De positie van vrouwen op de arbeidsmarkt: een prioriteit

14 N° 1 • 25 januari 2021 NieuwsDe positie van vrouwen op de arbeidsmarkt: 14

een prioriteit

Seksisme op de werkvloer treft vooral vrouwen. Hiermee vertellen we je ongetwijfeld niets nieuws. Maar wist je dat dit onaanvaardbare gedrag maar één van de vele symptomen is van een wijdverspreid fenomeen? ABVV-Brussel klaagt de kwetsbare positie van vrouwen op de arbeidsmarkt al lang aan.

In zijn barometer over arbeidskwaliteit in het Brussels Gewest (gepubliceerd in 2019) wees ABVV-Brussel al op de kwetsbare positie van vrouwen op de arbeidsmarkt. Vrouwelijke tewerkstelling is ondergewaardeerd. Ook vandaag bedraagt de loonkloof tussen vrouwen en mannen nog zo’n 20%. En dit ondanks artikel 119 over loongelijkheid in het Verdrag van Rome dat België al ratificeerde in 1957. Vrouwen hebben veel vaker dan mannen een deeltijdse job. Ze ervaren vaak een moeilijkheden om werk en gezin in evenwicht te brengen, wat onder meer te wijten is aan de toe- nemende flexibiliteit van de uurroosters en de ver- harding van de arbeidsvoorwaarden. Daarbovenop komt het gebrek aan kinderopvang en de ongelijke verdeling van gezinstaken. Verder stellen we vast dat vrouwen ondervertegenwoordigd zijn in leidende functies, dat ze te maken krijgen met stereotypes in hun schoolcarrière, enz.

Corona vergroot ongelijkheid Deze situatie, die al voor het uitbreken van de coronacrisis verontrustend was, is er sindsdien niet op verbeterd, integendeel. De gevolgen van de lockdown zijn niet gelijk voor vrouwen en voor mannen:

Vooreerst wordt het merendeel van de eerstelijns- beroepen uitgeoefend door vrouwen. 80% van de werknemers die in de weer waren om de gezondheidscrisis te bedwingen zijn vrouwen. Zij zijn dan ook talrijk vertegenwoordigd in de zogenaamde ‘essentiële’ sectoren zoals voeding, onderwijs, kinderopvang, schoonmaak, enz. Vrouwen zijn sterker getroffen door inkomensverlies als gevolg van tijdelijke werkloosheid aangezien hun loon sowieso vaak lager is dan dat van mannen. De lockdownmaatregelen die de overheid oplegt in de strijd tegen Covid-19 hebben een deel van de werklast die de samenleving draagt, nu overgebracht naar de privésfeer. Denk maar aan educatieve en zorgactiviteiten. Deze bijkomende last komt voornamelijk terecht op de schouders van vrouwen die voorheen al de nadelige gevolgen ondervonden van de ongelijke verdeling van gezinstaken. Prioriteiten als uitweg uit de crisis Zonder afdoende corrigerende maatregelen riskeert deze ongeziene economische crisis de vrouwelijke tewerkstelling nog meer in een onzekere positie te duwen. De man-vrouw-ongelijkheid die al sterk aanwezig was op de Brusselse arbeidsmarkt riskeert nog te versterken. Om dit een halt toe te roepen, stelt ABVV-Brussel enkele eisen voorop:

Versterk de maatregelen om ongelijkheden tussen mannen en vrouwen te bestrijden in het tewerkstellings- en opleidingsbeleid. Aangezien 80% van de eerstelijnswerknemers in de crisis vrouwen zijn, is het belangrijk dat het werk van vrouwen niet minder bescherming heeft dan dat van mannen. Hierbij moet bijzondere aandacht gaan naar eenoudergezinnen. Gelijktijdig moet gelijke behandeling tot stand komen via solidariteit en de strijd tegen discriminatie. Anti-discriminatiemaatregelen, in samenwerking met Unia en het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen, gekoppeld aan positieve acties naar groepen in een netelige situatie kunnen dienen als basis voor de realisatie van deze belangrijke doelstelling: duurzame insluiting van vrouwen op de arbeidsmarkt. Tot slot moeten er hoe dan ook meer investeringen gaan naar kwalitatieve openbare dienstverlening die toegankelijk is voor iedereen. De zorgberoepen (gezondheidszorg, thuishulp, schoonmaak, enz.), waarvan het belang nogmaals is aangetoond tijdens de huidige gezondheidscrisis, moeten geher- waardeerd worden. De ABVV-eis voor een minimum- uurloon van €14/uur betekent, indien gerealiseerd, ook een opwaartse uitweg uit de crisis die wij momenteel doormaken.

De komende maanden gaat ABVV-Brussel al zijn gewicht in de schaal leggen opdat de mooie voornemens van de beleidsmakers de laatste maanden ook echt worden omgezet in sterke daden. Zodat alle werk- nemers in België de waardigheid krijgen die ze verdienen.