BBTK
30
N° 6 • 29 juni 2020
Solidair gisteren, vandaag en morgen! De samenleving van morgen moet beter zijn dan gisteren en in geen geval mogen de werknemers en de mensen die van een uitkering leven voor de coronacrisis opdraaien. Solidariteit is en zal meer dan ooit noodzakelijk zijn.
D
e voorbije drie maanden waren voor iedereen bijzonder moeilijk. Het coronavirus heeft onze levens grondig overhoopgehaald, zowel privé als op het werk. Alle werknemers, met welk statuut dan ook, kregen hiermee te maken en moesten zich aanpassen. Na lange weken van lockdown komt het ‘normale’ leven beetje bij beetje weer op gang. Maar deze gezondheidscrisis blijft nog nazinderen en zal sporen nalaten. We spraken met voorzitter Myriam Delmée en ondervoorzitter Jan-Piet Bauwens over de coronastorm, over gisteren, vandaag en morgen. Waren er tijdens de lockdown sectoren die de impact van het coronavirus op hun werking en hun arbeidsvoorwaarden minder gevoeld hebben dan anderen? MD: “Je kan onmogelijk vergelijken. De crisis is ongezien omdat in eerste instantie niet de economische belangen als grootste bekommernis naar voor kwamen, maar wel de volksgezondheid die het hoofd moest bieden aan een agressieve pandemie waarvan de reikwijdte nog grotendeels onbekend is. Uiteraard moesten we meteen onze samenleving ‘inrichten’ naar dat nieuwe gegeven: de lockdown. In ons kot blijven, in quarantaine gaan maar toch niet het hele land stilleggen. Iedereen heeft zijn manier van leven en werken moeten aanpassen, de situatie en de risico’s waren niet overal dezelfde. Elkeen heeft in zijn eigen leefwereld erg moeilijke tijden beleefd. In de dienstensector was de lockdown voor veel werknemers totaal want in
’’
Werknemers zijn niet het kanonnenvlees van de economie en het kapitaal
030_AAV1QU_20200629_DNWHP_00.indd 30
veel bedrijven gold een lange periode van telewerk. Geen rechtstreeks contact met je collega’s en een grote werklast – soms ook met kinderen thuis – zijn allesbehalve makkelijk.” “Andere werknemers werden dan weer plots tijdelijk werkloos gesteld, wat een niet te verwaarlozen financiële impact heeft. Het bracht sommigen op het randje van armoede. In de zogenaamde ‘essentiële’ sectoren, zoals de handel in voedingswaren, de diensten aan personen en de gezondheidszorg, moest het personeel iedere dag opnieuw (zeker in het begin maar vaak ook later nog) zijn angst voor het virus overwinnen. Er was namelijk onvoldoende beschermingsmateriaal en het werkritme lag alarmerend hoog. Vergeten we ook de werklozen niet, want de kans op een degelijke job is voor hen – helaas voor langere tijd – erg klein geworden ... Tijdens die intense periode is de BBTK voortdurend blijven hameren op de naleving van de gezondheidsvoorwaarden en het verantwoordelijkheidsbesef van de werkgevers. De gezondheid van de werknemers moet de allerhoogste prioriteit zijn. Zowel vandaag als morgen. De werknemers zijn niet het kanonnenvlees van de economie en het kapitaal.” JPB: “Meer algemeen heeft de lockdown ook ongelijkheden blootgelegd die in gewone tijden misschien minder zichtbaar zijn. Bijvoorbeeld de minderwaardige huisvesting voor grote gezinnen die wekenlang in een kleine ruimte zonder tuin of terras opgesloten zaten. Ook de weerslag op de koopkracht van de burgers en op de opvoeding van de kinderen
22/06/20 14:09
