Χριστιανισμός και Αιρέσεις

Page 1

Χριστιανισμός & Αιρέσεις Α’ Λυκείου Κοιλάδα Λάρισας

Υπεύθυνος καθηγητής: Κιάτος Ιωάννης Τεχνική υποστήριξη: Νάστου Αγλαΐα Σχολικό έτος: 2014-2015

1


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Α. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ 1. Έννοια και σκοπός της ορθοδοξίας 2. Τι είναι η πίστη; 3. Ορισμός της ορθοδοξίας 4. Ορισμός Χριστιανισμού 5. Ορθόδοξη Εκκλησία 6. Καθολική Εκκλησία 7. Προτεσταντικές Εκκλησίες 8. Ορθόδοξη Εκκλησία-Διδασκαλία 9. Ιερά Βιβλία 10. Τόποι Λατρείας Β. ΑΙΡΕΣΕΙΣ & ΑΙΤΙΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ 1. Είδη Αιρέσεων 2. Σημαντικότερα αίτια 3. Το νόημα των αιρέσεων Γ. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ Δ. ΑΙΡΕΣΕΙΣ 1. Μάρτυρες του Ιεχωβά 2. Μασονία 3. Σαϊεντολογία 4. Σατανισμός Ε. ΠΗΓΕΣ

2

ΣΕΛΙΔΕΣ 3 3 3 4 4 5 5 7 7 9 10 11 15 15 16 16 16 20 22 24 27


Α. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

1. ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Τα πλέον αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά της Ορθοδοξίας είναι η πλούσια λειτουργική ζωή της και, όπως διδάσκει, η αφοσίωσή της στην αποστολική παράδοση. Θεωρείται από τους Ορθόδοξους Χριστιανούς ότι η Εκκλησία τους έχει διατηρήσει την παράδοση και τη διαδοχή της αρχαίας Εκκλησίας στην πληρότητά της έναντι άλλων χριστιανικών ομολογιών, οι οποίες έχουν απομακρυνθεί από την κοινή εκκλησιαστική παράδοση των πρώτων 10 αιώνων. Σήμερα το άθροισμα των Ορθοδόξων Εκκλησιών υπολογίζεται σε 300 περίπου εκατομμύρια Χριστιανούς που ακολουθούν την πίστη και τις πρακτικές που καθορίστηκαν από τις εννιά Οικουμενικές Συνόδους. Οι όροι ορθόδοξος

-

ορθοδοξία

έχουν

χρησιμοποιηθεί

παραδοσιακά,

στον

ελληνόφωνο χριστιανικό κόσμο, προκειμένου να υποδείξουν τις κοινότητες, ή τα άτομα, που διατήρησαν την αληθινή πίστη (όπως καθορίζεται από τις Οικουμενικές Συνόδους), σε αντιδιαστολή με εκείνους που κηρύχτηκαν αιρετικοί. Ο επίσημος προσδιορισμός της Εκκλησίας στα λειτουργικά και κανονικά κείμενά της είναι «Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». 1. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΗ

Πίστη είναι η βεβαιότητα κάποιας ή κάποιου για την αλήθεια ενός ισχυρισμού, ανεξάρτητα αν η βεβαιότητα αυτή είναι δικαιολογημένη ή όχι. Στην περίπτωση που η βεβαιότητα είναι δικαιολογημένη μιλάμε για γνώση και όχι για πίστη. Η ομαδική ή κοινή πίστη ορίζεται στις κοινές αλήθειες που μοιράζεται μια ομάδα πιστών ή ένα ευρύτερο σύνολο από πιστούς, που ακολουθούν για παράδειγμα μια θρησκεία.

3


2. ΟΡΙΣΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ορθοδοξία, Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία ή Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία αποκαλείται το σύνολο των αυτοκέφαλων και αυτόνομων Χριστιανικών Εκκλησιών που διοικούνται κατά συλλογικό τρόπο από Συνόδους, έχουν αποδεχτεί το περιεχόμενο των αποφάσεων των εννιά πρώτων Οικουμενικών Συνόδων και παραμένουν σε πλήρη κοινωνία μεταξύ τους. Επίσης αξιώνουν ως αφετηρία τους τον Ιησού Χριστό και τους Αποστόλους του μέσω της συνεχούς αποστολικής διαδοχής. 3. ΟΡΙΣΜΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Χριστιανισμός ονομάζεται το θρησκευτικό σύστημα πίστης το οποίο αναγνωρίζει ως ιδρυτή και κεντρικό πρόσωπο του συνόλου της διδασκαλίας του, τον Ιησού Χριστό, όπως παρουσιάζεται στα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Αυτό σημαίνει, πως πέρα από κάθε άλλη έννοια που περιλαμβάνει η θρησκεία αυτή, οι οπαδοί του Χριστιανισμού εστιάζουν την προσοχή τους και έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Αποτελείται κυρίως από την Καθολική Εκκλησία, την Ορθόδοξη Εκκλησία και τις Προτεσταντικές Εκκλησίες. 4. ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ορθοδοξία, Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία ή Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία αποκαλείται το σύνολο των αυτοκέφαλων και αυτόνομων Χριστιανικών Εκκλησιών που διοικούνται κατά συλλογικό τρόπο από Συνόδους, έχουν αποδεχτεί το περιεχόμενο των αποφάσεων των εννιά πρώτων Οικουμενικών Συνόδων και παραμένουν σε πλήρη κοινωνία μεταξύ τους. Επίσης αξιώνουν ως αφετηρία τους τον Ιησού Χριστό και τους Αποστόλους του μέσω της συνεχούς αποστολικής διαδοχής.Ανάμεσα σ' ένα πλήθος εκκλησιών και θρησκευτικών κοινοτήτων που αποτελούν τον Χριστιανισμό, οι αριθμητικά μεγαλύτερες είναι η Καθολική Εκκλησία, η 4


Ορθόδοξη Εκκλησία και οι Προτεσταντικές Εκκλησίες και Ομολογίες.Τα πλέον αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά της Ορθοδοξίας είναι η πλούσια λειτουργική ζωή της και, όπως διδάσκει, η αφοσίωσή της στην αποστολική παράδοση. Θεωρείται από τους Ορθόδοξους Χριστιανούς ότι η Εκκλησία τους έχει διατηρήσει την παράδοση και τη διαδοχή της αρχαίας Εκκλησίας στην πληρότητά της έναντι άλλων χριστιανικών ομολογιών, οι οποίες έχουν απομακρυνθεί από την κοινή εκκλησιαστική παράδοση των πρώτων 10 αιώνων. Σήμερα το άθροισμα των Ορθοδόξων Εκκλησιών υπολογίζεται σε 300 περίπου εκατομμύρια Χριστιανούς που ακολουθούν την πίστη και τις πρακτικές που καθορίστηκαν από τις εννιά Οικουμενικές Συνόδους. Οι όροι ορθόδοξος

-

ορθοδοξία

έχουν

χρησιμοποιηθεί

παραδοσιακά,

στον

ελληνόφωνο χριστιανικό κόσμο, προκειμένου να υποδείξουν τις κοινότητες, ή τα άτομα, που διατήρησαν την αληθινή πίστη (όπως καθορίζεται από τις Οικουμενικές Συνόδους), σε αντιδιαστολή με εκείνους που κηρύχτηκαν αιρετικοί. Ο επίσημος προσδιορισμός της Εκκλησίας στα λειτουργικά και κανονικά κείμενά της είναι «Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». 5. ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Η

Καθολική

ή

Ρωμαιοκαθολική

Εκκλησία,

είναι

η

πολυπληθέστερη

Χριστιανική Εκκλησία στον κόσμο. Υπολογίζεται ότι ο συνολικός αριθμός των πιστών της ξεπερνά τα 1.500.000.000. Κεφαλή της Καθολικής Εκκλησίας είναι ο Πάπας, ο Επίσκοπος Ρώμης, με τωρινό τον Αγιότατο Πάπα Φραγκίσκο τον 1ο΄.Η Εκκλησία θεωρείται ως "η Καθολική Εκκλησία, που κυβερνάται από τον διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου, τον Πάπα, και τους επισκόπους σε κοινωνία και ένωση με την Ρωμαϊκή Έδρα".Η Καθολική Εκκλησία διδάσκει ότι είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία που ιδρύθηκε από τον Ιησού Χριστό για την σωτηρία όλων των ανθρώπων. 6. ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ Ο Προτεσταντισμός αντικειμενοποίησε την Αποκάλυψη του Θεού. Την θεώρησε έκτακτη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος που αναφέρεται μόνο στο παρελθόν και θα αποκαλυφθεί πλήρως στα έσχατα. Έτσι, την περιόρισε στην

5


Αγία Γραφή. Ειδικότερα, ο Λούθηρος αναφερόμενος στην αυθεντική Αποκάλυψη του Θεού προς τον κόσμο απέρριψε κατηγορηματικά την Παράδοση της Εκκλησίας ως φορέα της Αποκαλύψεως του Θεού στην ιστορία και θεώρησε την Αγία Γραφή ως την μοναδική πηγή (sic) Αποκαλύψεως, ως τον πλήρη και αυτάρκη κώδικα της πίστεως και ύψιστο κριτήριο κάθε δογματικής αλήθειας. Αυτή ακριβώς η απόρριψη της Παραδόσεως ήταν και ο βαθύτερος λόγος, στον οποίο επιχείρησε ο Προτεσταντισμός να στηρίξει την αμφισβήτηση του αλάθητου χαρακτήρα των αποφάσεων των Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία όμως η Αποκάλυψη του Θεού νοείται πρωταρχικά ως φανέρωση του ίδιου του Θεού, ως θεοφάνεια, και βιούται ως χαρισματική εμπειρία της παρουσίας Του. Από την ίδια την ιστορία του λαού του Θεού, από την ίδια την πνευματική εμπειρία της Εκκλησίας, πιστοποιείται ότι η ζώσα πηγή της Αποκαλύψεως του Θεού και του θελήματός Του ήταν και παραμένει πάντοτε ο Τριαδικός Θεός. Η Αποκάλυψη του Θεού παρέχεται τριαδικά: εκ Πατρός, δι' Υιού, εν Αγίω Πνεύματι. Τόσο η Αγία Γραφή, όσο και η Ιερά Παράδοση, θεωρούνται από την Ορθόδοξη Εκκλησία ως ισόκυροι φορείς της Αποκαλύψεως του Θεού. Η θεία Αποκάλυψη διατυπώνεται αυθεντικά εξίσου στην Αγία Γραφή και στην Ιερά Παράδοση. Η Ιερά Παράδοση, ειδικότερα, θεωρείται στην Ορθοδοξία ως η αδιάλειπτη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία και ως ζωή της Εκκλησίας, που μαρτυρείται πάντοτε από τους Πατέρες και από τους θεούμενους πιστούς. Εύλογα λοιπόν η Ιερά Παράδοση κατανοείται συνδεδεμένη με τις συνεχείς θεοφάνειες. Με την έννοια αυτή η Αγία Γραφή αποτελεί μέρος μόνο της Παραδόσεως της Εκκλησίας. Ξεκινώντας ο Προτεσταντισμός από εσφαλμένες εκκλησιολογικές προϋποθέσεις αρνείται την ορατή Εκκλησία και κατά συνέπεια αρνείται και την αρμοδιότητά της να ερμηνεύει αυθεντικά την Αποκάλυψη του Θεού και να διατυπώνει

τη

δογματική

διδασκαλία

συνερχομένη

σε

Οικουμενικές

Συνόδους. Θεωρεί την Αγία Γραφή ως σαφή και καταληπτή από τον κάθε Χριστιανό, ο οποίος μπορεί να την ερμηνεύει φωτιζόμενος από το Άγιο Πνεύμα. Όμως η αντίληψη αυτή του Προτεσταντισμού αμφισβητήθηκε καίρια

6


στην πράξη, αφού οι ερμηνευτές τους εμφανίζουν ριζικές διαφωνίες στα δυσνόητα χωρία της Αγίας Γραφής. Παράλληλα, η άποψη για τον εσωτερικό φωτισμό του πιστού από το Άγιο Πνεύμα στην ερμηνεία της Αποκαλύψεως του Θεού οδήγησε τον Προτεσταντισμό σε έναν άκρατο υποκειμενισμό και ορθολογισμό, ώστε σύγχρονοι Προτεστάντες να απορρίπτουν όχι μόνο την θεοπνευστία της Αγίας Γραφής αλλά και την γνησιότητα διηγήσεων και γεγονότων

της.ΕΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

7. ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ  Τα Δόγματα της Αγίας Καθολικής και Αποστολικής (Ορθοδόξου) Εκκλησίας  Η πίστη και λατρεία της Αγίας Τριάδος (Πατρός, Υιού, Αγ. Πνεύματος)  Η θεϊκή φύση του Ιησού Χριστού  Η ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού  Το αειπάρθενο της Θεοτόκου  Η προσκύνηση των Αγίων Εικόνων  Η Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού και  Η Ανάσταση των νεκρών Όλα τα Δόγματα περιλαμβάνονται στο "Σύμβολο της πίστεως" (ή "Πιστεύω")

7


8. ΙΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ

Τα Ιερά Βιβλία  Τα 12 Μηναία. Περιέχουν ύμνους, τροπάρια, απολυτίκια και την ιστορία των Αγίων όλου του έτους.  Το Ψαλτήριον. Περιέχει τους ψαλμούς του Δαυίδ και άλλους.  Το Ευχολόγιον. Περιέχει ευχές, δεήσεις και τελετουργικές ακολουθίες για όλες τις περιστάσεις της ζωής των πιστών (βάπτισμα, γάμο, ευχέλαιο, εξομολόγηση, θεμελίωση σπιτιών, κατά διαφόρων νόσων κ.λπ.)  Το Οκτώηχον ή Οκτώηχος. Περιέχει τους καθορισμένους κανόνες και ύμνους για κάθε ημέρα της εβδομάδας, χωρισμένους στους οκτώ ήχους της εκκλησιαστικής ψαλμωδίας.  Το Τριώδιον. Περιέχει τους ύμνους που ψάλλονται από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου ως το Άγιο Πάσχα.  Η Παρακλητική. Περιέχει την ακολουθία του όρθρου.  Το Πεντηκοστάριον. Περιέχει τους κανόνες, ύμνους, τροπάρια κ.λπ. που ψάλλονται από την Κυριακή του Πάσχα ως την Πεντηκοστή.  Το Τυπικόν. Περιέχει σαφείς οδηγίες για την τάξη με την οποία πρέπει να γίνονται οι τελετές της Εκκλησίας.

8


 

Ονομασίες

Συντομογραφίες

1. Ιστορικά

Ευαγγέλια Αποστόλων

και

Πράξεις

των

13. Α Θεσσαλονικείς

προς

14. Β Θεσσαλονικείς

προς

Α Θεσ Β Θεσ

15. Α προς Τιμόθεον

Α Τιμ

1. κατά Ματθαίον

Μτ

16. Β προς Τιμόθεον

Β Τιμ

2. κατά Μάρκον

Μκ

17. προς Τίτον

Τιτ

3. κατά Λουκάν

Λκ

18. προς Φιλήμονα

Φλμ

4. κατά Ιωάννην

Ιω

19. προς Εβραίους

Εβρ

5. Πράξεις των Αποστόλων

Πραξ β΄ Καθολικές Επιστολές (7)

2. Επιστολές α΄ Επιστολές Παύλου (14)

20. Ιακώβου

Ιακ

21. Α Πέτρου

Α Πε

22. Β Πέτρου

Β Πε

6. προς Ρωμαίους

Ρωμ

23. Α Ιωάννου

Α Ιω

7. Α προς Κορινθίους

Α Κορ

24. Β Ιωάννου

Β Ιω

8. Β προς Κορινθίους

Β Κορ

25. Γ Ιωάννου

Γ Ιω

9. προς Γαλάτας

Γαλ

26. Ιούδα

Ιούδα

10. προς Εφεσίους

Εφ

11. προς Φιλιππησίους

Φιλ

12. προς Κολοσσαείς

Κολ

3. Αποκάλυψη 27. Ιωάννου

9

Αποκάλυψις

Απ


10


9. ΤΟΠΟΙ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

Τυπικές πράξεις λατρείας Μεταξύ των συνηθέστερων πράξεων λατρείας είναι οι εξής: 1. η προσευχή 2. οι τελετουργίες 3. κάποιες μορφές διαλογισμού 4. οι ετήσιοι εορτασμοί και οι ιερές ημέρες 5. τα προσκυνήματα 6. οι ύμνοι, οι ψαλμοί ή άλλη λατρευτική μουσική 7. η κατασκευή τόπων λατρείας 8. η προσκόλληση στην εφαρμογή ενός θρησκευτικού συστήματος αξιών και πρακτικών Όσον αφορά την Ορθόδοξη Εκκλησία, γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου, ως εντελώς ανόμοιες ουσίες. Και αυτό σημαίνει ότι η λατρεία απευθύνεται μόνο στο Άκτιστο, (που είναι τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος), και όχι στο κτιστό, που είναι οτιδήποτε άλλο που έχει αρχή εντός του κτιστού χωροχρόνου.Στην Ορθόδοξη πίστη, λατρεύεται μόνο η Αγία Τριάδα και το Θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού, ως ενιαία και αχώριστη υπόσταση. Οτιδήποτε άλλο, από ιερά αντικείμενα ως τους αγίους, δεν λατρεύεται, αλλά απλώς τιμάται, και η προσκύνηση που του γίνεται είναι τιμητική.

11


Β. ΑΙΡΕΣΕΙΣ & ΑΙΤΙΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ Αίρεση είναι η θρησκευτική διδασκαλία που παρεκκλίνει από τη γνήσια και αυθεντική χριστιανική πίστη και επομένως πλανεμένη, αντορθόδοξη και αντιχριστιανική. Συχνά στο μυαλό μας νομίζουμε ότι αίρεση είναι μια ομάδα που λατρεύει τον Σατανά, θυσιάζει ζώα, και παίρνει μέρος σε σατανικές, παράξενες, και ειδωλολατρικές ιεροτελεστίες. Στην πραγματικότητα, όμως, οι περισσότερες αιρέσεις εμφανίζονται πολύ περισσότερο αθώες. Ο ακριβής Χριστιανικός ορισμός μιας αίρεσης είναι μια θρησκευτική ομάδα που αρνείται μια ή περισσότερες από τις θεμελιώδεις Βιβλικές αλήθειες. Ή, πιο απλά, μια αίρεση είναι μια ομάδα που διδάσκει κάτι το οποίο θα κάνει κάποιον που θα το πιστέψει να μην είναι σωσμένος. Η διαφορά από μια θρησκεία, είναι ότι μια αίρεση είναι μια ομάδα που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, αλλά αρνούνται μια βασική αλήθεια του Βιβλικού Χριστιανισμού.

12


1. Είδη αιρέσεων

α. Τριαδολογικές Αιρέσεις 1. αμφισβήτησαν τις τρεις υποστάσεις του Θεού (Πατήρ - Υιός - Άγιο Πνεύμα) 2. αμφισβήτησαν το Ομοούσιο της Αγίας Τριάδος β. Χριστολογικές Αιρέσεις 1. αμφισβήτησαν το πρόσωπο του Χριστού Οι σημαντικότερες αιρέσεις είναι οι εξής: 1. Ο νεστοριανισμός προέκυψε κατά τον 5ο αιώνα από τις προσπάθειες που καταβάλλονταν να εξηγηθεί λογικά και να γίνει κατανοητή η ενσάρκωση του θεϊκού Λόγου, του δεύτερου προσώπου της Αγίας Τριάδας ως άνθρωπος Ιησούς Χριστός. Σύμφωνα με τις θέσεις του δόγματος αυτού, η ανθρώπινη και η θεϊκή υπόσταση του Χριστού είναι ξεχωριστές και υπάρχουν δύο πρόσωπα, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός και ο θεϊκός Λόγος, ο οποίος ενανθρωπίστηκε. Κατά συνέπεια, οι υποστηρικτές των θέσεων που αποδόθηκαν στον Νεστόριο απέρριψαν τη χρήση όρων του τύπου «ο Θεός υπέφερε» ή «ο Θεός σταυρώθηκε», διότι η ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού που υπέφερε είναι ξεχωριστή από τη θεϊκή φύση του. Παρόμοια, απέρριπταν τον όρο «Θεοτόκος» (που σημαίνει «η τίκτουσα τον Θεό» ή «η μητέρα του Θεού») ως τίτλο της Παρθένου Μαρίας και χρησιμοποιούσαν αντ' αυτής τον τίτλο «Χριστοτόκος» (που σημαίνει «η τίκτουσα τον Χριστού» ή «η μητέρα του Χριστού»), διότι κατά την άποψή τους η Μαρία γέννησε μόνο τον ανθρώπινο Ιησού και όχι τον θεϊκό.

Νεστοριανισμός =>

Ηγέτης του Νεστοριανισμού ήταν

13

Ο Αρχιεπίσκοπος


Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος => Διδασκαλία :

α. «υπερτόνιζε ανθρώπινη φύση Χριστού» β. «Η Παναγία γέννησε τον άνθρωπο - Χριστό». γ. Όταν ο Χριστός βαπτίστηκε, δέχτηκε το Θεϊκό Λόγο» δ. «Η Παναγία πρέπει να ονομάζεται ΧΡΙΣΤΟΤΟΚΟΣ και όχι ΘΕΟΤΟΚΟΣ»

1. «Υποτιμώντας τη θεϊκή φύση του Χριστού μειώνουμε τη σωτηρία που μας προσφέρει»

2. Μονοφυσιτισμός ονομάζεται ένα χριστιανικό δόγμα, κατά το οποίο η θεία φύση του Χριστού θεωρείται κυρίαρχη επί της ανθρώπινης. Οι μονοφυσιτιστές, όπως αποκαλούνται, θεωρούν πως η θεία φύση του Χριστού απορρόφησε την ανθρώπινη και την εξαφάνισε.Είναι σημαντικό ρεύμα της χριστιανικής σκέψης. Εμφανίστηκε τον 5ο αιώνα και ιδρυτής του είναι ο Ευτυχής (γι' αυτό λέγεται και ευτυχιανισμός). Η θεωρία του μονοφυσιτισμού υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη φύση τουΧριστού απορροφήθηκε από τη θεία φύση ως «σταγόνα μέλητος στον ωκεανό». Καταδικάστηκε από την Δ' Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας το 451 μ.Χ και την Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 553 μ.Χ. όπου και και διατυπώθηκε το ορθόδοξο δόγμα, σύμφωνα με το οποίο ο Ιησούς υπάρχει σε ένα μόνο πρόσωπο και με δύο φύσεις, την ανθρώπινη και τη θεία, «ενωμένες και μη συγχεόμενες». Εξαπλώθηκε κυρίως στις ανατολικές επαρχίες του Βυζαντινού Κράτους, δηλαδή στην Συρία, την Παλαιστίνη, την Μεσοποταμία και την Αίγυπτο. Για να μπορέσουν να απαλλαγούν από την σκληρή στάση που επέδειξε ο Ιουστινιανός και οι κατοπινοί αυτοκράτορες εναντίον τους, αναγκάστηκαν να αποδεχτούν την κυριαρχία των Αράβων. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος και ο Πατριάρχης Σέργιος, θέλησαν να συγκρατήσουν τους μονοφυσίτες με θεολογικές εκφράσεις ηπιότερες από εκείνες των προκατόχων τους, με αποτέλεσμα τον μονοθελητισμό,

14


του οποίου εισηγητής και υποστηρικτής υπήρξε ο πατριάρχης Σέργιος. Ο μονοφυσιτισμός δεν είναι ένα ενιαίο ρεύμα, αλλά περικλείει διάφορες τάσεις και εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα. Μονοφυσιτισμός => Ηγέτης του Μονοφυσιτισμού ήταν Ο Αρχιμανδρίτης Ευτυχής => Διδασκαλία : α. «Ο Χριστός έχει μόνο τη θεϊκή φύση» β. «Η θεϊκή ιδιότητα του Χριστού απορρόφησε την ανθρώπινη» γ. «Ο Θεός παρουσιάζεται φαινομενικά ως άνθρωπος» δ. «Η σωτηρία εξαρτάται αποκλειστικά από το Θεό. Ο άνθρωπος δεν συμμετέχει» 3. Ο όρος αρειανισμός αναφέρεται στις θεολογικές θέσεις που έγιναν ευρέως γνωστές από το θεολόγο και πρωτοπρεσβύτερο Άρειο (π. 250336), ο οποίος έζησε και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις αρχές του 4ου αιώνα. Η πιο αμφιλεγόμενη πτυχή των διδασκαλιών του Άρειου αφορούσε τη σχέση μεταξύ του Θεού Πατέρα και του προσώπου του Ιησού Χριστού με σημαντικές τριαδικές προεκτάσεις. Ο αρειανισμός θεωρείται, απ' το μεγαλύτερο κομμάτι του Χριστιανισμού, μια από τις τρεις πιο σημαντικές αιρέσεις, μαζί με τον Νεστοριανισμό και τον Μονοφυσιτισμό. Οι θέσεις που προάσπισε ο Άρειος τόνιζαν ότι ο Ιησούς ήταν δημιούργημα και όχι υπόσταση του Θεού. Οι θέσεις αυτές βρήκαν ιδιαίτερη απήχηση μεταξύ των υπηκόων της Βυζαντινής αυτοκρατορίας αλλά και σε όλα τα γερμανικά φύλα, με εξαίρεση τους Φράγκους. Οι θέσεις αυτές καταδικάστηκαν τελικά στο πρόσωπο του Αρείου από την Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας το 325 αλλά και από τηνΠρώτη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 381.

15


Αρειανισμός =>

Ηγέτης του Αρειανισμού ήταν Ο Πρεσβύτερος Αλεξανδρείας

Άρειος =>

Διδασκαλία : α. «Ο Χριστός είναι κτίσμα του Θεού» β. Απέρριπτε τη θεότητα του Χριστού και το έργο του. γ. «Ο Χριστός δεν είναι Θεός. Δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο» δ. «Ο άνθρωπος παραμένει δέσμιος του θανάτου»

16


1. ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΑΙΤΙΑ α. Η υπερτίμηση της ανθρώπινης λογικής β. Ο εγωισμός και η αλαζονεία του ανθρώπου να κατανοήσει τις αλήθειες της πίστης στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις γ. Θρησκευτικός Συγκρητισμός. Προσπάθεια εισαγωγής στοιχείων από ανατολίτικες θρησκείες και η ανάμειξή τους με την ορθόδοξη διδασκαλία

2. ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ: α. Οι Χριστιανοί που προέρχονταν από τον Ιουδαϊσμό: Ήταν δύσκολο να δεχθούν ότι το Ευαγγέλιο αντικατέστησε το Μωσαϊκό Νόμο. β. Οι Χριστιανοί που προέρχονταν από τον «Εθνικό Κόσμο»: 1. Ήταν δύσκολο να δεχθούν τη δημιουργία του κόσμου από το μηδέν 2. Ήταν δύσκολο να δεχθούν τη διδασκαλία για την είσοδο του «Κακού» στον κόσμο

17


Γ. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ α. Διαίρεσαν την Εκκλησία β. Δημιούργησαν εντάσεις και συγκρούσεις γ. Απέκοψαν τους Αιρετικούς από την Εκκλησία δ. Η αγάπη έγινε μίσος. Η αδελφοσύνη έγινε καχυποψία. και δυσπιστία Η Πολιτεία (ο αυτοκράτορας) βρήκε ευκαιρία να παρέμβει (για ειρήνη στην Εκκλησία - κοινωνική ηρεμία) Μεγάλες Επαρχίες (Αίγυπτος - Συρία - Αιθιοπία ) α. συγκρούστηκαν με την κεντρική εξουσία β. απομακρύνθηκαν από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία γ. υποτάχθηκαν σε εχθρούς (Άραβες κλπ) δ. αποσχίσθηκαν με ολέθριες συνέπειες

18


Δ. ΑΙΡΕΣΕΙΣ

ΜΆΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΆ

Οι Μάρτυρες

του

Ιεχωβά αποτελούν

επίσημη χριστιανική θρησκεία με

περίπου οκτώ εκατομμύρια μέλη σε 239 χώρες. Βάση της πίστης τους είναι η Αγία Γραφή, αλλά σε αρκετά θέματα διαφέρουν από τις παραδοσιακές Εκκλησίες του χριστιανικού κόσμου. Η βασική θεματολογία του κηρύγματός τους είναι ότι σήμερα η άδικη τάξη πραγμάτων βρίσκεται στις «έσχατες ημέρες» της, καθώς σύντομα ο Θεός θα αναλάβει δράση για να τιμωρήσει τους άδικους ανθρώπους και να δώσει αιώνια ζωή στους δίκαιους σε μια παραδεισένια γη.

ΣΥΝΑΘΡΟΊΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΕΎΣΕΙΣ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιδεικνύουν γενικότερα ιδιαίτερη προσήλωση στην θρησκεία τους, παρακολουθώντας συναθροίσεις δύο φορές την εβδομάδα (συνολικά

τρεις

ώρες

περίπου)

στις

τοπικές Αίθουσες

Βασιλείας.

Οργανώνουν μεγαλύτερες συνάξεις (οι οποίες ονομάζονται συνελεύσεις) τρεις φορές τον χρόνο σε αίθουσες συνελεύσεων που αποτελούν ιδιοκτησία ή συντηρούνται από την Εταιρία Σκοπιά ή σε δημόσιες εγκαταστάσεις οι οποίες ενοικιάζονται,

όπως

για

παράδειγμα

αθλητικά

γήπεδα

ή

αίθουσες

εκδηλώσεων. Τα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά βρίσκονται

στο Μπρούκλιν

της

Νέας

Υόρκης.

Υπάρχουν

Τμήματος σε πολλές χώρες και περιοχές σε όλο τον κόσμο.

19

91 Γραφεία


Πεποιθήσεις και δοξασίες Ο Θεός Ο Δημιουργός των πάντων, η ύψιστη εξουσία του σύμπαντος, ο μόνος που αξίζει λατρεία, είναι ο Θεός που, σύμφωνα με τη Γραφή, έχει ονομάσει τον εαυτό του Ιεχωβά, ή αλλιώς Γιαχβέ. Το όνομά του στα Εβραϊκά σημαίνει «Αυτός κάνει να γίνεται» και σημαίνει ότι ο ίδιος γίνεται οτιδήποτε χρειαστεί ώστε να επιτελέσει τους σκοπούς του και να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. Ο Ιεχωβά περιγράφεται στη Γραφή ως η προσωποποίηση της αγάπης, ενώ άλλες εξέχουσες ιδιότητές του είναι η δικαιοσύνη, η σοφία και η δύναμη. Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται προσωπικά για όλα τα πλάσματά του, με μέγιστη απόδειξη της αγάπης του την προσφορά της θυσίας του μονογενούς Υιού του, έχει επέμβει στο ρου της ιστορίας και θα το ξανακάνει υπέρ των αρχών του και υπέρ της σωτηρίας της ανθρωπότητας.

Ο λόγος του Θεού Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε πολλούς τρόπους και εκπροσώπους για να μιλήσει στους ανθρώπους, αλλά φρόντισε ο λόγος του να καταλήξει και να καταγραφεί στην Αγία Γραφή προς όφελος όλων των ανθρώπων, ακόμη και των μελλοντικών γενεών. Η Αγία Γραφή γράφτηκε υπό την έμπνευση και την επιστασία του αγίου πνεύματος, δηλαδή της ενεργού δύναμης του Θεού, γεγονός που σημαίνει πως η Γραφή περιέχει ανόθευτο τον λόγο και την αλήθεια του

Θεού, απαλλαγμένο

από

ανθρώπινες

θεωρίες

και

σφάλματα. Με την ολοκλήρωση του γραπτού λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, ο Ιεχωβά έπαψε να χρησιμοποιεί οράματα ή άλλου είδους υπερφυσικές αποκαλύψεις για να καθοδηγήσει τον λαό του. Από την άλλη μεριά, ένας δεύτερος αλλά έμμεσος τρόπος που μιλάει ο Θεός είναι τα έργα του, όπως για παράδειγμα η φυσική δημιουργία, από την οποία μπορεί κανείς να διδαχτεί πολλά.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι κυβερνήσεις Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ακολουθούν την Βιβλική παραγγελία να "αποδίδουν

20


σε όλους αυτά που τους οφείλονται". Έτσι, ενθαρρύνονται να πληρώνουν τους φόρους και να υπακούν στους νόμους της κάθε χώρας, και συχνά έχουν επαινεθεί

για

αυτό.

Όμως,

εξαιτίας

κυρίως

της

στάσης

πολιτικής

ουδετερότητας που διακρατούν, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήρθαν σε σύγκρουση ή ακόμη αντιμετώπισαν και ολοκληρωτικό διωγμό κατά καιρούς από κάποιες κυβερνήσεις και από τα νομικά τους συστήματα. Αυτό συνέβη ακόμη και σε δημοκρατικές χώρες οι οποίες διέπονται από νόμους και κατέχουν ένα υψηλό επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ο Καναδάς, η Γαλλία, η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Εναντίωση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά Καθ' όλη την διάρκεια της ιστορικής τους ύπαρξης, οι πεποιθήσεις, οι διδασκαλίες και οι πρακτικές των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχουν γίνει αντικείμενο διαμάχης και εναντίωσης από κοινωνίες και από άλλες θρησκείες, ακόμη

και

από

Χριστιανικές

ομάδες

καθολικού

ρεύματος.

Πολλές

θρησκευτικές ομάδες θεωρούν εσφαλμένες την ερμηνεία και τις διδασκαλίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι Μάρτυρες αναφέρονται μερικές φορές μεταξύ των αιρέσεων λόγω του ότι οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις διαφέρουν από εκείνες που έχει συνήθως η πλειονότητα των Χριστιανών, ή λόγω ζητημάτων που αφορούν την οργανωτική δομή τους, ή λόγω της θέσης τους όσον αφορά τις μεταγγίσεις αίματος. Άλλοι ισχυρίζονται ότι οι Μάρτυρες αποτελούν αίρεση λόγω των τεχνικών στρατολόγησης και κατήχησης των νέων μελών, περιλαμβανομένης υποτιθέμενης πλύσης εγκεφάλου. Αυτοί οι επικριτές τονίζουν ότι αυταπόδεικτα ακυρώνεται η ιδιότητα της θρησκείας για οποιαδήποτε θρησκεία η οποία αφαιρεί από τους οπαδούς της την ελεύθερη βούληση, και ισχυρίζονται ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ταιριάζουν σε αυτή την περιγραφή. Αποτελεί, όμως, ειρωνεία το γεγονός ότι αυτή η άποψη έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τις διδασκαλίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, καθώς οι ίδιοι πιστεύουν ότι η ελεύθερη βούληση είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα του Ιεχωβά Θεού προς τον άνθρωπο. Διδάσκουν ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αποφασίσει συνειδητά αν θα υπηρετεί τον Θεό ή όχι.

21


ΜΑΣΟΝΙΑ Η Μασονία είναι κατασκεύασμα του Σιωνισμού, του διεθνούς Εβραϊσμού και εξυπηρετεί τα σχέδια των Εβραϊκών Σιωνιστών. Σκοπός της είναι να καταστρέψει όπως φαντάζεται τον Χριστιανισμό με την υποστήριξη όλων των αντίχριστων αιρέσεων και προπαγανδών. Η ίδια αίρεση για να μην αποκαλύπτεται ο ρόλος της παρουσιάζεται σαν φιλανθρωπικό ίδρυμα, ενώ είναι θρησκεία ειδωλολατρική, έχει ναούς, τελετές και μυστήρια. Είναι αντίχριστη θρησκεία που σαν τελικό σκοπό της έχει να επιβάλει τη λατρεία του Σατανά. Όσοι μπαίνουν στη Στοά βγαίνουν αυτομάτως από την εκκλησία του Χριστού.

Η Μασονία στην Ελλάδα Ο τεκτονισμός εισήλθε στον ελληνικό χώρο από τα Επτάνησα, την εποχή που ήταν υπό γαλλική και αγγλική κατοχή, και συγκεκριμένα από τις νήσους Κέρκυρα και Ζάκυνθο, τις οποίες οι πολέμιοι της οργάνωσης αποκαλούν έως σήμερα «κερκόπορτες» του μασονισμού

Γενικές απαιτήσεις  Να είναι άνδρας που προσέρχεται αυτοβούλως.  Να πιστεύει σε κάποιο Υπέρτατο Ον, όποια υπόσταση και εάν έχει αυτό για τον καθένα. (Άθεοι δεν γίνονται δεκτοί).  Να έχει τουλάχιστον το ελάχιστο της αποδεκτής ηλικίας. Αυτό κυμαίνεται από 18 έως 25 έτη αναλόγως της Μεγάλης Στοάς (Στην Ελλάδα είναι τα 21 έτη).  Να είναι άνθρωπος καλών ηθικών αρχών, καλού χαρακτήρα και καλής φήμης.  Να είναι ψυχικά, διανοητικά και σωματικά υγιής. Δηλαδή, ο υποψήφιος πρέπει να μην πάσχει από κάτι που να τον εμποδίζει να εκτελεί τα

22


καθήκοντά του.  Να είναι ελεύθερος από γέννησης. Η απαίτηση αυτή διατηρείται στην σύγχρονη εποχή ως ιστορικό αξίωμα.  Να έχει προταθεί από δύο ήδη μέλη της Στοάς, οι οποίοι και εγγυώνται (το κατά δύναμιν) για αυτόν.

Τεκτονική Στοά Η τεκτονική Στοά αποτελεί τον «πυρήνα» της οργάνωσης του ελευθεροτεκτονισμού. Κάθε νέα στοά πρέπει να υπόκειται σε μία κανονική μεγάλη στοά ή μεγάλη ανατολή. Η στοά είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τις οδηγίες της μεγάλης στοάς στην οποία υπόκειται όσον αφορά την εφαρμογή των Συνταγμάτων, όμως κατά τα άλλα είναι ανεξάρτητη διοικητική μονάδα. Μία στοά πρέπει να έχει τακτικές και προγραμματισμένες συνεδριάσεις, όπου θα λαμβάνουν χώρα οι τεκτονικές εργασίες των μελών της, και πρέπει να συνέρχεται μόνο στην έδρα της. Αρμοδιότητα της στοάς είναι η μύηση και προαγωγή των μελών της, η εγκατάσταση του σεβάσμιου διδασκάλου και των αξιωματικών της, η απόκτηση και διατήρηση των κοσμημάτων και κειμηλίων της, η ενδυνάμωση των δεσμών ανάμεσα στις οικογένειες μέσω των διαφόρων εκδηλώσεων που οργανώνει και διάφορα άλλα θέματα σε επίπεδο βάσης.

23


Σαϊεντολογία Ετυμολογία Η λέξη «Σαϊεντολογία» προέρχεται από τη Λατινική λέξη «scio» που σημαίνει «γνωρίζω, με την πιο πλήρη έννοια της λέξης» και από τη λέξη «λόγος» που σημαίνει, «μελέτη». Κυριολεκτικά, σημαίνει «γνωρίζω πώς να γνωρίζω».

Τα «πιστεύω» της Σαϊεντολογίας Η Σαϊεντολογία είναι μια θρησκεία του εικοστού αιώνα. Περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα γνώσεων οι οποίες απορρέουν από ορισμένες θεμελιώδεις αλήθειες, η σημαντικότερη των οποίων είναι: ο Άνθρωπος είναι ένα πνευματικό ον προικισμένο με ικανότητες πέρα από εκείνες που μπορεί να φανταστεί. Δεν είναι μόνο ικανός να επιλύσει τα προβλήματά του, να επιτύχει τους στόχους του και να κερδίσει την αιώνια ευτυχία, αλλά επίσης να βρεθεί σε καινούριες καταστάσεις επίγνωσης, που δεν φανταζόταν ποτέ ότι είναι δυνατές.

Τα Μέρη του Ανθρώπου Αρχικά, υπάρχει το σώμα το ίδιο. Το σώμα είναι η οργανωμένη φυσική σύνθεση ή φυσική ουσία του Ανθρώπου, είτε είναι ζωντανός είτε νεκρός Δεν είναι το ίδιο το ον. Έπειτα, υπάρχει η διάνοια, η οποία αποτελείται κυρίως, από εικόνες. Τελικά και πιο σημαντικό, υπάρχει ο θήταν. Ο θήταν δεν είναι πράγμα. Είναι ο δημιουργός των πραγμάτων. Από τα τρία μέρη του Ανθρώπου, ο θήταν είναι, προφανώς, το πιο σημαντικό. Διότι χωρίς τον θήταν δε θα υπήρχε διάνοια ούτε ζωντάνια στο σώμα. Αλλά χωρίς σώμα ή διάνοια εξακολουθεί να υπάρχει ζωντάνια και ζωή στον θήταν.

24


Τα Οκτώ Δυναμικά Επειδή τα βασικά στοιχεία, πάνω στα οποία στηρίζεται η Σαϊεντολογία αγγίζουν όλες τις πτυχές της ζωής, κάποιες αρχές – κλειδιά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευρέως για να καλυτερεύσουν οποιαδήποτε κατάσταση. Οι Σαϊεντολόγοι χρησιμοποιούν αυτές τις αρχές στην καθημερινή τους ζωή και η χρήση τους από μόνη της μπορεί συχνά να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία. Επιπλέον οι αρχές αποσαφηνίζουν σε μεγάλο βαθμό αυτό που συχνά προκαλεί σύγχυση και ταραχή.

Η Σφαίρα Ενδιαφέροντος της Σαϊεντολογίας Ο κόσμος κατέληξε να πιστεύει ότι η ζωή είναι πολύπλοκη και ο άνθρωπος δυσνόητος, αλλά η Σαϊεντολογία έχει αντίθετη άποψη: κάθε άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει πλήρως τον εαυτό του και μάλιστα ν’ αποκτήσει τον έλεγχο της ζωής του. Επιπλέον, η Σαϊεντολογία είναι οργανωμένη με τέτοιον τρόπο, ώστε θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει μια απλή αρχή για να επιφέρει αξιοσημείωτες αλλαγές.

25


Σατανισμός

Ο σατανισμός είναι λατρευτική πίστη η οποία έχει ως επίκεντρό της τον Σατανά, ή διάβολο, οντότητα που σύμφωνα με την παράδοση των ιουδαίων και των χριστιανών είναι ο έσχατος αντίπαλος του Θεού, ενσαρκώνοντας την αρχή του απόλυτου κακού.

Η σημασία του φιδιού στον Χριστιανισμό Ο Χριστός σαν σοφία και υψωμένος στο Δέντρο της ζωής σαν θυσία και σαν ο Διάβολος στη χθόνια μορφή του. Το φίδι είναι ο Σατανάς, ο Πειρασμός, εχθρός του Θεού και παράγοντας της πτώσης. Το καλό φίδι απεικονίζεται εξερχόμενο από τον κάλυκα του Αγ. Ιωάννη, το Άγιο Δισκοπότηρο. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος αποκαλείται και Εωσφόρος Φωταγωγός. Ο Τερτυλλιανός λέει ότι οι χριστιανοί αποκαλούσαν τον Χριστό «Αγαθό Όφι».

Σατανικά Σύμβολα  ΤΟ ΦΙΔΙ/ΟΦΗΣ Το πιο Ιερό σύμβολο στον Σατανισμό. Συμβολίζει την ενέργεια Κουνταλίνι στην βάση της σπονδυλικής στήλης. Όταν ο Όφις ενεργοποιηθεί μέσω Δυναμικών Διαλογισμών και συγκεκριμένων ασκήσεων, σηκώνεται διαμέσου των 7 τσάκρα, φέρνοντας υπερσυνηδειτότητα, φώτιση, ψυχικές δυνάμεις, ικανότητες και παντογνωσία. Η Κόμπρα, που συμβολίζεται σε πολλές τοιχογραφίες και ευρήματα στην Αίγυπτο, συμβολίζει την εκτεταμένη συνειδητότητα μετά από την ανύψωση του όφι. Αυτή είναι η ΑΛΗΘΙΝΗ βάση του Σατανισμού - Η ανύψωση του Όφι. Αυτοί που σηκώνουν αποτελεσματικά τον Όφι βρίσκονται σε πολύ υψηλά πνευματικά επίπεδα και δεν μπορούν να τους κοροϊδεύουν τα ψέματα του χριστιανισμού και των λοιπών

26


προπαγανδιστικών προγραμμάτων.  ΠΕΝΤΑΛΦΑ Η Πεντάλφα που στρέφεται προς τα κάτω συμβολίζει την ενέργεια που μπαίνει στο Τσάκρα της Κορώνας από επάνω. Ο Σατανικός Κεραυνός συμβολίζει τον Σατανά ως Θεό Δημιουργό μας. Ο κεραυνός είναι η βιοηλεκτρικότητα – η ζωτική ενέργεια. Κάθε σύμβολο που κοιτάζει προς τα κάτω συμβολίζει την ενέργεια από επάνω που δίνει ζωή και ενδυναμώνει την ανθρώπινη ψυχή.  ΙΣΟΠΛΕΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Ο Ισόπλευρος Σταυρός βρίσκεται στις περισσότερες σφραγίδες Δαιμόνων και συμβολίζει την σωστή τοποθέτηση και φορά των Τσάκρα, αλλά και το σχήμα της ανθρώπινης ψυχής.

Εξορκισμός Με τον όρο Εξορκισμός εννοείται η εκδίωξη δαιμόνων ή άλλων κακών πνευματικών οντοτήτων που κατέχουν ένα πρόσωπο ή ένα χώρο. Η πρακτική, αν και αρχαία ως προς τις ρίζες της, είναι ακόμα τμήμα του συστήματος πεποιθήσεων πολλών θρησκειών. Ο εξορκιστής είναι συχνά κάποιος ιερέας, ή άτομο προικισμένο με ειδικές δυνάμεις και δεξιότητες. Χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό μαγικών και θρησκευτικών ιεροπραξιών, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η προσευχή, οι κινήσεις οι εικόνες και τα φυλακτά.

Ετυμολογία: Η λέξη «εξορκισμός» σημαίνει «ωθώ κάποιον να ορκιστεί» και αναφέρεται κυρίως στον εξορκιστή που εξαναγκάζει κάποιο υποτιθέμενο πνεύμα να υπακούσει κάποια υποτιθέμενη ανώτερη δύναμη.

27


Δαιμονισμός Ο δαιμονισμός, όπως παρουσιάζεται στην Καινή Διαθήκη, είναι μία κατάσταση κατά την οποία ο άνθρωπος χάνει τον έλεγχο της προσωπικότητάς του και γίνεται ανδράποδο του Σατανά. Κινείται, δρα και υπάρχει σαν υποχείριο του Σατανά. Μια χαρακτηριστική περικοπή, στην οποία μπορούμε να μελετήσουμε το φαινόμενο του δαιμονισμού, είναι ο δαιμονισμένος στην χώρα των Γαδαρηνών ή Γεργεσηνών (Λκ. 8,26-39 · Ματθ.8,28-34 · Μαρκ. 5,1-20)

Πηγές: {http://users.sch.gr/geioanni/sel-ekpaideusi/sxolikes_ergasies/TRITHGYMNASIOY-THRHSKEYTIKA/sel_1=1-15/14.htm http://www.oodegr.co/oode/thriskies/genika/pinakas_airesewn_1. http://users.sch.gr/geioanni/sel-ekpaideusi/sxolikes_ergasies/TRITH-GYMNASIOYTHRHSKEYTIKA/sel_1=1-15/14.htm http://www.oodegr.co/oode/thriskies/genika/pinakas_airesewn_1. http://users.sch.gr/geioanni/sel-ekpaideusi/sxolikes_ergasies/TRITH-GYMNASIOYTHRHSKEYTIKA/sel_1=1-15/14.htm http://www.oodegr.co/oode/thriskies/genika/pinakas_airesewn_1.} {http://www.gotquestions.org/Greek/Greek-cult-definition.html} {http://www.impantokratoros.gr/F0A73215.el.aspx} http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE %B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82}

28


29


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.