Alleen op
de WERELD
‘Heb je al gehuild?’ Het is de vraag die ik stel aan mijn kinderen nadat ze begonnen zijn te lezen in Alleen op de wereld. Dat is het beroemde boek van Hector Malot over een jongen die als baby te vondeling wordt gelegd. Ik ben benieuwd waar ze zijn in het verhaal en ik weet bijna zeker dat het moment er aankomt dat ze gaan huilen. Tranen om Remi, de jongen die je in je hart sluit terwijl je hem volgt op zijn zwerftocht door het leven. Op zoek naar mensen die om hem geven. Hij weet hoe het voelt om alleen te zijn. Wat het betekent om in de steek gelaten te zijn door de mensen van wie hij houdt. En de lezer voelt met hem mee. Het is hartverscheurend om te lezen dat er zelfs een moment komt dat hij de honden en het aapje waar hij zo aan gehecht is geraakt, moet verliezen. Het verhaal van Remi speelt zich af in Frankrijk in het jaar 1878. Wij leven in een andere tijd, in een ander land. Wij hoeven niet op straat te zingen in de hoop wat geld te verdienen om te We zijn niet bedoeld kunnen eten. om alleen te leven. We hebben hier goede sociale voorzieningen en een voedselbank voor wie dat nodig heeft. Maar het gevoel van een~ 5 ~
zaamheid en verlatenheid is universeel. En ook in onze tijd doet het nog steeds veel pijn om alleen en in de steek gelaten te zijn. Want we zijn niet bedoeld om alleen te leven. De mens is een sociaal wezen. Dat wil zeggen dat we alleen tot bloei komen in het contact met anderen. We spreken en schrijven niet voor niets over ‘onze samenleving’. Maar hoe moeilijk kan het zijn om met elkaar samen te leven! Eenzaamheid is één van de grootste verborgen problemen in deze tijd. Ze staat niet dagelijks op de voorpagina van de krant, maar een groot deel van de mensen voelt zich eenzaam en een op de tien mensen lijdt aan zeer ernstige gevoelens van eenzaamheid. Misschien ben jij een van de mensen die zich alleen voelt. Je zou veel liever willen We verlangen dat iemand even je hand er allemaal pakt of iets liefs tegen je naar om zegt, dan dat je een pilletje neemt tegen je degezien en pressieve gevoelens of je gehoord slapeloosheid. Je bent daarin niet te worden. alleen. Er lijden meer mensen aan het wegvallen van sociale netwerken en eenzaamheid dan aan alle infectieziekten bij elkaar. We verlangen er allemaal naar om gezien en gehoord te worden. Om geliefd te zijn. Het is niet voor niets dat de datingsites de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond schieten. De ene na de andere relatie loopt stuk. Maar zelfs als we schade en pijn hebben opgelopen in relaties, zoeken ~ 6 ~
we toch weer naar een volgende relatie. We nemen het risico om opnieuw gekwetst te worden omdat we verlangen naar iets wat alleen te vinden is binnen een liefdevolle relatie. We kunnen niet zonder verbondenheid. Zonder relaties gaan we langzaam dood van binnen. We verliezen een stukje van ons menszijn. We hebben elkaar nodig. Gezonde relaties brengen ons tot bloei. De tekst die boven mijn bureau hangt, zegt het zo:
Jezelf te zijn, werkelijk jezelf, en te weten dat je geliefd bent, dat is bijna de hemel.
~ 7 ~
We verlangen allemaal naar die hemel. De plek waar we helemaal onszelf kunnen zijn en weten dat we waardevol en geliefd zijn. Waarom lopen we er dan zo vaak voor weg?
Loop niet WEG als het Âleven PIJN doet
Als ik dit schrijf is de wereld bezig wakker te worden uit een maandenlange winterslaap. De mensen lijken massaal weer tot leven te komen; de terrasjes stromen vol. Voor het eerst sinds lange tijd zien we weer blauwe luchten en voelen we de zon die aan kracht aan het winnen is. Overal zijn blije gezichten en vrolijke kleuren. Maar mijn eerste reactie is wegduiken. Onderduiken in mijn bed en er niet meer uitkomen. Ik voel Daarom loop het in mijn lichaam. Ik ben bang voor nog meer ik weg voor pijn. Bijna instinctief een wereld duik ik weg voor het leven dat, samen met waar iedereen de bomen en de struivrolijk en ken, weer tot volle bloei verliefd lijkt. komt. Iemand heeft mij veel pijn gedaan. Meer pijn kan ik niet hebben, denk ik. En daarom loop ik weg voor een wereld waar iedereen vrolijk en verliefd lijkt. En waar ik tegelijkertijd zo ontzettend naar verlang. Niet meer verlaten te zijn. Niet meer alleen te zijn. ~ 9 ~