CURSO: 2018-2019 1ยบ Y 2ยบ DE PRIMARIA
Érase unha vez unha cabra que tiña sete cabritos. Vivían nunha cabana nas Fragas do Eume.
-Non quero que xoguedes lonxe da casa, polas fragas ronda un lobo moi fero e non podedes abrir a porta a descoñecidos.
Detrรกs dunha รกrbore estaba agachado un lobo... En canto a cabra desapareceu o lobo achegouse รก cabana e petou a porta.
-TOC!, TOC!.
-Quen chama?
-A vosa nai, abride, que esquecĂn os cartos.
-A nosa nai non fala asĂ. -Ti es o lobo. -Vaite! Vaite!
O lobo marchou moi enfadado e foi a un galiĂąeiro a roubar unha ducia de ovos. Comeunos todos para afinar a voz.
E volveu a cabana disposto a papar os cabritos.
-TOC!, TOC!.
-Quen chama?
-Abride, que esquecín as chaves.
-Agora é ela!
-Esa non é a voz da mamá. Parécese, pero non é. Bota a patiña por debaixo da porta. -É o lobo! Vaite!, Vaite!. -Non abrimos, malvado.
O lobo marchou pero non se conformou. Foi ao muiño e enganou ó muiñeiro para que lle dera un saco de fariña. Meteu as patas dentro e remexeu e remexeu ata que ficaron brancas como a la.
-Teño que enganar ó muiñeiro!
De seguido o lobo volveu a cabana.
TOC!, TOC!
-Outra vez!!! -Quen chama?
-Abriremos cando botes a pata por debaixo da porta.
-Auxilio! O lobo está moi enfermo! -Que veña a veterinaria!
-Qué me pasou? -Un infarto, isto é por comer moita carne. -Cómo? eu son carnívoro e teño que comer carne!. -Moitas grazas. Non vou comer máis cabritos!
-Ten que acostumarse a comer froitos silvestres e peixe así non correrá perigo a súa saúde.
Os cabritos, que estaban escoitando, puxéronse moi ledos e convidaron ó lobo a unha festa para celebralo. Cando chegou a nai, non daba crédito ao que estaba pasando na súa casa. O cabrito máis vello contoulle o que pasara, e ela sumouse a celebración.
A festa rematĂĄrona a beira do rĂo Eume.
NARRADORA: PAOLA LOBOS: ADRIÁN Y GONZALO CABRA:MARTA CABRITOS: LUCÍA, DARÍO, DANIELA, HUGO, A. PICALLO, LINA E GUILLERMO. GALIÑAS: BERTA, NEREA, ENMA, ANDREA E CLAUDIA. VETERINARIA: ARIADNA MUIÑEIRO: ALEX