Wij weten van wandelen

Wij weten van

en kwispelstaarten

WANDELEN

#DEWANDELPROVINCIE

Kwispelstaarten van begin tot eind. De tong uit de bek en neus tegen de grond. Met een stevige wandeling in #dewandelprovincie maak je je hond altijd blij. Of je nu samen pootje baadt in de Weerdse visvijver om daarna op te drogen aan de oever van de kronkelende Zenne. Of door het dichte Troostembergbos dwaalt om dan uit te waaien in open veld op weg naar het prachtige Kasteel van Horst. Want in Vlaams-Brabant weten we van wandelen. En zo baasje, zo hond!

Stappen, snuffelen, spelen

MET SARA EN BOWIE KRONKELEN DOOR WEERDE

Vreemd toch hoe een hond voelt dat er iets staat te gebeuren. Ik heb mijn laarzen nog niet aan of Bowie staat al aan de deur te trappelen. Voor een wandeling is hij altijd te vinden. Maar vandaag gaan we verder dan zijn dagelijkse blokje om: naar Weerde in de Brabantse Kouters. Dat verdient een vreugdedansje voor hij enthousiast de autokoffer in springt.

Als we wat later onder de spitse toren van de Sint-Martinuskerk de auto parkeren, kan Bowie een blij gejank - hondenbaasjes kennen het wel - niet onderdrukken. Meteen gaat zijn neus naar de grond en is hij vrolijk aan het snuffelen. Want dit is nieuw gebied en het moet grondig verkend worden. Misschien zijn er vriendjes in de buurt om mee te spelen? Even geduld, Bowie, want eerst moet er gewandeld worden. Voorbij de huizen van het dorp richting de Weerdse visvijver. Ooit werd hier zand gewonnen voor de aanleg van de E19 die er vlak naast ligt, nu is het een autovrij en groen domein van 18 hectare met een wandelpad dat ons helemaal rond de vijver brengt.

Rennen en plonsen

‘Hondenzone’ staat te lezen aan een hoog houten hek. Mét zwemzone. Dartelen in het water doet Bowie enorm graag zolang hij de bodem maar kan voelen. De leiband mag los en Bowie aarzelt geen moment: een kleine aanloop en hij staat tot aan zijn buik in het water. Een border collie holt hem achterna terwijl zijn baasje geamuseerd toekijkt. Een hondenlosloopweide of hondenzone is een echte (h)ontmoetingsplaats voor honden en baasjes. En Bowie en ik

824

834

zijn allebei sociaal. Hij nog socialer dan ik, want krijgt er maar geen genoeg van om te hollen en spelen met een soortgenoot.

De krul zit erin

Wat later ligt hij languit en doorweekt op het gras, nahijgend van zijn zwempartij. Tijd om verder te wandelen. Onder de spoorlijn door, over de heide van de Guldenrij, langs enkele huizen, om dan weer over een smal pad tussen weilanden en bos het groen in te verdwijnen. Bowie schrikt op als er plots een fazant opvliegt, maar gelukkig heeft zijn jachtinstinct nooit echt de bovenhand gehaald.

Sara

44 jaar

Enthousiaste mama van Ruben en Aron

Haarkleur: lichtbruin & golvend

Hobby’s: wandelen, pootjebaden, af en toe gewoon nietsdoen

Kenmerk: Stevige wandelpas, geniet van het landschap, maakt foto’s. Wandelt door de plassen, niet erlangs.

Bowie

2 jaar

Enthousiaste Golden Retriever

Haarkleur: lichtbruin & golvend

Hobby’s: wandelen, pootjebaden, af en toe gewoon nietsdoen

Kenmerk: Stevige wandelpas, geniet van het landschap, wordt graag gefotografeerd. Wandelt door de plassen, niet erlangs.

843

842

841

WEERDE

839

START

840

Als onze haren nat worden, gaat de krul erin. Dan lijken Bowie en ik nog meer op elkaar.”

Kans om op te drogen, krijgt hij niet. De modder en plassen op onze weg zijn te aanlokkelijk. En hoe natter het wordt, hoe meer Bowie en ik op elkaar lijken. Onze haren hebben dezelfde kleur en als het vochtig wordt, gaat de krul erin. Gelukkig ruikt alleen Bowie naar natte hond.

Met Rubens langs de Zenne

Als we de gehuchten Achterbroeken en Bossenhoek voorbij zijn, komt de Zenne in zicht. Een bijzonder open landschap met een meanderende rivier, waar Rubens met zijn jonge bruid Helena zo graag wandelde. Zijn Rubenskasteel is hier vlakbij. De middeleeuwse Sluistoren over de Zenne is nog veel ouder dan het kasteel. Het eenzame bouwwerk maakte deel uit van een groot molencomplex maar dat overleefde de Eerste Wereldoorlog niet. Maar dat zal Bowie worst wezen, hij heeft meer interesse in de familie eendjes die zich verschuilt aan de waterkant. Hij is gelukkig bijna opgedroogd, want daar komt de ranke toren van de Sint-Martinuskerk alweer in zicht.

Op weg!

De Weerdse Kronkelwandelling is 7,9 kilometer lang. Start aan de Sint-Martinuskerk van Weerde en volg de 6-hoekige roodwitte bordjes of wandel met de WandelknooppuntApp en volg de virtuele knooppunten 841 -843 - 842 - 824 - 834 - 839 - 840 - 841.

toerismevlaamsbrabant.be/ wandelen

HG 12 | WANDELEN Met Bart en Max

SNUFFELEN IN TROOSTEMBERGBOS

Hoe herken je een blije hond? Neem hem mee op de Broekemwandeling door Troostembergbos in Tielt-Winge. Zijn hondentaal spreekt voor zich.

Als het poortje achter ons dichtvalt, mag de leiband uit. Max is door het dolle heen. Eindelijk mag hij de benen – nu ja, poten – strekken. Eerst nog even wat van het betere snuffelwerk, een plasje maken om zijn aanwezigheid te bevestigen, en dan hollen maar. De hondenlosloopzone aan het Troostembergbos is minstens een stevig voetbalveld groot. Een speelse cirkel in boomstammen geeft het afgebakende domein extra flair voor honden én hun baasjes.

Vriendjes maken

Na zijn verkenningsronde komt Max vrolijk aangelopen. Zijn staart gaat omhoog, de tong uit de mondhoek en hij maakt een kleine buiging door zijn voorpoten. Hondentaal voor: ik ben blij en klaar om te spelen. Maar zijn lichaamstaal verandert meteen als een zwarte labrador komt aangehold. Max veert recht, zijn oren naar voren. Alert voor de bezoeker. De ontmoeting is gelukkig hartelijk. Even staan ze neus tegen neus, om dan rondjes te draaien als kennismaking. Zo snel gaat dat, vriendjes maken.

Spiegelend kasteel

De wandeling is er een naar Max’ meug. Het witte puntje van zijn staart danst vrolijk op het ritme van zijn pas, dieper het Troostembergbos in. Na een korte wandeling ruimen de statige beuken plaats voor open veld en modderige wegeltjes, en na een tijdje komt de donjon van het Kasteel van Horst tussen enkele boomtoppen tevoorschijn. Een stoer baken uit de 15de eeuw in de vallei van de Wingebeek. Neem je tijd om de waterrand van de kasteelvijver te volgen tot die ene plek waar de

KASTEEL VAN HORST 143

142 141 144

140

168

UILENBERG

138 139

137

Bart &

Gretige wandelaar en papa van Artuur, Nasse en Thor

47 jaar

Vond Max in het dierenasiel

Twee bruine ogen

Max

Border collie

5 jaar

Geadopteerd uit dierenasiel

Eén blauw en één bruin oog

donjon zich in al zijn grandeur spiegelt in het water. Wondermooi!

Net als de eenzame Sint-Jozefkapel, onder een eeuwenoude lindeboom. Je begrijpt meteen waarom dit misschien wel het meest gefotografeerde kapelletje van Vlaanderen is. Het bankje en het weidse uitzicht vragen om een kleine mijmerpauze. Max legt zich erbij neer. Zijn kop tevreden op zijn poten tot ik weer aanstalten maak om te vertrekken. Dan springt hij blij recht, maakt nog snel een plasje en zet meteen de pas erin. Plots stopt hij. Zijn neus gaat de lucht in, hij heeft iets geroken. Er ritselt iets in het graan. Max blijft onbeweeglijk staan, zijn oren omhoog, zijn kop nieuwsgierig schuin. Een fazant vliegt angstig op en Max zet verschrikt een pas achteruit. Pas als hij zeker is dat het gevaar is geweken, wandelen we voort. Zijn neus tegen de grond, want er zouden maar eens meer van die fazanten moeten zitten.

De drinkbak van de Gempemolen

Aan de rand van het Troostembergbos komen we aan de Gempemolen. De oude watermolen is een gezellige brasserie met een groot terras waar je kan picknicken en honden welkom zijn. De drinkbak is zelfs al gevuld voor onze dorstige Max. De perfecte plaats om op krachten te komen, want het is nu niet ver meer tot aan de losloopweide. Zou onze zwarte vriend er nog zijn?

235

TROOSTEMBERGBOS

236

59

GEMPEMOLEN

Op weg!

De Broekemwandeling is 10 kilometer lang. Wij startten de wandeling op de parking aan de Kasteeldreef in Tielt-Winge, vlakbij de hondenlosloopzone van Troostembergbos. Volg de knooppunten 235 - 236 139 - 140 - 144 - 143 - 141 - 142 - 168 -138 - 137 - 59 - 237 – 235.

toerismevlaamsbrabant.be/ wandelen