Interview Frans Danen WIM TAP:
Tips van toen
SAM LI: Prof worden
HERINNERINGEN aan Jan van der Meer
ADO Den Haag
post
Oktober 2018
Column ADO POST verbindt, vroeger en ook nu De reacties op de in september verschenen eerste digitale ADO Den Haag Post waren unaniem positief. Het meest gebruikte argument was “De ADO Post verbindt de diverse geledingen”. Het was voor de redactie prettig om te horen. Sinds de 1e september 1925, de dag dat de eerste ADO Post verscheen, heeft het blad een vooraanstaande rol gespeeld bij de communicatie in het Zuiderpark. Op de volgende pagina een prachtig voorbeeld uit 1937 – en gereproduceerd in 1970. Trainer en ADOlegende Wim Tap gebruikte het clubblad om alle spelers een aantal richtlijnen en tips te geven hoe zich het beste op het nieuwe seizoen voor te bereiden. Oer-Hagenaar Wim Tap is één van beste spelers die ooit het shirt van ADO over de schouders trok. En wellicht wel de allerbeste. Hij kwam in 1920 van VIOS naar ADO om vervolgens 16 seizoenen in het eerste team te spelen. Als ‘koning van de dribbel’ was hij tweebenig, handig en productief. Tussen 1925 en 1931 speelde hij 33 interlands . De eerste van zijn in totaal 17 interland-doelpunten maakte hij direct al tijdens zijn debuut op 25 oktober 1925 in de met 4-2 gewonnen wedstrijd tegen België. Tap werd daarmee de eerste international in de historie van ADO. Op 3 mei 1931 speelde hij – ook tegen België zijn laatste interland. Op dat moment was hij ook de all-time topscorer van Oranje. Toen hij in 1936 zijn schoenen aan de wilgen hing, werd hij trainer van ADO. En wat voor één. Onder zijn leiding werd drie keer afdelingskampioen en twee keer (1942 en 1943) landskampioen. Wim Tap, die werd geboden op 3 oktober 1903, overleed op 24 september 1979.
2
oktober 2018
Zoals gezegd, de ADO Post verscheen voor het eerst op 1 september 1925. Het was een cluborgaan, waarin mededelingen van het bestuur werden opgenomen en berichten over leden, huwelijken, geboorten, overlijden, benoemingen, selecties voor vertegenwoordigende teams e.d. Ook werden overzichten van de verrichtingen van de teams gepubliceerd, soms met foto’s. Niet alleen bestuursleden, ook leden kregen in het blad de gelegenheid een artikel te schrijven. Deze verhalen gingen meestal over ideeën, visies en meningen die zij hadden. Deze, soms kritische, artikelen leverden weer reacties op, waardoor een goed beeld ontstond van wat er in de vereniging leefde. De huidige redactie nodigt iedereen die daar behoefte aan heeft uit om die traditie in ere te herstellen. Vroeger werden de opstellingen en wedstrijdprogramma’s aan de desbetreffende leden per (individuele) aanschrijving gedaan, later in het ‘Wekelijks Nieuws’. Toen ADO Post in de zomer van 1970 een wekelijkse uitgave werd en daarin de opstellingen en het wedstrijdprogramma’s werden opgenomen verdween het ‘Wekelijks Nieuws’. In 1990 werd wegens bezuiniging besloten ADO Post voortaan om de twee weken te laten verschijnen. Tot 2000 was de redactie in handen van leden, daarna werd deze overgelaten aan in dienst zijnde professionals. Veranderingen van de organisatievorm van de club en de opkomst van internet en social media waren van invloed op de inhoud en verschijningsvorm van ADO Den Haag Post. De laatste jaren was het cluborgaan meer een overzicht van al in diverse media verschenen berichten in de vorm van een nieuwsbrief, waarin eigenlijk het interne geluid van de organisatie en de vereniging in het bijzonder steeds summierder weerklonk.
3
oktober 2018
interview Frans Danen hoofd opleidingen
‘‘
Waardevolle spelers uit regio naar eerste brengen is het doel, maar het gebeurt nog te weinig
‘‘
Frans Danen (52) verraste menigeen in de zomer van 2017 met zijn benoeming tot Hoofd Opleidingen bij ADO Den Haag. Hij leek nog zo’n voetbaldier, dat dagelijks op het veld wilde staan. Nu bijna anderhalf jaar later geeft hij toch een beetje zijn innerlijke worsteling toe zonder ontevreden te zijn over zijn huidige functie. ‘Het is veel meer managen en weinig trainen’, luidt zijn ontboezeming. ‘Het was iets nieuws voor mij, maar ik heb ervoor gekozen. En niet tot mijn ongenoegen’, Ook al doet hij geen poging te ontkennen, dat af en toe die hunkering naar iets meer veldwerk opborrelt.
Zijn mening en visie over voetbal zijn grotendeels door de praktijk gevormd. Toch toont hij zich toegankelijk voor nieuwe ideeën en tendensen. Dit maakt hem ook tot een gereserveerd en kritisch volger van alles wat over voetbal wordt gezegd en met voetbal wordt gedaan. Al bij zijn entree op het opleidingscomplex De Aftrap in het Zuiderpark liet hij zijn kritische blik gaan langs de decoraties.
4
oktober 2018
Daar hangen de voorbeelden, spelers die de overstap naar het stadion maakten. ‘Hoe wil je opleiden?’ vroeg hij zich af. ‘Natuurlijk, inzet, passie, hart voor de club zijn onontbeerlijk’. Tegelijk kun je zijn gedachten van het gezicht af lezen, dat het accent wel wat meer mag liggen op bijvoorbeeld technische kwaliteiten. ‘Beide’, zegt hij ongevraagd ter aanvulling.
Rood staan Periodisering, iets waarvoor Frans Danen alle begrip en respect heeft. ‘Wij werken hier ook met hartslagmeters. Komt een speler in het ‘rood’ te staan, dan wordt er gas teruggenomen. Ik vind het prima dat de wetenschappers dit adviseren en we zullen dit hier niet in de wind slaan. Je mag het noodlot nooit tarten. Maar toch denk ik bij mijzelf: mag je bij een beetje ‘rood’ staan toch een beetje doorgaan?’ Een typische gedachte, die in hem de principes van een topsporter verraden; dat de norm zou moeten zijn: verleggen van grenzen en verhogen van plafonds. Het mondiger worden van de maatschappij, ook daaraan ontkomt de voetballerij niet. De Aftrap evenmin. Autoriteit, gezag, aspecten die niet meer kunnen rekenen op automatisch volgzaam gedrag. ‘Het is meer praten, beargumenteren en overtuigen geworden. En dan niet alleen met de spelers, maar ook de ouders. En soms zaakwaarnemers, belangenbehartigers,’ aldus Frans Danen met alle begrip en in alle rust zonder daarbij de richting die hij en de club uit willen uit het oog te verliezen.
vijver Concurrentie om talenten binnen te halen is groot. Met de scouting zitten diverse clubs in dezelfde vijver te vissen. En als je werkelijk toptalenten in huis hebt dan halen de grote clubs hen snel weg. Danen wijst op de zomer van enkele jaren terug, toen zijn voorganger Rob Meppelink nog als Hoofd Opleidingen werkte. ‘Acht toptalenten stapten toen over naar Feyenoord, Ajax, PSV en zelfs naar Spanje. Zoiets vang je kwalitatief niet zomaar weer op. Bovendien werkt zoiets door naar diverse elftallen en lichtingen. Maar ja, je bent dan aan de ene kant teleurgesteld dat je ze niet kunt behouden, aan de andere kant moet je snel verdergaan. Wij halen de spelers ook weg van elders, de grote clubs houden hun supertalenten ook niet lang, want de grotere buitenlandse clubs zijn er wat jonge spelers betreft er overigens al vele jaren trouwens vroeg bij om hen binnen te krijgen.’ ‘Overigens, wij beschikken wel al enige jaren over opvallend veel goede keepers bij de opleiding.
5
oktober 2018
Hoe het komt? Ik denk, dat dit komt door goede scouting en keeperstrainers zoals onder anderen Leo de Boer. En, die keepers worden ook uitgenodigd voor nationale selecties. Het komt ook steeds meer voor, dat die keepers – en spelers trouwens ook – worden uitgenodigd om in het stadion bij de profs te komen trainen. Mooi voor hun verdere ontwikkeling.’
Loopbaan Zelf kan Frans Danen terugzien op een mooie carrière, zowel als speler en als trainer. Maar heeft hij het maximale uit zichzelf gehaald? ‘Nee, dat zeker niet. Waarom? Ik was te snel tevreden. Op mijn achtste jaar zei ik prof te willen worden. Dat lukte. Ik heb bereikt, dat ik in het stadion, toen het Zuiderparkstadion, kwam te spelen. Ik debuteerde in het eerste elftal. De mensen op de tribunes scandeerden mijn naam. Aan een vervolg kwam ik niet toe, omdat ik al tevreden was. Eigenlijk had ik toen moeten zeggen: ik wil naar een betere club. Uiteindelijk gleed ik af. Heerenveen en Sparta wilden mij hebben. Ik heb gesproken met AZ, waar ik semiprof kon worden. Dus, ik moest er een baan bij hebben. Toen kwam Eindhoven, waarmee ik er over de financiën snel uit kwam. Alles klonk goed, maar misschien heb ik wel te snel ja gezegd. Het ging aanvankelijk daar wel goed, ik was zelfs aanvoerder. In die tijd kwamen er nogal wat spelers van PSV, die bij Eindhoven moesten rijpen. Daarbij hoopte men dat ik van betekenis kon zijn. Maar toen de resultaten tegen begonnen te vallen werd trainer Sandor Popovics ontslagen. Dat deed mij persoonlijk pijn. In mijn tweede jaar was Rob Jacobs trainer. En daar maakte ik iets mee, wat mij eerder bij FC Den Haag overkwam. Ineens viel ik met vijf andere spelers in ongenade, behoorde tot de ‘Bende van Zes’. En bij Eindhoven tot de ‘Bende van Vier’. De trainer negeerde me, ik mocht niet meer met de selectie van het eerste meetrainen. Ineens, zomaar, het kwam uit de lucht vallen. Ik hield wel van een geintje, haalde dat zelf soms ook uit. Maar ik was altijd wel gedisciplineerd. Wat ik heel vervelend vond en nog vind is, dat er in de openbaarheid een indruk wordt geschapen die helemaal geen werkelijkheid is. Ik herken mij niet in het toen geschetste beeld. De trainer, de club en de media bezorgen jou een imago, waartegen je helemaal niets kunt doen. Heel vervelend. En vandaag de dag beginnen er mensen nog over. Dat onjuiste, onrechtvaardige irriteert mij wel’. Toch biedt de realiteit te zeggen, dat de persoonlijke ergernis hierover volledig wordt overschaduwd door positieve aspecten in de loopbaan van Frans Danen. Begonnen in de jeugd van WVS, de club van zijn vader. Als doelman, omdat pa ook tussen de palen stond.
6
oktober 2018
Overgestapt naar JAC, waar hij linksbuiten werd. En door buurtgenoot Marco van Delden meegenomen naar een open dag van RVC, waar de daar werkzame trainer Aad de Mos gelastte Frans onmiddellijk lid te laten worden. En Lex Schoenmaker nam hem halverwege de jaren tachtig mee naar ADO, waar hij in een jeugdselectie terechtkwam met onder anderen Michel Adam, Leo Schellevis, René van den Berg en Eki Korte. Een van talentvolle lichting, die prompt werd overgeheveld naar de profsectie van FC Den Haag. Frans Danen maakte toen al furore met zijn vaak doel treffende ‘stiffies’. Hij debuteerde in het eerste op 22 september 1985 als 19-jarige in de thuiswedstrijd tegen De Graafschap. Hij zou 226 competitiewedstrijden voor FC Den Haag spelen en daarin 42 keer scoren. Maakte twee promoties naar de Eredivisie mee, ook twee degradaties, speelde een Europacupwedstrijd (Ujpest Dozsa-FC Den Haag, 1-0), een bekerfinale in 1987 (FC Den Haag-Ajax 2-4 na verlenging), was een onderdeel van het door Co Adriaanse bedachte Kerstboomsysteem, kwam uit voor Jong Oranje, maakte deel uit van Nederland B in een oefenpartij tegen Roda JC. En speelde na Eindhoven zelfs één wedstrijd voor het Belgische Poederlee. Frans Danen: ‘Het was een officiële bekerwedstrijd, waarbij ‘testspelers’ reglementair waren toegestaan. Nou, ik had er direct genoeg van daar, die ploeg speelde uitsluitend verdedigend. Daar wilde ik geen blijvend onderdeel van zijn.’ En je kon naar Hongarije? ‘Klopt, Ferencvaros toonde belangstelling, maar dat ging niet door omdat mijn vrouw in verwachting was’.
Zo bleef hij nog een poos in Brabant wonen. ‘In Son en Breugel, lekker rustig dorp. Het beviel mij wel, maar mijn vrouw hield meer van de stad en wilde wel terug naar Den Haag’. Martin Jol leek daarvoor alle aanleiding te geven door Frans Danen te benaderen voor de ploeg, die hij onder zijn hoede had: Scheveningen. In het begin reisde Danen als ‘Haagse Brabander’ op en neer, maar keerde uiteindelijk definitief terug naar Den Haag. En maakte en passant een prachtige tijd mee door met Scheveningen kampioen van Nederland bij de amateurs te worden.
Trainer Het was ook Martin Jol die hem aanspoorde trainer te worden. Het werd het begin van een nieuwe, zich steeds verder ontwikkelende loopbaan gelardeerd met de nodige successen. ADO-amateurs en A1-jeugd, ONA, Quick, ’s-Gravenzandse SV en FC ’s-Gravenzande waren aan hem als trainer toevertrouwd. Dat leidde onder meer tot twee promoties, een periodetitel en een kampioenschap bij Quick, dat onder hem over twee perioden verdeeld uiteindelijk werd bevorderd van tweede- tot hoofdklasser. Met FC ’s-Gravenzande nam hij afscheid met een titel, omdat de club met een ‘ander type trainer’ verder wilde. Velen, onder wie Frans Danen zelf, begrepen er niets van. Met een dubbel gevoel accepteerde hij dit gelaten. Hoe zeer de journalistiek hem ook trachtte te verleiden tot een ontboezeming, hij hield zijn mening hierover voor zich en respecteerde de beslissing van de Westlandse clubleiding. Er kwam iets nieuws op zijn pad, het aanbod om hoofd opleidingen bij ADO Den Haag te worden. Ter afsluiting van dit interview dus terug bij het uitgangspunt. Perspectieven creëren, vooruitkijken met de jeugdopleiding, kijken wat er kan worden verbeterd, dat zijn volgens Frans Danen de belangrijkste doelstellingen van de jeugdopleiding van ADO Den Haag. ‘In dit kader ben ik heel blij, dat het tweede elftal bij de profs nieuw leven is ingeblazen. Je kunt de talenten, die er nog niet helemaal rijp zijn als prof mee te draaien, iets meer bieden zich te tonen op een niveau, dat tegen het hoogste aan zit. Het is een hele verbetering ten opzichte van de afgelopen jaren. Je kunt nu weer de talenten die eraan toe zijn naar het stadion brengen. En wie weet
7
oktober 2018
breken ze door, bereiken zij het eerste’, zegt Frans Danen, die ondanks de ‘afstand’ ZuiderparkForepark uitstekend contact heeft met technisch manager Jeffrey van As en hoofdtrainer Fons Groenendijk. Mocht ADO Den in de toekomst toch afscheid nemen van kunstgras in het Cars Jeans Stadion en terugkeren naar natuurgras dan hoopt Frans Danen persoonlijk dat de profs weer gaan trainen in het Zuiderpark. ‘Als dat inderdaad het geval zal zijn, ja dan moet – denk ik – de accommodatie in het Zuiderpark wel weer worden aangepast. Voor het contact tussen de technische staf en de opleiding zou het volgens mij veel directer en daardoor heel goed zijn. Talenten van De Aftrap naar het Cars Jeans Stadion brengen, waardevolle spelers naar het eerste laten doorstromen, dat is het streven. Dat is wat ik nu nog echt mis. Het gebeurt nog te weinig’. Een uitdaging voor de toekomst dus.
Mededelingen Kennismaking Herkozen Verder werd het jaarverslag 2017-2018 van de vereniging goedgekeurd en werden Koos van der Bijl, Michiel Mulder, Jacques Smit, Martin van Vianen en Wim van Laar herkozen als lid van de Ledenraad.
Ad Melkert, de nieuwe voorzitter van de Raad van Commissarissen van de NV ADO Den Haag, maakte onlangs officieel kennis met de leden van de HFC ADO Den Haag. Dit gebeurde tijdens de Algemene Ledenvergadering van de vereniging. In de afgelopen maanden leerde de oudpoliticus al heel wat leden kennen. Hij zei getroffen te zijn door de betrokkenheid van velen en de mooie historie van de club, waarvan hij als jongen een deel persoonlijk had meegekregen bij wedstrijden die hij in het Zuiderpark op de tribune aanschouwde. Verder zei hij het tot zijn taak te zien de contacten met United Vansen, de grootaandeelhouder van de NV ADO Den Haag, te versterken en daar waar zich eventuele knelpunten voordoen weg te nemen. Met directeur Mattijs Manders bracht hij in de zomer ook een bezoek aan United Vansen in Beijing. Ook hoopt hij, dat de contacten met de gemeente Den Haag worden verbeterd. En op een goede samenwerking binnen alle geledingen van de club.
Discussiepunten Er was behoorlijke discussie over de bereikbaarheid van de aan de leden van de vereniging toegewezen zitplaatsen in het Cars Jeans Stadion. Hetzelfde gold voor de huidige bestuurs- en ontvangstruimte voor en na de thuiswedstrijden van het eerste elftal. Deze werd qua entourage niet representatief geacht, waardoor een pleidooi werd gehouden terug te keren naar de Senaatskamer. Het bestuur zegde toe de zaak onder de aandacht van de directie van de NV te brengen. Een aantal leden sprak zijn bezorgdheid uit over de onduidelijkheid over de toekomst van de locatie van het ADO Den Haag Museum. Daar dit geen verantwoordelijkheid is van de vereniging kan alleen de Stichting RoodGroen-Geel daarover meer informatie verschaffen.
Wijziging Huishoudelijk Reglement Na de Ledenvergadering volgde de Ledenraadsvergadering. De raad ging in meerderheid akkoord met een door het bestuur voorgestelde wijziging in het Huishoudelijk Reglement. Tot dusver konden nieuwe niet spelende leden alleen worden aangenomen aan het begin van het boekjaar, op 1 juli. Dit is nu gewijzigd in door het bestuur te bepalen datum.
Nieuw bestuur De commissie die zich de afgelopen maanden bezig hield met het zoeken naar kandidaten voor een nieuw bestuur na het aftreden van Michel Santbergen als voorzitter en door de benoeming van Ward Swart tot lid van de Raad van Commissarissen van de NV ADO Den Haag, deelde bij monde van Piet de Zoete mee twee kandidaten te hebben gevonden. Zij zijn overigens (nog) geen lid van de vereniging. Pas als zij dit zijn kunnen zij worden voorgedragen voor een bestuursfunctie, hetgeen op de eerstvolgende ledenraadsvergadering aan de orde komt.
8
oktober 2018
René Pas
John de Jong Oud-speler John de Jong heeft de definitieve aanstelling gekregen als manager technische zaken bij PSV. Sinds het vertrek van Marcel Brands in juli vervulde hij deze functie al op interim basis. John was contractspeler bij FC Den Haag en ADO Den Haag in de periode van 1995 tot 1998. Daarna speelde hij achtereenvolgens voor FC Utrecht, PSV, Heerenveen en PSV. Slepend blessureleed maakte een voortijdig einde aan zijn actieve voetballoopbaan. Hij stortte zich bij PSV vervolgens op de baan van internationaal scout en groeide uiteindelijk door naar de functie van technisch manager. Gefeliciteerd John en veel succes!
René Pas was eind vorige maand zo ongelukkig tijdens vakantie in Spanje met zijn auto in het ravijn terecht te komen. Hij hield er nek- en rugklachten aan over. René liet weten nog veel geluk te hebben gehad, omdat de auto op een vijftien meter diep gelegen bosschage terecht kwam. Als deze er niet was geweest zou de auto met René veel dieper terecht zijn gekomen. René zette zijn vakantie in de buurt van Alicante wel voort, hoewel hij niet als gewoonlijk uit de voeten kon. Inmiddels is René in Den Haag teruggekeerd en vertelde dat het wel beter met hem gaat.
Afscheid en mijlpalen Voor de aftrap van ADO Den Haag-FC Groningen werd officieel afscheid genomen van de spelers Edouard Duplan (nu Sparta), Thomas Meissner (nu Willem II) en Tim Coremans (nu Sparta). Van Tyronne Ebuehi (nu Benfica), en Björn Johnsen (nu AZ) wordt nog op een passende gelegenheid officieel afscheid genomen. Wilfried Kanon (100 wedstrijden), Tom Beugelsdijk (150 wedstrijden) en Lex Immers (200 wedstrijden) ontvingen daaropvolgend hun ingelijste shirt vanwege de bereikte mijlpalen.
Marisa Olislagers
uitnodiging Diverse spelers en speelsters van ADO Den Haag ontvingen eervolle uitnodigingen voor de selecties van nationale ploegen. Wilfried Kanon kan het aantal van dertig interlands voor Ivoorkust uitbreiden als hij in actie komt voor kwalificatiewedstrijden voor het toernooi om de Africa Cup tegen de Centraal Afrikaanse Republiek. Indy Groothuizen maakt deel uit van de selectie van Jong Oranje, dat in en tegen Letland speelt en vervolgens in Doetinchem aantreedt tegen Oekraïne. Dit alles in het kwalificatietoernooi voor het EK 2018. Shaquille Pinas is opgenomen in de selectie van Oranje onder 20, dat uitspeelt tegen Duitsland en in Katwijk aan Zee Polen ontvangt. Elson Hooi verdedigt de kleuren van Curacao in de kwalificatiereeks van de Nations League van Concacaf tegen de Britse Maagdeneilanden. De wedstrijd vindt plaats in de Verenigde Staten. Marisa Olislagers en Chasity Grant waren voor de Oranjevrouwen onder 19 actief in de eerste kwalificatiereeks tegen Albanië (12-0), Wit-Rusland (4-0) en Polen (3-0) en plaatsten zich voor de finaleronde van het plaatsingstoernooi voor het EK, dat volgend jaar plaatsvindt in Schotland. ADO Den Haag is met Ilham Albali vertegenwoordigd in het meisjesteam van Oranje onder 17. Dat werkte medio oktober een kwalificatietoernooi af voor het EK tegen Georgië, Letland en Zweden. De eerste en de laatste interland in ’s-Gravenzande, de tweede genoemde in Alphen aan den Rijn.
9
oktober 2018
Onder 19 Najaar: 14 teams, halve competitie (13 wedstrijden) Na winterstop: nummers 1 tot en met 8 spelen in de Nike Eredivisie Onder 19 Nummers 9 tot en met 14 en de nummers 1 tot en met 4 van de Eerste divisie spelen in de Eerste divisie Hoog
Onder 17 Najaar: halve competitie Eerste divisie (11 wedstrijden) Na winterstop: nummers 1 tot en met 4 spelen met de nummers 9 tot en met 14 van de Eredivisie in de Eerste divisie Hoog. De nummers 5 tot en met 12 van de Eerste divisie spelen in de competitie Eerste divisie Laag.
Onder 16
Onder 15 Najaar: Eredivisie Hoog speelt een hele competitie (14 wedstrijden) Na winterstop: nummers 1 tot en met 6 spelen een hele competitie (die voorjaars Eredivisie Hoog wordt genoemd) Nummers 7 en 8 degraderen en spelen met de nummer 3 tot en met 6 een hele competitie (die voorjaar Eredivisie Laag wordt genoemd)
Onder 14 Najaar: Poule B speelt een hele competitie (10 wedstrijden) Na winterstop: nrs. 1 tot en met 5 van najaarspoule A en de nummers 1 en 2 van najaarspoule B spelen een hele competitie (die voorjaars Poule A wordt genoemd) De nummers 6 en 7 van najaarspoule A, de nummers 3 en 4 van najaarspoule B en de nummers 1 en 2 van najaarspoule C spelen een hele competitie (die voorjaars Poule B wordt genoemd
Najaar: Poule speelt een hele competitie (14 wedstrijden) Na winterstop: nummers 1 tot en met 4 van poule A en poule B spelen een hele competitie (die voorjaars Poule A wordt genoemd)
Nummers 5 tot en met 7 van poule A en de nummers 5 tot en met 7 van poule B spelen een hele competitie (die voorjaars Poule B wordt genoemd)
Onder 13 Najaar: Eredivisie Laag speelt een hele competitie (14 wedstrijden) Na winterstop: nummers 1 en 2 van de Eredivisie Laag promoveren en gaan dan spelen in Eredivisie Hoog Nummers 3 tot en met 6 van de Eredivisie Laag spelen een hele competitie (die voorjaarscompetitie Eredivisie Laag wordt genoemd) Nummers 7 en 8 van de Eredivisie Laag degraderen en spelen dan in de voorjaarscompetitie Eerste divisie Hoog
10
oktober 2018
chris croes Op de leeftijd van 74 jaar overleed oud-speler en -medewerker van ADO Den Haag Chris Croes. Als speler maakte hij deel uit van het elftal dat in het begin van de jaren zestig uitkwam in de betaalde jeugdcompetitie. Daarin speelde hij met onder anderen Aad Mansveld, Theo van der Burch en Jan Mars. Hoewel hij als verdediger soms tegen het eerste elftal aan zat zou hij er nooit voor uitkomen. Met Carol Schuurman, Jan Villerius en René Pas werd hij door ADO tijdelijk uitgeleend aan RCH. Bij de club uit Heemstede speelde Chris Croes samen met onder anderen de toen piepjonge Johan Neeskens. Na zijn profloopbaan speelde hij onder meer voor RVC, dat toen furore maakte in de top van het amateurvoetbal. Nadat hij met actief voetballen was gestopt kwam hij steevast met zijn kameraad Henk Waanders kijken naar wedstrijden van de jeugd en amateurs van ADO op wat nu De Aftrap heet. Zijn betrokkenheid werd geleidelijk zo groot dat hij – zeker toen hij niet meer werkte als automonteur bij een garagebedrijf in de Van Baerlestraat – ging klussen bij de club. Later werd hij als zodanig actief bij het betaalde voetbal, waar hij ook vaste medewerker werd. De laatste jaren werd hij geleidelijk minder bij de wedstrijden gesignaleerd. En de keren dat dit wel het geval was bleek duidelijk dat zijn gezondheid afnam. ADO Den Haag is Chris dankbaar voor alles wat hij voor de club heeft gedaan. Zijn nabestaanden wensen wij alle sterkte toe bij het verwerken van het verlies.
11
oktober 2018
Herinneringen aan Jan van der Meer
‘Zeer talentvol’, noemt Gerard Slager hem. ‘Een hele fijne, beschaafde jongen’, herinnert Hans Verbeek zich. ‘Een man met inzicht, die daarmee tegenstanders steeds voor kon zijn en voorkwam op zijn eigen zwakke punten zou te worden afgetroefd’, weet Jan ten Hoopen. Allen (oud-)ADO’ers, die hun herinnering hebben aan Jan van der Meer. De oud-speler van ADO, vv Leeuwarden, PSV en SC Cambuur overleed op 9 september in het Friese Ferwert op 82-jarige leeftijd.
Jan van der Meer werd geboren op 25 april 1936 in Den Haag. Hij viel als jeugdspeler bij ADO al snel op en kwam dan ook snel in de hoogste jeugdelftallen terecht. En in zijn streven naar een mooie voetballoopbaan werd hij – zo weet Hans Verbeek nog – langs de lijn fanatiek gevolgd door zijn vader, moeder en zus. Jan van der Meer werd semiprof bij ADO. Hij was dit van 1955 tot zomer 1961. Al die jaren onder trainer Rinus Loof. Hij maakte deel uit van het prachtige team, dat in 1956-1957 op glansrijke wijze
12
oktober 2018
kampioen werd van de Eerste divisie A en voor het eerst promoveerde naar de Eredivisie. Hij was voorbestemd om als stopper (nu centrale verdediger) te fungeren, maar kwam ook vaak terecht op de linksbackplaats, waar hij in George van Rosmalen een geduchte concurrent had. Met ADO debuteerde hij in 1957-1958 in de Eredivisie op imponerende wijze. ADO won thuis en uit van Feyenoord (6-3 in het Zuiderpark, 0-1 in de Kuip), Ajax werd in het Zuiderpark versla-
gen met 3-1 en DOS, dat met Frans de Munck in het doel landskampioen zou worden, kreeg met 6-2 klop. Gedeeld vijfde was een bijzonder eervolle eindklassering voor een debutant op het hoogste nationale niveau. De daaropvolgende seizoenen speelde ADO een meer bescheiden rol. De club zocht ook naar versterking van de verdediging en trok in 1961 Jan Villerius van Sparta en Hans van der Hoek van Feyenoord aan. ‘Ja, maar’, zegt Jan ten Hoopen, ‘ADO ging ook bezuinigen op het vaste inkomen van de spelers en de wedstrijdpremies verhogen. Daar waren de meeste spelers niet gelukkig mee. Onder anderen Jan en ik. Wij kregen allebei een aanbieding van Sytse Westra, de manager van Leeuwarden (de rechtsvoorganger van SC Cambuur, red.). Daar zijn wij dan ook naar toegegaan. Eerst verbleven wij daar in een hotel. Dat bleek nogal prijzig voor de club, dus gingen wij vervolgens naar een pension, waar ook de trainer, Piet Dubbelman, verbleef. De verwachtingen van Leeuwarden, dat in de eerste divisie
speelde, waren hooggespannen. Die werden echter niet waargemaakt. Het jaar daarop vertrok Jan naar PSV en ik naar Hermes DVS in Schiedam. Ondanks het feit, dat onze wegen scheidden zijn wij altijd contact blijven houden en zochten wij elkaar regelmatig op. Tot aan Jans heengaan, zeg maar.’ Bij PSV trof Jan van der Meer in trainer Bram Appel niet alleen een oud-ADO’er, maar ook een geboren Hagenaar. Bovendien contracteerde PSV nog een verdediger uit Den Haag, de toen nog onbekende amateur Peter Kemper van Lenig en Snel (later LenS geheten). Met doelman Gert Bals en spelers als Fons van Wissen, Toon Brusselers, Pierre Kerkhoffs en de latere ADO’ers Piet Giesen en Lambert Maassen verkeerde Jan van der Meer in Eindhoven in een illuster gezelschap. Veel persoonlijke sportieve glorie bracht zijn tweejarig verblijf in Brabant niet. Slepend blessureleed was er de oorzaak van dat hij niet verder kwam dan veertien competitieoptredens.
‘‘ 13
oktober 2018
een man met inzicht
‘‘
In de zomer van 1964 keerde Jan van der Meer terug naar Friesland, waar Leeuwarden het betaalde voetbal vaarwel zei en de proflicentie overdroeg aan de net opgerichte stichting SC Cambuur. Het was een terugkeer naar Friesland voor altijd. Sportief zou het voor Jan van der Meer een glorierijke periode worden. Hij werd de eerste aanvoerder in het bestaan van Cambuur. De ploeg van trainer Jan Bens beschikte over een geroutineerde en sterke as met doelman Frans de Munck, Jan zelf, Arend van der Wel (ex-Ajax en -SC Enschede) en de veel scorende spits Dirk Roelfsema. Bovendien beschikte SC Cambuur over een aantal veel belovende talenten, onder wie de toen nog piepjonge Oeki Hoekema, die in de late jaren zeventig ook zou gaan spelen voor FC Den Haag. Cambuurs eerste seizoen verliep formidabel. Het werd kampioen van de Tweede divisie en promoveerde naar de Eerste divisie. Inmiddels vond de aan het sportleidersinstituut
CIOS in Overveen opgeleide Jan van der Meer ook maatschappelijk in Friesland zijn draai. Hij werd zweminstructeur in het zwembad van het ten noorden van Leeuwarden gelegen Stiens. Later ging hij werken met gehandicapte kinderen. Jan ten Hoopen: ‘Dat deed Jan heel leuk. Hij was oerdegelijk, serieus en daarom niet echt een lachebek. Maar die kinderen waren gek met hem, zij hadden altijd de grootste lol met Jan.’ In de nog resterende vrije tijd was hij trainer van amateurclubs, waaronder LVV Friesland. Gedurende de laatste jaren sloeg bij Jan van der Meer de ouderdom toe. Eerst dementieverschijnselen, daarna overgaand in Alzheimer. Jan ten Hoopen: ‘Soms had hij nog wel heldere momenten, maar Jan had het er moeilijk mee. Toch ben ik met mijn vrouw hem blijven opzoeken. Wij gingen met elkaar om alsof wij familie van elkaar waren. Wij zijn een heel goede vriend kwijtgeraakt’. ADO Den Haag is Jan van der Meer dankbaar voor alles wat hij voor de club heeft betekend.
De clubs waarvoor Jan van der Meer speelde
14
Bij ADO: de talentvolle belofte
Bij Leeuwarden: hoop op glorie
Bij PSV: een van de Haagse verdedigers
Bij SC Cambuur: de eerste en succesvolle aanvoerder
oktober 2018
‘‘ 15
Hij was oerdegelijk, serieus en daarom niet echt een lachebek
‘‘
oktober 2018
Terug- en Vooruitblik alex scholte Met roodgroen bloed en een geelgroen hart zou technisch manager Alex Scholte de opleidingsteams van ADO Den Haag Vrouwen het liefst in het Zuiderpark zien spelen. Zolang daar geen plaats voor hen is, klopt de volgende lichting talent uit Den Haag en omgeving op Houtrust aan de deur van het profvoetbal.
ultieme droom Als jeugdkeeper van ADO (van de 2dejaars E-pupillen tot en met A-regionaal), jeugdtrainer van ADO Den Haag en trainer en technisch manager van ADO Den Haag Vrouwen heeft Alex Scholte een uitgebreid en veelzijdig roodgroengeel verleden. In de laatste rol is hij ook verantwoordelijk voor de uitbreiding van de jeugdopleiding van de vrouwen dit seizoen met teams onder 16 en 14. Over het aanbod aan vrouwelijk voetbaltalent in Den Haag en wijde omgeving zegt hij: “Kwantitatief is het aanbod groot, want er voetballen hier meer meisjes dan in andere regio’s. Het is wel waar dat het vrouwenvoetbal in het Haagse lang is ondergesneeuwd. De laatste vijftien jaar hebben er geen Haagse ploegen op het hoogste niveau gespeeld. Wel zijn er hier altijd veel goed voetballende meisjes geweest, die bij de jongens speelden en later terecht kwamen bij clubs als Ter Leede en RCL. Het is erg leuk dat in onze onder 16 en 14 nu echt Haagse meiden zitten, die komen van clubs als DUNO, Graaf Willem II-VAC, Monster, SVH en Scheveningen. Er is hier in ieder geval genoeg talent om serieus door te kunnen selecteren.” Alex is benieuwd welk effect het spelen in een meidenteam heeft op de ontwikkeling van de talenten. “Als zij tussen jongens spelen, halen die vaak de ijzers uit het vuur als het moeilijk wordt. Nu zijn er geen jongens meer die dingen voor hen kunnen oplossen.”
16
oktober 2018
Alex vindt het zonde dat er voor zijn meiden geen ruimte is op De Aftrap. “Het is nog steeds mijn ultieme droom dat de vrouwen echt onderdeel worden van de ADO-familie en dat bereik je door in het Zuiderpark te spelen. Maar helaas was er zelfs voor één team nu geen plek. We hebben nog laten onderzoeken of spelen bij HPSV mogelijk zou zijn, omdat je dan in ieder geval dicht bij je roots zit, maar ook dat was geen optie.” Alle opleidingsteams spelen en trainen nu op Houtrust. Een groot verschil met de opleiding van jongens is dat ADO Den Haag in eigen omgeving altijd de eerste keus heeft bij het aantrekken van talent. “Dat is een luxe positie en het is aan ons om ervoor te zorgen dat dat ons niet lui maakt. In Rotterdam gebeurt nu best veel op het gebied van vrouwenvoetbal, bij Excelsior, Feyenoord en Sparta, maar zolang geen club begint met een beloftenteam, houden wij een voorsprong.” Over de start van zijn meiden dit seizoen is Alex best te spreken. “In de beker hebben onder 14 en onder 16 (tegen jongensteams onder 13 en 15, red.) best aardige resultaten behaald. Belangrijk is dat wij het niveau om optimaal te kunnen leren goed hebben ingeschat. Tegen hun tegenstanders
levensader komen onze teams aan voetballen toe, terwijl zij wel voldoende weerstand krijgen en niet makkelijk winnen.” Een bekerzege van de beloften tegen Westlandia onder 15 gaf eveneens een goed gevoel. “Die spelen toch in de derde divisie, dus dat geeft het idee dat je goed bezig bent.” In de nieuwe beloftencompetitie liet Jong ADO Den Haag Vrouwen een monsterscore tegen Achilles ‘29 (10-0) volgen door een grote nederlaag bij FC Twente (5-0). Daarbij speelde een rol dat bij FC Twente zeven spelers uit de A-selecte in de basis stonden, terwijl ADO Den Haag zeven 15- en 16-jarigen in het veld bracht. “Daarbij komt dat de uitslag geflatteerd was en ook een gevolg was van de keuze om ons niet aan de tegenstander aan te passen. Wij willen werken aan onze eigen speelwijze en dan kan je het met lichte spelers op het middenveld best wel eens moeilijk krijgen. Maar die weerstand willen wij juist.”
17
oktober 2018
Alex beschouwt de eigen opleiding als levensader van ADO Den Haag Vrouwen. “Wij spelen niet voor niets regelmatig met negen zelf opgeleide spelers in de basis van de hoofdmacht.” Het aanwezige jeugdige talent belooft een mooie toekomst. “Ik denk dat wij nu echt een paar pareltjes in de klei hebben. En ik denk ook dat zolang het grote geld voor het vrouwenvoetbal er niet komt driekwart van onze A-selectie structureel uit zelf opgeleide spelers zal bestaan.” Dat de grootste talenten op een gegeven kunnen worden weggekocht, neemt Alex voor lief. “Als wij Victoria Pelova kwijt raken, moeten wij ervoor zorgen dat haar opvolger klaar staat.” Voorkeur voor eigen kweek past ook prima in de visie van Alex, ook al is die deels door nood geboren. “Ik vind dat het zelf opleiden van spelers in plaats van met grotere budgetten spelers van buiten aantrekken goed bij ons past.” Het creëert tevens binding met de club. “Waar maak je nu mee dat oud-spelers zich op wedstrijddagen bezig houden met de ontvangst van gasten en het helpen van onze algemeen manager Karin Punt?”
Terug- en Vooruitblik sam li
Vastbesloten om voetbalprof te worden verruilde Sam Li als jongen van 11 thuisland China voor Nederland. Als speler van ADO Den Haag onder 16 schrikt de snelle rechtsback niet terug voor extra trainingen. Als zoon van de beroemde Chinese voetballer Ming Li was een voetballoopbaan al jong een doel voor Sam Li. Na op school en bij Dalian Yivang met voetbal te zijn begonnen ging hij met zijn vader al op zijn tiende op zoek naar een goede club in Europa. Een club in Spanje vond zijn vader niet goed genoeg. Via een vriend kwam in Nederland de opleiding van ADO Den Haag in beeld en daar wist Sam via proeftrainingen een plekje te verdienen. “Ik ben toen op mijn elfde met mijn moeder en zuster hier komen wonen.” Dat hij op de internationale
18
oktober 2018
school al Engels had leren spreken, hielp bij de overgang. Toch heeft het lang geduurd voor hij in Nederland echt gewend was. “Inmiddels voel ik mij hier redelijk thuis, maar mijn zus wil liever terug naar China.”
Ander gevoel Met ADO Den Haag onder 15 kwam Sam Li vorig seizoen voor het eerst in actie in het Car Jeans Stadion in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Watford. Wat hem vooral is bijgebleven, is dat de tieners van de Premier League Club werden verslagen (zie de samenvatting op YouTube: https://www.youtube.com/watch?time_ continue=34&v=0t0BpLe83Yc). “In de wedstrijd doe je verder wat je normaal ook doet, maar het gevoel van zo’n wedstrijd in het stadion is wel
anders. Als ik ouder ben, wil ik daar ook spelen.” Sinds vorig seizoen speelt Sam als rechtsback. Daarvoor kwam hij ook in actie als rechtshalf. “Als rechtsback heb ik meer aan mijn snelheid, omdat ik over de hele vleugel meer kan lopen dan op het middenveld.” Bij de start van dit seizoen zorgde Sam met ADO Den Haag onder 16 bijna voor een bekerstunt tegen Feyenoord onder 17, dat pas via een gelijkmaker in de slotfase en strafschoppen ontsnapte. Daarna vertoonden de resultaten echter een dalende lijn. “Wij moet harder gaan werken op de training en ook daarbuiten”, ziet Sam als oplossing. “Als ik betere voorzetten wil geven, moet ik voor of na de training met een zak ballen naar buiten en oefenen”, geeft hij als voorbeeld. Andere zaken die Sam wil verbeteren, zijn fitheid en kracht. “Daarom train ik ook met de onder 17 in onze gym hier op De Aftrap.” Zo stelt hij alles in het werk om zijn ultieme doel te bereiken. “Ik wil eerst als voetballer in Europa slagen en pas daarna terug naar China.” Als het aan hem ligt, gaat hij dan niet naar de topclub waarvan zijn vader nu algemeen directeur is (Beijing Guan), maar naar zijn oude liefde Dalian Yifang. “Daar ben ik geboren en ik wil ook graag voor mijn eigen stad spelen.”
Sam Li heeft veel over voor loopbaan als voetbalprof
19
oktober 2018
DIADOog
Dit is een dialoog geschreven door Chris Willemsen (op fotomet broeknummer2). Oud-speler van ADO, uitkomend in de jeugd, het tweede elftal en en in het hoogste amateurteam, dat in 1974 op glorieuze wijze Nederlands kampioen werd van de reserveteams. Daarna maakte Chris furore bij VIOS, SVPTT en in het zaalvoetbal. Hij werd een bedreven tekstschrijver, auteur en uitgever (Nederlandse Sportboeken Club) van talrijke boeken.
De Frustrado’s Je kent ze wel. Want ze zijn er al heel lang. En ze zullen ook nog wel heel lang blijven. Wie? De ADO’ers die het allemaal hebben uitgevonden. De ADO’ers die alles benaderen vanuit een zoge naamd kritische invalshoek. De ADO’ers die alles altijd beter weten. Met ze in discussie gaan heeft weinig zin. Ze luisteren toch niet naar je. Want alleen zij hebben er verstand van. En je komt ze overal tegen, die Frustrado’s. Op het werk. In de kantine. Aan de bar. Bij de kapper. Op de tribune. Overal. Zelfs in de ADO POST.
20
oktober 2018
Aflevering 1 -Het Stadion Dat is toch niks, zo’n naam. Naam? Wat voor naam? Jeans Cars Stadion, slaat toch nergens op. Cars Jeans bedoel je. Jeans Cars, Cars Jeans, whatever. Heel verschil hoor, auto’s of spijker broeken. Schei toch uit man, ik vind het niks. Hoe moet het dan heten volgens jou?
Aad Mansveld Stadion natuurlijk. Aad Mansveld Stadion? De beste die we ooit gehad hebben. De bekendste, dat is waar. Maar ook de beste? Zeker weten. Dus Aad was een betere voetballer dan Harald? Eh... Beter dan Mick? Hè? Beter dan Lex, beter dan Wim? Welke Wim? Wim Tap, 33 interlands, 17 doelpunten. Ja maar Cars Jeans en daarvoor Kyocera, kan toch niet! Maar de club krijgt er veel geld voor.
Nou en? In profvoetbal gaat het om geld, of ik moet me sterk vergissen. Ja, maar spijkerbroeken! O, dus tegen het Aegon Stadion zou je geen bezwaar gehad hebben? Daar gaat het niet om. Waar gaat het dan wĂŠl om? Dat eh... dat Aad Mansveld Stadion gewoon beter past bij onze club. Dus tegen meneer Cars Jeans gaan we zeggen: Kom van dat dak af? Tuurlek, gelijk doen. En dan betaal jij die tonnen die de club dan misloopt? Zeur toch niet man.
21
oktober 2018
PROGRAMMA ADO Den Haag onder 15
ADO Den Haag 1 27 oktober 2018: ADO Den Haag-NAC Breda 1 november 2018: Feyenoord-ADO Den Haag (beker) 4 november 2018: FC Utrecht-ADO Den Haag 11 november 2018: ADO Den Haag-AZ
ADO Den Haag 2 22 oktober 2018: ADO Den Haag 2-NAC Breda 2 5 november 2018: Eindhoven 2-ADO Den Haag 2 12 november 2018: ADO Den Haag 2-Excelsior 2
ADO Den Haag onder 19 3 november 2018: ADO Den Haag-FC Utrecht 10 november 2018: Feyenoord-ADO Den Haag
ADO Den Haag onder 17 20 oktober 2018: ADO Den Haag-Almere City 3 november 2018: ADO Den Haag-De Graafschap 10 november 2018: ADO Den Haag-AFC
ADO Den Haag onder 16 20 oktober 2018: ADO Den Haag-PSV 3 november 2018: AZ-ADO Den Haag 10 november 2018: ADO Den Haag-Vitesse 17 november 2018: Ajax-ADO Den Haag
20 oktober 2018: ADO Den Haag-FC Utrecht 3 november 2018: Vitesse-ADO Den Haag 10 november 2018: Ajax-ADO Den Haag 17 november 2018: ADO Den Haag-AZ
ADO Den Haag onder 14 10 november 2018: ADO Den Haag-Excelsior 18 november 2018: De Graafschap-ADO Den Haag
ADO Den Haag onder 13 21 oktober 2018: De Graafschap-ADO Den Haag 3 november 2018: Vitesse-ADO Den Haag 10 november 2018: Roda JC-ADO Den Haag 17 november 2018: ADO Den Haag-FC Groningen
ADO Den Haag Vrouwen 28 oktober 2018: PSV-ADO Den Haag 2 november 2018: Heerenveen-ADO Den Haag 16 november 2018: ADO Den Haag-PEC Zwolle
ADO Den Haag Beloften (vrouwen) 26 oktober 2018: KNVB Talententeam Zuid-ADO Den Haag 3 november 2018: PEC Zwolle-ADO Den Haag 17 november 2018: ADO Den Haag-Heerenveen
22
oktober 2018
uitslagen ado den haag 1 22 september 2018: Vitesse-ADO Den Haag 1-1 26 september 2018: OJC Rosmalen-ADO Den Haag (KNVB-beker) 0-6 29 september 2018: Heerenveen-ADO Den Haag 1-1 6 oktober 2018: ADO Den Haag-FC Groningen 1-0
ADO Den Haag 2 17 september 2018: RKC Waalwijk 2-ADO Den Haag 2 1-3 (correctie, niet 1-2) 1 oktober 2018: Fortuna Sittard 2-ADO Den Haag 2 3-0 8 oktober 2018: Helmond Sport 2-ADO Den Haag 2 0-2
Onder 19
Onder 15
22 september 2018: ADO Den Haag-Ajax 1-2 26 september 2018: NAC Breda-ADO Den Haag 5-3 29 september 2018: ADO Den Haag-PSV 1-4 6 oktober 2018: Volendam-ADO Den Haag 4-6
22 september 2018: AZ-ADO Den Haag 5-2 29 september 2018: Volendam-ADO Den Haag 1-5 6 oktober 2018: ADO Den Haag-PSV 0-2 13 oktober 2018: Feyenoord-ADO Den Haag 3-1
Onder 17
Onder 14
22 september 2018: Go Ahead Eagles-ADO Den Haag 3-5 6 oktober 2018: ADO Den Haag-NAC Breda 0-1 13 oktober 2018: Alphense Boys-ADO Den Haag 0-1
22 september 2018: ADO Den Haag- De Graafschap 6-4 6 oktober 2018: ADO Den Haag-Vitesse 4-1 13 oktober 2018: NAC Breda-ADO Den Haag 4-3
Onder 16 22 september 2018: ADO Den Haag-Ajax 1-1 29 september 2018: FC Utrecht-ADO Den Haag 4-1 6 oktober 2018: ADO Den Haag-Feyenoord 0-9 13 oktober 2018: Volendam-ADO Den Haag 5-2
23
oktober 2018
Onder 13 22 september 2018: FC Groningen-ADO Den Haag 1-2 29 september 2018: Heerenveen-ADO Den Haag 1-2 6 oktober 2018: NAC Breda-ADO Den Haag 3-5 13 oktober 2018: ADO Den Haag-Go Ahead Eagles 6-0
uitslagen ADO Den Haag vrouwen 28 september 2018: ADO Den Haag-FC Twente 3-1 12 oktober 2018: Achilles’29-ADO Den Haag 1-9
ADO Den Haag Beloften (vrouwen) 7 september 2018: Westlandia onder 15-ADO Den Haag 0-1 (beker) 16 september 2018: ADO Den Haag-Ter Leede onder 15 1-2 (beker) 22 september 2018: ADO Den Haag-Achilles’29 10-0 29 september 2018: FC Twente-ADO Den Haag 5-0 13 oktober 2018: ADO Den Haag-Ajax 0-1
ADO Den Haag Vrouwen (onder 16) 9 september 2018: HVV onder 15-ADO Den Haag 0-1 (beker) 16 september 2018: ADO Den Haag-Sportlust’46 0-1 (beker) 13 oktober 2018: ADO Den Haag-GSC ESDO onder 15 3-2
ADO Den Haag Vrouwen (onder 14) 8 september 2018: ADO Den Haag-BSC’68 onder 13 2-0 (beker) 16 september2018: SJC onder 13-ADO Den Haag 2-1 (beker) 22 september 2018: ADO Den Haag-DUNO onder 15 1-2 13 oktober 2018: ADO Den Haag-DSVP onder 13 3-1
24
oktober 2018
terugblik LINKER RIJTJE EN BEKERWINST ADO Den Haag is een ploeg met veerkracht. Na de uiterst pijnlijke 0-7-nederlaag tegen landskampioen PSV, krabbelde de ploeg weer aardig op. Gelijke spelen bij zowel Vitesse als Heerenveen – plaatsen waar ADO in het verleden maar zelden punten vandaan haalde – waren behoorlijke uitslagen. Dankzij die punten en ook dankzij de winst op FC Groningen ging ADO al voor de tweede keer dit seizoen als een club uit het linker rijtje het interlandweekend in. Het feit dat in de KNVB Beker ook nog eens de derde ronde werd bereikt, was even nuttig als vanzelfsprekend.
15 september: ADO Den Haag-PSV 0-7 Theoretisch was er eigenlijk geen beter moment om tegen landskampioen PSV te spelen dan midden september. Vier dagen na de wedstrijd in het Cars Jeans stadion moest PSV immers naar Spanje om in Camp Nou aan te treden tegen FC Barcelona. “En met het oog op de Champions League”, zo dachten velen in Den Haag “zouden de PSV-spelers tegen een extra fel ADO Den Haag waarschijnlijk wel hun lijf en leden willen sparen”. En zo kwam het dat de sfeer bij zowel spelers als fans vlak voor de aftrap eigenlijk veel te positief was. Een zichzelf overschattend ADO Den Haag is – de ADO-historie is vol voorbeelden – zelden goed voor prettige verrassingen. De wedstrijd van 15 september was op die regel dan ook geen uitzondering. Een foute terugspeelbal (Immers, 0-1), een foute breedtepass (Hooi) en een onnodig weggegeven strafschop (Meijers, 0-3) legden de basis voor PSV’s grootste uitzege in Den Haag (na een 1-6 op 17 november 2012). Sterker nog, de 0-7 was voor PSV een evenaring van de grootste uitzege in de clubhistorie. Eerder hadden ook FC Den Bosch (19 september 1971) en FC Amsterdam (26 februari 1978) al met 0-7 van de Eindhovenaren verloren.
25
oktober 2018
In Arnhem, een week na de afstraffing, vertelde trainer Fons Groenendijk dat hij de hele week nodig had gehad om er voor te zorgen dat er bij de spelers weer “wat kleur op de wangen” was gekomen. “Mentaal was dit even nodig”, zo ver telde hij. “De spelers hebben in de tweede helft laten zien dat ze kunnen reageren. We kunnen die 0-7 nu als een incident beschouwen. Met dit knappe resultaat kunnen we verder.”
terugblik 22 september: Vitesse-ADO Den Haag 1-1 Zoals uit de uitslag en het commentaar van Groenendijk al bleek, ontwaakte ADO Den Haag in de tweede helft in het Gelredome uit haar herfstdepressie. Gedurende de eerste 45 minuten hadden de Hagenaars zo mogelijk nog slechter gespeeld dan zeven dagen eerder tegen PSV. Dat bij rust de achterstand nog maar één treffer was (in de 19e minuut had Tim Matavz raak gekopt) was een dikke meevaller, zeker gezien het veldoverwicht van Vitesse. Maar in de tweede helft was ineens alles anders. Over het hele veld wonnen ADO-spelers hun duels. Lex Immers ging ook nog eens slim tussen de linies spelen en werd daardoor ongrijpbaar. Het resultaat was een reeks corners (6-3 voor ADO), wat kansen en een gelijkmaker van Abdenasser El Khayati (65’), die met zijn treffer in de eredivisie de eerste speler sinds Gerald Sibon (in 2010 voor sc Heerenveen) werd die voor zijn ploeg in verschillende wedstrijden zeven treffers op rij produceerde. Bijna …. waren het er acht geweest. In de slotfase waarin Vitesse met tien man speelde omdat Maikel van der Werff (2x geel) was weggestuurd, ging een inzet van de Haagse spelmaker net langs de verkeerde kant van de paal.
26 september: OJC Rosmalen-ADO Den Haag 0-6 (KNVB beker) Niks is lekkerder voor een ploeg dan een spits die scoort. In een ploeg met maar betrekkelijk weinig spelers met scorend vermogen, was vorig seizoen de Amerikaans-Noorse spits Bjørn Johnsen voor ADO Den Haag de ‘witte raaf’, die na een wat aarzelende start liefst 19 keer raak schoot en met dat aantal zelfs tweede werd op de vaderlandse topscorerlijst. Toen in augustus
26
oktober 2018
Bursaspor de 44-voudige Tsjechische spits Tomáš Necid transfervrij liet gaan, was ADO Den Haag er als de kippen bij geweest om de aanvalsleider als opvolger van de naar AZ vertrokken Johnsen te contracteren. Tegen Excelsior had hij een meer dan uitstekend debuut gemaakt. Maar zowel in die wedstrijd als later ook tegen Vitesse was het Abdenasser El Khayati geweest, die namens ADO Den Haag het doel had getroffen en niet Necid. De bekerwedstrijd tegen zondag derdeklasser OJC Rosmalen kwam voor de 29-jarige spits dan ook precies op tijd. Op Sportpark De Grote Wielen produceerde hij ADO’s 2de en 6de treffer in een makkelijke 0-6 verwinning. Ook El Khayati scoorde twee keer en de overige treffers kwamen van Tom Beugelsdijk en Sheraldo Becker. Na 62 minuten was er een debuut in ADO’s hoofdmacht voor de 19-jarige Robin Polley. De rechtsback kwam in het veld voor de van Utrecht gehuurde Giovanni Troupée.
29 september: sc HeerenveenADO Den Haag 1-1 Ook in de zevende wedstrijd van het seizoen bleek de combinatie ADO Den Haag/VAR geen gelukkige. Met nog een kwartiertje te spelen zagen bijna alle 16.550 toeschouwers in het Abe Lenstra stadion dat Tomáš Necid bij een poging tot scoren door een Heerenveen-verdediger aan zijn shirt werd teruggetrokken. Dat het incident scheidsrechter Mulder was ontgaan had nog kunnen gebeuren. Maar niet het feit dat hij vanuit de VAR-centrale in Zeist niet eens op het incident attent werd gemaakt. Dat coach Alfons Groenendijk na afloop fors baalde, was dan ook werkelijk geen wonder. “Als er een keer een VAR-moment was, dan was dit het wel. Ik denk dat de verbinding even was weggevallen”, aldus de cynische trainer. Prettig voor Groenendijk was wel het feit dat ADO de gehele tweede helft de bovenliggende partij was geweest, maar niet wist te scoren omdat de laatste passes van de vleugelspitsen Hooi en Becker constant ver onder de maat waren. Michel Vlap had Heerenveen na 31 minuten op voorsprong gebracht, waarna Necid vlak voor rust voor de gelijkmaker tekende. De kopbal van de Tsjech – na een prachtige voorzet van Abdenasser El Khayati – was zijn eerste eredivisiegoal sinds 17 mei 2015 (toen voor PEC Zwolle). Groenendijk was overigens niet tevreden met het resultaat: hij vond dat ADO had moeten winnen in Friesland. “Normaliter ben je blij met een punt hier. Maar we moeten af van die kruideniersmentaliteit (…) We hadden kansen om te winnen, als de eindpasses bijvoorbeeld beter waren geweest en we onze buitenspelers meer hadden benut. Onze buitenspelers waren de backs van Heerenveen namelijk de baas.”
27
oktober 2018
6 oktober: ADO Den Haag-FC Groningen 1-0 Ingeseind door het sportdata-bedrijf Opta interviewde de Haagsche Courant in haar voorbeschouwing aanvoerder Aaron Meijers die tegen FC Groningen de ‘top-tien’ van spelers met de meeste eredivisiewedstrijden in het shirt van ADO Den Haag (en ADO en FC Den Haag) kon binnendringen. De wedstrijd had zijn 188e optreden in ADO’s hoofdmacht moeten worden, een totaal waarmee hij op gelijke hoogte had kunnen komen met Martin Jol. Maar – zoals het toeval vaak wil – Meijers raakte voor de wedstrijd geblesseerd en werd vervangen door Bas Kuipers. FC Groningen was - met vier treffers - de minst scorende ploeg in de eredivisie en dat kwam ADO goed uit. De Haagse club was immers dringend op zoek naar een wedstrijd waarin eindelijk weer eens ‘de nul’ zou kunnen worden gehouden, iets dat sinds de befaamde 0-0 bij Ajax op 25 februari 2018 niet meer was gelukt. Sinds die wedstrijd incasseerden zowel Robert Zwinkels als Indy Groothuizen in de laatste negen wedstrijden van het afgelopen seizoen plus de eerste zeven wedstrijden van dit seizoen (en ook nog eens in de twee Play off-wedstrijden tegen Vitesse) steeds minimaal één tegentreffer. Tot zaterdag 6 oktober, de avond waarop Groothuizen het drukker had met de tientallen terugspeelballen dan met de Groningse aanvallers. Dat Groothuizen met een uitstekende redding in de slotfase uiteindelijk de Haagse winst veilig stelde, moet de jonge doelman hetzelfde gevoel hebben gegeven als Elson Hooi had, toen hij na 32 minuten een prachtige voorzet van Abdenasser El Khayati van dichtbij achter Groningen-doelman Sergio Padt tikte. Dit tot tevredenheid van het overgrote deel van de 11.584 fans in het Cars Jeans Stadion. Na 18 wedstrijden met tegentreffers op een rij, was de 1-0 tegen FC Groningen ADO’s derde overwinning van het seizoen. Een winst die - net als de zege bij Excelsior, vlak voor het eerste interland-weekend een maand eerder – weer goed was voor een plekje in het linkerrijtje van de ranglijst.
de foto van 1957
Ditmaal geen Foto van de Maand, maar een Foto van 1957. Een foto die eigenlijk een verhaal vertelt met vele (bijzondere) aspecten. Het is een plaat van 1 september 1957, van de eerste Eredivisiewedstrijd die in Den Haag plaatsvond. ADO’s eerste thuiswedstrijd in de Eredivisie tegen VVV (1-0, doelpunt Mick Clavan). ADO’s eerste wedstrijd in het gerenoveerde en uitgebreide Zuiderpark. Met 19.000 toeschouwers mudvol, met voor het eerst de gloednieuwe ellipsvormige Moerwijk-zijde, waarvoor de legendarische ‘kippenren’ moest wijken. Achter het doel ligt de (witte) pupillenlat, die bij voorwedstrijden aan de bovenlat werd gehangen. Hoewel er sprake was van en tijdperk, waarin door gezag uitgevaardigde regels trouw werden gevolgd, waagden de fotografen rechts van het doel toch binnen de markeerlijn positie te kiezen om de tafelrelen op het veld te vereeuwigen. Zoals het moment, waar-
28
oktober 2018
op Lex Rijnvis (liggend op de grond) de Venlose doelman Frans Swinkels onder vuur nam. En Theo Timmermans nog wil toelopen voor een eventuele rebound. Dit gade geslagen door onder anderen Harry Vreken (rechts, met rugnummer 7) en Jan Klaassens (links, met rugnummer 4). En in de verte, achter de gloednieuwe tribune speelt een lager elftal van HDV (dat toen op die plek zijn thuisbasis had) in de schaduw van de première van het Eredivisievoetbal in Den Haag. Een foto, een beeld, een momentopname, waarover zoveel opmerkelijks is te vertellen. Liefst 61 jaar geleden, een periode waarin zo veel is veranderd in het Zuiderpark, maar toch hier en daar iets herkenbaars is te ontdekken.
colofon Uitgave
HFC ADO Den Haag
Adres
Haags Kwartier 55 2491 BM Den Haag
Redactie
Jan-Hermen de Bruijn Frans Leermakers
Bijdragen van o.a. Roeland Gelink Chris Willemsen
Grafische vormgeving
Sylvio Mansveld (Print 4 Ever)
Foto’s
Marc Klaui Uit archieven van: ADO Den Haag Jeugdopleiding ADO Den Haag ADO Den Haag Vrouwen Willem Bitter Jan-Hermen de Bruijn Frans Leermakers Chris Willemsen
Het eerstvolgende nummer van ADO Den Haag Post verschijnt medio november 2018.
29
oktober 2018