‘Sommige zaken maken blijvende indruk’

Christel Riemersma (37) droomde altijd al van een carrière bij de politie. Na onder meer wijkagent in De Vaarst, Norschoten en het Schaffelaarsebos te zijn geweest, doet ze nu dienst als coördinator Jeugd en Huiselijk Geweld in Barneveld. ,,Werken in een mannenwereld gaat me goed af.” p Vakvrouw Christel Riemersma droomde altijd al van een carrière bij de politie.

Je werkt nu in Barneveld. Hoe is dat gelopen?

,,Ik werkte eerst bij de politie in Groningen, maar kreeg verkering met iemand uit deze regio. Toevallig wilde een agent uit Barneveld graag ruilen met iemand in Groningen en kreeg ik de baan. De verkering is nog steeds aan; we zijn inmiddels getrouwd en hebben drie kinderen.”

,,Voordat ik drie jaar geleden gevraagd werd voor mijn huidige functie als jeugdagent, werkte ik onder meer als wijkagent op verschillende plekken in Barneveld. Ik leerde het dorp goed kennen en het viel me op dat de mensen erg warm zijn, al staat de gemeenschap soms bekend als gesloten. Als je goed contact legt, word je met open armen ontvangen.”

Wat zijn je taken als coördinator Jeugd en Huiselijk Geweld?

,,Ik coördineer opsporingsonderzoeken en spring soms bij in zaken, maar heb ook om het weekend dienst op straat. Daarnaast overleg ik onder meer met het Openbaar Ministerie over hoe we een zaak het beste kunnen aanpakken. Het is heel afwisselend werk, elke dag is anders. En het geeft me veel voldoening als een zaak goed afloopt.”

Maak je ook wel eens heftige dingen mee?

,,Sommige zaken maken zeker indruk. Ik zie heel wat voorbij komen: kindermishandeling, stalking, ouderenmishandeling, eergerelateerd geweld. Dat is soms heftig, maar tegelijkertijd is het fijn om in zo’n situatie iets voor de slachtoffers te kunnen betekenen.”

Hoe houd je werk en privé gescheiden?

,,Dat gaat me meestal goed af, al denk ik thuis heus nog wel eens aan een bepaalde zaak. Daarnaast ben ik bijna altijd bereikbaar, ook op vrije dagen. Soms wil ik nog wel eens te veel werk oppakken, maar met een gezin kan dat niet altijd en het is belangrijk om die balans te bewaken. Dat vergt de nodige planning, zeker met mijn onregelmatige werktijden. Gelukkig doen mijn man en ik het samen en komen we er zo altijd uit.”

Je maakt liever niet je woonplaats bekend. Waarom is dat?

,,Dat is niet handig, omdat ik betrokken ben bij zaken waarbij de emoties soms hoog oplopen. Wat je wel mag weten: ik kom oorspronkelijk uit Groningen.”

Werken bij de politie was je jeugddroom. Wat sprak je zo aan?

,,Mijn vader zat ook bij de politie en ik vond zijn verhalen altijd geweldig. Vooral de spanning en actie spraken me aan.”

,,Na de middelbare school was ik nog te jong om bij de politie te gaan, dus deed ik eerst een toerisme-opleiding. Daarna heb ik een paar jaar in een strandtent gewerkt, omdat er op dat moment geen vacatures vrij waren. Op mijn 21e kwam er alsnog een vacature vrij en kon ik eindelijk naar de politieacademie. Daar leerde ik alles rondom het vak: van aanhoudingen en opsporingsonderzoeken tot het houden van slechtnieuwsgesprekken.”

,,Ter ontspanning breng ik graag tijd met mijn gezin en met vriendinnen door en ik houd van tennis.”

De politie is over het algemeen een mannenwereld. Vind je dat wel eens lastig?

,,Dat beeld van de politie als mannenwereld is steeds meer achterhaald, al werken er in verhouding inderdaad nog net iets meer mannen. Zelf heb ik daar geen last van; mannen zijn over het algemeen meer no-nonsense en rechtdoorzee, dat werkt goed voor mij. Daarbij word ik gewoon als gelijke behandeld en gewaardeerd om mijn kwaliteiten.”

Heb je wat je carrière betreft nog dromen voor de toekomst?

,,Op dit moment zit ik hartstikke goed op mijn plek, maar wie weet wat er in de toekomst nog voorbij komt. Ik ben in elk geval niet van plan de politie te verlaten.”