Introduction First, I am neither a love guru nor a love specialist, this book is basically about love, life, personal experiences, stories and about some consequences of what they called ‘forbidden love’. When we look at the deepest dimension of analyzing what “love” is all about, we come up with confusion and some strange definitions. Love: It burns like a blazing fire, like a mighty flame. Many waters cannot quench love; rivers cannot wash it away. Despite that no one single word does exist to describe what love is, in spite of all risks and confusions brought by love itself the fact of being in love, every single human being agrees that love exists or at least do believe in love, or is interested in love, or simply can get the minimum possible benefits earned from love. And surprisingly, all kind of people believe in love or at least they collect some profits from love (you know what I
mean, don’t you)? So far, however we call it, the so called “love” does exists, no matter what we do with it. Therefore, every single individual has right to be or not in love. Just matter of self need and desires, in line with independence and freedom. Because any forced love would not be called love, violated or abused-love instead. So, here it is. Continue scanning up to the last page.
Disclaimer All rights reserved. No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording or by any information storage and retrieval system, without written permission from the author/s. Copying any part of this book for any reason is strictly prohibited. This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Dedication From the deepest part of my heart, I dedicate this book to Dhave who is my inspiration, to my beloved mother; Felomina Ampalaya and of course to my ‘poging’ father; Marcos Ampalaya. I also dedicate this book to my prince (Bob) who challenge me, who loves me despite of all my craziness and flaws. This is also for my DF Bloggers Int’l family. Words may not be enough to say thank you to all of you for motivating me, for inspiring me and for reading my non-sense yet funny articles. I love all of you. More years to come Df Bloggers family.
About the Author
A trying hard blogger loves adventure. Lumaki ako sa bulubundukin ng Bukidnon, minsan naisipang magtanim ng kamote sa desyerto ng Dubai. Gusto ko magtravel ng magtravel; nakakatuwa sumakay ng airplane, haha. I am a fond of Tom and Jerry, mahilig makipag debate, I’m not a politician but I do stand to what I believe is right. May astig na self confidence, above all, may sense of humor ‘di nga lang daw halata. I am not a good writer but I love to. I am a person who is positive about every aspect of life. There are many things I like to do, to see, and to experience. I like to read, I like to write; I like to think, I like to dream; I like to talk, I like to listen. I like to see the sunrise in the morning, I like to see the moonlight at night; I like to sleep early, I like to get up late; I like to be alone, I like to be surrounded by people, I like the flat cornfield in my village.
I like delicious food and comfortable dress; I like good books and action movies. I like the land and the nature, I like people. And, I like to laugh. I always wanted to be a great writer. I am basically a simple, adjusting and fun loving person, whom others consider as sincere and friendly too. I am enthusiastic about taking up new challenges in life. Friendly and joyful is what my friends would describe me. I am always trying to help people in need even when I know they won't appreciate it, I can't help it. I am strong minded, I am the person everyone comes to cry on my shoulder. I am a good listener. I think I am an overall good person. Every day is a new experience! I love to help others and enjoy laughing and watching others having a good time! I am a very honest person who will bust his butt to to achieve goals in life! I am very into nature and will pull over on the side of the road to move a turtle so it doesn't get run over. I don't like watching people get hurt and I will defend people that can't defend themselves! I can speak Thailand, urdu/benggali, Moroccan Arabic, Spanish and Mandarin Chinese. Of course proud Bisaya ako. Find me at Facebook: http://www.facebook.com/pages/Aimeeindubai/257802777671974 Twiiter: aimeeindubai DefinitelyFilipino.com; Read more here http://definitelyfilipino.com/blog/author/aimeeindubai/
Table of contents Disclaimer Dedication Acknowledgement About the Author
i i ii-iii iv-v
Tips for a Long Lasting Relationship
1-5
Too much Love will Kill You
6-10
Pag-ibig vs. Pera
11-14
Funny Thoughts about Love
15-20
Kailan nagiging Mali ang Pag ibig
21-23
Stupid Heart always wins over my Smart Brain
24-26
Salamat sa Nabigong pagtatanan
27-32
Will you marry me?
33-38
Wanted: Ideal Girlfriend
39-43
Wanted: Ideal Man
44-47
Why do Men Cheat?
48-51
Why do Women Cheat?
52-55
Nakabingwit ng Foreigner
56-59
ATM machine (Sugar Daddy)
60-63
Isa kang Ahas
64-66
When a Foreigner meets the Taga-Bukid Girl
67-71
Kagandahan pa rin talaga ang Batayan
72-74
Sex in our City
75-77
About Life Mag laugh out loud muna Tayo
78-80
Si Inay- Na Laging Chaperon
81-86
First Timer ka ba?
87-92
Teka..Teka Nosebleed Ako
93-96
Why Sometimes I hate to be a Filipino
97-99
Mga Kwento sa Likod ng aking Blogs
100-103
Pinoy Jokes
104-108
One eyed Mother
109-113
DF Bloggers Articles Numero sa Kubeta
114-118
When Julliet meets the Wrong Romeo
119-123
May Asawa ka na ba o … May Balak ng Lumagay sa Magulong Buhay Daw?
124-131
I hate to see an Over PDA-ing Couple
132-135
Interfaith Relationship
136-139
Walk down to Aisle ‘I Do’
140-142
One Great Love Lives Forever
143-150
Kabataan Makinig kayo sa inyong Magulang
151-154
The Guy who treated me like a Prosti
155-160
Kapag Nagmahal ka ng Dalawa Sino Pipiliin mo?
161-162
Love Starts..
163-172
How to deal with Break ups
173-175
Asal sa Internet 101
176-185
I believe na Ikaw lang at Ako
186-195
Abortion at 14
196-205
Index
206
Tips For A Long Lasting Relationship BY AIMEEINDUBAI
How to Build a Lasting Relationship (Photo Credit Wildaboutit.tumblr)
Hindi naman sa eksperto ako sa mga ganitong usapan. Maka-ilang beses din naman nadurog ang puso ko ng pino at hindi ko na mabilang ang balde baldeng luha na aking sinayang sa maling tao. Minsan pa nga gusto ko na lang maging suicide bomber at sumapi sa mga Abu-Sayaff kaya lang may training pa raw. Tama nga naman sila, kapag nasaktan ka na ng paulit ulit nalang, natututo ka at nagiging palaban (but not applicable sa mga tanga). Kaya naman, binuo ko muli mula sa pagkadurog ang aking kawawang puso, ginamitan ng stick glue, nilabhan at sinampay at pagkatapos nilagyan ng pabango. Buo ulit ako. Hindi ko na hahayaang may dumurog pa uli nito. Kamakailan ko lang nabuo ang listahan patungkol sa kung papano umiwas sa nakamamatay na ‘heartache’ at sa kung papano tumagal
ang
relasyon.
Ayon
ito
sa
aking
karanasan
at
kasalukuyang
sitwasyon. Mga kaartehan at kadramahan ng lola mo aking ilalahad dito. Pwede mo rin subukan o i-apply sa iyong sarili kung dumaranas kayo ng madalas na pag-aaway. O dili naman kaya’y kung gusto mong tumagal ang inyong relasyon. Effective ‘to promise. ** Iwasang maging sobrang matalak—Number one ito sa listahan ko, ito kasi ang pinaka-ayaw ng partner na kung saan para kang bubuyog sa pandinig niya. Maaring iisipin niyang nagmana ka pa sa nanay niya. Huwag din naman yung mula ulo hanggang paa niya ay kinukwestyon pa. Baka embes na siya ang mali dahil sa kakatalak mo ay ikaw pa ang masabihan ng ”Shut the f*ck up”! Naloko na, eh di napahiya ka pa. Pwede naman daanin sa lambing ang galit mo, ‘’love, kumusta naman ang babae mo? Gusto mo ipagtempla kita ng lason? Tingnan ko lang kong hindi ka ipaglalaba or baka yayain ka pa ng date. ** Huwag kang magsisinungaling—Malamang kung Arabic ang mapapangasawa mo ay pupugutan ka ng ulo o kaya’y sisinturunin ka. Kapag alam mong nagkamali ka or kung ano paman yan, don’t lie. Magsinungaling kaman,malalaman at malalaman nila ang totoo. Lalo na kapag babae, dahil mala detective Conan ang mga babae kong maka-imbestiga at maka spy, aakalain mong FBI. Magsabi ka ng totoo, hindi ka naman niya kakatayin. Kapag kasi kahit isang beses ka lang magsinungaling, mawawalan na agad ang tao ng tiwala sa iyo.
**Always be sorry—Iyan ang pinaka mainam sa lahat, always ask for forgiveness. Tupiin mo muna ang pride mo, nagkamali ka eh. Sabi nga ‘walang matigas na puso sa mainit na halik’
Nyay (parental
guidance). Mag sorry ka lang sabayan mo ng hugs and kisses, makikita mo, parang na-amnesya lang ang partner mo, nakalimutan ng nagkamali ka. Pero utang na loob hwag din naman ugaliing magkamali
dahil
baka
tuluyang
ma-amnesya
at
pati
ikaw
makalimutan na. Sige ka. **Keep Communication Open—Hwag kaligtaan ang batiin siya sa umaga,tanghali, gabi maging sa panaginip niya. Kahit naman ikaw,gusto mo lagi kasama ang mahal mo, gusto mo lagi updated ka sa kung saan siya at anu ang ginagawa. Isang text message ay okay na yan. Minsan din maglaan ng oras sa kwentuhan at asaran, para exciting ang buhay at hindi maboring ang iyong mahal. Charing. **Be proud of him/her—Yong tipong ipapakilala mo siya sa mundo, sa kaibigan, pamilya at ka FB. Sa paraang ito, malalaman niya kung gaano mo siya kamahal. Ano ang mararamdaman mo kapag ipinakilala ka niya sa pamilya at mga kaibigan niya? Diba sobrang pleased ka at secured na mahal ka talaga niya. Ganun din ang pakiramdam niya. ** If world is against him/her—Hmm, so what? Kung mahal niyo ang isa’t isa then carry on. Don’t listen to what people say. Basta ba alam mong nasa tama ka at wala kang nasasaktan o naapakang tao (masakit
kaya,try
mo) at
higit
sa
patutunguhan ang pag ke-carry on ninyo.
lahat
alam
mong
may
** Trust—Sino sa inyo ang may trust sa partner? Sa panahon ngayon mahirap ibigay ang tiwala diba? Pero do it. Mas tatagal ang relasyon kapag may tiwala. Maiiwasan ang palagiang away-bati at break ups mood. At bilang partner, maging open ka rin, iwasan ang pagkakataong mapagdudahan ka. In other words, be responsible. ** Be contented—Hindi ko alam kong paano ko I define ito, basta ang alam ko, kung may karelasyon kana, iwasan mo naman lumandi sa iba. Ano, nakulangan ka pa ba? Hwag mong gawin sa iba ang ayaw mong gawin ng iba sa iyo. At idikdik mo sa bungo mo na walang mabuting maidudulot ang pagiging uncontented at walang perpektong tao. Kaya hwag kang maghanap ng wala sa isang tao, hwag mo siyang kompletuhin dahil lang sa pansarili mong gusto. **Tanggapin mo siya ng buong-buong-buo!—Bago mo pa lang siya niligawan o sinagot o kaya’y nalaman mong ganoon siyang klase ng tao at ramdam mong talagang mahal mo siya, then tanggapin mo. Huwag mo ng isumbat pa kung ano siya. Never look back in his/her past, never talk about the past. Never compare him/her to others. Lastly, to avoid quarrel here is my secret ***Halimbawa ay feeling mo aawayin ka—Malayo ka pa lang praktisin mo na ang drama at katwiran mo. Pag intro, unahan mo kaagad ng isang makabagbag damdaming kwento tulad ng ‘’ Alam mo love,baka matanggal na ako sa trabaho bukas. Kasi si boss pinagalitan ako kanina, sabay punas ng pekeng pawis at pag uunat ng kunwari nananakit mong kasukasuan at kung kaya mo daanin mo sa iyak at drama.
Photo credited: andreadams.com Tignan ko lang kung manenermon pa yan. Above all, make him/her smile all the time. Kapag napapangiti o napapatawa mo siya ng madalas, lagi ka niyang maaalala at maiisip, higit sa lahat lagi ka niyang mamimiss. Kapag ang lahat ng nabanggit ko ay hindi umobra, hwag kana magpaka trying hard pa, sayang lang ang oras mo, maliwanag pa sa sikat ng lampara na hindi ka niya mahal. Kaya naman give way, find your destiny.
Too Much LOVE Will Kill You BY AIMEEINDUBAI
Usapang pag-ibig na naman tayo, pinalitan na kasi ng boyfren ko ang password ng Facebook ko kaya magsusulat na lang ako ng blog. ‘Too much love will kill you’. Oo o hindi?
Too Much Love Will Kill You (Photo Credit : James247blog)
Oo,
tiyak
naranasan
n’yo
na
ma-inlove
nang
bongga.
Yung
bonggang-bongga na binibigay mo lahat sa kanya: panahon, oras, material na bagay, at kung anu-ano pang pwedeng hugutin para lang ibigay sa taong mahal mo. Tapos sasabihin mong ‘Love is blind’.Hindi bulag ang pag-ibig. Maliwanag pa sa sikat ng araw ang katotohanan sa likod ng pag-ibig mo sa isang tao. Halimbawa nito, bungi siya, pangit, mabaho, kuripot, baduy, kirat ang mata o nambubogbog; nakikita mo ang mga katangiang iyun, ngunit tinanggap at minahal mo siya.
Sabi mo pa nga ‘ I love you for who you are’ . Ibig sabihin mahal mo siya kahit ganun siya. Dumako na tayo sa main score ng blog na ito. Too much Love will kill you, Oo. Kamuntik na talaga akong mamatay dahil sa lintik na love na iyan. Meron akong fiance; super gwapo, maginoo pero medyo bastos…ang ugali; maalaga, sobra kung magbigay ng atensyon. Mahal ako, alam ko sobra-sobra. Yung tipong sakal na sakal ako.
Photo credited:clipartof.com Paggising
sa
umaga,
handa
na
ang
lamesa,
ipagluluto
ka,
pinapalaundry ang damit mo, pati damit na susuotin mo sa office ay handa na. O diba, nakakakilig isipin na mismo ang boyfriend (fiancée) mo ang gagawa nun para sa iyo. Kasi nga mahal ka.
Sobra ko rin siyang mahal; yung tipo bang sinakripisyo ko na lahat para sa kanya,binigay lahat ng gusto niya at sinunod ang mga batas niya. Masaya kami at puno ng pangarap, plano sa buhat ay hinaharap. Para bang we are engaged to each other na wala nang ayawan. Para bang siya at ako lang sa mundo—Kapag hindi kami nag-aaway. Kahit hindi kami pareho ng gusto, hindi kami pareho ng hilig at hindi kami pareho ng relihiyon. Gayun paman, isa sa amin ay handang unawain ang bawat isa at handa kaming magsakripisyo sa ngalan ng aming pag-ibig.
Photo credited: redbubble.com Isang sumbong ko lang na si ganito minura ako at inaway, naku, h’wag sana magkrus ang landas n’yo dahil tiyak matitikman mo ang talas ng dila niya. Sa tuwing gagala kami, ‘di nawawala ang kamay niya;
lagi
nakaalalay
sa
akin,
at
sampung
mata
(aniya)
na
nagmamasid sa paligid at nagbabantay sa kung sinong hoodloom ang maaaring gagawa ng ‘di mabuti. Kung pag-ibig lang ang pag-uusapan ay SOBRA. Hindi ko pa narinig ito sa iba.
Isang malaking NGUNIT! Ngunit, sa likod ng pag-ibig niya, naroon ang nakatatakot na katotohanang isa akong bilanggo. Bilanggo ng kanyang pagmamahal.
Siya ang nagbubukas ng Facebook ko, siya
ang nagdedecide sa kung ano ang isusuot ko (no cleavage allowed, no up-knee skirt allowed). Pati sa pintura ng mukha ay limitado. Siya pati bumibili ng sapatos ko, at nagsasabi kung ang itsura ko ay ayos na.
No guy friends, no flirty girlfriends, no phone calls from anonymous. Kung pupunta ka ng supermarket o kahit saan, magpaalam sa kanya, pag sinabi mong 10 minutes lang ay dapat 10 minutes lang talaga. Mula sa trabaho, diretso ng bahay. Don’t talk too much, listen to him; always remember;
‘him first before anybody else’. No drink, no
smoke. Above all DON’T LIE.
Photo credited:sodahead.com
Oo, nananakit siya, nananakit physically at verbally. Bibigyan ka niya ng una at pangalawang pagkakataon, pangatlong ulit mo sa mali na ginawa mo at tiyak dadapo ang kamay niya sa pisngi mo. At paulitulit mong maririnig ang litanya niya: “Don’t you ever think of cheating on me, I will cut-off your head!” “Don’t LIE to me, I will find out the truth and will pull-off your tongue!” “I have 10 eyes and wide ears–Will see you wherever you are and will hear everything you will say,” “I am giving you anything you need, no reasons to seek from other people” “If you want to stay with me and live our life happily, go straight with me” “Don’t say you don’t love me anymore and want to quit—I will kill myself and YOU as well! Too much love will kill you.
Pag-Ibig Vs. Pera BY AIMEEINDUBAI
Love or Money (Photo credit: Booksmartgirl.blogspot)
Tama ba ang punto ng pera pa rin ang batayan vs. pag ibig? Minsan, oo, pera ang pangunahing kailangan ng tao, pera, pera, pera at kung wala ka nito tiyak gugustuhin mo na lamang magsuicide o kaya’y
magtrabaho
bilang
suicide
bomber
sa
Iraq
o
Afghanistan (please huwag lang dito sa Dubai, peaceful kami rito). Kaya mo bang ipagpalit ang kasintahan mo na nagkanda-kuba, pawis, at kahit malipasan siya ng gutom pero hindi niya alintana dahil gusto ka niyang bigyan ng magandang buhay? May mga tao lang talagang kahit anong kayod niya ay hanggang doon lang ang nakakayanan niya. Pero hindi valid reason para ipagpalit mo siya sa taong kayang bilhin ang lahat ng luho mo. Heto ka, lilipad ka sa ibang lupalop ng daigdig, maghahanap ng mas mayaman o may-kaya na tao na makapagbibigay sa yo ng lahat ng luho mo. Hindi naman pera ang nagpapaikot ng mundo, ang tao kaya kumakayod ay dahil sa mahiwagang“PAG-IBIG�. Dahil gusto niyang
bigyan
ng
magandang
buhay
ang
minamahal
niya.
Praktikalan malamang ang umiiral ngayon sa ating lipunan, ngunit sa aking palagay hindi makatarungan ang iwanan mo ang iyong minamahal
at
ipagpalit
sa
mas
may
magandang
trabaho
o
mayaman. Hindi naman masamang maging praktikal sa buhay, isaalang alang din sana natin ang damdamin ng ilan. May boyfriend din ako sa bukid namin sa probinsya noon, kasakasama ko siya maggapas ng palay at pinapayongan ko pa siya tuwing mag-aararo siya ng bukirin namin. Kumamayod sila para sa future namin, tanggap ko yun, tanggap ko siya dahil mahal ko siya. May lumigaw din naman sa beauty ko noon na may kaya sa buhay, pero hindi ko pinagpalit ang taong tunay na ‘kayamanan’ ko. Ang masaklap lang ay binawi siya sa akin ni Lord nang maaga kaya hindi kami nagkatuluyan.
Photo credited:pixmacs Hindi pera ang batayan sa lahat ng bagay; makikipagpustahan ako (hehe,sugarol eh noh) kapag nakatagpo ka ng true love mo versus money. Majority ng tao ang true love kaysa sa madatung. Puwera na lang kung talagang walang-wala ka sa buhay. Marami akong kilala dito sa Dubai na Pinays and Pinoys, kagrupo ko sila sa ‘Samahan ng mga tanga sa pag-ibig’ halos lahat sa kanila hanap
ang true
love, may
mga
boyfriend
pero
hindi
naman
mayayaman, nagsusumikap din magtrabaho. Puwera na lang sa mga bitch na lantaran kumaringking sa mga ‘Patan’ na madalas ay nakikipaglaro lang. Mag-ingat-ingat din, dahil kapag nalaman ng tao na pera ang habol mo sa kanya, ay tiyak paglalaruan ka din lang.
Consider the karma too. Baka tadtarin ka na lang at itapon sa dagat, o kaya’y ilibing ka nang buhay sa disyerto o baka ipakain ka sa mga hannibal na Chinese. Malas mo lang.
Photo credited: wholesalecentral Minsan, may umpukan ng mga ‘foreigners’ na walang magawa sa buhay nila, Thursday night noon, sa‘Manila Night Club’ Dubai. Hindi nila alam na Pinay ako, (mukha raw kasi akong chinese kwakang). It hurts na para bang gustong lumabas ng usok ng sheesha sa taenga ko nang sabihin ng isang black guy ” hey man, wanna have some fun? Pay 100 derhams, there are lots of Pilipina.”Parang gusto kong anyayahan sa shower ang hunghang para hilurin ang balat niya hanggang pumuti siya. Ganoon na ba ka cheap ang tingin nila sa mga Pilipina? Bayaran? Mukhang pera? Hindi naman lahat, pero they exist. Wala namang tao ang ayaw guminhawa ang buhay, minsan mas masarap pa rin kumayod at pagpawisan ang perang ginagastos mo kasama ang taong tunay na nagpapasaya sa iyo at minamahal mo. Yung walang ‘kadiri mood’ kapag mayaman nga ang boyfriend mo kasi ibang lahi. Sabog ka naman sa amoy ng kili-kili niya, o kaya naman, ‘di mo ma take ang ugali niya. Minsan pa, kahit ipinanganak yung tao noong 1964 papatusin pa rin kasi madatung ang lolo mo.
Paano kung dumating ang araw na mapagod o sabihin na nating magsawa sa iyo yung tao, iiwan ka. Ano ang mangyayari sa iyo? Mas mainam ang mabuhay sa mundo nang masaya, saan man tayo dalhin ng ambisyon natin, dapat lumingon pa rin tayo kung saan tayo nanggaling. Para kung gusto mong bumalik, alam mo ang daan, diba? Kaya lingon ka ha.. Minsan, kapag tinanong tayo ‘‘Ano ang pipiliin mo? Yung Mayaman na kayang bilhin ang mundo or yung taong kakayod para lang makabuo ng mundo para sa iyo? Tapos praktikal si ate..sagot agad ng ‘Yung mayaman syempre kahit matanda basta mayaman’ Uso yang kasabihan noon eh. At the end, sa isang barumbado ang bagsak niya. Haha.
Photo credited: 123rf.com Ikaw, oo ikaw nga, ipagpapalit mo ba ang kasintahan mo sa mas may kaya sa buhay na ibibigay sa iyo ang mga material na bagay, mareretoke ang buong pagkatao mo? Mas importante ba sa iyo ang salapi kaysa sa tunay na kayamanan ng pag-ibig? Kung oo, sige, ambunan mo na lang ako. Think million times.
Funny Thoughts About LOVE — Ikaw Ba ‘To? BY AIMEEINDUBAI
Laughing Heart (Photo Credit : Vectorstock)
Kung sasabihin mo na mahal mo siya, you dont need to find answers kung bakit mo siya mahal…kasi lahat ng tao nagbabago, pero kapag tinanggap mo ang isang tao, magbago man siya sa kalagitnaan ng inyong relasyon, hindi ka masasaktan kasi alam mo na at tanggap mo siya nang buo. Mahirap gawin pero masarap subukan dahil wala nang sasaya pa if you let one person feel na mahal na mahal mo siya without asking for anything in return, then you can say ‘wow ganito pala ang LOVE’! ‘Being happy doesn’t mean everything’s perfect. It means you’ve decided to see beyond the imperfections’.
Lahat ng bagay nababaligtad din ng‘lokong pag-ibig’. Lahat ng malalakas na tao, humihina. Ang mayayabang, nagpapakumbaba. Ang mga walang pakialam, nagiging concerned. Ang mga henyo, nauubusan ng sagot. Ang malulungkot, sumasaya. Ang mga matitino, nagiging loko-loko. Ang mga walang apetite, nagiging magana. Ang mga tamad, sumisipag.
Photo credited: prweb.com
Nakakatawa talaga lalo na kapag dumadating siya sa mga taong ayaw na talagang magmahal. Napansin ko nga eh. Parang kung gusto mo lang ma-in-love ulit, sabihin mo lang ang magic words na“Ayoko nang ma-inlove!” Pero ayan na siya. Nang-aasar na naman sa ‘yo. Magpapaasar ka naman. Minsan pagdating sa problema ng ibang tao, ang galing galing mo? Pero ‘pag problema mo na yung pinag-uusapan parang nawawalan ng saysay lahat ng ipinayo mo dun sa namomroblemang tao? Naiisip mong wala namang mali dun sa mga sinabi mo. Pero bakit parang wala ring tama.
Photo credited: qual-rip
Ngayon ko lang nalamang ganito pala. Sabi ko na eh!” “Ang sarap mabuhay. Puwede na ‘ko mamatay. Now na!” At hindi lang ‘yon. Ang sarap din pagtawanan ng mga taong alam naman nilang masasaktan lang sila eh magpapatihulog pa rin sa bangin ng pagibig. Tapos kapag luray-luray na yung puso nila, iiyak, “Bakit niya ‘ko sinaktan?” May kasama pang pagsuntok sa pader yon, at pagbabagsak ng pinto o minsan pagbabasag ng kung anu-ano, maglalasing na yan at maghahamon ng suntukan.
Photo credited: zazzle.com Kapag gustong magpatawa ng pag-ibig, ipusta na mo na lahat ng ari-arian mo dahil kung manalo ka sa pag-ibig, triple ang balik sa iyo. Pero kung matalo ka, hala, sinugal mo kasi lahat. Ay di ba ako nagsabi n’un? Nakakatawa no?
Nakakaiyak?
Naranasan mo na tiyak ang mga eksenang nagsasalarawan ng iyong katangahan at mga kalokohan sa pag-ibig. Malamang, kung iyong
maaalala
ay
pagtatawanan
mo
lang
ang
sarili
mo.
* Hindi na daw magseselos at hindi daw possessive pero pag may nagtext kay bf/gf, todo tingin naman at nakikibasa pa! — Stupid love talaga, yung tipong halos mabali na yung leeg mo para lang makibasa sa kung sinong hoodloom ang nagtext sa kasintahan mo. Tapos Globe lang pala.
Photo credited: reasonablyludicrous * Nakita ni Bf/GF ang EX niya, nagkumustahan, ayun nasasaktan na siya at nagseselos na – Yun bang sasabihin sa ‘yo “Mauna ka na, susunod na ako”. Sige, mauna ka na lang, takbuhin mo na ang bahay ny’o hanapin mo agad yung Samurai o itak ng tatay mo at tagain mo nang bongga hanggang sa maging ground meat ang EX niya. * Kunwari na-wrong send pero ang totoo, sinadya. — Lintik na pag-ibig nga naman OO, nagagawa mo nang magsinungaling at maging
loko.
Naka-imbento
ng
technique
para
mapansin.
Naranasan mo na bang magtext ng “Hi, musta u? gudnyt,” sabay follow up text ng “Ay sorry wrong send”..LOL… Dati tinesting ko ang technique na ‘to sa crush ko noong ako’y immature pa. Aba, reply sa akin “lokohin mo lolo mo! style mo, bulok” na hurt ako. Ngayon, siya naman habol nang habol sa akin. Siya ngayon ang bulok.
* Buburahin yung number sa celpon, pero saulado naman.– hehe, ilang beses ko nang nagawa ‘to? Nag-away, nagbreak kuno, “Delete my number” sabay capslock ng ‘GUDBYE’. sabay bura rin ng number niya, pero bago pa man burahin, “view number’ muna, 090…1433……,sabay tingin sa taas at pikit mata..Ano nga uli yung last digit? tingin ulit sa celpon..ay 990 pala. Ok go ‘are you sure you want to delete’ at halos lumubog na yung ‘OK’ button sa diin ng pagkapindot. * Kapag nag-away, hindi na raw magtetext. –Pero maya-maya lang, magtetext na yan. “Hoy ano ba, bakit hindi na nagtetext? Di matiis eh noh? Ikaw ba to? * Sasabihing huwag na silang magkita pa.– Yung “Ayaw na kitang makita ” Go to hell”..Tapos makalipas ang ilang minuto, silip sa Facebook, view his/her profile. LOL.
Photo credited: nbc33tv.com * Okay lang daw, pero deep in side, nagagalit na. — Sasabihin sa ‘yo, “galit ka ba? ” Of course not, Ok lang ako. Ok lang ako, ok ka lang? * Peace na raw pero maya-maya mag-aaway na naman.– Peace na tayo, ayun, ok na, nagkuwentuhan, nagtawanan, tapos aksidenteng nabanggit ng kasintahan mo ang EX niya, away uli! Hay naku!
* Kapag galit sa kanya sasabihin “I need time and space”.– Kapag binigyan naman ng time and space, sasabihin “namimiss ko na siya” Ang gulo mo! Isakay kaya kita sa ‘time machine’ at iprogram sa panahon ng mga Dinosaurs! O kaya naman, space ba kamo? Gagawan kita ng hagdanan paakyat sa ‘outer space’, malaki ang espasyo roon.
Photo credited: thainfamousnobody *
Kapag
nag-away,
papansinin,
pero
tatalikuran,
deep
inside,
hindi
kikibuin,
nagsusumigaw
na
hindi ang
kalooban mo para kausapin siya. — Eksenang uubo ka kahit wala ka namang ubo, kunwari kinakausap mo ang sarili mo, yun bang minsan, babanggain mo siya para lang kumibo siya, o pasimpleng kunwari aksidente mong nadampi ang siko o paa mo sa balat niya, sabay magso-sorry. Malas lang talaga kung hindi talaga siya kikibo. Mga
weird
pero
for
sure
na
nararanasan
ng
mga
taong
nagmamahal. We don’t have to pretend… Magpakatotoo ka para maiwasan
yung
away..
Ang
damdamin ang best asset mo.
pagiging
totoo
sa
tunay
mong
Kailan Nagiging Mali Ang Pag-Ibig? BY AIMEEINDUBAI
Bawal (photo credited: Ching25)
Basahin mong maigi ito, inoobliga rin kitang tapusin ang pagbabasa at nang mahimasmasan yang puso mo na malamang ngayon ay luray-luray na. Kung bakit kasi ‘masarap ang bawal’, isang salawikain ng mga may bahid ng dugo ni Taning. At dahil feeling ko, ako si Dr. Love, one-onone ang talakayan natin tungkol sa dapat nating inaasal patungkol sa pag-ibig. Idealgirlfriend, ideal wife at malamang ay ideal mother ako in the future (in my dreams). Halos puno na ang Df site ng mga blogs tungkol sa ‘es-KABET-se’ menu, kaya dumako tayo sa kakaibang session ng pagmulat sa mga matang dilat ng ating mga kababayang ‘mahilig umepal’ at kumakaringking sa nanahimik na kaluluwa. Naalala n’yo pa ba ito‘Sitsiritsit alibangbang, salaginto at salagubang, ang babae sa lansangan kung kumendeng parang tandang’?Wala lang, trip ko lang kumanta.
Kailan nga ba matatawag na mali ang pag ibig? Sabi nila, wala raw mali sa pag-ibig, sino nagpasimuno ng linyang iyan at mayaya nga ng duelo? May mga pagkakataong mali, hindi ang pag-ibig kundi ang tao at maging sitwasyon.
Photo credited: god-still-speaks –Umibig sa may asawa o may jowa na –Kailangan pa bang imemorize yan? O gusto mong dagukan kita para alam mo? Kung hindi mo alam na mali, paki-mixd ng utak mo gamit ang sandok, o kaya’y i-blender mo ang utak mo para maintindihan mong napaka MALI ang mang-agaw at umeksena sa isang relasyon. Kung sasabihin mong nagmamahalan kayo, both party should be clear sa bawat isa. Hindi yung mga panakaw na eksena. Para sa babaeng mahilig umepal diyan, huwag kang magpakita ng motibo na gusto mo ang isang lalaki dahil magte-take advantage yan sa iyo. Yung tipong ikaw ang unang mag-aadd sa kanya sa Facebook, letse. Ipusta ko lahat ng barya ko rito, hindi ka seseryosohin niyan, manigas ka, uuwi at uuwi ka sa bahay n’yo nang luhaan. Tapos sasabihin mong ‘nagmahal lang ako?’ Itong kamao ko, gusto mo? Hindi yan jeep, na kahit puno na ay puwede ka pa ring sumabit. Pandalawahan lang ang romantic relationship at hindi animo’y tongits na puwedeng tatlohan, gets mo? Kaya dumarami ang mga lalaking nagloloko dahil na rin sa mga babaeng nagpapakita ng motibo at gumagawa ng first move. Ano yan, ‘te, larong chess? Pero nag-eexist pa rin talaga ang mga lalaking hindi makontento sa iisang ulam lang. Ang dapat sa mga lalaking ganyan ay tinuturuan ng leksyon.. Oplan Putol. Kahit AIDS ay sapat nang karma.
Kung ikaw kaya ang malagay sa sitwasyon ng naagawan o naloko? Iimbakin mo ang iyong mga luha at gagawing pandilig ng halaman? Huwag mo nang panghimasukan ang buhay ng may buhay. Marami namang puwedeng landiin diyan, utang na loob, huwag lang yung taken na. Ang iyo ay sa iyo, ang akin ay sa akin lang!!!
Phot credited: ronaleatalaboc –Mali ang Pag-ibig kung alam mong ikaw lang ang nagmamahal –Obviously, kung makikipagrelasyon ka, dapat pareho n’yong mahal ang isa’t isa. Hindi yung alam mo na ngang hindi ka mahal, hala, tiis pa rin, kahit mukha ka nang kalansay sa kakamaltrato niya o dahil sa sama ng loob na dulot niya. Hindi ka yayaman kung magpapakamartir ka, move on.. maraming nakapantalon diyan. Ang sakit na mararamdaman mo ay lilipas din. Maniwala ka, ako ito, si Dr. Love, ang nagsasabi. –Mali ang pag-ibig kung ito ay sumusobra na –Ibig kong sabihin, yung tipong mag su-suicide bomber ka kapag iniwan ka niya. Kapag siya lang ang nagpapaikot sa shunga mong puso, yung hindi mo na kilala ang sarili mo dahil wagas ang pag brainwash niya sa iyo. Pati pamilya mo iniitsapwera mo na, may pagkakataon pang pineperahan ka lang ng kumag mong jowa ay blind ka pa rin. Sige, magtampisaw ka sa mga luha mo. Kung makikinig ka sa payo ko, apir tayo. Kung pasok sa tainga labas sa ilong, eh ‘di bahala ka. Malaki ka na, alam mo na ang tama sa mali, ang mabuti at masama, at sa kung ano ang bawal at hindi. Back ground music…’’Kunin mo na ang lahat sa akin, huwag lang ang aking mahal’’ Ikamamatay ng puso ko ..ngunit sisiguraduhin ko ring ikamamatay mo.
Stupid Heart always Win Over My Smart Brain BY AIMEEINDUBAI
Heart and Brain (Photo credit : Gagful)
‘God created Brain over our Heart’ . Once I asked my father, “Papa, why is it that our brain is above our Heart? “ He just threw me a scary glance and answered ‘Aba, malay ko? Gusto mo bang ang puso mo nasa ulo mo at ang utak mo nakalagay sa iyong dibdib? Then we both laughed. But do you really know that the heart is really above all, it is more real than the brain, for it does not think, it feels, for it does not lead you into darkness, but towards the light, for it does not grow hatred, but grows love, for it does not reflect, but forgive without hesitation, for it is the heart that make us truly beautiful. Try to think of it.
Recently I have been contemplating a lot on this issue. Which one is smarter? My brain or my heart! Complicated, yah? Yes and a delicate subject too – You cannot be biased with anyone.. Be careful!! Let’s compare. Usually I make very good first impressions– I use my brain while talking to strangers. I perform well in some Debates and foreign conversations etc– My brain helps me. I’m lucky it works. My brain cells are telling me to do that..this..for it will make me rich or wealthy. For certain things are best for me. He is also the suspect of
‘heart-crimes’
and
‘heart-murders’.
Brain
tends
to
know
everything which is necessary for us, which is wise and incredibly awesome life. Brain is right? Right? So my brain is smart! (With the above assumption assumed to be true; hehe). And as soon as I have completely socialized with someone using my brain, then my heart takes over…bullsh*t.. and I feel weak. Some sort of Arjuna Syndrome cripples me, which helps some people takes advantage of me. All the while knowing that they are exploiting me, I remain calm, well poised and cheerful but disappointed and deeply hurt from within. Why should I suffer this kind of awful feelings, if I know that they are not worthy enough?? Why shouldn’t I attack them before they attack me???
Photo credited: wildspeaks NO!!! Because once they were my favorite and once I allowed them to live in my heart. Most people find their weakness in their hearts, so do I. My heart is stupid! (Unfortunately, he does have one weakness! –Silly voice from brain–) But then why the hell is that my stupid heart always wins over my smart brain??? I guess, majority of the people in this world follow their heart over their brain. That there are times that even the most genius of all the mankind, when the heart speaks, you will find him teary-eyed. If that would be the case nowadays, maybe we could consider to put our brain inside our heart. Or just simply make them work together. That is fair enough, isn’t it?
Nabigong Pagtatanan BY AIMEEINDUBAI
Kung sakaling ma-publish itong article na ito, sana makarating ito sa nanay at tatay ko o sa mga nakakilala sa akin. Naranasan mo bang masinturon ng tatay mo, at kalbuhin ng nanay mo tulad ng ginawa nila sa akin noon (very nice experience). At dahil nga lumaki ako sa probinsiya, asahan mong konserbatibo ang pagpapalaki sa amin ng aming magulang. Na kung saan liligawan muna ng lalaki ang tatay mo bago ikaw. Napabarkada ako noong ako ay nag
kolehiyo na, natuto sa
kamunduhan. Ewan ko ba, pero para sa akin, isang kontrabida ang aking magulang sa buhay ko. Akala ko tama ako..
Unang lalaking inibig ko, kung bakit ayaw ng magulang ko sa kanya? Isa
siyang lalaki, syempre, tambay, lasenggo, parang
walang
pangarap sa buhay, pupunta sa bahay namin parang ka-prat lang niya si tatay. E-translate natin in English ang pagbati niya ‘ Hey dude, what’s up?’sabay tapik sa braso ng tatay ko.
Photo credited: alingbaby ‘Andyan ba si Petra’? Minsan pa kukuha ng baso sa kusina namin at magtitimpla ng kape niya kahit hindi siya niyaya. Kapal ng face. Di rin kami nagtagal dahil sabi ni tatay, isang araw na bumisita uli siya ‘ Uy,dude,
kumusta?
Nasa
taas
si
Petra
magkape
ka
muna,
pinagtimpla kita ng lason’!!
Photo credited: filamako.com Naalala ko tuloy, may umakyat ng ligaw sa akin noon, hinarana ako, alas dose ng hating gabi, naunsyami ang himbing ng tulog ng tatay ko, walang kimi siyang bumangon at kinuha ang itak niyang pamutol ng kahoy sa bukirin.
‘Hoy, hindi videoke-han ang silong namin, magpatulog naman kayo’! Sumagot pa ang hinayupak sa tatay ko, ‘ Pasalamat nga kayo hinaharana yang anak n’yo’! Umusok ang tainga ng tatay ko hudyat ng paglusob niya, hinabol sila ng itak ni tatay, lasog lasog ang paa nila sa batuhan naming silong at sa barbwire naming bakod. Haha. Itong sumunod, parang binagsakan ng poste ng Meralco (mala-Dagul ang beauty niya). Ganun din, ayaw ng magulang ko sa kanya, kasi basagulero, laging nauumagahan sa damuhan dahil lasing. Bagong panganak noon ang aso naming si ‘Preti’. Pa ekis ekis na kung lumakad itong si manliligaw. ‘
Photo credited:grinningplanet.com Tay, (naki-tatay pa ang lasenggong ito sa tatay ko) ‘tay, hek.. magandang gabi po, hek ..andyan po ba si Pet..hek.. ..ra hek..’? ‘Wala tulog na, umuwi ka na lasing ka na eh’ sagot ng tatay ko. ‘ Hindi po ako lasing ‘tay hek..’ .
Ah ganun? Nademonyo na naman yata ang tatay ko, pinakawalan niya ang aso namin at dahil amoy alak, hinabol at kinagat nya ang binti ng lalaki. Ayun at hanggang ngayon hindi siya kumikibo sa amin.
Strict Dad (Photo credited:johnkstuff) Lahat ng lumigaw sa beauty ko noon puro bagsak pagdating sa tatay ko. Minsan ko na rin natagpuan ang true love ko. Umiinom din siya, pero responsableng tao, mahal ako, alam ko, yun nga lang 15 years ang agwat ng edad namin, 18 ako at siya ay 33 years old na, siyempre pa at ayaw na naman ng tatay ko sa kanya. Porke, ano mapapala ko sa kanya. Pero lingid sa kanilang kaalaman, minsan kapag walang pera pambayad ng matrikula ang magulang ko ay sa kanya ako tumatakbo. Tumagal kami nang ganoong relasyon, nang patago, ng 3 taon. Noon ay niyaya niya ako ng kasal, pumayag ako, nagsimula siyang mag-ipon at nagpatayo ng bahay para sa amin at magiging anak namin. After ng graduation ko noong college, isang linggo, pinagtapat namin sa tatay ko ang balak naming pagpapakasal. Ngunit, sampal ang natanggap kong sagot mula sa tatay ko.
‘ Putah kang bata ka! Pagkatapos ng ilang taon naming paggapang sa pag-aaral mo, heto ka mag-aasawa? Sa isang magbubukid ding gaya ko? Asan ang talino mo? Hindi!! hindi ka mag-aasawa!! Wala kang kinabukasan sa lalaking ito! Sasagot pa sana ako, pero isang ‘ HINDI KA MUNA MAG-AASAWA TAPOS ANG USAPAN’!ang tumapos sa mala-fairy tale sana naming love story ng lalaking mahal ko. Tinangka naming magtanan, pero sinturon ang napala ko nang mabasa ni tatay ang text message sa celpon ko. Umepal din ang nanay ko ( i love you, ma..) kinalbo ako gamit ang gunting na gamit niya pananahi. Naluha ako noong makita ko ang hitsura ko, parang
eggplant
ang
binti
ko
at
animo’y
dumaan
sa
isang
chemotherapy dahil sa nakalbo kong ulo.
Photo credited:istockphoto.com Sabi ng mga nakakita sa akin noon ‘ Anong nangyari sa iyo? Minasaker ka yata ng tatay mo’? Nakakatawa na nakakaiyak.
Dumating na lang ang araw na paggising ko isang umaga may tiket na ako papuntang Maynila, at hindi nagtagal papuntang ibang bansa. Dala-dala ko parin ang pait ng karanasan ko sa pag-ibig. At ang pagiging kontrabida ng tatay at nanay ko sa tuwing may nagkakagusto sa akin. Epal talaga. Pero napagtanto kong tama sila, at ngayon ay mayroon na akong magandang trabaho at hinaharap. Utang ko sa kanila ang lahat ng mayroon ako ngayon. Kung hinayaan nila akong mag-asawa noon, hindi ko sana narasanan ang ginhawa ng buhay. Malamang ay tulad din ako ng mga ate ko na maagang nagsipag-asawa at umaasa lang sa padala ko. Nabalitaan kong nagasawa
na
ang
lalaking
minahal
ko
noon.
Tanggap
ko,
dahil
nakahanap din ako ng taong tunay na true love ko, dito, sa Dubai. Salamat sa kontra-bidang Nanay at Tatay ko, heto ako ngayon. Salamat ‘tay.. Salamat, ‘nay, kayo ang totoong ‘Fairy tale Parents’ ko.
Will You Marry Me?
“Bakit, May Maipapalamon Ka Na Ba Sa Akin�? BY AIMEEINDUBAI
Marriage Day (Photo credit: Fikra)
Will you marry me? “Bakit,may pera ka ba? May maipapalamon ka na ba sa akin? Puro
problema
ang
ating
hinaharap,
nagsitaasan
na
ang
bilihin,gasolina at iba pang pangunahing bilihin. Mahal magkasakit, mahal magpagamot kaya bawal magkasakit, eh paano kung mahal magpakasal, bawal na rin ba magpakasal, ganun? Sino ba ang ayaw maikasal? Sa makabagong panahon at istilo ng ating buhay ngayun, masasabi ko na bang hindi na nauuso ang kasalan? Noon. Ang kasal ay isang banal na ritwal kung saan pinag-iisang dibdib ang dalawang nilalang na nagmamahalan, walang pwedeng makapaghihiwalay sa dalawang pinag-isa ng nasa taas.
Kapag nagdisisyon kayong magpakasal ay ibig sabihin mahal ninyo ang isa’t isa at usually naging magnobyo kayo ng mahigit taon. Minsan ay nag-eexist din ang mga arrange marriage sa iilang kultura noong kapanahonan pa ng lolo ko, iwan ko lang ngayon kung merun pang ‘arrange marriage’, duda ako. Malamang kung mag-exist man at e-aarange marriage mo ang anak mo ay pabalang ka nalang sasagutin ng ‘ Bakit hindi nalang kayo magpakasal, total ay kayo may gusto sa marriage na yan’ or tiyak lalayasan ka ng anak mo . Ang kasalan noon ay ipinagdidiwang ng buong angkan,buong bayan,buong baryo. Minsan pa ay tumatagal ng ilang araw ang selebrasyon. Masaya, kung ikinasal ka noong mga panahong iyon tiyak akong di mo maipaliwanag ang galak na iyong nadarama. Ang kasalan noon ay pinaghahandaan,payak man o bongga, imbitado lahat ng kamaganakan maging buong baranggay, sa gabi ay sayawan,kantahan, (inuman), at kung anu-anu pang katuwaan. Ang sarap ikasal! Ang sarap ikasal sa taong tunay na mahal mo at nagmamahal sa iyo. Ang sarap siguro humarap sa dambana, at marinig ang ‘Till death do us part’ . Naroon ang iyong malalapit na kaibigan at buong barkada,nakakatuwa, galak ay walang pagsidlan. Noon ay hindi alintana ang gastusin, tulong-tulong ang angkan, payak
man
ang
pagdiriwang,
di
naman
matutumbasan
ang
kaligayahan. Kapag ang dalawang pusong nagmamahalan ay gustong lumagay sa tahimik, sa simbahan ang tuloy. Kasalan na!
Ngayon. ‘Di na uso yan’. Di na nga ba uso? O sadyang hindi na ba natin ito pinahahalagahan? Bakit kaliwa’t kanan ngayon ang ‘ live-in’ bakit hindi sila magpakasal o maghintay maikasal bago magsama? Ito ang mga bumabagabag sa aking murang isipan, bakit nga ba? Nagsaliksik ako ukol sa usaping ito, narito ang ilan sa mga idinadahilan na aking natuklasan. Kawalan
ng
pera—Napaka-unreasonable.
Hindi
batayan
ang
kakulangan ng salapi upang maikasal, hindi naman kinakailangan ng bonggang kasalan kong tutuusin. Isang payak at simple ay ayos lamang.
Kung
talagang
gugustuhin
ng
dalawang
nilalang
ang
maikasal at maging legal ang pagsasama ay pwedeng-pwede. Paghandaan ito, pwedeng pag-iponan, pwedeng pagtulungan at pwedeng isakatuparan. Mayroon din libreng kasal sa ilang simbahan. Family
issues—Hindi
mapapangasawa
ni
raw
girl
or
sang-ayon ni
boy
ang kung
mga
magulang
kaya’t
hindi
sa sila
pinahihintulutang maikasal. Anu ito, alibi? Baka naman kasi masyado ka pang bata or hindi ka pa tapos ng pagaaral o di naman kaya kinabukasan niyo lang ang isinaalang alang ng inyong mga magulang, walang magulang ang ayaw makitang maligaya ang anak. Marahil kasi ay sa tingin ng inyong magulang may marami pang oportonidad ang darating kaya huwag madaliin ang pag-aasawa, dahil kapag mag-asawa na kayo ay wala ng atrasan. There is right time; at hindi valid na gawing reason yun upang magsama na kayo sa isang bubong- there is right time.
We’ll see if para talaga kami sa isa’t-isa—Isang lintik na dahilan! Anu tawag dito, experience lang? Eh paano kung hindi kayo para sa isa’t isa? Ganun ganun na lang yun maghihiwalay nalang kasi no commitment? Hindi kasal kaya kung nagsawa na ay kahit anung oras pwedeng mag-ayawan. O di naman kaya kung makahanap si lalaki o si babae ng mas higit pa sa kinakasama ay sa isang “ maghiwalay na tayo” na ang bagsak. Simple, walang gastos sa divorse. Baka pagdating ng panahon ay umabot sa 100 na ang naka live-in mo ( sariling statistika ko lng iyun.) hindi mo pa rin nahanap ang para sa iyo. May asawa na si babae o si lalaki—Isang malandiang rason ng mga taong may gasgas ang utak. Alam mo naman na may pamilya na itong si Juan or Petra, bakit makiapid ka pa? Sabihin nating nagmamahalan kayo, o hihiwalayan niya ang asawa niya to come and spend rest of his/her life with you, why not wait? I mean, kung sigurado na kayo na mahal niyo ang bawat isa at dumaan sa maayos na proseso, hindi yung nagsasama kayo ngunit sa susunod na araw uuwi ka sa tunay na asawa mo. Naku po. Hindi pa handa—Hindi pa raw sila handa,tama naman. Kung magkasintahan pa lang naman kayo at hindi pa handa sa totoong buhay bilang mag-asawa ay huwag madaliin. Hindi pa kayo handa sa maaaring responsibilidad bilang mag-asawa. Pero hindi naman makatarungang idahilan ito kung bakit na kayo nagsasama sa iisang bubong habang hindi pa kayo ikinakasal. Sabi nga nila ‘ wait is the best virtue’. Antayin ang tamang panahon kung kelan kayo pareho nang handa.
Wala lang,trip lang—(Ito ay basi lamang sa aking konting karanasan at nakikita sa aking kapaligiran). Nangyayari ito sa ilang kababayan
natin
na
nagtratrabaho
sa
ibang
bansa.
Merung
nobyo/nobya, ang ilan ay stay-out kaya nangyayari talaga ang livein. Minsan hindi alam ng kani-kanilang pamilya na sila ay nagsasama na. Wala akong ibang masamang komento nauunawaan ko ang sitwasyon nila. Wala silang pamilya na nasasandalan sa panahong may problema sila, dahil din marahil sa lungkot na kanilang nadarama habang malayo sa pamilya. Nagsasama sa ibang bansa bilang magasawa at kapag bumalik sa pilipinas ay bumabalik sa kani-kanilang pamilya na naiiwan sa kanilang lugar. Hindi pa nahanap ang true lab–Above all, ito ang nakikita kong talagang valid na reason kung bakit ang isang tao ay hindi pa nagpapakasal. Hindi pa niya natagpuan si true lab, hindi pa marahil siya sigurado kung siya na ba o parating pa lang. Minsan sa buhay, sa sobrang busy ng isang tao nakakalimutan na niya tumatanda na siya ngunit hindi pa rin ikinakasal. Pero hindi ito ang sukatan ng pagkatao, marahil ay parating na siya, o kaya’y andyan na sa tabitabi at hindi mo lang napapansin. Hindi naman kasi minamadali ang pag-aasawa, darating at darating din ang tamang tao sa tamang lugar at panahon. The consequence of living-in together without marriage is losing other people’s respect. Sino kaya ang pasimuno ng ‘live-in’ ? Bakit kaya tila ito na ngayun ang nag-eexist sa ating lipunan at unti-unting nawawalan ng puwang ang kasalan?
Ngayun, magugulat ka na lang ikinasal pala ang kaibigan mo ng hindi mo nalalaman, tapos sasabihin sa iyo, ‘biglaan kasi’ , malaki na ang tiyan, at minsan pa ay ikinasal na ang tanging nakakaalam ay nanay at tatay lang ng magkabilang pamilya. Tila ba nawawala na yung dating galak at excitement ng tao kapag mayroong ikakasal, yung buong angkan ay babatiin ka,bibigyan ng regalo, at pauulanan ng mga payo tungkol sa buhay may-asawa. Ilan din sa mga maaring nagpakasal ngayun na nauwi rin sa hiwalayan. Kung bakit? Aba,
kasi
padalos
dalos
sa
disisyon,
hindi
pinagplanuhan
o
pinaghandaan o pinag-isip-isipan man lang muna. Marami ring failed marriages sa kasalukuyan, kung himay himayin pa natin ang mga kadahilanan ay aabutin tayo ng Bandila. Masyado na ba talagang tumaas ang market price sa lahat ng bagay at di na ‘raw’ afford magpakasal? Nasaan na ba yung sinauna nating kaugalian tuwing may kasalan? Ang kasalan ba ngayun ay pangmayaman na? Kung gusto niyo lumagay sa tahimik at handa na kayo sa buhay may-asawa, then settle down, get married kahit pa sa isang payak na paraan at selebrasyon, ang mahalaga legal ang inyong pagsasama at alam ninyong wala kayong taong naapakan. Mas masaya ang ganitong relasyon, mas may patutunguhan, at natitiyak mo ang respeto ng tao. Ang pagpapakasal ay dapat seneseryoso, pinahahalagahan at pinaghahandaan.
Wanted: Ideal Girlfriend BY AIMEEINDUBAI
Are You a Good Girlfriend? (Photo Credit: Bebo)
Lahat naman ng lalake iba iba ang ideal girlfriend. Naitanong ko na sa ‘Precious Man’ in my life ang tungkol sa topic natin ngayon at mga katangian ng isang ‘ideal girlfriend’. Ito ang ilan sa nailista ko para sa mga babaeng gustong mag-effort para sa boyfriend o gustong magka-boyfriend (peace). Ideal girlfriend, marunong magluto (ako yun). Well, obvious naman yun. Pero hindi kailangang maging expert sa pagluluto. Ang gusto lang naman *kunu* ng mga boys ay simple lang. Gusto lang naman daw nilang may makain. Hindi kailangan ng pagkaing pang Chef na level. Sila raw mga lalaki ay tipong ipinanganak ng simple. Magulo lang daw talaga mag-isip ang mga babae kaya ginagawa nilang kumplikado.
Ideal girlfriend, marunong umintindi at dinadaan sa mabuting usapan ang away. Alam niyang kailangan lang ng space ng lalake at hindi niya dapat kulitin ang boyfriend kapag parehong mainit ang ulo nila. Ideal girlfriend, hindi sinungaling. Kapag nagkamali o kahit ano pa man ay magsasabi siya siya ng totoo kay boyfriend. Hinding-hindi siya maglilihim. Ideal girlfriend, nakokornihan sa mga pelikulang hindi naman mangyayari sa tunay na buhay. Hindi siya kinikilig kay Edward o Jacob o kay Justin Bieber.—Paano kaya kung ang boyfriend mo kinikilig kay Paris Hilton, anong mase-say mo?
Photo credited:videa.spaceboxx1.cz Ideal girlfriend, ay astigin ngunit mahinhin sa ibang tao. Nagtatakip siya ng dibdib at pwet kapag sasakay ng jeep. Hindi siya nagsusuot ng
sexing
damit
kapag
wala
ang
boyfriend
niya.
Hindi
siya
nakikipaglandian. Wala siyang ka-chat na lalaki sa FB or YM dahil takot siyang mapagdudahan ni boyfriend. At hindi nagtatanga tangahan at sasabihing friend lang talaga turing sa kanya ng isang paksyet na lalakeng aali-aligid sa kanya.
Ideal girlfriend, magpacute lang ang isang lalake sa kanya supalpal agad ang inaabot. Hindi bibigyan ng ideal girlfriend ng pagkakataon ang kahit sino mang lalake na sirain ang relasyon nila ng kanyang boyfriend. Hindi siya bitch. Hindi siya mahilig sa papuri ng opposite sex dahil iisa lang tao ang magbibigay sa kanya ng perfect compliment—ang kanyang boyfriend lang at wala ng iba. (bukod pa doon ang nanay at tatay). Ideal girlfriend, marunong magpaubaya. Hindi siya nagagalit kapag kasama ni boyfriend ang kanyang barkada. Kailanman hindi siya magseselos sa mga barkada ni boyfriend. Nakikisama si ideal girlfriend sa barkada. Kung ma-effort siya, magluluto o bibili siya ng pulutan para sa inuman. Hindi siya eepal sa usapan dahil ang usapang lalake ay usapang lalaki, hindi dapat nakisawsaw ang babae. Ideal girlfriend, hindi mahilig makipag-away sa public. Hindi siya mahilig magpapansin para lang maawa sa kanya ang mga tao.
Photo credited:life123.com
Ideal girlfriend, malambing. Lagi niyang inaalagaan ang boyfriend. Ipaglalaban niya ito kahit sa magulang pa niya. Hindi niya binibitawan ang boyfriend kapag natutulog sila. Lagi siyang naka-hug. Tipong ayaw na niyang bitawan ang boyfriend (Baka mawala pa). Ideal girlfriend, ipagtatanggol ang lalake sa mga bitch. Mangaaway siya sa kung sino mang magtatangkang agawin ang boyfriend niya. Dahil ang ibang girlfriend, ang aawayin ay boyfriend, hindi ang babae. Ideal girlfriend, hindi paiba iba ang isip. Kung sinabi niyang papayat siya, magpapapayat siya. Hindi siya magsasabi ng kung anu anong bulok na dahilan.
Photo credited:cartoonstock Ideal girlfriend, hindi mahirap kasama magshopping. Hindi niya lilibutin lahat ng tindahan para lang bumili dun sa unang tindahang pinasukan ninyo. Hindi rin siya magsisisi sa pinamili niya. Ayaw ng mga lalaki obviously ang maraming chechebureche; nababadtrip sila
Ideal girlfriend, marunong dumiskarte. Hahanap at hahanap yan ng paraan para lang makausap, makita o makasama ang boyfriend. Hindi yan magdadahilan ng kung anu ano kung bakit hindi siya nagparamdam. Ayaw niyang nag-aalala ang boyfriend. Ayaw ng mga lalake ang kung anu anong rason. Pag gusto mo talaga ang isang bagay gumawa ka ng paraan.
Photo credited:zazzle.com Ideal girlfriend, supportive. Matutuwa siya kapag may achievement ka, kahit na minsan may chance na masasacrifice ang time n’yo magkasama. Ideal girlfriend, proud sa boyfriend niya. Ipapakilala niya sa www este whole wide world or whatever. Kahit pa hindi ka gwapuhan si boyfriend, o kahit pa ini-echos siya ng ibang tao dahil kesyo hindi sila bagay, wapakels at proud pa rin si girlfriend. Dahil ang ideal girlfriend, tanggap ng buong buo ang boyfriend. Ikaw, ideal girlfriend ka ba?
Wanted: Ideal Man BY AIMEEINDUBAI
How to be a Good Boyfriend (Photo Credit: Wiki.how)
Heto na, dahil babae ako, isisiwalat ko sa buong sanlibutan ang mga katangian ng isang lalaki na dapat mong hanapin. Tulad ng mga lalaki, ang mga babae ay iba-iba rin ang ‘ideal boyfriend’. Pero ewan ko lang ha, kasi sa dami ng ‘t*nga’ sa panahon ngayon baka wala ni isa sa mga babanggitin ko ang katangian ng kanilang boyfriend. Magbasa nang mabuti,kung gusto mong lumigaya ang iyong buhay humanap ka ng pangit at ibigin mong tunay. Hahaha. Biro lang po. Paunawa: Ito po ay isang blog lamang. Kung sasang-ayon kayo o hindi ay nasa inyo na ang paghahatol. Ideal man, marunong magluto.Vise versa lang naman, kahit hindi siya talaga marunong magluto, atleast mag eeffort Kumbaga, magpapakitang gilas siya kay girlfriend.
talaga siya.
Gusto naming mga babae ang pinag-eefor-tan kami. Try mo magluto, kahit binudburan mo pa yan ng isang sakong asin..masarap pa rin yan para sa amin. Ideal man, marunong rumispeto sa nararamdaman ng babae at sa babae mismo. Hindi siya mag te-take advantage, kung medyo madrama ang girlfriend, uunawain niya ito. Hindi niya pinipilit si girlfriend kapag ayaw muna nito makipag-sex (parental guidance). Ideal man, hindi pinapaiyak ang babae. Wapak! Sino sa inyo ang hindi ‘pa’ nagpapaiyak ng babae? Ang ideal man ay hindi hahayaang umiyak ang girlfriend sa kahit anong dahilan at hindi niya bibigyan ng rason para masaktan ang girlfriend. In otherword, ang babae minamahal hindi pinapaiyak – Quote mula sa isang Ideal man. Ideal man, mala-superhero – ipagtatanggol niya si girlfriend sa bitch
na
kasabunutan
kanino.Handa
siyang
niya.
Ipangtatanggol
makipagsuntukan
o
niya
ito
sa
kahit
makipagsampalan
sa
sinumang mambabastos sa girlfriend. Ang ideal man ay laging nasa likuran ng girlfriend, hindi siya mauuna sa paglalakad.
Photo credited: funny-quotations.net Ideal man, marunong magpatawa. Gusto naming mga babae ang hindi boring kasama, kaya kahit corny basta may trill ang samahan, highest level ang relasyon nyan.
Kung wala kang talent sa pagpapatawa at gusto mo siyang tumawa, eh di kilitiin mo ng bongga. Mga pare, hwag lang po sobra dahil baka matigok. {Trivia:
Alam
nyo
ba
na
ang
sobrang
kiliti
ay
nakamamatay? Oo totoo, itanong mo pa kay Google.} Ideal man, walang ka textmate o ka chatmate. Tulad ng lalaki, ayaw din naming mga babae ang may epal kang ka textmate dahil nature kaming selosa. Ang ideal boyfriend ay hindi pinagseselos ang girlfriend dahil maaaring humantong ito sa away. Ideal man, ay laging may time para sa girlfriend. Kahit gaano pa siya ka busy, maglalaan pa rin siya ng oras para makausap o kumustahin o makasama ang girlfriend. Gusto ng mga babae (lalo na ako) ang lagging kasama ang boyfriend. Ideal man, hindi nagpapalibre sa girlfriend (please, mahiya ka naman). Pwera nalang kung wala ka talagang barya o aminado kang walang pera. Ok lang din kapag first time o second time kang magpapalibre..hwag ugaliin. Ideal man ay protective. Pinangangaralan ang girlfriend dahil ayaw niyang mapahamak ito. Siya yung mala-tatay mo kung makasita kapag may ginawa kang mali.
Photo credited: timesofindia
Ideal
man
always
tell
the
truth. Wala
namang
gusto
pinaglilihiman, kung alam mong may nagawa kang mali, tell her. Mas makabubuti kung magalit siya sa iyo dahil nagkamali ka kaysa ipagsisigawan niyang sinungaling ka. Ideal man never cheats. Ever. Dahil ang ideal boyfriend ay marunong makontento sa isa. If you do, get prepared for a slap. Or kung mag asawa na kayo, pakitago ng mga kutsilyo at gunting, dahil baka putol ang masasayang araw mo. Ideal man ay hindi mahilig magbigay ng compliment sa ibang babae. Hindi siya mahilig tumitig o tumingin sa ibang babaeng nakakasalubong niya. Ideal man ay malambing. Inaalo niya ang girlfriend kapag umiiyak ito o kaya ay
pinapangiti niya ito kapag nalulungkot si ‘ksp’
girlfriend. Ideal man ay inuuna ang girlfriend kesa sa mga barkada. Mas masaya siya kapag kasama niya si girlfriend. Mas inuuna niyang samahan ang girlfriend kaysa sa inuman nila ng barkada. Ideal
man
ay
marunong
mag
appreciate
sa
effort
ng
girlfriend. Palagi niyang pinaparamdam na importante sa kanya ang girlfriend. At kahit hindi siya ng ‘I ilove you’ in words pinaparamdam naman niya ito. Ideal man ay hindi ‘two-timer’, ang ideal man ay walang kabit. Ang ideal man ay totoo sa sarili, kapag hindi na niya mahal ang isang babae, sinasabi niya ito at hindi niya ginagawang tanga. Ikaw, matatawag ka bang ‘Ideal Man’?
Why Do Men Cheat? BY AIMEEINDUBAI
Adult Content (Photo credit: marsmet524)
“You can’t stop him from cheating if you don’t know why men cheat!“- Gary Neuman Ang pagtataksil ay isang karumaldumal na gawain, ngunit ito ay nangyayari sa ating lipunan. Kaya nararapat lamang na ating alamin ang mga maaaring dahilan kong bakit natin ito nagagawa. Maraming nagiging dahilan kung bakit nagtataksil ang isang lalaki sa kanyang asawa o kapareha. Narito ang ilan sa aking nasaliksik: 1.Boredom, thrill of the unknown. ‘Ang pagdating ng teknolohiya sa daigdig ay isang dahilan upang pagsimulan ng pagtataksil. Nariyan ang instant messaging, texting at cell phones. Ang internet ay puno ng chat-rooms at websites na puwedeng pag-ukulan ng ilang oras ng isang kaperaha. Gayunman, nasa choice pa rin ng tao kung nanaisin niyang mapasailalim sa teknolohiyang ito
2.Hindi na siya gaya ng dati. “Dati rati ang sipag niyang magayos sa sarili, ngunit noong naging sila na, wapakels na. Maaaring si babae ay hindi na palaayos gaya ng dati o hindi na siya mabango. Alam naman nating ang mga lalaki ay mahilig sa “wow” factor. Gusto niya lagi maayos ang kanyang kapareha. Laging sexy, at parating thrill ang bawat moments na magkasama sila. Yung tipong pinipigil niya ang paglunok ng laway niya. (He-he). 3.Communication Gap. May mga magkakapartner na kung magusap na lang ay tipong nag-uusap na lang kayo tungkol sa lagay ng mga trabaho o career. O kung sa mag asawa tungkol na lang sa mga anak, o ang bahay o ng mga gastusin – pero hindi tungkol talaga sa inyong estado bilang mag-asawa o estado ng inyong relasyon. Ano, hindi mo maintindihan? Be romantic naman. Ligawan mong muli si Mare o si ate. Masama bang ulitin ang “I love you, ikaw lamang ang babae sa aking puso, Iniibig kita”. Alam mo ‘pag wala nang communication sa pagitan niyong dalawa, maaring ang isang kapareha ay naghahanap ng ‘ibang’ makakausap. Hala ka.
Photo credited:guy-sports.com 1. Masyadong matalak
. Mahirap
ba
kontrolin
ang
pagiging
nagger? May iba na animo’y lamok na nakakairita. Kung ganito
nga, maaaring maghanap ng mas understanding ang isang kapareha. Huwag naman kasi masyado matalak, magalit ka ng tama lang, huwag naman yung mula ulo hanggang paa ay kwestunin mo. 5. Magkaiba na ng gusto. O ‘di naman kaya ay nagkasawaan na? Kung dati para kayong tae ng kambing na mahirap mapaghiwalay saan man magpunta, ngayon ay kanya-kanya na ang lakad niyo. Si babae, gusto lagi ay shopping, o kaya katsikahan ang kaibigan. Si lalaki naman ay laging busy, o sumasama sa barkada. Try to spend more time as much as possible with your partner. If possible, prioritize her/him in any case. 6. Romance o Sex. Ganoon? Kahit pa masaya ang pagsasama dahil malusog ang anak, maganda ang estadong pang pinansyal ng pamilya at iba pa, kung nawawala na ang passion ng mag-asawa o magkapareha, ang isang kapareha ay maaaring ma-bore. Yung mga lalaki na mamamatay- puro sinasabi nila ay gusto naman tumikim ng ibang putahi. Bakit ‘di mo nalang kaya katayin yung ipis at ipakain sa kanya? Tiyak ibang putahi yun. Ang love at sex o lust ay magkaiba. 7. “Revenge.” Ano? Naghihigante ka? Yes, maaari. Kapag nahuli niya na naglalaro ng matinding apoy ang kanyang kapareha, puwedeng dumating sa puntong gumanti ito – na ikokonsidera niyang paghilom ng kanyang damdaming nasaktan. Pero ito ay isang bulok na dahilan o pagdadahilan. 8. Dahil may pagkakataon o tukso. Minsan kasi, may ibang babae na kumakaringking sa nananahimik na kaluluwa. Sabi nga nila, palay na ang lumapit sa ibon (ibon para maiba naman).
Sa mga lalaki kasi, mahirap ayawan si tukso, mahirap kalabanin, mahirap layuan. Kaya minsan, ang dating ‘faithful husband’ ay nagiging close friend ni tukso na siyang dahilan ng pagtataksil sa kanyang kapareha. 9. They have fallen out of love. Yay, ito yung masakit na katotohanan. Yung ‘kasi hindi na kita mahal’ or’ nawalan na ako ng amor sa iyo’. Lagapak! Clearly, if a man isn’t happy in his relationship, he should just end it, and save his partner from the pain and suffering instead of lying and cheating just to satisfy his own needs. It’s selfish and unhealthy! Try mo rin itulak sa bangin para totally ‘fallen’ siya. 10. Because you have allowed it in the past.
Hindi natin
maiiwasan magpatawad kapag ang pakner natin ay nagkasala o nagtaksil sa unang pagkakataon. Pero minsan nagagawa pa rin nila ito sa pangalawang beses. Men find ways to make excuses to cheat, and they LIE TO YOU! Nobody’s perfect, but when you lie, you’re just adding more fuel to the fire. Eventually, you will get burnt! Don’t allow yourself to get cheated on, nor cheat yourself out of your own happiness. In reality, not only men cheat, women do too. But even if a woman is ‘almost perfect’, men can still cheat her. I wonder why. In the case of women, if they find the ‘not almost perfect but a loving man‘, there is no space for the word ‘cheat’ in a woman’s heart and mind. Cheating is being deleted from her vocabulary. Ang
masasabi
ko
lang, “Pare,
huwag
murderer ng mga kawawang puso’.
ka
naman
maging
Why Do Women Cheat? BY AIMEEINDUBAI
Here’s the thing: women cheat too. A recent study revealed that, duh, infidelity is on the rise, but that women are actually closing the gap on what has largely been thought of as bad behavior for men — apparently, nearly as many women are cheating on their partners. Some women cheat; some women never cheat. Some women feel like that they want to cheat their partner for some reason.
Cheating girlfriend (Photo credit: kiptip)
There are lots of reason why ‘women cheat’, either reasonable or not. 1. Fallen out of Love. This is the common reason why women cheat on their partner. This means that there is no more sort of chemistry between them anymore. And when the women falls out of love, she usually moves on to the next person she had chemistry with. And ends up cheating.
2. Mistreatment by their partner. Women want to be cared for romantically. Sometimes, when a boy meets a girl, so good, so sweet and so kind. But after some, time men change and become abusive. They either hit them or swear at them. Then women can’t take this anymore and fall out of love, and move on with their life and find someone who treats them better. Nobody wants to be mistreated though some people will tolerate it for a while. But, doesn’t mean they enjoy it. Guys, especially, tend to be sweet at first and later change into mean ones. These guys that do, that are already mean but pretend to be sweet when they meet a girl and once the girl is attached to them, their true self is revealed, since they can’t pretend forever. ( No offense please, not to generalize.) 3. Bored. If men get bored, women do too. Most women need a constant dose of entertainment. Some women will toss their entire life into the relationship… and not have much going on in their own lives. No hobbies, crap job, no friends whom they only go out partying with. So she’s got little or nothing of her own, and now she expects her boyfriend or partner to provide the excitement and the “life” for her. And then there’s just good women who date totally dull men, and thus they get bored. 4. Revenge. Because you cheated, she wants to get back at you and give you a dose of your own medicine. This is a vice versa reason of cheating. No, she didn’t cheat, but when she feels wounded and betrayed — and wants to hurt you the same way you hurt her. To regain her trust, it’s not enough just to tell her you’re sorry; you have to show her. Actions speak louder than words.
5. Lack of intimacy or Sex. If the relationship is lacking the one thing women want most: intimacy. It’s not just sex that makes women feel connected in a relationship; it’s touching, kissing, cuddling, and communicating. Women crave it, and she could seek it elsewhere if she’s not getting it at home. To improve intimacy, spend quality time together, romantic dinner for two — anything that will give her a sense of unity and closeness. Be romantic – even sometimes. With this, she will never think of cheating you. We could also reconsider the fact that she might find someone ‘better’ than her recent partner. 6. Exit strategy. Believe it or not, instead of breaking up with you, she cheats on you. That way, she doesn’t have to deal with the broken relationship, which is much harder to fix. An affair is the easy way out — or at least that’s how she sees it. That’s another reason communication is key. (This is very true and common reason though.) 7. Lust or ‘Tukso”. (No offense to women) Just as men feel the urge to sow their wild oats, some women have an inner sex hidden just waiting to be unleashed. It may happen when the partner is far, or when he is away abroad and comes once in a year or more. When she is lonely and wanted to have someone to talk to or to share with her thoughts, here comes that she might seek someone who can satisfy her needs. (Hell! some men take advantage). Women tend to have an emotional connection with their lover, and are more likely to have an affair because of loneliness. Mayroon talagang babae na nature na ang pagiging malandi at hindi kontento. Truth Hurts..
8. Money needs. (This is just an opinion being picked on news, and stories of my friends). Prostitution is a growing issue in our society, women trade sex due to poverty. Technically- it could be considered prostitution, but should it really be illegal
if
there
are
no
other
parties
involved
(i.e.:
family..
boyfriend/husband) who is being hurt? Isn’t it a victimless crime? Or could be a situation where the older man is lonely, and believes the only way to “get” a younger woman is to pay? Is there anything wrong with a sugar daddy relationship? Men always pay for sex in one form or another, literally, it can be consider as cheating, but who am I to judge? For anyone who calls themselves a capitalist to be against selling sex is hypocritical in the worst sense. But there is always a ‘WAY OUT‘. Cheating in a relationship is probably the most hurtful thing one can do to his partner. It ends up not only hurting their ego; it can make someone feel very insecure about themselves. It usually results from a ‘dissatisfaction of sorts’. Personally, I think there are no excuses for cheating, but as my male counterparts always say, “it’s in our genetic make-up to be polygamous.” I guess nowadays, that goes for women too. Relationship is NOT a school exam, so why cheat?
Nakabingwit Ng Foreigner BY AIMEEINDUBAI
Wow, foreigner ang boyfriend …..
Photo credited:Zia.gov Do you know that having a foreigner boyfriend is like walking across the ocean? It is tough to manage such relationship especially when it comes to culture, nature, language, attitude and ways of living. Sa pagkakaiba ng aming kultura at tradisyon, mahirap mag adjust sa ganitong sitwasyon . Maraming bagay ang dapat mong pag aralan at matutunan , lalo ng kung ang magiging boyfriend mo ay kabilang sa tinatawag na “arab guy”. Sa kanilang tradisyon naroon ang mga tinatawag na batas ng mga babae (kahit pagirlfriend ka pa lang, yun ay kung seryosong relasyon). Sa aking karanasan, mahirap makibagay sa kanilang kultura, lalo na kapag babae ka at karelasyon mo ay lahing Arabic. The guy I am with now is a Moroccan-Arabic guy, he is so possessive, I should not talk too much to people, should not stare at them, workhome, home-work, daily routine. If I want to do shopping, I should ask permission from him, with timings. Rather than that, he always scans my social networks sites and even my mobile. I am living like a prison. He is jealous of anything that I might do without him. He ‘punishes’ me for going against his wishes. I am not allowed to contact all of my guy friends. He dislikes my friends.
The thing is he doesn’t TRUST me, he always has this negative thinking over me (everything he thinks of me just leads to negativity, he’s too afraid that I will cheat on him), he always has this freakin’ tests for me just to prove that I am not like what he’s thinkin’, he wants to have me just for him solely! I never had a single thought that I will cheat on him. Palagi kaming nag aaway kahit sa konting bagay lang, pero at the end of the day, nagkakabati rin kami. This kind of relationship really exists in real life, and only will work if both parties really do love each other. Accordingly, in some western Arabic country, men will only marry a virgin woman in their own land, (that sounds to be a thunder to me) hahaha. Kaloka kung ganun, pero may iba naman na hindi nasusunod ang kanilang tradisyon, ika nga “ love conquers all” dahil ang isa kung kaibigan ay pinakasalan ng kanyang boyfriend at kasalukuyan silang nagsasama ng masaya (nakakainggit..). Ang ganitong buhay kasama ang ibang lahi bilang iyong kasintahan ay hindi biro, sila yung tipong hindi nagtitiwala sa kanilang kapwa lahi kahit pa sabihin mong kapatid niya lang ang sinabihan mo ng “hi” dahil nakasalubong mo sa mall. Sila rin yung “loko” na hindi ka pwedeng mag make-up kapag lalabas ka at dapat tinatakpan mo ang buhok mo at hindi inululugay, kung mahilig ka mag make-up, hala e todo mo na habang nasa bahay ka at kasama mo siya dahil sa paglabas mo hindi kana maaaring magsoot ng pintura sa mukha (weird sila,grabi). Ngunit isang bagay ang talagang napapabilib ako sa kanila, ipaglalaban ka nila kahit pa hanggang kamatayan man, dahil ayun sa kanila, ang kanila ay kanila hindi pwedeng ibahagi o angkinin ng iba (sweet diba?)
Photo credited:shutterstock.com Sila rin ay maalaga na parang nanay,na actually naman talaga ay wala sa kultura nila ang gawaing bahay, gaya ng pagluluto,paglalaba at paglilinis. Ang mga gawaing bahay ay ginagawa lamang ng kababaihan,ngunit ang ilan sa kanila (kabilang ang aking habibi) ay ginagawa ang mga bagay na ito. Ibibigay sayo lahat ng gusto mo hanggang kaya nya, pera ay baliwala sa kanila (yun ay kung mayaman ang jowa mo te�). Binibigay nila ang lahat ng gustuhin mo kaya naman matindi sila magalit kung iyong lolokohin. At bukod sa lahat, isa kang “Harami� kung ikaw ay magsisinungaling, dahil sa lahat ng ayaw nila ay iyong pinaglilihiman o pinagsisinungalingan mo. Kaya minsan, sinasabi nilang ang Arabic ay nambubugbog ng asawa, malimit isipin ng karamihan na ang Arabic ay masamang tao. Lingid sa ating kaalaman, may mabuti rin silang puso at marunong magmahal ng tapat (tapat sa apat na asawa, haha,normal). Bakit nga ba ang muslim o arabic ay pinahihintulutang makapag asawa ng hanggang apat? Ang hindi natin alam ay hindi naman talaga lahat ay pwedeng mag asawa ng apat, pwera nalang kung ang isang muslim ay mayaman at kayang bigyan ng pantay-pantay na karapatan ang kanyang apat na habibi (mahal)
Kung ikaw babae papayg ka bang maging isa sa apat na yun’?Bago sila magpakasal sa pangalawa,pangatlo o pang apat ay dapat may approval mula sa naunang asawa ( aba,swerte si madam 1 haba ng hair). Kaya naman, mahirap pumasok sa isang relasyon na alam mong hindi magiging madali ang lahat. Naroon ang takot na maaaring ang kultura at tradisyon ninyo ay hindi tutugma sa gusto ng bawat isa. Naroon din ang katotohanang kapag ikaw ang babae dapat mong yakapin ang lahat ng maaaring naisin ng iyong kasintahan, halimbawa ang pagpapalit ng relihiyon from Christianity to Islam, isa sa malaking bagay sa iyong buhay. I try mong e drawing ang magiging buhay mo in the future kung magiging masaya ka ba,hindi yung grab ng grab porket ang jowa mo ay forener ( eto na,forener,sikat ako,feeling ko ang ganda ko), echusesa ka te’. Ang mga nasabi kong ito ay ayun lamang sa aking sariling pananaw at konting karanasan. Kaya good luck na lang sa akin. P.S. Hindi lahat ng Pinay ay gusto ng foreigner, kaya maswerte ka kung may nakapansin sa beauty mo kahit pa Indian o Bangladeshi o Pakistani, haha.
On Having a Relationship with a Foreigner BY AIMEEINDUBAI
English: A couple leaving the altar. (Photo credit: Wikipedia)
Since its Eid (for Islam), I got the chance to wander around Dubai these past five days. I did some photography, journals, and met different people from different countries across the globe. I was with my prince, of course. It was a bloody experience; blood flowed through my nostrils. I carried on; I had to finish those interviews-(whatever you may call it) for my next blog. As I noticed, majority of those I met; in the malls, beaches, parks and hotels, are a couple or partners from different nationalities.
Filipina with Arab, Filipina with Indian, Filipina with Black guy, black with white, short with tall, and etc. What scared me was the guy born on 1964 with a 21 years old girl from China (I’m praying she’s not my kabayan). Is there any chance to meet, mingle and marry those of different nationalities, cultures, religions and backgrounds? And live happily ever after? Or, would it last one-to-three years only? Well, let’s see. I myself will tell you in my future blog (wink).
Photo creidite:soompi.com There are lots of people who had relations and married with the same country, culture and tradition, but sometimes still did not work. On the other hand, some couples from different countries, culture, tradition and background hit it right, they are compatible as individuals. Though there are some complicated things like food and language, duh, you have two hands, the left and the right, clap them softly one..two..three. Use action, later on you will understand each other like no other. You will have your own language that only the two of you would understand, believe me.
I must say that having a mixed-marriage or relationship could absolutely
be more
interesting.
The
most
important
factor
in
determining the success of a relationship (weeh..expert?) is not based on where you are from, but compatibility and respect. My butt is pretty much sure that a number of factors are contributory to compatibility, which includes having a similar mindset which is very rare, patience, and understanding and shared interests. In reality, for most relationship, even when you deeply love your partner, there are hard times; and few couples seldom overcome this sort of scenario. You may have come to an understanding about how your family reacts about this. You may not invest in your own culture’s rules. For instance, you should have been making decisions and planning ahead of time. Both families’ decision may take some time – but that’s normal. It may not be their families who’ll have raised eyebrows, but society as a whole – a fact. Some relatives, neighbors or even strangers are quick to pass judgment. Thus, society jumps to conclusions about your relationship. And you might be victim of ‘racial prejudice’, correct me if I’m wrong. Hmp, whatever. You just have to make peace with those idiots because that would be your greatest revenge to them. Having
a
relationship
with
foreigner
or
entering
into
mixed
marriage should come to just one thing: RESPECT. Both partners must be united. Culture plays a role, yes indeed, but not as much as how the two people communicate, relate to each other and respect each other. How involved are you in each other’s culture, and how involved are you in your own?
Truth is, having different cultures could also be an advantage. Well, you have a lifetime to learn your partner’s culture, find pleasure in things that are not familiar to you, and vise-versa. Surely, if you have love in your hearts, each partner will be eager to get to know the other, right? You both need to be willing and with wild open arms to make changes while not asking each other to sacrifice too much. Above all, know yourselves. Bear in mind that there’s no such thing as the perfect person, or perfect relationship, or the perfect cultural mix, and nothing as perfect as you will wish, so stop looking for it. If you fall in love, work on it (it just needs some work out). Stop looking for Mr. Perfect and, instead, treasure the person (as Yamashita) that you’ve found.
Photo credited:sodahead.com And once and for all, as I always say; respect must be earned. Respect yourself and expect others to respect you. –A big smile to all of you.
ATM Machine (A Sugar Daddy Story) BY AIMEEINDUBAI
Gold Digger (Photo Credit: Gotsmile.net)
Walang personalan sa article na ito (hugas-kamay), sisihin ninyo ang keyboard ko na naudyukan lamang ng aking kinakalawang na utak. Alas 12 midnight na, dilat pa ang aking mata, naalala ko ang kahapon kung saan nagkaroon ako ng Sugar Daddy. Kumbaga kumapit ako sa patalim noon nang hindi ko namamalayan. Masaya
magkaroon
ng
Sugar
Daddy,
may
kaibigan
ka
na,
may boyfriend ka pa; may tatay ka na, may lolo kapa at higit sa lahat ‘da best may ATM machine pang kasama. Saan ka pa? Pag sinabi bang Sugar Daddy, eh matamis na ang buhay? Natikman mo na ba? Natikman mo na bang lumagapak sa lupa dahil lumipad ka nang matayog tapos na-realize mong wala ka palang pakpak? Bato bato sa langit ang tamaan..Ouch! Aray..ano ba?
Twenty years old ako noong una akong pumasok sa makamundong buhay bilang isa sa ka close friend ni Magdalena. Isa ako sa mga babaeng nagtataglay ng ugaling pagka-ambisyosa. Gusto kong maging reyna, gusto kong merun akong ganito, ganyan at gusto ko laging may pera para na rin sa pobre kong pamilya.
(Sarap-ng-buhay photo credited: liveinthephilippines.com) Nangarap akong makapag-asawa ng foreigner, dahil sabi nila iyon lang ang tanging paraan upang maiahon ko sa hirap ang aking sarili. Ninais kong tumuntong ng ibang bansa, dahil dolyares umano ang kikitain. Wala kong natapos, ni hindi ako marunong mag-english, hanggang
tindera
lang
ang
kaya
kong
trabaho.
Ayokong
pinahihirapan ang aking sarili, ayoko ng trabahong ginagamitan ng utak, dahil wala ako nun.
Photo credite:buddychai.com
Nakipag chat ako noon sa isang dating site, matagal tagal rin bago may seryosong kumausap sa akin via YM, itago natin siya sa pangalang ‘Al’ (tunay niyang pangalan), 68 years old, kulubot, medyo may pagka-kamel ang dating (kuba na), maputi ang balat pati buhok, umaalog-alog pati ang pustiso niya, halata kapag ngumingisi siya. Interesado umano ang lolo mo sa beauty ko at nais niya akong makita sa personal. Nag Dollar sign agad ang mga mata ko, hinubad ko muna pansamantala ang aking puso at inilagay sa aking bulsa. Saka ko na lang ito ikakabit kapag marami na akong datung.
Photo credited: allvoices.com Pumunta nga siya sa Pilipinas, nakipagtagpo sa akin. Sinalubong ko siya sa airport, take note ha, nangutang pa ako pamasahe papuntang NAIA. Malas ko lang kasi 20 pesos lang ang pinahiram sa akin ng kaibigan ko (whuoo taghirap). Inilibot ko siya sakay ng tricyle sa MOA, (haha, natakot kasi akong magtaxi baka ako ang magbayad 20 pesos lang pera ko.) Naaliw naman si Al sa paligid kahit amoy
usok
ng
sasakyan
na
ang
katawan
niya.
Walang
pagdadalawang isip akong sumama sa kanya kahit saan at ginawa ko ang lahat para maging memorable ang pagpunta niya sa Pilipinas.
Nagulantang ang aking kaluluwa nang sabihin niya sa aking dadalhin niya ako sa ibang bansa, saktong may passport na ako noon. Wala akong sinayang sa minuto, tawag agad sa pamilya ko..’ Hello ‘nay? I’m flying to London.. Di pa man ako umoo sa sinabi niya ay nagimpake na agad ako ng gamit ko (excited?). Naging kami ni Al, in short. Halos 50 years ang pagitan ng edad namin, pero hindi ko pinansin. Sunod ang luho ko, pati pamilya ko ligtas sa kahirapan. Wala rin naman akong nasasaktang tao dahil wala akong boyfriend o asawa. Hindi ko alam kong naiinggit ba ang ilan sa akin o nasasayangan sa kabataan ko o talagang wala lang silang magawa sa bibig nila at puro tsismis ang naririnig ko. Na kesyo gold digger ako at mababa ang lipad ko. Ok lang naman lumipad nang mataas, pero huwag masyadong taasan, dahil tiyak lagapak ka sa lupa kapag ika’y bumagsak! Naging wais lang ako sa buhay, magpapakasal na sana kami; ang kaso inatake siya sa puso at tuluyang namatay. Naudlot ang pagyaman ko dahil walang naiwan sa akin kahit kusing, napunta tuloy lahat sa mga anak niya. Badtrip.
photo credited:tumblr_m9gss Anu’t ano paman, nasa tao ang pagdadala ng sarili, wala naman sigurong masama sa ginawa ko. Naging fair naman ako kay Al, minahal ko siya, inalagaan na parang lolo (joke). Seriously, minahal ko siya nang totoo, pinaramdam ko sa kanya ang pag-ibig ko, yung totoong pag ibig at hindi lang dahil sa pera niya.
Isa Kang Ahas! BY AIMEEINDUBAI
Cheating (Credits: www.techbuzzonline.com)
Kabit! Yan ang bansag nila sa akin. Ambisyosa, mukhang pera, malandi, mang-aagaw, puta at marami pang malalansang mga salita ang aking naririnig. Bakit kapag tinagurian kang‘third party’ o ‘kabit’ ang tingin ng tao sa iyo ay isa kang ‘kontra-bidang ahas’ na pinandidirian ng ilan. Minsan ay sinusumpa pa. —— Sa tuwing may nakakasalubong akong mag-asawa o magkasintahan, ang unang hakbang ng babae ay hinihila ang kanyang asawa o kasintahan palayo sa akin. Para bang may taglay akong nakakahawang sakit. —— Bakit at paano ako naging kabit ay hindi ko na halos matandaan. Bawat lalaking dumaan sa aking mga kamay at nakikilala ko ay madalas halos may mga sabit na at nakatali na. Bakit sa pagdaan ng panahon sa mga ganitong tao ako nahuhulog–o sabihin na nating nagpapatihulog? Alam kong mali, kasalanan at marami akong taong masasaktan, pero bakit ang puso ko nagpupumiglas at kumakawala para isampal sa akin ang duguan niyang hitsura para maawa ako at sundin ang dikta niya?(selfish na puso ito). Hindi ko makalimutan ang isang eksena noon kung saan sinugod
ako ng asawa ng kasintahan ko sa aking pinapasukang trabaho. Pinamukha niya sa akin kung gaano ako kasamang babae, na kung paano ko sinira ang kanilang pamilya, na kung paano ko pinutol ang lubid na nag-uugnay sa kanila bilang isang masaya at kompletong pamilya, at paano ko tinuldukan ang respeto ng kanilang mga anak sa ama nila.
Photo credited: thistimeimeanit Si Edward, ang boss ko, may asawa’t tatlong anak. Isang masugid na tagahanga ko(feeling ko lang pala yun). Noong nakilala ko siya, sinabi niyang single siya at walang anak, tinanggap niya ako bilang secretary niya sa kanyang kompanya. Bawat araw lagi kaming magkasama, nagkakape, kumakain at nakikipag meeting sa clients niya. Dumating ang araw ng nagtapat siya sa akin, pinangakoan ako ng kasal, bahay at syempre wagas na pag-ibig niya. Di umano’y pakakasalan niya ako kahit saang simbahan, pero ngayon, gusto ko ng mailibing ako agad-agad kahit saang sementeryo, please now na! —— Nagtagal kami ng 2 years, wala akong ka ide-ideya tungkol sa asawa’t mga anak niya, hindi kasi siya nagkulang sa akin. May naririnig akong usap-usapan na kesyo may pamilya na siya, na kesyo mukha akong pera at ganito..ganire ako.
Hindi ko ininda dahil mahal ko siya at magpapakasal kami. Isang elusyon na natuldukan nang sugurin ako ng kanyang asawa at itulak ako sa nagliliyab na impyerno ng kahihiyan.
Photo credited: faisalkutty.com Sa kanya lang umikot ang mundo ko noon, yung pag-ibig ko sa kanya ay nanonoot hanggang sa mga buto ko ( mukha kasi akong skeleton noon). Kapag ba naging kabit ka ay masama ka ng babae? Hindi ba pwedeng tanga lang? Bakit kapag nakarinig ka nag salitang ‘kabit’ ay kumukulo agad ang dugo mo? Hindi naman lahat ng naging kabit ay masama o mang-aagaw. Who are you to judge? Oo naging kabit ako, pero hindi naman ako masisisi dahil sinabi niyang wala siyang pamilya at single sya. Ang tanging kasalanan ko lang ay naniwala ako at minahal siya ng buo. Kabit ako, puta na rin ba? —– Teka, teka, bakit ako lang yata ang inaway at sinabunutan ng walang hiyang babaeng yun? Dapat yung asawa rin niya. Dahil nagtaksil sa kanya, bakit parang sa akin lang yata siya galit at sa akin lahat ibinunton ang sama ng loob niya? Syet, ano ba yung address nila? Ma-resbakan nga. —– Don’t judge the book by its cover– dahil minsan ang cover ng book ay madalas ginagamitan ng mapang-akit na desenyo para maging mabenta. Minsan din, kailangan mo talagang silipin ang nilalaman nito bago ka mag komento.
When A Foreigner Meets The ‘Taga-Bukid Girl’ BY AIMEEINDUBAI
Detail from Fernando Amorsolo’s Defense of a Filipina Woman’s Honor. (Photo credit: Wikipedia)
Papaano ko ba simulan ang kuwentong ito? Hmm, ang hirap kasi magsulat kapag marami kang iniisip. Sige, ikukuwento ko na naman ang love story ko. Normal na naman ang‘foreigner-pinay’ love team diba? Kahit saan mayroon nang ganyan, kumbaga ang beauty ng mga Filipina ngayon ay pang International na talaga. Well, this is it.
Nakilala ko siya sa isang Chinese supermarket, ala- una ng madaling araw, last hour ng duty ko noon as a cashier. Bob: Are you Chinese or Filipina? Me: Filipina. Bob: I like Filipina. I like you, very cute (English Carabao) Me: (blushing) Thanks. Bob: Give me number?? Me: No, I lost my phone. (kahit hindi naman,pakipot effect, kinakailangan eh.) Bob: Wallah? (in Arabic, sure?) Me: Yes. Bob: I see you around? Me: maybe.
Photo credited:deviantart Then tumalikod na ako para asikasuhin ang customer. Para akong sira ulong pangiti-ngiti habang busy ang aking kamay sa pag-scan ng products. Kinikilig ako nang lihim nasabihan lang ng ‘cute’.
To summarize the story, after two weeks na pagbisi-bisita niya sa akin, naging kami. Hatid-sundo na ako, may delivery of gifts na akong natatanggap. Niyaya na rin ako ng date, na first time in my entire life ko palang naranasan. Dumaan ang mga araw at naging buwan (naks!) tumagal kami ng isang taon. At sa mga panahong iyun, kailangan ko magbakasyon sa aming probinsya sa Pilipinas, sumama siya sa akin.
Sa simula pa lang ay pinaalalahanan ko na siya sa kung anong klaseng buhay mayroon ako sa aming bukid. Hindi ito kasing hightech gaya ng sa ibang lugar. Pero ang sabi? ‘ No problem, I will visit there with you because of you and meet your family’ Okay..okay fine..will see that.
Photo crediyed:richardgem Paglapag ng eroplano sa NAIA, sumambulat na agad ang hindi kanais-nais na larawan ng Philippine Airport. Dahil connecting flight kami papuntang Cagayan de Oro, doon na kami nagpalipas ng limang oras sa loob, hindi ko na hinayaang malanghap niya ang labas ng Pasay kung saan malamang ay 5 percent bawas point yun. —– Pasakay na kami ng eroplano patungong probinsya,hin di ko maintindihan ang nararamdaman ko, sobrang kaba at takot sa maaari niyang expression pag nakita ang kubo namin sa tabing ilog. Ang papag naming yari sa kawayan, ang banyo na de tabo, Telebisyong 14 inch lang black and white pa, ang bubong namin na yero na butas-butas at kapag umuulan ay tumutulo na. Wala kaming malambot na kama, walang aircon, walang signal gaano at higit sa lahat ano ang ipapakain ko sa kanya, saging at kamote?
Photo credited:treklens.com Noon pa ma’y tanggap ko na kapag nakita na niya ang estado ng aming buhay ay malamang walang sabi-sabi ay lilipad na siya pabalik ng Dubai at kalilimutan na ako. Aaminin kong sobrang hiya at takot ang nararamdaman ko sa mga sandaling iyon. Nakarating na kami sa aming baryo, namangha siya dahil sa dami ng taong sumalubong sa amin, nakatingin sa kanya, animo’y isa siyang artista, tuwang- tuwa naman siyang kumakaway pa. Nilakad namin ng 30 minuto mula sa babaan ng Bus patungo sa aming tahanan. At doon, kitang kita ko ang question mark sa mukha niya..nagtatanong..at nagtataka..kung paano kami nabubuhay sa ganoong sitwasyon. Sa sobrang dami ng taong sumalubong sa amin, nakalimutan naming bumili ng makakain niya, tuloy ay kailangan naming magkatay ng manok para sa kanya, ang masaklap ay kailangan pang hulihin ang tandang ni papa. Bob: What are you doing? Me: We will catch the chicken for you..because here, if you want to eat chicken, you will have to catch it. Bob: (Natawa) Wallah? Me: Yes Bob: Okay, I help you (sabay hubad ng kanyang tshirt at nagsimulang hanapin sa sulok ang manok)
Habang nandoon siya sa aming kubo, dinadaan na lang niya sa biro ang mga katanungan gumuguhit sa kanyang isip. Walang oras na hindi kami nagtatawanan kasama ang pamilya ko at mga kapatid. Pareho kasing ‘english carabao’ ang alam niya at ng pamilya ko, kaya bawat usapan ay hindi nawawala ang action. Ipinasyal ko siya sa aming bukirin, pinagsuot ko siya ng bota, sombrero at jacket , hinayaan ko siyang pitasin ang lahat ng bunga ng mangga. Tuwang-tuwa siya sa nakikita niya sa aming bukid taliwas sa aking iniisip noong nasa eroplano pa lang kami. Ilang araw din ang tinagal namin sa aming probinsya, dama ko ang pagk miss niya sa buhay na mayroon siya, kaya naman nagdesisyon na kaming lumuwas ng Maynila at doon hintayin ang araw ng aming pagbabalik Dubai. Matapos ang karanasang iyon, narealized kong kapag mahal ka talaga ng isang tao, tatanggapin ka niya kahit sino ka pa nang buong-buong- buo. Handa niyang tikman ang luto ng nanay mo, magtampisaw sa ilog at mamundok kasama mo at matulog sa papag na kawayan. Makipagkwentuhan sa mga kapatid mo sa lilim ng punong mangga. Hay..sarap ng feeling. Pagkabalik namin sa Dubai, ikinuwento niya sa mga kaibigan niya at pamilya ang naging karanasan niya sa piling ko doon sa aming bukid. Salamat Bob, salamat sa pagtanggap sa akin.
Kagandahan pa rin Talaga ang Batayan BY AIMEEINDUBAI
Girl with plenty of money (Photo credit: mylot)
Habang naglalakad ako sa pasilyo ng ‘C block’ dito sa International City, papauwi sa balay, there was a ‘dude’ with a porsche car surrounded by three white, hot chicks in their mini skirt. Umandar tuloy ang aking insecurities kasabay ng pagtaas ng aking kilay at pagtangis ng aking bagang. Dude, would you consider me as your fourth chick? Na-imagine ko ang aking sarili sakay ng porsche ni guy. Lahat ng babae ay maiinggit sa akin. Marami akong datung, gold na borloloy at naka iphone 5S pa bigay lahat ni rich guy. Nasa kalagitnaan ako ng aking guni-guni nang bigla akong sampalin ng aking compact mirror na lumabas pa mula sa aking bag.‘Ambisyosang palaka ka, Aimee. Manalamin ka, hot chick ka?’ Sa panahon kasi natin ngayon, nauuso ang pagpapaganda at pagpapa-sexy. Na kung hindi ka maganda o sexy ay para bang wala kang pag-asa na maligawan ng isang rich dude o kahit wala na yung rich, kahit dude na lang.
O minsan, este kadalasan, sa tanggapan ng trabaho lalo na pag secretarial or receptionist jobsang gusto ng employer ay pretty face. Actually, it does not really matter at all kung hot chick ka, as long as marunong kang magdala sa sarili mo.
Photo credited: apsolutionsltd Ayon sa aking pananaliksik na nagdulot ng pagkapudpod ng aking keyboard at pagsakit ng aking a** out here, walo sa sampung lalaki (mayaman man o hindi) ang hanap ay ang tinatawag na ‘hot chicks’ o sa madaling salita ay ‘maganda’. Gusto nila ang girlfriendnila ay mala dyosa, maganda, o kahit hindi masyadong maganda huwag lang mala Betty La Fea. Pero meron pa rin naman (yata) lalaki na hindi tumitingin sa hitsura o kagandahan ng mukha ng babae. (Meron pa nga ba? Boys huwag sinungaling ha, aminin pangarap mong magka GF ng maganda. Well, sino bang hindi?) Dahil likas akong usisera, naitanong ko sa aking katabi ang tungkol sa subject natin. Ansabe? “With this sort of new generation, beauty really matters, anywhere, in any reason, in any aspect. People tend to change their natural beauty through using beauty products, surgeries, make-ups at lot more.” He added, “if beauty is not important, then why do women use such beauty make overs? Why wear make ups? Why they are so curious about their looks or how they might look into other’s eyes?”
Physical attraction can bring two people together, and if the pair is emotionally compatible, that initial attraction can lead to a lasting love. Technically speaking, a beautiful woman can obtain things easier in this world than an average-looking woman. A beautiful woman’s looks allow her to get a rich man, so, she usually doesn’t have the need to suffer through so many years of college to get a high-paying career because she knows that she can just easily get a rich man.
Photo credited: freepik.com Women, fairly or unfairly, are judged through their looks. And men, fairly or unfairly, are judged through their money, their power and their status. But can a woman fall in love–really, truly, madly, surely, early, barely, tearly, a**hole-ly, deeply in love–if she was initially attracted to a man only because of his money? To show how ridiculous that question is, let me alter it just a bit: Can someone fall in love–really, truly, madly, surely, early, barely, tearly, a**hole-ly, deeply in love– if he was initially attracted to a woman for her legs or pretty face? No one doubts the answer to the second question is a big “yes.”
Hurtful Truth of Being ‘First Woman’ BY AIMEEINDUBAI
Alone (Photo Credit: services.flikie)
If you call yourself the ‘Last Woman‘, then you are lucky enough. However, there are times that you pity yourself when worrying about your partner’s past. Well then, that still belongs to the PAST. Kung ikaw ang last woman, ibig sabihin maswerte ka kasi sa dinami-dami ng naging ka-relasyon niya ay ikaw talaga ang pinakasalan niya o nakasama niya. While being the first woman or whatever, ang buhay nila ay kasing pait ng apelyido kong Ampalaya. Nandoon yung mga katanungan na, ‘ganoon ba ako kapangit para ipagpalit niya? ‘, ‘ano pa ba ang kulang sa akin o anuo ba ang merun siya na wala sa akin? Minahal malamang niya ako pero may mas minahal pa siya kaysa sa akin‘. Ang sakit isipin, nakadudurog ng utak, este puso. Kahit pa ipagpilitan ni ’woman in the past’ ang anak niya sa asawa mo, his attention would only be with his child – nothing more
special to the ’woman in the past’. Kasi hindi naman niya ito iiwan kung may special pa siyang nararamdaman sa ’woman in the past’na ‘yon. It does not mean that if he draws attention to his child from his previous relationship, it would mean ‘getting back‘. Bear in mind that he also has responsibilities to the child. Going out with his child alone means not neglecting his own child. At the end, though he spent some time with his child, he would still come back home to you. And you are still his wife, the last wife, the woman he chose to be with. That is fair enough compared to the child who spends less time with his father. When you marry him, it usually means that you accepted him for whom and what he is, and whatever his past is. Hurtful truths of being the First Woman are the feelings of lost, self-pity, trauma, broken-heart, loneliness, being rejected, incomplete, and above all, being alone. And there were times when some people sneers at you, disrespect you and make you feel that you are nothing less than a whore.
Photo credited:deccanchronicles.com If you are the ‘Last Woman‘, then be happy. Don’t let the past ruin your good relationship. If you love him, you must learn to live with it. I mean, you must accept him completely, understand
his responsibilities, and most of all, show him that you also care, and that you support him. Show sympathy. Although sometimes you feel jealous, that is normal, I think. But at least try to consider that it’s part of life, and you have nothing left to do than to accept it. Life is not about ‘owning something‘and consider it as all yours solely. Share a little bit of compassion. You chose to marry him, you chose him, you should reckon the ups and downs of your relationship. Take care of it, hold on as much as you can. Because if I were to choose, I’d rather be the Last Woman.
Bakit Feeling Natin Maganda/Pogi Tayo BY AIMEEINDUBAI
Be Simple, Be Proud (Photo Credited: skid40145)
Disclaimer: Ang sumusunod na mababasa ay pawang fiction lamang, wala po akong pinariringgan o pinapatamaan na kahit sino man. Paalala sa mga mambabasa na blog ko ito at isusulat ko kung ano ang dinidikta ng bungo ko. At ibig kong ipaunawa sa inyong hindi ito ‘grammar page’ para maging perfect ang aking English. At higit sa lahat, UTANG NA LOOB basahin nyo po muna ang nilalaman bago kayo magkomento. Ngayun ay dumako na tayo sa ating topic, kaya ko naisulat ito ay dahil..wala lang..trip ko lang basagin ang trip ng ilan sa mga taong alpa kapal muks (na tulad ko). Minsan, akala natin ang ganda/gwapo natin..yun pala may muta ang ating mata. Ika nga diba, beauty is in eye of beholder, kaya keri lang na feeling natin mala adonis o venus tayo. Pero hwag naman sana yung ober..as in OVER.
Tingin ka sa salamin, diba sasabihin mong ‘ang ganda/gwapo ko talaga’ (in your face). Buti sana kung majority ng tao ay sang ayon sa ilusyon mo. Yung feeling na gusto mong maging kaibigan ay yung mga hindi masyadong maganda dahil tiyak ikaw ang lutang. Sabay esnab at taas kilay sa mga mas maganda sa iyo.
Facebook Photos. Photo credited:awn.com Naku, naiimbyerna ako sa news feed ng aking Facebook. Mantakin mo ba namang mag upload ng pictures na isang daan mahigit in the same setting, pose na nakalabas ang dila, taena, smile na pilit para lang lumabas ang dimple, lentek ang pagka trying hard. Bakit kasi hindi nalang gawing simply. Simplicity makes beauty.
Hair Style: Photo credited: shutterstock Trivia: Alam nyo bang ang buhok ay may malaking role at kontribusyon sa ating itsura? (e-research nyo nalang, wala na akong extra time). Porque idol mo si Dao ming xi gagayahin mo ang hair nya, dapat ka look alike mo rin sya ha, kahit konti lang para kahit konti ay bagay sa iyo. Baka naman Dao Ming Xi ang hair pero mukhang Dao-gul? Joke lang.
Gaya ko noong kasikatan ng F4 Meteor Garden, akalain mong gaya gaya puto maya rin ako na mala Chanshai. Nakurot tuloy ako ng pino ng nanay, dahil pati garter ng kabibili nyang panty at nadamay (pinantali ko ng buhok gaya nang kay Chanshai, yung parang Shakoy, with matching pentel pen tattoo sa aking batok..wagas!)
Sa Suot na Damit: Photo credited: drawception Wala po talaga akong pinatatamaan, peksman, cross my heart, honest to God. Yung ate ko, chubby, pero ang hilig niya sa mga sexy na damit, panay ang pabili ng ganito at ganire na damit. Eh di pinagbigyan, ate eh. Ahaha, tawa nalang ako sa naging itsura nya. Animo’y suman na labas ang extra fat. Tapos nagagalit siya kapag pinagtitinginan ng audience nya. Hay naku ang ate ko talaga. At yung iba naman nakikiuso, magpapa-retainer lang din ng ngipin..yung tig iisang daang peso pa, hindi nalang winagasan. Ito pang napansin ko dito sa ibang daigdig (talagang makasalanan ang aking mata), naka short si ate, pero ang binti tadtad ng galis at singko. Nakasabay mo na ba ang babaeng naka- spaghetti or sleeveless? Tapos labas ang 5 inches hair niya sa kili kili at idagdag mo pa ang odor nito at kulay na sing itim ng alkitran? Ang sarap magmura ng pasigaw ano?
Photo credited: 3e2-science
Ito naman si kuya, parang ang ginamit na deodorant ay yung isang linggo ng bulok na daga, puto! Minsan, wagas maka porma kay miss beautiful, mahihiya pa kunwari kaya ngtatakip ng bibig at animo’y asong maamo. Yung pala, takot makita ang ngipin niyang hindi ka kulay ng ginto..kundi kakulay ng kalawang sa bakal with matching odor uli. May mga lalaki na kung makaporma at maka pose ay akala nila super pogi nila. Yung damit na gaya gaya puto maya rin kay Andrew E, mga tsong mukha kayong tanga. At yung sombrero na baliktad ang pagsoot na mala Robin Padilla, syet, wala ba kayong originality? Ayaw ng mga girls sa mga lalaking over acting, kasi hindi bagay. Simplicity makes beauty or simplicity is beauty..Duh pareho ra na oi. Remember, tayong mga Pilipino ay kilala bilang pinakamalinis na tao sa buong mundo (echoss). Lahat ng ibang lahi ay bilib sa atin kasi malinis tayo sa sarili natin (pwera sa paligid) , so dapat panindigan natin ito.
Photo credited: jowannaknowwhat Sa lahat ng bagay, ang simple at natural na kagandahan ay mas naaappreciate ng tao. Ano man ang gawin mo sa itsura mo, hindi nito mababago pati pagkatao mo. Be simple; it’s as simple like that.
Sex In Our City BY AIMEEINDUBAI
I Am a Sex Addict (Photo credit: Wikipedia)
Nakalulungkot, pero totoo ba na ang ating bansang Pilipinas ay isa na sa mga bansang talamak ang bentahan ng droga at katawan? May partikular na lungsod sa Pilipinas na madalas na nai-tag o may label na bilang “Entertainment Capital ng Central Luzon� ng Pilipinas ay angAngeles City. Nabansagan ang lugar na ito na Sex Capital noong panahon ng mga sundalo ng America base saClark Air Base. Nagsimula ang ganoong kalakaran nang mag-offer ang mga kano ng pera kapalit ng panandaliang ligaya.
Dahil sa kahirapan, kakulangan ng edukasyon at ang ilan ay dahil sa hilig lang talaga sa sex kung kaya sa ating lipunan ngayon, tila ang pagbebenta ng aliw ay ginagawa ng business ng ilan. Wala umanong choice kung kaya kapit na lang sa patalim. Wala nga bang choice or tamad lang magbanat ng buto? Going for easy money? But who am I to judge? It’s your life, it’s your choice. Hindi lang mga babae ang nagbebenta ng katawan, maging girl, boy, bakla, tomboy ay sumasabak na sa ganoong uri ng hanapbuhay. Ang ganitong scenario ay hindi lang sa ating bansa laganap, kundi maging sa ibang panig ng daigdig. Laganap rin ang mga masahista at escorts na nag-aalok, hindi lang masahe ngunit pati na rin sex. Ang sex ay isang biological necessity ng tao. Sa maniwala kayo’t hindi, tayong lahat ay nangangailangan ng sex. Kung ang partner mo ay hindi ka kayang tugunan ang sexual na pangangailangan, tiyak na maghahanap at maghahanap ang tao ng magsasatisfy sa kanya, aminin man natin o hindi. Ngunit ang pagbebenta ng katawan ay ibang usapan, hindi ito dapat ginagawang laro o hanapbuhay. Wala ka bang kahihiyan? Hindi mo ba pinahahalagahan ang iyong pamilya at magiging asawa? Mayroon ding ilan na biktima lamang ng rape at nagiging sex addict lalo na kapag sa mura niyang edad ay nagahasa na siya at paulit- ulit. Kung mayroong mga drug addict, mayroon din palang sex addict. Minsan akong napadpad sa Divisoria at Quiapo noon, kun saan talamak din ang bentahan ng mga sex toys at pamparegla. Lantad at talagang nakadisplay. Ngunit hindi lang naman sa Pilipinas ang may ganitong uri ng kalakaran, maging China, Thailand at iba pang bansa ay mayroon nito.
Ang masaklap lang, minsan, mismong kababayan o kamag-anak ay mismong nagbubugaw sa iilan nating kabataan ngayon. Naalala ko noong nasa Pasay kami ng boyfriend ko, nang may biglang kumalabit sa kanya na matandang babae at sinabi niya sa boyfriend ko, ‘ Kuya, gusto mo babae..tatlong daan lang, virgin?’ Nagpantig ang aking tainga sa narinig. Hinila ko ang buhok ng matandang babae at sabay sabing, ‘ Ano’ng sabi mo, hindi ba ako babae sa tingin mo? Boyfriend ko ‘tong inaalokan mo, baka gusto mong tadyakan kita diyan o ipapulis kita, hayop kang bugaw ka.’ Mahirap kontrolin ang sarili at talagang mawawalan ka ng respeto sa ganitong uri ng tao kahit pa nakakatanda siya sa iyo. Ang madalas na biktima ay mga batang galing probinsya at baguhan sa lungsod. Marami ang mapagsamantalang nilalang dito sa daigdig. Marami ang halang ang kaluluwa at mga walang puso. Kamakailan lang ay tumaas ang bilang ng mga taong may HIV at AIDS sa Pilipinas. Sana ay aware tayong lahat sa maaaring idulot ng pakikipagtalik sa kung sino-sino. Sabi nga ng condom, 99.9 % safe… eh di mayroon pa ring 0.1 % chance para sa STD HIV at AIDS. Parental Guidance. You can have sex, why not. Who am I to judge? PRO RH-BILL.
Mag Laugh Out Loud Muna Tayo BY AIMEEINDUBAI
Inspirasyon ko sa pagsusulat nito ang isa kong fanatic reader (naks, fanatic talaga eh noh?). Ang sabi,“more LOL’s please”, kaya piniga ko nang bongga ang aking bungo at buong araw kong binuo ang blog na ito. Sabi rin nila laughter is the best medicine, totoo raw ayon sa ilan, pero disin sana’y gumaling na ang rayuma ng nanay ko! lol! Tayong mga pinoy ay talagang mahilig sa jokes, maski alam nating korni o minsan OA, yung iba kahit paulit ulit na nating naririnig, tatawa pa rin tayo. Mahilig ba kayong magbasa ng Libre Inquirer? May parte roon ang hirit ng mga joker, isa na ako dun two years ago. Let me give you some samples. Madam: Yaya, aalis muna ako, bantayan mo maigi si baby ha, kapag umihi i-huggies mo na lang. Yaya: (pobreng probensyana at ignorante) Opo, senyora. *Dumating ang among lalaki, hinanap si baby dahil umiiyak. Sir: Yaya, saan si baby? Yaya: Sabi po ni senyora kapag umihi raw po si baby ihagis ko na lang, kaya hinagis ko po sa labas. -Ang buhay ay parang gulong, minsan nasa ibabaw minsan nasa….vulcanizing shop.
I have a very good Dutch friend, believe me. He used to ask weird questions that makes me lose my nerve. Ibabahagi ko sa inyo, sabi niya assignment ko raw. Essay writing. -Why does your nose run and your feet smell?-‘ I have runny nose, weeh, di nga? Gusto mo habulin natin? -If a turtle doesn’t have a shell, is he homeless or naked?personally.. I’d consider it dead! -Why do banks charge a fee on ‘insufficient funds’ when they know there is not enough money?- Malay ko, wala naman akong bank. -What hair color do they put on the driver’s licenses of bald men?depende sa kulay ng balat ng ulo niya. -Most mothers feed their babies with little spoons and forks. What do Chinese mothers use? Toothpicks ? -If olive oil comes from olives, where does baby oil come from? -If two wrongs don’t make a right, then how come two negatives make a positive ? -If a vampire can’t see himself in a mirror, why is his hair always so neat?-If vampire lives in province, lot of coconut milk, why bother. -Why is it we call people liars, but we never call anyone truthers? -Why do we press harder on a remote control when we know the batteries are getting dead?- Baka sakali kailangan niya ng ‘first aid’. -Why does someone believe you when you say there are four billion stars, but check when you say the paint is wet and still touch it?try lang baka natuyo na kasi. -Why is it that no matter what color bubble bath you use the bubbles are always white?- Because of the gravity of the moon. -Why is it that to stop Windows, you have to click on “Start”?-If a cow laughed, would milk come out her nose?- NO! of course in her tits. -If a 7-11 is open 24 hours a day, 365 days a year, why are there locks on the doors?
-Why do they sterilize the needles for lethal injections?- Baka kasi ma-tetanu yung tao, baka mamatay. Eksena sa isang Teleserye, #1 ISADORA: Pasweet sweet ka pa diyan, ganid ka rin pala! CATHERINE: Ang bigat naman ng salitang ‘yon, Isadora, pero totoo, oo ganid ako! At gusto ko, ni singko walang matira sa ‘yo! Kaya manginig ka na Isadora, dahil uubusin ko ang lupang tinatapakan mo! Hahaha..biruin mo, uubusin daw niya ang lupa, sana naman pati lupa sa kanyang kuko. #2 ISADORA: Ano na namang gimik yan? Santa Claus? Charity work for homeless kids? Ipokrita! CATHERINE: Pagod ako. Huwag kang loloko-loko. Baka gusto mo ihampas ko tong bag kong mas mahal pa sa ‘yo! Itong sumusunod ay mga nakakalokang eksena at kwento sa aking araw-araw na buhay. Mga tanong na walang sagot, mga hirit na nakakaBOBO, mga nakaka LOL. Ako
: Room 301 tayo.
Friend: Anong floor yun? *********************** Titser
: Ano ang pagkakaiba ng literate pati educated?
Estudyante: Ispelling sir! *********************** Ako
: Ate anong oras na?
Ate
: Alas medya.
*********************
Boy
: Oi, me missed call ka…
Girl
: Talaga, ano sabi?
*********************** Ang anak may sakit pero ayaw mag pa doktor. Nanay : Anak, punta tayo ng hospital bukas. Patingnan natin yang sakit mo.. lumalala na. Anak
: Ayaw ko.
Nanay : Ang tigas ng ulo mo ah. Sige na, bukas na bukas punta tayo ng hospital. Anak
: Ayaw ko nga.. mas matigas ang ulo mo. Pagamot mo sarili
mo.. hindi ako. ************************ AKO
: Miss, pabili nga ng Marlboro
Tindera: Ilan po? AKO
: Kalahati
Tindera: Kalahating kaha? AKO
: Bakit may kalahating stick ba kayo?
************************ One time bibili dapat ako ng P10 pandesal. Habang hinihintay ko yung tindera na kunin ang order ko, nakatingin ako sa lalagyan ng bigas nila P27/kilo. Nung inasikaso na ako nung tindera, tanong sa akin “ano sa inyo?…” Sabi ko “Sampung kilong pandesal…” ************************** B
: Pare ,hulaan mo pngalan ko..ngsisimula sa letter F.
A
:Talaga, pare?.. sige, hulaan ko…Francis?
B
: Mali.
A
: Ferdinand
B
: Mali parin
A
: O sige, sirit na…
B
: EFREN
***************************
Hinahanap namin ang St. Michael’s school somewhere in Sucat, kaya nagtanong kami sa isang lolo sa kalye… Me: Manong, saan po ang St. Michael’s? Lolo: Si Michael? andito kanina eh, umalis! *************************** Kwento ng blockmate ko. when he was in high school, he often bites off excess skin from the sides of his fingernails (eew LOL). One day, his teacher caught him chewing something during class. Teacher: JM, ano yang kinakain mo?? JM: Ma’am… skin po. *************************** Ask ng pasahero sa driver : Pasahero : Mama, magkano City Hall ? Driver : Bakit bibilhin mo ba? *************************** After falling off my chair and hitting my head on the floor, a concerned (but rather dense) classmate asked : “Masakit ba?” Ay, hinde…sarap nga, e. Subok ka rin. ***************************** Route
: Dadaan ng Philippine Normal University
Driver
: Me Normal dito???
Pasahero: Ako po, Normal… kayo po ba, hinde??? **************************** Dalawang batang nag-uusap… Bata1 : Uy, may problema ako Bata2 : Ano yun? Bata1 : Kase kanina, narinig ko yung nanay ko na tinawag yung tatay ko na papa. tapos nung isang araw narinig ko yung tatay ko na tinawag yung nanay ko na mama. Bata2 : O, anong problema mo? Bata1 : Paano yan? Pareho ko silang kapatid? ******************************
Tatay na nagwawalis ng bakuran: Hindi ba naisip na masagwa na nagwawalis ako dito eh naglalaro ka pa diyan? Anak na makulit: Mas masagwa siguro, Tay, kung ako nagwawalis diyan at ikaw ang naglalaro ****************************** I overheard this conversation kanina sa apartment.. Girl1
: Alam mo bang umiyak si Maria kagabi?
Girl2 : Ha? Talaga? Anong iniyak nya? (Engot, dapat sinabi nya, Anong iniyakan nya) Girl1
: Umiyak siya ng pako! (ang tigang naman, bruha.)
****************************** Juan: Hey, Ben? What’s UP? Ben (tumingin sa taas): Anong meron dun? **************************** Pakitikom na ng bibig, tapos na ang blog na ito. Bakit kaya may mga ganitong pangyayari sa buhay natin? Sabi ni ‘Ako’, isa raw yang art ng buhay. Napa LOL ka noh? Ganyan nga, tawanan mo lang ang iyong problema, pero hindi porke’t nawalan ka ng trabahoo kung ano man yun eh tawanan mo lang, work on it, too. Hanggang sa muli, naubos na kasi laman ng aking bungo.
Si Inay- Na Laging Chaperon Ng Aking Buhay (A Must-Read Story) BY AIMEEINDUBAI
Photo Credited:shuhweirachel Noong ako ay highschool pa lamang, kinaiinisan ko sa lahat at ikinahihiya ang aking ina dahil wala siya sa ayos o hindi nag-aayos, walang matinong damit, at sobra niyang higpit at sobra kung makaasikaso, pagkatapos ng eskwela dapat deretso sa bahay, magaral nang mabuti–yan ang lagi nyang litanya sa bawat oras ng aking buhay noon. Noong meron kaming programa sa paaralan ay chaperon si nanay. Minsan ay nahihiya ako sa aking mga ka-eskwela dahil ang suot ng aking ina ay pambahay, ‘di nakapagsuklay, bungi na ang ngipin, at ikinahihiya ko iyon.
Minsan pa ay natawag pansin ng aming guro si Ina sa isang sulok habang nakangiting pinagmamasdan ako sa entablado habang ako ay tumutula. Pagkatapos ng aking presentasyon ay ipinatawag ako ng guro namin upang dalhin sa loob at mapaupo nang maayos ang aking Ina, ngunit tumanggi ako, ayaw ko kasi malaman ng buong paaralan na siya ang nanay ko. Nang matapos ang programa, sabay kaming umuwi ni nanay, ngunit ‘di ko siya kinikibo, bagkus ay galit akong nagsalita na, “ano ba ‘nay, malaki na ako, ‘di mo na kailangang sundan ako, tignan mo hitsura mo, para kang aswang, nakakahiya”. Ngunit iba ang narinig kong sagot mula sa kanya, “ Alam mo, nak, ang galing-galing mo kanina, proud na proud ako sa iyo, sasabihin ko sa tatay mo na magkakatay tayo ng manok kahit yung tandang niya at maghahanda tayo”. Lalo ako nainis sa tinuran niyang iyon. Gustong-gusto ko ang tatay ko, hindi mahigpit, sasabihin kong pupunta ako sa ganito at ganyan, ay ok lang sa kanya, bibigyan pa ako ng pera. Ngunit si nanay ay iba, aawayin niya ang tatay ko kapag pinayagan akong sumama sa barkada. Isang araw noon hindi ko malilimutan, tumakas ako sa bahay namin ng dis-oras ng gabi upang pumunta sa isang sayawan, nagtagumpay ako. Ngunit sa kalagitnaan ng sayawan, ay nakita ko si nanay, kinakawayan ako, kinaladkad pauwi habang nglilitanya na naman .
‘Gusto mo bang mapagtripan ka ng mga adik nating kapitbahay? Gusto mo bang hindi makapagtapos ng pag-aaral at maggagapas na lang ng palay tulad ng ate mo na maagang nabuntis? Paano kung tambangan ka sa daan pag-uwi mo?Anong oras na? May pasok ka pa bukas.” Tinulak ko ang nanay, nagmura ako, At sabay sabing ‘sana mamatay ka na ngayon nang maging malaya ako! Buti pa si tatay, mahal ako! ‘Hayaan mo, darating ang araw na magiging malaya ka mula sa akin, kapag dumating ang panahong iyon malalaman mo kung bakit kita pinagbabawalan,” patuloy ni nanay. Sa araw-araw ng aming buhay noon ay lagi kong pinararamdam sa nanay ko na galit ako sa kanya, hindi ko siya gaano kinikibo, yung tipong wapakelsako sa kanya. Pero kahit ganoon ang pinapakita ko sa kanya ay mas lalo niya akong inaalagaan, pinagtitimpla ng gatas, kahit buhok ko ay siya ang nagsusuklay. Wala na nga akong ginawa sa bahay kundi maupo at manood ng TV; siya lahat gumagawa ng gawaing bahay. Ngunit sa kabila ng lahat ng iyon ay hindi ko pa rin matanggap ang nanay ko at lagi ko pa rin siyang ikinahihiya.
Minsan, nang
magsimba kaming buong pamilya, nakita ko ang crush ko, lumayo ako sa nanay ko at pasimpleng lumihis ng daan, pero hinabol ako ni nanay ay hinawakan ang braso ko sabay himas ng aking pawisang ilong. Noon ay inis na inis ako sa kanya, at ‘di ko napigilan ang mga salitang namutawi sa labi ko; “Nay,
ikinahihiya
Sinusumpa kita.”
kita,
alam
mo
ba?
Ayokong
kasama
kita.
Nakita ko si nanay na humihikbi at imbes na pumasok sa simbahan ay pinili niyang umuwi na lamang ng bahay at hinayaan ako kung saan ako pumunta. Lumayas ako ng bahay, dala ang lahat ng gamit ko, tumira ako sa isang
kaibigan. Kinabukasan
ay dila
lang
ang
walang latay sa
akin nang sunduin nila ako, kinalbo ang buhok ko, ginapos nang patiwarik ng tatay at sampal ang inabot ko. Ang dating tatay na mas pinili ko ay siyang nanakit at ngayon ay gusto yata akong patayin. Walang humpay ang iyak ni nanay sa nakikitang kalagayan ko, pinakiusapan niya ang tatay na pakawalan na ako at hindi tama ang parusa na iginawad niya sa akin. Pero matigas ang tatay ko, pinagpapalo niya ako ng sinturon, sa bawat palo niya ay humaharang ang kawawa kong nanay at siya ang umangkin sa malulupit na tama ng sinturon. Hindi ko naramdaman ang sakit ng palo, nakita ko na lang ang nalapnos na balat ng nanay ko mula sa hampas ng sinturon. Doon ko lang napagtanto kung gaano ako kamahal ni nanay na handa siyang
hamakin
at
suungin
ang
lahat,
huwag
lamang
akong
masaktan. Ngunit matapos ang eksenang iyon ay hindi pa rin ako nagbago ng pakikitungo sa nanay ko, kinikibo ko na siya pero malamig pa rin. Hanggang sa magkolehiyo na ako, doon ko nasabing naging malaya ako kay nanay, lahat ng gusto ko ay nagagawa ko dahil sa may kalayuan ang unibersidad na aking pinapasukan at kinakailangan ko magboarding house. Natuto akong magbisyo, lahat as in lahat. Masaya ako noong una, hanggang sa dumating sa punto na nagdadalang-tao ako, at tinakbuhan.
Nakikita ko ang sarili ko bumabalik sa kandungan ng aking nanay. Umiiyak kapwa kami, imbis na sisihin ako at litanyahan ay niyakap niya ako at masuyong hinahamplos ang aking mukha. ‘Anak kita, mahal kita, gaano man kasama ang iyong nagawa ay pinapatawad kita, ikaw ang pinakamahalagang bagay na nangyari sa buhay ko, ayokong masaktan o mahihirapan ka, dahil karugtong ka ng buhay ko’.
Photo Credited:motherrr.com Noon ko lamang lubusang naunawaan kung bakit sobra niya akong alagaan, dahil anak niya ako, kadugtong ako ng buhay niya, dahil ayaw niya akong nakikitang naghihirap. Noon, kinahihiya ko siya dahil wala siya sa ayos at walang magarang damit, ang hindi ko alam mas inuuna niya akong bilhan ng kung ano ang gusto ko kesa sa bumili ng para sa sarili niya. Mas importante ang gusto ko kesa sa kung para sa sarili niya. Ngayong isa na rin akong ganap na Ina ay alam ko na ang pakiramdam, alam ko ang nararamdaman ni nanay noong ikinahihiya ko siya, noong mga panahong hindi ko siya kinikibo.
Ayaw kong gawin sa akin iyon ng anak ko, batid ko ang pagmamahal ng isang ina sa anak na ‘di kayang tumbasan. Pag-ibig na wagas. Ang isang Ina ay handang magparaya at umunawa sa kanyang anak gaano man kasama ito, kahit gaano man kalalim ang sugat na idinulot nito sa kanyang puso ay hinihilom nito ng kanyang pagmamahal. Ngayon ay matanda na si nanay, kulubot na ang mukha, wala ng ngipin, pero mahal na mahal ko siya. Nagsisisi ako nang buong puso ko kung bakit ko nagawa sa kanya iyon noon sa kabila ng kanyang ipinakitang lubos na pagmamahal sa akin. Hindi ko na siya ikinahihiya; bagkus ay proud ako na siya ang nanay ko, tinanggap ako ng buong-buo. Sa tuwing minamasdan ko ang aking ina, naalala ko yung mga panahong inaalagaan niya ako, ngayon ay tumatanda na siya at puti na halos ang buhok, natatakot akong mawala siya sa akin, hindi pa ako handang tuluyang lumaya mula kay nanay. Lagi akong pabulong na nakikiusap sa kanya, � Nay, mahal na mahal kita, huwag mo muna akong iiwan ha. Ngayon, hindi pa huli ang lahat para ipagmalaki ko siya, ngayon ay kasa-kasama ko siya sa mga lakad ko, pinasasaya ko siya habang marunong pa siyang tumawa. Kudos to all mothers out there.
First Timer Ka Ba? ( Jokes Ko Po! ) BY AIMEEINDUBAI
Ignorance will bring you closer to death- Ayun sa isang kasabihang aking nabasa. Isang tipikal na probinsyana na walang karanasan sa siyudad. Kumbaga ‘first timer‘. Lumaki ako sa bulubundukin ng Bukidnon na tanging laman ng aking bungo ay iregasyon, jeepney, poso, kalabaw, traktura, lampara, kubo, ilog, bangka, at malawak na sakahan. Sino bang mag-aakala na mapapadpad ako sa Kamaynilaan? Disiotso ako noon, ilan sa mga nakatatawang katangahan bilang probinsyana ang mga eksenang hanggang ngayon ay hindi pa rin ako maka-get over. (Paunawa: Mga karanasan sa unang pagkakataon).
Photo credited: flickrhivemind.net Eksena sa Barko. Cagayan de Oro patungong Maynila; nakita ko ang dambuhalang Barko ng Superferry. Kay laki ng kanilang bangka dito. Napakaraming tao ang puwedeng isakay, tiyak akong kay laki rin ng sagwan niyan, ano? Ay oo te, malaki ang sagwan nito, try mo sumagwan. Ang sabi ng crew sa akin. ‘First time mo?
Photo Credited:merrylandgirl.blogspot.com Eksena sa Eroplano. Dahil sa wakas makakasakay na ng eroplano, excited, todo picture at dahil na rin sa dumadagundong na kaba ng aking dibdib ay ‘di ko maiwasang kumagat ng kung anu-anong pwedeng lunukin. Ayun na, lumipad na, parang hinalukay ang aking bituka, gusto ko tuloy magdeposito. ‘Saan po ang CR? Success, dahil mausisa ako, nagbasa-basa ako kung paano ieeliminate ang aking naideposito, “press to flush“. Sa aking pagkabigla nang tila may napakalakas na enerheya ang gustong higupin pati ako. Napasigaw ako nang bongga. Lintik na CR ‘to, wala ito sa amin.
Namutla ako, hindi sa takot kundi sa hiya nang magsitinginan ang ibang pasahero sa akin. Langya kayo, hindi ako suicide bomber para tingnan nang ganyan. First time ko, bakit? Sabay wagwag ng aking mala-noodles na buhok.
Photo credited:southernfm.com.au Eksena sa MRT. Ang tren sa aming baryo ay kariton na gawa sa kahoy, o kaya naman ay balsa gawa rin sa kahoy na hinihila ng kalabaw. Sa siyudad, awtomatik. Aba, high tech na nga. Bili ng tiket, malay ko ba kung paano, ayaw bumukas ang bakal na harang, try ko ulit, ayun ok na. Tuloy-tuloy sa loob ng tren, napansin kong ang iba ay may hawak pa rin na tiket card, ang akin naiwan sa machine,hindi ko na hinugot uli. Kailangan ko tuloy bumili ng bagong tiket para makalabas ng Istasyon. ^_^Pasensya na, first time eh! Sa pangalawang pagkakataon ay dapat kabisaduhin ko ang pagsakay, alam ko na kung paano. Sa aking tuwa, hindi ko napansin kung saan ako bababa, imbes na Cubao, umabot ako hanggang Monumento. Ay, Monumento na pala, lumagpas ako, nanatili ako sa loob ng tren, babalik naman yata ito sa ruta. “Excuse me, Miss, last station na ‘to, saan kaba?” Cubao po, round trip po ang tiket ko!” Lol! Eksena sa Taxi. Walang taxi sa amin, puro jeep at motorsiklo. First time sa taxi, nagulat ako, trenta (30) agad ang singil na nakatatak sa harap na nakita ko. “Miss, saan po tayo?”
“Oy manong ha, ‘di porket probinsyana ako, puwede mo na akong lokohin, hindi pa man umaandar ang taxi mo, trenta na agad yan?” “Ay naku miss, wala ka na sa probinsya, ito talaga ang patak ng metro.” “Bababa ako, maghahanap na lang ako ng ibang taxi.“ Next taxi, ganoon din pala, tama pala si manong. Ginabi tuloy ako bago nakarating sa aking pinuntahan. First time ko, bakit ba?
Photo credited:rivski.multiply.com Eksena sa Conference Room (ibang bansa). Dahil pinalad sa taglay kong tapang, talino, dedikasyon at hanep sa confidence, idagdag ko pa ang aking beauty, naipadala ako sa ibang bansa bilang representative ng aming Company. Nose-bleed ako noon, it was my turn na para i-present ang aming product. Siyempre, may camera, may TV, may media, hindi ko maipaliwanag ang tuwa ko nang makita ko ang aking sarili sa TV monitor. Ako ba talaga yan? Dahil curious, kumaway ako, walastik ako nga. “Yes Miss Bukidnon, do you have further questions or suggestions? “Oh my God, itinaas ko pala ang aking kamay, pinagsalita tuloy ako nang bonggang-bongga sa harap dahil sa aking katangahan. First time ko ma-”on d air,” ok lang yun!
Eksena sa Restaurant. Sukishi, sushi. Ang galing ng lamesa nila umiikot. Naupo ako sa isang mesa, inabot sa akin ang kawali, sandok, hilaw na karne, panimpla at gulay saka binuksan ang tila stove. “Enjoy your meals, Madam’. Wait, what am i supposed to do with all of these? I am hungry and wants to eat. “You’ll cook anything you want Madam, as tasty as you prefer“. Aba, kaya nga ako naupo rito e para kumain, hindi para magluto. Anong klaseng customer service ito? Customer pa ang paglulutuin. Nagngitngit ako, pero sinubukan ko na rin. Siguro naman naranasan n’yo na pumasok sa isang Chinese-Japanese Sukishi Restaurant. Hay, naka-first time na ako! Eksena sa Opisina (unang araw). Lahat ng bagay ay first time ko pa lang gagawin. Tulad ng tawagan si Mr. X para i-follow up ang kanyang deal. Nahanap ang numero ni Mr. X sa address book, dialling Mr. X……. “ Mr. X: Hi, i am currently busy now, please leave your name and number so that i can get back to you or please leave a message after the tone. Miss Bukidnon: Good morning Mr. X, this is Miss Bukidnon speaks with you, i am calling from Blah blah Properties, i would like to ask you in regard of you deal. Is it deal or no deal? Mr. X: (no response).. Miss Bukidnon: Hello, are you there? hello? hellooo? Bingi yata to ah, di marunong sumagot, Hello? Gago ka ah sabay hang-up. Boss: “What happen with Mr. X? Is he still interested in the property? Miss Bukidnon: ‘I’m afraid not anymore Sir, he did pick the phone but not even interested to speak with me.’ Boss: “Okay, i will call him again. (Boss is dialling Mr. X….) (“Hi, i am currently busy now, please leave your name and number so that i can get back to you or please leave a message after the tone..)
Photo credited: cartoonstock.com Boss:“Oh well,he is busy now, he will respond to your message soon as he open his voicemail box. Anak ako ng tatay ko! Kung makakaintindi man ng tagalog si Mr. X ay tiyak masisipa ako sa trabaho. Answering machine pala yun ng telepono niya. First time ko, bakit ba? Minsan may mga bagay at pagkakataon talaga na unang beses pa lang natin nasusubukan, nakatatawa ang unang karanasang iyon. Sa akin, wala akong ikinahiya sa mga iyun, bagkus ay proud ako, dahil sa bawat sablay sa unang pagkakataon, natututo ako. Hindi lahat ng ignorante ay walang pinag-aralan, hindi rin lahat ng ignorante ay katawatawa sa paningin. Kailangan lang talaga ang unang subok. Sabi nga nila, sa una lang mahapdi at masakit. Pero para sa akin, sa una lang nakakahiya. Hehe.. Ikaw, anong kwentong “first time� mo?
Teka, Teka..Nose-Bleed Ako BY AIMEEINDUBAI
Nosebleed (Photo credit: Medisiana.blogspot)
Nose bleed– ika nga pag nakakapanayam tayo ng straight kung maka-English. Ngunit naiiba tayo, naiiba ang ilan sa ating accent patungkol sa pakikipag-usap ng inglEs. magkagayon pa man ay go with the flow pa rin tayo kahit minsan ay baluktot at tumbling na ang ating Ingles sa pakikipag-usap sa dayuhan. Isang araw, nakilala ko ang isang hunky-man,foreigner,gwapo, (naku, mano-nosebleed ako nito). Nakilala ko siya at napagtanto kong hindi rin pala siya bihasa sa pananalita ng Ingles dahil ang native language niya ay ‘arabic’ so tumbling din ang kanyang Ingles na gaya sa akin. Sabi ko, buti na lang at magkakaintindihan kami dahil pareho kaming ikinukumpas ang kamay kapag nakikipag-usap (hehe).
Parang may halong aksyon para magkaintindihan kami. Lumalim ang aming pagkakaibigan, at humantong sa madalas na paglabas, madalas na daldalan na laging kaakibat ang kumpas ng kamay dahil sa tumbling naming Ingles. Ilan sa ‘di ko malilimutang karanasan sa pakikipag-usap sa kanya ay ang mga ‘di ko makayanang linya at hirit niya “You know, in my country, all people eat this food, all people no have same like..hmm.. (napaisip siya nang bongga), all people no have scorpion! (scorpio kasi ang kanyang zodiac sign). Humirit pa uli noong nagluto siya.. ‘See..s ee the fish, if you buy the…I don’t know what’s English.. same powder (flour) ..if you buy it, this fish will not same have accident. Yay, para nga namang naaksidente ang isda sa pagkadurog nito. Lagapak! Bawas pogi point itong si hunky-man. Humagikhik ako sa tabi sa aking narinig, ‘di ako maka get-over agad-agad. Thank you, lamang pa rin ang Ingles ko. Masasabi ko yata na lahat na ng klase ng tao sa mundo ay nakausap ko na (toto-o!). Iba-iba ang paraan nila ng pakikipagkomunikasyon. Filipino: (Malaysian, Indonesian, Nepali etc) Kahit tumatumbling ang English..kun-todo pa rin humirit, bida sa daldalan. At laging may kasamang ‘Hi, my friend’..ewan ko ba, siguro para ma-warm-up ang nakatago sa baul na English. (Hindi naman lahat.) ( Not to generalize.)
Photo credited: blogs.wickedlocal
English Men: (America, Dutch, Australia, etc) Ito ‘yung mga taong nakakausap ko na nose-bleed talaga ako nang bongga. Palibhasa English- speaking talaga sila by nature. Super slang, at ang bilis, yung tipong hahayaan mo na lang siyang magsalita at makikinig ka na lang sabay bulong ‘blah blah blah..’ Indian: (Pakistan, Bangladesh, Sri Lanka, etc) Iba ang accent nila, may pagka matigas ang tono, tumbling din kung minsan. Hindi sila fluent pero klaro sila magsalita. Pasado. Arabic: Mga (Morocco, Algeria, Tunisia, Egypt, Syria, Iran, Iraq, Afghanist, etc) Pasado ang English ng ilan sa kanila, klaro, maayos ang daloy ng usapan kapag sila ang kausap mo. Huwag lang daanin sa writing dahil tiyak ‘di nila maiintindihan, meron silang ‘poor English reading skill’ (Pero mayayaman sila, hehe.) BlackPeople: Includes (Nigeria, African Republic Genue, Cameroon, etc.) Naku, bilib ka sa fluent nila, mas slang pa kaysa sa American people, sila yung pagkausap mo ay mapapatitig ka, (kainggit naman). Yung mga hirit na imbis ‘my way’ sa kanila ay ‘ma wa’. Kuha mo? Over-pasado. Russian: (Italian, German, Spanish, etc). Mga taong kay sarap kausap, (pamatay ang ganda mo!) Tuwid at klaro ang English nila, may matatamis na dila, swabe ang pagde-deliver ng bawat pangungusap, pangalawang lengwahe nila ang English kung kaya bihasang bihasa sila. Super pasado.
Photo credited: wickedlocal
Chinese: (Japanese, Korean, etc) Shen mah? Sila yung tao sa mundong hindi mo ma-carry ang English, nag-eenglish nga but in Chinese way, hirap intindihin, kailangan mo ng dagdag na oras. Karamihan sa kanila, pag inaraw-araw mo kinakausap ay tiyak maiimpluwensyahan ka sa accent nila, nakakabobo. Mag-iingat din sa bawat salitang bibigkasin dahil malamang kapag ‘di kayo nagkaintindihan ay humantong pa sa away, hmm. Pasado-bagsak. Sa araw-araw ng aking buhay at nature ng aking trabaho ay ibaibang lahi ang aking nakasasalamuha. Mayroong nakakanosebleed talaga kung maka-Ingles, meayroon ding angat ako sa Ingles n’ya, mayroong ok lang, mayroon ding nakakabobo pakinggan at mayroong ding sa sobrang fluent ay ‘di mo na maintindihan. Mahalaga ang wikang ito sa araw-araw; lalo na kung makikipagsapalaran ka sa ibang bansa, ngunit ‘di naman talaga kailangang fluent ka at straight, ang mahalaga ay nakakaintindi ka at nakapagsasalita at ‘da best ka kung marunong kang makinig. Be proud, dahil hindi lang naman tayo ang may tumbling na Ingles, may mas malala pang Ingles ang iyong maririnig sa iba’t ibang panig ng mundo. (I remembered the hunky-man,hehe). How about this?
Photo credited: shitmydadsends
Why I Sometimes Hate To Be A Filipino? BY AIMEEINDUBAI
-Ang mga sumusunod na salaysay ay hango
lamang sa aking
sariling pananaw, at bilang isang malayang mamamayan ay may karapatan akong ibahagi ito. Not to generalize. First, it is foul to us Filipinos when a foreigner visits our country, and occasionally, there are people out there trying to trick them or cheat them in several ways. Don’t mention taxis as you will lose your money, they will tour you back and forth in just the same route just to make your ‘meter goes up’. “Jeepneys are cheap.. But of course less comfortable and probably slightly more dangerous.”- According to my Dutch friend who previously visited Manila few years back. And I was ashamed when he told me that my country (and some of the people) were full of ‘shit’ perhaps he will never ever come back. Second, there is no such true meaning of the word ‘discipline’ in this country. Believe me. People don’t even bother to care for their environment; polluted air due to trash and garbage anywhere (specifically Manila itself). People piss everywhere.
Crowded places are fine, but watch out for theft and stupid people you might met in the middle of the crowd (not to mention such stupidities). Don’t be surprised if you notice the traffic laws not being followed. This is one of the ‘sad’ truths about the Filipino attitude. So, I suggest, before making any harsh movement and blaming certain people, look at yourself and try to ask, ‘Bilang mamamayan ng bansang ito, ano nga ba ang aking naiambag upang mapaunlad ito’ at ‘isa ba akong mabuting mamamayan’?
Photo credited: libertynews.com Third, the reform and modernization of the elections should still be pursued because the recently concluded elections didn’t eradicate old problems like vote-buying. Rich candidates and parties still used their wealth and influence to buy the votes of the poor. Voting machines may be accurate but the ballot filled out by the voter is already compromised because it didn’t reflect the true sentiment of the voter. At the end of the day, we see a lot of our kababayans doing such annoying and disturbing rallies, blaming the government for their laziness and lack of action. But who really is to be blamed? Don’t close your eyes from the hurtful reality that keeps on putting such people in the position. You yourself is to be blame.
Fourth, we Filipinos are really fond of showbiz. It is notable that showbiz actors are leading in the senate race. Pag ang kandidato natin ay sikat na artista at yung tipong bida sa mga pelikula niya, pag naghain ng plataporma, siguradong iboboto siya ng nakararami. Isang halimbawa nito si Manny Pacquaio; Ano ba ang alam niya sa pamumuno at sa ‘Government’?
Photo credited: forum.philboxing Kung susuriin ang kanyang kwalipikasyon ay hindi naman talaga siya qualified, tama? Pero dahil sa sikat siya at nagpamudmod ng salapi sa mga kapos-palad ay na knocked-out niya ang katunggaling pulitiko. At ngayon, meron siyang adviser na nagbubulong sa kanya sa mga dapat gawin. At marahil ay tatango na lamang itong si WBC so bakit hindi na lamang si ‘adviser’ ang tumakbo? Dahil hindi siya kilala ng tao at wala siyang pera.Simple. I am Filipino but there are times when I feel the bloody shame from being called as‘pinay’. Filipinos have grown accustomed to ‘crab mentality’, laziness, and the attitude of blaming others to cover up our own mistakes. This is how we are Filipinos, if we really want a change; we can start it in ourselves, and once and for all as I always say, ‘Ang ikauunlad ng ating buhay ay nakasalalay sa ating mga kamay’. And yes, government plays role, but not a huge role. We are still the ‘bida’ in our own lives, so we have all the capabilities to move forward. And we have all the chances to prosper. Stop making excuses, stop doing nothing, let me be proud as a Filipino. Please.
Mga Kwento Sa Likod Ng Aking Blogs BY AIMEEINDUBAI
Online Writing (Photo Credit: Suite101)
Madalas akong mapili noong hayskol bukol pa ako para sa paligsahan ng ‘Essay Writing’ at ‘Tula’ tuwing Linggo ng Wika, Nutrition Month at iba pang kaek-ekan ng aming paaralan. At mula First year hanggang Fourth year highschool (sa collegenangamote ako), sa awa ng nasa taas, palagi ako ang nag uuwi ng premyong isang kaban ng bigas, de lata, at ‘gaas’ pang-reload ng aming mahiwagang lampara sa bahay ( hindi pa kasi kami rich nun, pero ngayun, hindi pa rin eh..pero at least nakakapag jolibee na si mama ) Aaminin kong ka close friend ko ang ‘katamaran’, pero kapag inspired ako, bumabanat ako sa pagsusulat, tulad ngayon at ngayon lang ito nangyari. Mahilig ako magsulat lalo na kapag inspired ako, galit, at masama ang aking loob, o kaya’y broken hearted. Sa mga panahong iyan kasi gusto kong mapag-isa, kesa naman kausapin ko ang sarili ko, sinusulat ko ang aking nararamdaman sa isang kapirasong papel, o balat ng segarilyo kasabay ng bumabaha kong luha.
Tulad halimbawa ng kung galit ako: Taena mo!, gago ka!, sana kunin ka na ni lord!; pagkatapos mailabas ang galit, sabay punit ng kawawang kapirasong papel at tapon sa nagliliyab na apoy ng sinaing. Minsan naman kapag in love ang lola mo, may ‘flames‘ pang nalalaman. Hehehe.
Phot credited: crazyinthecoconut Noong bata pa ako (at immature), madalas na akong magsulat ng kung anu-ano at ang malalala ay ang pagsusulat ng mga kwentong walang katotohanan o likha lamang ng aking aburidong utak, at naninigas na bungo. Tulad ng sarili kong bersyon ng mga alamat. Minsan din akong nabigyan ng ‘singkwenta centimos’ 0 ‘kalahati ng peso’ noon ng lolo ko dahil sa sinulat kong ‘love letter’ ( in bisayan version) na kunwari mula kay lolo bibigay niya kay lola. Imbes na kiligin ang aking lola ay piningot niya ang tainga ng kawawa kong lolo dahil sa aking kalokohan. Huwag mo na itanong kung ano ang isinulat ko, baka pingutin mo rin ang tainga ko. Nagdaan ang mga araw, linggo, buwan at taon, nakapagtapos din ako ng pag-aaral, sa tulong ng aking ultimate power na ‘Academic Scholar’, pero katumbas nun ang mala-massacre na pagsusulat ng ‘Dialogues’, ‘Short stories’, at ang walang kamatayang ‘Drama stories’ ng aming Unibersidad. Pagtapos ng pakikibaka sa paaralan, napadpad ako sa Maynila, at ‘di naglaon ay sa ibang bansa. Heto ako ngayon…
Photo credited: filipinonurses Kamakailan ko lang natagpuan ang DF, ang una kung nabasa ay yung “Break na Tayo”, nasa opis ako noon. ‘Di ko napigilang humagikhik sabay takip ng aking bibig. Sa kasamaang palad, nagpumiglas ang aking saliva, caught on CCTV. Sobra akong naaliw, nabaliw, at nahumaling ulit ako sa pagsusulat ng sarili kong mga bersyon. Eh yun ang hilig ko eh, ang mag imbento ng sarili kong kwento. Noong unang na schedulde ang una kung sinulat, bigla akong nagutom, napasigaw ng ‘YES’, may kasama pa yung suntok sa hangin ha. Hanggang na-inspired ako ng bonggang bongga.
Phot credited: spreadshirt.com Pagpasok sa trabaho, bukas ng computer, ‘Google Chrome’www.definitelyfilipino.com agad ang unang kong puntahan, sabay save as favorites. Kasunod na nun ang Facebook, Email at panghuli na ang aking trabaho, ang Online Advertisements ko. Pag wala masyado ginagawa, papak ng Chinese noodles na hilaw habang nag-iisip ng isusulat. Imbes mag-follow up calls at call back ako sa mga client namin, naging busy ang kukote ko sa blogs ko. Nakatanggap tuloy ako ng‘Warning Letter’ hehe.
Photo credited: Opps, warning letter para sa mapait na parusa… ang i block ang ‘Facebook’ at DF sites mula sa aking computer. Pasaway! Ang warning letter ay naging totoo. Wala na akong access sa dalawang sites, pero sadyang matigas ang aking bungo, nag-subscribe ako sa RSS feed sa Microsoft Outlook. Pero sa pagkakataong ito, naging wais na ako, sa apartment, pagkauwi galing trabaho saka na ako nagsusulat, with matching ‘Sheesha’ sa tabi. Ang mga article na aking sinulat ay pawang kwento ko sa aking sarili, bawat isa sa kanila ay dugo at pawis ang aking ipinuhunan. Dugo? OO dugo, kasi napupuyat ako, bawas sa dugo yun, minsan pa nose-bleed. Pawis? Oo pawis. Consider mo na rin, pawisan kong ilong at kamay, ngalay ng aking batok, at ang init ng aking ass. Ang mga manunulat ay kahanga-hanga; kung ano at paano man sila sumulat, dapat ay marunong tayong mag-appreciate, Pero kung hindi mo talaga feel, be a critic in a nice and wise way. Dahil hindi lang sila basta basta sumusulat ng blog, ngunit layunin din nila (pati ako) ang bigyan kayo ng kasiyahan, o mabigyan kayo ng aral, napatawa kayo, sa madaling salita, bibigyan kayo ng ‘entertainment’ nang sa gayun kahit papano mapawi ang inyong pagod mula sa maghapong pakikibuno sa buhay, mapatawa kayo kapag kayo ay nalulungkot. Nagsusulat ako, dahil naaaliw ako. At dahil gusto ko. So paano? Baka ma warningan ulit ako kapag na late ako bukas. See you next time.
Pinoy Jokes BY AIMEEINDUBAI
Nakakasawa nang pakinggan ang araw-araw na talakayan sa telebisyon; mga politiko na umano ganito at ganiri. Walang humpay na bangayan,walang tigil na aksidente at patayan. Mga mandurukot na nagkalat sa lansangan. Hay naku, teka nga muna.. guys listen to me, meron akong kwento. Sa bawat araw ng ating buhay ay kaakibat nito ang problema at hirap, minsan nasasabi nating ‘ang hirap ng buhay’ at nakakapagod na. Huwag kang mapagod kaibigan, sige lang ng sige, dahil kung mapapagod ka ay lalo kang magkakaproblema, di ba? Sabi nga ng aking kabalangtasan noon, “Don’t scare yourself by saying; ‘Oh God I have big problem’, instead; let your problem scared by saying, ‘Hey problem I have a big God! And everything will be fined raw. In fairness effective ito sa akin. Try nyo. Kung hindi umeepek ay subukan mo na lang magbasa-basa ng mga blogs ng mga taong walang magawa. Alam mo ba na tayong mga Pilipino ay may kakaibang talento na wala sa ibang tao at ibang lahi? Ilan sa mga ito ay ang pagsusulat at pag-iimbento ng mga corny-jokes na gawa-gawa ng ating malilikot na pag-iisip?
Phot credited: sodahead.com Mga pick-up lines na paulit-ulit at super corny talaga na sa sobrang ka-corney-han ay mapapatawa ka na lang, mga fliptop na kung aburido ka at ikaw ang naging subject ay makakasapak ka tiyak, mga English music ne-remix at hinaluan ng rap, mga nakakalokang linya ng mga taong sumobra ang talino. Mga halimbawa nito ay: –Lahat ng problema ay may solusyon. Kapag walang solusyon, wag mo ng problemahin. –Always remember na kung kaya ng iba, ipagawa mo sa kanila. –Hindi lahat ng gwapo may girlfriend, ang iba sa kanila ay may boyfriend. –You wouldn’t know how sweet life could be, unless you’ve tasted somebody. –Don’t make the same mistake kasalanan, try mo naman yung iba.
twice.
Madami
pang
ibang
–There’s always tomorrow, kaya magtira ka ng trabaho para bukas. –Magbiro ka lang sa lasing ‘wag lang sa blogger na nasapawan sa ranking. –Nasa blogger ang gawa nasa Google ang awa (hehehe) –Aanhin mo ang palasyo kung walang internet connection dito, mabuti pa ang bahay kubo basta sa wifi zone naka pwesto. –Kapag may tiyaga, may kita.
Sundalo Pedro : Kap gusto ko pong mag sundalo Kap : Hindi ka puwede mag-sundalo Pedro: Bakit naman po? Kap: Kasi bungi ka!!! Pedro : Ha?! Bakit? Ang gyera ba ngayon ay kagatan na? Akyat Bahay Juan: Boss, pano natin to nanakawin e nakapadlock? Pedro: Tanga ka ba? Gagamitin natin yung lagari para masira. Juan: Ah ganun ba? Boss hindi naman siya nakalock e‌. Pedro: Hay! Kung hindi ka ba naman isang malaking tnga. E di ilock mo muna para malagari natin tapos saka natin nanakawin. Summer Job Studyante: Boss, mag-aaply po ako. Manager: Mag-aaply ka? Eh bakit naka-trunks at shades ka? Anong position ba inaaplayan mo? Studyante: Summer job po. Wallet o Utak HOLDAPER: Pumili ka yang wallet mo o pasasabugin ko utak m0?! LALAKI: Sus bahala ka!! Parehas naman walang laman yan eh .. Si Titser Teacher: Juan sagutin mo ang tanong ko, kung meron akong 5 anak sa unang asawa at 6 sa pangalawang asawa, mayron akong? Juan: Ma’am meron kayong taglay na kalandian.
Nakakabobo ang ilan sa mga ito, turan iyan ng mga taong pilosopo kung tawagin. Pero aminin natin napapa-smile ka. Banat pick-up lines 1. Minamalat na naman ang puso ko.. *** paano kasi, laging sinisigaw ang pangalan mo.. 2. Ikaw ba may-ari ng Crayola?? *** ikaw kasi nagbibigay ng kulay sa buhay ko.. 3. Uy papicture tayo!! *** para ma-develop tayo!! 4. Kung ikaw ay bola at ako ang player, mashushoot ba kita?? *** hinde, para lagi kita mamimiss.. 5. Can I take your picture?? *** coz I want to show Santa exactly what I want for Christmas!! 6. Exam ka ba?? *** gustong gusto na kasi kitang i-take home eh!! 7. Lecture mo ba ako?? *** lab kasi kita.. 8. Centrum ka ba?? *** kasi you make my life complete!! 9. Miss pwede ba kita maging driver?? *** para ikaw na magpapatakbo ng buhay ko.. 10. Mahilig ka ba sa asukal?? *** ang tamis kasi ng mga ngiti mo.. 11. Pinaglihi ka ba sa keyboard?? *** kasi type kita.. 12. I hate to say this but‌ You are like my underwear.. *** coz I can’t last a day without you! Ito pa isang kwentong kathang-isip lamang at pawang kasinungalingan:
Pero, alam nyo ba kung sino ang nag-imbento ng foot spa? Kung saan ito nagsimula at kung kailan? Sa ating pagkaka-alam ang foot spa ay isang makabagong gimik sa ating maarte at makabagong mundo. Kamakailan lang aking nadiscover na ang foot spa pala ay isang banal na tradition, yep, as in holy tradition talaga na nagsimula pa noong panahon ni Hesu-Kristo. Ayaw mong maniwala? Eto ang proof, Juan: Dude, ano ba yang gimik-gimik ni bosing na hinuhugasan nya paa natin? Pedro: Ano ka ba, dude! Wag mo na lang pakialaman ang raket ni bosing. Darating ang araw at sisikat ang gimik na yan. Juan: Really….huh!? (Sabay taas-kilay) Pedro: Mark my word dude. Pagdating ng araw tatawagin yan na FOOT SPA. Tomas: Owws!!! Di nga…!!! (As usual, doubting na naman) Mateo: Shut up dude. You’re distracting the boss. (Dating call center agent kaya panay ang pasikat sa englisan). Minsan ay okey lang ang ganitong biruan at banatan, natural na sa mga batang Pilipino at bagong henerasyon ang mga banat na tagos buto kung ikaw at tamaan. Ngunit minsan napapaisip ako, hindi rin pala ito tama bagkus ay nagdudulot sa ilang kabataan nang hindi paggalang sa nakakatanda. Kung sumagot ang ilan at pabalang na, naapektuhan pati pag-uugali ng iilan sa kabataan. Marahil ay impluwensya ng telebisyon at kapaligiran, kaliwa’t kanan at kumakalat ngayon ang murahan, mapaFB man o kahit saan. Hindi naman masama ang magbiro, isa itong talent, ngunit hindi naman kinakailangan daanin sa masasakit na salita at murahan o hamakin ang kapwa. Ilagay sa tamang tema at lugar. Tama kayang ipagpatuloy ang kaugaliang ito hanggang sa mga sumusunod na henerasyon? Kung ang mga susunod na henerasyon ay pabalang sumagot, nakafliptop at naka pick-up line? Ano mangyayari sa atin? Photo credit: zulumike.net
“One-Eyed Mother� BY AIMEEINDUBAI
Nagsimula ang kwento ng isang kolehiyalang binibini noong siya ay tinakbuhan ng bongga ng kanyang kasintahang ama ng kanyang dinadala (Ganyan naman kasi mga lalaki, puro pangako, lahat napapako! )
Isang
simple
at
payak
ang
pamumuhay
nitong
kolehiyalang tawagan natin sa pangalang Jenei. Ngunit lumaking astigin, mayabang, siga sa lugar, mataray,at palaban. Nasa kalagitnaan ng college si Jenei noong siya ay nagdadalang tao at nang malaman ito ng kanyang pamilya ay kinamuhian siya, siya kasi yong inaasahan ng kanyang pamilya para maiahon sila sa hirap ngaunit heto siya, magiging ina na. Obvious na huminto sya dahil sa hiya at kakulangan na ng pangtustos sa pag-aaral. Sa mga panahong iyon, sarili lamang niya ang kanyang kakampi. Di niya mawari kung papano bubuhayin ang anak ng mag-isa. Sa maniwala kayo’t sa hindi ay dinanas ni Jenei ang lupit ng kapalaran, hindi siya kinakausap ng kanyang ama,ang kanyang ina naman ay di mo batid kung ano ang gagawin sa anak na ngayon ay dumadaan sa pagsubok.
Kapatid ba kung matatawag ang isang ate na binubogbog ka sa mga gawaing di nararapat gawin ng isang nagbubuntis? Yung pagbubuhatin ng mabibigat na bagay, papaakyatin sa kung saansaan, binabato ng malalansa at tagos pusong masasakit na salita? Matindi kung ang ate mo ay magsasabing, “Sana mamatay ka pagkaanak mo nyan, at sana ma-ceasarian ka ng magtanda ka�. Minsan, ang tao dapat madapa para matutong bumangon, dapat inaakay tungo sa tamang landas ng buhay. Ang masaklap, kung pamilyar ka sa pag-gagapas ng palay ay swerte mo kung di mo iyon dinanas. Masasabi kong hanep ang kaastigan ng kaibigan kong ito, dahil sa kahungkagan ng isip ng kanyang kuya, pinaggagapas siya ng palay sa ilalim ng tutok na araw isang tanghali noon, wala umano siyang kwarta panggastos sa panganganak niya kung kaya nararapat lang na magsikap siya.Iyon daw ang paraan para disiplinahin itong si Jenei, mali pa rin di ba?
phot credited: ofwempowermen Anyway,dumating ang araw ng iniluwal niya sa mundo ang kanyang anak.Masigla, malusog at gwapo, (carbon-copy ng langya niyang ama). Noong una ay ok naman ang baby, ipinanganak siyang normal-delivery. Ngunit noong mag isang taon siya ay unti-unting pumuputi ang kanyang kaliwang mata sa di malamang kadahilanan.
Ang dating mataray, astigin at malditang si Jenei ay makikitaan mo ng kahinaan,mahal na mahal nya ang kanyang anak sa kabila ng lahat, handa siyang ipagtanggol ito kahit sa kamay ni kamatayan. Ang dating hindi naniniwala sa Dyos ngayon ay makikita mong nagdadasal na sana gumaling na ang kanyang anak.
Photo credited: whsc.emory.edu Si Jenei yung tipo ng matigas sa paninindigan. Nakailan na silang balik sa kung saan-saang albularyo, ospital at kung anu-ano pang abrakadabrang paraan ng gamutan, ngunit bigo pa din. Nagpasya silang kumunsulta sa may kamahalang espesyalista sa mata at ang findings, kailangang palitan ang mata ng bata pagka-edad niya ng anim na taon ( 6 yrs.old ). Bakit ang buhay unfair, bakit si baby pa ang ngkaproblema, hindi na lang yung ama niyang‌mabait. Jenei has decided to work. She decided to leave the baby to her mother so she can save money for her baby’s operation after 6 years. Lumipad sa ibang bansa, nagbanat ng buto upang makapagipon. Dumaan sa lahat ng uri ng pagsubok sa mundo. Minsan ang iba ay nahuhusgahan pa siya dahil sa madalang siyang tumatawag sa kanila para kumustahin ang anak, di umano, naghanap ng ibang lalaki at kung anu-ano pang kabuktutan.At lumipas ang mga taon.. After 5 years‌. Excited siyang umuwi, sa wakas ang perang naipon niya ay maaaring sapat na upang maipagamot ang anak.
Isang dismayadong Jenei ang aking naabutan noong bumisita ako sa kanila upang salubungin siya (at salubungin na rin ang aking pasalubong). Ang perang sana ay para sa kanyang anak ay nagasta ng magulang at kapatid niya sa mga bagay na lingid sa kanyang kaalaman. Magkagayunpaman, pagkalipas ng mga araw ay ipinakunsulta muli ang bata sa espesyalista upang maagapan ang lumalalang pagputi ng kaliwa niyang mata. Walang pera pambili ng mata, kulang ang pera sa operasyon, walang bangkay ang nagdodonate ng mata, wala, walang pag-asa. Habangbuhay siyang sisisihin ng bata kung bakit hindi siya nakakakita, di niya masisilayan ang ganda ng mundo,di niya makikita ang kanyang magandang ina, at ni hindi nya makikita ang tiyak na hahap-hanapin niyang ama, wala, walang pag asa. Nagulantang ako noong lumabas mula sa silid ng doctor si Jenei, namumutla, nanginginig sa di ko malamang dahilan. Hanggang sa umiiyak siya sa aking balikat, yung iyak na tipong galing sa kaibuturan ng kanyang puso, yung iyak na mapapaluha ka rin. Ang sabi “ I made up my mind, “. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makarating siya sa kinauupuan ng kanyang magulang habang akap ang anak. Parang isang teleserye sa tunay na buhay. Wala akong idea sa nangyayari, nakiramdam ako (baka kasi akalain nila chismosa ako, awat muna).
Photo credited: blogs.marinij
Isang papeles ang nakita kong inabot ng doctor sa magulang ni Jenei. Iyakan at yakapan ang kasunod kong napansin, (sino ba mamamatay, si Jenei ba magsusuicide? syet, nakiiyak na rin ako kahit di ko pa alam ang tunay na nangyayari). Narinig ko sabi ng
kanyang
ina.. “Paano
naman
kami?
Anak
din
kita,
importante ka sa akin (sabay hikbi).” Wala na akong ibang narinig dahil sa bulahaw ng iyakan. Ang sumunod na nangyari ay pumasok sa operating room si Jenei. 1 hour, 5hours, 6, 7, hanggang nakatulog ako.
Phot credited: ibiblio.org Bumalik ang aking ulirat ng mawari ko ang gulo sa aking paligid. Ang ama ng bata, dumating, last minute..ay hindi..huli na. Tapos na ang opersyon at doon ko nalaman na tinanggalan ng mata si Jenei at ipinalit sa mata ng kanyang anak! Hindi ako dramatista ngunit sa narinig at nakita ko sa kalagayan ng mag-inang Jenei, umagos ang aking mga luha, at napa-’Oh my God’ ako. Di ako makapaniwalang nagawa ni Jenei ipatanggal ang kanyang mata para ibigay sa kanyang anak (kung ako,hindi ko yata kayang gawin yun). Naging “one-eyed mom” si Jenei, ngunit para sa kanya kakayanin niyang maging bulag ang isang mata kesa ang makita ang kanyang anak na nagdurusa sa ganoong kalagayan. Masyado pang baby ang anak niya para mahirapan, minabuti na niyang pasanin ang pagiging one-eyed mother. “Please say you love your mom”
Ang Numero Sa Kubeta: Miss Lonely Girl BY IP-YON
Hitomi promoting “We Are “Lonely Girl”". (1995) (Photo credit: Wikipedia)
Ihing-ihi na ako noong mga oras na iyon gusto ko sanang umihi sa c.r nang Jollibee kaso nahihiya ako. Ayoko kasing tinititigan ng guard sa jollibee na kulang na lang sabihin sa yo umihi ka lang, kapal mo, p’re, ginawa mo pang toilet ang Jollibee! Napadaan
ako
sa
isang
ako nagbakasakaling may toilet
mall
sa
Baclaran
pumasok
doon. Sa wakas meron nga
papasok na sana ako ng may humarang sa harapan ko, akala ko kakapkapan ako naisip ko tuloy na ang higpit pala ng security nila sa toilet samantalang sa labas napakaluwag, hindi pala humingi ng dalawang piso yung lalake na humarang.
Napakamot tuloy ako ng ulo. Naisip ko tuloy kaya dumarami angh umiihi kong saan saan kasi pati public toilet ngayon ginawa na ring gatasan nang mga mokong na ito. Nagbigay na ako kasi sasabog na talaga ang pantog ko, nang nasa loob na ako ng cubicle nag masid masid ako habang umiihi daming nakasulat na kung ano ano may nakalagay pa na “TOTOY MOLA YOU WANNA TRY” may nabasa pa ako ”BATANG TONDO LAKING CAVITE” naalala ko tuloy si FPJ saka si Ramon Revilla Sr. may isang sulat sa pader ng toilet ang
nakapukaw
sa
aking
pagbabasa
“LONELY
GIRL
NEED
SOMEONE TEXT OR CALL 0919.blah blah blah.. hindi ko na sasabihin yung number mamaya tawagan nyo pa (^_^). Dahil
isa
akong
desperado
na
lalaki
at
naghahanap
nang
magiging girlfriend kinuha ko yung number na naka sulat sa pader ng
toilet
at aking inilagay
sa
contact
list
ko.
Lumipas
ang
maghapon at sa wakas natapos din ang araw nang trabaho ko. Nakauwi na ako ng bahay, kumain nanood ng T.V at ng matutulog na ako may nag text sa cellphone ko dinampot ko yungt cellphone ko at tinignan kung sino yung nag text spam messages lang pala. Hirap
talaga
pag
wala
Girlfriend
puro
walang
kwenta
ang
dumarating sayong mensahe. Doon na alala ko ang number ni Miss Lonely Girl. Sabi ko matawagan nga sinumulan kong hanapin sa contact list ko ang number ni Miss Lonely Girl nakita ko rin pinindot ko at nagsimula nang mag ring. Tagal bago sagutin sa wakas after nang anim na ring sinagot din. Hello! sino ’to ayaw ko sana’ng masalita kasi parang kinakabahan pero sa wakas bumuka ang aking bibig at nag sabi na “Isang kaibigan” sabi ni Ms. Lonely Girl “sinong kaibigan?” sabi ko “hindi makikipag kaibigan palang”. natawa tuloy si Ms. Lonely Girl.
Tinanong niya kung ano ang pangalan ko sabi ko ako si Robin . Ikaw Ms. Lonely girl ano real name mo? sabi niya tawagin mo na lang akong miles. nagtanong sya uli kong saan ko nakuha yung number niya. sabi ko sa KUBETA sa isang Mall sa Baclaran. After ng mahabang introduction at pag uusap. hindi ako nakatiis na mag request sa kanya nang isang picture o padalahan niya ako ng picture niya thru MMS. Pumayag naman siya, mga ilang saglit lang dumating na yung request ko, na pa WOW! ako sa nakita ko grabe ang ganda ni Ms. Lonely girl at ang katawan panalo. Ang pagnanais kong magkaroon ng girlfriend nadagdagan tuloy nang pag-nanasa. dahil sa katawan ni Ms. Lonely girl. Sabi ko sa kanya ikaw ba talaga ito? sabi nya OO! bakit ayaw mo maniwala? sabi ko naniniwala? ( bola na lang yon kasi doubt parin ako ) sabi niya para maniwala ka magkita tayo. Napaisip tuloy ako na toto nga! siya nga itong nasa picture kasi lakas maghamon ng eyeball. Sabi ko sige ba! Sa makatuwid
nag set kami ng araw nang
pagkikita namin sabi ko sa sahod ko na lang, nag agree naman sya. Maganda narin kasi kung full pack ang laman ng wallet ko para kung sakaling magkaroon nang giyera may huhugutin ako. Dumating ang araw ng pagkikita namin ni Miles aka. Ms. Lonely girl. Kumain, nanood ng sine namasyal yon ang ginawa namin sa aming maghapon na pagsasama. Nang sumapit na ang gabi nag sabi si Ms. Lonely girl na nalulungkot siya baka gusto ko raw siyang paligayahin na pa”holy cow” tuloy ako at nagsabi sa sarili na ito na nga ba ang sinasabi ko dapat sa lahat ng oras lagi ka handa.Sa una medyo na hihiya pa ako sa aking narinig, sinabi ko sa kanya hindi ka ba nag enjoyed sa ginawa nating panood at pamamasyal? sabi niya ayaw mo eh ‘di ‘wag.( tampororot agad) Umiral yong pag ka macho ko
sabi ko gusto ko rin, sa sexy mong yan sino ba ang tatanggi, so pumara kami ng taxi at derecho sa biglang liko. Nang nasa loob na kami ng kwarto na aming ni rentahan hindi ko na mapighil ang aking sarili sa panggigigil. Sabi ni miles maliligo muna ako huwag kang atat. Habang naliligo si Miles. Ako naman ay todo kuskus sa aking ngipin kailangan swabe walang sabit. Lumabas na si Ms. Lonely girl ako naman ang sumunod na nag refresh. Paglabas ko ng bathroom dahan dahan akong nag lakad gusto ko kasing supresahin si Ms. Lonely girl pero ako ang nasupresa. Walastik pantastik ang laste na pinangtali ni Ms. Lonely girl para hindi bumakat ang tinatagong anting anting. Itong si Ms Lonely girl ay myembro pala ng three musketeer. Ang “holy cow� ko kanina napalitan ng Putang gala! nadale ako. Ang pagnanasa ko kanina na mainit pa sa temperatura ng araw ay naging sing lamig ng pluto. Ang pangarap kong tikman na matamis,
kasing pait pala ng
ampalaya. Kaya pala pangalan niya ay MILES kasi malayo talaga siya sa katotohanan.
Photo credited:missluin.com
Lumabas ako ng kwarto ng walang lingon lingon pumara ng jeep hindi alam kong saan tutungo. Nang mahimasmasan ako sa aking kinasadlakang
sitwasyon, ako’y nag isip saan ako nag kamali
bakit hindi ko agad nalaman. bumalik sa akin memorya ang numero ng cellphone ni Ms. Lonely girl, nakuha ko nga pala siya sa Kubeta na panglalake. laki kong tanga hindi man lang ako nag isip. Gusto kong sapakin ang sarili ko pero ayoko masakit yon. Sa sobrang desperado ko na magkaroon ng girlfriend namulot na lang tuloy ako kung saan saan at umasa sa himala na sana eto na! Subalit ang himala na
ibinigay sa akin, ay isa rin pala sa
humihingi ng himala. Kaya eto ako ngayon nagsusulat sa upuan ng bus ng “Mr. Lonely boy pls. txt or call”…..
When Juliet Meets the WRONG Romeo BY BANGSOVERLOAD
Romeo and Juliet (Photo Credit: Catyork.blogspot)
Tandang-tanda ko pa kung paano gumalaw ang mga malilikot nilang labi. Para silang dalawang batang nagsasalo sa isang ice cream cone. Ganoon ang itsura ng boyfriend ko kasama ang isang kung sino mang ligaw at halang na kaluluwa‌ at hindi AKO. Busy mode pa nga sila dahil parang hindi nila alintana na mayroong sumasaksi sa kanilang karumal-dumal na gawain sa isang madilim sa sulok . Sa sandaling iyon, parang gusto kong tumalon mula sa mataas na building na kinatitirikan ng club kung saan ko nahuli ang magaling na damuho.
Pero naisip ko, kung magpapakamatay ako para sa lalaking iyon, hindi ang pagtalon sa building ang pipiliin ko. Dahil maliban sa hindi makilalang bangkay ang makikita sa kalunos-lunos kong katawan, bibigyan ko pa ng problema ang mga taga-punerarya para makumpleto ang 1,000 puzzle piece upang mabuo akong muli. Sa sandali ding iyon, gusto kong isuka lahat ng kinain ko hindi lang nang araw na yun kundi pati yung fat at glucose content ko sa katawan, kung puwede lang. Parang overcooked spaghetti pasta naman ang buong muscular system ko. Nahirapan din akong huminga. Kulang na lang ay manghiram ako ng respirator kapalit ng nag-malfunction kong mga baga. Nanikip din ang dibdib ko kahit hindi ako tumira ng isang buong lechon. Naramdaman ko ang pag-alalay ng taong naging karamay ko nang panahong iyon: ang BEST FRIEND ko. Ang lalaking minahal ko katumbas sa tatay kong ang korni kung bumanat. Ang best friend ko din ang lagi kong nakakausap kapag walang gustong makinig kahit si Simsimi na palaging “I have no response�. Siya din ang nagpapagaan sa loob ko lalo na nang matalo ako sa DOTA Tournament dahil walang awang pinulbos ang Hero ko. Siya ang sumalo sa akin nung tatanga-tanga akong nadapa dahil sa kayabangan kong mag- high heels. At ngayon, siya muli ang tatakbuhan ko para iyakan ang naganap na kataksilan ng lalaking binigyan ako, hindi lang ng Heart Ache kundi pati instant Heart Attack. Umuwi ako, hindi sa bahay namin. Tumambay ako magdamag sa magulo niyang kuwarto na puno ng posters; hindi ng FHM models kundi Adventure Time. Doon na nga nagsimula ang misyon na i-drain lahat ng tubig ko sa katawan para gawing luha. Kawawang tear ducts. Nakahiga ako sa kama niya habang nakatakip sa ngumangawa kong mukha ang unan niyang may Sponge Bob print. Tumabi lang siya at tahimik akong pinagmasdan.
Tahimik ang buong lugar. Nabasag lang yun nang makita ko nang masinsinan yung design ng unan. “Tol, bakit naka-brief lang dito si Sponge Bob?” Bigla niya akong binato ng unan. “Letse! Tingin mo may choice ako? Ganyan na yan nang nabili ng nanay ko!“ Dumating ang umaga. Biniro ko pa ang sarili habang nakatingin sa repleksyon sa salamin. Dahil sa overnight crying session, natupad ang pangarap ko na maging tsinita, K-Pop version sa lagay ng akala mo’y naputakting mga mata ko. “Ang lakas talaga ng saltik mo. O yan, kumain ka na nga,” sabi niya; at inilapag ang plato na punong-puno ng paborito kong tapsilog. “Alalahanin mong maraming bata sa mundo ang walang makain,” Dagdag niyang sermon. “Bakit? Mabubusog ba sila kapag kinain ko ‘toh’?” Kontra ko naman sabay lamon. Nanaig muli ang katahimikan. Nailang ako. “Uy, alam mo ba? Sa TV Broadcast, bawal ang dead-air. Automatic minus five yung prof ko per second.” Pero hindi pa rin siya nagsasalita. Nakatingin lang siya sa akin nang mataimtim. “Minus five.” Napabuntong hininga siya ng malalim. “Minus ten.” Nakita ko ang pangingilid ng luha sa kanyang mga mata hanggang sa… “Minus fifteen.” “I’m sorry best. I’m so sorry. Hindi dapat kita dinala doon kagabi.”
Inilahad niya sa akin LAHAT. Matagal na niyang alam ang pakikipag-party ng lintik kong boyfriend sa iba. Nalaman niya nang mas maaga ang tunay na kulay ng damuho na noong nanliligaw pa pala sa akin ay pinagsususpetyahan na niya. Nalaman din niya ang pinakadahilan kaya ako napaikot sa matinding laro ni Kupido na mas challenging pa saWarcraft. Pero hindi niya magawang isambulat ang katotohanan. Dahil ayaw niya akong masaktan. Dahil nakita naman niya kung gaano ako kalulong kay Mr. Absolutley Wrong. Kumbaga sa game show, biglang narinig ang wrong buzzer sfx dahil siya ang pinili ko bilang sagot sa tanong na “Siya na kaya ang ‘the ONE?’” Ganoon siya kamali sa love story na aming pinagsamahan. Pero naniniwala kasi ako kay Taylor swift na ako si Juliet. Kaso, hindi pala siya si Romeo. WRONG. (Insert wrong buzzer sfx here) Kaya ang ginawa ng best friend ko, sinama niya ako sa club na yun. At least hindi na niya kailangang isiwalat lahat. Matibay ang ebidensya. GUILTY.( At bawal idahilan na may hypoglycemia kapag nagwo-walk out.) Dumaan ang ilang araw. Sa wakas, natagpuan ko na rin ang lakas para kausapin ang mahiwagang SIYA. “Bakit mo toh’ ginawa sa akin?” Malateleserye kong pagsambit habang nakatingin lang siya sa lupa. Parang hinihintay siyang lamunin nito. Kung puwede nga lang talaga baka mabaon ko pa siya 6 feet below the ground. “I’m sorry. Akala ko kasi malalabanan ko kung SINO talaga AKO. Hindi pala. In the end, I realized ginawa kitang TAGUAN para hindi nila makita kung sino talaga ako.” “ANG UNFAIR MO!”
Buong lakas kong paghiyaw, yun nga lang hindi ko alam kung ilang decibells kalakas. Pero totoo naman. Unfair siya. Ginawa niyang hide and seek ang sana’y kwento naming pangPrecious Hearts Romance. Pero, sorry na lang ako. Hindi happy ending ang katapusang mababasa sa dulo. Ang akala kong Romeo, trip pa lang maging Juliet din. Dahil ang nahuling ka-lips-to-lips ng EX ko that fateful night ay kalahi niyang Adan din. Ang akala kong knight in his shining armor, nakikipagespadahan sa ibang kabalyero. (Ang mag-isip ng masama‌wala na akong kinalaman diyan).
Photo credited: weheartit.com Maling leading man ang nakilala ko. Dahil siya, hindi niya kailangan ng leading lady. Leading man din.
May Asawa Ka Na Ba?
May Plano Nang Lumagay sa Magulong Buhay? BY DHORS
Photo Credit: fotosearch
Ayon kay Jonathan Lockwood Huie, Bakit daw ang ibang magasawa ay
masayang nagsasama habang sila ay nabubuhay,
habang ang iba naman ay sa umpisa pa lamang ay masyado nang kumplikado ang pagsasama? Isa daw na sagot sa katanungang iyan ay ang “compatibility�, kung saan ay dapat unang isaalang-alang sa pagpili ng ating magiging partner for life. Compatibiity daw sa kung saan ay pareho kayo ng pananaw sa buhay. O depende sa kung paano at ano ang inyong pamantayan sa pagpili habang kayo ay nasa stage pa lamang ng pagkikipagrelasyon.
Ito raw ang mga dapat isaalang-alang ng mag-asawa. Ang iba ay galing sa kanya na alam kong tama at napatunayan ko na rin bilang isang may partner o asawa. Kaya ang mababasa ninyo ay hindi lamang ayon sa aking nabasa, kundi galing mismo sa aking sariling karanasan at ina apply sa aking buhay may-asawa hanggan sa kasalukuyan at sisikapin ko hanggang sa aming pagtanda na kami ay magkasama.
Photo credited:fbcoverlover.com 1. TIWALA – ang maling hinala, pagkawalang tiwala at pagseselos ang kadalasang sumisira sa isang relasyon. Ito ay maaring iwasan sa pamamagitan ng pagbibigay ng tiwala sa isat-isa, kung wala namang dahilan o nakikita na rason upang hindi magtiwala.
At kapag naman dumating sa point na meron
nagloko sa isang relasyon, dito na hindi maiiwasan ang selos at kawalang tiwala ng isang partner. Ang masakit don kahit nagbago na ang partner, nagsisi, andun pa rin ang pagdududa o suspetsa.
At sa panahon ngayon,
masyado na itong laganap kaya karamihan ay nagiging miserable ang kanilang relasyon at sa huli magiging dahilan ng paghihiwalay.
Pero,
kung andun pa ang respeto at tiwala
ninyo sa isat-isa magagawan ito ng paraan. Bakit hindi ninyo bgyan ng time at pag-usapan ng masinsinan. Alamin sa bawat isa kung ano ang dahilan at pagkukulang ng bawat isa. Ipahayag ang totoong nasa kalooban upang sa ganun ay
magawan ng solusyon. Sikaping huwag ng ungkatin ang nakaraang pagkakamali. Ipakita na karapat-dapat kang bigyan muli ng tiwala ng iyong partner.
Photo credited:educationsc.com 2. OPEN COMMUNICATION-Ito ang pinakagusto ko sa lahat, dahil ito ang isa sa formula ko. Para maiwasan ang nasa no. 01, magsabi ng buong katotohanan. Kung ayaw mong ibahagi ang iyong buong buhay sa iyong partner, bakit pa kayo nagsama o nag-asawa? Kung nakagawa ng kasalanan, aminin ito. Huwag mag alinlangan na magsabi ng totoo, dahil sa pagsasabi ng totoo, kadalasan doon ka naiintindihan ng partner mo. Ito rin ang madalas na nakakasira ng isang relasyon. Pero, kapag ang bukas na pag-uusap o open communication na tinatawag ay lagi ninyong isina alang-alang, ito ay walang imposible. Sa heart to heart na pag-uusap, tiyak ang isang masayang relasyon na hinahangad. Dito kasi masusukat kung gaano kalawak ang pang unawa ng bawat mag partner.
Photo credited: chantelleova.wordpress.com 3. IGALANG ANG OPINYON NG BAWAT ISA- ang bawat tao ay meron hindi iba’t-ibang pananaw sa buhay o persipsyon sa lahat ng bagay, ang mag-asawa ganun din. Alalahanin na ang mag-asawa
ay
hindi
magkadugo,
hindi
magkakilala,
estranghero sa isat-isa. Kung ang magkakapatid nga ay meron hindi pinagkakasunduan, what more pa kayong mag partner di ba? Napakahirap ito sa isang relasyon at alam nating lahat iyan. Bakit nga ba umaasa tayo na kailangan ang bawat isa ay mag-agree sa lahat ng bagay? Eh, ayaw nga ng partner mo ng sinigang pero ipagpipilitan pa rin na iyon ang kainin niya. So? What’s next magtampororot si partner, di man magsalita kinikimkim lang. Kaya, puede naman natin igalang ang bawat nararamdaman at opinyon ng bawat isa. 4. TIWALA SA SARILI AT CO-DEPENDENCY- para sa akin ito ay kailangan. Bago pa kayo nagkakilala ng iyong partner, alam na niya sa kanyang sarili kung sino at anong klase siyang tao. Ganun din kung ano ang meron siya bago pa kayo naging magasawa o mag partner.
Meron na rin siyang sariling mga
kaibigan at sariling mga ginagawa bago pa naging kayo.
Hindi naman kayo pariho ng mga kaibigan at pinagkaka interesan sa buhay. Kapag ikaw ay co-dependent partner, meron kang kakayahan na maghanap ng solusyon sa bawat problemang kinakaharap. Dito pumapasok iyong kung gaano mo pinahahalagahan at kung paano mo inuuna ang ikabubuti ng isang relasyon na hindi iniisip ang iyong pansariling kapakanan. Madalas itong mae apply sa isang relasyon na kung saan ang isang partner halimbawa ay meron bisyo. Alak, sugal, drug at iba pang maituring na hindi maganda ang hatid sa isang relasyon.
Dito masusubok kung ano ang iyong kakayahan
upang maiayos ang buhay ng iyong partner para sa ikabubuti ng isang relasyon. Emotion, tibay ng loob at kontrol sa sarili ang higit na kailangan dito.
Ito ang pinakamahirap na stage ng isang
pagsasama. Kaya kapag sumuko at walang kakayahan sa tulad nito, tiyak na masisira ang isang relasyon.
Photo Credited:wikidot.com 5. GENEROSITY O MAPAGBIGAY-ang pagiging sakim at makasarili ay nakakasira din ng isang relasyon. Ang totoong pagmamahal ay mapagbigay, hindi lamang sa pangmateryal na bagay masasabi ang kailangan natin upang masabi na tayo ay generous. Huwag nating ipagdamot o huwang tayong maging sakim sa ating partner sa pagbibigay ng oras o panahon, pagmamahal at atensyon.
Kahit gaano pa kaabala ang bawat isa, sikaping magtakda ng panahon o oras upang makapag solo. Kailangan ito, kadalasan sa kawalan ng oras sa isat-isa nababawasan ang “magic� na sinasabi, parang nawawalan ng spice ang isang relasyon dahil wala na nga kayong panahon sa isat-isa.
Di ba noong
nagliligawan pa lamang o mag kasintahan pa lamang, isang tawag, text lang andiyan na kaagad.
Photo credited:askdeb.com Sa isang Long Distance Relationship mas lalong mahalaga ito. Gaano ba kayo katagal na magkalayo, di ba taon at hindi lamang mga buwan at araw? Anu ba naman iyong magtakda ng oras kung kelan kayo mag online, ano ba naman ang text o tawag basta meron load. Dito madalas nagkakalamigan ang bawat isa dahil kulang na sa panahon para lambingin ang isat-isa. Hindi puedeng ikatwiran walang load, pero bakit nakakapag text o tawag ka sa mga kaibigan mo di ba? Unahin ang partner bago ang mga pansariling gawain upang magkaroon ng isang masayang relasyon. 6. PAGPAPATAWAD-hindi kailangang bigyan puwang ang poot at paghihiganti,pagrerebelde at hindi pagpapatawad, bawal ang sobrang emote na umabot sa puntong nagmatigasan na sa isat-isa. Bawal ang matulog na meron galit o away na hindi napag-uusapan. Ito ang pinaka importante sa lahat.
Iyong tipong nakahiga na kayo sa kama, huwag tutulugan o magtalikuran, yakapin si mahal sabay sabi ng “sorry” sabay hug and kiss. Then, expect the next move, a romantic scence na paggising ninyo sa umaga meron ng ngiti sa labi. Marami na akong pinagdaanan sa isang relasyon kaya nasasabi ko na meron tayong kakayahan na magpatawad. Basta uulitin ko, ang respeto at pagmamahal ay andiyan pa, walang imposible lalo na kapag sinamahan ito ng panalangin. Huwag ipagkait ang “chance” na sinasabi. Isipin ang lahat ay nadadaan sa matinong usapan at hindi sa sigawan at pag alsa balutan. 7. BE PROUD O IPAGMALAKI-Ang masayang mag-asawa ay habang buhay na ipinagmamalaki ang kanyang asawa o partner in life, hindi nito ikinahihiya. Habang buhay kailangan laging ipagmalaki ang nagagawa o ginagawa sa iyo ng asawa o partner mo. Lahat ng achievements na nagagawa ng bawat isa e appreciate. Praise him/her every day, Wala namang araw na wala tayong hindi nagagawa kahit munting bagay para sa ating asawa o partner. Huwag itong ipagkait, simpleng thank you o salamat, happy na si partner ‘don, lalo na laging meron kasamang hug and kiss. 8. GAWIN SENTRO NG PAGSASAMA SI GOD-kapag nasa puso ng bawat mag-asawa o partner ang faith at pagtitiwala sa maylikha, tiyak ang masayang pagsasama habang buhay.
Photo credited:tripwow
Photo credited:helloprameswari 9. MAHAL KITA O I LOVE YOU-ito ang mga katagang nagsisilbing panghimagas sa relasyon. Huwag kakalimutan ang salitang ito, kasama ng isang HALIK torrid man o smack lang(baka kasi amoy laway pa hehe) Mahalaga rin ito before and after you made love, kasabay ang HALIK SA NOO, after the bed encounter (kuno
) para kasi sa isang babae, this is the
sign of our husband or partner’s pure love and respect to us ( to his wife).
Subukan ninyong gawin, at meron kayong
kakaibang mararamdaman. Sobrang gaan ng feeling. Napatunayan ko rin na ang pagsasamang puno ng pagmamahalan, pagpapatawad, at na aayos ang mga tampuhan at mga alitan ay naghahatid ng peace of mind. Kapag mayroon peace of mind ang isat-isa, tiyak ang pagkakaroon ng isang masaganang pamumuhay. Nagkakatulungan sa lahat ng bagay, cooperative dahil walang gusot at nagkakaintindihan. Dumadaan man tayo sa mga matitinding pagsubok ng buhay mayasawa, basta laging isa alang-alang ang nasa itaas, tiyak walang imposible, Masayang pagsasama ay matutupad.
“I-Hate-To-See-An-OverPDA-ing-Couple” BY SLICKMASTER
DISCLAIMER: This may be an anti-romantic post. So here’s a WARNING: before you rant “bitter” on this, make sure you have read everything first.
PDA (Photo Credit : Brettkleinman)
Since the last time my dogs screwed up my shades, I never owned nor tried to wear a new one, until my sister gave her that eyewear apparel to me – an oversized aviator type which I used more as a props but I had no choice but to wear whenever I’m hitting a public place.
There are 2 reasons why I used to wear those glasses: either the sun rays are too high for me, and/or just want to pretend that I don’t see much people around. It’s like the spotlight is on me; I am the only king of the world. Nah, but that’s too selfish. I just hate the fact that seeing people like those ugly goon-looking men who can snatch things right away, those trying hard salesmen, and… yes, those over-PDAing couple. Well, let’s focus on the latter. The acronym ‘P.D.A.‘ used to have a lot of meanings (there stands for a singing contest/reality show; a gadget, etc.) though this time I am pertaining to the term “Public Display of Affection.” Now, why the hell I am affected with this one? Because I’m single, loveless (and bitter, as judgmental idiots would tell)? Or maybe I am just too conservative, and sick of seeing those two lovers acting void of decency to the public? Last reason will tell the best answer for me (however, I have to admit that I’m not even a conservative fellow either). Sometimes I am thinking if this is already an epidemic disease, since irregular behavior of one is considered as such. Just as similar to people who can’t help themselves but picking other’s belongings (in other words, stealing. Another; kleptomaniac) or to somebody who’s over-obsessed at sex. (I forgot the medical term, but I saw that at one episode of Ben Tulfo’s show BITAG last year) Maybe I am living in a wrong world, where LOVE becomes already excessive. And come on, it’s not a good thing living that way, man! Who would love to see people almost making love in every
park or street couch available as their lip-locking movement are shown like you’re watching a love scene at the movies? Besides, that’s not part of our tradition. That’s for westerners, and liberation does not require a colonial mind-set. And (oh, please) stop throwing me a bunch of romantic-like excuses like “It’s their life, Mister! Why do you need to criticize them?” ‘cause I might tell “Hey. Snap out of it, kid. There are appropriate and permissible places where people can cuddle and happily eff up for as much as they want.” What is my point here? ACT DECENTLY IN PUBLIC and I don’t care if you two are lovers. A lot of people may look up on you, especially if you are a bunch of entertainers documenting a reality show on the streets. Have some a bit of privacy for the two of you, will you? Besides, there are best things in LOVE which are better off done in private (and that are why SEX is one of them, right?) There are places where holding hands are acceptable, and where hugging like there’s no tomorrow is simply unacceptable. Okay. I’m out to somewhere else. Damn it. Where’s my shade?! GANGWAY! (Shouting at the couple) Well, it’s better to have it that way than to mess up with them and say things like in Filipino, “Ang kitid na nga ng kalsada, nakaharang pa kayo diyan?! Tabi nga! Buti sana kung nagbabayad kayo ng buwis kahit sa VAT man lang!” (Pero tanggapin mo na lang din ang katotohanan, tsong.
Nagbabayad pa rin sila kahit sa ganun lang kaya SORRY NA LANG AKO.)
Interfaith Relationships BY MONETTECALUGAY
Religion? (Photo credit: Xavi Ferreiro) He is of the Islamic faith. She is a Roman Catholic. The nagging question is: What happens if they fall in love? Religious differences among couples have always been a constant problem in the course of a relationship. At the beginning, when both parties are still enjoying the romantic episodes of the love affair, issues on religious differences are not of so much importance. But when the relationship goes into a deeper or higher level, that is when the immensity of the problem sinks in. Making an interfaith relationship work isn’t easy. Both parties have to consider each other’s faith and beliefs. Actually, it’s some kind of thinking more about other people’s opinion other than the couple themselves. The problem usually lies on the approval of the people around them.
First, they worry about their families, if both sides will be openminded about the relationship and would readily accept someone outside of their faith. Second, they have to consider the religious congregations they both belong to, because either one of them may not be welcome with the religious community that they are a part of. Though some churches welcome someone from a different faith, still, more are not open and conformable to interfaith relationships. I wouldn’t go through to so much of these issues concerning religious differences as we are all quite aware of what they are. It generally revolves in the religious practices and beliefs, what kind of foods to eat and religious dogmas. We all know any topic regarding religion would take us forever to discuss, and most times, we never arrive to a compromise. Another thing is, space would not be enough if I’d go through each detail so it is best to leave it at that. I have heard a lot of stories from friends who went through such an ordeal. Some of them didn’t make it, while the other couples that I know were able to go through and are happily living with each other despite their different religious beliefs. I personally think that the keys to a successful interfaith relationship are understanding, communication and acceptance. If I’m going to wrap it up in just one word, I’d choose the word respect as the main key for an interfaith relationship to work. It is very important to understand each other’s faith and beliefs and learn to respect it. How can each one of the couple do this?
One does not need to be a convert to learn about other faith. Information is no longer scarce with the advent of the internet. Anything one wants to know about a certain topic is just a search engine away. One could make an effort to learn the principles of the other’s faith and be able to discuss it with him/her without saying or doing something to offend or make the other person uncomfortable. To let your partner know that you understand and appreciate his beliefs may make wonders. Communication is also a significant factor. Don’t be afraid to ask questions, and likewise, be not afraid to state your position so long as you know that it is reasonable and would not in any way offend, annoy or anger your partner. Communication has always been environment,
be
it
at
work,
a perfect medium for any
family
circles
and
just
about
everywhere. It really does miracles in making any relationship successful. Otherwise, you wouldn’t be able to bridge the gap if you choose to just keep mum about your situation. I have read in an article that many interfaith relationships work because one or both of the partners don’t care all that much about religion. The only way for interfaith couples to make it work is if both or one person in the couple are somewhat indifferent to their faiths and just accept and respect the religious beliefs of one another. What remains is acceptance and adjustment. The situation may be hard. But as the old adage says, “Love conquers all.”
If you both love each other, you will get through with all the difficulties and stumbling blocks that you may encounter in the relationship. You will work hand in hand to make things work out by following
and
practicing
the
keys
to
a
successful
interfaith
relationship. Yes, you need to know the big difference between Islam and Catholicism, Judaism and Buddhism and others, and you just have to believe with utmost conviction that everything will work out fine and it will do. The carrying-out of the keys mentioned beforehand, which are communication, understanding and acceptance, along with the couple’s immense love for each other, I believe, will help any partners with religious differences to conquer everything together no matter how difficult are the circumstances as long as they know each other is worth fighting for. To borrow a quote from an unknown writer, “When in doubt, follow your heart. For the mistake of the heart will never be as foolish as the mistake of the mind.” Do not let mind rule over your heart. Follow your heart’s desire and firmly believe that everything will be alright. And it will surely be…
Photo credited:voxxi.com
Walk down the Aisle “I DO” BY MREVILLA
KAMATAYAN LANG ANG MAKAPAGHIHIWAY SA ATIN!” halos maluha-luha pa sa pagbigkas dahil magiging ganap na silang mag-asawa, lalo na’t nang bigkasin nila ang “I DO”.
The Wedding (Photo Credit: Weddingphotos4u)
Ito ang araw kung saan ang pinakamasayang nangyari sa dalawang taong nagmamahalan, ang katuparan ng pagiibigan!, kay gandang pagmasdan ni BRIDE sa suot niyang “TRAHE DE BODA” noong nag WALK DOWN THE AISLE siya at naghihintay sa kanya ang maginoong porma ni GROOM.
“YOU’RE THE MOST BEAUTIFUL BRIDE I’VE EVER SEEN!”, linya ng lalaking mahal niya. “YOU’RE THE MOST HANDSOME MAN! IM SO LUCKY TO HAVE YOU!”, malambing na wika ng babae. Mga papuri sa harap ng dambana ng ALTAR at ang walang kamatayang sumpaan na habang buhay ang pag iibigan, “SA HIRAP AT SA GINHAWA TANGING SI Pero teka, pagkalipas ng ilang taon, bakit nag-iba ang ihip ng hangin sa tahanan. Nasaan na ang dating tawagan na, “HONEY”,”LOVE”,”SWEETIE PIE”,”BABES”,”PAPANG AT MAMANG”? Bakit napalitan ito ng “PUNYETA!”, “GAGO!”,”ANIMAL KA!”, mga masasakit na salita kung saan kulang na lang na sabihing “MAMATAY KA NA SANA!”. Dati, noong magkasintahan pa, halos ‘di mahawakan ang kutsara dahil nagsusubuan; kulang na lang ay nguyain ng isa ang pagkain para ‘di mapagod si Mahal niya, pero bakit ngayon na may sarili na silang tahanan, parang nasa PALENGKE kusina nila “OPSSSS..IILAG MO ULO MO BAKA MATAMAAN KA NG PLATO SA ULO!”. Ayon, nakakita lang ng mas mahigit si MISTER AT MISIS isang txt lang ni SENDER na “HON, KITA TAYO!”, halos liparin ni RECEIVER ang tuksong tumawag sa kanya at nakalimutan na may pamilya sila at tahanan na masisira! Di nila naisip ang kanilang mga anak na naglalakad sa daan na nakayapak at hinahanap ang magulang nila kung saang kandungan ito nagpapakasaya!.Samantalang tiyan nila ay kumakalam na sa GUTOM!.
Pati WEDDING RING nila, ayon nakahilera sa SANLAAN. Ok lang sana kung para sa pamilya niya gagamitin ang pera kaso sa SUGALAN pala ang puntirya! Habang kaldero nila’y walang laman, uutang nalang muna sa kapitbahay o punta muna kina Tatay at Nanay, ang BAHAY SAGIPAN ng pamilyang binuo nila!. Bakit si Nanay at Tatay mo pagmamahalan nila ay nagtagal hanggang ngayon kahit balat nila’y kulubot na at puti na ang mga buhok nila, naging isang huwaran sila na mag-asawa sa tahanan nila at kikiligin pala sila minsan pag kantang “TILL DEATH DO US PART” ang marinig nila?. Tama ka isang kapirasong papel lang ang nag uugnay sa mag asawa, pinalitan mo ang iyong apelyido at binigay mo din sa kanya!, dahil nagtiwala at nagmamahalan kayo kaya bumuo kayo ng pamilya. Akala lang ninyo siguro na isang araw pag sawa kana pwede mo iitsa-pwera ang pamilya mo!Kung hindi ka pa handa sa isang malaking RESPONSIBILIDAD sa buhay mo! Aba, pag isipan mo ng milyong beses dahil hindi isang laro ang papasukan mong BUHAY!. Hindi naman lahat ay nakaranas ng ganitong sistwasyon pero karamihan talaga ito ay nangyayari sa BUHAY na may PAMILYA, kaya bago ka mag “WALK DOWN THE AISLE” at mag “I DO” siguraduhin mo muna kung talagang handa kana para maging isang HUWARAN ANG PAMILYA MO SA IBA.
ONE GREAT LOVE Lives Forever! BY MOMMYJOYCE
“Sometimes.. it’s enough to last a lifetime….” Where to start? I grew up knowing deep inside me that something just wasn’t right in my family, specifically my parents. But since I was too young to really pay attention, I kind of took it all in as normal couple thing. Besides, I haven’t had a glimpse yet of other couples’ life. Only when I was getting into my teens and becoming involved in my chums’ lives that I was able to spot the difference… no, differences… for there were many.
Photo credited:sazzy.com
For one, I can’t recall ever seeing my parents in a warm camaraderie mood like some parents I know. Mom would just be with her usual “Wonder
Woman”
powers.
Keeping
everything
in
order
and
managing a business at the same time. She kept the bills paid and we always had food on the table every mealtime. I wondered if she ever slept. She was up before we awake and up still before we sleep, except for those times after they separated. I would sleepily contour myself to the shape of her arms and sleep contentedly while she sings a lullaby…. Oh! I treasure those songs…which I later learned were my Mom’s own compositions!!! Gee! My dad is not so much a bad sheep. Maybe just quite childish still and unprepared for responsibilities. He acted like just-one-of-thekids, doing what he likes and getting allowance even though it is not fair! Well… I am not one to criticize my dad. But I must admit that though there is still love and respect for him, my Mom surely I can’t live without! She is one great Mom.
Our friend, our mentor, our conscience.
Despite a busy schedule she always tries to fill in every need we have. She sometimes even pokes her nose into some things which we hoped she wouldn’t notice! She has a third eye. That we are certain of! Coz we’ve proven that many times since we were born! Hahaha! But like all humans…she is subject to down moments.
Especially
where school fees are concerned. One thing she can’t and won’t
allow, she says, is that we stop school. She would work till the wee hours of the morning and be up after a couple of hours to open shop. She has a lot of skills which she makes use of to keep her biz going. She never stops learning new things, believing that we can be masters of many things. She is a wizard with words, paper, and fabrics. Her biz, arts and crafts unlimited; describes her personally. I will vouch on that! And boy, can she sing! And make songs, too.
Photo credited:romanticcards She loves to listen to music anytime, any day. She can live without the tube, but never without her radio or player. I grew up to her singing; while washing clothes, while cooking, while cleaning, while doing her biz orders. She particularly love the ballads of the 70’s… claiming those were the best songs of all times… the best songs of her life. “Nothing
Else
Matter”
and
“You’re
My
Everything”
by
Santa
Esmeralda. “Just The Way You Are”… ‘What Matters Most”…and the
undying “I’ll Always Love You” of someone whose name seems to be Runke, but she can’t recall exactly. She had CDs burned and played them every time she felt the need to recharge. We called those moments Melancholic. But her melancholia was infectious. We would be quiet those times we find her sitting or lying in the dark with only her music on. Sometimes me or one of my brothers would sit beside her and ask what’s wrong.
To which she would reply…”nothing…I’m just a bit
tired.” But her teary eyes tell otherwise. One time, I asked her why the songs seem to matter to her so much. “Therapy…” she unhesitatingly said.
“For a tired spirit… for my
gloomy soul… I’ll be ok tomorrow.” And that was how she managed every storm we faced. Just play her songs… they make her smile. And make our Dad quietly furious. He would turn the player off. But no quarrels. I wondered why. Two years after their separation. She let us into her secret world. That is, during a very tiring and depressing day in the shop. An attack of the heavy blues!
Photo credited: writersrelief.com
She had one great love in the 70’s during her childhood. A playmate turned boyfriend who she repeatedly told us was soooo wonderful. She told of the diary-like love letters, the chocolates, cakes, the candies and candy wrappings with love words, the daily hairbrush reminder, everything he gave her. The love songs were expressions of their
feelings.
Now we understand why! During their time, frequent holding of hands wasn’t allowed. More so with PDA, public displays of affection.
You can’t date much. But
sitting together in their living room when he comes to visit was enough.
His picking my mom and her younger sister from their
school was the bonus time together.
Photo credited:onlinemagazine A movie in a year took much coaxing before it could happen! But Mom being Mom in her teen years, she was very shy. She told us of her secret longings. How she wanted to tell him more. How she wanted to be with him more. Of how jealous she would be. But insecurity and lack of self esteem at the tender age of 16 drove her to shying away more and more , and later… to even more wrong decisions. Not for lack of feelings…but for lack of guts. She backed off from crazy gossips.
She held him back. Closed the door and that was it. In spite of repeated pleas from him, she hid behind windows and doors and silently cried. For 30 years. She admitted to having lived a double life. Fantasy and reality. She did things in automation during her waking moments. And escaped into her secret world of make believe every once in a while. Those memories turned into a storybook tale of a great love which surpassed time. She told me of how she can’t die without telling him her apologies first. And of how she wanted to see him again, even only as a friend. Until one day in August, she finally squealed with delight! “I found him! Finally!!!” Found him? Who’s him? …ohhhh … HIM….Really? “Where?” we asked in unison, my three elder brothers and myself. “Facebook!” Through Facebook!” So that was it! One of the reasons why she was so adamant in learning how to use the computer and surfing the net. Being from the old school as she calls it, she asked to be taught in 2006 via computer shops, and just last year, she strived for a loan to procure a personal computer plus an internet connection. Scrooge Mom? We wondered. But we asked no questions. No more computer rentals for us. Hurray! But we thought it was for biz and school purposes … only. Wrong guess!
Since the Facebook Eureka, Mom seem to have changed much. Positively. Meals were even better cooked. Clothes were washed, hanged and pressed without much complaints. She seemingly bounced from one task to another, an energized speaker during forums and with a livelier glow we have never seen before. “I feel complete. I have said my apologies to him.� Obviously she does look complete now. Especially after every chat or email from him.
Oddly enough, we could not feel badly about this.
Photo credited:sazzy.com Everyone deserves to be happy, especially one getting into her autumn season and one who all her life took care of other people aside from her family, putting herself last on her list.
In fact, we
found joy in teasing her during her endless youtubings and chats. His foto filled the monitor screen for a while. He was cute in his heydays! Though less hair now‌hahaha!
Loyalty to my Dad should poke me, but no. He has his own personal games himself which we don’t mind, as long as he feels happy with them. They have separate lives now. Period. It does not matter that Mom’s special friend also has his own family now. They have become friends again. BFFL. Best Friends For Life. Mom was only so happy to be able to finally cross the border between them. If anything, she is grateful for the good memories which helped her remain standing. And she is glad for what he has become.
Photo credited:fanpop.com “Love doesn’t end even if you are not together.
That is all that
matters now, my princess.” Mom whispered in my ear. And I smile in understanding. It’s funny how feelings can change a person overnight. Mom did! “One great love… sometimes it’s enough to last a lifetime, baby Cake.” One great love. A very nice phrase. In fact, one great phrase!!! (This is the part 2 of the story “AT SIXTEEN” ….. written 3rdperson style) Thanks, ^_^ mj)
Kabataan, Makinig Naman Kayo Sa Inyong Magulang� BY DHORS
http://www.fotosearch.com/SPS503/1099-6791/
Hindi ko mapigilan ang aking sarili, na ibahagi sa inyo ang aking saloobin.
Pasensya na doon sa mga taong aking matatamaan.
Ipagpaumanhin po ninyo, lalo na po doon sa mga magulang na tulad ko rin po. Hindi lingid sa ating lahat ang paglaganap ng rape o maagang pagkabuntis ng mga kabataan ngayon. Pati na rin ang maagang nakabuntis ang isang nagbibinatilyo pa lamang Bakit nga ba ganito na ang nangyayari?
Masyado nang nakaka-alarma di ba? Mga kabataan ngayon, nasa grade six pa lamang ay mulat na sa usaping sekswal. Kaya naman ngayon, usong-uso na ang pre-marital sex. Iba na din ang takbo ng isip ng mga kabataan ngayon. Walang takot na sa mga magulang, o kahit kaninong nakakatanda sa kanila. Noong kapanahunan ko, isang tingin lamang ng tatay ko sa akin, nakuh, kailangan ko ng tumabi at manahimik sa isang sulok. Batas ang tingin noon ng magulang, kumbaga “makuha ka sa tingin.” Isang salita lang ng magulang ko noon tiklop na ako.
At kapag
nagkasala ka, o sinuway mo sila, patay kang bata ka, at umpisahan mo ng magdasal. Dahil, tiyak meron naghihintay sa iyong katakottakot na sermon o ‘di kaya ay ibibitin ka pa ng patiwarik. Hindi lang iyon, isisilid ka pa sa sako kapag hindi ka napalo o ‘d kaya’y luhod sa monggo o asin. Sa panahon ngayon, sino nga ba ang dapat sisihin? Mga magulang ba, na sabi nila ay nagkulang sa pagdisiplina sa mga anak nila? At kasama na din ang kapabayaan daw nila, dahil abala na sa paghahanap-buhay? Mga magulang ba na nagsisilbing bad example daw sa kanilang anak, dahil sila mismo na magulang ay gumagawa din ng imoralidad? Mga kaibigan ba na malakas ang impluwensya na hatid sa kanila? Dahil ba sa malaganap na social networking ngayon? Dahil ba sa mga internet sites ngayon, na kaya ng pasukin ng mga kabataan tulad ng mga x-rated videos. Dahil ba merong mga motel sa tabi-tabi na, sa kagustuhang kumita lamang
ay
parukyano?
pinapayagan
kahit
menor
de
edad
ang
kanilang
Ang masama ‘don, naka uniform pa bilang isang estudyante? At hala! Toto-o ba ang nakikita ng dalawang mata ko? Sa isang motel na mayroon sign na “Promo 150/3hrs,” iyong dalagitang hula ko eh high school ang uniform, meron kasamang dalawang parang totoy pa, at naka uniform din! Naghihilahan pa! Tumigil ako sa malapitan sa kanila.
Sabi ng isang binatilyo na
parang totoy pa ang katawan, “Tara na bilis, ok lang ‘yan! Huwang na mahiya, dalian n’yo at baka meron pang makakita sa atin dito!. Iyong isang binatilyo naman, “ Mauna na kayo, sunod na lang ako, saglit lang, nagbayad ka na ba? Meaning?…papasok silang tatlo doon? At ibig sabihin……2 binatilyo, isang dalagita…..meaning? Three some sila? May tawag don “orgy” ba ‘yon? Ah, ewan! Basta ‘yun na ‘yon ang ibig kong sabihin. Magulang din ako, pero lalake ang anak ko. Hindi ba mas doble ang kaba nating mga magulang, kapag babae ang anak natin? Ano at paano nga ba ang ating gagawin sa panahon ngayon? Sa toto-o lang napakahirap ang papel ng isang magulang. Kailangan pag-aralan kung paano ba ang tamang diskarte kapag ang anak ay medyo naliligaw ng landas. Ako, ang paraan ko, lagi kong kinukuwentuhan ang anak ko. Mga bagay na what if’s kapag nagpatangay siya sa makamundong usapin. Lagi ko rin itong pinaalalahanan na unahin ang pag-aaral, at after that? Puede na niyang gawin kung ano ang gusto nya.
Na after that, mas madami pa siyang makikilala na mga babae. Lahat na ng makakabuti at makakasama, ay lagi ko itong nireremind sa kanya. Pero hindi naman iyong tipong maiinis na s’ya, dahil sa para kang sirang plaka. Sa halip makinig sa iyo, maasar pa. Minsan dinadaan ko sa barkadahang usapan, ayon at mukhang effective, kasi don s’ya nagbibigay ng kanyang opinion about sa usaping ganito. Ano pa ba ang puedeng paraan na gagawin nating mga magulang upang ang mga anak natin ay huwag maligaw ng landas?
Photo credited:Inspiringbeautifulquotes Naniniwala kasi ako sa kasabihang � Nasa loob ng ating tahanan kailangang mag umpisa ang ikabubuti ng ating buong pamilya. Ano ba ang pwedeng partisipasyon ng ating pamahalaan at komyunidad sa ganitong problema
The Guy Who Treated Me Like A Prosti BY ARDIPEE
Prostitute (Photo Credit: Legaljuice)
Wala
akong
karapatang
husgahan
ang
mga
pumapasok
sa
prostitusyon dahil alam kong ang bawat isa sa kanila ay may kanyakanyang pinagdadaanan. Hindi ko alam kung iyon ba ang napili nilang trabaho o kaya naman ay may mapait silang karanasan na naging dahilan kung bakit sila ay nasa ganoong kalagayan. Ngunit hindi ko alam na minsan pala sa buhay ko ay may magpaparamdam sa akin na ako’y isang bayaran. Una ko s’yang nakilala noong minsan ako’y naglalakad pauwi mula sa Mexican Embassy noong ako’y nag-apply ng visa. Ni minsan sa buhay
ko ay hindi ko akalaing may taong susunod sa akin habang binabaybay ko ang daan patungo sa train station. Tanghaling tapat noon at ang hitsura ko naman ay medyo formal dahil nga galing ako sa embassy upang magpasa ng requirements. Hindi rin naman ako kagandahan upang pagtuunan ng pansin ng kalalakihan. Ang alam ko, mukha pa nga akong tanga dahil tumitingin-tingin ako sa mga buildings na malahigante sa paligid ko. “Hi, excuse me. Is it okay if I talk to you for a bit? I was on my way to a meeting and I saw you. I followed you and thought that maybe, I could get your number”, sabi ng lalaking naka-coat and tie. Dahil maliwanag naman at doon kami sa mataong lugar, inisip ko na hindi naman siguro masama kung pansinin ko siya. Medyo hindi ko nagustuhan yung approach n’ya na kunin ang number k, pero hindi naman ako bastos upang hindi kausapin ang taong ito. “Hello! I am on my way home because my employer’s waiting for me and I am sorry, it’s not my attitude to just give my number to people I meet on the streets. No offense meant, Sir,” sabi ko naman. Nahalata siguro n’ya na hindi ko nagustuhan ang approach n’ya kaya humingi siya ng pasensya. 12 minutes na raw n’ya akong sinusundan at hindi raw n’ya alam kung paano ako kausapin. Limang minuto na lang noon ay meeting na raw n’ya. Sabi ko sa sarili ko, mukhang okay naman ang taong iyon at naging maayos naman ang aming pag-uusap pagkatapos ng paliwanag n’ya sa akin. Bago kami maghiwalay, tumunog nga ang celfon nya at narinig kong sinabi niya sa kanyang kausap na parating na s’ya.
Natatawa akong umuwi ng bahay at hawak-hawak ko ang numero niya. Siya ang nagbigay sa akin dahil baka raw maisipan kong itext siya kapag nalungkot ako. Nanginginig pa siyang isulat ang pangalan at numero niya at nasorpresa pa ako dahil ang surname pala niya ay ang gamit kong pen name sa Facebook. Lumipas ang tatlong buwan at nakalimutan ko na yung lalaking iyon. Noon
kasi,
mayboyfriend pa
ako
at
wala
akong
panahong
makipagbolahan. Hanggang sa nagbreak kami ng boyfriend ko at habang nagliligpit ako ng gamit ko na puwedeng magpaalala sa akin ng nakaraan, bigla kong nakita ang numerong tatlong buwan na palang hindi
ko pinapansin. Dali-dali
ko siyang tinawagan at
nagpakilala ako. Doon na nagsimula ang aming pagkakaibigan na nasundan ng lunch, snack at dinner. Naging misteryo sa akin ang katauhan niya. Minsan ko s’yang naigoogle at sa dami ng magkakaparehong pangalan ng foreigners, hindi ko alam kung siya ang naresearch ko. Ang kanilang pamilya ay nagmamay-ari ng malaking kumpanya dito sa Canada at dinadala n’ya ako sa mamahaling restaurant at minsan kaming nagkita sa loob ng bar ng casino dahil doon malapit ang station ng bus na sinakyan ko. Nacurious lamang ako kung ano ang nasa loob ng Casino kaya sinamantala ko ang pagkakataon. May kotse naman s’ya kaya madali lang sa kanya ang puntahan ako. May bar sa loob ng casino kaya doon na siya bumili ng wine at ang loko, kilala pala doon. Napaisip ako, “aba, pang-ilan kaya akong nakasama ng lalaking ito dito?”
Tuwing lumalabas kami, lagi kaming nag-uusap ng mga buhay buhay at ilang beses kong nabanggit sa kanya na ako’y isang nanny na mahilig magsulat at nawalan ng inspirasyon kaya napahinto ng ilang buwan. Doon n’ya nalaman na ang tunog ng alon ng tubig at nature ang nakakapagrelax sa akin. Sabi ko, sa ganitong kapaligiran ako ipinanganak kaya “it reminds me of home”. Nabigyan ako ng 4days off ng amo ko at nakasabay iyon sa 2 weeks vacation naman n’ya. Inimbitahan n’ya ako sa cabin kuno ng “kaibigan” n’ya. Natakot pa ako dahil maaaring dalawa lang kaming titira doon, ngunit s’ya na mismo ang nagsabi sa akin na wala akong dapat ikabahala. Tama nga naman dahil ilang buwan na kaming lumalabas at hindi siya nagtake-advantage. Nakarating ako sa lugar niya na at nalula ako sa nakita ko. Cabin sa tapat ng kilalang lake dito sa Canada. May boat na konti na lang ay mukhang yacht na. May kayak, jetski, pangwakeboarding at ilan pang kagamitan na never ko pang naranasang gamitin. Sa apat na araw ko doon, kahit pag-ayos ng bed ko ay hindi ko ginawa. Madalas na ipinaalala sa akin na ako ay nandoon para magrelax at mayroon naman daw maid na nag-aayos noon. Hmmm, sabi ko sa sarili ko na baka caretaker lang siya doon.. lol Pinasyal n’ya ako sa iba’t ibang lugar doon. Kumain kami sa mamahaling restaurant at inaya niya akong magshopping dahil ‘yun daw ang isa sa nagpapasaya sa mga babae. Tumanggi ako at sinabi ko na lamang na mas gugustuhin ko pang manood ng sunset o kaya ay turuan n’ya akong lumangoy. Nahihiya kasi talaga ako na ginagastusan ako ng ibang tao ay hindi ko rin ugali ang “bilmoko”. Naniniwala ako na walang libre sa panahon ngayon.
Sa
pangatlong
araw
ko
doon,
inaya
na
naman
n’ya
akong
magshopping. Wag daw ako mahiya kasi s’ya ang nag-offer at he insisted it daw. Kahit man lamang souvenir ko sa pagbisita ko doon. Iniinsulto ko na raw siya kung tatanggi pa ako at doon ko rin nalaman na hindi pala kami magkasama pauwi tulad ng ipinangako niya na maglong drive kami. Ibili na lang daw niya ako ng plane ticket pauwi. Aba, iba na ito. Sinusuhulan ba ako ng lalaking ito, sabi ko sa sarili ko. Kaya pala, gusto akong ipagshopping. Hindi nga s’ya nagtake advantage ngunit sa ginagawa n’ya mukhang may hinihintay s’yang kapalit. Dahil puro duda lang naman ako, sumama pa rin ako sa kanya sa huling dinner namin sa labas. Napakarami ng inorder ng loko at ipinaalala ko na naman sa kanya na kailangan ay ubusin niya kung anuman ang pagkain sa harapan namin dahil marami ang mga taong hindi kumakain sa araw-araw. Akala ko, okay lang sa kanya na ubusin lahat iyon hanggang sa nasira pala ang tiyan n’ya at buong gabi s’yang nagrireklamo. Nagkaroon tuloy siya ng pogi points sa akin dahil ginawa niya kung ano inutos ko. hihihi Siya ang bumili ng ticket ko pauwi at inihatid n’ya ako hanggang check-in. Nagulat pa ako dahil special treatment ako. Hindi ko rin makalimutan ang pagtawag n’ya sa agent
noong bumili s’ya ng
ticket. Kilala na pala s’ya maging sa airport dahil madalas s’ya magbiyahe papunta doon para sa kanyang kompanya. Doon ko nalaman na tama pala ang naresearch ko. S’ya pala ang may-ari ng company na pinagtatrabahuan n’ya. Huli ko na rin nalaman na sila ang may-ari ng cabin at ang mga kagamitan na naroroon sa tinirhan ko.
Pag-uwi ko, nagulat ako sa perang nasa bag ko. Binayaran pala n’ya ang ticket ko papunta roon. Doon na naman ako nanliliit. Hindi ko akalain na mararamdaman ko na parang ako’y isang bayaran ng lalaking
para
sa
akin, pinapangarap
ng
karamihan.
Lalaking
nagmamay-ari ng isang kompanya, walang sabit, maykaya sa buhay, mabait, humble kahit pa malayo ang agwat ng aming pamumuhay. Sa
pag-uwi
ko,
nagdesisyon
na
ako
na
hindi
na
muling
makikipagcommunication sa kanya dahil alam kong hindi kami magkalevel
at
baka
lagi
kong
mararanasan
ang
“panliliit”.
Sinumbatan ko s’ya sa perang nasa bag ko at ang sabi ko ay nainsulto ako. Doon ko na nalaman ang katotohanan. Una, hindi pala siya ipinanganak na mayaman at nakikita raw n’ya ang sarili n’ya sa akin na nagsisikap upang umangat ang pamumuhay at ang pamasahe ko sa eroplano ay malaking halaga na iyon kung tutuusin. Pangalawa, hindi n’ya inamin sa akin ang tunay n’yang katayuan dahil maaaring layuan ko s’ya dahil di kami magkapareho ng level o kaya ay papatulan ko na lang s’ya basta-basta dahil sa may pera nga s’ya. At panghuli, gusto man n’ya ako ngunit natatakot daw s’ya na hindi ko siya matanggap. Gusto raw sana n’ya akong busugin sa regalo at special treatment dahil isa iyon sa paraan upang pagtakpan n’ya ang kailanman ‘di magpapasaya sa akin. Ang kailanman ay hindi na s’ya puwedeng magkaanak. At upang matahimik daw ako, “papayag siyang ibalik ko ang perang inilagay n’ya sa bag ko sa kondisyong ipagpatuloy ko raw ang paglabas kasama s’ya sa kabila ng mga natuklasan ko”.
Kapag Nagmahal Ka Ng Dalawa, Sino Ang Pipiliin Mo? BY ICEBURN
Naranasan mo na ba magmahal ng dalawa?
(Photo credit: Point na
Motherscribe.blogspot)
kailangan mong pumili sa kanila. Isa sa kanila ang
masasaktan at maiiwan. Dahil hindi naman puwedeng pang habang buhay na dalawa sila sa buhay mo. Sino ngayon sa kanila ang pipiliin mo?
Yung nauna o yung pangalawa?
Sabi nila, pag nagmahal ka daw ng dalawa, at kailangan mong pumili, piliin mo daw yung pangalawa. Kasi hindi ka naman daw magmamahal ng iba kung talagang mahal mo yung nauna. May point naman sila.
Pero paano kung biktima ka ng pangungulila sa nauna? Mahal mo siya, pero malayo siya sa ’yo? Tulad na lang kung nasa ibang bansa ka, o ‘di kaya siya ang nasa ibang bansa. Siyempre, may mga pagkakataon na kailangan mo ang presence niya, pero wala siya. At sa hindi sinasadyang pangyayari, nahulog ang loob mo sa pangalawa. Dahil siya yung laging nandyan na nakikita mo. Laging nandyan pag may kailangan ka. Laging nagpapahalaga at nagkecare sa’yo. Minsan kasi, nasasanay tayo sa mga taong lagi natin nakikita. At habang kapiling natin sila, hindi maiiwasang makita natin sa kanila yung mga bagay na namimiss natin sa mga mahal natin na nasa malayo. Kaya ang nangyayari, naibabaling yung atensyon natin sa kanila. At nadadamay pati yung nararamdaman natin na dapat para lang sa mga mahal nating umalis o iniwan sa Pinas. Kapag naging mahina ka habang malayo sa mahal mo, lalo lang matutuwa ang tukso sa ’yo. Marami ang masisira. Tiwala, tagal ng pinagsamahan, pangako, pangarap at pagmamahalan ninyo. Hindi pa masyadong mabigat kung hindi pa kayo kasal ng nauna, pero paano na lang kung kasal na kayo? Masakit, pero nangyayari talaga ito sa totoong buhay. At ang nagiging kawawa ngayon dito ay yung mga naiiwan. Dahil umaasa sila at naghihintay. Yun pala niloloko na sila nang walang kamalay-malay. Pag-ibig nga naman..
Love Starts‌ BY SLICKMASTER
LOVE STARTS HERE (Photo credit: http://www.flickr.com/photos/emmagallardo/)
Ang pag-ibig, kapag ito ay nagsimulang umusbong, mahirap pigilan kahit ano pa ang paraan para kitilin ang nararamdaman mo. At sa panahon ngayon na marami na ang paraan para makipag-ugnayan sa kapwa tao, imposible na wala ni isa sa mga ito ang paraan para ma-in-love ang isang tao. Ang mga nilahad sa blog na ito ay iilan lang sa mga naingkwentro at naikuwento sa akin ng mga tao ukol sa kanilang mga pagsisimula sa kanilang mga love story. Pero sila ang nag-open niyan sa akin, ha? Hindi ko kinulit ang mga iyan.
LOVE
STARTS
ON
THE
FIRST
DAY
OF
CLASS.
Photo credited:clipartdog.com Kung mahiyain kang makipagkilala sa kaklase mo, tiyak parang outcast ka sa madalas na pagkakataon. Pero kung isa ka sa mga tulad na may nararamdaman kaagad‌ (hind iyan PBB Teens, no?) hindi lang siya ang kinikilig, pati buong klase. Alam mo naman ang tao. LOVE
STARTS
ON
A
SIMPLE
GET
Photo credited:inmagine.com
GET-TOGETHER.
Yung tipong minsan mo lang siya nakasama, sa isang lugar man yan o sa kalsada, o kung saang byahe man yan (pero hindi biyaheng langit, ha?) yung tipong sa gitna ng mala-alamang usapan niyo, lumalim din ang pagkakakilala niyo. Yung feeling na andyan ang tawanan, seryosong usapan, pag kinilig ang ale, grabe kung makahampas sa iyo, hanggang sa makatulog siya at nakasandal siya sa tabi mo. As in, nag-eenjoy lang kayo, ang company niyo. LOVE STARTS ON A SIMPLE ‘’HELLO’’ WITH A SMILE.
Photo credited:norassolah123.wordpress.com Tipikal na ba masyado? Sabagay, paano ka nga naman magsa-start ng isang conversation maliban sa mga usual na pagbati tulad ng Hi, Good morning/afternoon/evening/day, at iba pa? Ke personal man yan o sa modernong komunikasyon tulad ng telepono at maski na ang internet, basta may kakaiba lang na naramdaman mula sa impit ng tunog, intonasyon, kahit boses-ipis pa siya o sing bilog ng tulad kay Bossing o Rey Langit; hanggang sa kanyang intension na kausapin ka.
LOVE STARTS ON A TEXT MESSAGE
Photo credited:towerreview.wordpress.com Parang yung previous lang ‘to e. Pero sa text kasi depende kung ano ang pambungad mo. May mga pagkakataon kasi na magsisimula ka lang na maging close sa kanya kasi may kailangan kayong gawin at magkagrupo o magkapartner kayo. Pero may mga sirkumstansya na love starts on a simple text message dahil uso na rin lang naman ang mga cellphone (ke low-end man o yung mga high-tech), siyempre uso din
talaga
ang
text
messaging.
Kahit
sa
mas
modernong
pamamaraan kaya ng pakikisalamuha tulad ng video call, social networking o mobile browsing, sadyang hindi makakaila na mas patok at mas epektibo pa rin ang text. It shows sa mga nagiging magkarelasyonsa text. Mas nailalahad ng maayos, at matipid. Kung suki ka pa ng mga unlimited services, e talagang sulit. Yun nga lang, easy lang ha? Baka kiligin ka masyado sa pagbabasa, at baka ma-wrong send ka (mas mahirap iyun). Pero may mga tao na tataliwas diyan dahil iba pa rin ang dating ng mga salita sa ma-boses na pamamaraan.
Pero kanya-kanyang trip lang kasi iyan e. Perfect example diyan? Ang ilan sa mga tropa ko na jejemon, since sila lang naman ang madalas magtext sa ganyang pamamaraan. Aba, daig pa ang mga college friends ko pagdating sa itsura ng mga nauto, este, nakulimbat na tsikababes nila. Pero ibang usapan na iyun. LOVE STARTS ON A NIGHT OUT.
Photo credited:nasa.gov ka. Sobrang tipikal na ang istorya ‘to, lalo na kung gimikero. Malamang dahil iyan ang pinaka-antigong aktibidad pagdating sa social networking.
Makikipagkilalaka,
aalukin
mo
na
uminom,
makikipagsayaw, and anything goes beyond‌ well, depende na iyan, lalo na kung may naispatan ka na kakaiba sa charm niya. After-party ba ang usapan?
LOVE STARTS ON A ONE-NIGHT STAND.
Photo credited: cartoonstock.com May pagkakaiba iyan, ha? May mga nangyayari kasi matapos ang gimikan e. Pero, ops. X-Rated na iyan. Hehehe! Ano to?Parang ilan sa mga telenovela na ang ganitong tema ah. Unofficial yours ba ang kwento? Ewan ko. Pero mas madalas kong napapakingan yan sa Confession Session ng Boys Night Out. LOVE STARTS ON A WEDDINGRECEPTION.
Photo credited: Mikhaela.net
Parang peg lang ng parlor games lang ah. Yung tipong nakasalo ng bulaklak ng bride at yung lalake naman ang nagsusuot ng lace sa tinutukoy na babae (Teka, correct me if I’m wrong ha?). Hmm… may ganun pala? LOVE STARTS AS… ENEMIES?
Photo credited:fanpop.com Hindi ito usapin ng break-up o “cool off” ha? O lalo naman yung tipong muling ibalik. Hindi rin po iyun. Ito ang patunay na hindi lahat ng pakikipag-ugnayan ng tao ay nagsisimula sa pagiging magkaibigan. Yung iba dyan, magka-away pa talaga. Pero ika nga ni Hesukristo, “love your enemies,” bagamat hindi sa lahat ng oras ay epektibo ang romantisismo bilang klase ng pag-ibig. Siyempre, pag hindi na talagang nag-work out, kelangang maghiwalay, pero yung iba dun, back to strangers again e.
LOVE STARTS ON BEING A LIFE-SAVER.
Photo credited:depositphoto.com Action-romance-themed-film ba ang peg? Minsan, isa yan sa mga senyales ng Pinoy na Pinoy ang isang pelikula. Niligtas mo ang buhay
niya,
ni-return
niya
ang
favor
sa
pagmamahal niya sa iyo. LOVE STARS ON A FRIEND REQUEST.
Photo credited:stardoll.com post.
pamamagitan
ng
O pwede ring chat message, like, comment, o wall Dahil usong-uso rin lang din naman ang online relationships. Sa internet, kahit mataas din ang tiyansa ng panloloko, hindi yan alintana para sa mga tao na ang tindi ng nararamdaman kahit sa computer lang naman ang pamamaraan. Mas tipid at convenient pa nga e. Mas publicized nga lang kasi pwedeng mahalintulad ang isang wall post na naka-set sa public ang view/privacy options sa isang akto ng PDA o public display of affection. At taliwas ang ilan sa ideya ng panliligaw sa mga tulad ng Facebook, Twitter o kung anu pa mang sites o internet-based-programs yan. Ke madali lang ang lokohan diyan, masyadong matipid‌ as in effortless, o ano pa man iyan. Pero sa panahon na naghihirap ang iilan para makaipon ng perang pambili ng rosas, pang-harana na gitara, tsokolate at iba pa‌ e nagiging mautak lang din naman at least ang tao. Praktikal nga ba ang usapan? Ewan. Pero ang pag-ibig kasi kahit sa salita, pero as long as nararamdaman mo ang intension niya para sa iyo, at naiintindihan niya, matindi pa rin. LOVE STARTS ON A FIRST SIGHT.
Photo credited:sportbusinessdaily.com
Lastly, and as usual, may mga ganyan pa rin. Nasa mata rin kasi malalaman kung nagpapakatotoo ba siya sa mga sinasabi o inaakto niya o hindi. Pero kungsi John Lloyd Cruz ka sa pelikulang My Amnesia girl, mas maniniwalaka pa sa second sight. Hmm, pwede. Uulitin ko: iilan lang siguro yan sa mga talagang nagyayari sa lipunan. Meron pa siguro ako na hindi nababanggit diyan. Pero either way, LOVE STARTS in various ways we never know nor saw it coming. Pero ika nga nila,
Photo credited:uhlalove.com MAHALIN MO ANG SARILI MO BAGO KA MAHALIN NG IBANG TAO.Paano mo gagawin iyun? Aba, ikaw lang makakasagot niyan.
It’s Not The End Of The World (How To Deal With A Break-Up) BY MARIEANDS
How to Handle a Break-up (Photo credit: irunner.com )
Break-ups are really devastating. We are always unprepared for it. Sometimes, we just want to be a recluse or we just want to selfdestruct. But why beat up yourself? You should be more kind to yourself and don’t ever think your life only revolves on one person. It’s not the end of the world. We can manage it and we can eventually overcome the negative effects of a failed relationship.
Here’s how: Give yourself time to grieve. Don’t be too hard on yourself. You need to recover slowly but surely. Try things you have never done before. If you didn’t have enough time to focus on yourself before, then it’s time for an adventure. Pack your bags and go nature trekking and explore different places you have never gone before. It’s time to look for a job. If you are dependent on your man before, then it’s time for you to learn how to be independent. Imagine what a paycheck can do: you can go shopping or give in to your indulgences. Talk to a friend or to a trusted person. Pour out your feelings. You can eventually gain a new perspective and see what others have to say about it, so that it won’t feel as heavy as before. Make time to take care of yourself more.
Photo credited:collectingliquidsunshine
Take a warm bath, read a good book, go to a spa, exercise. Take care of your well-being and pamper yourself. Engage in new activities. Write a book; engage in a new sport or hobby. Ask yourself these questions: How did you contribute to the problems of the relationship? What can you do to change yourself for the better? Think about how you react and deal with conflict and insecurities. Could you be more calm and considerate next time? Do you set unrealistic expectations from your partner, or do you accept him for what he is and what he is not? Are you in control of your feelings, or are they in control of you? Take this time as an opportunity to learn from your mistakes. See the rainbow after the rain and consider this as a turning point in your life, to focus more on yourself. Love yourself more and believe that there will be better days ahead. God loves you and there is a reason for everything. You will understand everything in due time and you can turn yourself into a better person after this.
Asal Sa Internet 101 BY SLICKMASTER
Photo credit: project-firefly
“Think Before You Click,” ika nga. Ginamit ng istasyon na iyan ang mga nasabing salita bilang slogan nito sa kanilang adbokasiya ukol sa internet etiquette – bagay na dapat gawin at hindi dapat gawin ng mga tao sa harap ng computer na naglilink sa kanila sa cyberspace. Parang asta lang din ng tao yan sa kalye. Kung gaano ka magsalita ay kahalintulad sa kung gaano ka maglahad ng mga salita sa inyong mga tweet, status o ultimo mga blog. Kung ano ang iyong itsura sa kalye o mga pampublikong lugar ay ayon naman sa mga litrato mo, lalo na sa album mo na Profile Pictures. Kung may kwenta ba ang sinasabi mo o wala, kung pangit ba ang itsura mo o maganda, diyan ang basehan, lalo na kung asalgago ka ba o sadyang matinong tao lang talaga.
THINK BEFORE YOU CLICK, o mag-isip bago mag-click.
Photo credited:richardjames.org.uk Bago
ka
gumawa
ng
kung
anu-anong
mga
account,
siguraduhin mong naiitindihan mo ang mga ito. Parang kapag sumabak ka sa giyera, siguraduhin mo na alam mo ang pinapasok mong gulo. Sigurado ka ba na gusto mong magkaron ng Facebok account? Handa ka ba na tanggapin ang mga taong magmamahal sa iyo at yung mga taong makikipagplastikan din sa iyo sa lob ng social network mo? Handa ka ba sa mga kumento ng mga matitinong mambabasa at ng mga taong “may masabi lang” sa iyong mga blogs? O dapat alalhanin mo na ang Twitter ay parang isang battlefiel a la wannabe World War III. Lahat ng mga iyan ay maliban pa sa pag-tsek ng box na “I agree on the terms and conditions applied.” Diyan pa nga lang, malalaman mo kung sino ang malinis ang budhi sa ihindi. O mas maganda, kung sino ang sinungaling sa hindi.
Intindihin mo muna ang iyong mga sinusulat bago mo ito ipaskil.
Halos katulad iyan ng isang kasabihan na “Wag magdedesisyon na ang basehan mo lang ay ang iyong pansamantalang emosyon.â€? Kung puwede nga lang e i-double-check, i-triple-check, quadruple-check o‌ basta, siguraduhin mo lang na tama ang mailalhd mo ayon sa kagustuhan mo. Ang dami pa namng superficial na tao sa mundo. Hindi lang sa sila ay hindi sumasang-ayon sa mga punto na ipinapahiwatig mo, kundi mga instant Grammar Nazi din sila. Ultimo ang spelling mo, pag na-typo ka kahit sa ni isang salita man lang, pinag-iinteresan na kaagad. Parang mga hindi makaintindi, e no?
Huwag ipost lahat ng mga bagay na sa tingin mo ay magpaphamak sa iyo. Bigyan mo ng respeto ang sarili mo. Sa panahon na ang karamihan ay mga Photoshop lietrate na nasa wannabe-expert level, kay nitong manipulahain pa lalo ang mga litratong inupload mo. Kung mas mamalas-malasin pa, pagmumukhain ka pa na tanga. Ang lalakas manghusga, palibhasa hindi yata nila naranasan ang malagay sa kahihiyan dahil sila mismo ang nanghihiya sa kapwa nila.
Kung pa-cute ang post mo, well, siguraduhin mo na cute ka.
Photo credited:henriksenlearning Dahil
kung
hindi,
alam
mo
naman
ang
karamihan,
sadyang
mapanglait sa kapwa. Mag-tag lang ng litrato ng naayon sa kanyang kagustuhan o yung mga bagay-bagay ka kahit papano ay interesante talaga. Kung iyan pa ang mga litrato na wasak na wasak siya sa kalasingan noong nag-night out kayo e parang nilalaglag mo na rin ang pagkatao niya bilang kaibigan mo. Respeto lang, men. Simple thought is better. Parang “less is more.” Ganyan din ang kadalasang
istilo
sa
pagsusulat
ng
mga
balita.
Sa
isang
foreign news pa yata, pag zigzag ang istorya mo, may KISS ka… as in Keep It Straight, Stupid. Yun nga lang hindi sa laht ng oras ay applicable yan sa mga social networking sites dahil ang daming mga gunggong din dun. At hindi sa lahat ng mga blogs… aba, medyo taliwas sa istilo ko to ha? ‘de. Ang punto lang nyan (at kung bakit may konek yan sa akda na ito) ay kung pwede naman ay gawing simple at straight na lang ang mga puntong gustong sabihin. Wala na sanng paliguy-ligoy pa. Kung magsasabi ng katotohanan, ‘wag idaan sa panglalait. Gawin mong a la Simon Cowell. Pero be polite ha?
Photo credited:digitaltrends.com Kung hindi talaga mapigilan ang magpost ng mga matitinding bagay na ukol sa iyo, e siguraduhin mo lang na at least ang mga makakapansin na mga tao diyan ay yung mga taong mapapagkatiwalan lang. Siguraduhin mo na nasa tamang lugar yan. I-customize mo ang audience/privacy options mo sa mga taong may karapatan lang na makakakita ng mga sexy pose mong litarto, yung naka-2piece na bikini ka kahit may strechmarks ka, ang bidyo mo na panay prangkahan at mga gag ang nilalaman, ang cover mo ng paborito mong kanta na may pagaksintunado pa ang isang chorus o stanza, at ultimo ang scandal niyo ng iyong kasintahan. Libre lang ang mag-upload pero libre lang din ang manglait. Alalahanin mo iyan. Maaring magbigay sa iyo ng pansamantalang kasikatan o kahihiyan ang mga iyan pag nakita ng iba. Pero hangga’t may privacy settings, gamitin mo. Kung may gusto kang i-add na friend sa Facebok mo, e ‘di iadd mo! Hindi yung ikaw pa ang magme-message sa kanya na “”uy, pa-add naman sa Facebok. Hehehe. Salamat!” Ano ka, Superstar? VIP ka ba? Kahit may pangalan ka sa world wide web e wala ka pa ring
karapatan
na
magdikta
sa
kanya
ang
“first
move”
sa
pakikisalamuha sa mundo ng social networking sites. Ganito lang, pre. Magpakita ka ng tamang motibo at intensyon na gusto mo siya maging parte ng social network mo, bilang Facebook friend man, Twitter follower, o kung ano pa man iyan.
Photo credited:memegenerator.net Speaking of Private Messaging, e ‘wag mag-PM ng “paki-like naman ng status ko please.” Anak ng pating, e pano na lang kung patama sa akin yang status na yan. Ano ako, tanga? Magpost ng naayon sa tamang intensyon, magrespond ng mkaayos at naayon sa tamang approach. Dahil sa mundo ngayon, uso ang pamimilosopo na a la Vice Ganda o minsan si Papa Jack ang istilo (Ako ba? Hindi, hindi… Siya, pati yung kalabaw.). Akala mo ang tatalino na ng mga tao porket kaharap nila buong araw ang computer. Ika nga ng idolo kong si Lourd de Veyra, “Kung tarantado ang tanong, tarantado din ang sagot.” ‘Wag
magpost
ng
walang
ka-kwenta-kwentang
mga
kumento. “FIRST” ka nga… e pucha, ano naman ngayon? Karerahan ba ‘to? Pakibigyan na nga lang ng jacket ito! Isa pa, kung alam mo na galit ang nilalman ng post na ito, bakit ka magpopost ng “U MAD?” Hindi siya galit, nagpapaliwanag lang. Tuwang-tuwa pa nga e! Lakas maka-tanga lang ah.
Kung admin ka ng isang page sa Facebok at may order na binigay ang owner nito, sumunod ka. Hindi porket ginawang admin ka ng page e kung anu-ano na lang ang gagawin mo diyan. Parang ganito. Kung inutos niya muna na “wag magpaskil ng mga bagay-bagay na ukol sa pag-ibig ngayong araw” e sumunod naman sana. Natiyempuhan niya na nagpaskil ka ng taliwas sa utos niya isang oras matapos nun, dinelete niya yun, at ikaw pa ang may ganang magreklamo? Kapal namn yat ng mukha mo. Magbasa ka kaya muna bago mag-rant, ano? Kung liker ka ng mga page sa Facebok at may mga batas o rules sila, sumunod ka. Hindi yung magpapasaway ka pa na a la TROLLOLOL style. Kapag binan ka, ikaw pa ang may lakas ng loob na maghimutok. Gago ka rin kasi e. Yan tuloy.
Photo credited:knowyourmeme.com Huwag masyadong gumamit ng mga pausong salita… kung sa mga
jejemon
e
ang
lalakas
niyong
mangastigo’t
magsalita! Shunga, muntanga lang? Halatang saby sa uso e ‘no na parang gumagamit ng hashtag sa Facebok na dapat lang sana e sa Twitter lang iyun? Mas gugstuhin ko pa kay na gumamit ng kolokyal na wika kesa sa mga “makabago kuno” na lengwahe. DAFUQ did I just read? Oh, shut the fuck up, man. Sablay pa nga ang grammatika mo! The Fuck stil sounds better than that.
May mga bagay kasi na talagang nilulugar sa tama, joke time man o seryoso ang usapn. At ang pagme-meme, ayos lang yan, kung nasa wasto nga lang. Pero maraming kontra dyan sa malmang. Ang pag-to-troll kasi ay literally, wala sa lugar. Huwag gawing chat box ang isang status lalo na kung wala na sa paksang nilalaman ang pinag-uusapan naman na. RH Bill lang ang pinagtatalunan kanina, naging personalan na? Pa-awat na nga kayo, hoy! Ayos lang mag-share, wag nga lang mag-SPAM lalo na kung wala namang kabuluhan ang mga bagay-bagay na ikinakalat. Mabuti pa, kumain na lang tayo ng SPAM. ‘Wag basta-basta magpost ng mga where-abouts mo. Kung saan ka ngayon, anong event ang pinapasok mo kasama ng iyong mga kasama. Maaring nagiging updated nga ang mga kaibigan mo ukol sa mga nangyayari sa iyo, pero dapat nasa tama lang din dahil baka hindi mo nalalman, napuput at risk din ang sarili mo kung seguridad ang usapan. Alalahanin mo, uso ang stalking kahit hindi ganun ka-astig ang iyong beauty. ‘Wag basta-basta magtitiwala sa mga tao sa social network mo. Pakiramdaman
mo
muna.
Mahahlata
mo
yan
sa
mga
mangyayaring inetraction sa pagitan ninyong dalawa. Hindi kasi lahat ng mga kaibigan ay “kaibigan” talaga. Ganun din sa mga “followers,” at “likers.” Yung niba dyan, akala mo tao lanmg? Baka pakitang tao lang. Palihim na tumitira ng mga gawa mo. Binabalasubas ka pag offline ka. Niloloko ka sa ibang mga kaibigan mo sa wall, group man o sa chat room lang. Manggagantso pala. Pag nagpadala ka, olats ka.
Speaking of posts, kung orihinal na gawa niya ang gusto mong kopyahin
at
ikalat,
humingi
ka
muna
ng
permiso
o
pasintabi. Kapag kinopya yan, paki-cite kung saan mo orihinal na kinuha iyan. Hindi yung angkinin mo pa. Kapal naman ng mukha mo kung ganun. Ikaw kaya ang maging manunulat? Tignan natin kung makakaisip ka ng mga ganyang klaseng bagay. Tigas, ha?
Photo credited:definitelyfilipino.com Huwag mong palitan kagad ang relationship status kung hindi pa naman ganun talaga ng sitwasyon ninyong dalawa ng partner mo. Nag-away kayo ukol sa napakababaw na bagay, palit na kagad sa “single” at pagkatapos ng ilang araw at nagkabati na kayong dalawa, “in a relationship” na ulit. Tapos, nangyari na naman yan sa mga sumunod na linggo, ganyang-ganyan na naman ang senaryo. Anak ng tokwa naman oh. Pinapahiya nyo lang ang sarili nyo kung halata naman mismo na on-and-off kayo base sa mga wallto-wall
posts
niyo.
Alam
ko
na
ang
pag-ibig
ay
isang
napakakumplikadong isyu, sa sobrang kumplikado nito ang mga maliliit na bagay, nagiging malaki o big deal. Pero hindi iyan sapat na dahilan para palitan yan ka-agad-agad. At pwede ba, yung nasa wasto lang Mag-syota pa lang kayo, pero “married” na? Married your face. Panindigan mo iyan ha? Kapag naghiwalay kayo dapat ang makikita ko ay “seperated” o “widowed.”
Ang lawak kasi ng mga posibilidad ng internet. Puwede nitong -build ang reputasyon mo, o puwede ring ikasira nito ang buhay mo. Depende sa kung ano ang asta mo kung ang pagbabasehan ay ang mga bagay na pinagkaka-abalahan mo, kung kalokohan man iyan, kadramahan, o kung ano pa man iyan. Mag-isip muna bago gumawa ng mga pagpapaskil o mag-click sa mga sites sa world wide web. Siya
nga
pala,
bago
ko
tapusin
ito,
last
tip. Huwag
niyo
kalimutang mag-log-out, lalo na kapag may ibang tao na gagamit sa PC na inupuan mo. Kasi ang dating niyan ay parang ganito lang. Instant hack kagad ang account mo (as in nakaw na), o hindi naman kay ay na-hack din pero palakasan ng trip yan. Parang mga status ng… ganito: “I’m sexy and I know it.” “In love ako kay **name censored**” “Ang gwapo ni **name censored**” “Bakla ako.” “P******** ano ba naman klaseng grupo ito? Parang yung mayari lang ang sarap ********.” …at iba pa.
Photo credited:brothersoft.com
I Believe na Ikaw lang at Ako BY SHERALD SALAMAT
Couple in Love (Photo Credit: Them3tamorphosis.tumblr)
Isang awit ang nagpabago sa buhay ng dalawang taong uhaw at sabik sa pagmamahal. Awit na nagbigay-kulay upang matagpuan nila ang isa’t isa at muling malasap ang ligayang hatid ng tunay na pag-ibig na matagal nang naisantabi. Ito’y kwento ng pag-ibig nina VAN at BEA. JS PROM noon sa kanilang paaralan (high school). Pasosyalan, pagandahan at pabonggahan ng mga bihis ang bawat estudyanteng naroroon. Sina Juliebelle, Sophia, Princess at Bea, sila ang sikat at laging sinusundan ng tingin ng mga lalaking mahilig mambastos, sila ang tinatawag na THE GORGEOUS. Habang sila’y abala sa pagkakalikot ng kanilang matutulis na kuko at pagpapaikot ikot ng kanilang pinakulot na buhok ay inanyayahan na ng tagapagsalita ang lahat ng naroroon na ituon na ang kanilang atensyon sa nasabing pagdiriwang dahil ilang sandali na lamang ay mag-uumpisa na ang programa. Tradisyon na sa paaralang iyon na kapag natapos na ang programa ay sayawan naman ang dapat pagtuunan ng pansin ng bawat isa.
Nagsimula sa mga hiphop at rnb ang mga tugtugin, nagsimula nang magtakbuhan sa gitna ng dance floor ang mga lampayatot na dancer, nagsimula nang magdagsaan ang mga rapper papagitna habang sinasabayan nila ang kantang produkto ng kinakaskas na plaka. Magkakasama
lamang
sa
isang
sulok
ang
The
Gorgeous,
nagkukwentuhan, nagbibiruan habang pinagmamasdan ang mga hindi magkamayaw sa pagkembot at paghalukay. “Tara girls, sayaw na tayo,” paanyaya ni Sophia sa kanyang mga kasama. “Atat na atat ka na bang makipagsabayan d’yan sa mga trompong patalon talon? Ayaw ko, masyadong magulo, baka magulo pa ang hair ko ‘no. Gosh! Hindi ko yata carry ‘yon girl ha!. . . . . duhhhhhh!” sabi ng mayaman at maarteng sii Princess. “ok naman tayo dito diba Princess? Kwentuhan na lang tayo.” Sabat ni juliebelle “hmmmmmmmmmpp, nagkampi na naman kayo,” sagot ni Sophia “Oh! Bea, bakit tahimik ka? Gusto mo rin bang sumayaw? Tara go na tayo girl.” Hirit n’ya pa “Ha? Sige sige, ok lang ako dito.” Sagot ni Bea. “E bakit malungkot ka girl?… you know girls, I smell something. Na-vavibrate ko na naman s’ya. Ahahahaha. Girls, iniisip n’ya parin kung kailan darating ‘yong right guy para sa kanya. Ayiiieeeeee!!!” pangaasar ni Princess. “Hayy, girls ayan naman kayo! Kinikilig na naman tuloy ako. Tara na nga doon, upo na tayo, love songs na kaya ang tugtog,” paanyaya n’ya.
Photo credited:straightpost.com
Isali natin sa kwento si Van Joseph. Senior student, section B, gwapo. Simpleng tao lamang s’ya kung pagmamasdan, walang abubot sa katawan, hindi maporma ngunit malinis s’ya sa katawan. ‘Yon nga lang, sobrang mahiyain. Daig n’ya pa ‘yong asong bumabahag ang buntot kapag may paparating na kaagaw. Takot. . . .
takot masaktan. Tanging ang
kaniyang bestfriend na si Oliver lamang ang kanyang kausap nang mga sandaling iyon, wala silang ibang ginawa kundi pagmasdan ang mga magagandang dalagang naghihintay maisayaw. “Tara pare, hanap tayong girl, sayaw na tayo,” paanyaya ni Oliver. “Sige lang p’re, ikaw na muna. Hindi ko gusto ‘yong mga kanta e, mamaya na lang ako sasayaw ‘pag Ganado na ako.” “Sige, sabi mo e. Enjoy ka lang d’yan. Hahanap muna ako ng maganda at seksing dilag pare.” Sabay taas ng dalawang nakakalbong kilay.
Photo credited: layersandswathes “Girls ayan na ‘yong mga guys, papalapit na sila sa atin, mukhang isasayaw na yata ako noong naka-polong black.” Bulong ni Sophia habang kinikilig sa kanyang kalandian. “Oh ayan tuloy, lumiko. Ang ingay ingay mo kasi Sophia,” reklamo ni Juliebelle. “hmmmmm, ayos lang. akala mo naman kung sinong kagwapuhan. Mula ulo naman mukhang paa.”
“Uy sobra ka ha! Ang lakas mong manlait,” sabat ni Bea “Pero alam nyo, gusto ko nang sumayaw, pero may gusto akong tugtog e, hindi pa piniplay.” Dagdag n’ya. “hmmmmmm, choosy pa ah. Hindi naman yummy,” sabat ni Princess. “Oo, seryoso ako. Favorite ko kaya ‘yon. Matagal ko na ngang iniisip ‘yon e. Sabi ko, kung sino mang lalaki ang magyayaya sa aking sumayaw sa tugtog na ‘yon, naku! Sasagutin ko s’ya agad agad,” sagot ni Bea. “kahit hindi s’ya nanliligaw sa’yo?” tanong ni Juliebelle. “Edi ako ang manliligaw
”
“Ang ganda mo girl, para kang ipinanganak sa panahon ng mga robot. Ang tigas ng dating mo ah!” “E paano kung may magyaya nga sa’yo pero pangit naman? Anong gagawin mo? Are you going to take it or leave it?” hamon ni Princess. “Sa ganda kong ‘to, sa tingin mo may maglalakas loob manligaw sa aking pangit? S’yempre mahiya naman sila. Haha joke lang”. “Ay! Ikaw na girl, sinasamba kita sa kakapalan mo.”
Nagulat ang lahat at napahinto sa pagsasayaw nang biglang buksan ang pinakasentrong ilaw ng covered court. Agad nagtakbuhan ang mga nasilaw sa gitna ng sayawan, Huminto na rin ang tugtugan dahilan para madisappoint ang mga kababaihan. Ngunit may biglang nagsalita. “Paumanhin po sa ating mga kabinataa’t kadalagahan, nais ko lamang pong magkaroon tayo ng konting kasiyahan. Nais n’yo bang ma-play ang paborito n’yong kanta ngayon gabi? (nagbulungan lang ang lahat) Gusto n’yo bang magrequest ng kanta? (sumang-ayon ang lahat at nagpalakpakan) Ok! Ganito. Isulat n’yo sa kapirasong papel ang paborito n’yong kanta at i-p-play namin dito. Pero dahil katuwaan lang ito,
syempre
hanggang
sampong
kanta
tatanggapin. Kaya ano pang hinihintay n’yo?”
lamang
ang
aming
Agad na nagsikilos ang mga nagnanais na mapatugtog ang kanilang kinababaliwang kanta na madalas ring pinapatugtog sa mga stasyon ng radyo. Mabilis din namang naihiwalay ng DJ ang mga nabubulok sa hindi nabubulok. Nakapili na s’ya at ito na. “Glory of love, bakit pa ba, I believe, baby girl, itaktak mo (nagtawanan ang karamihan), destiny, the gift, from this moment, Moves like jagger (uyy) at. . . . . . . (binasa lamang ng DJ sa kanyang isipan ang huling kanta)” “Ow, dahil dalawa sa request n’yo ay magkapareho, pwede bang unahin na muna natin ‘yong i-play tapos kuha na lang ulit tayo ng isa pa kanta. Ok ba ‘yon?” “ok lang.” Bigla biglang nagbago ang timpla ng mukha ni Bea, bigla s’yang natahimik at medyo namutla pa nga. Hindi s’ya makapaniwala sa kanyang narinig at nasaksihan. Ang paborito n’yang kanta ay nakahandang
i-play
sa
oras
ding
‘yon.
At
ilang
sandal
pa.
Photo credited:metrolyrics “I believe Na ikaw lang at ako Kung kaya’t tayo ay pinagtagpo I believe Ang kapalaranmo’y ako At sana ay ganun din ang puso mo”
Nanatiling tahimik si Bea, pinakikiramdaman n’ya ang kung ano mang maaaring mangyari sa mga susunod na minuto habang tinutugtog ang paborito n’yang kanta. Nag-aabang at naghihintay ng pag-asang makikilala n’ya ang isang lalaking magpapabilis ng tibok ng kanyang sabik na puso. Ang isang lalaking balang araw ay hahaplos sa kanyang lungkot upang bigyang liwanag at pagkalooban ng kaligayahan, at upang pagaanin ang kanyang damdamin. “Pwede ba kitang isayaw?” “Noong
una
Kaibigan
ay lang
hindi ang
mo
ako turing
gusto mo.
Paano na ako”
Photo credited:graphicsfactory.com Isang magaang tinig ng lalaki ang sa kanya’y biglang nagpaiktad mula sa kanyang kinauupuan. Hinigpitan n’ya ang kanyang dalawang magkadaupang palad na tulad ng isang inang nananalangin alang alang sa ikagiginhawa ng kanyang panaghoy sa araw araw. Bagama’t nakayuko s’ya ng mga sandaling ‘iyon, inutusan na lamang n’ya ang kanyang sarili na ibaling sa mukha ng lalaki ang kanyang tingin.
Dahan dahan, nakatitig, at nang tumango na ang lalaki bilang isang paanyaya
sa
kanya
na
isayaw
n’ya
ang
binata
sa
saliw
ng
kasalukuyang tugtugin, saka pa lamang nakangiti si Bea, saka pa lamang s’ya natauhan at nabatid na tunay nga ang nagaganap, tunay ngang may isang lalaking nagyayaya sa kanya na sumayaw, tunay ngang ang naririnig n’ya ay ang kantang matagal na n’yang hinihintay.
Photo credited: paintingmyheartred “ Araw
araw
Hawak
lamang
Baka
mahal
Tama Binigyan
maghihintay ang
sinabi
mong
rin
ako
mo
na
sa’kin mo
Basta’t
ang ng
mahal
minsa’y pag-asa kita
Ikaw lang at ako ang magsasabi ng I Love You” “Ako nga pala si Bea” “Ako naman si Van, Van Joseph” “Ako nga pala ang nagrequest ng kantang ‘to” pagmamalaki ni Bea “Oh talaga? Ako din e, ibig sabihin. . . . . . . . “
“TAYO
‘YONG
TINUTUKOY
NG
DJ
NA
NAGKAPAREHO
NG
REQUEST?” sambit nilang dalawa ng sabay na sinundan pa ng malulutong na tawanan. “Tingnan mo nga naman, haha. Nakakaloka!” paliwanag ni Bea “Oo nga e, what a coincidence, kanina ayaw ko talagang sumayaw e, hinintay ko talaga ‘tong kantang ‘to. Ewan ko ba kung bakit sa’yo ako dinala ng mga paa ko.” “Baka naman. . . . nagandahan ka sa akin?” “Ikaw? Maganda? Ahaha. . . ok, sige, sabi mo e.” “hmmmm, parang hindi ka naman naniniwala?” “Oo na, naniniwala na po ako, kasi po. . . . tayo na lang ang nandito sa gitna. Umupo na silang lahat.” “Oh so. . . . Uupo narin ba tayo?” “hmmmm, sige. Nahihiya na ako e, nakatingin silang lahat satin. Para tayong kakatayin.” Natapos ang gabing ‘yon nang maayos at mapayapa. Naging masaya ang lahat, lalong lalo na sina Bea at Van. The next day, agad na sinimulan ni Van ang panliligaw kay Bea. Dalawang lingo lang ang lumipas at. . . . . . . . Meeting noon ng lahat ng officers ng bawat seksyon. Kapwa officer ang dalawa kung kayat hindi maiwasan tuksuhin sila ng kanilang Guro at mga kaeskwela. “Oh Van at Bea, lagi na lang kayong magkasama? Kayo na ba?” tanong ng kanilang Guro “Ma’am naman” sagot ni Bea. “Oo nga ‘no? oohhhhhhhhh,, uuuuuyyyyyyy!!!” Pang-aasar naman ng mga mapantuksong estudyante “Ma’am kasi” sabat ni Van “Kasi ano?” muling tanong ng Guro
“Kasi. . . . . . . . . . kasi hindi n’ya pa ako sinasagot” sagot n’ya ulit “whooooooaaaaaahh!!!. . . huuuuuuuuuuuu,” sigaw ng mga kinikilig na estudyante “Oh Bea, kelan mo nga naman sasagutin si Van?” tanong ng Guro kay Bea “Ma’am naman! Ano ba ‘to?” sagot n’ya “Anong ma’am naman? Bakit ako?”
Photo credited:Pandora Sandaling tumahimik ang lahat habang binabantayan ng lahat ang isasagot ni Bea, lahat nakaabang. Parang mga batang naghihintay ng pasalubong ng magulang. Kinakabahan, nasasabik at naiinip. “Oo. . . . . . mahal ko s’ya.” Sagot ni Bea habang nangingiti sa harap ng mga estudyanteng atat sa magiging ending ng istorya. Muling nagsigawan ang mga estudyante, ngunit sa pagkakataong ‘yon, hindi lang sigaw at palakpakan ang maririnig. Pati mga hampas ng bote ng tubig sa mesa at padyak ng mga paa. “E bakit sa amin mo sinasabi? Kami ba si Van?” Dagdag ng Guro Huminto si Bea mula sa kanyang pagkakangiti, Pumikit s’ya sandali at dahan dahang ibinaling ang tingin kay Van.
Napalunok naman ng natutuyong laway si Van, na sa mga oras na ‘yon ay kinakabahan sa maaaring sabihin ni Bea. Nakatanga naman ang lahat sa kanilang dalawa. Halos tumigil naman ang pag-ikot ng mundo tanging sa kanilang dalawa lamang, walang makabasag ng kanilang malalalim at nangangahulugang titigan. Walang sinuman ang may lakas
ng
loob
na
ihinto
o
bigyan
ng
komersyal
breyk
ang
teleseryenobelang nagaganap. Malungkot ang mukha ni Bea ng banggitin niya ang. . . . . . .
Photo credited: robskidmore “Van. . . “ “Bea?” “Pasensya na, pero. . . . hindi ko na matiis e, hindi ko na kayang patagalin pa at magsinungaling sa’yo. . . . . . . . . . Oo, mahal kita. . . . at sinasagot na kita. . . . . . oo, tayo na.
”
Abortion At 14 BY MGA-SULAT-KAMAY
Abortion (http://wholeworldinhishands.com)
Pitong buntis ang nasa labor room. Apat sa kanila unang beses manganganak, habang dalawa ang nasa delivery room. Nag-ring ang telepono at isang balita na may papadating daw na tatlo pang buntis galing sa ER, leaking BOW (sumabog ang panubigan) yung nanay, kaya kailangang mabilisan na maidala sa Delivery Room. Malapit nang mag-alas-dos ng madaling araw noon, pero parang walang bahid ng antok sa bawat isa sa amin. Buhay nurse nga naman, ano pa kayang mas lalala sa madaling araw na ito? Hanggang nasagot yata ang iniisip ko. Maya-maya, pasigaw kong narinig ang boses ng instructor namin, malutong pa sa kakaluto na chicharon ang paraan nang pagtawag nya habang hinihiyaw ang aking pangalan. Dali-dali akong lumapit sa kanya, baka kasi magtransform siya at maging mini-anaconda at sakmalin ng buo ang inaamag kong utak.
“May dadating dito na bleeder daw ha. Ikaw i-assign ko doon, gusto ko ikaw ang magmonitor dun. Pakikuha yung history, at tatanungin kita mamaya. Naiintindihan? Naintindihan mo ba?� Nakamahigit sampung tango yata ako, notorious talaga yung instructor namin na yun, kababaeng tao daig pa si Sadam Hussein kung makapangterorrize. Naghintay na ko sa may pinto, sa dami ng i-aassign sa toxic na patient, ako pa, ako pa na walang hinangad kundi ang payapang buhay ang tinoka niya. Di na ko nagreklamo, kailangan kong malaman ang history ng pasyente, kung bakit siya dinugo, ilang oras na dinudugo at ilang bagay na may kinalaman sa naging dahilan ng pagkakadala niya sa hospital. Parte ng training namin bilang nurse ang matutong kumuha ng impormasyon sa bawat taong makakasalamuha namin sa ospital, kung paano makikitungo at paano makikipag-usap. Maya-maya dumating na nga yun iniintay ko, sigurado ako na siya na yung nakahiga sa ipapasok na stretcher.
Nauna na
kasing dumating yung mga buntis na itinawag ng ER, medyo naiinip na nga ako, ang mga kasama ko sa grupo eh nakakita na ng aksyon, habang ako ay nag-iintay sa bungad ng delivery room. Humahangos ang may dala ng strecher, nakita ko na kasunod ang isang lalaki marahil ay kaedad ko lang at isang babae na medyo may katabaan at medyo may edad na. Dali-daling ipinasok ang pasyente, habang binilinan ko na magintay ang mga kasama niya sa labas. Kitang-kita ko ang panglulumo sa mukha ng kasama niyang lalaki, alam mo yung itsura ng tao na parang nanalo sa lotto pero
di makita yung ticket nya, parang ganun ang nakikita sa mukha niya. Umupo siya sa gilid habang tinulak ko ang strecher sa loob. Nang makarating kami sa loob ng DR, nalaman ko na puno pala lahat
ang
kwarto,
apat
na
buntis
ang
sabay-sabay
na
nanganganak. Halos magmakaawa nga ako sa isang kaklase para bantayan sandali ang pasyente ko dahil pupuntahan ko ang instructor ko para sabihin na dumating na yung bleeder namin. Nung makita ko yung instructor, sinabi nya na imonitor ko muna. Pagbalik, dali-dali kong inayos ang regulaation ng swero, inayos ang posisyon niya na mas mababa ang ulo kaysa paa. Sinimulan ko siyang kuhanan ng vital signs. Kinakausap ko siya, pagtango lang ang isinasagot niya, mukha siyang hinang-hina pero nakagising naman. Noon ko siya napagmasdan ng husto, sobrang bata pa pala niya, sa tingin ko ay dose o katorse anyos lang. “Kuya, ooperahan na ba ako?” “Sandali lang, wala pa yung doktor, higa ka lang dito, kukuhanan lang kita ng blood pressure ha?” (Tumango siya) “Masakit ba yun kuya?” Natahimik ako at di agad nakasagot, sa isip ko nabubuo na ang kwento kung bakit siya napadpad sa parte na ito ng ospital. Pero kailangan ko siyang sagutin.
“Relax ka lang muna, malapit nang dumating si Doc.”
Maya-maya dumating na nga ang doktor, natapos ko nang gawin ang inutos sa akin, at nasagot ko naman ang ilang impormasyon na itinanong ng doktor. Hanggang sa nautusan ako na may ipabili sa bantay. Dali-dali akong naglakad malapit sa pinto ng delivery room upang ipaabot sa bantay nya ang gustong ipabili ng doktor. Dali-dali na sumunod yung babae na medyo may katabaan, yung lalaki nanatiling nakayukyok malapit sa may pinto ng delivery room. Naisip ko na kausapin ang lalaki, dahil sa tingin ko sa kanya, anumang oras ay mawawalan na siya ng malay, marahil sa pagod, sa pag-aalala, o baka sa takot. “Ayos ka lang tol?” Nag-angat siya ng mukha, di siya ngumiti pero di din naman nakasimangot. Larawan yung mukha niya ng taong naghahanap ng tulong. Medyo kumisot yung nguso niya, sa pagkakataon na yun, naisip ko na siguro kailangan nga niya ng kausap. “Ano ba’ng nangyari?” Hindi siya agad nakasagot, inaasahan ko naman yun. Alam ko na yun ang tanong na pinakaayaw niyang marinig pero ang sagot sa tanong na yun pinakagusto niyang mahugot mula sa dibdib niya. “Nalaglag siya sa hagdan eh.” “Ganun ba? Ilang buwan na?” Muli siyang natigilan, muling nanimbang kung sasagutin ba niya yung tanong ko. Marahil punong-puno ang isip niya ng pagdududa sa kung ano na ang nangyayari. “Tatlo na.” “Ano ka ba niya?”
“Pinsan, tita namin yung babae” “Ah.” Tumango ako, pero sa isip ko may ilang bahagi ang di makapaniwala. Di ko pa alam ang buong kwento, pero malinaw sa akin na hindi ito basta-basta kwento ng isang babaeng buntis na nakunan. Dumating na yung babae na dala ang pinabili ng doktor. Nagmamadali akong bumalik sa loob ng delivery room. Sumenyas pa ako sa lalaking nakausap ko sa pamamagitan ng pagtango, na sinagot din nya ng tango. Pagbalik ko sa loob, nakita ko na nakasalang na sa DR table yung pasyente ko. Muli inutusan ako ng doktor na magpahanap sa bantay ng tatlong bag ng Type O negative na dugo. Dali-dali kong sinabi yun sa dalawang bantay, at ewan kung masyado akong naging mapag-obserba, pero literal na nakita ko na halos sabay pumatak ang luha ng babaeng may edad at yung lalaking kausap ko kanina. “Anong gagawin natin?!” may diin na sabi ng may edad na babae sa lalaki. Tumalikod na ako, ayaw ko namang isipin nila na lahat ng usapan nila ay gusto kong pakinggan. Pagbalik sa delivery room, tinawag ako ng instructor para magassist sa OB-Gyne, at ayon sa obserbasyon ko sa mga gamit na nakaharap sa amin, at sa direktang pagsasabi ng doktor, hindi nga aksidente ang nangyari kundi isang aborsyon. Isang madumi at di-ligtas na aborsyon. Nagsimulang kausapin ng doktor ang batang babae. “Ano ba talagang nangyari sa’yo Ine?” “Nahulog po sa hagdan” “Nahulog ka sa hagdan? Alam mo bang buntis ka?”
“Hindi po.” “Imposibleng di mo alam, tantya ko dalawa o tatlong buwan ka ng buntis.” Tumahimik yung babae, hinang-hina na siya. “Ilang taon ka na ba?” “Katorse po.”
“Nagpalaglag ka?” “Hindi po, nahulog po ako sa hagdan.” “Pate, wag ka ng magsinungaling.” “Totoo po, nahulog ako sa hagdan.” Sinimulan ng doktora ang raspa. Ipinasok niya ang ilang gamit, nagsimulang kayurin at kutkutin ang mga namuong dugo sa bahay-bata ng isang babaeng halos di pa matatawag na dalaga.
Sa bawat pasok ng gamit ni doc, mahihinang ungol ang naririnig namin, may mga panahon na nasisigaw pa ang batang babae. Sa kakapirasong lakas na natitira niya, ginagamit pa niya ito para humiyaw at dumaing. Maya-maya, ipinasok na ng doktora ang buo niyang kamay. Doon ko nakitang tumulo ang ilang luha sa mata ng batang babae. Di maiwasan na mangilid ang sarili kong luha.
Bakit? Ewan ko. Pakiramdam ko kasi, ang bata pa niya para makaramdam ng lahat ng sakit na ito. Sakit na pisikal? Emosyonal o mental? Ewan ko. Siguro yung sakit na kayang humiwa sa pagkatao niya, yung sakit na maaring dalin niya buong buhay niya. Gumagalaw ang kamay ni dok, kung may lakas ang batang babae, marahil hihiyaw siya ng hihiyaw. Hinagod ni dok at mayamaya ay lumabas ang ilang buong dugo. Iniligay ito ni doc sa maliit na palanggana na inabot ko. Habang hawak ko ang palanggana, aksidente akong natingin sa buo-buong dugo.
Photo credited:jillstanek.com Daliri. Limang malilit na na parang may maliit na puti sa dulo. Nung panahon na yun di ako sigurado kung kuko nga ba yun, pero sa kilabot na naramdaman ko, totoong-totoo. Isang maliit na kamay ang nakita ko, isang putol at halos durog na kamay. Napansin siguro ni dok na nakatingin ako sa inilagay nya sa palanggana, tinanong niya kung ano yung tinitingnan ko. Itinuro
ko yung maliit na putol na kamay. Marahil, nadala din ng galit si dok. “Eto yung kamay ng anak mo oh, dinurog ng aborsyonistang pinuntahan mo? Tapos sasabihin mo naaksidente ka, eto yung anak mo, durog, naatim mong durugin at hugutin sa sinapupunan mo� Tahimik yung babae, di ko din alam kung ano yung naramdaman ko. Galit, awa, pagtataka, kilabot o panghihinayangan sa isang buhay. Hindi ko alam, basta nung panahon na yun, nabuksan ang mata ko sa panibagong mukha ng lipunang ginagalawan ko. Bago matapos ang ginagawa ng doktor, nakumpirma niya ang problema, butas ang bahay-bata nung batang babae at kailangan agad siyang maoperahan, kung hindi, mamatay siya sa internal hemorrhage. Nabutas ng aborsyonista binayaran nila para putulin ang buhay na nagsisimulang mabuo sa sinapupunan niya. Pinuntahan ng doktor ang mga kamag-anak ng pasyente para sabihan na magdonate ng dugo, pero napag-alaman namin na wala siyang kamukha ng blood-type. Isinama ako ni dok dahil ako ang may hawak ng consent na papapirmahan sa kamag-anak ng pasyente para maoperahan. Habang pinapaliwanag ng doktor na maaring mamatay ang babae, umiyak na ang lalaking pinsan daw. At doon namin nalaman na ang 17 years old na lalaking pinsan daw ang boyfriend ng 14 anyos na babaeng nasa loob ng delivery room. Tita ng lalaki yung babae, at hindi alam ng magulang ng babae ang nagyari dito. Nasa dulong parte sila ng probinsya at ang batang babae ay nag-aaral sa isang pribadong eskwelahan sa probinsya namin kaya tumutuloy lamang sa isang boarding house. Hiniling ng doktor na ipaalam sa pamilya ng babae ang
nangyari, dahil kailangan agad-agad na masalinan ng dugo at maoperahan ang babae. Tahimik ang lalaki, basang-basa ng luha ang mata niya. Tinitingnan ko siya, gusto kong maawa pero gusto ko ding magalit, ewan ko kung bakit nagkakaroon pa ng mga ganitong kwento. Naalala ko pa yung itsura nung bata na yun habang nakahawak siya sa kamay ko. May luha sa mata, nanginginig at nangangatal, hindi ko alam kung dahil sa takot o dahil sa kakulangan ng dugong dumadaloy sa katawan. “Kuya, wag mo akong iiwan ha� Tumingin ako sa kanya, pinisil ang palad at sinabing, “tatagan mo lang.� Natapos ang shift namin noon ng walang dugong maibigay para sa batang babae. Ewan ko kung sinabi na sa magulang niya, untiunti nakikita ko habang dumadating ang umaga, nababawasan ang buhay ng dalagita. Aborsyon na yata ang isang salita na di ko kayang tanggapin kahit kailan. Sa utak ko noon, naglalaro ang mga katanungang, sino ba ang may kasalanan para sa isang bata na di naisilang? Sino ba ang dapat sisihin para sa isang batang dinurog habang nasa sinapupunan? Sino ba ang dapat gutayin din ang katawan tulad ng ginawa sa isang batang di pa ganap na lumalaki? Binigyan tayo ng kakayahang magpasya upang danasin natin ang magkamali, upang magkaroon tayo ng pagkakataon na panidigan ang ginawa nating desisyon, para magkaroon ng pagkakataong itama ang pagkakamali, at para matuto sa susunod na pagharap dito. Kailanman, kahit gaano pa yan kaliit o kalaki, hindi maitatama ang pagakakamali ng panibagong pagkakamali. Kahit sa math nga, negative plus negative equals negative pa din, sa buhay pa kaya ng tao?
Kung sa una pa lang di na mo kayang panindigan, huwag mo ng isiping gawin tol. At kung naturingan ka namang babae, irespeto mo ang sarili mo, sa paraang gusto mong irespeto ka ng iba. Sandaling panahon ng pagkakamali, habang buhay na itatago sa konsensya. Sabi nila, sa makabagong panahon, di naman na big deal ang abortion, ano yun? Kapag uso at maraming gumagawa, yun na yung tama?
Photo credited:zazzle.com.au Sana lang maalala natin na tao ang pinapatay sa bawat aborsyon nangyayari sa mundo, at sana wag kang maging isa sa mga nakikiuso sa gawaing kailanman di tatanggaping tama sa isipan nang matinong tao.
Acknowledgement No one walks alone on the journey of life. Just where do you start to thank those that joined you, walked beside you, and helped you along the way continuously urged me to write a book, to put my thoughts down over the years, those that I have met and worked with have paper, and to share my insights together with the secrets to my continual, positive approach to life and all that life throws at us. So here it is. The author wishes to express sincere appreciation to the Definitely Filipino for publishing my articles and motivating me. As I say, words may not be enough to thank all of those who inspire me. This book would never have been completed without the encouragement and devotion of my family and friends. First and foremost, to my beloved parents; Felomina & Marcos Ampalaya for taking care of me and Dhave, for being there always. To Bob, my prince, my love, my habibi, thank you so much for keeping me alive. Special thanks to my avid readers; Princess Lomboy Tadaya, Romy Sacro and Sir Rey Buligan.
It would not have been possible without the kind support of many individuals and organizations. I would like to extend my sincere thanks to all of them; Definitely Filipino family,
Jocelyn Pineda (mommyjoyce) DF mommy
Doreen Marquez (Dhors) Businessmommy
Nestor Dominggo(slickmaster) The ‘kastigador’
Jovelyn Bayubay Revilla (jovelyn) The Palaban of DF
Raquel Padilla (ardipee) Rich blogger
Iceburn Mr. Romantiko
Sherald Salamat (sherald) The ‘witness’
Sky Escobarte (ipyon) The ‘kabet’ hater
Maricar Francisco(bangsoverload) The ‘Cape-holic’ blogger)
Robert de Guzman Jr.(sulat-kamay) RN Blogger
Ands Fernandez (marieands) One of the Top DF blogger
Monette Nina Calugay The Dangerous but cool blogger
Thank you so much to all of you, for the help and contributions. To my DF Bloggers family, I salute to you guys. To God Allah, I am thankful for the strength that He gives me and keeps me standing and for the hope that keeps us believing. My thanks and appreciations also go to my colleagues for not telling boss I am busy browsing Facebook. And people who have willingly helped me out with their abilities, to my I.T teacher who taught me all computer knowledge. Thank you, thank you. To my company, thank you for the computer though I spent more time on my book than on my work. Thank you. To the publisher, words are not enough. Thank you so much. Thank you. Big smile to all of you, I do hope you enjoy reading. Who knows, I might have second book. wink.
All rights reserved 2012