χ β ε σ μ ν χ ζ θ ξ ε χ κ σ by Anastasis Tsonidis

Εισαγωγή -

Κυρία Ν: Τι εννοείται με την γνώση;

- Ουσπένσκι: Λοιπόν, πρώτα την αυτογνωσία. Δεν γνωρίζουμε ποιοι είμαστε... Κι όταν αρχίσεις να μαθαίνεις τον εαυτό σου, αρχίζεις να μαθαίνεις και τους άλλους ανθρώπους. -

Κυρία Ν: Τότε, ο άνθρωπος χωρίς γνώση βιβλίων, μπορεί να έχει γνώση;

Ουσπένσκι: Σίγουρα, αλλά είναι δύσκολο να ξεκινήσει έτσι.

P.D Ouspensky” Αρχείο Συναντήσεων

Ο Ενεργειακός Κώδικας είναι ακριβώς αυτό το σημείο που κάποιος μπορεί να ξεκινήσει το ταξίδι για να γνωρίσει τον εαυτό του. Έχει όλες τις πληροφορίες για να γίνει αυτό, από το ονοματεπώνυμο και την ημερομηνία γεννήσεως του και τίποτα από αυτά δεν είναι τυχαίο. Ο Ενεργειακός Κώδικας αποκρυπτογραφεί τον «Εαυτό», την βαθύτερη ουσία μας. Ένα μίγμα από διαφορετικές δονήσεις που συνεργάζονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Ο «Εαυτός» αποκαλύπτεται και υφίσταται, όταν βρίσκεται σε ενότητα. Όταν η ενότητα του διασπάται από τις εμπειρίες της ζωής, ονομάζουμε «Εαυτό» τα διάφορα «εγώ» που εμφανίζονται, ζητώντας να πάρουν την θέση του. Αλλά βρισκόμαστε στην πλάνη. Η ολότητα και η συνοχή του Εαυτού δεν υπάρχει. Υπάρχουν «κομμάτια» του που το καθένα από αυτά, δεν γνωρίζει, τι αποφασίζει και θέλει το άλλο, ή εμποδίζει και σαμποτάρει τα σχέδια κάποιου άλλου. Το ένα τραβά σε ένα στόχο και κάποιο άλλο παίρνει ακριβώς το αντίθετο δρόμο. Ο Εαυτός χάνει την ενότητα του και κρύβεται κάτω απο διάφορες «μάσκες» που έχουν πάρει τα ηνία κι ο άνθρωπος πραγματικά κοιμάται όλη του την ζωή, ενώ νομίζει ότι είναι ξύπνιος. Ο Ενεργειακός Κώδικας προσδοκά κάποια στιγμή ξυπνήματος. Να κάνει τον άνθρωπο να δει την φυλακή του και το πόσο διασπασμένος είναι. Προσδοκά μια αρχή για γνώση. Προσδοκά να γίνει στιγμή έμπνευσης για πολλούς να αρχίσουν τον ταξίδι. Να αποκαλύψει τον αυτοματισμό του ανθρώπου και να δείξει ακριβώς πού να κοιτάξει, όποιος θέλει και μπορεί να δει. Αντλεί την ενέργεια του από το πεδίο της Σωματικής Ψυχοθεραπείας. Ο στόχος του είναι να δείξει τα σημεία που χρειάζεται να παρατηρήσουμε για να μελετήσουμε τον Εαυτό μας. Μόνο, όταν καταφέρουμε να δούμε μέσα μας, υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν οι σχέσεις μας με τον κόσμο και τους άλλους.

Ο Ενεργειακός Κώδικας μας ανεβάζει απλώς στο τρένο. Το αν θα κάνουμε το ταξίδι είναι προσωπική υπόθεση. Το να βγούμε από τον αυτοματισμό και να γίνουμε συνειδητοί, προϋποθέτει προσπάθεια και θέληση κι ο καθένας μας έχει την δική του ευθύνη για το που θα φτάσει, αν ποτέ ξεκινήσει. Ο δρόμος για την ανάκτηση της ενότητας και της ολότητας μας είναι μια μεγάλη πορεία που διαλέγουμε τον τρόπο που θα την διανύσουμε. Ο Ενεργειακός Κώδικας επιχειρεί να στρέψει την προσοχή στον Εαυτό κι ο καθένας μας έχει ευθύνη να μπει μέσα του. Ένα υψηλότερο επίπεδο «Είναι» προυποθέτει να δει κανείς, πώς είναι το Είναι του στο τώρα. Και η επιγραφή που είχαν χαράξει στο Μαντείο των Δελφών, αφορούσε ακριβώς αυτό το «Γνώθι σαυτόν», δηλαδή Ποιος είμαι; Που βρίσκομαι και προς τα που πάω;

Πρόλογος «Φανταστείτε μια χώρα που ο καθένας θα μπορούσε να γίνει βασιλιάς για πέντε λεπτά και σε αυτά τα πέντε λεπτά να κάνει ό,τι θέλει σε ολόκληρο το βασίλειο. Ε, αυτή είναι η ζωή μας» «Αναζητώντας τον κόσμο του Θαυμαστού» «Ουσπένσκι» Ο άνθρωπος νομίζει ότι γνωρίζει τον Εαυτό του. Νομίζει ότι, όταν λέει «Εγώ», απευθύνεται στον Εαυτό του, ως ολότητα και δεν αντιλαμβάνεται ότι αποτελείται από πολλά «Εγώ» που βγαίνουν ανάλογα με τις καταστάσεις και πολλές φορές -τις περισσότερες- βρίσκονται σε αντίθεση μεταξύ τους. ΄ Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, πολλές φορές να επιθυμεί κάτι που συγχρόνως φοβάται, να απομακρύνεται από κάτι, ενώ συγχρόνως να έλκεται από αυτό και να παλεύει για κάτι, όταν θέλει να παραιτηθεί, ή ακόμα να παραιτείται, όταν είναι η ώρα να παλέψει. Σε πολλές ανατολίτικες διδασκαλίες βρίσκουμε αυτή την έλλειψη ενότητας σε διάφορες αλληγορίες. Μια από αυτές είναι η παρομοίωση αυτής της φύσης του ανθρώπινου όντος με ένα σπίτι με πολλούς υπηρέτες που δεν έχουν ούτε επιστάτη, ούτε αφέντη. Ο καθένας από αυτούς αρνείται πια να δουλέψει, δεν θέλει να κάνει τα καθήκοντά του και προσπαθεί για λίγο να γίνει ο ίδιος, ο αφέντης. Η μόνη ελπίδα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση θα ήταν, κάποιοι λογικοί υπηρέτες να επιλέξουν έναν υποεπιστάτη, που θα βάλει τους υπηρέτες στην θέση τους και θα τους αναγκάσει να κάνουν τα καθήκοντα τους. Έτσι το σπίτι θα ετοιμαστεί για να έρθει ο επιστάτης, ο οποίος με την σειρά του θα προετοιμάσει την άφιξη του αφέντη. Αυτή η αλληγορία παρουσιάζει την μεγαλύτερη τραγωδία του ανθρώπου. Την έλλειψη της ολότητας και της ενότητας του. Την απουσία ενός ενιαίου Εαυτου.. Κάθε σκέψη, κάθε αίσθηση, κάθε συναίσθημα, κάθε επιθυμία λέει «εγώ» και ο άνθρωπος νομίζει ότι είναι το σύνολο του που αποφασίζει, ενώ στην πραγματικότητα, δεν είναι συτό όμως που συμβαίνει. «Για να μπορέσει ο άνθρωπος να εξελιχθεί, χρειάζεται να εξελιχθεί η συνειδητότητα του, η θέληση του και η δύναμη του «πράττειν». Αλλά, η συνειδητότητα δεν μπορεί να εξελιχθεί μη συνειδητά, ούτε η θέληση του, άθελα του και φυσικά, ούτε το «πράττειν» μπορεί να είναι ένα αποτέλεσμα αυτών, που συμβαίνουν τυχαία. Οι άνθρωποι παίρνουν συχνά αποφάσεις και τις εκτελούν σπάνια. Δεν γνωρίζουν τον τρόπο που λειτουργούν, ούτε τον σκοπό των λειτουργιών τους, ούτε αντιλαμβάνονται επαρκώς την πολλαπλότητα τους» (Γκουρτζίεφ..) Ο «Ενεργειακός Κώδικας» είναι ένα βιβλίο που έχει σκοπό να αποκαλύψει τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες του ανθρώπου, τις Πολώσεις που αυτές σχηματίζουν και πώς επηρρεάζουν τον ίδιο και τις σχέσεις του με τους άλλους. Αυτό που βιώνουμε σαν διαφορετικές πλευρές του Εαυτού μας, δεν είναι άλλο από διαφορετικές ενεργειακές δονήσεις που έχουν χάσει την ενότητα τους και σχηματίζουν δύο πόλους. Αυτό βάζει τον άνθρωπο σε μια φυλακή. Αντές οι

ενεργειακές του δονήσεις δεν αλληλοσυμπληρώνονται δεν αλληλοσυνεργάζονται, τις περισσότερες φορές, η μια σαμποτάρει την άλλη, την ενισχύει ή την αποδυναμώνει, αλλοιώνονται με ένα τρόπο που δεν είναι λειτουργικός για τον Εαυτό. Οι ενεργειακές δονήσεις λειτουργούν σε υπερβολή, ή βρίσκονται σε έλλειψη, χάνοντας έτσι την ισορροπία τους και την ενότητα τους. Για μένα, το συγκεκριμένο βιβλίο είναι παιδί ενός έρωτα της Αριθμολογίας και της Σωματικής ψυχοθεραπείας, μετά από μια εγκυμοσύνη που κράτησε 9 χρόνια. Ο τοκετός, όπως συμβαίνει και στις περισσότερες πρώτες εγκυμοσύνες, ήταν σχετικά δύσκολος, επώδυνος, αλλά ανακατεμένος και με την χαρά, γι’ αυτό που περιμένουμε να ΄γεννηθεί.. Από την στιγμή της σύλληψης του μέχρι να βγει στον κόσμο ένα παιδί, οι αλλαγές που συμβαίνουν είναι πολλές και σημαντικές. Ένα έμβρυο εξελίσσεται σταδιακά, σχηματίζοντας μια δομή, προφυλαγμένο σε έναν πολύ προσωπικό χώρο, μακρυά από τα μάτια του κόσμου σε άμεση αλληλεπίδραση με την μητέρα του. Η ζωή του εξαρτάται από αυτήν. Μέσα της και μέσω αυτής, θα αναπτύξει όλα όσα χρειάζεται, ώστε να μπορέσει να βγει ολοκληρωμένο στην νέα του ζωή, ικανό να ζήσει έξω από αυτήν, ακολουθώντας πια την δική του πορεία. ‘Ενας από τους κινδύνους σε μια γέννα είναι να συμβεί πολύ νωρίς, ή πολύ αργά. Ένα πρόωρο μωρό διατρέχει το κίνδυνο να μην μπορέσει να κρατηθεί στην ζωή, γιατί δεν έχει προλάβει να ολοκληρώσει την διαδικασία της ανάπτυξης του. Αυτή η προωρότητα, αν δεν αποβεί μοιραία για την ζωή του, έχει κάποιες συνέπειες αργότερα, όπως και το να έρθει καθυστερημένα. Όντας ήδη, φυσική μητέρα και με τις γνώσεις που έχω σήμερα, ήξερα πολύ καλά ότι έπρεπε να αφεθώ στον ρύθμο της εσωτερικής ανάπτυξης του Ενεργειακού Κώδικα. Να επιτρέψω σε αυτό το «μωρό» να μεγαλώσει με τους δικούς του ρυθμούς και να νιώσω, πότε είναι έτοιμο γεννηθεί. Χρειάστηκε να του δώσω τροφή, να επιλέξω προσεκτικά αυτό που θα το έτρεφε και να το κάνω να μεγαλώσει. Από εκεί και πέρα, αυτό που χρειαζόταν να γίνει, ήταν να αφήσω τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους. Και φυσικά να «σπρώξω» την κατάλληλη στιγμή για να επιτρέψω να συμβεί αυτό το «ελεύθερωμα» που νιώθει κάθε μάνα, αυτή η αίσθηση γαλήνης και ανακούφισης που έρχεται αμέσως μετά, όταν όλα έχουν τελειώσει και βλέπεις το δημιούργημα σου μπροστά στα μάτια σου. Εννέα χρόνια χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία και να τυπωθεί ο «Ενεργειακός Κώδικας». Στην ώρα του. Ούτε πολύ νωρίς, ούτε πολύ αργά, ήρθε στον κόσμο. Τόσο ακριβώς χρειάστηκε να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη λειτουργική δομή και να υπάρξει ανάμεσα μας, έτοιμος να αναπτυχθεί περισσότερο και εξελιχθεί, ανάλογα με τα χέρια που θα τον κρατούν και τα μάτια που θα τον βλέπουν. Ο καθένας που θα τον συναντήσει θα κάνει μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του. Και μέσα από αυτή την σχέση, ο Ενεργειακός Κώδικας θα εξελιχθεί, θα εμπλουτιστεί με καινούργια πράγματα και θα αποκτήσει νέες προοπτικές. Αυτό το βιβλίο, μπορεί να αλλάξει και διαμορφωθεί μέσα από την σχέση του με τον κάθε ένα που θα τον πάρει στα χέρια του, όπως και με την σειρά του μπορεί να επιδράσει και να αλλάξει τον κάτοχο του. Όποιος θα τον πάρει, θα του συμπεριφερθεί με τον δικό του τρόπο και θα δημιουργήσει την δική του σχέση μαζί του. Άλλοι, μπορεί να περάσουν από δίπλα του και να μην τον προσέξουν καθόλου. Όπως ακριβώς κάνουν και με τους ανθρώπους στην ζωή τους. Περνούν αδιάφορα από δίπλα τους και τα μάτια τους

δεν βλέπουν. Δεν έχουν να τους πουν τίποτα, γιατί δεν θέλουν ούτε να ακούσουν. Δεν θέλουν να δώσουν, ούτε ελάχιστο από το χρόνο τους για να συναντηθούν τυχαία οι ματιές τους. Κάποιος άλλος μπορεί να δει τον Ενεργειακό Κώδικα και να του κινήσει το ενδιαφέρον. Μπορεί ακόμα και να το πάρει, αλλά να αναβάλλει για πάντα την ώρα που θα το διαβάσει. Υπάρχει και η περίπτωση να το πάρει, να το κρατήσει, να το προσέξει, να το διαβάσει, να αποφασίσει ότι κάποια στιγμή μπορεί να ασχοληθεί μαζί του πιο σοβαρά και μετά να το βάλει μαζί με τα υπόλοιπα αποκτήματα του στο ράφι της βιβλιοθήκης του. Αν και είναι ένα βιβλίο και αυτή η θέση, μοιάζει να είναι μια σωστή θέση για ένα βιβλίο, το συγκεκριμένο έχει κάποια χαρακτηριστικά που το κάνουν να βρίσκεται περισσότερο σε κίνηση, παρά σε ένα ράφι, τουλάχιστον για το πρώτο καιρό της γνωριμίας μας μαζί του. Βέβαια, μπορεί να υπάρχει κι αυτός που δεν θα το αφήσει ξανά ποτέ. Όλη του η ζωή γίνεται αυτό. Τα μάτια του βλέπουν μόνο μέσα από αυτό και ο κόσμος σταματάει να υπάρχει. Ξαφνικά δεσπόζει στην ζωή του και όλα μεταφράζονται μέσα από αυτό. Όλα είναι αριθμοί και οι άνθρωποι χάνουν την μοναδικότητα τους. Κανένας από τους παραπάνω τύπους σχέσης δεν είναι αυτός που θα κάνει το συγκεκριμένο βιβλίο να μεγαλώσει και να εξελιχθεί. Ούτε θα βοηθήσει να μεγαλώσει και να εξελιχθεί κι ο αναγνώστης του. Ο τρόπος που ο καθένας θα το χρησιμοποιήσει κάνει την διαφορά. Αυτό το βιβλίο είναι ένα εργαλείο για να μάθουμε ποιοι είμαστε και ποιοι είναι και οι άλλοι γύρω μας. Είναι ένας τρόπος για να μεταφράσουμε την ενέργεια από την οποία είμαστε φτιαγμένοι, να της δώσουμε όνομα και να την κάνουμε κάτι πιο απτό και συγκεκριμένο. Να παρατηρήσουμε και να αναγνωρίσουμε που ακριβώς ηχεί μέσα στο σώμα μας, πώς την χρησιμοποιούμε, με ποια συναισθήματα μας σχετίζεται και με ποιες συμπεριφορές. Πώς μας επηρεάζει ως άτομα και πώς επηρεάζει τις σχέσεις μας με τους άλλους και τι μπορούμε να κάνουμε για να αποκτήσουμε την ενότητα μας. Ο Ενεργειακός Κώδικας φανερώνει τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες από τις οποίες είμαστε φτιαγμένοι, αλλά και τις Βασικές Πολώσεις τους, όπως αυτές διαμορφώνονται κατα την διάρκεια της ζωής μας. Προσπαθεί να μπει στο πυρήνα της ύπαρξης μας. Να βγάλει τις «μάσκες» που φοράμε όλοι μας και να μας επιτρέψει να κοιτάξουμε κάτω από την επιφάνεια του Εαυτού μας και των άλλων. Ο τρόπος που το κάνει είναι τόσο απλός, αλλά και δύσκολος. Δεν χρειάζεται πολλά, αλλά, χρειάζεται και πάρα πολλά. Στην αρχή, περνάει από τον κόσμο των μαθηματικών. Παίρνει την ημερομηνία γεννήσεως μας και το επίσημο ονοματεπώνυμο μας και τα μετατρέπει σε ένα Κώδικα από Εννέα αριθμούς με την απλή μαθηματική πράξη της πρόσθεσης. Μέχρι εδώ, υπάρχει κάποια σχετική βιβλιογραφία της Αριθμολογίας -θα έλεγα κι όχι ιδιαίτερα μεγάλη- που αναφέρεται για το πώς κανείς βρίσκει τους προσωπικούς του αριθμούς. Στον Ενεργειακό Κώδικα υπάρχει το σχετικό κεφάλαιο που δίνει όλες τις απαραίτητες οδηγίες για το πώς μπορούμε να τον σχηματίσουμε. Το δύσκολο μέρος, αυτό που τα χρειάζεται όλα, είναι όταν έχει σχηματιστεί ο Ενεργειακός μας Κώδικας και είμαστε μπροστά στις ενεργειακές δονήσεις μας, δηλαδή τις Θεμελιώδεις μας Ιδιότητες και τις Βασικές Πολώσεις τους . Ο τρόπος που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση και πώς μπορεί να λειτουργήσει μέσα στον καθένα μας, ώστε να μάθουμε ποιοι είμαστε και να εξελιχθούμε ως άνθρωποι, αφορά το πεδίο της Σωματικής Ψυχοθεραπείας. Σίγουρα επηρεάζεται και από την προσωπική μου θέση για την έννοια της θεραπείας. Για

μένα, ο άνθρωπος διαθέτει την έμφυτη ικανότητα να θεραπεύεται. Κρατάει ο ίδιος το κλειδί της φυλακής του και κανένας δεν μπορεί να τον ελευθερώσει με την βία, αν αυτός δεν θέλει. Η απελευθέρωση είναι δυνατή μόνο ως αποτέλεσμα συνειδητών προσπαθειών. Ο καθένας γνωρίζει τις απαντήσεις για τον ίδιο του τον Εαυτό, αν ξέρει τι να ρωτήσει. Όμως, όλοι μας βλέπουμε τον εαυτό μας από μια συγκεκριμένη οπτική και είμαστε ανίκανοι να τον κοιτάξουμε διαφορετικά. Από την δική μας θέση, πολλά πράγματα τα θεωρούμε δίκαια και σωστά, ενώ κάποιοι άλλοι, όχι. Όλοι έχουμε τις δικαιολογίες μας για τον τρόπο που βλέπουμε την πραγματικότητα και πολλές φορές έχουμε πολύ καλούς λόγους για να στηρίζουμε τις θέσεις μας. Παρόλα αυτά, ακόμα κι αν βρίσκουμε το δίκιο μας, δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Μοιάζει να μην ξέρουμε, τι θέλουμε και να μην είμαστε σε επαφή με τους άλλους. Ζούμε την πραγματικότητα από την δική μας οπτική και από την συγκεκριμένη οπτική, τα αποτελέσματα είναι προβλέψιμα. Σε αυτό το σημείο, κάποιος πρέπει να ξέρει που να κοιτάξει, τον τρόπο που θα κοιτάξει και τι ψάχνει να βρει και σε αυτό χρειάζεται βοήθεια. Χρειάζεται κάποιον που να έχει προχωρήσει το μονοπάτι, ώστε να μπορεί να τον οδηγήσει. Επίσης, εξαρτάται και από το πνευματικό επίπεδο εξέλιξης του κάθε ατόμου και την ικανότητα του για ενδοσκόπηση. Ίσως, σε μερικούς να δημιουργήσει τις σωστές ερωτήσεις για να ανοίξουν αρκετές πόρτες από τον εαυτό τους. Να ανακαλύψουν κομμάτια που δεν γνώριζαν την ύπαρξη τους και να αποκτήσουν την ολότητα τους. Ο Ενεργειακός Κώδικας αποτελείται από 9 αριθμούς και αυτοί οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν εννέα συγκεκριμένες ενεργειακές δονήσεις που η κάθε μια εμπεριέχει Θεμελιώδεις Ιδιότητες. Είναι Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης, αλλά επίσης ανθρώπινες ιδιότητες πολύ βασικές για την λειτουργία μας στον κόσμο. Οποιαδήποτε αλλοίωσή τους, φέρνει δυσκολίες στην επαφή με τον Εαυτό μας και τους ΄Αλλους. Οι Εννέα αριθμοί μπαίνουν σε συγκεκριμένες Θέσεις και αποκτούν ιδιαίτερο νόημα κι ο καθένας έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για το συγκεκριμένο άτομο. Αποτελούν τον Προσωπικό Ενεργειακό Κώδικα του συγκεκριμένου ατόμου και οι ενεργειακές δονήσεις από τις οποίες, αυτός απαρτίζεται, αποκαλύπτουν τον τρόπο που λειτουργεί το άτομο αυτό. Στο κεφάλαιο των «Θέσεων» γίνεται ακόμα πιο καθαρός ο σκοπός των Θέσεων που παίρνουν οι αριθμοί στον Κώδικα. Πώς, δηλαδή, βλέπουμε τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες του αριθμού, την συγκεκριμένη ενεργειακή δόνηση, από μια συγκεκριμένη Θέση. Έτσι λοιπόν, αν κάποιος έχει τον αριθμό 1 στην 1η Θέση της Πνευματικής του Αποστολής, έχει σκοπό της ζωής του να αποκτήσει την Αυτονομία του και την Αυτοπεποίθηση του. Να δρα δημιουργικά, να αφεθεί στο ρεύμα της ζωής με θάρρος και έμπνευση. Όλη του η ζωή θα χρωματίζεται με θέματα σχετικά με την ανεξαρτησία και την εξάρτηση, με την ανασφάλεια και την αλαζονεία κτλ. Αν ο ίδιος αριθμός βρισκόταν για παράδειγμα, στην 4η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού, αυτές οι Θεμελιώδεις ιδιότητες της ενέργειας του 1 αποτελούν το πυρήνα του ατόμου, τις βαθύτερες επιθυμίες του, τα εσωτερικά του κίνητρα για την ζωή, άσχετα με την εμφανή συμπεριφορά προς τον κόσμο. Αυτές οι διαφορές της ίδιας δόνησης ανάλογα με την Θέση, παρουσιάζονται στο κεφάλαιο για κάθε αριθμό. Ο Ενεργειακός Κώδικας μας σχηματίζεται, τοποθετώντας κάθε αριθμό σε κάθε θέση.

Περιληπτικά: 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής: μας δείχνει ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας. 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων: αναφέρεται στις έμφυτες τάσεις μας και τα ιδιαίτερα μας γνωρίσματα. 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού: εκφράζει βασικά χαρακτηριστικά μας που είναι εμφανή στους άλλους με την πρώτη ματιά. 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς: εκφράζει πεποιθήσεις μας και τις αξίες που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας και την οικογένεια μας, 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού: αποκαλύπτει τα βαθύτερα κίνητρα και τις επιθυμίες μας. 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού: αναφέρεται στις σχέσεις μας με τους άλλους, που αποτελούν το πιο κοντινό μας περίγυρο. 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης: εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να προχωρήσουμε στην ζωή μας για να πετύχουμε τον σκοπό μας 8 Θέση του Αριθμού των Μαθημάτων: αφορά δηλαδή, τα συγκεκριμένα μαθήματα που χρειάζεται να βιώσουμε για να εξελιχθούμε. 9η Θέση Αριθμός Ωρίμανσης: που εκφράζει τον αληθινό μας εαυτό, στα ώριμα χρόνια μας, αφού έχουμε διαμορφωθεί από την πορεία την ζωής μας. Σε αυτό το σημείο, κάποιος θα αναρωτιόταν: «Αν μπορέσω να έχω όλες αυτές τις πληροφορίες για τον εαυτό μου, όταν γνωρίσω τις συγκεκριμένες ενεργειακές δονήσεις που απαρτίζουν τον Ενεργειακό μου Κώδικα, είναι αυτό αρκετό για να ζήσω μια πιο πλήρη και ικανοποιητική ζωή;». Όχι! Δεν είναι αρκετό. Αυτό είναι μόνο η αρχή για αυτό το ταξίδι. Και εδώ είναι το σημείο που αρχίζει η προσωπική σχέση του καθένα μας με τον Ενεργειακό του Κώδικα. Η γνώση δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα, αν δεν συνδυαστεί με μια προσωπική εργασία πάνω στον Εαυτό και τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες του. Μόλις ο Ενεργειακός Κώδικας σχηματιστεί και ο κάθε αριθμός έχει μπει και στην Θέση που του αντιστοιχεί, έχουμε μπροστά μας τις Θεμελειώδεις Ενεργειακές Ιδιότητες που κατά την διάρκεια της ζωής μας έχουν λίγο-πολύ αλλοιωθεί, ή μπλοκαριστεί. Σε συγκεκριμένες φάσεις της ζωής μας, καθώς αυτές οι Ιδιότητες των ενεργειών του Κώδικα μας εξελίσσονταν, εμείς πήραμε κάποια μηνύματα από το περιβάλλον μας σχετικά με τη συγκεκριμένη ενεργειακή δόνηση. Σε πολλές περιπτώσεις, η συγκεκριμένη δόνηση και οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες που εκφράζει, έχει χάσει την ενότητα της και έχει χωριστεί σε δύο πόλους. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί αρχίζει να πειραματίζεται με την Θεμελιώδη Ιδιότητα της Αυτονομίας του ( της ενεργειακής δόνησης του 1), θα συλλέξει όλες τις

πληροφορίες και τα μηνύματα που άμεσα, ή έμμεσα έρχονται από το περιβάλλον του, για να μπορέσει να ολοκληρώσει αυτή τη δόνηση της Αυτονομίας. Η πρώτη κίνηση Αυτονομίας του με το κόψιμο του λώρου και η προσπάθεια του να αναπνεύσει αυτόνομα, η κίνηση που κάνει, όταν σπρώχνει με τα χέρια του το στήθος του ενήλικα, όταν αυτός το κρατάει στην αγκαλιά του, ή όταν περπατάει μόνο του, χαρούμενο που στηρίζεται αυτόνομο στις δικές του δυνάμεις, όλες αυτές οι στιγμές είναι καθοριστικές στα τρυφερά χρόνια της παιδικής ηλικίας που το παιδί μαθαίνει να ακονίζει τα εργαλεία του για να μπορέσει να ζήσει ελεύθερα στην ζωή και να θέσει σε λειτουργία την Ιδιότητα της Αυτονομίας. Να υπάρχει, δηλαδή, στον κόσμο έχοντας την ευθύνη του εαυτού, στηριζόμενο στα πόδια του και στις δυνάμεις του, αλλά και σε σχέση με τους άλλους. Ο τρόπος που το περιβάλλον αντιδρά σε αυτό, στο συγκεκριμένο παράδειγμα, ο τρόπος που αντιμετωπίζει το δικαίωμα του παιδιού για Αυτονομία (ενέργεια του 1), βάζει και το αποτύπωμα, για το πώς το παιδί θα λειτουργήσει στην ζωή του την Θεμελιώδη Ιδιότητα της Αυτονομίας. Αντιδράσεις που αποτρέπουν και πλήγουν αυτή την Ιδιότητα, μπορεί να το κάνουν να αντιδρά υπερβολικά, υπερασπίζοντας την ανεξαρτησία του, ακόμα κι όταν έχει ανάγκη από έναν άνθρωπο δίπλα του. Μπορεί να είναι, ανίκανο να ριζώσει κάπου, να δημιουργήσει σχέσεις και να φτάσει ένα σχέδιο ως το τέλος του. Το μπλοκάρισμα αυτής της ορμητικής ενέργειας δημιουργεί εθισμούς και τάσεις αυτοκαταστροφής. Το άτομο μπορεί να μην έχει όρια, να αισθάνεται στο κενό, γεμάτο ανασφάλειες και φόβους, κλεισμένο στον εαυτό του και εξαρτημένο. Ή να είναι ο μεγαλομανής, υπερόπτης και τα ξέρει όλα και περιφρονεί τους άλλους, μαζί με τον εαυτό του. Και στις δύο περιπτώσεις είναι φανερό ότι η Θεμελιώδη Ιδιότητα της Αυτονομίας έχει διαταραχθεί και το άτομο παγιώνεται σε έναν από τους δύο πόλους, ακόμα και αν η πραγματικότητα απαιτεί κάτι διαφορετικό, από αυτό που κάνει. Η ενότητα της ενεργειακής δόνησης του 1 έχει διασπαστεί και το άτομο λειτουργεί στον έναν ή στον άλλον πόλο, μην μπορώντας να λειτουργήσει πραγματικά Αυτόνομα. Τέτοιου είδους πολώσεις μπορούν να δημιουργηθούν σε όλες τις Θέσεις του Προσωπικού Ενεργειακού Κώδικα και η κάθε μια της κουβαλάει μια ιστορία, εξαιτίας της οποίας, συνέβη η συγκεκριμένη πόλωση. Θα τις ονομάσουμε Βασικές Πολώσεις της Θεμελιώδους Ιδιότητας σε κάθε δόνηση. Οι Πολώσεις είναι βασικά θέματα που ίσως να έχουμε ήδη παρατηρήσει να εμφανίζονται ξανά και ξανά με διάφορες μορφές και σε διάφορες φάσεις της ζωής μας. Ο στόχος είναι η ενότητα της δόνησης, έτσι ώστε το άτομο να αποκτήσει την ολότητα του. Η ανάκτηση της ικανότητας του ατόμου να μπορεί να κινείται ελεύθερα στα δύο άκρα, για παράδειγμα, της Θεμελιώδους Ιδιότητας της Αυτονομίας που είναι η Προσκόλληση - η Ανεξαρτησία. Το άτομο μπορεί να περνάει ελεύθερα από τον έναν πόλο στον άλλον, όταν η κατάσταση το απαιτεί, επειδή η Αυτονομία του λειτουργεί στην ολότητα της κι έτσι το άτομο μπορεί να μπαίνει σε μια σχέση χωρίς το φόβο να εξαρτηθεί, όπως και να νιώθει ελεύθερο να φύγει, όταν αυτή δεν το ικανοποιεί πια. Μπορεί να είναι μαζί με άλλους, γιατί μπορεί να είναι και μόνο του και έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του. Στα κεφάλαια που αναφέρονται χωριστά στον κάθε αριθμό, αναφέρουν αναλυτικά τις Θεμελιώδεις του Ιδιότητες και τι σημαίνει η κάθε μια. Επίσης αναφέρονται και οι εμπειρίες που μπορεί να επέδρασαν για να δημιουργηθούν οι Βασικές Πολώσεις της κάθε δόνησης, όπως επίσης καιι οι συνέπειες που έχουν. Ο Ενεργειακός Κώδικας αποκαλύπτει λοιπόν τις συγκεκριμένες Θεμελιώδεις Ιδιότητες και τις Πολώσεις τους κι εκεί αρχίζει απλώς το ταξίδι. Αυτό που έχει να

προσφέρει είναι ένα τρόπος για να δούμε αυτές τις βαθύτερες συγκρούσεις μας. Να μπορέσουμε να τις αναγνωρίσουμε μέσα μας και να τις βιώσουμε. Να γίνουμε συνειδητοί από ποια Θέση λειτουργούμε και πώς αυτό διαμορφώνει την πραγματικότητα μας. Να γνωρίσουμε τον πόλο που δεν λειτουργεί και να ανακαλύψουμε πραγματικά τι συμβαίνει, όντας κάτω από την επίδραση μιας συγκεκριμένης δόνησης, όπως και τις επιπτώσεις που έχει ο τρόπος που την χρησιμοποιούμε. Ακόμα πιο συγκεκριμένα, μπορούμε και να αισθανθούμε στο σώμα μας την κάθε ενεργειακή δόνηση και να μάθουμε, ποια σωματική στάση την ενεργοποιεί. Αν αποφασίσουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να κοιτάξουμε κάτω από την μάσκα, τότε οι ανακαλύψεις είναι πολλές. Ίσως και να μην σταματήσουν ποτέ. Από εκεί και πέρα είναι μια υπόθεση προσωπικής πορείας για την ενδοσκόπηση του Εαυτού. Το να δει κανείς, πώς είναι φτιαγμένος, να αναγνωρίσει τα βασικά κομμάτια του που βρίσκονται στον πιο βαθύ πυρήνα του είναι ήδη ένα πολύ σημαντικό βήμα για την γνωριμία με τον ίδιο του τον εαυτό. Κι ένας τρόπος για να γίνει αυτή η γνωριμία με τον Εαυτό, είναι η Παρατήρηση του.. Ο Ενεργειακός Κώδικας φωτίζει κάποια βασικά σημεία παρατήρησης. Αν δεν παρατηρήσουμε ακριβώς τι συμβαίνει και πώς το κάνουμε εμείς, δεν θα καταλάβουμε ποτέ, πώς συμβαίνουν τα πράγματα για εμάς. Αλλιώς, όλα συμβαίνουν και εμείς, απλώς αντιδρούμε στις καταστάσεις. Ο Ενεργειακός Κώδικας φανερώνει κάποια βασικά σημεία που μπορεί κανείς να κοιτάξει. Κι όσο κοιτάζει και ανακαλύπτει την πολυπλοκότητα του, τόσο μπορεί να αλλάξει την ζωή του. Θα αρχίσει να παρατηρεί τον εαυτό του. Θα αρχίσει να τον μελετάει.. Και αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο σημείο της σχέσης του καθένα μας με τον Ενεργειακό Κώδικα. Ο «Ενεργειακός Κώδικας» απευθύνεται σε όλους, όσους θέλουν να κάνουν μια εργασία πάνω στον εαυτό, γιατί ο άνθρωπος δεν «είναι». Δεν είναι αυτό που θα «μπορούσε» να είναι, ούτε αυτό που θα «έπρεπε» να είναι. Αυτό, κάνει την εργασία στον Εαυτό ακόμα πιο δύσκολη. Ακόμα κι αν κάποιος αποφασίσει να πάρει αυτό τον δρόμο σήμερα, αύριο είναι πιθανόν να έχει αλλάξει την πορεία του. Για να μπορούμε να είμαστε συνεπείς στις αποφάσεις μας, χρειάζεται να γνωριζουμε πολύ καλά τον εαυτό μας. Ο άνθρωπος ελάχιστα γνωρίζει για τον τρόπο που λειτουργεί και επίσης ελάχιστα θέλει να ξέρει την ευθύνη του για τον τρόπο αυτής της λειτουργίας.. Αν μπορέσει να καταλάβει την μηχανικότητα του, ότι δεν έχει καμία εξουσία πάνω στον Εαυτό του, ενώ αντίθετα θέλει να ασκεί εξουσία στους άλλους, καταλήγοντας να αισθάνεται ελλειπής και μόνος, τότε ίσως να αποφασίσει πραγματικά να «πράξει»» και να γίνει κύριος του εαυτού του, ζώντας σε επαφή με την πραγματικότητα. Σε αυτό το βιβλίο θα υπάρξουν αρκετές προτάσεις για να μπορέσει κάποιος να δουλέψει μόνος του για την ενότητα των Βασικών του Πολώσεων. Πολλές ασκήσεις μπορεί να ανακινήσουν έντονα συναισθήματα και σκέψεις και θα ήταν βοηθητικό για το άτομο να απευθυνθεί σε ένα ειδικό και να μπορέσει να τα επεξεργαστεί. Το να διαβάσουμε ένα βιβλίο και να κάνουμε κάποιες ασκήσεις, σίγουρα αν τις ενσωματώσουμε στην ζωή μας και τις εφαρμόσουμε συνειδητά και με συνέπεια, το όφελος είναι μεγάλο και μπορεί να υπάρξουν κάποιες αλλαγές. Όταν όμως μιλάμε για πλήρη αποδοχή και θεραπεία του Εαυτού από τα τραύματα μας, κανένα βιβλίο δεν μπορεί να υποκαταστήσει την θεραπευτική σχέση. Το να εμπιστευτούμε ένα

άλλον άνθρωπο που βρίσκεται εκεί, ακριβώς για να ανακαλύψουμε μαζί την αλήθεια μας και να την μοιραστούμε, είναι ήδη ένα μεγάλο βήμα για την αλλαγή. Οι αλληλεπιδράσεις που συμβαίνουν σε αυτή την σχέση μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου είναι καθοριστικές για την πορεία μας προς την αλλαγή. Χρειαζόμαστε έναν καθρέπτη που να μπορούμε να κοιτάξουμε πραγματικά τον εαυτό μας. Ένα τουλάχιστον ζωντανό ανθρώπινο ον που να βρίσκεται σε επαφή με τα δικά του συναισθήματα και τον δικό του εαυτό που να μας καθρεπτίζει με ενσυναίσθηση και αποδοχή κι όχι ένα βιβλίο. Ο Ενεργειακός Κώδικας δίνει το έναυσμα για την παρατήρηση και την μελέτη. Η Σωματική Ψυχοθεραπεία προχωράει στην αλλαγή και στην πληρότητα.

Πώς μπορεί να διαβαστεί ο Ενεργειακός Κώδικας Όπως έχω ήδη αναφέρει εκτός από την εισαγωγή και τον πρόλογο, το βιβλίο αποτελείται από το πρώτο κεφάλαιο που αφορά καθαρά τον τρόπο που ανακαλύπτουμε και σχηματίζουμε τον Ενεργειακό μας Κώδικα. Ουσιαστικά, βλέπουμε τον τρόπο που προκύπτουν οι 9 ενεργειακές δονήσεις από το όνομα και το επώνυμο και την ημερομηνία γεννήσεως μας και σε ποια Θέση μπαίνει η κάθε μια. Οι Θέσεις μπαίνουν στην σειρά από την 1 η μέχρι την 9η η μια κάτω από την άλλη. Ακριβώς δίπλα στην κάθε μια από αυτές, γράφεται ο αριθμός, δηλαδή η ενεργειακή δόνηση και οι Θεμελιώδεις της Ιδιότητες. Οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες κάθε δόνησης ονομαστικά, υπάρχουν σε αυτό το κεφάλαιο, ενώ η ανάλυση κάθε μιας, υπάρχει σε κάθε κεφάλαιο που αφορά τον κάθε αριθμό. Σε πρώτο κεφάλαιο εξηγείται επίσης, ο ρόλος των Θέσεων και η σημασία τους για να γίνει πιο ξεκάθαρος ο τρόπος που μπορεί να ειδωθεί μια ενεργειακή δόνηση. Ακολουθούν 9 κεφάλαια για τους 9 μονοψήφιους αριθμούς, δηλαδή τις ενεργειακές δονήσεις του 1 μέχρι του 9. Οι διψήφιοι αριθμοί όπως το 11, το 22 και το 33 που δεν ανάγονται σε μονοψήφιους. Γενικά, οι διψήφιοι αριθμοί και ο ρόλος τους για το τελικό αποτέλεσμα του μονοψήφιου αριθμού που ανάγονται, θα αποτελέσει αντικείμενο ενός άλλου βιβλίου, στο οποίο αργότερα, θα δούμε αναλυτικότερα την αλληλεπίδραση μεταξύ των αριθμών. Για παράδειγμα, τι διαφορά μπορεί έχει η ενεργειακή δόνηση του 8, όταν προέρχεται από τον διψήφιο αριθμό 17 ή από το 26 ή από το 35. Αυτό προϋποθέτει μια βαθιά κατανόηση των μονοψήφιων αριθμών και των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων τους. Όταν κανείς έχει σχηματίσει τον Ενεργειακό του Κώδικα, μπορεί να δει τα σχετικά κεφάλαια των αριθμών που ο Προσωπικός του Κώδικας σχηματίζει. Εκτός για τις γενικές πληροφορίες που αφορούν την δόνηση, θα βρει και πιο συγκεκριμένα, τι ακριβώς σημαίνει αυτή η δόνηση στην αντίστοιχη Θέση. Για παράδειγμα, όταν κάποιος διαβάζει για την ενεργειακή δόνηση του 2 που βρίσκεται στην 5η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού, θα διαβάσει γενικά για τις

Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 2, αλλά και συγκεκριμένα, τι σημαίνει η δόνηση του 2 στην 5η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού. Ο Θεμελιώδεις Ιδιότητες θα αποκαλύψουν τις Πολώσεις τους και από εκεί και πέρα, όπως έχω ήδη πει, ο καθένας θα τις επεξεργαστεί ανάλογα με το επίπεδο της εξέλιξης του. Α. Τρόπος Ο πιο συνηθισμένος και ίσως πιο «λογικός» τρόπος για να διαβαστεί το βιβλίο είναι να ακολουθήσει κανείς την προφανή σειρά. Να διαβάσει την εισαγωγή, τον πρόλογο, το πρώτο κεφάλαιο που αναφέρεται στον σχηματισμό του Ενεργειακού του Κώδικα και των Θέσεων κι αφού του δώσει μια μορφή και σχηματίσει τον δικό του Προσωπικό Ενεργειακό Κώδικα, μετά να διαβάσει πρώτα από όλα τα κεφάλαια με τις ενεργειακές δονήσεις που τον αφορούν. Κι αφού το κάνει αυτό, μπορεί να συνεχίσει με τις υπόλοιπες δονήσεις και τις Θεμελιώδεις τους Ιδιότητες. Φυσικά θα κλείσει με τον Επίλογο. Μετά, ίσως να ενδιαφερθεί να βρει και Ενεργειακούς Κώδικες γνωστών του και φίλων του και να εξετάσει, κατά πόσο μπορεί να λειτουργούν σύμφωνα με τον Κώδικα τους. Β τρόπος Αλλά επίσης, (1ο βήμα) μπορεί και να ξεχάσει την εισαγωγή και τον πρόλογο, όπως και το κεφάλαιο με τον τρόπο που σχηματίζει τον Ενεργειακό του Κώδικα. Να προχωρήσει κατευθείαν στα κεφάλαια που αναφέρονται στους αριθμούς των ενεργειακών δονήσεων.. Αφού τους διαβάσει πρώτη φορά, μπορεί αυθόρμητα να σημειώσει αυτές τις δονήσεις που οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες και οι Πολώσεις τους ηχούν πιο έντονα μέσα του. Κάποιες από αυτές μπορεί να τις αισθανθεί πιο οικείες από άλλες. Αυτές μπορεί να τις σημειώσει κάπου. (2ο βήμα) Στην συνέχεια, μπορεί να γυρίσει στην εισαγωγή, στον πρόλογο και στο κεφάλαιο των Θέσεων. Αφού το διαβάσει, μπορεί να δοκιμάσει να τοποθετήσει τους αριθμούς που έχει διαλέξει, σε συγκεκριμένες Θέσεις, όπως αυτός καταλαβαίνει. Να μαντέψει κατά κάποιο τρόπο, σε ποιες θέσεις να τοποθετήσει τους αριθμούς, τις ενεργειακές δονήσεις που σημείωσε πριν. (3ο Βήμα) Τότε, μπορεί να διαβάσει το κεφάλαιο για τον σχηματισμό του Ενεργειακού Κώδικα. Να τον δημιουργήσει από το ονοματεπώνυμο και την ημερομηνία γεννήσεως του, ακολουθώντας τις οδηγίες. Θα έχει ενδιαφέρον, αν οι δονήσεις που αρχικά επέλεξε τυχαία, συμπίπτουν με εκείνες του Ενεργειακού του Κώδικα. Αν κάποιος έχει κατανοήσει πραγματικά, τι ακριβώς σημαίνει κάθε δόνηση, οι πιθανότητες να είναι ακριβής στις προβλέψεις του είναι πολύ μεγάλες. Όποιον τρόπο κι αν επιλέξει κανείς, ο σχηματισμός του Ενεργειακού Κώδικα είναι το πρώτο βήμα για το ταξίδι της αυτογνωσίας. Οι Βασικές Πολώσεις των ενεργειακών δονήσεων είναι τα σημεία που μπορεί να κανείς να εστιαστεί και να παρατηρήσει στον εαυτό του. Ο τρόπος που χειρίζεται τις συγκεκριμένες ενεργειακές δονήσεις που εμφανίζονται στον Κώδικα του είναι κάτι πολύ προσωπικό στον καθένα. Άλλος μπορεί καθαρά να δει, πώς λειτουργεί στον έναν, ή στον άλλον πόλο της δόνησης, ή πόσο κοντά είναι στην ενότητα της.

Για παράδειγμα, αν στον Ενεργειακό Κώδικα κάποιου, υπάρχει η δόνηση του 8 που εκφράζει την Θεμελιώδη ιδιότητα της Δύναμης μπορεί να παρατηρήσει, πώς λειτουργεί την Δύναμη. Μήπως την χρησιμοποιεί επιθετικά με σκοπό να κυριαρχήσει στους άλλους, ή να τους ελέγξει, μήπως την χρησιμοποιεί για να αισθανθεί ανώτερους, εξασκώντας σε άλλους πιο αδύναμους, ή αποσύρεται παθητικά, μη μπορώντας να επιβληθεί και αισθάνεται ο ίδιος αδύναμος για οποιαδήποτε απόφαση στην ζωή του, κάθεται αναποφάσιστος, βράζοντας από θυμό από τις εσωτερικές του απαιτήσεις;; Όλες αυτές οι συμπεριφορές αποδεικνύουν ότι η λειτουργία αυτής της δόνησης είναι αλλοιωμένη. Η Ιδιότητα της Δύναμης έχει χάσει την ενότητα της και δεν εκφράζει την Ισχύ αυτού του ατόμου. Ακόμα κι αν δύο Ενεργειακοί Κώδικες αποτελούνται από τις ίδιες δονήσεις –πράγμα σπάνιο, αφού θα πρέπει τα άτομα να έχουν την ίδια ημερομηνία γεννήσεως και το ίδιο ονοματεπώνυμο- το καθένα από αυτά μπορεί να λειτουργεί διαφορετικά αυτή την δόνηση, αφού οι εμπειρίες και τα βιώματα τους είναι διαφορετικά. Ακόμα και αν, υποθετικά, αυτοί οι δύο άνθρωποι έχουν ζήσει στην ίδια οικογένεια και έχουν λάβει τα ίδια μηνύματα σχετικά με την Δύναμη τους, ο καθένας θα αντιδράσει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο και θα τα επεξεργαστεί μέσα από το δικό του φίλτρο. Ο σκοπός είναι η ενότητα της ενεργειακής δόνησης που στο συγκεκριμένο παράδειγμα είναι η Δύναμη και εδώ αρχίζει η προσωπική δουλειά του καθένα μας. Ασκήσεις Οι ασκήσεις που υπάρχουν σε κάθε κεφάλαιο βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε αυτή την δόνηση στο σώμα μας, τα συναισθήματα που την αφορούν και τις σκέψεις που υπάρχουν σχετικά με αυτήν. Από την στιγμή που κάποιος παρατηρεί το πώς λειτουργεί τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες των ενεργειών του Κώδικα του, βρίσκεται ήδη στο δρόμο της αλλαγής.

ΟΙ «ΘΕΣΕΙΣ», Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΙ Ο ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

« Ήρθαμε σε αυτή την ζωή, έχοντας έναν σκοπό (1η Πνευματική Αποστολή). Ο καθένας μας έχει την δική του βαλίτσα με τα απαραίτητα εργαλεία και κάποια βασικά χαρακτηριστικά για να τον πετύχει (2η Αριθμός Έμφυτων Κλίσεων και 3η Γενέθλιου Χαρακτηριστικού). Έχει κληρονομήσει κάποιες ιδέες, πεποιθήσεις και αντιλήψεις από τους προγόνους του (4η Αριθμός Κληρονομιάς), διαθέτει τα προσωπικά του κίνητρα και τις δικές του επιθυμίες (5η Εσωτερικός Εαυτός), σχετίζεται με τους άλλους ανθρώπους γύρω του, μεταδίδοντας τους μια συγκεκριμένη αίσθηση (6η Εξωτερικός Εαυτός), μπορεί να βοηθηθεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο για να πετύχει τον σκοπό του (7η Αριθμός Ανάπτυξης), περνάει κάποιες ιδιαίτερες καταστάσεις που αποτελούν καθοριστικά μαθήματα για αυτόν (8η Αριθμός Μαθημάτων) και στο τέλος της πορείας, βρίσκεται κοντύτερα στον πιο αληθινό και ώριμο εαυτό του, έτσι όπως αυτός διαμορφώνεται σε όλη αυτή την εξελικτική του πορεία (9η Θέση Αριθμός Ωρίμανσης). Αυτή η μικρή ιστορία παρουσιάζει αυτό που αντιπροσωπεύει η κάθε Θέση του Ενεργειακού Κώδικα. Όπως ήδη έχω αναφέρει, έχουμε όλες τις πληροφορίες για να σχηματίσουμε τον Ενεργειακό μας Κώδικα. Τα μόνα στοιχεία που χρειαζόμαστε είναι το Ονοματεπώνυμο και η Ημερομηνία Γεννήσεως μας και από αυτά προκύπτουν οι 9 αριθμοί, οι ενεργειακές δονήσεις του Κώδικα που μπαίνουν στις συγκεκριμένες Θέσεις, αποκτώντας κάποιο ιδιαίτερο νόημα για το άτομο. Ας δούμε αναλυτικότερα τι σημαίνει η κάθε Θέση και φυσικά, πώς βρίσκουμε την ενεργειακή δόνηση που της αντιστοιχεί.

1η Θέση Πνευματικής Αποστολής 1η ΘΕΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Ο Σκοπός της ζωής μου – το βασικό μοτίβο της ζωής μου- πώς είμαι στην κοινωνική μου ζωή. Η 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής, όπως φαίνεται και στην παραπάνω ιστορία είναι ο σκοπός της ζωής του ανθρώπου. Ο καθένας μας έχει κι έναν ιδιαίτερο σκοπό και όλες οι εμπειρίες που ζούμε στην ζωή μας, μας οδηγούν για να τον πραγματώσουμε. Η ενεργειακή δόνηση της Πνευματικής Αποστολής δείχνει τον στόχο που επιδιώκουμε και την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουμε. Ο δρόμος της ζωής μας έχει έναν συγκεκριμένο αριθμό και παρουσιάζει συγκεκριμένες ευκαιρίες. Χρειάζεται να κάνουμε τις κατάλληλες επιλογές και να κινηθούμε με τον κατάλληλο τρόπο για να πετύχουμε τον στόχο μας. Η Πνευματική Αποστολή δείχνει τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες που χρειάζεται να αναπτύξουμε και να δουλέψουμε στις Βασικές τους Πολώσεις, γιατί η δόνηση αυτής της Θέσης επιδρά στην κοινωνική μας ζωή. Οι Βασικές Πολώσεις σε αυτή την 1 η Θέση χρωματίζουν όλη μας την ζωή, όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων μας. Είναι μια σημαντική δόνηση κι ο τρόπος που την λειτουργούμε επηρεάζει την σχέση με τον εαυτό μας, τις προσωπικές και επαγγελματικές μας σχέσεις και γενικότερα την στάση μας προς την ζωή και τον κόσμο. Αν λειτουργούμε στους πόλους των συγκεκριμένων Ιδιοτήτων, η ζωή θα φέρει τις κατάλληλες ευκαιρίες για να μπορέσουμε να ενσωματώσουμε τον πόλο που λείπει, έτσι ώστε η δόνηση να βρει την ενότητα της. Θα μας δείχνει τον άλλον μας πόλο, απέναντι, στην υπερβολή του, για να κοιτάξουμε καλύτερα. Ο κόσμος είναι ένας καθρέπτης που θα δείχνει αυτό που εμείς δεν βλέπουμε στον εαυτό μας. Το να μπορέσουμε να δούμε τον εαυτό μας σε αυτό τον καθρέπτη, είναι κάτι που δεν γίνεται ανώδυνα. Συνήθως, αποφεύγουμε να κοιτάξουμε κάτι που δεν μας αρέσει και το πετάμε έξω από εμάς. Αλλά ό,τι αποφεύγουμε να κοιτάξουμε στον εαυτό μας, το πετυχαίνουμε ακριβώς μπροστά μας με σκοπό να το αναγνωρίσουμε, να το αποδεχτούμε και να βρούμε την ενότητα της δόνησης. Όταν κάποιος βρίσκει την δόνηση της Πνευματικής του Αποστολής, γνωρίζει ποια είναι τα θέματα που χρειάζεται να στρέψει την προσοχή του. Μετά από αυτό, μπορεί να πει «Ναι, νομίζω ότι όλη μου η ζωή έχει να κάνει με αυτό το θέμα». Αυτή είναι η αίσθηση που έχει, όταν καταλαβαίνει, τι σημαίνει η δόνηση και αρχίζει να παρατηρεί τις Ιδιότητες και τις Βασικές της Πολώσεις στην καθημερινότητα του. Μπορεί να ανακαλύψει ότι έχει μια βασική στάση προς την ζωή και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με έναν συγκεκριμένο τρόπο, αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που περιμένει. Τα εμπόδια που συναντάει, είναι ακριβώς για να κοιτάξει καλύτερα. Τότε, πολλές εμπειρίες που είχε, αποκτούν νόημα. Δεν είναι πια καλές ή κακές, αλλά όλες εξυπηρετούν για να τον κάνουν να βρει την ενότητα της συγκεκριμένης δόνησης. Όσο πιο συνειδητοί γινόμαστε στον τρόπο που λειτουργούμε την δόνηση του σκοπού της ζωής μας, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε σε αυτό που έχουμε να εκπληρώσουμε ως Πνευματική Αποστολή.

Πώς την βρίσκουμε: 1η Θέση Πνευματική Αποστολή = Όνομα + Επώνυμο Κάθε γράμμα από το όνομα και το επώνυμο μας βρίσκεται σε αντιστοιχία με έναν αριθμό, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να γράψουμε το όνομα και το επώνυμο μας, όπως αυτό αναγράφεται στο πιστοποιητικό γεννήσεως μας. Αν υπάρχουν κι άλλα ονόματα στο πιστοποιητικό γεννήσεως μας, ακόμα και αν δεν τα χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας, θα πρέπει να τα υπολογίσουμε. Μετά προσθέτουμε ένανέναν τους αριθμούς που αντιστοιχούν στα γράμματα και το αποτέλεσμα, το ανάγουμε σε μονοψήφιο. Αυτό σημαίνει: 1. Δεν χρησιμοποιούμε τα υποκοριστικά μας ονόματα. 2. Δεν χρησιμοποιούμε το επώνυμο που έχουμε από τον γάμο μας. 3. Σε περίπτωση υιοθεσίας, αν δεν γνωρίζουμε το αρχικό μας όνοματεπώνυμο, το όνομα και το επώνυμο που έχουμε από την υιοθεσία μας επιδρούν συμπληρωματικά στον σκοπό της ζωής μας, αλλά δεν αποτελούν την Πνευματική μας αποστολή. 4. Αν υπάρχει ορθογραφικό λάθος στο πιστοποιητικό γεννήσεως μας που οι γονείς μας για οποιοδήποτε λόγο δεν μπήκαν στην διαδικασία να διορθώσουν, τότε το ονοματεπώνυμο μας θα υπολογιστεί με το ορθογραφικό λάθος, αφού έτσι γράφεται στο πιστοποιητικό γεννήσεως μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορούμε να υπολογίσουμε ποια είναι και η δόνηση του ονοματεπωνύμου με τον διορθωμένο τρόπο που το χρησιμοποιούμε, αλλά θα την θεωρήσουμε κάποια συμπληρωματική δόνηση για την Πνευματική Αποστολή μας. Πίνακας1. Τα λατινικά γράμματα και οι αριθμοί τους

Πίνακας 2 Τα ελληνικά γράμματα και οι αριθμοί τους

Παράδειγμα Σε αυτό το σημείο, ένα παράδειγμα θα ξεκαθάριζε τον τρόπο που σχηματίζεται ο Ενεργειακός Κώδικας ενός ατόμου. Ας επιλέξουμε στην τύχη, ένα ονοματεπώνυμο και μια υποθετική ημερομηνία γεννήσεως και ας επιχειρήσουμε βήμα-βήμα να σχηματίσουμε τις Θέσεις και τον Ενεργειακό κώδικα του φανταστικού αυτού προσώπου. Στο τέλος αυτού του κεφαλαίου θα έχουμε σχηματίσει την βάση για τον Ενεργειακό του Κώδικα, δηλαδή τις Θέσεις με τις αντίστοιχες ενεργειακές δονήσεις και τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της κάθε μιας. Π.χ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΑΚΡΑΚΗ Ημερομηνία Γεννήσεως: 28/12/1967. Στο τέλος του βιβλίου, θα δούμε πώς μπορούμε να «διαβάσουμε» το συγκεκριμένο Ενεργειακό Κώδικα, μελετώντας την κάθε δόνηση ξεχωριστά σύμφωνα με τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της, τις Βασικές της Πολώσεις, την επίδραση στο σώμα και φυσικά προτάσεις που θα βοηθούσαν την Γεωργία Μακράκη να παρατηρήσει και να γνωρίσει περισσότερο τον εαυτό της και να εργαστεί για την ενότητα του. Για την 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής προσθέτουμε έναν-έναν όλους τους αριθμούς που προκύπτουν από όλα τα γράμματα αυτού του ονοματεπωνύμου. Πχ. Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Α Μ Α Κ Ρ Α ΚΗ 3+ 5+8 +1+3+1+1 4+ 1+2 +1+ 1+2+8 = 41/5 η Άρα : 1 Θέση Πνευματικής Αποστολής 5 Ο σκοπός της ζωής της Γεωργίας Μακράκη αφορά τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενέργειας του 5 Ελευθερία, Πειθαρχία, Εστιασμό. (πίν 3 Θεμελιώδεις Ιδιότητες των Ενεργειών)

2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων 2Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΜΦΥΤΩΝ ΚΛΙΣΕΩΝ : ΤΑΛΕΝΤΑ, ΕΡΓΑΛΕΙΑ, ΕΦΟΔΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Πώς λειτουργώ στις προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις Πώς χρησιμοποιώ τα ταλέντα μου και τις ικανότητες μου Η 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων εκφράζει τα εφόδια που έχουμε για να πετύχουμε τον σκοπό μας. Όπως αναφέρεται στην ιστορία για τον Κώδικα, είναι η βαλίτσα με τα εργαλεία μας, τα προσωπικά μας εφόδια για το ταξίδι. Αν χρησιμοποιούμε στην ενότητα τους, τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της δόνησης που βρίσκεται σε αυτή την Θέση, νιώθουμε ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Τα ιδιαίτερα ταλέντα μας και έμφυτες κλίσεις μας βρίσκουν διέξοδο και εμείς μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε τις ικανότητες μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όσο περισσότερο επίγνωση έχουμε για τις ιδιαίτερες τάσεις μας και ταλέντα μας, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουμε να εκφράσουμε αυτό το δυναμικό με πληρότητα. Τότε έχουμε την αίσθηση ότι είμαστε «φτιαγμένοι» γι’αυτό που κάνουμε. Αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε στο στοιχείο μας και νιώθουμε ικανοποιημένοι. Γινόμαστε δημιουργικοί και αποτελεσματικοί, γιατί απλά, αυτό που είμαστε και αυτό που κάνουμε συντονίζονται απόλυτα και εμείς νιώθουμε την ευχαρίστηση και την ανακούφιση που αποφέρει αυτός ο συντονισμός, μιας κι όλα ρέουν με φυσικότητα και εμείς καλούμαστε κάθε φορά να χρησιμοποιήσουμε τις ικανότητες μας και την ευφυϊα μας για να εξελιχθούμε. Αν και φαίνεται ότι αυτή η Θέση αναφέρεται περισσότερο στον επαγγελματικό τομέα και σχετικά με το ποια μπορεί να είναι η κατάλληλη ασχολία για μας, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό. Οι Έμφυτες κλίσεις παίζουν σημαντικό ρόλο και στον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους και επηρεάζουν το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας. Οι Βασικές Πολώσεις είναι τα σημεία που πρέπει να παρατηρήσουμε για να κατανοήσουμε, πώς χρησιμοποιούμε την δόνηση και σε ποιον πόλο βρισκόμαστε, ώστε να βρούμε την ολότητα μας. Όταν κάποιος βρίσκει την δόνηση των Έμφυτων Κλίσεων, ίσως ανακαλύψει αυτό που θα ήθελε να ασχοληθεί στην ζωή του. Ή να αντιληφθεί ποια χαρακτηριστικά και ποιες τάσεις του διέπουν τις σχέσεις του με τους άλλους. Να καταλάβει από τι είναι φτιαγμένη η ουσία του και την τάση του για κάποια πράγματα. Ίσως και να τολμήσει να προχωρήσει σε νέους ορίζοντες και να δοκιμάσει τον εαυτό του σε νέους χώρους που μέχρι εκείνη την στιγμή, δεν είχε σκεφτεί ή δεν είχε τολμήσει να δοκιμάσει.

Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να έχει Αριθμό Έμφυτων Κλίσεων 1 και ίσως να φαντάζεται συχνά πράγματα, αλλά να μην τολμά ποτέ να δοκιμάσει και να προχωρήσει σε δράση. Να συνηθίζει να ζει εγκλωβισμένος στους εθισμούς του και να μην νιώθει καμία αυτοπεποίθηση για να αυτονομηθεί και να πατήσει στα πόδια του. Μπορεί να φοβάται να πειραματιστεί με νέες ιδέες και να τρέμει να υψώσει την φωνή του και να πάρει την ευθύνη της επιλογής. Ίσως να μοιάζει ένα μακρινό όνειρο για αυτόν το να βγει μπροστά στην σκηνή και να παρουσιάσει τον εαυτό του, τις σκέψεις του και τις προτάσεις του, να πάρει τον χώρο του, να δείξει την αξία του, αν και σίγουρα είναι μια κρυφή επιθυμία, καμιά φορά κρυφή και από τον ίδιο τον εαυτό του. Αν όμως η δόνηση του 1 είναι η δόνηση των Έμφυτων Κλίσεων του, τότε αναμφισβήτητα διαθέτει αυτή την Δημιουργική δύναμη, την Αυτοπεποίθηση, την Αυτονομία και την Δράση (Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 1) και έχει γεννηθεί για να την εξελίξει και να την εκλεπτύνει. Αν λειτουργεί στον έναν από τους δύο πόλους, σημαίνει ότι οι Ιδιότητες που ήδη έχει και έχουν αλλοιωθεί και πρέπει να βρει την ενότητα τους. Έτσι θα χρησιμοποιήσει με επάρκεια τις Κλίσεις του, θα βρίσκει ισορροπία στις σχέσεις του και με αυτά τα εφόδια θα προχωρήσει για την Πνευματική του Αποστολή. Πώς την βρίσκουμε: 2η Θέση Αριθμός Έμφυτων Κλίσεων = Ημέρα + Μήνας + Χρονολογία Η ημερομηνία γεννήσεως στο παράδειγμα μας είναι 28/12/1967 Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να προσθέσουμε έναν έναν τους αριθμούς και να ανάγουμε το αποτέλεσμα σε έναν μονοψήφιο. 28/12/1968 = 2+8 +1+2 +1+9+6+7 = 36/ 9 Άρα, 2η Θέση Αριθμός Έμφυτων Κλίσεων 9 Οι έμφυτες κλίσεις της Γεωργίας Μακράκη αφορούν τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενέργειας του 9 (Ακεραιότητα, Συγχώρεση, Πνευματική Αφύπνιση)

3η Θέση Γενέθλιου Χαρακτηριστικού 3Η ΘΕΣΗ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ : Βασικό χαρακτηριστικό -συμπλήρωμα της 2η Θέσης των Έμφυτων Κλίσεων Η πρώτη εντύπωση των άλλων Τι πιστεύω για τον εαυτό μου και πώς με αντιμετωπίζω Η 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού αντιπροσωπεύει το Βασικό Χαρακτηριστικό μας που είναι εμφανές με την πρώτη ματιά στους άλλους. Συμπληρώνει την Θέση των Έμφυτων Κλίσεων και έχει μεγαλύτερη ισχύ ως τα 30-35 χρόνια της ζωής μας, μια και μετά η δόνηση της Πνευματικής Αποστολής είναι πολύ πιο ισχυρή. Αυτή η Θέση αποκαλύπτει επίσης και τι πιστεύει κανείς για τον εαυτό του, πώς τον αντιμετωπίζει και τι επιλογές κάνει. Είναι σημαντικό να δούμε ποιες είναι οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της δόνησης που εμφανίζεται σε αυτή την Θέση και τις Βασικές Πολώσεις της. Έτσι θα καταλάβουμε καλύτερα, τι είναι αυτό που λαμβάνουν με την πρώτη εντύπωση οι άλλοι και πώς αυτό μπορεί επιδρά στην συμπεριφορά τους προς εμάς. Αν κάποιος βρει την δόνηση που αντιστοιχεί σε αυτή την Θέση, μπορεί να δει καλύτερα πώς θεωρεί τον εαυτό του, χωρίς συνήθως να το σκέφτεται συνειδητά. Φαίνεται από τις επιλογές που κάνει και τον τρόπο που μεταχειρίζεται τον εαυτό του. Για παράδειγμα, αν η δόνηση του 1, οι Ιδιότητες της Αυτονομίας, της Αυτοπεποίθησης, της Δράσης και της Δημιουργικότητας έχουν αλλοιωθεί, μπορεί να πιστεύει ότι είναι αυτόνομος και ανεξάρτητος και ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν για να είναι καλά. Ακόμα μπορεί να αρνείται τις ανάγκες του, να μην ζητάει βοήθεια, όταν χρειάζεται και να απομονώνεται ακόμα περισσότερο, όταν έχει ανάγκη για ζεστασιά και κάπου να στηριχτεί. Οι άλλοι μπορεί να τον θεωρούν υπερφίαλο, υπερόπτη και εγωιστή που δεν καταδέχεται να βρίσκεται μαζί τους κι όταν το κάνει μπορεί να αναζητά την προσοχή τους. Βλέποντας τις Βασικές Πολώσεις που σχηματίζονται, είναι απαραίτητο να βρει την ενότητα της δόνησης για να αντιμετωπίζει ισορροπημένα τον εαυτό του, ακούγοντας τις ανάγκες του και να αναγνωρίσει και τον άλλον πόλο που κρύβει στην σκιά. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα με την δόνηση του 1 στην Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού θα καταλάβει ότι όσο προσπαθεί να είναι στον έναν πόλο της αντιδραστικής ανεξαρτησίας, ή της υπέρμετρης σιγουριάς, τόσο η ζωή θα τον φέρνει μπροστά σε καταστάσεις εξάρτησης και ματαίωσης για να ενσωματώσει και τον άλλον πόλο και να βρει πραγματικά την ενότητα της Αυτονομίας και της Αυτοπεποίθησης. Πώς την βρίσκουμε: 3η Θέση Αριθμός Γενέθλιου Χαρακτηριστικού = Ημέρα Η ημερομηνία γεννήσεως στο παράδειγμα μας είναι 28/12/1967. Για την 3η Θέση χρησιμοποιούμε μόνο την ημέρα που, αν είναι διψήφιος αριθμός τον ανάγουμε κι αυτόν σε μονοψήφιο.

28 = 2 + 8 = 10/1 Άρα, 3η Θέση Αριθμός Γενέθλιου Χαρακτηριστικού 1 Το Βασικό Χαρακτηριστικό της Γεωργίας Μακράκη αφορά τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 1 (Αυτονομία, Αυτοπεποίθηση, Δημιουργικότητα, Δράση)

4η Θέση Αριθμός Κληρονομιάς 4Η ΘΕΣΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ: Πεποιθήσεις –Ιδέες- Αντιλήψεις Ο εσωτερικός τρόπος που αντιδρούμε στην ζωή Δώρο εφόδιο των προγόνων Η 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς εκφράζει τις ιδέες, τις αντιλήψεις και τις νοοτροπίες που κληρονομούμε από τους προγόνους μας. Είναι μηνύματα που πέρασαν από γενιά σε γενιά, έμμεσα ή άμεσα. Όπως, θεωρούμε πολύ φυσικό να έχουμε κάποια σωματικά χαρακτηριστικά από τους προγόνους μας, έτσι κληρονομούμε και κάποια πνευματικά χαρακτηριστικά και πεποιθήσεις που είτε τις γνωρίζουμε, είτε όχι, επηρρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την ζωή μας και τον τρόπο που κινούμαστε στον κόσμο. Έχουν σχηματιστεί σε κάποιες ιδιαίτερες στιγμές που μας στιγμάτισαν και πήραμε ασυνείδητα κάποια απόφαση. Όσο ασυνείδητη είναι αυτή η απόφαση, τόσο μας καθορίζει και οδηγεί την ζωή μας χωρίς το «εγώ» μας να το γνωρίζει. Αυτά τα μηνύματα μπορεί να έχουν μείνει στα αυτιά μας μέσα από ιστορίες των μεγάλων, σαν ιδέες κι απόψεις που είχαν για τον κόσμο και για τα συγκεκριμένα θέματα της δόνησης που εμφανίζεται σε αυτή την Θέση, που με κάποιο τρόπο μας έχουν επηρρεάσει σε μεγάλο βαθμό. Είναι επίσης και δικές μας σκέψεις και συμπεράσματα που έχουν κατασταλάξει μέσα από την εμπειρία μας ως παιδιά στην συγκεκριμένη οικογένεια. Αν η δόνηση λειτουργεί στην ενότητα της, διαθέτουμε ένα επιπλέον εργαλείο για την πορεία μας. Ένα δώρο από την προγονική κληρονομιά μας που θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε την πνευματική μας φύση, τον εσωτερικό τρόπο που αντιδρούμε στην ζωή. Όταν η δόνηση δεν είναι αλλοιωμένη, έχουμε κατανοήσει σωστά και έχουμε πάρει την κατάλληλη καθοδήγηση για τις Ιδιότητες της δόνησης. Αυτό μας βοηθάει να ζούμε την ζωή μας χωρίς να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας και να απομακρυνόμαστε από τον σκοπό που έχουμε σε αυτή την ζωή, να εξελιχθούμε ως άτομα. Αν δεν είμαστε συνειδητοί, όσον αφορά τις πεποιθήσεις μας, τότε διαμορφώνουμε με τέτοιο τρόπο την πραγματικότητα μας, ώστε αυτές να επιβεβαιώνονται. Επιλέγουμε τα κατάλληλα άτομα και τις κατάλληλες καταστάσεις, χωρίς καν να το ξέρουμε για να αποδείξουμε ότι οι βαθύτερες πεποιθήσεις μας είναι αληθινές. Φυσικά, αυτό δεν γίνεται συνειδητά και εμείς πολλές φορές νιώθουμε ότι επιθυμούμε πολύ κάτι. Δεν έχουμε επίγνωση για την βαθύτερη πεποίθηση που έχουμε σχετικά με αυτό που επιθυμούμε. Αυτό που συμβαίνει βέβαια είναι, να φαίνεται ότι κινούμαστε προς αυτό, αλλά το αποτέλεσμα είναι αντίθετο των προσδοκιών μας. Αν συμβαίνει αυτό, τότε πιθανόν να υπάρχει μια πεποίθηση, αντίθετη από αυτό που φαίνεται ότι θέλουμε και πιστεύουμε, η οποία, ενώ δεν είναι συνειδητή, αποδεικνύεται ξανά και ξανά αληθινή μέσα από τις καταστάσεις.

Χρειάζεται να βρούμε λοιπόν τις Βασικές Πολώσεις της και να δούμε σε ποιον πόλο βρισκόμαστε εμείς. Αν δούμε, πώς λειτουργούμε την συγκεκριμένη δόνηση, πώς μπαίνει σε εφαρμογή μέσα μας, κατανοούμε τον τρόπο που αντιδράμε εσωτερικά στα πράγματα και στους ανθρώπους και πώς αυτός ο τρόπος επιδρά και φτιάχνει την ζωή μας, Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι η δόνηση του 1, που αφορά τις Ιδιότητες της Αυτονομίας, της Αυτοπεποίθησης, της Δράσης και της Δημιουργικότητας βρίσκεται στην 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς. Ίσως το άτομο που την έχει να αντιληφθεί ότι ακόμα κι αν επιθυμεί την συντροφικότητα και φαίνεται να αναζητά την επαφή και την ζεστασιά, έχει την πεποίθηση ότι ουσιαστικά είναι μόνος του και ότι δεν υπάρχει κανείς για αυτόν. Ίσως να έχει παρεξηγήσει τι σημαίνει πραγματικά Αυτονομία και να δυσκολεύεται να δεσμευτεί και να ανήκει κάπου, παλεύοντας για την ανεξαρτησία του, ενώ η ανάγκη του είναι ακριβώς να μπορεί να ανήκει στον άλλον χωρίς να χάνει τον εαυτό του. Με αυτή την εσωτερική πεποίθηση, μπορεί να επιλέγει να εμπιστεύεται άτομα που θα τον εγκαταλείψουν, δεν θα ακούσουν τις ανάγκες του και η πεποίθηση του στο τέλος επιβεβαιώνεται. Από εκεί και πέρα αρχίζει και η συνειδητή προσπάθεια, όπως και στις υπόλοιπες Θέσεις για να φέρουμε σε ενότητα την συγκεκριμένη δόνηση. Πώς την βρίσκουμε : 4η Θέση Αριθμός Κληρονομιάς = ‘Ολα τα γράμματα του Επωνύμου Στο συγκεκριμένο παράδειγμα μας, αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να προσθέσουμε όλα τα γράμματα του επωνύμου, αφού τα αντιστοιχήσουμε με τους αριθμούς που υπάρχουν στον πίνακα 2 σελ.14 ;;;;. Το επώνυμο είναι Μ Α Κ Ρ Α Κ Η 4+ 1+ 2+ 1+1+ 2+8 = 19/10/1 η 4 Θέση Αριθμός Κληρονομιάς 1 Οι πεποιθήσεις κι οι αντιλήψεις της Γεωργίας Μακράκη αφορούν τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 1 (Αυτονομία, Αυτοπεποίθηση, Δημιουργικότητα, Δράση)

5η Θέση Εσωτερικός Εαυτός 5η ΘΕΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΑΥΤΟΥ: ΚΙΝΗΤΡΑ-ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ-ΑΝΑΓΚΕΣ (συνήθως ασυνείδητες) Η 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού εκφράζει το βαθύτερο κομμάτι του εαυτού μας. Αυτό που κρύβει τα προσωπικά μας κίνητρα και τις βαθύτερες επιθυμίες μας που πολλές φορές, ούτε εμείς οι ίδιοι έχουμε επίγνωση για αυτές. Ο Αριθμός του Εσωτερικού Εαυτού είναι μια πολύ σημαντική δόνηση, γιατί αντιπροσωπεύει αυτό που λαχταρά και επιδιώκει η καρδιά μας. Πολλές φορές αυτή η δόνηση κυριαρχεί και μας ωθεί να κάνουμε πράγματα που η λογική μας μπορεί να αντιστέκεται και να μην βρίσκει νόημα. Άλλες φορές, βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση και κρύβεται κάτω από τις δονήσεις άλλων ενεργειών, μέχρι να αφυπνιστεί και να γίνουμε συνειδητοί σε αυτό που η ψυχή μας επιθυμεί. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό είναι ένα καίριο σημείο, γιατί αποτελεί την αφετηρία για να αλλάξουμε κατεύθυνση και να πλησιάσουμε ακόμα περισσότερο το βαθύτερο κομμάτι του εαυτού μας και να εναρμονιστούμε με αυτό, ακόμα και αν είχαμε διαλέξει φαινομενικά κάποιον άλλο δρόμο. Ο Εσωτερικός Εαυτός μπορεί να επιδιώκει την ηρεμία και την σιωπή, ενώ ζούμε μια πολύ έντονη και κοινωνική ζωή, ή μπορεί να επιθυμεί τα ταξίδια και την περιπέτεια, ενώ η ζωή μας ακολουθεί ένα σταθερό και οργανωμένο πρόγραμμα. Ο Εσωτερικός Εαυτός δεν είναι εμφανής στους άλλους, και όπως είπαμε πολλές φορές δεν είναι κάτι που γνωρίζει και το ίδιο το άτομο. Ανακαλύπτοντας λοιπόν τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της δόνησης του, ίσως νιώσουμε ότι μας αποκαλύπτεται κάτι που βαθιά μέσα μας, ήδη γνωρίζαμε. Οι Βασικές Πολώσεις της δόνησης δείχνουν τα εμπόδια που δημιουργούνται και η ενεργειακή δόνηση χάνει την ενότητα της, μην μπορώντας έτσι να εκπληρώσουμε τις πιο βαθιές μας ανάγκες. Χρειάζεται για ακόμα μια φορά να παρατηρήσουμε, πώς λειτουργούμε την δόνηση αυτή στους πόλους της και να επαναποκτήσουμε όλο το δυναμικό της. Θα συνεχίσω με το ίδιο παράδειγμα της δόνησης του 1 και ας υποθέσουμε ότι η δόνηση του 1 βρίσκεται στην Θέση του Εσωτερικού Εαυτού. Οι βαθύτερες επιθυμίες του αφορούν τις Ιδιότητες της Δημιουργικότητας, της Αυτονομίας, της Αυτοπεποίθησης και της Δράσης. Είναι σημαντικό για αυτόν να ξεχωρίζει, να είναι ο πρώτος, να ηγείται στα πράγματα. Όπως και να συμπεριφέρεται εξωτερικά, οι Ιδιότητες του 1 αποτελούν το κίνητρο του και μπορεί να έχει επίγνωση για αυτό, μπορεί και όχι.

Όσο πιο κοντά έρθουμε στον δικό μας Εσωτερικό Εαυτό, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουμε να προσελκύσουμε κοντά μας ανθρώπους που να συντονίζονται με τις δικές μας επιθυμίες και επιδιώξεις. Πώς την βρίσκουμε: 5η Θέση Αριθμός Εσωτερικού Εαυτού = Όλα τα φωνήεντα του ονοματεπωνύμου Στο ονοματεπώνυμο του παραδείγματος προσθέτουμε ένα προς ένα όλα τα φωνήεντα που υπάρχουν. Γ Ε ΩΡΓ Ι Α Μ ΑΚΡ ΑΚΗ 5 +8 +1+1 1+ +1 +8 = 25/ 7 η Άρα, 5 Θέση Εσωτερικού Εαυτού 7 Οι βαθύτερες επιθυμίες της Γεωργίας Μακράκη αφορούν τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 7 ( Οικειότητα, Διαίσθηση, Ενδοσκόπηση)

6η Θέση Εξωτερικός Εαυτός 6η ΘΕΣΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΑΥΤΟΣ: Χαρακτηριστικά που εμφανίζονται στο πιο οικείο περιβάλλον –προσωπικές συνήθειες- ιδιομορφίες. Η αίσθηση των άλλων για εμάς Η 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού αντιπροσωπεύει τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας που είναι εμφανή στους πιο κοντινούς σε μας ανθρώπους και εκφράζει και την αίσθηση που έχουν οι άλλοι για μας. Δείχνει τις συνήθειες, τις συμπεριφορές και τις ιδιομορφίες μας και φυσικά, τι αντίχτυπο έχουν αυτές στους ανθρώπους γύρω μας. Αν δεν έχουμε επίγνωση του Εξωτερικού Εαυτού μας, πολλές φορές νιώθουμε ότι οι άλλοι μας παρεξηγούν, γιατί δεν έχουμε επίγνωση των μηνυμάτων που στέλνουμε. Οι Βασικές Πολώσεις της δόνησης δείχνει σε ποιους πόλους λειτουργούμε και με αυτό τον τρόπο αλληλεπιδρούμε με τους άλλους. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι κάποιος έχει την δόνηση του 1 παρουσιάζεται στην 6 η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού του Ενεργειακού του Κώδικα. Αν είναι αλλοιωμένη και λειτουργεί σε ένα από τους δύο πόλους, τότε μπορεί να δείχνει αυτόνομος και γεμάτος αυτοπεποίθηση και οι άλλοι να παίρνουν την αίσθηση ότι πατάει καλά στα πόδια του και ότι τα καταφέρνει μόνος του, ενώ ο ίδιος να νιώθει ότι οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν και δεν ακούν τις ανάγκες του. Αν συνειδητοποιήσει πώς λειτουργεί αυτή την δόνηση του Εξωτερικού του Εαυτού, τότε μπορεί να καταλάβει και γιατί οι άνθρωποι γύρω του αντιδρούν διαφορετικά από αυτό που ίσως περιμένει. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να γίνουμε πιο συνειδητοί για το πώς παρουσιαζόμαστε στον κόσμο, γνωρίζουμε πώς να ενεργούμε και να φερόμαστε, συντονισμένοι με τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της δόνησης. Πώς την βρίσκουμε:

6η Θέση του Εξωτερικού ονοματεπωνύμου

Εαυτού

Όλα

τα

σύμφωνα

του

Στο ονοματεπώνυμο του παραδείγματος μας προσθέτουμε ένα-ένα όλα τα σύμφωνα που υπάρχουν. Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Α Μ ΑΚΡΑΚΗ 3+ +1+3 +4 +2+1 +2 = 16/7 η Άρα, 6 Θέση Εξωτερικού Εαυτού 7 Ο τρόπος που συμπεριφέρεται και αλληλεπιδρά η Γεωργία Μακράκη με τους άλλους αφορά τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 7 (Ενδοσκόπηση, Οικειότητα, Διαίσθηση)

7η Θέση Αριθμός Ανάπτυξης 7η ΘΕΣΗ ΑΡΙΘΜΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ : Η βοήθεια που χρειάζομαι Ο τρόπος να αντιμετωπίσω τα προβλήματα για να πετύχω την Πνευματική μου Αποστολή. Η 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να εξελιχθούμε και να αναπτυχθούμε. Δείχνει την κατεύθυνση που χρειάζεται να πάρουμε για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα στο δρόμο της ζωής μας. Είναι ο τρόπος για να ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας κι ο οποίος θα μας βοηθήσει να συντονιστούμε με την Πνευματική μας Αποστολή. Αν λοιπόν κάποιος έχει την δόνηση του 1 στην Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης, τότε ο τρόπος που θα βοηθηθεί είναι να αναπτύξει την Αυτονομία, την Δημιουργικότητα, την Αυτοπεποίθηση και την Δράση. Όποια είναι η Πνευματική Αποστολή του, είναι σημαντικό για τον ίδιο να λειτουργεί στην ενότητα της την συγκεκριμένη δόνηση. Για παράδειγμα, μπορεί να παρατηρήσει ότι στην ζωή του αντιμετωπίζει τα πράγματα πολύ υπεροπτικά, να δυσκολεύεται να συνεργαστεί με τους άλλους και να θέλει να έχει τον πρώτο λόγο για όλα. Ή αντίθετα, μπορεί να μην παίρνει καμία πρωτοβουλία και να φοβάται να εκθέσει τις ιδέες του και τις απόψεις του και να δυσκολεύεται να μπει σε δράση και να κάνει πράγματα. Είναι αναγκαίο να καταφέρει να βρει την ενότητα της δόνηση του 1, γιατί έτσι θα περάσει τις δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζει στην πορεία του. Η Θέση αυτή δείχνει το κλειδί της επιτυχίας. Πώς την βρίσκουμε: 7η Θέση Αριθμός Ανάπτυξης = Όλα τα γράμματα του μικρού ονόματος. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα προσθέτουμε έναν προς έναν τους αριθμούς που αντιστοιχούν στα γράμματα από το όνομα ΓΕΩΡΓΙΑ. Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Α 3+ 5+8 +1+3+1+1 = 22/4 * (σημείωση για τους κυρίαρχους αριθμούς) Άρα, 7η Θέση Αριθμός Ανάπτυξης 4

Ο τρόπος που η Γεωργία Μακράκη αναπτύσσεται και εξελίσσεται αφορά τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 4 (Σταθερότητα, Λογική, Υπομονή)

8η Θέση Αριθμός Μαθημάτων 8Η ΘΕΣΗ ΑΡΙΘΜΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ: Επαναλαμβανόμενες εμπειρίεςεμπειρίες σοκ- τραυματικές και τι πρέπει να μάθω από αυτές. Η 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων αντιπροσωπεύει τα μαθήματα που είναι απαραίτητα να πάρουμε από την ζωή μας και να ολοκληρωθούμε. Σε αυτή την Θέση συνήθως εμφανίζονται περισσότεροι από ένας, αριθμοί, αν και υπάρχουν οι περιπτώσεις που υπάρχει μόνο ένας. Η ιδιαιτερότητα της Θέσης αυτής είναι ότι αποτελείται από αριθμούς που λείπουν από το ονοματεπώνυμο μας. Για όσες ενεργειακές δονήσεις λείπουν από το ονοματεπώνυμο μας, έρχονται οι κατάλληλες επαναλαμβανόμενες -μερικές φορές- εμπειρίες, που σκοπό έχουν να μας μάθουν για θέματα σχετικά με αυτές τις δονήσεις. Χρειάζεται να επανακτήσουμε την ενότητα των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων τους για να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της επαναλαμβανόμενης εμπειρίας. Όταν κάποιος έχει Αριθμό Μαθήματος 1 τότε έχει να μάθει σχετικά με τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της Αυτοπεποίθησης, της Αυτονομίας, της Δράσης και της Δημιουργικότητας και ίσως να χρειαστεί να αντιμετωπίσει πολλές φορές στην ζωή του καταστάσεις που αφορούν αυτά τα θέματα μέχρι να βρει την ενότητα της δόνησης. Ίσως να είναι μπλέκει σε καταστάσεις που έχουν σκοπό να του μάθουν πώς να είναι αυτόνομος, ή να τον παροτρύνουν να βρει την αυτοπεποίθηση του. Γενικώς, τα μαθήματα έρχονται μέσα από τις εμπειρίες που ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουμε το νόημα τους με την πρώτη ματιά, αυτές επαναλαμβάνονται μέχρι να αποκαλύψουμε το μήνυμα που μεταφέρουν. Ο σκοπός για ακόμα μια φορά είναι να πετύχουμε την ενότητα της δόνησης για να έχουμε κατανοήσει το μάθημα που μας φέρνει. Πώς την βρίσκουμε: 8η Θέση Αριθμός Μαθημάτων ονοματεπώνυμο μας.

Όσοι

αριθμοί

λείπουν

από

το

Αυτό που έχουμε να κάνουμε, όσον αφορά την Γεωργία Μακράκη είναι να γυρίσουμε λίγο πίσω, όταν σχηματίσαμε την 1 η Θέση της Πνευματικής Αποστολής. Είχαμε ανάγει όλα τα γράμματα από το ονοματεπώνυμο μας σε αριθμούς και τους είχαμε προσθέσει έναν έναν. Αυτό που τώρα χρειάζεται να κάνουμε είναι να κοιτάξουμε αυτούς τους αριθμούς και να δούμε, ποιοι είναι οι αριθμοί που δεν υπάρχουν ανάμεσα τους. Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Α 3+ 5+8 +1+3+1+1

Μ Α Κ Ρ Α ΚΗ 4+ 1+2 +1+ 1+2+8

Είναι φανερό ότι οι αριθμοί που δεν εμφανίζονται καθόλου είναι το 6, το 7 και το 9. Είναι οι αριθμοί που λείπουν από το ονοματεπώνυμο της Γεωργίας και αποτελούν την 8η Θέση του Αριθμού των Μαθημάτων της. Άρα, 8η Θέση Αριθμός Μαθημάτων 6-7-9 Τα μάθηματα που θα πάρει η Γεωργία αφορούν τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 6-79 (Αγάπη, Αποδοχή, Υπευθυνότητα –Ενδοσκόπηση, Οικειότητα, ΔιαίσθησηΑκεραιότητα, Πνευματική Αφύπνιση, Συγχώρεση)

9η Θέση Αριθμός Ωρίμανσης 9η ΘΕΣΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΩΡΙΜΑΝΣΗΣ: Ώριμος Εαυτός – αποτέλεσμα εμπειριών και μαθημάτων – κατάλληλος τρόπος ζωής τα ώριμα χρόνια της ζωής μου Η 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης αντιπροσωπεύει τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες που συντονίζονται με το πιο ώριμο από τα μαθήματα εαυτό μας. Είναι η δόνηση που κυβερνά το δεύτερο μισό της ζωής μας, όταν έχουμε πλησιάσει ακόμα περισσότερο στον πυρήνα του «είναι» μας. Η Θέση αυτή δείχνει ποιος είναι ο απώτερος σκοπός και ποια η ουσία και το αποτέλεσμα των εμπειριών μας, καθώς μεγαλώνουμε. Ο Αριθμός Ωρίμανσης εμφανίζεται πάντα σε σημαντικές στιγμές της ζωής μας, ακόμα και πριν φτάσουμε τα 50 μας χρόνια, αλλά σταθεροποιείται και κυριαρχεί, όταν έχουμε κάνει την μισή διαδρομή. Ο Αριθμός Ωρίμανσης δημιουργείται από το άθροισμα δυο άλλων Αριθμών της 1η Θέσης της Πνευματικής Αποστολής και της 2η Θέσης των Έμφυτων Κλίσεων που είναι οι πιο βασικές Θέσεις του Ενεργειακού Κώδικα. Αυτό σημαίνει ότι το να ανακτήσουμε την ενότητα των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων της δόνησης είναι ο υπέρτατος και τελικός στόχος μας, εκεί που καταλήγουμε, μετά από ολόκληρη την πορεία της ζωής μας. Είναι το σημείο που η ζωή μας οδηγεί και εμείς επιλέξαμε συνειδητά, ή ασυνείδητα να φτάσουμε. Αν λοιπόν κάποιος, για παράδειγμα, έχει στον Ενεργειακό του Κώδικα την δόνηση του 1, τότε στο ώριμο στάδιο της ζωής του, έχει καταφέρει, ή χρειάζεται να βρει την ενότητα των Ιδιοτήτων της Αυτονομίας, της Αυτοπεποίθησης, της Δράσης και της Δημιουργικότητας για να ζήσει συντονισμένα και με πληρότητα. Οι συγκεκριμένες Θεμελιώδεις Ιδιότητες είναι και ο καταλληλότερος τρόπος για να περάσει την ώριμη περίοδο της ζωής του.Ο εαυτός έχει αποκτήσει εμπειρίες που τον έχουν οδηγήσει σε αυτή την δόνηση και στο τελευταίο στάδιο της ζωής του χρειάζεται να γνωρίζει πώς να διατηρεί την Αυτονομία του μέσα σε μια σχέση, αλλά να αφήνεται και σε αυτήν, πρέπει να έχει έρθει σε επαφή με τις πιο βαθιές του ανάγκες, να έχει μάθει πώς να βάζει τα όρια του και να στέκεται στα πόδια του. Ακόμα και σε αυτή την πιο ώριμη ηλικία είναι απαραίτητο να διοχετεύει την ενεργητικότητα του σε δημιουργικούς τρόπους και να μπαίνει σε δράση και να διατηρεί σε ηρεμία το ευαίσθητο νευρικό του σύστημα. Πώς την βρίσκουμε: 9η Θέση Αρ. Ωρίμανσης = 1η Θέση Αριθμός Πνευματικής Αποστολής + 2η Θέση Έμφυτων Κλίσεων

5 + 9

____________ 14/5 Στο συγκεκριμένο παράδειγμα η 1η Θέση του Αριθμού Πνευματικής Αποστολής είναι η δόνηση του 5 και η 2η Θέση του Αριθμού των Έμφυτων Κλίσεων είναι η δόνηση του 9. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να προσθέσουμε τους δύο αριθμούς. 5 + 9 = 14/ 5 Άρα, 9η Θέση Αριθμός Ωρίμανσης 5 Ο ώριμος και αληθινός εαυτός της Γεωργίας Μακράκη αφορά τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 5 (Ελευθερία, Πειθαρχία, Εστιασμός) Ο Ενεργειακός Κώδικας της Γεωργίας Μακράκη έχει ήδη σχηματιστεί. Υπάρχουν οι 9 Θέσεις με τους αντίστοιχους αριθμούς και οι Θεμελειώδεις Ιδιότητες της κάθε ενεργειακής δόνησης. Γεωργία Μακράκη 28/12/1967 1η Θέση Πνευματική Αποστολή

2η Έμφυτων Κλίσεων Αφύπνιση

(Ελευθερία, Πειθαρχία, Εστιασμός) 9

(Ακεραιότητα, Πνευματική Συγχώρεση )

3η

Γενέθλιου Χαρακτηριστικού

4η Κληρονομιάς 5η Εσωτερικός Εαυτός

(Αυτονομία, Αυτοπεποίθηση Δημιουργικότητα, Δράση)

(Οι ίδιες με την 3 η Θέση)

(Ενδοσκόπηση, Οικειότητα, Διαίσθηση)

6η Εξωτερικός Εαυτός

7η

Ανάπτυξης

8η Μαθημάτων

9η Ωρίμανσης

(Οι ίδιες με την 5 η Θέση) (Σταθερότητα, Λογική, Υπομονή)

6-7-9 (Αποδοχή, Αγάπη, Υπευθυνότητα) Ενδοσκόπηση Οικειότητα, Διαίσθηση Ακεραιότητα, Πνευματική Αφύπνιση Συγχώρεση) 5

(Οι ίδιες με την 1 η Θέση)

Ενεργειακός Κώδικας 5, 9, 1, 1, 7, 7, 4, 6-7-9, 5 Με λίγα λόγια, για να ξαναγυρίσουμε στην αρχική μας ιστορία: Η Γεωργία Μακράκη που γεννήθηκε στις 28/12/1967 ήρθε στην ζωή με Πνευματική Αποστολή την Ελευθερία, την Πειθαρχία και τον Εστιασμό (5). Στην βαλίτσα της έχει ως εργαλεία την Ακεραιότητα, την Συγχώρεση και την Πνευματική Αφύπνιση (9). Βασικά χαρακτηριστικά της που την βοηθούν, αλλά

και ο τρόπος που αντιδρά εσωτερικά τα πράγματα σε αυτή την πορεία είναι η Αυτονομία, η Αυτοπεποίθηση, η Δημιουργικότητα και η ικανότητα για Δράση (1). Έχει κάποιες πεποιθήσεις και αντιλήψεις σχετικά με την Αυτονομία, την Αυτοπεποίθηση, την Δημιουργικότητα και την Δράση που είναι η προγονική της κληρονομιά (1). Τα βαθύτερα κίνητρα και οι ενδόμυχες επιθυμίες της αφορούν την Οικειότητα, την Ενδοσκόπηση και την Διαίσθηση (7) και αυτή την αίσθηση έχουν κι άλλοι γι αυτήν, αφού αυτός είναι κι ο τρόπος που συμπεριφέρεται στους γύρω της (7). Αυτή χρειάζεται να δρα οργανωμένα, με Λογική και Υπομονή, να κάνει Σταθερά βήματα για να πετύχει τον σκοπό της ζωής και για να αναπτύξει τις έμφυτες κλίσεις της (4). Θα πάρει ιδιαίτερα μαθήματα σχετικά με την Αγάπη, την Αποδοχή και την Υπευθυνότητα (6) την Ενδοσκόπηση, την Οικειότητα και την Διαίσθηση (7) και την Ακεραιότητα, την Συμπόνια και την Συγχώρεση (9). Ο ώριμος εαυτός της συντονίζεται με την δόνηση της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και του Εστιασμού (5). Μέχρι αυτό το σημείο, αυτά που γνωρίζουμε για τους αριθμούς και τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες τους, δεν μας βοηθούν να κατανοήσουμε, αυτό που εκφράζει ο Ενεργειακός Κώδικας αυτού του προσώπου. Αυτό θα γίνει μέχρι το τέλος αυτού του βιβλίου που θα αναλύσουμε τον Ενεργειακό Κώδικα της Γεωργίας Μακράκη, αφού καταλάβουμε καλύτερα τις ενεργειακές δονήσεις του 1 ως και του 9, όλων των μονοψήφιων αριθμών δηλαδή, τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες τους και τις Βασικές τους Πολώσεις, όπως επίσης και τις επιδράσεις τους στο σώμα. Στο τέλος του βιβλίου, υπάρχει η πλήρης ανάλυση του συγκεκριμένου Ενεργειακού Κώδικα της Γεωργίας Μακράκη, όπως αυτός διαμορφώνεται στο τέλος.

(Πίνακας 3 Θεμελιώδεις Ιδιότητες των Αριθμών) Ενεργειακές Δονήσεις 1

Θεμελιώδεις Ιδιότητες

Αυτονομία Αυτοπεποίθηση Δράση Δημιουργικότητα Ισορροπία Συνεργασία Επαφή Δεκτικότητα

Βασικές Πολώσεις

Εξάρτηση – Αντιδραστική Ανεξαρτησία Ανασφάλεια – Αλαζονεία Ακινησία- Υπερκινητικότητα Αυτοκαταστροφικότητα- Καταστροφικότητα Έλλειψη- Υπερβολή Δίνω – Λαμβάνω Προσκόλληση-Αδιαφορία Υποχωρητικότητα - Άρνηση

Ευαισθησία Συναισθηματική έκφραση Επικοινωνία Σταθερότητα Λογική Υπομονή Ελευθερία Πειθαρχία Εστιασμός Αγάπη Αποδοχή Υπευθυνότητα

Υπερευαισθησία –Αναισθησία Μανία – Κατάθλιψη Χειρισμός- Απόσταση

Αστάθεια – Ακαμψία Ορθολογισμός – Παραλογισμός Ανυπομονησία – Ανοχή Φυλακή – Ασυδοσία Εξαναγκασμός – Ανυπακοή Εμμονή - Διασκορπισμός Υπερπροστασία – Μίσος Ανεκτικότητα – Απόρριψη Υπερ-υπευθυνότητα – Ανευθυνότητα

Ενδοσκόπηση Διαίσθηση Οικειότητα

Αυτοαμφισβήτηση – Επιφανειακότητα Σκεπτικισμός - Παράνοια (καχυποψία) Απομόνωση – Αφέλεια

Δύναμη Αναγνώριση Αφθονία

Αδυναμία – Παντοδυναμία Φόβος έκθεσης – Επιδειξιομανία Φτώχεια – Σπατάλη

Ακεραιότητα Συγχώρεση Πνευματική Αφύπνιση

Άκαμπτη Ηθική –Ανηθικότητα Ενοχή –Μνησικακία Φανατισμός – Σκοταδισμός

Ενέργεια του 1 Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 1 Αυτοπεποίθηση – Αυτονομία – Δημιουργικότητα - Δράση Ο Πολεμιστής του Φωτός γνωρίζει ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί. Δεν μπορεί να πολεμήσει μονάχος. Όποιο κι αν είναι το σχέδιο του, εξαρτάται κι από τους άλλους ανθρώπους. Έχει ανάγκη να συζητήσει την στρατηγική του, να ζητήσει βοήθεια και στις στιγμές της ανάπαυσης να έχει κάποιον, στον οποίο να αφηγηθεί γύρω από την φωτιά τις ιστορίες των μαχών. Δεν επιτρέπει όμως, στους άλλους να συγχέουν την συντροφικότητα με την ανασφάλεια. Είναι διάφανος στις πράξεις του και μυστικοπαθής στα σχέδια του. Ένας πολεμιστής του φωτός χορεύει με τους συντρόφους, αλλά δεν δίνει σε κανέναν την ευθύνη των πράξεων του. «Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός» Paulo Coelho Οι Πυθαγόρειοι είχαν δώσει στον Αριθμό 1 ή στην Μονάδα διάφορα ονόματα, όπως: «Θεός», «το Πρώτο από όλα τα πράγματα», «ο Δημιουργός όλων των πραγμάτων», «η Ύλη», «το Αρσενικό και Θηλυκό μαζί». Το 1 ήταν «ο Νους», δηλαδή, «η πηγή όλων των ιδεών», αλλά αποκαλούσαν την Μονάδα και «σύγχυσιν, σύμμιξιν και σκοτεινότητα», γιατί το 1 δηλώνει την εικόνα της άρρητης αρχής, που είναι πριν από τα πάντα, όπου όλα είναι «Ένα» χωρίς κανένα διαχωρισμό. Οι Αιγύπτιοι την εξυμνούσαν ως το «τρις άγνωστο σκότος» που υπερβαίνει κάθε νοητική αντίληψη. Το 1 σαν αριθμός είναι αδιαίρετος, μένει αμετάβλητος και πολλαπλασιαζόμενος με τον εαυτό του, μένει ο ίδιος. Μοιάζει σαν να στέκεται μόνος τους, ξεχωριστά από τους άλλους αριθμούς. Η Μονάδα θεωρείται ο Πατέρας των αριθμών και το ψηφίο 1 φανερώνει τον «ζώντα άνθρωπο», που μόνος μέσα στα ζώα στέκεται στα πόδια του. Η ενέργεια του 1 είναι η δημιουργική ενέργεια Από αυτή ξεκινούν όλα. Είναι η Αρχή των πάντων. Την χαρακτηρίζει η συνεχής κινητικότητα και η ορμητικότητα.

Είναι η ενεργειακή δόνηση της Δράσης. Χρειάζεται στόχους και υλοποιεί ό,τι σχεδιάζει. Εμπνέεται, δημιουργεί, και θέτει τα σχέδια της σε εφαρμογή. Είναι σε θέση να κάνει μια ιδέα να πάρει σάρκα και οστά. Η δημιουργική της δύναμη χρειάζεται να διοχετεύεται σε διεξόδους συνεχώς, να παράγει έργο, γιατί αλλιώς γίνεται καταστροφική. Αυτό που επιδιώκει είναι την έκφραση και την απελευθέρωση της, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Η ενέργεια του 1 πάντα βρίσκει την διέξοδο με όποιο κόστος… Αν αυτή η συγκεκριμένη δόνηση εμφανίζεται στον Ενεργειακό μας Κώδικα, αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια του 1 παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή μας. Αυτός ο ρόλος γίνεται ακόμα πιο συγκεκριμένος ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται στον Κώδικα μας.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 1 Δημιουργικότητα –Αυτοπεποίθηση –Αυτονομία – Δράση Η ενεργειακή δόνηση του 1 συνδέεται με θέματα που αφορούν την Δημιουργικότητα, την Αυτονομία, την Αυτοπεποίθηση και την Δράση. Αυτές είναι και οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της και το άτομο που έχει αυτή την δόνηση στον Ενεργειακό του Κώδικα χρειάζεται να παρατηρήσει, πώς τις θέτει σε λειτουργία και τις επιδράσεις που έχουν στην ζωή του γενικότερα. Για να καταλάβουμε καλύτερα αυτό που χρειάζεται να παρατηρήσουμε, θα διευρύνουμε την έννοια των Ιδιοτήτων. Θεωρώ ότι αυτό είναι απαραίτητο να γίνει, μιας και η αφηρημένη έννοια τους, δίνει πολλά περιθώρια για διαστρεβλώσεις και παρανοήσεις. Η πιο βασική επιλογή που έχουμε στην ζωή είναι το να επεκτεινόμαστε και να συσπώμαστε, για να φέρουμε τις δημιουργικές μας και εκφραστικές μας ενέργειες στον κόσμο με θετικούς ή αρνητικούς τρόπους. Ανεξάρτητα ποιες είναι οι συνθήκες, έχουμε την δύναμη να διαλέγουμε την κατεύθυνση που θα πάρουμε. Κάποιος μπορεί να έχει συνδέσει την έννοια της Δημιουργικότητας με έναν ζωγράφο, έναν ποιητή, έναν μουσικό, ή έναν συγγραφέα. Μπορεί να θαυμάζει ένα καλλιτέχνη για τα δημιουργήματά του, αλλά να μην μπορεί να δει την Ιδιότητα αυτής της δόνησης στην δική του ζωή. Αν δεν μπορέσει να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα την Δημιουργικότητα του, τότε αισθάνεται ότι δεν έχει αυτή την Ιδιότητα. Αλλά, το ανθρώπινο ον είναι από την φύση του δημιουργικό. Χρησιμοποιεί το ένστικτο, τον νου του και την φαντασία του για να δημιουργήσει την πραγματικότητα του. Ο άνθρωπος κινούμενος από τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του, κατάφερε να βρίσκει δημιουργικούς τρόπους για να προσαρμοστεί στον κόσμο, όπως και να προσαρμόσει τον κόσμο σύμφωνα με τις ανάγκες του. Είναι ικανός να οραματίζεται, κάνοντας σχέδια για το μέλλον και

να επιλέγει τον τρόπο που θα δράσει για να τα πραγματοποιήσει. Η ευφυία του βρίσκεται ακριβώς στην ικανότητα του αυτή να βρίσκει τρόπους για να επιβιώνει και να εξελίσσεται. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το τι σημαίνει να είναι κανείς δημιουργικός είναι ο πρωταγωνιστής στην ταινία «Η ζωή είναι ωραία» με τον Ρομπέρτο Μπενίνι. Ο ήρωας εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις με ένα αφοπλιστικά αυθόρμητο τρόπο. Είναι ο άνθρωπος που ακούει την καρδιά του και χρησιμοποιεί ευρηματικούς τρόπους να πετύχει τα όνειρα και τα σχέδια του. Όταν ο πόλεμος με τους Γερμανούς τον ρίχνει μαζί με τον γιο του σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης Εβραίων, η ικανότητα του να διαχειρίζεται αυτή την δημιουργική ενέργεια, τον έκανε να αρπάξει τις ευκαιρίες με θάρρος και να μεταμορφώσει την ζωή στο στρατόπεδο σε ένα παιχνίδι. Δεν ήταν ένας καλλιτέχνης, αλλά ο τρόπος που ζούσε και αντιδρούσε στις οποιεσδήποτε συνθήκες που επικρατούσαν, δίνουν έντονα την αίσθηση αυτής της δόνησης του 1. Η Δημιουργικότητα εμπεριέχει έναν νέο τρόπο να βλέπουμε την ζωή. Είναι μια έκφραση αυθεντικότητας, όπως επίσης ένα θέμα να παράγουμε την απαιτούμενη ενέργεια για να ξεπεράσουμε τα όρια και να εξερευνήσουμε νέες περιοχές. Εκφράζουμε την Δημιουργικότητα μας, όταν τολμάμε να ρισκάρουμε ένα ταξίδι σε ένα ξένο έδαφος και να αναλάβουμε την ευθύνη μας γι’ αυτό. Όταν νιώθουμε ελεύθεροι να κάνουμε τις επιλογές μας και να χαράζουμε την κατεύθυνση που θα πάρουμε. Είναι κι η ικανότητα να βλέπουμε κάτι καινούργιο σε κάτι οικείο και επιτρέπουμε στον εαυτό μας να γεννάει ιδέες και να επινοεί λύσεις. Να μπορούμε να ευχαριστιόμαστε την θέα που βλέπουμε κάθε μέρα, σαν να είναι η πρώτη φορά. Να μπορούμε να μένουμε έκπληκτοι σε αυτό που συμβαίνει γύρω μας και να κοιτάμε τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού. Όταν κινούμαστε δημιουργικά στην ζωή, μπορούμε να διακρίνουμε την ευκαιρία μέσα σε ένα πρόβλημα. Γνωρίζουμε ότι όλα είναι ένα και τίποτα δεν είναι ό,τι φαίνεται. Δημιουργικότητα είναι η ικανότητα μας να μπορούμε να περπατάμε και έξω από το μονοπάτι για λίγο και να βλέπουμε από μια άλλη γωνία τα πράγματα. Εκεί ακριβώς γεννιέται και η καινοτομία, κάτι καινούργιο γεννιέται μέσα από το παλιό. Η Δημιουργικότητα προϋποθέτει μια διευρυμένη οπτική για τα πράγματα. Χρειάζεται θάρρος και ίσως λίγο τρέλα για να κινηθεί ελεύθερα. Το να έχουμε Θάρρος, σημαίνει να μπορούμε να στεκόμαστε όρθιοι, ακόμα κι όταν τα πόδια μας τρέμουν και να αντιμετωπίζουμε την ζωή. Δηλαδή, χρειάζεται να έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και το να έχουμε εμπιστοσύνη στο εαυτό μας, είναι ακόμα μια Ιδιότητα της ενέργειακής δόνησης του 1. Συνήθως ψάχνουμε την εμπιστοσύνη μας στους άλλους, αλλά η εμπιστοσύνη αφορά τον εαυτό μας και την ικανότητα μας να πατάμε γερά στα πόδια μας. Αυτό μας δίνει και την δυνατότητα να αφεθούμε στους άλλους και να αφεθούμε στην ζωή. Το να είναι κανείς δημιουργικός, σημαίνει ότι γνωρίζει ότι μετά από κάθε πέσιμο, έχει την ικανότητα να σηκωθεί. Το να μπορούμε να είμαστε δημιουργικοί, συνδέεται άμεσα και με την ικανότητα μας να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε με τρόπους που προσδιορίζονται από εμάς, ανεξάρτητα από τις εξωτερικές καταστάσεις και αυτή η ικανότητα αφορά την Ιδιότητα της Αυτονομίας. Αυτονομία σημαίνει να αισθανόμαστε καλά με την δική μας παρέα και δεν έχουμε ανάγκη απαραίτητα

τους άλλους. Σημαίνει να είμαστε ικανοί να φροντίζουμε για τον εαυτό μας. Η Αυτονομία, δεν πρέπει να συγχέεται με την Ανεξαρτησία. Για παράδειγμα, τα νεογέννητα εξαρτώνται από την φροντίδα των γονιών τους για να ζήσουν. Χωρίς αυτούς δεν μπορούν να υπάρξουν στην ζωή. Παρόλα αυτά, μπορεί να είναι αυτόνομα σε αυτό που τους ευχαριστεί, τις στιγμές που οι γονείς δεν είναι εκεί και μπορούν να παράγουν ευχάριστες αισθήσεις μόνα τους για τον εαυτό τους, Μπορούν να αποχωριστούν την μητέρα τους για να πάνε στην αγκαλιά ενός άλλου ενήλικου. Όταν είμαστε Αυτόνομοι, είμαστε πλήρεις είτε μόνοι μας, είτε μέσα στον κόσμο. Οι σχέσεις μας στην ενήλικη ζωή μας έχουν την δυνατότητα να είναι αληθινές, γιατί δεν είναι σχέσεις εξάρτησης και ανάγκης. Μπορούμε να διαχωρίσουμε την θέση μας και να ακολουθήσουμε τον δρόμο μας, όπως και να είμαστε κοντά σε άλλους, χωρίς να μας απειλεί η παρουσία τους. Η δράση μας δεν συναντάει εμπόδια, γιατί εμείς οι ίδιοι παίρνουμε την ευθύνη για τις πράξεις και τα συναισθήματα μας. Η Αυτονομία εμπεριέχει και την ικανότητα μας να αποχωριζόμαστε χωρίς να είμαστε αντίθετοι στον άλλον, χωρίς να επαναστατούμε, γιατί είμαστε αυτόνομοι «δίπλα» κι όχι «απέναντι» σε κάποιον άλλον. Μπορεί πολλές φορές να υπάρχει κι η αντίθεση μας με τους άλλους, αλλά η αντίθεση δεν αποτελεί την βάση για την Αυτονομία. Η Αυτονομία συνδέεται άμεσα με την ιδιότητα της Αυτοπεποίθησης. Αυτοπεποίθηση σημαίνει να αναγνωρίσουμε την αξία μας και είναι ακόμα μια Θεμελιώδη Ιδιότητα του 1. Αυτοπεποίθηση σημαίνει να νιώθουμε καλά ριζωμένοι, επικεντρωμένοι στον εαυτό μας και με την αίσθηση ότι έχουμε κάνει τις σωστές επιλογές. Είναι το ευχάριστο συναίσθημα ότι γνωρίζουμε πολύ καλά τον τρόπο που θα αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση. Το να έχουμε αληθινή Αυτοπεποίθηση σημαίνει ακόμα να γνωρίζουμε, πόσο εύκολο είναι να κάνουμε λάθη κι αυτό δεν είναι κάτι παράξενο και ασυνήθιστο, αλλά απαραίτητο για την εξελικτική μας πορεία. Η Αυτοπεποίθηση εμπεριέχει και την αποφασιστική δράση και δεν μας αφήνει να παγώνουμε από την αναποφασιστικότητα και την ακινησία. Αναγνωρίζουμε ότι κάθε επιλογή που κάνουμε δεν είναι ένα θέμα ζωής και θανάτου. Πάντα μπορούμε να αναθεωρήσουμε τις επιλογές μας και να μάθουμε από τα λάθη μας. Μπορούμε να γυρίσουμε στον εαυτό μας και να επανασχεδιάσουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε, ή να διορθώσουμε αυτό που έχει γίνει λάθος. Η Δράση είναι ακόμα μια Ιδιότητα της ενεργειακής δόνησης του 1 που είναι αλληλένδετη με τις προηγούμενες. Όταν κάποιος είναι Αυτόνομος και έχει Αυτοπεποίθηση, μπορεί να μπαίνει σε Δράση και να γίνεται Δημιουργικός. Για να είμαστε ικανοί να Δρούμε, χρειάζεται να έχουμε την Αυτοπεποίθηση ότι γνωρίζουμε, τι να κάνουμε και μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη των πράξεων μας. Μπορούμε να πάρουμε την πρωτοβουλία για να κάνουμε το πρώτο βήμα για τα σχέδια μας. Είμαστε εμείς που κρίνουμε από τις καταστάσεις και αποφασίζουμε, πώς να κινηθούμε και γνωρίζουμε, ποια κατεύθυνση θα πάρουμε. Οι άνθρωποι πολλές φορές νομίζουν ότι δρουν, αλλά αυτό που γίνεται είναι συνήθως να αντιδρούν στις καταστάσεις, στους ανθρώπους, σε ό,τι τους συμβαίνει. Αυτό που κάνουν, εξαρτάται από αυτό που συμβαίνει και πολλές φορές ασυνείδητα, παίρνουν τον έναν, ή τον άλλον δρόμο, χωρίς πραγματικά να έχουν αποφασίσει, ποια θα είναι τα βήματα τους και το γιατί αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο. Ή ακόμα, πιστεύουν ότι δρουν, όταν οι αποφάσεις τους δεν έχουν σημείο αναφοράς τον εαυτό τους και αυτό που οι ίδιοι θέλουν, αλλά

αποφασίζουν σύμφωνα, ή αντίθετα με αυτό που οι άλλοι πιστεύουν, περιμένουν, επιθυμούν. Η Ιδιότητα της Δράσης εμπεριέχει την συνειδητή επιλογή και την απόφαση, όπως και την ορμή της εκκίνησης. Η Δράση είναι καίρια και στοχευμένη. Η αντίληψη της κατάστασης και η συνειδητή απόφαση για κίνηση προς μια κατεύθυνση, γνωρίζοντας τις συνέπειες των επιλογών μας και παίρνοντας την ευθύνη μας για αυτές, είναι η διαφορά της Δράσης από την αντίδραση.ό Όλες οι παραπάνω Ιδιότητες είναι Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 1 η κάθε μια βρίσκεται σε άμεση σχέση με την άλλη και αναπτύσσονται σε διάφορες χρονικές περιόδους της ζωή μας. Αν η συγκεκριμένη δόνηση υπάρχει στο ενεργειακό μας χάρτη σημαίνει ότι σε συγκεκριμένες φάσεις της ζωής μας δεχτήκαμε μηνύματα για αυτές τις Ιδιότητες. Πήραμε μηνύματα που επηρέασαν την Δημιουργικότητα μας, την Αυτονομία και την Αυτοπεποίθηση μας, καθώς και την ικανότητα μας για κίνηση και Δράση. Επιδράσεις ‘Οταν ένα νεογέννητο έρχεται στην ζωή, ακολουθεί τους δικούς του έμφυτους ρυθμούς. Φτάνει η φάση που δεν μπορεί να ζει πια στο ενδομήτριο περιβάλλον που το φιλοξενεί που πρέπει να αποχωριστεί από την μητέρα του, ενώ βρισκόταν σε πλήρη εξάρτηση από αυτήν. Όταν βγαίνει στον κόσμο αρχίζει να αναπνέει με την δύναμη των δικών του πνευμόνων. Είναι η πρώτη του κίνηση για Αυτονομία, η πρώτη του κίνηση για να βασιστεί πια στις δικές του δυνάμεις για να ζήσει. Έχει ανάγκη τους γονείς του για να επιβιώσει, αλλά είναι ένας αυτόνομος οργανισμός από την πρώτη στιγμή που γεννιέται. Αν το αφήναμε ελεύθερο – πράγμα που δυστυχώς δεν συνηθίζεται στην «πολιτισμένη» κοινωνία μας- και δεν υπάρξει καμία παρέμβαση από το περιβάλλον του να μπει σε ένα πρόγραμμα ύπνου και διατροφής, τότε γνωρίζει πολύ καλά τις ανάγκες του και τις επικοινωνεί με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Γνωρίζει πότε πεινάει, πότε θέλει επαφή, πότε θέλει να κοιμηθεί, αν θέλει να το σηκώσουν ή να το αφήσουν στο κρεβατάκι του. Διαθέτει μια εκπληκτική αυτορρύθμιση και η μητέρα –σε αυτή την πρώιμη φάση χρειάζεται να εναρμονιστεί με τις δικές του ανάγκες. Για να μπορεί να γίνει ένα αυτόνομο, ανεξάρτητο άτομο, προϋποθέτει να εκπληρωθούν απόλυτα οι δικές του ανάγκες αυτή την πρώιμη περίοδο. Είναι απαραίτητο ένα ήρεμο, ζεστό συναισθηματικά κλίμα για να μπορέσει να βάλει τις πρώτες βάσεις της αυτοπεποίθησης προχωρήσει στις υπόλοιπες φάσεις της ζωής του. Το μωρό περνάει χρόνο με τον εαυτό του, παίζοντας με τις σκιές στους τοίχους, ή επεξεργάζεται τα πόδια και τα χέρια του. Βρίσκεται μόνο του στην κούνια του σε βαθιά επαφή με τον εαυτό του. Αργότερα, θα είναι ικανό να διακόπτει την Δράση του και να μπαίνει σε μια κατάσταση ονειροπόλησης, που φρεσκάρει το μυαλό και ανοίγει τον δρόμο για την Δημιουργικότητα. Χρειάζεται όμως και να κρατηθεί, να νιώσει σταθερά χέρια να το κρατούν, ώστε να μπορέσει να νιώσει ασφαλές για να αφεθεί. Αυτή η αγκαλιά που έχει σταθερότητα και ένα δυνατό και τρυφερό κράτημα, δημιουργούν τις ρίζες για την αξία του σε αυτόν τον κόσμο. Δημιουργούν την αίσθηση ότι ανήκει κάπου, όπου το προσέχουν και το φροντίζουν. Αυτή η δυνατότητα της μη δράσης σε μια ήρεμη κατάσταση, θα γίνει το εφαλτήριο για Δράση και για να αντιμετωπίσει με Αυτοπεποίθηση την ζωή αργότερα. Αυτό σημαίνει ότι έχει ανάγκη από μια μητέρα που να μπορεί να ακολουθεί ήρεμα τους ρυθμούς του και έχει βάλει προτεραιότητα τις δικές του ανάγκες αυτούς τους πρώτους ευαίσθητους μήνες της ζωής του. Μια μητέρα που

γνωρίζει τι να κάνει, επειδή κατανοεί το νεογέννητο και βρίσκεται σε επαφή μαζί του. Για να μπορεί το παιδί να προχωρήσει με θάρρος προς τον κόσμο, χρειάζεται να νιώσει ότι ανήκει πλήρως και να έχει επαφή με τις ρίζες του. Μόνο έτσι θα μπορέσει να κινηθεί προς το άγνωστο. Η εμπειρία αυτού του ζεστού και σταθερού κρατήματος είναι μια πολύτιμη εμπειρία, ένα δώρο που του δίνει την δυνατότητα αργότερα να εμπεριέχει την ορμητική του ενέργεια και να μην μπαίνει σε μια κατάσταση άσκοπης υπερδιέγερσης. Το Κράτημα που γίνεται με αυθεντικότητα και σταθερότητα θέτει και τα πρώτα σαφή όρια, πριν ακόμα μπουν σε λόγια. Τα όρια που θέτονται αρχικά μέσα από την συνέπεια και την σταθερότητα του κρατήματος, είναι απαραίτητα και στην μετέπειτα ζωή του παιδιού και είναι αναγκαίο να είναι ξεκάθαρα και κατανοητά. Μόνο έτσι βοηθούν και είναι χρήσιμα για την εξέλιξη του. Η έλλειψη τους δημιουργεί αργότερα την δυσκολία να πει κανείς «όχι» στην καθημερινότητα του ή να δέχεται το «όχι ως απάντηση εύκολα. Αν και το μωρό διαθέτει μια μεγάλη κινητικότητα, δεν είναι σε θέση να κινηθεί μόνο του ακόμα στο χώρο. Αυτό που χρειάζεται είναι να έχει την πλήρη εμπιστοσύνη, ότι ο ενήλικας θα το πάρει και θα το μεταφέρει, εισακούοντας αυτή του την ανάγκη για κίνηση. Αυτό είναι κι ένα πέρασμα από την μια κατάσταση που βρίσκεται μόνο του με τον εαυτό του, στο να βρίσκεται μαζί με ένα αγαπημένο πρόσωπο, έχοντας εμπιστοσύνη σε αυτό. Μεταφέρεται στο κέντρο του κόσμου που τον συναρπάζει και τον ενδιαφέρει. Του αρέσει να το σηκώνουν από το κρεβατάκι του και από την κατάσταση που ήταν μόνο του, να περνάει σε μια κατάσταση που προσδοκά και το γεμίζει χαρά. Όπως του αρέσει αργότερα να πιάνει το χέρι του γονιού και να αφήνεται να οδηγηθεί, χωρίς να ανησυχεί που θα πάει. Όλες αυτές οι εμπειρίες στις πρώτες φάσεις της ζωής του χρειάζεται να έχουν μια συνέχεια, ώστε να μπορούν να σταθεροποιήσουν τις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 1. Αν οι ανάγκες του κατανοηθούν επαρκώς, τότε το μωρό αισθάνεται ότι έχουν αναγνωρίσει την ύπαρξη του. Θα αρχίζει να θέτει σε ενέργεια την δύναμη του για να παίρνει τον χώρο του από πολύ νωρίς. Παίρνει τον χώρο του από πολύ νωρίς στην ενδομήτρια ζωή, όταν σπρώχνει με τα άκρα του τα τοιχώματα της μήτρας και συνεχίζει, όταν σπρώχνει με τα χέρια του για να αποχωριστεί από το στήθος του ενήλικα που το κρατάει. Όταν στέκεται στα πόδια του, αφήνει την φυσική του περιέργεια να το οδηγήσει και να εξερευνήσει ό,τι υπάρχει γύρω του. Το παιδί σφυρηλατεί την Αυτονομία του, καθώς ακολουθεί τις επιθυμίες του κι ανακαλύπτει τους κινδύνους που πιθανόν να αντιμετωπίσει, αφού προηγούμενως αποχωρίζεται την ενήλικη φροντίδα. Σε αυτή την φάση που κάνει τα πρώτα του βήματα, είναι απαραίτητο το χαμογελαστό πρόσωπο της μητέρας του που εγκρίνει αυτή του την προσπάθεια και χαίρεται για αυτά τα πρώτα βήματα της Αυτονομίας του. Αυτό τον βοηθάει να κτίσει και την σιγουριά και την Αυτοπεποίθηση στα δικά του πόδια και κάνει εύκολο το παιδί να αποχωρίζεται ομαλά. Το παιχνίδι και η διαδικασία του παιχνιδιού μέσα από την δοκιμή και το λάθος, του δίνει την δυνατότητα να πειραματιστεί και να εκφράσει ελεύθερα τις ιδέες του. Όσο περισσότερο βρίσκεται σε επαφή με τον εαυτό του και μαθαίνει τον κόσμο, τόσο πιο δημιουργικό γίνεται. Επιτρέπει στον εαυτό του να ρισκάρει και έχει την ικανότητα να φτιάχνει στο μυαλό του φαντασιώσεις που μπορεί να πραγματοποιήσει. Το παιχνίδι είναι απαραίτητο για κάθε ηλικία για να μπορέσει να δουλέψει μέσα από αυτό την έκφραση και το να εκθέτει τις δικές του απόψεις

και ιδέες και επιθυμίες. Να μπορέσει να μπει στο συναίσθημα και στην κίνηση, ακόμα να νιώσει και την ευχάριστη απώλεια ελέγχου που υπάρχει μέσα σε αυτό. Όλα αυτά είναι στοιχεία πολύ απαραίτητα για την Δημιουργικότητα του. Θα μάθει να βρίσκει ευχαρίστηση στο να δείχνει τον εαυτό του χωρίς φόβο και αναστολές και αυτό θα ενισχύσει την Αυτοπεποίθηση του. Χρειάζεται όμως τους ενήλικες να το κοιτούν και να το ακούνε για να διαμορφώσει μια υγιή εικόνα για τον εαυτό του. Όσο μεγαλώνει και Αυτονομείται ακόμα περισσότερο, χρειάζεται ενθάρρυνση για να ακονίσει τις ικανότητες του. Η ασφάλεια και η αποδοχή θα του δώσουν τα φτερά για να σταθεί πραγματικά στα πόδια του και να μεγαλώσει. Θα αποκτήσει μια αίσθηση εξουσίας, μια παρουσία και ότι «μετράει». Η κατανόηση που θα του δοθεί, θα το κάνει δεχτικό και στην καθοδήγηση, ώστε να μάθει σιγάσιγά και σταδιακά, πώς λειτουργεί το ίδιο και ο κόσμος γύρω του. Να μάθει να εκτιμά την μοναδικότητα του, αλλά και την μοναδικότητα των άλλων ανθρώπων γύρω. Να μάθει κι ότι έχει την δυνατότητα να αντιτεθεί, χωρίς να χάσει την αποδοχή από τους άλλους. Το παιδί αρχίζει να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και είναι απαραίτητο οι γονείς να βρίσκουν τον κατάλληλο τρόπο και να του εξηγούν απλά και με ειλικρίνεια πώς λειτουργεί αυτός ο κόσμος. Το να έχει βοηθηθεί και ενθαρρυνθεί να σχηματίσει την δική του αντίληψη για την πραγματικότητα, το κάνει ικανό να διακρίνει την φαντασία από την πραγματικότητα. Αν ο ενήλικας δεν του διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και του εξηγεί τα πράγματα με ξεκάθαρο τρόπο, σε γλώσσα που να μπορεί να γίνει κατανοητή από αυτό, το παιδί, θα μπορεί να παίρνει τις σωστές αποφάσεις και να αποκτήσει μια στοχευμένη και εστιασμένη Δράση. Οι γονείς χρειάζεται να προσέχουν πολύ τα διπλά μηνύματα που ασυνείδητα μπορεί να του στέλνουν, για να γίνει ικανό να δρα γρήγορα και αποφασιστικά. Μπορεί να αφήνεται να οδηγηθεί, αλλά είναι αναγκαίο να κάνει τον κόσμο να το ακούσει και να εξηγήσει τα κίνητρα του με ψηλά το κεφάλι. Η ικανότητα του να κάνει επιλογές, του δίνει την δυνατότητα αργότερα να κινείται στον κόσμο με θάρρος και σιγουριά, βάζοντας σε εφαρμογή τα σχέδια του, έχοντας πίστη στον εαυτό του και στα προσόντα του. Μέσα από αυτές τις θετικές εμπειρίες, οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 1 αναπτύσσονται πλήρως, ανοίγοντας τον δρόμο για έναν ενήλικα που γνωρίζει πώς να είναι αυτόνομος, γεμάτος αυτοπεποίθηση, να είναι δημιουργικός και να δρά με αποφασιστικότητα και πρωτοβουλία. Όμως, τις περισσότερες φορές, έχουμε βρει εμπόδια στην ανάπτυξη αυτών των Ιδιοτήτων με αποτέλεσμα αυτές να διχάζονται σε δύο πόλους χάνοντας την ενότητα τους. Βασικές Πολώσεις των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων Η Δημιουργικότητα γίνεται Αυτοκαταστροφικότητα -- Καταστροφικότητα Η Αυτονομία διχάζεται στην Προσκόλληση -- Αντιδραστική Ανεξαρτησία Η Αυτοπεποίθηση γίνεται Ανασφάλεια -- Αλαζονεία Η Δράση διχάζεται σε Ακινησία -- Υπερκινητικότητα. Όταν δημιουργούνται αυτές οι πολώσεις, τότε ζούμε την ζωή μας σε έναν από αυτούς τους πόλους με αποτέλεσμα και αυτός που βρισκόμαστε να λειτουργεί αλλοιωμένα. Ακόμα μπορεί να αντιδρούμε είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο χωρίς να καταφέρνουμε βρούμε την ενότητα της δόνησης.

Αν οι εμπειρίες μας σχετικά με τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 1 ήταν ελλειματικές, ή υπερβολικές, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η ενεργειακή δόνηση έχει αλλοιωθεί και έχει χάσει την ενότητα της. Αν δεν έχουμε κρατηθεί, υποστηριχτεί και προστατευτεί, αλλά ακόμα κι αν όλα αυτά έχουν γίνει με μια υπερβολή, η αγκαλιά ήταν ασφυκτική και περιόριζε τις ελεύθερες κινήσεις, η φυσική επαφή, μπορεί να εκλαμβάνεται ως καταπιεστική και βίαιη, κάτι που δεν μπορούμε να ανεχτούμε. Από την άλλη, μπορεί να μας είναι δύσκολο να αποχωριστούμε και να βιώνουμε τον αποχωρισμό σαν να είναι το τέλος του κόσμου. Υπάρχουν άτομα που όταν μπαίνουν σε μια σχέση, χάνουν την δική τους βάση, σταματούν οποιαδήποτε ασχολία που τους διαχωρίζει από τον σύντροφο του, απομακρύνονται από τους δικούς τους φίλους και αρχίζουν και ζουν την ζωή τους, μέσα από την ζωή του άλλου. Παραδίδουν κυριολεκτικά τον εαυτό τους στο ταίρι τους, αλλά συνήθως δεν μπορούν να διακρίνουν, πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να αφεθούν και σε ποιον. Σε αυτές τις περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι να παραδινόμαστε σε λάθος ανθρώπους, εξαρτώμενοι από αυτούς, είτε να απομονώμαστε και να παλεύουμε πάντα για την ανεξαρτησία μας, με έντονη την αίσθηση, ότι είμαστε μόνοι και δεν ανήκουμε πουθενά. Όσοι έχουμε την ενεργειακή δόνηση του 1 στον Ενεργειακό μας Κώδικα, βρίσκουμε μεγάλη δυσκολία να ακολουθούμε τους άλλους. Αν το κάνουμε, μάλλον αφήνουμε να συμβαίνει, λόγω μια αίσθησης αδυναμίας και ανικανότητας να δράσουμε μόνοι μας και να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις. Μπορεί ακόμα να γυρίζουμε στον κόσμο, ζητώντας βοήθεια από τον οποιοδήποτε, πέφτοντας διαρκώς σε ανθρώπους που θα μας αποδείξουν ότι είναι ανάξιοι για να στηριχτούμε. Αυτό μπορεί να μας πηγαίνει στο άλλο άκρο της απομόνωσης και τρέφει την πεποίθηση ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας τα πάντα, πράγμα για το οποίο η ζωή θα αποδείξει ότι δεν συμβαίνει πάντα. Το να μας κρατούν και να μας στηρίζουν στην ενήλικη ζωή, παίρνει την μορφή του να αφεθούμε να μας βοηθήσει ένας φίλος για να κάνουμε κάτι, ή ακόμα να του επιτρέψουμε να μας οδηγήσει σε μια έξοδο που θα προγραμματίσει αυτός, ή σε ένα ραντεβού που νιώθουμε ανασφαλείς να πάμε μόνοι μας, χωρίς να νιώθουμε άβολα με αυτό, ή να προσπαθούμε να επιβάλλουμε τον δικό μας τρόπο για τα πράγματα. Αν η δόνηση του 1 έχει αλλοιωθεί, νιώθουμε ανικανότητα να μας «πάρει» κάποιος, είτε αυτό είναι να βάλει το χέρι του γύρω από τους ώμους μας, είτε να μας «πάρει» σεξουαλικά, είτε να αφεθούμε να μας αναλάβει ένας γιατρός, ή κάποιος άλλος που εμείς θα χρειαστεί να εμπιστευτούμε. Η ανάγκη μας για φροντίδα, υποστήριξη και βοήθεια μένει ανεκπλήρωτη, καθώς εμείς παλεύουμε ανάμεσα στα δύο άκρα. Δεν γνωρίζουμε ποιον και πότε μπορούμε να εμπιστευτούμε και πότε και ποιον, όχι. Η αίσθηση της μοναξιάς και ότι είμαστε διαφορετικοί και δύσκολο να ταιριάξουμε με τους άλλους, είναι πολύ έντονη σε όσους λειτουργούμε κάτω από αυτή την δόνηση. Δυσκολευόμαστε να ενταχθούμε σε μια ομάδα, ακόμα και αν η βαθύτερη επιθυμία μας είναι ακριβώς αυτή. Ίσως να ψάχνουμε όλη την ζωή μας να ανήκουμε κάπου, την ίδια ώρα που θέλουμε να ξεχωρίσουμε και να είμαστε διαφορετικοί. Μοιάζει να μην γνωρίζουμε, πώς να ανήκουμε χωρίς να χάνουμε την ταυτότητα μας και πώς να είμαστε μόνοι μας, χωρίς να είμαστε απομονωμένοι. Χάνεται αυτή η γλυκιά αίσθηση του «ανήκειν» μέσα σε μια σχέση, το να ανήκουμε δηλαδή ο ένας στον άλλον. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούμε να μείνουμε σε μια σχέση. Μπορεί να βιώνουμε τον φόβο της

εγκατάλειψης, προτού ακόμα η σχέση αρχίσει και να μην είμαστε ικανοί να αφεθούμε σε κάποιον, γιατί η πεποίθηση μας είναι, ότι αργά, ή γρήγορα, αυτή η σχέση θα τελειώσει και εμείς θα μείνουμε ακόμα πιο μόνοι. Όσοι έχουμε την δόνηση του 1 στον Ενεργειακό μας Κώδικα, έχουμε μια εσωτερική φωνή που δεν μας αφήνει να χαλαρώσουμε ήσυχα και να ευχαριστηθούμε μερικές στιγμές με τον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να ευχαριστηθούμε την γλυκιά τεμπελιά στο να χαζολογούμε, ούτε κουλουριαστούμε ευχάριστα σε έναν καναπέ και να απολαύσουμε μερικές στιγμές, να μείνουμε στην σιωπή κι απλά να είμαστε με τον εαυτό μας. Συνήθως γινόμαστε θύματα μιας συνεχούς υπερδιέγερσης και βιώνουμε τις ανάγκες μας για στήριξη και βοήθεια, ως αδυναμία. Από την άλλη, ίσως να νιώθουμε απολύτως ακίνητοι, ανίκανοι να δράσουμε, όταν αυτό είναι απαραίτητο, αδύναμοι να σταθούμε στα πόδια μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Ακόμα κι όταν γίνεται αυτό, όλη η κίνηση υπάρχει στην σκέψη. Η πραγματική χαλάρωση και το να μείνουμε με τον εαυτό μας γίνονται πολύ δύσκολα, ή και αδύνατα, αν η Ιδιότητα της κίνησης και της Δράσης έχει αλλοιωθεί. Νιώθουμε ότι υπάρχει κάποιος μέσα μας που μας σπρώχνει να κινηθούμε, ακόμα κι αν δεν υπάρχει λόγος για να κίνηση. Μια εσωτερική πίεση για να «κάνουμε» πράγματα, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε. Νιώθουμε σαν να μην μπορούμε να περιέξουμε την ζωτικότητα και την ενέργεια μας, πράγμα που μας κάνει πολύ πιο επιρρεπείς σε εθισμούς που την καταστέλλουν, όπως το φαγητό, το αλκοόλ, ή τα ναρκωτικά. Σε αυτή την περίπτωση, έχουμε χάσει την επαφή με την ανανεωτική πηγή της ενέργειας μας που μας παρέχει η ικανότητα μας να χαλαρώνουμε σε βάθος και να αφηνόμαστε χωρίς φόβο. Η υπερκινητικότητα όμως αυτή, έχει το ίδιο αποτέλεσμα με την ακινησία. Δεν μπορούμε να έχουμε Δράση και μοιάζει σαν να κάνουμε κύκλους. Μπορεί να ξεκινάμε διάφορα πράγματα που ποτέ δεν τελειώνουν. Να αλλάζουμε δουλειές, σπίτια ή συντρόφους και να βρισκόμαστε πάντα μέσα στις ίδιες καταστάσεις. Αντιδρούμε στα πράγματα και κινούμαστε χωρίς κανένα στόχο. Άλλοι, ίσως να μπαίνουμε σε μια κατάσταση ληθαργικότητας και ακινησίας, μη τολμώντας να κάνουμε το παραμικρό βήμα σε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Αν έχουν επιβραβεύσει μόνο τις επιτυχίες μας, ή μας έχουν σπρώξει υπερβολικά σε μια κατεύθυνση, ίσως γίνεται πολύ δύσκολο για μας να Δράσουμε. Η ήττα μας στοιχίζει πάρα πολύ για να ρισκάρουμε να κάνουμε μια επιλογή. Δεν παίρνουμε καν το ρίσκο να κινηθούμε και να πάρουμε μια πρωτοβουλία. Η αποτυχία είναι πολύ σκληρή για μας και έτσι να προτιμάμε να σκεφτόμαστε μεγαλεπίβολα σχέδια και να φαντασιωνόμαστε σενάρια της επιτυχίας και της διάκρισης μας από τους άλλους. Η ντροπή για την πιθανή μας αποτυχία μας κάνει ακίνητους. Αν δεν μπορούμε να παραδεχτούμε ότι κάναμε λάθος, θέλουμε να βρούμε οπωσδήποτε μια λύση, ή αφήνουμε τελείως κάθε προσπάθεια. Όταν η Ιδιότητα της Αυτοπεποίθησης έχει αλλοιωθεί κάνει να βουλιάζουμε στην ανασφάλεια και στον φόβο και αν αυτό δεν μας παραλύσει, αντιδράμε με ανταγωνιστικότητα, έτοιμοι για πόλεμο με τους άλλους, για να αποδείξουμε την αξία μας. Προσπαθούμε να προσελκύσουμε την προσοχή με κάθε τρόπο, επιδεικνύοντας υπερβολικά τον εαυτό μας κι η προσπάθεια μας να πάρουμε την επιβεβαίωση των άλλων, γίνεται η φυλακή μας. Μπορεί να κινούμαστε καταστροφικά απέναντι στους άλλους ή προς τον εαυτό μας, αλλά πάντα όμως απέναντι από τους άλλους. Ο ανταγωνισμός, είτε αυτός είναι φανερός, είτε κρύβεται πίσω από μια ντροπαλή συμπεριφορά, υπάρχει και καταδυναστεύει την

ζωή μας. Εμποτίζει όλες μας τις ενέργειες, με αποτέλεσμα να χάνουμε τον δικό μας στόχο, αντιδρώντας στους άλλους κι όχι δρώντας σύμφωνα με τις δικές μας αποφάσεις και επιδιώξεις. Πιθανόν να έχουμε πρόβλημα στο να πούμε «όχι» στην καθημερινότητα μας, λόγω της ανάγκης μας για επιβεβαίωση, με αποτέλεσμα να χάνουμε τα όρια μας. Αυτό έχει δύο όψεις: από την μια είναι πολύ δύσκολο να πούμε «όχι» και να διαχωριστούμε από τον άλλον κι έτσι λέμε ένα μεγάλο «όχι» σε εμάς κι από την άλλη, δεν δεχόμαστε και το «όχι», ως απάντηση από τους άλλους. Χάνουμε την ικανότητα να παίρνουμε την ευθύνη του εαυτού μας για τις πράξεις μας και τις επιλογές μας. Νιώθουμε γεμάτοι ένταση και άγχος. Υπάρχουν πολλές σκέψεις και ιδέες που μας απομακρύνουν όλο και περισσότερο από το «τώρα» και την πραγματικότητα. Θέλουμε να βρισκόμαστε στην σκηνή, αλλά κλειδωνόμαστε από την ντροπή στα παρασκήνια. Αναζητάμε την πρωτειά, αλλά μένουμε στην αφάνεια. Αν δεν έχουμε λάβει προσοχή και επιβεβαίωση, αν μας έχουν παρεξηγήσει και επικρίνει, τότε νιώθουμε ακόμα περισσότερο ανίκανοι να διαχειριστούμε αποτελεσματικά τις καταστάσεις, ή εξαπατάμε τον εαυτό μας, θεωρώντας τον ικανό να ξεπεράσει τα όρια του και ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, πράγμα που θα μας οδηγήσει σε νέες απογοητεύσεις και αποθαρρύνσεις. Η ζωή χάνει την ελαφρότητα της και όλα γίνονται πολύ σοβαρά και αβάσταχτα, είτε δεν έχουν καμία σημασία και αξία. Χάνουμε τον ενθουσιασμό μας και την ικανότητα μας να δούμε το κάτι διαφορετικό μέσα στην καθημερινότητα. Η αντίληψη μας για τις καταστάσεις και τα πρόσωπα που μας περιβάλλουν, διαστρεβλώνεται και μπορούμε να δούμε μόνο το άσπρο, ή το μαύρο στην ζωή. Κάτω από αυτή την οπτική, οποιαδήποτε απόφαση κι αν πάρουμε, μπορεί να γυρίσει εναντίον μας. Δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε τις καταστάσεις στην σωστή τους βάση, διαλέγοντας το σωστό μονοπάτι για εμάς. Πολλές φορές, νιώθουμε ότι η ζωή μας είναι μια τραμπάλα που από την μια στιγμή είμαστε στην κορυφή και την άλλη, στο πάτο. Την μια στιγμή έχουμε μια υπερβολική βεβαιότητα για τα πάντα, είμαστε αυτοί που γνωρίζουμε τα πάντα και φερόμαστε με απίστευτη σιγουριά και εμπιστοσύνη και την άλλη στιγμή βρισκόμαστε μέσα στον φόβο και στην ανασφάλεια. Από την μία θέλουμε να διακριθούμε και να γίνουμε αρχηγοί και πολεμάμε γι’αυτό με κάθε κόστος κι από την άλλη καθόμαστε στην άκρη ξεχωρίζοντας, μακρυά από όλους. Βρίσκουμε μεγάλη δυσκολία στο να μοιραστούμε τις ιδέες μας και τα σχέδια μας, με μια αίσθηση ότι κανείς δεν μας ακούει, ή εμείς δεν έχουμε τίποτα σημαντικό να πούμε. Αν ο αριθμός 1 βρίσκεται σε κάποια θέση του Ενεργειακού Κώδικα μας, τότε πιθανόν οι παραπάνω καταστάσεις να μας είναι ήδη γνωστές. Ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται η ενεργειακή δόνηση του 1, φανερώνει ποια ακριβώς Θέση έχουν στην ζωή μας, αυτές οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες. Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής, οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 1 είναι ο σκοπός και η αποστολή της ζωής μας. Όποιος διαθέτει αυτή την δόνηση στην 1η θέση του Ενεργειακού Κώδικα, το βασικό μοτίβο της ζωής του αφορά θέματα σχετικά με την Αυτονομία του, την Αυτοπεποίθηση, την Δημιουργικότητα και την Δράση. Όλες οι εμπειρίες που ζει, έχουν στόχο να αναπτύξει και να φέρει την ενότητα στις παραπάνω Ιδιότητες.

Σκοπός της ζωής του είναι να μάθει να στέκεται γερά στα πόδια του και να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Οι εμπειρίες που συναντάει κάτω από αυτή την δόνηση και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει, τον σπρώχνουν να ανακαλύψει την Αυτονομία του και να αναπτύξει την Αυτοπεποίθηση του. Ακόμα κι αν δεν τολμάει να ρισκάρει, ή αν ορμάει χωρίς σκέψη μπροστά, αγνοώντας τους κινδύνους, χρειάζεται να μάθει να κάνει τις σωστές επιλογές και να παίρνει πρωτοβουλίες. Μπορεί να εγκλωβίζεται σε σχέσεις που δεν τον ικανοποιούν, αλλά να διστάζει να τις αποχωριστεί και να προχωρήσει σε καινούργιες. Μπορεί και να ζει μέσα στις εξαρτήσεις και στους εθισμούς, μέχρι να καταφέρει να πατήσει στα πόδια του. Με αυτή την δόνηση ως Πνευματική Αποστολή, ίσως να αντιδρά σε κάθε δέσμευση, μέχρι να βρει την ενότητα της και να κατανοήσει πραγματικά τι σημαίνει να είναι κανείς Αυτόνομος μέσα στον κόσμο. Ή μπορεί αν βιώνει μια αφόρητη μοναξιά μέχρι να κατανοήσει την ανάγκη του για να ανήκει κάπου. Όλο το μονοπάτι της ζωής του έχει τίτλο «Δημιουργικότητα» και ο στόχος του είναι να μάθει να την αφήνει να ρέει ανεμπόδιστα. Ίσως να νιώθει γεμάτος ιδέες που διστάζει να τις πραγματώσει, λόγω της βαθιάς ανασφάλειας που νιώθει ή να ξεκινάει νέα σχέδια και νέες ιδέες που ποτέ δεν ολοκληρώνει. Με Αριθμό Πνευματικής Αφύπνισης 1 δεν χωράει η κριτική που συνήθως κάνει ο ίδιος στον εαυτό του, ακόμα και στις φαντασίες του. Χρειάζεται να βρει το θάρρος να εμπιστευτεί τις ιδέες του και τις πρωτότυπες εμπνεύσεις του. Μέχρι να αποκτήσει την ικανότητα να δρα στοχευμένα, ξέροντας που πατάει και πώς κινείται, μπορεί να βρίσκεται μέσα σε μια συνεχή ένταση και κίνηση χωρίς όμως κάποιο στόχο, σπαταλώντας την ενέργεια του, απλώς γιατί δεν μπορεί να μένει και να συγκεντρώνεται σε αυτό που κάνει. Ή ακόμα, στον άλλον πόλο, μπορεί να μένει ληθαργικός και ακίνητος, όταν οι καταστάσεις απαιτούν κίνηση και δράση. Με μια Πνευματική Αποστολή 1, είναι αναγκαίο κανείς να μάθει να αποδέχεται τα λάθη του, ως απαραίτητα για την εξελικτική του πορεία και να τα χρησιμοποιεί για να εξελίσσεται και να προοδεύει. Σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής του, στον προσωπικό, στον κοινωνικό, ή στον επαγγελματικό χρειάζεται να μάθει να αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού του και των επιλογών του. Ίσως να νιώθει πολύ δειλός και ανεπαρκής να δείξει τι αξίζει, ή να θεωρεί ότι αξίζει πάρα πολλά και να γίνεται υπερφίαλος κι αλαζόνας, υποτιμώντας τους άλλους γύρω του. Αυτό που χρειάζεται να μάθει είναι να παρουσιάζεται και να δείχνει την αξία του, χωρίς να το κάνει ανταγωνιστικά ή να προσπαθεί να αποδείξει στους άλλους ότι αξίζει. Να υψώνει το παράστημα του χωρίς όμως και να προκαλεί. Έχει σκοπό ζωής να αναπτύξει την ικανότητα του να επηρρεάζει τα πράγματα και να βρει τον δικό του χώρο μέσα στον κόσμο. Χρειάζεται να μάθει πότε να εξαρτάται και και πότε να τραβάει τον δρόμο του. Πότε να υποχωρεί και πότε να ορμάει μπροστά. Πότε να αφήνεται και πότε να στέκεται στα πόδια του. Πότε να κινείται και πότε να αναπαύεται γεμίζοντας τις μπαταρίες του, έχοντας πάντα την επίγνωση ότι αυτός είναι που ορίζει την ζωή του. Διαφορετικά η ζωή θα τον φέρει αντιμέτωπο με τις κατάλληλες εμπειρίες για να του δείξει πώς πρέπει να προχωρήσει στον δρόμο της ζωής του και να φέρει ενότητα στην συγκεκριμένη δόνηση. Όποιος έχει Πνευματική αποστολή 1 χρειάζεται να βρει τον εμπνευσμένο αρχηγό που κρύβει μέσα του και να κινηθεί χωρίς φόβο μέσα στην ζωή. Ο σκοπός της ζωή του είναι να ορθώσει το ανάστημα του και να δείξει την αξία του,

βάζοντας την δική του δημιουργική πινελιά σε ο,τιδηπότε κι αν επιλέξει να κάνει στην ζωή του. Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του 1 αποτελεί τα εργαλεία μας, τα εφόδια που διαθέτουμε και στα οποία μπορούμε να στηριχτούμε και να προχωρήσουμε στην εξελικτική μας πορεία. Είναι η Θέση που δείχνει την πηγή της δύναμης μας, γιατί αντιπροσωπεύει τα έμφυτα ταλέντα μας και τις ιδιαίτερες κλίσεις μας. Όποιος έχει τον αριθμό 1 στην 2η θέση του Ενεργειακού του Κώδικα χρειάζεται να παρατηρήσει, πώς χρησιμοποιεί την δημιουργική ενέργεια που διαθέτει. Η ορμητική αυτή δόνηση πάντα θα βρίσκει διέξοδο, δηλαδή με λίγα λόγια θα εκδηλώνεται είτε θετικά, είτε αρνητικά στην ζωή του. Αν το άτομο την μπλοκάρει, τότε ή εκφορτίζεται έμμεσα μέσω εθισμών, ή παίρνει την μορφή διάφορων σωματικών προβλημάτων, ιδιαίτερα στην ευαίσθητη περιοχή των γεννητικών οργάνων, στην κοιλιά και στην μέση. Η ενέργεια του 1 σε αυτή την Θέση δίνει μια αίσθηση στο άτομο ότι είναι διαφορετικό και το ίδιο έχει την τάση να εστιάζει στο «μοναδικό». Διαθέτει μια δική του οπτική για τα πράγματα από την φύση του και αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει. Στο μέτρο που η Ιδιότητα της Αυτονομίας και της Αυτοπεποίθησης βρίσκεται σε ενότητα, το άτομο βιώνει την διαφορετικότητα του και την μοναδικότητα του σαν κάτι θετικό, κι αυτό δεν το εμποδίζει να μπορεί να ανήκει στον κόσμο, στην οικογένεια, στην σχέση. Βάζει την δική του σφραγίδα, σε ό,τι αναλαμβάνει. Η ικανότητα του να γίνεται ευρηματικός και καινοτόμος διέπει όλες του τις ενέργειες. Μπορεί να βγάζει την δημιουργικότητα του, όταν περιποιείται για παράδειγμα τον κήπο του, όταν διακοσμεί το σπίτι του ή όταν μαγειρεύει για την οικογένεια του, ή ακόμα να βρίσκει δημιουργικούς τρόπους να ανατρέφει τα παιδιά του, ή όταν συνθέτει μια συμφωνία, όταν ξεκινά μια έρευνα ή όταν γράφει ένα βιβλίο. Θα έχει την δική μοναδική αντίληψη για τα πράγματα που πολλές φορές θα είναι πρωτότυπη και πρωτοπόρα. Έχει μια ικανότητα να συνθέτει καταστάσεις και να βγάλει από το παλιό κάτι καινούργιο. Αν όμως οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της δόνησης του 1 της Αυτονομίας και της Αυτοπεποίθησης έχουν αλλοιωθεί, η ανασφάλεια και η αίσθηση της μοναξιάς και της αποξένωσης κρύβονται κάτω από μια μάσκα υπερβολικής σιγουριάς και αλαζονείας. Το άτομο δείχνει ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν και αποκόβεται από τους άλλους, αλλά και από την ανάγκη του να ανήκει κάπου. Φοβάται τον ανταγωνισμό, ή ανταγωνίζεται με πάθος, γιατί το να χάνει, πυροδοτεί την ανασφάλεια του. Νιώθει ότι συνεχώς πρέπει να αποδείξει κάτι στον εαυτό του, ή στους άλλους. Εξαρτάται συναισθηματικά, κι αυτό συγκρούεται με μια ισχυρή τάση του για ανεξαρτησία. Δεν θα είναι αυτός που θα ακολουθήσει το κοπάδι, αλλά επιχειρεί με κάποιο τρόπο να είναι ο αρχηγός της αγέλης. Όποιος έχει το 1 στην Θέση των Έμφυτων Κλίσεων χρειάζεται να κατανοήσει την διαφορά μεταξύ της Δημιουργικότητας και της Ικανότητας. Ο άνθρωπος είναι δημιουργικό ον από την φύση του και Δημιουργικότητα είναι η ικανότητα του να βλέπει την πραγματικότητα με μια άλλη ματιά, να τολμά να βάζει σε εφαρμογή καινούργιες ιδέες και να εξερευνά νέες περιοχές. Η Δημιουργικότητα είναι μια αυθόρμητη κίνηση που ταράσσει τα νερά, ξεπερνά τα όρια και ανοίγει καινούργιους δρόμους μέσα στην ζωή. Η δόνηση του 1 σε αυτή την θέση, μπορεί να ωθεί το άτομο να ασχοληθεί με κάτι δημιουργικό, όπως να μάθει ένα μουσικό

όργανο, ή να μάθει να ζωγραφίζει, ή να μαγειρεύει, ακόμα και να δοκιμάσει να γράψει ένα βιβλίο. Πολλοί από τους 1, όμως ακριβώς την στιγμή που πρέπει να συγκεντρωθούν στον στόχο τους,τα παρατούν λόγω της ανασφάλειας τους ότι δεν θα τα καταφέρουν κι ότι δεν είναι τόσο δημιουργικοί, όσο νόμιζαν. Έχουν την απαίτηση από τον εαυτό τους να ξέρει ήδη, πριν καλά-καλά αρχίσει να μαθαίνει. Νιώθουν αμήχανα που δεν έχουν αποτελέσματα αμέσως, ενώ αισθάνονται αυτή την δημιουργική σπίθα μέσα τους. Σε αυτή την περίπτωση, ο 1 μπερδεύει την Δημιουργικότητα με την Ικανότητα. Η Ικανότητα χρειάζεται χρόνο και πρακτική για να αναπτυχθεί. Το άτομο χρειάζεται να αντιμετωπίσει τα λάθη του και τις δυσκολίες και να δώσει χώρο και χρόνο στον εαυτό του να βελτιώσει την Ικανότητα του με τον καιρό. Να μπορέσει να μένει στην διαδικασία μέχρι να την εξελίξει σε ένα τέτοιο σημείο, ώστε να ανοίξει τον δρόμο για την Δημιουργικότητα του. Με αυτόν τον τρόπο, απολαμβάνει την διαδικασία και ως εκ τούτου και το αποτέλεσμα, σε ό,τι και αν καταπιαστεί. Ο 1 διαθέτει ένα υπόγειο ρεύμα από δημιουργικές ιδέες, σχέδια που περιμένουν να ανακαλυφθούν κι αυτό γίνεται, όταν δεν εξαρτάται από την έγκριση και την επιβεβαίωση των άλλων. Όποιος έχει αυτή την ενεργειακή δόνηση στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων, μπορεί να εργάζεται σε διάφορες εταιρείες και σε διάφορες θέσεις, νιώθοντας και μια αόριστη δυσαρέσκεια χωρίς να ξέρει καν τον λόγο. Την στιγμή που θα επιχειρήσει κάτι δικό του, αυτή η αίσθηση αλλάζει και ο 1 βρίσκει τον χαμένο του ενθουσιασμό και την ορμητική του δύναμη να κάνει ο ίδιος τα πράγματα. Όποιο επαγγελματικό τομέα και να διαλέξει είναι σημαντικό γι’αυτόν να μπορεί να έχει ελευθερία στο τρόπο που σκέφτεται και κινείται, αλλά και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε υπάρχει ακινησία και ληθαργικότητα, μια αίσθηση κλεισίματος και φόβου σε ο,τιδήποτε μπορεί να αλλάξει τα πράγματα και να τον βγάλει από το συνηθισμένο. Μια ηγετική θέση είναι ιδανική, αλλά έχει μεγάλη σημασία να μπορεί να βρει τον χώρο που η δημιουργική του ενέργεια δεν θα βρίσκει εμπόδια να εκφραστεί και τότε πραγματικά φέρνει μεγάλες αλλαγές σε όποιον τομέα και να επιλέξει. Ο τομέας της ψυχαγωγίας, της διοίκησης, της υγείας, ή των επιχειρήσεων χρειάζονται αυτές τις δραστήριες, ευρηματικές προσωπικότητες που γεννούν ιδέες, παίρνουν αποφάσεις και κινούν τα νήματα. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 1 αντιπροσωπεύει βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας που είναι εμφανή στους άλλους με την πρώτη ματιά και τον τρόπο που αντιδρούν σε αυτό που βλέπουν. Αυτή η δόνηση συμπληρώνει την 2 η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων, γιατί δείχνει κάποιες έμφυτες τάσεις που έχουν ισχύ περισσότερο στα μεσαία δημιουργικά χρόνια της ζωής μας. Αυτή η Θέση δείχνει επίσης και το τι πιστεύει κανείς για τον εαυτό του, όπως και που στηρίζει τις επιλογές που κάνει. Και σε αυτή την Θέση, ισχύει ό, τι και στην 2η Θέση. Όποιος έχει Αριθμό Γενέθλιου Χαρακτηριστικού 1 φαίνεται να έχει μια ισχυρή προσωπικότητα, διαθέτει καθαρή κατανόηση και είναι ακριβής και σταθερός. Μπορεί να δουλέψει πολύ σκληρά και έχει την ικανότητα να παίρνει αποφάσεις την σωστή στιγμή. Είναι σημαντικό γι’αυτόν να έχει την πρώτη θέση, να δίνει διαταγές, αντί να παίρνει και να νιώθει ελεύθερος να κινείται σύμφωνα με τις ιδέες του είτε στην δουλειά του, είτε στις σχέσεις του.

Αν ενεργειακή δόνηση του 1 έχει αλλοιωθεί, οι άλλοι αντιδρούν ανάλογα ποιος πόλος επικρατεί. Από την μια μεριά, βλέπουν κάποιον που μοιάζει αυτάρκης και φαίνεται να μην έχει κανέναν ανάγκη. Δείχνει το άτομο που τα καταφέρνει όλα μόνος του, πράγμα που κι ο ίδιος πιστεύει για τον εαυτό του. Συχνά παρουσιάζει ένα αυταρχικό πρόσωπο και τον θεωρούν πιεστικό, απόλυτο, να εμμένει στις δικές του απόψεις και να μην δείχνει καμία πρόθεση για συνεργασία και ομαδικότητα. Σε αυτή την περίπτωση, δεν βλέπουν την ανασφάλεια του στο να παίρνει σημαντικές αποφάσεις, τον φόβο του μήπως αποτύχει, το παράπονο του να μην έχει κάπου να ακουμπήσει, όταν χρειάζεται και την βαθιά μοναξιά που νιώθει μέσα του, επειδή αισθάνεται ότι δεν το αποδέχονται και δεν ανήκει κάπου πραγματικά. Οι άνθρωποι που τον πλησιάζουν, θέλουν να τους οδηγήσει και να αναλάβει την ευθύνη τους. Το αποτέλεσμα είναι ο 1 να αποσύρεται και να κλείνεται, επιβεβαιώνοντας ακόμα μια φορά ότι δεν υπάρχει κανείς για τον ίδιο. Αυτοί έχουν ανάγκη από το δραστήριο 1 κι αυτό τον κινητοποιεί και τον ενθουσίάζει και στην αρχή και θέλει να αποδείξει πόσο ικανός είναι. Βάζει τον εαυτό του σε μια διαρκή κίνηση, χωρίς αποτέλεσμα, περιμένοντας την επιβέβαιωση των άλλων. Πιστεύει ότι τον έχουν ανάγκη και δεν βλέπει πόσο αναγκαίοι είναι οι άλλοι για τον ίδιο, για να τον προσέχουν και να τον θαυμάζουν. Στον πόλο της ανασφάλειας, της εξάρτησης, της ακινησίας και της αυτοκαταστροφής, οι άνθρωποι που ελκύει, συνήθως θέλουν να τον βοηθήσουν και να του συμπαρασταθούν, βλέποντας πόσο φοβισμένος και αγχωμένος φαίνεται, αλλά δεν βλέπουν την κρυμμένη του τάση να μην δέχεται βοήθεια και να μην αφήνεται να οδηγηθεί. Δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης, γιατί φοβάται να αυτονομηθεί και να δείξει την πραγματική του αξία στον κόσμο. Φοβάται την ίδια την ζωή και το άγνωστο κι αντιδρά αυτοκαταστροφικά. Πιστεύει ότι δεν αξίζει τίποτα και δεν είναι ικανός για πολλά πράγματα. Αργά η γρήγορα, οι άλλοι απομακρύνονται και παραιτούνται, νιώθοντας ανίκανοι να βοηθήσουν κάποιον που δεν δέχεται να βοηθηθεί. Η μοναξιά είναι πάλι το αποτέλεσμα και ο φόβος του 1 μεγαλώνει. Δεν μπορεί να εμπιστευτεί τον κόσμο, αλλά δεν μπορεί να μείνει και μόνος του. Τα πράγματα αλλάζουν, όταν βρει την ενότητα της συγκεκριμένης δόνησης. Αυτό χρειάζεται για να αλλάξουν οι επιλογές του, ο τρόπος που βλέπει τον εαυτό του και αυτό που βλέπουν οι άλλοι σε αυτόν. Για να μπορέσει να ζήσει Αυτόνομα και με Αυτοπεποίθηση στον κόσμο, υψώνοντας τον ανάστημα του και διοχετεύοντας την ορμητική δύναμη της δημιουργικότητας του. Η ενότητα της δόνησης του 1 τον κάνει ικανό να βρίσκεται σε μια σχέση χωρίς να χάνει την ατομικότητα και την αυτονομία του και να είναι αυτόνομο, αλλά να μπορεί και να αφήνεται σε μια σχέση. Στην 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 1 αντιπροσωπεύει τις πεποιθήσεις και τις ιδέες και τις αντιλήψεις που μεταφέρθηκαν από τους προγόνους μας σε μας. Ο τρόπος που θα την λειτουργήσουμε θα είναι ένα δώρο, ή ένα εμπόδιο για την δική μας πορεία. Η ενέργεια του 1 αφορά θέματα Αυτονομίας, Αυτοπεποίθησης, Δημιουργικότητας και Δράσης και τα μηνύματα που ήρθαν από τους προγόνους μας σχετικά με αυτές τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της δόνησης. Όποιος έχει την δόνηση του 1 στην Θέση της Κληρονομιάς, πιθανώς έχει την πεποίθηση ότι ο κόσμος είναι επικίνδυνος κι απειλητικός και χρειάζεται να πολεμήσει για μια θέση σε αυτόν.

Ίσως να πιστεύει ότι δεν έχει τις κατάλληλες ικανότητες να αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητα. Πολλές φορές νιώθει αδύναμος και φοβισμένος κάθε φορά που η ζωή του δίνει μια ευκαιρία να αναδειχτεί και κλείνεται στο καβούκι του, όταν πρέπει να δείξει την αξία του και να υψώσει το ανάστημα του. Ο ίδιος ίσως να πιστεύει ότι δεν έχει καμία αξία και να αναζητά την επιβεβαίωση και την έγκριση των άλλων για να αισθανθεί σημαντικός, ή πάλι να κρύβει την βαθιά του ανασφάλεια και να πολεμάει για να κερδίσει την «πρώτη» θέση σε κάθε τομέα της ζωής του, έχοντας την πεποίθηση ότι αυτός είναι μοναδικός, ξεχωριστός και δικαιούται μια θέση στην κορυφή. Άλλες φορές, καταπνίγει τελείως την ζωτικότητα του και υποτιμά τον εαυτό του κι άλλες πάλι, ορμά μπροστά χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες, υπερβαίνοντας τα όρια του. Μπορεί να έχει αναγκαστεί να μεγαλώσει πριν την ώρα του και να τον έχουν ωθήσει να βρει την ανεξαρτησία του, όταν ακόμα δεν ήταν έτοιμος γι’αυτό. Αυτό ίσως ήταν κι ένα μήνυμα γι’αυτόν, ότι πρέπει ή ακόμα ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνος του κι ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν. Από την άλλη, υπάρχει η περίπτωση να κρατήθηκε για πολύ καιρό μέσα σε ένα προστατευτικό κέλυφος που τον εμπόδισε να μεγαλώσει και να βρει την σιγουριά να πατήσει στα δικά του πόδια. Αν η δόνηση του 1 έχει αλλοιωθεί, συμπεριφέρεται συνειδητά ή ασυνείδητα, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του και σχηματίζει την πραγματικότητα του, έτσι ώστε να επιβεβαίωνονται τα βαθύτερα πιστεύω του. Μόνο όταν μπορέσει να βρει την ενότητα της ενεργειακής δόνησης του 1 κατανοεί το δώρο των προγόνων του. Κληρονόμησε ένα ανεξάρτητο πνεύμα, δυναμικότητα, την ικανότητα για πρωτότυπες και δημιουργικές ιδέες και μια εσωτερική σταθερότητα και αυτοπεποίθηση που ελκύει και μαγνητίζει τους γύρω τους. Αυτό που χρειάζεται είναι να βρει την εσωτερική του ασφάλεια και την σιγουριά πως ό,τι και να συμβαίνει, είναι σε θέση να βρει τον τρόπο και την δύναμη να αντεπεξέλθει. Ο κόσμος είναι ο καθρέπτης των δικών μας συναισθημάτων και σκέψεων και αν ο 1 έχει την πεποίθηση ότι ο κόσμος δεν είναι δεκτικός και φιλικός για αυτόν, ίσως χρειάζεται να δει πιο καθαρά ποια είναι και η δική του στάση και πεποίθηση για τον κόσμο. Έτσι θα μπορέσει να ηγείται, αλλά και να υπάρχει μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Να ξεχωρίζει για την μοναδικότητα και την πρωτοτυπία του, αλλά να ανήκει ισότιμα στην ομάδα. Στην ενότητα της δόνησης του 1, το άτομο δεν πιστεύει ότι πρέπει να αποδείξει την αξία του. Γνωρίζει ότι κάθε άνθρωπος, όπως κι ο ίδιος είναι μοναδικός και διαθέτει τις δικές του μοναδικές δυνατότητες και ικανότητες που χρειάζεται να τις ανακαλύψει και να τις χρησιμοποιήσει ανάλογα, προχωρώντας με θάρρος και ακολουθώντας την ροή των πραγμάτων. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η δόνηση του 1 εκφράζει τα εσωτερικά κίνητρα και τις πιο βαθειές επιθυμίες μας της καρδιάς μας, ανεξάρτητα πώς συμπεριφερόμαστε και πώς δείχνουμε εξωτερικά. Όποιος έχει τον αριθμό 1 στην 5η Θέση η βαθύτερη επιθυμία του είναι να ηγείται, να βρεθεί μπροστά στην σκηνή της ζωής, να ξεχωρίσει για την μοναδικότητα του και τις πρωτότυπες ιδέες του. Ο Εσωτερικός Εαυτός του είναι ένας αρχηγός που προτιμά να δουλεύει μόνος του, παρά να τον ακολουθούν κάποιοι που δεν τον καταλαβαίνουν. Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες που ζει, μέσα του υπάρχει έντονα ένα ανεξάρτητο πνεύμα κι ένα δημιουργικό δυναμικό που περιμένει να βγει στην επιφάνεια, όταν το άτομο καταφέρει να υπερνικήσει τις αναστολές και την ανασφάλεια του. Είναι μια ρομαντική ψυχή που χρειάζεται μεγάλη ευαισθησία και υπομονή για να ανοιχτεί και να αφεθεί σε κάποιον άλλον. Ο ίδιος αναζητά την αποκλειστικότητα

και την επιβεβαίωση από τους άλλους, ακόμα κι αν αυτό δεν γίνεται άμεσα. Αν οι ιδιότητες της Αυτονομίας, της Αυτοπεποίθησης, της Δημιουργικότητας και της Δράσης βρίσκονται σε ενότητα, αυτό το εσωτερικό κάλεσμα γίνεται συνειδητό και το άτομο μπορεί να κινηθεί για να πραγματώσει αυτές τις επιθυμίες του. Μέχρι να γίνει αυτό, ζει στους πόλους των Βασικών Αντιθέσεων της δόνησης και πολλές φορές μπορεί να μην έχει καμία επίγνωση για αυτό που πραγματικά θέλει και τι επιδιώκει η ψυχή του. Αντιδρά στις καταστάσεις, χωρίς να παίρνει κάποια απόφαση για την κατεύθυνση που πρέπει να πάρει. Δεν μπορεί να πάρει κανένα ρίσκο και καμία ευθύνη. Ενώ θέλει να είναι αρχηγός, μπορεί να μην ξέρει πώς να βάλει σε τάξη την δική του ζωή. Μπορεί να θέλει να τον δουν και να βρίσκεται στην αφάνεια. Μπορεί να έχει θάψει αυτές τις βαθειές του επιθυμίες κάτω από στρώματα φόβων και ανασφαλειών και να μην επιτρέπει στον εαυτό του ούτε καν να σκεφτεί, πόσο επιθυμεί να δείξει στον κόσμο τον δημιουργικό πλούτο που διαθέτει. Ίσως να φοβάται την κριτική που έχει κάποιος και η επιβεβαίωση των άλλων να είναι πολύ σημαντική γι’αυτόν. Τότε μπορεί να κλείνεται και να αποσύρεται μέσα του, πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει κανείς δίπλα του να τον δεχτεί όπως είναι. Η αίσθηση της μοναξιάς, μπορεί να είναι έντονη σε όλη την διάρκεια της ζωής, όποιου έχει αυτή την δόνηση ως εσωτερικό εαυτό. ‘Ισως όμως είναι μια βαθύτερη ανάγκη, αφού ο 1 χρειάζεται να απομονώνεται και να βουτάει μέσα του. Αυτό είναι ένας τρόπος να σκάβει στα συναισθήματα του και να δημιουργεί μέσα από αυτό. Όποιος έχει Εσωτερικό Εαυτό 1 είναι πολύ σημαντικό να βρει το κέντρο του. Αυτό μπορεί να ακούγεται μεταφορικό, αλλά όπως θα δούμε παρακάτω, αυτό χρειάζεται και μπορει να γίνει στην κυριολεξία. Ο Εσωτερικός Εαυτός 1 χρειάζεται να γειωθεί, να πατήσει στα πόδια του συνειδητά, γιατί πολλές φορές νομίζει ότι πατάει. Να φτιάξει την βάση του. Να δώσει πρώτος αξία στον εαυτό του για να μπορέσει να βρει τον χώρο του σε αυτόν τον κόσμο, υψώνοντας το παράστημα του και πατώντας γερά στην γη. Αυτός είναι ο δρόμος για να μπορέσει να έρθει πιο κοντά στις βαθύτερες επιθυμίες του, στην Αυτονομία του, Αυτοπεποίθηση, στην Δημιουργικότητα και στην Δράση και ό,τι ακριβώς σημαίνουν αυτές οι Θεμελειώδεις Ιδιότητες. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού ο αριθμός 1 εκφράζει στοιχεία που είναι φανερά στους άλλους. Συνειδητά ή ασυνείδητα φερόμαστε με ένα συγκεκριμένο τρόπο στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Είναι κάτι που γίνεται αυτόματα και συνήθως δημιουργεί παρόμοιες αντιδράσεις. Είναι ο τρόπος που σχετιζόμαστε και η αίσθηση που έχουν οι άλλοι για μας. Όποιος έχει την δόνηση της Αυτονομίας, της Δημιουργικότητας, της Αυτοπεποίθησης και της Δράσης στην Θέση του Εξωτερικού Εαυτού δίνει την αίσθηση στους άλλους ότι είναι σίγουρος για τον εαυτό του και αυτάρκης. Προβάλλει μια πολύ προσεγμένη εικόνα, έχοντας το δικό του προσωπικό στυλ και φαίνεται ότι νιώθει άνετα, όταν ξεχωρίζει μέσα στο πλήθος. Οι άλλοι μπορεί να τον αισθάνονται πολύ απόμακρο και επιβλητικό, πολλές φορές ίσως υπερόπτη κι αλαζόνα που δείχνει ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν και δύσκολα αλλάζει την άποψη του για κάτι. Τον αισθάνονται επίμονο ή πιεστικό, που δύσκολα διαφωνούν μαζί του και καλύτερα να το αποφεύγουν. Πολλές φορές μπορεί να φαίνεται ότι διατυπώνει την γνώμη του με έναν ενοχλητικά έντονο τρόπο και με έλλειψη διακριτικότητας και τακτ. Άλλες φορές πάλι βρίσκονται

μπροστά σε ένα ανασφαλές, φοβισμένο άτομο που δυσκολεύεται να κάνει επιλογές και να αποφασίσει για την ζωή του. Ανάλογα με τα βιώματα του, λειτουργεί από τον έναν ή τον άλλον πόλο των Βασικών Αντιθέσεων της δόνησης, προσελκύοντας άτομα που είτε έχουν ανάγκη να καθοδηγηθούν, είτε άτομα που αποτελούν το στήριγμα του και θα αναλάβουν την ευθύνη του. Είτε τρομοκρατεί, είτε τρομοκρατείται, είτε τρέπεται σε φυγή, είτε κάνει τον άλλον να φύγει. Ο ανταγωνισμός θα πρωτοστατεί στις σχέσεις του. Η σύγχυση και η αδιαφορία μπορεί να τον κάνουν εριστικό και επιθετικό, γιατί έχει την ανάγκη να ξέρει που πηγαίνει και να κινείται σε μια ευθεία γραμμή. Η αποδοκιμασία και η κριτική τον θυμώνουν, όσο δεν έχει αναπτύξει την Ιδιότητα της Αυτοπεποίθησης και της εμπιστοσύνης στον εαυτό του και σε αυτό που πραγματικά είναι. Από την στιγμή που θα επιτευχθεί η ενότητα της δόνησης του 1, οι άλλοι βρίσκονται μπροστά σε ένα σύντροφο, φίλο ή συνεργάτη που είναι καλός ομιλητής, με χιούμορ, γεμάτος ιδέες και ενθουσιασμό να τις πραγματοποιήσει. Ένα διορατικό μυαλό που βλέπει την ζωή με ένα μοναδικό τρόπο και τολμά να εξερευνήσει και να δοκιμάσει νέα πράγματα, εμπνέοντας με την στάση και τους άλλους. Στην 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 1 αντιπροσωπεύει τον τρόπο με τον οποίο θα αναπτυχθούμε και θα βοηθηθούμε να προχωρήσουμε προς τον σκοπό της ζωής μας. Εκφράζει τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες που είναι απαραίτητες για να εξελίξουμε και τις Έμφυτες Κλίσεις μας, να ξεκλειδώσουμε τον Εσωτερικό Εαυτό μας και τις επιθυμίες του και να πραγματώσουμε την Πνευματική μας Αποστολή. Όποιες και αν είναι οι δονήσεις στις υπόλοιπες θέσεις, αυτός που έχει την δόνηση του 1 στην Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης χρειάζεται να δουλέψει πάνω σε θέματα Αυτονομίας, Αυτοπεποίθησης, Δημιουργικότητας και Δράσης και να προσέξει ιδιαίτερα τις Βασικές Αντιθέσεις που δημιουργούν. Υπάρχει κίνδυνος να είναι πολύ ανασφαλής, ή υπερβολικά σίγουρος. Μπορεί να εξαρτιέται συναισθηματικά ή να τείνει πάντα αποφεύγει τις δεσμεύσεις. Μπορεί να βρίσκεται ακινητοποιημένος, να περνάει στην ζωή του ένα τέλμα, από το οποίο δεν βρίσκει την δύναμη να βγει, ή να μην μπορεί να χαλαρώσει πραγματικά, να μείνει ήσυχος με τον εαυτό του και να μελετήσει ποια κατεύθυνση να πάρει. Μπορεί να μην δέχεται τα λάθη, είτε από τον εαυτό του, είτε από τους άλλους και να κλείνεται ακόμα περισσότερο στον εαυτό του, μπλοκάροντας την ορμητικότητα και την δημιουργικότητα του. με καταστροφικό αποτέλεσμα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, απομακρύνεται από την πνευματική του αποστολή, από τις ικανότητες του και από αυτό που πραγματικά επιθυμεί να κάνει. Σε όποιον πόλο κι αν βρίσκεται, όποιος έχει αυτή τη δόνηση ως Αριθμό Ανάπτυξης χρειάζεται να παρατηρήσει τους τρόπους που χειρίζεται τις καταστάσεις και τις ευκαιρίες που του παρουσιάζει η ζωή. Αν τις αντιμετωπίζει με την δόνηση του 1 στην ενότητα της, δηλαδή δρώντας, αυτόνομα, δημιουργικά και με αυτοπεποίθηση, σίγουρα έχει βρει τον τρόπο που θα τον οδηγήσει ευκολότερα στον σκοπό της ζωή του (1 η Θέση Πνευματικής Αποστολής), όποιος και να είναι αυτός. Το 1 σε αυτή την θέση είναι κι ο τρόπος που θα βάλουμε σε πλήρη λειτουργία τις Έμφυτες κλίσεις (2η Θέση Έμφυτων Κλίσεων), αλλά και το πώς θα πλησιάσουμε τις βαθύτερες επιθυμίες μας (5η Θέση Εσωτερικού Εαυτού). Στην 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων η δόνηση του 1 αντιπροσωπεύει αυτό που είναι απαραίτητο να μάθει στην ζωή του το άτομο. Θα βιώσει τέτοιες

εμπειρίες που θα έχουν σκοπό να το διδάξουν σχετικά με την Αυτονομία, την Αυτοπεποίθηση, την Δράση και την Δημιουργικότητα. Μπορεί να βιώνει την ζωή γεμάτη δυσκολίες που πρέπει να υπερνικήσει, πολλά ξεκινήματα που δεν έμειναν μισά και δεν τελείωσαν ποτέ, ίσως να ζήσει επώδυνους χωρισμούς, να κατέχεται από τάσεις φυγής και να μένει μόνος, όταν χρειάζεται μια σχέση. Όπως και στις άλλες Θέσεις χρειάζεται κανείς να εργαστεί πάνω στις Βασικές Αντιθέσεις αυτών των Ιδιότητων και να βρει την ενότητα της δόνησης και η ζωή θα βρει το πιο κατάλληλο τρόπο για να του τον μάθει. Όποιος έχει το 1 στον Αριθμό Μαθημάτων πρέπει να μάθει να εμπεριέχει την ορμητικότητα του και τα αρνητικά του συναισθήματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να την συγκρατεί, αλλά να μπορεί να την διαχειρίζεται και να γίνεται πιο ξεκάθαρος για αυτά που θέλει και ζητάει. Όσο πιο μεγάλη είναι η ανασφάλεια του, τόσο πιο εριστικός και επιθετικός μπορεί να γίνει. Χρειάζεται να καταλάβει ότι ο μόνος που δεν εμπιστεύεται είναι ο ίδιος του ο εαυτός και πρέπει να μάθει πώς να αντιμετωπίζει τις δύσκολες καταστάσεις με θάρρος. Ο ίδιος χρειάζεται και να ξέρει ποιον να εμπιστευτεί, πότε να μπαίνει σε δράση και πότε να αναπαύεται, πότε να βγαίνει μπροστά και πότε να να περιμένει πίσω. Με ένα μάθημα 1, το άτομο χρειάζεται να ανακαλύψει τον εαυτό του. Να δείξει το παράστημα του στην ζωή και να έχει το κουράγιο να δείχνει αποφασιστικότητα, παίρνοντας την ευθύνη των επιλογών του και των πράξεων του. Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης η ενεργειακή δόνηση του 1 αντιπροσωπεύει ένα πιο ώριμο κομμάτι του εαυτού μας, αφού έχουμε αποκτήσει κάποιες εμπειρίες στην ζωή και βρισκόμαστε πιο κοντά στον αληθινό εαυτό μας. Είναι η βαθύτερη δύναμη του εαυτού που βγαίνει στην επιφάνεια τα ωριμότερα χρόνια μας. Με κάποιο τρόπο, το άτομο με αυτή την δόνηση στην θέση του Αριθμού Ωρίμανσης έχει γνωρίσει τι σημαίνει να ηγείται και να παίρνει αποφάσεις. Ο αληθινός του εαυτός έχει καλύτερα αποτελέσματα όταν μπορεί και κινείται μόνος του, όταν έχει τον έλεγχο των πραγμάτων. Σε αυτή την φάση της ζωής του, πιθανόν να έχει μετριάσει τον υπεροπτισμό και την αυταρχικότητα, άρα και την ανασφάλεια και την αδυναμία του και να νιώθει πιο σίγουρος για αυτό που είναι. Μπορεί να μην πιστεύει πια ότι ο δικός του τρόπος είναι ο καλύτερος, αλλά στην πραγματικότητα, ό,τι και να κάνει θα είναι κάτι ξεχωριστό. Έχει καταφέρει να βρει τα όρια του κι όταν εστιάζεται σε κάτι, μπορεί να του αφιερώσει όλη την ενέργεια που χρειάζεται μέχρι να το υλοποιήσει. Το άτομο με αριθμό Ωρίμανσης 1 δεν είναι τόσο ευαίσθητο στις γνώμες των άλλων. Μπορεί να τις ακούει, αλλά και να μένει σταθερό και στις δικές του. Ούτε αναζητά απεγνωσμένα την επιβεβαίωση και την έγκριση τους. Πάντα χαίρεται όταν βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής, αλλά δεν είναι αυτό που επιζητά. Μοιάζει να έχει βρει περισσότερο την πραγματική Αυτονομία, την Αυτοπεποίθηση, την Δημιουργικότητα και την Δράση και να ζει με ενθουσιασμό και πάθος κάθε του στιγμή.

ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ του 1

Ο κόσμος δεν χρειάζεται να μπει σε τάξη, ο κόσμος είναι τάξη, ενσωματωμένη. Είμαστε εμείς που πρέπει να εναρμονιστούμε με αυτή την τάξη. «Henry Miller» 1. Η Αρχή των Επιλογών «Πρέπει να ζήσουμε και πρέπει να πεθάνουμε, το υπόλοιπο το εφεύρουμε» Τα περισσότερα πλάσματα στην γη κινούνται βάση του ενστίκτου και της προσαρμογής και δεν έχουν τόσο μεγάλο φάσμα επιλογών, όπως τα ανθρώπινα όντα. Εμείς στην καθημερινότητα μας, κάνουμε πολλές επιλογές με ελεύθερη βούληση, από τις πιο μικρές, να σηκωθούμε το πρωί από το κρεββάτι ή να πάρουμε μια σημαντική απόφαση και να αλλάξουμε την δουλειά μας, να ξεκινήσουμε ή να σταματήσουμε μια σχέση ή να παντρευτούμε. Μερικές φορές οι ανασφάλειες, οι φόβοι και οι αναστολές μας περιορίζουν την δύναμη των επιλογών μας, αλλά η καθαρότητα του νου μας, την ενδυναμώνει. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ισότιμες επιλογές πάνω στις καταστάσεις. Αν είμαστε υγιείς, νιώθουμε ελεύθεροι να επιλέξουμε να κάνουμε ένα ταξίδι, αλλά αν οι καιρικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν, μπορεί το ταξίδι μας να αναβληθεί. Αν είμαστε παράλυτοι, μπορεί να θέλουμε να τρέξουμε στην παραλία, αλλά δεν είμαστε ελεύθεροι για να το κάνουμε αυτό, παρά μόνο στην φαντασία μας. Οπότε, οι φυσικές καταστάσεις περιορίζουν τις επιλογές μας. Η Αρχή των Επιλογών όμως απευθύνεται στην δύναμη και στην υπευθυνότητα μας να διαλέγουμε, πώς να ανταποκρινόμαστε στις καταστάσεις που μας παρουσιάζονται –μια ικανότητα που ποτέ δεν χάνουμε σε όλη την διάρκεια της ζωής μας. Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές νιώθουμε ότι οι επιλογές μας καθορίζονται από κάποιον άλλον. Για παράδειγμα, μπορεί ο εργοδότης μας να απαιτεί να καθόμαστε υπερωρίες, αλλιώς να μας απειλεί με απόλυση. Ίσως τότε να αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή, αλλά δεν είναι αλήθεια. Μπορούμε να επιλέξουμε συνειδητά, αναγνωρίζοντας ότι κάθε επιλογή έχει τις συνέπειες της. Η Αρχή των Επιλογών περιέχει την εμπιστοσύνη της διαίσθησης μας και τα μηνύματα από το ασυνείδητο μας. Κάποιες φορές μπορεί να ελκύουμε κάποιους ανθρώπους και να βρισκόμαστε σε καταστάσεις που να μην έχουμε επιλέξει συνειδητά, αλλά περισσότερο από μια εσωτερική ανάγκη να τις ζήσουμε για να μάθουμε και να εξελιχθούμε. Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, η επιλογή της κατεύθυνσης που θα πάρουμε είναι δική μας κι η ζωή δεν συμβαίνει απλώς σε εμάς. Πολλοί από εμάς, μένουμε στάσιμοι και αναποφάσιστοι, αναλογιζόμενοι αν είμαστε με τον σωστό σύντροφο, αν βρισκόμαστε την σωστή δουλειά ή αν έχουμε κάνει τις σωστές επιλογές. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι όλα αυτά είναι δικές μας επιλογές είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα και αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να τις αποδεχτούμε. Να πάρουμε την ευθύνη μας γι’αυτές τις επιλογές και αν χρειαστεί, να κάνουμε νέες.

Αν αισθανόμαστε αδύναμοι μπροστά στην ζωή, ας θυμηθούμε ότι έχουμε την δύναμη των επιλογών μας. Η δύναμη αυτή μας βοηθάει στο πώς θα διαχειριστούμε την δημιουργική μας ενέργεια και πώς θα την εκφράσουμε. Για παράδειγμα, τα χρήματα είναι μια μορφή ενέργειας που μπορεί να τα χρησιμοποιούμε για να πάμε διακοπές, να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, να κάνουμε πιο άνετη την ζωή μας, αλλά μπορεί και να αγοράσουμε κι όπλα με αυτά. Μπορεί επίσης να την χρησιμοποιούμε για να ζωγραφίζουμε, να ασχολούμαστε με τα φυτά μας, ή να βρίσκουμε ευρηματικούς τρόπους για να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, να τραγουδάμε, να χορεύουμε ή να γράφουμε, αλλά μπορεί και να την χρησιμοποιούμε για να κατασκευάζουμε ψεύτικες ιστορίες, ή να οργανώσουμε μια απάτη. Η δημιουργική ενέργεια του 1, έχει μια δυναμική ποιότητα που χρειάζεται να βρίσκει τρόπους έκφρασης. Χρειάζεται να ρέει και να χρησιμοποιείται. Αν αυτό δεν συμβαίνει, αυτή γυρίζει σε εμάς, δημιουργώντας σωματικές και νοητικές διαταραχές, ή αποφορτίζεται έμμεσα, μέσα από το κάπνισμα, το αλκοόλ, τα φάρμακα, το σεξ και τις ναρκωτικές ουσίες. Δεν έχουμε παρά να αναγνωρίσουμε ότι σε κάποιο επίπεδο, επιλέγουμε που θα διοχετεύσουμε την δημιουργική μας ενέργεια και να βρούμε τρόπους να την διοχετεύσουμε σε κατευθύνσεις που είναι ωφέλιμες για μας κι όχι τιμωρίες. Αν εφαρμόσουμε την Αρχή των Επιλογών μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία της ζωής μας και να γίνουμε πραγματικά δημιουργικοί. 2. Η Αρχή της Δράσης «Το όραμα δεν είναι αρκετό, εκτός αν συνδυάζεται με ένα εγχείρημα. Δεν είναι αρκετό να κοιτάμε τα σκαλοπάτια, εκτός αν ανέβουμε την σκάλα». «Vance Havner» Η Δράση δεν είναι και κάτι εύκολο στους ανθρώπους. Δυνάμεις αμφιβολίας και αδράνειας υπάρχουν παντού και σίγουρα υπάρχουν και στο μυαλό μας και στο σώμα μας. Παρόλα αυτά πρέπει να δρούμε. Μπορεί να έχουμε υπέροχες ιδέες, ωραία λόγια, τις καλύτερες προθέσεις, εκλεπτυσμένες έννοιες και φιλοσοφίες. Αλλά όλα αυτά για να τα κάνεις Δράση χρειάζεται ενέργεια και αυτό απαιτεί θυσίες. Είναι αναγκαίο να ξεπεράσουμε την ανασφάλεια μας και τις αμφιβολίες που έχουμε για τον εαυτό μας, τις δικαιολογίες, την ληθαργικότητα, την ακινησία μας και εκατό χιλιάδες λόγους για να μην κουνηθούμε για να μείνουμε στον πορεία μας. αλλά θα πάρουμε το ίδιο μήνυμα από την ζωή. Είναι καλύτερό να κάνουμε ότι έχουμε ανάγκη να κάνουμε, παρά να μην το κάνουμε και να έχουμε την καλύτερη δικαιολογία. Μπορεί να μας παρακινούν διάφοροι με τα παθιασμένα λόγια τους και τις υπέροχες ιδέες τους για να μας εμπνεύσουν και να σηκωθούμε από τον καναπέ, να αρχίσουμε μια καινούργια ζωή, να κάνουμε μια νέα προσπάθεια, να βάλουμε λίγη από την θέληση μας, να πειθαρχήσουμε στον εαυτό μας. παρόλα αυτά, οι περισσότεροι από εμάς, μπαίνουμε στην Δράση, όταν ο φυσικός, συναισθηματικός και νοητικός πόνος γίνεται όσο δυνατός που πρέπει να το κάνουμε.

Αυτό που χρειάζεται να αναγνωρίσουμε σε αυτή την Αρχή της Δράσης είναι η δράση κι η αλλαγή απαιτούν αρχικά να βγούμε από την βολή μας, να κάνουμε παραπάνω προσπάθεια και σίγουρα απαιτεί ενέργεια. Ας πούμε ότι χρειάζεται βάλουμε την Δράση στην ζωή μας. Το θέμα είναι ότι οι περισσότεροι περιμένουν την άδεια από μέσα μας για να δράσουμε. Να νιώσουμε ότι κάτι μας κινητοποιεί. Να περιμένουμε μέχρι να μας περάσει ο φόβος μας, μέχρι να είμαστε πιο σίγουροι και ασφαλείς και σταματήσουμε να έχουμε τις αμφιβολίες μας και έτσι να μας δοθεί η άδεια να δράσουμε. Αλλά η δράση είναι κάτι πολύ πιο ορμητικό και υπάρχουν στιγμές που χρειάζεται να δρούμε με δύναμη και κουράγιο, χωρίς να έχει σημασία τι σκεφτόμαστε και τι αισθανόμαστε. Οι ειρηνικοί πολεμιστές αυτού του κόσμου, δεν περιμένουν την άδεια, νιώθουν και γνωρίζουν πώς τι να κάνουν διαλέγουν τον δρόμο του κουράγιου και της ακεραιότητας. Αν η καρδιά τους το επιβεβαιώνει, μπαίνουν σε δράση, ανεξάρτητα από τα συναισθήματα φόβου, αμφιβολιών και ανασφάλειας που μπορεί να έχουν. Όλες εκείνες οι εσωτερικές φωνές που λένε ότι θα απετύχουμε, θα γελοποιηθούμε, ότι θα κριθούμε μπορεί να ακούγονται στα βάθη του μυαλού μας, αλλά εμείς πρέπει να μπαίνουμε σε δράση, έτσι κι αλλιώς. Με αυτό τον τρόπο, αυτές οι φωνές θα σιωπήσουν με το καιρό. Φανταστείτε κάποιον να ετοιμάζεται να κάνει bungee jumbing και να έχει κοκκαλώσει λίγο πριν την πτώση από τον φόβο του. πραγματικά δεν μπορεί να κάνει κανένα βήμα, ούτε μπρος, ούτε πίσω. Η επιθυμία του τον έφερε μέχρι εδώ και ο φόβος του τον έχει παραλύσει. Η Δράση είναι ακριβώς να κάνει το άλμα. Ξέρει πώς να λυγίσει τα γόνατα του, να γείρει μπροστά, πώς να δώσει ώθηση κι αυτό πρέπει να κάνει. Έχουμε την πεποίθηση ότι ο φόβος είναι ο λόγος για να μην κάνουμε κάτι, αλλά είναι η μοναδική φορά που έχουμε την ευκαίρια να δείξουμε κουράγιο είναι όταν φοβόμαστε. Ο φόβος είναι ένας πολύ χρήσιμος οδηγός, γιατί μας δείχνει ότι πρέπει να προσέξουμε, ότι δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα. Χρειάζεται να τον έχουμε δίπλα μας, αλλά να μην τον βάλουμε αφέντη μας. Μπορούμε να τον αισθανόμαστε, αλλά είναι πολύ κακός αφέντης. Εμείς αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να δράσουμε. Καθημερινά έχουμε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε τον φόβο και την αδράνεια και να δράσουμε οπωσδήποτε, να πάρουμε το ρίσκο να εκφράσουμε πώς νιώθουμε και να βιώσουμε την Αρχή της Δράσης.

ΣΩΜΑ

Ασκήσεις

Ενέργεια του 2 Θεμελειώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 1 Ισορροπία - Δεκτικότητα – Επαφή - Συνεργασία Ένας Πολεμιστής του Φωτός έμαθε, πως ο Θεός χρησιμοποιεί την μοναξιά για να διδάξει την συμβίωση. Χρησιμοποιεί τον θυμό για να δείξει την άπειρη αξία της ειρήνης. Χρησιμοποιεί την ανία για να υπογραμμίσει την σημασία της περιπέτειας και της αφοσίωσης. Ο Θεός χρησιμοποιεί τη σιωπή για να μας διδάξει την ευθύνη των λέξεων. Χρησιμοποιεί την κούραση για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την αξία του ξυπνήματος. Χρησιμοποιεί την ασθένεια για να υπογραμμίσει την ευλογία της υγείας. Ο Θεός χρησιμοποιεί την φωτιά για να δώσει ένα μάθημα για το νερό. χρησιμοποιεί την γη για να κατανοήσουμε την αξία του αέρα. Χρησιμοποιεί τον θάνατο για να δείξει την αξία της ζωής. «Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός» «Paulo Coelho» Η Ενεργειακή δόνηση του 2 κατά τους Πυθαγόρειους είναι πηγή κάθε συμφωνίας Είναι μεταξύ των Μουσών, η Ερατώ, επειδή ελκύει προς τον εαυτό της, μέσω του έρωτα την προσχώρηση της Μονάδας κι έτσι γεννά τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Είναι επίσης αρμονία, γιατί η αρμονία σχετίζεται με το διπλό λόγο κι είναι υπομονή, γιατί είναι η πρώτη που υφίσταται αποχωρισμό από το άδυτο της Μονάδας. Είναι ακόμα δικαιοσύνη και διανομή. Την αποκαλούσαν αιτία της ανομοιότητας και διάστημα μεταξύ του πλήθους και της μονάδας, δηλαδή, δεν είναι ακόμα τέλειο πλήθος, αλλά αυτή το γεννάει και το φέρνει στο φως. Είναι η δόνηση της Αφθονίας, αλλά και της Έλλειψης. Το 2 είναι πράγματι η αιτία του πλήθους και η Μητέρα των Αριθμών, γιατί παράγει από το 1, πράγματα με τις κύριες διαφορές τους. Η Μονάδα δημιουργεί πράγματα εν δυνάμει, ενώ το 2 τα συνθέτει. Το 1 είναι η αιτία της ταυτότητας, ενώ το 2 είναι η αιτία της διαφοράς και του πλήθους. Κάθε αριθμός υπόκειται σε αυτούς τους δύο αριθμούς την Μονάδα και την Δυάδα. Οι μονοί αριθμοί χαρακτηρίζονται από την ιδιότητα της Μονάδας και οι ζυγοί από την ιδιότητα της Δυάδας. Το 2 είτε πολλαπλασιαστεί με τον εαυτό της, είτε προστεθεί παράγει ίση ποσότητα, σε αντίθεση με το 1 που παράγει μόνο, όταν προστεθεί. Η Δυάδα λέγεται και ίση, γιατί 2+2=2χ2, σύμφωνα με κάποιον ανώνυμο συγγραφέα. Είναι όμως κι άγνοια, γιατί είναι και το άπειρο, για το οποίο υπάρχει η απόλυτη άγνοια κι από το οποίο εξαρτάται η ανομοιότητα. Όμως, συνδέονται μαζί της κι η αγένεια, το ψεύδος, επειδή είναι η ηγέτιδα της κατώτατης βαθμίδας πραγμάτων. Το 2 είναι μια παθητική, δεκτική και θηλυκή ποιότητα. Προτιμά να περιμένει, αντί να προχωρά μπροστά, όπως κάνει το ορμητικό και ενεργητικό 1. Η

συγκεκριμένη ενεργειακή δόνηση προτιμά να μένει στα παρασκήνια. Διαθέτει ευγένεια, ηρεμία και λεπτότητα και αυτό που κάνει είναι να στηρίζει και να συμπαραστέκεται στους άλλους. Είναι μια διακριτική, ήπια ενέργεια, που αγαπά την ειρήνη. Το 2 επιδιώκει την ενότητα και την συγχώνευση και γίνεται διακριτικό και αδιόρατο. Προσπαθεί να προσελκύει, παρά να πηγαίνει ενεργητικά προς τον στόχο. Θεμελειώδεις Ιδιότητες της ενέργειας του 2 Ισορροπία – Δεκτικότητα – Επαφή- Συνεργασία Η ενεργειακή δόνηση του 2 αφορά θέματα σχετικά με την Ισορροπία, την Δεκτικότητα, την Επαφή και την Συνεργασία. Όποιος έχει αυτή την δόνηση στον Ενεργειακό του Κώδικα, ανεξάρτητα από την Θέση που αυτή βρίσκεται, χρειάζεται να παρατηρήσει, πώς λειτουργεί αυτές τις ιδιότητες του 2 στην καθημερινότητα του. Μια παραβολή που μπορεί να παρουσιάζει πολύ έντονα την δόνηση του 2 είναι η παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Για μένα, είναι μια παρεξηγημένη παραβολή, όπως και οι περισσότερες, όσον αφορά την ερμηνεία τους. Οι πιο πολλοί από εμάς, αυτό που ίσως έχουμε κρατήσει από το μήνυμα αυτής της παραβολής είναι να αγαπάμε τον πλησίον μας, να συντρέχουμε σε κάθε δυστυχία του και να αφιερώνουμε τον χρόνο μας, από την ζωή μας σε όποιον μας χρειάζεται. Υπάρχουν κάποιες όμως μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, όσον αφορά το μήνυμα αυτής της παραβολής που εκφράζει κάποιες ιδιότητες του 2. «Στον δρόμο προς την Ιεριχώ από την Ιερουσαλήμ, κάποιος δέχεται επίθεση από μια συμμορία ληστών. Ήταν παρατημένος εκεί και μισοπεθαμένος, όταν πέρασαν δίπλα του ένας ιερέας και ένα λευίτης –κι οι δύο άνθρωποι του θεούπου το είδαν, αλλά απομακρύνθηκαν διακριτικά. ‘Ομως είχε την τύχη από εκείνο τον δρόμο να περνάει ένας Σαμαρείτης, προφανώς με το ζώο του και τα εμπορεύματα του. Αυτός, ως Σαμαρείτης ήταν στην κατηγορία εκείνων που δεν είχαν Εκκλησία και δεν ήταν πολύ ενάρετοι. Ήταν έμπορος και πρακτικός άνθρωπος και μάλλον είχε λίγο χρόνο και θάρρος για να τον πλησιάσει και να του προσφέρει, όσο μπορούσε τις πρώτες βοήθειες. Τον ανέβασε στο ζώο του και τον άφησε στο πρώτο πανδοχείο που συνάντησαν. Ίσως να πέρασε κι αυτός εκεί το βράδυ του και την άλλη μέρα, άφησε κάποια χρήματα, λέγοντας ότι θα ξαναπεράσει, αν χρειαστεί να πληρώσει για κάτι που πιθανόν ο άνθρωπος να χρειαζόταν. Τον είδε, τον πήρε στον ζώο του, μπορούμε να πούμε συμβολικά, «τον πήρε στην αγκαλιά του» και έδωσε στον τραυματία κάποια χρήματα για να κάνει μια καινούργια αρχή. Μετά, έφυγε». Αυτή η παραβολή διδάσκει την αγάπη και την ευγνωμοσύνη σε αυτόν που ευεγερτήθηκε, ώστε να κάνει σε άλλους αυτό που προσφέρθηκε σε αυτόν, την ώρα που βρισκόταν στην μεγαλύτερη ανάγκη. Όσο για τον Σαμαρείτη, αυτός προσέφερε κι έφυγε. Δεν βγήκε από τον δρόμο του, δεν πήρε την ευθύνη του πληγωμένου, δεν χαιρέτησε και δεν περίμενε να πάρει το «ευχαριστώ». Έδωσε την βοήθεια του ανιδιοτελώς, δηλαδή, δεν κράτησε καμιά ανάμνηση για αυτήν και συνέχισε τον δρόμο του. Αυτή η συμπεριφορά του Σαμαρείτη είναι ένα παράδειγμα για το πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την δόνηση του 2. Ήρθε σε επαφή με αυτόν τον άνθρωπο που κειτόταν με τις πληγές του, ταυτίστηκε μαζί του, είδε σε αυτόν τον εαυτό του. Τον δέχτηκε και του έδωσε αφιλοκερδώς στην βοήθεια του. Όλα αυτά έγιναν με Ισορροπία. Ούτε τον άφησε

αβοήθητο, ούτε ανέλαβε την ευθύνη του. Διέκοψε λίγο τον δρόμο του, αλλά δεν άλλαξε την πορεία του. Έκανε αυτό που έκανε, χωρίς να χάσει τίποτα και χωρίς να περιμένει να κερδίσει τίποτα. Ο Σαμαρείτης ούτε υπερέβαλε, ούτε τσιγκουνεύτηκε. Η βοήθεια του ήταν ακριβώς αυτό που ήταν απαραίτητο να γίνει.

Η Θεμελειώδης Ιδιότητα της Ισορροπίας, είναι αυτή που διέπει τον φυσικό κόσμο και την διπολικότητα του. Από την στιγμή που η ενέργεια, μπαίνει στον κόσμο της ύλης, υπάρχει ζωή, γιατί υπάρχει θάνατος. Υπάρχει εισπνοή, γιατί υπάρχει εκπνοή, όπως υπάρχει μέρα, γιατί υπάρχει νύχτα. Ολόκληρος ο οργανισμός χρειάζεται να βρίσκεται σε Ισορροπία. Να έχει κάποια συγκεκριμένη θερμοκρασία, ή να κρατά σταθερό το Ph του αίματος μας. Ο,τιδήποτε τον βγάζει από την Ισορροπία του, αρχίζει και δημιουργεί προβλήματα, καθώς ο οργανισμός τείνει να την βρει και πάλι. Ο εγκέφαλος μας αποτελείται από δύο ημισφαίρια και εμείς έχουμε την αριστερή και δεξιά πλευρά για να είμαστε ολόκληροι. Διαθέτουμε λογική και συναίσθημα. Γελάμε και κλαίμε, κινούμαστε και αδρανούμε. Είμαστε καλοί και κακοί, χαρούμενοι και θλιμμένοι, εγωιστές κι αλτρουιστές. Λειτουργούμε σε αυτή την διπολικότητα κι έτσι κρατάμε την Ισορροπία μας. Δεν θα μπορούσε να υπάρχει ο ένας πόλος, αν δεν υπήρχε ο άλλος. Ανάμεσα σε αυτές τις διπολικότητες, υπάρχει ένα σημείο Ισορροπίας. Ίσως το «παν μέτρο άριστον» και το «μέσο» της αρετής του Πλάτωνα αναφέρονται ακριβώς σε αυτό το σημείο της διπολικότητας. Αλλά Ισορροπία είναι και να έχουμε και την ικανότητα να κινούμαστε ανάμεσα σε αυτούς τους πόλους και να εξερευνούμε τα άκρα. Το να βρισκόμαστε στα άκρα συνεχώς, δημιουργεί στρες που μας σπρώχνει να ταλαντευτούμε στην αντίθετη κατάσταση. Η Ισορροπία αναφέρεται στην ικανότητα μας να κάνουμε αυτή την διαδρομή από τον έναν πόλο στον άλλον και να γυρνάμε στο κέντρο. Για παράδειγμα, φερόμαστε ευγενικά, γιατί αυτό μάθαμε ότι ο σωστός τρόπος να φερόμαστε στους άλλους και για να γινόμαστε αποδεκτοί, είτε γιατί έτσι «πρέπει» και γιατί, έτσι εξασφαλίζουμε την προσοχή, την έγκριση, την συναίνεση κι ό,τι άλλο κερδίζουμε με αυτή μας την στάση. Θέλουμε να παρουσιάσουμε το «καλό» εαυτό μας στην σχέση μας, στους άλλους και λειτουργούμε ευγενικά σε κάθε περίπτωση. Κάποιος μπορεί να πει ότι αυτό είναι κάτι που, αν όλοι οι άνθρωποι έκαναν, ο κόσμος θα γινόταν πολύ καλύτερος. Αυτό είναι ίσως αλήθεια, αλλά προτού γίνει αυτό, χρειάζεται να είμαστε ολόκληροι. Στην συγκεκριμένη περίπτωση που βρίσκεται η αγένεια; Που είναι ο άλλος πόλος; Ίσως κάποιος να απαντήσει ότι δεν υπάρχει. Κι όμως κάνει λάθος. Η αγένεια υπάρχει και κρύβεται. Κρύβεται μέσα στην ευγένεια και βγαίνει με διάφορους τρόπους, υπόγειους και ασυνείδητους και δημιουργεί σύγχυση και στους άλλους και στο ίδιο το άτομο. Ίσως κάποιοι από εμάς, έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που φαίνονται να είναι υπερβολικά ευγενικοί, που δεν θέλουν να στεναχωρήσουν και να θίξουν τον άλλον και παρόλα αυτά, αισθανόμαστε κάπως άβολα μαζί τους, καθώς με έντεχνο τρόπο, πάντα ευγενικό, χάνουν τα όρια τους και εισβάλλουν διακριτικά στην ζωή μας. Ή, ίσως να μας βαραίνουν ακόμα περισσότερο, από την υπέρχειλη ευγένεια τους, να μην λένε πράγματα που μπορεί να μας στεναχωρήσουν, ή να μην μπορούν να πάρουν μια απόφαση, που μπορεί να μην ευχαριστεί εμάς. Φυσικά, η ευγένεια τους χάνεται, όταν δεν κάνουμε αυτά που

θέλουν και δεν τηρούμε τον «κώδικα της ευγένειας», όπως τον θεωρούν εκείνοι. Ίσως να απογοητεύονται, γιατί δεν καταλάβαμε αυτά που η ευγένεια τους δεν τους επέτρεψε να μας πουν. Αν δεν έχει χαθεί τελείως η Ισορροπία, ίσως τότε να αποκαλύψουν λίγο και το αγενές τους κομμάτι και μετά να έχουν ενοχές που παραστράτισαν και έγιναν αγενείς. Αλλά, αν η Ισορροπία έχει χαθεί, θα αποσυρθούν μέσα τους, απογοητευμένοι και πικραμένοι για την αδικία που υπάρχει στην ζωή και οι άνθρωποι δεν είναι τόσο ευγενικοί, όσο οι ίδιοι. Η ίδια η ζωή θα τους στέλνει μπροστά τους την αγένεια που έχουν φαινομενικά αφαιρέσει από την ζωή τους. Η Θεμελειώδης Ιδιότητα της Ισορροπίας εκφράζει ακριβώς αυτό. Δεν μπορεί να υπάρχει αληθινή ευγένεια, αν δεν υπάρχει κι αγένεια. Όταν κάποιος είναι ελεύθερος να γίνει αγενής εκεί που χρειάζεται και ευγενικός επίσης, ανάλογα με τις καταστάσεις που βρίσκεται, μπορεί να είναι πραγματικά ευγενικός, όταν επιλέξει να είναι. Το να διακρίνουμε, τι απαιτεί μια κατάσταση και να δρούμε ανάλογα, σημαίνει ότι έχουμε την Ισορροπία που χρειάζεται να κινηθούμε ανάμεσα στους πόλους, χωρίς να αναγκαζόμαστε να καθηλωνόμαστε μόνον στον έναν ή στον άλλον, χάνοντας την ενότητα μας. Τότε μπορούμε να είμαστε πράγματι ισορροπημένοι και αληθινοί. Φυσικά, η Ισορροπία διαφέρει από άτομο σε άτομο, εξαιτίας των διαφορετικών χαρακτήρων και των διαφορετικών καταστάσεων κι έτσι ο καθένας μας χρειάζεται να βρει το δικό του κέντρο Ισορροπίας, ανάλογα με τις φυσικές του και ψυχολογικές του ανάγκες. Η Θεμελειώδης Ιδιότητα της Ισορροπίας του 2 αναφέρεται ιδιαίτερα στην Ισορροπία μεταξύ του «δίνω» και του «παίρνω», μιας και το 2 βρίσκεται σε μια ανταλλαγή με τους άλλους. Η Θεμελειώδης Ιδιότητα της Συνεργασίας είναι αλληλένδετη με την Ισορροπία που πρέπει να υπάρχει μέσα μας και στις σχέσεις μας με τους άλλους. Όσον αφορά τον εαυτό μας, χρειάζεται να υπάρχει μια εσωτερική Συνεργασία ανάμεσα στα κέντρα του (το διανοητικό, το συναισθηματικό και το κινητικό) για να μπορεί να υπάρχει σε ολότητα και πληρότητα. Χρειάζεται για παράδειγμα, να συνεργαστεί η λογική με το συναίσθημα μας, για να μπορούμε να πάρουμε μια απόφαση, όπως και να προχωρήσουμε στην ζωή. Τα πόδια μας πρέπει να Συνεργάζονται μεταξύ τους για να μας πάνε σε μια κατεύθυνση. Συνεργασία είναι αυτό που πολύ σοφά λέει η λαϊκή παροιμία «το ένα χέρι νίβει το άλλο». Όταν Συνεργαζόμαστε με κάποιον άλλον, σημαίνει ότι εκτελούμε ένα έργο μαζί κι όχι απέναντι. Είμαστε μαζί για την επίτευξη ενός σκοπού και χρειάζεται να εναρμονίσουμε τις δυνάμεις μας για να τον καταφέρουμε. Είναι απαραίτητο να μοιράσουμε τις ευθύνες μας, να αναλάβει ο καθένας την δική του, να γνωρίζουμε ακριβώς, τι χρειάζεται να κάνουμε και να εργαστούμε σε πλαίσια αμοιβαιότητας και ισοτιμίας. Κανένας δεν είναι πάνω ή κάτω από τον άλλον, αλλά βρισκόμαστε στο ίδιο επίπεδο και συνεργαζόμαστε, συμβάλλοντας ο καθένας με τον τρόπο του σε κάτι. Έτσι έχουμε και την δυνατότητα να διοχετεύσουμε την ενέργεια μας συντονισμένα και αποτελεσματικά. Αυτό για να συμβεί με επιτυχία χρειάζεται να είμαστε σε Επαφή και με τον εαυτό μας και με τον άλλον. Η Θεμελειώδης Ιδιότητα της Επαφής είναι η ικανότητα μας να αφήνουμε τις αισθήσεις να ρέουν από εμάς, προς το άλλο άτομο και αντιστρόφως. Σημαίνει να μοιραζόμαστε ένα μέρος του εαυτού μας με κάποιον άλλον. Είναι μια υπόθεση ανταλλαγής, αλλά δεν έχει σκοπό να επιδείξουμε, ή να πετύχουμε κάτι, ή να κάνουμε το άλλο άτομο σαν κι εμάς. Είναι μια εμπειρία μιας βαθειάς εγγύτητας, μέσα σε μια ισότιμη σχέση. Στην Επαφή, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για το άλλο άτομο. Αυτό μπορεί

κανείς να το καταλάβει, όταν έχει κάποιο κατοικίδιο. Ένας σκύλος δεν ανησυχεί για το αφεντικό του, όταν θέλει Επαφή. Ούτε εμείς νοιάζομαστε τόσο πολύ, πώς θα πάρει τα χάδια μας ή, αν ο σκύλος μας αγαπάει ή όχι, αν είναι ευγνώμων, ή όχι. Δεν βασανιζόμαστε για ένα ζώο, πράγμα που δεν ισχύει, όταν έχουμε να κάνουμε μια ανθρώπινη ύπαρξη κι έτσι η Επαφή με ένα ζώο είναι πολύ πιο πλήρης και αποτελεσματική. Βέβαια, η Θεμελειώδης Ιδιότητα της Επαφής, δεν περιορίζεται στην φυσική Επαφή, αλλά αναφέρεται σε μια ευρύτερη έννοια Επαφής. Υπάρχουν πολλά είδη αυτή της Ιδιότητας και στην περίπτωση της ενεργειακής δόνησης του 2 μας ενδιαφέρει η Ενεργητική Επαφή, δηλαδή η ικανότητα μας να οδηγούμε τους άλλους προς την μεριά μας για να εκπληρώσουμε τις επιθυμίες μας, να τους τραβήξουμε προς τα εμάς και να πυροδοτήσουμε το ενδιαφέρον τους και την προσοχή τους. Αυτό θα ξεκαθαριστεί παρακάτω, όταν δούμε την ιδιότητα της Επαφής στην ενεργειακή δόνηση του 3. Η Δεκτικότητα είναι μια ακόμα Θεμελειώδη Ιδιότητα του 2 που βρίσκεται σε άμεση σύνδεση με τις υπόλοιπες. Χρειάζεται να βρισκόμαστε σε Ισορροπία και σε Επαφή με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Να νιώθουμε ασφαλείς και να γνωρίζουμε τα όρια μας για να μπορούμε να Συνεργαστούμε και να είμαστε Δεκτικοί. Η Ιδιότητα της Δεκτικότητας εκφράζει την τάση μας να βρισκόμαστε σε ετοιμότητα να αποδεχτούμε, χωρίς να απορρίπτουμε και να αποδοκιμάζουμε. Το να είμαστε Δεκτικοί, πολλές φορές παρεξηγείται με το να είμαστε υποτακτικοί και παθητικοί, αλλά η Δεκτικότητα δεν έχει καμία σχέση με την υποτακτικότητα και με τον συμβιβασμό. Όταν είμαστε Δεκτικοί, δεν σημαίνει ότι οι άλλοι μπορούν να μας κάνουν ό,τι θέλουν και να υποχωρούμε πάντα μπροστά στις δικές τους ανάγκες. Από την άλλη, μπορούμε να είμαστε Δεκτικοί, όταν μπορούμε και να αρνηθούμε, βάζοντας έτσι τα όρια μας. Η Δεκτικότητα αφορά την ικανότητα μας να είμαστε ανοιχτοί να αφήνουμε τα ερεθίσματα να «μπαίνουν» μέσα μας, χωρίς καμία διάθεση κριτικής. Μπορούμε και μπαίνουμε σε μια στάση μη ενεργητική, μαλακή και να αφήνουμε τα πράγματα να κυλούν. Όταν είμαστε Δεκτικοί, σημαίνει ότι ακούμε περισσότερο, παρά μιλάμε. Το να «ακούμε» τον άλλον πραγματικά, δεν σημαίνει απαραίτητα να συμφωνούμε μαζί του, αλλά μπορώ να τον καταλάβουμε και να ξεκαθαρίσουμε τα συναισθήματα και τις απόψεις του. Είμαστε ικανοί να Δεχτούμε κάτι που δεν μας αρέσει στην σχέση, ενώ συγχρόνως εκτιμούμε και τις καλές της πλευρές. Εκτός από το να Δεχόμαστε τους άλλους, η Δεκτικότητα είναι και η ικανότητα μας να πάρουμε βοήθεια και υποστήριξη και για τον εαυτό μας, έχοντας επίγνωση της ανάγκης μας κι ότι αυτό δεν μας υποτιμά και δεν είναι κάτι απειλητικό για μας. Επιδράσεις. Μια πολύ σημαντική εμπειρία στην ζωή ενός παιδιού είναι η εμπειρία της θρέψης. Το νεογέννητο τρέφεται από το στήθος της μητέρας του και δεν είναι μόνο το γάλα αυτό που του δίνει αυτή την βαθειά αίσθηση γαλήνης και ευχαρίστησης. Είναι η επαφή με το ζεστό κορμί της μητέρας του, με τα μάτια της, όταν το κοιτάει, την μυρωδιά της και το σταθερό κράτημα και τρυφερό κράτημα της που του δίνει την δυνατότητα να αφεθεί και να γεμίσει. Να απορροφήσει όλη αυτή την τρυφερότητα και αγάπη αυτής της επαφής. Υπάρχει αυτή η έντονη συναισθηματική ανταλλαγή που δημιουργεί την βάση για την Ισορροπία και ηρεμία στις υπόλοιπες βασικές σχέσεις της ζωής του. Φυσικά ακόμα κι ένα νεογέννητο δεν αφήνει την πρωτοβουλία της επαφής στον ενήλικα, αλλά διαθέτει ιδιαίτερα εργαλεία για να τον φέρει κοντά του, να τον

σαγηνεύσει με το χαμόγελο του, κουνώντας τα μικρά του πόδια και χέρια και προκαλώντας την με τον τρόπο του να πλησιάσει προς το μέρος του. Χαίρεται όταν μπορεί να πιάσει και να φέρει προς το μέρος του το πρόσωπο της μητέρας και αυτή η ενεργητική κίνηση Επαφής είναι πολύ σημαντική, μέχρι να μάθει να περπατάει και να προχωράει μόνο του προς το αντικείμενο της επιθυμίας του. Όταν τραβάει τον άλλον προς το μέρος του, υπάρχει μια εσωτερική επιθυμία που αρχίζει και κινείται και έτσι το παιδί μαθαίνει να σχεδιάζει, πώς θα φέρει κοντά του αυτή του την επιθυμία. Μετά, μπορεί να Ζητάει αυτό που επιθυμεί, μια φυσική λειτουργία που τα τελευταία χρόνια καταπνίγεται όλο και περισσότερο στην σύγχρονη κοινωνία με τις ανάλογες συνέπειες που έχει αυτό. Το παιδί για να αποκτήσει αυτό που επιθυμεί, χρειάζεται να ζητάει και τα πολύ μικρά παιδιά δεν έχουν καμία αναστολή στο να το κάνουν αυτό και το κάνουν με επιμονή και αποφασιστικότητα. Δεν τους νοιάζει καθόλου, αν μειωθεί η αξία αυτού που θέλουν, αν το ζητήσουν. Αν καταφέρουν να το πετύχουν, η ικανοποίηση είναι πολύ μεγάλη και φαίνεται στο λαμπερό από το χαμόγελο πρόσωπό τους. Το παιδί αισθάνεται αυθεντική χαρά κι όταν δίνει την αγκαλιά του και την στοργή του στους γονείς του. Αυθόρμητα θέλει να φέρει περισσότερο κοντά τον άλλον, γιατί το πλημμυρίζει αγάπη για τους ανθρώπους που το προσέχουν και το φροντίζουν. Θέλει να αγγίζει τα σώματα των γονιών του και άλλων παιδιών χωρίς να σκέφτονται αν αυτό που κάνουν είναι σωστό ή λάθος. Γνωρίζει πώς να δίνει ευχαρίστηση στον εαυτό του, ρουφώντας το δάχτυλο του, ή όταν παίζει με τα χέρια του και τα πόδια του στην κούνια του, ή όταν αγκαλιάζει τον εαυτό του, αισθάνεται όμως πολύ καλά ότι έχει την ανάγκη του μεγάλου και αυτό δεν είναι κάτι που το βαραίνει. Αποδέχεται αυτή την κατάσταση εξάρτησης και απολαμβάνει την φροντίδα που του δίνεται. Το παιχνίδι είναι πάντα απαραίτητο για την μάθηση του σε όλα τα στάδια της εξέλιξης του. Μαθαίνει να χρησιμοποιεί την ενεργειακή δόνηση του 2 στο ομαδικό παιχνίδι που εκλεπτύνει την ιδιότητα της Επαφής και της Συνεργασίας με τους φίλους του κι όταν δοκιμάσει διάφορα είδη παιχνιδιών που αναπτύσσουν την τρυφερότητα και την δύναμη του ανεξάρτητα από το φύλο του. Αν οι ανάγκες του παιδιού εκπληρώνονται και υπάρχει Επαφή και Ισορροπία στις σχέσεις του με τον γονέα, τότε μπορεί να νιώσει και την αρμονία και την ενότητα μέσα του. Αυτό φαίνεται σε ολόκληρη την ψυχοσωματική του κατάσταση, από τον βαθύ και ήρεμο τρόπο που αναπνέει, από τις απαλές κινήσεις του και το χαλαρό του στόμα. Η ηρεμία αυτή απλώνεται σε όλο το σώμα και οι σκέψεις του γίνονται ευχάριστες και ρέουν. Το παιδί νιώθει την αίσθηση εσωτερικής ενότητας και γαλήνης που θα μπορεί να αναπαράγει σε άλλες στιγμές στην ζωή του. Από την άλλη μεριά, τα παιδιά νιώθουν συχνά εκφράσεις θυμού και μίσους, όταν οι ενήλικοι δεν τα καταλαβαίνουν ή αδιαφορούν για αυτά, αλλά αυτή η κατάσταση αλλάζει γρήγορα και επιστρέφουν στην κατάσταση επαφής και τρυφερότητας. Όλες οι παραπάνω εμπειρίες του παιδιού έχουν σκοπό την ανάπτυξη και την καλή λειτουργία της ενεργειακής δόνησης του 2. Το ενήλικο άτομο γίνεται ικανό να κρατά τις Ισορροπίες στον εαυτό του και στις σχέσεις του, να Συνεργάζεται αρμονικά με τους άλλους γύρω του να βρίσκεται και σε μια κατάσταση Δεκτικότητας και Επαφής. Συνήθως όμως, βρίσκουμε δυσκολίες στην ανάπτυξη των ενεργειακών μας δονήσεων και αυτές χάνουν την ενότητα τους και χωρίζονται σε δύο πόλους.

Οι Βασικές Πολώσεις των Θεμελειωδών Ιδιοτήτων Η Ιδιότητα της Ισορροπίας γίνεται Έλλειψη  Υπερβολή. Η Ιδιότητα της Συνεργασίας γίνεται Δίνω Λαμβάνω Η Ιδιότητα της Επαφής Προσκόλληση;;;;  Αδιαφορία Η Ιδιότητα της Δεκτικότητας γίνεται Υποχωρητικότητα  Άρνηση Όποιος έχει στον Ενεργειακό του Κώδικα την ενεργειακή δόνηση του 2, αυτές είναι οι Βασικές Πολώσεις του που χρειάζεται να προσέξει ιδιαίτερα. Το να είναι ικανός κάποιος να δει την πολικότητα των πραγμάτων, σημαίνει ότι ήδη χρησιμοποιεί λειτουργικά αυτή την δόνηση του 2, που όταν αλλοιώνεται, τείνει κανείς να βλέπει την μια πλευρά των πραγμάτων. Εξαρτάται από τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει σε συγκεκριμένες εξελικτικές φάσεις της ζωής του, κατά τις οποίες αυτή η ενεργειακή δόνηση αναπτυσσόταν. Έχουν ειπωθεί πολλά για την εμπειρία της «θρέψης» και πόσο σημαντικές επιδράσεις έχει στην ζωή μας αργότερα. Αυτό που συμβαίνει συχνά είναι να γίνεται υπερβολική ή να ελλειμματική. Είναι γνωστή σε πολλούς από εμάς η εικόνα της μητέρας που κυνηγά με ένα πιάτο το βλαστάρι της, γεμίζοντας το με τροφή, αντί με αγάπη. Δεν λειτουργεί με βάση την ανάγκη του παιδιού για το φαγητό, αλλά από μια δική της ανάγκη να δείξει έμμεσα την στοργή της και την τρυφερότητα της. Μια σοκολάτα, ή ένα γλυκό, συνήθως γίνεται η παρηγοριά και η επιβράβευση σε ένα μικρό παιδί που αργότερα χρησιμοποιεί το φαγητό για τους ίδιους λόγους, αποφεύγοντας τα συναισθήματα του. Οι άνθρωποι που προσπαθούν να γεμίσουν με τροφή, δεν μπορούν να γεμίσουν ποτέ, γιατί η τροφή δεν είναι αυτό που χρειάζονται. Αργότερα στην ζωή τους, προσπαθούν να «γεμίσουν» με διάφορα υποκατατάστατα και να γίνονται απαιτητικοί. Μπορεί να νιώθουν διαρκώς παραμελημένοι, ενώ αυτό που τους λείπει, είναι η επαφή με τις δικές τους αισθήσεις, τις ανάγκες και επιθυμίες τους. Η υπερβολική μητρική παρουσία που κάνει το άτομο να ασφυκτιά και να μην έχει περιθώρια να γνωρίσει και να εκφράσει αυτό που ακριβώς χρειάζεται και θέλει είναι το ίδιο καταστρεπτική με την έλλειψη της. Μια αίσθηση ανικανοποίητου κενού που είναι αδύνατον να γεμίσει, πολλές φορές υπεραναπληρώνεται από άλλες επιφανειακές ανάγκες που δεν καταφέρνουν όμως να καλύψουν «την μεγάλη τρύπα» που μοιάζει να ρουφά ασταμάτητα, χωρίς να δίνει την ικανοποίηση που το άτομο χρειάζεται. Είναι το άτομο που μπορεί να υποστηρίζει ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν και τίποτα, αποφεύγοντας να νιώσει τον πόνο αυτής της έλλειψης. Οι άλλοι γύρω του μπορεί να παραπονιούνται ότι όσα και να του δίνουν, δεν είναι αρκετά για αυτόν. Μοιάζει με ένα σουρωτήρι που προσπαθεί να γεμίσει μάταια με νερό. Η ενότητα του Εαυτού χάνεται, μαζί και η Αρμονία και η αίσθηση της Ευημερίας. Μέσα σε αυτό το «δεν έχω ανάγκη» κρύβεται κι όλος ο θυμός και ο πόνος για τις ανάγκες του που δεν έχουν γίνει αποδεκτές και σεβαστές και εξακολουθούν να τραβούν το άτομο σε λάθος δρόμους για να ικανοποιηθούν. Τα παιδιά γνωρίζουν πολύ καλά ότι έχουν ανάγκη τους άλλους ανθρώπους και απολαμβάνουν την φροντίδα του ενήλικα και την βοήθεια του και δεν νιώθουν καθόλου να βαραίνουν με τις ανάγκες τους. Αν έχουμε την αίσθηση ότι δεν θα βοηθηθούμε κι ότι μόνοι μας πρέπει να αναλάβουμε κάποιο δύσκολο καθήκον, αυτό μας γεμίζει αρνητικά συναισθήματα και άγχος. Ή από την άλλη, όταν χρειαζόμαστε βοήθεια, μπορεί να έρθει μια βοήθεια καταναγκαστική που δεν είναι ακριβώς αυτή που χρειαζόμαστε και να καταλήξουμε να μην ζητάμε ποτέ βοήθεια αδιάκριτα.

Η υποστήριξη στην ενήλικη ζωή είναι πολύ διαφορετική από την γονεϊκή φροντίδα. Σε μια σχέση, μπορούμε να είμαστε δυνατοί και να παρέχουμε υποστήριξη στον άλλον, αλλά μπορούμε να είμαστε γεμάτοι ανάγκες και να παίρνουμε υποστήριξη από τον άλλον. Μπορεί να είμαστε συγχρόνως αδύναμοι και να μοιραζόμαστε στιγμές λύπης ή τρυφερότητας, αλλά μπορεί να είμαστε και συγχρόνως δυνατοί και να συγκρουόμαστε, να διεκδικούμε ή να ανταλλάσσουμε ιδέες με σθένος. Όταν η ενεργειακή δόνηση του 2 έχει αλλοιωθεί, τότε συνήθως τα άτομα έχουν χάσει την φυσική τους ικανότητα να Ζητούν. Ή απαιτούν τα πάντα και συχνά χωρίς να το λένε καθόλου, ή προσπαθούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους, απογοητευμένοι που κανείς δεν τους καταλαβαίνει. Γίνονται πεισματάρηδες, με σκοπό να προσελκύσουν την προσοχή και να εκπληρώσουν τις επιθυμίες τους, αλλά δεν μπορούν να ζητήσουν άμεσα και καθαρά αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη. Πολλές φορές, υπεραπληρώνουν αυτή την έλλειψη, με το να φροντίζουν και να ασχολούνται υπερβολικά με το τι θέλουν και τι αισθάνονται οι άλλοι και άλλες φορές, αποσύρονται και αποκόβονται συναισθηματικά, χωρίς να θέλουν να αναλάβουν καμία ευθύνη για αυτό που συμβαίνει γύρω τους. Δίνουν υπερβολικά ή θέλουν μόνο να παίρνουν. Το άτομο που νιώθει αυτή την έλλειψη, ίσως να αποδώσει την στέρηση του στην παράλογη άρνηση των άλλων να του δώσουν αυτά που χρειάζεται. Νιώθει μέσα του ότι έχει το δικαίωμα να περιμένει κάποιος άλλος να το καλύψει την ανάγκη, σαν να του χρωστάει κάτι κι έχει και την απαίτηση ο άλλος να πρέπει να ξέρει τι του χρειάζεται και να του δίνει χωρίς το ίδιο να του ζητά. Δεν ζητάει άμεσα, γιατί δεν θέλει να δεχτεί την ευθύνη του να μην είναι σαφής και ευθύς κι έτσι απαλλάσσεται κι από το άγχος των αναστολών με το να ρίχνει την ευθύνη στον άλλον. Έτσι δεν παραδέχεται και τον φόβο απόρριψης που νιώθει ή καταβάθος νιώθει ανάξιος να του δώσουν ο,τιδήποτε. Είναι ακριβώς το ότι δεν Ζητούν που κάνει τις προσδοκίες τους υπερβολικές και την απογοήτευση ακόμα μεγαλύτερη, αφού περιμένουν οι άλλοι να τους καταλάβουν και να μαντέψουν, τι ακριβώς είναι αυτό που εκείνοι θέλουν. Αυτό είναι κάτι απίθανο να συμβεί στην ενήλικη ζωή, αφού ακόμα και τα πιο σημαντικά πρόσωπα της ζωής μας –οι γονείς μας- στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν αποτύχει να κατανοήσουν τις δικές μας ανάγκες. Όταν η φυσική ικανότητα του να Ζητάμε, έχει διαταραχτεί, πολλοί πιστεύουν ότι αυτό που έρχεται από τους άλλους, πρέπει να έρχεται αυθόρμητα για να έχει κάποια αξία. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πλάνη που δημιουργεί η ανισορροπία της ενεργειακής δόνησης του 2. Μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο προσμονήςαπογοήτευσης-απόσυρσης. Όσοι έχουμε την δόνηση του 2 στον Ενεργειακό μας Κώδικα, χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι το να Ζητάμε, δεν έχει καμία σχέση με το να ικετεύουμε. Το να ικετεύουμε περιέχει και την πρόβλεψη της ματαίωσης και της απογοήτευσης. Ο παραπονιάρικος τρόπος που μπορεί να πάρει η φωνή μας, δείχνει ακριβώς ότι, βαθειά μέσα μας πιστεύουμε ότι δεν έχουμε δικαίωμα να Ζητάμε. ‘Όταν ικετεύουμε, υποτιμάμε τον εαυτό μας και προσπαθούμε μέσα από τον οίκτο να κινητοποιήσουμε κάποιον προς τα εμάς. Σε αυτή την θέση, εξαρτόμαστε από την καλή διάθεση του άλλου στο αν και τι θέλει να μας δώσει, που τις περισσότερες φορές δεν είναι αυτό που προσδοκούμε. Φυσικά, το να Ζητάμε συνεχώς, έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το να μην Ζητάμε καθόλου. Όπως σε όλες τις διπολικότητες, η Ισορροπία είναι απαραίτητη. Όταν Ζητάμε συνεχώς, ίσως να μην γνωρίσουμε ποτέ την χαρά που υπάρχει, όταν

κάποιος άλλος προβλέψει και ικανοποιήσει κάποια επιθυμία μας και το να μην Ζητάμε καθόλου, σπάνια οι άλλοι θα μπορούν πραγματικά να ικανοποιήσουν ακριβώς αυτό που εμείς θέλουμε. Χρειάζεται να συμπεριφερόμαστε ανάλογα με τις περιστάσεις και να έχουμε αναπτύξει την ικανότητα να κάνουμε τα αιτήματα μας σαφή και συγκεκριμένα, όπως και να έχουμε εμπιστοσύνη στις προθέσεις και την διαίσθηση του άλλου. Όταν ξέρουμε να Ζητάμε, έχουμε μεγάλες πιθανότητες να πάρουμε, αλλά χρειάζεται και να αναγνωρίσουμε και το δικαίωμα του άλλου να αρνηθεί. Το να Δίνουμε και να Λαμβάνουμε είναι ακόμα μια διπολικότητα της ενέργειας του 2, στην ιδιότητα της Συνεργασίας. Όταν δεν μπορούμε να Ζητήσουμε και δεν καταφέρνουμε να πάρουμε αυτό που χρειαζόμαστε, συνήθως και η λειτουργία του Δίνω και Λαμβάνω έχει αλλοιωθεί. Στα παιδιά το να Δίνουν χωρίς προυποθέσεις, είναι μια ευχαρίστηση που καταστρέφεται, όταν εμπλέκεται το αντάλλαγμα. Τότε χάνουν την θέληση τους να Δίνουν, ή σκέφτονται ότι το να Δίνουν είναι ένα μέσο για να αποκτήσουν αντικείμενα ή συναισθήματα. Αυτό μπορεί να συμβεί, αν η υπάρχει λίγη ή κακή επαφή με τους άλλους και αρχίζουν να ανησυχούν για το τι μπορεί να επιφέρει ένα άγγιγμα τους. Αυτό, προσδίδει μια αρνητική σύνδεση στην ικανότητα τους να Δίνουν Αργότερα, Δίνουν καταναγκαστικά στους άλλους, αγνοώντας τα όρια τους και τις δικές τους ανάγκες και σταματούν όταν εξαντλούνται. Όταν ο θυμός συσσωρεύεται από τις απογοητεύσεις και από την κριτική, τότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να Δίνει κανείς χωρίς ανταλλάγματα. Ο καταναγκαστικός δότης περιμένει πάντα μια ανταπόδοση. Το δόσιμο του είναι μια μορφή χειρισμού που πίσω από αυτό το δόσιμο, πάντα υπάρχει ένα άλλο βασικό κίνητρο, μια άλλη βαθύτερη ανάγκη κι όχι η αυθόρμητη επιθυμία κάποιου να δώσει. Αυτό συμβαίνει σε μια αντιπαράθεση, ή όταν απογοητευόμαστε από τον άλλον που δεν κατανοεί τις προσδοκίες μας, αρχίζουμε να ζυγίζουμε και να υπολογίζουμε, όλα όσα του έχουμε δώσει, περιμένοντας και αυτός να μας δώσει κάτι με την σειρά του. Επίσης, μπορεί να Δίνουμε, εξαιτίας του φόβου μια πιθανής απόρριψης και της ανάγκης μας να φανούμε καλοί στους άλλους. Μερικά άτομα έχουν ανάγκη να τους χρειάζονται, αλλά σε σχέσεις που βασίζονται στην ανάγκη, αργά ή γρήγορα, η μνησιακακία θα πάρει τα ηνία και σιγά-σιγά, θα μετατραπεί σε βαθειά εχθρότητα. Και το άτομο που έχει ανάγκες και το άτομο που θέλει να το χρειάζονται, χάνουν την ελευθερία και την χαρά στις σχέσεις τους. Όταν το Δίνω, μπερδεύεται με το Λαμβάνω κι ακόμα κι αν αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα, είναι καταστροφικό το να μπερδεύονται μεταξύ τους, γιατί έτσι μπορεί να Δίνουμε, έχοντας πάντα στο μυαλό μας το τι θα λάβουμε, ή να Λαμβάνουμε, έχοντας διαρκώς την ανησυχία για το τι πρέπει να Δώσουμε. Υπάρχουν περιπτώσεις, που η άρνηση των ανθρώπων να αφήσουν τους άλλους να τους δώσουν, εμφανίζει το ίδιο πρόβλημα, από την άλλη μεριά. Αρχικά, υπάρχει η αίσθηση ότι θέλουν να τους παρακαλέσουν, αλλά γρήγορα γίνεται φανερό, ότι το εννοούν πραγματικά. Και σε αυτή την περίπτωση, όσοι αρνούνται να λάβουν, αρνούνται την ανάγκη τους για στήριξη και βοήθεια που όλοι οι άνθρωποι, ως κοινωνικά όντα, έχουμε ανάγκη από τους άλλους γύρω μας. Για να παραμείνει ισότιμη και ισορροπημένη μια σχέση, χρειάζεται κάθε πρόσωπο να υπερασπίζεται τις δικές του ανάγκες με ένα διεκδικητικό τρόπο και να δείχνει ευαισθησία στις ανάγκες του άλλου. Αυτό σημαίνει να αναγνωρίζει και να εκτιμά τον εαυτό του, αλλά όπως και επίσης τον άλλον, ως ξεχωριστό, σημαντικό πρόσωπο και να αναγνωρίζει την εσωτερική του αξία. Ουσιαστικό στοιχείο της

ενότητας της δόνησης του 2 είναι η αμοιβαία εκτίμηση του συναισθηματικού, πνευματικού και ηθικού πνεύματος του άλλου. ΄Όταν η ιδιότητα της Επαφής έχει αλλοιωθεί, τότε υπάρχει δυσκολία στο να τεθούν τα όρια στην σχέση. Υπάρχει η τάση να νιώθουμε υπεύθυνοι για τα συναισθήματα του άλλου και εξωτερικά φαίνεται να νοιαζόμαστε υπερβολικά για τους άλλους, παρά για τον εαυτό μας. Το να ζει όμως για τους άλλους, του δημιουργεί μια εσωτερική εξάρτηση για την οποία επαναστατεί και αποσύρεται. Το να αποσυρόμαστε και να απομονώμαστε από τους ανθρώπους είναι μια από τις μορφές τιμωρίας που είναι επώδυνη για ένα παιδί, αλλά το ίδιο ισχύει και για τον ενήλικο κόσμο. Όσοι διαθέτουμε την ενεργειακή δόνηση του 2, από την μια φαίνεται να υποχωρούμε και να υποτασσόμαστε και από την άλλη, η άρνηση και η αντίδραση μας μπορεί να βγαίνει με έμμεσους τρόπους. Ο θυμός και το μίσος που μπορεί να μαζεύονται με τον καιρό και να κρύβονται πίσω από μια εξωτερικά ευγενική συμπεριφορά, μετατρέπονται σε ενοχή και πικρία που μπλοκάρουν ακόμα περισσότερο την Επαφή και την Δεκτικότητα του ατόμου. Το άτομο γεμίζει από μνησικακία και «κρατάει» μέσα του λογαριασμό για τις ματαιώσεις και τις απορρίψεις που βιώνει, χωρίς όμως να τις επικοινωνεί. Αν η ενεργειακή δόνηση του 2 έχει αλλοιωθεί, γενικά κινούμαστε στα άκρα μεταξύ της υπερβολής και της έλλειψης σε πολλούς τομείς στην ζωή μας. Η πρόκληση είναι να κρατάμε την Ισορροπία και την Αρμονία. Να βάζουμε τα όρια μας και να μπορούμε να τα προχωρούμε και να υποχωρούμε, να ζητάμε και να περιμένουμε, να δίνουμε και λαμβάνουμε, να δεχόμαστε και να μπορούμε να αρνηθούμε, ανάλογα με τις περιστάσεις και τις απαιτήσεις των καταστάσεων. Όταν η ενεργειακή δόνηση του 2 βρίσκεται σε κάποια Θέση στον Ενεργειακό Κώδικα, τότε γίνεται ακόμα πιο σαφές το πώς λειτουργούμε αυτή την συγκεκριμένη δόνηση στην ζωή μας. Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής, η ενεργειακή δόνηση του 2 εκφράζει τον σκοπό της ζωής μας. Όποιος διαθέτει αυτή την δόνηση στην συγκεκριμένη Θέση, το βασικό μοτίβο της ζωής του αφορά θέματα σχετικά με την Ισορροπία, την Επαφή, την Δεκτικότητα και της Συνεργασία. Θα προσελκύσει ευκαιρίες κατάλληλες για να μάθει να βρίσκει και να θέτει τα όρια του. Ο Στόχος του είναι να ανακαλύψει την αμοιβαιότητα και την ισοτιμία στις σχέσεις του και τα μαθήματα της ζωής τον οδηγούν για να βρει την ενότητα αυτών των Ιδιοτήτων. Όταν κάποιος έχει σκοπό ζωής 2, μπορεί να περάσει χρόνια σε σχέσεις ή συνεργασίες που να νιώθει ότι οι άλλοι τον εκμεταλλεύονται ή να εκμεταλλεύεται αυτός τους άλλους. Μπορεί να μην Ζητάει τίποτα, απαιτώντας πολλά, ή να ζητάει συνεχώς, ανίκανος όμως να εκφράσει άμεσα την βοήθεια που χρειάζεται. Ίσως κινείται στην ζωή με το ρητό «όλα ή τίποτα», προκαλώντας όλο και πιο πολλές απογοητεύσεις στον εαυτό του, αφού αυτό που συνήθως έρχεται, είναι κατώτερο των προσδοκιών του, ή πολλές φορές είναι απλά το τίποτα. Η Πνευματική Αποστολή 2 φέρει τον τομέα των σχέσεων είναι στο προσκήνιο, μιας και το μάθημα αφορά την Ισορροπία στην σχέση με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Έχει σκοπό να μάθει να σχετίζεται και να βρίσκει την λεπτή Ισορροπία ανάμεσα στον εαυτό του και τους άλλους. Η τάση του 2 είναι να υποχωρεί και να υποτάσσεται ή να αρνείται και να αντιδρά και είναι βασικό να μάθει να δέχεται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει πάντα να συμφωνεί. Πρέπει

να μάθει να αναγνωρίζει τις ανάγκες του, να τις σέβεται, όπως και να σέβεται τις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων. Το κυριότερη δυσκολία στο μονοπάτι του είναι το θέμα των ορίων. Όποιος έχει Πνευματική Αποστολή 2, μπορεί να γίνεται πιεστικός και επίμονος και να δικαιολογεί την συμπεριφορά του ως νοιάξιμο και ενδιαφέρον για τους άλλους. Προσφέρει την βοήθεια του χωρίς κανείς να του την ζητήσει κι όταν δέχεται την άρνηση και την αντίδραση των άλλων, αισθάνεται συντριμμένος και απογοητευμένος για την αχαριστία των ανθρώπων γύρω του. Χρειάζεται να αναγνωρίσει πώς και πότε εισβάλλει στον χώρο του άλλου και πότε αφήνει κάποιον άλλον να εισβάλλει στον δικό του και να διακρίνει, ποια είναι η ευθύνη που του αναλογεί. Σε κάθε είδος σχέσης πρέπει να μάθει να δίνει, χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα και να μάθει να παίρνει χωρίς να αισθάνεται ενοχή. Είναι βασικό, όποιος έχει Πνευματική Αποστολή 2 να μάθει να περιμένει, αλλά και να διακρίνει και πότε είναι η ευκαιρία να δράσει ο ίδιος. Επειδή έχει την τάση να αποφεύγει τις άμεσες αντιπαραθέσεις, βάζει στην άκρη τον εαυτό του, πράγμα που πάντα πληρώνει αργότερα. Συνήθως, στην ζωή του υιοθετεί τον ρόλο του θύματος ή του σωτήρα και αφού εξαντλείται από την μεγάλη προσπάθεια να ευχαριστήσει ή να σώσει τους άλλους, θυμώνει και μνησικακεί, όταν οι προσπάθειες του δεν έχουν φέρει τον επιθυμητό αποτέλεσμα. Ουσιαστικά, μέχρι να βρει την ενότητα της δόνησης του 2, μπαίνει σε μια διαρκή προσπάθεια να δώσει, με σκοπό να πάρει αυτό που έχει ανάγκη, χωρίς μεγάλη επιτυχία μιας και του λείπει η αμεσότητα και η σαφήνεια του δικού του αιτήματος ή δεν δέχεται τίποτα, προσπαθώντας να πείσει και τον εαυτό του και τους άλλους, ότι αυτός δεν έχει κανέναν ανάγκη. Όποιος έχει Πνευματική Αποστολή 2 χρειάζεται να μάθει να είναι δίκαιος, πρώτα από όλα με τον εαυτό του, για να μπορεί να γίνει δίκαιος με τους άλλους. Πρέπει να μάθει πως, μόνο όταν γνωρίσει και αποδεχτεί τις δικές του ανάγκες, μπορεί να συνεργαστεί και να σχετιστεί με τους άλλους γύρω του. Είναι απαραίτητο να μάθει να ζητάει, νιώθοντας ότι έχει το δικαίωμα να πάρει και να δίνει χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα. Η Πνευματική του Αποστολή είναι να ανακαλύψει τον διπλωμάτη και ισορροπιστή που κρύβει μέσα του, τον δεινό διαπραγματευτή που γνωρίζει το παιχνίδι των σχέσεων και του αρέσει να φέρνει την αρμονία και την ομορφιά, όπου και να βρίσκεται. Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του 2 αποτελεί τα εργαλεία και τα εφόδια μας, απαραίτητα για την προσωπική μας ανάπτυξη και εξέλιξη. Η Ισορροπία, η Συνεργασία, η Δεκτικότητα και η Επαφή είναι τα έμφυτα ταλέντα μας και οι ιδιαίτερες κλίσεις μας. Όποιος διαθέτει αυτή την δόνηση στην 2η Θέση του Ενεργειακού του Κώδικα, είναι χρήσιμο να παρατηρήσει τον τρόπο που χρησιμοποιεί τις πιο πάνω Ιδιότητες. Η Ισορροπία είναι το μεγαλύτερο του θέμα. Ισορροπία στο να δίνει και να λαμβάνει, στο να λέει «όχι» και στο να λέει «ναι», Ισορροπία ανάμεσα στις ανάγκες τις δικές του και τις ανάγκες των άλλων, όπως επίσης ανάμεσα στις σκέψεις του και τα συναισθήματα του. Για να μπορέσει να γίνει αυτό, χρειάζεται να λύσει τις εσωτερικές συγκρούσεις και τα διλήμματα του που τον κάνουν να παραπαίει από το ένα άκρο της υπερβολής, στο άλλο της έλλειψης. Με άλλα λόγια, πρέπει να ανακαλύψει την εσωτερική ενότητα του για να μπορεί να βρει και τον τρόπο να σχετιστεί πραγματικά με τους άλλους. Η Εσωτερική Ενότητα επιτυγχάνεται με την πάλη ανάμεσα στο «ναι» και στο «όχι» μέσα στον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος ζει χωρίς αυτή την εσωτερική πάλη και αφήνει να του

συμβαίνουν τα πάντα γύρω του χωρίς αυτός να αντιστέκεται, αν παρασύρεται από εδώ κι από εκεί, όπως φυσάει ο άνεμος, τότε δεν μπορεί να πετύχει καμία εσωτερική συνοχή. Ένα καλό παράδειγμα που δείχνει ακριβώς αυτή την κατάσταση της έλλειψης ενότητας είναι να φανταστούμε μια βάρκα που σε κάθε της μεριά κάθεται ένας άνθρωπος αντίθετος με τον άλλον που βρίσκεται στην άλλη άκρη. Ο ένας άνθρωπος μπορεί να είναι ο πλούσιος και ο άλλος ο φτωχός, ο ένας μπορεί να είναι ο σκεπτικιστής και ο άλλος αυτός που πιστεύει, ο ένας ο πουριτανός κι ο άλλος ο ηδονιστής. Αυτοί οι δύο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι κάθονται στην ίδια βάρκα και θα πρέπει, ανεξάρτητα από τις διαφορές και τις συγκρούσεις τους, να συνεργαστούν και να οδηγήσουν μαζί την βάρκα στην ακτή. Αν φανταστούμε ένα κόσμο που δεν υπάρχει κανένα είδος συνεργασίας, που να αποτελείται από απομονωμένα άτομα που προσπαθούν να ζήσουν, τότε πολύ πιθανόν να ανακαλύπταμε ότι ίσως και να μην καταφέρουν καν να επιβιώσουν. Ακόμα και για να κτιστεί ένα απλό σπίτι, απαιτεί την συνεργασία των αρχιτεκτόνων, των μηχανικών, των κτιστών, όλων των ειδικών για να μπορέσει να ολοκληρωθεί η κατασκευή του. Η Ανθρώπινη κουλτούρα βασίζεται σε αυτή την ικανότητα των ανθρώπων να συνεργάζονται μαζί και να βαδίζουν προς κοινούς στόχους. Όποιος έχει το 2 στην Θέση των Έμφυτων Κλίσεων, γνωρίζει πολύ καλά την σημασία και την σπουδαιότητα της Συνεργασίας και της στήριξης από τους άλλους και προς τους άλλους. Αυτό που έχει να κάνει είναι να βρει την Ισορροπία ανάμεσα σε αυτή την συνεργασία και την βοήθεια που προσφέρει εκείνος και στην ικανότητα του να δέχεται και να μπορεί να λάβει για τον εαυτό του βοήθεια και στήριξη από τους άλλους. Για παράδειγμα, η Μαρία κάπως κατάφερε να αναθρέψει τα δύο της παιδιά, να δουλεύει υπερωρίες χωρίς να ζητήσει ποτέ να πληρωθεί για αυτές, όπως και να τρέχει εθελοντικά σε δραστηριότητες της κοινότητας της. Όποιος χρειαζόταν ο,τιδήποτε, έτρεχε στην Μαρία και σπάνια οι άνθρωποι δυσαρεστούνται από έναν τόσο δοτικό άτομο. Κάποιο Σαββατοκύριακο, όταν και τα δυο της παιδιά αρρώστησαν, φαινόταν ότι όλος ο κόσμος κάτι χρειαζόταν από εκείνη. Στο τέλος, κατέρρευσε και συνειδητοποίησε την ανισορροπία που είχε αυτή της η στάση. Ζήτησε βοήθεια από μια φίλη της να κρατήσει τα άρρωστα παιδιά της –πράγμα που ποτέ δεν θα επέτρεπε στον εαυτό της να κάνει- ανέθεσε κάποιες δουλειές που βάραιναν εκείνη, σε άλλους συναδέλφους στην δουλειά της και πήρε μια βαθειά ανάσα, λέγοντας «όχι» σε όλους όσους περίμεναν κάτι από εκείνη. Προς μεγάλη της έκπληξη, καμία φυσική καταστροφή δεν είχε συμβεί. Η γη εξακολουθούσε να γυρίζει και τα πράγματα στο γραφείο και στην γειτονιά κυλούσαν μια χαρά και χωρίς εκείνη. Η Μαρία έμαθε να παραιτείται από την θέση του γενικού διευθυντή όλου του σύμπαντος κι όχι μόνο εξασφάλισε την ισορροπία και την καλή της υγεία, αλλά έμαθε πώς να βοηθά τους άλλους, ενθαρρύνοντας τους να αναλαμβάνουν τα δικά τους καθήκοντα και να μοιράζονται δίκαια τις ευθύνες τους. Όποιος διαθέτει το ενεργειακό δυναμικό του 2 έχει να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο να ξεπεράσει τον αλτρουισμό και να μπει στην υπηρεσία των άλλων. Αγνοεί και υποτιμά τις δικές του ανάγκες και συναισθήματα και καταλήγει να κάνει ό,τι ο ίδιος, ή οι άλλοι σκέφτονται ότι «πρέπει» να κάνει. Νιώθει εκείνος υπεύθυνος για τους άλλους, για την ευτυχία και την ζωή των άλλων και γι’αυτό δυσκολεύεται να πει «όχι», αγνοεί τα όρια και αναλαμβάνει πολλά περισσότερα από αυτά που

μπορεί και μετά αποκαμωμένος από την υπερπροσπάθεια, τραβιέται στην γωνιά του και αποσύρεται. Το «πρέπει» είναι μια μεγάλη και σημαντική λέξη για τους 2. Σκέφτονται πάντα τι «έπρεπε» να έχουν κάνει, τι έπρεπε οι άλλοι να έχουν κάνει και πώς θα έπρεπε να είναι οι καταστάσεις. Επειδή είναι ευάλωτοι στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των άλλων, ίσως πολλές φορές να μπερδεύονται με το τι είναι σωστό να γίνει. Συχνά, μπορεί να ρωτούν: «Τι νομίζεις ότι θα έπρεπε να κάνω;». Μέχρι να μάθουν να λειτουργούν σύμφωνα με το τι πραγματικά νιώθουν, η υπηρεσία τους δεν θα διαρκέσει πολύ. Το άτομο που έχει στο ενεργειακό του δυναμικό την δόνηση του 2, είναι σημαντικό να νιώσει καλά με αυτό που κάνει, διαφορετικά αρχίζει να νιώθει ότι τον εκμεταλλεύονται και η συνεργασία μετατρέπεται σε σύγκρουση. Από το να προσφέρει υπερβολικά, φτάνει στο άλλο άκρο της πεισματάρικης αντίστασης. Απορρίπτει τον εαυτό και τους άλλους που βοηθάει. Απλώς «κλείνει» και αποσύρεται. Από αυτό το σημείο και μετά, θέλει τα πράγματα να γίνουν με τον δικό του τρόπο, χωρίς κανέναν συμβιβασμό. Στην πραγματικότητα, πολλοί από τους 2 που έχουν συνεργαστεί και συμβιβαστεί υπερβολικά στην ζωή τους, μπορεί να κολλήσουν αργότερα σε μια κατάσταση χρόνιας μνησικακίας και να κάνουν σιωπηλά αυτό που σκέφτονται ότι οι άλλοι περιμένουν. Όσοι βρίσκονται γύρω τους, αναρωτιούνται εξαιτίας αυτής της απότομης αλλαγής και ίσως τους θεωρήσουν πεισματάρηδες, άδικους ή εγωκεντρικούς, αλλά πίσω από το πείσμα τους, κρύβεται μια αίσθηση αδυναμίας και αβοηθησίας και ένας φόβος ότι οι άλλοι θα τους εκμεταλλευτούν και ότι αν εκείνοι δώσουν ένα μέτρο, οι άλλοι θα τους ζητήσουν ένα χιλιόμετρο και επειδή αυτό που πιστεύουμε, επηρρεάζει την εμπειρία μας, μερικές φορές, πράγματι οι άλλοι παίρνουν αυτό το «χιλιόμετρο». Στις σχέσεις, οι σύντροφοι τους μπορεί να τους εκμεταλλεύονται χωρίς να το θέλουν ζητώντας, ή προσδοκώντας από τους 2 να κάνουν όλο και περισσότερα πράγματα, μέχρι που εκείνοι να αντιδράσουν. Μετά από αυτό, μπορεί οι 2 να συνεχίσουν να κάνουν τα καθήκοντα τους, για παράδειγμα, να βγάζουν τα σκουπίδια, ή να ετοιμάζουν τον δείπνο κι ό,τι άλλο έκαναν πριν, αλλά κλείνουν συναισθηματικά. Όταν αρχίζουν να προσφέρουν υπερβολικά, ακόμα και στον σεξουαλικό τομέα, κάνοντας αυτό που κάποιος άλλος θέλει, χωρίς να υπολογίζουν τις δικές τους επιθυμίες και τις δικές τους ανάγκες, σύντομα αυτή η ανισορροπία θα δημιουργήσει και κάποια άλλη. Αρχίζουν με το να δίνουν και να δίνουν και αργότερα, αποσύρονται, αντιστέκονται ή παίρνουν μια άκαμπτη στάση. Μπορεί να γίνουν ψυχροί ή ανίκανοι, σαν το ασυνείδητο τους να λέει «δεν πρόκειται να δώσω τίποτα παραπάνω». Μέχρι ο 2 να εγκαταστήσει υγιή όρια, χρειάζεται να αποφεύγει τις καταστάσεις φυσικής, συναισθηματικής, ή σεξουαλικής κακοποίησης και να θυμάται ότι όλοι μας, σε κάθε ηλικία, έχουμε το δικαίωμα να λέμε «όχι» κάθε φορά που αφορά το σώμα μας και τα συναισθήματα μας. Αν κάτι δεν του φαίνεται καλό για τον ίδιο, χρειάζεται να μάθει να τιμά τα συναισθήματα του και να τα επικοινωνεί με όση δύναμη χρειάζεται. Πολλοί από τους 2, φωνάζουν ότι οι άλλοι φταίνε και όσοι ζουν μαζί τους, ίσως τους θεωρήσουν επικριτικούς, αλλά αυτό που πραγματικά θέλουν να φωνάξουν στον κόσμο είναι «δεν φταίω εγώ». Κατηγορώντας τους άλλους, μπορούν να ησυχάσουν την δική τους εσωτερική πίεση, αφού οι 2 αισθάνονται υπεύθυνοι για όλα, από τα πιο καθημερινά, μέχρι και τους σεισμούς. Αυτό που χρειάζεται να κάνουν είναι να λύσουν τις εσωτερικές τους συγκρούσεις για να πετύχουν μια ισορροπημένη συνεργασία. Εξαιτίας, αυτής της υπερβολικής τους αίσθησης

υπευθυνότητας, πολλοί από τους 2 σκέφτονται υπερβολικά, με την έννοια των εμμονών και της υπερανάλυσης και ταλαντεύονται ανάμεσα στην υπερβολική νοητική ανησυχία στις συναισθηματικές αντιδράσεις (ω, θεέ μου, τι να κάνω;). Η μεγαλύτερη τους πρόκληση είναι να πετύχουν την νοητική και συναισθηματική τους ηρεμία, όταν ζυγίζουν και ταξινομούν αντίθετες αξίες για να βγάλουν μια απόφαση, γιατί έχουν πρόβλημα να διαλέξουν ανάμεσα στην μια και στην άλλη. Οι περισσότεροι από τους 2 έχουν γεμίσει το κεφάλι τους με αντικρουόμενα πιστεύω, αξίες και επιθυμίες, λόγους για να σηκωθούν από το κρεββάτι τους, ή να σκεπαστούν, λόγους για να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά ή να μείνουν μόνοι ή άτεκνοι και η λίστα τους με αυτές τις αντιφατικές επιλογές, δεν έχει τέλος. Αυτές οι αντιθέσεις συνυπάρχουν μέσα σε όλους μας, αλλά για τους 2 αυτές οι αντίθετες αξίες είναι σαν δύο παιδιά που και τα δύο θέλουν να κάτσουν στο μπροστινό κάθισμα. Το να επιλύσουν αυτές τις συγκρούσεις, είναι μια πρόκληση για τους 2, που μισούν να απογοητεύουν τους άλλους. Όταν μάθουν να παίρνουν την ευθύνη για τις ζωές τους, αντί να νιώθουν υπεύθυνοι για όλους τους άλλους, σταματούν και να τους κατηγορούν για τις εσωτερικές τους συγκρούσεις και αρχίζουν να θέτουν υγιή όρια. Βρίσκουν μια ισορροπία ανάμεσα σε αυτό που είναι εντάξει και σε αυτό που δεν είναι εντάξει, ανάμεσα σε αυτό που ευχαρίστως θέλουν κάνουν και σε αυτό που δεν θέλουν να κάνουν. Το συναισθηματικό στρες γίνεται έντονο όταν το μυαλό τους μοιάζει να αντιστέκεται σε αυτό που είναι. Τείνουν να αντιστέκονται στις αλλαγές που τους κάνουν να νιώθουν εκτός ελέγχου και γι’αυτό βιώνουν συχνά νοητική σύγκρουση, συναισθηματικό στρες και φυσική ένταση. Επειδή το 2 είναι μια δυνατή δόνηση της υπηρεσίας, πολλοί από τους 2 έχουν μια έμφυτη τάση να υπηρετούν και να βοηθούν, να κατευθύνουν, να οδηγούν και να υποστηρίζουν. Όταν δουλεύουν με Ισορροπία αυτή την δόνηση, έχουν την φήμη μεγαλόκαρδων ανθρώπων. Τείνουν στην αφοσίωση και στην υπευθυνότητα, είναι το είδος των ανθρώπων που οι άλλοι μπορούν να υπολογίζουν σε αυτούς. Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, έχουν τους 2 στο πλευρό τους και όταν χρειάζονται κάποιον να μιλήσουν, αυτά τα άτομα μπορεί να είναι πολύ καλοί ακροατές. Όταν οι 2 βρίσκουν έναν σαφή στόχο, συνεργάζονται για το κοινό καλό. Πολλοί από αυτούς έχουν φιλοδοξίες και μπορεί να ηγηθούν σε κάποιο τομέα, αλλά η μεγαλύτερη τους ικανότητα είναι να στηρίζουν και να βοηθούν, σε συνεργασία με τους άλλους. Αυτή τους η ικανότητα δεν τους μειώνει και δεν τους υποβιβάζει. Η ενέργεια του 2 εκφράζει μια στάση για την ζωή, δεν είναι ένας ρόλος για να ζουν. Σε οποιοδήποτε επάγγελμα που θα διαλέξουν, είναι σημαντικό για αυτούς να μπορούν να συμμετέχουν και να συνεργάζονται με τους άλλους με ένα πνεύμα ομαδικότητας και αλληλουποστήριξης. Σε υψηλότερα επίπεδα οι 2 υπερβαίνουν την έννοια της Συνεργασίας με τους άλλους και βλέπουν τους άλλους σαν μέρος του ανώτερου εαυτού τους. Αυτή η συνειδητοποίηση διαλύει την αδιαφορία και επιτρέπει τους 2 να αναλάβουν την πλήρη ευθύνη για την δική τους ζωή και αυτό έχει αποτέλεσμα να σέβονται ισοδύναμα τον εαυτό τους και τους άλλους. Τότε, πραγματικά γίνονται πηγή για ευγενή υπηρεσία στον κόσμο. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 2 εκφράζει τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας που είναι

εμφανή στους άλλους. Όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η δόνηση συμπληρώνει την 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων και έχει περισσότερη ισχύ στα μεσαία χρόνια της ζωής μας. Η Ισορροπία και η αρμονία είναι αυτό που επιδιώκει όποιος έχει την δόνηση του 2 σε αυτή την θέση. Το βασικό του χαρακτηριστικό είναι ότι συχνά γίνεται μεσολαβητής και προσπαθεί να λύσει διαφωνίες και συγκρούσεις με τον πιο ήπιο, διπλωματικό τρόπο. Το σημαντικότερο για αυτόν είναι να διαφυλάξει την εσωτερική του ηρεμία, ακόμα κι αν πολλές φορές λειτουργεί στον άλλον πόλο της απόσυρσης και της αδιαφορίας, εξαιτίας της υπερβολικής του ευαισθησίας. Ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί, οι άλλοι αντιδρούν σε αυτό που δείχνει. Όταν δείχνει υπερβολικά πρόθυμος και δεκτικός, πολλές φορές τον παρεξηγούν και οι προσδοκίες που έχουν για αυτόν διαρκώς μεγαλώνουν. Ενθουσιάζονται με αυτόν τον καλόβολο άνθρωπο που είναι πάντα έτοιμος να βοηθήσει και να τους απαλλάξει από τις ευθύνες τους και τα προβλήματα τους και τις περισσότερες φορές, παρασύρονται από αυτή την υπερβολική του διάθεση για να εξυπηρετήσει και να στηρίξει. Βρίσκουν σε αυτόν τον καλό φίλο που πάντα θα τους ακούει, τον συγκαταβατικό συνεργάτη που θα είναι πάντα εκεί, υπεύθυνος για αυτό που έχει αναλάβει και τον υποστηρικτικό σύντροφο που θα τους ακούει, καθώς κλαίνε στον ώμο του. Αυτό που δεν βλέπουν σε αυτή την περίπτωση, είναι ότι ο 2 δεν μπορεί να βάλει ξεκάθαρα τα όρια του και η υπερβολική του τάση να στηρίζει και να προσφέρει, έχει τις ρίζες της στην ανικανότητα του να πει «όχι» και να αντέξει την απογοήτευση που μπορεί να φέρει στους άλλους. Το «ναι» του μπορεί να μπερδεύεται με το «όχι», από την στιγμή που ο ίδιος δεν έχει ξεδιαλύνει μέσα του αυτό που έχει ανάγκη κι αυτό που θέλει. Η δυσκολία του 2 να ζητάει, επιδεινώνει ακόμα πιο πολύ τα πράγματα, γιατί ενώ εκείνος περιμένει κάποιος άλλος να καταλάβει τι είναι αυτό που χρειάζεται, μπλέκεται ακόμα πιο πολύ στα δίκτυα της απογοήτευσης και της ματαίωσης, αφού αυτό που προσδοκάει, ποτέ δεν έρχεται. Οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν, ότι η τάση του για να υπερπροσφέρει, κρύβει μέσα της και την ανάγκη του να του προσφέρουν και να λάβει κι αυτός βοήθεια, όπως τόσο απλόχερα την δίνει. Όταν συμβαίνει αυτό, μετά από μια περίοδο υπέρμετρης προσφοράς και συγκαταβατικότητας, ο 2 αποσύρεται κι ακόμα αν φαινομενικά δείχνει να εξακολουθεί να διεκπεραιώνει τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους, συναισθηματικά «κλείνει». Τότε, οι άλλοι βιώνουν ότι έχουν μπροστά τους ένα ψυχρό υπολογιστή και ένα εγωιστικό άτομο που δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο, παρά για τον εαυτό του και κατηγορεί τους άλλους για την δυστυχία και τις συγκρούσεις που νιώθει μέσα του. Σε αυτό το σημείο, έχει την ανάγκη να μεταθέσει το φταίξιμο στους άλλους και ενώ δεν το εκφράζει ανοιχτά, μνησικακεί και αισθάνεται πικρία για την αδικία που επικρατεί στον κόσμο. Όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις, ανεξάρτητα σε ποιο πόλο λειτουργεί το άτομο, είτε υπερπροσφέρει, είτε αδιαφορεί, χρειάζεται να βρει την ενότητα των Θεμελειώδων Ιδιοτήτων της Συνεργασίας, της Επαφής, της Ισορροπίας και της Δεκτικότητας για να μπορεί να αναπτύξει τις έμφυτες ικανότητες του και προσφέρει τις υπηρεσίες του στον κόσμο, χωρίς να δίνει ως αντάλλαγμα τον εαυτό του. Στην 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 2 εκφράζει τις ιδέες, τις πεποιθήσεις και τις αντιλήψεις που μεταφέρθηκαν μέσω της

προγονικής μας κληρονομιάς. Είναι στο χέρι μας να λειτουργήσουμε αυτή την δόνηση ως δώρο ή εμπόδιο για την δική μας εξελικτική πορεία. Υπήρχαν μηνύματα σχετικά με τα θέματα της Ισορροπίας, της Δεκτικότητας, της Επαφής και της Συνεργασίας που πέρασαν σε μας έμμεσα ή άμεσα. Όποιος έχει αυτή τη δόνηση του 2 στην 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς ίσως η βασική του πεποίθηση είναι ότι ο κόσμος είναι απορριπτικός και ματαιωτικός και ο τρόπος που κινείται στην ζωή να του επιβεβαιώνει αυτή την πεποίθηση. Όποιος έχει σε αυτή την θέση την ενεργειακή δόνηση του 2 προσπαθεί να γίνει αρεστός και δοτικός σε όλους ή θέλει να δείχνει ότι δεν χρειάζεται κανέναν. Έχει ανάγκη να διατηρεί την ηρεμία και την αρμονία γύρω του και αυτό πολλές φορές τον απομακρύνει από τον ίδιο του τον εαυτό. Μπορεί να έμαθε ότι οι ανάγκες του δεν είναι και τόσο σημαντικές και το σπουδαίο πράγμα στην ζωή είναι να προσφέρουμε στους άλλους και να υπηρετούμε αυτά που εκείνοι επιθυμούν. Ακολουθώντας μια τέτοια εσωτερική εντολή, συχνά ο 2 βρίσκεται μπροστά στην απόρριψη και την ματαίωση που τόσο αποφεύγει, αφού κανείς δεν αναγνωρίζει και δεν επιβραβεύει την προσωπική του θυσία. Συνήθως, πέφτει σε ανθρώπους που θα καλοδεχτούν την προσφορά του, αλλά δεν θα του δώσουν αντίστοιχα και αυτά που ο ίδιος χρειάζεται. Αυτό που δεν καταλαβαίνει είναι ότι ο ίδιος απορρίπτει τον εαυτό του, βάζοντας τον στο περιθώριο και συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις του για να εξυπηρετήσει και να ευχαριστήσει τους άλλους. Φυσικά, αργότερα τους απορρίπτει και παγώνει συναισθηματικά, ακόμα κι αν εξωτερικά φαίνεται ότι διαθέτει ένα πνεύμα συνεργασίας. Μέσα του πιστεύει ότι η αξία του επικεντρώνεται σε αυτά που κάνει κι όχι σε αυτό που είναι. Κι όσο περισσότερα κάνει αδιάκριτα προς τους άλλους, τόσο περισσότερο χάνει αυτό που πραγματικά είναι ο ίδιος. Όταν καταφέρει να φέρει την Ισορροπία που χρειάζεται μέσα του και στις σχέσεις με τους γύρω του και δώσει την απαιτούμενη αξία στις δικές του επιθυμίες και ανάγκες, θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει αυτή την προγονική του κληρονομιά ως δώρο. Έχει κληρονομήσει ένα ειρηνικό χαρακτήρα, την επιθυμία να μειώνει τις συγκρούσεις και να τις λύνει με σεβασμό και διπλωματικότητα, διαθέτει μεγάλη ευαισθησία σε ό,τι συμβαίνει γύρω του, έχει το χάρισμα να παρατηρεί τις λεπτομέρειες που διαφεύγουν από τους άλλους και έχει ένα πνεύμα συντροφικότητας και αφοσίωσης που τον βοηθούν να δημιουργεί στενές και βαθειές σχέσεις με τους άλλους. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η δόνηση του 2 εκφράζει τα εσωτερικά μας κίνητρα και τις πιο βαθειές μας επιθυμίες, ανεξάρτητα με αυτό που δείχνουμε εξωτερικά. Η βαθύτερη επιθυμία όποιου έχει την ενεργειακή δόνηση του 2 σε αυτή την θέση είναι η αρμονία και η ηρεμία. Αντίθετα με το 1, το 2 δεν θέλει να ηγείται, γιατί αποφεύγει τις συγκρούσεις. Είναι αυτός που θέλει να υποστηρίζει και να συμπαραστέκεται στους άλλους και παίρνει ευχαρίστηση μέσα από την προσφορά του προς τους άλλους. Είναι σημαντικό για αυτόν να μην προκαλεί την δυσαρέσκεια των γύρω του. Διαθέτει την ικανότητα να βλέπει και τις δύο πλευρές μιας κατάστασης και γι’αυτό επιλέγει να βρίσκεται σε ρόλους διαιτητών και διαμεσολαβητών. Η ευαισθησία τους στις ανάγκες των άλλων, τον κάνουν να είναι ευγενικός και να έχει τακτ στον τρόπο που παρουσιάζει την αλήθεια, ώστε οι άλλοι να αισθανθούν ότι ο σκοπός του είναι να τους ενθαρρύνει κι όχι να τους πληγώσει. Η εκτίμηση των άλλων είναι αυτό που επιζητούν όσοι έχουν Εσωτερικό Εαυτό 2. Αυτό τους κινητοποιεί να κάνουν καλές πράξεις και χάρες στους

άλλους με αντάλλαγμα οι άλλοι να τους εκτιμήσουν και να αντιδράσουν αναλόγως. Όταν συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που επιθυμούν, θα το λάβουν μόνο όταν οι ίδιοι εκτιμήσουν και δώσουν αξία στον εαυτό τους, τότε θα βρουν και την εσωτερική γαλήνη και ισορροπία που τόσο χρειάζονται. Μόνο τότε θα μπορούν να προσφέρουν χωρίς να αποστραγγίζονται και χωρίς να μνησικακούν για την αναισθησία και την αχαριστία του κόσμου. Σε μια στενή σχέση, κανείς δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν. Χρειάζεται να ανακαλύψει την αυθόρμητη επιθυμία και η προθυμία του να δώσει κι ο καθένας μας πρέπει να αποφασίσει πότε, πώς και με τι τρόπο είναι πρόθυμος να ανταποκριθεί στον άλλον. Αυτός που έχει Εσωτερικό Εαυτό 2 πρέπει να μην ξεχνά την Θεμελειώδη Ιδιότητα της Ισορροπίας για να μπορεί να αισθανθεί ασφαλής για να ικανοποιήσει τις βαθύτερες του επιθυμίες χωρίς να θυσιάζει και να μειώνει τον εαυτό του. Πρέπει να βρει τα όρια του για να μπορεί να βρίσκεται σε Επαφή με τον άλλον χωρίς να χάνεται ο ίδιος, ή να πιέζει τους άλλους. Το συνεργατικό του πνεύμα μπορεί να λειτουργήσει μόνο στην βάση της ισοτιμίας και της αμοιβαιότητας και μέσα από αυτό θα βρει και την εκτίμηση για τον ίδιο του τον εαυτό που τόσο πολύ χρειάζεται. Όσο πιο πολύ δέχεται τις δικές του ανάγκες και τις κατανοεί, τόσο πιο πολύ θα αποκτεί εσωτερική συνοχή και πληρότητα και θα είναι σε πραγματική θέση να προσφέρει και να βοηθήσει τους γύρω του. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού ο αριθμός 2 αντιπροσωπεύει στοιχεία του χαρακτήρα μας που είναι φανερά στους άλλους, ιδιαίτερα στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Εκφράζει και την αίσθηση που έχουν οι άλλοι από εμάς από τον τρόπο που σχετιζόμαστε μαζί τους. Όποιος έχει την δόνηση της Συνεργασίας, της Επαφής, της Ισορροπίας και της Δεκτικότητας στην Θέση του Εξωτερικού Εαυτού δίνει την αίσθηση στους άλλους ότι είναι εκεί για αυτούς και μόνο για αυτούς. Προβάλλει μια εικόνα ενός ευγενικού και καλού ανθρώπου, πάντα δεκτικού και συγκαταβατικού που είναι πάντα έτοιμος να προσφέρει και να θυσιαστεί για τον κοινό καλό. Φροντίζει να μην προβάλλεται ο ίδιος και δείχνει αμηχανία όταν είναι στο προσκήνιο και δεν θέλει να τραβά την προσοχή. Είναι καθαρός και τακτικός, καλός ακροατής, αλλά και πολλές φορές γίνεται επικριτικός για λεπτομέρειες. Δείχνει μετριόφρων και διπλωματικός και θεωρείται καλός σύντροφος για το άλλο φύλο. Οι άνθρωποι γύρω του, πολλές φορές, μπορεί να νιώθουν και κάποια πίεση και άγχος, μπροστά σε αυτόν τον ευαίσθητο άνθρωπο που κινητοποιείται για να τους εξυπηρετήσει και να δώσει την βοήθεια που τις περισσότερες φορές δεν του έχει ζητηθεί. Άλλοι μπορεί να δυσανασχετούν, όταν ανακαλύπτουν ότι ο ίδιος δεν είναι ευχαριστημένος ποτέ και χάνεται μέσα στα εσωτερικά του διλήμματα και τις αντιφάσεις κι εκπλήσσονται ότι ενώ αφήνει το περιθώριο να του ζητήσουν κάτι, αυτός ξαφνικά επαναστατεί, φωνάζοντας ότι όλοι είναι αχάριστοι και δεν τον εκτιμά κανείς. Μπερδεύονται, όταν νιώθουν ότι αυτός απομακρύνεται και παγώνει συναισθηματικά κι από την άλλη, συνεχίζει να δίνει την βοήθεια του καταναγκαστικά, κρύβοντας την δυσαρέσκεια και τον θυμό του. Όταν πραγματικά φτάνει στα όρια του, τότε απαιτεί να γίνουν όλα με τον δικό του τρόπο και χάνει κάθε πνεύμα συνεργασίας και δεκτικότητας. Ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί ή δίνει την εντύπωση κάποιου που γίνεται χαλί να τον πατήσουν ή την εντύπωση ενός κλειστού, πάντα θυμωμένου ανθρώπου που δεν μπορεί να αναλάβει καμία ευθύνη, ούτε για τον εαυτό του. Φαίνεται ότι είναι

κάποιος που δίνει ή κάποιος που θέλει μόνο να παίρνει. Ή θέλει όλοι να τον χρειάζονται και να τον έχουν ανάγκη ή πάντα χρειάζεται κάποιον άλλον δίπλα του για να μπορεί να δράσει. Ή δεν θα ζητάει τίποτα, ή συνεχώς. Ή θα τα θέλει όλα ή τίποτα. Σε όποιο πόλο των Θεμελειωδών ιδιοτήτων λειτουργεί, είναι σαφές πως όταν βρει την ενότητα τους θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει όλες τις ιδιότητες του 2 που θα φέρουν γαλήνη και αρμονία στην ζωή του και στις σχέσεις του με τους άλλους γύρω του. Στην 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 2 εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να εξελιχτούμε και να πετύχουμε την προσωπική μας ανάπτυξη. Αντιπροσωπεύει τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες που είναι αναγκαίες για να προχωρήσουμε και για τον σκοπό της ζωής μας, να εξελίξουμε τις Έμφυτες κλίσεις μας και να φέρουμε στην επιφάνεια τον Εσωτερικό μας Εαυτό. Όποιες και αν οι δονήσεις στις υπόλοιπες θέσεις του Ενεργειακού Κώδικα, όποιος έχει αυτή την δόνηση του 2 στην Θέση του Αριθμού της Ανάπτυξης χρειάζεται να δουλέψει πολύ στα θέματα της Συνεργασίας, της Επαφής, της Δεκτικότητας και της Ισορροπίας και τις Βασικές Πολώσεις που δημιουργούν. Ίσως κινείται με ένα πολύ παθητικό συγκαταβατικό τρόπο που τον κάνει να νιώθει και να γίνεται θύμα των άλλων και των καταστάσεων. Ή μπορεί να είναι αυτός που απαιτεί πάντα από τους άλλους και να σκέφτεται το πώς πρέπει να είναι οι καταστάσεις και οι άνθρωποι και όχι πώς πραγματικά είναι. Μπορεί να νιώθει υπερβολικά υπεύθυνος για το τι άλλοι θα σκεφτούν ή θα νιώσουν ή να μην νοιάζεται για κανέναν και για τίποτα, χωρίς να συνειδητοποιεί τις συνέπειες της δικής του συμπεριφοράς. Μπορεί να τα θέλει όλα ή να μην θέλει τίποτα, να λέει πάντα «ναι» ή να είναι κολλημένος στο «όχι». Όλες οι πιο πάνω συμπεριφορές που τείνουν στο ένα άκρο ή στο άλλο κάνουν φανερή την αλλοίωση αυτής της δόνησης του 2 που πάνω από όλα επιζητά την αρμονία και την ισορροπία. Όποιος έχει την δόνηση του 2 στον Αριθμό Ανάπτυξης πρώτα από όλα πρέπει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και να ανακαλύψει τις προσωπικές του ανάγκες, που πάντα έχει την τάση να παραμερίζει. Να θέσει την υπευθυνότητα του στα πλαίσια της δικής τους ζωής και των δικών του αποφάσεων, πριν να θέλει να στηρίξει και να νιώσει υπεύθυνος για τους άλλους. Γνωρίζοντας πραγματικά τα όρια των δικών δυνατοτήτων για το τι πρέπει να προσφέρει και πότε, όπως και πότε να λάβει, ανοίγει τον δρόμο για την σωστή λειτουργία της δόνησης του 2. Η μεγαλύτερη ανάπτυξη και η εξέλιξη του θα έρθει μέσα από την δημιουργία ισορροπημένων και ισότιμων σχέσεων που θα βρίσκει αλληλοστήριξη και αλληλοκατανόηση. Χρειάζεται να παρατηρήσει πώς λειτουργεί τις Ιδιότητες αυτής της δόνησης και η Συνεργασία, η Δεκτικότητα, η Ισορροπία και η Επαφή στην ενότητα τους θα τον βοηθήσει να βρει ευκολότερα τον δρόμο προς την Πνευματική του Αποστολή, θα ξεκλειδώσει τον Εσωτερικό του Εαυτό και θα βάλει σε πλήρη λειτουργία τις Έμφυτες του Κλίσεις, όποια δόνηση κι αν έχουν αυτές οι τρεις Θέσεις. Στην 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων η δόνηση του 2 αντιπροσωπεύει το μάθημα που το άτομο είναι απαραίτητο να περάσει στην ζωή του. Όποιος έχει αυτή την δόνηση στην 8η Θέση, βιώνει συγκεκριμένες εμπειρίες και καταστάσεις

με σκοπό να τον διδάξουν, τι σημαίνει Επαφή, Συνεργασία, Ισορροπία και Δεκτικότητα. Και επειδή η ενεργειακή δόνηση του 2 είναι η δόνηση των σχέσεων, ένας σημαντικός τομέας της ζωής του είναι να μάθει και να δημιουργεί ισότιμες, ισορροπημένες σχέσεις, σε προσωπικό, κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο. Όπως και στις άλλες θέσεις, χρειάζεται να εργαστεί στις Βασικές Πολώσεις που δημιουργούν οι Ιδιότητες της αλλοιωμένης δόνησης του 2 και να βρει την ισορροπία ανάμεσα στο να ζητάει και να περιμένει, στο να δίνει και στο να παίρνει, στην υπερβολή και στην έλλειψη, όπως και στο «ναι» και στο «όχι» του. Μέχρι να βρει και να βιώσει την ενότητα αυτών των Ιδιοτήτων, μπορεί να νιώθει ότι όλοι τον εκμεταλλεύονται, καθώς αυτός γίνεται «χαλί να τον πατήσουν». Μπορεί να θυμώνει και να νιώθει πικραμένος που η ζωή είναι τόσο άδικη μαζί του και κανείς δεν αναγνωρίζει την προσφορά του, αλλά στην παραμικρή έκκληση των άλλων, - ή όταν αυτός νομίζει ότι τον καλούν- τότε είναι πάλι έτοιμος να προσφερθεί, βάζοντας στην άκρη τον εαυτό του και τις επιθυμίες του. Όταν καταλάβει ότι όσο προσπαθεί να είναι εξυπηρετικός και δίκαιος με τους άλλους, κινδυνεύει να αφήνει αβοήθητο και αδικημένο τον ίδιο του τον εαυτό, τότε μπορεί να κάνει το πρώτο βήμα για την ενότητα της δόνησης του 2. Χρειάζεται να κατανοήσει ότι έχει χρέος απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό να είναι ειλικρινής με αυτά που θέλει, σκέφτεται και αισθάνεται, για να μπορεί πραγματικά να προσφέρει και να υποστηρίζει τους άλλους γύρω του. Είναι αναγκαίο να βρει τον κατάλληλο τρόπο και να εκφράσει αυτό που πραγματικά χρειάζεται, όπως και να αφήνει τον χρόνο στους άλλους να ζητήσουν αυτό που πραγματικά θέλουν από αυτόν. Με αυτόν τον τρόπο κι ο ίδιος δίνει αξία και σεβασμό σε αυτό που προσφέρει, αλλά και οι άλλοι εκτιμούν και υπολογίζουν την προσφορά του. Σε όποιο πόλο των Ιδιοτήτων κι αν λειτουργεί, είναι απαραίτητο να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού, προτού νιώσει υπεύθυνος για κάποιον άλλον. Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης η ενεργειακή δόνηση του 2 εκφράζει το πιο ώριμο κομμάτι του εαυτού μας, αφού έχουμε κάνει την μεγαλύτερη διαδρομή μας, έχουμε πάρει τα περισσότερα μαθήματα μας και βρισκόμαστε πιο κοντά στο πυρήνα του αληθινού εαυτού μας. Είναι η δόνηση που κυριαρχεί τα ωριμότερα χρόνια της ζωής μας. Όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 2 σε αυτή την Θέση, έχει κατανοήσει με κάποιο τρόπο τι σημαίνει Ισορροπία, Δεκτικότητα, Επαφή και Συνεργασία. Έχει ανθρώπους δίπλα του που πραγματικά μπορεί να στηριχτεί όταν χρειαστεί, αλλά και προσφέρει ανιδιοτελώς την βοήθεια του. Ο αληθινός του εαυτός επιχειρεί πάντα την ειρήνη και την αρμονία και ίσως, σε αυτά τα ωριμότερα χρόνια του να έχει ήδη βρει τρόπους να εκφράσει το ευαίσθητο και καλλιτεχνικό του πνεύμα, πράγμα που αν δεν το κάνει, ίσως να το μετανιώσει, όσο περνούν τα χρόνια. Έχει ανάγκη να δημιουργεί την ομορφιά και την αρμονία γύρω του κι έχει καταφέρει να βάλει σαφή όρια στις σχέσεις του. Αυτό τον βοηθάει να διαισθάνεται τις γνώμες και τις επιθυμίες των άλλων, αλλά να μην νιώθει υπεύθυνος για αυτές. Κατανοεί την ιδιαίτερη σημασία που έχει για τον ίδιο η Συνεργασία και η Επαφή με τους άλλους και τα ωριμότερα χρόνια του πιθανόν να ζήσει με κάποιον άλλον, σε ένα κλίμα ισοτιμίας, αμοιβαίας εκτίμησης και κατανόησης.

ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 2 «Για να βρούμε την ειρήνη στο μυαλό μας, χρειάζεται να παραιτηθούμε από την θέση του γενικού διευθυντή του σύμπαντος» LARRY EISENBERG 1. Η Αρχή της Υπευθυνότητας Αναμφισβήτητα, όταν δουλεύουμε όλοι μαζί, μπορούμε να καταφέρουμε καθήκοντα που είναι δύσκολα ή αδύνατα να γίνουν χωρίς μια συνεργατική προσπάθεια –όπως για παράδειγμα να κτίσουμε ένα σπίτι ή να παίξουμε ένα έργο κτλ. Σε κάθε τομέα που οι άνθρωποι δουλεύουν μαζί σε διαφορετικά επίπεδα υπευθυνότητας, μερικοί άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται στο προσκήνιο, αλλά υποστηρίζονται από άλλους ανθρώπους που χωρίς αυτούς δεν θα είχαν καταφέρει τίποτα παραγωγικό. Τι θα έκανε, για παράδειγμα, ένας ροκ σταρ χωρίς την μπάντα του; τι θα έκανε ένας καπετάνιος χωρίς το πλήρωμα του; Οικογένειες, επιχειρήσεις, ακόμα και αυτοκρατορίες ανυφώνονται ή πέφτουν, ανάλογα με το επίπεδο της συνεργασίας και της υπευθυνότητας μέσα στα όρια τους. Ακόμα και σε ατομικό επίπεδο, η υγιής λειτουργικότητα μας σαν ανθρώπινα όντα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την «εσωτερική» μας συνεργασία. Πριν βοηθήσουμε τους άλλους, πρέπει να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, να βάλουμε το εσωτερικό μας σπίτι σε τάξη και να λύσουμε τις διαφορές ανάμεσα στις αντιφατικές και συγκρουόμενες πλευρές μας, εκείνα τα ιδανικά, τα πιστεύω και τις αξίες μας που φαίνονται να κάθονται απέναντι το ένα στο άλλο σε διαφορετικές πλευρές του φράκτη. Μπορεί ακόμα να διευκολύνουμε και την ενεργή συνεργασία μεταξύ του δεξιού και αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου μας. Πριν μπορέσουμε να βρούμε την αρμονία, χρειάζεται να παρατηρήσουμε που δεν βρίσκεται η αρμονία –στο είτε το ένα είτε το άλλο, στο ναι και στο όχι, στο πρέπει ή δεν πρέπει, διχοτομίες που έχουν αποτέλεσμα την σύγχυση αφού κάθε απόφαση μας εμπεριέχει τα υπερ και τα κατά. Στις σχέσεις μας με τον εαυτό μας και τους άλλους, χρειάζεται να ανακαλύψουμε το σημείο της ισορροπίας, να το καθορίσουμε και ευθυγραμμίσουμε τα όρια μας της δικής μας ευθύνης και να αναγνωρίσουμε τις αξίες μας, τις ανάγκες και τις προτεραιότητες μας που δικαιωματικά μπορεί να είναι διαφορετικές από εκείνες των γονιών, των φίλων, των συντρόφων και των συνεργατών μας. Όσοι από εμάς νιώθουν μια ισχυρή ορμή για υποστήριξη, υπηρεσία και βοήθεια προς τους άλλους, μπορεί, στην ανάγκη μας να δώσουμε να συνεργαζόμαστε υπερβολικά σε τέτοιο βαθμό που να αποδιοργανώνει και εμάς και τους άλλους που θέλουμε να εξυπηρετήσουμε. Σε ακραίες τέτοιες καταστάσεις, αυτή η τάση για να υπερβολική βοήθεια γίνεται συνεξάρτηση, όπου χάνουμε τον εαυτό μας στην έμμονη εστίαση στην ζωή των άλλων, αποστραγγίζοντας τον εαυτό μας χωρίς να παίρνουμε τίποτα για αντάλλαγμα. Οι συνεξαρτημένοι παίρνουν την υπευθυνότητα για τις ζωές των άλλων, ξεπερνώντας τα όρια των φυσιολογικών καθηκόντων των γονέων, των φίλων, ή των συναδέρφων. Αυτοί στηρίζουν την αξία τους, την αυτοεκτίμηση τους, ακόμα και την ταυτότητα τους στην ικανότητα να

βοηθούν άλλους ανθρώπους, πάντα να εστιάζουν στις ανάγκες των άλλων, πριν από τις δικές τους, σαν να είναι ένα χαλάκι στην πόρτα ή ακόμα και σκλάβοι των άλλων. Η υπερβολική συνεργασία που βρίσκεται στην καρδιά της συνεξάρτησης εμπεριέχει μια διαστρεβλωμένη ή υπερβολική αίσθηση υπευθυνότητας, που μας οδηγεί να διορθώσουμε τα λάθη των άλλων, παρά να τους επιτρέψουμε στους άλλους να μάθουν από τις συνέπειες της δικής τους συμπεριφοράς. Όταν προσφέρουμε υπερβολικά την βοήθεια μας στους άλλους ανθρώπους, εκείνοι σπάνια παραπονιούνται γι’αυτό. Σπάνια τους ακούμε να λένε: «Είσαι πολύ βολικός». Αλλά, αργά ή γρήγορα θα ανακαλύψουμε ότι όταν η ζυγαριά της ψυχής μας γείρει από την μια πλευρά της υπερβολικής συνεργασίας, αναπόφευκτα θα γείρει και στην άλλη πλευρά στην έλλειψη της. Αυτό το γύρισμα μπορεί να πάρει μερικές μέρες, βδομάδες, μήνες ή ακόμα και χρόνια, αλλά γρήγορα ή αργά θα συμβεί. Στην περίπτωση που κάποιος δεν συνεργάζεται, ή πηγαίνει στην απόλυτη παραίτηση και την αδιαφορία ή συνεχίζει να κάνει πράγματα για τους άλλους, καθώς αποσύρεται συναισθηματικά. Αν δεν διορθωθεί αυτό, μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο των σχέσεων. Ευτυχώς, οι σχέσεις που υποφέρουν από τέτοιου είδους θέματα μπορεί να σωθούν ή να αναγεννηθούν. Το θαύμα συνίσταται στο να βρεθεί μια νέα ισορροπία μεταξύ του δίνω και του λαμβάνω και να εγκατασταθεί ένας αμοιβαίος, υποστηρικτικός δεσμός. Η ανοιχτή επικοινωνία μπορεί να οδηγήσει σε ένα ισότιμο μοίρασμα της υπευθυνότητας, σηκώνοντας το ψυχολογικό βάρος από τους ώμους εκείνων που έχουν συνεξαρτησιακές τάσεις. Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για κάτι τέτοιο όμως, βρίσκεται σε αυτούς που έχουν τέτοιες τάσεις. Η Υπευθυνότητα από μόνη της φαίνεται ότι είναι μια επιθυμητή ιδιότητα, αλλά εκείνοι που νιώθουν υπερβολικά υπεύθυνοι, πρέπει να αλλάξουν την συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους και να ανακαλύψουν ένα σημείο ισορροπίας με σκοπό να πετύχουν μια κατάσταση αληθινής συνεργασίας και ισορροπημένης υπευθυνότητας. Η πιο δυνατή μορφή συνεργασίας και υποστήριξης μπορεί μερικές φορές να σημαίνει περισσότερη ενθάρρυνση και ενδυνάμωσει των άλλων ανθρώπων να κάνουν πράγματα για τον εαυτό τους. Και η καλύτερη βοήθεια συχνά να περιέχει και να θέτει κανείς και τα σωστά αιτήματα. Η Αρχή της Υπευθυνότητας εξυπηρετεί για να μας υπενθυμίζει να σεβόμαστε τις αξίες μας και να βρούμε το σημείο της Ισορροπίας μας. Όταν την εφαρμόζουμε, υποστηρίζουμε τους άλλους, αλλά επίσης δεχόμαστε υποστήριξη και βρίσκουμε την ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο καταστάσεων. Βρίσκουμε την διαφορά μεταξύ αυτού που σκεφτόμαστε ότι πρέπει να κάνουμε ή να είμαστε και τι πραγματικά η καρδιά μας επιθυμεί. Κάνουμε αυτό που νιώθουμε καλό μέσα μας. Αν δεν νιώθουμε καλά μέσα μας, εκφράζουμε τα συναισθήματα μας και φτάνουμε σε ένα συμβιβασμό. «Θα το κάνω ως εκεί, αλλά πρέπει να κάνεις το υπόλοιπο». Αυτή είναι η καρδιά της υπευθυνότητας και η ψυχή της συνεργασίας.

2. Η Αρχή της Ισορροπίας Όταν κάνεις το δύο, ένα και όταν κάνεις το έξω να μοιάζει με το μέσα και το πάνω με το κάτω, όταν κάνεις το αρσενικό και το θηλυκό ένα, τότε θα μπεις στο βασίλειο του Θεού» Gospel of Thomas Αν και το υποσυνείδητο μας είναι υπεύθυνο κατά το μεγαλύτερο ποσοστό για την εσωτερική φυσιολογική μας ισορροπία, το συνειδητό μας έχει την ευθύνη για τον τρόπο ζωής μας και για τις πράξεις μας. Στις ψυχές μας ζουν αρχέτυπα και αξίες του πουριτανού και του ηδονιστή, του πιστού και του σκεπτικιστή, του κοινωνικού και του μοναχικού, του ανώτερου και του κατώτερου και άλλες διπολικότητες που συγκρούονται και αναστατώνουν το μυαλό μας. Το να καταφέρουμε να βρούμε την Ισορροπία – φυσική, συναισθηματική, νοητική και πνευματική- είναι ένας στόχος για τα ανθρώπινα όντα σε όλον τον κόσμο. Η Ισορροπία, όπως αναφέρθηκε και στις Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 2 εμπεριέχει την ικανότητα να εξερευνούμε αυτά τα άκρα και να μπορούμε να ταλαντευόμαστε ανάμεσα τους, δίνοντας ισότιμη προσοχή και στις δύο πλευρές. Είναι φορές που μπορεί να θέλουμε να παίξουμε τον ηδονιστή, ξενυχτώντας και προκαλώντας τις αισθήσεις μας κι άλλες φορές μπορεί να εκφράζουμε ένα πιο πουριτανό εαυτό, προσέχοντας την διατροφή μας και ασκώντας το σώμα μας. Άλλες φορές, μπορεί να ξεκουραζόμαστε υπερβολικά ή να δουλεύουμε υπερβολικά. Άλλες φορές, πάλι μένουμε σε ισορροπία ανάμεσα στα δύο άκρα και επιστρέφουμε στο κέντρο. Ακόμα κι ένα αυτοκίνητο που δουλεύει με ένα μέτριο τρόπο κάθε μέρα, διαρκεί περισσότερο από ένα αυτοκίνητο που μένει ακίνητο για μήνες και μετά τρέχει σε αγώνες για μήνες, έτσι κάπως η Ισορροπία είναι το κλειδί για μακρύτερη και υγιεινότερη ζωή. Πολλοί από εμάς, βρίσκουν την Ισορροπία δοκιμάζοντας τα όρια τους και εξερευνώντας τα άκρα από την μια κι από την άλλη πλευρά και μαθαίνουμε από τις συνέπειες. Αν και δεν είναι κι ο ευκολότερος τρόπος, μερικές φορές είναι ο πλέον απαραίτητος. Η εμπειρία και η συμβουλή των άλλων, ίσως δεν είναι εφαρμόσιμη σε μας. Μερικές φορές, χρειάζεται να ανακαλύψουμε μόνοι μας και η εμπειρία να μην είναι ο ευκολότερος τρόπος για να μάθουμε, αλλά φαίνεται να είναι ο πιο σίγουρος. Μια ειδική εφαρμογή της Αρχής της Ισορροπίας αφορά όσους βρίσκονται σε ανάγκη συναισθηματικά που θέλουν να λάβουν φροντίδα χωρίς να θέλουν να δώσουν τίποτα για αντάλλαγμα. Όλοι μας έχουμε συναισθηματικές ανάγκες και συνειδητά ή ασυνείδητα ψάχνουμε τρόπους για να πάρουμε περισσότερο αγάπη, εκτίμηση και κατανόηση. Αλλά οι πράξεις που βασίζονται στην επιθυμία να λάβουμε, χωρίς να δώσουμε, χρησιμοποιώντας έμμεσους τρόπους που μάθαμε όταν είμασταν παιδιά για να παίρνουμε αυτό που θέλουμε, δεν δουλεύει με τον καιρό. Αυτή η απόχρωση της Αρχής της Ισορροπίας δηλώνει ότι λαμβάνουμε, ό,τι έχουμε δώσει. Σε πολλούς από εμάς είναι γνωστό αυτό το θέμα, αλλά πόσοι από μας το βάζουμε σε εφαρμογή; Μπορεί να δινουμε, αλλά ανεξάρτητα αν έχουμε επίγνωση για αυτό ή όχι, συνήθως τρέφουμε προσδοκίες. Ξοδεύουμε λεφτά, φερόμαστε ευγενικά, κάνουμε κοπλιμέντα για να έρθει κάτι πίσω σε

μας. Δεν υπάρχει βέβαια τίποτα λάθος σε αυτό, εκτός του ότι τα γεγονότα δεν γίνονται πάντα με τον τρόπο που ελπίζουμε. Το συμβατικό δόσιμο έχει μια ενέργεια που μοιάζει με αγκίστρια που κόβει την υψηλή ενέργεια ή απωθεί τα επιθυμητά αποτελέσματα. Το μυστικό του δίνω και το λαμβάνω είναι πως ό,τιδήποτε νιώθουμε πως χρειαζόμαστε είναι πραγματικά ένα μήνυμα από τον βαθύτερο μας εαυτό που μας λέει τι χρειάζεται περισσότερο να δώσουμε. η Αρχή της Ισορροπίας δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί, αλλά οι προσπάθειες πάντα αξίζουν τον κόπο και μπορεί να μας βοηθήσει να κυβερνήσουμε τους εαυτούς και την ζωή μας. ΣΩΜΑ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Ενέργεια του 3

Θεμελειώδεις Ιδιότητες της Eνεργειακής δόνησης του 3 Επικοινωνία – Συναισθηματική Έκφραση – Ευαισθησία Ο Πολεμιστής του Φωτός κάθεται με τους συντρόφους του γύρω από την φωτιά. Συζητούν για κατακτήσεις και οι ξένοι που προσχωρούν στην ομάδα είναι καλοδεχούμενοι, αφού ο καθένας είναι περήφανος για την ζωή του και για τον Καλό Αγώνα. Ο πολεμιστής μιλάει με ενθουσιασμό για τον δρόμο, αφηγείται πώς αντιστάθηκε σε μια πρόκληση, ποια λύση βρήκε σε μια δύσκολη στιγμή. Όταν διηγείται τις ιστορίες του, ντύνει τις λέξεις του με πάθος και ρομαντισμό. Καμιά φορά επιτρέπει στον εαυτό του κάποια υπερβολή. Θυμάται πως, κάπου κάπου, και οι πρόγονοι του υπερέβαλλαν. Έτσι, κάνει κι αυτός το ίδιο. Χωρίς ποτέ όμως να μπερδεύει την περηφάνια με την ματαιοδοξία και χωρίς να πιστεύει στις υπερβολές του. «Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός» Paulo Coelho Σύμφωνα με τους Πυθαγόρειους η Τριάδα είναι ο πρώτος εν ενεργεία περιττός αριθμός, ο πρώτος τέλειος αριθμός, ένα μέσον και αναλογία. Προκαλεί την προσχώρηση της δύναμης της μονάδας σε ενέργεια και επέκταση. Οι Πυθαγόρειοι αναφέρουν αυτόν τον αριθμό στην φυσιολογία, γιατί είναι η αιτία εκείνου που έχει τριπλές διαστάσεις. Η Τριάδα είναι και ο νους, γιατί ο νους είναι η πρώτη ενέργεια και η αιτία καλής συμβουλής, νόησις και γνώσις, επειδή όπως παρατηρεί ένας ανώνυμος συγγραφέας οι άνθρωποι ορθώς χρησιμοποιούν τις παρούσες περιστάσεις, προβλέπουν εκείνες που είναι μελλοντικές και αποκτούν πείρα από όσες είναι παρωχημένες. Είναι ο κυριότερος αριθμός επειδή είναι η πρώτη των αριθμών. Είναι δασκάλα και σύνθεση της μουσικής, επειδή περιέχει τρεις συμφωνίες. Είναι εκείνη που διδάσκει την γεωμετρία επειδή το τρίγωνο είναι η αρχή κάθε σχήματος. Διαθέτει αυθεντία σε ό,τι αφορά την αστρονομία, την φύση και την γνώση των ουράνιων σωμάτων, συνδέει και τα κατευθύνει σε δράση και αποτέλεσμα. Τούτο γίνεται φανερό από την παρατήρηση ότι τρεις είναι οι τετράδες των ουράνιων ζωδίων. Η ενέργεια του 3 είναι η εκφραστική ενέργεια. Είναι μια θετική εκρηκτική ενέργεια και η δόνηση της είναι ενθουσιώδης και διαχυτική. Είναι μια δημιουργική δόνηση επίσης, όπως και το 1 και πολλές φορές γίνεται υπερκινητική, όπως και επιμένει και θέλει τα πάντα αμέσως. Το 3 περιέχει ζωντάνια και χαρά, αλλά χρειάζεται επίσης, όπως το 1, να βρίσκει διεξόδους και τρόπους για να διοχετευτεί, διαφορετικά γίνεται καταθλιπτικό και βαρύ, ή χάνει τον χρόνο του με ασήμαντα πράγματα. Στην ανθρώπινη κοινωνία, οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουν ότι το να μεταφέρουμε πληροφορίες ο ένας στον άλλον και να μιλάμε είναι αυτό που λέμε Επικοινωνία. Ένα μικρό παράδειγμα, για αυτό που ονομάζουμε συνήθως Επικοινωνία, ίσως δείξει καθαρότερα τι είναι πραγματικά Επικοινωνία, αρχίζοντας με το τι δεν είναι Επικοινωνία, ακόμα κι αν φαίνεται έτσι.

Θα αναφέρω έναν απλό διάλογο ενός ζευγαριού που φαίνεται να επικοινωνεί για ένα θέμα. Διάλογος 1ος -Κα Χ: Αγάπη μου πήρε σήμερα τηλέφωνο η μητέρα μου κι ακούστηκε πολύ μόνη και λυπημένη. Με τον τρόπο της έδειχνε ότι ήθελε να έρθει να μείνει μαζί μας για μερικές μέρες. -Κος Χ: Ξέρεις πώς νιώθω για την μητέρα σου. Κάθε φορά που έρχεται ανακατεύεται με τα πάντα και τελικά καταλήγουμε να καβγαδίζουμε μεταξύ μας. -Κα Χ: Μα ξέρεις, δεν έβρισκα τρόπο να το αποφύγω…δεν ήθελα να την πληγώσω, ή να της δείξω ότι δεν είναι επιθυμητή εδώ … -Κος Χ: Εννοείς ότι έρχεται; Αυτό θέλεις να μου πεις; -Κα Χ: Μα, δεν μπορούσα να της πω ότι η ίδια της η κόρη δεν την θέλει για το λίγο διάστημα που θέλει να έρθει… -Κος Χ: Τουλάχιστον, μπορούσες να της πεις ότι ήθελες να το συζητήσουμε πρώτα. - Κα Χ: Το ξέρει ότι δεν την πολυσυμπαθείς και φοβόμουν, μήπως αυτό την στεναχωρήσει περισσότερο. -Κος Χ: (σαρκαστικά) Ε, βέβαια, δεν μπορούμε να στεναχωρήσουμε την μανούλα. Προτιμάς να στεναχωριέμαι εγώ και να τσακωνόμαστε μεταξύ μας. -Κα Χ: (ετοιμάζεται για κάποιο από τα χειριστικά της κόλπα) Σε παρακαλώ γλύκα μου, κάνε το για μένα και δεν θα μετανιώσεις….θα στο ξεπληρώσω. (Η Κα Χ κάθεται δίπλα στον άντρα της και τον φιλά στο αυτί, βάζοντας το χέρι της στους ώμους του). - Κος Χ: Τώρα με δωροδοκείς; Τελευταία δεν ήσουν και τόσο θερμή μαζί μου. -Κα Χ: Το ξέρω αλλά, αν μου κάνεις αυτό το χατήρι θα στο ξεπληρώσω και δεν θα το μετανιώσεις. -Κος Χ: (ακόμα εκνευρισμένος) Και πόσο ακριβώς σχεδιάζει να μείνει; Ίσως στους περισσότερους από εμάς, αυτό να θεωρείται Επικοινωνία και μάλιστα επιτυχημένη, την στιγμή που ο Κος Χ. στο τέλος φαίνεται να πείθεται με τον χειρισμό της γυναίκας του. Αλλά, ας δούμε καλύτερα τον παρακάτω διάλογο, κάτω από τις ίδιες συνθήκες κι ίσως τότε καταλάβουμε καλύτερα, τι σημαίνει ειλικρινή Συναισθηματική Έκφραση, Ευαισθησία και Επικοινωνία. Διάλογος 2ος -

Κα Χ: Αγάπη μου θα ήθελα να καλούσα την μητέρα μου να μείνει μαζί μας μια βδομάδα. Κος Χ: Δεν μου αρέσουν οι επισκέψεις της μητέρας σου. Αναστατώνει την ζωή μας με τις κριτικές της και στο παρελθόν έχουμε τσακωθεί αρκετές φορές εξαιτίας της. Γι’αυτό δεν μου αρέσει να έρχεται εδώ. Κα Χ: Ξέρω πώς νιώθεις. Κι εγώ δεν έχω μια αμφιθυμία για αυτό το θέμα. Εσύ είναι πιο σημαντικός για μένα, απλώς θέλω να καλώ και τη μητέρα μου μια δύο φορές τον χρόνο. Γερνάει κι η μοναξιά της γίνεται αφόρητη και μια τέτοια πρόσκληση είναι πολύ σημαντική για εκείνη. Κος Χ: Για πόσο καιρό θέλεις να την καλέσεις; Κα Χ: Δέκα μέρες περίπου. Κος Χ: Καταλαβαίνω, πώς νιώθεις για την μητέρα σου και γι’αυτό το δέχομαι. Θα προτιμούσα όμως να έμενε μόνο μια βδομάδα.

Κα Χ: Σε ευχαριστώ. Θα καλέσω μερικές φίλες μου με τις μητέρες τους για φαγητό κι ίσως να καλέσουν τη μητέρα μου να τις επισκεφτεί, όσο μένει μαζί μας. Όταν κανείς διαβάσει αυτούς τους δύο διαλόγους, είναι φανερό ότι ενώ διαπραγματεύονται το ίδιο θέμα, η ενεργειακή δόνηση του 3 εκφράζεται διαφορετικά ανάμεσα σε αυτό το ζευγάρι από τον ένα διάλογο στον άλλον. Ενώ το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, τα συναισθήματα στον 1ο διάλογο δεν εκφράζονται άμεσα, όπως και το αίτημα της Κας Χ. η οποία δεν παίρνει την ευθύνη για την επιθυμία της να έρθει η μητέρα της. Ο Κος Χ. αντιδρά αρνητικά σε αυτόν τον χειρισμό κι ενώ δεν φαίνεται να καταλαβαίνει και να κατανοεί την επιθυμία της γυναίκας του –μιας και ποτέ δεν εκφράστηκε άμεσα- συνεχίζει να μην δέχεται το έμμεσο αίτημα της. Τότε η Κα Χ. βγάζει τα μεγαλύτερα όπλα της και προσπαθεί να τον δελεάσει σεξουαλικά. Ουσιαστικά κάνουν μια συμφωνία που ο καθένας πληρώνεται για να δώσει στον άλλον αυτό που θέλει. Ο Κος Χ. συμφωνεί, χωρίς πραγματικά να το εννοεί, για να πάρει αυτό που θέλει κι αυτός με την σειρά του. Βέβαια, τα αρνητικά συναισθήματα για την πεθερά του, αλλά και για τον χειρισμό της γυναίκας του θα βγουν αργότερα στην επιφάνεια και με αυτόν τον τρόπο μπορεί να διαιωνίζεται ένας κύκλος έμμεσων συνδιαλλαγών που το βασικό τους στοιχείο είναι ο χειρισμός και η εξαπάτηση. Αντίθετα στον 2ο διάλογο υπάρχουν κι εκεί συμβιβασμοί, μιας και η επιθυμία της κας Χ δεν είναι και τόσο αποδεχτή από τον άντρα της. Αλλά το σημαντικό σημείο αυτού του διαλόγου είναι η ευθύς και ειλικρινής περιγραφή της κατάστασης. Η ίδια παίρνει την ευθύνη ότι θέλει να καλέσει την μητέρα της. Και οι δύο μιλούν για το πώς νιώθουν για την κατάσταση. Εκείνος αποφασίζει να αποδεχτεί το αίτημα της γυναίκας του, ακόμα κι αν δεν του αρέσει τόσο η ιδέα, μπορεί να υποχωρήσει αυτή την φορά, χωρίς να νιώσει εξαπατημένος ή ότι τον έχουν χειριστεί. Δεν παίζεται κανένα έμμεσο παιχνίδι δελεασμού, ούτε πληρώνουν ο ένας τον άλλον, σαν να κάνουν μια εμπορική συμφωνία. Η ενεργειακή δόνηση του 3 είναι αυτή η άμεση συναισθηματική επικοινωνία με τον άλλον και η ικανότητα να εκφράσουμε την αλήθεια μας, να ακούσουμε την αλήθεια του άλλου και να έχουμε την ευαισθησία να τον συναισθανθούμε και να μας συναισθανθεί. Αυτή είναι και η βάση για την δημιουργία βαθιών και αληθινών σχέσεων. Αν η συγκεκριμένη δόνηση εμφανίζεται στον Ενεργειακό μας Κώδικα, τότε η ενέργεια του 3 εμπεριέχει σημαντικά θέματα μας κι ανάλογα την Θέση στην οποία βρίσκεται, ο ρόλος της γίνεται ακόμα πιο συγκεκριμένος. ΘΕΜΕΛΕΙΩΔΕΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ Της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 3 Επικοινωνία –Συναισθηματική Έκφραση – Ευαισθησία Οι Θεμελειώδεις Ιδιότητες της Ενέργειας του 3 αφορούν θέματα σχετικά με την Επικοινωνία, την Συναισθηματική Έκφραση και την Ευαισθησία και το άτομο που διαθέτει αυτή την δόνηση στον Ενεργειακό του Κώδικα χρειάζεται να παρατηρήσει πώς λειτουργεί, όσον αφορά τις ιδιότητες αυτής της δόνησης. Το παράδειγμα Η Ιδιότητα της Επικοινωνίας αναφέρεται στην ικανότητα της αμοιβαίας επαφής. Όταν επικοινωνούμε, υπάρχει μια συνάντηση. Βρισκόμαστε σε επαφή με τον κόσμο και υπάρχει μια κοινή δραστηριότητα. Ένα μήνυμα βρήκε έναν αποτελεσματικό τρόπο να αποσταλεί από τον πομπό προς τον δέκτη. Στην

Επικοινωνία είναι απαραίτητο ένα κοινό σύστημα συμβόλων, σημάτων και τρόπων συμπεριφοράς. Ο άνθρωπος είναι ένα επικοινωνιακό ον, όχι μόνο με τον εαυτό του, αλλά και με τους άλλους. Τα παιδιά δεν είναι ρατσιστές, λευκά ή μαύρα παίζουν όλα μαζί, γιατί αυτό που τους ενδιαφέρει, δεν είναι η εξωτερική εμφάνιση, αλλά η Επικοινωνία με όλους γύρω τους. Όταν υπάρχουν εμπόδια στην μετάδοση αυτών των κοινών σημάτων, δεν υπάρχει Επικοινωνία. Οι παρεξηγήσεις μπορεί να συσσωρεύονται και η σχέση πεθαίνει. Απαραίτητη προυπόθεση όταν Επικοινωνούμε είναι να είμαστε σε θέση να βρούμε τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσουμε αυτό που πραγματικά νιώθουμε, χωρίς να κατηγορούμε τον άλλον, ή να τον θεωρούμε υπεύθυνο για τα συναισθήματα μας και να ζητάμε αυτό που θέλουμε χωρίς να θεωρούμε ότι ο άλλος είναι υποχρεωμένος να μας το δώσει. Όταν επικοινωνούμε πραγματικά, δεν μιλάμε μόνο, αλλά είμαστε και ικανοί να ακούμε τον άλλον και κατανοούμε αυτό που έχει να μας πει. Όπως χρειάζεται επίσης να ακούμε και να επικοινωνούμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και να γνωρίζουμε πραγματικά τι είναι αυτό που θέλει και χρειάζεται να εκφράσει και να επικοινωνήσει. Η αληθινή Ιδιότητα της Επικοινωνίας δεν είναι μια απλή ανταλλαγή πληροφοριών. Αυτό που έχει σημασία είναι το συναίσθημα που συνοδεύει την Επικοινωνία. Είναι γνωστό ότι η σημερινή κοινωνία στηρίζεται στην Επικοινωνία και πολλοί έχουν καταφέρει να αναρριχηθούν στον επαγγελματικό κόσμο, λόγω της επικοινωνιακής τους δεινότητας. Αλλά, ενώ κάποιοι έχουν κερδίσει κάποια επιτυχία, όσον αφορά σε χρήματα, δύναμη και κύρος, η ζωή τους συναισθηματικά είναι άδεια. Μπορεί να είναι δεινοί πωλητές που η επιτυχία τους στηρίζεται ακριβώς στο επικοινωνιακό τους ταλέντο, δικηγόροι, ηθοποιοί και άλλα επαγγέλματα που στηρίζονται στην ικανότητα της επικοινωνίας, αλλά μπορεί να ανακαλύπτουν στην πορεία ότι η συναισθηματική τους ζωή είναι άδεια, χωρίς χαρά, χωρίς οικειότητα, χωρίς αληθινή ευχαρίστηση. Ίσως επίσης ανακαλύπτουν πόσο δύσκολο είναι να επικοινωνήσουν σε ένα άλλο επίπεδο που χρειάζεται και την συναισθηματική τους συμμετοχή με τους δικούς τους ανθρώπους. Η Συναισθηματική Έκφραση είναι μια ακόμα Ιδιότητα της ενέργειας του 3, αλληλένδετη με την Ιδιότητα της Επικοινωνίας. Το να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα μας και να είμαστε σε θέση να τα εκφράσουμε με τον κατάλληλο τρόπο, δημιουργεί τις προυποθέσεις για αληθινές σχέσεις που βασίζονται στην αμεσότητα και την ειλικρίνεια. Η Συναισθηματική Έκφραση είναι η ικανότητα μας να εκφράζουμε με επιτυχία τον εσωτερικό μας κόσμο και την ψυχική μας κατάσταση. Είναι η ικανότητα μας να μιλάμε, να εξωτερικεύουμε και να εκδηλώνουμε αυτό που αισθανόμαστε μέσα μας, με τρόπο που να γίνεται κατανοητός και σαφής από τους άλλους. Αν δεν είμαστε ικανοί και δεν έχουμε μάθει να μεταφέρουμε αυτό που αισθανόμαστε στον άλλον, τότε δεν μπορούμε να έχουμε μια αληθινή σχέση μαζί του. Απλώς, μιλάμε και πολλές φορές δεν περιμένουμε καν να ακούσουμε, ή να δούμε την ανταπόκριση του άλλου σε αυτά που είπαμε. Νομίζουμε ότι έχουμε Επικοινωνήσει και πολλές φορές, εκπλησσόμαστε, όταν ο άλλος δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το τι θέλουμε, τι έχουμε ανάγκη, τι αισθανόμαστε και τι θέλουμε να πούμε. Η Συναισθηματική Έκφραση εκδηλώνεται μέσα από την φωνή. Η Επικοινωνία που δεν εμπεριέχει την Συναισθηματική Έκφραση εκδηλώνεται με μια μονότονη, μια μόνιμα χαμηλή κι άχρωμη φωνή που κρύβει κάθε συναίσθημα που θέλει να βγει στην επιφάνεια. Το «κράτημα» αυτό κι η ισοπέδωση της φωνής

είναι ασυνείδητες αντιδράσεις που μαζί με το κράτημα της αναπνοής, εμποδίζουν κάθε Συναισθηματική Έκφραση που θα έδινε την απαραίτητη ζωντάνια και τον παλμό στην Επικοινωνία. Είναι ο τρόπος που αφαιρούμε το συναίσθημα από την έκφραση μας κι αυτό, όχι μόνο κάνει ελλιπή και ελαττωματική την Επικοινωνία μας με τους άλλους, αλλά δυσχεραίνει και την σχέση μας με τον ίδιο μας τον εαυτό. Όταν η εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας διαταράσσεται, αυτά δεν εξαφανίζονται, αλλά περνούν σε μια κατάσταση άρνησης. Παραμένουν μέσα στο σώμα μας και εμποδίζουν την φυσιολογική και υγιή λειτουργία του οργανισμού. Αν βρισκόμαστε σε Επικοινωνία με τον εαυτό μας, θα κατανοήσουμε ότι χωρίς τα συναισθήματα μας είμαστε σαν τους πεθαμένους και σίγουρα δεν υπάρχει καμία Επικοινωνία και καμία Συναισθηματική έκφραση στον κόσμο των νεκρών. Η απαγόρευση της συναισθηματικής έκφρασης οδηγεί στην απώλεια της Ευαισθησίας και η απώλεια αυτή, στην απώλεια της ζωτικότητας. Τα συναισθήματα είναι πηγή ζωής για το σώμα, όπως οι σκέψεις για το μυαλό. Η Ευαισθησία είναι η τρίτη Ιδιότητα της ενεργειακής δόνησης του 3 που βρίσκεται σε άμεση σχέση με τις άλλες δύο. Το να είμαστε Ευαίσθητοι σημαίνει να έχουμε αυξημένη την ικανότητα να προσλαμβάνουμε τα εξωτερικά ερεθίσματα και να αντιδρούμε σε αυτά. Μας διακρίνει μια υπερβολική λεπτότητα και ευπάθεια για αυτό που συμβαίνει γύρω μας και γι’αυτό που οι άλλοι αισθάνονται. Όταν έχουμε την Ιδιότητα της Ευαισθησίας, συναισθανόμαστε τα προβλήματα και τον πόνο τους άλλου, γιατί έχουμε ευαισθητοποιηθεί στον δικό μας πόνο. Ευαισθησία είναι και η ικανότητα να εκτιμάμε τις θετικές αποχρώσεις των εκφράσεων κάθε ζωντανού όντος. Η Ευαισθησία είναι η ποιότητα ενός ανθρώπου που είναι ζωντανός. Όταν νεκρώνουμε τον εαυτό μας, νεκρώνουμε την ευαισθησία μας, τα συναισθήματα μας, την έκφραση μας για αυτά, όπως επίσης και την επικοινωνία μας με τον εαυτό μας και τους άλλους. Αυτό που χαρακτηρίζει την ειλικρινή, από καρδιάς, Επικοινωνία με τους άλλους είναι η σταθερή εστίαση στα συναισθήματα μας και κατ’επέκταση στην αποδοχή τους. Αυτός είναι και ο τρόπος να βρισκόμαστε σε βαθειά επαφή με την εμπειρία της ζωής και να εκφράσουμε αυτό που είναι αληθινό για μας, όταν το κρίνουμε σκόπιμο. Επιδράσεις Όλος ο έμβιος κόσμος «νιώθει» πέρα από τα φίλτρα της λογικής και της νοητικής κατανόησης. Αυτό το συναίσθημα έρχεται μέσα από την επαφή, μέσα από το δέρμα. Η αμοιβάδα, για παράδειγμα, είναι απλό πρωτοπλασματικό ζώο, που έχει την ικανότητα όπως όλοι οι έμβιοι οργανισμοί να αντιδρά στο περιβάλλον της. Όταν η αμοιβάδα αντιλαμβάνεται μια ευχάριστη επαφή, τότε επεκτείνεται και απορροφά ο,τιδήποτε θετικό μπορεί να της προσφέρει το γύρω της περιβάλλον. Αν νιώσει κάτι δυσάρεστο, τότε υποχωρεί, συσπάται και απομακρύνεται. Δεν υπάρχει καμία λογική σε αυτή της την κίνηση. Είναι μια υπόθεση αισθήσεων. Αυτή η επαφή περνάει μέσα από τα πολλά αισθητήρια όργανα και είναι η ροή των αισθήσεων που περνάει από τον έναν οργανισμό στον άλλον. Ο στόχος είναι η ίδια η επαφή, μια αίσθηση βαθειάς εγγύτητας χωρίς όμως έναν στόχο. Το σκυλί που κουλουριάζεται στα πόδια του αφεντικού του, δεν το ενδιαφέρει να δείξει την αφοσίωση του ή ότι υπακούσει στις διαταγές του, απλά παίρνει επαφή που την απορροφά με όλο του το είναι.

Αυτό το είδος της Επαφής, που είναι διαφορετική από την ενεργητική επαφή της δόνησης του 2, περιέχει ένα στοιχείο του να έχουμε την ικανότητα να μπαίνουμε για λίγο στην θέση του άλλου ατόμου και να αντιληφθούμε την πραγματικότητα σαν να είμαστε στην θέση του. εδώ βρίσκεται και η βάση της ενσυναίσθησης, που μας επιτρέπει να πάρουμε τα συναισθήματα του άλλου ατόμου μέσα μας. Φυσικά, αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το να ανησυχούμε για το άλλο άτομο. Απλά υπάρχει μια ροή αισθήσεων από τον έναν στον άλλον, χωρίς κανείς να ανησυχεί και να νιώθει υπεύθυνος για τον άλλον. Το παιδί έχει ανάγκη αυτού του είδους την επαφή που του επιτρέπει να βρίσκεται στην αγκαλιά της μητέρας του, να έρχεται σε επαφή με το δέρμα της και να απορροφά την ζεστασιά, την μυρωδιά της και την ευχαρίστηση που παίρνει από το άγγιγμα των σωμάτων τους, χωρίς να κάνει τίποτα απολύτως. Αργότερα, δεν χρειάζεται αυτή η επαφή δέρμα με δέρμα για να μπορεί να αισθάνεται αυτή την ανταλλαγή της ροής των αισθήσεων με τον άλλον. Αυτό που είναι αναγκαίο για να υπάρχει αληθινή επαφή, είναι η οπτική επαφή και δεν υπάρχει, αν δεν αισθανόμαστε το άλλο άτομο ή αν δεν αντιλαμβανόμαστε, αυτό που το άλλο άτομο αντιλαμβάνεται. Το παιδί χρειάζεται να νιώθει ότι ο άλλος το βλέπει και δεν το κοιτάει, το ακούει, κι όχι ότι ακούει τα περιεχόμενα του λόγου του κι ότι τον νιώθει. Στην επαφή αυτού του είδους δεν υπάρχει κάποιος που είναι κατώτερος από τον άλλον. Υπάρχει ένα λιώσιμο ορίων που οδηγεί σε μεγαλύτερη κατανόηση. Έτσι θα είναι ικανό να δημιουργεί σταθερές και αληθινές σχέσεις αγάπης αργότερα στην ζωή του, γιατί θα μπορεί να κατανοήσει την πραγματική φύση του ανθρώπου που στέκεται μπροστά του. οι ειλικρινείς σχέσεις με τους γονείς του θα αποτελέσουν την βάση για τις υγιείς ενσυναισθητικές σχέσεις με τους άλλους. Ένα παιδί που έχει ακουστεί και είναι ελεύθερο να εκφράσει τα συναισθήματα του, όποια κι αν είναι αυτά, μπορεί να βρίσκεται και σε τέτοιου είδους επαφή με τους άλλους γύρω του. Αν έχουν σεβαστεί το δικαίωμα να φωνάξει, να εκφράσει και να επικοινωνήσει ανοιχτά αυτό που θέλει και χρειάζεται, τότε θα νιώθει σε επαφή με τον εαυτό του και την πραγματικότητα. Αν έχουν αποδεχτεί το κλάμα και υπάρχει η δυνατότητα να εκφραστεί με λόγια, είναι η βάση αργότερα για την αίσθηση που έχει το άτομο ότι η φωνή του είναι δική του υπόθεση. Το κλάμα ενός μωρού είναι κάτι παραπάνω από ένα κάλεσμα βοήθειας. Είναι ο τρόπος του να επικοινωνεί με τους γύρω του κι η μητέρα –αν βρίσκεται κι η ίδια σε επαφή με τον εαυτό της- κατανοεί τις ανάγκες του μωρού της μέσα από τον τρόπο που κλαίει. Ο ήχος και το συναίσθημα συνδέονται τόσο στενά που αργότερα μαθαίνουμε να ελέγχουμε τις φωνές μας, ώστε να μην φανερώνουμε τα συναισθήματα μας. Μόνο με την αποδοχή αυτού του κλάματος και της λύπης που μπορούν να κρύβουν αυτά τα δάκρυα, αργότερα γινόμαστε ικανοί να βιώνουμε ολοκληρωτικά και την χαρά μας. Τα δάκρυα και τα αναφυλλητά ενός παιδιού, μοιάζουν σαν να ξεπλένουν τις πληγές του και το βάζουν σε μια κατάσταση βαθειάς χαλάρωσης και ανακούφισης. Αργότερα μαθαίνουν να μιλάνε και οι λέξεις είναι η φωνή του Εγώ τους. Όσο πιο ελεύθερο ένα παιδί νιώθει να εκφράζεται μέσα από τις λέξεις τα συναισθήματα του, τόσο μαθαίνει την αξία της συναισθηματικής έκφρασης και της επικοινωνίας. Πρέπει να μάθει τους κανόνες και τους νόμους που κυβερνούν τις σχέσεις κι έτσι αντιλαμβάνεται τα δικά του συναισθήματα και των άλλων. H Βασική ανάγκη του παιδιού είναι να αισθάνεται ο εαυτός του, ένα ξεχωριστό άτομο που μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του και τον εσωτερικό του κόσμο, χωρίς να νιώσει ότι αυτό είναι

κάτι που δυσαρεστεί, ή ακόμα κι απειλεί τους άλλους. Κι οι γονείς χρειάζεται να το καταφέρουν αυτό από πολύ νωρίς στην ζωή του. Με λίγα λόγια, αν το ακούνε, του μιλάνε, το φωνάζουν με το όνομα του, ρωτάνε την γνώμη του, αναγνωρίζουν την ύπαρξη του, αυτές οι απλές ανθρώπινες πράξεις, κάνουν το παιδί να αισθάνεται σημαντικό που είναι ο εαυτός του. Μαθαίνει να δίνει και το ίδιο αξία σε αυτό που είναι κι έτσι μπορεί να δώσει αξία σε οποιοδήποτε άλλο πλάσμα στην ζωή του. Γίνεται ικανό να βρίσκεται σε επαφή, να έχει επίγνωση του αισθητηριακού του κόσμου κι αργότερα αντιλαμβάνεται με σαφήνεια και καθαρότητα την εσωτερική κι εξωτερική πραγματικότητα. Πρέπει να ακονίσει την ικανότητα του για επικοινωνία, φτιαγμένη από λέξεις, λογική, τόνο φωνής, συναισθήματα, εκφράσεις προσώπου, στάσεις και συμπεριφορές. Όπως όμως έχουμε αναφέρει ξανά, τις περισσότερες φορές υπάρχουν εμπόδια στην ανάπτυξη αυτών των Ιδιοτήτων της Ευαισθησίας, της Συναισθηματικής Έκφρασης και της Επικοινωνίας. Το αποτέλεσμα είναι να διχάζονται σε δύο πόλους και να χάνουν την ενότητα τους. Βασικές Πολώσεις των Θεμελειωδών Ιδιοτήτων Η Ευαισθησία γίνεται Υπερευαισθησία  Αναισθησία Η Συναισθηματική Έκφραση γίνεται Έκρηξη  Κατάθλιψη Η Επικοινωνία γίνεται Χειρισμός  Απόσταση ‘Όπως και στις προηγούμενες ενεργειακές δονήσεις, όταν δημιουργούνται αυτές οι πολώσεις, ζούμε την ζωή μας από τον έναν ή από τον άλλον πόλο, με αποτέλεσμα να κι ο πόλος που υπερλειτουργεί να μην είναι αποτελσματικός. Όταν ένα παιδί δεν έχει λάβει την απαραίτητη προσοχή, προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο του εαυτού του και να εντείνει τις προσπάθειες του, σε μια εποχή που δεν είναι κατάλληλο για την εξέλιξη του κάτι τέτοιο. Όταν δεν μπορεί να επαναπαυτεί χωρίς να νοιάζεται στην αγκαλιά της μητέρας του και να βιώσει μια πλήρη επαφή μαζί της, χωρίς να απαιτείται να κάνει τίποτα γι’αυτό, τότε κάθε είδους επαφής γίνεται αγχωτική κι επικίνδυνη. Έτσι χάνει και την ικανότητα του να αντιλαμβάνεται ποιος πραγματικά είναι ο άλλος και η επικοινωνία αλλοιώνεται. Δεν μπορεί να αναπτύξει την απαραίτητη ευαισθησία που χρειάζεται και τείνει να γίνεται υπερευαίσθητο ή προσπαθεί να μην νιώθει τον πόνο από την έλλειψη της επαφής και της επικοινωνίας. Αργότερα, μπορεί να παραπονιέται για τον σύντροφο του που δυσκολεύεται να επικοινωνήσει, για το πόσο αναίσθητο ή υπερευαίσθητο άτομο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν είναι ικανοί να διακρίνουν από την αρχή πώς είναι πραγματικά οι άλλοι άνθρωποι, πότε μπορούν πραγματικά να ακουστούν, να ανοίξουν την καρδιά τους και να εμπιστευτούν ή όχι. Αυτό έχει επιπτώσεις και στην σεξουαλικότητα τους, που εξαιτίας της ανικανότητας τους να έχουν μια επικοινωνία και επαφή με τον εαυτό τους και τον άλλον, τείνουν να υπεραναπληρώνουν την έλλειψη με υπερδραστήρια σεξουαλική συμπεριφορά χωρίς συναίσθημα ή έχουν σοβαρά προβλήματα στύσης ή ψυχρότητας. Όσο περισσότερο προσπαθούν, τόσο περισσότερο χάνουν και την επαφή με τον άλλον. Είναι σημαντικό για αυτούς να επαναποκτήσουν αυτή την πραγματική Επαφή και την ικανότητα επικοινωνίας με τον άλλον κι όχι μόνο να την μάθουν, αλλά και να την θρέφουν και να την συντηρούν.

Αν το παιδί δεν έχει ακουστεί, θα γίνει ο ενήλικος που δεν ακούει. Αν έχει καταπιεστεί να ακούει τους άλλους να μιλάνε,δίνοντας μόνο οδηγίες, συμβουλές και επιβάλλοντας τις δικές του απόψεις, ίσως αργότερα να μιλάει πολύ, αλλά χωρίς πραγματικά να λέει τίποτα. Όταν ο γονιός μιλάει ακατάπαυστα, το παιδί υπερφορτίζεται, γιατί όλες οι αισθήσεις τους βρίσκονται σε διέγερση να προσέξει αυτό που ο γονιός του λέει. Επειδή όμως αυτή η ακρόαση τις περισσότερες φορές επιβάλλεται, το παιδί σταματάει πραγματικά να βρίσκεται σε επαφή και η επικοινωνία διακόπτεται. Βρίσκεται εκεί, κάνει ότι ακούει, χωρίς πραγματικά να ακούει. Κι όταν δεν ακούμε σωστά, δεν σκεφτόμαστε σωστά και φυσικά δεν επικοινωνούμε. Όταν οι γονείς έχουν χάσει την επαφή με τις δικές τους αισθήσεις, τα παιδιά καταπιέζουν αυτό που πραγματικά αισθάνονται. Όσο οι γονείς ασχολούνται με τις δικές τους ανάγκες, πιστεύοντας ότι ικανοποιούν το ίδιο, όταν ερμηνεύουν τι αισθάνεται το ίδιο, αντί να αποφασίσει μόνο του, είναι απίθανο το παιδί να ενθαρρυνθεί και να εκφράσει αυτό που πραγματικά αισθάνεται. Ακόμα πιο πολύ δεν γνωρίζει καν, τι αισθάνεται το ίδιο μέσα του. Όταν συμβαίνει αυτό, το παιδί χάνει τον εαυτό του κι όσο δεν είναι ο εαυτός του, δεν είναι κανένας. Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε συναισθήματα, αλλά στην κυριολεξία είμαστε τα συναισθήματα μας. Τα θαμμένα συναισθήματα μας παραμορφώνουν διαρκώς την αντίληψη. Όταν διαστρεβλώνεται η αντίληψη, δεν υπάρχει δυνατότητα για ειλικρινή επαφή κι επικοινωνία. Το κλάμα και οι φωνές του παιδιού δεν είναι τις περισσότερες φορές αποδεχτές, από τους μεγάλους που δείχνουν να δυσανασχετούν και να απειλούν με τιμωρίες όταν αυτά συμβαίνουν. Νομίζουν ότι έτσι μαθαίνουν το παιδί τους να γίνει πιο κόσμιο και πολιτισμένο και δεν καταλαβαίνουν ότι δεν αντέχουν να δουν την δική τους έλλειψη στο να εκφράζουν ελεύθερα μέσα από την φωνή τους, όλα όσα αισθάνονται. Οι φυλακισμένοι και οι σκλάβοι δεν έχουν δική τους φωνή κι έτσι δεν είναι ελεύθεροι άνθρωποι. Τα παιδιά παρότι δεν είναι σκλάβοι, φοβούνται να βγάλουν έναν δυνατό ήχο για να μην ενοχλήσουν και το να είναι ήσυχα και υποτακτικά κι αυτό συνεχίζει και στην ενήλικη ζωή ως τεχνική επιβίωσης. Ως ενήλικοι δεν μπορούν να παραδοθούν ελεύθερα στο να φωνάξουν ή ακόμα και να ουρλιάξουν, ή ουρλιάζουν υστερικά σχεδόν σε όλη τους ζωή. Τα συναισθήματα όμως είναι η ίδια η ζωτική ενέργεια μας που όταν της καταπιέζουμε, στο τέλος, είτε απελευθερώνονται εκρηκτικά ή μπαίνουμε σε κατάθλιψη. Τις περισσότερες φορές το άτομο που εκρήγνυται, μετανιώνει, γιατί νιώθει ότι ακόμα κι αν έχει εκφραστεί, κανείς δεν υπάρχει για να το καταλάβει και να τον συναισθανθεί και μετανιώνει που έχει μιλήσει. Κλείνεται και αισθάνεται σαν ένα καζάνι που βράζει μέσα του, μέχρι την επόμενη έκρηξη του, ή πέφτει σε κατάθλιψη. Αρνείται να αποδεχτεί ο ίδιος τα συναισθήματα του και σίγουρα δεν μπορεί να βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο να τα εκφράσει. Όταν δεν επιτρέπεται να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, ή όταν οι γονείς μας δεν είχαν δεχτεί τα αρνητικά συναισθήματα, όπως του θυμού, της λύπης, της οργής, του φόβου, τότε είτε υπερχειλίζουν και γινόμαστε υπερβολικά ευαίσθητοι ή αναισθητοποιούμαστε και κόβουμε επαφή. Αυτό γίνεται αλλάζοντας τον τρόπο που αναπνέουμε. Αναπνέοντας ρηχά, μένουμε στην επιφάνεια κι έτσι σιγά-σιγά η απόσταση με τον εαυτό μας μεγαλώνει, όπως κι αυτή με τους άλλους. Αποκόβουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, σε αυτή την περίπτωση ένα δυσάρεστο συναίσθημα και περιμένουμε να θεραπευτούμε. Είναι το ίδιο, όπως το να κόβουμε το δάχτυλο μας, γιατί μας ενοχλεί μια παρανυχίδα. Η δυνατότητα μιας ειλικρινούς επικοινωνίας χάνεται και η ζωή γίνεται δύσκολη και μπερδεμένη.

Γινόμαστε χειριστικοί, μην μπορώντας να εκφράσουμε άμεσα αυτό που θέλουμε και αυτό που νιώθουμε. Από την μια, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτό που ο άλλος εκφράζει και βρισκόμαστε σε μια διαρκή άμυνα, αντιδρούμε υπερβολικά, μην μπορώντας να ελέγξουμε τα συναισθήματα μας, να βρούμε τα κατάλληλα λόγια και να μιλήσουμε για αυτό που αισθανόμαστε. Ή, από την άλλη, σιωπούμε και φαινόμαστε ψυχροί και αναίσθητοι, σαν να μην μας αγγίζει τίποτα. Και στις δύο περιπτώσεις, οι Ιδιότητες της Επικοινωνίας, της Ευαισθησίας και της Συναισθηματικής Έκφρασης έχουν αλλοιωθεί και η ενότητα μας έχει διασπαστεί. Δεν γνωρίζουμε ούτε ποιοι είμαστε εμείς, ούτε ποιοι πραγματικά είναι οι άλλοι. Είμαστε καταδικασμένοι να βιώνουμε εμπειρίες που να ανακαλούν τα συναισθήματα που αποφεύγουμε ξανά και ξανά κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ιστορία, σε προσωπικό επίπεδο μοιάζει να επαναλαμβάνεται. Αν η ενεργειακή δόνηση του 3 βρίσκεται σε κάποια Θέση του Ενεργειακού Κώδικα, τότε οι παραπάνω καταστάσεις είναι πολύ οικείες. Η Θέση που βρίσκεται η δόνηση, εκφράζει ακριβώς ποιο ρόλο παίζει στην ζωή μας. Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 3 εκφράζουν τον σκοπό της ζωής μας. Όποιος διάθέτει αυτή την ενεργειακή δόνηση στην 1η Θέση του Ενεργειακού Κώδικα, το βασικό μοτίβο της ζωής του αφορά θέματα σχετικά με την Επικοινωνία, την Συναισθηματική του Έκφραση και την Ευαισθησία. Όλα τα βιώματα του έχουν στόχο να βρει την ενότητα σε αυτές τις Ιδιότητες. Σκοπός της ζωής του είναι να μάθει να εκφράζει άμεσα αυτό που αισθάνεται και να επικοινωνεί με τους άλλους με ευαισθησία και ενσυναίσθηση. Χρειάζεται να μάθει να εκδηλώνει τον αυθορμητισμό και την φαντασία του και να ανακαλύψει την χαρά και την αισιοδοξία στην ζωή του. Ακόμα κι αν σιωπά ή αν μιλάει υπερβολικά, αυτό που χρειάζεται να αναπτύξει είναι η ικανότητα του να γνωρίσει το συναισθηματικό του κόσμο, να μάθει να ακούει τον εαυτό του, όπως και τους άλλους. Είναι αναγκαίο να έρθει σε επαφή με τις αισθήσεις του και το βαθύτερο κομμάτι του εαυτού του και να βρει ένα τρόπο να το εκφράσει στους άλλους. Να ανακαλύψει το νόημα της βαθειάς επαφής με τον άλλον, ο μόνος δρόμος για να δημιουργεί αληθινές σχέσεις που διαρκούν στον χρόνο. Όταν αφομοιώσει καλά αυτές τις Ιδιότητες, τότε μπορεί πραγματικά να εμπνέει τους άλλους. Το ανέμελο πνεύμα του είναι πηγή ζωής για τους άλλους. Η ζωντάνια και η θετικότητα του για την ζωή, κάνει και τους άλλους να βρίσκουν το δικό τους πνεύμα ανεμελιάς και αισιοδοξίας. Όταν μάθει να μιλάει από την καρδιά του και χρησιμοποιεί την ευφράδεια του για να εκφράσει την αλήθεια του, οι δημιουργικές του ιδέες και η εκφραστικότητα του γίνονται πόλος έλξης για τους άλλους γύρω του. Μπορεί να διαπρέψει σε ο,τιδήποτε ευνοεί την αυτοέκφραση και να κινητοποιήσει τους άλλους με τον ενθουσιασμό του και το πάθος του. Επειδή ο σκοπός της ζωής μας είναι δύσκολος να επιτευχτεί, ο 3 μπορεί να αντιμετωπίζει μεγάλη δυσκολία να επικοινωνεί με τους άλλους άμεσα κι αποτελεσματικά. Γίνεται χειριστικός και χρησιμοποιεί τις λέξεις, περισσότερο για να μπερδέψει, παρά για να ξεκαθαρίσει αυτό που νιώθει μέσα του. Τα αιτήματα του εκφράζονται έμμεσα, και ποτέ δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της δικής του επιθυμίας. Όταν η ενεργειακή δόνηση του 3 έχει αλλοιωθεί, τότε μπορεί να παραπονιέται και να γκρινιάζει, κατηγορώντας έμμεσα τον άλλον για την δική του δυστυχία. Άλλες φορές, διαλέγει την σιωπή που τον οδηγεί σε εκρήξεις

οργής, όταν τα συναισθήματα του φουσκώνουν και δεν μπορεί πια να τα διαχειριστεί ή τα καταστέλλει ολοκληρωτικά, πέφτοντας σε κατάθλιψη και χάνοντας επαφή με τον βαθύτερο εαυτό του. Σκορπίζει την ενέργεια του άσκοπα, σε ασήμαντα θέματα και καταστάσεις, γιατί αποφεύγει να δει την εσωτερική του πραγματικότητα. Από την στιγμή που θα βρει την ενότητα των Ιδιοτήτων του 3 ο δρόμος της Επικοινωνίας και της λάμψης ανοίγει για όποιον έχει την συγκεκριμένη δόνηση ως πνευματική του αποστολή. Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του 3 αποτελεί τα εργαλεία και τα εφόδια μας που μας βοηθούν να προχωρήσουμε στην εξελικτική μας πορεία. Το 3 σε αυτή την Θέση είναι η πηγή της δύναμης μας και στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτή είναι το Επικοινωνιακό μας ταλέντο, η ικανότητα μας για αυτοέκφραση και η Ευαισθησία μας. Όποιος έχει την δόνηση του 3 σε αυτή την Θέση, έχει έρθει στον κόσμο με έντονες εκφραστικές ορμές. Έχει να αντιμετωπίσει θέματα σχετικά με την αμφισβήτηση του εαυτού του, τον φόβο του να εκφραστεί και την τάση του να χειρίζεται τους άλλους, αντί να δηλώνει άμεσα τα συναισθήματα του. Η εκφραστική ενέργεια του 3 έχει ένα δυνατό κοινωνικό συστατικό. Ο 3 πλησιάζει τους άλλους ανθρώπους και εξαρτάται από τους άλλους, με ένα διαφορετικό τρόπο από την εξάρτηση που έχει το 2 ή το 1. Ενώ ο 1 μπορεί να μην παραδεχτεί ποτέ αυτή του την ανάγκη και να πολεμά φαινομενικά για την αυτονομία του, ή να διακατέχεται από τον φόβο της μοναξιάς του, ο 2 έχει ανάγκη κάποιον που να τον χρειάζεται ή νιώθει ο ίδιος ανασφαλής να ξεκινήσει κάτι μόνος του και φτιάχνει αλληλοεξαρτήσεις, ο 3 χρειάζεται τον άλλον ως κινητήρια δύναμη. Θέλει κάποιον για να μπορεί να εκφραστεί και να αποδείξει την αξία του. Ο 3 έχει ανάγκη από κοινό. Όταν αρχίζει να εκφράζεται μέσα από την ομιλία, την ζωγραφική, το τραγούδι, την γλυπτική, την ηθοποιία, το γράψιμο ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, αρχίζει με έναν-έναν, αργότερα όταν η αυτοπεποίθηση του και οι ικανότητες του μεγαλώνουν, ανακαλύπτει την ευχαρίστηση να εκφράζεται σε ομάδες ανθρώπων –οικογένεια, φίλοι ή στο ευρύτερο κοινό. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την έκφραση τους και με θετικό και αρνητικό τρόπο, δηλαδή και για να εμπνέουν, να ανυψώνουν και να εκπαιδεύουν, να καθοδηγούν, να διδάσκουν, όπως επίσης και να μειώνουν, να διαφθείρουν ή ακόμα και να καταστρέφουν. Η έκφραση παίρνει πολλές μορφές από την λεκτική, μέχρι την σωματική, έχοντας ένα φάσμα από ένα βλέμμα ή ένα νεύμα μέχρι μια πλήρη ομιλία. Άλλοι χρησιμοποιούν την γλώσσα της τέχνης, ή της μουσικής για να εκφραστούν επίσης. Αν και η εκφραστική ενέργεια του 3 παίρνει διάφορες μορφές, η πιο συνηθισμένη είναι το να μιλάμε με άλλους ανθρώπους. Η ενέργεια του 3 είναι μια πολύ κοινωνική ενέργεια που αλληλεπιδρά με τους άλλους κι όταν ο 3 θέλει να εκφράσει τον εαυτό του, χρειάζεται κάποιον πρόθυμο να ακούσει. Όταν έχει ακροατές, χρειάζεται Ευαισθησία με σκοπό να συντονιστεί με το ακροατήριο του και προσαρμόσει την επικοινωνία του σύμφωνα μας τις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων, ενώ εκφράζει τα αυθεντικά του συναισθήματα και τις ανάγκες. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η επικοινωνία είναι η απλή μεταφορά πληροφοριών. Αυτό πράγματι ισχύει, αλλά η έκφραση είναι κάτι διαφορετικό από την επικοινωνία. Δεν περιέχει μόνο το μοίρασμα της συναισθηματικής

πραγματικότητας κάποιου, αλλά και την ενθάρρυνση των άλλων να κάνουν το ίδιο. Για όλους, αλλά κυρίως για τον 3 η πληρότητα της έκφρασης έρχεται μέσα από τα συναισθήματα. Συνεπώς η συναισθηματική αυτό-έκφραση, δηλαδή το μοίρασμα των αυθεντικών συναισθημάτων με ειλικρίνεια και αμεσότητα και η παρακίνηση για να κάνουν και οι άλλοι το ίδιο, είναι το κεντρικό θέμα του 3. το να εκφράζει τα συναισθήματα του έχει πάντα κέρδος κι έτσι απελευθερώνει συναισθηματική ενέργεια που διαφορετικά μπορεί να ματαιωθεί. Όσοι έχουν αυτή την δόνηση στην θέση των έμφυτων κλίσεων τους χρειάζεται να μάθουν να τιμούν τα δικά τους συναισθήματα και να εμπνέουν τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Μέχρι να το καταφέρει αυτό, ο 3 βρίσκει την ιδέα της δημόσιας ομιλίας ή της έκφρασης των ευαίσθητων συναισθημάτων του, πολύ άβολη, ακόμα και τρομακτική. Μέχρι να φέρει την ενότητα αυτής της δόνησης, βρίσκει μεγάλη δυσκολία να εκφραστεί. Αυτή η δυσκολία μπορεί να εκτείνεται από το τραύλισμα ή στην χρόνια ντροπαλοσύνη, από το να παλεύει να μάθει αγγλικά, ως δεύτερη του γλώσσα μέχρι να μιλάει να διαθέτει ευφράδεια και ευγλωττία, χωρίς κανένα συναισθηματικό στοιχείο, που τείνει να καταπιέζει. Πολλοί 3 φαίνονται πολύ σιωπηλοί, καθώς μαζεύουν το κουράγιο τους να μιλήσουν, αλλά όταν αρχίζουν τελικά να μιλούν, αυτοί που είναι τριγύρω τους, καλύτερα να είναι καλοί ακροατές. Όπως ο 1 δημιουργεί ο,τιδήποτε, είτε θετικά, είτε αρνητικά, ο 3 εκφράζεται με θετικό ή αρνητικό τρόπο και με οποιονδήποτε τρόπο κι αν το κάνει, η ορμή του για έκφραση εκδηλώνεται. Η Αρχή των Επιλογών εφαρμόζεται και στους 3, γιατί κι εκείνοι έχουν πάντα την επιλογή, όπως και οι 1, να διαλέξουν τον τρόπο που θα εκφραστούν. Η θετική έκφραση συχνά περιέχει και τον λεκτικό ενθουσιασμό και την δημιουργική, εμπνευσμένη και επικοιδομητική ομιλία. Ο 3 έχει μια δυνατή τάση να μιλάει ποιοτικά, ή αλλιώς ποσοτικά. Μια ψυχολογική προδιάθεση του 3 είναι να έχει την τάση να βλέπει, όπως και να εκφράζει την αρνητική πλευρά των πραγμάτων. Οι αρνητικές μορφές της έκφρασης συμπεριλαμβάνουν την γκρίνια, το παράπονο, την κριτική και τις βρισιές. Αυτό το είδος της αρνητικής έκφρασης συχνά παρουσιάζεται στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία και χρειάζεται ο 3 να το δει και να δουλέψει με αυτό. Χρειάζεται να αναρωτηθεί «ποια είναι η θετική πλευρά αυτής της κατάστασης;». πολλές φορές, ο 3 μπορεί να μην εκφράζεται καθόλου. Μπορεί να κλείνεται στον εαυτό του, να νιώθει απρόθυμος να μιλήσει ή να φοβάται να μιλήσει ή ίσως να έχει προβλήματα να γίνει κατανοητός. Πολλές φορές, προβληματίζονται και ανησυχούν να βρουν τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσουν τι εννοούν ή τι νιώθουν. Από την στιγμή, όμως που θα αρχίσει να μιλάει, ο 3 έχει πολλά να πει και άφθονη ενέργεια για να εκφράσει. Όπως ο 1 έχει την δημιουργική ενέργεια που χρειάζεται να διοχετεύσει για να απελευθερωθεί η πίεση που νιώθει, έτσι κι ο 3 έχει παρόμοια συναισθηματική πίεση να εκφράσει, όχι μόνο για αυτό που σκέφτεται, αλλά για αυτό που νιώθει. Ο 3 τρέφεται από το συναίσθημα και τρέφει και τους άλλους από αυτό. Όπως ο 1 έχει ένα μεγάλο φυσικό ενεργειακό πεδίο, ο 3 έχει ένα μεγάλο συναισθηματικό πεδίο, ένα επεκταμένο συναισθηματικό νευρικό σύστημα από ενεργειακούς αισθητήρες που απλώνονται στο περιβάλλον γύρω του, αφήνοντας τον ανοιχτό και υπερβολικά ευάλωτο στα συναισθήματα των άλλων (είτε το δείχνει, είτε όχι). Όταν κάποιος κοντά του

νιώθει αναστατωμένος ή ενθουσιασμένος, ο 3 μπορεί να αισθάνεται αυτή την κατάσταση, σαν να έρχεται μέσα από αυτόν. Παρομοίως, όταν αυτός είναι ενθουσιασμένος ή αγχωμένος, οποιοσδήποτε ευαίσθητος άνθρωπος βρίσκεται κοντά, μπορεί να νιώσει την συναισθηματική δύναμη. Ουσιαστικά, όσοι έχουν αυτή την δόνηση στον Ενεργειακό τους Κώδικα τείνουν να γίνονται συναισθηματικά σφουγγάρια των ανησυχιών και της αρνητικότητας των άλλων. Σαν μια μορφή άμυνας, πολλοί από αυτούς παρουσιάζουν μια ελεγχόμενη, λογική προσωπικότητα ή μια μάσκα. Αλλά η εσωτερική τους ζωή είναι γεμάτη από βαθειά συναισθήματα. Ανεξάρτητα, τι καριέρα διαλέγουν, όταν η συναισθηματική τους ορμή αναδύεται, έχουν ένα πάθος για να ξυπνήσουν τα συναισθήματα των άλλων. Ο 3 είναι υπερευαίσθητος στην κριτική, πάντα έτοιμος να παρεξηγηθεί. Όλες οι κριτικές, ακόμα και οι πιο καλοπροαίρετες, τον κάνουν να νιώθει ότι τον έχουν χτυπήσει με ένα ρόπαλο ή ότι τον έχουν καρφώσει στην καρδιά. Όταν μάθει να βλέπει την κριτική σαν ένα είδος νοιαξίματος βοηθάει τον 3 να περάσει από την υπερευαισθησία σε μια βαθύτερη κατανόηση. Η κριτική πάντα εμπεριέχει κι ένα βαθμό συναισθηματικού ρίσκου από την μεριά εκείνου που κρίνει, γιατί το άτομο που κρίνεται μπορεί να πληγωθεί ή να θυμώσει ή μπορεί να κρίνει κι αυτό. Είτε οι κριτικές μας γίνονται με έναν ευγενικό τρόπο, είτε όχι,, δείχνουν ενδιαφέρον, γιατί αν κανείς δεν ενδιαφερόταν καθόλου, δεν θα ασχολιόταν. Η αναγνώριση αυτού του ενδιαφέροντος μπορεί να βοηθήσουν τους 3 να ανεχτούν την κριτική και να δουν τους σπόρους της αγάπης μέσα σε αυτήν. Εξαιτίας του μεγάλου και ευαίσθητου πεδίου των 3, αντιμετωπίζουν συνήθως κρυμμένη ή συντριπτική αυτό-αμφισβήτηση, που είναι ένα άλλο πρωταρχικό θέμα στις ζωές τους. Όπως η ανασφάλεια του 1 σχετίζεται με τον φόβο της κατωτερότητας και της ανισότητας, η αυτό-αμφισβήτηση του 3 σχετίζεται περισσότερο ότι δεν θα καταφέρουν να πετύχουν κάτι. Όπως ο 1 είναι ο καλύτερος στους εθισμούς, ο 2 ο καλύτερος συνεξαρτημένος, ο 3 γίνεται ο καλύτερος μανιο-καταθλιπτικός, εξαιτίας της ευαισθησίας τους, μπορεί να πέφτουν απότομα και να βιώνουν οξεία αυτό-αμφισβήτηση, ή μπορεί να μπαίνουν σε μανία, επειδή δεν μπορούν να εκφράσουν αυτή την ενέργεια και μετά να γυρίζουν στην κατάθλιψη και λυπούνται τον εαυτό τους. Η διδασκαλία, το γράψιμο (όπως σε μια εφημερίδα) και η φυσική άσκηση, όλα αυτά τους επιτρέπουν να εκφράσουν τα δυνατά τους συναισθήματα. Συχνά, ταλαντεύονται ανάμεσα στην αυτοπεποίθηση «Μπορώ να κάνω τα πάντα» και σε μια αίσθηση παραίτησης «Πώς σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να τα καταφέρω;» Την μια μέρα είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και την άλλη να έχουν μια κάθετη συναισθηματική πτώση. Η Αυτό-αμφισβήτηση -να νιώθουν χωρίς προσόντα, απροετοίμαστοι ή γενικά ανίκανοι- παίρνει πολλές μορφές. Για παράδειγμα, μερικοί από τους 3 γίνονται αιώνιοι μαθητές που προετοιμάζονται για πάντα, μαζεύοντας πτυχία και αλλάζοντας κατευθύνσεις, αλλά χωρίς να βγουν στην αγορά, χωρίς ποτέ να εμπιστεύονται τον εαυτό τους λόγω του φόβου της αποτυχίας. Αν ο 3 έχει προβλήματα σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής του, πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει την αυτό-αμφισβήτηση του και να εφαρμόσει την άσκηση για να ξεπεράσει την ανασφάλεια, ευθυγραμμιζόμενος με την Αρχή της Δράσης. Τα θέματα της έκφρασης συνδυασμένα με μια οξεία ευαισθησία έχουν αποτέλεσμα μια έμφυτη τάση να διαστρεβλώνουν τα συναισθήματα τους και τις ανάγκες τους στους άλλους και ακόμα και στον εαυτό τους. Ο χειρισμός είναι

ένα μεγάλο εμπόδιο για τους 3 –είτε χειριζόμενοι τους άλλους ή όταν οι άλλοι τους χειρίζονται. Εκτός κι αν κάνουν κάποια ειδική δουλειά για να ξεκαθαρίσουν αυτή την τάση, οι 3 έχουν πρόβλημα στο να πουν κατευθείαν τι θέλουν ή τι χρειάζονται. Αντί για αυτό, τείνουν να δημιουργούν συνενοχή ή να κάνουν υπαινιγμούς. Μπορεί να πέσουν σε καταθλιπτικά πιστεύω «Αν πραγματικά ενδιαφέρονταν, θα ήξεραν πώς νιώθω». Μπορεί να χειρίζονται τους άλλους συναισθηματικά με ένα βλέμμα ή μια χειρονομία και μετά περιμένουν από κάποιον άλλον να τους κάνει να νιώσουν καλύτερα ή να τους δώσει αυτό που χρειάζονται. Επίσης πολλές φορές, τους χειρίζονται οι άλλοι λόγω των συναισθηματικών δεσμών που δημιουργούν. Η Αρχή της Τιμιότητας εφαρμόζεται έντονα στους 3 και μπορεί να τους βοηθήσει να ξεκαθαρίσουν και να αποκαλύψουν την σημασία της άμεσης και τίμιας επικοινωνίας. Όταν αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι τόσο ευαίσθητοι, όσοι οι ίδιοι, μαθαίνουν να εκτιμούν την αναγκαιότητα της ξεκάθαρης έκφρασης για το ποιοι είναι, πώς νιώθουν και τι χρειάζονται. Η Αρχή της Τιμιότητας μπορεί να βοηθήσει τους 3 να αλλάξουν δραματικά τις ζωές τους. Στην θετική πλευρά, ο 3 διασκεδάσουν και ικανοποιούνται με την ηθοποιΐα, την διδασκαλία, με το να διευθύνουν ανθρώπους, ή να βρίσκονται σε κοινωνικές υπηρεσίες. Η ευαισθησία τους βοηθάει να συντονίζονται με τα συναισθήματα των άλλων, όταν τους προσέχουν και όταν ασχολούνται με την διδασκαλία και την συμβουλευτική. Η οξεία τους διαίσθηση μπορεί να ανοίξει την εξωαισθητήρια τους αντίληψη…?????????? Ένα κλειδί για τους 3 είναι να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση τους, αλλά να αποφύγουν την εμπάθεια. Αυτή είναι μια διαφορά που χρειάζεται να εφαρμόζεται από όλους μας, αλλά περισσότερο από τους 3, γιατί η τάση τους είναι να πνίγονται στα συναισθήματα των άλλων. Όταν βρισκόμαστε σε εμπάθεια με τους άλλους που μας καλούν μέσα από μια μαύρη τρύπα, καταλήγουμε να βρεθούμε μαζί με τους άλλους στην τρύπα και να βιώνουμε το άγχος τους και την δυστυχία τους. Όταν τους συναισθανόμαστε, επικεντρωνόμαστε στην δική μας ξεκάθαρη θέση και τους στέλνουμε μια σκάλα από εκεί. Όπως μερικές φορές συμβαίνει, ίσως οι άλλοι να φωνάζουν: «όχι, δεν θέλω σκάλα, θέλω να πηδήξεις εδώ μέσα μαζί μου». Τότε μπορούμε να τους απαντήσουμε με συμπόνια και ενσυναίσθηση «Μπορώ να σε βοηθήσω καλύτερα από εδώ. Θα κάνω ό,τι μπορώ και σέβομαι την απόφαση σου αν θα σκαρφαλώσεις ή θα κάτσεις στο σκοτάδι ακόμα». Αν θυμηθούν την διαφορά μεταξύ της ενσυναίσθησης και την εμπάθειας, οι 3 μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά τους άλλους, ενώ βοηθούν τον εαυτό τους. Εξαιτίας της ευαίσθητης συναισθηματικής τους φύσης, μπορεί να χρειάζονται να μάθουν να διεκδικούν τα δικαιώματα τους και να μάθουν να εκφράζουν τον θυμό ή την επιθετικότητα τους επικοικοδομητικά, αλλιώς τα καταστέλλουν και τα ματαιώνουν. Οι πολεμικές τέχνες, ο χορός ή άλλες εστιασμένες αθλητικές δραστηριότητες μπορεί να τους ανοίξουν αυτό το τομέα και οι 3 γενικά να βρουν μεγάλη ευχαρίστηση σε αυτή την επέκταση. Αντίθετα με τους 8 που θα δούμε παρακάτω, που μερικές φορές χρησιμοποιούν την σεξουαλικότητα για δύναμη, ή τους 1 που χρησιμοποιούν το σεξ για να απελευθερώσουν την ένταση τους, οι 3 βρίσκονται περιστασιακά σε αδιάκριτες και ασύδοτες σεξουαλικές καταστάσεις και μπλέκονται συναισθηματικά και αργότερα αναρωτιούνται «Τι συνέβη;» ή «Πώς άφησα τον εαυτό του να μπλέξει σε

κάτι τέτοιο;» Η Αυτό-αμφισβήτηση μπορεί επίσης να επιδράσει στην σεξουαλική τους έκφραση ή μπορεί να καταστέλλουν την σεξουαλική τους ενέργεια λόγω της ενοχής ή της ανεπάρκειας μέχρι να εκτιμήσουν την σημασία της ισορροπημένης σεξουαλικής έκφρασης. Οι περισσότεροι από τους 3 επωφελούνται και βρίσκουν ενδιαφέρον σε οργανώσεις που τους δίνουν την ευκαιρία να μιλούν σε ομάδες ανθρώπους. Με λίγα λόγια, η συναισθηματική έκφραση περιέχει προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις που λέγονται από την καρδιά, έχουν την δύναμη να προκαλέσουν κλάμα ή γέλιο, να εμπνέουν πράξεις που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο με τρόπους μεγάλους ή μικρούς. Κάθε μεγάλος πολιτισμός είχε αρχηγούς με δύναμη στην έκφραση και την ευαισθησία να νιώθουν πότε και πώς να χρησιμοποιούν τις λέξεις με το μεγαλύτερο αποτέλεσμα. Κανένας ηγέτης δεν θα μπορούσε να σταθεί χωρίς την δύναμη της έκφρασης, η πένα μπορεί πραγματικά να ήταν μεγαλύτερεη από το ξίφος. Είναι όμως η δύναμη της έκφρασης σε συνδυασμό με την συμπόνια και την ευαισθησία. Κοντά στο τέλος του ταξιδιού, οι 3 ανοίγουν σε όλα τα συναισθήματα της ύπαρξης τους, γεμάτοι με πάθος και αγάπη και χρησιμοποιώντας όλην την παλέτα των συναισθηματικών χρωμάτων, φτάνουν να αγκαλιάσουν τους άλλους μέσα στο ευρύ συναισθηματικό τους πεδίο, θυμίζοντας μας την ουσία της ανθρωπιάς, το δυναμικό του πνεύματος και την νοσταλγία μέσα στον καθένα μας να ξυπνήσουμε μπροστά στην διάσταση των συναισθημάτων μας, γιατί όταν το κάνουμε αυτό, ξυπνάμε μπροστά στην πλήρη ανθρωπιά μας. Η συναισθηματική σύνδεση που η 3 μπορεί να νιώθουν με την ζωή και με τους άλλους παράγει μια υψηλή ενέργεια που από την στγιμή που θα εκφραστεί, μπορεί να ανυψώσει τον καθένα γύρω τους. Αυτά τα άτομα έχουν το δυναμικό να απολαμβάνουν τα συναισθήματα, όπως τα δελφίνια απολαμβάνουν να κολυμπούν στην θάλασσα. Σε υψηλότερα επίπεδα γίνονται κανάλια ανοιχτής ενέργειας, κινώντας στους άλλους την χαρά και την έμπνευση και γίνονται μια δύναμη φωτός για τον κόσμο. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 3 αντιπροσωπεύει τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που είναι αρκετά εμφανή στους άλλους και συμπληρώνει την δόνηση των Έμφυτων Κλίσεων. Είναι η δόνηση που έχει ισχύ τα μεσαία δημιουργικά χρόνια της ζωής μας. Η Επικοινωνία είναι πολύ σημαντική σε όποιον έχει την δόνηση 3 ως Γενέθλιο χαρακτηριστικό του. Δεν θέλει να βρίσκεται σε κατώτερη θέση από τους άλλους και να παίρνει διαταγές και επειδή κινείται με γρήγορες ταχύτητες, θέλει να βρίσκεται ένα βήμα πιο μπροστά από τους άλλους. Θέλει να είναι ελεύθερος να χρησιμοποιεί την φαντασία του και να ομορφαίνει το περιβάλλον του. Ανάλογα σε ποιον πόλο λειτουργεί, οι άλλοι τις περισσότερες φορές, βλέπουν έναν άνθρωπο κεφάτο, αισιόδοξο και εξωστρεφή που αντιλαμβάνεται πολύ έντονα αυτό που λένε και αισθάνονται οι άλλοι, γίνεται η ψυχή της παρέας και έχει την δυνατότητα να μεταδίδει την ενθουσιασμό και το πάθος τους στους άλλους. Έχει ανάγκη να μιλάει και να εκφράζεται με ωραία λόγια και πρωτότυπες λέξεις και του αρέσει να προσελκύει τους άλλους γύρω για να τον ακούν. Πολλές φορές τον αισθάνονται υπερβολικά ευαίσθητο και εύθικτο σε οποιοδήποτε είδος κριτικής και σε αυτή την περίπτωση δεν καταλαβαίνουν πόσο ευάλωτος και εκτεθειμμένος αισθάνεται. Τότε μπορεί να χρησιμοποιήσει πολύ κοφτερή γλώσσα για να αμυνθεί και πραγματικά οι άλλοι βιώνουν αυτό που η λαική παροιμία λέει: «η

γλώσσα κόκκαλά δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει». Οι άνθρωποι που τον πλησιάζουν έχουν ανάγκη κάποιος να τους καθοδηγήσει, να τους ανεβάσει ψυχολογικά και να τους ακούσει. Ο 3 είναι μάστορας στο να διαισθάνεται αυτά που δεν λέγονται και να μπορεί να βλέπει μέσα στην καρδιά των άλλων. Πολύ σύντομα, όμως μπορεί να χάνει το ενδιαφέρον του, ιδιαίτερα αν δεν του δείχνουν την προθυμία τους να τον ακούσουν και βιώνουν την παγερή πλευρά του και πολλές φορές αναρωτιούνται αν είπαν κάτι που τον έθιξε. Αν η δόνηση του 3 έχει αλλοιωθεί, ίσως δυσκολευτούν πολύ να μάθουν την πραγματική αιτία της φαινομενικής του αναισθησίας και της ψυχρότητας του, ή ακόμα και του εκρητικού θυμού του, μιας και ο 3 δεν μπορεί να εκφράσει ανοιχτά αυτό που θέλει κι αυτό που τον ενόχλησε. Συνήθως υπαινίσσεται, παραπονιέται ή αντιδρά απότομα και με θυμό και οι άλλοι εκπλήσσονται για το τι μπορεί να έφερε αυτό τον χαρούμενο άνθρωπο σε αυτή την κατάσταση Το αποτέλεσμα είναι ατελείωτες παρεξηγήσεις που οδηγούν στην συναισθηματική απομάκρυνση και σε μια αίσθηση στον 3 ότι στην πραγματικότητα, κανείς δεν τον καταλαβαίνει και δεν είναι σε θέση να τον συναισθανθεί. Οι άλλοι μπορεί να αισθάνονται ενοχές, νιώθοντας υπεύθυνοι για την δική του συναισθηματική αναταραχή και πολλές φορές, προσπαθούν μάταια να του εξηγήσουν. Αλλά όταν ο 3 κλείνει τα αυτιά του, χρειάζεται τον δικό του χρόνο να ανοίξει πάλι τους διαύλους της επικοινωνίας του. Ανάλογα στον πόλο που κινείται, οι άλλοι γύρω του βρίσκονται μπροστά σε ένα απίστευτο πολυλογά, που συχνά του συγχωρούν αυτό του το ελάττωμα, μιας και οι ιστορίες τους έχουν φαντασία και ενδιαφέρον ή μπροστά σε έναν άνθρωπο που μισεί τα πολλά λόγια κι οι άλλοι προσπαθούν να του τα βγάλουν με το τσιγκέλι. Σε όποιον πόλο και να βρίσκεται, έχει μεγάλη ανάγκη να αναγνωρίσουν την αξία του και να ενισχύσουν την ελλιπή του αυτοεκτίμηση. Μέχρι ο ίδιος να έρθει σε πραγματική επαφή με το πλούτο της συναισθηματικότητας του και να βρει τον κατάλληλο τρόπο να την εκφράσει, οι άλλοι που τον πλησιάζουν, γίνονται θύματα των χειριστικών παιχνιδιών του, ή ο ίδιος γίνεται έρμαιο στα συναισθηματικά παιχνίδια των άλλων λόγω της υπερευαισθησίας του. Σε όποιον πόλο κι αν λειτουργεί, χρειάζεται να βρει την Ενότητα των Ιδιοτήτων της Επικοινωνίας, της Συναισθηματικής Έκφρασης και της Ευαισθησίας για να προχωρήσει με επιτυχία, φέρνοντας στον κόσμο και στον εαυτό του την χαρά και την αισιοδοξία. Στην 4η Θέση του Αριθμού της Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 3 αντιπροσωπεύει τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τις αντιλήψεις που κινούν συνειδητά ή ασυνείδητα τις σκέψεις, τις αποφάσεις και τις πράξεις μας και μεταφέρθηκαν άμεσα ή έμμεσα από τους προγόνους μας σε μας. Η ενέργεια του 3 αφορά τα θέματα σχετικά με την Επικοινωνία, την Ευαισθησία και την Συναισθηματική έκφραση. Όποιος έχει αυτή την δόνηση στην Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς, έχει την πεποίθηση ότι κανείς δεν τον ακούει και αυτά που ο ίδιος λέει, αισθάνεται, θέλει κι έχει ανάγκη δεν είναι αρκετά σημαντικά για τους άλλους. Άλλες φορές, προσπαθεί να επικοινωνήσει και λόγω της ευαισθησίας του εμπλέκεται σε συναισθηματικούς δεσμούς που απογοητεύεται, γιατί ο άλλος δεν μπορεί να μαντέψει αυτό που ο ίδιος υπονοεί ή προσδοκάει. Μιλάει πολύ, αλλά σε ανθρώπους που είναι συναισθηματικά «κουφοί» και χάνει κάθε ενδιαφέρον και κλείνεται ακόμα περισσότερο, νιώθοντας αόρατος και ασήμαντος, ανάξιος για να τον δουν, να τον εκτιμήσουν και να τον ακούσουν. Άλλοτε πάλι γίνεται έξαλλος

από θυμό, από τον πόνο που του προκαλούν οι ανεκπλήρωτες ανάγκες του και δεν συνειδητοποιεί τους δικούς χειρισμούς και την ανικανότητα του να γίνει κατανοητός και διαφανής για ό,τι χρειάζεται. Μπορεί να έχει μάθει ότι τα συναισθήματα του είναι κάτι που πρέπει να κρατάει για τον εαυτό του και πολλές φορές είναι απειλητικά και δυσάρεστα για τους άλλους, τα κρατάει μέσα του και καταναλώνει όλη του την ενέργεια σε κόλπα και ίντριγκες για να καταφέρει τον σκοπό του. τότε, οι άλλοι αντιδρούν με θυμό ή αποστασιοπιούνται, αλλά κι ο ίδιος νιώθει ακόμα πιο άδειος μέσα του. Με το πέρασμα του χρόνου, γίνεται ακόμα πιο επιδέξιος να κρύβει την εσωτερική του πραγματικότητα, όσα συναισθήματα που θεωρεί απαραδέκτα, αλλά βασανίζεται από αισθήματα αυτοπεριφρόνησης και ανικανότητας. Η μάσκα της εξωτερικής ηρεμίας που συνοδεύεται από ένα εσωτερικό ηφαίστειο καταπιεσμένης συναισθηματικής ενέργειας, δημιουργεί μια χρόνια πίεση που σφίγγει όλον τον οργανισμό. Με τον καιρό, αποκόβει την επαφή λόγω της έλλειψης της αυτοέκφρασης και η ενέργεια που συγκρατείται, δημιουργεί πολλά ψυχοσωματικά προβλήματα. Άλλες φορές, επειδή ο πόνος του είναι πολύ δυνατός, πιστεύει ότι είναι αδύνατον οι άλλοι να μην τον βλέπουν κι από την άλλη, όσο ξέρει πόσο αποτελεσματικά μπορεί να ξεγελάσει τους άλλους, τόσο πιο πολύ πείθεται ότι αν σταματήσει να υποκρίνεται, όλοι θα τον απέρριπταν. Ίσως στην ζωή του να έμαθε ότι πρέπει να είναι πάντα η καρδιά του πάρτυ και ότι πρέπει να είναι έξυπνος, διασκεδαστικός και πνευματώδης. Το αδιάκοπο χιούμορ του μπορεί να είναι ένας τρόπος για να αποφεύγει τα αληθινά του συναισθήματα και την οικειότητα. Σε αυτή την περίπτωση, οι άλλοι μπορεί να μην τον παίρνουν σοβαρά και για το μόνο πράγμα που μπορεί να στηριχτούν σε αυτόν είναι ένα: πολλά γέλια. Ο ίδιος βέβαια πέφτει θύμα βαθιάς κατάθλιψης, για την οποία, τις περισσότερες φορές, θα προσπαθήσει να αστειευτεί. Σε άλλες περιπτώσεις, επειδή πιστεύει ότι δεν είναι σημαντικός και αμφισβητεί τον εαυτό του, συνηθίζει να τον υποτιμά και ακόμα κι αν το κάνει αόρατα και σιωπηλά, το μήνυμα είναι σαφές στους άλλους. Ακόμα κι αν υπάρχει κάτι καλά, δηλητηριάζει ο ίδιος την επιτυχία του. Νιώθει ντροπή και στεναχώρια για τις αποτυχίες του, αλλά αν κάποιος τους τις αναγνωρίσει, τότε μπορεί και να σκεφτούν: «δεν ξέρει, πώς είμαι στην πραγματικότητα, αλλιώς θα αισθανόταν διαφορετικά». Από την στιγμή που ο ίδιος αναγνωρίσει τον βαθύ του εσωτερικό πλούτο, την σημασία του συναισθηματικού του κόσμου και βρει το θάρρος να τον εκφράσει ανοιχτά και με αμεσότητα, ίσως ανακαλύψει ότι υπάρχει πολύς κόσμος να τον δει και να τον ακούσει, αρκεί αυτός να είναι διαθετειμμένος να μιλήσει και να δείξει τον εαυτό του. Κληρονόμησε έναν χαρακτήρα γεμάτο ζωντάνια και κέφι, που αγαπάει την διασκέδαση, το χιούμορ και μια δύναμη να εμπνέει με τα λόγια του τους άλλους, προκαλώντας να ανοίξουν στην πηγή της ζωής, στα συναισθήματα τους. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η δόνηση του 3 εκφράζει τις επιθυμίες της καρδιάς μας και τα βαθύτερα προσωπικά μας κίνητρα, άσχετα με την εξωτερική μας συμπεριφορά και αυτό που οι άλλοι βλέπουν στην επιφάνεια. Όποιος έχει την δόνηση του 3 σε αυτή την Θέση του Ενεργειακού Κώδικα η βαθύτερη του επιθυμία είναι εκφράζει το συναισθηματικό του πλούτο με οποιονδήποτε τρόπο και να δημιουργεί αληθινές και βαθειές σχέσεις με τους γύρω του. Επιθυμεί να σκορπά την χαρά, το γέλιο και να κάνει ευτυχισμένους

τους άλλους. Ο σκοπός του είναι να ενθαρρύνει τους άλλους, να τους εμψυχώνει και να τους εμπνέει για να φτάσουν στο καλύτερο τους εαυτό και να τον αποκαλύψουν. Η δόνηση του 3 σε αυτή την Θέση, δείχνει την αγάπη για την χαρά της ζωής. Θέλει να εκφράζεται δημιουργικά και η ψυχή του είναι ρομαντική και ευαίσθητη. Πολλές φορές σαγηνεύει και αποπλανεί τους άλλους για να φτάσει στον σκοπό του και του αρέσει να χρησιμοποιεί τα δημιουργικά του ταλέντα για να γράφει, να σχεδιάζει, να χορεύει, να τραγουδά ή διακοσμεί. Ο,τιδήποτε μπορεί να κάνει πιο ωραίο τον κόσμο, τον παθιάζει και να τον διεγείρει. Ο λόγος του είναι το όπλο του και πάντα διαλέγει τις κατάλληλες λέξεις που βρίσκουν τον στόχο τους κατευθείαν στην καρδιά των άλλων. Ο ίδιος αναζητά την εκτίμηση των άλλων και το να έχει ένα ακροατήριο έτοιμο να τον ακούσει και να τον αναγνωρίσει, είναι πολύ σημαντικό γι’αυτόν. Η μοναξιά για αυτόν ισοδυναμεί με τον θάνατο, κι όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει, αποσύρεται συναισθηματικά και νιώθει αποτυχημένος και μόνος. Θέλει κι άλλοι να του φέρονται με ευαισθησία και διακριτικότητα, γιατί λόγω της πλούσιας και έντονης συναισθηματικότητας του, νιώθει εξαιρετικά ευάλωτος. Μπορεί να θέλει να μιλήσει για τον εαυτό του με ειλικρίνεια, αλλά ο φόβος ότι οι άλλοι θα τον παρεξηγήσουν και θα τον χειριστούν, τον κάνει να εκφράζεται με υπαινιγμούς, παράπονα και έτσι χειρίζεται αυτός τους άλλους, δημιουργώντας ενοχές ή απειλώντας και τρομοκρατώντας τους. Με αυτόν τον τρόπο χάνει την αμεσότητα στην επικοινωνία του και αυτό τον απομακρύνει από τις ανάγκες του και τις βαθύτερες επιθυμίες του. Όποιος έχει Εσωτερικό Εαυτό 3 είναι πολύ σημαντικό να βρει το κουράγιο και το θάρρος να επικοινωνεί με αμεσότητα αυτό που έχει ανάγκη και να κατανοήσει ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τον άλλον, αν δεν έχει καταλάβει τον ίδιον τον εαυτό και δεν έχει αναγνωρίσει τον δικαίωμα του να τον εκφράζει χωρίς φόβο και ντροπή. Αν δεν καταλάβει ότι τα συναισθήματα του δεν είναι αρνητικά ή θετικά, αλλά είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Αυτός είναι ο δρόμος για να βρει την ενότητα των Ιδιοτήτων της δόνησης του 3, της Επικοινωνίας, της Ευαισθησίας και της Συναισθηματικής του Έκφρασης. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού ο αριθμός 3 εκφράζει χαρακτηριστικά που είναι φανερά στους άλλους. Είναι ο τρόπος που φερόμαστε συνειδητά ή ασυνείδητα στους πιο οικείους σε μας ανθρώπους, τις περισσότερες φορές με ένα αύτοματο τρόπο που συνιστά τον τρόπο που σχετιζόμαστε μαζί τους και την αίσθηση που οι άλλοι έχουν για μας. Όποιος έχει την δόνηση της Επικοινωνίας, της Συναισθηματικής Έκφρασης και της Ευαισθησίας σε αυτή την θέση, δίνει την αίσθηση στους άλλους ότι είναι ένας φιλικός και ενθουσιώδης τύπος που ξέρει να μιλά και έχει πάντα κάτι ενδιαφέρον να πει. Μερικές φορές, μπορεί να κουτσομπολεύει τους άλλους, αλλά ο τρόπος που το κάνει, είναι ιδιαίτερα δημιουργικός. Του αρέσουν τα φανταχτερά χρώματα, είναι πνευματώδης και με πηγαίο χιούμορ. Έχει μια προσωπικότητα που μαγνητίζει και ξέρει πώς να γοητεύει και να μεταδίδει ενθουσιασμό, πάθος και αισιοδοξία. Οι άλλοι ελκύονται από αυτήν την κεφάτη και εξωστρεφή προσωπικότητα και στο πρόσωπο του βρίσκουν ένα καλό ακροατή, αλλά και κάποιον που μπορεί να τους εμψυχώσει και να τους τονώσει το ηθικό. Πολλές φορές όμως, τον αισθάνονται πολύ ευαίσθητο που δύσκολα δέχεται οποιοδήποτε είδος κριτικής από τους άλλους και που του αρέσει να έχει τον τελευταίο λόγο, ή τον βρίσκουν ψυχρό και αναίσθητο που πίσω από την

χαρούμενη μάσκα του, κρύβει πολλά από τα αληθινά του συναισθήματα και τις ανασφάλειες. Ίσως να αποφεύγουν να ανοίξουν οποιαδήποτε συζήτηση μαζί του που θα τάρασσε τα φαινομενικά νερά της ηρεμίας, γιατί θέλουν να αποφύγουν τις εκρήξεις του και την κοφτερή του γλώσσα, όταν φλέγεται από θυμό, ή υποφέρουν από τις μακριές σιωπές του που κρύβουν την δυσαρέσκεια και την απαξίωση του. Ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί, είτε δεν τον παίρνουν ποτέ σοβαρά λόγω της τάσης του να κρύβει τα πραγματικά του συναισθήματα και να φοράει μια μάσκα υπερβολικής χαράς ή έχουν να αντιμετωπίσουν ένα άτομο που βρίσκεται σε κατάθλιψη χωρίς να μπορεί να εκφράσει τίποτα από αυτά που νιώθει, θέλει και χρειάζεται, περιμένοντας από τους άλλους να τον βγάλουν από την δυστυχία τους. Το πάθος και η ένταση μπορεί να επικρατεί στις σχέσεις του, ή η ψυχρή αδιαφορία, άμυνες στον πλούσιο συναισθηματικό του κόσμο που ψάχνει να βρει απεγνωσμένα τρόπους για να εξωτερικευτεί. Η ζήλεια είναι ένα ακόμα στοιχείο του χαρακτήρα του 3 που λόγω της μειωμένης του αυτόεκτίμησης, ζητάει συνεχώς αποδείξεις για την εκτίμηση και το ενδιαφέρον των άλλων ή υποκινεί την ζήλεια στους άλλους με τους έμμεσους χειρισμούς του και την τάση του να ερωτοτροπεί για να τονώσει το πεσμένο του ηθικό. Οι άλλοι αντιμετωπίζουν έναν κυκλοθυμικό άνθρωπο που από την μια δείχνει ενδιαφέρον να τους ακούσει και να επικοινωνήσει μαζί τους και από την άλλη αισθάνονται την απόσταση που μπορεί να βάλει, όταν κλείνει τα αυτιά του σε ο,τιδήποτε δεν του αρέσει και δεν συμφωνεί. Αν βγάζει τον υπερβολικά ευαίσθητο πόλο στην επιφάνεια, τότε ίσως να βρίσκει συντρόφους υπερβολικά αναίσθητους. Αν ο ίδιος λειτουργεί στον άλλον πόλο, τότε οι άνθρωποι που θα τον πλησιάζουν θα εκφράζουν την υπερβολική ευαισθησία που κρύβει κάτω από την ψύχραιμη και ατάραχη μάσκα του. Από την στιγμή που θα επιτευχθεί η ενότητα της ενεργειακής δόνησης του 3 γίνεται εγκάρδιος, πιστός και αυθόρμητος σύντροφος και φίλος. Κάνει καλή παρέα και διαθέτει το ταλέντο του καλού οικοδεσπότη, του ψυχαγωγικού και καλού συζητητή και είναι έξυπνος, πρωτότυπος, εργατικός και παρατηρητικός. Στην 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 3 αντιπροσωπεύει τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθούμε στην προσωπική μας ανάπτυξη. Είναι ο τρόπος που θα μας ανοίξει τον δρόμο για την Πνευματική μας Αποστολή, όπως για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε τις Έμφυτες Κλίσεις μας και να πλησιάσουμε τον βαθύτερο πυρήνα, τον Εσωτερικό Εαυτό μας. Ανεξάρτητα από ποιες δονήσεις υπάρχουν στις υπόλοιπες θέσεις, όποιος έχει την δόνηση του 3 σε αυτή την θέση χρειάζεται να δουλέψει πολύ στα θέματα της Επικοινωνίας, της Συναισθηματικής έκφρασης και της Ευαισθησίας και να προσέξει ιδιαίτερα τις Βασικές Πολώσεις που δημιουργούν. Υπάρχει κίνδυνος να είναι υπερβολικά συναισθηματικός και να μιλάει πολύ χωρίς να καταφέρνει να θέσει άμεσα τα αιτήματα του και τις ανάγκες του ή να μην μιλάει καθόλου και να περιμένει από τους άλλους να τον καταλάβουν. Μπορεί να θέλει οι άλλοι να τον ακούνε μόνο ή αυτός μόνο να ακούει τους άλλους χωρίς να καταφέρνει να βρει πραγματικά την ισορροπία στην Επικοινωνία του με τους άλλους. Ή γίνεται υπερβολικά συναισθηματικός, ευαίσθητος και ευάλωτος στις συναισθηματικές εκδηλώσεις των άλλων, ή αναίσθητος, ψυχρός και αδιάφορος απέναντι τους, αλλά και απέναντι στον εαυτό του. Η τάση του να χειρίζεται τους άλλους ή να βρίσκει ανθρώπους που μπορεί να τον χειρίζονται, απομακρύνουν ακόμα περισσότερο το 3 από τον δρόμο της εξέλιξης του. Τον κάνουν να απομακρύνεται

από την πηγή της ζωτικής του ενέργειας που είναι τα ίδια του τα συναισθήματα και είτε τα χρησιμοποιεί για να πετύχει τους σκοπούς του με λάθος τρόπους ή τα καταστέλλει και τα θάβει κάτω από ένα ψεύτικο προσωπείο που πάντα δείχνει κάτι άλλο, από το τι πραγματικά κρύβει μέσα του. Από την στιγμή που θα αποδεχτεί τον δικό του συναισθηματικό κόσμο, μόνο τότε θα βρει και τον δρόμο για την αληθινή και δημιουργική επικοινωνία που με την ευαισθησία του, μπορεί να συντονίζεται με το συναίσθημα των άλλων και να τους κατανοεί με την βαθειά του ικανότητα για ενσυναίσθηση, να τους εμψυχώνει και να τους εμπνέει με τα λόγια του και την αισιόδοξη στάση του για την ζωή. Ο δρόμος της ειλικρινούς ενσυναισθητικής Επικοινωνίας είναι ο τρόπος ανάπτυξης για όσους έχουν αυτή την δόνηση σε αυτή την Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης. Στην 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων η δόνηση του 3 αντιπροσωπεύει ό,τι είναι απαραίτητο να μάθει στην ζωή του, όποιος έχει τον συγκεκριμένο αριθμό σε αυτή την Θέση. Θα βιώσει τις κατάλληλες εμπειρίες για να διδαχτεί σχετικά με την Επικοινωνία, την Συναισθηματική Έκφραση και την Ευαισθησία. Ίσως να έχει μάθει ότι τα συναισθήματα του δεν γίνονται αποδεκτά και ιδιαίτερα, ο θυμός, η λύπη, ο πόνος και ο φόβος του πρέπει να μένουν κρυμμένα βαθειά μέσα του, γιατί είναι εξαιρετικά ενοχλητικά, τρομακτικά, είτε απειλητικά στους άλλους. Ίσως να έχει βιώσει χειριστικές καταστάσεις που είχαν αποτέλεσμα να τον κάνουν να χάσει την ευθύτητα, την ειλικρίνεια και την αμεσότητα του. Μπορεί να τον έχουν μάθει ότι η ευαισθησία του και η ευαλωτότητα του, είναι επικίνδυνες και ότι πρέπει να χτίσει ένα εξωτερικό περίβλημα ψυχρότητας και φαινομενικής ηρεμίας για να είναι ασφαλής. Έτσι, η ζωή του θα του φέρνει εμπειρίες με προβλήματα στην επικοινωνία με τους ανθρώπους, ψυχοσωματικές ασθένειες από την καταπιεσμένη συναισθηματική ενέργεια και απογοητεύσεις από την ανειλικρίνεια και την αδιαφορία των άλλων. Ίσως να ελκύει ανθρώπους που να λειτουργούν στον αντίθετο πόλο από αυτόν και να μιλάει σε «κουφούς» ή να κωφεύει όταν οι άλλοι μιλάνε. Να τον κοροιδεύουν ή να τον εξαπατούν λόγω της ευαίσθητης και ρομαντικής του φύσης ή να κοροιδεύει και να μην αποδέχεται την συναισθηματική έκφραση των άλλων. Είτε ανεδαφικά αισιόδοξος, είτε παραιτημένος και μελαγχολικός, πρέπει να πάρει επαφή με αυτό που πραγματικά είναι και νιώθει. Όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 3 ως μάθημα ζωής χρειάζεται να μάθει να μην διασκορπά την ενέργεια του. Να βρίσκει δημιουργικούς τρόπους να την εκφράζει, είτε σωματικά, είτε λεκτικά, είτε ακόμα μέσα από την γραφή. Χρειάζεται να ανακαλύψει την δύναμη του λόγου που διαθέτει και να ακονίσει αυτή την ικανότητα που θα τον απελευθερώσει και θα του δώσει την δυνατότητα να δημιουργεί αληθινές σχέσεις με διάρκεια στον χρόνο. Είναι απαραίτητο να βρει την θετική πλευρά των καταστάσεων και να δέχεται και την αρνητική πλευρά των άλλων. Να μάθει ιδιαίτερα να μην είναι επικριτικός, στο όνομα της αλήθειας που πληγώνει τον άλλον, επειδή λείπει η ευαισθησία και η κατανόηση του τι μπορεί ο άλλος πραγματικά να ακούσει και να αποδεχτεί. Είναι πολύ χρήσιμο γι’αυτόν να περιορίσει την επιπολαιότητα, την υπερβολή, το κουτσομπολιό και την άσκοπη ομιλία. Ίσως να πρέπει να επιβραδύνει την ταχύτητα του, όσο χρειάζεται και να σέβεται και τους χρόνους των άλλων γύρω του που μπορεί να δυσκολεύονται να τον ακολουθήσουν. Ο ίδιος χρειάζεται να βρει το χιούμορ, το γέλιο και την χαρά της ζωής μέσα στις πιο απλές καθημερινές καταστάσεις. Να μάθει ότι η ψυχική του υγεία εξαρτάται από την ικανότητα του να εκφράζεται μέσα από την καρδιά

του με σαφήνεια, ώστε να γίνεται κατανοητός, όπως και να μάθει αντίστοιχα να ακούει και να αποδέχεται τους άλλους κι όποια συναισθήματα αυτοί εκφράζουν. Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης η ενεργειακή δόνηση του 3 αντιπροσωπεύει ένα πιο ώριμο κομμάτι του εαυτού μας, όταν ήδη έχουμε κάνει την περισσότερη διαδρομή μας, έχουμε αποκτήσει αρκετές εμπειρίες και έχουμε πάρει τα μαθήματα μας. Είναι το πιο αληθινό κομμάτι μας που συνήθως αποκαλύπτεται προς το τέλος της ζωής μας. Όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 3 σε αυτή την Θέση, είναι πολύ πιθανόν να περιστοιχίζεται από φίλους και η ζωή του φαίνεται ότι κυλάει πιο εύκολα και δημιουργικά. Όσο πιο πολύ έχει ανακαλύψει την δημιουργικότητα, την φαντασία του και είναι ελεύθερος να εκφράσει το συναισθηματικό του δυναμικό, τόσο πιο χαρούμενος και ευτυχισμένος νιώθει. Ίσως να νιώθει πιο ευαίσθητος, αλλά δεν βρίσκεται σε εμπάθεια με τους άλλους. Δεν παίρνει επάνω του το βάρος των δικών τους συναισθημάτων, αλλά μπορεί να τους συναισθάνεται, να τους συμπαραστέκεται και να βρίσκει τα κατάλληλα λόγια για να τους εμψυχώνει. Αυτό του επιτρέπει να γίνεται καλός φίλος, σύντροφος, συνεργάτης χωρίς να φοβάται να φτιάχνει σχέσεις καρδιάς με αντάλλαγμα τον εαυτό του. Τα πηγαίνει πολύ καλύτερα όταν μπορεί να δημιουργεί και να ολοκληρώνει μεγάλα έργα κι όταν αισθάνεται ελεύθερος να δείχνει αυτό που πραγματικά είναι. Όσο πιο πολύ έχει φτάσει στην ενότητα αυτής της δόνησης, τόσο η ευτυχία κι η αληθινή χαρά γίνονται μόνιμοι σύντροφοι στα ώριμα χρόνια της ζωής του. ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 3 Η ΑΡΧΗ Της ΤΙΜΙΟΤΗΤΑΣ « Το να αναγνωρίσουμε, το να αποδεχόμαστε και να εκφράσουμε την αυθεντική, εσωτερική μας πραγματικότητα, εκεί υπάρχει η καρδιά της τιμιότητας. Όταν είμαστε τίμιοι με τους εαυτούς μας, μπορεί να μιλάμε ή να δρούμε τίμια με κάποιον άλλον. Στην έννοια της ενότητας, η τιμιότητα εμπεριέχει να δούμε συντονισμένα με τις συμπαντικές αρχές. Η Αρχή της Τιμιότητας τονίζει τις υψηλές αξίες και τις εσωτερικές συνέπειες που είναι άμεσες και αναπόφευκτες. Εμπεριέχει, αλλά δεν εστιάζεται σε εξωτερικούς κώδικες συμπεριφοράς. Η Αρχή της Τιμιότητας επικεντρώνεται στην τιμιότητα προς τον εαυτό μας, την εσωτερική μας απαρτίωση. Αυτή η αρχή είναι χρήσιμη για τον καθένα μας, αλλά ειδικά για πολλούς από εμάς που τείνουμε να εξαπατάμε τους εαυτούς μας με εκλογικεύσεις – για όσους από εμάς που έχουν θέματα σχετικά με την τίμια έκφραση ή την πράξη. Το να δούμε την αλήθεια και τις αναπόφευκτες συνέπειες αυτής της συμπαντικής αρχής μπορεί να μας βοηθήσει να αλλάξουμε την ζωή μας. Αυτή η Αρχή μιλάει για ένα μεγαλύτερο δράμα που παίζεται, αυτό στο οποίο κανείς δεν μπορεί να εξαπατήσει παρά μόνο τον εαυτό του. Αν επιτρέπουμε παρορμήσεις φθόνου, απληστίας ή χειρισμού για να καθορίζουν τις πράξεις ή να επηρρεάζουν τις εκφράσεις μας, οι συνέπειες αυτών των πράξεων ήδη δομούνται στους μηχανισμούς του σύμπαντος και της ψυχής μας.

Όσοι από εμάς δουλεύουν σε θέματα ακεραιότητας στην ζωή μας, μερικές φορές τείνουμε να αγνοούμε ή να αποφεύγουμε τις υψηλές αξίες με την έννοια ότι δεν ζούμε σύμφωνα με το εσωτερικό μας φως. Μερικές φορές, μπορεί να είμαστε σαν τα παιδιά που κλέβουν ένα ζαχαρωτό από το βάζο, που σκέφτονται και ελπίζουν ότι όλα θα πάνε καλά, ενώ η μητέρα τους τα βλέπει από την άλλη άκρη του διαδρόμου. Δεν χρειάζεται να τιμωρηθούμε που σπάμε τους πνευματικούς νόμους, η ίδια η πράξη είναι η τιμωρία που θέτει σε κίνηση λεπτές δυνάμεις από τις συνέπειες των οποίων, δεν μπορούμε να γλυτώσουμε πια, όπως δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον νόμο της βαρύτητας. Όσοι από εμάς γλυστράμε σε χαμήλοτερα επίπεδα ακεραιότητας συχνά δεν καταλαβαίνουμε ότι το κάνουμε. Πρέπει να λέμε ψέματα στον εαυτό μας, πριν πούμε ψέματα στους άλλους. Όταν μιλάμε με διχαλωτές γλώσσες ή έχουμε μπερδεμένα κίνητρα, δεν είμαστε ακόμα ακέραιοι. Πρέπει να πετύχουμε τέτοια ολοκλήρωση για να μιλάμε για ακεραιότητα. Δεν μπορούμε να έχουμε ένα κομμάτι μας να εννοεί ένα πράγμα και ένα άλλο να εννοεί κάτι άλλο. Το πρώτο βήμα για την τιμιότητα περιλαμβάνει την συμφιλίωση των αντιφατικών κομματιών μας, έτσι ώστε να μπορούμε λέμε αυτό που εννοούμε και να εννοούμε αυτό που λέμε. Όταν τα εσωτερικά μας κομμάτια συνεργάζονται, όταν σταματήσουμε να λέμε ψέμματα στον εαυτό μας και να εξαπατάμε τους άλλους, όταν γνωρίζουμε βαθειά μέσα μας ότι δρούμε με ακεραιότητα, ανεξάρτητα από την παρόρμηση να κάνουμε διαφορετικά, νιώθουμε τις πύλες της υψηλής ενέργειας και την έμπνευσης να ανοίγει για εμάς. Όταν μιλάμε ή ενεργούμε χωρίς τιμιότητα, αυτές οι πύλες κλείνουν, κι αυτό δεν είναι τιμωρία, αλλά απλά ο τρόπος που η ψυχή μας δουλεύει. Αυτό που λένε ότι οι απατεώνες δεν ευημερούν ποτέ, πάντα εφαρμόζεται μακροχρόνια, γιατί η ψυχή των απατεώνων δεν τους αφήνουν να έχουν εσωτερική ειρήνη, άσχετα με το πόσο πλούσιες μπορεί να εμφανίζονται οι εξωτερικές καταστάσεις. Το αυτόσαμποτάζ κρύβεται στο βάθος κάθε ανέντιμης συμπεριφοράς, ακόμα κι αν εξαπατούμε τους εαυτούς μας. Μερικοί από εμάς μπορεί να φανταζόμαστε ότι θα την γλυτώσουμε με λίγες μανούβρες και απάτες για χρόνια, ενώ δικαιολογούμε και εκλογικεύουμε τις πράξεις μας και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι ζωές μας δεν πάνε όπως είχαμε ελπίσει. Μπορεί να φανταζόμαστε ότι θα γλυτώσουμε με κάτι γιατί δεν έχουμε πιαστεί, αλλά πιανόμαστε κάθε φορά από τους εαυτούς μας. Για παράδειγμα, όταν διαβάζουμε τις εφημερίδες και βλέπουμε ότι οι έμποροι ναρκωτικών ζουν μια ζωή μέσα στην χλιδή, μπορεί να φανταζόμαστε, ότι αποφεύγουν την τιμωρία, αλλά δεν μπορούμε να δούμε μέσα στις ψυχές τους για να δούμε τις εσωτερικές συνέπειες και τις αιτίες της συμπεριφοράς τους. Οι «κακοί» άνθρωποι δεν πάνε στην κόλαση, είναι ήδη στην κόλαση, γι’αυτό ενεργούν τόσο άσχημα. Όταν είμαστε ανέντιμοι με κάποιο τρόπο, με τον εαυτό μας ή με τους άλλους, έχοντας πρόθεση ή όχι, τα εσωτερικά κομμάτια μας πολεμούν το ένα το άλλο και το πνεύμα μας ξεθωριάζει, αισθανόμαστε μόνοι και απομονωμένοι και ελκύουμε όποια μαθήματα χρειαζόμαστε για να μάθουμε. Η έννοια της ηθικής ίσως αλλάζει, αλλά οι συνέπειες είναι απόλυτες. Η ατιμία τείνει να παίρνει διάφορες μορφές, όπως να λέμε ψέμματα, στον εαυτό μας ή στους άλλους ή ψάχνουμε χρήματα ή δύναμη για το δικό μας συμφέρον

με αναπόφευκτο κόστος για τον αυτοσεβασμό μας. Μερικοί από εμάς συνηθίζουν να φτιάχνουν κανόνες, παρά να τους ακολουθούν, ξεχνούμε ή παραμελούμε τα δικά μας κριτήρια της τιμιότητας και της ακεραιότητας, παρακάμπτοντας κανόνες που δεν ταιριάζουν με τις επιθυμίες μας και γυρνώντας την πλάτη στο εσωτερικό μας φως. Με όποιον τρόπο κι αν το κάνουμε αυτό, ή όταν ο σκοπός φαίνεται να δικαιώνει τα μέσα, μπορεί να μην έχουμε πάντα εξωτερικές συνέπειες, αλλά δημιουργούμε εσωτερική αναταραχή που δεν μπορούμε να αποφύγουμε, όπου και να πάμε. Μπορεί μερικοί από εμάς να φοράμε παρωπίδες αυτοεξαπάτησης, επιμένοντας ότι αυτή την φορά θα δουλέψει, χωρίς να κάνουμε τίποτα διαφορετικό. Αυτό το είδος της ανεντιμότητας επίσης αφαιρεί την ενέργεια και το πνεύμα μας. Όσοι έχουμε θέματα έκφρασης και τείνουμε να υπαινισσόμαστε, να συνεργούμε, να γκρινιάζουμε ή να περιμένουμε από τους άλλους να διαβάσουν το μυαλό μας, η Αρχή της Τιμιότητας τονίσει ότι αυτή η άμεση, παραπλανητική, χειριστική ή δόλια επικοινωνία προκύπτει όταν αφήνουμε τον φόβο να μας σταματάει από το να εκφράζουμε τα αληθινά συναισθήματα και τις πραγματικές μας ανάγκες. Είτε οι πράξεις μας είναι σχεδιασμένες, είτε είναι χρόνιες συνήθειες, αν χειριζόμαστε τους ανθρώπους μέσω του θυμού μας, ή μια λυπημένης μας ματιάς ή με ένα νεύμα, περιμένοντας από τους άλλους να καταλάβουν πώς νιώθουμε, χωρίς να το δηλώνουμε άμεσα, αν λέμε στους ανθρώπους αυτό που θέλουν να ακούσουν, ακόμα και με τις καλύτερες προθέσεις ή αν χρησιμοποιούμε τις λέξεις με τέτοιο τρόπο για να δημιουργήσουμε ενοχές ή για να αγγίξουμε ευαίσθητα σημεία τους για να τους ελέγξουμε ή για να πάρουμε αυτό που θέλουμε, μπορεί να το πάρουμε προς το παρόν, αλλά αφαιρούμε το εσωτερικό φως που χρειαζόμαστε περισσότερο μακροχρόνια. Από την στιγμή που θα βρούμε το κουράγιο και την σοφία, απλά να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας και να λέμε αυτό που θέλουμε και χρειαζόμαστε, αυτή η τιμιότητα μπορεί να μας αλλάξει την ζωή. Τα αυθεντικά μας συναισθήματα μπορούν να αλλάξουν τους προσωπικούς και επαγγελματικούς μας δεσμούς προς το καλύτερο. Τέτοια ακεραιότητα, τιμιότητα και ειλικρίνεια ή η έλλειψη τους διαμορφώνουν το αποτύπωμα που θα μείνει πίσω μας, το προσωπικό μας σημάδι στην ιστορία. Εφαρμόζοντας αυτή την Αρχή, η ζωή μας θα αλλάξει με απλό, αλλά βαθύ τρόπο που ίσως να μην πιστεύαμε ποτε και οι στόχοι μας να πραγματώνονται με τρόπους ποτέ δεν ονειρευόμαστε. ΣΩΜΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Ενέργεια του 4

Θεμελειώδεις Ιδιότητες της Ενεργειακής δόνησης του 4 Σταθερότητα – Λογική – Υπομονή Ένας Πολεμιστής του Φωτός δεν βιάζεται ποτέ. Ο χρόνος δουλεύει προς όφελος του, μαθαίνει να κυριαρχεί την ανυπομονησία και αποφεύγει τις άσκοπες κινήσεις. Προχωρώντας αργά, προσέχει την Σταθερότητα των βημάτων του. Γνωρίζει ότι είναι μέτοχος μιας αποφασιστικής στιγμής στην ιστορία της ανθρωπότητας και ξέρει επίσης, ότι πριν αλλάξει τον κόσμο, πρέπει πρώτα να αλλάξει τον εαυτό του. Γι’αυτό θυμάται τα λόγια του Λάνζα ντελ Βάστο: «Μια επανάσταση θέλει χρόνο για να ξεκινήσει». Ο Πολεμιστής δεν κόβει ποτέ τον άγουρο καρπό. «Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός» Paulo Coehlo Η Τετράδα, όπως μαθαίνουμε από τον Νικόμαχο, ονομαζόταν από τους Πυθαγόρειους το μέγιστο θαύμα γιατί σε αυτή περιέχονται οι πρώτες ιδέες των πραγμάτων. Ονομαζόταν Θεός, κατά έναν άλλον τρόπο από την τριάδα, ήταν ένας πολλαπλός θεός, γιατί σε αυτή περιλαμβάνονταν όλες οι κοσμικές φύσεις. Είναι ο εισηγητής κι η αιτία της σύστασης και της μονιμότητας των μαθηματικών επιστημών, επειδή κι αυτές είναι τέσσερεις τον αριθμό, δηλαδή η αριθμητική, η γεωμετρία, η μουσική και η αστρονομία, όπως επίσης, γιατί οι πρώτοι αριθμοί και οι πρώτες μορφές υφίστανται στην νοητή τετράδα και επίσης είναι η πηγή των φυσικών αποτελεσμάτων κι ο κλειδούχος της φύσης. Της έδιναν και την ονομασία ο πρώτος βυθός, επειδή θεωρούσαν ότι το σημείο, αναλογεί στην Μονάδα, η γραμμή στην Δυάδα, η επιφάνεια στην Τριάδα και το στερεό στην Τετράδα. Η Τετράδα ήταν για τους Πυθαγόρειους πάντες οι αριθμοί, επειδή περιλαμβάνει μέσα της όλους τους αριθμούς και την ίδια την δεκάδα, γιατί το άθροισμα 1+2+3+4 = 10 . Το άθροισμα αυτών των τεσσάρων αριθμών συνιστά την τετρακτύ στην οποία περιλαμβάνονται όλοι οι αρμονικοί λόγοι. Οι Πυθαγόρειοι, όπως αναφέρεται, έκαναν μια τετραπλή διάκριση στα αγαθά της ψυχής και του σώματος, γιατί τα αγαθά της ψυχής είναι σύνεση, καρτερία, ισχύς και δικαιοσύνη, ενώ εκείνα του σώματος που αντιστοιχούν σε αυτά είναι η οξύτητα της αίσθησης, η υγεία, η ρώμη και το κάλλος. Και στα εξωτερικά πράγματα ευημερία, φήμη, εξουσία, και φιλία είναι τα αντικείμενα επιθυμίας. Ο Αριστοτέλης μιλούσε για τα τέσσερα αίτια, σχετικά με την Τετράδα, είναι η θεότητα ή αποτελεσματική αιτία, η ύλη, η μορφή και το αποτέλεσμα. Η ενέργεια του 4 είναι η ενέργεια που δίνει δομή στα πράγματα. Είναι αυτή που τα σταθεροποιεί και τους δίνει μορφή. Είναι η ενεργειακή δόνηση που θέτει τα θεμέλια με επιμονή και μεθοδικότητα. Αν το 3 είναι η πηγή του συναισθήματος, το 4 είναι η λογική και η πρακτική πλευρά των πραγμάτων. Το 4 διαθέτει μια συμπαγή και σταθερή ενέργεια, που δημιουργεί τάξη και συστηματοποιεί. Είναι μια δόνηση που έχει πυκνότητα και βάρος, οπότε το 4 δεν κινείται γρήγορα, όσο το 1 και το 3. θέλει το χρόνο του για να υλοποιήσει ό,τιδήποτε. Το 4 είναι αυτό που πραγματώνει τις ιδέες του 1. Είναι η ενέργεια της μεθοδικότητας και της σταδιακής διαδικασίας και αργά και σταθερά, τελειώνει την δουλειά που χρειάζεται να κάνει. Αν αυτή την συγκεκριμένη δόνηση υπάρχει στον Ενεργειακό μας Κώδικα, αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια του 4 παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή μας. Ανάλογα με τις εμπειρίες μας χρειάζεται να δούμε με ποιον τρόπο χρησιμοποιούμε αυτή την

ενέργεια στην δική μας ζωή και να δουλέψουμε πάνω στις Βασικές της Πολώσεις με σκοπό να φέρουμε την Σταθερότητα, την Λογική και την Υπομονή στην ζωή μας. ΘΕΜΕΛΕΙΩΔΕΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 4 Σταθερότητα – Λογική – Υπομονή Η ενεργειακή δόνηση του 4 αφορά τις Ιδιότητες της Σταθερότητας, της Λογικής και της Υπομονής. Ο τρόπος που εμείς βιώνουμε αυτές τις τρεις Ιδιότητες, το αν είμαστε σταθεροί, υπομονετικοί και αν κινούμαστε στην ζωή με λογική και μεθοδικότητα, εξαρτάται πολύ από τις εμπειρίες που είχαμε, όταν αυτές οι Ιδιότητες αναπτύσσονταν σε κρίσιμες περιόδους της εξέλιξης μας. Ας δούμε όμως τι πραγματικά σημαίνει Λογική, Σταθερότητα, Υπομονή, που πολλές φορές, οι έννοιες αυτές παρερμηνεύονται. Όταν έχουμε ένα όνειρο που μπορεί να γίνει πραγματικότητα, χρειάζεται να μοιράσουμε όλη την διαδρομή προς αυτό σε μικρά εφαρμόσιμα βήματα. Πρέπει να περπατήσουμε μεθοδικά και με σύστημα, συγκεντρωμένοι προς τον στόχο μας και να του δώσουμε μορφή. Πρέπει να είμαστε σταθεροί στην πορεία μας, να υπολογίζουμε τις συνέπειες των πράξεων μας, να ξέρουμε πότε να κινηθούμε και πότε όχι και εκτός από το αποτέλεσμα, να μάθουμε να αγαπάμε την διαδικασία προς αυτόν τον στόχο. Με αυτόν τον τρόπο, πραγματώνουμε αυτό που επιθυμούμε. Του δίνουμε σχήμα και δομή και το φέρνουμε στο υλικό κόσμο. Για παράδειγμα, για να κτίσουμε ένα σπίτι, χρειάζεται να ακολουθήσουμε βήμα προς βήμα όλες τις απαραίτητες διαδικασίες μέχρι να ολοκληρωθεί. Έχουμε την επιθυμία κι αυτή μας κινεί να σκεφτούμε και να οργανώσουμε ακριβώς τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Θα χρειαστεί να βρούμε την κατάλληλη τοποθεσία, να διαπραγματευτούμε την αγορά της, να φτιάξουμε το σχέδιο του σπιτιού μας και να συντονίσουμε τα συνεργεία που θα δουλέψουν και με σταδιακά βήματα και η επιθυμία μας γίνεται πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε την λογική μας για να αξιολογήσουμε τις δυνατότητες και τα όρια μας, να οργανώσουμε τον τρόπο της δράσης μας, να μείνουμε σταθεροί στην απόφαση για την επιθυμία μας, μέχρι τέλους και να έχουμε την υπομονή να περάσουμε όλα τα βήματα αυτής της διαδικασίας. Όταν οι άνθρωποι μιλάνε για λογική, τις περισσότερες φορές μιλάνε για την δική τους λογική και μπερδεύουν τον τρόπο που οι ίδιοι σκέφτονται τα πράγματα με την Ιδιότητα της Λογικής. Η Λογική είναι ένα προνόμιο του ανθρώπινου όντος, είναι η ικανότητα να σκέφτεται ορθά με βάση την πραγματικότητα. Να αξιολογεί τις υπάρχουσες καταστάσεις σύμφωνα με τις κοινώς αποδεκτές αλήθειες. Η Ιδιότητα της Λογικής έχει μια μαθηματική σκέψη που διαθέτει ακρίβεια και μπορεί να εντοπίσει τις σχέσεις που διέπουν τα πράγματα. Το να σκέφτεται κανείς, είναι ένα πολύπλοκο θέμα. Η σκέψη είναι μια διαδικασία που έχει χρονική διάρκεια και μια σειρά βήματα που οδηγούν σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά τα βήματα καμιά φορά δεν εξελίσσονται γραμμικά, τα πράγματα δεν έρχονται με την σειρά που πάντα προβλέπουμε και προγραμματίζουμε. Αν λοιπόν κάποιος σκέφτεται ορθά, χρειάζεται να μην σκέφτεται με υπεραπλουστεύσεις. Η Λογική βρίσκεται πάντα σε επαφή με την δεδομένη στιγμή και το παρόν. Η κρίση και η αντίληψη μας είναι ανοιχτές για να δούμε πώς έχουν τα πράγματα και να πράξουμε αναλόγως. Έρχεται μετά από το συναίσθημα μας κι έχει σκοπό να οργανώσει αυτό που λέει η καρδιά μας κι όχι αντίθετα, όπως συνήθως γίνεται. Οι άνθρωποι προσπαθούν με την Λογική να

ανατρέψουν, να εμποδίσουν, να ελέγξουν τα συναισθήματα τους, αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι αυτά πάντα βρίσκουν διέξοδο να βγουν στην επιφάνεια με κάθε τρόπο κι αυτό η Λογική δεν μπορεί να το σταματήσει. Η Τρίτη Ιδιότητα της ενεργειακής δόνησης του 4, η ηΙδιότητα της Σταθερότητας σημαίνει την απουσία ταλάντευσης. Δεν υπάρχει μετατόπιση και διακυμάνσεις και όλα διατηρούνται στο ίδιο επίπεδο, στην ίδια κατάσταση. Η Σταθερότητα συνδέεται με την ασφάλεια και με την σιγουριά. Το να είναι είμαστε σταθεροί, προυποθέτει να μπορούμε να στηριζόμαστε και στα δύο μας πόδια, πατώντας ισοδύναμα το βάρος μας στα πέλματα. Όταν προχωρούμε και σηκώνουμε το ένα μας πόδι, για λίγο χάνουμε την Σταθερότητα και την ισορροπία μας, για να πατήσουμε αμέσως μετά και για να την ξαναβρούμε. Τότε, νιώθουμε την ασφάλεια των πελμάτων μας που πατούν γερά στην γη.. Έτσι η Σταθερότητα επαναποκτείται μετά από μια μικρή αστάθεια και με αυτόν τον τρόπο οδηγούμε τα βήματα τα μας σε μια πορεία για τον στόχο που έχουμε αποφασίσει να φτάσουμε. Η αστάθεια είναι απαραίτητη για να υπάρξει η Σταθερότητα κι η Σταθερότητα δεν έχει σχέση με την ακινησία. Όταν είμαστε ακίνητοι, δεν είμαστε σταθεροί. Είμαστε απλώς ακίνητοι. Η γη κινείται γύρω από τον ήλιο και γύρω από τον εαυτό της, αλλά η πορεία της είναι σταθερή. Αν δεν υπήρχε Σταθερότητα στην πορεία της, τότε ίσως να μην μπορούσε να υπάρξει ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, όπως κι αν ήταν ακίνητη. Ο οργανισμός μας χρειάζεται την σταθερότητα στην θερμοκρασία του και στο Ph του αίματος μας για να μπορεί να μένει υγιής. Ακόμα κι αν υπάρχουν στιγμές που αυτές οι τιμές αλλάζουν για κάποιους λόγους κι επαναπόκτηση της σταθερότητας του συστήματος είναι αναγκαία για την καλή λειτουργία μας και την ζωή μας. Ο άνθρωπος δυσκολεύεται πολύ να μείνει σταθερός στα συναισθήματα του, στις αποφάσεις και στις υποσχέσεις του. Μπορεί σήμερα να εμμένει σταθερός σε κάτι που αύριο να μην θυμάται καθόλου. Ή μπορεί να επιμένει άκαμπτα σε μια θέση, σε μια άποψη ή σε ένα σχέδιο χωρίς να μπορεί να διακρίνει πότε πρέπει να αλλάξει πορεία και να προσπαθήσει με έναν άλλον τρόπο. Όσο μέσα του υπάρχουν αντιφάσεις και συγκρούσεις, δεν μπορεί να είναι σταθερός, ούτε στις επιθυμίες, ούτε στα λόγια του, ούτε στις πράξεις του. Το να είμαστε σταθεροί, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε δικαίωμα να αλλάξουμε γνώμη και σχέδια στην πορεία μας με σκοπό να πετύχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε. Είμαστε σταθεροί σε αυτό που επιθυμούμε, αλλά μπορούμε να είμαστε κι ευέλικτοι στον τρόπο με τον οποίο θα το καταφέρουμε. Αυτό απαιτεί και μια νοητική και συναισθηματική σταθερότητα, γιατί η πορεία μας εξαρτάται από αυτό που αισθανόμαστε και από αυτό που σκεφτόμαστε. Η Ιδιότητα της Σταθερότητας έχει άμεση σχέση και με την Ιδιότητα της Υπομονής. Χρειάζεται να μπορούμε να μένουμε σταθεροί σε αυτό που εμείς επιδιώκουμε, να κάνουμε αυτό που είναι απαραίτητο να γίνει και να περιμένουμε τον καρπό των επιλογών μας, όπως και χρειάζεται και η Λογική να αξιολογήσουμε αυτό που συμβαίνει και να αλλάξουμε τα σχέδια μας, όταν είναι απαραίτητο. Το να κάνουμε Υπομονή, δεν σημαίνει να ανεχόμαστε κάτι που δεν μας αρέσει. Στην πορεία μιας διαδικασίας, σίγουρα υπάρχουν στιγμές που δεν μας είναι ευχάριστες και πολλές φορές θέλουμε να αποφύγουμε κάποια πράγματα που μας δυσαρεστούν ή μας καταπιέζουν. Όταν όμως βρισκόμαστε σε σταθερή πορεία για ένα στόχο, το να κάνουμε Υπομονή, έχοντας επίγνωση στην αναγκαιότητα αυτής της σταδιακής διαδικασίας, ακολουθώντας όλα τα απαραίτητα βήματα που απαιτούνται, είναι κι αυτό που θα μας φέρει την

μεγαλύτερη ικανοποίηση και ευχαρίστηση μετά, όταν ο σκοπός μας θα έχει επιτυχώς ολοκληρωθεί. Όταν κάνουμε Υπομονή, αποδεχόμαστε την κατάσταση και το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα. Μένουμε ήσυχοι στην θέση μας, σίγουροι ότι αυτό που θέλουμε, είναι δυνατόν να συμβεί. Όταν θέλουμε να φάμε ένα φρούτο από ένα ωραίο δέντρο, θα χρειαστεί να φυτέψουμε τον σπόρο, να περιμένουμε υπομονετικά το δέντρο να μεγαλώσει και για να γίνει αυτό, το ποτίζουμε και του δίνουμε τις απαραίτητες φροντίδες με σταθερότητα για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να καρποφορήσει. Ακόμα κι όταν αρχίζει να γεννά τους καρπούς του, χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι αυτοί να ωριμάσουν. Αν κόψουμε κάποιον άγουρο, αυτός δεν μπορεί να ξεκολλήσει από το κλαδί. Θα πρέπει να βάλουμε βία και πολλές φορές κόβεται και το κλαδί. Αλλά, όταν έχουμε την Υπομονή, όλη αυτή η διαδικασία να ολοκληρωθεί, τότε το ώριμο πια φρούτο θα πέσει στο χέρι μας και εμείς θα γευτούμε την γλυκύτητα του. Επιδράσεις Όταν ένα νεογέννητο έρθει στην ζωή, οι ανάγκες του χρειάζεται να ικανοποιούνται άμεσα και επαρκώς. Το ανθρώπινο ον είναι το μόνο που βρίσκεται τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σε εξάρτηση από τους γονείς του, εν αντιθέσει με το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Οι λειτουργίες που χρειάζεται να αναπτύξει και να ολοκληρώσει είναι πολύ πιο πολύπλοκες και χρειάζεται περισσότερο καιρό την φροντίδα και την καθοδήγηση των ενηλίκων, για να μπορέσει να γίνει ανεξάρτητο και αυτάρκες. Για να μπορέσει να το κάνει αυτό, χρειάζεται να έχει εμπειρίες που βοηθούν να «ριζώσει» και να αισθανθεί ασφαλές ότι αυτό που έχει ανάγκη έρχεται με σταθερότητα και με συνέπεια. Το νεογέννητο δεν τρέφεται μόνο από την φυσική τροφή. Στην κρισιμότερη περίοδο της ζωής του, τους πρώτους μήνες μετά τον ερχομό του στον κόσμο, εκτός από την τροφή του σε υλικό επίπεδο, έχει ανάγκη την ζεστασιά που αναδίδει το σώμα της μητέρας του και την σταθερότητα των χεριών της, όταν εκείνη το κρατάει στην αγκαλιά της. Μυρίζει την μυρωδιά της και αισθάνεται τις δονήσεις της και τον καθησυχαστικό τόνο της ζωής της. Αυτή η εμπειρία της αγκαλιάς και του κρατήματος, του δίνει την δυνατότητα να μπορεί να αφήνεται, να γευτεί την ζωή χωρίς να έχει κάποια ευθύνη για τους άλλους. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, δεν υπάρχουν απροσδόκητες αλλαγές που ταράσσουν αυτή την ηρεμία. Αυτή την ηρεμία και την ευχαρίστηση μπορεί να την λαμβάνει μόνο του, όταν ασχολείται με τον εαυτό του στην κούνια του με την βεβαιότητα, πώς όταν χρειαστεί κάτι, η ανάγκη του θα ακουστεί και θα ικανοποιηθεί. Αργότερα, όταν μεταφέρεται στο καροτσάκι του, νιώθει ασφαλές και προστατευμένο και ότι το ίδιο είναι ευχάριστο και σημαντικό. Ακόμα κι όταν είναι ανήσυχο ή εκνευρισμένο, η σταθερότητα μιας στοργικής αγκαλιάς, το να μπορούμε να το σταματήσουμε από την έκρηξη της ενέργειας του με ένα αποφασιστικό κράτημα, γίνεται το καταφύγιο του και η εσωτερική αίσθηση ότι υπάρχει ένα σταθερό σημείο αναφοράς που μπορεί πάντα να γυρίζει, όποτε το χρειαστεί. Αυτή είναι κι η εμπειρία που θα του δώσει σαφή όρια. Τα παιδιά πάντα αποδέχονται τα όρια που έχουν μπει με αγάπη και σταθερότητα. Συχνά ανακουφίζονται και ευχαριστιούνται, γιατί δεν είναι αναγκασμένα να πηγαίνουν πάνω από τις αντοχές και δυνατότητες, κάτω από την επίδραση των διάφορων και πολλαπλών ερεθισμάτων που υπάρχουν γύρω τους.

100

Όταν αρχίζει να περπατάει, προσπαθώντας να βρει την δική του σιγουριά στο πάτημα του και στην ικανότητα του να μεταφέρεται μόνο του, η σταθερότητα της παρουσίας της μητέρας του, που το ελέγχει με το βλέμμα της και βρίσκεται κοντά του, του δίνει την δύναμη για να προχωρήσει με όλο και πιο σίγουρα και σταθερά βήματα. Πολλές φορές το παιδί κάνει κάποια βήματα μόνο του και γυρίζει πίσω στην μητέρα του, ευχαριστημένο για αυτή του την προσπάθεια. Χρειάζεται την δική της επιδοκιμασία για αυτή την αυτόνομη ενέργεια του κι είναι αυτό που το κάνει να συνεχίζει την προσπάθεια και την εξερεύνηση του πάνω στα δικά του πόδια. Σε ένα μικρό παιδί, δεν υπάρχει η αμφιβολία ότι μια θετική εμπειρία θα επιστρέψει. Όταν τελειώσει μια θετική εμπειρία, τότε μια άλλη θα φτάσει κι όταν συμβαίνει αυτό με μια συνέχεια, το παιδί μαθαίνει σε αυτή την εναλλαγή χωρίς να υποφέρει από τον φόβο της απώλειας. Το παιδί ζει στον κόσμο των αισθήσεων. Το ανθρώπινο ον έχει ως κύρια μέσα τις αισθήσεις για να προσανατολίζεται στον κόσμο και η πλειοψηφία των σημαντικών αποφάσεων του, χρειάζεται να στηρίζεται σε αυτές. Οι εσωτερικοί του αισθητήρες πρέπει να ενοποιηθούν μέσα στο πλαίσιο της ολικής του αντίληψης για να του δώσουν μια ακριβή και καθοριστική αξία. Το να κατατάσσουμε γρήγορα, αυτό που πιάνει η αντίληψη μας, χωρίς να αναλύουμε όλες τις λεπτομέρειες ξανά και ξανά, βοηθάει να έχουμε μια γρήγορη και επαρκή κατανόηση του κόσμου γύρω μας. Το παιδί όσο μαθαίνει να εμπιστεύεται αυτό τον εσωτερικό οδηγό των αισθήσεων και μπορεί να εκφράζει ελεύθερα τα συναισθήματα του, αρχίζει να αποκτά αντίληψη για τα πράγματα. Γύρω στα 5-6 του χρόνια η σκέψη του οργανώνεται και αποκτά την συγκεκριμένη σκέψη, αλλά η συλλογιστική του ικανότητα δεν έχει ακόμα συνέπεια. Οι λογικές νοητικές πράξεις γίνονται μόνο πάνω σε συγκεκριμένα, εμπειρικά θέματα. Η μετάβαση από την συγκεκριμένη σκέψη του παιδιού στην τυπική σκέψη γίνεται στην περίοδο της εφηβείας με την σταθεροποίηση νέων γνωστικών δομών. Ενώ πριν το παιδί προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα ξεκινώντας από την πραγματικότητα, γιατί η δυνατότητα του ήταν δέσμια της πραγματικότητας, ο έφηβος παίρνει την αντίθετη πορεία κι αφού σκεφτεί τις πιθανές λύσεις του προβλήματος, μετά περνάει στο πραγματικό πρόβλημα για να καθορίσει ποιες από αυτές τις πιθανές λύσεις ισχύει στην συγκεκριμένη περίπτωση. Σε αυτή την περίπτωση η πραγματικότητα είναι δέσμια της δυνατότητας. Ο έφηβος γίνεται σκεπτικιστικής και ιδεαλιστής στις λύσεις που δίνει στα προβλήματα της ζωής. Το παιδί μπορεί να κάνει κάποιους συλλογισμούς από το μερικό στο μερικό ή από το μερικό στο γενικό, αλλά οι συλλογισμοί του είναι δεμένοι με τα άμεσα δεδομένα. Ο έφηβος από την άλλη μπορεί να κάνει αλληλένδετες κρίσεις για να καταλήξει σε ένα λογικό συμπέρασμα από το γενικό προς το μερικό. Οι συλλογισμοί του μπορεί να γίνουν και με αφηρημένο και συμβολικό υλικό. Είναι ικανός να κάνει υποθέσεις για όλους τους πιθανούς παράγοντες που έχουν σχέση με το φαινόμενο που εξετάζει, να πειραματιστεί με τα εμπειρικά δεδομένα και να ελέγξει την ορθότητα των υποθέσεων του για να καταλήξει στην διατύπωση κάποιου κανόνα που ερμηνεύει το φαινόμενο. Τότε αναπτύσσεται κι η ικανότητα του να καθορίζει όλους τους δυνατούς συνδυασμούς των παραμέτρων του προβλήματος και να κατανοεί ότι ορισμένα γεγονότα συμβαίνουν καταναγκαστικά, επειδή διέπονται από φυσικούς νόμους κι άλλα είναι μόνο ενδεχόμενα,γιατί διέπονται από τους νόμους των πιθανοτήτων.

101

Βασικές Πολώσεις των Θεμελειωδών Ιδιοτήτων Η Σταθερότητα γίνεται Αστάθεια  Ακαμψία Η Λογική γίνεται Ορθολογισμός  Χαοτική σκέψη Η Υπομονή γίνεται Ανυπομονησία  Ανοχή Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, η ανάπτυξη κι η ενότητα της κάθε δόνησης δεν επιτυγχάνεται εύκολα. Ανάλογα με τα προσωπικά μας βιώματα λειτουργούμε στους πόλους που σχηματίζονται μετά την αλλοίωση της, με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί αποτελεσματικά, ούτε ο πόλος που υπερλειτουργεί. Αν οι εμπειρίες μας σχετικά με τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες της Σταθερότητας, της Λογικής και της Υπομονής έχουν διαταραχτεί κατά τις κρίσιμες περιόδους της παιδικής μας ηλικίας, η ενεργειακή δόνηση του 4 έχει χάσει την ενότητα του. Αν η εμπειρία της αγκαλιάς και του κρατήματος δεν ήταν αυτή που χρειαζόμαστε και δεν νιώθαμε ασφάλεια για να χαλαρώσουμε και να αφεθούμε, ή αν το κράτημα γινόταν ασφυκτικό και καταπιεστικό, αντίθετο με τις ανάγκες μας, τότε η εσωτερική μας αίσθηση ότι υπάρχει ένα ασφαλές καταφύγιο για μας, που μπορούμε να αφεθούμε και να χαλαρώσουμε έχει διαταραχτεί. Όταν στην αρχή των παιδικών μας εξερευνήσεων, η μητέρα μας αντιδρούσε με φόβο ή άγχος ή ακόμα και με θυμό για αυτές τις πρώτες αυτόνομες κινήσεις μας, η ικανότητα να πατήσουμε με αποφασιστικότητα στα δικά μας πόδια και να γνωρίσουμε τον κόσμο έχει πληγεί. Επιπλέον, αν αυτές οι θετικές εμπειρίες του κρατήματος, της αγκαλιάς και της άμεσης εκπλήρωσης των πρώιμων αναγκών μας, δεν έχουν μια συνέπεια και μια συνέχεια, τότε η Ιδιότητα της Σταθερότητας χάνει το κέντρο και την ενότητα της. Στην ενήλικη ζωή μας νιώθουμε αναποφάσιστοι και ασταθείς, ή μένουμε αντιδραστικά άκαμπτοι σε μια θέση μην μπορώντας να κάνουμε τις αλλαγές που είναι απαραίτητες. Όταν δεν έχουμε επαφή με τις ρίζες μας, δεν μπορούμε να βγούμε χωρίς φόβο στον κόσμο. Ίσως και να φοβόμαστε ότι μια σχέση θα τελειώσει, πριν καν αρχίσει και να μην μπορούμε να χαρούμε το ταξίδι, γιατί θα λυπόμαστε προκαταβολικά για το τέλος του. Είμαστε ανίκανοι να ευχαριστηθούμε την διαδικασία με την επίγνωση ότι αν κάτι τελειώσει, τότε κάτι καινούργιο θα πάρει την θέση του. Φτιάχνουμε μια ψευδαίσθηση ασφάλειας, μέσα σε ένα άκαμπτο πρόγραμμα και κανόνες που τηρούμε ανελλιπώς, γιατί νιώθουμε ότι αν ξεφύγουμε από αυτούς, τότε δεν θα υπάρχει τίποτα για να μας απαλύνει τον φόβο μας και τον πόνο μας για το χάος και το κενό. Το παιδί χρειάζεται να βρίσκει πάντα αυτό που είναι οικείο και γνώριμο, να το νιώθει και να το αναγνωρίζει ξανά και ξανά. Σίγουρα του αρέσει η εξερεύνηση και η περιέργεια είναι έμφυτη σε αυτό, αλλά αυτό το καταφέρνει μόνο αν έχει αυτή την καλή επαφή με τις ήδη γνώριμες καταστάσεις. Τις περισσότερες φορές, οι γονείς, χαμένοι στα δικά τους τραύματα και στις δικές τους συγκρούσεις, δεν μπορούν να έχουν Σταθερότητα, ούτε στην φροντίδα τους, ούτε συνέπεια σε αυτά που λένε και υπόσχονται. Αν το παιδί περιμένει κάτι που ξέρει ότι δεν θα έρθει, σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι ένα ανυπόμονο παιδί, μιας και στο πίσω μέρος του κεφαλιού του βρίσκεται η πεποίθηση ότι αυτό που έχει ανάγκη δεν έρχεται. Αν έχει αποφασίσει να ακούσει την εντολή και να περιμένει αδιαμαρτύρητα, αργότερα θα «περιμένει» για τα πάντα, ίσως να έχει την αυταπάτη μιας αλλαγής που ποτέ δεν έρχεται και θα ανέχεται καταστάσεις με την ελπίδα ότι η βοήθεια που τότε χρειαζόταν, κάποια στιγμή μπορεί να

102

φτάσει. Δεν μπορεί να υπάρχει Σταθερότητα, όταν οι γονείς απαιτούν Λογική και Σταθερότητα από το παιδί, όντας ασυνεπείς, παράλογοι και ασταθείς σε αυτά που λένε και κάνουν. Κανένα παιδί δεν μπορεί να νιώσει Σταθερότητα, αν δεν υπάρχει μια σταθερότητα στις συναισθηματικές αντιδράσεις του γονιού του, όταν δεν μπορεί να εξηγήσει τις αλλαγές στις διαθέσεις του. Οι γονείς κουβαλούν την δική τους ιστορία για να μπορούν να κρατούν πάντα μια σταθερή στάση απέναντι στα παιδιά τους. Συχνά, φωνάζουν, όταν δεν χρειάζεται και σιωπούν, όταν πρέπει να επέμβουν. Ανάλογα πόσο μόνοι, παραιτημένοι, ή θυμωμένοι από την ζωή τους είναι, αντιδρούν στα αιτήματα και στις ανάγκες του παιδιού, που δεν καταλαβαίνει ότι δεν είναι αυτό το υπαίτιο για αυτή τους την συμπεριφορά. Δεν μπορεί να κατανοήσει τους λόγους των απαγορεύσεων, της άρνησης ή του ξεσπάσματος των γονιών του. Όσο προσπαθεί να καταπιέσει τα δικά του συναισθήματα για να αποφύγει τον πόνο που αισθάνεται, τόσο χάνει κομμάτια από τον εαυτό του και ανεβαίνει στο κεφάλι του.Αν δεν μας έχουν περιβάλλει με αγάπη τις εκρήξεις μας, τον θυμό μας, τον πόνο μας, τον φόβο μας και την λύπη μας ως παιδιά, είναι δύσκολο μετά να εμπιστευτούμε κι εμείς το συναίσθημα μας και τις αισθήσεις μας. Τα θαμμένα συναισθήματα διαστρεβλώνουν την αντίληψη μας κι έτσι η ικανότητα μας να κρίνουμε με Λογική και να αξιολογούμε τις καταστάσεις, αλλοιώνεται κι αυτή. Υπάρχουν γονείς που δεν πιστεύουν αυτό που λένε τα παιδιά τους ότι αισθάνονται. Είναι εκείνοι που γνωρίζουν πάντα τι είναι καλό για αυτά. Εκείνοι ξέρουν πότε κρυώνει, πότε πεινάει ή πότε θέλει να κοιμηθεί, αντί να αποφασίσει μόνο του τι έχει ανάγκη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα στείλουμε για ύπνο ένα παιδί που φαίνεται κουρασμένο και εξαντλημένο, ακόμα κι όταν φωνάζει ότι θέλει να μείνει ξάγρυπνο όλη την νύχτα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το παιδί πρέπει να τηρήσει το άκαμπτο πρόγραμμα που του επιβάλλουν, χωρίς να έχουν επαφή με τις πραγματικές ανάγκες του. Αν δεν μάθει να ακούει ήρεμα τον εαυτό του, μετά δεν υπάρχει περίπτωση να αισθάνεται ήρεμο και γαλήνιο μέσα του. Όσο χάνει αυτή του την ικανότητα, αργότερα θα είναι αναγκασμένο να λειτουργεί βάσει κανόνων και προγραμμάτων καταναγκαστικά, χάνοντας τον αυθορμητισμό του και την επαφή με τις αισθήσεις και τις ανάγκες του ή θα βρίσκεται σε μια χαοτική κατάσταση, ανίκανο να οργανώσει τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις πράξεις του. Οι αισθήσεις του θα θεωρούνται γι’αυτό κάτι επικίνδυνο που θα πρέπει να καταπιεστεί κι ο δρόμος για την διανοητικοποίηση και την εκλογίκευση ανοίγει. Χάνουμε τον πλούτο και την ομορφιά των αισθήσεων, ένα από τα μυστικά της ευχάριστης και ολοκληρωμένης ζωής. Όσο περισσότερο δίνουμε αξία και προτεραιότητα στο κεφάλι μας κι αποκοβόμαστε από τις αισθήσεις, τόσο πιθανότερο είναι να κάνουμε λάθη στις αποφάσεις μας, που πολλές φορές είναι ανεπανόρθωτα. Μόνο του το μυαλό μας μπορεί να κάνει λάθη, ενώ οι αισθήσεις μας ποτέ. Όσο περισσότερο ορθολογιστές γινόμαστε, γεμίζουμε διλήμματα λόγω αυτής της εσωτερικής διχοτόμησης μυαλού-καρδιάς και όταν αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε την καρδιά μας, το κάνουμε παρορμητικά, αποκλείοντας την Λογική. Φυσικά, το αποτέλεσμα πάλι δεν είναι αυτό που περιμένουμε και εμείς καταλήγουμε λανθασμένα στο συμπέρασμα ότι, όταν ακολουθούμε το συναίσθημα μας, αυτό έχει άσχημες επιπτώσεις. Είναι ανάγκη να είμαστε σε επαφή με τις αισθήσεις μας για να έχουμε μια σωστή κι αυθεντική αντίληψη τον κόσμο. Αν οι γονείς παραμορφώνουν με κάποιο τρόπο την πραγματικότητα, αν απαντούν ψέματα στις ερωτήσεις του παιδιού, ή δεν έχουν την ικανότητα να εξηγήσουν τις αποφάσεις τους, δίνοντας τες σαν αμετάκλητους κανόνες και αξίες

103

που δεν πρέπει να αμφισβητηθούν, τότε χάνεται η ικανότητα για ανοιχτή και πλήρη αντίληψη. Η πραγματικότητα θα ανακατευτεί με την φαντασία που τις περισσότερες φορές, το περιεχόμενο της είναι αρνητικό, αν υπήρχε και μια ελλιπή και ασυνεπή φροντίδα από την μεριά τους. Στην ενήλικη ζωή, αυτό φαίνεται πολύ έντονα στις σχέσεις, όταν στην αρχή ο σύντροφος μας μπερδεύεται με τις φαντασίες και τις προσδοκίες μας, με αποτέλεσμα να απογοητευόμαστε όταν αργότερα συνειδητοποιούμε ότι η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από αυτό που αρχικά φανταστήκαμε. Υποτιμάμε τις αντιληπτικές μας ικανότητες, τις κλείνουμε και δεν τις εμπιστευόμαστε και προσπαθούμε να δώσουμε κάποια επιφανειακή λογική εξήγηση, που απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η εσωτερική αίσθηση της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας λόγω της ελλιπούς φροντίδας και της προστασίας στην παιδική ηλικία, μετατρέπεται σε έναν άκαμπτο έλεγχο του κεφαλιού, ακατάπαυστες σκέψεις που συνεχώς υπολογίζουν και μετρούν τι μπορεί να συμβεί και τι πρέπει να συμβεί. Υπάρχει μια συνεχή αίσθηση συναγερμού και κινδύνου. Αν στην οικογένεια υπήρχαν συγκρούσεις και διαφωνίες και το παιδί ζει σε ένα κλίμα ανασφάλειας και ενός επικείμενου φόβου ότι η οικογένεια του διαλύεται, θα αναγκαστεί να αυξήσει την επαγρύπνηση του και θα κλείσει τον δρόμο για τις αισθήσεις του και τα επώδυνα συναισθήματα του, μην μπορώντας να τα διαχειριστεί. Αργότερα, δεν θα μπορέσει να εμπιστευτεί ξανά την καρδιά του, δεν θα μπορεί να αφεθεί στην ροή της ζωής, αφού αυτό σημαίνει κατευθείαν κίνδυνος, χωρίς όμως αυτός να υφίσταται. Αν η δόνηση του 4 παρουσιάζεται σε κάποια θέση στον Ενεργειακό μας Κώδικα, είναι πιθανόν οι παραπάνω καταστάσεις λίγο πολύ μας είναι αρκετά γνωστές. Ανάλογα με την Θέση που η συγκεκριμένη δόνηση βρίσκεται, εκφράζει ακριβώς τον ρόλο που παίζουν στην δική μας ζωή. Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 4, είναι ο σκοπός και η αποστολή της ζωή μας. Όποιος έχει αυτή την δόνηση στην 1 η Θέση του Ενεργειακού του Κώδικα, το βασικό μοτίβο της ζωής του περιστρέφεται γύρω από θέματα της Σταθερότητας, της Λογικής και της Υπομονής κι οι περισσότερες εμπειρίες που θα περάσει, θα έχουν στόχο την ενότητα αυτών των Ιδιότητων. Θα μάθει ίσως και με τον πιο δύσκολο τρόπο την αναγκαιότητα να αποκτήσει ρίζες και γερό πάτημα στην γη και να είναι αξιόπιστος και συνεπής σε ό,τι κάνει. Μπορεί πολλές φορές, οι προσπάθειες του να πέφτουν στο κενό, ή να κολλάει στα πρώτα βήματα, χάνοντας τον ενθουσιασμό του στην πρώτη δυσκολία. Μπορεί να δουλεύει πάντα πολύ σκληρά, αλλά να μην μπορεί να ικανοποιήσει τις δικές του φιλοδοξίες, λόγω της ανασφάλειας και της έλλειψης Σταθερότητας που νιώθει. Μπορεί να αλλάζει συνεχώς σπίτια, συντρόφους ή δουλειές, αδυνατώντας να μείνει κάπου και να προχωρήσει σταδιακά μέχρι το τέλος της διαδρομής, μέχρι να νιώσει ότι ανήκει κάπου και να φτιάξει την βάση που θα κτίσει την δική του ζωή. Ή μπορεί να είναι ο τύπος που δεν έχει φύγει ποτέ από την γειτονιά των παιδικών του χρόνων και επιζητά πάντα το γνώριμο και το συνηθισμένο, αμφισβητώντας κάθε τι καινούργιο που έρχεται για να του χαλάσει την φαινομενική του ησυχία. Ίσως τότε να κρύβει την φιλοδοξία του και τα μεγαλόπνοα σχέδια του μέσα στις φαντασιώσεις του που ποτέ δεν παίρνει το ρίσκο να τις κάνει πραγματικότητα. Σκοπός της ζωής του είναι να ανακαλύψει την αίσθηση της εσωτερικής συνοχής

104

και της δύναμης που κρύβει μέσα του και να βρει πρακτικούς τρόπους για να πραγματώνει ο,τιδήποτε σκέφτεται. Χρειάζεται να μάθει πώς να εστιάζει την προσοχή του και να αφοσιώνεται από την αρχή μέχρι το τέλος σε μια διαδικασία, για να απολαύσει τους καρπούς των κόπων του. Ακόμα κι αν είναι αναποφάσιστος και ασταθής σε αυτά που θέλει να κάνει κι αν δρα παρορμητικά χωρίς να σκέφτεται στις συνέπειες ή αν πέφτει στα ίδια λάθη ξανά και ξανά, χρειάζεται να μάθει να χρησιμοποιεί την Λογική του και να οργανώνει τις κινήσεις του βάσει ενός σχεδίου, όπως και να ακολουθεί σταδιακά και με υπομονή, όλη την διαδικασία μέχρι να το υλοποιήσει. Από την άλλη, μπορεί να βρίσκεται πάντα κάτω από κάποιο καθήκον που πρέπει να φέρει εις πέρας, να δουλεύει πολύ σκληρά, να ακολουθεί τους κανόνες και να προγραμματίζει με κάθε λεπτομέρεια τις κινήσεις του και να εμμένει πεισματικά σε τρόπους που δεν έχουν αποτέλεσμα, λόγω της ανικανότητας του να βγει από την πεπατημένη και να δημιουργήσει ένα καινούργιο μονοπάτι για τον σκοπό του. Μπορεί να γίνεται ξεροκέφαλος ή καχύποπτος και να αντιδρά σε ό,τι φαίνεται διαφορετικό ή έξω από τα δεδομένα. Ή να γίνεται άκαμπτος και ψυχαναγκαστικός, αδυνατώντας να ελλιχθεί, όταν μια κατάσταση απαιτεί να αλλάξει την πορεία του. Ίσως να θέλει να ελέγχει τις καταστάσεις και να φοβάται τις αλλαγές, χωρίς ο ίδιος να δείχνει καμία πειθαρχία σε αυτά που κάνει. Να προτιμάει την ρουτίνα και την ψευδή ασφάλεια του συστήματος, ή να μην παίρνει καθόλου σοβαρά την ζωή, να αντιδρά με ανυπομονησία και μια τάση να κόψει δρόμο, πηδώντας κάποια στάδια της διαδικασίας και ελπίζοντας να φτάσει τον στόχο πιο γρήγορα, αποδεικνύοντας πάλι στον εαυτό του, ότι το συναίσθηματα του δεν τον πάνε και πολύ μακρυά. Όταν καταφέρει να βρει το κέντρο του και να νιώσει ασφαλής με τον εαυτό του και τις επιλογές του, έχει κάνει το πρώτο βήμα για να πετύχει την πνευματική του αποστολή. Τότε είναι ικανός να συνδυάσει αυτά που νιώθει, με αυτά που σκέφτεται και να βρίσκει τον καλύτερο τρόπο για να πετυχαίνει τον σκοπό του. Όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 4 ως σκοπό της ζωής του, χρειάζεται να οργανώνει τις ιδέες του και να βρίσκει το σύστημα που θα τις κάνει πραγματικότητα. Είναι σε αυτή την ζωή για να δίνει στις ιδέες, σάρκα και οστά με τον πιο πρακτικό και χρήσιμο τρόπο. Χρειάζεται να είναι έτοιμος για σοβαρή, μεθοδική δουλειά και να καταφέρει να θέλει, αυτό που κάνει. Να μάθει να διακρίνει το σωστό από το λάθος, ακούγοντας την καρδιά του και το οξυδερκές πρακτικό μυαλό του. Να ακολουθεί το σχέδιο του με σταθερότητα και υπομονή, ακολουθώντας όλα τα στάδια, ακόμα κι αν ο χρόνος που θα χρειαστεί για να πετύχει τον σκοπό του είναι περισσότερος, από έναν πιο εύκολο και γρήγορο δρόμο που θέλει ρίσκο. Η Πνευματική του Αποστολή είναι να φέρει την τάξη στο χάος και να δημιουργεί τα θεμέλια και την δομή, σε ό,τι θέλει να υλοποιήσει. Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του 4 αποτελεί το ενεργειακό μας δυναμικό, τα εργαλείας μας που διαθέτουμε και μας βοηθούν για να προχωρήσουμε στον δρόμο της ζωής μας. Είναι η Θέση που εκφράζει τα έμφυτα ταλέντα μας και τις ιδιαίτερες κλίσεις μας. Όποιος έχει την δόνηση του 4 στην 2η Θέση του Ενεργειακού Κώδικα, χρειάζεται να παρατηρήσει, πώς χρησιμοποιεί αυτή την ενέργεια της Σταθερότητας, της Υπομονής και της Λογικής, στην ζωή του. Αν ο 1 έχει την ιδέα, ο 2 είναι πρόθυμος να συνεργαστεί για να την κάνουν πραγματικότητα και ο 3 μπορεί να

105

την πουλήσει με τον ενθουσιασμό και το πάθος που μεταδίδει, ο 4 είναι αυτός που θα κάνει την πρακτική δουλειά για να την υλοποιήσει. Πριν όμως καταφέρει να το κάνει αυτό, χρειάζεται να βρει την εσωτερική αίσθηση της Σταθερότητας –φυσικής, συναισθηματικής και νοητικής- ως το πρώτο θεμελιακό βήμα για να φτάσει προς τους στόχους του. Για να γίνει αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να ξεκαθαρίσει θέματα που αφορούν την οικογένεια, ή άλλα μέλη της οικογένειας που αποτελούσαν τα θεμέλια στην παιδική του ηλικία. Ακόμα προϋποθέτει να μάθει να δεσμεύεται σε μια σχέση, σε μια τοποθεσία ή σε μια δουλειά, με άλλα λόγια να βγάζει ρίζες, γιατί ένα δέντρο δεν μπορεί να ανθίσει μέχρι να αποκτήσει βαθειές ρίζες και το να αποκτήσουν ρίζες είναι το πρώτο που πρέπει να κάνουν οι 4 για να μπορέσουν να πετύχουν την ενότητα της ενεργειακής τους δόνησης. Αν οι Ιδιότητες, όπως την Δημιουργικότητας, της Συνεργασίας και την Έκφρασης δεν έχουν Σταθερότητα και κατεύθυνση, δεν εξυπηρετούν τίποτα στο τέλος. Όσοι έχουν την δόνηση του 4 σε αυτή την Θέση χρειάζεται να γειώσουν αυτές τις Ιδιότητες στον κόσμο και να τις εκδηλώσουν με πρακτικούς τρόπους, εφικτούς τρόπους. Ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι ένα τεκμήριο της ιστορίας του επιτεύγματος. Αν κυνηγάμε να πετύχουμε την υλική επιτυχία, αν θέλουμε αληθινές μακροχρόνιες σχέσεις, υψηλή μόρφωση, ανθρωπιστικές υπηρεσίες ή πνευματική ανύψωση, χρειάζεται να αρχίσουμε από μια στέρεα βάση και να προχωρήσουμε βήμα-βήμα στους στόχους μας και να εκπληρώσουμε το πεπρωμένο μας. Η επιτυχία έρχεται από μια ξεκάθαρη πρόθεση και μακροχρόνια εστιασμένη προσπάθεια. Για να πετύχουμε, πρέπει να ξεκινήσουμε από εκεί που είμαστε, να ανακαλύψουμε τι χρειαζόμαστε, να έχουμε ένα σχέδιο και να το ακολουθήσουμε, αφού αντισταθούμε στα προβλήματα και στις δυσκολίες μέχρι να φτάσουμε τους στόχους μας. Πολλοί από τους 4 βιώνουν αντιφατικές τάσεις και πηδούν βήματα, από την μια πλευρά, ή μερικές φορές παθιάζονται και μένουν σε ένα μόνο βήμα και χάνουν το στόχο. Για να αποφευχθεί αυτό, οι 4 χρειάζεται να βλέπουν κάθε απαραίτητο βήμα, σαν ένα μέρος μια ρέουσας δυναμικής διαδικασίας. Με άλλα λόγια, χρειάζεται να ολοκληρώνουν το κάθε βήμα, πριν προχωρήσουν στο επόμενο. Να το κάνουν σωστά από την αρχή, αλλιώς σίγουρα θα πρέπει να το κάνουν πάλι μετά και συγχρόνως πρέπει να μάθουν να προχωρούν. Από την στιγμή που έχουν βάλει αυτή την σταθερή βάση, οι 4 μπορούν να φτάσουν, όσο ψηλά θέλουν. Αν παραλείψουν σημαντικά βήματα, το «σπίτι» τους θα πέσει από ένα μεγάλο άνεμο, ή από ένα σεισμό. Η ενέργεια της γείωσης αντανακλά θέματα με την οικογένεια, είτε από αυτή που προέρχονται, είτε αυτή που κάνουν οι ίδιοι. Μια στέρεη βάση επίσης σχετίζεται και με τα χρήματα, το επάγγελμα και την οικονομική ασφάλεια. Απαιτεί φυσική δύναμη και ζωτικότητα. Επειδή λοιπόν, πρέπει να πετύχουν αυτά τα γερά θεμέλια για να προχωρήσουν, ίσως βιώνουν εμπειρίες που δοκιμάζουν την σταθερότητα τους. Αν δεν μαθαίνουν γρήγορα, οι εμπειρίες επαναλαμβάνονται με πιο δραματικές μορφές. Τα πιο γερά θεμέλια δεν είναι μόνο δυνατά, αλλά είναι και ευέλικτα, όπως τα αντισεισμικά κτίρια που ταλαντεύονται, αλλά δεν πέφτουν. Όσοι από τους 4 δεν έχουν φυσική ευελιξία, συχνά έχουν και ψυχολογική ακαμψία, επίσης, που εκδηλώνεται ως πείσμα με την μορφή της αυταπάτης ή της περιορισμένης οπτικής. Φορούν παρωπίδες, κάνουν ότι ακούν, χωρίς να ακούν πραγματικά τις συμβουλές των άλλων, ή τις απόψεις τους, κολλάνε σε τυφλά

106

πιστεύω ότι τα πράγματα θα φτιάξουν χωρίς να κάνουν την απαραίτητη προσπάθεια γι’αυτό. Καταλήγουν να νιώθουν μετανιωμένοι, επαναξιολογώντας το ποιοι είναι. Οι περισσότεροι 4 έχουν πρόβλημα με την διαδικασία, είτε αντιστέκονται, είτε την πιέζουν ή κολλάνε τόσο σε ένα βήμα, που ποτέ δεν κάνουν το επόμενο. Όσοι έχουν μάθει κάποιο μουσικό όργανο που τους πήρε καιρό, ή έχουν κάνει κάποιο άθλημα, έχουν κάποιο εσωτερικό σχήμα, ξέρουν ακριβώς τι να κάνουν για να πετύχουν. Πολλοί 4 που ήταν κάποτε καλοί αθλητές, αργότερα γίνονται επιτυχημένοι στην δουλειά τους, ή σε άλλους τομείς γιατί έχουν μάθει, πώς να εφαρμόζουν την απαραίτητη διαδικασία για να πετύχουν ο,τιδήποτε. Το να κάνουν τα πράγματα αργά και υπομονετικά με μικρά βήματα για πολύ καιρό, μπορεί να τρελάνει πολλούς από τους 4 που τα θέλουν όλα τώρα. Προτιμούν να αρχίσουν κάτι τώρα και να το τελειώσουν γρήγορα. Αντίθετα, μερικοί είναι τόσο κοντόφθαλμοι που μένουν εστιασμένοι σε ένα στάδιο της διαδικασίας και έχουν πρόβλημα να κινηθούν, ή ακόμα και να δουν ποιο είναι το επόμενο στάδιο. Μερικές φορές, η ανυπομονησία τους, τους κάνει να προτιμούν μια «μαγική» παρέμβαση στην ζωή τους. Τελικά, μαθαίνουν ότι το να αποφεύγουν κάποια βήματα τώρα, σημαίνει αποτυχία αργότερα, ότι μπορεί να κάνουν την μισή διαδρομή να ανέβουν το βουνό, είτε ακόμα και να φτάσουν μέχρι το τέλος και να χρειαστεί να κατρακυλήσουν πάλι για να αρχίσουν από την αρχή. Τις περισσότερες φορές οι 4 δουλεύουν σκληρά για να πετύχουν τους στόχους τους, αλλά αν δεν το καταφέρουν τόσο γρήγορα όσο ελπίζουν ή όπως θέλουν, τότε τείνουν να αποθαρρύνονται και να λένε: «Ποιο είναι το νόημα;» ή «ξέχνα το!». Μπορεί να πλησιάζουν τους άλλους με τον ίδιο τρόπο, με ενθουσιασμό και την πρόθεση της άμεσης οικειότητας «Νιώθω σαν να είμαστε χρόνια φίλοι. Σαν να σε γνωρίζω ολόκληρη την ζωή μου», μόνο και μόνο για να εγκαταλείψουν την σχέση, ή να την υποτιμήσουν, όταν τα προβλήματα αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Τέτοιες τάσεις δεν σημαίνουν ότι οι 4 είναι άπιστοι ή άστατοι. Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιστοί και αξιόπιστοι, όταν καταφέρουν να φέρουν σε ενότητα την δόνηση τους, αλλά μέχρι να το καταφέρουν αυτό, δεν είναι πάντα καλοί στο να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες και τείνουν προς τον ενθουσιασμό και στις προσωρινές προσπάθειες. Οι περισσότεροι 4 πρέπει να γειώσουν την ενέργεια τους, αλλιώς θα αλλάζουν δουλειές, συντρόφους, σπίτια χωρίς να δώσουν την ευκαιρία στον εαυτό τους να ανακαλύψει την πραγματική μαγεία, όταν μπορέσουν επιτέλους να δεσμευτούν σε μια κατεύθυνση. Από την στιγμή που καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα να επιμείνουν σε μια μακροχρόνια διαδικασία, οι 4 εστιάζουν την δύναμη τους και πολύ λίγα εμπόδια μπορούν να τους σταματήσουν. Μερικοί από τους 4 ίσως να αναρωτιούνται πώς ή γιατί καταλήγουν με τους συγκεκριμένους γονείς. Συχνά αντιμετωπίζουν οικογενειακά θέματα, είτε με τον έναν γονιό τους, είτε και με τους δύο ή χάνονταν μέσα σε μια πολυμελή οικογένεια που μετακινούνταν συχνά και της έλειπε η σταθερότητα, είτε έχουν ένα γονιό που πίνει ή παίρνει ναρκωτικά, ή νιώθουν ότι έχουν εγκαταλειφθεί από έναν γονέα που πέθανε ή έφυγε όταν ήταν πολύ νέοι. Μπορεί να είχαν κάποιο αυταρχικό γονιό που τους κακοποιούσε λεκτικά, ή μπορεί να έχουν υποστεί σωματική, σεξουαλική ή συναισθηματική βία. Με οποιονδήποτε τρόπο, μια δύσκολη οικογενειακή ιστορία είναι πολύ συνηθισμένη στους 4, αλλά όχι σε

107

όλους. Μερικοί από τους 4 έχουν πολύ πιο διακριτικά οικογενειακά θέματα τα όποια όμως έχουν τεράστια επίδραση στην ζωή τους. Η οικογένεια που τους μεγάλωσε, αντιπροσωπεύει την σταθερή τους βάση ή την έλλειψη της. Αν δουλέψουν με αυτό το θέμα και ξαναποκτήσουν την βάση τους, ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς έχει γίνει, έτσι ώστε να μπορούν να ανοίξουν σε βαθύτερες γραμμές επικοινωνίας με τους γονείς που ζουν και να έρθουν σε νέα επίπεδα κατανόησης. Αν και αυτό αφορά όλους, ειδικά όσοι έχουν την ενεργειακή δόνηση του 4 στον Κώδικα τους, είναι το κυρίαρχο θέμα τους. Έχουν μεγάλο όφελος, όταν δουλεύουν, αντί να αποφεύγουν τα οικογενειακά τους θέματα. Στο να φτάσουν να κατανοήσουν τους γονείς τους, δεν σημαίνει απαραίτητα να πάρουν την συγκατάθεση ή την επιβεβαίωση τους, αλλά οι 4 χρειάζεται να δουν καθαρά ποιοι είναι, να μοιραστούν μυστικά και να θέσουν την οικογενειακή τους ζωή σε μια κανούργια βάση. Ακόμα κι αν ο ένας από τους δυο γονείς έχει πεθάνει, μπορεί να κάνουν μια ιδιωτική τελετή στην οποία, να δηλώσουν αυτό που επιθυμούσαν να έχουν πει οι γονείς τους, ή να ήταν οι γονείς τους και στην οποία να βιώσουν τα συναισθήματα τους, απελευθερώνοντας την μπλοκαρισμένη τους ενέργεια. Όσοι από τους 4 δεν νιώθουν ότι είχαν μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία, μπορεί να εφεύρουν μια πιο χαρούμενη με το να δημιουργήσουν την δική τους οικογένεια και να γίνουν οι γονείς που επιθυμούσαν να είχαν. Γενικά, οι 4 γίνονται καλοί γονείς, όχι γιατί πάντα λένε ή κάνουν το σωστό, αλλά γιατί η οικογένεια είναι έμφυτη προτεραιότητα για αυτούς. Ακόμα κι αν ο γάμος τους διαλυθεί, πολύ συχνά θα επιμείνουν σε μια πιο στενή σχέση με τα παιδιά τους. Οι περισσότεροι βρίσκουν ικανοποίηση να ασχολούνται με τα παιδιά, είτε με τα δικά τους, είτε να παίρνουν την ευθύνη για άλλα. Η γερή βάση και η προσεκτική διαδικασία αποτελεί την δύναμη για κάθε επιχείρηση και οι 4, όπως και οι 2 έχουν γεννηθεί με την προδιάθεση για την εσωτερική δύναμη, ορμή και σθένος. Αυτή η δύναμη μπορεί επίσης να εκδηλώνεται ως ισχυρογνωμοσύνη και αντίσταση κι η αντίσταση σημαίνει ότι οι 4 βρίσκουν δύσκολο να αφήσουν να περάσει το παρελθόν, τείνουν να μετανιώνουν και να εμμένουν σε παλιές σχέσεις, λάθη ή αποτυχίες, παρά να τα δουν σαν μαθήματα και να προχωρήσουν στην ζωή τους. Η φυσική και η οικονομική ασφάλεια είναι ιδιαίτερα σημαντική γι’αυτούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζονται να έχουν εκατομμύρια στην τράπεζα, αρκεί το νοίκι τους να είναι πληρωμένο και να υπάρχει αρκετό φαγητό στο ψυγείο και οι 4 νιώθουν ασφαλείς. Το να αποταμιεύουν χρήματα για τις δύσκολες μέρες, είναι ακόμα μια προτεραιότητα τους. Αλλά, ανεξάρτητα από τα εξωτερικά θεμέλια που μπορεί οι 4 να κτίσουν, αν το μυαλό, τα συναισθήματα και το σώμα τους βρίσκονται σε ισορροπία, τότε αυτά αποτελούν την στέρεη βάση της ζωής τους. Όταν βρίσκουν την ενότητα της δόνησης, τότε είναι το ζωντανό παράδειγμα για ένα είδος στερεότητας και της εσωτερικής συνοχής που οι άλλοι μπορούν να βασιστούν για να βοηθηθούν, ό,τι και να γίνει. Από την στιγμή που γεύονται την υπευθυνότητα, ακόμα και αν τους φέρνει υποχρεώσεις και βάρη, πολεμούν για αυτήν, γιατί του δίνει την σταθερότητα που ίσως να αποφεύγουν, αλλά χρειάζονται πολύ. Παρόμοια με τους 2 μπορεί να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες από αυτές που μπορεί να αντέχουν. Μέχρι να καταφέρουν την ενότητα του 4, τείνουν να γίνονται είτε υπερβολικά υπεύθυνοι, ή υπερβολικά ανεύθυνοι, και μερικές φορές ταλαντευόμενοι ανάμεσα στα δύο. Από την μια πλευρά, μπορούν να ενεργούν σαν γενικοί στρατηγοί του σύμπαντος

108

και όπως και οι 2 ανακατεύονται ξεπερνώντας τα όρια τους. Επιπλέον οι 4 μπορεί να έχουν προβλήματα με την αφοσίωση και την σταθερότητα που απαιτείται για να δημιουργήσουν ασφαλή βάσεις. Η υπευθυνότητα παίρνει χρόνο για να αναπτυχθεί και περιέχει και μια διαδικασία δοκιμής και λάθους. Έτσι οι 4 απαιτούν την ίδια υπομονή από τους άλλους, που πρέπει να αναπτύξουν οι ίδιοι. Επίσης, αν και τείνουν να στηρίζουν άλλους, έχουν ανάγκη να αισθάνονται ότι και στηρίζονται κι αυτοί, συναισθηματικά ή οικονομικά ή και στα δύο. Όταν αισθάνονται ότι τους λείπει η υποστήριξη, μπαίνουν σε κρίση μέχρι να φτάσουν να εμπιστευτούν την δική τους αναπόφευκτη διαδικασία μάθησης και ανάπτυξης. Η Υποστήριξη μπορεί επίσης να πάρει την μορφή των ξεκάθαρων προσδοκιών γιατί είτε είναι παιδιά, είτε ενήλικοι, οι 4 έχουν ανάγκη από όρια και κατευθύνσεις για να ξέρουν, τι περιμένουν από αυτούς. Αν δεν ξέρουν τους κανόνες, τείνουν να μπερδεύονται. Σχεδόν όλοι οι 4 βιώνουν σύγκρουση, παρά αρμονία μεταξύ του μυαλού και των συναισθημάτων τους. από την μια πλευρά, έχουν μια πολύ δυνατή αναλυτική ικανότητα, από την άλλη. Συνήθως, τείνουν να αναλύουν υπερβολικά, όταν πρέπει να πάρουν μια απόφαση. Η σύγχυση είναι ένα σημαντικό θέμα για τους 4, γιατί πέφτουν σε νοητικές παγίδες, καθώς ζυγίζουν κάθε παράγοντα, κοιτάνε για κάθε θέμα, βλέπουν τα υπέρ και τα κατά, μετά νιώθουν ότι δεν καταλαβαίνουν και προβληματίζονται να καταλήξουν σε μια απόφαση. Η τάση πολλών 4 να ταλαντεύονται από την καταναγκαστική υπερανάλυση στην σύγχυση συχνά τους οδηγεί σε παρορμητικές κινήσεις, παρορμητικούς δεσμούς που αρχίζουν ζεστοί και καταλήγουν κρύοι, παρορμητικό ξόδεμα κι άλλες ξαφνικές αποφάσεις. Ενώ οι 3 είναι οι καλύτεροι μανιοκαταθλιπτικοί, πολλοί 4 γίνονται πρωταθλητές στην υστερία, ακόμα κι αν έχουν μια ελεγχόμενη συμπεριφορά, από μέσα τους μπορεί να λένε: «Πέφτει ο ουρανός!» ή «Θεέ μου, τι να κάνω;». Μερικοί ταλαντεύονται στο να μείνουν υπό έλεγχο και στην τάση προς νευρικά επεισόδια ή ακόμα και κρίσεις. Εξαιτίας όμως του σθένους τους, αναρρώνουν γρήγορα. Μερικές φορές βιώνουν μια αίσθηση σύγχυσης που μπλοκάρει την διαδικασία, γιατί δεν νιώθουν αρκετά σίγουροι για να κάνουν το επόμενο βήμα. Είναι σημαντικό να καταλάβουν ότι δεν βρίσκονται πραγματικά σε σύγχυση, αλλά με αυτόν τον τρόπο νιώθουν μια μικρή, αλλά σημαντική διάκριση. Όταν οι 4 έχουν να πάρουν μια απόφαση, είναι καλύτερα να γράψουν τα υπερ και τα κατά και να βρουν τα βαθύτερα συναισθήματα τους, παρά να αφήνουν τις παραλλαγές να γυρίζουν για πολύ στο κεφάλι τους. Αν νιώθουν σε σύγχυση, ή αποθαρρυμένοι για να φτάσουν τον στόχο τους, είναι καλύτερα να τον μοιράσουν σε μικρά βήματα. Κάνοντας μικρές δεσμεύσεις, είναι ευκόλοτερο για αυτούς να ακολουθήσουν την διαδικασία. Είναι σημαντικό να καταλάβουν ότι αν και η πρόοδος τους μπορεί να είναι αργή, μπορούν να φτάσουν τους στόχους τους ακολουθώντας ένα ξεκάθαρο μονοπάτι. Από την στιγμή που θα σταματήσουν να υπεραναλύουν και μπορούν να εμπιστεύονται τα συναισθήματα τους και να πετύχουν μια αίσθηση διαύγειας, τότε έχουν πρόσβαση στην εσωτερική τους δύναμη, που τους οδηγεί στην αφοσίωση και στην επιμονή που είναι η κινητήρια δύναμη τους στον κόσμο. Όσο προσπαθούν να βρουν την ενότητα της ενεργειακής δόνησης του 4, βρίσκουν και την ικανότητα τους να υλοποιούν τις ιδέες και να χωρίζουν τα καθήκοντα τους σε μέρη. Όταν το κάνουν αυτό γίνονται ειδικοί στο να παίρνουν αποφάσεις, ή γίνονται πολύ καλοί σύμβουλοι επιχειρήσεων. Αν ωριμάσουν,

109

γίνονται εξαιρετικά, πρακτικοί επιχειρηματίες, όπως και δυναμικοί γραμματείς, βοηθοί, σύμβουλοι ψυχικής υγείας ή ασχολούνται επιτυχώς με άλλα επαγγέλματα που προσφέρουν στήριξη και βοήθεια προς τους άλλους. Οι σημαντικότεροι τομείς για αυτούς είναι η εκπαίδευση, η διοίκηση, η λογιστική κι όπου απαιτείται η προσεκτική διαχείριση εγγράφων, ή προϊόντων. Αν οι 4 παραλείπουν βήματα, κάνουν τα ίδια λάθη ξανά και ξανά, αρχίζουν και σταματούν τα ίδια σχέδια και επαναλαμβάνουν τις αποτυχίες, όπως να παντρεύονται τρεις-τέσσερεις φορές ή να κόβουν το κάπνισμα πέντε-έξι φορές. Στην ενότητα της δόνησης, είναι αξιόπιστοι, στην πόλωση της ενεργούν ανεξάρτητα και χωρίς δεσμεύσεις. Η ανάγκη τους όμως για υποστήριξη μπορεί να εμφανίζεται στις σχέσεις με την μορφή «μην με αφήνεις». Αν δεν έχουν μάθει να δεσμεύονται, είναι αυτοί που φεύγουν. Γενικά, οι 4 διαθέτουν ζωντάνια και είναι γήινοι στον σεξουαλικό τομέα. Αλλά αν αλλάξουν, όπως οι 2 σε ένα πρότυπο αντίστασης, μπορεί να αποστασιοποιηθούν συναισθηματικά, κατηγορώντας για την απογοήτευση τους τους άλλους, ή τις καταστάσεις. Με λίγα λόγια χρειάζεται να σταθεροποιήσουν την ζωή τους, να εστιάσουν στους στόχους τους και υπομονετικά να ακολουθούν σταδιακά την διαδικασία προς τον σκοπό τους. Η έμφυτη φιλοδοξία τους, η δύναμη τους και το σθένος τους βοηθάει τους 4 να φτάσουν τον προορισμό τους. Όμως, όσο περισσότερο οι 4 θέλουν να γίνουν ή να φαίνονται επιτυχημένοι, αν αποτύχουν να κάνουν όλα τα απαραίτητα βήματα και να ολοκληρώσουν τους στόχους τους, η επιτυχία τους θα είναι μικρής διάρκειας. Από την στιγμή που οι 4 θα διαμορφώσουν ένα σαφές σχέδιο και θα δεσμευτούν στην διαδικασία, μπορεί να πετύχουν οποιονδήποτε στόχο. Μέτριοι στόχοι απαιτούν λιγότερα βήματα και μια απλή διαδικασία, μεγαλύτεροι στόχοι απατιούν μια μακριά και πολλές φορές επίπονη διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση, οι ώριμοι 4 έχουν την ικανότητα να αναλύσουν το μονοπάτι από όπου θα αρχίσουν και ξέρουν μέχρι που θέλουν να φτάσουν. Από την στιγμή που έχουν ξεκάθαρους στόχους για να ακολουθήσουν, είναι ειδικοί στο να βοηθούν τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Σε υψηλότερα επίπεδα, οι 4 αναλαμβάνουν την ευθύνη για την δική τους ζωή, κάνοντας το καλύτερο, εμπιστευόμενοι την διαδικασία και αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να ελέγξουν το χρονικό πλαίσιο ενός επιτεύγματος. Βασίζουν την ζωή τους σε στέρεες βάσεις προσεκτικής διαδικασίας και πίστης από την οποία ρέει διαύγεια και υπομονή. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 4 αντιπροσωπεύει τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας που είναι εμφανή στους άλλους με την πρώτη ματιά. Είναι η δόνηση που συμπληρώνει την Θέση των Έμφυτων Κλίσεων και έχει μεγαλύτερη ισχύ στα μεσαία, δημιουργικά χρόνια της ζωής μας. Αυτό που είναι πολύ σημαντικό για το 4 στην Θέση του Γενέθλιου χαρακτηριστικού είναι η σταθερότητα και η ασφάλεια. Αυτό που εκτιμά είναι η τάξη κι η πειθαρχία και του αρέσει να βρίσκει πρακτικούς τρόπους για όλες τις καταστάσεις. Ανάλογα σε ποιον πόλο λειτουργεί, οι άλλοι έχουν και τις ανάλογες αντιδράσεις σε αυτό που παρουσιάζει. Από την μια μεριά, βλέπουν ένα άτομο εργατικό και μεθοδικό που του αρέσει να γνωρίζει που πατάει και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Βλέπει τα πάντα κάτω από το πρίσμα της κοινής λογικής και δεν

110

παρασύρεται από το όραμα και την φαντασία. Ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί, οι άλλοι βλέπουν κάποιον που μπορεί να γίνει και λίγο βαρετός και χάνει τον αυθορμητισμό του πίσω από τους κανόνες και τον καθωσπρεπισμό. Δυσκολεύονται να τον παρακινήσουν να δει την ζωή λίγο πιο ανέμελα και πολλές φορές εκνευρίζονται, όταν ο 4 πεισμώνει και αρνείται να ακολουθήσει κάποια άλλη πορεία από αυτή που έχει σχεδιάσει να ακολουθήσει. Δεν βγαίνει από το πρόγραμμα του ακόμα κι αν η κατάσταση το απαιτεί. Έχει την τάση να ελέγχει τους άλλους και να ψάχνει ποιο είναι το σωστό ή το λάθος σε κάθε του κίνηση. Μοιάζει να δυσκολεύεται να πάρει μια απόφαση από το φόβο μην κάνει λάθος και σπάνια θα δείξει πραγματικά τι θέλει και τι αισθάνεται βαθειά μέσα του. Απαιτεί από τους άλλους υπομονή και συνέπεια και χρειάζεται οι άλλοι να σέβονται και να τιμούν τα όρια και τα δικαιώματα του. Μπορεί να κουράζει τους γύρω του, όταν τείνει να υπεραναλύει το κάθε τι και να μοιάζει να μην ακούει πραγματικά τους άλλους. Το αποτέλεσμα είναι συχνά να πέφτει στα ίδια λάθη που τον κάνουν να αρχίσει ξανά από την αρχή της διαδρομής. Από την άλλη μεριά πάλι, μπορεί να τον βλέπουν άστατο και ασυνεπή, που έχει πρόβλημα να ακολουθήσει οποιοδήποτε πρόγραμμα και να παίρνει παρορμητικές αποφάσεις. Σε αυτόν τον πόλο, μοιάζει να μην μπορεί να ακολουθήσει κανένα σχέδιο και να χάνεται στο πλήθος των διλημμάτων του που κατασκευάζει από τον φόβο του να κάνει το παραμικρό βήμα παρακάτω. Οι άλλοι γύρω του μπορεί να αισθάνονται το εσωτερικό του χάος που κρύβεται πίσω από ένα ελεγχόμενο και σοβαρό προσωπείο. Ανάλογα σε ποιον πόλο λειτουργεί, προσελκύει άτομα που χρειάζονται στήριξη και προστασία και αυτό θα προσπαθήσει να κάνει επιβάλλοντας πολλές φορές την γνώμη του και το πώς πιστεύει αυτός ότι πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Όσο πιο άκαμπτος είναι, τόσο έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που η ζωή τους μοιάζει με χάος. Όσο πιο ορθολογιστής γίνεται, τόσο θα συναντά τις συναισθηματικές εκρήξεις των άλλων. Αν ο ίδιος βρίσκεται σε σύγχυση και σε χάος, έρχεται σε επαφή με άτομα που προσπαθούν να τον κατευθύνουν και να τον ελέγξουν και τότε επαναστατεί και αποσύρεται συναισθηματικά. Και στις δύο περιπτώσεις, μέχρι να αποκτήσει την ενότητα της συγκεκριμένης δόνησης και να βρει την εσωτερική συνοχή και σταθερότητα που χρειάζεται, η τάση του είναι να φεύγει από την πραγματικότητα κι από τις σχέσεις του και να κρύβεται πίσω από τον ορθολογισμό και τον κυνισμό του. όταν καταφέρει να βρει την ενότητα της Σταθερότητας, της Λογικής και της Υπομονής μπορεί να φτιάξει γερές βάσεις για να υλοποιήσει ό,τι σκεφτεί κι επιθυμήσει. Στην 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 4 εκφράζει τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τις αντιλήψεις μας που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Ανάλογα με τον τρόπο που λειτουργούμε αυτή την δόνηση, είναι ένα δώρο ή ένα εμπόδιο για την δική μας πορεία. Η Ενέργεια του 4 αφορά θέματα Σταθερότητας, Λογικής και Υπομονής. Τα μηνύματα σχετικά με αυτές τις τρεις Ιδιότητες τα πήραμε έμμεσα από την οικογένεια μας και από σημαντικά πρόσωπα του περιβάλλοντος μας. ‘Οποιος έχει αυτή την δόνηση στην Θέση της Κληρονομιάς, πολλές φορές έχει την πεποίθηση ότι ο κόσμος δεν είναι ασφαλής και δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να ακουμπήσει πάνω του και να βρει καταφύγιο και να προστατευτεί. Ίσως έχει να κουβαλήσει πολλά οικογενειακά θέματα και ευθύνες που περνούν από γενιά και σε γενιά και θα τον ακολουθούν μέχρι να τα λύσει μέσα του. Η

111

οικογένεια είναι ένα σημαντικό θέμα για όσους έχουν αυτή την δόνηση, ιδιαίτερα στην συγκεκριμένη θέση του Ενεργειακού Κώδικα. Ο 4 μπορεί να έχει βιώσει πολλές αλλαγές στην ζωή του που συνέβηκαν απροσδόκητα και δεν πρόλαβε να αφομοιώσει, να είχε πολλές ξαφνικές απώλειες ή πολλές μετακινήσεις που έγιναν αναγκαστικά κι αυτός έπρεπε να ακολουθήσει κλείνοντας βίαια τις πόρτες από δεσμούς και φιλίες σημαντικές για τον ίδιο. Ίσως να ένιωσε ότι δεν μπορεί να έχει κανέναν έλεγχο σε ό,τι συμβαίνει γύρω του, ή να κατάλαβε νωρίς ότι πρέπει να πάρει τα πράγματα στα χέρια του και να κρύψει την ευαλωτότητα του για να μπορέσει να προχωρήσει. Ακόμα μπορεί να έμαθε να δουλεύει σκληρά και συστηματικά για να φέρει αποτέλεσμα σε ό,τι και να κάνει και να έχασε την ικανότητα του να αφήνεται στην ροή της ίδια της ζωής. Οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντα μπαίνουν στην πρώτη γραμμή προτεραιότητας κι ίσως του έδειξαν με κάποιο τρόπο ότι ο πιο ασφαλής δρόμος είναι αυτός της λογικής και έτσι έμαθε να βάζει στην άκρη όποιο συναίσθημα τον αναστατώνει και να μην ακούει πραγματικά τι θέλει η καρδιά του. Η διασκέδαση και η χαρά δεν έχουν θέση στον δικό του κόσμο που βασιλεύουν οι κανόνες, ο προγραμματισμός και κι ο σχεδιασμός. Έτσι, τα υψηλά τείχη που έχει κτίσει για να απομακρυνθεί από τις ανάγκες του, σπαταλούν πολύ ενέργεια και κατά καιρούς μπορεί να έχει εκρήξεις και να δρα παρορμητικά παίρνοντας τις πιο λάθος αποφάσεις. Με αυτόν τον τρόπο, επιβεβαιώνει ακόμα μια φορά την λανθασμένη του πεποίθηση ότι τα συναισθήματα του είναι καταστροφικά και η λογική του είναι ο μόνος σωστός δρόμος. Αρνούμενος τις ανάγκες του, χάνει την ενότητα και την πληρότητα του και νιώθει ασταθής, ανυπόμονος και αβέβαιος, ενώ η μεγαλύτερη του ανάγκη είναι να βρει τις ρίζες του και την σταθερότητα του. Όποιος έχει αυτή την δόνηση σε αυτή την Θέση έχει κληρονομήσει την απαραίτητη αυτοπειθαρχία να ακολουθεί τα σχέδια του, να μην φοβάται την δουλειά και να κατευθύνει τις δυνάμεις του διεξοδικά προς ένα στόχο. Έχει κληρονομήσει ένα πρακτικό και μεθοδικό πνεύμα που του αρέσει η τάξη και έχει την υπομονή να ακολουθήσει όλη την αναγκαία διαδικασία για να φτάσει μέχρι τέλος. Αυτές του οι ικανότητες θα δημιουργήσουν μια στέρεη και ασφαλή βάση για τον ίδιο και για τους άλλους γύρω του για να έχει διάρκεια ό,τι και να δημιουργήσει. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η ενεργειακή δόνηση του 4 αντιπροσωπεύει τις βαθύτερες επιθυμίες μας, τα πιο εσωτερικά μας κίνητρα και αυτό που πραγματικά επιδιώκουμε, ανεξάρτητα το τι δείχνουμε, ή το πώς φαινόμαστε στους άλλους. Όποιος έχει τον αριθμό 4 στην 5 η Θέση του η βαθύτερη επιθυμία του είναι να μπορεί να οργανώνει, να προσχεδιάζει και να ξέρει που πατάει. Θέλει όλα να είναι οργανωμένα και σταθερά γύρω του για να νιώθει ασφαλής και του αρέσει να βάζει ξεκάθαρα όρια. Επιθυμεί να είναι αυτός που θα έχει το πάνω χέρι σε μια κατάσταση και δυσκολεύεται να αφήνει τους άλλους να τον οδηγούν. Ο 4 είναι φιλόδοξος και γνωρίζει πολύ καλά ότι για να πετύχει όλα όσα χρειάζεται πρέπει να δουλέψει σκληρά. Έχει ανάγκη να του αναγνωρίσουν την προσπάθεια του και να τον αντιμετωπίζουν με την σοβαρότητα που θεωρεί ότι του αξίζει, όπως κι αυτός αντιμετωπίζει σοβαρά την ζωή. Ό,τι πρόσωπο να παρουσιάζει εξωτερικά, είναι ένα λογικό και πρακτικό άτομο που προτιμά να κάνει τα πράγματα, παρά να τα σκέφτεται. Βέβαια, ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί αυτή την δόνηση, πολλές φορές μπορεί να γεμίζει από διλήμματα που τον μπερδεύουν και τον

112

αποσυντονίζουν. Υπεραναλύει καταστάσεις, ή εμμένει πεισματικά σε θέσεις που δεν είναι λειτουργικές και χρήσιμες γι’αυτόν, εξαιτίας της ανικανότητας του να βγει από την ρουτίνα και το πρόγραμμα του, αλλά και γιατί πιστεύει ότι ο δικός του τρόπος είναι ο πιο σωστός. Παρόλα αυτά, όταν καταφέρει πραγματικά να ακούσει τους άλλους και να μάθει από αυτούς, έχει ένα δυνατό μυαλό που ξέρει να αναλύει και να σκέφτεται λογικά τρόπους που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Διαθέτει αξιοπιστία και σέβεται τους νόμους και τους κανόνες. Είναι τίμιος και αφοσιωμένος με ό,τι καταπιαστεί, νιώθοντας υπεύθυνος για αυτό που κάνει. Φοβάται τις αλλαγές και για αυτό επιθυμεί καταστάσεις που του είναι γνώριμες και οικείες, σαφείς κανόνες που μπορεί να ακολουθεί και που του δίνουν την σταθερότητα και την ασφάλεια που χρειάζεται όσο τίποτα άλλο. Έχει μεγάλη ανάγκη για ιδιωτικό χώρο και ιδιοκτησία και αποκλειστικά δικαιώματα. Ίσως επειδή το παρελθόν του είναι γεμάτο εμπειρίες που ένιωθε ότι στην πραγματικότητα δεν είχε ένα δικό του χώρο, ένα συγκεκριμένο σημείο που να νιώθει ότι ανήκει αποτελεσματικά σε αυτόν. Ή έμενε σε σπίτια που πραγματικά δεν υπήρχε χώρος ή δεχόταν υπερπροστατευτικές, εισβολικές συμπεριφορές, που τον έκαναν να αισθάνεται ότι δεν μπορεί να έχει ένα προσωπικό χώρο που να αισθάνεται ασφαλής και προστατευμένος. Άλλοι μπορεί να θέλουν το δικό τους δωμάτιο, άλλοι το δικό τους σπίτι, ή να το νιώθουν απέναντι στο σύντροφο τους ή τα παιδιά τους. Η παλιά αυτή έλλειψη του χώρου πολλές φορές, τείνει να υπομονεύει την ευαισθησία του ατόμου και εντείνει την αντιδραστικότητα του. Του είναι δύσκολο να μάθει να εκτιμά την μοναδικότητα του, που θα του δώσει την ένταση και την ζωτικότητα που έχει κάποιος, όταν έχει νιώσει την αποκλειστικότητα του κι ότι είναι μοναδικός. Έτσι μπορεί να γίνει αναίσθητος και νωθρός και να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες των άλλων. Όταν οι Ιδιότητες της δόνησης του 4 βρίσκουν την ενότητα τους, τότε το 4 μπορεί να πραγματώσει τις επιθυμίες του και να πετύχει τα φιλόδοξα σχέδια του. Τότε έχει την απαραίτητη υπομονή να ακολουθήσει τα βήματα που χρειάζονται με μεθοδικότητα και οργάνωση και την σύνεση να αλλάξει την πορεία του, αν αυτό είναι απαραίτητο. Ανακαλύπτει μέσα του την Σταθερότητα που ζητάει, μια αίσθηση ενότητας και συνοχής που επιτυγχάνεται, όταν η Λογική του αρχίζει να υπηρετεί τις ανάγκες του και όταν δώσει χώρο και στα συναισθήματα του. Τότε, μπορεί να είναι ιδιαίτερα συνεπής με ό,τι αρχίζει και πολύ επιτυχημένος στα αποτελέσματα των ενεργειών του. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού ο αριθμός 4 αντιπροσωπεύει στοιχεία που είναι φανερά στους άλλους. Είναι ο τρόπος με τον οποίο σχετιζόμαστε συνειδητά ή ασυνείδητα και αυτό φέρνει και τις ανάλογες αντιδράσεις. Όποιος έχει την δόνηση της Σταθερότητας, της Υπομονής και της Λογικής στην Θέση του Εξωτερικού Εαυτού, δίνει την αίσθηση στους άλλους ότι είναι ένας πρακτικός και εργατικός άνθρωπος, αρκετά συντηρητικός στα περισσότερα θέματα. Είναι αυτός που τακτοποιεί, ό,τι χαλάει και που θα κινητοποιηθεί για να λύσει μια κατάσταση με πρακτικό και αποτελεσματικό τρόπο. Φαίνεται να τον διακρίνει υπευθυνότητα και σύνεση και δίνει την εντύπωση ότι είναι αυτός που οι άλλοι μπορούν να υπολογίζουν και να ακουμπήσουν πάνω του. Στις συναστροφές του κρατάει ένα προφίλ ήπιων τόνων και δείχνει ντροπαλός και επιφυλακτικός. Δύσκολα ανοίγεται και θεωρεί τα τρυφερά συναισθήματα ως αδυναμία. Καμμιά φορά οι άλλοι θεωρούν ότι είναι ιδιαίτερα βαρετός και προβλέψιμος και πολλές φορές δυσανασχετούν με την εμμονή του να ακολουθεί

113

κατά γράμμα τους κανόνες. Ο 4 δεν είναι αυτός που θα ακολουθήσει τους άλλους στην διασκέδαση και τις περισσότερες φορές δείχνει να μην ξέρει, πώς να βγει από τους περιορισμούς που βάζει ο ίδιος στον εαυτό του και να χαρεί ανέμελα και χωρίς έγνοιες. Παρουσιάζει ένα πολύ καθωσπρέπει προφίλ, που δυσκολεύεται να χαλαρώσει και να αφεθεί, γιατί φοβάται μην χάσει το κύρος του και την σοβαρότητα του. Τα πάντα για αυτόν είναι θέμα κοινής λογικής και ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί κοινή λογική θεωρεί την δική του λογική. Οι άλλοι δυσκολεύονται να του αλλάξουν γνώμη και πολλές φορές γίνεται κουραστικός, όταν αναλύει και εκλογικεύει τα πάντα, αρνούμενος να δείξει τα πραγματικά του συναισθήματα και τις επιθυμίες του στους άλλους. Άλλες φορές πάλι, τους εκπλήσσει όλους, παίρνοντας μια απόφαση χωρίς να σκεφτεί καθόλου τις συνέπειες και ακολουθώντας την μέχρι το τέλος, ακόμα κι αν φαίνεται από την αρχή, ότι δεν έχει επιλέξει σωστά. Αυτό είναι αποτέλεσμα έντονων διλημμάτων που τον προβληματίζουν με αποτέλεσμα να δρα παρορμητικά και τις περισσότερες φορές κάνοντας λάθος, απλώς για να βγει από το αδιέξοδο. Η επιφανειακή του σταθερότητα κλονίζεται από τον διχασμό της καρδιάς του και του μυαλού του και τότε γίνεται ιδιαίτερα ασυνεπής, γεμάτος αναστολές, φοβάται να κάνει το παραμικρό βήμα, να πάρει την ευθύνη των αποφάσεων του και προσπαθεί να ελέγξει τους άλλους για να νιώσει ο ίδιος ασφάλεια και σιγουριά. Φαίνεται να έχει μικρή αντοχή στον πόνο, ιδιαίτερα όταν πρέπει να περιμένει για να ικανοποιήσει κάποια ανάγκη του. Τότε προσπαθεί να βρει προσωρινές λύσεις, χωρίς να δίνει σημασία στην πραγματική πηγή της έντασης του και στο τέλος ξεσπά, χωρίς και ο ίδιος να κατανοεί τι είναι αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη. Μπορεί να δείχνει σε μια σχέση από την αρχή, ότι είναι αυτός που μπορεί κανείς να στηριχθεί επάνω του και ξαφνικά να φύγει, χωρίς αντίο. Μπορεί να δείχνει ότι κάνει υπομονή και μετά να έχει ένα συναισθηματικό ξέσπασμα, γιατί απλά ανεχόταν καταστάσεις που δεν μπορούσε ουσιαστικά να δεχτεί. Συνήθως, μπορεί να ενθουσιάζεται όταν αρχίζει κάποια δραστηριότητα και μετά να χάνει το ενδιαφέρον του, όταν αυτή αργεί να φέρει γρήγορα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Είτε στον έναν πόλο, είτε στον άλλον, πολλές φορές οι άλλοι νιώθουν ότι ενώ φαίνεται ότι τους ακούει, στην πραγματικότητα, ακούει τους ατέλειωτους διαλόγους που έχει στο κεφάλι του και βιάζεται να δώσει μια απάντηση, χωρίς όμως να έχει ακούσει και συναισθανθεί τι είναι αυτό που οι άλλοι του ζητούν και θέλουν. Τελικά, ίσως κάνει κάτι πάντα με το δικό του τρόπο, αυτό που θεωρεί σωστό ο ίδιος να γίνει και απορεί, γιατί οι άλλοι δεν δείχνουν τόσο ευχαριστημένοι. Απαιτεί υπομονή, ενώ πολλές φορές δεν την έχει ο ίδιος, όπως και σεβασμό, αλλά σπάνια πραγματικά σέβεται τους άλλους. Όταν πετύχει την ενότητα της συγκεκριμένης δόνησης, τότε πραγματικά γίνεται ο πιο αξιόπιστος και τίμιος φίλος, σύντροφος ή συνεργάτης. Είναι ο καλός ακροατής που ξέρει πάντα να δίνει μια άμεση και ικανοποιητική λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα εμφανιστεί κι αυτός που είναι πάντα δίπλα σου, αφοσιωμένος και έμπιστος, υπομονετικός και συνεπής. Στην 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 4 εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο θα αναπτυχθούμε και θα εξελιχθούμε. Εμπεριέχει τις απαραίτητες Θεμελειώδεις Ιδιότητες που θα μας βοηθήσουν να ξεδιπλώσουμε τις Έμφυτες Κλίσεις μας και να ικανοποιήσουμε τον Εσωτερικό Εαυτό μας. Είναι ο τρόπος για να προχωρήσουμε στον δρόμο για την Πνευματική μας Αποστολή. Όποιες κι αν είναι δονήσεις στις υπόλοιπες θέσεις του Ενεργειακού Κώδικα,

114

όποιος διαθέτει την δόνηση του 4 σε αυτή την θέση, οι λέξεις-κλειδιά για να πετύχει τους σκοπούς του είναι η Σταθερότητα, η Υπομονή, και η Λογική. Χρειάζεται να δουλέψει πάνω στις συγκεκριμένες Βασικές Πολώσεις αυτών των Ιδιοτήτων και να πετύχει την ενότητα τους. Ίσως να τείνει υπερβολικά άκαμπτος και κολλημμένος σε περιορισμούς και απαγορεύσεις που τον εμποδίσουν να δράσει ελεύθερα και αποτελεσματικά. Μπορεί να επιμένει σε δρόμους που είναι κλειστοί και να αδυνατεί να ελλιχθεί και να πειραματιστεί σε νέες μεθόδους και τακτικές. Ίσως και να δυσκολεύεται να βγει από την ρουτίνα του, ακόμα και αν δυσανασχετεί και να φοβάται και να αποφεύγει οποιαδήποτε αλλαγή του χαλάσει την επιφανειακή του ηρεμία. Να προσπαθεί να λύσει με την «λογική» κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει, αλλά να ξεχνάει και να κρύβει ακόμα κι από τον εαυτό του τα συναισθήματα του, τους φόβους και τις προσδοκίες του. Υπάρχει κίνδυνος να μην καταφέρνει να εστιάσει και να συγκεντρώσει τις προσπάθειες του για να φέρει εις πέρας μια διαδικασία. Ίσως να τα απαιτεί όλα στο τώρα, χωρίς να παίρνει καμία ουσιαστική απόφαση για το τι θέλει να κάνει, περιμένοντας ότι όλα θα γίνουν από μόνα τους, χωρίς να ακολουθεί τα απαραίτητα στάδια και να ολοκληρώσει με υπομονή την πορεία του προς ένα σκοπό. Να νιώθει ανασφαλής και η σκέψη του να αποδιοργανώνεται και να γίνεται χαοτική. Να κινείται παρορμητικά, να κάνει λάθη και να τείνει να τα επαναλαμβάνει συνεχώς. Σε όποιον πόλο αυτών των Ιδιότητων και αν λειτουργεί, είναι απαραίτητο να λύσει προσωπικά του τραύματα που διαχωρίζουν την λογική του από το συναίσθημα του. Όταν έρθει σε επαφή με αυτό που ο ίδιος έχει ανάγκη, χωρίς να το εκλογικεύει και να το κρίνει, καταφέρνει να βγει από την νοητική σύγχυση που συνήθως αισθάνεται και να οργανώσει και να μεθοδέψει την σκέψη του. Η εσωτερική συνοχή και η σταθερότητα που νιώθει μέσα του, εκφράζεται κι έξω και η οργανωμένη σταδιακή διαδικασία που γίνεται με υπομονή, επιμονή και συνέπεια υλοποιεί ο,τιδήποτε επιθυμεί. Είναι ο σίγουρος δρόμος για να πετύχει την Πνευματική αποστολή του, έχοντας εκφράσει με πληρότητα τις Έμφυτες Κλίσεις του και σε επαφή με τον Εσωτερικό του Εαυτό. Στην 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων η δόνηση του 4 εκφράζει τις Ιδιότητες που είναι απαραίτητες να βιώσει κάποιος στην ζωή του γιατί είναι τα πιο χρήσιμα μαθήματα για την πνευματική του ανάπτυξη. Με την ενεργειακή δόνηση του 4 σε αυτή την θέση, το άτομο πρέπει να μάθει σχετικά με την Σταθερότητα, την Υπομονή και την Λογική και έχει περάσει έντονες εμπειρίες σχετικά με αυτές τις ιδιότητες. Ίσως να έχει βιώσει περιορισμούς και ασφυκτικές καταστάσεις, είτε λόγω της υπερπροστασίας και του φόβου των γονιών του, είτε αναγκάστηκε να πάρει από πολύ νωρίς τον έλεγχο στα χέρια του, λόγω της έλλειψης τους. Μπορεί να έχει δημιουργήσει ψυχαναγκασμούς για να καλύψει την βαθειά του ανασφάλεια και την έλλειψης συνοχής που νιώθει. Μπορεί η σταθερότητα να μην υπήρχε στην ζωή του. Ούτε όσον αφορά την άμεση και συνεπή εκπλήρωση των αναγκών του, είτε στο να μένει σε ένα σπίτι, αντί να μετακομίζει συνεχώς, είτε στην σταθερότητα της συναισθηματικής σχέσης των γονιών του και των σχέσεων των γονιών του με τον ίδιο. Μπορεί να μην έχει υπομονή για τίποτα, γιατί κάποτε περίμενε πολύ και μπορεί να ανέχεται πολλά, μέχρι που φεύγει ξαφνικά από σχέσεις ή καταστάσεις που παρουσιάζουν κάποιο εμπόδιο. Ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί, λόγω της αλλοίωσης της δόνησης του 4, ή ζει στο κουτί, είτε στο χάος. Είτε είναι κολλημένος, είτε πηδάει από θέμα σε θέμα από στόχο σε στόχο, χωρίς να καταφέρνει να φτάσει πουθενά. Είναι ο ορθολογιστής που μοιάζει να

115

τρελαίνεται όταν κάνει μια παρορμητική κίνηση που του στοιχίζει τα πάντα, αλλά θα επιμένει στο δικό του, μέχρι να καταλάβει ο ίδιος το λάθος του. Αυτό που χρειάζεται να μάθει είναι ότι δεν κάνει λάθη, γιατί κινείται με βάση το συναίσθημα και την επιθυμία του, αλλά γιατί αποφεύγει ακριβώς αυτά. Οι τάσεις και οι παρορμήσεις μας είναι απόλυτα φυσιολογικές και μπορούμε πάντα να τις οργανώνουμε με βάση την πραγματικότητα και τις ανάγκες μας. Χρειάζεται να μάθει να μην παρασύρεται από το συναίσθημα του, αλλά να το ακούει και να δει πώς μπορεί να το εκφράσει με το πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Όποιος έχει μάθημα 4 πρέπει να μάθει να ελίσσεται, έχοντας επίγνωση των ορίων του και των δυνατοτήτων του. Χρειάζεται να μάθει να ακούει τον εαυτό του και τους άλλους, όπως και να αυτοελέγχεται, αντί να ελέγχει. Είναι απαραίτητο να μάθει να εκτιμά την διαδικασία, αντί να περιμένει άμεσα το αποτέλεσμα και να έχει υπομονή μπροστά στις δυσκολίες και στον χρόνο που θα χρειαστεί. Σίγουρα το μάθημα 4 είναι ένα μάθημα σκληρής σταδιακής δουλειάς. Πρέπει να αποφεύγει την υποκρισία ότι όλα είναι καλά και ότι αυτός είναι υπεράνω από όλα, όταν μέσα του αισθάνεται φόβο ή βράζει από θυμό και οργή. Να βγάλει τις παρωπίδες που του αλλοιώνουν την πραγματικότητα και να τολμήσει να ακούσει τις εσωτερικές τους φωνές που παρακαλούν σταθερότητα, προστασία και ασφάλεια, για αυτά που είναι ο ίδιος υπεύθυνος να αποκτήσει για τον εαυτό του. Όλοι οι αριθμοί, αλλά ειδικότερα η ενεργειακή δόνηση του 4 είναι απαραίτητο να λύσει παλιότερες έντονες οικογενειακές καταστάσεις για να προχωρήσει. Να μάθει Έτσι θα γίνουν ικανοί να αποκτήσουν και να υλοποιήσουν ό,τι βάλουν στόχο στην ζωή τους. Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης η ενεργειακή δόνηση του 4 αντιπροσωπεύει το πιο ώριμο κομμάτι του εαυτού μας, αποτέλεσμα μιας μακριάς πορείας, όταν έχουμε έρθει κοντύτερα στον αληθινό μας εαυτό. Είναι το δυναμικό που έρχεται στην επιφάνεια τα ώριμα χρόνια μας. Ο πιο έμπειρος εαυτός γνωρίζει την σημαίνει Σταθερότητα, Λογική και Υπομονή. Νιώθει ασφαλής και διαθέτει ένα πρακτικό και μεθοδικό πνεύμα που αντιμετωπίζει την ζωή. Χρησιμοποιεί την Λογική του μαζί με την καρδιά του και ξέρει να αλλάζει την πορεία του, όταν είναι απαραίτητο. Ο ωριμότερος εαυτός ξέρει πώς να υλοποιεί τις ιδέες με πειθαρχία και σκληρή δουλειά, σχεδιάζοντας προσεκτικά όλες του τις κινήσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι χρονοτριβεί, αλλά ούτε ότι παίρνει αποφάσεις επιπόλαια, χωρίς να έχει σκεφτεί τις συνέπειες των επιλογών του. Είναι βαθειά έντιμος, γιατί είναι έντιμος με τον εαυτό του και με τα συναισθήματα του. Είναι φιλόδοξος και έχει υψηλές προσδοκίες που όμως βρίσκει το θάρρος και την υπευθυνότητα να τις εκπληρώσει. Βασίζεται στις δυνάμεις του και να αναγνωρίζει τα όρια του. ‘Οποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 4 σε αυτή την Θέση, δεν φαίνεται σοβαρός, είναι σοβαρός. Δεν κρατάει στάσεις καθωσπρεπισμού, είναι ευγενικός. Δεν είναι ισχυρογνώμων, αλλά είναι επίμονος και σταθερός σε αυτά που πραγματικά νιώθει ότι είναι σωστά. Είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει τι να κάνει για να έχει το αποτέλεσμα που επιθυμεί και δεν δειλιάζει σε κανένα εμπόδιο. Έχει την Λογική, αλλά και την διαίσθηση να διακρίνει, πότε να επιμείνει και πότε να αλλάξει πορεία. Ανάλογα με το πόσο έχει δουλέψει πάνω στις βασικές πολώσεις της συγκεκριμένης δόνησης, η εμπειρία της ζωής μπορεί να του προσφέρει μια εσωτερική αίσθηση στερεότητας και σθένους που έχει ανάγκη.

116

ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 4 1. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ «Αν έχεις μια μεγάλη φιλοδοξία, κάνε το μεγαλύτερο δυνατόν βήμα προς την κατεύθννση που χρειάζεται για να την εκπληρώσεις. Μπορεί το βήμα που έκανες να είναι πολύ μικρό, αλλά χρειάζεται να εμπιστευτείς ότι ίσως είναι το μεγαλύτερο που ήταν δυνατόν να γίνει τώρα.» «Mildred McAFFE» Η καθημερινή μας ζωή είναι γεμάτη από στόχους και επιτεύγματα. Αυτοί οι στόχοι μπορεί να είναι μεγάλο, όπως να ανέβουμε το ψηλότερο βουνό, να κερδίσουμε έναν πολιτικό αγώνα, ή να κάνουμε την δική μας επιχείρηση, ή μπορεί να είναι κάτι πολύ μικρότερο, όπως να φτιάξουμε ένα κέικ, να κερδίσουμε έναν αγώνα μπάσκετ ή να κάνουμε μια εργασία. Μερικοί από εμάς είμαστε τόσο απασχολημένοι με τον στόχο μας, προχωρώντας με σκυφτό το κεφάλι προς το τέλος, που παραμελούμε και το μονοπάτι και την ενδιάμεση διαδικασία. Από την άλλη μεριά, πολλοί από εμάς μπορεί να αποπροσανατολιζόμαστε και να αμφιβάλλουμε για το πώς μπορούμε να πάμε από εδώ μέχρι εκεί ή να μένουμε κολλημένοι σε ένα βήμα, έχοντας περιορισμένη και συγκεχυμένη οπτική για τα πράγματα. Βοηθάει να σκεφτούμε ότι αν θέλουμε να ανεβούμε ένα βουνό, χρειάζεται να σχηματίσουμε ένα στόχο, να θέσουμε μια κατεύθυνση, να προετοιμαστούμε καλά και να προχωρήσουμε με μικρά, σίγουρα βήματα. Μπορούμε να σπάσουμε κάθε επίτευγμα, ανεξάρτητα πόσο μεγάλο και δύσκολο είναι σε μικρά, συγκεκριμένα, εφικτά βήματα. Αν θέλουμε να περάσουμε ένα ρεύμα, πρέπει να βρούμε τις ατομικές μας πέτρες. Αν δοκιμάσουμε να παραλείψουμε κάποια βήματα, αργά ή γρήγορα θα πέσουμε μέσα. Η Αρχή της Διαδικασίας δεν μας διδάσκει μόνο να σπάμε ένα ταξίδι σε μικρές στάσεις, αλλά επίσης να εκτιμάμε κάθε βήμα, σαν να είναι το τελευταίο. Κάθε βήμα είναι μια μικρή επιτυχία από μόνη της και με αυτό τον τρόπο, έχουμε πολλές επιτυχίες, μέχρι να πραγματώσουμε τον τελικό μας στόχο. Αυτό που μαθαίνουμε από το ταξίδι, μπορεί να είναι πολύ πιο σημαντικό από το να φτάσουμε στον προορισμό μας. Για παράδειγμα, αν ξοδέψουμε 20 χρόνια από την ζωή μας για να μάθουμε να ζωγραφίζουμε πορτραίτα ακόμα κι αν οι πίνακες μας καταστραφούν, εμείς έχουμε ήδη κερδίσει κάποιες ποιότητες στον δρόμο για τον στόχο μας, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να βλέπουμε με διαφορετικά μάτια και να εκτιμάμε την ομορφιά σε κάθε πρόσωπο. Όσοι δουλεύουμε σε θέματα διαδικασίας χρειάζεται να αναρωτηθούμε αν θέλουμε να είμαστε ο ταχυδρόμος που βιάζεται να μοιράσει τα γράμματα του και να τελειώσει την βάρδια του ή ο ταχυδρόμος που ευχαριστιέται όταν αλλάζει γειτονιές κάθε μέρα, που καλημερίζει τον κόσμο στο δρόμο καθώς προχωράει με ένα απαλό, αλλά και μετρημένο βήμα. Πολλοί από εμάς, ζούμε για τα μεγάλα ύψη, αλλά ξεχνάμε ότι κάθε μικρό βήμα για τον βουνό είναι υψηλότερο από το προηγούμενο. Ας δούμε ένα παράδειγμα σχετικά με την Αρχή της Διαδικασίας. Ο Πάτρικ είχε κάποια χρήματα όταν πρόσεξε ότι στην γειτονιά πουλιόταν ένα εστιατόριο. «Τι ευκαιρία!», σκέφτηκε, αγόρασε την επιχείρηση, προσέλαβε και το ήδη υπάρχον προσωπικό, κράτησε το ίδιο μενού και έβαλε μια ταμπέλα «υπό νέα διεύθυνση», ελπίζοντας ότι κάτω από την χαρισματική του ηγεσία, η δουλειά θα άνθιζε. Η

117

επιχείρηση απέτυχε και πάλι, όπως όλα τα επιχειρήματα αποτυγχάνουν, για τους ίδιους λόγους. Ο Πάτρικ δεν πέρασε από όλα τα βήματα της διαδικασίας. Ήθελε να φτάσει στο τέλος κατευθείαν. Από την άλλη μεριά, ο Τζόσουα, όταν είχε στα χέρια του λίγα χρήματα, είδε κι αυτός το πωλητήριο και έκανε τους υπολογισμούς του. μίλησε με τους ιδιοκτήτες για τα υπερ και τα κατά της δουλειάς. Έμαθε ότι τα τρία βασικά πράγματα για να πετύχει ένα εστιατόριο ήταν η τοποθεσία, η τοποθεσία και η τοποθεσία. Βρήκε ότι η τοποθεσία για αυτό το εστιατόριο δεν ήταν πρόβλημα και κάτι άλλο ήταν υπεύθυνο για την αποτυχία. Έκανε μια μικρή έρευνα σε 200 τυχαία άτομα στην γειτονιά, για το πόσο συχνά τρώνε έξω και τι είδους φαγητά προτιμούν. Σύμφωνα με αυτά που έμαθε στην έρευνα του, αποφάσισε το είδος του εστιατορίου που έπρεπε να ανοίξει. Μετά, πέρασε κάποιο χρόνο στα εστιατόρια της περιοχής, προσφέροντας την βοήθεια του κι ό,τι μπορούσε, μίλησε με το προσωπικό, τους μάγειρες, τους λαντζέρηδες, τους σερβιτόρους και τους διευθυντές κι έτσι έμαθε καλύτερα τι χρειάζεται αυτός από το προσωπικό και τι χρειάζεται το προσωπικό από αυτόν. Τελικά, αφού βρήκε και τις καλύτερες προμήθειες στις καλύτερες τιμές, προσέλαβε το καλύτερο προσωπικό και κάνοντας όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες, ο τζόσουα είχε καλύψει όλα τα βήματα. Η επιτυχία του δεν ήταν απλά τύχη, ή μια έκπληξη. Ο Τζόσουα είχε ακολουθήσει την Αρχή της Διαδικασίας και έδειξε ότι για να κτίσεις μια σταθερή βάση χρειάζεται προσεκτική προετοιμασία και να ακολουθήσεις μια διαδικασία, υπομονετικά κι έτσι καταφέρνεις κάθε στόχο. 2 Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΥΕΛΙΞΙΑΣ Η Ευελιξία είναι πολύ πιο χρήσιμη για εμάς από ό,τι η παθητικότητα και η αντίσταση. Το να χρησιμοποιουμε ενεργά ο,τιδήποτε παρουσιαστεί, αγκαλιάζοντας και τις πιο επώδυνες καταστάσεις, αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες μας αποτελεσματικότερα, καθώς αρχίζουμε να τις βλέπουμε ως έναν τρόπο πνευματικής εκπαίδευσης. Η Ευελιξία εμπεριέχει μια πραγματική αποδοχή, παρά μια άκαμπτη αντίσταση για το παρόν, αποδοχή για τον εαυτό μας, για τους άλλους, για τις καταστάσεις. Αυτό δεν σημαίνει με κανέναν τρόπο παθητική ανοχή για κάτι που δεν μας αρέσει, ούτε σημαίνει να παραβλέπουμε τις αδικίες ή να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να γίνει θύμα. Η Ευελιξία προυποθέτει μια κατάσταση επαγρύπνησης και επεκταμένης επίγνωσης, που εμπεριέχει όχι μόνο να πηγαίνουμε με το ρεύμα, αλλά να το δεχτούμε και να το στρέψουμε προς όφελος μας. Μαθαίνοντας αυτήν την Αρχή, μπορεί να χρησιμοποιούμε τα εμπόδια για να ορίσουμε την κατεύθυνση μας και να βρίσκουμε τις ευκαιρίες μέσα στα προβλήματα. Όταν δυνατοί άνεμοι φυσούν, δεν είναι μόνο να τους δεχτούμε, ή να τους ανεχτούμε., αλλά μπορούμε να βάλουμε κάποιους ανεμόμυλους. Η Αρχή της Ευελιξίας μπορεί να φαίνεται μη πραγματοποιήσιμη και πολύ ιδεαλιστική στην αρχή και ξεσηκώνει πολλές ερωτήσεις όπως: «Τι γίνεται όταν μου επιτεθούν στον δρόμο ή συμβεί κάτι τραγικό σε κάποιον από τους δικούς μου ανθρώπους;». τέτοιες ερωτήσεις είναι δίκαιες και σημαντικές, αλλά η απάντηση είναι ίδια. Οι μεγάλες χαρές και ο μεγάλος πόνος και η αδικία υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο. Όταν κάτι επώδυνο συμβαίνει σε μια ομάδα ανθρώπων, μερικοί από αυτούς νοητικά αντιστέκονται στην εμπειρία. Βρίσκονται σε σοκ, σε άρνηση και στον φόβο, κι αυτοί υποφέρουν πιο πολύ, όπως το δέντρο

118

με τα άκαμπτα κλαδιά που σπάει στον άνεμο. Άλλοι από την ομάδα έχουν αναπτύξει την ικανότητα να αποδέχονται και βιώνουν ολοκληρωτικά την εμπειρία, ενώ κρατούν επαφή με την μεγαλύτερη εικόνα της ζωής –με την έννοια ότι έτσι είναι τα πράγματα. Δέχονται τα συναισθήματα τους και τα εκφράζουν πλήρως, αλλά όπως τα κλαδιά που λυγούν, δεν σπάνε, αλλά ταλαντεύονται πίσω στην θέση τους. χωρίς την νοητική ακαμψία και την αντίσταση, μπορούν να ανταποκρίνονται πιο αποτελεσματικά και με πιο δημιουργικό τρόπο. Στην Ευελιξία βρίσκεται μεγάλη δύναμη. Με την Ευελιξία μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε τον ήλιο και την βροχή, την ζέστη και το κρύο σαν ισοδύναμα. Βιώνουμε την ζωή λιγότερο επώδυνη, χωρίς να παλεύουμε, με τον να ανταποκρινόμαστε, παρά να αντιστεκόμαστε, αντιμετωπίζουμε τον πόνο σαν δοκιμασία και τον χρησιμοποιούμε όσο καλύτερα μπορούμε. Κάποτε διάβασα σε ένα κινέζικο μπισκότο της τύχης: «αν δεν σου αρέσει ο τρόπος που οδηγώ, φύγε από τον δρόμο». Αν κάποιος οδηγάει καταπάνω μας, αντί να κάτσουμε να σκεφτούμε ότι αυτό δεν πρέπει να το κάνει έτσι, ότι είναι άδικο, δεν είναι δίκαιο, ενώ το αμάξι έρχεται καταπάνω μας, μπορούμε να εφαρμόσουμε την Αρχή της Ευελιξίας και απλώς να πηδήξουμε έξω από τον δρόμο, ευγνώμονες για την ευκαιρία που μας δίνεται να δοκιμάσουμε τα αντανακλαστικά μας. Οι πολεμικές τέχνες του τάι-τσι και του αϊκίντο που αντανακλούν και ενσωματώνουν την Αρχή της Ευελιξίας βασίζονται στην μη-αντίσταση. Όταν σε σπρώχνουν, τράβα, όταν σε τραβούν, σπρώξε κι όταν οι δυνάμεις έρχονται κατά πάνω σου, κάνε στην άκρη. Ο,τιδήποτε εξυπηρετεί για το καλύτερο για μας αν το χρησιμοποιήσουμε σωστά. Όταν βλέπουμε την ζωή από την προσωπική μας οπτική των συμβατικών μυαλών μας, σίγουρα δεν αισθανόμαστε πάντα ευγνώμονες για κάποια γεγονότα, όπως κάποιες οικονομικές δυσκολίες ή ότι κρυολογήσαμε. Αυτή η Αρχή όμως μας υπενθυμίζει να επεκτείνουμε την οπτική μας πέρα από τον εαυτό μας, ώστε να εκτιμήσουμε καλύτερα ότι κάθε γεγονός, ακόμα κι αν φαίνεται θετικό ή αρνητικό για εμάς εκείνη την ώρα, εξυπηρετεί σαν μια ευκαιρία για να δυναμώσουμε το πνεύμα μας. Το στρες συμβαίνει όταν ο νους αντιστέκεται σε αυτό που έρχεται στην ζωή, είτε καταστάσεις, είτε άνθρωποι, είτε συναισθήματα. Φράσεις όπως: «Θα ήθελα, έπρεπε, ή δεν έπρεπε αντανακλούν την αντίσταση μας για αυτό που είναι. Με το να βλέπουμε ό,τιδήποτε συμβαίνει σαν ένα μάθημα που μακροπρόθεσμα μας κάνει δυνατότερους, σοφότερους και πιο πλήρεις, προσπερνάμε τις κρίσεις και τις προσδοκίες σχετικά με το τι είναι και αγκαλιάζουμε την ζωή. Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη από την οπτική των μικρών μυαλών μας, αλλά από μια ευρύτερη οπτική οι πνευματικοί νόμοι κατέχουν την αλήθεια. Η Ευελιξία εμπεριέχει την διαμόρφωση μιας στάσης: «Εντάξει, εδώ βρίσκομαι κι αυτός είμαι. Θα κάνω το καλύτερο που μπορώ για την κατάσταση». Όπως κάθε ευκαιρία περιέχει προβλήματα, έτσι κάθε πρόβλημα περιέχει μια ευκαιρία. Η Ευελιξία μας κάνει ικανούς να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που μπορεί να μας αποσυντονίσουν, όπως αλλαγές απροσδόκητες στην δουλειά μας, ή το τέλος κάποιων σχέσεων. Μερικές φορές, η Ευελιξία σημαίνει να γνωρίζουμε και τις δύο πλευρές της κατάστασης ή των γεγονότων, αλλά να εστιαζόμαστε στην πιο θετική πλευρά της κάθε δυσκολίας. Για παράδειγμα, όσο επώδυνος είναι ένας χωρισμός, ίσως ανοίξει τον χώρο για μια καινούργια αγάπη.

119

Οι γάτες εφαρμόζουν την Αρχή της Ευελιξίας. Όταν μια γάτα θέλει να βγει έξω από την πόρτα, αλλά κάποιος της κλείνει τον δρόμο, προσπαθεί να βγει από την μια μεριά και μετά από την άλλη, και από την άλλη. Είναι επίμονη, αλλά γνωρίζει και πότε να κάτσει, να χαλαρώσει και να περιμένει μια άλλη ευκαιρία. Όπως οι γάτες, δεν έχουμε να ξοδεύουμε ενέργεια αντιστέκοντας ή δυσφορώντας για τις καταστάσεις που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Η Ευελιξία σημαίνει ολική και πλήρη αποδοχή για το ποιοι είμαστε, με ποιον είμαστε μαζί και για το τι κάνουμε αυτή την στιγμή, καθώς μαθαίνουμε και μεγαλώνουμε και διαχειριζόμαστε αποτελεσματικά αυτό που βρίσκεται μπροστά μας. Αυτό μπορεί να απαιτεί μια αλλαγή στην στάση, όχι απαραίτητα μια αλλαγή στην συμπεριφορά. Αν πιάσουμε τον εαυτό μας να κριτικάρει τους άλλους, σημαίνει ακόμα και να συγχωρούμε τον εαυτό μας για τα λάθη μας. Η Ευελιξία σημαίνει να μένουμε προσαρμόσιμοι, όπως το νερό που παίρνει σχήματα του δοχείου που βρίσκεται κάθε στιγμή. Ανοιγόμαστε στην ζωή σε οποιοδήποτε επίπεδο μπορούμε. Βιώνουμε παρά αποφεύγουμε τα πάνω και τα κάτω της ζωής. Μπορούμε να την εφαρμόσουμε στις σχέσεις μας, στην δουλειά μας και σε κάθε πλευρά της καθημερινής ζωής. Ελεύθεροι από την αντίσταση, μαθαίνουμε την τέχνη της ευτυχίας χωρίς αιτία. 3. Η Αρχή των Προτύπων Οι άνθρωποι έχουν την δύναμη της αυθόρμητης δράσης, κάνοντας παλιά πράγματα με νέους τρόπους, αλλάζοντας και αναδομώντας τις ζωές μας και την συμπεριφορά σας. Παρότι η ενδογενής αντίσταση περιορίζει αυτή την δυνατότητα, η αντίσταση βασίζεται πάνω σε πιο ουσιώδεις σωματικές και ψυχολογικές δομές που συνδέονται με το ευρύτερο σύμπαν και με τρόπους που μάθαμε και προσαρμοστήκαμε στο περιβάλλον όταν είμασταν παιδιά. Η τάση μας να διαμορφώνουμε πρότυπα έχει ζωτική σημασία. Ως παιδιά, μαθαίνουμε να αποκτούμε αίσθηση για τον κόσμο παρατηρώντας κάποια πρότυπα. Βιώνουμε πρότυπα πείνας και θρέψης, την ημέρα και την νύχτα, του περπατήματος και του ύπνου, καθώς συμβιβαζόμαστε στα σχέδια των γονιών μας και στους δικούς μας εσωτερικούς ρυθμούς. Αναγνωρίζοντας τα πρότυπα στους ήχους που έκαναν οι γονείς μας, μάθαμε μια πολύπλοκη σχέση του ήχου και του νοήματος, μέσα από τα επαναλαμβανόμενα πρότυπα, μάθαμε να μιλάμε. Μεγαλώσαμε εξαρτώμενοι από επαναλαμβανόμενα πρότυπα και μάθαμε να τα επαναλαμβάνουμε –για παράδειγμα να πλένουμε τα δόντια ή άλλες συνήθειες πριν τον ύπνο, πρότυπα στο σπίτι, στο σχολείο ή στην δουλειά. Από την στιγμή που είμασταν 10 χρονών, η δύναμη των προτύπων έχει γίνει μέρος της ζωής μας. Τα λειτουργικά πρότυπα ή οι συνήθειες έχουν διαμορφωθεί στην πορεία της καθημερινής μας ζωής, όπως να πλένουμε τα χέρια μας πριν το φαγητό, δεν είναι συνήθως επειδή ανησυχούμε, αλλά είναι επίσης και ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι αν κάναμε κάτι διαφορετικό για να δούμε μόνο τι μπορεί να συμβεί, ίσως νιώσουμε παράξενα ή έξω από τα νερά μας – βλέποντας την δύναμη της συνήθειας. Η Αρχή των Προτύπων αρχικά απευθύνεται στις συνήθειες εκείνες που θεωρούνται δυσλειτουργικές, αρνητικές ή καταστροφικές –τα πρότυπα που ευχόμαστε να αλλάξουμε. Ως παράδειγμα μπορούμε να πάρουμε τον Τομ που είχε πρόβλημα με το ποτό. Σταμάτησε να πίνει, μετά ξανάρχισε, μετά σταμάτησε και άρχισε πάλι. Μετά τελικά νόμιζε ότι το σταμάτησε τελείως.

120

Είπε σε έναν φίλο: έχω να πιω εδώ και ένα χρόνο» Έχοντας χαλαρώσει την εγρήγορση του, το πρότυπο ενεργοποιείται και ο Τομ άρχισε να πίνει πάλι. Ο Τομ βιώσε την Αρχή των προτύπων με την έννοια του του τρίτου Νόμου της κίνησης του Νεύτωνα που λέει: «ένα αντικείμενο σε ακινησία, τείνει να μένει σε ακινησία και ένα αντικείμενο σε κίνηση τείνει να μένει σε κίνηση, εκτός αν υποστεί μια εξωτερική δύναμη. Με τους όρους των προτύπων με άλλα λόγια το να λέμε: «Θα είναι διαφορετικό την επόμενη φορά» ή δεν θα το ξανακάνω» δεν είναι αρκετό. «Το να κόψω το τσιγάρο είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. το έχω κάνει εκατοντάδες φορές» Mark Twain Μια γυναίκα που την έλεγαν Iris είχε διαμορφώσει ένα επαναλαμβανόμενο πρότυπο να παίρνει μεγάλο βάρος και να το χάνει με τα χρόνια. Κατά την διάρκεια ενός από τους κύκλους που ήταν πιο λεπτή, εμπιστεύτηκε στην φίλη τους φόβους της ότι θα ξαναπάρει βάρος και ποια θα ήταν η λύση για να μην το ξαναπάρει. Η φίλη της της είπα ότι δυστυχώς μάλλον θα έπαιρνε και πάλι. «Κοίτα το θέμα ρεαλιστικά», της είπε «Ήθελες να πάρεις βάρος την πρώτη, την δεύτερη ή την Τρίτη φορά;» «Όχι» απάντησε η Iris Η Marianne η φίλη της Iris είχε δουλέψει με ανθρώπους που είχαν διάφορες εθιστικές συμπεριφορές πολλά χρόνια και είχε μια διαισθητική κατανόηση της Αρχής των Προτύπων και της είπε «Τα πρότυπα σου θα τείνουν να επιβεβαίωνοντας μέχρι εσύ να κάνεις κάτι διαφορετικό και να τα διακόψεις». «Θα το κάνω» είπε η Iris. «Τα πρότυπα είναι πολύ πιο δυνατά από την λύση. Χρειάζεται να εξετάσεις αυτό το πρότυπο –είπες ότι άρχισες να παίρνεις βάρος αφού πέθανε η μητέρα σου» «Ναι» «Και την δεύτερη φορά, έβαλες βάρος όταν απολύθηκες;» «Ναι». «Και την Τρίτη φορά;» «Τότε ήταν τελείως διαφορετικά. Είχα ένα αγόρι που χώρισα μαζί του». «Iris, αν δεν βλέπεις το πρότυπο καθαρά, τότε δεν έχεις τρόπο για να το αλλάξεις. Δες το με μια άλλη οπτική: Τι κοινό έχουν όλα αυτά τα γεγονότα; Που είναι το πρότυπο; Η Iris το σκέφτηκε: «Λοιπόν, αισθάνθηκα άσχημα με τον εαυτό μου όταν πέθανε η μητε΄ρα μου, είχαμε έναν άσχημο καβγά και ποτέ δεν κατάφερα να πω αντίο. Κι όταν απολύθηκα και όταν τα χάλασα με το αγόρι μο –ναι, όλες αυτές τις φορές αισθανόμουν αποτυχημένη» «Οκ. Όποτε νιώθεις πραγματικά άσχημα με τον εαυτό σου, μπαίνεις στον ίδιο κύκλο του υπερβολικού φαγητού –το ίδιο πρότυπο. Τώρα το ξέρεις» είπε η Marianne. «πρόκεται να σου προτείνω ένα τρόπο για να σπάσεις αυτό το πρότυπο. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά νομίζω ότι θα σε βοηθήσει, αν είσαι πρόθυμη να το κάνεις». «Πες μου» απάντησε η Iris «Πόση απόσταση έχεις περπατήσει σε μια φορά;» «Περίπου 3 μίλια, νομίζω» «Οκ. Την επόμενη φορά αυτό το «νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου και χρειάζομαι να φάω πολύ» εμφανίζεται, θέλω να σταματήσεις ο,τιδήποτε κάνεις

121

ή ετοιμάζεσαι να κάνεις, να φορέσεις τα αθλητικά σου παπούτσια και να φύγεις από το σπίτι και να περπατήσεις 6 μίλια. «Αυτό είναι; Αυτή είναι η πρόταση σου;» «Αυτή είναι». Η Iris φαινόταν μπερδεμένη όταν έφυγε. Μετά από 8 μήνες, η Iris τηλεφώνησε στην Marianne και χωρίς να της πει «γεια», ενθουσιασμένη της είπε: «επιτέλους συνέβη!». «Τι συνέβη;» ρώτησε η Marianne. «Αισθάνθηκα πολύ αγχωμένη στην δουλειά και ένιωσα ότι κανείς δεν με συμπαθεί. Ένιωθα πάλι άσχημα με τον εαυτό μου. έτυχε να έχω ένα κέικ σοκολάτας στο ψυγείο από ένα πάρτι που θα έκανα κάνει. Ένιωσα ότι ήθελα να φάω ένα κομμάτι, ένα μεγάλο κομμάτι. Άρχισα να λέω στον εαυτό μου ότι θα μπορούσα να πάρω ένα άλλοι κέικ για το πάρτυ. Μετά θυμήθηκα! Είδα τι συνέβαινε. Έτσι φόρεσα αυτά τα αθλητικά παπούτσια και είπε στον εαυτό μου. «έδωσα αυτή την υπόσχεση στον εαυτό μου, θα βάλω τα παπούτσια και θα περπατήσω 6 μίλια. Αλλά τελειώνω τώρα με αυτό το κέικ» Γύρισα πίσω και πήρα το κέικ και παραλίγο να το πετάξω στα σκουπίδια, όταν αποφάσισα να το βάλω πάλι στο ψυγείο και το άφησα εκεί. Είχαμε ένα ωραίο πάρτυ και ήρθαν όλοι οι συνάδελφοι από την δουλειά». Η Iris είχε σπάσει ένα ανεπιθύμητο πρότυπο, αναγνωρίζοντας πρώτα την δύναμη του προτύπου και μετά κάνοντας κάτι διαφορετικό για να το διακόψει, παρά να παραμένει ένα θύμα με το να επαναλαμβάνει. Η Αρχή των προτύπων είναι σημαντική για το καθένα που τείνει να σπάει τις αποφάσεις του ξανά και ξανά ή έχει ένα πρότυπο από ανολοκλήρωτες ή επαναλαμβανόμενες αποτυχίες (όπως 3-4 γάμους ή το να κόβει το τσιγάρο πέντε φορές). Κάθε πρότυπο τείνει να επαναλαμβάνεται μέχρι να το εξετάσουμε καλύτερα τι συμβαίνει και παρεμβαίνει και σπάει το πρότυπο με το να κάνουμε κάτι άλλο. Αυτή η αρχή φωτίζει τις συνήθειες και τις τάσεις μας και βοηθάει να παίρνουμε την ευθύνη για αυτές –όχι με το να τις στραγγαλίζουμε με παλιές συνήθειες, αλλά να κάνουμε κάτι διαφορετικό.

ΣΩΜΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

122

Ενέργεια του 5 Θεμελειώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 5 Ελευθερία – Πειθαρχία – Εστιασμός Ο Πολεμιστής του Φωτός δεν πέφτει στην παγίδα της λέξης «ελευθερία». Όταν ο λαός είναι υπόδουλος, η ελευθερία είναι μια πολύ ξεκάθαρη έννοια. Εκείνες τις στιγμές, χρησιμοποιώντας σπαθί και ασπίδα, παλεύει μέχρι να εξαντληθεί ή μέχρι να χάσει την ζωή του. Μπροστά στην υποδούλωση, η ελευθερία είναι εύκολα κατανοητή: είναι το αντίθετο της σκλαβιάς. Καμιά φορά όμως ο Πολεμιστής ακούει τους ηλικιωμένους να λένε: όταν θα σταματήσω να δουλεύω, θα είμαι ελεύθερος». Έπειτα, ένα χρόνο αργότερα, οι γέροι παραπονιούνται: «Η ζωή είναι μόνο συνήθεια και ανία». Σε αυτή την περίπτωση η ελευθερία είναι δύσκολα κατανοητή: σημαίνει έλλειψη νοήματος. Ένας Πολεμιστής του Φωτός είναι πάντα δεσμευμένος. Είναι σκλάβος του ονείρου του και ελεύθερος στα βήματα του. «Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός» Paulo Coelho Η Πεντάδα για τους Πυθαγόρειους ονομαζόταν αφιλονικία και ακατανίκητη, τροποποίηση ή αλλαγή ποιότητας και φως. Σύμφωνα με κάποιον ανώνυμο συγγραφέα η Πεντάδα είναι η τροποποίηση της ποιότητας, επειδή μετατρέπει αυτό που εκτείνεται τριπλώς, ή που έχει μήκος, πλάτος και ύψος, στην μορφή της σφαίρας, επειδή κινείται κυκλικώς και παράγει φως. Γι αυτό και αποκαλείται φως. Αλλά είναι κι αφιλονικία γιατί συγκροτεί και ενοποιεί τα πράγματα που πριν ήταν χωριστά εξαιτίας των διαστάσεων και λόγω της σύνδεσης δύο αριθμών, ενός άρτιου και ενός περιττού (2 + 3). Για τον ίδιο λόγο την ονόμαζαν ανίκητη, γιατί συνδέει φιλικά και ενοποιεί τα πρώτα διαφορετικά είδη αριθμών, των περιττών και των άρτιων, αλλά κι επειδή το πέμπτο στοιχείο, ο αιθέρας, τερματίζει την διαμάχη και την μετατροπή των στοιχείων που βρίσκονται κάτω από αυτόν, ως την γη. Της ονόμασαν δικαιοσύνη, γιατί εξισώνει τα άνισα πράγματα κι επειδή είναι στο μέσον της υπερβολής και της έλλειψης, όπως το 5 είναι το μέσο όλων των αριθμών οι οποίοι εκτείνονται σε ίσες αποστάσεις από αυτό και από τις δύο μεριές ως την δεκάδα και μερικούς τους υπερβαίνει, ενώ υπερβαίνεται από άλλους. Η ενέργεια του 5 είναι η ενέργεια της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και του Εστιασμού. Είναι μια ενέργεια μαγνητική που της αρέσουν οι απολαύσεις. Κινείται γρήγορα και απρόσμενα και μπορεί να ταράξει τα νερά ή να ενθουσιάσει. Έχει την δύναμη να αλλάξει, να προσαρμόσει, να επιταγχύνει και να διευρύνει. Όπως το 1 και το 3 βρίσκεται σε διαρκή κίνηση κι έχει την τάση να διασκορπίζεται. Κατευθύνεται κάπου με ταχύτητα κι όταν υπάρχει αργοπορία διαχέεται. Είναι η ενέργεια της προόδου, της ερευνητικής διάθεσης, του αντισυμβιβασμού και του αισθησιασμού.

123

Αν αυτή η συγκεκριμένη ενεργειακή δόνηση εμφανίζεται στον Ενεργειακό μας Κώδικα, αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια του 5 παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή μας, που γίνεται πιο συγκεκριμένος ανάλογα με την Θέση που έχει πάρει. ΘΕΜΕΛΕΙΩΔΕΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 5 Ελευθερία – Πειθαρχία – Εστιασμός Η ενεργειακή δόνηση του 5 αφορά θέματα σχετικά με την Ελευθερία, την Πειθαρχία και τον Εστίασμό. Αυτές είναι οι Θεμελειώδεις Ιδιότητες της και το άτομο που έχει αυτή την δόνηση στον Ενεργειακό του Κώδικα χρειάζεται να παρατηρήσει πώς τις λειτουργεί και πώς επιδρά στην ζωή του γενικότερα. Η Παραβολή του Ασώτου είναι μια παραβολή που μπορεί να πει κανείς σχετίζεται με την έννοια της ελευθερίας και τις παγίδες που συναντά κανείς όταν παίρνει την Ελευθερία του ή όταν δεν την παίρνει. Ο άσωτος γιος, ο μικρός αδερφός δείχνει να παίρνει την ελευθερία του. Φαίνεται να απαρνιέται τον πατέρα του, την οικογένεια του κι όλη την προηγούμενη ζωή, για αυτό και για τον πατέρα του είναι και νεκρός. Ο πατέρας σέβεται την επιλογή του. Δεν προσπαθεί να τον μεταπείσει ή να τον νουθετήσει. Δεν εκμεταλλεύεται την εξουσία του, ούτε προσπαθεί να τον κρατήσει. Ο μικρός γιος φεύγει για να βρει την ελευθερία του και καταστρέφεται, ξοδεύεται και παραστρατεί. Όταν επιστρέφει σε αυτή την κατάσταση, πεινασμένος και ταλαιπωρημένος, ο πατέρας του ανακαλύπτει ο γιος που είχε για νεκρό ζει ξανά κι η χαρά του είναι ανείπωτη. Την μοιράζεται με όλους που είναι εκεί.Ο πρωτότοκος γιος γυρίζει από την δουλειά, βλέπει την γιορτή και την χαρά για τον χαμένο γιο κι οι μάσκες πέφτουν. Εμφανίζεται ο θυμός για τον πατέρα του και η ζήλεια του για τον αδερφό του. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ακόμα κι αν παίρνεις την ελευθερία σου, όπως κι όταν την αφήνεις τα αποτελέσματα δεν είναι και τόσο καλά. Αλλά αν κοιτάξουμε βαθύτερα, μπορούμε να καταλάβουμε τι θέλει να πει ο Ιησούς με αυτή την παραβολή. Σε αυτή την παραβολή δεν υπάρχει η αληθινή έννοια της Ελευθερίας. Ο άσωτος γιος έπαιρνε την ελευθερία του από αντίδραση κι από άρνηση. Άρνηση να γίνει όπως ο αδερφός του κι όπως ο πατέρας του. Απορρίπτει τις ρίζες του. Με το να φύγει, παίρνει τις αποστάσεις, ελευθερώνεται ίσως και από την κυριαρχία του πρωτότοκου, του καλού γιου που υπακούει πάντα τον πατέρα. Ελευθερώθηκε από την πατρική του οικογένεια, αλλά παγιδεύτηκε στις απολαύσεις και στον ασύδοτο τρόπο ζωής. Η ελευθερία που κέρδισε, ήταν μια εικονική ελευθερία που πολύ σύντομα τον γύρισε εκεί από όπου είχε ξεκινήσει. Ο μεγάλος αδερφός από την άλλη, φαίνεται ότι διαλέγει να μείνει κοντά στον πατέρα. Κανείς δεν του το επιβάλλει, κανείς δεν του το ζητάει να είναι τόσο εργατικός, συνεπής και πειθήνιος. Η ζωή του πατέρα του και η δική του αλληλοσυμπληρώνονται. Ο πατέρας είχε στηρίξει σε αυτόν τις ελπίδες του και αυτός ήταν ο καλός και υπάκουος γιος. Όταν ήρθε πίσω ο αδερφός του ένιωσε να ζει πραγματικά. Ο γυρισμός του μικρού, ήταν ένα χαστούκι που τον ξύπνησε από την λήθη του και την βολή του. Βγάζει το προσωπείο του καλού και του υπάκουου γιου και στρέφεται εναντίον του πατέρα, λέγοντας του ότι είναι τσιγκούνης και σκληρός και κατηγορεί ανοιχτά τον αδερφό του ότι είναι σπάταλος και καλοπερασάκιας. Αποκόβεται κι από τον ίδιο του τον εαυτό που μέχρι εκείνη την στιγμή νόμιζε ότι ήταν ευτυχισμένος. Έτσι έδειχνε, αλλά τώρα

124

με τον γυρισμό του μικρού του αδερφού, αρχίζει και νιώθει την παγίδα που είχε φτιάξει ο ίδιος στον εαυτό του. Είχε εγκλωβιστεί στην ανάγκη του. Ζούσε για την ευχαρίστηση του πατέρα του και καταπίεζε τις επιθυμίες του, περιμένοντας μια κληρονομιά, που δεν θα χρειαζόταν να μοιραστεί. Στην ζωή του υπήρχε για πολύ καιρό μόνο το ωφέλιμο. Δουλειά και καθήκον, χωρίς την παραμικρή απόλαυση και ξαφνικά καταλαβαίνει ότι πέρασε δίπλα από την ζωή του, χωρίς να την ζήσει. Την αγάπη του πατέρα του την είχε έτσι κι αλλιώς, όπως και ο άσωτος γιος που επιτέλους γύρισε. Κι ο πρωτότοκος επαναστατεί. Δεν θέλει πια να υποτάξει την ζωή του στην ανάγκη. Όπως και κάθε αυτόνομο, ελεύθερο πλάσμα ήθελε να προχωρήσει προς την επιθυμία του και να αναλάβει τις συνέπειες των επιλογών του. Πριν ζούσε σε μια ιδιοτελή εξάρτηση και νόμιζε ότι ήταν ελεύθερος. Ο μικρός γιος έφυγε από αντίδραση και νόμιζε ότι βρήκε την ελευθερία, χωρίς να είναι έτοιμος να βγει στην ζωή. Έφυγε με μεγαλεπίβολα σχέδια, αλλά απέτυχε. Ο άσωτος γιος έφυγε για να βρει τον εαυτό του κι όταν γύρισε ο πατέρας του έδωσε την χαμένη του αξιοπρέπεια. Αποκαθιστά τον γιο που πολέμησε για την επιθυμία του. Έπρεπε να το ζήσει αυτό, πήγε ως το τέλος των πρωτοβουλιών του. Έπρεπε να ζήσει και να ικανοποιήσει τις ανάγκες του για να βεβαιωθεί ότι δεν του αρκούν κι ίσως έχει ανάγκη κάτι άλλο. Έπρεπε να ζήσει την εμπειρία να διακινδυνέψει τα πάντα, ως το απόλυτο τίποτα για φτάσει στην άλλη μεριά. Η Ελευθερία του όμως δεν είχε όρια κι η Ελευθερία είναι ακριβώς αυτό. Η λέξη είναι σύνθετη. Έλευσις ορίων. Ελευθερία χωρίς όρια μετατρέπεται στην μεγάλη παγίδα της ασυδοσίας, την παγίδας του ασώτου. Και ζωή μόνο με κανόνες και καθήκοντα είναι η μονότονη και υποτακτική ζωή του πρωτότοκου και η δική του παγίδα. Τίποτα από αυτά τα δύο δεν είναι ελευθερία. Κάθε άνθρωπος χρειάζεται να κινείται ελεύθερα και να αναπτύσσει την προσωπικότητα του σε όλα τα επίπεδα, ψυχικά, σωματικά και πνευματικά μέσα σε κανόνες και όρια. Μόνο τότε πραγματικά μπορεί να νιώθει ελεύθερος. Ελευθερία είναι η δυνατότητα αυτόβουλης και απεριόριστης δράσης σύμφωνα με τις επιθυμίες κάποιου, χωρίς να υπάρχει εξαναγκασμός ή καταπίεση. Ελευθερία είναι να ακολουθεί κανείς τις επιθυμίες του, επιθυμίες που είναι χρήσιμες για τον ίδιο και που σέβονται την Ελευθερία των άλλων. Το να ακολουθεί κανείς τις επιθυμίες του, δεν σημαίνει να κάνει ό,τι θέλει. Ο άσωτος έκανε ό,τι ήθελε, χωρίς λογική, χωρίς να μετράει τις συνέπειες των πράξεων του, χωρίς έναν προορισμό. Η Ελευθερία έχει προορισμό και ο προορισμός της είναι ο ελεύθερος άνθρωπος, ο άνθρωπος που δεν είναι έρμαιο των παθών του, των εξαρτήσεων του και των φόβων του ή των συνήθειων του. Δεν μπορεί να είναι κανείς ελεύθερος, αν δεν παλέψει με τις συνήθειες του. Η πάλη για τις μικρές συνήθειες είναι πολύ δύσκολη, αλλά χωρίς αυτή δεν υπάρχει δρόμος για την Ελευθερία. Ο κόσμος που ζούμε κυριαρχείται από πάθη και οι περισσότεροι από εμάς χρειαζόμαστε κάτι από έξω για να αισθανθούμε όμορφα και ζωντανά. Έχουμε παραδοθεί σε κάποια συνήθεια ή έμμονη ιδέα. Εθιζόμαστε γιατί δεν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας. Προσπαθούμε να δραπευτεύσουμε, από μια φυλακή που κατασκευάζουμε με τα ίδια μας τα χέρια. Ο άνθρωπος αποφεύγει τον πόνο και η ζωή του μετατρέπεται σε μια απελπισμένη αναζήτηση τρόπων για να ελέγξει τις εσωτερικές και εξωτερικές καταστάσεις. Δεν συνειδητοποιεί ότι η φύση της κάθε εμπειρίας βασίζεται στην αλλαγή. Πολεμάει για την Ελευθερία, έτσι όπως την φαντάζεται κι αυτό, περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, τον εμποδίζει να βρει την πραγματική Ελευθερία. Ο Ελεύθερος άνθρωπος έχει το δικαίωμα να οργανώσει την ζωή του με τους δικούς του νόμους χωρίς την

125

παρουσία οποιασδήποτε εξωτερικής εξουσίας στην ψυχική του και σωματική του σφαίρα. Καταλαβαίνει ότι ο ίδιος είναι υπεύθυνος για να ζήσει την ζωή του και δεν είναι θύμα των καταστάσεων. Διατηρεί μια έντονη αίσθηση προσωπικής δύναμης και αυτοεκτίμησης, ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Ο πατέρας της παραβολής ήταν ελεύθερος. Ήταν τόσο ελεύθερος που δεν ανακατεύτηκε στην απόφαση του αγαπημένου του γιου να φύγει. Ήταν τόσο ελεύθερος που δεν άφησε την πικρία, ή τον θυμό, ή οποιοδήποτε άλλο αρνητικό συναίσθημα να σκιάσει την καρδιά του, όταν εκείνος γύρισε. Μόνο ένας ελεύθερος άνθρωπος θα μπορούσε να κατανοήσει και να σεβαστεί την ελευθερία του άλλου, ακόμα κι αν αυτό είναι το παιδί του και να δεχτεί τις αποφάσεις του για την δική του ζωή. Ο Ελεύθερος άνθρωπος γνωρίζει ότι δεν χρειάζεται να υποχρεώσει τους άλλους να αλλάξουν ή να συμπεριφερθούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο για να νιώσει άνετα εκείνος. Η εσωτερική Ελευθερία είναι φανερή σε ολόκληρο το σώμα, στην απαλότητα, στην ζωντάνια και στην χάρη του. αντιστοιχεί σε μια απελευθέρωση από τις ενοχές, τις ντροπές. Είναι μια ιδιότητα ύπαρξης που όλα τα άγρια ζώα την έχουν, αλλά δυστυχώς απουσιάζει από τα περισσότερα πολιτισμένα άτομα. Είναι ένας αυθόρμητος τρόπος δράσης και έκφρασης του αληθινού εαυτού, χωρίς τεχνάσματα και υπεκφυγές. Ελευθερία σημαίνει ότι κάθε πράξη ή παράλειψη είναι για τον καθένα δυνατή και σύμφωνη με τις επιθυμίες, αφού δεν καταπατά την Ελευθερία του διπλανού του και για να υπάρχει Ελευθερία, χρειάζεται να υπάρχει ακόμα μια αλληλένδετη με αυτήν Ιδιότητα, η Πειθαρχία. Πειθαρχία σημαίνει υπακούω τις αρχές, υπακούω τους νόμους και ενεργώ σύμφωνα με την θέληση μου. Μπορεί κάποιοι να θεωρήσουν ότι η Πειθαρχία, είναι αντίθετη με την Ελευθερία, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Πειθαρχία σημαίνει να είμαι συνεπής στις δικές μου αρχές, να υπακούω τους εσωτερικούς νόμους και στις αξίες που εγώ έχω θέσει στον εαυτό μου και να είμαι συνεπής και σταθερός σε αυτούς. Ο πρωτότοκος γιος φαινόταν πειθαρχημένος, αλλά όταν οι καταστάσεις άλλαξαν, τότε η Πειθαρχία του και η υπακουή του κατάρρευσε. Δεν Πειθαρχούσε στους δικούς του κανόνες και στην δική του θέληση να μείνει κοντά στον πατέρα του και να δουλέψει στα κτήματα του. Πειθαρχούσε στην αρχή του πατέρα και ο σκοπός του ήταν η ευχαρίστηση του πατέρα και φυσικά στο τέλος κι η δική του, αφού επέβλεπε στην κληρονομιά ολόκληρης της περιουσίας του. Όταν εκείνος τον απογοήτευσε, βγήκε ο επαναστάτης εαυτός του, αλλά τότε επαναστατούσε για την φυλακή στην οποία ο ίδιος είχε μπει. Πειθαρχία σημαίνει αυτοκυριαρχία και αυτοέλεγχος και δεν έχει σχέση με την επιβολή εξωτερικών κανόνων. Όταν υπάρχει αυτό το είδος της Πειθαρχίας, τότε μόνο η Ελευθερία είναι δυνατή. Όταν έχουμε αυτοπειθαρχία, μπορούμε να αφεθούμε στο ρεύμα της ζωής, αλλά κρατάμε το τιμόνι. Γνωρίζουμε τα όρια μας, τις δυνατότητες μας και προσαρμοζόμαστε στις καταστάσεις. Μπορεί να χρειαστεί να πειθαρχήσουμε και να υποχωρήσουμε σε κάτι που κρίνουμε ότι είναι απαραίτητο για την δική μας εξέλιξη και ανάπτυξη, γιατί είμαστε κύριοι του εαυτού μας. Αυτή η Πειθαρχία χρειάζεται αποφασιστικότητα και δύναμη, μια αίσθηση ενότητας και θέλησης. Πολλές φορές, οι άνθρωποι αντιδρούν, για να αντιδράσουν. Ακόμα κι αν αυτό που χρειάζεται να πειθαρχήσουν είναι απαραίτητο και χρήσιμο για αυτούς, επαναστατούν σε κάθε τι που νομίζουν ότι οι άλλοι τους επιβάλλουν. Δεν σκέφτονται πόσο χρησιμότερο είναι πολλές φορές απλά να υποχωρήσουν και να υπακούσουν. Άλλες πάλι φορές, υπακούουν χωρίς κρίση σε ό,τι τους λένε κι επαναστατούν μέσα τους και υποσκάπτουν κάθε προσπάθεια για αυτό που

126

φαινομενικά είχαν συμφωνήσει. Η υπακοή όμως, όπως και η Πειθαρχία είναι ένα ζήτημα εσωτερικό. Σε μια ορχήστρα, το πρώτο βιολί πειθαρχεί στον μαέστρο, γιατί κι οι δύο επιθυμούν μια καλή εκτέλεση. Ο απλός φαντάρος όμως που στέκεται στον καθένα προσοχή, λίγο νοιάζεται για την μαχητική ικανότητα του στρατού. Η Πειθαρχία έρχεται από εμάς προς τον εαυτό μας κι έτσι μόνο είναι αποτελεσματική και μόνο τότε μας οδηγεί στην Ελευθερία. Η Τρίτη Ιδιότητα της ενεργειακής δόνησης του 5 αφορά την ικανότητα του Εστιασμού η οποία συνδέεται και με την Ελευθερία και με την Πειθαρχία. Το να Εστιάζουμε, σημαίνει να είμαστε ικανοί να βρισκόμαστε στο κέντρο μας και να συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις προς ένα σκοπό. Το συναίσθημα, η λογική και οι πράξεις μου στρέφονται προς έναν στόχο. Ολόκληρος ο εαυτός δουλεύει προς μια κατεύθυνση. Υπάρχει μια εσωτερική συνοχή και συνέπεια για αυτό που θέλουμε να πετύχουμε. Σημαίνει να είμαστε συνειδητοί και να βρισκόμαστε στο εδώ και τώρα και δεν μας αποσπά ούτε το παρελθόν, ούτε το μέλλον. Χρειάζεται ισχυρή θέληση και ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης. Αφορά την ικανότητα μας να μένουμε σταθεροί αλλά και ευέλικτοι για να φτάσουμε την πορεία μας μέχρι το τέλος. Να μπορούμε να περνάμε την επιφάνεια και να πηγαίνουμε μέχρι το βάθος των πραγμάτων. Αυτό δεν σημαίνει να εμμένει κανείς σε καταστάσεις που δεν γίνεται να προχωρήσουν. Ο Εστιασμός εμπεριέχει και την επίγνωση πότε κανείς μπορεί να εμμείνει και πότε πρέπει να αλλάξει πορεία. Η Ελευθερία, η Πειθαρχία και ο Εστιασμός είναι όλες αλληλένδετες Ιδιότητες της δόνησης του 5 που αναπτύσσονται και εξελίσσονται καθ’όλη την διάρκεια της ζωής μας. Αν η συγκεκριμένη δόνηση, υπάρχει στον Ενεργειακό μας Κώδικα, σημαίνει ότι δεχτήκαμε μηνύματα που επηρρέασαν την Ιδιότητα της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και της ικανότητας μας για Εστιασμό. Επιδράσεις Η Ελευθερία είναι μια ιδιότητα που αναπτύσσεται σε όλη την διάρκεια της ζωής μας. Το έμβρυο βιώνει την ελευθερία μέσα από τους έμφυτους ρυθμούς του, προστατευμένο στην μήτρα της μητέρας του. Ακολουθεί την πορεία της εξέλιξης του χωρίς φόβο, περιορισμούς και απαγορεύσεις μέχρι να βγει στον έξω κόσμο. Ένας τοκετός, χωρίς φαρμακευτικά σκευάσματα που έρχεται φυσιολογικά στην ώρα που πρέπει, δίνει αξία και σέβεται τους φυσικούς ρυθμούς της ζωής. Το νεογέννητο έχει ανάγκη να συνεχίζει να ακολουθεί τους δικούς του ρυθμούς. Είναι πολύ ικανό να έχει αυτοδιάθεση από τις πρώτες μέρες της ύπαρξης του. Αυτό γνωρίζει καλύτερα τις ανάγκες του: πότε θέλει να φάει ή να κοιμηθεί, να κάτσει αναπαυτικά στο κρεββατάκι του, κάνοντας παρέα με τον εαυτό του, ή πότε θέλει να το μεταφέρουν, μέχρι να πατήσει στα δικά του πόδια και να εξερευνήσει ελεύθερο τον κόσμο. Χρειάζεται να ζήσει επαρκώς την κατάσταση της πρώιμης εξάρτησης του, για να είναι ικανό αργότερα να είναι ελεύθερο και ανεξάρτητο. Γνωρίζει πολύ καλά ότι έχει ανάγκη τους μεγάλους και χαίρεται όταν του προσφέρουν τις φροντίδες τους. Η Ελευθερία δεν αφορά συγκεκριμένες ενέργειες που πρέπει, ή δεν πρέπει να κάνουν οι γονείς. Αφορά όλη τους την στάση απέναντι στο παιδί. Ένα παιδί χρειάζεται όρια που να έχουν μπει με σεβασμό και αγάπη για να μπορεί να νιώθει ελεύθερο. Χρειάζεται καθοδήγηση που πρέπει να γίνει με συνέπεια και σταθερότητα, όχι για να αλλάξει αυτό που θέλει, αλλά για να το πετύχει καλύτερα. Ο ενήλικας είναι εκεί για να κρίνει με την λογική του, αν οι επιθυμίες του παιδιού είναι δυνατές και όχι επικίνδυνες για αυτό. Αν το παιδί θέλει να

127

σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο, το καλύτερο είναι οι γονείς να το βοηθήσουν και να του δείξουν τον ασφαλή τρόπο για να το κάνει. Όταν το παιδί όμως θέλει να βάλει τα χέρια στην πρίζα, σίγουρα, οι γονείς χρειάζεται να το σταματήσουν και να του εξηγήσουν, γιατί σταμάτησαν αυτή του την ενέργεια. Όταν οι γονείς έχουν την ευαισθησία και την εξυπνάδα να κατανοήσουν ότι το παιδί δεν είναι κτήμα τους, ούτε είναι υποχρεωμένο να γίνει πιστό αντίγραφο τους, τότε ίσως να βρουν τον δρόμο που να του διδάξουν την Ελευθερία. Κι αυτό θα το κάνουν μέσα από τις πράξεις τους. Το πρόβλημα δεν είναι, πώς θα έπρεπε να μεταχειρίζονται τα παιδιά τους, αλλά πώς συμπεριφέρονται στους ανθρώπους που αγαπάνε. Όταν οι ίδιοι δεν είναι ελεύθεροι από τους δικούς τους φόβους και τις δικές τους ανασφάλειες, δεν μπορούν να διδάξουν την Ελευθερία στο παιδί του. Η Ελευθερία επιδρά με άργο ρυθμό. Το παιδί χρειάζεται να πάρει την απαραίτητη προσοχή, υποστήριξη, προστασία και την φροντίδα που του χρειάζεται να κτίσει τις βάσεις για μια ελεύθερη ζωή. Χρειάζεται να έχουν σεβαστεί την αυτονομία του και την προσωπικότητα του, τις απόψεις και τα συναισθήματα του. Όταν το παιδί νιώθει ελεύθερο να εκφράσει αυτό που νιώθει, αυτό που θέλει κι αυτό που σκέφτεται, μαθαίνει τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος άνθρωπος. Όταν οι γονείς δεν έχουν ξεχάσει τη δική τους παιδικότητα και τις ανάγκες που είχαν σαν παιδιά να γευτούν τις εμπειρίες του νέου κόσμου που απλώνεται μπροστά τους, τότε θα είναι σε θέση να συναισθανθούν και την ανάγκη του παιδιού τους για ελευθερία. Τα ελεύθερα παιδιά έχουν αυτοπειθαρχία. Φαίνεται στον τρόπο που παίζουν και στο πως αλληλεπιδρούν με τα υπόλοιπα. Ένα πειθαρχημένο παιδί, πειθαρχεί στις δικές του ανάγκες κι αν έχουν γίνει σεβαστές, σέβεται και τις ανάγκες των άλλων. Διαθέτει μια εσωτερική υπακοή που δεν έχει σχέση με την υπακοή που απαιτούν οι περισσότεροι ενήλικοι. Γνωρίζει ακριβώς ποια είναι τα όρια του και οι δυνατότητες του, γιατί ποτέ δεν περίμεναν από αυτό κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο. Του έχουν δείξει εμπιστοσύνη και αγάπη και αυτό ξέρει πώς να δείξει εμπιστοσύνη και αγάπη στους άλλους. Η πραγματική ελευθερία δεν χρειάζεται καταναγκασμούς. Όταν ένα παιδί δεν του έχουν επιβάλλει τιμωρίες, δεν τον έχουν τσακίσει τον εγωισμό του για να τον κάνουν «καλό» άνθρωπο, τότε είναι καλός άνθρωπος και δεν κάνει τον καλό άνθρωπο. Η συνέχεια κι η συνέπεια όλων αυτών των θετικών εμπειριών είναι πολύ σημαντική για να νιώσει ενότητα και συνοχή μέσα του. Τα παιδιά ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει να ριχτούν σε ένα κυνηγητό ή να πηδούν, να φωνάζουν ή κάνουν μια ξαφνική βουτιά. Να χτυπούν τα πόδια τους κάνοντας φασαρία και να γυρίζουν γύρω-γύρω ανεξέλεγκτα. Ξέρουν να ζουν ολοκληρωτικά την χαρά που νιώθουν σε όλο τους το σώμα. Γεύονται την ίδια την ζωή και είναι ευτυχισμένα με απλά πράγματα, όπως όταν μπορούν να παίζουν με το χώμα και δεν ανησυχούν, αν θα λερώσουν την καινούργια τους φορεσιά. Ενθουσιάζονται και παθιάζονται με κάθε στιγμή της ζωής και σπάνε την μονοτονία και την βαρεμάρα. Τα παιδιά χρειάζονται να αντιμετωπιστούν με ειλικρίνεια για να μπορούν να γίνουν κι εκείνα ειλικρινή. Να τους δείχνουν εμπιστοσύνη, γιατί μόνο έτσι θα βρουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και στον κόσμο γύρω τους. Πρέπει να δοκιμάσουν την ελευθερία της αβεβαιότητας, δηλαδή το δικαίωμα τους να κάνουν λάθη και να μάθουν μέσα από αυτά, για να μπορούν να δοκιμάζουν ελεύθερα την ζωή. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για τα παιδιά τους, αλλά να δείχνουν υπευθυνότητα και συνέπεια με τις πράξεις τους για να μάθουν την υπευθυνότητα στα παιδιά τους.

128

Όπως και τις περισσότερες φορές, η ανάπτυξη και η εξέλιξη του παιδιού δεν γίνεται ανεμπόδιστα και φυσικά. Η παρέμβαση των γονιών στην ανατροφή και στην εκπαίδευση του παιδιού έχει αποτέλεσμα αυτή η δόνηση της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και του Εστιασμού να χάνει την ενότητα της και να διχάζεται σε δύο πόλους. Βασικές Πολώσεις των Θεμελειωδών Ιδιότητων Η Ελευθερία γίνεται Εξάρτηση  Ασυδοσία Η Πειθαρχία γίνεται Εξαναγκασμός  Ανυπακοή Ο Εστιασμός γίνεται Εμμονή  Διασκορπισμός Όταν δημιουργούνται αυτές οι πολώσεις, τότε είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε την ζωή μας στον έναν ή στον άλλον πόλο. Όποιον πόλο και να χρησιμοποιούμε κι αυτός λειτουργεί αλλοιωμένα. Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική Ελευθερία, Πειθαρχία και ικανότητα Εστιασμού, αν η ενεργειακή δόνηση του 5 δεν βρει την ενότητα της. Ειδικά στις ημέρες μας, ο τοκετός θεωρείται μια «εύκολη» υπόθεση. Πολλές φορές, οι νέες μητέρες κλείνουν ραντεβού για το πότε θεωρούν βολικότερα να γεννηθεί το μωρό τους –δυστυχώς πολλές φορές με την παραίνεση και την συγκατάθεση των γιατρών τους- και φυσικά διαλέγουν «ανώδυνους» τρόπους, όπως αυτόν της επισκληριδίου ή άλλες φαρμακευτικές παρεμβάσεις για να φέρουν το μωρό τους στον κόσμο. Εδώ συμβαίνει ήδη μια αμετάκλητη και πολύ σοβαρή παρέμβαση στους ρυθμούς της φύσης με σοβαρές επιπτώσεις αργότερα, επιπτώσεις που κανείς, εκτός από κάποιους ειδικούς, δεν φαίνεται να βλέπει και να δίνει σημασία. Το τραύμα μιας γέννας που δεν έρχεται φυσικά, είναι είτε πρόωρη ή καθυστερημένη ή με τον παραπάνω τρόπο, είναι καθοριστικό και βάζει το αποτύπωμα για όλη την υπόλοιπη ζωή του παιδιού. Μια γέννα που δεν συμβαίνει κάτω από τις διαδικασίες που η ίδια η φύση προτείνει, δημιουργεί το πρώτο χάσμα της ενότητας του εαυτού. Ένα χάσμα που οι υπόλοιπες επιδράσεις, απλώς το πλαταίνουν. Αργότερα, μπορεί να υπάρχει φόβος, ανημπόρια και νέκρα. Ένα μωρό που βγήκε από μια θερμοκρασία των 37 βαθμών, προστατευμένο και προφυλαγμένο για 9 μήνες, πετιέται στον κόσμο και το απομακρύνουν από την μητέρα του, χάνει την ζεστασιά και την επαφή με το σώμα της και το βάζουν σε μια αίθουσα με άλλα απελπισμένα και τρομοκρατημένα νεογνά που φωνάζουν τον πόνο τους, χωρίς κανείς να τα ακούει. Παλιότερα, -μερικές φορές και σήμερα- υπήρχε και η συνήθεια του φασκιώματος και του περιορισμού του μωρού μέσα σε στενές πάνες, έτσι ώστε να μην κουράζεται και να κρατιέται ήρεμο, αλλά κανείς δεν είχε σκεφτεί να δέσει τον εαυτό του και να κάτσει καθηλωμένος χωρίς να μπορεί να κουνάει τα χέρια του και τα πόδια του, για να επαληθεύσει αυτά που λανθασμένα υποστηρίζει. Η ιστορία συνεχίζεται και όταν ο θηλασμός ακολουθεί το πρόγραμμα της μητέρας, το παιχνίδι ήδη έχει παιχτεί. Το μωρό δεν αντιμετωπίζεται σαν ένα ζωντανό ον που έχει ανάγκες, αλλά αρχίζει να μετατρέπεται σε μια μηχανή που πρέπει να καλορρυθμιστεί να τρώει συγκεκριμένες ώρες και να κοιμάται, κατά πώς βολεύει τους ενήλικες. Το μήνυμα είναι ότι κάποιοι άλλοι γνωρίζουν καλύτερα από ό,τι το ίδιο, που φυσικά δεν έχει λογική, ούτε επιλογή. Αλλά ένα μωρό δεν χρειάζεται λογική για να είναι σε επαφή με τις ανάγκες του και τον εαυτό του και να ξέρει, τι θέλει και τι χρειάζεται. Αν η μητέρα δεν είναι ικανή να ακούει, να αισθάνεται και να καταλαβαίνει τις ανάγκες του μωρού της, έχουν

129

μπει τα πρώτα κάγκελα της φυλακής του. Αργότερα, κάποιος άλλος πάντα θα ξέρει καλύτερα από το ίδιο τι είναι αυτό που έχει ανάγκη και έχουμε βάλει τις βάσεις για ένα ανελεύθερο ον. Αν δεν το έχουν κρατήσει αρκετά, για να μην το κακομάθουν και αν δεν ανταποκρίνονται άμεσα στο κλάμμα του τους πρώτους μήνες της ζωής του, είναι ένα ανασφαλές, στην καλύτερη περίπτωση θυμωμένο, ή ακόμα χειρότερα παραιτημένο παιδί που δύσκολα θα βρει τον δρόμο για την ανεξαρτησία του. Αν οι γονείς δεν έχουν κατανοήσει από την αρχή ότι οι δικές του ανάγκες δεν μετρούν, μπροστά στις ανάγκες αυτού του μικρού πλάσματος, δεν θα μπορούν να δώσουν αυτό που χρειάζεται στο παιδί τους για να γίνει μια ελέυθερη ύπαρξη. Αργότερα, καθώς μεγαλώνει αρχίζουν όλοι οι περιορισμοί και όλες οι απαγορεύσεις, «για το καλό του παιδιού», αλλά καθώς δεν υπάρχουν ελεύθεροι γονείς, σίγουρα δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ποιο είναι το καλό του. Εξυπηρετούν τις δικές του ανάγκες μέσα από αυτό το αθώο πλάσμα, όσο και αν αυτό το εκλογικεύουν. Έτσι του λένε πόσο σημαντικό είναι να μένει καθαρό, να κάνει ησυχία, να διαβάσει, να συνεχίσει τα μαθήματα χορού κι άλλα τόσα πράγματα που οι ίδιοι έχουν αποφασίσει για αυτό. Το παιδί πείθεται εύκολα, γιατί θέλει να τους ευχαριστήσει, αλλά ποτέ δεν θα γίνει ικανό να πάρει αποφάσεις για το ίδιο του τον εαυτό. Αργότερα, ίσως να θέλει κάποιον άλλον να τον παρακινεί για να δράσει κι αυτό ανάλογα να εναντιώνεται, ή να συμφωνεί, αλλά όχι για τον εαυτό του. Πειθαρχία μπορεί να δημιουργήσει μόνο η ίδια η επιθυμία του παιδιού. Η επιθυμία του παιδιού για ορισμένα πράγματα είναι μέρος της φυσικής αυτορρυθμιζόμενης ανάπτυξης και εξέλιξης του. Μόνο έτσι το παιδί θα μάθει να απολαμβάνει αυτό που κάνει και να θέλει αυτό που κάνει. Τα παρακάλια και οι απειλές από τους γονείς δεν θα κινήσουν την γνήσια επιθυμία του παιδιού. Το παιδί εξαναγκάζεται να συμφωνήσει, γιατί η απώλεια της αγάπης τους είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για αυτό. Αλλά ποτέ δεν θα αναπτύξει την εσωτερική πειθαρχία που χρειάζεται στην ζωή του. Ένα παιδί δεν πρέπει να υποχρεώνεται να κάνει κάτι, αν δεν έχει πειστεί από μόνο του ότι πρέπει να το κάνει. Γονείς που υποφέρουν οι ίδιοι, που είχαν αναγκαστεί να καταπιέσουν τα δικά τους συναισθήματα ή πιεστεί να αναλάβουν περισσότερα πράγματα σαν παιδιά, από αυτά που έπρεπε, δεν μπορούν να καταλάβουν και να αποδεχτούν τις ανάγκες των δικών τους παιδιών. Ένας σκληρός γονιός, που αναγκάστηκε να γίνει έτσι από τις δικές του εμπειρίες, πιθανόν να έχει και σκληρά, ψυχρά μάτια. Ένα παιδί έχει την ευαισθησία να αναγνωρίζει την σκληρότητα κι έτσι ασυνείδητα προστατεύεται. Αν είναι ευάλωτο και ευαίσθητο, αυτό αποτελεί κίνδυνο κι αρχίζει να φοράει την μάσκα. Χάνει τον εαυτό του. Ένας γονιός με ένα μόνιμα θλιμμένο βλέμμα, γεμίζει το παιδί με άγχος και το κάνει να ασχολείται περισσότερο με τα συναισθήματα του γονιού του, παρά τα δικά του. Όταν δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για να εκφράσει την αλήθεια του, τότε δεν μπορεί να είναι ποτέ πια ο αληθινός του εαυτός, άρα δεν μπορεί να είναι ελεύθερος. Όταν δεν αισθάνονται οι γονείς ελεύθεροι, πιστεύουν ότι με την αυταρχικότητα και την τιμωρία θα φέρουν τα παιδιά τους στον σωστό δρόμο, όπως και αντιμετώπισαν και αυτούς οι δικοί τους γονείς. Ή διαλέγουν το αντίθετο δρόμο και τα αφήνουν ανεξέλεγκτα να γίνουν μικροί τύρρανοι που τους βασανίζουν και δεν τολμούν να τους υψώσουν την φωνή, για να μην τους προκαλέσουν ψυχικό τραύμα. Έχουν προβλήματα με τα δικά τους όρια και με την δική τους ελευθερία και πειθαρχία, οπότε δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν, ποια είναι η σωστή καθοδήγηση για τα παιδιά τους. Ο υπερβολικός φόβος της μητέρας του, γίνεται ο δικός του φόβος, ο αυτοπεριορισμός του, ακόμα και αν είναι ενήλικος

130

και η μητέρα του έχει πεθάνει. Μια μητέρα όμως που δεν καταλαβαίνει πότε πρέπει να σταματήσει το παιδί της, όταν το βλέπει εξαντλημένο και κουρασμένο και να το βάλει για ύπνο, επειδή είναι οπαδός της ελευθερίας, προωθεί μόνο την ασυδοσία. Αν οι γονείς δεν καταλαβαίνουν ότι το να αφήσουν το παιδί να πασαλείψει τους τοίχους του σπιτιού τους με μελάνι δεν είναι έκφραση ελευθερίας, αλλά το να το αφήσουν να λερώσει τα ρούχα του είναι, τότε έχουν σοβαρό πρόβλημα στο να αναγνωρίζουν τα όρια και που να τα θέσουν. Σε ένα σπίτι που είναι γεμάτο κανόνες και το παιδί εξαναγκάζεται να πειθαρχήσει, τότε το παιδί δεν έχει κανέναν δικαίωμα. Είναι αργότερα ένα εξαρτημένος ενήλικας που νιώθει φυλακισμένος μέσα στις ανεκπλήρωτες ανάγκες του, περιμένοντας κάποιος να του τις ικανοποιήσει. Σε ένα σπίτι που όλα του επιτρέπονται, τότε έχει μόνο αυτό δικαίωμα κι όχι οι άλλοι. Είναι ο εγωιστής που δεν ενδιαφέρεται και δεν αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα και καμία ανάγκη των άλλων, παρά μόνο τις δικές του. Όταν υπάρχει ελευθερία, έχουν ίσα δικαιώματα και οι γονείς και τα παιδιά. Μια μητέρα που φωνάζει στα παιδιά της να πετάξουν τα παιχνίδια τους που έχουν πετάξει στο πάτωμα στο δωμάτιο τους, δεν θα τα μάθει ποτέ να είναι υπεύθυνα. Αν χειρότερα ακόμα, νευριασμένη που δεν γίνεται η εντολή της, αποφασίσει να τα μαζέψει η ίδια, τότε τα παιδιά της δεν θα μάθουν ποτέ τι είναι ευθύνη. Ο γονιός μπορεί να πει στο παιδί του να σταματήσει, όταν φωνάζει την ώρα που αυτός θέλει να κοιμηθεί, όχι όμως να το κάνει, επειδή δεν έχει όρεξη να ακούει τις φωνές του, όταν φωνάζει από χαρά και ενθουσιασμό, παίζοντας με τα παιχνίδια του. Σίγουρα ένα παιδί πρέπει να πειθαρχήσει, όταν θέλει να πατάει με τα παπούτσια στο κρεβάτι του γονιού του, αλλά πρέπει να πειθαρχήσει κι ο γονιός σε αυτό, όταν θέλει να μείνει μόνο του στο δωμάτιο του. Το παιδί που έχει δικαίωματα, ανακαλύπτει πολύ γρήγορα τα ενδιαφέροντα του και χωρίς τις θυμωμένες και απειλητικές φωνές των γονιών του, συμπεριφέρεται με πολύ λογικότητα σε κάθε πράγμα που του κεντρίζει την προσοχή. Αν δεν ήταν ελεύθερο να εξερευνήσει το γύρω του κόσμο, και να ικανοποιήσει την φυσική του περιέργεια για το περιβάλλον του, αργότερα είναι ο ενήλικας που βαριέται εύκολα, ή που πετάει σαν πεταλούδα από εμπειρία σε εμπειρία και από ερέθισμα σε ερέθισμα, αλλά χωρίς να προχωρεί στην ουσία των πραγμάτων. Ψάχνει την ποσότητα κι όχι την ποιότητα και το βάθος στις εμπειρίες του. Ή από την άλλη μπορεί να ασχολείται με εμμονή σε ένα πράγμα, καταναγκαστικά και να χάνει την ευρύτερη εικόνα των πραγμάτων. Αν οι γονείς δεν καταφέρουν με την δική του ελεύθερη στάση να διδάξουν την ελευθερία στα παιδιά τους, τότε η ενεργειακή δόνηση του 5 χάνει την ενότητα της και ζούμε την ζωή μας σε αυτούς τους δύο πόλους, των θεμελειώδων Ιδιοτήτων της. Είμαστε ασύδοτοι, χωρίς όρια ή εξαρτημένοι από τις φοβίες και τις ανασφάλειες μας, εξαναγκαζόμαστε και πειθαρχούμε στην εξουσία των άλλων ή γινόμαστε ανυπάκουοι και απείθαρχοι, μη ακολουθώντας κανέναν νόμο και κανέναν κανόνα. Παθιαζόμαστε και κολλάμε με ένα πράγμα που μας καταλαμβάνει ολόκληρους ή διασπώμαστε σε πολλά χωρίς να καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε κανένα. Αν ο αριθμός 5 βρίσκεται σε κάποια θέση του Ενεργειακού μας Κώδικα, τότε οι παραπάνω καταστάσεις μας είναι λίγο πολύ γνωστές. Ανάλογα με την θέση που βρίσκεται το 5 φανερώνει τον ρόλο που έχουν στην ζωή μας οι συγκεκριμένες Θεμελειώδεις Ιδιότητες της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και του Εστιασμού.

131

Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής οι Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 5 αφορά τον σκοπό και την αποστολή που έχουμε στην ζωή μας. Όποιος διαθέτει αυτή την δόνηση στην 1η Θέση του Ενεργειακού Κώδικα, ο δρόμος της ζωής του είναι να κατακτήσει την Ελευθερία, την Πειθαρχία και τον Εστιασμό. Η ζωή μπορεί να του φέρει απροσδόκητες αλλαγές και ανατροπές, κεντρίζοντας την περιέργεια του και ωθώντας να ζήσει το βάθος των εμπειριών του και να ακονίσει την επινοητικότητα του και το ελεύθερο πνεύμα του. Στην εξελικτική του πορεία χρειάζεται να μάθει να προσαρμόζεται στις αλλαγές και να επινοεί τρόπους για να πετυχαίνει τους σκοπούς του. Αν δεν μάθει να ελλίσσεται και χρησιμοποιεί το κοφτερό μυαλό του προς όφελος του, τότε μένει στάσιμος και δυστυχισμένος, γιατί τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλει. Αντί να προσαρμόζεται, θέλει όλα και όλοι να προσαρμοστούν σε αυτό που εκείνος απαιτεί. Ή δέχεται επιφανειακά τις απαιτήσεις των άλλων, αλλά αλλάζει την πορεία του ξαφνικά, τραβώντας το χαλί κάτω από τα πόδια των άλλων που στηρίχτηκαν πάνω του. Ίσως να φοβάται να κάνει νέα βήματα και να μένει εξαρτημένος στις καταστάσεις και στους ανθρώπους που βρίσκει στην ζωή του, αντιδρώντας συγχρόνως και πολεμώντας για μια ανεξαρτησία που δεν τολμά να αποκτήσει. Με αυτή την δόνηση ως Πνευματική Αποστολή, μπορεί να δημιουργεί ο ίδιος την φυλακή του και να αυτοπαγιδεύεται, νομίζοντας ότι οι άλλοι στέκονται εμπόδιο στον δρόμο του. Ή μπορεί να κάνει κινήσεις αντιδραστικές και να φωνάζει ότι θέλει να είναι ελεύθερος, ζώντας χωρίς όρια, χωρίς αυτοκυριαρχία και πειθαρχία και να καταλήγει να πιάνεται στα δίχτυα της ασυδοσίας, αντί πραγματικά να βιώνει την εσωτερική ελευθερία που είναι κι ο σκοπός της ζωής του. Μπορεί να ψάχνει την περιπέτεια παντού, αλλά όχι μέσα του. Να οδηγείται χωρίς σκέψη σε λάθος δρόμους που θα καταλήγουν σε αδιέξοδα ή να μην τολμά να αλλάξει το κλουβί που ζει, ακόμα κι αν η πόρτα του είναι ανοιχτή, λόγω του φόβου του άγνωστου. Να δεσμεύεται σε κανόνες και όρια χωρίς κρίση και να εξαναγκάζει τον εαυτό του να τους ακολουθεί, νιώθοντας ακόμα πιο παγιδευμένος και μετά να επαναστατεί και να μην ανέχεται κανένα όριο και κανένα νόμο. Η Πνευματική αποστολή 5 μπορεί να οδηγήσει κάποιον να κυνηγάει τα πάθη και την περιπέτεια, αλλά να γίνεται έρμαιο αυτών. Μπορεί να θέλει να περιορίσει και να εξαναγκάσει τους άλλους, αντί να πειθαρχήσει στον δικό του εαυτό. Με αυτή την δόνηση στην 1η Θέση, ίσως να έχει δυσκολίες να εστιάζει σε ένα θέμα, να μένει σε μια σχέση, να ακολουθεί ο,τιδήποτε μέχρι το τέλος. Ή ακόμα, να εμμένει πεισματικά σε κάτι, χάνοντας την ευρύτερη εικόνα, προσπαθώντας να μπει μέσα από μια πόρτα που είναι ερμητικά κλειστή. Όποιος έχει Πνευματική Αποστολή 5 χρειάζεται να απελευθερωθεί από τα εσωτερικά δεσμά του και να ανακαλύψει ότι αυτός έχει την ευθύνη για ό,τι αποφασίζει στην δική του ζωή. Να απελευθερωθεί από τους φόβους και τις αναστολές του και να γευτεί τις απολαύσεις της ζωής, να ακολουθήσει τις επιθυμίες του, σεβόμενος τον εαυτό του και τους άλλους. Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του 5 αποτελεί τα εφόδια και τα εργαλεία που διαθέτουμε για να προχωρήσουμε την ζωή μας. Είναι η Θέση που εκφράζει τα πηγαία ταλέντα μας και την δύναμη μας, που αν εκμεταλλευτούμε με τον σωστό τρόπο, ανοίγει τον δρόμο για την αποστολή μας και για τις εσωτερικές μας επιθυμίες.

132

Όποιος έχει τον αριθμό 5 στην 2η Θέση του Ενεργειακού Κώδικα χρειάζεται να παρατηρήσει πώς χρησιμοποιεί την Ελευθερία, την Πειθαρχία και την ικανότητα του να Εστιάζει τις δυνάμεις του. Η ταχύτατη αυτή δόνηση αλλάζει συχνά την πορεία της και δημιουργεί μεγάλη ανασφάλεια, αν κανείς δεν έχει βρει τον τρόπο να την χρησιμοποιήσει. Όποιοι έχουν αυτή την δόνηση ως το ενεργειακό τους δυναμικό, καλούνται να ανακαλύψουν την εσωτερική τους ελευθερία, μέσα από την πειθαρχία, τον εστιασμό και το βάθος της εμπειρίας. Επειδή το να ανακτήσουμε την ενότητα της δόνησης, είναι ένα δύσκολο επίτευγμα, οι 5 θα βιώσουν δυσκολίες και εμπόδια στα θέματα της Ελευθερίας και της Πειθαρχίας. Αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην εξάρτηση και στην αντιδραστική ανεξαρτησία κι αν και ίσως να την εφαρμόζουν περιστασιακά, ακόμα και ηρωϊκά, την πειθαρχία, μερικές φορές, σύντομα βαριούνται με την ρουτίνα. Βέβαια, η εμπειρία της εσωτερικής ελευθερίας μένει ένα όνειρο για τους 5 που νιώθουν φυλακισμένοι, ανεξάρτητα ποιες είναι οι καταστάσεις. Η εσωτερική ελευθερία πραγματώνεται στον κόσμο ως αυτό-επιβεβαίωση και ανεξαρτησία στην δράση. Μέχρι οι 5 να συνειδητοποιήσουν ότι η έννοια της εσωτερικής και εξωτερικής ελευθερίας ρέει από την πειθαρχία και τον εστιασμό, τείνουν να εναλλάσσουν συναισθήματα και καταστάσεις υπερβολικής εξάρτησης και αντιδραστικής ανεξαρτησίας. Το θέμα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας οδηγεί τους 5 να ψάχνουν για το πλάτος των εμπειριών, ενώ είναι εδώ για να ανακαλύψουν το βάθος τους. Για τους 5 η ελευθερία πραγματώνεται σαν μια δίψα για πολλές εμπειρίες και περιπέτεια σε φυσικό, νοητικό, συναισθηματικό, σεξουαλικό, οικονομικό και πνευματικό επίπεδο. Αν είναι ανεξάρτητοι, οι 5 ψάχνουν την περιπέτεια στον κόσμο, αν είναι λιγότερο ανεξάρτητοι ή πιο ανασφαλείς, οι 5 βιώνουν την περιπέτεια μέσα από τα βιβλία, τις ταινίες ή την τηλεόραση. Όσο πιο δεξιοτέχνες και κύριοι του εαυτού τους νιώθουν οι 5 σε διάφορους τομείς στην ζωή τους, τόσο λιγότερο αισθάνονται εξαρτημένοι και ελεγχόμενοι από αυτούς. Οι περισσότεροι 5 νιώθουν συμπάθεια για όσους πολέμησαν για την ελευθερία στην ιστορία, εναντίον της τυρρανίας, για τους δούλους και τους φυλακισμένους. Στην δική τους ζωή νιώθουν την ελευθερία σε στάδια από τον απόλυτη απαγόρευση και τον περιορισμό μέχρι να μην υπάρχουν όρια. Φυσικά, ελευθερία σημαίνει απελευθέρωση από τις αυταπάτες και τα δεσμά της ζωής, ακόμα και από τις ανησυχίες για το σώμα και την είσοδο στις πνευματικές διαστάσεις της εμπειρίας. Στην καθημερινή ζωή, η ελευθερία για τους 5 είναι ένα ευαίσθητο θέμα που υποβόσκει στις σχέσεις τους, στην δουλειά τους και στα οικονομικά τους. Η πειθαρχία είναι ένα κλειδί για τους 5 που τους δίνει τον εστιασμό, την δέσμευση και την εσωτερική δύναμη για να ξεπεράσουν την έλλειψη ή τον περιορισμό. Η ελευθερία για τους 5 μπορεί με την αρνητική έννοια να μετατραπεί σε ασυδοσία, την απουσία εξωτερικών περιορισμών και ορίων –υπερβολική ανεξαρτησία στο να κάνουν ό,τιδήποτε θέλουν, όταν θέλουν να το κάνουν. Αλλά τέτοια ασυδοσία δεν έχει σχέση με τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 5 που τους καλούν για ελευθερία, εμπειρία και την δυνατότητα να ζουν με πάθος και περιπέτεια. «Μην με δεσμεύεις», «μην με περιορίζεις», είναι το μοτίβο των 5. Το μονοπάτι τους είναι ένα δραματικό μονοπάτι και αν δεν συναντήσουν απροσδόκτητα το δράμα στην πορεία της ζωής τους, το δημιουργούν στις σχέσεις

133

τους ή στην επαγγελματική τους ζωή. Φοβούνται μήπως δεσμευτούν από κάτι ή από κάποιον και ίσως έχουν πρόβλημα να δεθούν σε ένα δεσμό, είτε το βλέπουν ότι αυτός θα τους απελευθερώσει, είτε ότι αυτός θα τους περιορίσει. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, σχεδόν όλοι οι 5 υποσυνείδητα δημιουργούν θέματα για να δουλέψουν την Ιδιότητα της Ελευθερίας με το να μπλέκουν με κάποιον που τους περιορίζει ή που φαίνεται ότι τους περιορίζει, την ανεξαρτησία τους. Η τάση τους να πηγαίνουν από την υπερβολική εξάρτηση στην αντιδραστική ανεξαρτησία προβάλλεται στους συντρόφους τους, κι όπως θα δούμε παρακάτω οι 8 παραδίδουν την δύναμη τους, έτσι και οι 5 χαρίζουν την ανεξαρτησία τους. Η Σοφία μια μεγάλη γυναίκα είχε δημιουργήσει μια κατάσταση σχεδόν απόλυτης εξάρτησης από τον άντρα της τον Γιώργο. Καταπιέζοντας τις επιθυμίες της για ελευθερία και περιπέτεια, η Σοφία έμενε όλη μέρα σπίτι, περιμένοντας τον Γιώργο να γυρίσει. Έκανε τις δουλειές του σπιτιού, έβλεπε σαπουνόπερες για συναισθηματικές περιπέτειες και επικέντρωσε την ζωή της στο να μαγειρεύει για τον άντρα της. Ο Γιώργος έπρεπε να την πάει ακόμα και στο σουπερμάρκετ γιατί εκείνη δεν κατάφερε ποτέ να μάθει να οδηγάει. Όχι ότι ήταν κακό να συγκεντρώσει την ενέργεια της στο σπίτι, αλλά η εξάρτηση της Σοφίας ήταν τόσο μεγάλη που κατηγουρούσε τον Γιώργο ότι την είχε παγιδεύσει κι ένιωθε ότι θα τον άφηνε, «αν μπορούσε». Πρόσφατα όμως η Σοφία είχε μια απελευθερωτική εμπειρία. Στα 65 της έμαθε να οδηγάει. Πράγματι άφησε τον άντρα της, οδήγησε μέχρι το πάρκο, μετά πήγε για ψώνια. Ακόμα πήγε και στο σινεμά, σχεδόν μια περιπέτεια, όσον αφορά εκείνη. Ποτέ δεν είμαστε πολύ μεγάλοι για να αρχίσουμε να ζούμε. Η Σοφία γεννήθηκε στα 65 της για μια καινούργια απελευθερωμένη ζωή. Στο άλλο άκρο, την αντιδραστικής ανεξαρτησίας, ο Τόμας έκοψε τα μαλλιά του γιατί δεν ανεχόταν ούτε τον κουρέα, δεν ήθελε να εξαρτηθεί. Επίσης, φτιάχνει το δικό του αμάξι και επισκευάζει υδραυλικά και ηλεκτρολογικά προβλήματα μόνος του, για να αποφύγει να εξαρτιέται από άλλους ανθρώπους. Περνάει τον περισσότερο χρόνο του μόνος του, γιατί δεν θέλει να εξαρτηθεί από μια σχέση. Ο Τόμας, δείχνει ανεξάρτητος, χωρίς αμφιβολία, αλλά αυτό το είδος της ελευθερίας, δεν είναι αυτή που σχετίζεται με τις Θεμελειώδεις Ιδιότητες του 5. είναι μόνο ο ένας πόλος, ένας είδος ελευθερίας λόγω του φόβου της εξάρτησης και ο φόβος είναι μια πραγματική φυλακή. Η Ελευθερία και η Υπευθυνότητα πηγαίνουν μαζί. Όπως και η ανεξαρτησία και η πειθαρχία. Κανείς δεν κρατάει πραγματικά τους 5, παρά ο εαυτός του. μπορεί να φαίνεται ότι κάποιος άλλος τους εμποδίζει, αλλά όταν παίρνουν την υπευθυνότητα να επιλέγουν τους ανθρώπους και τις καταστάσεις στην ζωή τους, συνειδητοποιούν ότι ήταν ελεύθεροι από την αρχή. Καταλαβαίνουν ότι είναι οι σκηνοθέτες και οι συγγραφείς του δικού τους έργου. Οι 5 χρειάζεται να καταλάβουν ότι δεν είναι ούτε για λίγο παίχτες. Μέχρι να αναλάβουν την πλήρη ευθύνη για την ζωή τους, μπορεί να παρουσιάζονται ως θύματα, αλλά είναι στην πραγματικότητα εθελοντές. Τα άτομα που έχουν άλλες δονήσεις στην Θέση των Έμφυτων Κλίσεων τους, εστιάζουν κυρίως σε ένα ή δύο θέματα ή στόχους στην ζωή τους. οι 5 έχουν τέτοια φυσική ορμή και περιέργεια να γνωρίσουν σχεδόν τα πάντα που η ενέργεια τους διασκορπίζεται εύκολα. «Πολλές ευκαιρίες, τόσος λίγος χρόνος» είναι ένα συνηθισμένο συναίσθημα για τους 5. πολύπλευροι και πολυμήχανοι με μια υποσυνείδητη ικανότητα να έχουν πρόσβαση σε πολλές πηγές και

134

παρουσιάζουν πολλές ικανότητες. Ο κολπατζής, ο χωρατατζής, ο ζογκλέρ αλλά κι ο πολυτεχνίτης είναι συνηθισμένες ιδιότητες του 5. Μερικοί από τους 5 που τους λείπει η αυτοπεποίθηση για να βρουν την περιπέτεια στον πραγματικό κόσμο, την ζουν μέσα από τα βιβλία και την τηλεόραση ή τον κινηματογράφο σε σημείο να ζουν μέσα από αυτά τα μέσα. Οι σαπουνόπερες και οι δραματικοί αστέρες τους επιτρέπουν να έχουν πρόσβαση σε εμπειρίες που ίσως να μην έχουν ποτέ στην ζωή τους. Από την στιγμή που όμως ζήσουν την περιπέτεια άμεσα κι όχι με τους παραπάνω τρόπους, οι 5 θέλουν περισσότερη. Μπορεί να εθιστούν στις εμπειρίες, πηγαίνοντας από την μια περιπέτεια στην άλλη, παίρνοντας ρίσκα για να δραπευτεύσουν από την βαρεμάρα ή μπλέκονται με ναρκωτικά για την εμπειρία. Ο εθισμός στην περιπέτεια δεν είναι το ζητούμενο για τους 5, όπως και το να κάνουν χρήματα δεν είναι το ζητούμενο για τους 8. όπως και σε όλες τις δονήσεις, η ιδέα εκμεταλλευτούμε ή να καταπιέσουμε τα κυρίαρχα θέματα μας, αλλά να τα περάσουμε μέσα από αυτά. Για τους 5 αυτό σημαίνει να αποφεύγουν την υπερβολική εξάρτηση από την μια μεριά και την υπερβολική ανεξαρτησία από την άλλη, ούτε να παραδίνονται στις τάσεις τους, ούτε να τις αγνοούν. Όσοι έχουνς την 2η Θέση την δόνηση του 5 πρέπει να βρουν την ισορροπία στην εξωτερική αυτοκυριαρχία ή την αυτάρκεια που έρχεται από μια αίσθηση εσωτερικής ελευθερίας, ακόμα κι αν ζουν μια απλή, λειτουργική πειθαρχημένη ζωή με κάποιο ποσοστό ρουτίνας. Αυτή είναι μια πρόκληση για τους 5, που συχνά στήνουν ένα δράμα ή δημιουργούν μια περιπέτεια για να μην νιώθουν φυλακισμένοι από την ανία και την ομοιότητα της κάθε μέρας. Από την στιγμή που αρχίζουν να εφαρμόζουν τον εστιασμό και πειθαρχία, αρχίζουν να αναπτύσσουν ικανότητες σε διάφορους τομείς, αλλά σπάνια πετυχαίνουν κάτι σπουδαίο, γιατί περνούν ξυστά από την επιφάνεια της ζωής, αγγίζοντας πολλές περιοχές, αλλά χωρίς να φτάνουν στο βάθος τους. Ένα κρίσιμο σημείο που επαναλαμβάνεται για την ζωή των 5 είναι ότι βρίσκονται εδώ όχι μόνο για το πλάτος της εμπειρίας, αλλά για το βάθος της εμπειρίας. Αν οι 5 εύχονται να είναι ανεξάρτητοι και ελεύθεροι και να κυριαρχούν σε πολλούς τομείς, τότε χρειάζονται να πάνε σε ένα τομέα τόσο βαθειά, ώστε να ανοίξουν δρόμο σε ένα χώρο που όλοι οι τομείς συνδέονται. Αν δεν εκτιμήσουν, ή δεν εφαρμόσουν κάτι τέτοιο, οι 5 γίνονται σαν κάποιον που σκάβει για νερό χιλιάδες πηγές, αλλά δεν βρίσκει ποτέ νερό, γιατί σκάβει μέχρι το μέσο της πηγής. Αν είχε σκάψει καλά, μόνο σε μια πηγή, θα μπορούσε να ικανοποιήσει την δίψα του. αν οι 5 μένουν για πολύ καιρό με κάτι και περάσουν το σημείο της ανίας, ανοίγουν δρόμο στην εμπειρία της ελευθερίας που περιμένει στα βάθη της ζωής. Με ένα φυσικό ενδιαφέρον και μια έμφυτη περιέργεια σε πολλά πράγματα, οι 5 είναι πολύπλευροι, ζωντανοί και πολυμήχανοι. Παραδόξως, συχνά είτε εστιάζουν παθιασμένα σε κάτι ή διασκορπίζονται στους τέσσερεις ανέμους ενώ προσπαθούν να ασχοληθούν με πολλά ενδιαφέροντα. Γιατί δεν θέλουν να χάσουν καμία ευκαιρία, συχνά αμφιαταλαντεύονται ανάμεσα στην εξουθένωση και φλερτάρουν με την κατάρρευση. Το να μάθουν να διαλέγουν προτεραιότητες, να αφήνουν το ένα πράγμα, για να εστιαστούν στο άλλο, μπορεί κυριολεκτικά να σώσει την ζωή των 5. Αλλιώς υπερφορτώνουν τον εαυτό τους και αναλαμβάνουν πάρα πολλά πράγματα που μπορούν να τους οδηγήσουν σε νευρική εξουθένωση. Ενώ οι 4 συναντούν εξωτερικές δοκιμασίες στον κόσμο, οι μεγαλύτερες προκλήσεις για τους 5 είναι εσωτερικές. Οι αρνητικές σκέψεις μπορεί να γίνουν η φυλακή των 5. Βρίσκουν την πραγματική ελευθερία με το να ξεκλειδώσουν τις

135

αλυσίδες της ψυχής τους. Οι άνθρωποι στον κόσμο μας βιώνουν τα δεσμά με πολλούς τρόπους. Μερικοί δένονται με τις αλυσίδες της πείνας ή των οικονομικών καταστροφών, άλλοι είναι πολιτικά καταπιεσμένοι ή περιορισμένοι από φυσικά μειονεκτήματα ή καταστάσεις και άλλοι μπορεί να βρίσκονται στην φυλακή. Όμως οι 5 έχουν να μάθουν και να εκτιμήσουν πλήρως ότι τα ανθρώπινα δεσμά είναι μια κατάσταση του μυαλού. Το μεγαλύτερο μυστικό που οι 5 πρέπει να ανακαλύψουν είναι ότι μέσα από την πειθαρχία, τον εστιασμό και το να βάζουν προτεραιότητες, μπορεί να πετύχουν την πραγματική ελευθερία. Με σκοπό να αποφύγουν τα άκρα να χρησιμοποιούν υπερβολικά, ή να αρνούνται τις τάσεις τους, οι 5 μπορούν να αναπτύξουν πειθαρχία μέσα από την φυσική προπόνηση, ενώ την εφαρμόζουν στην καθημερινότητα τους σε διάφορες δραστηριότητες τους. Η ποικιλία είναι καλύτερη για τους 5 παρά να τρέχουν στον ίδιο δρόμο κάθε μέρα, βάζοντας τα πόδια τους στα ίδια αποτυπώματα που έφτιαξαν την προηγούμενη. Με την ισορροπία της πειθαρχίας και της ποικιλίας, οι 5 ούτε θα εκμεταλλεύονται τις τάσεις τους, ούτε θα τις αρνούνται. Όταν νιώθουν ανασφαλείς, οι 5 φοβούνται ότι οι καταστάσεις, ή οι άλλοι άνθρωποι θα τους περιορίσουν και θα τους παγιδεύσουν, νιώθουν ότι εξαρτώνται, γίνονται αυταρχικοί, ελεγχτικοί και χειριστικοί και προσπαθούν να πάρουν αυτό που θέλουν μέσα από τον θυμό και νευρικά ξεσπάσματα. Έχουν μάθει από μικροί, ηθελημένα ή ασυνείδητα να χρησιμοποιούν το κοφτερό μυαλό τους για να μπλοφάρουν, να εξαπατούν ή να χειρίζονται για να πάρουν αυτό που θέλουν, αντί να το ζητούν άμεσα. Χρημοποιώντας τους άλλους ανθρώπους για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, ενδυναμώνουν το συναίσθημα της εξάρτησης στους άλλους. Μέχρι να ανακαλύψουν την αίσθηση της εσωτερικής ελευθερίας, ταλαντεύονται από την απρόθυμη εξάρτηση στην άκαμπτη ανεξαρτησία, εκδραματίζοντας ένα εξωτερικό δράμα. Μερικοί οι 5 ασυνειδήτα διαλέγουν μορφές περιορισμού, συμπεριλαμβανομένου τους τραυματισμούς, ασφυκτικές συζύγους ή συντρόφους, οικονομικές πιέσεις και κυριολεκτική ή φανταστική φυλάκιση. Σε τέτοιες καταστάσεις, η εσωτερική τους ζωή και η φαντασία παραμένουν τα τελευταία προπύργια της ελευθερίας, ο δικός τους κόσμος που ελέγχουν. Όταν οι 5 νιώθουν αβέβαιοι ή πολύ συνηθισμένοι, πολλές φορές ταυτίζονται με ρόλους που θεωρούνται κάπως πιο μεγάλοι ή καλύτεροι από τον συνηθισμένο τους εαυτό. Χρησιμοποιούν αυτούς τους ρόλους ως ασπίδα προστασίας, εναντίοντ των δικών τους προβολών, φοβούμενοι ότι οι άνθρωποι θα ανακαλύψουν ότι είναι απλοί άνθρωποι κι όχι το κάτι εξαιρετικό που περίμεναν. Όταν οι 5 μπλοφάρουν στην ζωή, πέφτουν στις παγίδες τους, για παράδειγμα, ίσως παίζουν τον ρόλο του γιατρού, να φορούν την στολή, να αναλαμβάνουν περιστατικά, χωρίς όμως να ξέρουν πολλά από ιατρική. Αυτοί οι ρόλοι, αποδυναμώνουν την εμπιστοσύνη τους στην πραγματική τους πυρηνική ταυτότητα. Αυτοί οι 5 κρύβονται πίσω από τους ρόλους τους, γιατί υποτιμούν την ουσιώδη φύση τους και τα συναισθήματα τους. νιώθοντας ανασφαλείς σχετικά με το ποιοι είναι όταν βγάζουν τα ρούχα τους, αναπτύσσουν ιδιότητες του χαμαιλέοντα. Η ζωή τους τείνει να είναι πολύ επεισοδιακή και έντονη, ανοίγοντας ένα κεφάλαιο για λίγο, μετά το κλείνουν και πηγαίνουν σε άλλους ανθρώπους, άλλη ζωή, κτίζουν γέφυρες και τις καίνε, ψάχνοντας διαρκώς μια αίσθηση μεγάλης οικογένειας, σύνδεσης και σπιτιού, καθώς κυνηγούν την μεγαλύτερη ελευθερία.

136

Ένα αρχέτυπο από τους ρόλους που οι 5 παίζουν είναι ο κεντρικός χαρακτήρας που υποδυόταν ο Τόνι Κέρτις στην ταινία «Ο Μεγάλος Απατεώνας», αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου που υποδύθηκε έναν δεσμοφύλακα και έναν παπά που ακόμα έκανε μια εγχείρηση σκωληκοειδίτιδος ενώ υποδυόταν τον χειρουργό σε ένα καράβι. Εκείνοι οι 5 που έχουν εφαρμόσει την πειθαρχία στην ζωή τους και έχουν εγκαταστήσει το βάθος στην εμπειρία μπορούν να μάθουν τέλεια τον ρόλο του χειρουργού, του δικηγόρου, του συγγραφέα, τον δάσκαλο των πολεμικών τεχνών, τον μηχανικό ή τον δάσκαλο καθώς τονίζουν και εκτιμούν την δική τους αληθινή ταυτότητα. Καθώς οι 5 αναγνωρίζουν την εσωτερική τους ελευθερία εφαρμόζοντας την πειθαρχία και τον εστιασμό στην ζωή τους, νιώθουν μεγαλύτερο αυτό-σεβασμό. Με μεγαλύτερο αυτοσεβασμό, νιώθουν ασφαλείς ότι είναι περισσότερο από τους ρόλους που παίζουν και οι ρόλοι είναι μόνο τα κοστούμια που βάζουν και βγάζουν, όπως οι ηθοποιοί, και συνειδητοποιούν ότι οι ηθοποιοί κι όχι οι ρόλοι που παίζουν είναι οι πραγματικοί σταρ του σόου. Παρόμοια με τους 3 που δουλεύουν στην συναισθηματική έκφραση, οι 5 αντηχούν την ενέργεια του αγγελιοφόρου Ερμή. Πολυμήχανοι καθώς είναι, θέλουν να πιάσουν και να αγγίξουν πολλές πλευρές της ζωής. Γίνονται πολύ καλοί πωλητές γιατί συγκεντρώνουν ένα πλούτο από γνώσεις, καθώς μπορούν να βλέπουν τα πράγματα από διαφορετικές γωνίες. Μπορεί να κάνουν ερωτήσεις και μετά να αναρωτιούνται: «πώς μου ήρθε κάτι τέτοιο;». Οι περισσότεροι 5 γεννιούνται με επιδέξια χέρια και ευκίνητα δάχτυλα που μπορούν να μάθουν γρήγορα να παίζουν κάποιο μουσικό όργανο, να δουλεύουν καλά με τα εργαλεία και να φτιάχνουν πράγματα. Πολύστροφοι και οξυδερκείς, μαθαίνουν γρήγορα και όταν δοκιμάζουν κάτι μια ή δύο φορές, φαίνεται ήδη να το ξέρουν. Βαριούνται εύκολα και χρειάζεται να θυμούνται ότι το αίσθημα της ανίας σημαίνει ότι μόλις έχουν αρχίσει να το μαθαίνουν. Από την στιγμή που θα μάθουν να εκφράζουν άμεσα αυτό που θέλουν, αντί να εξαπατούν, η ζωή τους παίρνει μια νέα τροπή. Οικονομικά, οι 5 δεν ανησυχούν για να έχουν χρήματα στην τράπεζα. Στην πραγματικότητα τείνουν να ξοδεύουν τα χρήματα τους πριν τα πάρουν. Αν έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στα χρήματα στην τράπεζα και σε μια αληθινή περιπέτεια, θα διαλέξουν την περιπέτεια. Χρειάζεται να προσέχουν γιατί ξοδεύουν πριν να έχουν, καθώς προσθέτουν πίεση σε μια ζωή που ήδη τείνει να είναι αρκετά δραματική. Αυτό το δράμα τείνει να στρεσάρει το ευαίσθητο νευρικό τους σύστημα και την αδρεναλίνη και οι 5 μπορεί να έχουν και κυκλοφορικά προβλήματα αν δεν καταφέρουν να ασκήσουν κάποια πειθαρχία και στην διατροφή τους. Με το πολύστροφο μυαλό τους, οι 5 έχουν καλή διαίσθηση, ακόμα και διαύγεια. Διαύγεια σημαίνει να βλέπουν καθαρά και οι 5 έχουν πολύ ζωηρή φαντασία. Ενώ οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να έχουν διαισθήσεις ή κάτι τους τρώει μέσα τους, οι 5 πιάνουν εικόνες. Όταν αρχίσουν να προσέχουν αυτές τις εικόνες και ανακαλύψουν το νόημα τους, αναπτύσσουν ένα καλό εσωτερικό οδηγό. Για όλους τους 5 το μήνυμα της ζωής τους είναι: «ζήτα για ένα σημάδι και θα το λάβεις». Όσοι έχουν αυτή την ενεργειακή δόνηση στην 2 η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων είναι οι εξερευνητές της ζωής που ήρθαν να ανακαλύψουν την πραγματική ελευθερία. Να εφαρμόσουν την πειθαρχία, να εστιάζουν, παρά να διασκορπίζουν την ενέργεια τους, προσπαθώντας να τα κάνουν όλα μαζί. Να μάθουν πώς να

137

φτάνουν στο βάθος των εμπειριών τους, παρά να αγγίζουν την επιφάνεια. Αυτά τα πολυμήχανα και γεμάτα ζωή άτομα έχουν μια ανανεωτική ενέργεια που μπορεί να εμπνεύσει και τους άλλους γύρω τους να βρουν την δική τους ελευθερία. Επίσης γνωρίζουν ότι η εξωτερική ελευθερία είναι πάντα σχετική και περιορισμένη, αν κάποιος ζει στην ανθρώπινη κοινωνία και αλληλεπιδρά με τους υπόλοιπους ανθρώπους, αλλά η εσωτερική ελευθερία δεν μπορεί να συμβιβαστεί γιατί η ψυχή και το σώμα μας βρίσκεται υπό τον δικό μας έλεγχο. Όταν εφαρμόζουν την πειθαρχία που τους οδηγεί στην υπεροχή και έχουν βρει τις ισορροπίες για την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους, τότε μπορούν να χρησιμοποιήσουν με πληρότητα το ενεργειακό τους δυναμικό. Σε υψηλότερα επίπεδα, κατακτούν την απόλυτη και την ολοκληρωτική εσωτερική ελευθερία και αντιλαμβάνονται ότι πάντα ήταν ελεύθεροι κι ότι τα εμπόδια και οι περιορισμοί που έχουν βιώσει επίσης βοηθούν για την καλύτερη εξέλιξη τους στην ζωή. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 5 εκφράζει τα κύρια χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας που είναι φανερά στους άλλους ακόμα και με την πρώτη ματιά. Η ενεργειακή δόνηση αυτή της Θέσης, συμπληρώνει τις Έμφυτες Κλίσεις, γιατί αντιπροσωπεύει στοιχεία του χαρακτήρα μας, που εκδηλώνονται περισσότερο στα μεσαία χρόνια της ζωής μας. Η περιπέτεια και οι συχνές αλλαγές είναι πολύ σημαντικές για όποιον έχει αυτή την δόνηση σε αυτή την θέση. Δυσκολεύεται να δεσμευτεί και η υπομονή δεν είναι και το καλύτερο στοιχείο του. Το σημαντικό γι’αυτόν είναι να διατηρήσει την ελευθερία του και φαίνεται ότι είναι δύσκολο να μείνει για πολύ καιρό σε μια κατάσταση, σε μια σχέση, σε μια δουλειά. Ελκύεται από την ταχύτητα και εκτιμά τα άτομα που είναι εύστροφα και επικοινωνιακά, όπως ο ίδιος. Ελκύει το αντίθετο φύλο, αλλά πολλές φορές βαριέται εύκολα και αλλάζει συντρόφους, γιατί φοβάται την ανία, όσο και την δέσμευση. Μπορεί να ασχολείται με πολλά πράγματα και διασκορπά την ενέργεια του, χωρίς να καταφέρνει να την εστιάσει σε κάτι και να ακολουθήσει την πορεία μέχρι τέλος. Ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί, οι άλλοι αντιδρούν σε αυτό που δείχνει. Από την μια μεριά βλέπουν έναν αεικίνητο άνθρωπο που έχει πολλά ενδιαφέροντα και δείχνει να ζει έντονα την ζωή. Πολλές φορές, νιώθουν ότι δεν μπορούν να στηριχτούν σε αυτόν, γιατί αλλάζει γρήγορα διαθέσεις, σχέδια και ιδέες. Ίσως να μην νιώθουν τόσο ασφαλείς μαζί του, γιατί διακρίνουν την τάση του να μην δεσμεύεται και να μην αφοσιώνεται σε κάτι. Η ζωή μαζί του μπορεί να είναι μια περιπέτεια, που κρύβει πολλές εκπλήξεις, αλλά και κινδύνους, μιας και του αρέσει να γεύεται τα πάντα και πολλές φορές, χωρίς να σκέφτεται τις επιπτώσεις των πράξεων του. Ίσως να δείχνει ανεύθυνος και να δυσκολεύεται να αναλάβει τις υποχρεώσεις του και να ξεφεύγει με έμμεσους τρόπους και χειρισμούς. Αυτοί που θα τον πλησιάσουν, γοητεύονται από το περιπετειώδες και ελεύθερο πνεύμα του, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν τον φόβο που κρύβει για τις δεσμεύσεις και την εξάρτηση από τους άλλους. Από την άλλη μεριά, ίσως έχουν μπροστά τους ένα άτομο που εξαρτάται και νιώθει ότι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τα εμπόδια και τους περιορισμούς που νιώθει. Φτιάχνει ο ίδιος παγίδες που αφού πέσει μέσα δυσφορεί και επαναστατεί από αυτό που ο ίδιος έχει δημιουργήσει. Οι άλλοι μπορεί να βλέπουν έντονα την τάση του να δραματοποιεί τις καταστάσεις και πολλές φορές να δείχνει θύμα των περιστάσεων, αρνούμενος την δική του ευθύνη. Ίσως να βάζει και άκαμπτους κανόνες και περιορισμούς που θέλει να επιβάλλει στους άλλους, ενώ

138

δυσκολεύεται να ακολουθήσει ο ίδιος. Φοβάται τις αλλαγές και απαιτεί πειθαρχία και συνέπεια από τους γύρω του, πιστεύοντας ότι αυτό θα του προσφέρει την σιγουριά και την ασφάλεια που χρειάζεται. Ο ίδιος δυσκολεύεται να ακολουθήσει μια σταθερή πορεία και διαμαρτύρεται όταν οι άλλοι του θυμίζουν ότι δεν τηρεί τις υποσχέσεις του. Σε αυτή την περίπτωση, ίσως προσελκύει ανθρώπους που θέλουν να τον βοηθήσουν και να τον σώσουν από την δραματική ζωή του, όπως εκείνος θέλει να την παρουσιάζει, αλλά πολλές φορές, οι προσπάθειες τους πέφτουν στο κενό, όταν ο 5 τρέπεται σε φυγή, φωνάζοντας ότι οι άλλοι θέλουν να τον ελέγξουν και να τον φυλακίσουν. Όταν ο 5 βρει την ενότητα των Ιδιοτήτων της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και του Εστιασμού στην ζωή του, σταματάει να σκορπά την ενέργεια του και μπορεί πραγματικά να βάλει το εύστροφο και κοφτερό μυαλό του στην υπηρεσία του και να ζήσει με πάθος και ενθουσιασμό κάθε μέρα της ζωής του, παίρνοντας την ευθύνη για τον ίδιο του τον εαυτό. Στην 4η Θέση του Αριθμού της Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 5 εκφράζει τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τις αντιλήψεις που μεταφέρθηκαν από τους προγόνους μας σε μας. Στο μέτρο που θα βρούμε την ενότητα της, είναι ένα δώρο ή ένα εμπόδιο για την εξελικτική μας διαδρομή. Όποιος έχει αυτή την δόνηση στην Θέση του Αριθμού της Κληρονομιάς, πολλές φορές έχει την πεποίθηση ότι ο κόσμος είναι μια φυλακή, γεμάτος από κανόνες και περιορισμούς που κανείς δεν έχει την επιλογή παρά να υπακούσει και να πειθαρχήσει. Ακόμα μπορεί να έχει την αντίληψη ότι η ζωή είναι δύσκολη, ένα δράμα που δύσκολα μπορεί να ξεφύγει. Με αυτή την πεποίθηση, γίνεται ο αιώνιος επαναστάτης που δεν δέχεται κανένα είδος δέσμευσης και περιορισμού. Οι κανόνες μπορεί να υπάρχουν γι’αυτόν, μόνο για να βρίσκει τρόπους για να τους αποφεύγει και χρησιμοποιεί την επινοητικότητα του για να εφευρίσκει κόλπα και χειρισμούς με τον φόβο, ότι αν ποτέ σταματήσει την τρελή πορεία του, κάποιος ή κάτι θα τον φυλακίσει. Δυσκολεύεται να βάλει πειθαρχία στην ζωή του, με τον φόβο ότι θα καταπιεστεί και θα στερηθεί την ελευθερία του και δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτό που χρειάζεται είναι να αποκτήσει την κυριαρχία και τον έλεγχο του ίδιου του εαυτού. Δεν αναλαμβάνει υποχρεώσεις και πράγματα που χρειάζονται διάρκεια και σταθερότητα, γιατί φοβάται την ανία και τις ευθύνες. Ο κόσμος γι’αυτόν είναι ο δεσμοφύλακας που χρειάζεται να εξαπατήσει για να επιβιώσει και προσπαθεί να μην χρειάζεται κανέναν και τίποτα, γιατί όλοι θέλουν να του φορέσουν χαλινάρια. Με αυτή την πεποίθηση για τον κόσμο που ζει, δεν καταλαβαίνει ότι βάζει ο ίδιος τις παγίδες στον εαυτό του και δημιουργεί αδιέδξοδα και επικίνδυνες καταστάσεις που μετά δυσκολεύεται να βγει. Στον άλλον πόλο, είναι το θύμα αυτής της φυλακής. Η ζωή του είναι μια μεγάλη σκηνή και αυτός υποδύεται διάφορους ρόλους με σκοπό να προσελκύσει την προσοχή και να εξαρτηθεί από ανθρώπους που θεωρεί πιο δυνατούς και ικανούς να τον βγάλουν από την μιζέρια του. Όσο πιο ανασφαλής, όμως νιώθει, φτιάχνοντας σχέσεις που χάνει τον εαυτό του, τόσο πιο πολύ επανασταστεί και αντιδρά σε όλους όσους πιστεύει ότι του κλείνουν τον δρόμο προς την ελευθερία. Τότε τους κατηγορεί ότι τον εκμεταλλεύονται, ενώ ο ίδιος είναι αυτός που τους χρειάζεται για να δικαιολογήσει τους φόβους τους για το άγνωστο και την ζωή. Από την μια, θέλει να ελέγχει τις καταστάσεις και τους ανθρώπους της ζωής του κι από την άλλη παραδίδει την ελευθερία του σε όποιον δείχνει το ενδιαφέρον του για αυτόν. Είτε κατέχεται από εμμονές και φοβίες, είτε

139

ενεργεί σπασμωδικά και χωρίς σκέψη, με αντιφοβικές επικίνδυνες συμπεριφορές που του επιβεβαίωνουν την πεποίθηση του και φυλακίζεται στις παγίδες που ο ίδιος στήνει. Έχει κληρονομήσει ένα ελεύθερο και αεικίνητο πνεύμα που δυσανασχετεί στην ρουτίνα και στην στασιμότητα. Όταν βρει την ενότητα της ενεργειακής δόνησης του 5 οι αλλαγές και οι ανατροπές της ζωής δεν τον φοβίζουν. Δέχεται την πραγματικότητα και ακολουθεί το ροή των καταστάσεων. Ζει έντονα και με πάθος κάθε στιγμή, και πλουτίζει την καθημερινότητα με τις έξυπνες και ευφυείς ιδέες του. Όσο εμπιστεύεται τον εαυτό του και ανακαλύπτει την εσωτερική ελευθερία και πειθαρχία, εστιάζοντας τις δυνάμεις του σε μια προτεραιότητα την φορά, τόσο βρίσκεται σε επαφή με τις αισθήσεις του και με την ίδια την ζωή και ανακαλύπτει ότι η περιπέτεια που τόσο γυρεύει, βρίσκεται μέσα του. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η ενεργειακή δόνηση του 5 εκφράζει τις βαθύτερες επιθυμίες και τα εσωτερικά μας κίνητρα, συνειδητά ή ασυνείδητα. Είναι ο δρόμος που δείχνει η καρδιά μας, ακόμα κι αν η συμπεριφορά μας και αυτό που σκεφτόμαστε και πιστεύουμε είναι κάτι διαφορετικό. Όποιος έχει την δόνηση του 5 στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η μεγαλύτερη του επιθυμία είναι να ζήσει ελεύθερα την περιπέτεια και να εξερευνήσει τον κόσμο. Η ποικιλία, η σεξουαλικότητα και οι γήινες απολαύσεις αποτελούν πόλο έλξης για αυτόν και η κύρια επιθυμία του είναι να μπορεί να είναι ανεξάρτητος από δεσμεύσεις, υποχρεώσεις και καθήκοντα που θεωρεί ότι τον πιέζουν και τον περιορίζουν. Νιώθει περίεργος για ο,τιδήποτε καινούργιο και το άγνωστο τον συναρπάζει. Αγαπά τα ταξίδια, τις περιπλανήσεις, να γνωρίσει άλλους πολιτισμούς, να ζήσει μια ζωή γεμάτη πάθη και απολαύσεις. Μισεί την ρουτίνα, ακόμα κι αν έχει διαλέξει μια ζωή που μοιάζει σταθερή και προσγειωμένη. Σε αυτή την περίπτωση αποδρά μέσα από την φαντασία του ή δημιουργεί καταστάσεις που ταράζουν τα νερά, για να αποφύγει την ρουτίνα και την ανία που τόσο απεχθάνεται. Θέλει να έχει την ευχέρεια να αλλάζει καταστάσεις, ανθρώπους, επαγγέλματα, ακόμα και πόλεις, βιώνοντας συναρπαστικές περιπέτειες και ακολουθώντας ο,τιδήποτε του κεντρίζει την έμφυτη περιέργεια του. Επιθυμεί οι άλλοι να κατανοούν και να αποδέχονται το ανεξάρτητο πνεύμα του, αλλά όταν δεν έχει βρει την νόημα της πραγματικής ελευθερίας, δείχνει ασυνεπής και δεν δείχνει την ίδια κατανοήση για την ελευθερία των άλλων. Μέχρι να βρει την ενότητα των Ιδιοτήτων του 5, αλλάζει διάθεση, συντρόφους και δουλειές, μην μπορώντας να στεριώσει πουθενά ή εμμένει σε μια κατάσταση ή σε ένα πρόσωπο, ελέγχοντας και επιβάλλοντας τους δικούς του νόμους και κανόνες, απαιτώντας οι άλλοι να ακολουθήσουν και να πειθαρχήσουν. Μέχρι να μάθει να εστιάζει τις δυνάμεις και την ενέργεια του σε ένα πράγμα την φορά, τον συναρπάζει η ποσότητα των εμπειριών κι όχι η ποιότητα τους, υποδύεται το θύμα για να κερδίσει αυτό που θέλει και χειρίζεται τους ανθρώπους, αντί να εκφράζει άμεσα και ελεύθερα αυτό που ζητάει. Όποιος διαθέτει αυτή την δόνηση της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και του Εστιασμού ως Εσωτερικό Εαυτό τα πραγματικά του κίνητρα είναι να ζήσει έντονα και χωρίς δεσμεύσεις την ζωή του και να ακολουθήσει την πορεία του χωρίς φόβους, αναστολές και δεσμεύσεις. Επιθυμεί να είναι ασυνήθιστος, έξω από τα δεδομένα, να εκπλήσσει τους γύρω του και να ορίζει ανεξάρτητος την ζωή του. Η βαθύτερη επιθυμία του είναι να βρει την εσωτερική ελευθερία, αλλά και την

140

πειθαρχία για να αποτινάξει κάθε τι που τον καθηλώνει και τον εμποδίζει από το να γνωρίσει όσα καινούργια και συναρπαστικά πράγματα μπορεί. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού οι Ιδιότητες της δόνησης του 5 αντιπροσωπεύουν στοιχεία της προσωπικότητας μας που είναι φανερά στον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μας και εκφράζει την αίσθηση που οι άλλοι έχουν για μας. Μπορεί να συμβαίνει ασυνείδητα και αυτόματα και συνήθως προκαλεί παρόμοιες αντιδράσεις. Όποιος έχει τις Ιδιότητες της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και του Εστιασμού στην Θέση του Εξωτερικού Εαυτού δίνει την αίσθηση στους άλλους ότι δεν μπορεί να πιαστεί από πουθενά. Βρίσκεται σε διαρκή κίνηση, αλλάζει συνεχώς κατευθύνσεις και ενδιαφέροντα και του αρέσει να ζει ολοκληρωτικά κάθε στιγμή. Φαίνεται εξωστρεφής, μυστηριώδης, με οξύ πνεύμα και η προσωπικότητα του μαγνητίζει τους άλλους. Του αρέσει να μιλάει, φαίνεται προοδευτικός στις αντιλήψεις του και διαθέτει μια νεανική εμφάνιση που ελκύει το αντίθετο φύλο. Ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί μπορεί να είναι ο γοητευτικός παιχνιδιάρης σύντροφος ή φίλος που όμως οι άλλοι δεν μπορούν να εμπιστευτούν, γιατί οι διαθέσεις του και οι προτιμήσεις του αλλάζουν όπως ο άνεμος, ή αυτός που μένει κοντά στον άλλον, γιατί φοβάται τις αλλαγές, που δυσκολεύεται να δεχτεί τις ανατροπές στην ζωή του και κατηγορεί τους άλλους ότι τον περιορίζουν και τον δεσμεύουν. Μπορεί να είναι αυτός που παρακινεί τους άλλους να ακολουθήσουν νέες ιδέες και να προχωρήσουν σε αλλαγές και ανατροπές στην ζωή τους ή αυτός που θέλει να τους ελέγξει και να τους περιορίσει, γιατί φοβάται ό,τιδήποτε καινούργιο που ταράσσει την φαινομενική του ασφάλεια. Ίσως να θέλει να αδράξει αυτός τους επαίνους για τα κατορθώματα κάποιου άλλου, ακόμα κι αν η συμμετοχή του σε αυτά να ήταν μια απλή καθοδήγηση. Από την μια, κυνηγάει την περιπέτεια και από την άλλη, μπορεί να θέλει κάπου να αράξει και να αφοσιωθεί. Ή είναι ο αισιόδοξος και ο εξωστρεφής άνθρωπος που κανείς χαίρεται να τον έχει στην παρέα του ή ο γκρινιάρης, απαισιόδοξος τύπος που η ζωή του φαίνεται ένα δράμα. Πολλές φορές μπορεί να φαίνεται αλαζονικός και ανεύθυνος και η συμπεριφορά του να πληγώνει τους άλλους, που δεν καταλαβαίνουν τον φόβο για την εξάρτηση. Αν δεν έχει πετύχει την ενότητα της δόνησης του 5, είναι αυτός που χειρίζεται τους άλλους χρησιμοποιώντας την ευγλωττία του και βλέπει παντού ίντριγκες και εξαπατήσεις που οι άλλοι σχεδιάζουν εναντίον του. Μπορεί να φοράει μάσκες και υποδύεται διάφορους ρόλους, νιώθοντας ευάλωτος και ανασφαλής να αποκαλύψει τον αληθινό του εαυτό και να κατηγορεί τους άλλους ότι κρύβουν την αλήθεια τους. Ή βρίσκεται να εξαρτάται από τους άλλους και να δυσανασχετεί για αυτή την κατάσταση, ή αντιδρά και δεν δέχεται κανέναν είδος δέσμευσης, αποφεύγοντας να ζητήσει βοήθεια, ακόμα κι όταν είναι αναγκαίο για να μην νιώσει παγιδευμένος και εξαρτημένος. Αλλά εξαρτάται από τους άλλους, περισσότερο από όσο θέλει να παραδεχτεί. Από την στιγμή που επιτύχει την ενότητα της δόνησης, οι άλλοι βλέπουν έναν ελεύθερο άνθρωπο, απαλλαγμένο από δεσμεύσεις και αναστολές που διαθέτει αυτοκυριαρχία και γνωρίζει καλά πια είναι τα όρια του. Μπορεί να αναλαμβάνει την δική του ευθύνη και να μένει σταθερός στους στόχους του, χωρίς να θεωρεί ότι παγιδεύεται και να επαναστατεί. Είναι μπροστά σε έναν ενδιαφέροντα τύπο, που του αρέσει η ποικιλία και η περιπέτεια, που ακολουθεί το ένστικτο και τις

141

επιθυμίες του και ξέρει πώς να ζει μέχρι βάθος τις εμπειρίες του με σεβασμό προς τον εαυτό του και προς τους άλλους. Στην 7η Θέση του Αριθμού της Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 5 εκφράζει τον τρόπο που είναι ο πιο κατάλληλος για να βοηθηθούμε και να ακολουθήσουμε την πορεία της ζωής μας. Είναι οι Ιδιότητες που μας είναι χρήσιμες για να φτάσουμε τον σκοπό της ζωής μας, να εξελίξουμε τις Έμφυτες Κλίσεις μας και να ικανοποιήσουμε τις βαθύτερες επιθυμίες του Εσωτερικού μας Εαυτού. Όποιες είναι οι δονήσεις στις υπόλοιπες θέσεις, αυτός που έχει την συγκεκριμένη δόνηση στην Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης χρειάζεται να δουλέψει σε θέματα Ελευθερίας, Πειθαρχίας και Εστιασμού για να πετύχει τον σκοπό της ζωής του. Πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα τις Βασικές Πολώσεις που δημιουργεί η αλλοίωση της ενέργειας του 5. Υπάρχει κίνδυνος να παραιτείται από την ελευθερία του ή να την χρησιμοποιεί με έναν τρόπο που να είναι καταστροφικός. Μπορεί να μην ανέχεται κανένα είδος δέσμευσης και να αντιδρά σε ο,τιδήποτε του βάζει όρια και περιορισμούς ή να ζει σαν φυλακισμένος από καταστάσεις και ανθρώπους και δυσανασχετεί χωρίς να μπορεί να βγει από την κατάσταση εξάρτησης που ο ίδιος έχει δημιουργήσει. Μπορεί να νιώθει θύμα των καταστάσεων, αντί να νιώθει ότι είναι ο πρωταγωνιστής της δικής του ζωής. Ίσως να είναι ανίκανος να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του και να εστιάσει σε ένα πράγμα, φτάνοντας μέχρι το τέλος ή να διακατέχεται από εμμονές που τον βγάζουν σε αδιέξοδα και να αδυνατεί να αλλάξει πορεία, ακόμα κι όταν είναι απαραίτητο. Σε όποιον πόλο και να λειτουργεί, χρειάζεται να βρει τρόπους να αναπτύξει την αυτοκυριαρχία του και τον αυτοέλεγχο του. Να κατανοήσει ότι αν νιώθει φυλακισμένος, είναι ο ίδιος υπεύθυνος για τις επιλογές του και για το πώς θα ορίσει την ζωή του. Πρέπει να ανακαλύψει την εσωτερική ελευθερία που χρειάζεται κανείς να κινείται στον κόσμο με πληρότητα. Να κόψει λίγο ταχύτητα σε αυτά που λέει, κάνει ή σκέφτεται και να συγκεντρωθεί στην ουσία των πραγμάτων. Να είναι ικανός να προσαρμόζεται κι αυτός στις καταστάσεις, από το να απαιτεί μόνο οι καταστάσεις να προσαρμόζονται στις επιθυμίες του και στα πιστεύω του. Να πειθαρχήσει το ατίθασο πνεύμα του, γνωρίζοντας πότε χρειάζεται να μένει και πότε είναι ανάγκη να φεύγει. Ένας απαραίτητος τρόπος για να βοηθηθεί στην πορεία της ζωής του είναι να μάθει να καλοδέχεται τις αλλαγές, να κατευθύνει την έμφυτη περιέργεια του άφοβα, αλλά και υπεύθυνα προς τον κόσμο. Να χρησιμοποιεί την οξύνοια και το πολυμήχανο μυαλό του να επινοεί λύσεις και να ανατρέπει καταστάσεις που έχουν βαλτώσει. Όποιος έχει την συγκεκριμένη δόνηση σε αυτή την Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης χρειάζεται να βγάλει την μάσκα. Να ελευθερώσει τον εαυτό του από τους ρόλους που ασυνείδητα μπαίνει και να ανακαλύψει την δική του αληθινή αξία και τα ταλέντα του. Να ακολουθεί τις επιθυμίες του, αλλά να γνωρίζει τα όρια του. Να ξέρει όχι μόνο τι θέλει να κάνει, αλλά πολύ πιο σημαντικό είναι να θέλει, αυτό που κάνει. Να αναγνωρίσει την σπουδαιότητα των ορίων και των δεσμεύσεων και να κατανοήσει ότι κανείς δεν μπορεί να τον βάλει σε ένα κλουβί, αν ο ίδιος δεν το θελήσει. Όταν ανακτήσει την ενότητα των Ιδιοτήτων της Ελευθερίας, της Πειθαρχίας και του Εστιασμού, μπορεί να πετύχει την Πνευματική του Αποστολή και να χρησιμοποιήσει τις Έμφυτες Κλίσεις του με αποτελεσματικότητα, όπως και να ακολουθήσει τις βαθύτερες επιθυμίες του για την ζωή.

142

Στην 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων η δόνηση του 5 εκφράζει αυτό που είναι αναγκαίο να μάθουμε στην ζωή. Ακόμα κι αν η συγκεκριμένη δόνηση, δεν εμφανίζεται σε καμία άλλη θέση στον Ενεργειακό μας Κώδικα, όποιος έχει τον αριθμό 5 ως Μάθημα, θα βιώσει τις ανάλογες εμπειρίες για να γνωρίσει τι σημαίνει Ελευθερία, Πειθαρχία και Εστιασμός. Ίσως το μάθημα να εμφανίζεται μέσα από την τάση του να χάνεται στις φυσικές επιθυμίες του και να διασκορπίζει τις δυνατότητες και τις ικανότητες του, μην μπορώντας να φτάσει τους στόχους του. Ή ακόμα να ζει απροσδόκητες αλλαγές που να τον αποδιοργανώνουν και να καλείται να μάθει να προσαρμόζεται και να ακολουθεί την ροή των καταστάσεων. Μπορεί να βιώνει την αίσθηση ότι ζει μέσα σε ένα χάος, λόγω των πολλών ερεθισμάτων και της επιθυμίας του να τα γευτεί όλα χωρίς όρια και πειθαρχία. Ίσως να τον βασανίζει η αβεβαιότητα, διάφοροι φόβοι και αναστολές που τον καθηλώνουν σε δρόμους που δεν θέλει, αλλά να μην νιώθει ικανός να βρεί λύσεις και να προχωρήσει ελεύθερα προς τις δικές του επιλογές. Μπορεί να συναντά ανθρώπους που να τον κάνουν να ασφυκτιά και να δυσφορεί, αλλά να μην φεύγει ή να τρέπεται σε φυγή από κάθε σχέση και κατάσταση, μέχρι να ανακαλύψει το πραγματικό νόημα της ελευθερίας. Χρειάζεται να μάθει να είναι σταθερός σε αυτό που αποφασίζει και να μην βιάζεται να αλλάξει την πορεία του, επειδή βαριέται εύκολα. Να μάθει να εστιάζει σε κάθε πράγμα, να βάζει προτεραιότητες και να κατανοήσει ότι για να αποκτήσει την πραγματική ελευθερία, χρειάζεται να μάθει να έχει αυτοπειθαρχία και να βάζει όρια. Να μάθει να εκφράζει άμεσα αυτό που θέλει, αντί να παίζει παιχνίδια που τον φυλακίζουν σε αδιέξοδες καταστάσεις. Μπορεί να μισεί τα χαλινάρια, αλλά αν δεν καταφέρει να πειθαρχήσει στην τάση να τα θέλει όλα ανεξέλεγκτα και να αψηφά τους κινδύνους που παρουσιάζονται λόγω της άστατης και της ανεύθυνης πολλές φορές συμπεριφοράς του, το μάθημα είναι γίνεται πολύ δραματικό. Είναι απαραίτητο να ανακαλύψει τις πραγματικές του επιθυμίες, να υπολογίσει τα κίνητρα και τις συνέπειες των αποφάσεων του και να νιώσει ελεύθερος να παρουσιάσει τον αληθινό του εαυτό, αντί να κρύβεται πίσω από διάφορες μάσκες και ρόλους που τον στέλνουν πίσω στην φυλακή που ο ίδιος δημιουργεί. Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωριμότητας η ενεργειακή δόνηση του 5 εκφράζει το πιο ώριμο κομμάτι του εαυτού μας. Η μεγαλύτερη διαδρομή έχει ήδη γίνει και έχουμε πλησιάσει περισσότερο αυτά που πραγματικά επιθυμούμε, θέλουμε και είμαστε. Όποιος έχει την δόνηση του 5 στην συγκεκριμένη Θέση, ή έχει ήδη εκτιμήσει τις αλλαγές που του έχει φέρει η ζωή του, ή είναι πολύ κοντά στο να κάνει ο ίδιος πια, συνειδητά κάποιες αλλαγές και να νιώσει την ελευθερία να παίρνει τις δικές του αποφάσεις και να ακολουθήσει τις δικές του κατευθύνσεις. Έχει ανακαλύψει ότι κάθε αλλαγή φέρνει μια ευκαιρία που ξέρει πώς να την εκμεταλλευτεί μέχρι να προχωρήσει στην επόμενη εμπειρία. Ίσως στην νεανική του ηλικία, να μπερδευόταν μπροστά σε πολλά ερεθίσματα και προκλήσεις και να μην γνώριζε πραγματικά, ποια κατεύθυνση ήθελε να πάρει. Σε αυτή την πιο ώριμη περίοδο, είναι πιθανόν να έχει χαράξει την πορεία του. Χρησιμοποιεί πια τις ικανότητες του και την επινοητικότητα του για να κτίσει, παρά να γκρεμίσει, όπως συνήθιζε ίσως σε νεότερη ηλικία λόγω του ασυμβίβαστου και επαναστατικού πνεύματος του. Γνωρίζει τι θέλει να κάνει και θέλει αυτό που κάνει. Είναι πολύ κοντά στο να κατακτήσει πραγματική εσωτερική ελευθερία, ανακαλύπτοντας τις πραγματικές

143

δυνατότητες και τα όρια του κι ελευθερώνοντας τον εαυτό του από τα δεσμά του φόβου, των εμμονών και των αναστολών που πιθανόν να ένιωθε παλιότερα. Η δόνηση του 5 σε αυτή την Θέση βιώνεται ως μια αίσθηση απελευθέρωσης και αισιοδοξίας, μια έμφυτη περιέργεια που πηγαίνει μαζί με την σύνεση, την λογική και την πειθαρχία. Η αγάπη για τα ταξίδια και για την εξερεύνηση, είναι ακόμα πιο ισχυρή αυτά τα χρόνια και όποιος έχει αυτή την δόνηση σε αυτή την Θέση βρίσκεται ακόμα συνεχώς σε κίνηση με τις κεραίες του πάντα στραμμένες σε ο,τιδήποτε νέο και ενδιαφέρον που βρίσκεται στην πορεία του. Όποιος έχει Αριθμός Ωριμότητας 5 ο αληθινός του εαυτός μένει πάντα νέος κι η μεγαλύτερη πρόκληση στην ζωή του είναι να μπορεί να νιώθει ελεύθερος από τα εσωτερικά του δεσμά, να βλέπει την ζωή σαν μια μεγάλη περιπέτεια, που μπορεί να την ζήσει με πειθαρχία και υπευθυνότητα. Συμπαντικές Αρχές της Ενέργειας του 5 1. Η Αρχή της Πειθαρχίας Η Πειθαρχία είναι το ασφαλέστερο μέσο για την μεγαλύτερη ελευθερία και την ανεξαρτησία. Προσφέρει την ικανότητα εστιασμού να πετύχουμε ένα επίπεδο ικανότητας και να προχωρήσουμε στο βάθος της γνώσης που μας μεταφέρει περισσότερες επιλογές για την ζωή. «Μερικοί άνθρωποι θεωρούν την Πειθαρχία σαν μια αγκαρεία. Για μένα, είναι ένα είδος τάξης που με απελευθερώνει για να πετάξω». Julie Andrews Όσοι από εμάς εκτιμούμε την Ελευθερία τείνουν να έχουν ένα μεγάλο φάσμα εμπειριών και αγγίζουμε πολλούς τομείς ενδιαφερόντων. Συχνά έχουμε θέματα με την αντίσταση σε επαναληπτικές πράξεις και καθήκοντα ρουτίνας. Ίσως βλέπουμε την Πειθαρχία και την Ελευθερία ως αντίθετες έννοιες και θεωρούμε την Πειθαρχία ως περιορισμό των επιλογών μας ή μια πίεση που μας αναγκάζει να κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε πραγματικά, όπως η καθημερινή σωματική άσκηση ή το να αποφεύγουμε τα γλυκά –αυτού του είδους πράγματα δηλαδή που απαιτούν δέσμευση για να τα πετύχει κανείς. Η Ελευθερία από την άλλη μεριά προϋποθέτει την έλλειψη των ορίων ή των περιορισμών, κρατώντας ανοιχτές τις επιλογές μας και να είμαστε αυθόρμητοι. Η Αρχή της Πειθαρχίας δείχνει ένα παράδοξο. Ενώ η Ελευθερία είναι ένα έμφυτο δικαίωμα μας, πρέπει να κερδίζεται στον κόσμο και η Πειθαρχία είναι το κλειδί για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία. Αυτή η Αρχή μας δίνει και εσωτερική και εξωτερική Ελευθερία. Αν και εξωτερικά η ζωή μας φαίνεται να περιλαμβάνει πολλές ελευθερίες, δεν είμαστε ελεύθεροι μέσα μας. οι περισσότεροι είμαστε σκλάβοι ενός μυαλού που δουλεύει συνέχεια, γεμάτοι επιθυμίες, ανησυχίες και αρνητικές φαντασίες. Ο εστιασμός και η πειθαρχία σε εσωτερικές πρακτικές, όπως ο διαλογισμός, το να εξερευνήσουμε τα πιστεύω μας και να κάνουμε την ενδοσκόπηση μας, μπορεί να παράγει μια αίσθηση εσωτερικής ελευθερίας και γαλήνης, σπάζοντας τις αλυσίδες του μυαλού μας. Η εξωτερική μας ελευθερία επεκτείνεται ως αποτέλεσμα μια πειθαρχημένης προσπάθειας με τον καιρό. Τέτοιες ελευθερίες μπορεί να περιλαμβάνουν

144

οικονομική ελευθερία που συνδέεται με επιτυχία σε κάθε τομέα, μεγαλύτερη κινητικότητα, την ικανότητα για ταξίδια, την ελευθερία που έρχεται από ένα δυνατό σώμα, την κοινωνική ελευθερία, τον αυτό-σεβασμό και την ικανοποίηση που έρχεται από μια πειθαρχημένη συμπεριφορά και γενικά να έχει περισσότερες επιλογές στην ζωή. Η Ελευθερία είναι κάτι περισσότερο από το να βιώνεις πολλά πράγματα, γιατί ό,τι κερδίζουμε σε εύρος, μπορεί να το χάνουμε σε βάθος. Αλλά το να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας και να επιμείνουμε στην ανία, δεν μπαίνουμε μόνο μέσα στην εμπειρία, αλλά την διαπερνάμε. Στην διαδικασία, μαθαίνουμε περισσότερο τον εαυτό μας και τις ικανότητες μας παρά αν αντιμετωπίζουμε την ζωή μας, ως απλή δοκιμή. Η Πειθαρχία είναι μια συνήθεια του να κάνουμε μόνο κάτι λίγο περισσότερο, το να πηγαίνουμε λίγο πιο βαθειά, να σπρώχνουμε λίγο προς μια κατεύθυνση. Η Πειθαρχία αναγνωρίζει ότι η ανία σημαίνει ότι μόλις έχουμε αρχίσει να κατέχουμε κάτι. Η Αρχή της Πειθαρχίας μας διδάσκει να βάζουμε προτεραιότητες και να εστιάζουμε σε ένα πράγμα την φορά μέχρι να το κάνουμε σωστά, να συγκεντρωνόμαστε σε δραστηριότητες που χρειάζεται να κάνουμε τώρα και να βάζουμε στην άκρη, αυτό που είναι να κάνουμε αργότερα. Η δέσμευση περιλαμβάνει και την πειθαρχία. πολλές φορές, νιώθουμε ότι βαλτώνουμε μέχρι να φτάσουμε στους στόχους μας. αλλά αυτός ο βάλτος αντιπροσωπεύει την απαραίτητη προετοιμασία, όπως το να θυσιάζουμε τον χρόνο μας και την ενέργεια μας στην προπόνηση, αν θέλουμε να κερδίσουμε έναν αγώνα. Το μυστικό για να περάσουμε από το βάλτο είναι να έχουμε έναν στόχο που να μας εμπνέει- έναν στόχο που να μας γεμίζει με μια αίσθηση σκοπού. Ο στόχος πρέπει να είναι συγκεκριμένος. Για παράδειγμα, το να κάνουμε χρήματα, δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται να οραματιστούμε τι θα αγοράσουν τα χρήματα, την ευχαρίστηση που θα μας φέρουν κι ίσως και το πώς μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους ανθρώπους που νοιαζόμαστε για αυτούς. Όταν βρούμε έναν στόχο που λάμπει αρκετά για εμάς, μας βγάζει σιγά-σιγά από τον βάλτο και μας θυμίζει,τι μας περιμένει από την άλλη μεριά. Μπορεί να αναβάλλουμε την πειθαρχία στην ζωή μας, αλλά στο τέλος δεν μπορούμε να την αποφύγουμε. Αργά ή γρήγορα, όταν θέλουμε να φτάσουμε κάπου ή να κάνουμε κάτι σε βάθος, πρέπει να εξασκηθούμε στην πειθαρχία. Η Πειθαρχία και η δέσμευση δημιουργεί την γέφυρα ανάμεσα σε μας και τους στόχους μας. ΣΩΜΑ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

145

Ενέργεια του 6 Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 6 Αγάπη – Αποδοχή – Υπευθυνότητα Για τον Πολεμιστή του Φωτός δεν υπάρχει ακατόρθωτη αγάπη. Αυτός δεν αφήνει την σιωπή, την αδιαφορία ή την άρνηση να τον τρομάξουν. Ξέρει πως πίσω από την παγωμένη μάσκα που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι υπάρχει μια καρδιά από φωτιά. Γι’αυτό ο πολεμιστής ριψοκινδυνεύει περισσότερο από τους άλλους. αναζητά αδιάκοπα την αγάπη κάποιου, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ακούσει συχνά την λέξη «όχι», να επιστρέφει σπίτι ηττημένος, να νιώθει πως έχουν απορρίψει το κορμί και την ψυχή του. Ένας πολεμιστής δεν επιτρέπει στον εαυτό του να τρομάξει όταν ακολουθεί αυτό που έχει ανάγκη. Χωρίς αγάπη αυτός δεν είναι τίποτα. «Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός» Paulo Coelho Η Εξάδα, κατά τους Πυθαγόρειους είναι η δημιουργός της ψυχής και γεννιέται από τον πολλαπλασιασμό του πρώτου περιττού και του πρώτου άρτιου αριθμού που είναι αρσενικός και θηλυκός και ονομάστηκε και «αρρενοθήλυς», όπως και «γάμος», γιατί είναι ίση στα μέρη της. Γι’αυτή την συμμετρία ονομάζεται και «φιλία», «κάλος» και υγεία, γιατί η υγεία είναι η συμμετρία και η διατήρηση σύμφωνα με την φύση των μερών του σώματος. Ονομάστηκε και «αγάπη», επειδή συνδέει το αρσενικό με το θηλυκό. Η ενέργεια του 6 είναι η δόνηση της αγάπης και της φροντίδας. Η δόνηση της ζεσταίνει, προστατεύει και περιποιείται. Είναι αργή και προσεκτική και υποχωρεί μπροστά στην πίεση για δράση και αποφάσεις. Φέρνει την αρμονία, την δικαιοσύνη και την αλήθεια σε όλες τις καταστάσεις της ζωής. Αποτελεί μια τέλεια έκφραση της ισορροπίας ανάμεσα στο πνεύμα και την αγάπη. Αντιπροσωπεύεται από το εξάκτινο αστέρι, το οποίο αποτελείται από δύο τρίγωνα το ένα όρθιο και το άλλο ανεστραμμένο και εκφράζει αυτή την σύνδεση του πνευματικού και υλικού κόσμου. Αν η συγκεκριμένη δόνηση εμφανίζεται στον Ενεργειακό μας Κώδικα, αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια του 6 κατέχει κάποιο σημαντικό ρόλο στην ζωή μας, ο οποίος γίνεται ακόμα πιο σαφής, ανάλογα με την Θέση που παρουσιάζεται.

146

ΘΕΜΕΛΕΙΩΔΕΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 6 Αγάπη - Αποδοχή – Υπευθυνότητα Η ενεργειακή δόνηση του 6 συνδέεται με θέματα που σχετίζονται με την Αγάπη, την Αποδοχή και την Υπευθυνότητα. Αυτές είναι οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες που πρέπει να παρατηρήσει, όποιος διαθέτει την ενεργειακή δόνηση του 6 στον Ενεργειακό του Κώδικα και να ανακαλύψει τον τρόπο που τις χρησιμοποιεί και τις συνέπειες που έχει αυτό στην ζωή του. Ένα παραμύθι με έναν γέρο ξυλοκόπο που ζούσε κάποτε στην μεσαιωνική Ευρώπη αντανακλά την ενεργειακή δόνηση του 6. «Ο γεράκος ζούσε μαζί με τον νεαρό γιο του σε μια καλύβα κοντά στο δάσος, έξω από ένα χωριό. Πολύ νωρίς κάθε πρωί, αυτός κι ο γιος του πήγαιναν στο δάσος να κόψουν ξύλα, τα οποία και φόρτωναν στο κάρο τους αργά το απόγευμα και τα πουλούσαν στο χωριό για λίγα χρήματα. Το μόνο απόκτημα του γέρου που ήταν περήφανος για αυτό, ήταν ένα άσπρο δυνατό άλογο, που το αγαπούσε πάρα πολύ και αυτό τραβούσε το κάρο του. Η φήμη του ζώου για την εξαιρετική ομορφιά και για την δύναμη του είχε ξεπεράσει τα σύνορα του μικρού χωριού και είχε εξαπλωθεί σε όλο το βασίλειο. Μια μέρα εμφανίστηκε κάποιος πρίγκηπας στο χωριό που είχε ακούσει για αυτό το μοναδικό ζώο και όταν πραγματικά το είδε μπροστά του, ενθουσιάστηκε. Θέλησε να το αγοράσει προσφέροντας ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό. Ο γέρος, όμως αρνήθηκε ευγενικά, είπε ότι δεν ήθελε να αποχωριστεί το αγαπημένο του ζώο, ευχαρίστησε τον πρίγκηπα για την γενναιόδωρη προσφορά του και γύρισε σπίτι του. Οι υπόλοιποι χωρικοί που είχαν μαζευτεί, έκριναν ότι ο γέρος τα έχει χάσει πια. Προτίμησε το άλογο από τα χρήματα, που ήταν τόσα, ώστε να του λύσουν τα προβλήματα και του ίδιου, αλλά και του γιου του. Αφού πέρασαν κάποιες βδομάδες, ένα πρωί, όταν ο γέρος και ο γιος του βγήκαν για την συνηθισμένη τους διαδρομή, είδαν ότι το άλογο τους έλειπε. Αναγκάστηκαν το απόγευμα να σύρουν το κάρο οι ίδιοι μέχρι το χωριό για να πουλήσουν τα ξύλα τους. Φυσικά, οι χωρικοί δεν έχασαν την ευκαιρία να τους κοροιδέψουν και να τους θυμίσουν την ανοησία που έκαναν να αρνηθούν την προσφορά του πρίγκηπα. Τώρα τα είχαν χάσει όλα. Ούτε λεφτά, ούτε άλογο. «Γέρο, σε βρήκε μεγάλη ατυχία!» του είπαν. «Το μόνο που ξέρω εγώ», είπε ο γέρος, «είναι ότι το άλογο μου εξαφανίστηκε. Τύχη; Ατυχία; Ποιος ξέρει;» -«Κι αν δεν είναι αυτό συμφορά, τότε ποιο είναι;» αντιγύρισαν εκείνοι. Ο γέρος δεν μίλησε και γύρισε στην καλύβα του. Πέρασαν κάποιες μέρες κι ένα πρωί, όταν άνοιξαν την πόρτα τους, είδαν ότι το άλογο τους είχε επιστρέψει κι είχε φέρει μαζί του δέκα πανέμορφες φοράδες. Τα νέα γρήγορα μαθεύτηκαν στο χωριό και οι χωριάτες έτρεξαν στο γέρο «Γέρο, είχες δίκιο. Δεν ήταν ατυχία που έχασες το άλογο σου, αλλά μεγάλη τύχη». «Χαίρομαι που γύρισε το άλογο μου, αλλά τύχη; Ατυχία; Ποιος ξέρει;» ξαναείπε ο γέρος και γύρισε την πλάτη του, αφήνοντας τους να σχολιάζουν, πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι που δεν αναγνωρίζει την τύχη του. Μετά από κάτι μέρες από το γεγονός, ο γιος του πέφτει και σπάει το πόδι του, προσπαθώντας να δαμάσει μια φοράδα. Μόλις άκουσαν τα νέα οι χωριάτες, έτρεξαν στον γέρο: «Γέρο, πάλι δίκιο είχες. Τελικά δεν ήταν τύχη να έχεις τις φοράδες. Τώρα ο γιος σου θα είναι ανάπηρος και δεν θα μπορεί πια να σε βοηθάει». «Ο γιος μου χτύπησε βαρειά. Αλλά τύχη; Ατυχία; Ποιος ξέρει;», απάντησε ο γέρος και τους άφησε άλλη μια φορά να επιμένουν, ότι ήταν φανερό πως μια τρομερή ατυχία τον είχε βρει.

147

Αρκετούς μήνες μετά, ξέσπασε πόλεμος στην χώρα που ζούσε ο γέρος. Ο στρατός μάζευε από όλα τα χωριά νέους που μπορούσαν να πολεμήσουν. Όταν έφτασαν στην καλύβα του γέρου όμως, άφησαν τον νεαρό γιο του που κούτσαινε. Δεν μπορούσε να γίνει στρατιώτης. Ακόμα μια φορά, οι χωριάτες πήγαν να πουν στον γέρο, πόσο δίκιο είχε και πόσο τυχερός ήταν που συνέβη αυτό. Εκείνος τους κοίταξε με κατανόηση και συμπόνια. «Τελικά δεν θα μάθετε ποτέ συγχωριανοί μου; Τύχη; Ατυχία; Ποιος ξέρει;». Αυτό το παραμύθι μιλά για την Αγάπη, την Αποδοχή και την Υπευθυνότητα που είναι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της δόνησης του 6. Ο γέρος ξυλοκόπος δεν υποτασσόταν στην μοίρα του, αποδεχόταν την ίδια την ζωή. Δεν αγαπούσε μόνο το άλογο του αρκετά για να μην το πουλήσει στον πρίγκηπα, αγαπούσε τον εαυτό του, γιατί ακόμα κι αν τα χρήματα θα του έλυναν πολλά προβλήματα του, αυτός άκουσε την καρδιά του και δεν συζήτησε να αποχωριστεί με οποιοδήποτε αντάλλαγμα το αγαπημένο του άλογο. Γνώριζε την τελειότητα της ζωής που κρύβεται πίσω από αυτές τις φαινομενικές «ατέλειες», τα προβλήματα και τα απρόβλεπτα και απροσδόκητα γεγονότα που φέρνει μαζί της. Γνώριζε ότι όλα γίνονταν για ένα σκοπό και αυτός δεν μπορούσε να κρίνει την σοφία της ζωής. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να ακούει την καρδιά του και να μαθαίνει από αυτή. Γι αυτόν δεν υπήρχε καλό ή κακό, τύχη ή ατυχία, συμφορά ή ευκαιρία. Ήταν και τα δύο. Κάθε πρόβλημα είχε μια ευκαιρία και κάθε ευκαιρία περιείχε ένα πρόβλημα και αυτή είναι η ζωή. Όταν χάθηκε το άλογο του, συνέχισε την δουλειά του, τραβώντας το καρότσι με το γιο του προς το χωριό. Δεν θύμωσε με την κριτική των συγχωριανών του κι ούτε θριάμβευσε, όταν έρχονταν ξανά και ξανά να του επιβεβαιώσουν ότι είχε δίκιο. Αγαπούσε τους συγχωριανούς του και δεν ήθελε να τους πληγώσει. Κατανοούσε την άγνοια τους και δεν τους έκρινε για αυτό. Πήρε τις αποφάσεις του και ακολούθησε την πορεία του. Τι σημαίνει όμως πραγματικά Αγάπη, Αποδοχή και Υπευθυνότητα; Είναι κι αυτές, όπως κι οι υπόλοιπες Ιδιότητες, αφηρημένες έννοιες, που εύκολα μπορεί κανείς ερμηνεύσει, όπως θέλει. Η Αγάπη για παράδειγμα, πολλές φορές μπερδεύεται με τον Έρωτα, όπως και η Αποδοχή με μια αίσθηση αδράνειας, αναβλητικότητας στην δράση μας προς την ζωή. Η Ιδιότητα της Αγάπης είναι η ίδια μας η ουσία. Είναι η ενεργητική δύναμη που μας κάνει και επεκτεινόμαστε και να ανοιγόμαστε στον κόσμο. Όπου υπάρχει ελευθερία και δυνατότητα κίνησης, εκεί υπάρχει Αγάπη. Το ανθρώπινο ον κινείται προς εκείνους που το περιβάλλουν, εκ φύσεως επιθυμεί να δημιουργήσει σχέσεις και το βασικό στοιχείο της επικοινωνίας του με τους άλλους είναι η Αγάπη. Ο άνθρωπος προέρχεται από αυτή την σχέση επιθυμίας μεταξύ των όντων. Προσωπικά, πιστεύω ότι όλα γίνονται για την Αγάπη. Όλα όσα κάνουμε στην ζωή μας, σωστές ή λανθασμένες επιλογές, έχουν να κάνουν με αυτό το κυνήγι για την Αγάπη. Η Αγάπη είναι μια ανάγκη κι όπως όλες οι ανάγκες ξεκινάει από εμάς προς τους άλλους. Η πορεία της είναι από μέσα προς τα έξω. Όπως και η πείνα, μια άλλη μας ανάγκη. Όταν πεινάμε, λέμε «θέλω να φάω». Το παράδοξο είναι ότι οι άνθρωποι, έχοντας ανάγκη για αγάπη, θέλουν να αγαπηθούν, κι όχι να αγαπήσουν. Έτσι πιστεύουν ότι θα καλύψουν αυτή τους την ανάγκη. Αυτό συμβαίνει, όταν η Ιδιότητα της Αγάπης αλλοιώνεται, όπως θα δούμε αναλυτικότερα παρακάτω. Έχουμε μάθει να ψάχνουμε την Αγάπη έξω από εμάς και συνήθως ανακαλύπτουμε ότι αγαπάμε έναν άνθρωπο την μια μέρα και δεν τον αγαπάμε την επόμενη. Φαίνεται ότι η Αγάπη ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια μας. Όμως, η Αγάπη δεν είναι κτητική και δεν έχει προυποθέσεις και

148

κανόνες. Είναι η ικανότητα μας να είμαστε ανοιχτοί στον κόσμο και ελεύθεροι να ακολουθούμε την καρδιά μας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει χωρίς τα όρια μας. Αντίθετα, γνωρίζοντας ακριβώς τα όρια μας και τις δυνατότητες μας, μπορούμε να τα υπερβούμε και να Αγαπήσουμε πραγματικά, γιατί η Αγάπη βρίσκεται στην πραγματικότητα, ενώ ο έρωτας φτιάχνεται από τις ψευδαισθήσεις. Η Αγάπη έχει μάτια και αυτιά. Είναι η επικοινωνία που γίνεται με το νου και με την καρδιά μας και η καρδιά μας πάλλεται από τρυφερότητα, κατανόηση και συμπόνια για τον άλλον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας, όπως κι έχουμε κατανόηση και συμπόνια για τον ίδιο μας τον εαυτό. Η Αγάπη φέρνει αισθήσεις μιας πληρότητας και ευημερίας Είναι δύσκολο να κάνουμε σαφή την έννοια της Αγάπης. Αν ρωτήσουμε τους ανθρώπους τι είναι Αγάπη, δυσκολεύονται να δώσουν μια ξεκάθαρη απάντηση. Ο καθένας θεωρεί Αγάπη κάτι διαφορετικό. Πολλοί ταυτίζουν την Αγάπη με την μητρική αγάπη, που μπορεί να φτάσει ως την αυτοθυσία. Αλλά, πολλές φορές η «μητρική αγάπη» γίνεται ένας ασφυκτικός κλοιός και ό,τι περιορίζει και καταπιέζει, δεν είναι Αγάπη. Άρα, ούτε η μητρική Αγάπη μπορεί να μας δώσει μια σαφή εικόνα για την ιδιότητα της Αγάπης, αφού κάθε μητέρα δείχνει την «αδιαμφισβήτη» Αγάπη της με διαφορετικούς τρόπους, αλλά με δυσάρεστα παρόμοια αποτελέσματα. Τις περισσότερες φορές, η Αγάπη δεν φτάνει στο παιδί της. Αγαπάει κανείς πραγματικά, όταν έχει Αγαπηθεί πραγματικά. Έχουμε μάθει να αγαπάμε τον εαυτό μας, στο μέτρο που πήραμε Αγάπη σε μια ιδιαίτερη φάση της ζωής μας, που η Αγάπη ήταν αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση για να εξελιχθούμε ελεύθερα και ομαλά στην ζωή. Καθορίζει απόλυτα τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε, αντιλαμβανόμαστε και πράττουμε ως ενήλικες. Αν Αγαπάμε αληθινά τον εαυτό μας, οι άλλες σχέσεις είναι καθρεπτίσματα αυτής της εσωτερικής σχέσης μας με την δική μας καρδιά. Αν μισούμε και δεν εκτιμούμε τον εαυτό μας, αυτή θα είναι η σχέση και με τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω μας. Η Αγάπη δεν απαιτεί Αγάπη, δεν απαιτεί σεβασμό, υπακοή, συμμόρφωση. Δεν θέλει ανταλλάγματα και προϋποθέσεις. Δεν υπομένει, δεν κοροιδεύει, δεν κατηγορεί, δεν συγκρίνει και δεν κρίνει. Η Αγάπη είναι ένα μοίρασμα συναισθημάτων, μοίρασμα της χαράς και μοίρασμα της λύπης. Είναι η ικανότητα να αγκαλιάσουμε τον άλλον δίπλα μας ολοκληρωτικά, όπως μπορούμε να αγκαλιάσουμε και τον εαυτό μας ολοκληρωτικά. Η Αγάπη σημαίνει πλήρης Αποδοχή του εαυτού και κατά συνέπεια των άλλων. Η Αποδοχή είναι ακόμα μια Θεμελιώδη Ιδιότητα του 6 και αφορά την ικανότητα μας να αναγνωρίζουμε πως, ό,τι συμβαίνει και ο τρόπος που εμείς ανταποκρινόμαστε σε αυτό, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται για την προσωπική μας εξέλιξη. Αποδοχή σημαίνει να μπορούμε να δεχτούμε όχι μόνο αυτό που μας είναι ευχάριστο, βολικό, σωστό ή καλό, πιο κοντά στα πιστεύω μας και στις αντιλήψεις μας και συμφωνεί μαζί μας, αλλά ακριβώς, όλα αυτά που κρίνουμε, απορρίπτουμε και αρνούμαστε στον εαυτό μας και στους άλλους. Αν οι άνεμοι στην ζωή μας αρχίζουν να φυσούν πολύ δυνατά, Αποδοχή δεν είναι να τους υπομείνουμε μέχρι να σταματήσουν, αλλά να βάλουμε «ανεμόμυλους» και να τους χρησιμοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η βεβαιότητα ότι εμείς, από την μια μεριά, βάλαμε την ενέργεια μας και αναλάβαμε την ευθύνη των πράξεων μας, ακολουθήσαμε την καρδιά μας και από την άλλη, η ικανότητα να αφεθούμε σε αυτό που συμβαίνει, έχοντας την πίστη, ότι συμβαίνει πάντα, αυτό που χρειαζόμαστε να συμβεί. Αποδοχή σημαίνει και να βλέπουμε την πραγματικότητα, όπως είναι. Να έχουμε την κρίση και την διαίσθηση να

149

ξεχωρίζουμε, πότε μπορούμε να την αλλάξουμε και πότε να την δεχτούμε, όπως είναι. Ο καθένας μας έχει δύο επιλογές: να αντισταθεί σε αυτό που συμβαίνει, ή να το Αποδεχτεί. Αν υπάρχει Αποδοχή, δεν υπάρχει παράπονο, κατηγορία και επίκριση. Ο άνθρωπος που κατηγορεί τον άλλον, κατηγορεί και επικρίνει και τον εαυτό του κι όποιος κατηγορεί τον εαυτό του, έμμεσα ή άμεσα, κατηγορεί και τους άλλους. Όποιος επικρίνει τους άλλους, όποιος συγκρίνει καταστάσεις, ανθρώπους και ψάχνει το τέλειο, δεν μπορεί να Αποδεχτεί την ανθρώπινη φύση του. Ο άνθρωπος δεν Αποδέχεται ό,τι τον πονάει. Αντιδρά αντανακλαστικά στον πόνο και αντί να περάσει μέσα από αυτόν, τον κλειδώνει στα σκοτεινά υπόγεια του εαυτού και όσο πιο βαθειά τον κρύβει, οι εμπειρίες τον οδηγούν πάλι πίσω σε αυτόν, μέχρι να τον δει και να τον αναγνωρίσει. Αποδοχή για την ίδια την ζωή, σημαίνει να κατανοήσουμε ότι ακριβώς οι εμπειρίες που μας πόνεσαν, είναι αυτές, είναι αυτές που φωτίζουν και βελτιώνουν την ύπαρξη μας, αν ξέρουμε που ακριβώς που να κοιτάξουμε και μάθουμε από τα λάθη μας. Τα λάθη που μας κόστισαν, τα χαρακτηριστικά μας που απορρίπτουμε, οι αποφάσεις που έβαλαν σε φαινομενικά αδιέξοδα, επαναλαμβάνονται και εμφανίζονται μπροστά μας, αν χάσουμε το σημείο που πρέπει να εστιάσουμε. Να κατανοήσουμε ότι όλα αυτά συμβαίνουν, όχι για τα κρίνουμε, ή να ευχαριστηθούμε, ή να δυσανασχετήσουμε, ή να παραπονεθούμε και να τα χρησιμοποιήσουμε σαν δικαιολογίες, αλλά είναι απαραίτητα για το μάθημα που κρύβουν και την ευκαιρία που θα μας δώσουν να ακονίσουμε τα εργαλεία μας και τα ταλέντα μας. Αποτελούν ευκαιρία και κατανόηση για τον εαυτό μας, ένα βήμα πιο κοντά στην αλήθεια μας. Σε αυτό το σημείο, μπαίνω στον πειρασμό να αναφέρω μια αγαπημένη μου ιστορία-ανέκδοτο που καταλήγει σε τρία ηθικά διδάγματα για την Αποδοχή των καταστάσεων που περνάμε, χωρίς να τις κρίνουμε. «Ήταν ένα μικρό έξυπνο και παιχνιδιάρικο πουλάκι που λεγόταν Χένρι. Ο Χένρι ήταν πάντα χαρούμενος και ανοιχτός στην ζωή, ήταν αυτό που λέμε γεννημένος ηγέτης. Ξεχώριζε από τα άλλα σπουργίτια και η αλήθεια ήταν ότι για όλη την ζωή του ένιωθε διαφορετικός από τους άλλους. Μια χρονιά, όταν πια πλησίαζε για τα καλά ο χειμώνας, κι ενώ τα άλλα σπουργίτια ετοιμάζονταν να πετάξουν νότια για να τον αποφύγουν, ο Χένρι δήλωσε ότι ήταν καιρός κάποιος να σπάσει την παράδοση και θα έμενε στο βορρά. Η δήλωση του Χένρι δημιούργησε πανικό, ιδιαίτερα στους συγγενείς του. Άλλοι με το καλό, άλλοι με το άσχημο, άλλοι προσπαθώντας να του βάλουν ενοχές, προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν. Ακόμα προσπάθησαν να τον κάνουν να νιώσει χαζός, που είχε πάρει μια τέτοια τρελή και επικίνδυνη απόφαση. Παρόλα αυτά, ο Χένρι ήταν αποφασισμένος και έτσι, τους αποχαιρέτησε όλους που έφυγαν για πιο θερμά μέρη και αυτός έμεινε πίσω. Τις επόμενες βδομάδες που ακολούθησαν, ο Χένρι ήταν μαγεμένος από την αλλαγή στο σκηνικό. Ποτέ, κανένα σπουργίτι δεν είχε ζήσει αυτό που έβλεπε και ζούσε ο Χένρι. Είδε τα φύλλα των δέντρων να πέφτουν, τα κυνηγούσε και πετούσε χαρούμενος ανάμεσα τους και ένιωθε ευτυχισμένος για αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία. Καθώς όμως οι μέρες περνούσαν, το κρύο που όλο και γινόταν πιο τσουχτερό, ήταν ανυπόφορο για τον Χένρι. Όταν έπεσαν και τα πρώτα χιόνα, εκεί τα χρειάστηκε για τα καλά. Ο πάγος κάλυψε και τα φτερά του και δεν μπορούσε καν να πετάξει. Στην δεύτερη χιονοθύελλα κόντεψε να πεθάνει, κι ένα γκρίζο πρωί, αποφάσισε να πετάξει και αυτός προς το νότο, αλλιώς, αν έμενε εκεί, δεν θα είχε καμία τύχη. Μετά από 5 μίλια, τα φτερά του άρχιζαν να παγώνουν και ο Χένρι δεν τα κατάφερε να κρατηθεί στον αέρα. Έπεσε αναίσθητος στο έδαφος.

150

Όταν συνήλθε λίγο, ανακάλυψε ότι είχε πέσει σε έναν αχυρώνα. Πριν καλά-καλά να καταλάβει, ένα πελώριο ζώο που αναγνώρισε ότι ήταν μια αγελάδα, ήρθε κοντά του και άδειασε το έντερο της επάνω του. Ο Χένρι ήταν σίγουρος ότι είχε έρθει το τέλος του και του πήρε λίγα δευτερόλεπτα για να καταλάβει, πόσο ζεστή ήταν η γελαδίσια κοπριά και πόσο ανάγκη την είχε αυτή την στιγμή, αυτή την ζεστασιά. Ένιωσε τόσο χαρούμενος για αυτό, που έβγαλε το κεφάλι του έξω και άρχιζε να τιτιβίζει. Για κακή του τύχη, μια γάτα άκουσε τα χαρούμενα τιτιβίσματα του και τον ξεθαψε από την ζεστή φωλιά του και τον έφαγε. Ο θάνατος του Χένρι δεν ήταν άσκοπος, γιατί προσφέρει τρία διδάγματα πολύ σημαντικά για την ζωή: Πρώτον, όποιοι σε έχουν χεσμένο, δεν είναι κατ’ανάγκην εχθροί σου. Δεύτερον, όσοι σε βγάζουν από τα σκατά, δεν είναι κατ’ανάγκην φίλοι σου και τρίτον, αν νιώθεις όμορφα και ζεστά μέσα στα σκατά, κράτα το στόμα σου κλειστό και σκάσε». Για να μπορούμε να Αποδεχτούμε τον εαυτό μας, τους άλλους, την ίδια την ζωή, είναι απαραίτητο να πάρουμε την ευθύνη για τον δικό μας εαυτό. Η Ιδιότητα της Υπευθυνότητας είναι μια ακόμα Ιδιότητα της ενεργειακής δόνησης του 6 και σημαίνει να διαχωρίσουμε και να αναλάβουμε την πλήρη ευθύνη για ό,τι είναι δικό μας καθήκον και να αφήσουμε αυτό που δεν είναι. Αυτός ο διαχωρισμός βοηθάει στο να βρίσκουμε ευχαρίστηση, να υποστηρίζουμε τους άλλους, όταν μπορούμε να γνωρίζουμε και να αποδεχόμαστε τα δικά μας όρια και να δεχόμαστε την δική τους στήριξη και βοήθεια, όταν την χρειαζόμαστε. Σε αυτή την περίπτωση, η φροντίδα, η στήριξη και η Αγάπη μας για τους άλλους, είναι αληθινές. Πολλές φορές γινόμαστε υπερβολικά υπεύθυνοι με αποτέλεσμα να αναλαμβάνουμε περισσότερο βάρος από ό,τι μας αναλογεί. Η απαίτηση που έχουμε από τον εαυτό μας να στέκεται πάντα στο ύψος του και να πραγματοποιεί τις οποιαδήποτε και τις περισσότερες φορές, υπερβολικές προσδοκίες μας, μας βάζει σε ένα φαύλο κύκλο ανεκπλήρωτων προσδοκιών και απογοητεύσεων που μας απομακρύνουν από την αληθινή Ιδιότητα της Υπευθυνότητας. Υπευθυνότητα σημαίνει να αναγνωρίζουμε τα βαθυτερα κίνητρα μας και τις επιθυμίες μας και να ξέρουμε ότι είμαστε υπεύθυνοι για τις αποφάσεις, τις στάσεις, τις συμπεριφορές μας, όποιες κι αν είναι αυτές. Όταν είμαστε Υπεύθυνοι, δεν είναι οι άλλοι που μας προκαλούν, ούτε η ζωή που είναι δύσκολη και άδικη, ούτε οι καταστάσεις που απλώς συμβαίνουν και εμείς αντιδρούμε. Είμαστε εμείς Υπεύθυνοι για το πώς αντιδρούμε σε αυτά που γίνονται γύρω μας, με ποιον τρόπο εκδηλώνουμε αυτή την αντίδραση, ο τρόπος και το κριτήριο που παίρνουμε τις αποφάσεις μας και το πώς ενεργούμε. Είμαστε Υπεύθυνοι ακόμα κι αν δεν συμμετέχουμε, ακόμα κι αν δεν αντιδρούμε καθόλου. Είναι δική μας ευθύνη πάλι η μη συμμετοχή μας. Είμαστε Υπεύθυνοι για αυτά που κάνουμε και αυτά που δεν κάνουμε. Πολλοί θεωρούν ότι το να είναι κανείς Υπεύθυνος, είναι ένα επιπλέον βάρος στους ώμους του. Αλλά το βάρος το αισθανόμαστε, όταν σηκώνουμε ξένες ευθύνες κι όχι τις δικές μας. Αν δεν κατανοήσουμε την σημασία του να είμαστε Υπεύθυνοι για τον εαυτό μας, είμαστε οι θεατές της ζωής που εύχονται για καλή τύχη, ενώ μπορούν να την δημιουργήσουν. Η Υπευθυνότητα αφορά την ικανότητα μας να ξεχωρίζουμε αυτό που θα «έπρεπε» να κάνουμε ή να είμαστε και το τι πραγματικά επιθυμεί η καρδιά μας. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είμαστε καλά μέσα μας κι αν δεν είμαστε καλά μέσα μας, παίρνουμε την ευθύνη και εκφράζουμε άμεσα και ξεκάθαρα τα συναισθήματα μας και να προχωρήσουμε σε ένα συμβιβασμό. «Εγώ θα κάνω μέχρι εδώ και εσύ θα κάνεις το υπόλοιπο». Σε αυτή την φράση αντηχεί

151

η ιδιότητα της Υπευθυνότητας και η ικανότητα μας για συνεργασία. Η ανοιχτή επικοινωνία μπορεί να μας οδηγήσει ακόμα περισσότερο στο να μοιράσουμε ισότιμα τις ευθύνες μας και να κρατήσουμε πιο υπεύθυνη στάση για το δικό μας μερίδιο σε αυτές. Η Αγάπη, η Αποδοχή και η Υπευθυνότητα είναι οι αλληλένδετες ιδιότητες της δόνησης του 6 και όπως και οι άλλες Θεμελιώδεις Ιδιότητες των υπόλοιπων δονήσεων, αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν ανάλογα με την προσωπική μας ιστορία και τις εμπειρίες που είχαμε σχετικά με αυτές. Επιδράσεις Μετά από μια ήρεμη εγκυμοσύνη και ένα φυσιολογικό τοκετό, το νεογέννητο έρχεται στον κόσμο, ανοιχτό σε καινούργια ερεθίσματα και εμπειρίες που θα το βοηθήσουν να αναπτυχθεί σωματικά, ψυχικά και νοητικά και να λειτουργεί με πληρότητα στην ζωή του. Σχεδόν όλοι οι ενήλικοι –εκτός κι αν είναι σοβαρά διαταραγμένοι- δεν μένουν ασυγκίνητοι μπροστά στην θέα ενός βρέφους που αποζητά την φροντίδα και την αγάπη τους και μοιάζει να γνωρίζει ακριβώς πώς να γίνεται αρεστό και αξιαγάπητο για να την πάρει. Όταν βρίσκεται σε επαφή με τους γονείς του και οι γονείς του με αυτό, όταν εκείνοι πραγματικά κατανοούν τις πρώιμες ανάγκες του του μικρού τους και προσπαθούν να τις ικανοποιήσουν με αγάπη και κατανόηση, όταν αναλαμβάνουν πλήρως τις ευθύνες τους, μπροστά σε αυτό το μικρό ανυπεράσπιστο πλάσμα που εξαρτάται από αυτούς, τότε το παιδί μεγαλώνει και νιώθει αυτή την αγάπη μέσα του. Έχει αισθανθεί ότι το αποδέχονται κι αποδέχεται κι αυτό τον εαυτό του. Όταν έχει πάρει την φροντίδα που χρειαζόταν, αν το έχουν κρατήσει με ζεστασιά και ενδιαφέρον, αν αναγνώρισαν τα δικαιώματα του ως ανθρώπινη ύπαρξη, αν οι εμπειρίες αυτές είχαν σταθερότητα και συνέχεια σε όλη την κρίσιμη περίοδο που τις είχε ανάγκη, τότε η καρδιά του είναι ανοιχτή, η τρυφερότητα και η αγάπη για τους άλλους και για τον εαυτό του ρέουν και από τις δύο μεριές. Αργότερα, η καρδιά του ενώνεται με την λογική του, όταν αυτή αναπτυχθεί και εκφράζει και εκδηλώνει τα συναισθήματα του με ένα ώριμο τρόπο, όντας σε επαφή με την πραγματικότητα και με την ίδια την ζωή. Στην φάση που το παιδί αρχίζει να κάνει τα πρώτα του ανεξάρτητα βήματα, όταν αντιλαμβάνεται ότι είναι ξεχωριστό και αρχίσει να ασκεί την δική του θέληση προς το περιβάλλον πιο ενεργητικά και εστιασμένα, όταν αρχίζει να βιώνει την δύναμη του και να παίρνει αποφάσεις για τον εαυτό του, είναι πολύ σημαντικό να του δοθεί η απαραίτητη καθοδήγηση με σεβασμό σε αυτό που είναι και όχι σε αυτό που θα ήθελαν να είναι. Αν οι γονείς έχουν αποδεχτεί την διαφορετικότητα του και έχουν υποστηρίξει την ελευθερία να είναι ο εαυτός του, δημιουργούν την βάση για την δύναμη που θα έχει η αγάπη του προς τον εαυτό του και τους άλλους. Αν το έχουν ακούσει προσεκτικά, αν το κοίταζαν βαθειά στα μάτια, αν έχουν συμπαρασταθεί στον πόνο του, έχουν μοιραστεί τις ανησυχίες του, χωρίς κρίση, χωρίς να μειώνουν την αξιοπρέπεια του, αν έχουν αποδεχτεί τις αποφάσεις του, σεβαστεί τις επιθυμίες και τις ανάγκες του, τότε αργότερα κι η δύναμη του προς τον κόσμο έχει αγάπη. Το παιδί έχει ανάγκη να κάνει τα δικά του λάθη και να βρίσκει τρόπους για να τα διορθώνει και να μαθαίνει από αυτά. Έτσι, μαθαίνει να αποδέχεται την πραγματικότητα όπως είναι και να αναλαμβάνει την δική του ευθύνη για το πώς θα πράξει. Όταν του έχουν δείξει

152

εμπιστοσύνη, δημιουργεί την βασική εμπιστοσύνη που χρειάζεται για να προχωρήσει στην ζωή του, δίνοντας αξία στον εαυτό του και στους άλλους και γνωρίζοντας τα όρια του. Όταν ένα παιδί έχει αγαπηθεί πραγματικά, έχει μάθει να αγαπάει τον εαυτό του με τον ίδιο τρόπο και έχει μάθει να αγαπάει και τους άλλους με τον ίδιο τρόπο. Το βασικότερο όμως για την ανάπτυξη της ενεργειακής δόνησης του 6 δεν είναι αυτό που κάνουν, ή δεν κάνουν οι γονείς. Είναι ο τρόπος που το κάνουν και η γενικότερη στάση τους προς την ίδια την ζωή και τον εαυτό τους. Αυτή η στάση είναι που μεταφέρει ασυνείδητα μηνύματα πίσω από τις πράξεις ή τα λόγια τους. Αν η στάση τους δείχνει μια εμπιστοσύνη για τον εαυτό τους και για την ίδια την ζωή, αυτό θα περάσει και μέσα από τις πράξεις τους και τον τρόπο που φέρονται. Η Αγάπη είναι συναισθηματικές πράξεις που παραδόξως δεν απαιτούν πολλά λόγια. Η αγκαλιά, η φροντίδα, τα φιλιά, τα χάδια, το παιχνίδι, το γέλιο, η αποδοχή του πόνου, της λύπης του θυμού είναι εκδηλώσεις αγάπης. Αν δεν υπάρχουν αυτά, οι λέξεις δεν κάνουν τίποτα. Αν οι γονείς έχουν επαφή με τον δικό τους εαυτό, τότε θα επικοινωνήσουν και με επιτυχία με το παιδί τους. Αν είναι ανοιχτή η καρδιά τους, τότε η αγάπη βρίσκει τον στόχο της. Μπορούν να την εκφράσουν και να την εκδηλώσουν, όπως και μπορούν να δεχτούν την αγάπη του παιδιού τους. Ιδιαίτερα, η Ιδιότητα της Αγάπης, δεν αναπτύσσεται με συγκεκριμένες εμπειρίες, αλλά από τον τρόπο που οι ίδιοι αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα, πόσο έχουν αποδεχτεί τον ίδιο τους τον εαυτό, πόσο είχαν αγαπηθεί οι ίδιοι και τον τρόπο που εκδηλώνουν την αγάπη τους στην νέα ζωή που υπεύθυνα που έφεραν στον κόσμο. Είναι υπεύθυνοι από την στιγμή που αποφασίζουν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί κι από την στιγμή που αρχίσει να σχηματίζεται η καινούργια ζωή μέσα στην μήτρα. Η ιδιότητα της Αγάπης και της Αποδοχής αρχίζει από την ενδομήτρια ζωή και μάλιστα είναι καθοριστική για τις αλλαγές που γίνονται στον εγκέφαλο μας. Για να καταλάβουμε καλύτερα αυτή την στάση, ίσως είναι πιο βοηθητικό να δούμε τι δεν είναι αυτή η στάση. Όπως και οι υπόλοιπες ενεργειακές δονήσεις, οι Ιδιότητες του 6 έχουν υποστεί κάποιες αλλοιώσεις στην πορεία της ζωής μας και ιδιαίτερα στην παιδική μας ηλικία. Το αποτέλεσμα είναι οι πολώσεις αυτών των Ιδιοτήτων. Βασικές Πολώσεις των Θεμελειωδών Ιδιοτήτων Η Αγάπη σχηματίζει τους πόλους Υπερπροστασία  Μίσος Η Αποδοχή γίνεται Ανεκτικότητα  Απόρριψη Η Υπευθυνότητα γίνεται (εμμονή;) Υπερβολική Υπευθυνότητα  Ανευθυνότητα Όταν δημιουργούνται αυτές οι πολώσεις, συνήθως λειτουργούμε στον έναν ή στον άλλον πόλο με αποτέλεσμα κι αυτός στον οποίο λειτουργούμε να παρουσιάζει αλλοιώσεις. Μπορεί κατά διαστήματα να αλλάζουμε την στάση μας και ταλαντευόμαστε πότε στον έναν ή στον άλλον πόλο, προσπαθώντας να πετύχουμε την ενότητα της δόνησης. Ή να μένουμε στον έναν πόλο και να πλησιάζουμε ανθρώπους που να αντιπροσωπεύουν τον άλλον πόλο, προσπαθώντας ασυνείδητα να πετύχουμε την ενότητα της δόνησης. Το τραύμα της Αγάπης είναι πολύ ισχυρό και επώδυνο, μιας και το ανθρώπινο ον μπορεί να εξελιχθεί, μόνο όταν υπάρχει Αγάπη. Αν οι εμπειρίες μας στην κρίσιμη περίοδο της ζωής μας, όταν είμασταν παιδιά και μαθαίναμε τον κόσμο, δεν είχαν υπόβαθρο την Αγάπη και την Αποδοχή, τότε όλη μας η ζωή είναι κυνήγι για μια Αγάπη που είναι έξω από εμάς, που περιμένουμε από τους

153

άλλους, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι αυτό που πάσχει είναι η δική μας ικανότητα για να Αγαπάμε. Αν με την είσοδο μας σε αυτή την ζωή, δεν νιώσαμε ότι μας καλωσορίζουν, θα δυσκολευτούμε να πιστέψουμε την αξία μας ως άτομα αργότερα. Ένας πρόωρος τοκετός, εκτός από τις οργανικές συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή η πρόωρη άφιξη του νεογνού στον κόσμο, το ψυχολογικό τραύμα αυτής της κατάστασης σπάνια συζητιέται. Η αίσθηση ότι κάποιος το πέταξε έξω στον κόσμο, χωρίς το ίδιο να είναι έτοιμο, λίγο πολύ θα το ακολουθεί σε όλη του την ζωή. Η τοποθέτηση στην θερμοκοιτίδα και η έλλειψη επαφής και ερεθισμάτων αποτελούν μεγάλα πλήγματα για την μετέπειτα πορεία του στον κόσμο. Η μητέρα του δεν άντεξε την εγκυμοσύνη και με αυτόν τον τρόπο έδειξε την άρνηση της, μια άρνηση που θα αποτελεί μια εσωτερική ανεξήγητη αίσθηση απόρριψης στο παιδί και στον αυριανό ενήλικα. Μια ακόμη μορφή άρνησης για το μωρό, μπορεί να είναι κι ένας καθυστερημένος τοκετός. Είναι κι αυτός ένας τρόπος της μητέρας να απορρίπτει το μωρό που δεν είναι έτοιμη να φροντίσει, κρατώντας το παραπάνω και παραβιάζοντας τους φυσιολογικούς ρυθμούς του. Σε αυτή την κατάσταση, υποβόσκει κι η ανάγκη της μητέρας να καθυστερήσει την εγκυμοσύνη και να λάβει έτσι εκείνη την προσοχή και την φροντίδα που χρειάζεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό προδιαγράφει μια γενικότερη τάση της μητέρας να συγκρατεί και καθυστερεί την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού της. Με όποιον τρόπο και να συνέβη ο τοκετός, αν δεν ακολούθησαν η ζεστή αγκαλιά, η φροντίδα και τα χάδια που ήταν απαραίτητα για να αποκατασταθεί η εσωτερική ηρεμία στο νεογέννητο, θα είναι πολύ δύσκολο να αισθανθεί αγαπητό, αποδεχτό και να ανοιχτεί αργότερα στην Αγάπη. Όταν οι ρυθμοί μας δεν έχουν γίνει σεβαστοί και οι ανάγκες μας δεν έχουν ικανοποιηθεί πλήρως και με συνέπεια, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια αργότερα στην ενήλικη ζωή να νιώσουμε ότι έχουμε την δύναμη να προχωρήσουμε στην ζωή και να είμαστε ικανοί να φροντίσουμε τον εαυτό μας και να σταθούμε στα πόδια μας. Όποιος δεν ένιωσε την απόλυτη Αποδοχή και τον κατηγόρησαν, τον έκριναν και τον ταπείνωσαν ως παιδί, αργότερα ή κρίνει και ταπεινώνει τον εαυτό του με τον ίδιο τρόπο, ή κρίνει και κατηγορεί τους άλλους για όσα συμβαίνουν σε αυτόν. Όποιος βρήκε εμπόδια στην Αγάπη του προς τα πρώτα σημαντικά πρόσωπα της ζωής του, σίγουρα βρίσκει εμπόδια και δυσκολίες να Αγαπήσει τον εαυτό του. Το θέμα της Αγάπης, της Αποδοχής και της Υπευθυνότητας είναι ευαίσθητα θέματα, ιδιαίτερα για τους γονείς, που η γονεϊκή αγάπη μοιάζει να είναι δεδομένη, εκτός από καταστάσεις που υπάρχουν σοβαρές δυσλειτουργίες και παθολογικές καταστάσεις. Όσοι γονείς έχουν σώας τα φρένας, είναι σίγουρο και λένε αλήθεια, όταν ισχυρίζονται ότι Αγαπούν τα παιδιά τους και φυσικά τα αποδέχονται και ότι έχουν την καλύτερη πρόθεση για αυτά. Και φυσικά έτσι είναι. Από την μια πλευρά. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πάντα υπάρχει και η άλλη πλευρά. Κανείς δεν εκπαιδεύεται να γίνει γονιός. Ο καθένας κουβαλάει την δική του ιστορία και έχει Αγαπηθεί με διαφορετικούς τρόπους. Η Αγάπη μεταφράζεται ανάλογα με τα βιώματα του καθενός κι έτσι μια μητέρα που ανησυχεί υπερβολικά για το παιδί της, επειδή δεν θέλει να το χάσει, φοβάται αντικειμενικούς, ίσως κινδύνους και το περιορίζει για το καλό του, νιώθει Αγάπη για το παιδί της.’Ετσι όμως, όπως εκείνη εκφράζει την Αγάπη της, το αποτέλεσμα δεν είναι ένα παιδί που ξέρει να προφυλάσσεται και γνωρίζει με καθοδήγηση τον κόσμο, αλλά ένα παιδί που θα πέσει στην πρώτη παγίδα που θα βρει στο δρόμο του, όταν αφήσει το χέρι της μάνας του, απλώς για να την δικαιώσει από την αγάπη του γι αυτήν. Από την άλλη μεριά, η Αγάπη μπορεί να εκφράζεται με μια

154

απόλυτη ελευθερία στις αποφάσεις και στις επιθυμίες του μικρού παιδιού, μια ελευθερία που εύκολα γίνεται ασυδοσία από την υπερβολική αγάπη των γονιών να του δώσουν τα πάντα και να βοηθήσουν το παιδί τους, ίσως επειδή οι ίδιοι δεν είχαν κάποιον να κάνει το ίδιο σε αυτούς. Μπορεί να δίνουν ανεξέλεγκτη ελευθερία, γιατί οι ίδιοι είχαν περιοριστεί πολύ, όντας πεπεισμένοι ότι αυτό είναι Αγάπη, ή να προλαβαίνουν κάθε του ανάγκη και να το απαλλάσσουν από κάθε ευθύνη. Και πάλι η Αγάπη δεν βρίσκει τον στόχο της. Δεν υπάρχει κανείς να βάλει σταθερά και σαφή όρια που είναι απαραίτητα σε ένα μικρό παιδί που δημιουργεί το χάρτη του για τον κόσμο. Σε υπερβολικές μορφές, αυτό το είδος της ελευθερίας από τους γονείς, μεταφράζεται από τα παιδιά, ως αδιαφορία, με αποτέλεσμα να τα ωθεί να ξεπερνούν συχνά τα όρια τους για να αποσπάσουν λίγο ενδιαφέρον. Οι γονείς που είναι αυστηροί στα λάθη που κάνει το παιδί τους, που δεν αποδέχονται τον δικό του τρόπο που λειτουργεί, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα με τους γονείς που βρίσκονται πάντα μπροστά από τις ανάγκες του παιδιού τους και το προλαβαίνουν πάντα, χωρίς να το αφήνουν να προσπαθεί από μόνο του για τα θέματα που το αφορούν. Ούτε οι πρώτοι, ούτε οι δεύτεροι, θα του διδάξουν ποτέ την Υπευθυνότητα που του χρειάζεται για την ζωή του. Στην πρώτη περίπτωση, το παιδί κι αργότερα ως ενήλικος θα αποφεύγει να παίρνει οποιαδήποτε ευθύνη και οποιαδήποτε απόφαση, θα αναβάλλει και θα φοβάται να κάνει ένα βήμα, μήπως και κάνει λάθος και στην δεύτερη περίπτωση, θα περιμένει πάντα κάποιος άλλος να αναλάβει την δική του ευθύνη. Είναι οι ίδιοι γονείς, που απορούν αργότερα, πώς ο χαιδεμένος τους γιος ή η πολύτιμη κόρη τους δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για την ζωή της και δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται για κανέναν άλλον, παρά για τον εαυτό της. Τότε, καταλήγουν αυθαίρετα στο συμπέρασμα, ότι η αγάπη τους κακόμαθε τα παιδιά τους. Αλλά, η Αγάπη δεν μπορεί να κακομάθει κανέναν. Και στις δύο περιπτώσεις, οι γονείς κινούνται από αυτό που θεωρούν οι ίδιοι, Αγάπη. Ο τρόπος που το κάνουν χρειάζεται αλλάξει για να βρίσκει η Αγάπη τον στόχο της. Τα παιδιά, δεν χρειάζονται τα λόγια, για να καταλάβουν πότε πραγματικά αγαπιούνται ή όχι. Το αν Αγαπούν οι γονείς τα παιδιά τους αληθινά, φαίνεται ήδη από τους λόγους που αποφασίζουν να κάνουν παιδιά. Αν μια μητέρα σχεδιάζει να αποκτήσει παιδί, για να φτιάξει την οικογένεια που δεν είχε, από την Αγάπη της, θα εναντιώνεται σε κάθε προσπάθεια του παιδιού της να δείξει την αυτονομία του, την αντίθεση του, την διαφορετικότητα του. Άλλοι γονείς έχουν εσωτερικό κίνητρο να κάνουν ένα παιδί που να είναι ολοδικό τους, κάποιον που να τους αγαπάει και να το αγαπάνε. Αν κάποτε δεν βίωσαν αυτή την αίσθηση να έχουν την αποκλειστική προσοχή κάποιου στραμμένη προς αυτούς, αυτό θα κάνουν με τα παιδιά τους. Θα απαιτούν με τον τρόπο τους την αποκλειστικότητα τους. Θα απαιτούν την προσοχή του και θα θυμώνουν με την αδιαφορία του. Τα παιδιά είναι πολύ ευάλωτα σε αυτά τα υποσυνείδητα μηνύματα και τις ανάγκες των γονιών τους και αντιδρούν ανάλογα. Νιώθουν αν είναι στον κόσμο, κάνοντας μερικές φορές, την κόλλα ανάμεσα στους δύο γονείς τους και δεν ακολουθούν την πορεία τους, γιατί ζουν σε αυτόν τον ρόλο. Αν η μητέρα έχει ανάγκη να αγαπηθεί, μπορεί να υποτιμήσει μέσα από τον τρόπο της και την στάση της τον πατέρα και να φυλακίσει το παιδί της σε μια παθολογική σχέση. Το παιδί είναι ανυπεράσπιστο σε αυτές τις καταστάσεις και μπορεί να γίνει και πιόνι στο παιχνίδι των γονιών του που ενώ χωρίζουν, τσάκωνονται ποιος αγαπάει περισσότερο το παιδί του και ο καθένας προσπαθεί να το στερήσει από τον άλλον στο όνομα της Αγάπης, ή κατηγορεί ο ένας τον άλλον για την αδιαφορία που δείχνει προς αυτό. Άλλες

155

φορές, η εγκυμοσύνη είναι τυχαία και οι γονείς δεν είναι έτοιμοι για να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες τους. Από την στιγμή που αυτό το παιδί που δεν περίμεναν έρχεται στον κόσμο, ίσως πληρώνει για πάντα για αυτό τον απροσδόκητο ερχομό και να νιώθει βάρος για τις απαιτήσεις που έχει από τους γονείς του. Θα πληρώσει κατά κάποιο τρόπο για το δικό τους πάθος και για τα μέτρα που δεν πήραν για να προφυλαχτούν. Ίσως να μην ανέχονται το κλάμα του, να τους είναι ενοχλητικό και η αντακλαστική τους αντίδραση είναι να το καταπνίξουν κι όχι να ασχοληθούν με τις ανάγκες του που υπάρχουν μέσα σε αυτό και περιμένουν να βρουν ανταπόκριση. Αργότερα, μπορεί το παιδί να βρίσκεται συνεχώς στις υπηρεσίες τους για να κερδίσει το δικαίωμα της ύπαρξης του. Είναι σαφές λοιπόν ότι για να αποκτήσουμε υγιή παιδιά, δηλαδή, παιδιά που έχουν αγαπηθεί, χρειάζεται να κάνουμε επιθυμητά παιδιά με πλήρη συνείδηση της ευθύνης μας για αυτή την απόφαση. Η Αγάπη και η Αποδοχή ριζώνει μέσα μας από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης μας ως έμβρυα και αν δεν υπάρχουν, είναι πολύ δύσκολο αργότερα να καλύψουμε το κενό που αφήνει η έλλειψη τους. Οι οικογένειες που είναι ευτυχισμένες, είναι εκείνες που οι γονείς φέρονται στα παιδιά τους ελεύθερα και με ειλικρίνεια. Δεν χάνουν τον χρόνο τους σε τυπολογίες και ηθικολογίες, δεν απαιτούν τον σεβασμό των παιδιών τους, με το να τα φοβίζουν και να τα τρομοκρατούν. Δεν επιδιώκουν τον έλεγχο τους μέσα από το να τους βάζουν ενοχές και να τα κάνουν να νιώθουν υπεύθυνα για πράγματα που στην πραγματικότητα δεν αφορούν αυτά. Τα φοβισμένα παιδιά αφήνουν στην ησυχία τους ενήλικους, τα υγιή παιδιά νιώθουν άνετα με την συντροφιά τους. Γονείς που δεν επιδιώκουν να κρατούν τα ηνία της εξουσίας και να την επιβάλλουν άκριτα κατά τα δικά τους μέτρα και σταθμά, που δεν αυτοκαθορίζονται τετραπέρατοι αφέντες, αλάθητοι και ατρόμητοι, έχουν την ευτυχία να δουν τα παιδιά τους να αναπτύσσονται σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες που νιώθουν πραγματική αγάπη για τον εαυτό τους και για τους άλλους. Οι γονείς που δεν κάνουν κηρύγματα για την δικαιοσύνη και την καλοσύνη, αλλά είναι οι ίδιοι δίκαιοι και φέρονται με καλοσύνη στην οικογένεια τους και έξω από αυτήν, είναι βέβαιο ότι θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αξίες και αρχές, χωρίς να χρειαστεί ούτε μια φορά να τις επιβάλλουν με το ζόρι, πράγμα που αργά ή γρήγορα θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκουν. Η καλοσύνη που έρχεται από τον φόβο της κόλασης, της αστυνομίας ή της τιμωρίας, δεν είναι καθόλου καλοσύνη, αλλά δειλία, που καλύπτει το θυμό και το μίσος για τον συνάνθρωπο και για τον εαυτό. Η ευπρέπεια που όλοι οι γονείς θέλουν να εμφυσήσουν στα παιδιά τους, δεν κερδίζεται με τον έπαινο και την αμοιβή, γιατί με αυτόν τον τρόπο στηρίζεται στην δωροδοκία. Χρειάζεται απλώς να αναλογιστούμε: δείξαμε στα παιδιά μας αναγνώριση; Δείξαμε εμπιστοσύνη και κατανόηση; Οι γονείς επιβάλλουν την δική τους αυταρχικότητα, γιατί έτσι την παραλάβαν από τους δικούς τους γονείς κι έτσι δημιουργούν δύστροπα παιδιά, γεμάτα θυμό και μίσος για όλα. Οι ίδιοι οι γονείς χρειάζεται να γίνουν πραγματικά άτομα για να δημιουργήσουν πραγματικούς ανθρώπους και αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Να ξέρουν που πατάνε οι ίδιοι, ποιες είναι οι δικές τους ανάγκες, τα δικά τους κίνητρα και να αντιμετωπίσουν το παιδί τους σαν να ένα ξεχωριστό άτομο που έχει τις δικές του ανάγκες και προτιμήσεις. Πρέπει να είμαστε με το μέρος του παιδιού για να νιώσει την Αγάπη μας και την Αποδοχή μας και να μπορεί να λειτουργήσει αυτές τις Ιδιότητες αργότερα στην ζωή του.

156

Διαφορετικά, έχουμε δημιουργήσει ένα ενήλικα που η καρδιά του θα είναι κλειστή στην αγάπη, έναν ενήλικα που θα απαιτεί να τον αγαπούν, αλλά θα αδυνατεί να γευτεί την αγάπη, γιατί ο ίδιος έχει κλείσει σε αυτήν. Θα γίνει εύθικτος και ευάλωτος σε κάθε είδους απόρριψη και άρνηση των άλλων, γιατί ο ίδιος θα απορρίπτει και θα αρνείται τον εαυτό του. Θα υπερβάλλει στην φροντίδα του προς τους άλλους, μήπως κάποτε λάβει κι αυτός λίγη από την αγάπη τους και την στήριξη τους. Θα γίνει σκλάβος του «ναι», μην τολμώντας να δείξει τις προτιμήσεις του και τις επιθυμίες του και την αντίθεση του, για να γίνει αρεστός και αποδεκτός στους άλλους. Θα γίνει ένας ενήλικας που θα ζει στον φόβο και στο άγχος για όλους και για όλα, ή θα αποποιείται κάθε ευθύνη που του αναλογεί, συμπεριλαμβανομένης της ευθύνης για τον ίδιο του τον εαυτό. Αν ο αριθμός 6 βρίσκεται σε κάποια θέση στον Ενεργειακό μας Κώδικα, τότε σίγουρα έχουμε αντιμετωπίσει τα παραπάνω θέματα στην ζωή μας και συνεχίζουμε να τα αντιμετωπίζουμε. Ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται η δόνηση του 6, φανερώνει ακριβώς ποια θέση έχουν στην ζωή μας οι θεμελιώδεις ιδιότητες της. Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής, οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 6 αποτελούν τον σκοπό και την αποστολή που έχουμε στην ζωή μας. Όποιος διαθέτει την συγκεκριμένη δόνηση στην 1η Θέση του Ενεργειακού του Κώδικα, κινείται στην ζωή για να πετύχει την Αγάπη, την Αποδοχή και την Υπευθυνότητα. Όλες οι εμπειρίες που ζει, έχουν σκοπό να τον κάνουν να δει και να ανακαλύψει την πραγματική Αγάπη. Έχει την αποστολή να μάθει να φροντίζει και να υπηρετεί τους άλλους με αγάπη, συμπόνια και κατανόηση. Του δίνονται ευκαιρίες να προσφέρει παρηγοριά και υποστήριξη στους άλλους, αφού έχει μάθει να προσφέρει αγάπη και αποδοχή στον εαυτό του. Η ζωή του προσφέρει τις κατάλληλες περιστάσεις για να μάθει, πώς να αποδέχεται τον εαυτό του και τους άλλους ολοκληρωτικά για να προχωρήσει. Όπως όμως συμβαίνει συνήθως, ο σκοπός της ζωής μας δεν επιτυγχάνεται εύκολα. Όποιος έχει την δόνηση του 6 στην Θέση αυτή, μπλέκεται σε ένα κυνήγι για την Αγάπη και την Αποδοχή με κάθε κόστος, πολλές φορές χάνοντας τον ίδιο του εαυτό. Ο φόβος του ότι θα τον απορρίψουν, ότι δεν θα είναι αρκετά αρεστός και αγαπητός, πολλές φορές τον φέρνει την θέση του μάρτυρα, του ανθρώπου που μπορεί να θυσιάζεται για τους άλλους, μόνο και μόνο για να πάρει λίγα ψίχουλα συμπάθειας και αποδοχής. Τις περισσότερες φορές, κρύβεται πίσω από μια μάσκα ευγένειας, φοβάται να δείξει την αντίθεση του, να φέρει τις αντιρρήσεις του ή χειρότερα να συγκρουστεί, όταν χρειάζεται, μήπως και οι άλλοι δυσαρεστηθούν μαζί του και τον αρνηθούν. Αυτό τον φέρνει στην άλλη μεριά, και γεμίζει από μίσος και θυμό που τις περισσότερες φορές δεν εκφράζει, γιατί φοβάται την απόρριψη. Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος απορρίπτει τον εαυτό του, τον κοιτάει με ένα κριτικό μάτι που ψάχνει τα λάθη και τις ατέλειες και προσπαθεί να τις καλύψει και να τις κρύψει. Όσο το κάνει αυτό, τόσο φοβάται την απόρριψη των άλλων, αλλά κι ο ίδιος απορρίπτει μέσα του και κρίνει τον καθένα που βρίσκεται δίπλα του. Απαιτεί και από τους άλλους την τελειότητα, όπως και από τον ίδιο του τον εαυτό. Η απογοήτευση είναι συχνός σύντροφος σε αυτόν τον δρόμο του 6, μιας και η ψευδαίσθηση για τελειότητα, γκρεμίζεται από την ίδια την ζωή. Η ευαισθησία του τον κάνει να νιώθει υπεύθυνος για τα συναισθήματα των άλλων, επιρρεπή στην ενοχοποίηση και στους χειρισμούς, μόνο και μόνο, γιατί η ανάγκη του είναι να τον αγαπήσουν και να τον δεχτούν.

157

Όποιος έχει το 6 στην θέση της πνευματικής αποστολής, είτε είναι αυτός που φταίει για όλα, ή οι άλλοι πάντα φταίνε για τις δικές του συμφορές και απογοητεύσεις. Μπορεί να είναι ένας ρομαντικός οραματιστής που περιμένει να γίνει ο κόσμος ιδανικός και τέλειος ή ένας απαισιόδοξος μηδενιστής που δεν έχει να ελπίζει σε τίποτα. Οι άλλοι πάντα θα είναι οι αυστηροί κριτές, ανικανοποίητοι και δυσαρεστημένοι από τον ίδιον, όπως κι αυτός είναι το ίδιο ανικανοποίητος και απογοητευμένος, όταν δεν εκπληρώνονται οι υψηλές του προσδοκίες. Μπορεί να αναλαμβάνει τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις των άλλων, να βάζει στην άκρη τον εαυτό του και να προσφέρει όλο και περισσότερο σε ανθρώπους που δεν έχουν χέρια να δεχτούν την προσφορά του και την αγάπη του, πιστεύοντας ότι αυτός είναι ο δρόμος για την καρδιά τους. Μπορεί να γίνει ο υπερασπιστής των αδικημένων και των πονεμένων της γης, αλλά να αδικεί και να πονάει τον εαυτό του, γιατί έχει πιαστεί στα δίκτυα της δικής του ανάγκης για αγάπη και αποδοχή. Όσο βάζει στην άκρη τον εαυτό του, στο όνομα της αγάπης, τόσο θα στερεύει από αγάπη και συμπόνια. Ο δρόμος της ζωής του προς την πνευματική του αποστολή ανοίγει, όταν ανακαλύπτει την αποδοχή για τον εαυτό του, όταν αναγνωρίσει την τελειότητα των ατελειών του και την μοναδικότητα του ως άνθρωπος, όταν σταματήσει να έχει ανεδαφικές προσδοκίες και απαιτήσεις και δεχτεί την πραγματικότητα ακριβώς όπως είναι, χωρίς να κρίνει και να περιμένει το ιδανικό. Χρειάζεται να απελευθερωθεί από το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα και να επικεντρωθεί σε αυτό που είναι. Είναι απαραίτητο να δώσει πρώτα αξία στον εαυτό του για αυτό που είναι κι όχι για αυτό που σκέφτεται ότι θα έπρεπε να είναι ή αυτό που περιμένουν οι άλλοι να είναι, για να μπορέσει να γίνει η πηγή της αγάπης για τους άλλους. Τότε, θα ανακαλύψει ότι η λύση για να βρει την αγάπη, δεν είναι το να αγαπηθεί από τους άλλους, αλλά να έχει την ικανότητα να αγαπάει ο ίδιος τον εαυτό του. Τότε γεμίζει και αγάπη για τους άλλους. Έτσι, η αγάπη του θα βρίσκει τον στόχο της και θα επιστρέφει πίσω στον ίδιο. Στην ενότητα των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων της Αγάπης, της Αποδοχής και της Υπευθυνότητας ανακαλύπτει ότι όσο σέβεται, φροντίζει και δίνει αξία στον εαυτό του, τόσο μπορεί να αποτελέσει πραγματική πηγή αγάπης για τους άλλους. Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του 6 αποτελεί τα εργαλεία μας, τα εφόδια που διαθέτουμε και στα οποία μπορούμε να στηριχτούμε και να προχωρήσουμε στην εξελικτική μας διαδρομή. Είναι η Θέση που δείχνει την πηγή της δύναμης μας, γιατί αντιπροσωπεύει τα έμφυτα ταλέντα και τις ιδιαίτερες κλίσεις μας. Όποιος έχει την δόνηση του 6 σε αυτή την Θέση χρειάζεται να ξεπεράσει τις τάσεις του για τελειομανία, με το να θυμάται την ευρύτερη εικόνα και τις πραγματικές προτεραιότητες του από το να εμμένει στις λεπτομέρειες. Ο 6 έχει συγκεκριμένα θέματα και προκλήσεις σχετικά με τον ιδεαλισμό και την τελειοθηρία του, όπως και με την κριτική για τον εαυτό του και για τους άλλους. Μέσα του λάμπουν τα υψηλά αρχέτυπα, το όραμα ενός ουτοπικού κόσμου που εμπεριέχονται όλοι. Τα άτομα που έχουν αυτή την δόνηση στην Θέση των Έμφυτων Κλίσεων διατηρούν την φλόγα του ιδεαλισμού αναμμένη, είναι οι οραματιστές που μας καλούν να δείξουμε τον καλύτερο μας εαυτό και να τον υπερβούμε. Χωρίς αυτό το όραμα των 6 μπορεί να είμασταν καταδικασμένοι να είμαστε μοιρολάτρες, μηδενιστές και με παρωπίδες προς την ζωή. Πληρώνουν όμως μεγάλο κόστος για αυτά τα υψηλά τους ιδανικά, επειδή οι ίδιοι μοιάζει σαν

158

να μην πατούν στην γη, να μην βλέπουν την πραγματικότητα και να τείνουν να χάνουν την προοπτική τους και την υπομονή τους. Μετρούν τον εαυτό τους και τους άλλους σύμφωνα με τα υψηλά κριτήρια, με αποτέλεσμα να προκαλούν την αποτυχία. Ο καθένας είναι λίγος, γιατί κανείς δεν μπορεί ποτέ να ικανοποιήσει τους τελειομανείς και λιγότερο από όλους, ο εαυτός τους. Τα ιδανικά μας προέρχονται από τα θεμελιώδη αρχέτυπα μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση και αντανακλούν την υψηλότερη οπτική των πιθανοτήτων για μας και για τον κόσμο. Ιδανικά για την δικαιοσύνη, ιδανικά για τις σχέσεις και ιδανικά για το πνεύμα μας οδηγούν και μας εμπνέουν. Είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς θα ήταν η ανθρωπότητα χωρίς αυτά. Τα υψηλά ιδανικά ελκύουν τους ονειροπόλους, όπως και τους συγγραφείς και τους μοντέρνους οραματιστές, που υφαίνουν τις εικόνες για το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα. Αυτές οι εικόνες στην κουλτούρα μας, στις ελπίδες μας και στα όνειρα μας, μπορεί να είναι σημαντικές για την επιβίωση και την εξέλιξη μας. Μας εμπνέουν και μας γεμίζουν ελπίδα και μας κατευθύνουν. Όσοι δουλεύουν στην ενέργεια του 6 ζουν σε στενή επαφή με το όραμα και την ελπίδα, όπως η Ζαν Ντ’Αρκ κι ο Κολόμβος ή όπως ο Τόμας Έρικσον που έφερε το όραμα του στον κόσμο κι άλλαξε τις ζωές όλων μας, όπως επίσης ο Έμερσον, ο Γαλιλαίος, ο Νίτσε, ο Ρουσώ, ακόμα κι ο Μάικλ Τζάκσον, όλοι αυτοί που με τον τρόπο τους δούλεψαν για έναν καλύτερο κόσμο. Όλοι έχουμε όραμα και ελπίδα, υπάρχουν σπόροι ιδεαλισμού μέσα στον καθένα μας, αλλά οι 6 το βιώνουν αυτό πιο έντονα και απογοητεύονται όταν αυτά τα ιδανικά δεν έρχονται. Πριν οι 6 μας οδηγήσουν και αποκαλύψουν τις πιθανότητες, πρέπει να έρθουν κάτω στην γη και να εκτιμήσουν την τελειότητα του εδώ και τώρα, αποδεχόμενοι τον εαυτό τους και τους άλλους όπως είναι στην παρούσα στιγμή. Η Αποδοχή σχηματίζει την γέφυρα για μια πιο χαρούμενη ζωή για τους 6, γιατί μόνο με το να αγκαλιάζουν πλήρως τον καθένα και το κάθετι όπως είναι μπορούν να προσφέρουν πρακτικά και αποτελεσματικά στον κόσμο. Αν πεισματικά απορρίπτουν ο,τιδήποτε πέφτει λιγότερο από τα υψηλά οράματα τους, θυμώνουν, λυπούνται ή αποκαρδιώνονται από την πραγματικότητα. Αλλά την στιγμή που οι 6 δέχονται την έμφυτη τελειότητα της ζωής, βρίσκουν την καρδιά και την υπομονή να μοιραστούν το υψηλό τους όραμα. Όπως οι 2 και οι 5 τείνουν να ταλαντεύονται από το ένα άκρο στο άλλο, οι 6 βλέπουν τον κόσμο και τους άλλους ανθρώπους ή τέλειους, ή ελαττωματικούς. Όταν πρωτοσυναντούν κάποιον, συχνά του προβάλλουν την ιδανική εικόνα σε αυτό το άτομο, περικυκλώνοντας τον ή την με ένα ρόδινο φωτοστέφανο τελειότητας: «είναι τόσο υπέροχος! «Είναι απολύτως τέλεια για μένα». Μην έχοντας την ορθή κρίση, εξαιτίας της ιδανικής τους οπτικής, ετοιμάζονται για την μετέπειτα απογοήτευση. Καθώς περνάει ο καιρός, αρχίζουν να παρατηρούν τα ελαττώματα και νιώθουν απογοητευμένοι, ίσως τελειώνουν ακόμα και την σχέση. Ενώ αρχίζουν να βλέπουν την ομορφιά μέσα τους και στους άλλους, συχνά αποτυγχάνουν να εκτιμήσουν τις ατέλειες που αυτοί και οι άλλοι έρχονται εδώ να δουλέψουν. Ζώντας με τους 6 μπορεί να είναι δύσκολο, γιατί στα μάτια τους, κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος αρκετά. Πολλοί 6 καταπιέζουν την κρίση τους και λένε πράγματα όπως: «δεν κρίνω τους άλλους ανθρώπους, πιστεύω στο ‘ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν». Αλλά, ο λόγος που μερικοί 6 δεν φαίνεται να κρίνουν τους άλλους σκληρά, ή να επικρίνουν τους άλλους ανοιχτά είναι, γιατί κρίνουν

159

τόσο πολύ τον εαυτό τους και να προσπαθούν να είναι ένα «καλό άτομο», που προσπαθεί να καταπιέσει την τάση του να κρίνει και να συγκρίνει, παρά να αναγνωρίσει αυτή την τάση και να την αντιμετωπίσει και τελικά να την υπέρβει. Πολλοί 6 ζουν σε μια κατάσταση συναισθηματικής άρνησης, δεν ξέρουν πώς νιώθουν γιατί εστιάζουν τόσο πολύ νοητικά στο τι πρέπει να νιώσουν ιδανικά και πείθουν τους εαυτούς τους ότι στην πραγματικότητα νιώθουν έτσι. Για αυτόν τον λόγο, οι 6 θα κάνουν καλά να κοιτάξουν πώς πραγματικά νιώθουν, ίσως επωφεληθούν αν δουλέψουν με ένα θεραπευτή ή σύμβουλο που μπορεί να τους βοηθήσει να έρθουν σε επαφή με τον αληθινό τους εαυτό. Επειδή οι 6 έλκονται προς το ιδανικό και είναι ευαίσθητοι σε κάθε τι που δεν είναι, τείνουν να αποκόβονται από κάθε ψεγάδι. Εξαιτίας της διεισδυτικής τους κρίσης, μπορεί να χαθούν στις λεπτομέρειες, για παράδειγμα να απελπίζονται όταν παίζουν ένα ωραίο μουσικό κομμάτι, λόγω ενός μικρού λάθους. Κάνουν είκοσι πράγματα σωστά και ένα πράγμα λάθος και τους γίνεται εμμονή αυτό το λάθος. Βλέπουν ένα καλό έργο, αλλά μιλούν για την ατάκα αυτή που δεν πήγε και τόσο καλά. Πηγαίνουν καλά στις εξετάσεις αλλά υποφέρουν για την μία ερώτηση που χάνουν. Δύο σημαντικές λέξεις στο λεξιλόγιο τους είναι «Ναι μεν, αλλά». Ίσως βλέπουν ένα νέο σπίτι: «Οάου, τι ωραίο σπίτι. Ναι, αλλά, αν το είχαν βάψει με ένα διαφορετικό χρώμα, (ή αν είχαν μετακινήσει το δέντρο ή αν ήταν κοντά σε μια λίμνη). Οι τελειομανείς πάντα χάνουν. Αυτό είναι το παιχνίδι τους. Βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο, αντί για μισογεμάτο. Κρίνουν τους άλλους σύμφωνα με τα υψηλά τους κριτήρια και μετά, κρίνουν τους εαυτούς τους, που κρίνουν τους άλλους. νιώθουν την πίεση να είναι οι καλύτεροι, ή αλλιώς αποφεύγουν κάθε δραστηριότητα, γιατί μισούν να αποτυγχάνουν. Αν, για παράδειγμα, αρχίσουν μαθήματα κιθάρας και κάποιος τους πει ότι τα δάχτυλα τους δεν είναι τόσο μακρυά όπως του δασκάλου, η απάντηση τους τείνει να είναι: ‘Τότε, θα σταματήσω το παίξιμο, γιατί δεν θα γίνω ποτέ τόσο καλός. Δεν θέλω να το κάνω». Οι περισσότεροι 6 αντιμετωπίζουν εσωτερικές πιέσεις από τις δικές τους υψηλές προσδοκίες, που μπορεί να τις προβάλλουν στους άλλους και να τις βιώνουν ότι έρχονται από έξω. Όσο ήταν παιδιά, οι 6 νιώθουν τέτοια πίεση να τα πάνε καλά στο σχολείο που μερικές φορές αναπτύσσουν άσθμα, ή προβλήματα σχετικά με τον θώρακα, σαν ο κόσμος να τους ασκεί πίεση εκεί. Άλλοι νεαροί 6 δεν νιώθουν αρκετά καλά, και πιστεύουν ότι οι γονείς και οι δάσκαλοι τους δεν τους αποδέχονται, γιατί δεν αποδέχονται οι ίδιοι τον εαυτό τους, τείνουν να παραιτούνται και να αποσύρονται (δεν μπορεί να αποτύχω, αν δεν δοκιμάσω ποτέ). Η σύγκριση είναι ένα μεγάλο θέμα για τους 6, μπορεί να αρχίσουν ένα καινούργιο σχέδιο με τον ενθουσιασμό του πρωτάρη, αλλά μετά αρχίζουν να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους, συνήθως με όσους το κάνουν καλύτερα. Τότε κολλάνε στις δικές τους υψηλές προσδοκίες και αποθαρρύνονται. Φοβούνται την σύγκριση και συνεχώς συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους. Επειδή κρίνουν τον εαυτό τους πολύ αυστηρά, είναι πολύ ευαίσθητοι στο να κρίνονται από τους άλλους. Όταν οι 6 σταματήσουν να συγκρίνονται, αυτή η μικρή αλλαγή αποτελεί μεγάλο βήμα για την μετέπειτα ζωή τους. Πολλοί 6 φαίνονται αποκομμένοι ή και ψυχροί, ενώ προσπαθούν να κάνουν το σωστό. Αυτό προσπαθούν να κάνουν και στην σεξουαλική τους ζωή, να δώσουν μια καλή παράσταση, αλλά έτσι χάνουν τα βαθύτερα επίπεδα της

160

συναισθηματικής ευαλωτότητας και της ευχαρίστησης που έρχεται με το να αποδεχτούν και να βιώσουν τα συναισθήματα που αναδύονται, να χαλαρώσουν και να αφεθούν και ακόμα και να νιώσουν άνετα να φανούν ελλιπείς. Άλλωστε, ποιος είναι τέλειος; Όλοι οι 6 επωφελούνται, καθώς συνειδητοποιούν ότι αυτό που έχει σημασία είναι το ποιοι είναι κι όχι το πόσο καλά κάνουν κάτι ή πόσα ξέρουν. Οι άνθρωποι νοιάζονται για αυτούς, κι όχι για το πόσο καλά κάνουν κάθε πράγμα. Είναι εδώ για να αφήσουν το φως να λάμψει μέσα από τις πράξεις τους, κι όχι να ανησυχούν για αυτές. Καθώς ωριμάζουν, οι 6 αρχίζουν να εκτιμούν για την έμφυτη τελειότητα της διαδικασίας στον εαυτό τους και στους άλλους και αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι ενώ είμαστε εκ φύσεως τέλειοι σε τελευταία ανάλυση, δεν είμαστε τέλειοι. Κατανοούν το παράδοξο και γνωρίζουν ότι ενώ είμαστε όλοι τέλειοι όπως είμαστε, μπορούμε να γίνουμε και καλύτεροι. Η αυτοαξία είναι μια ευαίσθητη και συνήθως προβληματική περιοχή για τους 6. Βαθειά μέσα τους, υπάρχουν οι εντολές «κάνε το σωστό και να είσαι καλός άνθρωπος». Δεν υπάρχει τίποτα λάθος στο να κάνει κανείς το σωστό, εκτός ότι οι άλλοι άνθρωποι συχνά είναι έτοιμοι να καθορίζουν το καλό και το σωστό για τους 6 και να τους χειρίζονται, ή να τους πιέζουν με μέσο τα δικά τους υψηλά ιδανικά. Ειρωνικά, εκείνοι από εμάς που έχουν υψηλά οράματα και υψηλά κριτήρια μερικές φορές μένουμε πίσω, γιατί πάντα μετράμε τον εαυτό μας βάσει αυτών. Τα άτομα με χαμηλά κρίτηρια συχνά νιώθουν καλά με αυτά. Οι 6 πρέπει να προσγειωθούν στην γη και θα είναι χρήσιμο για αυτούς να σκέφτονται: «ίσως να μην είμαι τέλειος, αλλά είμαι αρκετά καλός για τώρα, έτσι είναι οι άνθρωποι, έτσι είναι ο κόσμος». Συχνά νιώθουν να επικρίνονται και να κριτικάρονται από τους άλλους μέχρι που αντιλαμβάνονται ότι ελκύουν αυτούς τους ανθρώπους στην ζωή τους. Αυτά τα άτομα παίζουν τους ρόλους που οι 6 έχουν ζητήσει σε ασυνείδητο επίπεδο, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν την κριτική. Οι 6 διαλέγουν, ελκύουν και διαλέγουν ασυνείδητα τους φίλους και τους αγαπημένους τους που τους στέλνουν πίσω τις επικρίσεις που κάνουν για τον εαυτό τους. Καθώς αρχίζουν να απελευθερώνονται από αυτή την κριτική, ανακαλύπτουν ότι αυτό που θεωρούσαν ψυχρότητα από την πλευρά των άλλων, εξαφανίζεται. Το κλειδί για τους 6 είναι να θυμούνται ότι δεν υπάρχει τελειότητα σε αυτόν τον κόσμο. Το άριστο είναι το μόνο που μπορούμε να καταφέρουμε και θέλει χρόνο και πρακτική. Είναι πιο πρόθυμοι από τους 4 να ακολουθήσουν βήμα-βήμα μια διαδικασία, αλλά τείνουν να βιάζονται να την ολοκληρώσουν. Είναι ανυπόμονοι να φτάσουν στην τελική ευθεία, διαβάζουν ένα βιβλίο για να φτάσουν στο τέλος και τρώνε ένα γεύμα για να το τελειώσουν. Όπως κάποιοι παίχτες του γκολφ που τους αρέσει να χτυπούν το μπαλάκι, αλλά ξεχνούν να εκτιμήσουν τον περίπατο ανάμεσα στα χτυπήματα. Χρειάζεται να θυμούνται συχνά ότι μόνο το τώρα υπάρχει. Από την στιγμή που αρχίζουν να πολεμούν για τα ιδανικά τους, τείνουν να κάνουν πολύ καλή δουλειά και επιτυγχάνουν σε κάθε τομέα, την στιγμή που έχουν ξεκαθαρίσει τα θέματα με την αυτοαξία τους και τις τελειοθηρικές τάσεις τους. Το θέμα των χρημάτων εμφανίζεται σε δύο τομείς. Πρώτον, οι 6 ίσως περιμένουν για πάντα να βγάλουν τα προϊόντα τους στην αγορά, μέχρι η δουλειά τους να φτάσει τα ανέφικτα υψηλά τους μέτρα. Και δεύτερον, τα θέματα της αυτοαξίας τους μπορεί να τους εμποδίζουν να εκτιμούν την δουλειά τους και τον εαυτό τους

161

και να χρεώνουν ό,τι αξίζει. Από την στιγμή που θα ξεπεράσουν αυτά τα δύο εμπόδια, οι 6 κινούνται γρήγορα προς την αναγνώριση και την επιτυχία. Πολλοί από τους 6 παγιδεύονται σε ένα ατελείωτο κυνήγι για το τέλειο ταίρι, ή την τέλεια δουλειά. Αλλά, όταν μάθουν να αποδέχονται το ποιοι είναι, το που είναι και με ποιον είναι και τι κάνουν τώρα, βιώνουν την πραγματική τελειότητα. Όσο περισσότερο ανακαλύπτουν την εσωτερική τους τελειότητα, τόσο περισσότερο κατανοούν την τελειότητα του κόσμου, ακόμα κι αν προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Όταν λειτουργούν στην ενότητα του 6 μπορεί να βοηθήσουν τους άλλους να βρουν την δική τους εσωτερική τελειότητα, την ομορφιά και την θετική πλευρά της ζωής. Γίνονται πρακτικοί οραματιστές , υποδεικνύοντας πώς μπορεί αυτός ο κόσμος να γίνει καλύτερος. Αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο να έχουν αποδεχτεί τον εαυτό τους, τους άλλους και τον κόσμο, όπως είναι στο παρόν. Τότε μπορούν να δείξουν και στους άλλους ότι τα προβλήματα, ουσιαστικά είναι ευκαιρίες για να εξελιχθούμε και να γίνουμε καλύτεροι. Καθώς εφαρμόζουν περισσότερη ευελιξία, ρεαλισμό και υπομονή στην ζωή τους, εμπνέονται από τα οράματα τους για το τι μπορεί να κάνουν και τι μπορεί να γίνει, χωρίς όμως να τα χρησιμοποιούν ως μέτρο για να συγκρίνουν τον εαυτό τους και τον κόσμο. Σταματούν να είναι τελειομανείς και δεν χάνονται πια σε λεπτομέρειες. Καταφέρνουν περισσότερα, διασκεδάζουν περισσότερο και ανησυχούν λιγότερο. Νιώθουν περισσότερη ευχαρίστηση και λιγότερη πίεση. Ανακαλύπτουν ότι όσο λιγότερο επικρίνουν τον εαυτό τους, λιγότερη κριτική και περισσότερη ζεστασιά έρχεται από τους ανθρώπους γύρω τους. Γνωρίζουν ότι όλα έχουν ένα σκοπό και ότι οι προκλήσεις και οι δυσκολίες της ζωής υπάρχουν για να σπρώχνουν να αντιλαμβανόμαστε και να πραγματώνουμε αυτό που είμαστε και αυτό που θα γίνουμε. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 6 αντιπροσωπεύει βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας που φαίνονται στους άλλους ακόμα κι αν δεν μας γνωρίζουν καλά. Είναι η εντύπωση που σχηματίζουν για εμάς με την πρώτη ματιά. Αυτή η δόνηση συμπληρώνει την 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων και εκφράζει τις τάσεις εκείνες που έχουν ισχύει τα μεσαία δημιουργικά χρόνια της ζωής μας. Και σε αυτή την Θέση ισχύει ό,τι και στην 2η Θέση και οι βασικές Ιδιότητες αφορούν την Αποδοχή, την Αγάπη και την Υπευθυνότητα. Όποιος έχει αυτή την δόνηση στην συγκεκριμένη θέση φαίνεται ένα άτομο υπεύθυνο, έτοιμο να αγαπήσει και να αφοσιωθεί στους ανθρώπους που αγαπά, ή σε έναν σκοπό. Είναι αυτός που προσπαθεί να φέρει την αρμονία και την ομορφιά στην ζωή του και στον κόσμο γύρω του. Είναι ο ιδεαλιστής που παλεύει να κάνει πραγματικότητα του όραμα του για έναν καλύτερο κόσμο. Η ευγενική του και καλοσυνάτη παρουσία τον κάνουν αγαπητό στους γύρω του που αισθάνονται ότι μπορούν να στηριχτούν σε αυτό υπεύθυνο άτομο που φαίνεται να τους ακούει και να τους αποδέχεται. Ανάλογα τον πόλο που λειτουργεί, οι άλλοι αντιδρούν σε αυτό που δείχνει. Από την μια μεριά βλέπουν την ευαισθησία του, την καλλιτεχνική του φύση και το ιδεαλιστικό του πνεύμα. Η τάση του να βιάζεται να φτάσει στον σκοπό του, πολλές φορές αψηφώντας και απορρίπτοντας την πραγματικότητα, δίνουν στους άλλους την αίσθηση ενός ανθρώπου που πετάει στα σύννεφα, ψάχνοντας για το τέλειο, αλλά και το ανέφικτο. «Είναι πολύ καλός για να είναι αληθινός» είναι η

162

φράση που ταιριάζει σε όποιον έχει την δόνηση του 6 σε αυτή την θέση. Κι ίσως έχουν δίκιο, γιατί κάτω από την καλοσυνάτη επιφάνεια, ο 6 βασανίζεται από την ανάγκη του να δείχνει τέλειος. Επικρίνει σκληρά τον εαυτό του, αλλά και τους άλλους και μπαίνει συνέχεια σε συγκρίσεις, νιώθοντας μειονεκτικά, όταν δεν ανταποκρίνεται στα υψηλά ιδανικά που έχει θέσει ο ίδιος. Στην προσπάθεια του να γίνει αποδεκτός, καταπιέζει και απορρίπτει οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα που είναι φυσικό να νιώθει. Ο θυμός είναι κάτι που αποφεύγει να αισθανθεί ο ίδιος και φυσικά δεν μπορεί να δεχτεί και τον θυμό των άλλων. Κάθε παράπονο ή κάποια θυμωμένη αντίδραση από τους άλλους είναι αρκετά για να τον βάλουν σε μεγάλη κρίση σχετικά με την προσωπική του αξία. Όσο αποφεύγει τα αρνητικά του συναισθήματα, τόσο αυτά φωλιάζουν στην καρδιά του και νιώθει πικρία και πολλές φορές και μίσος. Τότε μπορεί να τα βάλει με την ζωή, τον θεό, τους άλλους, ρίχοντας τους την ευθύνη για την δική του δυστυχία. Γίνεται ευάλωτος στην κριτική και βιώνει πολύ σκληρά την απόρριψη. Αφού δεν είναι τέλειος, είναι «τίποτα». Τότε γίνεται πολύ σκληρός κριτής για τον εαυτό του, αλλά ακόμα κι αν δεν το εκφράζει, κρίνει και τους άλλους γύρω του, προσδοκώντας να ανταποκριθούν όπως εκείνος πιστεύει ότι «πρέπει». Και φυσικά όσο αυτό δεν συμβαίνει, η απογοήτευση ακολουθεί και είναι συχνό συναίσθημα για τους 6 που ζουν περισσότερο στην ψευδαίσθηση και στην προσδοκία παρά στο εδώ και τώρα και στην πραγματικότητα. Όσοι τον πλησιάζουν, ίσως περιμένουν πολλά από τον 6, ο οποίος κάνει τα πάντα για να γίνει αποδεκτός, αλλά απογοητεύεται γρήγορα, όταν οι άλλοι δεν εκτιμούν και κρίνουν αυτά που κάνει, ή όταν δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις πολλές απαιτήσεις, μη μπορώντας όμως να αρνηθεί και να βάλει τα όρια του. Αφού είναι σχεδόν ανίκανος να θυμώσει άμεσα και να χαλάσει την «ευγενική» εικόνα, ο 6 απομονώνεται και είτε απολογείται ή επικρίνει τον εαυτό του που δεν μπόρεσε να είναι τέλειος. Γίνεται απαισιόδος και νιώθει αποτυχημένος και ανεπαρκής. Όποιος έχει την δόνηση του 6 σε αυτή την Θέση, όπως και στην Θέση των Έμφυτων Κλίσεων φαίνεται να διακρίνεται από Υπευθυνότητα. Μπορεί να γίνεται υπερβολικός και να αναλαμβάνει ευθύνες που δεν είναι δικές του. Η υπερβολική αίσθηση του καθήκοντος τον δυσκολεύει να δει πραγματικά ποιο είναι το μερίδιο της ευθύνης σε ό,τι έχει αναλάβει. Φυσικά και σε αυτή την περίπτωση, συχνά κουράζεται γρήγορα, αφού για ακόμα μια φορά αισθάνεται εξουθενωμένος και άδειος από την υπερβολική του προσπάθεια να στηρίξει και να προστατεύσει τους άλλους, μη μπορώντας να δώσει την ίδια φροντίδα στον εαυτό του. Επειδή η αυτοαξία του στηρίζεται στο πόσο βοηθά τους άλλους, πολλές φορές δίνει την βοήθεια του, προτού του ζητηθεί. Μοιάζει σαν να θέλει να «σώσει» τους άλλους, ακόμα και όταν αυτοί δεν θέλουν να σωθούν. Όταν η βοήθεια του δεν γίνεται αποδεκτή, ο 6 νιώθει ότι χάνει το νόημα της ζωής του. Δεν είναι ότι οι άλλοι απορρίπτουν την βοήθεια του, αλλά ότι απορρίπτουν τον ίδιο. Θυμώνει με τον εαυτό του που έχασε τον χρόνο του μαζί τους, αλλά την επόμενη φορά θα κάνει ακριβώς το ίδιο. Μέχρι να βρει την ενότητα της δόνησης του 6 μπερδεύει τι σημαίνει να βοηθάει κανείς πραγματικά τους άλλους να προχωρήσουν κι αυτοί στην ζωή τους από το να βοηθάει τους άλλους για να αισθανθεί σημαντικός και αποδεκτός ο ίδιος. Τότε θα συνειδητοποιήσει ότι η βοήθεια που προσφέρει είναι δική του ανάγκη κι όχι η ανάγκη του άλλου ατόμου, όπως πίστευε αρχικά. Τότε θα μάθει τι σημαίνει να αποδέχεται τον εαυτό του, τα όρια και τις δυνατότητες του, όπως και να αποδέχεται τους άλλους όπως είναι, χωρίς να πρέπει να είναι τέλειοι. Ο 6

163

παλεύει για την Αγάπη και μοιάζει σαν να του γλυστράει μέσα από τα χέρια του, γιατί χρειάζεται να συνειδητοποιήσει ότι για να το πετύχει αυτό, πρέπει να αγαπήσει ότι αποκηρύσσει στον ίδιο του τον εαυτό και να πειστεί ότι αξίζει να αγαπηθεί όχι για αυτά που πρέπει να είναι ή για αυτά που πρέπει να κάνει, αλλά γι’αυτά που ήδη είναι. Στην 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 6 εκφράζει τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τις αντιλήψεις που πέρασαν από τους προγόνους μας σε εμάς. Ανάλογα πώς την λειτουργούμε και αν βρίσκεται σε ενότητα μπορεί να αποτελέσει ένα δώρο ή μια πρόκληση για τον δικό μας δρόμο. Αφορά θέματα σχετικά με την Αγάπη, την Αποδοχή και την Υπευθυνότητα. Η πεποίθηση του είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει να βοηθά τους άλλους και να είναι υπεύθυνος. Βαδίζει στην ζωή του προσπαθώντας να κάνει το σωστό και αυτό που πρέπει, πολλές φορές εμμένοντας πεισματικά σε αυτό που πιστεύει εκείνος για το πώς πρέπει να είναι και να γίνονται τα πράγματα. Το σημαντικό για αυτόν είναι να γίνεται αποδεκτός και αυτό που έχει μάθει είναι να κρατάει μέσα του κάθε τι που θα μπορούσε να χαλάσει την αρμονία και την γαλήνη που χρειάζεται η ευαίσθητη ψυχή του. Ανέχεται καταστάσεις και πρόσωπα που στην αρχή τα εξιδανικεύει, θυσιάζεται στο όνομα της αγάπης, πράγμα που αργά ή γρήγορα τον φέρνει στον άλλο πόλο. Όταν οι άλλοι παρουσιάζουν την ανθρώπινη και όχι τέλεια πλευρά τους, αρχίζει να τους απορρίπτει, όπως απορρίπτει και ο ίδιος όλα τα αρνητικά κομμάτια του εαυτού κρατώντας τα στην σκιά. Η κριτική είναι κάτι που έχει βιώσει στο έπαρκο στην παιδική του ηλικία, όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 6, ιδιαίτερα σε αυτή την Θέση της προγονικής κληρονομιάς. Κάποια στιγμή της ζωής του ένιωσε ότι έπρεπε να είναι τέλειος για να μπορέσει να αγαπηθεί και να τον δεχτούν οι άλλοι. Έβαλε τον εαυτό του στο κυνήγι για την τελειότητα, απαιτώντας από τους άλλους και από τον εαυτό του το ανέφικτο. Πολλές φορές, κοιτάει την ζωή ψάχνοντας τα «λάθη» που αγωνίζεται να αποφύγει, με αποτέλεσμα να αναβάλλει συνεχώς την δράση του από τον φόβο του ότι θα αποτύχει. Μέχρι να συνειδητοποιήσει την τελειότητα αυτού του κόσμου μέσα από τις φαινομενικές του ατέλειες, ανέχεται ή απορρίπτει, αντί να αποδέχεται και θα κυνηγάει την αγάπη, αντί να αγαπάει ο ίδιος τον εαυτό του και τους άλλους γύρω του, όχι όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά όπως πραγματικά είναι. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η δόνηση του 6 αντανακλά τις βαθύτερες επιθυμίες μας, τα εσωτερικά μας κίνητρα, αυτά που ζητάει η καρδιά μας, είτε αυτά τα γνωρίζουμε και τα εκφράζουμε, είτε όχι. Όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 6 η βαθύτερη επιθυμία του είναι να βρει την Αγάπη, την Αποδοχή και να φροντίζει και να προστατεύει τους ανθρώπους που αγαπά. Τον οδηγεί μια δυνατή αίσθηση Υπευθυνότητας και καθήκοντος. Ο Εσωτερικός Εαυτός 6 θέλει τα πράγματα να γίνονται με το σωστό τρόπο. Έχει ανάγκη να αισθάνεται ότι υπάρχει αρμονία και ομορφιά γύρω του και κάνει τα πάντα για να μπορεί να τα διατηρήσει. Είναι πιστός, στοργικός και γεμάτος κατανόηση. Αν οι Ιδιότητες της Αγάπης, της Αποδοχής και της Υπευθυνότητας βρίσκονται σε ενότητα, το άτομο γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά επιθυμεί και κινείται για να το αποκτήσει. Μέχρι να γίνει αυτό, ίσως να βασανίζεται από ένα εσωτερικό αυστηρό κριτή που εστιάζεται στα λάθη ή βλέπει με παρωπίδες μια εξιδανικευμένη πραγματικότητα που αργά ή γρήγορα τον απογοητεύει. Ψάχνει την Αποδοχή, ενώ ο ίδιος απορρίπτει ο,τιδήποτε δεν ταιριάζει στα υψηλά

164

ιδανικά που θέτει ως μέτρο σύγκρισης. Η σύγκριση και η τελειομανία του πολλές φορές τον κάνουν να αναβάλλει σημαντικές αποφάσεις στην ζωή του, ή να πλησιάσει τους ανθρώπους που τον ενδιαφέρουν, γιατί ψάχνει την κατάλληλη στιγμή, τις ιδανικές συνθήκες, την μεγάλη ευκαιρία για να δράσει, αποφεύγοντας τα λάθη. Μέχρι όμως εκείνος να αποφασίσει να κάνει την κίνηση του, χάνει πολλές ευκαιρίες που απαιτούν αποφασιστικότητα και αμεσότητα, όπως και ρίσκο για να τολμήσει να δοκιμάσει κάτι, ακόμα κι αν είναι λάθος. Στερεί από τον εαυτό του την ευκαιρία να μάθει μέσα από τα λάθη του και να προχωρήσει στην ζωή, αποδεχόμενος αυτό που έρχεται. Η βαθύτερη του επιθυμία είναι να δημιουργήσει την δική του οικογένεια, τον δικό του κύκλο ανθρώπων που ανάμεσα τους να αισθανθεί αποδεκτός και επιθυμητός. Για να γίνει αυτό, όποιος έχει Εσωτερικό Εαυτό 6 χρειάζεται να συνειδητοποιήσει ότι είναι ο ίδιος που εμποδίζει την πορεία του για να πραγματοποιήσει αυτό που πραγματιά επιθυμεί. Για να βρει την Αγάπη, την Αποδοχή και την Υπευθυνότητα στην ενότητα τους, χρειάζεται να μάθει να αγαπάει, να αποδέχεται και να είναι υπεύθυνος προς τον ίδιο του τον εαυτό. Να αγαπήσει αυτά ακριβώς που αρνείται να αποδεχτεί και να παραδεχτεί, τις σκοτεινές πλευρές της ύπαρξης του που προσπαθεί απεγνωσμένα να τις κρατήσει θαμμένες μέσα του, με αποτέλεσμα να τις προβάλλει μεγενθυμένες στον κόσμο γύρω του. Χρειάζεται να μάθει να διακρίνει το όραμα από την πραγματικότητα και να μάθει ότι η ζωή δεν θα μπορούσε να είναι ιδανική και τέλεια. Φέρνει ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε για να αναγνωρίσουμε τις ατέλειες μας, να τις αποδεκτούμε και να τις ξεπεράσουμε στο δρόμο της εξέλιξης μας και από την άποψη είναι ήδη τέλεια. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού ο αριθμός 6 αντιπροσωπεύει χαρακτηριστικά που είναι φανερά στους άλλους. Εκφράζει τον τρόπο που φερόμαστε στους ανθρώπους γύρω μας, έναν τρόπο που μας χαρακτηρίζει ακόμα και αν δεν είναι συνειδητός σε εμάς. Αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον μας και με τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας και οι άλλοι λαμβάνουν μια συγκεκριμένη από εμάς. Όποιος έχει την δόνηση της Αγάπης, της Αποδοχής και της Υπευθυνότητας στην Θέση του Εξωτερικού Αριθμού δίνει την αίσθηση στους άλλους ότι βρίσκεται εκεί για αυτούς. Στο πρόσωπο του βλέπουν ένα άτομο υπεύθυνο, πάντα έτοιμο φροντίσει, να βοηθήσει και να δώσει την στήριξη του σε όλους. Έχει την τάση να αναλαμβάνει τις περισσότερες ευθύνες, ευθύνες που δεν του αναλογούν και να εστιάζει υπερβολικά στις λεπτομέρειες σε αυτό που θέλει να κάνει. Είναι αυτός που θα κάνει το σωστό και το δίκαιο, σκορπώντας αγάπη και κατανόηση. Πολλές φορές μοιάζει να ζει στον δικό του ιδανικό κόσμο και να προσγειώνεται απότομα, όταν η πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται σε αυτά που ο ίδιος είχε φανταστεί. Του αρέσει να συμβουλεύει και να κερδίζει έτσι την εκτίμηση των άλλων και την αποδοχή τους. Κάποιες φορές μπορεί να γίνεται έντοντα προστατευτικός και να παίρνει μια μητρική ή πατρική στάση προς τους άλλους, ωθώντας τους να προσπαθούν για το καλύτερο. Είναι ο ρομαντικός καλλιτέχνης με την ευαίσθητη καρδιά που χρειάζεται αγάπη και αποδοχή για να μπορέσει να βρει τον δρόμο του στον κόσμο. Αν η Αγάπη, η Αποδοχή και η Υπευθυνότητα βρίσκονται σε ενότητα, ο 6 βρίσκει την αρμονία και την ομορφιά με το να προσφέρει στους άλλους την ανιδιοτελή του αγάπη και να ανοίγει την αγκαλιά του σε όποιον τον χρειάζεται.

165

Όταν όμως οι Ιδιότητες της ενέργειας του 6 έχουν αλλοιωθεί, ακόμα και αν ο 6 ανοίγει την αγκαλιά του, νιώθει ότι κουβαλάει ένα βάρος στους ώμους του. Γίνεται υπερβολικά προστατευτικός και έχει την τάση να βλέπει πάντα τα λάθη και να προσπαθεί να διορθώσει. Η βοήθεια του μπορεί να γίνει καταναγκαστική και εισβολική και να έχει την τάση να παρεμβαίνει και σε θέματα που δεν τον αφορούν. Αρνείται να αποδεχτεί αυτό που η ζωή φέρνει σε εκείνον ή στους άλλους και πάντα συγκρίνει αυτό που συμβαίνει με αυτό που κατά την γνώμη του θα έπρεπε να συμβεί. Η αγάπη του αποζητά το τέλειο και κανείς δεν είναι τόσο τέλειος, όπως εκείνος φαντάζεται ότι θα πρέπει να είναι. Σε αυτή την περίπτωση, επικρίνει κάθε τι που ξεφεύγει από τα ιδανικά του πρότυπα και δυσκολεύεται να αποδεχτεί τον εαυτό του και φυσικά τους άλλους. Γίνεται απαισιόδος, απογοητεύεται εύκολα και δύσκολα συγχωρεί όποιον τον πληγώνει κρίνοντας τον. Οι πιο κοντινοί του άνθρωποι πολλές φορές τον θεωρούν ιδιαίτερα ευαίσθητο και ανασφαλή και αγανακτούν όταν κάθε τι που λένε, ο ίδιος το θεωρεί κριτική που την αρνείται και κλείνεται όλο και περισσότερο στον εαυτό του. Ο φόβος του ότι θα τον απορρίψουν, όταν ανακαλύψουν τις ατέλειες του τον κάνει να αποφεύγει την δράση και να κλείνεται στον κόσμο των ιδεών και της φαντασίας. Η απόρριψη είναι ο χειρότερος του εφιάλτες και πολλές φορές μοιάζει να απαιτεί να τον δεχτούν, ενώ δυσκολεύεται εκείνος να δεχτεί τον εαυτό και τους άλλους, όπως είναι. Όταν πραγματικά ανοίξει την καρδιά του σε αυτό που είναι και σε αυτό που η ζωή του φέρνει, τότε θα μπορέσει να προσφέρει την πραγματική Αγάπη στους άλλους γύρω του χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Στην 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 6 εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να εξελιχθούμε και να αναπτυχθούμε στον δρόμο της ζωής μας. Ανεξάρτητα ποια μπορεί να είναι δόνηση του σκοπού της ζωής μας (1η Θέση) και των έμφυτων μας κλίσεων (2η Θέση), η Αγάπη, η Αποδοχή και η Υπευθυνότητα μας βοηθούν να πραγματώσουμε Πνευματική μας Αποστολή και να αναπτύξουμε πλήρως τις ικανότητες μας. αυτός είναι κι ο δρόμος για να μπορέσει να εκφραστεί και ο Εσωτερικός Εαυτός και να ακολουθήσει τις βαθύτερες επιθυμίες της καρδιάς. Όποιος έχει την δόνηση του 6 στην 7η Θέση χρειάζεται να ανακαλύψει τι σημαίνει να αγαπά πραγματικά τον εαυτό του για να μπορέσει να αποδεχτεί και να αγαπήσει τους άλλους και την ίδια την ζωή. Υπάρχει ο κίνδυνος να παίζει του ρόλο του μάρτυρα που θα πρέπει να υπομένει και να ανέχεται τα πάντα, προκειμένου να κερδίσει αυτό που αναζητά, την Αποδοχή και την Αγάπη. Μπορεί πίσω από ένα καλοσυνάτο πρόσωπο που κάνει τα πάντα για να γίνει αποδεκτό, ένας άνθρωπος που εστιάζει στα λάθη και στις αδυναμίες των άλλων. Αλλά όσο εκείνος ανέχεται και αναλαμβάνει ευθύνες που δεν είναι δικές του, τόσο πιέζεται και ασφυκτιά. Μπορεί να γίνεται απαιτητικός σε αυτά που περιμένει και προσδοκεί από τους άλλους, να τους κρίνει αυστηρά και να επικρίνει κάθε τους λάθος. Ή ακόμα μπορεί να κολλάει στις λεπτομέρειες και να περιμένει από τον εαυτό του την τελειότητα. Αυτή η άρνηση του να δει την ολόκληρη εικόνα, να αναγνωρίσει τις πραγματικές του ικανότητες και τις αδυναμίες του, τον κάνουν ακόμα πιο απαισιόδοξο, όταν η ζωή γεμάτη προκλήσεις τον φέρνει αντιμέτωπο με την αρνητική πλευρά των πραγμάτων με σκοπό να την αποδεχτεί και να την αγκαλιάσει. Η φράση-κλειδί που θα βοηθήσει τον 6 είναι: « Αυτό που συμβαίνει, είναι πάντα αυτό που κανείς χρειάζεται». Χρειάζεται απλώς να βλέπει την πραγματικότητα όπως αυτή εμφανίζεται μπροστά του κι όχι όπως αυτός πιστεύει

166

ότι θα ήταν σωστό ή αρεστό να είναι. Πρέπει να σταματήσει την σύγκριση που μπαίνει με τα υψηλά του πρότυπα και ιδανικά και να καταλάβει ότι τα ιδανικά βρίσκονται εκεί για να καθορίζουν τον στόχο, καθώς κινούμαστε προς αυτά και δεν είναι για να νιώθουμε ανεπαρκείς και ατελείς αν δεν έχουμε φτάσει ακόμα. Ο 6 σε αυτή την Θέση έχει ανάγκη να μάθει να διακρίνει πότε μπορεί να επεμβαίνει για να αλλάζει τα πράγματα και πότε πρέπει να κάνει πίσω αποδεχόμενος αυτό που συμβαίνει, γύρω του και μέσα του. Τότε θα έχει συμβεί μια πραγματική αλλαγή στο τρόπο που αντιμετωπίζει την ζωή, τον εαυτό του και τους άλλους. Οι σχέσεις του θα γίνουν βαθιές, ουσιαστικές και αληθινές μέσα σε ένα κλίμα αμοιβαίας αποδοχής και κατανόησης, αφοσίωσης και υπευθυνότητας και θα αντανακλούν την σχέση που θα έχει κατακτήσει ο ίδιος με τον εαυτό του. Στην 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων η ενέργειακή δόνηση του 6 εκφράζει το πιο σημαντικό μάθημα που έχει να πάρει το άτομο σε αυτή την ζωή. Να μάθει να Αγαπάει χωρίς όρους και προυποθέσεις. Είναι ένα μάθημα πλήρους Αποδοχής αλλά και αναγνώρισης της προσωπικής ευθύνης στην ζωή μας. Όποιος έχει ένα μάθημα 6 στον Ενεργειακό του κώδικα, ίσως περάσει όλη του την ζωή περιμένοντας να αγαπηθεί. Αυτό δεν συμβαίνει, μέχρι να μάθει να αγαπάει ο ίδιος τον εαυτό του. Το άτομο με Μάθημα 6 πολλές φορές θεωρεί εγωισμό, όταν δίνει προσοχή στις δικές του ανάγκες. Αυτό που είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσει είναι ότι όσο τις παραβλέπει, τόσο δυσκολότερο για αυτόν είναι να αποδεχτεί και να αγαπήσει πραγματικά και τους άλλους. Όσο πιο απελπισμένα κρύβει τα αρνητικά του συναισθήματα, υπομένοντας μεγάλα βάρη και ευθύνες που δεν είναι για τους ώμους του, τόσο γεμίζει απογοήτευση και πικρία, όταν οι άλλοι δεν τον εκτιμούν γι’αυτό. Χρειάζεται συνεχώς τον έπαινο και την επιβεβαίωση και οι πράξεις του χάνουν το νόημα τους, αν αυτά δεν υπάρχουν. Ο φόβος ότι θα τον απορρίψουν και θα τον επικρίνουν σκιάζει κάθε του σχέση, μέχρι να καταλάβει ότι είναι ο ίδιος που κρίνει και απορρίπτει πρώτος τους άλλους, ακόμα κι αν δεν το εκφράζει ανοιχτά. Είναι ο αυστηρότερος κριτής του εαυτού του και των άλλων και μετά κρίνει τον εαυτό του και νιώθει άσχημα που κρίνει. Εξιδανικεύει μια σχέση, φαντάζεται αυτό που πρέπει να είναι ο άλλος, πράγμα που πάντα απέχει από την πραγματικότητα και το πώς αληθινά είναι το άλλο άτομο. Οι απαιτήσεις προς τους άλλους γίνονται εξωπραγματικές, γιατί στηρίζονται στα εξιδανικευμένα κριτήρια του. Η απογοήτευση δεν αργεί να έρθει και ο 6 αποσύρεται αποθαρρυμένος και αποκαρδιωμένος, μην μπορώντας να αντέξει την ρεαλιστική καθημερινότητα. Όποιος έχει μάθημα 6 χρειάζεται να αναγνωρίσει τους δύο εχθρούς της προσωπικής του εξέλιξης: την σύγκριση και την απόκρυψη των ελαττωμάτων του. Μην μπορώντας να αντέξει την σύγκριση με την ιδανική εικόνα που πάντα βάζει ως μέτρο σύγκρισης, προσπαθώντας να είναι πάντα τέλειος και να αποφύγει οποιοδήποτε λάθος που μπορεί να συμβεί, πολλές φορές γίνεται αναβλητικός και αναποφάσιστος, όταν πρέπει να πάρει μια απόφαση και να δράσει. Οι εμπειρίες της ζωής του έχουν σκοπό να τον μάθουν να αγαπάει πραγματικά, αρχίζοντας από τον εαυτό του, να αποδέχεται χωρίς να ανέχεται ή να αρνείται την πραγματικότητα και να μάθει να αναλαμβάνει τις δικές του προσωπικές ευθύνες, αφήνοντας τους άλλους να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν αναλαμβάνοντας τις δικές τους. Χρειάζεται να μπορεί να «παίρνει» ο ίδιος, προτού να δώσει στήριξη και φροντίδα στους άλλους. Η αληθινή αγάπη για τον εαυτό είναι ένα δύσκολο μάθημα, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να ξεκλειδώσει

167

κανείς την καρδιά του και να γίνει μια αστείρευτη πηγή αγάπης και για τους άλλους. Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης η ενεργειακή δόνηση του 6 αντιπροσωπεύει το πιο ώριμο κομμάτι του εαυτού μας. Έχουμε διανύσει την μεγαλύτερη διαδρομή της ζωής μας και βρισκόμαστε κοντύτερα στον αληθινό εαυτό μας. Οι εμπειρίες μας μας έχουν οδηγήσει σε αυτό το σημείο και η βαθύτερη δύναμη του εαυτού βγαίνει στην επιφάνεια στα πιο ωρίμα χρόνια της ζωής μας. Σε αυτή την φάση της ζωής του, όποιος έχει την δόνηση του 6 σε αυτή την Θέση, αισθάνεται πλήρης και ευτυχής, όταν έχει δημιουργήσει ένα ζεστό και όμορφο περιβάλλον για τον ίδιο και για τους ανθρώπους που αγαπάει. Το σπίτι του γίνεται το λιμάνι που φιλοξενεί όποιον έχει ανάγκη. Ο αληθινός του εαυτός είναι γενναιόδωρος και υποστηρικτικός και βρίσκει ικανοποίηση και αρμονία όταν μπορεί να προσφέρει στους άλλους. Στο μέτρο που έχει βρει την ενότητα των Ιδιοτήτων της Αγάπης, της Αποδοχής και της Υπευθυνότητας μέσα του, είναι σε θέσει να συμπαρασταθεί πραγματικά με κατανόηση και συμπόνια προς τους άλλους. Είναι ο ανθρωπιστής που γνωρίζει πολύ καλά τα δικά του όρια και δυνατότητες και η βοήθεια του βρίσκει το στόχο της, γιατί διακρίνει αυτό που πραγματικά χρειάζεται ο άλλος για να προχωρήσει κι αυτός στην δική του ζωή. Του αρέσει να συμβουλεύει και να διδάσκει, αλλά η ανάγκη του δεν είναι πια να πάρει τον έπαινο και την αποδοχή. Είναι ο ίδιος που έχει αποδεχτεί αυτό που είναι και παρουσιάζει τον αληθινό του εαυτό με ειλικρίνεια και θάρρος. Είναι δίκαιος και με αξίες. Σέβεται την ζωή γύρω του, όπως και τον εαυτό του. Ο 6 σε αυτή την θέση γνωρίζει πια ότι το κυνήγι της τελειότητας είναι χαμένος κόπος και αναγνωρίζει την τελειότητα της ζωής μέσα από τις προκλήσεις της. Δεν μπαίνει πια σε ανώφελες συγκρίσεις για το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα ή τι λάθος έκανε για να επικρίνει τον εαυτό του. Ξέρει ό,τι και να του συμβαίνει, είναι αυτό που είναι απαραίτητο για την προσωπική του εξέλιξη και μαθαίνει από τα λάθη του. Έτσι δέχεται και τα λάθη των άλλων. Όσο έχει δουλέψει στις Βασικές Αντιθέσεις αυτής της δόνησης, γίνεται ο ρεαλιστής που όμως δεν χάνει το όραμα του για έναν καλύτερο κόσμο που να κυβερνά η Αγάπη. ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 6 1. Η Αρχή της Τελειότητας «Από μια υπερβατική οπτική, τα πάντα είναι τέλεια, από μια συμβατική οπτική, η τελειότητα δεν υπάρχει – το άριστο είναι το καλύτερο που μπορούμε να πετύχουμε και για να το καταφέρουμε χρειάζεται χρόνος και πρακτική. Έχουμε μεγαλώσει μέσα στην σύγκριση, η μόρφωση μας στηρίζεται σε αυτή, όπως και ο πολιτισμός μας. Έτσι παλεύουμε να είμαι κάποιος άλλος από αυτόν που είμαστε.» J. KRISHNAMURTI Η Αρχή της Τελειότητας παρουσιάζει ένα παράδοξο γιατί περιέχει δύο φαινομενικά αντίθετες αλήθειες, που λειτουργούν σε διαφορετικά επίπεδα της εμπειρίας.

168

Από μια συμβατική οπτική, αυτός ο κόσμος είναι ένας κόσμος οδύνης: εγκλήματα στους δρόμους, άστεγοι, φτώχια, πείνα και καταπίεση. Ακόμα και χωρίς τις καθημερινές ειδήσεις, στην καθημερινή ζωή, όταν δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε, υποφέρουμε. Και όταν παίρνουμε αυτό που δεν θέλουμε, πάλι υποφέρουμε. Κι όταν παίρνουμε ακριβώς αυτό που θέλουμε, δεν κρατάει για πολύ. Από μια υπερβατική οπτική, δηλαδή να βλέπουμε τους εαυτούς μας και τον κόσμο με όλες του τις δυσκολίες, με όλη την σοφία, την υπομονή και την κατανόηση που έρχεται όταν η καρδιά μας είναι ανοιχτή, τότε όλα αυτά, οι χαρές και οι λύπες, ο πόνος και η ευχαρίστηση και ο,τιδήποτε συμβαίνει αυτή την στιγμή στην γη είναι απολύτως και πλήρως τέλειο από την άποψη της εξελικτικής διαδικασίας. Αυτή η υπενθύμιση της ευρύτερης εικόνας είναι το κλειδί για αυτούς από εμάς που έχουν τάσεις τελειομανίας και ένα υψηλό όραμα, αλλά συχνά χάνουν την προοπτική τους και ανησυχούν για μικρές λεπτομέρειες. Πηγαίνοντας πίσω στην συμβατική πραγματικότητα, σίγουρα δεν είναι «τέλεια» ή εντάξει για κάποιον που κρυώνει, πεινάει ή πονάει, αλλά από την μεγαλύτερη εικόνα, είμαστε κύτταρα ενός μεγαλύτερου σώματος της γης, ένας μικροσκοπικός οργανισμός που πλέει στο κενό του σύμπαντος και τα προσωπικά μας δράματα και οι παγκόσμιες πολιτικές δεν έχουν μεγαλύτερη σημασία από μια ομάδα μυρμηγκιών που σκορπίζονται καθώς κάποιος τους χαλάει τον δρόμο. Χωρίς την ικανότητα να δούμε από την ευρύτερη εικόνα και να αναγνωρίσουμε όλη την δικαιοσύνη και την αδικία που υπάρχει –ολόκληρο το δράμα της ανθρώπινης ύπαρξης- είναι πολύ δύσκολο να δούμε με χιούμορ αυτό τον κόσμο. Όσοι από εμάς δουλεύουν με θέματα του οράματος και της Αποδοχής χρειάζεται να αναπτύξουν την ικανότητα να κάνουν αυτό το άλμα πίστης, αυτή την νοητική στροφή. Αυτή η αλλαγή της προοπτικής μπορεί να απαιτεί μια μεγάλη προσπάθεια για αυτούς που ενώ προσπαθούν να κάνουν το άλμα, και κάνουν δύο βήματα πίσω γιατί αναρωτιούνται «Τέλειος; Τι έχει να πει κανείς για παιδιά που πεινάνε;». Σε τέτοιες ερωτήσεις μπορώ να μόνο να απαντήσω ότι αποδεχόμενοι όλα τα πράγματα ως τέλεια, επίσης αποδεχόμαστε και τις δικές μας αντιδράσεις και τις δικές μας ευθύνες που σίγουρα συμπεριλαμβάνουν να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε τον κόσμο, να αλλάξουμε τα πράγματα, να δωρίσουμε χρόνο ή χρήματα, να αποκτήσουμε συνειδητότητα και να δράσουμε. Αυτό είναι επίσης τέλειο. Αν εκδραματίζουμε με ενοχή ή με καταθλιπτική διάθεση, οι ενέργειες μας δεν θα έχουν καμία επίδραση, ακόμα κι αν κρατάμε την υπερβατική προοπτική μας ή όταν κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ανακουφίσουμε την οδύνη. Γενικότερα, δεν μπορούμε να ανακουφίσουμε τον πόνο στους άλλους μέχρι να ανακουφίσουμε τον δικό μας πόνο. Μπορεί να μπορούμε να τρέφουμε ανθρώπους, να τους ντύνουμε, αλλά δεν μπορούμε να απαλύνουμε τις θεμελιώδεις αιτίες του πόνου, του φθόνου ή της απληστίας στην ανθρώπινη ψυχή. Ακόμα και αν αποδεχτούμε την τελειότητα της δικής εξελικτικής διαδικασίας καθώς παλεύουμε, μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε, αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε τέλειοι, ακόμα συνεχίζουμε να αλλάζουμε, να μαθαίνουμε, να ωριμάζουμε και να βελτιώσουμε τις ζωές με λειτουργικούς τρόπους. Αλλά η αυτό-βελτίωση μας χρειάζεται να ξεκινήσει από μια προϋπάρχουσα αποδοχή και χαρά για την ανακάλυψη και ανάπτυξη, παρά από μια αίσθηση αυτό-αξίας. Οι τελειομανείς χρειάζεται να θυμούνται ότι ακόμα και αν ο κόσμος είναι τέλειος

169

από μια υπερβατική προοπτική, από την συμβατική προοπτική η τελειότητα δεν υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο. Το άριστο είναι το καλύτερο που μπορούμε να καταφέρουμε και αυτό χρειάζεται χρόνο και εξάσκηση. Δεν έχει σημασία πόσο σκληρά δουλεύουμε, πόσο ικανοί είμαστε, όλοι συνεχίζουμε να κάνουμε λάθη, η βελτίωση σημαίνει μόνο ότι τα λάθη μας γίνονται μικρότερα. Επίσης χρειάζεται να αποδεχτούμε τα λάθη μας ως τέλεια σε κάθε τομέα. Αυτή η κατανόηση της μη τελειότητας μπορεί επίσης να βγάλει κι ένα φορτίο από τους ώμους όλων όσων από εμάς που έχουν ένα υπερβολικό υψηλό όραμα και μετρούν τον εαυτό τους σύμφωνα με εξωπραγματικά κριτήρια. Μπορούμε να επωφεληθούμε με το να εκτιμούμε την τελειότητα της ατέλειας. Μπορούμε επίσης να αναπτύξουμε την ικανότητα να βλέπουμε και τα μαθήματα της καθημερινής ζωής μας ως τέλεια με τον τρόπο που η ζωή τα κανονίζει τον κατάλληλο τόπο και τον κατάλληλο χρόνο. Τα υψηλά μας ιδανικά και οράματα για το ποιοι μπορεί ή θα έπρεπε να είμαστε, όμως είναι οι φάροι που μας καλούν για να κατευθυνθούμε προς αυτούς και για να εμπνευστούμε, όχι σαν δεδομένα που πρέπει να κρίνουμε τον εαυτό μας σύμφωνα με αυτά. Όλα τα είδη των γεγονότων,από τα καλύτερα μέχρι τα χειρότερα, μπορούν να συμβούν στον κόσμο μας, μερικά μας αρέσουν και τα εγκρίνουμε και άλλα δεν μας αρέσουν και αντιστεκόμαστε. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι ένα θέμα αρέσκειας και δυσαρέσκειας, πόνου ή χαράς, αλλά ό,τι και να συμβαίνει είναι αυτό που χρειαζόμαστε για να αναπτυχθούμε κι η σκέψη μας είναι πολύ περιορισμένη για να το γνωρίζει από πριν. Αυτή η συνειδητοποίηση ανοίγει τους δρόμους σε μια διευρυμένη έννοια της ζωής. 2. Η ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΗ ΚΡΙΣΗΣ Αν το σύμπαν δεν μας κρίνει, τι δουλειά έχουμε να κρίνουμε τους εαυτούς μας; και σύμφωνα με ποια κριτήρια; Όσοι από εμάς έχουμε υψηλά ιδανικά και κριτήρια τείνουμε να κρίνουμε τον εαυτό μας πιο σκληρά από ό,τι θα μπορούσαν να μας κρίνουν οι άλλοι. Κρίνουμε και επικρίνουμε όχι μόνο τις πράξεις μας αλλά επίσης τις σκέψεις και στα συναισθήματα μας –ακόμα και τις φαντασίες μας. επίσης κρίνουμε και τους άλλους σύμφωνα με το υψηλό μας όραμα, και μετά κρίνουμε τον εαυτό μας που κρίνει τους άλλους. Όταν μετράμε και συγκρίνουμε τα πάντα με τα δικά μας μέτρα των δικών μας οραμάτων και ιδανικών, όλα είναι μικρότερα, γιατί δεν είναι ένας ιδανικός κόσμος –είναι ένας πραγματικός κόσμος με πραγματικούς ανθρώπους, που μεγαλώνουν, κάνουν λάθη, μαθαίνουν και εξελίσσονται. Ο καθένας μας έχει εσωτερικεύσει την κριτική ή τις κατηγορίες από τους γονείς μας. προβάλλουμε τις κρίσεις μας στους άλλους, που τότε φαίνεται ότι μας κρίνουν, αλλά αυτοί μόνο καθρεπτίζουν την δική μας απογοήτευση. Η Συμπαντική Αρχή μας θυμίζει ότι ο Θεός δεν εφηύρε την ηθική, οι άνθρωποι το έκαναν. Αυτή η Αρχή αρχίζει με τον συλλογισμό ότι ο Πνεύμα ποτέ δεν μας κρίνει, απλώς μας δίνει τις ευκαιρίες για να ισορροπήσουμε και να μάθουμε. Αν κάνουμε ένα λάθος, η ζωή μας θα μας εφοδιάσει με αρκετές ευκαιρίες για να ισοφασίσουμε. Αν δεχτούμε τον συλλογισμό ότι το Πνεύμα δεν μας κρίνει, μπορούμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε για να αναθεωρήσουμε, όταν κρίνουμε τους εαυτούς μας. Όσο υψηλότερα είναι τα ιδανικά μας, τόσο περισσότερο έχουμε την τάση να κρίνουμε τον εαυτό μας. νιώθουμε την πίεση των ιδανικών μας και την συνεχή

170

ανάγκη να αποδείξουμε και να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, γεμάτοι φόβο ότι θα είμαστε λίγοι μπροστά σε αυτά τα ιδανικά. Παραδόξως, όσοι έχουν υψηλά ιδανικά, είναι εκείνοι που έχουν και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Όσο πιο σκληρά κρίνουμε τον εαυτό μας, τόσο περισσότερους ανθρώπους ελκύουμε που μας κρίνουν, σαν να εκδραματίζουν τις δικές μας εσωτερικές παρορμήσεις. Η κριτική μπλοκάρει την ενέργεια, πυροδοτεί εσωτερικές άμυνες και αντιστάσεις και τείνει να διατηρεί αρνητικά πρότυπα. Όταν απελευθερωθούμε από την κριτική, ανοίγουμε τον δρόμο για την αλλαγή. Στο βιβλίο «The warrior Athlete» υπάρχει ένα περιστατικά με τον Σαμ, ένα παίχτη του γκόλφ που ρίχνει την μπάλα του μακριά, πέρα από μια σειρά δέντρων και έναν φράκτη. Καθώς ήταν έτοιμος να ρίξει το επόμενο χτύπημα, κοιτάει και βλέπει έναν αστυνομικό να τον πλησιάζει κι ένα πυροσβέστη να τον ακολουθεί, μαζί με διάφορους άλλους υπαλλήλους και ήταν όλοι τους πολύ αναστατωμένοι. Πλησιάζοντας τον Σαμ, ο αστυνομικός μίλησε πρώτος: «χτύπησες την μπάλα σου πάνω από τον φράκτη, πέρα από αυτά τα δέντρα;» «Ναι», απάντησε ο Σαμ. «Λοιπόν, η μπάλα σου έσπασε το παμπρίζ ενός αυτοκινήτου και το οποίο έπεσε πάνω σε ένα δέντρο και έκλεισε την κυκλοφορία». «και έπιασε φωτιά» συμπλήρωσε ο πυροσβέστης «και η φωτιά απλώθηκε σε δύο σπίτια που κάηκαν» είπε ο αστυνομικός. «δεν τραυματίστηκε κανείς σοβαρά, αλλά σίγουρα η περιουσία που καταστράφηκε κοστίζει πολλές χιλιάδες δολλάρια». Ο Σαμ τα άκουσε όλα αυτά σιωπηλός, καθώς ο αστυνομικός κι ο πυροσβέστης ρώτησαν αυθόρμητα: «Τι θα κάνεις για αυτό;» Ο Σαμ χωρίς να διστάσει, απάντησε: «Νομίζω ότι πρέπει να μεταφέρω την λαβή μου λίγο πιο αριστερά». Σκεφτείτε πώς θα ήταν να κάναμε αυτό που έκανε ο Σαμ και να βλέπουμε τον εαυτό μας χωρίς να πρέπει να συγκρίνουμε ή να κατηγορούμε ή να κατακρίνουμε τον εαυτό μας; πώς θα ήταν να ζούμε όσο καλύτερα μπορούμε, να δεχόμαστε τα λάθη μας, να μαθαίνουμε από αυτά και να κάνουμε κάτι καλύτερο την επόμενη φορά; Τι θα γινόταν αν αποδεχόμασταν τελείως τον εαυτό μας και τους άλλους; «Από την στιγμή που δεχόμαστε τα όρια μας, μπορούμε να τα υπερβούμε» «Brenden Francis»

171

Ενέργεια του 7 Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 7 Ενδοσκόπηση- Οικειότητα- Διαίσθηση Ο Πολεμιστής Του Φωτός γνωρίζει την σημασία της Διαίσθησης. Καταμεσής της μάχης, δεν μπορεί βέβαια να σκέφτεται τα χτυπήματα του εχθρού, τότε χρησιμοποιεί το ένστικτο και υπακούει τον άγγελο του. Σε καιρό ειρήνης αποκωδικοποιεί τα σημάδια που του στέλνει ο Θεός. Ο κόσμος λέει: «Είναι τρελός». Ή: «Ζει σε ένα φανταστικό κόσμο». Ή ακόμα: «Πώς μπορεί να εμπιστεύεται πράγματα που στερούνται λογικής;» Ο Πολεμιστής όμως, ξέρει πως το ένστικτο είναι το αλφάβητο του Θεού και συνεχίζει να ακούει τον άνεμο και να μιλάει με τα αστέρια. «Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός» Η Επτάδα ονομάστηκε έτσι από το ρήμα «σέβω», δηλαδή τιμώ με ευσέβεια. Οι Πυθαγόρειοι της έδωσαν διάφορα ονόματα όπως «Τύχη» και «καιρός», «Αθηνά» και «φωνή». Όπως η Αθηνά πρόβαλλε από το κεφάλι του πατέρα των πάντων, έτσι και η Επτάδα προέρχεται από την κορυφή, την κεφαλή των αριθμών. Ονομάζεται και «καιρός» γιατί οι ενέργειες της όσον αφορά θέμα υγείας, ή ασθένειας, γέννησης και φθοράς εκπληρώνονται έγκαιρα. Πήρε το όνομα «Φωνή», γιατί υπάρχουν επτά στοιχειώδη είδη ήχων όχι μόνο στην ανθρώπινη φωνή, αλλά κι σε όλους τους άλλους ήχους, κοσμικούς, οργανικούς και αρμονικούς. Όπως και η Μονάδα, έτσι και η Επτάδα θεωρούνταν η πηγή κάθε θείου αγαθού, αλλά είχε και το όνομα της «Κρίση», γιατί σε κάθε ασθένεια σχηματίζεται μια κρίση κατά την έβδομη μέρα. Την Επτάδα συνδέεται με τις 7 μέρες της εβδομάδας, με τα επτά χρώματα της ίριδας, με τις επτά μέρες σε κάθε φάση της σελήνης, τις επτά νότες της μουσικής κλίμακας και με επτά τσάκρα, τα ενεργειακά κέντρα του σώματος. Πολλές θρησκευτικές παραδόσεις η Επτάδα κατέχει σημαντική θέση. στον χριστιανισμό, ο Θεός αναπαύτηκε την έβδομη ημέρα και υπάρχουν τα επτά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος σε αντίθεση με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Οι Μάγια πίστευαν ότι ο ουρανός έχεις επτά στρώματα. Η επτάδα διαιρείται μόνο με τον εαυτό της και την Μονάδα και αντιπροσωπεύει την τελειότητα της θεϊκής ενέργειας. Η ενέργεια του 7 είναι μια κλειστή ενέργεια που εστιάζει προς τα μέσα. Είναι ήρεμη, σιωπηλή, αναλυτική και διαλογιστική. Η συγκεκριμένη δόνηση αφήνει τον υλικό κόσμο και στρέφεται στην πνευματικότητα, στον στοχασμό και στην αναλυτική σκέψη. Είναι ο αριθμός της μοναξιάς και της εσωτερικότητας. Νιώθει γαλήνη στην απομόνωση και με αυτό τον τρόπο μπαίνει στην ανώτερη γνώση και στην κατανόηση των μυστηρίων της ζωής. Το 7 συνδέεται με το βάθος και με τους νόμους και με τα μυστήρια της φύσης. Μας παρακινεί να συνδεθούμε με υψηλότερες αλήθειες. Όταν εμφανίζεται το 7 στον Ενεργειακό Κώδικα κάποιου ατόμου σημαίνει ότι υπάρχει μια παρότρυνση για ενδοσκόπηση και ανάλυση του

172

εαυτού, μια ανάγκη για προσωπική διερεύνηση και σύνδεση με τον βαθύτερο αληθινό εαυτό και την σοφία του. Αν η συγκεκριμένη δόνηση εμφανίζεται στον Ενεργειακό μας Κώδικα, αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια του 7 παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή μας, ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται στον Κώδικα μας. ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 7 Ενδοσκόπηση – Οικειότητα - Διαίσθηση Η ενεργειακή δόνηση του 7 συνδέεται με θέματα που αφορούν την Ενδοσκόπηση, την Οικειότητα και την Διαίσθηση. Αυτές είναι και οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της και το άτομο που έχει αυτή την δόνηση στον Ενεργειακό του Κώδικα χρειάζεται να παρατηρήσει πώς τις λειτουργεί και τι επιδράσεις έχουν στην ζωή του γενικότερα. Θα δανειστώ μια παραβολή που διηγήθηκε ο Κρύων στην Σεντόνα για κάποιον που αναζητούσε την νεότητα, την θεραπεία και την σοφία. Θα την μεταφέρω ακριβώς έτσι όπως την βρήκα στο βιβλίο «Παραβολές του Κρύων». Αυτή η παραβολή αντηχεί την δόνηση του 7 και το εσωτερικό ταξίδι που έχει να κάνει κάθε άνθρωπος για να βρει μέσα του την σοφία και την αλήθεια του. «Ο Ααρών ζούσε στην γη ως πλούσιος άνθρωπος κι όταν έγινε 40 χρονών αναστατώθηκε από αυτό που είδε στον καθρέπτη. Γιατί αυτό που είδε ήταν ένας άνθρωπος που άλλαζε και γερνούσε. Δεν του άρεσε αυτή η σταδιακή αλλαγή στο πρόσωπο και στο παρουσιαστικό του. Γύρω του έβλεπε τους φίλους τους να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν. Τότε μονολόγησε: «τι μπορώ να κάνω για να ξεφύγω από αυτό; Σίγουρα πρέπει να υπάρχει απάντηση. Ξέρω για ποιον λόγο έχω αυτά τα πλούτη». Ο Ααρών ήταν άνθρωπος του Θεού με σπουδαία καταγωγή. Σκέφτηκε: «Θα χρησιμοποιήσω τα πλούτη μου για να βρω αυτό που αποκαλούν πηγή νεότητας». Έτσι, πήγε σε ένα πολύ σογό άνθρωπο και τον ρώτησε: «Υπάρχει πηγή της νεότητας». Ο σαμάνος του είπε: «Όχι, ακριβώς, αλλά υπάρχει κάτι το οποίο γνωρίζουμε ως «Σφαίρα της Ουσίας. Είναι πραγματική και υλική, θα σου δώσει μακροζωία και θα θεραπεύσει κάθε αρρώστια σου. Επίσης θα σου δώσει μεγάλη σοφία». «Ω, σοφέ άνθρωπε», ρώτησε ο Ααρών, «πες μου που μπορώ να βρω αυτή την Σφαίρα της Ουσίας;» «Λοιπόν», απάντησε ο σοφός, «ο ένας από τους τρόπους είναι να βρεις το Δισκοπότηρο του Χριστού….» «Α, όχι» τον διέκοψε ο Ααρών. «Αυτό είναι το Ιερό Δισκοπότητρο και εγώ δεν πιστεύω σε αυτά. Στην θρησκεία μου δεν τα πιστεύουμε αυτά». Ο σοφός χαμογέλασε και είπε: «Ααρών, είτε το πιστεύεις, είτε όχι, η Σφαίρα της Ουσίας, το Δισκοπότηρο του Χριστού και το Ιερό Δισκοπότηρο έχου μεταφερθεί όλα μέσα στην Κιβωτό της Διαθήκης». Ο Ααρών σκέφτηκε «πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Η Κιβωτός τοποθετείται πολύ πριν από τον Χριστό». Ο Ααρών αγνόησε αυτή την τελευταία πληροφορία από τον Σαμάνο και άκουσε μόνο αυτά που τον ενδιέφεραν. «Πες μου που μπορώ να βρω αυτή την Σφαίρα της Ουσίας;» Ο σαμάνος απάντησε: «Μπορείς να την αποκτήσεις αν το επιλέξεις, γιατί βλέπουμε καθαρά το συμβόλαιο σου και γνωρίζουμε ότι μπορείς να είσαι αυτός

173

που θα την βρει. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να αρχίσεις την αναζήτηση σου και να εμπιστευτείς τον Θεό να σου δείχνει τον δρόμο». Ο Ααρών ήταν πολύ ενθουσιασμένος, γιατί θεώρησε ότι αυτό σήμαινε πως αυτός θα ήταν που θα έβρισκε την Σφαίρα της Ουσίας στον πλανήτη! Όταν ανακάλυπτε την Σφαίρα της Ουσίας, σκέφτηκε ο Ααρών, φαντάσου πόσους θα μπορούσε να βοηθήσει και να θεραπεύσει –γιατί θα ζούσε πολλά χρόνια, όπως κι αυτοί γύρω του…οι φίλοι του, οι συγγενείς του. Αυτό ήταν ακόμα καλύτερο από ό,τι είχε φανταστεί. Πίστεψε τον σοφό, γιατί δεν είχε κανέναν λόγο να μην τον πιστέψει. Έτσι ο Ααρών ξεκίνησε την αναζήτηση σκεπτόμενος «που να πάω πρώτα;» Απαντώντας τη δική του ερώτηση διαισθητικά, είπε: «θα πάω σε εκείνα τα μέρη του πλανήτη όπου γνωρίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη ενέργεια». Έτσι πήγε στην Σεντόνα. Έψαξε γύρω και μίλησε με τους φύλακες των κοιλάδων. Οι φύλακες είπαν: «δεν θα την βρεις εδώ στην κοιλάδα. Θα πρέπει να ψάξεις σε άλλα μέρη». Έτσι το ταξίδι του τον έφερε σε μερικά από τα πιο ιερά μέρη του πλανήτη. «Ποιο είναι το πιο θρησκευτικό μέρος;» αναρωτήθηκε ο Ααρών. Για άλλη μια φορά, απαντώτας μόνος του είπε: «Είναι η πατρίδα μου! Εκεί θα πάω». Ο Ααρών, λοιπόν, πήγε στους Αγίους Τόπους και μίλησε με πολλούς θρησκευτικούς αρχηγούς, μερικοί από τους οποίους δεν είχαν ακούσει ποτέ για την Σφαίρα της Ουσίας και μερικοί από τους οποίους του είπαν: «Ναι, έχουμε ακούσει γι’αυτή και την γνωρίζουμε. Συνέχιζε την αναζήτηση σου πράγματι, είσαι κάποιος που μπορεί να την βρει». Έτσι ο Ααρών πήγε σε άλλες περιοχές, σε περιοχές της Αιγύπτου που ήταν κοντά. Ρώτησε τις ίδιες ερωτήσεις και είχε τα ίδια αποτελέσματα. Πήγε στο Περού και στην Ινδία. Κάθισε εμπρός σε κάποιους που έλεγαν ότι αυτοί προσωπικά ήταν η Σφαίρα της Ουσίας – το μόνο που θα χρειαζόταν να κάνει ήταν να καθίσει μαζί τους και να τους δώσει την προσοχή του και τα υπάρχοντα του. Ο Ααρών δεν παρασύρθηκε, γιατί ήξερε ότι αυτό που έψαχνε ήταν ένα αντικείμενο, κάτι που μπορούσε να το αγγίξει, και ότι αυτό ανήκε σε όλη την ανθρωπότητα και όχι σε μια ομάδα. Όμως, αυτή η αναζήτηση του Ααρών πήρε πάρα πολλά χρόνια, όλο αυτό το διάστημα γερνούσε όλο και πιο πολύ και άλλαζε. Αυτόν τον φόβιζε κι έτσι ο Ααρών άρχισε να ανησυχεί. Η ανησυχία επηρέασε τις λειτουργίες του σώματος του και ο Ααρών αρρώστησε. Ο Ααρών βρισκόταν στα τελευταία του και γύρω του ήταν αυτοί που τον αγαπούσαν. Ήξερε ότι δεν είχε βρει την Σφαίρα της Ουσίας, όπως το ήξεραν και οι άνθρωποι που ήταν κοντά του. Ήταν θυμωμένος με τον σοφό που του είχε πει ότι θα την έβρισκε. «Τι είδους παιχνίδι είναι αυτό;» ρώτησε. «Τι μου έχει κάνει ο Θεός;». Ο Ααρών ήταν άρρωστος και θλιμμένος από το γεγονός ότι η Σφαίρα της Ουσίας του διέφυγε πλήρως. Η οικογένεια του είχε δει ότι η αναζήτηση του τον βασάνιζε και του είπαν να σταματήσει για το καλό του. Ήταν πολύ κουρασμένος κι ήθελε πολύ να κοιμηθεί. Το επόμενο πρωί ξύπνησε και αυτή την φορά σηκώθηκε. Ένιωθε θαυμάσια, αλλά κάτι ήταν διαφορετικό. Καθώς οι οδηγοί ήρθαν πιο κοντά του, συνειδητοποίσε ότι είχε περάσει στην άλλη πλευρά. Ο Ααρών δεν ήταν ευτυχισμένος και εκείνη την στιγμή είπε στους οδηγούς του: «Ξέρω ποιοι είστε και ξέρω πού πάω. Τι είδους ανόητο αστείο ήταν αυτό που δεν μπόρεσα να βρω την Σφαίρα της Ουσίας σύμφωνα με την υπόσχεση, αφού μου είχε πει ο Σοφός ότι θα την έβρισκα. Με έχετε όλοι παραπλανήσει;»

174

Οι οδηγοί του χαμογέλασαν και με απόλυτη αγάπη τον αγκάλιασαν με την ενέργεια τους. του ζήτησαν να γυρίσει και να κοιτάξει πίσω του. Εκεί, στο μέρος όπου ο Ααρών ήταν ξαπλωμένος ήταν η Σφαίρα της Ουσίας! Εκεί ήταν! Ήταν υλική και μπορούσε να την αγγίξει. Είχε βάρος και ουσία και βρισκόταν στην καρδιά του όλη την ώρα! Ο Ααρών έμεινε άναυδος συνειδητοποιώντας αυτό που έβλεπε. Κοίταξε γύρω από το τραπέζι τους συγγενείς του και συγκλονίστηκε! Γιατί σε εκείνους τους ζωντανούς ανθρώπους που έκλαιγαν και ήταν δυστυχισμένοι από τον θάνατο του –στον καθένα τους υπήρχε επίσης η Σφαίρα της Ουσίας! Τότε ο Ααρών κατάλαβε ότι δεν υπήρχε μόνο μια Σφαίρα της Ουσίας. «Είναι για όλη την ανθρωπότητα» είχε πει ο σοφός. «Θα την βρεις αν ψάξεις». Αλλά ο σοφός δεν είπε ποτέ ότι υπήρχε μόνο μία! Και τότε ο Ααρών γνώριζε. Και κοίταξε τους οδηγούς του και κατάλαβε. Χαμογέλασε και είπε: «Σας ευχαριστώ! Γιατί τώρα καταλαβαίνω το συμβόλαιο και το μάθημα μου». μετά γύρισε και περπάτησε ανάμεσα στους αγγέλους φίλους του προς το φως –ένα μέρος στο οποίο είχε βρεθεί πολλές φορές προηγουμένως. Δεν ενδιαφερόταν να παραμείνει ούτε στιγμή σε αυτό που φαινόταν να είναι ενέργεια χαμηλού δονητικού επιπέδου. Ακόμα και σε αυτή την σύντομη περίοδο στην νέα δόνηση, ο Ααρών κατάλαβε ότι όλα όσα είχε μάθει στην ζωή του θα περνούσαν στην επόμενη ενσάρκωση του και ήταν γεμάτος ανυπομονησία. Γιατί γνώριζε για το ταξίδι μέσα στο τούνελ, μέσα από το σπήλαιο που κρατιούνται τα αρχεία από τις ενσαρκώσεις του. Και στην συνέχεια, η αίθουσα των τιμών και μετά οι συναντήσεις για την προπαρασκευή και τέλος η επιστροφή στον πλανήτη. Γιατί ήξερε ότι όταν θα γυρνούσε, θα ήταν όντως αυτός που θα έβρισκε την Σφαίρα της Ουσίας. Θα την έβρισκε ως παιδί και ζούσε μια μακρόχρονη ζωή. γιατί αυτή την φορά θα θυμόταν, θα θυμόταν ότι η Σφαίρα της Ουσίας είναι το δώρο του πολύτιμου μέρους του Θεού που είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο». Η παραβολή αυτή είναι μια προτροπή να στραφούμε μέσα μας και να βρούμε την αλήθεια. Όποιος έχει την δόνηση του 7 στον Ενεργειακό του Κώδικα μπορεί να ψάχνει όπως κι ο Ααρών σε όλο τον κόσμο για να βρει την αλήθεια, την ουσία της ζωής, να περάσει όλη του ζωή για να αναζητάει κάτι μαγικό, εξωπραγματικό που θα του δώσει γαλήνη, σοφία και γνώση και να αργήσει να καταλάβει που ακριβώς πρέπει να κοιτάξει για να βρει αυτό που επιθυμεί. Η ενεργειακή δόνηση του 7 αποτελείται από τις Ιδιότητες της Ενδοσκόπησης, της Διαίσθησης και της Οικειότητας. Η Ενδοσκόπηση είναι μια κατάσταση της συνείδησης μας κατά την οποία είμαστε σε θέση να μπορούμε να παρατηρούμε τον εαυτό μας. Αποτελεί την ικανότητα να τον κοιτάμε από μια διαφορετική οπτική γωνία, μια μεγάλη επιθυμία να τον γνωρίσουμε, χωρίς να φοβόμαστε αυτό που θα αποκαλύψουμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε προσανατολισμένοι εξωτερικά. Τα ερεθίσματα είναι πολλά και η προσοχή μας είναι πολύ απασχολημένη με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας παρά μέσα μας. Η Ενδοσκόπηση φέρει την προσοχή προς τον εαυτό με μια τάση για μια ειλικρινή αυτοεξέταση. Δεν αφορά καθόλου τις ενοχές και την αυτομορφή. Είναι ένα είδος αυτοπαρατήρησης σε βάθος και το να μπορούμε να παρακολουθούμε τον εαυτό μας, να βλέπουμε τις κινήσεις μας, τις σκέψεις μας, τα συναισθήματα μας χωρίς να τα κρίνουμε, να απορρίπτουμε ή να τα αρνούμαστε. Δεν υπάρχει κάποια εσωτερική φωνή που μας δίνει κατευθύνσεις ή εκφέρει κρίσεις. Παρατηρούμε σιωπηλά σαν να είμαστε κάποιος άλλος όλη την

175

εξωτερική και εσωτερική μας δραστηριότητα, σαν να έχουμε κάποιο άγνωστο απέναντι μας και θέλουμε να τον γνωρίσουμε με κάθε λεπτομέρεια. Το να αναπτύξουμε αυτό τον εσωτερικό παρατηρητή είναι ένα ζήτημα εξάσκησης, χρόνου και ειλικρίνειας για να μπορέσουμε να ανακαλύψουμε τους εσωτερικούς μηχανισμούς, τον τρόπο που σκεφτόμαστε, τα βαθύτερα συναισθήματα μας, τις ανάγκες μας αλλά και τις δυνατότητες μας. Πολλές φορές βοηθάει να μπορούμε να παίρνουμε μια απόσταση από τον εαυτό μας και να τον παρατηρούμε χωρίς να επηρεαζόμαστε. Η Ενδοσκόπηση δεν προυποθέτει απομόνωση. Γίνεται μέσα στην πραγματική ζωή και όχι στην φαντασία μας. Μπορούμε να έχουμε την επίγνωση των εσωτερικών μας λειτουργιών, διατηρώντας επίσης την επίγνωση των πράξεων μας και του κόσμου που μας περιβάλλει. Η «πύλη» για να το κάνουμε αυτό είναι το ίδιο μας το σώμα κι οι αντιδράσεις του σε διάφορα γεγονότα μας δίνει την δυνατότητα να παίρνουμε πληροφορίες για τις ασυνείδητες διεργασίες μας. Χωρίς την Ενδοσκόπηση η ζωή μας κυλάει μέσα σε ύπνο. Χρειάζεται να είμαστε παρόντες για τον εαυτό μας και να θυμόμαστε να τον θυμόμαστε έχοντας το θάρρος να τον κοιτάμε όπως είναι, χωρίς τις μάσκες που συνηθίζουμε να του βάζουμε, χωρίς τις φαντασίες που θέλουμε να κάνουμε που μας αποσπούν από την αλήθεια μας. Η Ενδοσκόπηση είναι και το κλειδί για μια άλλη Ιδιότητα της ενεργειακής δόνησης του 7, αυτή της Διαίσθηση. Η Διαίσθηση είναι η αντίληψη και η κατανόηση μας για τον κόσμο χωρίς την συμβολή της λογικής ή των αισθήσεων. Η Διαίσθηση έχει αμφίβολη αξία αστις ημέρες μας, ιδιαίτερα στον δυτικό, ορθολογικό κόσμο. Πολλοί όμως μελετητές υποστηρίζουν ότι η Διαίσθηση εξασκείται συνειδητά και είναι τόσο ακριβής στα αποτελέσματά της, όσο και η λογική. Ας μην ξεχνάμε ότι πρώτοι οι Αρχαίοι Έλληνες κατάλαβαν ότι η ορθολογιστική σκέψη ήταν ελλιπής και είχε ανάγκη την ενίσχυση της Διαίσθησης. Η Αρχαία Ελλάδα ήταν η γενέτειρα της λογικής, της φιλοσοφίας και η βάση της επιστημονικής μεθόδου, αλλά επίσης ήταν κι ο χώρος που βρισκόταν το Μαντείο των Δελφών. Η Διαίσθηση είναι μια διαδικασία συγκέντρωσης πληροφοριών που δεν βασίζεται στις αισθήσεις μας, στις εμπειρίες, ή σε άλλες τεχνικές σκέψης, αλλά βασίζεται σε αυτές για να ερμηνεύσει τις πληροφορίες. Υπάρχουν τρόποι να την αναπτύξουμε, γιατί είναι μια παλιά λειτουργία, παλιότερη και από την όραση και θα έρθει στο νου μας με την μορφή συναισθήματος. Γεννιόμαστε με αυτή και δεν είναι κάτι επίκτητο μέσα από την ανατροφή και την εκπαίδευση. Είναι μια διαδικασία που δεν εξάγει συμπεράσματα βασισμένη σε γεγονότα που ήδη έχουν συμβεί. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα του νου και της καρδιάς. Όσο πιο σαφής είναι η ερώτηση, τόσο πιο καθαρή και άμεση είναι η απάντηση. Πολλές φορές μπερδεύεται με την μνήμη ή το ένστικτο και όσο είμαστε ικανοί να την διαχωρίζουμε από αυτές τις λειτουργίες, μπορούμε και να την χρησιμοποιήσουμε σωστά. Η Διαίσθηση δεν εμπλέκεται με τα προσωπικά μας συναισθήματα και βιώματα, αλλά μιλά με την γλώσσα των συναισθημάτων και των συμβόλων. Για να μιλήσει και να μπορέσουμε να την κατανοήσουμε, χρειάζεται να ξέρουμε πώς να χαλαρώσουμε το νου μας και να αφεθούμε χωρίς κριτική σε αυτό που παρουσιάζεται μέσα μας. Να είμαστε ανοιχτοί να λάβουμε τις εικόνες που εμφανίζονται χωρίς την παρέμβαση της λογικής. Η Διαίσθηση δεν είναι κάτι ακαθόριστο, όπως πιστεύουν πολλοί. Είναι μια συγκεκριμένη σωματική κατάσταση υπομονετικής αναμονής χωρίς προσδοκίες. Οι διαισθητικές εικόνες διαδέχονται η μια την άλλη κατά κάποιο τρόπο με έναν «λογικό» τρόπο χωρίς κανένα συναίσθημα. Σίγουρα δεν είναι μόνο

176

να «ακούμε το ένστικτο μας» ή να «κάνουμε ότι λέει η καρδιά μας. Στην Διαίσθηση δεν λείπει η λογική. Ουσιαστικά μαθαίνουμε στο υποσυνείδητο μας να παρέχει όλα αυτά που αποτελούν μια «πρόβλεψη» με έναν τρόπο που να είναι κατανοητά στον συνειδητό νου. Είναι μια υπόθεση αποδοχής και ερμηνείας πληροφοριών που παρουσιάζονται σαν σύμβολα με μη γραμμικό τρόπο και εμείς μετά καλούμαστε να τους δώσουμε με την λογική μας για να συμπληρώσουμε τα κενά και να κατανοήσουμε με έναν γραμμικό τρόπο το μήνυμα. Ο μόνος τρόπος για να αναπτύξουμε την Διαίσθηση μας είναι να την χρησιμοποιούμε. Αν και έχουμε την τάση να βασιζόμαστε σε πιο εξελιγμένες και πολιτισμένες αισθήσεις, η αλήθεια είναι ότι οι πιο αξιόπιστες αισθήσεις είναι αυτές που αναπτύχθηκαν πρώτες και η Διαίσθηση μας δόθηκε για κάποιο λόγο. Μπορούμε να πούμε ότι μοιάζει με αυτό που κάνουμε με τα όνειρα. Ονειρευόμαστε και μετά ξυπνάμε για να «μεταφράσουμε» το όνειρο μας. Η Ενδοσκόπηση και η Διαίσθηση είναι οι Ιδιότητες εκείνες που έχουν ως προυπόθεση και αποτέλεσμα να ερχόμαστε πολύ πιο βαθειά και ουσιαστικά με τον αληθινό μας εαυτό. Μαζί με αυτές αναπτύσσεται και η Τρίτη ιδιότητα της ενεργειακής δόνησης του 7 που είναι η Οικειότητα. Η Οικειότητα είναι η διαδικασία κατά την οποία μπορούμε να μοιραζόμαστε τις πιο βαθιές μας σκέψεις και συναισθήματα με έναν άλλον άνθρωπο. Στο μέτρο που έχουμε μάθει να ακούμε και να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, να τον δεχόμαστε χωρίς κριτική όπως είναι, τόσο μπορούμε και να μοιραζόμαστε και να επικοινωνούμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας με τους άλλους ανθρώπους. Όσο περισσότερο είμαστε σε επαφή και αναγνωρίζουμε με τα βαθύτερα κομμάτια του εαυτού μας εσωτερικά, όσο δηλαδή ο εαυτός μας είναι «οικείος» σε μας, τόση Οικειότητα θα μπορούμε να αναπτύξουμε και με τους άλλους γύρω μας, οδηγούμενοι από την εκ των προτέρων πεποίθηση ότι τα συναισθήματα μας θα βρουν πρόσφορο έδαφος.Η Οικειότητα ξεκινάει από την βαθειά ακρόαση του εαυτού, αλλά και των άλλων. Είναι μια διαδικασία που έχει σκοπό να συναντηθούν οι δικές μας ανάγκες με τις ανάγκες του άλλου. Προϋποθέτει την προθυμία μας να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και να παραδεχόμαστε τα λάθη μας. Η Οικειότητα είναι η ικανότητα μας να ανοιγόμαστε συναισθηματικά έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό μας πώς ό,τι και να συμβεί, είμαστε σε θέση να τον στηρίξουμε και να τον φροντίσουμε και το σημαντικό είναι να κρατάμε την καρδιά μας ανοιχτή. Οικειότητα σημαίνει ότι αποκαλύπτουμε αυτό που είμαστε. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θέτουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο, με μια αφελή πεποίθηση ότι πρέπει να ανοιγόμαστε αδιάκριτα στον καθένα που μας πλησιάζει. Η Συναισθηματική Οικειότητα είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής προσπάθειας για μια ισότιμη αμοιβαία σχέση που να στηρίζεται στο σεβασμό και την εκτίμηση και επιτρέπει στους ανθρώπους να έχουν αμοιβαία εξάρτηση. Συνδυάζει την Αυτονομία και την Συντροφικότητα. Είμαστε μαζί με τους άλλους χωρίς να χάνουμε τον εαυτό μας, είμαστε σε θέση να εκφραστούμε ειλικρινά και αληθινά χωρίς τον φόβο ότι δεν θα γίνουμε αποδεχτοί. Η Οικειότητα χρειάζεται το θάρρος να ξεπεράσει κανείς τον φόβο του να εκτεθεί και να νιώσει ευάλωτος στην κριτική των άλλων για αυτά που ο ίδιος είναι, να προχωρήσει πέρα από την εικόνα του εαυτού του, στην πραγματική ουσία του «είναι» του και να έχει τον κουράγιο όλα αυτά να τα μοιραστεί με τους άλλους. Όμως, δεν μπορούμε να έχουμε μια υγιή και μακρόνια σχέση με κάποιο άλλο άτομο, αν δεν έχουμε εξοικειωθεί απόλυτα με τον εαυτό μας.

177

Γι’αυτό και οι σχέσεις που στηρίζονται στην εξάρτηση και έχουν την προσοχή τους στραμμένη μόνο στους άλλους, δεν έχουν επαφή με τον δικό τους εαυτό και καταλήγουν να μένουν ανικανοποίητοι από τις σχέσεις τους και να κλείνονται περισσότερο. Υπάρχει και ένα μικρό ανέκδοτο για κάποιες τέτοιες περιπτώσεις που κάνει την ερώτηση: «Τι βλέπουν οι άνθρωποι που εξαρτώνται από τους άλλους, όταν πνίγονται; Την ζωή κάποιου άλλου που περνά μπροστά στα μάτια τους». Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε στενές και αληθινές σχέσεις, αν δεν έχουμε επίγνωση του εαυτού μας. Η Ενδοσκόπηση, η Διαίσθηση και η Οικειότητα είναι Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 7. Η κάθε μια βρίσκεται σε άμεση σχέση με την άλλη και αναπτύσσονται σε διάφορες χρονικές περιόδους στην ζωή μας. Αν η συγκεκριμένη δόνηση υπάρχει στο ενεργειακό μας κώδικα, σημαίνει ότι έχουμε δεχτεί μηνύματα για τις Ιδιότητες αυτές που έχουν επηρεάσει τον τρόπο που τις λειτουργούμε. Επιδράσεις Οι επιδράσεις που δεχόμαστε από την ενδομήτρια ζωή μας και ιδιαίτερα μέχρι την εφηβεία μας είναι καθοριστικές για το πώς λειτουργούμε την δόνηση του 7, όπως βέβαια είναι καθοριστικές και για τις υπόλοιπες δονήσεις. Κάποιες από τις επιδράσεις επηρεάζουν περισσότερο την ικανότητα μας για Ενδοσκόπηση και Οικειότητα, όπως και την Διαίσθηση μας. Το πρώτο περιβάλλον που μας δέχεται είναι η μήτρα. Μέσα σε αυτό το αρχικό περιβάλλον που το έμβρυο βρίσκεται σε άμεση σύνδεση με την μητέρα του, χρειάζεται να βιώνει την ηρεμία και την γαλήνη για να μπορέσει να αναπτυχθεί σωστά και με ισορροπία. Μια μητέρα που φροντίζει τον εαυτό της, δεν τον υποβάλλει σε στρεσογόνες καταστάσεις, προσέχει με τι θα θρέψει τον εαυτό της και κατά συνέπεια άμεσα και το μωρό της, είναι σε θέση να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον για την μετέπειτα ισορροπία του μωρού της. Η δική της συναισθηματική και νοητική ισορροπία θα μεταφραστεί σε νευροδιαβιβαστές και άλλους νευροχυμούς και θα μεταφερθούν μέσω του πλακούντα στον ευάλωτο μικροσκοπικό οργανισμό. Ο φυσιολογικός τοκετός και η άμεση επαφή με το σώμα της μητέρας ενισχύουν την προηγούμενη αίσθηση ηρεμίας και ασφάλειας στο νεογνό που ακόμα βρίσκεται άμεσα συνδεδεμένο με την μητέρα. Το σταθερό κράτημα με αγάπη και ζεστασιά, ο θηλασμός και η αγάπη στα μάτια της επιτρέπουν στο νεογέννητο να χαλαρώσει, να παραδοθεί χωρίς φόβο σε εκείνην και στον εαυτό του. Το παιδί έχει ανάγκη να χαλαρώνει και να αφήνεται στα χέρια ενός ενήλικα που να το φροντίζει και ενδιαφέρεται για αυτό, αλλά και του εμπνέει και εμπιστοσύνη. Η ικανότητα του να χαλαρώνει και να παραδίνεται, να αφήνεται χωρίς ενδοιασμούς αντανακλά και την ικανότητα του αργότερα να εμπιστεύεται τον ίδιο του εαυτό, ώστε να μπορεί να εμπιστευτεί και να παραδοθεί συναισθηματικά σε κάποιον άλλον. Το άφημα είναι ένα βασικό κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης, γιατί κανείς δεν μπορεί να παραμένει συνεχώς σε κατάσταση εγρήγορσης και συναγερμού χωρίς καταστροφικές επιπτώσεις. Το παιδί αφήνεται χαλαρό στα χέρια της μητέρας με το κεφάλι του να γέρνει προς τα πίσω, πλήρες και ικανοποιημένο από τον θηλασμό και αναπνέει βαθιά και αβίαστα. Αργότερα, το άφημα στο παιδί μπορεί να πάρει την μορφή ονειροπολήματος. Έχει ανάγκη να αποσυρθεί για λίγο από την πραγματικότητα να αφήσει το βλέμμα του να χαθεί. Επιτρέπει στον εαυτό του μια χαλάρωση που είναι διαφορετική από τον ύπνο.

178

Άλλες φορές ονειροπολεί στην κούνια του, κοιτάζοντας τις σκιές που σχηματίζονται στο ταβάνι ή στον τοίχο. Είναι στιγμές που το παιδί βρίσκεται σε επαφή με τις αισθήσεις του κι όλο αυτό είναι μια διάθεση ηρεμίας και ευημερίας. Καθώς προχωράει η σχέση του παιδιού με την μητέρα του, σταματάει να είναι τόσο αποκλειστική και το παιδί αρχίζει να στηρίζεται στα πόδια του και να κάνει τις δικές του κινήσεις προς τα πράγματα. Σε αυτή του την προσπάθεια έχει υποστηριχτεί και βοηθηθεί μέχρι που να μπορεί μόνο του να εξερευνά τον καινούργιο κόσμο. Όσο οι γονείς καθοδηγούν το παιδί με σεβασμό στην δική του θέληση και επιθυμία, βάζοντας τα όρια που χρειάζονται για την ασφάλεια του, αλλά αφήνοντας το και ελεύθερο να δοκιμάσει και να πειραματιστεί, τόσο το παιδί αποκτά μια βαθύτερη γνώση για την ίδια ζωή και εμπιστεύεται τα ένστικτα και την κρίση του. Ο κατάλληλος τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσα από το παιχνίδι. Το παιδί χρειάζεται να νιώσει ότι έχει ακουστεί και έχει γίνει κατανοητό, ότι τα συναισθήματα του είναι αποδεκτά και ότι η γνώμη του έχει αξία. Το «Κατανοώ» σημαίνει να είμαστε απαλλαγμένοι όσο μπορούμε από προκαταλήψεις και εσφαλμένες ιδέες. Σημαίνει επίσης να βλέπουμε πίσω από τα πράγματα, πράγμα δύσκολο για τους γονείς που είναι εμπλεγμένοι συναισθηματικά με το παιδί τους. Είναι απαραίτητο για το παιδί να έχει τους γονείς του κοντά του πραγματικά, να το παρηγορήσουν, να του συμπαρασταθούν και να το βοηθήσουν να βρει την λύση στους προβληματισμούς του. Το καθήκον τους είναι να μπορέσουν να περιέξουν τα συναισθήματα του παιδιού τους, ιδιαίτερα αυτά που τους ενοχλούν, όπως τον θυμό και την λύπη του. Να αγκαλιάσουν το κλάμα του και να μην βιαστούν να καθησυχάσουν και να συμβουλεύσουν. Είναι ακόμα αναγκαίο να αποδεχτούν και την υπέρμετρη φαντασία του, χωρίς να το κρίνουν ή να το αποτρέψουν. Όσο φέρονται με σεβασμό προς όλες του τις πλευρές, χωρίς να τις απορρίπτουν και να τις αρνούνται, το παιδί μαθαίνει να σέβεται και να αποδέχεται τον εαυτό του. Δεν είναι τόσο οι συγκεκριμένες εμπειρίες που έχει το παιδί -καθώς από βρέφος μπαίνει στον κόσμου του νηπίου και μετά του εφήβου- οι οποίες διατηρούν την ενότητα της δόνησης του 7. Είναι γενικότερα το κλίμα που βιώνονται όλες αυτές οι εμπειρίες και η στάση των ίδιων των γονιών προς την ζωή. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα κλίμα ελευθερίας, αγάπης και αποδοχής μέσα στο οποίο το παιδί μπορεί να εκφράζει τον εαυτό του χωρίς φόβο. Πολλές φορές οι γονείς γίνονται υπερπροστατευτικοί, με αποτέλεσμα η προστασία να μην παρέχεται με σωστό τρόπο. Η προστασία έχει σκοπό την απομάκρυνση του παιδιού από ένα φυσικό κίνδυνο κι όχι από τους φανταστικούς φόβους των γονιών. Όταν συμβαίνει αυτό, ή αντίθετα δεν υπάρχει καθόλου προστασία ούτε από τους πραγματικούς κινδύνους, το παιδί είτε αναζητά προστασία άκριτα, χωρίς να αναρωτηθεί ποιος είναι αυτός που θα του την προσφέρει, είτε αρνείται αυτή του την ανάγκη, θεωρώντας ότι κανείς δεν μπορεί να του την προσφέρει. Όμως τις περισσότερες φορές αυτό το κλίμα είναι δύσκολο να επιτευχθεί αυτό το κλίμα που χρειάζεται για να αναπτυχθεί η δόνηση του 7 και έτσι διαχωρίζεται σε δύο πόλους, χάνοντας την ενότητα της. Βασικές Πολώσεις των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων Η Ενδοσκόπηση γίνεται Αυταμφισβήτηση Επιφανειακότητα Η Διαίσθηση γίνεται Σκεπτικισμός  Παράνοια Η Οικειότητα γίνεται Απομόνωση (κλείσιμο)  Αφέλεια

179

Όταν δημιουργούνται αυτές οι Πολώσεις, ζούμε την ζωή μας τον έναν ή στον άλλον πόλο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αλλοιώσεις και στον πόλοι που λειτουργούμε. Όπως είδαμε στις επιδράσεις, η βασική προϋπόθεση για να αναπτυχθεί η δόνηση του 7 στην ενότητα της, είναι ένα κλίμα ηρεμίας και αγάπης που πρέπει να ξεκινάει από πολύ νωρίς, ήδη από την ζωή μας μέσα στην μήτρα. Αυτό είναι και η βάση πάνω στην οποία το παιδί θα μπορέσει να αναπτύξει μια υγιή αίσθηση του εαυτού του, θα μπορέσει να εμπιστεύεται τα συναισθήματα του και την διαίσθηση του, όπως και θα είναι ικανό να ανοίγεται συναισθηματικά και να δημιουργεί σταθερούς δεσμούς με τους άλλους γύρω του. Πολλές φορές πιστεύουμε, ιδιαίτερα ως γονείς, ότι αυτό το κλίμα αγάπης και αποδοχής είναι κάτι αυτονόητο και όλοι όσοι έχουμε παιδιά τα αγαπάμε, τα φροντίζουμε και κάνουμε το καλύτερο δυνατό για αυτά. Κι αυτό είναι αλήθεια. Ο καθένας μας κάνει αυτό που πιστεύει ότι είναι το καλύτερο για τα παιδιά του, μόνο που αυτό, το οποίο χρειάζονται πραγματικά δεν είναι αυτό που ο κάθε γονιός θεωρεί «καλύτερο» γι’αυτά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί: οι γονείς να έχουν εμπιστοσύνη στο παιδί τους. Κι αυτό δεν σημαίνει να το εμπιστεύονται για σημαντικά θέματα που δεν έχει ακόμα ικανότητες για να αντιμετωπίσει. Αναφέρομαι στην εμπιστοσύνη στους δικούς του ρυθμούς και να αφουγκράζονται τις ανάγκες του, έχοντας την πεποίθηση ότι το παιδί γνωρίζει καλύτερα από τους ίδιους, αυτό που πραγματικά χρειάζεται. Για παράδειγμα, μια εγκυμονούσα μητέρα που καπνίζει, βάζοντας σε προτεραιότητα την δική της ανάγκη, δεν αγαπάει το μωρό της, όταν του στερεί το οξυγόνο και το κάνει να ασφυκτιά. Αυτή την έλλειψη οξυγόνου σε αυτό το ενδομήτριο στάδιο, μεταφράζεται σαν έλλειψη αποδοχής και αγάπης. Η βασικότερη ανάγκη του εμβρύου για οξυγόνο σε αυτή την εξελικτική φάση δεν γίνεται σεβαστή. Το ίδιο συμβαίνει και σε μια μητέρα που κυοφορεί, αλλά συγχρόνως βάζει τον εαυτό της σε δίαιτα, ανησυχώντας για τις επιπτώσεις της εγκυμοσύνης στην σιλουέτα της. Πολλοί ονομάζουν «αγάπη» και φροντίδα να ξυπνούν το μωρό για να το ταΐσουν, ακολουθώντας τις οδηγίες κάποιου παιδίατρου και δεν μπορούν να κατανοήσουν –ίσως γιατί το ίδιο συνέβη και σε αυτούς- πόσα περισσότερα μπορούν να κερδίσουν, αν εμπιστευτούν τους εσωτερικούς έμφυτους ρυθμούς του μωρού τους. Άλλοι πάλι υπερβάλλουν από την αγάπη τους και δεν αφήνουν καμία στιγμή το μωρό τους ήσυχο με τον εαυτό του. Κινούμενοι από την δική τους ανάγκη για αγκαλιά, δεν συμμερίζονται την ανάγκη του παιδιού τους για στιγμές χαλάρωσης, ονειροπόλησης και ενασχόλησης με τον εαυτό. Σε πολλές περιπτώσεις, οι γονείς βιάζονται να απορρίψουν την τάση του παιδιού να ονειροπολεί και να φαντάζεται. Φοβούνται ότι το παιδί τους θα χάσει την εξυπνάδα του και αγνοούν τα οφέλη που έχει αυτή την δραστηριότητα σε αυτή την ηλικία για την διάνοια του αργότερα. Το αποκόβουν από τις εσωτερικές του πηγές δύναμης και Διαίσθησης που αργότερα αποτέλουν την πυξίδα του για τον κόσμο. Άλλοι πάλι, φοβούμενοι ότι θα το κακομάθουν, αποφεύγουν να το κρατούν αγκαλιά, όσο κι αν αυτό κλαίει και δείχνει να πονάει από αυτή την έλλειψη επαφής. Αν το παιδί δεν έχει κρατηθεί όσο εκείνο χρειάζεται, δεν έχει υποστηριχθεί και προστατευτεί, ένας βαθύς φόβος κρυσταλλώνεται μέσα του και θα αποτελέσει το μεγαλύτερο εμπόδιο στο άνοιγμα του προς τον κόσμο. Η καχυποψία και η επιφυλακτικότητα είναι χαρακτηριστικά που θα κυριαρχήσουν αργότερα στην ενήλικη ζωή και η Οικειότητα, η εμπιστοσύνη να ανοίξει κανείς την καρδιά του γίνεται δύσκολη ως

180

και αδύνατη. Η προστασία που έχει ανάγκη να βιώσει ως παιδί αφορά τους πραγματικούς κινδύνους κι όχι φανταστικούς φόβους των γονιών που έχουν αποτέλεσμα να το περιορίσουν και να το εγκλωβίσουν. Το παιδί έχει ανάγκη να προστατεύεται από κάποιον ενήλικα που το σέβεται και εμπνέει εμπιστοσύνη. Αν δεν συμβεί αυτό, αργότερα θα αναζητά την προστασία άκριτα, χωρίς να αναρωτιέται ποιος πραγματικά είναι σε θέση να του την προσφέρει και ποιος είναι αναξιόπιστος κι ανίκανος. Ή θα αρνείται την συγκεκριμένη ανάγκη του για προστασία, γιατί θα έχει δυσκολία να ζητήσει βοήθεια, όταν την χρειάζεται. Η ικανότητα του να αφήνεται σε οποιαδήποτε έντονη σχέση που θα μπορούσε να το αναμίξει βαθύτερα θα έχει αλλοιωθεί. Ένας άλλος παράγοντας που αλλοιώνει ικανότητα του παιδιού να χαλαρώνει και να αφήνεται, ώστε να μπορεί να αναπτύξει την απαραίτητη εσωτερική ηρεμία που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ζωής μεγαλώνοντας, είναι τα υπερβολικά ερεθίσματα που έρχονται από τους γονείς. Οι υπερβολικές απαιτήσεις και οι προσδοκίες το κάνουν να χάνει την επαφή με τον εαυτό του και την δυνατότητα να ανακαλύψει το δικό του δυναμικό και τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει στην ζωή του. Όσο το παιδί μεγαλώνει, τα πράγματα αρχίζουν και δυσκολεύουν, γιατί όσο αποκτάει το δικό του έλεγχο στο σώμα του και αρχίζει και εκφράζει τις ανάγκες του λεκτικά, ο έλεγχος και ο φόβος των γονιών αυξάνει. Αν δεν έχουν καταφέρει να το εμπιστεύονται μέχρι εκείνη την φάση, τώρα είναι ακόμα δυσκολότερο και οι αντιθέσεις τους αυξάνουν. Τα παιδιά συνήθως καταπιέζουν αυτό που αισθάνονται, όταν οι γονείς τους δεν τα πιστεύουν. Η κριτική που μπορεί να δέχονται για τα λάθη που κάνουν, διασπά το πνεύμα τους. τα κάνει να κλείνονται όλο και περισσότερο στον εαυτό τους, αλλά χάνοντας την επαφή μαζί του. Υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι πάει λάθος με τα ίδια. Η Ιδιότητα της Διαίσθησης πλήτεται σημαντικά, γιατί χάνεται η επαφή με τον εαυτό και τις αισθήσεις του. Ιδιαίτερα αν οι γονείς τα υποτιμούν και τα εξεφτελίζουν, πολλές φορές για το «καλό» τους. Πολλοί γονείς, ίσως να μην χτυπούν τα παιδιά τους, αλλά δεν συνειδητοποιούν πόσες μορφές μπορεί να πάρει η βία. Η λεκτική και συναισθηματική βία, η τάση να τα φοβίζουν και να τα γεμίζουν ενοχές, ώστε να τα αποτρέπουν να πάρουν τον λάθος δρόμο, έχει τα ίδια και χειρότερα αποτελέσματα με την σωματική κακοποίηση. Αργότερα, είναι οι ενήλικες που πιστεύουν όλους τους άλλους, εκτός από τον εαυτό τους, ή είναι πολύ θυμωμένοι να δεχτούν οποιαδήποτε παρέμβαση και κριτική, ακόμα και αν είναι καλοπροαίρετη. Η Ιδιότητα της Ενδοσκόπησης βλάπτεται σοβαρά και η προσοχή στρέφεται έξω. «Δεν είμαι εγώ που δεν πάω καλά, αλλά όλοι οι άλλοι». Από αυτή την θέση, δύσκολα κανείς μπορεί να κάνει με ειλικρίνεια την απαιτούμενη αυτοκριτική, ώστε να προχωρήσει και να εξελιχθεί. Όταν η ενεργειακή δόνηση του 7 αλλοιώνεται, ο μεγαλύτερος φόβος είναι αυτός της προδοσίας. Συνήθως, υπάρχει εμπειρία προδοσίας στην ζωή του παιδιού, όταν προδίδουν την αγάπη του. Πολλές φορές, οι γονείς απαιτούν το παιδί να είναι «καλό» και υποτακτικό και να κάνει αυτό που οι μεγάλοι του λένε. Συνήθως, τα παιδιά προσπαθούν πολύ να ικανοποιήσουν αυτή την απαίτηση των γονιών με την ελπίδα ότι θα λάβουν αγάπη. Νιώθουν όμως προδομένα, γιατί η αγάπη δεν μπορεί να είναι εξαρτημένη. Δεν έχει προϋποθέσεις και όρους. Το μόνο που μπορεί να λάβουν είναι αποδοχή, ενώ εκείνα είναι έτοιμα να παραδόσουν τον εαυτό τους για να πάρουν την αγάπη που τόσο χρειάζονται. Αλλά, ανίκανα να διαχειριστούν αυτό που συμβαίνει, μετατρέπουν την αγάπη τους σε υποτακτικότητα. Μπορεί να λένε ότι αγαπάνε τους γονείς τους, αλλά

181

πρόκειται για μια αγάπη που έρχεται από ενοχές. Ένα προδομένο άτομο νιώθει δολοφονικό θυμό για αυτόν που τον πρόδωσε, αλλά το παιδί πρέπει να καταπιέσει τον θυμό του, αφού εξαρτάται από τον γονιό που το προδίδει.. Ως προδοσία βιώνονται και οι υποσχέσεις που δεν εκπληρώνονται και οι λεκτικές δηλώσεις αγάπης που όμως αναιρούνται από τις πράξεις των γονιών. Κανένα παιδί δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα αντιφατικά μηνύματα και να διατηρήσει την πνευματική του υγεία. Όλος ο οργανισμός, συμπεριλαμβανομένης και της καρδιάς, συσπάται και κλείνει και η παράδοση σε κάποιον άλλον, πάντα περικλείει έναν φόβο προδοσίας και εξαπάτησης. Την στιγμή που όλες οι συναισθηματικές σχέσεις αρχίζουν με μια παράδοση, η αποτυχία τους συνίσταται ότι αυτή η παράδοση είχε γίνει με όρους. Κομμάτια από τον εαυτό μένουν πίσω κρυμμένα, λόγω ενοχών και ντροπής κι ο θυμός και το μίσος διαβρώνουν την σχέση. Αργότερα ως ενήλικες, ψάχνουμε κάποιον άλλον για να ολοκληρώσουμε την ύπαρξη μας, αλλά την στιγμή που έχουμε προδώσει τον εαυτό μας και έχουμε απαρνηθεί κομμάτια του, αργά ή γρήγορα η προδοσία θα έρθει και από τον άλλον. Προδοσία βιώνει ένα παιδί, όταν το έχουν κάνει να νιώθει ένοχο, επειδή οι επιθυμίες του προηγούνται από εκείνες των γονιών τους. όταν βιώνουμε τέτοιους είδους προδοσίες, η Συναισθηματική Οικειότητα, η ικανότητα να παραδοθούμε στα συναισθήματα μας και σε έναν άλλον άνθρωπο, γίνεται αγώνας και ένας δρόμος γεμάτος εντάσεις. Γίνεται ένας πόλεμος μεταξύ της καρδιάς μας που μπορεί να λέει να παραδοθούμε και του «εγώ» μας που προειδοποιεί ότι θα μας προδόσουν και θα πονέσουμε. Έτσι, πολλές φορές δεν ανοιγόμαστε σε πρόσωπα που μπορούμε να εμπιστευτούμε και άλλες φορές, φτάνουμε και στην αφέλεια να εμπιστευόμαστε τον οποιοδήποτε και βιώνουμε την προδοσία. Όποιος έχει την δόνηση του 7 στον ενεργειακό του κώδικα και έχει βιώσει τις παραπάνω εμπειρίες, πολύ πιθανόν να παίζει ανάμεσα στον παραδίνεται άνευ όρων άκριτα σε όποιον του δείχνει λίγη αγάπη, ή να μην ρισκάρει να δείξει τα πραγματικά σου συναισθήματα και να ανοίξει την καρδιά του σε κανέναν. Μπορεί να αναλύει και να κριτικάρει τον εαυτό του, ακινητοποιημένος από τον φόβο του, χαμένος σε προσωπικούς διαλόγους που δεν έχουν θέση για κάποιον άλλον, ή να ζει για τους άλλους και να χάνει τον εαυτό του. Μπορεί να είναι ο σκεπτικιστής που δεν επιτρέπει συναισθήματα και θέλει να ελέγχει τα πάντα ή χάνεται στον κόσμο της φαντασίας του και των αισθήσεων του, ζώντας στο όνειρο, παρά στην πραγματικότητα. Πολλοί εκδηλώνουν ένα μυστικιστικό και πνευματικό ενδιαφέρον, αποκομμένοι όμως από τον πραγματικό κόσμο και τις ευθύνες του. Αν η ενεργειακή δόνηση του 7 βρίσκεται σε κάποια Θέση του Κώδικα μας, τότε οι παραπάνω καταστάσεις σε κάποιο βαθμό μας είναι γνωστές. Ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται, φανερώνει ποια θέση έχουν στην ζωή μας οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της Συναισθηματικής Οικειότητας, της Ενδοσκόπησης και της Διαίσθησης. Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 7 είναι ο σκοπός και η αποστολή της ζωής μας. Όποιος διαθέτει αυτή την δόνηση του 7 στην 1 η Θέση του Ενεργειακού του Κώδικα, το βασικό μοτίβο της ζωής του αφορά θέματα σχετικά με την Συναισθηματική Οικειότητα, την Ενδοσκόπηση και την Διαίσθηση. Οι εμπειρίες που ζει έχουν σκοπό να φέρουν την ενότητα στις παραπάνω Ιδιότητες. Σκοπός της ζωής του είναι να μάθει να χρησιμοποιεί την οξυδέρκεια του και να

182

εμβαθύνει στα πράγματα. Όποιος βρίσκεται σε αυτό τον δρόμο μπορεί να νιώθει έντονο αυτό το κάλεσμα για ανάλυση και εξερεύνηση. Η ζωή θα τον μάθει ότι πρέπει να προχωράει κάτω από την επιφάνεια. Κάτω από την επιφάνεια του εαυτού του και κάτω από την επιφάνεια του κόσμου γύρω του, να αναλύει και να εξερευνά. Όποιος έχει αυτή την δόνηση ως σκοπό της ζωής του, χρειάζεται να μάθει να χρησιμοποιεί τις ερευνητικές του ικανότητες και την τελειομανία του για να ανακαλύψει την εσωτερική πηγή της σοφίας του και να τολμήσει να μοιράζεται τις βαθυστόχαστες και διεισδυτικές παρατηρήσεις του με τους άλλους γύρω του. Χρειάζεται να μάθει να εμπιστεύεται τις εσωτερικές του αισθήσεις και την Διαίσθηση του μαζί με τον οξυδερκή νου του ως πυξίδα στο προσωπικό του ταξίδι. Η μεγαλύτερη πρόκληση του όμως είναι να δημιουργήσει βαθιές συναισθηματικές σχέσεις εμπιστοσύνης με τους άλλους και να ρισκάρει να ανοίξει την καρδιά του στην αγάπη χωρίς να φοβηθεί ότι θα προδοθεί. Με αυτή την δόνηση ως σκοπό ζωής, ίσως έχει την τάση να κρατάει μια απόσταση από τους άλλους. Πολλές φορές ίσως να διαλέγει την μοναξιά και την απομόνωση. Σε αυτό το μονοπάτι χρειάζεται να ανακαλύψει την Οικειότητα. Με μια Πνευματική Αποστολή 7 το πιθανότερο είναι να έχει βιώσεις κανείς πολλές προδοσίες στην ζωή του. Πολλές φορές θα έχει νιώσει ότι τον έχουν μαχαιρώσει πισώπλατα. Αυτός μπορεί να είναι κι ο μεγαλύτερος φόβος του που τον απομακρύνει από την αποστολή που είναι να εμπιστευτεί κάποιον και να ανοίξει συναισθηματικά. Πρέπει να μάθει πρώτα να βλέπει καθαρά μέσα του. Να μπορεί να κάνει την αυτοκριτική του και να στοχάζεται πιο βαθειά για τον ίδιο και για την ζωή γενικότερα. Όποιος έχει την δόνηση του 7 χρειάζεται να δει τον εαυτό του με μια άλλη ματιά. Χρειάζεται να εξασκηθεί στην αυτοπαρατήρηση, μια παρατήρηση χωρίς κριτική για να γνωρίσει τον εαυτό του χωρίς ενοχή και ντροπή. Να αναπτύξει έναν αντικειμενικό παρατηρητή μέσα του και να γίνεται πιο συνειδητός για το πώς σκέφτεται και αισθάνεται. Ο σκοπός αυτής της δόνησης είναι να αποκτήσει κανείς συνείδηση για το ποιος είναι. Αν η δόνηση του 7 έχει αλλοιωθεί, μπορεί κανείς να κρύβεται πίσω από σκέψεις και αναλύσεις, αυτοκατηγορίες ή κατηγορίες για τους άλλους, χάνοντας τον στόχο του. Σε αυτόν τον δρόμο συνήθως υπάρχει η τάση ή να φταίμε μόνο εμείς, ή να φταίνε πάντα οι άλλοι και αυτή η στάση είναι και η παγίδα για την ενότητα της Ιδιότητας της Ενδοσκόπησης. Όποιος έχει Πνευματική Αποστολή 7 μπορεί να αναζητά την αλήθεια. Μπορεί να βασίζεται σε διάφορους οδηγούς ή δασκάλους και γκουρού μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι όλες οι ερωτήσεις του έχουν απάντηση, όταν κοιτάξει καλύτερα μέσα του. Ή μπορεί να χάνει την πίστη του και την αισιοδοξία του και να γίνεται κυνικός και σκεπτικιστής μέχρι να ανακαλύψει ότι αυτό που χρειάζεται να εμπιστευτεί είναι ο ίδιος του ο εαυτός και πώς ό,τι και να συμβαίνει, είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται και αποτελεί μέρος ενός υψηλότερου σχεδίου. Η Πνευματική Αποστολή 7 έχει σκοπό να πιστέψει κανείς ότι η ζωή του έχει έναν απώτερο σκοπό και να τον αναζητήσει μέσα από την Ενδοσκόπηση, την Διαίσθηση και την Οικειότητα. Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του7 αποτελεί τα εργαλεία μας, τα εφόδια που διαθέτουμε και στα οποία μπορούμε να στηριχτούμε για να προχωρήσουμε στην εξελικτική μας πορεία. Είναι η Θέση που δείχνει την πηγή της δύναμης μας, γιατί αντιπροσωπεύει τα έμφυτα ταλέντα μας και τις ιδιαίτερες κλίσεις μας.

183

Όποιος έχει την δόνηση 7 στην 2 η Θέση του Ενεργειακού του Κώδικα χρειάζεται να εμπιστευτεί το πνεύμα μέσα του και μέσα στους άλλους, όπως και στην διαδικασία της ζωής του και να αισθανθεί αρκετά ασφαλής για να ανοιχτεί και να μοιραστεί την εσωτερική του ομορφιά με τους άλλους. Η ενέργεια των 7 ρέει προς τα μέσα. Αν και μπορεί να είναι επιτυχημένοι σε πολλούς τομείς, οι βαθύτερες ορμές τους και το πεπρωμένο τους είναι να αναπτυχθούν εσωτερικά, παρά να τα καταφέρουν εξωτερικά. Όπως οι 8 επικεντρώνουν την ζωή γύρω από την δουλειά τους, για τους περισσότερους 7 ακόμα κι αν είναι επιτυχημένοι επαγγελματικά, η καριέρα τους είναι μέρος μια μεγαλύτερης αναζήτησης είτε το γνωρίζουν, είτε όχι. Πολλοί με Έμφυτες Κλίσεις 7 έχουν δουλειές που μπορούν να κερδίσουν αρκετά χρήματα και να κυνηγούν άλλα ενδιαφέροντα. Η πρωταρχική δουλειά τους λαμβάνει χώρα μέσα από αυτό τον δρόμο. Οι 7 χρειάζονται έναν ιδιωτικό χρόνο και χώρο, τείνουν προς την ανεξαρτησία και συχνά είναι μόνοι τους, είτε εμφανίζονται κοινωνικοί, σπάνια μοιράζονται τον εσωτερικό τους κόσμο λόγω φόβου ότι θα ντροπιαστούν. Οι 7 που δεν έχουν όρια μοιράζονται τα πάντα, μετά νιώθουν πληγωμένοι, προδομένοι ή παρεξηγημένοι. Η εμπιστοσύνη, για τους περισσότερους, σημαίνει ένα συναίσθημα αυτοπεποίθησης ή μια αίσθηση ότι κανείς δεν θα μας πληγώσει, θα μας ντροπιάσει ή θα κλέψει από εμάς. Για του 7 η εμπιστοσύνη γίνεται μια βαθειά πίστη στον εαυτό τους, στους άλλους και στο σύμπαν –μια πίστη που απορρέει από μια άμεση γνώση, όχι μόνο πιστεύω, ότι το Πνεύμα δουλεύει μέσα μας και μέσω του καθένα από εμάς. Αυτή η συνειδητοποίηση φέρνει μια βαθιά αίσθηση γαλήνης και χαλάρωσης. Απελευθερώνει τον φόβο και στην θέση του έρχεται μια πνευματική αίσθηση στην επικοινωνία με την ζωή. Όταν οι 7 αρχίζουν να εμπιστεύονται τα συναισθήματα τους, τις σκέψεις, τα ένστικτα και διαισθήσεις –να εμπιστευτούν ότι το Πνεύμα δουλεύει μέσα τους, όπως και σε οποιονδήποτε άλλο- τότε, ακόμα κι αν εξελίσσονται και παλεύουν και μαθαίνουν με τον καιρό, ανοίγουν σε ένα σημείο που να τους διαπερνά μια πνευματική αίσθηση αγάπης, σοφίας και δικαιοσύνης που λειτουργεί μέσα τους και μέσα στους άλλους. αυτό δεν σημαίνει ότι αφελώς να αφήνουν τους να τους εκμεταλλευτούν, αλλά σημαίνει ότι αφήνουν αυτό το φως που διαθέτουν να ρέει προς τα έξω χωρίς να το συγκρατούν ή να το προστατεύουν. Με αυτό τον τρόπο, γίνονται διαισθητικοί οδηγοί για τους άλλους. Η εμπιστοσύνη ξεκινά με την εμπιστοσύνη στον εαυτό, αλλά αυτό δεν έρχεται εύκολα. Οι 7 μπορεί να νομίζουν ότι εμπιστεύονται τον εαυτό τους, αλλά αυτό είναι μέρος του προβλήματος. Εμπιστεύονται το μυαλό τους που σκέφτεται, που αποθηκεύει πληροφορίες, θεωρίες και ιδέες άλλων ανθρώπων –πάνω από τον εσωτερικό τους γνώστη ή την διαισθητική τους σοφία. Η αληθινή εμπιστοσύνη στον εαυτό περιέχει σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά επίπεδα. Ακόμα κι αν κάποιοι από τους 7 μπορούν να εμφανίζουν μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, με την έννοια ότι αποφεύγουν ή αγνοούν τις συμβουλές των άλλων, απομονώνονται από τους άλλους γιατί νιώθουν πολύ ευάλωτοι στις ιδέες των άλλων, λόγω της δικής τους περιορισμένης πίστης για τις εσωτερικές πηγές τους. Πολλοί 7 τείνουν να εμπιστεύονται τις απόψεις ή τις ιδέες των άλλων παρά τις δικές τους. Θέλουν να κερδίσουν γνώση με το μυαλό τους –μέσα από βιβλία, σεμινάρια, δασκάλους και ειδικούς. Δοκιμάζουν αυτή την δίαιτα ή την άλλη,

184

πειραματίζονται με διατροφικά συμπληρώματα, με συστήματα ασκήσεων ή με διαφορετικές μορφές θεραπειών, ακολουθούν διάφορους δασκάλους και πνευματικές πρακτικές –σε όλα αυτά ψάχνουν για μια ιδέα ή θεωρία ή μέθοδο κάποιου άλλου που θα δουλέψει για αυτούς. Τέτοια εξερεύνηση και δοκιμή έχει και τα οφέλη της που δημιουργεί μια εμπειρική βάση έτσι ώστε οι 7 να γίνονται πηγή για τους άλλους. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις οι 7 προσαρμόζονται στις ιδέες των άλλων για την ζωή παρά φτιάχνοντας τις ιδέες των άλλων ώστε να προσαρμόζονται στις ανάγκες τους και στις καταστάσεις. Οι περισσότεροι 7 κάνουν καλά που μετρούν τους ειδικούς, τα βιβλία και τις μεθόδους που έχουν εξερευνήσει ενάντια στα δικά τους ένστικτα και τα διασθητικά μηνύματα. Για τους 7 η εμπιστοσύνη εμπεριέχει την προθυμία να βασίζονται στα ένστικτα τους ή στην σοφία του σώματος τους παρά στις ιδέες κάποιων άλλων. Πρέπει να μάθουν αυτή την εμπιστοσύνη στον εαυτό με σωματική εξάσκηση, όπως ο χορός, οι πολεμικές τέχνες ή να μελετούν μουσική ή να κάνουν θέατρο. Όταν οι 7 αρχίζουν να ρωτούν για το πόσο πρέπει να ασκούνται, ή τι τροφή να τρώνε ή πώς να εκφράσουν την σεξουαλικότητα τους, το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να στραφούν μέσα τους και να πάρουν απάντηση από τον εσωτερικό τους γνώστη κι όχι να τρέξουν στον πλησιέστερο ειδικό. Ακόμα κι αν οι ειδικοί ξέρουν πολλά πράγματα ο καθένας στον τομέα του, οι 7 πρέπει να θυμούνται ότι αυτοί είναι οι ειδικοί για τα σώματα τους και την ζωή τους. Η εμπιστοσύνη στον εαυτό δεν σημαίνει να έχουμε πρόσβαση στις ιδέες άλλων ανθρώπων που έχουμε αποθηκεύσει στο μυαλό μας. Ιδιαίτερα για τους 7 σημαίνει ότι αναγνωρίζουν ότι έχουν σε ένα κυτταρικό επίπεδο μια ασυνείδητη γνώση κι ότι γνωρίζουν περισσότερα από αυτά που έχουν διαβάσει, διδαχτεί, ή μελετήσει. Μπορούν να μελετήσουν την σοφία των ειδικών, αλλά πρέπει να βρούν την δικές τους αλήθειες. Έχοντας εμπιστοσύνη στην διαίσθηση ή στα συναισθήματα μπορεί να είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τους 7, γιατί το μυαλό τους κλείνει τον δρόμο. Για αυτούς του μυαλό είναι πιο ασφαλές από τα συναισθήματα. Τείνουν να διατηρούν μια μυστική προσωπική ζωή και δεν νιώθουν συχνά εμπιστοσύνη για να μοιραστούν τι πραγματικά υπάρχει στην καρδιά τους. Με σκοπό να ανοίξουν τον δρόμο για τις πιο συναισθηματικές πλευρές τους, οι 7 πρέπει να ξεκαθαρίσουν τους ασυνείδητους φόβους τους για την προδοσία από τους άλλους ή ακόμα κι από τον εαυτό τους. εξαιτίας αυτών των κρυμμένων φόβων, οι 7 τείνουν να είναι μοναχικά άτομα, ξοδεύοντας το περισσότερο χρόνο τους σε απομονωμένες δουλειές, όπου μπορούν να χαλαρώνουν ή να ξοδεύουν τον χρόνο τους με άλλους αλλά νιώθοντας μόνοι, γιατί βάζουν μια νοητική ή λεκτική ασπίδα για να προστατευούν από το να πληγωθούν ή ντροπιαστούν από τους άλλους. Οι 7 έχουν μια ασυνείδητη προσδοκία και ευαισθησία ότι θα προδοθούν ή θα παρεξηγηθούν από τους άλλους. από την στιγμή που οι προσδοκίες μας επιδρούν στις εμπειρίες μας, πολλοί από τους 7 έχουν αντιμετωπίσει συναισθηματικά φορτισμένες εμπειρίες προδοσίας ή παρεξηγήσεων. Τείνουν να αρχίζουν με πλήρη εμπιστοσύνη, με μια αφελή, τυφλή πίστη, προκαλούν στον εαυτό τους παρεξηγήσεις και κάποιος καταλήγει να ποδοπατά την καρδιά τους. Αν και κάποιοι από τους 7 μπορεί να μην συνδεθούν αμέσως με αυτή την περιγραφή, ένα μέρος τους το γνωρίζει και το καταλαβαίνει. Αυτή η κατανόηση είναι μια αρχή, ένα δυνατό σημείο από το οποίο οι 7 να αρχισουν να εξετάζουν

185

τα θέματα τους και να τα διαπεράσουν, φτάνοντας σε ένα επίπεδο εμπιστοσύνης και χαλάρωσης που δεν έχουν φανταστεί ότι υπάρχει- όντας ανοιχτή στην δική τους αλήθεια και αλλάζοντας ακόμα και πορεία ζωής. Η Συμπαντική αρχή των προσδοκιών βοηθά για να ξεκαθαρίσουν τις ασυνείδητες προσδοκίες ότι θα προδοθούν, ανοίγοντας τον δρόμο για άλλες θετικές προσδοκίες που δεν βασίζονται στην τυφλή πίστη ή στην αφέλεια, αλλά πάνω στην ξεκάθαρη επικοινωνία και εμπιστοσύνη στον εαυτό, στους άλλους και στο πνεύμα. Όσοι αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα εμπιστοσύνης, μπορούν να τα καταφέρουν όταν φέρνουν τις αμφιβολίες τους στην επιφάνεια και μιλούν ανοιχτά για αυτές: «Συγνώμη, αλλά έχασα λίγο την εμπιστοσύνη μου. μπορείς να μου ξεκαθαρίσεις τι συμβαίνει;» ανακαλύπτουν τον βαθμό που πρέπει να εμπιστεύονται κάποιον, εγκαθιστούν ξεκάθαρα όρια εμπιστοσύνης παρά να παρεξηγούν κάποιον λόγω αφελών συμπερασμάτων. Όταν αρχίζουν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους, να εμπιστεύονται την καρδιά τους και την καρδιά των άλλων, δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Η δουλειά, οι σχέσεις και οι άλλες προκλήσεις εξυπηρετούν έναν βαθύτερο και ευαίσθητο σκοπό για τους 7 καθώς αντιμετωπίζουν τα θέματα εμπιστοσύνης. Ακόμα κι αυτοί που λένε ότι εμπιστεύονται τον εαυτό τους πλήρως, καλύτερα να ρίξουν μια δεύτερη μάτι. Αυτοί που φαίνονται να εμπιστεύονται πλήρως τον εαυτό τους και τους άλλους ανθρώπους, μπορεί να φαίνονται και κοινωνικοί και ανοιχτοί. Αλλά μετά από μια βαθύτερη αυτοεξέταση, φτάνουν στην σημαντική συνειδητοποίηση ότι η εμπιστοσύνη τους και η οικειότητα τους βασίζεται σε νοητικές δομές και μέσα τους βαθειά υπάρχει ο φόβος της προδοσίας και μόνο η ασταθής εμπιστοσύνη στον εσωτερικό του γνώστη. Όσοι έχουν ως Έμφυτες Κλίσεις την δόνηση του 7 μαθαίνουν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους μέσω της άμεσης εμπειρίας, μέσα από την δοκιμή και το λάθος, κι όχι μέσα από τα βιβλία. Αφορά την ουσία των πραγμάτων και οι 7 μπορούν να χρησιμοποιούν την δουλειά τους, τις σχέσεις τους και τις προκλήσεις ως μια γέφυρα για μια βαθύτερη κατανόηση, χρησιμοποιώντας την καθημερινή ζωή για να εξελιχθούν και να μάθουν. Αναζητούν βαθύτερες αλήθειες και σε κάποιο σημείο της ανάπτυξης τους μπορεί να αποκτήσουν ένα είδος ενόρασης που συνδέει το γνωστό με το άγνωστο. Μέχρι να βρούν την εσωτερική τους ελευθερία και την εμπιστοσύνη στην εσωτερική τους σοφία, φοβούνται το άγνωστο, ακόμα και μέσα τους, τους φέρνει ένας είδος ανησυχίας, σύγχυσης ή ματαίωσης καθώς αισθάνονται να καθοδηγούνται από εσωτερικές ορμές που δεν καταλαβαίνουν και καθώς νιώθουν να απειλούνται από τις ίδιες τους τις παρορμήσεις. Αυτό δημιουργεί μια νευρική ενέργεια και ίσως πολλοί 7 δεν μπορούν να συγκεντρωθούν και να μείνουν σε ένα μέρος για πολύ. Συχνά το βρίσκουν δύσκολο να δουν στα μάτια κάποιον για κάποιο χρονικό διάστημα, επειδή έχουν επίγνωση για την ενέργεια που μεταδίδεται. Για αντίδραση σε αυτό, οι 7 μερικές φορές εμφανίζονται με έναν ασαφή και ονειρικό και χωρίς επαφή τρόπο. Κάποιοι τείνουν προς την πνευματικότητα και τα μεταφυσικά για να ασχολιούνται με τις μυστήριες δυνάμεις της φύσης, αλλά αποκομμένοι από την σωματική τους πραγματικότητα και τις ευθύνες της πραγματικής ζωής. Πολλοί από αυτούς καταλήγουν σε πνευματικές παγίδες, αλήτες που ταξιδεύουν όλον τον κόσμο, χωρίς να μένουν πουθενά, με γένια και μακριά μαλλιά σε κάποιο άσραμ. Μπορεί να χαθούν στους αιθέρες σε φαντασιακές πραγματικότητες ότι συνδέονται με τον παράδεισο κι ίσως

186

χρειαστούν πρακτικές γείωσης για να συνδεθούν με τον πλανήτη γη. Παραμένουν αιώνιοι αναζητητές μέχρι τελικά να κοιτάξουν μέσα τους και να καταλάβουν πως ό,τι χρειάζονται, συμπεριλαμβανόμενου και του Θεού είναι μέσα μας. Άλλοι πάλι λειτουργούν πολύ καλά στην καθημερινότητα τους αλλά παραμένουν σε ένα δικό τους κόσμο, φαίνονται απόμακροι και αποκομμένοι και συναισθηματικά μη διαθέσιμοι. Επειδή έχουν τέτοια έντονα θέματα με την εμπιστοσύνη, οι άλλοι μπορεί να μην γίνονται αντιληπτοί ως αξιόπιστοι. Όσοι από τους 7 παίρνουν επαφή με το δικό τους βάθος επίσης ανακαλύπτουν και τα βάθη του κόσμου. Γίνονται μυστικιστές, αλλά παραμένουν στον κόσμο, εστιάζοντας την ενέργεια τους σε δημιουργικούς τομείς. Αν και είναι δύσκολο για ένα άτομο μέσου όρου να το καταλάβει, οι 7 μπορούν να προσφέρουν ευαίσθητες ενοράσεις και γνώση για τα μυστήρια της ζωής. Το μονοπάτι τους στηρίζεται στην πίστη και στην εμπιστοσύνη που περιέχει, που πηγαίνει πέρα από κάθε λογική. Όσο λιγότερο στηρίζονται μόνο στις νοητικές διαδικασίες , τόσα περισσότερα θα μάθουν. Παρόλα αυτά, ένας πειθαρχημένος νους να γίνει ένα πολύ καλό εργαλεία για να ερμηνεύσει τον μυστικισμό στον κόσμο. όσοι από τους 7 διαλογίζονται σε σπηλιές, στα δάση και στις ερήμους, στα βουνά ή στην θάλασσα, μπορεί να νιώθουν ένα είδος αναζωογονητικής πορείας, έχοντας πρόσβαση και συνδεόμενοι με την δύναμη και το φως που λειτουργεί μέσα τους. Οι περισσότεροι 7 νιώθουν μια έλξη για την φυσική ζωή, ένα μέρος τους θέλει να ζήσει στα δάση ή στις σπηλιές που υπάρχει γαλήνη και όπου δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τους φόβους τους για τους ανθρώπους ή μια κρυμμένη αίσθηση παράνοιας, που την έχουν εκλεπτύνει σε ένα είδος τέχνης. Όσον αφορά στις σχέσεις οι περισσότεροι 7 χρειάζονται και θέλουν έναν παρτενέρ για συντροφιά και να τους βοηθήσει να νιώσουν αυτή την ολοκλήρωση, την αρμονία και την ισορροπία στην ζωή τους. Αλλά αυτή η πολύ καλή συντροφιά σημαίνει και ένα αίτημα οικειότητας και ανοίγματος και εμπιστοσύνης. Ακόμα κι αν ζουν μια τρυφερή ανεξάρτηση σχέση, η πιθανότητα για προδοσίες πάντα υπάρχει. Συνεπώς, οι περισσότεροι 7 έχουν ανάμικτα συναισθήματα σχετικά με την Οικειότητα στις σχέσεις, τις θέλουν άλλα κι όχι. Λαχταρούν για συντροφικότητα, αλλά μπορεί να είναι ψυχροί και απόμακροί για δυνατή την ανάγκη να είναι μόνοι τους, ξεκάθαρα καθορισμένος ο χώρος, όπου μπορούν να νιώσουν ασφαλείς. Οι σχέσεις έτσι γίνονται ένα μέρος για διαπραγματεύσεις καθώς οι 7 διατηρούν άκαμπτα όρια μέχρι να βρούν μια τρυφερή σχέση εμπιστοσύνης με τον εαυτό τους και με το πνεύμα μέσα τους. Καθώς μαθαίνουν να εμπιστεύονται την δική τους πληρότητα, μπορούν να μοιραστούν κι αυτή την πληρότητα με κάποιον άλλον, αντί να ψάχνουν για την ολοκλήρωση μέσω κάποιου άλλου. Όσοι έχουν την ενεργειακή δόνηση του 7 σε αυτή την 2 η Θέση έχουν συναισθήματα, αλλά εμπιστεύονται το μυαλό τους παρά την καρδιά τους γιατί τα συναισθήματα τους κρατούν συνειδητές και ασυνείδητες αναμνήσεις προδοσίας και ντροπής, βασισμένες στην δική τους αντίληψη ή ερμηνεία των παλιών εμπειριών. Εξαιτίας αυτών των φόβων οι 7 τείνουν να κρατούν τα βαθύτερα και αυθεντικά συναισθήματα τους μέσα τους. μπορεί να είναι κοινωνικοί, αλλά συνήθως δεν αποκαλύπτουν τίποτα από τον εαυτό τους, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές παρεξηγήσεις και τα θέμα εμπιστοσύνης είναι αυτά που φοβούνται περισσότερο.

187

Σχεδόν όλοι οι 7 έχουν κοφτερό μυαλό, το είδος που μπορεί να διαβάζει ανάμεσα στις γραμμές της ζωής. Έχουν τον δυναμικό για να είναι παγκοσμίου κλάσεως στοχαστές, συγγραφείς μυστικιστές ή ερευνητές. Πολλοί τείνουν στην έρευνα, στην φιλοσοφία, στα μαθηματικά, στην θρησκεία, στην μεταφυσική ή στην ψυχολογία για να μάθουν πώς δουλεύουν οι ίδιοι, πώς δουλεύουν οι άλλοι και πώς δουλεύει η ζωή. Ψάχνουν την βαθύτερη σοφά και τα μαθήματα δεν αποκαλύπτονται σε ένα συνηθισμένο μάτι. Όσοι από τους 7 έχουν συνδεθεί με την εσωτερική τους σοφία ανακαλύπτουν, συχνά προς έκπληξη τους, ότι καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από ό,τι πίστευαν κάποτε. Γνωρίζουν πράγματα χωρίς να ξέρουν πώς τα γνωρίζουν και έχουν έναν πλούτο από εσωτερικές πηγές που περιμένουν να αντληθούν. Πολλοί από τους 7 από την άλλη μεριά δεν θέλουν να ξέρουν για τα μεταφυσικά, μπορεί να απορρίπτουν, να αγνοούν ή να περιγελούν τις πνευματικές ιδέες. Παρόλα αυτά, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, τελικά καλούνται να σκάψουν βαθύτερα στην ζωή τους, αυτή η ορμή αναδύεται από τις καταστάσεις που πιέζουν για βαθύτερη αυτό-εξέταση και οδηγούνται τελικά στην εμπιστοσύνης τον εαυτό. Λίγοι από τους 7 που είναι ομαδικοί τύποι, συνήθως νιώθουν άνετα όταν δουλεύουν μόνοι τους και πολύ συχνά χρειάζονται χρόνο να είναι μόνοι τους. ακόμα κι αν εμφανίζονται κοινωνικοί και εξωστρεφείς, διατηρούν μια εσωτερική μυστικότητα. Έχουν δυνατές κλίσεις προς τις μοναχικές δραστηριότητες, όπως το γράψιμο, η έρευνα ή οι τέχνες. Ακόμα κι όταν εκτίθονται σε κοινό, όπως είναι όταν παίζουν στον θέατρο, κρατούν έναν ιδιωτικό χώρο μέσα τους. πολλοί από αυτούς είναι εξαιρετικοί χορευτές, τραγουδιστές, μουσικοί ή ακόμα και επιχειρηματίες, αλλά ό,τι και να κάνουν για να ζήσουν, νιώθουν περισσότερη πληρότητα όταν η δουλειά τους συνδέεται με το υψηλότερο καλό. Πολλοί από τους 7 δουλεύουν σε τράπεζες, ή είναι δάσκαλοι –άνθρωποι που δεν φαίνονται ή δεν ενεργούν σαν άνθρωποι που ασχολούνται με τα μεταφυσικά. Τα παιδιά συνήθως συμπαθούν τους 7 και η τρυφερότητα είναι αμοιβαία, γιατί οι 7 έχουν μια παιδική καρδιά που βρίσκεται σε επαφή με τον Θεό σε βαθύτερα επίπεδα. Μια σημαντική πρακτική για τους 7 είναι να εκτιμούν το μέρος του πνεύματος μέσα τους και να νιώθουν συνδεδεμένοι με μια ευρύτερη έννοια με αυτό στην ζωή τους. Γενικά, όταν οι 7 σταματήσουν να ψάχνουν για αποδείξεις προδοσίας, βλέπουν την βαθύτερη σοφία και την τάξη να προέρχεται από τον καθένα και από την κάθε κατάσταση. Αυτό που μπορεί προηγουμένως το έχουν βιώσει ως εξαπάτηση ή προδοσία, τώρα το βλέπουν σαν ένα αξιόλογο μάθημα. Νιώθουν μια αίσθηση ευγνωμοσύνης ακόμα κι όταν αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής. Κάθε παρεξήγηση γίνεται μάθημα για την ανάγκη των 7 να ανοίξουν και να μοιραστούν αυτό που πραγματικά νιώθουν –να επικοινωνήσουν, να ξεκαθαρίσουν, να αντιμετωπίσουν και να μάθουν. Σε μερικές περιπτώσεις, όπου η γέφυρα της κατανόησης έχει καταρρεύσει, το μάθημα μπορεί να τελειώνει μια σχέση και να ανοίγει χώρο για μια άλλη. Τα άτομα που δουλεύουν στην δόνηση του 7 στην ενότητα της βλέπουν την σοφία και την ομορφιά παντού –όχι μόνο στο θαύμα της φύσης, που οι περισσότεροι 7 χαίρονται κι όχι μόνο στους ιερούς χώρους, αλλά σε κάθε δρόμο της πόλης, ανάμεσα σε φίλους και όπου βρεθούν. Σε αυτό το σημείο, οι σχέσεις, η δουλειά, οι εμπειρίες και οι προκλήσεις των 7 γίνονται τροφή για να ανακτήσουν σοφία, καθώς οι 7 μαθαίνουν, παλεύουν και

188

πέφτουν, σηκώνονται πάλι, αντιμετωπίζουν τον εαυτο τους και βρίσκουν τον δρόμο τους για την πηγή. Δεν σχετίζονται όλοι οι 7 με την πνευματική ορολογία, αλλά το πιο σίγουρο είναι ότι κάποια μέρα τελικά θα νιώσουν την βαθια εμπιστοσύνη που εμπεριέχεται στην πίστη στον εαυτό τους και στο πνεύμα και νιώθουν πιο ευτυχισμένοι από όσο είχαν ποτέ φανταστεί. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 7 εκφράζει τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητα μας που είναι εμφανή στους άλλους με την πρώτη ματιά. Η Θέση αυτή συμπληρώνει την 2 η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων, γιατί αντιπροσωπεύει τα χαρακτηριστικά εκείνα που υπερισχύουν τα μεσαία χρόνια της ζωής μας. Συνήθως, η εσωστρέφεια και ένα πέπλο μυστηρίου είναι το πρώτο που φαίνεται σε όποιον έχει Γενέθλιο αριθμό 7. Δείχνει απόμακρος και συνενασταλμένος. Ίσως χρειάζεται περισσότερο χρόνο να αποφασίσει κάτι και είναι τελειομανής σε αυτό που κάνει. Ίσως να βρίσκεται στον δρόμο της πνευματικής αναζήτησης και να εμπιστεύεται την διαίσθηση του ή μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικός και κυνικός. Παρόλα αυτά έχει ένα ιδιαίτερο ταλέντο να λαμβάνει τα μηνύματα που έρχονται από το περιβάλλον και είναι εξαιρετικά ευαίσθητος σε αυτά. Σε αυτό στηρίζεται και η καλή επικοινωνία που έχει με τους άλλους, καθώς μπορεί να βλέπει την ουσία των πραγμάτων κι όχι την επιφάνεια. Όποιος έχει ως Γενέθλιο χαρακτηριστικά 7, ακόμα κι αν φαίνεται κοινωνικός, θέλει πάντα το δικό του χρόνο και χώρο. Ο 7 έχει ανάγκη να αναλύει και να στοχάζεται τα πράγματα πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση και η μοναξιά και η σιωπή είναι το περιβάλλον που χρειάζεται για να μπορεί να συγκεντρώνει την σκέψη του και να εμβαθύνει τον εαυτό του. στο μέτρο που το έχει καταφέρει αυτό, τόσο και πιο διορατικός γίνεται και τον τραβάει η πνευματική αναζήτηση. Ανάλογα στον πόλο που λειτουργεί οι άλλοι μπορεί να τον κρίνουν ψυχρό και υπολογιστή, ακόμα και φιλόδοξο, μιας και ο 7 δείχνει ιδιαίτερο ζήλο με ό,τι καταπιάνεται, αφού στοχεύει στην τελειότητα. Το μυαλό του είναι διαυγές και πολύ οξύ και ο 7 στηρίζεται πολύ σε αυτό, μέχρι να βρει την σύνδεση με τον βαθύτερο εαυτό τις αισθήσεις και τα συναισθήματα του. Ή μπορεί να φαίνεται σαν κάποιον που ονειροβατεί, χαμένος σε πνευματικές αναζητήσεις, αποκομμένο από την πραγματικότητα και τις ευθύνες της. Όποιος έχει Γενέθλιο Χαρακτηριστικό 7 δεν φαίνεται για τον ευκολότερο άνθρωπο για σχέσεις. Ακόμα κι αν δείχνει κοινωνικός ή δημιουργεί εύκολα προσωπικές σχέσεις, σπάνια ανοίγεται και αποκαλύπτει αυτό που πραγματικά νιώθει στους άλλους. Οι άλλοι νιώθουν ότι υπάρχει ένας αόρατος τοίχος ανάμεσα τους που κάποιος πρέπει να δείξει πολύ υπομονή και εμπιστοσύνη για να μπορέσει να το διαπεράσει. Πολλοί νιώθουν ότι έχουν μπροστά τους έναν εκκεντρικό, μυστικοπαθή άνθρωπο και πολλές φορές οι παρεξηγήσεις που μπορεί να φέρει αυτή η στάση, κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έδαφος για τον 7 ανοιχτεί και να δείξει τον εαυτό του. Η Οικειότητα που τόσο επιθυμεί έρχεται μόνο όταν αρχίσει να εμπιστεύεται τον εαυτό του πώς ό,τι και να συμβεί, είναι σε θέση να κουβαλήσει την καρδιά του και να γιατρέψει τις πληγές του. Σε όποιον πόλο και να λειτουργεί, ο στόχος του είναι να βρει την ενότητα στην Διαίσθηση, στην Ενδοσκόπηση και στην Οικειότητα, τις Ιδιότητες της δόνησης του 7, ώστε να αναπτύξει τα συμπληρωματικά εφόδια που χρειάζεται για να προχωρήσει προς τον σκοπό της ζωής του.

189

Στην 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 7 εκφράζει τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τις αντιλήψεις που μεταφέρθηκαν από τους προγόνους μας σε εμάς. Ο τρόπος που την λειτουργούμε μπορεί να την κάνει ένα δώρο ή ένα εμπόδιο για την δική μας πορεία. Υπάρχουν μηνύματα όσον αφορά την Οικειότητα, την Ενδοσκόπηση και την Διαίσθηση. Όποιος έχει αυτή την δόνηση στην 3η Θέση της Κληρονομιάς, κληρονομεί μια ιδιαίτερη αγάπη για την γνώση και θεωρεί ότι το μυαλό του είναι το δυνατότερό εργαλείο του. Είναι παρατηρητικός και η σκέψη του είναι αναλυτική και διεισδυτική. Η βασική του πεποίθηση είναι ότι ο κόσμος δεν είναι ένα ασφαλές μέρος που μπορεί να ανοιχτεί συναισθηματικά και ότι καλύτερα κανείς να κρατάει αυτά που νιώθει για τον εαυτό του, αλλιώς πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της προδοσίας. Σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχουν βιώματα προδοσίας στην οικογένεια και το μήνυμα ήταν σαφές: τα συναισθήματα είναι μια προσωπική υπόθεση και πολλές φορές κρύβονται κι από τον ίδιο τον εαυτό. Το μυαλό κυριαρχεί σε οποιαδήποτε απόφαση. Οι συναισθηματικές εκδηλώσεις είναι κάτι που αποφεύγεται, γιατί κάνουν να αισθάνεται άβολα ο ίδιος, αλλά και οι άλλοι γύρω του. πιστεύει ότι το να ανοίξει την καρδιά του, τον κάνει εξαιρετικά ευάλωτο και εύκολο θύμα να τον χειριστούν και να τον προδόσουν. Η απομόνωση και η μοναξιά μπορεί να έχουν μπει από νωρίς στην ζωή του κι έχει μάθει να εκτιμάει την αξία τους. Είναι το καταφύγιο του, όταν θέλει να μπει λίγο βαθύτερα στον εαυτό του και να βρει τις απαντήσεις που ψάχνει. Είναι η πηγή της δύναμης του. Μέσα σε αυτή την κατάσταση της ηρεμίας, της σιωπής και της επαφής με τον εαυτό, ο 7 μπορεί να γεμίσει τις αποθήκες του, να φροντίσει τις πληγές του και να έρθει σε επαφή ξανά με τον κόσμο. Πολλές φορές όμως γίνεται η φυλακή του, που τον κρατάει ασφαλή από τους κινδύνους που υπάρχουν και για αυτόν ο μεγαλύτερος είναι να πληγωθεί η καρδιά του. Ακόμα κι αν δεν διαλέγει την μοναξιά και φαίνεται κοινωνικός, πάντα φροντίζει να υπάρχει ένας αόρατος τοίχος που προστατεύει την καρδιά του. Η Οικειότητα έχει καταγραφεί ως επικίνδυνη και είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του 7. Όσοι έχουν την δόνηση του 7 στην θέση της Κληρονομιάς, στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν μάθει να υπερκτιμούν το μυαλό τους. Πιστεύουν στην δύναμη της γνώσης, αλλά την μπερδεύουν με την συσσώρευση πληροφοριών. Μέχρι να δώσουν σημασία στην εσωτερική τους πηγή,να εκτιμήσουν και τις διαισθητικές τους ικανότητες και να συνδεθούν με την πνευματικότητα τους, ίσως να είναι πολύ κυνικοί και σκεπτικιστές με ο,τιδήποτε δεν μπορεί να καταλάβει ο νους τους. Ή μπορεί να πιστεύουν ότι κατέχουν την αλήθεια, αλλά επειδή ακόμα δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, είτε δεν αφήνουν να επηρεάζονται από τους άλλους, είτε ακολουθούν οποιονδήποτε που είναι διατεθειμένος να δώσει τις απαντήσεις που χρειάζονται. Άλλοι πάλι μπορεί να έχουν δώσει μεγάλη σημασία στον κόσμο του πνεύματος και να μην εκτιμούν την πραγματικότητα, αποφεύγοντας ευθύνες της καθημερινότητας και μοιάζουν παράξενοι και εκκεντρικοί, χαμένοι στον δικό τους κόσμο. Όποιος έχει σε αυτή την Θέση την ενεργειακή δόνηση του 7 έχει κληρονομήσει την μεγάλη αγάπη του για την φύση. Σε όποιον πόλο και αν λειτουργεί, πάντα αναζητά το βαθύτερο νόημα των πραγμάτων και του κόσμου. Αν η Ιδιότητα της Ενδοσκόπησης έχει αλλοιωθεί, κλείνεται στον εαυτό του και δεν μπορεί να γίνει ένας αντικειμενικός παρατηρητής σε αυτό που συμβαίνει μέσα του και γύρω του. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι αυτός που φταίει και κατηγορεί τον εαυτό του για όλα, ή οι άλλοι έχουν πάντα την ευθύνη για ό,τι του συμβαίνει. Γίνεται

190

καχύποπτος και επιφυλακτικός και απομονώνεται περισσότερο για να προστατευτεί. Όταν κατακτήσει την ενότητα της δόνησης του 7, τότε κατανοεί και το δώρο των προγόνων του. Του πρόσφεραν την δόνηση του σοφού στοχαστή, αυτού που κατέχει την αλήθεια και από την στιγμή που την ανακαλύπτει μέσα του, θέλει να την μοιραστεί με τους άλλους, είναι η δόνηση του ανθρώπου που μπορεί να αναπτύξει Οικειότητα και να δημιουργήσει αληθινούς στενούς δεσμούς που βασίζονται στην ειλικρίνεια και την κατανόηση. Του χάρισαν την δόνηση του μελετητή, του ερευνητή, του επιστήμονα που θέλει να φτάνει πιο βαθειά στην ουσία των πραγμάτων ακολουθώντας τις γνώσεις αλλά και την Διαίσθηση του. Στην ενότητα της δόνησης έχει κληρονομήσει την ιδιότητα της Οικειότητας, της Διαίσθησης και της Ενδοσκόπησης. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η δόνηση του 7 αντιπροσωπεύει τα εσωτερικά μας κίνητρα και τις πιο βαθιές επιθυμίες της καρδιάς μας, ανεξάρτητα πώς συμπεριφερόμαστε και πώς δείχνουμε εξωτερικά. Όποιος έχει την δόνηση του 7 στην 5η Θέση η βαθύτερη του επιθυμία είναι να μπορεί να ζει ήρεμα σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Είναι μια ευαίσθητη καρδιά που χρειάζεται το δικό της χρόνο και τον δικό της χώρο για να ανοιχτεί, να δώσει και να δεχτεί. Όποια και να είναι η εικόνα του εξωτερικά, ο Εσωτερικός Εαυτός έχει ανάγκη να μένει σιωπηλός και συγκεντρωμένος στα δικά του, αναλύοντας και ερευνώντας τα βαθύτερα κομμάτια του. Έχει ανάγκη για σιωπή και γαλήνη για να μπορεί να αφουγκράζεται αυτά που ο εσωτερικός του εαυτός λέει και θέλει και οι άλλοι να καταλάβουν αυτή την ανάγκη του για απομόνωση και στοχασμό. Η Διαίσθηση του είναι πολύ αναπτυγμένη και μπορεί να καταλάβει τι βρίσκεται κάτω από την εξωτερική μάσκα των άλλων ανθρώπων. Έχει μια υπέρμετρη δίψα για να γνωρίσει τα μυστήρια και τα ανώτερα μυστικά που συνδέουν τον υλικό με τον πνευματικό κόσμο. Ο Εσωτερικός Εαυτός 7 βρίσκεται σε μια πνευματική αναζήτηση είτε το εκδηλώνει, είτε όχι. Ψάχνει την αλήθεια σε όποιον τομέα και να κινείται στην ζωή του. Μπορεί να είναι ιερέας ή ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, αλλά η βαθύτερη επιθυμία του είναι η γνώση και η αλήθεια και ο στόχος του είναι να τις κατακτήσει, μέχρι να ανακαλύψει ότι πάντα βρίσκοταν μέσα του, μέχρι εκείνος να ήταν έτοιμος να την ακούσει. Συνήθως επιθυμεί να κρατάει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του για τον εαυτό του, μέχρι να αισθανθεί αρκετά ασφαλής για να τις μοιραστεί. Η Οικειότητα είναι η μεγαλύτερη επιθυμία του και ο μεγαλύτερος του φόβος. Λαχταρά για να βρει μια εσωτερική και βαθιά σύνδεση με τους άλλους, να μπορεί να δείχνει τον πραγματικό του εαυτό, χωρίς να φοβάται ότι οι άλλοι θα τον παρεξηγήσουν ή θα τον προδόσουν. Επιθυμεί να νιώσει αυτή την ουσιαστική και βαθιά ένωση των ψυχών μεταξύ των ανθρώπων, παρά να μένει στους τύπους και στην επιφάνεια. Αν δόνηση του 7 είναι αλλοιωμένη, ο Εσωτερικός Εαυτός διχάζεται στους δύο πόλους των Ιδιοτήτων του 7. Ψάχνει την Οικειότητα εκεί που δεν μπορεί να την έχει, πέφτοντας σε ανθρώπους που μπορεί να τον εκμεταλλευτούν, ή απομονώνεται και κρύβει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του, ακόμα κι όταν κάποιος πραγματικά είναι εκεί για αυτόν. Μπορεί να αναζητά και να ερευνά για την αλήθεια, αλλά υπερεκτιμά τις γνώσεις του και τις πληροφορίες που έχει συσσωρεύσει εγκεφαλικά και υποτιμά οποιαδήποτε τις αισθήσεις και τις διαισθήσεις του που έρχονται στην επιφάνεια ή τις ερμηνεύει λανθασμένα μέσα

191

από το φίλτρο των φόβων του. Μπορεί να γίνεται πολύ εύκολο θύμα σε οποιονδήποτε του προσφέρει γνώση που τόσο αναζητά ή να κλείνεται πεισματικά σε αυτά που εκείνος γνωρίζει, αρνούμενος να δεχτεί τις απόψεις και τα πιστεύω των άλλων. Πολλές φορές μπορεί να βουλιάζει στις σκέψεις του και να κατηγορεί τον εαυτό του για όλα όσα του συμβαίνουν ή ρίχνει τις ευθύνες στους άλλους, μη μπορώντας να διακρίνει το δικό του μερίδιο ευθύνης στις σχέσεις. Ο Εσωτερικός Εαυτός 7 χρειάζεται να βρει την εμπιστοσύνη για να μπορεί να ανοιχτεί και να προχωρήσει προς τις επιθυμίες του. Έχει ένα ισχυρό κίνητρο που είναι η αναζήτηση της αλήθειας και στο μέτρο που η δόνηση του 7 βρίσκεται σε ενότητα, έρχεται πιο κοντά στην Οικειότητα, στην Διαίσθηση και την ικανότητα της Ενδοσκόπησης που τόσο επιθυμεί. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού ο αριθμός 7 εκφράζει χαρακτηριστικά που είναι φανερά στους άλλους. Συνειδητά ή ασυνείδητα φερόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Ο Εξωτερικός Εαυτός είναι ο τρόπος που σχετιζόμαστε με τους άλλους και ο τρόπος που αλληλεπιδρούμε. Όποιος έχει την δόνηση της Οικειότητας, της Διαίσθησης και της Ενδοσκόπησης στην Θέση του Εξωτερικού Εαυτού δίνει την αίσθηση στους άλλους ότι είναι ένας εσωστρεφής, κλειστός άνθρωπος που δεν του αρέσει να μιλάει πολύ ή να ανοίγεται σε προσωπικές αποκαλύψεις για αυτά που σκέφτεται και για αυτά που να νιώθει. Ακόμα κι οι πιο οικείοι του άνθρωποι, αισθάνονται ότι πάντα υπάρχει ένα όριο στην σχέση τους μαζί του. Του αρέσει να αφήνει ένα πέπλο μυστηρίου γύρω του και το διατηρεί με την απόμακρη στάση του. Φαίνεται απορροφημένος στις σκέψεις του και πολλές φορές απαντά με την σιωπή του. Όταν όμως αποφασίσει να μιλήσει, είναι λιγομίλητος και τα λόγια του έχουν μια ιδιαίτερη βαρύτητα, στοχεύοντας πάντα και στην ουσία και στον πυρήνα των πραγμάτων.. Οι άλλοι βλέπουν ότι έχουν μπροστά τους ένα έξυπνο παρατηρητικό άτομο, που όταν μιλάει του αρέσει να κάνει καυστικά σχόλια και διαθέτει και οξύ χιούμορ. Δείχνει συγκρατημένος και κρατάει μια αξιοπρεπή και σοβαρή στάση. Μερικές φορές δίνει την εντύπωση ότι είναι κάπως περίεργος και εκκεντρικός στο τρόπο που ντύνεται ή στον τρόπο που διαλέγει να ζήσει. Μπορεί να έχει περίεργες συνήθειες, προσεγμένους τρόπους διατροφής, να του αρέσει η φύση και πολλές φορές απομονώνεται στην εξοχή, απολαμβάνοντας μοναχικές στιγμές στοχασμού και γαλήνης. Αν η δόνηση του 7 έχει υποστεί αλλοιώσεις, οι άλλοι νιώθουν σαν να κρατιούνται σε απόσταση. Μπορεί να παρεξηγούν τις κινήσεις του για απομόνωση και σιωπή και νιώθουν ότι έχουν να κάνουν με έναν ιδιαίτερα επιφυλακτικό και καχύποπτο άνθρωπο που αδιαφορεί για το τι συμβαίνει γύρω του και τον νοιάζει μόνο ο εαυτός του. Οι σχέσεις μπορεί να γίνονται έντονες, όταν ο Εξωτερικός Εαυτός 7 αλληλεπιδρά με τους άλλους που νιώθουν ανασφαλείς μπροστά στην εσωστρέφεια του 7 και σπρώχνουν ακόμα περισσότερο για αποδείξεις αγάπης, επιδιώκοντας την Οικειότητα και μια πιο στενή σχέση μαζί του. Όταν λειτουργεί στον πόλο της Απομόνωσης, κλείνει συναισθηματικά και προφυλάσσεται σε όλη αυτή την πίεση που δέχεται για Οικειότητα και συμμερισμό. Μπορεί να παρεξηγεί τα κίνητρα τους και να νιώθει ότι εισβάλλουν στον χώρο του και στην ζωή του. Όταν οι άλλοι φεύγουν κουρασμένοι από την προσπάθεια τους να τον πλησιάσουν, τότε βιώνει την προδοσία που τόσο φοβάται. Όταν λειτουργεί στον πόλο της Αφέλειας, ανοίγει εύκολα και υπερβολικά, χωρίς να κρίνει σε ποιον

192

μπορεί να εμπιστευτεί την καρδιά του και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, για τους άλλους που έχουν ανάγκη να στηρίζονται και να παίρνουν, εξυπηρετώντας μόνο τις δικές τους ανάγκες. Όταν η έλλειψη της πραγματικής αγάπης που αναζητά, γίνεται φανερή, το 7 βιώνει πάλι τον πόνο της προδοσίας, νιώθοντας ευάλωτο και εγκατελειμμένο. Πολλές φορές οι άλλοι νιώθουν ότι έχουν απέναντι τους έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά τι θέλει και τι ζητά από τον εαυτό του. Αν η δόνηση του 7 έχει χάσει την ενότητα της, νομίζει ότι ξέρει τι θέλει και νομίζει ότι γνωρίζει πραγματικά τον εαυτό του. Βλέπει τα πράγματα με μια περιορισμένη μονόπλευρη οπτική και μένει στην επιφάνεια. Οι άλλοι γύρω του πολλές φορές απογοητεύονται, όταν αισθάνονται ότι δεν μπορεί να τους ακούσει και να τους καταλάβει. Κουράζονται και αγανακτούν όταν εκείνος τους κατηγορεί για τα πάντα και τους χρησιμοποιεί για να δικαιολογεί την συμπεριφορά του χωρίς να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Όταν η δόνηση βρει την ενότητα της, ο 7 είναι έτοιμος να μοιράσει συναισθήματα και σοφία με τους άλλους. Η ικανότητα της Ενδοσκόπησης τον κάνει πραγματικό γνώστη της ζωής και των μυστηρίων της. Η Διαίσθηση του και η οξύνοια του τον καθιστούν τον άνθρωπο που μπορεί κανείς να εμπιστευτεί και να ανοιχτεί, όπως και εκείνος ανοίγει την καρδιά του και εμπιστεύεται τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά του. Στην 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 7 εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αναπτυχθούμε και θα έχουμε ως βοήθεια για να προχωρήσουμε προς την Πνευματική μας Αποστολής. Αντιπροσωπεύει τις Ιδιότητες που είναι αναγκαίες για να εξελίξουμε τις Έμφυτες Κλίσεις μας και για να εκφράσουμε τον Εσωτερικό Εαυτό μας. όποιες και να είναι οι δονήσεις στις υπόλοιπες θέσεις του Ενεργειακού Κώδικα, όποιος έχει την δόνηση του 7 σε αυτή την Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης πρέπει να δουλέψει σε θέματα της Οικειότητας, της Ενδοσκόπησης και της Διαίσθησης και να προσέξει ιδιαίτερα τις Βασικές αντιθέσεις που αυτές σχηματίζουν. Μπορεί να είναι καχύποπτος ή να εμπιστεύεται οποιονδήποτε, καταντώντας αφελής. Μπορεί να αμφισβητεί τον εαυτό του ή να αμφισβητεί όλους τους άλλους κι ακόμα μπορεί να γίνεται πολύ κυνικός και να θεωρεί αληθινό, αυτό που τα μάτια του βλέπουν, αδυνατώντας να καταλάβει την πολυπλοκότητα της ζωής και των μυστηριών της ή να χάνεται σε μεταφυσικές θεωρίες, χωρίς να βρίσκεται σε επαφή με τον εαυτό του και την πραγματικότητα. Όποιος έχει Αριθμό Ανάπτυξης 7 μπορεί να χρειαστεί να αλλάξει τελείως τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του. Να πάρει μια πιο πνευματική στάση για την ζωή και το νόημα της ύπαρξης μας. Χρειάζεται να μάθει να βλέπει την ουσία των πραγμάτων, των καταστάσεων και των ανθρώπων. Σημαντικό είναι να κατανοήσει ότι για όλα αυτά που μας συμβαίνουν αποτελούν μαθήματα που μας βοηθούν στην πορεία μας. Δεν είναι γεγονότα που απλώς συμβαίνουν, αλλά όλα εξυπηρετούν ένα υψηλότερο σκοπό και αποσκοπούν στην πνευματική μας εξέλιξη. Η μεγαλύτερη ανάπτυξη έρχεται από την Ιδιότητα της Ενδοσκόπησης, γιατί όσο μπορεί να κοιτάει αντικειμενικά τον εαυτό του και τον μαθαίνει σε όλο το βάθος και την αλήθεια του, τόσο ανακαλύπτει και τους νόμους που διέπουν το σύμπαν και την ευφυία του. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί και να ανοίγεται στις εμπειρίες, έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό του, ανοίγεται και στους ανθρώπους γύρω του, προσφέροντας την διεισδυτική και ενορατική

193

του ματιά με ειλικρίνεια και αμεσότητα. Όποιος έχει Αριθμό Ανάπτυξης 7 είναι αναγκαίο να μοιράζεται τα συναισθήματα του, έχοντας εμπιστοσύνη πως ό,τι και να γίνει, αυτός θα μπορέσει να φροντίσει την καρδιά του, αν αυτή πληγωθεί και οι άλλοι δεν ήταν άξιοι της εμπιστοσύνης του. Ο φόβος του να πληγωθεί ή προδοθεί, δεν πρέπει να τον σταματήσει από το να μπορεί να δημιουργεί στενές σχέσεις που να βασίζονται στην ειλικρίνεια και στην αλήθεια και να μοιράζεται με τους άλλους τις πιο βαθιές πτυχές του εαυτού του. Η δόνηση του 7 σε αυτή την θέση είναι ο τρόπος που βοηθάει να επιτευχθεί ο σκοπός της ζωής μας (1η Θέση Πνευματικής Αποστολής), όπως και το πώς θα αξιοποιήσουμε τις Έμφυτες Κλίσεις μας (2 η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων). Είναι ακόμα ο τρόπος που θα μας φέρει κοντύτερα στις επιθυμίες του Εσωτερικού μας Εαυτού. Στην 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων η δόνηση του 7 εκφράζει αυτό που είναι αναγκαίο να μάθει στην ζωή του το άτομο. Οι εμπειρίες που βιώνει μπορεί να επαναλαμβάνονται με σκοπό να πάρει κάποιο μάθημα και στην συγκεκριμένη περίπτωση το μάθημα της Ενδοσκόπησης, της Διαίσθησης και της Οικειότητας. Μπορεί να έχει δυσκολία να εμπιστεύεται τους άλλους, να είναι γεμάτος καχυποψία, να νιώθει πληγωμένος και προδομένος στις σχέσεις, ακόμα και να δημιουργεί παρανοϊκές ιδέες ότι όλοι κινούνται εναντίον του. Ακόμα μπορεί να φαίνεται ψυχρός, ανίκανος να δείξει τρυφερά συναισθήματα, ή μπορεί να πιστεύει όλους τους άλλους με αφέλεια, μην μπορώντας να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμμα και να βιώνει ξανά και ξανά παρεξηγήσεις, προδοσίες και απογοητεύσεις. Το μάθημα 7 είναι ένα μάθημα βαθιάς πνευματικής κατανόησης για τον τρόπο που λειτουργεί ο εαυτός, ο κόσμος και το σύμπαν και η συνειδητοποίηση ότι όλα αποσκοπούν στην εξέλιξη και στην πνευματική μας ανάπτυξη κι ότι όλα είναι αλληλένδετα. Όποιος έχει μάθημα 7 χρειάζεται να μάθει να παρατηρεί και να μελετά τον εαυτό του, να αυξήσει την επίγνωση του, την συνειδητότητα του και να μάθει να ακούει την εσωτερική του καθοδήγηση. Η ανάγκη είναι να μάθει να παρατηρεί, να αναλύει και να μελετά. Είναι ένα μάθημα Ενδοσκόπησης. Μια προτροπή να στραφεί κανείς προς τον εαυτό. Όσο περισσότερο γνωρίζει ποιος είναι και ποιος είναι ο σκοπός του στην ζωή, όσο ανακαλύπτει δικές τους πτυχές που δεν γνώριζε, τόσο αναπτύσσει την Διαίσθηση του και την ενορατική του ικανότητα και τόσο εμπιστεύεται την διαδικασία της ζωής και τα μαθήματα της.. Το μάθημα 7 είναι ένα μάθημα για την ανάπτυξη της Διαίσθησης κι αυτό γίνεται μέσα από την ικανότητα να αφουγκραζόμαστε πίσω από τις σκέψεις, να νιώθουμε τα μηνύματα που έρχονται από τα συναισθήματα και τις αισθήσεις μας και να αντιλαμβανόμαστε αυτό που μας λένε. Όποιος έχει μάθημα 7 ένας από τους βασικούς στόχους είναι να μπορέσει να βγει από την απομόνωση που πιθανόν ζει. Πρέπει να βρει τον τρόπο να στρέψει την προσοχή του εσωτερικά, να μάθει να στοχάζεται και να διαλογίζεται αναζητώντας την σύνδεση με τον βαθύτερο εαυτό του. Αυτή η εσωτερική στάση θα του δώσει την εμπιστοσύνη και στην ασφάλεια να ανοιχτεί και να κάνει αληθινές, ουσιαστικές σχέσεις με τους άλλους γύρω του. Σχέσεις που να μπορεί να μοιράζεται συναισθήματα και σκέψεις χωρίς να νιώθει ευάλωτος για αυτό το άνοιγμα. Η ιδιότητα της Οικειότητας εμπεριέχεται στο μάθημα 7.

194

Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης η ενεργειακή δόνηση του 7 εκφράζει το ώριμο κομμάτι του εαυτού μας, αφού έχουμε αποκτήσει κάποιες εμπειρίες στην ζωή και έχουν φτάσει βαθύτερα στον πυρήνα του εαυτού μας. Είναι η δύναμη που βγαίνει στην επιφάνεια τα ωριμότερα χρόνια μας. Το άτομο που έχει την δόνηση του 7 στην Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης το άτομο έχει εκτιμήσει τα οφέλη της μοναχικότητας του και της ικανότητας του να στοχάζεται και να σιωπά. Η μοναχικότητα όμως δεν θα είναι εμπόδιο, όταν οι άλλοι τον αναζητούν για τις οξυδερκείς και ενορατικές συμβουλές του. Το άτομο με αριθμό Ωρίμανσης 7 εμπιστεύεται τα προαισθήματα του και ακολουθεί τα μηνύματα της Διαίσθησης του. Η ζωή του έχει ήδη διδάξει τι συμβαίνει όταν κανείς δεν είναι ικανός να ακούσει αυτή την εσωτερική καθοδήγηση και ζει ακολουθώντας τις αλήθειες των άλλων. Ένα ήρεμο περιβάλλον που μπορεί να το επιτρέπει αυτό είναι ό,τι πιο κατάλληλο για την δόνηση 7 σε αυτή την Θέση. Σε αυτά τα χρόνια η ανάγκη είναι η αναζήτηση της αλήθειας, είτε φιλοσοφικά, είτε επιστημονικά, είτε πνευματικά και πολλά καινούργια πράγματα μπορεί να επιτευχθούν, όταν το 7 εστιάζει και εξειδικεύεται σε κάτι και μπορεί να κινείται ελεύθερα, ακολουθώντας τους δικούς του ρυθμούς. Στο μέτρο που έχει κάποιος δουλέψει στις Βασικές Αντιθέσεις της δόνησης, ο αριθμός Ωρίμανσης 7 είναι ο αριθμός της σοφίας, μια σοφία που είναι έτοιμη να δοθεί και στους άλλους σε ένα κλίμα κατανόησης, ενσυναίσθησης και ζεστασιάς. Σε αυτή την χρονική περίοδο, το 7 ίσως να είναι μοναχικό, αλλά δεν είναι μόνο. Στο βαθμό που η συναισθηματική αυτογνωσία έχει αναπτυχθεί, μπορεί πια να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του, οπότε και με τους άλλους και να κατορθώσει την Οικειότητα που επιθυμεί. ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 7 Η Αρχή της Πίστης Η Αρχή της Πίστης στηρίζεται στην αναγνώριση ότι γνωρίζουμε περισσότερα από όσα έχουμε διαβάσει, ακούσει ή μελετήσει, γνωρίζουμε περισσότερα, γιατί είμαστε κάτι περισσότερο, έχουμε μια άμεση σύνδεση με την συμπαντική σοφία και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να κοιτάμε, να ακούμε και να εμπιστευόμαστε. «Μόνο όταν έχουμε πίστη στον εαυτό μας μπορούμε να είμαστε πιστοί στους άλλους» Erich Fromm Μερικί από εμάς πιστεύουν ότι εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, αλλά μετά από μια καλύτερη ματιά ανακαλυπτουμε ότι στην πραγματικότητα εμπιστευόμαστε τις νοητικές γνώσεις και τις θεωρίες και τα πιστεύω που έρχονται από οποιονδήποτε άλλον, ένα βιβλίο, έναν δάσκαλο, έναν οδηγό. Όσοι από εμάς έχουν θέματα εμπιστοσύνης στον εαυτό τείνουν να βασίζονται σε ειδικούς, επιστήμονες, γκουρού, μέντιουμ, ή οποιονδήποτε άλλον για να τον συμβουλευτούμε και να αξιολογήσουμε τις απόψεις μας. μπορεί να ψάχνουμε παντού, εκτός από μέσα μας να βρούμε τον εαυτό μας. Όπως κάποιοι άνθρωποι που παραδίνουν την δύναμη τους, που αποσπώνται από την εσωτερική τους σοφία και μετά την ψάχνουν αλλού, γίνονται αναζητητές της αλήθειας, ή εθισμένοι στα σεμινάρια, ταξιδεύοντας από τον έναν δάσκαλο στον άλλον, ψάχνοντας για νέες πληροφορίες που μπορεί να τους ικανοποιήσουν ή να τους γεμίσουν.

195

Αλλά δεν θα βρούμε ποτέ την πληρότητα που ζητάμε μέχρι να την ανακαλύψουμε μέσα μας –όχι σαν μια αποθήκη πληροφοριών, αλλά σαν ένα άμεσο κανάλι με την απόλυτη σοφία που θα διατίθεται σε μας. Η καθοδήγηση των ειδικών σίγουρα έχει την αξία της, ιδιαίτερα όταν αυτοί πραγματικά είναι σοφοί. Δεν χρειάζεται δηλαδή να μάθουμε μόνοι μας τέννις όταν ένας καλός δάσκαλος μπορεί να μας κάνει να κερδίσουμε χρόνο. Αλλά χρειάζεται να αναπτύξουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στην δική μας βαθύτερη διαίσθηση και σοφία ως τον τελικός κριτή και πηγή των αποφάσεων μας. Η Αρχή της Πίστης μας υπενθυμίζει να εμπιστευόμαστε το Πνεύμα μέσα μας, να κάνουμε ένα άλμα πίστης στην πιθανότητα ότι μπορεί να γνωρίζουμε πολλά περισσότερα από όσα αναγνωρίζουμε μέχρι τώρα. Το να εμπιστευόμαστε το Πνεύμα δεν απαιτεί την πίστη μας σε έναν εξωτερικό Θεό, αλλά εμπεριέχει την εμπιστοσύνη στην έμφυτη σοφία και στους νόμους του σύμπαντος και στην μυστηριώδη διαδικασία της ζωής με όλα τα ανεβοκατεβάσματα της. Η Αρχή της Πίστης μας θυμίζει ότι είμαστε μέρος του μυστηρίου που αποκαλούμε θεό και το αθάνατο, σοφό και ισχυρό πνεύμα επίσης βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Όταν λέμε «εμπιστεύομαι τελείως τον εαυτό μου» συχνά αναφερόμαστε στο συνειδητό μυαλό μας, στο εγώ μας. Αυτό το είδος της εμπιστοσύνης δεν θα μας πάει μακριά, γιατί το εγώ μας έχει πρόσβαση σε περιορισμένα δεδομένα. Όταν φτάνουμε να σκεφτούμε την πιθανότητα ότι μια μυστηριώδης ενέργεια απόλυτης σοφίας, υπομονής και συμπόνιας λειτουργεί μέσα μας, όπως και στον κάθε ένα μας, ανοίγουμε την πόρτα για μια νέα εμπειρία της ζωής. Όταν αντιλαμβανόμαστε αυτό το επίπεδο πίστης, η ζωή μας αλλάζει για πάντα. Χρησιμοποιώ την λέξη Πνεύμα για αναφέρω αυτή την υψηλή ενέργεια, αλλά όποιο όνομα και να χρησιμοποιούμε, όταν πραγματικά φτάνουμε να εμπιστευτούμε αυτή την υψηλή ενέργεια ή το πνεύμα που δουλεύει στο παρασκήνιο με τους δικούς του νόμους, τότε μπορούμε επίσης να εμπιστευόμαστε αυτό το μέρος του πνεύματος που αποκαλούμε «εαυτός» και «άλλοι». Μπορούμε επίσης να νιώσουμε αυτή την σύνδεση και αυτή την εμπιστοσύνη στην καρδιά μας, αλλά πρώτα πρέπει να βγούμε έξω από το κεφάλι μας. αυτό σημαίνει να εμπιστευτούμε την ενστικτώδη σοφία του σώματος μας για το πώς κινείται, τι τρώει, πότε κάνει σεξ και πώς να θεραπευόμαστε –αφήνοντας το σώμα να κάνει την δουλειά που έχει να κάνει χωρίς την παρέμβαση του μυαλού με τις θεωρίες και τις φιλοσοφίες του. Για να φτάσει η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας σε όλο της το βάθος, πρέπει να συμβεί σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης μας – σωματικό, νοητικό, συναισθηματικό και πνευματικό. Μια απόχρωση της Αρχής της Πίστης μπορεί να εκφραστεί με αυτόν τον τρόπο: η εμπιστοσύνη στον εαυτό έρχεται μέσα από την άμεση εμπειρία, που μας υπενθυμίζει να προσέχουμε πρώτα την δική μας εμπειρία, κι όχι τις συμβουλές ενός δασκάλου, ενός βιβλίου. Ο αυτοσχέδιος χορός, οι πολεμικές τέχνες και άλλα σπορ, όπως και το να μάθουμε να παίζουμε ένα μουσικό όργανο είναι καλοί τρόποι για να αναπτύξουμε εμπιστοσύνη στην έμφυτη ικανότητα του σώματος μας να κινείται χωρίς να σκέφτεται, ακολουθώντας την σοφία του. φτάνουμε να εμπιστευτούμε αυτό που το σώμα μας φροντίζει μόνο του χωρίς φιλοσοφίες. Ανακαλύπτουμε ότι το σώμα μας γνωρίζει και μπορεί να κάνει αυτό που χρειάζεται, όταν το ακούμε και το αφήνουμε να μας δείξει. Η Αρχή της Πίστης μας διδάσκει επίσης να εμπιστευόμαστε το μυαλό μας, όχι με την έννοια της ικανότητας του να αποθηκεύει πληροφορίες, αλλά την

196

ικανότητα του να έχει πρόσβαση στην υψηλή σοφία. Το μυαλό μας δεν λειτουργεί σαν ένας υπολογιστής αλλά επίσης και σαν ράδιο που μπορεί να συντονίζεται σε κάθε σταθμό. Με άλλα λόγια, η πληροφορία δεν έρχεται από το μυαλό μας, αλλά μέσω του μυαλού μας. Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου σημαίνει ότι καθαρίζω το μυαλό μου από τα πιστεύω μου και εμπιστεύομαι τις βαθύτερες διαισθήσεις μας. Οι αισθήσεις μας λαμβάνουν μηνύματα από το ασυνείδητο μας, που μπορεί να μας βοηθήσουν να πάρουμε πιο γρήγορες, σωστές αποφάσεις από ό,τι μπορεί να κάνει ο συνειδητός νους με τα ανεπαρκή δεδομένα του. πέρα από αυτό, αυτό που αποκαλούμε Διαίσθηση μπορεί να διαθέτει την ίδια συμπαντική ευφυία που εκδηλώνεται στις συμπαντικές αρχές. Όσοι από εμάς εμπιστευόμαστε ότι το πνεύμα εργάζεται μέσα μας άμεσα, τόσο περισσότερο εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και τόσο περισσότερο νιώθουμε μια υψηλότερη τάξη σοφίας και αγάπης να λειτουργεί σε κάθε πλευρά της ζωής μας. η εμπιστοσύνη στον εαυτό εμπεριέχει και μια προθυμία να κάνουμε λάθη και να μαθαίνουμε από αυτά για την εξέλιξη μας. Δοκιμαζόμαστε από το πνεύμα με σκοπό να μάθουμε. Σε κάθε κατάσταση, σε κάθε πρόκληση ή δυσκολία, ο συμπαντικός δάσκαλος λειτουργεί μέσα από τις εμπειρίες της ζωής και μας επιτρέπει να βλέπουμε τα τωρινά επίπεδα πίστης μας, εμπιστοσύνης και σύνδεσης με την πνευματική αρχή. Ο Alan Watts κάποτε είπε: προσοχή στους δασκάλους που μπαίνουν στην τσέπη σας και μετά σας πουλούν το πορτοφόλι σας. Ειρωνικά, αυτό κάνει κάθε δάσκαλος, ακόμα και ο καλύτερος, γιατί ο θησαυρός είναι ήδη μέσα μας, κανείς δεν μπορεί να μας δώσει τίποτα που να μην έχουμε ήδη. Αυτό που μπορούν να κάνουν οι δάσκαλοι είναι να μας εφοδιάσουν με κάποια κλειδιά για να μας βοηθήσουν να ξεκλειδώσουμε την δική μας πόρτα. Οι δάσκαλοι μπορούν να μας εξοικονομήσουν χρόνο, αλλά μπορούν μόνο να δείξουν τον δρόμο. Η αρχή και το τέλος του ταξιδιού είναι μέσα μας. Όσοι από εμάς έχουμε θέματα εμπιστοσύνης χρειάζεται να θυμόμαστε ότι, τελικά, είμαστε οι ειδικοί για την ζωή μας. με το να εμπιστευόμαστε το πνεύμα μέσα μας, μπορούμε να εμπιστευτούμε και το πνεύμα μέσα στους άλλους και να αρχίσουμε να νιώθουμε ασφαλείς στον κόσμο. Η Πίστη είναι η άμεση αναγνώριση που βασίζεται στην υψηλότερη σοφία και εμπεριέχει το κουράγιο να εμπιστευόμαστε πώς ό,τι και να συμβαίνει μπορεί να εξυπηρετεί την εξέλιξη μας. 2. Η Αρχή των Προσδοκιών Η ενέργεια ακολουθεί την σκέψη, προχωράμε προς, αλλά πέρα από αυτό που φανταζόμαστε. Αυτό που συμπεραίνουμε, προσδοκούμε ή πιστεύουμε χρωματίζει και δημιουργεί τις εμπειρίες μας. αλλάζοντας τις προσδοκίες μας, αλλάζουμε την εμπειρία σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Σχηματίζουμε πιστεύω που βασίζονται στις εμπειρίες μας ή δημιουργούμε τις εμπειρίες μας βασισμένες στα πιστεύω μας; Οι εμπειρίες και οι προσδοκίες επηρεάζουν η μια την άλλη, αλλά ενώ οι περισσότεροι από εμάς μπορεί να πιστεύουν την λογική και την ψυχολογική ιδέα ότι τα πιστέυω μας αρχικά διαμορφώθηκαν από τις εμπειρίες μας, η αρχή των προσδοκιών δηλώνει έναν άλλον τρόπο: Αυτό που πιστεύουμε ή προσδοκούμε, με τον καιρό, σε ένα

197

βαθύτερο ή ασυνείδητο επίπεδο, τείνει να διαμορφώσει την εξωτερική μας πραγματικότητα. Όλα είναι μια μορφή ενέρειας, το μυαλό μας διαμορφώνει αυτή την ενέργεια σε μια πραγματική μορφή και χρωματίζει τα φίλτρα μέσα από τα οποία βλέπουμε τον κόσμο. σχεδόν από την παιδική μας ηλικία, έχουμε αποθηκεύσει προγραμματισμένες ευαισθησίες και προσδοκίες στο υποσυνείδητο μας. Όλοι όσοι περιμένουμε ότι οι άνθρωποι είναι αναξιόπιστοι βρίσκουμε αποδείξεις που υποστηρίζουν αυτό το πιστεύω μας. Το κλειδί για να εφαρμόσουμε την Αρχή των Προσδοκιών είναι να δημιουργήσουμε καινούργιες προσδοκίες, όχι βασισμένες στην τυφλή πίστη, αλλά στην ξεκάθαρη πρόθεση. Αυτή η αρχή βοηθάει για να πάει πέρα από τα προηγούμενα όρια μας που έχουν σχηματιστεί από προηγούμενα πιστεύω και προηγούμενες εμπειρίες που μπορεί να έχουν διαμορφωθεί στους πρώτους μήνες της ζωής μας. Αυτό που προσδοκάμε τείνει να εμφανίζεται στην ζωή μας γιατί θέτουμε σε κίνηση λεπτές ασυνείδητες δυνάμεις και καταφέρνουμε μόνο τα αναμενόμενα όρια. Στην ψυχολογία αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται συχνά και ονομάζεται «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Σε ένα παράδειγμα, τρια αγόρια πολύ δημοφιλή σε ένα λύκειο συμφώνησαν να πάρουν μέρος σε ένα πείραμα: για μερικές βδομάδες άρχισαν να συμπεριφέρονται πολύ προσεκτικά και φιλικά σε ένα κορίτσι που ήταν πολύ όμορφο, αλλά εξαιρετικά ντροπαλό, απλό και καθόλου δημοφιλή. Την συμπεριφέρονταν σαν να ήταν πολύ ελκυστικό και δημοφιλές. Ως αποτέλεσμα, αυτή έδειξε αξιοσημείωτες αλλαγές στον τρόπο που ντυνόταν και συμπεριφερόταν. Πριν περίμενε να την απορρίψουν και να την αγνοήσουν και έτσι γινόταν. Αυτή η εμπειρία άλλαξε τις προσδοκίες της, που με τη σειρά τους άλλαξαν την συμπεριφορά της, έτσι ώστε ακόμα κι όταν τελείωσε η έρευνα, η ζωή της είχε αλλάξει. Μια εκτενής έρευνα που έγινε από τον Δρ. Kenneth Pellieter για τους παράγοντες που συντελούν στην μακροζωία, αποκάλυψε μια λίστα από τους παράγοντες που συνδέονται με τους ανθρώπους που ζουν πολύ, όπως λιγότερες ασθένειες, νεανική εμφάνιση, μια αίσθηση χιούμορ και ευχάριστη δουλειά μαζί με κάποιους παράγοντες που αφορούν τον τρόπο ζωής τους, όπως η καλή διατροφή και η άσκηση. Η έρευνα συμπέρανε όμως ότι ο πρωταρχικός παράγοντας στην μακροβιότητα των ατόμων είναι οι προσδοκίες:όσοι προσδοκούσαν ότι θα ζήσουν πολύ καιρό, έζησαν, εκείνοι που δεν τον προσδοκούσαν, δεν έζησαν –ανεξάρτητα από τους άλλους παράγοντες.αυτή η έρευνα χρησίμευσε σαν απόδειξη για την δύναμη των προσδοκιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν ανησυχούμε ότι θα πάθουμε καρκίνο ή ότι θα έχουμε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ή ότι θα χάσουμε κάποιον αγαπημένο μας ότι αυτές είναι σκέψεις που μπορεί να κάνουν τα πράγματα να συμβούν. Τέτοιες ιδέες είναι προληπτικές ανησυχίες και πρέπει να να τις εκφράσουμε και να τις μοιραστούμε με κάποιον άλλον για να ξεκαθαριστούν, ώστε το μυαλό μας να μπορεί να εστιαστεί σε άλλα πράγματα. Ούτε, αυτή η Αρχή σημαίνει ότι όταν κάνουμε καταφατικές δηλώσεις εκατό φορές την ημέρα θα προσελκύσουμε πλούτο ή ανθρώπους ή προσωπική δύναμη και αυτό μπορεί ξαφνικά να αλλάξει την ζωή μας. Το ασυνείδητο μας δίνει το κλειδί για να δημιουργήσουμε εμπειρία. Σε ένα συνειδητό επίπεδο, πολλοί άνθρωποι μπορεί να ανησυχούν πολύ μήπως πάθουν

198

καρκίνο, αλλά το ασυνείδητο τους να μην έχει την παραμικρή ανησυχία ή προσδοκία για τέτοια αρρώστια, άνθρωποι που τριγυρίζουν επαναλαμβάνοντας θετικά πράγματα στον εαυτό τους, ίσως σχηματίζουν μια ιδέα ή μια πρόθεση, αλλά όταν το ασυνείδητο τους προσδοκεί να παραμείνει εκεί που αυτοί είναι, εκεί και θα μείνουν. Ένας τρόπος για να δούμε αυτό που ασυνείδητα περιμένουμε είναι να κοιτάξουμε τις ζωές μας τώρα –και το ευχάριστο και το δυσάρεστο. Τα τωρινά μας προβλήματα αποκαλύπτουν τις αρνητικές μας προσδοκίες και οι τωρινές ευχές μας αποκαλύπτουν τις θετικές μας προσδοκίες. Από την στιγμή που θα εκτιμήσουμε την επίδραση των προσδοκιών μας στην τωρινή μας ζωή, μπορούμε να κάνουμε τα βήματα για να αλλάξουμε τις προσδοκίες που δεν μας εξυπηρετούν πια. Μπορούμε να θέσουμε νέες προσδοκίες ή συμπεράσματα σε κίνηση αμέσως, δεν χρειάζεται να περιμένουμε για εμπειρίες για να τις επιβεβαιώσουν –μπορούμε να δημιουργήσουμε αυτές τις εμπειρίες μέσα μας. Αρχικά μπορούμε να δημιουργήσουμε ζωντανές εικόνες που να περιέχουν ήχο και αισθήσεις. Αυτές οι εικόνες με τον καιρό θα εντυπωθούν στο ασυνείδητο μας, γιατί δεν διακρίνει μετάξύ των εμπειριών που έχουμε στον κόσμο και εκείνων που δημιουργούμε ή οραματιζόμαστε εσωτερικά. Μετά, χρειάζεται να παρατηρήσουμε κάθε αντιφατικό μήνυμα που μας έρχεται όταν δηλώνουμε τι θέλουμε ή έχουμε, μετά δηλώνουμε αυτά τα αντιφατικά μηνύματα, όσο αρνητικά και να φαίνονται δυνατά με υπερβολικό τρόπο. για παράδειγμα, αν οραματιζόμαστε ότι έχουμε οικονομική ανεξαρτησία, αλλά παρατηρούμε ένα συναίσθημα ή μια σκέψη που μας λέει: Αυτό είναι ανόητο, είσαι σχεδόν ταπί» πέστε το δυνατά. Πείτε το και δέκα φορές αν είναι απαραίτητο. Αυτό βοηθάει να ξεκαθαριστούν τα αντιφατικά μηνύματα που μπαίνουν στον δρόμο για τον σχηματισμό καθαρών σταθερών θετικών προσδοκιών. Από την στιγμή που αλλάζουμε τις προσδοκίες μας για τον εαυτό μας, τους άλλους ανθρώπους και τον κόσμο –όχι να κάνουμε ότι τις αλλάζουμε, αλλά να τις αλλάξουμε πραγματικά, μπορούμε να αλλάξουμε το σχήμα της ζωής μας. 2. Η Αρχή της Διαίσθησης Όλοι βρισκόμαστε εδώ για να ζήσουμε συντονισμένοι με κάποιες συμπαντικές αρχές, αλλά η Αρχή της Διαίσθησης είναι ιδιαίτερα κρίσιμοη για όσους από εμάς έχουμε θέματα με την ακεραιότητα (όπως οι 9) και εσωτερικής σοφίας (7) ως ισχυρή επίδραση στον Αριθμό των Έμφυτων Κλίσεων. Παρόλα αυτά η Αρχή της Διαίσθησης οφελεί όλους και μπορεί να δώσει δύναμη σε όσους δεν έχουν μια ισχυρή αίσθησης ταυτότητας, κέντρο και εσωτερική κατεύθυνση. Επίσης αναφέρεται σε όσους τείνουν να είναι ευαίσθητοι στην κριτική (6) και ανησυχούν αν κάνουν το σωστό πράγμα και συχνά καθορίζεται από κάποιον άλλον. Είναι εύκολο να χάσουμε την επαφή με την αίσθηση της διαίσθησης μας, τον θεό της καρδιάς μας γιατί είμαστε πολύ απασχολημένοι να ακούμε τις γνώμες των άλλων. Χάνοντας μια σαφή ταυτότητα, δεν έχουμε ξεκάθαρες απαντήσεις στα εσωτερικά μας ερωτήματα όπως «πώς φαίνομαι;» Ποιος είμαι; Πώς το κάνω; Πώς φαίνομαι στα μάτια σας; Είμαι εντάξει; -κι έτσι τείνουμε να καθορίζουμε τον εαυτό μας από την συμπεριφορά και τις απόψεις των άλλων, χρειαζόμαστε μια έγκριση ή μια υποστήριξη από τους άλλους για μια

199

αίσθηση ταυτότητας. Καθορίζουμε και εκτιμούμε τον εαυτό μας βασιζόμενοι από το πώς οι άλλοι φαίνεται να αισθάνονται για μας, παραμένουμε στο έλεος τους, ανοιχτοί στον χειρισμό του καθενός που συμβαίνει να έχει μια δυνατή άποψη για το πώς πρέπει να ενεργούμε ή ακόμα για το πώς πρέπει να είμαστε. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να έχουμε κάποια σημεία αναφοράς για να τσεκάρουμε και να ισορροπούμε, ή με το να ρωτάμε την γνώμη κάποιου, οι διαφορετικές απόψεις μας δίνουν μια ευρύτερη οπτική, αλλά δεν μπορούμε να ζούμε την ζωή μας σύμφωνα με τους άλλους. οι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο έχουν ελλείμματα φαγητού, ελλείμματα νερού και ακόμα και ελλείμματα ευφυίας, αλλά έχουν ένα πλεόνασμα από γνώμες. Οι άνθρωποι δικαιούνται να έχουν τις γνώμες τους, αλλά τι έχουν να κάνουν με εμάς; Αυτό που οι άλλοι σκέφτονται για εμάς δεν είναι δουλειά μας. Όσοι από εμάς έχουμε μια ανασφαλή αίσθηση ταυτότητας, έχουμε μια μεγάλη ανάγκη να αγκιστρωθούμε από κάπου για την ταυτότητα μας, όπως ένα πλοίο ρίχνει άγκυρα στο λιμάνι. Συνεπώς, τείνουμε να βρούμε ένα χόμπι, ένα δάσκαλο, ένα σύστημα, μια μέθοδο ή κάποια πιστεύω και ταυτιζόμαστε με τις ιδέες μας με θρησκευτικό ζήλο ή σιωπηλό φανατισμό. Νιώθουμε ότι είμαστε οι γνώμες μας κα έτσι τις υπερασπιζόμαστε , τις επιβάλλουμε και νιώθουμε ευαίσθητοι σχετικά με αυτές και παίρνουμε τις γνώμες μας για αλήθειες. Ευαίσθητοι στις γνώμες των άλλων, δίνουμε στις γνώμες αυτές την δύναμη να εκτιμούν ή να απειλούν την αίσθηση του εαυτού μας. λιώνουμε τον εαυτό μας κάτω από τις προσδοκίες των άλλων ή αντιδρούμε με υπερβολή ευαισθησία με τον αρνούμαστε τις γνώμες των άλλων και θεωρούμε τις δικές μας ως την αλήθεια. Εν συντομία, θέτουμε τις δικές μας ή τις γνώμες των άλλων σε ένα βάθρο και λατρεύουμε τον θεό της γνώμης. Δεν δίνουμε όλοι το ίδιο όνομα σε αυτόν τον θεό. Για κάποιους είναι θέματα εξουσίας, είναι ο θεός της εξουσίας, για άλλους είναι ο θεός της σύγκρισης, για κάποιους άλλους ακόμα είναι ο θεός του χρήματος. Ό,τι και να βάλουμε στο βάθρο υπερσκιάζει την σοφία της καρδιάς μας. Τείνουμε να γίνουμε ή να αποκτήσουμε τις ιδιότητες από αυτό που λατρεύουμε κι έτσι όσοι από εμάς δεν έχουν κάποιο κέντρο ή μια αίσθηση της διαίσθησης μπορεί να ενεργούμε σαν το μικρό θεό της γνώμης, ή τον θεό της εξουσίας ή τον θεό της σύγκρισης. Μπορεί ακόμα να τείνουμε, χωρίς να το καταλαβαίνουμε να κυριαρχούμε στους άλλους χωρίς να σεβόμαστε την ιερότητα της δικής της διαδικασίας. Κάποιοι άνθρωποι που ασχολούνται με την εσωτερική δουλειά ή με κάποιες πνευματικές πρακτικές πολεμούν να βρουν τους εσωτερικούς οδηγούς τους ή τον δάσκαλο μέσα τους που μπορεί να τους προσφέρει εσωτερική σοφία, κατεύθυνση ή απαντήσεις. Αυτοί οι εσωτερικοί οδηγοί είναι κομμάτια του ευρύτερου εαυτού μας, κομμάτια δικά μας που αντανακλούν την σοφία μας. όμως δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτή την καθοδήγηση, όμως μέσω της λογικής του αριστερού μας εγκεφάλου, που αποθηκεύει πληροφορίες και δεδομένα, όχι συμπαντική σοφία. Έχουμε πρόσβαση στην διαίσθηση μας με το να επιτρέπουμε στην καρδιά μας να νιώθει συναισθήματα και να συνδεθεί και να ξεκλειδώσει υψηλότερους μηχανισμούς μέσα στον ολιστικό, διαισθητικό μας εγκέφαλο. Όταν κάνουμε αυτή την

200

σύνδεση, ο συνδυασμός συναισθήματος και διαίσθησης έχει πρόσβαση σε όποια σοφία χρειαζόμαστε. Το κλειδί για να μπορέσουμε να έχουμε πρόσβαση στους πνευματικούς νόμους βρίσκεται στο να κάνουμε μια εμπνευσμένη, συναισθηματική σύνδεση με την καρδιά μας. αλλά όπως ήδη έχω σημειώσει, δεν μπορούμε να είμαστε σε επαφή με την καρδιά μας, ενώ είμαστε δέσμιοι στις γνώμες των άλλων ανθρώπων. Από την στιγμή που συνδεόμαστε με το κέντρο μας, μπορούμε να ακούμε τις γνώμες των άλλων, τις συμβουλές χωρίς να χάσουμε την επαφή με την δική μας διαίσθηση, από την οποία καθορίζουμε τι είναι καλύτερο για την ζωή μας και αφήνουμε τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις γνώμες των άλλων χωρίς να εξαρτώμαστε από αυτές, αν κάποια γνώμη δεν μας εξυπηρετεί, μπορούμε να την αφήσουμε. Δεν αντιστεκόμαστε, ή αγνοούμε, ή ψάχνουμε τις γνώμες των άλλων, τις ακούμε και τις αναγνωρίζουμε τι είναι χρήσιμο και προσαρμόζουμε όλες τις απόψεις στην σοφία της δικής μας καρδιάς.

ΣΩΜΑ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

201

Ενέργεια του 8 Θεμελιώδεις Ιδιότητες της Ενεργειακής δόνηση του 8 Δύναμη –- Αναγνώριση – Αφθονία Ο Πολεμιστής του Φωτός γνωρίζει την αξία της επιμονής και του θάρρους. Πολλές φορές, κατά την διάρκεια της μάχης, δέχεται χτυπήματα που δεν περίμενε και καταλαβαίνει ότι κατά την διάρκεια του πολέμου ο εχθρός θα κερδίσει κάποιες μάχες. Όταν αυτό συμβαίνει, θρηνεί τους κόπους του και ξεκουράζεται για να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Επιστρέφει, όμως αμέσως για να πολεμήσει για τα όνειρα του. Γιατί όσο περισσότερο καιρό παραμείνει μακριά, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να νιώσει αδύναμος, φοβισμένος, συνεσταλμένος. Όταν ένας ιππέας πέσει από το άλογο και δεν ξανανέβει στην σέλα μέσα σε ένα λεπτό, δεν θα βρει ποτέ πια το κουράγιο να ιππεύσει.

Σύμφωνα με τους Πυθαγόρειους η Οκτάδα είναι ο πρώτος κύβος εν ενεργεία και η δύναμη του είναι τόσο μεγάλη, ώστε σύμφωνα με μια παλιά παροιμία «τα πάντα είναι οκτώ». Επειδή είναι ο πρώτος κύβος και ο κύβος είναι στοιχείο της γής, την ονόμαζαν Ρέα, μια θεά που είναι ίδια με την Δήμητρα που είναι η ζωοποιός θεά, η ζωή. Έτσι και η οκτάδα θεωρείται κι ως «η παραγωγική αιτία των θηλυκών». Η Οκτάδα είναι ένας κύκλος πάνω στον άλλον, με αυτό το σχήμα αντιπροσωπεύει την διττή φύση των πραγμάτων, την αναγέννηση και την φθορά. Η ενέργεια του 8 είναι μια κατευθυντική ενέργεια, μια δύναμη που σχεδιάζει, ηγείται και έχει έντονη δράση. Το 8 είναι η ισχύς που δημιουργεί τον πλούτο και την εξουσία και χρειάζεται συνεχή κίνηση και στόχο για να εστιαστεί. Ο στόχος είναι πολύ σημαντικός για την ενέργεια του 8. Είναι η κινητήριος του δύναμη, Είναι μια παραγωγική δύναμη, αποφασιστική και αποτελεσματική. Είναι μια ενέργεια που ελέγχει, οργανώνει και διοικεί. Η δόνηση του 8 είναι η δόνηση του θάρρους, της φυσικής αντοχής και της ανθεκτικότητας. Πάντα βρίσκει μια λύση και φέρνει τα πράγματα εις πέρας. Αν η δόνηση του 8 εμφανίζεται στον Ενεργειακό μας Κώδικα, αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια του 8 παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή μας. Αυτός ο ρόλος γίνεται ακόμα πιο συγκεκριμένος ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται στον Κώδικα μας. ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 8 Δύναμη – Αναγνώριση - Αφθονία Η ενεργειακή δόνηση του 8 συνδέεται με θέματα που αφορούν την Δύναμη, την Αφθονία και την Αναγνώριση. Αυτές οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της και το άτομο που διαθέτει αυτή την δόνηση του 8 στον Ενεργειακό του Κώδικα χρειάζεται να

202

παρατηρήσει, πώς τις λειτουργεί και τι επιδράσεις έχει αυτό στην ζωή του γενικότερα. Ας δούμε όμως τι ακριβώς σημαίνουν αυτές οι Ιδιότητες, μιας και η αφηρημένη τους έννοια δίνει πολλά περιθώρια για διαστρεβλώσεις και παρανοήσεις. Πολλά παραμύθια από την ανατολή αντανακλούν την ενεργειακή δόνηση του 8 και τις ιδιότητες της. Σε ένα παλιό γιαπωνέζικο παραμύθι, ένας πολεμοχαρής Σαμουράι, πολύ γνωστός για τις επιτυχίες του και τις νίκες του προκάλεσε ένα δάσκαλο του Ζεν να του εξηγήσει τι σημαίνει παράδεισος και κόλαση. Αντί όμως ο μοναχός να του απαντήσει και να του ικανοποιήσει την επιθυμία του, εκείνος τον κοίταξε περιφρονητικά και του είπε: «Δεν είσαι παρά ένας τιποτένιος –δεν μπορώ να χάνω τον χρόνο μου με σένα και τους ομοίους σου». Ο Σαμουράι θίχτηκε πάρα πολύ και τράβηξε οργισμένος το σπαθί του ουρλιάζοντας: «Θα μπορούσα να σε σκοτώσω για το θράσος και την αναίδεια σου!» «Αυτό» του είπε τότε ήρεμα ο μοναχός «είναι η κόλαση». Ξαφνιασμένος και καταλαβαίνοντας πόσο αλήθεια είχαν τα λόγια του μοναχού σχετικά με την οργή που τον είχε κυριεύσει, ο σαμουράι ηρέμησε και κατέβασε το σπαθί του. Το έβαλε πίσω στο θηκάρι του και υποκλίθηκε μπροστά στον μοναχό, ευχαριστώντας τον για την γνώση που μοιράστηκε μαζί του. «Κι αυτό» είπε ο μοναχός «είναι ο παράδεισος». Η ενεργειακή δόνηση του 8 όμως φαίνεται και σε μια άλλη ιστορία που εξελίσσεται στην φεουδαρχική Ιαπωνία. «Μια μέρα, ένας βαθύς γνώστης του τσαγιού είχε κατέβει στην αγορά και συγκρούστηκε κατά λάθος με έναν ευέξαπτο σαμουράι. Αμέσως ο ξιφομάχος απαίτησε συγνώμη για την «προσβολή» καλώντας τον γνώστη του τσαγιού σε μονομαχία μέχρι θανάτου. Ο δεύτερος δεν μπορούσε να αρνηθεί παρόλο που δεν είχε καμία εμπειρία με τα σπαθιά. Ρώτησε τον σαμουράι αν μπορούσε να ολοκληρώσει τις δουλειές της ημέρας προτού τον συναντούσε για την μονομαχία. Συμφώνησαν τελικά να βρεθούν σε έναν κοντινό δεντρόκηπο, αργότερα το ίδιο το απόγευμα. Αφού τελείωσε γρήγορα τις δουλειές του, ο γνώστης της τελετουργίας του τσαγιού επισκέπτηκε το σπίτι του Μιγιαμότο Μουσάσι, ενός διάσημου ξιφομάχου και ζωγράφου. Του περιέγραψε τη θέση του και τον ρώτησε αν μπορούσε να τον διδάξει πώς να φερθεί έτσι ώστε να πεθάνει τιμημένα. «Μου ζητάς κάτι ασυνήθιστο» του απάντησε ο Μιγιαμότο, «αλλά θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω». Νιώθοντας την γαλήνια αύρα που περιέβαλε τον μικροκαμωμένο άντρα ο Μιγιαμότο τον ρώτησε ποια τέχνη εξασκούσε. «Σερβίρω τσάι» του απάντησε εκείνος. «Έξοχα! Τότε σέρβιρε μου τσάι», είπε ο Μιγιαμότο. Δίχως να καθυστερήσει, ο γνώστης του τσαγιού έβγαλε τα σκεύη του από ένα πουγκί και άρχισε με ύψιστη ηρεμία και συγκέντρωση, να εκτελεί το γεμάτο χάρη, διαλογικό τελετουργικό της ετοιμασίας του σερβιρίσματος του ο-τσα, του πράσινου τσαγιού. Ο Μιγιαμότο εντυπωσιάστηκε από την τόσο μεγάλη ηρεμία που επιδείκνυε ο άντρας λίγο πριν τον θάνατο του. Φαινομενικά ήταν απελευθερωμένος από κάθε σκέψη σχετικά με την μοίρα που τον περίμενε λίγες ώρες αργότερα. Αδιαφορώντας για κάθε συναίσθημα φόβου, είχε εστιάσει την προσοχή του στην παρούσα όμορφη στιγμή. «ήδη γνωρίζεις πώς να πεθάνεις περήφανα», είπε ο Μιγιαμότο, «αλλά μπορείς να κάνεις αυτό…». Τότε ο Μιγιαμότο τον δίδαξε πώς να πεθάνει με τιμή, τελειώνοντας με την φράση, «μάλλον θα σκοτωθείτε και οι δύο». Ο γνώστης του

203

τσαγιού υποκλίθηκε και ευχαρίστησε τον ξιφομάχο. Με προσοχή, τύλιξε τα σκεύη και ξεκίνησε για την μονομαχία. Είδε τον σαμουράι να τον περιμένει, δείχνοντας ανυπόμονος να ξεμπερδέψει με αυτόν τον ασήμαντο σκοτωμό. Πλησίασε τον πολεμιστή και ακούμπησε τα σκεύη του κάτω με τις λεπτές κινήσεις ενός μικρού παιδιού –σαν να περίμενε ότι σε μερικά λεπτά θα ξαναμάζευε τα αντικείμενα από το έδαφος. Τότε, όπώς τον συμβούλευσε ο Μιγιαμότο υποκλίθηκε με χάρη στον σαμουράι, τόσο ήρεμος σαν να ετοιμαζόταν να σερβίρει τσάι. Έπειτα ύψωσε το ξίφος του έχοντας μια μοναδική σκέψη στο μυαλό του –να χτυπήσει τον σαμουράι ό,τι και να γινόταν. Καθώς στεκόταν εκεί, με το ξίφος ψηλά και το μυαλό συγκεντρωμένο, είδε τα μάτια του σαμουράι να γουρλώνουν με απορία, έπειτα με αμηχανία, έπειτα με σεβασμό, έπειτα με φόβο. Τώρα πια ο σαμουράι δεν έβλεπε μπροστά του έναν μικρόσωμο άτολμο άντρα, έβλεπε έναν ατρόμητο πολεμιστή, έναν ανίκητο αντίπαλο που είχε νικήσει τον φόβο του θανάτου. Υψωμένο πάνω από το κεφάλι του γνώστη του τσαγιού, βγάζοντας κόκκινες σαν αίμα λάμψεις πάνω από τις τελευταίες ακτίδες του ήλιου, ο σαμουράι είδε τον δικό του θάνατο. Για μια στιγμή δίστασε, αλλά έπειτα χαμήλωσε το σπαθί του- και το κεφάλι του. ικετεύοντας τον μικροκαμωμένο δάσκαλο του τσαγιού ζήτησε συγνώμη. Αυτός ο αδύναμος άντρας είχε γίνει δάσκαλος του στην τέχνη του να ζει χωρίς φόβους. Ο Μιγιαμότο βγήκε από τους θάμνους που είχε κρυφτεί, τεντώθηκε με ικανοποίηση και χουρχούρισε σαν γάτα. Χαμογελώντας, έξυσε την πλάτη του, γύρισε και πήρε τον δρόμο για το σπίτι του, όπου τον περίμενε ένα ζεστό μπάνιο, ένα πιάτο ρύζι και ένας ύπνος χωρίς όνειρα». Και στις δύο αυτές ιστορίες -στην καθέ μια με διαφορετικό τρόπο- φαίνεται ο αυτοέλεγχος και η ήρεμη αποφασιστικότητα της ενεργειακής δόνησης του 8, ιδιαίτερα η Ιδιότητα της Δύναμης. Ο σαμουράι στην πρώτη ιστορία μπόρεσε και τιθάσευσε την οργή του και δεν αφέθηκε να τυφλωθεί από αυτή. Είχε το σθένος και την ταπεινότητα να αναγνωρίσει την αλήθεια στα λόγια του σοφού μοναχού. Ο δάσκαλος του τσαγιού, ακόμα κι αν δεν γνώριζε την τέχνη του σπαθιού, διέθετε την ήρεμη δύναμη και το θάρρος που χρειαζόταν για να αντιμετωπίσει αποφασιστικά την μοίρα του. Η ψυχική του στάση ήταν τέτοια που ενέπνεε Δύναμη και αυτό ήταν αρκετό για να αλλάξει το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Αλλά κι ο σαμουράι από την άλλη, αναγνώρισε την δύναμη του αντιπάλου του. Διέθετε κι αυτός την Ιδιότητα της Δύναμης που χρειάζεται για να υποχωρήσει με σεβασμό και ταπεινότητα, όταν χρειάζεται. Αναγνώρισε και σεβάστηκε το συναίσθημα του φόβου του και επέλεξε πώς να αντιδράσει μπροστά σε αυτόν τον θαρραλέο μικρόσωμο άντρα που ύψωνε το ανάστημα του με αξιοπρέπεια απέναντι του. Ο φόβος του δεν τον έκανε να επιτεθεί, είτε να τραπεί σε φυγή. Κατέβασε το κεφάλι και ζήτησε συγνώμη από τον δάσκαλο που είχε απέναντι του. Η Ιδιότητα της Δύναμης αφορά και τα τρία κέντρα του ανθρώπου, το σωματικό, το συναισθηματικό και το νοητικό. Έχουμε μια καλή σωματική κατάσταση, αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα μας και μπορούμε και τα διαχειριζόμαστε με τον κατάλληλο τρόπο. Διαθέτουμε το ψυχικό σθένος για να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες επιτυχώς και την πνευματική διαύγεια για να σχεδιάζουμε την πορεία μας και να εστιάζουμε στον στόχο μας. Η Δύναμη αφορά το κουράγιο, το θάρρος και την αποφασιστικότητα που μπορεί κανείς να διαθέτει, να διεκδικεί τα δικαιώματα του στην ζωή, να σέβεται το ίδιο τα δικαιώματα των άλλων και να

204

γνωρίζει ότι αυτός είναι που αποφασίζει για τον εαυτό του. Είναι και η ικανότητα μας να λέμε «όχι», όποτε εννοούμε «όχι» και να λέμε «ναι», όποτε εννοούμε «ναι» και το δικαίωμα μας να αποφασίζουμε με τον δικό μας τρόπο. Από αυτή την θέση μπορούμε να δεχτούμε και το δίκιο του άλλου. Με την Ιδιότητα της Δύναμης μπαίνουμε σε δράση και δεν αντιδρούμε στους άλλους. Εμπιστευόμαστε την φυσική μας ικανότητα να ενεργούμε αυθόρμητα και με τον κατάλληλο τρόπο σε ό,τι μας συμβαίνει και το θάρρος να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των ενεργειών μας. Όταν δρούμε με Δύναμη δεν έχουμε τίποτα να υπερασπιστούμε ή να αποδείξουμε, απλώς προχωράμε με αποφασιστικότητα στον στόχο μας. Η Ιδιότητα της Δύναμης εμπεριέχει τον αυτοέλεγχο και την θέληση. Η θέληση είναι μια διαδικασία πάνω από τις αντιφατικές επιθυμίες που μπορεί να έχουμε. Είναι η ικανότητα μας να διακρίνουμε τι είναι χρήσιμο για εμάς και όχι απλώς τι επιθυμούμε και τι όχι. Μπορούμε να σχεδιάσουμε την δράση μας και να εστιάσουμε την προσοχή μας στον στόχο, για να έχουμε το εφικτό αποτέλεσμα. Η τελική απόφαση είναι πάντα δική μας, σύμφωνα με την θέληση μας Αυτό χρειάζεται επίγνωση της δικής μας εσωτερικής κατάστασης και ικανότητα να ελέγχουμε τον εαυτό μας στο πώς θα δράσει. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό από το να συγκρατούμε τα συναισθήματα μας. Με το να συγκρατούμε απλώς τα συναισθήματα μας, μπαίνουμε σε μια παθητική στάση, γιατί η περισσότερη ενέργεια καταναλώνεται σε αυτή την προσπάθεια. Όταν είμαστε ικανοί για αυτοέλεγχο, ακούμε και σεβόμαστε τα συναισθήματα μας, αλλά αυτά δεν μας εμποδίζουν να αποφασίσουμε τον κατάλληλο τρόπο που θα δράσουμε. Η Ιδιότητα της Δύναμης συνδέεται και με την Ιδιότητα της Αναγνώρισης που είναι η ικανότητα μας να γνωρίζουμε την δική μας αξία, όπως τις δυνατότητες αλλά και τα όρια μας και το να μπορούμε να παρουσιαζόμαστε με μια αίσθηση στερεότητας στον κόσμο. Είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε όλα τα κομμάτια του εαυτού μας και δεν φοβόμαστε να δούμε τις ελλείψεις και τα ελαττώματα μας και να προχωράμε και να εξελισσόμαστε. Είμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας και συγχρόνως είμαστε σε επαφή με τον κόσμο γύρω μας και διεκδικούμε τα δικαιώματα μας, όσο και σεβόμαστε τα δικαιώματα των άλλων. Αναγνωρίζουμε ότι αξίζουμε να απλωθούμε και να αναπτυχθούμε και να λειτουργήσουμε στο έπακρο τις δυνατότητες μας. Όσο εμείς αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, τόσο η Αναγνώριση αυτή έρχεται κι από τους άλλους. Μπορούμε και στεκόμαστε στο κόσμο, είμαστε παρατηρήσιμοι και παίζουμε ενεργό ρόλο στα πράγματα. Όπως και η Ιδιότητα της Αναγνώρισης, έτσι και η Ιδιότητα της Αφθονίας σχετίζεται με την εσωτερική αίσθηση που έχουμε, ανεξάρτητα από τις εξωτερικές καταστάσεις. Όσο είμαστε σε επαφή με την Δύναμη μας και Αναγνωρίζουμε την αξία και την μοναδικότητα μας, τόσο πιο πολύ νιώθουμε πλούσιοι μέσα μας. Συνδέεται με μια αίσθηση πληρότητας και ευημερίας που δεν αφορά τα υλικά αγαθά, αν και η δόνηση του 8 εκφράζει την παραγωγικότητα και τον υλικό πλούτο, γιατί ο εσωτερικός πλούτος αντανακλάται και στον εξωτερικό κόσμο. Η Ιδιότητα της Αφθονίας γεννιέται από την πεποίθηση ότι το να δίνουμε, δεν μας κάνει φτωχότερους, αλλά πολύ πλουσιότερους, γιατί η πηγή του πλούτου μας είναι μέσα μας και είναι αστείρευτη. Κινούμαστε με την σκέψη ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, γιατί ξέρουμε ότι δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και με αυτό τον τρόπο αποκτάμε τα πάντα. Νιώθουμε γεμάτοι και σίγουροι ότι μπορούμε να μοιραστούμε με τους άλλους χωρίς να κινδυνεύουμε να γίνουμε φτωχότεροι. Η γενναιοδωρία είναι ένα χαρακτηριστικό που σχετίζεται με την Ιδιότητα της Αφθονίας. Το να είμαστε γενναιόδωροι σημαίνει να δίνουμε

205

με την καρδιά μας, δίνουμε χωρίς να περιμένουμε «ευχαριστώ», αλλά είμαστε και απόλυτα συνειδητοί τι δίνουμε και σε ποιον. Μπορούμε να προσφέρουμε χωρίς να φοβόμαστε ότι οι άλλοι θα μας εκμεταλλευτούν κι εμείς θα μείνουμε φτωχότεροι. Αντίθετα, αυτή είναι η στάση, όσων γνωρίζουν ότι όσο δίνουν κάτι από τον εαυτό τους, γίνονται δέκτες της αφειδούς αφθονίας του σύμπαντος. Η μικρή ιστορία που ακολουθεί, εκφράζει αυτή την γνώση: «Μια φορά κι έναν καιρό, σε έναν μακρινό τόπο, ένας νεαρός άντρας πήγε στο δάσος και είπε στον πνευματικό του δάσκαλο: «Θέλω να έχω άπειρα πλούτη και με αυτά τα πλούτη να βοηθήσω και να θεραπεύσω τον κόσμο. Θα μου πεις δάσκαλε το μυστικό για την δημιουργία της Αφθονίας;». Τότε ο δάσκαλος του αποκρίθηκε: «Στην καρδιά κάθε ανθρώπου κατοικούν δύο θεές. Όλοι τρέφουμε βαθιά συναισθήματα αγάπης για αυτές τις δύο ανώτερες υπάρξεις. Υπάρχει όντως ένα μυστικό που πρέπει να ξέρεις και θα στο πω αμέσως. Μπορεί να αγαπάς και τις δυο θεές, αλλά η προσοχή σου θα πρέπει να είναι στραμμένη μονάχα σε μια από αυτές. Αυτή η μία, η θεά της Γνώσης που ονομάζεται Σαρασβάτι. Αναζήτησε την, αγάπησε την και δώσε της την προσοχή σου. Η άλλη, είναι η θεά του Πλούτου και ονομάζεται Λάκσσμι. Όταν προσέχεις περισσότερο την Σαρασβάτι, η Λάκσσμι από υπερβολική ζήλεια θα προσέχει περισσότερο εσένα. Όσο περισσότερο αναζητάς την θεά της Γνώσης, τόσο η θεά του Πλούτου θα αναζητά εσένα. Θα σε ακολουθεί όπου και να πας και δεν θα σε αφήσει ποτέ. Μόνο έτσι ο πλούτος που επιθυμείς, θα γίνει παντοτινά δικός σου!». Όλες οι παραπάνω Ιδιότητες ανήκουν στην ενεργειακή δόνηση του 8. Η κάθε μια βρίσκεται σε άμεση σχέση με την άλλη και αναπτύσσονται σε συγκεκριμένες φάσεις της εξέλιξης μας. Αν η ενεργειακή δόνηση του 8 εμφανίζεται στον Ενεργειακό μας Κώδικα, σημαίνει ότι έχουμε δεχτεί μηνύματα που έχουν επηρεάσει την Δύναμη, την Αναγνώριση και την Αφθονία μας. Επιδράσεις Ακόμα και από τις πρώτες μέρες της ζωής του το νεογέννητο παρουσιάζει την ικανότητα του να επιδρά στο περιβάλλον του και να παίζει ενεργό ρόλο σε αυτό. Δείχνει το τρυφερό χαμόγελο του για να κάνει την μητέρα του να τα πλησιάσει, κουνά τα χέρια του και τα προτείνει, όταν θέλει να το σηκώσει από το κρεβατάκι του, τραβά το πρόσωπο της πιο κοντά στο δικό του, ή πιάνει το στήθος της όταν θηλάζουν. Όταν οι ανάγκες του γίνονται κατανοητές και εκπληρώνονται με αμεσότητα και αποδοχή, το παιδί αποκτά την εμπιστοσύνη ότι αυτό που ζητάει, θα το αποκτήσει. Μεγαλώνει με μια αίσθηση εσωτερικής πληρότητας και πλούτου. Χρειάζεται τρυφερότητα που την αντιλαμβάνεται μέσα από τις μαλακές, απαλές κινήσεις, από την ήρεμη γλυκειά φωνή της μητέρας του, για να μπορεί να νιώθει τρυφερά, αλλά ταυτόχρονα και να είναι σε επαφή με την δύναμη του και να μην αισθάνεται εύθραυστο και ευάλωτο. Αυτό σχηματίζει και τον πυρήνα των θετικών συναισθημάτων αργότερα. Αργότερα, όταν στέκεται στα πόδια του προχωρά ενεργητικά το ίδιο προς το στόχο της επιθυμίας του με αποφασιστικότητα και δύναμη. Φαντάζεται την χαρά του τελικού αποτελέσματος και αυτό το ωθεί να κινείται προς τον σκοπό του με όλη την ζωηρότητα που διαθέτει. Έχει ανάγκη να μπορεί να τραβά τους άλλους προς την μεριά του και να πυροδοτεί τον ενδιαφέρον και την προσοχή τους, όπως και να προσφέρει την δική του αγκαλιά και τα χάδια του, δείχνοντας την στοργή του στους αγαπημένους του χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα. Γίνεται γενναιόδωρο στις εκδηλώσεις αγάπης του και αντλεί ευχαρίστηση με το να δίνει

206

ευχαρίστηση στους άλλους γύρω του. Μοιράζεται μαζί τους τα συναισθήματα του και είναι ικανό να ανοιχτεί στους άλλους κι αργότερα στον κόσμο. Το παιδί ευχαριστιέται και με την παρουσία του γονιού δίπλα του χωρίς αυτό να προϋποθέτει ότι πρέπει κάποιος να κάνει ή να περιμένει κάτι. Δεν υπάρχει τίποτα που πρέπει να γίνει, απλώς να είναι μαζί με κάποιον που νιώθει τρυφερότητα και ασφάλεια. Αλλά αντλεί ευχαρίστηση κι όταν δείχνει τον εαυτό του, τις σκέψεις του, τα συναισθήματα. Χρειάζεται να αποκτά επίγνωση για την εικόνα του και το πώς φαίνεται στους άλλους κι όχι μόνο πώς νιώθει το ίδιο. Περιμένει τον έπαινο και την επιδοκιμασία της μητέρας του, καθώς της δείχνει διάφορα επιτεύγματα του με περηφάνεια. Έχει ανάγκη να δείχνει το σώμα του και να λαμβάνει αποδοχή γι αυτό. Έτσι, μέσα από τις αντιδράσεις των μεγάλων, μαθαίνει να εκτιμά τον εαυτό του και να τον θεωρεί ικανό και ευχάριστο, όπως και από άποψη αισθητικής. Είναι πολύ σημαντική η αντίδραση των ενηλίκων σε αυτές τις προσπάθειες του παιδιού να δείξει τον εαυτό του. Η ματιά τους πρέπει να είναι απαλλαγμένη από κάθε κριτική και διάθεση επιβολής. Το παιδί χρειάζεται να ξέρει ότι είναι αποδεκτό, έτσι όπως είναι και έχει πολλές δυνατότητες που θα ανακαλύψει στην πορεία. Και το ότι είναι αποδεκτό, έτσι όπως είναι, το βιώνει όταν οι μεγάλοι το έχουν ακούσει, το έχουν δει και το έχουν κατανοήσει. Χρειάζεται ενθάρρυνση και καθοδήγηση με σεβασμό για να μπορέσει να προχωρήσει προς τις επιθυμίες του και το παιδί γνωρίζει ότι έχει ανάγκη τους άλλους για να το πετύχει αυτό. Χρειάζεται την υποστήριξη τους για να μάθει τους κανόνες που διέπουν τον κόσμο των ενηλίκων κι έτσι γίνεται ικανό να αντιλαμβάνεται τα δικά του συναισθήματα αλλά και των άλλων. Είναι εκεί και το βλέπουν και είναι παρατηρήσιμο από τους άλλους. Η μάθηση γίνεται σταδιακά κι όπως πάντα, το παιχνίδι είναι ο τρόπος που το παιδί μαθαίνει πολλά πράγματα, ιδίαιτερα για τις σχέσεις του με τους συνομήλικους του, όπως και τρόπους για να βελτιώσει τις ικανότητες του μέσα από την δοκιμή και το λάθος. Το παιδί χρειάζεται να νιώθει ότι τα λάθη του είναι αποδεκτά, ότι αποτελούν μέρος της διαδικασίας της μάθησης του και γίνονται για να μπορέσει να τα δει και να τα ξεπεράσει. Έτσι δεν ακινητοποιείται και δεν μένει στάσιμο και αναποφάσιστο. Με αυτόν τον τρόπο προβλέπει τα γεγονότα με ακρίβεια, να φαντάζεται και να αντιδρά γρήγορα σε ό,τι συμβαίνει και μαθαίνει ότι μπορεί να παίζει ενεργό ρόλο στις σχέσεις του με τους άλλους. Το παιχνίδι όμως δεν είναι μόνο ένας τύπος πειραματισμού, αλλά επίσης ορμή, κίνηση και χαρά. Με το παιχνίδι, το παιδί αναπτύσσει τις ικανότητες για έκφραση και έκθεση. Η ικανότητα του παιδιού να επιλέγει, να παίρνει αποφάσεις και να δρα με ακρίβεια, προϋποθέτει μια ικανότητα για έλεγχο που φέρνει αποτελέσματα. Ο αποτελεσματικός έλεγχος εμπεριέχει και στιγμές απόλυτης χαλάρωσης και αφήματος. Τότε μόνο, ο έλεγχος λειτουργεί και του δίνει την δυνατότητα να οργανώνει τα βήματα του και να ενεργεί βάσει ενός σχεδίου, επιμένοντας στο στόχο του. Είναι σημαντικό να μάθει να συγκεντρώνει τις δυνάμεις του για κάτι που θέλει να πετύχει, όπως το ίδιο σημαντικό είναι να μάθει να χαλαρώνει και να αφήνεται, για να ανανεώνει τις δυνάμεις του και να επαναφορτίζει τις μπαταρίες του. Ο έλεγχος γίνεται ακόμα πιο λειτουργικός και φέρνει αποτέλεσμα, αν υπάρχουν αυτές οι ανανεωτικές παύσεις μη ελέγχου. Όταν μιλάμε για χαλάρωση, δεν εννοούμε μόνο τις ώρες του ύπνου ή τις διακοπές, αλλά διαλείμματα στην διάρκεια της μέρας, που εναλλάσσονται με στιγμές εγρήγορσης και έντασης. Το παιδί γνωρίζει πώς να διοχετεύει τις δυνάμεις του. από πολύ μικρό παίρνει τις αποστάσεις του, σπρώχνοντας την μητέρα του, όταν

207

το έχει αγκαλιά για να πάρει φυσική απόσταση από αυτήν. Είναι η πρώτη γεύση της δύναμη του. πολλές φορές, θέλει να απελευθερωθεί από το πιάσιμο της και να κινηθεί ελεύθερο εκεί που θέλει εκείνο. Άλλες φορές χρησιμοποιεί την δύναμη του με τον τραβά αντικείμενα ή ανθρώπους προς την μεριά του. Αναπτύσσει την ικανότητα του να αλλάζει τους άλλους, να κάνει συμμάχους και να τους φέρνει προς την μεριά του. Το να αλλάζει τους άλλους, δεν σημαίνει εξαπάτηση ή χειρισμός, αλλά η ικανότητα να κάνει τις καταστάσεις ευέλικτες και να τις τρέπει προς το όφελος του, χωρίς να πιέζει ή να καταφεύγει στην βία. Οι γονείς πρέπει να αναγνωρίσουν αυτές τις κινήσεις δύναμης του, αφήνοντας το όμως να κινείται ελεύθερα και να εκφράζει ανοιχτά τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του. Τα όρια που χρειάζεται να βάλουν για την προστασία του, πρέπει να είναι ξεκάθαρα και λογικά. Με αυτόν τον τρόπο αποκτά την Ήρεμη δύναμη που χρειάζεται για να μπορεί να δείχνει αποφασιστικότητα και σταθερότητα στην πορεία της ζωής του. Η Δύναμη είναι απαραίτητο στοιχείο όλων των έμβιων όντων. Είναι ένας τρόπος επίδειξης του παιδιού για να δείξει τι είναι ικανό να κάνει. Έρχεται σε επαφή με τις δυνάμεις του, τις αναμετρά και τις δοκιμάζει. Πολλά θηλαστικά σε νεαρή ηλικία περνούν ώρες παλεύοντας, δοκιμάζοντας την δύναμη τους και δεν υπάρχει ίχνος καταστροφής και βιαιότητας σε αυτό το παιχνίδι- πάλης. Όταν αυτές οι επιδείξεις δύναμης γίνονται αποδεκτές, το παιδί αποκτά μια αίσθηση Δύναμης που δεν χρειάζεται να γίνει επιθετική για να γίνει φανερή, αλλά αποπνέει από όλη την προσωπικότητα του. Είναι η στάση του, οι κινήσεις του ακόμα και ο τόνος της φωνής του που το εκφράζουν. Η Δύναμη χρησιμοποιείται για να μας απελευθερώσει από κάτι που δεν μας αρέσει, αλλά δεν είναι επιθετική προς τους άλλους. Το παιδί έχει δικαίωμα να εκφράζει την άρνηση του για κάτι που δεν θέλει, δεν του αρέσει και δεν το αντέχει. Όσο οι γονείς του αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα άρνησης του και την ανάγκη του για να διαφωνεί σε κάποια πράγματα που φαίνεται ότι δυσανασχετεί και το πληγώνουν και το αφήνουν να κάνει τις επιλογές του με κατανόηση και αγάπη, το παιδί αργότερα μαθαίνει να λέει «όχι» όταν πραγματικά χρειάζεται με αποφασιστικότητα και πυγμή. Μαθαίνει να ενεργεί ήρεμα, αλλά σταθερά χωρίς να δέχεται τις αδικίες ή τις κακοποιήσεις. Αναπτύσσει την κατηγορηματικότητα του, το συναίσθημα ότι έχει δίκιο και ότι δεν μπορεί να προσαρμόζεται μόνο στις αποφάσεις των άλλων, αλλά ταυτόχρονα να σέβεται και τους άλλους. Αργότερα μπορεί να εξηγεί τα κίνητρα του και να δείχνει τον εαυτό του με ψηλά το κεφάλι με έντονη επίδραση στον άλλον. Του επιτρέπει να διαλέγει το σωστό μονοπάτι για τον εαυτό του και να κάνει σχέδια που θέλει να κατακτήσει. Η επιθετικότητα είναι μια μορφή δύναμης που αφορά μια εστιασμένη κίνηση προς τα μπρος. Στην παιδική ηλικία παίρνει διασκεδαστική μορφή μέσα από γαργαλήματα, ή παλεύοντας με τους ενήλικες χωρίς ίχνος κακίας ή θυμού. Το παιδί του αρέσει να ζουλιέται στο κρεββάτι ή να χτυπιέται παιχνιδιάρικα, ή να πετιούνται στον αέρα. Η επίθεση είναι μια μορφή επιθετικότητας που έχει όμως στόχος της το χτύπημα. Αν οι εμπειρίες του παιδιού επιτρέπουν την ανάπτυξη της ήρεμης δύναμης και της τρυφερής επιθετικότητας, τότε η επίθεση χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις πραγματικής ανάγκης για προστασία από ένα πραγματικό εχθρό που αποτελεί κίνδυνο για την ίδια την ζωή. Φυσικά, τις περισσότερες φορές έχουμε βρει εμπόδια στις παραπάνω εμπειρίες σχετικά με την Δύναμη, την Αναγνώριση και την Αφθονία.

208

Βασικές Πολώσεις των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων Η Δύναμη γίνεται Αδυναμία  Παντοδυναμία Η Αναγνώριση γίνεται Φόβος έκθεσης  Επιδειξιομανία Η Αφθονία γίνεται Απληστία  Σπατάλη Όταν οι εμπειρίες σχετικά με αυτές τις ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 8 δεν ήταν αυτές που έπρεπε, έχουν δημιουργηθεί αυτές οι πολώσεις. Αντιδρούμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μένοντας στον έναν πόλο, κάνοντας τον κι αυτόν να λειτουργεί αλλοιωμένα. Το αποτέλεσμα είναι να μην καταφέρνουμε την ενότητα της δόνησης και των ιδιοτήτων της. Οι Ιδιότητες της Δύναμης, της Αναγνώρισης και της Αφθονίας μας έχουν αλλοιωθεί και επηρρεάζουν την πορεία της ζωής μας. Όπως και στις υπόλοιπες δονήσεις οι πρώιμες εμπειρίες είναι πολύ βασικές για την ανάπτυξη και την λειτουργία της δόνησης του 8. Αν δεν έχουν ικανοποιηθεί άμεσα και με αγάπη όλες οι πρώιμες ανάγκες μας, δεν έχουμε τα στέρεα θεμέλια που χρειάζονται για την ανάπτυξη ενός υγιούς εαυτού. Υποφέρουμε από εσωτερικές συγκρούσεις που έχουν σκοπό να βρεθεί η ενότητα της δόνησης. Όμως, στην συγκεκριμένη δόνηση του 8 υπάρχουν εμπειρίες που μετρούν περισσότερο και αφήνουν τα σημάδια τους, όσον αφορά το πώς λειτουργούν οι ιδιότητες της Δύναμης, της Αναγνώρισης και Αφθονίας στην ζωή μας αργότερα. Το σημαντικότερο είναι ο τρόπος που οι γονείς μας βλέπουν όταν είμαστε παιδιά. Αν μας αντιμετωπίζουν ως αυτόνομους ελεύθερους ανθρώπους, δίνουν την καθοδήγηση που χρειαζόμαστε με σεβασμό και κατανόηση για τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας, για τα συναισθήματα και τον τρόπο που τα εκφράζουμε, τότε έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν το σωστό κλίμα για να αναπτυχθεί αυτή η δόνηση. Δυστυχώς, κανείς δεν έχει εκπαιδευτεί να είναι γονιός και έτσι ανάλογα με τα δικά του βιώματα, θα ανταποκριθεί στις ανάγκες αυτές με τον δικό του τρόπο. Τις περισσότερες φορές, οι γονείς έχουν την αίσθηση ότι τα παιδιά δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν αυτό που θέλουν και την ανάγκη τους. Επιβάλλουν αυτό που πιστεύουν οι ίδιοι για σωστό και δεν βλέπουν, ούτε ακούν πραγματικά τα παιδιά τους, ως διαφορετικές προσωπικότητες. Μια μητέρα μπορεί να ταραχτεί, όταν το μωρό της την σπρώχνει μακριά, για να πάρει τον χώρο του και να το λάβει ως μια μορφή άρνησης. Ίσως δοκιμάσει να το σφίξει ακόμα περισσότερο στην αγκαλιά της, ή να το αφήσει θυμωμένη και να χάσει την τρυφερότητα της που δεν δέχεται την αγάπη της. Αν η δική της αγάπη δεν καταφέρει να φτάσει στο παιδί με το σωστό τρόπο, αυτό δεν αισθάνεται ότι αγαπιέται. Συνήθως, οι γονείς αντιδρούν σε οποιαδήποτε κίνηση πρωτοβουλίας από τα παιδιά τους. Γίνονται υπερβολικά ελεγκτικοί, στην προσπάθεια τους ίσως να κατευνάσουν δικούς τους φόβους και παίρνουν αποφάσεις για τα παιδιά τους, χωρίς τα παιδιά τους. Θέτουν όρια και απαγορεύσεις χωρίς κάποια εξήγηση και παίζουν παιχνίδια εξουσίας, πολλές φορές παίρνουν την μορφή οποιουδήποτε είδους κακοποίησης, λεκτικής, συναισθηματικής, σωματικής και σεξουαλικής. Η τιμωρία είναι ο αγαπημένος τους τρόπος για να επιβάλουν την τάξη. Τείνουν να περιορίζουν κάθε ζωηρή κίνηση, είτε μέσα από το παιχνίδι, είτε μέσα στην καθημερινότητα. Μένουν αμετάκλητοι στις αποφάσεις τους χωρίς να επιτρέπουν στο παιδί να εκφράσει αυτό που θέλει, να διαπραγματευτεί και να πετύχει τον σκοπό του. Αργότερα, ως ενήλικες θυσιάζουμε κομμάτια από τον εαυτό μας που δεν είναι αποδεκτά στους άλλους κι αναζητάμε την αγάπη με αντάλλαγμα το ίδιο μας τον εαυτό. Υποτασσόμαστε στους άλλους, ή πιέζουμε ακόμα περισσότερο για να

209

πάρουμε αυτό που θέλουμε με την βία. Το κέντρο της δικής μας θέλησης χάνεται και συνήθως αντιδρούμε στους άλλους. Γινόμαστε σκλάβοι του «ναι» ή του «όχι», αλλά ποτέ δεν είμαστε ικανοί να δράσουμε σύμφωνα με την δική μας απόφαση. Νιώθουμε αδύναμοι ή παντοδύναμοι, αλλά και στις δύο περιπτώσεις η Δύναμη μας έχει αλλοιωθεί. Οι περισσότεροι γονείς δεν επιτρέπουν διαφωνίες και το θυμό των παιδιών τους. Δεν αντέχουν ούτε την υγιή επιθετικότητα και την δύναμη που βγαίνει στο παιχνίδι. Δεν αναγνωρίζουν την ανάγκη του παιδιού να μετρήσει τις φυσικές του δυνάμεις και να διασκεδάσει μέσα από ένα έντονο παιχνίδι πάλης. Η επιθετικότητα θεωρείται κάτι αρνητικό και βίαιο που χρειάζεται να το εξαλείψουμε πολύ νωρίς, χάνοντας την χαρά της τρυφερής επιθετικότητας. Ο θυμός των γονιών μας μπροστά σε αυτές τις συμπεριφορές που θεωρούσαν επιθετικές, ήταν πολύ επικίνδυνος για μας ως μικρά παιδιά. Τότε, είχαμε δύο επιλογές, να παραιτηθούμε από τον φόβο, ή να γίνουμε ακόμα πιο επιθετικοί για να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Η Δύναμη μας διαποτίζεται από τον θυμό κι έτσι την χάνουμε. Δεν μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε με ηρεμία και να την βάλουμε να δουλέψει υπερ μας. Άλλες φορές, αντίθετα, οι ενήλικες επικροτούν και ενισχύουν υπερβολικά την επιθετική συμπεριφορά στα αγόρια, ως επίδειξη της αρρενωπότητας τους -βέβαια όχι απέναντι στους ενήλικες και στους γονείς- και την απαγορεύουν στα κορίτσια, νομίζοντας ότι είναι αντίθετη στην φύση του. Τα αγόρια με αυτό τον τρόπο γίνονται βίαια και επιθετικά σε όσους είναι αδυναμοι, στους ξένους και στα κορίτσια. Άλλοι γονείς πάλι στέκονται ανίκανοι να δράσουν και να βρουν τρόπο να να ησυχάσουν και να διαχειριστούν τα θυμωμένα μπουρίνια ενός έξαλλου δίχρονου. Ή ακόμα και τις εκρήξεις οργής ενός μεγαλύτερου παιδιού που αρνείται να υπακούσει σε κανόνες και επαναστατεί σε ο,τιδήποτε. Αργότερα ως ενήλικες, επαναστατούμε χωρίς αιτία, δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τα συναισθήματα μας και γινόμαστε αντιδραστικοί, ανίκανοι να ακούσουμε τις απόψεις των άλλων. Όταν οι γονείς δίνουν περισσότερη βοήθεια, από ό,τι πραγματικά τα παιδιά χρειάζονται, αυτά δεν μαθαίνουν ποτέ, πώς να τα καταφέρουν μόνα τους. Όταν η βοήθεια που φτάνει, δεν είναι η επιθυμητή ή δίνεται καταναγκαστικά κι έρχεται μέσα από διαφωνίες, κριτική και θυμό, το παιδί καταλήγει να μην την ζητάει ποτέ. Πείθει τον εαυτό του ότι δεν την χρειάζεται και έτσι αργότερα, στηρίζεται αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις, μην μπορώντας να δεχτεί τίποτα από τους άλλους, ακόμα κι όταν το έχει ανάγκη. Γενικότερα, η σημερινή κοινωνία ωθεί όλο και περισσότερο σε ένα κυνήγι δύναμης, εξουσίας και αναγνώρισης. Η απόκτηση υλικών αγαθών γίνεται αυτοσκοπός. Όλοι αποζητούν την δόξα, τα χρήματα και την επιτυχία με κάθε κόστος και χρησιμοποιούν την δύναμη τους καταχρηστικά ή την απαρνιούνται. Αν δεν έχουμε λάβει τρυφερά συναισθήματα και η εκπαίδευση μας στηριζόταν στην άκριτη πειθαρχία, είμαστε ανίκανοι να νιώσουμε τρυφερότητα και δύναμη ταυτόχρονα και να βιώσουμε χωρίς κίνδυνο την ευθραυστότητα μας. Γινόμαστε σκληροί και άκαμπτοι, γιατί το να είμαστε ευάλωτοι αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για εμάς. Η τρυφερότητα μεταφράζεται σε ήττα και απώλεια δύναμης. Έχουμε την αίσθηση ότι γινόμαστε υποχείρια στους άλλους. Η ενότητα της Δύναμης χάνεται και γίνεται σκληρότητα και επιβολή. Όλη μας η ζωή χάνεται σε παιχνίδια εξουσίας και ανταγωνισμού και οι σχέσεις μας γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Νομίζουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη κανέναν και απομακρυνόμαστε από τον εαυτού μας και από τους άλλους. Γινόμαστε επιθετικοί σε όσους νιώθουμε πιο αδύναμους από εμάς και προσπαθούμε να τους επιβάλλουμε την δική μας

210

θέληση. Από την άλλη μεριά, μπορεί να αντιδρούμε πάντα με φόβο και συστολή σε ό,τι συμβαίνει και προσπαθούμε να αποφύγουμε οποιαδήποτε κατάσταση απαιτεί να δείξουμε το ανάστημα μας και να αντιμετωπίσουμε ανοιχτά τις προκλήσεις της ζωής. Να γινόμαστε μάστορες στην αποφυγή, αποφεύγοντας τελικά τον ίδιο μας τον εαυτό και αυτό που του αξίζει. Ζούμε, νιώθοντας αδύναμοι και δειλοί, γεμάτοι φόβο ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Χαρίζουμε την δύναμη μας στους άλλους με διάφορους τρόπους και τους βάζουμε να οδηγούν τις δικές μας ζωές. Φοβόμαστε την δύναμη μας και την μπλοκάρουμε με κάθε τρόπο. Ο Θυμός εξαιτίας της δυσκολίας μας να χρησιμοποιήσουμε την δύναμη μας και να αλλάξουμε τα πράγματα που δεν μας αρέσουν, κρύβεται πίσω από μια φαινομενικά παθητική συμπεριφορά. Κάνουμε πράγματα που είναι επιθετικά, πολλές φορές χωρίς οι ίδιοι να έχουμε επίγνωση για αυτό. Οι άλλοι μπορεί να θυμώνουν μαζί μας, αλλά εμείς να μην έχουμε συνείδηση της επιθετικότητας και του θυμού μας. Όσο μπλοκάρουμε την δύναμη μας, τόσο μέσα μας γινόμαστε ένα καζάνι που είναι έτοιμο να εκραγεί. Δηλητηριάζουμε τον εαυτό μας και τις σχέσεις μας, αντιδρώντας συνεχώς, ακόμα κι αν φαινομενικά συμφωνούμε. Κακοποιούμε ή αφήνουμε τους άλλους να μας κακοποιήσουν, γινόμαστε αφέντες ή δούλοι, μέχρι να βρούμε την ενότητα της Δύναμης μας. Αν έχουμε ζήσει σε καταστάσεις συνεχούς συναγερμού, σε ένα σπίτι που υπήρχαν συνεχείς διαμάχες και διαφωνίες, είμαστε ανίκανοι να χαλαρώσουμε και να χαρούμε. Η χαλάρωση σημαίνει κίνδυνος και εμείς προσπαθούμε να ελέγξουμε ακόμα περισσότερα το περιβάλλον, τις καταστάσεις και τους άλλους. Μαθαίνουμε να βρισκόμαστε σε ένα διαρκή έλεγχο που όμως καταρρέει την πιο ακατάλληλη στιγμή, όταν οι πιέσεις αυξάνουν με τρομακτικές συνέπειες. Αντιδρούμε με ανεξέλεγκτες εκρήξεις θυμού και οργής, ή διαλέγουμε τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ για να καταφέρουμε να χαλαρώσουμε και να αφεθούμε, με κόστος την υγεία μας και την ψυχική μας ηρεμία. Νιώθουμε ανίκανοι να συγκεντρωθούμε στους στόχους μας, γιατί έχουμε χάσει την ικανότητα μας για αποτελεσματικό έλεγχο και δράση. Θέλουμε να ελέγχουμε τους άλλους, γιατί δεν μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο του εαυτού μας. Αν ο άλλος κάνει κάτι, αυτό θα ορίσει και την δική μας πορεία. Χάνουμε τον έλεγχο της ζωής μας και αυτό μας φέρνει την ανάγκη για περισσότερο έλεγχο. Συνήθως νομίζουμε ότι πράττουμε σύμφωνα με την θέληση μας, αλλά αλλάζουμε την αποφάσεις μας και δυσκολευόμαστε να φτάσουμε τους στόχους μας, επειδή η θέληση μας πολλές φορές εξαρτάται από τους άλλους. Τις περισσότερες φορές αντιδράμε, αντί να μπαίνουμε σε δράση. Πολλές φορές, οι γονείς μπαίνουν σε μια κατάσταση μόνιμης άρνησης, ή ακόμα και μόνιμης συναίνεσης, αλλά με ανταλλάγματα και προϋποθέσεις. Ως μικρά παιδιά, νιώθαμε μεγάλη χαρά να δίνουμε κάτι στους γονείς μας. Αν όμως εισπράτταμε κριτική και οι ενήλικες αξιολογούσαν την προσφορά μας, σιγά-σιγά η θέληση μας να δίνουμε γενναιόδωρα χάνεται. Ως ενήλικες αδυνατούμε να δώσουμε, ή δίνουμε μόνο με ανταλλάγματα. Ένα πεισματάρικο παιδί δεν θέλει να προκαλεί τον θυμό των γονιών του. Η βαθύτερη επιθυμία του είναι να τραβήξει την προσοχή τους και να πάρει τελικά αυτό που χρειάζεται, αλλά δεν μπορεί να ζητήσει κάτι άμεσα. Μερικές φορές, οι γονείς γίνονται φειδωλοί σε αυτά που δίνουν, για να μην κακομάθουν τα παιδιά τους, ακόμα τσιγκουνεύονται και συναισθήματα στοργής και τρυφερότητας για να μην τα κάνουν μαλθακά. Ή πάλι τα γεμίζουν υλικά ανικείμενα, ανεπαρκή

211

υποκατάστατα της αγάπης και της παρουσίας τους. Έτσι δίνουν πέρα από τις ανάγκες του παιδιού, περισσότερο για να ησυχάσουν τις δικές τους ανησυχίες και ενοχές. Η Ιδιότητα της Αφθονίας διαταράσσεται και το να δίνουμε, κρύβει πάντα την απαίτηση μας να πάρουμε. Χάνουμε την έμφυτη γενναιοδωρία μας και γινόμαστε είτε τσιγκούνηδες ή σπάταλοι σε συναισθήματα, πράξεις και υλικά αγαθά. Κυνηγάμε την ύλη, την επιτυχία, τα χρήματα πιστεύοντας ότι θα νιώσουμε ευτυχισμένοι, δυνατοί και ασφαλείς, αλλά ακόμα κι όταν αυτό συμβαίνει, συνειδητοποιούμε ότι εμείς νιώθουμε το ίδιο φτωχοί. Αυτό που μας έχει λείψει, δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Χαμένοι στο κυνήγι, χάνουμε σημαντικές σχέσεις στην ζωή μας και γινόμαστε ακόμα φτωχότεροι σε χαρά και ευημερία. Όταν η Ιδιότητα της Αφθονίας έχει αλλοιωθεί, πραγματικά μπορεί να ζούμε μια φτωχή ζωή και να σαμποτάρουμε κάθε μας ενέργεια για να αλλάξουμε και να αποκτήσουμε αυτά που μας αξίζουν. Ίσως γιατί κάποτε να είχαμε πιστέψει ότι δεν είμαστε τόσο σημαντικοί για να έχουμε την αγάπη και την παρουσία των γονιών μας. Οι γονείς όσων έχουν την ενεργειακή δόνηση του 8 στον κώδικα του, είχαν δυσκολία να βρουν έναν άλλον τρόπο σχέσης με τα παιδιά τους. Δυσκολεύονταν να μένουν απλά κοντά τους χωρίς να θέλουν να τα καθοδηγήσουν και να τα συμβουλεύσουν. Δυσκολεύονταν να ακούνε τα σχέδια τους χωρίς να τα κρίνουν και να αντιδρούν. Δεν μπορούσαν να κάτσουν κοντά τους, παίρνοντας ευχαρίστηση από την παρουσία τους, χωρίς να πρέπει να κάνουν κάτι. Πολλές φορές, οι ενήλικες μπορεί να μιλούν υποτιμητικά στα παιδιά με την πρόθεση να τα νουθετήσουν. Επικεντρώνονται στα λάθη τους και στις αποτυχίες τους, παρά στις ικανότητες και στις δυνατότητες που έχουν. Δεν δείχνουν την εμπιστοσύνη του προς αυτά κι έτσι εκείνα διστάζουν να μοιραστούν τα σχέδια και τις ιδέες τους, πεπεισμένα ότι δεν έχουν καμία αξία. Στην ενήλικη ζωή, όσοι είχαμε ανάλογες εμπειρίες, νιώθουμε πάντα ανασφαλείς να εκτεθούμε, να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτά που σκεφτόμαστε και να έχουμε το θάρρος της γνώμης μας. Όταν σαν παιδιά δεν νιώσαμε ότι η παρουσία μας ευχαριστεί τους άλλους, νιώθουμε όλο και πιο αμηχανία σε κάθε μορφή έκθεσης. Σαμποτάρουμε τους εαυτούς μας, από υπερβολικό φόβο να βρεθούμε μπροστά, να παρουσιάσουμε τον εαυτό μας και να αναλάβουμε την ευθύνη των επιλογών μας. Άλλες φορές, πάλι οι γονείς μπορεί να υπερεκτιμούν τα παιδιά τους, δίνοντας τους μια λανθασμένη αίσθηση για το πώς φαίνονται στον κόσμο. Υπάρχουν γονείς που παροτρύνουν και ενισχύουν τις συμπεριφορές φυσικής επίδειξης των παιδιών τους, πιέζοντας τα πάνω από τα όρια τους. Δείχνουν υπέρμετρο ενθουσιασμό, όταν ο απόγονος του λέει ένα ποίημα ή επιδεικνύει κάποιες από τις ικανότητες του. Υπάρχουν πολλοί γονείς που επιμένουν να βάλουν το χαριτωμένο κοριτσάκι τους να χορέψει μπροστά στους φίλους και να το χρησιμοποιήσουν για να καλύψουν δικές τους ανάγκες. Κι αν η μικρή δεν έχει την διάθεση να κάνει κάτι τέτοιο, απειλούν να αποσύρουν την αγάπη τους. Το παιδί νιώθει ότι γίνεται αποδεκτό, μόνο όταν κάνει κάτι υπερβολικό και σπουδαίο. Υπερβάλλει για να αντισταθμίσει αυτό που συνεχίζει να να πιστεύει μέσα του: αν είναι ο εαυτός του, δεν είναι ικανό να ευχαριστήσει κανέναν. Μαθαίνει να εξαπατά αργότερα τον ίδιο του εαυτό για το τι πραγματικά είναι ικανό να κάνει. Αργότερα, ως ενήλικες θα πέσουμε σε απογοητεύσεις που μας αποθαρρύνουν, κάνοντας μας να νιώθουμε ανεπαρκείς. Τότε, ίσως θυμώνουμε με τους άλλους ότι δεν μπορούν να δουν την αξία μας και μπορεί να κάνουμε ακόμα περισσότερο βιαστικές κινήσεις που όμως στρέφονται εναντίον μας. Έχουμε τάσεις επιδειξιομανίας, πολεμάμε να

212

κλέψουμε την παράσταση με κάθε τρόπο, αλλά ποτέ δεν μπορούμε να βιώσουμε την Αναγνώριση που τόσο θέλουμε. Αν αποτυγχάνουμε νιώθουμε τελείως ασήμαντοι, ή οι άλλοι δεν έχουν καταλάβει ποιοι είμαστε. Γινόμαστε θύματα στο να ζητάμε συνεχώς την επιδοκιμασία και τον θαυμασμό τους, απλώς και μόνο για να νιώσουμε ότι αξίζουμε και είμαστε σημαντικοί. Γενικότερα, τείνουμε να αισθανόμαστε αδύναμοι ή παντοδύναμοι, να αντιμετωπίζουμε σημαντικά θέματα με τα χρήματα και την εξουσία, να κυνηγάμε ή να αποφεύγουμε την επιτυχία μέχρι να καταφέρουμε να ανακτήσουμε την ενότητα της ενεργειακής δόνησης του 8, της Δύναμης, της Αφθονίας κατι της Αναγνώρισης. Αν ο αριθμός 8 βρίσκεται σε κάποια θέση του Ενεργειακού μας Κώδικα, τότε πιθανόν αυτές οι καταστάσεις να μας είναι ως ένα βαθμό γνωστές. Ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται η ενεργειακή δόνηση του 8, φανερώνει ακριβώς ποια θέση έχουν στην ζωή μας οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες της. Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 8 αποτελούν τον σκοπό και την αποστολή της ζωής μας. Όποιος διαθέτει αυτή την δόνηση στην 1η Θέση του Ενεργειακού Κώδικα, το βασικό μοτίβο της ζωής του αφορά θέματα σχετικά με την Δύναμη, την Αφθονία και την Αναγνώριση. Όλες οι εμπειρίες που ζει έχουν στόχο να αναπτύξει και να πετύχει την ενότητα στις παραπάνω Ιδιότητες. Σκοπός της ζωής του είναι να μάθει να έχει τον έλεγχο του εαυτού του και να χρησιμοποιήσει τις ικανότητες του για να πετύχει στον κόσμο των επιχειρήσεων. Ο δρόμος του επιφυλάσσει εξουσία, δόξα και χρήματα. Χρειάζεται να ανακαλύψει τις δυνατότητες που διαθέτει για να προχωρήσει με θάρρος, ακολουθώντας τις αποφάσεις του και τα σχέδια του. Οι καταστάσεις και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει τον αναγκάζουν να βρει τον δρόμο για την Δύναμη του, να χρησιμοποιεί σωστά τον πλούτο του και να αναγνωριστεί. Η διαδρομή του κρύβει επιτυχίες και επιτεύγματα κι ο 8 πρέπει να κάνει καλή χρήση της Αναγνώρισης και της Αφθονίας. Ακόμα κι αν ήδη είναι ένα ισχυρό άτομο, με δυνατή προσωπικότητα που κυριαρχεί σε κάποιο τομέα, χρειάζεται να μάθει να λειτουργεί την Δύναμη του με το σωστό τρόπο. Μπορεί να δουλεύει σκληρά, να είναι ο εργασιομανής που θέλει να πιάνει τους στόχους του και μπορεί να κατέχει υψηλές θέσεις. Μπορεί να είναι φιλόδοξος, να διψά για δύναμη και εξουσία και να κυνηγάει την επιτυχία. Ίσως κι αυτό να γίνεται και ο σκοπός της ζωής του, παραβλέποντας τους τρόπους που μπορεί να τα πετύχει όλα αυτά. Σε αυτή την πορεία, μπορεί να αναλώνεται για την απόκτηση πλούτου, να μην δίνει σημασία στις ανθρώπινες σχέσεις και να τις θυσιάζει στο βωμό της ύλης. Επειδή η απόκτηση πλούτου και η Αναγνώριση γίνεται αυτοσκοπός, μπορεί να διαλέγει τρόπους που δεν είναι τόσο θεμιτοί και νόμιμοι και να έχει προβλήματα με την εξουσία και τον νόμο. Ακόμα μπορεί να χρησιμοποιεί την εξουσία του και να καταδυναστεύει τους ανθρώπους που εξαρτιώνται από αυτόν, επαγγελματικά, οικονομικά ή ακόμα και συναισθηματικά. Επιδιώκει να ελέγχει τους άλλους και να επιβάλλεται ακόμα και στις πιο προσωπικές του σχέσεις. Το σημαντικό για αυτόν είναι η νίκη, να είναι αυτός που υπερισχύει και δεν λαμβάνει υπόψη του τα συναισθήματα και τα δικαιώματα των άλλων. Οι σχέσεις του γίνονται ανταγωνιστικές και εκρηκτικές ακόμα κι έξω από τον επαγγελματικό χώρο. Δεν ανέχεται κάποιον απέναντι του, αφού θέλει να είναι πάνω από όλους και θέλει συνεχώς να αποδεικνύει ότι είναι αυτός που κρατάει τα ηνία. Η συμπεριφορά του μπορεί να τρομοκρατεί και να

213

απειλεί τους υφιστάμενους του, ή ανθρώπους που είναι πιο αδύναμοι από αυτόν για να κερδίσει αυτό που θέλει. Αν λειτουργεί στον έναν πόλο της Δύναμης, σε αυτόν της Παντοδυναμίας, ίσως να πιστεύει ότι δεν έχει ανάγκη κανένα και να βασίζεται μόνο στον εαυτό του για να ανέβει στην κορυφή. Του αρέσει να είναι το αφεντικό και αυτό να επιδιώκει. Μπορεί να φέρεται ως αρχηγός, ακόμα κι όταν δεν είναι. Προκαλεί για την προσοχή και κλέβει τον χρόνο και τον χώρο των άλλων, πιστεύοντας ότι είναι ο μόνος που του αξίζει. Σε αυτό τον πόλο της παντοδυναμίας μπορεί να μην δέχεται τις απόψεις των άλλων και να είναι δύσκολο να παραδεχτεί τα λάθη του. Στον άλλον πόλο, μπορεί να απαρνείται τον σκοπό της ζωής του και να αντιμετωπίζει προβλήματα όσον αφορά τα χρήματα ή την αναγνώριση του. Σε αυτόν τον πόλο, το να ηγείται και να παίρνει αποφάσεις γίνεται πολύ επώδυνο για αυτόν. Φοβάται να βγει μπροστά και να δείξει την Δύναμη του. Προτιμά να βρίσκεται στην αφάνεια και σε χαμηλότερες θέσεις από αυτές που του αξίζουν, γιατί δεν αντέχει τις ευθύνες. Μπορεί να πιστεύει ότι δεν του αξίζει πραγματικά να αναγνωριστεί και να αποκτήσει δόξα και πλούτο. Ή ακόμα μπορεί να έχει επίγνωση της επιθυμίας που σιγοκαίει μέσα του να βγει στην σκηνή, αλλά ο φόβος της έκθεσης να τον κάνει να κρύβεται κρύβει πίσω από μια φαινομενικά παθητική στάση. Ή ακόμα μπορεί να πιστεύει ότι δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο, να υποτιμά τα χρήματα και να αρνείται ο,τιδήποτε τον πιέζει να αναδειχτεί και να φανεί. Συνήθως, σε αυτόν τον πόλο, έχει αρνητική γνώμη για τους ανθρώπους που διαθέτουν χρήματα και είναι επιτυχημένοι. Αυτή η αμφιθυμική του στάση για τον πλούτο και την δόξα, τον φέρνει συχνά αντιμέτωπο με διάφορα σαμποτάζ που δημιουργεί ο ίδιος στον εαυτό του, για να αποφύγει αυτό που στην πραγματικότητα, χρειάζεται να πετύχει: Δύναμη, Αναγνώριση και Αφθονία. Αυτό τον απομακρύνει ακόμα περισσότερο από την Πνευματική του Αποστολή. Σε αυτόν τον πόλο, μπορεί να ζει σε συνθήκες πραγματικής φτώχιας και ανέχειας μέχρι να ανακαλύψει ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός του στην πορεία της ζωής του. Σε όποιον πόλο και να λειτουργεί, όποιος έχει Πνευματική Αποστολή 8 χρειάζεται να ανακαλύψει την πραγματική του Δύναμη χωρίς να χάνει την συμπόνια και την τρυφερότητα του, να μην φοβάται να παρουσιάζει τον εαυτό του και να μοιράζεται γενναιόδωρα τις σκέψεις του, τα συναισθήματα, αλλά και τον υλικό του πλούτο με τους άλλους. Να αναγνωρίσει τις δυνατότητες που έχει, τις οργανωτικές του ικανότητες και το επιχειρηματικό του πνεύμα και να τα βάλει να δουλέψουν για το καλύτερο αποτέλεσμα, χωρίς να σαμποράρει τον εαυτό του. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι ο πλούτος που αλλοιώνει τους ανθρώπους, αλλά ο τρόπος που οι άνθρωποι τον χρησιμοποιούν. Σκοπός του είναι μπορεί να ηγείται και να κατέχει υψηλές θέσεις εξουσίας, χωρίς να τρομοκρατεί τους άλλους. Αυτό που χρειάζεται να κατακτήσει, σε όποιον πόλο και να λειτουργεί είναι να γίνει κύριος του εαυτού του, υπεύθυνος για τις δικές του αποφάσεις. Όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 8 σε αυτή την θέση, έχει Αποστολή να γίνει ο ηγέτης που διοικεί με αποτελεσματικότητα, δικαιοσύνη, τιμιότητα και σεβασμό σε όποιον τομέα επιλέξει να ασχοληθεί.

214

Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του 8 αποτελεί τα εργαλεία μας, τα εφόδια που διαθέτουμε για να προχωρήσουμε στην εξελικτική μας πορεία. Είναι η θέση του Κώδικα που εκφράζει τα έμφυτα ταλέντα μας και τις ιδιαίτερες κρίσεις μας. Όποιος έχει την δόνηση του 8 στην 2 η Θέση του Ενεργειακού Κώδικα χρειάζεται να δει πώς λειτουργεί την Δύναμη του, την Αναγνώριση και την Γενναιοδωρία του. Οι περισσότεροι από τους 8 πρέπει να διευθετήσουν τις εσωτερικές του, συχνά καταπιεσμένες ορμές για την επιτυχία με τους αντίθετους φόβους τους και τα ασυνείδητα πιστεύω τους και την παρόρμηση τους να αποφύγουν την υλική επιτυχία. Για μερικούς 8 το θέμα των χρημάτων κυριαρχεί: άλλοι αντιμετωπίζουν θέματα με την δύναμη, τον έλεγχο, την εξουσία ή την αναγνώριση. Όλες αυτές οι περιοχές πρέπει να εξεταστούν, να ισορροπήσουν και να ξεκαθαρίσουν για την εξέλιξη των 8. Όσοι έχουν Έμφυτες Κλίσεις 8 χρειάζεται να βιώσουν τον εσωτερικό πλούτο, την δυναμη και τον σεβασμό πριν μπορέσουν να πραγματώσουν αυτές τις ποιότητες στον κόσμο. οι 8 είναι ικανοί για να πετύχουν είτε να αναγνωριστούν παγκοσμίως, εθνικώς, τοπικώς ή ανάμεσα στους φίλους και την οικογένεια τους. δεν έχει σημασία γιατί μπορούν να εξελίξουν τις έμφυτες κλίσεις τους σε μικρές ή ακόμα και σε μεγαλύτερες περιοχές. Στο τέλος οι 8 τα καταφέρνουν και ξεπερνούν θέματα του πλούτου και της δύναμης, αφιερώνοντας αυτές τις ιδιότητες για έναν υψηλότερο σκοπό με γενναιοδωρία, σοφία και συμπόνια. Οι 8 ποικίλουν από τις επιτυχημένες και δυνατές προσωπικότητες στους φτωχούς ανώνυμους ερημίτες. Δεν σημαίνει ότι οι 8 απλώς χρειάζεται να συσωρεύουν δύναμη και πλούτο, οι περισσότεροι χρειάζεται να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις τους γύρω από τις Ιδιότητες της Δύναμης, της Ανανγνώρισης και της Αφθονίας, πριν μπορέσουν να τις υπερβούν. Πολλά είδη επιτυχίας όπως το να πετύχουμε έναν στόχο, ή να βοηθάμε άλλους ανθρώπους ή να βρούμε την εσωτερική γαλήνη, μπορεί να μην σχετίζονται με τα χρήματα. Η υλική επιτυχία όμως που σχετίζεται με τους 8 αφορά τα χρήματα. Αν και το θέμα των χρημάτων αναπόφευκτα αναδύεται για τους 8 με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τα χρήματα είναι ένας τρόπος για να διατηρούμαστε σε δράση, είναι μια μορφή ενέργειας, είναι ο υδράργυρος στα θερμόμετρα της ζωής μας. Βέβαια οι 8 δεν έχουν σκοπό μόνο τα χρήματα, αλλά είναι εδώ για να πραγματώσουν αφθονία, η οποία εκφράζει ένα μεγαλύτερο πεδίο δυνατοτήτων. Τα χρήματα είναι ένα μέσο ανταλλαγής. Η Αφθονία είναι μια στάση ζωής, μια ικανότητα να είμαστε γενναιόδωροι κι αναφέρεται περισσότερο σε μια εσωτερική κατάσταση παρά ένα εξωτερικό επίτευγμα. Οι άνθρωποι με λίγα χρήματα μπορεί να μετρούν τα καλά της ζωής τους και να νιώθουν μια αίσθηση πλούτου και πληρότητας. Οι εκατομμυριούχοι που μπορεί να αισθάνονται οικονομικές πιέσεις και να καταλήγουν με χρέη γιατί υπερεκτιμούν τον εαυτό τους, μπορεί να μην νιώθουν καθόλου αυτή την αίσθηση Αφθονίας. Η Δύναμη που επίσης εκδηλώνεται ως έλεγχος ή εξουσία δουλεύει με τον ίδιο τρόπο, όπως τα χρήματα, στον πολιτισμό μας τα χρήματα και η δύναμη συνδέονται το ένα με τον άλλο. Η δύναμη μπορεί να εκδηλωθεί με αρνητικούς τρόπους όπως τον να προσπαθούμε να επιβληθούμε ή να ελέγξουμε άλλους ανθρώπους, ή μπορεί να γίνει εσωτερική δύναμη και αυτό-έλεγχος. Όπως είπαμε οι 8 μπορούν να βιώσουν την Αφθονία την Δύναμη και την Ανανγνώριση στην ζωή τους μόνο στον βαθμό που νιώσουν αυτές τις Ιδιότητες μέσα τους.

215

Μερικοί 8 που εκτιμούν την εσωτερική δουλειά και τις πνευματικές πρακτικές ίσως απογοητευτούν όταν μάθουν ότι οι Έμφυτες Κλίσεις τους αφορούν τα χρήματα, την δύναμη και την αναγνώριση. Αυτοί οι 8 χρειάζεται να καταλάβουν ότι μπορούμε να πετύχουμε και να εφαρμόσουμε την υλική επιτυχία με πολλούς θετικούς τρόπους. Μπορούμε ταυτόχρονα να κερδίζουμε χρήματα κάνοντας αυτό που μας ευχαριστεί, να βοηθάμε άλλους ανθρώπους. Τα χρήματα και το πνεύμα μπορούν να υποστηρίξουν το ένα το άλλο, δεν χρειάζεται πάντα να είναι αντίθετα. Οι περισσότεροι 8 βιώνουν δυνατές ορμές για τα χρήματα, την δύναμη και την αναγνώριση, μαζί με ισοδύναμα δυνατούς φόβους. Αυτές οι ορμές και οι φόβοι μπορεί να είναι ασυνείδητοι ή συνειδητοί σε κάθε περίπτωση αυτές η αντιθετική δυναμική και τα αντίθετα πιστεύω δημιουργούν κρίσιμα θέματα στην ζωή τους. Πολλοί 8 μπορεί να θέλουν να κερδίσουν χρήματα, να κερδίσουν αναγνώριση ή να ασκήσουν περισσότερο έλεγχο στο περιβάλλον και στις καταστάσεις, αλλά οι στόχοι τους παραμένουν άπιαστοι, εξαιτίας των εσωτερικών τους φόβων. Οι 8 βιώνουν μαζί και την έλξη και την αποστροφή για την επιτυχία. Όπως κάποιος κάποτε είπε: Δεν μου αρέσουν τα χρήματα, αλλά ηρεμούν τα νεύρα μου». Πολλοί 8 σκέφτονται αρνητικά για ανθρώπους μόνο και μόνο λόγω των χρημάτων που μπορεί εκείνοι να διαθέτουν. Αλλά όσο σκέφτονται τόσο αρνητικά για τα χρήματα, δεν θα βρουν τον τρόπο και να τα αποκτήσουν. Μερικοί 8 ζουν με πολύ λίγα χρήματα, έχοντας συνδέση τον πλούτο με την εκμετάλλευση ή την ανήθικη συμπεριφορά, σαν η Αφθονία να είναι ασυμβίβαστη με την ηθική, νιώθουν ακόμα και απέχθεια για τον πλούτο. Άλλοι που έχουν γεννηθεί πλούσιοι, μπορεί να νιώθουν απομονωμένοι και αποκομμένοι από τους άλλους. μπορεί να αισθάνονται ένοχοι για τα χρήματα τους ή να θέλουν ακόμα περισσότερα. Δεν ξέρουν αν οι άνθρωποι τους συμπαθούν για τους ίδιους ή για τα χρήματά τους, και ίσως να έχουν λιγότερα κίνητρα για να κάνουν τις προσπάθειες τους και να δοκιμάσουν τον εαυτό τους. Όσοι έχουν Αριθμό Έμφυτων Κλίσεων 8 χρειάζεται να αναπτύξουν συμπεριφορές και ικανότητες και αυτοπεποίθηση για να καταλάβουν τους νόμους της υλικής επιτυχίας, όπως την δίκαιη ισορροπία της ενεργειακής ανταλλαγής. Αν οι 8 κάνουν χρήματα ανέντιμα ή το δικό τους όφελος χωρίς κανέναν κίνητρο για να βοηθήσουν τους άλλους, ακόμα και να βγάζουν πολλά χρήματα, νιώθουν ότι κάτι λείπει από την ζωή τους. Οι περισσότεροι 8 χρειάζεται να μάθουν να βγάζουν χρήματα και δύναμη και να τα κρατούν σε ισορροπία και να αποφεύγουν να κανούν τα χρήματα θεό τους. αν κάνουν καλή δουλειά και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, η Αφθονία θα ακολουθήσει. Όπως είπαμε πριν, αυτό που συντελεί στο να κερδίσουμε χρήματα ποικίλει και εξαρτάται από την ανάγκη που έχει κανείς. Ενώ οι 4 έχουν πρόβλημα στο να βλέπουν το φως στο τέλος του τούνελ, οι 8 μπορούν να το δουν, αλλά μπορεί να περιφρονούν την σημασία του κόπου τους για να το φτάσουν. Μπορεί να τεμπελιάζουν ή να βαριούνται με την ζωή, γιατί ασυνείδητα έχουν δει ήδη το ολοκληρωμένο όραμα της δουλειάς τους. ίσως το βρίσκουν σκληρό να αρχίζουν και να επιμείνουν στην δουλειά που χρειάζεται για να κάνουν τον όραμα τους πραγματικότητα. Για να θερίσουν, πρέπει πρώτα να έχουν σπείρει, κανείς δεν μπορεί να σπείρει για αυτούς. Και όπως είχε πει κάποιος: Η επιτυχία είναι γλυκιά, αλλά συνήθως έχει την γεύση του ιδρώτα». Κάποιοι 8 φαίνονται ότι δεν έχουν κανένα θέμα με τα χρήματα: το μεγαλύτερο τους πρόβλημα βρίσκεται στον τομέα της Αναγνώρισης και την Δύναμης. Η

216

επιθυμία για Αναγνώριση και για υψηλό προφιλ επίσης ωθεί τους 8, αλλά ή παραμένουν μακριά από τα φώτα και μπορεί και να κρύβονται, για να αποφύγουν την Αναγνώριση. Παρόλα αυτά πολλές φορές κανονίζουν με διακριτικούς τρόπους να τραβήξουν την προσοχή όταν βρίσκονται σε μια ιμάδα, ή βρίσκουν άλλους τρόπους για να πάρουν τον σεβασμό και την αναγνώριση. Ασυνείδητα οι 8 έχουν μια αδίστακτη αλλά καταπιεσμένη ορμή για πλούτο και την απόλυτη δύναμη που ανταγωνίζεται αυτή των δικτατόρων. Μπορεί να κάνουν τους άλλους να νιώθουν άβολα χωρίς να ξέρουν το γιατί. Αν και είναι ευγενικοί και πολλές φορές και παθητικοί εξωτερικά, τρομοκρατούς ή φοβίζουν τους γύρω τους που νιώθουν την καταπιεσμένη τους δύναμη. Αυτές οι εσωτερικές ορμές προβληματίζουν τόσο πολύ τους 8 που πιστεύουν κάπου μέσα τους ότι είναι «κακοί άνθρωποι» και έτσι καταπιέζουν ακόμα περισσότερο αυτή την ωμή κατηγορηματική τους δύναμη, την οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν θετικά και να βρουν τρόπους να εκφράσουν τις ηγετικές του ικανότητες και την γενναιοδωρία τους. Πριν όμως οι 8 να μπορέσουν να διοχετεύσουν αυτή την δύναμη σε θετικές κατευθύνσεις, πρέπει πρώτα να έρθουν σε επαφή μαζί της. Όσοι 8 έχουν θέματα με την Δύναμη βιώνουν την ίδια σύγκρουση με αυτούς που έχουν θέμα με τα χρήματα. Είτε πολεμούν για έλεγχο και δύναμη ή παραδίνουν του όπλα, ελέγχουν τους άλλους γύρω τους ή λειτουργούν σαν μαριονέτες και δίνουν την δύναμη τους στους άλλους που συχνά τους κακοποιούν μέχρι να μάθουν πώς να βγάλουν την δύναμη τους. επίσης αφήνουν γονείς, υπαλλήλους ή άλλους να τους συμπεριφέρονται χωρίς σεβασμό, ακόμα και με περιφρόνηση μέχρι να μάθουν να υψώνουν το ανάστημα τους και να δηλώνουν την δύναμη τους. Η Δύναμη όπως και τα χρήματα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αρνητικούς και θετικούς τρόπους. Τελικά οι 8 μαθαίνουν περισσότερο πότε να διεκδικούν και πότε να υποχωρούν, και ανακαλύπτουν ότι ο πιο χρήσιμος τρόπους ελέγχου είναι ο αυτό-έλεγχος. Μέχρι τότε τείνουν να παίζουν παιχνίδια κυριαρχίας ή υποταγής, παλεύοντας για θέματα ελέγχου και δύναμης με τους άλλους ανθρώπους, καταστάσεις και με τον κόσμο. αν οι 8 κάνουν κατάχρηση της δύναμης τους ή την καταπιέσουν, γυρίζω πίσω και τους καταστρέφει. Είναι σημαντικό στους 8 να εκφράζουν την δύναμη τους και να την αφήσουν να ρέει φυσικά στον κόσμο, υπηρετώντας ένα υψηλότερο καλό. Μέχρι να βρούν την ενότητα της ιδιότητας της Δύναμης και μάθουν να την εκφράζουν, οι 8 τείνουν να ταλαντώνονται ανάμεσα στο πάρα πολύ ή πολύ λίγο δύναμη ή χρήματα, βιώνουν το φαγοπότι και την ασιτία και αντιδρούν παθητικά-επιθετικά. Πολλοί 8 εκδηλώνουν μια παθητικό-επιθετική συμπεριφορά, με τον να καταπιέζουν, παρά με το να εκφράζουν την δύναμη τους, μπαίνοντας στον δρόμο των άλλων, ή ελέγχοντας τους έμμεσα. Μπορεί να ενεργούν σιωπηλά και ευγενικά, αλλά μέσα τους είναι σαν ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Μερικοί συμπεριφέρονται ντροπαλά και υποταγμένα ή συμφιλιωτικά, αγωνιούν να αποφύγουν τις συναισθηματικές και τις κοινωνικές αντιπαραθέσεις. Η έγνοια τους δεν είναι τόσο πολύ να ελέγξουν τους άλλους, αλλά μην αφήσουν τους άλλους να τους ελέγξουν. Εξαιτίας των θεμάτων τους με την Δύναμη, οι 8 προτιμούν να φτιάχνουν τους κανόνες παρά να τους ακολουθούν. Στην φαντασία τους ότι ξεχωρίζουν από το πλήθος μπορεί να είναι κι ότι είναι πιο ψηλά και από τους νόμους, οι νόμοι κάπως δεν φαίνεται να εφαρμόζονται από αυτούς. Νιώθουν ότι είναι πολύ έξυπνοι και πολύ ενημερωμένοι ή αλλιώς είναι μια εξαίρεση. Όσον αφορά τον

217

πνευματικό νόμο οι 8 τελικά μαθαίνουν ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Τα θέματα των 8 δεν είναι απλά, ούτε είναι απλώς μαθήματα που πρέπει να περάσουν, αν ενεργούν ανέντιμα ή χάνουν τον δρόμο τους η ζωή θα τους δώσει μαθήματα που δεν μπορούν να αγνοήσουν, ίσως και με την μορφή της φυλακής. Συνεπώς θα ήταν σοφό οι 8 να μελετούν και να εφαρμόζουν τους πνευματικούς νόμους που σχετίζονται με την συγκεκριμένη δόνηση του 8. Ένα πιστεύω και ένας φόβος που υποβόσκει ότι είναι κακοί άνθρωποι πυροδοτεί την χαμηλή αυτοεκτίμηση και το αυτό-σαμποτάζ σε βαθμό που έχουν εσωτερικές συγκρούσεις ή φόβους σχετικά με την κατάχρηση των χρημάτων, της δύναμης ή της δόξας. Όταν κοντεύουν να κάνουν μια μεγάλη επιτυχία ή να αναγνωριστούν, το ασυνείδητο τους μπορεί να κανονίσει ένα ατύχημα ή μια ασθένεια, μπορεί να χωρίσουν με μεγάλο κόστος ή να βρουν έναν συνεργάτη που τους κλέβει, ή μπορεί να τζογάρουν για το μέλλον τους, ή απλώς το σπαταλούν ή ελκύουν άλλους στην ζωή τους που αγκιστρώνονται πάνω τους. Μετά, ο συνειδητός νους με όλες τις επιθυμίες τους ρωτάει: «Μα πώς μου συνέβη αυτό;» Το ασυνείδητο γνωρίζει την απάντηση και το σαμποτάζ είναι οι καλύτερες προσπάθειες τους για να κρατήσουν τους 8 μακριά από την κατάχρηση της δύναμης του. Η αρχή της Τιμιότητας είναι το κλειδί για τους 8, γιατί αν η ορμή για επιτυχία γίνεται τόσο δυνατή, βάζουν παρωπίδες και πατούν τους άλλους καθώς κόβουν δρόμο για χρήμα ή δύναμη, παίρνουν σκληρά μαθήματα στο βάθος του χρόνου. Όλοι οι 8 χρειάζεται να διατηρούν την ακεραιότητα τους στο θέμα των χρημάτων, της δύναμης, της εξουσίας ή της δόξας και να αποφεύγουν διαφωνίες για χρήματα, όπως και κάθε είδους κακοποίηση σε αυτούς τους τομείς. Όταν οι 8 ενεργούν ανέντιμα, δεν το κάνουν ηθελημένα, μάλλον εξαπατούν τον εαυτό τους και εκλογικεύουν τις πράξεις τους, υπνωτίζονται από την λάμψη των χρημάτων και παραπλανώνται από την υπόσχεση της δύναμης. Αντίθετα από τους 2 που ήδη τείνουν να θυσιάζονται υπερβολικά και να τείνουν να υπερπροσφέρουν, οι 8, ιδιαίτερα οι καιροσκόποι 8 που δεν τους αρέσει να δίνουν τίποτα χωρίς να πάρουν κάτι σε αντάλλαγμα, πρέπει να στρέψουν όλη τους ζωή στην ανιδιοτελή υπηρεσία-δηλαδή να δίνουν στους άλλους την ενέργεια τους, τα χρήματα και τον χρόνο τους χωρίς να περιμένουν τίποτα πίσω. Αυτή η υπηρεσία θα αυξήσει το επίπεδο της αυτοαξίας τους και θα μειώσει την τάση για σαμποτάζ και θα αλλάξει την ζωή των 8 με τρόπους που δεν τους είχαν φανταστεί. Όταν κάνουν την υπηρεσία το κέντρο της ζωής τους, μοιράζοντας χρήματα, ενέργεια, σοφία όσο ελεύθερα μπορούν, τότε συνδυάζουν την εγκόσμια δύναμη και τα χρήματα με την δύναμη της καρδιάς τους. Η Αρχή της Υψηλής Θέλησης μπορεί να θυμίσει στους 8 την μεγαλύτερη εικόνα και να τους δείξει πώς να κάνουν την καλύτερη χρήση της υλικής επιτυχίας ως ένα μέσο για να φέρουν μια θετική διαφορά στον κόσμο. εφαρμόζοντας αυτήν την Αρχή μειώνεται η τάση τους για αυτοσαμποτάζ. Όταν έχει επιτευχθεί η ενότητα της δόνησης του 8, ό,τι χρειάζονται απλώς πραγματώνεται γιατί αφήνουν την εσωτερική τους αφθονία να ρέει μέσα τους και μερικές φορές μπορεί να φαίνονται τυχεροί. Παρόλα αυτά οι 8 χρειάζεται να δουλεύουν, γι’αυτό και συναντούν ματαιώσεις και δοκιμασίες στον δρόμο τους. αν δεν συνεχίσουν να ανανεώνουν την ενέργεια στην ζωή τους, εξαντλείται μόνη της. «Ζήτα και θα λάβεις» εφαρμόζεται πολύ στους 8, αλλά αν κρατούν μόνο μια δαχτυλήθρα, τόσο και θα πάρουν, ακόμα και αν ένας ωκεανός πλούτου βρέχει πάνω από τα κεφάλια τους.

218

Όλοι οι 8 μπορούν να μάθουν να παρουσιάζουν ένα είδος πνευματικής εκπλήρωσης με ένα συγκεκριμένο παρατηρήσιμο τρόπο. Χρειάζεται να θυμούνται πώς ό,τι μπορούμε να κάνουμε οι ίδιοι, μπορούμε να βοηθήσουμε να κάνουν κι οι άλλοι, οι 8 μπορούν να μοιραστούν την Αφθονία τους με γενναιοδωρία. Οποιοδήποτε και να είναι το εισόδημα τους, μπορούν να δείξουν άφθονη φιλία, αγάπη και ειρήνη. Μαθαίνουν ότι η δύναμη και τα χρήματα είναι μόνο μορφές ενέργειας και αυτή η ενέργεια δεν μπορεί να τους μεταμορφώσει, αλλά τους κάνει περισσότερο από αυτό που ήδη είναι. Αν οι 8 δείχνουν απληστία, γίνονται ακόμα πιο άπληστοι, αν δείχνουν αγάπη, αυτή η αγάπη επεκτείνεται και μεγαλώνει. Όσο πιο πολύ ενέργεια έχουν, τόσο πιο πολύ ενέργεια μπορούν να μοιραστούν με τους άλλους ανθρώπους. Επειδή η δόνηση του 8 είναι σαν ένα διπλό 4, όσοι έχουν αυτή την δόνηση στην Θέση των Έμφυτων κλίσεων μπορεί να έχουν και θέματα με την οικογένεια να δουλέψουν, όπως να αντιμετωπίσουν ένα αλκοολικό γονιό, ή να καταφέρουν να φτιάξουν μια σταθερή εσωτερική βάση. Η βασική δουλειά για τους 8 είναι να αναπτύξουν την επαφή με την εσωτερική τους αφθονία, την εσωτερική τους δύναμη και εξουσία. Όταν τα βρουν μέσα τους, μπορούν και τα εκδηλώνουν στον κόσμο. Όσοι από τους 8 δουλεύουν στην ενότητα αυτής της δόνησης μπορεί να είναι πολύ πλούσιοι ή μπορεί να ζουν με απλότητα. Μπορεί να δείχνουν ένα υψηλό βαθμό δύναμης και επιρροής ή μπορεί να φαίνονται σιωπηλοί και ήσυχοι. Ή ακόμα μπορεί να έχουν καταφέρει να έχουν ανανπτύξει ένα υψηλό στάτους και να εμπνέουν για σεβασμό και αναγνώριση, ή μπορεί να μένουν άγνωστοι εκτός από τους φίλους, την οικογένεια τους, τους συναδέλφους και τους συνεργάτες τους. Όμως είναι αξιοσημείωτοι και αξιόλογοι στην έλλειψη ενδιαφέροντος για τις παραπάνω ιδιότητες, γιατί νιώθουν αυτές τις ιδιότητες της δόνησης μέσα τους. Δρώντας έτσι, δημιουργούν την αφθονία και βιώνουν την δύναμη και τον σεβασμό, αλλά δεν έχουν πια προσκολλήσεις με αυτά. Περισσότερο χρησιμοποιούν την αφθονία τους και την επιρροή τους για να φέρουν μια θετική αλλαγή στον κόσμο. Επιπλέον, όσοι από τους 8 έχουν εξελιχθεί, νιώθουν ευτυχισμένοι και ευγνώμονες για να μοιραστούν την Αφθονία τους με σωστό τρόπο με τους άλλους και να τους ενθαρρύνουν να πετύχουν την δική τους αίσθηση Αφθονίας, Δύναμης και Αναγνώρισης, αν είναι αυτό που επιθυμούν. Πολλοί από τους 8 οι οποίοι έχουν ξεπεράσει τα όρια τους γίνονται γενναιόδωροι φιλάνθρωποι, που βρίσκουν αιτίες στις οποίες πιστεύουν και υποστηρίζουν τους άλλους καθώς μοιράζονται τον πλούτο τους. Στην ενότητα της δόνησης οι 8 νιώθουν την έμφυτη Αφθονία της ζωής, της φύσης και του σύμπαντος και νιώθουν συγκινημένοι να μοιράζονται με τους άλλους, τους οποίους τους βλέπουν ως οικογένεια. Η αίσθηση της δύναμης τους και του ελέγχου αλλάζουν σε μια γλυκιά, γεμάτη ευγνωμοσύνη παράδοση σε μια υψηλότερη εξουσία και σε μια υψηλότερη δύναμη. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 8 αντιπροσωπεύει τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας που είναι εμφανή στους άλλους, ακόμα και με την πρώτη ματιά. Συμπληρώνει την 2 η θέση των Έμφυτων Κλίσεων, γιατί δείχνει κάποιες κλίσεις και δεξιότητες μας που χρησιμοποιούμε περισσότερο στα μεσαία και δημιουργικά χρόνια της ζωής μας. Ξανά…..

219

Όπως και στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων, όποιος έχει την δόνηση του 8 σε αυτή την θέση, φαίνεται ότι διαθέτει ένα κύρος, μια αξιόλογη παρουσία που καθηλώνει τους άλλους. Όλη του η στάση αποπνέει Δύναμη και κάνει τους άλλους να τον ακολουθούν. Είναι αυτός που παίρνει τις αποφάσεις και οργανώνει σχέδια δράσης και ορμάει προς τον στόχο του με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα. Ανάλογα σε ποιο πόλο λειτουργεί μπορεί να έχει δυσκολίες στις σχέσεις του λόγω της τάσης του να ελέγχει τους άλλους και να παίζει παιχνίδια εξουσίας. Οι άλλοι αντιδρούν σε αυτό που βλέπουν, θεωρώντας τον καταπιεστικό και εξουσιαστικό ή υποτάσσονται στην θέληση του, επειδή εξαρτώνται από αυτόν και φοβούνται την έκρηξη του και την αντίποινα του. Ο 8 μπορεί να φαίνεται πολύ τρομακτικός, όταν θέλει να επιβάλλει την γνώμη του. Απαιτεί από τους άλλους υπακοή και σπάνια δέχεται μια άλλη άποψη, εκτός από την δική του. Οι σχέσεις του μεταβάλλονται σε πεδίο μάχης για το ποιος θα επικρατήσει κι ο 8 δεν είναι αυτός που θα καταθέσει τα όπλα πρώτος. Φαίνεται φιλόδοξος και εργασιομανής, γιατί ο στόχος του είναι να βρίσκεται στην κορυφή, σε όποιον τομέα και να επιλέξει. Κυνηγάει τον πλούτο, αλλά όσο τα χρήματα γίνονται αυτοσκοπός, τόσο αντιμετωπίζει προβλήματα με αυτά. Γίνεται άπληστος και τα υλικά αποκτήματα είναι ακόμα ένας τρόπος για να κάνει επίδειξη της Δύναμης του. Πολλές φορές βοηθάει τους άλλους, αλλά σπάνια το κάνει χωρίς ανταλλάγματα. Όταν βρίσκεται στον πόλο της σπατάλης, μπορεί να σπαταλά τις δυνάμεις του, την ενέργεια του ακόμα και τα χρήματα του, προσπαθώντας να κερδίσει την επιδοκιμασία και τον θαυμασμό των άλλων. Με τον τρόπο του απαιτεί την αιώνια ευγνωμοσύνη τους και την αναγνώριση του ως ευεργέτης τους. Από την άλλη μεριά, μπορεί να επιθυμεί Δύναμη, Πλούτο και Αναγνώριση, αλλά μπορεί να αποφεύγει ο,τιδήποτε τον εκθέτει και τον βάζει στο επίκεντρο. Δείχνει ότι αποφεύγει και διστάζει και το να πάρει αποφάσεις γίνεται εξαιρετικά δύσκολο γι αυτόν, που νιώθει ανασφαλής και αβέβαιος για τις κινήσεις που πρέπει να κάνει. Οι άλλοι προσπαθούν να τον παρακινήσουν, βλέποντας τις δυνατότητες του, που ο ίδιος δεν αναγνωρίζει. Κουράζονται όμως με την αναποφαστικότητα του και την τάση του να αναβάλλει και να αρνείται τις ευθύνες του. Διαισθάνονται την κρυμμένη άρνηση του και την αντίσταση του να καθοδηγηθεί. Μπορεί να ακολουθεί τους άλλους, αλλά μέσα του νιώθει θυμωμένος και πικραμένος, γιατί η πραγματική επιθυμία του είναι οι άλλοι να ακολουθούν αυτόν. Συνήθως εκφράζει αυτόν τον θυμό έμμεσα, πολλές φορές χωρίς και ο ίδιος να το καταλαβαίνει, ή μέσα από συνεχή παράπονα για ο,τιδήποτε τον ενοχλεί και τον δυσαρεστεί, αλλά νιώθει αδύναμος να το αλλάξει. Φοβάται την έκθεση, γιατί νιώθει ανεπαρκής και ότι δεν είναι ικανός να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Τα λάθη δεν είναι κάτι που συγχωρεί στον εαυτό του και τις περισσότερες φορές προτιμά να κάθεται παθητικά και να δείχνει αδιάφορος εξωτερικά, προσπαθώντας να αποφύγει το ρίσκο να πάρει την δική του ευθύνη για τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσει. Σε όποιον πόλο και να λειτουργεί, μόνο όταν βρει την ενότητα της δόνησης μπορεί να αναπτύξει τις έμφυτες ικανότητες του και τα βασικά χαρακτηριστικά του για Δύναμη, Αναγνώριση και Αφθονία.

220

Στην 4η Θέση του Αριθμού Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 8 αντιπροσωπεύει τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τις αντιλήψεις που μεταφέρθηκαν από τους προγόνους μας σε εμάς. Ο τρόπος που θα την λειτουργήσουμε θα είναι δώρο, ή ένα εμπόδια για την δική μας πορεία. Τα μηνύματα των προγόνων μας σχετικά με την δόνηση του 8 αφορούν θέματα Δύναμης, Αναγνώρισης και Αφθονίας. Όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 8 στην θέση της Κληρονομιάς, πολλές φορές έχει την πεποίθηση ότι πρέπει να αποδείξει την αξία του και ότι πρέπει να είναι καλύτερος από όλους για να γίνει αποδεκτός. Ίσως μέσα του να πιστεύει ότι πρέπει να αποκτήσει Δύναμη, χρήματα και φήμη για να καλύψει το εσωτερικό κενό. Οι εμπειρίες του ίσως να του έμαθαν ότι πρέπει κανείς να κάνει κάτι σπουδαίο και να ξεχωρίσει για να μπορεί να πάρει την προσοχή που τόσο επιθυμεί. Μπορεί ακόμα να έχει μάθει ότι τα χρήματα κυβερνούν τον κόσμο και χωρίς αυτά κανείς δεν μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος Πίσω από αυτές τις ιδέες και τις αντιλήψεις του, κρύβεται η αβεβαιότητα και η αδυναμία που νιώθει μέσα του. Έτσι, πιθανόν να έχει την τάση να κυνηγάει τις επιτυχίες και τα επιτεύγματα και μια μανία για διάκριση και προβολή. Η αποτυχία είναι ένα πλήγμα για την αυτοεκτίμηση του και αντανακλά την αξία του ως άτομο. Με αυτόν τον τρόπο, παραμελεί άλλες ανάγκες και ικανότητες που πρέπει να εκπληρωθούν για να υπάρχει ολοκλήρωση και ισορροπία. Οι σχέσεις του πλήττονται, γιατί αυτός θεωρεί ότι έχει πιο σημαντικά πράγματα να κάνει. Η δουλειά γίνεται η ζωή του κι ο χώρος που μέσα από αυτόν θα καταξιωθεί και θα αναγνωριστεί. Οι ηγετικές του και οι οργανωτικές του ικανότητες τον βοηθούν να διατηρήσει αυτή την ψευδαίσθηση και τον ωθούν ακόμα πιο ψηλά στην σκάλα της επιτυχίας, χωρίς όμως να μπορεί να καλύψει την αίσθηση ότι ποτέ αυτό που κάνει δεν είναι αρκετό για να νιώσει πραγματική πληρότητα και ευημερία. Πέφτει συνεχώς θύμα της παγίδας που στήνει στον εαυτό του, να είναι πάντα αντάξιος της φήμης του και να διατηρήσει την εικόνα του, τις περισσότερες φορές την υπερτιμημένη εικόνα του. Στον δρόμο του, οι άλλοι είναι αντίπαλοι που απειλούν να πάρουν την θέση του στην κορυφή και πρέπει να τους υποτάξει. Η τάση του να ελέγχει τις κατάστασεις και τους άλλους είναι ένας άλλος τρόπος για να ασκεί την δύναμη τους, όταν βρίσκεται σε σχέση ισχύος. Αυτό απαλύνει το δικό του άγχος και εκπληρώνει την ανάγκη του να είναι αυτός κύριος των καταστάσεων και όλα να λειτουργούν με τον τρόπο που ο ίδιος θέλει. Όταν υπερβαίνει τις δυνατότητες του και χάνεται μέσα σε μια ψευδαίσθηση παντοδυναμίας και απογοητεύεται όταν δεν πετυχαίνει τους ιδιαίτερα φιλόδοξους στόχους του. Έχει την τάση να αποδίδει το φταίξιμο στους άλλους και να θυμώνει μαζί τους για τις δικές του αποτυχίες. Του είναι δύσκολο να εκθέσει τις πιο ανθρώπινες κι εύθραυστες πλευρές του, με τον φόβο ότι οι άλλοι θα το εκμεταλλευτούν και θα ανακαλύψουν ότι δεν είναι τόσο «σκληρός», όσο θέλει να δείχνει. Τα μαθήματα που είχε σχετικά με την Δύναμη και τα μηνύματα που έλαβε, αφορούσαν μια Δύναμη που διαποτίζεται με σκληρότητα βία και επιβολή. Η Δύναμη που ίσως να έχει γνωρίσει, δεν περιέχει τρυφερά συναισθήματα και δεν έχει χώρο για τον φόβο και την ανασφάλεια. Μπορεί να θέλει να δείχνει ότι οι απορρίψεις δεν τον αγγίζουν και ότι ο φόβος είναι κάτι άγνωστο για αυτόν. Αναπόφευκτα, φτιάχνει ένα προσωπείο που τον απομακρύνει από τον εαυτό του και από τους άλλους. Όσο περισσότερο απαρνιέται την ευθραυστότητα του, τόσο νιώθει μέσα του την αδυναμία και την έλλειψη αξίας που υπεραναπληρώνει με επιδείξεις πλούτου και δύναμης. Ίσως

221

έχει μάθει ότι τα χρήματα αγοράζουν τα πάντα και να θυσιάζει κομμάτια από τον εαυτό του στο όνομα της υλικής ασφάλειας. Άλλες φορές πάλι, πιστεύει ότι δεν αξίζει και ότι είναι έρμαιο στην θέληση των άλλων και αυτών που του συμβαίνουν στην ζωή του. Τότε απαρνείται την προσωπική του δύναμη και την δίνει στους άλλους, όταν τους αφήνει να αποφασίζουν για αυτόν, όταν λέει ναι όταν εννοεί όχι κι όταν αποφεύγει τις συγκρούσεις. Η αλήθεια είναι ότι σπανίως κάνει αυτό που συμφωνεί να κάνει, σύμφωνα με τις αποφάσεις των άλλων και πολλές φορές σαμποτάρει και τις δικές του. Ο Φόβος του ότι οι άλλοι τον εκμεταλλεύονται και ότι ο ίδιος δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις δικές του βασικές ανάγκες, τον απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από το να μπορεί με θάρρος να πάρει τις δικές του αποφάσεις για την ζωή. Η Δύναμη του αλλοιώνεται στον να αντιδρά στους άλλους. Πολλές φορές αυτή η αντίδραση κρύβεται πίσω από μια φαινομενική υποτακτικότητα και μια επιθετικότητα που βγαίνει έμμεσα προς τους άλλους. Δύναμη του γίνεται η αδυναμία του και προσπαθεί να ελέγχει τους άλλους με ιδιαίτερα καλυμμένους τρόπους. Στην ζωή του έμαθε ότι να εκθέτει τον εαυτό του και να δείχνει την Δύναμη του άμεσα, είναι κάτι που δεν είναι αποδεκτό. Πιθανόν να έχει άσχημες εμπειρίες, όταν είχε θελήσει να τραβήξει την προσοχή και να δείξει τι ήταν ικανός να κάνει. Ίσως να έχει νιώσει πολλές φορές ανεπαρκής και να έχει κριθεί και υποτιμηθεί για αυτό που είναι. Το μήνυμα ήταν ότι είναι ανίκανος να κάνει κάτι σωστό και να παίρνει αποφάσεις για τον εαυτό του. Ίσως να πιστεύει ότι να ξεχωρίζει ελκύει πολλά βέλη πάνω του, που νιώθει πολύ ανίσχυρος να αντιμετωπίσει. Πολλές φορές ζει φτωχή ζωή και έχει προβλήματα με τα χρήματα στην ζωή του. Οι ασυνείδηττες αλλά και συνειδητές αρνητικές αντιλήψεις του για τον πλούτο και για τους ανθρώπους που τον έχουν, τον κάνουν να χάνει τον δρόμο του για να λάβει αυτό που πραγματικά αξίζει στην ζωή. Για να μπορεί να λειτουργήσει αυτή την δόνηση ως δώρο στην ζωή του, χρειάζεται να κατανοήσει πώς χρησιμοποιεί τις Ιδιότητες της Δύναμης, της Αφθονίας και της Αναγνώρισης και να βρει την ενότητα τους. Όταν ο ίδιος τις αναγνωρίσει στον εαυτό του, δει τον εσωτερικό του πλούτο και αρχίζει να τον μοιράζεται με τους άλλους γύρω του, αναγνωρίσει την προσωπική του αξία και ανακαλύψει τις ηγετικές και τις οργανωτικές του ικανότητες, νιώσει την δύναμη της θέλησης του και βρει έναν τον τρόπο να δρα σύμφωνα με τις δικές του αποφάσεις κι όχι να αντιδρά στους άλλους, η ενεργειακή δόνηση του 8 ως δόνηση της προγονικής μας Κληρονομιάς βοηθάει να προχωράμε ενεργητικά προς την ζωή και έχοντας εμπιστοσύνη ότι θα πάρουμε αυτό που πραγματικά αξίζουμε. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η δόνηση του 8 εκφράζει τα εσωτερικά μας κίνητρα και τις πιο βαθιές επιθυμίες της καρδιάς μας, ανεξάρτητα πώς συμπεριφερόμαστε και δείχνουμε εξωτερικά. Όποιος έχει τον αριθμό 8 στην 5η Θέση η βαθύτερη επιθυμία του είναι να διοικεί. Ο στόχος του η κορυφή. Αυτό που έχει σημασία για αυτόν, είτε είναι συνειδητό, είτε όχι είναι να αποκτήσει κύρος και δύναμη. Θέλει να νιώθει σημαντικός και ότι οι άλλοι θα αναγνωρίσουν την αξία του. Ωθείται από αυτή την εσωτερική ανάγκη, ακόμα κι αν αυτός πιστεύει ότι δεν έχει τέτοιου είδους επιθυμίες. Μπορεί ακόμα κι η ζωή του να είναι πολύ απλή και να ζει και όρια της φτώχιας, ή να βρίσκεται σε θέσεις πολύ χαμηλότερες και να εκτελεί εντολές

222

άλλων, αλλά αυτές οι πιο βαθιές του επιθυμίες, να κάνει τους άλλους να τον προσέχουν, να τους καθοδηγεί και να τους ελέγχει και να αντιδρά ενεργητικά ή παθητικά σε όποιον θέλει να του επιβάλλει την άποψη του, σχηματίζουν το υπόβαθρο όλων των σχέσεων που κάνει στην ζωή του. Είτε έχει αναγνωρίσει την αξία του, είτε όχι, μπορεί να κρύβει την τάση να θέλει να ελέγχει τους άλλους ή τις καταστάσεις, προσπαθώντας να προσχεδιάσει και την ζωή του και να την «οργανώσει» , όπως αυτός θέλει. Πολλές φορές ελέγχει τα συναισθήματα του, με την έννοια ότι δεν αφήνει τον εαυτό του να εκφράσει καθαρά αυτό που νιώθει και να διεκδικήσει τα δικαιώματα του. ‘Ετσι όμως χάνει τον έλεγχο του ίδιου του εαυτού, γιατί τα καταπιεσμένα του αρνητικά συναισθήματα αναδύονται ιδιαίτερα ορμητικά, την στιγμή που χρειάζεται πραγματικά να διατηρήσει την ψυχραιμία και τον έλεγχο του εαυτού του και να προχωρήσει προς τον στόχο του. Η ήττα δεν είναι κάτι που δέχεται εύκολα και είτε αυτό το δείχνει, είτε όχι, απογοητεύεται νιώθοντας ανίκανος και αδύναμος ή πεισμώνει ακόμα περισσότερο υπερβαίνοντας τα όρια του και τις αντοχές του. Ο αυτοσκοπός είναι η νίκη, ακόμα κι αν αυτή έχει συνέπειες στην συναισθηματική, νοητική ή πνευματική του ζωή. Όσο όμως η νίκη είναι το μόνο που έχει σημασία, μπορεί να χάνει το ενδιαφέρον του και την ευχαρίστηση που παίρνει κανείς από την διαδικασία μέχρι το αποτελέσμα κι όχι το ίδιο το αποτέλεσμα. Αυτή η πολλές φορές ενδόμυχη επιθυμία να είναι ο καλύτερος, μπορεί να είναι κι ο λόγος της υπερβολικής αναποφασιστικότητας του, λόγω του μεγάλου άγχους μήπως δεν κριθεί άξιος των προσδοκιών του. Άλλες φορές πάλι ο φόβος είναι η ίδια η επιτυχία, κι αυτά που απαιτεί, που πέφτουν βαριά στους ώμους του κι έτσι αποφεύγει ο,τιδήποτε θα τον κάνει επιτυχημένο, αλλά και θα τον εκθέσει στην κριτική και την απαξίωση των άλλων.. Όποιος έχει αυτή την ενεργειακή δόνηση στην Θέση του Εσωτερικού Εαυτού διαθέτει ένα πολύ οργανωμένο και πρακτικό μυαλό. Έχει την ικανότητα να σχεδιάσει με λεπτομέρεια αυτό που θέλει να πετύχει και διαθέτει και το θάρρος για να το επιχειρεί. Μπορεί να γίνει ιδιαίτερα παραγωγικός και αποτελεσματικός, αν δεν σαμποτάρει τον εαυτό του για να αποφύγει τις ευθύνες των αποφάσεων του. Χρειάζεται να αποδεχτεί τα εσωτερικά του κίνητρα, της Δύναμης, της Αφθονίας και της Αναγνώρισης και να βρει την ενότητα αυτών των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων. Αυτός είναι ο δρόμος για να μπορέσει να έρθει κοντά στις πιο ενδόμυχες επιθυμίες του και να νιώσει πλήρης και ολοκληρωμένος. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού η δόνηση του 8 αντιπροσωπεύει στοιχεία της προσωπικότητας μας που είναι εμφανή στο πιο κοντινό μας κύκλο, στους συγγενείς, στους φίλους, στους συνεργάτες και στους συντρόφους μας. Είναι οι στάσεις που παίρνουμε αυθόρμητα και αυτόματα, γιατί είναι ο τρόπος που σχετιζόμαστε και η αίσθηση που έχουν οι άλλοι για μας. Όποιος έχει την δόνηση της Δύναμης, της Αφθονίας και της Αναγνώρισης ως Εξωτερικό Εαυτό, δείχνει στους άλλους ισχυρός και δυνατός, ή αδύναμος και ανεπαρκής. Μπορεί να δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να κάνει τα πάντα μόνος του, υπερβολικά αγχώδης και ελεγχτικός, ώστε να μην του ξεφεύγει τίποτα που να μην έχει τον τελευταίο λόγο, ή μπορεί να θυμώνει τους άλλους με την αναποφασιστικότητα του και την άρνηση του να μπει σε οποιαδήποτε δράση. Συνηθίζει να δίνει διαταγές, ακόμα και σε πιο προσωπικές του σχέσεις κι ίσως να συμπεριφέρεται απότομα και ψυχρά, όταν οι άλλοι δεν κάνουν αυτό που εκείνος διατάζει. Η αυταρχικότητα είναι έντονο στοιχείο του Εξωτερικού Εαυτού 8. Όταν

223

οι Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 8 έχουν αλλοιωθεί, είναι ο βασιλιάς ή ο αυλικός, κακοποιεί ή κακοποιείται, παίζει το θύμα ή τον θύτη δημιουργώντας άνισες σχέσεις που κάποιος εξουσιάζει και κάποιος εξουσιάζεται. Όταν εξουσιάζει, οι γύρω του τρέπονται σε φυγή τρομοκρατημένοι, ή επαναστατούν, μην μπορώντας να αντέξουν τον δεσποτισμό του. Όταν εξουσιάζεται αρνείται να αναλάβει την ευθύνη της ανεξαρτησίας του, φοβάται να υπερασπιστεί στον εαυτό του ή διαλέγει αυτή την στάση για να πάρει την συμπάθεια από τους άλλους. Είναι φανερό ότι έχει θέματα με τα χρήματα που υποτιμά, σπαταλώντας τα και καταναλώνοντας τα σε προσωπικές ανάγκες που δεν εκπληρώνονται ποτέ και με μια διάθεση απληστίας,, ενώ φτωχαίνει πνευματικά και συναισθηματικά. Πολλές φορές, από την άλλη, απαξιώνει τα χρήματα και την ύλη γενικότερα και βιώνει την ζωή του πραγματικά στα όρια της ανέχειας, ή τα υπερτιμά, να τα κυνηγά και η αυτοαξία του συνδέεται με το πόσα χρήματα έχει ή μπορεί να αποκτήσει. Δυσκολεύεται να δίνει χωρίς ανταλλάγματα και γίνεται υπολογιστής και ιδιοτελής στην προσφορά του. Φοβάται ότι τον εκμεταλλεύονται, αλλά εκμεταλλεύεται εκείνος τους άλλους για να κλέψει δύναμη, χρήματα και φήμη και πολλές φορές θυσιάζοντας την δική του προσωπική ισχύ. Όποιος έχει Εξωτερικό Εαυτό 8 συνήθως προσέχει την εμφάνιση και την εικόνα του, φροντίζει να επιδεικνύει αποκτήματα που του προσθέτουν πόντους στο κοινωνικό του στάτους. Είναι φιλόδοξος και ανάλογα σε ποιο πόλο λειτουργεί τις Ιδιότητες της δόνησης του 8, τείνει να παραβλέπει τα συναισθήματα τα δικά του ή των άλλων και να πατάει επί πτωμάτων για να πετύχει. Σε αυτή την πορεία, οι άλλοι είναι αντίπαλοι και οι εχθροί που πρέπει να κατατροπώσει. Αυτή η στάση, σε διαφορετικούς βαθμούς, εμφανίζεται σχεδόν σε όλες του τις σχέσεις, είτε αυτές είναι συναισθηματικές, είτε επαγγελματικές. Πολλές φορές έχει προβλήματα με την εξουσία και τον νόμο, επειδή έχει την τάση να πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ο,τιδήποτε και να την γλυτώσει και ότι είναι άπιαστος και ανίκητος. Από την άλλη, όσο κρύβει τα φιλόδοξα σχέδια του και την τάση του να επιζητά την προβολή και την αναγνώριση, απαιτεί την προσοχή, την επιδοκιμασία των άλλων σε ότι και να κάνει, οι άλλοι θυμώνουν με την παθητικότητα του και με τον τρόπο που ακυρώνει κάθε τους προσπάθεια για να τον βοηθήσουν και να τον καθοδηγήσουν. Αισθάνονται την κρυμμένη του ζήλεια και την δυσανασχέτηση του, όταν βρίσκεται σε δεύτερους ρόλους, γιατί μέσα του νομίζει ότι δικαιούται να ξεχωρίσει, χωρίς όμως να έχει την δύναμη να δείξει πραγματικά τις δυνατότητες του. Όταν η ενότητα της δόνησης έχει επιτευχθεί, οι άλλοι βλέπουν ένα γενναιόδωρο άνθρωπο που επιβάλλεται μόνο με την παρουσία του. Είναι αυτός που ό,τι να αναλάβει, θα το φέρει εις πέρας με επιτυχία. Νιώθουν εμπιστοσύνη στο ήρεμο γεμάτο δύναμη παρουσιαστικό του και ξέρουν ότι θα έχουν ένα δυνατό φίλο να τους στηρίξει, ένα ικανό και ακέραιο συνεργάτη και έναν γενναιόδωρο και πιστό σύντροφο που μοιράζεται τον συναισθηματικό, τον πνευματικό, αλλά ακόμα και τον υλικό του πλούτο με τους άλλους. Στην 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 8 αντιπροσωπεύει τον τρόπο με τον οποίο αναπτυσσόμαστε και μπορούμε να βοηθηθούμε για να προχωρήσουμε προς τον σκοπό της ζωής μας. Αντανακλά τις Θεμελιώδεις ιδιότητες που είναι απαραίτητες για να εξελίξουμε τις Έμφυτες Κλίσεις μας, να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες του Εσωτερικού μας Εαυτού και να πραγματοποιήσουμε την Πνευματική μας Αποστολή.

224

Όποιες και να είναι οι δονήσεις στις υπόλοιπες Θέσεις, αυτός που διαθέτει την δόνηση του 8 στην Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης χρειάζεται να δουλέψει πάνω σε θέματα Δύναμης, Αφθονίας και Αναγνώρισης και να προσέξει ιδιαίτερα τις Βασικές Πολώσεις που δημιουργούν. Υπάρχει ο κίνδυνος χρησιμοποιεί καταχρηστικά την Δύναμη του, να ελέγχει και να καταπιέζει τους άλλους, ή να την απαρνιέται, μπαίνοντας σε ένα ρόλο θύματος που είναι ανίκανο να αναλάβει τις ευθύνες για τις συνέπειες των πράξεων του και είναι ανήμπορο να υπερασπιστεί τον εαυτό του, όταν χρειάζεται. Μπορεί να επιδιώκει την φήμη και την δόξα και να μετράει την αξία του από τον υλικό πλούτο που διαθέτει ή μπορεί να αποφεύγει ο,τιδήποτε τον ανεβάζει στην σκηνή και τον φέρνει κοντά στην επιτυχία. Σαμποτάρει τον εαυτό του, εξαιτίας του φόβου του για τις αλλαγές και για την έκθεση. Προβλήματα ίσως να εμφανίζονται και στον τρόπο που διαχειρίζεται τα χρήματα του, μην μπορώντας να βρει μια ισορροπία ανάμεσα στην υπερβολική και άσκοπη σπατάλη τους και στην τάση του να γίνεται άπληστος και φειδωλός. Αν χρησιμοποιεί την δόνηση, είτε στον έναν, είτε στον άλλον πόλο και οι Ιδιότητες έχουν χάσει την ενότητα τους, τότε απομακρύνεται από την Πνευματική του Αποστολή, από τις έμφυτες ικανότητες που έχει και από αυτό που πραγματικά επιθυμεί από τα βάθη της καρδιάς του. Το άτομο που έχει Αριθμό Ανάπτυξης 8 χρειάζεται να μάθει να βάζει τα προσωπικά του όρια στις επαφές του με τους άλλους. Να διαλέγει συνειδητά πότε να λέει «όχι» και να το εννοεί και πότε να λέει «ναι» και να τηρεί τις συμφωνίες του. Πρέπει να στηρίζει την άποψη του και να αναλαμβάνει την ευθύνη των δικών του αποφάσεων. Είναι σημαντικό να κάνει σωστή διαχείριση των χρημάτων του και να χρησιμοποιεί ως μέσο κι όχι να τα θεωρεί αυτοσκοπό, όπως και είναι απαραίτητο να αποφεύγει ο,τιδήποτε του κοστίζει σε χρήμα, ενέργεια, αξιοπρέπεια και χρόνο. Στην 8η Θέση τους Αριθμού Μαθημάτων η δόνηση του 8 εκφράζει αυτό που το άτομο δεν θα αποφύγει να μάθει από την ζωή με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Οι εμπειρίες που θα συναντήσει περιέχουν το μάθημα σχετικά με την Δύναμη, την Αναγνώριση και την Αφθονία. Χρειάζεται να μάθει πώς να χρησιμοποιεί την προσωπική του ισχύ στην ζωή και με ποιον τρόπο την χάνει και αποδυναμώνεται. Ίσως συναντήσει ανθρώπους που δεν το σέβονται και να βιώνει κακοποίηση στις σχέσεις του μέχρι να μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό του και να έχει το θάρρος της γνώμης του. Από την άλλη, ίσως να πρέπει να μάθει να σέβεται κι ο ίδιος τους άλλους και να μην χρησιμοποιεί απειλές και την τρομοκρατία για να επιβάλλει την θέληση του. Ακόμα μπορεί να αφήνει άλλους να παίρνουν αποφάσεις για την ζωή του μέχρι να αναλάβει την ευθύνη των δικών του για την ζωή του και για την ανεξαρτησία του. Ή μπορεί ο ίδιος να θέλει να ελέγχει τους άλλους και να αποφασίζει για αυτούς μέχρι να ανακαλύψει πώς να χειρίζεται την δύναμη του για τον εαυτό του κι όχι για να κυριαρχεί στους άλλους. Ή μπορεί να περιστοιχίζεται από άτομα αδύναμα που θέλουν να μοιραστούν μαζί του τον πλούτο και λίγη από την δική του δύναμη, αλλά ο ίδιος να αισθάνεται μόνος, χωρίς να μπορεί να ακουμπήσει πουθενά. Όσο έχει την τάση να κυνηγάει την επιτυχία, τον πλούτο και την δύναμη για να γίνει κυρίαρχος του κόσμου, αποφεύγει να γίνει κύριος του εαυτού του. Ή πιθανόν να σαμποτάρει τον δρόμο του για την επιτυχία, φοβούμενος τις αλλαγές και τις ευθύνες που ακολουθούν. Μπορεί να έρχεται συχνά αντιμέτωπος με θέματα σχετικά με τα χρήματα και να έχει προβλήματα με το νόμο, μέχρι να

225

μάθει να διαχειρίζεται τα χρήματα του σωστά και να αποφεύγει να σπαταλάει χρόνο, χρήματα ακόμα και την αξιοπρέπεια του, πουλώντας κομμάτια από τον εαυτό του για να κερδίσει υλική ασφάλεια. Η επιδίωξη μόνο του υλικού κέρδους, δεν θα του δώσει τις ανταμοιβές που περιμένει. Χρειάζεται να δει τι υπάρχει πέρα από την ύλη και να ανακαλύψει το πραγματικό νόημα της ζωής. Πρέπει να μάθει να έχει τον έλεγχο του εαυτού και να χρησιμοποιεί την δύναμη του για να παράγει έργο και να προσφέρει στον κόσμο με αυθεντική γενναιοδωρία και ανιδιοτέλεια. Το μάθημα 8 είναι ένα μάθημα που μας προτρέπει να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας με ακεραιότητα, ηθικά κίνητρα, σωστή συμπεριφορά και αξιοπρέπεια. Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης η ενεργειακή δόνηση του 8 εκφράζει το πιο ώριμο κομμάτι του εαυτού μας, αφού έχουμε κάνει την μεγαλύτερη διαδρομή και είμαστε πιο κοντά στον αληθινό εαυτό μας. Έχουμε βρει ποια τρόπους να χρησιμοποιούμε καλύτερα τις έμφυτες κλίσεις για να πετύχουμε τον σκοπό μας. Η δόνηση του Αριθμού Ωρίμανσης εμφανίζεται πιο έντονη τα ωριμότερα χρόνια μας. Όποιος έχει την ενεργειακή δόνηση του 8 σε αυτή την Θέση τώρα είναι ώρα να δρέψει τους καρπούς των κόπων του. Είναι η δόνηση που ως Αριθμός Ωρίμανσης του θυμίζει ότι, όπως έστρωσε θα κοιμηθεί. Με κάποιο τρόπο έχει αναγνωρίσει την προσωπική ισχύ και δεν αποφεύγει να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις και να κάνει τις επιλογές σύμφωνα με αυτό που ο ίδιος αποφασίζει. Έχει μάθει πώς να χρησιμοποιεί την δύναμη του και δεν την σπαταλάει σε επιδείξεις δύναμης ή με το να γίνεται θύμα. Δεν έχει πια ανάγκη να σκέφτεται πόσο θα του κοστίσει η κάθε του κίνηση και δεν φοβάται να υποστηρίξει αυτό που αισθάνεται, σκέφτεται και επιθυμεί. Βιώνει την Ήρεμη δύναμη γιατί είναι σε θέση να ελέγχει τον ίδιο του τον εαυτό και δεν αποπροσανατολίζεται από τους στόχους του, προσπαθώντας να ελέγξει τους άλλους. Δεν έχει ανάγκη να επιβληθεί, γιατί αυτό το κάνει η παρουσία του. Η αναποφασιστικότητα δεν τον ακινητοποιεί και γνωρίζει πώς να βλέπει την ευρύτερη εικόνα και να προχωράει σε λύσεις. Ξέρει τι πρέπει να κάνει και πώς να το κάνει, γιατί δεν αναζητά ποια την επιδοκιμασία και τον θαυμασμό των άλλων. Η δόνηση του 8 έχει δύο κύκλους, ο ένας για τον πνευματικό κι ο άλλος για τον υλικό κόσμο. σε αυτά τα χρόνια της ζωής του έχει έρθει κάποια ισορροπία ανάμεσα σε αυτούς τους κόσμους και ο καθένας τους συμπληρώνει τον άλλον χωρίς να τον αντιμάχεται. Η ύλη δεν είναι πια ο σκοπός, αλλά το μέσο για να καταφέρει πράγματα και να βοηθήσει τους άλλους. Όποιος έχει το 8 σε αυτήν την Θέση μπορεί ήδη να ασχολείται με την ανθρωπότητα και να χρησιμοποιεί την ισχύ του, την φήμη και την εξουσία του, για να φέρει θετικές αλλαγές σε αυτήν. Μπορεί να κληθεί να ασχοληθεί με επιχειρήσεις και οι άλλοι να αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του τον αληθινό ηγέτη που κερδίζει τον θαυμασμό και τον σεβασμό τους με τον αποφασιστικό και ακέραιο τρόπο που προχωρά στην ζωή του. Τα ώριμα χρόνια με την δόνηση του 8 είναι παραγωγικά, γεμάτα δράση και ευημερία.

226

ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 8 1. Η Αρχή της Ανώτερης Θέλησης Η Αρχή της Ανώτερης Θέλησης χρησιμεύει σε όλους όσους θεωρούν λανθασμένα τις γνώμες τους και τα πιστεύω τους για την απόλυτη αλήθεια και έχουν επιβάλλει αυτά τα πιστεύ στους άλλους, ξεχνώντας ότι κι οι άλλοι έχουν τα δικά τους μονοπάτια να ακολουθήσουν. Αυτή η ίδια Αρχή οφελεί και όσους από εμάς τείνουμε να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας που μυστικά αμφιβάλλει για την καλοσύνη και για τις προθέσεις μας και που χρειαζόμαστε έναν τρόπο να συνδέσουμε την ζωή μας με μια αίσθηση βαθύτερου νοήματος. Η Αρχή της Ανώτερης Θέλησης επίσης παράγει μια αίσθηση σύνδεσης για εκείνους από εμάς που νιώθουν απομονωμένοι και μόνοι και βρίσκονται να παλεύουν με το εγώ για αναγνώριση και για την «καλή» ζωή. Λέγοντας και νιώθοντας «Ας γίνει το θέλημα σου» είναι ένας τρόπος για να εφαρμόσουμε την Αρχή της Ανώτερης Θέλησης. Το να εφαρμόζουμε αυτή την Αρχή δεν απαιτεί όμως να πιστεύουμε έναν εξωτερικό θεό, ούτε να είμαστε οπαδοί κάποιου συγκεκριμένου θρησκευτικού δόγματος. Όταν λέμε στον εαυτό μας «Ας γίνει το θέλημα σου» και περιμένουμε για καθοδήγηση ή κάποια κατεύθυνση, δεν παίρνουμε βοήθεια από το μυαλό μας, γιατί το μυαλό παίζει παιχνίδια όπως: «Αν είμαι μέρος του Πνεύματος και το Πνεύμα είναι μέρος μου, τότε ό,τι θέλω είναι η θέληση του Πνεύματος». Αυτή η δήλωση δεν έχει καμία εγκυρότητα, αλλά το εγώ μας με την ελεύθερη βούληση του τείνει να τοποθετεί τον εαυτό του σε έναν θρόνο και κάνει ό,τι θέλει χωρίς να σκεφτεί το καλό όλων, όπως ένα καρκινικό κύτταρο που αναπαράγεται χωρίς να νοιάζεται για όλο το σώμα. Ο κόσμος υποφέρει από τα αποτελέσματα μικρών εγώ που δεν ενδιαφέρονται για το όλον. Το εγώ μπορεί να στραφεί ή να απομακρυνθεί από τις ανώτερες αρχές για να μάθει όποιο μάθημα χρειάζεται. Το να ακολουθούμε την ανώτερη θέληση σημαίνει να είμαστε σε επαφή με τα κίνητρα που ξεπερνούν τις προσωπικές μας προτιμήσεις και τα προσωπικά μας συμφέροντα και να ενεργούμε σύμφωνα με ένα ανώτερο καλό και ό,τι αυτό αφορά –για παράδειγμα να ελπίζουμε ότι θα βρέξει σε μια περιοχή που βρίσκεται σε ξηρασία, ακόμα κι αν η στέγη μας στάζει νερά. Οι περισσότεροι από εμάς ελπίζουμε και επιθυμούμε αυτό που είναι καλό για το εγώ μας, οπότε ρωτάμε: «ποιες είναι οι προτιμήσεις μου, οι επιθυμίες μου, η κατεύθυνση που πρέπει να πάρω στην ζωή μου;» ή μπορεί να επεκτείνουμε την ταυτότητα μας για να εμπεριέξουμε την οικογένεια μας, την ομάδα μας, ή την κοινότητα μας, αλλά ακόμα δημιουργούμε έναν εσωτερικό κύκλο από «εμάς» και έναν εξωτερικό κύκλο από τους «άλλους». Όταν δουλεύουμε με την θέληση του περιορισμένου εγώ μας, είμαστε περιορισμένοι, μπορεί να έχουμε αποτελέσματα, αλλά όταν πέφτουμε, πέφτουμε μόνοι μας. Όταν συντονιζόμαστε με την Ανώτερη Θέληση του Πνεύματος, μεγαλύτερη έμπνευση και ενέργεια υπάρχει διαθέσιμη για εμάς. Μια γυναίκα που την έλεγαν Μίλντριντ κάποτε, έφτασε σε ένα σημαντικό σημείο αλλαγής στην ζωή της, καθώς περπατούσε στο δάσος ένα βράδυ. «Ένιωσα μια μεγάλη προθυμία» είπε « χωρίς καμία αμφιβολία να παραδοθώ, να αφιερώσω την ζωή μου στην υπηρεσία. Άρχισα να δίνω αυτό που μπορούσα, αντί να παίρνω ό,τι μπορούσα…η ζωή μου απέκτησε νόημα, απέκτησα καλή υγεία, ποτέ δεν κρύωσα, ούτε καν είχα πονοκέφαλο από τότε». Και συνέχισε λέγοντας: « αν η

227

ζωή σου βρίσκεται σε αρμονία με το σύμπαν, αν υπακούς στις αρχές που κυβερνούν το σύμπαν, τότε η ζωή σου είναι πλήρης». Η Μίλντριντ άλλαξε το όνομα της και άρχισε να ταξιδεύει στις ΗΠΑ και σε κάθε επαρχία του Καναδά, εκφράζοντας τις ιδέες της για ειρήνη, ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους και ειρήνη μέσα μας. έζησε ως παράδειγμα ακεραιότητας και της Αρχής της Ανώτερης Θέλησης. Όταν στρεφόμαστε στην Ανώτερη Θέληση για να μας κατευθύνει, νιώθουμε ότι επεκτεινόμαστε και συνδεόμαστε με έναν μεγαλύτερο σκοπό και η ζωή μας παίρνει ένα βαθύτερο και υψηλότερο νόημα. Συντονιζόμαστε με την εσωτερική αίσθηση της Ανώτερης Θέλησης, αφιερώνοντας ό,τι κάνουμε και ό,τι λέμε για το ανώτερο καλό όλων, ενέργειες συμπόνιας και αγάπης ρέουν μέσα μας στην καθημερινή ζωή. Η Αρχή της Ανώτερης Θέλησης χρησιμεύει ως ένας οδηγός που μας ευθυγραμμίζει με το Πνεύμα, μας εμπνέει και μας βοηθάει να εμπνεύσουμε τους άλλους.

228

Ενέργεια του 9 Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 9 Ακεραιότητα – Συγχώρεση – Πνευματική Αφύπνιση Ο Πολεμιστής του Φωτός έμαθε πως είναι καλύτερα να ακολουθείς το φως. Αυτός πρόδωσε, είπε ψέμματα, παρέκκλινε από τον δρόμο του, ερωτοτρόπησε με το σκότος. Και όλα πήγαν όπως έπρεπε να πάνε, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Μετά όμως, ξαφνικά φτάνει μια άβυσσος. Μπορεί να κάνεις χίλια βήματα ασφαλή, αλλά ένα μόνο βήμα να οδηγήσει στο τέλος των πάντων. Τότε ο πολεμιστής συγκρατεί τον εαυτό του πριν καταστραφεί. Παίρνοντας αυτή την απόφαση ακούει τέσσερα σχόλια: «Πάντα δρούσες λανθασμένα. Είσαι πολύ μεγάλος για να αλλάξεις. Εσύ δεν είσαι καλός. Δεν το αξίζεις». Τότε κοιτάζει τον ουρανό. Και μια φωνή του λέει: «Παιδί μου όλοι κάνουν λάθη. Εσύ είσαι συγχωρημένος, αλλά δεν μπορώ να σου επιβάλλω την συγχώρεση. Αποφάσισε». Ο πραγματικός Πολεμιστής του φωτός δέχεται την συγχώρεση. «Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός» Paulo Coelho Οι Πυθαγόρειοι ονόμαζαν την Εννεάδα ως «Ορίζων» και «Ωκεανός» ακριβώς για τον λόγο ότι μετά από αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει αριθμός και μέσα της περιέχει όλους τους αριθμούς. Την τιμούσαν ως την «ρέουσα γύρω από τους αριθμούς. Δεν ανέχεται να προχωρά άλλος αριθμός πέρα από αυτήν και γι αυτό τον λόγο την ονόμαζαν και «Προμηθεύς». Η Εννεάδα είναι τριπλά τέλεια και αποδίδει και επαναστρέφει όλους αριθμούς ως την Μονάδα και γι αυτό την ονόμαζαν και «Ανεικία» (απουσία φιλονικίας). Επειδή υπερβαίνει τους άλλους αριθμούς, πήρε και το όνομα «Υπερίων». Η Εννεάδα τελειώνει τα πράγματα, «τα φέρει εις πέρας», προσφέρει τελείωση και ολοκλήρωση στο παιδί που γεννιέται σε εννέα μήνες. Η ενέργεια του 9 πράγματι δηλώνει το τέλος, την ολοκλήρωση. Κάτι φτάνει στο τέλος του και έχει ολοκληρωθεί. Η δόνηση του αφορά την ευρύτερη εικόνα. Είναι μια έντονη συναισθηματική ενέργεια –αποτελείται από 3 τριάρια- που έχει την τάση να κινείται από τον έναν πόλο στον άλλον. Το 9 κυβερνά τα συναισθήματα, τα οποία βιώνονται σε ακραίο βαθμό. Διαθέτει μια μετασχηματιστική δύναμη που κάνει όποιον έχει το 9 στον Ενεργειακό του Κώδικα να ξεπετιέται από τις στάχτες του και να δημιουργεί από το τέλος, μια νέα αρχή. Είναι η ενέργεια της Πνευματικής Αφύπνισης, μια δόνηση

229

φιλανθρωπιστική που κινητοποιείται από τον πόνο για να φτάσει στην χαρά και στην πληρότητα. Η δόνηση του 9 εκφράζει και την πίστη ότι η ζωή έχει ένα βαθύτερο νόημα και η πραγματική ολοκλήρωση έρχεται, όταν κανείς αφυπνιστεί, γνωρίσει τον εαυτό του και μπει στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, προσφέροντας συμπόνια, κατανόηση και βοήθεια στους άλλους. Η Ενέργεια του 9 είναι η δόνηση των χαρισματικών ηγετών που προσελκύουν τους άλλους κοντά τους μόνο και μόνο από τον τρόπο που υπάρχουν και ζουν στον κόσμο. Η ζωή τους αποτελεί φωτεινό παράδειγμα Ακεραιότητας, εσωτερικής δύναμης, αξιοπρέπειας και βαθιάς κατανόησης και αγάπης για κάθε είδους ζωή στον πλανήτη. Αυτοί ήδη γνωρίζουν ότι όλα είναι «ένα» και ό,τι συμβαίνει σε μια μεριά του πλανήτη αφορά όλους μας. Έχουν την ικανότητα να βλέπουν την ευρύτερη εικόνα. Αν η συγκεκριμένη δόνηση εμφανίζεται στον Ενεργειακό μας Κώδικα, η ενέργεια του 9 και οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες του παίζουν σημαντικό ρόλο στην ζωή μας. Κι ο ρόλος αυτός γίνεται ακόμα πιο σαφής και ξεκάθαρος ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται στον Κώδικα μας. ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 9 Ακεραιότητα – Συγχώρεση – Πνευματική Αφύπνιση Μια ιστορία που εκφράζει την ενεργειακή δόνηση του 9 προέρχεται από τις παραβολές του Κρύων σχετικά με τις δύο ομάδες των πολεμιστών. Θα την μεταφέρω όπως ακριβώς την βρήκα. «Σε κάποια περιοχή του πλανήτη Γη υπήρχαν δύο ομάδες πολεμιστών. Σε κάθε ομάδα γνώριζαν για τα δώρα του θεού στην νέα εποχή και σε κάθε ομάδα υπήρχαν πολεμιστές του φωτός. Κατανοούσαν τα συμβόλαια τους και γνώριζαν ότι υπήρχαν σκοτεινές δυνάμεις οι οποίες ήθελαν να τους εμποδίσουν να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους. Έτσι ζήτησαν από τον Θεό τα δώρα της νέας ενέργειας και κάθε πολεμιστής έλαβε το πακέτο του όπως το ζήτησε. Κάθε πακέτο που δινόταν στους πολεμιστές ήταν προσωπικά και περιείχε τρία αντικείμενα: ένα ξίφος, μια ασπίδα και μια πανοπλία. Το ξίφος συμβόλιζε την Αλήθεια και δεν μπορούσε ποτέ να σπάσει. Η Αλήθεια είναι αγνή και το ξίφος παρείχε τέλεια προστασία απέναντι στα τεχνάσματα των σκοτεινών δυνάμεων. Η ασπίδα συμβόλιζε την Γνώση –Γνώση της αδυναμίας του εχθρού και Γνώση από αρχεία αιώνων. Καμία ενέργεια δεν μπορούσε να περάσει την ασπίδα, αφού η Γνώση ακύρωνε μυστικά και συνομωσίες. Μυστικά και συνωμοσίες δεν μπορούν να υπάρξουν στο φως της Γνώσης, γιατί η δύναμη τους εξαρτάται από την σκοτεινιά της άγνοιας. Η πανοπλία συμβόλιζε τον «μανδύα του Πνεύματος του Θεού. Αυτή ήταν η σοφία της Πνευματικής Επίγνωσης που έδινε στους ανθρώπους την δυνατότητα να είναι τα «μέρη του Θεού» που όντως είναι. Επομένως, συμβολίζει την σοφία του Θεού σε κάθε αντικείμενο –ειδικά την σοφία να εφαρμόζουν την Αλήθεια και να επιστρατεύουν την Γνώση όταν δέχονται επίθεση. Ήρθαν λοιπόν έτσι τα πράγματα που έγινε συντονισμένη επίθεση από τις σκοτεινές δυνάμες. Και οι δύο ομάδες πολεμιστών του φωτός ένιωθαν ότι ήταν έτοιμες και στράφηκαν γρήγορα στα ισχυρά τους δώρα για να αποκρούσουν τον εχθρό. Καθώς οι σκοτεινές δυνάμεις πλησίαζαν, τα μέλη της πρώτης ομάδας άνοιξαν τα πακέτα τους και κοίταξαν το περιεχόμενο τους με δυσπιστία: όλα ήταν σε κομμάτια. Υπήρχαν οδηγίες χρήσης με σημείωση που έλεγε:

230

«ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ». Δεν προλάβαιναν να είναι έτοιμοι εγκαίρως για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό και έτσι και αυτή η ομάδα πολεμιστών κάμφθηκε γρήγορα και ηττήθηκε από εκείνους που τους εξουσίαζαν. Ένιωσαν πικρία και πίστεψαν ότι ο θεός τους είχε ξεγελάσει με μια ψεύτικη ελπίδα και μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας. Το περίεργο είναι ότι ακόμη και μετά την ήττα τους, ενώ εξακολουθούσαν να έχουν τα πακέτα, πίστευαν ότι τα όπλα τους ήταν άχρηστα. Τα μέλη της άλλης ομάδας είχαν προ πολλού ανοίξει τα πακέτα τους. Είχαν συναρμολογήσει τα εργαλεία τους από νωρίς και είχαν εξασκηθεί με αυτά. Ήταν καλό που το έκαναν, γιατί βρήκαν ότι το σπαθί ήταν πολύ γρήγορο και χρειαζόταν εξάσκηση για να μπορούν να το χρησιμοποιούν σωστά. Βρήκαν ότι η ασπίδα είχε πολλές επιλογές χρήσης και έτσι δυσκολεύτηκαν να μάθουν πώς ακριβώς να την κρατούν. Και βρήκαν ότι η πανοπλία ήταν εξαιρετικά βαριά! Με εξάσκηση και διαλογισμό έμαθαν πώς να τα εξισορροπούν όλα κι έτσι ήταν έτοιμοι. Συνειδητοποίησαν ότι κανένα εργαλείο δεν δούλευε από μόνο του, αν δεν χρησιμοποιούσαν και τα τρία μαζί. Η πανοπλία, το εγγύτερο αντικείμενο στο δέρμα τους, ήταν το κλειδί γιατί κατά κάποιο τρόπο τους έδινε την σοφία για να ελέγξουν το σπαθί και την ασπίδα. Πραγματικά η ασπίδα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με πολλούς τρόπους ανάλογα με την περίσταση και το σπαθί ελεγχόταν εύκολα, όταν η ασπίδα χρησιμοποιείτο κατάλληλα. Όταν έγινε η επίθεση, ο εχθρός έριξε μια ματιά σε αυτή την ισχυρή ομάδα και τράπηκε σε φυγή. Η μάχη δεν έγινε και οι πολεμιστές γιόρτασαν την νίκη τους. Δεν έγινε αναμέτρηση και κανείς δεν πληγώθηκε» Σε αυτή την παραβολή, τα δώρα του Θεού ήταν το Ξίφος (Η Αλήθεια), η Ασπίδα (Η Γνώση) και η Πανοπλία (Η Πνευματική Επίγνωση) για να μπορέσουν οι Πολεμιστές του Φωτός να αντιμετωπίσουν τις εχθρικές σκοτεινές δυνάμεις. Το σημαντικό σημείο είναι ότι αυτά τα δώρα για να λειτουργήσουν χρειάζονται συναρμολόγηση, αλλά και εξάσκηση από τους πολεμιστές για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις εχθρικές δυνάμεις. Δείχνει πώς η Αλήθεια, η Γνώση και η Σοφία εργάζονται μαζί για να δώσουν την δύναμη που χρειάζεται κανείς όχι για να επιβιώσει απλώς, αλλά για να ζήσει με πληρότητα, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες και τα μαθήματα της ζωής. Η Ενεργειακή δόνηση του 9 εκφράζει ακριβώς αυτή την ανάγκη να είμαστε ολόκληροι, «να συναρμολογήσουμε τα κομμάτια μας», με τέτοιο τρόπο ώστε να βρούμε την Ακεραιότητα μας. Η Ακεραιότητα είναι μια από τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 9, είναι η ικανότητα μας να μπορούμε να παρουσιάζουμε στους άλλους αυτό που πραγματικά είμαστε κι όταν οι άλλοι δεν είναι μπροστά. Ακεραιότητα σημαίνει και να γνωρίζουμε, αυτό που γνωρίζουμε και να έχουμε το θάρρος να λέμε αυτό που γνωρίζουμε. Η Ακεραιότητα δεν αφορά τις πράξεις μας, αλλά αυτό που είμαστε κι αυτό που είμαστε με την σειρά του καθορίζει και αυτό που κάνουμε. Όταν είμαστε ακέραιοι, οι αισθήσεις μας, η καρδιά μας και το μυαλό μας συνεργάζονται αρμονικά, νιώθουμε μια εσωτερική σταθερότητα και συνοχή και είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε την δική μας αλήθεια. Αν η καρδιά και το μυαλό μας είναι διαχωρισμένα, βρισκόμαστε σε σύγχυση. Νιώθουμε κάτι, αλλά ενεργούμε με διαφορετικό τρόπο. Ο νους μας γίνεται υπερλογικός και η καρδιά μας υπερσυναισθηματική με αποτέλεσμα το καθένα από αυτά να υπολειτουργεί και εμείς να χάνουμε την Ακεραιότητα μας, γιατί αυτή η ανισορροπία των δυνάμεων αυτών, μας κατακερματίζει. Ένα άτομο

231

που διαθέτει την Ιδιότητα της Ακεραιότητας δεν έχει τίποτα να κρύψει. Διαθέτει ένα σύστημα αξιών που αποτελούν και τον γνώμονα των επιλογών του κι οι οποίες συμφωνούν με τις αποφάσεις της καρδιάς και του μυαλού του και έτσι ενεργεί συγκροτημένα. Αυτά που υποστηρίζει, αυτά που πρεσβεύει συμφωνούν με τις πράξεις του και η ζωή του αποτελεί παράδειγμα για τους άλλους. Αυτό που προτείνει στους άλλους, εφαρμόζει και ο ίδιος. Η Ακεραιότητα σημαίνει και μια προσωπική απόφαση να είμαστε ειλικρινείς και τίμιοι σε όλες τις περιστάσεις της ζωής μας. Αυτό προϋποθέτει να γνωρίζουμε την «σκιά» μας, την πλευρά εκείνη που δεν έχει άμεση πρόσβαση στο συνειδητό μας νου. Για να μπορούμε να υπάρξουμε ολόκληροι και ακέραιοι, χρειάζεται να αποκτήσουμε πλήρη συνείδηση για τα πιο ενδόμυχα κομμάτια μας, τα απωθημένα συναισθήματα μας και να μην φοβόμαστε να τα αποδεχτούμε και να τα αντιμετωπίσουμε. Όσο περισσότερο επεξεργαζόμαστε τον κόσμο μέσα μας, τόσο περισσότερο φέρνουμε στο φως την σκιά μας και τόσο περισσότερο κερδίζουμε την Ακεραιότητα μας. Αποκτούμε πλήρη συνείδηση για τα πιο εσωτερικά μας κίνητρα, που πριν μπορεί να αγνοούσαμε. Πολλές φορές νομίζουμε ότι ξέρουμε τον εαυτό μας, αλλά αν ρίξουμε μια προσεκτικότερη ματιά, έχουμε πολλά να ανακαλύψουμε που ενώ βρίσκονται πάντα εκεί, εμείς είμασταν «τυφλοί» μπροστά σε αυτή την αλήθεια. Θα αναφέρω το παράδειγμα μιας γυναίκας, ας την ονομάσουμε Μαρία. Η Μαρία ήταν μια γυναίκα που φρόντιζε πάντα τους άλλους, εκτός από τον εαυτό της. Είχε περάσει την μισή της ζωή να ασχολείται με τους άλλους, προσπαθώντας να αναλάβει τις ευθύνες τους και τα προβλήματα τους. Αυτή η στάση της για την ζωή, ενώ φαινομενικά έμοιαζε να λειτουργεί και όλοι κρέμονταν από την βοήθεια και την στήριξη της Μαρίας, η Μαρία αισθανόταν όλο και πιο θυμωμένη, απογοητεύμενη και παγιδευμένη. Η ευχαρίστηση που έπαιρνε παλιότερα με το να είναι χρήσιμη για τους άλλους, μειωνόταν και η ανάγκη της να πετάξει τα βάρη που φορτωνόταν στην πλάτη της μεγάλωνε. Παρόλα αυτά δυσκολευόταν να αλλάξει και η σύγκρουση μέσα της μεγάλωνε. Πίστευε ότι οι άλλοι δεν την καταλάβαιναν, δεν αναγνώριζαν την προσφορά της και αισθανόταν μόνη της όσο ποτέ. Η ζωή πάντα όμως φέρνει ευκαιρίες για να γνωρίσουμε την αλήθεια μας και η Μαρία διάβασε ένα βιβλίο για μια γυναίκα που αποφάσισε να μαζέψει μερικά πράγματα και να κάνει ένα ταξίδι χωρίς προορισμό για να γνωρίσει τον κόσμο. Η ζήλεια που ένιωσε ήταν και το έναυσμα για να ανακαλύψει μια μεγάλη αλήθεια που της άλλαξε την ζωή. Αν κάποιος ρωτούσε την Μαρία ποιο ήταν το κίνητρο της για αυτή την συμπεριφορά, εκείνη θα ισχυριζόταν ότι αγαπούσε τους δικούς της ανθρώπους και ότι η υπερβολική της καλοσύνη και το ενδιαφέρον της για τους άλλους, την έκανε τόσο δοτική και πρόσφερε την βοήθεια της τόσο απλόχερα. Η αλλαγή ήρθε όταν άρχισε να βλέπει και την «σκιά», αυτής της συμπεριφοράς. Συνειδητοποίησε ότι με αυτό τον τρόπο, θεωρούσε ότι ήταν σημαντική και χρήσιμη, ότι κρατούσε τους άλλους υπό τον έλεγχο της, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους και κρατώντας τους σε εξάρτηση μαζί της. Κι όσο το έκανε αυτό, δεν ασχολιόταν με τις δικές της ανάγκες και αδυναμίες. Παρατήρησε πόσο θύμωνε μέσα της και πικραινόταν, όταν κάποιος αρνιόταν να δεχτεί την βοήθεια της, αλλά πόσο πολύ θύμωνε όταν τα προβλήματα των άλλων την έπνιγαν. Η Μαρία μπόρεσε να είναι ειλικρινής με τον εαυτό της και να δει, αυτό που τόσα χρόνια δεν έβλεπε και να πάρει νέες αποφάσεις για την δική της ζωή της πια. Η δική της αλλαγή όμως επηρέασε και την ζωή της οικογένειας της και βοήθησε με αυτόν τον τρόπο τους υπόλοιπους να εξελιχθούν και να ωριμάσουν.

232

Η αναγνώριση και η αποδοχή της σκιάς μας είναι μια διαδικασία που αλλάζει όλη την αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο. Προετοιμαζόμαστε να δεχτούμε την πλήρη ευθύνη για την διαχείριση του πνεύματος μας και τις συνέπειες των επιλογών μας. Αρχίζουμε και διακρίνουμε ένα βαθύτερο νόημα στις καταστάσεις τις ζωής και να συνειδητοποιούμε ότι ως άνθρωποι έχουμε ένα υψηλότερο σκοπό, αυτόν της πνευματικής μας εξέλιξης. Η Πνευματική Αφύπνιση είναι μια ακόμα Ιδιότητα της μετασχηματικής δύναμης του 9 και συμβαίνει μέσα από την συνειδητοποίηση ή τον πόνο. Τα σοκ» της ζωής έχουν σκοπό να μας αφυπνίσουν πνευματικά και να μας φέρουν σε επαφή με την αλήθεια. Αυτή την αλήθεια την γνωρίζουμε ήδη από την στιγμή που ερχόμαστε σε αυτό τον κόσμο. Έχουμε την αίσθηση της περιοχής μας, του χώρου μας και σίγουρα δεχόμαστε ότι μια μητέρα που βλάπτει τα παιδιά της, είναι κάτι το αφύσικο. Επίσης βρικόμαστε κάτω από την επίδραση συμπαντικών αρχών όπως της ισορροπίας, του αίτιου και του αποτελέσματος, της επιλογής και των συνεπειών που έχει. Χρειάζεται κάποιος να μπορέσει να μας εμπνεύσει και να μας αφυπνίσει σε αυτές τις αλήθειες που όλα τα ανθρώπινα όντα κατέχουν στην βάση τους. Οι εμπειρίες, ιδιαίτερα οι πιο επώδυνες, είναι ένας τρόπος για να έρθει μια νέα συνειδητοποίηση στην ζωή μας, μια ευκαιρία για να δούμε τον εαυτό μας ακόμα καλύτερα και να εξελιχθούμε. Βλέπουμε πώς όλα έχουν σκοπό και η ζωή μας αποκτά βάθος και ουσία. Τα γεγονότα δεν είναι τόσο τυχαία και εμείς γινόμαστε πιο συνειδητοί σε αυτά που αισθανόμαστε, σκεφτόμαστε και κάνουμε. Δεν χρησιμοποιούμε δικαιολογίες την κακή μας τύχη, την δύσκολη ζωή μας, την άσχημη παιδική ηλικία για να δώσουμε νόημα στο κενό που αισθανόμαστε, στην ακινησία, ή τον θυμό μας. Κάθε πρόβλημα υπάρχει πάντα μια μεγάλη ευκαιρία, να αντιμετωπίσουμε κάτι που μπορεί να φαίνεται να μας ξεπερνάει, μέχρι να βρούμε τρόπο να το ξεπεράσουμε εμείς. Στην ζωή μας συναντάμε καταστάσεις που απαιτούν ιδιαίτερο θάρρος και κουράγιο από εμάς, καταστάσεις που πολλές φορές μας κάνουν να λυγίζουμε και δοκιμάζουν την πίστη μας, την αισιοδοξία και την Ακεραιότητα μας. Αυτές όμως είναι και οι στιγμές που μας αλλάζουν την ζωή. Το πώς ανταποκρινόμαστε σε αυτές, εξαρτάται από εμάς. Και φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι αρνούμαστε τον πόνο και την λύπη, άλλα επώδυνα συναισθήματα. Περισσότερο έχει να κάνει με την παραδοχή, την αποδοχή τους και την ικανότητα μας για αποτελεσματική δράση. Κάποτε είχα διαβάσει μια φράση που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. «Το κλειδί είναι να μάθεις να τραβάς κουπί με την βάρκα που σου έχει δοθεί». Πράγματι, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα να μένουμε πικραμένοι και θυμωμένοι, γεμάτοι μίσος και μνησικακία για τις δυσκολίες που έχουμε συναντήσει και μας έχουν φέρει μέχρι το σήμερα και δεν είμαστε αυτό που είχαμε φανταστεί ότι θα μπορούσαμε να είμαστε. Δεν έχει νόημα να μένουμε με σηκωμένα τα χέρια στην μέση του ωκεανού, επειδή δεν έχουμε την βάρκα που θέλουμε, ενώ πνιγόμαστε ήδη. Ας δούμε, τι μπορούμε να κάνουμε με αυτή που ήδη έχουμε και ας κωπηλατήσουμε προς τον στόχο μας. Ο Γκουρζίεφ έλεγε ότι ο άνθρωπος αναπτύσσεται πάνω σε δύο γραμμές: την γραμμή της γνώσης και την γραμμή του είναι. Αυτές οι δύο γραμμές πρέπει να προχωρούν παράλληλα για να υπάρχει στον άνθρωπο μια ισορροπία, αν όμως κάποια από τις δύο ξεπεράσει την άλλη, τότε η ανάπτυξη του ανθρώπου αρχίζει να έχει προβλήματα. «Οι άνθρωποι», έλεγε, «ξέρουν τι θα πει γνώση και καταλαβαίνουν ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα γνώσης, αλλά δεν το καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για το «είναι». Και πράγματι, στον

233

Δυτικό πολιτισμό ο άνθρωπος μπορεί να έχει αποκτήσει γνώση, να είναι ένας μεγάλος επιστήμονας, να προωθεί την εξέλιξη και την επιστήμη και παρόλα αυτά το είναι του να βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο που να είναι συγχρόνως και μικροπρεπής, ματαιόδοξος, τσιγκούνης ή αφηρημένος. Το «είναι» από την άλλη μεριά, μπορεί εξωτερικά να εκφράζεται με πολλούς τρόπους, μπορεί να είμαστε ειλικρινείς, ή ψεύτες, ενεργητικοί ή παθητικοί, θαρραλέοι ή δειλοί, ηθικοί ή ανήθικοι. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και άλλα πολλά αποτελούν το «είναι» του ανθρώπου και ο καθένας μας έχει αναπτύξει το «είναι» του σε κάποιο επίπεδο. Στην σημερινή κοινωνία, είναι αλήθεια ότι δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στην γνώση από το είναι. Αφήνουμε την γνώση να ξεπερνάει το είναι μας και έτσι αυτή γίνεται πολύ θεωρητική, εφαρμόζεται δύσκολα και μπορεί ακόμα και να περιπλέξει περισσότερο την ζωή μας. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι το επίπεδο της γνώσης τους, καθορίζεται από το επίπεδο του είναι τους. Όσοι έχουν μόνο την γνώση, δεν μπορούν να πράξουν. Από την άλλη, αν το είναι έχει αναπτυχθεί περισσότερο από την γνώση, τότε μπορούν να πράξουν, αλλά δεν γνωρίζουν τι. Οι περισσότεροι μπερδεύουν την γνώση με την κατανόηση και πιστεύουν ότι αυξάνοντας την γνώση, αυξάνεται και η κατανόηση και την επίγνωση τους. Αλλά η κατανόηση αποτελεί την συνισταμένη της γνώσης και του είναι. Ο άνθρωπος αποκτά επίγνωση και κατανόηση όταν αυτό που αντιλαμβάνεται με το νου, το αντιλαμβάνεται και τα συναισθήματα και τις αισθήσεις του. Η Ιδιότητα της Πνευματικής Αφύπνισης εκφράζεται όχι μόνο από την επιθυμία μας να εκφράσουμε το πλήρες δυναμικό μας, αλλά επίσης και από την γνήσια επιθυμία να βοηθήσουμε και τους άλλους να εκφράσουν το δικό τους. Οι πράξεις συμπόνιας προς τους άλλους γύρω μας αποτελούν την εξωτερική εκδήλωση της δικής μας ανάπτυξης και Πνευματικής Αφύπνισης και της Ακεραιότητας μας. Η Ιδιότητα της Συγχώρεσης είναι ακόμα μια Ιδιότητα της ενεργειακής δόνησης του 9 και ουσιαστικό στοιχείο της πνευματικής μας εξέλιξης. Ο Νίτσε έγραψε: «Το κακό παρελθόν πρέπει να ξεχνιέται, αλλιώς μετατρέπεται σε νεκροθάφτη του παρόντος. Η ικανότητα να θεραπεύσουμε τα τραύματα μας, να αναπληρώσουμε αυτό που χάθηκε, να προχωράμε πάρα κάτω είναι βασική δεξιότητα επιβίωσης. Εκείνοι που αρνούνται να συγχωρέσουν, επιμένουν να πενθούν κι έτσι η ψυχή τους αιμορραγεί μόνιμα». Η Ιδιότητα της Συγχώρεσης, δεν αφορά την Συγχώρεση με την χριστιανική έννοια, αν και την περιέχει. Σχετίζεται με την ικανότητα μας να αφήνουμε αυτό που μας πόνεσε, να μην κουβαλάμε το τραύμα μας με τέτοιο τρόπο που στην ζωή μας δεν χωράει τίποτα άλλο. Να έχουμε την ικανότητα να απαγκιστρωνόμαστε από τον πόνο και θλίψη που πολλές φορές έχουμε συναντήσει στην ζωή μας και να είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η απώλεια κι ο πόνος που νιώσαμε, ήταν απαραίτητα μαθήματα για να βοηθήσουν την εξέλιξη μας. Η Ιδιότητα της Συγχώρεσης αναφέρεται σε όλους όσους σχετιστήκαμε στην ζωή μας και μας έκαναν να νιώσουμε θυμό, πικρία, οργή και απελπισία, αρχίζοντας από τους σημαντικότερους που είναι οι γονείς μας. Γιατί, όταν Συγχωρούμε πραγματικά, αναγνωρίζουμε το μάθημα που είχαν αυτές οι εμπειρίες κι όσους θεωρούσαμε «εχθρούς» και παλιά μας είχαν πληγώσει, ήταν ουσιαστικά οι καλύτεροι μας δάσκαλοι που μας προκάλεσαν να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω. Όσο τους αφήνουμε να υπάρχουν μέσα μας χωρίς να τους έχουμε Συγχωρέσει πραγματικά, δεν υπάρχει χώρος για καμία καινούργια διαφορετική σχέση με τους υπόλοιπους που θα συναντήσουμε στην ζωή μας. Μετά από την Συγχώρεση

234

μπορούμε πραγματικά, να ευχαριστήσουμε, να αποχαιρετίσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά. Όλες οι παραπάνω Ιδιότητες της Ακεραιότητας, της Πνευματικής Αφύπνισης και της Συγχώρεσης είναι Ιδιότητες της ενεργειακής δόνησης του 9 και λειτουργούν αλληλένδετα η μία με την άλλη και αναπτύσσονται σε διάφορες χρονικές φάσεις της ζωής μας. Αν η συγκεκριμένη δόνηση υπάρχει στον Ενεργειακό μας Κώδικα σημαίνει ότι έχουμε δεχτεί μηνύματα για τις συγκεκριμένες Ιδιότητες που επηρρέασαν την Ακεραιότητα, την Πνευματική μας Αφύπνιση και την Συγχώρεση. Επιδράσεις Η ενδομήτρια ζωή, καθώς κι οι εμπειρίες τους πρώτους μήνες της ζωής του βρέφους, είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την ανάπτυξη όλων των ενεργειακών δονήσεων και αποτελούν την βάση για την ισορροπία και για τις Ιδιότητες του 9 που αφορούν την Ακεραιότητα, την Πνευματική Αφύπνιση και την Συγχώρεση. Η μητέρα είναι αυτή που αρχικά θα πρέπει να διασφαλίσει το κατάλληλο εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον για την καινούργια ζωή που έρχεται. Οι ελλείψεις ή οι υπερβολές στις κρίσιμες φάσεις της οντογενετικής ανάπτυξης του παιδιού αλλοιώνουν τις Ιδιότητες της δόνησης του 9 Όπως ήδη έχω αναφέρει με περισσότερες λεπτομέρειες στις προηγούμενες δονήσεις, ο φυσικός ρυθμός που συμβαίνουν τα πράγματα αποτελεί σύμφυτο στοιχείο της ανθρώπινης ζωής. Οι ωδίνες για τον τοκετό ακολουθούν έναν συγκεκριμένο ρυθμό και όταν αυτός δεν ακολουθείται και διακόπτεται από εξωτερικές παρεμβάσεις, η ζωή χάνει τον ρυθμό της και κατακερματίζεται. Με ένα φυσιολογικό τοκετό, το νεογέννητο είναι ένας ελεύθερος κινούμενος οργανισμός, αλλιώς εμποδίζεται να είναι ο εαυτός του και να έχει τους δικούς του φυσικούς ρυθμούς. Τόσο η βιαστική, όσο και η καθυστερημένη έξοδος του μωρού έχουν επιπτώσεις στην ανάπτυξη του μωρού, γιατί είναι απλά, «εκτός ρυθμού». Τα παιδιά που γεννιούνται με καισαρική, παρουσιάζουν βιοχημικές αλλαγές και έχει επηρεαστεί ο ρυθμός όλων των βασικών συστημάτων του σώματος τους. Ένας πολύωρος τοκετός, όταν το μωρό βγαίνει με τον λώρο τυλιγμένο γύρω από τν λαιμό του, ή όταν χρειαστεί να τραβηχτεί με λαβίδες, είναι περιπτώσεις που η γέννηση γίνεται μια τραυματική εμπειρία. Η τάση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια είναι η μητέρα να νιώσει όσο δυνατόν ανώδυνα τον τοκετό κι έτσι καταλήγουμε να έχουμε πειθήνιες και ντοπαρισμένες γυναίκες που στερούνται το βίωμα του πιο σημαντικού γεγονότος της ζωής τους, την γέννηση του παιδιού τους. Έτσι, χωρίς να έχουν καμία συνείδηση για αυτό, παγιδεύονται στην διπλή παγίδα, από την μία νιώθουν τον πόνο και θέλουν να φωνάξουν για να εκτονωθεί και από την άλλη καταπιέζουν αυτή την έκφραση του. Αυτή η καταπίεση όμως αυξάνει την ένταση του πόνου και επιβαρύνει το τραύμα της γέννησης του μωρού τους. Το να αποφεύγουμε τον πόνο, είναι μια φυσική αντίδραση. Το σύστημα μας κλείνει στο πόνο αυτόματα, αλλά το παράδοξο στον πόνο είναι ότι όσο τον εκφράζουμε και τον βιώνουμε, τόσο αυτός χαλαρώνει. Το τραύμα είναι ακριβώς ένα πλεόνασμα πόνου που δεν μπορεί να αφομοιωθεί από το σύστημα και δημιουργεί ένταση. Υπερφορτώνει την ικανότητα μας για ενοποίηση και το αποτέλεσμα που έχουμε είναι ο κατακερματισμός και η αποσύνθεση. Δημιουργείται ένας διαχωρισμός ανάμεσα στο συναίσθημα και στην συνείδηση του συναισθήματος. Το παιδί παύει να έχει επίγνωση του πόνου του και διαχωρίζεται από τις αισθήσεις του. Αυτός ο

235

διαχωρισμός επικρατεί σε όλη του ζωή με σημαντικές επιπτώσεις στην συναισθηματική και σωματική μας υγεία. Η φυσική ροή έχει διαταραχτεί, ο προσωπικός ρυθμός έχει αλλοιωθεί και το παιδί απομακρύνεται από τον εαυτό του. Αλλά η έννοια του ρυθμού υπάρχει και μετά από τον τοκετό. Ακολουθεί τον θηλασμό και την επαφή που χρειάζεται να υπάρχουν ιδιαίτερα τους πρώτους σημαντικούς μήνες της ζωής του παιδιού. Η μητέρα χρειάζεται να είναι σε θέση να διακρίνει και να ικανοποιεί τις ανάγκες του μωρού της άμεσα κι όχι τις δικές της. Πολλές φορές μάλιστα συμβαίνει, στο όνομα του προγράμματος να ξυπνά το μωρό της μέσα στην νύχτα, γιατί το ρολόι –κι όχι το βρέφος- δείχνει ότι είναι ώρα για φαγητό. Ή ακόμα, υπάρχουν βρέφη που κλαίνε με όλη τους δύναμη χωρίς αποτέλεσμα, μιας και η προκαθορισμένη ώρα του θηλασμού τους δεν έχει φτάσει σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχει επιβάλει η μητέρα. Το αποτέλεσμα δεν είναι ότι το μωρό τελικά μαθαίνει το πρόγραμμα που του έχει επιβληθεί, αλλά παραιτείται από την ανάγκη του και χάνει την αυτορρύθμιση και τον έμφυτο ρυθμό του. Το μωρό δεν πρέπει να κουράζεται κλαίγοντας, οι ανάγκες του πρέπει να εκπληρώνονται άμεσα, ιδιαίτερα αυτή την ευαίσθητη περίοδο της ζωής του που η εκπλήρωση των αναγκών του είναι η βάση για μια ισορροπημένη και αυτόνομη ζωή αργότερα. Οι διατροφικές διαταραχές αργότερα είναι μια από τις συνέπειες αυτής της απορρύθμισης. Όταν το παιδί κάνει τα πρώτα του βήματα και αρχίζει να κινείται αυτόνομα στον χώρο, είναι πολύ σημαντικό να αφήνεται ελεύθερο να εξερευνήσει το περιβάλλον του. Έχει περάσει ένα διάστημα που το μεταφέρουν οι ενήλικες και τώρα έρχεται η φάση που κινεί με την θέληση του το σώμα του και το κατευθύνει εκεί που θέλει αυτό. Είναι σημαντικό να γνωρίζει ότι η μητέρα του βρίσκεται εκεί και χαίρεται για αυτή την ανεξάρτητη κίνηση του, αλλά και είναι εκεί, όταν θέλει να γυρίσει πάλι στην ασφαλή αγκαλιά της. Ο ρυθμός μπορεί να χαθεί, όταν το παιδί περιορίζει την ζωτικότητα και την ορμητικότητα του και μπλοκάρει τις κινήσεις και την φωνή του. Ένα παιδί που δεν επιτρέπεται να έχει ελευθερία στην κίνηση του, που πάντα πρέπει να είναι ήσυχο και σιωπηλό για να μην θυμώσει τον νευρικό πατέρα του, ή για να μην τρομάξει την υπερπροστατευτική μητέρα του χάνει την επαφή με το σώμα του, με τις αισθήσεις και τα συναισθήματα του. Είναι ο μόνος τρόπος για να κόψει την έμφυτη ζωτικότητα του και να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος του και να επιβιώσει. Οι κινήσεις χάνουν την αρμονία τους και γίνονται ασυντόνιστες. Αυτό μπορεί να συμβεί κι όταν οι γονείς πιέζουν το παιδί να κάνει πράγματα που βρίσκονται έξω από τον δικό του ρυθμό, όπως να μιλήσει, ή να περπατήσει γρήγορα, προτού ακόμα οι νευρολογικές και σωματικές λειτουργίες να είναι έτοιμες για να συμβεί κάτι τέτοιο. Το «παράξενο» βάδισμα ή ακόμα και το τραύλισμα, η ένρινη ή στριγκιά φωνή αποτελούν ενδείξεις για την έλλειψη της ενότητας και της συνοχής του εαυτού. Ο ρυθμός επίσης πρέπει να υπάρχει και στην σωματική και λεκτική επικοινωνία που αναπτύσσεται ανάμεσα στον γονέα και το παιδί. Οι γονείς χρειάζεται να βρουν έναν τρόπο να βάλουν σαφή και λογικά όρια σε αυτά που το παιδί τους επιθυμεί και αυτό χρειάζεται να το κάνουν, αφού το ακούσουν. Η επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα, τις περισσότερες φορές είναι μονόδρομη. Συνήθως, το παιδί αναγκάζεται να ακούει περισσότερο, παρά να μαθαίνει να εκφράζει αυτό που θέλει. Η θέληση του πολλές φορές πλήττεται σε διάφορα «πρέπει» που πρέπει να ακολουθήσει. Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν

236

περιθώρια διαπραγμάτευσης και το παιδί υποτάσσεται. Είναι ο μόνος τρόπος για να μην χάσει τον γονιό, γιατί χωρίς αυτόν θα χαθεί. Ή από την άλλη δεν υπάρχει κανένα όριο σε ό,τιδήποτε θέλει άκριτα. Γίνεται ένας μικρός αντάρτης που καταδυναστεύει την ζωή των άλλων, μόνο και μόνο γιατί δεν υπάρχει κανείς να το ακούσει και να το καθοδηγήσει. Υπάρχουν περιπτώσεις που τα παιδιά γίνονται επιθετικά, γκρινιάρικα και μοιάζουν να μην ικανοποιούνται με τίποτα από την αγχωμένη μητέρα που τρέχει να βρει τρόπο για να τα ικανοποιήσει. Δεν είναι εύκολο τις περισσότερες φορές, οι γονείς να αντιμετωπίζουν τον θυμό, ή την λύπη του παιδιού τους. Χρειάζεται πρώτα να ακούσουν τι συμβαίνει και μετά να βρούν μια λύση μαζί, αν θέλουν να βοηθήσουν πραγματικά. Ας μην βιαστούν να κρίνουν, να επικρίνουν, να τιμωρήσουν και να βάλουν τις απαγορεύσεις τους. Πολλοί γονείς δεν αντέχουν ούτε τον πόνο του παιδιού τους, κι αντί να τον ακούσουν, θέλουν να αποσπάσουν την προσοχή του παιδιού από αυτό που το στεναχωρεί και το πονάει. Έχουν μια τάση να «τακτοποιήσουν» γρήγορα και δεν το αφήνουν να δείξει τον αυθόρμητο εαυτό του και να ανταποκριθούν με αγάπη και κατανόηση. Έχω ακούσει πολλές μητέρες να αμφισβητούν αυτό που το παιδί τους νιώθει. Το παιδί λέει: «φοβάμαι» και η μαμά απαντάει: «δεν φοβάσαι, εσύ είσαι μεγάλος πια..». Θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ειλικρινή, αλλά καταστρέφουμε την μόνη περίπτωση να γίνει αυτό, να τα αφήσουμε ελεύθερα να βρίσκονται σε επαφή με τον αληθινό τους εαυτό και να μπορούν να εκφράσουν αυτό που νιώθουν χωρίς φόβο. Η αμοιβαία ανταλλαγή των σκέψεων και των συναισθημάτων στην μεταξύ τους επικοινωνία, η εμπιστοσύνη και η κατανόηση στις ανάγκες και τις επιθυμίες του παιδιού θέτουν τις βάσεις για ένα ενήλικο άτομο που σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους, λέει αυτό που εννοεί και εννοεί αυτό που λέει. Ο σεβασμός στην οντότητα του παιδιού, η κατανόηση ότι είναι ένα διαφορετικό ελεύθερο άτομο, που μπορεί να έχει τις δικές τους ιδέες και απόψεις για τα πράγματα και ότι έχει να πάρει το δικό του μάθημα από την ζωή είναι βασική προϋπόθεση για να δομηθεί η Ιδιότητα της Ακεραιότητας και της Πνευματικής Αφύπνισης. Το παιδί χρειάζεται καθοδήγηση στον δρόμο που ήδη ο εαυτός έχει διαλέξει να είναι. Δεν χρειάζεται άκαμπτο έλεγχο και να πιεστεί να ακολουθήσει δρόμους που δεν είναι δικές του επιλογές. Η ανθρώπινη φύση δεν έχει διαφορές από την φύση ενός λιονταριού ή ενός σκυλιού. Αρκεί να δέσουμε ένα σκυλί με αλυσίδες για να το δούμε να μετατρέπεται σε ένα κακό σκυλί και αρκεί να καταπιέσουμε το παιδί για να το γεμίσουμε με μίσος που εκδηλώνεται με την πιο ανάρμοστη συμπεριφορά του. Οι γονείς χρειάζεται να μάθουν, πώς να βοηθούν πραγματικά το παιδί τους, από το να του επιβάλουν την εξουσία και την δική τους θέληση. Χρειάζεται να είναι εκεί για να του δώσουν εργαλεία να ανακαλύψει την δική του ζωή. Δεν έχει ανάγκη από κριτές που υποτιμούν, κατηγορούν και τιμωρούν. Ούτε από ανθρώπους που έχουν την αφελή εντύπωση ότι τα παιδιά θα πρέπει να υπακούν το «σωστό» που οι ίδιοι επιβάλλουν, γιατί τα ίδια δεν γνωρίζουν. Πολλές φορές, υπάρχουν περιπτώσεις που οι γονείς καταδικάζουν κάθε πρωτοβουλία και εμποδίζουν την ωρίμανση και την εξέλιξη του απόγονου τους. Ή υπάρχουν γονείς που ενοχοποιούν κάθε κίνηση του παιδιού κι έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, ένα παιδί που φοβάται να κινηθεί και να πάρει στα χέρια του την δική του ζωή αργότερα. Καμιά φορά, οι ηθικολογίες είναι ακόμα πιο επικίνδυνες από το ξύλο. «πρέπει να μοιράσεις το μήλο με τον αδερφό σου, γιατί αυτό είναι το σωστό». Αν το παιδί εξαναγκαστεί με αυτόν τον τρόπο να μάθει να μοιράζεται με τους άλλους, αργά η γρήγορα αυτό που θα αισθανθεί για τον αδερφό του θα είναι μίσος. Οι ηθικοί κανόνες που το

237

υποχρεώνουν να μάθει να είναι ανιδιοτελές, ότι πρέπει να είναι καλό γιατί αλλιώς θα το τιμωρήσει ο Θεός, έχουν τα αντίθετα αποτέλεσματα. Η έμφυτη καλοσύνη του και η αγάπη του για τους άλλους εκφράζεται αυθόρμητα, αν την έλαβε αυθόρμητα και με ειλικρίνεια. Τα λάθη του δεν είναι ευκαιρίες για τιμωρία για «να μάθει», αλλά ευκαιρίες για μάθηση. Είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα κλίμα που να επιτρέπει ελευθερία στην έκφραση συναισθημάτων και σκέψεων. Δεν υπάρχει χώρος για επίκριση και ταπείνωση και μια απαίτηση να είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι. Οι αποτυχίες του είναι μαθήματα που είναι απαραίτητο περάσει για να αποκτήσει εμπειρία και κατανόηση για την ζωή. Το παιδί μαθαίνει τον κόσμο μέσα από τις δικές του εμπειρίες και την κατανοήση που φέρνουν αυτές οι εμπειρίες. Έχει ανάγκη από ένα οδηγό και όχι από ένα δικτάτορα. Ίσως γονείς να πρέπει να αναρωτιούνται αν οι διαταγές που σκορπούν τόσο απλόχερα δεν είναι αποτέλεσμα της δικής τους τάσης για κυριαρχία. Όσο πιο ελεύθερο είναι το παιδί και έχει την γεμάτη αγάπη καθοδήγηση των γονιών του, τόσο γνωρίζει αυθόρμητα και ποιο είναι το σωστό και αισθάνεται και τον άλλον δίπλα του.. Με αυτόν τον τρόπο αποκτά την δική του κρίση και αρχίζει να κάνει τις δικές του επιλογές. Η ίδια η ζωή αποκτά ένα βαθύτερο νόημα, γιατί το άτομο αντιμετωπίζει την ζωή μέσα από μια άλλη οπτική. Αρχίζει και ζει στο παρόν και είναι σε θέσει να παρουσιάζει τον εαυτό του και την αλήθεια του, γιατί πραγματικά το έχουν σεβαστεί και αποδεχτεί. Είναι σε επαφή με τον εαυτό του και τα συναισθήματα του και η λογική του συνεργάζεται να ζει την ζωή με τέτοιο τρόπο, ώστε να βρίσκεται σε αρμονία με τον εαυτό του και το περιβάλλον του. Το παιδί έχει μια έμφυτη τάση για μάθηση και είναι από την φύση του πολύ περίεργο για το πώς συμβαίνουν τα πράγματα. Χρειάζεται ξεκάθαρες απαντήσεις που θα του επιτρέψουν να γνωρίσει, πώς είναι ο κόσμος. Η μάθηση όμως που είναι σημαντική και συνήθως συμβαίνει χωρίς οι γονείς να έχουν επίγνωση για αυτό, αφορά αυτά που οι γονείς κάνουν και το πώς αντιμετωπίζουν οι ίδιοι την ζωή κι όχι αυτά που λένε ότι είναι η ζωή. Το παιδί μαθαίνει πώς είναι ο κόσμος από αυτό που ζει κι όχι από αυτό που ακούει. Όσο περισσότερο συνειδητοί είναι γονείς και έχουν αναλάβει την ευθύνη σε αυτά που κάνουν και που λένε, τόσο το παιδί μαθαίνει την υπευθυνότητα, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια. Έχει αφεθεί να έχει τον δικό του ρυθμό και ενεργεί με Ακεραιότητα και με συνέπεια με τον εαυτό του. Η ζωή γίνεται ένα ταξίδι Πνευματικής αφύπνισης. Μια πρόκληση για προσωπική ανάπτυξη κι όχι ένα κυνήγια για ανεκπλήρωτες ανάγκες που δεν μπορούν να εκπληρωθούν. Το έχουν ακούσει, το έχουν συμπονέσει, το έχουν κατανοήσει και η Ιδιότητα της Συγχώρεσης αναπτύσσεται χωρίς αλλοιώσεις. Το παιδί μαθαίνει να συμπονάει γιατί ακούει την καρδιά του, Συγχωρεί τον εαυτό και τους άλλους, αφήνοντας το παρελθόν και ζώντας την κάθε στιγμή συνειδητά. Έχει αναπτύξει ένα εσωτερικό οδηγό που προχωρά προς στην ζωή. Βασικές Πολώσεις των Θεμελιωδών Ιδιοτήτων Η Ακεραιότητα διχάζεται στην Άκαμπτη Ηθική  Ανηθικότητα Η Πνευματική Αφύπνιση γίνεται Φανατισμός  Σκοταδισμός Η Συγχώρεση γίνεται Ενοχή  Μνησικακία Όταν οι εμπειρίες που επιδρούν στην ενεργειακή δόνηση του 9 δεν είναι αυτές που χρειάζονται για να διατηρηθεί η ενότητα της δόνησης, τότε αυτή σχίζεται σε δύο πόλους. Όταν ο ρυθμός μας έχει αλλοιωθεί, αλλοιώνεται και η Ιδιότητα της Ακεραιότητας μας. Αρχίζουμε να ζούμε στο κεφάλι μας, αποκομμένοι από τον

238

πραγματικό οδηγό στην ζωή μας, τον εαυτό μας. Από την μια μπορεί να εκλογικεύουμε και διανοητικοποιούμε τα πάντα και από την άλλη, αγόμαστε και φερόμαστε από τα συναισθήματα μας χωρίς να μπορούμε να σκεφτούμε και λογικά. Χρειαζόμαστε νόμους και κανόνες για να ζήσουμε την ζωή μας, γιατί μας λείπει η εσωτερική καθοδήγηση που προσφέρουν οι αισθήσεις και τα συναισθήματα. Στον άλλον πόλο μπορεί να αρνούμαστε οποιοδήποτε αρχή και ζούμε χωρίς αξίες, χάνοντας την Ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια μας. Γινόμαστε αντικοινωνικοί, γιατί κάποιοι προσπάθησαν να μας επιβάλουν τους καλούς τρόπους και τις δικές τους αξίες. Αν μας έχουν καταπιέσει ως παιδιά για να μας μάθουν να συμπεριφερόμαστε «σωστά», η Ακεραιότητα μας έχει διασπαστεί από το μίσος που αναπτύσσεται, ως αποτέλεσμα αυτής της καταπίεσης. Η καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι σκέφτομαι τους άλλους, αλλά αισθάνομαι καλύτερα τους άλλους και η καλή συμπεριφορά δεν μπορεί να διδαχτεί. Αν την μάθαμε μέσα από κανόνες, τότε μπορεί να φερόμαστε ευγενικά επιφανειακά, αλλά στην πρώτη ευκαιρία, το ψέμα μας θα αποκαλυφθεί. Οι προσποιητά καλοί τρόποι φτιάχνουν το πρώτο στρώμα για την υποκρισία. Αρχίζει και μας ενδιαφέρει περισσότερο για το πώς φαινόμαστε στους άλλους κι όχι το πώς πραγματικά είμαστε. Όταν οι άλλοι δεν είναι παρόντες, αρχίζει να εμφανίζεται το πραγματικό μας πρόσωπο που μπορεί να κρύβει ζήλια, θυμό και μίσος. Οι «άλλοι» αρχίζουν και αποκτούν σημαντικοί θέση στην ζωή μας, αλλά όχι από το γνήσιο ενδιαφέρον μας για αυτούς. Τους βάζουμε στην θέση του κριτή και ζούμε την ζωή μας μέσα από τα δικά τους μάτια, ενώ ο πραγματικός εαυτός ασφυκτιά κάτω από την επιφάνεια. Η συκοφαντία και το κουτσομπολιό είναι τρόποι που δείχνει την δυσανασχέτηση του. Το ίδιο συμβαίνει και σε όσους ανθρώπους θέλουν να δείχνουν πόσο ενάρετοι, μεγαλόψυχοι και καλοί είναι, πηγαίνουν στην εκκλησία, δεν θέλουν να ενοχλούν τους γείτονες τους, αλλά μόλις κλείνει η πόρτα του σπιτιού τους, το προσωπείο σπάει και η οικογένεια βλέπει μπροστά του ένα σατράπη που στο όνομα της «ηθικής», φέρεται απάνθρωπα στα παιδιά του με την δικαιολογία να τα φέρει στο σωστό δρόμο. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η γνώμη των άλλων και η εικόνα του και όχι πραγματικά να μάθει στα παιδιά του τις αξίες της ζωής. Η ψευτοαξιοπρέπεια που θέλει πάντα θεατές δημιουργείται όταν η Ακεραιότητα μας έχει χάσει την ενότητα της. Γινόμαστε ηθικολόγοι γιατί δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ανοιχτά την αλήθεια μας. Ακόμα θυμάμαι τα λόγια ενός δασκάλου μου που έλεγε: «Αν πρέπει να είσαι πάντα καλός, τότε σίγουρα θα γίνεις κακός». Και είναι η αλήθεια. Μόνο όταν μπορείς να γίνεις «κακός» εκεί που χρειάζεται, είσαι πραγματικά καλός και δεν προσποιείσαι τον καλό. Το να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις είναι ο πιο συνετός δρόμος, αρκεί να γνωρίζουμε ότι είμαστε ικανοί να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας, όταν χρειάζεται. Η καλοσύνη και η ευγένεια δεν επιβάλλονται, αλλά είναι η φυσική κλίση μας, όταν έχουμε μεγαλώσει με αγάπη και κατανόηση. Όταν η ενεργειακή δόνηση του 9 χάνει την ενότητα της, από την μία, μπορεί να φαινόμαστε μαχητές της εντιμότητας και ειλικρίνειας και να χρησιμοποιούμε την αλήθεια με τέτοιο τρόπο που να πληγώνουμε και να μειώνουμε τους άλλους. Ή μπορεί να ζούμε μέσα στην απάτη και στον χειρισμό, εξαπατώντας τους άλλους χωρίς να νιώθουμε την παραμικρή ενοχή. Αν έχουμε γνωρίσει την βία, η εγκληματικότητα αργότερα είναι ένα αποτέλεσμα αυτής της βίας. Όταν μας έχουν περιφρονήσει, αδικήσει και τιμωρήσει με σκληρότητα, η σκληρότητα και η βαναυσότητα κι από την άλλη ο φόβος και η υποταγή είναι οι μόνες μας

239

επιλογές. Ακόμα και αν είμαστε πολύ φοβισμένοι για να κάνουμε εγκληματικές πράξεις, οι σκέψεις μας κατακλύζονται από εγκληματικές διαθέσεις. Ανάμεσα σε έναν άνθρωπο που σκοτώνει τους εχθρούς του με την φαντασία του και σε έναν πραγματικό δολοφόνο, η διαφορά βρίσκεται μόνο κατά τον βαθμό. Η καταπίεση παράγει πείσμα και το πείσμα προχωράει προς την εκδίκηση. Αυτό που θέλουμε είναι να «εξαφανίσουμε» τους άλλους και κινούμαστε στην ζωή χωρίς να μας ενδιαφέρει αυτό που αισθάνεται ο άλλος και το κακό που μπορεί να του προκαλέσουμε. Μπορεί να ασχολούμαστε με την δυστυχία τους και να αισθανόμαστε ακόμα και ικανοποίηση για τις ατυχίες τους. Η αλήθεια είναι ότι και σε αυτή την περίπτωση, έχουμε χάσει την επαφή με τον εαυτό μας κι έτσι δεν μπορούμε να αισθανθούμε και τους άλλους. Μισούμε στους άλλους, αυτό που μισούμε στον εαυτό μας και όσο μισούμε τον εαυτό μας και θέλουμε να απαλλαγούμε από τα κομμάτια που δεν μας αρέσουν, απομακρυνόμαστε από την μόνο δρόμο που θα μας φέρει την πληρότητα, τον δρόμο της αγάπης και της αποδοχής. Γινόμαστε άκαμπτοι, απόλυτοι και ισχυρογνώμονες και μένουμε πεισματικά στις δικές μας θέσεις. Φοβόμαστε την ελευθερία, γιατί ποτέ δεν την γνωρίσαμε και η ζωή μας γίνεται κανόνες και αρχές που στο βάθος δεν πιστεύουμε ούτε οι ίδιοι. Ο Ράιχ είχε ονομάσει όλους όσους ζουν την ζωή μέσα από ψεύτικες ηθικολογίες, χάνοντας το πραγματικό νόημα της ζωής, «συγκινησιακά πανουκλιασμένους». Είμαστε συγκινησιακά πανουκλιασμένοι όταν μπερδεύουμε τις δικές μας αλήθειες και τις δικές μας απόψεις με την απόλυτη αλήθεια και ο στόχος μας είναι να την επιβάλουμε στους άλλους, όταν στην σχέση μας με τους άλλους, κατευθυνόμαστε από την ψυχρή λογική ή μια στείρα ηθική, αντί από τα γνήσια συναισθήματα μας και την αλήθεια μας. Είμαστε συγκινησιακά πανουκλιασμένοι όταν το μυαλό μας κυβερνά χωρίς την καρδιά μου κι όταν αφήνουμε τα συναισθήματα μας να μας κυριεύουν χάνοντας την λογική μας. Όταν η Ιδιότητα της Πνευματικής Αφύπνισης έχει αλλοιωθεί, δεν μπορούμε να δούμε τα δικά μας τυφλά σημεία και δεν συνειδητοποιούμε ότι οι άλλοι που σχετίζονται μαζί μας, γίνονται οι καθρέπτες που δείχνουν ακριβώς αυτό που εμείς δεν θέλουμε να δούμε στον εαυτό μας. Μπορεί να γινόμαστε φανατικοί οπαδοί μιας ιδέας, μιας ομάδας, μιας θρησκείας και να εκλογικεύουμε την μισαλλοδοξία μας και τον φανατισμό μας. Από την άλλη, μπορεί να ζούμε στο σκοτάδι, χωρίς καμία πυξίδα και να περιμένουμε από τους άλλους να μας οδηγήσουν. Οι γνώμες τους και οι απόψεις τους γίνονται η βίβλος μας και σπαταλάμε την ζωή μας ακολουθώντας διάφορους ειδικούς και την αλήθεια τους, χωρίς να είμαστε ικανοί να ανακαλύψουμε την δική μας. Φοβόμαστε την κρίση τους και την αποδοκιμασία τους και υποτασσσόμαστε στους δικούς τους νόμους και αρχές. Είτε αποδίδουμε την απόλυτη σοφία σε αυτό που οι ίδιοι πρεσβεύουμε, κλείνουμε τα αυτιά μας και πολεμάμε κάθε τι διαφορετικό, ή δεν έχουμε κανένα κέντρο και γινόμαστε εύκολα θύματα όποιου θέλει να μας χειραγωγήσει και να μας αποπλανήσει. Ή θέλουμε να κυριαρχήσουμε, ή να κυριαρχηθούμε, γιατί δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τι σημαίνει πραγματικά ελεύθερη ζωή. Όταν έχουμε δεχτεί σκληρότητα, τότε ή «σκληραίνουμε», ή γινόμαστε πολύ «μαλακοί» για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ζωή. Όταν μας έχουν φερθεί βάναυσα, δεν μπορούμε να αναπτύξουμε την συμπόνια. Όταν έχουμε υποστεί τιμωρίες, δεν μπορούμε να σεβαστούμε τους άλλους. Όταν ο θυμός μας δεν βρήκε χώρο να εκφραστεί και αν δεν μας έχουν ακούσει, βρίσκει άλλους δρόμους, όπως τον δρόμο της ενοχής ή της μνησικακίας. Όταν νιώθουμε ένοχοι

240

ή μνησικακούμε δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά. Σχηματίζουμε άρρητους δεσμούς με το παρελθόν που καταλαμβάνει το παρόν και προδιαγράφει το μέλλον. Υπάρχουν άτομα που λένε ότι έχουν χωρίσει με τον/την σύντροφο τους και συνεχίζουν να είναι θυμωμένα μαζί του. Καταναλώνουν ώρες να σκέφτονται πώς θα μπορούσαν να είχαν γίνει τα πράγματα, πιθανούς διαλόγους για όταν θα τον ξανασυναντήσουν, μιλάνε για μήνες για το αγαπημένο τους θέμα «ο χωρισμός τους» και δεν συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να αφήσουν πίσω τους το παρελθόν για να ανοίξουν προς το μέλλον. Βρίσκονται ακόμα σε σχέση με αυτόν που έχει φύγει. Οι επόμενες σχέσεις θα χρωματίζονται από αυτόν τον θυμό που υποβόσκει και σαμποτάρει το μέλλον τους, γιατί δεν έχουν κατανοήσει πραγματικά το μάθημα της εμπειρίας που ήρθε με αυτό τον επώδυνο τρόπο, μόνο και μόνο για να τους ξυπνήσει και να τους αφυπνίσει. Πολλοί νομίζουν ότι η μνησικακία που νιώθουν δικαιολογείται, γιατί θεωρούν δίκαιο να μένουν αγανακτισμένοι ενάντι των αδικιών που έχουν υποστεί. Πιστεύουν ότι αν Συγχωρέσουν μοιάζει να παραιτούνται. Αποφεύγουν να αισθανθούν αδύναμοι και ηττημένοι και κρατούν το μίσος τους και την πικρία τους. Προχωρώντας όμως έτσι προς τον κόσμο, βρίσκουν και εμπειρίες που επαναλαμβάνονται και επιβεβαιώνουν τις πεποιθήσεις τους. Συγχώρεση σημαίνει να συγχωρούμε και τον εαυτό μας και για να τον συγχωρέσουμε πρέπει να τον γνωρίσουμε. Όταν η ενεργειακή δόνηση του 9 αλλοιώνεται η οπτική μας «στενεύει». ‘Όλα είναι ή άσπρα ή μαύρα. Στις σχέσεις μας με τους άλλους, η προσοχή είναι στραμμένη ή προς τον εαυτό ή προς τον άλλον. Δεν μπορούμε να δούμε την πλήρη εικόνα. Ή φταίμε εμείς και γεμίζουμε ενοχές που δηλητηριάζουν την ζωή μας, ή φταίνε μόνο οι άλλοι και αισθανόμαστε πικραμένοι και θυμωμένοι με όλους. Αν μας έχουν χειριστεί με την ενοχή, δυσκολευόμαστε να αφήσουμε το παρελθόν και την πληγή να κλείσει. Χρησιμοποιούμε το ίδιο όπλο για να χειριζόμαστε τους άλλους, παρουσιάζοντας τον εαυτό μας ως θύμα. Και όσο ενοχοποιούμε τους άλλους για να δείξουμε ότι είναι οι αίτιοι της δυστυχίας μας, ζούμε μέσα στην μοναξιά και απελπισία. Όταν αλλοιώνεται η Ιδιότητα της Συγχώρεσης, το παρελθόν επαναλαμβάνεται και εμείς διαιωνίζουμε την ίδια κατάσταση μέχρι να ανακαλύψουμε το βαθύτερο νόημα της και πάρουμε το μάθημα μας. Μπορεί να αντιδρούμε άσχημα στους αποχωρισμούς και στις απώλειες και ίσως να μην εκτιμούμε αυτό που πήραμε και κερδίσαμε. Η προσοχή μας είναι στραμμένη στην απώλεια. Ή από την άλλη, είμαστε αυτοί που εγκαταλείπουμε και φεύγουμε πρώτοι από μια σχέση, ή από μια κατάσταση, γιατί δεν αντέχουμε να δούμε το τέλος της. Αν η ενεργειακή δόνηση του 9 βρίσκεται σε κάποια Θέση του Ενεργειακού μας Κώδικα, τότε πιθανόν οι παραπάνω καταστάσεις να μας είναι ήδη οικείες. Ανάλογα με την Θέση που βρίσκεται, αποκαλύπτεται ακριβώς ποιος είναι ο ιδιαίτερος ρόλος που έχει αυτή η δόνηση στην ζωή μας. Στην 1η Θέση της Πνευματικής Αποστολής οι Θεμελιώδεις Ιδιότητες του 9 συνιστούν τον σκοπό και την αποστολή της ζωής μας. Όποιος διαθέτει αυτή την δόνηση στην 1η Θέση του Ενεργειακού Κώδικα, το βασικό μοτίβο της ζωής του αφορά θέματα σχετικά με την Ακεραιότητα του, την Πνευματική του Αφύπνιση και την ικανότητα του να Συγχωρεί. Οι εμπειρίες της ζωής του έχουν σκοπό να φέρουν την ενότητα αυτής της δόνησης. Θα έρθει

241

αντιμέτωπος συχνά με αποχωρισμούς και απώλειες με σκοπό να μάθει να απαγκιστρώνεται από τον πόνο του παρελθόντος και να μετασχηματίζει τον πόνο και τον θυμό του σε κατανόηση και συμπόνια. Τις περισσότερες φορές, η Πνευματική Αποστολή 9 φέρνει δυσκολίες στον να αποδεχτεί κανείς τον πόνο που έχει γνωρίσει στην ζωή του. Όποιος έχει αυτή την ενεργειακή δόνηση για σκοπό ζωής, έχει ζήσει επώδυνες καταστάσεις και έχει πληγωθεί σωματικά και συναισθηματικά. Συνειδητά ή ασυνείδητα, μπορεί αργότερα να πληγώνει κι αυτός με την σειρά του τους άλλους, μέχρι να Αφυπνιστεί πνευματικά και να αρχίσει να αντιλαμβάνεται το πραγματικό νόημα της ζωής του. Σε αυτή την Αποστολή 9 καλείται κανείς να ανακαλύψει την ανθρωπιά και την ευαισθησία του. Καλείται να ανακαλύψει τον θεραπευτή και τον δάσκαλο που έχει μέσα του και να τον αναγνωρίσει και μέσα στους άλλους. Το βασικό κλειδί για να επιτευχθεί ο σκοπός του είναι να κατανοήσει ότι η ομορφιά της ζωής βρίσκεται στο ταξίδι και κάθε εμπειρία είναι και μια ευκαιρία για μάθηση και δράση. Στόχος του είναι να ζήσει την ζωή του με τέτοιο τρόπο, που να αποτελέσει παράδειγμα για τους άλλους. Αν έχει γίνει ψυχρός και διανοητικός για να αποφύγει τον δικό του πόνο, τότε χρειάζεται να επιτρέψει στην καρδιά του να μιλήσει. Αν πάλι, τον κυριεύει το συναίσθημα και αντιδρά παρορμητικά, χάνοντας τον αυτοέλεγχο και την λογική του, τότε χρειάζεται να μάθει να χρησιμοποιεί και την λογική του και να οργανώνει αυτά που η καρδιά του λέει. Με αυτή την Πνευματική αποστολή, κανείς αντιμετωπίζει πολλές φορές ζητήματα αξιών και ηθικής. Το 9 τον καλεί να σταθεί ακέραιος, έντιμος και ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του και τους άλλους γύρω του. Τον ωθεί να ακολουθήσει τον δρόμο του πνεύματος και όχι της ύλης. Ίσως συναντήσει ευκαιρίες που να βοηθούν την δική του κοινωνική-οικονομική άνοδο με κόστος την αξιοπρέπεια και την Ακεραιότητα του, ίσως διαλέξει τους εύκολους δρόμους της απάτης και του χειρισμού και να προσπαθήσει να κυριαρχήσει στους άλλους. Ίσως και να κατέχει θέσεις εξουσίας και να κυβερνά με σκληρότητα και αδιαλλαξία. Μπορεί να είναι μισαλλόδοξος ή μπορεί να γίνεται ευκολόπιστο θύμα και να πέφτει στην παγίδα επίδοξων απατεώνων. Μπορεί να είναι υπερβολικά ισχυρογνώμων και απόλυτος ή να άγεται και να φέρεται από τις γνώμες των άλλων. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Η ζωή θα του δώσει το μάθημα αμέσως και θα το κάνει πολλές φορές μέχρι ο ίδιος να κατανοήσει την αποστολή του. Να μείνει ο εαυτός του και να παρουσιάζει την αλήθεια του προσφέροντας κατανόηση, βοήθεια και έμπνευση στους άλλους. Σε αυτό το μονοπάτι των αξιών και της ηθικής, δεν υπάρχει χώρος για την στείρα ηθική που νοιάζεται για τους εξωτερικούς νόμους και κανόνες. Δεν αφορά τα θρησκευτικά πιστεύω ή τους κοινωνικούς κανόνες. Αφορά μια εσωτερική ηθική που κανείς θέλει να είναι συνεπής με τον εαυτό του, συνεπής με τα πιστεύω του και σέβεται όλες τις μορφές ζωής στον πλανήτη, γιατί ακριβώς έχει αποκτήσει σεβασμό κι αγάπη για τον ίδιο του τον εαυτό. Μόνο τότε θα είναι ο δάσκαλος που διδάσκει με το παράδειγμα του την Ακεραιότητα και την Συγχώρεση. Στην 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων η ενεργειακή δόνηση του 9 περιέχει τα εργαλεία μας, τα εφόδια που διαθέτουμε, τις Έμφυτες Κλίσεις μας που αν χρησιμοποιήσουμε σωστά μπορούμε να αναπτυχθούμε και να εξελιχθούμε στην ζωή μας. Η Θέση αυτή δείχνει το δυναμικό μας, τα ταλέντα μας που χρειάζονται όμως να ενισχυθούν και να βρούμε τις ισορροπίες που είναι αναγκαίες για να προχωρήσουμε προς τον σκοπό μας και στον αληθινό μας εαυτό.

242

Όποιος έχει τον αριθμό 9 στην 2 η Θέση του Ενεργειακού Κώδικα έχει να δουλέψει με θέματα σχετικά με την Ακεραιότητα, να ζήσει την ζωή του με την σοφία της καρδιάς και να εμπνεύσει τους άλλους με το παράδειγμα του. Όπως όλοι μας, έτσι κι ο 9 έχει τις δικές του προκλήσεις να αντιμετωπίσει την πορεία της ζωής του για να μπορέσει να βρει την Ακεραιότητα, την Συμπόνια, και να αφυπνιστεί Πνευματικά και να αποκτήσει μια βαθιά σοφία για το νόημα της ζωής. Αν και οι περισσότεροι 9 έχουν το δυναμικό να οδηγούν τους άλλους, πρέπει να ηγούνται με την πιο αγνή μορφή ηγεσίας –να οδηγούν με το παράδειγμα τους. Ο 9 έχει το χάρισμα να ελκύει τους άλλους γύρω του, έτσι καταληγεί είτε να καθοδηγεί τους άλλους, είτε να τους παραπλανεί. Χρειάζεται να αναγνωρίσει ότι το παράδειγμα που δίνουμε και η ζωή που ακολουθούμε, για το καλό ή για το κακό, θα ακολουθηθεί κι από άλλους. Αν μιλάει, ή ενεργεί ανήθικα, εμπλέκεται σε αμφίβολες σεξουαλικές επαφές, ή παρουσιάζει βλαβερές συνήθειες, χρειάζεται να σκεφτεί, τι διδάσκει με το παράδειγμα του. Οι περισσότεροι 9 πέφτουν και σηκώνονται στον αγώνα τους για την ζωή σύμφωνα με τις ανώτερες αρχές της Ακεραιότητας, τείνουν να παρεκκλίνουν από τους πνευματικούς νόμους, ή να αγνοούν τις ανώτερες αρχές και έχουν δυσκολία να αναλάβουν την απόλυτη ευθύνη για τις συνέπειες των πράξεων τους. Ο 9 μπορεί να βρει την πρόσβαση στην σοφία της καρδιάς, όχι μέσα από τα λόγια και το μυαλό, αλλά μέσα από το συναίσθημα. Όταν ο 9 έρθει σε επαφή με τα συναισθήματα του, η σιωπηλή σοφία της καρδιάς τον καθοδηγεί. Αλλά η καρδιά του θα τον καθοδηγήσει, όταν μπορέσει να βγει από το κεφάλι του και υποτάξει τις ιδέες και τις νοητικές διαδικασίες στα συναισθήματα του. Λέγεται ότι τα παιδιά σπάνια ακούν αυτά που οι γονείς τους τους λένε, αλλά ποτέ δεν αποτυχάνουν στο να τους μιμούνται. Το ίδιο συμβαίνει και στους ενήλικες, ο νους μας ακούει τα λόγια, αλλά εξαιτίας του δύναμης τους ασυνείδητου μας, που παράγει την αλλαγή, οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τα λόγια. Μαθαίνουμε από την μίμηση, διδάσκουμε με παραδείγματα. Όποιος έχει αυτή την δόνηση ως έμφυτες κλίσεις χρειάζεται πάντα να σκέφτεται για τους φίλους, τους συναδέλφους, για την οικογένεια και για τους συντρόφους του: «Τι παράδειγμα τους δίνω με την ζωή μου; Ζω σύμφωνα με τις ανώτερες αξίες;» Πολλά εύγλωττα άτομα μπορούν να εμπνεύσουν τους άλλους με τα λόγια τους. Ίσως να μιλούν με εξουσία, εξυπνάδα, ή σοφία και να εκφράζουν κάποιες ιδέες. Μόνο εκείνοι που ζουν αυτά για τα οποία μιλάνε, μπορούν να έχουν την πνευματική εξουσία και αγγίζουν μέρη μέσα μας και δημιουργούν πραγματική αλλαγή. Αν και ο 9 νιώθει να έλκεται από την ανώτερη σοφία, χρειάζεται να την ακολουθήσει κι όχι μόνο να την ξέρει. Χρειάζεται να δίνει μεγάλη προσοχή, αν κάνει αυτό που κηρύσσει. Ένα παράδειγμα Ακεραιότητας είναι ο Mahatma Gandhi που αρνήθηκε να πει σε ένα αγόρι να σταματήσει να τρώει ζάχαρη μέχρι ο ίδιος να σταματήσει να τρώει ζάχαρη. Ο 9 πρέπει να είναι σε επαφή με τα συναισθήματα του και την διαίσθηση του. Η ανώτερη πνευματική σοφία δεν βρίσκεται μόνο στο μυαλό, μας πληροφορεί μέσω στων αισθήσεων και των διαισθήσεων μας. Όταν ο 9 ενώσει το μυαλό και την καρδιά του, τα λόγια και τις πράξεις του –όταν στηρίζει τις πράξεις σύμφωνα με τις Συμπαντικές Αρχές και υποτάξει τις σκέψεις και τις παρορμήσεις του στην σοφία της καρδιάς, ο 9 εμπεριέχει την ουσία της Ακεραιότητας.

243

Δεν έχουν όλοι οι 9 ρόλους δασκάλων ή οδηγών, άλλοι μπορεί να είναι μουσικοί, γραμματείς, ακόμα και ταχυδρόμοι, ακολουθούν κάθε μονοπάτι της ζωής. Παρόλα αυτά, όταν συναντούν άλλους, ή κάνουν σχέσεις, είτε βρίσκονται σε ένα ευρύτερο κύκλο, είτε μέσα στην οικογένεια τους και στους φίλους τους, οι άνθρωποι τείνουν να του κοιτούν ως οδηγούς, είτε τους αρέσει, είτε όχι. Ένα καλό παράδειγμα του πώς οι 9 σπρώχνονται σε θέσεις ηγεσίας μου το είπε μια γυναίκα που ονομαζόταν Gerta. Ένιωθε ένταση και πήρε ένα βιβλίο σχετικά με την χάθα γιόγκα. Αφού κοίταξε τις εικόνες, άρχισε να μιμείται μερικές από τις στάσεις. Επίσης άρχισε να διαλογίζεται και να χαλαρώνει. Σύντομα όμως η Gerta ένιωσε ότι χρειαζόταν καθοδήγηση, οπότε βρήκε μια τάξη γιόγκας στην κοινότητα που έμενε. Εκεί βρήκε άλλα δέκα άτομα που περίμεναν τον δάσκαλο. Η Gerta ήθελε να ζεσταθεί, έτσι πήγε σε μια γωνία και έκανε κάποιες στάσεις. Ο δάσκαλος αργούσε, έτσι έκανε λίγες παραπάνω. Τελικά, κάποιος είπε: «Μάλλον ο δάσκαλος μας δεν θα έρθει. Ίσως να φύγουμε». Κάποιος άλλος είπε: «Αφού είμαστε εδώ, γιατί δεν οδηγεί κάποιος από εμάς την τάξη; Γιατί όχι εσύ;» είπε στην Gerta. «Εγώ;» απάντησε η άπαντησε η Gerta «Μα είναι η πρώτη μου μέρα, στην πραγματικότητα δεν ξέρω τίποτα σχετικά με την γιόγκα». «Φαίνεσαι σαν να γνωρίζεις» απάντησε εκείνος «έλα να οδηγήσεις την τάξη». «Όχι» διαμαρτυρήθηκε η Greta «Ήθελα μόνο να ζεσταθώ». «Αλλά πραγματικά φαίνεται σαν να ξέρεις τι κάνεις» είπε κάποιος άλλος μαθητής. «Μπορείς να μας οδηγήσεις». Έτσι η Greta οδήγησε την τάξη και τα πήγε πολύ καλά. Την επόμενη βδομάδα πήρε ένα τηλεφώνημα από τον κανονικό δάσκαλο που είπε: Οι άνθρωποι μου είπαν ότι τους άρεσε το μάθημα σου πάρα πολύ, γιατί δεν διδάσκουμε μαζί;» Η έκπληκτη Gerta κατέληξε να διδάσκει μαζί του την τάξη. Καθώς ο 9 αφυπνίζεται, συνδέεται με τα βαθύτερα συναισθήματα του και κοιτάει πέρα από τους νόμους της κοινωνίας, στους ανώτερους νόμους για καθοδήγηση. Αν δεν μπορείνα έρθει ακόμα σε επαφή με την διαισθητική σοφία της καρδιάς του, προσπαθεί να δημιουργήσει τους δικούς τους νόμους. Αν ο 9 δεν μπορεί να ζήσει με τους νόμους του, τότε αρχίζει να κρίνει τους άλλους, εσωτερικεύει τον πόνο του και δεν εμπιστεύεται τα συναισθήματα του. Αν η ματαίωση του στρέφεται εσωτερικά, ο 9 μπορεί να καταστρέφει το σώμα του μέσα από το αλκοόλ, τα ναρκωτικά ή με άλλους τρόπους, λόγω της ενοχής. Οι περισσότεροι 9 ταλαντεύονται από το ένα άκρο της δίκαιας ηθικής υπευθυνότητας στο να αγνοούν όλους μαζί τους ηθικούς νόμους. Μερικές φορές νιώθουν μπερδεμένοι από την συμπεριφορά τους, από τα συναισθήματα κι από έναν σκοπό που ακόμα δεν έχει βρεθεί, χωρίς να αντιλαμβάνονται, ή να εμπιστεύονται ότι ακολουθούν έναν εσωτερικό οδηγό που δεν είναι ο συνειδητός νους τους. Μέχρι να καταλάβουν και να εμπιστευτούν ότι έχουν έναν ανώτερο σκοπό, ίσως να καταλήγουν επαναστάτες χωρίς αιτία και τιμωρούνται από αυτό, γιατί προσπαθούν να ξεφύγουν από τους ανθρώπινους νόμους. Πολλοί από τους 9 καταλήγουν στις αίθουσες δικαστηρίων κι οι ανθρώπινοι νόμοι τους μαθαίνουν για τους πνευματικούς. Ο πνευματικοί νόμοι δεν αφορούν το σωστό, ή το λάθος, αλλά την αλήθεια και τις συνέπειες. Για να μπορεί ο 9 να συντονιστεί με αυτούς τους νόμους πρέπει να παραδοθούν στο κομμάτι του εαυτού του που είναι γεμάτο αγάπη, κουράγιο συμπόνια και σοφία. Η Αρχή της Ανώτερης Θέλησης μπορεί να χρησιμεύσει για να τον αφυπνίσει και να του υπενθυμίσει αυτό το εσωτερικό κάλεσμα. Οι 9, όταν

244

καταλαβαίνουν το νόημα της ζωής τους –να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ανθρωπότητα- η ζωή τους μπορεί να μην γίνεται πιο εύκολη, αλλά είναι γεμάτη χαρά και νόημα. Όταν ο 9 ωριμάζει, γίνεται το φως που οδηγεί τους άλλους στο σκοτάδι. Οι άλλοι μπορεί να βλέπουν την ικανότητα του να καθοδηγεί, γιατί αισθάνονται την βαθιά αγάπη, την συμπόνια και την σοφία που διαθέτει, ακόμα κι αν αυτά του χαρακτηριστικά είναι κρυμμένα και από τον ίδιο. Από την άλλη, όταν η δόνηση του 9 δεν βρίσκεται σε ενότητα, ο 9 μπορεί να μπερδεύει την γνώμη του με την απόλυτη αλήθεια. Μπορεί να γίνει φανατικός, παραπλανώντας τους άλλους, παραστρατεί και παίρνει και τους άλλους μαζί του, έχοντας επώδυνες συνέπειες μέχρι να παραδόσει το μικρό περιορισμένο νου του στην Ανώτερη Θέληση που του μιλάει μέσα από την διαισθητική σοφία της καρδιάς του. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο διδάσκει τους άλλους με το παράδειγμα του, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Όταν παρακάμπτει τους πνευματικούς νόμους, η ζωή του δίνει αμέσως την απάντηση της και του δείχνει αμέσως τις συνέπειες που έχουν οι πράξεις του και ο τρόπος που ζει. Αν πέφτει, όπως συμβαίνει στον καθένα, η ζωή του το θυμίζει και τον καθοδηγεί μέσα από συγκεκριμένες συνέπειες που τον βοηθούν να κατανοήσει τον πνευματικό νόμο. Αυτό το φαινόμενο είναι αλήθεια για όλους μας, αλλά ο 9 παίρνει μια πιο άμεση και συχνά έντονη απάντηση για ό,τι κάνει. Με τον καιρό, βιώνοντας αυτές τις συνέπειες, ο 9 αφυπνίζεται στην σοφία που υπάρχει μέσα του. Δεν χρειάζεται να αποτελεί ένα τέλειο παράδειγμα, απλά ένα καλό παράδειγμα. Να κάνει προτεραιότητα τους πνευματικούς νόμους και να δίνει τον καλύτερο εαυτό του κάθε μέρα σύμφωνα με αυτούς τους νόμους –στις επαγγελματικές του συναναστροφές, στις σχέσεις του, στην δίαιτα του, στην άσκηση, στην υγεία –ο 9 χρειάζεται να ρωτάει εσωτερικά: «Ποιος είναι ο πνευματικός νόμος σε αυτή την περίπτωση;» Με άλλα λόγια ίσως να ρωτάει: «Αν ένιωθα συμπόνια, αλτρουισμό, γενναιοδωρία και σοφία, τι θα έκανα τώρα;» Η απάντηση αποκαλύπτει την ανώτερη κατεύθυνση, όποιες κι αν είναι οι προσωπικές του προτιμήσεις, οι επιθυμίες και τα ενδιαφέροντα του. Αλλά, η απάντηση δεν έρχεται από το μυαλό που κατασκευάζει απαντήσεις που χρησιμεύουν για τις δικές του επιθυμίες και τα δικά του συμφέροντα. Οι απαντήσεις έρχονται από την καρδιά του, αφού οι πνευματικοί νόμοι είναι γραμμένοι στην καρδιά; Η Αρχή της Διαίσθησης υπενθυμίζει στον 9 ότι δεν μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με την εσωτερική μας σοφία, ενώ εξαρτώμαστε από τον κόσμο έξω από εμάς για απαντήσεις Παραδόξως, αυτοί που στηρίζονται στις γνώμες των άλλων, καταλήγουν να ενεργούν σαν οι γνώμες τους να είναι η απόλυτη αλήθεια. Πολλοί από τους 9 ενεργούν με φανατισμό, φορούν παρωπίδες και κλειδώνουν στις δικές τους απόψεις. Αυτό τους μπλοκάρει και η σοφία και η καθοδήγηση δεν φτάνει σε αυτούς. Όταν ο 9 έρθει σε επαφή με το συναισθηματικό του κέντρο, νιώθει πιο ασφαλής και σε επαφή με την πραγματικότητα. Τότε ζει με Ακεραιότητα κι αφήνει στους άλλους τον χώρο να ζήσουν την δική τους ζωή και να ακολουθήσουν τις δικές τους αλήθειες. Η ζωή του κυλά χωρίς προσπάθεια, γεμάτη δύναμη και νόημα. Τελικά σε ένα σημείο της δική του Πνευματικής Αφύπνισης, ο 9 βοηθάει να αφυπνίσει τους άλλους. Πολλοί από τους 9 ζούν μια ζωή που οι άλλοι μπορεί να ζηλεύουν, αλλά μέσα τους νιώθουν ένα βάθος, ένα βάρος και μια νοσταλγία για κάτι που δεν μπορούν να ονομάσουν. Συνειδητά ή όχι, ο 9 λαχταρά να γνωρίσει και να ζήσει σύμφωνα

245

με τους βαθύτερους νόμους της ζωής, να νιώσει την βαθύτερη σύνδεση με τους άλλους και να βρει την έμπνευση για να εκπληρώσει τον σκοπό του που τον καλεί. Όταν ο 9 μπλοκάρει την ενέργεια του, δηλαδή η δόνηση του 9 λειτουργεί αλλοιωμένα, βιώνει χρόνιες σωματικές ασθένειες, σπάνιες μολύνσεις, ενεργειακές ασθένειες, χρόνιο πόνο, προβλήματα στην πλάτη, ή αρθρίτιδα. Αυτές οι ασθένειες δεν έρχονται από εξωτερικές πηγές, αλλά από το ασυνείδητο μας που αντιδρά σε θέματα αμαρτίας και μετάνοιας. Όταν ο 9 προσπαθεί να θεραπευτεί μόνος του, λίγο βοηθάει την κατάσταση του, αλλά όταν στρέφεται στους άλλους για να υπηρετήσει και να δεχτεί ολοκληρωτικά την κατάσταση του, η θεραπεία του αρχίζει. Με τον Συγχωρέσει τον εαυτό τους, ουσιαστικά ανοίγει την πόρτα της θεραπείας του. Οι περισσότεροι 9 ανακουφίζονται, όταν σκεφτούν την Αρχή της Μη Κρίσης – που λέει ότι το Πνεύμα δεν μας κρίνει, αλλά μας δίνει τις ευκαιρίες να ισορροπήσουμε και να μάθουμε. Όπως και οι 6, αλλά με μια πιο βαθιά επίδραση, απελευθερώνοντας τον εαυτό τους από την κρίση, παράγεται μια βαθιά θεραπεία για τους 9. Αισθάνονται ότι ένα μεγάλο βάρος φεύγει από τους ώμους τους. Τις στιγμές που ανοίγονται και Συγχωρούν τον εαυτό τους, οι 9 ανακαλύπτουν ότι το Πνεύμα δεν ήταν ποτέ απόν, ούτε μια στιγμή από την ζωή τους. Η Αρχή της Πίστης υπενθυμίζει στον 9, όπως και σε όλους μας την άμεση και απευθείας σύνδεση που έχει με τα μυστήρια και τη σοφία του Πνεύματος. Από την στιγμή που βρίσκει την ενότητα στην ενεργειακή δόνηση του, ο 9 έχει βρει την Ακεραιότητα και την σοφία της καρδιάς του. Αν και δεν είναι απαραίτητο να διδάσκει, ή να συμβουλεύει, πάντα οδηγεί τους άλλους με την έμπνευση και το παράδειγμα που δίνει με τον τρόπο που ζει. Όταν όμως αποφασίσει να ακολουθήσει τον δρόμο της διδασκαλίας, τα λόγια του έχουν πλούτο και ρέουν με πνευματική δύναμη και την εξουσία της Ακεραιότητας σε πράξη. Ή μπορεί να μην μιλάει καθόλου, αλλά δεν έχει σημασία. Όπως ο Γκάντι, η ζωή του είναι παράδειγμα προς τους άλλους. Η έμπνευση έρχεται όταν πραγματικά ζει συντονισμένος με τους πνευματικούς νόμους και με την αγάπη και με κάποιο τρόπο υποκινεί την ανθρωπότητα. Η ζωή του γίνεται η ζωντανή απόδειξη της σοφίας της ακεραιότητας. Στην 3η Θέση του Γενέθλιου Χαρακτηριστικού η ενεργειακή δόνηση του 9 αντανακλά τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας είναι εμφανή στους άλλους, πολλές φορές με την πρώτη ματιά. Η ενεργειακή δόνηση σε αυτή την Θέση, συμπληρώνει την 2η Θέση των Έμφυτων Κλίσεων, γιατί εκφράζει εκείνες τις τάσεις που παρουσιάζονται πιο έντονα στα μεσαία χρόνια της ζωής μας. Και σε αυτή την Θέση ισχύει ότι και στην 2 η. Η ευαισθησία και η φιλάνθρωπη διάθεση είναι εμφανείς σε όποιον διαθέτει αυτή την δόνηση ως βασικό χαρακτηριστικό. Φαίνεται ανεκτικός και υπομονετικός, ακούει τους άλλους με προσοχή και ακόμα κι αν ο ίδιος δεν το συνειδητοποιεί, αποτελεί πόλο έλξης για τους γύρω του, που δείχνουν να τον εμπιστεύονται και να τον ακολουθούν. Δείχνει να έχει μια ευρεία αντίληψη για τα πράγματα και πολλοί τον θεωρούν ανοιχτόμυαλο. Διαθέτει μεγάλη ικανότητα στο να βρίσκει λύσεις για κάθε πρόβλημα και να ολοκληρώνει τα πράγματα. Ανάλογα με τον πόλο που λειτουργεί, πολλές φορές μπορεί να δείχνει πεισματάρης και ισχυρογνώμων. Πολλές φορές, ενεργεί σαν να κατέχει την απόλυτη αλήθεια και δεν αφήνει κανένα περιθώριο για κάτι διαφορετικό από αυτό που αυτός υποστηρίζει. Μπορεί να θέλει να επιβάλλεται και να παρουσιάζεται κτητικός και σκληρός στους άλλους. Μερικές φορές, όσοι τον

246

πλησιάζουν μπερδεύονται γιατί ο 9 έχει την τάση να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην έκσταση και στην κατάθλιψη. Οι διαθέσεις του αλλάζουν γρήγορα και και δείχνει αντιφατικός και ακατανόητος για όσους δεν τον γνωρίζουν καλά. Οι άλλοι δυσανασχετούν και απομακρύνονται όταν ο 9 κοιτάει μόνο τις δικές του ανάγκες και θέλει όλα να γίνονται με τον δικό του τρόπο, ή τον ακολουθούν πιστά, υποταγμένοι στην δύναμη που αποπνέει η προσωπικότητα του. Ή από την άλλη μεριά, ίσως να φαίνεται κάποιος που είναι εύπιστος, ντροπαλός και φοβισμένος, που βλέπει την αρνητική πλευρά των πραγμάτων και που αντιστέκεται στις αλλαγές. Μπορεί να βρίσκεται σε ένα συνεχές κυνήγι για κάτι που ούτε κι ο ίδιος ξέρει τι είναι. Μέσα του σιγοκαίει η δίψα για έναν καλύτερο κόσμο, αλλά αναλώνεται στην αυτολύπηση και γεμίζει με απαισιοδοξία, ό,τι τίποτα δεν μπορεί να τον βοηθήσει για να βρει τον δρόμο του. Όσοι ανταποκρίνονται σε αυτό το έμμεσο αίτημα του για βοήθεια, τις περισσότερες φορές αντιλαμβάνονται ότι οι προσπάθειες τους θα πέσουν στο κενό. Ο 9 ακυρώνει με κάθε τρόπο την βοήθεια τους, ακόμα κι αν φαινομενικά δείχνει να την δέχεται. Μέχρι να αφυπνιστεί και να συνειδητοποιήσει την δική του δύναμη, χειρίζεται τους άλλους μέσα από τον θυμό και την ενοχή. Οι άλλοι μπορεί να τον αισθάνονται μνησίκακο και εκδικητικό, όταν εκείνος αδυνατεί να αφήσει πίσω του την αδικία κι ό,τι τον πληγώνει και να μετασχηματίσει τον πόνο του σε γνώση της αλήθειας και της συμπόνιας. Από την μία μπορεί να φαίνεται ότι ορίζεται από αδιάλλακτους κανόνες και δείχνει πουριτανός και ηθικολόγος, ή από την άλλη, φέρεται αναξιόπιστα και ανέντιμα χωρίς να ακολουθεί καμία ηθική αξία και αρχή. Μπορεί να παρουσιαζεται ως ο απόλυτος υλιστής ή ο ευαίσθητος καλλιτέχνης που βρίσκει την χαρά στην ανιδιοτέλεια και στην προσφορά μέσα από την τέχνη του. Μέχρι να βρει την αγάπη για τον εαυτό του και να συνδέσει την ευαίσθητη καρδιά του με την λογική του, ο 9 ταλαντεύεται στους πόλους, δείχνοντας άστατος και ευάλωτος στα χτυπήματα της ζωής, ή αποστασιοποιημένος και αδιάφορος για ό,τι συμβαίνει γύρω του και στον κόσμο. Στην 4η Θέση του Αριθμού της Κληρονομιάς η ενεργειακή δόνηση του 9 αντανακλά τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τις αντιλήψεις που μεταφέρθηκαν από τους προγόνους σε εμάς. Ο τρόπος που λειτουργούμε τις Ιδιότητες της συγκεκριμένης δόνησης μπορεί να είναι ένα δώρο ή ένα εμπόδιο για την δική μας πορεία. Όποιος έχει την δόνηση του 9 στην Θέση της Κληρονομιάς έχει λάβει μηνύματα σχετικά με την Ακεραιότητα του, για την ικανότητα του να Συγχωρεί και για να Αφυπνιστεί Πνευματικά, παίρνοντας την ευθύνη για την ζωή του και προσφέροντας την βοήθεια και την στήριξη του σε όλους όσους τον έχουν ανάγκη. Πολλές φορές, έχει την πεποίθηση ότι η ζωή είναι δύσκολη και γεμάτη πόνο, αδικίες, απώλειες και αποχωρισμούς. Ίσως και οι εμπειρίες της ζωής του να επιβεβαιώνουν αυτή την πεποίθηση μέχρι να συνειδητοποιήσει την δύναμη που έχει να μετασχηματίζει αυτόν τον πόνο σε σοφία, συμπόνια και αγάπη και να την απλώσει απλόχερα στον εαυτό του και στους άλλους. Μέχρι να αφυπνιστεί όμως, μπορεί να χάνεται μέσα σε ένα κυκεώνα συναισθημάτων ή να ζει μόνο με κεφάλι του, ζώντας αποστασιοποιημένος και αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω του. Ίσως να φέρεται εγωιστικά και να ασχολείται μόνο με τις δικές του ανάγκες, ή να παίρνει τον ρόλο του θύματος και του μάρτυρα, κατηγορώντας τους άλλους για τις αδικίες που του συμβαίνουν. Όταν εγκλωβίζεται στον πόνο, αδυνατεί να δει καθαρά το μάθημα που έρχεται στην ζωή του με αυτόν τον

247

τρόπο. Κρατάει κρυμμένα τα αληθινά του συναισθήματα και θυμώνει που οι άλλοι δεν μπορούν να τον κατανοήσουν και να του συμπαρασταθούν ή διακατέχεται από συναισθηματικές εκρήξεις που απομακρύνουν τους άλλους γύρω του και ο ίδιος θρηνεί για την μοναξιά του και ότι δεν υπάρχει κανείς για τον ίδιο σε αυτόν τον κόσμο. Όποιος έχει αριθμό Κληρονομίας 9 είναι γεμάτος από ξένα «πρέπει» και αξίες που ακολουθεί εξωτερικά, γιατί φοβάται την κριτική, ή δεν έχει κανέναν κανόνα και καμία αρχή και ζει εις βάρος των άλλων, κάνοντας χειρισμούς και εξαπατήσεις για να πάρει αυτό που ο ίδιος χρειάζεται. Σε όποιον πόλο και να λειτουργεί, μέχρι να αναλάβει την ευθύνη της δικής του ζωής, δεν μπορεί να κατανοήσει την δύναμη που διαθέτει. Όταν η δόνηση του 9 βρει την ενότητα της, τότε μπορεί και να ανοίξει πραγματικά την γενναιόδωρη καρδιά του και να δείξει την αγάπη που έχει για όλη την ανθρωπότητα. Έχει λάβει ως δώρο από την προγονική του κληρονομιά μια ευαίσθητη και καλλιτεχνική φύση που μαζί με την ισχύ που διαθέτει, κάνουν τον τέλειο συνδυασμό για να εμπνεύσει με το παράδειγμα του τους άλλους. Του έχουν δωρίσει την δύναμη της αναγέννησης και του μετασχηματισμού κι έτσι μπορεί να επανορθώνει και να αποκαθιστά τα κακώς κείμενα και να βρίσκει λύσεις, όταν αυτό είναι εφικτό, αλλά και να μπορεί να μάθει να αποδέχεται και όσα δεν λύνονται. Έχει το χάρισμα να αναγεννάται μέσα από τις στάχτες του, να συνεχίζει την πορεία του και να ολοκληρώνει. Στην 5η Θέση του Εσωτερικού Εαυτού η δόνηση του 9 εκφράζει τα εσωτερικά μας κίνητρα και τις πιο βαθιές επιθυμίες της καρδιάς μας, ανεξάρτητα το πώς συμπεριφερόμαστε και πώς δείχνουμε εξωτερικά. Όποιος έχει τον αριθμό 9 στην 5η Θέση η βαθύτερη επιθυμία του είναι να φέρει την αγάπη για όλον τον κόσμο και επιδιώκει την παγκόσμια τελειότητα. Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες που ζει, μέσα του υπάρχει ένα φιλάνθρωπο και συμπονετικό πνεύμα που έρχεται στην επιφάνεια, όταν το άτομο καταφέρει και ενώσει αυτό που νιώθει στην καρδιά του με το εύστροφο και δυναμικό μυαλό του. Η δόνηση του 9 σε αυτή την Θέση αντανακλά την επιθυμία του ατόμου να γίνει ολόκληρο, να ανακαλύψει τον εαυτό του, να δώσει ένα νόημα στις εμπειρίες που βιώνει με την καρδιά του. Μέχρι όμως να βρει την ενότητα του 9, ίσως να νιώθει πικραμένος και θυμωμένος από τις «αδικίες» της ζωής και να έχει μια τάση να αναμασά το παρελθόν και να αγκιστρώνεται από αυτό, μην μπορώντας να αφήσει πίσω ό,τι τον έχει πληγώσει. Μπορεί να δυσκολεύεται να Συγχωρέσει τους άλλους, αλλά και τον εαυτό του και να βασανίζεται από ενοχές, μετανιώνοντας για όσα έχει κάνει, ή δεν έχει κάνει. Δυσκολεύεται να βρει το πραγματικό νόημα για όσα του συμβαίνουν και προσπαθεί να αποφύγει την ευθύνη για την ζωή του, ρίχνοντας την ευθύνη σε κάποιον άλλον, ή τείνει προς την αυτολύπηση, πιστεύοντας πως κανείς δεν μπορεί να τον βοηθήσει για να βγει από το δράμα του. Μπορεί να νιώθει ασφαλής ακολουθώντας ξένα «πιστεύω» και άκαμπτους κανόνες που τον περιορίζουν, προσπαθώντας να τους επιβάλλει και στους άλλους γύρω του, εμμένοντας ότι αυτά είναι ο σωστός δρόμος για να ακολουθήσει κανείς, ή από την άλλη, μπορεί να αρνείται και να επαναστατεί σε κάθε αρχή και νόμο. Ο Εσωτερικός Εαυτός δονείται από μια τεράστια συναισθηματική δύναμη που το άτομο χρειάζεται να μάθει να διαχειρίζεται σωστά, γιατί αυτή τείνει να κάνει εκρήξεις ή να αποσύρεται τελείως. Ίσως μέσα του να βιώνει έντονες αλλαγές στην διάθεση του, μέχρι να βρει την Ακεραιότητα του. Ο Εσωτερικός Εαυτός ψάχνει την Ακεραιότητα και όταν αρχίζει να ενώνει τα διασπασμένα κομμάτια

248

του και να ανακαλύπτει την ιστορία του, τότε το άτομο προχωράει προς ένα άλλο επίπεδο συνειδητότητας. Το άτομο έχει βασικό κίνητρο την αναζήτηση του εαυτού και της αλήθειας. Η προσωπική του ορμή τον οδηγεί να ανακαλύψει ένα βαθύτερο νόημα για την ζωή. Υπάρχει ικανότητα για Πνευματική Αφύπνιση που ωθεί το άτομο να ενώσει τον υλικό κόσμο με τον πνευματικό. Όταν καταφέρει να πετύχει την ενότητα της δόνηση του 9, το άτομο αντιλαμβάνεται την δύναμη του, την σοφία και τον σκοπό που έχει στην ζωή του. Γίνεται ο θεραπευτής και ο δάσκαλος που ο βαθύτερος εαυτός επιθυμεί να είναι και διδάσκει όχι με λόγια, αλλά με τον τρόπο που ο ίδιος ζει με μια καρδιά που δονείται από συμπόνια, κατανόηση και αγάπη για όλη την ανθρωπότητα. Στην 6η Θέση του Εξωτερικού Εαυτού ο αριθμός 9 εκφράζει χαρακτηριστικά που είναι φανερά στους άλλους. Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, στο στενότερο κύκλο μας, στους πιο οικείους μας ανθρώπους συμπεριφερόμαστε με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Αυτή η Θέση αντανακλά τον τρόπο που σχετιζόμαστε και την αίσθηση που έχουν οι άλλοι για μας. Όποιος έχει την δόνηση της Ακεραιότητας, της Πνευματικής Αφύπνισης και της Συγχώρεσης στην Θέση του Εξωτερικού Εαυτού δίνει την αίσθηση στους άλλους ότι είναι ανεκτικός, συμπονετικός και του αρέσει να φροντίζει τους άλλους. Φαίνεται ότι είναι ένας ζεστός και ευγενικός άνθρωπος που πολεμάει για το δίκιο και εμπνέει σεβασμό στους άλλους. Γενικώς, οι άλλοι βλέπουν ότι έχουν μπροστά τους έναν ιδιαίτερα φιλοσοφημένο άτομο που γνωρίζει κάποιες αλήθειες για την ζωή και πολλές φορές τον πλησιάζουν για να πάρουν την στήριξη, την βοήθεια του και την συμβουλή τους. Γίνεται καλός φίλος και αγαπάει το σπίτι και την οικογένεια. Αν η δόνηση του 9 έχει αλλοιωθεί, είναι ο ίδιος που έχει χάσει το κέντρο του και αναζητά την στήριξη και την βοήθεια των άλλων και ενδιαφέρεται υπερβολικά για την γνώμη που έχουν οι άλλοι για αυτόν. Ανάλογα σε ποιον πόλο των Βασικών Αντιθέσεων λειτουργεί μπορεί να φαίνεται υπερβολικά εύπιστος και αφελής και να αλλάζει γρήγορα απόψεις και διαθέσεις. Όσοι τον ζουν από κοντά, γίνονται μάρτυρες στις ξαφνικές εναλλαγές της διάθεσης του που πιάνουν όλο τον φάσμα από τον έντονο θυμό στην μεγάλη υπομονή κι ανεκτικτότητα, από την ζήλεια και την κτητικότητα μέχρι την γεμάτη συμπόνια κατανόηση και από το πάθος μέχρι την ψυχρή αποστασιοποιημένη παρατήρηση. Αυτό ξαφνιάζει και πολλές φορές φοβίζει τους κοντινούς του ανθρώπους που δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν σε αυτές του τις εκρήξεις ή στην τάση του να απομονώνεται και να αποσύρεται. Όταν ο 9 πονάει, συνήθως κρύβει τον πόνο του κάτω από ένα ψυχρό προσωπείο ή μπαίνει στην αυτολύπηση. Υποφέρει από την τελειομανία του και πικραίνεται από την ζωή που δεν είναι τόσο τέλεια όσο εκείνος πιστεύω ότι «πρέπει» να είναι. Οι πολύ κοντινοί του εκπλήσσονται όταν τους κατηγορεί για πράγματα που έχουν συμβεί στο παρελθόν και αυτός δείχνει να μην έχει ξεχάσει ποτέ. Ίσως να φαίνεται άκαμπτος και ισχυρογνώμων σε διάφορα πιστεύω και κανόνες που θεωρεί ότι είναι σωστά κι άλλες φορές παρουσιάζεται ντροπαλός και αναποφάσιστος, προσπαθώντας να αποφύγει οποιαδήποτε ευθύνη που του αναλογεί. Μπορεί να έχει την τάση να ελέγχει τους άλλους και να προσπαθεί να επιβάλλει τους δικούς του κανόνες και να γίνεται κτητικός, πιεστικός και μισαλλόδοξος ή να γίνεται εύκολο θύμα όσων θέλουν να τον χειριστούν και να τον εκμεταλλευτούν. Μερικές φορές δείχνει να μην μπορεί να αποδεχτεί τις αλλαγές που έρχονται στην ζωή

249

του και νιώθει πολύ ευάλωτος και εύθικτος, όταν κάτι τελειώνει και πρέπει να το αποχωριστεί και να προχωρήσει παρακάτω. Τότε μπορεί και να βλέπει μόνο την αρνητική πλευρά των καταστάσεων και να του διαφεύγει ο σκοπός που συμβαίνουν τα πράγματα. Μπορεί να φαίνεται ότι ασχολείται μόνο με τις δικές του ανάγκες και να θέλει με κάθε τρόπο να τραβήξει την προσοχή, ή χάνει τον εαυτό του και ζει την ζωή του μέσα από τις ζωές των άλλων. Πολλές φορές, τείνει να αποδίδει στους άλλους την ευθύνη για ό,τι του συμβαίνει και τους ενοχοποιεί, με αποτέλεσμα οι άλλοι να κουράζονται και να θυμώνουν με την συμπεριφορά του ή έχει την τάση να αναλαμβάνει και τις ευθύνες των άλλων στους ώμους του και μετά επαναστατεί από το βάρος που σηκώνει. Συνηθίζει να ανακατεύεται στα προβλήματα των άλλων, ακόμα κι όταν δεν του το ζητούν και αυτό έχει αρνητικές επιδράσεις για τον ίδιο. Δυσκολεύεται να αλλάξει τις συνήθειες του και περιμένει από τους άλλους να τον καθοδηγήσουν και να τον βγάλουν από τις παγίδες που μπαίνει ή θεωρεί ότι μόνο ο δικός του τρόπος να αντιμετωπίζει τα πράγματα είναι ο σωστός. Μέχρι να βρει την ενότητα της Ακεραιότητας, της Πνευματικής Αφύπνισης και της Συγχώρεσης, οι άλλοι ίσως να βλέπουν τον έναν ή τον άλλον πόλο της δόνησης και έχουν την αίσθηση ενός δύσκολου και πολλές φορές ακατανόητου ανθρώπου που ψάχνει να βρει έναν νόημα στην ζωή του και πολλές φορές βάζει τον εαυτό του σε δύσκολες και επώδυνες καταστάσεις. Όταν η ενότητα της δόνησης επιτευχθεί, οι άλλοι βλέπουν την γενναιόδωρη και ρομαντική φύση του και την καλλιτεχνική του ευαισθησία. Διακρίνουν την σοφία και την δύναμη του και βλέπουν στο πρόσωπο του έναν ηγέτη που διαθέτει έναν συγκεκριμένο σκοπό και ισορροπία, όπως και την ικανότητα να διαχειρίζεται την έντονη συναισθηματική του φύση. Φαίνεται ένας άνθρωπος που ζει την ζωή του σύμφωνα με τα πιστεύω και τις αρχές του. Αυτό που δείχνει στους άλλους είναι κι αυτό που ο ίδιος είναι και αναλαμβάνει την ευθύνη για αυτά που σκέφτεται, πράττει και λέει. Οι άλλοι βλέπουν ένα άτομο που δρα συνειδητά, ακούει την καρδιά του και μπορεί να προχωρά στην ζωή με σκοπό την πνευματική του εξέλιξη προσφέροντας ανιδιοτελώς σε όλους όσους χρειάζονται την βοήθεια του. Όσοι ζουν μαζί του έχουν την τύχη να γνωρίσουν ένα πραγματικό δάσκαλο της ζωής. Στην 7η Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης η ενεργειακή δόνηση του 9 μας πληροφορεί για τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αναπτυχθούμε και να βοηθηθούμε να φτάσουμε στον σκοπό της ζωής μας. Αντιπροσωπεύει τις Θεμελιώδεις Ιδιότητες που είναι απαραίτητες για να εξελίξουμε τις Έμφυτες Κλίσεις μας, για να εκφράσουμε τον Εσωτερικό μας Εαυτό και τις επιθυμίες του και να καταφέρουμε να πετύχουμε την Πνευματική μας Αποστολή. Όποιες και να είναι οι δονήσεις στις υπόλοιπες Θέσεις του Ενεργειακού μας Κώδικα, όταν η δόνηση του 9 παρουσιάζεται στην Θέση του Αριθμού Ανάπτυξης, πρέπει να δουλέψει πολύ σχετικά με τα θέματα της Ακεραιότητας, της Συγχώρεσης και της Πνευματικής Αφύπνισης και να προσέξει ιδιαίτερα τις Βασικές Αντιθέσεις που δημιουργεί αυτή η δόνηση. Ίσως να αντιδρά με απόλυτο τρόπο και να βλέπει τα πράγματα με μια μονόπλευρη οπτική. Να μην δέχεται τις αλλαγές και να μένει σε καταστάσεις που δεν βγάζουν πουθενά. Μπορεί να ζει μέσα στον θυμό και να μην μπορεί να Συγχωρέσει όσους τον πλήγωσαν, ή να γεμίζει ενοχές και να θεωρεί ότι για όλα είναι υπεύθυνος ο ίδιος. Από την μια, μπορεί να ενεργεί ανέντιμα και χειριστικά, προσπαθώντας να εξαπατήσει τους άλλους για να καλύψει τις δικές του ανάγκες, ή από την άλλη μπορεί να

250

θυσιάζεται για τους άλλους, μπαίνοντας στον ρόλο του θύματος και του μάρτυρα, ενοχοποιώντας έμμεσα τους «δυνάστες» του για όσα του συμβαίνουν κι αποφεύγοντας έτσι να πάρει την ευθύνη της δικής του ζωής. Είτε αντιδρά με άκαμπτη ηθική, είτε με ανηθικότητα, είτε αντιδρά με σκληρότητα και κυνισμό, είτε με υπερευαισθησία και ευθιξία, χρειάζεται να βρει την ενότητα της δόνηση του 9 για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που του φέρνει η ζωή. Χρειάζεται να μάθει να εννοεί αυτά που λέει και λέει αυτά που εννοεί, να αναγνωρίσει τα δικά του κρυμμένα κομμάτια που έχουν μείνει σκιά και να βρει την ισορροπία ανάμεσα στον υλικό και πνευματικό κόσμο. Ακόμα κι αν η κοινωνική του θέση του δίνει κάποια εξουσία, πρέπει πάντα να χρησιμοποιεί την δύναμη του και το κύρος του δείχνοντας σεβασμό και κατανόηση. Όποιος έχει αυτή την μετασχηματιστική δόνηση σε αυτή την Θέση, δεν έχει χρόνο για μικροπρέπειες, ψέμματα, χειρισμούς και εξαπατήσεις. Ούτε είναι κατάλληλη η αυτολύπηση ή η σοβαροφάνεια και ο καθωσπρεπισμός για τις ανάγκες του εγώ. Η ζωή δίνει άμεσα το μάθημα της, όταν αποκλίνει κανείς από την αλήθεια και τις ανώτερες συμπαντικές αρχές. Όποιος έχει το 9 σε αυτή την θέση, δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για ανολοκλήρωτες υποθέσεις, αλλά ξεκαθαρίσματα, αλλαγές και άμεσες αποφάσεις που γίνονται πράξεις. Ο Αριθμός Ανάπτυξης 9 προτρέπει για έναν πνευματικό τρόπο αντιμετώπισης της ζωής και την ικανότητα να αφεθεί κανείς σε όσα έρχονται, κατανοώντας το πραγματικό τους νόημα. Στην 8η Θέση του Αριθμού Μαθημάτων η ενεργειακή δόνηση του 9 εκφράζει αυτό που είναι αναγκαίο να μάθει στην ζωή του το άτομο. Βιώνει εμπειρίες που θέλουν να του διδάξουν την Ακεραιότητα, την Συγχώρεση και να το αφυπνίσουν πνευματικά. Το μάθημα έρχεται μέσα από τον πόνο ή από την συνειδητότητα. Μπορεί να γνωρίσει την σκληρότητα και την απανθρωπιά για να αφυπνιστεί στην συμπόνια και στον σεβασμό. Να βιώσει επώδυνες απώλειες, στερήσεις και αποχωρισμούς μέχρι να μάθει να στέκεται στα πόδια του και να προχωράει. Ίσως να βασανίζεται καιρό από ενοχές, ή να πνίγεται από το δίκιο του μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι χρειάζεται να μάθει να αφήνει πίσω του αυτό που τον βαραίνει, να συγχωρεί όποιον τον έχει πληγώσει και να θυμάται ότι «το λάθος είναι ανθρώπινο, αλλά η συγχώρεση θεϊκή». Με ένα μάθημα 9 χρειάζεται κανείς να είναι πολύ προσεκτικός στις προκλήσεις για εκδίκηση. Πολλές φορές, με ένα μάθημα 9, κανείς ζει με τα φαντάσματα του παρελθόντος και καταλήγει να ζει την ζωή σαν φάντασμα. Χάνει το τώρα και μένει κολλημένος σε αυτό που λείπει κι όχι σε αυτό που υπάρχει. Αργότερα, στα πιο ώριμα χρόνια του, ανάλογα με το επίπεδο της συνειδητότητας του, ίσως καταλάβει ότι δεν υπάρχει τίποτα να συγχωρέσει, γιατί όλα όσα συμβαίνουν είναι αυτά που ακριβώς χρειάζεται για την προσωπική του εξέλιξη στην ζωή. Η συνειδητοποίηση είναι ο σκοπός της ζωής και όλο το σύμπαν υπηρετεί αυτόν τον σκοπό και αυτή η κατανόηση είναι το κλειδί για το μάθημα 9. Όποιος έχει αυτή την δόνηση στην Θέση των Μαθημάτων χρειάζεται να αποφεύγει τις παράτολμες πράξεις μόνο και μόνο για να αποδείξει την δύναμη και το θάρρος του. Η υποκρισία και η ψευτοπερηφάνεια μπορεί να κυβερνούν την ζωή του και να προσελκύουν ζήλια και κριτική μέχρι να βρει την ενότητα της Ακεραιότητας και μάθει ότι εκτός από το να φαίνεται έντιμος και ειλικρινής με τους άλλους, χρειάζεται να είναι πρώτα από όλα με τον εαυτό του. Όποιος έχει μάθημα 9 ίσως να παρατηρήσει ότι οι συνέπειες των πράξεων και των αποφάσεων του έρχονται άμεσα και ακαριαία. Η ενεργειακή δόνηση του 9 δεν αφήνει

251

περιθώρια για επαναλαμβανόμενα λάθη. Είναι η δόνηση της Πνευματικής Αφύπνισης και το μήνυμα του μαθήματος είναι ξεκάθαρο. Όταν κανείς βρίσκει την ενότητα της δόνησης του 9 αντιλαμβάνεται πια διαφορετικά τον κόσμο και την ζωή και ανακαλύπτει ότι σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει τίποτα που να πρέπει να βελτιώσουμε ή να αλλάξουμε, εκτός από τον τρόπο που εμείς κοιτάμε γύρω μας. Στην 9η Θέση του Αριθμού Ωρίμανσης η ενεργειακή δόνηση του 9 αντιπροσωπεύει το πιο ώριμο κομμάτι του εαυτού μας, αφού έχουμε διανύσει την μεγαλύτερη διαδρομή, έχουμε πάρει τα μαθήματα μας και βρισκόμαστε κοντύτερα στον αληθινό εαυτό μας. Αυτή η δόνηση κυριαρχεί στα ωριμότερα χρόνια της ζωής μας. Όποιος διαθέτει την ενεργειακή δόνηση του 9 σε αυτή την Θέση, έχει κατανοήσει τι σημαίνει Ακεραιότητα, Συγχώρεση και Πνευματική Αφύπνιση. Η ασυνέπεια και η ανειλικρίνεια μπορεί να είχαν καταλάβει μεγάλο μέρος των νεότερων χρόνων του, αλλά τώρα πια γνωρίζει το κόστος που έχουν στην ζωή του. Ίσως να έχει αποκτήσει χρήματα, κύρος και εξουσία, και τώρα είναι η περίοδος που καταλαβαίνει ό,τι τίποτα από όλα αυτά δεν του δίνουν την πραγματική ευτυχία και το νόημα που αποζητά στην ζωή του, παρά μόνο όταν ανοίξει την καρδιά του και αρχίσει να προσφέρει την βοήθεια και την στήριξη σε όσους τον έχουν ανάγκη. Είναι η κατάλληλη περίοδος που μπορεί να προχωρήσει περισσότερο από τις επιφανειακές επιτυχίες του υλικού κόσμου στον πνευματικό κόσμο και τις αλήειες της ζωής. Ίσως τον περισσότερο καιρό να τον πέρασε κατηγορώντας τον εαυτό του ή τους άλλους και να αντιστέκεται, αντί να αποδέχεται αυτό που του συμβαίνει. Μπορεί να ήταν απόλυτος και καταπιεστικός προσπαθώντας να επιβάλλει τις δικές του αλήθειες, αντί να ανοίξει την καρδιά και το μυαλό του και να αρχίσει να σέβεται την μοναδικότητα και την πολυπλοκότητα των άλλων. Μπορεί να ζούσε χωρίς κανόνες ή να ζούσε μόνο για τους κανόνες, να ήταν υπερβολικά συναισθηματικός και υπερευαίσθητος ή κυνικός και αδιάφορος. Όπως και να ζούσε την ζωή του, ο ώριμος εαυτός έχει αναπτύξει την συμπόνια και την κατανόηση για τους άλλους και έχει αφομοιώσει τις ανώτερες αλήθειες μέσα από τις εμπειρίες που είχε όλα τα χρόνια. Στα ώριμα χρόνια, η δόνηση του 9 κάνει την ανάγκη της πνευματικής εξέλιξης επιτακτική και σε αυτή την περίοδο οι προσωπικές ανάγκες έχουν βρει μια ισορροπία με τις ανάγκες των άλλων. Όποιος έχει Αριθμό Ωρίμανσης 9 ξέρει πώς να αναλαμβάνει ευθύνες, αλλά χωρίς να χάνει τον εαυτό του. Οι έντονες συναισθηματικές εκρήξεις έχουν καταλαγιάσει και έχει μειωθεί η τάση να παραπαίει κανείς ανάμεσα στην υπερβολική ανεκτικότητα και στην παγερή αποστασιοποίηση. Ο σκοπός πια είναι η παράδοση και η απελευθέρωση ακολουθώντας την ροή των πραγμάτων αβίαστα και με εμπιστοσύνη πώς ό,τι και να συμβαίνει, συμβαίνει για την καλύτερη δυνατή εξέλιξη της ψυχής μας. Ο ώριμος Εαυτός 9 ακτινοβολεί εμπειρία, γνώση και σοφία και την μοιράζεται με τους άλλους γύρω του προσφέροντας την ανιδιοτελώς σε όποιον την χρειάζεται. ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ 9 1. Η Αρχή του Τώρα

252

Η Ιδέα ότι ο χρόνος δεν υπάρχει μπορεί να φαίνεται μια αφηρημένη φιλοσοφία. Έτσι κι αλλιώς, ο χρόνος υπάρχει από πρακτική άποψη. Έχουμε ρολόγια και ημερολόγια, έχουμε αναμνήσεις από το παρελθόν και μπορούμε να υπολογίσουμε κάποια πράγματα για το μέλλον. Εντωμεταξύ τα ρολόγια συνεχίζουν να χτυπάνε και έτσι φαίνεται παράλογο να λέμε ότι ο χρόνος δεν υπάρχει. Αν εξετάσουμε το μυαλό μας καλύτερα,όμως, μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά σε μια άλλη δυνατότητα- ότι μόνο το τώρα υπάρχει. Η αίσθηση μας ότι ο χρόνος περνάει, καθώς περιμένουμε στην ουρά στο ταχυδρομείο είναι μόνο μια σειρά από εντυπώσεις και αναμνήσεις καθώς υπάρχουμε στην παρούσα στιγμή και μετά στην επόμενη και στην επόμενη. Όταν μετανιώνουμε για το παρελθόν, το παρελθόν δεν υπάρχει παρά μόνο στον μυαλό τώρα αμέσως, όταν διατηρούμε την μετάνοια ζωντανή με τις εικόνες που επικαλούμε μέσα μας. Όταν νιώθουμε αγωνία σχετικά με το μέλλον, αυτό το μέλλον δεν υπάρχει εκτός από το μυαλό μας τώρα αμέσως, όπου διατηρούμε την αγωνία ζωντανή με τις εικόνες που διατηρούμε. Η Αρχή του Τώρα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, ο χρόνος είναι μια αφηρημένη έννοια. Αυτή η Αρχή δεν είναι μόνο για τους φιλόσοφους, είναι για να τον εφαρμόζουμε όλοιμας, ειδικά όταν κολλάμε και μετανιώνουμε για το παρελθόν, ή ανησυχούμε για το μέλλον. Καθώς συνηθίζουμε την ιδέα του αιώνιου παρόντος, φέρνοντας την προσοχή μας πίσω στο τώρα, μπορούμε να αλλάξουμε την ζωή μας για πάντα. Το για πάντα βέβαια, είναι επίσης το τώρα. Περισσότερες από τις αγωνίες μας, όλα αυτά για τα οποία μετανιώνουμε και τα προβλήματα δεν υπάρχουν αυτή την στιγμή, τα διατηρούμε ζωντανά με τις εικόνες, τα συναισθήματα και τις συνδέσεις που συσσωρεύουμε στους νοητικούς φακέλλους για το παρελθόν και το μέλλον. Μια δουλειά που πρόκειται να συμβεί αύριο –το αύριο είναι μια ιδέα του μυαλού μας- γίνεται πραγματικότητα, καθώς την σκεφτόμαστε, η διαφωνία μας με έναν αγαπημένο με όλα τα δάκρυα και τις ενοχές, δεν είναι παρά ένα φάντασμα της ιστορίας, που αναβιώνει, καθώς το σκεφτόμαστε και μετανιώνουμε για αυτά που είπαμε στο παρελθόν. Η Αρχή του Τώρα μπορεί να καθαρίσει την ψυχή μας από τα ερείπια και μας γυρίζει σε μια κατάσταση απλότητας και εσωτερικής ειρήνης. Δεν μας βοηθάει στο μέλλον, όμως και δεν συνέβη στο παρελθόν. Η Αρχή του Τώρα μας υπενθυμίζει για το πώς είναι η πραγματικότητα, κι όχι όπως την σκεφτόμαστε, ή ευχόμαστε να ήταν ή ελπίζουμε ή φοβόμαστε ότι μπορεί να είναι. Μόνο αυτό το άχρονο τώρα υπάρχει. Όλα τα άλλα είναι κόλπα του νου μας. Κανονικά, όταν έχουμε ένα πρόβλημα, εμπεριέχει κάτι που ήδη έχει συμβεί, είτε πριν δύο λεπτά, είτε δεκαετίες πριν, ή κάτι που προβλέπουμε ότι θα συμβεί στο μέλλον. Σχεδόν ποτέ δεν έχουμε πρόβλημα στο τώρα. Για παράδειγμα, ο Ρούντοφλ κάθεται σε ένα παγκάκι στην μέση από μια κρίση της μέσης ηλικίας του. η γυναίκα του τον αφήνει, η κόρη του έχει χρεώσει την τελευταία πιστωτική του κάρτα, η τράπεζα του έχει στείλει εξώδικο που κόλλησε στην πόρτα του σπιτιού του κι ο γιος του χρειάζεται χρήματα για να βγει από την φυλακή, επειδή οδηγούσε μεθυσμένος ένα κλεμμένο αυτοκίνητο. Η ζωή του Ρούντοφλ φαίνεται να διαλύεται ή όχι; Δεν αρχίσαμε αυτό το μικρό σενάριο καθώς εκείνος καθόταν στο παγκάκι; Αυτή την στιγμή, το ότι κάθεται απλώς είναι η πραγματικότητα του Ρούντοφλ. Ίσως

253

να έχει να αντιμετωπίσει άλλες στιγμές ή άλλα προβλήματα, αλλά αυτή την στιγμή δεν έχει πρόβλημα. Απλώς κάθεται στο παγκάκι. Τα σώματα μας ζούν στο παρόν. Εκτός από τις σκέψεις μας που ίσως έχουμε σχετικά με τα λάθη του παρελθόντος ή για τα προβλήματα του μέλλοντος, μπορούμε να επικαλεστούμε την Αρχή του Τώρα που μας υπενθυμίζει ότι μόνο το τώρα υπάρχει. Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να χαλαρώνουμε και να αγκαλιάζουμε αυτή την στιγμή και να βάζουμε το ένα πόδι μπροστά στο άλλο, καθώς διαχειριζόμαστε αυτό που εμφανίζεται αμέσως τώρα, μια στιγμή και ένα βήματα την φορά. Όσοι από εμάς θέλουμε να παραλείπουμε κάποια βήματα μπορούμε να μάθουμε να χαλαρώνουμε την τωρινή στιγμή. Όσοι από εμάς τείνουμε να κόβουμε δρόμο για να πάμε εκεί που θέλουμε, μπορούμε να χαλαρώσουμε απλά, να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να θυμηθούμε ότι μόνο το τώρα υπάρχει. Όσοι από εμάς που είμαστε μπερδεμένοι ή ανυπόμονοι, που σκεφτόμαστε πολύ για τα μελλοντικά μας σχέδια, μπορούμε να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε ότι τα σχέδια είναι σκέψεις και οι σκέψεις αλλάζουν. Υπάρχουν μόνο στον χρόνο και ο χρόνος υπάρχει μόνο στο μυαλό μας. Μπορούμε να νιώθουμε σε ένταση, να ανησυχούμε σχετικά με κάθε σκέψη που περνάει για το παρελθόν ή για το μέλλον στο μυαλό μας, τότε πρέπει να θυμόμαστε που είμαστε –εδώ και τώρα και μετά το ξεχνάμε. Μετά το θυμόμαστε ακόμα περισσότερο, έτσι η ποιότητα των στιγμών του τώρα συνεχώς βελτιώνεται. 2. Η Αρχή των Κύκλων Διάφορες μορφές ενέργειας δονούνται σε διαφορετικούς βαθμούς, όπως το ποτάμι που ρέει από τα υψηλότερα επίπεδα και κινείται μέσα από επαναλαμβανόμενους κύκλους, επεκτείνεται και συσπάται, όπως κι η αναπνοή μας. Από την στιγμή που τα πάντα στο σύμπαν είναι μια μορφή ενέργειας, όλα υπόκειται στην Αρχή των Κύκλων: η Ανατολή και η Δύση, η πανσέληνος και το φεγγάρι στην χάση του, η παλίρροια και η άμπτωτη των νερών κι οι εποχές του χρόνου αντανακλούν αυτήν την Αρχή. Μας υπενθυμίζει ότι όλα τα πράγματα έχουν την πιο ευνοϊκή και την λιγότερη ευνοϊκή στιγμή τους κι όλα τα πράγματα ανεβαίνουν και πέφτουν. Μια σκέψη ή μια πράξη αρχίζει ενώ αυτή η δονούμενη ενέργεια ανεβαίνει και κερδίζει ταχύτητα, ταξιδεύει προς την επιτυχία της, αλλά μια σκέψη, ή μια πράξη που εισάγεται σε ένα κατιόν κύκλο έχει μια μειωμένη επίδραση. Όταν ένας κύκλος δεν είναι ευνοϊκός, περιμένουμε μέχρι να ανέβει πάλι. Υπάρχουν στιγμές για μια πράξη και στιγμές για ακινησία, στιγμές για να μιλάμε και στιγμές για να σωπαίνουμε. Αυτό που προκαλεί την μεγαλύτερη σύγχυση είναι να κάνουμε το σωστό πράγμα στην λάθος στιγμή. Εκτιμώντας την ενέργεια των κύκλων στην ζωή μας μας βοηθάει να συντονιζόμαστε και να δημιουργούμε καλύτερη τύχη για εμάς. Υπάρχουν ώρες για δουλειά και ώρες για ξεκούραση, υπάρχουν ώρες για να εκμεταλλευτούμε το πλεονέκτημα ενός κύκλου που μπορούμε να κτίσουμε και ώρες που πρέπει μείνουμε ήσυχοι, να μάθουμε να περιμένουμε υπομονετικά, κάνοντας την προετοιμασία μας για το επόμενο ανοδικό κύμα. Η ζωή του Malcolm X μας δίνει ένα παράδειγμα για την Αρχή των Κύκλων. Σε ένα χαμηλό σημείο της ζωής του, όταν καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλακή, χρησιμοποίησε πολύ καλά τον χρόνο του εκεί. Μετέτρεψε την

254

φυλακή την φωλιά του από την οποία μεταμορφώθηκε και αυτό άλλαξε την δική του ζωή και την ζωή των άλλων. Αντί να αντισταθεί ή να θρηνεί για την μοίρα του, μελέτησε και διάβασε ακόμα περισσότερο. Εφάρμοσε την Αρχή των κύκλων όπως και την Αρχή της Ευελιξίας. Αναδύθηκε ως ένας μεγάλος ηγέτης για τους ανθρώπους του. Ο καθένας μας έχει τους δικούς του ρυθμούς. Καθώς βρίσκουμε τους ρυθμούς μας, εκμεταλλευόμαστε τα πλεονεκτήματα κάθε σημείου από τον κύκλο που βρισκόμαστε, μαθαίνουμε να ρέουμε με αρμονία και ρυθμό με την Αρχή των Κύκλων. Η ορμή που θέτει κάποιους κύκλους σε κίνηση μπορεί να είναι εκρηκτική, κάποιοι κύκλοι μπορεί να ανέβουν στην κορυφή και μετά πέφτουν γρήγορα, όπως ένα πολυδιαφημισμένο μπεστ-σέλλερ. Όπως ένα κομήτης, μπορεί να έχουν μια μικρή, δραματική ζωή. άλλα βιβλία μπορεί να ανεβαίνουν αργά, από στόμα σε στόμα, ανεβαίνουν στην δημοσιότητα για χρόνια και μετά έχουν μια αργή πτώση. Τέτοιοι κύκλοι εφαρμόζονται στις περιουσίες των ατόμων, των χωρών, των θρησκειών, των εταιρειών, των διασημοτήτων και των πολιτισμών –ανεβαίνουν και πέφτουν πάλι μέχρι το παράθυρο της ευκαιρίας ανοίξει πάλι και ο χρόνος είναι ο κατάλληλος.

255

Επιλόγος Δεν με ενδιαφέρει, πώς βγάζεις το ψωμί σου. Θέλω να ξέρω τι λαχταράς κι αν τολμάς να ονειρευτείς την εκπλήρωση των επιθυμιών σου. Δεν με ενδιαφέρει πόσο χρονών είσαι. Θέλω να ξέρω αν θα ρισκάρεις να γυρέψεις σαν τρελός την αγάπη, τα όνειρα, την περιπέτεια της ζωής. Δεν με ενδιαφέρει ποιοι πλανήτες σχηματίζουν τετράγωνο με την Σελήνη σου. Θέλω να ξέρω, αν άγγιξες το κέντρο της θλίψης σου, αν η προδοσία της ζωής σε έκανε πιο ανοιχτό, ή πιο συνεσταλμένο και κλειστό, επειδή φοβήθηκες να πονέσεις κι άλλο! Θέλω να ξέρω αν αντέχεις να κοιτάξεις τον πόνο, το δικό μου ή τον δικό σου, χωρίς να προσπαθήσεις να τον αποφύγεις, να τον απαλύνεις, ή να τον γιατρέψεις. Θέλω να ξέρω αν αντέχεις την χαρά, την δικιά σου ή την δικιά μου, αν μπορείς να χορέψεις ξέφρενα και να αφήσεις την έκσταση να σε πλημμυρίσει ως τα άκρα των δακτύλων σου χωρίς να μας νουθετείς να είμαστε προσεκτικοί, ρεαλιστές, χωρίς να σκέφτεσαι τους ανθρώπινους περιορισμούς. Δεν με ενδιαφέρει, αν η ιστορία που μου λες είναι αληθινή. Θέλω να ξέρω, αν μπορείς να απογοητεύσεις τους άλλους για να μην προδώσεις τον εαυτό σου. Αν αντέχεις την κατηγορία της προδοσίας, χωρίς να προδόσεις την ψυχή σου. Θέλω να ξέρω αν είσαι πιστός και άξιος εμπιστοσύνης. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να δεις την ομορφιά, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα κι αν μπορείς να ζήσεις μέσα από την υπόσταση του θεού. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να ζήσεις με την αποτυχία, την δικιά σου και την δικιά μου, και παρόλα αυτά να σταθείς στην όχθη μιας λίμνης και να φωνάξεις στο ασημένιο φεγγάρι: «Ναι!». Δεν με ενδιαφέρει που μένεις, ούτε πόσα λεφτά έχεις. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να ξυπνήσεις, μετά από μια νύχτα θλίψης και απόγνωσης, εξουθενωμένος ως το κόκκαλο, και να φροντίσεις τα παιδιά.

256

Δεν με ενδιαφέρει ποιος είσαι, ούτε πώς βρέθηκες εδώ. Θέλω να ξέρω αν σταθείς μαζί μου στο κέντρο της φωτιάς χωρίς να δειλιάσεις. Δεν με ενδιαφέρει που, με ποιον έχεις μάθει όσα ξέρεις μέχρι τώρα. Θέλω να ξέρω τι σε κρατάει ακέραιο, όταν όλα τα άλλα γκρεμίζονται. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου, κι αν πράγματι αγαπάς την παρέα σου τις άδειες στιγμές. Η «Πρόσκληση» εμπνευσμένη από τον Ονειρευτή του όρους Οράια, Σοφό Ινδιάνο της Αμερικής, Μάιος 1994