Apospasmata ek tōn tou kyriou vattelou by Anastasis Tsonidis

Μπ ψΜ ηΗΜ.ΜἩ8

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ Με “Με το? κτΜοτ

ΒΑΤΤΕΛΟΥ `

Πεμ

Δικαίου Τῶν Εθνῶν Μεταφθασθέντα εἰς Φὴν καθωμιλουμένην

λπλοεΠπναὶν

Διάλεκτον

ῖω

,ΜΜ

Ν.αΐπωοΝ.

ἐν τῇ Τυπογραφία τίς Μοιράσω”. 18αδ

ΟΟΠΗΕΜ. υκ·νεπεπν ΜΒΜ”

8 Τ924 09" Ωω 848

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ Η ΤΩΝ τω ΜΜΜ

ΒΑΤΤΕΔοΥ Περὶ

Δικαίου Τῶν Εθνῶν πεταιΡΡασθῶτα εἰς τὴν καθωμ.0.ωμένην

λπλωλΜνωλ··

Διάλεπτον

Ϊπὸ

Σ:

1ΜΜ·πΜοιν.

ΧΕΝ τῇ Τυπογραφίῳ τῆς Δωικ·έσεωω 1805.

ΠΜ”.

ΠΠΣ

ί:ΑωΙΝΑΣ.

Δεν ήθελα βέἔαι.α συγκατανεύσει εξς τὴν έκδοσι.ν ής παρούσης μεταφράσε ως, αν αἱ τ:εοοςάσεις τοῦ Γένουςμας,

και ή ανάγκη τής δημοσιεύσως τῶν

εἰς ταῦτα @περιεχομένων εννώσεων ,

δεν μ' ενεθάοουναν κατα τοῦτο. Γνω ρίζω τόσον εἶναι. έλλειπὲς καὶ κατα το οοραςικον καὶ κατα τας κυριολεξίας ,

αλλ, ελπίζω, ὅτι οἱ εκλαγαθοι ανα ·γνῶσαο θέλουσι. με συ··(%ωΒοήσει., ασ το μ.αθωσι.ν, ὅτι εἶναι ἔργον είκοσο μόνον ἡμεοῶν, καὶ ὅτι έκτος τής παντελοϋς έλλείψεως ὅλων τῶν βαη θητι.κῶν βιολί

ων, έὅιάσθην, σα τινας πεοιςάσει;., οχι μόνον ν' αφήσω αὐτὸ το έργον τή· μοτελες, Ζωοὶς να τῷ δώσω τὴν, ε·

σον επεθύμουν, ἔκτασον, αλλα καὶ να μὴν έπεξεργασθῶ τὴν οῦτως ἔχοοσαν

μετάιο,οασίν μου, μαλισα δε τα; ὅιαιοὅ ρους ὅποση μειώσεις, ὅσας ένόμισα οι

ναγαϊ.'ον να ο·:α,οενείρω είς διαφορα μέ

ρη. Καὶ ταῦτα μεν τῷς απολσνίαν τῶν ευείψεώνμου. Κρίνω ὅε περιττον το να συςήσω

τον Συἴ·γραοέα του βιὅλίου τούτου, δὶ

ότι δεν εἶναι, νομίζω, ανθ,οωπος ὅκαὶ άκρω ὅακτύλω γευσοιμενος τῆς Δικαιω ματικής, ὅςις ἡ δεν αναγνωσε αμέ σως, ἡ δεν εἶΞεν εἰς @λα βιὅλία α νοι:,οε;όμενον τον περα” μον Βοιττε ον.

Με

τον απολύτως αδύνατον, ὅια

τους τ:,οοεκτεθέντας λόγου;,

το

να έ

πιχει,οοξοω τὴν μετα:ορασιν του ὅλου συῆταμματο; ποικί).ου ὅντος καὶ ὅιε

ξοδικωτατου·

ήοκέσθ·ην ὅμως να πε

ριο,οισθῶ εἴς τινα κε;οαλαια έχοντα οἱί μεσον σχέσιν με τας παρούσας ανα # κας μας, καὶ με τα ένεςῶτα πραγ ματα τῇς Πατο ίδος μας,

@αποταμι

ειίων εἰ; αλλον καιοοντίοοσφορώτερον τὴν

2στατο

έπιθυμίαν μου του ν, ακολουθήσω τα κτικώτερον τὴν μετάιο,οασιν

Δέξασθε λοιπον εὅμενῶς, φίλοι ὅ μο·Υενεὶς, τὴν παρουσαν, ώς απ οχὴν τῶν επομένων ένασχολήσεών μου, καὶ·

ἔὅρωσθε.

Εν Ναυπλίω, τὴ' 6· Απριλλιίου 1825. (3 Πατρών;ς Σ: Σ:

---- --ΦΒοα-Φ--- -----_

πει·Ι

οῖΔετει>ώτιτοε.

Περὶ Οὐδετέρων Εθνῶν ---·- -_

Ουδέτερα έθνη ἐν καιρῷ πολέμου τινος, εἶναι ἐκεΐνα,

τα όποῖα δὲν 'λαμόάνουσι των μέρος,

απο μένοντα

το.: καὶ αδιάφοροι μεταξὶι τῶν μαχομένων, δὲν βοηθοῦ σι τα όπλα τοῦ ένος προς βάδην τοῦ αλλου. .λε ξ

ξετάσωμεν Μη Το χρέη καὶ τα δικαιώματα,

τα ο·

ποῖα πηγάζουν ἔκ τῆς Οιὅδετερότητος.

Τρόπος, τον ὅποὶον χρεωςεὶ να με τέρχεται το Οὐὅέτερον Εθνος. .9-

Δια να ··"ΡαγμοτουΗ0 τι· ά:0·ιόδ τεὶ τού-ου τοῦ ι¦ ' ' ' ζ. κ αν Ρ ο αν

φαλαίου, ανάγκη πασα να Μίμη' καλην διακρισιν με τοξο τῶν πραγμάτων τῶν συγχωρημένων εἰς ἱ

θνος ετα-.Αντ ἐλεύθερον απο προλοιόοῦοαν οποιουσ

δήποτε υποχρέωσιν, καὶ ὶκείνων, Το όποῖα δύ '

.-,

ναται απλως να πραξ·ὴ, αν “η να θεωρηταιως

πάντη Οὐδέτερον οι;ς τον υφιστάμενων πόλεμον.

(ο) ὅταν τι ἱὶθνος θέλη άσφαλῶς να μένη εἰς ταύτην τὴς Ουδετερότητος τὴν κατάστασιν , ανάγκη πασα να δει

κνό·›ρ εἰ; κάθε πραγμα· μεγάλην αδιαφορίαν καὶ άπροσω πολη4νίοιν μεταξυ τῶν διαφερομένων μερῶν· ἐπειδὴ, αν βοηθῇ τον ἔνα προς βλάόην τοῦ αλλου , χάνει πλέον τὸ δικαίωμα τοῦ να προσκλαυθ·ξἱ, αν ό ζημιού·ιενος, φἑρθῇ μὲ ἐχθροποῖθειαν κατ, αὐτοῦ ὡς συμφρονοιΤντος καὶ βοηθοῦντος τον ἐχθρόντου. Τοιοῦτο; τρόπος Ουδετερό

τητος, εἶναι Ουδετερότκ`ο δολίοι, τῆς όποίας φυσικῶ τῇ'

λόγῳ, κοἰνεὶς δὲν ανέ[εται να γευση παίγνιον. Εαν ὅ μως πολλάκις ό βλοιπτόμενο; παροιόλέπνι, τοῦτο βέ όαια προέρχεται, διότι ἴσως δὲν εἶναι εἰς κατάστασιν

να ὲκδικπθ·ῇ παρρνισία, καὶ δια τοῦτο προσποιεῖται ότι

αννοεΐ τα γενόμενοι, μόνον καὶ μόνον δια να μὴν ἐπι σπάση νέους ἐχθρους κοιτα τῆς κεφαλῆς του. Πλὴν νὶμεἰξ εδῶ δὲν ἐξετάζομεν τὶ υπαγορεύει ὴ φρόν·οσις εἰς τον άσθενῆ να προίΕη εἰς τα; τοιαιἰτας περιστάσεις, άλλ' ἐ

κεῖνο, το όποῖον εἶναι πρέπον να ‹ρυλάττεται απο το Οιὶιλέτερα ἔθνη . λς ἴιλῶμεν- λοιπον οἱς τὶ συνίστα ται ἡ Οὐιὶετερότης, τὴν όποίαν χρεωττεἰ να φυλάττκ

ο άληθῶς Ουδέτερος. Η Ουδετερότης θεωρεῖται μόνον ἐπὶ πολέμου, καὶ·πε ριλαμόάνει ὶὶύω τινα; κεφαλαιώδεις ἐντολὰς, δηλαδὴ,

Α. Να μὴ χορην·ῇ εἰς ουδένα βοήθειαν, όταν δὲν ὴναι προϋπ·ημένως υπόχρεοι; κατα τοῦτο (η καὶ να (*')

Διότι πολλάκις τα έα". ής τὸ μεταξύτων κιίμνουσι συνθή

κας τὸ να βο·οδότρ τὸ (ν το άλλο ἐν καιρῷ πολέμου,

9'.

ὶ μίαν

ποσότητα στρατιυμοίτων, Ή χρημάτων, ελ πολεμιιριδίων και άλλων

ὅμοίων·

τότε το Εθνος, τὸ όποίον δίδει· τὴν εν καιρῷ εἰρήνης συμ

φωνηθιἰοαν ταύτην βοήθιιαν, δὲν λο·νίζεται ἐχθρὅ' τοῦ ἄλλου, διότι

(3) .μὴν προμηθιόνι αναφανδον καὶ ελευθέρως εἰς ὶν τῶν μα χομένων μερῶν, στρατεύματα, ·ῖι όπλα, νι ἐρό,δια, καὶ

ἐν γένει, παν ό,τι ανάγεται κατ'εωεῖαν εἰς τον πόλε μον. Εἶπον, να μὴν δίδὴ εἰς ἔν τῶν μερῶν βοήδειαν, αλλα προσθέττω να μὴν διδη καὶ εἰς τα δύω, καν ἱ

θελεν εἶσθαι ἔση ἡ διδομένη βοήθεια· διότι παρεκτὸς τοϋ ότι ὴθελεν εἶσθαι κατανέλαστον τὸ να βοηθ·ῇ συν χρόνως καὶ τους δύω ἐχθρους, εἶναι προσέτι · αδύνατον ή τοιαύτη βοήθεια να κάμνη το ὶδιον αποτέλεσμα καὶ

εἰς τα δικο μέρη, καθότι τα αὐτὰ πραγματα, ο αὐτὸ; αριθμος τῶν στρατευμάτων, ἡ αὐτὴ ποσότης τῶν όπλων, τῶν .ὶφοδίων κ. τ.λ. προσφερόμενα εἰ; διαφορετικας πε·

ριστάσεις, δὶν αποτελοῦσι πλέον ἐπικουρίαν· ὶσότιμον·. Β.

Εἰς παν ό,τι δὲν ανοίγεται κατ' εὐθεῖαν εἰς τον

υφιστάμενον πόλεμον, τὸ απος Ουδετερον καὶ αδιαφο ρον @ως δὲν δύναται , ἐπὶ λόγῳ τῆς διατρεχούσης δια φορας, να στορήση το ἔν, ἐκρινου τοῦ πράγματος, τὸ _ όποῖον δίδει εἰς το άλλο μέρος. 0 τοιοῦτον; τρόπο; δὲν τοῦ αιραιρεῖ τὴν ἰλευθερίαν, καθ' όλα; τας Διπλω μοιτικας αναφοράς του, τους φιλικους δεσμού;του, καὶ τας ἐμπορικδις σχέσεις·του, να πράξη .τα χρειώδκ υπὲρ τοῦ

συμφέροντος

μόνος ό λόγος

τῆς Επικρατείας του.

οδτος,

όταν λοιπὸν

τῆς ώφελείας, δηλαδὴ, τοῦ ἱε

πὴκόου του, τὸ υποχρεόν·ρ να δώσὴ μίαν τινα προτί ὶκπλὴροὶ τὴν συνθήκην, ναις ε.χε ··ρεἰνει πρὶν 'τι και, ενεστιὶιε πόλεμος , καὶ, ἱιτιμίνως όχι μὶ σκιπὅν του να μας ταν δεί". ·ὶι τὶνι;·σ`εἰνοι , του απρισδιορίστως· ὅθεν αν πέη ὅ κάρος κατ' ἐμοῦ δὶν δλ.ιναμαι να παρο.πινεθιλ ότι εἶχε σκοπον να μὶ βλά ψ·ρ, καὶ ὶπομένο.ς τι Ουδετεροτης τοῦ βοηθοοντις Εθνευς δύναται .να

,ερυλαχη ,ο απο μόνον να μὴν ἱκτανθῖι περισσότερον ἀπὸ τὴν σειρ· φωνιιυεὶσαν υπόυχισιν. 4 · ` _

κι) :μπιν είς έν τῶν μερῶν, εἰς όσα πραγματα δὲν ἔχου σιν όίμεσον σχέσιν μὲ τον πόλεμον , καθώς προείπο-_

μεν, τότε το τοιοῦτον έθνος δὲν ἐκτελεῖ αλλο, εἰμὴ_ τα νόμιμοι δικαιώματα του , καὶ εἰς τοιοῦτον τρόπον δὲν εχει χώραν ή κατηγορία περὶ μερολήι1νίας. δν δὲ απ, έναντίοις άρνήται εἰς το ἔν μέρος , ἐπὶ λόγῳ τοϋ

ότι ἔχει πόλεμον μὲ το αλλο , καὶ ἐπὶ σκοπῷ να ά δικήση το δεύτερον, τότε ή τοιοιύτη Ουδετερότής δω ,εἶναι πλέον άκριὅιὶς καὶ κυρία Ουδετερότκς.

Ο κατα προήγηθείσαν Συνθήκ·ην σύμ

μαχος ενος τῶν διαιρερομένων μερῶν, ούναται να χορὴγὴσὴ τὴν προσδιο Ν

. ,

ρισθεὶσαν βοήθειαν καὶ να μένὴ ~λιν Οὐὅέτερος. ---

Εἶπον ανωτέρω, ότι ή 0ὐδετέρα ί·Ξπικράτεια δὲν πρέ-_· πει να δίδη βοήθειαν μήτε εἰς τι ἔν μήτε εἰς τὸ είλ λο μέρος, όπόταν δὲν εἶναι υπόχρεως. Ο περιορι οριος οδτος εἶναι αναγκαιότατος, διότι ο ήγεμιὶ›ν ἐκεῖ νος, όςτις δίδει μετρίαν τινα βοήθειαν, τὴν ότιρίαν χρεω·-ο

,πεῖ ἐκ συνθήκής τινος απομένει; μεταξυ αὐτοῦ καὶ ε τις τῶν

μαχομένων λαῶν,

προ τής ἐνάρξεως τοῦ

διατρέχοντος πολέμου , ο τοιοῦτος δὲν δύναται "να Β

(5)· θεωρήθή καὶ ὡς κοινωνιὶς τοῦ πολέμου , όθεν δύναταιι και την υποσχεσιν του να εκπλήρωση , και να ι,ουλαςη Χ

οι

κ”

κατα τα λοιπα ἐντελή Ουδετερότητα, καθώς πολλα ει ναι περὶ τούτου παραδείγματα εἰς τὴν Ευρώπήν.

Περὶ Διπλώματος τοῦ ιρυλαττειν Ουδετερότητα.

ΟΤαν μεταξυ δύω Έθνῶν ἐγείρεται. πόλεμος, όλα τα

λοιπα , τα όποία δὲν ἔχουσι κανένα προτγούμενον δε- ο ν

σμον, εἶναι ελεύθερα να φυλα;ωσιν Ουδετερότητα. Βαν δὲ θελήση κανἑν· ἐκ τῶν πολεμούντων μερῶν , να, τα ι·

ιν

βιάση δια να έ.νωθωσι μετ @του κατα του υπεναντίου, τὸ τοιοῦτον κίνημα θεωρεῖται ὡς μία περιφρόνηση προ . , 8 κ ι τα ,ο ι ν ,τα . τ ν κ φανν;ς, ιυτι τα 1·.θνή ταυτα ως· ανεταρτητα, ειναι ελευ · ο ~ ο θεροι να πρά;ωσιν απαραθιάστως το δοκούν εις περίστα κ ο /3 να κ κ ν ν σιν τοσοι: ουσιώ ή, ωςτε παλιν μονα.εχουσι τοι δ ικαιω .·

μα του ν άπο·ρασίσωσιν αὐτοπροαιρέτως, αν πρέπη να λάόωσι μέρος είς τας διαφορας, δια τινα λόγον άπο ῦλέποντα είς δύω τα αρετής, Λ. Εἰς τὸ δίκαιον τής υποθέσεως· διότι αν τό κ ιν τ ι ι ? κ δικαιον τουτο ειναι γνωστον, δὲν ειναι σργχωρημενον `

?Α_

στο να κλίνωσι προς τὸ οίδικουν μέρος, αλλ ἐς ἐναντίας .

·. ε _

· .

ειναι·και τιμιον και θεάρεστον να βοήθήσωσιν, αν δύνανται, " τ τον άδικούμεινόν. Αν δὲ τὸ δίκαιον ειναι ακόμη όίδήλον , ·ι .ο . δύνανται · καὶ οίμιριόαλλόμενον, τότε τα 1:.θνή ταυτοι ν- οἱ

Η” `ναἔοίλλωσι τὴν κρίσιν των, χωρὶς να είσχωρήσωσι διῶου "εἰς ξένας υποθέσεις. · Β. όταν βλέπωσι προφανῶς

είς ποῖον μέρος

είναι το ·δίκαιον· αλλα καὶ τότε πάλιν ἔχουσι τὸ δικαίωμα τοῦ να σκειρθῶσιν αν ὴναι ῶφέλιμον είς τὴν .-Επικράτειαν των να περιπλεχθῶσιν εἰς τον υφιστάμενον πόλεμον.

Περὶ Συμφωνία; Οὐδετερότητος.

ὸ ήδη πολεμουν, ·ὴ ετοιμαζόμενον εἰς πόλεμον Εθνος, πολλάκις προτείνει συνθήκας Οὐδετερότητος είς όσους ό

.ποπτεύεται λοιοδς, καὶ τοῦτο, διότι εἶναι φρονήσεως ἴ Χ

διον το να λαό·η εγκαιρως τα αναλογα μετρα, προς οι· ποφυγὴν αίφνηδίου τινος · ρήξεως νέου γειτωνικοῦ πολέ μου, μέσα εἰς τὸν βρασμον αλλου τινὸ; προήγηθέντος ι "Ν ι κ ιι· ο ι - κ τ και ήδη υφισταμενου. Εις οσας λοιπον περιστασεις ειναι ο α ι ι -κ ν-δν τ ν κ επιτετραμμενον το να μειν·η τις Ου ετερος, ειναι επισης συγχωρτμενον και το να υποσχεθὴ δια συμφωνιας τινος πο δ ιί · ` δ Ο τ ύ Οὐδ ,ροσ ιωρισμενής την ιατηρησιν .ης τοιαοτ·ης ετε ρότητος. Πολλάκις το τοιοῦτον συγχωρείται .καὶ ·ἔκ :τι · ο· εκ τ νος άνάγκής· ὅθεν, μ όλον οτι ειναι ίερώτατον χρέος κ

κι

,Μ

Α.

παντὸς Εθνους, τὸ να βοηθ·η τον οίθωον, όταν αδικη. ι

ται, ·

πλην, να

ο κ

·Χ

.·

εαν τις αδικος και πλεονεκτης κατακτή ι -

...

`της, ετοιμσς ν αρπασὴ του αλλου το δικαιον, με προε

πείνχι τὴν Οὐδετερότὴτα , καθ δν καιρον ?δύναται να

(7) · παίξω αδ ἐξολοθεεύσ··‹ι συμφεθώτερον, κ' ἐμὲ εἰμ.ὴ τον ἴδιον, το να τί τλναλλο δεχθῶ; δύναμαι Τούτω

οδτως υποτεθέντος,

ἐνω πλέον- δὲν 'Βέκιο εἰς ἄλλο,

εἰμ.ὴ. εἰς τὴν ακαταμίχητον

αναγκκν ,

καὶ ἑπομένως

ή· αδυναμία μου· μ, ἐξαιρεῖ απο το ποος τον πάσχοντα ς›οσικον,· καὶ ἄλλως απαοαΐτητον χρέος μου. Ο. αὐτος λόγος τῆς αδυναμίας μὲ απαλλάττει ὅχι μόνον απο

ἄλλα απροώιόοιστα πέη,· άλλὰ καὶ απο παν εὶδος. συμ.μ.αχικοῦ χςέους.` () ἐχθοος, ἐξ οποθέσεως, τοῦ συμ μ.άχουμ.οιι μὲ @Με μὲ δυνάμεις ασυγκοίτως μεγα λητέρας,· ἐν ιΞι ἡ τύχη μου ώρίσκεταιΞ εἰς τὸν ἐξουσί-· αν του· αὐτος· απαιτώ" παἐ ἐο.οῦ, να μὴν δώσω και» “έαν βοήθειαν κατ' αὐτοῦ: ἡ ανάγκη καὶ τὸ χοέος τῆς προσωπικ·'ῆςμου· ασφαλείας καὶ συντηρήαεως. μὲ ἐλευθε Ρόνευ απο πάντα αλλον δεσμόν.. Τοιοιιτοτρόπως καὶ

Δουδοόϊκος ό ΙΔ.· ἐόίασε τον Βίκτοι:οι λμαδαΐον · Δοῦ κα τὶς δια. λλλα Σαὅοΐας να πρίζα; να παοαιτήτη τις το τοιοῦτον,· τῶν @αμάχων πρέπειτο καὶ ἡ ·

,··

αναΪκη

να

και·

Ης

ακοον

κατεπειγουσα.·

Μονοι

(Η'

οἶνανδροι· καὶ ἄιτιστοιΞ οἴνσθω·ποι_ διὰ τὴν παται.ιικοαν ο· ποψίαν καταπατοίῖσι τας οποο··ιέτεις των· καὶ προδίδουσι τα χρέη τωνι· Εἰς. τον πόλεμον τον μετα τον θάνατον τοῦ

Αὐτοκοάτορρος Καρὅλου τοῦ ΣΤ. , ο

Βασιλεὶς τῆς

Πολωνίας καὶ 6 Βασιλεά τίς Σαοδινίας ἐττάθησαν στα·

θεροὶη ἐναντίον· τῶν δυστοχημάτων,

καὶ δὲν Μέλπω

να ·ἔαόωσιν· εἰς. ποαγματείας χωρὶς τῶν @αμάχων των.

(8) @προς Μπος, τῶν περὶ Οὐὅετερότητος

Συμφωνιών .

Καὶ αλλος λόγος κάμει τὰς περὶ Οὐδετ:ρότητος στη” · κ· δ κ ' λ¦ι · αλλα κα` άα κα!

φωνιας,

χι μονον ω‹οε ακου”

ν γ

ιας.

το έθνος ἐκτῖνος· όπου θέλει να στεοεώσ·ο τὴν ἡσυχί ,14 αν του όπόταν- ο· πόλεο.ος ε:,άπτεται εἰς τα γειτνιάζοντα μέση, δὲν δύναται απος πως να ἐπιτύχη κάλλιον τοῦ

τοιούτου σκοποῦ του,·· :απο συνδέω μετα τῶν- διαφςοο·

μένο” μερών συμφωνίας, δια τῶν οποίων ἐξι:·νεἶ όπως παν απ δύναται. καθε.ὶς νι να @ἐπί ·λ ν, απαιτήσει

τοῦ άλλου» δυνάμει τῆς συμφωνηθείσης (Άλλοτε 'νιάτα.· Ό` ττόπος οδτος ιὶναι ο μόνος ποόσφορος δια μίνι; ·ῆσυχον το Εθνος ἐκεῖνος καὶ να·ποολέό·ο πᾶσαν'

δοσκολίαν καὶ πᾶσαν φιλον:ικίαν.

Βάσεις τῶν περὶ Οὐδετερότητος· Κανόνων.-

Εαν τοιαῦτα( συμ.οωνίαι δὲν υοίστανται,· άνω. ιἱνοεἔ χόμ.ενον να γεννηθωσι πολλάκις φιλονεικίαι πεοὶτῶν όσα

συγχωμῖ· ὴ ἐμποδίζει ἡ Οὐδετεκοότκς. ? Η υπό9εσις αϋ

(ο) «τη εἶναι έπιδεκτικὴ πολλῶν καὶ αστέρων προτώσεων, τας όποίας οἱ συγΓρα·ρεῖς μας διεφιλονείκησαν, καὶ αι όποῖαι προτάσεις απειράκις ἔρριψαν τα έθνη εἰς πολ λας καὶ ἐπικινδύνουςἶ ἔριδας . Αλλ, όμως το δίκαιον τῆς φύσεως καὶ τῶῶν ανθρώπων ( Με Δι·οἰι δε Νιιωενε εεε άσε θα” ) ἔχει καὶ αὐτὸ τας αναλλοιώτους αρχές του., καὶ επομένως δύναται να δώσει κανόνας άκριόεῖς εὶς

ταύτην τὴν υπόθεσιν , καθώς καὶ εἰς τας λοιπας. Πα ρεκτος τούτου ,

εἶναι

καί τινα

πράγματα ,

τα 6

στοῖα ἐπεκράτησαν, κατα συνήθεια” μεταξυ τῶν ἐξ ιευγενισμένων λαῶν, καὶ εις τα. όποῖα ανάγκη να συνε εόμοιωθῇ πας όςτις θέλει να μὴ κατηγορηθῇ ὡς ταρα

χοποιος καὶ πρόΞενος πολέμων

ω κανόνες τοῦ αν·

·σικοῦ δικαιώματος τῶν Εθνών πηγάζουσιν άπὸ τὴν όρ θὴν συναρμο·νὴν τῶν δικαιωμάτων τοῦ πολέμου, μὲ τὴν ελευθερίαν, τὴν σωτ·ηρίαν, το όφελος, τὸ ἐμπόριον καὶ ιόλα τα λοιπἔι δικαιώματα τῶν Ουδετέρων Εθνῶν.

Εις

ταύτας τας αρχας θέλομεν καὶ ἡμεϊς ἐποικοδομήσει τον; ἐιρεΕτς κανόνας.

(') Μάι Έν παραδειγμα· ·Οί ὑλλανδὶκ ιὶχον πιάσει πω, ότι τὸ πλοΐιν ἱκεἱνο, το ·επιιεν Μελ" ἐμ'‹ἶ·ῇ ως Λιμένα Όιδδότεραν φέρον ἱχθριὶις αἰχμαλώτους, τοὺς όπιίιυς εἶχε πιιἶηι εἰς τὴν θάλασ

σαν, πρέπει αμέσως να τιὶ›ς ἱλενθερώσπ, αφ- ιό ἐμ.€ῇ εἰς τὸν λι μένα, διότι ιί αἰχμάλωτιι ούτω δεν πασιν πλέον εἰς τόπον ἱχθρι

κον, αλλ' ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν .δυνάμεως Οὐδιτέρας ως προς τα δινω μέρη τα μαχόμενα. Τοῦτον τον κανόνα έχω άκιλιθυνὶσει καὶ οί ι·νόλοι @αν πόλεμον τον μεταξὺ Ισπανίας καὶ τῶν Βνωμένων θ: ιταρχιῶν τῆς ὑλλανδίας.

τω Μὲ πο'όον τρόπον δύναται Εθνος Οὐδὲ .ι είς έν τῶν πολε-. τερον ἐπιτρέ·μπ

μούντων μερῶν να ςρατολογήσ·ρ α το τὴν Επικράτειάν του, να δανει

σθ·ῇ χρήματα, ἡ να λάἔ·ιρ πάν άλ

λο εὶδος πραγμάτων χωρὶς να παρα δ·ῇ τὴν Οὐδετερστητά του... *

Πρῶτον, πάν ό, τι πράττει έθνος Οιὶδέτερον τῇ δυ νάμει μόνον τῶῶν δικαιωμάτων του καὶ τῆς προσωπι κ:ής @ελειπα του, χωρὶς μεροληιὶνίαν, καὶ χωρὶς σκο

πὸν υποκεκρυμμένον τοῦ να ·βοκθήση ἔν τῶῶν· μαχομέ

νων μερών προς βάδην τοῦ άλλου, όλα ταῦτα, λες χω, ἐν ·χένει δὲν δύνανται να θεωρηθῶσιν ὡς άντιδαί νοντα εἰς τὴν 0ὐδετερότητα· ἐπειδὴ τότε μόνον εἶναι πειρακτικιὶι καὶ τῆς Ουδετερότπτος άνατρεπτικδι, όταν,

ὡς εἴπομεν, δια ιὶποκεκρυμμένους σκοποΜ δὲν δύνα ται να βοηθήση ἔν τῶῶν μερών, χωρὶς να βλάψει καιρίως τὸ. ἔτερον , τὸ όποῖον ἔχει άναμφιόόλως δι καίωμα προιρανὲς τοῦ να άντιδῇ. Κατ, αύτον τον λό Τον, ο πολιορκιῖιν_ ἔχει δικαίωμα αναμερισδήτητον του να ἐμποδίο·η εἰς τους λοιπους τον εἴσοδον τ·7·ζς πολιορ

αμαρτιας χώρας , ὡς θέλομεν εὶπεῖ περὶ .τούτῳ .ἰς άλ λον τόπον. Ϊ·Ξκτος τούτων τῶν περιστάσεων, πως εἶ ναι τρόπος αι ιριλονεικίαι τῶῶν άλλων να μ, ἐμποδίσουν

ἐπὶ: τοῦ να βάλω ἐλευθέρως (1.1 εἰς πράξιν .τα δικαιώμα, τά μου , προς ἐκτέλεσιν τῶν σκοπών , τους όποίους κρίνω ἐπωερελεἴς εἰς τὸ γένος μου. λοιπον ερ: ε: έν έθνος δια να γυμνάζ·ιι τὸ υ·ιτήκοόν του , συνειθίξει ι ν ` - κ ο ι ι τ κ κ να επιτρέπτρι στρατολοχιας απρ την Επικ,ρατειαι( του, προς χρησιν της δυναμεως ἐκεινη, ·λιτις θέλει να μας ταχειρισθ·ῆ τὶς , στρατο. ι τας δουλεύσεις των , ο. έχθρδς ο λογούστς ταύτης δυνάμεως δὲν ἐμπορεἴ τελείως να ἐκ `

.Ν

λάδ·ιι τὴν άδειαν ταύτην ως ἐχθροπάθειαν , παρεκτὶις εἶδεν τα μισθωτδι ταῦτα στρατεύματα διδωνται ἐπὶ λό το·

`ι

γω του να εκπορθήσουν και να λεήλατήσουν την χωε

ραν του, δι καὶ να υπερασπισθωσι μίαν διαεροραν πρω αν | " @ως άδικον καὶ άξιομισητον. Ουτω λοιπδν γενομένης

ταή στ θα'Ϊςι|.μι·ν'·ό·ι τολο ία ό· ι όνον ως εἴποι εν ό έ·ό. ~

...

λ·

του ~στρατολογουντος μέρους νδὲν' δυναται να . εκλαόη τοι_ ν ·ι α κ οκ υ κ

τοιουτον ως εχθροπαθειαν, αλλ ουτε εχει δικαιωμα να .. ιι ` · απαιτη άπὸ τὸ μισθούμενον Εθνος τὸ να δώση καὶ εἰς

αὐτον τὴν ομοίαν βοήθειαν ·

8 ι

διότι ο ·μισθούμενος λαὶις

έκ

·ισως ἔχει, ια να απο αλη την .τοιαυτην προτεισιν , λόγους ὶδιαιτἔρους, ἰσχυροῦς μὲν θεωρηθέντας ως πρὸς κ κ ο κ ι ι κ · ·Τ . ταυτην τὴν δυναμιν , ανισχυρους δε και παντ·ιι αδια φόρους δος προς ἐκείνην , καὶ ,τῶν όποίων τὸ .βάρος ' κ ν ι 7 εκ. · ι δ ! τ ι κ μονος ο λαος ουτος εχει το ικαιωμα να το κρινει.

ι)ὶ Ελόετοὶ, καθώς ·εἶναι δῆλον τοῖς πασιν. , επιτρέ πουσιν εἰς τὸν όςτις θέλη , · στρατολο·χίας εἰς τους τό ·

κι

ε θ

πους των , και μ όλον τουτο κανεις μέχρι τοῦδε δὲν

τους ἐκήρυξε πόλεμον ένεκα τούτου. ·Πρέπει όμως να

δυ.ολογν(τ) Πεν [κ

ή*

ότι αν αι στ ατολο ίαι αῦται εἶναι ,

τοσον σ·ημαντικαι,

'κ

ωςτε να αποτελοῦν τήν `πρωτήνττοῦ

ἐχθροῦ μου δύναμιν ,

ἐν ώ άνευ εύλογοιρανοῦς αὶτίας,

μὲ στεροῦτι τὴς βοηθείας των ,

τότε κατα πάντα το

ωι καιον λόγον, ὴδυνάμήν να θεωρήσω τον λαδι τοῦτον τῶν Ελῦετῶν ὡς συνεξακουόμενον ἐπίτηδες μετα τοῦ δχθροῦ μου προς βλάδην ὶδικήν μου ώςτε , τούτου ιθ ποτεθέντος , ·ἡ σρροντὶς τῆς ιδίας μου άσιραλείας μὲ δί δει τὸ δικαίωμα τοῦ νὰ τον μεταχειρισθῶ ὡς ἐχθρόν μου. Τον· αυτον λογω δύναταί τις να δώσει καὶ περὶ τῶν χρημάτων , τικ/όποῖα συνειθίζει ,ίσως κάνὲν Εθνος να δανείζει ἐπὶ λόγω τοκου. Δεδόσθω, ότι δ.ΙξΙγεμων τού του τοῦ έθνους ὴ τὸ υπ·ήκοόν του δανείζουσι χρήματα

εἰς τὸν ἐχθρόν μου, ἐν ερ στεροῦσιν ἐμὲ τῆς τοιαύτὴς

βοηθείας ,

ἴσως διότι δὲν ἔχουσι τὴν αὐτὴν πίστιν

προς Πτι εὶδος τοῦτο τοῦ δανείου δὲν εἶναι πα ράόασις τὴς Ουδετερότητος, διότι··αὐτοὶ τοκίζουσι τα χρήματά των ·όπου φρονοῦσιν ότι εἶναι άσιραλέστερα.

Αλλα" ·ἡ προτίμνισις αύτη δὲν ἐπισταιρίζεται εἰς λό τους δικαίους, με. δύναμαι να τὴν άποδώσω εἰς κα

!.ὴν περὶ ἐμοῦ προαίρεσιν , ὴ εἰς κάμμίαν περισσοτέ κλίσιν,

τὴν

όποίαν

καὶ μ, όλα ταῦτα,

ἔχουν

προς τον ἐχθρόν μου·

εαν ευρων τὴν εὐκαιρίαν καιρύξω

πόλεμον κατά τοῦ δανείζοντος έθνους, όχι μόνον θέλω καταδικασθ·ῖι άπὸ·τιὶις άλὴθεΐς άρχας τοῦ Δικαίου τῶν 1ὶθνῶν, αλλα καὶ άπὸ τὴν περὶ τούτου συνήθειαν, ὴτις

κατ' ευτυχίαν ἐπικρατεῖ εἰς τὴν Εὐρώπην. Εφ' όσον τὸ Εθνος τοῦτο άποδεικνύει, ότι δανείζει τα χρήματάτου μόνον καὶ μόνον δια να απολαύσὴ τον τόκον, ἐπὶ το σοῦτον δύναται ἐλευθέρως να ένεργὴ ό, τι νομίζει συμ

ρερώτερόν του, χωρὶς .εγώ να ἔχω διόλου δικαίωμα να προσκλαυθῶ. λλλ, ἐαν τὸ ὶὶθνος ταῦτο δανείζει, καὶ τὸ τοιοῦτον δάνειον βάλλὴ προφανῶς τὸν ἐχθρόν μου εἰς κατάστασιν τοῦ να μὲ καταπολεμήσ·(ι, τότε τὸ·τοιοῦτον

ὴθελεν εἶσθαι απόδειξις τοῦ ότι συνεργεῖ κατ' ἐμοῦ. Γ

(13) .Εάν δε πάλιν ταῦτα τα σρατεύματα ἐδίδοντο εἰς τὸν έχθρόνμου, ὴ -άπὸ τὴν ἰδίαν Διοίκησιν κατ, ειθθεἴαν, δι μὲ ἴδιά τὴς έξοδα,

ὴ

ἐαν τα χρήματα·ἐδανείζοντο ἐ

πίστς καπ εὐθεΐαν άπὸ τὴν Διοίκησιν, καὶ άνευ τόκου, τότε πλέον δἐν έμενα άμφιόολὶα, ότι ·τοιοῦτος τρόπος βοηθείας δὲν συμόιόάζεται τὴν γννισίαν Ουδετερότητα

δς προχωρτισωμεν ακομη ' ί · :ίρω, σχεδ`ον όμως δα. πραιτ ?κ ι κ ν ι ι ν ι κ πιστηρι,ομενοι επανω εις τας αδτας αρχας καιι βασεις Ἐὰν έθνος όποιονδήποτε ἐμπορεύεται όπλα, ξυλικὴν πρὸς

ναυπνιγίαν, πλοΐα, ἐρόδια πολεμικα, καὶ· άλλα.όμοια, καν πωλὴ' τοιαῦτα εἴδη εις τον ἐχθρόν μου, ἐγω·διὶν έχω διόλου δικαίωμα να προσκλαυθῶ ,. άρκεῖ μόνον να πωλῇ καὶ προς ἐμε εἰς τιμὴν δικαίαν καὶ μετρίαν·· τότε .είναι α ~ . φανερὸν ότι τὸ Εθνος ἐ:ιεινο μεταχειρίζεται τὸ συνειθη-ι.

σμένον του ιὶμπόριον, χωρὶς σκοπον τοῦ να μὲ

ώστε, καὶ δεν τὸ ἐξακολουθ·ῖι, ώσαν να μὴν εἶχα ἐγω ποτὲ πόλεμον προς άλλον, δὲν μὶ δίδει καμμία" αἱ τίαν παραπόνων

Περὶ Εμπορῶυ των Οδδετέρων Δυνά-ε

μεων μὲ τα πολεμοῦντα μέρη Μ·

Μέχρῖ τούτου ῦπέθετε Με τῶν προειρημένων, ότι όχι" μόνον οι , αλλα καὶ 6 ἐχθρός μου ό ίδιος πιιγα.νει ν, εμ.

ρ°άσ·ρ πράγματα εἰς έΞ.πικράτειαν Ούδετέραν· ·ὴδ·ιι δὶ·ὶὶο

Ϊ ήδ νόμὐ.ὴίσιιβ.εν περί τινος αλλης περιστάσεως, δηλαδὴ περὶ τοῦ' έμπορίου τῶν Οῦδετέρων Δυνάμεων μετα

τοῦ όχ

θροῦ μου·· καὶ πρῶτον, εἶναι αναμοιόολον, ότι αὶ Οι). δέτεραι Δυνάμεις, ὡς μὴ λαμῦάνουσαι κάμ.μίαν μετοχὴν

εὶς τον πόλεμόν μας, δὲν εἶναι ίιπόχρεοι να ἐγκαταλεί

όλων τα ἐμπόριόντων δια να άποφύγωσιν ἀπὸ τοῦ να προμηθεύσωσιν εἰς τὸν έχθρόν μου τα μέσα τοῦ να μὶ

πολεμῇι° ἐπειδὴ τότε Ι

οι

μόνον διαλύουσι τὴν Μετα κ

ροτὴτα των, εκν επιτηδευωνται να μη πωλησουν προς δω κάνὶν ἐκ τῶν προς ἐμὲ αναγκαίων, αι ὶλάμόανε

τοιαῦτα μέτρα, ιἱιστε να ιρέρωσι τα πάντα έν αφθονία πρός τον ἐχθρόν μου, μὲ. σκοπον φανερον τοῦ να βαθ·ά

4ωσι μόνον ἱκεῖνον' αν δὲ ότι' ἐναντιας, άκολουθῶσιν άνευ παραμικρας ἐξαιρέσεως τὸ εμπόρων των, τότε αρ Δυνάμεις αίιται δεν παραδαίνουσι τὴν Ουδετερότητά των,

οιδδ' αντιπράτουσιν εὶς τα συμ·ρέροντά μου, αλλα μετέρ 'χονται τὸ δικαίωμάτων, όπου κάνω πραγμα δὶν ἡμ ·πορεῖ να τας υποχρεώο-ρ να τὸ θυσιάσουν χάριν έμε.

Επειδὴ δὲ, όταν ὴμαι ως πόλεμον μὶάλλιο ἱ;θνος, τι ασφάλεια καὶ ἡ σωτηρζα μου άπαιτιῦσι να στερήσω τὸν

όχθρόν μου απὸ κάθε εἶδος πράγματος, όπου δύναται να 4 τόν βέλη εἰς κατάστασιν τοῦ να άντιπαραταχθ·ῇ δι να· μὲ βάθη, δια τοῦτο, ε.ς τοιαύτην περίστασιν, χρεία να υπακούσω εις τὴν φωνὴν· τὴς ανάγκης δν `.λοιπον Τὸ δικαίωμα τὴς ανάγκης μ' όπιτρέπει

πολλάκις να μεταχειρισθῶ πραγμα ξένον, δὲν δύναται τάχα ἱπίσης τὸαὐτὸ Δικαίωμα «οι ανάγκης να

να με συγχωρήο·ιι να ἐμποδισω όλα τα πολεμικα δίδει ,. τα όποῖα οἱ Ουδέτεροι λαοὶ ιρέρουσιν εἰς τὸν ἐχθρόν γερο; ιθαὶ βόθαια· ώοτε καν ἔμελλον να κάμω ἐχθρους όλα τα 0ῦδέτερα ἔθνη, ό.:,,επε μ- όλον τοῦτο να το κινδυε

το νεύσω μᾶλλον, παρα να έπιτρέψω το να ένδυναμώσουν άτιμωρητὶ καὶ ἐλευθέρως τον ἐκατον, όςτις ἐπὶ·τοῦ πα

,· ” ροντος μ..ὲ πολιεμε”

Η.ναι αρα ”· κα.α τ` πολλ` . οι (τα. 1. φωνυν

μὲ τα Δίκαια τῶν Εθνῶν, (το στα” απαγορεύει τον πολλαπλασιασμον τῶν αιτιών τοῦ πολέμου) το να

μὴν εκλαμόάνωνται ώς έχθροπάθειαι ταῦτα τα εἴδη τῶν Μιάν (Ρτεεε), αἱ όποῖαι γίνονται εις πράγματα Ουδετέρων Εθνῶν λα), ου ἔγιὶο ἄπαξ ἔφθασα'-να κοι νοποιήσω

εἰς

τα λοιπα γένη τὴν διακήρυξιν

τοῦ πο

λέμου κατα τοῦ έχθροῦ μου, όταν αὐτα θέλωσι να δια: κινδυνεύσουν φέροντα προς αὐτον πράγματα γρήσιμα εἰς 4 7 κ ε λ ο ο κ ' ι πόλεμον, τοτε βεόαια δὲν ε.7ουο°ι κανεν δικαιον να προ

σκλαυθῶσιν, αν αι πραγματεῖαίτων περιπέσουν εις χεῖρας μου, καθώς καὶ ἐγώ το απο μέρους μου δὲν τους κτ: κ κ€ ι κ 8 κ ~ ι λ ρυττω βε αια τον πολεμον, ιοτι προσπαθω να τας λα φυραγωγήσω. Καὶ εἶναι μὲν άληθὲς, ότι εἰς παρομοί ας περιστάσεις τα Ουδέτερα Μάνη πάσχουσα ἐξ αιτίας ενος πολέμου, εἰς τον όποῖον δὲν ἔχουσι μετοχὴν ὴ ἐνα ·

Πε

χὴν καμμίαν, αλλα τουτο εἶναι μια περίστασις. Εγώ φερόμενος μὲ τοῦτον τον τρόπον, ὲν ἐναντιοῦμαι ·

διόλου εἰς τα δικαιώματα ἐκείνων , αλλα μεταχειρίζο μαι μόνον το ἴδιόν μου δικαίωμά.) . Εαν όμως τα δικαιώματά μας δὲν συμφωνοῦσιν , αλλά τοῦ ενος το 'Με . κ ς , ς . ~ Ϊ' καιωμα ειναι βλαπτικον_ εἰς τον ἄλλον , τοῦτο ει-· ναι αποτέλεσμα τῆς ανάγκης, τὴν οποίαν κατ' αλλον

τρόπον δὲν δύναμαι να υπερνικνίσω.

Η ασυμφωνία ?κόπο

τόν δικαιωμάτων_ συμόαίνει καθ, ἡμέραν εἰς τους πολέε

μους. όταν ἐγώ μετερχόμενος τὸ δικαίωμά μου, κατά κ(") το να προσπαθήσω ;παντιοτρόπως να όλιγοστεύσιο ναμεις τοῖ ίχθρουμου. · · . .

τας δυ _

.›

ι ω!ν

τ`

π:

ρκμοναι ενα @τον ο. τω οποιο: ..υ κ.αμοανεις ο τα 1 Η -Ω --υ ` τρος το ςκτ Μαιο· οταν παλια” μίαν πόλιν, μὲ ταν ὁποίαν Σα κάμει; καὶ αθάνατα: έμοί

Ρι.ι:ν,εἶναι γαι-οταν, ὅτι αἱ Με., δεν τοαλτνώμαι· , Ι κ ο . _ ο ο 2 Μ ζκμιας, απο-οποιες, το οριολογιο· αλλ όλ ς

'ο

Μ γινονται Ζουμ., η'. π :Ζω παντα”

*Σαβ-Σέι- κροταναικῦς, ο

κ,

σκοπο"

οι οὅτενασὲὑ8ρκω,

δεν μεταιειριςομαι ..αλα παραταδικιόματαμω.

Αλλα δια να Μ τααουδτα ,

καψω

καὶ ,

Οαδετερον Δυναμεων,

δουν εἶναι.ιλυατονν να ?σ

τα δικαιώματα

τοῦ πολέμου, ειναι τινὲς κανόνες, τους οποίους γενικῦς ώθησαν εις ·” ' ., καὶ τουςότ:οίους ευρεί δει 6.ςτις ν' ἐπὶ δε οιἐφεξἱς.

Πα Πραγματεύσεως Απη

) Πρίν” κανω εἶναι το να όιαστέλλ·ρς μετα μεγάλης προσοχ·ι_ς τα ε η των κανι-ιν πραγματειων, αι οποιαι δεν διουσιααμμίαν οχέσιν μὲ τον πόλεμον, απο τας -

πραγματεία ἐκείνας, αι όποῖαι ιρκσιμεύουσιν όλως διό λου δια τον πόλεμον. Καὶ δια μὲν τας πμοτας, πρέ·

πει το ἐμπόριον τῶν Μπέρι." Με” να εἶναι πάντα. Μερα» καὶ ανεμπόδιστον, τα δὲ πολεμο·ῖντα ἔθνη δὲν (')

Φωτο-Μ.

(η) ἔχουν τὶο παραμικον δικαίωμα να τοῖς το ἐμποδίσουν, ὴ να απαγορεύσουν τὴν μεταφοραν

τοιούτων πραγμἱ»

των εἰς ἐτλρικὶν τόπον· ἐπειδὴ μπείτε ἡ φροντὶς τῆς προσωπικ·Ζς ασ·ραλείας των, μήτε ἡ ανάγκη τοῦ να δεν. ας:υλάξωσιν εαυτους δὲν τοῖς δίδει τοιοῦτόν τι δικαί αμα, διότι τοιαῦται πραγματεῖαι δεν κείμνουσι τον

ἐχθρον μήτε πλεον δυνατον,

μήτε πλέον ἱπίοοόον.

Το να εἶπιχειρίση λοιπον να διακόψω ε να @Μωβ η το ἐμπόρων τῶν τοιούτων πραγματειῶν, εἶναι προ-, φανὶς απόδειξις , ότι ἄνευ αναγκης καταδυναστεό:.ις, καὶ ἐξυόρίζεις, καὶ ἐπεμέαίνεις εις τα δικαιώματα τῶν: Ουδετέρων Εθνών, καθότι μόνη ἡ κατεπείγουσα Με κκ εἶναι ικανλ να σὲ ίπιτρέψρ να στενοιωρήσ·ρί τό εμπόρων καὶ τῶν ξένων τὴν ναυτηλίαν (Νανἰεκκὶοτισ) εἰς τους ἐνθρικους τόπους. όταν ἡ Δγἴλία καὶ αί ΪΙνωμέναι Επαρχίαι τὶς ὺλλανδίας συνε<ριΜσαν είς τὸ αναμεταξύτων εὶς τὰς κα Αυγούστου 1689 δια τὴς συνθήκης τοῦ Βιτεοίλου (τοπικ-1) να κηρύξει εἰς όλας τας Δυνάμεις τας μὴ πο εμίους τῆς·Γαλλιας, ότι αν -λουν κτυπήσει καὶ ἐξαυσιάσει παν πλοῖον επερχόμενα',

κ εξερχόμενον από τινος λιμένος τῆς Γαλλίας, τότε ή Σουηδία καὶ ἡ Δανία, τῶν όποιων αι ρκθεῖσαι Δυ

νάμεις εἶπεν δαμάσει μερικά τινα πλοῖα, ἱουμφώνκσαν

αφ' “όρου μέρους να υποστήσωσι τα δικαιώματά τών, καὶ να λαόωτι δικαίαν ἱκανοποιησιν τῶν ζημι£ον·· αλλ. αι προρρκθεῖοαι 'του Δυνάμεις ανεγνώρισαν τα δικαια τῶν παραπονουμένων, καὶ. τοὺς ἰδωκαν τὴν πρέπουσα αποζκμιαοιν ι

Τα 88

πραγματα,

τν

τα 07"Μ

ειναι Ευρω” προς

σιν ιδίαν τοῦ Με”, κατ τῶν όποιων ἡ μεταρορα.. ξ.μποδιζεται εις “κακόν τόπον, ονομάζονται πραγ

( ε8 3 ματεὶ'α ι απη γ ορευγένα ι (Μειωωείε ώ @ου-οικείου) καὶ το τούτων ἐμπόρων, πραγμάτευσ ις απηγο-ρευμένη, τι λαθρεμπορία. 'Ι-οιαῦτα δὲ εἶναι, όπλα, πολεμειρόδια, ξύλα προς.ναυπνιγίαν , καὶ ό,τι άλλο χρήσιμων εἰς κατασκευὴν τι καθοπλισμον πολεμικῶν πλοί

ων , καθώς προσέτι , 'ίπποι , καὶ αὐτα τα προζωάρκεια .ι όταν Μαι·ι εἴς τινας περιστάσεις εἶναι ἐλπιζόμενον να

πέη · ό ἐχθρὸς δια τα; πείνας .

Ιαν νίναι δυνατον να δημευθῶσι (ειναι απο) αἱ τοιαῦται Πραγματείαι. ,

Αλλα δια να ἐμποδισθ·ῇ

μεταφορα τῶν άπηγο·Β

Π απαρίῦμιισις των πραγματειῖυν των διοριοθειαῶν απηγιρευ μόνοιν, ευρίσκεται εἰς τήν αφωνία" του ἱμπορίιυ τὴν μεταξυ Πυλί:

ως καὶ τιῖιν Ηνωμένων @πηγών τῆς

μιρικῆς τιῦ 17ῇ8 Αριθ. μή.

δὶς εκείνην τὴν μεταξυ Γαλλίας καὶ .Δράση τοῦ

ι:ι86

Απο. απ,

τις τι" μεταξυ Η» οσίας καὶ τῆς ωωμανικ·ῆς Πόρτας τοῦ 1786

ριθε 4ο,

είς τον Ρωσσία καὶ Αγία" τοῦ 1766 και. κτλ. Β Διακήρυ ις τἰις Μεγά.ης Βρετανίας ής ὶουνίιυ ι793 διαλαμ€άνει, ότι "και πιάνιι όλα εκείνα ·τα π,κρία., τῶν όποιων.·λ· το όλα τι θα

μέρες εἶναι φορτωμένα απο Σιτέριεν θε [Μύρων καὶ ιλιευθυνόμενα είς τινα λιμένα ταδε Παλλάς;

Δὶν λείπευσι μ' όλα ταύτα

Παραδείγματα, ότι ένα" όντα εὶς πόλεμον,

διάφορα

ωικίμασαν να αυτό;

“των τευς Ουαιτερευς κὸ παν άδες ἡ· ι ρίου εν γένει μὶ τιὶις νρούςτων, καθως αί αναμένω Ιἶιι·αρχίαι τῆς λλανδίαςΟ εἰς τὴν

_,ΐν τοῦ Πλ αἰῶνα, ἡ Αγίἶ·.ία καὶ (-)λλαδ`ία Με το “ως” γιλία καί Ρουπία είς το 17 3. αλλά τα τῶις νεωτέρους πρό ιδιυς οι' Βόρείαι

Δυνάμεις,

καὶ

καυτα. ἡ Ρωσσία τὶναντιώθςσαν εὶς ·

ταύτας τας αρχές, το το πιριακμιν μου αυτι-τρια τῆς λεγ‹μέ2 λε Ενόπλου Ουδετερότητος Νοιιιι·ιιΕιέ Ατιπατιε.

(ιο) ρευμέν ων πραγματειῶν είς ιὶχθρικους τόπους, πρέπει τάχα ό πολεμῶν να περιορισθή μόνον εἰς τὸ να τας πισίνή, κ

πλήρονων τήν τιμήν των εις τον κυριον αυτων ( Ρτομ·ισαιι·ιο ) ·

.οι

ή μήπως ἔ|ει ἐπίσ·ής καὶ το δικαίωμα του να τας δή

μεύση; .λποκρίνομαι. Μόνον το πιάσιμον τῶν τοιού των πραγματειῶν, ήθελεν εἶσθαι πολλάκις άνίκανον με σον προς αποφυγήν τοῦ κακοῦ, καὶ μάλιστα εἰς τὴν θάτ λασσαν , όπου δὲν εἶναι τόσον εύκολον τὸ να διακοπή· όλως διόλου πάσα κοινωνία μὲ τους λιμένας τοῦ ἐγθρού· ὅθεν απο ο* ὶ δ···ίτ ··λ ` , ε _ φα ι.,ουν να ημευσουν ο ας τας απηγορ..υ μένας πραγματείας όσας πιάσουν, ἐπὶ σκοπῷ τοῦ ότι ό (ρό6ος ταῖς ζημίας θέλει εἶσθαι όγαλινος τής ι '-α ` πλεονεξίας, καὶ επομένως οι ἔμποροι των Ουδετέρων Δυ νάμεων θέλουσι παραιτήθή άπὸ τὴν άπηγορευμένήν πραγ ,ν

μάτευσιν (Οοοιπι1κυκΙο) . -ι

Καὶ τῷύντι εἶναι τόσον ουσ

.ν

Η',

σιωδες καὶ άναγκαιον

εὶς Ιιθνος ευρισκόμενον

εἰς

πό

λεμον, το να εμποδίζει, όσον τὸ δυνατὸν, άπὸ τοῦ να φέρωσιν εἰς τον ἐγθρόν του τοιαῦτα · είδη πραγμάτων, τα όποῖα δύνανται να τον αναδείξωσι καὶ ὶσχυρώτερον ι κ ο κ 8 ιν κ ν ι κ α κ και πλεον επικιν υνον, ωστε, τόσον· ή αναγκη απολυ τως, όσον καὶ ἡ φροντὶς τής ιδίας·του ασφαλείας, συγ 7ωρουσιν εὶς το μαχόμενον Εθνος να μεταχειρισθη μέσα ανάλογα καὶ ίσγυρα, καὶ να κήρυξη ότι θέλει δημεύ- _ α κ 'διν · ς τ' κ ν σει οσας τοιουτων ει ων πραγματειας ήθελαν φερει εις ι ν θ κ Η , ··-~ κ,ε ι Μ Κ τον εν ρον,, Ιι.π αυ.ῳ του.ῳ, εις την εναρςιν τοῦ πολέμου στέλλει διακηρύξεις εἰς τας Ουδετέρας Δυνά τν

.Ι μεις,

ι_

ια

να

Ώ'.

εισοποιήσωσι

τους

υπήκοους των,

ότι

π έπει ν' αποφεύγωσι τήν απήγορευμένήν πραγμάτευσιν τι. ,ξ ( κ. ι μ τα πολεμουντα 1εθνη· οι δε Ηγεμόνες των Ουδε τέρων λαῶν κνιρύττουσιν αμέσως προς τους υπήκόους λ

Τα”,

(ΠΊ

αν @με '4

έαν

καμμια εναντια περιστασις

ΒΧ

των·

(20). παραόασεώς των δεν ·δύνανται να ὶλπίσουν τ.αμμίαν υ·

περάσπισιν παρ, αὐτῶν· τοιαύτ·ὴ εἶναι ἡ σημερα). πως καὶ συνήθεια τ·Ζς Ευρώπης, αι όποῖαι καὶ ἐξ αλλωνπολ

λῶν αποδεικνύονται , καὶ _ μάλιστα απο τας διαταγδις τῆς

Γαλλίας κατά το 15ίβ καὶ 158ίι, δια τῶν όποίων εἶναι ἐπιτετραμ.μένον εἰς τους·Γάλλους να πιάνουν τὰς απ7ι· γορευμίνας πραγματείας _καὶ να τοις κρατῶσι, πληρό

νοντες όμως τὴν τιμήν των οι' ἡ πατέρα συνήθεια εἶναι αναμιριόόλως πλέον σύμφωνος μὲ τ.-άμ.οιεαϊα χρέη

τῶν Εθνῶν, μαι επομένως πλέον αρμόδιος εἰς το

συμ.όιόάζορ το αμοιόαῖα δικαιώματα

να

ἐπιστηρίζεται δὲ

εἰς τους ὶφεξῆς λόγους.

_ όστις εἶναι ειςπόλεμον, εἶναι αναγκασμένος να στερῇ τον ἐχθρόν του. απο πάσης ἐξωτερικῆς βοηθείας· ὅθεν ἔχει δικαίωμα να θεωρ·ῇ, δινὅχι κυρίως ὡς ἐχθρούς του, τουλάχιστον όμως ὡς ανθρώπους πολλοι ολίγον ·φροντίζον-ζ τας τῆς βλάθης δι ασφαλείας του, ἐκείνους, λέγω, οἴτινες φέρουσα εἰς τον έχθρόντου τα ανα,ιγαῖα εις πόλεμον πράγματα, ια τοῦτον τον λόγον καὶ αὐτος τους παι

δεύει δια τῆς δημειἰσεως τῶν πραγματειῶντων.

λνί

σως δὲ ο Ηγεμων αὐτῶν θελήση να τους υπερασπισθ·ῇ, τοτε λογιζεται καὶ αὐτος ως συνένοχος, καὶ ὡς θέλων

να προσφέρη εὶς τον _ἐχθρον τοῦτο τῆς βοηθείας το εἶ ος, πραγμα πάντη

ἐναντίον

εἰς τὴν Ουδετερότητα .

Το έθνος ἐκείνο, το όποἴον ἄνευ ουδεμιοἶς αλλης εὐ λογοερανοῦς αιτίας παρα

τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν φιλο

›ιίριθειαν, νιαταγίνεται εἰς το να ἐνδυναρ.ώση τον ἐχε

θρόν υ, χω ἱ.ς να _φροντίζη αν Μ τοῆτο μὲ προξε Υπ:_ Ήρθαν ά ιόρθωτον,

τοιοίῖτον έθνος βέόαια δὲν εἶ

ναι οιλικὸν προς ἐριὲ (β), .καὶ ἑπορ.ένως μὲ δίδει το (') ὁ Βαοιλευς τῆς Ϊαπανίας εἶχαν ἱμποδίσει απλο" τὴν οἰς τους Ισπανοιους λιμένας εἴσοὁ`ον τῶν Χαμὅουργοιῶν πλοίων, διότι το

(Μ) δικαίωμα τοῦ να το θεωρῶ καὶ να το μεταχειρίζωματ ὡς κοινωνον τοῦ ένθροῦ μου. Δια να αποφύγωσι λοι πον τας άδιαα.όπους αἰτίας τῶν παντοτεινῶν ποιραπόο

νων, φιλονεικιῶν κώ. πολέμων, ἔγινε ποινὴ συνθήκη καθ' όλα σύμφωνος μετας αληθεῖς αρχας, ότι - Λί πο· »λεμοῦσαι Δυνάμεις δύνανται να πιείσωσι καὶ δημό >>σωσι πᾶσαν πραγματείαν απαγορευμένη” τὴν· όποίαν »- τα Ουδότερα έθνη ῆθελον μετακομίζει εις ίχθρικόν »τινα τόπον, χωρὶς να ἡμπορ·λ ο Βγεμῶν τῶν παρα » 6άτων έκείνων να προσειλαυθῇ διόλου περὶ τούτου' ,καθώς αφ' ετέρου μέρους , ή πολεμῶσα Δύναμις να ›· μὴν ·ῆμπορ·'ὁ να νομίζη ὡς ἔγκλημα τῶν Ηγεμόνων, ι· το ἔγκλημα τοῦτο τῶν υπηκόων των· Δια τοῦτο μά

λιστα φροντίζουσι τα έθνη να τακτοποιοιῖσι όλα τα τοιαῦτα εἰς τοις περὶ εμπορίου καὶ ναυτιλίας ιδιαιτερη συνθήκη των.

Περὶ έξετάσεως τῶν Οὐδετέρων ·

πλοιων (',) ·

Βέὅαια δὶν ·ῆμποροῦσεν οίλλεοτρόπως να ἐμποδιοθῇ ή: εἰς έχθριτιον τόπον μετακόμισις τῶν άπηγορευμένων πραγ Χαμἔώργον είχε συμφωνίαν να δίδα πολεμοιει ἱ‹ρόδ`ια εὶς τους Αλ 2εριι·ιιίς· ὅθεν μὶ τοῦτον τον τρόπον ἡ Ισπανία ἐἔίασε το Χαμ· οῦργον να αναιρίσνι τοις συμφωνίαςτου μὶ τους “Έμπνε (')

νἱεἰιτ.

(Η) ματειῶν , αν δὲν εξετάξοντο τα εἰς τὴν θάλασσαν απαντώ· μενα πλοῖα ε διατυῦτον άρα τον λόγον ἔχουοι το δινιαίω

μα τοῦ να τα ἐξετάζωσι . Με όλα ταῦτα, μεγάλαι τινὲς Δυνάμεις δὲν ·ἡθέλκσαν , εἰς διαφόρους καιρους , να στέρν· ξωσι τὴν ἐξέτασιν ταύτην , ααθῶς ἐπὶ παραδείγματος ,

μετα τὴν εἰρήν·ην τοῦ Βερόένη σ), ἡ Βασίλισσα Έλι σάὅετ ἐξαειολουθοῶσα πάντοτε τον κατα· τῆς Ισπανίας πό λεμον , παρεκάλεσε τον Βασιλεία τὶς Γαλλίας να πα ραχωρήσ·ρ να ίξετάζωνται τα πλοῖά της όσα ήθελαν πο·

γαίνει εἰς τὴν Ισπανίαν , δια να μὴ ρέρωσι πολεμικα ἱρόδια κρυμμένα. άλλ,ο Βασιλέα τῆς Γαλλίας δὲν ἐσυγαιι

τάνευσεν, ἐπὶ λόγῳ ότι ἡ τοιαύτηαδεια ήθελε δώσει αἰτίας άρπαγῶν, καὶ επομένως ·ἔίθελεν ἐνοχλ·7τται το εμπόρων·

άλλα τὴν σήμερον όποιον πλοΐον δὲν στέρξει να εξε τασθ··ρ , δημεύεται· προς άποφυγ·λν όμως τῶν άτοπομά·

των , τῶν άρπαγῶν καὶ πάσης άλλης ›ιαταχρήσεως προσδιορίζουν εἰς τὰς περὶ Ναυτιλίας καὶ ίΞ.μπορίου συνθήκη ,

τον

τρόπον , δι' ου

μέλλει να γίνεται ο]

τοιαότ·η ἐξέτασις (") · καὶ τὴν σήμερον είναι κοιν νῶς παραδεδεγμένον, ότι πρέπει να δίδεται πίστις εἰς

τα @θεωρια γράμματα (Με) τα θαλάσσης καὶ ἄλλα όμοια , τα όποῖα παρρησιάζει ο πλοίαρχος , πα ρε›ιτος

μόνον ἐαν φαίνεται δόλος οποτε”

κρυμμένος ,

·δ

είναι

εὐλογο<ρανεῖς

αἰτίαι

οποιρίας("”). `(') Βεβή, ναών., μοιρα πόλις τοι Γαλλίας, γνωστο δια την γινομένην Με” τῆς είρνίνης κατά το :598 μεταξυ @ρί .ειοιγ·τ βασιλέως Γαλλίας

τἰεἱΙα

καὶ Φιλίππου Β. βασι..ίως ής 'θσπανιας.

(τη όταν πολεμοιόντιπλοίον, ἡ καταδρομιὶκ (Μπιουτ) τινος Δυναμεως άσος δν ποΛἱμορ , “Με” πλοία ἐμπερικον Ουδετίρας Δυναμη, είτε εις τα νερά της.

είτε είς τα νερά τῶν συμμάχων

(τα

Περὶ πραγμάτων έχθρικῶν ευρισκομέ νων είς Οὐδέτερα πλοία. Αν ευρεθῶσι πράγματα ἐχθρικδι είς Ουδέτερον πλοΐον, -..

κ ·

κ πολεμωσα Δυναμις τα πιανει με το δικαιωμα του πολέμου , πλὴν ουσικῶ τῷ λόγῳ πρέπει να πληρώσ·ρ τον ναῦλον εὶς τον Πλοίαρχον , όστις δὲν ἡμπορεῖ να

ζημιωθῇ απο το πιάσιμον τοῦτο της, τι εἰς τὸ πέλαγος., δύναται να το πλ·οσιάσ·ρ καὶ να τδ ἱξι τάση, αν το πλοίον , ο πλοίαρχος, ,καὶ οί ναῦταί του είναι τορόντι υπήκοοι Ουδετέρας τινος ο της; όχι, Η καὶ απόδειξις ίαν ονίρωσι πραγμα τείας απαγορευμένα δείς Δυνάμεως τον ἱχθρόν γίνεται δια τῶν καταστιχων τοῦ πλοίου· τι ίδιοκτησία καὶ το ιρορτίον φανερών ται απο Το συμφωνπτικον ναυλωτικον γράμμα (Φωτο-μπλε) τδ Κονοσιμἰντο, (ΟοποσώπιοΜο) καὶ το μαρτυρινιον μιας εξουσίας κατα τον ·Ζν ·ῆθελον κάμει πρὸς αὐτὴν ί'νορκον κοινοποίντσιν· ίδιοκτησία φαίνεται έπίσης καὶ απο τὸ γρά ,μα

το

περὶ ταύτης

'ΡΒ ίδιοκτη

σίας (πιο δε με·ορτἰεπό ), Ουδδετερότνις τοῦ πλοιάρχου καὶ τῶν ναυτῶν του, απο το δια€ατήρια (μικρο-μπι) τον πατένταν, καὶ τὶ ρόλον .τών ναυτῶν.

Αν όμως αυτα τα πράγματα ο›αίνωνται ῦποπ

τα, τότε τιμ-πορεί να γάντι. καὶ ίξέτασις, ἡ ὁποία μεταξυ διαιρεί ρων ὶῖθνῶν γίνεται μὲ διαφόρους τρόπους. Οῦτοι, παραδείγματος χάριν, είς διαφόρους συνθήκαςὲπροοδιωρίσθη, ότι το πολεμικον πλοίον, .τὸ ύποίεν θέλει να ὶιΞετάο·ρ πλοίον ἐμπορικον, .χρεωστεί να στα” ἐξω βολῆς κανονίου (Ποτε δε Ια μπείτε ιδιι αιτίου) να στήλη μίαν

μόνον ·σαλοῦπαν (οίιοΙοιόμο) καὶ να αναἰοῦν εὶπείνω είς το καρά €ιον μόνον δυω :ἡ τρείς άνθρωποι, καὶ τοῦτο προς ἱπόδειξιν τιμά ὡς προς το. ο·ημαίαν τ·λν ὁποίαν φέρει το

έξεταζόμενον πλοίον,

οποία σημαία δὲν κινδυνεύει τίποτε απο είνα τόσον ανθρώπων· οίιτοι δε *όπως κοίμνουν τὴν εξέτασιν.

·ἱ

όλί ν ,ἀριθμὸν -Χαρ-ιν περιερ

γείας αναιρερομεν τας περὶ τουτου γενεμένας συνθτίκας υπο διαφόρων

Δυνάμεων,-,δ·ηλ.

Συνθήκη έμπορίου” κατα το τ7·78 μεταξυ Γαλλίας

·καὶ τῶν Ηνωμένων Επαρχιῶν τῆς Αμερικής.

Ομοία,

μεταξυ Γαλ

λίας κά μεγαλος Βρετανίας, κατα το 1:86. Ημοία, μεταξυ υιον σίας καὶ Αυστρίας, κατα το -1786. Ομοία μεταξυ Προυσίας καὶ _τῶν ΕΡ. τῆς Αμερικ·ῆς, κατα το :785. ὑμοία, μεταξυ Πρου ειιας και Δανίας κατα το 1818. κ.τ.λ. κ.τ.λ. . (Ο ν κατόρθωσε, (ἰγραφεν ο πρέσ€νς ατομο.) ν- όιναιρεθ·ὶ

ω) ποιημάτῳν ΟὐὅετέΡο›ν Εθνών , σε'

οιοκομένοιν εις έχθρικά τι οι

ῖΓδι τι, ἐχθοι›ι.ον _πντοΐον ευρισκόμενοι _Ουδι·:τέρῳν Έ. ιν · κ κ ι ν δ .. ν ι πραγματα ,· πρεπει να απο οθωσιν εις τους κυ

1›ί0υς_ αὐτῶν , κατὰ· τῶν

όποιων ἡ

πολεμῶ" δύνα

(- δ νομ,ιζόμενος νόμος ής Γαλλίας, ὅτι πρᾶγμα ἐχθρικὸν νί υ νεται αιτία δημ.εύσεως και τοῦ φιλικοῦ, τσιπ: επικ .· πιἱ ΜΜΜ @Με ιἱ' ειιΒἰ, ιἰς Στιτόπον ώστε ἄν τἰς το ἰηἶτ ώ· Συ μη τις Μιάον ἐ.ιευθιιοον Ολλανδιιιον πράγματα. ὰνξποντα. τις πιος .- ἐχθροὺς· τ·ἰς· Γαλλίας, θέλουσι δημόιωθα.ι·μόνον τοι ποά·Ϊματα.,· τὰ. δὲ

_. πλοια. :ιαὶ λο.ιιτὰ θίλουιτιν ἐλουθεροῦσθαι: . διότι ειναι άδυνατιν νὰ ποι έ τορθωθ·ῇ το δώμα, @υμιν τῶν διά.τα·γδιν , τοις οποίας 'Μία, ὅπου - γράφει ὅτι ἱλευθεο ισ. τοῦ πλοίου, `οιιτελουθιοοι όμοιοις » καὶ τὰς πραγματεία” πᾶν άντιιιωσιν τις τον ἐιθρόν. 4ια.φομτικτι ἐστάθη ποιντοτε τι περι τούτου :ρούμι και συνήθεια τῶν Μαΐ”, διὅτι ἄνλα μ.ὶν διίσχυρίζοντο, ὅτι ή σημαία. ἀιτφαλί- · (οι το φορτίο”, Ιε [ΜΝΗΜΗ Δωσε .Η ·πιστοΙιπιπΒιιε, του. ἱ ιτου,ίνως ·τοι @θέαμα ·πλοιον ώμωιόμενα. ·ἱιθουιὰ τάγματα ο μ.εναν &ΒΜ.ε·ῖι που: ·ἀνέ·πόιφοι, ἄλλοι οι Ἐπιτοἔπουσιν ιἰς τὴν μαχαι μέν·ον δύναμιν όχι μόνον ,νὰ δημου" τὁι τις Ουδέτοοον πλοίον ευ .ιωιόμενα. ωμά Νήματα, άι)·λὰ και τῶν -Ουδετέρων τοις εις το αυτο πλιἴον ευρισκομέναί άπτνοοιυμ.ένας πραγματεία, και στελλο μένας τις τον ἐχθούν.

Ενῷ τι. ,στο ιδιαιτέρως τἶτο του" τοῦ

συστήματος τούτου, ὅτι το τις ΟυδέτιΡον Μιάν ευρισκόμενοι. ἐχομ κον ποδινμα, κάμει νὶι δημευθ·ῇ και το :τμημα και το πλοίου', :φυτά τὸν 6ηθιισαν ἀρχῇ” ότι τσιπ: ά' ειπιοπιἰ @πι-σπιτι: ι:οΙΙο ο·

'.ἱ11ἰι Το:: τρόπον τοῦτον. μετιιιι:ιόυπ-ή··Α·10.ί:ι

τις δισ.φόρου: πο

-μμουςττκ, ούτω .λιγομιίντι Π`νοπλοί - Ουὸ`οτιῖρότης` (Πειτ ΜοΠιό ιιιι·ιτιοιἑ) -μάλιστεί τών βομίων μοβ». τῆς ΕὐΡώ·ιι··ις, ψωμι ά( ήτ· βοιωτία” τΜΜιπ ·νἄ υικιοάσπισή·ττά δικά.ιώμα.τα. τον Ου Ξιτέρων, ·Μια-ειδα· “αντί” τοῦ. συστήματος τῇ; Άπωσ.ς· οἱ7.λϊ οι, ττι πυξοινι `τὸ.ς~ἰοιτὸι·τῶν“Ουδιτέρἱυν άπαιτήσἐιςτης τοιπῦτον μᾶλλον, ἱφ' δσον τὶ ωνίζοντο νοι :ήν .περιορίσουν ·κατὰ Σ διαφόοους1 κοιιοι.υο

-&ιΡΐ _ίνὸς. Ρώμας ή,ιδ·ηθιισσι

ένοπλος Ουδετιοόττς, και Ώορ' ἑτέρου

το πιοίῇμον Μιὰ νΠίοι; .τοῦ Ήαπολέοντοξ συσττμοι, το Έντονο μαζόμενον Σύστημα. τῆς ξηράς (β)υιεπιε (:οικιιιετιιιιΙ) .ἀλλὰ

μαι. τών· δυο» μερών αί οιπαιτήσικ υπιβώ.λουοοιι έπαυσιν μι τον ιττῶιτιν τοῦ Ήοι·ιτο7.ἐοντος. · · " ·

(55) με, καθώς δεν οι” δικαίωμα να ταο·δηριευση εις τοι·

αυτην περίστασιν, δάσης δὲν ίχεἴ και χρέος να τους αποζημιώσει διὰ τὴν προξενηθεῖοτιν ζημία, διὰ τὴν μὴ "νέα" απόδοσιν τῶν .πραγαατειῶν , καὶ ὅλων τοιούέ

των.· Η ζημία, την όποιαν·οι. κυριοι τῶν Ουδετέρων πραγμάτων δοκιμάζουν εις τοιαύτην υπέθεσα , προέρχε· ται δκ περιστοιοεως, εις τὴν ὁποίαν αυτοὶ εκτίθενται εμπιοτειίοντες τας πραγματείας των εἰς εχθρών τελών'

ον.

Εκεῖνο; δὲ ο Πλοίαρχος , ὅ; τις πιάνει το έχθρα

ειδαν τοῦτο πλοῖον , δυνάμει τῶν δικαιωμάτων τοῦ πω

λίμου , δὲν εἶναι δι' ὅλου υπευθυνος (Βεροια-Νε),

δι.

ὅσα ἐκ τούτου δύνανται να· προεί'λθωσιν αποτελξομ.ατα :,

καθως

μήτε , δεν κανονοόολιῖιν

τι ἐχθρικδν πλοῖον ,

@μέσο ή (μπάσο Ματ” (Ρουντ), (πιάνουν Με· τέρας Δυνέρ.εως, ευριακόμενον ἐκεῖ κατα πίτα.

Περὶ Εμπορεύσεω; με πολιορκου-ε μένας Πόλει;, Ρ"Τ'-.

Μέχρι τοῦδε ὡαιΜ¦οαμεν περὶ εμπορίου γενομενου αν πο λαους Οινδετέρους,

καθ' ὅλην τὴν ἔκτασιν τῆς Επιτ

κρατείας μιᾶς τῶν ριαχομένων Δυνάμεων οι' ειναι και ιίῦιλη ιδιαιτερα περιο·ταιτις, κατὰ τὴν οποίαν το δι· ν.αιώματα τοῦ πολέμου ἐκτείνονται περαιτέρω. 4 .Αξίωμα Γενικόν. Ειναι ἔν γένει απη·νορευδ

μόνον παν εἶδος Εμπορίου με πόλεις πο Άιορκουρ.ένας. Εν καιρῷ πολιορκίας, η απλως αποκλειε

(96) σμ.ου μας πως , ἔχω δικαίωμα να ὶ.μποδίσω την είσοδον είς πάντας, καὶ να λονίζωμαι ὡς είχθρον τον, δςτις ἐπιχειρίση να Με”, ἄνευ αδείας μου, η να

είοβιίίάση ο,τιδηποτοῦν πραγμα, διότι ο τοιοῦτος αν· τιίῖαίνει εἰς το ἐπιχείρημά μου, καὶ εἶναι ἐνδεχιίμενον να γάνη .αἴτια αποτυχίας , καὶ ί.πομιίνως να περιπέ στο, ἐξ αἰτίας του, είς τα δεινοί ενος δυστυχοῦς πο λίμου. βασιλευς Δημήτριος παρέδωκεν είς απάνω

ίεκρέμαοε] καὶ τον Πλοίαρχον ἐκεῖνον και. τον · οδηγία, οἴτινες ιί·ρερον προζωάριιια είς Δθηνας , καθ' ον και ρον αυτος ·ητον είς άκμην να ἐξουοιάση ταύτην την· Πόλιν δια τῆς πείνας. Παρομοίως καὶ ἡ ὐλλανδία , ἐν καιρι'ῇ τοῦ υπερ της εἶλευθερίας της πολυχρονίου ἱκείνου καὶ φονικωτάτου Πολέμου κατα τῆς Ισπανίας ,

δὲν ἰστερξε τελείως το να φέρουν οί Δγγλοι πραγ ματείας είς Δουγκερὴν , τὴν οποίαν στόλος Ολλανδι κος εἶνα άποκλεισμένην. _

Δποκλεισμένος εἶναι ( καν τε Λιμην υποτεδῇ ,· καν τε Φρούριον , η Πόλις , η Πεδιδις , η Περιγιάλιον ιο. τ.λ. ) ἐκείνος ο τόπος όπου , δια ταύτης η ἐκεί νης τῆς διατάξεως τῶν στρατευμάτων :η των πλοί

ων ίκανα πλησίον κειμένων , εἶναι προφανὴς κίνδυνος να εἰοέλθη τις , ανευ τῆς αδείας της πολιορκουο·ης Δυνάμεως «) ίδο την θαλάσοιον Μία” την μπώ Ρωσσίας καί .Ε 4 ίλίας, είς τας 17 ίουνυίου 180'. ίδε προσίτε κι! μεταξυ Βαση-,

δίας "ο Δανίας καὶ ίλωσσίας συνσηκας καθως, τα” πρωιηρυξιν τῆς Ρωσσία τοῦ 1780 εἰ: τας Διδώς τος Αντλια, τα Γαλλίας καίίσπανίας. Την περι ἱμπορίου συνθήκην μεταξυ Γαλλία-ο επί Δα·

νίας τοῦ 'με, Δρυ ον 20, οπου διωρίσθη, ως "νων ὰπαρα'ἔατοα ο ότι κανεις λιμην

δν δυνατα" να θεωρηθη ως αποκλειομε·νος, “ιν

ανδ είσοδος δεν είναι ιι·.εισμένη μὲ τουλάχιστον δύο πλοία, η

(οι )

_Απροσωπόληπτοι έκδουλεύσεις τῶν Οὐ-·· Ξετέρων λαῶν. -ψ

Παν

έθνος

Ουδέτερον χρεωστεῖ να φυλαττη καὶ

προς τα δόσε μέρη τα μαχόμενα , τοις σχέσεις ἐκεί νας, μὲ τοις όποίας ἡ ιρύσις συνδέει τα ἔθνη προς οίλληλα , δηλαδη ,· πρέπει να ·ίναι έτοιμον να. τοῖς9 προσφέρη όλας ἐκείνας τας φιλανθρώπους

ἐκδοιιλεόσεις ,_

τοις οποίας χρεωστοῦσιν οί λαοὶ άμοιἔαίως ο είς πρὸς. τον αλλον, καὶ να τοῖς ·δίδη, εἰςποῖν ό,τι δὲν αν νάγεται κατ' ευθείαν εἰς τον πόλεμον , πᾶσαν δυνα τὴν όοηθειαν , τῆς· όποίας ηθελον έχει χρείαν · αλλα ταῦτα πάντα πρέπει να τα ἐνεργῇ ανευ μεροληψίας (Ρετ-αιμα) δηλονότι” να μὴν άρνηται τίποτε εἰς έν τῶν:

μεριῖιν , ἐπὶ λόγῳ , ότι τοῦτο το μέρος πολεμεῖ κα τα τοῦ άλλου

ἐπειδὴ τίποτε

δὲν ἐμποδίζει τὴν Ου

δετέραν ταύτην Δύναμιν, αν έχη φιλίαν ίδιαιτέραν , ο γειτονικοὶς σχέσεις μὲ ἔν τῶν πολεμούνπων μερῶν α μίαν μπατερίαν ·κανονίσει' κειμένην ἐπάνω

είς το περιγιαλιον,

είς

- τρόπον ώστε τα πλοία να μην ἐμπο οῦν να είσέλθωσι χωρίς προ ο ιρανῇ ιιίνδυνον.

Εἰς την μεταξυ ής Σλλανδίας και της Σικελίας συν

Μην τοῦ 1753, Χρθ. σο ισυμφωνηθη, ότι απο λιμὴν αν δένναται να θεωρηδῇ ως αποκλεισμένος, μητε καμμία χώρα ως πολυ ορισμένη, έαν οι' ιριιλάττεται, _ἐπί μεν τοῦ απο:ιλεισμοῦ, απδ έξ τουλάχιστον πολεμικά πλοία, ευρισιεόμενα μακραν τοῦ αποκλεισμένου “μέρους δείγον το περισσότερον παρ οσον φθάνει σφαίρα κανονίου, ίπ δὶ πολιορκίας, απο πατερίας καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολεμικα οί ιιοδομηματα, είς τρόπον έκτο να τα δυναταί τις να "ζάλη, χωρὶς να περάση ιαίτωθεν τοῦ κανονίου των πολιορκητῶν. Κατα Η τον

μεταξυ Δανίας "ο Προυσίας συνθτίκην τοῦ τ8ι8 Δρυ. τι! 6 λιμην πρέπει να γίνω αποκλιισμένος μὶ είκοσι πλοία.

(28) τοῦ νὰ τραμ” εἰς' τοῦτον τον φίλον τω γείτονοἰ του

( εἰς πᾶν 8, τι δὲν ανάγεται κατ, ώθεῖαν εἰς

τον

πόλεμον ., καθώς προείπομεν ), ταῦτα τα εἴδκ τῆς προ τιμνίσεως, τῆς χρεωοτουμένης προς τους φίλους, καὶ ἔ

τι μαλλον δύναται. χωρὶς να ἐξακολουθ·ῇ

πράττων

προς

τον

ο ἄλλος , νὰ τοιοῦτον ς:σίλον του ,

τινας χάριτας προσδιωρισμένας εἰς τας μεταξύ των συν

θήκας , καθώς, με; εἰπεῖν , εἰς τα τοῦ ἐμπορίου καὶ ἄλλων ομοίων. Ο Βγςμών λοιπον τούτου τοῦ Ουδε τέρου λαοῦ οφείλει να συγχωρῇ ἐξ ἴσου εἰς τους υ·

π_ηκόους καὶ τῶν δύω μαχομένων Δυνάμων ( δουν δν, λαδ·ἡ το ἐπιτοἐπει το κοινον καλώ τῆς ΐ.πικοατε.ίας του) το να ἔοχωνται άς τους τόπους του Μ τας υποθέσεις των, ν, άγοράζωτι ποοζωάρκεια, 'ίππους, καὶ ἐν γένει

ὅλα τα εἴδη, δικων ·ήθελον ἔχει χρείαν, σταματά έαν,

κατα συνθήκην τὴν προηγηθεῖσαν, υποσχέθη νὰ μὴ δίδει μήτε εἰς τὸ ἔν μήτε εἰς τὸ ἄλλο μέρος πώματα εἰς

πόλεμον χοήσιμα.

Εἰς ολους τους πολέμους,

οἴτινες

κατα καιρους διαφόρους σπαμἔττουν τὴν Ευρώπην,

Ελθετοὶ

οι

Ψυλἄττουσιν ΟυδετέΡαν τὴν Επικράτοιάν των,

συγχωροϋντες εἰς όλον τον Κόσμον ένεξαιρέτως να τη· ναίνουσιν ἐκεῖ, καὶ ν' αγοράζω.. ·προζωάοκεια ( ἄν δη·

Μὴ ο τόπος ὅ” πρωτα ), 'ίππους, ἐοόδια πολέμου, ὅπλα κ.τ.λ.

(αν)

Εντος Οὐδετέρας Επικρατείας δὲν εἴ `

να: συγχωρημέν·η ουδεμία έτροοος, ·ῆ

έχθροπαθεια, ἐξ ένος τῶν μαζορέ νων μερών κατα τοϋ αυτου. ή

. ξέντν Επικράτειαν ‹ , Ι_τΠεικξ οι ξένοι δὲν δυνανται εις ι

.Χ

να πραξωσι το παραμικρον ανευ της οιὸειας του Ηγε κ ' :ς· °. κ Κ κ 8 ι ι ι Χ κ μους της Ετ:ικρατειας εκεινος, ια τον αυτον λογον δὲν

έἶναι ἐπίο·ης ουγχωρημένον

εἰς τον

ξένον το

να

πριραξη τον ἐ7θρόν του , κ να ἐφορμήονι κατ' αυτοῦ, ·

ευρισκομένου εις τοπον Ουδέτερον.

όταν ο όλλανδικος

Στόλος τῶν Δ.νατολικών Ινδιῶν διτσώθη κατα το1666 εἰς τον λιμένα τῆς Βέργκας (Βοτειιο.) εἰς Νορὅεγίαν, ο Ναύαρχος τοῦ ἐχθρικοῦ λγγλικοῦ Στιῆτου ἐτόλμνιοε να τον πολεμήση ἐντὸς τοῦ ρνιθέντος λιμένος , οι' 6 Δι. Χ

αν

οικ·ςτης της Βέργκας εο·τκσε τα Κανονια κατα των .Ζγ γλων , ἔν ῷ ἡ Λὐλ·ἡ τ·ῖς Δανίας ἔγραιρεν απειρα παρά ττονα εἰς τὴν Δὐλὴν τ·ῖς λνχλίας , δια τοῦτο το κί νημα το τοτον υόριστικον και προ, τον χαραατκρα του. καὶ προς τα δικαιώματα του. `

(30) ·

Η Ουδετερα Επικράτεια δεν πρεπει να

δίδη "συλον είς τα ςρατεύματα τῆς μακομέν·ης Δυνάμεως , έπὶ σκοπῷ

τοῦ να ειρορΜσωσιν έκ νέου κατα τῆς ἑτέρας.

Οταν ο γάτων μου Μελη είίτυλον εἰς τους·εχθρούς μου, ευρισκομένους είς ·οῖκραν στενοχωρίαν , κ όντας πολλα οίνικοίνους εἰς το ν, αποαρύ·)·ωσι τον ὅλείῦρόν -των , εφε νων εἰς αὐτους τον καιρον τοῦ να επιδιορθώτωσι τας

ὶλλείψεις των, καὶ να εῦρωσι τὴν ευκαιρίαν τοῦ να ἐπιχειριοθῶτι νέαν ἔροδον κατ, ἐμοῦ , εἶναι αναντίρρ·ς τον , ότι ο τοιοῦτος τρόπος , ο τόσον ἐπιζήμιος καὶ εἰς τὴν άτερα|λειαν καὶ εἰς τα συμφέροντα μου , είναι ὶσυμόίόαστος μὲ τὴν υποσχεθεῖσαν Ουδετερότητα : πρέ

πει ἄρα ό γάτων οντος , όταν οί νικηθέντες ἐχθροί κ

μου κατα<ρυγωσιν εις αυτον , εαν η φιλανθρωπια δὶν τυ·ν·|ωρ·ῇ να τους άποόάλη , να τους υποχρεώση να δι-

έλθωτιν, ε να φύγωεί πάλιν αμέσως, καὶ να μὴ στέρ ε

:οτι

το να

1ι

ιΟ

ιαμενωσιν 'επι πο υ είς τους

. -

τοπους

του,

καιροφυλακτοῦντες Μ να ἐφορμήσωσι πάλιν κατ' ἐμοῦ: ἐαν δὲ πράξη το ἐναντίον , τότε μὲ δίδει το δικαίου· μα τοῦ να υπάγω ἐνώ ο ,ίδιος να τους ζητήαο, καί να τους κτυπήσω ἐντος τ·Ζς Επικρατείας τοῦ γείτονός · με κ ο κ κ . μου. ΤοΙ ατοπον τουτο συμἔαινει εις ιεκει.νους μαλιστα

τους Ϊ=Ιγεμόνας , οἴτινες δὲν εἶναι όσον πρέπει ίοχυροὶ ,

(3!) ώστε να κρίμνωσι τα ξένοι έθνη να σέδωνται τα συνο ρα των , καὶ επομένως οι τόποι των γίνονται τοῦ πο·

λέμου θέατρον , οι οι μαχόμενοι ἐφορμῦ›σι, στρατοπε ιὶεύουσι , πολεμοῦσιν, ως να ὴτον τόπος ανοικτος εἰς

τον τυχόντα.

Περι Δικαιώματος του εξασθενεϊν τον έχθρον δια νομίμων μέσων. ή.

Επειδὴ σκοπος τοῦ Δικαίου Πολέμου εἶναι το να ελα ο έίδικος Δυνάστκς , καὶ να καθυποόληθῇ δια τῆς βίας , όστις κω‹ρεύει εἰς τὴν φωνὴν τῆς δικαιοσυ ννις , δια τοῦτο το άντιμαχόμενον μέρος έχει το δι καίω” να πράξη κατα τοῦ ἐχθροῦ του παν ὅ, τι εί

ναι αναγκαῖον εἰς το να τον ὶξασθεννίση καὶ να τον κάμη άνίκανον τοῦ να ἐναντιωαξ ·καὶ να υποστιίστι τὴν

αδικία” του · ὅθεν δύναται να ἐκλέξη όλα τα μέσα , το πλέον ίσχυρὲι καὶ αρμόδια εἰς τον σκοπον τοῦτον , εἰρκεῖ μόνον , ότι τα μέσα ταῦτα να μὴν ὴναι αχρεια καὶ μισητέι , μήτε παράνομα καὶ ὶμποδισμένα απο τους

νόμους τῆι αναμικ

Δικαίωμα είς αυτο το οίτομον

τοῦ εχθροί). Ο Ϊ9.χθρος , όστις ά‹ὶίκως μὲ πολεμεῖ, δίδει εί ναμιριῦο'λως το δικαίωμα τοῦ ν' αντιπολεμνίσω μὲ βί

ίδο) αν προόείλλει ήν κατ· τα ἐμοῦ όπλα βίαν του , τουόταν · κ.εγωἐκεῖ.νος δὲν , ζητῶ ὅστις αλλο παρα το δίκαιόν μου , γίνεται ο κυρίως πρωταίτιος τοῦ κακοῦ δια τῆς αδίκου του αντιστάσεως εἰς τὸ ζή τημά μου. 6θεν ὡς μόνος άριέκακος μὲ βάζει κ' ε

μὶ να μεταχειρισθω τὴν βίαν δια ν, αποφύγω τὴν ζημίαν, τὴν όποίαν θέλει να μὲ προξενήστι ὴ εἰς το ατομων ν . κ μου, ηοι εις ο ται πραγματα κ κ μου. ' :ελ ν ται αποτε ν σματα τῆς βίας,

τὴν όποίαν αναγκάζομαι να μεταχει

ρισθω άμοιόαίως, φθάσουν εἰς βαθμον , ωστε να τον ά ραιρέσω και την ι. ιαν ζωην, αυτος μονος, και οχι ι

νδκ

οκ

ἐγώ, εἶναι αίτιος τῆς τοιαύτης του δυστυχίας: διότι, ὶαν ἐγω δια να σώσω τὴν ζωήν του, ·ὴίμην υπόχρεως ι

να υποφερω την ζημιαν, '

Ό.

ο-

όλοι οι αγαθοι έ

αν

ανθρωποι, -.

εντος ολιγου, ηθελαν γενη θυματα των κακοποιων. Ἐκ τούτου καὶ μόνου τοῦ λόγου πηγάζει το δικαίωμα τοῦ ερονεύειν τους ἐχθρους ἐν καιρῷ Δικαίου πολέμου.

όταν αδύνατον μὲ αλλον τινα τρόπον να υπερνικήστρς τὴν αδικον άντίστασιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ να τον ὅαμα· στις μὲ τρόπον γλυκυν καὶ πρα:ον, τότε

έχεις το δι '

καίωμα να τον οίφαιρέσκς τὴν ζωήν. Δλλ υπο τὸ ὅ νομα ΐ.χ,θρος πρέπει να συμπεριλαμόάνωνται, καθως

εἴπομεν άλλαχοῦ , όχι μόνον ὅ πρωταίτιος τοῦ που λέμου, άλλὰ καὶ όσοι ενοῦνται μετ' αὐτοῦ, καὶ μά χονται υπὲρ αὐτοῦ.

*__.·__-___

(33)

όρια τοῦ δικαιώματος τούτου. ρ

εν ου

ὲ.-

ναναι τις να ιρονευονρ ε^θρον, ὅςις πα 6'' (9ναντιούμενα ἡ μαχόμενος. -"

__--

.Αλλ, ό τους λόγος, όςτις ἐξ·ςγεῖ το δικαίωμα τοῦ φονεύειν τους ἐχθρους, προσδιορίζει ἐπίσκς καὶ τα όρια τοῦ δικαιώματος τούτου. απος αφ, ο ό ἐχ·θρὸ; ὴυποταγ·ὴ', ὴ |κατοιθέστι τι· όπλα, υ τότε δεν δι κ ι α. ν κ ο , _ υνασαι πλεον να του αφαιρεστις την ζωήν .' ". . 8 κ ι··. ζ 9.'. έ πρεπει αρα να` φ..ι ωμε θ α της ω... κεινων,

οί όπο·ῖοι έν καιρῷ μάχης καταθέσουν τα 6' πλα, καθως καὶ όταν πολιορκοῦμεν χώρο" τι

να, πρέπει ἐπίσης να χαρίζωμεν

τὴν ζωὴν

εἰς τὴν φρουραν, ὴ'·τις προτεὶνει συνθήκας.

Δὲν ὴμποροῦμεν να ἔπαινέσωμεν, όσον πρέπει, τὴν οι· λανθρωπίαν,

μὲ

τὴν

ὁποίαν

τὴν

σήμερον

πολεμοῦσι

τα ἔθνη τὴς Ευρώπις : είστε ἐαν καποτε , εἰς τὴν μεο.ιριν τῆς μάχης

ό απλοῦς στρατιώττς παραθαίν·ρ τα

χρέτο του , καὶ σκλκρύνεται κατα τα παραδιδομένων , τοῦτο γίνεται .πάντοτε ανευ τὴς θελήσεως τῶῶν άξιω ματικών , οί. όποῖ.”οι αγωνίζονται νοὶ. σώσωσι τὴν ζω· ὴν τῶν οΕόπλων ἐχθρῶν.

Περὶ μιας καὶ μόνης περιςάσεως , κα. , θ' ὴν δύναταί τις να μὴ χαρη

τὴν ζωὴν είς τον έχθρόν. Ετ

ιναι

ιν

08.61ς

μια

περιστασις,

κατα

ίτἩν

ν ,

οποιαν

δκ

υνα

(34) κ

ται τις να αρνκθη την ζωὴν ε.ς τον εχθρον, μ ὅλον ·

οτι παραδοθεντα, καθως και να μή δεχθγι πασαν συμ ν

γνωνίαν μὲ χώραν πολιορκουμέννιν , καὶ ώσαν ·

εις τα

εσχατα: λέγω , οποταν ο εχθρος ουτος εγινεν ενοχος μεγάλου τινος ἐγκλήματος ἐναντίον τοῦ Δικαίου τῶν

ανθρώπων , καὶ μάλιστα όπόταν παρέόη το δίκαιον τοῦ πολέμου , το να μὴ χαρίσω πλέον είς αὐτον τὴν ζω ο ,· δι ' . 8 ο·, ' -. ιγν - αν κν, τουτο εν προέρχεται ιο..ου εκ του ο.ι απαι.ει ά:ρεύκτως ό πόλεμος σκληρότητα καὶ απανθρωπίαν , αλ | λα γίνεται προς ποινὴν καὶ @ιδεών τουνα. ἐγκλήματος `

του , κατα το οποιον εχει δικαιωμα ο βλαξεις να παι δευστρί τον βλιἱι.¦ιαντα · αλλ. η ποινὴ αθττ , δια να ·ὴ .

ναι δικαία , πρέπει να .γίνεται μόνον κατα τοῦ ελο χου , είτουν τοῦ πταίστου ' .οῦτω, οι: ε: όταν τις πο ή ν ι ι α.. ι λεμη.ο μει Εθνος αγριον καιι σκλὴρον , τοι οποιον δεν ε. ,

χει κανὲν αισθημα φιλανθρωπιας , τοτε δυναται ο ε ναντίος, δια να σωιρρονίση το τοιοῦτον Εθνος, να τι μωρνίσγι τους στρατιιίιτας του ,. οίτινες ·ἴ:θελον περιπέσει

ε:.ς χ ετ··ί ὶ ε.ίνα·. ε.ς ί τοκι αιιμον 'οθ ` .μας τ ου (δό ι τι και.ὶ αι'ντο.. των ἐν·όχων ) , προσπαθίἔιν μὲ ταύτην τὴν ταινομένκν σκληρότητα , να αίμα; το πραγματικῶς σκληρών ἐκεῖνο ''

Εθνος να γνωρισ·ρ κ

να

τους α-

νομους κ

της

φικαννρωπ.ας.

Στ; ο

μειωτεον ομως , ο.ι οονικις εν ειναι αποκυτως αναγ καία ή τοιαύτη αυστκρότπς , προτιμαται πάντοτε νι ευσπλαγχνία. .Η Κόρινθος κατεστράφη τον τους Ρω μοινους, διοτι ·οθετησε το Δικαιον των ανθρωπων, ε κ

ξυὅρίσασα τους πρέσόεις της

Ρών.:ςς : αλλα τὴν σκλκ

ρότητα ταύτην τὴς Ρώμης και ό 11ικέρων καὶ ἄλλοι

πολλοὶ μργάλοι Δνδρε, τὴν αατεδίκασαν `

ρος και ωμότατος ειναι ἐ:ιεἶνος ,

διότι σκλη .

όττις θέλων να τι

(35) @Μη μόνον τον ΙεΙγεμόνα τινος έθνους θυοιάζει τον ἄθῶον λαόν. --0-

Περὶ Αντεκδικήσεως (Μια-Μο ) ή..

Η Φύσις τῆς παρούσης πραγματείας μοἶς φέρει εἰς το να όμιλήσωμεν περί τινος αλλου ιἴδους ἐκ.8ικήσεως, ητις συμόαίνει ἱνίοτε. εἰς τον πόλεμον, καὶ όνομάζεται λντωιδίκησις (όπερ ἔστὶν ανταπόδοσις τῆς ιδίας ποιά εἰς υποχειρίους ἐχθρους δια ποιν·ὴν αδικο” τὴν όποίαν οι ἐχθροὶ ἐπίθαλον τις ταῖς ιδικούς μας όταν, ἐξ υ

ποθέσεως, ο στρατηγός τοῦ ἐχθροῦ φονεύση αδί5ι.ως τι· νας τῶν αιχμαλώτων, τότε το ἐναντίον μέρος, εἰς το όποῖον αν·ήκουσιν οι φονευθέντες, φονεύε.ι αμοιόαίως τον

αυτον άριθμον καὶ του αὐτοῦ βαθμοίῖ ἐκ. τῶν παρ, αὐτῷ αιχμαλώτων, ανηκόντων εις τον ὶχθρον, κοινοποιών προς αὐτους, ότι θέλει ἐξατιολουθεῖ να τον αντιπληρόν·η μὲ τον αὐτον τρόπον, καὶ τοῦτο, δια 'να τον υποχρεώο·η

να ορολάττη εἰς το εξῆς τους νόμους τοῦ πολέμου. Τῇ άληθεία εἶναι μεγάλη αθλιότης το να βιοΐζηταί τις να φονεύη τόσον άοπλάγχνως τον αίγμέλωτον στρατι

ώτην , ο ἄλλον τινα , διότι ἔσφαλεν ο Στρατηγός του , καὶ μάλιστα έαν ο καταδικαζόμενος ἔλαόεν υπόσχετιν

να μη πειραχθῇ ἡ ζωή του · μ' όλα ταῦτα , όπιιδη ο Βασιλεος , ο 6 Στρατηγός του ἔχουσι το δικαίωμα

να θυσιάσωσι τὴν ζωὴν τῶν ἱχθρῶν των , ἱνειια της προσωπικ.ῆς ασφαλείας των καὶ τῆς τῶν περὶ

αυτον,

(36) ι

δκ

δια τουτο υναται και αυτος επισης να αφαιρετη την · ι ιο: ν κ ι λ ι ..ι ζωην τινων αιχμαλωτων , και να τους μεταχειρισθη η κ ι ι ι ν » 8 ι οπως μετεχειρισθη ο ἐχθρος τους δικους του ( ), πλην εἶναι πολυ πλέον άξιέπαινον το να μιμηθη τις τον Σκι πίωνα. Ουτος ό μέγας όντως ανὴρ , εφ' 06 υπέταξε τινας ἐκ τῶν μεγιστάνων Ϊτπανῶν , οἴτινες εἶχον άπο κ ι .ο < κ ... Χ ι ν κ «πατησει κατα της Ρωμης , τοις ἔὸωκε να εννοησουν ,

ότι , αν εις το εξης ιρανῶσιν άπειθεῖς , δὲν ηθελε παι δώσει τους αθώους ομήρους (ἐνέχυρα ) , άλα' ἐκείνους τους ιδίως , καὶ ότι δὲν ηθελεν ἐκδικηθῆ τους άόπλους

ἐχθρους , αλλ, ἐκείνους , οἴτινες ·ὶἱθελον·· λαό” τα όπλα »Με τῆς Ρώμης. Ο μέγας ΔΚλέξοινδρος παραπονούμε νος διά τινας καταχρήσεις τοῦ Δαρείου , τον έμήνυοεν ,

ότι, αν Μίμη μ' αὐτον τον τρόπον τον πόλεμον, θέλει τον καταδιώξει όσον δύναται, καὶ δὲν θέλει τον αφή τει. ουδὲ στιγμὴν ἡσυχίας. Βου λοιπον μὲ ποῖα παρα δείγματα πρέπει να οιναχαιτίζη τις τον ἐχθρον , όστις

παραόαίνει τους πολεμικους νόμους , και όχι έκδικούμε νος αθώους ανθρώπους.

Αν δύναταί τις νὰ παιδεύση .με θά νατον τον Φρούραρχον τόπου τινος :διατην πεισματικήν του αντιςασιν. Ν 4 %.

Ειναι

απορον

-ι

πως

ημπορεοαν

τινες να

να.

φαντασθωσιν

Στα”, &3 0), (1 Λύιιανδ°ρ` ς (Μες/της Σπάρτης) , αφ' οδ ἱξουσίαιοε τον οτόλον των “πιο”, έ ιώριο·ι να φενευθοῦν ο α.ιιιιάλωτοι' Με την μεγά λην σκληρότητα, την ὁποίαν εἶχον μεταχειριοθῖι οί Αθηναιοι εἰς όλρν

ς.

Η” εἰς ένα αἰῶνα τόσον πεφωτισμένον , ότι δύναταί το να τιυ.ωήση ὲ θάνατον τὸν Φ οιία ν '· ~ " · γ ρ , μ . ρ.ιρ ρχο εκεινον, οσ τις υπερασπίσθη τὸν τόπον του μέχρις ἐσ/αίτ ης στιγ

μης: η ἐκεῖνον., όστις, ευρισκόμενος εἰς κακὴν τοπο θεσίαν , ἐτόλμησε ν' άντιστη εἰς στράτευμα πολυοίριθμονε !

γνώμη αύτη επεκράτει καὶ εἰς τὸν τελευταἴον αί

ῶνα , τὴν όποίαν ἐπρέοόευον ὡς πολεμικον νόμον ,, καὶ δα τό" ί· δὶ '=`λί) , ί. ' 'ο ιως μέχρι .ης σημ.ερον ..ν ε.,η. ον ακομη οι αν ρω ,

ποι απο την απατην. ὁ ποια οαθρα ιδέα του να παν 8

να

κι

ε!

ευουν ενα γενναιον ανθρωπον , διότι έκαμε το χρέος μ

του!

μέγας

Αλέςανδρος εἶχε

βέόαια

πολλα

δια

ορορετικόις αρχας , όταν ἐπρόοταςε να σώσωσι τινας των ι ,' Μιλησίων δια τὴν οποίαν ἔδειςαν άνδρείαν καὶ πίστιν . κ κ ν ι , κ ' ο των. 0 Πατων συρομενος ε:ς την καταδικην· κατ επι ταγὴν Διονυσίου τοῦ τυράννου , διότι είχε πεισματω δ... ο -ν ι !,κ ~ ν κ τ ως υπερασπισθη την πόλιν αγιον , της όποιας ητον ` κ . θελήοαντατ διοικητὴς , να ἐφώναςεν προδώση ότι τὴν άδίκως. πόλιντον , καὶ. εερόνευον ότι ,όουρανος. ὡς . ηθελα ἐκδικηθῆ μετ' οὐ που τον θάνατόν του : διὰ τοῦτο καὶ ό Σικελιώτης Διόδωρος όνομάξει ταύτην την `

ης

ποινην ικον. Εις ματην επιχειρι.,ονται τινες να υπο στησουν , ότι ἡ πεισματώδης αντίστασις γινομένη μάέ λιστα εἰς κακὴν τοποθεσίαν ἐναντίον· ένος βασιλικού' στρατευματος , δὲν ωοελει κατ αλλο , ειμη ·εις το κ

.ο

1·

να χύνεται περισσότερον αἶμα ανθρώπων· αλλα δεν η. ξεύρουν , ότι μία τοιαύτη αντίστασις

δύναται να σόι

τον καιρο έκείνου του πολέμου, καὶ άλματα διότι είχε μάθει τον· βάρδα ον απόφασιν των Αθηναίων όλα ν' αποκόΦωοιν, ἐαν ἐνίκων., τόνδε ιαν χείρα όλων των αὶχμαλοΐιτιον· δια τούτο ο Λυσανδος άλλον δὲν έσωσε παρά τον ημοἴντην, όςτις είχεν ἐνανι·ιωΗ εις ταύτην την ἐφὐόριστον απόφασιν τῶν λθηναίων.

(38) `

όλόκληρον την Επικράτειαν, ἐμποδίζουσα τον ἐχ θρον ήμέρας τινας , καὶ ότι, όσῳ περὶ τοποθεσίας , η ειλτολμία αναπληροῖ την οίσθένειαν τῶν περιτειχισμάτων.

ο Γάλλος Καόαλλιέρος Βαγιἔιρ ( βονιιτό ), ἐμόοὶς εἰς τὴν Μιζάραν (πόλιν τῆς Γαλλίας), τὴν υπερασπίσθη μὲ τὴν

συνήθη άνδρίαν του , καὶ άπέδειξεν, ότι ό γενναΐος καὶ άφοόος ἄνθρωπος εἶναι ἐνίοτε ικανος να σώση μίαν πό λιν , την ὁποίαν άλλος τις εἰς τον τόπον του ηθελε την νομίσει ὡς άνίκανον ν, άντικρύση τοϋ ἐχθροἴ.ῖ την θέσιν. Η Ϊστορ.ἔα τῆς περιφήμ.ου πολιορκίας τῆς Μελίτ

της(Μάλτας) μας διδάσκει ἐπίσης μέχρι τίνος άνθρω ποι γενναιόκαρδοι δύνανται να παρατείνουν τὴν

αντί

στασίν των , όταν ηναι αποφασισμένοι. ὁ πόσα όχυ ρεύματα παρεδόθησαν μ. όλον ότι ηδύναντο να βαστά σωσιν, ακόμη πολυν καιρον τὸνι ·ἐχθρον , νὰ τον κάμουν να καταναλωση είς μάτην καὶ τὰς δυνάμεις του , καὶ. τον ἐπίλοιπον καιρον τῆς Έκστρατείας , καὶ προσέτι να διασωθῶσιν, ἐαν ἐξηκολούθουν άνθιστάμενοι γενναιότερον

καὶ

ὸρθώτερον! !!

Έν

πρό τινων χρόνων έπιπτον

τα ίσχυρώτερα φρούρια τῆς (.λλλανδίας, ἐν διαστήματι όλίγων μόνων ήμερών

εἴδομ.εν τὸν ανδρεῖον Στρατηγον

Δείλτρονη @πιο ) -να υπερασπισθῇ την Κόνιν (πόλιν τῆς ίταλίας εἰς Πιεμόντε) ἐναντίον τῶν ἐρόδων δύω κραταιῶν στρατευμάτων,

να διαμένη

είς θέσιν πόσον

ἐπισφαλῆ σαράντα όλοκλήρους ἡμέρας , να σώση την πό· λιν καὶ

για, αὐτῆς όλον τό Πιεμόντε.

δνι ἐπιμνης

λέγων . ότι άπειλιῖιν δια τοῦ· θανάτου τὸν Φρούραρχον.,

δύνασαι να συντέμ·ης μίαν αὶματώδη πολιορκίαν , να φυλαξης τα στρατεύματά σου απο την βλάθην , καὶ να κερδίσης καιρον , όστις σὲ εἶναι πολύτιμος είς άλλας

πράξεις , έγω σὲ αποκρίνομαι , ότι ο -γενναιόκαρδος

(39) ἄνθρωπος η θέλει γελάσει δια τας άπειλάς σου , ο πα-ε ροργισθεὶς δ ια τον τοιοῦτον περιφρονητικον τρόπον σου , θέλει προτιμήσει κάλλιον να ταφη υπὸ τα ἐρίπεια τῆς

θέσεώς του , να σε πωλήση πολλα οίκριθα τὴν ζωήν του , καὶ να σὲ κάμη να πληρώσης τὴν άδικίαν· σου ·

ἐκτὸς ·τούτου , καν ηθελε σοὶ προξενηθῇ μέγιστον όφε λος άπὸ τον παράνομον τρόπον σου , πάλιν δὲν σοὶ εἶναι συγχωρημένον να το πράξης διότι ἡ αδίκου ·ποι νης άπεἴλὴ εἶναι αυτη καθ, ἑαυτὴν άδικα; , εἶναι μία

ύδρις , τὴν όποίαν εἶναι βάρδαρον να ἐκτελέσης. -δα δε συμφωνης, ότι τὴν άπειλην ταύτηνδἑν είναι δίκαιον να

την βάλης εὶς πράξιν , τότε καταντοῖ καὶ γελοία καὶ περιττή. λντὶ τούτων λοιπον δύνασαι να μεταχειρι

σθης τόσ, άλλα μέσα καὶ πλέον δίκαια, καὶ πλέον ἔν τιμα , δια να υποχρεώσης τον Φρούραρχον τοῦτον να μη περιμένη τὴν ἐσχάτην στιγμὴν τῆς άμηχανίας , καὶ

τοιοῦτον τρόπον μετέρχονται την λάνθρωποι καὶ ιρρόνιμοτ Στρατηγοὶ λοῦσι··τὸν Φρούραρχον να ·ηναι ακόμη· καιρος , καὶ

σήμερον όλοι οί φι ; δηλαδὴ , προσκα παραδοθῇ , όταν τὸν· προτείνουσι

συνθήκας εντίμους καὶ επωφελεῖς · συγ χρόνως όμως δὲν λείπουν από του να με ταχειρισθωσι καί τινας άπειλας·, ότι ἐαν

βραδύνη να

παραδοθ·η ,

δὲν

θέλε ι

εἶναι

πλέον δεκτὸς, εἰ=μὴ τις αὶχμάλωτος τοῦ πολέμου; τι ..τα παραδιδόμενος εἰς τὴν δι άκρισιν των νικητων. :δν αὐτος ἐπιμένη , η τέλος πάντων βιασθῇ να παραδοθῇ έ

εἰς τὴν διάκρισιν,

...

τοτε ο νικητὴς δυναται να μεταχειρισθη κ . .

αυτον και .

` ,ο

τους ,στρατιώτας του μὲ όλην τὴν αυστηρότητα, τὴν·

( ΔΟ ) όποίαν ἐπιτρέπει τδ πολεμικὸν δικαίωμα · αλλα τὸ δι. καίωμα τοῦτο ποτὲ .

εν

κατ ἐκείνου , ι

ἐπεκτείνεται

ρ.

μέχρι

θανάτου

όστις άφηκε τα όπλα , παρεκτὸς ,

αδ

.ο

τα

θ.ι

ἐαν

αν

μετα την παρα οσιν των οπλων ο νικη εις επταισε κατα τι προς τον νικητήν. Η μεχρις εσχατης στιγμης αντιστασις ενος υπαλλήλου Δειωματικου τότε μόνον ειναι άςια ποινης , όταν η· ναι προφανως ματαία· διότι είς τοιαύτην περίστασιν ν, . κ _ ι κ λ ο ε ι απελπισιας ἡ επιμονος άντιστασις εὶναι απλουν καὶ κ

'ο.

-υ·

,κ

καθαρον πεισμα, και οχι ανδρια ή γενναιοτης , κα θότι ἡ αληθής γενναιότης έχει πάντοτε ένα σκοπον όρ λ. ο λ , -ο . έ . ι νλ γ` τ . θον και φρονιμον π. χ. Ας υποθ..σωμεν, οτι μα Επι κράτεια υπετάγη ἐξολοκλήρου εις τον νικητην , εκτος ιι ι ν Η -ν ι` νκ ν ι "ο .ι ενος και μονου οχυρωματος , και οτι ελπις εςωτερικης βοηθείας δὲν εἶναι παντάπασι , μήτε ἐκ μέρους συμμά ·

χου τινος , μήτε άλλου φίλου καὶ καλοθελητοῦ , όςτις να ἐπιθυμη να σεθση τοῦτο τὸ μόνον λείψανον τῆς ἐξου σιασθείοτης

ίΕπικρατείας ,

.ο

τότε πρέπει αμέσως να ειδο

.ο

.·

ποιηθη ο Διοικητης τουτου του εναπολειοθεντος μέρους περὶ της καταστασεως των λοιπων πραγμάτων, να τον · ..κ ο ι ι .8κ ι · κ ι προταθούν εις το να παρα ωση τον τοπον, καθως 00

-ν

_α

α·

··

.ν

και να τον απειλησουν μὲ θανατον, αν επιμενη ανθιστα μενος άνωφελῶς, τὸ όποῖον άλλον καρπον δὲν θέλει ἐ .

ν-

ο.

πιιρέρει προς αυτον, ειμὴ την χυσιν του αιματος ( (") Αλλα παν είδος απειλής δεν είναι συγχωρημένεν να υπο χρεωση τον Διοικη·ιην ἐκείνον η τον Φρουραρχον είς το να παρα

δοΜι

διότι είναι πολλαὶ άπειλαὶ ,

αί όπιίσ.ι πριξενουσι

ερρίκην

καὶ είς αυτην την φύσιν. · όταν δ Λούης ΙΧ. Βασιλεύς· τΞε Ταλλίας,

επολιόρκιι κατα τὸ το” τὸ 8. Οειιοι· ( πόλιν της Γαλλίας) πα ροργίοθεὶς δια την μακραν άντίστασιν των πρλιορκουμένων , έμήνυσε τὸν Διοικητην της πόλεως εκεινης , τόν Φίλιππον , υιον του .οποιανευ καὶ νόθον τοῦ Βουργόνη, ότι αν δεν παραδωση τον τόπιἔν, θέ .ι

α·

ν.

ι,

ο.

‹ οι ) :δν αὐτὸς μένη οίκαμπτος, τότε εἶναι άξιος της δικαω · οίπειληθείσης

ποινής.

Ταῦτα λέγων,

ιόποθέτω ότι τό

δίκαιον τοῦ πολέμου είναι _προόληματικὸν,,

καὶ ἐπομέ

νεος οίδηλον , ποῖον ἐκ τῶῶν δύω μαχομένων μερων έ χει: ια δίκαιοι ,. καὶ ότι ίδιο δὲν πρόκειται λόγος πε .ρὶ· τῶι· δε.ινίόν `ἔκείνων περιστάσεων. ,

τις οί αποτινάξη

καθως όταν θέλη

ένα ζυγον τυραννία εί‹ρόρητον' διότι

εἰς τοιαύτην περίστασιν .θέλει καθεὶς κλαύσει

τὴν. διε

στυχίαν τοῦ. Διοικητοῦ έκείνου-, όςτις προοανῶς υπερα σπιζύμενος. το καλόν μέρος

καὶ δίκαιον, πολεμεΐ δια

να ἐλευθερώση την ΙΕΙατρίδα του. από τὴν δουλείαν,, ωςτε όλοι οί. γενναίοι καὶ τίμιοι άνθρωποι θέλουσι τόν

ἐπαινέσει δια την σταθερότητά του μέχρι "τελευταίας του αναπνοής, θέλοντα “των” ἐλεύθερος..

Περὶ ·Προσσρύγων·καὶ Λετπατακτών

Οί Πρόσφυγες καὶ Δειποτάκται, τους όποίους εὑρίσκει ό νικητής. μεταξυ τῶν έχθρῶν του, φυσικῷ τῷ λόγω έ πταισαν προς αὐτὸν, καὶ έχει άναμφιόόλως τὸ δικαίω μα να τους παιδεύη με θάνατον· κυρίως όμως ἐχθροὶ

δὲν θεωροῦνται οί τοιοῦιτοι,. άλλα μάλλον εἶναι άπιστοι καί τῆς Πατρίδα; των προδ-όται: θα τοῦτο η μὲ τόν έχθρον ἔνωσίς των δὲν εἶναι ὶκανη να τους απαλλοτριω λει φονεύει ἑυ.προς είς τα όμματά ου τὸν πατέρα τοῦ Φιλίππου , τον όπως, ειχεν αῖχικάλωτον· ευ· Φίλιππος α.πεκρίθη , ότι μου μὲν λυπη” καιρίως δια να χάση τόν πατέρα του, ρίλλ'ότι τὸ χρέος του ήτο τού προςΒασιλέως αυτόν πολυτιμώτερον καὶ ότι ίκανδι .γνώριζε τ·ὶρι καρδίαν δια να έχη ,πεποίθ:οινὶ, ότι δὶν θέλει ατο μασθη με τόσον βάρἔαρον προῖξιν.

‹ αν τση. απὸ τὸ ἔγκλημα ταῖς προδοσίας, μήτε να τους ά-· παλλάξη άπὸ τῆς όποίας είναι άξιοι ποινής, καθως τους κυρίως ἐχθρους, οἴτινε;, ὡς προείπομεν, εἴς τινας περιστάσεις έλευθεροῦνται τοῦ θανάτου. Οί Λειποτάκται

ούτω καὶ Πρόσφυγες θεωροῦνται πάντοτε τον: προσωπικοὶ ο

..ι

ο·

-Ω

κι

οχθροι της Πατριδος , και επομένως αν τι τυχη των αίχμαλώτων ξένων ἐχθρῶν εἶναι εύμενεστέρα, αὐτοὶ ό ν ι κ ·· · ... μως μ όλον ότι ἐπίσης α·εχμαλωτοι ὡς κ, ἐκεινοι, δὲν δύνανται να μετέχωσι της αὐτῆς τύχης. Μ' όλα ταύτα την σήμερον, ότε η λειποταξία· είναι τόσον κατά δυ

στυχίαν κοινη, ό προς άρίθμὸς τωνι υποπιπτώτων είς ...ο ι . »7 ο κ ι οι τοῦτο το ἔγκλημα βαςει ενιοτε τον νικητην να με ταχειρισθή φιλανθρώπως τους τοιούτους, ώστε εἶναι πραγ

μα πολλα σύνηθες τὸν παρόντα κριόν, τό να παραχω ρη.ται. δια των συνθηκών της παρα οσεως εἰς τὴν φρου-ε ι

ραν, ήτις εκόαινει απο τινος παραδιδομενου φρουριου, άριθμός τις όποιοσδήποτε αμαξιου σκεπασμένων, εἰς τας. όποίας σώζονται οί λειποτάιιται, διαφεύγοντες την θέσιν πριν;»

νικητίύνα

Περι Γυναικῶν ,. Παιδίων , Γερόν των. καὶ Ασθενών. ..Αί γυναίκες, τα παιδία,

οί άδύνατοι

γέροντες καθ

οί άσθενεῖ.'ς συναριθμοῦνται καὶ αὐτοὶ μεταξυ των ἐχ θρι'ῦν,,καὶ επομένως η ἐναντία δύναμις έχει δικαιώμα ·

·..

.ο

κι

πα κατ αυτων, ιοτι ειναι μέλη τοῦ· εχθρικου έθνους, ικαὶ διότι το άπό· έθνους εἰς έθνος δικαιώματα καὶ:

(β) απαιτήσεις αποόλέπουσι το σῶμα τῆς κοινωνίας·αδ όλα ι

τα απαρτιζοντα αυτο μέλη·

Ί'

ὅθεν ειναι μὲν και αυτοι

ἐχθ,οοὶ, αλλα ἐχθρα., οἴτινες δὲν κάμουν καμμία: αν· τιστασιν, και έπομενως δὲν ἔχει κανεις δικαιωμα να Μαι” τα ατομα των, να μεταχειρισθ·ν, κατ' αυτῶν, Χ

ισ

και ακομη

ολι·νι:ὅτερον _να τους αφαιοέονι τὴν ζωήν.

Δὲν εἶναι κανὲν Εθνος τὴν σήμ.τρον όπωσοῦν πεπολισμέ ι

νον,

'Πλ

οποιον

δι

εν

α,

αναγνωοι,ει

.αν

τουτο

δκ

το

ΕΜΗ”

αμα

καὶ οιλάνθμοπον άξιωμ.α , ως”, αν ποτὲ ἡ παραφορα τοῦ πολέμου καταντα τους στοατιώτας εἰς το να βια σωσι τας κόρσα , ·λ τας γυναῖκας τῶν ἐχθοῶν, :ή καὶ

να ιοον.εύσωσι τα παιδια καὶ τους νέροντας , οι Αξιω μ.ατικοί των όμως_ φοίττουσι · δια τα τοιαῦτα αυτή”

τα ,

καὶ όχι

μόνον σπεύδουν να καθησυχάσωσι τους

στρατιώτη, του! .προσέτι ό φιλάνθρωπος καὶ ορόνιμος

Στρατηγός τους παιδεύει, όταν δύναται. λν δὲ αι για· καῖκες ἐπιθυμοιΐσι να του" ,πάντα ἐλεύθεραι πάσης προ σωπικῆζ “μας λ αμα, πεύκα να πέριορίζωνται εις τα καθήκοντα τοῦ φύλου των, χωρὶς διόλου να λαμβα νωσι μους εἰς τα τῶν ανδρῶν , καθοπλιζόμεναι αἱ ἴ οιαι ές ·'πόλέ ον' δι,αὐτον τον λόγον ο Πολεμικος Νό

μος τῶῶν Ελ ετῶν απαγορεύει μὲν πᾶσαν βίαν κατα τῶν γυναικῶν, ἐξαιρεῖ όμως οητωξ,,όσας λάδωσι “τα

θεῖαν μέρος εἰς τον πόλεμον.

Περι Λέιτουργῶν τῆς Θρησκείας,

οὶ τῶν Πὲπαιδευμένων Ανδρών , κτλ. --

Οσα ανωτέρω εἶπον περὶ γυναικων καὶ λοιπων, τα ν

(

·.

πν

”

αυτα ἐπαναλαμ.ἔάνω και περι τῶν Δειτουγων της Θα;

Πω τῶ, λογια" ααὶῶλαιν ··ιοιοιΐτων υποκειμένων, όσα ἰχουσιν δπάγγελμα ως

πολυ διάφορων

τι πολεμικόν· όχι διότι οι τοι

οιῖτοι, καθώς καὶ οὶὶεριῖς οι ἴδιοι· δύνανται να θεω

ρ·ηθι'οι·:ιν· ως πρότωπα απαραόίαστα, αλλα «διότι οὶν διό :ιοινται τὶς τα του πολέμου, ο νικητἡς δὲν ίνα κανὶν

δικαίωμα κατ' αὐτῶν. Μπα ·λτο·ποτὶ εὶς τους·ιτα λαιους ί,εημαίους το να οπλοσορωσιν οι ἱεριῖςτων· δια τοῦτο ό Μήλιος Καῖσαρ ·ῖιτο συγχρόνως καὶ στρατηγος

καὶ μέγας .αρχιερώς· το» καὶ μεταξυ τῶν Χριστιανών πολλάκις . ἐιρανησαν ανθρωποι τοϋ ίερατικοϋ καταλόγου, όπλα” λρχιεπίσκοποι καὶ Επίσκοποι να ἐξοπλιζωνται καὶ να διοικιῖισι στρατεύματα, καὶ ὶπομένως να υπόκειν

ται εἰς τὴν κοινο” τόμ·ην τοῦ πολέμοο, διότι πολιμοῦν τες, ποτὲ βίόαια δὲν ἐοαντάσθ·ησαν μ·ήτ' αὐτοὶ οι 'ίδιοι, ότι θίλουσιν εἶναι δξπρημόνοι των λοιπών. - ·

Περι Γεώργιον , καὶ ἐν γένει περὶ τοῦ Δωρο τα” @οσα ότι αοιδός ἄνθρωπος να οπλοςιορ·ῇ, @γίνεται στρατιώτης, όταν το μένος του απορίας" .ἐς πόλςμοα, .μάλιστα ο! οπόταν

Μαλον άς τὴν Σπικράταιαν !κειντιν.

ο ὶχθρος

Η. όλα ταῦ

" ο Γιούτα να παιδια” “να” Μονο »ο πολλους πολεμικους ΜΜΟ, οἱ'τινις ὶξαιροιῖσαν απο

:τα @τα τοϋ πολέμου τους νιωργους, χάριν τοϋ (ή ὁ @ρα και ι

/ Ζ

(Μ) γέλματός των τοῦ τόσον ὡφελίμου εἰς τὸ ἀνθρώπινον γέ

νος(4). 'Τὴν σήμερον δὲ ό πιθεμος γίνεται μὶ τα κτικόι σρατεύματα, ό δὲ λαος, οί χωρικοὶ καὶ οι πο λῖται δὲν λαμόάνουσι παραμικραν

μετοχὴν, καὶ ὡς ἐπὶ

τὸ πλείστον δὲν ἔχουσί τι να φοόηθωσιν άπὸ τὴν μάχαιραν τού' ἐχθροῦ: αρκεῖ μόνον να ὐποταχθῶσι δια κ

·ρορως νὰ

(Η

π)`

.ο,

κατοικοι

"ἴίλυ

τοπου σ

εκεινου

εις λ

τον

νιιικτὴν,,-

ηρονωσι τους οι μους και ιρορο υγιείς, χωρις να μετέρχωνται κανένα τρόπον πολέμιον, δια να ζῶσιν ἐν ·

·.

ασφαλεια, ὡς να ήσαν φιλοι γνήσιοι μετα των νικητῶν κ

ιν

εε

τοσον, ωστε δυνανται να διαφυλαξωσι και τα ιδια των ε

Χι

πραγματα σχεδον ανεπαφα. θέρως, καὶ

Οι χωρικοί ἔρχονται ελευ

πωλῶσι τοὺς καρπούς των ιίς τὸ ἐχθρικὸν

σταίδο ρ τοπε ν,

και`

απὸ τας συνήθεις

θα ι α,σ εναλ ισμενοι, ί ειν

όσον εν 'δί·εχε.οιι,

τοῦ πολέμου περιπετείας.

(Ι πόσον

ή τοιαύτη συνήθεια εἶναι ἐπαινετὴ, καὶ αξία ανθρώπων κ ο ι ε ο· τ ε σεμνυνομενων επι φιλανθρωπια, καιι ουχ ήττον ωφέλιμος 7

”

εις τὸν ιχυρον τὸν ιδιον, όταν δεικνύει τοιαυτην με τριοφροσύν·ην! όςτις όπερασπίζει τους άόπλους κατοί κους, όςτις χαλιναγωγεῖ τοός στρατιώτας μὶ αὐστηρθιν πειθαργίαν, καὶ προνοεῖ περὶ τῆς ασφαλείας ἐκείνου τοῦ τόπου, ό τοιοῦτος εὐρίσκει εὐκόλως καὶ μέσα προς ό λ

παρείντου, καὶ αποφεύγει πολλα δείνα καὶ κινδύνους. ιλν διὶ, διά τινα όρθον λόγον, δὲν δίδει πίστιν εἰς τοὐς χωρικοὶις καὶ πολίτας, τότε ἔχει τό δικαίωμα να τους

αφαιρέσπ τα όπλα, καὶ να ξητήσει παρ αὐτῶν όμήρους (ἐνέγυοοι), τότε, λέγω, όσοι δὲν θέλουσι να ὐπόκεινται (') έλ.Κύρος επρότεινεν είς τόν Βασιλέα τῆς .ὶσσυρίας να αεκ: νωσιν ίξ αμφοτίρων των μερόιν ανενοχλήτους τους γεωργοὶες , και

να μὴ πολεμωσιν ἄλλους , είμὴ τους ωπλισμίνους· τὴν σε πρότασιν ταὐτον τὴν πειριδίχθη καὶ 6 Βασιλεύς τῆς @κύριας

Με” εἰς ταδεινὰ τοῦ πολέμου, ·πρέπει να υποταχθιῖισιν ἱτοί μως εἰς τα; ποοστα·νας τοῦ απαιτώ.

Περὶ δικαιώματος τοῦ αιχμαλωτίζειν. Αλλ, ολους τούτους τους νικιιθέντας, ὴ ἐξοπλισθέντας

ἐχθρους, τους όποίους ἡ φιλανθρωπία υπαγορευει το ν'

αιΡήνωσιν απαραδιάστως, δλ, αὐτα, λέγω, τα ίιποκεί μενα μέλη τοϋ ἐχθοικοίῖ έθνους, καθως καὶ αὐτὰς τας γυναῖκας καὶ τὰ παιδία, ο νικητὴς ἔχει δικαίωμα

να τους @Φιάστα

καὶ να τους καμπ αιχμαλώτους τοῦ

πολέμου, εἴτε δια να τους ἐμποδίσνι απο τοῦ να ά ναλάόουν τα ὅπλα εἰς ἄλλην ευκαιρία", εἴτε δια

ἐ

ξασθενήιη τον ἐχθρον, εἴτε τέλος ἐπὶ οοιοπῷ τοῦ να ήμπορέτνι δια τῆς αιχμαλωσίας μας γυναικι): , λ ἑνος τέκνου αγαπημένου παρα τοῦ ἐχθρο-ιΞ ΙΙγεμόνος , νατον

παρακινήιη :ἰς δικαίως συμβιόασμους ειρήνης

μὲ τὴν

απελευθέρωσιν τούτων τῶν πολυτίιιων ὡς προς αὐτον αιχμαλώτων. Εἶναι οιληθλ.ς ὅτι ο ἔοχατος ουτος τρόπος δὲν εἶναι ἔν χρήσει τὴν σήμερον εἰς τής Ειἔθοως τα

ἐξευγενισμένα έθνη , άλλα χαρίζουσι τόσον εἰς τὰς γυ ναῖκας, όσον και εις τα παιδία πλήρη ασφάλεια, καὶ

τὴν σιδειαν τοῦ να μετα€ῶοιν, όπου θέλουσιν' άλα' ή τοιαιΐτη μετοιοφροσύνη καὶ ευγένεια ,

ο.. ὅλον ότι εἶναι

αὐτὴ καθ' ἑαυτὴν αξιέπαινος, δὲν εἶναι όμως ,απια παραιτήτως αναγκαία έκτο ἄν τις στρατηγος θέλει να μὴ φυλαΈ·ιι τους όρους τας τοιαύτης ἐπιειαείας, δὲν δύ

ναται κανεὶς να τον κατηγορ·ήση

ως παοαόάτην τῶῶν

πολεμιαῷν νόμων, διότι ειναι κύριος να πράξο κατα

(ιν) οι..πο.ι. απο άνοια ιιοδιαιοθώ.·ήπο η: η». Άιηθο” ποπ. να. το @τι σαλονι 'βαρια μια παπι 5ξιοπποπολονπι --ον πα ι!.ιέιιοιοιο πμ. ιιηθοςπτυ παπι. 'αμαλια. ποπ., ο και. 5οιπο 5ολν..ιιοοι..ο ιτυπ αιιιαβ οοὸν.ν·ιιο μια (βοΔιοοοθσιμιαι

μια πω @απο °αι,ιιθολιι.ιωι η ατι @βαφή 'ναι. παλια απο!" Μπιλ πι. .οο.ιιιι.οαιωθοσα να ταις-πει ποιὶ 5ποθ,τι παρ. πατήσω μι Με Φωλια Όπουλιιτι πως) τα πω αιωνια ιαναι πι. »αποφ πο: .-ολπτΞι. πωπω “ατι ανα. Μιλώ @αι Όπς.πωιωιιιοχώ “πιο

των ιιοσιο·πο:Ζιιιο απο Βιμ. :αλμα απ @παιδιαι τα , ·-ποὸιο Ω - , · Νιου! ποπ. πομπο α πατα :τηι ω.αμοιπαλανια απο καποια :οι ιοωθνητ απ. "πολη ιο.ι..τ·ιθτ.ιι ·(Ωπ.ι.πήριο Η ακουω. ον.οποι!ολιιαιο απο πα.·ιππ·ιοι. ιιιοϋ.ι.οαΜι πιο που ποναει 89.540” οι: οι. απΙωμο·ιιιπ ποπ. ··ποτἔ”οπι ινα .τι :πιο πιο". ιυοοιιυόπο πιω. @μια @πουλακι

"Με Μπαρ $π.ιικν.λπι παπι Όιιιιαλονοπι νοοοιοι.οπω πι. 'πιο, πω. .πωπω οι' πια. ,νιιοριιοθθιιηιο ο $οιι·ις $πανιοτη 52.; 5ηνυ_Ι 53ο :ιο-ι. ιιπιοιὁοινο:ι. και.

.πωιοιθτη1 ωπομοι.ιποθπι Φιν ο.ι.φ.ι. ο.ι. τονΙλιιοΖωπα ,τι 4 αιμα ποπ παπι η: πιω. ιιηιιθοινο.ιι πιο ινιι”ποποιη

απο! ..ισα απο πιο!. και ιατροι”. οι: ο.ι. Μίρα. οπο.» πιο. 'ινα. @ειμαι $ποιιμἰοχιπΞο .ατι αιωνα πιο πιο. “στο” ποπ @τσιπ ομ ,οι "Μμμμ 52.1.· .2·η.ν.ωοοπιοχώ ,διαβήτη πι οι: λαβή ποπ. παπι ιιιμ. πιο” η”. ιπο σιωλπ.ι.ο βια-Μπας

ο) παραρ- 'πουτανα μιαν·ιι πως” ισπανια( οι πάπια -οα οτιιιέων ια

ΨΗΛΗ; μ 65ωιμπιπλ μ. .τομέα 49 “ντιπ” Έτσι η·

ως!. "η ο σι "πιο _ιοτ.ιο·,ιι!'£ Φιι "ΜΜΜ

. ·

(68)

όλα εἶναι έμποὅισμένον να ιπονεύωνται

οι Αὶχμαλωτοι. Ευθυς οπο' ου ι ἐχθΡός σου ά‹ο·ήσ·π τα όπλα καὶ πα· πόση , δεν @εις πλέον κανὶν δικαίωμα κατα τὶς ζωῆς του, παοεκτος ανίσως σοὶ δώοςπ μόνος το τοιοῦ ο

τόν δικαιωμα διά τινος νέας ἐκθεοπαθείας κατα σοῦ , νι αν ποὶν. παραδοθίΞ εἶχε π·πματισει ἔνοχος @αυτό

ματια θανασιμα δια τοῦτο άλλοτε πιο μεγαλη πλάν·π των ανθρώπων ,

και ίσχυθογνωμία

πολλα σκληρα

καὶ

οἴιὶιαος τι να οὶκειόποιοιΊνται το δικαίωμα τοῦ να ά ποκτείνωσι

τους αὶιμαλώτους

εἴτε προσωπικώς,

εἴτε

δια δημιων· άλλα `πό τινος καιροῦ ποιοεδέχθησαν αλ λοις παχιά·καὶ δικαιοτέρας καιφιλανθμοποτζιας. Ο Κά Ρολος Α. Βασιλευς τῆς Νεαπόλεως νικήσας καὶ αἰχμα λωτίσας ,τον αντιζηλόν του Κ.ονοαδἶνον , δώρου. να τον θανατώσουν δημοσίως εὶς τὴν παμπ., όμοῦ μὲ τον Φοεδεοϊκον τίς Αυστρίας τον συναιχμάλωτόν του. Η. ά· πανθρωπία αυτη επιιοξένηοε ποια” ποιών”, ώστε ο Πέτθπς Γ. Βασιλευς τῆς διαγῶνος ἐπέπλ·ςξε τον σκλη

ρον Καρλ” ὡς ἔνοχον αμαρτήματος @θυμό ιιαὶ ά απκοόττου μεταξυ των-Χςιότιανων Βαοιλίων· μ'ὅλα ταῦ. τα 6 λόγος· .τότε δεν .πιο περὶ απλώς ἐαροοῦ, αλλα περὶ

ανταγωνιστοδ έπικινόιίνου, όςτις έμάχετο κατ'αυτοῦ περὶ Βαοιλείας. Πλ·λν πάλιν, καν υποτεθ·2, ότι αι απαιτήσεις τοῦ ανταγωνιστοϋ τούτου Ηταν πάντπ οί)ικοι, ό Καινο λος ἐδύνατο ἀντὶ νὰ τὸν οπνευτπ , νὰ τὸν @κι εἰς φυλακὴν, εως οι) ήθελε παραιτηθ·λ από τὰς απαιτήσεις του , .που δώσει πιος αυτον τα; αναγκαίας ἡ Μήσιος δια τι μέλλον.

(69) Πῶς πρέπει να φέρεται τις προς τους

Αιχμαλώτους. ·Διότι ὁ νικητ·ἡς ἔΑει πάντοτε δικαίωμα τοῦ ν. ά σφαλίζεται άπὸ τους αιχμαλώτους του , δια τοῦτο έ χει επίσης καὶ τὸ δικαίωμα όχι μόνον να τους κλείη ,τ

άλλὰ καὶ να τους δεσμεύει , αν δ·πλαδὴ ·ἶιναί τις φό

δος ν' αποστατ·έσουν , ὴ να φύγουν · αλλα καμμία πε· ρίστασις δὲν συγχωρεί. να τους μεταχειρισθῇ μὲ σκληρό· τητα , παρεκτος δὲ αν απέόησαν προσωπικιῖις ένοχοι προς τον, όστις τους έχει :ήδη υποχειρίους. Εἰς παρομοίαν περίστασιν δύναται να τους παιδεύτιι, αλλ' εἰς πασαν ἄλλην πρέπει να ἐνθυμῆται , ότι εἶναι ανθρωποι καὶ δυστυχεϊς. θ γενναιόφρων νικητὶις αλλο πλέον

δεν αισθάνεται ,

εἰμ·ὶι

εὐσπλα~ανίαν

προς

τον

έχθρόν του , τον ·ῆδη νικηθέντα καὶ υποχείριον ' δια

τοῦτο δις προσφέρωμεν τον χρεωστούμενον επαινοπι εἰς τους λαους τῆς Εὐρωπης · σπάνιον πραγμα εἶναι παρ. αὐτοῖς το να κακομεταχειρισθωσιν αιχμαίλωτον · δια τοῦτο καὶ ἐπαινοῦμεν καὶ αγαπωριεν τούς τε [Όλους καὶ τους Γάλλους , όταν τινὲς μᾶς διηγούνται τον τρό·

πον , με· τον οποιον τα γενναία ταῦτα έθνη μετεχει ρίσθησοιν αμοιόαίολ τους αὶχμαλώτους των · τοῦτο δε

μόνον δὶν αρκεῖ, αλλα προχωροῦσαν άκόμη περαιτέρω πρρίττοντες πραγμα, τὸ όποῖον έτι μᾶλλον ἐξυψοῖ καὶ

· τὴν · τιμ·πν - καὶ · τὴν ιριλανθρωπίαν των , ἐλευθεροῦντες δηλαδ·π τον αὶχμάλωτον άξιωματικὸν μὲ μόνον τον λόγον του , ότι δεν θέλει λάόια πλέον τα όπλα κατ' αυτων, ἄλλως πως ι ο δε. άξιωματικος ούτος, πι

(50) στα εἰς τὴν υπόσχεσίν του , έχει καν τπν παρνιγορί αν να περνα εἰς τὴν ιδίαν πατρίδα του, καὶ είς τους κόλπους τῆς οίκογενείας του τον καιρον ται-'ς οιίχμαο λωσίας του ο δὲ νικητ·ὶις ό απελευθερώσας αὐτὸν. εἶναι τόσον βέδαιος περὶ αὐτοῦ , όσον ἐαν τον ἐφύλατ

· σε δέσμιον.

Αν · ναι συγχωρη μένον να φονευθῶσιν Λίχμαλωτοι, τους οποίους ο νικη τὴς δὲν δύναται μήτε να ερυλοίξοι, κ

μητε: να θρειρνι. Είς αλλους καιρους ·ὴδύνατο τις να καμπ μίαν πολλα δειν·ὶιν πρότασιν , .δηλαδνλ , όταν ἶιναι τόσοι πληθος '

οι

αιχμαλωτων

ωστ

εδ,

ειναι

οι υνατον

και

...

να

τρα‹ρωσι

καὶ να ιρυλαχθῶσιν ἐν ασφαλείοι , ἔχει τρίχα το δικαί Ε

ωμα ο νικητ·λς να τους εξαλειψη , η

`·

πρ..πει- να του.,

αποστείλη πάλιν εις τον εχθρον , και. επομένως να τον ο

ένδυναμώση , ωστε να κινδυνεύ·ι:ι να καμπ νέας ἐφόδους κατ, αὐτοῦ , όταν ἡ περίστασις το συγχωρήση; Τοῦτο

το πρόόλιιμα μεν, δεινόν·

όσον οίλλοτε

·λ'θελεν εἶσθαι ,

ὡς εἴπο

τὴν σήμερον όμως τι λύσις του εἶναι. πολ

λιὶι εύκολος: Επειδ·ὶι τὸν παρόντα καιρόν οίντεπιστρέ· φουσι τους αὶχμαλώτους μὲ μόνην τὴν ἐγγύησιν τού λόγου των , υποχρεοῦντες αὐτους να μὴ λάόωσι πλέον τα όπλα

μέχρι τινος προσδιωρισμένου καιροῦ ,

ὴ μέ

χρι τέλους τοῦ ἐνεστ‹ΐ›τος πολέμου · καὶ ἐπειδὴ είναι

(51) ανάγκη·, ώστε και Στρατηγος , ὴ όποιος ιῖτρατευμοί των να @η δύναμιν τοῦ συμφωνεΐν , όπως ἡ περίστα

·τις τὸ απαιτεί” δια τοῦτο ἡ υπότ)ρεσις;, τον όποίαν τυχον μοι δώσει διὰιςνα σώσ·ιι τὸν ζωιὶιν νι ·τ·λν έ

λ:ευθερίαν τὴν ίδικήν του, τι των στρατευμάτων του, ,έ

π,. πει

να

Ί·0

~κ·

Χυθθ' ΤΤ( ,

ι,

ω,

Η!

γεΝ),

ναι.,

,':ι-

κα οι

ο.`

το

δικαίωμα τΖς ἐξουσίας του , καὶ επομένως οι Ηρεμο" αυτοῦ δὲν δύναται να τὴν αναιρέιτη. Περὶ τούτου εί

δομ.εν πολλάκις πολλα παραδείγματα. Πολλαὶ ,Φρουραὶ (δλλανδ‹Ξιν καθυπεόλνωησαν είς συμερωνίαν να μὴ δου λεύουν ε:ς τὸ εξ·ῖις ἐναντίον

Γαλλίας καὶ

συμ

πεύκων της ίν διαστήματι ίνδς διίω χρόνων, αλλο δὶ. σωμα Γάλλων περικυκλωδὶν εἰς τὸ Λὶντζ ( Είπα ) ,

άπεστάλνι εδῷθεν τοῦ δίνω, ἐπὶ συμφωνία τοῦ να μὴν άναλάόη τα όπλα εναντίον τίς Βασιλίσσης τῆς Οὐγ·ι·αρίας. Οί έ1γεμόνες καὶ Βασιλεϊς τούτων ·των στρατευμάτων όσεόάσθκσαν καὶ ιίούλαξοιν τας υποσχέσεις έκείνων.

Αλλ, όμως καὶ ταῦτα τα είδη των συμφωνιων έχουσι τα πιο των, τα ότοδῖα υφίστανται εἰς το να μὴ ποι ραίζωνται τα δικαιώματα τοῦ Ηγεμονος, όπου έχει ἐπὶ

τίἰιν υπηκόων του. Ούτω π. χ. ό ἐχθρος δύναται μεν να προσδιορίση

εις τους όποίους απελευθεροῖ αίχμαλώ

τους τὴν συμερωνίαν να μ·ὶι λάδωσι τα όπλα κατ' αὐτοῦ, οίχρις ού λοίό·π τέλος· ό διατρέχων πόλεμος, διότι έχει τὸ δικαίωμα, δεν Φίλοι, να τους ἔχη εἰς ,φυλακὴν ,μέ χρις ἐκείνου τα? , αλλα δεν. ἔχει το δικαίωμα καὶ ν' απαιτει παρ.αιϊτων, έόςτε ν, οίρντδωσι δια παντός τὶιν ἐλευθερίαν τού να μάνωνται υπὲρ τῆς πατρίδος των διότι, τελειωθέντος τού πολέμου , -μότ. αὐτὸς

(62) πλω: διν ἔχω δικαίωμα να τους ρολιίττ·ιι, άλλα πρίν· πει να

τους ἐλεοθερώοντ την έτιίροο οι μέρους πάλιν

οί οίπελευθερούμενοι αίχμάλωτοι δὲν δύνανται να δώιτοιιν ίιπόιτχταιν απολύτως ἐναντίον εἰς τον ον ἔχοοοι ·χαρα :ιτ·75ρα τοῦ" πολίτον ιιαὶ οτι-Λαΐου. .ἔν τι Πατρὶς τον(

ιντιαταλείψτι, τότε καὶ αὐτοὶ ἔχοιισι δικαίωμα να τον" ίντιαταλείψοον άμοιόαίως. · Καλοί οι' ἐὰν ίχωμιν να ιιάμωμεν

“να σαλπ

-ρον, βάρἔαρον, απιστον, καὶ. το; τον αὐτὸν καιρον ισχυ ρον, τοπ πρώτοι τρίχα να οτέλλωμεν οπίσω τους σολ· ληιρωντας -αίχμαλότοος, οί .όποῖοι ἔμποροἰϊν να βαίλοον· πιο” τον ιχδρον , τίς τιατιιίστασιν τον να μ! ξαλείψρ

.οτι το προσωπον τῆι το;; Βίς τοῦτο αποαιρίνομαι, οτι όταν ή ασφάλεια μας·ιλξν

ανμσιεάζεται . μι τὴν άσιμαίλαιαν τοῦ· ίχθροῦ, μ, ὅλον ὅτι νιιι·ημένοο,. τότε · πλέον ο” χωρά δισταγμό: αλλ. ὅμως

δια να έ'χωμεν ει'ίλογον άφορμ·λν να ‹ρονεύονομεν, τι να πιάμωμεν απροτεριματίστωτ να χαθῇ μέγας αριθμοτ ήχ

μαλωτων,- πριίπτι να προη·ντιθωσι τα @Φωτ Πρῶτον, να μὴν ί'λαἔαν προλαόοῦοαν ὑποπτα” ἡμῶν, ότι θέλομεν τον; φυλάξει τὴν ζω·ὶιν (ἐπειδὴ, όταν δώσω"

ύποπτσι” πρέπει να τὴν ιρολάξωμεν ), καὶ δεύτερον, πρ( πει να ·ἴιμεβα ι!ντελι'Τις πεπειομένοι, ότι τι σωτηρία τι

ίδικτίματαρύμαται άπὸ τὴν θυσίαν ὲιι.είνων· διοτι φροντιιιις οπωοοἰΐν· μας οπαγορώνι,τ «να δυνάμεθα να· ”ι"όιτωμεν πίστιν εὶς τον λόγον των, πρέπει να περιρρορ

νιίσωιμιν τὴν ι!νδεχομένην μὲν, ετα αἔέόαιον απιστίαν των· τότε ο γονναΐος οτρατνιγος_ ακούω μᾶλλον δν ιρωί καλα τῆς φιλανθρωπίας, παρα

μίαν δειλ·ιδν προοιίλαξινζ

Κάρολος ο Β; (Βασιλεά τῆς Σουηδίας) .απο πτύρωντί Η

(53) νὰ Μίμη τους αί7μαλώτους, τους όποίους εἶχε συλλάθετ εἰς τὴν μάχην τῆς Νέρόας (η), εὐχαριστήθη να τους.` ἐξαρματώση καὶ να τους στείλη σκίσω έλευθέρους, ἐν ιῖι ο ἐχθρός του (ο Μέγας Πέτρος τῆς Ρωσίας) κυριευμένος

· άπο δειλίαν, τὴν οποίαν τον εἶχαν_ἐμπνευσει τοιοῦτοι; _ πολεμισταὶ, ἔστιειλεν εἰς τὴν Σιόιρίαν τους αὶχμαλώτους

τῆς ΙΙουλτάέας ("). Ο έρως τῆς Σουηδίας (ο ρηθεὶς. ωΚάρολος) εἶχε μεγάλην πεποίθησιν εἰς τὴν γενναιοψυ

χίαν του, ἐν

ό ἐπιτη·δειος Μόναρχος της ὑωσσίας ἐφα

νη 'ίσως ολίγον σκληρά (τα τῆς ορονήστώς του., αλ λη ανάγκη εἶναι ἡ· μόνη απολογία, η μάλλον· έξαλεί φα τον ·μῶμον της τοιαὐτης σκληρότητος.· όταν ο

Ναύαρχος .λνσιὶ›ν [Μισο] Ξζώνρησε πλησίον τῆς Μου. νίλλιας (σφι) [ΜιιιιΞΠο] το πλούσιον Γαλλιον (”μ);”:τον Ακαποῦλκον (δα-μ.) ίδἰυν ότι οι αἰχμάλωτοι υπε.ρέόαι ναν κατὰ τὸν άριθμον τους ναύτας του, δέιάσθη να τους

κλάση εἰς το κατώτερα μέρη τοῦ πλοίου του, όπου οί δυστυχής αἰχμοἱλωτοι υπέφεραν ἄπειρα δεινα ἐκ ής στενοχωρίας, · σίλλ,ί έαν ἐπροκρινε να ἐκταθη: εἰς τρόπον

θ) 1νσίρὅα τι Νέρὅα πόλις διυρὲι τῆς ῦωσσίας,- την ὅποία· δ · Ιωάννης Βασίλοὅιτζ είχε πάριι απο τοὺς Δανέζους, καὶ τὴν οπο εν · οι Σουηδοὶ ἐξουσίασαν είς τα ι7οο μὲ μετράλην Ορσιῦσιν των ?ινσ σων· ἀλλ'αΜέἔας Πέτρος την ἀνέλα€εν τίς.τα 1703. Ο!) ΙΙουλτσί οι, μέρος ὁχυρον της Οὐκρανίας, πιρίφημος·-ιλια την

ἱκεί ·χινομίνην μάχην, ὅπου τ τὸν ΙΒ- τη Η ὶουλίου ι σο. (·")

Μίχας

Πέτρος κατίστριιινι ιιίρολοντ .

Μανί:λια, ΜιιοιΠο, πόλις πρωτώουσα της Δουσὺν @των

Φιλιππίων νήσων

τίς τας ὶνιλίοις ,

ητις ητο στοά ὑπὸ την έξουσίαν

τῶν ὶσττανῶν, καὶ τὴν οποίαν οί βρω η·νόρασαν είς τα 1762. (στον) -τω,ρ,,, (0.Πἱω1) "δος με-μί.ιου πλοίου , μὶ τὸ ὁποῖονί'πλεον απο τη σπσ.νίαν τίς τας Δυτικάς κλίση.

(""") .ζκατιοῦ.κον (Λοοριι!ι:ο) πολις ής Αμιρικ·ῆς ιίς το Μεξικὺν μὶ λιμένα σύρύχωρον , ὅπου συνηθως προσωρμίζετο το Γαλλιὸν των Φιλιππίνων νήσων. ·

(Μι) _ωστε οι αιχμάλωτοι να άρπάσουν ίίστερον

καὶ αὐτον

τὸν .ίδιον καὶ τὸ πλοΐόν του, άραγε ἡ φιλανθρωπία η δύνατο να δικαιώση τὴν ανοησίαντου; Εἰς τὴν=μσίχην

τοῦ Αζεγκουρτ (Ο [Αν.ῖιτοοιιι·ι] ίἰρρἴκος ο Ιἱ.. Βασιλευς της Α·νίλίας εὺρέθη μετα την νίκην, η μαλλον ὑπέθε σεν, ότι ευρέθη εἰς τὴν σκληρὰν ανάγκην τοῦ να: θυ. σιάση τους αιχμαλώτους χάριν της ίδίας του ασφαλείας. ιι Εἶς ταύτην τὴν κοιν·ην καταστροφὴν (λέγει ο Π. Δα

των) συνέόη μία δυστυχία, ητις·ἔγινέν

αἰτία θανά

›› του πολλών Γάλλων. Ϊὶζν μέρος τῆς Γαλλικῆς προ-κ ν σθοφυλακῆς άνεχώρει μὲ κανποιάν τινα ταξιν, καί τινες > μάλιστα ἐξ αὐτῶν ἐπανηρχοντο εἰς το τάγματα των. >ιθ Βασιλευς τῆς λγἴλίας ἱδιὶ›ν τοῦτο από τινος υψη

υλοίΞ τόπου, υπέθεσεν, ότι οι Γάλλοι σκοποῦν να ἐφορ σμήσουν ἐκ νέου κατ, αὐτοῦ. Συγχρόνως ηλθον τινὲς αλόγοντες προς αὐτον, ότι κτυποῖται το μέρος ἐκεῖνο

›› τοῦ Ν στρατοπέδου,

όπου εἶχεν αφησει. τὰς άποσκευάς

Τα. του: καὶ τῳόντι ησαν τινὲς ευγενεϊς τῆς Πικαρδίας, τα οι όποῖοι εἶχον ἐξοπλίσει ἐξακοσίους περίπου χωρικους, »καὶ έἶχον ἐλθῇ δια να ἐ:ρορμήσουν κατα του λγΓλι

οίκοῦ στρατοπέδου. Ο Βασιλευς λοιπον τῆς λγίλίας φο ι›όηθεὶς νέαν τινα ἔφοδον, έστειλα αμέσως διαφόρους υπα ·ι σπιστάς του εἰς όλα τα σκηνώματα

τοῦ

στρατεύμα

ντός του, δια να δώσουν προσταγὴν να ορονεύσουν όλους ν τους·αἔχμαλώτους, υποπτευόμενος, ότι αν ἐξαναρχήση » ἡ μάχη, κι φροντὶς τοῦ να φυλάξουν τους αἰχμαλώ ντους, απασχολήση τους στρατιωτάς του, η μήπως αὐ ______---κ

.ἱζινκοίιρτ (Αιίτιοουπ) χωρίον κιίμενον πλησίον τοῦ Πα Η δακιαι ( Ροιι-ιὶε-(:αὶαἰι ) εἰς τὴν Γαλλία", απέναντι τῆς λἴ·Ϊν.ίας, καὶ

πιρί(ρημον δια την ικά γενομένην μάχην κατά το "15.

(55) ντοὶ οί αίχμαλωτοι εὑρόντις εὐκαιρίαν, ιίνωθι·ἴισι πάλιν ν μὶ τους όφορμήσαντας όμογενεῖς των. Η προσταγ·λ α ίιμίσως όόαλθη τἰς πρόῖξιν, καὶ όγιναν όλοι θῦμα μαχαί ιιρας. ν Μόλις μία μεγίστη ανάγκη δύναται να δικαιο λογ·ιίση μίαν τόσον ορικτὴν πριῖξιν, τίς τρόπον “τι σίναι αξιος λύπης ό στρατηγὸς ὶιιεῖνος, όστις εὺρίσκεται τἰς περίστασιν τοῦ να δόση τοιαύτην προσταγην.

Αν δύναται ό νιαητης να Μίμη στιλά ὅους τοὺς αίχμαλώτους. ποκρίνομαι, Δύναταίτις αλλα να σκλαδώση μόνον κατΥ τουςἐκείνας αἱχμαλώτους; τας περιστάσεις, Καὶ, κατα τας όποίας θεωρεἰ'ται ὡς ἴχων δίκαιον καὶ να τοὺς

ρονεύση, κληματός δηλαδη, τινος θανασίμου. όπόταν Οιί'γιναν παλαιοὶ προσωπικωςίνοχοι ἐπώλουν ὡς “λάθους τους αὶχμαλοίτους των, διότι ὶνόμιζον, ότι είχον τὺ δικαίω> τοῦ' να τους θανατόσουν. Εἰς πασαν περίστασιν, κατα τὴν όποίαν δὶν δύναμαι δικαίως να αφαιρέσω την ζω

·ην του αἰχμαλώτου μου, δὲν ἔχω ,ἑπίσης μήτε δικαί ωμα τοῦ νὰ τον κρίμω σκλάδον· έαν όμως ρείδωμαι της ζωῆςτου,όχι δι αλλον. λόγον, τ.ιμη δια να τὺν σιν τοῦ ανθρώπου, καταδικοίσω εὶς μίαν· τότε κατσίστασιν δὶν κάμνωιἱναντίαν αλλο, εἰς είμαιτην ·να λ ξακολουθω τὸν μεταξυ πόλεμον, δὲν μέ χρεωστεῖ πλέον τίποτε.

χωρὶς ἐλευθορίαν;

καὶ ἑπομίνως αὺτὺς Καὶ τί· χρήζει τι ζωη

λν εὐρίσκοται κοίνεὶς ανθρωπος, όςτις

να θεωρη' ὡς μίαν χάριν την ζωην, η όποία τον χα

ρίζεται φορτωμένο μὶ αλύσσους, τότε πλέον .·υπομονα,

(58) ας δεχθη τὴν τοιαύτην εὐεργεσίαν, ας εὺχαριστηται είς

τὴν αθλίαν του κατάστασιν, καὶ ας @πλη τα δουλικα χρέη του.

Πολλοὶ σύγΓραφεῖς ἔγραιὶναν εἰς πλατος·πτρὶ

ταύτης της υποθέσεως:

ἐγω δὲν ἐκτείνομαι περισσότε

ρον, ἐπειδὴ κατ' εὐτυχίαν, τοῦτο τὸ αίσχος τῆς αν· ·θρωπότητος εἶναι άπεσκορακισμένον άπὸ τὴν Εὐρώπην.

Περὶ αλλαγής καὶ. έξαγοροῖς ανίχ

μαλώτων. ή...

Φυλάττονται λοιπον, ως τἴπου.εν, οι αίχμσίλωτοι, είτε δια να ἐμποδίσωμεν άπὸ τοῦ να ενωθῶσιν έκ νέου μὲ τον ίχθρον, εἴτε δια να λάδωμεν παρα τοῦ ἐχθρα: Βα σιλίως καμμίαν χάριν

αμοιόὴν

τῆς ίλ.ιυθερίας των.

υς φυλάττομεν ίπ, αὐτῷ τῷ λόγω τῆς αμοιόης, δὶν χρεωστοῦμεν να τους ίλευθερώσωμεν πρὶν την λάδωμεν. Βαν δὲ -ουλάττωνται δια

ταν πρῶτον

λόγον,

δηλαδη

να μὴν ενωθῶσι πάλιν μὲ τὸν ἐχθρον, τότε πάλιν ὅ ποιος κάμνει πόλεμον δίκαιον, ἔχει καὶ τὸ δικαίωμανα ·κρατάτε' τους αἰχμαλώτους, αν τα κρίνη συμφέρον, μί χρι τέλους τοῦ πολέμου, καὶ πάλιν όταν τους απολύη,

δύναται δικαίω τῷ λόγῳ ν, απαιτηση λύτρα προς έ ξαγοραν, εἴτε δια αποζημίωσίν του, εἶτε, αν ό πόλεμος .ἐξακολουθη:, δια. να ἐξασθενήση όπωσοῦν τὸ θησαυροιρυ·

-λάκιον τοῦ ι!χθροιλ' του, ἐν ῷ τὸν στέλλει όπίσω τους στρατιώτας του. τα έθνη τῆς Εὐρώπης, τα όποῖα εἶ ναι παντοτς αξιέπαινα δια την όποιαν καταόαλλουσι κ

-ρροντίδα: .ο τὸ να μετριάσωσι τα δεινα τοῦ πολίμου,

(57) ςδέχθησαν τινας συνηθείας εἰς τὸ περὶ αἱχμαλώτων κε

φάλαιον εἰς οίκρον ἐπωφελεῖς καὶ φιλανθρώπους: διότι η άλλάζουοιν ν" τ`

αἰχμαλώτους

κ9

ιζαγορα.,ουν, .

να

μὲ αδχμαλώτους, να

να

πολλακις ετι οντος

..ο

εκ

κδ

ιιτι το πλαιστον λαμνανουσι

τους

του πολεριου, και ως ι

φροντι οι

να

το

προ ια·

' .. Η κ θέσωσι δια γραμμάτων. Μ όλα ταύτα εαν τι Εθνος . . . ν . ν , εὺρισκη περισσοτέραν ωρΩειαν αρινον τους ιδιως του στρατιώτας αίχμαλώτους εἰς τὴν ἐζουσίαν τοῦ ἐχθροῦ ἐν καιρῷ πολέμου, παρα να αποδώςη τους όποίους έχει ὑπο·

χειρίους, τότε δὶν δύναται κανὲν πραγμα να τὸ ἐμπο .,

α:

β...

διση απο του να πρα,η ο, τι .ω συμον.ρειπ.ρισσο.ερον, μαλιστα οπόταν δεν έχη προηγουμένην συμφωνίαν κατα τούτο· τοῦτο συμέαίνει ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰς ἐπι κρατειαν εχουσαν πληθυν ανθρωπων και μαχομενην μὲ έθνος πολυ πλέον ἐπίφοόον δια τὴν ανδρίαν, παρα δια κ

τον· άριθμον τῶν στρατιωτῶν του. ηθελα όλίγον άκρολη··

η ο Μέγας Πέτρος, ἐαν απέδιδεν .ο τους Σουηδους τους αιχμαλώτουςτων άντὶ ίσαρίθμων Ρώσσων.

(

Η Ε ακράτεια έχει χρέος να έλευθο ρώσ·η· τοὺς αίχμαλώτους ὺπηκόους της.

Η Επικράτεια εἶναι ὑπόχρεως να έλευθερώση μὲ 'ίδια της

νι· κ καλα

τοὺς αίχμαλωτισθέντας πολίτας

καὶ στρα

τιώτας της,

όταν πως να τὸ Μίμη χωρὶς κίνδυνον,

ι και·

ἔχη ·τα μέσα.

ι α οποταν

Οι τοιοῦτου αναμφιόόλως

δὲν ίδυστύχησαν δι, αλλο, είμὴ δια τὴν δούλευσιν τα

Ἑπικρατρίας ἐκείνης, δια τοῦτο χρεωστέιί να δίδ·η ταρί

(58) ναγκαί'α έξοδα, αρ όσον καιρον διαρκεί' η φυλακή του.

[Ποτε Μαν βιασμένοι οί αὶχμαλωτισθέντες να ίξαγο ραζωνται αφ' ἑαυτοῦ των, αλλα κατ' αὺτον τον λόγον

τα λύτρα ἐκείνων, όσους οι στρατιῶται λ οί αξιωματι κοὶ ἐκατόρθωσαν να συλλσίόουν, ανήκουν εἰς μόνους αύ

τούς. Π νεωτέρα όμως συνήθεια εἶναι καὶ δικαιωτέρα καὶ ορθοτέρα: διότι, αν δὲν δυνηθωσιν, διαρκοῦντος τού πολέμου, να ἐλευθερώσωσι τους αὶχμαλώτους, τούλοίχι στον προσδιορίζουν τὴν ἐλευθερίαν των είς τας περὶ εξ

ρτίνης συνθήκας. Την φροντίδα ταύτην χρεωστεΐ να τὴν λάόη ἡ ἐπικράτεια δια τους, όσοι ἐκινδύνευσαν ύπὺρ αὐτῆς·

πλὴν, πρέπει να όμολογνίσωμεν, ότι

παν έδνος

δύναται, κατα τὸ παράδειγμα των ἱλωμαίων, καὶ δια να παρακινηση τους στρατιώτας να μσίχωνται γενναιό τερον, να ἐκδώση νόμον απαγορεύοντα τὴν ἐξαγοραν των

ριίχμαλώτων.

όταν όλη ο ἐπικράτεια συνδιατεθη είς

τοῦτον ταν τρόπον, κανεὶς πλέον δὲν ημπορεἴ να προσ κλαυθῆ. και' ο νόμος ούτος εἶναι τιρόντι σκληρότατος,

καὶ δὲν δύναται να ἐφορίας τόσον πολυ, είμὴ πά λιν είς ἐκείνους τους φιλοδόξους ημας, οίτινες·εἶχον

απορασίσει :ἡ να θυσιάσωσι τὸ Παν, ο να γείνωσι κύ ριοι τοῦ Παντός.

Τρόπος, καθ' ον πρέπει τις να φέρεται

με τον έχθρόν. Δὲν εἶναι πρέπον να τελειώσωμεν το κεραλαιον τού

το, περὶ τοῦ οποία δηλαδη έχομεν δικαίωμα να πρσίζωμεν

(59) Με τοῦ ἐχθροῦ μας, χωρὶς να προσθέσωμεν ακόμη δύω λέξεις περὶ τοῦ τρόπου, καθ'

φερώμεθα .μὲ αὐτόν. λ

ιν

δν πρέπει να

.λς μὴ λησμονῶμεν λοι

·'

πον, οτι και οι εχθροιμας αυτοι ειναι ανθρωποι. .δινουν-` ›ςασθέντες κατα δυστοχίαν εἰς το να _ζὴτήσωμεν το δί ›ιαιόν μας δια τῶν όπλων, ας μὴν αποξενούμεθα · άπὸ τὴν εὐσπλαγχνίαν, ·ῆτις μας συνοδεύει μὲ το άνθρώπινον γένος. (Νότιος όντες διατεθειμένοι, θέλομεν ιδπερασπι-·

ώῇ γενναία. τα δικαιώματά μας, χωρὶς να βλάι[νωμεν τα διιιαιώματα τῆς ανθρωπότητα

λ( φιιλάττωμεν

τὴν ανδρίαν μας αμόλυντον απο πασαν κηλίδα σκληρό

τητος, καὶ ας μὴν αμαοροῦμεν ποτὲ τὴν λαμπρότητα τῆς νίνιης με πράξεις απανθρώπους καὶ θηριόδεις.

Τὴν.

σήμερον ό κόσμος βδ3λύττεται τον Μάριον καὶ τον Δ.τ-· τίλαν, θαυμαζουν όμως καὶ αγαπώ» τὸν Καίσαρα ωστε :ιατήντησε σχεδον να ἐξαλείψτι τὴν κατηγορίαν τοῦ σα:

δίειου ἐπιχειρήματός του,

δια

τῆς ἐλευθεριότητος καὶ

(') Ούι ·ὴττον πρέπει να σιδωμεσα. τοὶις νόμους τῆς Δασαρ σίινὴς καὶ ἱν καιρό» πολέμου. Θίλω αναφόρει τούτο τὸ αξιοσημείω τον παράδει·Τμα προς απόδειξιν τοῦ λόγου μου. ὁ στρατνηὅς ταν θηναίων λλειι€ιαδης= ὲπελιόρκει τὸ Βοξείν·ι·ιλιν, όπου ιίιρίσ›ιεντο Δα εεεδαιμόνιοι· μια", ότι δεν τὶδύνατο να ιινριεύο·ιι τὴν πόλιν δια των όπλων, συνιξηιιούσθη μὶ τοὺς ἐντοπίονς, οί ὁποῖο'. καὶ τὴν παρί δωκαν προς αὐτόν. Είς των παραδόντων ὴτον καὶ ὁ Βυζάντιος Αναζίλαος, όςτις μετα ταῦτα όκατη·νορ·ήθη περὶ τούτου είς τὴν Λα

ιιιιδαίμονα· απο αὐτὸς απίδειξεν, ότι παρέδωειε τιρόντι τὴν πόλιν είς τοὶις Μπίρος, ότι αινούμενος απο ιριλοχρηματίαν., ·ὴ απδ μίσος

π δς τοὺς ·Δακεδαιμονίους, αλλά δια να σώσ·ρ τας πονάει" καὶ τα παιδία, τα ὁποία ίόλιπε καθ' ·λμέραν Νήσων". ὑπό πείνας, εισ.ὶ ή αλήθεια ·ιὴτον, ότι τιρόντι αφρούραρχος είχε δώσει όλας τας τροφας είς μόνους τούς στρατιώτας, οί δὶ λοιποὶ Ιστιροῦντο. 'Γού το ακοὐσαντες εἰ Λακεδαιμόνοιοι, κινηθέντες απο θαυμασίαν τινα δι καιοσύν·ην καὶ σπανίαν, μάλιστα είς τειαὐτας περιστάσεις, τὴν (σιντ χώρησαν λέγοντας, ότιαληθως δὶν ἐπρἱδωσεν. ἀλλ'.ἔσωσε στα πόλιν,

καὶ ότι μαλλον αναβατες, ότι· 6 ἄνθρωπος οότος ·ὴτο Βιιζαντιος, `πό

διο Λακεδαιμόνιος.

”

(60) εὐσπλαγινίας του.

Η μετριοφροσύνη καὶ _φιλανθρωπία εί

ναι ·άρεταὶ, αἱ όποἴαι προξενοῦσι περισσοτέραν τιμὴν εἰς

τον νικητὴν παρ αὐτὴν τὴν άνδρίαν, διότι ἐμφαίνουσε γ να.αν ψυχην. κτος της ος·ης, την οποιαν προξενει εν

ον

δηλ:

αδ

-ν

μια τοιαυτη "ετη, πολλακις ει ομεν τα καλα αποτε ιλιέσματα της προς τον εὶχθρον ἐπιδειχθεεσης εὐσπλα·χ -.

χνιας. ·η

...

Ο Δεοπόλδος Δοὺς της Αυστρίας, πολιορκων την

ιι

ια

..ολεραν ( ) κατα το εδώ, εστησε μιαν γέφυρα εις

τον ποτ. 1αρ("), καὶ διώρισεν ἐπάνω μέγα στράτευ-. ·

ὶ

το

·!'

μα να σταθὴ: εν τουτου ο ποταμός περισυ υπερμετρως, και ανετρεψε την ·χεφυραν με τους επ αυτήν αλλ οι Ι

·πολιορκούμενοι ίδόντες τοῦτο τὸ οιἶκτρον θέαμα, έτρεξαν άμσως είς βοήθειαν τούτων τῶν δυστυχῶν, καὶ διέσω σαν το πλεῖστον μέρος ἐξ αὐτῶν. Τότε ό Λεοπόλδος νικ·ηθεὶς απο ταύτην τὴν φιλείνθρωπον προῖξιν, ἔλυσεν αμεσως την πολιορκιαν, και εκλεισε την ειρήν·ην μετα των πολιορκουμένων. ὁ Δοὺξ τοῦ Κουμόερλείνου [(ἶιιιιιὶιστὶωπη · ειναι ι κ ν | κ Μ· κ ι ι ( ) με φαινεται ακομ·ρ πλεον αςιοθαυμαστος μετα την ,νίκην ἐκείνην του ι·7!ι3 παρα κατα τὴν μας”. Είχε

=πληγωθ·2ζ, καὶ καθ' ὴν ῶραν ό χειρουρ·· ος ἐπιμελεῖτο τὴν

` πληγ·ήντιυ, ἔφεραν ἔμπροσθέν του ἔνα λςιωματικον Γάλλον, τοῦ όποίου- ἡ πλη·νὴ ὴτο πλέον θανέσιμος, ό Δοὺξ ά μέσως .ἐπρόσταξε

τον

χειρουργὐν να τον παραιτήσὴ ,

καὶ να ἐπιμελπθ·λ' τον ἐχθρον λξιωματικόν. .δν οι με , ... -_ γισ·ιοινες ἐννώριζον πόσον αι τοιαυταε πρείςεις τοὺς τα

(·')

("'

δώσατε πόλις της Ελἔετιας, κειμενη εις τους προπεδας του

όρους Ζου α.

ποταμὸς μάνας τῆς Ιἱλἔετίας, όςτες ἄρ·εταε απο τό

.όρος Χριμσὶλ “Μαιος” διέρχεται όλα τὴς Βίρνας και Σολέρας, καὶ ἐκχείταε είς`τὶιν “αν είς δὶ τὴν αμμον, τὴν οπιίοιν αφήνει, είε ρίσκεται χρυσός. .

(·") Επαρχία παριίλιος τα ΠΊλίεις μὶ τίτλον Δουκιιίτου.

(θε) μνουσι καὶ αξιοσεόάστους καὶ άξιαγαπ·ήτους, άναμμα-ό

λως ὴ'θελαν αγωνίζεσθαι να τας μιμηθοῦν καν προς το ~

ο:

θεαθηναι, αν η ψυχη των δεν ηθελεν εὶσθοιι φύσει μεγά λη· αλλα πρέπει να όμολογὴσωμεν, ότι τὴν σήμερον η, Ευρωπη καμνει τους .πολεμοιεςμε πολλην μετριοιρρο .

συν·ην καὶ μεγαλοὐυ·ιιαν, ωστε. έτι· ταύτης της ὴ'δη ἐπι

κρατούστς διαθέσεως· γεννώνται τινὲς συντίθειαι τῳόντι '-

~ αςιέπαινοι, , καὶ αὶ όποιαι πολλάκις

ἐκτείνονται μέχρι

μιας εἴη" εὐγενείας τῶνετρόπων · διότι ένίοτε εί δομεν να σταλοῦν καὶ δροσιστικα ποτὲ ἐν καιρῷ καύ ο

·ι

σωνος εκ μέρους τῶν πολεορκουντων προς τον

κούμενον Στρατη·γόνΖ κ

κ,

πολιορ

ως ἐπὶ ···τδ πλεῖστον όμως απο· ν

ν-

'ο.

φευγουσι να ριιμωσι κανόνια εις το μέρος εκεινο, οπου κάθηται ό Βασιλεὐς, ὴ ό Στρατηγός.. Μὲ τοιοῦτον τρό

πον·ποίντοτε κερδίζει κανεὶς,9·μπλιστα όταν αναφέρεται μὲ ἐχθρα ιρὶίσε ι ··γεννα ιόιθυιον: αλλα · δὲν χρεοο·

στοὐμεν να μετερΖώμεθα πάντοτε τοιοῦτον τρόπον, εὶμὴ ·όσείκις δὲν βλαπτει τὴν υπόθεσίν μας ὅθεν πρέπει ό· φρόνιμος Στρατηγος να ρυθμίζεται παντοτε από τας περιστάσεις,

καὶ ἐ·ρ όσον απαιτεὶ' ἡ ασφάλεια ·ὴ τοϋ

(η 6 Τιμιὶνρ Επι ὶπιλέι2.ει τὴν ὶωσὴφ Μή, τοῦ όπιίου καὶ ιιατίιιτιισε

βασιλείαν.

Εις τοῦτον

τον πόλεμον

έδειξεν ο μέγας

οὐτος όίνθρωπις (ο.·'Ειμιὐρ Μαι) _καὶ ἐν· μέσω τοῖς έξάψεως ήν συμ πλοιιιῖιν τὴν μετριος›ροσὐν·ὴν όλων” καὶ εὐγένειαν, τὴν οποίαν νομί ζομεν τὴν σνιμερον όις ὶδιαίτερα προϊόντα των συγχρόνων μας .έν έν

έπολ.ιόριεεε τὴν ὶωσὴτ, συνέπεσε νατον πρισσἱρουν πίπονας,

ὅθεν α

περάσεσευνα στείλτι μερικους ἱξ αὐτῶν των όπωρικόιν εὶς ·τον ἐχθρόν

τους ὐποθέτειν όις έργον βείρί:αρον· το να μὴ δόση έν μέρος προς

αὐτὴν απο αὐτα τα σπάνια όπωρικα, μαλιστα ἐν ζι ιὶτο τοσον πλτι· οίον ό εὶς τού αλλου· τα τοῦτο ιπρόσταξι να· τα βάλουν είς χρυ σοῦν (δή-Οτιαγία”, βαρόαρότατα, καὶ να τα καὶ προσφέρουν τοὶνς μὶν πέπονας τι:ς τον “σας” έρριψεν ω· εὶς_ τὴν αὐτὸςγῆν,

τὴν δὴ Μάνια τὴν πρωτα τὴν ἡμέραν" σε τον θυρωρον τὴςπόλεως.

(θα) ο··

.· -'

‹

ω.

στρατεύματος, ·λ της Επυ.κΡατεία;, κατ αναλόγως του ιτ.νδύνου, % τοῦ χαθακτῆΡ·›ς καὶ τοϋ τρόπου τοῦ ἐν κ ~ ". ι τ υ· θρωτ- Αν· ἐξ υποθέσεωνς ασθενές τι ενω;; λ πόλις ν τ . α, › ι Λ ` ασθενη ,·~ πολεμ.κται απο @λαών τινα α.ατακτητην , κ ·· -. ω . Μ 0 ο, .κ ι υ: τοτε θέλω ταχα πε›οσεςεο. η πόλις αυτη, η το εθνος

τοῦτο· να μὴν σφαιμόολήση κατα τοῦ μέρω;, όπου :ιά , .

θεταν· ό Βασιλευς λ .ο Στρατηγός;

›·

Στ, ἐναντίας

πρέπει.

αὐτὸ τὸ μέρας να ·ξναι ό μόνος Μακάος ὅλων τῶν ν.ανονίων'

Τῶν Παροραμάτων διόρθωση.τ Σἰλἱς 2, στίχος “αλάνα” αὲνιὶς, πρέφα; λόγῳ κατάς; Στίι. πζτώπη·νμίνας, αμαν” πρώπηημένας. Σελ. 19, στίι. 31·, 'Ἐκ. παραἴάσεό; των, το. Ματ;ς παρα€άιπρὅ; των. Σιλ. 23, στίχ. ωΜ-Μω σύδετιρότη; , · Ή. ἱδκατ·ησἰας, Οὐδιτεθότ·ης. Σελ. σάν.. 36, ής Ωρας αλλα, τα ή; Με; άλλα. Σελ. Δύο, στα.

'Μπα λ Τὸ. του.

αδ, τῶν 17, δή. 10,

Σιλ. 48,· ·στα. 33; φ0νώτι, να φτνώσαι. ίαὐτόθι, μου, Σελ. 42, στίι. η, παω”, Τρ. καιρὸν.

Σελ.. 58, στα.

.63, διααι·ωἱμ, Τρ. δααιοτέρα. ιν ν κ Οσα δέ αλλα παροράματα απαντήσ·ο ό αναγνώστης , ών".νωσκέτω' αδύνατον γαρ τὸ διόλ6υ μὴ άμαΡετά""_

Κατάλογς τῶν Φιλομ.ούσων Συνερο _ μη τῶν κατ, ΜΜΜ”. Οι έν Ναυπλίῳ. Σώματα. Μ.ίξανδ`ρρς Μαυρωαρδάτις........ - ι- -υνιωυι

παταω;ς Λοντις....................

Πω..." Μύ.τιάδν.;. . . ›

-ΨΗΦω

.μ.μ.ανινίκ Αντωνια τη Χρτ. |ἔμ.μ.ανωἡλ Καλέ.: (της Χρής

..ντωνιε; Τσιν·ντς... Αν. “Μικρά·δι: .-

Σαιν..

ί·Σμ.μ.ανωἡλ Ξίν6ς.. »Βάρδα Γραινίτ..................

.Μ.:ξανιλρις Λέλθη;.................. 6νι)`ρι.ις Σρφιοινις..... .......

Αθανάσιος λη. οων-ν-

Ηνωμ.ενώι.;ς Νέξι;ς................ 1

Να

λᾶρι:ινὸς Ϊιρ. Κιρανταρόπω).α... θύραις Μάρτς ἱξ δώρων.. .

θεωρεία;ς Δ. Σιατιστι'· . Β:ιαί.·.ιιι; Καλίτξης ἐ; Ανάν Πίτριυ ν·

θιόδωρις Β:·.Μαρ.άΜς...

Βασι¦.ειις Ματιά;ς __.. ......

Γκίκας Μπέκαμ Πόρνη Ι'ν.αρά›ως Γινιιωμέα·ης Ν. -Ι-ωρ.πάξης ·ὶ·δρ: . .

"-·4η- Μ4Π.Ε-Μ, Β

Μάνιας καιω;ς

Γιώργος Πραΐδης.......

-νη·ωη-ι-τ-ι-ΗΜΟΔ Σα

Μπις Δαμ.ν.).Εν Ιωάννη;ς θκτωι· ἱωέννις Ιωάν .ς Σκινδιώ.ιδης.... πιά ›ι;0.ις..........

.. Μάικς Αν. ρωτάθ`η;... .. Μάνης Ζαχαρίτζας ἐξ Αντώνη... Ιωάννης Φίλωνις ἱκ Δειἴαδίας...

Γιώρ~.·ι:.ς Σκαλίδη;.,.................

Γεώρνιος Διαρ.αντίδπς................ Τ.ει:ιρ·1·ικ”:.υρομρ.άτις Γεώργιος Κανό·ννωρ.;ς Γιώρπι;ς Ναὐτις.... .. ΊεώρΤιος Τζέιρπς Αρχιίος...........

Βιέννης Ιαννέπιν7.ις....... Μέρα; Κιντιυμ.ᾶ;......

....

Μελ;) Χιρώ. τον Αν. Δαριαλιἔιν. Μαννα;ς Γ. Μπίρα... .. Ιωάννη. ΚΜαΐνης.. · Μαννας · Καράν.·η·. .. ιωάνντς Σταμάτα τις Σαριιος....

Δκμ.ήτριος Μμέτρως Βλαστὅς Χρνκι:ίδ·ις.. ΚΜς ..... ......

Μαρ....κ..........ω-.. Βυξάντ:

-Κωνσταντίνις Μαυρῳ.ιχάλης.....

Δηλ..ἱτριις Ν. Δ όσος'Ι'ένι;ς... . Διδώ να... κς Κόντρα"... Δανιἑλ ίνώμ.ενις τοῦ Βρέχ;υ......

.ΜΜΜ αρχιιλιάκενρς ἐπιστσίτ·ις Η

ής Επαρχίας Μινῶν........ Ά. Δηιέτριος Δ. ὁραανός........... Διώ). 'Ι-ιρ.αρας...

- . .-. -ι-ν-ω

Κυριάκος Μώραλικ........... Χιιααλιά·ης... . Χ. Ερικ. ουλίὁλης

Κωνσταντίνος ΖωΎρά‹ρις....... . Κ. Κυριαξίδ·ης 'Μακρη

“ΜΝ-·ι. ."

Κωνσταντϊνις . ντζιλώ............. Δημήτριος Χρυσαςόπωλος Χρ Δημητρας Αινιάν............. Δημήτριος Τινζέλης...

ψ..

Λύντια; Καμπάνια .&ρχιμανδρ... Δύωινδρις Β0.υ.ίτνις........:....... .ι

Δ. Παπαθανασἄπων.‹.ς.... ---

Σαμ.

Μπα; Δ. Σταιράνιυ.. .......

Π. Τ. Ράδιος·-----ι· 2 Παρθένιος λιροδιακονος Σάμιος.. ι Παναγιώτης Σπανόπουλος....... .. τ

Μανω:νηλ ΒΕί>"Ψ° ω; ΜΝΚ·

Πανα.Ίιώτης Νικολαΐδης"

. ι

Παῦλο; Διαμαντίδ·ης...... Παω" ΧαΜΊέΜ"ς ΜΜΜ

. Ι - π

Μιλαἶλ Σωλ'εα~·: ······ ·· Μιναλλ Μπαλααακ.ης....

· Ι ι

Μουν Εξω ΒΡζΡωΡΜΪ= 'τα

Τραπε.;ουντος........·... ..... ..

·Πανοῦτζος _δοταρδιιΔ-Μω"Μ

Αιθέριος Γιανακόπουλ.ι·ς ........... .. 1 _ _ρ - Χ -

Παπαναναοόπουλος .......

... 1

Πω” Α- Ανα-Υνω"όπουλος

- ;

, κ · Πιοορι›τος Κορωπι: ................ .. α

Παναγιώτης Κοκιαλιέρν:;.... . Ι Πανα αὐτῇ; ΠαπᾶαἔΧ:.ητΡίω”--Καλ α ιώτ·ης..... ΙΕ Πα"ζώ...Μ

ΝαἶΜ·" ὸλλ‹ξνδΜ 'Νικολαος Ιωαννιδης, Η. Οικονόμος Κρ·ής..

α . 2 .. α

Παναγιώτης Ϊανν·ῖι Κνδωνιιύς.... Ι . ·

Ναιιτας-Κάλλας.....

Νικόλαος Σαλ·ήἔερ·νος.

Μύλοι” Γιρανιάρης..

.. π

ΡΩνικ [ΒεἱιιικΙι] ..............

ι.

Νικόλαος Καρώρ·ης................. .. ι

Σπυρξδων ΤΡα°υἘΜ······

2 1

Ν. Έπιμενίδ·ης Κρής..... .. ....... Ι Νικόλαος Πο_άλας····· · Ι

Σπυμἔων Μεῖαξαΐ·············· Γ Στοιματης Διδιὁ`·ις................. .. ι

Νικ·ηιρύρος Παμπούλι·ης...

»φιλος Ιω°Μωι···

Νικόλαος Κοοαορόζα; λιδ`ραίος.... .. ι

···· -· 2

Σπ(Ρανα Βαλλιανος···ῇ

. λ

ὁ Διιλέσιμος Κάρολο; »τα Εν·ἴλος. ι

Χριστόδουλις Μετανιίδης.......... ι Χ. Γεώργιος Αντιστρατη·νος. ._ 1

οι ἐν Κνθήροις. Σιάμ.. λνθιμος "Κομνηνά Ἡλιι›υκόλιως..... Αλέξανδρος ΔΔριο·τοκλ·ἰς .... .. .. Ι Ανδριανιις Ι'. Μουριότη. . ι Χτη·ιλος Καλαμάτας... . τ

· Αντωνιας π.ιι........... αιωνια". Βιν;τζιανου.... ...... ·

.. τ ε

Βιλίριος Στάϊς......ι.....:............. 1

Σώμα Διομίδης Σνοοῦφος.... Δημήτριος (2λλανδος .. Δ·ημ·ητριος Ραλλ·η;........ .... Δημήτριος Χωνοταντινον Πολιτ"

δ ι ε ι

Δημήτριας 7.αιρι›ριαανις............. ι· -; _ Σφηνάκια Δρχιμανδρίτν; τῷ λ

τ·

Αγω., Τάμυω."ω -········ "ξ .

Βαλέρια Μιανώτιι----------.·.·.· ε

Εμμα.νου+ιλ Ματια..."......

Γιώργος Κοντολἰο;.....:............. τ Γιώργο; Ϊ. Δαρμαριις.. · ι

ΚΑΙ; Δ"ά"=""""

Ι·ιώμΎιςς°ΛΥ.86Μς........"""."". Ι

θόόδωρφς Καζάζ.ηδ""""".""" 1.

····-

τ .

---...

ΪωάννΥ.ς Κλάδος.....

Σύμ. ......... .. 5

Ϊάιιαι60ς Καλλονή" Μάνιας Μαθε;ς...... .. Μάνιας Δαζαρέτης..

Ιωάννης Μάρμαρας.....

. α ι ι

Σάρλ.. Νικόλαος Σιι!'ερκούαν.ς....... ..... .. 5

Παολαος Α. Πινότααιι...

Νικόλαος Στάίς. Παολας Γενάρη;

; - ;·

. ι

Νικήτας Χρηστορίλνι;.

. ο

[ωάν.Καοιρ.άτ·ος Η. Λοιιριντίου.... ι

Νικόλαος Γριπάρη;....

. 2

Βιέννης Φατξία;..................... .. ο “ένα” Σοινρίαος. . ε

Νικολα.ος Δα μαρο; 1 Νικόλαος Δ οιλνης.,................ 1

Ιωάννας . λμπα.νακκ Ιωάννης Σαπουντζάκη; ωάνν" Λ"=ώ=.Μ.··

. Προιοντας Καλλονιἱ; Χιλθέρων.... ο

. ι . ι . Ι

των.. Αν”...... ............... .. ι

"- ΜΜΜ (Μόνοι------.

ΚυριακοςΔιομ.ιαης Χ. 1νιιιολάριν.... ι Χωνοταντἴνος Μοάτζος ............. .. ι

Παι'Ξλος Λάτιν;ς ................... Πανανιότης Καοιμάτης......... .. Παραινκινάς Κατ ας.... . Πανατιοντιις Παρ ος.. .

ε α 1 ο

Πανηιώτιιι Καραἐίας....

ο..

Μιχανιλ Που-

Μοιρίνος κλάδος

η*

'Σπυρίδων Σειροιιιας.... ............ .. ι

Μαρίνος Κλάδος Διιλάωιοι.λος ..... .. ι

Μιθοίιλιος ι......ω................... .. ι

ανω των................ ...... ι

·Χιντ”ΜΜ Νεια"=--------·-·ι

-:Β: Χρναοιννος

Βιντονρης....

οι Σάρλ..ἔν

. ._._;.·“`

Σάμ·

Ανδρέας Δ. Χουντουριώτη........ .. ι -θανάσιος Ζωγραφος... . ε

Μάνας Σἱρρος..... λωάννης Χ. Χ. Δα.μια.νο

Αναστάσιος Βοιπλέλης............... .. ε · __-0___·

Με..." Βιζούλας................ .. ι Ιω. Ενιιταιίον 'Γζανταρλιότης.... ι

Γιώργος Κλωντ;".................. .. ι Γκίκας Γ. Χατζ·ῆ Γκιώντι.. . ι Γκίκας Γ. Γκιώνη...... Ι

Κανέλα” Στ. Μπονντούρνι;....... ο Κικόλαος λλιξάνδρου Γκίκα. . . Ι

___0._-___, ,

..... .. ε τ

Π. Κλιομίννις Τινίιλιος.... Ι Π. Χ. έκλεισας ............ ..... .. η

Δκμπτριος ἄνδρα. Βοκου......... .. 1

ωσ

. . , , απορια". μ'"αΐωΓΗν Αω·"- ) ή

· απος; Δ·ομητριος αδελ. Πίοσα.. ! ..Εμ.μ.ανοντ:λ Γ. Βούλγαρη .......... .. 1 ΞὲιαἙ·ἴιλινἑς Χο·.·ιλρον ................ .. ι ----9·---

Παντελῆς Βασιλάκη ...... ...... .. τ Παντιλ·ῖις Μ. Νέγκα... ........... .. 1

ή Στἰριος Κωδικο Δαπροτι·οταμίτνι;. ; “σε-

και