Áilleacht

Rinne mé seanfhocal dom féin; ‘Ní dhéanann áilleacht an obair.’

Cloíonn m’intinn len nath sin.

Chaith mé roinnt de m’airgead cheana ag fáil réidh lena ribí dorcha a fháiseann ar mo smig. Ach fásann siad fós, dubh is dúshlánach.

Smaoiním orm féin is mo mhaimí i mí na Samhna. Bhí an charr stoptha againn chun breathnú ar beirt bhan óg ag an linn taoide, ag baint a gcuid éadai uathu chun dul isteach san muir théachta. Stop bean eile ar an mbóthar le miongháire uirthi ag breathnú ar an radharc.

A bheith beo go nádúrtha, is é sin an t-idéal.

Tá súil agam go mairfidh an cuimhne seo.

le Jamie O’Toole

Aimsir

Brigid’s Young

Two bodies. True spring. Each hoof spreading the cloak further under a warming sun, Light on their feet to honour skinty fia.

Sleek and shining, White flecks, like constellations painted onto their hides. Momentum carrying them forward, only following new sunshine.

by Sophia McDonald

First look at those buds. They’re as light as shadows, Muscles taut in the freshness of the air.

Leaping to bounding, carolling to skipping. Across a field soon to be flush full again.

Brigid by Andrés Murillo

Aimsir

Feabhra

Oíche, do chorpsa faoin gcrosóg sin, ceangailte le crann feá, ‘s déanta, mar a bhíonn siad, le luachra fite.

Do lámha casta, brí an gheimhridh ort, ‘s ag éalú ó do bhéal, d’anam, d’anam bog