วิจัยนี้มุ่งศึกษารูปแบบคำประพันธ์ ภาษาและเนื้อหาที่ปรากฏ ศึกษาโรค ตัวยา และวิธีในการรักษาที่พบในวรรณกรรมเภสัชกรรมฉบับนี้ ผลการวิจัยพบ คำประพันธ์ประเภทร้อยแก้ว อักษรไทย ภาษาไทย พบตำรับยาที่ใช้ในการรักษาโรคทั้งหมด 114 ตำรับ พบตัวยาประเภทพืชวัตถุจำนวน 413 ชนิด ตัวยาประเภท สัตว์วัตถุจำนวน 24 ชนิด ตัวยาประเภทธาตุวัตถุ จำนวน 6 ชนิดและพบกรรมวิธีที่ใช้ในการปรุงยาทั้งหมด 40 วิธี วรรณกรรมเภสัชกรรมฉบับนี้มีเนื้อหาสะท้อนบริบท ของสังคมได้หลายประการ คือ การรักษาโรคของคนในอดีต อัตราส่วนของยา แต่ละชนิด และสะท้อนสรรพคุณทางยาสมุนไพรแต่ละตัว ดังนั้นวรรณกรรม เภสัชกรรมเรื่องนี้จึงเป็นวรรณกรรมที่ควรค่าแก่การศึกษาและอนุรักษ์ในด้าน ภูมิปัญญาของท้องถิ่นให้คงอยู่สืบไป
