11809 by AVGI SA

22/9

ΑΥΓΗ Η ΑΚΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙ

NDEatique LE MO m

2013 ΜΒΡΙΟΥ 22 ΣΕΠΤΕ TEYXOΣ 34

EΛΛ ΗΝΙ

ΟΣΗ ΚΗ ΕΚΔ

diplo

&."'-

ΟΣ $, .1# $ "4 .,# +",%/./ AIΓΥΠΤ '$&/" . 351 +-&"' / 2,&/' &., *-" 4#/$ ." " - 4#.$%/. &1 4, 4 .1 5 , 3, "45/.2 4 5 &4 /#15 2 &+#/ $ /" #4 .1 24 " $ / $&15 4" &$4 5 2" " " .1 , " $4 ! #4 5/ .4 $ , + ,&. 2" / + 5-#,+ . "4 # , ( .1# # ,#1 .1 4 4"&$4, 4 .,# &1$#"! 5 2" 2,, , /+ ( / !,3 ,+&, -# 5 2" 1 + " ,'2-! #, .,+ 4#.$%/.4, ."4 (!2" , 4 ., 4 "&. '"4 .1# (!2"$/ 15,&" . # 42,.23#/" " ( / ! .1.4, 1&1 .,+ &.24#4 5/ ." 542.+2 5 2" .1 "'12$451# 5" &/" 4#/$ ," ,' #/"/ + 54#" , .1 " #4 2,": &35! /# %1 4# &." %1 4# #4 .1# / " /$2 .1 ,+&, / .1 &+55/. /",# ! ) , + 5/2"# , '"4 + ,&. 2" / 4#/$ #4 4 , 2,&4#4., ,+ 4# &./" ." 42 /. &,2,$ 5 #, .4# 4+. -&"' .,# 4#."&/ !+5 ,2/$ 4#" # &1, 2'4#- .1 , 1 &+#.2" ,+# &154 42&&,#.4" ," ,!/" .4# 2-'54.", /#4 " ! # "# %-#4., %+5-. # .,3. &.4 , /# 4%5 ,+ ." &., /$5/#» # ,+ ("'3 . . .,", # , / ."5 &/" &+5! 2,#.4 '"4 + /2# &/ «4#4'# 2$&,+ 4+., .,#$4. "&./$ -&/ &1 . *-." !2-&/" 4"

!" ' # # # # # %# # / # .1.4 . # "." - ," ,#,5" - 24&.4 .1# &/ &" - 4$."4 !4." 5" 2 1 45/2" 4#" 4#.$ 24 . . # 6# 5 . 4 4$.1& 4#/$ .4 %/#." - '/ , , 4.4 $ 4&4# 4 /2$! 2&" 4" 6 4.1 (25,& 54.4, - " " -", /#. #, .1 / $&15 %4 .4# &4# #4 4'#,/$ ($'+ .,. , $ &.1# &.1# ($'+ . 2, 2,+ , -5 &,# 4!,2 "#4 " 4" # .4 (#%2 . .,",, 5 , 4#" , "." .,+ , $ " « $ %1&/. 4#4.2, /"4 «$#"! 2 %+ ,+2' ! &154#.".1 45/2" ,+ 4 , ,3 » 2/+#4 ! "/# 2' 2/.4# 4" ,+ , .1 ,+# 5 "4 # $! 0/5 , 4$.154 $ 0 ,# ., +#" .1# 4.4&. .1# *$#4 -," , ,$/ 4 " ! .,# #2" $ $ " $ », " 5 #, ($'+ .,-, " " $ 860, 4# /" 4" ! #"# # " # ,#.4 &.1# .1# # $4 $/ 1850-1 $ "# " # ,"1%/$. .,# / $ !" # ." / 4/. 5" - &+5! 2 « "54&$4, 5/ + ,&. " # # # # .1./ #4 " 4#, .1# ," ,#, /'54: 4 , , "%4# 4 ,./ # $ 4 !% $ ,./ /" $'/ 3/.4" .4 4$2", *-"2,, ,#.4 » 4" 42" , " # "4 &.1# ,!+'4# , ,"4 / $#, #4 /"2 #/3 42 &., " #" ! /" %4+5-& / 15, 24."&., / /" ," # . # «!" / /3%/2 # "4 " &1 .4"2"- .4, 1 /# 5" 2,3 ," , ,$/ &15, 03 , » .1 2" 1 & / # # -5/ .1# / 4$2/& # $». 6 "4.3 # # , "./" #, /# « ,3# &/ , - 1. 54 . ' " ,&"4 "&. #, &.,# 2 , &54.4 6# 5 ." "4! # # &./2 # +#-5/. # 4#4&.4. # 554., ("« $ "." . # 6# 5 #, 4&$ /", , -24 , &5,3. , ,# 4.4 " - ,+# .1# $., ! &+#4& "&5,3 .1 61 ( 2$ 1, .,+ %1 4# . 2 / 2 -24 4.+# ." 4#."5/. ' , $,+ &."

4" *$#4 3#451 1 #, ., # $4 + , 1! ,+5 5"4 ., "#'"-# .1# , ,$4 .,+ "# 54 4' & ) # "# , 4 # .,+ 2" / .,# &#" 2$,+ - /*4&5$2 4" $ $»,

/354 4" ,# "5 (5 ,3 1 '"'+ ."4 5 -54 + ,&. / '/2&1 .,+ 4#,+4 ," $ "/ &., (5 #. '"4.$ ,+# 4" # ! # " "4 .1 -5/&4 " / ,' $ .,+#, 4 - 4" &+# /"4 2,& ' # &.1 "-2 / - # &/" 2,/ 2 .1 4" . # " 4. +#-5/ 2 -, .1# 4 ,22 &/" .,+ 2011 # # /" 424 3 4#.$&., # # &." 4#." 2- &.-&1 . # 6# 5 ! 2,+42$,+ # # ,+.,3 5,"- /" #4 2, +5 ,3 ", (#-5/&4 1 ,"# .1.4» 2, 2,+ .4 ", & , # ! # « "/%# &/ ., (# .4. 4$ /" ., 42.$ .,+ 5/# # 5/2 #,., 4#." /$5/#, .1 ,+ &+#// $ ,# !,2-. # 2011. #, ("/5 / 6 , 2"# 4 51 .,+ .,+ '"4 5"4 (SCAF), 4 ,. /&/ ,+&,+ 5-# 2 ,. $ ,+% #.4 (&!4 /$4 15 (+',3" , "./" # ( / ! # , ,"1." 1 . 424 , 0, +5 ,3 ",5 # # . # %+2 # &." "- 4&/ 1 # ," &/ #4 "&. / &" 4" . # 5-." 4# &.4%/2 5/.4., $&/" , ,+ 4&." 4#- +& &. , %4 5 ,2,3 " . .1 2$4&/ / /"&$&.1 / &/ &1 ." %4 "4 24 ." !4"#,5/#" & , "4 " " & , : "# &.4 6# -'3 .",+ /2",2 4 4+. .1 (2'/#. 4" 5,#4 " Alain

Gresh* «54321

0/.-2.1» 141

MONDE

&.,+, 1 " .,+, 2 & 2 / 2 « $ $ $ 5 #4 %#1: " $ $# $ #, $ # $ " " $ #, $ ’ $ $ $ $ $ $# #$ ! # $ -

, " - ! # «

& /.,3# #4# 5/.4 3 *4)2,+ 6 ( / + 12 &+#% 1 /"2 #1 ." 1 , ".1 "4!3 4 1 0, ,+# /.3 /". , ,# 4 , $$ . -&/" - ,"/ .,+ 4" 0/ -( /$ / /' 4"#" - 4 -2 &1 .154 ." .,+ 2&" , ,

diplomatique ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

Είναι οι νέοι αδιάφοροι για την πολιτική; Μιλούν: Χρ. Βερναρδάκης, Ευ. Παπαβλασόπουλος, Μ. Παντελίδου - Μαλούτα, Χρ. Λάσκος, Σ. Τσακίρη ΣΕΛ. 20-23

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΤΑΡΙΚ ΑΛΙ:

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να «τα σπάσει» με την Ε.Ε.

ΣΕΛ. 44

Η ΑΥΓΗ

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1952 • Β’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ • ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 11809 • KΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013 • TIMH: 3 €

AΡΘΡΑ Σ. Βιδάλη, Μ. Κουζέλης, Αλ. Μητρόπουλος, Ηλ. Νικολακόπουλος, Ν. Σεβαστάκης, Κ. Τσουκαλάς, Δ. Χριστόπουλος

Νεοναζιστική απειλή Απαντούν: Ν. Κακλαμάνης, Δ. Παπαδημούλης, Οδ. Κωνσταντινόπουλος, Ν. Μαριάς, Γ. Πανούσης, Αντ. Ρουπακιώτης ΣΕΛ. 12, 13, 14, 15, 18

ΕΝΘΕΜΑΤΑ

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΑΜΑΡΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ

Ζαριά έντασης από το Μαξίμου

ΜΕΤΑ την κοινωνική κατακραυγή για την εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα από Χρυσαυγίτη και τις πιέσεις από την Ευρώπη, η κυβέρνηση Σαμαρά εδέησε να πάρει τα πρώτα μέτρα κατά της εγκληματικής δράσης των νεοναζί. Κι ενώ σφίγγει επιτέλους ο κλοιός και για άλλα στελέχη της φασιστικής συμμορίας, μετά τις έρευνες των αρχών, η ακροδεξιά ομάδα Σαμαρά στο Μαξίμου συντηρεί τη στρατηγική της έντασης με την ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων. Τα πρωτοπαλίκαρα του Σαμαρά, Λαζαρίδης και Μπαλτάκος, ενώ ερωτοτροπούσαν με την Ακροδεξιά, αλλά και οι ομοϊδεάτες τους, Βορίδης και Γεωργιάδης, ενορχηστρώνουν τις επιθέσεις στην Αριστερά ταυτίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή, παρά τις αντιδράσεις γαλάζιων στελεχών, που προσπαθούν να σώσουν την τιμή της παράταξής τους. Το ίδιο κέντρο (παρα)εξουσίας, σε μια έξαρση μακιαβελισμού, εξετάζει το ενδεχόμενο εκλογικού αιφνιδιασμού με το εκβιαστικό δίλημμα «Σταθερότητα ή ανωμαλία», για να αξιοποιήσει εκλογικά το σοκ, που έχει προκαλέσει η δολοφονία του άτυχου νέου. Σε αυτό το κλίμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία η πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα να επισκεφθεί αύριο τον Κάρολο Παπούλια και να ζητήσει από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου να σταματήσει τα παιχνίδια με τη δημοκρατία. Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τη λήψη αποφασιστικών μέτρων για την πολιτική απομόνωση και την καταδίκη της Ακροδεξιάς, ενώ θέτει θέμα αντιμετώπισης και των κοινωνικών αιτίων, όπως οι επιπτώσεις από τις μνημονιακές πολιτικές, που θρέφουν τους νεοναζί.

AΛΚΗ ΖΕΗ:

Πιο επείγον από το ψωμί να εξαλείψουμε τον νεοναζισμό

ΣΕΛ. 49

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ Η συγκλονιστική κατάθεση της Κίττυς Αρσένη στο Συμβούλιο της Ευρώπης που καταδίκασε τη Χούντα Γράφουν: Ρήγας Αξελός, Περικλής Κοροβέσης

ΣΕΛ. 50-51

ΡΕΠΟΡΤΑΖ Η δολοφονία του Π. Φύσσα και τα τάγματα εφόδου

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;

ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΠΑΠΟΥΛΙΑ

ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΚΑΛΠΕΣ ΜΕ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ: «ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ή ΑΝΩΜΑΛΙΑ»

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ

Η επόμενη ημέρα για την Ευρώπη και την Ελλάδα

Συνάδελφε, στάσου όρθιος

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Μιλούν πρόεδροι ΕΛΜΕ

Αποστολή στο Βερολίνο: Κάκη Μπαλή Μιλά ο Λάμπρος Σαββίδης (Die Linke) ΣΕΛ. 24, 25, 41

Ψάχνει δανεικά ο Mελισσανίδης για την αγορά του ΟΠΑΠ

ΣΕΛ. 13

Δεκαπλάσιο το υποστηρικτικό προσωπικό στα ξένα πανεπιστήμια ΣΕΛ. 10, 11

Οι νεκροί της Δημοκρατίας ή ο θάνατος της Δημοκρατίας; ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΒΙΔΑΛΗ*

Τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα θα τη θυμόμαστε, αργότερα ίσως, ως ένα από εκείνα τα περιστατικά που σημάδεψαν τις εξελίξεις στις αρχές του 21ου αιώνα στην Ελλάδα. Διότι δεν είναι μόνον το γεγονός αυτό καθαυτό, οι συνθήκες διάπραξής του, τα γνωστά περιστατικά και οι άμεσες συνθήκες που προηγήθηκαν. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 2

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ΑΥΓΗ Σταθερότητα εκτός Μνημονίου, με την Αριστερά Πολλές ενδείξεις συνηγορούν στην εκτίμηση ότι η παρούσα κυβέρνηση παράγει πολιτικό χάος. Η δογματική προσήλωσή της στο Μνημόνιο, η στρατηγική της έντασης με τη θεωρία των «δύο άκρων», η ολομέτωπη επίθεσή της προς την κοινωνία επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι η παραμονή της κυβέρνησης προκαλεί ανεπανόρθωτες ζημίες στην κοινωνία, την οικονομία και τη διεθνή θέση της χώρας. Πρόκειται για κυβέρνηση λαϊκής μειοψηφίας, που συνεχώς αποδυναμώνεται, ενώ αυξάνονται οι εσωτερικές τριβές που αποδιοργανώνουν την εικόνα σταθερής διακυβέρνησης που θέλησε να φιλοτεχνήσει ο Σαμαράς. Κι αυτά δεν είναι μια συνηθισμένη αντιπολιτευτική συνθηματολογία. Διεθνείς παράγοντες, απ’ αυτούς στους οποίους η κυβέρνηση στηρίζεται καθοριστικά, επισημαίνουν ότι οι Σαμαράς και Βενιζέλος «εκπροσωπούν την παλιά Ελλάδα». Κοντά στο φάσμα της οικονομικής χρεωκοπίας πλανάται τώρα η απειλή της διεθνούς απομόνωσης της χώρας εξαιτίας της πολιτικής κατευνασμού που επιδεικνύει επί ένα έτος η κυβέρνηση έναντι της Χρυσής Αυγής. Η πολιτική αυτή ανταποκρίνεται στις υστερόβουλες σκέψεις του Μαξίμου να αξιοποιήσει τη Χ.Α. ως παράγοντα ανωμαλίας, ως άλλοθι για τη στρατηγική της έντασης με στόχο την παρεμπόδιση της Αριστεράς να κυβερνήσει, ακόμη κι αν κερδίσει στις εκλογές... Με τι άλλο ισοδυναμούν οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις των δύο έμπιστων συνεργατών του πρωθυπουργού (Λαζαρίδης, Μπαλτάκος) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «εκτός συνταγματικού τόξου» ή ότι «ταυτίζεται με τη Χ.Α.»; Με τι άλλο ισοδυναμεί η επιχείρηση εξομοίωσης των εγκληματικών ενεργειών της Χ.Α. με τα κινήματα κοινωνικής ανυπακοής; Με τη θεωρία των «δύο άκρων» επιχειρείται η ανατροπή του δημοκρατικού χαρακτήρα της Μεταπολίτευσης και η παλινδρόμηση της χώρας στην εμφυλιοπολεμική περίοδο. Είναι περίεργο ότι αυτοί που συστήνονται ως υπέρμαχοι της ευρωπαϊκής παρουσίας σπρώχνουν τη χώρα σε τροχιά απομάκρυνσης από τις ευρωπαϊκές πολιτικές - κοινωνικές συνθήκες. Σαμαράς και Βενιζέλος λειτουργούν τυχοδιωκτικά. Ενδιαφέρονται μόνο για τη δική τους πολιτική επιβίωση. Είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν όλα όσα έχουν υπογράψει με τα Μνημόνια, με έμφαση τώρα στην καταρράκωση του συνταξιοδοτικού, αλλά και πρόθυμοι να συνομολογήσουν και νέα δυσβάσταχτα μέτρα. Το μόνο που ζητούν είναι τα νέα μέτρα να ανακοινωθούν μετά τις βουλευτικές εκλογές, το αργότερο τον Ιούνιο (χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο εκλογικού αιφνιδιασμού νωρίτερα). Και μέχρι τότε ελπίζουν οι πιστωτές να καλύψουν κάτω από το τραπέζι το χρηματοδοτικό κενό, ακόμη και να «μαγειρέψουν» τα στατιστικά στοιχεία, όπως ζήτησε ο Βενιζέλος από τον Άσμουσεν. Οι σημερινές εκλογές στη Γερμανία δεν θα ανατρέψουν την πορεία των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Σε συνάρτηση όμως με την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομικής - πολιτικής κρίσης δεν θα εμποδίσουν μια νέα δυναμική κατά της ακραίας λιτότητας που αναδύεται ως ανάγκη για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Σαμαράς και Βενιζέλος θα τα παίξουν όλα για όλα. Όσο χρόνο παραμείνουν γαντζωμένοι στην κυβέρνηση, θα ξετυλίξουν τη στρατηγική της έντασης, αδιαφορώντας αν με τον τρόπο αυτό διχάζουν την κοινωνία, υπονομεύουν τη δημοκρατία και ρίχνουν τη χώρα σε μεγαλύτερα αδιέξοδα. Η ισχυρή Αριστερά, ικανή να αναλαμβάνει ενωτικές πολιτικές πρωτοβουλίες υπεράσπισης της δημοκρατίας και αντιμετώπισης των κοινωνικών επιπτώσεων της λιτότητας, αποτελεί τον καταλύτη υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Η ισχυρή Αριστερά είναι αναγκαία συνθήκη για την πολιτική σταθερότητα, η οποία μπορεί να διασφαλιστεί σε κοινωνικό - οικονομικό περιβάλλον ανάπτυξης, δηλαδή εκτός Μνημονίου. Το δίλημμα «Μνημόνιο ή δημοκρατία» παραμένει δραματικά επίκαιρο.

Η ΑΥΓΗ ΠΡΩΙΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

τ’ απλώσει. Και όπως καταλαβαίνετε είναι Θα πρέπει να ενημερώσουμε τον κύριο πολύ μπερδεμένο πράγμα εσείς να πετάΣαμαρά, τον κύριο Λαζαρίδη, τον κύριο ΣΗΜΕΡΑ τε κάποιους έξω από το τόξο και ο κυΜπαλτάκο, τον κύριο Κεδίκογλου, τον κύριο ΕΙΝΑΙ ρίαρχος λαός να τους δίνει το κλειδί του Βορίδη και όλους τους εντός συνταγματιΚΥΡΙΑΚΗ Μαξίμου. Τι γίνεται τότε; Να μπει κανείς κού τόξου στρογγυλοκαθισμένους ότι εδώ σε ή να μην μπει; Έχετε σχέδιο για την περίμας, τους εκτός συνταγματικού τόξου, βαπτωση, ή έτσι λέτε και καμιά μαλακία για σιλεύει μεγάλη κατήφεια ου μην και ανη- ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ να περνάει η ώρα; Διότι δύο τινά υπάρσυχία. Και μεγάλη αγωνία ως προς το μέλλον. χουν εδώ: Ή παραδίνετε ομαλά την κυΆσε που χωρίς συνταγματικό κεραμίδι πάβέρνηση στην πλειοψηφία που δεν σας ανω από τα κεφάλια μας ξεπαγιάζουμε, παρέσει, όπως έκαναν από το ‘74 όλοι οι ρά την περί του αντιθέτου διαβεβαίωση κάπροκάτοχοί σας, ή επιχειρείτε να πάτε τη ποιων ακραίων ότι δεν κάνει κρύο στην Ελχώρα σε νέες τραγωδίες εν ονόματι του λάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ. συνταγματικού τόξου. Στη δύσκολη κατάσταση στην οποία έΚαι εάν μεν είστε έτοιμοι έστω και με χουμε περιέλθει, το ερωτηματικό των ερωβαριά ακροδεξιά καρδιά να κάνετε το τηματικών είναι το εξής: Εντάξει, αποφασίπρώτο, τότε κόψτε τις βλακείες με τις εσατε και διατάξατε την εκτόπισή μας από το κτοπίσεις και τα τόξα, γιατί πληγώνετε μια συνταγματικό τόξο. Στο κάτω-κάτω μαθηήδη πληγωμένη πατρίδα -ούτε αυτό δεν μένοι είμαστε από εκτοπίσεις. Τι μέλλει γενογάτε; Αν πάλι η κασίδα σας, μετά από όνέσθαι όμως αν αύριο-μεθαύριο η εκτοπισα έχει υποστεί εξαιτίας της πολιτικής σας σμένη Αριστερά κερδίσει στις εκλογές μια ξεγυρισμένη πλειοψηφία; Αν δηλαδή οι περισσότεροι Έλ- η Ελλάδα, συγκινείται από τις λαμπρές ιδέες του Κασιδιάληνες αποφασίσουν να επιλέξουν, παραδείγματος χάρη, α- ρη και σκέφτεται εκτροπές και ταρατατζούμ κόντρα στη λαϊκή ετυμηγορία, τότε ανάγκη πάσα να επισκεφτείτε έναν ψυντί του εντός τόξου Βορίδη την εκτός τόξου Ζωή; Εδώ δεν αρκεί να αναρωτιέται κανείς ποιος πήγε κι ά- χίατρο. Θα σας πει ότι με τα συνταγματικά τόξα μπορείτε να πλωσε τα ρούχα στην ταράτσα. Διότι ο κυρίαρχος λαός θα κάνετε πολλά εκτός από το να κάθεστε πάνω στα βέλη τους...

Να μπει κανείς ή να μην μπει στο Μαξίμου;

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Οι νεκροί της Δημοκρατίας ή ο θάνατος της Δημοκρατίας; ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 1

Είναι και η αφανής πλευρά των κοινωνικών εξελίξεων στις γειτονιές της Αθήνας που οδήγησαν στη δολοφονία, η οποία υπερβαίνει κάθε δικαστική έρευνα και, ενδεχομένως, μόνον οι ιστορικοί του μέλλοντος θα μπορούν να μιλήσουν γι’ αυτήν. Στο άμεσο παρόν, όμως, η δολοφονία αυτή τείνει να σηματοδοτήσει μια τροπή στο ποινικοκατασταλτικό σύστημα, καλλιεργώντας το έδαφος για μια επικείμενη διεύρυνση της εφαρμογής των διατάξεων για τη σύσταση και συμμορία: εδώ, ωστόσο, αρχίζουν τα λογικά παράδοξα. Πρώτον, με την πρόταση διεύρυνσης του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 187 ΠΚ (σύσταση και συμμορία), η οποία με «τέχνη» καλλιεργείται και από ορισμένα ΜΜΕ, η συζήτηση τοποθετείται σε λάθος βάση. Το μείζον ζήτημα, που η πρόταση εγείρει, δεν είναι η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής (που εκ των πραγμάτων είναι λάθος)??? η εστίαση του ενδιαφέροντος σε αυτό το άρθρο συσκοτίζει το γεγονός ότι, εάν στην υπόθεση Φύσσα, τα πράγματα έχουν εξελιχθεί σύμφωνα με όσα έως τώρα έχουν δημοσιοποιηθεί, τότε πρόκειται μάλλον για εγκληματική οργάνωση και όχι για συμμορία και ότι αυτή η εγκληματική οργάνωση έχει, κατά την ταπεινή μου άποψη, τρομοκρατικό χαρακτήρα. Δεύτερον, με την προαναφερθείσα πρόταση, φαίνεται να αγνοείται ή παρακάμπτεται όλο το σύστημα αρχών του ισχύοντος ποινικού δικαίου και του Συντάγματος. Επιπλέον, με την πρόταση αυτή η συζήτηση εκτρέπεται σε μια φάση του ποινι-

κού συστήματος πολύ μεταγενέστερη από εκείνην στην οποία πράγματι υπάρχει πρόβλημα: διότι το ζήτημα δεν είναι πώς θα δέσει η δικογραφία «τεχνικά» και ποιες είναι οι ποινές που θα επιβληθούν όταν συλληφθούν οι δράστες τέτοιων εγκλημάτων (πόσο μάλλον που τα εγκλήματα μίσους και μισαλλοδοξίας δεν έχουν θεσμοθετηθεί)??? ούτε έχει αποδειχθεί από πουθενά ότι η αυστηροποίηση του ποινικού νόμου λειτουργεί αποτρεπτικά-προληπτικά για εγκλήματα τέτοιου είδους, πόσο μάλλον για τη συμμορία ή το οργανωμένο έγκλημα. Το πραγματικό πρόβλημα κατά το ποινικό του μέρος βρίσκεται στην «άρνηση» των αρμοδίων να παρέμβουν αυτεπάγγελτα (ενώ εκ του νόμου επιβάλλεται) σε διάφορες γνωστές και μη περιπτώσεις, στις ελλείψεις ή αναποτελεσματικές πράξεις της αστυνομικής και της δικαστικής έρευνας ώστε να υπάρξει διεύρυνσή τους κατά περίπτωση, στις χρόνιες δυσλειτουργίες του ποινικοκατασταλτικού συστήματος, που δεν συνδέονται μόνον με τον φόρτο εργασίας αλλά και με τους όρους επαγγελματικής διαμόρφωσης των λειτουργών του νόμου σχετικά με την αξιοποίηση στοιχείων και μαρτυριών, τον εντοπισμό των δραστών, την ανάκριση κατηγορουμένων και λοιπά συναφή ζητήματα. Η χρήση της τεχνολογίας ποτέ δεν είναι από μόνη της επαρκής για να εξαλείψει φαινόμενα που έχουν βαθιές πολιτικές και κοινωνικές ρίζες και στηρίγματα. Αντίθετα, μια σοβαρή και όχι εκ του προχείρου πρόταση, που θα είχε πιθανότητα να πείσει για την αναγκαιότητά της, θα πε-

ριλάμβανε ουσιαστικά μέτρα που δεν θα έθεταν σε κίνδυνο τη δημοκρατική ζωή και που θα εστίαζαν στο πρόβλημα: όπως π.χ. η συστηματική μέριμνα για την εκπαίδευση σε δημοκρατικές αρχές και στην εφαρμογή του υπάρχοντος νόμου από όσους τον εκπροσωπούν, η εξάλειψη της ατιμωρησίας και η ενίσχυση της Δικαιοσύνης με ένα σώμα δικαστικής αστυνομίας. Η δικαστική αστυνομία λύνει οριστικά τα προβλήματα «διάδοσης της πληροφορίας» εκεί που πρέπει, επιτρέπει να πλαισιωθεί η δικαστική έρευνα με το κατάλληλο προσωπικό και αίρει το παράδοξο, που ισχύει στη χώρα μας, της επιλεκτικά άτυπης δικαστικής αστυνομίας για ορισμένα μόνον εγκλήματα (π.χ. τρομοκρατία). Δεν λύνει, όμως, ούτε το πρόβλημα της μετατροπής «καθημερινών ανθρώπων» σε «εργαλεία» συμβολαίων θανάτου ή σε «άδεια πουκάμισα». Ούτε μπορεί να παρέμβει προληπτικά σε δημιουργία παραστρατών κάθε τύπου: αυτά είναι πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα και κανένας δεν μπορεί να πιστεύει σοβαρά ότι πείθει πως η επίλυσή τους βρίσκεται σε «ποινικά πυροτεχνήματα». Εκτός και αν το ζήτημα δεν είναι να λυθούν αυτά, αλλά να προετοιμαστεί το έδαφος για κάτι χειρότερο: δηλαδή, τον πολιτικό στραγγαλισμό της δημοκρατίας, μέσα από την απονεύρωση των θεσμών που στηρίζουν και αυτήν και την κοινωνία.

* Η Σ. Βιδάλη είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο ΔΠΘ.

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ - ΕΚΔΟΣΗ: «Η ΑΥΓΗ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ Α.Ε.»

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΝΙΚΟΣ ΦΙΛΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΠΑΚΟΣ, ΚΩΣΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: ΠΟΛΥ ΚΡΗΜΝΙΩΤΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ, ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΪΚΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΟΥΜΠΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΠΕΤΗΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 12, 104 31 • ΤΗΛ. ΚΕΝΤΡΟ: 210 5231831-4 • ΦΑΞ: 210 5231822 • ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ - ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ: 210 5231820 • marketing@avgi.gr - ΦΑΞ: 210 5231830 INTERNET: www.avgi.gr e-mail: editors@avgi.gr • ΓΡΑΦΕΙΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: Βασ. Ηρακλείου 37, ΤΗΛ. ΚΕΝΤΡΟ: 2310 261646, ΦΑΞ: 2310 266444, e-mail: avgi@otenet.gr ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Π. Παπίδας & Σια Ε.Ε., ΤΗΛ. : 210 8228258 ΕΚΤΥΠΩΣΗ: IΡΙΣ ΑΕΒΕ ΤΣΕΚ - ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ: Εφημερίδα «Η ΑΥΓΗ», Αγ. Κωνσταντίνου 12, 10431 Αθήνα

Το «μακρύ χέρι» της Ακροδεξιάς στο Μέγαρο Μαξίμου ανέδειξε η φασιστική δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Την ώρα που ο Αντ. Σαμαράς είδε για πρώτη φορά να απομονώνεται στο εσωτερικό της παράταξής του, αλλά και στην Ευρώπη, οι «δικοί του άνθρωποι» διακινούσαν εκ νέου τη θεωρία των «δύο άκρων» και έθεταν τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός συνταγματικού τόξου, δημιουργώντας συνθήκες υπονόμευσης ακόμη και της δημοκρατικής ομαλότητας. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί τον πρωθυπουργό να «άδειασε» το μισό κόμμα του και κάποιοι υπουργοί, αλλά του παρείχε απλόχερη στήριξη ο Ευ. Βενιζέλος, με διαρροές του κλίματος «ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για την άνοδο της Χρυσής Αυγής»... «Κοίτα να δεις που αντί να αμφισβητηθεί για το Μνημόνιο και τη λιτότητα, θα αμφισβητηθεί επειδή είναι πολύ δεξιός». Η φράση ανήκει σε προβεβλημένο στέλεχος της Ν.Δ., που ανήκει στη «φιλελεύθερη» πτέρυγα και απηχεί πλήρως το κλίμα στο εσωτερικό της κυβερνώσας παράταξης. Ο Αντ. Σαμαράς, για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, ήρθε αντιμέτωπος με ένα διαρκώς ογκούμενο κύμα αμφισβήτησης των επιλογών και της κεντρικής κυβερνητικής γραμμής. Αυτό διότι όλοι στο εσωτερικό της Ν.Δ. γνωρίζουν πως ο Χρ. Λαζαρίδης αποτελεί το alter ego του. Είναι εκείνος που έχει εμπνευστεί τη «θεωρία των δύο άκρων» ως πολιτική στρατηγική, είναι εκείνος που γράφει τους λόγους του πρωθυπουργού, είναι ο βασικός διαμορφωτής της κυβερνητικής γραμμής. Και ο Χρ. Λαζαρίδης ήταν σαφής: «αφ’ ης στιγμής ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταδικάζει τα όσα έγιναν στις Σκουριές, δεν μπορεί να είναι στο συνταγματικό τόξο. Υπάρχει κανείς που να διαφωνεί με αυτό;» είπε προχθές στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες. Είχε προηγηθεί παρέμβασή του σε πρωινή εκπομπή του Mega, όπου εκλήθη να σχολιάσει τη δολοφονία από τους ναζί και εκείνος... στοχοποίησε τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ζ. Κωνσταντοπούλου. Ακολούθησε άλλη μία τηλεοπτική εμφάνιση του βουλευτή Επικρατείας της Ν.Δ., στον ΣΚΑΪ, όπου προέβλεψε ότι «θα έχουμε κι άλλους νεκρούς» και καταλόγισε εκ νέου στον ΣΥΡΙΖΑ ότι υιοθετεί «τη στρατηγική της έντασης».

«Καραμανλική» αμφισβήτηση Οι ως άνω δηλώσεις του Χρ. Λαζαρίδη ήταν αρκετές προκειμένου το στελεχιακό δυναμικό της Ν.Δ. να φτάσει σε σημείο... βρασμού. Την αρχή της αποδόμησης της θεωρίας των «δύο άκρων», αλλά και του Χρ. Λαζαρίδη προσωπικά, έκαναν οι «καρα-

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ευρεία αμφισβήτηση Σαμαρά από βουλευτές και υπουργούς. Η θεωρία των «δύο άκρων» και οι ακροδεξιοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού αποσταθεροποιούν την κυβέρνηση

τη λογική των δύο άκρων» και πρόσθεσε πως «δεν είναι προς το συμφέρον της χώρας οι δηλώσεις Λαζαρίδη».

Παρέμβαση Αβραμόπουλου

To «μακρύ χέρι της Ακροδεξιάς» στο Μαξίμου ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ

μανλικοί» και, συγκεκριμένα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της καραμανλικής διακυβέρνησης, Ευ. Αντώναρος, και ο τότε κορυφαίος υπουργός και νυν βουλευτής της Ν.Δ., Πρ. Παυλόπουλος. Ο κ. Αντώναρος, μάλιστα, δεν εφείσθη χαρακτηρισμών, αφού χαρακτήρισε -φωτογραφικάτον λογογράφο του Αντ. Σαμαρά «επικίνδυνα ανιστόρητο και πολιτικά ανόητο». Την έντονη διαφωνία του με τη θεωρία των «δύο άκρων» εξέφρασε με δημόσιες παρεμβάσεις του και ο Πρ. Παυλόπουλος, που ζήτησε αποτελεσματική αντιμετώπιση των νεοναζί, ενώ στην ίδια γραμμή κινή-

θηκε και ο επίσης «καραμανλικός», Ευρ. Στυλιανίδης, που διαφώνησε δημοσίως με την ανιστόρητη θεωρία Λαζαρίδη. Παράλληλα, συνομιλητές του Κ. Καραμανλή δεν κρύβουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός διαφωνεί πλήρως με τη στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη συκοφάντησή του ως κόμματος «εκτός συνταγματικού τόξου». Καταπέλτης κατά του Χρ. Λαζαρίδη είναι και ο βουλευτής Ν. Κακλαμάνης, ο οποίος, με σημερινή του δήλωση στην «Αυγή» της Κυριακής, σημειώνει ότι «οι δηλώσεις του Χρύσανθου Λαζαρίδη θεωρώ ότι αφ’ ενός εκφράζουν τον ίδιο και αφ’ ετέρου θα τις χαρακτήριζα άκαιρες και επικίνδυνες από τη στιγμή, που ‘αγγίζουν’ το θέμα της δημοκρατικότητας του πολιτεύματός μας, με τον χαρακτηρισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως κόμματος που βρίσκεται εκτός συνταγματικού τόξου».

«Φιλελεύθεροι» Όμως, δεν ήταν μόνο το «καραμανλικό» μπλοκ που αμφισβήτησε την κεντρική γραμμή του Μαξίμου. Ο Αντ. Σαμαράς βγαίνει από την περασμένη εβδομάδα εσωκομματικά απομονωμένος, αφού εναντίον του έβαλε και η «φιλελεύθερη πτέρυγα».

Παίζουν με τις... «ταχύτητες»

Μάλιστα, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, σε πολλαπλές δημόσιες τοποθετήσεις του, υπογράμμισε την έντονη διαφωνία του με τη θεωρία των δύο άκρων. Επίσης, ο Κυρ. Μητσοτάκης επισήμανε χαρακτηριστικά πως «η Χρυσή Αυγή είναι ένα νεοναζιστικό μόρφωμα που προσομοιάζει με εγκληματική οργάνωση και δεν εξισώνεται με κανένα άλλο κόμμα», για να προσθέσει πως «δεν εξισώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή». Δριμύτατη κριτική προς την εν λόγω θεωρία άσκησε και η Ντ. Μπακογιάννη, που είπε ότι «διαφωνεί με

Σκλήρυνση στάσης, συλλήψεις και στο βάθος κάλπες; Στη σκιά της εσωκομματικής απομόνωσής του και του διεθνούς ονείδους για την Ελλάδα, ο πρωθυπουργός αποφάσισε οψίμως -αφού πρώτα χύθηκε αίμα- να σκληρύνει τη στάση του προς τη Χρυσή Αυγή. Μέχρι την ώρα που η «Αυγή» έπαιρνε τον δρόμο προς το τυπογραφείο, κυβερνητικές διαρροές ήθελαν τις αστυνομικές αρχές να έχουν «δέσει» στοιχεία της υ-

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, βολές κατά του Χρ. Λαζαρίδη εξαπέλυσε και ο -συνήθως «στρογγυλός» και διπλωμάτης- Δ. Αβραμόπουλος. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προχθές, «άδειασε» απολύτως τον σύμβουλο και λογογράφο του Αντ. Σαμαρά, Χρ. Λαζαρίδη. «Διακυβεύεται η συνταγματική τάξη, η δημοκρατία μας, η κοινωνική γαλήνη, η εθνική ενότητα. Πρέπει πάση θυσία αυτά να διασφαλισθούν και εκτιμώ ότι είναι χρέος όλων ανεξαίρετα των πολιτικών δυνάμεων να ορθώσουν ένα τείχος μπροστά σε αυτήν την απειλή», είπε, ενώ ερωτηθείς αν «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτός συνταγματικού τόξου», απάντησε μονολεκτικά «όχι».

πόθεσης και δεν απέκλειαν συλλήψεις ακόμη και εν ενεργεία βουλευτών του νεοναζιστικού μορφώματος. Πάντως, οι εν λόγω πληροφορίες πυροδότησαν εκ νέου και εκλογικά σενάρια, προκειμένου ο Αντ. Σαμαράς να υπερβεί την ατζέντα «Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο» και να θέσει ως προεκλογική διακύβευση το δίλημμα «σταθερότητα ή ανωμαλία».

Η εσωκομματική απομόνωση του κ. Σαμαρά δεν εμπόδισε το Μαξίμου να συνεχίσει στην ίδια, ολισθηρή γραμμή. Απλώς, όπως διευκρίνισε σε δημοσιογράφους ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης, Τ. Μπαλτάκος, «ο Χρύσανθος είπε τα ίδια και κατέβασε ταχύτητα από πέμπτη σε τετάρτη». Άλλωστε, ο στενός συνεργάτης του Αντ. Σαμαρά, που έχει χρεωθεί το «μπλοκάρισμα» του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου Ρουπακιώτη, επισήμανε πως «όσα είπε ο κ. Λαζαρίδης ισχύουν» και επανέλαβε πως «δεν μπορεί ένα κόμμα που δεν έχει καταδικάσει τα όσα έγιναν στις Σκουριές να θεωρείται εντός συνταγματικού τόξου». Πάντως, υπό το βάρος των εσωκομματικών αντιδράσεων, ο Αντ. Σαμαράς αναγκάστηκε, προχθές, να υιοθετήσει ηπιότερους τόνους, βάλλοντας μόνο κατά της Χ.Α. Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, ξόρκισε το κλίμα έντασης, σε τηλεοπτικές δηλώσεις που αναγκάστηκε να κάνει, στο φόντο και της διεθνούς κατακραυγής: μέσα σε δύο 24ωρα, ο Αντ. Σαμαράς είδε τον επικεφαλής της ευρω-ομάδας των Σοσιαλιστών, Χ. Σβόμποντα, να προειδοποιεί την κυβέρνηση ότι αν δεν αντιμετωπίσει τους ναζί, «η ελληνική προεδρία της Ε.Ε. θα είναι απαράδεκτη από κάθε άποψη», αλλά και δύο συμπολιτευόμενους Γερμανούς βουλευτές του CDU και του FDP να ζητούν από την Αθήνα να... παραιτηθεί της ανάληψης της προεδρίας της Ένωσης. Για τον λόγο αυτό, ο πρωθυπουργός επανήλθε χθες στην απόρριψη της έντασης, λέγοντας στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» πως «κανείς δεν θέλει ανωμαλία αυτή τη στιγμή».

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Σενάρια αποσταθεροποίησης ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Την έντονη ανησυχία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την τροπή που έχει πάρει τελευταία ο δημόσιος βίος θα καταθέσει αύριο το μεσημέρι (1 μ.μ.) ο Αλέξης Τσίπρας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ανησυχία που, πέραν της δράσης της νεοναζιστικής συμμορίας, έχει πολλούς άλλους -σχετικούς- λόγους, όπως η αδράνεια που συστηματικά εμφανίζει η Αστυνομία στην πάταξη ρατσιστικών εγκληματικών ενεργειών, ισχυρισμός που εν πολλοίς επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία που ο Νίκος Δένδιας κατέθεσε στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ενώ πέραν της αδράνειας, υπάρχει και η ευθεία διασύνδεση ένστολων και χρυσαυγιτών, όπως επιβεβαίωσε πρώην μέλος της Χρυσής Αυγής στη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Έθνος».

Υπάρχει επίσης ο πολιτικός λόγος ανησυχίας, εξαιτίας της θεωρίας των δύο άκρων που εκπόνησε η στενή ομάδα Σαμαρά, με τον Χρύσανθο Λαζαρίδη να τη διαδίδει, και εν συνεχεία τους σωματοφύλακες του ακροδεξιού συστήματος που έχει βρει στέγη στο Μέγαρο Μαξίμου και τη Νέα Δημοκρατία (Τάκης Μπαλτάκος, Μάκης Βορίδης, Άδωνις Γεωργιάδης, Φαήλος Κρανιδιώτης) να την υποστηρίζουν. Καθόλου τυχαία, κάποια από αυτά τα στελέχη αυτά πρωτοστατούσαν στο σχέδιο συμμαχίας Σαμαρά και Μιχαλολιάκου, τόνιζε υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Μια θεωρία ανιστόρητη, όπως τη χαρακτήριζαν πηγές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που εξομοιώνει θύτες και θύματα, που εκ των πραγμάτων νομιμοποιεί τους νεοναζί. Μια θεωρία που φτάνει μέχρι του σημείου να θέτει την αξιωματική α-

ντιπολίτευση εκτός συνταγματικού τόξου. Ευτυχώς πάντως κοινός νους υπάρχει ακόμη, και όλοι στη Ν.Δ. δεν είναι ίδιοι, σημείωναν βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης: ήδη καραμανλικό στρατόπεδο, φιλελεύθεροι, αλλά και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έχουν θέσει σε ιδιότυπη εξορία τον αρχηγό τους και την παρέα του. Και όσο δεν αποφασίζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να κλείσει τις συζητήσεις αυτές, είναι αυτός που αφήνει ανοιχτό τον δρόμο σε σχέδια αποσταθεροποίησης, που ενορχηστρώνουν γνωστά ακροδεξιά πολιτικο-οικονομικά κέντρα, επισημαίνουν στην Κουμουνδούρου. Όμως, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στην Αθήνα από δύο χώρες (Γερμανία - Αυστρία), που έχουν τη δική τους ιστορική εμπειρία από τον ναζισμό αλλά και τη σύγχρονη εκδοχή του. «Είχαμε μια πολιτική δολο-

Φωτό από παλαιότερη συνάντηση του Προέδρου Κ. Παπούλια με τον Αλ. Τσίπρα

φονία από τάγματα εφόδου ακροδεξιών, ήταν ηλεκτροσόκ για όλους μας...», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αλ. Τσίπρας από τη Βιέννη. Και όπου πήγαινε, τον ρωτούσαν για την έκρηξη ρατσιστικής βίας στη χώρα μας... Ως εκ τούτου, οι συζητήσεις και επαφές που είχε στις δύο αυτές ευρωπαϊκές χώρες θα τεθούν εκ των πραγμάτων και στο τραπέζι του Προεδρικού Μεγάρου, πόσο μάλλον που σήμερα διεξάγονται οι κρίσιμες για την Ευρώπη στο σύνολό της γερμανικές εκλογές. Αλλά σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητεί από τα μέλη του αλλά και κάθε πολίτη που, έστω και συ-

γκυριακά, ακουμπά πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ, να επιδείξουν ψυχραιμία και δημοκρατική εγρήγορση. Γιατί οι παρακρατικοί μηχανισμοί ανέκαθεν ήξεραν από προβοκάτσιες... Ή, όπως υπογραμμίζει στην αναφορά του στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος, «κυβερνητικά στελέχη και παράγοντες του πρωθυπουργικού γραφείου γνωρίζουν, από υπεύθυνες κρατικές εκθέσεις, την ύπαρξη, διείσδυση και δικτύωση των νεοναζιστικών ρατσιστικών μηχανισμών σε όλους τους τομείς ή τις αντίστοιχες δομές της θεσμικής συγκρότησης της χώρας, δημιουργώντας ένα παρακρατικό μόρφωμα».

Η «ΣΙΩΠΗ» ΕΚΤ ΚΑΙ Γ. AΣΜΟΥΣΕΝ ΕΚΘΕΤΕΙ ΣΑΜΑΡΑ - ΒΕΝΙΖΕΛΟ

Πρωτογενές πλεόνασμα... αναξιοπιστίας της δικομματικής κυβέρνησης ψευση εκ μέρους του ίδιου ή της ΕΚΤ και μάλιστα δύο εικοσιτετράωρα πριν από το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών, ενδεχομένως να αποτελεί μήνυμα προς την ελληνική κυβέρνηση ότι υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος στρωμένος με μέτρα ώσπου να δοθεί στην κυβέρνηση περιθώριο «ανάσας» από τους δανειστές.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ

Το βασικό «χαρτί» της κυβέρνησης ενόψει των διαπραγματεύσεων που ξεκινούν σήμερα με την τρόικα είναι εκείνο του στόχου για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Το ίδιο... επεισόδιο του κυβερνητικού «success story» χρησιμοποιούν ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος προκειμένου -σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη για την κυβέρνηση συγκυρία όπου έχει ανοίξει όλα τα «μέτωπα» μαζί για να παρουσιάσει «έργο» κατά την αξιολόγηση- να δώσουν αίσθηση προοπτικής στην κοινωνία ότι από το 2014 αρχίζουμε να βγαίνουμε σιγά-σιγά από την κρίση. Όμως το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit που θέλει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να ζήτησε από το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Γιεργκ Άσμουσεν, κατά τη συνάντησή τους στις 22 Αυγούστου, «αν μπορεί να αλλάξει τους αριθμούς ώστε το χρηματοδοτικό κενό να φαίνεται μικρότερο ή να μηδενιστεί», ήρθε την Παρασκευή να προκαλέσει τεράστια ερωτήματα για τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Ερωτήματα που επηρεάζουν ασφαλώς και την αξιοπιστία της κυβέρνησης και, πολύ περισσό-

Ο μόνος που διέψευσε το δημοσίευμα της Die Zeit που τον θέλει να πρότεινε στο μέλος της Ε.Ε. της ΕΚΤ «μαγείρεμα» του χρηματοδοτικού κενού, ήταν ο... ίδιος ο Ευ. Βενιζέλος τερο, καταδεικνύουν ότι το Μνημόνιο δεν επιτυγχάνει, δεν φέρνει το αποτέλεσμα για το οποίο η κυβέρνηση ζητάει την ανοχή και τις «θυσίες» των πολιτών, δηλαδή το πολυδιαφημιζόμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που συναντήθηκε με τον Γ. Άσμουσεν εκπροσωπώντας την κυβέρνηση και άρα τον Αντ. Σαμαρά, διέψευσε κατηγορηματικά ότι ζήτησε κάτι τέτοιο, χαρακτήρισε το δημοσίευμα «άκρως ανακριβές» και ζήτησε τόσο από την ΕΚΤ όσο και από το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της να κάνουν το ίδιο. Επίσημη ανακοίνωση από τον Γ. Άσμουσεν δεν ήρθε ποτέ, ούτε και από την ΕΚΤ, παρά μόνο από εκπροσώ-

πους της που σχολίασαν όταν κλήθηκαν να το κάνουν. Έτσι, ο εκπρόσωπος Γουίλιαμ Λέλιφελντ, απαντώντας σε ερώτηση του ΑΠΕ - ΜΠΕ σχετικά με το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit, δήλωσε: «Η περιγραφή δεν είναι σωστή». Επίσης, «εκπρόσωπος» της ΕΚΤ, τον οποίο πάντως δεν κατονομάζει το γερμανικό MNI, σχολίασε ότι «το άρθρο δεν είναι ορθό σε αυτό το σημείο, αλλά δεν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες εσωτερικών συζητήσεων». Και στις δύο περιπτώσεις όμως δεν διέψευσαν κατηγορηματικά ότι ζητήθηκε το «μαγείρεμα», αφήνοντας με αυτόν τον τρόπο να εννοηθεί ότι υπήρξε κάποιου είδους συζήτηση επί των δημοσιονομικών δεδομένων που μπορεί όμως να μην έγινε ακρι-

ΣΥΡΙΖΑ: Κάνουν τα πάντα για να καλύψουν την αποτυχία τους βώς με τους όρους που αναφέρει το δημοσίευμα. Σε κάθε περίπτωση είναι σαφής η επιλογή της ΕΚΤ να μην προβεί σε ευθεία, κατηγορηματική διάψευση των δημοσιευμάτων. Το γεγονός πάντως ότι φιλοξενείται τέτοιος διάλογος (Βενιζέλου - Άσμουσεν) σε γερμανική εφημερίδα δύσκολα μπορεί να πείσει ότι δεν πρόκειται για επιβεβαίωση του κανόνα πως όπου υπάρχει «καπνός» υπάρχει και «φωτιά». Άλλωστε μια τέτοια πληροφορία δεν θα μπορούσε να φτάσει στον γερμανικό Τύπο παρά μόνο από την πλευρά του Γ. Άσμουσεν, ο οποίος ήταν ο βασικός εκ των ελάχιστων συμμετεχόντων στη συνάντηση με τον Ευ. Βενιζέλο στο ΥΠΕΞ. Από πολιτική σκοπιά, η μη διά-

Με αφορμή την αποκάλυψη του γερμανικού δημοσιεύματος και κυρίως του γεγονότος ότι η ΕΚΤ δεν έκανε καν τον κόπο να το διαψεύσει, ο ΣΥΡΙΖΑ επισήμανε ότι «ο κ. Βενιζέλος βρίσκεται πολλαπλά εκτεθειμένος, καθώς έφτασε στο σημείο να ζητήσει από τον κ. Άσμουσεν να ‘πειράξει’ τα στοιχεία για το έλλειμμα του προϋπολογισμού, ώστε η κυβέρνηση να καλύψει την αποτυχία της». Κάνοντας λόγο για «γνωστούς για τα ‘μαγειρέματα’» από το «φούσκωμα των ελλειμμάτων για να μας βάλουν στα Μνημόνια», το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποστήριξε ότι «δεν διστάζουν να κάνουν το οτιδήποτε για να παρουσιάσουν την καταστροφική τους πολιτική ως πετυχημένη» και τόνισε πως «το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πείθουν».

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΣΙΠΡΑΣ - ΑΣΜΟΥΣΕΝ ΣΤΗ ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ

Διαφωνία για το Μνημόνιο, ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΚΑΚΗ ΜΠΑΛΗ

Δύο ειδήσεις έβγαλε η πρώτη συνάντηση - «γνωριμίας» όπως την χαρακτήρισαν- του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα και του ισχυρού άνδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Γιεργκ Άσμουσεν την Πέμπτη στη φωλιά του τραπεζικού... λύκου στη Φρανκφούρτη. Η πρώτη, και μάλλον αναμενόμενη, ήταν ότι άνοιξε ένας δίαυλος επικοινωνίας, που τον θέλουν και οι δύο πλευρές, αφού τόσο οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι άνθρωποι της ΕΚΤ θέλουν να ξέρουν με ποιον ενδέχεται να έχουν να κάνουν στο μέλλον. Η δεύτερη, και αναπάντεχη, ως προϊόν μιας τραγικής συγκυρίας, ήταν ότι Τσίπρας και Άσμουσεν βρήκαν αμέσως ένα πεδίο όπου συμφωνούν απόλυτα. Στην καταδίκη της πολιτικής δολοφονίας του Παύλου

Φύσσα που έχει συγκλονίσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι κάποιους συμβούλους του Έλληνα πρωθυπουργού. Μάλιστα, αυτό το έγκλημα και οι πολιτικές προεκτάσεις του ήταν πιθανότατα ο λόγος που ο Άσμουσεν έσπευσε να στηθεί μπροστά στα μικρόφωνα μετά τη συνάντησή του με τον Τσίπρα, για να καταδικάσει το έγκλημα, αλλά και για να πει ότι οι άνθρωποι της ΕΚΤ «δεν είναι τυφλοί», ότι αντιλαμβάνονται πόσο «δύσκολη» είναι η κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα, πόσο «απαράδεκτα υψηλή» είναι η ανεργία, πόσο απελπισμένοι είναι οι νέοι. Κατά τα άλλα, συμφώνησαν ότι διαφωνούν. Για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, το ελληνικό πρόγραμμα «δεν βγαίνει», ο Άσμουσεν πάλι «βλέπει να γίνονται πρόοδοι». Για την ακρίβεια βλέπει να έρχεται πρωτογενές πλεόνασμα για το σύνολο του 2013.

Και μ’ ένα αφοπλιστικό χαμόγελο καλεί τον Τσίπρα να προσφέρει «τη γενναιόδωρη στήριξή του» στην εφαρμογή του προγράμματος. Κι αυτό στον βωμό του «κοινού στόχου», κατά Άσμουσεν: «Ξέρω ότι σε πολλά διαφωνούμε, αλλά είναι κοινός μας στόχος να ανατάξουμε την οικονομία, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας και να εξυγιάνουμε τον τραπεζικό τομέα, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει και να παρέχει ρευστότητα στην πραγματική οικονομία». Ο Άσμουσεν έκανε την έκκληση για στήριξη, εθιμοτυπικά. Πεδίο συνεννόησης επί της εφαρμογής του Μνημονίου δεν περίμενε να βρει με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Πήρε όμως μια πρώτη γεύση για το πώς σκέφτεται η... αντίπαλη πλευρά. Άκουσε γιατί έχει αποτύχει πατα-

γωδώς η ιστορία με την εσωτερική υποτίμηση, την ώρα που το πρόγραμμα εξοντώνει την κοινωνία. Άκουσε για το φευγιό της ΒΙΟΧΑΛΚΟ και την πιστωτική ασφυξία που πνίγει ή διώχνει κι άλλες επιχειρήσεις. Άκουσε μια σύντομη ανάλυση της εναλλακτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για αντιστροφή της ύφεσης, με τόνωση της εσωτερικής ζήτησης και δημόσιες επενδύσεις. Άκουσε ότι τα κεφάλαια για την ανάκαμψη μπορεί να προέλθουν τόσο από την αύξηση των δημόσιων εσόδων, με την πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής της ολιγαρχίας, όσο και από τη χρηματοδότηση των υφιστάμενων ευρωπαϊκών επενδυτικών θεσμών, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, για την

οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά γενναία αύξηση. Άκουσε οτι η Ελλάδα δεν θα ανακάμψει και δεν θα αναπτυχθεί εάν προηγουμένως δεν διασφαλιστεί η σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος και η χρηματοδότηση της οικονομίας με λογικά επιτόκια. Άκουσε και άλλα πολλά. Για παράδειγμα, ο Τσίπρας ανέπτυξε την αναπτυξιακή λογική που διέπει τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για ευρείας έκτασης κούρεμα του δημόσιου χρέους της χώρας και επεσήμανε το θετικό ιστορικό προηγούμενο της Διάσκεψης του Λονδίνου το 1953 για το χρέος της Γερμανίας. Κανείς δεν έπεισε, κανείς δεν πείστηκε. Αλλά έκαναν το πρώτο βήμα να μιλήσουν απευθείας. Κι έπεται συνέχεια.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΕ ΟΜΙΛΙΑ ΤΣΙΠΡΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίδα ότι μπορεί να αλλάξει η Ευρώπη

Όσκαρ Λαφοντέν: Και η Αριστερά χρειάζεται πρόσωπα. Ο Αλέξης είναι ένα νέο πρόσωπο για το οποίο είμαστε περήφανοι στην ευρωπαϊκή Αριστερά

Η συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον ισχυρό άνδρα της ΕΚΤ, ήταν μόνο μια... παράπλευρη ωφέλεια της επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στη Φρανκφούρτη. Ο Τσίπρας πήγε στη Γερμανία για να στηρίξει το αδελφό κόμμα της Αριστεράς στον διπλό προεκλογικό αγώνα που δίνει τόσο σε ομοσπονδιακό επίπεδο όσο και στο κρατίδιο της Έσσης, που βγάζει επίσης σήμερα τη νέα του τοπική Βουλή. Στην Έσση, η Αριστερά κινείται κοντά στο όριο του 5% και η ομιλία Τσίπρα στην κεντρική πλατεία Ρόσμαρκτ της Φρανκφούρτης όσο και στο πολιτιστικό κέντρο του Βισμπάντεν, της πρωτεύουσας του κρατιδίου, είχε στόχο να δώσει και μια έξωθεν ώθηση στο κόμμα. Ήταν, άλλωστε ο μοναδικός ξένος πολιτικός που κλήθηκε να βάλει πλάτη σ’ αυτές τις εκλογές. Σε αντίθεση με προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις ούτε καν οι Γάλλοι αρχηγοί κομμάτων δεν ήρθαν να στηρίξουν τα αδελφά τους κόμματα στη Γερμανία. Λες και κανείς δεν τους το ζήτησε, ή λες και φοβούνται να ταυτιστούν με αυτά. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και κλήθηκε και δεν φοβήθηκε. Το αν η

παρουσία του βοήθησε την Αριστερά, μένει να φανεί. Πάντως, τα στελέχη του κόμματος, από τον πατριάρχη Όσκαρ Λαφονταίν μέχρι την νεαρή επικεφαλής της λίστας στην Έσση, Ζανίν Βίσλερ, φαίνεται να το πιστεύουν. Αν και ελληνικό κόμμα -και τίποτε ελληνικό δεν είναι ελκυστικό αυτή την εποχή για τον Γερμανό ψηφοφόρο- ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ταυτόχρονα το κόμμα που ενσαρκώνει την ελπίδα για μια πολιτική αλλαγή. Δεν είναι τυχαίο πόσο ενθουσιώδες ήταν το χειροκρότημα που ξεσπούσε και στις δύο προεκλογικές συγκεντρώσεις μόλις κάποιος ομιλητής ανέφερε το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές. «Αυτά τα ποσοστά μας δίνουν ελπίδα, ότι όλα μπορούν να αλλάξουν στην Ευρώπη, ότι το παιχνίδι δεν είναι σικέ», έλεγε στην «Αυγή» η διοργανώτρια της συγκέντρωσης στο Βισμπάντεν. Από το βήμα της ίδιας συγκέντρωσης το είπε και δημόσια ο Όσκαρ Λαφοντέν: «Και η Αριστερά χρειάζεται πρόσωπα. Ο Αλέξης είναι ένα νέο πρόσωπο για το οποίο είμαστε περήφανοι στην ευρωπαϊκή Αριστερά». Ο Αλέξης Τσίπρας από την πλευρά του, και

στις δύο ομιλίες του, κάλεσε τους Γερμανούς να δώσουν «ισχυρή ψήφο στην Αριστερά, ψήφο ενάντια στη λιτότητα, ψήφο για την Ευρώπη». Υπογράμμισε πόσο θετικό μήνυμα για την Ευρώπη και για την Ελλάδα θα ήταν να κάνει την έκπληξη η Αριστερά -»η μόνη πολιτική δύναμη που έδειξε πραγματική αλληλεγγύη στους Έλληνες» όπως είπε- και παραδέχτηκε ότι «η ψήφος σας την Κυριακή θα παίξει καθοριστικό ρόλο και στις δικές μας ζωές». Αυτό είναι πάντως κάτι που λίγοι καθημερινοί άνθρωποι στη Γερμανία το αντιλαμβάνονται, ανεξαρτήτως σε ποιον πολιτικό χώρο κινούνται. Αυτός που το κάνει σημαία στις ομιλίες του, πάντως, και το έκανε και προχτές μαζί με τον Τσίπρα, είναι ο Όσκαρ Λαφοντέν, ο οποίος ξεκίνησε λέγοντας ότι «η αλληλεγγύη είναι αυτή που μας ενώνει», ότι όλοι πρέπει «να τολμήσουμε περισσότερη δημοκρατία στη Γερμανία, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη», ότι όλοι «πρέπει να δώσουμε από κοινού τη μάχη για να σταματήσουν οι εγκληματικές πολιτικές της λιτότητας, για να πάψουν να σώζουν οι φορολογούμενοι τα λεφτά των πλουσίων».

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΠΟ ΕΡΤ, ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΟΡΚΟΥΣ ΟΙ 4.000 ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

12.500 ονόματα έτοιμα για να παραδοθούν στην τρόικα ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ

Τα ονοματεπώνυμα των 12.500 διαθέσιμων υπαλλήλων έχει έτοιμα η κυβέρνηση και το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, προκειμένου να τα παραδώσουν στο «εκτελεστικό απόσπασμα» της τρόικας που καταφθάνει σήμερα στην Ελλάδα. Στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης της Παρασκευής έκλεισε και η τελευταία «εκκρεμότητα» με τους 1655 διοικητικούς υπαλλήλους σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και πλέον η ηγεσία του ΥΔΜΗΔ δηλώνει «πλήρως έτοιμη» για τον προγραμματισμένο έλεγχο της τρόικας, που θα επισκεφθεί το υπουργείο μεθαύριο Τρίτη. Νωρίτερα, άλλωστε, μέσα στην εβδομάδα, το ΥΔΜΗΔ είχε ανακοινώσει και τις πολυαναμενόμενες Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις για την κατάργηση άλλων 1.929 οργανικών θέσεων σε 9 υπουργεία, ενώ παράλληλα υπογράφηκε η ΚΥΑ για την κατάργηση 400 θέσεων στο υπ. Άμυνας. Στο ίδιο πλαίσιο, κατατέθηκε την Παρασκευή και η τροπολογία για την κατάργηση και μεταφορά υπηρεσιών της Γ.Γ. Δημοσίων Έργων στην αποκεντρωμένη διοίκηση και πτις περιφέρειες, πε-

ριλαμβάνοντας την κατάργηση από τις 31 Οκτωβρίου 372 οργανικών θέσεων. Έτσι, συμπληρώθηκε το παζλ με την πρώτη φάση της διαθεσιμότητας, ξεπερνώντας μάλιστα τον αριθμό των 12.500, χωρίς όμως να έχουν υπολογιστεί οι ενδεχόμενες εξαιρέσεις υπαλλήλων από το καθεστώς. Αναλυτικά, οι καταργούμενες θέσεις ανά υπουργείο, πλην εκείνων του Δημόσιας Τάξης και του Δικαιοσύνης, που δεν «συνέβαλαν» σ’ αυτήν τη φάση, έχουν ως εξης: 1. Υπ. Οικονομικών: 595 θέσεις καθαριστριών 2. Υπ. Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας: 100 διοικητικοί υπάλληλοι Δ.Ε και Υ.Ε. 3. Υπ. Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων: 98 θέσεις φυλάκων, κηπουρών και διοικητικών Δ.Ε. και Υ.Ε. Σ’ αυτές προστίθενται 372 καταργούμενες θέσεις από τις υπηρεσίες της ΓΓΔΕ. Για να συμπληρωθεί ο αριθμός των περίπου 750 προγραμματισμένων από τη μεριά του υπουργείου, απομένουν οι διαθεσιμότητες περίπου 300 υπαλλήλων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. 4. Υπ. Εργασίας: 560 από τον ΟΑΕΔ, τα ασφαλιστικά ταμεία και την

κεντρική υπηρεσία. 5. Υπ. Περιβάλλοντος: 100 διοικητικοί υπάλληλοι. 6. Υπ. Πολιτισμού: 150 διοικητικοί υπάλληλοι. 7. Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης: 131 διοικητικοί υπάλληλοι από την κεντρική υπηρεσία, τον ΕΦΕΤ, το Μπενάκειο και το ΙΓΕ. 8. Υπ. Τουρισμού: 140, εκ των οποίων 98 εργαζόμενοι στον ΕΟΤ και 42 διοικητικοί από την κεντρική υπηρεσία. 9. Υπ. Ναυτιλίας και Αιγαίου: 20 υπάλληλοι. 10. Υπ. Παιδείας: 1.655 διοικητικοί, κυρίως, υπάλληλοι των ΑΕΙ-ΤΕΙ. 11. Υπ. Υγείας: 1.672 υπάλληλοι.

12. Υπ. Άμυνας: 400 θέσεις. Σημειωτέον, ήδη έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα από τον περασμένο Ιούλιο, 2.114 εκπαιδευτικοί από το υπουργείο Παιδείας, 2.234 σχολικοί φύλακες από το υπουργείο Εσωτερικών και 53 υπάλληλοι του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ενώ αύριο ξεκινά η διαθεσιμότητα των 3.521 δημοτικών αστυνομικών.

Από ΕΡΤ, ΕΛΒΟ και «επίορκους» οι 4.000 απολύσεις Στο μεταξύ, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο BHMA FM, τις δεξαμενές από τις οποίες θα αντλη-

θούν οι 4.000 απολύσεις, που έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα μέχρι τέλους του έτους. Πρόκειται για την ΕΡΤ, τις αμυντικές βιομηχανίες και τους πειθαρχικά ελεγχόμενους υπαλλήλους. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «οι όποιες απολύσεις γίνουν μέσα στο 2013, θα συμπεριλάβουν τις απολύσεις που έχουν γίνει από την ΕΡΤ και τον αριθμό των πειθαρχικά ελεγχόμενων υπαλλήλων. Από εκεί και πέρα, αν προκύψουν υποχρεωτικές αποχωρήσεις από εξορθολογισμό επιχειρήσεων, όπως στα αμυντικά συστήματα, στην αμυντική βιομηχανία της χώρας, προφανώς και αυτές θα πρέπει να μετρήσουν στον συνολικό αριθμό».

ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Ράβε - ξήλωνε για τα αγροτεμάχια H «δεύτερη σκέψη» ότι μεγάλο μέρος της δεξαμενής ψήφων των μνημονιακών κομμάτων είναι η περιφέρεια, αλλάζει τις αρχικές προθέσεις της κυβέρνησης αναφορικά με τη φορολόγηση των αγροτεμαχίων. Στο ατέλειωτο «ράβε - ξήλωνε» στο οποίο επιδίδεται το οικονομικό επιτελείο ως προς τα του νέου ενιαίου φόρου ακινήτων ήλθαν να προστεθούν οι αντιδράσεις που παρατηρήθηκαν αμέσως μετά τις πληροφορίες για το τελικό σχέδιο του φόρου, και οι οποίες ανάγκασαν το οικονομικό επιτελείο να «ακούσει» βουλευτές της συμπολίτευσης από την περιφέρεια που του μετέφεραν τους φόβους τους για εκλογική πανωλεθρία Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ εάν ψηφιστεί ένα τέτοιο σχέδιο. Έτσι, επανεξετάζονται οι συντελεστές και επανασχεδιάζει ο φόρος, με στόχο να ελαφρυνθούν σε σχέση με το αρχικό σχέδιο αφενός τα αγροτεμάχια και αφετέρου τα εκτός σχεδίου ακίνητα. Αναφορικά με το σχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας προτού δοθεί σε διαβούλευση για

να πάει στη Βουλή προς ψήφιση, μέσα από την επιβολή του νέου Ενιαίου Φόρου Ακινήτων (ΕΝΦΑ) με τον οποίον υπόκεινται για πρώτη φορά σε φορολογία οι αγρότες, προβλεπόταν στο 1,5 ευρώ το στρέμμα ο ελάχιστος φόρος για τα αγροτεμάχια. Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται το ενδεχόμενο να μην υπάρξει ενιαίος συντελεστής φορολόγησης για τα κτίσματα σε οικόπεδα εκτός σχεδίου καθώς θα οδηγούσε σε μεγάλες επιβαρύνσεις (σημειώνεται, ότι με βάση το σχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας, προβλέπεται συντελεστής 5 για όσα αγροτεμάχια διαθέτουν κτίσμα και συντελεστής 1,2 σε όσα αγροτεμάχια έχουν πρόσβαση σε δρόμο). Και πάλι, όμως, εκτιμάται -δεδομένων των εντολών του Π. Τόμσεν στην κυβέρνηση- ότι η τελευταία θα επιβάλει ένα σύστημα φορολόγησης το οποίο θα πλήττει ακόμη περισσότερο τη μικρής και μεσαίας αξίας ακίνητη περιουσία και ταυτόχρονα θα ευνοεί σε σημαντικό βαθμό τους ι-

διοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Με βάση τις νέες εισηγήσεις, θα υπάρξει νέα κλίμακα συντελεστών ανάλογα με τη χρήση του κτίσματος, ώστε να μην ισούται ο φόρος ενός αγροτεμαχίου σε περιοχή με ελάχιστη εμπορική αξία με αντίστοιχο αγροτεμάχιο χωρίς κτίσμα σε κοσμικό θέρετρο. Παράλληλα εξετάζεται η δυνατότητα αύξησης του αριθμού των συντελεστών του νέου φόρου για τα ακίνητα, οι οποίοι περιορίστηκαν στους 20, ενώ ο αρχικός σχεδιασμός ήταν για 33. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όπως αναφέρουν πληροφορίες, θα έλθει σε βάρος των μικροϊδιοκτητών (συμπεριλαμβανομένης της αγροτικής γης) μια φορολογική αφαίμαξη ύψους 2,9 δισ. ευρώ, χωρίς κανείς να αποκλείει και πρόσθετες επιβαρύνσεις στην πορεία, μιας και οι τροϊκανοί απαιτούν ένα σχέδιο που να δείχνει «βεβαιωμένους» φόρους άνω των 4 δισ. ευρώ ώστε να ελπίζει η κυβέρνηση

στην είσπραξη των 2,9 δισ. ευρώ. Πάντως, ο νέος φόρος θα είναι σαφέστατα άδικος, καθώς θα επιβάλλεται επί των ακινήτων με αυθαίρετο κριτήριο την έκτασή του (και με τα όποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ακινήτου) και όχι επί της συνολικής περιουσίας του φορολογουμένου, ενώ κάποιο φυσικό πρόσωπο με οικονομικές δυσκολίες και με μια απλή κατοχή μιας μικρής περιουσίας, θα τυγχάνει ενιαίου τρόπου φορολόγησης με κάποια μεγάλη επιχείρηση.

Επαχθείς συντελεστές έρχονται για κατηγορίες οικοπέδων που θα χαρακτηρίζονται «προνομιούχα». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα παραθαλάσσια, καθώς ακίνητο σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων θα πληρώνει με βάση το αρχικό σχέδιο τριπλάσιο φόρο από κάποιο που βρίσκεται μακρύτερα των 800 μέτρων, ενώ προσαυξήσεις έρχονται και αν το ακίνητο «βλέπει», λ.χ., σε εθνική οδό. ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Έλεγχος διαρκείας της τρόικας για προαπαιτούμενα και χρηματοδοτικό κενό ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Πρώτα τα «εύκολα» (τα προαπαιτούμενα για την επόμενη δόση) και μετά τα «δύσκολα» (αντιμετώπιση δημοσιονομικού κενού και επικαιροποίηση Μνημονίου) περίμενε η κυβέρνηση να εξετάσει στην παρατεταμένη (με ένα μικρό διάλειμμα) παραμονή της στην Αθήνα που ξεκινά σήμερα το μεσημέρι η τρόικα. Ωστόσο, μόνο «εύκολη» δεν φαίνεται η ατζέντα των προαπαιτούμενων, μετά την επιμονή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ανάκτηση των κρατικών ενισχύσεων που έχουν χορηγηθεί προς ΕΑΣ, ΕΛΒΟ και ΛΑΡΚΟ, κάτι που δυσχεραίνει την προσπάθεια αναδιάρθρωσής τους που αποτελεί και ένα από τα τέσσερα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της δόσης του 1 δισ. ευρώ. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο φάσεις, η τρόικα θα θέσει στο μικροσκόπιο τη δημοσιονομική και μακροϊκονομική κατάσταση της χώρας. Με την προγραμματισμένη για σήμερα στις 3 μ.μ. συνάντηση του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα με τους Π. Τόμσεν, Μ. Μορς και Κλ. Μαζούχ ξεκινά ο νέος έλεγχος της ελληνικής οικονομίας, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί σε τρία στάδια: 1. Αρχικώς, ώς τις 10 Οκτωβρίου, θα εξεταστεί η πορεία υλοποίησης

των τεσσάρων προαπαιτούμενων για την εκταμίευση τον Οκτώβριο της δόσης ύψους 1 δισ. ευρώ (αμυντικές βιομηχανίες, εκκαθάριση οφειλών Δημοσίου προς ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ψήφιση κώδικα δικηγόρων και ένταξη 12.500 δημοσίων υπαλλήλων στο καθεστώς της κινητικότητας έως το τέλος Σεπτεμβρίου). 2. Στη συνέχεια θα προσδιοριστεί το ποσοστό ύφεσης του 2013 και η τυχόν εθνικολογιστική αναπροσαρμογή ελλείμματος και χρέους, ενώ η κυβέρνηση ευελπιστεί να οριστικοποιηθεί η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος. 3. Κατόπιν, οι εκπρόσωποι των δανειστών θα επανέλθουν μετά τις 15 Οκτωβρίου, προκειμένου να τεθούν τα ζητήματα του μεσοπρόθεσμου πλαισίου, του δημοσιονομικού κενού και της συνεπαγόμενης λύσης (επιμήκυνση δανείων, μείωση τόκων, λήψη νέων μέτρων) και της επικαιροποίησης του Μνημονίου. Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, στο τρίτο στάδιο, που προσδιορίζουν στο δίμηνο Νοεμβρίου - Δεκεμβρίου (το οποίο και χαρακτηρίζουν ως το πλέον κρίσιμο) θα έλθει και η διαπραγμάτευση για το χρηματοδοτικό κενό (έχει υπολογιστεί από το ΔΝΤ στα 10,9 δισ. ευρώ), το δημοσιονομικό κενό της διετίας 2015-2016 (η τρόικα το υπολογίζει στα 4-5 δισ. ευ-

ρώ, ενώ η ελληνική πλευρά στα 2,5 δισ. ευρώ) και τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους. Οι διαπραγματεύσεις θα διακοπούν για την ετήσια σύνοδο του ΔΝΤ (11-13 Οκτωβρίου) και τη συνεδρίαση του Eurogroup (14 Οκτωβρίου) και θα ακολουθήσει το δεύτερο στάδιο των διαβουλεύσεων στο τέλος Οκτωβρίου. Στο μεταξύ, παρότι η κυβέρνηση έχει κάνει προσπάθεια να ωραιοποιήσει την εικόνα του προϋπολογισμού, τα «αγκάθια» είναι πολλά, από την πορεία των εσόδων μέχρι την αποδοτικότητα του νέου φόρου στα ακίνητα (η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να τεκμηριώσει πως από τον νέο ενιαίο φόρο ακινήτων θα εισπραχθούν 2,9 δισ. ευρώ και όχι 2,2 δισ. ευρώ, όπως αρχικώς υπολόγιζε η τρόικα).

Στην ατζέντα των συνομιλιών τρόικας - κυβέρνησης θα βρεθεί μια πλειάδα ακόμη ζητημάτων, όπως είναι η άρση του καθεστώτος προστασίας των ακινήτων από κατασχέσεις λόγω τραπεζικών οφειλών και η προετοιμασία από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή νέου μαθηματικού τύπου υπολογισμού επικουρικών συντάξεων για μείωσή τους. Και όλα αυτά ενώ έχει ήδη πέσει θύμα της νέας αξιολόγησης το κουτσουρεμένο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που περικόπτεται κατά 500 εκατ. ευρώ συνολικά τη διετία. Αναφορικά με τα προαπαιτούμενα για την επόμενη δόση του 1 δισ. ευρώ, πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η μετακίνηση τουλάχιστον 12.500 δημοσίων υπαλλήλων, με βάση το πρόγραμμα κινητικότητας, έως το τέλος

του Σεπτεμβρίου και άλλων 12.500 υπαλλήλων έως το τέλος του έτους και να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για την αναδιάρθρωση ή εκκαθάριση των ΕΛΒΟ, ΕΑΣ και ΛΑΡΚΟ. Μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου από τους επικεφαλής της τρόικας, θα ακολουθήσει η νέα έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, αλλά και ο προσδιορισμός ενδεχόμενων δημοσιονομικών κενών για την περίοδο 2015-2016, το οποίο προσδιορίζεται σε τουλάχιστον 10,5 δισ. ευρώ. Στο μεταξύ, άλλο ζήτημα που θέτουν οι δανειστές είναι αυτό των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς το ΤΑΙΠΕΔ εμφανίζει σημαντικές καθυστερήσεις και ενώ ήδη ο φετινός στόχος για εισπράξεις 2,6 δισ. ευρώ υπέστη «haircut» 1 δισ. ευρώ. Σημειώνεται ότι ότι, παρά τις επίσημες διαψεύσεις, ακόμη και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, οι δανειστές επιθυμούν τη διείσδυση, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ξένων εμπειρογνωμόνων στη διοίκηση του Ταμείου. Άλλωστε αιχμές για την πορεία και την αποτελεσματικότητα του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων άφησε , κατά τη διάρκεια παρέμβασης στο συνέδριο του Euromoney, ο ειδικός σύμβουλος της Ομάδας Δράσης (Task Force) της Κομισιόν για την Ελλάδα Joly Dixon.

Πάρτι προκλητικών μισθών στην Τράπεζα της Ελλάδος ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Υψηλότατοι μισθοί και 63 (!) επιδόματα για την πλειονότητα των υπαλλήλων

Αποδοχές - σκάνδαλο στην Ελλάδα της ακραίας λιτότητας και των διαδοχικών Μνημονίων συνεχίζουν να απολαμβάνουν οι δύο χιλιάδες υπάλληλοι της Τράπεζας της Ελλάδος, ενώ τουλάχιστον οι μισοί από αυτούς μέσω ενός συστήματος αδιαφανών προαγωγών αμείβονται με ακόμα προκλητικότερες αποδοχές εκτοξεύοντας το κόστος μισθοδοσίας της τράπεζας στο 1,8 εκατ. ευρώ ετησίως. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισθοί που καταβάλλονται στους υπαλλήλους της ΤτΕ ξεπερνούν κατά 150% τους αντίστοιχους που λαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι με πανεπιστημιακή εκπαίδευση και με τα ίδια προσόντα! Έτσι, ενώ οι μισθοί στην Ελλάδα έχουν υποστεί τα τελευταία τέσσερα μνημονιακά χρόνια τεράστιες μειώσεις και έχουν καταργηθεί ακόμη και τα βασικά επιδόματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι αποδοχές στην ΤτΕ αυξάνονται, ενώ τα επιδόματα που συνεχίζουν να καταβάλλονται απρόσκοπτα στους «προνομιούχους» όπως φαίνεται υπαλλήλους της ΤτΕ ανέρχονται, ανάλογα με την ειδικότητα, σε 63! Τόσο οι καταγγελίες για τα «προκλητικά

προνόμια» μιας ομάδας εργαζόμενων όσο και για τις αναξιοκρατικές, ρουσφετολογικές και κυρίως άχρηστες και κοστοβόρες προαγωγές δεν φαίνεται να προβληματίζουν τη διοίκηση της ΤτΕ και τον κ. Προβόπουλο. Απόδειξη ότι και μετά την υπογραφή της νέας επιχειρησιακής σύμβασης (Απρίλιος 2012), ένας υπάλληλος της ΤτΕ με δύο παιδιά, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης του λογιστικού κλάδου με διδακτορικό και άριστη γνώση αγγλικών που έχει προσληφθεί το 2006 λαμβάνει: Βασικό μισθό 1.107 ευρώ, επίδομα γλώσσας 7% επί του βασικού, ήτοι 77,49 ευρώ, επιστημονικό επίδομα 47% του βασικού μισθού, δηλαδή επιπλέον 520,29 ευρώ. Λαμβάνει δηλαδή επίδομα, περίπου όσα πληρώνεται συνολικά ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα, βάσει των περικοπών που έχουν επιβληθεί στον κατώτατο μισθό. Επιπλέον λαμβάνει επίδομα πολυετίας 8,87% επί του βασικού, δηλαδή επιπλέον 96,86 ευρώ, επίδομα γάμου (ακόμη κι αν είναι διαζευγμένος!) 10% επί του βασικού, ήτοι 110,7 ευρώ, επίδομα τέκνων 5% για το πρώτο και 7,5% για το δεύτερο, δηλαδή συνολικά 12,5% επί του βασικού, ήτοι 138,8 ευρώ, επίδομα θέσης (είναι στον βαθμό του Λογιστή και πιθανότατα αναπληρωτής προϊστάμενος υπηρεσίας, λό-

γω των προκλητικών προαγωγών) 52,95% του βασικού ήτοι άλλα 539,59 ευρώ, επίδομα ευθύνης 39,95% ή 407,12 ευρώ και τέλος επίδομα κεντρικής τράπεζας που υπολογίζεται με έναν πολύπλοκο τρόπο, ενσωματώνοντας τα δώρα και τα επιδόματα ισολογισμού και αντιστοιχεί σε 705 ευρώ στο συγκεκριμένο (και υπαρκτό) παράδειγμα. Συνολικά, ο εν λόγω εργαζόμενος λαμβάνει 3.573,16 ευρώ, εφόσον υπολογίσουμε την... προσωρινή μείωση της νέας σύμβασης. Και μάλιστα στο συγκεκριμένο παράδειγμα δεν υπολογίστηκαν υπερωρίες και επιπλέον επιδόματα - παροχές, π.χ. για όσους έχουν παιδιά. Την ίδια στιγμή ο μισθός ενός δημοσίου υπαλλήλου με τα αντίστοιχα προσόντα (ΠΔ, Δ’ βαθμός και 2 παιδιά) δεν ξεπερνά τα 1.479 ευρώ! Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα ο Σύλλογος Επιστημονικού Προσωπικού της ΤτΕ κατήγγειλε προνομιακές, ρουσφετολογικές και αναξιοκρατικές διαδικασίες «από το κατεστημένο στην Τράπεζα της Ελλάδος», σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι γίνονται προαγωγές υπαλλήλων με βάση τα έτη υπηρεσίας, ακόμα και σε θέσεις που δεν υπάρχουν ή σε θέσεις στις οποίες οι προαχθέντες υπάλληλοι δεν ασκούν τα καθήκοντά τους!

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Έλεγχος διαρκείας της τρόικας για προαπαιτούμενα και χρηματοδοτικό κενό ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Πάρτι προκλητικών μισθών στην Τράπεζα της Ελλάδος ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Υψηλότατοι μισθοί και 63 (!) επιδόματα για την πλειονότητα των υπαλλήλων

Αποδοχές - σκάνδαλο στην Ελλάδα της ακραίας λιτότητας και των διαδοχικών Μνημονίων συνεχίζουν να απολαμβάνουν οι δύο χιλιάδες υπάλληλοι της Τράπεζας της Ελλάδος, ενώ τουλάχιστον οι μισοί από αυτούς μέσω ενός συστήματος αδιαφανών προαγωγών αμείβονται με ακόμα προκλητικότερες αποδοχές. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισθοί που καταβάλλονται στους υπαλλήλους της ΤτΕ ξεπερνούν κατά 150% τους αντίστοιχους που λαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι με πανεπιστημιακή εκπαίδευση και με τα ίδια προσόντα! Έτσι, ενώ οι μισθοί στην Ελλάδα έχουν υποστεί τα τελευταία τέσσερα μνημονιακά χρόνια τεράστιες μειώσεις και έχουν καταργηθεί ακόμη και τα βασικά επιδόματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι αποδοχές στην ΤτΕ αυξάνονται, ενώ τα επιδόματα που συνεχίζουν να καταβάλλονται απρόσκοπτα στους «προνομιούχους» όπως φαίνεται υπαλλήλους της ΤτΕ ανέρχονται, ανάλογα με την ειδικότητα, σε 63! Τόσο οι καταγγελίες για τα «προκλητικά προνόμια» μιας ομάδας εργαζόμενων όσο και

για τις αναξιοκρατικές, ρουσφετολογικές και κυρίως άχρηστες και κοστοβόρες προαγωγές δεν φαίνεται να προβληματίζουν τη διοίκηση της ΤτΕ και τον κ. Προβόπουλο. Απόδειξη ότι και μετά την υπογραφή της νέας επιχειρησιακής σύμβασης (Απρίλιος 2012), ένας υπάλληλος της ΤτΕ με δύο παιδιά, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης του λογιστικού κλάδου με διδακτορικό και άριστη γνώση αγγλικών που έχει προσληφθεί το 2006 λαμβάνει: Βασικό μισθό 1.107 ευρώ, επίδομα γλώσσας 7% επί του βασικού, ήτοι 77,49 ευρώ, επιστημονικό επίδομα 47% του βασικού μισθού, δηλαδή επιπλέον 520,29 ευρώ. Λαμβάνει δηλαδή επίδομα, περίπου όσα πληρώνεται συνολικά ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα, βάσει των περικοπών που έχουν επιβληθεί στον κατώτατο μισθό. Επιπλέον λαμβάνει επίδομα πολυετίας 8,87% επί του βασικού, δηλαδή επιπλέον 96,86 ευρώ, επίδομα γάμου (ακόμη κι αν είναι διαζευγμένος!) 10% επί του βασικού, ήτοι 110,7 ευρώ, επίδομα τέκνων 5% για το πρώτο και 7,5% για το δεύτερο, δηλαδή συνολικά 12,5% επί του βασικού, ήτοι 138,8 ευρώ, επίδομα θέσης (είναι στον βαθμό του Λογιστή και πιθανότατα αναπληρωτής προϊστάμενος υπηρεσίας, λό-

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΑΙΔΕΙΑ

ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΕΛΜΕ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ «ΑΥΓΗ»

Συνάδελφε, στάσου όρθιος

ΕΡΧΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών κατά της απαξίωσης του σχολείου ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΙΚΙΑ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΥ

Όταν την προηγούμενη Δευτέρα χτύπησε κουδούνι στα σχολεία, ένα ρήμα ακούστηκε: «Απεργώ»! Σε εκατοντάδες σχολεία το ποσοστό συμμετοχής ήταν 100%. Πρωτόγνωρο. Ο πανελλαδικός μέσος όρος ξεπέρασε το 90%. Επίσης πρωτόγνωρο. Η κυβέρνηση, με την πολιτική διάλυσης του δημόσιου σχολείου, κατάφερε να ενώσει κάτω από τις πορτοκαλί σημαίες της ΟΛΜΕ όλους τους καθηγητές. Κι αυτοί που δεν είναι μέλη της Ομοσπονδίας και αυτοί που δεν πήγαν στις συνελεύσεις, με το χτύπημα του κουδουνιού στα σχολεία, μία λέξη είπαν: «Απεργία»! Τόσο η καθολική συμμετοχή στην απεργία όσο και οι μεγαλειώδεις διαδηλώσεις που έγιναν σε κάθε πόλη, διέλυσαν παντελώς την εικονική πραγματικότητα που καλλιεργούσε επί μέρες η κυβέρνηση, διά των εκπροσώπων της και των βοηθών τους στα ΜΜΕ (ηλεκτρονικά και έντυπα), μιλώντας για: συνδικαλιστές απομονωμένους από τον κλάδο, ισχνές μειοψηφίες που ψήφιζαν απεργίες υποκινούμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα στη μεγάλη μάζα των εκπαιδευτικών η οποία βλέπει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την πιστή εφαρμογή του αγίου Μνημονίου. Και μετά δάκρυα και οργή, διότι τάχα η απεργία είναι ψωμί στο βούτυρο των ιδιωτικών σχολείων και στη συνέχεια νέος οργισμένος κλαυθμός, διότι ο Τσίπρας και οι αδίστακτοι υποστηρικτές του βάζουν τα παιδιά να κάνουν καταλήψεις. Τα παιδιά που μέχρι χθες τα εμφάνιζαν σε πόλεμο με τους καθηγητές τους, τώρα ξαφνικά, όπως εύστοχα επισημαίνεται σε σχόλιο-απάντηση της ΟΛΜΕ στο Mega, έγιναν «άβουλες μαριονέτες» και «υποχείρια» και κάνουν καταλήψεις για να βοηθήσουν το εισόδημα των απεργών...

Στη Λάρισα δημιούργησαν τη λίστα των 50 υπεράριθμων μόνο από μία ειδικότητα, αυτή των φιλολόγων. Στην Καρδίτσα δίνουν 19 φιλόλογους πλεονάζοντες. Στα Χανιά, έβγαλαν 18 καθηγητές της ίδιας ειδικότητας να περισσεύουν

Δεν τους άκουσε κανείς. Οι καθηγητές είναι σε αγώνα διαρκείας επειδή υπερασπίζονται την εργασιακή τους οντότητα και το δημόσιο σχολείο. Το ένα είναι άρρηκτα δεμένο με το άλλο. Η κυβέρνηση, χτυπώντας το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών, πλήττει τη δημόσια εκπαίδευση. Τα σχολεία δεν τα έκλεισε η απεργία. Τα σχολεία τα έκλεισε και τα κλείνει η κυβέρνηση. Την εβδομάδα που έρχεται θα ολοκληρωθούν οι λίστες με τα ονόματα των εκπαιδευτικών που θα μετακινηθούν όχι απλώς σε άλλο σχολείο, διότι τους έβγαλαν περισσευούμενους, αλλά σε άλλο νομό! Όπως καταγγέλλει η ΟΛΜΕ, η διαδικασία αυτή παραβιάζει κάθε νομιμότητα, καθώς παρακάμπτει τα υπηρεσιακά συμβούλια και γίνεται στα παρασκήνια, χωρίς να δίνονται στη δημοσιότητα τα απαραίτητα στοιχεία και κριτήρια. Και δεν δίνονται για ευνόητους λόγους. Οι πληροφορίες από αιρετούς εκπροσώπους του κλάδου λένε ότι πλέον θα μπει

χέρι στον σκληρό πυρήνα του σχολείου. Για παράδειγμα, στη Λάρισα δημιούργησαν τη λίστα μόνο από μία ειδικότητα, αυτή των φιλολόγων, 50 υπεράριθμους. Στην Καρδίτσα, οι κατασκευαστές υπεραριθμιών δίνουν 19 φιλόλογους πλεονάζοντες. Στα Χανιά, έβγαλαν 18 καθηγητές της ίδιας ειδικότητας να περισσεύουν. Οι μηχανισμοί παραγωγής πλεοναζόντων είναι γνωστοί: καταργήσεις σχολείων, συμπτύξεις και συγχωνεύσεις τμημάτων, αύξηση του ωραρίου, αναθέσεις μαθημάτων και διαθεσιμότητες. «Το αποτέλεσμα των αθρόων διαθεσιμοτήτων, σε συνδυασμό με την αύξηση του ωραρίου και όλων των άλλων διατάξεων παραγωγής υπεραριθμιών», καταγγέλλουν οι ΕΛΜΕ Σάμου, Ικαρίας και Φούρνων «ήταν 68 συνάδελφοι να θεωρηθούν πλεονάζοντες και να οδηγηθούν στη Περιφέρεια». Όσοι μένουν «καλούνται να συμπληρώνουν ωράριο σε τρία και τέσσερα σχολεία, τα οποία απέχουν έως και 70 χλμ. μεταξύ τους. Ακόμη, σε πολλές περιπτώσεις θα είναι αναγκασμένοι να περνούν ώρες του διδακτικού ωραρίου, μετακινούμενοι στο οδικό δίκτυο της Ικαρίας ή της Σάμου». Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα που τροφοδοτεί τον αγώνα των εκπαιδευτικών, όπως έδειξε το κουδούνι της Δευτέρας. Επί του πιεστηρίου... Μέχρι την ώρα που έκλεινε η «Αυγή» της Κυριακής τα ξημερώματα του Σαββάτου η Γενική Συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ όλης της χώρας δεν είχε λάβει απόφαση για τη συνέχιση ή όχι και με ποιες μορφές των απεργιακών κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών.

«Συνάδελφε, στάσου όρθιος» είναι οι λέξεις που κυλάνε από στόμα σε στόμα ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς που αποφάσισαν να δώσουν δυναμικά τη μάχη της ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής στην Παιδεία. Μιας πολιτικής που θέλει φτωχούς δάσκαλους να διδάσκουν παιδιά φτωχών και ανέργων. «Πώς θα μπούμε στην τάξη, όταν ξέρουμε πως 15.000 μαθητές μας πετάχτηκαν έξω από τα σχολεία τους ή αναγκάστηκαν να αλλάξουν βίαια ειδικότητα; Όταν ξέρουμε πως χιλιάδες μαθητές θα εγκαταλείψουν έστω κι αυτό το κουτσουρεμένο, πληγωμένο και λειψό σχολείο, για να οδηγηθούν στη μερική κατάρτιση και τη μαθητεία; Όταν ξέρουμε ότι θα σπρωχτούν σε ένα μέλλον απλήρωτης παιδικής εργασίας, εκεί όπου το μόνο τους μορφωτικό εφόδιο θα είναι η υποταγή στον εργοδότη και η προετοιμασία τους για να γίνουν οι σύγχρονοι δούλοι του 21ου αιώνα;» Με αυτά τα λόγια η πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ξάνθης περιγράφει το πλαίσιο των κινητοποιήσεων στην περιοχή της. Η Μαρία Λουκοπούλου αφήνει στην άκρη τα εντυπωσιακά ποσοστά συμμετοχής και αγγίζει το πιο ευαίσθητο σημείο της απεργίας. «Βρεθήκαμε ξανά, μετά από χρόνια, ο ένας δίπλα στον άλλον στις συνελεύσεις και στους δρόμους» λέει η πρόεδρος της ακριτικής ΕΛΜΕ και συμπληρώνει «το αγκάλιασμα του αγώνα μας από μαθητές και γονείς που προβληματισμένοι βρέθηκαν πλάι μας όλες αυτές τις μέρες του αγώνα». Από την άλλη άκρη της Ελλάδας, ο Αντώνης Ναξάκης περιγράφει την πρώτη εβδομάδα των κινητοποιήσεων της ΕΛΜΕ Χανίων. «Οι καθηγητές και οι καθηγήτριες των Χανίων, αλλά και όλης της Ελλάδας, με τη συμμετοχή τους στην απεργία σε ποσοστά που έφτασαν μέχρι το 100%, έδωσαν μια ηχηρή απάντηση στην κυβέρνηση και στα ντόμπερμαν της ενημέρωσης» τονίζει ο εκπαιδευτικός και μέλος του γενικού συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ από την Κρήτη. Η απάντηση ήρθε από τα 30 κλειστά σχολεία του νομού (ποσοστό 100%), τα υπόλοιπα με ποσοστό 99%, αλλά και από το πρωτόγνωρο σε μέγεθος και παλμό συλλαλητήριο, με την παρουσία του συνόλου των εκπαιδευτικών, πλήθους μαθητών και αρκετών γονιών. Αυτή η εικόνα μαζί με τα μεγάλα συλλαλητήρια που έγιναν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας αποτελεί την πιο ελπιδοφόρα παρακαταθήκη για τη συνέχιση του αγώνα με νικηφόρα προοπτική. «Σε όλα τα χωριά του νομού, υπάρχει ένα διευρυμένο κίνημα κοινωνικής συμπαράστασης από πολίτες που κατανοούν το πολιτικό περιεχόμενο των κινητοποιήσεων και κατεβαίνουν καθημερινά σε πορείες» τονίζει ο Αντώνης Ναξάκης και από τα Χανιά στέλνει μήνυμα συνέχισης των πενθήμερων απεργιών. «Ένας σημαντικός αριθμός συναδέλφων ενεργοποιήθηκε μετά από χρόνια αδράνειας και στελέχωσε δυναμικά τις απεργιακές επιτροπές στον νομό μας» λέει ο Νίκος Μπέκης, αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Ημαθίας. Με μαζικές συνελεύσεις, πορείες στη Βέροια, μαθητικές συναυλίες και εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών, οι εκπαιδευτικοί της περιοχής «καταφέραμε να φτάσουμε σε συγκλονιστικά ποσοστά συμμετοχής στην απεργία» τονίζει ο Ν. Μπέκης και κάνει λόγο «για αντιστροφή του κλίματος στο εσωτερικό της τοπικής κοινωνίας που βλέπει στον αγώνα των εκπαιδευτικών έναν φάρο ελπίδας». «Με συντριπτική πλειοψηφία οι εκπαιδευτικοί του νομού Λάρισας ψήφισαν υπέρ της συνέχισης των πενθήμερων απεργιών» τονίζει ο αντιπρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ, Δημήτρης Παπαδόπουλος. Σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς της περιοχής, η πρώτη εβδομάδα των κινητοποιήσεων είχε μέσο όρο συμμετοχής που άγγιξε συνολικά το 60% «και σε συνδυασμό με τις μαθητικές καταλήψεις σε τέσσερα σχολεία του νομού και τη συμπαράσταση των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας» είναι το μήνυμα που μεταφέρει ο Δ. Παπαδόπουλος από τη Λάρισα για την επόμενη μέρα του απεργιακού αγώνα. Ένας αγώνας που έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι με ενημέρωση της κοινωνίας, συλλαλητήρια, συναυλίες και παρεμβάσεις στην Περιφέρεια. ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΑΙΔΕΙΑ

Δεκαπλάσιο το διοικητικό προσωπικό στα ξένα πανεπιστήμια ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Ούτε δυο διοικητικοί υπάλληλοι δεν αντιστοιχούν σε 100 φοιτητές για κάθε ελληνικό Πανεπιστήμιο. Τα στοιχεία που έχουν κατατεθεί από τα Ιδρύματα, αλλά κι η σύγκριση με τη διεθνή πραγματικότητα, φανερώνουν σοβαρές ελλείψεις των ελληνικών ΑΕΙ και ΤΕΙ σε υποστηρικτικό προσωπικό, που θα γίνουν ακόμα μεγαλύτερες και πλέον μη διαχειρίσιμες με την εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας για 1.765 εργαζομένους και την απαίτηση του υπουργείου Παιδείας για 12 έως 25 υ-

παλλήλους ανά Τμήμα. Μεταρρυθμίσεις που όχι μόνο δεν συμβαδίζουν με τη διεθνή λογική και πρακτική που επικαλείται η κυβέρνηση όταν κάνει λόγο για πλεονάζοντες, αλλά μεγαλώνουν το χάσμα μεταξύ ελληνικών και ξένων ιδρυμάτων. Χαρακτηριστικά, τη στιγμή που για 100 φοιτητές στις Η.Π.Α αντιστοιχούν 9,5 διοικητικοί υπάλληλοι και στο Ηνωμένο Βασίλειο 10, στην Ελλάδα είναι μόλις 1,5 και με τη διαθεσιμότητα πέφτουν στους 1,25! Πιο ειδικά, με βάση τα στατιστικά στοιχεία της UK Higher Education Statitistic Agency, για το ακαδημαϊ-

κό έτος 2011-2012 η αναλογία υποστηρικτικού / διδακτικού - ερευνητικού προσωπικού στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανέρχεται σε 1,1 προς 1, δηλαδή 45% καλύτερη από αυτή των ελληνικών ΑΕΙ, ενώ η αναλογία φοιτητών / μελών υποστηρικτικού προσωπικού ανέρχεται σε 10 προς 1, ήτοι 3,2 έως 6,5 φορές καλύτερη από αυτή των ελληνικών ΑΕΙ. Σε πρακτικό επίπεδο η διαθεσιμότητα σημαίνει ότι η Ιατρική με 12 έως 25 υπαλλήλους καλείται να υποστηρίξει 62 κλινικές σε 16 νοσοκομεία, 40 εργαστήρια και 4 μουσεία. «Δημιουργούνται συνθήκες λει-

τουργικής ασφυξίας» δηλώνει στην «Αυγή» ο επίκουρος καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στο οποίο το προσωπικό θα μειωθεί κατά 65%, καθώς από τους 800 υπαλλήλους θα μείνουν μόλις οι 350. Όπως υποστηρίζει, «λανθάνων στόχος» της κυβέρνησης είναι η «διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης» και απλώς «γίνεται το πρώτο απαραίτητο βήμα, για να μπορέσει το ΥΠΑΙΘ να εφαρμόσει ένα δεύτερο, σαρωτικό αυτή τη φορά, σχέδιο «Αθηνά», καταργώντας / συγχωνεύοντας πλήθος τμημάτων, σχολών ή και ιδρυμάτων». Η βαρύτητα του ρόλου του υποστηρικτικού προσωπικού, ακόμα κι αν πρόκειται μόνο για διοικητικές και τεχνικές θέσεις, επισημαίνεται σε πληθώρα επιστημονικών ερευνών ανά τον κόσμο. «Η κύρια δύναμη των πανεπιστημίων είναι το ακαδημαϊκό και γενικό τους προσωπικό» υπογραμμίζεται στην Έκθεση Higher Education Management Review από την Graham, που αναφέρει ακόμα ότι «το γενικό προσωπικό δεν υποστηρίζει και διευκολύνει μόνο τη διδασκαλία και την έρευνα, αλλά συνεισφέρει σημαντικά σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα των πανεπιστημίων παρέχοντας τεχνογνωσία και δεξιότητες στον τομέα της διαχείρισης, της ανάπτυξης προγραμμάτων σπουδών, τις υποδομές και το μάρκετινγκ». Η προσφορά των ελληνικών πανεπιστημίων, ειδικά τώρα στην κοινωνία της κρίσης, αποδεικνύεται κάτι παραπάνω από πολύτιμη. Σε ειδική αναφορά που έκανε ο πρύτανης και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόσης Πελεγρίνης, τόνισε πως ναι μεν η κυρίαρχη προσφορά του ΕΚΠΑ «είναι οι πτυχιούχοι, οι κάτοχοι μεταπτυχιακών καθώς και διδακτορικών τίτλων», αλλά οι παροχές επεκτείνονται στις υπηρεσίες υγείας «που δίνονται στους πολίτες μέσω των κλινικών του πανεπιστημίου, που λειτουργούν στα νοσοκομεία του ΕΣΥ (το ετήσιο κόστος υπολογίζεται πάνω από 30 εκατ. ευρώ)»,

11 καθώς και στον Πολιτισμό «με τις υπηρεσίες εκπαίδευσης που παρέχονται κατά τις επισκέψεις πολλών σχολείων στα μουσεία». Άνευ σημασίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ακόμα στην Ελλάδα της ανεργίας του 27% και «η δημιουργία θέσεων εργασίας από τα αυτοχρηματοδοτούμενα ερευνητικά προγράμματα», στα οποία απασχολούνται περί τους 5.000 εργαζομένους κάθε χρόνο. Ο Δ. Δαμίγος θεωρεί φυσιολογική εξέλιξη την υποβάθμιση της Παιδείας. «Σε μια χώρα που προορίζεται να γίνει Ειδική Οικονομική Ζώνη» περισσεύουν και οι καλοί επιστήμονες και τα καλά πανεπιστήμια». Η μείωση των φοιτητών θεωρείται δεδομένη.»Μην ξεχνάμε ότι παρόμοια τακτική εφαρμόστηκε και στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ στο Εμπιστευτικό Σχέδιο «Επισκόπηση Δαπανών Γενικής Κυβέρνησης 2013-2016» που συνέταξε το Λογιστήριο του Κράτους, το ΚΕΠΕ (31.7.12) υπάρχει κατεύθυνση για επιβολή διδάκτρων ύψους 600 ευρώ, ετησίως, σε προπτυχιακούς φοιτητές πέραν των κανονικών εξαμήνων φοίτησης. Η μείωση των φοιτητών θα φτάσει το 50%». Οι συνέπειες δεν τελειώνουν όμως εδώ. Η διαθεσιμότητα δεν θα είναι η τελευταία καταστροφική κυβερνητική επιλογή. «Θα ακολουθήσουν διαθεσιμότητες - απολύσεις μελών ΔΕΠ, αξιοποιώντας και την αθόρυβη αύξηση των εβδομαδιαίων υποχρεωτικών ωρών διδασκαλίας κατά 30%, η οποία θεσμοθετήθηκε στον πρόσφατο νόμο για το «Νέο Λύκειο». Οι εργαζόμενοι και συνολικά η ακαδημαϊκή κοινότητα αντιδρούν. Δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν στον δρόμο των μαζικών κινητοποιήσεων. Τόσο την Τρίτη όσο και την Πέμπτη τα μπλοκ τους στις πορείες ήταν τα πολυπληθέστερα, ενώ η συναυλία που έγινε στο Πολυτεχνείο θύμισε σε πολλά τις αντίστοιχες εκδηλώσεις στο προαύλιο της ΕΡΤ. Το μήνυμα σαφές: «Η Παιδεία είναι υπόθεση όλων».

ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Σε διαθεσιμότητα 1.349 υπάλληλοι Κλιμακώνεται από την ερχόμενη εβδομάδα ο αγώνας της πανεπιστημιακής κοινότητας κατά των ανθρωποθυσιών που δρομολογεί η κυβέρνηση για να κάνει καλή εντύπωση στο ραντεβού της Τρίτης με την τρόικα. Ο φόρος αίματος που θα πληρώσουν τα πανεπιστήμια είναι ιδιαίτερα βαρύς, καθώς πρόκειται να μετρήσουν απώλειες 1.349 υπαλλήλων. Η κατανομή που έκανε το υπουργείο Παιδείας και θα επισημοποιηθεί πιθανότατα τη Δευτέρα, με την έκδοση υπουργικής απόφασης, έχει ως εξής: Το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών θα χάσει 498

υπαλλήλους, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο 399, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 169, το Πανεπιστήμιο Πατρών 118, το Πανεπιστήμιο Κρήτης 49, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 48, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας 35 και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 33. Με δυναμικές κινητοποιήσεις απαντούν στις κυβερνητικές αποφάσεις τα ιδρύματα, ειδικά αυτά που πλήττονται, με τα όργανα διοίκησης να μελετούν το ενδεχόμενο παραίτησής τους από όλες τις διοικητικές θέσεις. Ο απεργιακός αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων κλιμακώνεται από τη Δευτέρα με νέα πενθήμερη α-

περγία, ενώ στον χορό των κινητοποιήσεων μπαίνουν πλέον και οι φοιτητές με καταλήψεις σχολών. Είναι ενδεικτικό ότι υπό κατάληψη τελούν οι 8 από τις 9 σχολές του Πολυ-

τεχνείου. Στο πλευρό των διοικητικών υπαλλήλων τάσσονται ενεργά και οι σύλλογοι διδασκόντων. Επιπλέον, σε αναστολή λειτουργίας τελούν μέχρι τη Δευτέρα το ΑΠΘ, το

Πανεπιστήμιο Πατρών, η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ ο σύλλογος εργαζομένων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης αποφάσισε την επ’ αόριστον αναστολή της λειτουργίας του ιδρύματος. Η κυβέρνηση, με την επιμονή της να θέσει σε διαθεσιμότητα πολύτιμο δυναμικό των ιδρυμάτων, τινάζει στον αέρα τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά οδηγώντας τα πανεπιστήμια σε «λειτουργική απαγόρευση», ενώ αναλαμβάνει ακέραια την ευθύνη για την αναβολή των εξετάσεων, καθώς και τη μη εγγραφή των πρωτοετών. ΠΙΚΙΑ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΥ

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Τα κινητά «καίνε» τη συμμορία των δολοφόνων οι έρευνες των αρχών είναι πίσω από ποιες ακόμα επιθέσεις κρύβεται το «τάγμα» αυτό αλλά και ποιες οι διασυνδέσεις του με την αστυνομία, τις οποίες επικαλείται το πρώην μέλος της Χ.Α. μιλώντας στο «Έθνος».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΛΛΗ ΖΩΤΟΥ

Καταιγιστικές εξελίξεις αναμένονταν μέσα στο Σαββατοκύριακο σε σχέση με τη δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα από τα χέρια του 45χρονου Γιώργου Ρουπακιά. Εξελίξεις που πιθανότατα δεν θα αφορούν μόνο την τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια αλλά θα πλησιάσουν και πιο «υψηλά» στρώματα της οργάνωσης, καθώς για πρώτη φορά ίσως φανερώνεται η πρόθεση από δικαστικές αρχές και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης να αντιμετωπιστεί η εγκληματική δράση μελών της Χρυσής Αυγής ως μιας συγκροτημένης και οργανωμένης εγκληματικής ομάδας, πριν ακόμα και από τη διεύρυνση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας και της νομοθεσίας περί παραστρατιωτικών οργανώσεων που προανήγγειλε την Τετάρτη από τον Ν. Δένδιας. Χθες αναμένονταν η απολογία του Γ. Ρουπακιά ενώπιον του ανακριτή, ενώ στο επίκεντρο των ερευνών βρίσκονται οι εξερχόμενες και εισερχόμενες κλήσεις και τα μηνύματα στο τηλέφωνό του. Σε αυτές, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, συγκαταλέγεται και τηλεφωνική συνδιάλεξη με τον επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης της Χ.Α. της Νίκαιας, Γιώργο Πατέλη, ο οποίος εμφανίζεται από τις αποκαλύψεις του «Έθνους» της Παρασκευής να έχει συγκροτήσει επίλεκτο τάγμα εφό-

ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΥΡΟΦΟΡΕΜΕΝΩΝ ΚΡΑΝΟΦΟΡΩΝ ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΛΛΗ ΖΩΤΟΥ

Φοράνε συνήθως μαύρα ρούχα και κράνη. Κυκλοφορούν σε ομάδες είτε πεζές είτε πάνω σε μηχανές και έχουν σιδηρολοστούς, πτυσσόμενα γκλομπ, σπρέι, αλυσίδες, σιδηρογροθιές, μαχαίρια και σπασμένα μπουκάλια, ενώ έχει καταγραφεί η χρήση μεγαλόσωμων σκύλων σε ομάδα που δρα στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα και της πλατείας Αττικής. Κάποιες φορές τα μαύρα ρούχα φέρουν και διακριτικά που παραπέμπουν στην Ακροδεξιά ή απευθείας στην Χρυσή Αυγή. Βγαίνουν από το σκοτάδι και το μίσος και χτυπούν ό,τι διαφορετικό και ανυπεράσπιστο βρεθεί στον δρόμο τους, όλοι εναντίον ενός. Έτσι περιέγραφε τους δράστες των εγκληματικών ομάδων που προχωρούσαν σε ρατσιστικές επιθέσεις στην Αττική τον τελευταίο ενάμιση χρόνο το Δίκτυο Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας που συ-

Στη Δικαιοσύνη ο φάκελος Χρυσή Αυγή

δου που αναλαμβάνει την περιφρούρηση εκδηλώσεων και «αποστολών» της Χ.Α. ανά την Ελλάδα, υπό τις εντολές του βουλευτή Ι. Λαγού. Για να ξεχωρίζουν μάλιστα ως «επίλεκτοι» από τους υπολοίπους μαυροφορεμένους και κοντοκουρεμένους χρυσαυγίτες, σύμφωνα με όσα αποκάλυψε σε συνέντευξή του πρώην μέλος της Τ.Ο. Νίκαιας, μόνο ο «κλειστός πυρήνας της Νίκαιας» μπορούσε να φορά το γκρίζο-άσπρο παντελόνι παραλλαγής με μαύρο μπλουζάκι. Σύμφωνα με τις ίδιες αποκαλύψεις, ο 45χρονος Ρουπακιάς δεν ήταν άγνωστο μέλος και ας αρ-

νούνται τώρα οι «συναγωνιστές» του ότι τον ήξεραν. Ανήκε στο «πενταμελές συμβούλιο της Νίκαιας», διορισμένος από τον γραμματέα της οργάνωσης, Γ. Πατέλη. Άλλωστε με την αμφίεση του «επίλεκτου» ο Γ. Ρουπακιάς εμφανίζεται σε φωτογραφίες σε Μελιγαλά και Θερμοπύλες. Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, 6 αριθμοί τηλεφώνων έχουν καταγραφεί πριν από τη δολοφονία και θα ζητηθεί από την εισαγγελία η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου και αυτών αλλά και όλων όσοι τηλεφώνησαν ή σε όσους τηλεφώνησε μετά

το μαχαίρωμα του 34χρονου Παύλου Φύσσα. Κάπως έτσι, οι αρχές θέλουν να αποκαλύψουν το «δίκτυο» της οργάνωσης που κινητοποιήθηκε με μοιραίες συνέπειες. Ένα «δίκτυο» που μένει να αποδειχθεί κατά πόσο αποτελεί εγκληματική οργάνωση με ιεραρχία και δράση αλλά και ποιοι είναι οι υπόλοιποι μαυροφόροι που δεν προσήχθησαν την μοιραία νύχτα, πού βρισκόντουσαν και τέλος αν υπήρχε επικοινωνία με κάποιο ανώτατο στέλεχος του κόμματος. Φυσικά, ένα ακόμα από τα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντήσουν

Ο κλοιός για τη Χρυσή Αυγή άρχισε να σφίγγει από την Πέμπτη, με την κατάθεση από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου του φακέλου των 32 υποθέσεων που η αστυνομία συσχετίζει με μέλη ή ακόμα και βουλευτές της Χρυσής Αυγής, από τη δολοφονία Πακιστανού στα Πετράλωνα μέχρι την επίθεση Γερμενή στον Καμίνη ή καταστροφές πάγκων μικροπωλητών. Στη συνέχεια, ο υπουργός έδωσε εντολή η διερεύνηση των υποθέσεων που φαίνεται να συνδέονται με μέλη / υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής να ανατίθεται εφεξής στην Αντιτρομοκρατική, για να περάσει στην παύση της αστυνομικής φρουράς στους χρυσαυγίτες βουλευτές μέχρι να αποφανθεί η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Η εισαγγελία του Αρείου Πάγου καλείται από τον υπουργό Δικαιοσύνης, Χαρ. Αθανασίου να εξετάσει τις αποκαλύψεις του «Έθνους» και να ενταχθούν στις υπόλοιπες σχετικές έρευνες, θέτοντας έτσι στο στόχαστρο και τα οικονομικά της οργάνωσης.

Έκαναν πρόβες σε κορμιά μεταναστών και προσφύγων πάνω από έναν χρόνο! γκροτήθηκε τον Οκτώβριο του 2011. Στην παρουσίαση δε των ετήσιων στατιστικών του 2012, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), Κ. Παπαϊωάννου, είχε προειδοποιήσει για την αυξανόμενη σφοδρότητα των επιθέσεων. «Δεν μιλάμε πια για ρατσιστική βία που θέλει να δημιουργήσει και να διασπείρει τον φόβο, αλλά για δολοφονική ρατσιστική βία που επιδιώκει νεκρούς», είχε πει μετρώντας 3 νεκρούς και 154 περιστατικά ρατσιστικής βίας. Εκτός από τη δολοφονία του 27χρονου Πακιστανού Λουκμάν Σαχζάτ στα Πετράλωνα τον Ιανουάριο του 2013 (στην κατοχή του ενός θύτη βρέθηκε υλικό της Χρυσής Αυγής, ενώ ο άλλος είναι πυροσβέστης και οι δύο είναι προφυλακισμένοι), καταγράφηκε η, γνωστή, δολοφονία 19χρονου Ιρακινού τον Αύγουστο του 2012 στην περιοχή της Ομονοίας και ο θάνατος 31χρονου Αιγύπτιου που πέθα-

νε ημέρες μετά τον ξυλοδαρμό του από το αφεντικό του, σύμφωνα με τις τότε καταγγελίες της κοινότητας. Ο κύκλος του αίματος με ακροδεξιά οσμή όμως ανιχνεύεται πολύ πιο πίσω, λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία του 40χρονου Μανώλη Καντάρη στα Πατήσια από Αφγανούς για την κάμερα που είχε πάνω πηγαίνοντας τη γυναίκα του στο μαιευτήριο, τον Μάιο του 2011. Λίγες ημέρες με-

τά, δύο άγνωστοι πάνω σε δίκυκλο κυνήγησαν στη διασταύρωση των οδών Στρατηγού Καλλάρη και Κωνσταντινίδη, στα Κάτω Πατήσια, έναν 21χρονο Μπαγκλαντεσιανό και τον μαχαίρωσαν θανάσιμα. Ποτέ δεν βρέθηκε ο ένοχος. Δεκάδες επιθέσεις δέχθηκαν εκείνο τον καιρό και άλλοι μετανάστες «σαν αντίποινα». Κανένας ένοχος και πάλι. Τον Σεπτέμβριο του 2011, όμως γίνονται τρεις συλλήψεις, μία εκ των

ΣΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΧΑΛΚΙΔΑ

Νέες συλλήψεις χρυσαυγιτών για οπλοκατοχή Την ώρα που έκλεινε το κυριακάτικο φύλλο της «Αυγής» ανακοινώθηκαν από την αστυνομία 8 νέες συλλήψεις χρυσαυγιτών για οπλοκατοχή σε Θεσσαλονίκη και Χαλκίδα, ενώ αναμενόταν να γίνει έρευνα παρουσία εισαγγελέα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής.

οποίων είναι η υποψήφια με τη Χρυσή Αυγή Θέμιδα Σκορδέλη. Οι τρεις πιάστηκαν μετά το μαχαίρωμα στο στήθος ενός Αφγανού πρόσφυγα που γλίτωσε την καρδιά του για ελάχιστα εκατοστά. Η δίκη έχει πάρει μόλις... 8 αναβολές και είναι προγραμματισμένη για τις 22 Ιανουαρίου 2014. Στον κατάλογο της βίας και ένα 14χρονο Αφγανόπουλο που πριν από λίγους μήνες μαχαιρώθηκε στο πρόσωπο σε μια ακόμα ρατσιστική επίθεση. Ποιος όμως μπορεί να ξεχάσει την ευκολία με την οποία παραδέχθηκαν δυο 34χρονοι ακροδεξιοί τον Μάιο του 2013 ότι ανήκαν σε «ομάδα περιφρούρησης της γειτονιάς» όταν συνελήφθησαν για τον εμπρησμό μπαρ Καμερουνέζου στον Αγ. Παντελεήμονα. Τότε αστυνομικές πηγές τόνιζαν πως έχουν εντοπίσει δύο ομάδες που δρουν στις περιοχές από τον Αγ. Παντελεήμονα μέχρι την Κυψέλη, με την πιο νεαρή να είναι και η πιο θερμοκέφαλη.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ

«Το Κίνημα δεν ικετεύει για Πειθαρχία. Το Κίνημα απαιτεί την Πειθαρχία από κάθε κύτταρο του Οργανισμού. Μάθε λοιπόν σήμερα να υπακούς, ώστε να είσαι αύριο σε θέση να διοικήσεις εκείνους, από την τάξη των οποίων αναδείχθηκες» αναφέρει σε κάποιο σημείο το μανιφέστο της Χρυσής Αυγής δίνοντας έμφαση στη στρατιωτικού τύπου δομή και οργάνωση του κόμματος. Ένα κόμμα όπου το μέλος καθορίζεται ως «Πολιτικός Στρατιώτης» που οφείλει να υπακούει στις εντολές των ανωτέρων του με τους οποίους συνδέεται όχι μόνο με ιδεολογικούς δεσμούς, αλλά και βάσει μιας στρατιωτικού τύπου κομματικής ιεραρχίας. Οι «πολιτικοί στρατιώτες» της Χ.Α. που εκτελούσαν τα παραγγέλματα του Η. Κασιδιάρη στον Μελιγαλά ήταν μια «κομματική διμοιρία» υπό τις διαταγές ενός υψηλόβαθμου βαθμοφόρου της ιεραρχίας.

Εκπαιδευτικές κατασκηνώσεις Οι καλοκαιρινές κατασκηνώσεις της Χ.Α., σε μία από τις οποίες συμμετείχε και ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, πίσω από το «αρχαιοελληνικό κιτς» που αποτέλεσε την επιφανειακή ανάγνωση του θεσμού από μερίδα των ΜΜΕ, ήταν στην ουσία κάτι βαθύτερο από τις διακοπές ομάδων ανθρώπων που ημίγυμνοι πετούσαν αυτοσχέδια ακόντια στην παραλία. Επρόκειτο για στρατιωτικού τύπου συγκεντρώσεις με χαρακτήρα ενδυνάμωσης των «αγωνιστικών δεσμών» των πολιτικών στρατιωτών του κινήματος και προετοιμασίας τους για επιχειρήσεις «ειδικού χαρακτήρα» από ομάδες παραστρατιωτικού χαρακτήρα. Με ασκήσεις σωματικής βελτίωσης, μαθήματα αυτοάμυνας και τακτικών μάχης σε επίπεδο συγκρούσεων σε αστικό περιβάλλον, τα θερινά σεμινάρια των κατασκηνώσεων ήταν η πρόβα τζενεράλε για την αιματηρή εκστρατεία του Σεπτέμβρη των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου. Η πολεμική τέχνη, η πειθαρχία και η στρατιωτική εκπαίδευση των «πολιτικών στρατιωτών» της Χ.Α. είναι τα απαραίτητα συστατικά για την ανέλιξη στην κομματική ιεραρχία. Η εσωτερική επετηρίδα της κομματικής βάσης καθορίζεται όχι μονάχα από την ιδεολογική επάρκεια του μέλους, αλλά και από το στρατιωτικό του μητρώο. Τα μέλη που έχουν υπηρετήσει τη στρατιωτική τους θητεία στους καταδρομείς και τις ειδικές δυνάμεις των ενόπλων δυνάμεων απολαμβάνουν τον σεβασμό των υπολοίπων σε τοπικές οργανώσεις και πυρήνες και συχνά

αναλαμβάνουν τον ρόλο του υπαξιωματικού - εκπαιδευτή των νεοσυλλέκτων.

«Έφεδροι» και «πολιτοφύλακες» Η εκλογική άνοδος της Χ.Α. το καλοκαίρι του 2012 συνοδεύτηκε από

μια υπόγεια έκρηξη σύστασης ενώσεων και συλλόγων «εφέδρων καταδρομέων» και «ομάδων πολιτοφυλακής», που με θολά καταστατικά και αδιαφανείς σκοπούς ανέλαβαν τη διατήρηση του αξιόμαχου των «πολιτικών στρατιωτών» αλλά και την οργανωμένη προσπάθεια παρέμβασης σε θέματα αστυνόμευσης. Με πρόφαση την αυξημένη εγκληματικότητα σε πόλεις και γειτονιές δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου επιχειρήθηκε να προωθηθεί ο εξωθεσμικός ρόλος εθελοντών πολιτοφυλάκων στα πρότυπα των ναζιστικών «ταγμάτων εφόδου». Η δράση της αυτοαποκαλούμενης «Πατριωτικής Πολιτοφυλακής» παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό και,

σύμφωνα με όσα η ίδια αναφέρει, τα μέλη της είναι «πολίτες - οπλίτες». Έχει στόχο «να είναι έτοιμη την κρίσιμη ώρα...». Και ποια είναι αυτή; Μα η «αναμενόμενη εμφύλια σύρραξη», η ίδια που είχε εξαγγείλει ο Ηλίας Παναγιώταρος στο BBC πριν από ένα χρόνο. Η «Πατριωτική Πολιτοφυλα-

κή» υπογραμμίζει ότι θα επέμβει «μόνο όταν ξεσπάσει η κοινωνική αναταραχή, την οποία θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν κάποιοι ανθέλληνες» και κρίνουν ότι η ύπαρξη μιας τέτοιας ομάδας «θα είναι άκρως απαραίτητη και πολύτιμη». Η διακήρυξη θέσεων της οργάνωσης διακρίνεται για τις αναφορές της εναντίον των ξένων και των μεταναστών με αντιπαραβολή στις «πνευματικές, φυσικές δυνατότητες της φυλής». Στα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο τα μέλη της οργάνωσης εμφανίζονται να πραγματοποιούν ασκήσεις εκπαίδευσης στρατιωτικού τύπου με στολές παραλλαγής. Τα κείμενα, οι θέσεις, ακόμα και οι

φωτογραφίες που φιλοξενούνται στο ιστολόγιο της οργάνωσης βρίθουν αναφορών στους «ελληνόψυχους» και τον «εθνικισμό», ενώ προβάλλεται ως σύνθημα ακόμα και η περιβόητη ναζιστική απειλή «θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη».

Οι security του εθνικισμού Η πρώτη έμπνευση για τη δημιουργία «Πολιτοφυλακής» που θα στραφεί ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» ανήκει φυσικά στη Χρυσή Αυγή και στον «αρχιστράτηγό» της Νίκο Μιχαλολιάκο, που το 2010 ως υποψήφιος δήμαρχος της πρωτεύουσας παρουσίαζε το μεγαλόπνοο σχέδιό του: «Τρία ευρώ τον μήνα να δίνει κάθε Αθηναίος πολίτης, συγκεντρώνεται ένα ποσό τριών εκατομμυρίων ευρώ. Θα φτιάξουμε ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας από μέλη του κόμματός μας. [...] Θα ζητήσουμε άδειες οπλοφορίας, όπως έχουν πολλοί μεγαλοεπιχειρηματίες, τέσσερις και πέντε οπλοφόρους. Γιατί να μην έχει κι ο Δήμος Αθηναίων 200 ενόπλους να προστατεύουν τη ζωή των πολιτών του;». Μπορεί ο φύρερ της Χ.Α. να μην έγινε δήμαρχος και η Αθήνα να στερήθηκε των υπηρεσιών 200 ενόπλων χρυσαυγιτών, αλλά κάποιες «ιδιωτικές εταιρείες συμβούλων ασφάλειας» στήθηκαν στα ιδεολογικά πρότυπα του Ν. Μιχαλολιάκου. Εταιρείες «φαντάσματα», με μηδενική παρουσία στη συγκεκριμένη αγορά, αλλά με μοναδική δραστηριότητα την παροχή «υλικοτεχνικής υποστήριξης» στην πραγματοποίηση εκπαιδευτικών ασκήσεων από κάποιες «ενώσεις εφέδρων» ανά την επικράτεια. Ενώσεις που ακολουθούν την τακτική «απόκρυψης και παραλλαγής» όσον αφορά τον ομφάλιο λώρο

που τις συνδέει με το στρατηγείο της Λεωφόρου Μεσογείων.

Οι «ένστολοι της Χ.Α.» Αυτό που προκαλεί ανησυχία είναι οι δεσμοί που διατηρεί σήμερα η Χ.Α. τόσο με την Ελληνική Αστυνομία όσο και με τις Ένοπλες Δυνάμεις. Μπορεί να έχουν περάσει χρόνια από την αποκάλυψη ενός άκρως απόρρητου εγγράφου της Ελληνικής Αστυνομίας με ημερομηνία 10.12.1999 που δημοσιεύτηκε στα «Νέα», στις 17.4.2004, το περιεχόμενό του όμως εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρο με δεδομένα τα υψηλά εκλογικά ποσοστά της Χ.Α. στις τάξεις της ΕΛ.ΑΣ. Το συγκεκριμένο έγγραφο ανέφερε από τότε: «β) Η οργάνωση (σ.σ.: η Χρυσή Αυγή) διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξ/κούς του στρατού, αλλά και με αποστράτους. γ) Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και αποστράτους αξ/κούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς». Οι αποκαλύψεις του 1999 δεν μπορεί να μην συνδεθούν σήμερα με κάποιες περίεργες καταστάσεις «νωθρότητας» της αστυνομίας στην αντιμετώπιση της φασιστικής και νεοναζιστικής θηριωδίας. Πριν από τη δολοφονική επίθεση στην Αμφιάλη υπάρχει πληθώρα «μεμονωμένων περιστατικών» ρατσιστικής, κοινωνικής και πολιτικής βίας των οπαδών και μελών της Χρυσής Αυγής. Το ερώτημα είναι αν η Αστυνομία δεν μπορεί ή δεν θέλει να ανακόψει τη δράση των φασιστών, που βυσσοδομούν ασχημονώντας εδώ και χρόνια εις βάρος των αδύνατων, των διαφορετικών και των πολιτικών εχθρών τους.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΤΑ ΕΡΕΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ Χ.Α. ΣΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ, ΤΟΥΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ

Πώς οι νεοναζί έβαλαν στο στόχαστρο τις λαϊκές συνοικίες του Πειραιά ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΣΠΥΡΟΣ ΡΑΠΑΝΑΚΗΣ

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα το βράδυ της Τρίτης στην Αμφιάλη για πολλούς αποτέλεσε μια αναπάντεχη έκπληξη. Μια μη προγραμματισμένη παρεκτροπή της δράσης της Χρυσής Αυγής στην ευρύτερη περιοχή. Ωστόσο η πραγματικότητα είναι πως η δολοφονική επίθεση του Ρουπακιά είχε «προαναγγελθεί». Το φαινόμενο της εθνικιστικής και φασιστικής δράσης στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά δεν προέκυψε κατ’ αναλογίαν της εκλογικής ανόδου της. Εδώ και πολλά χρόνια, σε συγκεκριμένες συνοικίες του Πειραιά, η Ακροδεξιά αποτελούσε ενεργό κομμάτι της κοινωνίας. Πρωταγωνιστές σε κυκλώματα της νύχτας και σε υποθέσεις προστασίας. Τη συγκεκριμένη δυναμική, η οποία έχει σταθερές ρίζες ήδη από τα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, εκμεταλλεύτηκαν δημοτικοί άρχοντες και πολιτικοί παράγοντες της πόλης, κυρίως από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας για εκλογικούς λόγους, εξασφαλίζοντας βεβαίως ανταλλάγματα. Την ίδια στιγμή, η αυτονομία και η προστασία που απολάμβαναν ομάδες και παράγοντες που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή οδήγησε στη καθιέρωση μιας εθνικιστικής - ακροδεξιάς ιδεολογίας που καλλιεργήθηκε συστηματικά στα κυκλώματα της νύχτας και σε οπαδικούς συνδέσμους. Στις εκλογές - ορόσημο του 2012 οι δυνάμεις αυτές απελευθερώθηκαν σπάζοντας, σε σημαντικό βαθμό, τους εκλογικούς δεσμούς με τη Ν.Δ. και δίνοντας στη Χρυσή Αυγή αρκετά υψηλά ποσοστά της τάξεως του 8% στην Α’ Πειραιά και του 9% στη Β’, με τις σημαντικότερες δυνάμεις να παρουσιάζονται στις γειτονιές του Κερατσι-

νίου, του Περάματος, της Σαλαμίνας και της Νίκαιας, όπου οι δείκτες της φτώχειας και της ανεργίας χτυπάνε «κόκκινο».

Οι νεαροί οπαδοί των νεοναζί και οι Κοτζαμάνηδες

παρουσία και ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Έτσι, διακηρυγμένος στόχος των νεοναζί διά στόματος Κασιδιάρη, είναι να γίνει η Νίκαια το επίκεντρο των νεοναζί χτυπώντας την Αριστερά.

Ακολουθώντας κατά γράμμα τις διδαχές της ιστορίας του φασισμού στην Ευρώπη, Χρυσή Αυγή κατάφερε να εκτοξευθεί στις νεαρές ηλικίες και ιδιαίτερα στα σχολεία και σε δεύτερο βαθμό στις μεσαίες ηλικίες, σε φτωχά λαϊκά στρώματα, άνεργους και, όχι τυχαία, σε λούμπεν και περιθωριακές περιπτώσεις όπως αυτή του Ρουπακιά, θυμίζοντας, και όχι άδικα, τον Κοτζαμάνη στη Θεσσαλονίκη και τη σύσταση των παρακρατικών οργανώσεων στα μετεμφυλιακά χρόνια. Παράλληλα, στήριξη παρέχουν στους νεοναζί εφοπλιστικοί κύκλοι και επιχειρηματίες της νύχτας και όχι μόνο, όπως έχει γραφτεί επανειλημμένα στον ξένο Τύπο, ενώ έντονα φαίνεται να είναι τα ερείσματα μέσα στην αστυνομία. Ακόμα και σήμερα, όμως, δεν είναι λίγοι οι κυβερνητικοί πολιτευτές και τοπικοί παράγοντες που συντηρούν τον ομφάλιο λώρο με τη Χρυσή Αυγή, προσδοκώντας ενδεχομένως σε μια πιο «σοβαρή» της στάση στο μέλλον.

Απόπειρα σύστασης εθνικιστικού σωματείου και ο ανένδοτος αγώνας ενάντια στην Αριστερά Παρά τους ισχυρισμούς, οι φασίστες δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν ισχυρή βάση και εκπροσώπηση στην εργατική τάξη της περιοχής που αποτελεί και τη συντριπτική πλειοψηφία σε Κερατσίνι, Νίκαια, Πέραμα, κάτι που σε μεγάλο βαθμό δικαιολογείται από την ισχυρή παραδοσιακή

Παρ’ όλα αυτά, δεν έχουν καταφέρει να εκφραστούν σε σωματεία και χώρους δουλειάς. Μια πρώτη απόπειρα έγινε τον Ιούλιο στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος με την προσπάθεια σύστασης «εθνι-

Η μαρτυρία πρώην χρυσαυγίτη για τη δράση των νεοναζί Ενδεικτική για τη λειτουργία και τη δράση της Χρυσής Αυγής στις γειτονιές του Πειραιά είναι η μαρτυρία πρώην μέλους της οργάνωσης στο «Έθνος». Εξηγεί πως όσον αφορά το τάγμα εφόδου της Νίκαιας, η καθοδήγηση άνηκε στον πρόεδρο της τοπικής Γ. Πατέλη και στον βουλευτή Γ. Λαγό, ο οποίος ενημέρωνε τον Μιχαλολιάκο πριν από κάθε επίθεση. «Ο Γ. Πατέλης μάς έλεγε πως πρέπει να πάρουμε το OK από τον Λαγό και εκείνος ενημέρωνε τον αρχηγό. Αν έδινε το ΟΚ ο αρχηγός, βγαίναμε στους δρόμους», λέει χαρακτηριστικά. Σε άλλο σημείο αποκαλύπτει τη σχέση με την αστυνομία, φανερώνοντας την παρακρατική λειτουργία της Χρυσής Αυγής, ενώ δηλώνει πως ορμητήριο των επιθέσεων, όπου φυλασσόταν και ο εξοπλισμός, είναι τα γραφεία της οργάνωσης στη Νίκαια. Επιπλέον κάνει λόγο για χρυσαυγίτες αστυνομικούς που ειδοποιούσαν πριν από κάθε έλεγχο ώστε να εξαφανιστεί το οπλοστάσιο, ενώ μιλάει ακόμα και για προστασία σε κύκλωμα παρεμπορίου.

κιστικού φορέα εργατών», ενός αντισωματείου στην πραγματικότητα με στόχο την αντιμετώπιση των συνδικαλιστών και των απεργιακών κινητοποιήσεων «για να γυρίσουν πίσω οι εφοπλιστές», όπως λένε σε βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, με τη στήριξη εργολάβων της Ζώνης, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι. Η εγκληματική δράση των νεοναζί ως κοινοβουλευτικού κόμματος πλέον εγκαινιάστηκε με τις επιθέσεις εναντίον Αιγυπτίων ψαράδων στην ιχθυόσκαλα Κερατσινίου (εκεί που εργαζόταν ο Ρουπακιάς), τα μαχαιρώματα εναντίον μεταναστών στη Νίκαια και στον Πειραιά, οι δεκάδες ξυλοδαρμοί και απειλές εναντίον αριστερών και αντιφασιστών σε γειτονιές. Λίγες μέρες πριν από τη δολοφονική επίθεση στην Αμφιάλη προηγήθηκε η ενέδρα σε μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα, ως μια πρώτη επίδειξη πυγμής. Η ανοχή της αστυνομίας και η ατιμωρησία δημιούργησε στα μέλη της Χρυσής Αυγής την αντίληψη της ασυλίας και της νομιμοποίησης των ταγμάτων εφόδου. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τη δράση των νεοναζί, αφού πρόκειται για Έλληνα και αντιφασίστα, αναγκάζοντάς μας να θυμηθούμε τους γνωστούς στίχους: «Πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Μετά ήρθαν για τους Εβραίους, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι’ αυτό δεν μίλησα. Μετά ήρθαν για μένα, αλλά μέχρι τότε δεν είχε μείνει πια κανείς να μιλήσει για μένα...».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ:

Να μην παίξουμε στο πεδίο τους... «Είμαι ακόμα παγωμένος», μας λέει ο Γιάννης Αγγελάκας, για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τη Χρυσή Αυγή. Ο γνωστός δημιουργός συμμετείχε στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, την προηγούμενη Τετάρτη. Στην προκειμένη περίπτωση, είχε έναν ακόμη λόγο να δώσει το αντιφασιστικό του «παρών». Ο Παύλος Φύσσας, ράπερ με αντιφασιστική δράση, γνωστός με το όνομα Killah P στη χιπ χοπ σκηνή, είχε διασκευάσει το εμβληματικό τραγούδι του «Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ», βάζοντας τη δική του πινελιά. Ο Γιάννης Αγγελάκας έχει τοποθετηθεί εδώ και καιρό και με απόλυτη σαφήνεια απέναντι στο νεοναζιστικό μόρφωμα.

Να τι μας λέει σήμερα: «Είμαι ακόμα παγωμένος απ’ αυτό που συνέβη, παρ’ ότι ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Ο τρόπος με τον οποίο αποδεχτήκαμε ως κοινωνία ένα νεοναζιστικό μόρφωμα, το οποίο πολύ ύπουλα στηρίχτηκε και από την εξουσία και από τα μέσα ενημέρωσης, εκεί οδηγούσε. Ντρέπομαι που ζω σε μια χώρα όπου το 15%, όπως μας λένε οι σφυγμομετρήσεις, είναι ψηφοφόροι αυτού του μορφώματος. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι μετά τη δολοφονία πέσαν κάπως οι μάσκες. Ο τρόπος να πολεμηθεί αυτό το μόρφωμα δεν είναι η βία. Όπως λέω εδώ και χρόνια, δεν πρέπει να παί-

ξουμε στο πεδίο τους, στο πεδίο της σωματικής αντιπαράθεσης και της σωματικής βίας αλλά με ψυχραιμία και ορθό λόγο να τους αφήσουμε να αποκαλυφθούν πλήρως ως παρακρατική οργάνωση και να πείσουμε την κοινωνία για την εφιαλτική τους υπόσταση. Γιατί αυτά τα μορφώματα, έτσι κι αλλιώς, μέσα σε τέτοιες δηλητηριασμένες εποχές γιγαντώνονται. Γι’ αυτό πήγα στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Θα προτιμούσα, όμως, ο κόσμος να είναι ακόμα πιο ήρεμος, πιο μαζικός και χωρίς εντάσεις να διαδηλώσει τα αντιφασιστικά του αισθήματα. Είμαι σίγουρος ότι αν όλοι μας δράσουμε έτσι, σε λίγο θα έχουν εξαφανιστεί». Π.ΚΡ.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗΣ, Τ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ,

Η ηγεσία της Ν.Δ. ευτελίζει τον κοινοβουλευτισμό με τη θεωρία των δύο άκρων

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗΜ.ΑΡ.:

1. Το μέγεθος της ανεργίας, οι δεινές οικονομικές επιβαρύνσεις, το μεταναστευτικό πρόβλημα και η γενικότερη ανασφάλεια των πολιτών, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κυρίαρχη πολιτική δεν πείθει, δημιουργούν το πεδίο μέσα στο οποίο οι πολίτες εκφράζονται από εκδίκηση ή θυμό ή απόγνωση απέναντι σε αυτούς που θεωρούν υπαίτιους για τις κακουχίες τους. 2. Η άρνηση προώθησης στη Βουλή του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου χρεώνεται αποκλειστικά στους κυβερνητικούς κύκλους της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι στερήθηκε η δυνατότητα από τις πολιτικές δυνάμεις της Βουλής να εκπέμψουν μήνυμα προς την κοινωνία, ότι βρίσκονται σταθερά σε αντίθεση προς την Χ.Α. γιατί είναι δύναμη επικίνδυνη για τους πολίτες και τους δημοκρατικούς

θεσμούς. 3. Η πολιτική διαχείριση της Χρυσής Αυγής από τις κυρίαρχες δυνάμεις στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υλοποιείται, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, με εκλογική και μόνο σκοπιμότητα. Μετράνε δηλαδή το κόμμα της Χ.Α ανάλογα με το αν χάνουν ή κερδίζουν ψήφους για τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς τους προς αυτό. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να προβάλουν τη θεωρία περί δύο άκρων τα οποία ορίζουν μεταξύ του κόμματος της Χ.Α. και του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης - τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, βάναυσα και ευτελιστικά για τον κοινοβουλευτισμό και τους κανόνες του δημοκρατικού πολιτεύματος, τέμνουν την πολιτική ζωή της χώρας και διαχωρίζουν την κοινωνία μόνο και μόνο

για την επιδίωξη οφέλους για τις εκλογές, όποτε αυτές και αν γίνουν. Ως προς αυτό, τα κόμματα της Βουλής οφείλουν έμπρακτα να αποδοκιμάσουν και να σταθούν ενάντια στην αντίληψη περί δύο άκρων, πρώτον γιατί είναι ολέθρια για την πολιτική ζωή και τους θεσμούς και δεύτερον γιατί επιχειρείται η δημιουργία ενός διπόλου πολιτικής εξουσίας, βλάπτοντας τα άλλα κόμματα και την αντίληψη του πολυπολισμού, που ζωογονεί όπως πιστεύω τη δημοκρατία.

ΝΟΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ, ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ:

Για ένα αντιφασιστικό μέτωπο του αντιμνημονιακού πατριωτικού δημοκρατικού τόξου Η οικονομική κρίση, η συνειδητή επιλογή της τρόικας να διαλύσει το κοινωνικό κράτος, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η λεηλασία των μισθών και συντάξεων και η αναζήτηση ενός συστημικού πολιτικού βραχίονα ικανού να μαζέψει τη δυσαρέσκεια και την απόγνωση του κόσμου προκειμένου να επαναδιοχετευθεί σε ομαλότερες πολιτικές περιόδους κατά το δοκούν, εκτόξευσε τα δημοσκοπικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής (Χ.Α.) σε επίπεδα περί το 10%. Με την ίδρυσή της η Χ.Α. δηλώνει πίστη στις αρχές του εθνικοσοσιαλισμού και προσδιορίζεται ιδεολογικά από αυτές, χρησιμοποιεί απροκάλυπτα τα ναζιστικά σύμβολα αλλά κυρίως χρησιμοποιεί τις ναζιστικές μεθόδους τόσο ως προς την οργανωτική της δομή όσο και ως προς την εξωτερική της παρέμβαση. Πρόκειται για ένα παραστρατιωτικού τύπου νεοναζιστικό μόρφωμα με εκτενή εγκληματική δράση όπως απέδειξε και η πρόσφατη επιστολή Δένδια προς την ει-

σαγγελέα του Αρείου Πάγου. Είναι οι χρυσαυγίτες αυτοί που μαζί με τους τροϊκανούς και την κυβέρνηση καταπατούν το Σύνταγμα και απαξιώνουν τη Βουλή. Η επίθεση του νεοναζισμού και του φασισμού είναι πανευρωπαϊκή όπως και οι αιτίες που εκτοξεύουν τη δράση τους. Μόνη λύση αποτελεί η δημιουργία ενός αντιφασιστικού μετώπου του αντιμνημονιακού πατριωτικού δημοκρατικού τόξου που θα διεξάγει έναν διμέτωπο αγώνα. Ενάντια στην τρόικα και στους δανειστές που εξαθλιώνουν το Λαό μας και προσπαθούν να βάλουν χέρι στα ασημικά της πατρίδας μας και ενάντια στο μακρύ τους χέρι, τους χρυσαυγίτες. Ταυτόχρονα πρέπει να επιβληθεί το Κράτος Δικαίου απέναντι στις έκνομες δράσεις των μελών και στελεχών της Χ.Α. και να κινηθεί η δικαιοσύνη ταχύτατα για την πλήρη διαλεύκανση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και την απόδοση ποινικών ευθυνών. Τέλος, το υπουργείο Οικονομικών και το ΣΔΟΕ οφείλουν να ελέγξουν το πόθεν έσχες του πακτωλού των χρημάτων που δαπανά η Χ.Α. για δήθεν δράσεις αλληλεγγύης, ενοικίαση γραφείων κ.λπ.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΥ ΠΑΣΟK:

Χρέος όλων μας να βάλουμε φραγμό Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι πρακτική. Σε μια πολύ δύσκολη για τη χώρα εποχή βιώνουμε την άνοδο του φασισμού. Και σε αυτό έχουμε όλοι χρέος και ευθύνη να βάλουμε φραγμό. Στην περίοδο της μεταπολίτευσης μπορεί κανείς πολλά να καταμαρτυρήσει. Υπάρχει όμως κάτι που όλοι οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε χωρίς αστερίσκους και μικροψυχία. Υπήρξε η μεγαλύτερη σε διάρκεια εποχή δημοκρατικής και πολιτειακής σταθερότητας. Αυτό δεν μπορούμε να το χαρίσουμε σε κανέναν Μιχαλολιάκο ή όμοιό του. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί ένα φασιστικό μόρφωμα, που παίζει ψεύτικο κρυφτοπόλεμο με την ταυτότητά της. Κάπως έτσι

βρίσκει απήχηση και κάπως έτσι η «απήχηση» δικαιολογεί, όσο μπορεί ακόμα (πόσο ακόμα;), την επιλογή της. Με πάτημα την αποθέωση του φυσικού και λεκτικού προπηλακισμού ως πολιτικής πρακτικής και τη συρρίκνωση του αληθινού πολιτικού διαλόγου μπροστά στην a priori ποινικοποίηση των προθέσεων, η Χρυσή Αυγή οπλίστηκε με το θράσος να ισχυρίζεται, ακόμα και σήμερα, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι είναι θύμα επιθέσεων του κακού συστήματος που τρέμει μπροστά στην καθαρότητα του εθνικοαπελευθερωτικού οράματος της ηγετικής της ομάδας. Παρά το γεγονός ότι η δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει ποτέ αναδρομικά, μπορεί όμως να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για το παρόν και το μέλλον. Η εποχή που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια ήταν ήδη από μόνη της ακραία. Δεν χρειάζεται άλλη ώθηση. Ζούμε σε μια εποχή μεγάλων εντάσεων, όχι ό-

μως αγεφύρωτων. Αυτό που ζούμε δεν έχει καμία σχέση ούτε με εμφυλιακές καταστάσεις ούτε με χούντα. Ας αποφορτίσουμε το σήμερα από έννοιες οι οποίες κουβαλούν φορτία που δεν χρειάζεται, δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να σηκώσουμε. Καμία ιδέα, καμία σκέψη, καμία πρόθεση δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί. Ο καθένας μπορεί να διατηρεί, να υποστηρίζει και να μάχεται για την πειστικότητα της ιδέας και της άποψής του. Καμία πράξη μίσους, καμία προτροπή σε πράξη μίσους και κανένα κήρυγμα μίσους, όμως, δεν μπορεί να είναι ανεκτό. Έχει και η δημοκρατία τις κόκκινες γραμμές της και το οπλοστάσιο να τις περιφρουρήσει τόσο από μεμονωμένα άτομα όσο και από οργανωμένες συλλογικότητες. Μπορούμε να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε σε όλα τα άλλα. Σε αυτό όμως πρέπει να είμαστε όλοι μαζί.

Τα αριστερά κόμματα να θέσουν την ομαλότητα πάνω από τη στρατηγική τους Πρέπει πριν απ’ όλα να συνεννοηθούμε. 1. Η Χρυσή Αυγή δεν αρκείται στη ρητορική του μίσους, στον ρατσιστικό μισαλλόδοξο λόγο. Συγκροτεί παραστρατιωτικές ομάδες, τάγματα εφόδου για να υλοποιήσει με εγκληματικές ενέργειες τη «θεωρία» της. 2. Η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να παίζει στα κενά του κοινωνικού κράτους, στην ιδεολογική θολούρα, στις κοινωνικές αδικίες και ανισότητες και να δίνει σε πολλούς (αφελείς; απογοητευμένους; φοβισμένους; επιρρεπείς;) Έλληνες την αίσθηση του «ισχυρού και καθαρού προστάτη». 3. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι μόνη στη διάβρωση της δημοκρατίας και τη διείσδυση στις κοινωνικές ομάδες και περιοχές της φτώχειας και του αποκλεισμού. Συνεπικουρείται ευθέως ή πλαγίως, πάνω και κάτω από το τραπέζι- τόσο από δυνάμεις του κεφαλαίου (ελληνικού και ξένου) όσο και από δυνάμεις των υπηρεσιών (κρατικών ή παρακρατικών). Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε οι προτάσεις είναι οι εξής: 1. Ενίσχυση του θεσμικού οπλοστασίου του ποινικού κώδικα (με προσοχή όμως να μη θιγούν ελευθερίες και δικαιώματα αθώων πολιτών). 2. Συμβολικές (μακάρι και ουσιαστικές) κινήσεις από όλους τους αρχηγούς των υπόλοιπων κομμάτων που θα δίνουν ενιαίο μήνυμα στην ελληνική κοινωνία πως «δεν θέλουμε φασισμό σ’ αυτή τη χώρα». 3. Δημιουργία διακομματικού δικτύου κατά του φασισμού που θα ενημερώσει γονείς, μαθητές, φοιτητές, αγρότες, τοπικές κοινωνίες, σε όλη την Ελλάδα -μέχρι τις πλέον απομακρυσμένες περιοχές- για το τι πρεσβεύει και τι πράττει η Χρυσή Αυγή. 4. Συμφωνία αυτοδέσμευσης των ΜΜΕ για τη μη προβολή των εκπροσώπων της Χρυσής Αυγής. Τέλος, στη φάση αυτή που η δημοκρατία μας έχει τεθεί στο στόχαστρο της Ακροδεξιάς, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο τα αριστερά κόμματα να θέσουν την ομαλότητα πάνω από την όποια συγκυριακή στρατηγική τους και να σταματήσουν -στην πράξη, έστω και με θυσίες ψήφων- την πορεία προς ένα κοινωνικό και πολιτικό τούνελ βίας και αίματος από το οποίο κανείς δεν πρόκειται εύκολα και ατραυμάτιστα να βγει.

Οι απόψεις του Δημ. Παπαδημούλη και του Νικ. Κακλαμάνη δημοσιεύονται στη σελ. 18.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΑΡΘΡΑ

Και ενότητα και αποφασιστικότητα ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΗ

Έπρεπε να χυθεί αίμα, να χάσει τη ζωή του ο Π. Φύσσας για να κινηθεί αποφασιστικά το κράτος κατά της εγκληματικής Χ.Α. Ξαφνικά, μέσα σε λίγες ώρες η απειλή έγινε πιο σκοτεινή. Και η αντίδραση πιο επείγουσα. Ας μην διατηρούμε αυταπάτες. Και δυσκολίες θα υπάρξουν, και εμπόδια. Και αντιπερισπασμοί, και ελιγμοί της ηγεσίας της Χ.Α. Πώς θα αντιμετωπιστούν σε συνθήκες έντασης και αστάθειας; Τα δεδομένα έγιναν πολύ καθαρά, από τη στιγμή που οι κρατικές αρχές δεν τα υποτιμούν. Η εμπλοκή του πολιτικού μηχανισμού της Χ.Α. στον φόνο είναι επιβεβαιωμένη. Η ηγεσία της Χ.Α. με τα ψέματα (ότι δεν ξέρει τίποτα) μας θύμισε πόσο ύπουλη είναι. Αυτό δεν είναι το χαρακτηριστικό του φιδιού; Υπήρξαν συνεργοί του φονιά (και όχι του... φερόμενου ως δράστη) το βράδυ. Υπάρχουν και ηθικοί αυτουργοί που τον κάλεσαν και τον κατηύθυναν. Αναδεικνύεται πεντακάθαρα ότι τα αδικήματα πολιτικής βίας ομάδων - οπαδών της Χ.Α. δεν είναι ασυντόνιστες πρωτοβουλίες, αλλά προέρ-

χονται από κεντρικά οργανωμένο και ελεγχόμενο σχέδιο. Ο γενικός πολιτικός στόχος της Χ.Α. είναι η κλιμάκωση της έντασης και η αποσταθεροποίηση της δημοκρατικής διαδικασίας. Γι’ αυτό και δεν αντιμετωπίζεται με κλιμάκωση της βίας. Όλοι αναγνωρίζουν πλέον τον χαρακτήρα της οργάνωσης και τους κινδύνους που μας απειλούν αν δεν μπει τώρα αποφασιστικά φραγμός. Τώρα πράξεις, όχι μόνον λόγια. Πράξεις μέσω των θεσμών και των κρατικών μηχανισμών. Η δημοκρατική υποχρέωση της αστυνομίας και της Δικαιοσύνης είναι να εντοπίσουν συνεργούς, ηθικούς αυτουργούς και να βάλουν τέλος στην εγκληματική δράση. Ήδη, τα πρώτα βήματα επιβεβαιώνουν ότι η θεσμική, κρατική αντιμετώπιση μπορεί να έχει σοβαρότατο αποτέλεσμα. Το τι κάνει η εξουσία, δηλαδή, είναι το κρίσιμο. Θα συνεχιστεί η κρατική χρηματοδότηση; Ο προσανατολισμός της κρατικής δράσης επηρεάζεται και από το συνο-

Η δημοκρατική υποχρέωση της αστυνομίας και της δικαιοσύνης είναι να εντοπίσουν συνεργούς, ηθικούς αυτουργούς και να βάλουν τέλος στην εγκληματική δράση. Η συνεργασία είναι λογική συνέπεια των δημόσιων δηλώσεων των κομμάτων και αναγκαία επιλογή. Η μέχρι τώρα αντιμετώπιση της Χ.Α. απέτυχε, δεν εμπόδισε την κλιμάκωση μέχρι τον φόνο

λικό πολιτικό κλίμα. Η κοινή στάση των συνταγματικών κομμάτων (ή όσων θέλουν να είναι) θα ωθήσει και θα στηρίξει τις έρευνες. Θα βοηθήσει να έρθουν στην επιφάνεια κι άλλες πληροφορίες. Θα στηρίξει τους πολίτες που δέχονται τις απειλές της Χ.Α. να μη μιλήσουν. Θα ενισχύσει το μέτωπο απαξίωσης. Ας μην εφησυχάζουμε επειδή λούφαξαν μετά τον φόνο και βούλιαξαν στα ψέματα. Το τέρας έχει πολλές δυνάμεις και χρήματα. Θα επιχειρήσουν να κινηθούν με πρωτοβουλίες που περιμένουν να έχουν συμπάθειες. Από τρόφιμα, έως πατριδοκαπηλία. Γι’ αυτό έχει σημασία η ηθική και πολιτική απομόνωση. Ας το σκεφτούν και οργανισμοί της Αυτοδιοίκησης, οι σύλλογοι και οι κοινωνικές οργανώσεις. Ας το σκεφτεί και η Βουλή, και οι υπουργοί. Γιατί η γενική εικόνα είναι ότι απέτυχε η πρόληψη. Έφτασαν στον φόνο και δεν τους εμποδίσαμε. Δεν εννοώ μόνο τη βραδιά στην Αμφιάλη, όταν οι αστυνομικοί δεν είχαν καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης, κυρίως εννοώ το πώς αφέθηκαν να οργανωθούν, να έχουν μισθοδοτού-

μενους έτοιμους να σκοτώσουν, το πώς μετέχουν τόσοι στη συνωμοσία της σιωπής για έναν φόνο. Στην πρόληψη της συνέχισης και κλιμάκωσης της εγκληματικής δράσης ας στραφούμε. Και ενότητα δημοκρατική χρειάζεται, και αποφασιστικότητα αντιφασιστική. Ας μη μεταθέτουμε την αντιμετώπιση της Χ.Α. στα μελλοντικά χρόνια της ανάπτυξης. Είναι προφανές ότι η οικονομική κρίση και η ανεργία ενισχύουν τη Χ.Α. Αλλά τώρα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε, όχι αύριο. Με την πιο πλατιά δημοκρατική ενότητα. Να μην αφήσουμε καμία ρωγμή. Ακριβώς γιατί υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες και υποψίες για τις προσβάσεις της Χ.Α. στο κράτος. Το σκοτεινό σύστημα υλοποιεί τώρα τους κανόνες απόκρυψης. Αλλά θα ενεργοποιηθεί πάλι. Η συνεργασία -πέρα από τις πολιτικές διαφορές και κομματικές στοχεύσεις- είναι λογική συνέπεια των δημόσιων δηλώσεων των κομμάτων. Και αναγκαία επιλογή. Η μέχρι τώρα αντιμετώπιση της Χ.Α. απέτυχε, δεν εμπόδισε την κλιμάκωση μέχρι τον φόνο.

Η ΒΙΟΧΑΛΚΟ και ο αφελληνισμός της παραγωγικής διαδικασίας... ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Δεν ήταν το πρώτο περιστατικό. Είχαν προηγηθεί η Τρία Έψιλον και η ΦΑΓΕ, αλλά ομολογώ, γνωρίζοντας την ιστορία του βιομηχανικού συγκροτήματος της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, του μεγαλύτερου σήμερα στην Ελλάδα, με επτά βιομηχανίες εισηγμένες στο Χ.Α. (ΣΙΔΕΝΟΡ, ΧΑΛΚΟΡ, ΕΛΒΑΛ, Σωληνουργεία Κορίνθου, ΣΙΔΜΑ, Ελληνικά Καλώδια, ΕΤΕΜ) πως δεν το περίμενα. Για να φτάσει στο σημείο ο leader της ελληνικής βιομηχανίας με 8.000 εργαζόμενους να μεταφέρει την έδρα στις Βρυξέλλες, η κατάσταση έχει γίνει πλέον αρκετά σοβαρή, ακόμα και σε ό,τι αφορά τις μεγάλες εγχώριες παραγωγικές δυνάμεις που έχουν απομείνει στον τόπο. Οι ιδρυτές της επιχείρησης που ξεκίνησαν από την ΚΕΡΑΦΙΝΑ (βιομηχανία πλακιδίων και ειδών υγιεινής) έχουν δημιουργήσει ένα μεγάλο βιομηχανικό συγκρότημα που άντεξε την κρίση της παγκοσμιοποίησης λόγω της υψηλής προστιθέμενης αξίας που είχαν δώσει σε σειρά προϊόντων τους, όπως πάσης φύσεως υψηλής ποιότητας σωλήνες, καλώδια υψηλής τεχνολογίας και παραγωγή εφαρμογών αλουμινίου με ελληνικές πατέντες. Για την ώρα,

δηλώνουν πως οι εγχώριες παραγωγικές διαδικασίες δεν θα μειωθούν. Πόσο θα αντέξουν; ΜΕΡΙΚΟΙ ίσως νομίζουν πως η κίνηση αυτή έχει σχέση με τη φορολογία και πως μεταφέροντας την έδρα τής επιχείρησης στο Βέλγιο, οι καπιταλιστές θα πληρώνουν λιγότερους φόρους. Όμως ο φορολογικός συντελεστής στην Ελλάδα είναι 26% και στο Βέλγιο είναι 34%! Τι συμβαίνει λοιπόν; Η κυβέρνηση έχει αυξήσει τόσο πολύ το κόστος ενέργειας για βιομηχανική χρήση, που πλέον όλες οι μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανίες, έχοντας χάσει ολοκληρωτικά την εσωτερική αγορά λόγω κατάρρευσης της οικοδομικής δραστηριότητας και παγώματος των μεγάλων δημοσίων έργων, στις συνθήκες που λειτουργούν, δεν μπορούν ούτε να στραφούν μαζικά στις εξαγωγές, καθώς περιορίζεται η ανταγωνιστική τους δυνατότητα. ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ που ο μέσος όρος κόστους εξαγωγής για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. είναι 1.009 δολάρια ΗΠΑ ανά εμπορευματοκιβώτιο, η χώρα μας είναι ακριβότερη κατά περίπου 10% και ανέρχεται στα 1.115 δολ. «Με τον τρόπο αυτό, τζάμπα πάνε και οι θυσίες των εργαζομένων...», αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ. Και δεν εί-

ναι καθόλου υποκριτικό, καθώς ο όμιλος που αντιπροσωπεύει το 12% των ελληνικών εξαγωγών, παρά τη μείωση της παραγωγής και τις μεγάλες ζημιές λόγω κρίσης (100 εκατομμύρια), δεν έχει κάνει απολύσεις. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ, ίσως και σοβαρότερο εμπόδιο, αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι, είναι η έλλειψη και το υψηλό κόστος χρηματοδότησης από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Ακόμη και υγιείς επιχειρηματικές μονάδες στερούνται ρευστότητας, αφού το τραπεζικό σύστημα πριν, αλλά και μετά την ανακεφαλαιοποίηση, δηλώνει αδυναμία να παίξει τον ρόλο του στη χρηματοδότηση της οικονομίας, πλην της περίπτωσης του αγαπητού φίλου του κ. πρωθυπουργού, Δ. Μελισσανίδη που αγοράζει τον ΟΠΑΠ με δανεικά 600 εκατομμυρίων από τις τράπεζες! Η νέα μητρική εταιρεία των μονάδων της ΒΙΟΧΑΛΚΟ θα έχει την έδρα της στο Βέλγιο για να αντλήσει ευκολότερα και φτηνότερα πρόσθετα κεφάλαια. Αυτό θεωρητικά θα μπορούσε, για παράδειγμα, να αφορά κεφάλαια μέσω του χρηματιστηρίου (Euronext των Βρυξελλών), μέσω ομολογιακών εκδόσεων ή και με δανειοδότηση από ξένες τράπεζες. Υπολογίζεται ότι κάθε ευρώ νέας ρευστότητας που θα εισέλθει στον όμιλο θεωρείται θετικό στοιχείο και επίσης κάθε μείωση του επιτοκίου κατά 100

μονάδες βάσης (1%) σημαίνει ετήσια εξοικονόμηση κόστους 14 εκατ. ευρώ! ΤΙ ΛΕΕΙ η κυβέρνηση για όλα αυτά; Πώς στην ευχή θα έρθει η ανάπτυξη όταν επιταχύνεται η αποβιομηχανοποίηση της χώρας; Ποιοι και πόσο εργάζονται για την αναδιοργάνωση της πραγματικής οικονομίας; Να σημειώσουμε ότι την τελευταία φορά που κ. Σαμαράς επισκέφθηκε το υπουργείο Ανάπτυξης ήταν στις 9 Ιανουαρίου όταν και δήλωσε πως «μια φορά τον μήνα θα με βλέπετε εδώ!» Σε ό,τι δε αφορά τους επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου, Γιάννη Στουρνάρα και Κωστή Χατζηδάκη, επισήμως δεν έχουν συναντηθεί ποτέ μεταξύ τους, παρά το γεγονός ότι εδρεύουν στο ίδιο κτήριο της Πλατείας Συντάγματος! ΕΧΕΙ γίνει -πλέον- απολύτως αντιληπτό σε όλες τις φράξιες του ΣΕΒ πως αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη. Η αποβιομηχάνιση του τόπου δεν είναι «ούτε πραγματικότητα ούτε νομοτέλεια. Είναι θέμα πολιτικής, είναι θέμα επιλογής», αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΣΕΒ. Όπως σημειώνεται στην ίδια ανακοίνωση, είναι καιρός η κυβέρνηση να «ενσκήψει αποφασιστικά στα συσσωρευμένα, ζωτικά προβλήματα που έχει δημιουργήσει η οικονομική πολιτική στην ελ-

ληνική βιομηχανία, που παραμένει ο σημαντικότερος κλάδος της οικονομίας από πλευράς προστιθέμενης αξίας, απασχόλησης, εξαγωγών και ο μεγαλύτερος τροφοδότης του κράτους σε φόρους και κοινωνικές εισφορές». Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ προειδοποίηση; Διότι είναι πράγματι θέμα επιλογής, μόνο που η επιλογή αυτή έχει γίνει. Και είναι η εξαφάνιση της ελληνικής μεταποίησης. Οι εισαγωγές από χώρες των δανειστών θα μπορούν να καλύψουν τις εγχώριες ανάγκες του προτεκτοράτου τους, όταν θα τους παραδοθεί ως φτηνό οικόπεδο με τους μισούς κατοίκους. Τι δεν καταλαβαίνουν; Πέρα από την αρπαγή της γης, του ορυκτού πλούτου και των μονοπωλιακών δημοσίων επιχειρήσεων, υπάρχει επενδυτής να επενδύσει παραγωγικά εδώ, σε αυτό το σαπισμένο καταρρέον πολιτικό σύστημα που στα 20 χρόνια τελευταία χρόνια έχουν κατατεθεί 127 διαφορετικά φορολογικά νομοσχέδια; Δηλαδή 6,35 νομοσχέδια τον χρόνο! Πέρα από μερικούς νταβατζήδες, και αυτούς με σύμβαση ορισμένου χρόνου, η εγχώρια αγορά δεν θα χωράει σοβαρές και φιλόδοξες εθνικές παραγωγικές δυνάμεις. dchristou52@gmail.com

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

AΡΘΡΑ

Τελικά το θέμα δεν είναι ο Τσοχατζόπουλος Κατάπληκτος ο ελληνικός λαός παρακολουθεί την εξέλιξη της δίκης του Άκη Τσοχατζόπουλου και των συνεργών του. Κατάπληκτος και οργισμένος. Όχι ότι δεν υποψιαζόταν τα σχετικά, όχι ότι δεν «ήξερε», κάθε άλλο. Κατάπληκτος με τις αποκρουστικές αποκαλύψεις από την έκταση της ρεμούλας. Κατάπληκτος από το βάθος της σήψης. Και δεν παύει, ακόμη και τώρα, ακόμη και «έτσι σοφός που έγινε, με τόση πείρα» ν’ αναρωτιέται ο απλός πολίτης, πώς είναι δυνατόν να γίνονται όλ’ αυτά τα τερατώδη. Πώς είναι δυνατόν να μπορούν να γίνονται όλ’ αυτά τα τερατώδη... ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ

Πώς είναι δυνατόν να μπορούν να γίνονται όλ’ αυτά τα τερατώδη. Κι επί πλέον πόσα είναι εκείνα τα ίδια, τα ανάλογα, τα χειρότερα ίσως, που δεν ξέρει, που δεν έμαθε ποτέ ο πολίτης. Ακόμη και στον ίδιο τον Τσοχατζόπουλο να περιοριστεί κανείς, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί πως υπήρξε από τις εμβληματικές φιγούρες της Μεταπολίτευσης. Πως από το 1981 ώς τα σήμερα άσκησε εξουσία ως ένας από τους βασικότερους μοχλούς της. Πως πέρασε από πολλά υπουργεία. Πως διέθετε πολλαπλώς «δικαίωμα υπογραφής». Ε, και πώς να το κάνουμε,

δεν μπορείς να πιστέψεις πως είχε ιδιαίτερη -και αποκλειστική- προτίμηση στο «μέλι» του υπουργείου Άμυνας. Αλλά το θέμα εντέλει το σοβαρό, το σοβαρότερο αυτή την ώρα, δεν είναι ο Τσοχατζόπουλος. Είναι το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Κατά το σκέλος του, προπάντων, που άσκησε εξουσία όλ’ αυτά τα χρόνια. Που δεν βρίσκει σήμερα τίποτα να πει για όλ’ αυτά που ο ελληνικός λαός παρακολουθεί εμβρόντητος. Το πολιτικό σύστημα που δείχνει να αισθάνεται πως δεν το εγγίζουν τα σχετικά. Πως πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση, που δεν αφορά παρά τον Τσοχατζόπουλο και μόνο. Το θέμα είναι πως δεν βρέθηκε ού-

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το ότι η Χρυσή Αυγή αναπτύσσει το δίκτυό της με όλα τα χαρακτηριστικά οργανωμένου παρακράτους το γνωρίζαμε από καιρό. Ενδεχομένως να μας αιφνιδιάζει το εύρος, η αριθμητική δύναμη και η υλικοτεχνική υποδομή αυτού του παρακράτους. Αν και δεν θα έπρεπε. Είναι καταγεγραμμένες οι «διευκολύνσεις» που έχουν παράσχει στη Χ.Α. οι ακροδεξιοί θύλακοι του βαθέος κράτους, τα στραβά μάτια των αρχών στη ρατσιστική δράση της, οι εκλεκτικές συγγένειες με την αστυνομία, όπου η επιρροή της είναι ανησυχητικά μεγάλη. Αλλά, αυτές οι «διευκολύνσεις» δεν αρκούν για να εξηγήσουν την οργανωτική γιγάντωση και την οικονομική ευχέρεια που εξόφθαλμα έχει αποκτήσει η Χ.Α. για να χρηματοδοτεί όλο το εύρος των δράσεών της. Από τη «φιλανθρωπία» και την προπαγάνδα μέχρι τα χαρτζιλίκια στους πρόθυμους «στρατιώτες» των ταγμάτων εφόδου. Πέρα από την αστυνομική έρευνα για την ίδια την εγκληματική δράση- έρευνα που έχουμε κάθε λόγο να αντιμετωπίζουμε με δυσπιστία-, οι αντιφασιστικές δυνάμεις πρέπει να ρίξουν φως στην γκρίζα ζώνη των χρηματοδοτικών σχέσεων που έχει προφανώς αναπτύξει η Χ.Α. με επιχειρηματικά λόμπι που, προς το παρόν, μένουν στο απυρόβλητο. Υπάρχουν διάσπαρτες φήμες, πληροφορίες και καταγγελίες γι’ αυτές τις γκρίζες σχέσεις, αλλά απουσιάζει η πλήρης εικόνα. Σωστό είναι να υποστηρίζουμε γενικώς ότι ο νεοναζισμός είναι τερατογένεση της κρίσης και του καπιταλισμού, αλλά οι στρατευμένοι

τε ένας (ούτε ένας...) από τους επιφανείς εκπροσώπους αυτού του συστήματος να βγει και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη. Συγγνώμη επειδή έχτισαν στη χώρα δομές εξουσίας τέτοιες, ώστε να μπορούν εύκολα οι διάφοροι Τσοχατζόπουλοι να ασχημονούν σε βάρος του λαού. Συγγνώμη επειδή εξασφάλισαν την ατιμωρησία σε όλες τις προϋπάρξασες ανάλογες περιπτώσεις. Συγγνώμη επειδή με τη λογική του συστήματος που δημιούργησαν, οι ασκούντες εξουσία διακατέχονται από την βεβαιότητα του παντοδύναμου και του ακαταδίωκτου. Συγγνώμη επειδή με τον απεχθή «Νόμο περί ευθύνης υπουργών» κάλυψαν τα ανοσιουργήματα πλειάδας καταφανώς ενόχων συναδέλφων τους. Συγγνώμη επειδή ενώ «ήξεραν», έκαναν πως δεν βλέπουν, πως δεν ακούν, πως δεν καταλαβαίνουν. Συγγνώμη επειδή, με όλ’ αυτά άνοιξαν τον δρόμο στους Τσοχατζόπουλους...

Ένοχη σιωπή Το θέμα είναι προπάντων το κόμμα του Τσοχατζόπουλου, το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο σιωπά αιδημόνως για όλ’ αυτά τα εκτρωματικά που αποκαλύπτονται. Και που αναφέρο-

νεοναζί δεν ξυπνούν μια μέρα κι αποφασίζουν να θέσουν εαυτούς στην υπηρεσία της Χ.Α. Μεσολαβούν μηχανισμοί και χρήματα. Το να αποκαλυφθούν τεκμηριωμένα και με ονοματεπώνυμα αυτές οι οικονομικές σχέσεις δεν είναι χωρίς σημασία. Και δεν είναι υπόθεση μόνο των απρόθυμων και φοβισμένων ΜΜΕ που, μπορεί τώρα να έχουν πέσει με τα μούτρα στον ανταγωνισμό των «αποκαλύψεων» για τη δράση της Χ.Α., αλλά είναι αμφίβολο αν θα τολμήσουν να σπάσουν την «ομερτά» για τους ισχυρούς προστάτες των νεοναζί. Ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι προστάτες και ποια τα κίνητρά τους; Η ιστορία προσφέρει πολλά παραδείγματα για το τυχοδιωκτικό παιχνίδι που έπαιξαν γερμανικοί επιχειρηματικοί κολοσσοί σπρώχνοντας κυριολεκτικά τους ναζί στην εξουσία, ή για τους μέντορες της δολοφονικής, ιταλικής «Νέας Τάξης», γνωστής και για τις σχέσεις της με τον «πατέρα» του ελληνικού νεοφασισμού Κ. Πλεύρη. Στις συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης που έχει διαμορφώσει η τετραετία του Μνημονίου, οι οποίες κλονίζουν πολλές από τις σταθερές στις οποίες αναπαυόταν η επιχειρηματική ελίτ, είναι προφανές ότι ένα τμήμα της αναγκάζεται να αυτονομηθεί από το παραδοσιακό αστικό σύστημα και να αναζητήσει εναλλακτικές για μια εντελώς αβέβαιη επόμενη μέρα. Κίνητρα επιβίωσης, λαθροβίωσης και αρπαγής συνυπάρχουν σε συνθήκες διάλυσης του κράτους, αποσύνθεσης του παραγωγικού ιστού και κοινωνικής σύγχυσης. Όπως συνέβη και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, από τη στιγμή που κατέρρευσαν τα καθεστώτα και διαλύθηκε κάθε έννοια κρατικής και οικονομικής δομής, το κενό εξουσίας που δημι-

νται στο «επιφανέστερο» από τα ιστορικά του στελέχη. Τον παρ’ ολίγο αρχηγό του. Τον πόλο αναφοράς του μισού του στελεχικού δυναμικού. Το ΠΑΣΟΚ που, ώς τώρα, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη από τον λαό. Και το θέμα είναι βεβαίως ο Κώστας Σημίτης. Ο πρώην πρωθυπουργός, επί των ημερών του οποίου διεπράχθησαν τα φοβερά και τα τρομερά και τα ανόσια. Προκαλεί πράγματι τεράστια έκπληξη το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός λειτουργεί σαν να μην τον αφορά τίποτα απ’ όλ’ αυτά. Ο πρώην πρωθυπουργός, ο κατά τεκμήριον σοβαρός και υπεύθυνος ηγέτης, ο εκσυγχρονιστής. Προκαλεί τεράστια έκπληξη ότι ο Κώστας Σημίτης δεν αισθάνθηκε την υποχρέωση ν’ απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και να δώσει εξηγήσεις. Να ισχυριστεί, αν το θέλει, πως δεν ήξερε τίποτα, πως δεν υποψιάστηκε τίποτα. Κι ότι, παρ’ όλ’ αυτά, επωμίζεται -θέσει- την πολιτική ευθύνη για όσα συνέβησαν επί των ημερών του. Και γι’ αυτό ζητεί συγγνώμη από τον ελληνικό λαό. Τον λαό που τον τίμησε δύο φορές με την εμπιστοσύνη του. Αλλά, θα μου πεις, αν το έκανε θα

Πρόβα δρόμου Πέρα από την αστυνομική έρευνα για την εγκληματική δράση, οι αντιφασιστικές δυνάμεις πρέπει να ρίξουν φως στην γκρίζα ζώνη των χρηματοδοτικών σχέσεων που έχει προφανώς αναπτύξει η Χ.Α. με επιχειρηματικά λόμπι τα οποία, προς το παρόν, μένουν στο απυρόβλητο.

ουργήθηκε το κάλυψαν οι μαφίες, το οργανωμένο έγκλημα, οι ιδιωτικοί (πολιτικοί και οικονομικοί) στρατοί που πρόλαβαν να συγκροτήσουν τα πιο αριβιστικά στοιχεία των καθεστώτων. Η κρατική περιουσία αρπάχτηκε, οι ολιγάρχες έφτιαξαν τις οικονομικές τους αυτοκρατορίες εξοντώνοντας ο ένας τον άλλον,

έπρεπε, να το κάνει τώρα και για τον Μαντέλη, τον εντελώς δικό του άνθρωπο, που φαίνεται πως ήρθε τώρα η σειρά του. Θα έπρεπε να το έχει κάνει ήδη και για τον Τσουκάτο, που αυτός κι αν ήταν τότε δικός του άνθρωπος. Ο οποίος, για να μην ξεχνιόμαστε, είχε ομολογήσει πως πήρε ένα εκατομμύριο μάρκα από τη Siemens για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ. Επί ηγεσίας Σημίτη, εννοείται. Και ποιος ξέρει για πόσους και για ποιους ακόμη. Είναι φανερό, ως εκ της ολιγωρίας, πως ο πρώην πρωθυπουργός θέλει ν’ αποφύγει «να μπει στο κάδρο» μαζί με τον Τσοχατζόπουλο. Όμως είναι στο κάδρο, θέλειδε θέλει. Στο κάδρο της πολιτικής συνευθύνης. Το θέμα λοιπόν δεν είναι ο Τσοχατζόπουλος, αλλά οι άλλοι. Και η ένοχη σιωπή τους. Η σιωπή τους, που, εκτός από πολιτική μικροψυχία κι από πολιτική δειλία, δείχνει και πως δεν κατάλαβαν τίποτα, πως δεν διδάχτηκαν τίποτα, πως δεν μετάνιωσαν για τίποτα. Και πως, βεβαίως, είναι έτοιμοι να επαναλάβουν τα ίδια. Την ίδια στάση, τις ίδιες επιλογές, την ίδια ανοχή, αν ποτέ τους ξαναδινόταν η ευκαιρία...

κατασκεύασαν και τα πολιτικά κόμματα που θα τους εξασφάλιζαν ελευθερία κινήσεων. Η κυριαρχία τους, όμως, κερδήθηκε κυριολεκτικά στον δρόμο, μέσα από κύματα τρόμου και αίματος. Η Χ.Α. προπονείται εδώ και χρόνια ακριβώς γι’ αυτήν την αναμέτρηση στον δρόμο. Πουλάει τις «υπηρεσίες» της όχι μόνο σε αφελείς, παραπλανημένους κι απελπισμένους πολίτες, αλλά και σε εντελώς υποψιασμένους επιχειρηματικούς παράγοντες που προετοιμάζονται διά παν ενδεχόμενο. Ορισμένοι απ’ αυτούς έχουν ήδη μια μακρά εμπειρία στη χρήση μικρών μισθοφορικών «στρατών» που επιδίδονται σε εκβιασμούς, εκφοβισμούς και εξουδετερώσεις αντιπάλων και άλλων ενοχλητικών. Κι είναι ένα ερώτημα εδώ και πόσο καιρό αυτοί οι «στρατοί» έχουν ανοίξει παρτίδες επικοινωνίας με τα χρυσαυγίτικα τάγματα εφόδου. Δεν είναι απλώς μια «συναδελφική» σχέση. Αλλά προετοιμασία για μια μεγάλη αναμέτρηση. Ας μη στρουθοκαμηλίζουμε. Μια αριστερή ή αντιμνημονιακή κυβέρνηση, ακόμη και με τις μετριοπαθέστερες προθέσεις, θα βρει απέναντί της όχι μόνο τη σφοδρή αντίδραση των εταίρων - πιστωτών, τον χρηματοδοτικό στραγγαλισμό, το επενδυτικό μποϊκοτάζ, τη δυσπιστία ή ανοιχτή εχθρότητα των επιχειρηματικών λόμπι και το χάος στον κρατικό μηχανισμό. Αλλά κι έναν ετοιμοπόλεμο «στρατό δρόμου», πρόθυμο να παράσχει υπηρεσίες χάους και ταχείας ανατροπής. Γι’ αυτόν τον ρόλο προαλείφεται και ενισχύεται ποικιλοτρόπως η Χ.Α. και το ερώτημα είναι τι έχουν να αντιπαρατάξουν σ’ αυτόν οι αριστερές, οι πραγματικά αντιφασιστικές δυνάμεις, πέρα από καλές προθέσεις.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

18 ΕΚΤΟΣ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΟΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΕΣ

Παράθυρο για μίζες στο πολιτικό σύστημα! ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΑΚΙΔΑΣ

Παράθυρο για μίζες στο πολιτικό σύστημα αποτελεί η τροπολογία που κατέθεσε την Παρασκευή η κυβέρνηση με την οποία τα πρόσωπα που καταθέτουν δήλωση πόθεν έσχες δεν θα υποχρεούνται πλέον να δηλώσουν τις μετοχές σε ναυτιλιακές εταιρείες. Υπογραμμίζεται ότι από την ώρα που δεν θα αναγράφονται στο πόθεν έσχες, δεν θα γίνονται και αντικείμενο ελέγχου από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης. Πλέον το σύστημα αναγέννησης της διαπλοκής θα λειτουργεί διπλά, νομιμοποιώντας ακόμη και το «ξέπλυμα» βρώμικου χρήματος! Θα μπορεί, για παράδειγμα, κάποιος που «λαδώνεται» επί χρήμασι να αγοράζει μετοχές ναυτιλιακών εταιρειών χωρίς να τις δηλώνει στο πόθεν έσχες «ξεπλένοντας» τις μίζες. Ομοίως όποιος έχει λάβει ως «δώρο» μετοχές ναυτιλιακών εταιρειών, δεν θα τις αναφέρει στο πόθεν έσχες του. Ταυτόχρονα από την τροπολογία ωφελούνται εφοπλιστές ή μέτοχοι σε ναυτιλιακή που συμμετέχουν σε ΜΜΕ, αλλά και εφοπλιστές ή μέτοχοι σε ναυτιλιακή που πιέζονται για να μπουν και να βάλουν τα χρήματά τους σε οικονομικά καταρρέοντα κανάλια! Όλοι αυτοί όχι απλώς δεν θα τα δηλώνουν, αλλά θα μένουν και εκτός ελέγχου… Το προκλητικό είναι ότι στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας για να δικαιολογηθεί η ρύθμιση επικαλούνται προσχηματικά «την αρχή της ουσιαστικής ισότητας» ανάμεσα στους εφοπλιστές που δεν υποχρεώνονται σε δήλωση πόθεν έσχες και στους εφοπλιστές που υποχρεώνονται επειδή συμμετέχουν σε ΜΜΕ! Υπενθυμίζεται ότι δήλωση πόθεν έσχες υποβάλλουν οι πολιτικοί, οι αυτοδιοικητικοί, τα υψηλόβαθμα στελέχη του δημόσιου τομέα (π.χ. γενικοί και ειδικοί γραμματείς υπουργείων, πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι ΔΕΚΟ, μέλη επιτροπών προμηθειών), δικαστικοί, στελέχη τραπεζών, μέτοχοι ΜΜΕ, δημοσιογράφοι, γιατροί, στελέχη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας και της Επιτροπής Ανταγωνισμού.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ Η EMMA DELTA ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΝ ΟΠΑΠ

Τα «δώρα» στον Μελισσανίδη συνεχίζονται... ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ

Σε αναζήτηση δανείου με σκοπό να μπορέσει να εξαγοράσει τελικά το 33% του ΟΠΑΠ βρίσκεται το επενδυτικό σχήμα της Emma Delta με βασικούς μετόχους τον Γιώργο Μελισσανίδη, γιο του επιχειρηματία Δημήτρη Μελισσανίδη (ο οποίος έδωσε τα «χέρια» με τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα παρουσία καμερών για την ολοκλήρωση του deal), αλλά και τον Τσέχο Γίρι Σμεκ. Ήταν 12 Αυγούστου όταν... έπεσαν οι υπογραφές από τον κ. Μελισσανίδη με τον τότε πρόεδρο του Ταμείου Στέλιο Σταυρίδη, με στόχο να μη χαθεί η ευκαιρία της εγγυητικής επιστολής των 20 εκατ. ευρώ, την ώρα που εκκρεμούσαν οι ενστάσεις από την πλευρά της Emma σχετικά με τις συμβάσεις που είχαν υπογραφεί μεταξύ του ΟΠΑΠ και της Intralot. Τότε η... σεμνή τελετή έλαβε τέλος, αφού είχαν προηγηθεί διθυραμβικές δηλώσεις ένθεν και ένθεν, περί δυναμικής ανάπτυξης του Οργανισμού και άλλα συναφή.

Δάνειο ή ομολογίες; Φτάνοντας στο σήμερα, προκύπτει, σύμφωνα με πληροφορίες, ό-

τι η εταιρεία ακόμη... ψάχνει τα χρήματα για να ολοκληρώσει την εν λόγω αποκρατικοποίηση. Και αυτό θα το επιτύχει με δύο τρόπους: είτε με τη σύναψη δανείου είτε με την έκδοση ομολόγων. Αν και το παραπάνω αποτελεί συνήθη πρακτική για εταιρείες σε διεθνές επίπεδο, εντούτοις το γεγονός ότι η εν λόγω εταιρεία φέρεται, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες, να λαμβάνει δάνειο από τις εγχώριες συστημικές τράπεζες, οι οποίες έχουν μόλις ανακεφαλαιοποιηθεί με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων κατά βάση, εγείρει ζητήματα. Και αυτό διότι εδώ και καιρό διακινείται σε όλα τα δημοσιογραφικά γραφεία το σενάριο πως η εν λόγω εταιρεία ενδέχεται να λάβει δάνεια από τις τράπεζες Εθνική (250 εκατ. ευρώ) και Πειραιώς (150 εκατ. Ευρώ), ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γίρι Σμεκ είναι μέτοχος της δεύτερης τράπεζας. Εκτός κι αν υπάρχει παρέμβαση, όπως αναφέρουν ορισμένες πλευρές, χωρίς να επιβεβαιώνεται μέχρι στιγμής, του πρωθυπουργικού γραφείου για να διευθετηθεί το θέμα, καθώς, όπως λένε χαρακτηριστικά, είναι γνωστό τοις πάσι πως ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είναι προσωπικός

Τα σενάρια για δάνεια από Εθνική και Πειραιώς φίλος του επιχειρηματία Δημήτρη Μελισσανίδη. Εναλλακτικά ή ακόμη και προσθετικά, η Emma Delta ενδέχεται να προχωρήσει στην έκδοση ομολογιακού δανείου, έως 350 εκατ. ευρώ. Σε αυτήν την περίπτωση, όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, η εταιρεία θα εκδόσει ομόλογα, τα οποία μπορούν να πάρουν στα χέρια τους επιχειρηματίες, τράπεζες κ.λπ., χωρίς κάποιος να είναι σε θέση να «εμποδίσει» τις εγχώριες τράπεζες.

Η... έμπρακτη «στήριξη» της κυβέρνησης Πάντως, υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση Σαμαρά έχει «στηρίξει» την επιχειρηματικότητα του Δ. Μελισσανίδη, και όχι μόνο πουλώντας του τον ΟΠΑΠ. Τον Μάρτιο και τον Μάιο το Υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε δύο υπουργικές αποφάσεις ώστε ο επιχειρηματίας να πληρώσει σε (αρχικά 15 και μετά σε 45) δό-

σεις το ποσό των 6.665.065,29 ευρώ που είχε καταλογιστεί στην ΑΙΓΑΙΟΝ ΟΪΛ. Μετά από έλεγχο που έγινε το 2010 για τη χρήση του 2001 καταλογίσθηκαν στην ΑΙΓΑΙΟΝ ΟΪΛ πρόστιμα συνολικού ύψους 26.660.261,15 ευρώ. Η εταιρεία έκανε προσφυγή και όφειλε να δώσει το 25% των 26,6 εκατ., δηλαδή τα 6,6 εκατ. Παράλληλα, σε έγγραφα που έχει δημοσιεύσει η «Αυγή» εμφανίζεται ο Δ. Μελισσανίδης ως οφειλέτης του Δημοσίου συνολικά. Συγκεκριμένα, στις 21 Αυγούστου όφειλε, ως ΑΙΓΑΙΟΝ ΟΪΛ, στο δημόσιο 5.654.557, 38 ευρώ και από την συμμετοχή του (μαζί με τον Γιάννη Καρρά) στην Πετρέλαια Αιγαίου 10.376.605,4 ευρώ. Παρά το ότι είναι οφειλέτης του Δημοσίου ο Δ. Μελισσανίδης φωτογραφίζεται δίπλα στον πρωθυπουργό και στον υπουργό Οικονομικών, οι οποίοι του έδωσαν και τον ΟΠΑΠ (που αγοράζει με δανεικά)!

Ν. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ, ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Ν.Δ.:

ΔΗΜ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ,

Άκαιρες και επικίνδυνες οι δηλώσεις Λαζαρίδη

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΣΥΡΙΖΑ:

Κατ’ αρχήν, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δεν υπάρχουν λόγια ή άλλοθι για να καταδικάσει κανείς τη δολοφονία ενός ανθρώπου. Ιδιαίτερα δε, στη χώρα, που γεννήθηκε η δημοκρατία και απ’ όπου «διαχύθηκε» σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι δηλώσεις του Χρύσανθου Λαζαρίδη θεωρώ ότι αφ’ ενός εκφράζουν τον ίδιο και αφ’ ετέρου θα τις χαρακτήριζα άκαιρες και επικίνδυνες, από τη στιγμή, που «αγγίζουν» το θέμα της δημοκρατικότητας του πολιτεύματός μας, με τον χαρακτηρισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως κόμματος που βρίσκεται εκτός συνταγματικού τόξου. Από τη δική του πλευρά και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αντιληφθεί ότι πρέπει να προχωρεί σε καταδίκες βίαιων επεισοδίων από όπου κι αν προέρχονται. Η ακραία βία, άλλωστε, δεν είναι κακή μόνο όταν προέρχεται από δεξιά... Δεν νομίζω ότι αμφισβητεί κα-

νείς πως στη χώρα μας σήμερα υπάρχουν δύο άκρα, το ίδιο επικίνδυνα και ικανά να προκαλέσουν τεράστιο κακό στην πατρίδα. Το ένα είναι η Χρυσή Αυγή. Το άλλο, όμως, είναι κομμάτια της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Κι αυτό είναι αυταπόδεικτο. Αρκεί να ακούσει κάποιος τις δηλώσεις των συλληφθέντων μετά από αποδεδειγμένα τρομοκρατικά χτυπήματα, έπειτα από πράξεις βίας ή έκτροπα, είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά. Προσωπικά, τον Δεκέμβριο του 2008, ως δήμαρχος της Αθήνας, βίωσα με τον πιο σκληρό τρόπο την αποκρουστική μορφή της βίας και των «πολεμικών» καταστροφών. Σας θυμίζω ότι η Αθήνα είχε γίνει έρμαιο των «μπαχαλάκηδων» για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θυμάμαι πολύ καλά μάλιστα ποιοι πολιτικοί χώροι έψαχναν εναγωνίως να βρουν άλλοθι και δεν πήραν ξεκάθαρη θέση για εκείνα τα θλιβερά γεγονότα...

Η θεωρία των δύο άκρων δεν χτυπά τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τη δημοκρατία Ο φόνος του Παύλου Φύσσα έχει πολιτικά κίνητρα και μπορεί να αποτελέσει το σημείο καμπής για την αλλαγή. Ο νεκρός είναι καρπός της εξακολουθητικής ανοχής προς τη Χρυσή Αυγή και αν είχαν αντιμετωπιστεί ακαριαία και σοβαρά τα γεγονότα του Μελιγαλά και του Περάματος, ίσως να μην είχαμε φτάσει ώς εδώ. Όμως, μέσα στους θεσμούς του κράτους υπάρχουν θύλακοι που κάνουν τα στραβά μάτια στη Χρυσή Αυγή. Η αστυνομία αδιαφορεί, η ανοχή και η ατιμωρησία αποθρασύνει τέτοιες πράξεις. Προϋπόθεση για την αυστηρή αντιμετώπιση και την πολιτική απομόνωση της Χρυσής Αυγής είναι η εγκατάλειψη, εκ μέρους της κυβέρνησης, της θεωρίας των δύο άκρων. Μιας θεωρίας άδικης, αντιστόρητης και ακραίας, που ξεπλένει και διευκολύνει τη Χρυσή Αυγή. Χτυπάει όχι τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τη δημοκρατία, τη δυνατότητα, εν τέλει, να αντιπαρατιθέμεθα για τα προβλήματα του τόπου. Όμως, ο Σαμαράς δεν έχει αποκη-

ρύξει τη θεωρία των δύο άκρων και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης χωρίς την κάλυψη Σαμαρά δεν θα έλεγε αυτά που είπε. Σαφής αποδοκιμασία δεν έχει ακουστεί από το Μέγαρο Μαξίμου. Κατά συνέπεια, πρέπει να αφήσουμε τους συμψηφισμούς μεταξύ παραστρατιωτικής δράσης από τη μια και κριτικής και πολεμικής, αν θέλετε, από την άλλη, που καλώς υπάρχει σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ανάμεσα στην πλειοψηφία και τη μειοψηφία. Εμείς, από την πλευρά μας, δεν θα πέσουμε στην παγίδα της αποσταθεροποίησης που στήνουν η Χρυσή Αυγή και παρακρατικοί μηχανισμοί. Υπάρχουν τέτοια σενάρια και από κάποιους επιχειρείται να καλλιεργηθεί εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Και δύο ακόμη παρατηρήσεις εν κατακλείδι: Το ποινικό οπλοστάσιο είναι επαρκέστατο για την αντιμετώπιση της εγκληματικής δράσης. Πρέπει, τέλος, να αλλάξει ριζικά η πολιτική που γεννά φτώχεια και με τη σειρά της γεννά φασισμό.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΠΟΤΑΣ:

Μελέτη κοινωνικής καταστροφής από ΟΟΣΑ

Μνημόνιο ΟΟΣΑ για συντάξεις και επιδόματα ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ενα νέο Μνημόνιο που θα καταργήσει ό,τι έχει απομείνει από το ασφαλιστικό σύστημα και το κράτος πρόνοιας τα τελευταία τέσσερα χρόνια των Μνημονίων και των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων θέτει προς υλοποίηση η επείγουσα «μεταρρύθμιση» που εισηγείται ο ΟΟΣΑ μετά από σχετικό αίτημα του υπουργείου Εργασίας. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό, οι σαρωτικές περικοπές, από την κοινωνική ασφάλιση μέχρι τα κοινωνικά επιδόματα και τις αναπηρικές συντάξεις, είναι αναγκαίες προκειμένου «η Ελλάδα να εκπληρώσει τους στόχους δημοσιονομικής εξυγίανσης» αναφέρει η σχετική μελέτη, όπου τονίζεται ότι τα περιθώρια ολοκλήρωσης των «μεταρρυθμίσεων και η δημιουργία αποτελεσματικού δικτύου κοινωνικής προστασίας» θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πλήρως το 2016. Με το επιχείρημα του «κυκεώνα» όσον αφορά τα διαφορετικά επιδόματα που σήμερα χορηγούνται σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες ο ΟΟΣΑ ζητεί να υλοποιηθεί η εφαρμογή ενός προγράμματος ενοποίησης των κοινωνικών επιδομάτων, θέτοντας ταυτόχρονα εισοδηματικά κριτήρια προκειμένου να υπάρξει δραστική μείωση των δικαιούχων. Ταυτόχρονα στο Ασφαλιστικό, ο νέος γύρος ενοποιήσεων των ταμείων οδηγεί στο ΙΚΑ ή στον ΟΑΕΕ μεγάλες επαγγελματικές ομάδες όπως γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί και δημοσιογράφοι, που έμειναν εκτός ενοποίησης την προη-

γούμενη φορά, ενώ η υγειονομική περίθαλψη θα πρέπει να παρέχεται μόνο από τον ΕΟΠΥΥ. Η υλοποίηση της μελέτης θα έχει ως αποτέλεσμα: o Την κατάργηση αναπηρικών συντάξεων για τουλάχιστον 500.000 δικαιούχους. Όπως αναφέρεται, πέρα από τη δημιουργία ενός ενιαίου επιδόματος αναπηρίας με ταυτόχρονη κατάργηση όλων των επιμέρους ρυθμίσεων, το επίδομα θα χορηγείται σε άτομα ανίκανα για εργασία με αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια. o Την εισαγωγή εισοδηματικών κριτηρίων στη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας των 360 ευρώ. Δηλαδή το επίδομα ανεργίας δεν θα χορηγείται αν υπάρχουν άλλοι οικονομικοί πόροι (π.χ. ενοίκιο) και ανάλογα με τη διαθεσιμότητα που έχει ήδη αποφασιστεί με ρύθμιση και με έναρξη εφαρμογής το 2014. o Αυστηρό χρονοδιάγραμμα για ενοποίηση παροχών και εισφορών στα ταμεία. Σταδιακή κατάργηση των διαφορετικών ρυθμίσεων στα ταμεία, γεγονός που θα οδηγήσει σε νέες δραματικές μειώσεις συντάξεων για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους. Ήδη πάντως προς αυτή την κατεύθυνση κινείται το υπουργείο Εργασίας Διαπιστώνοντας ότι «χρειάζονται εκ βάθρων αλλαγές για να καταστεί βιώσιμο οικονομικά το ασφαλιστικό σύστημα» έχει συστήσει «επιτροπή σοφών» που θα διαμορφώσει τις νέες περικοπές σε κύριες (10% - 20%), επικουρικές συντάξεις (30%) και κατάργηση του εφάπαξ.

o Κατάργηση αυτοτέλειας ασφαλιστικών ταμείων. Νέες ενοποιήσεις με υπαγωγή του ΕΤΑΑ (γιατροί, μηχανικοί και δικηγόροι) και του ΕΤΑΠΜΜΕ στο ΙΚΑ ή στον ΟΑΕΕ. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως θα μείνουν μόνο τρία ταμεία κύριας ασφάλισης: το ΙΚΑ (μισθωτοί), ο ΟΑΕΕ (ελεύθεροι επαγγελματίες) και ο ΟΓΑ (αγρότες). Παράλληλα γίνεται αναφορά στην υπαγωγή όλων των ταμείων υγειονομικής περίθαλψης στον ΕΟΠΥΥ, ενώ το σύστημα επικουρικών συντάξεων χαρακτηρίζεται «κατακερματισμένο».

Μέσα στην εβδομάδα είχαμε δύο παρεμβάσεις. Τόσο η έκθση του ΟΟΣΑ, που έγινε κατά παραγγελία του υπουργείου Εργασίας και κόστισε 600.000 ευρώ, όσο και η εισήγηση του ΠΑΣΟΚ για το ασφαλιστικό στον υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση κινούνται σε δρόμους παράλληλους. Και τα δύο συντείνουν στην ολοκλήρωση της διάλυσης τόσο του κοινωνικού - ασφαλιστικού συστήματος, αλλά και στην σχεδόν πλήρη κατάργηση κάθε εναπομείνασας προνοιακής παροχής. Είτε αυτό λέγεται επίδομα ανεργίας, είτε παροχή υγείας, είτε επίδομα πρόνοιας. Ειδικότερα η έκθεση του ΟΟΣΑ έχει μοναδικό στόχο να συμβάλει στη λεγόμενη δημοσιονομική εξυγίανση όπως την αντιλαμβάνεται η τρόικα και αποτυπώνεται στα Μνημόνια, εξαφανίζοντας δηλαδή κάθε ίχνος κράτους πρόνοιας και κοινωνικής παροχής. Στο ασφαλιστικό η προτεινόμενη ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων θα έχει ως αποτέλεσμα την αφαίμαξη και των τελευταίων αποθεματικών από κάποια «εύρωστα» ταμεία (ΕΤΑΑ, μηχανικοί, ΕΤΑΠ ΜΜΕ) για να στηριχθεί για μικρό χρονικό διάστημα ένα καταρρέον οικονομικά ασφαλιστικό σύστημα. Ακόμα με την έκθεση του διεθνούς οργανισμού επιχειρείται απευθείας στόχευση στα πιο ευάλωτα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα στοχεύοντας στα επιδόματα ανεργίας όσο και στις αναπηρικές συντάξεις. Την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ που αλληλογραφεί με τον κ. Βρούτση προτείνει να χαριστεί στους εργοδότες το 3,9 της εργοδοτικής εισφοράς, στερώντας έτσι από το ασφαλιστικό σύστημα έναν επιπλέον κρίσιμο πόρο. Δηλαδή πρώτα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ συγκυβερνώντας επέβαλαν την εσωτερική υποτίμηση, τις περικοπές μισθών και συντάξεων προκαλώντας δραματική αύξηση της ανεργίας που στέρησε από τα ταμεία δισ. ευρώ, τώρα επιχειρούν δήθεν βελτιωτικές κινήσεις. Οι μνημονιακές υποχρεώσεις όπως τις αντιλαμβάνονται κυβέρνηση και τρόικα απεικονίζονται στις δύο εκθέσεις. Ο ελληνικός λαός δεν έχει να περιμένει πλέον τίποτα απ’ όλους αυτούς γιατί τον έχουν εξαθλιώσει. Το μόνο που απομένει είναι η ανατροπή αυτού του σκηνικού το οποίο είναι πλέον υπόθεση όλων, των εργαζομένων, των συνταξιούχων και κάθε κοινωνικής ομάδας.

* Ο Θανάσης Καποτάς είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία.

Ειδική προσφορά 2 CD σε κάθε τεύχος μόνο με 1,5 ευρώ επιπλέον

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΦΑΚΕΛΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑ

Έφηβοι της ισχυρής Ελλάδας Άνεργοι της κρίσης 2003 - 2013. Μόλις 10 χρόνια. Κι όμως. Οι διαφορές των παιδιών που ενηλικιώθηκαν το 2003, των σημερινών 28άρηδων, με τους σημερινούς 18άρηδες είναι τεράστιες. Οι μεν πρώτοι, αν και κακοπληρωμένοι ως γενιά -πρόκειται για την περιβόητη γενιά των 700 ευρώ-, διαφέρουν ουσιωδώς από τους σημερινούς 18άρηδες. Οι πρώτοι έπεσαν πάνω στις εξεγέρσεις του 2008 -λίγο συμμέτοχοι και λίγο θεατές στα 23 τους- και οι δεύτεροι -στα 13- κατάλαβαν ίσως νωρίς κι απότομα πως «όταν θέλουν κάτι πολύ» το σύμπαν μάλλον δεν θα συνωμοτήσει για να το αποκτήσουν. Αυτοί που το 2003 έγιναν 18 θυμούνται ολόκληρο το πολιτικό και οικονομικό σύμπαν της χώρας (εκτός από τον τότε Συνασπισμό, βέβαια) να πανηγυρίζει που η Ελλάδα πήρε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και να καμαρώνει για το «είδος και το επίπεδο» της ανάπτυξης της χώρας, θυμούνται τις πυρετώδεις προετοιμασίες, τους κοστουμαρισμένους ταξιτζήδες, τους μετανάστες που έσκαψαν σχεδόν κάθε κεντρικό δρόμο της Αθήνας, την τελετή έναρξης με τον «Έρωτα», διά χειρός Δημήτρη Παπαϊωάννου, να πετά πάνω από την Ελ-

λάδα, την αρχαία και τη νεότερη, αλλά και την πιο «λαϊκοπόπ» τελετή λήξης, με τον Σάκη Ρουβά και την Άννα Βίσση, τη νίκη στο ευρώ και άλλα πολλά events που ανόρθωσαν το «εθνικό αίσθημα». Θυμούνται ότι οι γονείς τους εκείνη την εποχή πήραν «ολυμπιακό δάνειο» για να πάρουν καινούργια τηλεόραση, με επίπεδη οθόνη, για να δουν την τελετή έναρξης, και διακοποδάνειο για να λείπουν τον Αύγουστο. Άλλωστε αυτά επέβαλλαν οι τηλεοράσεις. Θυμούνται τον Κώστα Καραμανλή, αλλά και τον συνονόματό του Σημίτη, και φευγαλέα τον Αντρέα... Ίσως περισσότερο ακόμη τα ιατρικά ανακοινωθέντα για την υγεία του σε ζωντανή σύνδεση στα κεντρικά δελτία των 8. Όσοι τη δεκαετία του ‘90 πήγαιναν δημοτικό «ονειρεύονταν» τι θέλουν «να γίνουν» όταν μεγαλώσουν, με τους γονείς τους να τους διαβεβαιώνουν πως θα τα καταφέρουν «αν το θέλουν πολύ». Τότε όλοι ήθελαν να σπουδάσουν «διοίκηση επιχειρήσεων»... Είναι οι ίδιοι τους οποίους σήμερα συμβουλεύουν να καλλιεργήσουν πατάτες γιατί το μέλλον είναι «στον πρωτογενή τομέα». Όταν έγιναν φοιτητές κάποιοι από αυτούς -δεν είναι όλοι οι νέοι το ίδιο,

το μόνο τους κοινό είναι ότι είναι νέοι την ίδια περίοδο- βρέθηκαν στις κινητοποιήσεις για το Άρθρο 16. Μετά ήρθε ο νόμος Διαμαντοπούλου, οι σημερινοί 28άρηδες κάπως μεγάλοι, οι 18άρηδες κάπως μικροί, όλοι τους συνειδητοποιημένοι πια ότι το μέλλον τους είναι ταξικά προδιαγεγραμμένο. Κοινωνική κινητικότητα τέλος. Οι νέοι τού σήμερα, είτε 18 είτε 28, έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τη ματαίωση, την ανεργία και βέβαια την «αφραγκία». Ζουν ως κατά συνθήκην έφηβοι στο σπίτι των γονιών τους και αντιλαμβάνονται -ο καθένας με τον τρόπο του- πως είτε θα γίνουν η «παράπλευρη απώλεια» της κρίσης είτε θα μεταναστεύσουν όπως οι παππούδες τους -με μόνη διαφορά τα πολλά πτυχία στις απο-

Η ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ...

σκευές τους- είτε θα μείνουν εδώ «να το παλέψουν». Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας 75 εκατομμύρια νέοι ηλικίας από 15 έως 24 ετών αναζητούν εργασία παγκοσμίως. Στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) οι νέοι που αναζητούν δουλειά έχουν αυξηθεί κατά 1/3 σε σχέση με το 2007. Στη δυτική Ευρώπη 8 εκατομμύρια νέοι είναι άνεργοι και βρίσκονται εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας, ενώ στην Ε.Ε. 6 εκατομμύρια νέοι κάτω των 25 ετών ψάχνουν αλλά δεν βρίσκουν δουλειά. Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου χτυπούν «κόκκινο»: έξι στους δέκα νέους στη χώρα μας είναι χωρίς δουλειά, ένας στους δύο στην Ισπανία, 43% στην Πορτογαλία, 39% στην Ιταλία, 33% στην Κύπρο. Και στη Γαλλία, όμως, το ποσοστό των ανέργων νέων ανέρχεται στο 26,5%... Για την Ιστορία, και το 2003 η ανεργία των νέων ήταν πολύ υψηλή, στο 25,2% (21,4% στους άνδρες 1829 και 29% στις γυναίκες από 18-29). Σήμερα, με βάση τις μετρήσεις του δεύτερου τριμήνου του 2013, η ανεργία στους νέους 15-24 ετών έχει σκαρφαλώσει στο 59%. Με αφορμή την έναρξη του 2ου

Φεστιβάλ των Νέων ΣΥΡΙΖΑ στις 27, 28 και 29 Σεπτεμβρίου η «Αυγή» ανοίγει τον «Φάκελο Νεολαία» και παρουσιάζει τα προβλήματα των νέων σήμερα και κυρίως τη σχέση τους με την πολιτική. Αν υπάρχει και ποια είναι. Αν έχει αλλάξει. Πώς έχει αλλάξει και γιατί. Η «Αυγή» δίνει τον λόγο στους νέους, αλλά και στους καθηγητές τους, αυτούς που τους συναναστρέφονται καθημερινά στο γυμνάσιο, στο λύκειο και στο πανεπιστήμιο, και τους ρωτά για την κρίση και την πολιτική. Τους ρωτά αν νιώθουν πως εκπροσωπούνται από τα κόμματα και αν, τελικά, τους αφορούν η πολιτική και οι πολιτικοί.

Όταν μιλούν οι νέοι Βγήκαμε στους δρόμους του κέντρου και ρωτήσαμε τυχαία νέους και νέες ποια είναι τα προβλήματά τους, πώς τους επηρεάζει η κρίση, ποια η σχέση τους με την πολιτική και βέβαια ποια η γνώμη τους για τη Χρυσή Αυγή.

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, 21 ετών, σπουδάζει μαγειρική -

ΠΕΝΥ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, 20 ετών, σπουδάζει φυσικοθεραπεύτρια: «Η κρίση έχει κάνει και καλό και κακό. Απ’ τη μία τέλειωσαν οι οικονομίες και οι ανέσεις, απ’ την άλλη αρχίζει το μυαλό μας και δουλεύει λιγάκι. Σκεφτόμαστε άλλους τρόπους για να βγουν τα προς το ζην» λέει ο Πέτρος. Ονομάζει την κρίση δημιουργία. Πιστεύει ότι οι άδειες τσέπες δεν σημαίνουν μόνο δυστυχία. «Έχω στερηθεί τον καπνό, τον καφέ, το ποτό. Εντάξει. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Ας πούμε στις δουλειές ασφαλίζουν». Η Πένυ συμφωνεί και φωνάζει γελώντας: «Έχουν πολλά να πληρώσουν τώρα τ’ αφεντικά!». Τους συναντήσαμε στο Γκάζι. Κάθονταν «κλασικά στο παγκάκι», όπως οι περισσότεροι νέοι πλέον. «Αντί να δώσεις 5 ευρώ για μια μπύρα, δίνεις 1 ευρώ στο περίπτερο και παίρνεις 5» εξηγούν. Όποτε αράζουν, δεν μιλούν μόνο για σχέσεις και κουτσομπολιά. «Κάνουμε τα δικά μας όνειρα. Πώς θα θέλαμε να ζούμε χωρίς πιέσεις και

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΦΑΚΕΛΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ, ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

στερήσεις. Πώς θ’ αλλάζαμε την κατάσταση. Όχι όλα στο πιάτο, αλλά να έχουμε την ευκαιρία». Το δικό τους «πώς» σημαίνει «σταματάμε να ψηφίζουμε τον Κωστάκη, τον Γιωργάκη, τον Αντώνη. Από τον κόσμο θα γίνει η αλλαγή, όπως με τους Αγανακτισμένους». Για τη Χρυσή Αυγή πιστεύουν ότι είναι μόδα «όπως οι emo», αλλά συμφωνούν και σε κάτι μαζί της. «Οι μετανάστες χωρίς χαρτιά πρέπει να φύγουν». Περίεργο, μιας και μετά μας ομολόγησαν ότι κι εκείνοι θα ήθελαν να φύγουν στο εξωτερικό, για μια καλύτερη ζωή, εκτός κι αν «αλλάξουν τα πράγματα»...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΕΛΛΟΣ, 20 ετών, φοιτητής στο ΕΜΠ: Ο Παναγιώτης πρέπει και να τραφεί και να σπουδάσει και να μείνει κάπου. Θεωρητικά δεν θα έπρεπε να ‘χει παράπονο. «Το πρόβλημα είναι κυρίως ψυχολογικό. Στερείσαι πράγματα, όπως την έξοδο ή τις διακοπές, που κάποτε ήταν δεδομένα. Δεν είναι μόνο προσωπικό το ζήτημα. Νιώθεις άσχημα όταν βλέπεις ανθρώπους τριγύρω σου ν’ αντιμετωπίζουν βαριά προβλήματα, όταν βλέπεις ανθρώπους ν’ απομονώνονται και να κατηγορούνται λανθασμένα, όπως οι μετανάστες, όταν βλέπεις μίσος και κόσμο να χάνει τη ζωή του για τα πιστεύω του...». Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα τον συγκλόνισε. «Η Χρυσή Αυγή πείθει τον κόσμο ότι το ξύλο και οι σκοτωμοί φέρνουν λύσεις», ωστόσο εκείνος θεωρεί ότι για ν’ αλλάξει η σημερινή πραγματικότητα χρειάζονται «εκλογές και πολιτικές που θα έρθουν κοντά στην εργατική τάξη». Μέχρι τότε «ο αντιφασισμός είναι απαραίτητος».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΝΕΛΗΣ, 26 ετών, εργάζεται με σύμβαση

ορισμένου χρόνου στο Δημόσιο: Ο Γιάννης βρήκε προσωρινή δουλειά μέσω ενός προγράμματος γι’ ανέργους. Μέχρι τώρα δεν έχει κατορθώσει να εξασφαλίσει ένα σταθερό εισόδημα που θα του επέτρεπε να φύγει απ’ τους δικούς του. «Το χειρότερο είναι να νιώθεις εξαρτημένος». Πολλοί στη θέση του σκέφτονται το εξωτερικό, αλλά για εκείνον «δεν είναι λύση. Θα παλέψω μέχρι τέλους εδώ κι ό,τι γίνει». Αυτό που τον ενοχλεί περισσότερο στην πολιτική είναι η υποκρισία. Στην οποία οφείλεται η στροφή του κόσμου στη Χρυσή Αυγή, όπως λέει. «Πάτησαν στην ασυδοσία των υπολοίπων. Οι χρυσαυγίτες είναι οι χειρότεροι λαϊκιστές. Πούλησαν σε κόσμο που ζει σε υποβαθμισμένες και επικίνδυνες περιοχές για να πάρουν τη στήριξή του».

ΝΑΤΑΣΑ ΧΡΥΣΙΚΟΥ, 23 ετών, γραφίστρια -

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, 23 ετών, τοπογράφος: «Οι δυσκολίες είναι κατά βάση οικονομικές. Χαράτσι δεν πληρώνουμε. Μόνο ρεύμα και νερό». Η Νατάσα μένει με την οικογένειά της, αλλά έχει πάψει να ζητάει χαρτζιλίκι. «Προτιμώ να μείνω μέσα». Πριν από δύο χρόνια κατέβαινε στο Σύνταγμα, όπως εκατοντάδες χιλιάδες. Δεν ήταν από εκείνους που μούντζωναν τη Βουλή. «Πιστεύω στους πολιτικούς, αλλά όχι όπως είναι τώρα. Θα μου άρεσε μια οικουμενική κυβέρνηση». Σ’ αυτή συμπεριλαμβάνεται και η Χρυσή Αυγή. «Όπως όλοι, έχει τα καλά και τα κακά της». Λίγες ώρες πριν από την κουβέντα, στη γειτονιά της Νατάσας είχε αφήσει την τελευταία του πνοή ο Παύλος Φύσσας από μέλος της Χ.Α. «Η δολοφονία θα μπορούσε να είναι από μέλος οποιουδήποτε κόμματος» απαντά. Η Αναστασία δεν κρατιέται και α-

ντιδρά: «Μα τις λες; Μιλάμε για φασίστες! Ανθρώπους που φοβούνται το διαφορετικό». Παλιότερα ήταν ενταγμένη στο ΚΚΕ. «Έχω απογοητευτεί από την Αριστερά, αλλά δεν μπορώ να τη βάζω στο ίδιο τσουβάλι με τον ναζισμό». Εκείνο που θέλει «είναι πράξεις. Ακούμε λόγια, αλλά δεν βλέπουμε πράξεις. Ο κόσμος πρέπει να ενεργοποιηθεί, να κατέβει στον δρόμο, να μην περιμένει συνέχεια από τους άλλους, και ειδικά από φασίστες...».

ΧΑΡΑ, 22 ετών, σπουδάζει στην Αρχιτεκτονική: Μεγάλωσε στην Καρδίτσα. «Εκεί ο κόσμος τα βλέπει διαφορετικά». Έτσι ερμηνεύει την ελπίδα που είδαν αρ-

κετοί στον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη. «Ο Τύπος παίζει μεγάλο ρόλο. Δεν έρχονται σ’ επαφή με τα γεγονότα, όπως συμβαίνει στην Αθήνα». Η Χαρά συχνάζει στα Εξάρχεια. Της αρέσει ο αέρας τους, μας λέει. «Ο κόσμος την ψάχνει, δεν μένει στις δυσκολίες. Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι είμαστε οικονομικά μείον, εγώ, για παράδειγμα, δεν βρίσκω μόνιμη δουλειά, ενώ δεν υπάρχει και καμία ουσιαστική διευκόλυνση από τη σχολή. Υπάρχουν όμως εναλλακτικές. Η συγκατοίκηση, η ανταλλαγή βιβλίων από χέρι σε χέρι, η οργάνωση σε ομάδες και η συλλογική δράση βοηθούν». Πολιτική, για τη Χαρά, «είναι οι πράξεις σου. Δεν χρειάζεται να ορίζουμε τα πράγματα, διότι τα περιορίζουμε. Ο καθένας πρέπει μόνο να είναι ανοιχτός σε κριτική και απόψεις και να βλέπει τι μπορεί να κάνει».

ΝΙΤΟΥΣ ΑΝΘΟΥΣΗ, 17 ετών, μαθήτρια: «Ήλπιζα ότι τουλάχιστον τώρα οι άνθρωποι θα έρχονταν πιο κοντά, θα δείχναμε αλληλεγγύη. Οι λέξεις ηθική, υποστήριξη, σεβασμός, αγάπη, υπάρχουν πλέον μόνο στα λεξικά» λέει με παράπονο η Νιτούς. Ταυτίζει

την πολιτική με τον κόσμο και όχι με τα κόμματα. Η Χρυσή Αυγή την ενοχλεί. «Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει στην καθημερινότητα και να αφαιρεί ζωές. Το ακροδεξιό αυτό κόμμα. Γιατί όμως βγήκαν από το σκοτάδι στο φως;». Αναρωτιέται, όπως κι άλλοι συμμαθητές της: «Γιατί πρέπει ως νέοι να ζήσουμε τον ναζισμό;» και αναρωτιέται τι μέλλον μπορεί να έχει σε μια χώρα «που στα σχολεία δεν μπορεί να γίνει μάθημα, στους δρόμους σκοτώνουν και δουλειές δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα».

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΦΑΚΕΛΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑ

«Από τη δεκαετία του ’90 ακόμα όλοι διαπιστώνουν μια ‘αποπολιτικοποίηση των νέων’. Να καταλάβουμε την αποπολιτικοποίηση που έφερε μαζί της ‘το τέλος της Ιστορίας’ στις αρχές των ’90s και την Ελλάδα της ευμάρειας και της κατανάλωσης. Το ζοφερό σήμερα όμως πώς παράγει αποπολιτικοποίηση;». Αυτή είναι η ερώτηση την οποία κλήθηκαν να απαντήσουν 3 πανεπιστημιακοί και 2 καθηγητές Λυκείου και Γυμνασίου αντίστοιχα. Μ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΟΥ ΜΑΛΟΥΤΑ:

Οι νέοι/ες της κρίσης είναι όλο και πιο πολιτικοποιημένοι/ες Οι νέοι/ες παρεμβαίνουν στην πολιτική διαδικασία όταν αισθανθούν ότι τους/ις αφορούν τα πολιτικά διακυβεύματα. Βασική διαφορά στην κοσμοαντίληψη, από τη μια γενιά νέων στην άλλη, υπήρξε πάντα το τι ήταν αυτό που θεωρούσαν ότι τους/ις αφορά και το οποίο άλλοτε ήταν πιο ατομοκεντρικό και άλλοτε εξέφραζε κοινωνιοκεντρικές ανησυχίες, κάτι που σχετίζεται με το «κλίμα της περιόδου» στην οποία κοινωνικοποιήθηκαν. Αν μας επιτρέπεται δε να μιλάμε για τους/ις νέους/ες γενικά, ως φορείς πολιτικής δράσης -παρότι προφανώς η νεολαία δεν αποτελεί ενιαία κοινωνική κατηγορία- είναι ακριβώς γιατί υπάρχει ένας ουσιώδης ομοιογενοποιητικός παράγοντας, που είναι η ιστορική στιγμή κατά την οποία η συγκεκριμένη γενιά διέρχεται σημαντικές φάσεις της κοινωνικοποίησής της. Οι σημερινοί/ές νέοι/ες κοινωνικοποιήθηκαν στην παιδική και εφηβική ηλικία σε συνθήκες απαξίωσης της πολιτικής και του συλλογικού, και σε περιρρέουσα ατμόσφαιρα που ωθούσε προς την ιδιώτευση και την ατομικότητα. Αυτό αποτυπώθηκε και στα χαμηλά ποσοστά πολιτικής συμμετοχής. Ωστόσο η κρίση και κυρίως η διαχείριση που της επιφυλάχθηκε, η οποία δημιουργεί φτώχεια κι εξαθλίωση ενώ πλήττει βάρβαρα την ιδιότητα του πολίτη και τη δημοκρατία, αποτελούν ισχυρότατους ανακοινωνικοποιητικούς παράγοντες. Παράλληλα, απαξιώνει την υπάρχουσα κοινωνικοπολιτική οργάνωση και την ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελεύθερου ιδεολογήματος «εγώ να (θα) τα καταφέρω». Έτσι, οι μη συμμετοχικοί/ές νέοι/ες, που θεωρούσαμε ότι ενδιαφέρονταν μόνο «για πάρτη τους», ωθούνται προς μια αναστοχαστική διαδικασία, η οποία έχει ως ενδεχόμενη απόληξη και την επιθυμία ριζικής αλλαγής στις συνθήκες κοινωνικής συμβίωσης ως ηθικά μη αποδεκτές. Είναι φανερό στα πρόσφατα γεγονότα διαμαρτυρίας ότι οι νέοι/ες επανακάμπτουν στην πολιτική και ενίοτε διεκδικούν άλλη λύση, στη βάση άλλης αντίληψης για τη συλλογική συμβίωση. Παρότι αποτελεί αντικείμενο διερεύνησης ποιο είναι το «εμείς», που δομείται στις διαμαρτυρίες σε συνθήκες κρίσης, οι νέοι/ες μοιάζει να διεκδικούν «να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας». Και ενώ συχνά είναι φανερή η ατομοκεντρική αφετηρία, ακόμη και το ότι πρόκειται για εκδηλώσεις συμμετοχής μη συμμετοχικών πολιτών χωρίς σαφές πολιτικό διά ταύτα, και αυτές λειτουργούν κοινωνικοποιητικά: Το «εμείς» δομείται στην πράξη και ενδεχομένως μετεξελίσσεται προς κατεύθυνση που είναι εγγενής στη δημοκρατία, δηλαδή αυτής του δημοσίου συμφέροντος, της αλληλεγγύης και της έμφασης στη συλλογική επίλυση προβλημάτων. Το ότι δε υπάρχει αυξημένη ζήτηση διόδων συμμετοχής πέρα από τις καθιερωμένες δείχνει ότι οι νέοι/ες προβαίνουν πλέον στη θεμελιώδη διάκριση της απαξίωσης του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος, από την απαξίωση της πολιτικής γενικά: Μαζικά αποδέχονται πλέον έργω ότι χωρίς πολιτική, και χωρίς προσωπική εμπλοκή, δεν γίνεται. Μένει να δώσουν και ξεκάθαρη απάντηση σχετικά με το σε τι είδους κοινωνία θέλουν να συμβιώσουν, και με ποιους όρους. Συνεπώς ναι -και παρά τις όποιες απεχθείς περιπτώσεις έκφρασης των χειρότερων πολιτισμικών χαρακτηριστικών που ελλοχεύουν στην ελληνική κοινωνία- γενικά «οι νέοι/ες της κρίσης», και λόγω της κρίσης, είναι όλο και πιο πολιτικοποιημένοι/ες και οι ενδείξεις για τις επιλογές τους όλο και πιο αισιόδοξες για το μέλλον.

* Η Μάρω Παντελίδου-Μαλούτα είναι καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο ΕΚΠΑ

Αποπολιτικοποίηση των νέων ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥΣ ΧΡ. ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗΣ:

Nα μιλάμε για μια «άλλη» πολιτικοποίηση Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα δεν είναι η «αποπολιτικοποίηση των νέων», αλλά αντίθετα η «αποπολιτικοποίηση» των παλαιών εργαλείων με τα οποία ερμηνεύουμε τις κοινωνικές σχέσεις. Και κοντά σ’ αυτήν την «αποπολιτικοποίηση» έρχεται μια δεύτερη συνθήκη, η απαξίωση των παλαιών και κλασικών δομών πολιτικής συμμετοχής και ενεργοποίησης. Εξηγούμαι: Πιστεύω, αντίθετα με ό,τι ισχυρίζεται μια ορισμένη κυρίαρχη οπτική, ότι η σημερινή κοινωνική κατηγορία της νεολαίας διακρίνεται από ισχυρή «πολιτικοποίηση», δηλαδή από ισχυρή αίσθηση συλλογικότητας και ισχυρή κατανόηση της σύνδεσης των επιμέρους ζητημάτων με το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας, που είναι η λειτουργία ενός πολιτικού συστήματος έξω από τις κοινωνικές ανάγκες. Εξ αυτού άλλωστε του λόγου πηγάζει και η βαθύτατη απαρέσκεια προς το κατεστημένο πολιτικό και επικοινωνιακό σύστημα και τα εργαλεία του (κόμματα, συνδικάτα, θεσμοί εκπροσώπησης, συστημικά μέσα ενημέρωσης, κ.λπ.). Τα χαρακτηριστικά της νέας αυτής συλλογικότητας στον χώρο της νεολαίας μπορεί να τα αποτυπώσει κανείς στο τεράστιο πλήθος κοινωνικών, πολιτιστικών, περιβαλλοντικών, εθελοντικών, εκδοτικών και κάθε άλλης μορφής συσπειρώσεων, ομαδώσεων και πρωτοβουλιών, σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, πλήθος το οποίο καταγράφει μια πρωτοφανή ιδεολογική ζύμωση και μια τεράστια πρωτογενή κοινωνική κινητοποίηση. Ωστόσο, η «πολιτικοποίηση» αυτή διαφέρει ριζικά από τις «πολιτικοποιήσεις» παλαιότερων εποχών. Εχει διαφορετική γλώσσα,

διαφορετικά εργαλεία επικοινωνίας, διαφορετικές δομές λειτουργίας. Μια σημαντικότατη διαφοροποίηση που διατρέχει τη σημερινή «πολιτικοποίηση» της νεολαίας είναι η διαφορετική σχέση μεταξύ «ατομικού» και «συλλογικού». Οι παλαιές «πολιτικοποιήσεις» απαιτούσαν την πλήρη και συνολική υποταγή του «ατομικού» στο «συλλογικό». Η σημερινή «πολιτικοποίηση» διαμορφώνεται στη βάση μιας άλλης ισορροπίας, όπου το «συλλογικό» θεωρείται χρήσιμο εάν και εφόσον ενσωματώνει και αναγνωρίζει το «ατομικό», και αυτό μέσα σε μία συνεχή διαδικασία αμφισβήτησης και επανοριοθέτησης. Η καινούργια αυτή συνθήκη είναι προφανές διά γυμνού οφθαλμού ότι αφήνει πίσω της όλα τα παλιά πολιτικά «εργαλεία» συλλογικής δράσης (π.χ. γραφειοκρατικά κόμματα και οργανώσεις, καθεστωτικά συνδικάτα, ξεπερασμένες και άπνοες δομές φοιτητικών συλλόγων και μαθητικών συμβουλίων), τα οποία εγκαταλείπονται και απαξιώνονται μαζικά από τη νεολαία, αλλά πιθανώς και τις μορφές πολιτικής συμμετοχής που σχετίζονται με τους παραπάνω θεσμούς, π.χ. την εκλογική συμμετοχή. Όμως η απομάκρυνση αυτή δεν δηλώνει «αποπολιτικοποίηση», αλλά μάλλον «πολιτικοποίηση». Βεβαίως, όσο δεν διαμορφώνονται νέα εργαλεία και νέες δομές ουσιαστικής πολιτικής συμμετοχής και κινητοποίησης, τόσο θα αναπαράγεται μια εικόνα απάθειας και αποπολιτικοποίησης. Όμως, άλλο πράγμα η εικόνα και άλλο η πραγματικότητα.

* Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης είναι επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο ΑΠΘ

ΕΥΘ. ΠΑΠΑΒΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ:

Έχουμε μια νέα υβριδική πολιτική ταυτότητα Πριν ορίσουμε, ταξινομήσουμε και αξιολογήσουμε τα κοινωνικά φαινόμενα οφείλουμε να τα κατανοήσουμε πέρα από ερμηνευτικά στερεότυπα και κοινότοπους αφορισμούς. Αν και η νεολαία αποτέλεσε προνομιακό πεδίο επιστημονικής και δημοσκοπικής μελέτης, εντούτοις δεν διαθέτουμε αξιόπιστα εμπειρικά δεδομένα και ασφαλή ερμηνευτικά σχήματα που εξηγούν την ταξική της σύνθεση, τα πολιτισμικά της πρότυπα και την πολιτική της συμπεριφορά, ιδιαίτερα στην παρούσα μεταβατική φάση. Αποτέλεσμα: Οι κυρίαρχες προσεγγίσεις, οι περισσότερες ιμπρεσιονιστικές και αξιολογικές, να παλινδρομούν μεταξύ της αναπόλησης μιας πολιτικοποιημένης και προοδευτικά προσανατολισμένης νεολαίας, στην οποία μάλιστα ορισμένοι αναγνώρισαν τον ρόλο του ενιαίου και αδιαφοροποίητου ιστορικού υποκειμένου με

οιονεί ταξικά χαρακτηριστικά και της απορίας για την εκκωφαντική απουσία της από το πεδίο των κοινωνικών αγώνων. Κοινό και εύκολο συμπέρασμα: Η νεολαία είναι απολίτικη. Με τον κίνδυνο λοιπόν να υποκύψω σε προϊδεάσεις και να διολισθήσω σε αυθαίρετες σχηματοποιήσεις θα διατυπώσω ορισμένες σκέψεις / υποθέσεις που σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν οριστικά και τεκμηριωμένα συμπεράσματα. Αυτό που αμήχανα ονομάζεται αποπολιτικοποίηση είναι το πολιτικό απείκασμα ριζικών κοινωνικών, οικονομικών και πολιτισμικών μετασχηματισμών που εξελίσσονται ήδη από τη δεκαετία του ‘80 και συνεκβάλλουν στη δραματική συρρίκνωση της πολιτικής, που τροχοδρομεί το πολιτικό σύστημα στις ράγες της κρίσης. Από την άποψη αυτή η πολιτική κρίση προηγήθηκε και έως ένα βαθμό προετοίμασε την οικονομική και κοινωνική κρίση. Σε αυτό το

έδαφος εδραιώθηκαν με ηγεμονικές αξιώσεις ο εργαλειακός λόγος, ο ατομικιστικός ευδαιμονισμός και ο κοινωνικός κομφορμισμός, που σηματοδότησαν μια συνολικότερη συντηρητική μετατόπιση, έκδηλη κυρίως στη νεολαία. Η προϊούσα «αποπολιτικοποίηση», στον ζοφερό ορίζοντα της κρίσης και πριν ακόμα αυτή εκδηλώσει τις διαλυτικές της συνέπειες, μετασχηματίζεται σε αντιπολιτική. Μια υβριδική πολιτική ταυτότητα που συγχωνεύει σε ποικίλες δοσολογίες: α) Την κυνικότητα και την απάθεια του ατομικιστή νάρκισσου, που αποξενώνεται από την δημοκρατική πολιτική οικειοθελώς για να παραδοθεί στην τρυφηλότητα της «δημοκρατίας του λάιφ στάιλ». Μην ξεχνάμε ότι η στάση αυτή προβλήθηκε συστηματικά στον παραμορφωτικό καθρέφτη των μίντια ως δημόσια αρετή. β) Τη απαξίωση και την αποδοκιμασία των πολιτικών θεσμών και

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΦΑΚΕΛΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ, ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

ΧΡ. ΛΑΣΚΟΣ:

H ιδιώτευση και η αδιαφορία είναι στάση πολιτική Δεν υπήρξε στην ιστορία -από τους Σουμέριους και τους πρώτους Αιγύπτιους φαραώ φαντάζομαι, σίγουρα πάντως στην περίοδο του Πλάτωνα και των κλασικών μας- γενιά ηλικιωμένων που να μην ήταν βέβαιη για την κατάπτωση της νεολαίας στην εποχή της. Ο ακραίος εξευτελισμός της πλειονότητας των Γάλλων κοινωνιολόγων, δημοσιογράφων και δημοσιολόγων -και αριστερών, ανάμεσά τους- που οίκτιραν τη ναρκωμένη νεολαία, την οποία «τίποτε δεν μπορεί να την ξυπνήσει» από τον βαθύ της ύπνο, από τα γεγονότα του Μάη του ‘68, ωστόσο, δεν έγινε μάθημα για τους επόμενους -και ούτε πρόκειται να γίνει. Και για να μην ξεχνιόμαστε σχετικά με τα δικά μας. Ούτε στο Πολυτεχνείο το 1973 βρέθηκε το σύνολο της γενιάς ούτε η εκτεταμένη επιρροή των αριστερών ιδεών στη μεταπολίτευση -με την εξαίρεση, ίσως, των καταλήψεων του 1979-80- σήμανε κάτι με διαρκή αποτελέσματα. Και αναφέρομαι σε αυτά γιατί αποτελούν ένα είδος ορόσημου της

παρουσίας μιας «άλλης νεολαίας». Μνήμες ανυπόστατων «ηρωισμών», όπως αποδείχτηκε. Η κατίσχυση της «γαλάζιας γενιάς» στα πανεπιστήμια, λιγότερο από δέκα χρόνια μετά την πτώση της χούντας ίσως, τελικά είχε μεγαλύτερη επίδραση στην ελληνική κοινωνία. Για να πάψουμε να βαυκαλιζόμαστε ακόμη για τις φοβερές παλιές... νεότητες. Η εμπειρία μου ως καθηγητή σε τάξεις δεκαεπτάχρονων αγοριών και κοριτσιών δεν είναι πως αδιαφορούν ή ιδιωτεύουν ασυστόλως. Περισσότερο από παιδιά της «ευημερίας» είναι παιδιά μιας παρατεταμένης περιόδου ήττας των αριστερών κοσμοαντιλήψεων και ολοκληρωτικής εξαφάνισης από τη δημόσια θέα των αριστερών πρακτικών. Η απέχθεια, λοιπόν, προς την πολιτική είναι στάση επικαθορισμένη κατεξοχήν από αυτό το μακροϊστορικό δεδομένο. Έτσι, είναι στάση πολιτική που μια Αριστερά άξια του αντικομφορμιστικού εαυτού των καλών στιγμών της μπορεί να την αξιοποιήσει για μια ενεργητική ένταξη των νέων στην αλλαγή του

κόσμου. Και να σπάσει, έτσι και μόνο έτσι, η άλλη, η χρυσαυγίτικη πολιτικοποίηση. Έλεγε ο Μισεά στην «Εκπαίδευση της Αμάθειας»: «Αν είναι αλήθεια, όπως έγραψε ο Ντεμπόρ, ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της ‘η κυριαρχία του θεάματος ανέθρεψε μια γενιά υποταγμένη στους κανόνες της’, είμαστε υποχρεωμένοι να συμπεράνουμε ότι ο καπιταλισμός, στον πόλεμο που τον φέρνει αντιμέτωπο με την ανθρωπότητα, φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια πήρε ένα μεγάλο προβάδισμα». Δεν συμφωνώ καθόλου. Καμιά οριστική «ανθρωπολογική μετάλλαξη» δεν ευνοεί τον καπιταλισμό. Και δεδομένου πως η ανατροπή δεν θα γίνει παρά μόνο με πολύ μεγάλη νεανική συμμετοχή, αν είχε δίκιο ο Μισεά, τότε η Ιστορία θα τελείωνε με πολύ κακό τρόπο. Έχουμε λόγους να πιστεύουμε, παρόλο τον σημερινό ζόφο, πως δεν θα γίνουν έτσι τα πράγματα.

* Ο Χρήστος Λάσκος είναι Οικονομολόγος, καθηγητής Λυκείου

ΣΤ. ΤΣΑΚΙΡΗ:

Θα σας μεταφέρω τα λόγια των μαθητών μου

των πολιτικών συλλήβδην, η οποία ενίοτε εκτράπηκε ακόμα και σε βίαιες συμπεριφορές. γ) Την ανασφάλεια και παθητικότητα που προκαλούν ο φόβος ή/και η εμπειρία της κοινωνικής απόταξης καθώς και οι διασταυρούμενες πιέσεις αρνητικών παραστάσεων και αναφορών. Αυτό ακριβώς το εύφλεκτο μίγμα αποτέλεσε και την καύσιμη υλη για την εκτόξευση της Ακροδεξιάς, η οποία συστηματικά και υπόγεια επένδυσε στις θεματικές της αντιπολιτικής στρέφοντας το ενδιαφέρον της στις πλέον πυκνές εστίες της και κυρίως στη νεολαία. Η εδραίωση της αντιπολιτικής εξηγεί και την προφανή αδυναμία της Αριστεράς να μετασχηματίσει την εκλογική της επιρροή στις νεότερες ηλικίες σε ιδεολογική ηγεμονία και πολιτική στράτευση, στον βαθμό μάλιστα που και η ίδια θεωρείται από τα στρώματα αυτά -και όχι άδικα- ορ-

γανικό μέρος ενός συστήματος απαξιωμένου και ανοίκειου. Μαγικές συνταγές και εύκολες λύσεις για τη διευθέτηση αυτής της αντίφασης δεν υπάρχουν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, εφόσον η Αριστερά επιθυμεί να ανταποκριθεί στον ιστορικό της ρόλο, οφείλει, επί ποινή εξαφάνισης, να ξαναεπινοήσει την πολιτική διατυπώνοντας με σαφήνεια τα κρίσιμα ταξικά, αξιακά και θεσμικά διακυβεύματα. Οφείλει κοντολογίς να σκέφτεται και να δρα με βάση τις ανάγκες της κοινωνικής συμμαχίας που εκπροσωπεί και όχι να πειθαρχεί σχεδόν αταβιστικά στα παραγγέλματα του κράτους. Ενδεχομένως σε αυτή τη δύσκολη διαδρομή να συναντήσει ξανά τη νεολαία.

* Ο Ευθύμης Παπαβλασόπουλος διδάσκει Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

«Α! Δεν μας αρέσει εμάς η πολιτική», λένε. «Οι πολιτικοί μας έχουν αποκλείσει και μεις δεν ασχολούμαστε μ’ αυτούς, μόνο βρίζουμε». Η φιλολογική απάντηση «άλλο οι πολιτικοί και άλλο η πολιτική» τους αφήνει αδιάφορους στην καλύτερη περίπτωση -στην πιο συνηθισμένη προκαλεί χλευασμό. Και όμως τα μηνύματά τους στα θρανία είναι άκρως πολιτικά, αλλά οι μαθητές μου δεν τα αναγνωρίζουν ως τέτοια. Στις ζωγραφιές τους αποτυπώνεται κενό και απελπισία. Αντιλαμβάνονται τις ανισότητες ως ταξικές, αλλά δεν «πολιτικοποιούν το θέμα». Όταν όμως διαπιστώνουμε ότι όλα τα προβλήματα είναι πολιτικά, τότε κάτι πάει να γίνει. Ο Άγγελος δηλώνει οπαδός της Χρυσής Αυγής. Αλλά συγκλονίζεται όταν του λέω ότι και εγώ είμαι εν δυνάμει στη λίστα των προγραφών της ως αριστερή καθηγήτρια. «Αυτό δεν τόξερα» λέει. «Νόμιζα ότι μόνο οι μετανάστες είναι οι εχθροί». Η ταινία «Το κύμα» ήταν η απάντηση στο «ανώδυνο» της γένεσης του φασισμού. Την επόμενη μέρα το σχεδιάγραμμα της έκθεσης εμπλουτίστηκε με πολλά συναισθήματα. Παιδιά μεγαλωμένα μέσα στην «ευμάρεια» των προηγούμενων ετών βλέπουν τη ζωή τους να αλλάζει. Βιώνουν μια οικογένεια που πλήττεται, αλλά δεν συζητά, δεν αντιδρά, δεν αγωνίζεται. Η σωρευμένη απογοήτευση εύκολα γίνεται μηδενισμός και επιθετικότητα. Η αντίληψή τους δομείται από τις «πρώτες ειδήσεις» των καναλιών, από τις

ατάκες του Τράγκα και την ανάλυση του Πρετεντέρη. Υιοθετούν εύκολα τα διχαστικά διλήμματα «των δύο άκρων» και όλα προσπαθούν να τα ερμηνεύσουν μέσα σε προκαθορισμένα πλαίσια. Αντιδρούν όταν οι θέσεις που ακούγονται καταδεικνύουν κομματική ταυτότητα. Ελάχιστοι μαθητές γνωρίζουν όλα τα κόμματα και το πρόγραμμά τους, όλοι όμως γνωρίζουν τους αρχηγούς τους. «Είστε με τον Τσίπρα, φαίνεστε» λένε. Μόνο στη Χρυσή Αυγή δεν αναγνωρίζουν τον αρχηγό, αλλά τα πρωτοπαλίκαρα και της Βουλής και της γειτονιάς τους. Όταν όμως η συζήτηση φεύγει από την αντίδραση και επικεντρώνεται στις λύσεις, τότε μοιάζουν να το ξανασκέφτονται. Παύουν να αναζητούν τους εχθρούς στον διπλανό τους, στον μετανάστη, στον εξαθλιωμένο και παλεύουν να καθορίσουν με μηνυματικό λόγο όλα όσα τους φταίνε. Τώρα τελευταία, όμως, δείχνουν να θέλουν να καταλάβουν, να ερμηνεύσουν. Ανησυχούν, αρκεί να μπορείς να το δεις. Ρωτάνε, αρκεί να μπορείς να τους ακούσεις. Οι έτοιμες απαντήσεις δεν τους αρκούν, θέλουν μόνοι τους να τις βρουν. Με ρωτούσαν: «Είσαι αριστερή, κυρία;» Απαντούσα ναι. «Τι σημαίνει αριστερός;» ρωτάει ο Νίκος. «Να αμφισβητείς... να συμπορεύεσαι... και να αντιστέκεσαι…» απαντά η Μαρία.

* Η Σταματία Τσακίρη είναι φιλόλογος στο Γενικό Λύκειο των Ιωαννίνων

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ Η προσδοκία του θαύματος

Το φθινόπωρο έφτασε βαρύ στο Βερολίνο. Η καταχνιά σκεπάζει τις προεκλογικές αφίσες των κομμάτων, η βροχή μουλιάζει τις αφίσες των Πράσινων, που επέλεξαν ανακυκλωμένο χαρτόν, και τους βγήκε κακής ποιότητας. Με εξαίρεση τις κεντρικές λεωφόρους, το αφισομάνι στις γειτονιές είναι πολύ περιορισμένο. Εκτός από τα κιόσκια των κομμάτων στους κεντρικούς πεζόδρομους, στη Γερμανία τίποτε δε θυμίζει εκλογές, όπως τις ξέρουμε. «Εσείς ασχολείστε πολύ περισσότερο απο εμάς με τις εκλογές μας», έλεγε στην «Α» ένας συνεργάτης του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, δύο μέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες. Πράγματι, αυτή την τελευταία προεκλογική εβδομάδα, υπήρξαν μέρες που οι εκλογές ήταν το πέμπτο ή το έκτο θέμα στα κεντρικά δελτία ειδήσεων, ενώ τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αφιέρωσαν πολύ περισσότερο χώρο στον θάνατο του «πάπα» της λογοτεχνικής κριτικής, Μαρσέλ Ράιχ Ρανίτσκι, παρά στους Μέρκελ, Στάινμπρικ και σία. Μια πρώτη εξήγηση στο γιατί το κλίμα είναι τόσο υποτονικό τη δίνει το πολιτικό καμπαρέ: «Η μαμά Μέρκελ μας διαβεβαιώνει ότι όλα πάνε καλά κι ότι αυτή θα φροντίσει να μην αλλάξει τίποτε. Ναρκωμένοι από τον καθησυχαστικό τόνο της φωνής της, βολεμένοι στην επίπλαστη σιγουριά και ευημερία μας, έχουμε πάψει να μαλώνουμε για τα πραγματικά ζητήματα της πολιτικής». Μια δεύτερη εξήγηση είναι ότι... το ματς δεν είναι ντέρμπι. Κανείς δεν πιστεύει ότι μπορεί να χάσει την πρωτιά η Μέρκελ, και δη με διαφορά από τον αντίπαλό της, το Σοσιαλδημοκράτη υποψήφιο, Πέερ Στάινμπρικ. Μια τρίτη εξήγηση δίνει ένας Βερολινέζος ταξιτζής: «Τι νόημα έχει να πας να ψηφίσεις; Πάντα τα ίδια κάνει όποια κυβέρνηση κι αν βγει στο τέλος».

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΒΕΡΟΛΙΝΟ: ΚΑΚΗ ΜΠΑΛΗ

Μάχη μέχρι να κλείσουν οι κάλπες

Η ερμηνεία του ταξιτζή είναι αυτή που ανησυχεί περισσότερο τόσο το πολιτικό σύστημα στη Γερμανία όσο και τους διανοούμενους της χώρας. Μια τελευταία κοινωνική έρευνα έδειξε ότι όσο πιο πολλούς φτωχούς και κοινωνικά αποκλεισμένους έχει μια εκλογική περιφέρεια τόσο μικρότερη είναι εκεί η εκλογική συμμετοχή. Σε κάποιες πόλεις, μάλιστα, οι αποκλίσεις στα ποσοστά της αποχής μεταξύ φτωχών και πλούσιων γειτονιών φτάνει ακόμη και το 45%. Σήμερα, πολλοί φοβούνται ότι για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας, το ποσοστό συμμετοχής θα πέσει κάτω από το 70%, γι’ αυτό και έχει ενταθεί η καμπάνια «πάτε να ψηφίσετε, αλλιώς αποφασίζουν άλλοι για σας», στην οποία συμμετέχουν όλα τα κόμματα, πρωτοστατεί ο πρόεδρος της δημοκρατίας και εμφανίζονται δεκάδες σταρ του σινεμά, της τηλεόρασης και των γηπέδων. Επιπλέον, μέχρι και σήμερα το πρωί όλοι έδιναν τη μάχη να κερδίσουν την ψήφο των αναποφάσιστων

-το ποσοστό των οποίων άγγιζε ακόμη και προχθές το 35%- με επισκέψεις σε σπίτια, με επιστολές, με μίνι χάπενινγκ.

Το κυνήγι της δεύτερης ψήφου Τη μάχη όλων των μαχών έδωσε την τελευταία εβδομάδα το FDP, το κόμμα των Φιλελευθέρων, που τρέμει μήπως βρεθεί σήμερα εκτός κοινοβουλευτικού νυμφώνος. Μετά την καταβαράθρωσή τους στις τοπικές κάλπες της Βαυαρίας, οι Φιλελεύθεροι πρακτικά εκβιάζουν τους συντηρητικούς ψηφοφόρους να τους δώσουν τη δεύτερη ψήφο τους (το γερμανικό εκλογικό σύστημα προβλέπει μία ψήφο για το πρόσωπο που θα εκλεγεί σε μία από τις 299 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες και μία δεύτερη ψήφο για την κομματική λίστα, απ’ την οποία εκλέγονται τουλάχιστον άλλοι 299 βουλευτές). Το δίλημμα που θέτουν είναι: ψηφίστε μας για να συνεχίσει να κυβερνά μαζί μας η Μέρκελ, αλλιώς θα βγει ένας συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Πράσινων και Αριστεράς που

θα σας ταράξει στους φόρους και θα διαλύσει την οικονομία. Μόνο, «ψηφίστε μας γιατί αλλιώς θα ρθουν οι κομμουνιστές να σας πάρουν τα σπίτια» δεν λένε ξεκάθαρα. Η Μέρκελ, όμως, φοβάται πολύ μήπως ο εκβιασμός αυτός λειτουργήσει και ουσιαστικά τις τελευταίες μέρες κάνει προεκλογικό αγώνα ενάντια στο FDP. «Με τη δεύτερη ψήφο σας εκλέγομαι καγκελάριος, μη μου τη στερήσετε», είναι το μήνυμα που στέλνει. Εάν το FDP καταφέρει να πάρει πολλές «δανεικές» ψήφους από τους Χριστιανοδημοκράτες, θα εξασφαλίσει μεν την είσοδό του στη νέα Βουλή -στο όριο του 5%, το δίνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις- αλλά μπορεί να αποδυναμώσει επικίνδυνα το κόμμα της Μέρκελ, κι αυτό η καγκελάριος προσπαθεί να το αποτρέψει πάση θυσία. Άλλωστε, μπορεί αύριο να χρειαστεί να συγκυβερνήσει με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD), σε μια νέα εκδοχή του μεγάλου συνασπισμού, και δεν θέλει να μπει με ψαλιδισμένα τα φτερά σ’ αυτήν τη μετεκλογική διαπραγμάτευση.

Οι Σοσιαλδημοκράτες, πάλι, ελπίζουν στο θαύμα. Ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό; Αφενός, να ενισχυθεί το ποσοστό τους -το ανώτερο που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις είναι 28%- από την κινητοποίηση των αναποφάσιστων, αφετέρου να έχει δραματικές απώλειες η Δεξιά από... καραμπόλες. Δηλαδή, να μην καταφέρουν να μπουν στη Βουλή οι Φιλελεύθεροι και το νέο ευρωσκεπτικιστικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία», αλλά με ποσοστά μια ανάσα κάτω από το 5%. Ελπίζουν δε αυτό το πέντε παρά λίγο της «Εναλλακτικής» να βγει από τη δεξαμενή των Χριστιανοδημοκρατών. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα υπάρχει μια πέραν της Δεξιάς πλειοψηφία στη νέα Βουλή. Ωστόσο, οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλουν να συνεργαστούν με την Αριστερά, οπότε κυβέρνηση χωρίς το κόμμα της Μέρκελ δεν θα μπορούν να σχηματίσουν. Εάν όμως το SPD μπει και πάλι ως μικρότερος εταίρος σε έναν μεγάλο συνασπισμό, θα πάθει μεγάλη ζημιά. Εκτός κι αν τα σενάρια που κυκλοφόρησαν ότι στο μέσο της τετραετίας το SPD θα μπορούσε να πάρει τη στροφή και να βρεθεί επικεφαλής μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης, αρχίσουν να παίρνουν σάρκα και οστά. Το όνειρο του Στάινμπρικ, πάντως, να γίνει καγκελάριος σε μια κυβέρνηση συνασπισμού με τους Πράσινους είναι... θερινής νυκτός. Στην τελική ευθεία του προεκλογικού αγώνα οι Πράσινοι χάνουν συνεχώς δυνάμεις, κυρίως διότι η καμπάνια που έκαναν υπέρ της αύξησης της φορολογίας έδιωξε ένα μέρος από την εκλογική πελατεία τους. Αντίθετα, στην τελική ευθεία άρχισε να ενισχύεται η Αριστερά, κυρίως επειδή ήταν για καιρό στην επικαιρότητα το θέμα της Συρίας, οπότε οι πολίτες έτειναν πιο ευήκοον ους στο μόνο κόμμα που τάσσεται ξεκάθαρα ενάντια σε κάθε στρατιωτική επέμβαση, αλλά και ζητεί να σταματήσουν οι εξαγωγές όπλων από τη Γερμανία.

Θολό το τοπίο στην τελευταία δημοσκόπηση Στις σημερινές εκλογές αμφιβολία για το ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα δεν υπάρχει η Μέρκελ έχει αγκαζάρει την πρωτιά. Ωστόσο, είναι ασαφές ποιος κυβερνητικός συνασπισμός μπορεί να προκύψει από το αποτέλεσμα που θα βγάλουν οι κάλπες. Το βράδυ της Πέμπτης το δεύτερο πρόγραμμα της δημόσιας τηλεόρασης ZDF έσπασε μια παράδοση δεκαετιών, που θέλει να μη δημοσιεύονται το τελευταίο δεκαήμερο δημοσκοπήσεις. Στο πολιτικό του βαρόμετρο, λοιπόν, φέρεται να λαμβάνουν οι Χριστιανοδημοκράτες 40%, οι Σοσιαλδημοκράτες 27%, οι Πράσινοι 9%, η Αριστερά 8,5%, οι Φιλελεύθεροι 5,5%,

η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» 4% και οι Πειρατές 2,5%. Για τα δύο μεγάλα κόμματα τα όρια του στατιστικού λάθους είναι 3% και για τα μικρά 1%. Επιπλέον ένα ποσοστό 34% των ερωτηθέντων απάντησε ότι δεν έχει ακόμη αποφασίσει εάν θα ψηφίσει και τι θα ψηφίσει. Στο σύνολό τους, τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων δίνουν στους Χριστιανοδημοκράτες από 39% έως 40%, στους Σοσιαλδημοκράτες από 25% έως 28%, στους Πράσινους από 9% έως 10%, στην Αριστερά από 8% έως 10%, στους Φιλελεύθερους από 5% έως 5,5% και στην «Εναλλακτική για τη Γερμανία» από 2,5% έως 4%.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

Η Γερμανία ψηφίζει, η Ευρώπη ελπίζει Ο τίτλος είναι δάνειο από ένα σχόλιο του Στέφαν Κορνέλιους, αρχισυντάκτη στην εφημερίδα Sueddeutsche του Μονάχου. Και απεικονίζει ακριβώς αυτό το κλίμα τεράστιας προσδοκίας από το αποτέλεσμα της γερμανικής κάλπης που έχει καλλιεργηθεί στην υπόλοιπη Ευρώπη. Την ώρα που τα γερμανικά κόμματα επικέντρωσαν την προεκλογική κόντρα τους σε θέματα εσωτερικά -από το κατώτατο μεροκάματο και τη φορολογία, μέχρι το κόστος των ενοικίων και της νέας ενεργειακής πολιτικής- πολιτικοί, αναλυτές και πολίτες της υπόλοιπης Ευρώπης προσπαθούσαν να μαντέψουν τι θα αλλάξει μετά τις 23 Σεπτεμβρίου στην ευρωπαϊκή πολιτική της Γερμανίας. Ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα, ανεξάρτητα δηλαδή από το αν θα διατηρηθεί στην εξουσία ο σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών - Φιλελευθέρων ή θα επανέλθει ο μεγάλος συνα-

σπισμός με τους Σοσιαλδημοκράτες, εντυπωσιακές αλλαγές στο πώς θα λειτουργεί η Γερμανία στην Ευρώπη δεν αναμένονται. Το μόνο που θα αλλάξει σίγουρα είναι ο ρυθμός λήψης των αποφάσεων, αφού, εξαιτίας των γερμανικών εκλογών, τους τελευταίους μήνες είχαν παγώσει τα πάντα στην Ευρώπη. Όχι ότι η καγκελάριος αίφνης θα αποφασίσει να γκαζώσει, αλλά τα περιθώρια των καθυστερήσεων έχουν εξαντληθεί. Η τραπεζική ένωση δεν μπορεί πια να περιμένει, οι τελευταίες πινελιές στον κοινοτικό προϋπολογισμό για την επταετία 20142020 έπρεπε να είχαν μπει από καιρό, ενώ εκκρεμεί και μια απόφαση για την κάθε μνημονιακή χώρα χωριστά, με δυσκολότερη ίσως την απόφαση για την Ελλάδα, καθώς εκ των πραγμάτων θα τεθεί σύντομα ζήτημα βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Στην περίπτωση που από αύριο στο Βερολίνο κυβερνά ένας μεγάλος

συνασπισμός, τα πράγματα ενδέχεται να είναι ευκολότερα στο θέμα της χαλάρωσης των πολιτικών λιτότητας, που ζητά όλος ο ευρωπαϊκός Νότος αλλά και το Παρίσι. Δεν θα είναι όμως πιο εύκολη μια απόφαση για κούρεμα του ελληνικού χρέους, καθώς κατά τη διάρκεια του προε-

κλογικού αγώνα τόσο η Μέρκελ όσο και ο Στάινμπρικ δεσμεύτηκαν για το αντίθετο. Βέβαια, από το 2010 που κορυφώθηκε η ελληνική κρίση και βάθυνε η ευρωκρίση, δεν ήταν ούτε μία ούτε δύο οι δεσμεύσεις της Μέρκελ που αναιρέθηκαν εν μία νυκτί. Οπότε τίποτε δεν αποκλείεται.

Ούτε καν το να αποδεχτεί κάποια στιγμή το Βερολίνο μια τραπεζική ένωση που να τιμά το όνομά της, με ξεκάθαρους κανόνες για την εκκαθάριση των τραπεζών που παραπαίουν, αλλά και μια στιβαρή εγγύηση των καταθέσεων. Όλα τα παραπάνω παύουν να ισχύουν εάν απόψε το βράδυ γίνει η μεγάλη έκπληξη. Εάν για παράδειγμα μπει στη Βουλή το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» και αριθμητικά επιβάλλεται η συνεργασία του με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους για να υπάρξει κεντροδεξιά πλειοψηφία. Θεωρητικά η Μέρκελ δεν πρόκειται να συνεργαστεί με την «Εναλλακτική», θα προτιμήσει να αγκαλιάσει τους Σοσιαλδημοκράτες. Όμως, ήδη κάποια στελέχη του κόμματός της άρχισαν να φλερτάρουν με την ιδέα. Πριν αναλύσουμε αυτό το μάλλον επικίνδυνο σενάριο για την Ευρώπη, πάντως, ας περιμένουμε την ετυμηγορία της κάλπης.

ΛΑΜΠΡΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ υποψήφιος Die Linke

Η υποψηφιότητά μου είναι χειρονομία αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΚΑΚΗ ΜΠΑΛΗ

Πώς πήρατε την απόφαση να βάλετε υποψηφιότητα; Την απόφαση την πήρε για μένα το Die Linke (σ.σ.: το κόμμα της Αριστεράς). Εγώ ήμουν πάντα δραστήριος στην ελληνική κοινότητα, κι όταν ξεκίνησε η τεράστια λασπολογία εναντίον του ελληνικού λαού, στα τέλη του 2009, αρχές 2010, με πολύ άσχημα κείμενα, ενίοτε ρατσιστικά κατά των Ελλήνων, η κοινότητά μας με δική μου πρωτοβουλία είχε βγάλει ένα σημαντικότατο κείμενο το οποίο στείλαμε σε όλα τα κόμματα της Γερμανίας, στη γερμανική Βουλή και την Ελλάδα. Με το κείμενο αυτό, το τεκμηριωμένο, δείχναμε πού είχαν ξεπεραστεί τα όρια της ηθικής. Κι έκανε μπαμ. Δυο χρόνια μετά, η Αριστερά μου ζήτησε να είμαι υποψήφιός της, κι εγώ το δέχτηκα. Είναι τιμή στο πρόσωπό μου αλλά και χειρονομία αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό. Άλλωστε σε πάρα πολλούς τομείς η Αριστερά στηρίζει τα ελληνικά θέματα σε σχέση με την κρίση. Η κυρίαρχη αντίληψη στην Ελλάδα είναι διαφορετική. Η Αριστερά δεν έχει ψηφίσει κανένα από τα πακέτα βοήθειας...

Ο Λάμπρος Σαββίδης μας περίμενε σ’ ένα ελληνικό καφενείο στο Βερολίνο. Οι θαμώνες είναι αποκλειστικά άνδρες. Συνταξιούχοι και νεότεροι βλέπουν στην τηλεόραση το ματς με την Μπορούσια Ντόρτμουντ, κάποιοι παίζουν μπιρίμπα. Οι περισσότεροι δεν έχουν πάρει τη γερμανική υπηκοότητα, άρα δεν μπορούν να ψηφίσουν αυτή την Κυριακή. Κι όσοι έχουν δεν είναι απαραίτητο ότι θα επιλέξουν να ψηφίσουν τον Σαββίδη, υποψήφιο του κόμματος της Αριστεράς στη μονοεδρική περιφέρεια του Στέγκλιτς, στο Βερολίνο. Ωστόσο, είναι εμφανές ότι τον θεωρούν δικό τους άνθρωπο, τους αρέσει ο δυναμισμός του, η επιμονή του να αλλάξει τον κόσμο. Αυτός ο δυναμισμός του 64χρονου ηλεκτρολόγου, με τα μονίμως ανακατεμένα γκρίζα μαλλιά, ήταν που του έδωσε και το χρίσμα γι’ αυτές τις εκλογές.

Μα είναι στήριξη να μην ψηφίζεις τα πακέτα, που πάνε στην πλειονότητά τους στις τράπεζες. Με αυτά τα δισεκατομμύρια δεν αναπτύσσεται η ελληνική οικονομία. Και η Αριστερά το ξέρει. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι ένα είδος σχεδίου Μάρσαλ, σαν αυτό που έστησε στα πόδια της τη Γερμανία μετά τον πόλεμο. Επιπλέον, η Αριστερά είναι διατεθειμένη να στηρίξει την Ελλάδα, εάν μια αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποφασίσει να προχωρήσει στη μονομερή ακύρωση των Μνημονίων. Κοιτάξτε, το να φαλιρίσει ένα κράτος δεν σημαίνει ότι έρχεται η ολική καταστροφή. Θα περάσει μερικά χρόνια δύσκολα, αλλά θα έχει απαλλαγεί από το δυσβάστακτο χρέος. Πιστεύετε ότι οι Γερμανοί πολίτες θα αποδεχτούν εύκολα ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους;

Όχι, στην πλειονότητα του γερμανικού λαού δεν θα αρέσει, δεν θα στήριζε μια τέτοια απόφαση. Αλλά ένας σημαντικός λόγος γι’ αυτό είναι και το ότι οι Γερμανοί πολίτες είναι λάθος πληροφορημένοι. Όλοι τους λένε ότι οι φορολογούμενοι στέλνουν στην Ελλάδα βοήθεια. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Γιατί πιστεύετε ότι οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι δεν θέλουν να συνεργαστούν με την Αριστερά μετεκλογικά; Νομίζω ότι η άρνησή τους έχει περισσότερο να κάνει με λόγους τακτικής. Είναι τεράστια η προπαγάνδα που κάνουν κυρίως οι Φιλελεύθεροι για το πόσο επικίνδυνο θα είναι να συμμετέχει η Αριστερά στην κυβέρνηση, οπότε οι άλλοι για λόγους τακτικής αρνούνται ότι θα συνεργαστούν. Πιστεύω όμως ότι εάν υπάρχει μια πλειοψηφία πέραν της Δεξιάς, τελικά θα βάλουν νερό στο κρασί τους. Άλλωστε στα βασικά -φορολογικό, κατώτατο μεροκάματο κ.λπ.- οι απόψεις μας δεν απέχουν πολύ. Να βάλουμε ένα στοίχημα για τα αποτελέσματα το βράδυ της Κυριακής; Εγώ είναι αισιόδοξος άνθρωπος και άνθρωπος του αγώνα. Το στοίχημά μου είναι να υπάρχει μια έστω οριακή πλειοψηφία πέρα από τη Δεξιά στη νέα Βουλή. Και θα δώσω τη δική μου μικρή μάχη μέχρι το τέλος. Πράγματι. Λίγο αργότερα, πηγαίνουμε στο κεμπαμπτζίδικο της γωνίας. Ο Σαββίδης κερνάει λουκάνικο με κάρι, την τοπική σπεσιαλιτέ του Βερολίνου. Ο μαγαζάτορας είναι Κούρδος αλεβίτης, μας πιάνει αμέσως την κουβέντα για τα πολιτικά, είναι πυρ και μανία με τις τράπεζες και με τους πολίτες που καταπίνουν τα ψέματα της κυβέρνησης αμάσητα, όπως λέει. Μετά από δέκα λεπτά ο Σαββίδης μάλλον έχει κερδίσει ακόμη μια ψήφο: «Είσαι Έλληνας και κατεβαίνεις με την Αριστερά; Πώς σε λένε; Η γυναίκα μου θα σε ψηφίσει. Ίσως και μερικές φιλενάδες της. Κρίμα, εγώ ακόμα δεν έχω τελειώσει τη διαδικασία με την υπηκοότητα»...

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

Το αγαπημένο παιχνίδι των ψηφοφόρων Οι περισσότεροι κάνουν το τεστ για πλάκα. Υπάρχουν όμως και αρκετοί αναποφάσιστοι, που το βλέπουν ως μια βοήθεια για να διαλέξουν. Ο λόγος για το «Wahl-O-Mat», το κουίζ των εκλογών που σχεδιάζει το κρατικό γερμανικό ινστιτούτο για την Πολιτική Παιδεία στέλνοντας μια σειρά ερωτήσεις σε όλα τα κόμματα και φτιάχνοντας βάσει των απαντήσεών τους ένα ενδιαφέρον τεστ, που, αν το συμπληρώσει κάποιος ολόκληρο, βλέπει ποιο κόμμα είναι πιο κοντά στις απόψεις του. Εκατομμύρια κλικ έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες στο «Wahl-OMat», ακόμη και ψηφιακά... αναλφάβητοι ηλικιωμένοι ζήτησαν από τα εγγόνια τους να τους βοηθήσουν να το κάνουν.

Τι ρωτάει το «Wahl-O-Mat»; Όλα τα επίδικα αυτών των εκλογών, μικρά και μεγάλα, και η απάντηση που μπορεί να δώσει όποιος το κάνει είναι «ναι», «όχι» ή «δεν ξέρω». Ξεκινά από τα μεγαλύτερα επίδικα: «Πρέπει να θεσπιστεί κατώτατο μεροκάματο;», «Πρέπει να επιδοτούνται οι γονείς που δεν στέλνουν τα παιδιά τους σε παιδικούς σταθμούς;», «Πρέπει να μείνει η Γερμανία στο ευρώ;», «Πρέπει να αυξηθούν οι κάμερες τις αστυνομίας στον δημόσιο χώρο;», «Πρέπει να περιοριστούν οι επιδοτήσεις μόνο στη βιολογική γεωργία;», «πρέπει να αυξηθεί ο ανώτερος φορολογικός συντελεστής;», «Πρέπει να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες;», «Πρέπει να φιλοξενήσει η Γερμανία περισσότερους πρόσφυγες;» Και φτά-

νει σε ερωτήσεις του τύπου: «Να μπορούν να υιοθετούν παιδιά τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια;», «Να μπει όριο ταχύτητας στις εθνικές οδούς;» ή «Να μπουν διόδια για ξένους;».

Το τεστ είναι διασκεδαστικό. Το μόνο πρόβλημα είναι, αφού το κάνεις, πώς να διαλέξεις. Μόλις το έκανα, είδα τις απόψεις μου σε ποσοστό 87% να ταυτίζονται με την Αρι-

στερά, 82% με τους Πράσινους, 79% με τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά και 32% με τους Χριστιανοδημοκράτες. Ευτυχώς δεν έχω το βάσανο της επιλογής, δεν ψηφίζω στη Γερμανία.

Ο πρώτος «κερδισμένος» των εκλογών

Η χειρονομία της χρονιάς Μέχρι να δημοσιευτεί η πρωτοσέλιδη φωτογραφία του στο ένθετο περιοδικό της Sueddeutsche Zeitung, ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών Πέερ Στάινμπρικ είχε πολλές αντιπάθειες. Στον χώρο της Αριστεράς, ακόμη και εντός του κόμματός του, επειδή θεωρείται πολύ δεξιός. Στον χώρο της Δεξιάς επειδή δεν κρύβει ότι θεωρεί εαυτόν πολύ πιο έξυπνο από την Άνγκελα Μέρκελ - και ενίοτε το αποδεικνύει. Σε πολλούς απλούς ανθρώπους επειδή ακτινοβολεί υπεροψία, επειδή δεν μπορεί να τους αγγίξει. Από τότε που εμφανίστηκε η φωτογραφία του με τη χειρονομία που στη Γερμανία σημαίνει... κομψά «σας έχω γραμμένους» -ως απάντηση με παντομίμα στο ερώτημα «πώς αντιδράτε στα περιφρονητικά παρατσούκλια που σας έχουν φορτώσει»- απέκτησε μεν ακόμη περισσότερες αντιπάθειες, αλλά κέρδισε και συμπάθειες. Ένας πολιτικός που ρισκάρει να χάσει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους πριν από τις εκλογές, προτιμώντας να διατηρήσει το χιούμορ του και την αυθεντικότητά του, είναι μια ευχάριστη έκπληξη σε ένα πολιτικό σύστημα, στο οποίο όλοι προσπαθούν να νύχια και με δόντια να μη θίξουν κανέναν.

Πράγματι, η φωτογραφία είναι από την παρουσίαση της Γιουροβίζιον στη Γερμανία, πριν από τρία χρόνια. Παρουσιαστής ήταν τότε ο Στέφαν Ράαμπ, ένας ταλαντούχος κωμικός, που ειδικεύεται σε τηλεοπτικά σόου αμφιλεγόμενης ποιότητας, αλλά μεγάλης τηλεθέασης. Αυτός επελέγη ως ένας από τους τέσσερις που θα «ανέκριναν» τη Μέρκελ και τον Στάινμπρικ στο μοναδικό

προεκλογικό τους ντιμπέιτ - και ήταν αυτός που κέρδισε την παράσταση. «Ράαμπ για καγκελάριος» ήταν το σύνθημα του πολιτικού καμπαρέ μετά την τηλεμαχία και η αλήθεια είναι ότι ήταν ο μόνος που έκανε μη πολιτικά ορθές ερωτήσεις, ο μόνος που κατάφερε να κάνει και τους δύο να χάσουν λίγη από την ψυχραιμία τους, ο μόνος που έβγαλε είδηση. Για τα... διόδια!

Όταν το παρελθόν εκδικείται Ελευθεριακός και αριστεριστής ήταν στα νιάτα του ο Γιούργκεν Τριτίν, ο ένας από τους δύο επικεφαλής του ψηφοδελτίου των Πρασίνων και το παρελθόν του στην τελική ευθεία των εκλογών του έβαλε τρικλοποδιά. Όχι ο αριστερισμός του, αλλά η ελευθεριότητά του. Δύο πολιτικοί επιστήμονες υπενθύμισαν, και δη μέσα από τις σελίδες μιας... φιλοπράσινης εφημερίδας, ότι το

1981 ο Τριτίν είχε ταχθεί υπέρ της αποποινικοποίησης των σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι δεν γίνονταν με το στανιό. Φωτιά πήρε αμέσως η δημόσια συζήτηση, πολλοί κατηγόρησαν τον σε βαθμό κακουργήματος άμεμπτο Τριτίν ότι στήριζε τότε την παιδοφιλία. Θα το πληρώσουν αυτό οι Πράσινοι στις κάλπες;

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ - ΣΟΚ 33 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

«Θεραπείες» αργού θανάτου ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Φτώχεια και εξαθλίωση «συνταγογραφεί» στους συνταξιούχους της Ισπανίας η δεξιά κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι για να ικανοποιηθούν οι όροι του άτυπου μνημονίου στο οποίο υπακούει η χώρα

Με τις περικοπές 33 δισ. ευρώ στις συντάξεις «θα διασφαλίσουμε το μέλλον του ασφαλιστικού μας συστήματος», τόνισε την Τετάρτη στη Βουλή ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, ενώ στην Καταλωνία ο «επαναστάτης» πρόεδρός της Αρτούρ Μας σχεδιάζει νέες περικοπές που μπορεί να φθάσουν τα 1,7 δισ. ευρώ. Τις δηλώσεις του Ραχόι για τη... «διασφάλιση του επιπέδου ζωής των συνταξιούχων» διέψευσε η ασφαλιστική ΑΧΑ, η οποία προειδοποίησε ότι, εάν εφαρμοστούν οι σχεδιαζόμενες περικοπές, για να επιστρέψουν οι συντάξεις στα σημερινά επίπεδα θα χρειαστούν τουλάχιστον 25 χρόνια ισχυρής ανάπτυξης! Οι περικοπές στις συντάξεις θα πραγματοποιηθούν με άξονα τις εκλογικές προτεραιότητες του Ραχόι, αφού θα διπλασιαστούν μετά το 2015, όταν δηλαδή θα έχουν πραγματοποιηθεί οι βουλευτικές εκλογές του 2014, γιατί τις περικοπές 806 ε-

κατ. ευρώ για το 2014 θα ακολουθήσουν περικοπές 1,6 δισ. ευρώ για το 2015. Αλλά ο Ραχόι κρύβει κάτι ακόμη από τους Ισπανούς: οι συντάξεις θα μειωθούν ακόμη περισσότερο στο μέλλον εξαιτίας της μείωσης των μισθών και του αριθμού των εργαζομένων, λόγω των υψηλών ποσοστών «δομικής ανεργίας». Τα 3,5 εκατομμύρια κάτοικοι της Μαδρίτης πάντως πήραν ήδη την πρώτη γεύση των περικοπών με την νέα αύξηση των τιμών στα εισιτήρια και τις νέες περικοπές δρομολογίων στις μεταφορές, με την τιμή της μηνιαίας κάρτας απεριόριστων διαδρομών να σημειώνει άνοδο 25% και του απλού εισιτηρίου να έχει διπλασιαστεί από το 2008. Την ίδια στιγμή οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ πραγματοποιούν την τέταρτη επίσκεψη αξιολόγησης της ισπανικής οικονομίας και κυρίως των τραπεζών της χώρας, ξεκινώντας ασφαλώς από την Bankia, την πρώην Caja Madrid, που οδήγησε σε πτώχευση και διάσωση τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ ο Ράτο, ο πρώην γενικός διευθυ-

ντής του ΔΝΤ και πρώην υπουργός Οικονομικών του Αθνάρ. Οι τράπεζες πάντως έχουν προχωρήσει τους τελευταίους μήνες σε μαζικές απολύσεις. Η διοίκηση της UniCaja της Μάλαγα λίγο πριν συναντηθεί με τους τεχνικούς του ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι θα μειώσει το προσωπικό της κατά 900 από τους 4.450 υπαλλήλους που απασχολεί και θα κλείσει 97 υποκαταστήματα, ενώ θα προχωρήσει και σε μείωση μισθών στους υπόλοιπους. Εκείνο που είναι πάντως ξεκάθαρο

ων κατά 10% για όσες ξεπερνούν τα 600 ευρώ και των συντάξεων επιβίωσης, ενώ αναμένονται και επιπλέον δραστικές περικοπές στην Υγεία και την Παιδεία. Επιπλέον θα επιταχυνθεί το πρόγραμμα κινητικότητας με στόχο την απομάκρυνση 25.000 δημοσίων υπαλλήλων. Η αύξηση του κινδύνου για νέα υποβάθμιση της αξιολόγησης της χώρας από τη S&P και τους άλλους οίκους αξιολόγησης, η αποτυχία των πρόσφατων εκδόσεων εντόκων γραμματίων και ομολόγων, με τα επιτόκια να φθάνουν στα υψηλότερα επίπεδα από τον Νοέμβριο του 2012 και με το Συνταγματικό Δικαστήριο να είναι έτοιμο να απορρίψει οποι-

εσδήποτε περικοπές κρίνει ότι δεν συμβαδίζουν με το γράμμα και το πνεύμα του συντάγματος το δεύτερο Μνημόνιο φαίνεται ότι καθίσταται αναπόφευκτο για την χώρα. Το Μπλόκο της Αριστεράς, το Κ.Κ. της Πορτογαλίας και το Σοσιαλιστικό Κόμμα ζήτησαν την Τετάρτη την παραίτηση της υπουργού Οικονομικών Αλμπουρκέκε μετά τις νέες αποκαλύψεις για την ανάμειξή της στο σκάνδαλο των αποθεματικών του Ταμείου των σιδηροδρομικών και άλλων Ταμείων, όπου καταγράφηκαν τεράστιες απώλειες, αλλά και για το γεγονός ότι χρησιμοποίησε ασύστολα ψεύδη από το βήμα της Βουλής για να αποποιηθεί των ευθυνών της.

Η ΛΙΣΣΑΒΩΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Διαδήλωση στις 25 Σεπτεμβρίου ενάντια στις περικοπές συντάξεων και την «κινητικότητα» «Είναι σαν να μας λένε ότι θα κάνουμε Χριστούγεννα με 35 βαθμούς και ότι θα χιονίσει τον Αύγουστο» τόνισε η συντονίστρια του Μπλόκου της Αριστεράς Καταρίνα Μαρτίνς, διακωμωδώντας τις δηλώσεις του Πάσος Κοέλιο ότι με τις νέες περικοπές κατά 10% στις συντάξεις θα διασφαλιστεί η επιτυχία του προγράμματος «διάσωσης» και το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος. Η Μαρτίνς κάλεσε παράλληλα τα μέλη του κόμματος να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις του δημόσιου τομέα στις 25 Σεπτεμβρίου στη Λισσαβώνα για την υπεράσπιση των συντάξεων. Το θερμό φθινόπωρο θα συνεχιστεί με τις τρεις κινητοποιήσεις που έχει ανακοινώσει το μεγαλύτερο πορτογαλικό συνδικάτο CGTP για τον Οκτώβριο και επιμέρους απεργίες σε πολλούς τομείς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. «Δεν θέλουν να κόψουν μόνο από τις συντάξεις των 600 ευρώ, αλλά και από αυτές της επιβίωσης των 419 ευρώ, και υπόσχονται ότι θα αυξήσουν τις συντάξεις όταν μηδενιστεί το έλλειμμα και έχουμε ανάπτυξη 3%. Αυτό δεν συνέβη ποτέ τα τελευταία 40 χρόνια και δεν θα συμβεί ποτέ στο μέλλον» συμπλήρωσε η Μαρτίνς σε

μια κατάμεστη αίθουσα στο Πόρτο, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις δημοτικές εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου. «Η τρόικα επιδεικνύει ολοκληρωτική ανελαστικότητα» και είναι «απολύτως αναίσθητη», τόνισε ο βουλευτής και ηγετικό στέλεχος του Μπλόκου της Αριστεράς, Λουίς Φαζέντα, μετά τη συνάντηση των τεχνικών της τρόικας με επιτροπή του πορτογαλικού κοινοβουλίου με αφορμή την «αξιολόγηση» της χώρας από τους δανειστές της. Για τον βουλευτή του Μπλόκου η τακτική αυτή της τρόικας οδηγεί τη χώρα σε ένα δεύτερο Μνημόνιο, αφού η χώρα δεν έχει επιτύχει κανέναν από τους στόχους που έχει θέσει η τρόικα, με την τελευταία να αρνείται οποιαδήποτε χαλάρωση της λιτότητας και επιμήκυνσης του προγράμματος «διάσωσης». Οι καταγγελίες των ηγετικών στελεχών του Μπλόκου αποτελούν δείγμα των αδιεξόδων της κυβέρνησης του Πάσος Κοέλιο, που περιμένει το τέλος των δημοτικών εκλογών την επόμενη Κυριακή για να ανακοινώσει ένα τσουνάμι περικοπών τουλάχιστον 4,5 δισ. ευρώ. Μέχρι σήμερα ο Πάσος Κοέλιο έχει αναφερθεί στη μείωση των συντάξε-

για τους τεχνικούς του ΔΝΤ είναι ότι οι τράπεζες, αφού έλαβαν τα παχυλά πακέτα «διάσωσης», θα πρέπει να διευκολύνουν την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, προσφέροντας φρέσκο χρήμα για την ανάκαμψη της οικονομίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Κάτι το οποίο οι τράπεζες ασφαλώς δεν κάνουν και το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. δεν τις πιέζουν για να το κάνουν. Από αύριο Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου, οι τεχνικοί του ΔΝΤ θα πλαισιωθούν στη Μαδρίτη από τους τεχνικούς της Κομισιόν και της ΕΚΤ για να αξιολογήσουν το πρόγραμμα διάσωσης των ισπανικών τραπεζών αξίας 100 δισ. ευρώ, από τα οποία έχουν απορροφηθεί τα 40 δισ. ευρώ, ενώ άλλα τουλάχιστον 21,37 δισ. ευρώ έχουν καταβληθεί από το ισπανικό κράτος. H κυβέρνηση του Ραχόι και η τρόικα θα εξετάσουν τον Νοέμβριο την επιμήκυνση του σχεδίου διάσωσης των ισπανικών τραπεζών. Οι συνέπειες των περικοπών θα είναι τραγικές για την Ισπανία. Θα αυξήσουν κατά 8 εκατομμύρια τον αριθμό αυτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με αποτέλεσμα 20 εκατομμύρια άτομα ή το 42% των Ισπανών να ζουν κάτω από όριο της φτώχειας το 2025, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Oxfam με τίτλο: «Το πραγματικό κόστος της λιτότητας και ανισότητας». Σήμερα το 25% των Ισπανών ζει ήδη κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ στην Ισπανία καταγράφεται η τέταρτη μεγαλύτερη ψαλίδα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς ανάμεσα σε 30 ευρωπαϊκές χώρες, μετά τη Βουλγαρία, τη Λετονία και την Πορτογαλία. Στην Ισπανία επίσης υπάρχουν οι πιο φτωχοί ανάμεσα στους φτωχούς στην Ε.Ε., εξαιτίας της εξαθλίωσης στην οποία οδηγήθηκαν οι μετανάστες! Χάρις στο δικομματικό σύστημα των κυβερνήσεων των Σοσιαλιστών και του Λαϊκού Κόμματος οι εταιρείες διασφάλισαν μάλιστα να καταβάλλουν μόλις το 9,7% της συνολικής φορολογίας, ενώ το υπόλοιπο βάρος επωμίζονται τα 47 εκατομμύρια πολίτες της χώρας.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

Κάνοντας έρευνα για τον Ταρίκ Αλί διάβασα ότι «δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις». Πράγματι. Διανοούμενος, αγωνιστής της δεκαετίας του ‘60, συγγραφέας, κινηματογραφιστής, δοκιμιογράφος, υπερασπιστής των κινημάτων σε όλο τον κόσμο... Ο Ταρίκ Αλί, την ερχόμενη Κυριακή, θα μιλήσει στο 2ο Φεστιβάλ των νέων του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν του ζήτησα να δώσει «μια συμβουλή» στους σημερινούς νέους, είπε ότι την κρατάει για «έκπληξη» όταν έρθει στην Αθήνα. Μιλήσαμε -μέσω skype- εφ’ όλης της ύλης, αν και τη συζήτηση μονοπώλησε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που, όπως είπε, τον άφησε εμβρόντητο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναδειχθεί σε μεγάλη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα, είναι μάλιστα το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της χώρας. Πώς είναι δυνατόν να συγκρίνεται με μια χούφτα φασίστες -ανοιχτά φασίστες- που υποστηρίζονται από τον κρατικό μηχανισμό;

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ

TΑΡΙΚ ΑΛΙ:

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να «τα σπάσει» με την Ευρωπαϊκή Ένωση Tην Τετάρτη, ένας αντιφασίστας ράπερ δολοφονήθηκε από έναν χρυσαυγίτη. Στην Ελλάδα υπάρχει σαφής άνοδος της Ακροδεξιάς και, όπως γνωρίζετε, ένα ακροδεξιό κόμμα -η Χρυσή Αυγή- βρίσκεται στην ελληνική Βουλή. Η ρητορική τους είναι κυρίως αντικομμουνιστική, ξενοφοβική. Ακόμη κινούνται σε λογική εθνικής αναδίπλωσης, με επιστροφή στη δραχμή κ.ο.κ. Ποια θα πρέπει να είναι η απάντηση της Αριστεράς; Noμίζω πως πρέπει να κατανοήσουμε καλά ένα πράγμα, και αυτό είναι πως η Χρυσή Αυγή, συγκεκριμένα, είναι μια ομάδα που έχει υποστήριξη από στοιχεία του κρατικού μηχανισμού. Από μόνη της δεν θα μπορούσε να έχει πάει τόσο μακριά και να εξελιχθεί έτσι. Είναι γεγονός πως έχει την υποστήριξη τόσο των παρακρατικών ομάδων όσο και κάποιων ειδικών μονάδων της αστυνομίας. Το γεγονός ότι αυτός ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν έχει καταφέρει να περιορίσει τη βία και τη δράση τους αποδεικνύει ακριβώς αυτό: ότι δεν επιθυμεί να «εκνευρίσει» αυτόν τον κρατικό μηχανισμό. Αυτό που πρέπει να κάνει η Αριστερά, και όχι μόνο η Αριστερά, αλλά όλες οι αντιφασιστικές προοδευτικές δυνάμεις της χώρας, είναι να συμφωνήσουν να δημιουργήσουν κοινό μέτωπο που θα ανακόψει την άνοδο τέτοιων ομάδων, να δημιουργήσουν ένα κίνημα που θα τους περιορίσει. Βρίσκω, μάλιστα, ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι τελευταία οι ηγέτες της Ε.Ε., ενώ επεμβαίνουν και ασκούν πιέσεις, ενώ επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ για κάθε λογής αιτία, δεν έχουν καταφέρει να συσπειρωθούν και να σχολιάσουν την άνοδο της Ακροδεξιάς. Αντιθέτως, επικεντρώνονται στην Αριστερά και στους κινδύνους μιας αριστερής κυβέρνησης, αγνοώντας την πραγματική απειλή, αυτήν της Ακροδεξιάς. Αυτό που κάνει η Ακροδεξιά στην Ελλάδα είναι απαίσιο, εξίσου απαίσια είναι και η ανικανότητα του κυβερνητι-

κού συνασπισμού της τρόικας που κυβερνά τη χώρα σήμερα -ας τους αποκαλούμε έτσι- να κάνει οτιδήποτε για να σταματήσει τη συστηματική βία της Ακροδεξιάς. Τους βολεύει. Αυτό λοιπόν είναι το μεγάλο ερώτημα: γιατί το αστικό κατεστημένο δυσκολεύεται τόσο να αντιμετωπίσει την ακροδεξιά βία; Θεωρώ πως δεν τους αντιμετωπίζει, εν μέρει, διότι γνωρίζει πολύ καλά πως οι ακροδεξιοί οργανισμοί στην Ελλάδα έχουν ισχυρούς και χρόνιους δεσμούς με τους μηχανισμούς ασφαλείας της χώρας. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ επιχειρούν να πείσουν την κοινή γνώμη πως η νεολαία επιλέγει τα «άκρα», είτε την Ακροαριστερά, όπως βαφτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε την Ακροδεξιά, όπως είναι η Χρυσή Αυγή, αποδίδοντας εκεί την ανοδική πορεία των δύο κομμάτων. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, οι νέοι, στην πλειονότητά τους, δεν ασχολούνται τόσο με την πολιτική. Πώς θα μπορούσε η Αριστερά να πείσει τους νέους να ασχοληθούν με την πολιτική και να γίνουν ενεργά μέλη ενός αριστερού κόμματος; Δεν γνωρίζω ακριβώς το πέρασμα της Χρυσής Αυγής στους νέους, ωστόσο, από τις πληροφορίες που έχω διαβάσει, δεν νομίζω πως η πλειονότητα των νέων υποστηρίζει τη Χ.Α. Αν θυμάμαι καλά, τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στους νέους μέχρι 35 ήταν υψηλότερα από κάθε άλλο κόμμα.

Ο ελληνικός Τύπος ήταν πολύ δημοκρατικός στο παρελθόν, δεν ήταν έτσι. Σήμερα τα κυρίαρχα ΜΜΕ έχουν μετατραπεί σε απόλυτο στυλοβάτη της κρατικής μηχανής

Είναι εξαιρετικά ανεύθυνη η θεωρία των δύο άκρων. Το ίδιο ανεύθυνοι είναι και αυτοί που επιχειρούν να την προωθήσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναδειχθεί σε μεγάλη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα, είναι μάλιστα το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της χώρας, πώς είναι δυνατόν να συγκρίνεται με μια χούφτα φασίστες -ανοιχτά φασίστες- που υποστηρίζονται από τον κρατικό μηχανισμό; Τα κυρίαρχα ΜΜΕ στην Ελλάδα έχουν εκφυλιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τα τελευταία 4-5 χρόνια. Ο ελληνικός Τύπος ήταν πολύ δημοκρατικός στο παρελθόν, δεν ήταν έτσι. Σήμερα τα κυρίαρχα ΜΜΕ έχουν μετατραπεί σε απόλυτο στυλοβάτη της κρατικής μηχανής. Είναι κρίμα, πρέπει να το παλέψουμε. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ είναι πια όχι μόνο προκατειλημμένα, αλλά και ανεύθυνα σε ό,τι αφορά το τι διαδίδουν. Μετά από τρία χρόνια προγραμμάτων λιτότητας, ο ευρωπαϊκός Νότος δείχνει σημάδια κοινωνικής κατάρρευσης. Ωστόσο, οι ισχυρές χώρες της Ε.Ε. επιμένουν πως ο μόνος δρόμος είναι η λιτότητα. Θεωρείτε πως η επιμονή τους αυτή εξυπηρετεί μονάχα τα συμφέροντά τους ή είναι θέμα ιδεολογίας; Νομίζω πως τα μέτρα λιτότητας δεν έχουν αγγίξει ακόμη τη Γερμανία. Αυτή είναι η ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης, η χώρα-κλειδί. Όταν η λιτότητα χτυπήσει επί πραγματικού τη Γερμανία, τότε είναι που οι πολιτικές λιτότητας θα δοκιμαστούν. Αυτήν τη στιγμή οι τράπεζες της Γερμανίας, έχοντας τη στήριξη και των γαλλικών τραπεζών, επιμένουν στις πολιτικές λιτότητας, καθώς είναι εξαιρετικά «μπλεγμένες» στα οικονομικά των χωρών του Νότου, οπότε δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η επιμονή τους στη λιτότητα. Το κύριο ερώτημα είναι «ποιος κρίκος της αλυσίδας θα είναι αυτός που θα σπάσει πρώτος;». Αν μία χώρα σπάσει τα δεσμά της λιτότητας και ξεφύγει, τότε όλο αυτό το οικοδόμημα από τρα-

πουλόχαρτα θα καταρρεύσει. Το θέμα είναι πού θα συμβεί. Στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Ιταλία, στην Ελλάδα; Δεν το ξέρουμε ακόμη, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Θεωρείτε πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σπάσει αυτή την αλυσίδα; Το ελπίζω. Πολλοί από εμάς στην Ευρώπη ελπίζουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το κόμμα που θα επιφέρει την αλλαγή στην Ευρώπη, αλλά, για να το κάνει αυτό, πρέπει να έχει ένα πολύ σαφές και καθορισμένο πρόγραμμα. Δεν είμαι από αυτούς που θεωρούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να «τα σπάσει» με την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι τέτοιο θα ήταν βλακώδες. Ωστόσο, νομίζω πως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει έτοιμες τις δικές του εναλλακτικές κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές και να προκαλέσει την Ε.Ε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αποβάλει, «να ξεφορτωθεί» την Ελλάδα επειδή διαφωνεί με τις πολιτικές της. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση και εφαρμόσει τις εναλλακτικές πολιτικές του, ο αντίκτυπος θα είναι τεράστιος και θα συμπαρασύρει ολόκληρη την Ευρώπη. Η Ε.Ε. είναι μια ένωση τραπεζιτών, και άρα θα υπάρξουν τεράστιες πιέσεις για να μην εφαρμοστούν κοινωνικές πολιτικές που θα βοηθήσουν τον κόσμο. Νομίζω πως μια ενδεχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αντισταθεί σθεναρά στις πιέσεις αυτές. Ο μόνος

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση και εφαρμόσει τις εναλλακτικές πολιτικές του, ο αντίκτυπος θα είναι τεράστιος και θα συμπαρασύρει ολόκληρη την Ευρώπη

τρόπος αντίστασης είναι μέσω μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων. Οι εικόνες που έρχονται από τις διαδηλώσεις, κυρίως από τη γειτονική Τουρκία, αλλά και από αυτές στο Κάιρο της Αιγύπτου, μοιάζουν αρκετά οικείες. Μοιάζουν οικείες και στη δυτική Ευρώπη; Νομίζω πως η Μέση Ανατολή διαφέρει κατά πολύ από την Ευρώπη, είναι περίπλοκη κατάσταση. Όλες οι ελπίδες που γεννήθηκαν με την Αραβική Άνοιξη δεν υπάρχουν πια. Η Αίγυπτος τελεί υπό στρατιωτικό καθεστώς, η Συρία βρίσκεται εν μέσω ενός πολύ παράξενου πολέμου, τα κινήματα έχουν σωπάσει, οι ένοπλες ομάδες αλωνίζουν, οι μεγάλες δυνάμεις εμπλέκονται, δεν είναι καλή η κατάσταση. Και αν παίρνουμε ένα μάθημα, αυτό είναι πως η άνοιξη, ως εποχή, διαρκεί πολύ λίγο. Πόσο εύκολο είναι να διαλέξουμε ανάμεσα σε μια κοσμική δικτατορία και σε μια ισλαμική κοινοβουλευτική δημοκρατία; Κατά τη γνώμη μου, η κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο λειτούργησε ανόητα και έκανε πολλά λάθη προκαλώντας τον θυμό του κόσμου. Όμως, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, αυτό που κατάφεραν αυτοί που διαδήλωναν κατά της Αδελφότητας, ήταν να παραδώσουν την εξουσία στον στρατό. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα προοδευτικό. Έπρεπε να δημιουργήσουν έναν θεσμό ο οποίος θα συναγωνιζόταν την Αδελφότητα και να τους αντιμετωπίσουν πολιτικά και εκλογικά. Η επέμβαση του στρατού δεν έλυσε το πρόβλημα στην Αίγυπτο. Θα μιλήσετε σε πολλούς νέους ανθρώπους στο 2ο Φεστιβάλ των νέων ΣΥΡΙΖΑ. Τι θα τους συμβουλεύσετε; Θα τους τα πω από κοντά στο Φεστιβάλ. Ας το αφήσουμε για έκπληξη...

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Όταν πριν από τέσσερις εβδομάδες ο Τζόρτζ Κάπλαν έγραφε ένα άρθρο με τίτλο «μέχρι πού θα φτάσει η μπλόφα Ομπάμα» αναφορικά με το χτύπημα στη Συρία, δεν βρήκε ιδιαίτερη ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό. Για την ακρίβεια αρκετοί ήσαν εκείνοι που έσπευσαν να προδικάσουν την ατυχή γνωμάτευση του γνωστού αναλυτή και την πρώτη μεγάλη γκάφα του Stratfor. Τελικώς ο Κάπλαν δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος. Ο Ομπάμα δεν χτύπησε και ο Κάπλαν επανήλθε την προηγούμενη εβδομάδα κάνοντας λόγο για ένα καλά μελετημένο σχέδιο που πέρα από την απεμπλοκή μέσω της οδού των χημικών, δημιουργεί προϋποθέσεις για επαναχάραξη σχέσεων, και στρατηγικών ισορροπιών στον χάρτη της Μέσης Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Ασίας. Ο Ομπάμα αδιαμφισβήτητα βγαίνει νικητής και με πολλές δάφνες από το εγχείρημα της διπλωματικής προσέγγισης και ειρηνικής επίλυσης του ζητήματος. Οι όποιες επιφυλάξεις υπήρχαν και σχετίζοταν με την επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος εξανεμίζονται μπρος στο ειδικό βάρος του αποτελέσματος. Κερδισμένοι λίγο ή πολύ εμφανίζονται όλοι. Από τη Δαμασκό μέχρι τη Μόσχα κι από την Ουάσιγκτον μέχρι την Τεχεράνη. Οι μεγάλοι χαμένοι σίγουρα είναι δύο. Η Τουρκία και το Ισραήλ. Η πρώτη φρόντισε να καταστήσει σαφή τα σημάδια δυσαρέσκειάς της προς τους χειρισμούς του Ομπάμα, καταρρίπτοντας το μαχητικό ελικόπτερο των δυνάμεων του Άσαντ εντός του εναέριου χώρου της Συρίας. Η ενέργεια υποδεικνύει διπλωματική μικρότητα και αδυναμία ή απλώς άρνηση αποδοχής των νέων δεδομένων. Το Ισραήλ και ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου βρέθηκαν στην «ουρά» μαζί με άλλους να περιμένουν πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα και τους χειρισμούς της Ουάσιγκτον. Οι επιλογές Ομπάμα απέχουν έτη φωτός από την εξέλιξη που θα επιθυμούσε το Τελ Αβίβ. Μπορεί μέσα από διαρροές στον Τύπο να εκφράστηκε η δυσαρέσκεια της ισραηλινής πλευράς, ωστόσο ο κ. Νετανιάχου σε αντίθεση με τον Τ. Ερντογάν καμουφλάρισε την πικρία του και εναρμονίστηκε δημοσίως με τους χειρισμούς του Αμερικανού προέδρου. Με άρθρο του διευθυντή της εφημερίδας «Χααρέτζ», ο Νετανιάχου φωτογραφίζεται ως ένας από τους ηττημένους της υπόθεσης της Συρίας, διότι δεν κατάλαβε ποτέ πως η καταστροφή των χημικών είναι πρωτίστως προς όφελος του Ισραήλ, ενώ κάνει λόγο για αδυναμία κατανόησης της στρατηγικής του Αμερικανού προέδρου που ανοίγει νέους ορίζοντες στο θέμα ασφάλειας και του Ισραήλ.

Από την μπλόφα του Ομπάμα στη διαμόρφωση νέων σχέσεων στη Μέση Ανατολή

Σε διπλωματικό επίπεδο ο Ομπάμα κέρδισε. Η νέα σελίδα που άνοιξε έχει ακόμα αρκετά κεφάλαια, οι σελίδες των οποίων παραμένουν κενές για των ώρα. Σύντομα όμως θα υπάρξουν αρκετές ανατροπές στις σχέσεις με χώρες και πρόσωπα της περιοχής. Στη Συρία ο Άσαντ δηλώνει νικητής. Τώρα πόσο νικητής μπορεί να είναι κάποιος που ο χρόνος παραμονής του αποτελεί αντικείμενο συζήτησης μεταξύ Ουάσιγκτον, Τεχεράνης και Μόσχας, είναι ένα θέμα που ο ίδιος θα πρέπει να διαχειριστεί. Τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η προσέγγιση των τριών αυτών δυνάμεων (με τις όποιες επιφυλάξεις μπορεί να εκφράζονται) έφεραν στην επιφάνεια το άγχος και την ανασφάλεια που δημιούργησε στις τάξεις των ένοπλων ισλαμιστών της Συρίας. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες από Βορειοανατολικό μέτωπο η γνωστή από το Ιράκ οργάνωση ISIS (Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Ανατολής), που συνδέεται με την Αλ Κάιντα της Μέσης Ανατολής και δραστηριοποιείται και στη Συρία από την έναρξη του εμφυλίου, προχώρησε σε μια κίνηση που ουδείς είχε προβλέψει. Η οργάνωση, αφού εκμεταλλεύτηκε τη συμφωνία για τα χημικά μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας, Ιράν προχώρησε σε μια επικοινωνιακή αντεπίθεση κατηγορώντας συλλήβδην τη διεθνή κοινότητα ότι στέκει πίσω από τη σκιά του σιιτικού επεκτατισμού. Αρχικά υποτιμήθηκαν οι επικοινωνιακές τους δυνατότητες και το βάρος των ξένων υπηρεσιών που είχαν επιφορτιστεί με τη συλλογή πληροφοριών για τη δράση τους περιοριζόταν στον εξοπλισμό τους και στις σχέσεις με άλλα παρακλάδια της Αλ Κάιντα ή της διεθνούς Τζιχάντ. Στις 16 του Σεπτέμβρη, όμως, ένα ακατανόητο σε πρώτη φάση κύμα φυγής μαχητών από τις τάξεις του FSA (Απελευθερωτικού Στρατού της Συ-

ρίας) προς τις δυνάμεις της Αλ Κάιντα, έπιασε στον ύπνο δυτικές και ανατολικές μυστικές υπηρεσίες που προσπαθούσαν να καταλάβουν και να εξηγήσουν τη γιγάντωση των ακραίων ισλαμικών οργανώσεων. Το φαινόμενο κορυφώθηκε στις 18 του μήνα με την επίθεση από τις δυνάμεις του ISIS στα βόρεια του Χαλεπίου στην επαρχιακή πόλη Αζάζ. Πρόκειται για στρατηγικού χαρακτήρα περιοχή, αφού βρίσκεται σχεδόν επάνω στα σύνορα με την Τουρκία και όποιος ελέγχει το πέρασμα ελέγχει και τις προμήθειες, τα πυρομαχικά και ό,τι άλλο. Το ερώτημα που τέθηκε ήταν αν Αλ Κάιντα ξεκίνησε πόλεμο με τους αντάρτες στη Συρία. Μέχρι και τα μεσάνυχτα της Πέμπτης οι αντάρτες βρίσκονταν σε διαπραγματεύσεις με την ηγεσία των δυνάμεων της Αλ Καίντα στο Αζάζ ώστε να παραδώσουν ξανά την περιοχή, στην αντιπολίτευση, αλλιώς θα ξεκινούσαν επίθεση για την ανακατάληψή

της, κάτι το οποίο συνέβη τελικώς τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής. Οι ισλαμιστές σε μια συμβολική κίνηση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης κατάληψης της πόλης επιτέθηκαν στο κέντρο Τύπου, το οποίο και κατέστρεψαν, ενώ εκτέλεσαν και τους Ομάρ Χαντούλι και Χάζεμ Αζίζι, ακτιβιστές της συριακής αντιπολίτευσης γνωστούς διεθνώς για την κριτική στάση που κράτησαν προς όλες τις πλευρές αλλά και την υποστήριξή τους στο έργο των ξένων ανταποκριτών στην περιοχή. Η συριακή αντιπολίτευση για μια ακόμα φορά ηττάται από τον ίδιο της τον εαυτό και τις επιλογές της. Ακόμα κι αν συμφωνήσουν σε μια εκεχειρία γνωρίζουν ότι στόχος των ισλαμιστών είναι η δημιουργία ενός σουνιτικού τόξου από το Ιράκ μέχρι την Τουρκία. Η κατεύθυνση στην οποία κινείται ο Αμερικανός πρόεδρος, είναι η μόνη οδός που ίσως να οδηγήσει σε

μια αποκλιμάκωση. Γι’ αυτό θα χρειαστούν θυσίες από όλους. Το Ιράκ θα πρέπει να πολεμήσει την οργάνωση ISIS στα σύνορα με τη Συρία, η Ρωσία να περιορίσει τη στήριξη στο καθεστώς Άσαντ στην επαρχία, το Ιράν να κρατήσει εκτός Συρίας τη Χεζμπολάχ και ο Άσαντ να παραιτηθεί δίχως άλλες διαπραγματεύσεις όταν η συριακή αντιπολίτευση συρθεί σε μια εκεχειρία. Κάπως έτσι ορίζεται το πλαίσιο για αποκλιμάκωση στη Συρία. Μόνο που αυτό είναι το ιδανικό. Όταν όμως έχεις να κάνεις με τόσους πολλούς παίκτες και συμφέροντα, χρειάζεται μαεστρία και προπαντός τύχη. Όπως είπε και ο Κάπλαν, μπορεί να μπλοφάρεις για να μπερδέψεις τους παίχτες όμως αυτό θα συμβεί μόνο μία φορά. Πλέον είναι η στιγμή της ειλικρίνειας κι εφόσον αυτή εκφραστεί από όλους τους εμπλεκόμενους, τότε ίσως και να αποφευχθεί το χειρότερο για τη Συρία που δεν είναι άλλο από τον διαμελισμό της χώρας.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ n.kyriakidis@avgi.gr

ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΣΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΛΙΠΟΤΑΞΙΑ

Αποχαιρέτα την (ευρωπαϊκή) σοσιαλδημοκρατία που χάνεις... Για πολλούς ήταν ένα «φαινόμενο», για άλλους ένας ψευδεπίγραφος αυτοπροσδιορισμός. Είναι πάντως αλήθεια ότι πίσω από τον όρο «ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία» υπάρχει μια μεγάλη «αφήγηση»: κράτος πρόνοιας, προτεραιότητα στη δημόσια Υγεία-Παιδεία, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, φιλεργατικές νομοθεσίες, προστασία του περιβάλλοντος, προαγωγή του πολιτισμού, κοινωνική πρόοδος, πολιτικές ελευθερίες, δημοκρατία. Όλα όμως στο πλαίσιο της αμιγώς καπιταλιστικής οικονομίας. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, ο όρος sozialstaat (κοινωνικό κράτος) χρησιμοποιείται στα γερμανικά για να περιγράψει τα κρατικά προγράμματα κοινωνικής υποστήριξης των ασθενέστερων. Στον 20ό αιώνα, ιδιαίτερα μετά τον Β’ Π.Π., οι κυβερνητικές πολιτικές παρέμβασης και ρύθμισης της αναδιανομής του πλούτου με βάση κοινωνικά κριτήρια ταυτίστηκαν με τον αγγλικό όρο welfare state (κράτος πρόνοιας).

Στροφή 180 μοιρών Σε εκείνη την περίοδο, όταν ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας οικονομικής σκέψης, υιοθετώντας τη μαρξιστική ανάλυση, ανέδειξε την κυρίαρχη ευθύνη του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού των μονοπωλίων στην άνοδο του φασισμού και στο ξέσπασμα του πολέμου, η σοσιαλδημοκρατία βρήκε γόνιμο έδαφος στην Ευρώπη και ευδοκίμησε. Η άνοδός της συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία καπιταλιστικών κοινωνιών, όπου οι ταξικοί διαχωρισμοί απέκτησαν ηπιότερα χαρακτηριστικά. Κοινωνίες που βασίζονταν σε έναν συνδυασμό προσφοράς κοινωφελών υπηρεσιών από το κράτος και στον σεβασμό των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών του πολίτη. Ήταν βέβαια μια εποχή σταθερής ανάπτυξης που «τροφοδοτούνταν» απ’ τη μηχανή της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης. Μια εποχή που σήμερα συντηρεί τη νοσταλγία για τις ανέφελες ημέρες της σταθερής δουλειάς, του κατοχυρωμένου 8ώρου, της «κοινωνικής γαλήνης», αλλά ανήκει πια στη σφαίρα της ιστορικής μελέτης. Η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα στην Ευρώπη έχει προ πολλού κάνει στροφή 180 μοιρών. Η νίκη του «πακέτου» Δεξιάς - Ακροδεξιάς στις πρόσφατες εκλογές στη Νορβηγία, μια χώρα που όπως και οι υπόλοιπες σκανδιναβικές αντιπροσωπεύουν την επιτομή του ευρωπαϊκού σοσιαλδημοκρατικού μοντέλου κοινωνικής οργάνωσης, προκάλεσε αν όχι σοκ, σίγουρα μια δυσάρεστη έκπληξη. Ο συμβολισμός στη συγκυρία της εποχής είναι μεγάλος. Η ήττα των Νορβηγών σοσιαλδημοκρατών - δύο χρόνια μετά την ακροδεξιά «αποκάλυψη» του μακελάρη Μπρέιβικ- μοιάζει να επιβεβαιώνει αυτό που αποτελεί εδώ και καιρό κοινή αίσθηση. Η άλλοτε πρωτοπόρος και κραταιά εναλλακτική πρόταση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, αποτρα-

βιέται στην άκρη φορτωμένη με εκλογική φθορά, ιδεολογικό μαρασμό και, το κυριότερο, βλέποντας την επιρροή και την αίγλη της να καταρρέουν στις δοκιμαζόμενες ευρωπαϊκές κοινωνίες.

«Λογιστικό αδιέξοδο» Το 2002, οι σοσιαλδημοκράτες βρίσκονταν στην εξουσία σε 15 χώρες της Ε.Ε. Σήμερα, που η οικονομική κρίση βγάζει στον αφρό όλα τα κοινωνικά, ηθικά και περιβαλλοντικά αδιέξοδα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, τα σοσιαλδημοκρατικά κυβερνητικά σχήματα αποτελούν μια ισχνή μειοψηφία - μόλις πέντε. Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια θεωρητική συζήτηση που εστιάζει στο κατά πόσο το ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο ήταν -και είναι- βιώσιμο στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Στη βάση του σχετικού προβληματισμού, υπάρχουν αναλυτές που υποστηρίζουν ότι οι απαρχές της κρίσης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας ανάγονται στις αρχές, ήδη, της δεκαετίας του ‘70, όταν το ξέσπασμα της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης και η εγκατάλειψη του συστήματος ισοτιμιών του Μπρέτον Γουντς άρχισαν να αποδυναμώνουν το κορπορατίστικο μοντέλο παραγωγής της μεταπολεμικής περιόδου στη Δύση. Άλλοι καθοριστικοί παράγοντες, που κατά την ανάλυσή τους κατέστησαν μη βιώσιμο το σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο, ήταν η γήρανση του πληθυσμού, η σταδιακή μείωση της απόδοσης των κεφαλαιαγορών, η αύξηση του κόστους των εμπορευμάτων, η αύξηση των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: είναι η κρίση της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας το αποτέλεσμα ενός λογιστικού αδιεξόδου, η νομοτελειακή κατάληξη της οικονομικής παρακμής του συστήματος ή μια ξεκάθαρη, απόλυτα συνειδητή πολιτική επιλογή όσων κατεύθυναν τις τύχες της στην προ κρίσης περίοδο;

Ο τρίτος δρόμος προς τον... νεοφιλελευθερισμό Τα δεδομένα συγκλίνουν σαφώς προς τη δεύτερη υπόθεση. Την περασμένη άνοιξη, με άρθρο του στο βρετανικό πολιτικό περιοδικό New Statesman, o Τόνι Μπλερ δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολιών για τις επιλογές που έγιναν και θα πρέπει να γίνουν στο στρατόπεδο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας: «Οι Εργατικοί πρέπει να ψάξουν για απαντήσεις, κι όχι απλά να φιλοδοξούν να γίνουν η αποθήκη για τον θυμό του κόσμου. Τα συστήματα που δημιουργήσαμε μετά το 1945 πρέπει να αλλάξουν ριζικά», έγραφε ο πρώην ηγέτης των «νέων» Εργατικών. Χρειάζονταν όμως το «αναθεωρητικό» λογίδριο του Μπλερ ώστε να βεβαιωθεί κι ο πιο δύσπιστος των δύσπιστων για την ιδεολογική λιποταξία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας; Όπως χαρακτηριστικά έγραψε σε πρόσφατο σχόλιό του ο πρώην διευθυ-

ντής της Le Monde Diplomatique, καθηγητής σήμερα της Θεωρίας της Επικοινωνίας στο παρισινό πανεπιστήμιο PariVII, Ιγνάσιο Ραμονέ, για τους σοσιαλιστές ηγέτες της Ευρώπης, η αποκήρυξη των θεμελιωδών αρχών της σοσιαλδημοκρατίας, έγινε με τον χρόνο μια συνήθεια. «Οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες ήταν εκείνοι που αποφάσισαν πριν πολλά χρόνια να ανοίξουν τον χορό των ιδιωτικοποιήσεων. Να απαιτήσουν περικοπές στους προϋπολογισμούς σε βάρος των πολιτών, να ζητήσουν αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης, να διαλύσουν τον δημόσιο τομέα ενώ πίεζαν για γιγάντιες εταιρικές συγχωνεύσεις, δείχνοντας παράλληλα την εύνοιά τους στις τράπεζες», γράφει ο Ραμονέ και συμπληρώνει: «Σταδιακά μεταλάχθηκαν δίχως τύψεις σε σοσιαλ-νεοφιλελεύθερους, εγκαταλείποντας προτεραιότητες και δεδομένους στόχους που αποτελούν κομμάτι του ιδεολογικού DNA τους, όπως την πλήρη απασχόληση, την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων, την ανάπτυξη του δημόσιου τομέα, την εξάλειψη της πείνας και της φτώχειας»...

Το ναυάγιο Η οικονομική κρίση στην Ευρώπη «ξέβρασε» και την κρίση ταυτότητας που σοβούσε εδώ και καιρό στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, υποστηρίζουν αρκετοί. Μια κρίση που δεν αντιμετωπίζεται -όπως νομίζει η ελίτ της «ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς» στην Αθήνα- με καλύτερο πολιτικό μάρκετινγκ, φύλλα ελιάς αντί για... πράσινο ήλιο, λάιτ ρητορική, «διακηρύξεις προσωπικοτήτων» ή, ακόμα χειρότερα, με την υιοθέτηση μιας ελαφρά διαφοροποιημένης ατζέντας σε σχέση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που σαρώνουν την Ευρώπη από Βορρά προς Νότο. Η «σύγχρονη» ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στοιχίζεται σήμερα πίσω από τον θεματοφύλακα του νεοφιλελευθερισμού Μπαρόζο, δίχως ηγεσία, οργάνωση, ιδέες, δόγμα, πολιτικό προσανατολισμό, το κυριότερο όμως δίχως το όραμα μιας νέας κοινωνικής ουτοπίας. Δεν τολμά καν να πάει κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα του ηδονισμού που προπαγανδίζουν ασύστολα η ανηλεής διαφήμιση και τα ΜΜΕ. Όπως υπογραμμίζει ο Ραμονέ, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί πια να προσελκύσει τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων που έχουν πέσει θύματα του βάναυσου μεταβιομηχανικού κόσμου της παγκοσμιοποίησης. Δεν μπορεί πια να μιλήσει «στις μάζες των αναλώσιμων εργαζομένων, στους νέους φτωχούς των πόλεων, στους κοινωνικά αποκλεισμένους, σ’ όσους συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα και βρίσκονται ακόμα σε παραγωγική ηλικία, στους νέους που κινδυνεύουν απ’ την ανεργία, στις οικογένειες της μεσαίας τάξης που απειλούνται από την ανέχεια, σε όλες τις ομάδες των κολασμένων του νεοφιλελεύθερου σοκ»...

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ

ΓΡΑΜΜΑΤΑ&ΤΕΧΝΕΣ

Προβλέψιμα «απρόβλεπτα» στις όχθες του Ιλισού «Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια...» έλεγε το παλιό τραγούδι. Μόνο που στην περίπτωση του έργου της επέκτασης της Εθνικής Πινακοθήκης δεν θα τα κάνει «συντρίμμια κομμάτια» ο βοριάς, αλλά ο ποταμός Ιλισός ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗ

Δεν είχαν ακόμη κοπάσει οι πανηγυρισμοί για τη «νέα» Εθνική Πινακοθήκη και, μόλις εγκαταστάθηκε ο εργολάβος του έργου, άρχισαν να αναβλύζουν τα πρώτα, ιδιαίτερα σοβαρά, προβλήματα: διαπιστώθηκε ότι η στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα δεν βρίσκεται εκεί που τον υπολόγιζαν οι μελέτες (αρχιτεκτονική, στατική κ.λπ.) αλλά... οκτώ μέτρα ψηλότερα! Τι ακριβώς συνέβη και «φούσκω-

σαν» τα νερά του Ιλισού, πάνω στην κοίτη του οποίου είναι χτισμένη η Πινακοθήκη; Η γεωτεχνική μελέτη πάνω στην οποία βασίστηκε όλος ο σχεδιασμός της επέκτασης ανατέθηκε στις 21.09.2001 και εγκρίθηκε στις 20.05.2002, δηλαδή επτά ολόκληρα χρόνια πριν την έγκριση της αρχιτεκτονικής, στατικής και Η/Μ μελέτης εφαρμογής (29.05.2009), οπότε ήταν πλέον παντελώς ανεπίκαιρη. Όπως αναφέρει στην εισηγητική έκθεσή της προς το Τεχνικό Συμβούλιο του

ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

ΥΠΠΟ, με ημερομηνία 30.07.2013, η αναπληρώτρια προϊσταμένη του Τμήματος Έργων της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Νεότερων και Σύγχρονων Μνημείων, «το αποτέλεσμα της γεωτεχνικής έρευνας έθετε τον υδροφόρο ορίζοντα στη θέση κατασκευής του νέου υπόγειου κτηρίου Γ σε βάθος 18,05 μ. από τη στάθμη του φυσικού εδάφους (απόλυτο υψόμετρο 100,40 μ.). Σύμφωνα με την παράμετρο αυτή, σχεδιάστηκε η προσωρινή αντιστήριξη των κατακόρυφων πρανών μεγίστου ύψους 16 μ. Έτσι, στην ενδεικτική ακόλουθη τομή του έργου, η στάθμη υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα βρισκόταν κάτω από τη θεμελίωση του κτηρίου». Την ίδια περίοδο που συντασσόταν η γεωτεχνική μελέτη, όμως, τα έργα κατασκευής του μετρό στον Ευαγγελισμό, κατά τη διάρκεια των οποίων γινόταν απάντληση υδάτων, είχαν ως συνέπεια να έχει κατέβει σημαντικά ο υδροφόρος ορίζοντας. Μέσα σε μία δεκαετία επανήλθε στο αρχικό του ύψος, δεδομένης και της φύσης του εδάφους. Γνώστες του χώρου των κατασκευών ισχυρίζονται μάλιστα ότι, στην πραγματικότητα, γεωτρήσεις δεν έγιναν ποτέ, καθώς χρησιμοποιήθηκαν οι ήδη έτοιμες εδαφοτεχνικές μελέτες του μετρό! Ανεξαρτήτως αυτού, θα πρέπει να σημειώσουμε πως, μολονότι η ύπαρξη της κοίτης ενός ποταμού κάτω από τα θεμέλια της Πινακοθήκης ήταν γνωστή σε όλους, και από προβλήματα που είχε χρειαστεί να αντιμετωπιστούν κατά την κατασκευή άλλων κτηρίων στην περιοχή, ουδείς εκ των μελετητών, και κυρίως η αναθέτουσα αρχή, το ΥΠΠΟ, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να επιβεβαιώσει τα ευρήματα της αρχικής γεωτεχνικής μελέτης, μολονότι ο νόμος επιβάλλει τα σχετικά στοιχεία να είναι επικαιροποιημένα. Φαίνεται πως ο μόνος που σκέφτηκε να επιβεβαιώσει τα στοιχεία της γεωτεχνικής μελέτης ήταν ο μειοδότης κατασκευαστής, δηλαδή η εταιρεία «Τομή» ΑΒΕΤΕ, κύρια θυγατρική εταιρεία της ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ, αφού πρώτα

υπέγραψε σύμβαση με το ΥΠΠΟ στις 04.04.2013 (ο διαγωνισμός είχε διεξαχθεί στις 30.11.2012). Αν μάλιστα ισχύουν οι πληροφορίες (Ελευθεροτυπία, 18.09.2013) ότι πριν την έναρξη του έργου έγιναν δειγματοληπτικές γεωτρήσεις («καρότα»), προκειμένου να διαπιστωθεί το ύψος των υδάτων, οι οποίες δεν έδειξαν τίποτε, καθώς μάλλον έπεσαν σε βράχο, τότε δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει την... προνοητικότητα και τη λογική σκέψη της μειοδότριας εταιρείας... Πριν ακόμη διενεργήσει ερευνητικές τομές για την αποτύπωση των θεμελίων των υφισταμένων κτηρίων, όπως προβλέπεται από τις συμβατικές του υποχρεώσεις, «ο Ανάδοχος εκτέλεσε δύο νέες γεωτρήσεις με σκοπό την επιβεβαίωση του υδροφόρου ορίζοντα. Οι γεωτρήσεις αυτές έγιναν», σημειώνεται στην έκθεση, «εντός του μελλοντικού περιγράμματος του μελλοντικού κτηρίου Γ» και «επέδειξαν σταθερά τη στάθμη περί τα -7,50 μ. από τη στάθμη του φυσικού εδάφους (99,60 μ.) Η νέα αυτή παράμετρος τοποθετεί πλέον το κτήριο Γ κατά το ήμισυ περίπου του ύψους του εντός του υδροφόρου ορίζοντα». Τι σημαίνει αυτή η ανατροπή για ένα πολυδιαφημισμένο έργο, κόστους 45 εκ. ευρώ, το οποίο χρηματοδοτείται με 32 εκ. από το ΕΣΠΑ (τα άλλα 13 εκ. αποτελούν δωρεά του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος και αφορούν την ανακατασκευή του κτηρίου Β, που με τα έως τώρα δεδομένα δεν επηρεάζεται) και οφείλει να ολοκληρωθεί εντός του 2015, μέσα σε ασφυκτικές, για τα ελληνικά δεδομένα, προθεσμίες; Η «απρόβλεπτη αυτή συνθήκη», σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση στο Τ.Σ. του ΥΠΠΟ, «μεταβάλλει σημαντικά τις παραδοχές για την εκπόνηση της στατικής μελέτης του κτηρίου, αλλά και τη μελέτη της προσωρινής αντιστήριξης». Όλα αυτά επιβάλλουν, καταλήγει η έκθεση, την «τροποποίηση τουλάχιστον της στατικής μελέτης θεμελίωσης για τη διαστασιολόγηση των στοιχείων της εξαρχής και τον έλεγχο των υπόλοι-

πων στοιχείων», ενώ πιθανολογείται η δημιουργία μόνιμων αντλιοστασίων στον περιβάλλοντα χώρο. Κατόπιν αυτών, η έκθεση εισηγείται «την ανάθεση της σύνταξής της στην ανάδοχο εταιρεία Τομή ΑΒΕΤΕ». Σειρά αναπάντητων, μέχρις στιγμής, ερωτημάτων προκύπτει από όσα διαλαμβάνονται στην παραπάνω έκθεση. Κατ’ αρχάς, μόνο «απρόβλεπτη» δεν ήταν η εξέλιξη αυτή, απόδειξη το γεγονός ότι το πρώτο που έκανε ο μειοδότης ήταν να ερευνήσει τη στάθμη των υδάτων. Άρα ήταν σε θέση να το προβλέψει. Το γιατί η γεωτεχνική μελέτη επικαιροποιήθηκε, και μάλιστα αυτοβούλως, μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού και όχι κατά τη φάση της μελέτης, όπως προβλέπεται, αποτελεί ένα πρώτο ερώτημα που καλείται να απαντήσει το ΥΠΠΟ. Δεύτερον, η τροποποίηση της στατικής μελέτης, υπ’ αυτές τις συνθήκες, συμπαρασύρει αναγκαστικά την αρχιτεκτονική και την Η/Μ μελέτες, αφού θα έχουμε να κάνουμε με ένα κτήριο κατά το ήμισυ μέσα στο νερό, άρα με διαφορετικό πάχος τοίχων, στεγανώσεις κ.ά. Κάτι τέτοιο πιθανότατα θα εκτοξεύσει το κόστος σε μεγάλα ύψη. Ήδη τα ποσά που ακούγονται κυμαίνονται από το καθησυχαστικό ένα-δυο εκ. ευρώ που διακινούν κύκλοι του ΥΠΠΟ μέχρι το αστρονομικό ποσό των 15 εκ. που εκτιμούν άνθρωποι της αγοράς. Πάντως στην έκθεση της ΔΑΝΣΜ δεν γίνεται η παραμικρή εκτίμηση περί αυτού. Βρισκόμαστε, λοιπόν, για άλλη μια φορά, μπροστά στην κλασική συνταγή που δημιουργεί υπερβάσεις χρονοδιαγραμμάτων και προϋπολογισμών; Το Τεχνικό Συμβούλιο του ΥΠΠΟ ανέβαλε τη λήψη απόφασης για την ανάθεση της τροποποίησης, προκειμένου να του παρασχεθούν περισσότερα στοιχεία. Το ΥΠΠΟ οφείλει, πριν από οποιαδήποτε άλλη απόφαση, να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις και να καταλογίσει ευθύνες (και το αναλογούν κόστος) εκεί που ανήκουν...

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

Επιτέλους! Επιτέλους! Τι άλλο χρειάζεται να γίνει ώστε να αντιληφθεί και να πράξει αναλόγως η ευρύτατη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ότι η δημοκρατία στη χώρα μας βρίσκεται υπό απηνή διωγμό; Αδιαφόρησε -αυτή η ευρύτατη πλειοψηφία, όσο πικρό κι αν ακούγεται- για τους ξυλοδαρμούς των μεταναστών, για τα μαχαιρώματα κατά συρροή, κατ’ επάγγελμα και κατ’ εξακολούθηση σε ανθρώπους που η αγριότητα της παγκοσμιοποίησης τους έριξε στη χώρα μας, αδιαφόρησε για τους νεκρούς μετανάστες από ξύλο ή από λεπίδι ή από υπερβολική δόση καθαρής αστυνομίας και να που φτάσαμε στο θανατηφόρο μαχαίρωμα από χρυσαυγίτικο χέρι του 34χρονου Παύλου Φύσσα. Και όχι μόνο αδιαφόρησε αυτή η ευρύτατη πλειοψηφία στους ολοένα και διευρυνόμενους (κάτι που τρομακτικά συνεχίζεται) θυλάκους του εκτρωματικού ιδεολογήματος του ναζισμού, αλλά και άφησε μεγάλο (ολοένα και μεγαλύτερο, φευ) τμήμα της να ενθυλακωθεί σ’ αυτούς υποκύπτοντας στη γελοιότητα του τάχα μου αντισυστημικού λόγου της Χρυσής Αυγής, υπό τους κλαυθμούς όσων υπερασπίζονται παντί τρόπω τη γενική και συμπαγή ιδέα ενός μυγιάγγιχτου λαού που δεν φταίει ποτέ, αλλά παρασύρεται από το «κακό» και «ανάλγητο» σύστημα. Και τώρα; Τι θα πει και, προπαντός, τι θα πράξει αυτή η άμωμη (κι ας διατήρησε εξαιρετικά στενή σχέση ως αντίληψη ζωής και ευτυχίας με τον

Μαμμωνά) πλειοψηφία τώρα που βλέπει σφαγμένο ένα δικό της παιδί (υπό την έννοια μιας στείρας ιθαγένειας) έξω από την πόρτα της; Ένα παιδί βεβαίως που δεν ανήκε στην ευρύτατη πλειοψηφία της χασμώμενης δημοκρατίας, που η ανατρεπτική της διάθεση εξαντλείται στην «Ανατροπή» του Πρετεντέρη, του μόνου ανθρώπου (συγγνώμη, υπάρχουν και αρκετά άλλα είδη ανθρώπου που το κάνουν) ο οποίος καταφέρνει διαρκώς να είναι κατώτερος του εαυτού του και ανώτερος των προσδοκιών του. Αντιθέτως, ο Παύλος Φύσσας ήταν ένας ζωηρός πολίτης: στη μουσική, στην άποψη, στη δράση και προπαντός σ’ αυτή την απόλυτα επαναστατική καθημερινότητα, όπου το σώμα επιμηκύνεται μέχρι τη σκέψη. Και είναι ευάλωτο επειδή γύρω του δεν υπάρχει σώμα Πολιτείας (κοινωνία και κράτος) για να προστατέψει τα πιο ακριβά παιδιά του. Σώμα επιμηκυμένο μέχρι τη σκέψη, σώμα τεντωμένο μέχρι τη μουσική που γίνεται μουσική πράξη, είναι εύκολο να κοπεί. Κι αυτό έγινε το βράδυ της περασμένης Τρίτης, λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα προς Τετάρτη: ένας μαχαιροβγάλτης ναζί της Χρυσής Αυγής με μια μαχαιριά έκοψε για πάντα την τεντωμένη χορδή μιας μουσικής, αφήνοντας λειψή την μπάντα της δημοκρατίας. Λοιπόν; Τι θα κάνει τώρα η άσπιλος κόρη που ονομάζεται «Ευρύτατη Πλειοψηφία» αλλά δεν γνωρίζει κατά πού πέφτουν το Κερατσίνι και η Αμ-

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΝΑΒΟΥΡΗ kostaskanavuris @hotmail.com

Ένας μαχαιροβγάλτης ναζί της Χρυσής Αυγής με μια μαχαιριά έκοψε για πάντα την τεντωμένη χορδή μιας μουσικής, αφήνοντας λειψή την μπάντα της δημοκρατίας. Λοιπόν; Τι θα κάνει τώρα η άσπιλος κόρη που ονομάζεται «Ευρύτατη Πλειοψηφία» αλλά δεν γνωρίζει κατά πού πέφτουν το Κερατσίνι και η Αμφιάλη όπου έγινε το φονικό; Επιτέλους!

φιάλη όπου έγινε το φονικό, δεν γνωρίζει καν ότι υπάρχει και ένα μέρος που το λένε Αμυγδαλέζα κι όπου σαν τα ζώα ταλαιπωρούνται ανθρώπινες υπάρξεις του πουθενά έως θανάτου, ώστε να γίνει πραγματικότητα το πρωτογενές πλεόνασμα ηλιθιότητας και υποταγής που θα μας βγάλει κάποτε στον παράδεισο των αγορών; Επιτέλους! Τι άλλο χρειάζεται ώστε αυτή η ευρύτατη πλειοψηφία να νιώσει ενοχή και να πράξει αναλόγως; Ναι. Να νιώσει ενοχή, κι ας ακούγεται υπερβολικό. Γιατί η ευρύτατη πλειοψηφία είναι που δεν αγανακτεί. Η ευρύτατη πλειοψηφία είναι που αφήνεται στην αναξιοπρέπεια της χειραγώγησης από τα τυφλοκάναλα που την κλέβουν κιόλας κι ύστερα πάει και γίνεται γελοίο θέαμα μαλώνοντας στις ουρές του ΙΚΑ και της Εφορίας, κολλώντας με το σάλιο σύμφωνα πάνω σε φωνήεντα ακατάληπτα απελπισίας, φτύνοντας τα σάπια δόντια μιας ανεπίδοτης οργής επί δικαίους και αδίκους. Αυτή η ίδια ευρύτατη πλειοψηφία που καταθέτει τον οβολό της αδιαφορίας της στο ταμείο της Χρυσής Αυγής και το αίμα της εθελοντικά στη νεκροληψία της Χρυσής Αυγής μόνο για ηλίθιους. Η ευρύτατη πλειοψηφία είναι που δεν νιώθει ότι κινδυνεύει από τους μισοτρελαμένους Παναγιώταρους, από τους αποχαλινωμένους Πάγκαλους, από τους σκοτεινούς Λαζαρίδηδες και Μουρούτηδες και τον πολιτικό τους βραχίονα, που είναι η συγκυβέρνηση

ΔΙΑ-ΔΙΚΤΥΩΜΕΝΟΣ

Metropolis

Ζyzzyva Σίγουρα θα δυσκολευτείτε να το προφέρετε. Το πιθανότερο είναι να μην μπορείτε να το πείτε καθόλου. Όλοι εκτός από τον εκδότη του, τον θαυμαστό πρώην αρχισυντάκτη του πολιτιστικού ένθετου της «Ουάσιγκτον Ποστ», Χάουαρντ Τζάνκερ. Το διμηνιαίο αυτό περιοδικό ασχολείται αποκλειστικά σχεδόν με συγγραφείς και εικαστικούς πριν εκδώσουν βιβλίο ή πριν ακόμη εκθέσουν. «Μ’ ενδιαφέρει η τέχνη εν τη γενέσει της και όχι η όποια καθιέρωση» λέει χαρακτηριστικά ο Τζάνκερ. Εικονοκλάστης μέχρι εκεί που δεν παίρνει, μαζεύει ό,τι ξεχασμένο υλικό υπάρχει από καθιερωμένους καλλιτέχνες και δεν το γνωρίζουν ούτε αυτοί. Το τρέχον τεύχος ξεκινά με τη συνέντευξη του Νταν Ο’Μπράιαν, ποιητή, που τρέχει στα πολεμικά μέτωπα ως ανταποκριτής. Στο άρθρο «Ο υπολογισμός των πιθανοτήτων» εξυφαίνεται το φαινόμενο του νεοναζισμού. Ενώ στο «Τσιάπας - Ζαπατίστας και η ηθική ευκαιρία» αναλύονται οι αρχές ενός εναλλακτικού κοινοτισμού. Η παρουσίαση του τόμου με τη συνολική δουλειά του Τζέιμς Πέρντι συμπληρώνει το προφίλ μιας έκδοσης - κόσμημα.

Όπως προσδιορίζει και τ’ όνομά του, ένα περιοδικό πόλης, με ορίζοντες ανοιχτούς προς το βλέμμα του αύριο. Αρχιτεκτονική διαφυγή, ντιζάιν, πρωτοπορία και ματιά γεμάτη από τον κόσμο των ιδεών, όπως αυτόν του Μάρσαλ Μπέρμαν, που έφυγε πρόσφατα. Μπορούν οι ποικίλες επιφάνειες ενός μνημείου σύγχρονης εφευρετικότητας να μιμηθούν τη φύση; Είναι δυνατό να την ξεπεράσουν; Σε αυτά και άλλα πολύ ενδιαφέροντα απαντά η έκδοση, ενώ δίδεται κύρια έμφαση στην εξπρεσιονιστική φυσιολατρία της αρχιτεκτονικής της Λίνα Μπο Μπάρντι και στη συνέχεια η Μασσαλία ανοίγεται στην Ιστορία μέσα από τα κτίσματά της. Τεύχος που διακηρύσσει τον νέο ανθρωπισμό του δημόσιου χώρου και του έργου που καλείται να παίξει η αρχιτεκτονική πριν καταρρεύσει ο πολιτισμός.

Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Επιτέλους! Τι άλλο πρέπει να γίνει ώστε αυτή η «αγία οικογένεια», που την ευλόγησαν στις εκκλησίες όλα τα χουντικά αποπλύματα και τα παρακρατικά εμέσματα να δει το αίμα στα μαξιλάρια της, να δει πως το αλφαβητάρι των παιδιών της δεν είναι γραμμένο με όνειρο (γιατί της πήρανε τους δασκάλους), αλλά γραμμένο με αίμα (γιατί της φέρανε τους τελειωμένους φασίστες); Τι άλλο πρέπει να γίνει ώστε η ευρύτατη πλειοψηφία να αντιληφθεί ότι τη χώρα δεν την κυβερνούν, την κατέχουν παραδημοκρατικοί, μπροστά στους οποίους ωχριά το παρακράτος των Γκοτζαμάνηδων. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την ίδρυση ενός καθεστώτος που μοιάζει με δημοκρατία, αλλά δεν είναι. Είναι μια παραδημοκρατία που γίνεται ολοένα και πιο ανεξέλεγκτη, ολοένα και πιο αδίστακτη, ολοένα και πιο φονική. Δηλαδή ένα παρακαθεστώς χωρίς θεσμούς, χωρίς κανόνες, μια κατάσταση, άρα, όπου ο πολιτικός τροπισμός κάθε συλλογικότητας, είτε εντεταλμένης είτε εγκαταβιωμένης, παύει όπως η ζωή του Παύλου Φύσσα: σφαγιασμένος. Κι αυτό που απομένει είναι το ίζημα του αίματος μέσα στα σπίτια μας: φόβος και υποταγή. Επιτέλους! Τι άλλο πρέπει να γίνει ώστε η ευρύτατη πλειοψηφία να αντιληφθεί ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αισχρή μειοψηφία μετρημένη σε μετοχές στα ανεξέλεγκτα χρηματιστήρια των φασισμών;

nikoskourmoulis@gmail.com

Words Without Borders Ιδρύθηκε το 2003 και μία δεκαετία αργότερα προσπαθεί άοκνα να συνδέσει κομμάτια της παγκόσμιας κουλτούρας και να τα φέρει σ’ έναν εκτενή διάλογο. Το on line αυτό περιοδικό είναι μέρος ενός ευρύτερου εκπαιδευτικού προγράμματος που παρέχει πηγές σε καθηγητές, για να κοινωνήσουν την παγκόσμια λογοτεχνία στις τάξεις τους. Κάθε δίμηνο δημοσιεύονται στις στήλες του 1.600 κείμενα από 119 χώρες, σε 92 γλώσσες. Πέρα από την έμφαση που δίδεται σε αναδυόμενους συγγραφείς, ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να ανασύρει σπάνια διαμαντάκια των Ντάρβις, Κέρετ, Μίλερ, Σέμπαλντ, Κλεζιό και πολλών άλλων. Το τεύχος είναι δοσμένο ως επί το πλείστον στην πειρατεία της τέχνης και στη νέα γενιά των Μεξικανών και Ιρανών συγγραφέων. Το διαμάντι που λέγαμε και παραπάνω κρύβεται στο σπάνιο κείμενο - εύρημα του Βσεβολόντ Νεκράσοφ. Μια κινητή βιβλιοθήκη και ένα περιοδικό ενημερωτικό, που δεν χάνει την πνευματικότητά του.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ «Tα τσιγάρα σου τα πήρες;» με ρωτάει πριν μπω στο ασανσέρ. Μηχανικά πάω ν’ ανοίξω την τσάντα. «Καλά και να μην τα πήρες θα στα φυλάξω εκεί που βάζω τα πακέτα όλων των ξεχασιάρηδων, πίσω από τη φωτογραφία της Μελίνας». Το σωστό μέρος... Με τα τσιγάρα μου στη τσάντα και ένα «Μολύβι Φάμπερ Νούμερο Δύο» κάτω από τη μασχάλη προχωράω προς το μετρό Αμπελοκήπων. Νωπή ακόμα η κουβέντα μας στα αυτιά μου. Πρόσωπα, πόσα πρόσωπα πέρασαν από το μικρό της σαλόνι μέσα σε μία μόνο ώρα. Ο Κουν, ο Αξελός, η Βακαλό, ο Καραγιώργης, η Παΐζη, ο Γκάτσος, ο Σεβαστίκογλου, ο Κλούβιος, η Διδώ, ο Πλάτωνας, τα εγγόνια της. Πολύ βαρύ αυτό το «Φάμπερ...». Μια κοπελιά με σκουντάει, ζητάει συγνώμη, χάνεται τρέχοντας. Ένα ασθενοφόρο τρέχει σαν τρελό να μπει στον Άγιο Σάββα. «Τι γενναίο κορίτσι η Κίττυ! Δυο χρόνια πάλευε». Καρκίνος, το μόνο που φοβάμαι... «Πολύ καπνίζεις, κοίτα το γέμισες το τασάκι». Σαν τη μαμά μου... Μήπως κι εκείνη δεν είναι κάτι σαν μαμά μου; Με τα βιβλία της άρχισα να γνωρίζω τον κόσμο και την ιστορία του τόπου

μου. «Στην Κατοχή δεν φοβόμουν. Φοβήθηκα πολύ τον Δεκέμβρη του ‘44». Μετριέται άραγε ο φόβος; «Με τη δολοφονία του παιδιού στο Κερατσίνι ένιωσα φόβο. Είχα χρόνια να φοβηθώ». «Τι φοβάστε σήμερα για τα παιδιά;» τη ρωτάω. «Τη βία, τον φασισμό», απαντάει. Όπως καταλαβαίνετε κλίναμε το ρήμα «φοβάμαι» σε μπόλικους χρόνους προχθές το πρωί. Και τι δεν μου είπε... για πολλούς και για πολλά, για τότε αλλά και για σήμερα. Για τη ζωή της όλη δηλαδή. Κυρίως όμως γι’ αυτό το κομμάτι, μέχρι το 1945, που κάθησε και έγραψε «Με Μολύβι Φάμπερ Νούμερο Δύο». Μου είπε ακόμα ότι όλα τα βιβλία της τα αγαπά πολύ, αλλά «Το καπλάνι της βιτρίνας» λίγο περισσότερο, γιατί είναι το πρώτο της και γιατί «το λατρεύει η εγγονή μου». Μου είπε όμως και για το «καινούργιο» τέλος που έδωσε ένα μαθητούδι στον «Μεγάλο Περίπατο του Πέτρου»... Το καινούργιο βιβλίο της «Με Μολύβι Φάμπερ Νούμερο Δύο» με αφορμή το οποίο μου είπε όλα αυτά η Άλκη Ζέη θα το βρείτε από την Τρίτη σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Στις σελίδες του διαβάζω ότι τα πρώτα φάμπερ στη ζωή της τής τα χάρισε ο θείος Πλάτωνας. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥ ΚΡΗΜΝΙΩΤΗ

AΛΚΗ ΖΕΗ:

Είναι επείγον να εξαλείψουμε τον νεοναζισμό, πιο επείγον από το ψωμί Γνωρίσατε τη θηριωδία του ναζισμού. Προχθές ένας νεοναζί δολοφόνησε έναν νέο άνθρωπο... Είχα χρόνια να αισθανθώ φόβο. Μαθαίνοντας για τη δολοφονία αυτού του παιδιού στο Κερατσίνι φοβήθηκα. Είναι κάτι ασύλληπτο. Ποιο μυαλό την οργάνωσε έτσι; Αυτό το μαχαίρι που πήγε κατευθείαν στην καρδιά... ούτε στα πιο δύσκολα χρόνια δεν γινότανε. Είναι πολύ επικίνδυνα αυτά τα πράγματα. Αυτό πρέπει να μας ενώσει όλους. Να ξεχάσουμε τις διαφορές μας και να συγκεντρωθούμε στην εξάλειψη αυτού του μορφώματος. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη στην οποία υπάρχει ναζιστικό κόμμα. Στη Γερμανία έχει απαγορευτεί το ναζιστικό κόμμα. Είστε υπέρ του να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή; Και να τεθεί εκτός νόμου εμείς πρέπει να είμαστε διαρκώς ξάγρυπνοι. Χρειάζεται να κάνουμε πολλά πράγματα, όμως αυτό που επείγει τούτη τη στιγμή είναι να ενωθούμε και να συγκεντρώσουμε όλες τις δυνάμεις μας για την αντιμετώπισή του. Είναι πολύ επείγον να τους εξαλείψουμε, πιο επείγον και από το ψωμί. Φανταζόσασταν ότι θα φτάσουμε εδώ; Όχι, αλλά ομολογώ ότι το βράδυ των εκλογών όταν είδα τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής άρχισα να ανησυχώ. Δε λέω ότι όλοι αυτοί που την ψήφισαν είναι φασίστες. Ο απλός κόσμος που τους ψήφισε έβλεπε ένα καλυμμένο πρόσωπο. Να βοηθούν τη γριούλα να περάσει τον δρόμο, να την πάνε να πάρει τη σύνταξή της. Αυτές είναι οι καλές πράξεις που έκαναν οι πρόσκοποι. Τώρα ελπίζω αυτός ο κόσμος να δει ότι έχουν κι άλλο πρόσωπο. Τι μήνυμα στέλνετε στα παιδιά; Να προσπαθούν να είναι ενωμένα, να βοηθάει ο ένας τον άλλο. Με τη φιλία, την

αγάπη μεταξύ τους και την αλληλοβοήθεια θα μπορέσουν να κοιτάξουν τη ζωή πιο πραγματικά στο μέλλον. Σε τι θα τα συμβουλεύατε να αντισταθούν; Να αντισταθούν στη βία και να ανέχονται τη διαφορετικότητα. Γιατί επιλέξατε να αφηγηθείτε αυτή την περίοδο της ζωής σας τώρα; Ίσως γιατί βλέπω ότι η ζωή μου προχωρά πολύ γρήγορα τώρα πια και ήθελα να προλάβω να πω πράγματα για μια άλλη εποχή και για ανθρώπους σημαντικούς που είχα γνωρίσει τότε και σήμερα τους ξέρουν ως καταξιωμένους αλλά δεν ξέρουν την ανθρώπινη όψη τους. Αποφάσισα μάλιστα να τα γράψω χωρίς να έχω κρατήσει ούτε μία σημείωση. Ό,τι έγραψα είναι όσα κράτησε η μνήμη μου. Τι θέλετε να ξεχάσετε από εκείνη την εποχή; Αν θέλω να ξεχάσω κάτι είναι ο Δεκέμβρης του ‘44. Αυτός μου έχει μείνει ακόμα ως εφιάλτης, γιατί ήταν η αρχή του μίσους. Περπατούσες στον δρόμο και δεν ήξερες αν θα σου έρθει καμια σφαίρα δεν καταλαβαίναμε πού πάει το πράγμα, ποιον πολεμάμε, από ποιους θα ελευθερωθούμε. Αντίθετα στην Κατοχή ξέραμε συγκεκριμένα ότι είναι οι Γερμανοί ο εχθρός, ότι είμαστε ενωμένοι εναντίον τους και περνούσαμε πολύ ωραία γιατί μαζευόμαστε παρέες, γιατί εκτός από την Αντίσταση χορεύαμε, ερωτευόμαστε, βρισκόμασταν μ’ αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους που τότε δεν ήταν τόσο γνωστοί, γιατί γίνονταν πράγματα, έβγαιναν βιβλία, ήταν το Θέατρο Τέχνης και συμμετείχαμε σ’ όλα αυτά. Δεν φοβόσασταν; Στην Κατοχή όχι. Φοβόμουν πάρα πολύ τον Δεκέμβρη και για τη ζωή μου και για το τι θα γίνει μετά.

Πείτε μας λίγο για όλα αυτά τα πρόσωπα που περνάνε από το βιβλίο. Ο Καραγιώργης, ας πούμε, ήταν πολύ σπουδαίος άνθρωπος, από τους λίγους τόσο μορφωμένους που υπήρχαν στο κόμμα και πολύ αστραφτερό μυαλό, γι’ αυτό είχε και το τέλος που είχε. Έβλεπε πράγματα, τα έλεγε και του έκοψαν τα πόδια. Ο Κώστας Αξελός ήταν όπως τον ξέρετε, φιλόσοφος. Μιλούσε για τον Καντ κι εμείς τον κοιτάγαμε σαν χαζά. Είχε πολύ λεπτό χιούμορ και στο βάθος μια τρυφερή καρδούλα. Έδειχνε σκληρός αλλά με τους φίλους ήταν πολύ ζεστός. Την Ελένη Βακαλό τη φοβόμουν, ήταν πολύ αυστηρή στην κριτική της. Ήταν πρόεδρος στην κοινότητα των μαθητών, ακόμα και η διευθύντρια του σχολείου υποκλινόταν στην Ελένη. Ο Μποστ, τι γλυκός άνθρωπος, τι καλαμπούρια... Τον Χατζιδάκι τον είδα ξαφνικά. Στις ολονύχτιες παράνομες συγκεντρώσεις που κάναμε στα σπίτια, ο Χατζιδάκις έπαιζε πιάνο όλη νύχτα χωρίς παρτιτούρες, εμείς δουλεύαμε για την Αντίσταση και χορεύαμε κιόλας. Η Παΐζη ήταν μια πολύ γενναία κοπέλα, με πολύ χιούμορ, εξαιρετικά χαριτωμένη και πολύ καλή ηθοποιός. Είχε πάρει μέρος πολύ γερά στην Αντίσταση. Ο Γκάτσος ήταν πάρα πολύ ωραίος άντρας, αλλά εμένα δεν μου άρεσαν οι ωραίοι άντρες, μου άρεσαν οι πιο δυναμικοί. Τι σας γοήτευσε στον Σεβαστίκογλου; Η πάρλα του. Μιλούσε για τα πάντα και συνέχεια. Με μάγεψε. Ήταν πολύ ακέραιος, πολύ συγκαταβατικός με τους άλλους και πολύ υπεύθυνος. Είτε ανέβαζε έργο στην Τασκένδη, είτε στη Λάρισα, είτε στην Επίδαυρο, το αντιμετώπιζε με την ίδια αφοσίωση και ευθύνη. Και ως σύζυγος και πατέρας ήταν εξαιρετικός. Την Κίττυ Αρσένη πώς τη θυμάστε; Ήταν ένα πολύ γενναίο κορίτσι. Ήταν από τους λίγους που δεν εκμεταλλεύτηκε τη φυλακή της, να βασανιστήριά της για να

αποκτήσει κάτι. Σπανίζουν τέτοιοι άνθρωποι. Η σεμνότητα χρειάζεται και λίγοι τη διαθέτουν. Ποια ήταν η πρώτη αντιστασιακή σας πράξη; Η Διδώ, στην Κατοχή, έφερνε στο σπίτι μας την Καίτη Ζέρβου, τη Μαρία Σβόλου, την Ηλέκτρα Αποστόλου, καπνίζανε σαν φουγάρα και συνεδριάζανε. Όταν έφευγαν, η αδελφή μου κι εγώ είχαμε το καθήκον να ανοίγουμε τα παράθυρα και να αερίζουμε το δωμάτιο με τραπεζομάντιλα, μην έρθει ο πατέρας μου από την τράπεζα και βρει το σπίτι τεκέ και υποψιαστεί τι γινότανε. Σήμερα πώς αντιστέκεστε; Στον δρόμο δεν μπορώ να βγω πια. Προσπαθώ μ’ αυτά που γράφω να δείχνω στα παιδιά την ιστορία μας. Η πολιτεία μαθαίνει χίλια δυο άχρηστα στα παιδιά μας, όχι την ιστορία. Είναι πολύ μπερδεμένα τα παιδιά με την ιστορία και τις εποχές. Σε ένα σχολείο τα παιδιά της πέμπτης δημοτικού είχαν στενοχωρηθεί πολύ με το τέλος που είχα δώσει στον «Περίπατο του Πέτρου», δεν τους άρεσε που σκότωσε ο Γερμανός τον Σωτήρη που ήταν τόσο καλό παιδί. Τους είπε η δασκάλα τους να γράψουν εκείνα ένα δικό τους τέλος. Ένας μικρός, λοιπόν, άκου το τέλος που έδωσε. Την ώρα που βγάζει ο Γερμανός το πιστόλι, χτυπάει το κινητό του, πιάνει το κινητό και το σκάει ο Σωτήρης. «Είχε κινητό ο Γερμανός;» ρωτάω τον μικρό. «Κυρία Ζέη», μου λέει, «αν δεν έχει ο Γερμανός κινητός ποιος θα ‘χει;». Τι φοβάστε σήμερα γι’ αυτά τα παιδιά; Τον φασισμό, τη βία. Υπάρχει βία στα σχολεία, βρήκε πρόσφορο έδαφος η Χρυσή Αυγή και μπήκε μέσα.

o Ολόκληρη η συνέντευξη της Άλκης Ζέη στο www.avgi.gr

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

ΤΟΥ ΡΗΓΑ ΑΞΕΛΟΥ

Καλοκαίρι του 1973. Σε ένα καμαρίνι του θεάτρου «Αθήναιον». Παράσταση Το μεγάλο μας τσίρκο. Μια μικροκαμωμένη κοπέλα με μακριά μαλλιά, σπινθηροβόλα μάτια, βλέμμα που ακτινοβολεί τρυφερότητα και αποφασιστικότητα, έχει έρθει επίσκεψη. Γνωριμία ζωής, ανεξίτηλη. Σαράντα χρόνια από τότε, απόλυτης συναναστροφής. Και πώς μεταμορφώνεται ένας άνθρωπος σε Άλλον. Πώς σπουδάζεις τη ζωή με φάρο τη δική της διαδρομή. Που τη διήνυσε σε μια ευθεία ελευθερίας χωρίς λοξοδρομίσματα, χωρίς μεταλλάξεις και ταλαντεύσεις. Με υψηλό το αίσθημα της προσφοράς, σε δρόμους ανηφορικούς και δύσκολους, εκεί που νόμιζες πως το εύθραυστο αυτό σκαρί κάπου θα σκάλωνε. Διηγήσεις για απομόνωση, ταράτσες, εικονικές εκτελέσεις, βασανιστήρια φρικτά, καταθέσεις δύσκολες και επίμονες σε όργανα που προκαλούσαν το δέος. Για όσους υπέφεραν μαζί της. Τη Νατάσα, τη Μαίρη, τη Μαρία και τις άλλες συγκρατούμενες. Με μια αποστασιοποιημένη αναπόληση, χωρίς ούτε μια μεταλλαγή στη χροιά της φωνής. Με μια υποψία από δάκρυ στα μάτια, κάθε φορά που αναφερόταν στον Τάκη. Με την υπερηφάνεια και την ευγένεια των αστικών καταβολών, άφοβη επαναστάτρια των πράξεων των μεγάλων, όχι των μικρών και των ασήμαντων. Σου έδινε το χέρι εμπνέοντάς σου εμπιστοσύνη, ακολουθούσες το ασίγαστο πάθος της για δράση σε όλα τα επίπεδα. Γινόταν ο παντοτινός άνθρωπός σου, σε όπλιζε με επιχειρήματα, διαλεκτική σκέψη, αλλά και μεγάλο πείσμα. Κι όταν η μεταπολίτευση έφερε μια άλλη ζωή, σε οδήγησε σε μονοπάτια που φώτιζαν άνθρωποι άλλης ράτσας, που έρχονταν από μακριά και πήγαιναν πιο μακριά από αυτό που μπορούσες να αντέξεις. Στα δύσκολα -παρά τη γενική ευφορία- για τον συνδικαλισμό χρόνια της Μεταπολίτευσης, έδωσε μάχες αξεπέραστες σαν πρώτη εκλεγμένη

ΟΚ ΟΥ Μ

ΕΝ

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1968

ΝΤ

γενική γραμματέας του ιστορικού ΣΕΗ, αχώριστο δίδυμο με τον Βάσο, παρά τις μίζερες μικροπολιτικές πολεμικές. Κι ύστερα στο θέατρο με τη βαθιά φωνή της, πώς να ξεχάσεις εκείνες τις λεπτές χειρονομίες, τις όλο χάρη και αρμονία στην Αμάντα ή την άγρια σκληράδα της έκφρασής της στην Ανάκριση, υπόγειες διαδρομές με τα χρόνια πριν που ατρόμητη αντιμετώπιζε Καραπαναγιώτη, Μάλλιο και τους άλλους υπανθρώπους. Και μετά ψυχή και σώμα αφοσιώθηκε, μέχρι όσο οι δυνάμεις της το επέτρεπαν, στα παιδιά-μαθητές της στο Πάντειο. Αυτά τα παιδιά με τα βουρκωμένα μάτια και τις καθάριες ψυχές που της τραγούδησαν την ώρα της ταφής της κεφαλονίτικα τραγούδια που τους είχε διδάξει. Και η ζωή της ένα μάθημα συνείδησης για όλους. Γιατί ποτέ δεν κατηγορούσε, η κριτική της απόλυτη, αλλά τόσο διακριτική και εμπεριστατωμένη που προκαλούσε σεβασμό. Δεν εκμεταλλεύτηκε συγγενικές σχέσεις. Δεν εξαργύρωσε τον προσωπικό ηρωισμό της. Δεν μεμψιμοιρούσε για τα ανήκεστα τραύματα, σωματικά και ψυχικά. Ζούσε με μια αθόρυβη διακριτικότητα, με την αρχοντιά της ψυχής της, με όλα τα συστατικά που διακρίνουν τους ανθρώπους με καλλιέργεια, ταλέντο και παιδεία. Το κέρδος είναι για όσους μάθαμε από την Κίττυ την πραγματική έννοια των λέξεων: Αγάπη, Αφοσίωση, Αλληλεγγύη, Ανιδιοτέλεια, Αγώνας, Αντίσταση, Απομόνωση, Αντοχή, Αξιοπρέπεια. Κίττυ, σ’ ευχαριστώ, γιατί χάραξες εν πολλοίς τον δρόμο τον δικό μου.

ΤΟ

Γνωριμία ζωής ανεξίτηλη

Η κατάθεση της Κίττυς Αρσένη στο Συμβούλιο της Ευρώπης

Η μαρτυρία της Κίττυς Αρσένη για τα βασανιστήρια που υπέστη κατά τη σύλληψη και την κράτησή της από τη χούντα καταγράφηκε στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης για την «ελληνική υπόθεση». Η μαρτυρία της επέτρεψε τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου κατά του δικτατορικού καθεστώτος, που έως τότε καταγγελλόταν μόνο για παραβίαση των βασικών ελευθεριών, με την κατηγορία για τη διενέργεια βασανιστηρίων. Σύντομα ακολούθησαν και άλλοι το παράδειγμά της: η Νατάσα Μέρτικα, ο Γιάννης Λελούδας, ο Περικλής Κοροβέσης... Παρά το αυστηρά νομικό ύφος του κειμένου, η κατάθεση της Κίττυς Αρσένη, αποσπάσματα της οποίας περιέχονται αυτολεξεί στην έκθεση που δημοσιεύουμε, παραμένει μια συγκλονιστική ιστορική μαρτυρία... ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗΣ

1. Με επιστολή τής 20ής Νοεμβρίου 1968, ο εκπρόσωπος της Νορβηγίας, ενεργώντας εκ μέρους των εγκαλουσών κυβερνήσεων, ζήτησε την κατάθεση ως μάρτυρα της κ. Αρσένη, δηλώνοντας ότι είχε υποστεί βαρύτατα βασανιστήρια και κακομεταχείριση σε ελληνική φυλακή. 2. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης της μάρτυρα στις 26 Νοεμβρίου 1968, ο εκπρόσωπος της Νορβηγίας ενημέρωσε την Υποεπιτροπή ότι είχε συναντήσει την κ. Αρσένη στις αρχές του καλοκαιριού του 1968, όμως επειδή φοβόταν για τη μητέρα της

και τον αδελφό της που ζούσαν στην Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη να καταθέσει επώνυμα ή να παρουσιαστεί ως μάρτυρας. Μόνο στις 18 Νοεμβρίου 1968 εκδήλωσε τη θέλησή της να καταθέσει. [...] 3. Η κ. Αικατερίνη Αρσένη, 34 ετών, κατέθεσε ενώπιον της Υποεπιτροπής στις 26 Νοεμβρίου 1968. Ηθοποιός, την περίοδο της σύλληψής της εργαζόταν στο θέατρο των Κάκιας Αναλυτή - Κώστα Ρηγόπουλου. Την περίοδο της κατάθεσής της στην Υποεπιτροπή είχε εγκαταλείψει την Ελλάδα και διέμενε στη Γαλλία.

4. Δήλωσε ότι συνελήφθη στο σπίτι της νύχτα, από τρεις αστυνομικούς με πολιτικά. Είπε πως ο ένας της συστήθηκε ως Λάμπρου, ενώ αναγνώρισε τους Μπάμπαλη και Μάλλιο στο πρόσωπο των άλλων δύο. Έπειτα από έρευνα στο σπίτι της (η αστυνομία αναζητούσε μια κασέτα ηχογραφημένη από τον Θεοδωράκη, αλλά δεν την βρήκε) και μια σύντομη ανάκριση, όπου οι αστυνομικοί της τράβηξαν τα μαλλιά και την απείλησαν με πιστόλι, την έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε ένας τέταρτος αστυνομικός. 5. Περιγράφει τα γεγονότα που ακολούθησαν ως εξής: «Ο Λάμπρου με ρώτησε μέσα στο αυτοκίνητο αν θα απαντούσα στις ερωτήσεις τους, αλλιώς θα με πήγαιναν στα νταμάρια. Πήγαμε εκεί. Είναι σε ένα λόφο κοντά στα Πατήσια [σ.σ.: στην Άνω Κυψέλη]. Μέσα στο αμάξι άρχισαν να με χτυπάνε, να μου τραβούν τα μαλλιά, να μου δίνουν γροθιές στο κεφάλι και να με βρίζουν με λόγια που προτιμώ να μην επαναλάβω. Όταν φτάσαμε στα νταμάρια, το αυτοκίνητο σταμάτησε και προσπάθησαν να μου στρίψουν τους καρπούς και τα δάχτυλα, ενώ απειλούσαν ότι θα μου σπάσουν το χέρι. Άρχισα να ουρλιάζω κι έτσι το αυτοκίνητο πήγε λίγο ψηλότερα, σε μια τελείως έρημη περιοχή. Όταν φτάσαμε εκεί με ξάπλωσαν στο πίσω κάθισμα, άφησαν ανοιχτές τις πίσω πόρτες και είδα τον οδηγό να κρατάει κάτι σαν μαγκούρα ή κλομπ. Μου έβγαλαν τα παπούτσια και ο Μάλλιος κάθισε πάνω μου, προσπαθώντας να μου κλείσει το στόμα με το χέρι του. Πιστεύω πως ο οδηγός άρχισε να με χτυπάει στις πατούσες. Δεν ξέρω πόσο κράτησε όλο αυτό, δεν μπορώ να πω, όταν όμως τελείωσαν με υποχρέωσαν να περπατήσω ξυπόλητη γύρω από το αμάξι και με ξαναχτύπησαν. Έλεγαν πως θα με έγδυναν και θα με εκτελούσαν, εκτός κι αν μιλούσα». [...] 7. Πέρασε τις επόμενες 12 μέρες σε απομόνωση, κατά τη διάρκεια της οποίας ανακρινόταν, κυρίως τη νύχτα. Την απειλούσαν ότι θα εκτελούσαν τον αδελφό της αν δεν μιλούσε. Ήρθε μάλιστα σε αντιπαράσταση με τον αδελφό της, τον οποίο ο Λάμπρου διέταξε να την ανακρίνει και να τη χτυπήσει. Ο αδελφός της αρ-

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

Η Κίττυ του Πατριωτικού Μετώπου ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ

νήθηκε. [...] 8. Η κ. Αρσένη περιγράφει ως εξής την υποβολή της στο βασανιστήριο της φάλαγγας: «Ο Σπανός μου είπε ότι θα τελειώναμε την ανάκριση εκείνη τη νύχτα και με ανέβασαν στην ταράτσα. Φώναξε τρεις βοηθούς, θυμάμαι τον έναν από αυτούς. Ήταν σωματώδης, ξανθός, με μεγάλα χέρια. Ο άλλος ήταν πολύ λεπτός και κοντός. Για τον τρίτο δεν θυμάμαι τίποτα. Με σπρώξανε από τον τέταρτο όροφο στην ταράτσα, στη μέση της οποίας υπάρχει ένα κτίσμα σαν πλυσταριό. Με σπρώξανε μέσα, με ξάπλωσαν σε έναν πάγκο, με έδεσαν και άρχισαν να με χτυπάνε στις πατούσες. Στην αρχή άναβαν σπίρτα κοντά στα μάτια μου, χοροπήδαγαν πάνω στο στομάχι μου. Ο Σπανός με κρατούσε από τα μαλλιά, τα τράβαγε και μου χτυπούσε το κεφάλι στον πάγκο. Όλη αυτή την ώρα ούρλιαζαν και χόρευαν γύρω μου, με ανέκριναν, με έβριζαν, με απειλούσαν. Μου έλεγαν ότι θα με πετάξουν από την ταράτσα στο οδόστρωμα. Αυτό ήταν το μαναδικό πράγμα που ευχόμουν εκείνη τη στιγμή να μου συμβεί, να πεθάνω. Ντρεπόμουν τόσο πολύ. Φοβόμουν τόσο πολύ. Μολονότι ο πόνος ήταν ανυπόφορος, ο φόβος και η ντροπή ήταν τα πιο τρομακτικά αισθήματα που θυμάμαι τώρα. Όταν με έλυσαν ήμουν μισολιπόθυμη. Με πήγαν σε ένα γραφείο του τετάρτου ορόφου. Προσπάθησαν να μου δώσουν νερό, γιατί δεν ήμουν... Κοίταζαν μήπως μου είχαν σπάσει κανένα κόκαλο. Κάποιος μου πήρε το σφυγμό. Σε λίγο, όταν ήμουν κάπως καλύτερα, ήρθαν οι Λάμπρου, Μπάμπαλης και Μάλλιος και άρχισαν να με ανακρίνουν. Με κράτησαν εκεί για ώρες και μου έλεγαν ότι θα το ίδιο θα γινόταν κάθε βράδυ». [...] 34. Ο Περικλής Κοροβέσης, ηθοποιός, 28 ετών κατέθεσε ως μάρτυρας στο Στρασβούργο στις 16 Ιουνίου 1969. Δήλωσε ότι στις 10 Οκτωβρίου 1967 είδε την κ. Αρσένη να περνά φρουρούμενη στο διάδρομο του 4ου ορόφου, ενώ περίμενε για ανάκριση έξω από το γραφείο του Καραπαναγιώτη: «Η Αρσένη πέρασε φρουρούμενη και η εμφάνισή της με φόβισε πάρα

πολύ, σοκαρίστηκα. Πιστεύω ότι γι’ αυτό με είχαν βγάλει από το κελί, για να τη δω και να φοβηθώ, και πράγματι το πέτυχαν, γιατί όταν πήγα για ανάκριση ήμουν τρομοκρατημένος». 42. [...] «Είναι εδώ μια κοπέλα που ονομάζεται Μάχη Τσουκαλά, η οποία φοβάται να καταθέσει ό,τι είδε και άκουσε και ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Λυπάμαι που το αναφέρω, γιατί ο πεθερός της είναι μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας και βρίσκεται στην αίθουσα αυτή τη στιγμή».

Μου είναι δύσκολο να φανταστώ τις αντιδράσεις των διαφόρων ευυπολήπτων και επωνύμων πολιτών, το πρώτο καλοκαίρι της χούντας, όταν έβρισκαν κάτω από την πόρτα τους το δελτίο του Πατριωτικού Μετώπου, λες και ήταν συνδρομητές. Το διάβαζαν, το έσκιζαν, το έδιναν σε κάποιον άλλον; Δεν έχω ιδέα. Συνάντησα μετά τη Μεταπολίτευση κάποιους από αυτούς, που δεν αναμίχτηκαν καθόλου με την Αντίσταση. Αλλά στη Μεταπολίτευση η χώρα γέμισε με αντιστασιακούς και όλοι έλεγαν και μια ιστορία που την είχαν βγάλει από το μυαλό τους. Οι ταχυδρόμοι του δελτίου ήταν τρία νεαρά κορίτσια, πανέμορφα, και οι τρεις τους ηθοποιοί. Η μία ήταν η Κίττυ Αρσένη, η δεύτερη η Μαίρη Αντωνοπούλου και η τρίτη η Κατερίνα Πατρώνη, που τύχαινε να είναι και σύζυγός μου. Η αποστολή ξεκινούσε από το σπίτι μας. Η Κίττυ και η Μαίρη ερχόντουσαν τάχα για επίσκεψη, συχνά έφερναν και κάτι και κατά το βραδάκι η μία έπαιρνε το πακέτο και το έβαζε στην τσάντα της. Η άλλη είχε τις διευθύνσεις κρυπτογραφημένες... με έναν αυτοσχέδιο τρόπο, και η τρίτη μια σφυρίχτρα. Και οι τρεις τους ήταν βαμμένες, με ιδιαίτερα κομψά ρούχα. Τις έπαιρνες για αδιάφορες γκόμενες που δεν είχαν ιδέα από πολιτική. Ήταν στοιχειώδεις συνωμοτικές κινήσεις και ποτέ δεν περπατούσαν μαζί. Δίνανε ραντεβού έξω από το σπίτι. Η μία με τη σφυρίχτρα καθόταν έξω από την πολυκατοικία. Η δεύτερη ήταν μέσα στο ασανσέρ και το ακινητοποιούσε στον όροφο και η τρίτη έριχνε το δελτίο αθόρυβα κάτω από την πόρτα. Και όλα αυτά γινόντουσαν ταχύτατα. Για λόγους συνωμοτικούς δεν έλεγε ο καθένας τι έκανε ή ποιον έβλεπε. Και εμείς το κοινό που είχαμε με την Κίττυ ήταν αυτό το παράνομο ταχυδρομείο. Ούτε η Κίττυ ήξερε τι παραπάνω έκανα, ούτε εγώ τις άλλες της δραστηριότητες. Και όταν αργότερα βρεθήκαμε εν ασφαλεία στο εξωτερικό, πάλι δεν μιλήσαμε γι’ αυτά. Τα λέω αυτά, γιατί ακούστηκε πως η πρώτη φουρνιά της Αντίστασης πιάστηκε γιατί ήταν άπειρη και δεν κρατούσε κανόνες παρανομίας. Από την 21η Απριλίου μέχρι τις 10 Οκτωβρίου που με συνέλαβαν, έχω ακριβή γνώση πώς έγιναν οι συλλήψεις των μελών του Πατριωτικού Μετώπου. Κατά κανόνα ήταν από ομολογίες συντρόφων που δεν άντεξαν τα βασανιστήρια. Για την Ιστορία να πούμε πως οι περισσότεροι θα αναιρούσαν την κατάθεσή τους στα δικαστήρια. Κανείς από μας δεν έπαψε να τους θε-

ωρεί συντρόφους και ουδέποτε δημοσιεύτηκαν τα ονόματά τους. Από ό,τι είμαι σε θέση να γνωρίζω, όσο σκληρή κι απόλυτη να ήταν μια επαναστατική οργάνωση, ποτέ δεν έβαζε σαν επαναστατικό καθήκον να μην μιλήσουν οι αγωνιστές στην Ασφάλεια, γιατί αυτό ξεπερνούσε τα ανθρώπινα όρια. Απλά συνιστούσαν να κρατήσουν ένα εικοσιτετράωρο, για να μπορέσουν οι απ’ έξω να βρουν άλλο κρησφύγετο. Οι λίγοι που δεν μιλούσαν είχαν πάρει την απόφαση πως θα μπορούσαν και να πεθάνουν. Ξαναβρεθήκαμε με την Κίττυ στο Στρασβούργο για να καταθέσουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Μοιάζει απλό, αλλά δεν ήταν. Δεν βρισκόντουσαν μάρτυρες να πάρουν το ρίσκο να βγουν παράνομα από την Ελλάδα και να εξοριστούν επ’ αόριστον σε μια χώρα που δεν ήξεραν τη γλώσσα και ήταν αμφίβολο αν θα έβρισκαν δουλειά. Γιατί εμείς, που κατορθώσαμε και φτάσαμε στο Στρασβούργο, μέχρι να καταθέσουμε φιλοξενηθήκαμε με ιδιωτική πρωτοβουλία. Μετά μας άφησαν στην τύχη μας. Οι μόνες χώρες όπου θα μπορούσαμε να πάμε και να εγκατασταθούμε άνετα ήταν οι σκανδιναβικές. Οι χώρες δηλαδή που είχαν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εναντίον της χούντας. Αλλά μας φαινόταν μακριά. Και έτσι μείναμε στην τύχη μας και ψάχναμε να βρούμε γνωστούς και ανάλογα επιλέγαμε χώρα. Η Κίττυ εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, σε ένα μικρό δωμάτιο, που φάνταζε πολυτελές σε σύγκριση με τις σοφίτες όπου έμεναν οι Έλληνες φοιτητές που δεν μπορούσες να σταθείς όρθιος. Έπρεπε να περπατάς σκυφτός. Με την Κίττυ πρέπει να γνωριστήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του ‘60. Ήταν αφοσιωμένη τόσο στο θέατρο, όσο και στην Αριστερά, τη δικιά της Αριστερά, που θα την έλεγα μια αριστερή «ΔΗΜ.ΑΡ.» πριν από την ώρα της. Αλλά δεν ξέρω αν η δικιά της φαντασιακή ΔΗΜ.ΑΡ. ταυτιζόταν με την υπαρκτή. Αν και είχε συνδεθεί με τους ηγετικούς κύκλους του ΚΚΕ εσ., στο Παρίσι, ουδέποτε είχε συμπεριφορά

στελέχους και ήταν πάντα η δικιά της προσωπικότητα και πιστή στις φιλίες της. Όταν με διέγραψαν από το ΚΚΕ εσ. στάθηκε σθεναρά στο πλευρό μου, όπως και άλλοι. Να μνημονεύσω μονάχα εδώ την Ασπασία Παπαθανασίου. Αλλά το κόμμα, κόμμα. Το 1969 εκδόθηκαν στο Παρίσι στα γαλλικά οι «Ανθρωποφύλακες», που ήταν το πρώτο αντιδικτατορικό βιβλίο που κυκλοφόρησε στην Ευρώπη και αργότερα παράνομα στην Ελλάδα. Προσπαθούσα να την πείσω να γράψει το δικό της βιβλίο, αλλά στην αρχή ήταν αρνητική. Επέμενα πως μας χρειάζονται όσο γίνεται περισσότερα τέτοια βιβλία. Είναι χτυπήματα εναντίον της χούντας και μια προστασία για τους συντρόφους μας στην Ελλάδα. Θεωρούσε τη θέση μου υπερβολική και αριστερίστικη. Εν τούτοις έβγαλε την «Μπουμπουλίνα» που είχε μέσα της. Υποπτεύομαι πως πρέπει να βγήκε με κομματική παρότρυνση. Στη Μεταπολίτευση η Κίττυ θα μπορούσε να γίνει ό,τι ήθελε στην πολιτική και να κάνει μια ένδοξη καριέρα. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει και με το θέατρο και να βρεθεί επικεφαλής κάποιου κρατικού θεάτρου. Ποτέ δεν μου είχε πει πως ο παντοδύναμος τσάρος της οικονομίας Αρσένης ήταν αδερφός της... Προφανώς δεν του ζήτησε ποτέ τίποτα. Και αυτό φάνηκε από τις επιλογές της. Θέατρο και δασκάλα θεάτρου. Ούτε και στο ίδιο της το κόμμα έκανε καριέρα επαγγελματικού στελέχους. Ήταν εκ φύσεως αριστοκράτισσα και οπωσδήποτε τα τρωκτικά της καριέρας, που ευδοκιμούν σε κάθε κόμμα, δεν θα ήταν ελκυστικά για τα ωραία της μάτια. Αλλά ούτε και σαλόνι έκανε για να μαζεύει γύρω της κάποιους κύκλος θαυμαστών. Είχε ένα μικρό διαμερισματάκι, ιδιαίτερα καλόγουστο και λειτουργικό. Οι φίλοι της ήταν καλλιτέχνες και διανοούμενοι της Αριστεράς που όλοι την αγαπούσαν. Αλλά ήταν προσιτή στους πάντες και ιδιαίτερα απλή στη ζωή της. Μια σεμνή αγωνίστρια και μια καλή ηθοποιός που έκανε τη δουλειά της χωρίς να διεκδικεί δάφνες. Τώρα πάλι έφυγε για εξορία. Αυτή τη φορά όχι προσωρινή, αλλά οριστική. Δεν θα είναι μόνη, εκεί θα την περιμένουν πολλοί φίλοι και σύντροφοι συνάδελφοι. Θα βρει την γκαρδιακή της φίλη Μαίρη Αντωνοπούλου, τον Κώστα Στυλιάρη, τον Γιώργο Σαμπάνη και τους νεότερους, Τσάγκα, Καμπερίδη, Σκυλοδήμο και πολλούς άλλους και ίσως δημιουργήσουν κάποιον αόρατο θίασο. Που ίσως τον ακούσουμε να περνά. perkor29@gmail.com

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ κράς Ασίας διαδέχονται αυτοβιογραφικά κείμενα της τραγουδίστριας Αγγέλας Παπάζογλου για τη ζωή στη Σμύρνη πριν την καταστροφή και στην Ελλάδα μετά την προσφυγιά, παρουσιάζουν οι ομάδες μουσικής, θεάτρου, χορού και φωτογραφίας του Πολιτιστικού Στεκιού της Θεραπευτικής Κοινότητας ΚΕΘΕΑ «Διάβαση», με ελεύθερη είσοδο, στο Κτήμα Φιξ (Λεωφ. Ηρακλείου 524, Ν. Ηράκλειο), στις 8.00 μ.μ.

ΤΕΤΑΡΤΗ

Η ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Χάρρυ Κλυνν

Μάριο Βίττι Στην Αθήνα θα βρεθεί τη Δευτέρα ο πρωτοπόρος μελετητής της νέας ελληνικής λογοτεχνίας, προκειμένου να μιλήσει όχι για τις αγαπημένες του μελέτες, που τον έχουν τοποθετήσει ανάμεσα στους κορυφαίους νεοελληνιστές διεθνώς, αλλά για κάτι πιο προσωπικό: την γενέθλια Κωνσταντινούπολη. Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Η Πόλη όπου γεννήθηκα. Ιστανμπούλ 1926-1946 (εκδ. Γαβριηλίδης), ο Μάριο Βίττι θα συνομιλήσει με τον συμπατριώτη του συγγραφέα Πέτρο Μάρκαρη και τον συνάδελφό του νεοελληνιστή Νάσο Βαγενά. Αποσπάσματα από το αυτοβιογραφικό αφήγημα του Ιταλού καθηγητή θα διαβάσει η ηθοποιός Σοφία Σεϊρλή, στο Art Bar Poems ‘n’ Crimes (Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι), στις 8.30 μ.μ.

Αντίδοτο στην κατάθλιψη όταν ο μισθός φεύγει, η σύνταξη φεύγει, η τρόικα μένει και... ο Χάρρυ Κλυνν έρχεται, με το stand up comedy show Όποιον πάρει ο Χάρης, μια σατιρική μουσική παράσταση όπως παλιά, για όσα συμβαίνουν γύρω μας, για όλα αυτά που μας κάνουν να φωνάζουμε, να διαμαρτυρόμαστε, να θέλουμε να τα πούμε έξω απ’ τα δόντια, στο Αμαλίειο Ανοιχτό Θέατρο (Κηφισίας 219, Μαρούσι), στις 9.30 μ.μ.

ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ

Γιάννης Αγγελάκας Μια μουσική αναδρομή στην πορεία του, από τις «Τρύπες», στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, μέχρι τη Γελαστή ανηφόρα, τον τελευταίο του δίσκο-ποιητική συλλογή, με τον καίριο, σκληρό και συχνά λυτρωτικό λόγο του, που συνοδεύει ένα συνεχές ψάξιμο σε νέους μουσικούς δρόμους, επιφυλάσσει ο Γιάννης Αγγελάκας στους Αθηναίους φίλους του, μαζί με τους Ντίνο Σαδίκη (μπαγλαμά, κιθάρα), Τίτο Καργιωτάκη (ηλεκτρική κιθάρα, πλήκτρα), Στάθη Αραμπατζή (κιθάρα), Χρήστο Χαρμπίλα (κρουστά), στο Θέατρο Βράχων (Βύρωνας), στις 9.00 μ.μ.

ΔΕΥΤΕΡΑ

Πλούτος Ο αριστοφανικός Πλούτος, μέσα από τη σκηνοθετική και μουσική ματιά του Διονύση Σαββόπουλου, την οποία υπηρετεί ένα επιτελείο σπουδαίων ηθοποιών, όπως οι Νίκος Κουρής, Χρήστος Λούλης, Αμαλία Μου-

τούση, Μάκης Παπαδημητρίου, αλλά και ο ίδιος ο Διονύσης Σαββόπουλος στον ρόλο του ποιητή, κάνει την προτελευταία στάση του απόψε και αύριο στο Θέατρο Δάσους (Θεσσαλονίκη), στις 9.00 μ.μ.

Πέτρα που χορεύει Το βραβευμένο διεθνώς ντοκιμαντέρ του Άγγελου Κοβότσου Encardia, η πέτρα που χορεύει (2012), ένα οδοιπορικό στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας, με οδηγό τα μέλη του συγκροτήματος Encardia, σε μια περιοχή από την παράδοση της οποίας το δημοφιλές συγκρότημα αντλεί τη μουσική και τα τραγούδια του, παρουσιάζεται απόψε, στο πλαίσιο του κύκλου κινηματογραφικών προβολών στην αυλή του κτηρίου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού 134-136), στις 8.30 μ.μ.

ΤΡΙΤΗ

Ενθύμιον Σμύρνης Ένα μουσικό αναλόγιο με τίτλο Ενθύμιον Σμύρνης, όπου τραγούδια και χοροί της Μι-

Βασίλης Παπακωνσταντίνου «Σαράντα χρόνια έφηβος» δηλώνει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και, πάντα με ροκ διάθεση, γιορτάζει την στρογγυλή αυτή επέτειο της παρουσίας του στη δισκογραφία με αποσκευές τα καλύτερα τραγούδια του από αυτή την πορεία, έχοντας καλεσμένους του τον Χρήστο Θηβαίο και τον Μίλτο Πασχαλίδη που στήνουν από κοινού το δικό τους πρόγραμμα, αλλά και τον Σπύρο Γραμμένο, ενώ τον ρόλο του παρουσιαστή τους αναλαμβάνει ο κωμικός Χριστόφορος Ζαραλίκος, στο Κατράκειο Θέατρο (Νίκαια), στις 8.30 μ.μ.

Ποιητές από 22 χώρες θα βρεθούν για μια εβδομάδα (23-29/9) στην Αθήνα για να θυμίσουν ότι, στις δύσκολες μέρες που ζούμε, η ποίηση μπορεί να είναι λυτρωτική, να μιλάει στην καρδιά των ανθρώπων, να σχολιάζει το σήμερα και να συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, συμμετέχοντας, μαζί με δεκάδες Έλληνες συναδέλφους τους, στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης, που θα διεξαχθεί σε μουσεία της πόλης (Ακρόπολης, Βυζαντινό, Μπενάκη, Κυκλαδικής Τέχνης), γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, ακόμα και σε φυλακές (Αυλώνα, Γυναικείες Κορυδαλλού), σε δύο «κλειστές» ποιητικές συναντήσεις. Η έναρξη του Φεστιβάλ θα γίνει τη Δευτέρα, με την παρουσία οκτώ Ελλήνων (ανάμεσά τους ο Νάνος Βαλαωρίτης και η Κική Δημουλά) και εννέα ξένων ποιητών, έργα των οποίων θα απαγγείλει ο Κωνσταντίνος Τζούμας, στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής (Β. Σοφίας και Κόκκαλη), στις 8.00 μ.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Παλαιά Μουσική Με την τέταρτη έκδοσή του επιστρέφει το Φεστιβάλ Παλαιάς Μουσικής, μεταφέροντας τους ακροατές του στα 1257 και στην αυλή του βασιλιά της Καστίλης Αλφόνσου Ε’, ερμηνεύοντας μερικούς από τους ύμνους στην Παναγία (Cantigas de Santa Maria), που αποδίδονται στον ίδιο

Domino ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗΣ agenda.avgi@gmail.com

Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης

Την επιδημική κατάρρευση, μια αλυσιδωτή αντίδραση που οδηγεί σε γενικευμένη κατάσταση «επείγοντος», πραγματεύεται η βουβή χορογραφία Domino, η καινούργια δουλειά της ομάδας Vasistas, σε σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη. Η δραματουργία βασίζεται στα Παιχνίδια σφαγής του Ευγένιου Ιονέσκο, εφαρμόζοντας στο έργο τους ιδιαίτερους αφηγηματικούς κώδικες και τη σκηνική γλώσσα που διερευνά η ομάδα τα τελευταία χρόνια. Στιγμιότυπα, θραυσματικά ταμπλώ ενός κόσμου όπου το τέλος πλησιάζει, όπου οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το κενό, εναλλάσσονται στη σκηνή, ενώ το ηχητικό και αισθητικό σύμπαν δημιουργείται από πρώιμες, ξεχασμένες ηχογραφήσεις του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα και χορογραφίες της ίδιας περιόδου, αποτυπώνοντας την κατάρρευση μιας εποχής, μιας γενιάς, ενός οικονομικού συστήματος, ενός ζώντος οργανισμού. Από τη Δευτέρα έως και την Παρασκευή, στην ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου (Σίνα 31) στις 8.30 μ.μ.

τον βασιλιά, καθώς και μεσαιωνικά παραδοσιακά τραγούδια από την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, που θα ερμηνεύσουν η Σαβίνα Γιαννάτου και το σύνολο Παλαιάς Μουσικής Ex Silentio, στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου (Φιλελλήνων 27), στις 8.30 μ.μ.

ΣΑΒΒΑΤΟ

Μια πεταλούδα στην Πανεπιστημίου Μια διαφορετική παρουσίαση βιβλίου για θεατές ή, αλλιώς, μια παράσταση για... αναγνώστες προσφέρει το «Θέατρο Δρόμου Νίκος Κούρκουλος», μαζί με το οποίο η σκηνοθέτης και ηθοποιός Φωτεινή Βαμβούκη δραματοποίησε αποσπάσματα του βιβλίου Μια πεταλούδα στην Πανεπιστημίου (εκδ. Λευκή Σελίδα, 2012) της Σοφίας Στεκουλέα και το παρουσιάζει για ένα φιλότεχνο και όχι αποκλειστικά βιβλιόφιλο κοινό, στον πεζόδρομο μπροστά από το Σπίτι του Ηθοποιού (Παναθηναίων 1-5, Κ. Πατήσια), στις 9.00 μ.μ.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΧΛΟΣ:

Οι κερκυραϊκές φιλαρμονικές είναι το δικό μας El Sistema Τι κοινό μπορεί να έχει το Κοινωνικό Ωδείο με το Ίδρυμα Γιάννης Λάτσης; Επί τοις ουσίας κανένα. Με τη μεσολάβηση όμως του Ωδείου Αθηνών, μια κοινωνική συλλογική δράση και ένα οργανωμένο ίδρυμα συμπράττουν για χάρη των «Μικρών Μουσικών», του προγράμματος υποτροφιών που δίνει τη δυνατότητα σε ταλαντούχα παιδιά να συνεχίσουν τις μουσικές τους σπουδές, παρακάμπτοντας τον οικογενειακό κορβανά. «Σε περιόδους όπως αυτή που διανύουμε, φορείς εκπαίδευσης όπως το Ωδείο Αθηνών έχουν αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι στην κοινωνία. Η εμπειρία δείχνει ότι ακόμα και τα χαμηλά δίδακτρα τα οποία ζητούμε αποτελούν εμπόδιο για πολλές οικογένειες που πλήττονται από την κρίση» μας λέει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Ωδείου Αθηνών Νίκος Τσούχλος που αναλαμβάνει να μας συστήσει τους «Μικρούς Μουσικούς». Για χάρη τους, μάλιστα, το επόμενο Σάββατο 28 του μηνός δίνεται μια μεγάλη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, όπου όσοι βρεθούν εκτός από τα «Παιδικά τραγούδια» και τον «Ζορμπά» του Μίκη Θεοδωράκη, θα απολαύσουν επίσης έργα Ροσίνι και Μότσαρτ και κυρίως θα συνεισφέρουν όποιο ποσό επιθυμούν στον κουμπαρά που έχει δημιουργηθεί γι’ αυτόν τον σκοπό. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥ ΚΡΗΜΝΙΩΤΗ

Ποιοι είναι οι «Μικροί Μουσικοί»; Η ιδέα των «Μικρών Μουσικών» ξεκίνησε με αφορμή τη διάθεση του κοινωφελούς Ιδρύματος Γιάννης Λάτσης να συμβάλει στο ζήτημα της μουσικής εκπαίδευσης αλλά και από μια δημιουργική ανταλλαγή απόψεων με τους ανθρώπους του Κοινωνικού Ωδείου και ιδιαίτερα τον Στάθη Δρογώση. Ο Στάθης μου επισήμανε ότι υπάρχουν αρκετά παιδιά που σπουδάζουν στο Κοινωνικό Ωδείο τα οποία θα χρειαστεί να περάσουν σε ένα επόμενο στάδιο οργανωμένης σπουδής. Σκεφτήκαμε λοιπόν να ενώσουμε τη διάθεση ενός χορηγού με μια φλέγουσα ανάγκη. Έτσι γεννήθηκαν οι «Μικροί Μουσικοί» σαν πρόγραμμα υποτροφιών για παιδιά 6-12 ετών, τα οποία επιλέγονται με κριτήριο αφ’ ενός την κλίση τους στη μουσική και αφ’ ετέρου το επίπεδο του οικογενειακού εισοδήματος. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από έναν κουμπαρά, τη μαγιά του οποίου βάζουν το Κοινοφελές Ίδρυμα Γιάννης Λάτσης με 30.000 ευρώ ετησίως για μια τριετία και το Ωδείο Αθηνών που διαθέτει τα έσοδα από κληροδοτήματα, δηλαδή γύρω στις 15.000 ευρώ τον χρόνο. Παράλληλα, το Ωδείο Αθηνών απευ-

θύνει ανοιχτή πρόσκληση σε οποιονδήποτε ιδιώτη ή φορέα θα ήθελε να συμβάλει με οποιοδήποτε ποσό στον κουμπαρά. Πώς το Ωδείο Αθηνών, με δεδομένα τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, με τους καθηγητές του απλήρωτους, αναλαμβάνει την οικονομική υποστήριξη του εγχειρήματος; Είναι γεγονός ότι τα οικονομικά προβλήματα του Ωδείου Αθηνών είναι πολύ μεγάλα. Εν τούτοις, μετά την αναμόρφωση του καθεστώτος λειτουργίας του, που έγινε το φθινόπωρο του 2012, οι υποχρεώσεις του απέναντι στους εργαζομένους για την ακαδημαϊκή περίοδο ‘12-’13 έχουν εκπληρωθεί στο ακέραιο. Απομένουν σημαντικές οφειλές προς τους εργαζόμενους, παλιούς και σημερινούς, από τον Γενάρη του 2011 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2012. Οι οφειλές αυτές εξοφλούνται σταδιακά, όχι τόσο γρήγορα όσο θα θέλαμε, αλλά καταβάλλεται κάθε προσπάθεια ώστε το πρόβλημα να λήξει σε περίπου έναν χρόνο από τώρα. Για τι μεγέθους ποσό μιλάμε; Περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ για δεδουλευμένα και αποζη-

μιώσεις. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν σημαντικές οφειλές στο ΙΚΑ που βρίσκονται υπό διακανονισμό. Η ελπίδα ότι οι οφειλές αυτές θα εξωφληθούν βασίζεται σε μια μεγάλη προσπάθεια λειτουργικής εξυγίανσης και αξιοποίησης των ίδιων πόρων του Ωδείου, πράγμα όχι εύκολο υπό τις παρούσες συνθήκες. Βασίζεται επίσης στο πνεύμα καλής συνεννόησης που έχει εγκατασταθεί τόσο μεταξύ του Ωδείου και των εργαζομένων του όσο και με τους συναδέλφους που σήμερα βρίσκονται εκτός Ωδείου. Όταν οι συζητήσεις γίνονται με διαφάνεια, με πνεύμα δικαιοσύνης και όλα τα χαρτιά πάνω στο τραπέζι, είναι πολύ πιο εύκολο για όλους μας να αναγνωρίσουμε ότι ο στόχος είναι κοινός: η διάσωση ενός καλλιτεχνικού εκπαιδευτικού φορέα, η διασφάλιση της εργασίας μας σε μια δύσκολη εποχή και η συνέχιση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης των παιδιών μας ειδικά σήμερα. Στον αγώνα αυτό δεν περισσεύει κανείς. Ένα ωδείο μπορεί να υποκαταστήσει το κλείσιμο ή τον μαρασμό ενός μουσικού σχολείου; Κατηγορηματικά όχι. Τα μουσικά σχολεία προσφέρουν δωρεάν δευτεροβάθμια εκπαίδευση με έμφαση στη μουσική και την τέχνη γενικότερα και θα ήταν καταστροφικό να σταματήσουν να υπάρχουν. Τα ωδεία προσφέρουν εξειδικευμένη επαγγελματική εκπαίδευση, μολονότι κακώς ανήκουν στο υπουργείο Πολιτισμού, πράγμα που δημιουργεί πολλά προβλήματα, όπως το αδιαβάθμητο των διπλωμάτων που παρέχουν. Ιδεωδώς, θα ευχόμουν μια θεσμικά οργανωμένη συνεργασία μεταξύ μουσικών σχολείων και ωδείων, παραδείγματος χάριν τα ωδεία να παρέχουν εξειδικευμένες γνώσεις όπου τα μουσικά σχολεία δεν έχουν τα μέσα να το πράξουν. Με θεσμικές συνέργειες θα μπορούσαν να λυθούν πολλά προβλήματα υπέρ της ποιότητας της εκπαίδευσης. Οι «Μικροί Μουσικοί» μας λέτε ότι προκαλούν τη συνέργεια ενός εύρωστου οικονομικά ιδρύματος και μιας δημιουργι-

κής εκπαιδευτικής διαδικασίας που βασίζεται σε κοινωνική δράση. Πώς διασφαλίζετε ότι το εγχείρημά σας δεν θα αλλοιωθεί από τον οικονομικό του εταίρο; Δεν είχαμε την παραμικρή ένδειξη ότι οι προθέσεις του Ιδρύματος Λάτση εμπεριέχουν την οποιαδήποτε πρόθεση αλλοίωσης. Σε κάθε περίπτωση, ο ρόλος θεσμών όπως το Ωδείο Αθηνών είναι να διασφαλίζουν την ουσία τέτοιων προγραμμάτων. Αν ποτέ το πρόγραμμα «Μικροί Μουσικοί» ξεστρατίσει, θα φταίει το Ωδείο Αθηνών και κανένας άλλος. Δικλίδες ασφαλείας έχετε; Και το ρωτώ με το δεδομένο ότι το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μια μετατόπιση των πολιτιστικών δρώμενων από δημόσιους φορείς προς ιδρύματα, και μια μετατόπιση ακόμα και του δημόσιου χώρου πολιτιστικών δράσεων από το κέντρο προς την παραλιακή. Το Ωδείο Αθηνών βρίσκεται στο κέντρο της πρωτεύουσας και θα συνεχίσει να βρίσκεται στο κέντρο ως ιστορικός και μη κερδοσκοπικός φορέας εκπαίδευσης και πολιτισμού. Ο θεσμικός τρόπος με τον οποίο λειτουργεί υπό την εποπτεία των υπουργείων Πολιτισμού και Οικονομικών, ο χαρακτήρας του ως εγγενώς μη κερδοσκοπικού ιδρύματος αλλά και η μακρά ιστορία προσφοράς στο ζήτημα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης αποτελούν εγγυήσεις ανεξάρτητης λειτουργίας του ίδιου και των προγραμμάτων του. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, άλλωστε, βασίζεται στην ιδέα της ανοιχτής πρόσκλησης σε οποιοδήποτε άλλο ιδιώτη ή φορέα θα ήθελε να το στηρίξει και κατ’ επέκταση να διαπιστώσει τη σωστή λειτουργία του. Το Ωδείο Αθηνών μπορεί ας πούμε να παίξει ένα ρόλο στη δημιουργία ενός ελληνικού El Sistema; Να πούμε πρώτα ότι το ελληνικό El Sistema υπάρχει πολύ πριν το βενεζουελάνικο. Εδώ και ενάμισι αιώνα οι 19 κερκυραϊκές φι-

53 λαρμονικές προσφέρουν δωρεάν εκπαίδευση και μάλιστα υψηλού επιπέδου, σε εκατοντάδες παιδιά του νησιού. Τα αποτελέσματα είναι εμφανή ακόμα και από το γεγονός ότι οι περισσότεροι μουσικοί χάλκινων πνευστών των ελληνικών ορχηστρών είναι Κερκυραίοι που ξεκίνησαν τη μουσική από τις φιλαρμονικές. Ένας από τους στόχους του Ωδείου είναι η διασύνδεση με αυτή την παράδοση και, γιατί όχι, η μεταφορά της στην Αθήνα. Πίσω από τους «Μικρούς Μουσικούς» είναι η σκέψη δημιουργίας συνόλων στα χνάρια του δικού μας El Sistema, των φιλαρμονικών της Κέρκυρας. Να προσθέσω ότι η συμμετοχή παιδιών σε μουσικά σύνολα είναι, ίσως, η σημαντικότερη εμπειρία συλλογικής δουλειάς που μπορεί κανείς να τους προσφέρει. Ρωτήστε όποιον ενήλικα θέλετε που είχε τέτοιες ευκαιρίες στην παιδική του ηλικία. Το πρόγραμμα «Μικροί Μουσικοί» ανοίγει την αυλαία του στις 28 Σεπτεμβρίου. Τι θα δούμε στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής; Με προεξάρχοντα τον Μίκη Θεοδωράκη, τον παλιότερο μαθητή του Ωδείου Αθηνών, και τον συμφωνικό «Ζορμπά» του, στη σκηνή θα δούμε παλιούς και σημερινούς μαθητές και καθηγητές του Ωδείου υπό τη διεύθυνση του Νίκου Αθηναίου, να ερμηνεύουν αφιλοκερδώς αυτό και άλλα συμφωνικά και χορωδιακά. Όποιος επιλέξει να έρθει στη συναυλία μας, δεν θα απολαύσει μόνο μια ωραία συναυλία, αλλά θα συμβάλλει σημαντικά στην ενίσχυση του κουμπαρά των «Μικρών Μουσικών», αφού τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν εξολοκλήρου εκεί. Ειδικά για τον Μίκη, ένα πρόσθετο κέρδος για όλους μας θα ήταν αν μπορούσε να μας αφηγηθεί κάποιες από τις συναρπαστικές ιστορίες που βίωσε ως μαθητής του Ωδείου στην περίοδο της Κατοχής και λίγο μετά. Στη σκηνή του Μεγάρου. Αλήθεια, γιατί φύγατε από το Μέγαρο; Πολλοί ψιθύρισαν ότι τώρα που πέρασε η εποχή της ευημερίας, «την κάνατε» με ελαφρά πηδηματάκια. Θα δεχόμουν να πάρω τη μομφή στα σοβαρά εάν είχα μεταπηδήσει σε μια δουλειά πιο άνετη και επικερδή. Από το Μέγαρο έφυγα μετά από 21 χρόνια υπηρεσίας όχι με «ελαφρά πηδηματάκια», αλλά οπωσδήποτε με ελαφριά καρδιά, σίγουρος ότι το καλλιτεχνικό του πρόγραμμα βρίσκεται σε άξια χέρια, και με πολλή όρεξη για τις πολλαπλές και δύσκολες προκλήσεις που προσφέρει το Ωδείο Αθηνών. Αν αυτό ήταν η σωστή απόφαση, θα το δείξει η συνέχεια.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΩΝ ΣΥΡΙΖΑ

Ενισχυμένη περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά η παρουσία της εικαστικής δημιουργίας στο φετινό Φεστιβάλ Νέων του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως αποτυπώνεται στο έργο δεκαέξι καλλιτεχνών, παλιότερων και νέων, που έσπευσαν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα των διοργανωτών να φιλοτεχνήσουν ειδικά για το Φεστιβάλ «Εικαστικές προκηρύξεις» (όπως είναι ο τίτλος της έκθεσης), με αφορμή πέντε σημαντικές επετείους που αποτελούν και τον κεντρικό άξονα της διοργάνωσης. Με αφορμή την πρωτότυπη αυτή παρουσίαση, μιλήσαμε με τον επιμελητή της έκθεσης, ζωγράφο Ανδρέα Γεωργιάδη. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗ

Πώς προέκυψε η ιδέα των «Εικαστικών προκηρύξεων»; Αρχικά από την ανάγκη παρουσίας των εικαστικών σε ένα πολιτικό φεστιβάλ όπως αυτό των Νέων του ΣΥΡΙΖΑ. Αναζητώντας κάτι πρωτότυπο και επίκαιρο, που να δένει με την υπόλοιπη διοργάνωση, στραφήκαμε σε πέντε συγκεκριμένες επετείους και ζητήσαμε από εικαστικούς καλλιτέχνες να δημιουργήσουν εικαστικές προκηρύξεις. Η προκήρυξη είναι ένα μέσο το οποίο πάντα χρησιμοποιούσε η Αριστερά για να μεταδώσει το μήνυμά της. Από την άλλη, σχεδιαστικά και γραφιστικά, απασχόλησε τους καλλιτέχνες όλο τον 20ό

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

«Ανατρέπουμε το παρόν, δημιουργούμε το μέλλον» και στον πολιτισμό «Ανατρέπουμε το παρόν, δημιουργούμε το μέλλον»: Με αυτό το σύνθημα ξεκινά την επόμενη Παρασκευή το 2ο Φεστιβάλ Νέων ΣΥΡΙΖΑ, μία γιορτή δημοκρατίας, αντίστασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας που φιλοδοξεί να αναδειχθεί σε ένα εναλλακτικό πολιτιστικό παράδειγμα, ενάντια στα κυρίαρχα πρότυπα του κέρδους και του ανταγωνισμού. Το φετινό Φεστιβάλ των Νέων ΣΥΡΙΖΑ, προσδιορίζεται με αναφορά 5 σημαδιακές επετείους: τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, την ανατροπή της κυβέρνησης Αλιέντε και την εγκαθίδρυση της χούντας του Πινοσέτ στη Χιλή, τον θάνατο του ποιητή Πάμπλο Νερούδα και του ζωγράφου Πάμπλο Πικάσο αλλά και τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Στον χώρο του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν βιντεοπροβολές, θεατρικά δρώμενα και θεματικά εργαστήρια για τη νεολαία, τη ριζοσπαστική Αριστερά, τα κινήματα, τους αγώνες και τον πολιτισμό στα χρόνια της κρίσης και του Μνημονίου.

Στις μουσικές του σκηνές θα ανέβουν διαδοχικά οι Στάθης Δρογώσης, Θάνος Μικρούτσικος με τα Υπόγεια Ρεύματα και τη Ρίτα Αντωνοπούλου, οι His majesty the king of Spain, George Gaudy, Radio Sol, οι Βασίλης Σταυρακάκης, Ψαρογιώργης, Ζαχαρίας Σπυριδάκης, Γιάννης Παπατζανής, Αντώνης Σταυρακάκης, Έκτορας Κυριάκου (27.9). Το Σάββατο 28.9 θα εμφανιστούν οι Μαρία Φαραντούρη με τους Μπέττυ Χαρλαύτη και Πέτρο Σατραζάνη, η ιταλική Banda Bassoti, οι Dubioza Kollektiv, Σπύρος Γραμμένος, Bandista, καθώς και οι Χειμερινοί Κολυμβητές. Τέλος, την Κυριακή τον τόνο θα δώσουν οι Tonino Carotone, Νατάσσα Μποφίλιου και Φοίβος Δεληβοριάς, οι Μαρία Λατσινού, Human Touch, Γιάννης Κασετας & Funk Wizard, The Next Step Quintet, καθώς και οι «Παίδες εν καμίνω». Παράλληλα, την Παρασκευή, στις 19.00, το Duo Fina, οι δίδυμοι τενόροι και πιανίστες Τάκης και Γιάννης Φίνας, παρουσιάζουν ένα νέο πρόγραμμα, με στοιχεία ανατροπής, έκπληξης

και χιούμορ, με τίτλο «Tenoroi σε κρίση». Την ίδια ώρα το Σάββατο, οι Ηλίας Βογιατζηδάκης και Μυρτώ Πανάγου παρουσιάζουν την παράσταση Χταποδάκια και άλλα διηγήματα, μια σύνθεση και δραματοποίηση διηγημάτων εμβληματικών συγγραφέων όπως οι Κ. Ταχτσής, Μ. Χάκκας, Δ. Χατζής, Ντ. Χριστιανόπουλος. Στον παιδότοπο η θεατρική ομάδα Ντουθ θα παρουσιάζει το αλληγορικό παραμύθι Πατατατί. Ακόμη, την Παρασκευή θα διοργανωθεί εκδήλωση για τις ταινίες μικρού μήκους με θέμα «Εμπόδια και διαδρομές λίγο πριν τα 30’» και συμμετοχή των σκηνοθετών Ρηνιώς Δραγασάκη, Έρσης Μήλιου, Θωμά Κιάου, Δημήτρη Νάκου, Αλέξανδρου Σκούρα. Τέλος, στον χώρο του βιβλιοπωλείου ποιητές και πεζογράφοι συζητούν και τις τρεις ημέρες με θέμα «Ο άλλος και η άλλη στην ποίηση και τη λογοτεχνία» (Βάσια Τζανακάρη, Πάνος Τσίρος, Γιάννης Στίγκας, Θωμάς Τσαλαπάτης, Μαρία Κυρτζάκη, Κώστας Καναβούρης). Περισσότερες λεπτομέρειες... στην Πλατεία Νερού στο Φάληρο, αυτήν την Παρασκευή!

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ:

«Εικαστικές προκηρύξεις» δημιουργικής πολυφωνίας

αιώνα. Θέλαμε, λοιπόν, η φόρμα της προκήρυξης να μεταφερθεί στον καμβά, το χαρτί ή το αλουμίνιο και να γίνει μια προκήρυξη με την εικαστική γλώσσα του καθενός. Ποιες είναι οι πέντε αυτές επέτειοι;

Φέτος το Φεστιβάλ των Νέων του ΣΥΡΙΖΑ στέκεται σε πέντε επετείους: Τα 40 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, από την ανατροπή της κυβέρνησης Αλιέντε και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Πινοσέτ, από τον θάνατο του ποιητή Πάμπλο Νερούδα και του ζωγράφου Πάμπλο Πικάσο και, τέλος, τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Αυτές οι επέτειοι θέλαμε να είναι το έναυσμα, ώστε να τροφοδοτήσουν τη φαντασία των καλλιτεχνών και με βάση αυτές να δημιουργήσουν έναν διάλογο με το τότε αλλά και το σήμερα. Πρόκειται για μια προσέγγιση που αποστασιοποιείται κριτικά από το είδος της «λαϊκής κουλτούρας» που αποτέλεσαν οι προ-

κηρύξεις ή που το εγκολπώνεται; Ελάχιστοι έχουν χρησιμοποιήσει την κουλτούρα και το ύφος των προκηρύξεων. Οι εικαστικοί έχουν σταθεί πολύ περισσότερο στις ίδιες τις επετείους, προσπαθώντας να συνομιλήσουν με αυτές, και πολύ λιγότερο στην αισθητική του μέσου. Δημιουργούν ένα δικό τους μήνυμα, το οποίο αναφέρεται στο τότε, πολύ συχνά όμως σε συνάρτηση με το σήμερα. Προσπαθούν να εστιάσουν οι περισσότεροι στο μήνυμα που θέλουν να δώσουν και όχι στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνταν η εικαστική γλώσσα της προκήρυξης.

Υποθέτω πως το αυτόνομο πεδίο της τέχνης δεν υποχωρεί προς όφελος της πολιτικής επικοινωνίας... Ευτυχώς όχι. Κάτι τέτοιο δεν θα το θέλαμε. Μόνο το μελάνι, τα γράμματα, το κείμενο σαν εικόνα, η αφαιρετικότητα των χρωμάτων είναι οι έμμεσες αναφορές που έχω διακρίνει στα έργα των συμμετεχόντων και ουσιαστικά συνιστούν αυτό που λέμε «εικαστική προκήρυξη».

Ποια ήταν η ανταπόκριση των καλλιτεχνών στην πρόσκλησή σας; Μολονότι ο χρόνος που δόθηκε για την προετοιμασία της έκθεσης ήταν εξαιρετικά μικρός, υπήρξε πολύ μεγάλη ανταπόκριση, μεγάλη διάθεση των εικαστικών να δηλώσουν και σήμερα το «παρών» τους πολιτικά. Συμμετέχουν δεκαέξι εικαστικοί, οι Σπύρος Αγγελόπουλος, Ανδρέας Γεωργιάδης, Κωνσταντίνος Έσσλιν, Σταμάτης Ζέρβας, Δημήτρης Ζουρούδης, Ιφιγένεια Καμπέρη, Μηνάς Καμπιτάκης, Κυριάκος Κατζουράκης, Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Βασίλης Λιαούρης, Γεωργία Μπλιάτσου, Γιώργος Μπουκής, Βασίλης Πέρρος, Κατερίνα Πέτρουλα, Δημήτρης Σεβαστάκης, Μαρία Φιλιπακοπούλου. Ανάμεσά τους υπάρχουν δάσκαλοι και μαθητές τους, νεότατοι καλλιτέχνες, όλη η γκάμα των εμπειριών. Επίσης υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία στα πλαστικά μέσα που χρησιμοποιούν: Πολλά στυλ, πολλά είδη, κάτι που δημιουργεί μια πολύ όμορφη, δημιουργική πολυφωνία...

Η ΑΥΓΗ Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ • ΤΡΙΤΗ 16 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ Μνήμη Σταύρου Α. Μαλλιώρη

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 2ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΩΝ NEΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ

Πρόταση Πολιτισμού για τη νεολαία της πόλης Θεσσαλονίκη: Από την ερχόμενη Παρασκευή και μέχρι την Κυριακή το στρατόπεδο του Παύλου Μελά θα μεταμορφωθεί σε έναν χώρο ελεύθερης έκφρασης, διεκδίκησης μιας ανθρώπινης κοινωνίας και πολιτισμού. Εκεί θα στηθεί το 2ο Φεστιβάλ των νεολαίων του ΣΥΡΙΖΑ. «Με κεντρικό σύνθημά μας ‘Ανατρέπουμε το παρόν, δημιουργούμε το μέλλον’, κάνουμε μία πολιτιστική και πολιτική πρόταση για τους νέους και τις νέες της πόλης, αλλά για τους λίγο μεγαλύτερους», λένε χαρακτηριστικά οι διοργανωτές του φεστιβάλ. Στον χώρο θα υπάρχουν περίπτερα κινημάτων, βιβλιοπωλείο, εκθέσεις φωτογραφίας, έκθεση σκίτσου και κόμιξ, προβολές ντοκιμαντέρ, καθώς και η έκθεση φωτογραφίας του Βασίλη Μαθιουδάκη «Η Αθήνα στους δρόμους της κρίσης». Καθημερινά θα λειτουργεί και παιδότοπος με Καραγκιόζη, θεατρικά παιχνίδια και παιδικές κατασκευές, ενώ από το πρωί της Κυριακής 29 Σεπτεμβρίου και μέχρι το μεσημέρι θα υπάρχει στον χώρο του Φεστιβάλ και Λαϊκή Χωρίς Μεσάζοντες. Στις μουσικές σκηνές του φεστιβάλ θα εμφανιστούν γνωστοί καλλιτέχνες και ελληνικά και ξένα μουσικά σχήματα, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι συζητήσεις που έχουν προγραμματιστεί. Το εισιτήριο έχει οριστεί στα 4 ευρώ την ημέρα και στα 10 ευρώ για το τριήμερο, αλλά για τους μαθητές και τους άνεργους υπάρχει ειδική μέριμνα. Για τους πρώτους το εισιτήριο θα είναι στα 2 ευρώ και για τους δεύτερους η είσοδος θα είναι δωρεάν με επίδειξη κάρτας ανεργίας. Πλούσιο θα είναι και το μουσικό πρόγραμμα. Την πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ, την ερχόμενη Παρασκευή, περιλαμβάνει τους Los Mujeros, τη μουσική κολεκτίβα Bandista από την Κωνσταντινούπολη και τα φλογισμέ-

να οδοφράγματα της πλατείας Ταξίμ, τους Banda Bassotti από τη Ρώμη, ενώ στη δεύτερη σκηνή θα εμφανιστεί αντιπροσωπεία από τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, οι Παίδες εν Καμίνω και θα ακολουθήσει ρεμπέτικο γλέντι με τους μουσικούς Λ. Χαριτίδη, Μ. Μπάντζιο, Δημ. Τσιόχλα και τη Β. Βασιλειάδου. Το Σάββατο, 28.9, στις δύο μουσικές σκηνές θα εμφανιστούν οιι Skary Face, Οι BaiLdSA, η Μάρθα Φριντζήλα, οι Μουσικοί Περιηγητές, οι Ανφάν Γκατέ και οι Μπαλταφάν. Επίσης οι KONTRA-Ro θα παρουσιάσουν τη θεατρική παράσταση «Κόντρα στην πρόοδο - κόντρα στη Δημοκρατία». Οι συζητήσεις θα ξεκινήσουν με το θέμα «Η απάντηση στο μεγάλο ξεπούλημα» για την υπεράσπιση των κοινωνικών και δημόσιων αγαθών. Θα μιλήσουν ο Σπ. Λαπατσιώρας (λέκτορας Οικονομικών Επιστημών, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ), Κοδέλας Δημήτρης (βουλευτής Αργολίδας) και θα παρέμβουν μέλη του «SOSτε το ΝΕΡΟ», του συντονιστικού ενάντια στο ΣΜΑ Ευκαρπίας, των Επιτροπών Αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκου-

ριές, εργαζόμενοι στην αυτοδιαχειριζόμενη ΕΤ3, καθώς και αγωνιστές του κινήματος υπεράσπισης της Υγείας και της Παιδείας. Την Κυριακή «Για τη Μεσόγειο των λαών και των εξεγέρσεων» θα μιλήσουν η Ρένα Δούρου (βουλευτής Β’ Αθήνας), ο δημοσιογράφος Πάνος Χαρίτος, ο Αιγύπτιος πολιτικός ακτιβιστής Akram Ismail και το μέλος του ODP (Τουρκία) Umut Alikasifoglu. Την ίδια ημέρα στις δύο μουσικές σκηνές θα εμφανιστούν οι Punta Mane, οι Fundracar, oι Dubioza Kolektiv από τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, οι Stringless’ και οι Χειμερινοί Κολυμβητές. Φυσικά, στον χώρο θα λειτουργεί βιβλιοπωλείο, ταβέρνα, μπαρ και ζαχαροπλαστείο, ενώ στο στρατόπεδο Παύλου Μελά μπορεί να φτάσει κανείς με τα λεωφορεία 27, 27α, 56 (στάση Δημαρχείο) και 83 (στάση Ταχυδρομείο). Μετά τη λήξη των δρομολογίων του ΟΑΣΘ οι διοργανωτές έχουν μεριμνήσει για την επιστροφή του κόσμου με λεωφορείο που θα καταλήγει στην Καμάρα.

Καλοκαίρια της εφηβείας με ατελείωτες ώρες κολύμπι και τσάρκες στην παραλία του Ρίου, βόλτες με τα ποδήλατα και βράδια με παρτάκια, ημίφως, ιταλικά, γαλλικά ροκ σουξέ σε δισκάκια 45 στροφών. Ζεστά απομεσήμερα στη σκιά των δέντρων του καφενείου μας ή στο διπλανό αξέχαστο «Σινέ Ρίο» (1958-1974), τον οικογενειακό μας θερινό κινηματογράφο με τη μόνιμη παρεΐστικη προσφορά του Σταύρου στη διαδικασία της προετοιμασίας της βραδινής παράστασης: σκούπισμα, κατάβρεγμα του χώρου, πότισμα στα παρτέρια με τις πρασινάδες, τακτοποίηση των καθισμάτων, γέμισμα με πασατέμπο και στραγάλια τα φακελάκια και με σπασμένο πάγο τα βαρέλια για να παγώνουν οι πορτοκαλάδες και οι γκαζόζες, που πουλάγαμε στα διαλείμματα της ταινίας και γύρω μας πάντα κάποια όμορφα κορίτσια του καλοκαιριού, που μας άφηναν με τις πρώτες φθινοπωρινές ψιχάλες. Θερμοί γυμνασιακοί χειμώνες στην Πάτρα, ισχυρό αντίδοτο στο ξεπάγιασμα και στην παγωνιά της χούντας με μικρο-απόπειρες αντίστασης (μη συμμετοχή στις παρελάσεις και τις γιορτές τους, χειρόγραφα τρικάκια με συνθήματα για το προαύλιο του γυμνασίου και για τα γήπεδα). Αργότερα ο καθένας μας παίρνει τον δρόμο του: Ιταλία και Ιατρική Σχολή Αθηνών για μένα, εμπόριο και επιχειρηματικότητα από νωρίς για τον Γαβρίλη και τον Σταύρο. Πάντα όμως να μας σμίγουν το Ρίο και η Πάτρα, το καρναβάλι, η Αριστερά και τα πάθη της, η Παναχαϊκή, η «Παριζιάνα», το «Rio by night», η δική του «Αρένα» και το τζινάδικό του στην Αγίου Νικολάου, οι Κουλουμπήδες, ο Καρούσος, τα στέκια και οι παρέες που πάντα περίμεναν. Μετά ο Σταύρος μπαίνει στη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του. Τα τελευταία χρόνια πόνεσε και δοκιμάστηκε ακραία, τόσο ο ίδιος όσο και η εκλεκτή του οικογένεια. Συνειδητά απομονώθηκε. Μας έλειπε βαθιά, αλλά σεβόμασταν την επιλογή του. Εμείς, όμως, πολλές φορές τις νύχτες περνούσαμε από το σπίτι του και βλέπαμε το φως μέχρι αργά στο δωμάτιό του, σαν μια «καληνύχτα» που δεν την άκουγε, αλλά σίγουρα την ένιωθε. Ώσπου πριν από λίγες μέρες, και ανήμερα στη γιορτή του, ο Σταύρος μας πέρασε στη χώρα των σκιών, μια «μάγκικη» σκιά, που θα σεργιανίζει για πάντα γύρω μας με το χαρακτηριστικό «μαλλιωρέικο» βάδισμά του. Όλα έγιναν όπως τα ήθελε ο ίδιος, «κινηματογραφικά», σχεδόν μαγικά ρεαλιστικά: στον μικρό κήπο του σπιτιού του διαλεγμένοι του φίλοι ψιλοέπιναν, κουβέντιαζαν και «διασκέδαζαν» με δύο μπουζούκια να χρωματίζουν με τον ήχο τους αυτήν την παράξενη γιορτή, παίζοντας ρεμπέτικα και πολλά λαϊκά τραγούδια. Ο Σταύρος μέσα, στο κρεβάτι της οδύνης, αισθανόταν και εισέπραττε τα πάντα, ήρεμος, συγκινημένος, γεμάτος από τη θετική ενέργεια που έβγαινε από τους αγαπημένους του, μέχρι τη στιγμή της μεγάλης του αποχώρησης, καθώς έπεφτε το σούρουπο πάνω στα λουλούδια και στα δέντρα του κήπου. Σαν χαρακτήρας από μυθιστόρημα του Μάρκες και του Βουτυρά, ή ίσως persona από ταινία του Αλμοδόβαρ και του Φασμπίντερ. Τώρα σίγουρα εκεί θα τον καλοδέχθηκαν ο Κουκούτσης, ο Τσόκος, η Παυλίνα, ο Κοτοπούλης, ο Μαραλέτος, ο Κρεμμύδας και όλοι-ες οι αλησμόνητοι-ες φίλοι - φίλες από την υπέροχη πατρινή πινακοθήκη μιας εποχής που μας σημάδεψε για πάντα. Κυρία Λέλα, Θάνο, Μάριε, Ρόη - Γιάννη, Μένη, Ρένα, κουράγιο... ΓΑΒΡΙΛΗΣ Γ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Γ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ l Για τον Σταύρο προσφέρουμε 200 ευρώ για το δυνάμωμα της «Αυγής»

ΠΡΟΣΦΟΡΑ Ο θάνατος του Γρηγόρη Παντή μάς υπενθυμίζει ότι όλο και λιγοστεύουν οι αγωνιστές που πρόσφεραν τη νιότη τους για να ριζώσουν οι ιδέες της ανανεωτικής Αριστεράς σε ένα τραχύ και άνυδρο έδαφος. Η σεμνότητα, η ανιδιοτέλεια, η αφοσίωση, η ηπιότητα και η εγκαρτέρηση που τον χαρακτήριζαν στην αναμέτρησή του με τις αλλεπάλληλες δυσκολίες που ορθώθηκαν στη ζωή του, θα παραμείνουν στη μνήμη όσων τον συνάντησαν στις οργανώσεις του ΚΚΕ Εσωτερικού στη Θεσσαλονίκη και ίσως απαλύνουν τον πόνο της οικογένειάς του που δοκιμάστηκε σκληρά. Ως ελάχιστο αποχαιρετισμό στη μνήμη του Γρηγόρη Παντή καταθέτω 100 ευρώ για την ενίσχυση της «Αυγής». ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΖΑΡΙΔΗΣ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ Σήμερα (Κυριακή) στις 9.00 π.μ. στα Καλύβια Αττικής, στην εκκλησία Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, στην κεντρική πλατεία της πόλης, θα γίνει το μνημόσυνο στη μνήμη του συντρόφου Μανώλη Γιακουμάτου.

56 Παρακαλούνται οι αναγνώστες να ενημερώνονται για τυχόν αλλαγές από τα παρακάτω τηλέφωνα Α ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΑΒΑΝΑ Κηφισίας 234 και Λυκούργου 32106756546 Αίθουσα 1 Θλιμμένη Τζάσμιν 18:30, 20:30, 22:30 Αίθουσα 2 (Θερινή) Θλιμμένη Τζάσμιν 21:30 ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 CYTA Πατησίων 1402108259975 2108215327, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr Αίθουσα 1 Pacific Rim 17:00 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 19:30, 21:30, 23:20 Αίθουσα 2 Λευκός οίκος: Η πτώση 18:00, 20:30, 23:00 Αίθουσα 3 jOBS 17:30, 20:00, 22:30 Αίθουσα 4 Λευκός οίκος: Η πτώση 19:15, 21:45 Αίθουσα 6 (Θερινή) jOBS 21:15 ΑΘΗΝΑΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Χάρητος 50, Κολωνάκι2107215717, Το τέλειο χτύπημα 20:30, 23:00 ΑΘΗΝΑΙΟΝ Βασιλίσσης Σοφίας 124, Αμπελόκηποι2107782122-2112112222, www.athinaioncinemas.com Αίθουσα 1 jOBS 18:00, 20:30, 23:00 Αίθουσα 2 Λευκός οίκος: Η πτώση 17:50, 20:20, 22:50 ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα21089832382112112222, www.athinaioncinemas.com Αίθουσα 1 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 18:50, 20:40, 22:30 Αίθουσα 2 Λευκός οίκος: Η πτώση 17:50, 20:20, 22:50 Αίθουσα 3 jOBS 18:00, 20:30, 23:00 Αίθουσα 4 Το τέλειο χτύπημα 20:10 Pacific Rim 22:40 Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου: Διωγμός και ανταλλαγή πληθυσμών, Τουρκία-Ελλάδα 1922-1924 18:00 ΑΙΓΛΗ Λεωφόρος Πεντέλης 98, Χαλάνδρι2106841010 Αίθουσα 1 Το τέλειο χτύπημα 20:30 jOBS 22:50 Αίθουσα 2 Λευκός οίκος: Η πτώση 20:45, 23:00 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:30 ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ (Θερινό) Κήπος Ζαππείου2103369300, jOBS 20:30, 23:00 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ EUROPA CINEMAS Λεωφόρος Αλεξάνδρας και Πατησίων 77-79, σταθμός ΗΣΑΠ «Βικτώρια»2108219298 Θλιμμένη Τζάσμιν 18:10, 20:10, 22:15 ΑΜΥΝΤΑΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Κωνσταντινουπόλεως 16, Υμηττός2107626418, jOBS 20:40, 22:50 AΝΕΣΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι2107788778, Το τέλειο χτύπημα 20:50, 23:05 ΑΝΟΙΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2+1 Αγωνιστών στρατοπέδου 49, Χαϊδάρι2105813470-2105813450 Αίθουσα 1 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:00 Λευκός οίκος: Η πτώση 20:00, 22:30 Αίθουσα 2 ART CINEMA Αεροπλάνα (μεταγλ.) 18:50 Το τέλειο χτύπημα 20:40, 22:40 ΑΝΟΙΞΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Αττική & Ευριπίδου 19, Νέο Ηράκλειο2102814071, Το τέλειο χτύπημα 20:15, 22:30 ΑΡΚΑΔΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Καραολή Δημητρίου 36 & Φορμίωνος 222, Πάρκο Νέας Ελβετίας2107661166-2107661226, Το τέλειο χτύπημα 20:15 Λευκός οίκος: Η πτώση 22:30 ΑΣΤΥ Κοραή 4, Αθήνα2103221925, Ατίθαση καρδιά 18:00, 20:15, 22:30 ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Μέσα στο Αττικό Άλσος6944542300-2106997755, Λευκός οίκος: Η πτώση 20:45, 23:00 ΒΑΡΚΙΖΑ Θάσου 222108973926 Αίθουσα 1 3D Digital Αεροπλάνα (μεταγλ.) 18:00 3D jOBS 20:10, 22:30 Αίθουσα 2 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:00 3D Λευκός οίκος: Η πτώση 20:10, 22:30 Αίθουσα 3 (Θερινή) Θλιμμένη Τζάσμιν 20:30, 22:30 CAPITOL 3D CINEMA Ιουλιανού 33-35 & Γ’ Σεπτεμβρίου 74-78, Capitol Mall (Σταθμός Βικ τ ώ ρ ι α ) 2 1 0 8 2 1 0 0 3 8 , www.facebook.com/CineCapitol, SR Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 19:00 3D Λευκός οίκος: Η πτώση 21:30 VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL Ανδρέα Παπανδρέου 35 (παράπλευρος Αττική οδού) θέση ψαλίδι, ΜαρούσιΤηλ.14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Το τέλειο χτύπημα 20:00 Οικογένεια Μίλερ 15:40, 17:40, 22:40 Αίθουσα 2 Οικογένεια Μίλερ 21:50, 00:10 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 17:10 3D, 19:30 3D Αίθουσα 3 Αεροπλάνα (μεταγλ.) 16:15, 18:15 Είσαι ο επόμενος 20:15, 22:15, 00:15 Αίθουσα 4 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 16:40, 19:00 Pacific Rim 21:20, 00:10 Αίθουσα 5 - Cinema Europa, Heineken Rush 16:30, 19:00, 21:30, 00:00 Αίθουσα 6 - Cinema Europa Pacific Rim 15:20, 18:00 Elysium 20:40, 23:00 Αίθουσα 7 - max screen - Cosmote Λευκός οίκος: Η πτώση 18:50, 21:40, 00:30 Αίθουσα 8 - Lays Αεροπλάνα (μεταγλ.) 17:15 3D Pacific Rim 19:20 3D, 22:00 Αίθουσα 9 Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των τεράτων 17:00 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 19:10, 21:10, 23:10 Αίθουσα 10 Λευκός οίκος: Η πτώση

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΘΕΑΜΑΤΑ 17:20, 20:00, 22:45 Αίθουσα 11 Θλιμμένη Τζάσμιν 20:00, 22:20 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 15:20, 17:40 Αίθουσα 12 jOBS 15:30, 18:10, 21:00, 23:40 Αίθουσα 13 - gold class Λευκός οίκος: Η πτώση 20:00, 22:45 Αίθουσα 14 gold class jOBS 23:40 VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου,Εμπορικό κέντρο Millennium, Παγκράτι210 7566240 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Λευκός οίκος: Η πτώση 18:40, 21:20, 00:00 Αίθουσα 2 Οικογένεια Μίλερ 00:30 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 17:45, 20:00 Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των τεράτων 22:15 Αίθουσα 3 Cosmote Rush 18:30, 21:10, 23:40 Αίθουσα 4 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:00 3D Μόνο ο Θεός συγχωρεί 20:15, 22:15, 00:15 Αίθουσα 5 Pacific Rim 19:00, 21:40, 00:20 VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO Παλαιά Λεωφόρος Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού ΦαλήρουΤηλ.14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Pacific Rim 17:00, 19:40 3D, 22:20 Αίθουσα 2 Είσαι ο επόμενος 23:20 Pacific Rim 18:00, 20:40 Αίθουσα 3 Οικογένεια Μίλερ 22:00, 00:20 Θλιμμένη Τζάσμιν 17:40, 19:50 Αίθουσα 4 Rush 18:20, 21:00, 23:40 Αίθουσα 5 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 20:10, 22:10, 00:15 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:00 Αίθουσα 6 jOBS 19:00, 21:40, 00:20 Αίθουσα 7-VMAX - Cosmote Λευκός οίκος: Η πτώση 18:50, 21:30, 00:10 Αίθουσα 8 - Gold Class jOBS 21:40 Αίθουσα 9 - gold class Rush 19:40, 22:20 VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Λεωφόρος Βουλιαγμένης 276, Άγιος Δημήτριος210 6104100 - 14 848 ( Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 17:00 3D Μόνο ο Θεός συγχωρεί 19:10, 21:10, 23:10 Αίθουσα 2 - Cosmote Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των τεράτων 16:30 Λευκός οίκος: Η πτώση 18:40, 21:20, 00:00 Αίθουσα 3 Αεροπλάνα (μεταγλ.) 15:10, 17:10 Rush 19:10, 21:40, 00:10 Αίθουσα 4 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 15:50, 18:00 Είσαι ο επόμενος 20:10, 22:20, 00:20 Αίθουσα 5 Pacific Rim 15:40, 18:20 3D, 21:00, 23:40 VILLAGE RENTI SUMMER (ΘΕΡΙΝΟ) Θηβών 228 & Παρνασσού, Αγιος Ιωάννης Ρέντης2104215100 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr, Pacific Rim 21:10 VILLAGE SHOPPING AND MORE Θηβών 228 & Παρνασσού, Άγιος Ιωάννης Ρέντης210 4215100 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 - Comfort Λευκός οίκος: Η πτώση 20:30, 23:10 Αίθουσα 2 - Comfort Rush 21:15, 23:45 Αίθουσα 3 Elysium 19:15, 21:40, 00:00 Αίθουσα 4 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 17:20 3D Rush 20:10, 22:40 Αίθουσα 5 Λευκός οίκος: Η πτώση 17:00, 19:40, 22:20 Αίθουσα 6 Rush 18:45, 21:15, 23:45 Αίθουσα 7 One Direction: This Is Us 18:15 3D Pacific Rim 20:20 3D, 23:00 3D Αίθουσα 8 Pacific Rim 19:30, 22:15 Αίθουσα 9 Λευκός οίκος: Η πτώση 17:50, 20:30, 23:10 Αίθουσα 10 - Cosmote Pacific Rim 18:30, 21:10, 23:50 Αίθουσα 11 Αεροπλάνα (μεταγλ.) 17:40 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 19:45, 21:45, 23:45 Αίθουσα 12 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 17:45, 20:00 Είσαι ο επόμενος 22:15, 00:20 Αίθουσα 13 Οικογένεια Μίλερ 21:50, 00:10 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:40 Αίθουσα 14 Οικογένεια Μίλερ 18:20, 20:45, 23:15 Αίθουσα 15 jOBS 18:50, 21:30, 00:10 Αίθουσα 16 Θανάσιμα εργαλεία: Πόλη των οστών 18:10, 20:50, 23:30 Αίθουσα 17 Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των τεράτων 17:30, 19:50, 22:10, 00:30 Αίθουσα 19 Τούρμπο (μεταγλ.) 17:15 Είσαι ο επόμενος 19:20, 21:30, 23:40 Αίθουσα 20 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 19:00 Λευκός οίκος: Η πτώση 21:20, 00:00 ΓΑΛΑΞΙΑΣ 3D Digital Μεσογείων 6, Αμπελόκηποι2107773319-2107700491 Αίθουσα 1 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 18:40, 20:40, 22:40 Αίθουσα 2 Θλιμμένη Τζάσμιν 18:20, 20:20, 22:20 ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON Ζέππου 14 & Ξενοφώντος 31, Γλυφάδα2109650318, www.odeon.gr, www: i-ticket.gr Αίθουσα 1 Rush 19:30, 22:10 Αίθουσα 2 Θλιμμένη Τζάσμιν 20:00, 22:30 ΔΑΝΑΟΣ Λεωφόρος Κηφισίας 109 & Πανόρμου, Αμπελόκηποι2106922655, www.danaoscinema.gr Αίθουσα 1 Α’ διαγωνιστικό Ελληνικών ταινιών μικρού μήκους (19ο Φεστιβαλ Κιν/φου της Αθήνας) 17:15 Προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας (19ο Φεστιβαλ Κιν/φου της Αθήνας) 20:00 Η ανάσταση του μπάσταρδου (19ο Φεστιβαλ Κιν/φου της Αθήνας) 22:00 Αίθουσα 2 Το τραγούδι του δρόμου (19ο Φεστιβαλ Κιν/φου της Αθήνας) 19:00 Η μεγάλη πλημμύρα (19ο Φεστιβαλ Κιν/φου της Αθήνας) 22:00 Κοσμικές λούπες (19ο Φεστιβαλ Κιν/φου της Αθήνας) 21:45

ΔΕΞΑΜΕΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δεξαμενής Κολωνάκι, Αθήνα2103623942-2103602363, Μόνο ο Θεός συγχωρεί 20:40, 22:40 ΔΙΑΝΑ Περικλέους 14,Μαρούσι2108028587, Διατριβή για ένα φόνο 22:30 Το τέλειο χτύπημα 20:15 ΔΙΟΝΥΣΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Συγγρού 286, & Μυκηνών 22109515514, Το τέλειο χτύπημα 20:30, 22:45 ΕΚΡΑΝ (ΘΕΡΙΝΟ) Ζωοδόχο Πηγής & Αγαθίου, Νεάπολη2106461895, Θλιμμένη Τζάσμιν 20:50, 23:00 ΕΛΛΗ Ακαδημίας 64, Αθήνα2103632789, Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου: Διωγμός και ανταλλαγή πληθυσμών, Τουρκία-Ελλάδα 1922-1924 18:00, 20:00, 22:00 ΕΛΛΗΝΙΣ CINEMAX (ΘΕΡΙΝΟ) Κηφισίας 29, Αμπελόκηποι, Αθήνα210646400980111300400, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr, Θλιμμένη Τζάσμιν 20:30, 22:40 ΕΜΠΑΣΣΥ NOVA ODEON Πατριάρχου Ιωακείμ 5 και Ηροδότου, Κολωνάκι, Αθήνα2107215944, www.i-ticket.gr, Rush 20:00, 22:40 ΖΕΦΥΡΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Τρώων 36, Θησείο2103462677, Dancing Dreams 19:45 Οι διαβολογυναίκες 23:00 Ολα πάνε καλά 21:15 ΘΗΣΕΙΟΝ (ΘΕΡΙΝΟ) Αποστόλου Παύλου 7, Θησείο2103470980-2103420864, www.cinethisio.gr, Το τέλειο χτύπημα 20:40, 23:00 ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα2103418550 2103418579, info@mcf.gr, mcf.gr, Το πάθος της Ζαν ντ’Αρκ (4ο Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου) 21:00 ΙΝΤΕΑΛ Πανεπιστημίου 46, Αθήνα2103826720, Λευκός τάρανδος (19ο Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας) 18:00 Τίποτα κακό δε θα συμβεί (19ο Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας) 20:00 Οι ήρωές μας ξεψυχούν απόψε (19ο Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας) 22:30 ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX CYTA Λεωφόρος Κηφισίας 245, (Ζηρίνειο), Κηφισιά21062335672106232808, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr Αίθουσα 1 Θλιμμένη Τζάσμιν 18:00 jOBS 20:00, 22:30 Αίθουσα 2 Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου: Διωγμός και ανταλλαγή πληθυσμών, Τουρκία-Ελλάδα 1922-1924 19:00, 21:00, 22:45 ΛΑΪΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Ιερά Οδός 48 και Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο2103609695, The Grandmaster 22:00 Οι ύποπτοι φορούσαν γόβες 20:15 ΛΑΟΥΡΑ EUROPA CINEMAS (ΘΕΡΙΝΟ) Φορμίωνος & Νικηφορίδη 24, Νέο Παγκράτι2107662040, Ενα καλοκαίρι 23:00 Θλιμμένη Τζάσμιν 21:00 ΛΙΛΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Νάξου 115, Αγιος Λουκάς, Πατήσια2102016849, Τα μυστικά της κρεβατοκάμαρας 20:45, 22:45 ΝΑΝΑ CINEMAX CYTA Λεωφόρος Βουλιαγμένης 179 Δάφνη, (στάση μετρό Αγ. Ιωάννης)2109703158-2109706865, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr Αίθουσα 1 jOBS 18:00, 20:30, 23:00 Αίθουσα 2 Λευκός οίκος: Η πτώση 18:45, 21:15, 23:45 Αίθουσα 3 Το τέλειο χτύπημα 20:15, 22:45 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:15 Αίθουσα 4 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 19:30, 21:30, 23:30 Αίθουσα 5 Paciﬁc Rim 18:30 Rush 21:00, 23:15 Αίθουσα 6 Αεροπλάνα (μεταγλ.) 18:00 Λευκός οίκος: Η πτώση 20:00, 22:30 ΟΑΣΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Πρατίνου 7, Παγκράτι2107244015, Διατριβή για ένα φόνο 20:50, 23:00 ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ Λεωφόρος Κηφισίας .73 & Πουρνάρα (Κόμβος Αττικής οδού)8011160000 2106786000, www.odeon.gr, www.i-ticket.gr Αίθουσα 1 Paciﬁc Rim 19:50, 22:50 Αίθουσα 2 Είσαι ο επόμενος 21:20, 23:30 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:40 Αίθουσα 3 Αεροπλάνα (μεταγλ.) 18:20 Θλιμμένη Τζάσμιν 20:20, 22:30 Αίθουσα 4 Θανάσιμα εργαλεία: Πόλη των οστών 21:50 Οι ύποπτοι φορούσαν γόβες 19:40 Αίθουσα 5 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 19:10 3D Rush 21:30 Αίθουσα 6 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 20:00, 22:00 Αίθουσα 7 jOBS 18:00, 20:40, 23:20 Αίθουσα 8 - Vodafone Λευκός οίκος: Η πτώση 19:30, 22:10 Αίθουσα 9 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 19:00, 21:00, 23:00 Αίθουσα 10 Λευκός οίκος: Η πτώση 17:50, 20:30, 23:10 Αίθουσα 11 Rush 17:40, 20:10, 22:40 Αίθουσα 12 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 17:50, 20:00 Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των τεράτων 22:20 ODEON ΟΠΕΡΑ Ακαδημίας 57, Αθήνα2103622683, www.odeon.gr, www.i-ticket.gr Αίθουσα 1 Μικρές ιστορίες Α’ (19ο Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας) 17:30 Ραντεβού μετά τα μεσάνυχτα (19ο Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας) 19:30 Το δέντρο και η κούνια (19ο Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας) 21:30 Αίθουσα 2 Ο μικρός Τόνι (19ο Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας) 20:00 Συνέβη στο Ισραήλ (19ο Φεστιβάλ Κιν/φου της Αθήνας) 22:00 ΟDEON STARCITY Λεωφόρος Συγγρού 111

& Λεοντίου, Νέος Κόσμος2106786000, www.odeon.gr , www.i-ticket.gr Αίθουσα 1 Rush 20:10, 22:40 Αίθουσα 2 jOBS 20:40, 23:20 Αίθουσα 3 Pacific Rim 19:50, 22:50 Αίθουσα 4 Είσαι ο επόμενος 21:20, 23:30 Αίθουσα 5 Λευκός οίκος: Η πτώση 19:30, 22:10 Αίθουσα 6 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 21:00, 23:00 Αίθουσα 7 - Vodafone Rush 21:30 Αίθουσα 8 Θανάσιμα εργαλεία: Πόλη των οστών 21:50 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 19:40 Αίθουσα 9 Θλιμμένη Τζάσμιν 20:20, 22:30 Αίθουσα 10 Λευκός οίκος: Η πτώση 20:30, 23:10 ΟΣΚΑΡ DIGITAL Αχαρνών 330, Κάτω Πατήσια2102281563 Θλιμμένη Τζάσμιν 18:20, 20:20, 22:20 ΠΑΛΑΣ Υμηττού 109, Παγκράτι2107511868 Αίθουσα 1 Το Γεράκι της Μάλτας 20:45 Ο θαυματοποιός 23:00 Αίθουσα 2 (Θερινή) Το Γεράκι της Μάλτας 22:45 Ο θαυματοποιός 20:30 ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Αλεξάνδρας & Μαυρομιχάλη, Αθήνα2106425714, Οι δώδεκα ένορκοι 20:30, 22:30 ΡΙΒΙΕΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια2103837716-2103844827, Το τέλειο χτύπημα 20:00, 22:30 ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ (ΘΕΡΙΝΟ) Άλσος Βεΐκου2102138119, Το τέλειο χτύπημα 22:10 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 20:00 ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ (ΘΕΡΙΝΟ) Κυδαθηναίων 22, Πλάκα2103222071-2103248057, info@cineparis.gr, www.cineparis.gr Θλιμμένη Τζάσμιν 20:45, 23:05 ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Πάρκο Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο2109821256, cinefloisvos@gmail.com Μόνο ο Θεός συγχωρεί 20:30, 22:30 ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ CLASSIQUE (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Κηφισίας 290 & Παρίτση 2, Ψυχικό (Φάρος)2106777330-1, jOBS 20:30, 22:45 ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 18, Νέα Σμύρνη2109313360 Αίθουσα 1 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 20:45, 22:45 Αίθουσα 2 Το τέλειο χτύπημα 20:20, 22:40 STER CINEMAS Λεωφ. Δημοκρατίας 67α, εμπορικό κέντρο ESCAPE, Ιλιον 801 801 7837 -210 8092690, www.stercinemas.gr Αίθουσα 1 Είσαι ο επόμενος 00:00 Pacific Rim 18:50 jOBS 21:30 Αίθουσα 2 jOBS 18:00, 20:30, 23:00 Αίθουσα 3 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 16:00, 18:00, 20:00 Pacific Rim 22:00 Αίθουσα 4 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 17:00, 19:00 Λευκός οίκος: Η πτώση 21:20 Αίθουσα 5 Rush 18:40, 21:10, 23:40 Pacific Rim 16:00 3D Αίθουσα 6 Τα παλιόπαιδα 21:00, 23:20 Λευκός οίκος: Η πτώση 18:20 Αίθουσα 7 Οικογένεια Μίλερ 20:10 Αεροπλάνα (μεταγλ.) 16:10, 18:10 Θλιμμένη Τζάσμιν 22:20 Αίθουσα 8 (Θερινή) jOBS 20:00, 22:30 ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 3D Digital Λεωφόρος Ηρακλείου 386, Νέο Ηράκλειο2102826873-2102825607, www.triaasteria.gr Αίθουσα 1 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:15 Λευκός οίκος: Η πτώση 20:15, 22:30 Αίθουσα 2 jOBS 19:30, 22:15 Αίθουσα 3 (Θερινή) jOBS 21:00 ΤΡΙΑΝΟΝ FILMCENTER Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 1012108222702-2108215469 Διατριβή για ένα φόνο 20:00, 22:00 ΦΙΛΙΠ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Ελευθερίου Βενιζέλου 40, Νέα Σμύρνη2109312866, Θλιμμένη Τζάσμιν 20:30, 22:30 ΦΙΛΟΘΕΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δροσοπούλου, Φιλοθέη2106833398 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 20:45, 22:45 ΦΟΙΒΟΣ DIGITAL CINEMA Εθνικής Αντιστάσεως 1, στάση ΜΕΤΡΟ Περιστέρι2105711105 Το τέλειο χτύπημα 20:20, 22:40 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 18:20

ΗΜΙΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΑΛΣΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Δεκελείας15421025320032102583133, Αεροπλάνα (μεταγλ.) 19:30 Θλιμμένη Τζάσμιν 21:05, 23:00 ΠΕΡΑΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ (ΘΕΡΙΝΟ) Κώστα Βάρναλη 32 & Μεγάλου Αλεξάνδρου, Περιστέρι2105780892-3 Οικογένεια Μίλερ 20:30, 22:30 ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Κύπρου 68 & Δωδεκανήσου, Αργυρούπολη2109922098, Λευκός οίκος: Η πτώση 20:30, 22:45

ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ ΑΘΗΝΑ (ΘΕΡΙΝΟ) - PISCINES IDEALES Σολωμού 18, Χαλάνδρι 2106855860 6976584717, Ενα καλοκαίρι 20:15 Η συμμορία των μάγων 22:30 ΑΚΤΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Θησέως και Αιόλου, Βουλιαγμένη2108961337, Ακάλυπτος 20:40, 22:40 ΑΛΕΞ CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Πόρτο Ράφτη 23522990-76034, www.alcinema.gr, Elysium 20:15, 22:15

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) - SUZUKI Ηρώων Πολυτεχνείου 27, 5η στάση Χολαργού2106777708, Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 19:45 Λευκός οίκος: Η πτώση 21:30 ΑΛΙΚΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δροσιάς2106229645 - 2102234130, Θλιμμένη Τζάσμιν 20:30, 22:30 ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) - SUZUKI Αγίου Ιωάννου 22106010561 Το τέλειο χτύπημα 20:45 Λευκός οίκος: Η πτώση 23:00 ΑΜΙΚΟ (ΘΕΡΙΝΟ) Επιδαύρου & Ανδρούτσου 202106815532-2106826372, Το τέλειο χτύπημα 20:45, 23:00 ΑΣΤΕΡΙ (ΠΡΩΗΝ ΙΛΙΟΝ) (ΘΕΡΙΝΟ) Φιλοκτήτου 86 & Νέστορος ,Ιλιον2102639030, Οικογένεια Μίλερ 21:30 COOL TYMVOS CINEMAS Δημοσθένους 8, Παραλία Μαραθώνα2294055566-6977500030 Αίθουσα 2 (Θερινή) Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των τεράτων 20:30, 22:30 Αίθουσα 3 (Θερινή) jOBS 20:00, 22:30 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Αγίου Κωνσταντίνου 40, Μαρούσι2106198890, Τα παλιόπαιδα 22:15 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 20:15 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Δαβάκη 18, Χαϊδάρι2105320003 Ολα για την αγάπη 22:00 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 20:00 ΚΟΡΑΛΙ CINEMAX (ΘΕΡΙΝΟ) Αφροδιτης & Ιθάκης, Σαρωνίδα2291054097-2291054931, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr, jOBS 20:30, 22:45 ΜΑΓΙΑ Αβάντων 83 & Ιατρίδου, Χαλκίδα2221025625, www.odeon.gr, www.i-ticket.gr Τούρμπο (μεταγλ.) 18:10 Θλιμμένη Τζάσμιν 20:20, 22:30 ΜΑΙΑΜΙ (ΘΕΡΙΝΟ) Κυανής Ακτής 12, Μάτι6942961754-6955466939, Το τέλειο χτύπημα 21:00 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) Δουκίσης Πλακεντίας 87, Χαλάνδρι2106014284 Θλιμμένη Τζάσμιν 21:00, 23:00 ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Παπαδιαμάντη 12, Κηφισιά2108019687, Θλιμμένη Τζάσμιν 19:35 Μόνο ο Θεός συγχωρεί 21:20, 23:00 ΟΡΦΕΑΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Σαρωνίδος 60, Σαρωνίδα22910-60077, Ο κύκλος του Mobius 20:30, 22:30 ΡΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Αφροδίτης 8, Βάρκιζα2108970844-2108971654, Διατριβή για ένα φόνο 20:15, 22:15 ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Μιλτιάδου & Γαργηττού, Γέρακας2106612717, Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 19:30 Θλιμμένη Τζάσμιν 21:15, 23:00 ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Ελευθερίου Βενιζέλου 3 & Λεωφόρος Μαραθώνος, Παλήνη2106666815-2106666284, Θλιμμένη Τζάσμιν 21:00, 22:45 Στρουμφάκια 2 (μεταγλ.) 19:30 ΣΙΣΣΥ (ΘΕΡΙΝΟ) - ALGIDA Λεωφόρος Μαραθώνος 36, Νέα Μάκρη22940918116944141308, Τα παλιόπαιδα 20:15, 22:15 SMART CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) Smart Park, E. Πουλάκη, Σπάτα6931086370, http://www.smartpark.com.gr, Οικογένεια Μίλερ 20:00, 22:00 ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρο Σουνίου, Λαύριο2292027911229202791, Θλιμμένη Τζάσμιν 20:30, 22:30 ΤΡΙΑΝΟΝ CINEMAX (ΘΕΡΙΝΟ) Κεφαλληνίας 4, Σαρωνίδα2291054931-2291054097, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr, Django, ο Τιμωρός 20:45 ΧΛΟΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Κασαβέτη 17, Κηφισιά2108011500, Το τέλειο χτύπημα 20:45 Λευκός οίκος: Η πτώση 23:00

ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΙΝΕ ΝΙΚΑΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Θηβών 245, Νίκαια2104830330, www.cinenikaia.gr, Η αγάπη δεν έρχεται μόνη 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Αγίου Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός2104960955, Οι ευνοούμενοι του φεγγαριού 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Αγίου Νικολάου 17 & Πανθέας, Σελήνια Σαλαμίνας2104670011 - 2104670012, blogspot.cineselini.com, , Λευκός οίκος: Η πτώση 20:00, 22:30 ΣΙΝΕΑΚ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Πλατεία Δημαρχείου2104225653 Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου: Διωγμός και ανταλλαγή πληθυσμών, Τουρκία-Ελλάδα 1922-1924 17:15, 18:50, 20:25 Οικογένεια Μίλερ 22:00

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΣΚΑΚΙ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΟΣΜΑΣ ΚΕΦΑΛΟΣ kosmaskefalos@gmail.com

ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ, ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ ΚΑΙ ΦΟΥΓΙΑΞΗΣ ΣΤΟ ΜΠΑΤΟΥΜ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Η Εθνική Ελλάδας λύνει προβλήματα

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ o Μόνος πρώτος και αήττητος τερμάτισε ο Κάρλσεν στο κλειστό τουρνουά που οργανώθηκε στο Σαν Λούις των ΗΠΑ. Βαθμολογία: 1ος Κάρλεν (Νορβηγία, 2862) 4,5 βαθμοί σε 6 παρτίδες (3 νίκες, 3 ισοπαλίες), 2ος Νακαμούρα (ΗΠΑ, 2772) 3,5, 3ος Αρονιάν (Αρμενία, 2813) 2,5, 4ος Κάμσκι (ΗΠΑ, 2741) 1,5.

Αρχίζει σήμερα στο Μπατούμ της Γεωργίας το Παγκόσμιο Συνέδριο Καλλιτεχνικού Σκακιού, το οποίο μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνει και το 37ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Λύσης Σκακιστικών Προβλημάτων. Η Εθνική Ελλάδας συγκροτήθηκε από τον Νίκο Μενδρινό, τον Παναγιώτη Κονιδάρη και τον Χάρη Φουγιαξή. Θα διαγωνιστούν σε έξι διαφορετικές κατηγορίες προβλημάτων (http://wccc2013batumi.ge/). Στην ομαδική βαθμολογία μετράνε τα δύο καλύτερα αποτελέσματα ανά κατηγορία. Δηλαδή στα κλασικά προβλήματα μπορεί να συγκεντρώσουν περισσότερους βαθμούς οι δύο πρώτοι, στα βοηθητικά ο πρώτος και ο τρίτος και στις σπουδές ο δεύτερος και ο τρίτος (τυχαία η αναφορά). Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός, υπάρχουν χώρες με πολύ μεγάλη παράδοση και με εξαιρετικούς λύτες, αλλά και με φροντίδα για το Καλλιτεχνικό Σκάκι. Η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία δεν καλύπτει ούτε μέρος των εξόδων και, βέβαια, δεν μπόρεσε να βρει ούτε χορηγούς. Οι Έλληνες λύτες δηλώνουν αισιόδοξοι, αλλά και γνώστες της πραγματικότητας και θα ήθελαν να βρίσκεται ανάμεσά τους ο ιδιαίτερα μεθοδικός και αποτελεσματικός Κώστας Πρέντος, ο οποίος έχει εγκατασταθεί στις ΗΠΑ.

o Ο πρωταθλητής Ελλάδας Αντώνης Παυλίδης και η πρωταθλήτρια Κατερίνα Παυλίδου αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων Νεανίδων μέχρι 20 ετών. Μετά τον 6ο γύρο ο Παυλίδης συγκέντρωνε 4 βαθμούς και καταλάμβανε την 20ή θέση μεταξύ 118 παικτών. Η Παυλίδου είχε 3 βαθμούς και ήταν 41η μεταξύ 77 αντιπάλων. Την φετινή διοργάνωση ανέλαβε η Τουρκία, η οποία αναγκάστηκε να αλλάξει τον τόπο διεξαγωγής, από τα σύνορα με τη Συρία (όπου ήταν ο αρχικός προγραμματισμός), στο ευρωπαϊκό τμήμα της χώρας, στις ακτές του Βοσπόρου. Ηλεκτρονική διεύθυνση: http://wjcc2013.tsf.org.tr/

o Άρχισε στην Τασκένδη το 3ο Γκραν

Πρωταθλητής ο Μενδρινός

Πρι Γυναικών της ΦΙΝΤΕ, με Κόστενιουκ, Στεφάνοβα, Κόνερου και άλλα μεγάλα ονόματα (http://www.chessbase.com).

Την περασμένη Κυριακή οργανώθηκε στο Ελληνικό ο 12ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Λύσης Προβλημάτων. Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Μενδρινός με 34 βαθμούς επί 60 δυνατών, δεύτερος ο Κονιδάρης με 26 και τρίτος ο Κούρκουλος - Αρδίτης (καλύτερος έφηβος) με 21. Ακολουθούν στην βαθμολογία οι Παπασταυρόπουλος, Φουγιαξής, Σκυριανόγλου, Π. Σκλαβούνος, Ανεμοδουράς, Δεληκανάκης, Αναστασίου, Μανωλάς, Μ. Σπυρόπουλος και Πετρίδης. Ο κριτής Γιάννης Γαρουφαλίδης επέλεξε δύσκολα προβλήματα (κάτι που φαίνεται και από τα όχι υψηλά ποσοστά επιτυχίας των νικητών), κοντά στο επίπεδο δυσκολίας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.

o Τα Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα για αγόρια και κορίτσια 8-18 ετών θα διεξαχθούν στο Μαυροβούνιο από 28.9 μέχρι 9.10.

o Σκακιστικές εκδηλώσεις στο Χαλάνδρι, στη μνήμη του προέδρου του Σ.Ο. Χαλανδρίου Γιώργου Ραυτόπουλου, με σιμουλτανέ (17.9), σεμινάριο για προπονητές (15 και 22.9), ομιλία για το σχολικό σκάκι (29.9) και αγώνες γρήγορου σκακιού (6 και 13.10). Πληροφορίες στο τηλέφωνο 210-6846693 ή στην ιστοσελίδα www.halandrichess.gr

Καταιγιστική η Γιφάν

Η 19χρονη Κινέζα Χόου Γιφάν θεωρήθηκε

Ο πανελληνιονίκης Νίκος Μενδρινός ηγείται της Εθνικής Ελλάδας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Λύσης Σκακιστικών Προβλημάτων

από την αρχή φαβορί στο ματς των 10 παρτίδων με την 28χρονη Ουκρανή Άννα Ουσένινα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών. Οι πρώτες παρτίδες όχι μόνον επιβεβαίωσαν τα προγνωστικά, αλλά έδειξαν μεγάλη διαφορά κλάσης! Μετά τον 6ο γύρο η Κινέζα είχε πετύχει 3 νίκες (όλες με τα μαύρα!) και 3 ισοπαλίες, δηλαδή συγκέντρωνε 4,5 βαθμούς έναντι 1,5 της Ουκρανής. Ουσιαστικά η διεκδικήτρια Χόου Γιφάν είχε κατακτήσει τον τίτλο, αφού της αρκούσαν δύο ισοπαλίες (ή μία νίκη) για να φθάσει στους 5,5 βαθμούς. Αντιθέτως η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ουσένινα, για να διατηρήσει τον τίτλο της, θα έπρεπε να σημειώσει 4 νίκες σε ισάριθμες παρτίδες, δηλαδή ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει ούτε μία φορά στις 6 πρώτες παρτίδες να το επιτύχει 4 συνεχόμενες φορές. Είναι πιθανόν το ματς να λήξει σήμερα και να μη χρειαστεί να παιχτούν οι τελευταίες παρτίδες (http://taizhou2013.ﬁde.com). Ουσένινα (2500) - Χόου Γιφάν (2609) [E32] Παγκόσμιο Γυναικών, 3η παρτίδα 1.δ4 Ιζ6 2.γ4 ε6 3.Ιγ3 Αβ4 4.Βγ2 0-0 5.ε4 δ5 6.ε5 Ιε4 7.Αδ3 γ5 8.Ιζ3 γxδ4 9.Ιxδ4 Ιδ7 10.Αζ4 Ιδγ5 11.0-0 Αxγ3 12.βxγ3 Αδ7 13.Αε2 Ια4 14.γxδ5 εxδ5 15.γ4 Πγ8 16.Ββ3 δxγ4 17.Αxγ4? Ιαγ3! 18.α4 Αxα4! 19.Πxα4 Ιxα4 20.Ιζ5 Ιαγ3 21.ε6 Πxγ4 22.Βxγ4 β5 23.Ββ3 Βδ3 24.εxζ7+ Πxζ7 0-1

Η Σπουδή του Σ. Τκατσένκο, η οποία βραβεύτηκε στο Ισραήλ το 1998, δόθηκε προς λύση στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό (όλα τα προβλήματα στο: http://kallitexniko-skaki. blogspot.gr/). Η θέση (διάγραμμα): Λευκά: Ρη4, Αζ6, Ιδ3, Ιη3, Σβ3. Μαύρα: Ρθ6, Αβ8, Αζ7, Σδ6, Σθ4. Παίζουν τα λευκά και κερδίζουν.

Λύση: 1.Ιζ5+ Ρη6 2.Αδ8! Αxβ3 3.Ιε7+ Ρζ7 4.Ιγ6 Ρε8 5.Αα5! [5.Αβ6? Ρδ7! 6.Ιxβ8+ Ργ8 7.Ιγ6 Αδ1+ 8.Ρxθ4 Ρβ7 9.Ιδ4 Ρxβ6! 10.Ιβ2 Ργ5 11.Ιε6+ Ρδ5 12.Ιζ4+ Ρε4 με ισότητα] 5...Αγ7! 6.Αxγ7 Ρδ7 7.Ιδ4! Αδ1+ 8.Ρxθ4 [8.Ρη5? Ρxγ7 9.Ιβ2 θ3 10.Ιxδ1 θ2 11.Ιζ2 Ρβ6 12.Ρη4 Ργ5 13.Ιε6+ Ργ4] 8...Ρxγ7 9.Ιβ2 και τα λευκά κερδίζουν.

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

SU DO KU 1

7 7

8 Mέτριας δυσκολίας

7 5 2

6 7

4 3

2 5

8 9 Η ΛΥΣΗ: ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ: 1. ΜΟΝΤΕΣΚΙΕ 2. ΙΤΕ, ΜΑΡΣΟ 3. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ 4. ΑΤΗ, ΡΙΜΑ 5. ΗΩ, ΖΑΚΑΡ 6. ΝΜΑΤ, ΙΙΙ 7. ΑΓΙ, ΑΔΑΩΝ 8. ΔΑΚΕ, ΤΑ 9. ΟΥΝΙΤΗΣ ΚΑΘΕΤΑ: 1. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ 2. ΑΓΙΩΤΑΤΟ 3. ΝΕΛΗ, ΜΑΚΟ 4. ΖΑ, ΕΥ 5. ΕΜΙΡΑΤΑ 6. ΣΑΔΙΚ, ΔΕΙ 7. ΚΡΙΜΑΙΑ 8. ΙΣΚΑΡΙΩΤΗ 9. ΕΟΗ, ΙΝΑΣ

Η λύση του χθεσινού προβλήματος

Βραβευμένη σύνθεση

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ι. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ: 1. Γάλλος πολιτικός φιλόσοφος της εποχής του Διαφωτισμού 2. α) ...παίδες Ελλήνων β) Σοφί... Γαλλίδα ηθοποιός 3. Χερσόνησος με 3 πόδια 4. α) Κόρη του Δία που προξενεί δεινά στους θνητούς β) Ομοιοκαταληξία 5. α) Τα φωνήεντα του ζήτω β) Πλεκτό από πολύχρωμα νήματα με γεωμετρικά σχέδια 6. α) Ποτάμι στη Ζυρίχη β) Ο αριθμός 3 για τους Ρωμαίους 7. α) Βασιλιάς της αρχαίας Σπάρτης (αντιστρ. αιτιατ.) β) Αμαθείς, ανήξεροι (γεν.) 8. α) Συνδικαλιστική παράταξη προσκείμενη στη Ν.Δ. β) Διπλό θυμίζει αδελφές από τον Λαγκαδά 9. Ορθόδοξος χριστιανός που αναγνωρίζει τα πρωτεία του πάπα ΚΑΘΕΤΑ: 1. Σκηνοθέτης του θεάτρου και συγγραφέας (γεν.) 2. Το άγιο σε υπερθετικό βαθμό (αντιστρ.) 3. α) Ελληνίδα φωτογράφος του μεσοπολέμου β) Είδος βαμβακερού υφάσματος 4. α) Ζώα χωρικών β) Στον δάσκαλό μου οφείλω το... ζην 5. Ενωμένα αραβικά 6. α) Αραβικό ανδρικό όνομα που σημαίνει πιστός β) Απρόσωπο ρήμα της αρχαίας 7. Χερσόνησος που ανήκει στην Ουκρανία 8. Ο Ιούδας (γεν.) 9. α) Άφωνη Μερόπη β) Υπάρχει και οπτική (γεν.)

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΝΤΟΠΙΝΓΚ - ΣΤΙΒΟΣ

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΓΑΛΟΥΠΗ

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 25 χρόνια, δηλαδή ένα τέταρτο του... αιώνα, από την πιο «μαύρη» κούρσα στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού. Εκείνος ο στοιχειωμένος τελικός των 100 μ. άλλαξε πολλά και διά παντός σε όλο το οικοδόμημα των σπορ διεθνώς... Στις 24 Σεπτεμβρίου 1988 οκτώ διάσημοι σπρίντερ ήταν έτοιμοι στην αφετηρία για τον πιο «λερωμένο αγώνα» που έμελλε να γίνει ποτέ. Η μονομαχία Μπεν Τζόνσον - Καρλ Λιούις στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ καθήλωνε όσο καμία άλλη στο παρελθόν. Είχε προκαλέσει ανυπομονησία και απογείωση στην έκρηξη αγωνίας σε όλο τον πλανήτη. Ο Καναδός Μπεν Τζόνσον, με έναν ασύλληπτο για τα δεδομένα της εποχής χρόνο (παγκόσμιο ρεκόρ 9.79) φορούσε το χρυσό μετάλλιο στο στήθος, αφήνοντας δεύτερο τον Αμερικανό Καρλ Λιούις με 9.92. Η επικράτηση του Τζόνσον ήταν εμφανής στο ταρτάν. Όχι για πολύ, όμως... Τα επόμενα 24ωρα ήταν δραματικά. Η ανάλυση των δειγμάτων ούρων του Μπεν Τζόνσον έδειξαν χρήση απαγορευμένων ουσιών και συγκεκριμένα του στεροειδούς στανοζολόλης. Το σοκ, τεράστιο. Ποτέ μέχρι τότε δεν είχε βρεθεί μπροστά σε σκάνδαλο ντόπινγκ τέτοιου βεληνεκούς ο παγκόσμιος αθλητισμός.

Είκοσι πέντε χρόνια από το σκάνδαλο «Μπεν Τζόνσον»... Όταν δεν υπήρχαν η WADA και οι αιφνίδιοι έλεγχοι ντόπινγκ...

Η κούρσα που θα μείνει με τα μελανότερα χρώματα χαραγμένη στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού...

Μια από τις τραγικές ειρωνείες ήταν ότι την υπεράσπιση του Τζόνσον στα πειθαρχικά όργανα της ΔΟΕ ανέλαβε ο δικηγόρος Ντικ Πάουντ, που ήταν μέλος της αποστολής του Καναδά στη Σεούλ. Αργότερα, μάλιστα, παραδέχτηκε ότι αρχικά πείστηκε από κάποια επιχειρήματα του αθλητή. Χρόνια μετά, ο Πάουντ έγινε ο πρώτος πρόεδρος της WADA για

να ηγηθεί του πολέμου κατά του ντόπινγκ! Η «τραγωδία» θα ολοκληρωνόταν με το πέρασμα των χρόνων. Ο Μπεν Τζόνσον, που πάντα άφηνε υπόνοιες για άγρια παρασκηνιακά παιχνίδια και για μεγάλα συμφέροντα πίσω από το κρούσμα του, ουσιαστικά καταστράφηκε από εκείνη τη μέρα, ενώ αργότερα αποκαλύφθηκε πως

στο αποκορύφωμα της καριέρας του έπαιρνε και δεκάδες ακόμη απαγορευμένες ουσίες, ξεφεύγοντας πάντα από τους ελέγχους, με εξαίρεση τον αγώνα της Σεούλ. Ο Καρλ Λιούις θα φορούσε το χρυσό στο στήθος, όμως το 2003 θα γινόταν γνωστό πως στα αμερικανικά «τράιαλς», πριν από τους Ολυμπιακούς της Σεούλ, είχε βρεθεί «θετικός» σε τρία απαγορευμένα διεγερτικά και η υπόθεσή του «κουκουλώθηκε» σκανδαλωδώς από την αμερικανική Ολυμπιακή Επιτροπή. Ουδέποτε τιμωρήθηκε όπως θα έπρεπε... Από τους συνολικά οκτώ φιναλίστ εκείνης της καταραμένης κούρσας, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κά-

ποια στιγμή βρέθηκαν μπλεγμένοι με ντόπες οι έξι σπρίντερ! Ο Καναδός Μπεν Τζόνσον (1ος), ο Αμερικανός Καρλ Λιούις (2ος), ο Βρετανός Λίνφορντ Κρίστι (3ος), ο Αμερικανός Ντένις Μίτσελ (5ος), ο Καναδός Ντεσάι Γουίλιαμς (7ος) και ο Τζαμαϊκανός Ρέι Στιούαρτ (8ος). Μόνο ο 4ος Κάλβιν Σμιθ (ΗΠΑ) και ο 6ος Ντα Σίλβα (Βραζιλία) δεν συνδέθηκαν ποτέ με υπόθεση ντόπινγκ. Κάτι παρόμοιο δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά σε οποιοδήποτε αγώνισμα του στίβου. Από το 1988 και το μεγάλο σοκ με τον Μπεν Τζόνσον ξεκίνησε μια πιο σοβαρή στροφή προς τη δημιουργία αντιντόπινγκ. Τότε, εξάλλου, δεν υπήρχαν αιφνίδιοι έλεγχοι, ούτε WADA, ούτε εναρμονισμένοι διεθνώς νόμοι για την καταπολέμηση του ντόπινγκ. Από τότε έγιναν κάποια βήματα προς την καταπολέμηση της μάστιγας. Δίχως τρομερή αποτελεσματικότητα, είναι η αλήθεια, όμως σαφώς υπήρξε μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση. Οι έλεγχοι αυξήθηκαν από τη ΔΟΕ, τα εργαστήρια μπορούσαν να ανιχνεύσουν περισσότερες ουσίες, το διεθνές σύστημα αντιντόπινγκ οργανώθηκε καλύτερα και τα κρούσματα άρχισαν να «σκάνε» το ένα μετά το άλλο παγκοσμίως. Οι επιδόσεις σε ορισμένα αγωνίσματα ειδικά στις ρίψεις των γυναικών- έχουν μια πτώση, ακόμη και της τάξης του 10% σε απόλυτους αριθμούς...

ΣΤΙΒΟΣ

Το «φαινόμενο» Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ... Παραμένουν απλησίαστα τα ρεκόρ της, 15 χρόνια από τον θάνατό της... ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗ

Χθες, 21 Σεπτεμβρίου 2013, συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από τον θάνατο της «πιο γρήγορης γυναίκας στον κόσμο». Τα παγκόσμια ρεκόρ της Αμερικανίδας Φλόρενς Γκρίφιθ - Τζόινερ στα 100 και στα 200 μέτρα παραμένουν απλησίαστα, ενδεχομένως για να γίνουν μάθημα στον παγκόσμιο αθλητισμό κατά της... απληστίας! Η Φλόρενς Γκρίφιθ - Τζόινερ γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1959 στο Λος Άντζελες. Το 1983 πήρε μέρος στο 1ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου στο Ελσίνκι, τερματίζοντας στη 4η θέση των 200 μ. με χρόνο 22.46. Από τότε τράβηξε πάνω της το παγκόσμιο ενδιαφέρον, όχι λόγω των επιδόσεών της, αλλά της εμφάνισής της, καθώς τα νύχια των χεριών της ήταν ασυνήθιστα μακριά και βαμμένα με διάφορα χρώματα. Το 1984 πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στον αγώνα των 200 μ. με χρόνο 22.04, ενώ το 1985 επικράτησε στον τελικό των Γκραντ Πρι στα 100 μ. με

χρόνο 11.00. Μετά από μία διακοπή, επέστρεψε το 1987, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Ρώμη, όπου τερματίζει ξανά στη δεύτερη θέση με χρόνο 21.96 και κατακτά το χρυσό μετάλλιο με την ομάδα 4Χ100 μέτρα των ΗΠΑ. Το μεγάλο «μπαμ» το έκανε το 1988. Στις 16 Ιουνίου στην Ιντιανάπολη, κατά τη διάρκεια των ημιτελικών των 100 μ. στους αγώνες πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, «έσπασε» σπάει το πα-

γκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 10.49, επίδοση που δεν έχε - καταρριφθεί και... ούτε τα καταρριφθεί - εδώ και 25 χρόνια. Αν και η μέτρηση του ανέμου έδειχνε πως επικρατούσε άπνοια, κάποιοι έκαναν λόγο για βοήθεια από τον αέρα, καθώς κάποιες στιγμές κατά τη διάρκεια των συγκεκριμένων αγώνων ο άνεμος έφτασε και τα 7 m/sec, ενώ το επιτρεπτό όριο για να «μετρήσει» ένα ρεκόρ είναι τα 2m/sec. Στους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ η Γκρίφιθ κατέκτησε 3 χρυσά μετάλλια και ένα αργυρό. Στα 100 μ. νίκησε με χρόνο 10.54. Στους ημιτελικούς των 200 μ. σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ με 21.56, που όμως κατέρριψε στον τελικό σημειώνοντας 21.34, επίδοση που παραμένει παγκόσμιο ρεκόρ. Επίσης κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην 4Χ100 μ. και το αργυρό με την ομάδα 4Χ400 μ. των ΗΠΑ.

Εντυπωσιακές οι αλλαγές στη σωματοδομή της Φλόρενς ΓκρίφιθΤζόινερ...

Προς γενική έκπληξη, στο απόγειο της δόξας της και σε ηλικία 29 χρόνων, σταματάει τον αθλητισμό μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, αλλά αυτό έκανε πιο έντονες τις υποψίες σε βάρος της, καθώς από το 1989 η IAAF καθιέρωσε τους ελέγχους ντόπινγκ εκτός αγώνων. Ο «χρυσός» Ολυμπιονίκης του Λος Άντζελες στα 800 μ., Βραζιλιάνος Χοακίμ Κρουζ, υποστήριξε δημόσια πως οι επιδόσεις της πρέπει να προέρχονται από χρήση στεροειδών ή

άλλων αναβολικών ουσιών, καθώς τόσο η σωματοδομή της όσο και οι επιδόσεις της είχαν μεταβληθεί εντυπωσιακά σε μικρό χρονικό διάστημα. Πριν το 1988 οι επιδόσεις της ήταν 10.91 στα 100 μ. (βελτιώθηκε δηλαδή κατά 0,47 δευτερόλεπτα!!!) και στα 200 μ. 21.96 (διαφορά 0,62). Τέτοια βελτίωση ήταν μοναδική για αθλητή ή αθλήτρια υψηλού επιπέδου... Η Γκρίφιθ πέθανε στις 21 Σεπτεμβρίου του 1998, σε ηλικία 39 χρόνων, στη διάρκεια του ύπνου της. Οι αρχές ανακοίνωσαν πως πιθανές αιτίες του θανάτου της ήταν η ασφυξία λόγω θέσης, η επιληπτική κρίση ή σπηλαιώδες αγγείωμα του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου. Οι... φήμες έλεγαν ότι η υγεία της είχε επιβαρυνθεί από την χρήση απαγορευμένων ουσιών. Κατά τη διάρκεια της νεκροψίας δεν έγιναν εξετάσεις για ανίχνευση στεροειδών. Η οικογένεια της υποστήριξε πως είχε εκ γενετής μια εγκεφαλική δυσμορφία, η οποία την καθιστούσε ευάλωτη σε κρίσεις και πριν από τον θάνατό της είχε υποστεί άλλα τρία εγκεφαλικά και ένα καρδιακό επεισόδιο...

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

«ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 2013»

Δυστυχώς... επτωχεύσαμε! Άρχισε ωραία, τέλειωσε με... πόνο η εθνική ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗ

Οι επιτυχίες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού σε συλλογικό επίπεδο είχαν ανεβάσει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών για το «Ευρωμπάσκετ 2013», που ολοκληρώνεται σήμερα στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας, με την... προσγείωση να είναι ανώμαλη. Το να έχεις στόχο ένα μετάλλιο - έστω κι αν δεν το λες και να τερματίζεις 11ος έχοντας ένα από τα ακριβότερα «ρόστερ», με βάση τα συμβόλαια των παικτών σου στις ομάδες τους, είναι κάτι παραπάνω από... πτώχευση! Αν πριν το «τζάμπολ» έλεγε κάποιος ότι η Ελλάδα θα νικούσε - κατά σειρά - τη Ρωσία, την Τουρκία και την Ισπανία, αλλά δεν θα έμπαινε καν στην 8αδα της διοργάνωσης, δεν θα μπορούσε να το πιστέψει κανένας. Όπως βέβαια δεν θα πίστευε κανένας την ήττα από τη Φινλανδία, αλλά και ότι θα έχανε η Ελλάδα 60-34 από τη Σλοβενία στο 28’, που, αν και «γηπεδούχος», έμεινε τελικά εκτός μεταλλίων.

Το σημαντικότερο πρόβλημα που είχε η φετινή ομάδα, υπό την καθοδήγηση του Αντρέα Τρινκιέρι, ήταν η έλλειψη «φιλοσοφίας». Από την στιγμή που ξεκινούσε στην πεντάδα με τρεις παίκτες του Ολυμπιακού (Σπανούλη, Παπανικολάου, Πρίντεζη) θα μπορούσε να «τρέξει», όπως έκαναν οι ομάδες του Ίβκοβιτς και του Μπαρτζώκα και κατέκτησαν τα δύο τελευταία τρόπαια της Ευρωλίγκα. Όμως, από αιφνιδιασμούς... μηδέν! Αν πάλι ήθελε να παίξει «κοντρόλ» μπάσκετ, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει καλύτερα τους «ψηλούς» και να έχει κι έναν δεύτερο κλασικό σέντερ μετά τον Μπουρούση (ο αποκλεισμός του Βουγιούκα είναι ένα ερωτηματικό). Αντίθετα επιλέχθηκε ο άπειρος Καββαδάς («για να αντιμετωπίσει τον Μαρκ Γκασόλ» πιθανώς στον... τελικό), νικήσαμε την Ισπανία, αλλά χάσαμε τη μάχη κοντά στα καλάθια από... κοντύτερες ομάδες, όπως η Φινλανδία αλλά και τη Σλοβενία, που μας πήρε 21 επιθετικά ριμπάουντ! Ο Τρινκιέρι «έστηνε» την ομάδα

σε σχέση με τον αντίπαλο, αντί να κάνει η εθνική μας το «δικό» της παιχνίδι. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν υπήρχε, ακόμη και στις νίκες στο ξεκίνημα της διοργάνωσης. Η μπάλα ήταν στα 10 από τα 24 δευτερόλεπτα στα χέρια του Βασίλη Σπανούλη, οι αντίπαλοι είχαν βασικά την προσοχή τους στον «Kill Bill» και οι επιθέσεις έβγαιναν με... άγχος και χωρίς προγραμματισμό. Μόνο όταν παίζαμε καλή άμυνα και βρίσκαμε «εκτός ισορροπίας» την άμυνα των

αντιπάλων, τότε είχαμε και «εύκολα» καλάθια...

Κορυφαίος ο... Καϊμακόγλου! Η «Fibaeurope» καθιέρωσε ένα νέο νέο σύστημα αξιολόγησης των παικτών στην στατιστική το οποίο μετρά τη διαφορά στο σκορ, την ώρα που ο παίκτης βρίσκεται στο παρκέ. Με βάση αυτή την αξιολόγηση, πολυτιμότερος παίκτης της εθνικής φαίνεται να είναι ο Κώστας Καϊμακόγλου, που είχε το μεγαλύτερο σύ-

νολο θετικής διαφοράς (68) στα οκτώ παιχνίδια, ενώ είναι και ο μοναδικός παίκτης μας, που και στα τρία ματς της δεύτερης φάσης, όταν έμπαινε στο γήπεδο η Ελλάδα... νικούσε. Με βάση αυτή την αξιολόγηση ακολουθούν οι Περπέρογλου (54), Μπουρούσης (38), Σλούκας (30), Ζήσης (27), Μπράμος (8), Σπανούλης (7), Μαυροκεφαλίδης (6), ενώ αρνητικό «πρόσημο» έχουν οι Φώτσης (9), Καββαδάς (9), Πρίντεζης (33) και Παπανικολάου (36).

EΘΝΙΚΗ ΜΠΑΣΚΕΤ

Διαδοχικές αποτυχίες μετά το 2009... Δεν είναι πρώτη φορά που «την πατάει» η Ελλάδα σε μεγάλη διοργάνωση... ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΟΥΝΤΑ

Οι επιτυχίες που έχει καταγράψει στο ενεργητικό της η εθνική ομάδα μπάσκετ των Ανδρών είναι πάρα πολλές. Αυτές είναι που την έχουν κατατάξει ως μια από τις σημαντικότερες ομάδες σε διεθνές επίπεδο και 4η στην παγκόσμια κατάταξη της FIBA. Δεν λείπουν, όμως, και οι αποτυχίες. Με αφορμή την αποτυχία για πρόκριση στην οκτάδα του φετινού Ευρωμπάσκετ, ας θυμηθούμε όλες εκείνες τις προσπάθειες της εθνικής, μετά την «εκτόξευση» στο Ευρωμπάσκετ του 1987, που δεν απέφεραν κάτι καλό. Ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του τροπαίου στο ΣΕΦ, η Ελλάδα απέτυχε να προκριθεί για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς στο Προολυμπιακό του Ρότερνταμ (1988) μια ήττα από την Ισπανία ήταν αυτή που δεν της επέτρεψε να πάρει ένα από τα προνομιούχα «εισιτήρια». Η επόμενη φορά, που οι Έλληνες διεθνείς γύρισαν έχοντας κατεβασμένα τα κεφάλια, ήταν το «Ευρω-

μπάσκετ» της Ρώμης (1991), όταν και η ήττα στην πρώτη φάση από την Τσεχοσλοβακία στην παράταση με 113-123 (χάρη στην εξωπραγματική απόδοση κάποιου... Σβόμποντα), στέρησε από την ομάδα του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου την είσοδο στην τετράδα (από τον όμιλο είχαν προκριθεί η Ιταλία και η Γαλλία). Τελικά, η εθνική μας είχε καταταχθεί 5η, στην τελευταία μεγάλη διοργάνωση στην οποία φόρεσε τη φανέλα της ο Νίκος Γκάλης. Και η επόμενη χρονιά, όμως, αποδείχθηκε πως έκρυβε άλλη μια αποτυχία. Αυτή τη φορά στο Προολυμπιακό της Ισπανίας, όταν και η ομάδα μας αποκλείστηκε από την πρώτη φάση κιόλας (έμεινε πίσω από Κροατία και Γερμανία), χάνοντας για άλλη μια φορά το... τρένο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από το 1993 έως το 1998, η Εθνική Ελλάδας πέτυχε συνεχόμενες διακρίσεις τόσο σε Ευρωμπάσκετ, όσο και σε «Μουντομπάσκετ», πετυχαίνοντας μάλιστα να συμμετάσχει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα (1996), τερματίζοντας στην 5η

θέση. Το 1999 σήμανε την απαρχή μιας παρακμής που κράτησε αρκετά χρόνια. Τα «Ευρωμπάσκετ» του 1999 (στην Ντιζόν της Γαλλίας και του 2001 (Τουρκία), αποδείχθηκαν καταστροφικά (16η και 11η θέση, αντίστοιχα...), καθώς πέρα από το προφανές στέρησαν και τη συμμετοχή τόσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 (Σίδνεϊ), όσο και στο «Μουντομπάσκετ» του 2002 (Ιντιανάπολις). Η κατάληψη της 5ης θέσης στο «Ευρωμπάσκετ» του 2003 (Σουηδία) είχε επίσης αντιμετωπιστεί τότε ως αποτυχία. Ακολουθεί, με απαρχή την 5η θέση στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, η επιστροφή στις επιτυχίες, με κορυφαίες στιγμές την κατάκτηση τριών μεταλλίων: χρυσό στο «Ευρωμπάσκετ» του 2005, αργυρό στο «Μουντομπάσκετ» ένα χρόνο μετά με «θρυλική» νίκη επί των ΗΠΑ, και χάλκινο στο «Ευρωμπάσκετ» του 2009. Αυτή ήταν και η τελευταία μεγάλη στιγμή για την εθνική μας, καθώς από το 2010 έως σήμερα αποτυγχάνει

Γιάννης Μπουρούσης και Νίκος Ζήσης, απ’ τους πλέον φιλότιμους της εθνικής μας, έχουν τέσσερα χρόνια να δουν διάκριση...

συνεχώς. Το 2010 στο «Μουντομπάσκετ» της Τουρκίας αποκλείστηκε πρόωρα στη φάση των «16» από την Ισπανία (στο «κύκνειο άσμα» του Δημήτρη Διαμαντίδη), το 2011 έμεινε έξω από την τετράδα του «Ευρωμπάσκετ» από τη Γαλλία (6η), ενώ το 2012 η Νιγηρία νικώντας την στο

καθοριστικό παιχνίδι, στο πλαίσιο του Προολυμπιακού της Βενεζουέλας, την απέκλεισε από άλλη μια διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, αυτών του Λονδίνου. Για να προστεθεί ο αποκλεισμός από την οκτάδα του φετινού «Ευρωμπάσκετ» στον «κύκλο των χαμένων... ευκαιριών»...

- Το ξέρεις ότι γεννήθηκες για να λες τα τραγούδια μου; - Το ξέρω. Ο διάλογος αυτός έγινε πριν από ακριβώς πενήντα χρόνια. Μεταξύ του Μίκη Θεοδωράκη και μιας δεκαεξάχρονης με υπέροχη φωνή αλλά και την ικανότητα να δίνει -από τότε!- σπουδαίες ερμηνείες τραγουδιών που εύκολα δεν υπήρξαν ποτέ, ούτε από πλευράς μουσικής, ούτε από πλευράς κειμένων, ούτε από πλευράς ήθους. Η Μαρία Φαραντούρη, από τις σπουδαιότερες σύγχρονες τραγουδίστριες του κόσμου, γιόρτασε την περασμένη Τρίτη τα πενηντάχρονα της καριέρας της με μια εξαιρετική συναυλία στο Ηρώδειο. Στην πρώτη σειρά, δίπλα ο ένας στον άλλο, οι αρχηγοί των τριών κομμάτων της Αριστεράς. Μια τιμή που σπάνια δίνεται σε έναν καλλιτέχνη. Αυτό όμως δεν είχε και τόση σημασία. Σημασία είχε ότι το Ηρώδειο, σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς στους οποίους θριαμβεύει η έκπτωση και η φτήνια -οι λίστες των ευπώλητων, τα φτηνά ροζ βιβλία, τα βλαχοπόπ φτηνοτράγουδα, οι λουστραρισμένες ζωγραφιές, η λαϊκίστικη δημοσιογραφία, η πολιτική μπουρδολογία- γέμισε, ότι το κοινό που ακόμα πιστεύει σε μια καλύτερη Ελλάδα ήταν εκεί, ενθουσιασμένο και ψύχραιμο, σταθερό και ίσως πιο σοφό, μια σταγόνα αισιοδοξίας σε μια Ελλάδα που τα έχει χαμένα και παραδέρνει σαν ακυβέρνητη βάρκα στα νερά μιας τρομερής οικονομικής, ηθικής και πολιτισμικής κρίσης. Η Μαρία Φαραντούρη, πριν απ’ όλα, είναι ένα σύμβολο. Το σύμβολο ενός καλλιτέχνη που είχε -έχει- ένα όραμα, ένα όραμα που δεν πρόδωσε ποτέ αλλά, αντίθετα, υπηρέτησε σεβόμενη την τέχνη της και τον εαυτό της. Είναι η μοναδική περίπτωση Έλληνα τραγουδιστή που δεν ενέδωσε ποτέ στις εμπορικές σειρήνες, που δεν θόλωσε τα νερά, που δεν πούλησε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, που δεν προσπάθησε να ακολουθήσει θνησιγενείς μόδες, που δεν εκμεταλλεύτηκε τη φήμη της για να αποκτήσει εξουσίες διαφόρων ειδών. Αν κάποιος θελήσει να προσωποποιήσει στον τομέα του τραγουδιού τα άλλοτε συναρπαστικά και άλλοτε δύσκολα χρόνια που έζησε η χώρα μας την τελευταία πεντηκονταετία, θα πέσει αναγκαστικά σε αυτό το τρομερό δί-

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗ

Η δική μας Μαρία Η Μαρία Φαραντούρη, πριν απ’ όλα, είναι ένα σύμβολο. Το σύμβολο ενός καλλιτέχνη που είχε -έχει- ένα όραμα, ένα όραμα που δεν πρόδωσε ποτέ αλλά, αντίθετα, υπηρέτησε σεβόμενη την τέχνη της και τον εαυτό της

δυμο, τον Μίκη και τη Μαρία. Η Μαρία μπορεί να υπήρχε χωρίς τον Μίκη αλλά θα ήταν μια διαφορετική τραγουδίστρια, και τα τραγούδια του Μίκη δεν θα ήταν ποτέ αυτά που είναι χωρίς τις πρώτες ή και τις δεύτερες εκτελέσεις της Μαρίας. Για χρόνια υπήρχε μια παρεξήγηση: ότι η Φαραντούρη είναι κυρίως μια επική τραγουδίστρια. Και πράγματι ο επικός Μίκης -από το «Μιλώ» και τον «Χάρη» του Αναγνωστάκη ώς το «Πνευματικό εμβατήριο» του Σικελιανού και το «Κάντο Χενεράλ» του Νερούδα- δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη ερμηνεύτρια για να εκφράσει τη μεγαλοσύνη και ταυτόχρονα την τραγικό-

τητα των «αγωνιστικών» του τραγουδιών. Η Φαραντούρη όμως δεν υπήρξε ποτέ ένα μόνο πράγμα - και το απέδειξε για πολλοστή φορά στην προχθεσινή συναυλία της στο Ηρώδειο. Αρκούσε να την ακούσει κανείς, για παράδειγμα, στο «Άνοιξε λίγο το παράθυρο» από τον «Όμηρο» του Μπήαν ή στο «Το όνειρο καπνός» του Γκάτσου. Ένας λυρισμός μεστός, ποτέ εύκολα συναισθηματικός, ποτέ κραυγαλέος. Μια ευαισθησία καλά χωνεμένη, αβίαστη, σαν απλή ανάσα. Κι ύστερα αρκούσε να την ακούσεις να τραγουδά μπελκάντο («Καρούζο» του Ντάλα), τζαζ («Ταξίδι στα Κύθηρα» της Καραΐνδρου), λατινοαμερικάνικους

ρυθμούς («Gracias a la vida» της Μερσέντες Σόσα) ή τον πιο τυπικό «τρυφερό» Χατζιδάκι («Η λησμονημένη» από την «Εποχή της Μελισσάνθης») για να θυμηθείς τη μεγάλη γκάμα των ερμηνειών της. Πίσω από όλα αυτά κρύβεται βεβαίως και μια μεγάλη φωνή. Στα 66 της χρόνια, η Φαραντούρη έχει την τύχη να διαθέτει μια υπέροχη φωνή (το λέμε όλοι οι φίλοι της συνεχώς, τόσο που ακούγεται πλέον κοινότοπο: η φωνή της είναι σαν το παλιό κρασί, όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται καλύτερη), μια φωνή που δεν μπόρεσε να φθαρεί σε νυχτερινά κέντρα, μέσα σε καπνούς και σε γαρίφαλα. Είμαι σίγουρος, η φωνή αυτή τρέφεται από την τρομερή της όρεξη να συνεχίσει να τραγουδάει, να μην το βάζει κάτω, να αναζητεί συνεχώς νέες μορφές έκφρασης, νέα τραγούδια, νέες ιδέες. Κι αν η δισκογραφία μας ήταν σε καλύτερη κατάσταση, είμαι σίγουρος ότι η Μαρία θα είχε ακόμα περισσότερα πράγματα να προτείνει. Την περασμένη Τρίτη η Μαρία δεν ήταν μόνο μια τραγουδίστρια, ήταν η δική μας τραγουδίστρια. Βλέποντάς την να τραγουδά και να λάμπει το πρόσωπό της, ένιωθα μια ευτυχία που σπάνια νιώθω σε αυτή τη χώρα και σε αυτή την πόλη. Κι αυτά τα πενήντα χρόνια που έχω ζήσει, που έχουμε -οι φίλοι- ζήσει, έχουν τη σφραγίδα της. Και ελπίζω να έχουν τη σφραγίδα της και τα χρόνια που μας απομένουν ο καθένας μας να ζήσει.

Και η άλλη πλευρά του νομίσματος Τα πράγματα θα έφταναν εδώ που έφτασαν. Και θα φτάσουν σε ακόμα χειρότερα επίπεδα αν όλα τα κόμματα του συνταγματικού δημοκρατικού τόξου δεν ξυπνήσουν και δεν μαζευτούν να συζητήσουν τρόπους διασφάλισης της δημοκρατίας. Τόσα χρόνια μετά την πτώση της χούντας η δημοκρατία μας αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά εύθραυστη και αδύναμη να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Μέχρι τώρα, στα λόγια, όλα τα κόμματα ήταν λίγο-πολύ έτοιμα να συσπειρωθούν κατά του επερχόμενου φασισμού. Αλλά μόνο στα λόγια. Τώρα τα λόγια πρέπει να γίνουν πράξη. Τη μεγαλύτερη ευθύνη για την ανάληψη πρωτοβουλιών έχουν, βεβαίως, τα δύο

μεγαλύτερα κόμματα που θα πρέπει να βρουν, στον τομέα αυτό, μια κοινή γλώσσα που θα επιτρέψει τη σύμπηξη ενός πλατιού, αντιφασιστικού μετώπου, την προώθηση των κατάλληλων νόμων, τη δημιουργία μιας αίσθησης δημοκρατικής σύμπνοιας, τον έλεγχο των δυνάμεων ασφαλείας, την απόρριψη της βίας ως μορφής πολιτικής επιβολής και λογικής. Στο πλαίσιο αυτό, δηλώσεις σαν αυτές του Χρύσανθου Λαζαρίδη (από νεαρός, αυτός ο άνθρωπος σε μπέρδευε: πολιτικά αφελής ή απλώς πολιτικά ανόητος; δογματικός ιδεολόγος -σε ό,τι κάθε φορά πιστεύει- ή κοινός προβοκάτορας; τρομερός και φοβερός αντιιμπεριαλιστής, επίμονος λαϊκιστής ή ακραιφνής εθνικιστής;) που εξισώνουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τα νεοφασιστικά μορφώματα, όχι μόνο δεν βοηθούν αλλά, ουσιαστικά, ενισχύουν την ύπαρξη και τη «χρησιμότητα» της Χρυσής Αυγής.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

MEDIA EχουΜΜΕ και λέΜΜΕ Ολομέλεια της Συσπείρωσης τη Δευτέρα Εν όψει της τακτικής γενικής γυνέλευσης του ΕΔΟΕΑΠ την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου, η Συσπείρωση Δημοσιογράφων Δούρειος Τύπος διοργανώνει ολομέλεια αύριο, Δευτέρα, ώρα 20.30 στον 3ο όροφο στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ. Οι εισηγήσεις θα πραγματοποιηθούν από τους δημοσιογράφους Χριστίνα Κοψίνη και Γιάννη Αγγέλη, μέλη της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ. Καμπανάκι για ΕΔΟΕΑΠ Τα 20 εκατ. ευρώ αναμένεται να φτάσει το έλλειμμα του ΕΔΟΕΑΠ για το 2013. Το Δ.Σ. εξετάζει προτάσεις για σοβαρές περικοπές τόσο στις επικουρικές συντάξεις (ιδίως στις υψηλές που αγγίζουν έως και τα 1.300 ευρώ), με στόχο να μειωθούν στα 700 ευρώ, όσο και στους μισθούς των εργαζομένων του Ταμείου, ορισμένοι εκ των οποίων ξεπερνούν τα 4.500 ευρώ. Ο Γ. Αγγέλης και η Π. Χριστοδουλίδου προτείνουν δημοψήφισμα για τις περικοπές όλων των μελών του ΕΔΟΕΑΠ. Νέο αίμα στο προεδρείο της ΕΣΗΕΑ Μετά την πρόεδρο Μ. Αντωνιάδου (Το Βήμα) και τη γ.γραμματέα Μ. Κατσίμη (απολυμένη της ΕΡΤ), συμπληρώθηκε το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ. Με ψήφους 6 έναντι 2 λευκών, ψηφίστηκαν: Α’ αντιπρόεδρος ο Γιώργος Γιουκάκης (απολυμένος της ΕΡΤ), Β’ αντιπρόεδρος ο Μάκης Διόγος (αθλητικός συντάκτης στο Star) και ταμίας ο Δημήτρης Κοτταρίδης (πολιτικός συντάκτης στον ΑΝΤ-1). Το προεδρείο εξελέγη από τις παρατάξεις «Ενωμένοι Δημοσιογράφοι» που πρόσκειται στον δεξιό, φιλελεύθερο έως κεντροαριστερό χώρο και «Συσπείρωση» του ΣΥΡΙΖΑ και ευρύτερης Αριστεράς. Πλην της προέδρου, οι υπόλοιποι πέντε εκλέγονται για πρώτη φορά στο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ. Αλλεπάλληλα φάουλ από τον ΣΚΑΪ στην κάλυψη του εγκλήματος της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα: α) οι Λυριντζής - Οικονόμου πρόκριναν την εκδοχή της Χ.Α. περί οπαδικής σύγκρουσης ποδοσφαιρόφιλων, β) ο Πορτοσάλτε συμβούλευσε τον Κασιδιάρη «μα, βρείτε έναν τρόπο να μη σας πιάνουν στο στόμα τους»! γ) Ο Ευαγγελάτος προώθησε το σενάριο θύμα-των- νεοναζί-ο-πρώην -ΚΚΕ-βιοπαλαιστής- δολοφόνος, δ) έξτρα πόντοι στο κανάλι από το σχέδιο για «σοβαρότερη Χρυσή Αυγή» που πρότεινε ο Μπ. Παπαδημητρίου πριν λίγες μέρες. Τέλος το «Βαρόμετρο» από τον ΣΚΑΪ. Διακόπτει τη συνεργασία του με την Public Issue και τον πολιτικό αναλυτή Γιάννη Μαυρή ο ΣΚΑΪ. Λίγο πριν τις γερμανικές εκλογές και εν όψει δημοτικών και ευρωεκλογών. Με ΔΤ η ελληνική προεδρία στην Ε.Ε. Εξανεμίζονται και οι τελευταίες ελπίδες για κανονική δημόσια τηλεόραση ώς την ελληνική προεδρία από 1η Ιανουαρίου και θα «καλυφθούμε» με τη ΔΤ. Ενώ δημοσιεύθηκε η λίστα των συνολικά 1.163 υποψηφίων όλων των ειδικοτήτων προς πρόσληψη στη ΔΤ, η συγκρότηση του Δ.Σ. της ΝΕΡΙΤ παίρνει νέα παράταση ώς την 1η Οκτωβρίου. Αιτία της καθυστέρησης από τον πρόεδρο του Εποπτικού Συμβουλίου Θ.Φορτσάκη, η αναζήτηση του κατάλληλου προέδρου / διευθύνοντος συμβούλου, καθώς φαίνεται ότι δεν προκρίνονται οι Ν. Μουρκογιάννης και Γ. Προκοπάκη. ΝΕΡΙΤ Σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς, το νέο κανάλι, η ΝΕΡΙΤ (με ενάμισι κανάλι, ένα στην Αθήνα και μισό στη Θεσσαλονίκη) υπολογίζεται να απασχολεί περί τους 1.300 εργαζόμενους (-50%) και να κοστίζει γύρω στα 150 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Με τη δεύτερη Εμπλοκή παρουσιάστηκε στον διορισμό του Δ. Παπαγγελόπουλου ως προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, καθώς δεν συγκέντρωσε τα απαιτούμενα 4/5 των ψήφων. Με παρέμβασή του ο Απ. Κακλαμάνης του καταλόγισε «σκοτεινό ρόλο» στην υπόθεση των υποκλοπών. Ο Δ. Παπαγγελόπουλος διετέλεσε προϊστάμενος της Εισαγγελίας Αθηνών και διοικητής της ΕΥΠ. Ως μέλη του ΕΣΡ προτάθηκαν επίσης ο φιλόλογος Λαοκράτης Βάσσης (ΣΥΡΙΖΑ) και παλαιότερα μέλος του ΕΣΡ, και η δικηγόρος Μ.Ι. Παρασκευά (Ν.Δ.) που θα αντικαταστήσουν τους Εύη Δεμίρη και Γιάννη Παπακώστα. Το ΑΡΤ πανελλαδικό Απέρριψε το ΕΣΡ αίτημα της Ένωσης Ιδιωτικών καναλιών (ΕΙΤΗΣΕΕ) να μην επιτραπεί στο ΑΡΤ TV του Γ. Καρτζαφέρη άδεια εκπομπής εκτός Αττικής, και στον Χορτιάτη Θεσσαλονίκης. Το ΑΡΤ θα εκπέμπει νομίμως και στη Θεσσαλονίκη. Ενδεχομένως σταδιακά και σε όλη τη χώρα. Εκτός Παραιτήθηκε από την προεδρία της Ένωσης Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας ο μαχητικός πρόεδρος Δημήτρης Καμαρινόπουλος, ψυχή της Ένωσης των ηχοληπτών επί χρόνια. Α.Γ.Ν.

ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑ

Γερό χτύπημα στη Χ.Α. από τα ΜΜΕ, μετά την ενσωμάτωση της ατζέντας της ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΑΣ ΝΤΑΡΖΑΝΟΥ

Μεγάλη τιμή περιποιούν στον ΣΥΡΙΖΑ οι κυβερνητικοί και τα στελέχη της Ν.Δ. που δηλώνουν τις τελευταίες μέρες όλοι μαζί, σε όλες τις εκπομπές που καλούνται, με πολύ σοβαρό ύφος ότι «Δεν είναι το ίδιο πράγμα η Χρυσή Αυγή και ο ΣΥΡΙΖΑ». Μερσί. Που αναγνωρίζουν ότι οι Συριζαίοι δεν είναι δολοφόνοι, δεν είναι εγκληματίες, δεν είναι συμμορία. Γιατί οι τηλεθεατές που τους βλέπουν έτσι νόμιζαν, αλλά πλέον η αλήθεια αποκαθίσταται. Μερσί μποκού. Που ανακαλύψατε τον τροχό. Που συντεταγμένα, σαν ας πούμε με κομματική οδηγία, επαναλαμβάνουν συνεχώς τα στελέχη και οι κυβερνητικοί της Ν.Δ., ενίοτε και του ΠΑΣΟΚ, ότι «Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το ίδιο πράγμα με τη Χ.Α.». Είναι περίπου σαν να λες «Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο Κώστας Παπαδόπουλος είναι απατεώνας» ή «Δεν μπορούμε να ταυτίζουμε την κ. Μαρία Παπαδοπούλου με βίζιτες». Ωραία. Δεν την ταυτίσαμε καθόλου, την απαλλάξαμε από κάθε υποψία τώρα που το δηλώσαμε. Και το πώς δουλεύει αυτή η αφήγηση φαίνεται στη συνέχεια: «...όμως ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί την ένταση». «Και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε στη Βουλή για τα ‘γουναράδικα’». «Μήπως όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βάλει φρένο σε ορισμένα ‘ακραία’ στελέχη του»; Είναι φανερό ότι αν και επιχειρείται να μαλακώσει η θεωρία των «δύο άκρων», η στρατηγική της έντασης όχι μόνο δεν εγκαταλείπεται, αλλά εντείνεται. Παραμένει στρατηγικό επικοινωνιακό εργαλείο της κυβέρνησης Σαμαρά.

Τα δελτία ειδήσεων, τέσσερις μέρες τώρα αφιερώνουν πάνω από το μισό του συνολικού χρόνου τους σε μια επιχείρηση αποκάλυψης της ναζιστικής οργάνωσης. Επιστρατεύουν τους καλύτερους αναλυτές και ρίχνουν όλους τους ελεύθερους ρεπόρτερ στην έρευνα. Παρουσιάζεται στο πανελλήνιο τι είναι και πώς λειτουργεί, τι πιστεύει και ποια είναι η ιστορία της Χ.Α. Βομβαρδισμός. Τα media δεν τα κατεβάζουν απ’ το κεφάλι τους: η κυβέρνηση και η αστυνομία τροφοδοτούν συνεχώς με νέα στοιχεία την ειδησεογραφία: διάγγελμα Σαμαρά, νο-

Ο στόχος τότε, που «χάιδευαν» τη Χ.Α., αναπαράγοντας την ατζέντα της όπως και τώρα, που την κυνηγάνε, είναι ο ίδιος: η ενίσχυση του «συνταγματικού τόξου», δηλαδή της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, από ψηφοφόρους ή δυνάμει ψηφοφόρους της Χ.Α.

μοθετικές πρωτοβουλίες, νέα στοιχεία από την ανάκριση, συνάντηση Σαμαρά - Δένδια κ.ο.κ. Όμως η ενσωμάτωση της ατζέντας της Χ.Α. εδώ και ενάμιση χρόνο έγινε πρωτίστως από τις συγκυβερνήσεις Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ (π.χ. η πρακτική διαπόμπευσης των οροθετικών) και βεβαίως από τα MME τα οποία την ενσωμάτωσαν με τη σειρά τους, αναπαράγοντάς την. Ο στόχος τότε, που «χάιδευαν» τη Χ.Α., αναπαράγοντας την ατζέντα της (λαθρομετανάστες, οροθετικές, η γιαγιά στο ΑΤΜ, η Χ.Α. στο life style) όπως και τώρα, που την κυνηγάνε, είναι ο ίδιος: η ισχυροποίηση του «συνταγματικού τόξου» δηλαδή της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, από ψηφοφόρους ή δυνάμει ψηφοφόρους της Χ.Α. Είτε με ακροδεξιά «ανοίγματα» στο παρελθόν, είτε με ενεργοποίηση του ποινικού νόμου τώρα. Αυτές τις μέρες, ο στόχος συμπίεσης της Χ.Α. εκφράστηκε μέσα από την επιδίωξη ορισμένων ΜΜΕ να παρουσιάσουν τον Ρουπακιά σαν έναν φουκαρά μεροκαματιάρη, και μάλιστα πρώην ΚΚΕ, έναν βιοπαλαιστή στην ιχθυόσκαλα, που «παρασύρθηκε», ο καψερός. Ένα θύμα των νεοναζί. Η περίπτωσή του συνδέεται από τα ΜΜΕ με τον κίνδυνο για τη δημοκρατία μας: εξαιτίας του, όπως και των υποστηρικτών - ψηφοφόρων της Χ.Α. κινδυνεύει η δημοκρατία «μας». Ποια δημοκρατία «μας»; Όχι βέβαια η δημοκρατία ολονών μας. Η δημοκρατία του Σαμαρά, του Βενιζέλου, των media, της τρόικας, των μνημονίων. Για την ακρίβεια κινδυνεύει η εξουσία του Σαμαρά, του Βενιζέλου, των media... Για να μην κινδυνεύει λοιπόν, χρειαζόμαστε τις ψήφους από τη Χ.Α.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

62 «Θα χρειαστούν έξι χρόνια για να επανέλθει η χώρα στην προ κρίσης κατάσταση» Αντώνης Σαμαράς (Έτσι σου είπε ο Τσίπρας;)

ΡΗΣΕΙΣ&

ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

«Οι πολίτες να μετουσιώσουν την οργή σε πολιτική πράξη». Μ. Γλέζος (μάθημα σοβαρότητας και υπευθυνότητας προς όλους...)

ΚΑΚΟΗΘΕΙΕΣ

ΥΠΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΥΡΙΤΣΕΩΣ & ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΣΕΚΕΡΕΩΣ

Να προσέχετε αυτές τις ημέρες στον δρόμο, πέφτουν δημοσιογράφοι από τα σύννεφα Απαντήθηκε το μυστήριο. Ήταν παλιός αριστερός ο δράστης, και έτσι εξηγούνται όλα. Γιατί χρυσαυγίτης και να σφάξει άνθρωπο δεν δικαιολογείται. Εδώ ετοιμάζονται να συγκυβερνήσουν με τον Σαμαρά και θα πέσουνε τόσο χαμηλά; Με τι μούτρα θα κοιτάξουνε μετά τον Κεφαλογιάννη, που στήριζε την ασυλία του Κασιδιάρη; ή τον Κεδίκογλου, που στήριξε την ασυλία του Καιάδα. ή τον Θέμο Αναστασιάδη που τους έκανε ολόκληρες αγιογραφίες στο «Πρώτο Θέμα» για το πώς βοηθάνε τις γιαγιάδες στα ΑΤΜ. Και έβγαλε και τον Καιάδα στην εκπομπή του στον Αντέννα. Κρίμα... Και οι άλλοι 50 του τάγματος εφόδου προφανώς πρώην αριστεροί είναι. Αλλά δεν θα το μάθουμε ποτέ, γιατί δεν τους έχει ενοχλήσει κανένας. Από την άλλη τον χαρτζιλικώνανε, τι να κάνει ο άνθρωπος, να μην εξυπηρετήσει; Και τον «Αρκτούρο» τον χαρτζιλικώνανε βέβαια, αλλά δεν βγήκε να σφάξει αριστερούς. Τους άλλους στον Μελιγαλά που τους βαρέσανε δεν τους κόψαμε για ράπερς. Μάλλον τους χρωστάγανε λεφτά. Η Χρυσή Αυγή πάντως ακύρωσε τη συγκέντρωση στη Νίκαια και έκανε και ενός λεπτού σιγή εις μνήμην του θύματος. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Χίτλερ. Βασικά είναι ακριβώς η υπόθεση Λαμπράκη. Όλα θα τα διαχειρίζονται τα καθεστωτικά ΜΜΕ, εκτός αν βρεθεί ένας ανακριτής στραβόξυλο και το ψάξει μέχρι κεραίας. Και να τον φάμε μετά από 20 χρόνια στη μάπα ως ΠτΔ. Και είναι και η μπάτσα που επενέβη και έκανε σύλληψη, την ώρα που η υπόλοιπη ομάδα ΔΙΑΣ έδενε τα κορδόνια της στη σέντρα.

Αυτές τις μαλακίες έκανε και ο άλλος που πήδηξε στο τρίκυκλο και εξετέθη ολόκληρο παρακράτος. Μην ανησυχείτε, πάντως, αυτή τη φορά θα κυριαρχήσουν η λογική και ο Σκάι. Από τον Σκάι καταλάβαμε πώς δουλεύει η θεωρία των δύο άκρων. Το κόλπο είναι να κρατάς ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον μαχαιροβγάλτη και τον μαχαιρωμένο. Το είπε και ο Λοβέρδος στο τουίτερ. Δεν βαριέσαι, θύμα της κρίσης ο ένας, θύμα της κρίσης και ο άλλος. Ας όψεται η Αριστερά, που δεν βοηθάει να υλοποιήσει η χώρα τις υποχρεώσεις της και να βγούμε από το Μνημόνιο. Επίσης φταίει ο Καμμένος που συνέστησε στους κατοίκους της Χαλκιδικής να λιντσάρουν τον Πάχτα. Μόνο και μόνο επειδή βρέθηκε αρσενικό στο νερό τους, αν είναι δυνατόν. Και τι πειράζει λίγο αρσενικό στο νεράκι; Αφού η επένδυση είναι καθόλα νόμιμη. Άλλωστε δεν χρειάζεται να ανησυχούν για το νερό. Έκοψε η εταιρεία το δάσος και τον χειμώνα θα πλημμυρίσουν. Και πάλι δεν θα είναι ικανοποιημένοι γιατί τους υποκινεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ορθώς το είπε ο Χρύσανθος Λαζαρίδης. «Σας ενοχλεί που ένας μεμονωμένος χρυσαυγίτης σφάζει υπό την κάλυψη 50 δικών του και με την ανοχή της αστυνομίας συστηματικά εδώ και τρία χρόνια... ...αλλά δεν σας ενοχλεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που χλευάζει τον Μαρκογιαννάκη όταν προσπαθεί ο άνθρωπος να κουκουλώσει τη λίστα Λαγκάρντ». Είπε και κάτι για την Αριστερά, που θέλει να φέρει τους λαθρομετανάστες, αλλά συγχωρείται γιατί είναι πρώην αριστερός. Όπως και ο Γεωργαλάς άλλωστε. Η κυβέρνηση πάντως, έστω αργά, παίρνει μέτρα. Ήδη διόρισε τον Πλεύρη στον ΕΟΦ.

ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

Η μνημονιακή «θεωρία των δύο άκρων» τρέφει τον φασισμό ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ Π. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

1. Η εκτόξευση του ναζισμού στη Γερμανία συμπίπτει με την περίοδο του αποπληθωρισμού το 1933. Οι σύμμαχοι στις Βερσαλίες είχαν ήδη επιβάλει ένα αυστηρό μνημόνιο για αποπληρωμή του χρέους, έλεγχο της βιομηχανικής παραγωγής και εθνική ταπείνωση μέσω του αφοπλισμού. Τα γερμανικά κόμματα εξουσίας, ακολουθώντας πιστά το Μνημόνιο των νικητών - δανειστών, διέλυσαν το κοινωνικό κράτος (που οικοδομούνταν από την εποχή του Βίσμαρκ) και βύθισαν τη Γερμανία στην ύφεση, την ανεργία, τον πληθωρισμό, την εσωτερική υποτίμηση, την αποσάθρωση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού και εν τέλει στον κύκλο του κοινωνικο-οικονομικού «θανάτου», τον αποπληθωρισμό, που αποτέλεσε τη βάση γιγάντωσης του ναζιστικού φαινομένου. Ταυτόχρονα οι ενδημούσες εθνικιστικές παρορμήσεις, σε συνδυασμό με την υπονόμευση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης από τον «μονόδρομο» του Μνημονίου (η φιλολογία περί «μονόδρομου» καταργεί την εναλλακτική λύση, δηλαδή καθιστά περιττή τη δημοκρατία), διαμόρφωσαν το συνειδησιακό υπόβαθρο άμβλυνσης του δημοκρατικού αισθήματος. 2. Η σημερινή Ελλάδα εισέρχεται πλησίστια στον κύριο μνημονιακό στόχο της γενικευμένης εσωτερικής υποτίμησης και τον αποπληθωρισμό, παρά τις υψηλές τιμές των βασικών προϊόντων των ολιγοπωλίων. Η ρευστοποίηση και αλλοτρίωση του δημόσιου πλούτου, του σκελετού ύπαρξης της πατρίδας, ενσπείρει φόβους για την επιβίωση του λαού και του έθνους. Η εργατική τάξη (με την ευρεία έννοια) αποδυναμώνεται, αφού το μεγάλο, μορφωμένο και δημοκρατικά συνειδητοποιημένο τμήμα της μεταναστεύει, αφήνοντας περισσότερο χώρο στους απολίτικους νέους, που -αδυνατώντας να σχη-

ματίσουν τον πλήρη συλλογισμό (δηλ. να αποδώσουν τα σημερινά αδιέξοδα στο νεοφιλελεύθερο μνημονιακό πρόγραμμα)- είναι ευάλωτοι και ευεπίφοροι στις απλουστευτικές νεοφασιστικές ερμηνείες. Η παιδαγωγική επίδραση του «μνημονιακού μονόδρομου», που πλήττει την πεμπτουσία της δημοκρατικής επιλογής, δημιουργεί αυταρχικές συνειδησιακές υποδομές. Η ακτινοβολία ισχύος τής οιονεί «αυτοκρατορικής» γερμανικής δύναμης στην Ε.Ε., μαζί με τον προωθούμενο αναθεωρητικό εξισωτισμό του ναζισμού με τον κομμουνισμό (καίτοι το Στάλινγκραντ έδωσε τη νίκη στους συμμάχους), αμβλύνουν το ιστορικό αντιφασιστικό αίσθημα. Αλλά και η έλλειψη ισχυρού ηγέτη της Δεξιάς, που «κλείνει το τζίνι στο μπουκάλι», οδήγησε σε αυτονόμηση του πάντα ενυπάρχοντος και υπολογίσιμου στην Ελλάδα νεοφασιστικού φαινομένου. 3. Οι μνημονιακές δυνάμεις σχεδιάζουν να εξομοιώσουν τα ναζιστικά εγκλήματα με τις αντιμνημονιακές διαδηλώσεις και να αναζητήσουν λαϊκή «νομιμοποίηση» μέσα από την ένταση και τον φόβο, που προξενεί η ιδιοτελής κατασκευή της «θεωρίας των δύο άκρων». Επομένως απαιτείται άμεσα ενωτική δράση της Αριστεράς. Που θα αναδείξει ότι η πηγή τροφοδοσίας του νεοναζισμού είναι η συγκεκριμένη πολιτική διαχείριση της κρίσης από τη Δεξιά, την αυτονομημένη πλέον Ακροδεξιά και τα ετερόνομα Μνημόνια... Που, ενωμένη και δυνατή, θα προστατεύσει όλους -κυρίως τους νέους- από τη φασιστική διάβρωση, θα αποκρούσει την όξυνση, θα προωθήσει την αλληλεγγύη και τη λαϊκή συμφιλίωση στην κοινωνία, θα απορρίψει τα αντιανθρώπινα Μνημόνια... Που θα αποκαλύψει την ταξική φύση των φασιστικών εγκλημάτων.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΡΗΣΕΙΣ&ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

Ο επικεφαλής της σοσιαλιστικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο Χάνες Σβόμποντα έθεσε εν αμφιβόλω την προεδρία της Ελλάδας στην Ε.Ε., δηλώνοντας ότι «Αν η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορέσει να θέσει τέρμα στη γεμάτη μίσος συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής, η επικείμενη ελληνική προεδρία θα είναι απαράδεκτη». Απάντηση Βενιζέλου: Μη δίνετε σημασία. Ένας παλιοσοσιαλιστής είναι

Ο ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ Η ΒΙΑ Τετάρτη απόγευμα και τσουπ, ένας ηλικιωμένος στο κανάλι Star σχολιάζει τη δολοφονία του παλλικαριού από τον χρυσαυγίτη: «Η βία μόνο με τη βία μπορεί να ανταπεξέλθει». Αφήστε τη γραμματική και να δούμε την ουσία. Πράγματι, απέναντι στη φασιστική βία, η νόμιμη βία του κράτους πρέπει να εφαρμόζεται άμεσα και δραστικά. Αλλά με μία κυβέρνηση που συνεχώς αλληθωρίζει προς την Ακροδεξιά και μια αστυνομία που δείχνει ανοχή στη Χρυσή Αυγή - και συχνά συμπάθεια - τι πρέπει να γίνει; Εντάξει, ασφαλώς η οικονομική κρίση τροφοδοτεί τον ναζισμό, τόσο στη γερμανική Δημοκρατία της Βαϊμάρης παλιότερα όσο και τον νεοναζισμό σήμερα στη χώρα μας. Το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα που έστησαν το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., ενίσχυσαν το φαινόμενο. Και η βία της Χ.Α. στρέφεται βέβαια κυρίως εναντίον της Αριστεράς. Τι να κάνουμε λοιπόν; Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ απαντούν σωστά «με το εργατικό και μαζικό κίνημα». Και οπωσδήποτε με πίεση προς τους θεσμούς να κάνουν επιτέλους τη δουλειά τους. Όμως η Χρυσή Αυγή έχει επιλέξει ένα ιδιότυπο αντάρτικο πόλεων. Χτυπάει μόνο μεμονωμένους μετανάστες και μέλη κομμάτων της Αριστεράς όταν δεν έχουν στήριξη και τα μέλη των νεοναζί είναι συντριπτικά περισσότερα. Χτυπάει ακόμη και αναρχικές ομάδες (π.χ. στην Πάτρα) όταν ξέρει ότι οι αναρχικοί δεν διαθέτουν αριθμητικές εφεδρείες. Ποτέ δεν δίνει μετωπικές μάχες και κάθε φορά που οι αριστεροί κατεβαίνουν σε μαζικές διαδηλώσεις αυτοί λουφάζουν καγχάζοντας και περιμένουν την επόμενη ευκαιρία. «Η βία μόνο με τη βία μπορεί να ανταπεξέλθει» είπε ο γερο-αριστερός και ήξερε τι λέει. Η Αριστερά, αλλά και όλοι οι δημοκράτες, πρέπει να αντιμετωπίσουν την τακτική της Χ.Α. με Επιτροπές Δημοκρατικής Άμυνας σε γειτονιές και χώρους εργασίας. Στη δική μου γειτονιά, οι χρυσαυγίτες άρχισαν πέρσι να χτυπούν μετανάστες. Οι αναρχικοί και άλλοι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής απάντησαν αμέσως δυναμικά. Η Χρυσή Αυγή εξαφανίστηκε από την Πλατεία Αμερικής. Η αμυντική λαϊκή βία είναι και νόμιμη, και αναγκαία...

ΚΑΤΑ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ

Γιατί; Εσύ δεν το περίμενες; Ήταν θέμα χρόνου. Βλέπεις, όταν στη θέση του παιδιού από το Κερατσίνι ήταν κάτι μαυρούληδες. Εμείς όλοι κοιτάζαμε αλλού. Νομίζαμε δεν μας αφορά. Για ‘κείνον τον νόμο του Ρουπακιώτη που λέγαμε. Επιμένετε πως δεν μας χρειάζεται; Ότι αρκεί το ισχύον νομικό πλαίσιο; Δεν είδα να συγκινούνται οι Αμερικανοί με τα χημικά που ο Δένδιας εκτόξευσε κατά των άμαχων σχολικών

φυλάκων. Ούτε ο Ολάντ. Μονάχα στον Άσαντ ξέρουν να κάνουνε τσαμπουκάδες, στα εύκολα. Ενώ ο Σαμαράς τσαμπουκαλεύτηκε στις Βρυξέλλες, κατά πώς έπρεπε. Να μην τολμήσουν να μας ζητήσουν νέα μέτρα, τους προειδοποίησε, γιατί δεν τον ξέρουν από την καλή. Είναι αποφασισμένος να κρατήσει την αναπνοή του. Και να βάλει τα κλάματα, ίσως. Μιας και βρέθηκε στις Βρυξέλλες, υποδέχθηκε θερμά και τη μεταναστεύσασα ΒΙΟΧΑΛΚΟ. Να τους την τρίψει στα μούτρα των δανειστών μας, να μάθουν.

Στρατηγική της έντασης ή πολιτικός ανταγωνισμός; Η στρατηγική της έντασης στηρίζεται στην αυταρχική αντίληψη για την πολιτική, που χωρίζει τους πολίτες σε «εχθρούς» και «φίλους», είναι συνώνυμη με ολοκληρωτικές ή βοναπαρτικές αντιλήψεις και βάλλει ευθέως κατά της Δημοκρατίας. Αποσκοπεί στην πολιτική κυριαρχία και στη λαφυραγώγηση του κράτους. Η στρατηγική αυτή δεν είναι ιδιοτροπία ορισμένων φωνακλάδων πολιτικών, αλλά συνειδητή επιλογή με στόχο να περιοριστεί η αποδιάρθρωση του συνασπισμού εξουσίας, να ορθωθούν τείχη στις μετακινήσεις προς άλλα πολιτικά ρεύματα για να μην αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης. Η στρατηγική της έντασης στηρίζεται σε πολιτικό λόγο απλοϊκό, μανιχαϊστικό, απαξιωτικό, υβριστικό, χωρίς αναλυτικό βάθος και ορθολογισμό. Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής η πολιτική αυτή εκβαρβαρίζεται περισσότερο, παίρνει χαρακτηριστικά μίσους για τον πολιτικό «εχθρό», μισαλλοδοξίας για τον ξένο, ενώ στηρίζεται στη διαστροφή του εθνικού ζητήματος, όπως και του χριστιανικού μηνύματος, αλλά και σε μια ολοκληρωτική - στρατιωτική αντίληψη περί αρχαιότητας. Μην ξεχνάμε, όμως, ότι η λαϊκή απήχηση του φασιστικού φαινομένου, ιδιαίτερα στους νέους και τις γυναίκες, πέραν της αντιμετώπισης της ανεργίας από τον ιταλικό και τον γερμανικό ναζισμό, οφείλεται και σε αυτό που ο Νίκος Πουλα-

Ότι μέχρι εξαγωγή βιομηχανιών κάνουμε, άμα λάχει. Ε ναι, η ιδιοκτησία στην Ελλάδα έχει καταστεί ποινικό αδίκημα. Η κάθε λογής ιδιοκτησία, ως και τα αγροτεμάχια, σού λέει. Και το μισό στρέμμα κουνουπίδι της γιαγιάς στο χωριό. Εσείς να τα βλέπετε οι δύσπιστοι. Που δεν πιστεύετε πως ο Στουρνάρας είναι ο σοσιαλιστής ο σωστός ο πρόστυχος. Τι να μας πει κι ο Τσίπρας πλέον. Που δεν θα βρει τίποτα να δημεύσει. Κάτι αιγοπρόβατα ελευθέρας βοσκής, το πολύ. Ή μήπως δεν ξέρει τι λέει ο Κουτσούμπας;

ντζάς αποκαλούσε «μεγάλες λαϊκές επιθυμίες». Τέτοιες είναι η αντίθεση στην πλουτοκρατία ή ο αντιιμπεριαλιστικός εθνικισμός, ο κοινοτισμός και οι δεσμοί αίματος, ο έλεγχος της παραγωγής κ.ά. Ορισμένες από αυτές τις αντιλήψεις τις υφαρπάζει από την Αριστερά για να τις ευτελίσει. Ενδεικτική είναι η υποστήριξη της Χρυσής Αυγής στους απεργούς της Χαλυβουργίας. Η στρατηγική της έντασης δεν έχει καμιά σχέση με τη διάκριση Δεξιά - Αριστερά και την ανταγωνιστική αντίληψη για την πολιτική που υποστηρίζουν οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και είναι απόρροια της μεγάλης κληρονομιάς της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού. Η ανταγωνιστική αντίληψη για την πολιτική δεν είναι συνυφασμένη με την Αριστερά. Ανταγωνιστικό είναι το πολιτικό σύστημα στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Βρετανία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι πολιτικές δυνάμεις των χωρών αυτών, όσες έχουν προοπτική εξουσίας, ενστερνίζονται τη στρατηγική της έντασης, αν και ορισμένες φορές ίσως αγγίζουν το όριό της. Στην ιστορική Αριστερά, κυρίως την εξωκοινοβουλευτική, λαθροβιώνουν υπολείμματα μιας εργαλειακής αντίληψης για την πολιτική, που ενισχύεται τόσο από μια κουλτούρα εισοδισμού ορισμένων στελεχών όσο κι από την υποβάθμιση και την απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών εξαιτίας του Μνημονίου. Έτσι, στο όνο-

Όταν αναπτύσσει το δόγμα «τι Σαμαράς - τι Τσίπρας». Ιδίως εκεί που κλείνει με νόημα το μάτι. Ότι στην πραγματικότητα ο Τσίπρας είναι χειρότερος. Ο Αλαβάνος δεν λέει τα ίδια, αλλιώς τα λέει. Απλώς επιλέγει την ώρα να τα πει. Ή τον επιλέγουν. Κι εκείνος σπεύδει.

μα ενός «επαναστατικού» μαρασμού των θεσμών και της άνευ ορίων αντιπαράθεσης με το μνημονιακό πολιτικό σύστημα, υποτιμάται η σημασία του αγώνα για τη στήριξη, την εμβάθυνση και τον ριζικό μετασχηματισμό των δημοκρατικών θεσμών, που αποτελούν κατάκτηση. Αυτός ο ιστορικός αναχρονισμός έχει αποτέλεσμα να εκφράζονται μανιχαϊστικές αντιλήψεις, οι οποίες έχουν αναλογίες με τη στρατηγική της έντασης. Πρόκειται για την τακτική του απελπισμένου, που ενισχύει τις κατασταλτικές πολιτικές, αποτρέπει τις ρωγμές στον συνασπισμό εξουσίας, ενώ μπλοκάρει την εισβολή του λαϊκού παράγοντα στην πολιτική, η οποία εκλαμβάνεται ως σύγκρουση μηχανισμών. Ασφαλώς στρατηγική της έντασης δεν συνιστά μια απεργία, των εκπαιδευτικών εν προκειμένω, όπως επιχειρούν να μας πείσουν οι «οργανικοί» διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Αντιθέτως αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα των εργαζομένων, κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα, το οποίο, όταν ασκείται με δημοκρατικές διαδικασίες και έχει τη στήριξη της κοινωνίας, συμβάλλει στην ανανέωση και την ενίσχυση της αξιοπιστίας των θεσμών, που ασφυκτιούν εξαιτίας της μνημονιακής μέγγενης και της κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης. Η έκφραση ενός δικαιώματος για τους δημοκρατικούς θεσμούς είναι οξυγόνο, όχι απειλή.

Αναρωτήθηκε στο facebook ο Αλέξης Οικονομίδης, αν παίρνει μαζί του στη ΔΗΜ.ΑΡ. και τις οροθετικές γυναίκες που διαπόμπευσε. Ή μήπως τις άφησε κρεμασμένες στα μανταλάκια. Τελικά ο Συμεών Κεδίκογλου του ΠΑΣΟΚ ντάλεκουάλε με τον ξάδερφό του της Ν.Δ. Η κληρονομικότητα; Τι να πεις.

Το σκέφτηκε καλά ο Φώτης για τον Λοβέρδο;

Ο Δένδιας της Προστασίας(!) του πολίτη έχει να απολογηθεί για κάτι για τη δράση της Χρυσής Αυγής;

Ας το ξανασκεφτεί, το καλό που του θέλω, δύο και τρεις φορές.

Που οι υπ’ αυτόν δυνάμεις κάθονται και την καμαρώνουν.

Εντάξει, ξέρω, οι δημοσκοπικές δυσκολίες και τα ρέστα.

Ο Αθανασίου της Δικαιοσύνης(!) ίσως;

Αλλά τον Λοβέρδο!!!

Που θα πρέπει να φτάσουμε σε φονικό για να επέμβει εισαγγελέας.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΠΑΚΟΣ

Για τον Μελιγαλά, ας πούμε, ουδέν ευαίσθητο δικαστικό ους άκουσε το παραμικρό. Κι ύστερα αναρωτιόμαστε πώς και γιατί. Ε ναι, παραμένουν αμετανόητοι οι κυβερνώντες, τι πίστευες; Η θεωρία των δύο άκρων κορώνα στο κεφάλι τους. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης απλώς συνεχίζει τη λαμπρή παράδοση των Γεωργαλάδων. Σύμφωνα με την οποία οι πιο σκληροί πολέμιοι της Αριστεράς είναι οι «ανανήψαντες» πρώην αριστεροί. Ρώτα και κάνα Μακρονησιώτη να σου πει. Κι εσύ συνέχισε να κάθεσαι στην ασφάλεια του καναπέ σου. Ασφάλεια; Νομίζεις...

Η ΑΥΓΗ

Yσ τ ε ρ ό γ ρ α φ a Του ΤΑΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

KYΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ

Μετά τον φόνο, τέλος στις «ασυλίες»

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η ωμή ειλικρίνεια Λαζαρίδη ΠΙΣΤΕΥΩ ότι είναι άδικο το άδειασμα του Χρ. Λαζαρίδη από στελέχη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ για τη θέση του ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται εκτός συνταγματικού τόξου». Αντί να τον κατηγορούν ότι εξέθεσε την κυβέρνηση, θα πρέπει να τον ανακηρύξουν ήρωα της παράταξης και της δικομματικής κυβέρνησης, ως παράδειγμα κομματικής και παραταξιακής αφοσίωσης. Εγώ πιστεύω ότι η προβοκατόρικη θέση και στάση του κ. Λαζαρίδη ήταν σχεδιασμένη και ότι ο ηρωικός αυτός άνδρας δέχτηκε να θυσιάσει την πολιτική και προσωπική του αξιοπρέπεια για να καλύψει τα πολιτικά αδιέξοδα της παραπαίουσας κυβέρνησης και του αρχηγού του. Στο κάτω-κάτω της γραφής, ο κ. Λαζαρίδης είπε με αγοραίο τρόπο αυτά που ο αντιπρόεδρος Ευάγγελος υποστήριξε σε δηλώσεις του και ο πρωθυπουργός υπονόησε στο διάγγελμά του: «Όποιος υπονομεύει την κοινωνική ειρήνη, όποιος προωθεί την ανατροπή του Μνημονίου, όποιος υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι τρομοκράτης». Ο κ. Λαζαρίδης είπε με ωμή ειλικρίνεια την αλήθεια για τους πολιτικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης: Ο εχθρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα άλλα, όπως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, είναι παράπλευρες απώλειες.

Ήταν μια προαναγγελθείσα δολοφονία. Το παρακράτος (και δεν εννοώ την κυβέρνηση) επιζητούσε εδώ και καιρό έναν νεκρό για εκφοβισμό. Έναν νεκρό από τις τάξεις εκείνων που δεν θέλουν να υποταχθούν. Εδώ και καιρό οι πολιτικά ορθοί πολιτικοί, αναλυτές, δημοσιογράφοι αναπτύσσουν τη θεωρία των δύο άκρων, εξισώνοντας θύτες και θύματα, βάζοντας στο ίδιο καζάνι την ανυπακοή της κοινωνίας με τις εγκληματικές συμμορίες των ναζιστών. Και θα συμφω-

Ο κ. Λαζαρίδης είπε με αγοραίο τρόπο αυτά που ο αντιπρόεδρος Ευάγγελος υποστήριξε σε δηλώσεις του και ο πρωθυπουργός υπονόησε στο διάγγελμά του

νήσω, δυστυχώς, με την πρόβλεψη του κ. Λαζαρίδη: μπορεί να θρηνήσουμε κι άλλους νεκρούς. Έχω εμπιστοσύνη στην αναλυτική του ικανότητα. Όπως και στον πολιτικό σχεδιασμό του. Ο κ. Λαζαρίδης γνωρίζει ότι το Μνημόνιο τρώει τα παιδιά του. Ότι η κυβέρνηση βρίσκεται υπό κατάρρευση. Ακολουθεί την πορεία διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Ζούμε, όπως είχα ξαναγράψει πριν από λίγο καιρό, σε μια κατάσταση όπου όλα μπορούν να συμβούν. Ότι το σύστημα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και είναι έτοιμο για κάθε είδους ασύμμετρη προβοκάτσια. Και οι θεωρίες συνωμοσίας που αναπτύσσει το μνημονιακό μπλοκ ενισχύουν αυτές τις ανησυχίες μου. Το αυγό του φιδιού το ζέσταναν και το κλώσσησαν οι χρήσιμοι ηλίθιοι που «κατάργησαν» την πάλη των τάξεων και τις διαχωριστικές γραμμές. Και υποψιάζομαι ότι ο «εκτός συνταγματικού τόξου ΣΥΡΙΖΑ» δεν αποτελεί μόνο μια προεκλογική τακτική, ή εμείς, ή το χάος, αλλά μια στρατηγική επιλογή που θα αμφισβητήσει την κυβέρνηση της Αριστεράς που θα προκύψει από τις επόμενες (όχι μακρινές) εκλογές. Ότι καλλιεργεί προεκλογικά και προετοιμάζει μετεκλογικά συνθήκες εμφυλίου πολέμου.

ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ τον φόνο. Γιατί, βέβαια, ο νεοναζιστικός εξτρεμισμός είναι εγκληματογόνος και εγκληματικός. Και γιατί το μελανό του αποτύπωμα έχει φανεί από καιρό: στις μεταμεσονύχτιες καταδρομικές επιχειρήσεις, στις υπηρεσίες «προστασίας», στις παραστρατιωτικές παράτες. Πάνω από όλα, όμως, στη δηλητηριώδη του εξάπλωση σε γειτονιές και σχολεία, στην καθημερινότητα την ελληνική. Το αποτύπωμα αυτό δεν υπήρξε ποτέ κάτι γραφικό, όπως πήγε να μας πείσει εδώ και ενάμιση χρόνο μια μερίδα των μίντια και του λούμπεν life - style: εξαρχής το πράγμα ήταν μακάβριο και διόλου γραφικό. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι δεν είχε, λοιπόν, το στοιχείο της έκπληξης. Έχουν προηγηθεί δεκάδες «αφανώς» άγρια ξυλοκοπημένοι και σακατεμένοι όπως φωνάζουν καιρό τώρα γιατροί και νοσηλευτές των νοσοκομείων της Αθήνας. Μόλις πριν λίγες μέρες ήταν το Πέραμα και η επίθεση στα μέλη του ΚΚΕ. Ακόμα και ο τρόπος της δολοφονίας, το μαχαίρωμα, είναι εμβληματικό μιας συγκεκριμένης μαύρης παράδοσης. Τώρα, ωστόσο, είναι η στιγμή της μέγιστης προσοχής. Και της απαραίτητης ψυχραιμίας από όλους όσοι έχουν συνείδηση των κινδύνων της κατάστασης και μπορούν να διακρίνουν την παγίδα της αποσταθεροποίησης. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, μην το ξεχνάμε αυτό, είναι η αυξανόμενη αναισθητοποίηση σημαντικού τμήματος της κοινωνίας απέναντι στο συγκεκριμένο μόρφωμα και στην παρουσία του. Και ακόμα χειρότερα η εξοικείωση μερίδων του λαού και των νέων με την κλιμάκωση των προκλήσεων, με την αισθητική, τα συνθήματα και τις πρακτικές αυτές. Η αναμέτρηση με το κακό δεν κερδίζεται με ζοφερά συνθήματα του τύπου «το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει». Ούτε με μάχες στον δρόμο και «φυσική» αντιπαράθεση. Διότι απέναντι στη Χρυσή Αυγή πρέπει πλέον να βρεθεί η πολύ μεγάλη πλειονότητα των πολιτών και ιδιαίτερα του λαϊκού κόσμου. Η ήττα της απαιτεί τη συνεννόηση όλων όσοι διατηρούν διαφορετικές γνώμες για τη δημοκρατία, τον καπιταλισμό, τις αιτίες και τις διεξόδους της οικονομικής κρίσης. Η ήττα του φονικού ακροδεξιού εξτρεμισμού χρειάζεται τη συνεννόηση κι εκείνων που τους χωρίζουν πολλά στο επίπεδο της δημόσιας μνήμης και των αποτιμήσεων της Ιστορίας, των δεξιών και αριστερών αφηγήσεων για το παρελθόν. Αν δεν συμβεί αυτό, αν δηλαδή δεν υπάρξει ένας κοινός τόπος υπεράσπισης του δημόσιου χώρου της ελευθερίας, ο νεοναζισμός θα έχει περάσει τη δική του αποτρόπαια ατζέντα: το ανενδοίαστο προμόσιον της δικτατορίας και του ολοκληρωτισμού. Είναι η ώρα για νέα εργαλεία στη μάχη κατά του φαινομένου. Και στο πεδίο του ποινικού νόμου, και στο ιδεολογικό και πολιτισμικό επίπεδο. Δεν αναφέρομαι μόνο στη συμπόρευση κατά της ωμής βίας αλλά και στην ενεργητική υπεράσπιση μιας κοινής πολιτισμικής βάσης που είναι η κληρονομιά του πολιτικού Διαφωτισμού και του ηθικού ανθρωπισμού. Ο ακροδεξιός εξτρεμισμός προωθεί συγχρόνως τον πιο ακραίο αντιπολιτικό πρωτογονισμό και τη λατρεία του πολέμου. Τρέφεται από την άνθιση των ανορθολογισμών, την έκρηξη των απορριπτικών συναισθημάτων, την υλική εξαθλίωση οικογενειών και γειτονιών και τις νέες μορφές αμάθειας. Η κρίση του σχολείου, για παράδειγμα, δεν είναι καθόλου άσχετη με τη διείσδυση της νεοναζί αισθητικής στους εφήβους. Ο φόνος του νέου ανθρώπου στο Κερατσίνι είναι μια τραγική αφορμή για να λάβουν τέλος οι κάθε λογής ασυλίες και εξωραϊσμοί του νεοναζισμού. Διάφοροι «μεταρρυθμιστές» ή νεοδεξιοί πρωθυπουργικοί σύμβουλοι πρέπει άμεσα να σταματήσουν τις επικίνδυνες συγκρίσεις μεταξύ του νεοναζιστικού μορφώματος και της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, τις σε στιλ Πάγκαλου γελοιότητες περί «συριζαυγής». Και στην Αριστερά, όμως, χρειάζεται να μαζευτούν κάποιες αστοιχείωτες και εντελώς λάθος ταυτίσεις ανάμεσα σε νεοναζί και νεοφιλελεύθερους, ανάμεσα στον φασισμό και στον αστικό συντηρητισμό. Το πρόβλημα έγινε άγος και ντροπή. Και από αυτό το άγος και την ντροπή πρέπει να απαλλαγούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα

Μετά τη διεθνή κατακραυγή, ο Σαμαράς αναγκάστηκε να κάνει διάγγελμα και να πει ότι δεν θα επιτρέψει στους επιγόνους των ναζί να εγκληματούν και να τρομοκρατούν. Λίγο αργότερα, όμως, έβαλε το δεξί του χέρι (Μπαλτάκος) να στηρίξει τις απόψεις του αριστερού του χεριού(Λαζαρίδης) και να πει: «ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή είναι το ίδιο πράγμα»! Ο θύλακας των ακροδεξιών απόψεων στο Μαξίμου συντηρείται από τον ίδιο τον Σαμαρά, που παίζει επικίνδυνα με τη φωτιά. Είναι πάντως ενθαρρυντικό που υπήρξαν γαλάζιοι βουλευτές, οι οποίοι έσωσαν την τιμή της παράταξης, αδειάζοντας τις απόψεις Λαζαρίδη που υπαγόρευσε ο Σαμαράς. ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

38 9 771109 015103