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺭﻳﺨﺖ‪ .‬ﻭﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﻫﻢ ﺍﺯﭼﺸﻤﺎﻥ‬ ‫ﻣﻦ ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﺭﻳﺰﺩ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﮐﻨﺞ ﺻﺒﻮﺭی‪.‬‬

‫‪100‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫***‬ ‫ﺷﺎﻡ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﺍﺯﮐﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ؟‬ ‫ﻳﮏ ﻭﺍﻟﮕﺎی ﺭﻭﺳﯽ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﺭﺍی ﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎی ﻣﺎﺷﯽ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺷﻴﺸﻪ‬ ‫ﻋﻘﺒﯽ ‪ .‬ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ ،‬ﻳﮑﻪ ﺗﻮﺕ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﺯﺭﻳﻦ‬ ‫ﻭﺍﻭﻻﺩ ﻫﺎ ﺧﺮﺝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺳﻮﺩﺍ ﺧﺮﻳﺪﻡ ﻭﺑﺮﺩﻡ‪ .‬ﭘﺸﺘﺖ ﺩﻕ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﺎ ﺑﺮﻭﻳﻢ ‪ ،‬ﺩﻳﮕﺮ ﺁﺏ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﺳﻴﺎﺏ ﻫﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﮐﻮﺭ ﭼﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮﺍﻫﺪ ‪ :‬ﺩﻭﭼﺸﻢ ﺑﻴﻨﺎ ! ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺑﺮﻭﻳﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺣﺎﺟﯽ ﺍﺩﺭﻭﮔﻞ ﺭﺍ‬ ‫ﺩﻳﺪﻡ ‪ .‬ﭘﺮﺳﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﺍﺯﻭی ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﺣﺎﺟﯽ ﺍﺩﺭﻭﮔﻞ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺰ‬ ‫‪ ،‬ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ‪ .‬ﭼﺎی ﻓﺮﻭﺵ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﻟﺐ ﺩﺭﻳﺎی ﮐﺎﺑﻞ‪.‬‬ ‫ﺩﮐﺎﻧﮏ ﻣﺤﻘﺮی ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺷﺎﻩ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺧﺎﻥ ﻭﺭﺩک ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﻗﻄﻌﻪ‬ ‫ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﮐﺸﻔﺶ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺷﺪ ﺩﺭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﯽ ﻫﺎی ﺍﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ‪.‬‬ ‫ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ‪ .‬ﺣﻖ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﺩﻳﮕﺮ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﺯﻣﻦ‪ ،‬ﺍﺯ ﺿﻴﺎﻣﺠﻴﺪ ‪ ،‬ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ‪ ،‬ﺍﺯ ﺳﺘﺎﺭ ﺧﺎﻥ ﻭ ﺍﺯﺟﺎﻥ‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﻭ ﻓﺘﺢ ﺧﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻭﺭﺍﻥ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ‪ -‬ﺍﻣﻴﻦ ﭘﻴﮋﻧﺪﻭﺍﻝ ﺍﺭﺩﻭ ﺷﺪ‬ ‫ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﻳﮏ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﺯﻕ! ﺍﺩﺭﻭﮔﻞ ﺁﺩﻡ ﻋﺠﻴﺒﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﻮی ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ‬ ‫ﺩﻩ ﻫﺎ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺩﻭﺭ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺍﺯ ﺻﻮﺭ ﮐﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﻭﺻﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﺑﺪی ﺑﻮﺩ‬ ‫ﻭ ﺷﺮﻡ ﻭﺣﻴﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺍﻭﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﻳﺪﻡ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺳﭙﻬﺮی ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ‪:‬‬

‫‪101‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬ ‫�ﻦ �ﺪ �ﺪم ���ی‬

‫را� ﮕﺎن �ﯽ ���ﺪ‪� ،‬رون‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺳﺎ� �ش را ���و�ﺪ � ز��ﻦ‬ ‫��� �ﻮد را � ﮐﻼغ‬

‫ﺍﺯﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﮔﺎﻧﻢ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺗﻮﺍﺏ ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺭﺍﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﮐﻮﭼﻪ ﮐﻨﺪ ﻭﮐﭙﺮ ﺍﺳﺖ ﻭﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﻧﻘﻄﻪ ﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﺬﻳﺮ ﺑﺎ ﻣﻮﺗﺮ ﭘﺎﭘﯽ‬ ‫ﺩﺍی ﺭﻭﺳﯽ ﭘﺪﺭﺵ ﺩﺭ ﮐﻠﻪء ﺧﺮ ﺧﺎﻧﮕﻞ ﺯﺩ‪ ،‬ﻣﻮﺗﺮ ﮔﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ‬ ‫ﺷﺪﺕ ﺧﻨﺪﻩ ﺿﻌﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺧﺮ ﺧﺎﻧﮕﻞ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﺮﺩﻩ؟‬ ‫ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺭﻭﺍﺣﺶ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺭﺩ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺍﺏ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺣﺎﻻ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺣﺎﻻ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺳﺖ ﮐﻢ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﻧﺬﻳﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺰﺭگ ﺗﻮﺍﺏ ‪ ،‬ﻣﻮﺗﺮ ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﺮﻭ ﺻﺪﺍ ﺗﻴﻠﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺗﻴﻠﻪ‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﮔﺎﺭﺍﺝ ﻣﯽ ﮐﺸﻴﺪ ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺭﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻞ‬ ‫ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﭼﻬﺎﺭ ﺩﻫﯽ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮ ﭘﺎﭘﻴﺪﺍی ﺭﻭﺳﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻅﺎﻫﺮﺍً ﻧﻮ ﻭ ﻧﻮﺍﺭ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﻴﺪ‪ ,‬ﺍﻣﺎ ﺍﺯﺩﺭﻭﻧﺶ ﻣﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﮐﻪ‬ ‫ﺩﺯﺩی ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺑﺪﻭﻥ ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺗﻼﻑ ﻭﻗﺖ ‪ ،‬ﻣﯽ ﺩﻭﺍﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی‬ ‫ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ‪ .‬ﻧﻴﻢ ﺷﺐ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﺩﻕ ﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﻡ ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺗﺸﻨﺎﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻴﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺩﺭﮐﻨﺎﺭﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﮔﻮﺵ ﺑﻪ ﺯﻧﮓ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﮐﻮﺑﺶ ﺳﻨﮓ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻮﺍﺯﺵ‪ .‬ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻮﺗﺮ ﺳﻮﺍﺭی ﻭ ﮔﻠﮕﺸﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻳﺰ ﻣﻴﺮ‪ ،‬ﻗﺮﻏﻪ‬ ‫ﻭ ﭘﻐﻤﺎﻥ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺘﻨﺪ ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ‬ ‫‪102‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭﺩﺭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺴﺖ ﻭﻧﺬﻳﺮ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﻁﻮﺭی‬ ‫ﺩﺭﮔﺎﺭﺍﺝ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﺯ ﺳﺮﻗﺖ ﺷﺪﻥ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻣﻮﺗﺮﺧﺒﺮ ﻧﺸﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﺁﻣﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻧﺬﻳﺮ ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﻧﺪﺯﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﺷﺎﻥ ‪ .‬ﭘﺪﺭﺵ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ‪.‬‬ ‫ﭼﺎﺷﺖ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺮ ﺧﺎﻧﮕﻞ ﺩﺭ ﭘﻴﺸﺮﻭی ﺁﺧﻮﺭﺵ ﻁﻮﺭی ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﮑﻞ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪﺵ ﻧﻴﻢ ﮐﻮﭼﻪ ﺭﺍ ﺑﻨﺪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﮕﻞ‬ ‫ﻭ ﺻﻮﻓﯽ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﭘﺪﺭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺴﺠﺪی ﻭ ﺣﺎﺟﯽ ﻣﻨﺎﻥ ﻭ ﻏﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ‬ ‫ﭼﺮﺳﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﮐﻮﭼﮏ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﻴﺴﺖ ﻣﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺍﺯ‬ ‫ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﻳﻢ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮ ﮐﻤﯽ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ‪ ،‬ﻧﺬﻳﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ‬ ‫ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﻭﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ‪ ،‬ﺯﻳﺮﺍ‬ ‫ﻣﻮﺗﺮ ﺍﺯﺧﻮﺩﺵ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﺧﺸﻦ ﻭ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮﺵ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺭﺳﺖ‬ ‫ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﺮ ﺧﺎﻧﮕﻞ ﺍﻓﺴﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﻣﯽ ﺍﻳﺴﺘﺪ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻮﺗﺮ ﭘﺎﭘﯽ ﺩﺍی ﭘﺪﺭ ﻧﺬﻳﺮ‪ .‬ﻧﺬﻳﺮ ﻫﺎﺭﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻫﺎﺭﻥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﻣﺎ ﺧﺮ ﺧﺮ ﺍﺳﺖ ‪ ،‬ﺁﻥ ﻫﻢ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﮕﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻧﺬﻳﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ‬ ‫ﺑﺮک ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬ﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮﺩﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮ ﺑﺎ ﺷﺪﺕ ﺑﻪ ﭘﻴﮑﺮ‬ ‫ﺑﺰﺭگ ﺧﺮ ﺧﺎﻧﮕﻞ ﺗﺼﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺧﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﮐﻮﻫﯽ ﺑﻪ ﺭﻭی ﺳﺮک‬ ‫ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﺷﻴﺸﻪ ﻫﺎی ﻣﻮﺗﺮ ﭘﺎﭘﻴﺪﺍ ﻧﻴﺰ ﺷﺮﻗﺲ ﮐﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻳﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﻭی‬ ‫ﺯﻣﻴﻦ‪.‬‬

‫‪103‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺣﺎﻻ ﻣﻮﺗﺮ ﺗﻮﺍﺏ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻡ ‪ .‬ﻭ‬ ‫ﺍﻭ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯﻣﻮﺗﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻴﺎﻧﺪﺍﺯﺩ‪.‬ﻏﻀﺐ ﺍﺳﺖ ﻭﻫﺮﭼﻪ ﺳﻠﻒ‬ ‫ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻣﻮﺗﺮ ﭼﺎﻻﻥ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﺗﻴﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻴﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﻟﺐ ﺍﺯ ﻟﺐ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ‪ :‬ﺍﺧﺮ ﭼﻄﻮﺭ‬ ‫ﺑﻪ ﺗﻮ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻨﻢ ﺗﻮﺍﺏ ﺁﻏﺎ ﮐﻪ ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﺁﺩﻣﯽ ﻫﻤﻴﻦ ﻁﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ‬ ‫ﻣﻌﻨﯽ ﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﺳﺨﻨﺶ ﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﻋﺮ‬ ‫ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪﺭﻳﻦ ﺑﺎﺏ ‪:‬‬ ‫��� ﺑ� � �� �� ��‬ ‫�‬ ‫ﯽ �ﺪ ﻦ � � ﻮا��‬

‫��‬ ‫�‬ ‫��ﺮ ���م آﺳﺎن ن�سﺖ‪� ،‬ﻮ�ﻢ و ﻞ ) �ﻮ ﻞ ( دارم‬ ‫ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ُﭼﭗ ﺍﺳﺖ ﻻﻡ ﺍﺯﮐﺎﻡ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﺯﻧﻴﺎﺯی ﮐﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺬﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻍ ﮐﻮﺗﯽ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬ﺍﺯ‬ ‫ﺭﻓﻘﺎ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﻫﻢ ﻳﮏ ﻣﺨﻔﯽ ﮔﺎﻩ ﺣﺰﺑﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺣﺴﻦ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺑﺎﻍ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪..‬‬

‫***‬

‫‪104‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﺯ ﺗﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﺍﺯﮐﯽ ﺷﻨﻴﺪی؟ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﻡ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﻣﻦ‬ ‫ﻋﻀﻮ ﺭﺍﺑﻂ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺘﻢ ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﭘﻴﺶ‬ ‫ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺮﻭﻡ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ؛ ﺍﻣﺎ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻢ ‪ ،‬ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺩﻳﺪﻧﯽ‬ ‫ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺩﻳﺪﻧﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻭﻧﺎﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﮐﺸﻴﺪﻡ ﮐﻪ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﻴﺨﯽ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﺎﺵ ﺍﺯ ﻣﻌﻠﻢ ﺑﺼﻴﺮ ﺟﺎﻥ‬ ‫ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪی‪ .‬ﺍﻭ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺁﻣﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﻓﺎﺭﻡ ﺍﺳﺖ "ﺑﺎﻍ ﮐﻮﺗﯽ "‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻤﺸﻴﺮﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﺼﻴﺮ ﻫﻢ ﻧﭙﺮﺳﻴﺪﻡ‪.‬‬ ‫ﺗﺮﺳﻴﺪﻡ ‪ ،‬ﺁﺧﺮﺑﺼﻴﺮ ﮐﻪ ﺣﺰﺑﯽ ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺣﺰﺑﯽ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﺿﺮﻭﺭ‬ ‫ﻧﺒﻮﺩ ﺭﺍﺯی ﺭﺍ ﺍﺯﻭی ﺑﭙﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﺻﻮﺭﺕ ﺍﻓﺸﺎ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﺟﺎﻥ‬ ‫ﺭﻓﻘﺎی ﺳﺮﺑﻪ ﮐﻒ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ‪ ) .‬ﺍﻣﺎ ﻣﻌﻠﻢ ﺑﺼﻴﺮ ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﻋﻀﻮ‬ ‫ﺟﺰﺏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﻳﮏ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﭘﺎﮐﺴﺎﺯی‬ ‫ﺑﺨﺶ ﻫﺎﻳﯽ ﺍﺯ ﻭﻟﺴﻮﺍﻟﯽ ﺍﻧﺪﺭﺍﺏ ﺍﺷﺘﺮﺍک ﮐﺮﺩ‪ .‬ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭ ﺭﺯﻣﻴﺪ ﻭ‬ ‫ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ‪( .‬‬ ‫ﺍﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﻣﺨﻔﻴﮕﺎﻩ ﺣﺰﺑﯽ ‪ ،‬ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻣﻦ ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ ﻭ ﺩﺭﺣﺪ‬ ‫ﺷﺎﻳﻌﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ؛ ﺍﻳﻨﮏ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﺳﯽ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻝ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺰﻳﺰ‬ ‫ﻣﺎﻥ ﺷﻴﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎﺭﻡ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﻪ ﻭﺯﻳﻦ ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ‪:‬‬ ‫" ‪ ..‬ﺩﺭﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﮔﻮﺷﻪ ﻳﯽ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﻴﻨﯽ‬ ‫ﺣﺼﺎﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﮐﺬﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻮی ﺷﻬﺮ ﺍﺯﮐﻨﺎﺭ ﺑﺎﻻﺣﺼﺎﺭ ﮐﺎﺑﻞ‬ ‫ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﻳﮏ ﺑﺎﻍ ﺑﻮﺩ ﻭﺩﺭﻳﮏ ﺳﻤﺖ‬ ‫ﺩﺭﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎ ﻭ ﮔﺎﺭﺍﺝ ﻫﺎ ﻁﻮﺭی ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺩﺭﻧﻈﺮ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﻳﮏ ﺣﻮﻳﻠﯽ‬ ‫‪105‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭﺩﺭ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﻫﻢ ﺩﮐﺎﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻁﺮﻑ ﺳﺮک ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺩﺭﮐﻨﺎﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺳﺎﻳﺮ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﺍﻥ ﻣﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﻫﺮﺣﻮﻳﻠﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺯ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺑﺰﺭگ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ‬ ‫ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻁﺮﻑ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﺪی‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮی ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﻳﮕﺮی ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮی‪ .‬ﻋﺰﻳﺰﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﻮﺷﻪ ﺷﻬﺮ‬ ‫ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ً ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﺑﺎﻍ ﻭﻗﻠﻌﻪ ﻣﺸﻬﻮﺭ " ﺍﻓﻀﻞ " ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ‬ ‫ﺩﺍﺭﻧﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﮔﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﻠﻌﻪ ﻭﺑﺎﻍ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ‪).‬‬ ‫ﮔﻔﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﺑﺎﺷﻨﺪﻩ ﺟﻨﻮﺏ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻳﻪ‬ ‫ﻫﺎی ﻭﻻﻳﺘﯽ‪ ،‬ﻧﻴﺎﺯی‪ ،‬ﺳﻬﺎک ‪ ،‬ﭼﻬﺎﺭ ﺁﺳﻴﺎﺏ‪ ،‬ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭ ‪ ..‬ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻍ ﻭﻗﻠﻌﻪ ﺍﻓﻀﻞ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯﮐﻔﺮ ﺍﺑﻠﻴﺲ ﻫﻢ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺗﺮ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺯﻣﺮﻩ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺷﻮﻡ‬ ‫ﮐﻪ ﻫﻢ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺁﻥ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﻫﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﻭﺑﺎﻍ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﻣﺎﻥ‬ ‫ﺟﻨﺎﺏ ﺻﺎﺭﻡ ﺭﺍ‪ - .‬ﻋﻈﻴﻤﯽ (‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺻﺎﺭﻡ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭﮔﻮﺷﻪ ﺩﻳﮕﺮی ﺍﺯ ﺑﺎﻍ ﭘﺪﺭﻡ‬ ‫ﻓﺎﺭﻡ ﻣﺮﻏﺪﺍﺭی ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ ...‬ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻫﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺻﻔﺎ ﻭ‬ ‫ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﮔﯽ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﻭ ﺩﺭﺧﻮﺷﯽ ﻫﺎ ﻭﻏﻢ ﻫﺎی‬ ‫ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺷﺮﻳﮏ ﺑﻮﺩﻳﻢ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺁﻥ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺩﺷﻮﺍﺭ‪ ،‬ﻣﺨﻔﯽ‬ ‫ﮔﺎﻩ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﻭﺳﻴﻌﯽ ﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎ‬ ‫ﺁﻥ ﺟﺎ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻌﺎﺭ ﻭ ﻟﻘﺐ‬ ‫‪106‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻫﺎی ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻭﻁﻨﯽ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﭘﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻫﺎی ﺍﺻﻠﯽ ﺷﺎﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺩﺭﺳﻄﺢ‬ ‫ﺭﻫﺒﺮی ﺣﺰﺑﯽ ﻭﺩﻭﻟﺘﯽ ﺍﺯﮐﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﮐﺰی ﺗﺎ ﺑﻴﺮﻭی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻳﻴﺲ‬ ‫ﺗﺎ ﻭﺯﻳﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ...‬ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻋﺠﻴﺒﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺻﻔﺖ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ‬ ‫ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺑﺮﺩﻥ ﭼﺎی ﻭﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ً ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﻫﺎ ﻭﻟﻘﺐ ﻫﺎ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﻭﺑﺮﺧﯽ ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻫﺎی ﺍﺻﻠﯽ ﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ‬ ‫‪ ،‬ﺣﺎﻝ ﺍﺯﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺎﻡ ﺍﺻﻠﯽ ﺷﺎﻥ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ‪ .‬ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻳﮏ‬ ‫ﻋﺰﻳﺰ ﻳﮏ ﺑﺰﺭگ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺩﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺑﺰﺭگ ﻣﺮﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ‬ ‫ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺍﺩﻋﺎی ﺑﺮﺧﯽ ﻫﺎ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻁﺮﺍﺯ‬ ‫ﺍﻭﻝ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺼﻤﻢ‪ ،‬ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ‪ ،‬ﺻﻤﻴﻤﯽ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪ :‬ﻋﻴﺎﺭ ﻭﮐﺎﮐﻪ ‪.‬‬ ‫ﺑﺰﻟﻪ ﮔﻮ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺭﻭﺯی ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺸﺮﻣﻞ ﺁﻣﺪ ﻭﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻮﺧﯽ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﮔﻔﺖ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﻗﺪ ﺗﻮ ‪ ،‬ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ ﺩﺭﺷﻬﺮﮐﺎﺑﻞ ﻧﻤﺎﻧﺪ‪ .‬ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪی ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﺷﻬﺮ ﺩﻳﺪﻳﺪ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻮ ﺑﺸﺮﻣﻞ‬ ‫ﺍﺳﺖ "‬ ‫ﺩﺭ ﭘﻴﺎﻡ ﺩﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﺻﺎﺭﻡ ﻋﺰﻳﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ‬ ‫ﺁﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﮔﺎﻩ ﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪:‬‬ ‫" ‪...‬ﺟﻠﺴﻪ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ‪ ۶‬ﺟﺪی ﻧﻴﺰ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ) ﻫﻤﺎﻥ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﺯﻳﮏ ﺳﻮ ﺑﺎ ﺳﺮک ﻋﻤﻮﻣﯽ ‪ ،‬ﺍﺯﺳﻮی ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺎ ﺑﺎﻍ ﻭﻗﻠﻌﻪ‬ ‫ﺁﻓﻀﻞ‪ ،‬ﻫﻤﺠﻮﺍﺭ ﻭ ﻣﺨﻔﯽ ﮔﺎﻩ ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺎ ﺑﻮﺩ ( ﺩﻭﺷﺐ ﻭ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ‬ ‫‪107‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﺭ‪ ۸‬ﺟﺪی ﻧﻴﺰ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﺯ ﺭﻓﻴﻖ ﮐﺎﺭﻣﻞ ﻭ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ‪ ،‬ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﻩ ﻫﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺑﺎﻍ ﺟﺸﻦ ﭘﻴﺮﻭﺯی‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺩﺭﺁﻥ ﺑﺎﻍ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺭﻓﻘﺎ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ‪ :‬ﻅﻬﻮﺭ‬ ‫ﺭﺯﻣﺠﻮ ﻭﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﺶ ‪ ،‬ﺭﻓﻴﻖ ﻓﻴﻀﯽ‪ ،‬ﭘﻠﻮﺷﻪ ﺟﺎﻥ‪ ،‬ﺭﻓﻴﻖ ﺣﻀﺮﺕ‬ ‫ﻫﻤﮕﺮ‪ ،‬ﻧﺴﻴﻢ ﺟﻮﻳﺎ‪ ،‬ﺛﺮﻳﺎ ﺟﺎﻥ ) ﭘﺮﻟﻴﮑﺎ ( ‪ ،‬ﺩﺍﮐﺘﺮ ﺑﻬﺎء‪ ،‬ﺑﺸﺮﻣﻞ ﻭ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻟﻴﺴﺖ‬ ‫ﻁﻮﻳﻠﯽ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪"....‬‬ ‫ﺳﭙﺎﺱ ﺭﻓﻴﻖ ﺷﻴﺮ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ! ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﺭﻓﻴﻖ ﺭﺍﻩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺭﻭﺯ ﻫﺎی‬ ‫ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻗﺒﻠﻪ ﮔﺎﻩ ﺍﻣﺠﺪ ﺗﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺧﺎﻣﻪ ﺭﻧﺠﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﺎﮔﻔﺘﻨﯽ‬ ‫ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭﺳﺎﻳﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺍﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺁﺗﺶ‬ ‫ﻭﺍﺷﮏ ﻭﺧﻮﻥ ﺑﻪ ﺭﺷﺘﻪ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﺩﺭﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭﭘﺮﺩﻩ ﺍﺯﺭﻭی ﻣﻌﻤﺎ ﻫﺎی‬ ‫ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ‪:‬‬ ‫��‬ ‫و�ﻮد ﻣﺎ �ﺎیﯽ ا�ﺖ ﺣﺎ�ﻆ‬ ‫��‬ ‫�‬ ‫�‬ ‫�‬ ‫��‬ ‫� ﺶ ﻮن ا�ﺖ و�ﺴﺎ�‬ ‫***‬

‫‪108‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺗﻮﺍﺏ ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺭﺍﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﻧﺎﮐﯽ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺳﻘﻒ ﺑﻠﻨﺪ ﺳﺎﺩﻩء ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﻳﺸﻢ ‪.‬ﺧﺪﺍﻳﺎ ! ﺍﻳﻦ ﮔﻨﺒﺪ ﺭﻧﮕﻴﻦ ﺑﺎ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﮔﯽ ﭼﻪ ﺭﺍﺯ ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﮐﻮﺩک ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺫﻫﻨﯽ ﺍﻡ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﺩﺭک ﻭﮔﺸﺎﻳﺶ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻧﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺷﺐ ﻫﺎی ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﻩ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ‪ .‬ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ‬ ‫ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺮﺍی ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺩﻣﺎی ﺗﻔﺘﺎﻥ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﻡ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﻡ ﺳﭙﻬﺮ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻳﻢ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﻏﺮﻭﺏ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ‬ ‫ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻓﻖ ﺧﻮﻧﻴﻦ‪ ،‬ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﻢ ﻓﺮﺷﯽ ﺑﺮﺭﻭی ﺑﺎﻡ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺴﺎﻁ ﺧﻮﺭﺩ ﻭﻧﻮﺵ ﺭﺍ ﭘﻬﻦ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﭘﺪﺭ ﺍﺯ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺮﻣﯽ‬ ‫ﮔﺸﺖ‪ ،‬ﻏﺬﺍی ﺷﺐ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻳﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻏﺬﺍ ﭘﺪﺭ ﻗﺼﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﻣﺎﺩﺭ‬ ‫ﭼﺎی ﻣﯽ ﺭﻳﺨﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﺨﺘﻪ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﺸﻴﺪﻡ‪ .‬ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻢ‪ .‬ﭘﺪﺭﻡ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﻝ ﭘﻴﭻ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ‪ .‬ﭼﭗ ﺑﺎﺵ ﻫﺎ ﻭ ﮐﻮﺭ ﺑﺎﺵ‬ ‫ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ‪ :‬ﺍﮔﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺭ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺧﯽ ) ﭘﺲ ( ﭼﺮﺍ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﺪ؟ ﭘﺪﺭﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪:‬‬ ‫ﭼﭗ ﺑﺎﺵ! ﭼﭗ ﻧﻤﯽ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ؛ ﺑﻞ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ‪ ،‬ﺯﻭﺭ ﺧﺪﺍ ﺻﺎﺣﺐ‬ ‫ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ؟ ﭘﺪﺭﻡ ﻳﮏ ﻗﻔﺎﻕ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﻣﯽ ﺯﺩ‪ ،‬ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ‬ ‫ﺍﺑﺮﻭ ﺩﺭﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﺸﻴﺪ ﻭﻳﮏ ﺳﻴﻠﯽ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﻧﺜﺎﺭﻡ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪:‬‬ ‫ﮐﻮﺭ ﺷﻮی ﺑﺲ ﮐﻦ ﺩﻳﮕﺮ! ﻣﺪﺗﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﻳﺴﺘﻢ ﻭ ﻫﻖ ﻫﻖ ﮐﻨﺎﻥ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺮﺩ‪ .‬ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮐﻪ ﭘﺘﻮی ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﻳﻢ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﮔﺮﻡ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﺎﺭ‬ ‫ﺩﻳﮕﺮﻫﻤﺎﻥ ﺳﻮﺍﻝ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯﻭی ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ‪ .‬ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ‬

‫‪109‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﭼﺮﺍ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﮐﻔﺮ ﻧﮕﻮ! ﮐﻔﺮ ﭼﻴﺴﺖ‬ ‫؟ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﻄﻮﺭ ﺧﺪﺍ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﮏ ﻭﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭﭘﺎﻳﻴﻦ ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﺪ؟ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺑﺨﻮﺍﺏ ‪ ،‬ﺑﺨﻮﺍﺏ‪،‬‬ ‫ﭘﺴﺮﻡ‪ .‬ﻧﺎﻭﻗﺖ ﺷﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻼﻥ ﮐﻪ ﺷﺪی؛ ﺑﺎﺯ ﺟﻮﺍﺏ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﺶ‬ ‫ﻫﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻴﺮی‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻤﯽ ﺭﻓﺘﻢ‪ ،‬ﺯﻳﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺍﺯﻳﮏ ﺳﻮ‬ ‫ﺫﻫﻦ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﺍﺯ ﺳﻮی ﺩﻳﮕﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﻢ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ‪ ,‬ﻋﺎﺷﻖ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﻭﺩﺭﺧﺸﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ‬ ‫ﺷﺐ ﺩﺭ ﭘﻬﻠﻮی " ﻧﺎﻫﻴﺪ " ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ً ﺑﻪ ﺳﻮی ﻣﻦ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ ﻭﻧﻮﺭ ﻣﯽ ﺍﻓﺸﺎﻧﺪ‪...‬‬ ‫ﺧﻮﺏ ﺩﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺁﻥ ﺷﺒﺎﻥ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﻩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﺍﻥ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﭼﻪ ﺯﻭﺩ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﮐﻮﺩﮐﯽ ﮔﺬﺷﺖ ‪ ،‬ﺟﻮﺍﻥ ﺷﺪﻳﻢ ﻭ ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺩی ﺷﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﺗﻢ ﺭﺍ‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ ﻭﺑﺮ ﺑﺴﯽ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺍﮔﺎﻩ ﺷﺪﻳﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻫﻴﻬﺎﺕ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﺷﮏ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺍﻳﺎﻡ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﻴﺎﻓﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻴﻢ ‪:‬‬ ‫�ﯽ �د ا�ﻦ �ن�ﺪ �وزه‬

‫��‬

‫��‬

‫�ن�ﻦ �ﯽ روزن و �ﯽ ﺑﺎم و�ﯽ � ؟‬ ‫ﺗﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ‪ :‬ﺗﻮ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ؟ ﺑﻠﯽ‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ‪،‬‬ ‫ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﻭی ﺭﺍ ﺑﺎ "ﺑﺮﻭ ﺟﺎﻥ" ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻡ‪ ،‬ﺩﺭ ﮐﻤﺮی‪ .‬ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﺎﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ‬

‫‪110‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ ﺑﺰﮐﺸﯽ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺭ ﺑﮕﺮﺍﻣﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﻦ‬ ‫ﻧﻴﺰ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮﺍی ﺗﻤﺎﺷﺎ‪ .‬ﻣﺮﺩﻡ ﺯﻳﺎﺩی ﺟﻤﻊ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺟﺸﻦ ﺑﻮﺩ ﻳﺎ ﻧﻮﺭﻭﺯ؟ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﮔﺮﺩﺍﮔﺮﺩ ﻣﻴﺪﺍﻥ‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ﻫﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﻣﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻔﺘﻴﻢ ‪ .‬ﭘﺪﺭ ﻫﺎی ﻣﺎ ﺑﺎﻫﻢ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺴﻠﮏ ﻫﺮﺩﻭ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﻣﺎ‬ ‫ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ ﻭ ﺍﺯﺑﺲ ﺻﻤﻴﻤﯽ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﭽﻪ‬ ‫ﮐﺎﮐﺎ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻴﻢ‪ " .‬ﺑﺮﻭ " ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﺘﻢ ﺑﺰﮐﺸﯽ ﺩﻳﺪﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ‪ ،‬ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﺴﺎﻁ ﺷﻮﺭﻧﺨﻮﺩ ﻓﺮﻭﺵ‪ .‬ﺷﻮﺭﻧﺨﻮﺩ ﻣﯽ‬ ‫ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎﻫﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺷﻮﺭ ﻧﺨﻮﺩ ﺑﺨﻮﺭﻳﻢ‪ .‬ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺭﺍ‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮﺩ ﻭﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ! ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭﮔﻔﺖ ‪:‬‬ ‫ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ‪ .‬ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﺩﺳﺖ ﺩﺭﺟﻴﺐ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﻣﻬﻤﺎﻥ‬ ‫ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ .‬ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩی ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻡ‪ .‬ﺩﺭﻫﻨﮕﺎﻡ‬ ‫ﺷﻮﺭ ﻧﺨﻮﺩ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﻪ ﺳﻴﻤﺎﻳﺶ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺧﻮﺵ ﺳﻴﻤﺎ ﻭ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ‬ ‫ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺯﺑﺎﻥ‪.‬‬ ‫ﺁﻩ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﺣﺰﺑﯽ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﻭﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮐﯽ‬ ‫ﭘﺮﭼﻢ‪ .‬ﻳﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﻭﻓﺎﻣﻞ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩﻩ ﻭﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ‬ ‫ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻓﻴﻖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺣﻠﻘﻪ ﺭﻫﺒﺮی ﺯﻳﺮﺯﻣﻴﻨﯽ‬ ‫ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﺭ ﻫﺎ ﺩﻳﺪﻡ‪ .‬ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ ﻭﺻﻔﺎ‬ ‫ﻭﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﯽ ﺍﻻﻳﺸﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﺩﺭﻫﺮﺍﺕ ﻣﺪﺗﯽ‬ ‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻭﻻﻳﺘﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﻣﺮﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ‬ ‫‪111‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍی ﺳﻮﻕ ﻭﺍﺩﺍﺭﻩ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺑﺰﺭگ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻮﺍی ﺩﻭﺳﺖ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﭘﺎﮐﺴﺎﺯی ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺍﺕ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺭﻭﺯ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻗﻮﺕ ﻫﺎی ﺩﻭﺳﺖ ) ﻓﺮﻗﻪ ﭘﻨﺞ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺭﻳﺰﻩ‬ ‫ﻭ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺁﻥ ( ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻓﺮﻗﻪ ‪ ۱۷‬ﻭ ﻗﻮﺍی ‪۴‬‬ ‫ﺯﺭﻫﺪﺍﺭ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺟﺰﻭﺗﺎﻡ ﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﻭﺗﺼﻔﻴﻪ‬ ‫ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎی ﺣﺰﺏ‪ ،‬ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ‬ ‫ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﮐﻤﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁﻥ ﻳﺎﺩﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺭﻫﻨﻤﺎﻳﯽ‬ ‫ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻭﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭﺗﺮﮐﻴﺐ ﮔﺮﻭپ ﻫﺎی ﺗﻼﺷﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﺟﻠﺴﻪ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻧﺒﻮﺩ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺴﻤﻢ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻭﻻﻳﺘﯽ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻭﻻﻳﺘﯽ ﺍﺷﺘﺮﺍک‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﻬﻤﻴﻪ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻭﻻﻳﺘﯽ ﻭﺳﺎﻋﺖ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺭﻓﻘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺗﺠﻤﻊ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪.. .‬‬ ‫ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺣﺰﺑﯽ ﻫﺎ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﺍﻭﻝ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﻓﺎﻉ‬ ‫ﻫﺴﺘﻢ ﻭﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺭﻭﺱ ﺟﺮﺃﺕ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﭙﺮﺳﺪ ﭼﺮﺍ‬ ‫ﺣﺰﺑﯽ ﻫﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﮐﻢ ﮐﻢ ﻧﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮی ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‬ ‫ﻭﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻭﻻﻳﺘﯽ ‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺑﺎ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺍﺯﻣﺮﮐﺰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺟﻠﺴﻪ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺩﺍﺧﻞ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﻼﻡ‬ ‫ﻋﻠﻴﮑﯽ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ‪ ،‬ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻣﺘﻴﺎﺭ ﮐﺠﺎ ﺷﺪﻧﺪ ﺭﻓﻘﺎی ﺣﺰﺑﯽ؟ ﻻﻏﺮ ﻭﺭﻧﮓ‬ ‫ﭘﺮﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻤﺶ ‪.‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺭﻓﻴﻖ ﻋﻈﻴﻤﯽ ﻋﺰﻳﺰ! ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ‬ ‫ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻮﺏ ﻭﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺤﻞ ﺳﻮﻕ ﻭﺍﺩﺍﺭﻩ ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫‪112‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺣﺰﺑﯽ ﺧﻠﻘﯽ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻗﺼﺪﺍ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺩﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺆﺧﺬﻩ ﻭﺑﺎﺯﺧﻮﺍﺳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﻴﺮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ‬ ‫ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﺆﻓﻘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ؛ ﻭﻟﯽ ﻳﮏ ﻏﻢ ﺑﺰﺭگ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﺂﻭﺭﺩ ﻣﺎ‬ ‫ﺑﻮﺩ ﺩﺭﺁﻥ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ‪ .‬ﻏﻢ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺟﺴﻮﺭ ﻭ‬ ‫ﻧﺎﻣﺮﺍﺩ ﻣﺎ ‪ ،‬ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﺨﺘﺎﺭ ﻋﺰﻳﺰ‪.‬‬

‫***‬ ‫ﺍﻣﺸﺐ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻢ‪ .‬ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺣﺪﻳﺚ ﻗﺼﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭﺍﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ‬ ‫ﺳﻴﺎﻩ ﺍﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﭘﯽ ﺑﮕﻴﺮﻡ ‪ . .‬ﺩﺭﻋﻮﺽ ﭼﻨﺪ ﺑﻴﺘﯽ ﺍﺯ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺯﻳﺒﺎی ﺯﻧﺪﻩ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺷﺎﻣﻠﻮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻗﺼﺮ ﺑﺮﺍی ﭘﺪﺭﺵ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺼﻮﻳﺮ‬ ‫ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻨﺎﻕ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ‪ -‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ‪ -‬ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﻭﺗﺎﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﻭﺗﺪﺍﻭﻡ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻋﻠﻴﻪ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺍﺟﺤﺎﻑ ‪ ،‬ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻡ ‪،‬‬ ‫ﺷﺎﻣﻠﻮ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﺵ ﻣﯽ ﺳﺮﺍﻳﺪ‪:‬‬ ‫��‬ ‫�اب و �ﯽ رو�ﻦ �ﻮد � پ�ﺶ ���‬

‫�ﺪان زﻣﺎن � �ﻮد ��ﺮه ر و ز ﮔﺎر‪� ،‬ﺪر‬

‫��‬ ‫� روز��� � �ز ﯾﺎ د‬

‫�ا � ��ن �ﻮ‪،‬از د� ﺑﺎ ز ��ﺪ�ﺪم‬

‫�ﺮی ﯾ��‬

‫� دل �ﻤﺎ �ﺪ���ﺖ زراد�دی ا�‬

‫ﺳﻼح �د�ﯽ از د�ﺖ �ﯽ �ﺬاری ﺑﺎز‬

‫‪113‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬ ‫ﻧ���ﻪ �ﻮدم ﺻﺪ ره � �ن و �ﻮر �ا‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫� ﺑ ـ���‬ ‫ﻢ‪�،‬ﻧﮓ ﺑﺎد و�ر؟‬ ‫�از � ﻖ‬

‫� ﮑﺎیت ��ﺐ ��ﺖ ��ﻦ‪�،‬ﺪ�ﺪه ای � �ﺴﺎن‬

‫��‬ ‫� � �ی�ﻪ ���ﺪ�ﺪﻣﺎ ن � �ﻮ ی و �ﺬر‬

‫ز��ﻦ ز�ﻮن ر��ﻘﺎن �ﻦ �ﻀﺎب ��ت‬

‫�ن�ﻦ � �� د ی � ��ﯽ ��ﻖ ����‬

‫��‬ ‫�اغ ﻋ�ﻢ �ﺪ �ﺪی � �� ����ﺪ‬

‫��‬ ‫� �ﻮ � � � �ﻮ�� � ﮐﺎم د ﻦ �‬

‫�ا �ﻮ �س �� و ﻣﺎ � �ﻮ د ن آ�ﻮزی‬ ‫���‬ ‫�ﺠﺎ ت �ﻦ را ز‬

‫��‬ ‫زد�ﺪ آ�� �� ﺟﺎ � �� و د �‬

‫� روح �ﻮ�ﺶ ��ﻢ‬

‫زرا ��ﯽ ��� �ﻢ � یب را � � ؟‬ ‫�‬ ‫�ف ��ا� د�ﻢ واﻧ��ﯽ �م ﻞ �‬

‫�ﺒﺎ ی د ��� � �ﺴ�ﻮ ک ��ب ��� و�ﻢ‬

‫� � ���‬ ‫� ���ﻪ � �ﺪم آ ﻦ �ﺪ ﻦ‬

‫�ا � پ�ﺪ ��و ﻣﺎ � ﺟﺎن �ﻮد ﻣ��ای‬

‫� آ�‬

‫��‬ ‫�ﻮ ﺟﺎی ا�ﻦ واﻣﺎن � و�ﻦ � �ﻖ ���‬

‫�ﻮ راه را�ﺖ ﺟﺎن ��ﺮ و �ﻦ �ﻘﺎم �ﺼﺎف‬

‫��ﺰان ‪ ۱۳۷۹‬ا��ﺪ ﺷﺎﻣ�ﻮ‬

‫***‬ ‫ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺑﻴﻨﯽ ﺣﺼﺎﺭ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺍﻳﻢ‪ .‬ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎﻥ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻫﺎ ﻭ ﮐﻨﺪ ﻭﮐﭙﺮ ﻫﺎی ﺍﻳﻦ ﺟﺎﺩﻩ ﺧﺎﮐﯽ ﻭﭘﺮ ﺍﺯ ﮔﺮﺩ ﻭﻏﺒﺎﺭ‪ .‬ﻣﯽ‬ ‫ﺗﺮﺳﻴﻢ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭﮐﺪﺍﻡ ﭼﺎﻟﻪ ﻳﯽ ﺑﻴﻔﺘﻴﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺎﻟﻪ ﻳﯽ ﭘﻴﺸﺮﻭی ﻣﻨﺰﻝ‬

‫‪114‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺧﺎﻧﮕﻞ‪ .‬ﺑﺎﺯ ﺩﺭﺁﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻣﺎﻥ ﺑﺮﺳﺪ ﺩﺭﺍﻳﻦ‬ ‫ﺑﺮﻫﻮﺕ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ‪ .‬ﺩﻳﺮی ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﮐﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﺧﺎﮐﯽ ﺭﺍﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ‬ ‫ﻭﻣﯽ ﺭﺍﻧﻴﻢ ﺩﺭﺟﺎﺩﻩ ﺍﺳﻔﻠﺖ‪ .‬ﺟﺎﺩﻩ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ً ﺧﻠﻮﺕ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﻣﻮﺗﺮی‬ ‫ﺍﺯ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ .‬ﭼﺮﺍﻏﻬﺎﻳﺶ ﺳﻴﻨﻪ ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﮕﺎﻓﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎﻥ‬ ‫ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺫﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﺑﺎ ﺷﺘﺎﺏ ﺍﺯﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ‬ ‫ﺩﺭﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺭﻓﻘﺎﻳﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺨﻔﻴﮕﺎﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﭼﻪ‬ ‫ﺁﺑﺪﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺁﻥ ﻫﺎ‪ .‬ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺮگ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ ‪،‬‬ ‫ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪﻥ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭﺕ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻞ ﻫﺎی ﻏﻘﺒﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺍی‪.‬‬ ‫ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ .‬ﺟﺮﻣﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺑﻪ ﭘﻮﻟﻴﮕﻮﻥ ﻣﺤﺘﻮﻡ‪.‬‬ ‫ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺣﻔﻆ ﺷﺎﻥ ﮐﻦ‪ .‬ﺑﺲ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻤﻴﻨﻘﺪﺭ ﺧﻀﺎﺏ ﮐﺮﺩﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﺷﻴﺮﻣﺮﺩﺍﻥ؟ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍﺍﺯﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻓﺮﻭﻍ ﻳﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‬ ‫ﻭﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺍﻭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﻮﺳﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺐ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ‬ ‫ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﯽ ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎی ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻭ ﺟﻠﻮ ﺭﻳﺰﺵ ﺍﺷﮑﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ‪.‬‬ ‫ﺍﻓﮑﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻳﯽ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮ‬ ‫ﻭﺍﻟﮕﺎﻳﯽ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ‪ .‬ﺩﻭ ﻻﺭی ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻣﺎﻻﻣﺎﻝ ﺍﺯ‬ ‫ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻭﺍﻟﮕﺎ ﺭﺍ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺳﺮﻋﺖ ﻻﺭی ﻫﺎ ﻫﻢ ﺳﺮﮔﻴﺠﻪ‬ ‫ﺁﻭﺭﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﭼﻪ ﻣﺮﮔﯽ ﭘﻴﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ؟ ﻟﺤﻈﻪ ﻳﯽ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻧﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺯﻳﺎﺩی ﮐﻪ ﺻﺪﺍی ﺷﻠﻴﮏ‬ ‫ﺍﺳﻠﺤﻪ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻳﻢ‪ .‬ﻓﻴﺮ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﺮﻣﯽ ﺭﺳﺎﻡ ﺩﻝ‬ ‫ﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﮕﺎﻓﻨﺪ ﻭﻣﯽ ﺩﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی ﻣﻮﺗﺮ ﻭﺍﻟﮕﺎ‪ .‬ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺎﻥ‬ ‫ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ ﻭ ﺳﺮﺧﺮﻧﮓ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻮﺗﺮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﻨﺪ ﻭﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻘﺒﯽ‬ ‫‪115‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﻮﺗﺮ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻮﺗﺮ ﻭﺍﻟﮕﺎ ﮐﺞ ﻭﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯﺍﻳﻦ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﺮک ﺑﻪ ﺁﻥ ﮐﻨﺎﺭ‬ ‫ﺳﺮک ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﻌﺎﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻭﺍژﮔﻮﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﻻﺭی ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ‪ .‬ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻣﻮﺗﺮﻭﺍﻟﮕﺎ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺍﺯﻣﻮﺗﺮ ﺻﺪﺍی ﻧﺎﻟﻪ ﻭﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﻥ ﻫﺎ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﺩﺭﺩﺁﻟﻮﺩ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﭘﻴﺮﻣﺮﺩی ﻧﻴﺰ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺗﮏ‬ ‫ﻓﻴﺮی ﺻﺪﺍ ﻫﺎ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺍﻧﮕﺎﺭﻫﺮﮔﺰ ﻧﻪ ﺯﻧﯽ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ‬ ‫ﻭﻧﻪ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﮔﺮﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭﻧﻪ ﭘﻴﺮﻣﺮﺩی ﺩﺳﺖ ﺗﻀﺮﻉ ﺑﻪ ﺳﻮی‬ ‫ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﭼﻪ ﮔﭗ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻣﺒﻮﻻﻧﺴﯽ ﺯﻭﺯﻩ ﮐﺸﺎﻥ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﺟﺴﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻻی ﺗﺬﮐﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺒﻮﻻﻧﺲ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺵ ﺩﺍﺭﻭی ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮگ ﭼﻪ ﺩﺭﺩی ﺭﺍ‬ ‫ﺩﻭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﻧﻮﺭﺍﻓﮕﻦ ﺍﻣﺒﻮﻻﻧﺲ ﻟﺤﻈﻪ ﻳﯽ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻁﺮﺍﻑ ﻣﺎ ﺭﺍ‬ ‫ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﯽ ﻧﻮﺭﺍﻓﮕﻦ ﺑﺮ ﺭﻭی ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻭﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺷﺎﻥ‬ ‫ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ‪ .‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪی ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺮﻭﺕ ﻫﺎی ﺳﻴﺎﻩ ﺩﺑﻞ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ‬ ‫ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮﺍﺏ ﺑﺮﻕ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻭ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺣﺪﻗﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﻮﺩ‪" ..‬ﺟﻦ"‬ ‫ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻧﮕﺎﺭ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﭼﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ‬ ‫ﺍی‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻭﷲ ﺧﻮﺩﮐﺶ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﻼ ﺧﻮﺩﮐﺶ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻅﺎﻫﺮ ﺳﻮﺗﻪ !‬ ‫ﺳﻮﺗﻪ ﻫﻤﺼﻨﻔﯽ ﻣﺎ‪ .‬ﺗﺎ ﺷﻮﺭﺑﺨﻮﺭﻡ ﺍﺯ ﻣﻮﺗﺮ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﺳﻮﺗﻪ‬ ‫ﺳﻮﺗﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻮی ﺟﺎﺩﻩ‪ .‬ﺻﺪﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ﮐﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺳﻮﺗﻪ ﺑﭽﻴﻢ ‪ ،‬ﺳﻮﺗﻪ ﺑﭽﻴﻢ ﻭ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﻳﺪ‪ .‬ﻫﺮﺩﻭ‬ ‫‪116‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ‪ .‬ﺻﺪﺍی ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﻮﻡ ﻭﻟﯽ ﺧﺎﻁﺮﻡ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‬ ‫ﮐﻪ ﺍﻓﺴﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﺏ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻪ ‪ :‬ﻅﺎﻫﺮ ﺳﻮﺗﻪ!‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﻮﺍﺏ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﭼﻪ ﮔﭗ ﺑﻮﺩ؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻫﺎ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﮔﺰﻣﻪ ﻓﺮﻗﻪ ‪ ۷‬ﺭﻳﺸﺨﻮﺭﺍﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻫﺎی ﭼﻨﺪﺍﻭﻝ‬ ‫ﻭﺑﺎﻻﺣﺼﺎﺭ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺨﺺ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺟﻠﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺷﺐ‬ ‫ﻭﺭﻭﺯ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﮔﺰﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﻫﺮﺟﻨﺒﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻭﺧﺰﻧﺪﻩ ﻭ‬ ‫ﭼﺮﻧﺪﻩ ﻭ ﮔﺰﻧﺪﻩ ﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺯﻳﺮ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻭﻝ‬ ‫ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﻔﻮﺫ ﺣﮑﻤﺘﻴﺎﺭ ﻭ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻭﻣﻬﻤﺎﺕ ﺍﺯ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻼﺷﯽ ﻭﮐﻨﺘﺮﻭﻝ ﮔﺮﺩﻥ ﻧﮕﺬﺍﺭﺩ‪ ،‬ﺳﺮﺵ ﺍﺯ ﺯﺩﻥ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﻭﻣﺎﻟﺶ ﺍﺯﺗﺎﺭﺍﺝ ﺷﺪﻥ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ‪ .‬ﺩﻭ‬ ‫ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﺍﭘﻮﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﺁﺳﻴﺎﺏ‬ ‫ﺗﻌﻘﻴﺒﺶ ﮐﺮﺩﻳﻢ‪ .‬ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮﻗﻒ ﻧﮑﺮﺩ‪ ...‬ﺯﺩﻳﻤﺶ !‬ ‫ﺍﺯﺗﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺗﻪ‬ ‫ﭘﺮﺧﺖ ﺗﻮ ‪،‬ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻨﺪ؟ ﺍﺷﮑﺶ ﺟﺎﺭی ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺯﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻡ ﻭ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭﮐﻮﭼﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ‬ ‫ﺑﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮی ﮐﻮﭼﻪ ﻫﻨﺪﻭﺳﻮﺯﺍﻥ ﺭﻩ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺭﺍﻩ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ‬ ‫ﻧﻮﺭ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﻣﺎﻩ ﻅﺎﻫﺮﺍً ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭﺻﻔﺎ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻭﻟﯽ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ‬ ‫ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮﺧﻢ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎی ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻼ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﭼﻪ ﺧﺸﻤﯽ‬

‫‪117‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﻫﺸﺖ ﺷﺐ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ؛ﻭﻟﯽ ﺷﻬﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺧﺎﻟﯽ‬ ‫ﺍﺯ ﺳﮑﻨﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ‪ .‬ﺗﮏ ﻭﺗﻮک ﻋﺎﺑﺮی ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺑﺒﻴﻨﯽ ﻭﻳﺎ ﻣﻮﺗﺮ‬ ‫ﺗﮑﺴﯽ ﻳﯽ ﺭﺍ ﻭﻳﺎ ﻳﮑﻪ ﺩﮐﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻤﺎﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ‪ .‬ﺷﻬﺮ ﻁﺎﻋﻮﻥ ﺯﺩﻩ ﮐﺎﻣﻮ ﻭ ﺷﻬﺮ ﮐﻮﺭﺍﻥ ژﻭﺯﻩ‬ ‫ﺳﺎﺭﺍﻣﺎﮔﻮ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺎ ﺁﺩﻡ ﻫﺎی ﻁﺎﻋﻮﻥ ﺯﺩﻩ ﻭ ﮐﻮﺭﺍﻥ ﺑﯽ ﺩﺳﺖ‬ ‫ﻭﭘﺎﻳﺶ؟ ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻧﺶ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﺷﺮﺑﺖ ﻣﺮگ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻨﺪ ﻭ‬ ‫ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺍﻧﯽ ‪ -‬ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﻳﮏ ﮔﻠﻮﻟﻪ‪ -‬ﻣﯽ ﻣﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﺯ ﻳﮑﯽ ﺩﻭ ﺩﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻞ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺧﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻤﯽ ﻣﻴﻮﻩ ﻭﺷﻴﺮﻧﯽ‬ ‫ﻣﯽ ﺧﺮﻡ‪ .‬ﺑﺮﺍی ﺩﺧﺘﺮ ﻭﭘﺴﺮﻡ‪ .‬ﺍﻣﻴﺪ ﺷﻴﺮﻳﻨﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻴﺮﻧﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺖ ﻣﺸﺖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ‪ ،‬ﺩﺭﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ‬ ‫ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺩﻟﯽ ﺍﺯ ﻋﺰﺍ ﺩﺭﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺁﻣﺎ ﺁﺭﺯﻭ‬ ‫ﺳﻴﺐ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺳﻴﺐ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ‪ .‬ﭼﮏ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺻﺪﺍی ﭼﮏ ﺯﺩﻧﺶ ﭼﻪ ﺩﻟﭙﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﻴﻢ‪ .‬ﺑﻐﻞ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺸﺎﻳﻢ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺩﻕ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻡ ﭘﺸﺖ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮔﺎﻥ ﻣﻌﺼﻮﻡ‪ .‬ﺩﻩ‬ ‫ﺭﻭﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻡ‪ .‬ﺁﺭﺯﻭ ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﻣﻦ ﺑﺎﻝ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﻳﺪ ﻭ‬ ‫ﺩﺭﺁﻏﻮﺷﻢ ﻣﯽ ﺧﺰﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﻣﻴﺪ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻭﻥ‬ ‫ﮔﺰﻧﺪ ﺭﻫﺎﻳﺶ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﭘﺎﮐﺖ ﺷﻴﺮﻳﻨﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﺳﺘﻢ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮ ﺗﺮﺩﻳﺪ‬ ‫ﻫﺎﻳﺶ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺩﻭﺩ ﻭ ﺩﺭﮔﻮﺷﻪء ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻏﻮﺷﻢ ﻣﯽ ﺧﺰﺩ‪.‬‬ ‫ﺭﻭﻳﮑﺮﺩ ‪ :‬ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺗﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭼﺮﺍ ﺳﻮﺗﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻔﺘﻴﺪ‪ .‬ﺗﻮﺍﺏ ﺑﻪ ﻗﻬﻘﻬﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﻭﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺣﺮﻑ‬ ‫ﻫﻢ ﺩﺭﮐﻠﻪ ﺧﺸﮑﺶ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪ .‬ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻳﮏ ﺳﻮﺗﻪ ﭼﻮﺏ‪.‬‬ ‫‪118‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫***‬ ‫ﺍﻣﺸﺐ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻢ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﺗﻠﺦ‬ ‫ﻭﺟﺎﻧﮑﺎﻩ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺎﻥ ﺣﻔﻴﻆ ﻣﺼﺪﻕ ‪ .‬ﺩﺭﺷﺐ ﻫﺎی ﺑﻌﺪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻣﯽ‬ ‫ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎی ﺭﻭﺷﻨﮕﺮﺍﻧﻪ ﺭﻓﻘﺎ ﻭﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﭘﺲ‬ ‫ﺍﺯﺁﻥ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎ‪.‬‬ ‫" ﺩﺭ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺯﺧﻢ ﻫﺎﻳﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺭﻩ ﺭﻭﺡ ﺭﺍ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺁﻫﺴﺘﻪ‬ ‫ﺩﺭﺍﻧﺰﻭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺗﺮﺍﺷﺪ‪ ..‬ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ‬ ‫ﺑﻴﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺳﺒﻴﻞ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺷﺎﻥ ﺳﻌﯽ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﮑﺎک ﻭ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺁﻣﻴﺰ ﺗﻠﻘﯽ ﺑﮑﻨﻨﺪ‪" ..‬‬ ‫ﺑﻮﻑ ﮐﻮﺭ ‪ :‬ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺪﺍﻳﺖ‬ ‫ﺁﺭی‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﺯﺧﻢ ﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺎ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺍﺯﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺯﺧﻤﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﻫﺎ ﺧﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻳﻢ ‪،‬‬ ‫ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ‪ .‬ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﺎﺭﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺁﻥ‬ ‫ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺍﺯﺍی ﻧﻮﺷﻴﺪﻥ ﺷﺮﺍﺏ ﻭﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻥ‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ ؛ ﺍﻣﺎ ﺯﺧﻤﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﻴﻦ ﻭﺑﺎﻧﺪ ﺗﺒﻬﮑﺎﺭﺵ‬ ‫ﺑﺮ ﺭﻭﺡ ﻭﺭﻭﺍﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫ﻫﻴﭻ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻣﺎﺩﻩ ﻣﺨﺪﺭی ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ‪ .‬ﺳﺎﻝ ﻫﺎﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﺧﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻭﺩﺭ ﻣﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺯﺧﻢ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺯﺧﻢ ﻧﺎﺳﻮﺭ ﺍﺳﺖ‪:‬‬

‫‪119‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﺼﺪﻕ ﮔﺮﺍﻧﻤﺎﻳﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﻪ ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎ ﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﺸﺤﻮﻥ ﺍﺯﺷﻬﺎﻣﺖ ‪،‬ﭘﺎﻳﻤﺮﺩی ﻭ‬ ‫ﻓﺪﺍﮐﺎﺭی ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎی ﺑﯽ ﺑﺪﻳﻞ ﻧﻬﻀﺖ ﭼﭗ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺎﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻋﺮﺽ ﭘﻮﺯﺵ ﺍﺯﻭی ﻭﺍﺯﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺍﻳﻦ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﺍﺛﺮﮔﺬﺍﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻡ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﺩﺭ ﻓﻮﻕ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮔﯽ ﺑﺮﺍی ﻗﻴﺎﻡ ﺷﺐ ‪ ۱۹‬ﺑﺮ ‪ ۲۰‬ﺣﻮﺕ ‪۱۳۵۷‬‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺗﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺣﺰﺏ ﺭﻓﻘﺎ‬ ‫ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﺱ ﻗﻮﺕ ﻫﺎی ﺯﻣﻴﻨﯽ ﻭﺭﻓﻴﻖ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻭﺑﯽ ﺑﺎک‬ ‫ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻖ ﺭﺍﻫﯽ ﺩﺭﺭﺍﺱ ﻗﻮﺕ ﻫﺎی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ ﻳﺎﺩ ﮐﻨﻢ‪".‬‬ ‫ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺭﻓﻴﻖ ﺣﻔﻴﻆ ﻣﺼﺪﻕ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ‬ ‫ﺣﺸﻤﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﺍﺑﻮﺑﮑﺮ ﻗﺮﺍﺑﺖ ﻓﺎﻣﻴﻠﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻤﺸﻴﺮﻩ‬ ‫ﺍﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻭی ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺣﺸﻤﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﻳﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ‬ ‫ﻣﺒﺎﺭﺯ‪،‬ﻭﻁﻨﭙﺮﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺍﺿﻊ ﻭ ﻏﺮﻳﺐ ﭘﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭﺩﺭﺭﺍﻩ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ‬ ‫ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﺣﺰﺏ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﻣﺒﺎﺭﺯ ﺭﺍﺳﺘﻴﻦ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪﻡ‬ ‫ﺭﺯﻣﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ ..‬ﻣﺼﺪﻕ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺩﺭ ﻫﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ‬ ‫ﺑﺨﺶ ﻣﺨﻔﯽ ﺣﺰﺏ ) ﭘﺮﭼﻢ ( ﺑﻮﺩﻩ ﻭﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻧﻈﺎﻣﯽ‬ ‫ﻓﻌﺎﻝ ﺑﻮﺩ‪ ..‬ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺼﺪﻕ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻧﺎﻣﻪ ﻭ‬ ‫ﻭﻳﮋﻩ ﮔﯽ ﻫﺎی ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻋﺎﻟﯽ ﺣﺸﻤﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮔﯽ ﺭﻓﻘﺎ‬ ‫ﺩﺭ ﺷﺐ ‪ ۱۹‬ﺑﺮ ‪ ۲۰‬ﺑﺮﺍی ﻗﻴﺎﻡ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﻭﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺎﺭﺩ‪:‬‬ ‫‪120‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫" ‪ ...‬ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﺐ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ‪ ۱۹‬ﺑﺮ ‪ ۲۰‬ﺣﻮﺕ ‪ ۱۳۵۷‬ﺍﺯ ﻁﺮﻑ ﺭﻓﻘﺎی‬ ‫ﻣﺴﺆﻭﻝ ﻭﻅﻴﻔﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺭﻓﻘﺎی ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻭﺩﺭ ﮔﺮﻭپ ﻫﺎی‬ ‫ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺎﺵ ﺁﻭﺭﺩﻩ‬ ‫ﻭﻣﻨﺘﻈﺮ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺭﻓﻘﺎی ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﯽ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺳﻪ ﻣﺤﻞ ﺩﺭ ﮔﺮﻭپ ﻫﺎی‬ ‫‪ ۸‬ﺍﻟﯽ ‪ ۱۰‬ﻧﻔﺮی ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻞ ﻳﮏ ﮔﺮﻭپ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭﻣﻨﺰﻝ ﺧﻮﺩﻡ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺠﻴﺪ ﺯﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﮑﯽ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ‬ ‫ﻭ ﺷﺨﺺ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﯽ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﺎﻳﺴﮑﻞ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﮕﻴﺮﺩ ‪ .‬ﺷﺎﻡ‬ ‫ﺳﻴﺎﻩ ﻭﺗﺎﺭﻳﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﻭﻗﺘﯽ‬ ‫ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﮐﻮﭼﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺳﻴﻤﺎﻳﺶ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﯽ ﻋﻤﻴﻘﯽ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ‬ ‫ﮐﺮﺩﻡ‪ .‬ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﺧﻠﻴﻞ‪ ،‬ﺧﻴﺮﻳﺖ ﺍﺳﺖ؟ ﮔﻔﺖ ﭼﻴﺰی ﻧﻴﺴﺖ ‪ ،‬ﮔﭙﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ ﺭﻓﻘﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻳﺪ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻠﯽ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻩ ﺭﻓﻴﻖ ﺩﺭ‬ ‫ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺎﻻ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﭼﻴﺰی ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﺮﺍی ﺷﺎﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ‬ ‫ﺍﻳﺪ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻠﯽ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺷﻠﻪ ﭘﺨﺘﻪ ‪ ،‬ﻫﻤﺮﺍی ﺗﺮﺷﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻳﻢ‪ .‬ﺷﻮﮐﺖ‬ ‫ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺳﺮﺍ ﭘﺎ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻏﺮﻕ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺩﺍﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﭘﺴﺮ‬ ‫ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ‪ ،‬ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻧﻪ ﻣﺎﻫﻪ ﺑﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻭﻟﺒﺎﺱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻳﯽ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ‬ ‫ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺳﻬﻴﻼ ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﮔﻔﺖ ‪ ،‬ﺷﻮﮐﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ‬ ‫ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ،‬ﭼﯽ ﮔﭗ ﺍﺳﺖ؟ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﻓﺮﺩﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﯽ‬ ‫ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺎﻧﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﮕﻴﺮﺩ‪" ...‬‬

‫‪121‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺼﺪﻕ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﮐﺮﻳﻤﯽ ﺭﻧﮓ‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﺭﻭی ﺣﻮﻳﻠﯽ ﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺳﮕﺮﺕ ﺩﻭﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺳﺎﻋﺖ ‪ ۹‬ﺷﺐ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﺁﻣﺪ ﻭﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺗﻌﺪﺍﺩی ﺍﺯ‬ ‫ﺭﻓﻘﺎی ﻧﻈﺎﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ ‪:‬‬ ‫" ﺍﺯﻧﺰﺩﺵ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﺁﺩﺭﺱ ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ؟ ﮔﻔﺖ ﺑﻠﯽ ﻳﮑﯽ‬ ‫ﺩﻭﺗﺎی ﺷﺎﻥ‪ ... .‬ﺑﺮﺍﻳﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﯽ ﻭﻣﺨﻔﯽ‬ ‫ﺷﻮی‪ .‬ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﺎﻻی ﺁﻥ ﻫﺎ ﺍﻁﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ ‪ ،‬ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﺍﻓﺸﺎء ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ‬ ‫ﮐﺮﺩ‪ .‬ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭی ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﯽ ﻭﺩﻭﺑﺎﺭﻩ‬ ‫ﺗﺎﮐﻴﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﻫﻨﻮﺯ ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﻁﺮﻑ‬ ‫ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺎﻻ ﺗﺎﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﮕﻴﺮﻡ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻳﯽ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺯﻧﮓ‬ ‫ﮐﻮﭼﻪ ﺑﻪ ﺻﺪﺍ ﺩﺭﺁﻣﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﻻ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﺎﻻی ﺯﻳﻨﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺒﻴﻨﻢ‬ ‫ﮐﻪ ﮐﯽ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ؟ ﺩﻳﺪﻡ ﺟﻮﺍﻥ ﻻﻏﺮ ﺍﻧﺪﺍﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻻ ﭘﻮﺵ‬ ‫ﺳﺮﻣﻪ ﻳﯽ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻭ ﮐﻼﺷﻨﻴﮑﻮﻑ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻋﻘﺐ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ‬ ‫ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻣﺴﻠﺢ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﻨﺪی ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ‬ ‫ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎﻻﻳﺶ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﮐﯽ ﺭﺍ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻳﺪ؟ ﮔﻔﺖ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ‬ ‫ﺭﺍ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﻢ ﺍﺯ ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺷﻮﮐﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺻﺤﻦ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﺩ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﺷﻮﮐﺖ ﭘﺸﺖ ﺧﻮﺩﺕ ﺁﻣﺪﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺍﺯﺭﺍﻩ ﻋﻘﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻓﺮﺍﺭ‬ ‫ﮐﻨﯽ‪ .‬ﺷﻮﮐﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍی ﺷﺎﻥ ﺑﮕﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﮐﺖ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ ‪ ،‬ﺁﻥ ﻫﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺗﻼﺷﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﺍﻳﻦ ﻳﮏ ﺧﻄﺮ ﺑﺰﺭگ ﺑﻪ‬

‫‪122‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺧﻮﺩﺕ ﻭﺭﻓﻘﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﻣﺴﻠﺢ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻮﺽ ﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﻭﺩ‪"..‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺼﺪﻕ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻏﻤﺒﺎﺭ ﻭﻟﯽ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﭼﻮﻥ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﺮﺭﻭی ) ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﺍﻣﻴﻦ ( ﺑﺎﺯ ﻧﺸﺪ‪،‬‬ ‫ﺩﻭﻧﻔﺮ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﺎﻻی ﺑﺎﻡ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﺨﻼ ﺑﺎﻻ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﻮﮐﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺗﺼﻤﻴﻢ‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍی ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﺮﻭﺩ ﻭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺎﻻﭘﻮﺵ ﻭ‬ ‫ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺿﺮﻭﺭی ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺴﻠﺢ ﺍﺯ ﺑﺎﻻی ﺑﺎﻡ‬ ‫ﺑﺎ ﮐﺶ ﮐﺮﺩﻥ ﮔﻴﺖ ﮐﻼﺷﻨﻴﮑﻮﻑ ﻫﺎی ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻭی ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﺩﺍﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ‪ .‬ﺷﻮﮐﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺪﺍی ﺩﻩ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﻮﻝ‬ ‫ﻣﻦ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺣﻮﻳﻠﯽ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﺠﺎﻝ ﺗﻼﺷﯽ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺩ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﺎﺟﻞ ﺑﻪ ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺴﺆﻭﻝ‬ ‫ﺍﻁﻼﻉ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺍﺯﺁﻥ ﻁﺮﻑ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺭﻓﻘﺎ ﺭﺍ ﺭﺧﺼﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﭘﻼﻥ‬ ‫ﻓﺮﺩﺍ ‪ ۲۰‬ﺣﻮﺕ ﮐﻨﺴﻞ ﺍﺳﺖ‪ ....‬ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﮐﯽ ﻣﺤﻞ ﺭﺍ ﺍﻓﺸﺎ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺩﺭ‬ ‫ﻣﻮﺗﺮ ﺑﻪ ﺣﻴﺚ ﺭﺍﻩ ﺑﻠﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺸﺪ‪ .‬ﻭﺍﺯ ﺷﻮﮐﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺍﻟﯽ‬ ‫ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻥ ﻟﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻫﺎی ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺩﺍﺧﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﻔﮏ ﺷﺪﻥ‬ ‫ﻧﻮﺭ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﮐﻪ ﺍﺳﻤﺶ ﺩﺭﻟﻴﺴﺖ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪﻩ ﮔﺎﻥ ﺩﺭﺝ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻫﻴﭻ ﺍﺣﻮﺍﻟﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﻢ‪ ... .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺐ ‪ ۱۹‬ﺑﺮ ‪۲۰‬‬ ‫ﺣﻮﺕ ‪ ۱۳۵۷‬ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﺜﻴﺮی ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎﺩﺭ ﻫﺎی ﭘﺮﭼﻢ ﺷﺎﻣﻞ ﺭﻓﻘﺎی‬ ‫ﻣﻠﮑﯽ ﻭ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺗﻴﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺍﺯﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ‬

‫‪123‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻳﮑﯽ ﻫﻢ ﻧﻴﮏ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﻻﻭﺭ ) ﭘﺪﺭﻧﺠﻴﻢ ﻧﻴﮑﺰﺍﺩ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﺍﻥ ﺧﻮﺵ ﺻﺪﺍ‬ ‫ﮐﻪ ﻓﻌﻼً ﺩﺭﻫﺎﻟﻴﻨﺪ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ( ﺑﻮﺩ‪" .‬‬

‫***‬ ‫ﺁﺭی ! ﻫﻤﺎﻥ ﻁﻮﺭی ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎﺭﮐﺰﻭی ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺭ ﭘﻴﺎﻡ ﺷﺎﻥ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺮﺩی ﻭﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﮔﯽ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﻧﺎﻣﺮﺍﺩ ﺍﺯ‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯی ﮐﻪ ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﻭی ﻣﺮگ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ‪ ،‬ﺗﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻢ‬ ‫ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﺍﻋﻀﺎی ﺣﺰﺏ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺰﺑﯽ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ؛ ﻭﻟﯽ‬ ‫ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﮔﯽ ﺭﺍ ﭘﺎﺱ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺣﺮﻣﺖ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ‪ ،‬ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻧﻘﻞ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ﻭﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﺑﺮﺍی ﺭﻫﺮﻭﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﻫﺎ‬ ‫ﻭ ﺧﻮژﻣﻦ ﻫﺎ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺮﺍی ﻳﮏ ﺳﻮﺍﻝ ﺭﻓﻘﺎی ﺯﺧﻤﯽ ﻣﺎﻥ ﺑﺎﺭﮐﺰﻭی‬ ‫ﻭ ﻣﺼﺪﻕ ﮐﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺁﺩﺭﺱ ﻫﺎی ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺭﻓﻘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ‬ ‫ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺳﭙﺮﺩ ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﻧﻮﺷﺘﻪء ﺑﺎﺭﮐﺰﻭی ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎ ﻧﺴﻴﻢ ﺟﻮﻳﺎ‪،‬‬ ‫ﺫﺑﻴﺢ ﺯﻳﺎﺭﻣﻞ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﻤﮕﺮ ﻋﻀﻮ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﯽ ﺧﻮژﻣﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﺩﺭﺱ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﺣﻀﺮﺕ ﻫﻤﮕﺮ ﻭ ﻧﺴﻴﻢ ﺟﻮﻳﺎ ﺩﺭﺍﺧﺘﻔﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺷﺎﻥ‬ ‫ﺑﺎ ﺭﻓﻘﺎی ﺷﺎﻥ ﻗﻄﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺣﺎﻝ ﻳﮏ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ‬ ‫ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﻭ ﻣﻘﺮﺏ ﺩﺭﮔﺎﻩ‪ .‬ﻣﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﻡ ؛ ﺍﻣﺎ‬ ‫ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎی ﻧﺎﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺭﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﻣﻴﻦ ﺗﻒ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ‪ ،‬ﺍﻳﻦ‬ ‫‪124‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺭﻣﺰی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﺒﻢ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﺧﻢ ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ ء ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ‪ .‬ﻫﻤﺎﻥ ﺯﺧﻤﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺖ‬ ‫ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮﺭﻩ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺗﺮﺍﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺩﺭ ﭘﺎی ﻳﺎﺩﻭﺍﺭﻩ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﻣﺼﺪﻕ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ‪:‬‬ ‫" ‪ ..‬ﺭﻓﻘﺎی ﻋﺰﻳﺰ! ﻁﺮﺡ ﻗﻴﺎﻡ ‪ ۲۰‬ﺣﻮﺕ ‪ ۱۳۵۷‬ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ‬ ‫ﻣﺮگ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭی ﺑﻮﺩﻡ‪ ،‬ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺎﻧﺪ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﻗﻴﺎﻡ ﺛﻮﺭ ﭘﻼﻥ ﺑﺮﭼﻴﺪﻥ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﺰﺏ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻁﯽ ﺩﻩ ﻣﺎﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺎﺩﺭ ﻫﺎی ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ‬ ‫ﺑﺨﺶ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺣﺘﯽ ﮐﺮﻭﮐﯽ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭی‬ ‫ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮﻳﮏ ﺣﻤﻠﻪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻳﮏ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ‬ ‫ﻭﺻﻒ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮی ﺭﻓﻘﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩی ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ‬ ‫ﻭﺍﺯﺟﺎﻧﺐ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺷﻮﺭﻭی ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺗﮑﻴﻪ ﮔﺎﻩ ﺣﺰﺏ‬ ‫ﺩﻳﻤﻮﮐﺮﺍﺗﻴﮏ ﺧﻠﻖ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﺎﻻی ﺧﻠﻘﯽ ﻫﺎ ﻭﺑﺎﻧﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺣﺴﺎﺏ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﺳﻔﻴﺮ ﺷﺪﻥ ﺭﻓﻘﺎی ﺭﻫﺒﺮی ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺍی ﺑﺎﻧﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺩﺳﺘﻪ ﺣﻤﻌﯽ ﮐﺎﺩﺭ ﻫﺎی ﭘﺮﭼﻤﯽ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ‬ ‫ﻧﻈﺎﻣﯽ‪ ۱۳ ) .‬ﺭﻓﻴﻖ ﺍﺯﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﻗﻮﺍی ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺷﺐ ﻳﮏ ﺟﺎ‬ ‫ﺗﻴﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ( ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺩﺭﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭﺯﻣﻴﻨﻪ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ‬ ‫ﻭ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻗﻴﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﭼﻪ ﻭ‬ ‫ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺑﺎﻻی ﮐﺪﺍﻡ ﻗﻮﺕ ﻫﺎ؟ ﻭ ﭼﻄﻮﺭ ﭘﻼﻥ ﻗﻴﺎﻡ ﺍﻓﺸﺎ ﺷﺪ ﻭ ﮐﯽ ﻫﺎ‬ ‫ﺩﺭﺁﻥ ﻧﻘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ؟ (‬

‫‪125‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﻠﯽ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎ ﻧﺰﺩ ﻫﺮﺭﻓﻴﻖ ﺣﺰﺑﯽ ﻣﺎ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﺭﮐﺰﻭی‬ ‫ﻋﺰﻳﺰ ﻧﻴﺰ ﺩﺭﭘﻴﺎﻡ ﺍﻣﺮﻭﺯی ﺷﺎﻥ ﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﺎﻥ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ‬ ‫ﺷﺐ ‪ ۲۰‬ﺣﻮﺕ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﻁﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭ‪ ۶‬ﺣﻤﻞ ﺗﻴﺮ‬ ‫ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻠﮏ ﻟﮑﻨﻮﺍﻝ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮﺍﻧﻪ ﻳﯽ ﺩﺍﺭﺩ‬ ‫ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﭘﺎﻳﻤﺮﺩی ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎی ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﺭﻓﻴﻖ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺶ ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ‪.‬‬ ‫ﻧﻴﮏ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﻻﻭﺭ ﺷﻬﻴﺪ ﺩﻳﮕﺮی ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺭﻓﻘﺎی ﺳﺮﺑﻪ ﮐﻒ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪء ﻣﺎ‪ .‬ﻧﻴﮏ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﻻﻭﺭ ﭘﺴﺮ ﺍﺭﺷﺪ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﺩﻻﻭﺭ ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﺩﺍﮐﺘﺮ‬ ‫ﺷﻬﻴﺪ ﻧﺠﻴﺐ ﷲ‪ ،‬ﺳﻨﺎ ﺗﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺷﺎﻥ ﻣﺨﻔﻴﮕﺎﻩ ﺭﻓﻘﺎ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﮔﺮﺍﻧﻘﺪﺭ ﺍﺳﺪﷲ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺷﻬﻴﺪ ﻧﻴﮏ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﻻﻭﺭ ﺭﺍ ﻳﮏ ﺟﺎ ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﻮﺭ ﺍﺣﻤﺪ ﻧﻮﺭ‬ ‫ ﺍﺳﻤﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ‪ -‬ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ‬‫ﺍﺯ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎی ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻧﺎﭘﺎک ﭘﻮﻟﭙﻮﺕ ﻫﺎی ﺍﻣﻴﻨﯽ ﺟﺎﻡ‬ ‫ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻧﻮﺷﻴﺪ‪"...‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺩﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺮﺍﺣﻤﺪ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯﻫﻤﻴﻦ ﺯﺧﻢ‬ ‫ﻫﺎی ﻧﺎﺳﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﻐﻞ ‪ ،‬ﺍﻳﻦ ﮐﻮﻣﻨﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﻭﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪:‬‬

‫‪126‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫" ‪ ...‬ﺩﺭﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻦ ﻧﻮ ﺟﻮﺍﻥ ‪ ۱۷‬ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ .‬ﻣﺎ ﺩﺭﺁﻏﺎﻋﻠﯽ ﺷﻤﺲ‬ ‫ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻳﻢ‪ ..‬ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻫﺎی ﺷﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﻓﺮﻳﺪﻭﻥ ) ﻣﻨﺸﯽ‬ ‫ﮔﺮﻭپ ﻣﺎ ( ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻳﮏ ﻭﻅﻴﻔﻪ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮﻭﻳﻢ‪ .‬ﺑﺪﻭﻥ ﭘﺮﺱ ﻭﭘﺎﻝ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻻﭘﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ‬ ‫ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺩﺍﺩﻡ ﻭﺭﻓﺘﻴﻢ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻧﻮ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺎﻡ ﺳﻼﻡ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﻗﺒﻼً ﺣﻀﻮﺭ ﺑﻪ ﻫﻢ‬ ‫ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ...‬ﺍﺯﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎی ﻫﻤﻪ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﺤﺼﻮﺻﺎ ً ﺍﺯ‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﮐﻼﻥ ﺷﺎﻥ ﺭﻓﻴﻖ ﺻﻼﺡ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺩﺭ ﺭﻓﺖ‬ ‫ﻭ ﺁﻣﺪ ﺑﻮﺩ ﻭﻫﺮﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮐﺎﮐﺎی ﺷﺎﻥ ﭘﻬﺮﻩ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﻧﻈﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ‪ ....‬ﺧﻼﺻﻪ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﺳﺎﻋﺖ ‪ ۹‬ﺷﺐ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺴﺆﻭﻝ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺭﻓﻴﻖ ﻫﻤﺎﻳﻮﻥ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺁﻣﺪ ﻭ‬ ‫ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻭﻅﻴﻔﻪ ﺧﺘﻢ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩی ﭘﺮﺍﮔﻨﺪﻩ ﺷﻮﻳﺪ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺪﻣﻪ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ) ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺼﺪﻕ ﺍﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﻋﻈﻴﻤﯽ ( ﺳﻮﺍﻝ ﮐﻨﻢ ‪ :‬ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﮐﯽ ﺑﻮﺩ؟ ﺑﺎﻻی ﮐﯽ ﻭ ﮐﺪﺍﻡ‬ ‫ﻗﻮﺕ ﻫﻪ‪ ،‬ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﻤﻮﮐﺮﺍﺗﻴﮏ ﺑﺎ‬ ‫ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺯﻳﺮ ﺳﻦ ‪ ۱۸‬ﺳﺎﻝ ﺑﺮﺍی ﭼﻨﻴﻦ ﻭﻅﻴﻔﻪ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻧﺒﻮﺩ ؟ ‪" ...‬‬ ‫***‬ ‫ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺐ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎی ﺭﻓﻘﺎ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎﺑﮏ‬ ‫ﻭ ﻅﻬﻴﺮ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺭﻭﺯ ﮔﺎﺭ ﺳﻴﺎﻩ ﺍﻣﻴﻦ ﻭﺩﺭﺩ ﻫﺎ ﻭﺯﺧﻢ ﻫﺎﻳﺶ!‬

‫‪127‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫***‬ ‫ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺭ‪.‬ﻓﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‬

‫د�ﻣ�ﻮ � � �ﺪ‪� ،‬ﻮن �ﺪ و � پ�ﺶ آ�‬ ‫ﻣ�ﻮ � ��ﻦ ﻣﺎ را �ﺪام ﺻﺎع�ﻪ �ﻮ�ﺖ‬ ‫��‬ ‫د� ﻣ�ﻮ � � ا�ﻦ ﮐﺎروان �ﯽ �ﻮن زد‬

‫ﻣ� � ��‬ ‫�‬ ‫�‬ ‫�‬ ‫�� ا � ﯽ آ ﺶ �دا�و ﺖ‬ ‫ﻣ�ﻮ ی �د � � راج ��ﯽ ﻣﺎ را‬ ‫��‬ ‫و�� � دﮐﺎ � د و ��ﺪ �و�ﺖ‬ ‫) ﮐﻪ ﻣﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ ﺩﺯﺩ ﻫﺎی ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺭﺍ (‬

‫‪128‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺭﻓﻴﻖ ﺳﺮﻭﺭﺯﻫﺘﺎﺏ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺭﻓﻴﻖ ﻧﺴﻴﻢ ﺟﻮﻳﺎ ﺟﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ‪:‬‬ ‫‪" ...‬ﺭﻓﻴﻖ ﺟﻮﻳﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺭژﻳﻢ ﻏﺮﻗﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻣﺆﻗﺮ‬ ‫ﺩﺭﻣﻨﻄﻘﻪ ﺁﻗﺎ ﻋﻠﯽ ﺷﻤﺲ ﮐﻪ ﺩﺭﺍﻥ ﺑﺮﻫﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺩﺭﺁﻥ ﺟﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮﺩﻳﻢ‪ ،‬ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﯽ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺷﺒﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻦ‬ ‫ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺪﺍﺭ ‪ ،‬ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﻳﺪ‬ ‫ﻭﺑﻪ ﺭﻓﻘﺎ ﮔﻮﺷﺰﺩ ﮐﻨﻴﺪ ﮔﻪ ﺑﻪ ﺁﺩﺭﺳﻢ ﻧﻴﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﻮﺍﻅﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺐ ﺳﻴﺎﻩ ﺍﻟﯽ ﺷﺸﻢ ﺟﺪی ‪ ۱۳۵۸‬ﺩﻳﮕﺮ ﻭی ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻳﻢ ﻭ ﺩﺭﺁﻥ‬ ‫ﻭﻗﺖ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻓﻘﺎ ﻳﮏ ﻳﮏ ﻧﻔﺮﺑﺎ ﻣﺴﺆﻭﺭﻟﻴﻦ ﺗﻤﺎﺱ‬ ‫ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪... ".‬‬ ‫ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮی ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﻘﺎ ﻭﺩﻭﺳﺘﺎﻥ‬ ‫ﺩﺭﺯﻣﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﮐﺸﻴﺪﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎی ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎی " ﻧﺎﭘﺎﻳﺪﺍﺭ " ﺍﻧﺠﺎﻡ‬ ‫ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺩ‪،‬؛ ﻣﺎ ﻭﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺩﺯﺩ ﻫﺎی ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ‬ ‫ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻣﻘﺒﻮﻝ " ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎی ﻧﺎﭘﺎﻳﺪﺍﺭ " ﺍﺯ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﮐﺸﺘﻤﻨﺪ ﺑﺰﺭگ ﺍﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ " ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻭﺭﻭﻳﺪﺍﺩ ﻫﺎی ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ " ﺷﺎﻥ ﺑﻪ‬ ‫ﻋﺎﺭﻳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻳﻢ‪:‬‬ ‫ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺣﺸﻤﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺰﻳﺰ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﻳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻨﺪﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺮﺍی ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﯽ ﻫﺎی‬ ‫ﺑﻴﺸﻤﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯ ‪ -‬ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﺗﻦ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻅﺮﻩ ﺭﻭﻳﺎﺭﻭی ﺑﺎ ﺣﺮﻳﻔﺎﻥ‬ ‫ﺍﻳﺪﻳﻮﻟﻮژﻳﮏ ﻭ ﻣﺠﺎﺏ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺣﺮﺑﻪ ﻣﻨﻄﻖ ﻭﺍﺳﺘﺪ ﻻﻝ ‪ ، -‬ﮐﻤﮏ‬

‫‪129‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﺰﺭﮔﻴﻤﻴﻨﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬ ‫‪" ...‬ﺑﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ ‪ ۱۳۵۳‬ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﻌﻠﻤﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﮐﻪ ﻣﻀﻤﻮﻥ‬ ‫ﻓﺰﻳﮏ ﺭﺍ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﮔﯽ ﺩﺭ ﻟﻴﺴﻪ ﻭﮐﻴﻞ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﻬﺮ‬ ‫ﭘﻠﺨﻤﺮی ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﺍﺯ ﻭی ﻭﺷﻴﻮﻩ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺰﻳﮏ ﺭﺍﺑﻨﻴﺎﺩ ﻋﻠﻮﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭﺩﺳﺘﺂﻭﺭﺩ ﻫﺎی ﺁﻥ ﺭﺍ ﺛﺒﻮﺕ ﺍﺣﮑﺎﻡ‬ ‫ﻣﺎﺗﺮﻳﺎﻟﻴﺰﻡ‪ .‬ﻣﺪﻳﺮ ﻣﮑﺘﺐ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺧﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﻓﺎﺭﻍ ﻓﺎﮐﻮﻟﺘﻪ ﺷﺮﻋﻴﺎﺕ ‪،‬‬ ‫ﺩﻳﮑﺘﺎﺗﻮﺭ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻀﺮ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﺯﻫﺮ ﺧﻮﺏ ﻭﺑﺪ ی ﮐﻪ ﺩﺭﻣﮑﺘﺐ ﺍﺗﻔﺎﻕ‬ ‫ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ‪ ،‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﻭﻟﺴﻮﺍﻝ ﺑﻴﺴﻮﺍﺩ ﻭﻟﯽ ﺩﻳﮑﺘﺎﺗﻮﺭ ) ﺣﺴﻦ ﻳﺎﺭ(‬ ‫ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ‪ ... .‬ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻥ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﻭ ﺳﺮ ﺑﯽ ﻫﺮﺍﺱ ﺍﻭ ﺷﻮﺭ ﻭ‬ ‫ﺷﻌﻒ ﺑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪی ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻋﻀﺎی ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻁﺮ ﺟﻠﺐ‬ ‫ﻭﺟﺬﺏ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺻﻔﻮﻑ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ‬ ‫ﺩﺳﺘﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﭼﭗ ) ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎ ( ﻭ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺑﻪ ﺣﺰﺏ ﺍﺳﻼﻣﯽ‬ ‫ﺭﻭ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮﻫﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﺟﻌﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻳﮏ ﺣﺰﺏ‬ ‫ﺍﻋﻀﺎی ﺣﺰﺏ ﺩﻳﮕﺮی ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻓﺰﻳﮑﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪ‪ .‬ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺟﻮﻳﯽ ﻫﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ ً ﺣﺰﺏ‬ ‫ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﻌﻠﻢ ﺳﭙﻮﺭﺕ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻏﻴﺮ ﺣﺰﺑﯽ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﺯی ﺩﺭ ﻧﻮﺕ‬ ‫ﺳﭙﻮﺭﺕ ﻧﺎ ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﺎﺭﮐﺲ ﻭﺍﻧﮕﻠﺲ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﭼﻨﺪ‬ ‫ﺭﻭﺯﺑﻌﺪ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﮔﻠﺒﺪﻳﻦ ﺣﮑﻤﺘﻴﺎﺭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺳﻴﻒ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﭘﺴﺮﻣﻼ‬ ‫ﻧﺼﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﻠﺒﺪﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺩﺭ ﺣﺰﺏ‬ ‫ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻭ ﻣﻌﻠﻢ ﺳﭙﻮﺭﺕ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﻭ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﻣﺎ‬ ‫ﺭﺍ ﺩﺭﭘﻴﺸﺮﻭی ﻣﮑﺘﺐ ﺯﻳﺮ ﻗﻴﻦ ﻭﻓﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﻧﻮﺕ ﺳﭙﻮﺭﺕ‬

‫‪130‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﺯ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﻫﺎی ﺑﯽ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻩ ﺍی؟ ﺩﺭﮐﻨﺎﺭ ﮔﻠﺒﺪﻳﻦ ﻭ ﺳﻴﻒ ﺍﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺩﻭﮐﺘﻮﺭ ﺍﻧﻮﺭ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺷﻴﺪ ﺳﭙﻮﺭﺗﻤﻴﻦ ﻭ ﻳﮏ ﺳﺮ ﻭﮔﺮﺩﻥ ﺍﺯ‬ ‫ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺘﻌﻠﻤﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ‪ ،‬ﻧﻴﺰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺮ‬ ‫ﺧﻮﺭﺩ ﻓﺰﻳﮑﯽ ﺣﺮﻳﻔﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﺭ ﻭﻣﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠﻢ ﺳﭙﻮﺭﺕ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺧﻮﻧﺶ‬ ‫ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﻭﺧﻼﺹ ﮔﻴﺮ ﻣﯽ ﭘﺎﻟﻴﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﮔﯽ ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ‬ ‫ﺣﺰﺏ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ‪ ،‬ﻫﻨﻮﺯ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮔﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍی ﺑﺤﺚ ﻭ ﻣﺸﺎﺟﺮﻩ‬ ‫ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﻢ‪ ... .‬ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﮔﻴﺮ ﻭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﻮﮐﺖ ﺧﻠﻴﻞ ﺷﻬﻴﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ‬ ‫ﺭﺳﻴﺪ‪ .‬ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺤﺚ ﺩﺍﻏﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ‬ ‫ﮐﻠﻔﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﺩﻭ ﭘﺲ‬ ‫ﺍﺯ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺳﺮﺍﻓﮕﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻣﺤﻞ ﺭﺍ ﺗﺮک ﮔﻔﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺍﻭ ﺳﻤﺒﻮﻝ ﺷﺠﺎﻋﺖ‪ ،‬ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭﻓﺪﺍﮐﺎﺭی ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻳﺎﺩﺵ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﻭﻧﻔﺮﻳﻦ‬ ‫ﺑﺮﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺎک ﻭﻭﻁﻨﺪﻭﺳﺖ ﺭﺍ ﻧﺎ ﺟﻮﺍﻧﺮﺩﺍﻧﻪ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ‪.‬‬ ‫"‬ ‫***‬ ‫ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻣﺨﻔﻴﮕﺎﻩ ﻫﺎی ﺣﺰﺑﯽ ﻭ ﺳﻴﻤﺎ ﻫﺎی ﺷﺠﺎﻉ ﻭ ﺳﺮﺑﻪ‬ ‫ﮐﻒ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺣﺰﺏ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺎﻩ ﻫﺎ ﺩﺭﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺭﻓﻘﺎی ﺣﺰﺑﯽ ﻣﺎ‬ ‫ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﺩﺭﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎ ﺩﻟﻴﺮی ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺮگ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ‬ ‫ﻭﺣﻤﺎﺳﻪ ﻫﺎی ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﮔﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ‬ ‫ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻣﺎ ﺟﺴﺘﻪ ﻭ ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺷﻤﺎﺭ ﺩﻗﻴﻖ ‪ ،‬ﻣﺤﻼﺕ ﻭ‬ ‫‪131‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻣﻨﺎﻁﻖ ﻭ ﻧﺎﻡ ﻫﺎی ﺑﺰﺭﮔﻤﺮﺩﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻄﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺭﻓﻴﻖ ﺣﺰﺑﯽ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺟﺎ‬ ‫ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺭﻓﻘﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﻭ ﺁﻥ‬ ‫ﺟﺎ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ‪ ،‬ﺩﺭﺣﻘﻴﻘﺖ‪ ،‬ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮔﺎﻡ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺳﻴﺎﻩ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺻﻴﻞ‬ ‫ﻭﺭﺍﺳﺘﻴﻦ ﺣﺰﺏ ﻣﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻧﺪ ﺭ ﻓﻴﻘﯽ ﺷﻴﺮ ﺻﺎﺭﻡ‬ ‫ﻭ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺼﺪﻕ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺎﻫﺪ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪﻥ ﺭﺍﺯ ﻫﺎ‬ ‫ﻭﺭﻣﺰ ﻫﺎی ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﻮﻣﻨﺖ ﻫﺎﻳﯽ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎﺑﮏ ﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺑﻨﮕﺶ ﺩﺭﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﻣﺤﻞ ﺍﺧﺘﻔﺎی ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎی ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎﺑﮏ ﺩﺭﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﻮﻣﻨﺖ ﻫﺎی ﺷﺎﻥ ﺍﺯﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺑﻨﮕﺶ ﮐﻪ ﺍﺯﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻭﺩﻭﺳﺘﺶ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﻳﺎ ﻧﯽ‪ .‬ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻤﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﻭﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭی‬ ‫ﺧﺒﺮی ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ .‬ﺩﺭﭘﺎﺳﺨﺶ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻳﮏ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺩﺭﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺩﺭ ﻭﻻﻳﺖ ﻭﺭﺩگ ﺩﺭ ﻳﮏ‬ ‫ﻧﺒﺮﺩ ﺭﻭﻳﺎﺭﺭﻭی ﺑﺎ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺳﺎﺑﻖ ﺷﻬﻴﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺭﻓﻴﻖ ﻅﻬﻴﺮ‬ ‫ﺟﻤﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎﺑﮏ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺖ ‪:‬‬ ‫‪"..‬ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎﺑﮏ ﮔﺮﺍﻣﯽ ! ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻭﺭﻓﻴﻖ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ‬ ‫ﻋﺴﮑﺮی ﺍﻡ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﺶ ﺍﻧﺎﺭﮔﻞ ﻭﺍﮔﺮﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﮑﻨﻢ ﺑﺎﺩﺍﺭﮔﻞ‪ .‬ﭼﺮﺩﻩ‬ ‫ﺳﻴﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ " .‬ﻓﺎﺳﻴﻨﻮﺑﻨﮕﻮﺭﺍ " ﺻﺪﺍﻳﺶ ﻣﯽ‬

‫‪132‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﮐﺮﺩﻳﻢ‪ ..‬ﻳﺎﺩﺵ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺑﺎﺩ" !‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎﺑﮏ ﻧﻮﺷﺖ‪:‬‬ ‫‪"..‬ﻅﻬﻴﺮ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﮔﺮﺍﻣﯽ‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺑﻨﮕﺶ ﻫﻤﺎﻥ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺳﻴﺎﻩ‪،‬‬ ‫ﺷﻬﻴﺪ ﮔﻠﮕﻮﻥ ﮐﻔﻦ ﺣﺰﺏ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻭ ﭘﺲ ﺍﺯﭘﻠﻴﻨﻮﻡ ﻫﮋﺩﻩ ﺣﺰﺏ ﺑﺮﺍی‬ ‫ﻫﻤﺒﺴﺘﻪ ﮔﯽ ﺭﻓﻘﺎ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﻡ ﺳﺨﺖ ﺭﺯﻣﻴﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺍﺯ‬ ‫ﺍﺳﺘﻴﻼی ﺷﻮﺭﺍی ﻧﻈﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﺎﺩﺍﺭﮔﻞ ﻭ ﻫﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻪ‬ ‫ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎﻧﺪ ﻗﺴﻴﻢ ﻓﻬﻴﻢ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ... .‬ﺁﻥ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺷﻬﻴﺪ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻧﺒﯽ ﻋﻈﻴﻤﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺑﺮﺍﺩﺭ‬ ‫ﺷﺎﻥ‪ .‬ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻣﻦ ﺑﺎﻫﺮﺩﻭ ﻳﺎﺳﻴﻦ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻮﺩ"‪..‬‬

‫***‬ ‫ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻣﺤﻼﺕ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ‪-‬‬ ‫ﺍﻣﻴﻦ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪﻩ ﻭﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺯﻳﺮﺯﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﮑﺎﻝ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺭﻓﻴﻖ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎﺑﮏ ﭼﻨﻴﻦ‬ ‫ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺨﻔﻴﮕﺎﻩ ﻫﺎی ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ‬ ‫ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩ‪ ..‬ﻅﻬﻮﺭ ﺭﺯﻣﺠﻮ ﮐﻪ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪﻩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﺧﺘﻔﺎ ﺗﺎ ﺷﺶ ﺟﺪی ﺩﺭﺧﺎﻧﻪء ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻣﻴﻦ ﻟﻄﻴﻔﯽ ﺍﻓﺴﺮ‬ ‫ﮔﺎﺭﺩ ﻣﻠﯽ ‪ ،‬ﻓﻌﻼً ﺑﺎﺷﻨﺪﻩ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﻳﻤﻦ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻫﺎ‬ ‫‪133‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﻟﻄﻴﻔﯽ ﺩﺭ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﻣﻤﻮﺯﺍﻳﯽ ﻳﺎ‬ ‫ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﻣﺤﻤﺪ ﺯﺍﻳﯽ ) ﺩﺭﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺤﻞ ﺑﻪ ﻣﻤﻮﺯﺍی ﻫﺎ ﺷﻬﺮﺕ ﺩﺍﺭﺩ‪-.‬‬ ‫ﻋﻈﻴﻤﯽ ( ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺑﻮﺩ ‪ .‬ﻟﻴﺴﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺛﻮﺭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﻟﻴﺴﻪ ﻫﺎی ﻭﻻﻳﺖ ﮐﺎﺑﻞ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﻭ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭ‬ ‫ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺯﺍﻕ ﻋﺮﻳﻒ ﺩﺭﺁﻥ ﻟﻴﺴﻪ ﻣﻌﻠﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺴﻠﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﺍﺩ ‪ .‬ﺍﮐﺜﺮ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﻟﻴﺴﻪ ﺷﻌﻠﻪ ﻳﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻴﮏ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺷﺮﺍﻓﺖ ﺁﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻳﺎﺩﻡ ﻣﯽ‬ ‫ﺁﻳﺪﺍﺻﻼً ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﻣﺎﺋﻮ ﻳﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ژﺭﻓﺎ‬ ‫ﭘﻴﺪ ﮐﻨﺪ‪" .‬‬ ‫ﺑﺎ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺣﺮﻑ ﻫﺎی ﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎﺑﮏ ﮔﺮﺍﻧﻤﺎﻳﻪ ‪ ،‬ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺠﻴﺐ ﺩﺍﻭﺭی ﻋﺰﻳﺰ‬ ‫ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﺑﻪ ﻟﻴﺴﻪ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﻳﺎﻓﺖ ﺣﻀﻮﺭ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻓﺎﺭﻏﺎﻥ ﻓﺎﮐﻮﻟﺘﻪ ﻫﺎی‬ ‫ﺳﺎﻳﻨﺲ ﻭﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﭘﻮﻫﻨﺘﻮﻥ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﺣﻴﺚ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺥ ﻫﺎی‬ ‫ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻓﮑﺮی ﺩﺭﻟﻴﺴﻪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺭﺁﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺲ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﺰﻳﺰﺍﻟﺪﻳﻦ ﻣﻌﻠﻢ ﮐﻴﻤﻴﺎ‪،‬‬ ‫ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮐﺮﺍﻡ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻣﻌﻠﻢ ﺭﻳﺎﺿﯽ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻏﺰﻳﺰ ﻏﻔﻮﺭی ﻣﻌﻠﻢ ﻓﺰﻳﮏ ﮐﻪ‬ ‫ﺗﻌﻠﻘﺎﺕ ﺷﻌﻠﻪ ﻳﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﭘﻴﺸﺘﺎﺯ ﺑﻮﺩﻧﺪ؛ ﺑﻞ‬ ‫ﺩﺭﺻﺪﺍﻗﺖ‪ ،‬ﺭﺍﺳﺘﮑﺎﺭی‪ ،‬ﺩﺍﺩﻥ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺣﻘﺪﺍﺭ ﻭ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﺍﺯ ﺗﻘﻞ ﻭ‬ ‫ﻧﻘﺎﻟﯽ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﺁﻣﺪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪:‬‬

‫‪134‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫" ‪ ...‬ﻣﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺣﺴﺮﺕ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻡ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺣﻔﻴﻆ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻫﺎی ﺻﺎﺩﻕ ﻭﻭﻁﻨﭙﺮﺳﺖ ﺭﺍ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻁﺮﺯ ﺗﻔﮑﺮ ﺍﻳﺪﻳﻮ‬ ‫ﻟﻮژﻳﮑﯽ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﻮﺧﻪ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺳﭙﺮﺩ‪ .‬ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ‬ ‫ﺍﻣﺮﻧﻮﺷﺘﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﺧﻴﻠﯽ ﺭﻫﻨﻤﺎﻳﯽ ﻧﻤﻮﺩ‪ ،‬ﺍﺳﺘﺎﺩی ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ‬ ‫ﺷﻔﻴﻊ ﺣﺒﻴﺐ ﮐﻪ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺩﺭی ﺭﺍ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ‬ ‫ﺭﺍﺩﻳﻮ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ‪. .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﻫﻨﮓ ﻫﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺁﺭﺷﻴﻒ‬ ‫ﺭﺍﺩﻳﻮ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ...‬ﻣﮕﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﺨﺺ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺣﻔﻴﻆ ﷲ‬ ‫ﺍﻣﻴﻦ ﺧﺎﻳﻦ ﻭ ﻧﺎﺑﮑﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺷﻌﻠﻪ ﻳﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺣﻴﻒ ﻭ ﺻﺪ‬ ‫ﺣﻴﻒ !! "‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺭﻓﻴﻖ ﺷﻴﺮﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎﺭﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ‬ ‫ﺣﺴﻦ‪ ،‬ﺍﻓﺸﺎ ﺷﺪﻥ ﻣﺤﻞ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺨﻔﯽ ﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ‬ ‫ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﻧﺴﺘﻮﻩ ﻭﺳﺮﻓﺮﺍﺯ ﺯﻥ ﻭﻣﺮﺩ ﺣﺰﺏ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎی‬ ‫ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ ‪:‬‬ ‫"‪ ...‬ﺁﻥ ﭼﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻢ ﻧﻈﺮ ﻭﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻡ‬ ‫ﺭﻓﻘﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﻋﻤﻖ ﻗﻀﺎﻳﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺩﻗﻴﻖ ﻭﺍﺻﻞ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ‬ ‫ﺩﺍﺭﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪﺍﺩی ﺑﻪ ﻫﺮﺩﻟﻴﻠﯽ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻘﺶ ﺍﺭﺯﻧﺪﻩ‬ ‫ﻭﺍﺳﺎﺳﯽ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﺨﻔﯽ ﮐﻢ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻫﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﺎﻥ‬ ‫ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻣﺸﺨﺺ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ‬ ‫ﺗﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺣﺴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻋﻤﻞ‬ ‫ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﺆﻓﻖ ﻫﻢ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻔﺖ ﺳﻔﻴﺮ ﺩﺭﺑﻠﻐﺎﺭﻳﺎ‬ ‫ﻣﻘﺮﺭ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺍﻓﺸﺎ ﺷﺪﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﺯﺯﺑﺎﻥ‬ ‫‪135‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎ ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺛﺮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺭﻓﻴﻘﯽ‬ ‫ﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺑﺎﻧﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩی ﺍﺯﺭﻓﻘﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻓﺸﺎ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺩﻭ ﺧﺎﻧﻢ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺛﺮﻳﺎ ﺟﺎﻥ‬ ‫ﭘﺮﻟﻴﮑﺎ ﻭ ﻅﺎﻫﺮﻩ ﺟﺎﻥ ﻫﻢ ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﺧﻴﺮ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ‬ ‫ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﺮﻓﯽ ﺍﺯ ﺩﻫﻦ ﺷﺎﻥ ﺑﺎﻧﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺟﻼﺩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﮑﺸﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﻓﻴﻘﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﻫﻴﭻ ﺭﻓﻴﻘﯽ ﻳﺎﺩ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﺷﺎﻩ ﻋﺒﻴﺪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ ﺷﺎﻩ ﻋﺒﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺰﺩﻳﮏ‬ ‫ﺑﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻳﺎﺩ ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺩﺭﻣﻮﺭﺩﺵ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﺮﺍﻥ ﮐﺎﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ‬ ‫ﻳﮏ ﭘﺮﺟﻤﯽ ﺧﻮﺏ ﮐﻼﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻭﻟﯽ ﮔﻨﮕﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﮔﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﮑﻨﻢ‬ ‫ﺭﻓﻴﻘﯽ ﺍﺯﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﺧﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩ ﻭی ﻧﻴﺰ ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﻔﺘﻨﯽ ﻫﺎﻳﯽ‬ ‫ﺩﺍﺷﺖ ‪"..‬‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻓﻴﻖ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺁﺻﻒ ﺍﻟﻢ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﻪ ﻳﺎﺩﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎ ‪:‬‬ ‫" ‪ ...‬ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺩﮔﺮﻭﺍﻝ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻥ ﺷﻬﻴﺪ ﮔﻠﺒﻬﺎﺭی ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﮐﻮﺩﺗﺎی‬ ‫‪ ۲۶‬ﺳﺮﻁﺎﻥ ﺳﺎﻝ ‪ ۱۳۵۲‬ﺍﺷﺘﺮﺍک ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﻳﮏ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭ‬ ‫ﺑﺎ ﺩﺭﺍﻳﺖ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﻮﺩ‪.،‬ﺷﺒﯽ ﺍﺯ ﻁﺮﻑ ﺷﺐ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺩژﺧﻴﻤﺎﻥ‬ ‫ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ‪ -‬ﺍﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻗﻠﻌﻪ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭﺑﺮﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﺯ‬ ‫ﻧﮕﺸﺖ "‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻓﻴﻖ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﻣﺎﻥ ﺷﺠﺎﻉ ﺷﺠﺎﻉ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﻪ ﻳﺎﺩ ﻭﺍﺭﻩ ﻫﺎ ‪:‬‬ ‫" ﺭﻓﻘﺎ ﻫﺮﻳﮏ ﻣﺤﻤﺪ ﻅﺎﻫﺮ‪ ،‬ﻣﺤﻤﺪ ﻁﺎﻫﺮ ﻭﻣﺤﻤﺪ ﺍﺷﺮﻑ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ‬ ‫ﺷﻮﺭﺍﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻟﻒ ﮐﻪ ﻫﺮﺳﻪ ﻣﺤﺼﻠﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﺳﻮﻡ ﭘﻮﻟﻴﺘﺨﻨﻴﮏ ﮐﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ‬ ‫‪136‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ‪ ۲۰ - ۱۸‬ﺣﻮﺕ ‪ ۱۳۵۷‬ﺩﺭﺟﺮﻳﺎﻥ ﭘﺨﺶ ﺷﺐ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯﻁﺮﻑ‬ ‫ﺑﺎﻧﺪ ﺍﻣﻴﻦ ‪ -‬ﺍﻟﻤﺠﺪﺩ ) ﻻﻳﻖ ؟ ( ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻭﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ‪".‬‬ ‫ﻳﺎﺩ ﺷﺎﻥ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺧﺎﻁﺮﺍﺕ ﺷﺎﻥ ﺗﺎﺑﻨﺎک ﺩﺭﺁﻳﻴﻨﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﻬﻀﺖ‬ ‫ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮی ﻭﻁﻦ‪.‬‬ ‫***‬ ‫ﺑﺮﺍی ﺩﺳﺘﭽﻴﻦ ﮐﺮﺩﻥ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎی ﺭﻓﻘﺎ ﻭﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮔﺮﺍﻥ ﻗﺪﺭ ﺟﻬﺖ‬ ‫ﺛﺒﺖ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﭘﻴﺶ ﺍﺯﺁﻥ‬ ‫ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﻫﺎی ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﺧﺘﻔﺎ ﺩﺭ ﻳﮑﻪ ﺗﻮﺕ ‪:‬‬ ‫ﻫﺮﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺍﺯﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺼﻪ ﻫﺎی ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ ‫ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺷﻬﺮﺯﺍﺩ ﻗﺼﻪ ﮔﻮ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻢ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻣﯽ ﺷﺪ ‪ ،‬ﻗﺼﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻣﯽ ﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﻓﺎژﻩ ﻣﯽ ﮐﺸﻴﺪ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻗﺼﻪ ﺷﻨﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ‪ .‬ﺷﺎﻩ‬ ‫ﻏﺎﻓﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭﮐﺸﺘﻦ ﮐﻨﻴﺰک ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﻭ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ‬ ‫ﺑﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ ﺁﻥ ﻗﺼﻪ ﮔﻮ ﻣﯽ ﺍﻓﺰﻭﺩ‪ .‬ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺷﻬﺮﺯﺍﺩ ﻗﺼﻪ ﻋﺸﻖ ﺳﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺠﺎﻳﺐ ﻭ ﻏﺮﺍﻳﺐ ﻭ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺭﺍﻫﯽ ﻋﺸﻖ ﻭ‬ ‫ﺧﻄﺮﭘﻴﺶ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﻗﺼﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﻗﺼﻪ ﻫﺎی ﻣﺎ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﺍﺵ‬ ‫ﺣﮑﺎﻳﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺍﺯﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ‪ ،‬ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ ﺷﺪﻥ‬ ‫ﻫﺎ ‪ ،‬ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﺧﻮﻥ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺮک ﻫﺎ ﻭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ‪.‬ﺍﺯ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎ‪ ،‬ﺍﺯ‬ ‫ﻧﺎﺧﻦ ﮐﺸﻴﺪﻥ ﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺮﻕ ﺩﺍﺩﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺳﺘﻴﻞ ﻫﺎ ﺍﻓﮕﻨﺪﻥ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﻴﻨﻮﺍ‬ ‫ﻭﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ‪ .‬ﺷﻬﺮﺯﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ‬ ‫‪137‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﭘﺪﺭ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻫﺎی ﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﺨﺖ ‪ .‬ﭘﺘﻪ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻭ‬ ‫ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻟﻒ ﻟﻴﻠﻪ‪ .‬ﻋﺠﺐ ﮐﺘﺎﺏ ﺿﺨﻴﻤﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﺠﺐ ﻗﻄﻊ ﻭ ﺻﺤﺎﻓﺘﯽ‬ ‫ﺩﺍﺷﺖ ‪ .‬ﮐﻢ ﺍﺯﮐﻢ ‪ ۳۵‬ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻁﻮﻝ ﻭ ‪ ۲۵‬ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻋﺮﺽ ﺑﺎ ﮐﺎﻏﺬ ﺯﺭﺩ‬ ‫ﺭﻧﮓ ﺍﺧﺒﺎﺭی‪ .‬ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﻠﻨﺪﺵ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺯﻭﺭﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﻭﺭ ﺑﺎﺯﻭ ﻣﯽ ﻁﻠﺒﻴﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﻧﺶ‪ .‬ﭘﺪﺭﻡ ﺁﻥ ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ‬ ‫ﺑﺎﺯﺍﺭ ﮐﺘﺎﺑﻔﺮﻭﺷﯽ ﮐﺎﺑﻞ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭی ﮐﻪ ﺭﻭﺯ‬ ‫ﻭﺭﻭﺯﮔﺎﺭی ﺻﻮﻓﯽ ﻋﺸﻘﺮی ﻧﻴﺰ ﺩﮐﺎﻧﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺮﻭﺑﻴﺎﻳﯽ ﻭ ﺍﺯﺷﻴﻔﺘﻪ‬ ‫ﮔﺎﻥ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﻫﺎﻳﺶ ﻳﮑﯽ ﻫﻢ ﭘﺪﺭﻡ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﺯﻧﺰﺩ ﻭی‬ ‫ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﺍﺯﺑﺨﻤﻞ ﻧﺴﻮﺍﺭی ‪ .‬ﺷﺐ‬ ‫ﻫﺎی ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻫﺮﺷﺐ ﻳﮏ ﻗﺼﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺎ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﮔﻮﺵ ﻭ‬ ‫ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺑﻮﺩﻳﻢ‪ .‬ﻫﻴﻬﺎﺕ ﺍﮔﺮ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺶ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻴﻢ‬ ‫‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺠﻮﺍ‪ .‬ﺧﻨﺪﻳﺪﻥ ﮐﻪ ﮐﻔﺮ ﻣﺤﺾ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﮐﻢ ﻳﮏ ﮔﻮﺷﻤﺎﻟﯽ‬ ‫ﺩﺭ ﺁﺳﺘﻴﻦ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﻳﺎﺩ ﺁﻥ ﺷﺒﺎﻥ ﻭﺭﻭﺯﺍﻥ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ‪ .‬ﻳﺎﺩ ﮐﭽﺮی ﻗﺮﻭﺕ ﻭ‬ ‫ﭘﻠﻮ ﻻﻧﺪی ﻭ ﺟﻠﻐﻮﺯﻩ ﻭ ﺗﻮﺕ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﻐﺰ ﺭﻭی ﺻﻨﺪﻟﯽ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮔﻔﺖ ‪ ،‬ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺍﺭ‬ ‫ﻭﻧﺪﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻢ ﻭ ﺩﺭﻋﻮﺽ ﺑﺮﺍی ﻟﺤﻈﻪ ﻳﯽ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻴﻐﻤﯽ‬ ‫ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﻢ‬ ‫ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﻡ‪ .‬ﺩﺭﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﮔﯽ‬ ‫ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﻣﺎﻧﻊ ﻭﺭﺍﺩﻋﯽ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ‪ .‬ﺍﻣﻴﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺮﭼﻮﮐﯽ‬ ‫ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻧﺸﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ‬ ‫ﻭﻗﺖ ﺧﺒﺮ ﻫﺎی ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺸﺖ ﻭﺳﯽ ﺷﺐ ﻓﺮﺍﻣﯽ ﺭﺳﺪ‪ ،‬ﺩﺧﺘﺮک ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ‪،‬‬ ‫‪138‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻫﻤﻮ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺑﺎﻻی ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻫﻮﺍﻳﯽ‬ ‫ﮐﺎﺑﻞ‪ ،‬ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺪﺭﻡ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺑﻌﺪ‬ ‫ﺧﺒﺮﻫﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺣﭙﻴﺬ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ‪ .‬ﺩﺧﺘﺮک‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺮﺧﯽ ﻫﺎ ﺣﺮﻑ " ﻑ " ﺭﺍ " پ " ﺗﻠﻔﻆ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﻢ ‪ :‬ﺣﻔﻴﻆ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﮕﻮ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺣﭙﻴﺬ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ‪ .‬ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ﭘﺴﺮﻡ ﺍﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﮐﻮﮐﻮ ﺭﺍ ﺷﺎﻩ ﺗﻮ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﻣﺮﻍ ﺭﺍ ﻣﺮﺯ ﻭ‬ ‫ﻋﺠﺐ ﻗﺼﻪ ﻳﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺯ ﻫﺎی ﺷﺎﻩ ﺗﻮﺗﻮ‪:‬‬ ‫ﺍﺯﺟﺎﻳﻢ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﻴﺰﻡ ‪ .‬ﻋﺼﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﻳﺎﺑﻢ ‪ .‬ﺍﺯﺩﻳﻮﺍﺭ ﻫﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ‬ ‫ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﮔﻞ ﭘﺎﭼﺎ‪ .‬ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﻭﺳﻔﻴﺪ‬ ‫ﺑﻴﺴﺖ ﺍﻳﻨﭻ ﺭﻭﺳﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻪ‬ ‫ﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺗﺸﺨﺺ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ‪ .‬ﺧﺒﺮ ﻫﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺧﺒﺮ‪ ،‬ﺧﺒﺮی ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺣﭙﻴﺬ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﺎ‬ ‫ژﻭﺭﻧﺎﻟﻴﺴﺘﺎﻥ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻭ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺍﺭﺩﻭی ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﯽ‬ ‫ﻫﺎی ﺭﺯﻣﯽ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﻴﺮﻭ ﻫﺎی ﺿﺪ ﺭژﻳﻢ‪ .‬ﺍﻣﻴﻦ ﺩﺭﻳﺸﯽ ﺳﺮﻣﻪ ﻳﯽ‬ ‫ﺭﻧﮓ ﺧﻂ ﺩﺍﺭ ﻣﻌﺮﻭﻓﺶ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ‪ ،‬ﻧﮑﺘﺎﻳﯽ ﺳﺮﺥ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ‬ ‫ﺍﻭﻳﺨﺘﻪ‪ ،‬ﺭﻳﺸﺶ ﺭﺍ ﺍﺯﺗﻪ ﺯﺩﻩ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺳﺮﻣﻪ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﻣﻮﻫﺎی‬ ‫ﻣﺠﻌﺪ ﺳﻴﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﺮﺩﻩ‪ ،‬ﺧﻮﺵ ﻭ ﺧﺮﻡ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮐﻤﺮﻩ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﭘﻮﺯی ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻫﻤﺰﺍﺩ ﭼﻨﮕﻴﺰ ﻭ ﻫﻼﮐﻮﺍﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﺩﺭﻭﻍ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺩﻭﭼﺸﻢ ﮔﺴﺘﺎﺥ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ‬ ‫ﺍﺵ ‪،‬ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﺷﺮﻡ ﻭ ﺟﻴﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺮﺩ‪ .‬ﻭ ﺍﻣﺎ ﻋﺠﺐ ﺩﺭﻭﻍ ﻫﺎﻳﯽ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺁﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﻣﺆﻗﺮ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ‬ ‫‪139‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﻭﭘﻴﺮﺍﺳﺘﻪ ‪ .‬ﭼﺸﻢ ﺳﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﯽ ﺣﻴﺎ ﺩﻳﮕﺮ! ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺎﻩ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﻭﺧﻮﺩﺵ ﻧﺎﻥ ‪ .‬ﻣﺜﻼً ﺧﺒﺮ ﻧﮕﺎﺭی ﺍﺯ ﻭی ﺗﻌﺪﺍﺩ‬ ‫ﻣﺸﺎﻭﺭﻳﻦ ﺭﻭﺳﯽ ) ﺷﻮﺭﻭی ( ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺶ ﻭﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﻣﻠﮑﯽ ﻣﯽ‬ ‫ﭘﺮﺳﺪ ‪ .‬ﺍﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻳﮏ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻦ‪ .‬ﺍﺯﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ‪ ۷۹۹‬ﺗﻦ ﻣﻠﮑﯽ ﻭ‬ ‫‪ ۲۰۱‬ﺗﻦ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻧﺪﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺣﻘﻴﺮ‬ ‫ﻭﻓﻘﻴﺮﺵ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺸﺎﻭﺭﻳﻦ ﺷﻮﺭﻭی ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭﺑﺨﺶ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺩﺭ‬ ‫ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ‪ ۳۰۰۰‬ﺗﻦ ﺑﻮﺩ ‪.‬ﻧﻈﺎﻣﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ‬ ‫ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺎﻡ ﻣﺮگ ﺭﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﺱ‬ ‫ﺍﺭﺩﻭ ﺗﺎ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﺍﺵ ﻳﻌﺘﯽ ﺍﺯ ﺷﺨﺺ ﻭﺯﻳﺮ ﺗﺎ ﻗﻮﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﮐﻨﺪک ﻣﺴﺘﻘﻞ‪،‬‬ ‫ﺩﺭﭘﻬﻠﻮی ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﺎﻭﺭﻳﻦ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺷﻮﺭﻭی ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻭﻍ ﻫﺎ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎ ﻭﻗﺎﺣﺖ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺳﻔﻴﺪی ﻭﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﺩﺭﻏﺒﻐﺐ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪،‬‬ ‫ﺧﺸﻤﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﯽ ﺍﮔﻴﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺻﻔﺎی ﺧﺎﻁﺮﻡ ﺭﺍ ﻣﮑﺪﺭ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ‬ ‫ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺍﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺎ ﭼﻮﺏ ﺳﺒﻴﻞ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﻳﺴﮑﻞ ﭘﺪﺭ‬ ‫ﭘﺪﺭﻡ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﺭﺳﻴﺪﻩ ‪ ،‬ﺩﺭﮐﺠﺎ ﮔﻢ ﻭﻧﻴﺴﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻪ‬ ‫ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﻳﺎﺑﻢ‪.‬ﺁﺧﺮ ﺻﺒﺢ ﻫﺰﺍﺭ ﻭﻳﮏ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻳﮏ ﺳﺮ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﻭﻡ‪ .‬ﻭﻓﺎﻣﻞ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻢ‪ .‬ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺪﻫﻢ‪ ،.‬ﺩﺳﺎﺗﻴﺮ ﺭﻓﻘﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﻢ‪.‬‬ ‫ﮐﻤﯽ ﻣﻮﺍﺩ ﺧﻮﺭﺍﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻨﺪﻭی ﮐﺎﺑﻞ ﺑﺨﺮﻡ ‪،‬‬ ‫ﺳﺮی ﺑﻪ ﮐﺮﻳﻢ ﺟﺎﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﺑﺰﻧﻢ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺭﻓﻘﺎی ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﻭ‬ ‫ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ‪ .‬ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺼﺎ ﭼﻮﺏ ﻭﺭﻳﺶ ﻭ ﻋﻴﻨﮏ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ‪،‬ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﺭ‬ ‫ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ‪ .‬ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟‬ ‫***‬ ‫‪140‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﺭﺟﺴﺠﻮی ﺍﻣﻴﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‪ .‬ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺭﻫﻴﭻ ﺟﺎ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬ﭘﺸﺖ ﻫﺎی ﭘﺮﺩﻩ ﺭﺍ‬ ‫ﻣﯽ ﭘﺎﻟﻢ ‪ ،‬ﻧﻴﺴﺖ‪.‬ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺏ ‪ ،‬ﺁﺷﭙﺰ ﺧﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺯﻳﺮ ﺗﺨﺖ‪ ،‬ﺭﻭی ﺑﺎﻡ ﺭﻭی‬ ‫ﺣﻮﻳﻠﯽ ﻭ ﻫﺮﺟﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻋﻘﻠﻢ ﻗﺪ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ‪ ،‬ﻣﯽ ﭘﺎﻟﻤﺶ؛ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ‬ ‫ﻳﺎﺑﻢ ‪ ،‬ﻧﻪ ﻋﺼﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻭ ﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭﻣﺎﺩﺭﺵ ﺭﺍ‪ .‬ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‪ .‬ﺍﻣﺎ‬ ‫ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﯽ ﺍﻡ ﺩﻭﺍﻡ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺻﺪﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺩﺭﭘﺮﺗﻮ‬ ‫ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎی ﮐﻢ ﺭﻧﮓ ﺣﻮﻳﻠﯽ ‪ ،‬ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺼﺎی ﻣﻦ‬ ‫ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﻍ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﮐﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ‬ ‫ﺣﻮﻳﻠﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﺁﺭﺯﻭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻭ ﺷﺎﻩ ﮐﻮﮐﻮ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ‬ ‫ﻗﻴﻞ ﻭﻗﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺳﺮﺵ ﻧﺎﭘﻴﺪﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺯﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﭼﻪ ﮔﭗ‬ ‫ﺑﻮﺩ ‪ ،‬ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻳﺪ؟ ﺍﻣﻴﺪ ﻋﻮﺽ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪" :‬ﻣﺮﺯ ﻫﺎی‬ ‫ﺷﺎﻩ ﺗﻮﺗﻮ ﮔﻠﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ‪ ،".‬ﺑﺎﻧﻮ ﺷﺎﻩ ﮐﻮﮐﻮ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﭘﻴﭽﺪ ﻭ‬ ‫ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺟﺎﻥ ﺧﺎﻟﻪ ﺑﮕﻮ ﻣﺮﻍ ﻫﺎی ﺷﺎﻩ ﮐﻮﮐﻮ‪ .‬ﺍﻣﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‬ ‫‪ :‬ﻣﺮﺯ ﻫﺎی ﺷﺎﻩ ﺗﻮﺗﻮ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭ ﻭﺗﺴﻠﺴﻞ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ؛ ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺯ )‬ ‫ﻣﺮﻍ ( ﺍﻣﻴﺪ ﻳﮏ ﻟﻨﮓ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺲ ﻭﺧﻼﺹ!‬ ‫ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﺼﺎﻳﻢ ﻣﯽ ﺭﺳﻢ ﻭ ﺑﺮﭘﻴﮑﺮ ﺭﺷﻴﺪﺵ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ‪.‬‬ ‫ﭘﺎک ﻭ ﺳﺘﺮﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺑﯽ ﺑﺪﻳﻠﯽ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﺪ ﮐﻨﺶ‬ ‫‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻋﺼﺎی ﻣﻮﺳﯽ ﺩﺭﻳﺎ ﺷﻖ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺁﺏ ﺩﺭﻳﺎ ﺧﺸﮏ ﻭ‬ ‫ﻣﻮﺳﯽ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﺩﺭﻳﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ؛ ﻭﻟﯽ ﻻ ﻭﻟﺸﮑﺮ‬ ‫ﻓﺮﻋﻮﻥ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﺎﺯ ﻭﺑﺮﮔﺶ ﺩﺭ ﺩﺭﻳﺎی ﻧﻴﻞ ﻏﺮﻕ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﺼﺎی‬ ‫ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﭼﺸﻢ ﺍﻣﻴﻦ ﻭ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎی ﻧﺎﺑﮑﺎﺭ ﮐﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺩﻡ ﻋﺼﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻋﻴﻨﮑﯽ ﺭﻳﺸﻮ ﮐﻮﺭ ﻧﻴﺴﺖ ؛ ﺑﻴﻨﺎ‬ ‫‪141‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﮔﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ‬ ‫ﺑﺒﺮک ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺑﺰﺭگ !‬ ‫ﺑﺎ ﻣﺮﺍﻋﺎﺕ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﺑﺎﺯی ﻳﻌﻨﯽ ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻭﻓﺎﻣﻞ‬ ‫ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ‪ .‬ﭼﻬﺎﺭ ﻁﺮﻓﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ‪ .‬ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯﺧﺎﻧﻪ‪ .‬ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻗﺒﻠﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺯﻧﮓ‬ ‫ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺭﺍ ﺑﻔﺸﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﺻﺪﺍی ﺳﺮﻓﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﻋﻈﻴﻤﯽ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻮ‪ .‬ﭘﺲ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯﻣﻨﺰﻝ ﺩﻭﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻣﺮﺍ‬ ‫ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻟﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﭘﺮﺳﯽ ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﭼﺮﺍ‬ ‫ﺑﺪﻭﻥ ﺧﺒﺮ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺁﻣﺪی؟ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍی‪ .‬ﺭﻓﻴﻖ ﮔﻞ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻳﺎ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺯﻏﺰﻧﯽ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪ ،‬ﺭﻭﺍﻧﺶ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ‪ .‬ﻭﻓﺎﻣﻞ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﮐﺎﺭ ﺣﺰﺑﯽ ﺑﺎ ﺭﻓﻘﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻣﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ‬ ‫ﺩﺍﺭﻧﺪ‪ ،‬ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ‪ .‬ﻳﮏ ﺻﺪ ﻭﺑﻴﺴﺖ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺣﻖ ﺍﻟﻌﻀﻮﻳﺖ ﺷﺶ‬ ‫ﺭﻓﻴﻖ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺭﺍ ﺑﺪﻭ ﻣﯽ ﺳﭙﺎﺭﻡ‪ .‬ﺣﻖ ﺍﻟﻌﻀﻮﻳﺖ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻳﮏ ﺻﺪ‬ ‫ﻭﭼﻬﻞ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺍﺯ ﺭﻓﻘﺎی ﻏﺰﻧﯽ ﺭﺍ ﺭﻓﻴﻖ ﮔﻞ ﺍﺣﻤﺪ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ‪.‬‬ ‫ﮔﻞ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﻓﺴﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺭﻭﻓﺎﺩﺍﺭی ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﺭﻣﺎﻥ ﺭﻓﻴﻖ‬ ‫ﮐﺎﺭﻣﻞ ﻫﻴﭻ ﺷﺒﻬﻪ ﻳﯽ ﻭ ﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ .‬ﺧﺴﺮﺑﺮﻩ ﺍﺵ ‪....‬ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﮔﺎﻥ‬ ‫ﻧﺰﺩﻳﮑﺶ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﺮﻭی ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﭘﺮﭼﻤﯽ ﻫﺎی ﻣﺘﻌﻬﺪی ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻭﻓﺎﻣﻞ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺭﻓﻘﺎی ﺭﻫﺒﺮی ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺒﻴﻨﯽ ﺯﻳﺎﺩی ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺳﮕﻨﺎﻝ ﻫﺎﻳﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﻮﺭﻭی ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ‬ ‫ﺑﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺭﻓﻴﻖ ﮐﺎﺭﻣﻞ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ‪ .‬ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺍﺯ ﺭﻭﻧﺪ‬ ‫‪142‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺣﻮﺍﺩﺙ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺣﻔﻴﻆ ﷲ ﺍﻣﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺍﺯﺍﻳﻦ ﺳﮕﻨﺎﻝ ﻫﺎ ﺁﮔﺎﻩ‬ ‫ﺷﺪﻩ ﻭﺍﺯﻣﺪﺗﯽ ﺑﺪﻳﺴﻨﻮ ﺑﺮ ﺷﻮﺭﻭی ﻫﺎ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮﻳﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺭﺍﻩ ﻣﻔﺎﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ‬ ‫ﺻﻮﺭﺕ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﭘﺮﻭﺳﻪ ﺁﺷﺘﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻁﺮﻳﻖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﭼﻪ ﺩﻻﻳﻠﯽ‬ ‫ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻳﺪ؟ ﺍﻭ ﺁﺩﻡ ﮐﺎﺭﮐﺸﺘﻪ ﻭ ﺣﻴﻠﻪ ﮔﺮی ﺍﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﺍﻳﻦ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﺰﻳﮏ ﺑﺎﺯی ﻭ ﻳﮏ ﻓﺮﻳﺒﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﭼﻨﺪی‬ ‫ﭘﻴﺶ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺭﺷﻴﻮﻩ ﮐﯽ ﺑﻮﺩﻳﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺩﺭﻳﮏ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﯽ ﺑﻪ‬ ‫ﭘﺎﺳﺦ ﻳﮑﯽ ﺍﺯژﻭﺭﻧﺎﻟﻴﺴﺘﺎﻥ ﻏﺮﺑﯽ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺍﺧﺘﻔﺎی ﭼﻬﺎﺭ ﻳﺎﺭ‬ ‫ﺑﺎﻭﻓﺎی ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ) ﻭﻁﻨﺠﺎﺭ‪ ،‬ﮔﻼﺑﺰﻭی‪ ،‬ﺍﺳﺪﷲ ﺳﺮﻭﺭی ﻭﻣﺰﺩﻭﺭﻳﺎﺭ (‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺭﻳﺪ؟ ﺟﺮﺃﺕ ﻧﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭﺳﻔﺎﺭﺕ ﺷﻮﺭﻭی ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﺍﻧﺪ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺣﻮﺍﻟﯽ‪ .‬ژﻭﺭﻧﺎﻟﻴﺴﺖ ﺳﻮﺍﻟﺶ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻣﻴﻦ‬ ‫ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻁﻔﺮﻩ ﺭﻓﺖ ‪ .‬ﺩﺭﻫﻤﺎﻥ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﻭی ﺳﻮﺍﻝ ﺷﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺗﺮﻩ ﮐﯽ ﺑﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﻣﺮﺽ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻣﻦ ﺩﺍﮐﺘﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﻳﻀﯽ ﺍﻭ‬ ‫ﺭﺍ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﺮﺍی ﻧﺰﺩﻳﮑﯽ ﺑﺎ‬ ‫ﮐﺸﻮﺭ ﻫﺎی ﻏﺮﺑﯽ‪ ،‬ﺩﺍﮐﺘﺮ ﺷﺎﻩ ﻭﻟﯽ ﻭﺯﻳﺮﺧﺎﺭﺟﻪ ﺩﺭﻣﻼﻗﺎﺗﯽ ﺑﺎ ﻧﻴﻮ ﺳﺎﻡ‬ ‫ﻣﻌﺎﻭﻥ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻭی ﮔﻔﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻨﺮﺍﻝ ﺿﻴﺎ ﻭ‬ ‫ﺍﻗﺎﺷﺎﻫﯽ ﺭﻳﻴﺲ ﺩﻭﻟﺖ ﻭﻭﺯﻳﺰ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ‬ ‫ﺍﻳﻢ ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﺣﻞ ﮐﻨﻴﻢ‪ ..‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬ ‫ﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﺭﻭﺯ ﻫﺎی ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﺎ ﺷﺎﺭژﺩﺍﻓﻴﺮ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﺭﮐﺎﺑﻞ‬ ‫ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺭﻓﻘﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ‬

‫‪143‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬

‫ن� ����‬ ‫ﯽ ﯽ‬

‫�ﻦ و آن �د �ﺆ�!!‬

‫‪http://pendar.forums1.net‬‬

‫ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺩﺭﺗﻼﺵ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﺮﺩی‬ ‫ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺳﻔﻴﺮ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭﻫﺘﻞ‬ ‫ﮐﺎﺑﻞ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ‪ ،‬ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺑﺒﺨﺸﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻴﻢ ﺭﻭﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻭﻓﺎﻣﻞ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻓﺸﺎﺭﻡ ﻭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻭﻅﺎﻳﻔﯽ ﺭﺍ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻫﻴﻢ ﺍﺯﻭی ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺩﺭﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺳﻠﺤﻪ‬ ‫ﻋﻤﺪﻩ ﻣﺎ ﻭﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﻭﻁﻦ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺑﺮﭘﺎﻳﯽ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺑﺤﺚ ﻭﻓﺤﺺ‬ ‫ﺟﻬﺖ ﺍﻓﺸﺎی ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎی ﺿﺪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺍﻣﻴﻨﯽ ﻫﺎی ﻧﺎﺑﮑﺎﺭ‪ ،‬ﻭ ﻧﺸﺮ‬ ‫ﻭﭘﺨﺶ ﺷﺐ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻫﺮﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﺮﺷﮑﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﺗﻴﺰﺑﻴﻦ ﺍﺟﺘﻨﺎﻥ ﺍﻣﻴﻦ ﺩﻭﺭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﺑﺮﺍی ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰی ﮐﻪ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻭﺭ ﻧﻴﺴﺖ‬ ‫ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ‬

‫‪144‬‬

‫ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﻮ‬