Kangoeroes Basket Willebroek: Van dramatisch slecht tot supergoed

Van dramatisch slecht tot supergoed

Kangoeroes kende een bewogen tweede seizoen in de hoogste basketbalklasse. Een dramatische start (0 op 7) leidde tot meerdere Amerikaanse wissels en een doorgestuurde coach. Maar onder de nieuwe hoofdcoach Daniël Goethals kende het team een ware metamorfose: met een zeven op acht in de B-poule van de Final Round kwam de club nog dicht bij de play-offs. Die ultieme bekroning bleef uit.

Na de eerste competitieronde telde de Rupelclub slechts vier overwinningen. Een tiende plaats, met alleen Leuven Bears achter zich, was het resultaat. De eerste seizoenzege was er pas na acht speeldagen gekomen: uit bij Brussels. Het betrof de tweede wedstrijd van coach Danïel Goethals. Aleksander Peldic was eerder al de laan uit gestuurd, sportief manager Louis Casteels had met een korte interim de club uit de nood geholpen en het team nieuw enthousiasme ingepompt. “Jammer van die rampstart”, zegt Senne Geukens (32). “In de voorbereiding liep het wel vlot, al doken er toen ook al wat problemen op. Niemand verwachtte dat die zoveel groter zouden worden.” Het grootste probleem heette Reeves Nelson. Even grote klasbak als woelwater. Veelzijdige Amerikaanse speler, maar notoir probleemgeval. “Aan die prijs-kwaliteitverhouding begreep ik dat de club hem had ingehaald”, zegt Casteels, die pas later de sportieve staf vervoegde. “Maar het bleef een gok. Een

ood zeve m Al bij al in mogen we terugblikken op een geslaagd seizoen pl

Om disciplinaire redenen verbrak de club al snel de overeenkomst met Nelson. Ook Brandon Bowdry werd doorgestuurd met een ‘onvoldoende’. “Met het inhalen van Ashford en Shelton kreeg het team meer cohesie en kwaliteit. De late transfer van Stan Simpson bracht het juiste evenwicht in het team”, weet Geukens. “Plots hadden we een rotatie extra, vooral voor onze grote jongens Heath (nu bij Charleroi, nvdr) en Shelton belangrijk. Moesten ze niet langer vijfendertig of meer minuten afwerken. Ook bracht coach Goethals meer defensieve en offensieve afspraken in het team, ook dat bevorderde het collectief en de sterkte.” “Ashford was de ‘roommate’ van onze spelmaker Gibson tijdens hun universiteitsjaren. Hij kwam langs voor een maandje vakantie, maar is heel het seizoen gebleven. Aanvankelijk trainde hij wat mee, maar bleek dat we zo’n type speler wel konden gebruiken”, vertelt Casteels. Eens de ploeg volledig was, ging het snel voor Kangoeroes. Het won zeven van zijn acht partijen in de Final Round. Met aantrekkelijk basketbal, met hoog tempo en veel collectiviteit. De opmars in het klassement was fors. Kangoeroes kwam stevig in het spoor van het duo Luik en Pepinster, maar sneuvelde op de valreep in de strijd van voor de twee play-offtickets. “Jammer, dat die bekroning van ons geweldig seizoenseinde niet volgde”, zei Geukens. “Het team draaide schitterend. We waren de beste ploeg van die Final Round. Ik had zelfs graag tegen Oostende uitgekomen: niet dat we sowieso gewonnen hadden, maar we hadden toch een stevige match-up gevormd.” Over zijn eigen prestatie kon de 32 jarige Antwerpenaar alleen maar tevreden zijn. Na twee seizoenen bij de Antwerpse tweedeklasser Sint-Jan was zijn terugkeer bij de basketbalelite een succes. “Ik wist dat ik mijn plaats in eerste klasse had, daarvan bleef ik altijd overtuigd. Die twee seizoenen bij Sint-Jan hadden mijn niveau niet omlaag gehaald. Meer zelfs: het had mijn zelfvertrouwen verder opgekrikt.” “Al bij al mogen we terugblikken op een geslaagd seizoen”, rondt sportief manager Louis Casteels af. “Met onze negende plaats deden we beter dan in ons debuutcampagne. En dat was de eerste doelstelling. Stap voor stap omhoog klimmen, sportief en extra-sportief. Een andere geloofwaardige manier is er niet. En dat betekent dat we dit seizoen dus naar die achtste plaats en de play-offs willen.”

Raf BASTIAENSSEN