Ένας γάιδαρος απ΄ τη Γαλλία Μαρία Γαϊτάνου (Εκπαιδευτικός Στ΄ 2)
Ένας γάιδαρος απ ’ τη Γαλλία έχει μεγάλη φαντασία . Συγγραφέας θέλει να γίνει , μα του χρειάζεται γαλήνη . Ξαπλώνει πάνω στο γρασίδι , σηκώνει το δεξί του φρύδι και είναι έτοιμος να γράψει , όμως κάτι έχει ξεχάσει . Την αλφαβήτα δε γνωρίζει , ξέρει μόνο να γκαρίζει !
1
Πώς τα γράμματα θα μάθει , να τα λέει , να τα γράφει ; Γυρίζει πίσω στο παχνί και ξυπνάει την άλλη αυγή . Στη γαλατιέρα βάζει γάλα και μ ’ αυτό κάνει γαργάρα .
Κάνει πρωινή γυμναστική , παίρνει το γλειφιτζούρι του μαζί και πάει στη γαλοπούλα τη δασκάλα , που μάθημα κάνει πάνω σε σκάλα .
«’Ήρθα γράμματα να μάθω , να τα λέω , να τα γράφω .
2
Θέλω να γίνω συγγραφέας , όχι , μια ζωή μεταφορέας !» Τα μαθήματα αρχίζει μα η αλφαβήτα τον ζαλίζει . Η γεωμετρία δεν του αρέσει , άλλο δεν μπορεί ν ’ αντέξει . Τα τρίγωνα τον κοροϊδεύουν και πάνω στα αυτάκια του , τετράγωνα χορεύουν ! Το μάθημα το παρατάει , μια γραφομηχανή ζητάει . Μα τα πλήκτρα είναι μικρά , δεν είναι για γαϊδούρια αυτά κι έτσι όπως τα χτυπάει , τη γραφομηχανή τη σπάει ! Γράμματα και γραμματάκια , τα κάνει χίλια κομματάκια Πηγαίνει δίπλα στο γιαλό κι αρχίζει κλάμα γοερό .
3
Μια γαρίδα τον κοιτάζει και γαριδοαναστενάζει . «Τι έχεις και γαϊδουρογκαρίζεις ; Το κεφάλι μου ζαλίζεις !!!!»
«Δεν μπορώ γράμματα να μάθω , να τα λέω , να τα γράφω . Τι άλλο θες να πάθω ;;» «Αχ , καημένο μου γαϊδούρι , να , πάρε ένα γλειφιτζούρι κι ένα βότσαλο για γούρι και πάνε στη μάγισσα Γιολάντα , που φοράει μια τιράντα . Εκείνη που ξέρει τα πολλά , θα σου τα μάθει και αυτά .»
4
Μια και δυο ο γαϊδουράκος , το κλάμα σταματάει και στη μαγισσούλα πάει . Για κακή του τύχη όμως , στη Γιολάντα όταν φτάσει , τα γυαλιά της θα ‘χει χάσει ! Πώς θα διαβάσει δίχως αυτάξόρκια , φίλτρα και υλικά ;
Γονατιστός ο γαϊδουράκος και από τη στεναχώρια ράκος , τη μαγισσούλα παρακαλεί τη συνταγή να θυμηθεί . Η Γιολάντα το λυπάται , λέει πως τη συνταγή θυμάται . 5
Σε μια γαβάθα βάζει ευθύς ό ,τι μπορείς να φανταστείς ! Λίγο γέλιο από γαρίδα , λίγο κλάμα από ακρίδα , λίγη γλοιώδη λίγδα , μουστάκια από γαλάζια γίδα , μαύρη αλμυρή γλιστρίδα , κλωστές από γιλέκο που φόρεσε γοργόνα , ενός γαλακτοπώλη τη βελόνα , κομματάκια από γκοφρέτα και άσπρη μουχλιασμένη φέτα Όλα αυτά τ ’ ανακατεύει και γύρω απ ’ το τσουκάλι της , απ ’ τη χαρά , χορεύει . Και μόλις ο ήλιος αρχίζει πια να γέρνει , στο γάιδαρο , το φέρνει . Με μιας αυτός το κατεβάζει κι από το φόβο του , αρχίζει να φωνάζει . Κάτι του γαργαλάει τ ’ αυτιά ,
6
κάτι του γδέρνει την κοιλιά , τα ματάκια του γουρλώνει και σαν το μπαλονάκι , αρχίζει να φουσκώνει ! Κάνει τότε να γκαρίξει , να τσιρίξει , να σφυρίξει , μα αντί για γαϊδουροφωνή , σαν αηδόνι κελαηδεί !! Αρχίζει με μιας να τραγουδά και με τα πουλιά μιλά . Τότε …… τη φαντασία του όλη βάζει και στο λεπτό , στιχάκια βγάζει . Έχει ταλέντο τώρα πια Και γυρίζει σε χωριά σε πεδιάδες και βουνά . Τραγουδάει στα ζωάκια και χορεύουν γαϊτανάκια , γουστερίτσες και γελάδες , γερακίνες , γαλατάδες , γαλοπούλες και γατούλες ,
7
γιαγιάδες παχουλούλες , γίδια και γιδοβοσκοί , γέροι και γελωτοποιοί γίγαντες και αμαζόνες , γορίλες και γοργόνες .
8