angas
Pahayagan ng Alay Sining | Hulyo 2011
Rights defiled:
Taking a stand vs the abuse of human rights T
he past decade has been a grim period for human rights. The figures are alarming: over 1,100 victims of extrajudicial killings, over 200 enforced disappearances, and some 400 political prisoners who remain imprisoned. Less than one percent of these cases have ended up with court convictions. In short, almost everyone who has engaged in human rights violations under Gloria Macapagal-Arroyo or Benigno Aquino III has quite literally gotten away with it. Such injustice due in part to a notable lack of massive outrage and protests against human rights violations. Instead of public indignation rising with each new murder, disappearance, or arrest, it seems that most people simply choose to stay silent on the issue, either out of apathy or fear. Fascism, unchallenged, will only grow worse. We must fight back. Among these statistics are four victims, all of them from the University of the Philippines, Diliman — each case presents us with the opportunity to stand up for our rights, ending, at last, the climate of fear and impunity which has been eroding our rights. 3 1 At 21, Maricon Montajes, a film Karen Empeño and Sherlyn Cadapan — from the major at the College of Mass College of Social Sciences and Philosophy and the Communication, is one of the College of Human Kinetics, respectively — went missing youngest political prisoners in the five years ago in Hagonoy, Bulacan. Witnesses say that country. Karen and She were repeatedly beaten, raped and This June marked a year since she tortured in captivity. was first arrested — with companions A United Nations special rapporteur tied many Ronilo Baes, 19, and Romiel Cañete, 22 of the HRVs during Arroyo’s regime to General Jovito years old — in an alleged encounter Palparan (known to human rights groups as “the Butcher”), between military troops and armed who was head of the military battalion stationed in the rebels in 2010. They are detained in area where Karen and She disappeared. Moreover, the the overcrowded Batangas Provincial Supreme Court, the highest court in the land, has issued Jail, charged with the non-bailable a writ of amparo ordering the military to immediately offense of illegal possession of firearms release Karen and She from their custody. and explosives. Yet the UN and the SC wield no real power with the military. Palparan and other officials have simply denied all accusations. Karen and She remain missing. Are they still alive? Where are they? What is being done to them? These are the questions that the family and friends of Karen and She continue to ask. Arroyo had no answer then; Aquino has none now. umipas na ang tag-init at nagsimula na ang mga buwan ng bagyo at ulan, ngunit kasalungat ng pagbabago ng panahon 2 ang pagpapatuloy ng mga demolisyon sa iba’t ibang komunidad Ericson Acosta is a former editor of the Philippine sa Metro Manila, at maging sa ibang lungsod sa Pilipinas tulad ng Collegian and longtime critic of the government. He Davao. was working as a freelance journalist, researching on Sa San Roque, nagtayo ng barikada ang mga residente human rights violations and environmental issues, when at binato ng mga bote ang miyemrbo ng demolition team upang he was abducted last February in San Jorge, Samar. harangan ang sapilitang pagwasak ng mga tahanan nila. Sa San He turned up three days later in a military custody, Juan, makikitang umiiyak ang mga nanay, may bitbit na sanggol o tagged and detained as a communist. The Armed Forces o hawak ang kamay ng kanilang mga anak; nakatayo sa kalsada of the Philippines (AFP) had charges ready against him: at napaliligiran ng mga kahon at kagamitan mula sa kanilang mga they accused Acosta of trying to resist arrest using a ginibang bahay. At sa Davao naman, humantong pa sa panununtok grenade. ni Mayor Sara Duterte sa isang opisyal ng korte ang naunang Acosta, who is still in detention, said that he had karahasan sa pagitan ng mga pulis at mga residente ng Agdao na quite obviously not been carrying around an explosive. nangangambang mawalan ng sariling tirahan. He also detailed in a sworn statement the torture he Malinaw na marahas ang malawakan at sunod-sunod na suffered while in the hands of the military. demolisyon na nagaganap sa ilalim ni Pangulong Benigno ”Noynoy” Human rights groups have noted that Acosta’s Aquino III. Marami sa mga naaapektuhang komunidad ay gigibain case is a classic example of state-sanctioned tactics to — hindi dahil may mas maayos na proyekto ang gobyerno o dahil engage in HRVs. Because political activism is protected “danger zone” ito at mapanganib sa mga residente — kundi dahil by free speech laws, the government often invents nais pumasok ng pribadong sektor at gawing “commercial district” trumped-up criminal charges against activists and ang lugar. journalists in order to silence and intimidate them.
Tutulan ang mga demolisyon! L
Ang usapin ng demolisyon ay usapin ng tunggalian. At ang kontradiksyon ay hindi lamang sa pagitan ng mga pinalalayas at sa nagpapalayas sa kanila. Kailangan din gumuhit ng linya sa pagitan ng mga tumututol at sa mga pinahihintulutan ang ginagawang pagsasawalang-bahala ng mga negosyo at gobyerno sa kalagayan ng mahigit 500,000 pamilya ng “informal settlers” o maralitang lungsod sa Metro Manila. Populasyon ng Metro Manila: 11.5 milyon na tao Bilang ng maralitang lungsod o “informal settler” sa Metro Manila: mahigit 556,000 na pamilya, o 2.88 milyon na tao (25% ng populasyon) Kakulangan sa pabahay: 3.7 milyon Pinaplanong maitayong bahay mula 2011-2016: 332,000 na yunit Pondo para sa pabahay: P5.7 bilyon Pondo para sa Conditional Cash Transfers (CCT): P21 bilyon *ayon sa Metro Manila Development Authority, Housing and Urban Development Coordinating Council, at 2011 National Expenditure Program
Sa isang banda, nariyan ang mga sumusuporta sa demolisyon. Sa kanilang lohika, wala namang karapatan ang libu-libong maaapektuhan sa lupang hindi kanila. Wala rin umanong bigat ang kalagayan ng mga residenteng ito kumpara sa magiging paglago ng ekonomiya kapag nakuha ng mga negosyante ang lupang tinitirahan nila. Binabansagang “squatter” ang mga taong palalayasin sa kanilang tahanan, at sila’y kinukundena kapag sinubukan nilang lumaban sa mga demolition team. Meron naman daw relocation sites, at nagiging maarte lamang ang mga maralitang taga-lungsod sa tuwing tatanggi sila sa mga ito. Ngunit ano ang nasa kabila ng timbangan? Mga tao, at hindi lamang numero o datos, ang pinaguusapan: mga manggagawang ilalayo sa kanilang trabaho, anak na tatanggalin sa kanilang mga eskwelahan, mga pamilyang ilalaglag sa mga malalayong relocation site na walang tumatakbong tubig o kuryente. Libu-libong buhay ang mawawasak — at para saan? Sa ngalan ng kaunlaran? Sino ang uunlad kapag nakapagtayo ng isa pang mall, isa pang call center, isa pang parking lot? Mismong ang mga ahensya ng gobyerno ay umaamin din sa kakulangan ng mga relocation site. Nakalista ang mga problema sa ulat ng Presidential Commission for the Urban Poor: “shortage of employment opportunities;” “inadequate supply of potable water and electricity;” “distance from school and health facilities;” at “defects in housing structures.” Sa ganitong lagay, hindi masisisi ang mga maralitang lungsod kapag nilabanan nila ang pinagpipilitang PublicPrivate Partnerships ng administrasyong Aquino, kung saan pati pabahay ay ginagawang negosyo. Sa lipunan sa ilalim ni Aquino, walang halaga ang tahanan at kabuhayan ng libolibong pamilya, kung itatapat sa pera ng iilang malalaking pamilya tulad ng Ayala, Cojuangco, at Araneta. Sa bandang huli, pinatitingkad lamang ng mga nagaganap na demolisyon at ang walang-prenong pagtulak ni Aquino sa kaniyang tagibang na mga proyekto ang pagpanig ng hacienderong pangulo sa malalaking negosyante, habang inilalagay sa laylayan ang karamihan sa mga mamamayan. Ngunit sa bawat tirahang wawasakin ng gobyerno, laksalaksang maralitang taga-lungsod ang mag-aaklas at gigiba sa pamumunong manhid sa daing ng mamamayan.
Submit your artworks depicting your perceived face of Benigno "Noynoy" Aquino III to Alay Sining. Submissions may take the form of paintings, poetry, songs, or any written, visual, or performed art form. Deadline: Friday, July 15 Contact: Amae|09178137145