PS/OVERLIJDENSBERICHTEN
juni 2021 |
36
PS Mirjam Hermanna BoelenOverdijk
23 mei 1956 – 8 apr 2021 In grote liefde en dankbaarheid denken de nabestaanden terug aan Mirjam Hermanna Boelen-Overdijk. Ze leefde in nauwe verbondenheid met Jeu, haar man, haar kinderen en kleinkinderen. Mirjam had altijd hoop en daarmee inspireerde ze de mensen om haar heen. Familie en gemeente blijven zich haar moed, positieve levensinstelling en vertrouwen altijd herinneren. Zij was een voorbeeld van hoe je kunt omgaan met de moeilijke dingen in het leven. Ds. Jurriën den Hollander: ‘We zullen ons ook haar geloof, haar vertrouwen op God en haar tomeloze inzet voor de gemeente Huis ter Heide blijven herinneren. Ze is altijd verbonden gebleven met haar geloofsgenoten ook al kon ze zelf niet meer actief
deelnemen. Door haar overlijden is er een onverwachte stilte gevallen. We zeggen: Dag Mirjam.’ Ze is te ruste gelegd op begraafplaats Zeister Bosrust (Zeist). Moge zij rusten in het diepe vertrouwen dat haar Heer en Schepper haar zal opwekken wanneer Hij terugkeert met de woorden uit Openbaring 21:5-7: ‘Zie, ik maak alle dingen nieuw. Ik ben de alfa en de omega, het begin en het einde. Wie dorst heeft, geef ik vrij te drinken uit de bron met water dat leven geeft. Wie overwint komen al deze dingen toe. Ik zal zijn God zijn en hij zal mijn kind zijn.’
Els Pijl
15 mei 1930 – 15 jan 2021 Ondanks de coronamaatregelen waren er veel buren van Els Pijl bij haar afscheidsdienst aanwezig. Ze was erg geliefd in haar wijk. Bovendien waren er enkele leden
van de adventgemeente Den Haag aanwezig, waaronder Ilse van der Wijngaard. Zij zong het lied ‘Groot is Uw trouw, o Heer, aan mij betoond.’ Haar naaste vriendinnen, de zusters Thera en Henny Rijks, bezochten Els veelvuldig in met name haar laatste maanden. Henny sprak warme persoonlijke woorden waaruit bleek hoe Els zichzelf steeds wegcijferde voor haar zieke zus. Els stond voor iedereen klaar die haar om hulp vroeg. Zij vond het fijn om van het geloof te leren en was verwonderd over Gods grote genade. Els gaf veel zorg aan haar moeder. Toen de mantelzorgtijd voorbij was, voelde Els een enorme vrijheid om te genieten van het leven. De verwachting van nieuw leven kwam tot uitdrukking door een gedicht van Nel Benschop, dat werd voorgedragen door Henny Rijks. De dienst werd geleid door ds. Wim Altink die zei: ‘Ze was een enorm gedreven mens met een groot hart bordevol van liefde. Liefde voor God, voor haar grote gezin en voor de familie van de kerk. Zij rust in de vrede van God, die alle verstand te boven gaat.’
