bin fussballlehrer, kein polizist’

ANTON MALATINSKY WAS IN HET TOENMALIGE TSJECHOSLOWAKIJE EEN GROOTHEID ALS TRAINER HIJ LEGDE DE BASIS VOOR HET TEAM VAN

SPARTAK TRNAVA, DAT IN DE HALVE FINALE VAN

DE STRIJD OM DE EUROPA CUP VOOR LANDSKAMPIOENEN HET AJAX HEEL ERG MOEILIJK MAAKTE DE AMSTERDAMMERS BEREIKTEN ALS EERSTE

NEDERLANDSE CLUB IN 1969 DE EINDSTRIJD VAN

HET BELANGRIJKSTE CLUBTOERNOOI VAN ONS CONTINENT, MAAR ZIJ BELEEFDEN TIJDENS DE RETURN IN TRNAVA ANGSTIGE MOMENTEN.

Rotterdam verhuisde in navolging van Ernst Happel en Vaclav Jezek. ADO/FC Den Haag als springplank voor succesvolle trainers dus Van Malatinsky werd ook veel verwacht Zijn reputatie was hem vooruitgesneld FC Den Haag maakte kennis met een ongelooflijk lieve, aardige man, zijn allerhartelijkste vrouw Matilda en zijn sympathieke zoon Dusan, die bij de jeugd van ADO ging voetballen De selectie van FC Den Haag, waarover Anton Malatinsky beschikte, had genoeg kwaliteit, maar geleidelijk werd duidelijk dat bij gebrek aan een harde(re) hand de teamdiscipline te wensen overliet. Op de training werd gesjoemeld bij de uitvoering van opdrachten. Dat gedrag was terug te zien tijdens de wedstrijden Alleen als de stand op de ranglijst een beetje nijpend werd wilde er nog wel een tandje hoger worden gezet

Malatinsky was toen al geen trainer meer van dat team, maar was er wel de geestelijke vader van Hij genoot dan ook in zijn vaderland een uitstekende reputatie, als speler en later als trainer. Hetzelfde gold voor zijn naam als trainer in Oostenrijk, waar hij onder meer Admira Wien trainde Vaclav Jezek beval hem ten zeerste aan, toen FC Den Haag buiten de grenzen weer een trainer zocht Malatinsky volgde in 1976 Vujadin Boskov op, die met zijn successen bij FC Den Haag (winnen KNVB-beker en het bereiken van de kwartfinales in de Europa Cup voor bekerwinnaars) de aandacht van Feyenoord trok en naar

Toen Anton Malatinsky hiermee werd geconfronteerd zuchtte diep en zei: ‘Wij hebben het over Profis, die op een gemakkelijke manier - enkele uren trainen per dag en maximaal twee wedstrijdjes per week spelen - hun gezin kunnen onderhouden. En nog een beetje meer kunnen verdienen voor later. Dat moeten die spelers toch beseffen? Ik kan het echt niet begrijpen, dat zij dat niet doorhebben Ik ben Fussballlehrer, kein Polizist Ik wil aangeven hoe je de conditie op zo’n optimaal mogelijke wijze moet onderhouden, hoe de tegenstander bespeeld moet worden, hen de weg wijzen naar het succes Zij moeten het op het veld doen Dan ga ik toch geen politie- agentje spelen? Boos worden als zij verzaken op de training? Belachelijk, als zij vierhonderd meter moeten hollen en stiekem maar driehonderd meter afleggen in een bedaard tempo? Kijk, dan kom je in de wedstrijd net die ene meter tekort om te scoren! Ik kan die mentaliteit niet begrijpen’

Hij legde daarmee duidelijk bloot, wat het verschil in West- en het toenmalige Oost-Europese denken was. Het verschil tussen Anton Malatinsky en zijn voorganger bij FC Den Haag, Vujadin Boskov, was er een van dag en nacht Boskov, die ten koste van alles een topsportmentaliteit eiste en de spelers op het overdrevene en soms onverantwoordelijke af uitkneep als citroenen En Malatinsky, die uitging van zelfdiscipline Het was vrij snel duidelijk, dat het tweejarige contract tussen FC Den Haag en Malatinsky niet zou worden verlengd En hij had er ook geen behoefde, hoewel hem en zijn gezin het sociale leven in Den Haag uitstekend beviel. Alleen de wijze waarop hij moest vernemen, dat FC Den Haag niet verder met hem – en ook niet met zijn assistent Rinus Loof – zou gaan, was allerminst chique te noemen Via de media en Loof zelfs van een supporter die hij ontmoette in de tram

Jammer, die onbarmhartige behandeling van – misschien overdreven gesteld – schat van een man Jaren later kwam Julius Sefcik naar Den Haag om te praten over Anton Malatinsky. Hij ging een boek over de trainer schrijven. De auteur liet eens te meer blijken hoe groot de faam van Malinstinky jaren na zijn overlijden in 1992 nog steeds is Het stadion in Trnava droeg zijn naam, het nieuwe dat op 28 augustus officieel werd geopend ook Piet de Zoete en Lex Schoenmaker legden uit, dat Malatinsky als mens en trainer hier werd gerespecteerd, maar zijn zachte benadering met zelfdiscipline van de spelers niet het gewenste succes sorteerde, omdat de WestEuropese voetballer eerder een strenge aanpak vereiste.

Loopbaan In Cijfers En Feiten

Geboren op 15 januari 1920 in Trnava (Tsjechoslowakije)

Overleden op 1 december 1992 in Bratislava (Slowakije)

Gespeeld voor:

1941-1951 Spartak Trnava n n -n n Slovan Bratislava n n -n n Sokol Bratislava

Interlands:

6 x voor Slowakije

10x voor Tsjechoslowakije

Maakte in 1954 op het WK in Zwitserland deel uit van de Tsjechoslowaakse selectie, maar speelde geen wedstrijden

Prijzen:

1967 winnaar Mitropa Cup met Spartak Trnava

1968 kampioen van Tsjechoslowakije met Spartak Trnava

1971 kampioen van Tsjechoslowakije met Spartak Trnava

1973 kampioen van Tsjechoslowakije met Spartak Trnava

1975 beker winnaar van Tsjechoslowakije met Spartak Trnava

1975 beker winnaar van Slowakije met Spartak Trnava

Eerbetoon

Het stadion van Spartak Trnava is vernoemd naar

Anton Malatinsky Daar staat ook een standbeeld van de oud-speler en -trainer van Spartak Trnava

Trainer van:

1956-1960 Spartak Trnava

1963-1968 Spartak Trnava

1968-1971 Admira Wacker (Oostenrijk)

1971-1976 Spartak Trnava

1976-1978 FC Den Haag

1978-1981 Slovan Bratislava

1981-1982 SC Elsenstadt (Oostenrijk)

1982-1984 Sankt Pölten (Oostenrijk)

Deze rubriek is van Jan Klijn. Ooit schreef hij zelf deze rubriek. In 2021 schonk hij de redactie digitaal de door hem ver zamelde portretten van spelers, die vanaf 1954 uitkwamen voor ADO, FC Den Haag en ADO Den Haag Dit op voor waarde, dat zijn rubriek zou worden voortgezet en de redactie de verhalen zou schrijven Nu Jan op 18 februari jl overleed houden wij als redactie zijn wens in ere en gaan in ieder geval voorlopig door met deze rubriek, waaraan ook Jans naam verbonden zal blijven. Dit, er van uitgaande, dat Jan dit ook zo had gewild.