Vriend van het bos: Jos Van Gool

Jos Van Gool

In deze rubriek laten we een bosliefhebber aan het woord. En dat is Jos Van Gool uit Merksplas zeker. Van kleins af aan zit hij al in de bossen. En ook vandaag nog steeds, als vrijwilliger bij Bosgroep Kempen Noord, boseigenaar in de Kempen en actief in de jacht in de Ardennen.

BGKN: Dag Jos, hoe ben je geïnteresseerd geraakt in de wereld van bos en natuur? Mijn vader was jager in de streek. Als kleine jongen mocht ik al snel mee de bossen in om het wild op te jagen. Dagenlang struinde ik mee door de bossen en velden. Dat maakte uiteraard een serieuze indruk op een kind van een jaar of 10. Toen is de interesse in alles wat met bos en natuur te maken heeft ontstaan.

Mijn schoonvader was landbouwer. Ik hielp hem tijdens de rustige wintermaanden met het kappen van hout voor allerlei toepassingen. In eerste instantie vooral brandhout, maar ook mijnhout. Dat mocht niet te dik zijn en diende als ondersteuning van de mijngangen. Van de dunnere stammetjes werd paalhout gemaakt. Het afvoeren van de stammen verliep nog grotendeels met de hand.

Ik kwam tijdens de weekends ook meer en meer in de Ardense bossen met vrienden en collega-jagers uit Merksplas. Met mijn vrouw kocht ik er een stuk grond waar we een huis op bouwden.

Met hen werkten we er ook in de bossen. Verschillende dunningskappen, vooral in naaldhout en ook bijvoorbeeld het opsleunen van jonge sparrenbestanden. Dit laatste is noodzakelijk om doorgang te verschaffen in deze op houtproductie gefocuste bossen.

© Jos Van Gool

Jos, als derde van links, tijdens een van de vrijwilligersactiviteiten van Bosgroep Kempen Noord. © BGKN

Tot op de dag van vandaag genieten mijn vrouw en ik nog steeds van ons huis in de Ardennen. Zeker in het najaar wanneer de herten burlen en het jachtseizoen open is. Het is er nog een echte traditie!

BGKN: Uiteindelijk ben je ook zelf boseigenaar geworden. Inderdaad. Er deed zich halverwege de jaren ’90 een ideale gelegenheid voor in Turnhout om zelf bos te kopen. Het ging om zo’n 3,5ha bos waarvan 1ha recent geplante zomereik. De rest was Corsicaanse den. Ik liet er rond 2000 nog een forse dunning uitvoeren. De dennen staan er nu nog steeds goed bij, de zomereiken zijn helaas nauwelijks gegroeid. Het enige wat ik in mijn bos zelf gedaan heb, is de Amerikaanse vogelkers systematisch verwijderd.

BGKN: Intussen ben je al verschillende jaren vrijwilliger bij Bosgroep Kempen Noord. Hoe is dat in zijn werk gegaan? Ik kocht regelmatig brandhout via de Bosgroepen. Op een dag deed men op de openbare verkoop een oproep voor vrijwilligers. Dat was niet lang na mijn pensioen, ergens rond 2007. Ik zocht dus een nieuwe bezigheid om mijn vrije tijd in te vullen. Na een snelcursus in het Vrieselhof konden de kandidaten met voldoende interesse en kennis de eerste terreinervaringen opdoen als ondersteuning van het personeel. De sfeer was aangenaam en ik vond het interessant om nieuwe bossen en terreinen te ontdekken. Van toen schreef ik me regelmatig in voor de activiteiten van de Bosgroep.

BGKN: Heb je de werking van de Bosgroepen zien evolueren? Zeker. De werking van de Bosgroepen is fors uitgebreid, zeker het aantal aanplantingen. Je ziet ook de kijk op exoten veranderen en het achterstallig beheer wordt aangepakt. Maar de gezelligheid onder de vrijwilligers is steeds gebleven.

BGKN: Bedankt voor het gesprek, Jos!