งานวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบเสียงวรรณยุกต์ ในภาษาถิ่นวัดโบสถ์ของหมู่บ้านหนองปลิง ตำบลท่างาม อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก ของผู้พูดสามระดับอายุ การศึกษาในครั้งนี้เก็บข้อมูลโดยวิธีการสัมภาษณ์จากผู้บอกภาษาทั้งหมด 6 คน แบ่งเป็น 3 ระดับอายุ ดังนี้ ระดับอายุ 60 ปีขึ้นไป ระดับอายุ 21-59 ปี และระดับอายุต่ำกว่า 20 ปี โดยใช้ตารางทดสอบเสียงวรรณยุกต์ของ William J. Gedney ผลการศึกษาพบว่า ระดับอายุ 60 ปีขึ้นไปและ 21-59 ปี ปรากฏ 6 หน่วยเสียง และระดับอายุต่ำกว่า 20 ปี ปรากฏ 5 หน่วยเสียง จากการเปรียบเทียบเสียงวรรณยุกต์ของสามระดับอายุ พบว่า ระดับอายุ 60 ปีขึ้นไปและระดับอายุ 21-59 ปียังมีการใช้วรรณยุกต์คล้ายรูปแบบเดิม แต่ระดับอายุต่ำกว่า 20 ปี เสียงวรรณยุกต์มีแนวโน้มเหมือนภาษาไทยมาตรฐานมากขึ้น