Artcult19
وﻳﮋه اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ .ﻣﺎﻫﻴﺖ اﺳﻼم .ﺷﻴﺰوﻓﺮﻧﻲ ﻣﺪرن ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ اﺳﻼم .ﭼﺮا ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼم؟
.ﻳﺎزده ﺗﺰ درﺑﺎره ي ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺣﻴﺎت ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ .ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺟﻨﮓ اﺳﺖ
0
Artcult19
ﻧﺸﺮﻳﻪ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﻫﻨﺮي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ آرت ﻛﺎﻟﺖ . 19وﻳﮋه ﻧﺎﻣﻪ ي اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ .آرت ﻛﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت راﻳﮕﺎن و اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﭘﺨﺶ و ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد .در ﺗﻮﺿﻴﺢ آن ﻣﺎ را ﻳﺎري ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﺮاي ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺎ از اﻳﻤﻴﻞ artkult@gmail.comاﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ.
ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ : .ﻣﺎﻫﻴﺖ اﺳﻼم /اﻣﻴﻦ ﻗﻀﺎﻳﻲ................................................................................................... .ﺷﻴﺰوﻓﺮﻧﻲ ﻣﺪرن ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ اﺳﻼم/ﻫﺎراﻟﺪ.ب .آرﻧﺴﻮن /ﻧﺴﻴﻢ روﺷﻨﺎﻳﻲ..................... .ﭼﺮا ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼم؟ /ﻟﻔﻴﻒ ﻟﺨﺪر /ﻧﺴﻴﻢ روﺷﻨﺎﻳﻲ.................................... .ﻳﺎزده ﺗﺰ درﺑﺎره ي ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺣﻴﺎت ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ /ژﻳﻠﺒﺮت آﭼﻜﺎر /وﺣﻴﺪ وﻟﻲ زاده....... .ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺟﻨﮓ اﺳﺖ /ﺟﺮﺟﻲ دﻳﻤﻴﺘﺮوف /ﻧﺴﻴﻢ روﺷﻨﺎﻳﻲ..................................................
1
Artcult19 ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،ﺑﻮرژوازي ﻣﻠﻲ و ﺑﻮﻣﻲ ﻫﺮﻗﺪر ﻫﻢ ﻛﻪ اﺳﻼﻣﻴﺴﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،در اﺻﻞ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داراﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﻋﻤﻞ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﻏﺮﺑﻲ را ﭘﻴﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ اﻣﺎ از ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺪرﻧﻴﺰاﺳﻴﻮن و ﺳﻜﻮﻻر آن ﭘﻴﺮوي ﻧﻜﺮده اﻧﺪ .ﺑﻪ ﺑﻴﺎن دﻳﮕﺮ ، اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰي ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻴﺴﻢ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان روح ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ،ﺑﺮﺧﻼف ﺟﺴﻢ آن ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮرده اﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻳﻦ ﻫﺎ ،ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﻨﺘﻘﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭼﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ،راﺑﻄﻪ ي اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺎﻫﻴﺖ اﺳﻼم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﭘﺪﻳﺪه ي ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮ را راﺑﻄﻪ اي اﺑﺰاري ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻳﺎ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﻼم در ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ و ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺳﻴﺎﺳﻲ.
ﻣﺎﻫﻴﺖ اﺳﻼم اﻣﻴﻦ ﻗﻀﺎﻳﻲ ﺳﺌﻮال اﺻﻠﻲ ﻣﻘﺎﻟﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻪ ارﺗﺒﺎط واﻗﻌﻲ ﺑﻴﻦ ﻋﺮوج اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ در اواﺧﺮ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻴﺖ اﺳﻼم وﺟﻮد دارد .اﻏﻠﺐ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻫﺎي ﭼﭗ ﮔﺮا ﻛﻪ دﺳﺖ ﻛﻢ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ را ﺟﺪي ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،اﻳﻦ راﺑﻄﻪ را ﻛﺎﻣﻼ اﺑﺰاري ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ .ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﻚ ﭘﻴﺶ ﻓﺮض ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺮ ،اﺳﻼم ﻫﻴﭻ ﺳﻨﺨﻴﺘﻲ ﺑﺎ ﺷﻴﻮه ي ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري و زﻳﺴﺖ ﺑﻮرژوازي ﻧﻮ ﻇﻬﻮر در ﺧﺎور ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻗﺪرت و وﺣﺪت ﭘﻴﺸﻴﻦ اﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺮاي ﺑﻮرژوازي ،ﻳﻚ اﺳﺘﻔﺎده ي ﻛﺎﻣﻼ اﺑﺰاري اﺳﺖ .ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻫﺎ ،اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻳﻚ ﭘﺪﻳﺪه ي روﺑﻨﺎﻳﻲ اﺳﺖ :ﻳﻌﻨﻲ ﻳﻚ ﻣﻮﺿﻊ ﺳﻴﺎﺳﻲ ارﺗﺠﺎﻋﻲ در ﻗﺒﺎل ﻣﺪرﻧﻴﺰاﺳﻴﻮن ﻏﺮﺑﻲ ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ارﺗﺒﺎط زﻳﺮﺑﻨﺎﻳﻲ و واﻗﻌﻲ ﺑﺎ اﺳﻼم دوران ﺧﻼﻓﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ و ﻣﺎﻗﺒﻞ آن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺴﺨﻪ ي ﻋﻮاﻣﺎﻧﻪ ي اﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﮕﺎه را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻏﻴﺮﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻤﻴﻢ داد :از ﻧﻈﺮ آﻧﻬﺎ ،ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ،اﻟﻘﺎﻋﺪه ،اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻳﺎ ﻫﺮ ﻣﺜﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﺮاي اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ذﻛﺮ ﻛﺮد ،از اﺳﻼم ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺑﺰاري ﺑﺮاي ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺑﺎ اﺳﻼم ﻧﺎب ﻣﺤﻤﺪي ﺗﻔﺎوت ﺑﺴﻴﺎري دارد .ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻫﺎي ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﺘﻲ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﻧﮕﺮش را ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ
2
Artcult19 ﻣﺸﻮﻗﻴﻦ آﻧﻬﺎ ﺑﻮدهاﻧﺪ .ﺑﻮرژوازي ﻛﻤﭙﻮرادور ﻣﺤﻠﻲ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داران ﻧﻮﻛﻴﺴﻪ و ﺳﻮدﺑﺮﻧﺪﮔﺎن ﺟﻬﺎن ﮔﺴﺘﺮي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ و دل ﺑﺎزي از اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﭼﺸﻢاﻧﺪاز ﺿﺪ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ را رد و ﻣﻮﺿﻌﮕﻴﺮي "ﺿﺪ ﻏﺮب" )ﻛﻢ وﺑﻴﺶ "ﺿﺪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ "( را ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ آن ﻛﺮده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻊﮔﻴﺮي ،ﺟﻮاﻣﻊ درﮔﻴﺮ ﺑﺎ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ را ﺑﻄﻮر آﺷﻜﺎر ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﻛﺸﺎﻧﺪه و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﺑﺴﻂ ﻛﻨﺘﺮل اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ ﺑﺮ ﻧﻈﺎم ﺟﻬﺎﻧﻲ ،ﺑﻮﺟﻮد ﻧﻤﻲ آورد) . اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ در ﺧﺪﻣﺖ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ .ﺗﺮﺟﻤﻪ . ح .رﻳﺎﺣﻲ .ﻧﺸﺮﻳﻪ ي آرش(.
دﻳﺪﮔﺎه ﺳﻤﻴﺮ اﻣﻴﻦ را ﻣﻲ ﺗﻮان ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ از اﻳﻦ دﻳﺪﮔﺎه ﺷﺎﻳﻊ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﺖ ﻫﺎ داﻧﺴﺖ. اﺳﺘﺪﻻل او ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ در زﻳﺮﺑﻨﺎي اﻗﺘﺼﺎدي ،ﺑﺨﺸﻲ از ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري و ﻫﻤﺴﻮ ﺑﺎ آن اﺳﺖ اﻣﺎ ﻫﺪف روﺑﻨﺎﻳﻲ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﻨﮓ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﺗﻨﺎزع ﻛﺎذب ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﻴﻦ ﺷﺮق و ﻏﺮب ﻣﻨﺤﺮف ﻛﻨﺪ:
اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ درﺣﻮزهي ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲي واﻗﻌﻲ ﻣﺘﺤﺪ اردوي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري واﺑﺴﺘﻪ و اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﻣﺴﻠﻂ اﺳﺖ و از اﺻﻞ ذات ﻣﻘﺪس ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ دﻓﺎع ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮي و ﻫﻤﻪي ﻣﻠﺰوﻣﺎت ﺑﺎزﺗﻮﻟﻴﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري را ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ .دﻓﺎع اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ارﺗﺠﺎﻋﻲ در ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﻣﺼﺮ در ﻫﻤﻴﻦ اواﺧﺮ ﻳﻜﻲ از ﺻﺪﻫﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ از اﻳﻦ دﺳﺖ اﺳﺖ .در ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﻣﺼﺮ ،ﺣﻘﻮق ﻣﺎﻟﻜﺎن ﺑﻪ ﺿﺮر زارﻋﻴﻦ اﺟﺎره دار )ﻛﻪ اﮔﺜﺮﻳﺖ دﻫﻘﺎﻧﺎن ﺧﺮد را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ( ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺷﺪ .ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻗﺎﻧﻮن ارﺗﺠﺎﻋﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻛﻪ در ﻛﺸﻮري اﺳﻼﻣﻲ وﺿﻊ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺟﻨﺒﺶﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎ آن ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻨﻲ ﺑﺎ ﺗﻮاﻓﻖ رﻫﺒﺮان ﻧﻈﺎم اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ رﺳﻤﻴﺖ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺿﺪ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﺒﺎرزﻳﻦ آن ﻧﻈﺮي ﺟﺰ اﻳﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ !ﺑﺮاي اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ،اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﺘﺤﺪ ذﻳﻘﻴﻤﺘﻲ اﺳﺖ و اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮﻛﺎﻣﻼٌ واﻗﻒ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،درك اﻳﻦ ﻗﻀﻴﻪ ﺳﺎده اﺳﺖ ﻛﻪ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻃﺒﻘﺎت ﺣﺎﻛﻢ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺳﻌﻮدي و ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن را ﺟﺰء ردهﻫﺎي ﺧﻮد ﻣﻲداﻧﺪ .اﻓﺰون ﺑﺮاﻳﻦ ،اﻳﻦ ﻃﺒﻘﺎت از ﻫﻤﺎن آﻏﺎز ﺟﺰء ﻓﻌﺎلﺗﺮﻳﻦ
در ﻣﻴﺎن ﻣﻌﺪود ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮔﺮان اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﻣﻮرد اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻧﻈﺮي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺎﻣﻞ داده اﻧﺪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﻨﺼﻮر ﺣﻜﻤﺖ رﺟﻮع ﻛﺮد .او ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﺑﻴﻦ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﭘﺪﻳﺪه ي ﻣﻌﺎﺻﺮ و اﺳﻼم ﻓﻘﻬﻲ را رد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ:
اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻦ ﻳﻚ ﺟﻨﺒﺶ ارﺗﺠﺎﻋﻰ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﺳﺖ و ﺟﺰ در ﻓﺮم ،ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪى اى ﺑﺎ ﺣﺮﻛﺘﻬﺎى اﺳﻼﻣﻰ اواﺧﺮ ﻗﺮن ﻧﻮزده و اواﻳﻞ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻧﺪارد .از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻮاى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ و اﻣﺮ ﺳﻴﺎﺳﻰ-اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ و اﻗﺘﺼﺎدى ﻛﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻴﻜﻨﺪ، اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﺎﻣﻼ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮ رﻳﺸﻪ دارد .ﺗﻜﺮار ﻫﻤﺎن ﭘﺪﻳﺪه ﻗﺪﻳﻤﻰ ﻧﻴﺴﺖ .اﻳﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻜﺴﺖ و ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻋﻘﻴﻢ و ﻧﻴﻤﻪ ﻛﺎره ﻣﺎﻧﺪن ﭘﺮوژه ﻣﺪرﻧﻴﺰاﺳﻴﻮن ﻏﺮﺑﻰ در ﻛﺸﻮرﻫﺎى ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺸﻴﻦ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ از اواﺧﺮ دﻫﻪ ﺷﺼﺖ و اواﺋﻞ ﻫﻔﺘﺎد ﻣﻴﻼدى ،و ﻫﻤﺮاه آن اﻓﻮل ﺟﻨﺒﺶ ﺳﻜﻮﻻر-ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺘﻰ اى ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺠﺮى
3
Artcult19 اﺻﻠﻰ اﻳﻦ ﻣﺪرﻧﻴﺰاﺳﻴﻮن ادارى و اﻗﺘﺼﺎدى و ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺑﻮد..... اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻰ از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﻋﻨﻮان ﻋﻤﻮﻣﻰ آن ﺟﻨﺒﺸﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺳﻼم را اﺑﺰار اﺻﻠﻰ ﻳﻚ ﺑﺎزﺳﺎزى دﺳﺖ راﺳﺘﻰ ﻃﺒﻘﻪ ﺣﺎﻛﻤﻪ و ﻳﻚ ﻧﻈﺎم ﺣﻜﻮﻣﺘﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﭼﭙﮕﺮاﻳﻰ در اﻳﻦ ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﻴﺪاﻧﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ اﻋﺘﺒﺎر در رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد از ﻗﺪرت ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺎ ﺑﺨﺸﻬﺎى دﻳﮕﺮ و ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺎ ﻗﻄﺒﻬﺎى ﻫﮋﻣﻮﻧﻴﻚ ﺟﻬﺎن ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دارى ﻛﺸﻤﻜﺶ دارد .اﻳﻦ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻟﺰوﻣﺎ ﻣﺤﺘﻮاى اﺳﻜﻮﻻﺳﺘﻴﻚ و ﻓﻘﻬﻰ داده ﺷﺪه و ﻣﺘﻌﻴﻨﻰ ﻧﺪارد اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻟﺰوﻣﺎ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا و دﻛﺘﺮﻳﻨﺮ ﻧﻴﺴﺖ .از اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮى ﺳﻴﺎﺳﻰ و ﭘﺮاﮔﻤﺎﺗﻴﺴﻢ ﻋﻘﻴﺪﺗﻰ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺗﺎ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺧﺸﻜﻪ ﻣﻘﺪس در ﺟﻨﺎح راﺳﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳﺮان ،از ﻧﻬﻀﺖ آزادى و ﻣﻬﺪى ﺑﺎزرﮔﺎن و اﻣﻞ و ﻧﺒﻴﻪ ﺑﺮى ﻣﻜﻼ و ﻛﺮاواﺗﻰ ﺗﺎ ﻃﺎﻟﺒﺎن ،از ﺣﻤﺎس و ﺟﻬﺎد اﺳﻼﻣﻰ ﺗﺎ ﻳﺎ "ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻴﺴﻢ اﺳﻼﻣﻰ" اﻣﺜﺎل ﺳﺮوش و اﺷﻜﻮرى در اﻳﺮان ،ﻫﻤﻪ ﺑﺨﺸﻬﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﻦ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻰ اﻧﺪ .....اﻳﻦ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻦ رﻳﺸﻪ در اﺣﻴﺎى اﺳﻼم ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻳﻚ دﺳﺘﮕﺎه اﻋﺘﻘﺎدى ﻧﺪارد .اﻳﻦ اﺳﻼم ﻓﻘﻬﻰ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻰ اﺳﺖ .ﻣﺒﻨﺎى آن ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻣﻌﻴﻨﻰ اﺳﺖ).....ﻣﻨﺼﻮر ﺣﻜﻤﺖ در ﻣﻴﺰﮔﺮدي ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﻋﺮوج و اﻓﻮل اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ(
ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺷﺎن ، ﺑﺮاي اﺗﺤﺎد ﺑﺎ ﺑﻮرژوازي ﺟﻬﺎﻧﻲ درﻧﮓ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد .اﻣﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮔﺮان ﻓﻮق اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺳﻼم را ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻧﻈﺎم ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ ﻣﻲ ﭘﻨﺪارﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﻜﺎم اﺳﻼم ﮔﺮا از آن ﺑﺮاي ﺗﺤﻤﻴﻖ و ﻓﺮﻳﺐ ﺗﻮده ﻫﺎ ﺑﻬﺮه ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ .از ﻧﻈﺮ اﻳﺸﺎن ،اﺳﻼم ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻴﻮه ي ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﻧﺤﻮه ي اداره ي آن ﻧﺪارد و ﺗﻨﻬﺎ ﺟﻨﺒﻪ ي ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻲ و ﻋﻮام ﻓﺮﻳﺒﺎﻧﻪ دارد .ﻫﻴﭽﻜﺪام آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ اﮔﺮﭼﻪ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﭘﺪﻳﺪه اي اﺳﺖ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﻣﺎ ﭼﺮا ﺑﻮرژوازي در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺳﻜﻮﻻرﻳﺴﻢ و روﺑﻨﺎي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﻏﺮﺑﻲ را ﺑﻪ ﺗﻤﺎم و ﻛﻤﺎل ﺑﭙﺬﻳﺮد؟آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﭘﻨﺪارﻧﺪ ﻛﻪ اﺳﻼم ﺻﺮﻓﺎ ﻳﻚ ﻧﻈﺎم ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ اﺳﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ اﺑﺰاري ﺑﺮاي ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﻼﻣﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻛﺎرﺑﺮد دﻳﮕﺮي ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ .در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﺸﺎن دﻫﻢ ﻛﻪ اﺳﻼم در اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺻﺮﻓﺎ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت و ﺳﻮ اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺧﺮاﻓﻲ ﻣﺮدم و رﻳﺸﻪ ﻫﺎي ﺳﻨﺘﻲ زﻧﺪﮔﻲ آﻧﺎن ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري وﺟﻬﻪ اي ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ ﺑﺒﺨﺸﺪ و در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ،اﺳﻼم ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺘﻲ اراﺋﻪ ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎﻳﺪ آﻧﺮا ﺟﺪي ﮔﺮﻓﺖ.
ﻣﻦ ﺑﺎ درك اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﻜﺴﺖ ﺑﻮرژوازي ﻧﻮﻇﻬﻮر ﺑﻮﻣﻲ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺴﻠﻤﺎن در اﻧﻄﺒﺎق ﺑﺎ روﺑﻨﺎي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﻏﺮﺑﻲ ﻣﻮاﻓﻘﻢ . ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺗﻼش آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺑﺮادري اﺳﻼﻣﻲ آﻏﺎزﻳﻦ ،ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﺪوﻳﺖ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻞ ﻧﻈﻢ ﻛﻬﻦ ،را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺟﺪي ﮔﺮﻓﺖ .آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داراﻧﻲ ﻟﺠﺎم ﮔﺴﻴﺨﺘﻪ و ﺑﻲ رﺣﻢ
اﻳﻦ ﻧﮕﺮش ﻛﻪ اﺳﻼم و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻞ ﻣﺬاﻫﺐ ، ﺧﺮاﻓﺎت ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﺛﺮ ﻋﺪم درك ﭘﺪﻳﺪه ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﺟﻬﻞ ﺑﺸﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن اﻃﺮاف ﺧﻮد ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ،ﻋﻘﻴﺪه اي ﻗﺪﻳﻤﻲ و ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دوران روﺷﻨﮕﺮي اﺳﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻘﻴﺪه اي ﺑﻪ وﺿﻮح رد ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺗﻔﻜﺮي ﻛﻪ اﺳﻼم را ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﻈﺎم ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ ﺗﻘﻠﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻳﻦ
4
Artcult19 ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺠﺎرت ) ﻛﻔﺎر( ﻳﺎ ﺟﻨﮓ) ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ،ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻘﺎﻳﺪ اﺳﻼﻣﻲ رﻣﺰﮔﺬاري ﻣﻲ ﺷﻮد .در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﭘﺲ از ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻋﺮب و ﺗﻮﻓﻖ ﺑﺮ اﻳﺮان و روم ،آﻧﻬﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻴﻮه ﻫﺎي ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﻐﻠﻮﺑﻴﻦ ﺧﻮد ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻣﻮروﺛﻲ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺧﻼﻓﺖ ﻣﻮروﺛﻲ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻧﻈﺎم ﻛﺎﻫﻨﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد. آﻧﭽﻪ ﺷﻴﻌﻴﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻣﺎﻣﺖ ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﭘﺬﻳﺮش اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻈﺎم ﻛﺎﻫﻨﻲ و ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲ ﺣﺎﻛﻤﻴﻦ ﺑﺮاﺳﺎس ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ اﺳﺖ ) و ﻧﻪ ﻫﻤﺨﻮﻧﻲ وراﺛﺖ( .ﻣﻦ در اﻳﻨﺠﺎ ﻗﺼﺪ ﻧﺪارم ﺑﻪ ﺗﺮﺳﻴﻢ دﻗﻴﻖ ﻧﻘﺸﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ آن دوران ﺑﺎزﮔﺮدم اﮔﺮﭼﻪ اﻣﺮي اﺳﺖ ﻻزم و ﺧﺎﻟﻲ از ﻟﻄﻒ ﻧﻴﺴﺖ.اﻣﺎ اﻛﻨﻮن ﻗﺼﺪ دارم ﺳﺌﻮال ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺑﺼﻴﺮت ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻪ اﺳﻼم ﻧﺤﻮه ي ﺧﺎﺻﻲ از اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ اﺳﺖ ،راﺑﻄﻪ ي اﺳﻼم و اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺻﻮرﺗﻲ در ﻣﻲ آﻳﺪ؟
ﻧﻜﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﺳﻼم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻘﻴﺪه در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺪارد ﺑﻠﻜﻪ در ﭘﺲ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻨﻲ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺧﺮاﻓﻲ اش ،ﻣﺮوج ﺷﻴﻮه اي از ﺗﻮﻟﻴﺪ و زﻳﺴﺖ و ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺘﻲ اﺳﺖ درﺑﺎره ي ﻧﺤﻮه ي اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻃﺒﻘﺎت ﺣﺎﻛﻢ .اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ از اﺳﻼم ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﻢ ،ﺑﺮﺧﻼف آﻧﭽﻪ ﻣﻨﺼﻮر ﺣﻜﻤﺖ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﺤﺚ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﻘﻪ ،ﻗﺮآن و ﺳﻨﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﻫﻴﺖ اﺳﻼم را رﻳﺸﻪ ﻳﺎﺑﻲ ﻛﻨﻴﻢ .وﻗﺘﻲ راﺑﻄﻪ ي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري و اﺳﻼم را ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ،ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺮدم و ﻓﺮﻳﺐ آﻧﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ دو ﺷﻴﻮه ي ﻣﺘﻔﺎوت از اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ. در ﭘﺲ اﺳﻼم و ﻋﻘﺎﻳﺪ اﺳﻼﻣﻲ ،ﺷﻴﻮه ﻫﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮ ﺗﻮﻟﻴﺪ ،ﻣﻨﻄﻖ ﻫﺎي آﻧﺎن و ﺟﻨﮓ ﻫﺎي ﻫﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻨﮓ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ رﻣﺰﮔﺬاري ﺷﺪه اﺳﺖ. اﺳﻼم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺘﻲ ﺑﺮاي ﺷﻴﻮه ي ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﻧﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي از ﻋﻘﺎﻳﺪ ،اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از زور و ﺟﻨﮓ اﺳﺖ .آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﻮژي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم دوران ﻣﺤﻤﺪ ﻳﺎ ﺧﻴﺎل ﭘﺮدازي درﺑﺎره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻣﻬﺪوي آﻳﻨﺪه در ﻣﻲ آﻳﺪ و ﺑﻨﻴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت اﺳﻼﻣﻴﺴﺖ ﻫﺎ ،در اﺻﻞ ﻧﮕﺮﺷﻲ اﺳﺖ ﺑﻪ اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﻨﮓ و ﻛﺴﺐ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺟﻨﮕﻲ و ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﺴﺎوي آن ﻣﻴﺎن ﺑﺮادران .ﻋﺪاﻟﺖ و ﺑﺮادري اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ واﻗﻊ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﺴﺎوي ﻏﻨﺎﺋﻢ ﺟﻨﮕﻲ ﻣﻴﺎن راﻫﺰﻧﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻣﺤﻤﺪ ،ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ي ﺷﻴﻮه اي از ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﻣﻌﻴﺸﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﻴﻮه ي زﻳﺴﺖ ﺗﺎﺟﺮﻣﺴﻠﻚ ﻗﺮﻳﺶ اﻳﺴﺘﺎد و آﻧﺮا از ﺑﻴﻦ ﺑﺮد .ﺗﻘﺎﺑﻞ اداره ي
ﺟﻨﮓ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﺣﺎﻛﻤﻴﻦ و ﻣﺤﻜﻮﻣﻴﻦ و ﻃﺒﻘﺎت اﺳﺘﺜﻤﺎرﮔﺮ و اﺳﺘﺜﻤﺎر ﺷﺪه ﻧﻴﺴﺖ .ﺟﻨﮓ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﻌﻀﺎ ﻣﻴﺎن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻲ از ﻃﺒﻘﺎت ﺣﺎﻛﻢ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﺤﻮه ي اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲ ﺟﻨﮕﻨﺪ .اﻛﻨﻮن وﻗﺘﻲ ﭘﺪﻳﺪه ي اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ
5
Artcult19 اﻳﻦ ﺗﺼﻮر ﻛﻪ اﺳﻼم ﺑﻪ دوران ﺑﺮده داري ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺘﻪ و دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ واﻗﻌﻲ در ﻧﻘﺸﻪ زﻳﺮﺑﻨﺎﻳﻲ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﺨﻮاﻫﺪ آورد ،ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻨﻜﻪ ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻴﺎل ﭘﺮدازي ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻴﺴﺖ ﻫﺎ را ﺑﺮاي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻓﺸﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،اﻣﺎ اﺳﻼم را دﺳﺖ ﻛﻢ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺸﺘﻲ ﻋﻘﻴﺪه ي رو ﺑﻪ ﻧﺰع ،ﻣﺮﺧﺺ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻳﺜﺮب ِ ﻣﺤﻤﺪ راﻫﺰن ﺑﺎزﺳﺎزي ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ، ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺗﺨﻴﻞ درﺑﺎره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻣﻬﺪوي و ﻳﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻣﺖ ﺑﺰرگ اﺳﻼﻣﻲ ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ،اﻣﺎ اﺳﻼم ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺰرﻳﻖ ﻧﺎﻋﻘﻼﻧﻴﺖ ﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺟﻮاﻣﻊ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﺗﺎر و ﭘﻮد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﻛﻨﻮﻧﻲ اﺳﺖ .اﮔﺮﭼﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎزﮔﺮدد ،اﻣﺎ در ﭘﻲ اﻳﻦ ﺗﻼش ﻫﺎ ، اﻧﻮاع و اﻗﺴﺎم ﻫﻴﻮﻻﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ اﺣﻤﺪي ﻧﮋاد ﻳﺎ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﻟﻘﺎﻋﺪه ﺳﺮ از ﺗﺨﻢ ﺑﻴﺮون ﺧﻮاﻫﻨﺪ آورد .وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮداﺗﻲ در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻜﻢ را ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻت ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎل اﺧﻴﺮ و ﻳﺎ واﻛﻨﺶ ﻣﻨﻔﻲ ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ و ...ﺗﻮﺿﻴﺢ داد .در ﻻﻳﻪ ي زﻳﺮﻳﻦ ،ﻫﻨﻮز ﻣﻴﺎن ﺷﻴﻮه ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻳﻚ ﺟﻨﮓ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺗﻤﺎم ﻋﻴﺎر در ﺣﺎل وﻗﻮع اﺳﺖ.
ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﻪ ﻃﺒﻘﺎت ﻓﺮودﺳﺘﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺐ و ﺟﺎﻫﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻧﻪ ﻋﻴﻨﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﻤﺘﺎﻳﺎن ﺑﻮرژوازي ﻏﺮﺑﻲ ﺧﻮد .ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺟﻨﮕﻲ اﺳﺖ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﻣﻴﺎن دو ﻧﺤﻮه ي اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ .اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺼﻮف ﻗﺪرت ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎ ﺗﺒﻠﻴﻎ اﺳﻼم ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ اداره ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﻏﺮﺑﻲ در ﺣﺎل ﻣﺒﺎرزه اﺳﺖ .اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ را ﺑﺎ زور و اﻧﺤﺼﺎرات ذﻫﻨﻲ و ﻧﻈﺎم ﻫﺎي ﻛﺎﻫﻨﻲ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ اداره ﻛﻨﺪ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﺑﺎﺷﺪ ،ﻃﺒﻌﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري اﻧﺤﺼﺎري ﺑﺎ دوﻟﺘﻲ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ درﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ .ﺳﻤﻴﺮ اﻣﻴﻦ ،اﻳﻦ ﻧﻮع ﻣﺒﺎرزه ﺑﻴﻦ ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ ﻫﺎي ﻃﺒﻘﺎت ﺣﺎﻛﻢ را ﻧﻤﻲ ﻓﻬﻤﺪ ﭼﻮن او ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻨﻄﻖ ﺳﺎده ي ﺟﻨﮓ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺣﺎﺷﻴﻪ اي و اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﻃﺒﻌﺎ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻳﺎ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﭼﻴﺰي ﺟﺰ ﺑﻮرژوازي ﻣﺪرن ﻧﺸﺪه ،ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .اﻣﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ي ﺳﺎده ﻛﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ،ﻧﺒﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ را از ﻧﻈﺮ دور ﻧﮕﺎه دارﻳﻢ ﻛﻪ اﻧﺒﺎﺷﺖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ي آﻧﻬﺎ ﻣﺘﻜﻲ ﺑﺮ زور و اﻧﺤﺼﺎر اﺳﺖ و ﻳﺎ ﺑﻪ آن ﺳﻮي ﻣﻴﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .در اﻳﻨﺠﺎ اﺳﻼم ﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺑﺰار ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي از رﻣﺰﮔﺎن و اﺣﻜﺎم ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .اﻳﻦ اﺣﻜﺎم ،ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻨﻄﻖ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻛﺎﻫﻨﻲ ،ﻗﺪرت ﺳﻴﺎﺳﻲ را دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻛﺮده )ﺧﺒﺮﮔﺎن و وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ( و ﺑﺮاﺳﺎس اﻧﺤﺼﺎر ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاري ،ﻫﮋﻣﻮﻧﻲ اﻗﺘﺼﺎدي ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺑﺪﻧﻪ ي ﻛﻠﻲ ﺗﺮ ﺑﻮرژوازي ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻨﺪ.
ﭘﺎﻳﺎن
6
Artcult19 اﺑﻦ ﺧﻠﺪون ) " ،(1406-1332ﻣﺎﻛﻴﺎوﻟﻲ اﺳﻼم "
ﺷﻴﺰوﻓﺮﻧﻲ ﻣﺪرنِ "اﻣﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﺸﺎن داده ﻛﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺧﻨﺜﻲ ﻛﻨﻨﺪه و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪي در ﻛﺎر ﻫﺴﺘﻨﺪ :رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺳﻤﻌﻲ ﺑﺼﺮي ﭘﻴﺎم ﻫﺎﻳﻲ ﻟﺬت ﭘﺮﺳﺖ ﺻﺎدر ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر را ﻛﻪ" اﺳﻼم راه ﭼﺎره اﺳﺖ" را از ﻣﻴﺎن ﺑﺒﺮﻧﺪ .ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﺼﺮﻓﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻔﺶ ﻫﺎي اﺳﻨﻴﻜﺮ و ﺳﻴﻨﻤﺎ ،ﺑﺎ ﺗﻠﻪ ي ﻋﻼﻣﺖ "ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه" ،ﺑﺴﻴﺎري از ﺟﻮاﻧﺎن ،ﻛﻪ رﻫﺒﺮان ﺳﺎﻟﺨﻮرده ﺑﻪ اﻳﺸﺎن اﻣﻴﺪ ﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ ،را ﻣﺴﺤﻮر ﺧﻮد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺣﺘﻲ ﺗﺮس ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻣﻘﻠﺪان ﻣﺤﻠﻲ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ اﻓﺮﻳﻘﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﻋﺮﺑﻲ و راك ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ . Raiﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﺳﻼم ﮔﺮاﻳﺎن ﻣﻲ ﺷﻨﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻨﺪ :ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎم ﻛﺎري ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻜﻨﻴﻢ ﺟﻨﮓ در ﭘﺸﺖ ﺟﺒﻬﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺑﺎور ﻛﺮدﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺮوزي ﻫﺎي ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺮور ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻓﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ "
ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻫﺎراﻟﺪ ﺑﻴﺮ -آرﻧﺴﻮن ) Harald (Beyer-Arnesen ﻧﺴﻴﻢ روﺷﻨﺎﻳﻲ
اﻣﺎﻧﻮﺋﻞ ﺳﻴﻮاﻧﻴﻦ) ( Emmanuel Sivaninدر " ﭼﺮا ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن رادﻳﻜﺎل ﺣﻜﻮﻣﺖ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟"
درﺑﺎب زﻧﺪﮔﻲ درﺷﻬﺮﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻴﻦ ﺳﺪه ي ﻳﺎزدﻫﻢ و ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ ،ﻧﻘﻞ ﻗﻮل زﻳﺮ را از Albert Houranisدر ﻛﺘﺎب " ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺮدم ﻋﺮب" ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻴﻢ " :اﻓﺮاد ﻓﻌﺎل در ﻣﻼ ﻋﺎم ﻓﻌﺎل ،زﻧﺎن ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎي ﻓﻘﻴﺮ ﺑﻮدﻧﺪ.ﻫﺮﻗﺪر ﻛﻪ ﻛﻪ ﻳﻚ
" ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺮدي ﺑﺮﺧﻮردار از وﺣﻲ و ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﻣﻌﺠﺰات ،ﺑﻠﻜﻪ ،ﻣﻘﺪﻣﺘﺎ ﻳﻚ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار و ﻗﺎﻧﻮن ﮔﺬار اﺳﺖ" .
7
Artcult19 دﺑﻲ ﺳﻔﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﻣﮕﺮ ﻧﻪ اﻳﻨﻜﻪ ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﷲ ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﺑﺎزرﮔﺎن و ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ ﺑﻮد؟
ﺧﺎﻧﻮاده اي ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ،ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ و ﻣﺤﺘﺮم ﺗﺮ ﺑﻮد، زﻧﺎن را در ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﺧﺎﺻﻲ از ﺧﺎﻧﻪ ،در ﺣﺮﻣﺴﺮا و ﻳﺎ وﻗﺘﻲ زﻧﺎن از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻫﺎ و ﻣﻜﺎن ﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ زﻳﺮ ﺣﺠﺎب ، ﻣﻨﺰوي ﺗﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد .اﺑﻦ اﻟﺤﺎج ) ،(1336ﻓﻘﻴﻪ ﻣﺼﺮي از ﻣﻜﺘﺐ ﻣﺎﻟﻜﻲ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ زﻧﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺧﺮﻳﺪن ﭼﻴﺰي ﺑﻪ ﺑﺎزار روﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺑﺎ ﻓﺮوﺷﻨﺪه ﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﺎرﻫﺎي ﻧﺎدرﺳﺖ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﺷﻮﻧﺪ :ﺑﺴﻴﺎري از ﺑﺰرﮔﺎن ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎر )ﺧﺪا آن ﻫﺎ را رﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ( ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ زن ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺎﻧﻪ اش را ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﺮك ﻛﻨﺪ :وﻗﺘﻲ از ﺧﺎﻧﻪ ي ﭘﺪري ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ي ﺷﻮﻫﺮش ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺎﻛﺴﭙﺎري ﺧﺎﻧﻮاده اش و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮر ﺧﻮد ﻣﻲ رود. "
اﻣﺎ " ...ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ،در ﻣﺎه ﻣﻲ " ، 1942ﺷﻴﻮخ ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻟﻘﺮاء و ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻟﻬﺪﻳﻪ ] اﻻﺳﻼﻣﻴﻪ[، ﺗﻈﺎﻫﺮات اﻋﺘﺮاﺿﻲ ﺑﺰرﮔﻲ را در دﻣﺸﻖ در ﺗﻘﺒﻴﺢ زﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻬﺮه ﻫﺎﻳﺸﺎن در ﻣﻸﻋﺎم ﺑﻲ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﻮد و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺷﻮﻫﺮاﻧﺸﺎن ﮔﺮدش ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻤﺎ ﻣﻲ رﻓﺘﻨﺪ را رﻫﺒﺮي ﻛﺮدﻧﺪPhilip )" . :S . Khouryﺳﻮرﻳﻪ و ﻗﻴﻤﻮﻣﻴﺖ ﻓﺮاﻧﺴﻪ : ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎي ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﻋﺮب ، 1945-1920 ، I . B .Taurisﻟﻨﺪن (1987 ، ﺟﻬﺶ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺟﺰﺋﻲ ﺗﺮي ﻫﻢ وﺟﻮد داﺷﺖ .در ﺳﺎل ،1967در ﺳﻮرﻳﻪ ي ﺑﻌﺜﻲ ،ﻳﻚ ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﺟِﻴﺶ اﻟﺸﻌﺐ ) ﺳﭙﺎه ﻣﺮدم( ﺑﻪ ﻧﺎم " اﺑﺰارﻫﺎي اﻳﺠﺎد ﻋﺮب ﺟﺪﻳﺪ" ﺷﺎﻣﻞ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرت ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ " ،ﺧﺪا ،دﻳﻦ ،ﻓﺌﻮداﻟﻴﺴﻢ ،ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري و اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮاﻳﻲ و ﺗﻤﺎم ارزش ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻛﻬﻦ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭼﻴﺰي ﺟﺰ ﻣﻮﻣﻴﺎﻳﻲ ﻫﺎﻳﻲ در ﻣﻮزه ي ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و اﻋﺘﻘﺎد ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻨﻬﺎ ارزش ﺟﺪﻳﺪ ﺗﻠﻘﻲ ﺷﻮد " .ﺗﻈﺎﻫﺮات ﻫﺎ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ و وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺳﺮﻛﻮب ﺷﺪ ،اﻣﺎ اﻳﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ي ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﺘﺨﻠﻒ ﻣﺬﻛﻮر ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ اﺑﺪ ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪ و در ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻧﻴﺰ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻲ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ، ﻣﺴﺠﺪﻫﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺳﺎﺧﺖ .ﺷﺶ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ،اﺳﻢ رﻣﺰي ﻛﻪ در ﺟﻨﮓ اﻛﺘﺒﺮ 1973در ﻣﻘﺎﺑﻞ دوﻟﺖ ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﺖ اﺳﺮاﻳﻴﻞ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ رﻓﺖ " ﺑﺪر" ﺑﻮد، ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم ارﺟﺎع ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﺒﺮدي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﺮﺗﺮي ﻣﺤﻤﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺮ ﻛﻔﺎر ﺷﺪ .اﺳﺪ
ﺗﻤﺎم ﻣﺮدم " ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎر" ﻧﺒﻮدﻧﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ،Philip K Hittiدرﺑﺎره ي دوران ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮ در ﻛﺘﺎب " ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﺮب " ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ :در ﻣﺼﺮف ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﻲ ﻫﺎي اﻟﻜﻠﻲ اﻏﻠﺐ ﻫﻢ در ﺣﻀﻮر ﺟﻤﻊ و ﻫﻢ در ﺧﻠﻮت ﺧﻮد اﻓﺮاط ﻣﻲ ﺷﺪ ... .ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ،ﻳﻜﻲ از وﺟﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت دﻳﻦ اﺳﻼم ،ﻧﻬﻲ ﻛﻨﻨﺪه ﺗﺮ از ﻣﻠﺤﻘﺎت ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﻗﺮن ﻫﻴﺠﺪﻫﻢ ﻧﺒﻮد : ﺣﺘﻲ ﺧﻠﻔﺎ ،وزرا ،ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﺎ و ﻗﻀﺎت ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﺤﺮﻣﺎت و اﺣﻜﺎم ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﺮدﻧﺪ" . اﻣﺮوزه ﺑﺴﻴﺎري از زوار در ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺧﻮد از ﻣﻜﻪ و ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﻛﺎرﻫﺎي دﺷﻮاري ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺮﺗﺎپ ﻛﺮدن ﺳﻨﮓ ﺑﺮ ﻣﺠﺴﻤﻪ ي ﻧﻤﺎد ﺷﻴﻄﺎن در ﻣﻨﺎ ،ﺑﺮاي ارﺿﺎي اﻣﻴﺎل ﻣﺎدي ﺷﺎن و ﺑﺮاي وﻳﺴﻜﻲ ﻧﻮﺷﻴﺪن و ﻫﺮ ﻧﻤﺎد ﻣﺪرن ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ ،ﺑﻪ
8
Artcult19 ﭼﺮا ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ؟ " ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﻲ از دو ﻣﻮﺿﻮع ِ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺧَﻤﺴﻴﻦ)روزﻧﺎﻣﻪ ي ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻫﺎي اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺧﺎور ﻣﻴﺎﻧﻪ ( اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر دو دﻫﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮاي ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ" ﺳﻴﺎﺳﺖ ِ ﻣﺬﻫﺐ ﺧﺎور ﻣﻴﺎﻧﻪ " ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ .ﻟﻔﻴﻒ ﻟَﺨﺪر ﻗﺒﻼ ﻫﻢ در ﻟﺒﻨﺎن ﻧﻘﺪ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﺬﻫﺐ را ﺑﺎ ﻋﻨﻮان " 24ﺗﺰ درﺑﺎره ي ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ﺳﻴﺎه" ) در ﻫﻢ ﺧﺮد ﺷﺪن ﺟﻨﺒﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ در اردن ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺴﻠﺢ ﭘﺎدﺷﺎه در ﺳﺎل (1970ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﺼﻄﻔﻲ ﺧﻴﺎﻃﻲ ﻧﻮﺷﺖ .ﺧﻴﺎﻃﻲ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ي ﺗﻮﻧﺴﻲ ﻣﺘﻮن ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ " ﻣﺒﺎرزه ي ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ در اﻟﺠﺰﻳﺮه" و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ رﺳﺎﻟﻪ اي درﺑﺎره ي " ﻓﻘﺮ زﻧﺪﮔﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ" اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻲ 98در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮت رﺳﻴﺪ.
ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺟﻨﮓ را ﺟﻬﺎد ﻋﻠﻴﻪ" دﺷﻤﻨﺎن اﺳﻼم" و ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺟﻨﮕﻲ ﺳﻮري را " ﺳﺮﺑﺎزان اﷲ " ﺧﻮاﻧﺪ .و در ﺳﺎل 1975ﺳﻴﻠﻮﻳﺎ .ﺟﻲ ﻫﻴﺎمSylvia ، ، G . Hiamدر ﻣﻘﺪﻣﻪ ي ﭼﺎپ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﺘﺎﺑﺶ ﺑﺎ ﻧﺎم" ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﻋﺮب :ﻳﻚ ﮔﻠﭽﻴﻦ ادﺑﻲ" ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ " :ﻧﻤﺎز ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از از ﺗﺮﻳﺒﻮن ﻫﺎي رﻫﺒﺮان ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻋﺮب در ﻟﻴﺒﻲ ،ﻣﺼﺮ و ﺳﻮرﻳﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ...ادﻋﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻧﻈﺮﻳﺎت ﺳﺘﺎﻳﺶ اﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ" . در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻘﺎﻻت ﻣﻌﻤﺮ اﻟﻘﺬاﻓﻲ و ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮﻳﻦ دوﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻘﺎﻣﺶ در ، 1973اﺑﺮاﻫﻴﻢ اﻟﺒﺸﺎري ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﺪ " :اﻳﺪه ي ﺟﻬﺎد ﻳﻚ وﻳﮋﮔﻲ ﻣﺎدي و ﻣﻌﻨﻮي دارد؛ اﻳﻦ ﺟﻬﺎد ﺑﺎ ﻛﻼم اﺳﺖ. ﺟﻬﺎد ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ در راه ﺧﺪا ﺑﻪ ﻫﺮ روش ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎم رواﺑﻄﻤﺎن ﺑﺎ ﺟﻬﺎن ﺧﺎرج ﺟﻬﺖ ﺑﺮاي اﻧﺘﺸﺎر ﭘﻴﺎم ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ .اﺳﻼم اﻳﻦ اﻳﺪه را ﻛﻨﺎر ﻣﻲ ﮔﺬارد ﻛﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﺮاي ﺻﻠﺢ ﻣﻮﻗﺖ ﻳﺎ وﻋﺪه ﻫﺎي دوﺟﺎﻧﺒﻪ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺟﻨﮓ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي دوره اي ﻛﻮﺗﺎه ﺑﺮاي ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻲ ﺷﻮد ، اﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن دوﺑﺎره ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺟﻨﮓ ﺑﺎﻳﺪ اﻋﻼن و ﺑﺮﭘﺎ ﺷﻮد " .اﻳﻦ ﭼﻴﺰي ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ اﺳﻼم ارﺗﺪوﻛﺲ.
ﻣﻘﺎﻻت ﻟَﺨﺪر ﻛﻪ در ﺳﺎل 1981ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ، ﻣﺸﺨﺼﺎ ﺑﻪ روز ﻧﻴﺴﺖ ،ﻧﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ي او در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ،ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺟﻬﺎن ﻣﺠﺰاﻳﻲ ﻧﺒﻮد ،دﻳﮕﺮ اﻗﺘﻀﺎﻳﻲ ﻧﺪارد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻮارد زﻳﺴﺘﻲ ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ رواﺑﻂ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﻛﻪ ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر در ﻣﻘﻴﺎس ﻛﺎﻣﻞ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻪ ،ﭘﺮﺳﺶ از ﭼﺮاﻳﻲ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ،ﺑﺎ زﻣﻴﻨﻪ اي ﻣﺘﻔﺎوت اﻣﺎ ﭘﺪﻳﺪه اي درﻫﻢ ﺑﺎﻓﺘﻪ ، ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺗﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ را " ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺳﺎزي " ،ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻳﺎ ﻳﺎزده ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ؛" ﻧﺌﻮﻟﻴﺒﺮاﻟﻴﺴﻢ " ،ﺟﻨﮓ ،ﻓﻘﺮ ، ﺗﺨﺪﻳﺮ ﻳﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﻲ ؛ ﻧﮋاد ﭘﺮﺳﺘﻲ " ،ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ" ،ﺳﻜﻮﻻرﻳﺴﻢ ،ﺗﺠﺎري ﺳﺎزي ،و آزادي زﻧﺎن ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ .ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺟﻬﺎن ﻛﻬﻦ از ﻫﻢ ﮔﺴﻴﺨﺘﻪ
ﺑﺮاي درك اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي اﺳﻼم ﻓﻬﻢ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺣﻴﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﻤﺪ ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺎزرﮔﺎن ،وراي ﻫﺮ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ ،ﭘﺪر ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻮد.
9
Artcult19 اﺳﺖ .ﺟﺬاﺑﻴﺖ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻲ ﻧﻴﻠﻲ و ﺣﻴﺪر )دﻻور( ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﺎوﻳﻦ ﻣﻮﺳﻴﻠﻴﻨﻲ و ﻫﻴﺘﻠﺮ ﻣﺸﻬﻮر ﺗﺮﻧﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﺳﺘﻘﺮار ﻳﻚ دوﻟﺖ اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم اﺳﺮاﻳﻴﻞ ﻧﺒﻮد. ﻋﻘﺒﻪ ي اﻳﻦ ﻣﻨﺠﻴﺎن ِ ﻗﺼﺎب ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ي دور ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮدد و ﻧﻔﻮذ ﻣﺴﺘﻤﺮ اﻓﺘﺨﺎر و ﻧﺠﺎﺑﺖ و " ارزش ﻫﺎي ﺟﻮاﻧﻤﺮداﻧﻪ" و ﺗﺠﻠﻴﻞ از ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮداري ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ اﺳﺖ .اﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ از ﭘﻴﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﺸﺪه اي وﺟﻮد ﻧﺪارد .اﻳﻦ ﻣﺎﺣﺼﻞ ﻇﻠﻢ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﻪ و ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ اﺳﺖ .و اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ اوﻗﺎت درﺑﺎره ي ﻳﻚ اﻗﻠﻴﺖ ﺣﺮف ﻣﻲ زﻧﻴﻢ ،اﻗﻠﻴﺘﻲ اﮔﺮﭼﻪ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ و ﺻﺎﺣﺐ ﻛﻼم ﻛﻪ ﺑﺮ " اﻛﺜﺮﻳﺖ ﺧﺎﻣﻮش" ﺣﻜﻤﺮاﻧﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،اﻛﺜﺮﻳﺘﻲ ﻛﻪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻤﻜﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻨﺪ .اﺳﻼم در درﺟﻪ ي ﻧﺨﺴﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را ﺑﻨﺪه ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .و دﻗﻴﻘﺎ اﻳﻦ رژﻳﻢ ﻫﺎي ﻣﻘﺘﺪر و ﻧﻴﻤﻪ ﺳﻜﻮﻻر ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﺪاوم اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ را ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ.
ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺟﻬﺎن ﺟﺪﻳﺪ ،اﻳﺪه ﻫﺎي ﺧﻮد را ﭘﻴﺶ ﻧﺒﺮده ﻳﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻴﺎﻣﺪه اﺳﺖ. ﻟﻔﻴﻒ ﻟﺨﺪر داﺳﺘﺎﻧﺶ را در اوﻟﻴﻦ دوره ي ﺧﻤﻴﻨﻴﺴﻢ در اﻳﺮان ﺗﻤﺎم ﻛﺮد ،ﻛﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ زﻣﺎن آﻏﺎز آﺧﺮﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻫﺎي اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﻨﮓ اﻳﺮان و ﻋﺮاق در ﺳﺎل ﻫﺎي 1988-1980 ﻣﺘﺼﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺟﻨﮕﻲ ﺑﻴﻦ ﭘﺴﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺣﺰب رﻧﺴﺎﻧﺲ ﻋﺮب و ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻧﻮﻇﻬﻮر )ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن ﻟﺨﺪر ،اﺳﻼم ﺗﻮاﻧﺴﺖ " ﺑﻪ ﺧﻮد از ﺑﺎﺑﺖ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﭘﻨﺞ ﻗﺮن دﻳﺮﺗﺮ از اروﭘﺎي زﻣﺎن ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ، ﺑﻪ دﺳﺖ آورده ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺒﺎﻟﺪ "( ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ ﻫﻤﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ي ﺑﺎ ﺷﻜﻮه را ﺑﻪ رﻣﺰ در ﻣﻲ آورﻧﺪ .از " ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي ﻟﻴﺒﺮاﻟﻴﺴﺘﻲ " ﭼﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﺟﺰ ارﺟﺎع ﻣﺪاوم ﺑﻪ ﻏﺮور ﺟﺮﻳﺤﻪ دار ﺷﺪه ي اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ؟ اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻫﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻫﻴﭻ ﻛﺎري ﺑﺎ رﻫﺎﻳﻲ از ﻇﻠﻢ و اﺳﺘﺜﻤﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ .ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻤﻲ از ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺮاژدي ﻫﻤﻴﻦ اﻣﺮوز اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﮔﺬﺷﺘﻪ و آﻳﻨﺪه اي ﻧﺪارد ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺨﻮاﻫﺪ در آن زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﺪ ،ﻣﮕﺮ ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺮدان ﺑﺰرگ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت .ﺻﻠﺢ اﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ و ﺻﻠﺢ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﺗﻔﺎوت ﭼﻨﺪاﻧﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺪارﻧﺪ .اﻳﻦ ﻫﻤﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻛﻬﻦ اﺳﺘﺜﻤﺎر ،ﺳﺘﻢ و ﺑﺮدﮔﻲ اﺳﺖ.
ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﭘﺎن-ﻋﺮب ﺑﺮاي ﺗﺤﻘﻖ وﻋﺪه ﻫﺎﻳﺶ ،ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺎﺻﺮﻳﺴﻢ ﺑﻌﺜﻲ ﻫﻢ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ آن ﻧﺒﻮد ،ﻳﻚ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻢ در اراﺋﻪ ي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻟُﺨﺪر اﺳﺖ .ﺑﻲ ﺷﻚ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻟﺨﺪر ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺎري ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدي ﺑﺎ دﻻرﻫﺎي ﻧﻔﺘﻲ اش ﺳﺎﺑﻘﺎ ﺑﺮاي ﺑﺮﺧﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺎﺟﻲ در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ " ﻏﺮب" ﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺪرت ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺎﻟﻲ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدي و اﻣﻴﺮﻧﺸﻴﻨﺎن اﻣﺎرات ﻣﺘﺤﺪه ي ﻋﺮﺑﻲ از ﻣﻜﺎﺗﺐ و ﻣﺴﺎﺟﺪ و دﻳﮕﺮ ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ در اﻗﺼﺎ ﻧﻘﺎط ﺟﻬﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ رﺷﺪ ﺧﻤﻴﻨﻴﺴﻢ اﻳﺮاﻧﻲ در ﻫﻤﻴﻦ زﻣﺎن
ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺧﺎص ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﺴﻴﺎري از ﻧﻮاﺣﻲ ﻣﺮﻛﺰي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻧﻔﻮذ اﺳﻼم ،ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﺼﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺤﻠﻲ و ﺗﺎ ﺣﺪي ﻧﺎﺷﻲ از اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮاﻳﻲ و ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﺟﻬﺎﻧﻲ ،ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﺸﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اي ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻨﺘﺎ ﺑﻪ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﻫﺎي ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ و ﺿﻌﻒ ﻃﺒﻘﻪ ي ﻛﺎرﮔﺮ ﻣﺮﺗﺒﻂ
10
Artcult19 ﺣﺮﻓﻲ ﻧﺰﻧﻨﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎي ﺳﻨﺘﻲ از ﻣﺪﺗﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺪان ﻣﺒﺎرزه ي ﭘﺮ اوﻟﻮﻳﺘﻲ ﺑﺮاي اﺳﻼم ﮔﺮاﻳﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ي دﻳﻠﻴﭗ ﻫﻴﺮو " ﺑﺮرﺳﻲ 1384ﻧﻔﺮ از ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن زﻧﺪاﻧﻲ ﺳﻮري ﺑﻴﻦ ﺳﺎل ﻫﺎي 1967و 1981ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ 27/7درﺻﺪ آﻧﻬﺎ از داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻛﺎﻟﺞ ﻳﺎ داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎ و 13/3درﺻﺪ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﻮده اﻧﺪ ،ﻫﻤﻴﻦ ارﻗﺎم ﺑﺮاي ﻣﺼﺮ ،ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ 40 درﺻﺪ و 6درﺻﺪ ﺑﻮده اﺳﺖ" ) ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ، Paladin Grafton Books ، (1988ﺑﺴﻴﺎري ﻛﺎرﻣﻨﺪان دوﻟﺘﻲ و ﻣﻌﻠﻤﺎن و ﻳﺎ ﺑﻴﻜﺎر ﺷﺪﻧﺪ .ﺣﻤﺎس ،ﻧﺴﻞ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻲ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ،ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﻲ ﻣﺪﻳﺪ ﺑﺨﺶ ﻏﻴﺮﻧﻈﺎﻣﻲ درون ﺟﻨﺒﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺑﻮد و آن زﻣﺎن ﺑﺮاي ﻛﺴﺐ وﺳﺎﻳﻞ آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ رﻓﺖ .ﻳﺎ ﺑﺎ ارﺟﺎع ﺑﻪ ﺑﺴﺎم ﻃﻴﺒﻲ " اﺳﻼم ﮔﺮاﻳﻲ زﻣﺎﻧﻪ ي ﻣﺎ در راﺳﺘﺎي ﻣﻴﺮاث ﺗﺎرﻳﺨﺎ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﺧﻮد ،ﻫﺪف ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﻧﻬﺎدﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ را در اوﻟﻮﻳﺖ ﻛﺎر ﺧﻮد ﻗﺮار دارد .ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ،در اﻟﺠﺰاﻳﺮ ،ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ " ﻋﺮﺑﻲ ﺷﺪن" ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺷﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ روش ،ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﺗﺮك ،ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﻛﺮدن ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ را در اوﻟﻮﻳﺖ ﻛﺎر ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻧﺪ " .ﻧﻮارﻫﺎي ﺻﻮﺗﻲ و ﺗﺎ ﺣﺪ ﻛﻤﺘﺮي ﻧﻮارﻫﺎي وﻳﺪﺋﻮﻳﻲ ،ﺑﺮاي ﻣﺪت ﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﻲ ،روش ﻣﺤﺒﻮب ﺑﺮاي اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ ﭘﻴﺎم ﻫﺎي ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف " از ﻛﻼﺷﻨﻴﻜﻮف ﺑﻪ ﺿﺒﻂ ﺻﻮت" ﺑﻮده اﺳﺖ.
ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ .ﻣﺎ آﻏﺎز آﻧﭽﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺷﺪن ِ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻧﺎﻣﻴﺪ را ﺷﺎﻫﺪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ،ﺣﺘﻲ در ﺟﺎﻫﺎﻳﻲ از ﺟﻬﺎن ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ، ﻛﻤﺘﺮ در ﻣﻌﺮض اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺰم اﻧﺪﻳﺸﻲ ﻣﺘﻌﺼﺐ ﺑﻮده اﺳﺖ ،اﮔﺮﭼﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻇﺎﻫﺮي ﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﺰم اﻧﺪﻳﺸﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻧﻔﻮذ ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ ﺳﻨﺘﺎ ﻗﻮي در اﺳﻼم ﻋﺎﻣﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در روﺳﺘﺎﻫﺎ .اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي دوﻟﺘﻲ ِ اﺳﻼم ﻧﺎب و ﺟﺰم اﻧﺪﻳﺶ ﺷﺮﻳﻌﺖ و اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژِي ﻓﻘﻪ ﺳﻨﻲ درﺑﺎره ي ﻣﺴﺎﺋﻞ دﻧﻴﻮي ،ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻣﺮﻛﺰي ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ .اﺳﻼم ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﻧﻤﺎ از ﺳﻜﻮﻻرﺗﺮﻳﻦ ادﻳﺎن اﺳﺖ ) ﺑﺴﻴﺎري از وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك را در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺑﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺖ و ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ دارد( ،و ﻣﺤﺒﻮب ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ و روﺣﺎﻧﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﺨﺒﮕﺎن دﻗﻴﻘﺎ ﻫﻤﺎن ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻧﻬﺎ را از ﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻴﺰي ﺟﺰ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪ .اﻳﻦ ﻛﻪ اﺳﻼم ،در اﻳﻦ دوره و زﻣﺎﻧﻪ ،ﺟﺰ ﺑﺎ ﻫﺮج و ﻣﺮج و ﺧﻮﻧﺨﻮاري ،ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮاري ﻧﻈﻢ ،ﻫﻢ در اذﻫﺎن و ﻫﻢ در واﻗﻌﻴﺖ روزﻣﺮه اﺳﺖ ،ﺧﻮد ﺗﻨﺎﻗﺾ دﻳﮕﺮي اﺳﺖ. اﻫﻤﻴﺖ " ﺗﺤﺼﻴﻞ " ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺖ زﻳﺮﺑﻨﺎي اﺳﻼم ﮔﺮاﻳﻲ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻳﺎدﮔﻴﺮي رﻳﺸﻪ اي و ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻫﺎي ﻓﻜﺮي در ﺳﻨﻴﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﻮدﻛﻲ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ را ﻧﺒﺎﻳﺪ دﺳﺖ ﻛﻢ ﮔﺮﻓﺖ .ﺷﮕﻔﺖ آور اﺳﺖ ﻛﻪ در آﻏﺎز ﻫﺰاره ي ﺟﺪﻳﺪ ،دو ﺳﻮم از ﺗﻤﺎم ﻣﺪارك دﻛﺘﺮاي ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺳﻌﻮدي در رﺷﺘﻪ ي " ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺳﻼﻣﻲ " اﺳﺖ .ﭘﺲ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲ ﺷﻮد اﻳﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن وﻗﺘﻲ ﻓﺎرغ اﻟﺘﺤﺼﻴﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ،از ﺑﺮادران ﻓﻘﻴﺮﺗﺮ ﺧﻮد در ﻫﻴﭻ ﻛﺠﺎ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ،ﺟﺎﻳﮕﺎه زﻧﺎن ﻣﻴﺪان ﺟﻨﮓ ﺑﺰرگ ﺑﻴﻦ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻏﻴﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ ) وﺟﻬﻪ اي اﻧﺘﻘﺎدي ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ از آن ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻲ ﻛﺮد( و ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻴﺮوﻫﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑﻪ
11
Artcult19 ﺑﻴﺎن وزﻳﺮ ﺳﺎﺑﻖ اﻣﻮر دﻳﻨﻲ و ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ در ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن ، A.K Brohi ،ﻛﻪ ﻳﺎدآور آﻧﭽﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺗﺮوﺗﺴﻜﻲ درﺑﺎره ي ﺑﻨﺪﮔﻲ و " ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺿﺮورت ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻳﺎد آور ﻟﻮﻳﺎﺗﺎن ِ ﺗﻮﻣﺎس ﻫﺎﺑﺮ ﻓﻴﻠﺴﻮف اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻗﺮن ﻫﻔﺪﻫﻢ اﺳﺖ " :اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ زﻧﺪﮔﻲ در اﻧﻘﻴﺎد اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻟﻬﻲ ،ﻳﺎد ﻣﻲ ﮔﻴﺮد آزاد ﺑﺎﺷﺪ".
ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ اﻳﻦ ﻋﻤﺎرت را از اﺳﺎس ﺧﺮاب ﻛﻨﺪ .ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ ﻣﺴﻠﻢ در ﻛﻼم ﻓﺎﺗﻴﻤﺎ ﻣﺮﻧﻴﺴﻲ ِ ﻣﺮاﻛﺸﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ":ﻧﻈﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن آﻧﻘﺪر ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﺮد دﮔﺮﺟﻨﺲ ﮔﺮا ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺳﺖ ﺑﺎ زﻧﺎن ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻧﻴﺴﺖ .ﭼﻴﺰي ﻛﻪ از آن ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻨﺪ ، اﻓﺰاﻳﺶ اﻟﺘﺰام ﺑﻴﻦ ﻣﺮدان و زﻧﺎن در راﺑﻄﻪ ي ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ اي ﻓﺮاﮔﻴﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ، اﺣﺴﺎﺳﻲ و ذﻫﻨﻲ ﻫﺮ دو ﺷﺮﻳﻚ را ارﺿﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﭼﻨﻴﻦ اﻟﺘﺰاﻣﻲ ﺗﻬﺪﻳﺪي اﺳﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮاي ﺗﺎﺑﻌﻴﺖ ﻣﺮدان از اﷲ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻧﺮژي ﻫﺎي ﻣﺮد ، اﻓﻜﺎر و اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺶ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻲ ﻗﻴﺪ و ﺷﺮط وﻗﻒ ﺧﺪاﻳﺶ ﺑﻜﻨﺪ ".ﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﻦ را ﺑﻪ ﺣﺎﻛﻤﺎن
اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ -اﻗﺘﺼﺎدي ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .اﻣﻮر ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﺘﺜﻨﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ،اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ي ﻧﻴﺮوﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﻋﻠﻴﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ و اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﻫﺎي ﻣﻨﻜﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﺟﺪﻳﺪ ،ﭼﻪ در ﺷﺮق و ﭼﻪ در ﻏﺮب ﻣﺒﺎرزه ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﺴﺌﻠﻪ ي آزادي زﻧﺎن ﻣﺤﻮر
دﻧﻴﻮي ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ .ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮان ﭼﻴﺰي را ﺑﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ درﺑﺎره ي اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ دﺳﺖ آورد. اﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﺎﺣﺪي ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدان ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻦ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺗﺤﺖ ﺳﺘﻢ واﻗﻊ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و ﭼﺮا ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻏﻴﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺗﺤﺎدي ﻏﺮﻳﺐ ﺑﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺮﺗﺪ ،ﻛﺎﻓﺮ و
ﺑﺮاي ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮ ﺷﺪن در اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻲ اﻧﻀﻤﺎﻣﻲ درﺑﺎره ي ﺟﻮاﻣﻊ و ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ اﺳﻼﻣﻲ داﺷﺖ ﻛﻪ در ﻋﻮاﻣﻞ
12
Artcult19 ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺣﺘﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﺎرﻣﻨﺪان ادارات دوﻟﺘﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد.
ﻣﻌﻨﻮي ﺗﺮ در درون ﺳﻨﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﭘﻴﺮوز ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ و ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي اﻃﻤﻴﻨﺎن اﺗﺤﺎد ﺑﺎ ﺗﻔﺎﺳﻴﺮي اﺳﺘﻌﺎري ﺗﺮ ،ﻓﺮﺻﺖ ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ و ﺧﺎص ﺗﺮ از " ﻛﻼم اﷲ" ﻛﻪ در اﻏﻠﺐ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﺑﻘﺎ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﻫﻨﺠﺎر ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻃﻲ ﺻﺪ ﻫﺎ ﺳﺎل ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻴﺮوﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺘﻢ ﮔﺮ و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺗﻀﻌﻴﻒ ﺷﺪه اﻧﺪ .آﺧﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﻳﻚ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲ اﺳﺖ.
ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺗﺠﺎرت ،ذﻫﻦ ﺟﻮاﻧﺎن را در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﺧﻮد در آورده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﻪ ﻧﺴﻠﻲ داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻼﻳﻖ آﻣﻮزﺷﻲ اش ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺛﺮوت اﻧﺪوزي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .آﻧﻬﺎ ﺻﻔﺤﺎت ﻛﺘﺎب ﻫﺎي درﺳﻲ ﺷﺎن ﻛﻪ در آﻣﺮﻳﻜﺎ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه را ﻃﻮﻃﻲ وار از ﺑﺮ ﻛﺮده اﻧﺪ .ﺑﺴﻴﺎري از آﻧﻬﺎ از ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎي ﻓﻘﻴﺮ، ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ و روﺳﺘﺎﻫﺎي دوردﺳﺖ ﻣﻲ آﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاي ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن، زﻣﻴﻦ ﻫﺎي ﻗﻴﻤﺘﻲ ﺧﻮد را ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﻳﺎ زﻳﺮ ﺑﺎر وام ﻫﺎي ﻧﺎﻣﺤﺪود رﻓﺘﻪ اﻧﺪ .ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ،ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻛﺸﻮر و دور از زادﮔﺎه ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ارﺗﻘﺎي ﺷﺨﺼﻴﺖ اﺳﺖ ،ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از اﻳﻨﻜﻪ ﻫﺪف ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭼﻘﺪر ﺗﻨﮓ و ﻣﺤﺪود و ﺳﻮاي اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺳﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ".
ﭘﺪﻳﺪه ي ﺟﺎﻟﺒﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺟِﺮﻣﻲ ﺳﻴﺒﻮرك Jeremy Seabrookدر ﻧﺸﺮﻳﻪ ي " ﮔﺎردﻳﻦ " ) 20دﻣﺴﺎﻣﺒﺮ (2001ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﮔﻮﻳﺎي زﻳﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ " :ﻣﺘﻌﺼﺐ ﺳﺎزي اﺗﺨﺎذ ﺷﺪ اﻳﻦ ﺑﻮد :ﻣﺮدان ﺟﻮان ﺑﺎ روﻳﺎﻫﺎي از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ در ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺧﻮد ،در ﺣﺎل روي آوردن ﺑﻪ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ " .او ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﺪ: " ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻫﺎي داﻛﺎ ،ﺟﺎﻛﺎرﺗﺎ، ﻛﺮاﭼﻲ اﻳﻦ ﺟﻮاﻧﺎن ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻛﺮده را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﺪ : ﻛﺎرﻣﻨﺪ ارﺷﺪ ،دﻳﭙﻠﻤﻪ اي در رﺷﺘﻪ ي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ، ﻳﺎ ﺑﺎ ﻣﺪرﻛﻲ در رﺷﺘﻪ ي ﺑﺎزارﻳﺎﺑﻲ .ﺷﻤﺎ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ در اﺗﻮﺑﻮس ﻫﺎي زﻫﻮار در رﻓﺘﻪ ،ﭘﺎرك ﻫﺎي ﺧﺎﻛﻲ ،رﺳﺘﻮران ﻫﺎي ﻛﺜﻴﻒ روﺑﻪ رو ﻣﻲ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﭙﻲ ﻫﺎي رزوﻣﻪ ي ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﻪ ﻫﺎي ﭘﻼﺳﺘﻴﻜﻲ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .آﻧﻬﺎ از ﺧﺎﻧﻪ اي ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ي دﻳﮕﺮ ﻣﻲ روﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻃﺒﻘﻪ ي ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺪرﻳﺲ ﻛﻨﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ي ﻧﺴﻞ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻲ ﻛﺎر و در ﻣﻀﻴﻘﻪ ي ﻧﺴﻠﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ وﻋﺪه ﺑﺰرگ ﺷﺪه اﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ در ﺗﺠﺎرت ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪ ،آﻧﮕﺎه از ﺷﻐﻞ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ ﺑﺎ ﭘﻮل زﻳﺎد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد و از اﻣﻨﻴﺖ
ﺑﺮﺧﻼف داﺳﺘﺎن ﻫﺎي ﭘﺮﻳﺎن ،اﻳﻦ ﻫﻴﻮﻻﻫﺎي دوﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﺪرت ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺧﻮﺷﻲ دارﻧﺪ .اﻣﺎ اﻳﻦ اﻓﺮادي ﻛﻪ از آﻧﺎن ﺳﺨﻦ راﻧﺪﻳﻢ ،اﺑﺘﺪا ﭘﺲ از ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮاي آﻳﻨﺪه اي دور ،در واﭘﺴﻴﻦ ﺟﻨﻮن ﺗﺒﺎﻫﻲ ﻓﺮاﻣﺪرن ،ﺑﻪ دام ﺷﺒﻜﻪ ي اﺳﻼم ﮔﺮا ﻣﻲ اﻓﺘﻨﺪ و اﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري را درﺑﺎره ي آﻳﻨﺪه ي ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ. ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﺟﺰ آﻧﭽﻪ در ﻓﺤﻮاي ﻛﻼم آﺧﺮ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻤﻠﻴﻦ اﺳﺖ ،ﭼﻴﺰي ﺑﺮاي اراﺋﻪ دادن ﻧﺪارد " :ﻣﺮگ ﺑﺮاي ﺧﺸﻨﻮدي اﷲ ﺑﺰرگ ﺗﺮﻳﻦ آرزوي ﻣﺎﺳﺖ" .و درﺳﺖ ﺑﺮﺧﻼف آﻧﭽﻪ ﻳﻚ رﺳﺎﻧﻪ ي ﻏﺮﺑﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت اﺳﻼﻣﻲ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮرده ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ و ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ
13
Artcult19 ﺗﺤﻤﻴﻖ ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻘﺒﻮﻻﻧﺪ ،اﻧﺴﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﺖ و ﺧﻮن ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺰرگ ﺷﺪه اﻧﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ﻣﺎ از ﻣﺮگ ﻧﻤﻲ ﺗﺮﺳﻨﺪ و ﻛﻤﺘﺮ از ﺑﻘﻴﻪ ي ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺎن زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ، ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ اﺳﻼﻣﻲ از ﺑﻴﻦ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ و ﺟﺎ ﺑﺮاي ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ در ﭘﻲ زﻧﺪﮔﻲ و ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻋﺎري از ﺳﻠﻄﻪ ي ﻧﻴﺮوﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺘﺜﻤﺎرﮔﺮ و ﺳﺘﻤﮕﺮ .آﻳﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﻮزﻳﻚ Raiو ﺟﻮاﻧﺎن ﺷﻮرﺷﻲ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﮔﻮرﻫﺎي اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن.
ﭼﺮا ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ؟ ﻟﻔﻴﻒ ﻟﺨﺪر ) (1981 ﻧﺴﻴﻢ روﺷﻨﺎﻳﻲ
ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺮاي ﺟﻨﮕﻲ در ﺣﺎل ﻣﺒﺎرزه اﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﺪت زﻳﺎدي در آن ﭘﻴﺮوز ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد .واﻗﻌﻴﺎت ﺟﻬﺎن ﻣﺪرن ) ﺑﻬﺘﺮ ﻳﺎ ﺑﺪﺗﺮ( ﺑﺮ واﭘﺴﻴﻦ ﻧﺒﺮدﻫﺎي ﺟﺎن ﻓﺮﺳﺎ ﭘﻴﺮوز ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .ﻧﻴﺮوﻫﺎي رﻫﺎﻳﻲ ﺑﺨﺶ از ﻳﻜﺴﻮ و ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻛﺎﻻﻳﻲ ﻛﻨﻨﺪه ي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺮوز ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ .ﻟﻔﻴﻒ ﻟﺨﺪر ﻛﺎﻣﻼ ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ " :ﺑﺮﺧﻼف ادﻋﺎي ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت اﺳﻼﻣﻲ و ﺑﺮﺧﻼف ﺑﺎور ﺑﺴﻴﺎري از ﭼﭗ ﮔﺮاﻳﺎن ﻏﺮﺑﻲ ،اﻳﺮان اﻣﺮوز ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ي اﺣﻴﺎي دوﺑﺎره ي ﻗﺪرت اﺳﻼم ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ آﺧﺮﻳﻦ ﺗﻼش آن اﺳﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي اﻳﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻓﺎﻗﺪ زﻳﺒﺎﻳﻲ اﺳﺖ ".ﺳﺌﻮاﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻲ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ رﻗﺺ ﻣﺮگ ﭼﻘﺪر ﺑﻪ ﻃﻮل ﺧﻮاﻫﺪ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ،ﺑﺮاي زاﻳﺶ آن ﭼﻘﺪر درد ﻻزم اﺳﺖ و ﭼﻘﺪر و ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﺪت ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﺑﺮ ﻇﻬﻮر ﺷﺮاﻳﻂ ﻻزم ﺑﺮاي ﻣﺒﺎرزه ي آزادي ﺑﺨﺶ ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺟﻬﺖ ﻛﺴﺐ ﻗﺪرت ﺑﺎﺷﺪ .ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻜﻔﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال ﻛﻪ ﭼﺮا اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎر اول ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ، ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺟﻠﺪ ﻛﺘﺎب ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ.
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ درﻛﻲ اﻧﺘﻘﺎدي از ﺑﻘﺎي ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ و ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت آن ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺧﻮد اﺳﻼم ﺑﻪ آن روي آورد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻮرژازي ﻋﺮب ِ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻗﺮون 19و 20ﻛﻪ از اﺳﺎس ﺑﺎ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ اروﭘﺎ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ي ﺑﻮﻣﻲ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻏﺮب ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ – اﺻﻼح ﻃﻠﺒﻲ ﻧﻴﺴﺖ.
ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻢ :ﺑﺮﺧﻲ از ﺷﺮق ﺷﻨﺎﺳﺎن، ﻣﺎﻧﻨﺪ رﻳﭽﺎرد ﻣﻴﺸﻞ ِ آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ،در ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي ﻓﻌﺎل اﺳﻼم ﮔﺮا ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻠﻲ ﺑﺮاي اﺻﻼح ِ اﺳﻼم ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ،ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻠﻲ ﺑﺮاي ﻋﻘﻼﻧﻲ ﺳﺎﺧﺘﻦ آن و ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ ﻛﺮدن آن ﺑﻪ ﻟﻴﺒﺮاﻟﻴﺴﻢ ﻏﺮﺑﻲ .اﻳﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن آﺷﻜﺎرا ﺗﺴﻠﻴﻢ وﺳﻮﺳﻪ ي ﻗﻴﺎس ﺳﺎده ﻣﻴﺎن ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺷﺪه و از روي ﺗﻨﺒﻠﻲ آﻧﭽﻪ در ﻏﺮب رخ داده را ﺑﺮاي ﺷﺮق ﺗﻜﺮار ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﭼﺮا ﻛﻪ اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﻴﻦ ﺑﺮادري اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻌﺎﺻﺮ و ﻧﻬﻀﺖ اﺻﻼﺣﺎت
14
Artcult19 ﻣﻌﺘﻘﺪان ﭘﺎن اﺳﻼﻣﺴﻴﻢ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺘﻌﺼﺒﺎﻧﻪ از ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ،درك ﻧﻤﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ و ﻋﺼﺮﺗﺎرﻳﺨﻲ دوﻟﺖ – ﻣﻠﺖ ﻫﺎي ﻣﺪرن ﺑﺮ اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻫﺎي دوران ﭘﻴﺸﻴﻦ ﭘﻴﺮوز ﺷﺪه اﺳﺖ .ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺧﻮد ،در ﻃﻮل رﺑﻊ آﺧﺮ ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ﺳﺨﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﮔﺮاﻳﺶ ﻫﺎي ﺳﻜﻮﻻر و ﻟﻴﺒﺮال ﺿﺪ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ِ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻋﺮب ﺑﻮد ،ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻧﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺒﻠﻲ ﺷﻮﻣﺎﻳﻴﻞ ) Shibli ،(Shumayyilداروﻳﻨﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺳﺨﻨﮕﻮي ﺑﺰرگ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﻮد و اﻳﻦ ﮔﺮاﻳﺶ ﺿﺪ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ اﻋﺮاب ﻣﺴﻴﺤﻲ ،ﺗﻨﻬﺎ راه ﺣﻞ ﺑﺮاي ﻧﻔﻮذ اروﭘﺎ و اﺳﺘﺒﺪاد ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ را در ﭘﺬﻳﺮش اﻟﮕﻮي اروﭘﺎﻳﻲ ﺗﻤﺪن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﺪاﻳﻲ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻋﺮب از اﻣﭙﺮاﺗﻮري و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻨﺪي ﻳﻚ ﻣﻠﺖ ﻣﺪرن ﻣﻲ داﻧﺴﺖ.
اروﭘﺎﻳﻲ ﻫﻤﺮاﺳﺘﺎﻳﻲ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ از ﺗﺎرﻳﺦ اﻧﻀﻤﺎﻣﻲ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. اﺻﻼﺣﺎت ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،ﺑﺨﺸﻲ اﺳﺖ ﻻﻳﻨﻔﻚ از ﺳﺎﺧﺖ ﺟﻬﺎن ﻣﺪرن و آﻏﺎز ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻣﻠﺖ ﻫﺎ و زﺑﺎن ﻫﺎﻳﺸﺎن از وﻳﺮاﻧﻪ ﻫﺎي اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻣﻘﺪس رم و ﻫﻤﺘﺎي آﺳﻤﺎﻧﻲ اش ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎ .اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻃﻲ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ ،ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﻃﺒﻘﻪ ي ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ واﻗﻌﻴﺘﻲ ﻛﻪ اﻫﻤﻴﺖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪه اي داﺷﺘﻪ و ﻫﻴﭻ ﻫﻤﺘﺎﻳﻲ در ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ﻧﺪارد- ﻇﻬﻮر ﻃﺒﻘﻪ اي ﻛﻪ اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ و از اﻳﻦ رو ﻣﻠﻞ و ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺪرن را ﺑﻪ وﺟﻮد آورده اﺳﺖ. ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﻗﺮار دارﻧﺪ .ﺗﻠﻔﻴﻖ اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺎ اﺻﻼح ﻃﻠﺒﻲ ،ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺪﻓﻬﻤﻲ در ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎ و رﺷﺪ ﺟﻨﺒﺶ اﺧﻴﺮ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﺳﻼف ﺗﺎرﻳﺨﻲ آن ﻳﻌﻨﻲ ﺟﻨﺒﺶ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ در ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ﻣﻲ ﮔﺮدد.
ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻟﻴﺒﺮال ﺑﺎ اﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻲ ارزش و ﻣﻨﺴﻮخ ﺧﻮد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد ،ﻳﻌﻨﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻣﺴﺘﺒﺪ و ﻋﺎدل ﺑﺎ ﻣﺪل ِ ﺧﻠﻴﻔﻪ ي دوم اﺳﻼم ،ﻋﻤﺮ ،ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﺤﺖ ﺳﻠﻄﻪ اش اﻧﻀﺒﺎﻃﻲ ﮔﺎو ﺻﻔﺘﺎﻧﻪ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺮ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ آﻧﻬﺎ را ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم ﺑﻪ ﺳﻦ ﻋﻘﻠﻲ ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﻨﺪ .ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﺖ ﻫﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﺪه ي ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮي دوﻟﺖ ﺳﻜﻮﻻر ﻋﺮب ﺑﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ،ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن و ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﻣﻠﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻗﺮاﻧﻲ آن ﺑﻮد ﻛﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻮد از ﻣﻮﻣﻨﺎن .آﻧﻬﺎ ﺣﺘﻲ ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻳﺎﻻت اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﺮب را ﺑﺎ اﺗﺤﺎد آﻧﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺑﺎ ﭼﻬﺎر اﺻﻞ اﺳﻼﻣﻲ ،از ﺟﺪا ﺷﺪن ﺑﺎز دارﻧﺪ.
ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ﺗﺤﺖ رﻫﺒﺮي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ و رﻫﺒﺮي اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ اﻻﻓﻐﺎﻧﻲ و ﻋﺒﺪاﷲ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺖ .ﻫﺪف آن دﻓﺎع از ﺧﻠﻴﻔﻪ ) اﻣﭙﺮاﺗﻮري( ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ آﻫﺴﺘﮕﻲ اﻣﺎ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﻓﺸﺎرﻫﺎي دوﺟﺎﻧﺒﻪ از ﺳﻮي ﻧﻔﻮذ اﻗﺘﺼﺎدي و اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ اروﭘﺎ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ از ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺘﻲ ﻣﺮدم ﺑﺎﻟﻜﺎن و ﺑﻪ وﻳﮋه ﺻﺮﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﻫﺎ و ﻣﺠﺎرﻫﺎ ﻣﻲ ﮔﺴﺴﺖ ،ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ در ﺣﺎل ﻣﺒﺎرزه ﻫﻢ ﺑﺮاي رﻫﺎﻳﻲ از ﺳﻠﻄﻪ ي ﺣﺎﻛﻤﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻢ در ﭘﻲ ﻧﺠﺎت از دﺳﺖ ﺳﻠﻄﻪ ي ﺳﺮان ﭘﺪرﺷﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز آرزوﻣﻨﺪ اﻳﺪه ي اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﺑﺰرگ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺮﻛﺰﻳﺖ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻮدﻧﺪ.
15
Artcult19 در ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﻬﺎﻳﻲ ،ﭘﻴﺮوان ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ، ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻨﺪه ي اﺣﺴﺎﺳﺎت زﻣﻴﻦ داران ﺑﺰرگ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻳﻦ زﻣﻴﻦ داران ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﺸﺎن را ﺑﻪ اوﻟﻴﻦ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺳﺎزي اﻣﻼك ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻣﺪﻳﻮن ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ در دوﻟﺖ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺮﻗﻲ و ﻧﻴﻤﻪ ﻣﺪرن ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲ ) ﻧﺎﺋﺐ اﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ي ﻣﺼﺮ ، 1848-1805 ،در اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ در ﻣﺼﺮ ﺑﻮد .م( اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. آﻧﻬﺎ از ﺗﻬﺪﻳﺪي ﻛﻪ ﻧﻔﻮذ اروﭘﺎﻳﻲ در ﻣﻨﺎﻓﻌﺸﺎن داﺷﺖ ،آﮔﺎه ﺑﻮدﻧﺪ .واﻧﮕﻬﻲ ،ﺳﻠﻄﻪ ي ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻫﺰﻳﻨﻪ ي آﻧﻬﺎ ،ﻳﻌﻨﻲ رﺷﺪ ﻃﺒﻘﻪ ي روﺳﺘﺎﻳﻲ ﺟﺪﻳﺪي ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ داران ﻛﻮﭼﻚ و ﻣﺘﻮﺳﻂ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻲ ﻛﺮد .اﻳﻦ ﻫﻤﺎن ﻃﺒﻘﻪ اي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻪ ي ﺑﻮرژوازي ﻋﺮب ﻣﺪرن را ﺗﺸﻜﻴﻞ داد.
اﻳﻦ واﻛﻨﺶ ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻣﺪرﻧﻴﺴﻢ اروﭘﺎﻳﻲ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻲ دﻟﻴﻞ ﺑﻮد ،ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺒﻬﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻮد .اﻻﻓﻐﺎﻧﻲ، ﺳﺨﻨﺮان ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ي ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ،از ﻣﻮﺿﻌﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻊ دﻳﮕﺮ در ﻧﻮﺳﺎن ﺑﻮد .اﻳﻦ ﻣﻼي اﻋﻈﻢ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ،ﮔﺎﻫﻲ ،ﭘﺎن ﻋﺮﺑﻴﺴﻢ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﻧﺤﻼل اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﺑﻮد؛ اﻳﻦ ﺣﺎﻣﻲ دوﻟﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ،ﺑﺎرﻫﺎ از ﻋﺮﺑﻲ ﺷﺪن اﻣﭙﺮاﺗﻮري دﻓﺎع ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﺮك ﻫﺎ ،ﻋﻮاﻣﻞ ﻏﺎﻟﺐ اﻣﭙﺮاﺗﻮري ،در ﺟﺎﻳﮕﺎه ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮي ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد؛ اﻻﻓﻐﺎﻧﻲ ،ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﺒﺎرز ﺑﺎ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻈﺮﻳﻪ اي ﺑﻮد ﻛﻪ از اروﭘﺎ وارد ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺑﺎرﻫﺎ ﭘﻴﺮوزي ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ را ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﺮد؛ او در ﻣﻘﺎم اﻳﺪﺋﻮﻟﻮگ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ،ﮔﺎﻫﻲ ) اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻓﺮاﻣﺎﺳﻮﻧﺮي ﻛﻪ از اﻋﻀﺎﻳﺶ ﺑﻮد( از اﻟﺤﺎق ﺳﻪ دﻳﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪي در وﺣﺪﺗﻲ ﺟﺪﻳﺪ دﻓﺎع ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﻫﺮ ﺳﻪ دﻳﻦ ﺑﺮﺗﺮ ﺷﻮد. اﻳﻦ اﻳﺪه ي او آﺷﻜﺎرا ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ ﺑﻮد .ﻋﺒﺪو ،ﻣﺮﻳﺪ او ،ﺑﻌﺪ از ﻣﺸﺎرﻛﺖ در ﻗﻴﺎم ﻋﻮراﺑﻲ ) ﻋﻮراﺑﻲ ﭘﺎﺷﺎ ،اوﻟﻴﻦ اﻓﺴﺮ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺴﻠﺢ ﻣﺼﺮي ﻛﻪ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺧﺪﻳﻮ ﻣﺼﺮ و ﺑﺮ ﺳﻠﻄﻪ ي اروﭘﺎﻳﻲ ﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﺼﺮ ﻗﻴﺎم ﻛﺮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﻴﺎم ﺑﻪ ﻗﻴﺎم ﻋﻮراﺑﻲ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ .م( -1881 ) ،ﻗﻴﺎم ي ﺑﺮ ﺿﺪ اﻧﮕﻠﻴﺲ و ﺿﺪ اﺳﺘﺒﺪاد ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻠﻄﺎن ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪ (.آن را ﺗﻘﺒﻴﺢ ﻛﺮد.
ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ،ﻣﺸﻬﻮر ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ اﻟﻨﻬﺪا ) ﺑﻴﺪاري( ،ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﺑﺎ اﺻﻼﺣﺎت ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺒﻮد و ﺣﺘﻲ ﺑﺎ رﻧﺴﺎﻧﺴﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻲ ﺑﻮد ﺑﻪ ارزش ﻫﺎي ﭘﻴﺸﺎﻣﺴﻴﺤﻲ ﺗﻤﺪن ﻏﻴﺮﻣﺴﻴﺤﻲ ﻳﻮﻧﺎن و روم .ﺣﺘﻲ ﺟﻨﺒﺶ ﺿﺪ اﺻﻼﺣﺎت ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﻌﺎﺻﺮ ،ﺟﻨﺒﺸﻲ ﭘﻴﺸﺮو ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ در ﺳﺎل ،1928 ﭘﺲ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ اول آﻏﺎز ﺷﺪ ،ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﺑﺮ اﻧﺤﻄﺎط ﺷﻴﻮه ي ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﻛﻪ از آن زﻣﺎن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺤﺮان ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺷﺪ .از اﻳﻦ ﭘﺲ ﺗﻤﺎم اﺷﻜﺎل ﺑﻮرژوازي ﺑﻪ ارﺗﺠﺎع ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﺪ .ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻛﺴﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون اﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻗﺖ ﺑﺰﻧﺪ ،ﻣﺴﻴﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﻋﺮب اﺳﻼﻣﻲ را ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺪرن اروﭘﺎﻳﻲ ﻳﻜﻲ ﺑﻴﻨﮕﺎرد. ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ ﻫﺎي اﻳﻦ دو ﺟﺮﻳﺎن ﺑﻪ ﻛﻠﻲ ﻣﺘﻔﺎوت اﻧﺪ.
اﻳﻦ اﻏﺘﺸﺎش و ﺑﻲ ﻣﻨﻄﻘﻲ ِ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ، ارﺗﺒﺎط ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺑﺎ اﻧﺤﻄﺎط دﻧﻴﺎي ﻋﺮب ﻣﺴﻠﻤﺎن از ﻧﻴﻤﻪ ي دوم ﻗﺮن ﺳﻴﺰدﻫﻢ و ﻣﻐﻠﻮب ﺷﺪﻧﺸﺎن ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻮﺳﻂ اروﭘﺎي ﺑﻮرژواﻳﻲ داﺷﺖ.
16
Artcult19 در اﻳﻦ اروﭘﺎي ﻋﻤﻴﻘﺎ ﻣﻠﺤﺪ ،دوﻟﺖ – ﻣﻠﺖ ﺧﻮد را از ﻃﺮﻳﻖ ﻓﺮآﻳﻨﺪ دوﮔﺎﻧﻪ ي ﻫﻤﺴﺎن ﺳﺎزي ﺑﻮرژواﻫﺎ از ﮔﺮوه ﻫﺎي اﻗﻠﻴﺘﻲ ﻧﮋادي و ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺑﻪ ﺣﺎﺷﻴﻪ راﻧﺪن ﺧﺎص ﻧﮕﺮي ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﻣﻠﻲ، ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .در ﻧﺘﻴﺠﻪ ي اﻧﻘﻼب ﺑﻮرژاﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻨﺪ ﻧﺎف ﺑﻮرژازي ﻣﺪرن ﺑﺎ اﺳﻼف ﻗﺮون وﺳﻄﺎﻳﻲ اش ﺑﺮﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد.
اﻧﺘﻘﺎد ﻫﻴﺠﺎن آﻣﻴﺰ از ﺧﺮاﻓﺎت ﻣﺬﻫﺒﻲ؛ اﻧﻘﻼب ﻫﺎي ﭘﻲ در ﭘﻲِ ﺗﺠﺎري ،ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ،ﻋﻠﻤﻲ ،ﻓﻠﺴﻔﻲ، ﺑﻮرژواﻳﻲ ،ﺻﻨﻌﺘﻲ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ اﻳﺠﺎد دوﻟﺖ - ﻣﻠﺖ؛ اﻳﻦ ﻫﺎ ﺧﻼﺻﻪ اي از ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺦ اروﭘﺎ از زﻣﺎن رﻧﺴﺎﻧﺲ ﻫﺴﺘﻨﺪ. زﻣﻴﻦ ﻟﺮزه ي اﻧﻘﻼب ﻛﻮﭘﺮﻧﻴﻜﻲ ،اﻟﺤﺎد ،ﻋﺼﺮ روﺷﻨﮕﺮي ،ﺳﺎل ﻫﺎي ،1871 ،1848 ،1792 ،1917ﺿﺮﺑﺎت ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻠﻜﻲ ﺑﺮاي ﻣﺬاﻫﺐ و ﺗﺎرﻳﻚ اﻧﺪﻳﺸﻲ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻛﺸﻴﺶ ﻫﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﮔﻮﻧﻪ اي ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻓﻨﺎ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺟﺮﻳﺎن ﻫﺎي ﺿﺪ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻛﻪ اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺑﺎر آورد ،ﭼﻴﺰي ﻧﺒﻮد ﺟﺰ ﺳﺎﻳﻪ اي از ﮔﺬﺷﺘﻪ ي ﺧﻮد .از ﻫﻴﺠﺎن دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻧﻘﻼب در 1911ﺗﺎ ﻓﺮوﻳﺪ ﻛﻪ اﺛﺒﺎت ﻛﺮد ﻣﻜﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎ و ﺿﺮﺑﺎت ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﻫﻴﭻ دﻳﻨﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﭘﺮ اﮔﻮ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﺑﻲ ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ آﺗﺌﻴﺴﻢ در ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﺟﻤﻌﻲ ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺮدم دروﻧﻲ ﺷﺪ .در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻫﻨﻮز ﻣﺴﺠﺪ آرزوي ﺳﻠﻄﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را دارد ، در ﻏﺮب ،ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻫﺮ ﻏﺮوب ﻧﻘﺶ ﻫﺎي ﭘﺪر و ﭘﺴﺮ و روح اﻟﻘﺪس را ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﻲ دﻫﺪ و از اﻳﻦ رو ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﺧﺎﻧﻮاده و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻲ ﻣﻮرد ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ1.
ﺑﻮرژوازي ﺑﺪون اﻧﻘﻼب ﺑﻮرژواﻳﻲ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﺮب اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ رخ ﻧﺪاده اﺳﺖ و دوﻟﺖ -ﻣﻠﺖ ﺻﺒﺢ ﻓﺮدا را ﻧﺪﻳﺪ .دوﻟﺖ ﻣﺪرن ﻋﺮب )اﻳﻦ ﺟﻨﻴﻦ ﻣﺮده ي ﭘﺮوژه اي ﻛﻪ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﻛﻮﺷﻴﺪ در ﻣﺼﺮ ﭘﻴﺎده ﻛﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲ ﻏﺼﺐ ﺷﺪ و اﻳﻦ دوﻟﺖ ﻣﺪرن ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮي ﻣﺪرن و ﺑﻨﻴﺎﻧﻲ ﺧﻠﻴﻔﻪ اي ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﺳﺖ( ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ دوﻟﺖ- ﻣﻠﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮد. اﻳﻦ دوﻟﺖ ﻳﻚ دوﻟﺖ ﻛﻴﺶ ﻣﺤﻮر اﺳﺖ ﻛﻪ در ﭼﺮﺧﻪ ي ﺗﺸﻜﻴﻞ ،ﻓﺮوﭘﺎﺷﻲ ،ﺗﺸﻜﻴﻞ دوﺑﺎره، ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ دوﻟﺖ اﺳﺎﺳﺎ از دﻳﺮﺑﺎز ﻣﺴﺘﺒﺪ و ﻓﺮﻗﻪ اي ﺑﺮﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﻣﺬﻫﺐ ،و در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻳﻌﻨﻲ اﺳﻼم ،ﻧﻘﺶ ﻛﺎﺗﺎﻟﻴﺰور را ﺑﺮاي ﺣﺎﻓﻈﻪ ي ﺟﻤﻌﻲ اﻣﺖ ،ﻣﻠﺖ ﻗﺮآﻧﻲ اﻳﻔﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻼط ﻗﺎﻧﻮن اﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و از ﻫﻢ ﻧﺎﻣﺘﻤﺎﻳﺰ اﺳﺖ .ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﻳﻚ وﻃﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺑﻮرژواﻳﻲ اﻳﺠﺎد ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ،ﺟﻨﮓ ﻫﺎﻳﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﻮرژازي ﻋﺮب از ﻳﻚ دﻫﻪ اي ﺑﻪ دﻫﻪ ي دﻳﮕﺮ ﺑﻪ
ﺧﺪا ﺑﺎ اﻧﻘﻼب ﺑﻮرژواﻳﻲ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ و ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﺷﻴﻪ راﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ،دوﻟﺖ -ﻣﻠﺖ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻫﻲ ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﻬﺮوﻧﺪان ،ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﺧﺎﺳﺘﮕﺎه ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﻧﮋادي ،ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
17
Artcult19 ﺳﻜﻮﻻر ﻛﺮدن دوﻟﺖ ﻋﺮب – ﻣﺴﻠﻤﺎن ،ﺑﻪ ﺷﺪت، ﻫﻢ از ﺳﻮي ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﺖ ﻫﺎي ﻗﺮن 19و ﻫﻢ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻣﻮرد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﻫﺮﮔﺰ ﺗﻮﺳﻂ ﻫﻴﭻ ﺣﺰب ﻳﺎ ﻣﺘﻔﻜﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﺮﺑﻲ دﻧﺒﺎل ﻧﺸﺪ .درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻟﻜﻮاﻛﺒﻲ اﺗﺤﺎد ﻋﺮب ﻫﺎي ﻣﺴﻠﻤﺎن و ﻣﺴﻴﺤﻲ را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﻛﺮد ،اﻣﺎ در ﭼﺎرﭼﻮب ﺧﻼﻓﺖ ﻣﻘﺪس اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ اش ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻀﻮي از ﻗﺒﻴﻠﻪ ي ﻗﺮﻳﺶ ) ﻋﺮﺑﻲ از ﻗﺒﻴﻠﻪ ي ﻣﺤﻤﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ( ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺤﻮ ،ﺷﻮرش اﻋﺮاب در ﺳﺎﻟﻬﺎي 1916ﺗﺎ 1919ﻛﻪ از ﺳﻮي ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎي ﻛﺒﻴﺮ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﺷﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻛﺸﻮر ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮد ﺑﺎ اﻳﻦ ادﻋﺎ ﻛﻪ " ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن راﺳﺘﻴﻦ اﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﺎﻓﺮ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن را ﺧﻠﻊ ﻳﺪ و ﻣﺎﻳﻤﻠﻚ او را ﻏﺼﺐ ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﺳﺮﻧﮕﻮن ﺳﺎزﻧﺪ". 2ﺣﺘﻲ ﺣﺰب ﻣﻠﻲ ﻣﺼﺮي ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻣﺨﺎﻟﻒ دوﻟﺖ ﻣﻲ ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺿﺪ ﺳﻜﻮﻻر ﺑﻮد .آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺎﺳﻢ اﻣﻴﻦ ) ﺣﻘﻮق دان و از ﺑﻨﻴﺎن ﮔﺬاران ﺟﻨﺒﺶ ﻣﻠﻲ ﻣﺼﺮ -م( ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮدﻧﺪ ﭼﻮن او ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد اﻗﺪاﻣﻲ ﺑﺮاي رﻫﺎﻳﻲ زﻧﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن در ﺣﻴﻄﻪ ي ﻳﻚ اﺳﻼم اﻧﺪﻛﻲ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﺷﺪه را داد .وﻗﺘﻲ دادﮔﺎه ازدواج ﻳﻚ زن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎ روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎر ﻣﺴﻴﺤﻲ را ﺑﺎﻃﻞ اﻋﻼم ﻛﺮد، رﻫﺒﺮﺷﺎن ﻣﺼﻄﻔﺎ ﻛﻤﻴﺖ از ﺷﺎدي در ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﻲ ﮔﻨﺠﻴﺪ .ﺑﺪﺗﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ روزﻧﺎﻣﻪ ي ﺣﺰب ﺑﻪ ﻧﺎم اﻟﻤﺆﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﭼﺮا ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻧﺪ.
راه اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺟﻨﮓ ﻫﺎﻳﻲ وﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﻠﻜﻪ ﺟﻬﺎد ﻫﺴﺘﻨﺪ. دوﻟﺖ ﻋﺮب ،ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ي ﻓﻘﺪان اﻧﻘﻼب ﺑﻮرژواﻳﻲ ،ﺑﺎ وﺟﻮد ﻧﻘﺶ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺿﺪ ﭘﺮوﻟﺘﺮي ﺧﻮد ،ﻫﻨﻮز ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ رﺷﺪ واﻗﻌﻲ ﻳﻚ دوﻟﺖ ﻣﺪرن ﺧﻮدﻛﻔﺎ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﻮد ﻛﻪ از اﺗﻜﺎ ﺑﺮ ﻋﺼﺎي اﺳﻼم ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﺳﻼم ﻣﺬﻫﺐ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻋﻼم ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﺧﺼﻠﺖ ﻓﺮﻗﻪ اي دوﻟﺖ ﻋﺮب ،ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز از اﻳﺠﺎد ﻳﻚ وﺣﺪت ﻣﻠﻲ راﺳﺘﻴﻦ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻛﺮده اﺳﺖ .ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺮي ﺗﻨﻬﺎ در دوﻟﺘﻲ ﻏﻴﺮ ﻓﺮﻗﻪ اي ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮاﺳﺖ ﻛﻪ از ﻧﻮ از اﻣﺘﺰاج و ﻗﺮارﮔﻴﺮي ﺗﻤﺎم اﺟﺰاء ﻛﻨﻮﻧﻲ ﺑﻮرژوازي ﻣﻠﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪه اﻧﺪ ،ﻫﺮ دوﻟﺖ ﻋﺮب ،ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ اﺳﺖ از ﻓﺮﻗﻪ ﮔﺮاﻳﻲ ﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎ ،ﺗﺒﻌﻴﺖ ﻫﺎي ﻗﻮﻣﻲ ،ﻧﻈﺮﮔﺎه ﻫﺎي ذﻫﻨﻲ و ﺑﻮﻣﻲِ ﻣﺘﻔﺎوت و ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ .ﺳﻮرﻳﻪ ،ﻋﺮاق ،و ﻟﺒﻨﺎن ،ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺎرز اﻳﻦ اﻣﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ .اﻳﻦ اﻣﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا در دوران ﺑﺤﺮاﻧﻲ ، ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ ،ﻗﺒﻴﻠﻪ اي ،ﻧﮋادي و ﻣﺬﻫﺒﻲ اﻏﻠﺐ ﺗﻴﻎ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺗﻘﺴﻴﻢ ارﺿﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻋﺮﺑﻲ اﺳﻼﻣﻲ را ﻛُﻨﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﺎ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺠﻮاري ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻗﺒﻴﻠﻪ اي ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻧﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﺑﺎ ﻣﺒﺎرزه ي ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ آﺷﻜﺎر. اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز در دوﻟﺖ ﻋﺮب وﺟﻬﻪ ي ﺳﻜﻮﻻري وﺟﻮد ﻧﺪارد ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن و ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ ﺣﺘﻲ از آزاد اﻧﺪﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ،ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ در 14 ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻫﻨﻮز در ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻛﺎﻓﺮ ﻗﺮار دارﻧﺪ.
رﻫﺒﺮان ﻛﻨﻮﻧﻲ ﺑﻮرژوازي ﻋﺮب در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ،ﺑﻪ اﺳﻼف ﺧﻮد وﻓﺎداراﻧﺪ .ﻗﺬاﻓﻲ ) ﻣﻌﻤﺮ اﻟﻘﺬاﻓﻲ ،ﻛﻪ در ﻋﻤﻞ از ﻛﻮدﺗﺎي 1969رﻫﺒﺮ ﻟﻴﺒﻲ ﺑﻮد -م ( اﺧﻴﺮا اﻇﻬﺎر ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ " ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﻋﺮب
18
Artcult19 ﺗﺤﻤﻴﻖ اﺳﺎﺳﻲ ﻣﺮدم زﺣﻤﺘﻜﺶ ﺗﻜﻴﻪ ﻛﻨﺪ ،ﭼﺮا ﻛﻪ اﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎدﮔﻲ وﺳﻴﻊ اﻗﺘﺼﺎدي ،در ﺗﻨﻈﻴﻢ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﻫﺎي ذاﺗﻲ ﻣﺪرﻧﻴﺘﻪ در ﻛﺜﺮت ﮔﺮاﻳﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﺗﺠﺎري ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ .ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ آن ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﻳﻚ اﻗﺘﺼﺎد ﺷﻜﻮﻓﺎ ﻛﻪ ﺗﻮان ﺑﺮآوردن ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻛﻤﻲ ﭘﺮوﻟﺘﺎﻳﺎ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ اﺳﻼم را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻼح اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺑﺮاي ﺧﻨﺜﻲ ﻛﺮدن ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﻣﺴﺪود ﻛﺮدن ذﻫﻦ ﺗﻮده ﻫﺎ ،ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ زﻧﺎن در وﺿﻌﻴﺘﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ از ﺣﻴﻮان ،و ﻣﻨﺤﺮف ﻛﺮدن ﻣﺒﺎرزه ي ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﮔﺬارد. ﻣﺒﺎرزه ي ﺑﻴﻦ ﺳﺘﻤﮕﺮ و ﺳﺘﻤﺪﻳﺪه -اﻏﻠﺐ از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ – ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ي ﺑﻲ ﺣﺎﺻﻠﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن و ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن، ﺳﻨﻲ ﻫﺎ و ﺷﻴﻌﻴﺎن ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪ .ﺧﻼﺻﻪ ،اﺳﻼم، ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﻣﻌﻨﺎي رﻳﺸﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ اش اﺷﺎره ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻳﻌﻨﻲ ) ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪن( ،ﻗﺎدر ﺑﻮد ﻣﺮدم را وادار ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮداري ﻛﻨﺪ.
ﺟﺰﺋﻲ از اﺳﻼم اﺳﺖ ...ﻋﺎدي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ در ﻣﺎم ﻣﻴﻬﻦ ﻋﺮب ،ﻋﺮﺑﻲ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻋﺮب ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺣﻘﻲ در ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ ﻋﺮب ﻧﺪارد ،ﻣﻠﺘﻲ ﻛﻪ دﻳﻦ او را ﻧﺪارد 3 ".درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﻳﻚ ﻓﺮد ﻻﻳﻖ در ﻗﺮون وﺳﻄﻲ ﻓﺮدي ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺑﻮد ،ﻳﻚ ﺷﻬﺮوﻧﺪ راﺳﺘﻴﻦ در ﺟﻬﺎن ﻋﺮب ،ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ. ﻗﺬاﻓﻲ ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ آن ﭼﻴﺰي را ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻫﻢ ﻗﻄﺎران ﻋﺮب -ﻣﺴﻠﻤﺎن اش در ﮔﻮش ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﺠﻮا ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .وﻗﺘﻲ اﻧﻮراﻟﺴﺎدات ﺑﺮاي اﻋﻼم ﺗﺼﻤﻴﻢ اش ) ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﻮرﻳﻪ( ﺑﺮاي ﺷﺮوع ﺟﻨﮓ ﺑﺎ اﺳﺮاﻳﻴﻞ در ﺳﺎل 1973ﺑﻪ ﻧﺰد ﺷﺎه ﻓﻴﺼﻞ آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﺷﺎه ﻓﻴﺼﻞ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ ":اﻋﻼن ﺟﻨﮓ ﻣﺸﺘﺮك ﺑﺎ ﺳﻮرﻳﻪ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻌﺜﻲ ﻫﺎ و ﻋﻠﻮي ﻫﺎﺳﺖ) ﻓﺮﻗﻪ اي از اﺳﻼم ﺷﻴﻌﻪ( ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﻫﻢ ﭘﻴﻤﺎن ﺷﺪن ﺑﺎ ﺑﻌﺜﻲ ﻫﺎ ﻓﺎﺟﻌﻪ اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﻫﻢ ﭘﻴﻤﺎن ﺷﺪن ﺑﺎ " ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﻋﻠﻮي ﻫﺎ" دوﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﺎر اﺳﺖ 4 .اﻳﻦ اﻋﺘﺮاف ﺑﻴﻤﺎرﮔﻮن ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﺑﻮرژوازي ﻋﺮب و ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺣﻴﺎﺗﻲ داﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺑﻘﺎي ﺧﻮد ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮد .اﻳﻦ ﺑﻮرژوازي از اﻧﻘﻼب ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻴﺎﻣﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ دﺳﺘﺎورد ﺳﺎزﺷﻲ ﻧﺎﻗﺺ ﺑﺎ ﻫﻤﻘﻄﺎران اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮش ﺑﻮد؛ ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ از ﻛﺸﺎورزي زاده ﺷﺪ ﻧﻪ از ﺻﻨﻌﺖ .در ﻧﻬﺎﻳﺖ اﻳﻦ ﻳﻚ ورود دﻳﺮ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺑﻮد ،ﻃﺒﻘﻪ اي ﻛﻪ زاﻳﺶ آن ﭘﺲ از اوﻟﻴﻦ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻣﻘﺎرن ﺷﺪ ﺑﺎ آﻏﺎز اﻓﻮل ﺑﻮرژوازي در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎﻧﻲ .اﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪن در رأس ﻗﺪرت وﻗﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﺒﺎرزه ﻃﻠﺒﻲ " ﻣﺮدم " ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ) ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺴﻠﺢ( ﺑﻪ اﷲ و اﺳﻼم ﺑﺮاي
ﺑﻮرژوازي ﻋﺮب ،ﻛﻪ از ﻫﻤﺎن آﻏﺎز ﻣﻨﺤﻂ ﺑﻮد ﻫﻢ در اﻳﺠﺎد ﺑﺎزار ﺧﻮد و ﻫﻢ در اﻳﺠﺎد وﺣﺪت ﻣﻠﻲ اش ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮد .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ وﻓﺎدار ﺑﻮد و اﻣﺮوز ﺑﻪ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ .ﻋﻮراﺑﻲ در دل ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻗﺸﻮن اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ از اﻧﺘﺸﺎر و ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻜﻔﻴﺮش ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻳﺎﻏﻲ )ﻋﺎﺻﻲ ( از ﺳﻮي ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺳﺮ ﺑﺎز زد ،ﺑﻪ ﻋﻼوه ،اﻳﻦ ﺗﻜﻔﻴﺮ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺗﻄﻤﻴﻊ و ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻫﺎي اﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﻮد .وﻗﺘﻲ ﺧﺪﻳﻮ ﻣﺼﺮ و اﻧﮕﻠﻴﺲ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را در ارﺗﺶ ﻣﺼﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮدﻧﺪ ،اﻧﮕﻠﻴﺲ اﻋﺘﺒﺎر ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد. ﺳﺮﺑﺎزان ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﻴﺎم ﻣﻠﻲ ﻣﺼﺮ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻃﻐﻴﺎن ﮔﺮ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ
19
Artcult19
از ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮرده
ﻋﻨﻮان ﺷﻬﺪاﻳﻲ ﺗﺎ از ﺑﺮﻛﺖ ﺳﻠﻄﺎن ﺗﺮك ﺑﺮ ﺧﻮردار ﺷﻮﻧﺪ .ﺳﻌﺪ زﻏﻠﻮل ﺑﻴﺶ از ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ،از ﺣﻤﺎﻳﺖ ِ ﺗﺮك ﻫﺎ درﺑﺮاﻧﺪازي ﻛﺸﻮر ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺳﺮﺑﺎز زد " ،ﭼﺮا ﻛﻪ" او ﻣﻲ ﮔﻔﺖ " ﺗﻮده ي ﻣﺮدم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺴﺎس اﻧﺪ" .ﻣﺤﻤﺪ ﻓﺮﻳﺪ ،رﻫﺒﺮ ﺣﺰب ﻣﻠﻲ ﻣﺼﺮ ﺣﺘﻲ ﮔﺎﻣﻲ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻧﻬﺎد و ﻧﻮﺷﺖ " ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﺼﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺪﻳﻮن ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺗﺮﻛﻴﻪ ﻣﻲ داﻧﻨﺪ ،اﻳﻦ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺧﻼﻓﺖ اﺳﻼﻣﻲ ،ﺑﺪون اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮ ﻳﺎ دﻳﮕﺮ ﻣﻠﻞ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮﺟﻪ اي ﻛﻨﻨﺪ" .ﻣﺎ در ﺳﺨﻨﺎن ﻳﻚ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﺼﺮي ،اﻳﻦ ﺗﺰ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ اﻓﻐﺎﻧﻲ را ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ " ﻣﻠﻴﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺬﻫﺐ آﻧﻬﺎﺳﺖ".
ﺗﺎ ﻣﺪرﻧﻴﺴﻢ ﻧﺎﻛﺎم اﮔﺮﭼﻪ ﻣﺮزﺑﻨﺪي ﺑﻴﻦ ﮔﻔﺘﺎر و اﻋﻤﺎل ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪي ِ ﺑﻮرژازي ﻋﺮب -ﻣﺴﻠﻤﺎن از ﻳﻚ ﺳﻮ و ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﭘﻴﭽﻴﺪه اﺳﺖ ،ﺷﻜﺴﺖ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﺴﻴﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎزه ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ" ﺷﻜﺴﺖ اﺳﻼم" .در ﺳﺎل 1919اﺳﻼم ﺑﺎزﻧﺪه ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﻴﺪ" . ﺧﺎﻧﻪ ي اﺳﻼم" ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﻳﻤﻦ ﺷﻤﺎﻟﻲ ، اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن و آﻧﭽﻪ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺳﻌﻮدي ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﺤﺖ ﺳﻠﻄﻪ ي اروﭘﺎ ﺑﻮد. دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺘﺤﺪ ﻛﺮدن و ﭘﺎﻟﻮده ﺳﺎزي اﺳﻼم ﺑﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ
20
Artcult19 ﻛﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺖ – ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ " دﺳﻴﺴﻪ ي " ﺗﺨﺮﻳﺐ اﺳﻼم را دارﻧﺪ ،ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻛﺸﻴﺪ .ﻃﺎﻫﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺣﺘﻲ از ﺳﻮي رﻫﺒﺮان روﺷﻨﻔﻜﺮ ﺑﻮرژوازي ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪ. او و ﻫﻤﻔﻜﺮان اش ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ي آﻣﻮزﮔﺎران ﭘﺎرﻳﺴﻲ ﺷﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺒﻚ ﻣﻐﺰان ﺑﻮرژوازي ﺧﻮد ﻋﺮب ﻛﻪ ﺑﻮﻳﻲ از ﻛﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺪ ﻫﻢ ﻧﺒﺮده ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎي آن ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ رﻗﻴﺐ ﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ ﺑﺠﻨﮕﺪ ،ﺑﻪ ﺗﻼﺷﻲ ﺑﻲ ﻓﺎﻳﺪه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ آن ،ﻣﻴﺎن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻗﺪرت و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﺪرﻧﻴﺴﻢ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم اوﻟﻴﻪ ي ﭘﺮ از ﺗﺎﺑﻮ، ﻛﻪ ﻣﻨﺎﻓﻲ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻗﺪرت و ﻣﺪرﻧﻴﺘﻪ اﺳﺖ ، آﺷﻜﺎر ﮔﺸﺖ .اﻳﻦ ﺗﻨﺎﻗﺾ در واﻗﻊ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﻣﻜﺎن ﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺗﺤﻘﻖ اﻳﻦ ﻫﺪف دوﮔﺎﻧﻪ اﺳﺖ .در ﻋﺼﺮ ﺑﺤﺮان داﺋﻤﻲ ،ﺑﺮاي ﺑﻮرژوازي اﺳﻼﻣﻲ ﻏﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻋﺠﻴﻦ ﺷﻮد ؛ و در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺗﺤﺖ ﻳﻜﭙﺎرﭼﻜﻲ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻣﺼﺮف ﺗﻮده اي ﺑﻮد ،ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم ﻧﺎب و ﺳﺨﺘﮕﻴﺮ ، رﻳﺎﺿﺖ ﻛﺶ و ﺧﻮد ﻣﺤﻮر ،ﻏﻴﺮ ﻋﻤﻠﻲ ﺑﻮد.
روﺷﻨﻔﻜﺮ در دوره ي ﻣﻴﺎﻧﻲ دو ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﭘﻴﺶ ﻗﺮاول ﺑﻮرژوازي ﻋﺮب ،اﻣﺎ ﻋﻘﺐ ﺗﺮ از زﻣﺎﻧﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺗﻼش ﺑﺮاي آﺷﺘﻲ دادن اﻋﺘﺒﺎر ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﺪرﻧﻴﺴﻢ ﺗﺠﺎري و وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﺧﺎص ﺳﻨﺖ ﮔﺮاﻳﻲ ﺑﺎ ﻳﻜﺴﺎن ﺳﺎزي ﺗﺤﻤﻴﻠﻲ ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮردﻧﺪ .ﺧﻼﺻﻪ ،آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﻮرژوازي ﻫﻮﻳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﻛﻨﻨﺪ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺗﻤﺎﻣﻲ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ي ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮد ،ﻗﺒﻞ از ﭘﺎﻳﺎن دﻫﻪ ي 1940از ادﻋﺎي ﺧﻮد ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻗﺖ ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻫﻤﺮاه ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﻮرژوازي در اﺻﻞ ﺧﺮده رﻳﺰ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﻢ ﻋﺒﺪو ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد اﻣﺎ در ﺣﻴﻄﻪ ي اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ ﻗﻄﻌﺎ از ﻫﻢ ﮔﺴﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮد.
ﺑﺮاﻧﺪازي ﺧﻼﻓﺖ اﺳﻼﻣﻲ ﺗﻮﺳﻂ آﺗﺎﺗﻮرك در ﺳﺎل 1924و ﺟﺪا ﺷﺪن اﻳﺎﻻت ﻋﺮب از ﺗﺮﻛﻴﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﺴﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺰ آن اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺑﻮد ،ﺑﻲ ﻣﻌﻨﺎ ﮔﺸﺖ 33 .ﺳﺎل ﭘﺲ از ، Jules Ferryﻣﻜﺎﺗﺐ ﺟﻤﻬﻮري ﺧﻮاﻫﻲ ﻛﻪ اﺟﺒﺎري و ﻏﻴﺮﻓﺮﻗﻪ اي ﺑﻮدﻧﺪ و اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻴﻮه ي اروﭘﺎﻳﻲ زﻧﺪﮔﻲ ،آﺗﺎﺗﻮرك ﮔﺮاﻳﺶ ﺷﺒﻠﻲ ﺷﻮﻣﺎﻳﻴﻞ ،اﻳﻦ رﻗﻴﺐ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﺴﻴﻢ را اﺣﻴﺎ ﻛﺮد. ﺑﻪ ﻋﻼوه ،روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻋﺮب – ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻏﺮﺑﻲ ﺷﺪه ي ﺟﺪﻳﺪي را ﻛﻪ ﺑﻴﻦ دو ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪﻧﺪ .ﮔﻔﺘﻤﺎن اﺳﻼم ﺳﻨﺘﻲ ،دﻳﮕﺮ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺮﻛﺰي ﻧﺒﻮد .ﻃﺎﻫﺎ ﺣﺴﻴﻦ ،ﺳﺨﻨﺮان ﭘﻴﺸﺘﺎزﺷﺎن، ﺣﺘﻲ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﭘﻴﺶ رﻓﺖ ﻛﻪ ﻟﻔﺎﻇﻲ ﻫﺎي ﻗﺮآن را ﻛﻪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق آرا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ و ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰه ي اﻟﻬﻲ ﺑﺮاي ﺗﺼﺪﻳﻖ ﭘﻴﺎم ﻣﺤﻤﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺨﺮه ﮔﺮﻓﺖ. او ﺑﺎ ﺳﻨﺖ ﮔﺮاﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﺷﺎن ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻣﺮﺛﻴﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺗﻬﻮع آور درﺑﺎره ي اﻳﻦ ﻧﺒﻮد
در اﻳﻦ اﺛﻨﺎ در ﻣﺼﺮ ،اﻳﻦ ﻣﺮﻛﺰ ﺟﻬﺎن ﻋﺮب – ﻣﺴﻠﻤﺎن و اﻟﮕﻮﻳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻜﺎﻣﻞ آن ،ﺑﻮرژوازي ﻟﻴﺒﺮال ﺗﺤﺖ رﻫﺒﺮي ﺣﺰب وﻓﺪ ) ، Wafdﺣﺰب اﺳﺘﻘﻼل ﻃﻠﺐ در ﻣﺼﺮ ﻛﻪ ﻫﻴﺌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻛﻨﻔﺮاﻧﺲ ﺻﻠﺢ ﭘﺎرﻳﺲ در ﺳﺎل 1919 اﻋﺰام ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺄﻣﻮران ﻋﺎﻟﻲ رﺗﺒﻪ ي ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ رد ﺷﺪ -م( ،ﺣﺰﺑﻲ دو ﻓﺮﻗﻪ اي و ﺗﻠﻮﻳﺤﺎ ﺳﻜﻮﻻر ﻧﻴﺰ در وﻇﻴﻔﻪ ي ﻣﺪرن ﻛﺮدن اﻗﺘﺼﺎد ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮرد .ﺑﻮرژواﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ در ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﮔﻴﺮ اﻓﺘﺎدﻧﺪ .وﻗﺘﻲ ﺷﻜﺴﺖ دﺳﺘﻪ
21
Artcult19 ﺗﺨﻄﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ در ﺑﺴﻴﺎري ﻣﻮارد ﺷﺎﻣﻞ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻳﺎ واﺑﺴﺘﮕﻲ ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺑﻪ آن داﺷﺖ.
ﺑﻨﺪي ﻫﺎي ﻟﻴﺒﺮال ﺑﻮرژوازي ﺗﻜﻤﻴﻞ ﺷﺪ ،دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار ﺟﺎي آن را ﮔﺮﻓﺖ 1952 :در ﻣﺼﺮ 1954 ،در ﺳﻮرﻳﻪ 1954 ،در ﻋﺮاق و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻏﻴﺮ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻫﺎي ) Neo-Destour ﺣﺰﺑﻲ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻲ در ﺗﻮﻧﺲ -م ( در ﺳﺎل .1958
دوﻟﺖ ﻋﺮب ،ﺣﺘﻲ ﺗﺤﺖ رﻫﺒﺮي ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖ ﻫﺎ، ﺣﻘﻴﻘﺘﺎ در ﻇﺎﻫﺮ ﻫﻢ رﻳﺎﻛﺎر و ﻣﺘﻌﺼﺐ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ. ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ﻫﺎي اﻓﺮادي از ﻗﺒﻴﻞ ﺣﺒﻴﺐ ﺑﻮرﻗﻴﺒﻪ ) ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار و اوﻟﻴﻦ رﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﺗﻮﻧﺲ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺎ آﺗﺎﺗﻮرك ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد -م( ﻳﺎ ﻛﻤﺎل ﻋﺒﺪواﻟﻨﺎﺻﺮ ) دوﻣﻴﻦ رﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﻣﺼﺮ -م( ﻫﻤﺎﻧﻘﺪر ﻛﻪ آﻣﺎر و ارﻗﺎم ﻣﻲ دادﻧﺪ از ﻗﺮآن ﻫﻢ ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﻣﻲ آوردﻧﺪ .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،اﻳﻦ ﻃﺮح ﻫﺎي اﺻﻼﺣﻲ ﺑﺎ اﺳﻼمِ ﻋﻤﻴﻘﺎ ﺳﻨﺖ ﮔﺮا ﺗﻨﺎﺳﺒﻲ ﻧﺪاﺷﺖ .ﻣﻨﺸﻮر 1962در ﻣﺼﺮ از ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ
دﺳﺘﻪ ي ﺳﺎﺑﻘﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻘﺎم ،ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺴﺘﺒﺪ ﺑﻮرژوازي ﻋﺮب ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮرژوازي ﻋﺮب ﺑﻪ ﻋﻨﻮان " ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ" در ﻣﺼﺮ ،ﺳﻮرﻳﻪ ،اﻟﺠﺰﻳﺮه و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان " ﻏﺮﺑﻲ ﺷﺪن" در ﺗﻮﻧﺲ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ .و ﺣﺘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﺮاﻳﺸﺎت ﻃﺮﻓﺪاران
ﻋﻠﻤﻲ دم ﻣﻲ زد و ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر ﻣﻨﺸﻮرﻫﺎي اﻟﺠﺰﻳﺮه و ﺳﻮرﻳﻪ در ﺳﺎل .1964در ﺗﻮﻧﺲ در ﺳﺎل ، 1957ﻳﻚ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻖ ﻓﺮدي ﻣﻄﺮح ﺷﺪ ﻛﻪ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻛﺎﻣﻼ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد و ﻛﺎﻣﻼ ﻣﺪرن ﺑﻮد .اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﭼﻨﺪ ﻫﻤﺴﺮي را ﻛﻪ در ﻗﺮآن ﻣﺠﺎز اﺳﺖ ،ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲ ﻛﺮد .ﻃﻼق ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺒﺎدﻟﻪ ي
ﺷﻮروي ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﮔﺮاﻳﺸﺎت ﻃﺮﻓﺪاران اﺧﻴﺮ ﻏﺮب ﻣﺸﻬﻮد ﺑﻮد .در ﺧﺎور ﻣﻴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺎم ﭘﺎن – ﻋﺮب ﺑﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ ﻣﻄﺎﺑﻖ اﺳﺖ .اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮﺧﻲ از اﺻﻼﺣﺎت ارﺿﻲ ،ﺷﺮاﻳﻂ ﻛﺸﺎورزان را ﭼﻨﺪان ﺑﻬﺒﻮد ﻧﺪاد ،اﻣﺎ در ﺳﻮد ِ ﻣﺎﻟﻜﺎن ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻮرژوا
22
Artcult19 در ﻗﺪرت ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﺳﺮاﻳﻴﻞ و ﺷﻮروي، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﻋﻠﻴﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎي ﻋﺮﺑﻲ ، ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ " ﻓﻘﺪان اﻳﻤﺎن ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻓﺎﺟﻌﻪ اي ﺑﺰرگ اﻳﺠﺎد ﻛﺮده اﺳﺖ" 5 .
ﺗﺠﺎري ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲ ﻳﺎﻓﺖ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﺳﻼم ﻳﻌﻨﻲ اوج ﻣﺮد ﺳﺎﻻري ،ﻃﻼق را ﺣﻖ اﻧﺤﺼﺎري ﺷﻮﻫﺮ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ .ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ از ﻋﺪاوت روﺣﺎﻧﻲ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻟﮕﻮ ﺗﺼﻮري ﺑﻪ دﺳﺖ آورﻳﻢ ،ﺧﻮب اﺳﺖ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺑﻴﺎورﻳﻢ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻗﺪرت ، ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ رژﻳﻢ ﺳﺎﺑﻖ در اﻳﺮان ﺑﺎ ﺣﻖ ﻃﻼق ﻳﻚ ﺟﺎﻧﺒﻪ ي زن ﺑﺮ ﺷﻮﻫﺮ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﻟﻐﻮ ﻛﺮد.
ﻋﻠﻞ دروﻧﻲ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻣﺎﻟﻜﺎن ﻟﻴﺒﺮال ﺑﻮرژواي ﻗﺪﻳﻤﻲ و ﻛﻤﭙﺮادورﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﺮزي ﺟﺪي ﺿﻌﻴﻒ و ﺑﻲ اﻋﺘﺒﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ،دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ادﻋﺎ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮاري ﺑﻮرژوازي دوﻟﺖ ﻣﺪرن ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺶ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻼوه اﻳﻦ اﻣﺘﻴﺎز را داﺷﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﻗﺪرت ﺧﻮد را اﻋﻤﺎل ﻧﻜﻨﺪ و ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﻳﻦ ﻛﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ .ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ اﻗﺘﺪار ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﺣﺘﻲ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻓﺮق ﻣﺬﻫﺒﻲ در اوج ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﻴﺪﻧﺪ .اﺿﻄﺮاب ﻧﺎﺷﻲ از اﻳﻦ ﺷﻜﺴﺖ ،ﺑﺤﺮان داﺋﻤﻲ رژﻳﻢ ﻫﺎ ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺟﻨﮓ آن را وﺧﻴﻢ ﺗﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻳﻦ ﺳﻴﺎه روزي ﻣﺎﻟﻴﺨﻮﻟﻴﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮﻗﺮار ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻟﺤﻈﺎت ﮔﺮگ و ﻣﻴﺶ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺑﻪ ﭘﺮواز در ﻣﻲ آﻳﻨﺪ :ﻣﻼﻳﺎن ﻣﺬﻫﺒﻲ .در دوراﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﻀﺎ از ﺗﺮدﻳﺪﻫﺎ و ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎ اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻼﻳﺎن ﻧﺴﺨﻪ ﻫﺎي ﻋﻮام ﻓﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﺷﺎن را ﭘﻴﺶ ﭘﺎي ﺗﻮده ﻫﺎي ﻏﻤﺰده ﻧﻬﺎدﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ.
اوج دور اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺟﺰﻣﻴﺎت اﺳﻼﻣﻲ ،ﻟﻐﻮ روزه ﺗﻮﺳﻂ ﺣﺒﻴﺐ ﺑﻮرﻗﻴﺒﻪ در رﻣﻀﺎن ﺳﺎل 1958 ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ اﻗﺪام را در ﺗﻼﺷﻲ ﺑﺮاي رﺳﻴﺪﮔﻲ ﺑﻪ اﻓﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ روزه داري اﻧﺠﺎم داد. در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻗﺪاﻣﺎت اﻗﺘﺼﺎدي و ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺑﻮرژوازي ﻧﻮﮔﺮا در ﻗﺪرت ،ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﺮوع ﺑﻪ از ﻫﻢ ﮔﺴﻴﺨﺘﻦ ﻛﺮده و ﺧﺎﻧﻮاده از ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪ .رﺷﺪ ﺳﺮﻳﻊ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﺑﻮرژوازي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ رﺷﻮه و ﻓﺴﺎد اﻓﺴﺎﻧﻪ اي ﺷﺎن ،در ﺟﻮاﻣﻌﻲ ﻛﻪ اﺗﺤﺎد ﺧﺎﻧﻮاده ﻳﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮ اﻓﺘﺨﺎر و ﻋﺰت اﺳﺘﻮار ﺑﻮد ،ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﭼﺸﻢ اﻧﺪازي ﺳﻮدﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﭘﻮل و ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻨﺎ ﺷﺪ .ﺧﻼﺻﻪ ،ﺷﻜﻞ ﻛﻬﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻨﺴﻮخ ﺷﺪ و اﻗﺘﺼﺎد ﺳﻨﺘﻲ ﺑﺪون اﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺗﺎزه ﺑﺎ آن ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﻮﻧﺪ ،از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ رﻓﺖ .ﺷﻜﺴﺖ در ﻣﺪرن ﻛﺮدن اﻗﺘﺼﺎد ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺸﻬﻮد ﺑﻮد .ﺷﻜﺴﺖ ﻧﻈﺎﻣﻲ از اﺳﺮاﻳﻴﻞ ﻫﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﻜﺴﺖ اﻗﺘﺼﺎدي در ﻣﺪرن ﺳﺎزي ﺑﻮرژوازي در ﺳﺎل 1967اﻓﺰوده ﺷﺪ .اﺷﻐﺎل ﺳﺮاﺳﺮ اورﺷﻠﻴﻢ ،دوﻣﻴﻦ ﻣﻜﺎن ﻣﻘﺪس در اﺳﻼم ،ﺑﻪ ﺗﻠﺨﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ،و اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﺮ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺳﻮار ﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﻲ ﭘﺎﻳﮕﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺷﺎن
اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺰب ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺗﻮده اي در ﺟﻬﺎن ﻋﺮب اﺳﺖ ،ﺗﻨﻬﺎ
23
Artcult19 ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺷﻜﺴﺖ ﻫﺎي ﭘﻲ در ﭘﻲ ﻫﻢ ﻟﻴﺒﺮال ﻫﺎ و ﻫﻢ دوﻟﺖ ﻣﺮدان ﺑﻮرژوازي ﻧﻴﺴﺖ .در اﻳﻦ ﻣﻮرد ، دﻻﻳﻞ داﺧﻠﻲ و ﺧﺎرﺟﻲ دﻳﮕﺮي ﻫﻢ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﻧﺪ .اﻳﻦ دﻻﻳﻞ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ دﻗﻴﻖ ﺗﺮي ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ.
ﺣﺘﻲ آﮔﺎه ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻫﻨﻮز ﻧﻤﻲ داﻧﻨﺪ اﷲ ﻛﻪ در ﻗﺮآن ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮرده ﻛﻪ ﻗﺮآن ﻫﻤﻮاره ﻛﻼم ﺧﻮد را از اﻧﺤﺮاف ﻣﺼﻮن ﻧﮕﺎه دارد ،ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ وﻋﺪه ي ﺳﺎﻟﻢ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻦ ﻗﺮآن را ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﺪ. ﺧﻠﻴﻔﻪ ي ﺳﻮم ،ﻋﺜﻤﺎن ،وﻗﺘﻲ ﻗﺮآن را ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻣﻲ داد ،آن را در ﻛﻨﺎر ﺳﻪ ﻧﺴﺨﻪ ي دﻳﮕﺮ ﻗﺮآن ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻪ ﺻﺤﺎﺑﻪ ي ﻋﺎﻟﻲ رﺗﺒﻪ ي ﻣﺤﻤﺪ آورده ﺷﺪه ﺑﻮد ﻗﺮار داد :ﻋﺒﺪاﷲ اﺑﻦ اوﺑﻲ، اﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد و ﻋﻠﻲ ﻛﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ ي ﭼﻬﺎرم ﺑﻮد .ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺤﻮ ،آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺮآن ﺷﺎن ﻧﻪ ﻓﻘﻂ از ﺳﻮي اﷲ ،ﺑﻠﻜﻪ از ﺳﻮي ﺷﻴﻄﺎن اﻟﻬﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد " :اﻳﻦ اﺷﻌﺎر ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ" ﻛﻪ دوران ﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري ،ﻣﺮدم را ﻣﺠﺎز ﻣﻲ داﺷﺖ ﻛﻪ ﺧﺪاﻳﺎن دروﻏﻴﻦ ﻣﻜﻲ را ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺠﺬوب ﺳﺎﺧﺘﻦ آﻧﻬﺎ، ﻋﺒﺎدت ﻛﻨﻨﺪ.
ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺑﺘﺪا ﺑﺮاي ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﺎ اروﭘﺎي ﺟﺪﻳﺪ ، ﻣﺪرﻧﻴﺰه ﺷﺪ .ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،از زﻣﺎن رﻧﺴﺎﻧﺲ در ﻣﻌﺮض ﻧﻘﺪ ﺑﻲ رﺣﻤﺎﻧﻪ اي از ﻛﻮﭘﺮﻧﻴﻚ ﺗﺎ ﻓﺮوﻳﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻲ آﻧﻜﻪ ﻧﻴﺎزي ﺑﺎﺷﺪ از اﻟﺤﺎدﻫﺎ و اﻧﻘﻼب ﻫﺎ ﺳﺨﻨﻲ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ .اﺳﻼم ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻓﻘﺪان ﻳﻚ ﺑﻮرژوازي ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﻋﺮب- ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎ روﺷﻨﻔﻜﺮاﻧﺶ ،از ﻫﺮ ﻧﻮع ﻧﻘﺪ ﺑﺮاﻧﺪازﻧﺪه اي ﻣﺼﻮن ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .اﮔﺮﭼﻪ ،ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺪار ،اﮔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ﻣﺬاﻫﺐ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻋﻲ از اﻧﺘﻘﺎد ،ﺧﻮاه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﺧﻮاه ﻋﻠﻤﻲ ،ﺣﺴﺎس ﻧﻴﺴﺖ .ﭼﺮاﻛﻪ ﻗﺮآن ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﻣﺰﺧﺮﻓﺎت ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺗﻮرات اﻓﺰوده اﺳﺖ .زﻣﻴﻦ ﻣﺴﻄﺢ اﺳﺖ؛ ﺧﻮرﺷﻴﺪ " در ﭼﺸﻤﻪ اي ﺟﻮﺷﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﺮدﻣﺎن ﻏﺮوب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ" ؛ ﺳﺘﺎرﮔﺎن " ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎن آﺳﻤﺎن" در راه ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪن ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ اﻧﺪ؛ " ﻫﻔﺖ ﺑﻬﺸﺖ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ زﻣﻴﻦ ﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري" ﺗﻮﺳﻂ اﷲ ﺧﻠﻖ ﺷﺪه اﻧﺪ .ﺟﻬﺎن ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺰرگ اﺳﺖ و اﷲ ﺑﻴﭽﺎره ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ از آن ﺳﺮ در ﺑﻴﺎورد اﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﺳﺮاغ اﻧﺴﺎن ﻣﻲ رود) اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺿﻌﻴﻒ و ﺧﺮد( ﻋﺬر ﻛﻤﺘﺮي دارد .از ﻣﻴﺎن ده ﻫﺎ ﻫﺰار ﻣﺜﺎل :اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﺺ ﺻﺮﻳﺢ ﻗﺮآن اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،اﺳﭙﺮم از ﺑﻴﻀﻪ ﻫﺎ ﺗﺮﺷﺢ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ،ﺑﻠﻜﻪ از ﺟﺎﻳﻲ " ﺑﻴﻦ دﻧﺪه و ﻛﻤﺮ" ﻣﻲ آﻳﺪ .ﭼﻪ آﻓﺮﻳﺪﮔﺎري ﻛﻪ ﺣﺘﻲ آﻧﺎﺗﻮﻣﻲ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت اش را ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺳﺪ.
روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻋﺮبِ اﻣﺮوز از ﻫﺮ ﻧﻘﺪي ﺑﻪ اﺳﻼم ،از ﻣﻨﻔﻮرﺗﺮﻳﻦ ﺟﺰﻣﻴﺎت اش ،و ﺣﺘﻲ از ﺗﺮﺟﻤﻪ و اﻧﺘﺸﺎر ﻛﺘﺎب ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻜﻮﻳﻦ اﺳﻼم را روﺷﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺤﻤﺪ ِ ﻣﺎﻛﺴﻴﻢ رودﻳﻨﺴﻮن ) ، Maxime Rodinsonﻣﻮرخ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎس و ﺧﺎور ﺷﻨﺎس ﻓﺮاﻧﺴﻮي در ﺳﺎل ﻫﺎي ، 2004-1915ﭘﺪرش ﻳﻚ ﻳﻬﻮدي روس و ﺗﺎﺟﺮ ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮش از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن آﺷﻮﻳﺘﺲ ﺑﻮدﻧﺪ -م( اﺟﺘﻨﺎب ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﺗﻮﺿﻴﺢ اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻲ ﺗﻮان آورد اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻋﺮب ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ي ﻳﻚ ﻛﻞ، ﺑﺎ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎي ﭼﭗ و راﺳﺖ ﺑﻮرژوازي آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺑﺤﺚ و ﺟﺪل ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻔﺎوت دارﻧﺪ.
24
Artcult19 ﺳﺎﻧﺴﻮر از اﻧﺘﺸﺎر و ﺗﺮﺟﻤﻪ ي ﻛﺘﺎب " اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي آﻟﻤﺎﻧﻲ" ﻣﺎرﻛﺲ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻛﺮده اﺳﺖ .ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎي ﺧﻮد ﻣﻦ ﻛﻪ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از ﺟﻨﮓ در ﺳﺎل 1973در ﻟﺒﻨﺎن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﻤﻨﻮع ﺷﺪﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ،ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت ،ﺑﻪ ﻗﺼﺪ اﻳﺠﺎد ﻗﺮﻧﻄﻴﻨﻪ ﻛﺸﻮر ﺧﻮد را اداره ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ از ﺧﻠﻴﺞ ﺗﺎ اﻗﻴﺎﻧﻮس اﻃﻠﺲ ،ﺑﻪ ﻟﻄﻒ راه ﻫﺎي ﻗﺎﭼﺎق و ﻧﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮاي اﻫﺪاف ﺗﺠﺎري ،ﮔﺴﺘﺮده اﺳﺖ.
در ﺟﻬﺎن ﻋﺮب ،ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﺳﺘﻘﻼل ﻓﻜﺮي دارﻧﺪ و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻧﻘﺪ ﺗﻤﺎﻣﻲ رازورزي ﻫﺎي ﻣﻘﺪس ﻳﺎ ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﺎﻧﺴﻮر ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ دوﻟﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻋﺮب ﻣﻮاﺟﻪ اﻧﺪ ،ﺳﺎﻧﺴﻮري ﻛﻪ ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺪﺗﺮ از دوﻟﺖ ﺧﻠﻴﻔﻪ اي اﺳﺖ .واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻌﺮا و ﻣﺘﻔﻜﺮان ﻋﺮب در ﻗﺮون اوﻟﻴﻪ ي اﺳﻼم ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ در ﺟﻬﺎن ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻋﺮب ﺑﻪ ﻣﻨﺼﻪ ﻇﻬﻮر ﺑﺮﺳﻨﺪ ،اﻓﺮادي ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺑﻮﻧﻮاس ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺮاب و ﭘﺴﺮان زﻳﺒﺎ روي ﺑﻮد؛ اﻟﻤﻌﺮي ﻛﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﺿﺪ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻮد؛ ﻳﺎ ﺣﺘﻲ اﻟﺠﺎﺣﻆ ﺑﺎ ﺷﻴﻮه ي زﻧﺪﮔﻲ ﻋﻴﺎﺷﺎﻧﻪ اش ،ﻛﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﻣﺘﻔﻜﺮان ﭘﻴﺸﺮوي ﻣﻜﺘﺐ ﻣﻌﺘﺰﻟﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ.
اﻳﻦ ﺳﺎﻧﺴﻮر اﺣﻤﻖ و دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر ﺧﻮ ،ﺑﺨﺸﻲ از ﻳﻚ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻋﺎم و ﺑﻴﺎن ﻧﺸﺪﻧﻲ اﺳﺖ .ﺗﻨﻬﺎ اﺑﺰار ﺑﻮرژوازي ﻋﺮب ﺑﺮاي ﺟﺒﺮان ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﻲ ﻓﻨﻲ اش ﺑﺮاي دروغ ﮔﻔﺘﻦ در رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ) ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اش ﻫﻨﻮز ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻧﻴﺴﺖ( روش ﻫﺎي ﻗﻠﺪرﻣﺎﺑﺎﻧﻪ اي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ از آن رﻧﺞ ﻣﻲ ﺑﺮد .ﻫﻴﭻ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺑﺮاي دﻓﺎع از ﺧﻮد وﺟﻮد ﻧﺪارد .ﺣﺘﻲ ﻇﻮاﻫﺮ اﻧﺪﻛﻲ از دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮان ﺑﻪ ﺟﺎﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ آزادي ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ،ﻧﻈﺎم ﺣﺰﺑﻲ ،ﺣﻖ اﻋﺘﺼﺎب ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮﺳﻌﻪ ي اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻘﺪس ﺣﺬف ﺷﺪ .ﻛﻨﺘﺮل اﻗﺘﺼﺎدي -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دوﻟﺖ ﻋﺮب ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ روﻛﺶ ﻏﺮﺑﻲ ﺷﺪن را ﺣﻔﻆ ﻛﺮده ،ﻳﺎد دوران ﺧﻼﻓﺖ را زﻧﺪه ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﻮاه ،ﭼﻨﮕﺎل ﮔﺴﺘﺮﻧﺪه ي ﺳﺎﻧﺴﻮري را در ﻧﻈﺮ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﻧﺴﻮر ﺗﺮﺟﻤﻪ ي ﻫﺎي آﺛﺎر روزﮔﺎر ﺑﺎﺳﺘﺎن و دوران ﻣﺪرن روي آورده اﺳﺖ .در ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ي " دﮔﺮدﻳﺴﻲ ﻫﺎ" اﺛﺮ اوﻳﺪ) (Ovidﻫﺮج و ﻣﺮج آﻏﺎزﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻗﺎﻃﻊ از ﺳﻮي اﷲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .در ﻛﺘﺎب " ﺟﻤﻬﻮري" و " ﺿﻴﺎﻓﺖ" اﻓﻼﻃﻮن و ﺗﺮاژدي ﻫﺎ و ﻛﻤﺪي ﻫﺎي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺑﻨﻴﺎدا ﻫﺮ ﻧﻮع اﺷﺎره اي ﺑﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻲ ﻳﺎ اﻇﻬﺎراﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﺧﻼﻗﻴﺎت ﻣﺮﺳﻮم ﺑﻲ ﺣﺮﻣﺘﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﺳﺎﻧﺴﻮر ﺷﺪه اﺳﺖ .در ﻛﺘﺎب " ﻛﻤﺪي اﻟﻬﻲ" ،ﻣﺤﻤﺪ را دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ در ﻃﺒﻘﻪ ي ﻫﺸﺘﻢ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ .ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﺎن ﺑﺪوي در ﺳﺎل ، 1954 ﻣﻘﺎﻻت آزاد اﻧﺪﻳﺸﺎن ﻋﺮب در ﻗﺮون وﺳﻄﻲ را ﮔﺮدآوري و ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﺮد و اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ را "آﺗﺌﻴﺴﻢ و اﺳﻼم" ﻧﺎم ﻧﻬﺎد .ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ از اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﺷﺪ و دﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﻧﺎﻣﻲ از اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺑﺮده ﻧﺸﺪ .از ﺳﺎل 1971در ﺳﻮرﻳﻪ،
ﺗﻮده ي ﻣﺮدم در ﻣﻐﺮب ،ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﻨﺠﻲ و ﻋﻮاﻣﻔﺮﻳﺒﻲ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺖ ﺷﺎن ﺗﺼﻮر ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ اﺳﺘﻘﻼل ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ،ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻨﺘﻲ و اﺗﺤﺎد اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ " ﻫﻤﻪ ي ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮادر ﺑﺎﺷﻨﺪ" .اﻳﻦ ﻧﺨﺒﻪ ﻫﺎي ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺖ، اﻟﺒﺘﻪ وﻗﺘﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﺮ وﻋﺪه ﻫﺎﻳﺸﺎن اﺳﺘﻮار ﻧﻤﺎﻧﺪﻧﺪ .اﺳﺘﻘﻼل ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ
25
Artcult19 اﺳﺘﻘﻼل ﺧﻮدﺷﺎن از ﺗﻮده ﻫﺎي ﻣﺮدم ﺑﻮد .ﺑﺪﺗﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ،رﻓﺘﺎر دوﻟﺖ ﭘﺴﺎ اﺳﺘﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺑﻲ رﺣﻤﻲ رﻓﺘﺎر دوﻟﺖ اﺳﺘﻌﻤﺎري ﺑﻮد. ﺳﭙﺲ ﺟﻨﮓ اﻛﺘﺒﺮ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت اﺳﻼﻣﻲ اش ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و ﻗﻴﻤﺖ ﻧﻔﺖ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ و ﻟﻴﺒﻲ و ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدي ﺗﻮاﻧﺴﺖ دﻻرﻫﺎي ﻧﻔﺘﻲ ﺷﺎن را ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻫﺎي ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮا در ﺟﺎﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺰرﻳﻖ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻪ اﻓﺮاﻃﻴﺎن ﻃﻴﻒ ﭼﭗ و ﻳﺎ ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻃﺮﻓﺪار ﺷﻮروي را ﻣﺜﻼ در ﺳﻮرﻳﻪ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻛﻨﻨﺪ .ﺣﺘﻲ در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ دﺳﺘﻪ ي ﺳﻴﺎﺳﺖ ﮔﺮاي ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖ ﺑﻮرژوازي ﻫﻨﻮز اﻋﺘﺒﺎر داﺷﺖ ،از ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻟﮕﻮي اوﻟﻴﻪ ﺗﺤﺖ ﺳﺮﻛﻮب و آزار ِ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﺪ؛ ﺟﻨﮓ اﻛﺘﺒﺮ ﺑﺮ وﻳﺮاﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺼﺮ دوران رﻫﺒﺮي ﻧﺎﺻﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﻫﺒﺮ ﺟﻬﺎن ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻫﺎي ﺑﺮادري و اﺧﻮت اﺳﻼم ﺳﻨﻲ ﻛﻤﻚ ﻛﺮد ﺑﻠﻜﻪ اﻟﮕﻮﻳﻲ از ﻳﻚ اﺳﻼم راﺳﺘﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اراﺋﻪ داد .اﻳﻦ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﻛﻪ ﻣﻮرد ﻫﺠﻤﻪ ي رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻏﺮﺑﻲ واﻗﻊ ﺷﺪ- ﻛﻪ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدي را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻏﻮﻟﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﻗﺪرت زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮگ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺗﻤﺪن ﻏﺮب ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ -در ﭘﻴﺮ و ﺟﻮان ﺑﻪ ﻳﻚ اﻧﺪازه، ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋي ﻣﻴﻞ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم را ﺑﺎ ﻗﺪرت ﭘﻴﺸﻴﻦ اش ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ.
در اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﺗﻨﮕﺎ ﺗﺮس و رو ﺑﻪ زوال ﻋﺮب ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﭼﺸﻢ اﻧﺪازي ﻧﺪاﺷﺖ ،ﻣﻀﺤﻚ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﺮاﻓﻪ ﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﺑﺪ. درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻳﺪه آل ﺑﻮد. ﺗﻘﺪﻳﺮﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ از ﻗﺒﻞ در ذﻫﻦ ﻓﺮد دروﻧﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺑﺎ دروغ ﭘﺮدازي ﻋﺎم و ﻋﻤﻴﻖ رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و رواﺑﻂ ﺑﻴﻨﺎ ﻓﺮدي ،ﻣﺎﻧﻊ آن ﺷﺪ ﻛﻪ ﻓﺮد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺧﻮدش و ﻧﻪ اﷲ ،در ﭘﻲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ. اﺷﻐﺎل ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻫﺎي ﻋﺮب ﺑﻪ دﺳﺖ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﺎن دﺳﺘﺎوﻳﺰي ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮه داد :آﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﻣﺮ را ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ي " ﻣﺠﺎزاﺗﻲ از ﺳﻮي اﷲ ﺑﺮ ﺗﻤﺎم ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ دﻳﻦ او) اﺳﻼم -م( را ﺗﺮك ﻛﺮده اﻧﺪ" ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ. اﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎي ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاي ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎ ﻫﺎﻟﻪ ي ﻣﻘﺪس ﺷﻬﺪاي ﺧﻮد از ﺳﺎل ، 1966-1954 ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﻣﺼﺮ ،ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﮔﺮد ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺪﺗﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ اﻋﺘﺒﺎر ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ از اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻫﻢ ﻧﻔﻊ ﻣﻲ ﺑﺮدﻧﺪ ﻛﻪ اﺳﺘﺒﺪادﮔﺮاﻳﻲ وﺻﻒ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ آﻧﻬﺎ در ﻗﺪرت ،ﻋﻤﻼ ﻫﻴﭻ اﺑﺰاري ﺑﺮاي ﺑﻴﺎن ﻳﺎ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲ ﮔﺬارد .ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ از ﺳﺎﻧﺴﻮر در اﻣﺎن اﻧﺪ .ﻣﺴﺎﺟﺪ ﻣﻜﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮاي ﺻﻔﻮف ﺗﻮده ﻫﺎي درﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﺒﺪاد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻓﻜﺮي ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ دوﺑﺎره اﺣﻴﺎ ﺷﻮﻧﺪ.
ﻋﻠﻞ ﺑﻴﺮوﻧﻲ اﻳﻨﻬﺎ دﻻﻳﻞ دروﻧﻲ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺗﻮده اي ﺑﻪ اﺳﻼم اﺳﺖ .اﻣﺎ ﻋﻠﻞ ﺑﻴﺮوﻧﻲ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪ : اﻧﺤﻄﺎط ﻏﺮب و ﺗﻼش ﻫﺎﻳﺶ ﺑﺮاي ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ.
26
Artcult19 اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ و آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﺎن را از اﻳﻦ ﺷﺮارت ﻫﺎ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻛﻨﻨﺪ. ﺧﻼﺻﻪ ،اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻛﻪ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻋﺮب- ﻣﺴﻠﻤﺎن در ﻛﻞ ،ﻛﻪ دﻳﺮوز ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻏﺮب ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد ،اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﺧﻮدش رﺟﻌﺖ ﻛﺮده و ﮔﻨﺪم ﺧﻮد را در آﺳﻴﺎب ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ آرد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
اﻧﺤﻄﺎط ﻏﺮب آﺷﻜﺎر ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻓﺮﻳﺎدﻫﺎي رو ﺑﻪ ﻣﻮت آن ،ﻧﻈﻢ اﻗﺘﺼﺎدي ،اﺧﻼﻗﻲ و زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ را ﺑﻪ ﻟﺮزه در آورده اﺳﺖ؛ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﻫﺎي ﺳﻨﺘﻲ آن " ،ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻲ" و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻟﻴﺒﺮال ﻣﺮده اﻧﺪ .ﺧﻼﺻﻪ ،ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰي ﺣﺘﻲ ﻧﺰد ﺧﻮدش ﻫﻢ دﻳﮕﺮ ﭘﺮوژه اي ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا ﺑﺮاي ﺗﻤﺪن اراﺋﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ .روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻋﺮب -ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ رزق و روزي ﺷﺎن را از رﺳﻮم ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ راﻳﺞ در ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﻫﻤﺎن ﺗﻤﺪن ﻏﺮب ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲ آوردﻧﺪ ،اﻛﻨﻮن در ﺣﺎل ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ و ارزش ﻫﺎي ﻣﻨﺴﻮخ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﺑﺎ ﻧﻮﻋﻲ ﻧﻴﺮوي ﺟﺎدوﻳﻲ ،اﻛﻨﻮن آﻏﺎز ﺑﻪ ﻛﺸﻒ دوﺑﺎره ي ﻓﻀﺎﻳﻞ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪه ي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﺎﺷﻜﻮه ﺑﻪ اﺻﻞ ﻛﺮده اﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ دوران ﻛﻬﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺷﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎن، زﻛﻲ ﻧﺠﻴﺐ ﻣﺤﻤﻮد ) ﻓﻴﻠﺴﻮف و ﻣﺘﻔﻜﺮ و اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ ﻣﺼﺮي – 1993 – 1905م ( ،ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮزوﻳﺘﻴﺴﻢ اﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ رﺷﺪ ﻛﺮد ،در آﺧﺮ زﻧﺪﮔﻲ اش ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي اﻟﺘﻮرات ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻴﺮاث ﻋﺮب اﺳﻼﻣﻲ را دﺳﺖ ﻛﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻛﻪ اﮔﺮ آن را ﺑﺎور ﻛﻨﻴﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﺧﻮب و ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻋﺮب را دوﺑﺎره زﻧﺪه ﻛﻨﺪ! دﻳﮕﺮان ﻫﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ،ﺑﻴﺶ از دو ﻧﺴﻞ ﭘﺲ از داداﺋﻴﺴﺖ ﻫﺎ ،ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﺷﻜﺴﺖ ﻋﻘﻞ ﮔﺮاﻳﻲ ﻗﺮن ﻫﻴﺠﺪﻫﻢ ﭘﻲ ﺑﺮدﻧﺪ ﻛﻪ وﻋﺪه ي ﻃﻠﻴﻌﻪ ي ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲ ﺧﺮد در زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه را داده ﺑﻮد -ﻛﺸﻒ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮف ﮔﺬﺷﺘﻪ اي ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺘﺮ در ﺑﻘﺎﻳﺎي ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ اول ﻫﻮﻳﺪا ﺷﺪه ﺑﻮد .ﺑﺮﺧﻲ دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﻛﺸﻒ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻟﻜﻠﻴﺴﻢ ،اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ،ﺗﺒﻪ ﻛﺎري ﺟﻮاﻧﺎن ﻛﻪ در ﻏﺮب ﺷﻴﻮع دارﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻛﺎﻫﺶ
ادﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪي از ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺗﻤﺪن ﻫﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ .اﻳﻦ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﺬاﻫﺐ ﻗﺪﻳﻤﻲ ) ﻛﻪ در درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن در ﺣﺎل وﻗﻮع اﺳﺖ( از ﺗﻤﺪن ﮔﻨﺪﻳﺪه ي " ﻣﺎ " در ﺣﺎل ﺗﻐﺬﻳﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮگ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﺘﺒﺎدر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻓﺎﺟﻌﻪ را ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮده اﺳﺖ .در ﻳﻚ ﻧﺴﻞ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ دو ﻛﺸﺘﺎر ﺟﻬﺎﻧﻲ در دو ﺟﻨﮓ ،ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ي آن در اوﻟﻴﻦ ﻛﺸﺘﺎر ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن و در دوﻣﻴﻦ ﺟﻨﮓ ﭘﻨﺠﺎه ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮده و ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن زﺧﻤﻲ و ﺷﻮﻛﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد .اﻛﻨﻮن ﻧﻴﺰ از ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد .دو ﻗﺪرت ﺑﺰرگ ،اﻣﺮﻳﻜﺎ و ﺷﻮروي ﺳﻼح ﻫﺎي ﻫﺴﺘﻪ اي ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮاي ﭘﻨﭻ ﺑﺎر ﻧﺎﺑﻮدي ﺳﻴﺎره ﻣﺎن در اﺧﺘﻴﺎر دارﻧﺪ .در ﺟﻮاﻣﻊ ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺷﺪه ي ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻣﺮدم از ﻣﺮض ﭼﺎﻗﻲ رو ﺑﻪ ﻣﻮت اﻧﺪ .در ﺟﻬﺎن ﺳﻮم ،ﻫﺮ ﺳﺎل ،ﭘﻨﺠﺎه ﻣﻴﻠﻴﻮن اﻧﺴﺎن از ﺳﻮء ﺗﻐﺬﻳﻪ در ﺣﺎل ﻣﺮگ اﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﻧﺰده ﻣﻴﻠﻴﻮن از آﻧﻬﺎ ﻛﻮدك ﻫﺴﺘﻨﺪ .اﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﻫﺮ ﺳﺎل ﻫﻤﺎن ﻗﺪر از ﺳﻮء ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﻲ ﻣﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم. ﻏﺮب ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ اﻧﺤﻄﺎط اش ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ ،ﺑﻴﺶ از
27
Artcult19 ﻛﺮدن اﺳﻼم ﺟﻨﮓ ﻃﻠﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺪاده اﺳﺖ. ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻌﺪي ،ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در اﺑﺘﺪا ،ﻣﺸﺘﺮي ﻫﺎي ﺳﺨﺘﮕﻴﺮي ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﻣﺸﺘﺮي ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد.
آن ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر داﻣﻦ ﻣﻲ زد .ﻫﻢ اروﭘﺎﻳﻲ ﻫﺎ و ﻫﻢ اﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﻫﺎ دﻳﺮزﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪه اﻧﺪ ﺑﺮاي ﺳﺮﻛﻮب اوﻟﻴﻪ ي ﻣﺒﺎرزات اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺴﻠﻤﺎن و در ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺑﺎ رﻗﻴﺐ ﺷﺎن ﺷﻮروي ،از اﺳﻼم ﻳﺎري ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ .ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ،ﺷﻮروي ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻏﺮب ﻣﻲ ﻛﻮﺷﺪ از ﭘﺎن ﻋﺮﺑﻴﺴﻢ ﻧﺎﺻﺮ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﻛﻨﺪ.
ﺑﺎزﺳﺎزي ﺟﻬﺎن ﻋﺮب
ﻛﺎﭘﻠﻨﺪ ، M. Coplandرﻳﻴﺲ ﺳﺎﺑﻖ CIAدر ﺧﺎور ﻣﻴﺎﻧﻪ ،در ﻛﺘﺎب ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﺎم " ﺑﺎزي ﻣﻠﺖ ﻫﺎ" اﻳﻦ را ﻓﺎش ﻛﺮد ﻛﻪ در ﺳﺎل CIA ، 1950 اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻴﻤﻦ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻲ ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﻔﻮذ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﻢ در ﻣﺼﺮ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻛﻨﻨﺪ .اﻳﻦ روﻧﺪ از آن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺸﺨﺺ ﺗﺮ ﺷﺪ.
ﻧﻴﺎز ﻏﺮب ﺑﻪ اﺗﺤﺎد ﺑﺎ اﺳﻼم ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي اﺟﺒﺎري ﺗﺮ از اﻋﻼﻣﻴﻪ ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻏﺮﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻘﺒﻮﻻﻧﻨﺪ .ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻣﺮﻳﻜﺎي ﻻﺗﻴﻦ ،ﺑﻮرژوازي آﻣﺮﻳﻜﺎ ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ رژﻳﻢ ﻫﺎي ﻣﻨﺴﻮخ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري از ﻧﻮع اﻳﺮاﻧﻲ اش را در ﺣﻴﻄﻪ ي ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻣﻨﺴﻮخ ﻛﻨﺪ .در واﻗﻊ ،دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻫﺎي ﺳﻨﺖ ﮔﺮاي ﺷﺒﻪ ﻛﺎﺳﺘﻲ، ﺑﺎ ﻧﻮع ﭘﺪرﺷﺎﻫﻲ ﺧﺎﻧﺪاﻧﻲ از ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدي ،اﻣﻴﺮ ﻧﺸﻴﻨﺎن ﺧﻠﻴﺞ ﻳﺎ ﺟﺎﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﻛﻪ از ﻫﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮي در ﻗﺪرت ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،در دو ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﻣﻬﻢ و ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﺮار دارﻧﺪ :ﻳﻜﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺎر ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺟﺪﻳﺪ و دﻳﮕﺮي ﻣﺪل ﺳﺎزي دوﺑﺎره از ﻧﻘﺸﻪ ي ﺟﻬﺎن ﻋﺮب – ﻣﺴﻠﻤﺎن.
Giscard ﻫﻤﻴﻦ را از ژﻳﺴﻜﺎرد دﺳﺘﻴﻦ ) d'Estaingﻳﻚ از ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻛﺎر ﻓﺮاﻧﺴﻮي ﻛﻪ از ﺳﺎل 1974ﺗﺎ 1981 رﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻮد – م ( ﻣﻲ ﺷﻨﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از ﭘﺮوازش ﺑﻪ ﺧﻠﻴﺞ در ﻣﺎرس 1980ﺑﻪ اﻋﻀﺎي ﻛﺎﺑﻴﻨﻪ اش ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ " :ﺑﺮاي ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﺑﺎﻳﺪ آن را در ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي دﻳﮕﺮي ﻗﺮار دﻫﻴﻢ .ﻣﺎ در ﻏﺮب ،ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﻧﺪارﻳﻢ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ از اﺳﻼم ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﻨﻴﻢ 6 ".ﺑﺮژﻳﻨﺴﻜﻲ ، Brzezinski ﻣﺸﺎور رﻳﻴﺲ ﻛﺎخ ﺳﻔﻴﺪ ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﺰاﻳﺎي دﻳﮕﺮي در ﺟﻨﮓ ﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﺸﻒ ﻛﺮد :اﻳﻦ آزارﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ در ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺸﺘﺮك ﺑﺮاي ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﺗﻮاﻓﻘﻲ ﻗﺎﻃﻊ ﻣﻴﺎن اﻋﺮاب و اﺳﺮاﻳﻴﻞ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰد" 7 .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻳﻦ اﻣﺮ واﺿﺢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت رﺳﻴﺪن ﺧﻤﻴﻨﻴﺴﻢ در اﻳﺮان ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻏﺮب را ﺑﺮاي اداره
ﭼﻨﺪ ﻣﻠﻴﺘﻲ ﻫﺎ ﻛﻪ ﻋﻬﺪه دار ﺳﺎزﻣﺎن دﻫﻲ ﻣﺠﺪد ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺎر ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ و ﺧﻮاﻫﺎن ﺑﺎزﺳﺎزي ﺑﺎزار اﺷﺒﺎع ﺷﺪه ي ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻗﺪرت ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ را در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﺎزﺳﺎزي ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻧﻘﺶ ﺧﻮد در آﻧﺠﺎ اﻳﻔﺎ ﻛﻨﻨﺪ .ﻫﺪاﻳﺖ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژي ﻛﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﺣﻮزه ﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻮدآور در آﻳﻨﺪه ﺑﻪ آن ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد ،از ﻗﺒﻴﻞ ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎ ﻳﺎ
28
Artcult19 ﺗﻮاﻓﻖ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﻧﻔﺖ ﻻزم اﺳﺖ زﻳﺮا راه ﭼﺎره ﻣﺬاﻛﺮه ﻳﺎ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ي ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﺳﺖ.
ﻣﻴﻜﺮو اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﻫﺎ ،در اﻧﺤﺼﺎر ﻏﺮب و ﻧﻔﻮذ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ؛ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻗﺪﻳﻤﻲ و ﻧﺎﻣﺮﻏﻮب ) ﻓﻮﻻد ،ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻛﺸﺘﻲ( ،ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻛﺮدن اﻧﻮاع ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻛﺸﺎورزي و ﺑﺮﺧﻲ ﺻﻨﺎﻳﻊ واﺑﺴﺘﻪ ،در ﺟﻬﺎن ﺳﻮم ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻣﺎﺋﺪه ي آﺳﻤﺎﻧﻲ در ﻗﺎﻟﺐ دﻻرﻫﺎي ﻧﻔﺘﻲ ،ﻧﻘﺶ ﺑﺎﻧﻜﺪاران ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ را ﺑﺎزي ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد ﻛﻪ در ﭘﺮوژه ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻏﺮﺑﻲ ﺑﺮاي " ﺗﻮﺳﻌﻪ ي اﻗﺘﺼﺎدي" ﺑﺮﺧﻲ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻃﺮح ﺷﺪه ،ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاري ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﭘﻴﺎده ﺳﺎزي اﻳﻦ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺎر ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻘﺸﻪ ي ﺟﻬﺎن ﻋﺮب – ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﻌﻄﻮف اﺳﺖ.
ﺟﺰ اﺳﺮاﻳﻴﻞ و ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺼﺮ ،ﺗﻤﺎﻣﻲ دوﻟﺖ ﻫﺎ، ﻣﺮزﻫﺎ ،ﺟﻤﻌﻴﺖ ،ﻧﺎم و ﻃﺒﻌﺎ ﺣﺎﻣﻴﺎﻧﺸﺎن را ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻧﺪ. ﻧﻘﺸﻪ اي ﻛﻪ از اﻳﻦ Yatlaي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﭘﻴﺎﻣﺪ ﺗﺠﺰﻳﻪ ي دوﻟﺖ ﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ دوﻟﺖ ﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ ﻣﺤﻠﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘﺲ از آن دوﺑﺎره ﺗﺤﺖ ﻓﺪراﺳﻴﻮن ﻫﺎ ﻳﺎ ﻛﻨﻔﺪراﺳﻴﻮن ﻫﺎ ﮔﺮد ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ .ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎي اﻳﻦ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﺎردﻫﻲ ﻣﺠﺪد ﻣﻨﻄﻘﻪ ي ﻋﺮب – ﻣﺴﻠﻤﺎن ،ﻇﻬﻮر ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺪﻳﺪي اﺳﺖ .ﺗﻜﻨﻮﻛﺮاﺳﻲ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي ﺟﻬﺖ ﺻﺎدرات ﻧﻔﺖ و ﮔﺴﺘﺮش آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .آرزوي آﻧﻬﺎ ﻣﺸﺎرﻛﺖ در اﻣﻮر ﻋﻤﻮﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن در اﻧﺤﺼﺎر ﻛﺎﺳﺖ ﻫﺎي ﻗﺒﻴﻠﻪ اي و ﺧﺎﻧﺪاﻧﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ ،اﻳﻦ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺣﺪي از ﻣﺪرﻧﻴﺰاﺳﻴﻮن دول ﻋﺮﺑﻲ اﺳﺖ ) اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺨﺼﺺ ﮔﺮاﻳﺎن ﭼﻨﺪ ﻣﻠﻴﺘﻲ و ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎور دارﻳﻢ( ﻗﺼﺪ دارﻧﺪ ﻫﻢ از ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي ﻣﺮدﻣﻲ ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻫﻢ از ﻛﻮدﺗﺎﻫﺎي ﻣﺤﺘﻤﻞ ﻃﺮﻓﺪاران ﺷﻮروي ،ﺣﺘﻲ در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدي ،ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺼﻮد دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ؟ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن ﺧﻮد ﺑﺮژﻳﻨﺴﻜﻲ ،ﺑﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻴﺮي " ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد" ﺑﻪ ﻫﺪف ﺗﻐﻴﻴﺮ وﺿﻌﻴﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ – اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻨﺴﻮخ ،ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺴﻜﻮ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮدش ﺗﻤﺎم ﻛﻨﺪ.
ﺗﻮازن ﻗﻮا در اﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﻴﻦ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﻫﺎ ،اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻫﺎ و روس ﻫﺎ ﻛﻪ در اﺛﺮ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ از ﺑﻴﻦ رﻓﺖ ،ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻮازن ﺟﺪﻳﺪي ﻣﻴﺎن اﻧﮕﻠﻴﺲ و ﻓﺮاﻧﺴﻪ دوﺑﺎره اﺣﻴﺎ ﺷﺪ .اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﻣﻐﻠﻮب را ﺑﻴﻦ ﺧﻮد ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮدﻧﺪ.در ﭼﺮﺧﺶ دﻳﮕﺮ ،ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﻓﻮل اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﻓﺮاﻧﺴﻪ و اﻧﮕﻠﻴﺲ و ﻇﻬﻮر اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ آﻣﺮﻳﻜﺎ و روﺳﻴﻪ ﺑﻮد .ﭘﻴﻤﺎن ﺻﻠﺢ در ﺳﺎل 1920در Sévresو در ﺳﺎل 1945 در Yatlaﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ .اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﻋﺰﻳﻤﺖ اﻧﮕﻠﻴﺲ و ﻓﺮاﻧﺴﻪ از آﻧﺠﺎ و ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﺪن ﺗﻮﺳﻂ اﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﻫﺎ و روس ﻫﺎ ،ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي ﺗﻮازن ﻏﻴﺮرﺳﻤﻲ ﻗﻮاي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮﻗﺮار ﻧﺸﺪ .ﺟﻬﺎن ﻋﺮب -ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺎﺣﻴﻪ اي ﻣﺒﻬﻢ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﻣﻲ رﻗﺒﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ .اﻓﺰاﻳﺶ ﺑﺤﺮان ﺟﻬﺎﻧﻲ اﻛﻨﻮن ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﻳﻚ ﺗﻮزﻳﻊ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ ﺟﺪﻳﺪ از ﺑﺎزار اﻧﺮژي ) روﺳﻴﻪ ﺑﻪ ﻫﺸﺖ درﺻﺪ از ﻧﻔﺖ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ ﻧﻴﺎز دارد( ،ﺑﻪ ﻋﻼوه ي ﻣﻮاد ﺧﺎم و ﺣﻮزه ﻫﺎي ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ اﺳﺖ .ﺧﻼﺻﻪ ﻳﻚ Yatlaي ﺟﺪﻳﺪ ﻳﺎ ﻳﻚ
29
Artcult19 ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻮد .ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖ ﻳﻌﻨﻲ :ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻳﻚ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺤﺼﻮر ﺑﺎ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺎزار و اﻟﺒﺘﻪ ﻏﺮب .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺣﻔﻆ ﻳﻚ ارﺗﺶ ﻛﺎرآﻣﺪ و ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻳﺪه اﻣﺎ ﻛﺎﻣﻼ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻧﻈﺎم دﻓﺎﻋﻲ ﻏﺮب .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺿﺮورت ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎي ﭼﻨﺪﻣﻠﻴﺘﻲ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﮕﻬﺒﺎن آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ .آزادي ﻳﻌﻨﻲ :ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ اﺳﺘﺜﻤﺎر ﺗﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﻇﺎﻫﺮي ﭘﺎرﻟﻤﺎﻧﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﻜﺜﺮﮔﺮاﻳﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﺻﻨﻔﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺴﺘﺮش و ﺗﺤﻜﻴﻢ ﺑﻨﻴﺎن اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ رژﻳﻢ .ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز ﻳﺎ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻳﻌﻨﻲ :ﺑﺎزﺳﺎزي اﺗﺤﺎد ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﻗﺮآن ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻨﺘﺮل ﻇﻬﻮر دوﺑﺎره ي ﻫﺮ ﻧﻮع ﺟﻨﺒﺶ رادﻳﻜﺎل ،و در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن ،ﺑﻲ ﺛﺒﺎت ﻛﺮدن و ﺿﺮﺑﻪ زدن ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮري ﻫﺎي ﻣﺴﻠﻤﺎن در ﺷﻮروي .ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻗﺮآﻧﻲ ،ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻣﻚ ﻛﺎرﺗﺮ ) (Carterﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ در اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺒﻴﻨﺪ "،ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎي دوﺳﺖ ،ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﻟﻴﺒﺮال ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﺣﺘﺮام ﻣﻲ ﮔﺬارﻧﺪ ".
از اﻳﻦ ﭘﺲ ،ﺗﺮﺟﻴﺢ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي ﻣﻮارد ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺿﻄﺮاري ،رﻳﺴﻚ ﻛﻮدﺗﺎﻫﺎي ﻧﻈﺎﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﻮد .درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ارﺗﺶ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺪت ده ﻫﺎ ﺳﺎل ،ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮي ﺑﻮده اﻧﺪ ﻛﻪ ﻏﺮب آن ﻫﺎ را ﺑﺮاي ﭘﻴﺎده ﺳﺎزي ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده اﺳﺖ؛ اﻣﺎ اﻛﻨﻮن وﺿﻌﻴﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ. ﺳﻲ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ،ﺑﺎ وﺟﻮد ﺿﻌﻒ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ اي ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻃﺒﻘﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﺗﻮده ﻫﺎي زﺣﻤﺘﻜﺶ ﻛﻪ در آن دوره ﺑﺴﻴﺎر ﻃﻐﻴﺎﻧﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوي ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺗﺤﺖ اﻧﻀﺒﺎط در ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،آﻧﻬﺎ در وﻇﻴﻔﻪ ي ﻣﺪرن ﻛﺮدن اﻗﺘﺼﺎد ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮردﻧﺪ .از اﻳﻦ ﺑﺪﺗﺮ :ﻛﻮدﺗﺎﻫﺎﻳﻲ ﻣﺘﻮاﻟﻲ ، اﺑﺘﺪا در ﻣﺼﺮ ،ﺳﭙﺲ در ﺳﻮرﻳﻪ ،اﻟﺠﺰﻳﺮه ،ﻟﻴﺒﻲ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺗﻴﻮﭘﻲ ،از واﺷﻨﮕﺘﻮن آﻏﺎز ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ دﺧﺎﻟﺖ ﻣﺴﻜﻮ ﺧﺘﻢ ﺷﺪ. وﻗﺘﻲ ﺗﺎﻛﺘﻴﻚ ﻛﻮدﺗﺎ ﻣﻨﺴﻮخ ﺷﺪ ،ﻏﺮب ﮔﻤﺎن ﻛﺮد ﻛﻪ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ آن را در ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ،ﺳﺨﻨﮕﻮي ﻃﺒﻘﻪ ي ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺷﻬﺮي و روﺳﺘﺎﻳﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻗﺸﺎر ﻓﺮودﺳﺖ و ﻣﺬﻫﺒﻲ ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ در ﺣﻮاﺷﻲ زاﻏﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﻳﻴﺘﺨﺖ ﻫﺎي ﻣﺘﺠﻤﻞ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .اﺣﺘﻤﺎﻻ اﻳﺪه ي آﻧﻬﺎ دادن ﺗﻤﺎم ﻗﺪرت ﺑﻪ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻧﺒﻮد اﻣﺎ اداره ي اﭘﻮزوﺳﻴﻮن ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺳﻜﻮﻻر ،ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ي ﻳﻚ ﻛﻞ ،راه را ﺑﺮاي ﺗﻜﻨﻮﻛﺮات ﻫﺎ روﺷﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﻧﺎﮔﻬﺎن اﻳﻦ ﻧﺒﺮد ﺑﻪ ﭘﻴﺮوزي رﺳﻴﺪ ،روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻫﺎي ﺧﻮد رﺟﻌﺖ ﻛﻨﺪ و ﺧﻮد را ﺑﺎ اداره ي اﻣﻼك ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮل ﺳﺎزد ) .اﮔﺮﭼﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ي اﻳﺮان ﭼﻨﺪان دﻟﮕﺮم ﻛﻨﻨﺪه ﻧﻴﺴﺖ (...ﺧﻼﺻﻪ ،اﻳﻦ اﻳﺪه ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻛﺮدن اﻏﺘﺸﺎش ﺑﺎ ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺸﻜﻴﻼت ﻟﻴﺒﺮال ﺑﺎ ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز ﻳﺎ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ي
ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻨﺎﻗﻀﺎت در ﺣﺎل اﻧﻔﺠﺎر ،اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدي ﻫﻤﻪ ﺟﺎ در ﺣﺎل ﻓﺮوﭘﺎﺷﻲ ﺑﻮد و ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰي ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻲ داد ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ي ارﺑﺎب ﻛﺎخ ﺳﻔﻴﺪ اﺟﺮا ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻧﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺗﺎج دار و ﻧﻪ ﺟﻤﻬﻮري ﭼﻜﻤﻪ دار ،ﻫﻴﭻ ﻳﻚ ﻗﺎدر ﻧﺒﻮد اﻳﻦ ﺑﺨﺶ از ﺟﻬﺎن را از ﺑﺤﺮان ﻋﺎم و ﻣﺰﻣﻦ ﺧﻼﺻﻲ ﺑﺨﺸﻨﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،آﻳﺎ ﺟﻤﻬﻮري ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰي درﺳﺖ ﺗﺮ از اﻳﻦ ﺣﺮف ﻧﻴﺴﺖ. ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻃﺒﻴﻌﺖ اﺧﺘﻼﻃﻲ ﺷﺎن و ﻓﻘﺪان ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي دراز
30
Artcult19 اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻫﻤﺪﺳﺘﻲ ﺑﺎ رژﻳﻢ در راس ﻗﺪرت را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎن ،آﻧﻬﺎ ﺑﻲ درﻧﮓ ﺧﻮد را " ﺑﺎ دﺳﺘﺎن آﻫﻨﻴﻦ" ﻳﻌﻨﻲ اﺗﻮرﻳﺘﻪ ي ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﻮد ﺗﻄﺒﻴﻖ دادﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺻﺪﻳﻖ) او از ﺳﺎل 1930ﺗﺎ 1933و دوﺑﺎره در ﺳﺎل 1946ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﻣﺼﺮ ﺑﻮد -م ( و ﺣﺘﻲ ﺑﺎ ﻛﻤﭙﺎﻧﻲ ﻛﺎﻧﺎل ﺳﻮﺋﺰ Suez Canal Companyﺗﻄﺒﻴﻖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ؛ اﻳﻦ ﻛﻤﭙﺎﻧﻲ 500ﭘﻮﻧﺪ از وﺟﻮﻫﺎت ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﺗﺮﻏﻴﺐ آﻧﻬﺎ در ﺧﻔﻪ ﻛﺮدن ﺷﻮق ﺟﻮاﻧﺎن ﺳﻜﻮﻻر ﺣﺰب وﻓﺪ Wafd partyﺻﺮف ﻛﺮد ﻛﻪ در آن زﻣﺎن ارﺗﺒﺎﻃﺸﺎن ﺑﺎ اﻧﮕﻠﻴﺲ ﻗﻄﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد) . اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺮوه ﻣﺼﺮي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻳﻚ روزﻧﺎﻣﻪ ﺑﻮد(.
ﻣﺪت ﻣﻌﺘﺒﺮ ،ﻗﺎدر ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻗﺪرت ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺪﺗﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﺪرت ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ ،ﻧﺒﻮدﻧﺪ.
اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻀﺎﻋﻒ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺪرن ﺑﻮرژوازي ﻣﺼﺮ در ﺳﺎل 1919ﻛﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﻼل و ﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺸﺮوﻃﻪ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ؛ ﺑﺮاﻧﺪازي ﺧﻼﻓﺖ اﺳﻼﻣﻲ در ﺳﺎل 1923ﺑﻪ دﺳﺖ آﺗﺎﺗﻮرك؛ ﻇﻬﻮر ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ در اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﻛﻪ اﻛﺜﺮﻳﺖ ﻣﺘﻮﺳﻂ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺳﻨﺘﻲ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار داد؛ ﻇﻬﻮر اﺳﺘﺎﻟﻴﻨﻴﺴﻢ در ﺷﻮروي ﻛﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺟﻨﺎح ﭼﭗ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻣﺴﻴﺤﻲ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﺬب ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺠﺬوب ﻣﺴﻠﻚ ﺳﺴﺖ ﻗﺪرت ﺑﻮدﻧﺪ؛ ﺳﺮاﻧﺠﺎم دوران ﻋﺒﻮس ﺑﻴﻦ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﻛﻠﻲ ﺷﻜﺴﺖ از ﺗﻤﺪن ﻏﺮب ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎن اش ﺑﺮ ﻛﻴﺶ ﻋﻠﻢ و ﺧﺮد ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﻮد – ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﻫﺎ ﻣﺤﻴﻄﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﺮد ﻛﻪ ﺧﻴﺰش ﻧﺎﻋﻘﻼﻧﻴﺖ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ.
درواﻗﻊ ،ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋﻳﻚ آﻧﺎن ﺑﺮاي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﻃﻼﻳﻲ اﺳﻼم ،ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﻗﺮآﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﻤﺒﻞ ﻫﺎي آﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﻧﻤﺎدﻳﻨﻪ ﻛﺮدن اﻳﺪه آل ﺑﻴﻤﺎرﮔﻮن ﺷﻬﺎدت ﺑﻪ ﻳﻚ ﻛﻤﺎل ،ﺑﺨﺶ ﻛﻠﻲ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺎﻳﻮس ﺧﺮده ﺑﻮرژوازي را ﺟﺬب ﻛﺮده، ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﺮز وﺣﺸﺘﻨﺎﻛﻲ ﺳﺮﻛﻮب ﺷﺪه و دﺳﺘﺨﻮش ﺗﺮس ﻫﺎ و ﺧﺼﻮﻣﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺧﻼﺻﻪ ،ﻛﺎخ ) ﺳﻠﻄﺎن ( و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻫﺎ از اﻳﻦ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان داروي ﺗﺨﺪﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ.
در اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ ،اﻧﺠﻤﻦ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ،در ﺳﺎل 1928در ﻣﺼﺮﺑﻨﻴﺎن ﻧﻬﺎده ﺷﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ از ﻇﻬﻮر ﺑﺤﺮان ﺳﺎل 1929ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ .اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﺮ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎي ﺳﺮي ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن در ﻗﺮون وﺳﻄﻲ و ﻫﻢ ﺑﺮ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﻣﺪرن ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﻮد .ﻣﺎده ي دوم اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ي آﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺮاد ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ " ﺑﻪ ﻧﻈﻢ آﻫﻨﻴﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻮﻧﺪ و دﺳﺘﻮرات ﻣﺎﻓﻮق را اﺟﺮا ﻛﻨﻨﺪ" " .اﻟﮕﻮي ﺑﺰرگ" ﻣﺤﺒﻮب آﻧﻬﺎ ،وراي ﺗﻤﺎم ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎ ،ﺷﺒﻴﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ اﺳﺖ .از ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺄﺳﻴﺲ اﻳﻦ اﻧﺠﻤﻦ ﻫﺎ ،اﺧﻮان
در ﻃﻲ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم ،اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﻫﻮاداري از ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺤﻮر) ﻳﻌﻨﻲ اﺋﺘﻼف آﻟﻤﺎن ،اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ و ژاﭘﻦ ﺑﺮﻋﻠﻴﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺘﻔﻖ در ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم -م ( ،از ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺘﻔﻖ ﻇﺎﻫﺮا ﺑﻪ دﻻﻟﻴﻞ ﺗﺎﻛﺘﻴﻜﻲ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺮدﻧﺪ. در ﻧﺘﻴﺠﻪ ،ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ از ﻣﺴﺠﺪﻫﺎ ﺑﺮاي ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت
31
Artcult19 ﺗﺮﻳﻦ رﻫﺒﺮ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ،ﺑﺎ او ﻣﻜﺮرا ﺑﻪ ﺳﺎزش رﺳﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ او ﭘﻴﺮوان ﺧﻮد را ﺑﺎ اﻋﻼﻧﻲ آﺷﻜﺎرا از ﺧﻮد ﻃﺮد ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ " آﻧﻬﺎ از اﺧﻮان ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﺣﺘﻲ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ". او ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ﺳﺎل 1949ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ .ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ اش ،رﻳﻴﺲ دادﮔﺎه ،ﺣﺴﻦ اﻟﺤﺪﻳﺒﻲ ،ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ را ﺑﺎ ﻛﺎخ ﻣﺘﺤﺪ ﻛﺮد و ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر رﺳﻤﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺎه ﻓﺎروق ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻛﻪ در ﭘﻴﺸﮕﺎه او و ﺑﺎ ﻣﻌﺎﻫﺪه اش اﻇﻬﺎر داﺷﺖ " :از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻧﮕﻠﻴﺲ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﻣﺼﺮ را ﺗﺮك ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ،ﺗﻨﻬﺎ دﺷﻤﻦ ﻣﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﻢ اﺳﺖ" .اﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺷﺎه ﻓﺎروق ﺗﻮﺳﻂ ﺟﻤﺎل ﻋﺒﺪ اﻟﻨﺎﺻﺮ در ﺳﺎل 1952ﺑﺮﻛﻨﺎر ﺷﺪ ،اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ از ﻧﺎﺻﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن اﺷﺘﻴﺎق ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺮدﻧﺪ .اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ ﻣﺎه ﻋﺴﻞ ﭼﻨﺪان ﻃﻮل ﻧﻜﺸﻴﺪ. وﻗﺘﻲ ﻧﺎﺻﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ 200ﺟﺮﻳﺐ ﻣﺤﺪود ﻛﻨﺪ ،اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ 500ﺟﺮﻳﺐ را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﺮدﻧﺪ و در ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﺪﻳﺪ ،اﺳﻼم ﮔﺮاﻳﻲ ﻣﺠﺪد ﺟﺎﻣﻌﻪ و دوﻟﺖ را ﻣﺘﻘﺒﻞ ﺷﻮد .آﻧﻬﺎ در ﺳﺎل 1954ﻛﻮﺷﻴﺪﻧﺪ رﺋﻴﺲ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ. اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ آﻧﻬﺎ ﻣﻨﺤﻞ ﺷﺪ .در ﺳﺎل 1959ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ دوﺑﺎره ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪ و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ در ﺳﺎل 1965آﻧﺮا ﺳﺮﻛﻮب ﻛﺮدﻧﺪ .ﺳﺎدات ﻛﻪ ﺧﻮد ﻳﻚ از اﻋﻀﺎي ﺳﺎﺑﻖ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺟﺎزه داد ﺗﺎ دوﺑﺎره ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﻧﺪ و روزﻧﺎﻣﻪ ي " اﻟﺪﻋﻮي" ) ﺧﻄﺎﺑﻪ( را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺤﻮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻟﺒﻨﺎ در ﺳﺎل 1930ﺑﻨﻴﺎن ﻧﻬﺎده ﺷﺪ ،اﻳﻦ ﺑﺎر در ﻗﺎﻫﺮه از ﻧﻮ ﺗﺎﺳﻴﺲ ﺷﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ،ﻣﺼﺮ در ﻣﻴﺎن دﻳﮕﺮان، ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺘﺎزان ﻣﺴﻠﺢ ﻣﺠﺎﻫﺪاﻧﻲ ﻛﻤﻚ ﻛﺮد ﻛﻪ اﻛﻨﻮن در ﺣﺎل ﺟﻨﮓ ﺑﺎ رژﻳﻢ ﺳﻮرﻳﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺷﺎن ﺑﻬﺮه ﺑﺮده و ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺧﻮد را ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻣﺪارس و ﺣﻮﻣﻪ ي ﺷﻬﺮ ﻣﺤﻜﻢ ﻛﻨﻨﺪ. ﺳﺎزﻣﺎن اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ي ﺗﺎﻛﺘﻴﻚ ﻫﺎي ﻣﺎﻛﻴﺎوﻟﻲ ﺷﺎن ،در ﻛﻤﺘﺮ از ﺳﻴﺰده ﺳﺎل ،ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺣﺰب ﻣﺮدﻣﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ .اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ در ﺳﺎل 1941ﺑﺎ ﺳﻌﺪﻳﺴﺖ ﻫﺎ ﻣﺘﺤﺪ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺣﺰﺑﻲ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎخ ) ﺳﻠﻄﺎن( ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻮد .ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺳﻌﺪﻳﺴﺖ ﻫﺎ از ﺣﺮم ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺑﺮﻛﻨﺎر ﺷﺪﻧﺪ ،آﻧﻬﺎ ﻛﻮﭼﻚ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﺮدﻳﺪي در ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺑﻪ رﻗﻴﺐ و ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ آن ﻳﻌﻨﻲ وﻓﺪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ .وﻗﺘﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ وﻓﺪ از ﻣﻘﺎم ﺧﻮد ﺑﺮﻛﻨﺎر ﺷﺪ آﻧﻬﺎ ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺳﻌﺪﻳﺴﺖ ﻫﺎ ﻣﺘﺤﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺟﺎزه داد ﺗﺎ ﻳﻚ ﺳﺎزﻣﺎن ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم اﻟﺠﻮﻻ ﺑﺎ 20000ﻋﻀﻮ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻌﺪﻫﺎ ،اﻳﻦ ﺷﺎﺧﻪ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺘﻪ ي ﻣﻠﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن و ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﺎ ﭘﻴﺶ ﻗﺮاوﻟﻲ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﭘﻴﻮﺳﺖ .ﻣﺪت ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺑﻌﺪ، آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻗﺒﻮل ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺻﺪﻳﻖ ﻣﺸﻬﻮر، رﻫﺒﺮ ﺳﻌﺪﻳﺴﺖ ﻫﺎ ،ﺑﺎ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ ﺳﻌﺪﻳﺴﺖ ﻫﺎ درﺳﺖ ﭘﻴﺶ از اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﭘﻴﻤﺎن اﺗﺤﺎد ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺷﻜﺴﺖ ،ﻛﻪ آن زﻣﺎن ﻧﻴﻢ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻋﻀﻮ و ﻫﻮادار داﺷﺖ .در دﺳﺎﻣﺒﺮ 1948ﻛﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻲ رﻓﺖ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻗﺪرت را ﺑﮕﻴﺮد ،اﻟﻨﻐﺮﺷﻲ، رﺋﻴﺲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ،اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ را ﻣﻤﻨﻮع اﻋﻼم ﻛﺮد. واﻛﻨﺶ آﻧﻬﺎ ﻓﻮري ﺑﻮد .اﻟﻨﻐﺮﺷﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ،ﻳﻚ داﻧﺸﺠﻮي رﺷﺘﻪ ي ﭘﺰﺷﻜﻲ ،ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ .ﺗﻤﺎم ﺳﺎل ،ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺣﺴﻦ اﻟﺒﻨﺎ ) از ﺑﻨﻴﺎن ﮔﺬاران ﻣﺸﻬﻮر اﺻﻼح ﻃﻠﺐ ﺳﻴﺎﺳﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ در ﻣﺼﺮ ﻛﻪ از ﺳﺎل 1906ﺗﺎ 1949زﻳﺴﺖ -م ( ،ﺑﺰرگ
32
Artcult19 ﺑﻪ روﺷﻲ زﻳﺮﻛﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﻫﻴﭻ اﻋﺘﻘﺎدي ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اي ﻧﺪاﺷﺖ .در ﺳﺎل ، 1964ﻳﻚ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺎﺻﺮ اﻋﺪام ﺷﻮد ،او واﭘﺴﻴﻦ ﺳﺨﻨﺎن اش را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺣﻴﺎي دوﺑﺎره ي اﺳﻼم ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ي ﺷﻤﺸﻴﺮي از ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻣﺮﺗﺪ :دوران ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ. ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ،دوره ي اﻟﺤﺎد ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ي " آزادي ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ" ،ﺳﺮﺷﺎر از ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ و ﺑﻲ ﻫﻴﭻ اﺧﻼﻗﻲ ﺟﺰ ﻋﺸﻖ ،و ﺷﺮاب و ﺷﻜﺎر ﻧﻤﺎﻳﺶ داده ﻣﻲ ﺷﻮد .و ﻗﻄﺐ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ " : ﺑﻪ ﻣﺎ ﻗﺪرت ﺑﺪﻫﻴﺪ و ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻛﻨﻴﺪ؛ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ رد ﭘﺎي اﻳﻦ اﻟﺤﺎد را ﻧﺎﺑﻮد ﻛﻨﻴﻢ".
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎي اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ آﺷﻜﺎرا ﻋﺎري از ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ .اﻻﺑﻨﺎ ،اﻣﺘﻨﺎع از ﻃﺮح ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﺮاي " اﺟﺘﻨﺎب از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻔﺮﻗﻪ اي ﺑﺰرگ ﺑﻴﻦ دﺳﺘﻪ ﻫﺎ و ﻓﺮق ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن " ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد .وﻗﺘﻲ در ﻳﻚ روز ﻣﻨﺎﺳﺐ ،رﻫﺒﺮان ﺳﺎزﻣﺎن ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﻲ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﻪ اﻟﺒﻨﺎ اﻃﻼع دادﻧﺪ ﻛﻪ در ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻛﺴﺐ ﻗﺪرت ﻫﺴﺘﻨﺪ ،اﻻﺑﻨﺎ آﻧﻬﺎ را را وادار ﻛﺮد ﻛﻪ او در ﻃﻲ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ،ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي اﺳﻼﻣﻲ رادﻳﻮﻳﻲ را ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﻫﻔﺘﻪ ي ﻛﻮدﺗﺎ ﻃﺮح و اﺟﺮا ﻛﻨﺪ، وﻇﻴﻔﻪ اي ﻛﻪ آﻧﻬﺎ از اﻧﺠﺎم آن ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮدﻧﺪ. ﭘﺲ از ﻣﺮگ رﻫﺒﺮ ،رﻳﺴﻚ ﺑﺮﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻳﻦ ﻃﺮح ﺑﻪ ﻣﺤﻤﻮد اﻟﻘﻀﺎﻳﻲ ،اﻳﺪﺋﻮﻟﻮگ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ واﮔﺬار ﺷﺪ .او در ﻛﺘﺎب ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﺎم " اﺳﻼم و ﻧﻈﺎم اﻗﺘﺼﺎدي" ﻳﻚ ﻓﺼﻞ ﻛﺎﻣﻞ را ﺑﻪ " ﻧﻈﻢ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﺘﻌﺎدل" اﺳﻼم اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳﺖ .ﺑﻌﺪ از ﻣﺮﺧﺺ ﻛﺮدن " ﻣﺎرﻛﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻳﻬﻮدي ﺑﻮدن اش" ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻛﻠﻤﻪ ،او راز ﻧﻈﻢ اﻗﺘﺼﺎد اﺳﻼﻣﻲ را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻓﺎش ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ " ﺗﻨﻬﺎ اﺳﻼم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻧﺠﺎت ﺑﺸﺮﻳﺖ را دارد" .اﻳﻦ راز ﭼﻴﺴﺖ؟ او ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﺪ ":اﻳﻦ ﻫﻤﺎن ﻧﻈﻢ اﻗﺘﺼﺎدي اﺳﺖ ﻛﻪ اﺑﺘﺪا در اﻳﺘﺎﻟﻴﺎي ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ و ﺳﭙﺲ در آﻟﻤﺎن ﻧﺎزي اﺟﺮا ﺷﺪ و ﻫﻨﻮز در دﺳﺘﻮر ﻛﺎر اﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﻛﻨﺘﺮل دوﻟﺘﻲ ِ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎي ﺑﺰرگ و ﺳﻬﻢ اﻓﺰون ﺑﺮ ﭘﻨﺠﺎه درﺻﺪي دوﻟﺖ در اﻳﻦ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎ در ﺣﺎل اﺟﺮاﺳﺖ " 8 ".اﻳﻦ اﻗﺘﺼﺎد اﺳﻼﻣﻲ" در واﻗﻊ ﺑﻪ وﺿﻮح اﻗﺘﺼﺎد دوﻟﺘﻲ و ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﺮدن اﻗﺘﺼﺎد اﺳﺖ ،ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ اول ﺑﻪ اﺟﺮا درآﻣﺪ .ﺳﻌﻴﺪ ﻗﻄﺐ ،از دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﻜﺮان اﺧﻮان،
در ﻛﺸﻮرﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ،ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ اﻧﺪازه در اراﺋﻪ ي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اي ﺑﺮاي دوﻟﺖ اﺳﻼﻣﻲ ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮدﻧﺪ .در ﺳﺎل 1972وﻗﺘﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻣﺎرات ﻣﺘﺤﺪه ي ﻋﺮﺑﻲ از ﺣﺴﻦ اﻟﺘﺮاﺑﻲ، ﭘﻴﺸﻮاي ﺑﺰرگ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ در ﺳﻮدان دﻋﻮت ﻛﺮد ﺗﺎ ﻳﻚ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ، او در آﻏﺎز ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﻔﻲ داد -و ﮔﻔﺖ " :اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ ي دﺷﻮاري اﺳﺖ" .اﻣﺎ آﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﻣﺘﻨﺎع را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ و او ﺑﺎ ﻛﻤﻚ دﻻرﻫﺎي ﻧﻔﺘﻲ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﺳﺎزﻣﺎن داد .اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ اي ﺑﻮد ﻛﻪ رﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر اﻣﻴﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻣﺘﺤﺪ ﻋﺮب ،ﺷﻴﺦ زﻳﺪ ﺑﻦ ﺳﻠﻄﺎن ،ارﺑﺎب ﻣﻄﻠﻖ اﺑﻮذﺑﻲ آن را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ. ﺣﺘﻲ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺳﻮرﻳﻪ ﻫﻢ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻲ رژﻳﻤﻲ ﻛﻪ در اﻗﻠﻴﺘﻲ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار داﺷﺖ ،ﻧﺸﺪ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ آﻧﻬﺎ آﺷﻜﺎرا در ﻣﻸ ﻋﺎم ﺟﻨﮕﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﻛﻤﻚ ﻫﺎي ﻛﻼﻧﻲ ﻛﻪ از اردن ،ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدي و ﺟﺎﻫﺎي دﻳﮕﺮ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ -اﺳﺎﺳﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ
33
Artcult19 ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ،ﺣﺘﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﭼﻬﺎر ﺧﻠﻴﻔﻪ .ﻣﺤﻤﺪ ﻫﺮﮔﺰ در ﺑﺮﻳﺪن از ﺳﻮره ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺗﻜﺎﻣﻞ ﺧﻄﺒﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﻮد ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﻜﺮد ﻳﺎ در ﺧﻮاﺳﺘﻦ از ﻣﺘﺤﺪﻳﻨﺶ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﻲ ﻧﻈﻢ در ﻗﺮآن آورده ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎن ،ﺳﻮره ﻫﺎي ﻣﺸﻬﻮر ﻣﻜﻲ در ﻃﺮﻓﺪاري از ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﻴﻦ) ﺳﺮﻛﻮب ﺷﺪه ﻫﺎ( ﺑﺎ ﺳﻮره ﻫﺎﻳﻲ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ از ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ دﻓﺎع ﻣﻲ ﻛﺮد " :اﷲ ﮔﻔﺖ ،ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻲ را ﻣﻮرد ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻗﺮار ﻣﻲ دﻫﻴﻢ و ﺑﺮﺧﻲ را ﺧﻴﺮ ،ﺑﺪون اﻳﻦ ﻛﻪ ﺛﺮوت ﺷﺎن اﻫﻤﻴﺘﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ" .اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺬر ﻣﻮﺟﻪ اي داﺷﺖ ،اﻣﺎ او آﻳﺎ ادﻋﺎ ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻪ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ اﷲ اﺳﺖ و اﻋﻤﺎل اش ﺧﻠﻞ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ؟
از اراﺋﻪ ي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اي ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺟﺬب ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ رژﻳﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪه ي ﻣﻦ ،اﻳﻨﻬﺎ ﺗﺼﺪﻳﻖ آﺷﻜﺎري اﺳﺖ از اﻣﻜﺎن ﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﭘﻴﺎده ﺳﺎزي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي اﺳﻼﻣﻲ در ﻫﺮ ﻣﺪﺗﻲ ،آن ﻫﻢ در ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﺎﻻﻳﻲ و ﻧﺘﺎﻳﺞ آن ﺑﻪ ﻧﻈﻤﻲ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ آﻣﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ،در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺪارد.
ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﭼﻪ؟
دوران ﭼﻬﺎر ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ آن " ﻋﺼﺮ ﻃﻼﻳﻲ" اي ﻧﺒﻮد ﻛﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻨﺪ .آن دوره ،ﻋﺼﺮ ﻧﺒﺮدﻫﺎي ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﻗﺪرت ﺑﻮد .از آن ﭼﻬﺎر ﺧﻠﻴﻔﻪ ي" راﺳﺖ ﻛﻴﺶ" ﺗﻨﻬﺎ اﺑﻮﺑﻜﺮ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣﺮد و ﺧﻼﻓﺖ اش ﺑﻪ ﻃﻮر اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻮد .ﺳﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ ي دﻳﮕﺮ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ :ﻋﻤﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ ﻏﻼم اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ؛ ﻋﺜﻤﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ ﻳﻜﻲ از ﭘﺴﺮان اﺑﻮﺑﻜﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﺒﺪ اﻟﺮﺣﻤﺎن ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ؛ و ﻋﻠﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮدش ﺑﺎ ﺗﻘﻮا ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ .ﻛﻤﺘﺮ از 37ﺳﺎل ﭘﺲ از ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ دوﻟﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﺮب در ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻤﺪ ،در دﺳﺘﻪ ي ﻣﻮﻣﻨﺎن ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ داده ﺑﻮد ﻛﻪ در اﻳﻤﺎن و ﺷﺮﻳﻌﺖ ،در ﻳﻚ ﺑﻠﻮك ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﻪ دو ﮔﺮوﻫﻲ ﻣﻨﺸﻌﺐ ﺷﺪ ﻛﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮﻧﻲ ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﺎن ،در اﺛﺮ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ از اراﺋﻪ ي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اي ﺑﺎ ﻣﻌﻨﻲ ﺑﺮاي ﺗﻮده ﻫﺎي ﻣﺴﺘﻀﻌﻒ ،ﻋﻮام ﻓﺮﻳﺒﻲ را ﺑﻪ ﺣﺪ ﻛﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ و ﺷﻌﺎر ﺳﺎده ي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه اﻧﺪ ،اﺳﻼم ﺧﻠﻔﺎي راﺷﺪي ) ﭼﻬﺎر ﺧﻠﻴﻔﻪ ي ﺻﺪر اﺳﻼم (، ﻛﻪ "راﺳﺖ ﻛﻴﺶ" ﺑﻮدﻧﺪ و ﻓﺮض ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﺧﻼف ﺧﻮد در اﺣﺘﺮام اﻛﻴﺪﺷﺎن ﺑﻪ ﻗﺮآن و ﻃﺮﻓﺪاري از ﻣﺸﻮرت اﻧﺠﻤﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮدﻧﺪ .اﻻﻓﻐﺎﻧﻲ ﺣﺘﻲ از ﺑﺎزﮔﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ ﺧﻠﻴﻔﻪ ي ﺑﺎده ﮔﺴﺎر ،ﻳﻌﻨﻲ ﻫﺎرون اﻟﺮﺷﻴﺪ ،ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ،زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﺳﻼم ﺣﺘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻫﺮ دوره ي دﻳﮕﺮي ،ﺑﻪ ﻧﻘﺶ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺻﺮﻓﺎ دوﻟﺘﻲ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺷﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮري اﺳﻼم اﺳﺖ ﻧﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﺻﻮل ﺟﺰﻣﻲ ﺧﻮد اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارد. اﻳﻦ واﺿﺢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺮآن ،ﻳﻌﻨﻲ ﻧﻈﺎم ﻧﺎﻣﻪ ي ﻓﺮاﺗﺎرﻳﺨﻲ اﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ ،ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ رﻋﺎﻳﺖ
از زﻣﺎن ﺧﻼﻓﺖ ﻣﻌﺎوﻳﻪ ،ﺧﻠﻴﻔﻪ ي ﭘﻨﺠﻢ و ﺗﺤﻜﻴﻢ اﺳﺘﻴﻼي ﻋﺮب – ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻃﺒﻘﻪ ي
34
Artcult19 اي ﻛﻪ اﻧﻘﻼب ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ،ﭘﺮوژه اي ﻣﺘﺮﻗﻲ اي ﻧﺒﻮد.
ﺣﺎﻛﻢ ،ﻗﺮآن داﺋﻤﺎ زﻳﺮ ﭘﺎﻫﺎي ﺧﻠﻔﺎي اﺳﻼم ﻟﮕﺪﻣﺎل ﻣﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ از آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻧﻮع ﻓﻠﺴﻔﻪ ي ﺗﺎرﻳﺦ و اﻳﺪوﺋﻮﻟﻮژي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺑﺎزﺗﻮزﻳﻊ ﻗﺪرت و ﻛﺎﻻﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ.
ﺑﺮﻋﻜﺲ ،در اﻳﺮان ،اﺳﻼم ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺗﺒﺮﻳﻚ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﻨﺞ ﻗﺮن دﻳﺮﺗﺮ از اروﭘﺎي ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ ،ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﻨﻲ ﺻﺪر ،در رأس ﺣﻜﻮﻣﺖ ،در " اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ " اش در ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮد ":آﻳﺎ درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﻜﻤﻪ اي ﺷﺒﻴﻪ ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ در داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﻮد؟ " ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪس در ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﺸﻮر از اﺑﺘﺪا زﻳﺮ ﻧﻈﺮ اﺳﻘﻒ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﺘﻴﺰ ﺧﻮن ﺧﻮار ،آﻳﺖ اﷲ ﺧﻠﺨﺎﻟﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد.
ﺷﻴﻌﻴﺎن ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﻪ دوران ﭼﻬﺎر ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ .اﺑﻮﺑﻜﺮ ،ﻋﻤﺮ و ﻋﺜﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان " ﻏﺎﺻﺒﺎن" ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻧﺪ .در واﻗﻊ ،ﻋﻠﻲ ﺑﻪ ﺑﻴﻌﺖ ﻛﺮدن ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻲ ﻣﻴﻞ ﺑﻮد و ﺣﻜﻮﻣﺖ آﻧﻬﺎ را ﻣﻜﺮوه ﻣﻲ داﻧﺴﺖ .و اﮔﺮ ﻋﺜﻤﺎن در ﻛﺴﺐ ﻗﺪرت ﺑﺮ او ﻏﺎﻟﺐ ﺷﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻋﻠﻲ از ﻣﺘﺎﺑﻌﺖ ﺑﺎ ﻋﻤﺮ و اﺑﻮﺑﻜﺮ اﻣﺘﻨﺎع ﻛﺮد .ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﺷﻮرﺷﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻋﺜﻤﺎن را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ از ﻫﻢ ﭘﻴﻤﺎﻧﺎن ﻋﻠﻲ ﺑﻮدﻧﺪ.
اﻳﻦ ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺻﺮﻓﺎ ﻛﺎر ﺣﺰب ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ ﻧﺒﻮد ،ﺑﻠﻜﻪ ﻛﺎر ﺗﻤﺎم ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ در راس ﻗﺪرت ﺑﻮدﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﻧﺎﺗﻮان از ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﺤﺮان ، ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﺪﺧﻮﻳﻲ و ﺗﻜﻨﻴﻚ ﺳﺮﻛﻮب ﺟﺎﺑﺮاﻧﻪ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮﻧﺪ .ﻃﺒﻘﻪ ي ﻛﺎرﮔﺮ اﻳﺮان ﺑﻴﺶ ﺗﺮ از 70000ﻋﻀﻮ ﺧﻮد را در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮاي ﺧﻼﺻﻲ از ﺷﺎه از دﺳﺖ داد .ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎداش آﻧﻬﺎ در دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻗﺮون وﺳﻄﺎﻳﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ،ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ي ﺗﺮس ﻫﺎ و ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر از ﺗﻮرم اﻗﺘﺼﺎدي ) 70درﺻﺪ( ،ﺑﻴﻜﺎري ) 4ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺑﻴﻜﺎر( ،و ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺷﻼق ﺧﻮردن در ﻣﻸ ﻋﺎم ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻛﺎر ﺳﺎده ي آﺑﺠﻮ ﻧﻮﺷﻴﺪن ،ﻳﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻛﻪ زﻧﻲ در ﺳﺎﺣﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﺨﺼﻮص ﻣﺮدان اﺳﺖ ﺷﻨﺎ ﻛﺮده اﺳﺖ .دو ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﻌﺘﺎد ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﻛﻪ ﺑﻴﺶ ﺗﺮ از اﻫﺎﻟﻲ ﺟﻨﻮب ﺗﻬﺮان ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺷﺶ ﻣﺎه در ﻛﻤﭗ ﻣﺤﺒﻮس ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ -در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻋﺪام ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ.
اﻳﺮان ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﻼﻓﺖ ﻋﻠﻲ ،ﻳﻌﻨﻲ از آﻏﺎز ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن دوران ﺟﻨﮓ داﺧﻠﻲ ﻋﻠﻨﻲ ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از آﺷﻔﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ دوره ﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﻞ اﺳﻼم ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .از اﻳﻦ ﺣﻴﺚ ،اﻳﺮان ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﻲ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮگ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﺗﺼﻮر ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ در اﻳﺮان ِ دوران ﺧﻤﻴﻨﻲ ،اﺳﻼم از ﺣﺪ و ﻣﺮزﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك اﺻﻼح ﻃﻠﺒﻲ وﻫﺎﺑﻲ ﺑﺎ ﭘﺎن اﺳﻼﻣﻴﺴﻢ و ﻋﻘﻴﺪه اش ﺑﻪ ﺟﻬﺎد ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺗﻜﺎﻣﻞ ﻏﺎﻳﻲ ﺧﻮد رﺳﻴﺪ :ﻣﺮﺣﻠﻪ ي اﻧﻘﻼﺑﻲ .آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ذﻫﻨﻲ ،از درك دوران ﺧﻮد ﻧﺎﺗﻮان ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﻲ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻤﻴﻨﻴﺴﻢ ،در دوره
35
Artcult19 اﻳﻦ ﻛﻴﺶ ﻣﺮگ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﻴﺎري از ﺟﻮاﻧﺎن ﻃﺒﻘﻪ ي ﻣﺘﻮﺳﻂ را ﻣﺠﺬوب ﻛﻨﺪ ،ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ و از آزادي و روش ﻫﺎي آزادي ﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ وﺣﺸﺖ زده اﻧﺪ .اﻣﺎ ﻫﻴﭻ راه ﺣﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي ﻣﺸﻜﻼت واﻗﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻨﻴﺎن ﻫﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮان را ﺗﻜﺎﻧﻲ دﻫﺪ.
اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﻄﻖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ،ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺗﺮ از ﺗﻤﺎم ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ﻫﺎ در ﺗﻤﺎم ادﻳﺎن اﺳﺖ. ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻛﻪ در آﻏﺎز ،در ﺑﺎور ﺧﻮد از ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻋﻼج ﻣﻌﺠﺰه آﺳﺎي ﻋﺎﻟﻢ را در او ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻛﻨﻮن از او ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و در اﻧﺘﻈﺎر ﻛﻮدﺗﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎي ﻓﺮودﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ در ﺧﺪﻣﺖ او ﺑﻮدﻧﺪ، اﻣﺮوز ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ ﺑﺎ ﺳﺮﻛﻮب اﻣﺜﺎل ﺧﻠﺨﺎﻟﻲ در رﻧﺞ اﻧﺪ .ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از دﺧﺎﻟﺖ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ در ﺣﺎل ﻣﺒﺎرزه ي داﺋﻤﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر اﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺘﻲ اﻋﺘﺼﺎب ﻫﺎي ﺧﺎص ﺧﻮد را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻢ ﻛﺎري ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ.
ﻛﺴﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻛﻪ از ﺗﺤﺠﺮ ﺗﺎرﻳﺨﻲ در ﻋﺬاب اﺳﺖ و در ﻛﺘﺎب اش " ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ" ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﺪي اي ﻣﺜﻞ ﻟﻮاط ﻳﻚ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎ اﻻﻏﻲ ﺑﻴﻨﻮا ﺳﺮو ﻛﺎر دارد ،ﻛﺴﻲ ﻛﻪ از اﻳﺠﺎد ﺑﻮرژوازي اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﺎﺗﻮان اﺳﺖ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺑﻪ آﻏﻞ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺎزﮔﺮدد ﻳﺎ ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﺷﻮروي ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد .ﺑﻨﻲ ﺻﺪر اﻋﺘﺮاض ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ " :ﻣﺎ اﻣﺮوز اﺳﺘﻘﻼل ﻛﻤﺘﺮي دارﻳﻢ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺳﻠﻄﻪ ي ﺷﺎه ﺑﻮدﻳﻢ .ﺑﻮدﺟﻪ ي ﻣﺎ ﺑﻪ اﻋﺘﺒﺎر ﺑﺎﻧﻚ ﻫﺎي ﺧﺎرﺟﻲ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ .واﺑﺴﺘﮕﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺴﻠﺢ و ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺧﺎرﺟﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻏﻢ اﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ 9 ".آﻳﺎ ﺑﻨﻲ ﺻﺪر ،ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻌﻨﻮي اﻣﺎم ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم درك ﻛﺮد ﻛﻪ در ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺎزار ﻳﻜﺴﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ ،اﻳﺮان ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺧﻮاه اﻣﺎم زﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮاه ﻧﺒﺎﺷﺪ؟ آﻳﺎ او درك ﻧﻜﺮد ﻛﻪ ﻗﺮآن ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻗﺮار دارد ﻳﻌﻨﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻧﻜﻲ ،ﻛﺎرﺑﺮدي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﭘﻴﺶ از رﻓﺘﻦ ﺷﺎه ،اﻗﺘﺼﺎد داﻧﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎ ﺧﻴﺎل راﺣﺖ وﻋﺪه دادﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻧﻜﻲ ﺷﺎه را ﻟﻐﻮ ﻛﻨﻨﺪ " ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ رﺑﺎﺧﻮاري در ﻗﺮآن ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ" .او اﻛﻨﻮن ﻓﻬﻤﻴﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻧﻮزده ﺷﺮط ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﻧﻮزده ﺳﺎل ﻃﻮل ﻣﻲ ﻛﺸﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻲ
ﺑﺮﺧﻼف آﻧﭽﻪ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت اﺳﻼﻣﻲ ادﻋﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و آﻧﭽﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﭼﭗ ﮔﺮاﻳﺎن ﻏﺮﺑﻲ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ، اﻳﺮان اﻣﺮوز ،اﺣﻴﺎي اﺳﻼم را ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﺑﺎﻧﮓ وداع ﺑﺎ آن اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ زﻳﺒﺎﻳﻲ اﺳﺖ. ﻣﻐﻠﻄﻪ ي اﺳﻼﻣﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺮدم ﻧﻴﺰ در دام آن اﻓﺘﺎدﻧﺪ ،اﻣﺮوز ،رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﺮﻃﺮف ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑﻴﺪاري " ﻋﺎﻣﻪ ي ﻣﺮدم " ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻐﻠﻄﻪ ﻣﻬﻠﻚ ﺑﺎﺷﺪ .در واﻗﻊ ،ﻫﺮﭼﻨﺪ " ﻋﺎﻣﻪ ي ﻣﺮدم " ﺑﻪ آﻓﺖ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﮔﺮاﻳﻲ ﻗﺮآﻧﻲ آﻟﻮده ﺷﺪﻧﺪ ،در ﻫﻤﻪ ﺟﺎ از اﻳﻦ اﷲ ﻓﺮا اﻧﺘﺰاﻋﻲ ﻧﺎراﺿﻲ اﻧﺪ – اﷲ اي ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻔﺎي ﻧﻘﺶ در زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه ي آﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر دور و درك ﻧﺸﺪﻧﻲ اﺳﺖ. ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺎﻣﻪ ي ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ،ﻫﻢ در اﻓﺮﻳﻘﺎ و ﻫﻢ در آﺳﻴﺎ ،ﺗﺎ اﻳﻦ ﺣﺪ ﺑﻪ آﻳﻴﻦ ﻫﺎي ﻣﻠﺤﺪاﻧﻪ و ﺗﻮﺗﻤﻴﻚ در ﻇﺎﻫﺮ ِ اﺳﻼم ﻋﻼﻗﻪ دارﻧﺪ.
36
Artcult19 ﻛﺮد و ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ" .او ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن اش اداﻣﻪ داد و آن را ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﻳﺎن داد ﻛﻪ " ﺷﻤﺎ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺟﻬﻞ ﻋﺎﻣﻪ ي ﻣﺮدم درﺑﺎره ي ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﻼم ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮﻳﺪ" 10 .در واﻗﻊ ،اﺳﻼم ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﻚ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي از ﺟﺰﻣﻴﺎت ﻣﻬﻠﻚ -ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ﺳﺮﭘﻴﭽﻲ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ از روزه ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﺎه رﻣﻀﺎن اﻣﺴﺎل در ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ اﻳﺮان و ﻣﺼﺮ ،ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ اﺳﻼﻣﻲ در آن ﺣﻜﻤﻔﺮﻣﺎﺳﺖ.
ﻣﺴﻠﻤﺎن ،ﺑﻪ ﺑﺖ ﻫﺎ ،ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻫﺎ ،ﺟﺎدوﮔﺮﻫﺎ و ﻣﻘﺒﺮه ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ او ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ رﻧﺞ ﻫﺮ روزه اش ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻛﻨﺪ ،و ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي درﻣﺎن ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎ و ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻲ آﻳﻨﺪه اش ،اﺣﺘﺮام ﻣﻲ ﮔﺬارد .اﻳﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎن زﺑﻮن ،ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺷﮕﻔﺘﻲ و ﻫﻮاﺧﻮاﻫﻲ اش ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲ رﺳﺪ ﺑﻲ ﻣﻴﻞ و ﺣﺘﻲ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻛﺎرﺑﺮد ﺗﺤﺖ اﻟﻠﻔﻈﻲ ﺑﺮﺑﺮﻳﺖ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﺮآﻧﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ او را ﺑﻪ زﻫﺪ و رﻳﺎﺿﺖ ،اﺧﺘﮕﻲ ،ﺷﻼق و ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺣﺴﻦ اﻟﺒﻨﺎ ،در ﺳﺎل
ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺨﺸﻲ از ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ ﺳﺎزي اﺳﺘﺒﺪادي ﺗﻤﺎم ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎي ﻣﺼﺮف ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﺳﺖ .ﻓﻜﺮ ﻛﺮدن ﺧﺎرج از ﺣﻴﻄﻪ ي اﻳﻦ ﻣﺪل ﻫﺎي ﻣﺴﻠﻂ )ﻛﻪ اﺳﻼم ﺑﺮاي ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺮاي ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ،ﻳﻬﻮدﻳﺖ ﺑﺮاي ﻳﻬﻮدﻳﺎن و رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ اﺳﺖ( ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .ﻫﻴﭻ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮاي آزادي و ﺗﺄﻣﻞ اﻧﺘﻘﺎدي وﺟﻮد ﻧﺪارد .اﻳﻦ اﺳﺘﺒﺪاد در اﻳﺮان دوره ي ﺧﻤﻴﻨﻲ در ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺘﺠﺎوزاﻧﻪ دﺧﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﺣﺘﻲ در آزادي اﻧﺘﺨﺎب ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺮاي زﻧﺎن و اﻧﺘﺨﺎب ﻏﺬا ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ. ﺗﺤﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﻳﻚ ﺗﻤﺪن ﺳﻮداﮔﺮ ﻛﻪ ﻫﺮ روز ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ ﻣﺮدم را ﻓﻘﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و در ﺷﻴﻮه ي ﻛﺎر ﺧﻮد ﺳﺮﺳﺨﺖ اﺳﺖ ،ﻫﺮ ﺧﻼﻗﻴﺖ و آﻓﺮﻳﻨﺸﻲ ﻟﺰوﻣﺎ ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ اﺳﺖ .وﻗﺘﻲ اﺧﻼﻗﻴﺎت ﺧﻤﻴﻨﻴﺴﺘﻲ ﻫﻨﺠﺎر ﺷﻮد ،ﻫﺮ ﺗﻔﻜﺮ ﻳﺎ ﻋﻤﻞ " ﻧﺎ ﻫﻨﺠﺎري" را ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮان ﻣﺠﺎزات ﻛﺮد.
1947ﺑﻪ ﺗﻌﺪادي از اﻋﻀﺎي اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ، ﻟﺤﻈﻪ اي ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ اﻗﺮار ﻛﺮد ﻛﻪ اوﻟﻴﻦ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ در راه اﺳﻼﻣﻲ ﺳﺎزي ﻣﺠﺪد ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺳﻜﻮﻻر ﺑﺎ آن روﺑﻪ رو ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ از ﻧﻈﺮ او دﺷﻤﻨﻲ ِ ﻣﺮدم ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .او ﮔﻔﺖ " :ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ي ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي اﻛﺜﺮﻳﺖ ﻫﻨﻮز ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻧﺎ ﮔﺸﻮده اﺳﺖ .روزي ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻮاﻋﻆ ﺷﻤﺎ را درﻳﺎﺑﻨﺪ و درك ﻛﻨﻨﺪ ﭼﻪ ﻣﻘﺎﺻﺪي ﺑﺮاﻳﺸﺎن درﺑﺮدارد ،ﺑﻪ ﺷﺪت در ﺑﺮاﺑﺮش ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ
ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ،ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺠﺎزات ﺑﺮاي ﻋﺒﺮت ،ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﺮاي اراﺋﻪ ﻧﺪارد .اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻲ از ﻓﺮآﻳﻨﺪ اﻧﺤﻼل دوﻟﺖ در ﺟﻬﺎﻧﻲ
37
Artcult19 .1
اﺳﺖ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲ ﺷﻮد .اﮔﺮ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ در ﭘﻲ ﻛﺴﺐ ﻗﺪرت ﺑﻮدﻧﺪ، ﭘﺲ از ﺷﻜﺴﺖ و ﺳﻘﻮط ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﻈﺎر ﺧﻤﻴﻨﻴﺴﻢ، آﻧﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم را ﺑﺎ ﺑﺤﺮان، ﺗﺮورﻳﺴﻢ و ﺟﻨﮓ ﻫﺎي آﺷﻜﺎر و ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺪﻧﻲ ﺑﻲ ﺛﺒﺎت ﺳﺎزﻧﺪ .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ اﻣﺮ واﺿﺢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻗﺪرت دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ ،ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺬﻳﺮش در ﻗﺪرت ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﻧﻴﺮوي آن ﭘﻴﺶ از آﻏﺎز ﺷﺪن از رﻣﻖ ﺧﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد.
.2
.3
.4 ﻧﻴﭽﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ" :ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﺧﺪا ،دﺷﻮارﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ،ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺳﺎﻳﻪ ي اوﺳﺖ" .ﺳﺎﻳﻪ ي ﺑﺪﺷﮕﻮن اش ،اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﺗﺨﺪﻳﺮ و ﺗﺤﻤﻴﻖ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺬﻫﺐ و ﻧﻤﺎﻳﺶ را ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﺑﺎزﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؛ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي اﺳﺘﺜﻤﺎر و ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﻲ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ و آﻓﺖ ﻋﻮاﻃﻒ ،دﻟﺘﻨﮕﻲ ،ﻧﺎاﻣﻨﻲ و ﺗﺒﺎﻫﻲ ،اﻧﻔﻌﺎل ﮔﺴﺘﺮده ،ﻧﻤﺎﻳﺸﻲ ﻛﻪ ﭼﻴﺰي ﺟﺰ ﺧﻮد را ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ ،اﺳﺮاف و ﺳﻮء ﺗﻐﺬﻳﻪ ،ﺗﺮس و ﺟﻨﮓ .اﮔﺮ ﻣﺬﻫﺐ ،آه ﺧﻠﻖ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﮔﺎن اﺳﺖ ، وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺨﻠﻮق دﻳﮕﺮ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪه ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﺧﺎﻟﻖ ﺗﺎرﻳﺦ ﻫﺮ روز ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ ،وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
.5
.6
.7
.8 ﭘﺎﻧﻮﺷﺖ .9
اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در " ﺧﻤﺴﻴﻦ" ،ﻧﺸﺮﻳﻪ ي ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻲ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺧﺎور ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ) . (1981ﻧﺴﺨﻪ ي اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﺧﻤﺴﻴﻦ را اﻳﺘﺎﭼﺎ ﭘﺮس Itacha Pressو ﺑﻌﺪا زد ﭘﺮس Zed Pressﻣﻨﺘﺸﺮ و ﺗﻮزﻳﻊ ﻛﺮد. ارﺟﺎﻋﺎت
.10
38
ﻣﻘﺎﻟﻪ ي ﻣﺮا ﺑﻪ ﻧﺎم " ﻣﻮﺿﻌﻲ درﺑﺎره ي ﻣﺬﻫﺐ" ) ﻋﺮﺑﻲ( ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ در اﻟﻄﻼﻋﻴﻪ ،ﺑﻴﺮوت. 1972 ، ﺑﺨﺸﻨﺎﻣﻪ ي ﺣﺴﻴﻦ اﺑﻦ ﻋﻠﻲ ،رﻫﺒﺮ اﻧﻘﻼب ،در " ، M. Atiasاﻧﻘﻼب ﺑﺰرگ ﭘﺎن ﻋﺮب" ) ﻋﺮﺑﻲ( ،دﻣﺸﻖ، . 1978 ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اي در ﻧﺸﺮﻳﻪ ي روزاﻧﻪ ي ﻟﺒﻨﺎﻧﻲ " اﻟﺼﻔﻴﺮ" 10 ،آﮔﻮﺳﺖ، .1980 ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎدات " ،اﻻﻫﺮام" را ﺑﺒﻴﻨﺪ 4 ،ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ.1980 ، اﻳﻦ ﺧﺎﺗﻤﻪ ي آن ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ در ﻣﻘﺎﻟﻪ ي اول اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ در ﺟﻮﻻي 1967در ﻣﺼﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ. " رﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر در ﻛﺸﻮر ﻫﺰار و ﻳﻚ Le Canard ﭼﺸﻤﻪ" در 8 ، Enchainéﻣﺎرس . 1980 ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ اي ﻛﻪ در روزﻧﺎﻣﻪ ي ﺗﻮﻧﺴﻲ " اﻟﺼﺒﺎح" در 6ﻓﻮرﻳﻪ ي 1980ﭼﺎپ ﻣﺠﺪد ﺷﺪ. "اﺳﻼم و ﻧﻈﻢ ﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي " ) ﻋﺮﺑﻲ( در اﻟﻜﺘﺎب ،ﺑﻴﺮوت ،ﺻﻔﺤﻪ ي . 62-3 روزﻧﺎﻣﻪ ي " اﻻﻧﻮر" ﺑﻴﺮوت24 ، ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ . 1980 ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي ﺷﻬﻴﺪ ﺣﺴﻦ اﻟﺒﻨﺎ ،رﺳﺎﻟﻪ اي ﻛﻪ در ﺗﻮﺳﻂ ﻋﺒﺎد اﻟﺮﺣﻤﺎن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ) ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي ﻟﺒﻨﺎﻧﻲ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ( ،ﺑﻴﺮوت. 1980 ،
Artcult19 ﻳﺎزده ﺗﺰ درﺑﺎره ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺣﻴﺎت ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ
ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺸﺎﺑﻪ ،اﺑﺘﺪاﻳﻲ ﺗﺮﻳﻦ اﺣﺘﻴﺎط ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ، ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار دادن ﭘﺪﻳﺪه ﻫﺎﻳﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺘﻨﻮع، ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺣﻴﺎت ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن در ﻣﺼﺮ ،ﺳﻮرﻳﻪ ،ﺗﻮﻧﺲ ،ﺗﺮﻛﻴﻪ، ﭘﺎﻛﺸﺘﺎن ،اﻧﺪوﻧﺰي ،ﻳﺎ ﺳﻨﮕﺎل ،دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻧﻈﺎﻣﻲ
ي اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ آن در ﺳﺎل 1987در اﻳﻨﺘﺮﻧﺸﻨﺎل
ﺿﻴﺎءاﻟﺤﻖ در ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن ،ﻗﺬاﻓﻲ در ﻟﻴﺒﻲ ،ﺗﺼﺮف ﻗﺪرت ﺗﻮﺳﻄﺮوﺣﺎﻧﻴﺎن ﺷﻴﻌﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﻳﺎ ﭼﺮﻳﻚ ﻫﺎي اﻓﻐﺎن ،و ﻏﻴﺮه را در ﻳﻚ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﻳﻜﺴﺎن ﻣﺎﻧﻊ
اﺳﻼﻣﻲ ،ﻣﺘﻨﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪ ي ﻳﻚ ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﺖ ﻟﺒﻨﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻧﺎم ژﻳﻠﺒﺮت آﭼﻜﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺎل 1981ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﺖ رﻳﻮﻳﻮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺣﺘﻲ ﭘﺪﻳﺪه ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺳﻄﺢ ﻛﺎﻣﻼ ﻳﻜﺴﺎن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﻨﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ در ﻣﺼﺮ و ﺳﻮرﻳﻪ ،ﻛﺎرﻛﺮد و ﻣﺤﺘﻮاي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻛﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻫﺪاف ﺑﻼواﺳﻄﻪ
ﻳﺎزده ﺗﺰ درﺑﺎره ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺣﻴﺎت
ﻣﺘﻔﺎوت آﻧﻬﺎ ﺗﻌﻴﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ
ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ،در ﺑﻄﻦ ﺗﻮاﻓﻖ آﻧﻬﺎ درﺑﺎره ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺧﺮوي ،وراي ﺗﻮاﻓﻖ آﻧﻬﺎ درﺑﺎره ﻣﺴﺎﺋﻞ زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه ،وﻗﺘﻲ درﺑﺎره ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﻲ رﺳﻨﺪ ،و ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﻣﺸﺎﺑﻬﺖ و ﺣﺘﻲ ﻳﻜﺴﺎﻧﻲ ﻧﺎم ﻫﺎ و اﺷﻜﺎل ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ آﻧﻬﺎ ،اﺳﺎﺳﺎ ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎﻳﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ .درﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎن ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺳﻴﺎﺳﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻌﻴﻨﻲ
ژﻳﻠﺒﺮت آﭼﻜﺎر وﺣﻴﺪ وﻟﻲ زاده ﺗﺰ ﻧﺨﺴﺖ -ﮔﺴﺘﺮه و ﺗﻨﻮع اﺷﻜﺎل ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺣﻴﺎت
ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻲ اﻧﺪ .
ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ،ﻛﻪ ﻣﻬﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮ آﻏﺎز آﺧﺮﻳﻦ رﺑﻊ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪه اﺳﺖ ،ﻣﺎﻧﻊ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻓﺮﺿﻴﺎت ﺗﻌﻤﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺷﺘﺎب زده ﻣﻲ ﺷﻮد .ﻫﻤﺴﺎن ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﺴﻴﺴﻢ ﻛﺎرﮔﺮان ﻟﻬﺴﺘﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﺴﻴﺴﻴﻢ ارﺗﺠﺎع ﻓﺮاﻧﻜﻮ ﻛﺎﻣﻼ
ﺗﺰ دوم -ﭼﻴﺰي ﺑﻪ ﻧﺎم ﻓﻮران اﺳﻼم در ﺳﻴﺎﺳﺖ وﺟﻮد ﻧﺪارد .اﺳﻼم و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﻤﻮاره ﺟﺪا ﻧﺸﺪﻧﻲ ﺑﻮده اﻧﺪ ﭼﺮا ﻛﻪ اﺳﻼم دﻳﻨﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ در ﻣﻌﻨﺎي رﻳﺸﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ اﻳﻦ واژه اﺳﺖ .درﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ي ﺟﺪاﻳﻲ دﻳﻦ از دوﻟﺖ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﭼﻴﺰي ﻓﺮاﺗﺮ از ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ اي ﺳﻜﻮﻻرﻳﺴﺘﻲ اﺳﺖ. ﺑﻠﻜﻪ آﺷﻜﺎرا ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ اي ﺿﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ﺟﺮﻳﺎن ﻫﺎي ﻋﻤﺪه ي ﻣﻠﻲ ﮔﺮاﻳﻲ ﺑﻮرژواﻳﻲ و ﻳﺎ
اﺷﺘﺒﺎه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ،اﮔﺮ ﭼﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻧﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك ﺗﺎرﻳﺦ دﻫﻘﺎﻧﻲ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﻟﻬﺴﺘﺎن و ﻳﺎ آن ﻣﺤﺘﻮاي ﺳﻴﺎﺳﻲ و اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻛﻪ اﺷﻜﺎل ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﺴﻴﺴﻢ در آن ﻣﺸﺘﺮك اﺳﺖ را ﻧﺎدﻳﺪه ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ .
39
Artcult19 ﻣﻴﺎن دﻳﮕﺮ ﻋﻨﺎﺻﺮ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻣﻠﻲ ﮔﺮا در ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮد .ﻋﺼﺮ آن ﻧﻮع اﺳﻼم ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﺗﺪاﻋﻲ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﺳﭙﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ .در ﺳﻄﺤﻲ ﻛﻠﻲ ﺗﺮ ،ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻴﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺑﺮازي در ﻣﻴﺎن دﻳﮕﺮ اﺑﺰارﻫﺎي ﺷﻜﻞ دﻫﻨﺪه و ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪه ي ﻳﻚ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ ،ﺟﻤﻌﻲ و ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﻓﺮﻗﻪ اي ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ رود از ﻳﻚ ﻃﺮف ،و اﺳﻼم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﺪﻓﻲ در ﺧﻮد ،ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي ﻛﻠﻲ ،ﻳﻜﺘﺎ و اﻧﺤﺼﺎري از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺗﻤﺎﻳﺰ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﻳﻢ .ﺣﺴﻦ اﻟﺒﻨﺎء
ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ،ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎء ﻛﻤﺎﻟﻴﺴﻢ در ﺗﺮﻛﻴﻪ ،ﺧﻮاﻫﺎن ﺳﻜﻮﻻرﻳﺴﻢ ﻧﺒﻮده اﻧﺪ .آﻧﭽﻪ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﺟﺎي دﻳﮕﺮي ﻳﻚ وﻇﻴﻔﻪ ي اوﻟﻴﻪ ي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺟﺪاﻳﻲ دﻳﻦ و دوﻟﺖ ،در ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ و ﺑﻮﻳﮋه در ﺧﺎور ﻣﻴﺎﻧﻪ ﭼﻨﺎن رادﻳﻜﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ ﻫﻢ ﺗﻜﻤﻴﻞ آن را دﺷﻮار ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ . اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ ﻓﺮاﺳﻮي ﺣﻮزه ي دﻳﮕﺮ ﻃﺒﻘﺎت اﺳﺖ . ﺑﻌﻼوه ،ﻃﺒﻘﺎت دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ در ﻛﻞ ﻫﻴﭻ ﻋﻼﻗﻪ اي ،ﻳﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻫﻴﭻ ﻋﻼﻗﻪ اي،
ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ در 1928ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ » ﻗﺮآن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻣﺎ اﺳﺖ« .اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ اﺳﺖ اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻳﻚ اﺻﻞ ﻣﻄﻠﻖ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ ﻫﺮ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ،
ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻛﺸﻴﺪن دﻳﻦ ﺧﻮد ﻧﺸﺎن ﻧﺪاده اﻧﺪ .در ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﻼم در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭼﺴﺐ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﻓﺌﻮداﻟﻲ ﻳﺎ ﺷﺒﻪ ﻓﺌﻮداﻟﻲ در اﻳﻦ ﺟﻮاﻣﻊ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد .ﺑﻠﻜﻪ در ﻋﻮض ﻋﻨﺼﺮي اﺻﻠﻲ از ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺘﻤﮕﺮ ﻣﺴﻴﺤﻲ ) ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﺧﺪاﻧﺎﺑﺎور ( ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺮﻛﻴﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ در ﻣﻌﺮض ﺗﺴﻠﻂ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن ﻧﺒﻮده اﺳﺖ .ﻣﺼﻄﻔﻲ ﻛﻤﺎل در ﻣﻴﺎن ﻣﻌﺎﺻﺮان ﺧﻮد اﺳﺘﺜﻨﺎء ﺑﻮد .او ﻧﺒﺮد اﺻﻠﻲ ﺧﻮد را ﻧﻪ ﻋﻠﻴﻪ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻳﺎ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﻠﻜﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ اﻧﺠﺎم داد ﻛﻪ آﻣﻴﺰه اي از ﻗﺪرت دﻧﻴﻮي و ﻣﻌﻨﻮي )ﺧﻼﻓﺖ( ﺑﻮد .از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻧﺎﺻﺮ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻳﻚ ﻣﻠﻲ ﮔﺮاي ﺑﻮرژواي رادﻳﻜﺎل ﺑﻮد اﻣﺎ در ﻫﻢ
ﻣﺒﺎرزه و اﺻﻼﺣﻲ در ﺧﺪﻣﺖ آن اﺳﺖ .اﺳﻼمِ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ،اﺳﻼم » ﺟﻤﺎﻋﺖ اﺳﻼﻣﻲ «، اﺳﻼم ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻠﻤﺎء و اﺳﻼم ﺟﻨﺒﺶ آﻳﺖ اﷲ ﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺎن ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ي آن ﺣﺰب ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ.
ﻣﺨﺮج ﻣﺸﺘﺮك ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﻲ آرزوي رﺟﻌﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم ،رؤﻳﺎي ﻳﻚ اﺗﻮﭘﻴﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻛﺸﻮر واﺣﺪ ﻣﺤﺪود ﺷﻮد ﺑﻠﻜﻪ اﮔﺮ ﻧﻪ ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ،ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را ﺑﺎﻳﺴﺖ در ﺑﺮ ﮔﻴﺮد .در ﭼﻨﻴﻦ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺑﻨﻲ ﺻﺪر ﺑﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ي
ﻫﻮﻳﺘﻲ ﺑﺎ اﺳﻼم در ﺟﻨﮓ اﺻﻠﻲ ﺧﻮد ﺑﺎ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺖ .ﭼﺮا ﻛﻪ اﻳﻦ ﺷﻴﻮه اي ﺳﺎده و ارزان ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﺟﻨﺎح ﻫﺎي
اﻟﻨﻬﺎر در ﺑﻴﺮوت در ﺳﺎل 1979ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ "
ﭼﭗ و راﺳﺖ او ﺑﻮد.
آﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻳﻚ اﻧﺘﺮﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺖ اﺳﺖ .او ﻣﺨﺎﻟﻒ آن اﺳﺘﺎﻟﻴﻨﻴﺴﺖ ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺎن ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺳﻼم در ﻳﻚ ﻛﺸﻮر ﻫﺴﺘﻨﺪ"
ﺗﺰ ﺳﻮم -ﺗﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﭘﻲ ﻣﻲ آﻳﺪ اﺳﻼم را ﻫﻤﭽﻮن ﻋﻨﺼﺮي ،اﮔﺮ ﭼﻪ ﻋﻨﺼﺮي ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ ،در
40
Artcult19 را در ﻛﻨﺎر ﻛﻞ و ﻳﺎ ﺑﺨﺸﻲ از ﺑﻮرژوازي ﻛﺸﻮر ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ .ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻧﻘﻼب ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ در ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ
اﻳﻦ اﻧﺘﺮﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ در اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻓﺮاﺳﻮي ﻣﺮزﻫﺎي ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺒﺪأ ﺧﻮد ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ رواﺑﻂ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ. ﺗﻤﺎم آﻧﻬﺎ ﻣﻠﻲ ﮔﺮاﻳﻲ را رد ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت
ﺑﻮرژوازي ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ.
ﻣﻠﻲ ﮔﺮا را – ﺣﺘﻲ آﻧﻬﺎﻳﻲ را ﻛﻪ داﻋﻴﻪ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮدن دارﻧﺪ ،اﮔﺮ ﻧﻪ دﺷﻤﻦ ،ﺣﺪاﻗﻞ رﻗﻴﺐ ﺧﻮد ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺘﻢ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن و ﻳﺎ دﺷﻤﻨﺎن اﻣﺘﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم اﺳﻼم ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،و ﻧﻪ در دﻓﺎع از ﻛﺸﻮر .درﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺮاي ﺧﻤﻴﻨﻲ آﻧﻘﺪر »اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ« ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ » ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺰرگ « اﺳﺖ .ﺻﺪام ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻳﻚ ﻣﻠﺤﺪ و ﻳﻚ ﻛﺎﻓﺮ اﺳﺖ .ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻪ ﻏﺎﺻﺐ ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﺘﻲ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ » ﻏﺎﺻﺐ ﻳﻬﻮدي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻘﺪس اﺳﻼﻣﻲ
ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ و اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺧﻮد ،ﺗﺮﻛﻴﺐ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺣﺘﻲ ﻣﻨﺸﺄ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاران ﺧﻮد ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺰرگ را ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻛﻴﻨﻪ ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻃﺒﻘﻪ ﻛﺎرﮔﺮ ،و ﻳﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ را ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻛﻴﻨﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﺮ دو ﻗﻄﺐ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ دﺷﻤﻨﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻨﺪ. ﻫﻢ ﺑﻮرژوازي و ﻫﻢ ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ .آﻧﻬﺎ ﻣﺘﻨﺎﻇﺮﻧﺪ ﺑﺎ آن ﻻﻳﻪ ﻫﺎﻳﻲ از ﺧﺮده ﺑﻮرژوازي ﻛﻪ در ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ
« اﺳﺖ .
ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه اﻧﺪ:
ﺗﺰ ﭼﻬﺎرم -ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻋﻴﻨﻲ ﻣﺒﺎرزات ﻣﻌﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻣﺘﻌﺪد ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي اﺳﻼﻣﻲ ﺻﻮرت ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮد ﻣﺘﺮﻗﻲ، ﻣﻠﻲ و ﻳﺎ دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺳﺮﭘﻮش ﻧﻬﺎد ﻛﻪ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي آﻧﻬﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي آﻧﻬﺎ اﺳﺎﺳﺎ ،ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ،ارﺗﺠﺎﻋﻲ اﺳﺖ .ﭼﻪ ﻧﻮع ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻗﺼﺪ ﺳﺎﺧﺖ دوﻟﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﻟﮕﻮي آن در ﻗﺮن ﻫﻔﺘﻢ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ،اﮔﺮ ﻳﻚ اﺗﻮﭘﻴﺎي
ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﭘﺎﻳﻴﻦ ،ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ،ﻣﻐﺎزه داران ،ﺻﻨﻌﺘﮕﺮان ،دﻫﻘﺎﻧﺎن ،ﺗﻤﺎم آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از اﻧﻘﺮاض ﻫﺴﺘﻲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺎره ﻫﺎﻳﻲ از ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺒﺎرزه ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .درﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﻪ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻛﺎرﻧﺪ .ﺣﺘﻲ ﻓﺮاﺗﺮ از آن ،آﻧﻬﺎ ارﺗﺠﺎﻋﻲ اﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺗﻼش دارﻧﺪ ﭼﺮخ ﺗﺎرﻳﺦ را ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻨﺪ .ارﺗﺠﺎع اﺳﻼﻣﻲ ﺧﺮده ﺑﻮرژوازي اﻳﺪﺋﻮﻟﻮگ ﻫﺎ و ﻋﻨﺎﺻﺮ ﭘﻴﺸﺘﺎز ﺧﻮد را در ﻣﻴﺎن " روﺷﻨﻔﻜﺮان ﺳﻨﺘﻲ " ﺟﻮاﻣﻊ ﺳﻨﺘﻲ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ .ﻋﻠﻤﺎ و اﻓﺮاد ﻣﺸﺎﺑﻪ و ﻧﻴﺰ در ﻣﻴﺎن ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ » روﺷﻨﻔﻜﺮان ارﮔﺎﻧﻴﻚ « ﺑﻮرژوازي ،آﻧﻬﺎ ﻛﻪ از ﺧﺮده ﺑﻮرژوازي ﻣﻲ آﻳﻨﺪ و ﻣﺤﻜﻮﻣﻨﺪ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ .ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻣﻌﻠﻤﺎن و
ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ .ﭼﻪ ﻧﻮع اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي اي ﻗﺼﺪ ﺑﺎزﻳﺎﺑﻲ ﻧﻈﻤﻲ ﺑﻪ ﻛﻬﻨﮕﻲ ﺳﻴﺰده ﻗﺮن را دارد ،اﮔﺮ ﻳﻚ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي آﺷﻜﺎرا ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ؟ درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎي ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻧﺎدرﺳﺖ و ﺣﺘﻲ ﺑﻲ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ،ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺒﺎرزات آﻧﻬﺎ ،آﻧﻬﺎ
41
Artcult19 ﻛﺎرﻣﻨﺪان دﻓﺘﺮي .در دوره اوﺟﮕﻴﺮي ،ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ در داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎ و دﻳﮕﺮ ﻧﻬﺎدﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ » روﺷﻨﻔﻜﺮ « ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،روﺷﻨﻔﻜﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ ﻣﻨﺸﺄ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ آﻳﻨﺪه اي ﻓﺮﺿﻲ و ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ،ﺑﻪ
اﺷﺘﺮاك ﮔﺬاردن اﻳﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﺎ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻳﻚ اﺗﻮﭘﻴﺎي اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻲ وﺟﻮد دارد .ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺒﺪﻳﻞ دوﺑﺎره اﻓﻴﻮن ﺗﻮده ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺮﻛﻲ ﻣﺆﺛﺮ در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ اﺗﻮﻣﺎﺳﻴﻮن ،ﻣﺮدم ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺣﻘﻴﻘﺘﺎ ﻫﻴﭻ ﮔﺰﻳﻨﻪ ي دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﺟﺰ ﭘﻨﺎه ﺑﺮدن ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻤﺖ اﻟﻬﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺣﺪاﻗﻞ در ﻣﻮرد اﺳﻼم ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ رﺑﻂ ﺑﻼواﺳﻄﻪ ي
ﺗﺰ ﭘﻨﺠﻢ -در ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ارﺗﺠﺎع ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ
آن ﭼﻨﺪان ﻣﺸﻬﻮد ﻧﻴﺴﺖ.
اﺳﻼﻣﻲ ﻗﺎدر ﺑﻮده ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺸﻲ ﺗﻮده اي ﺑﺪل ﺷﻮد و اﻛﻨﻮن ﺑﺎدﻫﺎ ﺑﺮ وﻓﻖ ﻣﺮاد آﻧﻬﺎ ﻣﻲ وزد ،ﻧﻴﺮوي ﻛﺎر ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺨﺶ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﺰرﮔﻲ از ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ،اﺳﺖ :ﻳﻌﻨﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ،ﻣﻐﺎزه دارن ،ﺻﻨﻌﺘﮕﺮان و دﻫﻘﺎﻧﺎن .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻃﻐﻴﺎن ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺸﺮﻫﺎي ﻛﻤﺘﺮ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮي از اﻳﻦ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ را ﺑﺴﻴﺞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﺸﺮﻫﺎﻳﻲ از دﻳﮕﺮ ﻃﺒﻘﺎت را ﺟﺪﻳﺪا ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻦ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ اﻧﺒﺎﺷﺖ اوﻟﻴﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري و ﻓﻘﻴﺮ ﺳﺎزي ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه اﻧﺪ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ در ﻣﻲ آورد .درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﻳﻲ از ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ ﻛﻪ ﭘﺮوﻟﺘﺮﻳﺰه ﺷﺪن آﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﺄﺧﺮ اﺳﺖ ،و ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻓﺮﻋﻲ ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ را ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري آﻧﻬﺎ را از ﺳﻄﺢ ﻗﺒﻠﻲ ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ ﺑﻪ زﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص ﭘﺬﻳﺮاي ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ و ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻓﺮو اﻓﺘﺎدن در دام آن اﻧﺪ .اﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ ،ﭘﺎﻳﻪ ي ﺗﻮده اي آن .اﻣﺎ اﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﻃﺒﻴﻌﻲ ارﺗﺠﺎع ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻪ آن ﺷﻴﻮه اي ﻛﻪ ﺑﻮرژوازي ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي ﺧﻮد ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ .ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻫﻢ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣﺬﻫﺒﻲ در ﻣﻴﺎن ﺗﻮده ﻫﺎ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﺬﻫﺐ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﺳﻼم ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎز ﻫﻢ ﺟﻬﺸﻲ ﻛﻴﻔﻲ از ﺑﻪ
در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻴﺶ ﺗﺮ از آﻧﻜﻪ راه ﺣﻞ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ،ﻣﺴﺄﻟﻪ اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .اﮔﺮ ﭼﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﻼﻣﻲ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻗﺮن ﺟﻮان ﺗﺮ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ روﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎده ﺗﺮ از روم ﺑﺎﺳﺘﺎن اﻳﺠﺎد ﺷﺪه اﻧﺪ ) .ﻗﺮآن ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﺗﻮرات اﺳﺖ ،درﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺷﻴﻮه ي زﻧﺪﮔﻲ اﻋﺮاب ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺷﻴﻮه زﻧﺪﮔﻲ ﻋﺒﺮي ﻫﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ ( .و ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺸﻜﻞ روزآﻣﺪ ﻛﺮدن ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺪﻧﻲ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﻴﺰده ﻗﺮن ﻗﺒﻞ ،ﻣﺸﻜﻞ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد .ﺑﻪ ﺑﻴﺎن دﻳﮕﺮ ،راﺳﺖ ﻛﻴﺶ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺻﺮﻓﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﭼﺮﺧﺶ ﺗﻔﺴﻴﺮﻫﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻨﺘﺞ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪرن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ ﭼﺮﺧﺶ ﻫﺎ ﻛﺎﻣﻼ دﻟﺒﺨﻮاﻫﻲ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻌﻲ ﺑﺮاي ﻋﺪم ﺗﻮاﻓﻘﺎت ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻴﺎن ﻣﻔﺴﺮان ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮد .ﻫﺴﺘﻪ ﻣﺬﻫﺐ اﺳﻼم ،ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺮ آن ﺗﻮاﻓﻖ دارﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﺟﻮاﺑﮕﻮي ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﻣﺎدي ﻓﺸﺎر آور ﺧﺮده ﺑﻮرژوازي ﻧﻴﺴﺖ ،ﻛﺎﻣﻼ ﻣﺴﺘﻘﻞ از اﻳﻨﻜﻪ آﻳﺎ ﺟﻮاﺑﮕﻮي ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﻣﻌﻨﻮي آﻧﻬﺎ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ. ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻓﻲ ﻧﻔﺴﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮاي ﺟﻮاﺑﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ
ﺷﺪت ﻧﻴﺮو ﺟﺬب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .
42
Artcult19 ﻫﺎي آن ﻻﻳﻪ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﭘﻨﺎه ﻣﻲ
روﻳﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺧﻮد ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و
ﺑﺮﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ.
اﻋﺘﺒﺎر ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ.
ﺗﺰ ﺷﺸﻢ -ﭘﺎﻳﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ
اﻟﺒﺘﻪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﺰاﻳﻨﺪه اي دورﻧﻤﺎي ﺻﻌﻮد اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﺑﺮاي ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻴﻜﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻫﺴﺘﻲ آﻧﻬﺎ در ﺣﺎل ﺑﻬﺒﻮد اﺳﺖ ،آﻧﻬﺎ ﻧﻈﻢ ﻣﻮﺟﻮد را ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﺣﺘﻲ زﻣﺎﻧﻴﻜﻪ ﻏﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺸﺘﺎق اﻧﺪ ﻧﻘﺶ اﻛﺜﺮﻳﺖ ﺧﺎﻣﻮش را در ﻧﻈﻢ ﺑﻮرژواﻳﻲ اﻳﻔﺎ ﻣﻲ
در ﻣﻮرد ﺗﻐﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ آن ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ .ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﻓﻮق از ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﻧﮕﺮش ﺛﺎﺑﺘﻲ را ﺑﻪ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻣﺤﺘﻮاي واﻗﻌﻲ ﭘﻴﻜﺎر آﻧﻬﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻮرژوازي اﺳﺖ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﻜﺎري وﺟﻮد دارد و آﻧﻬﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻮرژوازي ﺑﺴﻴﺞ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﭘﻴﺶ از ﭘﻴﻜﺎر ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻮرژوازي ،ﻣﺘﺤﺪان ﺑﻮرژوازي در ﻣﺒﺎرزه ﻋﻠﻴﻪ ﻓﺌﻮداﻟﻴﺴﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭘﻴﺶ از آﻧﻜﻪ ﺗﻼش ﻛﻨﻨﺪ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﺎرﻳﺦ را ﻛﻪ در
ﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﺗﻜﺎﻣﻞ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻴﺮوي ﺧﻮد – ﺑﺎر رﻗﺎﺑﺖ ﻣﻠﻲ و ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ،ﺗﻮرم و وام ﻫﺎ -ﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﻓﺸﺎر ﺑﻴﺎورد ،آﻧﮕﺎه ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ از ﻛﻨﺘﺮل ﺑﻮرژوازي ﺧﺎرج ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و ﺣﺘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﭼﺮا ﻛﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ و وﻳﺮاﻧﻲ ﺧﺮده ﺑﻮرژوازي در وﺿﻌﻴﺖ اﺿﻄﺮار ﺑﻲ
ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ آن ﺳﻬﻢ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻨﺪ. ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ در وﻫﻠﻪ ي ﻧﺨﺴﺖ و ﭘﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﭘﺎﻳﻪ ي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻧﻘﻼب دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ و
ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﺖ.
ﻣﺒﺎرزات ﻣﻠﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ .در ﺟﻮاﻣﻊ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎده و واﺑﺴﺘﻪ ،ﻫﻤﭽﻮن ﺟﻮاﻣﻊ اﺳﻼﻣﻲ ،ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻫﻨﻮز ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﻧﻘﺶ را اﻳﻔﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﭼﺮا ﻛﻪ وﻇﺎﻳﻒ اﻧﻘﻼب دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ و ﻣﻠﻲ ﻫﻨﻮز ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻧﺎﺗﻤﺎم و در دﺳﺘﻮر ﻛﺎر اﺳﺖ .آﻧﻬﺎ ﻫﻮاداران ﭘﺮﺷﻮر ﻫﺮ رﻫﺒﺮي ﺑﻮرژواﻳﻲ)ﺣﺘﻲ ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ رﻫﺒﺮي ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ ( ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ وﻇﺎﻳﻒ ﭘﻴﻜﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﭘﺎﻳﻪ ي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻨﺎﭘﺎرﺗﻴﺴﻢ ﺑﻮرژوازي در ﺣﺎل اوﺟﮕﻴﺮي اﻧﺪ ،آﻧﻬﺎ در واﻗﻊ ﭘﺎﻳﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺗﻤﺎم اﻧﻮاع ﺑﻨﺎﭘﺎرﺗﻴﺴﻢ ﺑﻮرژواﻳﻲ اﻧﺪ .درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻨﻬﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﺑﺰرﮔﻲ از ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ روي ﭘﺎي ﺧﻮد ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺴﻴﺮي دﻳﮕﺮ را در ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ، زﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ رﻫﺒﺮي ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻳﺎ ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ وﻇﺎﻳﻒ ﻣﻠﻲ و دﻣﻮﻛﺮاﺗﻲ روﺑﻪ
ﺗﺰ ﻫﻔﺘﻢ -ﺣﺘﻲ در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﻧﻴﺰ ﮔﺰﻳﻨﻪ ي ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﺑﺮاي ﺧﺮده ﺑﻮرژوازي ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻟﮕﺪﻣﺎل ﺷﺪه و ﺗﻮﻫﻢ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رﻫﺒﺮان ﻣﻠﻲ ﮔﺮاي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﺑﻮرژوازﻳﻲ و ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ از دﺳﺖ داده ،ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﻤﻮاره ،ﺣﺪاﻗﻞ در ﺳﻄﺢ ﻧﻈﺮي ،ﮔﺰﻳﻨﻪ ي دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد .ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻴﺎن ارﺗﺠﺎع و اﻧﻘﻼب روﺑﻪ روﻳﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﻜﺎر اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻮرژوازي ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻧﺪ: اﮔﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ آﻧﻬﺎ اﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ را ﺻﺮﻓﺎ از ﻣﻨﻈﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ
43
Artcult19 اﻃﻤﻴﻨﺎﻧﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،رﻫﺒﺮي اي ﻛﻪ ﺧﻮد را در ﻋﻤﻞ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺛﺒﺎت ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎ اﮔﺮ در ﻋﻮض رﻫﺒﺮي اﻛﺜﺮﻳﺖ ﻃﺒﻘﻪ ﻛﺎرﮔﺮ در ﺳﻄﺢ ﻣﺒﺎرزات ﺳﻴﺎﺳﻲ دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ و ﻣﻠﻲ ﻓﺎﻗﺪ اﻋﺘﺒﺎر ﺑﺎﺷﺪ ) درﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﻛﺜﺮﻳﺖ را ﻫﻨﻮز
ﻗﺮﻳﺐ اﻟﻮﻗﻮﻋﺸﺎن ﺑﻪ ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ، درﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﻪ از ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﺧﻮد ،ﺑﻠﻜﻪ از ﻣﻨﺎﻓﻊ آﺗﻲ ﺧﻮد دﻓﺎع ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻧﻈﺮﮔﺎه ﺧﻮد را رﻫﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را در ﻧﻈﺮﮔﺎه ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ.
ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻫﺎي ﻛﺎرﮔﺮي و ﻳﺎ ﺻﺮﻓﺎ ﻓﻘﺪان آﻟﺘﺮﻧﺎﺗﻴﻮ ﺣﻔﻆ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ( ،آﻧﮕﺎه ﻃﺒﻘﺎت در واﻗﻊ ﻫﻴﭻ اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺟﺰ ﮔﻮش ﺳﭙﺮدن ﺑﻪ ارﺗﺠﺎع ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ اﻳﻦ ارﺗﺠﺎع ﻫﻤﭽﻮن ارﺗﺠﺎع اﺳﻼﻣﻲ ﻣﺸﻜﻮك ﺑﺎﺷﺪ ،و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮان آن ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ
اﻣﺎ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪه و واﺑﺴﺘﻪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ آﻧﻬﺎ را در ﻧﻈﺮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺿﺮورﺗﻲ ﺑﻪ رﻫﺎ ﻛﺮدن ﻧﻈﺮﮔﺎه ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﺎي ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺤﺖ رﻫﺒﺮي ﭘﺮوﻟﺘﺮﻳﺎ ﻧﺪارد .ﺑﻠﻜﻪ ﻛﺎﻣﻼ ﺑﺮﻋﻜﺲ ،اﻳﻦ ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺗﻼش ﻛﻨﺪ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﺧﻮد
داد.
ﺑﻜﺸﺎﻧﺪ.
ﺗﺰ ﻫﺸﺘﻢ -در ﺗﻤﺎم ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺗﺎ ﺣﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي رﻳﺸﻪ دواﻧﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻣﺼﺮ ،ﺳﻮرﻳﻪ،
اﻣﺎ ﺑﺮاي ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ ﺟﻠﺐ اﻋﺘﻤﺎد ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﭘﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺴﺖ رﻫﺒﺮي ﻗﺎﺑﻞ
44
Artcult19 اﻳﺮان و ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن ،ﺗﻤﺎم ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ وﺟﻮد دارﻧﺪ .در ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ در ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺧﻴﺮ ﻧﺰول ﻛﺮده اﺳﺖ .اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺣﺘﻲ از ﺻﺎدر ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻧﻔﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آﻳﻨﺪ اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ اﺛﺮي ﻛﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﺪﻳﺪ ﻗﻴﻤﺖ ﻧﻔﺖ ﺑﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ داﺷﺘﻪ ﺗﻮرم ﻟﺠﺎم ﮔﺴﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ .ﺑﻌﻼوه ،رﻫﺒﺮان ﻣﻠﻲ ﮔﺮا و دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﺑﻮرژوازي و ﺧﺮده ﺑﻮرژوازي ﻋﻤﻮﻣﺎ در اﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﻧﺎﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮده اﻧﺪ .در ﺗﻤﺎم ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﻛﺸﻮر ﻓﻮق رﻫﺒﺮان ﻣﻠﻲ ﮔﺮا و دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ آزﻣﻮن ﻗﺪرت
دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ روش ﻫﺎي ﺷﺒﻪ ﺑﻴﺴﻤﺎرﻛﻲ ﺧﻮد ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﺗﻼﺷﻬﺎي روﺑﺴﭙﻴﺮ ﻫﺎ و ﺑﻨﺎﭘﺎرت ﻫﺎ در دﻳﮕﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎ را اﺟﺮا ﻛﻨﺪ .از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻃﺒﻘﻪ ﻛﺎرﮔﺮ در ﺳﺮاﺳﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﺣﺰاﺑﻲ اﺳﺘﺎﻟﻴﻨﻴﺴﺘﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻳﻨﻬﺎ ،وﻗﺘﻲ ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻓﺰوده ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ از ﭼﻮب ﺣﺮاج زدن ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزات ﻣﺮدﻣﻲ و ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد، ﺧﻮد را از ﭼﺸﻢ ﻫﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ .درﻧﺘﻴﺠﻪ وﻗﺘﻲ ﻧﺎرﺿﺎﻳﻲ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ در ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﻛﺸﻮر ﻓﻮق اﻟﺬﻛﺮ در ﺳﺎﻟﻬﺎي اﺧﻴﺮ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ آﻣﺪ ،ﻫﻴﭻ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻲ ﮔﺮاي ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻳﺎ ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻳﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻃﺒﻘﻪ ﻛﺎرﮔﺮي ﺗﻮان ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻦ از آن را ﻧﺪاﺷﺖ .ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺮاي ارﺗﺠﺎع ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ
دوﻟﺘﻲ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮده اﻧﺪ. ﺗﻤﺎم اﻳﻦ رﻫﺒﺮان در ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻌﻴﻨﻲ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد ﻛﻪ در ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻠﻲ و دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﺧﻮد ﺑﻮده اﻧﺪ از ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ ي ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده اﻧﺪ .ﺑﺮﺧﻲ از آﻧﻬﺎ راﻫﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ را در اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﭘﻴﻤﻮده اﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص در ﻣﺼﺮ و ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﻣﺼﺮ ،ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ ﻧﺎﺻﺮ ﺑﺮ ﺻﺤﻨﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻗﺎﻣﺖ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﻠﻲ ﮔﺮاﻳﺎن ﻗﺎدر ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ در ﻗﺪرت ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ،و ﻳﺎ ﺑﺮﺧﻲ از آﻧﻬﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﻜﻴﻪ داﺷﺘﻦ ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﻪ ارﺗﺶ ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﺪرﺗﻨﺪ .در اﻳﺮان و ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن ﻛﻪ ﻣﻠﻲ ﮔﺮاﻳﺎن دوﻟﺖ ﻫﺎي ﻏﻴﺮ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ دادﻧﺪ ،ارﺗﺶ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ آﻧﻬﺎ را ﻛﻨﺎر زد و ﻣﺼﺪق و ﺑﻮﺗﻮ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﻏﻢ اﻧﮕﻴﺰ روﺑﻪ رو ﺷﺪﻧﺪ .اﻣﺎ در ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﻛﺸﻮر ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻣﻠﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ، ﺣﺘﻲ در درون ﭼﻬﺎرﭼﻮب و ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻫﺎي ﻳﻚ دوﻟﺖ ﺑﻮرژواﻳﻲ ،ﻧﺎﭼﻴﺰ و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻫﻴﭻ ﺑﻮد .ﺣﺘﻲ در اﻳﺮان ﻛﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﺼﺪق ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻮد ،ﺷﺎه ﻗﺪرت را ) ﺑﺎ ﻣﺸﺎوره ي آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﻫﺎ ( دوﺑﺎره ﺑﻪ
ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻛﺎﻣﻼ ﮔﺸﻮده ﺑﻮد. در ﻣﻘﺎﺑﻞ ،در اﻟﺠﺰاﻳﺮ ،ﻟﻴﺒﻲ و ﻋﺮاق ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ اﺳﺘﺒﺪاد ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﺑﻮروﻛﺰاﺳﻲ ﻣﻠﻲ ﮔﺮاي ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻳﺎ ﺧﺮده ﺑﻮرژواﻳﻲ ﺑﻪ ﺳﻄﻮح ﮔﺴﺘﺮده ﺗﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ اﺟﺎزه ﺑﻬﺮه ﺑﺮدن از ﻣﺎﺋﺪه ي آﺳﻤﺎﻧﻲ ﻧﻔﺖ را ﻣﻲ داد ،ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻣﺤﺪود ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ. ﺗﺰ ﻧﻬﻢ -درﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ را در ﻣﺼﺮ ،ﺳﻮرﻳﻪ، اﻳﺮان و ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ آورده اﻣﺎ ﺷﻜﻞ ﻫﺎ و ﻣﻴﺰان دﺳﺘﺎوردﻫﺎي آﻧﻬﺎ و ﻧﻴﺰ ﻛﺎرﻛﺮد و ﻣﺤﺘﻮاي ﺳﻴﺎﺳﻲ آﻧﻬﺎ از ﻛﺸﻮري ﺑﻪ ﻛﺸﻮر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﻔﺎوت ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .در ﺳﻮرﻳﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﻋﻤﺪه ﺗﺮﻳﻦ اﭘﻮزﻳﺴﻴﻮن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻨﺎﭘﺎرﺗﻴﺴﻢ در ﺣﺎل
45
Artcult19 زوال ﺑﻮروﻛﺮاﺳﻲ ﺑﻮرژوازي ﺑﻌﺜﻲ اﺳﺖ و در
ﭘﻨﺠﻢ اﻳﺪه آﻟﻲ را درون ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻮده اي ﺗﺸﻜﻴﻞ
ﻣﺒﺎرزه اي ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺮگ و زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎ آن اﺳﺖ . ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﺳﻮري از اﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﻛﻪ ﻧﺨﺒﮕﺎن ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻌﺜﻲ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺘﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ) ﻋﻠﻮي ( ﺗﻌﻠﻖ
ﻣﻲ دﻫﻨﺪ – ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﭘﺎدﺗﻦ ﺑﻪ وﻳﮋه ﻣﺆﺛﺮي در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﭗ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻧﮕﺮان ﺗﻼش ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا در ﭼﭗ روي درﺑﺎره ي دو ﻣﺴﺄﻟﻪ ي ﻣﺤﺒﻮب ﭼﭗ ﻧﻴﺴﺖ :ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻣﻠﻲ و ﻣﺴﺄﻟﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ .ﻫﺮ دﺳﺘﺎوردي ﻛﻪ در اﻳﻦ دو ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺗﻮﺳﻂ ارﺗﺠﺎع اﺳﻼﻣﻲ ﻛﺴﺐ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي
دارﻧﺪ ﺑﻬﺮه ﻣﻲ ﺑﺮد. ﺧﺼﻠﺖ اﻓﺮاﻃﻲ و ﻛﺎﻣﻼ ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي ﺳﻮري اﺣﺘﻤﺎل ﻛﺴﺐ اﻧﺤﺼﺎري ﻗﺪرت ﺗﻮﺳﻂ آﻧﻬﺎ را در ﺣﺪ ﺻﻔﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ .ﺑﺮ اﺳﺎس ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اي آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﺴﻴﺞ ﻧﻴﺮوﻫﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﺮﻧﮕﻮن ﻛﺮدن دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﺑﻌﺜﻲ ﻻزم اﺳﺖ .و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ آﻧﻬﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ اداره ﻛﺸﻮري ﻛﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲ و اﻗﺘﺼﺎدي آن ﺗﺎ اﻳﻦ ﺣﺪ دﺷﻮار اﺳﺖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي ﺳﻮرﻳﻪ ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﺑﺎ ﻃﺒﻘﺎت داراي ﺳﻮري ) ﺑﻮرژوازي و ﻣﻼﻛﻴﻦ ( اﺳﺖ .آﻧﻬﺎ درﻧﺘﻴﺠﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎم ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻫﻴﭽﮕﺎه ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد. در ﻣﺼﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﻻﻳﻠﻲ ﻣﺸﺎﺑﻪ اﻣﻜﺎن ﻛﺴﺐ ﻗﺪرت ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺪود اﺳﺖ ،و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ در آﻧﺠﺎ از ﺳﻮرﻳﻪ ﻧﻔﻮذ ﻛﻤﺘﺮي دارد .در ﻫﺮ دوي اﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﻣﺒﺎرزه ي ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ رژﻳﻢ ﻫﺎي ﻣﺘﺮﻗﻲ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا را ﺳﺨﺖ ﻛﺮده و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﺼﻠﺖ ارﺗﺠﺎﻋﻲ آن را ﭘﺮ رﻧﮓ ﻛﺮده اﺳﺖ .ﺑﻌﻼوه ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﺼﺮ اﻋﺘﺒﺎر دﻋﻮي ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﺑﺮاي ﻗﺪرت را ﺣﺘﻲ
ﺑﺎﺧﺖ ﻣﻌﺎدﻟﻲ ﺑﺮاي ﭼﭗ اﺳﺖ .ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﻮرژوازي ﻣﺼﺮ ﺑﺎ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﺗﻤﺎم ﺑﻮرژوا ﻫﺎ ﺑﺎ راﺳﺖ اﻓﺮاﻃﻲ و ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺑﺤﺮان اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻋﻤﻴﻖ اﺳﺖ. ﺗﻔﺎوت ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن ﺑﺎ ﻣﺼﺮ در اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي ﭘﺎﻛﺴﺘﺎﻧﻲ ﺧﻮد را ﻋﻤﺪﺗﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ رژﻳﻢ ﻫﺎي ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻣﺴﺘﺤﻜﻢ ﻛﺮده اﺳﺖ .در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮاي دوره ﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻗﺎدر ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﺪﻋﻲ ﻋﻨﺎﺻﺮي از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻣﻠﻲ ﺑﺎﺷﺪ و درﻧﺘﻴﺠﻪ اﭘﻮزﻳﺴﻴﻮن ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﺒﺎري در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻈﺎم ﻣﻮﺟﻮد را ﺷﻜﻞ دﻫﺪ .اﻣﺎ در ﻃﻮل ﻫﻤﻴﻦ دوره ﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﻲ ،ﮔﺮاﻳﺶ ﻫﺎي ﻣﻠﻲ ﮔﺮا و دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﺑﻮرژوازي ﻧﻴﺰ در اﭘﻮزﻳﺴﻴﻮن ﺑﻮده اﺳﺖ و درﻧﺘﻴﺠﻪ داراي اﻋﺘﺒﺎر و ﻧﻔﻮذ ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺗﻨﻬﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻮﺗﻮ ،ﺑﺎ ﺟﻬﺶ از ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺤﻮﻟﻲ از ﻧﻮع ﻧﺎﺻﺮ در ﻳﻚ ﻣﻴﺎن ﺑﺮ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﻨﺪه، ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪن در ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ از ﺗﻮده ﻫﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪ ،ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺮاي راﺳﺖ اﻓﺮاﻃﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺴﻠﻂ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﺑﻮد ﮔﺸﻮده ﺷﺪ ) ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﭗ اﻓﺮاﻃﻲ ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن از اﻫﻤﻴﺖ ﭼﻨﺪاﻧﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﺒﻮد (. ورﺷﻜﺴﺘﮕﻲ ﺑﻮﺗﻮ ﭼﻨﺎن ﻣﺸﻬﻮد ﺑﻮد ﻛﻪ
ﻛﻤﺘﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ. ﺑﻮرژوازي ﻣﺼﺮي ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ از اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ آﮔﺎه اﺳﺖ و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ .از ﻧﻈﺮ آﻧﻬﺎ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﺳﺘﻮن
46
Artcult19 ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﻳﻚ ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻮده اي وﺳﻴﻊ ﻋﻠﻴﻪ وي
اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﺷﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ دو وﻇﻴﻔﻪ ي در ﭘﻴﺶ روي در ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻛﻠﻲ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮد .درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎ اوج ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺤﺮان اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در اﻳﺮان ﺗﺎ ﻧﻘﻄﻪ ي اﻳﺠﺎد ﭘﻴﺶ ﺷﺮﻃﻬﺎي ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻲ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺷﺎه ،ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ اوج ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﺸﻢ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ از ﺷﺎه ،ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺗﺪاﻋﻲ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻗﺪرت زﻳﺎد ﻣﺎدون ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ و ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺘﻮﺳﻂ آﻣﺎده ي ﻧﺒﺮد را ﻣﻬﺎر ﻛﻨﺪ و و ﺑﺎ اﻣﻮاج ﻣﺮدم ﺑﺎ
ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ . ﻛﻮدﺗﺎي ارﺗﺶ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ از ﻫﺮج و ﻣﺮﺟﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد درﻧﺘﻴﺠﻪ ي ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻲ ﺑﻮﺗﻮ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻦ ﺑﺴﻴﺞ ﺗﻮده اي رخ دﻫﺪ ) آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ در اﻳﺮان رخ داد ( .دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺑﻮرژواﻳﻲ و ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﺿﻴﺎءاﻟﺤﻖ ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻫﻤﺪﻟﻲ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﭘﺮوژه ﻫﺎي آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي رﻓﺮم ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ را ﺑﺮﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺖ و از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد .اﻣﺮوزه ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ ﻫﺮ ﻧﻮع ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺗﺮﻗﻲ ﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ اي را در ﺑﺮاﺑﺮ رژﻳﻢ ﺧﻮد -ﻛﻪ ﺣﺰب ﺑﻮﺗﻮي ﻣﺘﺄﺧﺮ را ﻧﻴﺰ در ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد واﻧﻬﺎده اﺳﺖ .در ﻫﺮ ﺳﻪ ﻛﺸﻮري ﻛﻪ در ﺑﺎﻻ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﺪ ،ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﺮد ﻛﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﻴﺶ از ﻳﻚ ﻧﻴﺮوي ﻛﻤﻜﻲ ﺑﺮاي ﺑﻮرژوازي
رژﻳﻢ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮد. ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ اﻗﺪام ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن در ﺗﺼﻤﻴﻤﺸﺎن ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﺢ ﻣﺎﻧﺪن ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺷﺒﻴﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﺑﻮد، ﻛﺎر ﺑﺰرﮔﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺟﻨﺒﺶ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم آن اﺳﺖ .ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي اﻳﺮان اﺟﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻳﻚ اﻧﻘﻼب دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻣﻠﻲ در اﻳﺮان را آﻏﺎز ﻛﺮد .اﻣﺎ ﺧﺼﻠﺖ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي آن ﺑﻪ زودي دﺳﺖ ﺑﺎﻻ را ﭘﻴﺪا ﻛﺮد .در ﻳﻚ ﻣﻌﻨﺎ، اﻧﻘﻼب اﻳﺮان اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻣﺪاوم ﺑﻪ ﺻﻮرت واژﮔﻮﻧﻪ
ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻧﻴﺴﺖ .اﻣﺎ ﻣﻮرد اﻳﺮان ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﺗﺰ دﻫﻢ -در اﻳﺮان ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﻛﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎﻧﻲ در ﻣﻴﺎن روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد در ﻣﺒﺎرزه اي ﻃﻮﻻﻧﻲ و ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ ﻋﻠﻴﻪ رژﻳﻢ ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﺷﺎه ﻛﻪ از ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺖ. ورﺷﻜﺴﺘﮕﻲ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﻠﻲ ﮔﺮاﻳﻲ ﺑﻮرژوازي اﻳﺮاﻧﻲ و اﺳﺘﺎﻟﻴﻨﻴﺰم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻨﺠﺎ وﺻﻒ ﺷﻮد .ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ آﻣﻴﺰه ي اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲ از وﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﻘﺪر ﺷﺪ ﺗﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺸﮕﺎم دو وﻇﻴﻔﻪ ي ﻓﻮري اﻧﻘﻼب دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻣﻠﻲ در اﻳﺮان ﺑﺎﺷﺪ :ﻳﻌﻨﻲ ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻲ
ﺑﻮد .اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ آﻏﺎز از اﻧﻘﻼب دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻣﻠﻲ ﺑﺤﺖ رﻫﺒﺮي ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ ﺑﻪ دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻲ رﺷﺪ ﻳﺎﺑﺪ .اﻣﺎ رﻫﺒﺮي ﺧﺮده ﺑﻮرژواي ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﻣﺎﻧﻊ از آن ﺷﺪ و آن را در ﺟﻬﺖ ﻋﻜﺲ و در راﺳﺘﺎي ﻳﻚ ﭘﺴﺮوي ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻫﻞ داد .اﻧﻘﻼب ﻓﻮرﻳﻪ 1979ﺑﻪ ﻃﺮز ﺣﻴﺮت آوري ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻓﻮرﻳﻪ 1917ﺑﻮد ،اﻣﺎ اﻳﻦ دو ﻧﻘﻄﻪ ﻋﺰﻳﻤﺖ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻪ ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎي ﻛﺎﻣﻼ ﻣﺨﺎﻟﻔﻲ ﮔﺸﻮده ﺷﺪﻧﺪ .درﺣﺎﻟﻴﻜﻪ اﻛﺘﺒﺮ 1917اﻧﻘﻼب دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ روﺳﻴﻪ را ﻗﺎدر ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ي ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺧﻮد ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺷﻮد اﻣﺎ در اﻳﺮان رﻫﺒﺮي
ﺷﺎه و ﻗﻄﻊ ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎ ﺑﺎ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ آﻣﺮﻳﻜﺎ.
47
Artcult19 ﭘﻴﺶ از آب ﺣﻤﺎم .او ﺗﻤﺎم دﺳﺘﺎوردﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻧﻘﻼب ﺑﻮرژواﻳﻲ را ،از ﺟﻤﻠﻪ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ و ﺣﺘﻲ ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﻢ ،ﻛﻪ )ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ( ﻣﺤﺼﻮل ﺗﻤﺪن ﺻﻨﻌﺘﻲ ) ﻏﺮﺑﻲ ( ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ ﺑﻪ
ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ﺑﻪ ﻣﺤﺘﻮاي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ اﻧﻘﻼب ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺮد. ﺑﻠﺸﻮﻳﻚ ﻫﺎي روﺳﻲ ﭘﺲ از ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺆﺳﺴﺎن آن را ﺑﺎ ﻗﺪرت ﻛﺎﻣﻼ دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﺳﻮوﻳﺖ ﻫﺎ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻛﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ آﻳﺖ اﷲ ﻫﺎ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺆﺳﺴﺎن را ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ در رأس ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﺧﻮد ﻗﺮار داده ﺑﻮدﻧﺪ اﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ اﺟﺎزه ﺗﺸﻜﻴﻞ آن را ﻧﺪادﻧﺪ ،را ﺑﺎ ﻛﺎرﻳﻜﺎﺗﻮري ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻛﺮدﻧﺪ .ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎن اﺳﻼﻣﻲ. ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﻛﻪ در ﻫﺮ دو اﻧﻘﻼب ﻣﺸﺘﺮك ﺑﻮد ﺑﻪ روﺷﻨﻲ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻫﺎي ﻣﺘﻀﺎد رﻫﺒﺮي در اﻳﻦ دو اﻧﻘﻼب و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺟﻬﺖ ﻫﺎي
ﻏﺮب ﻣﻨﻔﻮر ﻧﺴﺒﺖ داد. او اﻳﺮاﻧﻴﺎن را ﺑﻪ ﺧﻼص ﺷﺪن از دﺳﺖ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ درﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎي اﺻﻠﻲ ﻣﻴﺎن اﻳﺮان و اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ را ﻧﺎدﻳﺪه ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ. ﻳﻌﻨﻲ ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي را .ﻣﺴﺄﻟﻪ ي ﺳﻔﺎرت آﻣﺮﻳﻜﺎ ،ﺑﻪ ﺷﻴﻮه اي ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﺪ ،ﻫﻴﭻ دﺳﺘﺎوردي ﺑﺮاي اﻳﺮان ﻧﺪاﺷﺖ .درﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﺑﺎﻧﻚ ﻫﺎي آﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺮﺧﺮج و ﺳﻮد ده ﺑﻮد .اﮔﺮ ﭼﻪ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ در اﻳﺮان از اﻣﺮوز ﺗﻜﺎﻣﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ ،اﻣﺎ از ﭘﻴﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪه ﻛﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﺎﻧﻊ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﻧﻘﻼب اﻳﺮان
ﻣﺨﺎﻟﻔﻲ ﻛﻪ در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ. ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ ﺷﻜﻞ ﻫﺎي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻜﻲ ﻛﻪ در دوره ي ﻓﻮرﻳﻪ اﻳﺮان ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪﻧﺪ ،رﻫﺒﺮي اﺳﻼﻣﻲ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﺧﻮد در آورد .ﺷﻮراﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر دور از ﺳﻮوﻳﺖ ﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ .در ﺑﺎب ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻣﻠﻲ ،درﺣﺎﻟﻴﻜﻪ اﻧﺘﺮﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﭘﺮوﻟﺘﺮي ﺑﻠﺸﻮﻳﻜﻲ رﻫﺎﻳﻲ ﻣﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺗﺤﺖ ﺳﺘﻢ اﻣﭙﺮاﺗﻮري روﺳﻴﻪ را ﻣﻤﻜﻦ ﺳﺎﺧﺖ ،اﻣﺎ اﻧﺘﺮﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ اﺳﻼﻣﻲ آﻳﺖ اﷲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ي ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎﻧﻪ اي ﺑﺮاي ﺳﺮﻛﻮب ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻣﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺗﺤﺖ ﺳﺘﻢ اﻣﭙﺮاﺗﻮري اﻳﺮان درآﻣﺪ. ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ زﻧﺎن ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ دو اﻧﻘﻼب ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻣﺸﻬﻮد اﺳﺖ .رﻫﺒﺮي ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﻚ ﻧﻘﻄﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻣﻠﻲ وﻓﺎدار ﻣﺎﻧﺪ :ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ آﻣﺮﻳﻜﺎ .اﻣﺎ در اﻳﻦ ﻣﺒﺎرزه ﺑﻪ ﺷﻴﻮه ي ﺧﻮد ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ .ﻳﻌﻨﻲ ﺗﻮﺻﻴﻒ دﺷﻤﻦ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ اﻧﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻏﺮب اﮔﺮ ﻧﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺰرگ .ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﭽﻪ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ آب ﺣﻤﺎم ﺑﻴﺮون رﻳﺨﺖ .ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﺑﭽﻪ را
اﺳﺖ . ﺑﻌﻼوه ،ﺗﻜﺎﻣﻞ آن ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺮﺳﺶ آﻓﺮﻳﻦ اﺳﺖ. وراي ﺗﺮﻛﻴﺐ اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﻲ وﻗﺎﻳﻊ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ ،ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻣﻬﻢ ﻣﻴﺎن اﻳﺮان و ﺳﻪ ﻛﺸﻮر دﻳﮕﺮ ذﻛﺮ ﺷﺪه وﺟﻮد دارد .اﻳﺮان ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺗﺠﻤﻞ ﻳﻚ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ رژﻳﻢ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮا ،ﺧﺮده ﺑﻮرژوا و ﻣﺴﺘﻘﻞ را ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻛﻨﺪ .ﺛﺮوت ﻧﻔﺖ آن ﻣﻮازﻧﻪ ﻣﺜﺒﺘﻲ ﻣﻴﺎن ﻫﺰﻳﻨﻪ و ﺑﻮدﺟﻪ را ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. اﻣﺎ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻫﺰﻳﻨﻪ اي و ﺗﺎ ﭼﻪ زﻣﺎﻧﻲ؟ ﻛﺎرﻧﺎﻣﻪ ي ﻣﻮازﻧﻪ ي اﻗﺘﺼﺎدي دو ﺳﺎل ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن در ﻗﺪرت در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎي ﻗﺒﻠﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻨﻔﻲ اﺳﺖ .از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻧﺎﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﺑﺎ ﻃﻴﻒ وﺳﻴﻌﻲ از اﻗﺸﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﻣﺮﺗﺒﻄﻨﺪ و آن را از دﻳﺪﮔﺎه ﺧﻮد ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ در ﺗﻜﺜﺮ ﻣﺮاﻛﺰ رﻗﻴﺐ ﻗﺪرت آﺷﻜﺎر
48
Artcult19 اﺳﺖ .ﺗﻨﻬﺎ اﺗﻮرﻳﺘﻪ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﻣﻜﺎن را
ﻛﻨﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻧﺒﺎﻳﺴﺖ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را ﻧﺎدﻳﺪه ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻲ ،و ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﻲ از ﺗﻮده ﻫﺎي ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن اﺳﻼﻣﻲ را ﻣﻲ ﺗﻮان و ﺑﺎﻳﺴﺖ از ﻣﺪار آﻧﻬﺎ ﺧﺎرج ﻛﺮد و ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ
ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺗﺮﻳﻦ دﺷﻤﻨﺎن ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎي اﻧﻘﻼﺑﻲ اﺳﺖ. ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺗﺰﻫﺎﻳﻲ درﺑﺎره ي ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻣﻠﻲ و اﺳﺘﻌﻤﺎر در ﻛﻨﮕﺮه دوم ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﺎن داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻄﻠﻘﺎ و ﺗﺤﺖ ﻫﺮ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﺿﺮوري اﺳﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ارﺗﺠﺎﻋﻲ و ﻗﺮون وﺳﻄﺎﻳﻲ آن ﻣﺒﺎرزه ﺷﻮد .ﺣﺘﻲ در ﻣﻮاردي ﻫﻤﭽﻮن اﻳﺮان ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ وﻇﺎﻳﻒ دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻣﻠﻲ را ﺑﺮاي ﺑﺮﻫﻪ اي ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ،وﻇﻴﻔﻪ ي ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻫﺎي اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻣﺒﺎرزه ي اﻧﻌﻄﺎف ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻓﺴﻮﻧﻲ
ﻛﺎرﮔﺮان ﭘﻴﻮﻧﺪ داد.
داده ﻛﻪ ﺧﻮد را در ﭘﻮﺷﺶ وﺣﺪت ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ. ﺗﺰ ﻳﺎزدﻫﻢ -ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﻳﻜﻲ از
در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻫﺎي اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ آﺷﻜﺎرا ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﺳﻜﻮﻻر ﻛﻪ ﻋﻨﺼﺮي ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ اﺳﺖ را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺧﺪاﻧﺎﺑﺎوري ﺧﻮد ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻧﻜﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮ ﺳﻜﻮﻻرﻳﺴﻢ ﺧﻮد ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻧﻜﻨﻨﺪ ،ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺤﻤﺪ را ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻣﺎرﻛﺲ ﻛﻨﻨﺪ
اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮده ﻫﺎي ﻣﺒﺎرز را اﺳﻴﺮ ﺧﻮد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
ﭘﺎﻳﺎن
در ﻏﻴﺮ اﻳﻨﺼﻮرت ،اﮔﺮ آﻧﻬﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ رﻫﺎ ﻧﻜﻨﻨﺪ ،ﺗﻮده ﻫﺎ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺑﻬﺎي آن را ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد .ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻫﺎي اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪ ﻛﺎرﮔﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﻣﻨﺤﺮف ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ در راﺳﺘﺎﻳﻲ ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪ .ﻫﺮ ﻧﻮع ﻗﺼﻮر در اﻳﻦ وﻇﺎﻳﻒ اوﻟﻴﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺿﻌﻒ اﺳﺎﺳﻲ اﺳﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﺮﺧﺶ ﻫﺎي اﺷﺘﺒﺎه و ﻓﺮﺻﺖ ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺧﺘﻢ ﺷﻮد .از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ، ﺣﺘﻲ در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﻲ اﺳﻼﻣﻲ در اﺷﻜﺎل ﻛﺎﻣﻼ ارﺗﺠﺎﻋﻲ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻫﺎي اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ در ﻣﺒﺎرزه ﻋﻠﻴﻪ آﻧﻬﺎ اﺣﺘﻴﺎط ﻫﺎي ﺗﺎﻛﺘﻴﻜﻲ را رﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﺧﺼﻮص آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺴﺖ از اﻓﺘﺎدن در دام ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺟﺪال ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺟﺘﻨﺎب
49
Artcult19 وﻗﺘﻲ ﻛﻨﮕﺮه ي ﻫﻔﺘﻢ ،ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ را ﻫﻤﭽﻮن آﺗﺶ اﻓﺮوز ﺟﻨﮓ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻛﺮد ،وﻗﺘﻲ ﺧﻄﺮ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ ﺟﺪﻳﺪ و ﮔﺴﺘﺮش ﻳﻚ ﺟﻨﮓ ﺿﺮورت اﻳﺠﺎد ﺟﺒﻬﻪ ي ﻣﺘﺤﺪ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ و ﺟﻨﮕﺠﻮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ را ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺸﺎن ﻛﺮد ،ﺣﺘﻲ اﻓﺮادي در ﺟﻨﺒﺶ ﻛﺎرﮔﺮي ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺮدﻳﺪي در اﻳﻦ اﺗﻬﺎم ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﻫﺎ ،ﺗﻌﻤﺪا، اﻳﻦ ﻧﻘﺶ را ﺑﻪ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ،ﺑﺮاي اﻫﺪاف ﻛﺎﻣﻼ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻲ و ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ در ﻣﻮرد ﺧﻄﺮ ﺟﻨﮓ ،ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻲ دﻫﻴﻢ .ﺑﺮﺧﻲ اﻳﻦ اﻗﺪام را ﻋﻤﺪا در ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻃﺒﻘﺎت ﺣﺎﻛﻢ اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان از ﺳﺮ ﻛﻮﺗﻪ ﻧﮕﺮي ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻳﻦ اﺗﻬﺎم را وارد ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ ﮔﺬﺷﺖ دو ﺳﺎل ،اﺛﺒﺎت ﻛﺎﻣﻼ واﺿﺤﻲ ﺑﻮد ﺑﺮ ﭘﻮﭼﻲ ﻛﺎﻣﻞ ﭼﻨﻴﻦ اﺗﻬﺎﻣﺎﺗﻲ. اﻳﻨﻚ ،ﻫﻢ دوﺳﺘﺎن و ﻫﻢ ﺣﺎﻣﻴﺎن ﺻﻠﺢ ،آﺷﻜﺎرا درﺑﺎره ي ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺗﺎزه اي ﺑﺮ ﻓﺮاز ﻣﺎ، ﺳﺨﻦ ﻣﻲ راﻧﻨﺪ .و دﺷﻮار ﺑﺘﻮان اﻓﺮاد ﺟﺪي و ﻣﺘﻔﻜﺮي را ﭘﻴﺪا ﻛﺮد ﺗﺎ در اﻳﻦ اﻣﺮ ﻛﻪ دﻗﻴﻘﺎ اﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎي ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺟﻨﮓ اﻓﺮوزي ﭘﻴﺸﺮو ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﺗﺮدﻳﺪي روا ﻧﺪارﻧﺪ .در واﻗﻌﻴﺖ اﻣﺮ ،ﺟﻨﮓ ﭘﻴﺶ ﺗﺮ در ﺗﻌﺪادي از ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺮوز ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ﻣﺪت ﻳﻚ ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﮔﺮان آﻟﻤﺎﻧﻲ و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻢ ﺗﻤﺎم دﻧﻴﺎ ،ﺑﺮﻋﻠﻴﻪ ﻣﺮدم اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺟﻨﮕﻴﺪه اﻧﺪ .ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ژاﭘﻦ ،ﭘﺲ از ﺗﺼﺮف اﺳﺘﺎن ﻣﻨﭽﻮري ،اﻛﻨﻮن در ﺣﺎل ﺣﻤﻠﻪ ي ﻣﺠﺪد ﺑﻪ ﻣﺮدم ﭼﻴﻦ و اﻓﺮوﺧﺘﻦ ﺟﻨﮓ ﺗﺎزه اي در ﺷﻤﺎل ﭼﻴﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﻨﭽﻮري ،اﺗﻴﻮﭘﻲ ،اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﭼﻴﻦ ﺷﻤﺎﻟﻲ، ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎي ﺟﻨﮓ ﭼﭙﺎوﻟﮕﺮاﻧﻪ و ﺑﺰرگ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ .اﻳﻦ ﻫﺎ اﻗﺪاﻣﺎﺗﻲ ﺟﺪا از ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .در اﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻠﻮﻛﻲ از آﺗﺶ اﻓﺮوزان و ﻣﺘﺠﺎوزان
ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺟﻨﮓ اﺳﺖ ﺟﺮﺟﻲ دﻳﻤﻴﺘﺮوف ﻧﺴﻴﻢ روﺷﻨﺎﻳﻲ
دو ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ،در آﮔﻮﺳﺖ ، 1935در ﻫﻔﺘﻤﻴﻦ ﻛﻨﮕﺮه ي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ،در ﺗﺤﻠﻴﻞ وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ و ﺟﺴﺖ و ﺟﻮي راه ﻫﺎ و اﺑﺰارﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ي آن ﻃﺒﻘﻪ ي ﻛﺎرﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻬﺎﺟﻢ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﻣﺒﺎرزه ﻛﻨﺪ ،ﺑﺮ ارﺗﺒﺎط ﭘﺎﻳﺪار ﺑﻴﻦ ﻣﺒﺎرزه ﻋﻠﻴﻪ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮاي ﺻﻠﺢ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺸﺎن ﺷﺪ .در ﻛﻨﮕﺮه اﻋﻼن ﺷﺪ ﻛﻪ "ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺟﻨﮓ اﺳﺖ" .ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺑﺎ ورود ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪ ي ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ اراده و ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻫﻢ ﻣﻴﻬﻨﺎن اش ،ﺑﺮاي ﺑﺮون رﻓﺖ از ﻣﺸﻜﻼت ﻓﺰاﻳﻨﺪه ي داﺧﻠﻲ درﺻﺪد ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎ و ﻣﺮدم دﻳﮕﺮ و ﺑﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻦ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ در ﺻﺪد ﺗﻘﺴﻴﻢ دوﺑﺎره ي ﺟﻬﺎن اﺳﺖ .ﺻﻠﺢ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي وﻳﺮاﻧﻲ ﺣﺘﻤﻲ اﺳﺖ. ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻲ ،ﺗﻮده ﻫﺎي در ﺑﻨﺪ را در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ ﻗﺎدر ﻣﻲ ﺳﺎزد ﺗﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺧﻮد را ﮔﺮد آورده و ﺑﺮاي ﺑﺮاﻧﺪازي دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻫﺎي ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ ﻣﻨﻔﻮر آﻣﺎده ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎي ﺟﻬﺎن ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﺮاي ﭘﻴﺮوزي در ﺗﺄﺳﻴﺲ وﺣﺪت ﺻﻔﻮف ﺧﻮد ،ﮔﺮدآوردن ﺣﺎﻣﻴﺎن ﺻﻠﺢ و ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺳﺪي ﻧﻔﻮذ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ در ﻣﻘﺎﺑﻞ وﻗﻮع ﺟﻨﮓ ﺑﺪﻫﺪ.
50
Artcult19 ﻛﺎﻣﻼ ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﻫﻴﭻ ﻣﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻧﺪارﻧﺪ ،و اﻳﻦ ﻛﻪ ﺷﻤﺎري از دول ﻏﻴﺮ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺣﺎﺿﺮ ،ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺻﻠﺢ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﺟﻨﮓ اﻓﺮوزان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﭼﻪ ﭘﺎﻳﻪ اي اﺳﺘﻮار ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ﻛﻞ ﺗﺠﺮﺑﻪ اي ﻛﻪ از ﻣﻴﻞ ﻏﺎرﺗﮕﺮاﻧﻪ ي اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺖ ﻫﺎي ژاﭘﻨﻲ در ﻣﻨﭽﻮري و ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ در اﺗﻴﻮﭘﻲ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻲ آﻳﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻠﻮك ﭼﭙﺎول ﮔﺮ ﺣﺎﻛﻤﻴﻦ آﻟﻤﺎن ،ژاﭘﻦ و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ،ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻋﻤﻠﻲ ﻛﺮدن ﻃﺮح ﻫﺎي ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺷﺎن ﻣﻲ ﻛﻮﺷﻨﺪ:
ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ در ﺑﺮﻟﻴﻦ ،روم ،ﺗﻮﻛﻴﻮ وﺟﻮد دارد. ﻣﻌﺎﻫﺪه ي ﺿﺪ ﻛﻤﻴﻨﺘﺮنِ ﺑﻴﻦ ژاﭘﻦ و آﻟﻤﺎن ، ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﻣﻌﺎﻫﺪه اي اﺳﺖ از ﻣﺎﻫﻴﺘﻲ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺳﻴﻠﻴﻨﻲ ﻧﻴﺰ درواﻗﻊ ﺧﻮد را ﺑﻪ آن ﭘﻴﻮﻧﺪه زده اﺳﺖ ،ﭘﻴﺶ ﺗﺮ در ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻣﺘﺠﺎوزان آﻟﻤﺎﻧﻲ ،اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ ،و ژاﭘﻨﻲ در زﻳﺮ ﭘﺮﭼﻢ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ " ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺳﺮخ" ،ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ي ﺟﻨﮓ ﻫﺎي ﺟﺰﺋﻲ ﻣﻲ ﻛﻮﺷﻨﺪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎي اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻜﻲ -ﻧﻈﺎﻣﻲ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي زﻣﻴﻨﻲ و ﻛﺎﻧﺎل ﻫﺎي درﻳﺎﻳﻲ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮاد ﺧﺎم را ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻋﻨﺎن اﻓﻜﻨﺪن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻨﮓ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ ﺗﺼﺮف ﻛﻨﻨﺪ.
اول از ﻫﻤﻪ ،ﻣﺎﻧﻊ " اﻗﺪام ﻣﺘﺤﺪ" دوﻟﺖ ﻫﺎي ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺻﻠﺢ ﺷﻮﻧﺪ؛
ﺑﺮاي دﻳﺪن اﻳﻦ ﻛﻪ ﺟﻨﮓ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ وﺟﻮد دارد ،ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﺗﻮﻫﻢ و اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺮاي اﻋﻼن رﺳﻤﻲ ﺟﻨﮓ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻄﻮري ﻛﻪ ﻣﺪﺗﻲ ﭘﻴﺶ در ﻣﺎرس ، 1936رﻓﻴﻖ اﺳﺘﺎﻟﻴﻦ ،در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اي ﺑﺎ روي ﻫﺎوارد ) ( Roy Howardﮔﻔﺖ:
دوم ،ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از وﺣﺪت ﻋﻤﻞ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻛﺎرﮔﺮي و ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺟﺒﻬﻪ ي ﻣﻘﺘﺪر و ﻣﺘﺤﺪ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻨﮓ و ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ؛ ﺳﻮم ،اﻳﺠﺎد اﻧﺸﻌﺎب و ﺟﺎﺳﻮﺳﻲ ﻣﺨﺮب در ﺷﻮروي ﻛﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎم ﺗﺮﻳﻦ ﺳﻨﮕﺮ ﺻﻠﺢ اﺳﺖ.
" ﺟﻨﮓ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﻧﺪد. اﻣﺮوزه ﺟﻨﮓ ﻫﺎ اﻋﻼن ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ ،ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻲ رخ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ"
اﻳﻦ ﻫﺎ ﻣﻮاردي ﻋﻤﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻫﺎي ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﺑﺮ آن اﺳﺘﻮار اﺳﺖ.
ﺗﻤﺎم وﻗﺎﻳﻊ ﺳﺎل ﻫﺎي اﺧﻴﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪي اﺳﺖ آﺷﻜﺎر ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻈﺮ .ژاﭘﻦ ﺑﺪون اﻋﻼن رﺳﻤﻲ ﺟﻨﮓ، ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻧﻈﺎﻣﻲ را ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﭼﻴﻦ آﻏﺎز ﻛﺮد و ﻣﻨﭽﻮري را اﺷﻐﺎل ﻛﺮد ،اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺑﻪ ﻣﺮدم اﺗﻴﻮﭘﻲ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮد و آﻧﺠﺎ را اﺷﻐﺎل ﻛﺮد و اﻛﻨﻮن آﻟﻤﺎن و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ در ﺣﺎل ﺟﻨﮓ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
و در واﻗﻌﻴﺖ اﻣﺮ ،ﻣﺘﺠﺎوزان و ﺟﻨﮓ اﻓﺮوزان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ،ﻣﺘﺤﺪ و ﻣﺼﺮ ،ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦ ﺳﻪ ﺟﻬﺖ در ﺣﺎل ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ارﺿﻲ ﺷﺎن از دوﻟﺖ ﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ ﻏﺮﺑﻲ ﺣﻖ اﻟﺴﻜﻮت ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺷﻮروي ﺗﺪارك ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ .آﻧﻬﺎ از ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﺟﻮﻳﻲ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎي ﺣﺎﻛﻢ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،ﻓﺮاﻧﺴﻪ و اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه
51
Artcult19 ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر اﺗﺤﺎد ﺷﻮروي ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎي ﺟﻨﮕﻲ ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ را ﺑﺎ اﺗﺨﺎذ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺻﻠﺢ ﭘﺎﻳﺪار و اﺳﺘﻮار ﺧﻮد ،ﺑﺮ آب ﻛﺮده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻊ ﻗﺎﺑﻞ دﻓﺎع اﺳﺖ ﺑﺪون ﻫﻴﭻ اﻏﺮاﻗﻲ ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻣﺪﺗﻲ ﭘﻴﺶ درﮔﻴﺮ ﺧﻮﻓﻨﺎك ﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻫﻴﭻ ﺷﻮروري و ﻫﻴﭻ ارﺗﺶ ﺳﺮخ ﺑﺎﺷﻜﻮﻫﻲ ﻫﻢ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻪ در اﺟﺮاي ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺻﻠﺢ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪم و اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺎ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺟﻨﮓ اﻓﺮوزان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ،ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﺷﻮروي ﻣﻮاﺟﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻛﻪ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺷﻮروي ،ﺑﻠﻜﻪ ،ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاي ﻛﻞ ﻣﺮدم زﺣﻤﺖ ﻛﺶ ﺟﻬﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ در ﻣﻮرد ﻛﺸﻮرﻫﺎي دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﺑﻮرژواﻳﻲ ﻣﺼﺪاق ﻧﺪارد. اﻳﻨﺠﺎ ،ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﺑﻪ روﺷﻨﻲ ﺗﻤﺎم ،وﺟﻮد ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﭼﻴﻦ ﻧﺸﺎن داده ،ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻋﺪت آﺷﻜﺎرا و ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺑﻠﻮك ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﻣﻮاﺟﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﻠﻘﻪ ي ﻫﺎي ﺣﺎﻛﻢ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ دوﻟﺖ ﻫﺎي ﻏﻴﺮ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ ﻏﺮب داده ﻣﻲ ﺷﻮد. آﻳﺎ دﻟﺠﻮﻳﻲ از ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن ژاﭘﻨﻲ وﻗﺘﻲ ﻣﻨﭽﻮري ﺗﻮﺳﻂ آﻧﻬﺎ اﺷﻐﺎل ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺟﻨﮓ اﻓﺮوزان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻧﺒﻮد؟ آﻳﺎ ﻓﻘﺪان ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﺼﻤﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻤﻠﻪ ي ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻣﻮﺳﻴﻠﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻣﺮدم اﺗﻴﻮﭘﻲ ،ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻧﺒﻮد؟ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺧﻨﺪه آور ﻋﺪم ﻣﺪاﺧﻠﻪ در اﻣﻮر اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ، ﻛﻪ ﺣﺪود ﻳﻜﺴﺎل ﺗﺤﺖ رﻫﺒﺮي ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻧﮕﻠﻴﺲ اﺟﺮا ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﺬاﻛﺮات درﺑﺎره ي ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻓﺮاﻧﻜﻮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ " ﻣﺘﺨﺎﺻﻢ " را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ -آﻳﺎ اﻳﻦ در واﻗﻊ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ دوﻟﺖ ﻫﺎي ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻧﺒﻮد؟ آﻳﺎ اﻳﻦ رﻓﺘﺎر ﺧﻮد
اﺳﺘﻔﺎده ي ﮔﺴﺘﺮده اي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﭼﭙﺎول ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﭼﻴﻦ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﻲ رﺳﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻫﺮ روش ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲ ﻛﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻛﺎران اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ و ﺗﻌﺪادي از ﻟﻴﺒﺮال ﻫﺎ و رﻫﺒﺮان ﺣﺰب ﻛﺎرﮔﺮرا ﺟﻠﺐ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﺪاﻳﻲ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن از ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﻛﺸﻮرﻫﺎي دﻣﻮﻛﺮات دﻳﮕﺮ ﺷﻮﻧﺪ . ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺴﻂ ﻫﻤﻴﻦ ﻓﺮﻳﺐ ﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ ، ﺗﻼش ﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اي ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻣﺮﺗﺠﻌﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻮي اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮاﻧﺴﻪ را ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻛﻨﻨﺪ ﻣﻌﺎﻫﺪه ي ﺑﻴﻦ ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﺷﻮروي Franco-Soviet pactرا ﻧﻘﺾ و ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻪ را از ﺷﻮروي ﺟﺪا ﻛﻨﻨﺪ .دوﻟﺖ ﻫﺎي ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ ﻣﺠﻤﻊ ﻣﻠﻞ را ﺗﺮك ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺣﻤﻼت ﺷﺎن آزادي ﻋﻤﻞ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺣﻤﻠﻪ از ﺑﻴﺮون و ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن دﻫﻲ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻫﺎ و ﻃﻐﻴﺎن ﻫﺎ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺿﻌﻴﻒ ،اﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎ را ﻣﺮﻋﻮب ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺟﻨﮓ اﻓﺮوزان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ از ﺧﺎﺋﻨﻴﻦ ،ﺑﻪ وﻳﮋه از ﺗﺮوﺗﺴﻜﻴﺴﺖ ﻫﺎ ،ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﺗﻔﺮﻗﻪ و ﻛﺎر ﺗﺨﺮﻳﺐ در ﺻﻔﻮف ﺟﻨﺒﺶ ﻛﺎرﮔﺮي و ﺑﺮاي از ﻫﻢ ﭘﺎﺷﺎﻧﺪن ﺟﺒﻬﻪ ي ﻣﺮدم در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ . ﺗﻮﻃﺌﻪ ي اﺧﻴﺮ در ﺑﺎرﺳﻠﻮﻧﺎ ﺑﺮﻫﺎن ﺑﺴﻴﺎر روﺷﻨﻲ اراﺋﻪ داد از اﻳﻨﻜﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻫﺎ از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺗﺮوﺗﺴﻜﻴﺴﺘﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ از ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ي ﻣﺮدﻣﻲ ﺧﻨﺠﺮ ﺑﺰﻧﻨﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ از ﻛﺎر ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن وﺣﺪت ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﭘﺮوﻟﺘﺮي در ﺻﻔﻮف ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ دوم و ﻓﺪراﺳﻴﻮن ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻫﺎي ﺻﻨﻔﻲ و ﺑﺎ ﺛﺒﺖ ﻧﺎم ﻋﻮاﻣﻠﻴﻦ آﻧﻬﺎ در ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ،ﺑﻬﺮه ي ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮدﻧﺪ.
52
Artcult19 ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﺑﻲ ﺷﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺟﻨﮕﻲ را در درون اروﭘﺎ آﻏﺎز ﻛﺮدﻧﺪ ،اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه از ﺗﺮدﻳﺪﻫﺎي آزاردﻫﻨﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ رﻫﺒﺮان ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ دوم ﺑﺎ ﻛﻨﻔﺮاﻧﺲ ﻣﺸﺘﺮك ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ در ﻳﻚ Annemasseدر ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻫﻨﻮز ﻧﻪ ﺑﺮاي ﻫﺪف واﻗﻌﻲ اﻗﺪاﻣﻲ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﻴﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻛﺎرﮔﺮان ، ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻗﺪاﻣﻲ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﺼﻠﺤﺖ در ﻫﺮ ﻛﺠﺎي ﻣﻤﻜﻦ.
ﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ ي ﻛﻨﻮﻧﻲ در ﻗﺒﺎل ﻏﺎرﺗﮕﺮان ﺑﻲ ﺷﺮم در ﺷﻤﺎل ﭼﻴﻦ ،رﺳﻮاﺗﺮﻳﻦ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﺮاي ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن ﺧﻴﺮه ﺳﺮ ِ ژاﭘﻨﻲ ﻧﺒﻮد ،ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻣﺮدم ﺑﺰرگ ﭼﻴﻦ را ﺑﻨﺪه ي ﺧﻮد ﺳﺎزﻧﺪ؟ ﻣﺮدم اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻏﻴﺮ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ دﻳﮕﺮ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ آراﻣﺶ اﻳﻦ ﻓﺠﺎﻳﻊ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻛﻨﻨﺪ؟ آﻳﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ دﻟﺠﻮﻳﻲ ﻫﺎي ﻧﻈﺎم ﻣﻨﺪ و ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﺘﺠﺎوزان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪه ي ﻛﺎر ﺷﻨﻴﻊ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ را در ﺟﻬﺖ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮي اﺳﺖ ،ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ؟
از آن زﻣﺎن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﻧﻔﻮذ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﭼﺸﻢ ﮔﻴﺮي اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ .و اﻛﻨﻮن ﺣﻤﻼت ﺗﺎزه ي ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن ژاﭘﻨﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎل ﭼﻴﻦ ﻧﻴﺰ اﻓﺰوده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎي ژاﭘﻨﻲ ،ﺗﺎ ﻣﺎﻧﭽﻮ ﻛﺎﺋﻮ ي دوم ) دوﻟﺘﻲ دﺳﺖ ﻧﺸﺎﻧﺪه ﻛﻪ در ﺳﺎل 1932ﺗﻮﺳﻂ ژاﭘﻦ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ( و ﭘﺎﻳﻪ اي ﺑﺮاي ﺟﺪاﺳﺎزي ﻣﺠﺪد از ﭼﻴﻦ اﻳﺠﺎد ﻛﻨﻨﺪ.
در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ،ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲ ﮔﺮدد ﻛﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎ و رﻫﺒﺮان ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻛﺎرﮔﺮي و ﻓﺪراﺳﻴﻮن ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻫﺎي ﺻﻨﻔﻲ ﭼﻘﺪر ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ ،ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻟﺠﺎﺟﺖ در ﺑﺮﻗﺮاري اﻗﺪاﻣﻲ ﻣﺘﺤﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎي ﺟﻬﺎﻧﻲ و ﻋﻤﻞ ﺳﺎزﻣﺎن ﺷﺎن ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﻴﺎﺳﺘﻲ ﻣﺘﺤﺪ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ و اﻳﺠﺎد ﺟﺒﻬﻪ ي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻣﻘﺘﺪري ﺑﺮاي ﺻﻠﺢ ،ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
اﻛﻨﻮن ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺣﻤﻼت ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﮔﺮان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ ،زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﭼﻴﻦ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن ژاﭘﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮده اﻧﺪ ،ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻲ ﺧﻴﺰﻧﺪ ،ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻛﺎرﮔﺮي ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎ ﺗﻼش ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﺼﻤﻢ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ،ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺻﻠﺢ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ و ﺑﺮاي اﻗﺪام آﻣﺎده ﺑﺎﺷﻨﺪ.
وﻗﺘﻲ ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن ژاﭘﻨﻲ ﻣﻨﭽﻮري را اﺷﻐﺎل ﻛﺮدﻧﺪ، ﺑﺮﺧﻲ در اﻟﺘﻔﺎت ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﻛﺎرﮔﺮي ﻛﻪ ﻣﺪاﻓﻊ ﻛﺎرﮔﺮان در ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،ادﻋﺎ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﭽﻮري ﺑﺴﻴﺎر دور اﺳﺖ و ﺗﻬﺎﺟﻢ ژاﭘﻦ رﺑﻄﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺟﻨﺒﺶ ﻛﺎرﮔﺮي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻧﺪارد .وﻗﺘﻲ ﮔﺮوه ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻫﺎي ﻣﻮﺳﻴﻠﻴﻨﻲ ﻣﺮدم اﺗﻴﻮﭘﻲ را ﺷﻜﺴﺖ داد ،اﻳﻦ ﻛﺎرﮔﺰارن ادﻋﺎ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ در اﺗﻴﻮﭘﻲ ﻳﻚ درﮔﻴﺮي ﻣﺤﻠﻲ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﻲ ﺑﻮد و ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ دﺧﺎﻟﺖ ﻛﻨﺪ .وﻗﺘﻲ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻣﺘﺠﺎوزان
اﻛﻨﻮن اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﺷﻴﻮه ي ﭘﻴﺶ ﻣﻲ رود ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺻﻠﺢ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ،اوﻟﻴﻦ و ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ ﺷﻜﺴﺖ ﻛﺸﺎﻧﺪن ﻣﺘﺠﺎوزان
53
Artcult19 ي وﺳﻴﻊ ﻣﺮدم ﺑﺮاي ﺑﻴﺮون راﻧﺪن ﻏﺎﺻﺒﺎن ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ از اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﭼﻴﻦ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺴﻴﺞ ﺷﻮﻧﺪ.
ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﭼﻴﻦ اﺳﺖ .آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮب درس ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺑﻪ راﺳﺘﻲ اﻳﻦ را درك ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ و ﺗﻤﺎم اﻧﺴﺎن ﻫﺎي ﭘﻴﺸﺮو و ﻣﺘﻤﺪن ،ﺗﻬﺎﺟﻤﺎت ﻧﻈﺎﻣﻲ و اﻋﻤﺎل ﻏﺎرﺗﮕﺮاﻧﻪ ي آﻧﻬﺎ را ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد و ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﻛﺎري در ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي آﻧﻬﺎ از اﻓﺮوﺧﺘﻦ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎي ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ آﻣﺎده اﻧﺪ.
ﺗﻮازن ﻣﻴﺎن ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺟﻨﮕﻲ و ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺻﻠﺢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎل 1914ﻧﻴﺴﺖ .از آن زﻣﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻋﻤﺪه اي در ﺟﻬﺎن رخ داده اﻧﺪ. اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺖ ﻫﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻫﺎ ﺗﻦ از ﻣﺮدم را ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻛﺸﺘﺎر ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻜﺸﺎﻧﻨﺪ در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻪ دوﻟﺖ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﭘﺮوﻟﺘﺮي وﺟﻮد داﺷﺖ و ﻧﻪ ارﺗﺶ ﺳﺮﺧﻲ ،در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ و اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻫﻴﭻ ﺟﺒﻬﻪ ي ﻣﺮدﻣﻲ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ،وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﭼﻴﻦ در ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ از اﺳﺘﻘﻼل ﻣﻠﻲ ﺧﻮد دﻓﺎع ﻛﻨﻨﺪ ،وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﻮده ي ﻣﺮدم ﺗﺠﺮﺑﻪ اي از ﺟﻨﮓ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﻲ و اﻧﻘﻼب ﺑﺰرگ ﭘﺮوﻟﺘﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ،وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻃﺒﻘﻪ ي ﻛﺎرﮔﺮ ﻫﻨﻮز ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻲ را ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻧﻜﺮده ﺑﻮد.
آﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻲ ﻛﺎرﮔﺮي و ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻓﺪراﺳﻴﻮن اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻫﺎي ﺻﻨﻔﻲ اﻛﻨﻮن ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻫﺎي در ﺣﺮف و ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺻﻠﺢ راﺿﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ در ﻋﻤﻞ ﺑﻪ راﺳﺘﻲ از اﻗﺪام ﻣﺸﺘﺮك ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻤﺎم ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺟﻨﺒﺶ ﻛﺎرﮔﺮي ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮوري اﺳﺖ ،اﺟﺘﻨﺎب ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ﻣﺴﻠﻤﺎ اﻳﻦ واﺿﺢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎر ﻣﺸﺘﺮك ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻛﺎرﮔﺮي ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ در ﻫﺮ ﻛﺸﻮر و ﺑﻪ ﻣﻘﻴﺎس ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ِ ﺗﺠﻬﻴﺰ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺘﺮﻗﻲ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﺮاي ﻣﺒﺎرزه ﻋﻠﻴﻪ ﺟﻨﮓ و ﻣﺴﺪود ﻛﺮدن راه ﺟﻨﮓ اﻓﺮوزان و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺸﺎر وارد ﻛﺮدن ﺑﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ رﺳﻤﻲ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ دول ﻏﻴﺮ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﻲ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻣﺘﺠﺎوزان ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻬﺎر از ﻛﻒ داده اﻧﺪ ،اﺳﺖ.
ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻛﺎرﮔﺮي ،ﻧﻴﺮوﻫﺎ و اﺑﺰار ﻛﺎﻓﻲ در اﺧﺘﻴﺎر دارد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ي ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ آﻟﻤﺎن و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن ژاﭘﻨﻲ در ﭼﻴﻦ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺨﺸﺪ و ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻲ را ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻛﻨﺪ.
ﻣﺒﺎرزه ي ﺟﺪي ﺑﺮاي ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﮕﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ اول و در درﺟﻪ ي ﻧﺨﺴﺖ ﺗﻤﺎم ﮔﺎم ﻫﺎي ﺿﺮوري ﺑﺮاي ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺟﺒﻬﻪ ي ﻣﺘﺤﺪ ﻃﺒﻘﻪ ي ﻛﺎرﮔﺮ در ﻫﻤﻪ ي ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد و اﻗﺪاﻣﻲ ﻣﺸﺘﺮك ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻛﺎرﮔﺮي اﺗﺨﺎذ ﺷﻮد. اداﻣﻪ ي ﻣﺒﺎرزه ي ﺟﺪي ﺑﺮاي ﺻﻠﺢ ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﮕﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺟﻨﺒﺶ ﻛﺎرﮔﺮ و ﺗﻮده
ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﺿﺮوري اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎ و اﺑﺰار ﻋﻈﻴﻢ در اﺧﺘﻴﺎر ﺟﻨﺒﺶ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻛﺎرﮔﺮي ﻣﺘﺤﺪ ﺷﺪه و در ﺟﻬﺖ ﻣﺒﺎرزه اي ﻛﺎرآﻣﺪ و ﺳﺮﻛﺶ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ و ﺟﻨﮓ ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﻮد. ﭘﺎﻳﺎن
54