Nr 46 t arsenaal januari 2018 by AMVJ publishers

uitgave

Maandelijkse

â&#x20AC;&#x2DC;TArsenaal

Magazine

NR 46 Januari 2018

Gratis, Digitaal-Onafhankelijk en zeer gewaardeerd Met Historische en hedendaagse militaire geschiedenis Jaargang 6: Oplage 1000

IN DEZE AFLEVERING

‘T ARSENAAL

INHOUD

DIGITAAL&GRATIS

Redactioneel ..............................................................................3

Uitgever Media Hill Publicaties

Sporen van de Belgische opstand ..........................................4 Verscholen in de bossen bij Oirschot liggen de resten van een militair kamp uit 1832.

2542-4858 Hoofdredacteur Rob Vaneker Fotografische opmaak Hans Hollestelle Redacteur Robert Wilbrink Graphic Design Rob Vaneker Interessante Internet links www.mmanagement.org https://www.imos-nederland.nl Digitale media en distributie Media Hill Productions Bijdragen van : Jan van Doesburg

Mijn eerste (registratie) nummertje ....................................................9 Met het kennis maken van allerlei regeltjes, opdrachten en, wat uiterst belangrijk was, het registreren van het individu in de organisatie. Rampjaren................................................................12 Hoeveel artikelen zijn er in de achterliggende twee jaar geschreven over de effecten die de aanhoudende deplorabele toestand van de Russische economie heeft voor de man en vrouw in de Straat en vooral op het Platteland? “Stonewall” Jackson, ................................................17 Veel van de door Jackson gebruikte tactieken worden tot op de dag van vandaag nog gebruikt als lesstof op de befaamde militaire academie Westpoint, waar de toekomstige leiders van het Amerikaanse leger hun opleiding en training krijgen. Advertenties vanaf ...........................................................................21

Victor Remouchamps Rob Vaneker Gratis abonnement Verras uw vrienden, kennissen en oude dienstmaten met een abonnement.: Vkminfo@yahoo.com.

https://www.facebook.com/groups/412151909179902/about/

https://www.facebook.com/groups/285413265174459/

https://www.facebook.com/groups/314257969084947/

‘T ARSENAAL 2018

REDACTIONEEL OP DE KORREL: DOOR ROBERT WILBRINK, REDACTEUR

Beste lezers, Het eerste maandelijkse digitale nummer van het Arsenaal in 2018 is een feit. In dit nummer staat het thema ‘Innovatie’ centraal. In samenwerking met het redactieteam, die altijd op allerlei manieren veranderingen in dit blad stimuleert, is er een mooie gedaantewisseling - huisstijl - van het Arsenaal tot stand gekomen. De wereld om ons heen veranderd constant en innovatie speelt daarin een belangrijke rol. In deze aflevering laat onder andere Jan van Doesburg,een van onze vaste auteurs, zijn licht schijnen over sporen van de Belgische opstand. Er hebben, voor de publicatie van dit nieuwe Arsenaal 2018 - begin november 2017-ook binnen onze redactie weer verschillende activiteiten plaatsgevonden. Tijdens brainstorming sessies zijn veel aspecten voor een vernieuwing aan bod gekomen voor de aankomende uitgaves in 2018. In deze vernieuwde uitgave komen diverse aspecten van innovatie en vormgeving aan het licht en geven verschillende auteurs van zowel binnen als buiten de redactie hun mening over bepaalde onderwerpen. Als niet commerciële uitgever van digitale uitgaves e.e.a hebben we een succesvol 2017 achter de rug. Veel nieuwe abonnee aanvragen voor de verschillende digitale magazines van ons. Niet alleen de uitstraling,maar ook de doorontwikkeling van drie indivuele bladen zelf speelden hierin een belangrijke rol.Met als gevolg verbazingwekkende aantal digitale oplagen en gebroken records.Een mooi voorbeeld van successful innoveren.Het is dus belangrijk om te blijven innoveren, zowel binnen de redactie als buiten voor u als lezer.Innovatie loont! Namens de gehele redactie wens ik u veel leeskijkplezier en een gezond 2018!

Foto’s op deze pagina :Bron Ministerie van Defensie

’T ARSENAAL 2018

DOOR: JAN VAN DOESBURG

Te Wapen! Sporen van de Belgische Opstand Verscholen in de bossen Verscholen in de bossen bij Oirschot liggen de resten van een militair kamp uit 1832. Wandelaars lopen er nietsvermoedend aan voorbij. Zij beseffen niet dat hier destijds tienduizend soldaten verbleven. Vanwege de afscheiding van België van het Koninkrijk der Nederlanden. De Belgische Opstand in 1830 vormde lange tijd een pijnlijke aangelegenheid in de geschiedenis van ons land. De inwoners van het zuidelijke deel van het Koninkrijk der Nederlanden waren begin negentiende eeuw ontevreden over de manier waarop ze werden behandeld. Er braken in het tweede en derde decennium regelmatig relletjes uit, vooral in Brussel. Daar sloeg op 25 augustus 1830 de vlam in de pan, tijdens de opvoering van de opera La muerte de Portici van Daniel Auber. Kort daarna riep het Voorlopige Bewind de staat België uit. Het Koninkrijk der Nederlanden werd hierdoor een stuk kleiner en kreeg een nieuwe zuidgrens. Koning Willem I was echter niet van zins dit zomaar over zijn kant te laten gaan. Onder de leus Te wapen! mobiliseerde hij alle dienstplichtigen en schutterijplichtigen. In 1832 rich e het leger een oefenkamp bij de Noord- Brabantse plaats Oirschot in. Deze ‘linnen stad’ heeft maar twee

jaar bestaan. Het kamp is in 1834 weer ontmanteld en het terrein is in de tijd daarna omgevormd tot bos en akkerland.Maar de militairen kwamen terug.In de vorige eeuw legde Defensie bij Oirschot het grootste militaire oefenterrein van Nederland aan, de Generaal-majoor De Ruyter van Steveninckkazerne. De zone waarin het negentiende-eeuwse kamp lag, is daar sinds enkele jaren aan toegevoegd, om er met tanks en ander zwaar materieel te kunnen oefenen. Hiervoor is een herinrichting van het gebied noodzakelijk. Onderzoek van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed wijst uit dat de archeologische sporen van grote delen van het kamp zeer goed bewaard zijn. Onlangs stelde de dienst dan ook aan Defensie voor om het terrein zo in te richten dat deze overblijfselen behouden blijven. Defensie wil ze zeker zo veel mogelijk ontzien, maar staat ook voor de opgave om een oefenterrein te realiseren dat aan de moderne militaire behoevde voldoet. Maatwerk is hier vereist, want iedereen is ervan overtuigd dat de archeologische resten van het kamp bijzonder zijn.

‘T ARSENAAL 2018

Deze ‘linnen stad’ heeft maar twee jaar bestaan Opgezweepte volksmassa Maar eerst nog even terug naar het begin van de Belgische Opstand. In de opera La muerte de Portici wordt de opstand van de Italianen tegen de Spaanse heersers in Napels verheerlijkt. Hierdoor geïnspireerd trok een door Fransgezinde separatisten opgezweepte volksmassa plunderend door Brussel. Koning Willem I stuurde meteen zijn zoons Willem en Frederik met een troepenmacht naar het zuiden om de orde te herstellen. De strijd verliep niet erg voorspoedig voor beide prinsen en zij trokken hun manschappen snel terug. Balans: honderd gedode noordelijke militairen en driehonderd gedode zuiderlingen. Maar toen het voorlopige Bewind een jaar later Leopold van Saksen-Coburg als eerste koning der Belgen

inhuldigde, mobiliseerde koning Willem het leger opnieuw. Daarnaast meldden zich duizenden vrijwilligers. Op 2 augustus 1831 trokken de Nederlandse troepen het grondgebied van het nieuwe koninkrijk binnen om ’s lands eer te redden en betere af te dwingen. Deze militaire actie was wel succesvol. Zo nam het leger Ravels, Turnhout en Hasselt zonder al te veel tegenstand in. Echter, Nederland gaf deze plaatsen onder druk van Frankrijk al na tien dagen weer op. Zo kreeg de Tiendaagse Veldtocht zijn naam. Er werd een wapenstilstand gesloten, maar Willem I wilde zich er niet bij neerleggen. De vorst hield zijn troepen in NoordBrabant gemobiliseerd, omdat hij de Belgische soevereiniteit en het gezag van koning Leopold

niet wilde erkennen. Daarnaast was hij ontevreden over de compensatie die hij voor het landverlies had gekregen, en probeerde hij met militair machtsvertoon zijn eisen kracht bij te zetten.Noord-Brabant veranderde hierdoor in een militaire grenszone tussen Nederland en België. De meeste manschappen en officieren werdenbij Brabantse burgers ingekwartierd. Anderen stationeerde het leger in grensplaatsen en garnizoensplaatsen.In de zomermaanden oefenden de soldaten in de krijgstactieken op de heide. Hiervoor werd in 1831 een mobilisatiekamp bij Rijen ingericht en een jaar later volgde een tweede kamp, dat bij Oirschot.

‘T ARSENAAL 2018 5

Honderden vondsten

Strakke indeling

Het kamp bij Rijen bleef in gebruik als militair terrein en is dat nog steeds. Dat er zich bij Oirschot 184 jaar geleden korte tijd een oefenkamp bevond, valt slechts op enkele oude kaarten te zien. En het is tezien aan de archeologische resten. Dat die er zijn,blijkt uit de honderden vondsten die amateur archeologen hier in de loop der jaren deden. Zij verzamelden musketkogels, gespen, uniformknopen, erekruizen, onderdelen van geweren, kruitvaatjes, horlogesleuteltjes, tabaksdozen, pijpenragers, vonkenvangers, pijpenkoppen, tapkraantjes en scherven van kookpotten, kannen, essen en drinkglazen. Ook vonden zij hele en halve centen, dubbeltjes en kwartjes met de W van koning Willem I erop. En wie het Actueel Hoogtebestand Nederland bestudeert, ziet op deze plaats rijen kuilen en verhogingen. De rijen waren op een eerdere versie van deze digitale weergave van het aardoppervlak niet te zien. Als je de reliëfverschillen over oude kaarten van het kamp legt, blijken dit de locaties van tenten, kantines, kookkuilen, latrines, drenkkuilen en wasplaatsen te zijn.

Het kamp was ordelijk ingericht en goed georganiseerd. Het had een strakke indeling naar rang en stand. Het gewone soldatenvolk was gescheiden van de officieren, maar alle militairen sliepen in linnen tenten. Het eten voor de bataljons werd bereid in 48 veldkeukens, in kuilen in de grond. Vergeleken met inkwartiering bij burgers was het verblijf in deze linnen stad zo slecht nog niet. Want militairen met geld in de buidel konden er ook voor kiezen om te eten bij een van de vele kantines of hun kapitaal te besteden aan bier, wijn en andere alcoholische drank. Daarnaast waren er kramen en winkeltjes en zelfs een echte schouwburg.In deze Groote Tent Concordia werden onder andere de voorstellingen Die weiße Dame, Don Juan en Die schöne Müllerin opgevoerd. ’s Zondags werd de mis gehouden en was er een protestante eredienst.

In het kamp verbleven gedurende de zomer tienduizend militairen, die zich dus bezighielden met krijgsoefeningen. Daarnaast bivakkeerden er in en rond het kamp allerlei lieden die aan het leger hun brood verdienden. Denk aan geweermakers, wasvrouwen, marketentsters, kroegbazen, restauranthouders, handelaren en boeren die melk, boter, eieren, groenten en aardappels verkochten. Het kamp had ook een zekere aantrekkingskracht op lokale boerendochters op zoek naar een geüniformeerde vrijer. Prostitutie echter werd niet getolereerd. Er gebeurden ook bijzondere dingen in het kamp. Zo beviel er een schutter van een baby. De soldaat bleek de vrouw te zijn van een Gelderse schutter. Zij had zich in manskleren gehuld en was als vrijwilliger in dienst gegaan bij hetzelfde bataljon als haar echtgenoot. Ze had zelfs meegevochten in de Tiendaagse Veldtocht en had daarvoor het metalen erekruis ontvangen, een maand voor de bevalling. Over deze eigenaardige gebeurtenis is veel geschreven en gepraat. Er werden zelfs liederen over gecomponeerd.

Dat sommige van de kantines luxueus waren ingericht wijst een mooie vondst uit: een stukje glazen pegel van een kroonluchter. Deze pegel is gevonden toen de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed in 2014 en 2015 het bos doorzocht om de cultuurhistorische waarde van de archeologische sporen te bepalen. Dit deed de dienst in samenwerking met Archeologisch Adviesbureau RAAP en amateurarcheoloog Antoon Verspaandonk. Met een guts ze en de onderzoekers tientallen grondboringen om vast te stellen of de resten intact zijn. Amateurarcheologen zochten de bospaden af met een metaaldetector. Bovendien analyseerden de onderzoekers verschillende collecties van in het bos opgegraven voorwerpen. Verder groeven zij een kleine opgravingsput op een plek waar ze de aanwezigheid van veel kamprestanten in de kluit van een omgevallen boom hadden vastgesteld. Dat ging om scherven verbrand aardewerk en glas. Die houden misschien verband met een in krantenartikelen vermelde brand in een van de kantines in juli 1833. Hier was het waar de archeologen het stukje kroonluchter vonden, die in deze kantine moet hebben gehangen.

’T ARSENAAL 2018

Opperbevelhebber Kroonprins Willem bezocht het kamp regelmatig en bemoeide zich als opperbevelhebber van het leger intensief met het reilen en zeilen ervan. Hij beschikte er over een eigen tent en over tenten voor zijn staf. De kroonprins was ook op 13 juli 1832 aanwezig bij de uitreiking van metalen erekruizen aan de soldaten die aan de Tiendaagse Veldtocht hadden deelgenomen. De eretekens zouden volgens de overlevering zijn gefabriceerd van het metaal van het geschut dat in Hasselt op de Belgen was buitgemaakt. Vandaar dat de tekens ook wel Hasseltkruis heten. Op 24 augustus vierden de soldaten uitgebreid de verjaardag van de koning, met gratis bier en jenever en allerlei activiteiten, zoals mastklimmen, zaklopen, hardlopen en schermwedstrijden. De officieren betaalden de kosten en zorgden voor kleine prijsjes. Vermoedelijk zijn op de ‘Koningsdag’ van 1832 fraaie

porseleinen herinneringspijpen aan de officieren uitgereikt. Zij namen deze als aandenken aan het kamp mee naar huis. De pijpen dragen allemaal het opschrift Herinnering aan het kamp bij Oirschot 24 augustus 1832 en hun met de hand geschilderde naam. Maar kolonel Johan d’Ablaing-Van Giessenburg had pech. Zijn pijp is in het kamp gebroken en in de grond terechtgekomen. Bij het onderzoek van de Rijksdienst groeven de archeologen er enkele fragmenten van op. Cholera en schurft Maar het was niet altijd feest in het kamp. Veel soldaten werden er ziek. De sanitaire voorzieningen lieten namelijk te wensen over en bovendien deden de wisselende weersomstandigheden zich gelden. Het feit dat duizenden mannen dicht op elkaar zaten, hielp ook niet.

’T ARSENAAL 2018

Eind augustus 1832 brak op het terrein de gevreesde cholera uit. Ook andere besmettelijke ziekten kwamen voor, zoals schurft . De zieken werden verpleegd in het veldhospitaal aan de rand van het kamp.En op 18 juli 1834 trok een verwoestende storm over Oirschot. Deze rukte tenten los en beschadigde de houten kantines, winkels en wachthuizen. Volgens ooggetuigen vlogen er tenten, huisraad en handelswaar door de lucht. Toen de storm ging liggen was de linnen stad veranderd in een ruïneuze vlakte. De soldaten herstelden het kamp weer snel. Tot het later dat jaar opgedoekt werd, omdat de druk op de politieke ketel afnam. Het oefenkamp van Oirschot had geen functie meer. De soldaten werden met onbepaald verlof naar huis gestuurd. Het duurde echter nog tot 1838 voor koning Willem I het besluit nam om de

mobilisatie op te heffen. Er was een overeenkomst met België bereikt. De spanningen waren definitief voorbij. Een dunne laag aarde Het archeologische onderzoek wijst uit dat de aanleg en het gebruik van het bos na het verlaten van het kamp slechts in beperkte mate tot aantasting van de resten ervan hebben geleid. Op veel plaatsen zijn nog kuilen en verhogingen zichtbaar en verder bevinden de overblijfselen zich direct onder een dunne laag aarde. Alleen op een akker aan de westkant is de grond tot een diepte van dertig centimeter verstoord. Hier zijn slechts sporen van diep ingegraven onderdelen bewaard gebleven, zoals latrines en waterputten. Aardewerk, glas, delen van kleipijpen en de meeste metalen voorwerpen zijn goed geconserveerd. Alleen ijzer

is aangetast. Ook zijn er verbrande dierenbotten bewaard. De vondsten van de amateurarcheologen zijn samen met die van het onderzoek op een kaart gezet.De ruimtelijke spreiding ervan weerspiegelt keurig de activiteiten die in de verschillende zones van het kamp plaatsvonden, zoals verblijf, koken, eten, sanitair, hygiëne, ontspanning en handel. Het recente advies van de Rijksdienst aan Defensie is dan ook om te zoeken naar een inrichting en een gebruik van het terrein met behoud van de archeologische sporen. Want deze locatie bij Oirschot is een bijzonder relict van de vorming van de Staat der Nederlanden in de negentiende eeuw. Zeker als sommige resten zichtbaarder gemaakt worden en er informatievoorziening komt, kan de plek waar het Opstandkamp stond een belangrijke lieu de mémoire worden.

’T ARSENAAL 2018

Mijn eerste nummertje DOOR VICTOR A.C. REMOUCHAMPS. LUITENANT-KOLONEL DER ARTILLERIE (B.D.) MILITAIR EN POLITIEK ANALIST.

Ik wist wel dat de suggestieve titel van deze bijdrage, direct uw onverdeelde aandacht zou krijgen, doch ik zal een deel van de gretige, rood-tonige lezers teleur moeten stellen. Het is de bedoeling (althans die van mij) dat ik in een korte verhandeling de ervaringen die ik als kakelverse cadet onderging bij het betreden van het Kasteel, zou proberen te beschrijven Voor het gros van ons was de kennismaking met het militaire leven niets meer of minder dan een regelrechte cultuurschok.

Met het kennis maken van allerlei regeltjes, opdrachten en, wat uiterst belangrijk was, het registreren van het individu in de organisatie. Uiteraard was aan dat proces al een traject voorafgegaan want je was gekeurd, gewogen en zwaar genoeg bevonden, jouw adres was bekend bij de onderhebbenden van Hare Majesteit en om die reden kreeg je derhalve een keurige uitnodiging om je in Breda, op het adres Kasteelplein nummer 10 om tien uur ’s morgens te melden. Zodra je de heilige muren van Kilicadmon betrad werd je met kracht in het systeem gefrommeld. Allereerst in een lange rij naar de Kolommenzaal (de cadettenmess, nu ingericht door een soort inquisitie bestaande uit een handvol onderofficieren van het Dienst vak der Militaire Administratie onder leiding van de Adjudant Onderofficier B.J.F. Schell. Daar werd je eerste nummertje uitgereikt: Je registratienummer! Er werd je uitgelegd dat je voor de rest van je militaire leven zou kunnen worden geregistreerd, herkend, betaald, bestraft, bevorderd en uiteindelijk begraven met dit nummer op je voorhoofd geëtst.” Dat nummer bestaat uit uw geboortedatum, Jonker, aangevuld met een getal van drie cijfers.” Wartaal voor mij, maar tijd om er verder over na te denken, was er niet. Bovendien was ik plotseling een “Jonker” geworden. Ook al een vreemde, en naar mijn mening onverdiende ervaring. Nadat we een kop koffie en een croquet (??) hadden genuttigd, werden we in groepjes ingedeeld in een volledig willekeurige samenstelling, behalve dat er reeds onderscheid was gemaakt tussen het elitaire deel van de binnenkomers; De circa vijftig cadetten van de Koninklijke Luchtmacht en de overige honderd man aan klootjesvolk.

’T ARSENAAL 2018

Aan elke groep van ongeveer vijftien man werd als “groepscommandant” een onderofficier van de vaste staf ingedeeld. In mijn geval de sergeant der Eerste klasse J. (Jan, maar je liet het wel uit je hoofd met die voornaam te gaan experimenteren) van der Schalk. Die voerde je, wanneer je geluk had in de eerste groep (dus nog zonder plunjebaal) als slachtvee naar de MGD, waar een oppervlakkige vee-en vleeskeuring plaatsvond en vervolgens naar verschillende stations waar je een enorme berg aan kleding en overige uitrustingsstukken meekreeg. Alles “mede te nemen in de plunjebaal! (“En die wordt niet over de grond gesleept, Jonker. Die wordt door ons gedragen!”. Daarbij moet wel worden aangetekend dat “Ons” in dit geval “Ik” werd bedoeld, een soort eenvoudige militaire logica die ik al na vierentwintig uur militaire dienst voor de rest van mijn leven onder de knie had!) En die enorme vracht aan kleding en andere waardevolle uitrustingsstukken sleurde je dus het gehele circuit, de hele dag met je mee. Een “plezierige” bijkomstigheid was dat een deel van de PSU moest worden opgehaald op de tweede verdieping van het “Huis van Berecht”, waar toentertijd een deel van het logistieke circus was ondergebracht. Dus, met je (halfvolle) plunjebaal de trap op (dat viel mee), vervolgens werd die halfvolle zak op creatieve wijze omgetoverd in een vol exemplaar en dan weer, met “iets” meer gewicht, dezelfde trap naar beneden, waar je dan je collega’s tegenkwam die in het circuit zojuist omhoog werden gedirigeerd. Kortom een aardige “Sisyphusachtige” imitatie uit de Griekse mythologie op een trap van negentig centimeter breed en drieduizend traptreden hoog. Natuurlijk werd er niet geklaagd. “M A N N E N ZEIKEN NIET” was het adagium. Na een slopend parcours dat naar mijn gevoel uren heeft geduurd werden we dan uiteindelijk naar onze legeringskamers in het Kasteel gedirigeerd. Vervolgens werd ons een bed toegewezen en, u raadt het al, een volgend nummertje; je academienummer. Elke groepscommandant had een lijst waarmee hij de kamers van zijn groep “vulde” En in volgorde van naam op die lijst kreeg je dus je academienummer uitgereikt. Een nummer dat wij met het grootste gemak tot aan de dag van ons overlijden zullen herinneren. Ik ben er van overtuigd dat u dezelfde ervaring heeft als ik wanneer uw academienummer in uw dagelijkse leven opduikt. Badhokje in het zwembad: 213!, Teruggave gemeentelijke belasting 1974; 213 (in guldens). Een beren-goeie mop in Toon Kortooms’

“Help de dokter verzuipt”: bladzijde 213. U ziet het zelf. Uw academienummer zal u tot in de lengte der dagen onontkoombaar achtervolgen. Tijdens een analyse tijdens het schrijven en samenstellen van dit verhaal heb ik geprobeerd of er enige structuur was te bedenken voor het uitreiken van dit nummer van drie cijfers, doch niemand heeft voor het uitreiken van dat nummer een andere reden gevonden dan “volstrekte willekeur”! Een in de krijgsmacht regelmatig met succes terugkerende methodiek bij bevorderingen, overplaatsingen, stafbehandeling, detacheringen en slagordesamenstelling. Een methodiek waar wij in onze meer dan dertig jaar durende carrières allemaal de nodige ervaringen mee hebben opgedaan. Enfin, we dwalen af! Terug naar de enerverende eerste dag van ons vier- of vijfjarig verblijf op de Academie. Nadat de sergeant J. van der Schalk aan ieder van ons een bed heeft toebedacht volgt een lange procedure van “kennismaking” Want wie weet op de eerste dag van je militaire carrière wat een “kruisriem, rechts” is? Of wat een goederenzak, legergroen” is. En wie kan op de eerste dag van je legergroene of luchtmacht-grijze bestaan al antwoord geven op de vraag: ”Wat heeft de soldaat en waarvan?” En hoe krijg je een veter op eenvormige wijze in je gevechtslaars zonder daarbij minstens twee vingerkootjes te ontwrichten? Kortom een stel levensvragen die je de rest van je loopbaan zullen bijblijven. Maar het “nummeren” is nog niet voorbij! “Wel, Jonkers, willen jullie nu tekenen voor de sleutel van je opbergkast in het academielesgebouw” (Het Uiltje): Sleutel 712. “Later zullen we met elkaar een bezoek brengen aan dat gebouw en kunt u zien waar uw opbergkastje is gesitueerd!”Alhier onze eerste kennismaking met het bekende militaire jargon waar wij later argeloos over zullen struikelen, maar door de nodige training nimmer zullen vallen!

’T ARSENAAL 2018

Nog maar een paar militaire stijlbloempjes uit de militaire woordenboeken zoals: Gesitueerd: Ligt of gelegen, optisch contact: zien of kijken, hardnekkig aan het kleed kleven van de vijand, het verontzijdigen van weerstanden, het formuleren van practicabele EMWO’n, het betrekken van disposities, en het uitvoering van agressieve bevoorrading” om maar een paar stijlbloempjes te noemen die ons natuurlijk op onze eerste dag volstrekt onbekend zouden zijn. Gelet op het belang van een snelle implementatie van het recent vastgestelde beleid, dient er op toegezien te worden dat bestaande “best practices” , die afwijken van de beleidslijn, zelfs indien zij een aantoonbaar positief effect hebben op het bereiken van de beoogde beleidsdoelen, dienen te worden afgebouwd, voor zover zij niet zijn opgenomen in het te zake vigerende implementatieplan; Dit tenzij zij kunnen worden geaccommodeerd binnen de ministerieel goedgekeurde Implementatie Richtlijnen Inzake Nieuw Beleid (IRNB 2000) en daarnaast niet conflicteren met bestaand en/of te formuleren flankerend beleid; zulks ter beoordeling aan de stuurgroep Nieuw beleid.”

Nadat de schoenen geregen zijn, de uitrusting en kleding op militaire wijze in de PSU-kasten is opgeslagen: (Mes -breed gevouwen, met uitzondering van de ransel, de pukkel, de buitenhelm en de gevechtslaarzen) krijgt de groep om tien uur ’s avonds de gelegenheid om zich in de Grote Zaal een uur lang te vertreden. Dat betekent, alweer in het nieuw militaire jargon, dat de hele groep aan lange tafels worden geparkeerd en in de “gelegenheid wordt gesteld om een bescheiden aantal consumpties te nuttigen”. (Aldus, klinkt het waarschuwend!) U leest het al, een glaasje bier drinken heet in ons vak een bescheiden consumptie nuttigen”Awel, na, een zeg maar een enerverende dag, heeft niemand van mijn kamergenoten van kamer 212, voorzien van de nodige nummertjes voor het leven, geen enkele moeite om in slaap te vallen.

Lussunogpeultjes, beste lezer? Dat onbedorven Jonkers, vol enthousiasme en openstaand voor een totaal nieuwe wereld, met nieuw spelregels, waarden en normen in een niet al te verre toekomst in staat zouden zijn om de volgende kazerneorder te formuleren: De Officier Kazerne Weekdienst en de officieren van de week van de batterijen zullen zich hedenmiddag tijdig in de kazerne bevinden om voor de goede bereiding en uitdeling van het eten zorg te dragen. De batterijen moeten zo veel mogelijk warm eten en niet op elkaar wachten; het lot zal beslissen wie de eerste zullen zijn. De opkomende wacht zal op hetzelfde moment eten; voor de wacht zal gelijktijdig worden uitgeschept. De etensdragers zullen van te voren gegeten moeten hebben en krijgen bij de verdeling dus voorrang. De wachtmeester van de week en de korporaals van de dag zullen voor de zuiverheid van de koks en de tafels waken. De officier van kazernepiket zal zorg dragen dat de etensdrager onverwijld met het eten naar het wachtgebouw zal gaan zodat het eten warm zal aankomen. De gestraften met verzwaard en zwaar arrest zullen door zorg van de wachtcommandant in de gelegenheid worden gesteld om een warme maaltijd te genieten.

-------------------------------------------------------------* Een soldaat heeft twee paar gevechtslaarzen, waarvan één paar op de kast. Ja, dat weet u nu! Maar op 1 september 1968 nog niet!

’T ARSENAAL 2018

De ARMATA T-14 waarvan slechts 75 van de geplande 2300 exemplaren zijn afgeleverd.

DOOR VICTOR A.C. REMOUCHAMPS. LUITENANT-KOLONEL DER ARTILLERIE (B.D.) MILITAIR EN POLITIEK ANALIST.

Rampjaren Inleiding Hoeveel artikelen zijn er in de achterliggende twee jaar geschreven over de effecten die de aanhoudende deplorabele toestand van de Russische economie heeft voor de man en vrouw in de Straat en vooral op het Platteland? Veel! De geïnteresseerde Rusland-volger zou inmiddels genoeg informatie hebben om een evenwichtige inschatting te kunnen maken van de waarde van de dreigende barpraatjes van Poetin c.s. Die Rusland-volger moet inmiddels

ook hebben vastgesteld dat Poetin naar alternatieven zoekt om de aandacht van zijn binnenlandse financiële problemen af te leiden en die alternatieven altijd buiten Ruslands grenzen liggen. Georgië, de Krim, Donbas, Syrië, Belarus, Baltische Staten. Het wordt nooit meer vanzelf beter De stabiliteit van een staat wordt bepaald door het groeipotentieel van diens economie, de mate van binnenlandse sociale (on)rust resp. solidariteit en de kwaliteit van het militaire vermogen. Door de aanhoudende Westerse sancties,

de aarzelende oprichting van de petrochemische industrie en de kostbare buitenlandse militaire hobby´s tuurt het Kremlin in economische en financieel opzicht voortdurend in de gapende leegte van een diep ravijn en begrijpt terdege dat huidige status en somber toekomstperspectief van de economie zijn schaduw werpt op sociale intern-relaties en militaire ondernemingen. De economie van Rusland is een bodemloze put en de huidige ontwikkelingen voorkomen dat het Kremlin ergens in die put een hechte bodem kan cementeren. In tegendeel.

’T ARSENAAL 2018

Om het Staatschip in binnen- en buitenland varende te houden, moest Poetin in 2017 een greep doen in Ruslands Reservefonds. Dat fonds was in de achterliggende decennia gevuld met de overwinsten uit de petrochemische export naar Europa en Azië, en diende vooral om eventuele tekorten op de staatsbegroting pijnloos op te vangen en o.m. ook om de meeste staatspensioenen te betalen

In 2015 zat nog zo’n $700 miljard in de pot, maar door de voortdurende crisis in de petrochemische industrie, was het volume aan dollars in 2016 zo sterk geslonken dat het Staatschip in 2017 dreigde te stranden. Poetin zag eind 2016 geen ander alternatief dan alle ministeries - inbegrepen het tot dan toe onaantastbare Ministerie van Defensie - opdracht te geven om tenminste 20% van het toegewezen budget weer in de algemene geldpot terug te storten.Desondanks moest de Russische minister van Financiën Anton Siluanov bij de 2017 debatten over de staatsbegroting, in de Doema erkennen dat het Reservefonds uitgeput was en tekorten op de staatsbalans niet meer uit dat fonds gecompenseerd konden worden. Siluanov bracht dat probleem als volgt onder woorden: “… 2016 was the last year that we were able to spend our reserves that way,… we will no longer have these reserves…the question about consolidating the budget is and will be the number one task on our agenda….” Vermoedelijk blijft Poetin niet veel anders over dan ook het National Welfare Fund te gaan uitputten. Een fonds dat werd gecreëerd om Ruslands toekomstige strategische projecten te financieren, zoals grootschalige infrastructuurprojecten voor komende generaties.Wanneer dit gebeurt kunnen die generaties, net als in de Sovjetperiode, ‘genieten’ van de slechte infrastructuur en onveilige onderdoorgangen en overgangen. Geld voor verbetering zal er voorlopig niet zijn, hetgeen ook zichtbaar is aan de wegen. Naast de oorlogsuitgaven drukken de aanhoudende Westerse sancties onevenredig sterk op de financiële marges van het Kremlin, waar zelfs de steenrijke moguls door de CAATSA in Poetins inner circle, geconfronteerd worden met een leger rakende beurs. In 2014 was al een lijst met sancties aangenomen die de “Magnitsky Act”werd genoemd. Het sanctiepakket werd aangescherpt nadat Rusland de Krim was

binnengevallen en het schiereiland had geannexeerd. Onder aanvoering van Republikeinse hardliners en de speciale afgevaardigde voor Oekraïne; Kurt Vogler, werd op 15 juni 217 de CAATSA door de senaat aangenomen (Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act) Deze wet had tot doel om een overzicht te krijgen van investeringen door Russische staatsburgers in de Verenigde Staten die op die manier konden worden “witgewassen” Poetin die verwachtte dat de Amerikaanse verkiezingsuitslag tot een aanzienlijke verzachting van door de VS opgelegde sancties zou leiden, werd daarin sterk teleurgesteld. Hij had zich ernstig vergist in de opstelling en motieven van zijn nieuwe Amerikaanse tegenpool en werd door de CAAT onaangenaam verrast met niet een verzachting, maar juist een verscherping van de sancties. De burger in de straat is vanzelfsprekend de eerste die de onaangename effecten van het uitgeputte Reservefonds en het aanscherpen van de Amerikaanse sancties aan den lijve ondervindt. De manier waarop hij en zijn lotgenoten hun onvrede hebben geuit, is uitbundig beschreven in het artikel “De Aarde scheurt; de Hemel kleurt”. In april 2017 werd duidelijk dat ze zich geen rad meer voor de ogen lieten draaien en het excuus niet geloofden dat het Westen en vooral de USA verantwoordelijk zouden zijn voor de economisch slechte tijden. Ook hadden ze blijkbaar geen boodschap meer aan de verhalen over de ontberingen die oudere generaties bereid waren te dragen tijdens de Grote Patriottische Oorlog en ze dus niet moesten zeuren. De massale april-demonstraties in verschillende delen van de RF en vooral teksten op spandoeken bevestigden dat het geduld van de bevolking op is.

’T ARSENAAL 2018

Waarom het voorlopig niet beter zal worden Die teksten vroegen om een antwoord op de vraag waarom het Kremlin enorme sommen spendeerde aan het militaire apparaat terwijl de bevolking gedwongen werd steeds verder de broekriem aan te halen. Duizenden demonstranten werden gearresteerd en meer dan duizend voorgeleid bij de rechtbank. Een opiniepeiling door het onafhankelijke onderzoeksbureau “Levada Centrum”, gaf aan de populariteit van Poetin in 2017 onder de 50 % was gezakt. (Een percentage van 50% is nodig om bij verkiezingen een tweede ronde te vermijden) Slechts 48% van de kiezers zou op de partij van Poetin stemmen.

De binnenlandse sores probeert Poetin nog steeds door buitenlandse avonturen te verbloemen. Was dat vorig jaar nog het Midden-Oosten en de strijd tegen het internationale Jihadisme, nu lijken de Balkan (steun aan Slavische bloedbroeders in Servië, Bosnisch Servië (Republika Srpska of RS), Kosovo en Montenegro) en Noord en Oost Afrika (Libië en Soedan) dankbare bliksemafleiders te zijn. Toch zal hij in de wielen worden gereden door de neerwaartse spiraal waarin de economie zich bevindt.

Poetins uitgebreide binnen- en buitenlandse fan basis zal zijn problemen vermoedelijk blijven bagatelliseren. Informatie die de weinig rooskleurige nabije toekomst van de economie schetst en schaduweffecten voor zijn imago als politiek leider van een Supermogendheid onderbouwt, wordt ongetwijfeld weggezet als stemmingmakerij. Om daaraan inhoud te geven zal de trollenfabriek in Sint-Petersburg overuren gaan draaien. Hoe intensief die beïnvloeding van de binnen- en buitenlandse publieke opinie ook zal zijn, het zal de feiten die de sombere schets inhoud geven, niet kunnen wegpoetsen.

’T ARSENAAL 2018

De komende verkiezingen doemen op en Poetin zal het volk brood en spelen moeten geven om zich te kunnen verzekeren van de noodzakelijke 50+1%. Het is nog maar de vraag of hij daarin slaagt. Het Reservefonds is uitgeput, aanvulling lijkt er door de aanhoudendelage prijsstelling op olie- en gasmarkt niet in te zitten en dus kan de Russische pensionado naar zijn geld fluiten. De vraag is hoe lang het National Welfare Fund gebruikt kan worden om het Staatschip drijvende te houden. Varen zal er nauwelijks bij zijn. J.P.Morgan, Chase & Co heeft onlangs voor complotdenkers in het Kremlin nog eens uitgelegd wat ze in 2018 zouden kunnen verwachten en tot welke gevolgen dat kan leiden. Twee perioden van teruggang die Rusland als ’s werelds grootste energie-exporteur in het recente verleden heeft gekend, vormen vertrekpunten voor hun schets van de nabije toekomst. Die tijdelijke teruggang werd veroorzaakt door een daling van de energie-export. In 2017 zijn Noorwegen en vooral de USA zich nadrukkelijker gaan bemoeien met het marktmechanisme, waardoor het aanbod groter werd, In het schema is te zien dat het bnp in het derde kwartaal van 2017 een lichte krimp ging vertonen. Deze dalende tendens zette zich door de inspanningen van Noorwegen en de USA op de energiemarkt in het vierde kwartaal op een turbo-achtige wijze in negatieve zin voort. Voor het eerste half jaar van 2018 is niet te verwachten dat de bnp-krimp omgebogen kan worden. Vooral de USA zal de markt gaan sturen. Door de sterk groeiende olie- en gaswinning continentaal en voor de kusten van de USA - zal de markt worden geconfronteerd met een groter energie-aanbod en dientengevolge lagere prijzen. Poetin zal dus iets anders moeten verzinnen dan het obligate vijandbeeld voor de gemiddelde Rus te schetsen om enig optimisme in de harten van zijn werkende bevolking op te kunnen roepen.Onlangs heeft hij een eerste poging daartoe ondernomen. In een toespraak voor fabrieksarbeiders heeft hen proberen te overtuigen dat de economie van Rusland er “goed voorstaat”. Hij beweerde dat het begrotingstekort kleiner was geworden en buitenlandse investeringen sterk waren gegroeid. Meer dollars stromen in de schatkist. Bewust vergat hij aan te geven in hoeverre zijn gehoor zou gaan profiteren van die plotselinge economische oprisping, omdat hij wist dat er geen extra roebel in hun loonzakje te vinden zou zijn. Vermoedelijk hebben die fabrieksarbeiders dat zelf ook wel in de gaten, omdat

zij met eigen ogen zien dat de productie die hoofdzakelijk verbonden is met Defensieopdrachten, niet groeit, maar krimpt.Scheepswerven die marine-opdrachten uitvoeren, worden door het uitblijven van fondsen gedwongen om hun projecten af te bouwen en productiecapaciteit te doen krimpen. De gereserveerde $ 800 miljoen voor het vliegdekschip Admiraal Kuznetsov, het veronderstelde vlaggenschip van de maritieme component, is met 50% gekort. Dat heeft natuurlijk consequenties voor de kwaliteit van het platform en de voortgang snelheid van het bouwproces. Vermoedelijk zal het twee keer zo lang duren voordat het schip operationeel gesteld kan worden en is het nog maar de vraag of het platform kan concurreren met een Chinese en Indiase tegenhanger. Het is wel zeker dat het platform niet de gewenste kwaliteitshoeksteen van een Carrier Strike Group (CSG) zal zijn voor blue of open water operaties, zonder afhankelijk te zijn van landbased operationele faciliteiten en infrastructuur. Behalve de maritieme component zullen ook de land en luchtcomponent de klos worden van de slechte financiële toestand. De moderniseringsplannen voor de luchtcomponent; de MIG 29SMT en de MIG 35 Fulcrum, zijn op een laag pitje gezet. Naast deze aanval- en verdedigingsplatformen is het nog de vraag of een nieuwe strategische bommenwerper Tu-160 Blackjack kan worden ontwikkeld. Door de budgetkrimp bezit de luchtcomponent weliswaar platformen met een grote gevechtswaarde, maar wordt de gebruikswaarde aangetast door het gebrek aan onderhoud, reservedelen etc. Het financieel onhaalbare voornemen om 2300, per stuk 1 miljard roebel kostende, ARMATA T-14 tanks voor de grondstrijdkrachten aan De te schaffen, is ook op een laag pitje gezet. Tot nu toe zijn er slechts 75 tanks in de bewapening opgenomen en verdere productie is voorlopig stopgezet. Het beeld van de teruglopende industriële productie wordt duidelijk in de schema’s op pagina 17.

De Sukhoi 35 waar vanwege gebrek aan fondsen slechts 14 exemplaren zijn gebouwd.

’T ARSENAAL 2018

In 2014 voerde het Westen de Magnitsky Act door, een lijst met specifieke sancties. Dat sanctiepakket werd aangescherpt nadat Rusland de Krim was binnengevallen en vervolgens had geannexeerd. In 2017 ging het Amerikaanse Congres nog een stap verder. Onder druk van de Republikeinse meerderheid in de Senaat en de Amerikaanse speciale afgevaardigde voor de Oekraïne, Vogler, nam de Senaat op 15 juni de Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act (CAAT) aan. Door de CAAT kon de Regering Trump een inzicht krijgen in investeringen door Russische financiers in de USA en kreeg een wettelijk breekijzer in handen om witwassen te stoppen. De Senaat verordonneerde dat het Ministerie van Financiën binnen 180 dagen een overzicht gereed moest hebben van die investeringen. Begin 2018 bedroeg de voorlopige geldsom die op illegale wijze was vergaard, op die lijst ruim $ 1, triljard. Daaronder veel geld dat door Poetin´s inner circle op illegale wijze naar de USA was doorgesluisd en nu bevroren kon worden. Naast de Kuznetsov vormen een Kirov class Battle Cruiser, vijf onderzeeboten van de Kirov klasse de ruggengraat van de maritieme component. Mits inzetbaar en gevecht gereed vormen zij de hoeksteen van een sterke Russische maritieme component. Om zich op persoonlijke titelkandidaat te stellen bij het “Centrale Verkiezing Comité” moeten 300.000 handtekeningen worden overlegd. Wanneer een kandidaat door een

De verwachting dat herverkiezing van Poetin een simpele exercitie zal zijn, wordt alleen door zijn fan basis gedeeld. Gezien de slechte economische vooruitzichten en de effecten voor burger en vaderland, is het de vraag hoe Poetin en zijn trollenfabriek denken de realiteit te kunnen spinnen. Hij zal de publieke opinie in Rusland onvoorwaardelijk aan zijn kant moeten krijgen, anders kan hij het wel schudden. Politieke tegenstanders zullen ongetwijfeld data uit bovenstaande schema´s gebruiken om het lopende beleid van Poetin onderuit te halen en te onderstrepen dat in een volgende ambtstermijn er voor de doorsnee Rus geen verbetering te bespeuren zal zijn.De enige manier om verlichting te krijgen in de worgende financiële ellende is het terugschroeven van de Westerse sancties. Het Westen zal voor die toezegging een hoge prijs vragen, waarbij terugtrekking van Russische troepen uit Oost-Oekraïne als basisvoorwaarde geldt. De status quo van de Krim is een gevoelige aangelegenheid voor de Russen. Teruggave van het schiereiland zal als een nationale vernedering worden geïnterpreteerd. Dus als tegemoetkoming zou een speciale status voor het schiereiland kunnen worden bedongen. Het is maar de vraag of Poetin het hoofd zal buigen. Dat beseffende moet Poetin zijn tegenstanders kaltstellen en zal met alle staatsmiddelen die hem nog ter beschikking staan de aanval openen op tegenstanders, zoals Alexei Navalny - Rusland voornaamste oppositieleider - is overkomen. Hij kan door een veroordeling voor corruptie niet aan de verkiezingen deelnemen. Andere 46 sollicitanten voor het ambt zijn door administratief-technische oorzaken “verhinderd”.

bestaande politieke partij wordt voorgedragen, dan hoeft hij “slechts” 100.000 handtekeningen te overhandigen.

’T ARSENAAL 2018

“Stonewall” Jackson, genieaal strateeg of maniale gek? DOOR:ROB VANEKER

Old Blue Light’ Een legende! Een generaal die legers van duizenden manschappen, zo leek het, liet verdwijnen om vervolgens kilometers verderop, in de rug van de vijand, weer op te duiken. Niet voor niets door de grote leider van de Confederatie Robert E. Lee als één van de besten genoemd.

Veel van de door Jackson gebruikte tactieken worden tot op de dag van vandaag nog gebruikt als lesstof op de befaamde militaire academie Westpoint, waar de toekomstige leiders van het Amerikaanse leger hun opleiding en training krijgen. Dezelfde man had onder zijn manschappen de bijnaam ‘Old Blue Light’: vernoemd naar de doffe blauwige kleur van zijn ogen als de strijd daadwerkelijk op het ount van beginnen stond. Extreem hard voor zowel zijn eigen manschappen als de vijand, waarbij hij geen genoegen nam met het alleen verslaan van deze vijand. Deze moest volledig vernietigd worden, zo zei Jackson na de slag bij Fredericksburg in december 1862. Een man die, als hij al thuis was, zelden de studeerkamer van zijn huis in Lexington Viginia verliet. Wanneer hij in de woonkamer vertoefde, mocht zijn vrouw Anna alleen dan met hem spreken wanneer zijn stoel naar de kamer toe was gedraaid. Was deze naar de muur gedraaid dan mocht Jackson niet gestoord worden want dan was hij diep aan het nadenken. Wie was deze Jackson eigenlijk? Een briljante leider of een brute slager? Geniaal of gek? Van boer tot generaal

Stonewall Jackson in beeld – Bron: civilwarprofiles.com

Thomas J. Jackson werd geboren in 1824, als derde kind van Jonathan en Julia Jackson in het huidige West Virginia. Vader Jonathan was een goede advocaat, maar een zeer slechte zakenman. Toen hij in 1826 overleed, liet hij de familie in grote schulden achter. Thomas werd naar zijn oom op het platteland gestuurd en groeide daar op. Naar school gaan en leren was niet vanzelfsprekend, maar Thomas leerde graag en ontwikkelde zich snel. Toen hij zestien jaar was gaf hij al les op een school in de buurt en toen hij zeventien was ging hij aan het werk in de plaatselijke rechtbank. De toekomst van Jackson, zo was zijn eigen overtuiging, lag in het studeren en in het geloof. Toen er voor zijn district een plek ontstond op de militaire academie West Point, greep Jackson zijn kans. Hij arriveerde er in 1842, gekleed in simpele plattelandskleding. Jackson viel gelijk op tussen de zonen van politici, generaals en rijke burgers. Aan het einde van het eerste jaar, velen waren al verbaasd dat hij het zo lang had volgehouden, stond zijn naam onderaan de scorelijst van zijn klas.

’T ARSENAAL 2018

Klasgenoten noemden hem ‘Tom Fool’ en sarcastisch ‘de generaal’ omdat hij, ongeacht tegenargumenten, altijd vasthield aan zijn eigen zienswijze. Jackson zette echter door en studeerde hard. Toen hij na vier jaar afstudeerde aan West Point was hij opgeklommen tot zeventiende van zijn klas. Oorlog met Mexico Ten tijde van het afstuderen van Jackson was in het zuiden van de Verendigde Staten een verbeten oorlog met Mexico (1846-1848) aan de gang. Deze oorlog, voornamelijk een strijd om grond (Californië en Texas), was het beginpunt van de militaire carrière van de jonge luitenant Jackson. In de 15 maanden dat hij in Mexico vocht viel hij direct op door moed, doorzettingsvermogen maar ook zijn probleem met gezag. Na een flinke ruzie met zijn meerdere en de daarop volgende straf, besloot Jackson te solliciteren op een functie als militair docent. In 1852, ondanks zijn moedige daden tijdens de oorlog met Mexico, nam Thomas Jackson het besluit zijn actieve militaire carrière te beëindigen en zich te richten op het lesgeven van jonge cadetten. De plicht roept. In 1861 was de onrust in de Verenigde Staten groot. De onenigheid tussen de federale en confederale staten bereikte het kookpunt. Over het hele land ontstonden kleine en grotere schermutselingen tussen de, over het algemene goed getrainde en bewapende soldaten van het federale leger, en de soldaten van het confederale leger, die dit veel minder goed voor elkaar hadden. De militaire leiders van de confederale staten waren naarstig op zoek naar ervaren mannen die de troepen zouden kunnen leiden. Jackson, opgegroeid in het zuiden en in bezit van gevechtservaring aan de grens met Mexico, werd ook benaderd. Jackson had liever gezien dat zijn thuisstaat, West-Virginia, zich had aangesloten bij de federale staten onder leiding van president Abraham Lincoln. Toen West-Virginia zich echter aansloot bij de confederale staten koos Jackson voor zijn staat in plaats van de eenheid van het land.

‘Stonewall’ kreeg. Jackson stond als een muur rechtop om zijn troepen aan te sturen terwijl de kogels hem om de oren vlogen. Naar aanleiding van zijn goede militaire leiderschap tijdens de slag om ‘Bull Run’, kreeg Jackson een steeds prominentere plaats als generaal in het confederale leger. Waar zijn eigenwijsheid hem tijdens zijn studie misschien wat tegen werkte, werd dit nu juist gezien als een bijzonder sterke eigenschap. Hij leidde expedities en werd door opperbevelhebber Robert E. Lee persoonlijk aangesteld om West Virginia te verdedigen tegen een invasie van federale troepen. Met een leger van 18.000 manschappen wist Jackson 3 legers van in totaal 60.000 federale troepen tegen te houden. De soldaten van Jackson noemden zichzelf trots ‘cavalerie te voet’, omdat ze zo snel konden manoeuvreren. Hoewel Jackson door zijn soldaten werd vereerd, was hij erg streng voor zijn officieren. Er werden straffen uitgedeeld voor de kleinste overtredingen en de officieren mochten geen enkele tactische beslissing nemen.

Bull Run In juli 1861 zette Jackson, toen al bevorderd tot brigade generaal, zijn eerste stappen in het worden van de legende die hij voor veel mensen vandaag de dag is. Tijdens de eerste grote slag van de Amerikaanse Burgeroorlog, de slag bij ‘Bull Run’, wist hij met zijn manschappen te voorkomen dat de soldaten van het federale leger door de linie van het confederale leger konden breken. Het was ook tijdens deze slag dat Jackson zijn bekende bijnaam

Robert E. Lee – Bron: Biography.com

’T ARSENAAL 2018

Samenwerking met generaal Robert E. Lee. Na de bijzondere prestatie van Jackson in West Virginia voegde opperbevelhebber Lee hem toe als generaal in zijn eigen regiment. Jackson maakte in overleg met Lee de tactische en strategische plannen en had een sleutelpositie bij het uitvoeren van deze plannen. In 1862 en 1863 wisten ze samen vele grote successen te boeken terwijl de federale legers steeds meer de overhand kregen in de gehele burgeroorlog. Het grootste succes moest toen nog komen. In mei 1863 vond de slag bij Chancellorsville plaats. Een overmacht van 130.000 federale troepen kwam te staan tegenover 60.000 confederale soldaten onder het commando van Lee en Jackson. Door zijn uitzonderlijke tactische inzicht wist Jackson zich met 28.000 manschappen in de rug van de federale troepen te positioneren. Nietsontziend richtten de mannen van Jackson een ware slachtpartij aan. Het federale leger zag zich hierdoor genoodzaakt terug te trekken.

De dood van Stonewall Jackson in beeld – Bron: civilwarprofiles.com

De dood komt te vroeg. Battle of Chancellorsville, by Kurz and Allison, 1889 and Bull Run op pagina 20

Het zal altijd onduidelijk blijven hoe de Amerikaanse burgeroorlog afgelopen zou zijn als Jackson deze tot het einde mee had kunnen maken. De eigenwijsheid van Jackson zorgde ervoor dat hij eerder overleed dan nodig was geweest. Direct na het behalen van de overwinning bij Chancellorsville ging generaal Jackson persoonlijk op verkenning om de troepenbeweging van de federale legers in kaart te brengen. Persoonlijk,want zoals gezegd liet hij niets aan zijn officieren over. Ditmaal kostte hem dit echter zijn leven. Toen Jackson met enkele manschappen door de bossen trok werden hij en zijn mannen beschoten door, naar later bleek, vriendschappelijke troepen. Deze dachten dat ze te maken hadden met afgedwaalde federale soldaten. Zeker 3 kogels raakten Jackson, waarvan er 1 het bot onder zijn linker schouder brak. Direct besloten de artsen in het veldhospitaal zijn arm te amputeren. Deze operatie leek aanvankelijk een succes. Enkele dagen later leek Jackson zelfs weer de oude te worden. Hij had overleg met andere generaals, maakte nieuwe plannen en knapte op. Na 4 dagen ontwikkelde zich echter een koorts die steeds erger werd, en uiteindelijk fataal bleek. Hieraan overleed Jackson op 10 mei 1863, slechts 39 jaar oud. Hij werd begraven in de staat waar hij voor vocht, Lexington Virginia.

’T ARSENAAL 2018

Union Major General Joseph Hookerâ&#x20AC;&#x201C; Bron: Biography.com

ALLES WAT U NODIG HEEFT IN 2018 VINDT U OP ONZE

WEBSITE!

WWW.JOPIESWEBSHOP.NL Lezers van dit blad krijgen korting bij een bestelling Met codewoord: ARSENAAL

ARMY DUMP SINCE 1953 Welkom in de nieuwe webshop van Nijmeegs Jopie.Onze oude webshop (start 2009) was aan vervanging toe. Wij hebben ons best gedaan om de webshop zo goed mogelijk om te zetten, maar wij zijn zeker wat dingen vergeten. Mocht U wat zien (bijv: u kunt geen "maat" of "kleur" kiezen. laat het ons weten, en wij passen de webshop zo snel mogelijk aan.Mail gerust. info@nijmeegsjopie.nl

BO O

KA NT IQU ES

GIESBERT OSKAM Wij heten u van harte welkom op het juiste adres voor het betere (antieke ) boek. Via de Bijgaande gegevens kunt u onze zeer uitgebreide boeken catalogus aanvragen van de boekencollectie op voorraad.Op ons huisadres in Amstelveen staan geen boeken opgeslagen.Voor meer informatie gelieve ons te benaderen. Zie contactgegevens aan rechterzijde.

Meer info: Amstellandlaan 64,1182 CE Amstelveen NL T: Work Phone,+31 (0)20-640 2575 Work Email,info@antiquariaatoskam.nl

Van harte welkom e tt i hm c S r u Z l e t o dh n a L

Een all-inclusive hotel slechts 200 km over de grens, midden in het land der 1000 Bergen, direct aan het mooiste skigebied van het Sauerland.Ons hotel ligt midden in het prachtige Sauerland. In onze omgeving kunt u heerlijk wandelen en recreĂŤren. Ook voor een gezellige vakantie met uw hond bent u hier op het juiste adres.Uitermate aanbevolen door en voor veteranen,actieven en oud militairen. Klik hier voor meer informatie over deze mogelijkheden.

VOLGENDE AFLEVERING MEDIO FEBRUARI 2018

Help â&#x20AC;&#x2DC;T Arsenaal aan nieuwe abonnees: Verras uw vrienden, kennissen en oude dienstmaten met een gratis abonnement. Hoe.... Even een mailtje naar onderstaand email adres o.v.v nieuwe abonnee.

Media Hill Publications Netherlands Mailto: Email, vkminfo@yahoo.com