ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ΄ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα της Μαρίας Πολυδούρη «Γιατί μ’ αγάπησες». Αντί άλλης εργασίας ανατέθηκε στα παιδιά να συνθέσουν ένα δικό τους ερωτικό ποίημα. Το τελικό αποτέλεσμα παρουσιάζεται παρακάτω. Ανάλογα με την επιθυμία των παιδιών τα ποιήματα δημοσιεύονται είτε ενυπόγραφα είτε ανώνυμα. Η σειρά είναι τελείως τυχαία. Έγιναν ορισμένες μικρές ορθογραφικές διορθώσεις.
(1) Αν σου χαρίσουν μια καρδιά, κράτα την, μην την πληγώσεις Χαρά δωσ’ της και αγάπη θα σου δώσει. Κι αν σου φύγει μια μέρα, κυνήγησέ την και προσπάθησε να τη γυρίσεις πίσω. Μαθήτρια του Γ5
(2) Είμαστε δυο φίλοι, δυο ερωτευμένοι φίλοι. Που έχουμε μια αγάπη, μια αγάπη ιδιαίτερη, μια αγάπη φιλική ή και ίσως ερωτική Μια αγάπη που ό,τι και να’ ναι είναι μοναδική Είμαστε σαν τη σελήνη με τον ήλιο μιλήσαμε, χωρίς όμως να βλεπόμαστε, μιλάμε, με τον δικό μας μοναδικό τρόπο ανάμεσα στ’ αστέρια, στ’ αστέρια αυτά που θα χαράξω σ’ αγαπώ κι εσύ θα το δεις, θα χαρείς και θα μου πεις, κι εγώ αλλά δεν θα ξέρεις τι εννοούσα και δεν θα το μάθεις ποτέ. Είμαστε σαν τη θάλασσα με τον ουρανό που χωρίς να το καταλαβαίνεις εσύ μου δίνεις το χρώμα σου και εγώ όλη μου την ψυχή αφού σε αγαπώ Έτσι θα περνάει η αιωνιότητά μας να μ’ αγαπάς, να σ’ αγαπώ χωρίς ποτέ όμως να σου πω αυτό το κάτι, το αληθινό, αλλά, δυστυχώς, κι ερωτικό. Μαθήτρια του Γ5
(3) Μυστήριο η ψυχή της γυναίκας ... Μυστήριο η ψυχή της γυναίκας ... μια ψυχή γεμάτη κλειστές πόρτες, πόρτες με χαραγμένες τις λέξεις ζήλεια, φόβος, συναγωνισμός, κακία λέξεις που απομακρύνουν κάθε άντρα από μια γυναίκα που θα μπορούσαν να ζήσουν μαζί μια στιγμή, μια ζωή αιώνια ... Κουρσάρος των ψυχών Μαθητής του Γ5
(4) Υπάρχει ένα μέρος που μπορώ να πάω όταν δεν νιώθω καλά Και αυτό είναι το μυαλό μου Και δεν υπάρχει χρόνος, όταν είμαι μόνη Σε σκέφτομαι Και τα πράγματα που κάναμε Γυρίζουν γύρω απ’ το κεφάλι μου Τα πράγματα που είπαμε Όπως το «μόνο εσένα αγαπώ» Μαθήτρια του Γ5
(5) Το φεγγάρι αγκαλιά με τ’ άστρα τραγουδάει κάθε βράδυ για αγάπες γλυκές Ένα κάστρο χτισμένο στην άμμο που το κύμα χαϊδεύει απαλά Η καρδιά μου χτυπάει με λαχτάρα σαν σε φέρνω στον νου μου ξανά Μαθητής του Γ5
(6) Αν η ζωή μου χανόταν μ’ ένα σου χάδι αν η ζωή μου σταματούσε μ’ ένα σου φιλί αν το μυαλό μου χανόταν στη θύμησή σου και πάλι θα ‘θελα να ήμουν μαζί σου Ναντρέ Χουσνή Γ5
(7) Το βράδυ της Κυριακής έναν ήπιο χειμώνα Μπορώ να αισθανθώ την αγάπη μέσα μας σαν λειμώνας Συνειδητοποίησα ότι σε αγαπώ ατελείωτα Όλα όνειρο της ευτυχίας στην ψυχή αγκάθια Κρυφή ελπίδα στην καρδιά συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να κάνω χωρίς εσένα Τίτο Μαθητής του Γ5
(8) Μια κενή καρδιά Σιωπή μες το κενό της Το μίσος της ζωής Χωρίς τον Άνθρωπό της Σαββουλίδου Σοφία Γ5
(9) Όταν σε κοιτώ νιώθω ότι αγαπώ Όταν σε φιλώ τρελαίνομαι και ποθώ της ζωής μου είσαι το φως μου της καρδιάς μου ο παλμός Μαθήτρια του Γ5
(10) «Η αδημονία ενός ερωτευμένου» Σκοτείνιασε, μόνος εγώ ξέρω πως δε θα κοιμηθώ τη μορφή σου ζωντανεύω μήπως και σε ονειρευτώ ... Τ’ όνομά σου ψιθυρίζω σκέφτομαι κι αναζητώ μέσα στου μυαλού την άκρη, κάπου, ίσως σε βρω ... Απόψε αργεί να ξημερώσει ... δε βασανίζομαι άλλο πια σύντομα θα βρεθώ κοντά σου και θα σε πάρω αγκαλιά Παναγιώτης Χατζηδαυϊτίδης Γ5
(11) Εκείνο το μονοπάτι Οι επιλογές που κάνουμε, αλλάζουν τα μονοπάτια που παίρνουμε Μα κατά βάθος ξέρω ... Ότι κάπου εκεί έξω, υπάρχει ένα μονοπάτι που μπορώ να επιλέξω Στην αρχή, κάθε κομμάτι του παζλ φαίνεται να είναι ελλιπές ... Σε εκείνο το μονοπάτι υπάρχει μια ζωή που μοιραζόμαστε, υπάρχει μια ζωή που συνεχίζει και μεγαλώνει και είναι χρυσή, όπως η άμμος του χρόνου. Μαθήτρια του Γ5
(12) Μου χρωστάς μια αγκαλιά, ένα τρυφερό φιλί Και μια ζωή αντί αυτής που θα περάσω βυθισμένη στις αναμνήσεις μας. Τις ώρες που περνώ χωρίς να βλέπω τα μάτια σου, χάνω στου πόνου την κλεψύδρα σώμα και ψυχή. Η ώρα μεγαλώνει την απόσταση και η ανάγκη να σε δω πνίγεται στη σιωπή. Ιωάννα Τρ. Μαθήτρια του Γ5
(13) Θα ‘θελα να ‘σουν εδώ να σου κρατώ το χέρι να σου ‘λεγα πόσο σ’ αγαπώ βράδυ, μεσημέρι Με θίγει η ενοχή για ό,τι ποτέ δε σου έχω πει μα τώρα ένα έχω να σου πω το πόσο Σ’ ΑΓΑΠΩ Μικρός Έρως Μαθητής του Γ5
(14) Θεέ μου, μια χάρη σου ζητώ κάτι αν μπορέσεις εκείνα τα μάτια που αγαπώ ποτέ μην τα πονέσεις Μαθητής του Γ5
(15) Ας έρθει το ξημέρωμα για να σε συναντήσω, για να σε πάρω αγκαλιά ποτέ να μη σ’ αφήσω. Είν’ η αγάπη δυνατή και γένους θηλυκού, είν’ ηλιαχτίδα φωτεινή του παντοδύναμου Θεού. Σαν έρθει και τ’ απόβραδο και χάσω τ’ άγγιγμά σου, θα φέρνεις βόλτες στο μυαλό μέσα στα όνειρά μου. Μαθητής του Γ5
(16) Κάποτε όλα τα ωραία τελειώνουν όμως κάθε τέλος είναι και μια αρχή σε αυτήν τη μίζερη ζωή Αυτοί που χαμογελάνε είναι αυτοί που πιο πολύ πονάνε Αγάπη σημαίνει ν’ αγαπάς και όχι χωρίς λόγο να πονάς! Ασπρογιαννίδης Γιώργος Ο. Μαθητής του Γ5