Aukcja Sztuki Dawnej - 18 czerwca 2023

AUKCJA DZIEŁ SZTUKI

NIEDZIELA, 18 CZERWCA 2023

SZTUKA WSPÓŁCZESNA

godz. 1700

MALARSTWO TRADYCYJNE

godz.1900

WYSTAWA I LICYTACJA W NASZEJ SIEDZIBIE

Galeria AGRA-ART– Warszawa, ul. Wilcza 70

Rezerwacja linii telefonicznych, asysty internetowej oraz zlecenia

agra@agraart.pl lub tel. 22 625 08 08, 601 352 916

Aukcja odbędzie się w galerii Agra-Art.

Zachęcamy do licytacji on-line, przez telefon lub pozostawienia zlecenia licytacji w Państwa imieniu.

INDEKS ARTYSTÓW

Anders Andersen-Lundby35

Teodor Axentowicz19

Stefan Bakałowicz24

Jan Chełmiński29

Zdzisław Cyankiewicz71

Wojciech Aleksander Durek51

Erno Erb46

Julian Fałat31

Jerzy Fedkowicz70

Stanisław Gałek58

Wojciech Gerson10

Ludwik Gędłek5

Teodor Grott14, 42, 43

Karl Heffner28

Vlastimil Hofman44, 66

Kazimierz Holewiński77

Władysław Jarocki61, 64

Stanisław Kamocki40, 63

Rajmund Kanelba72

Wiktor Korecki38, 45, 53, 55

Jerzy Kossak37, 52, 54

Wojciech Kossak47, 49, 56

Wilhelm Kotarbiński25

Teofil Kwiatkowski3

Aleksander Laszenko26

Jacek Malczewski15

Rafał Malczewski73, 74, 75

Jan Matejko1

Zygmunt Menkes76

Piotr Michałowski2, 4, 8, 30

Pierre Andre Montauban6

Olga Niewska50

Aleksy Nowakiwski57

Jan Perdzyński9

Walery Eljasz Radzikowski7

Mieczysław Reyzner18

Karl Julius Rose33

Bronisława Rychter-Janowska 36, 41

Henryk Siemiradzki22

Kazimierz Stabrowski21, 23

Piotr Stachiewicz20

Jan Stanisławski11

Adam Styka59

V. Szczeblewski34

Iwan Trusz27, 65

Miloslava Vrbova-Stefkova78

Czesław Wasilewski48

Willibald Wex32

Stanisław Ignacy Witkiewicz60, 67

Leon Wyczółkowski13, 16

Michał Gorstkin Wywiórski12, 39, 62

Jakub Zucker69

REGULAMIN AUKCJI STACJONARNYCH

DOMU AUKCYJNEGO AGRA-ART S.A.

§

1.POSTANOWIENIA OGÓLNE

Niniejszy Regulamin określa zasady przeprowadzenia oraz uczestnictwa w aukcji, której przedmiotem są dzieła sztuki oraz inne obiekty kolekcjonerskie, powierzone Domowi Aukcyjnemu Agra-Art S.A. celem ich sprzedaży.

§ 2.DEFINICJE

Ilekroć w niniejszym Regulaminie jest mowa o poniższych pojęciach, należy przez nie rozumieć:

1. DOM AUKCYJNY – Dom Aukcyjny Agra-Art S.A., z siedzibą w Warszawie przy ul. Wilczej 55/63, zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie pod numerem KRS 0000101181.

2. ESTYMACJE – orientacyjny przedział cen, podany na podstawie analizy rynku aktualnej dla terminu aukcji, w którym w wyniku licytacji z największym prawdopodobieństwem może znaleźć się cena uzyskana; wartość ta nie uwzględnia kwoty Premium

3. PRZEDMIOT AUKCJI – dzieło sztuki oraz inne rzeczy nie wyłączone z obrotu, powierzone przez osoby trzecie do sprzedaży.

4. CENA REZERWOWA – najniższa cena sprzedaży Przedmiotu Aukcji brutto ustalona dla Przedmiotu Aukcji przez właściciela Przedmiotu Aukcji.

5. CENA WYWOŁAWCZA – cena, od której aukcjoner rozpoczyna licytację Przedmiotu Aukcji.

6. SPRZEDAJĄCY – osoba zgłaszająca przedmiot do sprzedaży (wliczając agenta, wykonawcę lub osobistego reprezentanta, który działa w jego imieniu).

7. UCZESTNIK – osoba zarejestrowana zgodnie z postanowieniami niniejszego Regulaminu, biorąca udział w aukcji osobiście lub za pośrednictwem Pełnomocnika działającego na podstawie pisemnego Pełnomocnictwa.

8. NABYWCA – Uczestnik lub mocodawca (w przypadku licytacji przez pełnomocnika), która zgłosiła najwyższą ofertę zaakceptowaną przez Aukcjonera (przybicie), lub nabyła przedmiot w sprzedaży poaukcyjnej.

9. AUKCJONER – osoba upoważniona przez Dom Aukcyjny do prowadzenia aukcji.

10. UMOWA – umowa sprzedaży zawarta między Domem Aukcyjnym a Nabywcą z chwilą udzielenia przybicia, tj. w momencie zaakceptowania przez aukcjonera najwyższej oferty poprzez uderzenie młotkiem (zgodnie z art. 702 § 2 Kodeksu Cywilnego).

11. USTAWA AML – ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu z dnia 1 marca 2018 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1132, 163 z późn. zm.)

12. PREMIUM – prowizja płacona przez Nabywcę Domowi Aukcyjnemu, zawierająca podatek VAT określona w § 12 ust. 1 poniżej.

13. CENA ZAKUPU – jest to cena całkowita do zapłaty (cena przybita młotkiem z dodaną kwotą Premium i ewentualnie z innymi opłatami wymienionymi w § 10, lub w przypadku sprzedaży poaukcyjnej –uzgodniona cena sprzedaży), która nie podlega negocjacji po zakończeniu aukcji.

14. CENA UZYSKANA – najwyższa oferta zaakceptowana przez aukcjonera przez uderzenie młotkiem.

15. VAT GRANICZNY – podatek od towarów i usług, który na podstawie art. 120 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług stosuje się do importu dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia dzieł sztuki oraz do ich dostawy dokonywanej przez podmioty określone w tym przepisie, naliczany przy obiektach sprowadzonych spoza Unii Europejskiej – opłata pobierana od Nabywcy.

16. OPŁATA KOMPENSACYJNA – opłata w wysokości 20% wylicytowanej Ceny uzyskanej stanowiąca zryczałtowane odszkodowanie, obejmujące między innymi koszty przygotowania Dzieła do

aukcji, Prowizję, utracone przez Dom Aukcyjny korzyści, a także szkody wizerunkowe. Dom Aukcyjny naliczy Opłatę kompensacyjną w przypadku odstąpienie od Umowy przez Dom Aukcyjny wobec opóźnienia wpłaty od Nabywcy.

§ 3.PRZEDMIOT AUKCJI

1.Przedmiotami Aukcji są rzeczy nie wyłączone z obrotu. Przedmioty Aukcji, zgodnie z oświadczeniami osób zgłaszających Przedmioty Aukcji do sprzedaży, stanowią wyłączną własność tych osób trzecich, są wolne od wad prawnych, nie są objęte jakimkolwiek postępowaniem administracyjnym, sądowym lub skarbowym, są wolne od zajęcia i zastawu oraz innych ograniczonych praw rzeczowych oraz nie są przedmiotem jakichkolwiek roszczeń osób trzecich.

2.Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za wady fizyczne i prawne oferowanych Przedmiotów Aukcji, jeśli Nabywca wiedział o wadzie w chwili przybicia. Z zastrzeżeniem bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa dotyczących ochrony konsumentów, Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za wady fizyczne i prawne Przedmiotów Aukcji, o których to wadach nie posiadał wiedzy.

3.Dom Aukcyjny może wycofać Przedmiot Aukcji bez podania przyczyny.

4.Przed aukcją Dom Aukcyjny publikuje katalog zawierający wskazanie Przedmiotów Aukcji oferowanych na najbliższej aukcji. Dom Aukcyjny zastrzega sobie możliwość składania oświadczeń i poprawek po publikacji katalogu, które uzupełniają opisy tam zawarte. Oświadczenia i poprawki ogłoszone w czasie sprzedaży uzupełniają opis katalogowy.

5.Opisy zawarte w katalogu, o którym jest mowa w ust. 4 powyżej, przygotowywane są przez historyków sztuki posiadających rozległe i udokumentowane doświadczenie, potwierdzone pracą zawodową

6.Przedmioty Aukcji są oceniane przez konserwatora dzieł sztuki.

7.Dom Aukcyjny gwarantuje zgodność cech sprzedawanych obiektów opisanych w katalogu ze stanem faktycznym.

8.Przedmioty Aukcji są udostępniane zainteresowanym do zapoznania się z nimi w siedzibie Domu Aukcyjnego na nie mniej niż 10 dni przed aukcją na wystawie poprzedzającej aukcję Dom Aukcyjny zaleca wykorzystanie tej możliwości bliższego zapoznania się z obiektem, jego opisem katalogowym i stanem faktycznym.

§ 4.ORGANIZACJA AUKCJI

1.Nie później niż na 10 dni przed planowanym terminem aukcji Dom Aukcyjny publikuje ogłoszenie informacyjne na stronie internetowej www.agraart.pl.

2.W ogłoszeniu, o którym jest mowa w ust. 1 powyżej, Dom Aukcyjny określa termin aukcji, miejsce oraz katalog Przedmiotów Aukcji.

3.Dom Aukcyjny do chwili rozpoczęcia licytacji danego Przedmiotu Aukcji jest uprawniony do jednostronnej zmiany warunków określonych w ogłoszeniu dotyczących tego Przedmiotu Aukcji bez podania przyczyny.

4.Aukcja jest prowadzona zgodnie z prawem polskim i w języku polskim przez Aukcjonera.

§ 5.WARUNKI I SPOSOBY UCZESTNICTWA W AUKCJI

1.Uczestnikiem może być osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, ale posiadająca zdolność prawną

2.Osoby, które zamierzają pierwszy raz uczestniczyć w aukcji Domu Aukcyjnego, proszone są o uprzedni kontakt z Domem Aukcyjnym w celu weryfikacji danych osobowych oraz ustalenia warunków ewentualnej płatności (rejestracja uczestników).

3.Wszelkie dane Uczestników pozostają do wyłącznej wiadomości Domu Aukcyjnego.

4.Do udziału w licytacji będą dopuszczone wszystkie osoby, które spełniają przesłanki wskazane w ust. 1 powyżej, zarejestrowały się do aukcji (podały Domowi Aukcyjnemu swoje dane wskazane w formularzu rejestracyjnym), oraz które zostaną pozytywnie zweryfikowane przez Dom Aukcyjny, dotychczas wywiązały się ze swoich zobowiązań lub wobec których złożono wiarygodne referencje, a także – w przypadku gdy cena wywoławcza będzie wyższa aniżeli 10.000,00 EUR –które zostaną zidentyfikowane i zweryfikowane w ramach stosowania przepisów Ustawy AML,

oraz w stosunku do których nie zachodzi uzasadnione podejrzenie prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. W każdym przypadku podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, Dom Aukcyjny ma prawo odmówić dopuszczenia do aukcji.

5.Dom Aukcyjny może uzależnić uczestnictwo osoby w aukcji od wykazania przez tę osobę, iż jest osobą uprawnioną do udziału w aukcji.

6.W uzasadnionych przypadkach Dom Aukcyjny zachowuje sobie prawo niedopuszczenia danej osoby do uczestnictwa w aukcji bez podania przyczyny.

7.Dom Aukcyjny jest uprawniony do rejestracji przebiegu aukcji w formie audio video, z zastrzeżeniem należytej ochrony wizerunku Uczestników.

8.Do udziału w aukcji można przystąpić:

a)osobiście – udział osobisty na sali aukcyjnej,

b)licytacja telefoniczna,

c)w imieniu uczestnika – licytacja zlecona Domowi Aukcyjnemu, d)przez Internet w czasie rzeczywistym.

9.Dom Aukcyjny ma prawo zorganizować aukcję bez fizycznego udziału osób na sali aukcyjnej, jeżeli będzie to konieczne z uwagi na obowiązujące przepisy prawa lub dla zachowania bezpieczeństwa Uczestników.

10.Warunkiem przystąpienia do Aukcji jest akceptacja niniejszego Regulaminu.

§ 6.UDZIAŁ OSOBISTY

1.Każdemu Uczestnikowi przed aukcją zostanie przypisany indywidualny numer identyfikacyjny. Przed rozpoczęciem aukcji przy stanowisku rejestracyjnym Domu Aukcyjnego Uczestnik biorący osobisty udział w aukcji, otrzyma tabliczkę z tym numerem. Uczestnik posługuje się w/w tabliczką w trakcie licytacji w celu akceptacji kolejnych postąpień i jest zobowiązany okazać ją na każde wezwanie Aukcjonera.

2.Przy stanowisku rejestracyjnym Uczestnik potwierdza swoją tożsamość ważnym dokumentem ze zdjęciem na każdą prośbę pracownika Domu Aukcyjnego dokonującego rejestracji.

3.Bezpośrednio po zakończeniu aukcji Uczestnik obowiązany jest zwrócić tabliczkę o której jest mowa w ust. 1 powyżej.

4.Uczestnik aukcji jest odpowiedzialny za skutki użycia otrzymanej od Domu Aukcujnego tabliczki licytacyjnej przez osobę trzecią

5.W przypadku dokonania zakupu przez Uczestnika, Dom Aukcyjny na prośbę Uczestnika wyda mu pisemne potwierdzenie zawartych umów.

§ 7.LICYTACJA

TELEFONICZNA

1.Uczestnicy aukcji mają możliwość wzięcia udziału w aukcji przez telefon (licytacja telefoniczna).

2.Uczestnik licytacji telefonicznej powinien nie później niż na 12 godzin przed terminem aukcji skontaktować się z Domem Aukcyjnym, celem zarezerwowania linii telefonicznej.

3.Osoba, która zgłasza chęć uczestnictwa w licytacji telefonicznej jest zobowiązana do wskazania numerów Przedmiotów Aukcji, które zamierza licytować oraz numeru telefonu, pod który pracownik Domu Aukcyjnego zadzwoni do niej w czasie aukcji.

4.Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za brak możliwości wzięcia udziału w licytacji telefonicznej z powodu trudności z połączeniem z numerem podanym przez Uczestnika.

5.Licytacja telefoniczna może być nagrywana, a złożenie zlecenia jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na nagrywanie rozmowy telefonicznej. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do archiwizowania rozmów.

6.Dom Aukcyjny zapewnia możliwość uczestnictwa w licytacji telefonicznej w języku angielskim francuskim lub niemieckim.

§ 8. LICYTACJA W IMIENIU UCZESTNIKA

1.Uczestnik może zlecić Domowi Aukcyjnemu licytowanie wybranych Przedmiotów Aukcji w jego imieniu. W tym celu Uczestnik wypełnia formularz zamieszczony w katalogu aukcyjnym lub w Internecie pod adresem www.agraart.pl.

2.Wypełniony i podpisany formularz zlecenia licytacji należy dostarczyć osobiście do siedziby Domu Aukcyjnego lub mailem na adres agra@agraart.pl, nie później niż na 2 godziny przed rozpoczęciem aukcji.

3.Dom Aukcyjny licytuje Przedmioty aukcji w imieniu Uczestnika do kwoty maksymalnej, oznaczonej przez Uczestnika na formularzu zlecenia.

4.Dom Aukcyjny dołoży wszelkich starań by zakupić Przedmiot Aukcji po najniższej możliwej cenie.

5.Dom Aukcyjny nie przyjmuje zleceń bez limitu ceny.

§ 9. LICYTACJA PRZEZ INTERNET W CZASIE RZECZYWISTYM

1.Dom Aukcyjny udostępnia możliwość licytacji w czasie rzeczywistym przez Internet razem z Uczestnikami zgromadzonymi na sali aukcyjnej.

2.Warunkiem uczestnictwa w aukcji w sposób opisany w ust. 1 powyżej, jest zarejestrowanie się przez Uczestnika na stronie internetowej www.agraart.pl oraz uzyskanie statusu VIP, z zastrzeżeniem ust. 3 poniżej.

3.Status VIP można uzyskać kontaktując się z Domem Aukcyjnym w sposób opisany pod adresem www.agraart.pl.

4.Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie problemy, utrudnienia, a w szczególności brak możliwości licytacji spowodowany trudnościami lub awarią techniczną po stronie Uczestnika lub operatora łącza internetowego, z którego korzysta Uczestnik.

§ 10. CENA

1.Wszystkie Przedmioty Aukcyjne, o ile nie są oznaczone inaczej, posiadają Cenę Rezerwową, znaną jedynie Domowi Aukcyjnemu, która mieści się w przedziale między Ceną Wywoławczą, a dolną Estymacją. W przypadku braku osiągnięcia Ceny Rezerwowej, nie jest możliwe zakończenie aukcji sprzedażą Przedmiotu Aukcyjnego. W takiej sytuacji aukcja zostaje zamknięta pomimo braku sprzedaży Przedmiotu Aukcji.

2.W katalogu podaje się orientacyjne Ceny Wywoławcze oraz Estymacje. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do zmiany Ceny Wywoławczej przed aukcją

3.Aukcjoner może w zależności od zainteresowania Przedmiotem Aukcji rozpocząć licytację od Ceny Wywoławczej niższej lub wyższej niż umieszona w katalogu.

4.Estymacje są określane przez Dom Aukcyjny na podstawie analizy wyników aukcji podobnych obiektów oraz aktualnej tendencji rynkowej.

§ 11. PRZEBIEG AUKCJI

1.Licytację prowadzi Aukcjoner, który określa postąpienia w licytacji, rozstrzyga wszelkie spory i wskazuje Nabywcę obiektu.

2.Aukcjoner stosuje postąpienia ustalone wcześniej według poniższej tabeli:

PRZEDZIAŁ CENOWY MINIMALNEPOSTĄPIENIE do 5 000 zł

5 000 – 10 000 zł

10 000 – 100 000 zł

100 000 – 200 000 zł

200 000 – 500 000 zł

powyżej 500 000 zł

3.Aukcjoner może stosować wielokrotność minimalnych postąpień

100 zł

500 zł

1 000 zł

2 000 zł

5 000 zł

10 000 zł

4.Stawki postąpień nie podlegają zmianie z uwagi na spójność z systemem internetowym Domu Aukcyjnego.

5.Oferta Uczestnika jest wiążąca po zaakceptowaniu jej przez Aukcjonera.

6.Oferta złożona w toku aukcji przestaje wiązać, gdy inny Uczestnik złoży ofertę wyższą

7.Aukcjoner ma prawo, o ile uzna to za niezbędne z uwagi na przepisy prawa, postanowień Regulaminu lub ochronę interesów Uczestników aukcji lub Domu Aukcyjnego, wycofać ofertę, odmówić przyjęoferty, wycofać Przedmiot Aukcji lub ponownie zaproponować Przedmiot Aukcji do licytacji.

8.Aukcjoner jest uprawniony do samodzielnego podnoszenia minimalnej kwoty oferty aż do poziomu Ceny Rezerwowej.

9.Przedmioty Aukcji, których licytacja zakończyła się poniżej Ceny Rezerwowej nie zostają sprzedane. Aukcjoner wówczas poinformuje o takim fakcie, wskazując osobę, która zaoferowała najwyższą cenę. Obiekt może być sprzedany po aukcji pod warunkiem uzyskania zgody właściciela.

10.Zawarcie Umowy następuje z chwilą udzielenia przybicia, czyli w momencie uderzenia młotkiem przez Aukcjonera. Chwila ta jest równoznaczna z zawarciem umowy sprzedaży zgodnie z art. 702 § 2 Kodeksu cywilnego.

§ 12. PŁATNOŚĆ

1.Dom Aukcyjny oświadcza, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług i z tytułu dokonania sprzedaży opodatkowany jest podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) niekorzystającym ze zwolnienia z tego podatku, wobec czego nabycie zwolnione jest z Podatku od czynności cywilnoprawnych stosownie do art. 2 pkt 4) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.)

2.Do wylicytowanej ceny doliczona zostanie opłata organizacyjna (Premium) w wysokości 20%, zawierająca podatek VAT.

3.W przypadku obiektów, które zostały sprowadzone spoza obszaru Unii Europejskiej (oznaczonych), do Ceny Zakupu doliczona zostanie dodatkowo kwota VAT-u granicznego w wysokości 8%.

4.Do Ceny Zakupu obiektów oznaczonych doliczana będzie dodatkowo opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 – o prawie autorskim i prawach pokrewnych z tytułu odsprzedaży oryginału utworu (droit de suite).

5.Opłata, o której mowa w ust. 4 powyżej, wyliczana będzie na podstawie Ceny Uzyskanej, według poniższej tabeli:

0 – 50 000 euro

50 000,01 – 200 000 euro 200 000,01 – 350 000 euro

–

Kurs euro wg notowania NBP z daty aukcji, a w przypadku gdy aukcja odbywa się w dzień ustawowo wolny od pracy lub w sobotę – z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego aukcję

6.Prawo własności Przedmiotu Aukcji przechodzi na Nabywcę z chwilą zapłacenia pełnej wysokości ceny oraz Premium i, jeżeli znajdzie to zastosowanie w danej sytuacji, kwot wskazanych w ust. 3 i – odpowiednio – 4 powyżej.

7.O ile nie uzgodniono inaczej, Nabywca obowiązany jest wpłacić należność za zakupione obiekty w terminie 10 dni od dnia zakończenia aukcji na podstawie faktury pro forma wystawionej przez Dom Aukcyjny.

8.W przypadku opóźnienia, Dom Aukcyjny będzie uprawniony do naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie.

9.Wpłat można dokonywać przelewem bankowym, gotówką lub kartami płatniczymi w siedzibie Domu Aukcyjnego. Dom Aukcyjny przyjmuje płatności kartami Visa, Mastercard/Eurocard, JBC.

10.Numer rachunku bankowego właściwego do dokonania płatności podany jest w katalogu, na stronie internetowej i na fakturze pro forma

11.W przypadku dokonania płatności przelewem bankowym, wszelkie koszty transferu środków i opłaty bankowe pokrywa Nabywca.

12.W przypadku dokonywania przelewów z zagranicy i w walutach obcych, kwoty będą księgowane w złotówkach po kursie stosowanym przez bank prowadzący rachunek bankowy Domu Aukcyjnego.

13.Nabywca zobowiązany jest do pokrycia wszelkich kosztów związanych i wynikłych z faktu wylicytowania Przedmiotu Aukcji, w tym ewentualnych roszczeń wynikających z zawartej Umowy sprzedaży.

14. W przypadku, gdy Nabywca nie zapłaci ceny za zakupione obiekty w pełnej wysokości w terminie 10 dni od dnia zakończenia aukcji, Dom Aukcyjny będzie uprawniony do odstąpienia od Umowy w trybie natychmiastowym i zażądania od Nabywcy zapłaty Opłaty Kompensacyjnej. Uprawnienie do odstąpienia od Umowy Dom Aukcyjny może zrealizować w terminie do 6 miesięcy od daty aukcji.

15. Niezależnie od uprawnień powyższych, Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo sądowego dochodzenia realizacji Umowy i obciążenia Nabywcy kosztami stąd wynikłymi.

§ 13. ODPOWIEDZIALNOŚĆ

1.Dom Aukcyjny wyłącza w najszerszym zakresie dopuszczonym prawem wszelkie gwarancje inne niż potwierdzenie autentyczności, oraz zgodność wymiarów i techniki wykonania Przedmiotu Aukcji z opisem katalogowym (o ile ewentualne błędy opisu nie zostały skorygowane np. przez Aukcjonera lub w inny sposób).

2.Z zastrzeżeniem ust. 1 powyżej oraz postanowień zdania kolejnego, całkowita odpowiedzialność Domu Aukcyjnego będzie ograniczona wyłącznie do Ceny Zakupu zapłaconej przez Nabywcę

3. Żadne postanowienie w niniejszym Regulaminie nie wyklucza lub nie ogranicza odpowiedzialności Domu Aukcyjnego wobec kupującego, wynikającej z jakiegokolwiek oszustwa bądź świadomego wprowadzenia w błąd, lub z winy umyślnej Domu Aukcyjnego.

§ 14. PRAWA AUTORSKIE

1.Dom Aukcyjny nie przekazuje wraz z obiektem prawa autorskiego ani prawa do reprodukowania obiektu.

2.Prawa autorskie do wszystkich zdjęć, ilustracji oraz tekstów dotyczących Przedmiotu Aukcji, w tym zawartość katalogu aukcyjnego sporządzanych przez lub na rzecz Domu Aukcyjnego stanowią własność Domu Aukcyjnego.

§ 15. OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH

1. Administrator danych. Możliwość uczestnictwa w aukcjach prowadzonych przez Dom Aukcyjny wiąże się z przetwarzaniem danych osobowych Uczestnika jak również mocodawcy (w przypadku licytacji przez pełnomocnika). Dom Aukcyjny będzie przetwarzać powierzone dane osobowe we własnym imieniu jako Administrator w rozumieniu Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (RODO).

2. Zakres przetwarzanych danych. Dom Aukcyjny będzie przetwarzać dane w zakresie:

a)zawartym w formularzu rejestracyjnym,

b)danych przekazanych w ramach wykonywanych zleceń przez Dom Aukcyjny (np. rozmowa telefoniczna),

c)danych osobowych pełnomocników do reprezentacji mocodawców w danej licytacji.

3. Cel przetwarzania udostępnionych danych. Dom Aukcyjny przetwarza wyżej wskazane dane w celu:

a)Umożliwienia wykonania zlecenia licytacji telefonicznej, o ile Dom Aukcyjny dostanie takie zlecenie, na podstawie art. 6 ust. 1 lit. a) RODO,

b)dopuszczenia Cię do aukcji oraz zawarcia Umowy na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b) RODO,

c)obsługi reklamacji na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b) RODO,

d)ustalenia, dochodzenia lub obrony przed roszczeniami kierowanymi wobec Administratora – na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f) RODO,

e)realizacja obowiązków nałożonych na Dom Aukcyjny na mocy Ustawy AML, w tym w szczególności stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, których katalog określony został w treści Ustawy AML.

4. Podstawa do przetwarzania danych. Podanie wyżej wskazanych danych osobowych jest dobrowolne, jednakże konieczne do zawarcia i wykonania Umowy, a także jej rozliczenia.

5. Odbiorcy danych. Dane osobowe możemy przekazywać innym podmiotom, które będą je przetwarzały, w szczególności:

a)podmiotom prowadzącym działalność pocztową lub kurierską,

b)bankom, w przypadku konieczność prowadzonych rozliczeń,

c)podmiotom wspierającym Dom Aukcyjny w prowadzonej działalności na zlecenie Domu Aukcyjnego, w szczególności dostawcom IT, księgowość, obsługa prawna.

6. Okres przetwarzania danych.

a)Dane udostępnione Domu Aukcyjnemu będą przetwarzane przez czas niezbędny do wykonania Umowy, nie dłużej niż do czasu przedawnienia roszczeń z Umowy, z zastrzeżeniem lit. b) poniżej,

b)Dane przetwarzane przez Dom Aukcyjny w celu realizacji obowiązków wynikających z Ustawy AML, w tym w szczególności pozyskane w ramach stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, przetwarzane są przez Dom Aukcyjny na zasadach wynikają cych z przepisów Ustawy AML.

7. Prawa osób, których dane przetwarza Dom Aukcyjny.

a)dostępu do treści swoich danych, b)sprostowania danych, c)usunięcia danych, d)ograniczenia przetwarzania danych, e)przenoszenia danych, f)wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych.

8. Realizacja praw. Realizacja praw, o których mowa powyżej może odbywać się poprzez wskazanie swoich żądań na adres mail agra@agraart.pl. lub pisemnie na adres siedziby Administratora.

9. Prawo do skargi. Przysługuje prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych przez osobę, której dane Dom Aukcyjny przetwarza z naruszeniem przepisów.

10. Źródło danych. Przetwarzane dane osobowe pochodzą bezpośrednio od Uczestnika lub mocodawcy Uczestnika Aukcji, a także z powszechnie dostępnych rejestrów prowadzonych i udostępnianych na podstawie przepisów prawa.

11. Spełnienie obowiązku informacyjnego przez mocodawcę (w przypadku udziału w licytacji przez pełnomocnika). Mocodawca zobowiązuje sie? poinformować swojego pełnomocnika o treści § 15 Regulaminu i na żądanie Domu Aukcyjnego przedstawić dowód spełnienia tego obowiązku.

§

1.W przypadku zwłoki w zapłacie za wylicytowany Przedmiot Aukcji, Dom Aukcyjny wezwie zwycięzcę aukcji do zapłaty w terminie nie krótszym niż 10 dni z zagrożeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu Dom Aukcyjny odstąpi od umowy i naliczy Opłatę kompensacyjną W przypadku braku zapłaty w wyznaczonym terminie, Dom Aukcyjny uprawniony jest do odstąpienia od Umowy i naliczenia Opłaty kompensacyjnej lub rozpoczęcia procedury windykacji.

2.W każdym przypadku uzasadnionego podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, Dom Aukcyjny ma prawo odstąpić od realizacji Umowy, niezależnie od stopnia zaawansowania jej realizacji.

§ 17. ODBIÓR PRZEDMIOTU

AUKCJI

1.Przeniesienie własności Przedmiotu Aukcji oraz wydanie obiektu Nabywcy następuje po zaksięgowaniu całej należnej kwoty na rachunku bankowym Domu Aukcyjnego.

2.Dom Aukcyjny wydaje potwierdzenie dokonania zakupu podpisane przez historyka sztuki, które jest jednoznaczne z potwierdzeniem autentyczności.

3.Odbiór zakupionych obiektów odbywa się w siedzibie Domu Aukcyjnego. Na życzenie i ryzyko Nabywcy Dom Aukcyjny może wysłać obiekt pod wskazany przez niego adres, jeżeli wszelkie koszty wysyłki, zapakowania i ubezpieczenia pokryje nabywca.

4.Dla niektórych Przedmiotów Aukcji może być wymagane pozwolenie na wywóz za granicę Rzeczpospolitej Polskiej. Kwestie te reguluje to ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W przypadku chęci wywiezienia zakupionego Przedmiotu Aukcji za granicę, w niektórych przy padkach wskazana wyżej ustawa nakłada na wywożącego obowiązek uzyskania odpowiednich pozwoleń. Brak możliwości uzyskania pozwolenia na wywóz nie może być przesłanką do odstąpienia od Umowy lub opóźnienia płatności pełnej ceny za zakupiony Przedmiot Aukcji.

5.Odpowiedzialność Domu Aukcyjnego za Przedmiot Aukcji, w tym w szczególności za jego uszkodzenie lub utratę, ustaje w chwili odbioru obiektu w siedzibie Domu Aukcyjnego lub z chwilą nadania Przedmiotu Aukcji w urzędzie pocztowym lub firmie przewozowej.

6.O ile nie ustalono inaczej, za zakupione obiekty nie odebrane w terminie 30 dni od daty aukcji, Dom Aukcyjny będzie liczył składowe w wysokości 40 zł dziennie za jeden obiekt.

§ 18. REKLAMACJE

1.Uczestnik ma prawo składać reklamacje dotyczące nabytych Przedmiotów Aukcyjnych.

2.Reklamacja może zostać złożona w terminie 6 miesięcy od dnia zawarcia Umowy. Liczy się data dostarczenia reklamacji do Domu Aukcyjnego.

3.Reklamacja powinna zostać złożona w formie pisemnej oraz przesłana na adres: Agra-Art SA, ul. WIlcza 70, 00-670 Warszawa.

4.Dom Aukcyjny ma obowiązek rozpatrzenia każdej reklamacji w terminie 21 dni od jej otrzymania.

5.Prawidłowo złożona reklamacja powinna zawierać dane Uczestnika (imię, nazwisko, adres zamieszkania) oraz uzasadnienie reklamacji.

§ 19. PRZECIWDZIAŁANIE PRANIU PIENIĘDZY ORAZ FINANSOWANIU TERRORYZMU

1.Dom Aukcyjny jako instytucja obowiązana na mocy postanowień Ustawy AML, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 1 pkt 24a), dokłada należytej staranności w zakresie realizacji działań zmierzających do rozpoznania i określenia poziomu ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, a w konsekwencji skutecznego przeciwdziałania jego materializacji.

2.W celu przeciwdziałania ryzyku, o którym mowa w ust. 1 powyżej, Dom Aukcyjny stosuje wobec Nabywców środki bezpieczeństwa finansowego w sytuacji, w której wartość Przedmiotu Aukcji równa jest lub przekracza kwotę 10.000 (słownie: dziesięć tysięcy) euro po kursie średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP, obowiązującego w dniu przeprowadzania transakcji.

3.W związku z realizacją obowiązku, o którym mowa powyżej, Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do żądania dodatkowych dokumentów lub informacji czy też złożenia oświadczenia określającego wystąpienia ryzyka rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń Ustawy AML albo niezbędnych do wykonania przez Dom Aukcyjny obowiązków wynikających z przepisów Ustawy AML. Dom Aukcyjny może wystąpić z żądaniem, o którym mowa w zdaniu poprzednim, również po zakończeniu aukcji (przybiciu).

4.Dom Aukcyjny ma prawo do odstąpienia od Umowy w przypadku:

a)nieprzekazania informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 1 powyżej, b)stwierdzenia nieprawidłowości lub braku aktualizacji informacji lub dokumentów przekazanych przez Nabywcę, c)wystąpienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego, w szczególności przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, d)w sytuacji uzasadnionego podejrzenia, i ż przeprowadzenie transakcji mog ł oby spowodować naruszenie prawa, jego obejście lub byłoby niezgodne z regułami obrotu.

§ 20. POSTANOWIENIA KOŃCOWE

1.Niniejszy Regulamin wchodzi w życie z dniem 15 stycznia 2022 roku.

2.Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do dokonywania zmian w Regulaminie, w każdym czasie. Przy czym w odniesieniu do aukcji już ogłoszonych, stosuje się Regulamin w brzmieniu dotychczasowym, nawet jeżeli zmiany Regulaminu weszłyby w życie przed jej rozpoczęciem.

3.Zgodnie z obowiązującymi przepisami wywóz dzieł sztuki z Polski jest dozwolony, o ile obiekt spełnia warunki wymienione w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. (Dz.U. nr 162 poz. 1568 ze zm.).

4.Dom Aukcyjny jest zobowiązany do zbierania danych osobowych klientów dokonujących transakcji powyżej równowartości 15 000 euro zgodnie z ustawą z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2000 r. nr 116, poz. 1216 z późniejszymi zmianami).

5.Muzea rejestrowane mają prawo pierwokupu zabytków bezpośrednio na aukcji za kwotę wylicytowaną powiększoną o opłatę aukcyjną zgodnie z ustawą o muzeach z dnia 21 listopada 1996 r. (Dz. U. z 1997 r., nr 5, poz. 24, ze zm.).

16. ODSTĄPIENIE OD UMOWY

1 JAN MATEJKO

(Kraków 1838 – Kraków 1893)

IMMACULATA

ołówek, papier naklejony na tekturę, 27 x 18 cm (w świetle passe-partout) sygn. p.d.: JM [monogram wiązany]

25 000 zł

Pochodzenie: krąg Rodziny artysty.

estymacja:30 000 – 50 000

Immaculata (łac. niepokalana) to typ ikonograficzny Marii, powstały w wyniku utożsamienia jej z Niewiastą Apokaliptyczną, opisaną w wizji św. Jana: Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta mandorlą obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu (Ap 12,1). Immaculata jest przedstawieniem Marii bez Dzieciątka, w młodym wieku, odzianej w suknię i błękitny płaszcz. Jest ona ukazana na tle nieba, jej głowę otacza mandorla i korona z gwiazd, zaś stopy spoczywają na półksiężycu oplecionym przez węża.

Wątki religijne w twórczości Matejki pojawiają się często. Artysta był osobą głęboko wierzącą, szczególnym zaś kultem darzył Matkę Bożą. Wśród jego najwcześniejszych dzieł znajduje się powstałe w roku 1852 roku Niepokalane Poczęcie. O szkicu wyobrażającym Matkę Bożą, stojącą na kuli i depczącą wężą, pisze Elżbieta Matyaszewska: Rysował Ją czternastoletni chłopiec i można zatem przyjąć, że wynikało to bardziej z jego wewnętrznej duchowej potrzeby niż jakichkolwiek studiów w tym kierunku prowadzonych („Wierzę w cuda nie od dziś”. Religia w życiu i twórczości Jana Matejki, wyd. TN KUL, Lublin 2007, s. 61)

Do jego najbardziej znanych dzieł, przedstawiających Matkę Bożą, należą m.in. Królowa Korony Polskiej. Matka Boża unosząca się nad klasztorem jasnogórskim podczas oblężenia przez Szwedów, Wniebowzięcie, Matka Boża z Dzieciątkiem. Oferowany obraz mógł powstać jako szkic do zamierzonego dzieła olejnego, bądź też do witraża lub fresku, które również należą do oeuvre wielkiego twórcy.

2

CHŁOPIEC Z PSEM

piórko, papier, 27,3 x 18,4 cm

na odwrocie szkic ołówkiem – dwie kobiety w czarnych sukniach

Na tzw. zaplecku nalepka Muzeum Narodowego w Warszawie z numerem depozytu rej 480/22/1.

estymacja:8 000 – 16 000

PIOTR MICHAŁOWSKI (Kraków 1800 – Krzysztoforzyce / Krzyżtoporzyce 1855)

DAMA W PEJZAŻU

akwarela, tektura, 13,8 x 10,7 cm na odwrocie notatki ramiarskie (ołówkiem): 155 x 19

3 TEOFIL KWIATKOWSKI (Pułtusk 1809 – Avallon w Burgundii 1891)

(Kraków 1800 – Krzysztoforzyce / Krzyżtoporzyce 1855)

PORTRET NAUCZYCIELA MUZYKI, 1840-1845

ołówek, akwarela, papier naklejony na tekturę 23,4 x 17,9 cm (w świetle passe-partout) Na tzw. zaplecku nalepka Muzeum Narodowego w Warszawie z numerem depozytu: rej. 480/22/4.

9 000 zł estymacja:12 000 – 20 000

Porównaj z:

– Piotr Michałowski 1800-1855. Wystawa dzieł artysty w dwusetną rocznicę urodzin [A. Zeńczak, B. Studziżba], MN w Krakowie, Kraków 2000, nr kat. 18, 226 il.

Portret przedstawia nauczyciela muzyki dzieci Michałowskich, którym był Niemiec Herber. Był on najpewniej zatrudniony w bolestraszyckim dworze w latach 1840 -1845, stąd na ten czas datuje się ten oraz dwa inne jego znane portrety – olejny (kolekcja Wojciecha Fibaka) oraz

akwarelowy (własność prywatna), które przedstawiają Herbera w tym samym ujęciu. Oba były prezentowane na wystawie monograficznej artysty, która odbyła się w Muzeum Narodowym w Krakowie w roku 2000.

5 LUDWIK GĘDŁEK (Kraków

1847 – Wiedeń 1904)

KOZACY NA POSTERUNKU

olej, deska mahoniowa z dwiema szpongami, 36,3 x 58 cm sygn. l.d.: Ludw. Gędłek. Wien

Na odwrocie nalepka (tusz): Kosaken auf Vorposten; poniżej numer (ołówkiem): 31937; l.g. nalepka aukcyjna.

50 000 zł estymacja:60 000 – 90 000

4 PIOTR MICHAŁOWSKI

6 PIERRE ANDRE MONTAUBAN

(1763 – czynny do lat 20. XIX w.)

ZŁOTA TABAKIERKA, Paryż, 1809-1819

żółte złoto 18 K, 8,7 x 4,2 x 1,9 cm, waga 91,8 g Cechowana na nakrywie i na korpusie (częściowo nieczytelnie) znakiem wykonawcy (PA/M i w górnej części palma, w rombie), częściowo nieczytelną gwarancją dla złota (z łbem lwa) z lat 1809-1819, małą gwarancją dla złota (głowa koguta) i znakiem recence (dłoń) z lat 1809 -1819, na przedniej listwie nakrywy grawerowana kursywą sygnatura Biennais, zapewne sprzedawcy.

Prostokątna, o przekroju owalnym, z nakrywą na zawiasie, zdobioną dekoracją giloszowaną w polach prostokątnych z bordiurą roślinno-kwiatową. Na wewnętrznej stronie nakrywy grawerowana późniejsza dedykacja AU PLUS DÉVOUÉ DES AMIS | L’AMI LE PLUS RECONNAISSANT [Najbardziej oddanym przyjaciołom | najwdzięczniejszy przyjaciel].

Pierre-André Montauban (ur. 1763), zarejestrował swoją cechę w paryskim urzędzie probierczym w 1800 r. i działał do lat 20. XIX w.

18 000 zł estymacja:20 000 – 30 000

7 WALERY ELJASZ RADZIKOWSKI (Kraków 1840[1] – Kraków 1905)

WÓDZ POLSKI W STROJU BOJOWYM, 1868

olej, płótno, 72 x 62 cm sygn. p.d.: Walery Eljasz 1868

35 000 zł estymacja:40 000 – 50 000

Obraz został namalowany według dzieła Aleksandra Orłowskiego, reprodukowanego w „Tygodniku Ilustrowanym“ (5/17, marzec 1860, s. 216) pod tytułem Wódz Polski w stroju bojowym. Wiadomo, że Eljasz-Radzikowski przerysowywał drzeworyty z „Tygodnika Ilustrowanego“, zbierając materiały do Ubiorów w Polsce. Później wykorzystywał je w swoich obrazach historycznych.

ZAPRZĘG KONNY

akwarela, papier

28,5 x 40,5 cm (w świetle passe-partout)

10 000 zł

estymacja:12 000 – 20 000

W DRODZE, 1895

gwasz, akwarela, papier

51 x 37 cm (w świetle passe-partout)

sygn. l. d.: Jan Perdzyński | 95

Na odwrocie nalepka fabryki ram Stanisława Malickiego w Warszawie.

5 000 zł estymacja:6 000 – 8 000

8 PIOTR MICHAŁOWSKI (Kraków 1800 – Krzysztoforzyce / Krzyżtoporzyce 1855)

9 JAN PERDZYŃSKI (Warszawa 1869 – Warszawa 1902)

WOJCIECH GERSON

(Warszawa 1831 – Warszawa 1901)

WNĘTRZE LASU

olej, tektura, 32 x 22 cm; sygn. p.d.: W. Gerson

Na odwr. nieczytelny napis ołówkiem; obok numer (ołówkiem): 43 II; poniżej naklejona kartka z odręczną opinią dr. Kazimierza Buczkowskiego z lipca 1944 roku potwierdzającą autentyczność obrazu Wojciecha

Gersona; ponadto na prawej listwie ramy dwujęzyczna nalepka (po polsku i po angielsku) zawierająca krótki opis obrazu; na dolnej listwie ramy nalepka inwentarzowa Muzeum Okręgowego w Rzeszowie (druk): Wojciech Gerson, Pejzaż leśny, olej, tektura, kolekcja prywatna, nr inw. | Dep. MRA 2050

55 000 zł estymacja:60 000 – 80 000

Obraz wystawiany i reprodukowany:

– Nieznane dzieła z prywatnej kolekcji, Muzeum Okręgowe w Rzeszowie 5 III – 20 V 2015;

– Artystyczne Credo. Nieznane dzieła z prywatnej kolekcji, katalog wystawy 16 XI 2016 – 26 II 2017, red. Maria Stopyra, Rzeszów 2016, s. 7.

Malarstwo pejzażowe Gersona charakteryzuje się niezwykłym, jak na owe czasy, realizmem. Jego postrzeganie natury w połączeniu z działalnością edukacyjną, miało olbrzymi wkład w rozwój polskiej sztuki. Już od wczesnych lat studenckich w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych Gerson odbywał liczne piesze wycieczki po kraju. Z etnograficzną precyzją dokumentował życie polskiej wsi i przelewał na płótna zachwyt polskim krajobrazem. Józef Chełmoński – wybitny uczeń Gersona – znakomicie scharakteryzował malarstwo pejzażowe swojego mistrza. Uważał pejzaż za największe osiągnięcie w jego twórczej karierze. Tak pisał we wstępie do katalogu ich wspólnej wystawy, która miała miejsce w warszawskiej

Zachęcie w 1927 roku:

Zacznę od krajobrazów, jako od tych dzieł, które dają prawo Gersonowi być zaliczonym w poczet pierwszorzędnych malarzy. Kiedy Gerson rozpoczynał swoją działalność artystyczną, w całej niemal Europie pejzaże były pojmowane bardzo nieudolnie; pojęcie chwili w obrazie było prawie nieznane. O tem, co było w tej epoce u nas, nie ma co i mówić. A i w Paryżu rozpoczynał się dopiero wtedy okres wielkich pejzażystów, jak: Daubigny, Rousseau, Troyon, Corot, Jules Breton i t. d. [...] prace Gersona odcinały się wybitnie od wszystkiego, co było wówczas w całem naszem malarstwie. [...] Mdły koloryt, z którego mu czyniono zarzut, stanowiący charakterystyczną cechę jego talentu, był przez niego umyślnie poszukiwanym dla wydobycia efektu zanurzenia przedmiotów, jako to: drzew, ludzkich postaci i t.d. w atmosferze. A stanowi to tem większą zasługę Gersona, że czynił to na owe czasy sam jeden, nie zapożyczając tego od nikogo. [...] Gerson rozumiał gruntownie oświetlenie, widać choćby z tej jego uwagi, iż w cieniu nie widać tyle, co w świetle, że zatem cień nie może być tak wyraźnie traktowanym, jak światło. [...] Z tego głębokiego rozumienia natury przez Gersona wypływało i to, że pewne chwile w naturze wyrażał umyślnie niewyraźnie, to jest tak, jak się je widzi. Tę cechę jego talentu obserwować można w wielu pracach, w pełnem słońcu malowanych. Twierdził, że wszystkie efekty świetlne mogą być malowane, poczynając od pełnego słońca, aż do ciemnej nocy.

We Wnętrzu lasu, znakomicie widać, co miał na myśli Chełmoński. Wąskie kadrowanie przybliża widzowi niewielki wycinek letniego lasu osnutego miękkim, rozproszonym światłem, co przekłada się na ostrość jego postrzegania.

11 JAN STANISŁAWSKI

(Olszana na Ukrainie 1860 – Kraków 1907)

DNIEPR, 1903

olej, tektura, 23,8 x 30,8 cm; sygn. l.d.: JAN STANISŁAWSKI

Na odwrocie l.g. numer (różową kredką): 224 [w kółku]; obok (niebieską kredką): Dr Loew; l.d., przeciwnie do kompozycji (ołówkiem): 3803; ponadto u dołu nalepka zakładu ramiarskiego M. Tramier.

120 000 zł estymacja:130 000 – 180 000

Do obrazu dołączona jest ekspertyza dr Stefanii Krzysztofowicz-Kozakowskiej z maja 2023 r.

Około 1900 roku w oeuvre malarza nasiliła się skłonność do syntetyzowania pejzażu i ważnym tematem stały się wówczas widoki Dniepru. Artysta wielokrotnie wracał do Kijowa, w którym odwiedzał mieszkającą tam matkę i przy okazji z identycznego punktu malował niemal impresjonistyczną serię naddnieprzańskich pejzaży. Dniepr fascynował Jana Stanisławskiego. Powracał do niego wielokrotnie, aby obserwować jego brzegi, meandry i limany o różnych porach dnia i roku, przy pogodzie pochmurnej i słonecznej; impresjonistycznie wręcz rejestrując w kolejnych kompozycjach zmiany zachodzące w barwach rzeki czy w grze światła na tafli wody. Raz Dniepr był szafirową wstęgą wijącą się na tle łach piasków, innym razem przybierał kolor ugru, fioletu czy brązu odzwierciedlającego grozę rzeki. Powstała w ten sposób seria niewielkich pejzaży –„pieśni o naturze“, w których pierwszoplanowa rola przypadła wijącej się rzece i jej barwie, zdominowanej przez głębokie szafiry, fiolety, ugry, błękity nieba kontrastujące z bielą łach piasku i łagodnie harmonizujące z zieleniami, fioletami czy ugrami przybrzeżnych, wyschniętych łąk. W naddnieprzańskich widokach – studiach współgrających ze sobą wody, światła i powietrza, początkowo realistycznych, z czasem coraz bardziej syntetycznych – jak pisał Zenon Przesmycki –coraz więcej migotało nieuchwytnych, zaświatowych – rzec by, metafizycznych pierwiastków i akcentów; śmiałe stylizacje linii i transpozycje barw sięgały niekiedy aż do czysto rytmicznych esencji natury, aż do tajemniczo symbolowanych (!) znaczeń. Nie bez znaczenia w symbolicznym odczytywaniu tych kompozycji jest również sam Dniepr, mający swoje miejsce zarówno w polskiej historii, jak i literaturze.

Główna seria przedstawień Dniepru powstała około 1903 roku. Należy do niej prezentowana kompozycja.

Większość malowana była z tego samego miejsca. Identyczne widoki można odnaleźć np. na pracach ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie: Dniepr niebieski (patrz niżej, po lewej) z około 1904 roku (z kolekcji Feliksa Mangghi Jasińskiego), Dniepr szafirowy, z około 1904 roku. Najbliższy naszemu pejzażowi jest Dniepr (Limany Dniepru o świcie), 1903 (patrz niżej, po prawej).

Za ekspertyzą dr Stefanii Krzysztofowicz-Kozakowskiej

12 MICHAŁ GORSTKIN WYWIÓRSKI

(Warszawa 1861 – Berlin 1926)

POLESZUK, lata 90. XIX w. olej, płótno, 45,5 x 28,5 cm sygn. p.d.: M.G. Wywiórski

Na dolnej listwie ramy pieczęć: STANISŁAW RĄB. | (...) ARTYKUŁÓW RELIGIJNYCH | (...) KRAKÓW SŁAWKOWSKA [4].

25 000 zł estymacja:30 000 – 40 000

Proweniencja:

Obraz pochodzi ze zbiorów Michała Chylińskiego (18561925), pedagoga, dziennikarza i działacza politycznego, potem przeszedł w posiadanie jego spadkobierców.

Chyliński był redaktorem naczelnym krakowskiego konserwatywnego dziennika „Czas“ (1883-1903) oraz wiceprezydentem Krakowa (1903-1906).

Literatura:

–Maria Gołąb, Michał Gorstkin Wywiórski – pejzaże. Między niebem a ziemią. [wystawa], 26 II – 21 III 2004, Fundacja Forum Krasków, Centrum Kultury Zamek, Poznań 2004.

Lata 90. XIX wieku oraz początek wieku XX do wybuchu I wojny światowej to najlepszy okres w twórczości Michała Gorstkina Wywiórskiego. Znakomity malarz, uczeń profesorów Karla Raupa i Nikolausa Gysisa na Monachijskiej Akademii oraz Józefa Brandta i Alfreda Wierusza-Kowalskiego, intensywnie malował, brał w tym czasie udział w licznych wystawach, zdobył sobie uznanie zarówno krytyki, jak i publiczności. Tworzył pod opieką mecenasów, swoje dzieła zaś sprzedawał do najlepszych kolekcji sztuki polskiej tego czasu. Ważne miejsce w jego twórczości zajmowała wtedy tematyka myśliwska. Artysta tworzył zarówno wielopostaciowe, złożone kompozycje przedstawiające polowania sfer ziemiańskich, jak i kameralne obrazy, których bohaterami są samotni myśliwi pochodzący z niższych warstw. Dzieła te szybko przysporzyły mu dobrej prasy, czego przykładem może być recenzja zamieszczona w 1894 roku na łamach „Tygodnika Ilustrowanego“: Do malarzy niepospolicie utalentowanych należy Wywiórski, wychowaniec szkoły monachijskiej, artysta z wyrobioną już firmą, który w traktowaniu krajobrazów i scen myśliwskich miałby prawo mierzyć się z najciekawszymi u nas w tym kierunku specjalistami (...) Artysta należy również, podobnie jak Kowalski i Fałat, do zapalonych myśliwych i z lubością studiuje naturę, uganiając się po polach i lasach za zwierzyną i stąd z wielką prawdą odtwarza sceny i typy łowieckie (cyt. za: M. Gołąb, s. 7). Cztery lata później redakcja czasopisma w taki sposób określiła malarza: Specyalnością Wywiórskiego są sceny myśliwskie, pejzaże z Polesia („Tygodnik Ilustrowany“ 1898, nr 38, s. 758). Szukający inspiracji dla swych dzieł Wywiórski wiele podróżował – odwiedził Litwę, duńską wyspę Sylt, wybrzeża Bałtyku w Norwegii i Szwecji, Włochy, Hiszpanię, Krym, Kaukaz, a także Egipt. Wielokrotnie celem jego podróży było również Polesie, gdzie zapewne powstało oferowane kameralne płótno.

13 LEON WYCZÓŁKOWSKI

(Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 – Warszawa 1936)

ŁODZIE NAD RZEKĄ, 1910

olej, płótno, 34,7 x 48,5 cm sygn. p.d.: LWyczół | 1910

Na odwrocie, na l. listwie krosna (ołówkiem): Hr. Dzieduszycki | Lwów | [...] 5.; na g. listwie krosna (ołówkiem): 14 – IX; obok niewielki fragment nalepki TZSP w Warszawie (pieczęć): 30427; obok (ołówkiem): [...] 1938 | 2000 zł; na prawej listwie krosna i na płótnie przyklejona kartka maszynopisu z opinią dr. Kazimierza Buczkowskiego ze stycznia 1957 roku potwierdzającą autentyczność obrazu Leona Wyczółkowskiego; na d. listwie krosna, przeciwnie do kompozycji, słabo czytelny napis (ołówkiem): [...] | 11 – 1 | Pan [...] | 2850; obok numer (ołówkiem): – 86

220 000 zł

estymacja:250 000 – 350 000

Prezentowany obraz jest znakomitym przykładem fascynacji artysty eksperymentalnym użyciem światła słonecznego. Swobodne pociągnięcia pędzla i soczyste barwy – szmaragdowe zielenie, miękkie fiolety – podkreślają też wirtuozerię, jaką Wyczółkowski osiągnął w malarstwie olejnym. Artysta, akcentując apoteozę natury i pracy – przepełnioną wibrującym światłem i powietrzem – przedstawia swoją interpretację impresjonizmu. Od najmłodszych lat Wyczółkowskiego fascynowało życie i ciężka praca w zgodzie z naturą. To zdecydowanie odróżniało jego dzieła od impresjonistów, którzy na tematy swoich prac wybierali pusty pejzaż lub lekkie i przyjemne scenki z życia miasta. Pod tym względem Wyczółkowski pozostawał realistą. Krystyna Kulig-Janarek i Wacława Milewska, autorki krakowskiego katalogu z 2003 roku, zauważają, że malarz sprzeniewierzał się impresjonizmowi, nie uznając w wielu przypadkach bezpośrednich studiów za wersje ostateczne dzieła. Impresjonizm Wyczółkowskiego był też opisowy, dbał o realizm w przedstawianiu ludzi i przyrody, nie przestrzegał konsekwentnie zasad chromatyzmu, uznawał barwy lokalne i rzadko stosował dywizjonizm.

W czasie, kiedy powstały Łodzie nad rzeką, Wyczółkowski intensyfikował kolory, uważał, że w świetle słonecznym naturalne barwy giną, zmieniają się. Twierdził, że oko malarza powinno uchwycić barwy nałożone promieniami słońca i przenieść je na płótno. Impresjoniści francuscy na tym etapie wprowadzali do procesu twórczego teorię. Rozbijali widziane barwy na szereg dotknięć kolorów dopełniających. Wyczółkowski natomiast podchodził do natury bezpośrednio i z wiarą w prawdę jaką przedstawia mu jego oko. Obrazy z tego okresu charakteryzują intensywne barwy szafiru, granaty, odcienie rudości i wyjątkowo niebieskie partie nieba. Wyczółkowski zdecydowanie był malarzem plenerowym. Tylko stojąc wśród natury, mógł pochwycić wszystkie zmienne – różnorodność barw w zależności od efektów świetlnych, wilgotności, czy suchości powietrza.

Jedną z zasadniczych cech talentu Wyczółkowskiego jest wielki talent malarski i żywotność oraz potrzeba natychmiastowego wyładowania emocji. Towarzyszy temu wrażliwość na zjawiska zmienne, na piękno powierzchni, bez zapuszczania się w głąb i pogłębiania go refleksją (...) Wyczółkowski nie realizuje typu jakiegoś piękna wewnętrznego, które się nosi w sobie, podobnie jak to czyni np. Wyspiański – nie zapuszcza się w głąb siebie samego i nie wyłania stamtąd, lecz reaguje natychmiast na wrażenia wzrokowe i utrwala je, pchany do tego potrzebą ustawicznej czynności. Busolą w tym akcie jest mu emocja artystyczna, którą wspiera bajeczna wprawa i niezwykła łatwość w opanowaniu trudności technicznych. Nie będziemy więc szukali w jego obrazach wartości uczuciowych, sentymentów, których brak wynagradza Wyczółkowski innymi wartościami. Ale za to one są niezaprzeczone i oryginalne i stawiają go w rzędzie naszych najlepszych artystów. To, na co go stać, robi z całą energią, z cał-

kowitą pasją człowieka, który siebie nie oszczędza, patetycznie i z brawurą, jak ktoś, kto szczerze pragnie poruszyć swoich bliźnich i udzielić im swego wzruszenia. Wyczółkowski jest malarzem z krwi i kości i całą swoją działalnością ilustruje przykazanie, że pierwszym obowiązkiem malarza jest malować. Jest typem malarza obdarzonego wrażliwością na piękno zmysłowe, widzialne dla wszystkich, charakteryzuje je natomiast z wielkim talentem i przekonaniem. Z obrazów jego widać, że ono go wzrusza i porywa. Posiada niezaprzeczoną zdolność do silnej emocji (...) Wyczółkowski jest typem malarza, którego wrażliwość nie obciążona patrzeniem pod powierzchnię zjawiska, nie obarcza go zbędnym ciężarem, pozwala mu odbijać naturę obiektywnie, zbliża go do niektórych malarzy francuskich. W zestawieniu z tymi musiałaby oczywiście wybić się w obrazach Wyczółkowskiego energia i szorstkość faktury, która u Francuzów wygładzona jest długą i wielką kulturą (W.Mitarski, „Świat“ 1907 nr 24, s. 19-20)

14

TEODOR GROTT

(Częstochowa 1884 – Kraków 1972)

KACZEŃCE

akwarela, tempera, papier nakl. na tekturę, 49,8 x 34 cm sygn. p.g.: Teod. Grott

3 500 zł

estymacja:4 000 – 7 000

Pochodzenie:

Obraz, podobnie jak dwie inne akwarele Grotta (poz. 42, 43), pochodzi ze zbiorów pianistki, Marty NaziemskiejRawczyńskiej (1894-1983) z Krakowa. Jej portret pędzla Leona Wyczółkowskiego jest wystawiany pod poz. 16.

15 JACEK MALCZEWSKI

(Radom 1854 – Kraków 1929)

PORTRET CÓRKI JULII

ołówek, akwarela, papier, 26,8 x 26,5 cm sygn. l.d.: J. Malczewski

Na odwrocie okrągła pieczęć z herbem Tarnawa i napisem w otoku: ZE ZBIORÓW MARJI MALCZEWSKIEJ.

5 000 zł

estymacja:7 000 – 15 000

Jeszcze jako dziecko – przeczuwał wyjątkowość jej natury, rozumiał pokrewną własnej marzycielskość; o los jej niepokoił się zawsze, wiedząc jak nikła była jej odporność wobec przeciwności i doświadczeń, które przynosiło jej życie– pisała Jadwiga Puciata-Pawłowska o relacji Malczewskiego z Julią (Jacek Malczewski, Wrocław-Warszawa -Kraków 1968, s. 209). Ukochana córka często pojawiała się na jego płótnach, artysta stworzył też wiele jej portretów, zarówno olejnych, jak i bardziej kameralnych, jak oferowana akwarela.

16

LEON WYCZÓŁKOWSKI

(Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 – Warszawa 1936)

PORTRET MARTY NAZIEMSKIEJ-RAWCZYŃSKIEJ, przed 1918

akwarela, lawowanie, ołówek, papier, 60,5 x 51 cm sygn dwukrotnie. l.g.: LWyczół

95 000 zł

estymacja:110 000 – 150 000

Pochodzenie: Wedle przekazu rodziny portretowanej, Marta Naziemska-Rawczyńska (1894-1983), profesor krakowskiego Instytutu Muzycznego, była znajomą Leona

Wyczółkowskiego. Po jej śmierci obraz przeszedł w posiadanie rodziny wrazz kilkoma obrazami Teodora Grotta (poz. 14, 42, 43 katalogu).

Leon Wyczółkowski zdobył sobie ogromną popularność jako portrecista, o czym pisze Roman Konik: Popularność Wyczółkowskiego jako portrecisty była niejednokrotnie zmorą malarza. Były w jego życiu takie momenty, kiedy musiał odmawiać malowania portretów, bo gdyby przyjmował wszystkie zlecenia, nie malowałby nic innego, jak tylko i wyłącznie portrety (R. Konik, Leon Wyczółkowski. Portret malarza, wyd. Take Care, Bydgoszcz 2019, s. 187). Wyczółkowski malował wiele portretów. Mimo, że stanowiły źródło dochodu, nie wszystkich zleceń się podejmował; były to bowiem dzieła bardzo czasochłonne, gdyż do każdego z nich artysta starał się podchodzić indywidualnie. Aby trafnie uchwycić psychologię modela, poświęcał wiele czasu na wcześniejszy kontakt, chcąc poznać osobowość portretowanego, zaobserwować jego gestykulację, mimikę. Z dzieł powstałych w pośpiechu, bez odpowiedniego przygotowania, a zatem bez pogłębienia psychologii modela, nie był zadowolony, co więcej, stanowiły one jego wyrzut sumienia.

Zupełnie inaczej artysta podchodził do portretów przyjaciół i znajomych, osób bliskich, które znał Nierzadko sam też proponował osobie, która go zainspirowała, namalowanie jego podobizny: Twarz znajomego czy przyjaciela w portrecie stawała się wtedy nie tylko wizerunkiem, który miał być rozpoznany, ale w postaci zawierał się odrębny świat, ze wspólnymi wspomnieniami, historiami, żartami i przeżytymi troskami. Być może dlatego najlepsze portrety spod pędzla bądź ołówka artysty są portretami osób, które artysta dobrze znał (R. Konik, dz. cyt., s. 190).

Malując pannę Martę Naziemską artysta posłużył się zabiegiem, który z powodzeniem stosował również w innych kobiecych wizerunkach; zarówno kolorystyka, jak i sumarycznie potraktowana efemeryczna sylwetka kobiety skupia wzrok na jej twarzy. Ciemna plama włosów ostro kontrastuje z porcelanową bielą karnacji oraz błękitnymi oczami o melancholijnym spojrzeniu. Konwencja przedstawienia została tu dostosowana do charakteru modelki, którą widzimy jako kobietę delikatną, wrażliwą. Zawężając gamę kolorystyczną i ograniczając środki wyrazu, artysta uzyskał znakomitą równowagę między szkicowością a realistycznym przedstawieniem modelki, oddając zarazem jej wewnętrzną energię i emocjonalność

17 SERWIS DO HERBATY, Wiedeń, ok. 1900

srebro próby 2, wewnątrz złocone, drewno

wys. imbryka 12,9 cm, wys. mlecznika 6,2 cm, wys. cukiernicy 4,8 cm, dł. tacy 40,8 cm całkowita waga brutto: 1272 g

cechowane:

–imbryk, mlecznik, cukiernica: głowa Diany, koniczyna (znak Alexandra Sturma)

–taca: głowa Diany, DL w prostokącie (znak Daniela Lowy)

9 000 zł estymacja:10 000 – 15 000

Imbryk, mlecznik i cukiernica zostały wykonane w firmie znanego wiedeńskiego złotnika, Alexandra Sturma (ur. 1851 w Wiedniu), który rozpoczął działalność w roku 1882, od roku 1883 prowadził własny sklep. Jego klientel

ą była burżuazja wiedeńska. Po II wojnie światowej firmę Alexandra reaktywował Adalbert Sturm.

Taca została wykonana przez Daniela Lowy’ego, złotnika i jubilera, czynnego w latach 1878-1909.

18 MIECZYSŁAW REYZNER (Lwów 1861 – Lwów 1941)

BEZ W SZKLANYM WAZONIE, 1917

olej, tektura, 95,5 x 60,5 cm sygn. l.d.: Mieczysław Reyzner | 1917

5 000 zł estymacja:8 000 – 15 000

19 TEODOR AXENTOWICZ

(Braszów w Siedmiogrodzie 1859 – Kraków 1938)

PORTRET MŁODEJ DAMY

pastel, tektura, 68 x 50 cm

sygn. po prawej: T. Axentowicz

Na odwrocie naklejona kartka maszynopisu z potwierdzeniem autentyczności obrazu wydanym przez dr. Stanisława Dąbrowskiego w grudniu 1963 roku.

28 000 zł

estymacja:35 000 – 60 000

Portret zajmuje znaczące miejsce w twórczości Teodora Axentowicza. Po studiach w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych artysta wyjechał do Paryża, aby dalej kształcić swoje umiejętności. Trafił tam do pracowni wziętego portrecisty Carolusa-Durana. Szybko sam też zyskał sławę znakomitego portrecisty. Znany był zwłaszcza jako autor powabnych kobiecych wizerunków: Bystrość obserwacji i zdolność odnajdywania jakiegoś specyficznego pierwiastka u danego modela przemawia z każdego płótna. Ta znajomość psychologii kobiecej uderza od razu u artysty (...) Przez zręczne ustawienie, przez pochylenie postaci, ruchem głowy lub ręki, wyrazem oczu, spojrzeniem lub wręcz uśmiechem umie zainteresować lub przykuć uwagę (...) Wreszcie artystę odznacza subtelna gama kolorystyczna – pisał o nich Franciszek Klein (cyt. za: Teodor Axentowicz. Ormianin polski [katalog wystawy], Państwowa Galeria Sztuki, Sopot, 19 VI – 21 IX 2014, s. 78).

Teodor Axentowicz – twórca pięknych, eterycznych portretów kobiecych – malował głównie w technice pastelu portrety dam z arystokratycznych sfer, mieszczańskich salonów oraz kręgów artystycznych. Wykorzystując atrybuty kobiecości – tj. suknie, zwiewne materiały, kwiaty, biżuterię czy eleganckie nakrycia głowy oraz odpowiednio upozowując modelkę – potrafił przepełnić swe obrazy erotyzmem. Zmysłowo wychylone lub dumnie wyprostowane, prezentując atuty swych figur, czasem z lekko przymkniętymi oczami, subtelnie uwodziły, spoglądając wprost na widza. Axentowicz doskonale potrafił przedstawić nastroje portretowanych kobiet poprzez wyraz ich oczu. To w nich, jak w zwierciadle, odbijała się zaduma, smutek, a czasem mocny akcent dramatyczny. Artysta był niezrównanym malarzem kobiecego wdzięku i czaru ówczesnej epoki.

20 PIOTR STACHIEWICZ

(Nowosiółki Gościnne 1858 – Kraków 1938)

KOBIETA W BIAŁYM ZAWOJU

pastel, papier z filigranem naklejony na tekturę 45,7 x 61,2 cm sygn. z lewej: P. STACHIEWICZ.

10 000 zł estymacja:12 000 – 20 000

21 KAZIMIERZ STABROWSKI

(Kruplany k. Nowogródka 1869 – Garwolin 1929)

FALE OCEANU ATLANTYCKIEGO U BRZEGÓW WIELKIEJ KANARII.

Z CYKLU WYSPY KANARYJSKIE, 1913

pastel, papier, 45 x 68 cm sygn. p.d.: K. Stabrowski

18 000 zł estymacja:20 000 – 40 000

Pochodzenie: Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny żony artysty, Julii Stabrowskiej z Janiszewskich. W r. 1997 był pokazywany na wystawie kolekcji prac Kazimierza Stabrowskiego ze zbiorów prywatnych i Muzeum Narodowego w Warszawie eksponowanej w Starej Kordegardzie w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Z wystawy został zakupiony do kolekcji prywatnej w Warszawie.

Obraz wymieniony w katalogach wystaw:

– Katalog obrazów Kazimierza Stabrowskiego (także w rosyjskiej wersji językowej), [TZSP, Warszawa 1913] ms. 7, nr kat. 1;

– Katalog wystawy obrazów artysty K. A. Stabrowskiego w salach Cesarskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (ul. Morska 38) od 1 listopada do 1 grudnia 1915 r., Piotrogród 1915, nr kat. 19;

– Katalog wystawy obrazów artysty K. A. Stabrowskiego w salach „Salonu Artystycznego“ (ul. Bolszaja Dmitrowka 11) od 7 lutego do 13 marca 1916 r., Moskwa 1916, jeden z nr kat. 19-47;

– Kazimierz Stabrowski 1869-1929. Kolekcja prac ze zbiorów prywatnych i Muzeum Narodowego w Warszawie, [L. Skalska-Miecik przy współpracy K. Jerzmanowskiej], Muzeum Łazienki Królewskie Stara Kordegarda, Warszawa 1997, nr kat. 19.

22 HENRYK SIEMIRADZKI

(Pieczeniegi (Biełgorod), koło Charkowa 1843 – Strzałkowo k. Częstochowy 1902)

STUDIA GŁÓW, 1874

olej, płótno naklejone na tekturę, 30,5 x 52,5 cm sygn. dwukrotnie l.d. i p.d.: H. Siemiradzki

na odwrocie

–l.g. nalepka Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (pieczęć, druk, tusz, maszynopis): 48439 Autor Siemiradzki Henryk | Tytuł Dwie głowy wykonanie | Cena Wł.

W. Przyjemska Data 25 MAJ 1939

–poniżej nalepka (druk, tusz): SALON SZTUKI ST.

KULIKOWSKIEGO | Warszawa, Krak.-Przedmieście 7. |

Autor: H. Siemiradzki | Tytuł: Dwie głowy

–obok nalepka Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskiem (druk, tusz): No 3965 (269) |

Nazwisko autora Henryk | Siemiradzki | Rodzaj dzieła |

220 000 zł estymacja:250 000 – 300 000

Proweniencja:

Tytuł Dwie głowy | Wymiary | Cena lub jego wartość |

Własność prywatna | Adres | Warszawa d. 1/14 X. 903 r. –powyżej owalna pieczęć: TOWARZYSTWO ZACHĘTY SZTUK PIĘKNYCH | WYSTAWA POŚMIERTNA | DZIEŁ | HENRYKA SIEMIRADZKIEGO | W WARSZAWIE | 1903. |

w KRÓLESTWIE POLSKIEM

–obok (ołówkiem): 3) 2 głowy | 4 T zł –powyżej (niebieską kredką): A

–l.d. numer (ołówkiem): 826

Obraz ze zbiorów rodziny artysty. W czasie wystawy latem 1939 wystawiony w warszawskiej

Zachęcie stanowił własność jego córki – Wandy z Siemiradzkich Przyjemskiej (1878-1962).

Po zajęciu Warszawy przez wojska niemieckie, prezentowany obraz nie został przekazany do Muzeum Narodowego w Warszawie wraz z innymi obrazami z jej zbiorów, lecz musiał pozostać w jej rękach. Zapewne w czasie wojny obraz trafił do warszawskiego salonu sztuki Stanisława Kulikowskiego.

Obraz wzmiankowany i reprodukowany w:

– Katalog wystawy obrazów Henryka Siemiradzkiego w Gmachu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskiem, Królewska No 17, (str. tyt. i tekst także w jęz. rosyjskim), Warszawa 1903, s. 27 nr 186, lub s. 33 nr 252 [Dwie głowy];

– Henryk Siemiradzki 1843-1902 (wstęp J. Puciata-Pawłowska), Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, lato 1939 r. (Warszawa 1939), s. 21 nr 64 [Studia głów];

– Korpus Dzieł Malarskich Henryka Siemiradzkiego, pod red. J. Malinowskiego, Warszawa-Toruń 2020, t. II, s. 517, poz. 20G/1-1 [Dwie głowy].

KAZIMIERZ STABROWSKI

(Kruplany k. Nowogródka 1869 – Garwolin 1929)

WNĘTRZE COLOSSEUM, 1928

pastel, papier, 51 x 67 cm sygn. l.d.: K. Stabrowski

18 000 zł estymacja:20 000 – 40 000

Pochodzenie:

Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny żony artysty, Julii Stabrowskiej z Janiszewskich. W r. 1997 był pokazywany na wystawie kolekcji prac Kazimierza Stabrowskiego ze zbiorów prywatnych i Muzeum Narodowego w Warszawie, eksponowanej w Starej Kordegardzie w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Z wystawy został zakupiony do kolekcji prywatnej w Warszawie.

Obraz wymieniony w katalogu wystawy:

– Kazimierz Stabrowski 1869-1929. Kolekcja prac ze zbiorów prywatnych i Muzeum Narodowego w Warszawie, [L.Skalska-Miecik przy współpracy K.Jerzmanowskiej], Muzeum Łazienki Królewskie Stara Kordegarda, Warszawa 1997, kat. nr 58.

24 STEFAN BAKAŁOWICZ

(Warszawa 1857 – Rzym 1947)

QUO VADIS – LIGIA I WINICJUSZ, 1897

olej, deska, 35,9 x 27,3 cm

sygn. z prawej: S. BAKAŁOWICZ.ROMA(SZKIC) | MDCCCXCVII

60 000 zł

estymacja:65 000 – 80 000

Stefan Bakałowicz w 1882 otrzymał z petersburskiejASP

stypendium na wyjazd do Rzymu, gdzie osiadł na stałe. Nawiązanie tam bliskiej znajomości z Henrykiem Siemiradzkim znacząco wpłynęło na jego twórczość. Przełomowe odkrycie, jakim było odnalezienie Pompejów oraz publikacja Quo Vadis Sienkiewicza spotęgowały u artysty fascynację starożytnością

Prezentowany obraz Stefana Bakałowicza inspirowany jest powieścią Henryka Sienkiewicza Quo Vadis. Ważny wątek fabularny powieści stanowi historia miłosna młodego patrycjusza Marka Winicjusza i Ligii, córki króla Ligów, która przeszła na chrześcijaństwo. Artystka ukazał moment, w którym Marek wyznaje Ligii miłość, a ona w odpowiedzi rysuje na piasku tajemniczy znak ryby –jeden z symboli Chrystusa.

Obrazy Stefana Bakałowicza, czego znakomitym przykładem jest Ligia i Winicjusz, cechuje dobre opanowanie warsztatu, dbałość o szczegóły i staranność wykonania. Jego dzieła znajdują się, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Rosyjskiego w Petersburgu i Galerii Tretiakowskiej w Moskwie.

25 WILHELM KOTARBIŃSKI

(Nieborów 1849 – Kijów 1921)

RZYMSKA IDYLLA, ok. 1880

olej, płótno, 137,7 x 79 cm sygn. p.d.: W Kotarbiński

180 000 zł estymacja:200 000 – 250 000

Wilhelm Kotarbiński od młodzieńczych lat marzył o zostaniu artystą. Ojciec artysty nie pochwalał tego wyboru, uważając, że nie przystoi on szlachetnie urodzonym. Artysta jednak nie uległ i po ukończeniu kursu rysunkowego w Warszawie, dzięki niewielkiemu stypendium i pomocy finansowej wuja, w 1871 wyjechał na studia do Rzymu. Od razu zachłysnął się Wiecznym Miastem, upojony pięknem starożytnych zabytków, natychmiast przystąpił do robienia szkiców. Przez trzy lata uczył się w Akademii św. Łukasza, gdzie brał udział w organizowanym co roku konkursie o tytuł najlepszego rysownika Rzymu. Jego miłość do antyku i talent zapewniły mu I nagrodę

Fascynacja starożytnością przełożyła się również na dzieła malarskie Kotarbińskiego. Jego malownicze płótna charakteryzowała duża dekoracyjność. Artysta starał się wypełnić swoje płótna pejzażami, antyczną architekturą i pięknymi przedmiotami, kwiatami oraz egzotycznymi drzewami. Urozmaicał w ten sposób kompozycje, pozwalając widzowi dłużej cieszyć oko. Artysta trzymał się akademizmu, lecz nie w jego czystej formie. Łączył go z nowoczesnymi nurtami i symboliką. Wirtuozeria Kotarbińskiego, jego wysublimowany styl i odbiegające od codzienności tematy przyczyniły się do niezwykłej popularności artysty wśród współczesnych mu kolekcjonerów. Akademikom natura służyła jedynie jako dekoracja, Kotarbiński zaś harmonizował człowieka z otaczającym go światem.

Tematy mitologii i fantastyki, utrzymane w nurcie secesji, w ostatniej dekadzie XIX wieku były bardzo poszukiwane, co miało duży wpływ na popularyzowanie twórczości Kotarbińskiego. Często reprodukowane na pocztówkach dzieła artysty, przyczyniły się również do poszerzenia grona odbiorców jego malarstwa, które stało się swoistym znakiem rozpoznawczym dekadencji i nowoczesności.

26 ALEKSANDER LASZENKO

(Annówka 1883 – Włocławek 1944)

RAMESSEUM, 1936

olej, płótno naklejone na sklejkę, 67,3 x 50,5 cm sygn. l.d.: A. Laszenko | Luxor 36. na odwrocie 3 nalepki (druk, atrament, kredka), częściowo nieczytelne:

–ALEKSANDER LASZENKO | POLSKA |Tytuł „Ramesseum“

| wykonanie: olejny | wymiar cm.: 75 x 50 | Cena 550 [przekreślone dwukrotnie] wł. pryw. | No 131/291 –Autor ... | Tytuł ... | Cena ... | No ... | wymiar cm ... –... | No ...| Bild Ramesseum | Preis ... | Adresse Polska

5 000 zł estymacja:7 000 – 14 000

Zainteresowanie wschodem to przede wszystkim zainteresowanie światłem i barwą, tak bogatą w krajach wschodu. Stąd też zagadnienia te stają się zasadniczym problemem prac artysty. Szczegóły rysunku zostają uproszczone albo traktuje je artysta w szerokich plamach, w rysunku

uwagę swą zwraca na kontur, by tem więcej móc zainteresowania poświęcić barwie. Oczywiście, że ten sposób malarskiego ujmowania rzeczywistości zbliża artystę do impresjonistów.

Stefan Truchim, Słowo wstępne, [w:] Wystawa obrazów, studjów i szkiców w sali błękitnej hotelu Apollo w Poznaniu, Piekary 17, 18 III – 1 IV 1928, Włocławek 1928, s. 6-7.

27 IWAN TRUSZ (Wysocko 1869 – Lwów 1941)

SKALISTE WYBRZEŻE

olej, tektura, 21 x 28,9 cm; sygn. l.d.: Iw. Trusz

7 000 zł estymacja:9 000 – 16 000

28 KARL HEFFNER (Würzburg 1849 – Berlin 1925)

BRZEG JEZIORA, 1884

olej, płótno, 80,8 x 121 cm

sygn. l.d.: K HEFFNER | Munchen 1884

Na górnej listwie ramy metalowa tabliczka: C. BLECKEN | Speziälwerkstatte für Gemälderahmen | MÜNCHEN 2, Kreittmayrstr. 12.

5 000 zł

estymacja:7 000 – 15 000

29 JAN CHEŁMIŃSKI (Brzustów k. Opoczna 1851 – Nowy Jork 1925)

NA POLOWANIE!, 1875

olej, deska, 20,5 x 27,4 cm

sygn. l.d.: Jan Chełminski 75 | Munchen

Na odwrocie, centralnie, owalna pieczęć magazynu materiałów

malarskich: Adrian Brugger | München | Theatineerstrasse No2; l.d. (przeciwnie do kompozycji) nieczytelna notatka ołówkiem; ponadto na ramie nalepka pozłotnika (druk): Fr. Groditzky | Vergolder | BERLIN | Oranienburger – Str. No. 7.

55 000 zł estymacja:60 000 – 70 000

W 1873 roku Jan Chełmiński wyjechał na studia do Monachium, gdzie uległ fascynacji twórczością Maksymiliana Gierymskiego. Wyraźnie widać to zarówno w prezentowanym Na polowanie!, jak i w licznych, wstawianych na naszych dotychczasowych aukcjach, obrazach z tego okresu (Polowanie par force na jelenia 1874, Przejażdżka 1875, czy Galopem! 1876). Prezentowana scena wzorem Gierymskiego została ubrana w osiemnastowieczny kostium. To właśnie takie przedstawienia z polowań i przejażdżek już na wczesnym etapie twórczości przyniosły młodemu artyście popularność

30 PIOTR MICHAŁOWSKI

(Kraków 1800 – Krzysztoforzyce / Krzyżtoporzyce 1855)

JEŹDZIEC NA KONIU

ołówek, papier, 20,5 x 15,5 cm (w świetle passe-partout)

Na tekturze zabezpieczającej rysunek od tyłu, pieczęć Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu oraz pracowni introligatorskiej w Krakowie.

8 000 zł estymacja:9 000 – 15 000

Pochodzenie: krąg Rodziny artysty.

Obraz wystawiany:

– Zarys myśli: szkice rysunkowe i akwarele Piotra Michałowskiego z kolekcji prywatnej, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, V – VII 2016.

Silniej odsłonił warsztat malarza i jego niespożytą pasję tworzenia, atakowania ołówkiem, pędzelkiem i piórkiem nie tylko często podejmowanego motywu konia i jeźdźca, lecz także i innej różnorodnej tematyki – pisał o pokazie szkiców Michałowskiego, Jerzy Sienkiewicz (cyt. za: Piotr Michałowski 1800-1855. Wystawa dzieł artysty w 200. rocznicę urodzin, [A. Zeńczak, B. Studziżba], Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2000, s. 58).

Prezentujące niezwykłą biegłość warsztatową i ekspresję rysunki Michałowskiego należą do najbardziej poszukiwanych przez kolekcjonerów dzieł.

31 JULIAN FAŁAT

(Tuligłowy [okręg lwowski] 1853 – Bystra k. Bielska 1929)

PEJZAŻ ZE SZWAJCARII, 1875 lub 1876

akwarela, papier, 16,7 x 25,3 cm sygn. l.d.: J Fałat | 1. | 9. na odwrocie (ołówkiem): 150 -

8 000 zł

estymacja:10 000 – 15 000

Proweniencja: Kolekcja ambasadora Karola Poznańskiego (1893-1971) – Sekretarza Delegacji Polskiej do Rokowań

Pokojowych w Rydze. Od 1927 roku konsula generalnego w Paryżu, a w latach 1934-1945 konsula generalnego RP w Wielkiej Brytanii.

W 1873 roku Fałat wyjechał na studia inżynierskie do Zurychu, a następnie przeniósł się do Monachium. Młody artysta, będąc w trudnej sytuacji finansowej, wiosną 1874 roku podjął pracę przy budowie szwajcarskiej kolei Tösstahlbahn. Początkowy okres spędził w biurze przy stole kreślarskim, jednak latem 1875 roku wyruszył „na linię“. Zachwycony szwajcarskim pejzażem, każdy wolny od pracy dzień spędzał na pieszych wędrówkach i malowaniu akwarelą. W swoich Pamiętnikach wspomina pracę w plenerze, pisząc: Maluję coraz więcej akwarelą i gromadzę multum szkiców akwarelowych i piórkowych.

(Julian Fałat, Pamiętniki, wyd. II, Katowice 1987, s. 75 [wyd. I w roku 1935])

32 WILLIBALD WEX

(Monachium 1867 – Monachium 1932)

ZACHÓD SŁOŃCA W GÓRACH

olej, płótno, 50 x 80 cm

sygn. p.d.: Will Wex.

Na odwrocie stempel producenta podobrazi: ADRIAN BRUGGER | MÜNCHEN.

3 500 zł

estymacja:5 000 – 7 000

33 KARL JULIUS ROSE

(Königsbruck 1828 – Monachium 1911)

PEJZAŻ ALPEJSKI

olej, płótno dublowane, 61,8 x 102,5 cm sygn. l.d.: Julius Rose München

Na górnej listwie krosien dwie nalepki (druk, ołówek): NDGKV | No 682; Ignatz Schachinger | Vergolder | München.

Na dolnej listwie krosien dwie nalepki: domu aukcyjnego Dorotheum;

A. Whitcombe & Co. Ltd. | Printsellers, Picture Frame Makers, | and Gilders. | RESTORERS of PAINTINGS, DRAWINGS | AND ENGRAVINGS | 12 & 13 COLONNADE, Cheltenham.

000 –

000

34 V.SZCZEBLEWSKI XIX/XX w.

GWIŻDŻĄCY CHŁOPIEC

brąz odlewany, cyzelowany, patynowany, wys. 56,5 cm, średnica podstawy: 18 cm

Na podst. gwarancja brązu – okrągły stempel L.V. DEPOSE z napisem w otoku: BRONZE GARANTI AU TITRE PARIS; obok nieczytelny znak w rombie oraz wybity numer: 12; na podst. napis: MOUSSE SIFFLEUR V. SZCZEBLEWSKI

3 000 zł

estymacja:4 000 – 6 000

35 ANDERS ANDERSEN – LUNDBY (Lundby 1841 – Monachium 1923)

PEJZAŻ ZIMOWY

olej, płótno, 72,5 x 99 cm sygn. p.d.: A. Andersen – Lundby

8 000 zł estymacja:10 000 – 15 000

36 BRONISŁAWA RYCHTER-JANOWSKA (Kraków 1868 – Kraków 1953)

PRZED DWORKIEM

olej, tektura, 34,5 x 48,7 cm sygn. l.d.: B. RYCHTER-JANOWSKA

9 000 zł estymacja:10 000 – 15 000

Choć motyw dworu w malarstwie polskim ukazywało wielu artystów (...), to określenie „malarka ginących dworków“, ukute przez historyka i krytyka sztuki Artura Schroedera w 1923 r., na zawsze przylgnęło do Bronisławy Rychter -Janowskiej. Zapewne źródłem zamiłowania artystki do tego tematu były przeżycia związane z dzieciństwem spędzonym w rodzinnym dworze w Jeżowie oraz Cerekwi. Anna Florek, Na przekór awangardzie. Twórczość Bronisławy Rychter-Janowskiej, w: Dworki, pejzaże, portrety. Twórczość Bronisławy Rychter-Janowskiej, Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu, 2022, s. 51.

37 JERZY KOSSAK (Kraków 1886 – Kraków 1955)

Z OGARAMI, 1931

olej, tektura, 17 x 23 cm sygn. p.d.: Jerzy Kossak 1931

Na odwrocie na papierze zabezpieczającym nr (ołówkiem): 2938; obok nalepka informująca o szybie antyrefleksyjnej; u dołu passe-partout pieczęć introligatorni.

38 WIKTOR KORECKI

(Kamieniec Podolski 1890 – Komorów k. Warszawy 1980)

GĘSIARKI

olej, tektura, 34 x 49 cm sygn. p.d.: WIKTOR KORECKI

4 000 zł

estymacja:5 000 – 8 000

39 MICHAŁ GORSTKIN WYWIÓRSKI

(Warszawa 1861 – Berlin 1926)

AUTOPORTRET W PLENERZE, 1913

olej, płótno, 70,5 x 100,5 cm

sygn. p.d.: M. G. Wywiórski | Samostrzel 1913.

Na odwrocie:

–na górnej listwie krosna nr (czarny marker): 2625/40

–na dolnej listwie nalepka magazynowa [?] z nr 12

–obok prostokątna pieczęć w języku niemieckim: Kultur-

amt | der Ganhauptstadt Posen | Invent. Nr. 2625/40

–obok dedykacja: Werci od Chrzestnej | 1914 r.

50 000 zł estymacja:60 000 – 80 000

Samostrzel – wieś położona w województwie kujawskopomorskim, w powiecie nakielskim. Znajduje się tu pałac i park, dawna własność rodziny Bnińskich – znanej wielkopolskiej rodziny magnackiej, która gościła artystę W owym czasie malarze odwiedzający rezydencje arystokratyczne uczestniczyli w codziennym życiu domowym, uroczystościach i polowaniach. Jeden z obrazów, malowanych podczas pobytu Wywiórskiego w Samostrzelu, również z 1913 r., prezentowaliśmy Państwu na aukcji 26 marca 2016 r. (poz. kat. 20).

40

RUINY ZAMKU

olej, tektura

19 x 27,5 cm (w świetle oprawy)

sygn. p.d.: St. Kamocki

STANISŁAW KAMOCKI (Warszawa 1875 – Zakopane 1944)

41 BRONISŁAWA RYCHTER-JANOWSKA (Kraków 1868 – Kraków 1953)

PARK W KRYNICY GÓRSKIEJ, 1928

olej, tektura

24 x 34 cm

sygn. l.d.: B. RYCHTER-JANOWSKA | KRYNICA 1928.

7 000 zł

estymacja:9 000 – 16 000

Krynica Górska była niewątpliwe miejscem dobrze znanym artystce, która wczesne lata życia spędziła w pobliskim Starym Sączu, później zaś zamieszkała w Krakowie. Do rodzinnego miasta wielokrotnie wracała, przez pewien czas później prowadziła tam też szkołę malarstwa. Malarka i podróżniczka najbardziej jest znana z przedstawień dworków, a także południowych pejzaży. Zdecydowanie rzadziej pojawiają się na rynku kolekcjonerskim widoki rodzime – równie przesycone światłem i barwą kompozycje wykształconej w Monachium malarki.

42 TEODOR GROTT (Częstochowa 1884 – Kraków 1972)

NOKTURN, 1917

akwarela, tempera, karton, 26,5 x 32,8 cm sygn. p.d.: P. Marcie | Naziemskiej | Teod. Grott. 917

3 500 zł

estymacja:4 000 – 7 000

Pochodzenie:

Obraz, podobnie jak dwie inne akwarele Grotta (poz. 14, 43), pochodzi ze zbiorów pianistki, Marty NaziemskiejRawczyńskiej (1894-1983) z Krakowa. Jej portret pędzla Leona Wyczółkowskiego jest wystawiany pod poz. 16. Właścicielka obrazu była zaprzyjaźniona z Leonem Wyczółkowskim. Zapewne przez niego, poznała jego najlepszego ucznia – Teodora Grotta, który złożył jej na pejzażu swoją dedykację

43 TEODOR GROTT

(Częstochowa 1884 – Kraków 1972)

DUNAJEC, 1911

akwarela, tempera, papier naklejony na tekturę 34,8 x 49,5 cm

sygn. l.d.: Teod. Grott 911

Na odwr. atramentem: N. 7 oraz 2 nalepki (druk, atrament):

–TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUK PIĘKNYCH

W KRAKOWIE | 1911 | Nr 1722 | Autor Grott Teodor | Dzieło p.t. Dunajec | Rodzaj akwarela | cena 200 K. –częściowo zdarta: [Teo] dor Grott | [tytu] ł dzieła Dunajec | Rodzaj dzieła... | 200 kor. | No 237 | Podpis

000 – 12 000

Pochodzenie:

Obraz, podobnie jak dwie inne akwarele Grotta (poz. 14, 42), pochodzi ze zbiorów pianistki, Marty NaziemskiejRawczyńskiej (1894-1983) z Krakowa. Jej portret pędzla Leona Wyczółkowskiego jest wystawiany pod poz. 16.

Jak pisze Tadeusz Dobrowolski, Wyczółkowski miał sporo uczniów, lecz za swojego artystycznego spadkobiercę uważał Teodora Grotta. Na rynku antykwarycznym najczęściej spotyka się kwiaty i martwe natury Grotta powstałe w dwudziestoleciu międzywojennym, rzadziej zaś pojawiają się pejzaże. Stąd namalowana przed I wojną światową akwarela, pochodząca ze zbiorów zaprzyjaźnionej z Wyczółkowskim Marty Naziemskiej, wystawiana na Nieustającej Wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w 1911 roku, należy do ciekawszych obrazów artysty.

44 WLASTIMIL HOFMAN

(Praga 1881 – Szklarska Poręba 1970)

AUTOPORTRET, ok. 1905

olej, tektura, 19,4 x 15,1 cm

Na odwrocie opinia Leszka Ludwikowskiego z sierpnia 1975 r.

18 000 zł estymacja:20 000 – 35 000

Prezentujący znakomity warsztat malarski kameralny autoportret Wlastimila Hofmana zasługuje na szczególną uwagę. Powstał w dość wczesnym okresie, kiedy młody artysta, będąc już absolwentem krakowskiej akademii, po dalszych studiach w Paryżu, zaczął odnosić pierwsze znaczące sukcesy. Dzieło odznacza się charakterystyczną dla tego momentu twórczości artysty żywą paletą, dość bliską gamie jego mistrza Jacka Malczewskiego, która w późniejszym czasie u Hofmana uległa rozjaśnieniu.

Na obrazie widzimy podobiznę młodego symbolisty, odzianego w strój charakterystyczny dla przedstawiciela ówczesnej krakowskiej cyganerii – ciemny płaszcz i kapelusz z szerokim rondem. W dali rozpościera się pogrążony w mroku pejzaż. Twarz artysty, na której rysuje się skupienie, ale też i niepokój, wydobywa z cienia ostry promień światła.

Podejmując próbę interpretacji oferowanego autoportretu, warto odwołać się do biografii artysty i przywołać kontekst problemu tożsamości narodowej, z którym młody Hofman się mierzył. Urodzony w polsko-czeskiej rodzinie i wychowany przez rodziców na czeskiego patriotę Wlastimil dokonał konwersji tożsamości narodowej. Zmiana ta zapoczątkowała się pod wpływem Jacka Malczewskiego, o czym pisze Dorota Kudelska, opisując okoliczności odejścia Hofmana z pracowni Stanisławskiego do Malczewskiego, zaś wpływ na nią miała postawa twórcza, jaką obrał młody artysta pod wpływem mistrza: Trudna do udowodnienia, choć prawdopodobna, wobec wielkiej estymy jaką Hofman darzył osobę i twórczość Malczewskiego, jest opinia iż przyczyną rychłego opuszczenia klasy słynnego pejzażysty były także spory i liczne spięcia na terenie uczelni między dwoma nauczycielami o silnych osobowościach. (...) Sądzę, że można tu dodać jeszcze co najmniej jedną przyczynę, wskazaną pośrednio przez samego malarza, który określił liryzm jako specyficznie polską cechę malarstwa Malczewskiego, odnalazł ją także u siebie, dzięki czemu ostatecznie zdefiniował siebie jako Polaka. Nastrój w płótnach Malczewskiego niemal zawsze tworzony jest przez narracyjne kompozycje figuralne, bez czego obyć się nie może także Hofman, a co zupełnie nie jest potrzebne Stanisławskiemu (D. Kudelska, Wlastimil Hofman, [w:] Obrazy Wlastimia Hofmana z kolekcji polskich i czeskich [katalog wystawy], Muzeum Karkonoskie, Jelenia Góra, Szklarska Poręba 2003, s. 10).

Przemiana ta u Hofmana nie nastąpiła nagle, lecz była wynikiem długiego procesu, który trwał jeszcze kilka lat po ukończeniu przez niego studiów, o czym pisze dalej autorka: Dylematy związane z koniecznością określenia własnej narodowości, od kiedy zyskał dojrzałość i samodzielność sądu w tej sprawie, były dla Hofmana źródłem wielu rozterek wewnętrznych. Ciągła nieprzystawalność uczuć i najgłębszych przekonań do zewnętrznych deklaracji „jestem Czechem“ przysparzała mu wiele zgryzoty. Wątpliwości zaczęły narastać w czasie studiów. Ułożył sobie na pewien czas tę kwestię, określając się wewnętrznie jako Czech o polskiej skłonności do liryzmu, który według jego ówczesnych rozróżnień był wybitnie polską cechą w malarstwie. W Paryżu i w Monachium określa się jeszcze jako Czech, od 1904 należy do Związku Artystów Czeskich „Manes“, ale stopniowo przechyla się na stronę polskości, by w 1909 r. w polsko-czeskiej wystawie sztuki w Hodonnie wystąpić jako polski artysta ze środowiska krakowskiego (D. Kudelska, dz. cyt., s. 10-11).

45 WIKTOR KORECKI

(Kamieniec Podolski 1890 – Komorów k. Warszawy 1980)

POŁÓW W ŚWIETLE KSIĘŻYCA, przed 1939

olej, tektura, 50 x 35 cm sygn. l.d.: WIKTOR KORECKI

4 000 zł estymacja:6 000 – 12 000

46 ERNO ERB

(Lwów 1878 lub 1890 – Lwów 1943)

KRYM

olej, płótno naklejone na sklejkę, 73,5 x 97,5 cm sygn. p.d.: E. Erb

10 000 zł estymacja:12 000 – 20 000

47

WOJCIECH KOSSAK

(Paryż 1856 – Kraków 1942)

OLSZYNKA GROCHOWSKA, 1928

olej, tektura

59,8 x 50 cm

sygn. l.d.: Wojciech Kossak | 1928

Na odwrocie w prawym dolnym rogu napis: Moja robota | Wojciech Kossak. 40 000 zł estymacja:50 000 – 80 000

Prezentowany obraz jest autorskim nawiązaniem do Olszynki Grochowskiej, jednego z najsłynniejszych obrazów Kossaka, przedstawiającego żołnierzy 4. pułku piechoty liniowej walczących na przedpolach Warszawy w dniu 25 lutego 1831 roku. Olszynkę Grochowską, ogromne płótno o wym. ok. 250 x 350 cm, Kossak namalował w latach 1886-1887 i zaprezentował po raz pierwszy na krakowskiej wystawie sztuki polskiej w 1887 roku, otrzymując główny medal. Obraz był wielokrotnie reprodukowany i stał się wkrótce jednym z najpopularniejszych dzieł Kossaka, obrazem, który w pewien sposób ukształtował wyobrażenie o bohaterskich żołnierzach bitwy grochowskiej. Dziś znany jest tylko z reprodukcji – w roku 1915 spłonął w pożarze pałacu Mycielskich w Boryniczach. W latach międzywojennych artysta wielokrotnie powracał do tego tematu.

48 CZESŁAW WASILEWSKI (ok. 1875 – Warszawa/Łódź 1946/47)

Z ZAOPATRZENIEM

olej, płótno, 48,5 x 79 cm

sygn. p.d.: F. Zygmuntowicz

15 000 zł

estymacja:18 000 – 20 000

49 WOJCIECH KOSSAK (Paryż 1856 – Kraków 1942)

TRĘBACZ POJĄCY KONIA, 1923

olej, tektura, 29,9 x 24,5 cm

sygn. p.d.: Wojciech Kossak | 1923

Na odwrocie w lewym górnym rogu podpis (ołówek):

R. Talkowski, poniżej pieczęć: R. TALKOWSKI o.w. tel. 33-140. Pod pieczęcią wymiary: 30 x 24 1/2, analogicznie bliżej prawej krawędzi: 24 1/2 / 30.

20 000 zł estymacja:25 000 – 35 000

50 OLGANIEWSKA

(Charków 1898 – Warszawa 1943)

STRZELEC, 1927

brąz odlewany, patynowany, marmur, 42 x 22 x 31 cm sygn. na podstawie: Olga Niewska 1927.

9 000 zł estymacja:10 000 – 15 000

Wystawiana:

–Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury, Muzeum Miejskie, Amsterdam, 12 VI – 12 VIII 1928.

Literatura:

– Concours et exposition d’art olympique. Catalogue de l’exposition au Musée municipal d’Amsterdam, Amsterdam 1928, nr kat. 565 [jako Le Tireur];

– „Strzelec“ – rzeźba Olgi Niewskiej z 1927 r., widok rzeźby

od tyłu [nagrodzona Nagrodą Ministra Spraw Wewnętrznych], fotografia, Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. DI 92431/192 MNW;

– „Strzelec“ – rzeźba Olgi Niewskiej z 1927 r. [nagrodzona Nagrodą Ministra Spraw Wewnętrznych], fotografia, Muzeum Narodowe w W-wie, nr inw. DI 92431/193 MNW;

–Wojciech Przybyszewski, Olga Niewska. Piękno za kurtyną zapomnienia, DW Rebis, Poznań 2001, s. 91-92 oraz il. 45.

Dziedziną, w której wkrótce po powrocie z Paryża Niewska najszybciej zdobyła sobie uznanie krytyków i publiczności, była rzeźba sportowa. Najpierw jej biegaczy, strzelców, narciarzy, hokeistów, łuczników, dyskoboli, kulomiotów, pływaków, jeźdźców i wielu, wielu innych sportowców oglądano (z reguły w wersji gipsowej) na wystawach sztuki. Później niektóre z tych rzeźb (już w postaci brązowych statuetek przeznaczonych na nagrody w zawodach sportowych) trafiały na boiska i sale sportowe w całej Polsce.

Wojciech Przybyszewski, Olga Niewska..., dz. cyt., s. 91.

W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie zachowały się pochodzące z archiwum autorki fotografie wykonywanych przez nią figur z jej adnotacjami. Na dwóch zdjęciach widnieje oferowany Strzelec (widok z przodu oraz z tyłu). Z opisu zdjęcia wiadomo, że rzeźba została zamówiona jako figura nagrodowa przez Felicjana Sławoja Składkowskiego, Ministra Spraw Wewnętrznych. Rzeźba była prezentowana na wystawie sztuki polskiej, która odbyła się jako impreza towarzysząca w czasie Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w roku 1928.

51 WOJCIECH ALEKSANDER DUREK

(Mała, pow. Ropczyce 1888 – Kielce 1951)

odlew BRACIA ŁOPIEŃSCY

STRZELCY, 1924

brąz, odlewany, patynowany, 44 x 53 x 38 cm

sygn. na podst.: WA DUREK | 924, BCIA ŁOPIEŃSCY | WARSZAWA

50 000 zł

estymacja:60 000 – 70 000

W latach 20. XX w. w asortymencie Braci Łopieńskich brązy o tematyce wojskowej zajmują istotne miejsce. Są to zarówno niewielkie figurki żołnierzy, jak i duże, rozbudowane kompozycje, zamawiane zazwyczaj na określone okazje, nierzadko jako dar dla Józefa Piłsudskiego. Archiwa firmy wskazują, że tych realizacji było sporo, jednak znacząca większość z nich uległa zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Dzieła, które zachowały się do dzisiejszego dnia stanowią rzadkość, do nich zalicza się niewątpliwie sporych rozmiarów figura Strzelców, nieznane dotąd dzieło Wojciecha Durka. Znakomitej jakości brąz, oprócz wartości artystycznych, posiada niewątpliwie również wartość muzealną jako dzieło wskazujące na współpracę najlepszej polskiej firmy brązowniczej z jednym z najbardziej znanych rzeźbiarzy działających w Toruniu, którego dzieła na rynku sztuki pojawiają się niezmiernie rzadko.

Wojciecha Durka obok Ignacego Zelka uważano za najwybitniejszego artystę lat 30. XX w. w województwie pomorskim. Durek, będącym przedstawicielem symbolizmu i neorealizmu, tworzył głównie rzeźby pomnikowe i o tematyce religijnej. Do jego najbardziej znanych realizacji należy powstały w 1923 r. pomnik na cześć poległych żołnierzy 8. toruńskiego pułku saperów w Toruniu, zaś mniej znanym lecz imponującym rozmachem dziełem był zniszczony w 1939 r. pomnik Cudu na Wisłą w Pelplinie. Ta bardzo dynamiczna kompozycja ukazuje grupę legionistów prowadzonych przez Józefa Piłsudskiego, nad którymi rozpościera skrzydła biały orzeł. Stoją oni naprzeciw czerwonoarmistów, którzy opanowani strachem składają sztandary przed Piłsudskim. Trzeba tu wspomnieć, że motyw żołnierzy i orła bardzo często pojawia się w polskiej plastyce o tematyce wojskowej w okresie II Rzeczpospolitej, jest on również obecny w Strzelcach. Rzeźbę tę cechuje również frontalność, narzucająca centralny punkt widzenia, której to Durek, jako przedstawiciel mediolańskiej szkoły Medarda Rosso, podporządkowywał swoje dzieła. Znakomita, żywa kompozycja, sumaryczny lecz niepozbawiony realizmu modelunek, a także odlew, pozbawiony najmniejszych niedoskonałości, świetnie opracowany i pokryty jasnobrązową patyną – stanowią o tym, że oferowane dzieło jest świetnym przykładem wysokiej jakości brązu, jaki powstał w wyniku współpracy biegłego w swej materii rzeźbiarza z jednymi z najlepszych w Europie brązowników.

52 JERZY KOSSAK

(Kraków 1886 – Kraków 1955)

WIZJA NAPOLEONA NA WYSPIE ŚW. HELENY, 1922

olej, płótno, 96,7 x 100 cm sygn. l.d.: Jerzy Kossak 1922

100 000 zł estymacja:120 000 – 150 000

Prezentowany obraz namalowany przez Jerzego Kossaka odwzorowuje kompozycję stworzoną przez jego ojca. W 1914 roku Wojciech Kossak namalował cykl znakomitych szarż napoleońskich, wśród których znalazł się również obraz Niech żyje cesarz. Przedstawiał on Napoleona na skraju klifu wyspy św. Heleny, którego otaczają wiwatujący żołnierze najlepszych formacji konnych jego wielkiej armii.

Napoleon po klęsce w bitwie pod Waterloo w czerwcu 1815 roku abdykował i oddał się w ręce Brytyjczyków. Anglicy nie chcieli ryzykować ani egzekucji francuskiego cesarza, ani jego sądzenia. Rząd brytyjski uznał, że „więzień stanu“ nie może być przetrzymywany na terenie Królestwa. Pragnąc zapobiec ucieczce i powrotowi Napoleona do Francji uznano, że niewielka wulkaniczna wyspa na Oceanie Atlantyckim będzie najlepszym miejscem izolacji.

Wyspę św. Heleny położoną 1950 kilometrów od zachodnich wybrzeży Afryki odkryto w 1502 roku. Do połowy XVII wieku była niezamieszkana, a następnie Kompania Wschodnioindyjska stworzyła na niej bazę aprowizacyjną i sanitarną dla marynarzy.

Napoleon Bonaparte na pokładzie brytyjskiego okrętu HMS „Northumberland“ 15 października 1815 roku dotarł na wyspę, której nie opuścił już do śmierci 5 maja 1821 roku. W cesarskiej świcie obok generałów, lekarzy oraz służących – przez kilka miesięcy przebywał polski porucznik szwoleżerów Karol Piątkowski. Jego dobrowolne zesłanie u boku Napoleona zakończyło się, decyzją Brytyjczyków o zmniejszeniu cesarskiej świty, w październiku 1816 roku. Czas izolacji Napoleon spędzał głównie na konnych przejażdżkach i spacerach po wyspie oraz dyktowaniu wspomnień

Obraz Jerzego Kossaka jest odwzorowaniem ostatnich lat życia francuskiego cesarza. Spacerującego w samotności po skalistym wybrzeżu i wspominającego czasy największych triumfów, w których udział miały też polskie oddziały. Jest to, jak dotychczas, jedyny znany obraz Jerzego Kossaka przedstawiający Wizję Napoleona na wyspie św. Heleny. Pojawienie się tego dzieła na polskim rynku antykwarycznym stanowi dużą gratkę dla kolekcjonerów.

53 WIKTOR KORECKI (Kamieniec Podolski 1890 – Komorów k. Warszawy 1980)

W DROGĘ

olej, płótno, 34,3 x 49,7 cm sygn. p.d.: WIKTOR KORECKI

7 000 zł estymacja:8 000 – 12 000

54 JERZY KOSSAK (Kraków 1886 – Kraków 1955)

WIZJA NAPOLEONA

W ODWROCIE SPOD MOSKWY, 1941

olej, płótno, 48 x 83 cm

sygn. l.d.: Jerzy Kossak | 1941

17 000 zł estymacja:19 000 – 25 000

Z roku 1913 pochodzi jeden z najsławniejszych i bardziej popularnych obrazów [pierwszy z serii] Jerzego Kossaka: Widzenie Napoleona w odwrocie spod Moskwy, z głową Sfinksa na tle chmur, przypominającego egipskie zwycięstwo „boga wojny“, który teraz ze sztabem i na tle niekończącej się colonne mourante swych wojsk ciągnie na zachód wśród zamieci, złamany zimą i mrozem. (...)

Była to ulubiona kompozycja Jerzego.

K. Olszański, Jerzy Kossak, Ossolineum, Wrocław, Warszawa, Kraków 1992, s. 18

55 WIKTOR KORECKI

(Kamieniec Podolski 1890 – Komorów k. Warszawy 1980)

PEJZAŻ JESIENNY

olej, płótno, 69 x 98,6 cm sygn. l.d.: WIKTOR KORECKI

7 000 zł estymacja:8 000 – 15 000

Obraz zakupiony w pracowni artysty przy ul. Tamka w Warszawie.

56 WOJCIECH KOSSAK

(Paryż 1856 – Kraków 1942)

UŁANI W NATARCIU, 1931

olej, tektura, 50,8 x 48,7 cm sygn. l.d.: Wojciech Kossak | 1931

Na odwrocie w lewym górnym rogu (tuszem):

Potwierdzam autentyczność | Wojciech Kossak, obok fragment zdartej nalepki kolekcjonerskiej

30 000 zł estymacja:35 000 – 45 000

(Obodowka, dawny pow. Kamieniec Podolski 1872 – Lwów 1935)

TATRY. GIEWONT OD POŁUDNIOWEGO WSCHODU, 1931

olej, tektura, 26 x 34 cm

sygn. cyrylicą p.d.: Oleksa Nowakiwskij Zakopane 931 17. 5

12 000 zł

estymacja:15 000 – 20 000

57 ALEKSY NOWAKIWSKI

58 STANISŁAW GAŁEK (Mokrzyska 1876 – Zakopane 1961)

ZBIERAJĄC KROKUSY, 1928 olej, płótno, 74,3 x 96 cm

p.d.: ST. GAŁEK | 928

59 ADAM STYKA

(Kielce 1890 – Nowy Jork 1959)

GÓRAL Z ZAKOPANEGO, 1933

olej, płótno naklejone na tekturę, 69,7 x 55,5 cm sygn. p.d.: Zakopane 1933 | ADAM | STYKA [w ramce]

Na odwrocie:

–dwukrotnie okrągła pieczęć [...] | PARIS | EXPOSITION; –obok wzdłuż lewej krawędzi numer odwołujący się do pozycji katalogowej na wystawie w Brukseli (ołówkiem): nO 33;

–przy górnej krawędzi, centralnie, nalepka firmy transportowej (druk, pieczęć, tusz): [ROB]INOT Freres | [...]LITÉ d’EMBALLAGE et TRANSPORT | D’OBJETS

130 000 zł estymacja:140 000 – 160 000

D’ART | 18, Rue Yvart – PARIS (15e) | Téléph.: VAUGIRARD 10-69 | 18742 B [w ramce] | M Styka | Exposition: Bruxelles;

–poniżej numer (ołówkiem): RF 351e/;

–ponadto l.d. nalepka Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (pieczęć, druk, maszynopis, tusz): 24775 Autor Styka Adam 24775 | Tytuł Góral z Zakopanego wykonanie ol. | Cena Właściciel Data 10. LUT. 1933

Adam Styka już na wczesnym etapie twórczości wyjeżdżał do Afryki, skąd przywiózł nowe, pełne słońca, barwy i uchwycone na płótnach lokalne życie. To właśnie stało się wyróżnikiem jego twórczości.

Nie skupiał się wyłącznie na egzotycznym pejzażu, lecz zgłębił, niczym etnograf, tamtejszego człowieka, uwieczniając jego codzienne zajęcia i obyczaje. Adam Styka był „malarzem słońca“, którego płótna wyróżniały się nasyconymi, kontrastowymi barwami. Zamknięte w ramy widoki były niczym okna, z których biło oślepiające, afrykańskie słońce.

Efekty świetlne w jego obrazach, polegające na użyciu prawie jaskrawych barw, przy niezwykłej umiejętności harmonizowania przepychu kolorów jego palety i przez umiejętne ich dozowanie, są wyjątkowe we współczesnym malarstwie. Jego błękity są czyste jak kryształ, a rdzawe czerwienie są zadziwiająco nasycone żarem. Artysta portretuje prawdziwe typy ludzi w atmosferze czarodziejskich świateł Pierre Bearn [w:] Cz. Czapliński, Saga rodu Styków, Nowy Jork, 1988 s. 146

Te same cechy prezentuje Góral z Zakopanego. Obraz datowany przez artystę na 1933 rok musiał powstać w styczniu. Mimo zimowej aury, twarz starego górala skąpana jest w ciepłym, niemal afrykańskim, zachodzącym słońcu. Prosto z Zakopanego płótno trafiło w lutym na wystawę do warszawskiej Zachęty. Stamtąd,wraz z pozostałymi dziełami, wyjechało w kwietniu na wystawę do Brukseli. Obraz zapewne pozostawał w zbiorach Adama Styki do czasu, kiedy znalazł się u zaprzyjaźnionej, francuskiej rodziny Schlockoff. Paul Schlockoff był bliskim znajomym artysty, któremu Adam Styka, po wyjeździe do Ameryki, powierzył prowadzenie swoich interesów we Francji. Schlockoff zajmował się nie tylko sprzedażą obrazów artysty, ale również paryskiego mieszkania przy Place Pigalle 5.

Obraz wystawiany, opisany i reprodukowany w:

– Przewodnik 81, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa II 1933, s. 11, nr kat. 174 [Góral z Zakopanego];

–„Świat“, 1933 nr 8 (25 II), il. s. 17 [Góral];

– Adam Styka, Exposition Aux Galeries du Studio, Bruksela 21 IV – 4 V 1933, nr kat. 33 [Vieux montagnard polonais];

– Sprawozdanie Komitetu Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie za 1933 rok, s. 31 [Góral z Zakopanego].

60 STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ

(Warszawa 1885 – Jeziory na Wołyniu 1939)

PORTRET KOBIETY, 29 XI 1925

pastel, papier brązowy, 58,7 x 48,7 cm sygn. p.d.: NP4,5 | Ign Witkiewicz 1925 | T.B [w kółku]; l.d.: 29/XI

Do obrazu jest dołączona ekspertyza dr Anny Żakiewicz z maja 2023 r.

120 000 zł estymacja:130 000 – 160 000

Portret kobiecy wykonany 29 listopada 1925 roku powstał

zaledwie kilka miesięcy po ukonstytuowaniu się Firmy

Portretowej i został zakwalifikowany do typu B, który w Regulaminie został określony jako „charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury [...] z pewnym podcięciem cech charakterystycznych, co nie wyklucza ‘ładności’ w portretach kobiecych. Stosunek do modela obiektywny.“

Wizerunki te przedstawiały wierne podobizny modeli, bez deformacji, głowa była narysowana na ogół bardzo starannie, podobieństwo znakomicie uchwycone, reszta popiersia ujęta była bardziej szkicowo, jednak z zaznaczeniem najważniejszych szczegółów i zachowaniem rzeczywistej kolorystyki ubioru.

Typ B był na ogół podpisywany „Ign Witkiewicz” – skrótem drugiego imienia oraz pełnym nazwiskiem jako oficjalne dzieło Firmy Portretowej, pseudonimu „Witkacy” artysta używał portretując bliskich znajomych i przyjaciół

Portret kobiety znakomicie spełnia założenia typu B. Twarz modelki jest starannie opracowana, jakby wyrzeźbiona, co zapewne nawiązuje do klasycyzującej sztuki połowy lat dwudziestych XX wieku. Jej włosy są uczesane

według ówczesnej mody z przedziałkiem pośrodku oraz grzywką, ucięte poniżej uszu i ułożone w fale. Kobieta jest poważna, ubrana w czarną suknię i ciemnozielony płaszcz lub żakiet o szerokich klapach. Modelunek stroju także wydaje się naśladować rzeźbę. Barwy tła częściowo nawiązują do kolorystyki ubrania: czarne zakręcone smugi tworzą wokół głowy kobiety rodzaj ozdobnej aureoli, a ich jasne wypełnienie ożywia stonowaną całość

Sygnaturę na portrecie poza datą i typem wizerunku uzupełnia adnotacja o niepaleniu papierosów przez 4 i 5 dni (NP4,5), co pozwala wnioskować, że praca nad tym dziełem trwała dwa dni.

Portret z całą pewnością powstał w Warszawie, gdzie po separacji, która nastąpiła na początku 1925 roku, zamieszkała żona artysty. Witkacy odwiedzał ją kilka razy w roku pozostając z nią w przyjacielskiej relacji oraz łożąc na jej utrzymanie 200 zł miesięcznie. Zatrzymywał się w jej mieszkaniu przy ul. Brackiej 23. Adres ten podawał swoim klientom jako miejsce, gdzie należy się zgłosić, by zamówić portret.

Portret kobiety został wykonany w ważnym dla Witkacego okresie jego życia, jakim był niewątpliwie pierwszy rok oficjalnej działalności Firmy Portretowej, a szczególnie w momencie zaprezentowania swojej twórczości w jednym z najważniejszych polskich salonów wystawowych, jakim zresztą dotąd pozostaje warszawska Zachęta. Mogło to mieć kluczowe znaczenie dla pozyskania uznania wymagającej stołecznej socjety.

Dzieło to jest więc ważnym dokumentem życia i twórczości Witkacego, a jego staranne wykonanie świadczy nie tylko o wysokich umiejętnościach artysty, ale też o tym, jak poważnie artysta traktował swoich klientów, mimo swoich zmartwień i przybierania czasem błazeńskiej pozy.

Portret ten ma jeszcze jeden interesujący aspekt. Mimo iż Witkacy był wielką indywidualnością artystyczną wymykającą się tradycyjnym klasyfikacjom, nie sposób nie zauważyć delikatnego pokrewieństwa stylistycznego omawianego wizerunku z postaciami występujących w malarstwie takich twórców jak Ludomir Ślendziński,

Eugeniusz Zak, czy nawet Tamara Łempicka. Ten klasycyzujący styl określany też jako art déco bardzo się wówczas podobał, nie tylko zresztą w Polsce, ale i w całej Europie. Trudno się więc dziwić, że Witkacy w pewnym stopniu dostosował się do obowiązującej mody, nie tracąc przy tym niczego z własnej oryginalności i mistrzostwa.

Z ekspertyzy dr Anny Żakiewicz

61 WŁADYSŁAW JAROCKI

(Tarnopol 1879 – Kraków 1965)

Z POSIŁKIEM, 1927

olej, płótno, 70,7 x 60 cm sygn. l.d.: Wład Jarocki | 1927

12 000 zł estymacja:15 000 – 18 000

62 MICHAŁ GORSTKIN WYWIÓRSKI

(Warszawa 1861 – Berlin 1926)

PEJZAŻ Z RZEKĄ

olej, płótno, 75,4 x 100,3 cm sygn. p.d.: M. G. Wywiórski

Na odwrocie, na poprzeczce krosna pieczęć magazynu przyborów malarskich: LEOPOLD HESS | Kunstmaterialien | Berlin W., Genthiner-Strasse 29.; na dolnej listwie krosna po lewej prostokątna pieczęć w języku niemieckim: Kulturamt | der Ganhauptstadt Posen | Invent. Nr. 2595/40; po prawej pieczęć w języku niemieckim z numerem (czarnym tuszem): 2595/40.

42 000 zł estymacja:45 000 – 70 000

63 STANISŁAW KAMOCKI (Warszawa 1875 – Zakopane 1944)

WIEŚ PODGAJE

olej, tektura, 35,7 x 50,7 cm

sygn. l.d.: St Kamocki

Na odwrocie (niebieską farbą): KAMOCKI | „STODOŁY“; poniżej (żółtą farbą): WIEŚ PODGAJE | W. KAMOCKICH.

15 000 zł estymacja:18 000 – 25 000

Podgaje pod Sandomierzem to rodzinny majątek Kamockich.

64 WŁADYSŁAW JAROCKI (Tarnopol 1879 – Kraków 1965)

STUDIUM GÓRALA IV, przed 1914

olej, tektura, 70 x 70,3 cm; sygn. l.d.: Wład. Jarocki

Na odwrocie:

–l.g. nalepka Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (pieczęć, druk, tusz): 25920 Autor Jarocki Władysław |

Tytuł Studyum górala IV. Rodzaj dzieła olejny | Cena 250 Własność Data nadesłania 14/II 1914; –obok nalepka (druk, tusz): [...] Sztuk [Pięknych] w Częstoc[h]owie.| No 3 | Autor Jar[oc]ki Władysław | Adres [Kra]ków – Romanowicza 9. | Tytuł dzieła Studyum górala IV. | Cena rbl 250 | Adres, pod którym dzieło po ukończeniu Wystawy ma być odesłane; –poniżej nalepka (druk): T.Z.S.P. | 11 | 1914.

25 000 zł estymacja:30 000 – 40 000

W marcu 1914 r. w warszawskiej Zachęcie miała miejsce wystawa obrazów Jarockiego. Jednym z dzieł na niej prezentowanych było powyższe Studium górala IV

65 IWAN TRUSZ (Wysocko 1869 – Lwów 1941)

WIATRAKI

olej, tektura, 18,5 x 26,1 cm sygn. l.d.: Iw. Trusz

8 000 zł

estymacja:10 000 – 15 000

66 VLASTIMIL HOFMAN

(Praga 1881 – Szklarska Poręba 1970)

ZŁOTOWŁOSA, 1922

olej, tektura, 50,5 x 74 cm

sygn. p.d.: Wlastimil Hofmann | 1922

40 000 zł

Pochodzenie:

estymacja:45 000 – 60 000

Według przekazu rodziny kolekcjonera obraz został zakupiony z pracowni artysty przez Stanisława Pawła Żyfkę-Zagrodzińskiego, farmaceutę z Brwinowa.

Reprezentował indywidualność całkowicie odmienną od Wojtkiewicza, przeciwstawiając jego sarkastycznej i chorobliwej sztuce malarstwo typu lirycznego. Pod względem tematycznym nawiązywał czasem do Malczewskiego, a formą przypominał zarówno swego nauczyciela, jak i Wyspiańskiego, pod którego wpływem wprowadzał do swych olejnych obrazów elastyczną linię i kontur, kreślony jednak w sposób bardziej dyskretny w związku z odmiennością olejnego tworzywa.

Tadeusz Dobrowolski, Sztuka Młodej Polski, PWN, Warszawa 1963, s. 263.

67 STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ

(Warszawa 1885 – Jeziory na Wołyniu 1939)

PORTRET CHŁOPCA, II 1937

pastel, papier brązowy, 68,5 x 48 cm (w świetle oprawy) sygn. l.d.: Ign Witkiewicz (T.B) NP NTI; p.d.: herb 1937 II

Do obrazu jest dołączona ekspertyza dr Anny Żakiewicz z maja 2023 r.

80 000 zł estymacja:90 000 – 150 000

Regulamin Firmy przewidywał specjalną kategorię portretów dziecięcych będących połączeniem typów B i E, gdyż – zdaniem artysty „z powodu ruchliwości dzieci czysty typ B jest przeważnie niemożliwy“ do wykonania. Był to bowiem „rodzaj charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury (...) stosunek do modela obiektywny“. W praktyce były to portrety przypominające zdjęcia do dokumentów, pozwalających potwierdzić tożsamość osoby. Zdarzało się jednak, że portretowane dziecko siedziało i pozowało spokojnie, nie sprawiając kłopotu, zasługiwało więc na „dorosły“ typ B.

Taki był właśnie z pewnością chłopiec sportretowany w lutym 1937 roku. Spokojnie patrzy wprost na widza nieruchomym wzrokiem niebieskich oczu. Jest gładko uczesany, ma starannie przystrzyżoną w połowie czoła grzywkę, ubrany w koszulę w pionowe białe paski z kołnierzykiem wyłożonym na beżowy bezrękawnik – prawdopodobnie w ukośną kratę zaznaczoną szkicowo, by nie odrywać uwagi od poważnej twarzy małego dżentelmena. Chłopiec siedzi za stołem, na którym znajduje się szkicowo potraktowany podłużny półmisek z rdzawymi i jaskrawo zielonymi kulkami – owocami. Rekwizyt ten jest charakterystyczny dla dziecięcych wizerunków wykonywanych przez Witkacego. Artysta często obiecywał portretowanym dzieciom, że zawartość półmiska otrzymają w nagrodę za grzeczne pozowanie.

Podpis – skrót drugiego imienia i pełne nazwisko – świadczy, że portret był oficjalnym dziełem Firmy, gdyż na wizerunkach mniej formalnych, wykonywanych dla przyjaciół i bliskich znajomych artysta na ogół używał artystycznego pseudonimu Witkacy. Honoraria za typ B wynosiły w latach 20. XX w. 250 zł, co stanowiło ekwiwalent przyzwoitej miesięcznej pensji, w latach 30. z powodu kryzysu ekonomicznego artysta musiał obniżyć tę kwotę i wykonywał portrety za 50 zł, a niekiedy i taniej. Dodatkowe adnotacje na portrecie informują o niepaleniu papierosów (NP) oraz niepiciu alkoholu (NTI). Skrót „herb“ to oczywiście herbata, którą Witkacy uważał za napój wzmacniający i pokrzepiał się nią będąc zmęczony.

W lutym 1937 roku artysta przebywał w Warszawie, gdzie zatrzymał się w mieszkaniu żony Jadwigi przy ul. Brackiej 23. W tym czasie artysta pochłonięty był swoją pracą filozoficzną, pisał duży tekst analizujący poglądy brytyjskiego filozofa i matematyka Alfreda Whiteheada. Portretów wykonywał stosunkowo niewiele, tylko tyle, by móc wywiązać się z aktualnych zobowiązań finansowych. Widać w nich zresztą ówczesne zainteresowania ich autora – twarze modeli są na ogół poważne, starannie opracowane, a powiększone oczy patrzą na widza nieruchomym, jakby szklanym wzrokiem sprawiając wrażenie istot pochłoniętych ponadczasowymi problemami.

Nieznany dotąd portret poważnego chłopca to jedyne dzieło artysty stworzone w lutym 1937 roku i jako takie uzupełnia lukę w naszej wiedzy o Stanisławie Ignacym Witkiewiczu.

Za ekspertyzą dr Anny Żakiewicz

PUCHAR MISTRZOM POLSKIEJ PIŁKI NOŻNEJ, 1913

srebro wewnątrz złocone pr. 800, odlewane, cyzelowane wys. 48 cm; waga: 810 g

cechowany: prasa (znak firmy Koch & Bergfeld), 800, korona, półksiężyc, numer modelu: Z 42075; na stopie i na pokrywie austro-węgierski znak kontrybucyjny

Przy górnej krawędzi grawerowany napis: ILUSTROWANY KURYER CODZIENNY

na brzuścu w rezerwie grawerowana dedykacja: Mistrzom polskiej piłki nożnej, poniżej: 9/XI 1913

45 000 zł estymacja:50 000 – 70 000

Puchar reprodukowany:

–„Ilustrowany Kuryer Codzienny“ 1913, nr 259, s. 4; –„Illustriertes (Österreichisches) Sportblatt“ 1914, nr 1, s. 5;

–Piotr Chomicki, Leszek Śledziona, Historia sportu, Tom III. Rozgrywki piłkarskie w Galicji do roku 1914, wyd. NADA, Mielec 2015, s. 109, zdjęcie okładkowe.

Okazały srebrny puchar, wykonany przez jedną z najlepszych niemieckich firm złotniczych, zdobyty

przez Cracovię na Pierwszych Mistrzostwach Galicji w 1913 roku, stanowi unikatowy zabytek o wyjątkowej wartości muzealnej, jako jedna z nielicznych, do dziś zachowanych tej wagi pamiątek, związanych z początkiem historii polskiej piłki nożnej.

Pierwsze Mistrzostwa Galicji w piłce nożnej odbyły się w r. 1913.

Zatwierdzoną przez FIFA imprezę zorganizował powstały dwa lata wcześniej Związek Polski Piłki Nożnej. Przed założeniem

ZPPN polskie kluby należały bezpośrednio do austriackiej federacji (ÖFV). Stąd też organizacja, z której w 1919 roku powstał

PZPN, posiadała ważne znaczenie dla tworzenia się polskiej społeczności sportu. Jej działalność przerwał wybuch I wojny światowej, stąd też przewidziana na rok 1914 druga edycja rozgrywek nie doczekała się zakończenia.

Finał Pierwszych Mistrzostw Galicji miał dość nieprzewidziany przebieg, zaś ich wynik do dziś budzi kontrowersje. Wzięły w nim udział dwa najstarsze istniejące do dziś kluby w Polsce – Cracovia i Wisła (powstałe w roku 1906). W ostatnim meczu, rozegranym 9 listopada 1913 roku, na boisku wygrała Wisła 1:0. Jednak orzeczono walkower 5:0 dla Cracovii bo w drużynie Wisły wystąpili nieuprawnieni zawodnicy ze Sparty Praga (Pek i Spindler). Srebrne trofeum, które otrzymała Cracovia, zostało zasponso-

rowane przez redakcję IKC-a, o czym pisali fundatorzy: Od szeregu lat utarł się zagranicą zwyczaj, iż ważniejsze zawody sportowe rozgrywane bywają o nagrody honorowe, ofiarowywane przez dzienniki światowej sławy (jak Matin, New York Herald, Excelsior i i.), instytucye przemysłowe, lub też osoby prywatne. Zwyczaj ten przyniósł wielką korzyść dla sportów. Nagrody honorowe dla zwycięzców zrodziły bowiem szlachetną rywalizację, która przyczyniła się do postawienie sportu na wyższym poziomie. Idąc za przykładem pism zagranicznych, ofiarowała nasza Redakcya srebrny puhar (!)trzykrotnym zdobywcom mistrzostwa Galicyi w zawodach footbalowych. Nagroda ta będzie wędrowną a otrzyma ją ten klub, którego drużyna trzy razy w ogóle, a dwa razy z rzędu zdobędzie mistrzostwo Galicyi. Niechaj nagroda ta przyczyni się do jak najpiękniejszego rozwoju polskiego sportu. Puhar (!), ofiarowany polskim footbalistom wystawiony będzie w tych dniach na wystawie znanej firmy Braci Sperber w Rynku. („Ilustrowany Kuryer Codzienny“ 1913, nr 255, s. 4)

Puchar został wykonany przez firmę Koch & Bergfeld z Bremy według modelu, który był wprowadzony w drugiej połowie 1902 r. lub przed majem 1903 r. Koch & Bergfeld to jedna z najstarszych niemieckich firm złotniczych. Jej historia notuje się od roku 1829, kiedy swoją działalność rozpoczął Gottfried Koch. W roku 1856 wszedł on w spółkę z Ludwigiem Bergfeldem, szlifierzem kamieni. Rozwijana przez kolejne pokolenia manufaktura była przed I wojną światową znana jako jedna z największych i najlepszych na terenie Niemiec. Swoją renomę zawdzięczała współpracy z najwybitniejszymi projektantami, jakości narzędzi do obróbki, które w manufakturze do dzisiaj wykonuje się ręcznie, oraz wysokim standardom kontroli jakości. Obecnie Koch & Bergfeld specjalizuje się, m.in. w wyrobie sportowych trofeów i statuetek stanowiących nagrody w świecie mediów.

Trzeba tu podkreślić, że jest wykonawcą pucharu Ligi Mistrzów UEFA.

69 JAKUB ZUCKER (Radom 1900 – Nowy Jork 1981)

KWIATY

olej, płótno, 51 x 59,5 cm sygn. p.d.: J. ZUCKER.

8 000 zł

estymacja:9 000 – 15 000

70 JERZY FEDKOWICZ (Stefanówka 1891 – Kraków 1959)

MARTWA NATURA

olej, płótno, 62,4 x 54,8 cm; sygn. p.g.: FEDKOWICZ

Na odwr., na płótnie, na l. listwie krosna i na l. listwie ramy, powtórzony nr inw. (flamastrem): BRE-N-17-352.; na płótnie p.d. nalepka (druk, cienkopis): mBank | ART

DECORUM | Autor dzieła: JERZY FEDKOWICZ | Tytuł

dzieła: | Rok: | Technika: OLEJ NA PŁÓTNIE | Wymiary: 60 x 52.5 | Miasto: WARSZAWA | Lokalizacja: | Numer

środka trwałego:; na dolnej listwie krosna nalepka z nr. (długopisem): Nr 95; na prawej listwie ramy fragment nalepki, poniżej (czarnym markerem): 63 | 62,7 (przekreślone) x 55,7 [...]

5 000 zł estymacja:7 000 – 15 000

71 ZDZISŁAW CYANKIEWICZ (Białystok 1912 – Paryż 1981)

PEJZAŻ, 1947

olej, karton naklejony na sklejkę, 73,2 x 92,8 cm sygn. l.d.: Z. Cyankiewicz 47

40 000 zł

estymacja:50 000 – 60 000

72 RAJMUND KANELBA (Warszawa 1897 – Londyn 1960)

DZIEWCZYNKA Z KOTEM

olej, płótno, 61,2 x 50,8 cm sygn. p.d.: kanelba

Na odwrocie centralnie umieszczony numer (czarnym flamastrem): 24 [w kółku].

25 000 zł estymacja:28 000 – 35 000

73 RAFAŁ MALCZEWSKI (Kraków 1892 – Montreal 1965)

FOOTHILLS ZIMĄ, 1949

akwarela, papier, 39,5 x 56,7 cm sygn. l.d.: Rafał Malczewski.

Na odwrocie centralnie wzdłuż górnej krawędzi (ołówkiem): THe FOOtHLLS IN WINTER [sic!]; ponadto p.g. liczne numery (ołówkiem); obok numer (ołówkiem)

F 7728 | 15 3/8 x 22 1/7 | C. O | PHOTO.

12 000 zł estymacja:15 000 – 20 000

74 RAFAŁ MALCZEWSKI (Kraków 1892 – Montreal 1965)

GÓRY SKALISTE

akwarela, ołówek, papier, 45 x 33,2 cm sygn. l.d.: R Malczewski

Na odwrocie numer (czarnym markerem): 331; ponadto wzdłuż prawej krawędzi notatki ramiarskie z datą 1/IX (ołówkiem).

6 000 zł estymacja:8 000 – 15 000

75 RAFAŁ MALCZEWSKI (Kraków 1892 – Montreal 1965)

GÓRSKI PEJZAŻ, ok. 1943

olej, płótno, 51 x 68,8 cm; sygn. p. d.: Rafał Malczewski

Na odwrocie:

–na górnej listwie krosna, okrągła pieczęć własnościowa: KM (w otoku) | Z KOLEKCJI | Krzysztofa Malczewskiego;

–obok numer (długopisem): NR 18;

–obok napis (ołówkiem, długopisem): Spring ploughing | 11.;

160 000 zł estymacja:170 000 – 200 000

Proweniencja:

–Kolekcja syna Rafała Malczewskiego – Krzysztofa; –W 2006 r. w kolekcji Wandy Marossanyi – siostrzenicy Zofii Mikuckiej-Malczewskiej; –Zakupiony na aukcji do kolekcji prywatnej.

–obok zapewne notatka ramiarska (ołówkiem): B 1204 | 20 x 27;

–ponadto na górnej listwie ramy dwie nalepki wystawowe z Muzeum Okręgowego w Sandomierzu i Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, oraz nalepka aukcyjna.

Obraz wystawiany:

– Jacek i Rafał Malczewscy, Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, 25 III 2011 – 4 IX 2011;

– Jacek i Rafał Malczewscy, Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, 17 III – 31 VIII 2012.

Stanisław Potępa, autor monografii Rafała Malczewskiego, łączy ten obraz z – malowanymi ok. 1930 roku – „wielkimi panoramami krajobrazowymi“ ujmowanymi z wysoka, obrazami o wielkiej falującej przestrzeni ukazującymi „rozległe układy poletek z kontrapunktującymi je chatkami i drzewkami“.

Datuje on nasz obraz na ok. 1932 rok i nadaje mu tytuł Na halach. Biorąc jednak pod uwagę widniejącą na obrazie architekturę, nie możemy łączyć go z podhalańskimi pejzażami. Odmienna kolorystyka i forma również wskazują na późniejsze datowanie. Obraz, noszący wiele cech wspólnych ze wspomnianymi przez Stanisława Potępę, dziełami z lat 30., powstał zapewne niedługo po przyjeździe artysty do Kanady i możemy go datować na około 1943 rok.

O malarstwie Rafała Malczewskiego pisano wiele. Najlepszą charakterystykę próbującą określić i sprecyzować istotę oryginalności jego dzieł przytaczamy poniżej. Tak Stanisław Igancy Witkiewicz, przyjaciel artysty, pisał w 21 numerze „Wiadomości Literackich“ z dn. 20 V 1928 r.: Świat przedstawiany przez Malczewskiego, nie jest światem fantastycznym – jest to ten nasz codzienny świat, bez żadnej formalnej stylizacji w jakimkolwiek kierunku, przedstawiony realnie, tylko jakby w lekkiej karykaturze i deformacji, mającej źródło swe nie w wymaganiach formy, tylko w psychologji życiowej twórcy. Składa się na to m.in. i przesunięcie w różne strony (a nie harmonizowanie w określonym tonie) kolorów. Dołączają się momenty nastrojowe, ale specyficzne; potworność pospolitości i pospolitość dziwności i wynikająca z nich, również różnokierunkowa, deformacja kształtów. Niesłychana skala barw, odbiegająca w każdym obrazie inaczej od normalnej harmonji (dopełniającej i jej pochodnych), której perwersyjność jest wynikiem spotęgowania życia we wspomnianych wyżej wymiarach. To wszystko w połączeniu z realnem „odrobieniem“ przedmiotów przedstawionych, daje ten

wynik, że patrząc na obrazy Rafała Malczewskiego, mimo, iż wszystko pozornie pozostaje tem samem, jesteśmy w zupełnie innym świecie, przypominającym wizje narkotyczne pod działaniem pewnych alkaloidów lub też senne marzenia ze spotęgowaną rzeczywistością – oba te światy są w swej dziwności niesprowadzalne do żadnych prostszych czynników.

Jeszcze jedna właściwość obrazów Rafała Malczewskiego: niema tam zdeformowanych przedmiotów, zanurzonych w normalnej przestrzeni. Tam przestrzeń sama zdaje się mieć krzywą strukturę, jak przestrzenie Riemanna i Łobaczewskiego – a przytem zmienną w swej krzywiźnie w obrębie obrazu w zależności od różnych potencjałów psychicznych, w związku ze stosunkiem malarza (nie-artysty) do poszczególnych przedmiotów. Opis tych rzeczy bez użycia specyficznych środków artystycznych jest niemożliwy. Trzeba patrzeć samemu, ale umieć patrzeć

Obraz opisany i reprodukowany:

–S. Potępa, Rafał Malczewski, TTK Tarnów 2006, s. 254, il. [Na halach, ok. 1932 r.].

76 ZYGMUNT MENKES

(Lwów 1896 – Riverdale, Nowy Jork 1986)

AKT, po 1950

olej, płótno, 51,2 x 41,5 cm

sygn. p.d.: Menkes

Na ramie nalepka nowojorskiej galerii (druk, długopis):

KRASNER GALLERY | 1061 MADISON AVE. RE 4-6110 | TITLE

MODEL IN STUDIO | ARTIST ZIGMUNT MENKES | MEDIUM OIL RO-

85 000 zł

estymacja:90 000 – 120 000

Prezentowany Akt jest znakomitym przykładem bardzo charakterystycznego stylu, jaki Zygmunt

Menkes wypracował po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych. Początkowe lata twórczości – 20. i 30.

XX w. – artysta spędził w Paryżu, gdzie tworzył pod wpływem fowistów a zwłaszcza Henri Matisse’a.

Jego dzieła były wówczas malowane miękko i charakteryzowały się przygaszoną kolorystyką. Po wyjeździe do Nowego Jorku intensyfikacji uległa zarówno kolorystyka, jak i ekspresja w nakładaniu farb.

Menkes zaczął budować kompozycje plamami, które następnie obwodził zamaszystym konturem.

Paletę ograniczył do błękitów, zieleni i brązów, które dopełniał soczystą żółcią, czerwieniami i kontrastował z czarnym konturem. Kompozycje figuralne, portrety, akty i martwe natury z czasem uległy syntetyzacji i artysta zaczął tworzyć na pograniczu abstrakcji.

Zygmunt Menkes mówił: Zawsze wierzyłem w to, że jedynie harmonia między abstrakcyjnymi wartościami języka plastycznego oraz wewnętrzny i bezpośredni kontakt z życiem i naturą (jak też osobisty stosunek do życia) mogą tylko prowadzić artystę do stworzenia dzieła sztuki. Bez tej harmonii jedynie laboratoryjny eksperyment lub sentymentalna ilustracja jest rezultatem.

cyt. za: Sigmund Menkes 1896-1986, Lipert Gallery, Nowy Jork 1993, s. 19

W prezentowanym Akcie statyczną figurę nagiej kobiety artysta również zdynamizował zamaszyście prowadzonymi, czarnymi liniami. Z czasem malarz coraz bardziej zagęszczał układ linii, wzbogacając tym fakturę płócien. Wypełnione przedmiotami wnętrze pracowni, które często stanowiło tło dla dzieł Menkesa, nadało iluzyjną głębię i dodało całości walorów dekoracyjnych.

MARTWA NATURA Z MIECZYKAMI, 1933

olej, płótno, 97 x 82,5 cm sygn. p.d.: K. HOLEWIŃSKI | 1933

Na odwrocie szkic aktu przykryty szkicem męskiego portretu; ponadto na górnej listwie ramy nalepka aukcyjna Agra-Art z 2000 r.

5 000 zł estymacja:6 000 – 10 000

Oferowany obraz nosi cechy starannego studium akademickiego o mocno zdefiniowanym rysunku, który zdradza silne wpływy stylu Art Déco.

BALETNICE

olej, płyta pilśniowa, 51 x 70,8 cm sygn. l.d.: M Vrbova

5 000 zł estymacja:7 000 – 12 000

77 KAZIMIERZ HOLEWIŃSKI (1904 – 1957)

78 MILOSLAVA VRBOVA-STEFKOVA (Zinkau / Žinkovy w Czechach 1909 – Freudenstadt 1991)

Licytacja obrazu Romana Opalińskiego to kolejna na aukcjach Agry okazja, aby pomóc ofiarom agresji na Ukrainę.

Cały dochód ze sprzedaży obrazu ponownie przekażemy

Fundacji „Nasz Wybór“, która zajmuje się pomocą humanitarną dla obywateli Ukrainy.

Założona w 2009 roku Fundacja „Nasz Wybór” działa na rzecz ukraińskich migrantów w Polsce, pomaga im w integracji z polskim społeczeństwem i polską kulturą, a także zapoznaje Polaków z kulturą ukraińską. Obecnie swoją opieką objęła uchodźców, zaś misję poszerzyła poprzez zakup leków i środków medycznych dla szpitali na objętej wojną Ukrainie.

Roman Opaliński jest artystą mocno zaangażowanym społecznie. Od 2014 r. organizuje aukcje charytatywne, na których wystawiane są obrazy ukraińskich artystów, zaś dochód z nich jest przeznaczany na zakup sprzętu (m.in.: kamizelki, hełmy, kamery termowizyjne, noktowizory i radia). W 2016 roku po jednej z licytacji została zakupiona karetka ratunkowa, podarowana następnie Straży Granicznej na wschodzie Ukrainy.

Roman Opaliński zainspirowany bizantyjską ikonografią i ukraińskimi tradycjami ludowymi stworzył formułę własnej niepowtarzalnej techniki. Odrealnione, bajkowe krainy niczym u Chagalla pełne fantastycznych postaci posiadają wyjątkową siłę wyrazu. Przesycone wyobraźnią, złotem i kolorem płótna ukazują niczym na ścianach średniowiecznych fresków historie i cykle odrealnionych a jednocześnie bliskich światów. Wizje swoje rozszerza artysta na ramy, które kontynuując baśniowy krajobraz jednocześnie oddzielają dzieło od otoczenia.

Dotychczas artysta miał ponad 40 wystaw na całym świecie (m.in. w Polsce, Niemczech, Holandii, Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Kanadzie, Ekwadrze, Ukrainie, USA). Jego dzieła znajdują się w zbiorach muzealnych, kolekcjach prywatnych oraz instytucjonalnych.

ROMAN OPALIŃSKI

(ur. Gródek, Ukraina 1962)

SEN O KLIMCIE, 2021

technika własna, olej, płótno przytwierdzone do płyty, rama autorska malowana, 85 x 105 cm sygn.: OPALIŃSKI 2021

cena wywoławcza 4 000 zł

DOM AUKCYJNY AGRA-ART SPÓŁKA AKCYJNA

00-679 Warszawa, ul. Wilcza 55/63

tel. 22 625-08-08, 22 745-10-20, e-mail: agra@agraart.pl

ZARZĄD

Zofia Krajewska-SzukalskaRafał KrajewskiKonrad Szukalski prezes zarząduwiceprezes prokurent

Anna JóźwikPiotr Borkowski dyrektor Domu Aukcyjnegodyrektor zarządzający

Jolanta KrasuskaJoanna DziewulskaEwelina Cwetkow kierownik działuhistoryk sztukihistoryk sztuki (sztuka współczesna)(sztuka tradycyjna)(sztuka współczesna)

Marcin ZielińskiKatarzyna JedynakMonika Bryl projekty promocja wydarzeń historyk sztuki graficzneaukcyjnych(sztuka tradycyjna)

KOMISJA EKSPERTÓW

Anna Tyczyńska Ewelina CwetkowJolanta KrasuskaMaryla Sitkowska historyk sztukihistoryk sztukihistoryk sztuki historyk sztuki malarstwomalarstwomalarstwografika, rysunek

Joanna Dziewulska Anna JóźwikRenata LisowskaMonika Bryl historyk sztukihistoryk sztukikonsultacjehistoryk sztuki malarstwomalarstwokonserwatorskiemalarstwo, rzemiosło

Szczególne podziękowania dla Magdaleny Laskowskiej.

Roczna prenumerata katalogów (Sztuka Współczesna i Tradycyjna) wysyłanych przed każdą aukcją w pierwszej kolejności oraz wszelkie inne okazjonalne katalogi Agra-Art – 120 zł numer konta: PeKaO SA 69 1240 6218 1111 0010 7726 1501

Zdjęcia do katalogówWYDAWCA: Agra-Art SA

Marcin Zieliński, Łukasz MachetaWszelkie prawa zastrzeżone.

Informacje dotyczące przetwarzania Pani/Pana danych osobowych przez Agra-Art S.A.

Używany poniżej skrót „RODO“ oznacza Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE.

1. Administrator danych osobowych:

Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Agra-Art S.A., z siedzibą w Warszawie przy ul. Wilczej 55/63, 00-679 Warszawa. KRS: 0000101181, REGON: 012478229, NIP: 5261879258. Z Administratorem można się skontaktować telefonicznie pod numerem tel: (22) 625-08-08 oraz za pośrednictwem adresu mailowego: agra@agraart.pl

2. Podstawy prawne i cele przetwarzania danych osobowych:

Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane w celu:

· przesłania zamówionej informacji handlowej (art. 6 ust. 1 lit. a RODO);

· wykonania umowy, której stroną jest osoba, której dane dotyczą (art. 6 ust. 1. lit. b i c RODO);

· ewentualnego dochodzenia lub obroną przed roszczeniami (art 6 ust. 1 lit. f RODO).

3. Odbiorcy danych osobowych:

Odbiorcami Pani/Pana danych osobowych mogą być podmioty:

· upoważnione do ich otrzymywania z mocy obowiązujących przepisów prawa (np. sądy i organy państwowe);

· z zakresu doręczania korespondencji i przesyłek;

· biuro rachunkowe obsługujące Agra-Art S.A.;

· doradcze, audytorskie i kontrolne;

· prawne i windykacyjne.

4. Okres przetwarzania danych osobowych:

Dane będą przetwarzane przez okres niezbędny do realizowania umowy oraz do upływu czasu niezbędnego do ochrony roszczeń, o którym mowa w art. 118 ustawy Kodeks Cywilny.

Jeśli podstawą przetwarzania jest zgoda, dane będą przetwarzane do momentu złożenia sprzeciwu.

5. Przysługujące prawa:

· Ma Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, ograniczenia ich przetwarzania, usunięcia, przenoszenia i ograniczenia przetwarzania.

· Ma Pani/Pan prawo do wniesienia w dowolnym momencie sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych w celach informacyjnych i marketingowych bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem.

· Ma Pani/Pan prawo do złożenia skargi do Urzędu Ochrony Danych Osobowych, jeśli stwierdzą Państwo, że Państwa dane są przetwarzane niezgodnie z prawem.

· W celu skorzystania z powyższych praw, należy skontaktować się z Agra-Art S.A. sposobem wskazanym powyżej.

6. Obowiązek podania danych: Podanie danych osobowych jest dobrowolne, ale konieczne do umożliwienia skorzystania z usług Administratora.

7. Automatyczne podejmowanie decyzji: Decyzje dotyczące Pani/Pana danych nie są oparte na zautomatyzowanym przetwarzaniu danych, w tym o profilowaniu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 i 4 RODO.

FORMULARZ REJESTRACJI / ZLECENIA NA AUKCJĘ w Domu Aukcyjnym Agra-Art s.a. w dniu 18 czerwca 2023

KUPUJĘ JAKOOSOBAFIZYCZNA KUPUJĘ JAKOOSOBAFIZYCZNAPROWADZĄCADZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ

IMIĘ:NAZWISKO:

ADRES:

PESEL:OBYWATELSTWO, KRAJURODZENIA:

RODZAJ, NRIDATAWAŻNOŚCIDOKUMENTUTOŻSAMOŚCI:

TELEFON:EMAIL:

FIRMA: NIP:

ADRES:

GŁÓWNYPRZEDMIOTPROWADZONEJDZIAŁALNOŚCI:

BĘDĘ UCZESTNICZYĆ OSOBIŚCIE W AUKCJI (ilość miejsc):

CHCĘ LICYTOWAĆ PRZEZ TELEFON pozycje według nr. katalogowych:

nr telefonu dostępny w czasie aukcji:

CHCĘ ZŁOŻYĆ ZLECENIE

nr kat., opis obiektu, maksymalna cena (bez premium):

ZAPOZNAŁAM/EMSIĘ IAKCEPTUJĘ REGULAMIN AUKCJI STACJONARNYCH DOMU AUKCYJNEGO AGRA-ART

UMIESZCZONYWKATALOGUAUKCYJNYMORAZNAWWW AGRAART PL

Stosownie do wymogów ustawy z dn. 29. 08. 1997 r. o ochronie danych osobowych wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych przez Agra-Art SA dla celów marketingowych. Dane podaję dobrowolnie i mam prawo wglądu do nich oraz do ich poprawiania. Pod rygorem odpowiedzialności karnej za podanie nieprawdziwych informacji oświadczam, że JESTEM / NIEJESTEM (niewłaściwe skreślić) osobą zajmującą eksponowane stanowisko polityczne w rozumieniu ustawy z dn. 1. 03. 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2021 r. poz. 1132 z późniejszymi zmianami).