Reisverslag, op avontuur in eigen land

Op avontuur in eigen land

Is onze vakantie nog maar net afgelopen, gaan onze gedachten alweer naar een mogelijke volgende vakantiebestemming. ‘Vroeger’ met z’n tweeën met de rugzak en een vliegticket de wereld ontdekken, nu met z’n vieren Europa beleven. En dit op een soort gezinsbackpack- manier met ons eigen camperbusje. De kinderen, Luuk en Gijs, zien het busje als één ‘groot’ speelparadijs en kunnen vaak niet wachten tot we weer met de camper weggaan; een beetje toeren, een weekend weg of op vakantie. Dit jaar misschien naar Noorwegen, Ierland of Schotland… Door het coronavirus liep het iets anders. Het werd, Nederland. Wij, Mark en Sanne, waren drie weken vrij van werk, dus konden we in die tijd mooie plekjes in eigen land opzoeken en ontdekken. Aangezien meer mensen hadden ‘bedacht’ in Nederland op vakantie te gaan, was het even puzzelen waar en hoe we de drie weken precies in zouden vullen. Op de bonnefooi ergens naar toe rijden, zit er in deze tijd helaas niet in. Uiteindelijk is het gelukt een leuke ronde te maken.

Zodra we met het camperbusje wegrijden en rustig over de weg tuffen, komt er direct een gevoel van onthaasting over ons heen. Alles rustig aan, genieten van al het moois dat we tegenkomen, met een lekker muziekje op de achtergrond. Onze playlist vol golden oldies en af en toe Snollebollekes door de speakers, waardoor het busje in een partybus verandert.

Luuk, Gijs, Mark & Sanne

Ons ‘avontuur’ begon in Beuningen op natuurcamping Olde Kottink aan de Dinkel in Twente. We hadden een mooie ruime plek tegenover de zandbak, waar Gijs zich direct onderdompelt in het zand. Het strandje op de camping bleek een goede plek voor het vangen van rivierkreeften. Luuk zou dat wel eens even doen met zijn visnet… Je snapt het al, degene die het koude water in moest om kreeften te vangen was Mark. Iedere gevangen kreeft werd in een bak met water gedaan, waarna Luuk alle kinderen om hem heen trots zíjn gevangen kreeften liet bewonderen. De mooie, groene omgeving van Beuningen hebben we vooral op de fiets verkend. Af en toe een tussenstop om stokken en stenen te

zoeken en dan weer door. In museum Wonderryck leerden we alles over insecten en andere dieren. Ook waren er fossielen uit de dinotijd te zien, die Luuk en Gijs erg interessant vonden. Vanaf dat moment loopt de temperatuur op en wordt het heerlijk weer. Hierdoor kunnen we lekker buiten zijn, BBQ’en en kan de korte broek aan.

Onze volgende stop lag naast de deur, in Punthorst. Een minicamping op een voormalige boerderij, waarbij de tijd al een poosje stil leek te staan, bood ons een prachtig uitzicht over de Overijsselse landerijen. We waren nagenoeg de enige gasten, dus het naleven van de maatregelen was geen enkel punt. In het nabijgelegen natuurgebied De Zwarte Dennen hebben we een leuke wandeling gemaakt met alpaca’s. Luuk vond het fantastisch en werd beste vrienden met alpaca George. Gijs vond de alpaca’s toch wel wat groot als hij ernaast stond, dus bleef op veilige afstand. En wij waren in onze herinnering weer een beetje terug in Peru. Vervolgens tuften we met ons busje een stuk naar het Noorden, naar Ansen om precies te zijn. Dit ligt tegen het mooie natuurgebied Dwingelderveld aan. Hier hebben we veel gefietst over de heide, door de bossen en naar de schaapskudde. Ook zijn we naar de hunebedden bij Havelte gefietst. Terug op camping d’Olde Kamp konden Luuk en Gijs zich verder vermaken op de skelters, bij de geiten of met het helpen van de boer met het eten geven van de andere dieren.

Na Drenthe gaan we terug naar Overijssel en verblijven we een nachtje op het natuurkampeerterrein in Vollenhove. Dit is een prachtig landgoed. Luuk vraagt zich even af waar de speeltuin is, maar al gauw zitten beide jongens weer met hun handen in het zand en verzamelen ze mooie stenen en stokken. Wanneer we deze plek verlaten, rijden we naar Belt-Schutsloot om te gaan kanoën in Nationaal Park WeerribbenWieden. We volgen ‘kanoroute Belt-Schutsloot’ van 10km. Dit is een leuke manier om het gebied te verkennen. De laatste paar kilometer nemen we een short cut, want dan is het wel genoeg geweest en is het tijd voor een ijsje als beloning. Lees: Sanne haar armen doen zeer van het roeien en is er wel klaar mee.

De laatste week van onze vakantie gaan we wat

verder van huis. Waar Mark vooral het vakantiegevoel krijgt van wandelen in de bergen, hebben we dit opgezocht in zuidelijk Limburg en een roadtrip naar Sibbe (net onder Valkenburg) gemaakt. Sanne deelt dit gevoel als ze eenmaal boven is of bergafwaarts gaat. Daarnaast blijken wij als één van de weinigen de heuvels te bedwingen met onze stadsfietsen, wat met de kinderen achterop nog een hele uitdaging is. Zeker als de temperatuur zo oploopt als die week het geval is. Het is direct merkbaar dat we in een toeristisch gebied zijn door de hoeveelheid mensen, wat ook betekent dat het naleven van de maatregelen een grotere uitdaging was. We bezoeken de ruïne van Valkenburg waar Luuk en Gijs op zoek gaan naar ridders. Voor wat verkoeling en een geschiedenisles gaan we verschillende mergelgrotten in. ‘De dinogrot’ is favoriet bij de jongens. Hier maakt Luuk een eigen dinobeeld van mergelsteen en leren we dat de huidige kip een verre afstammeling van de T-rex is. Wij hebben thuis dus stiekem echte dino’s rondlopen! Hoe gaaf is dat?! Nu we weer thuis zijn aan de Meenteweg gaan onze gedachten alweer uit naar nieuwe avonturen… Er is nog genoeg te ontdekken, maar hoe ver van huis we (kunnen) gaan, is nog even afwachten. Ondertussen genieten we van het mooie Spoolde. Waar het ook goed toeven is.