Stedenbouwkundig portfolio
BOUWE BOONSTRA
Wie ben ik? Ik ben een gepassioneerde wielrenner, fiets 8 uur per week en rij wedstrijden. Ik hou van muziek maken en produceren. Dat doe ik op de piano en laptop. Ik pak graag nieuwe projecten op, werk hard en geef prioriteit aan de belangrijke taken. Ik probeer altijd orginele ideëen en oplossingen te bedenken om herhaling en eentonigheid te voorkomen. Ik heb nog veel te leren, maar ik ben altijd klaar voor een uitdaging om een betere stedenbouwer te worden. Vier van mijn belangrijkste projecten staan in dit portfolio. Deze projecten weerspiegelen mijn manier van denken en hoe ik wil toe werken naar een gezonde en duurzame stad.
t’s
Tha me!
Master Stedenbouw Technische Universiteit Eindhoven (2019)-
Zeelands Aquacultuur Gebruik maken van de sterktes van een gebied om toe te werken naar een duurzame basis voor de toekomst. Het overhangende thema was het opwekken van duurzame energie in Zeeland. Na de duurzame manieren van energie opwekken in kaart te hebben gebracht keek ik naar andere kansen om van Zeeland een antrekkelijke provincie te maken. De grootste problemen van Zeeland liggen bij een banen tekort, verzilting en toeristen. Door te weinig banen verhuizen mensen, verzilting is een probleem voor de landbouw en de vele toeristen zorgen voor overlast voor bewoners.
Er zijn potentiële hotspots gevonden voor nieuwe projecten. Deze projecten variëren van mogelijkheden. Zo kan het gaan om een intensivering van de aquacultuur, opwekken van zonne energie, verdeling van toerisme en verrijking van steden als Terneuzen of Goes. Ik koos voor een focus op aquacultuur, omdat Zeeland de Blauwe Parel van Nederland is en Aquacultuur veel potentie heeft om te groeien alsmede het imago van Zeeland te versterken. Door land terug te geven aan de zee worden er banen gecreëerd en duurzame energie opgewekt. Er wordt zilte landbouwgrond teruggegeven aan de zee door middel van een duiker waar een getijde systeem in zit om tegelijkertijd electriciteit op te wekken. Deze grond gaat echter niet verloren, omdat dit gebruikt kan worden voor aquacultuur. Dit creeërt een interessant landschap voor toeristen die terecht kunnen in het bungalow park er omheen. De toeristen zitten hier minder in het vaarwater van bewoners met hun eigen voorzieningen zoals een strand.
Uitwisseling Nationale Universiteit Singapore (2019)-
Square the circle Squaring the circle is een Engelse metafoor voor het onmogelijke proberen doen. Het creëren van de allerbeste stad is zo goed als onmogelijk, maar de eeuwige opgave voor een stedenbouwer. In Singapore is spreken over de dood taboe en worden de overledene weinig bezocht door troosteloze columbariums. De opdracht was om dit om te draaien, het bij elkaar brengen van leven en dood waar de metafoor naar refereert. Ik probeerde een mysterieuze sfeer te creëren met een dicht bamboe bos rond de locatie, waarna je vervolgens op bijzondere bebouwing en juist een hele open ruimte botst. De geometrische vormen, verschil in hoogtes en materialisatie creëren een aantrekkingskracht om deze bijzondere plek te bezoeken. Het complex heeft ook een foodcourt, kunst galerie en werkplekken voor kunstenaars om dagelijkse activiteit te garanderen.
Master Stedenbouw Technische Universiteit Eindhoven (2020)-
Wandelbaar Smeetsland Het maken van een buurt op een lege locatie, een Tabula Rasa. Mijn ambitie was om de buurt autovrij te maken en ideaal voor voetgangers. In Rotterdam Lombardije ligt al jaren een braakliggend terrein. De opdracht om deze in te vullen met experimentele huisvesting. Het gebied is goed bereikbaar via het openbaar vervoer en ligt dichtbij parken. Mede daardoor is het mogelijk om de auto minder prioriteit te geven. De gedachte erachter is dat de buurt hierdoor socialer en leefbaarder wordt. Het experimentele deel is dat sommige huizen onbereikbaar zullen zijn met de auto.
Om een opzet te laten zien van de buurt is er een raamwerk gecreërd. Daarin is te zien uit welke elementen de buurt bestaat. Zo zijn er hofjes, parkjes, actieve plinten en een singel. De singel is bedoeld om het centrum waar de enige twee eenrichtingswegen liggen extra sfeer te geven. Hierdoor is de buurt ook beter voorbereid op het klimaat. Door diverse openbare, semiopenbare en privé ruimtes te creëren is er genoeg afwisseling tijdens een wandeling. Er is ook een gemixte typologie om verschillende doelgroepen aan te spreken. Dit is in mijn ogen belangrijk, omdat hiermee verschillende invloeden samen komen en het leven in een bubbel wordt voorkomen. Een groot deel van de parkeerplaatsen zijn half verdiept om de aanwezigheid van auto’s te minimaliseren. Het hoogteverschil wat hierdoor onstaat creëert het gevoel van een nieuwe ruimte wat afwisseling brengt voor de wandelaar.
Master Stedenbouw Technische Universiteit Eindhoven (2021)-
Opfrissen van de fietshubs Een afstudeerstudio over het creëren van gezonde en duurzame steden. In mijn ogen zou de fiets het meeste gebruikte voertuig in steden moeten zijn, want de voordelen zijn fysiek, mentaal, economisch en ecologisch. Ik heb gekeken hoe ik Eindhoven gezonder en duurzamer kon maken. Dit zou kunnen door meer mensen op de fiets te krijgen en dat kan op verschillende manieren. Het verbeteren van de flow, infrastructuur, programmering, netwerk, parkeren of land gebruik heeft een positief effect op fietsgebruik. Ik koos voor fietsparkeren, want als ik door de stad loop zie ik veel problemen en de gemeente geeft aan dat ze in de komende 10 jaar 10.000 extra parkeerplekken nodig hebben voor fietsers. De gekozen locatie voor mijn ontwerp is het parkeerterrein langs de Keizersgracht, omdat geparkeerde auto’s op het maaiveld midden in het stadscentrum ongewenst is geworden. Het verlaagd de aantrekkelijkheid en is een barrière voor de verbinding van winkelstraten.
De herinrichting van het parkeerterrein is een reparatie in de stad en kan naast het verbeteren van fietsparkeren ook een connectie vormen voor het groen, bezoekers van het centrum en een nieuwe verblijfplaats voor zowel bezoekers als bewoners in het gebied. De inpassing is een fietshub die zich op meerdere aspecten focust. Het is een gemeenschap waar men elkaar kent en zeker weet dat de fiets veilig is doordat het is geïntegreerd in het alledaagse leven. Fietsen worden geparkeerd in de kelder of op de begane grond terwijl andere functies zichtbaar blijven. Wanneer iemand zijn fiets wegzet is dat te zien vanuit het café of de gemengde werkplekken waardoor de kans op ontmoetingen wordt verhoogd en de sociale veiligheid ook wordt verbeterd.